LEXICON
TOTIITS LATINITATIS
AEGIDIO FORCELLINI
SEMINABII PATAVDtt ALUMNO
LUCUBBATUM
DEINDI
A
IOSEPHO FURLANETTO
EIU8DEM 8EMINARU ALUMNO
KMENDATUM ET AUCTOM
NUNC VEBO CUBANTIBU8
FRANCISCO CORRADINI et IOSEPHO PERIN
8EMINABU PATAVINI ITEM ALUMNIS
EMENDATIUB ET AUCTIUS
KEUOBKMQUE IN EORHAM REDACTUM
Secunda impressio anastatice confecta
quartae editionis aa. 1864-1926 Patavii
typis mandatae cum appendicibus quibus
aucta est prima anastatica impressio
a. 1940 edita.
LEXICON
TOTIITS LATINITATIS
IB
AEGIDIO FORCELLINL
SEMXNAIUI PATAVINI ALUMNO
LUCUBRATUM
DJtlHDI
▲
IOSEPHO FURLANETTO
EIU8EKM SEMXNAEn ALOMNO
EMENDATUM KT AUCTUM
NUNC VDO CUBAHTIBU8
FRANCISCO CORRADINI et IOSEPHO PERIN
BEMIH Aan PATATINI ITXM ALUMNIS
EMENDATIU8 ET ACCTIUa
MXLIOBEMQUE IN FORMA* EEDACTUM
Tom. IV
CDBANTE IOSEPHO PERU*
CUM APPENDICE
EIUSDEM
MCMLXV
ARNAIDUS FORNl EXCUDEBAT BONONIAE
GREGORIANA EDENTE PATAVU
^nm€
&m—
R
De LlTTERA R
a est ./) Littera, et B) -Sota.
A) R littera — a) Consonans, semivocalis et
liquida, ei Grace P originem duilt et ab Appio
Claudio Cieco (a. ab 0. C. ccccxlvi.), a ut * Lu-
cio Papirio Crasso in piura vocabula pro littera
s invecta est. Pompon. Dig. 1. 2. 2. § 36. Ap-
pius Claudius, qui vldetur ab hoc (App. Claudio
Cceco) processisse, It lilteram iavenit; ut pro
Talesiis Valerii essent et pro Fusiis Furil. V. Cic.
9. Fam. 21. Fuerunt enim (Papirii) palrlcii mi-
norum gentium, quorum princeps L. Papirius
Mugillanus, qui censor cum L. Sempronio Atra-
tino fuil, quum antea consul cum eodera fuisset,
annis post Romam conditam cccxu. Sed turn
Papisii dicebamini. Post hunc xm. fuerunt Bella
curull ante L. Papiriura Crassum, qui pclmum
Papisius est vocari desitus. Is dictator cum L.
Papirio Cursore, magistro equitum, factus est,
annis post Romaic conditam ccccxv, etc. V. et
Ziv. 3. 4. et 8. Hue pertinent antiqua ilia, qua!
enumerantur a Varron. 7. L. L. 27. StuU, fx-
desum, plusima, asena, janilos, etc. pro fcede-
rum, plurima, arena , janitor et alia. Sic ra-
pes, clamos, lases, apud Quint it. i. 4. 13. pro
vapor, clamor, laser. Sic Paul. Viae. p. 264.
6. Mull. R pro S littera ssepe antiqul posue-
runt, ut majosibus, meliosibus, lasibus, fesiis,
pro tnajoribus, melioribus, laribus, feriis. Adde
eumd. p. 15. 3., p. 100. 1. et alibi. Hinc arbos
et arbor, odos et odor, labos et labor, honos et
honor, quceso et qucsro, pulvis et pulver. — b)
Apud Gracos In principio dictionum asplratio-
ncm recipit, ut 'Psa, p'jJTwp; hinc omnibus Gra-
cis dictionibus ab ea incipientibus Latini addunt
h, ut Jlhea, rhetor, el similiter Pyrrhus: con-
tra Latini Burrus pro Pyrrhus, et Burria pro
Itup'p't'a;. — c) Use littera dicta est canina,
quia canes provocati earn videntur eipriraere:
unde hirrire dicunlur. Hinc Lucilius apud Cha-
rts. 1. p. 100. Putsch, et Non. p. 31. 23. Merc.
Jnitata canes, quod, homo quam, planiu' die it:
Donat. ad Ter. Adelph. 2. 4. 18. ita refert : Ir-
rilata canis quod, homo quam, plurima dictat.
Pars. I. 109. sonat hie de nare canina Littera.
— d) In nonnullis vocibus pro I ponilur, ut
£ (limits Laliaris, Palilia Parilia ; in aliis ei-
ti ita est, ut in pejero pro perjuro, in crebesco
pro crebresco, in rusum pro rursum etc. — *)
In aliquot vocibus assimilalur: hinc dossuarius
pro dorsuarius, intelligo pro interligo, lenellus
pro tenerlus, pellicio pro perlicio etc. — f)
TJenique et alia liltora in r transeunt, ut con-
rigo et corrigo, inrumpo et irrumpo etc.
£) In notis R. est Jtomanus , P. R. pOpulus
Romanus, R. P, respublica, R. G. C. rei gerun-
dce causa, R. C. Romana civitas, R. R. ratio-
num relatarum apud Feslum p. 274. 6. Mull.,
B. P. xx. retro pedes viginti etc.
R4
RABiA, a:, f. 1. idem ac rabies. Gloss. Cyrill.
Au'ooa, .rabia, rabies. V. RABIES Init.
RAbIdE, adverb. Comp. Rabidius. — Rabi-
de, Ital. rabbiosamente, XvccijSdii , cum rabie
vel iracuode et in modum rabie correptl . Cic.
5. 7\isc. 6. 16. Omnia rabide appetentem cum
inesplebili cupiditate. Augustin. 2. Mor. Manich.
14. Rabidius immoderatiusque raptari.
RAbIDTJS, a, um, adject, rabie laborans, ra-
biosus, ferus, XuoctoSij; (It. rabbioso, fiero, ar-
rabbiato; Fr. furieux, enrage, forceni; Hisp.
furioso , rabioso ; Germ, rasend, mulhend, to-
bend, wild; Angl. mad, wood, raving, fierce,
rabid).
I.) Proprie. Plin. 29. Hist. nat. 5. 33. (OSJ.
Canis rabidi morsus. Sillig. vero es plurimls optl-
misque Codd. leg. rabiosi. Sueton. Cat. 26. sub
I'm. Rabidis feris vilissimos senioque eonfectos
subjiciebat. Ovid. 3. Art. am. 8. rabida tradis ovl-
le lupa. Id. 12. Met. 494. Ecce ruunt vasto rabidi
clamore bimembres, et 7. ibid. 413. de Cerbe-
ro. rabida concitus Ira. et Virg. 6. /£", 421. de
eod. fame rabida tria guttura pandens. Seneca
Here. (Et. ton. rabida sitis Tantali.
II.) Translate est supra modum cupidus, avi-
dus, efferus, iratus: item savus, immanis, crude-
lis, furioso, arrabbiato. Propert. 3. 8. 11. Et
mulier rabida jactans convicia lingua, et ibid.
17. 10. Et rabida stimulos frangere nequitia.
Ovid. 3. Art. am. 501. rabidos compescero mo-
res. Calull. 63. 38. rabidus animl furor. Val.
Place. 5. 627. rabidam qui Pallada calo Non
abigis, neque femincis jus objlcis ausis. Id. 4.
239. rabidoque ita murium e terret. Sil. It. 7.
253. His dictis fractus furor, tt rabida arma quie-
runt. Id. 16. 410i rabldum certamen. Ovid. 1,
Met. 36. freta rabidis tumescere venlis. Stat. 6.
Theb. 83. rabidum eisalurare dolorem. Gell. 19.
9. Facundia rabida et jurglosa. Lucan. 6. 27.
Ioniumque furens rabido quum tollitur Austro. et
ibid. 337. rabidique Leonis Solstitial© caput, scil.
propter Caniculam. et ibid. 66. rabidum latrare
Pelorum. scil. propter Scylla canes. Serert. Sam-
mon. 42. 774. rabida podagra, h. e. qua dolore
veluti rabidos facit. Id. 12. 5. Sipe cbelidonia
rabidum 60ciatur acctum Adjunctoque nitro pro-
cedit cura salubris.
RABIES, Ei, f. 5. Rabies In Genitive Tel Da-
tivo pro raiiei. Lucret. 4. 1083. rabies unde
illrec germina surgunt.T.FACIES et DIES init.—
Rabia, ce, ponilur a Servio ad Virg. 1. £n.
204. inter Latina, pro qua rabies antiqua esse
dicitur. Sed locus iUe est suspectus: el quamvis
vere 5eri)ii,esset, admodum eiigul ponderis. —
Rabies (a rabio, ut species a specio) est canum
morbus (ut ait Paul. Diac. p. 272. 5. Mull.),
quo in feritatem aguntur, et obvios quosque mor-
«u petunt: et dicitur etiamde aliis bestiis, quum
prater modum saviunt, "kioax (II- rabbia; Fr.
rage; Hisp. rabia; Germ. d. Jiaserei, Ffuth;
Angl. the madness of dog*, rage).
L) Proprie. Ovid. 14. Met. 66. Slalqae canum
rabies, Colum. 7. R. R. 12. 14. Rabies arcetur,
letifer morbus huic generi, Plin. 7. Hist. nat.
RABIOSUS
15. 13. (6'0. In rabiem aguntur gustato eo ca-
nes. Colum. 6. R. R. 35. 1. Equarum nota ra-
bies, ut quum in aqua imagioem suam viderint,
amore inani capiantur, et per hunc oblita pa-
buli, etc. Ovid. It. Met. 369. de lupo. Qui quam-
quam savlt pariter rabieque fameque , Acrior
est rabie, neque enim jejunia curat Cade bourn
diramque famem satiare, sed omne Vulnerat ar-
mentum. Plin. 8. Hist, nat. 18. 26. (68). Ra-
biem et eameli sentiunt. et ibid. 36. 54. (130).
Rabies ursina. Id. 7. ibid.' protein. 1. (5). de
homine. Null! rerum omnium libido major, null!
pavor confusior, nulli rab'es acrior."
II.) Translate. <f 1. Steplus traQsfertur ad ho-
minem, et est vehemens ira, caca et avida cu-
plditas, impotent libido, furor, feritas, ira, tras-
porto, avidita, furore. Cic. 3. Tusc. 26. 63.
Hecubam autem putant propter animl acerbita-
tem quamdam et rabiem fingi in canem esse con-'
versam. el 4. ibid. 24. 53. Neque eos eiistlmet
sine rabie quidquam fortiter facere posse. Petron.
Satyr. SI. Ei dolore in rabiem eBeratus tollit
clamorem. Virg. 9. /£». 64. coilecta fatigat ed-
endi Ei longo rabies, h. t. ingens fames. Sic Id.
2. ibid. 357. Improba rabiei ventris. /d.'8. ibid.
327. Et belli rabies et amor successit babendl.
Horat. 3. Od. 24. 25. impiat Cadet et rabiem
tollere elvicam. Id. 1. ibid. 15. 12. jam galeam
Pallaa et agida Currusque et rabiem parat. Liv.
29. 0. extr. Pecunia .- inter ee ducem in dueem,
militem in milium rabie boitili verlit. Sil. It.
4. 351. Eiorltur rabies cadum ac fix tela fu-
ror! Sufriciunt. Id. 2. 619. hie turbidus ira El
rabie cladum etc. Horat. Epod. 12. 9. Indoroi-
tam rabiem sedare. (eo seniu rabiem hie dicit
Horat. quo Plin. 28. Hist. nat. 11. 49. (181).
Equos ad rabiem coitus agere. et iucret. 4. 1117.
Inde redit rabies eadem et furor ille revisit. )
Vellej. 2. 64. 3. Tribunus continua rabie la-
cerabat Aotonium. Horat. Art. P. 79. Archilo-
chum proprio rabies armavit iambo. h. e. dica-.
citas mordacissima, aludium maledicendi. Sic Id.
2. Ep. 1. 148. donee jam savus aperlamln rabiem
ccepit verti jocus. Ter. Eun. 2. 3. 8. Qui li oe-
CBperit, ludum jocumquo dices fuisse ilium al-
terum, praul bujui rabies qua dabit. h. e. im-
potentia in amore. Firg. 6. £n. 48. ted pectus
aubelum Et rabie fera corda tument. h. e. fu-
rore divino. 9[ 2. Transfertur ad vim et Impe-
tum aliarum rerum. Val. Place. 6. 355. Rabies
pelagi. OviS, 1. Pant, 3. 53, asquora semper Ven-
torum rabie, solibus orba, tument. furia. el Ho-
rat. 1. Od. 3. 14. rabies Noti. Virg. 5. jE-n.
802. calique marisque. Plin. 32. Hist. nat. 1.
1. (2). mundi. Horat. i. Ep. ,10. 15. Canis. h.
e. ffis'tus Canicula. 5 3. Rabies una est ei co-
mitibus Martis (ut Discordia, Pavor) qua et Fu-
ror appellaiur. Val. Place. 2. 200.
RABIO. V, RABO, is.
RABlOSE, adverb, idem ac rabide. C\e. 4.
fuse. 22. 49. Nihil no in ipsa quidem pugna
iracunde rabioseve fecerunt.
RABlOStjLTJS, a, um. adject, rabbiosetlo, de-
minul. rabiosi. Cic. 7. Fam. 16. Primum quia
illas rabiosulas (liilerai) sat fames dedisti.
RABIOSUS, a, um, adject, rabbioso, Xocowoiss,
rabie furens, rabidus, et proprie dicllur dc ca-
RABO
fiibus, qui rable laboraat, et de aliis animalibus,
qui ex eanis mono rabiem contraxerant.
I.) Proprie. Plin. 29. Hist. nat. 5. 33. (99).
Esl limui saliva iub liogua rabiosi caols. Ilorat.
2. Ep. 2, 75. Uac rabiosa fugit caais, hac lu-
tulenta rult mi. Kegel. 3. pterin. 5. Schneid.
Paisio thoracis facil (equum) conlinuo rabio-
«um.
II.) Translate est vebementer iratus. Cic. 4.
Tute, 49. Vide ne fortiludo minima ii; reblusa
s-lque Iracundia lola levitaili . Seneca //ere.
Fur. 172. Jurgia rabiosa fori clarnosi . Pe-
iron. Satyr. 96. Rabiosa baibaraque voce la
fugitives diu peroratit. riaut. Capt. 3. 4. 15.
Hie homo rabiosus babiluj est in Alide. ft. e.
phreoDllcuJ. /lor at. 1. Sat. 6. 126. Signi rabiosi
trmpors. » jiorni canicolari. Pro hio Itenlle-
/ns alia substituil et MSS.
R ABO, il, ere, n. 3. arrabbiarg, Xuooow, ra-
hie agilur, furo. Farro apud irW. p. 40. 2. Merc.
(laid est? quid blateras? quid rebisf quid via
tibU Catilius ibid. Habere ie alt. Alii leg, ra-
blre, ul sit a ratio, 4. conjugat. Fet. poeta apud
Cic. 1. Hivinat. 31. 66. Sad quid oculis rabere
visa est derepente ardeniibusi Seneca Ep. 92.
a med. Videbis eosdem Intra eiigaum lemp-ui a-
ccrrime ridcra et acerrima rabere . Manil. 5.
207. lalratque Caaicula flammans Et rabit igne
suo. et ibid. 224. lingua rabit Ip'ratque loqueodo.
RABO, Cols, f. 3. idem ec arrhabo, per aphs-
icsin. Plaut. True. 3.2. 29. Tene hoc tibi; ra-
booem habeto, mecurn ut banc noctcro gies. *a,
Perii! rabonem? quam esse dicam banc bcluam?
QulD to arrbabooem dicta? st. ar facio lucri; ut
PrscDestinlj cooia eat eiccaia.
RAbCLA, b, ra. 1. trisfo causidico, ciarlone,
ntfiayttpaioc, Xoypa'poe, vilis causidicut, locutu-
tejui, blatero, »t, ut ait Ge'.l. 19, 9., ciaraator
tantujQ et facuodia rabida Jurgiosaque pullens:
vel, at est apud Senec. Here. Far. 172., qui
clamosi rabiosa fori Jurgia veodena lmprobus,
Iras et Terba locat; Paul. Liac. ei Festo p.
272. 9. Mull. Rabula dlcilur In mullis intentus
negotlis, paratusque ad radeodum quid aufcron-
dumque: vel quia est in negoliis ageodls acrior,
quasi rabiosus. JFestus p. 282. 10. Ravara vo-
cem signiQcat, alt Verriui, raucam et parum li-
quidam, proxime canum latratura sonanicm: un-
de etiam causldicum pugoaciter loquentem, rabu-
lam appellabant, ut est apud Lucilium. Ei trl-
but his Fctti nolationibus prima minus esl pro-
babilii: seeunda eonurmalur a Ifonio p. 26. 21.
el p. 60. 19. Mere, Est Igltur rabula, a rabo,
quod a rabie. Vjdetur aulem signiDcaro non solum
causidicum, aed etlam ardelionem, b. e. mullorurn
oegotiorum satagentera, ut Fcstut indlcat. Cic.
Oral. 15. 47. Noa enim declamatorera aliquem
da ludo aut rabolam da foro, sed doctlssimura
et perfeciissimum querimua. Adda eumd. 1. O-
rat. 46. 202. Quintil. 12. 9. 12. A vlro booo la
rabularn latraloremque converti. rarroapudJVon.
p. 60. 19. Mere. Rabularom grei. Hine Cic.
Rote. Am. 20. 57. Simillirna est accusatorum ra-
tio: alii Teilrum anseres «un.t, qui tantummodo
clamant, noeare non possunl; alU canes, qui el
latrare et mordore posiunt.
RABCJLANA Pit, apud Plin. 14. Hid. nat.
19. 24. (120). forlaise dicta a colore ad navura
iccedente, qnl ravus dicitur. Sunt qui leg. radu-
lana, quod lam sicca sit, ut radi possit. Hue per-
llnere putant illud Colum. 12. 71. R. 20. 6. Et
bi» (debet) eommljcerl rasis, quod est genus eru-
las picis. Radulanam alii lnlelliguat picem, aas
radula detrabitur doliis, qi nova inducalur V
iASIS et ZOPISSA.
BABOLATrO, Onis, et
RAbOLATOS, n«,m. 4. agiiatio causarum, ra-
>alarua eonlenlionej ant rerbosi'.as. CapeU. 2.
). 46. Aadirl nallo potuere rabulatu. At Bcpp"
t£t reboato. Id. 6. p. 189. Rabalatlo forensii
tin per ptram leg. fabalatio.
RABUSCOLUS, t, om, adject Piin. 14. Hist
T,'rT .*• ( 43) - menior «« rabuiculam vitem:
ibl Barduin. In MSS. inTeait rabucula, et conji-
it legendnm rainutula: qood coiorem folionua
babeat ad ravaro accedentem. quod Jl rerom «»t,
possumus et rabuscaUm relinera, quia In muliii
vacibus 6 pro u scribi adnatnum en laH!o lit-
ters? B.
RACA et
RACANA. V. RACA.
RACCO vel RACO, as. V. RACCO.
RACEMARlfJS, Ti, m. 2. tVtfaWu'f. psmplnna
sterilis. Colum. 3. R. R. 18. 4. Et qulbus pam-
pini pullulaat ve! s'.eriiea Tel certe minus fen-
ces, quoj ruilici rocaot racomarios.
RA'je.MAlfO, onis, f. 3. ^T ? 'jc).o- r Lx, race-
morum, qui a viodemiatonbus praleriLi fuere,
collectio; sicul messibus paiaclia, quod superest.
tpicitegium dlcilur. Tertull. Apolog. 35. a med.
qui translate hac voce utlturj ait enim: Post vin-
dcmlara parricldarum racen^atio supersics. /.. e.
post suppliciom eoruoi, qui In SepJltnlum Seve-
rum Aug. conspirarunt, remanent adhuc pauci
et conjura'.is reveiandi.
RACEM.irt'S, a, urn, adject. fkigwXse. ra-
ceroos habeas, slve baccas, aut etiam graaa ra-
cemi modo disposita. Plin. 18. Hist. net. 7. 10.
(54) de panico. I'arvis raccmato paniculis.
RAC£MFF£R, f«ra, ffrum. adject, fioTPUScpo;,
qui racemes fert. Ovid. 3. J>/et. 066. Ipse race-
miferts fructem circurr.datus uvis. Id. 15. i'6i'd.
413. Vicla racemifero Ijncas dcdil India Baccho."
Id. 6. Fast. 4S3. de tod. Saccho. racemiferi
capilli.
UACEMOR, arl«, ari, dcp. 1. raeemos a ?in-
dcmialore praieriloj colligo. Ti.nslate farro 3.
R. R. 9. 1. De gallinis die sodes, Merula: turn
da reliquis, si quid idoneum fuerit, racemarl Ii-
cebit. Proprie Thes. nou. Lalinit. ed. itaio p.
506. R a earn ari sparsas utbs colligere.
RACEMOSUS, a, am, adject. Sup. Racemosis-
simus. — Raceroosus est /3-.Tf uoJStjc, racemis pla-
nus, vel in modum racemi faclus. Plin. 13. Hist,
nat. i. 7. (30). Pomum suis inter ramos palmi-
tibua racemosum. Id. ibid. 6. 12. (5'i). Flos ra-
cemosui olivaa mode Id. 14. ibid. 3. l. (40).
Racemoslssimas uva».
RACBML'S, i, m. 2. raspollo, proprie vldelur
esse para uva:, paucis granis peculiar! pediculo
pendcntibui conslans. Stroma ad Pirq. 2. G. 60.
Racemut est pars botrjonis. Gloss. Philox. 'Er.i-
fuXXie racemus. Nostrales rulgo dicunl un rec-
chio d'uva. Ducuni a pVft fa-rie acinus.
I.) Proprie. ^ l.Slricto sensu de ava. firg.
2. G. 60. Et lurpes avibus pradam fert ura ra-
eemos. Propert. 4. 2. 13. Prima mini rariat li-
ventibus ura racemis. Ovid. 3. 3/eL 4S4. m va-
rus solet ura racemis Ducere purpureum nondum
matura eolorem. Id. 4. Trist. 6. 9. Tempus, at
ettealis tumeat, Tacit, uva racemis. (Id. 3. Jlfet,
666. racemiferis fronlem circumdatus uvij.) Pt-
Iron. Satyr. 135. et passis uva racemis. Plin
15. Hist. nat. 28. 34. (115). de var. pomor. ,e-
nenb. Qua-darn alvo eontioentur, at granata: de-
pendent alia pediculis, ut pira: alia racemis, ut
uva, palmas: alia et pediculis el racemis, nt be-
ders, sambuci. Id. 16. ibid. 26. 48. (112). pal-
ma In spalhis babtt fructum racemis propeniea-
lern. Id. it.ibid. 3. 4. (43). Vilis Alexandrine
acino nigro faba magnitudine, nue'eo molli el
rnioimo, obliquis racemis prardulcibus. Firg. Cop.
2t. Sunt et mora cruenta el lentil uva racemis!
— In locis poeiarum ellaiis racemi possunt et
acini seu graua uvarum inlelligi; in Plinii non
possunt. f 2. Latiori sensu dicilur et de aliis
arborum fructibus flgurara uvs referentibus. f'irg.
5. Eel. 7. antrum Silte>tris raris spariit labrusca
racemis. Plin. 16. Hist. nat. 34.62. (146). Ue-
dera dens U3 acinua el grandior, racemis in or-
bem circumactU. et (151). Helici. racemi siantes
ac subrecii. Id. 27. i6id. 13. 116. (142). Herba
tragos pusillis racemis rub»nlibus. Id. 13. ibid
4. 9. (50). de balanls. Cecldissa eandidam ver-
rueam. qua racemo adbzserit.
II.) Improprie. f I. Per sjneedochen «it ipjj
uva, uua, grappoh, raspo, £o'rru«, ?>:~:^
Ovid. 3. Art. am. 703. lectl de ri« raiaEi.
firg. 2. <i. 102. Tumidi racemi. Sil. Il 7. 308.
loeeatea sole raesmoi. ^"tM". Bibaadm aosd S-*<-
EADICOR
hn Gramm. il, Quem trea eaalisnli el i, libra
farm, Racemi duo, legula sub una Ad wmtrum
prcpe nutriant .eneclam. «f 2. Da musio, aui
»ido .Ov,d. 5. Fan. 343. Doaec eras mi llul ' n-1 .
lis, Acbeloe, racmis, etc.
RADIANS, anifs, panicip. T. RADIO
RAt'lATH-IS, e, adject, radians. Tenant •>
FU. S. Martin. 2S6. Sulpbcrea sub luce mic'acs"
radiaiilis umbra.
RADlAiro, onis, f. 3. cri:i af n (nf o folgortq-
giamtnto, nikfrmf, radiorum emiisio, splen-
cor. Phn. 36. Hist. nat. 5. 4. (n. 10-). Id cuj-s
UUtuo?) conlen.platioce moaeat parcere oculis.
tanta raarraorii radiatio est. Cf. Firtnie. 1. JUa-
l7.«. 1. et 4. et 2. itxd. 22. - in f.ur. num.
■■frnob. 6. 24. Mantei ipsa. auguttUaitta lacis ra-
diatioiiibus territaret.
RADfATUS, a, um, partidp. F. RADIO.
RAL.ICALIS, e, adject, -d radicero pertioens.
Trans.'ate Auguslin. contra fault. 13. 12. Non
rnlelligunt, ibi esse-quoriammodo gerraaoam at-
que radicaUm CBrisliansm sc: eutem, unde islos
separaverunl.
RAltlCATCS, a, om, esri'icip. V. RADICOR.
RADICEsCO, is, ere, a. ,r.-.aoaL 3. radicca
emitto. Sen-ca Ep. -6. tub fin. Uberaliu. itcr-
nenda vi:; 5 , ut e:.am ei coip&re rauicescat.
BADlCfcSAj s, f. 1. taaiMl. reiicis, radi-
chetta, patva radix. Ft. ;_-.-. Teterin. 2. ante
med. Grarnen, quod In terra caacitnr, idesl ra-
diciass Ipsas, qjj. pie--;.; aratrum erertit,
cum bordeo et c_- pa ; ._ - -.y.i, dare colidia
eonTtalt. Id. ibid. &. ut nil, Ctimaleonlis
radicinarn ^co-fcji^a rulxieiibai sparges.
RADiCITL'S, advert. «ia doi.'e radici, eon le
radici, p«Js^i», ai :;:-. it .-;, radicibas, vel
una cum ra:.:;.
L) Proprie. Cc-3 R. R. so. Berbaj malas o-
miei r;:.: ui ;- :: . : z -- : it jj_ fl_ ^ 1#
Rosa c.:::_ ..- ?-=::._. La -irguUs palmsres.
ColfiW. i. R. &. 33. 4. Per:: CS radlcilai exera-
Fta et deposits: Id. i. ttarf. 3. 1. Sentes recisl
radicitai iaUacnat. PU-*. 21. Biit not. 11. 36.
62). Hertar-t r»a:citBi tmtri. Id. 23. ibid. 21.
25. 61 r ::*::!i :; ; :piam ridicilm
estfafaiL SueHrm. F :!? . 3. - c . e &. Ar to r radi-
cilta «t_.;. .;:_, :-.;-.;;.. CitoU, 64. 108.pl-
nus pr;:_! -.: Prona eadit. el
liid. 1^:. "-:-:--: . ' : r---i.if.uv.) tulit radi-
cittu iltai ?;r:i. Pri-pzn. 3. 5. 65. Tivos radl-
Ii.) T::_: He ... ;t£jx*«, oaraino, cffatlo, in.
teraanente, :•- - : Cic E'sa. 13. 34. ridei
ne, m* noa n&cHst ereUei» eatae* actloaei
tuas? Id. 2. Fin. > 27. Cspii'rUa tollenda esl
atqae -::.:::■::; riikilsiB. Ii. U X\UC 46. 111.
- ~ ■-'. vaiij radicl-
lus. Id. 1. Szi. D. 43. IM. Epicwta ei animis
bomiauia eitraui ri.firi--<» reUpoBea. Plait,
Host. 5. 1. €2. Os3ta ■afefacra Tesua repperl
radicilui. Lucre!. 3. ;"" :. -:. j • Vila is tol-
lil el elciL
RADlf.0. o, um, t ides ec radian; est
C~ssi:j. 2. flirt, ccd. •. T«lestes siianlorura
germiaa radicare. OL Amir*. Tel Pando-Am-
brot. Hyr-.-.. ^.j .- _iu F.edicel
imia teciifcsj.
RADI:: . . :■ : ;;;. i. part,
Rzdica'.ui L »: IL — RtJVtrl est radical emit-
tere, radices egcctda litati, t%c'.'-tre rzdia,'dt-
fc'ofiox.
I.; Pruprie. Coittm. 4. R. S. i. i. Ifcrgl (ci-
tium) mox facile rtdkaaUtr. Piin. 1J. Eat. net.
i. 8. ! 36). Ipsa arbor alrtu ia acta tiaiio tau
radicaiur, »ed ia frclie-a, con is eracrea. Id.
IS. ibid. 7. 10. (51). Trcmaa* snUi radicaa-
tar fibris. Id. 19. ibid, 6. 31. <9S). Op* *C
allium non nisi la rectua rsdicadsr. — il'aa
psrUcip. ^adicattu, raiicea hajesi: ex *e=i=3
: -.'i, plaalz, qcs caj csai eu nUeibaa e-
ralsa aiio txiaaferBStsar. C>ao. Arbor. 39. sni
to. PciUd. X B. O. 14. 1. tf It t Ftkcxi r*.
tlau. k. t-. a ei ret InttrnrtM Bssn, aUt
- a id. i. sW. it u r«4i
RADICOSUS
transferalur radicata ad icrobem. — Id. 11. (bid.
17. 1. Muitura agilabis ei canna radicata ve-
hcmenter. h. «., ut ait Fet. Interpret Italus,
con una canna fessa.
II.) Translate est qui radices cgit, radicalo.
Sidon. 5. Ep. 20. extr. Naturali vitio Brum
est radicatumque peetoribus humanis, ut etc.
RADlCdSUS, a, urn, adject. tfegaWq;, multas
radical habent. Plin. 18. Hist. nal. 31. 62.
(151). Omnium bederaruni generi radicosa bra-
cbia.
RADlCOLA, a, t. 1. deminut. a radix, parva
radii, p'i£iov. «| I. Geoeralim. Cic. 2. JJiinnat.
66. 135. Turn secuodum quietem visus el dicllur
draco radiculam ore ferre. Colum. 3._ R. R- 15.
5. Idemque Pcenus auctor probat vinacea per-
miita stercorl depositia aeminibus in icrobe ad-
movere, quod Ula provocent et elicia'nt novas ra-
dlcuias. 5 a. Speciatim radicula, taponata, her-
ba quadam dicitur, succum habeas lavandis !a-
nil et ab cesjpo repurgaadls accomiDodatlssimura,
qaam Grascl otpou&c'ov, Latin! etiam lanariaiti
vocaat. Plin, 19. Hist. nat. 3. 18. (48). F. LA-
NARIUS. EJui varios usus la medicina describil
Plin. 24. Hist, nat. 11. 56. (91). % 3. Alia
eit radicula, quam Cell. 2. 18. el 21. et 4. 2.
n. 3. extr. Inter herbal edules, sed mall sued
numeral,, Greece pxfavl j, ei raphanorura genera
ted bulbo minore; et cum raphano propria dl-
cto facile confunditur: undo nos utrumque dici-
mus ravanello. Appellat Colum. Syriacam radl-
cem, it. R.H. 3. 16. Plin. quoqua recensent
raphanorura genera, hac babet 19. Hist. nat.
5. 26. (81). Nostri alia fecere genera: Algideose
a loco, longurn atque tranilucidum: alterum rapl
Qgura, quod vocant Syrlacum, suavissimum fere
ac tenerrimum hlemisquo patleas . Praecipuura
tamen est, quod e Syria doe pridem advectum
appiret, quoaiam apud auc tores non reperitur:
id autera tota hieraa durat. — Porro utraque bsc
ideo radicula et radix dicitur, quia pracipua
ejus vis et usus in radlca sen bulbo est. F. Fe-
getii loc. eit. in POLMQNARIA.
RADlFlCO, as, ara, n. 1. radicor. Gloss. Lai.
Gr. RariiGco, p'tfopucS.
RAuIU, as, gvl, Sturo, ere, 1. Part. Radians
tub A. 1. et II.; Radialus sub B. I. 1. et 2. —
Radiare est A) Verbuffl neutrum; et B) Actl-
vum.
A) Neutrum radiare est radio* eraittere, re-
fulgere, raicare, resplendere, nitere, oriX/Sio (It.
mandare raggi, raggiare, sfavillare, brillare,
risptendere ; Fr. briller, itinceUr; Hisp. brillar,
resplendec.r , rtlucir, chispear , centellear;
Germ, strahlen glanzen; Angl. to emit rays,
cast forth beams, glitter, glister, shin*, ra-
diate).
I.) Propria. Plin. 37. Hist. nat. 9. 50. (133).
Aslroboloj radial candldo In lole. Id. 11. ibid.
37. 55. (151). Fellum la teoebrii fulgent radiant-
que ocull. Sil. It. 8. 468. I» (mites) primam
ante aclem pictis radlabat In armia. Adds Pro-
pert. 4. 1.27. Martial. 8. 45. flavo radiant «!e-
ctra metallo. Colum. 10. R. R. 288. Pbasbe pur-
purea radiat Tultu. Sil. It. 2. 586. Ignea san-
guinea radiabaol (anguii) luralna Gumma, et 15.
140. ferri inter nubila vlsua Anguii et ardentl
radiare per aera sulco. Ovid. 2. Met. 4. Argent!
bifores radiabant lumine valval. Id. Heroid. 18.
77. Unda repercussas radiabat imagine luna. —
lllnc Part, pra>s. radians, raggiante, rispUn~
denle, ifavillanle, lucente, brillante, ctiX/Smv,
aKTivo^oXn;, axTivutdj, radios emittenij coru-
ecus, splendens, refulgens, radialus, micans. Firg.
8. /En. 23. radiantla imagine lunas. Ovid-. 2,
Trist. 325. radiantla lumlna soils. Id. 9. Mtl.
273. aatra. firg. 8. JSn. 616. arma. Quid. 4.
Met. 636. radians aurum. et 13. ibid. 105. rrl-
lor gale/E claro radiant!] ab auro. Id. 3. Art.
am. 451. e 'emptii multo radianlibus auro. Plin.
37. Hist. nat. 7. 25. (93). Carbuncull lonato
fulgore radlantes. Seneca Here. (Et. 1239. Fera
radiante clarum fronts gestant caput, h. e.oefva
cornibus auratis Instructa. F. in fin. — In illo
SHU It. 3. 629. Siderel juita radiabunt tempo-
— 5 -
ra nail: dtvftinaif »eu consecratio signlficatur,
secundum ea, quae infra dicta sunt sub B. I. 2.
— Hue pertlaet et iliud Claudian. de Phmnice
17. Arcanum radiant oculi jubar.
II. Translate Claudian. Com. Prob, et O'ybr.
IIS. pkcid! radknt in cassiSi vultuE, Id, IF.
com. Honor. 517. Quantuf in oro pater ra-
diat! Val. Place. 8. 527. Ipsl Inter medios ro-
sea radiante Juventa elo. Imp, Justinian, 1.
Instit. tit. 5. § 3. Constitutio, quar Inter impe-
rialei radiat sanctiones. >— Hinc Part, prsi., cu-
Jus eiempla lupra retuiimus,
Radians, antis, adjective quoque usurpatur,
unde Comp. Radiantior apud fenant. 1. fit.
S. Martin. 138. Gemmlfer eloquio, radiantior
ore lapillis.
B) Activum, ieu cum Accusativo, est radiis
muuire, ornare, fornire di raggi.
I.) Propria *I l. Rota radiata est regulls vel-
ut radiii fulta. ^arro 3. R. R. 5. 15. Aiis, qui
tuslinet rotam radietam. ^ 2. Sspius est radiii
illustrare, fulgorem ioducere, iplendidum reddere,
j'rroaov'are, illustrare. Propert. 1. 15.5. El pa-
tei besternoi maaibui componere crinei.... Nee
minui Eoii peetui radiare lapillis, Ut formosa
novo qua; pa rat ire viro. At plerique reclius leg.
varlara. — Hinc Passive tantum Ovid. 3. Pont. 4.
103. Scuta ted el gales gemmla radientur et auro.
h. e. distinguanlur, ornentur. et Claudian. 2.
Rapl. Pros. 48. Cxruleusque linus roseli radla-
tur alumnis. Tac. Dial, de orat. 20. eilr. Tem-
ple marmore nitetlt, et auro radiantur. — Hinc
frequent Part, prasler. Accius apud Cic. 1. Divi-
nat. 22. 44. Orbit Qammeut radiatui solis. jEnniu*
apud eumd. 3. Orat. 40. 162. Ocuiii lumen radia-
tum rape. h. e. tolom. iucret. 5. 700. dum veniat
radialum lnsigna diel, h. e. tol. Seneca Here.
CEt. 1518. O decut mundl, radiate Titan. Mar-
tial. 1. 71. radiata colossi Moles, h. e. colossut
colia radiatl, centum pedum longltudiae, a Ne-
rone efligie tua factut, a Vespaiiano refectui ef-
figie soils. 5ueton, ifer. 31. el Fesp. 18.; et
Plin. 34. Hist nal. 7. 18. (14). Runoi Plin.
27. ibid. 5. 19. (36). In eacumine {asteris her-
bep) capitula itellai modo radiata. Sueton. Aug.
91. circa med. Radiata corona h. e. aliquot
erectii aeuminibut inttar radiorum oroata. Ifu-
juimudi coronit ornabantur imagines princl-
pum consecratorum et in deot reiatorum, ut la
eorum nummii videre est. Plin. Paneg. 52. Ho-
rum unara li przttltiiset alius, 111! jamdudum
radlatum caput et media inter deot tedet auro
etaret. Adda Lucan. 7. 458.; et Sil. It. 3. 629. eit.
tub A. I. — Radiattis, radiit tolaribui percuisui.
Lucan. 7. 214. Miles ut adverio Phcebi radiatui
ab ictu Desceodens, etc. Alii leg, radianlis.
II.) Translate. Flor. 4. 2. antt med. Allquld
tamen advenui absentam ducem aula fortuna
eit: quasi da Industria prospera ejui adrenii
radiarentur.
R ADldLUS, I, m. 2. deminut. a ramus-. «f 1.
Est tenuis radius soils, picciol raggio, aW{. Am-
mian. 23. 4. circa med. SI per foramen umbra-
call pensllls radlolai Irruperit tolls. % 2. Item
geaut ole«e, que* et radius dlcitar et circites,
escas aptior, quam oleo, ut ait Colum. 5. R. R.
8. (4). et Arbor. 17., ubi varla olearum genera
reeenset. Dicta esse videtur a slmiiitudine radii
teitoril. Id. 12. R. R. 47. 2. Albam pauseam,
vel orchitem, vel radiolum dum contuades, etc.
*J 3. Item herbs filici similis, in saiosls nasceos,
vel la parietibus, habeas In folils singulis binos
ordinal punctorura aureorum. Apul. Herb. 83.
RAdI6SUS, a, am, adject, raggiante, risplen-
dente,a'xTivo£kiXo;, mulioi radios emitteos. Plaut.
Stich. 2. 2. 41. Commodum radlosui ecca sol
superabat es marl.
RADIUS, II, m. 2. a Grseca voce p'a'/Soo-, ut
quldem Fossio placet, est bacillus teu vlrga
(It. verga, bacchetta; Fr. 6ajoett«, picjuet; Hlsp.
vara, baguela, piquete; Germ. d. Stab, Stock,
Stecken; Angl. a vod or staff used by mathe-
maticians).
I.) Propria. *J I. Geoeratim — a) Da ramii
vallorum uiurpat Li v. 35. 3. Et adeo acutl alius-
RADIU
que per aliurn immisii radii locum ad inferendam
msnum non relinquunt, — b) Virgar> ilgnlnClt
eli2m in illo Plin. 10. Hist.nal. H. 58. <" 1 17). dt
psiltaco. Caput quum loqui discit, ferrco rrrberatut
radio: non scniit alitsr ictus, et Auson. - ;.-:(, 25,
24. la numcrurt! quoties radiis f<rieQtib'is ictas
Respondent dociler modulato verbere pelves. —
c) Est eliam bostoriura, teu bacuium, quo fequa-
tur cumulus modil, rasiera, dxouixrpa. Quidam
lexicographl alTerunt bsec verba Ptauti, qua ego
apud buuc ns in S''ppositis quidem inveuire po>
till: Dii deseque Omnes tantam n"bis lietitlam,
tot gaudia sine radio cumuieat. *J 2. Spec ie t en
est bacillus sea virga mensorura, matbematico-
rum, aslronomorum, ad meliendum et Qgurat.
lineasque la pulvere deformandas. V. PULVIS.
Cic. 5. ruse. 23. 64. Humilem homunculum a
pulvere et radio eicitabo, Archimedem. Firg. 3,
Ed. 40. et quil fuit alter, Descripslt radio to-
turn qui gentibus orbem, Tempora qu« met-
sor, qua curvus arator haberet? Id. 6. £n. 850.
cseiique meatus Deicribent radio, et snrgentia.
sidera dicent. Adda Macrob. 7. Saturn. 2.; et
Avien. Aral. 53. — Hinc rnetaphorice Ammian,
22. 16. 17. Ne 'nunc quidem in eadera urbe,
(Alexandria) doctrina varias silent; nam et dl-
sciplinarum magislri quodam modo spirant, et
nudatur ibi geomelrico radio quldquid reeondl-
turn latet. h. e. geometria studio. *| 3. Hinc radius
dicitur liaea, qua a centre circuli ad circumfa-
rentiam ducitur. Cic. Tim. 6. Cujus omnia ei-
tremitas paribus a medio radiii attingitur. *J 4.
Item tpeciatlm, dicuntur etiam radii regulss in
rotis, qua hinc rnodiolo, I! line eanthis seu absldl
ioseruntur, razli delta ruota, raize, xvijuau,
xvYjfii'ai. Firg. 2. G. 444. et 6. /En. 616.; Ovid.
2. Met. 317; et Fal. Place. 6. 414. % 5. Praj-
terea radius eit instrumentum teilorlum, quo
tubtemen itaminl Inseritur, spola; ita dictum,
quod utrinque In aculum detiuit, Ovid. 6. Met.
55. Tela jugo vincta eit: stamen lecernit arua-
do: Inseritur medium radiis subtemen aculis,
Quod digit! eipediuat, atque later stamina da-
dum Percusso feriunt insect! pectine denies.
Adde «umd. ibid. 132.; Lucret. 5. 1354.; et Firg.
9. £n. 476. Grace xepxi{ a multis dicitur: ted,
xepxi'; videtur potlus esse peeten, quo tela pre-
cnitur et dentatur. Nottrales radium vulgo vo-
cant naueseHa, a figura. *J 6. Item ipina eml»
nens super caudam trvgonii, teu pastinaca piscll
quiacunciall magaitudine, qua arbores inflia
radici necat, arma, ut telum, perforat, Tl ferrl
et veneni malo v Plin. 9. Hist. nat. 48. 72.
(155). et 32. ibid. 2. 12. (25). f 7. Item aculeui)
In pedibus graviorum quarumd*m avium, at gal-
linaceorum, sprone. Plin. 11. Hist. nat. 47. 107.
(256). Avium quibusdam gravioribus, In crurlbul
additi radii : nulll uncos habentiam ungues. *J 8.
El genut oliva oblongs, qua et radiofus, aptior
ad escam, quam ad oleum. Firg. 2. G. 86.; Co-
lum. 5. R. 11. 8. 4. et Arbor. 17.; et Plin. 15.
Hist. nat. 3. 4. (13). Ejus autem duo genera
esse videntur: nam radium mnjorem nominant
Calo R. R. 6. et Farro 1. R. R. 2*. I. Erll
igilur et minor: at hasc fortassa radiolus. H 9. 1-
tem os bracbll minus, de quo Cels. 8. 1. a meet.
Radius, quern xtpxiSa Grae! appellant, superior
breviorque et prlmo teaalor, rotuodo et leniter
csvo capita eilguum burner! tuberculum reciplt.
Cubitus inferior longiorque, etc. Grace dicllur
etiam rcapctirrj^iov: ab Italia quibusdam fusello
minore del braccio: videturque radios rotarum
imilari, de quibus moi, et inda nomea surapiis-
•e. »J 10. Radius virilis apud Cat. Aurel. 3.
J cut. 14. eit t'%CfxXko(. Sic etiam legendum
videtur In simili loco apud eumd. 2. Tard. 1.
ante wed. ubi in editionibus perperam legitur ra-
dix virilis paralysi vitialus, la quo notandura
est etiam, radix numquam in genera mascullao
usurpalam fuisie,
II.) Translate. *J 1. Ob timiiiiacinem Irani-
fertur ad splendorem, qui a sole, stellls, igna el
bujusmodi emitiitur, quia In longurn el acutura
more virgas iubtil.ii fertur (uade verbera radio-
rum diiit Zucret. 5. 1104. el radiis sol ftriens
BADIX
taiumina ha bet Ovid. 7. Met 804) raggio, luce,
sptendore, o'kti'c. Cic. 6. /"<n. 24. 71. Ut quem-
admoduin siellie in radio soils, t'c Ista io vir-
lutura jplendore ae cernaatur quldem. Lucret.
3. 91. seaobraique oeeeiie'it Non radii lolii, nee
Juetda tela diet Diieutlaot, led etc Id. 2. 114.
quum bo I is lamina quumquo Insert! fuaduat ra-
dii per opaca doinorura. Pirg. k . /En. ! 1 9. ubl
Titan radilt relorerit orbem. ee-7. ibid. 142. nubet
erdens radiil lucil et auro. el ibid. 25. Jamque
rubetcobai radii* mare. Ovid. I. Art. am. 724.
Debet maul a) et a radiis siderls esie nlger. Id.
2. Mil. 171. radii* gelldl ealuere Trioaes.
% 2. Ellam fulminir radii lunt. Vira. 8. /En.
459. Trei lmbiis turtl radios, tret oubis equosa
Addiderani, rulili tret Ignis et alills Auslrl. Adde
Vol. Flacc. 6. 55. *| 3. De fulgore ocutorum.
Cell. 5. 10. Sioicl causae ess> vldendi dicunt
radiorum ei oeulli In ea, qua vlderl queunt,
emlsslooem. Adde A put. de Slag. 81. De corona
radlata /'tig. 12. jEn. lei. Ingeoti mole Latl-
nui Quadrijugo vebitur curru, cui tempora clr-
cum Aurall bis tei radii fulgenlia eingunt, Soils
»ri specimen. — Da radiil In capita consecralo-
rura la deoi V. RADIO sub B. I, 2.
RADIX, Icis, f. 3. Radicium la genii, plur.
dii Use aliquot, fcribit Charit. 1. p. 100. el 115..
el nuglt cuui rations did, quam radlcum: usus
tamen hoc magls vldetur admisisie. At adbibuit
Casiiod. 1. Hut, Eccl, 1. ante med. Per mul-
tam veto dociiinam audio te etiam lapidum scire
natural polestatesque radicium effedusque earum.
— Radix, quam voeem a p'aSi>| ramus deri-
Taot, est Ima pari plants, qua terra loGgilur
ot Iniisilt et inda tuecum trabit, pijet (It. ra-
dice; Fr. racir.e det planlet; ilisp. raiz; Germ.
d. Panel d. Pfianzen; Angl. root.
I.) Proprie. «J 1. Generalim. Cic. 5. Fin. II.
83. Vidtruus, ea, qua terra gignlt, corticlbui et
radlcibus Tallda tervari. Parro 1. R. A. 37. S.
Alia radices angusliui dif/undunt, ut copresil:
alia lellui, ut plalaoi, usque eo ut Tbeopbraitut
icrlbat, Aiheais la Ljceo, quum ellam tunc pl&la-
cus novella essel, radices trium et triginla eublto*
rum egiste. Calo R. R. 133. Surcali id arboribui
rftdleel uti Capiant. Plin. 10. Hist. nal. 31. 50.
(127). Magna et radlcum differentia: coptosa flco,
brevet it angusta malu, crassiorei lauro, ramota
©lea, rubor! caraosa. Robora sues la profundum
agunt. SI Virgilio credlmus (2. G. 201.) atcului
quantum corpore emiQet,tantum radice descend!!.
Ovid. 14. Mel. 032. blbulxque recurrai Radlcis
Dbrai labeniibus lrrigat undis. Id. Reined, am.
106. El mala radices alllua arbor agit. Sic Id.
4. Met. 254.; et Colum. 5. R. R. 0. 8. Radices
agere. Pirg. 1. G. 20. Et teaeram ab radice
fereni, Siivane, cupressum. h. e. ab radice rnanu
prebentam for em: vel evulsam una cum radice.
et 2. ibid. 318. radicem adfigere terra, et i. ibid.
319. reotl segelem ab radicibua imlt cruunt. et
5. JEn. 410. Aut Ida In magna radicibua erula
plnus. Ovid. 7. Mel. 220. berbal placita partlm
radice ravelin, Partlm luecldlt. con la radice.
I/oral. 3. Ep. 2. 149.31 vulnut tibl moostrata
radice vel bcrba Kan Oeret lerlui, fugeres radice
rol herba FroGcicnta nihil curarier. ^ 2 - Specia-
tlm — a) Per eicellenliam dicitur de raphano,
ravanello, quia ejus usus la radice pracipaui.
Moral. 2. Sat, 8. 7. ocrla clrcum Repula, lactu-
cs, radices: qualis lassum Pervellant ttomacbum.
Colum. It. R. R. 3. 18. Satio optima radicll
el rapa. Pallad. 1. R. R. 35. 5. Praclpue ubl
radices et rapa pascunlur. Scribon. Compos. 60.
radium edulem voeat. Ovid. 8. Met. 666. In-
tubaque et radii et lactii matia eoaell. Adde
Arnob. 7. 10. — 6) Radix Syriaca speclei est
rapbanl, de quaidictum est In RADICULA I. —
t) De radice Pontica, V. In RIIA. — d) Radix
dulcis apod Celt. 5. 23. et Scribon. Compos. 170.
est gljeyrrblze, regolizia.
II.) Translate. «f 1. Dicitur de Ima parte
alteram rerum, qua inherent. P"irg. 8. JEn. 238.
Silei avulsa imis radicihus. Xurrer. 2. 103. Va-
Uda tati radices. Ovid. 14. Mel. 713. Durior et
ferro etc. El iaio, quod adbuc viva radice le-
— 6 —
oetor. Phcedr. 3. 10. A radiclbus domum ever*
tere. h. «. fuoditui. Plin. 37. Hist, nat 10. 60.
(180). Ab ore gemma ad radicem usque Candida
detcendente. Ovid. 6. Met. 557. radii micat ul-
tima lingua. Ptaut. Aulul. -1. 8. 72. Si bercle
ego te non elinguandam dedero usque ab radl-
cibus. Petron. Satyr. 126. a med. Froos radices
eapiilorum retro fleierat. Ovid. 2. Met. 583.
Pluma erat, inque cutem radicei egerat Imat.
.Kin. 36. HisL not. 13. 19. (87). Radicei py-
ramidum. % 2. Saplsslme de Ima parte mon-
Hum, radice de" monti.^Zucrel., Cat., Cic, Ifep.,
Ziv., Plin.) Jttslin., Gell. etc. Sic Cms. 7. B. G.
36. Brat e reglone oppidi coills sub ipsls radi-
clbui mootii egreglo munltui. Ifepos Miltiad. 5.
Sub monili radiclbus acie e regions Inslructa.
Seneca 3. Qucett. nat. 27. 9. Daoubius non Jam
radices, nee media montlum ilringlt, ted Juga
Ipsa lollleltal, ferens tecum madefsota montlum
latera rupesque dejectas. «J 3. De origine, ini-
tio, fonte rei ellcujus. Parro 1. R. R. 1. 11.
Ea erunt et radiclbus trials: et qua ipse ani-
madverti, et qu;e legt, et qua a peritlt aodii.
Id. 6. L. L. 37. Mull. Cetera, qua non mot ab
allquo verbo, ted suas babent radleei. et 7. ibid.
35. Quocirca radicei ejus (verbi) In Etrurla, non
Lalio quarunda. I'etimologia. et Cic. Sexl. 22.
50. Maroineram dlvlnum Ilium vlrum alque ei
iitdem, quibus not, radicibui nalum ad talutom
Imperii twjui, C. Marlum. h. e. municipem no-
•Irum. /*Iin. 35. tfist. nal. 10. 36. (72). Apol-
lioit te radice orlum Jactabat. della tlirpe.
^ 4. Ilia eplioret sunt metaphors. Cic. 4. Phil,
5. 13. Virtus ett una altissimis deflta radiclbus,
qua numquam ulla vl labefactarl polett. et 2.
Off. 12. 43. Vera gloria radices aglt alque
etiam propagatur. et 3. 7"u«e. 6. 13. Non solum
remoi. amputare ralserlarum, sed omncs radlcum
flbras evellere. et 6. All. 6. ad (in. Pornpejus,
eo robore vir, ill radicibui, Q. Caesium sloe
•orte delcglt, h, t. ea Qrmltate opum et poten-
tly In republics, et Ctrl. 6. 14. Nisi tot vltlo-
rum lanla Immanltai qulboidara facllitalls et
patlentia rsdiclbm nileretur. Brut, ad Attic.
Inter ep. Cic. 1. ad Brut. 17. Iliad malum
fundamenlam et radices babct alliorei. — NB. De
radice pro racntula V. RADIUS I. 10.
RADO, dii, •!, lam, dere, a. 3. Part. Radens
II. 1. b.; JTastti I, c, e., f. et II. 1. a. et 4.;
Radendus I. f. — Radere eat abradere, eradere,
lerigare, eufereodo pollre, £e'e>(It. raschiare, ra-
dere, lagliare; Fr. r&tfer, ratisser, gratier, frot-
ter,polir, rater, Hitp. raer, raspar, flotar, afey-
tar; Germ, ecnaben, kratzen, reiben, glalten,
ratiren; Angl. to scrape, shave, smooth, po-
lisch).
I.) Proprie latiisime patct. -— a) Est taeta la-
dere, atperltatii tensu dolorem atTerre, loviter
ruloerare, praslringere, eclndere, laniare, scari-
Ccare. Hinc radere et puogere Martial. con|un-
git II. lOO.Et.radere genas, in legib. XII. Tab.
retantar mulierei in funere, grafjiare le gote, ut
est epud Cic. 2. Zegg. 23. 58. et Plin. 11. Hist,
nat. 37. 58. (157). et Festus p. 273. 30. Mull.
Mulierei genas no radunto, oevo les^uin fuaeris.
ergo babento. — b) Sic eat eclndere, laniare,
eicidere etc. Flaut. Aulul. 4. 3. 2. Semel (cor-
vus) radebat pedibus terram, et voce croclbat
sua. Colum. 2. R. R. 19. 1. Area quum lit ad
trituram satii babllis, prlmum redatur; deindc
confodlatur. ft. e. eiclsis entirpatisque harbis pur-
getur. Cf. Pallad. 7. R. R. 1. 1. Juolo mense
area paranda eat ad trituram, eujas primo terra
radatur. — Radere dicitur etiam vomer terram
prattringeni et sulcans. -Sil. It. 8. 391. Heraica-
qae tmpretto radualur vomere saia. — c) Dc
bominum eaplia, barba etc. Martial. 6. 57.; et
Petron. Satyr. 104. Radere caput et lupcrcilia.
Slo Cie. Rose. com. 7. 20. Capite et tuperciliU
semper est rasb). Gell. 3. 4. Barba rasa. Sueton.
Aug. 79. Modo tonderet, modo raderet barbam.
-Absolute. Plin. 7. Hist. nat. 59. 59. (211).
Primus omnium radi quotidle lnstituit Africaous
sequent. Sueton. Cat. 45. Ut noa solum toude-
rolur diliseater ac raderetur.ted vellerelur etiam.
RADO
Adde Martial. 11. 84. Lamprid. Elagab. 31.
Ratit et viritia lubactorlbai lull novacula maoa
iua, qua postea barbam fecit. — Radere caput
mot full quibusdam populii in laclu, ut ett epud
Sueton. Cat. 5. de morte Germanic!: item «er»li
quum manumittebantur, quia tunc pileum surne^
bant, tlgoum libertalii. P. PILEUM. Hujus re!
caulam effort ^Von. p. 528. 21. Merc, quod tem-
peitatera eervitutlt videbantar effugere. Nam et
neufraglum timentei caput radebent: eratque boo
naufragorum oltimum votum, ut alt Petron.
Satyr. 103. sub fin. Hade Juvenal. 12. 81. gau-
dent vertiee raso Garrula eecuri narrare perleula
nauta. — d) Etl eliara aiiqnld radendo In mi-
nutes paries, vel in pulverem redigere, gratlug-
giare. Marcell. Empir. e. 20. p. 125. ed. Aid.
Kadicem fanlculi In vinl ejathum radito, et
prlusquam ccenes, vel quum dormitum ibis, poeul
sumito etc. et c. 27. p. 127. Cateus ovillus vetuttui
in cibo tumptus, vel rasuc et cum vino potus,
ccelieco medetur. — e) Da lis, qua radendo
pollmus, levigarous. Lucret. 5. 1207. silvat ca-
dere Materiemque dolore, levare et radere tlgna.
Horat. 2. Sat. 4. 83. lapidei varlos lutuienta
radere palma. h. e. scopii e palma factls verrere.
^irg. 2. G. 358. Turn level calamoi rataque
bastitia virga. Ovid. t.Art. am. 437. Cera va-
dum tentet rasit Infuta labellit. Martial. 1. 1 18.
Liber pumice rasus. Juvenal. 2. 07. cirulea In-
dutm scutulata aut galbana rasa. Martial. 2.85.
Rasa toga. h. e. qua nullum babet eminentem
villum, lavl*. — f) item pro atterere, ebrade-
re, radendo auferre. <>uin(if. It. 3. 20. Faucei
rasa vocera eiasperaot. P. RASURA II. Mar-
tial. 9. 58. Nee ratum cavea latui bison tit. r..
e. attriium. Id. 8. 71. Pott huoc In coiula rasa
scllbra data est. mezta libra tcarta. el Ovid.
I. Amor. II. 21. oculotque moretur Margins
in eitremo litters rasa meos. cancellata, abresa.
Juvenal. 13. 150. Sacrllegus, qui Radat inauratl
femur Ilorculli. h. t. aurum abradat. Plin. 28.
Hist. nal. 4. 13, (52). Ipsos gjmnasiorum raters
parleles. Id. IT, ibid. 23. 35. (204). Quod supra
terram esl, radi Jubetur, ne fruticet. Id. 18. ibid.
16. 43. (147). Herbam marris ad solum radere.
Tac. 3. Ann. 17. ad fin. Noman Pisonls raden-
dum fastis censuil. Horat. 2. Sat. 6, 25. Aquilo
radii terram. h. a. Oando et pulverem etciiando
cecum lrar.it. Sic Epod. 16. 54. lergis Aquosus
Rurus arva radii imbtibus.
II.) Translate, ^f 1. Sape a Pootls — o) Ra-
dere dicitur, qui prope locum allquem transit
Ita ut pane conlingat, qui pralernavlgat, prater-
volat, correre vicino, andara rasente. Pirg. 7.
Xn. 10. Proiima Circaa radualur litora terree.
Pal. Flacc. 5. 108. alia Carambis Badilur. Pirg.
3, /En. 799. alias cautes projectaque sata Pachjnt
Radimus. Id. 5, ibid. 169. Ills inter navemque
Gya scopulosque tonantei Radii iter lavum in-
terior. Ovid. 3. Amor. 15. 2. Raditur bae elegii
ultima mcta meis. Properl. 3. 2. 23. Alter remui
equas, alter tibl radat arenaj. Adde Lucan. 8.
246. Simile eit illud Ovid. 10. Met. 654. de
equis cursorib. Posse pulei illot ilcco freta ra-
dere passu Et segetii cana tlantes percurrere
arittas. el Pirg. 5. JEn. 216. columba acre lapsa
quieto Radii iter llquidi<m, eeleres neque com-
movol alas, fende s scorre I' aria, et Ovid. 3.
Mel. 75. de angue celeriier proterpente. Ter-
raque rasa sooat squamis. ttrisciata. El Sueton.
Ifcr. 48. divolsa Bentibui panala, trajeclos tur-
culot (A'ero) rasit. Iriscid per mezzo. — b) Flu-
mina quoque ripai radunt, et quia praterfluunt,
et quia demuat semper aliquld. Lucret. 5. 256.
et ripas radenlla flumina rodent. Luzon. 2. 425.
radensque Salarol Culta Siler. Seneca Hippol. 16.
Masnder steriles amne maligno radii arenas.
ttringere, mordere, lambire. Poeta eadem ra-
lione diierunt: qua collegit ^roufcut. ed illud
Tibull. 4. 1. 142. Grndei Radii Arecteos baud
una per oslie eampos. P. ARECTEOS in ONOM.
— Hue referrl potest et illud Lucret. 6. 116.
Fit quoque eaim interdum, ut nun lam concur-
rere nubes Frontibus adrersis posslot, quam de
latere ire Diverso mota radeaies corpora tracilm.
RADULA
• 2. Radera eat eilem demere, delrebere, tor
Via, levare. Pen. -. 66. Baecam coach* ride-
re. et 3. 50. Scire eral la »oiie, demooia Caol-
cute quantum Baderet. «J 3. Radera est etiam
pecuoiam cerradere. Martial. 9. 17. Sad late ion*
itrli, Ammlaae, aoa tondet. Non tondet T Inqull.
ergo quid faelt? radlt. ectf. hie iocua la arabi-
guo ait, aam base looilrit, dum loaders videtur
ctplllot ral barbem ed'eolerlbui, peeualara ab
!!■ corradit, tui eorpofli coplam prabena. f *. I-
tern in ri llltererla eat emeodare, alabotare. Mar-
tial. 10. 9. Mots legee qu»dam, led lima rau
receotl. ft. «. emendate. Ptrt. 1. 85. crlmlna
tasfa Llbrat In antllbetla: doctai poiolua Oguras
Laudatur.h. t. rbetorl-e erte elaboratly *J 5. 1-
Ism e»t ladere. Ptrt. 1. 107. Sad quid oput teue-
ras mordael radera rero Auriculae? et 5. t5. pal-
Icotei redere moree. Quintal. 3. 1. 9. Quorum ne
Jejuna etqae erlde tradlilo a-erteret eolmoi, at
eurei prjeierttm ten delieetee raderet, verebamur.
HAdCLA, a, t. 1. raichiatojo, xirqo-T.pie-v, ln-
strumentum, quo aliquid ex ella.ua re radllar,
eujusmodl eat Itlud, quo -etue pit * dollle ra-
diiur atque edueliur, at delnde iterum pleenlur
•d fulurem tiudemiam. Colum. 19. JI. R. 18. S.
Sublata lampede, rutabulo Ugoeo et farre* cur-
tate radula pit ducllur.
BAdOlAnCS, a, um, ad]eet. qal radula era-
ditor. Plin. 14. Hiit. nat. 10. 86. <120). Radu-
lana pice 10 realna eandJre mneta. V. RABC-
LANA Pit.
BJLGA, m, t. 1. eadem as brace. Impp. dr-
ead, tt Honor. Cod. Theoi. 14. 10. 9. Uaura
xaogaruio atqoe bracarum Intra Urb«m renere-
bilem oemlnt lleeat uinrpare. IS. ibid?. 3. Intra
urbem Rooim nemo fel regit ral ttaogll atatur.
llioc -Idee ragaa et bracat Idem itgnMcere: de
rod) el-mo «lde BRACA. — Etiam raca earl-
bllor: Item racana epud Ennod. 9. Ep. 17. La-
Dim el raeanaa, eujni roe -oluerltla cotorle, rubol
aut fuacl, mini lub eelerltate dlrlgite. Tenant ViL
S. Germ. 44. Febrlcitantem vlrom racana undl-
que obrolntiam compooit ejui In lectalo.
RAlA, a, f. I. rata, raxta, &dxoe, genua pl-
tcii plant et carina gineS, ia tergo et eauda epl-
aae babena Ita ilrallllmei, qua* In tobo Tlauntur:
undo et $dw> Graei, Ideal tobum, eppelleruot
Plin. 9. Bitt. not. 24. 40. (78). Pleoorum pi-
aclum ellerum eit genne, quod pro eplna car-
lilaglnem habet, at rala, paittuaea, tqaallua,
torpedo. Adda eumd. ibid. 49. 67. (144). BJui
flgurarn babei In nummo G. Pro«ule]» apud
JHortll. Fam. B.
HALL A, m, t. i. genna fettle, ita dictum •
ratltate tutors, Jfonio teite p. 539. 15, Mtrcj
eat aulem demlnutlve rot a rarvta et per eja-
copeo rati*. Adjeatlfa Rout. Epii. 9. 9. 46.
Tunicam rallam, tualeam ipliiim, Uateum cb-
atelum. — JtS. De eognom. Hod. f. ONOM.
RALLlANA, «, f. 1. ralla, veetle ita diets a
rerltete tetlnra. £dtcl. Diocltt. p. 81. Sagurn
■ en ralllaaam rudsm 3^ aedecini. camicion* di
canavaccio.
' RALLUM. I, n. 9. ftrramentun, quo tmnir
lergelur a terra adbareota: a raio. Plin. 18.
Bitt. not. 19. 49. <179>. Parget Tomerem ebb-
Indaetirautui euipldatua rello. Quldam leg. rutta,
ted contra MS3-, telle Barduino. V. RASOaiUS
In do.
RALIUS, e, am, adject. V. RALLA.
RAMALB, Ii, a. 3. Llceoter primam ajllabam
eorriplt Captit.i.p, 310. Arcuiqoa dulcinerree
Roieo llgane r a mall. — Ramale, ramo tecco,
fratche, ilipo, remui aridua, ramornm fragmenta
Ignl nuttlendo.
I.) Proprle. Stntca Ep. 90. ante mtd, Furca
otrlniTue luipeaia fulclebaat caum. Splnatta ra-
malibue ae fronda eongeela et la procure die*
poilta, deeuriua Imbilbua quamrla magnla eral.
Ovid. 8. Jfet. 645. MuHIBdaique faeee rame-
Reque erlde. Pert. 5. 59. Teterie ramalla fagl.
et 1. 87. Ut ramale reiui pragrandi lubere co-
ctnra. TVtc. 13. Ann. 59. Arbor morluli rama-
llbue etereicenle truneo dominate. Capttt. 1.1,
p. 3. Dtllui quoque el nai\t leuream geitlut.
_ 7 —
II.) Treotlete. Captll. 7. p. 337. loquitur
^rit/tmelica. QuamrU ilnguloe roe unireraoaqne
recenaeem et mala ramalibui germloerl. n. e.
ei meli numcrli.
RAMSN, inla, a. 9. reiara, eeobi. Dleitur a
Barih. I. 4. Advtrtar. c. 4. uiui eo ifarcell.
Empir. non deilgnato loco. Sed videtur legend,
ratsmen, qaem Tocem »lde la MAGI9. Idle.
rAMENTA, m, I 1. r. RAMENTUM loll.
RAlHESTOSUS, a, um, adject, ramenlia ilml-
lli. CaL Jurtl. 4, Tard. 3. antt med. 81 agro-
tantee parra eicluierlnt aaoguloolenia at ra-
mentoia.
RAMENTUM, I, n. 9. Ramtnla, as, f. 1. !e-
gltur epud Plant. Baeth. 3. 4. IS. (quem loe.
affert etiam Ifon. p. 229. 4. Mere.) Ternm,
quam Ilia unquam da mea pecuala ramenta flat
plumea (al. phimbca) propeniior, mandlcum ma-
II m mendlcando vineere. Id. Bud. 4. 3. 77. Nua-
quam bercle biao bodie ramenta flei (ortunatlor.
— Samtntum (quod malto icplui In plur. oum.
uauipatur), a rado, uade rarui, ratamtn, ra-
tntntwn, ett tenuli parlleala, qua radiodo eu-
lertur, al parlleala aarl, ergentl, llgnl,qua ra-
mra eorum decidual, Kyqua, {u'ctut (It. ratchia*
tura, ealia, bmcioto, tmeiolo; It. r&cturt, to-
ptaits, paretllti, paQttttt*, gravitr, mietttt;
Illip. ratdura, raiura, acepilladura, migaja,
miaja; Germ. Splitttr, SLiickchen, Abiehub,
Spint, A b fall; Angl. a litllt piece icraped
from any thingt a chip, ihaving, filing, ra-
ment).
I.) Proprle. — a) Geoeratlm. tueret, 6. 104S.
Rt ramenta limul ferri furere Intue ahenii la
tcapblia. Plin. 98. Bitt. nat. 8. 94. (88). Be-
menta eborle. Id. S3, ibid. 3. 19. (69). aori.
Id. 91. Aid. 9. 3. (6). a eorolbue. Id. 31. ibid.
7. 39. (160). aalll. Id. it. ibid. 32. 45. (76).
lapldla ipecularla. Id. 28. ibid. 17. 69. (233).
pallia carrlQs dejecta pumice. Id. M.ibid. 3.2.
(6). llgnl. tt ibid. S. 10. (16). cnpreitl. Capi-
tolin. Vtr. 10. Dicliur laolam habulna coram
Qareoiium capillorum, al ceplti euri rameota re-
ipergarei, quo magii coma Illuminate darnel.—
b) Differt a icobe, qua putrla eel ecoblna val
terra ral tarebra feetoe: ramenruna rero par-
tlcula craulor eat latter. Plin. IS. Bitt. nat.
17. 18. (67). Orae aeobe ramentitre abletle eer-
rara. Coktm. 4. B. A 99. 16. at Arbor. 8. 4.
Not urebrem, qoam Uellleem dicimoi, hula la*
tltioal aplarlmua: ea eseavat, nee urli; qood
non ecnhem, eed ramenta fecit, piallaturt, trttc
Cola. Pallad. lamen hae eadem de re loqueai,
3. B. a. IT. T. ecoben Tocat. Quia el Plin,
fortatie ellquo et alletli toale ramenta pro aeobe
poiult. — c) flame nf a papyri aunt pbllrra et-
terloree. Plin. 13. Bitt. nat. 19. 93. (75). Cbar-
ta daltlea at vlllorlbae (papyri) remeatle. —
d) ffavi* rammtum apud Sertn. Simmon. 30.
306., at ratnanta carina apod cumeT. 24. 448.
aunt tapiiia. — a) Ramenta fluminum aunt
arena, qaaa radendo aeeum farunt Plin. 33.
Bitt. not. 4. 21. (66). An rum lareallor epud
not (rlbui modii: Oumlnum ramenlli, ut In Tago
HUpanla, Pado Italia etc.; puteorom ecroblbui
etc.; eanleulla per magna ipaiia aette. — f) Ra-
mentum lulphuratum apud Martial. 10. 3. eat
fragmeatum ligal lulpbure lllllum, tolfantUo.
— 9) De fruitulie eteulentlt. Jcrifcon. Compoi.
191. Bejitlant aulem ab atomacbo ramenta, qaa
etiam il minima tormlooali. Cat. Aurtl. 4. Tard.
3. Eicluile Igitur cum meJleamlne po« lufucleo*
temporli latarnllam maculentii bumorlbue atque
ramentlt — , lulllelenter operatum medicamen ae-
ctplmai.
11.) Trenilete da ra minima al nulliue pretlL
•Plaut. Batch. 4. 4. 39. Petri omno earn ra-
meolo reddldl.
RAMEU9, a, am. adjiel. di ramo, xXaJaps'c,
qui at ramo eel. rirg. 4. 6. 303. ramea coitii
Subjleiunt fragmenta, ibrtnom ela.
rAMEX, Tela, m. 3. (ramot). q t. Ramie tt
dlcunlur pulmoaea, vel potiua pulmonum ti pa.
ctorla vena raajorai, qua ramorum lailar dlda«
cuatar, el quum Tocem eul tplritum laUodimut]
RAMOSUS
Inflanlur. Varro apud Ifon. p. 169. 19. SItre.
Priutquem in orcheatra pxthaulei Indet tlblii,
domi ma ramteei lumpil. Plaut. Mere. 1. 9. 9V,
Loquert Id negotll quidquid eit. aoaji. placlde:
volo acquleieere. Tna cauia rupl ramicei: Jem-
dudura tputo langalnem. tcil. eurreado. Adda
Pan. 3. 1. 97. Sunt qui bla locle beralam la*
teiiiguat: led et e> rupia non aequltur eputum
aanguinla. q 2, Ramts eat etiam hernia apt*
clea, qua vena la ecroto intumeicunl el oimla
langulnia cople, xcpaexqXq, crepaturo, allenta-
tura, tmia. Cauia bojua appellationia at eo dual
potetl, quod Jpaoj, node hernia dicta Tidelur,
Grwele etiam raraum ilgnlfieat. Quare Latin! ra«
micem dlteruot, Graco vocabulo inelateolee. Ideo
autem rami nomine hernia tlgotflcalar, qbla. In-
Datli icroll ttrjli, relutl quldam rami apparent.
Vote, la Etymol. Celt. 7. 18. a mtd. Inlegrli
lunlde (ttttium) remet Innaieltur, KipoaxqXa»
Grajcl appellant, quum team Intumeieuul. et in
fin. loguen quoque nonaunquam raralcea lm-
plenl; ^oujSwwoxjjiina appellanl. Plin. 30. Bitt.
nat. 15. 47. (136). Ramicea Infanlium leeerta
vlrldet (tanant\ Id. 99. Ibiel. 85. 57. (191).
Paleara trlllcl ealidam Iraponl ramicum loeom-
modii eipertl jubent. luciliut apod Ifon. p. 469,
15. Mtrc. Quod deformi' tenet, artbrlllcoe ea
podagroint, Qood maoeut, miser, eillli, cum ra-
mic« magno. Juvenal. 10. 205. Jacet etiguue
cum reraiea nervua. h. a. cum ecroto turgenti
et remlce: quod In aeolbua (da qalboa hie aer-
mo) eit IrequenlliilmuD. q 3. Item eat ramni
oblongut, looguriui, pertlca, ramo, ptrtica, item*
ga, ptrtieone, xduaf. Coium. 9. B, 8.. I. 9.
Sllpet complurlbui locle etTorelur, et la circulla
Tlvaril, eertle intervenleatlbue ipatlU, deflta* art*
gltur, delnde per traoererta Ulerum aava traaa*
mtiiuciar ramlcn, qui etltae fereram obierent,
farm 1. R. R, 14. 3. ilmlle quipplam daacrl*
beat, longurii roce utltnr. Apul. 4, Jf«f. Ante
fore* etigui remleot, vice tlracll parletli, altan*
duntur. er 4, a.p tt d Colum. 9. B, R, 19. 9.
el Fegtl. 9. Ptterin. 4. n. 10. et 4. 19. quldam
leg, ramieem pro tanietn, et cue ejunt pulmnn-
cuium, ieu ebtceaium ee tumorem et eangalno
collecto.
bAmIc09D9, a, am, adject, atttntato, ernio-
to, KnXri'njc, qui remice ieu bernle laborat. i°Wi»,
30. iii»t. not. 15. 47. (136). RamleoaU cochlea-
rum elala cum tura medelor. Marcell. Empir.
e. 33. p. 134. ad. Al&\ Herolodi, tamicoaSa
bydrocellcltque aiparagl radicee -, cam aqua ha*
mint polul aaplui data, ctlariter aubrenluaL
rAmOsds, e, am, adject. Comp. Batnottor
et Sup. Azmoiiiiimue L et II. — Ramoaua eat
mulloa ramot babena, ramoto, ramorulo, ipaei-
J>jc, xXiSuJtic.
I) Proprle. ZucreL 5. 1098. Bamoaa arbor.
Ouid. 3. Fait. 731. ramoto atlplte nliua. Pro-
pert. 4. 4. 5. Sll-ant ramota domai. Plin, it.
Bill, nat 10.85.(109), Lappago almllla an a gal-
lid I, alii euet ramoilar, Ttrlull, Apolog. 35. Ra-
mosiiilmii laareli pottn praiiruebaat.
II.) Tranalala. Firg. T. Eel. 30, Bl ramoia
Mjcon elracle earooa earvL (let. I. Mn. 191>
cereoa ditil cepita alu ferentet Cornlboa arbo
rail). Lutret. 9. 444. Denlqaa qua noble dureta
ac ipiita fldenlur, Hae magla hamatla Inter teeo
cue oeceiie'il Bl quail ramoili alia eompecla
tenerl. Plin. 91. Bitt. nat. 10. 99. (58). Folium
tinbricatum magla el remoilua. h. a. magla dlf*
fuaum. et ibid. 19. 59. (89). Radicee ramoia
at multipllcee. Id. 37. ibid. II. 79. (l»t).Bor-
ajcitla gemma la algro ramose, ceadldle eat earn*
guintla frondlbut. Id. 33. ibid. 9. 11. (99). Ce>
ralium probatiiilmum, quam mailme rubena al
quem remoiUilmum. — Et poellce Lutret. 1. 133.
eteolm ramcta rldemoe Nubile tape madia mul-
lia atque aipera ferrt Ovid. 9. Met. 73. de hy-
dra, tlaoc ego remoiam nalie e cade colubrle
Creicentenrque raalo, domitl.h. e. mullli Inilra-
ctam colubilt, lemquem remit, e truoco rtntFcen-
tibui. Pert. 5, 34. el vita neiciua error Dlduclt
trepi-lat ramoia io compile roentee. n. a. qua in
rnultai rial dlviduolur, ut In ramot truoea*.
RAMTJLA
BAmC'LA, m, t. 1. unguia. Feget. 2. Feterin.
58. 4. PruvisuruS De eoronam taugas aut rerau-
las; led, bit exccplli, io solo et ia clrcuiiu soli-
daturas ungularo confricabii. Schneid. legit ra-
aulas. Id. I. ibid. 56. 31. Oporlel aulem fer-
ramcalo conelsorio aaimalium soleas ramulasque
putgari. Garter, correxit ranulasaue, oruiante
Schneid.
RAMUi.dSUS, a, um, adject, ramulos mullos
habeas. Win. 16. Mitt. nat. 24. 38. (92). Fulia
Tamuloia uimo et cjliso.
HAMULUS, i, m. 2. (deminut. a ramus) ra-
micello, ramttlo, xXaJuiv, parrui ramus, ramu-
icului. Calo R. R. 101. SI ramuloi Gculneos voles
cum fuliis (servare), Inter >e alligalo etc. Calall.
CO. 22. Floridis Telul enltens Myrtus Alia ramu-
lis. Cic.i. Divinat. 54. 123. la agro ambulanti ra-
inuluiu odduclum, ut remissus esset, ia oculun)
suum recidisse. Ptin. 27. Hitt. not 12. 88. (1 11).
Osjrii ramuloi ferl olgroi, Unuei, leatot. Id.
24. ibid. 15. HI. (132). Cbamadaphne unico ra-
in ulo est, cubital! fere. Val. Bias. 2. 8. n. 5.
I aurea ramuloi feittnabunda menu decerpserunt.
Adda Cotum. 5. It. R. 6. 14. Sueton. Ga'.b. 1.
Galiioa alba ramulum lauri rostro teoana. h. e.
■uroulum.
RAMUS, I, tn. 2. pars arboris, uui e truneo
eill, et multipliciter te tpargit, epvos, x>.a$o;
(It. ramo; Fr. branche, rnmeau; Uisp. branca,
radio u raraa; Germ. i*. Zuieig, Ait; Angl. a
lianch, bough; an arm of a tree).
I.) Propria. ^ 1. Strictosensu. Zucret. 1.5092.
arboribui lumnios frondescere ramos. Cic. 3.
Orat. 40. !79. In arboribus truncus, rami, folia
•unt. et I. ibid. 7. 28. l'latanui ad opacaodum
locum patulis diffusa ramis. Id. Ctscin. 21. 60.
Rainum arborii dtfriugcri). Firg. 2, G. 81. in-
gem Ei iit ad calum ramis felicibui arbor Id.
3. ibid. 333. quercus Ingentes teodit ramos. e(2.
ibid. 2VC. fortes late ramos et bracbla lc-o !eos.
Id. 3. /En. 25. ramij tegerem ut fronder.Ubus
aras. et 6. ibid. 282. ramos annoseque bracbla
paodit Uliaui opaca ingans. Ilorat. Epod. 2. 13.
Inutileique falce ramos aroputam, Feliciorea tn-
•ei it. Firg. 2. G. 370. ramos eompesca Qucntes.
•til. puUndo. Id. 11. /En. 5. ingentem quer-
cum decisis undique ramis. Ovid. 14. Mel. 060.
Suspicieni pandos auctuiimi ponders ramos. Lu-
can. 3. 4uo. lucus Obscurum eiagens eonnexii
acra larfiis. *f 2. Latiori seosu per lyoecdocbaa
ponitur pro arbors. Firg. 3. JSn. 619. Victum
lnfellcem, baceas lapidosaque coma Dant rami,
et vulsii pascunl radicibus berbx. et 8. ibid. 318.
Sed rami atque asper vlclu venatus alebat.
*f 3. Et pro froode. Firg. 5. /En. 71. et tem-
pore clngite ramis. et 8. ibid. 286. populeis evln-
cli tempora ramis. Fal. Place. 6. 2'JC. conipe-
ctaque glaueo Tempora aeciuntur ramo. Adde
Ovid. 3. Fan. 861. f 4. Et pro ture. Clan-
di'in. ///. con*. Honor. 210. Vobi* rubra da-
buut pretiusai aquora conchas, Indus ehur, ra-
Iiini l'anchaia, vellera Seres, h. e. ramos turiferos.
II.) Translate. ^ 1. Ponitur pro fuste seu
ebva. Properl. 4. 9. 15. Menalio Jacuit pulsus
tria lempura ramo Cieua. ^ 2. Transfcrtur ad
alia. Cavs. 6. B. G. 25. A b ejus (bovis) summo
Coma, sicut palm.T, rami late dilTundunlur. At
Uinler legit: ab ejus (coinus) turn mo sicut pal-
m.r ramique lata difTundunlur. Ptin. 6. Hist.
nat. 27. 31. (131). Sub moats Cambalido, qui
est Caueasi ramus, un braccio. ^ 3. De ramis
Siuiiis V. PYTlI.VGOltAS in O.NOM. % 4. To'
cu'to'-o* appotxc'n lignilicnt apud li'teviuin (F,
110DOBASt;0), cilante Ifjnio p. 116. 26. Merc.
Adde Prudent. 1. contra Sy-mmach. 115. 5 *»•
Allfforice. Cic. 3. 7\i\c. 6. 13. ^os autem au-
dcamus noa solum raiiiwS amputare miseriarum,
sed umncs radicum libra* ev.llere. % 6. Dc linca
consanguinitatis. Pert. 3. 27. an deccat pulmo-
nein rumperc rentit, Stcmindto quod Tusco ra-
Olum nilldtiine ducUT F. voecm tequrnt. II. 2.
RAMUSCOLUS, I, m. 2. iUminul. a ramus,
famulus,
I.) Propria. Kin. 20. Mitt. not. 23. 98. (261).
Et viridi ferula ranunculus ut ilia ad omnia ea
— 8 —
Title. Marctll. Ampir. c. 26. p. 121. retro ed.
Aid. Fcenlcull radicem et ramuiculum erri con-
tuode, et ei vioo retere da bibendum.
II.) Traoslate. f 1. ffieronym. £p. 133. n. 3.
tub (in. Ooctrina tua Origenis rarousculus est.
f 2. Dc linea coosauguinitalis. Isid. 9. Grig. 6.
Stemmata dicunlur ramusculi, quo9 adrocati fa-
ciunt io genere, quum gradus cognationis par-
tiuntur. F. RAMUS II. 6.
RANA,ae, f. 1. animal palustre solum, in aqua
et In terra vitam agens: ab sua voce dicta, ut
ait F"arro 5. L. L. 78. Mull. Quidam delueuct
a fpu'vo; rufteta, raoi dempto p Attice, et mu-
tato u in a Dorice. Sunt et rana scaodentei ar-
bores et ex lis coaiantes, ^arpa^oe (It. ranoc-
chia, rana; Fr. grenomlle; Uisp. rana; Germ.
d. Proich; Angl. fi og, paddock).
I.) Proprie. — a) Geaeratim. Ovid. 15. Met.
375. Semiaa limus habet firides generantia ra-
nas: Et general truncas pedibus: raoi apta na-
tando Crura dat: utque eadera sint longis saltl-
bus apta, Posterior partes superat mensura prio-
res. el 6. ibid. 377. Vox quoque Jam rauca est,
indataque eolla tumescunt: Ipsaque dilalant pa-
tulos convicia rictus. Terga caput tangunt: eolla
iolercepta videotur: Splaa Tirel: venter, pars
masima corporis, albet: Limosoque nova saliunt
in gurgita? raoa. Plin. 11. Hist. nat. 37. 65.
(172). Ranis lingua prima cohsret, iollma abso-
luta a gulture, qua vocem millunl, etc. Turn si-
quldem inferiore labro demisso ad libramantum
modica aqus receptaa In fauces, palpitante ibl
liogua ululatus rllcilur. Tunc extenti buccarum
sinus perlueent, oculi flagrant labors propulsi.
Id. 32. ibid. 8. 29. (92). Est et rana par»a ar-
borem scandcns atque ex ea vociferans.Cic. 15.
Alt. 16. Pluvial metuo, si progoostica nostra
vera sunt, ttnm enim p'ijTopeu'ouoi». Ilorat. 1.
Sat. 5. 14. mali culices ranasque paluitrea A-
vertunt somnos. Id. Epod. 5. 19. turpis rana
ova. Phiedr. 1. 2. Rana: vagantes liberie paludi-
bus. Firg. 3. G. 430. bic piscibus atram Impro-
bus tngluvlem raoisque loquacibus explet. et 1.
ibid. 378. El veterem In Ilmo rana ceclnera
querclam. (Qusnam bac sit querela, cognosces
ex Servio In hunc t>C. et Phadr. loc. cil.) Mar-
tial. 3. 93. Meliusque rana garriunt Ravenoales.
Sueton. Aug. 94. circa med. Quum priinum far!
ccepisset, in avllo suburbano cbstrepeotes forte
ranas lilere Jussit : atque ex eo negantur ibl rana
coaiare. Martial. 10. 70. Grandis ut exiguam
bos ranam ruperat olim. (V. fabulam de rana ru-
pta apud Ilorat. 2. Sat. 3. St 4. et Phwdr. 1.
24.) Id. 14. 183. Perlege Mzonio cantatas car-
mine ranae. Bzrpa^ouuofxa^iay. Juvenal. 2.
150. Strgio ranai io gurgile nigras. — 6) In-
flat se fomguam rana, proverb, de so, qui sibl
plus justo placet, apud Petron. fragm. Tragur.
74. .Burmann. — c) @u» fuit rana, nunc ett
rex, aliud proverb, apud evmd. ibid. 77. de eo,
qui a parvis initiis valde crevit sire divitiis, sive
bonoribus. — d) In i 1 lo Juvenal. 3. 44. rana-
rum Viscera numquam Inipexi; signiflcatur vene-
flcium, quod ex rana rubetas \isceribus conQcie-
batur. F. RUDETA.
II.) Translate, f 1. liana dicitur piicis ma-
rinui, qui Grace fiivpayoc. o"Ateilc, Italics mar-
tino pescatore vocatur. Plin. 9. Hist. nat. 24.
40. (78). Planorom piscium alterum est genus,
quod pro spina cartilaginem habet, ut raia, pa-
stioaca, squatioa, torpedo, et quos bovis, lamia,
aquila, rana nominibus Graci appellant, et mox.
Quum ceteri pisces ova pariant, hoc genui solum
animal parit, excepta quam ranam vocaot. Id.
ibid. 42. 67. (143). Nee minor sollertia rana?, qua
in mari piscatrix vocatur. Cic. 2. If at. D. 49.
125. Ranx marin* dicuntur obruere scse areoa
solcre, ct moveri prope aquam: ad quas quasi
ad escam pisces quum accessorial, conflci a ranis
atque consumi. <f 2. Rana est etiam morbi
geoui in bubus. Cotum. 6. R. R. 8. 1. Solent
etiam fastldia cibo alTerre vitiosa iocrementa lin-
gu.r, quas ranas vetcrinarii vocaot. Feget. vocat
runiilas. /'. RAMJLA II.
RANACRL'S, a, urn, adject, ail ranam perti-
RANCO
nens. ilanaceum oleum «pud Marcell. Empir.
c. 16. p. 111. primo ed. Aid. videtur oleum ex
berba ran.;nculo vel balracbio. So*nt tamen qui
corrigendum putant rutaceum.
RAMCE.NS, entis, particip. ab inusit. ranceo :
putrefatto, putente, rancido, To-rjifow, s'oJu'fuiv,
putresceDS, puteni, raocidus. Lucrel. 3. 719. ca-
davera ranceoli Jam viscere vermes Eispiraot. Sa-
ren. Sam ton. 54. 978. Vetus et rancens aiungia.
— Vei bum ranceo eihibenl G(ois. Lax. Gr. Ran-
ceo, ces, jupioTicoj.
RANCEO, es, ere, n. 2. F. voc. praced.
RANCESGQ et rancisco, is, ere, n. lncboat. 3.
divenfr.r rancido, raocidus Co, putresco.
I.) Proprie. Arnob. I. 2!. Mel amarum Deri,
olearum fiuenta rancescere.
II.) Translate. Ennod. 3. pp. 13. Animam ab
scriplione suspend!, ne diligenlis ratio sparsa
per immeritos perlatores aliena importunitate
raociscat.
RANClDE, adverb, rancidamente, cum ran-
core, corrupte. Trsnslate. Gelt. 18. II. Qua mihl
quidom neque abborrere a poetics facullate visa
sunt, neqoe dictu profatuque ipso tetra aut in-
luaves esse, licuti sunt quadam alia ab illustri-
bus poetis ficla dura et rancide. h. e. nimis an-
tique, putide. et ibid. 8. 'Ofioiot5").euTa X01 ira-
pioo tutl o'p.ctoitt(aTa celeraque bujusmodl sd-
lamenta, que isli airecpoxa'Xot, qui ss Isocratios
vlderi volant, ia eollocandis verbis Imraodiee fa-
clont et rancide, quam sint insubida et inertia
et puerllla, facetissime signiCcal Lucilius.
RANClOO, as, are, a. 1. rancidum facio ob
odium; q. ipps translate Fulgent. 2. Mylhol. 1.
Voluplaria vita libidine molluur, aut bomicidiis
cruentatur, aut rapina succendilur, aut liroribus
rancidatur. V. RANCOR II.
RANCll)t5LUS, a, um, adject, deminut. rancj-
detto, sliquantum rancidui.
I.) Proprie. Juvenal. II. 133. quia Ipsa ma-
nubria cultellorum Ossaa; non tamea bis ulla
unquam obsonia tiunt Uancidula, aut ideo pejus
gallina secalur.
II.) Translate est putidulus et faslidium cream,
schifoselto, tchizzinoso, affeltalo. Peri. 1. 33.
Rnncidulum qulddam balba de nare loeutus,
Phjllidas, Uypsipjlas etc. Martial. 7. 34. Qui sic
rancidulo loqualur ore.
RANClDUS, a, am, adject. Comp. Rancidior
I. et II. — Rancidua est corruptus et putens: et
dicitur pracipus de cibfi diutius asservatis et
putrescentibus; unde mains sapor odorque. F.
RANCOR I. ta-ryoj, ewXoj, oaitpoe, (It. rancio,
rancioso, rancido, stantio, putrefatto; fr.infect,
fitide, qui sent, ranee; Uisp. rancio, in^ecto,
fctido, hediondo; Germ, rann'a, sltnffenrl; Angl.
rank, rancid, musty, stale, rammish, offensive,
putriii, s(inkino).
I.) Proprie. Ilorat. 2. Sat. 2. 89. Rancidum
aprum antiqui laudabant: noa quia nasus litis
nullus erat; sed, credo, bac mente, quod bospes
Tardius adveniens vitiatum commodius, quam In-
tegrum edax dominus consumeret. Lucret. 6.
1154. Spiritus ore foras tetrum volrebat odorem,
Rancida quo perolent projecta cadavera ritu.
^puf. 10. Mei. Partei opimas quasquo devora-
bam, el, rancidiora teligens, abliguriebam dulcia.
M. Aurel. apud Fronton, ad M. Cms. 4. 4.
Signini quidem isti oimis rancidos racemos et
acidos acinoi babent. Ennod. Ep. 3. II. Despi-
cicntes rancida potentum fastidia. et ibid. 4. 23.
Rancido despicitotes cuncta negleclu.
II.) Translate. .Juvenal. 6. 184. Nam quid
rancldius, quam quod se non putat ulla Formo-
sam, nisi qua de Tusca Gr.-rcula facta est, De
Sulmonensi mora Cccropii? qual cosa piu affet-
lata e faslidiosa? et Plin- 22. Bist. nat. 22.
43. (92). de fcolelis. Quorumdam ei bis facile
noscunlur Tenena, diluto rubore, rancido aspe-
ctu, livido iotus colore etc. n, e. lurido, el qua-
lis solel esse rerum rancidarum- Prudent. 10.
irspi orsp. 301. rancida edentularum cantilena.
RANCO, as, are, D. 1. est vocifcrari, propriuin
tigris, a sono Tocis. Auct. carm. Philont. 49.
Tigridcs iadomlta rancanl lug'iuntque U'unes
RANCOR
Alii leg. raucaot, alii raccant, alii racanl vel
racbant; ?uod postremum pralereodum videtur,
nam Thei. nov. Latinit. ed. Maio p. 78. Ti-
gridum (proprietas est) racbare. et Aldlietm. ed.
Maio (in Class. Auct. T. 5. p. 570.> Tigrides
raccsnt.
RANCOR, oris, m. 3. rancidezza, rancidume,
tdtrn, oaitpdmj, mareor, corruptus odor aut
lapor rerum diatiue asservatarum: ab obsoleto
ranceo.
I.) Propria. Pallad. 1. R. R. 20. 1. Receplacula
olei semper munda aiot, ne novoe laporea infe-
ela vateri rancore corrunipant. Adda eumd. II.
tbid. 10. 2. — Hi no Mar cell. Empir.e. 20. p. it 5.
ed. Aid. Rancorem ilomacbi lemperat caro vacci-
na ex vinl et acetl aqua portion* discocta et cibo
sumpla.
II.) Tramlate. Hieronym. Ep. 13. n. 1. Ve-
leri rancore deposito. h. e. odio inveterato, quo
mutua benevolenlia corrapta est. rancore. odium
enim homines raccidos facit seu lividos.
fiANlCULUS, i, ra. 2. ranunculus. Ineert. Auct.
in Anal, qjamm. p. 80. Rana, raoicului.
RAnOLA, m, t. i. rantlia, ranuzza, /3crrpc<-
yioy, parva rana, ranunculus.
I.) Propria. Apul. 9. Met. De ore pastoricil
canis vlrens enilirit ranula.
II.) Translate. ^ 1. Est morbus in liogua
bourn, de quo in RANA II. 3. dictum est. Feget.
3. Feterin, 3. sub fin. Periculosum fastidiura bo-
bus raoula faciunt: qua aperienda sunt, et allio
cum sale pariter trito ipsa rulnera confricanda.
•§ 2. Item pare tenerrima in media ungula equo-
rum, qua /3aTpax?J a Geoponla voeatur. Feget.
2. Feterin. 23. 31. Oportet ferramenlo concisorio
aoimalium soleas raaulasque putgari. Id. 3. ibid.
58. 4. Provisurus, oe coronam tangas aut ranulas.
lta legit Schneid.; alii aliter. F. RAMULA.
RANUNCULUS, i, m. 2. rana,_ ranocchio,
/iarpajjoj, toi positione quidem utroxopiotex-n,
sed usu idem quod rana, sire parva sit, »i?e ma-
gna.
L) Propria. Cfc, I. Divinat. 9. 15. Quis est, qui,
ranunculoi boo Videre, suspicari possil? Mar cell.
Empir. c. 8. sect. 6. p. 97. retro ed. Aid. Raoun-
culutn viridem comprebensura acu cuprea pungi-
lo, et sanguine ejus eieepto palpebras-subinde
conting . \
II.) Translate. *f 1. Ita clienles suoi vocal
Cic. 7. Fam. 18. ad /in. Nam Ulubris, honoris
rael causa, vim masimam ranunculorum se com-
rnoue, constabat. % 2. Item berba quasdam, de
qua F. BATRACUIUM.
RAPA, se, f. 1. V. RAPUM.
RAPACIA, arum, n. plur. 2. teneriores rapa-
rum fruodei et eauliculi, qui decocti usum ha-
bent in Cibis. PUn. 18. Hist. nat. 13. 34.(127).
St homiui non minor rapaciorum suis boris gra-
tia, quam cvmarum: — Legitur et rapicia, et
forlasse rectiut; unde nostrum vulgare ravine.
Adjective Cato R. R. 35. Rapinam, coles rapicii
unde flans, in loco stercorato bene aut in loco
crawo serito. et ibid. 131. Triticum, bordeum,
faba, semen rapicium.
RApACIDA, se, ra. 1. rapai, fur, latro. Plaut,
Auhtl. 2. 7. 8. Rapacidarum ubi tantum siet in
■dibus. rapacidarum dixit pro rapacium, quasi
furum genus sit et natio, ut JEacidarum* Tut-
neb. I. 24. Adversar. c. 23.
RAPAClTAS, atis, f. 3. rapacitd, a'piraxtixo'v,
Titium rapiendi. Cic. Ccel. 8. 13. Quia in rapaci-
tale avarior ? quis in largilione eBusior? Justin.
38. 7. 8. Adeo lllis odium Romaoorum incussit ra-
paellas proconsulum, sectio publicanorum, ca-
lumaiz litium. Martial. 6. 72. Fur nota nimiam
rapacitatis. Sueton. Tit. 7. Suspect* rapacitas,
quod constabat In eognitionibus patris aundinari
pramiarlque solilum. Colum. 1. R. R. 7. 5. Nisi
si raatima Tel negligent!* servi, vel rapacitas in-
tervenit. Adda Ammian. 21. 10. a med.
RApAClTER, adverb, rapactmente, cam ra-
pacitate. Fet. Scholiast, ad Cic, Fatin. 6. ab
A. Maio editus in Class. Auct. T. 2. p. 171.
Jniimulat eura sordide et rapaciter Puteolis esse
t cm turn,
Toa. IV.
— 9 -
RAPAX, SciJ, adject, (rapio). Cornp. Rapacior
et Sup. Rapacissimus I. et II. — Rapai est palam
raplens, rapiendi avidus, rapinis ioteotus, fur,
prsdo, optta£ (It. rapace, ladro, avido dell'al-
trui; Fr. rapace, ravisseur, avide, cupide, eaclin
au vol; Hisp. rapaz, raptor, robador, avido;
Germ, rauberisch, raubsiichtig, raubgierig, rets-
send; Angl. rapacious, rauenous, devouring,
greedy, coueloui, eagerly desirous of what be-
longs to another).
I.) Proprie. — a) De bominibus. Cic. Pis,
27. 66. Olim furunculus, nunc vero etiam rapai.
Id. 4. Verr, 2. 5. Furem aliquem aut rapa-
cem aceusare. Plaut. Men. 5. 7. 26. Vos scele-
iti, vos rapaces, vos prsdones. Suelon. Vesp. 16.
Procuratorum rapacissimum quemque ad amplio-
ra officia aolitus promovere, quo locupletiores
moi condemnaret. Id. Vomit. 3. Super ingenii
naturam (Domitianus) Inopia rapar, metu ssvus.
— De eo, qui sola munera sectalur, et donis
tantummodo eapitur. Tibull. 2. 4. 25. Ilia ma-
lum facinus saadet, dominamque rapacem Dat
mini, et 1. 6. 23. sags prxcepta rapacis Desere-
Sio Borat. 1. Ep. 14. 33. Cinara rapa*. —
6) De brutis anlmantibus, ut sunt aves aut beslia
rapaces, da rapina. Uorat. 2. Sat. 2. 40. rapaces
UarpjrUB. Id. 4. Od. 4. 50. Cervl luporum prsda
rapacium. — Et absolute. PUn. 11. Hist. nat. 45.
101. (247). Ungues bominibus lali, ripacibus unci,
ceteris recti, ut canibus. — c) Dicitur commode
de omnibus inanimis, qus rapiuut, et ad se aut
secum trahunt. PUn. 37. Hist. nat. 3. 12. (51).
Succinum rapacissimum igoium et, si juita fue-
rint, celerrime ardescens. Cic. 3. Nat. D. 10.
(24). Quid constantius Oceani ferrore io illis lo-
cis, Europam Libjamque rapai ubi di'idil unda?
Lucrel. 1. 17. Rapaces tlurii. et 3. 651. falces-
que rapacas. Catutl. 25. 4. turbida rapacior pro-
cella. Ovid. 1. Art. am. 388. Nee mea dicta
rapai per mare veotus agit. Zucref. 5. 397. Avia
quum Pbaelbonla rapai vis Soils equorum j£tbere
raptavit toto. Ovid. 8. Met. 837. rapai ignis non
unquara alimenta reeusat. Id. Heroid. 12. 123.
Aut nos Sc;lia rapai canibus misieset edendos.
Horat. 2. Od. 18. 30. Rapai Orcus. el 1. ibid.
34. 14. Fortuna. Seneca Hippol. 467. Rapaces
Fall manus. Tibull. 1. 3. 65. Mors rapai. Pro-
pert. 4. 1. 105. Mars rapai. Terlull. Pall. 4. A-
pud birtos el birsutos tarn rapai a eulo resina.
h. e. qus pilos a cuio rapil, evellit. — Denies
repaces, gl'incisori, toutxoi, primores, quibus
arripitur cibus. Feget. 4. Feterin. 1. Dentes mo-
iares quatuor et viginti, caninl quatuor, rapaces
duodecim. F~. DENS. — Apud Tac. 2. Hi*l. 43.
legio una et viceeima, cui cognomen Rapaci, Ita
dicta est, ut Fuhninatrix, Adjutrix etc., quod
eorum milium virtus, velul torrens aut ignis,
omnia raperet et conficeret. Inscript. apud Gru-
ter. 51. 5. i. corhblivs vrbakvs miles tso. XXI..
Rip. MERCVBtO V. a. L. K. Adde 382. 6., 434. 6.
et 385. 5. etc. Ipsi etiam milites Rapaces dicti.
Tac. 3. Bisl. 22. Rapaces atque Italic! omnibus
se manipulis miscuerant.
II.) Translate, eum Geoit. Cic, Amic. 14. 50.
Nihil est enim appetentiua similium sui, nihil ra-
pacius, quam Datura. .Seneca Ep. 95. circa med.
Cnde lsla tam rapacia virtutis ingenia? PUn.
25. Hist. nat. 2. 2. (4). Nostri omnium utili-
tatura et virtutum rapaclssimi.
RAPUANlMJS, a, urn, adject, di ravano, p'«-
Ja'vtvo;, qui est ei rapbano. PUn. 23. Hist. nat.
. 49. (94). Rapbanlnura oleum pbthiriaies tollit.
RAPHANlTIS, Idls, f. 3. p'apawtic, genas her-
b3S. PUn. 21. BUt. nat. 7. 19. (41). Illjrica iris
duoruro geaerum est: rapbanilis a similitudlne,
et, qus melior, rbiiotomos subrufa.
RAPIlANOS Agria, p'a'pavoe ci^ia, b. ». ra-
pbanue siivestris, berba, qua et apios ischas di-
citur, Juncos duos sive ires spargit in terra ru-
benies, foliis ruUa: radix cape, sed amplior:
quare quidam raphaoum silvestrem vocaat. Intus
babet mammam candidao, eilr* cortices nigros,
Nascitur In montuosls aspens, aliquaodo et in
herb" sis. PUn. 26. Bist. nat. 8. 46- (72)., ubi
pergi! ejus usus in medicioa describere.
RAPIDU3
RAPIIA.NUS, i, m. 2. Sunt qui scribunt rha-
phanus, ut omais Grsca aspiratio eiprimatur.
— Raphanus est herba nota craiss radicis, inter
olera locum babens, p'a^avic, p'a'fav:; (It. rava»
nello, ramolaccio, ravano, rafano ; Fr. raifori;
[lisp, rdbano ; Germ. d. Rettig; Angl. a ra-
dish or reddish). PUn. 19. Hist. nat. 5. 26.
(78). Cortice et carlilagine constant rapbani:
multisque eorum cortex crassior etiam, quam
quibusdam arborum. Araaritudo plurima illis est
et pro erassitudine corticis etc. Graci genera fe-
cere tria foliorum diHerentia, erispi atque las-
vis et tertium silveslre. Atque huic iavia qui-
dem, sed breviora ac rotunda eopiosaque atque
fruticosa etc. Nostri alia fecere genera: Algi-
dense a loco, longum atque transiucidum: alte-
rum rapi flgura, quod vocant Syriacum, snarls-
limum fero ae tenerrimom hiemisque patiens
etc. (f.RADICOLA et RADIX). Etiam oura unum
silveslre Graci agrion vocant, Pontic! armon, alii
leucen, nostri armoraciam (unde Italorum ramo-
laccio) fronde copiosius, quam curpore. Hac ex
PUn., qui pergit ibidem rationem serendi et vires
in medieamentie describere. — De alio rapbano
silvestri F. in voce praced. — Rapbanus poiici
immissus, ut etiam mugil, fuit mo:c!.orum depro-
bensorum pasna, airopafaviJutrij. Catutl. 15. i8.
Quern, attractis pedibus, patents porta, Percurrent
raphaoique mugilesque. — In femin. gen. Pal-
lad. 9. R. R. 5. Rapbanum taraen, sicut brassi-
cam, constat esse vitlbus ioimicam. — Fertur in
templo Apollinis DelpUis adeo ceteris cibis pra-
latus rapbanus, ut ex auro dlcaretur, beta ex ar-
gento, rapum e plumbo. PUn. 19. Bist. nat. 5.
26. (8G).
RAPlClUS, a, urn, adjfet. F. RAPACIA.
RAPlUfi, adverb. Comp. Rapidius I. — Ra-
pide est raplim, festinaoter, velociter, opfx^Tixio:,
crpffaxriKciit, preslamente, velocemente, rapida-
mente.
I.) Proprie. Cic, 2. Zegg. 3. 6. Fibrenus di-
vlsus in dues partes latera bac alluit rapideque
dilapsus cito in unum conduit. Sueton. Cat. 43.
Iter cuofecit tarn festinanter et rapide,-ut etc.
Tac. 4. Hist. 71. Eo rapidius Ceriaiis, contraclo
quod erat militum, lertiis castris Rigoduium
venit.
II.) Translate. Cic. Orat. 37. 128. Hoc (trec-
&i)nxdv) vehemens, iocensum, ineitatum, quod
quum rapide fertur, sustineri nullo pacto potest.
RAl'lDlTAS, alii, f. 3. rapidifa, dpt»iiTutd»,
velocitas. Cms. 1. B. C. 62. Turn rspiditale flu-
minis ad transcundum impedirentur. Adde eumd.
4. B. G. 17.; et Frontin. 1. Straleg. 6. 2.
RApIoULUS, a, um, adject. deminuL rapidL
Capell. 8. p. 270. Quo terrors et rapiduli so-
nitus raucilate concuss! eodem if quamplures
converters Diri.
RAPlDUS, a, um, adject, (rapio). Comp. Ra-
pidior et Sup. Jfapidissiinus I. — ilapiJus est
festinus, celer, velox : et proprie dicitur de amne,
lorrente, procella, fulmine aliisque id genus, qua
celerilatis impetu obvia quaque secum rapiunt,
c'pfiTiTixde, apnaxtixdc (It. veloct, presto, rafido;
Fr. qui saisit rapidemer.t, rapide ,'prompt, pre-
cipiti; Hisp. rapido, veloz, prunto; Germ, reis-
send, schnell; Angl. swift, rapid, violent, vehe-
ment, boisterous, tempestuous, stormy, furious).
I.) Proprie. — a) De Quviis et fulmine. flaut.
Men. prol. 63. Nam rus at ibat forte, at moltum
pluverat; ingressus fluviura rspidum ab urbe
baud longule, rapidus raptotl puerl subduxit pe-
des, firj. 2. JEn. 305. rapidus montano Dumina
torrens. Co»j. A. B.C. 50. Rip/rdissirouru numeo.
Lucrtt. 6. 668. Perque »»■"• «* terras rapidus
percurrere turbo. Propert. 2. 13. 45. Hae vi-
deam repidas in vanum ferre procellis. Firg. 6.
JEn. 74. foliis oe carmina manda, Ne turbata
volent rapidis ludibria ventis. Id. 1. ioid. 43.
Jovis rapidum jaculata e nubibus igoem. 2\6uH.
1. 8. 44. rapidum fulraen. Curt. 4. ». 18. Quum
roodo Mia iubriea vestigium fallerent, modo ra-
pidior unda subduceret. — 6) Yelociiatem sl-
mul et rspacitatem seu voraeltatera signifleat ia
bis. Firg. 4. G. 425. rspidus Slriiis. Id. ibid
RAPINA
203. JEsluat, ut clausls rapidus fornacifaus ignis.
Id. 2. Eel. 10. rapido fessis messoribua esstu.
Ovid. 1. Trist. 7. '20. Imposui rapldis viscera
nostra rogis. Id, Beroid. 10. 96. Deslitoor ra-
pidis prseda cibusque feri«. Alii leg. rabidis: fa-
cile enim hacduo commutantur. Lvcret, 4. 713.
teonei rapidi. et 5. 890. canes. Tibull. 1.2. 40.
et 4. 1. 193. Repidum mare. — c) Unlverslm
dicitur de quacumque re valecissiwa. Virg. 1.
JEn. 150. festinant jussi, rapidisque faruntur Pas-
aibua. el 12. ibid. 683. Rapidus eursus. et ibid.
478. eurrus. et 11. ibid. 906. Sic ambo ad mu-
ros rapidi totoque feruotur' Agmine. Tac. 2.
Hist. 30. Rapldo egraine Cscinai Junguotur.
FLor. 4. 7. a med. Rapido impetu recipientea se
equiles. Ovid. 5. Fact. 593. Rapidi equl. Id. 2.
J/et. 716. volucrie rapidlsslma. Virg. 8. JEn. 441.
nunc viribus uaus, Nunc manibua rapidis. —
d) De orbibua caslestibus. Ovid. 2. Met. 73. Ra-
pidus orbis. Id. 3. Fast. 518. axis. Virg. 1. G.
92. et 424. sol. Stat. 1. 77teb, 197. Repidum
cffiium.
II.) Translate. Orauo rapida, inellata, veroo-
runi copla e( numerl impetu celeriter decurreos.
Cic. 2. Fin. 1. 3. Quum enim fertur quasi lorrens
orallo, quamvia multa cujusquemodi rapiat, nihil
tanien teneas, nihil appreheadas, nusquam ora-
tionera rapidam coerceas. — Zi». 22. 12. Qui
(magisler equilum) nihil allud, quam quod im-
par erat imperio, moras ad rempubiicam prseci-
plundam babebat, ferox rapiduique Id consiliis,
ac lingua Immodieus.
H Ai'lNA, se, f. 1. (rapio), *J 1. Est rel alie-
nee raptio per Tim: item ipsa res per rim rapta,
et usurpatur lajpissitne in plur. uumero, aprea-
oux (It. ruberia, rapina, cosa rapita, bottino;
Vi, rapine, vol, pillage, proie, butin; llisp. ra-
pina, rofco, hurto, pillage, saqueo,presa 1 botin;
Germ. d. Raub, d. Ilauberei, d. Beute; Angi. a
led of rapes; a field of turnips). Cic. Divin. in
Q. Ccecil.l. 3. Quas ret (usuries in fiagitiig, erude-
li.es in euppliciii, avaritla in rapinis elflcere po-
luisset. /d. 2. Cat. 5 (10). Nihil cogitant, nisi ca-
des, nisi incendia, nisi rapinae. Auct. B. G. 8.
25. Qunra omnia e-tdibus, ineendils, rapinis va-
stassel. Cassius ad Cic. 12. Fam. 12.a med. Sequi
ipem prada el rapinarum.Slc\Sa/(. Cat. 57. Hritz.
l'lerique, quos ad bellum spes rapinarum aut oo-
Taruru rerum iludium illeierat,dilabuntur. Cces.l.
B. G, 15. llostcm rapinis, pabulationibus popuia-
tionibusque prohihero. ^ucf. B. Afr. St. Rapi-
nas per municipia facere. Cic. 14. All. 14. a
med. Rapinas scrlbis ad Opis fieri, h. «. peccniam
publicam, qute est ad Opis, diripi el aufcrri.
Sccevola Dig. 31. 1. 90. ad fm. Scis, unum
fratrem tuum flllum nostrum occidisse, dum ei
rapinam feeit. Sueton. Her. 32. lta jam ax-bau-
st us et egent, calumniis rapioisque lotaodit ani-
IDum. Id. Vesp. 16. Ad manubias el rapinas ne-
cessitate compulsus. Catull. 19. 19. Quare bine,
o puerl, malas abstinete rapinas. Horal. 2. Sat.
3. 157. Quid refsrt, morbo an furtis pereamque
rapinis? Virg. 8. En. 203. Abslractsque boves
ebjuralsque rapinz Cnelo osteodunlur. I.ucan.
3. 167. tristl ipoliaotur templa rapina. Id. 9.
222. Rapinas asquores. piiafen'e. et 7. 98. Ad
pr-ematuras tegeturo Jejuna rapinas Agmioi eora-
pulimu*. foraggio. Plin. 10. Hist. nat. 24. 35.
(73). Sola birundo rapina; celerarum alitum
obaoxia noa est. Ovid. 10. Mel. 28. Famaque
•1 vetcrcra non est mentlta rapinam {Proserpi-
♦mb), Vos quoque juniit Amor, il rapimento. Sic
Id. 3. Art. am. 760. ttulta rapioa mea est. h. e.
qua Ilelcnam rapuf. Martial. 10. 87. Vanstor
leporem, colonus bzdum, Piscator ferat sequu-
ruin rapinas. pr<-de, pescagione. et 8. 78. Omuls
babet sua dona dies, nee lines dives Cessat, et
in populum multa rapina cadit. h. e. missilia rau-
nera a popwlo diripienda. Plin. 17. Hist, nat.
24. 37. (239). Arbores necant Invieem Inter
•e umbra vel densitate atque alimeoli rapioa.
"• e. terra: humorem altera alter! rapiendo. Id.
2. ibid. 68. 68. (172). Terra tres partes abslulit
cilum: Oceanl rapina in Incerto est. h. e. nesci-
|ur,queDtum terra spatium Oceanus auferat ba-
— 10 —
bilationi hominum. — la illo Severi JEln. 6H.
Turn vero, ut cuique est animus viresque, rapi-
na Tutari conaotur opes: rapina est celeris ra-
ptio et colleelio rerum tuarum et translalio in
alium locum, ut tuts ab inceodio siot.
RAPlNA, se, f. 1. (rapa) — a) Est Ital. luo-
go seminato di rape, yoTyuXiuv, locus rapis con-
situs, vel rapb seminandis destinatus. Colum.il.
R. R. 2. 71. Nam et napinie itemque rapiuie
siccaneis locls per bos dies Qunt. — 6) be ipsls
rapis Cato R. R. 5. extr. Poat imbrera auctumni
rapinam, pabulum lupinumque serito. et 35. estr.
Rapinam, coles, rapicii unde fiant, et raphanum
In loco stercorato bene aut in loco crasso serito.
Inscript. apud Marin. Frat. Arv. n. 41. lin. 30.,
quae est apud Or ell. 2271. (fit omkes.... cvh rapinis
accepbrvkt. V. EMULIA. — «) In Catonii locis
citatis rapinam serere putaverit fortasse quia-
piam da loco rapis destinalo esse Intelligendum,
ininime vero In alUta Inscript., ubi profeclo ra-
pina; sunt aut fructus aut planiEB. Ilinc etiam
io ColumelfcB loc. cit. in a) aunt qui rapinas
et napinas non Iocs rapis aut napis consita, ted
raporum ct naporum fructus intelllgunt; quod
et de empina et porrina dicendum est.
RAPlNATlO, Snis, f. 3. rapina, actus rapien-
dl. Vox pastorum et rusticorum homioum pro-
pria. M. Atirel. apud Fronton. 2. ad Cms.
.(edente iterum A. Majo) ep. 15. Turn pastor
unua ad alterum pastorem, postquam piusculos
equitei ridit, Vide tibi istos equites, inquil, uam
illi solent mailmas rapinaliones facere.
RAPlNATOR, oris, m. 3. idem ae raptor. Zu-
cilius apud Non. p. 129. 29. et p. 167. 22.
Merc, ilorao Impuratus (al. imptidicus) et im-
pune est rapinator. Varro ibid. In invidiam ve-
niant In boc ipso rapinatores. Priore Itonii loco
legltur rapister, quod vfdetur esse mendum.
RAPlO, rapis, rgpQi, raplum, rSpere, a. 3. Ra-
psi antique pro rapui. Cic. 2. Legg. 9. 22. Sacrum
sacrove commendatum qui clepserit rapseritque,
parricida esto. Alii leg. raptitque. Hinc rapsaiut
in Inscript. opt. nola apud Fabrett. p. 169. n.
323. SE0 RAFSATA LIVOHIBVS CORFORtt RBPLliT*
etc. Hree Inscript. leg. apud Orell. 4859. —
Part. Rapiens 1. 2. et 3.; Raptus I. I. a. 2., 3.,
i. b. et 5., II. 2. et 3., et in fin.; Rapturus I.
1. a.; Rapiendus II. 2. — Rapera est per vim et
festioaater prebendere, eapere, aufcrre, abripere:
a Grace voce a'pirajeo, per metalheain (It. pigliare
o portare conforza e in frelta, rapire; Fr. pren-
dre par force ou pricipitamment, entrainer, em-
porter, tirer, enlever ; llisp. arrastrar, llevar
con violencia, arrancar, tirar ; Germ, reiiien,
/brlreiisen,-sc7iJeppen,- nehmen,- Ziehen; Angi.
to snatch, take or sorry away by force, pull
or drag away with haste or fury, carry off,
seize forcibly, ravish).
I.) Propria. «| 1. Gencratim. — a) Univer-
aim de personia et da rebus. Plant. Men. 5. 7.
9. Quid voltis 7011? quid qusritalis? quid me
cireumsistitis? Quo rapitis me? quo fertis me?
perii! Id. Mil. glor. 2.5.39. VI atque Invltam,
ingratiis, nisi voluntate ibis, rapiam le domum.
Ilorat. 1. Od. 18. 13. Rapere aliquld sub divum.
Virg. 11. /En. 651. ralidam dextra rapit iode-
fessa bipennem. et 10. ibid. 486. rapit calidum
de vulnere ti'lum. Ovid. 3. Met. 730. Ventut-
auctumno frigore tactas Jamque male basrentes,
alta rapit arbore frondes. Seneca Pkasniss. 434.
Qus me per aitas aeris rnplel vias Harpjia? Ovid,
12. Met. 271. Ecee rapit mediU Dagrantem
Rbcetus eb aris Prunicium torrem. Sic Phcedr.
I. 28. Vulpes »b ara rapuit ardeotem facem, To-
tamque DaTnmis arborem circumdedit. et ibid. 13.
Emisit ore caseum, quern celeriter Dolose vulpis
avidis rapuit deotibus. et ibid. 9. Passerem acci-
plter neo opinum rapit. Io ghcrmisee. et 5. 7.
Dum pegma rapitur, concidit {tibicen) casu gravi.
si tira iu con pretlttza, et Auct. B. Alex. 20.
Qui in navibus remanserant, scalas rapero na-
vesque a terra repellere properabant. Liv. 41. 3,
Commeatum io litore eipositura in nares rapiunt.
portano in frelta. Ovid. 2. Amor. 9. 29. rapit
Id praceps dooiinum durior oris equus, PhxJr,
RAPIO
4. 21. Vos quod rapuistis, perlt. h. e. quod ar»
ripuistis et ejtuiistis'e navi Jam Jam pessum itu»
ra. Horat. 3. Od. 11. 49. I, pedes quo le rapiunt
et auras, dove ti portano i piedi. Slat. 9. Theb.
272. Desiluil ripis fratrem rapturus Agenor. Virg.
7. Mn, 742. Tegmina queie capitum raptus de
subere cortex, staccato, avulsus. et 6. «6id. 496.
populataque terapora reptis Auribus. Id. 1. ibid.
382. Sum piui £aea«, raptot qui ex hoste Pe-
nates Classe vebo mecum. tolli di mano, tot-
trails. Sic Id. 9. ibid. 213. Sit qui me raptura pu-
gna pretiove redemptum Mandet humo solitB,
ct 5. ibid. 808. Pelldea tunc ego forli Congres-
sum £oeam, nee diit nee virlbus sequls, Nube
cava rapul. tolsi di mano, sottrassi. Ovid. 3,
Trist. 10. 17. Tantaque cominoli vis est Aqui-
lonis, ut aitas iEquet humo turres, tectaque rapta
ferat. Tac. 4. Bisl. 30. Suspensum el nutans
machinamentum, quo repeote demlsso sioguli
pluresve hostium sublime rapti. tirati a forza
in alto. Sil. It. 14. 146. Neo fervet majore fre-
turn rapiturque tumultu. — b) Speclatim ra-
pere se aliquo est aliquo se quam celerrime fer-
re. Horat. 2. Sat. 7. 117. Ocius bine te ni ra-
pia. se non ti tevi o togli presto di qui. Sic
Otid. 3. Amor. 5. 27.-29. Utque proeul vldit
carpeoles pabula tauros, — llluc se rapuit gre-
gibusque immiscuit illi*. et Cic. 13. Phil. 8. 18.
lade se quo furore, quo ardore, ad urbem, id
est ad casdem optirai cujusque rapiebat! — c)Item
ipecialim est ad pcenam per vim et etatim du-
cere. Plant. Mil. glor. a. 5. v. 1. Ducite bune:
si noa sequitur, raphe sublimem. portatelo di
peso, et Rud. 3. 6. 15. Opta ocius, rapi te ob-
torto colio mavis, an trabi. Ter. Adelph. 3. 2.
20. Ceteros ruerem, agerem, raperem, tunderem
et prosternerem. Plaut. Bacch. 4. 4. 37. Rapere
aliquem ad earniflcem. Cic. 2. Orat. 59. (238).
ad tupplieium. Plaut, Capt. 5. 3. 45. in ner-
vum. Adde Ter. Andr. 5. 2. 20. — d) Item
ad Judieem inhere, eompellere aliquem, ut in
judicio se tislat. Horat. 2. Sat, 3. 72. Quum re-
pies in jura mails ridentem alienis. Id. 1, ibid.
9. 77.; et Plaut. Pcen. 5. 5. 56. Rapere aliquem
in jus. et Aulul. 4. 10. 30. ad praiorem. % 2.
Speclatim est celeriter et raptim ducere. Virg. 1.
/En. 725. feroces Mille rapit populos. et 10. ibid.
308. rapit acer Totam aciem in Teucros. Plin.
Paneg. 14. Per boc omne spatium quum legionss
duccrcs, seu (tanta velocitas erat) raperes. Lucan.
3. 116. Rapere greesus. affreltare il passo. Se-
neca Med. 380. Alumna, celerem quo rapis tectis
pedem? Id. Hippol. 738. Ocior cursum rapiente
flamena. Slat. 5. T7»eb, 3. Acrior et campum so-
nipes rapit, h, e. celeriter percurrit. Adde ibid.
655. Ouid. 2. Amor. 16. 49. Parvaque quam-
primum rapientibus esseda mannis. Horat. 1.
Sat. 5. 86, Quatiuor bine raplmur viginti et
miliia rbedlt. Virg. 10, JEn. 659. rumpit Satur-
nla funem, Avultamque rapit revoluta per eequora
navem. Petron. Satyr. 137. rapitar per valles
Improbus aennis. h. e. prseceps decurrit. .Seneca
Ociav. 122. Violentus ensem per latus nostrum
rapit. h. e. celeriter ducit, adigit. — Similiter
eit trahere, per terram ducere, raplare, strasci-
nare, tirar*. Virg. 2. G. 153. Nee rapit immen-
sos orbes per bumum, neque tanto Squameus in
spiram tractu se colligit anguis. Horat. 1. Sat.
1. 114. earceribus misses rapit ungu'a eurrus.
— Sic Part, raptus est tractus, raptatus, stra-
scinato. Ovid. 5. Trist. 4. 11. Quid Priamui do-
leat, roirabimur, Hectare rapto. Alii leg. tracto.
Id. 12. Met. 591. Hectoris umbra subit, circum
sua mania rapti. Alii leg. tracti. Conflrmal prio-
rem leclionem illud ejusd. 6. Fast. 744. Hippo-
Ijlus lacero corporc raptus erat. et 2. yifmor. 1.
32. Raptus el Hfemoniis Oebilis Hector equis. cf
4. Trist. 3. 30. Tbebana cruentum Hectora Thes-
salico vidit ab aie rapi. ^f 3. Item speclatim
est palam furarl, abducere, auferre, rubare, ra-
pire. Ovid, Ueroid. 8. 17. Aq, si quis rapial
s'.abulis armenia rerlusis, Arma feras; rapta con-
juge lentus eris? Cic. 2. Phil. 25. (62). Erat
ei vivendum latronum rilu, ut tantum habere!,
qusQtum rapere poluisset. Id. 4. ibid. 4. (9).
RAPISTER
Spcs rapiend! aiquc prsdaodl obcacat animos.
Sail. Cat. 50. Rapl Tirgiaet, pueros, divelli II-
berota parentam compleiu. Id. Jug. 45. Popu-
los libertatem Jo ludibinem vertere: slbi quisque
ducere, trabere, rapere. Id. Cat. It. Rapera
oranet, trabere: doraum alius, aliui agrot cupe-
re. Ziv. 26. 13. allquara ad 6tuprum. Ptaut.
Trin. 2. 3. 10. Quod manu nequeunt tangere,
tantum f»J habent, quo menus abstineant: cetera
rape, irabe, fuge, late. Martial. 8. 44; Rape,
coogere, aufer, posside: rellnquendum est. r\rg.
10. £n. 1*. Tune eertara odiii, tunc re» ra-
puisse lieebit. h. e. prsdas agere, bottinare, far
rappresaglie, saceheggiare. el Tac, Agric.30.
Auferre, trucidare, rapere, falsis nomiolbua im-
perium appellant. Firg. 2. Mn. 374. alii raplunt
incensa feruntque Pergaraa. a-jouot *ai fioovai.
Sic Slat. 4. Theb, 371. bic te, bacobate Cithse-
ron, Die rapi Theumeson ait. Adda Lucan. 3.
03. Sie Slat. 1. Achill. 152. Ipsl mibi sspe que-
runtur Centaurl raptasque domoi abduciaque
coram Armenta. Borat. 3. Od. 3. 51. humatio!
in uiui Omoe sacrum rapleute dextra. Id. Epod.
5. 23. Et ossa ab ore rapta jejuna caols. Id.
1. Ep. 17. 55. meretrlx ssepe catellam, Swpe pe-
riscelidem raptam tlbi fiem. Firg. 1. /En. 532.
reptas ad litora vertere prsedas.— Item edlmcre,
auferre, est etiam in bis Ovid. Heroid. 15. 2u6.
Ingeoio Tires Hie dal, Hie rapit. Seneca DledM.ll.
Hoc reges babent, nulla quod raplat dies, pro-
Jesse misetls. et flerc. (St. 396. rapit somnos
pavor. et Thyest. 793. Cur, Pbcebe, tuos rapis
aspectus? h. e. subtrahls. — Hinc Raptam, i,
n. 2. F. In On. f 4. Hem speciatim — a) Rapi
siroulatur vlrgo ex gremlo matrls aut, si ea non
est, ei proilroa oecessltudlne, quum ad vlrum tra-
bitur: quod videlicet ea rot feliciter Romulo
cessit. Fcstat. p. 289. 4. Mull. Catv.ll. 61. 2. Qui
rapls teneram ad vlrum Virginem, o Hjmenase.—
6) Hinc raptus uiurpalur d« eo, qui amorla causa
abducitur. Ovid. 5. Fast. 669. Abstalerant raptas
Pbosben Pbcebetque sororera TradaridiS fralret.
Id, 1. Art. am. 679. Vim passa est Pbaibe: vis
est allata sororl ; Et gratus raptas raptor uterque
fult. Adda Firg. 1. JSn. 32,; Stat. 1. Achill. 47.
etc Ovid. 8. Met. 850. qui rapta prseinia nobis
Virgluitttls babes. F. Raptus in fin. ^f 5. Hero
rapl dieitur, qui iramatura aut violent* morte
perlt. Borat. 2. Od. 17. 5. Ah te mesa si par-
tem anlmas rapit Maturior vis etc. Id. 1..£p.
14. 7. Fratrem moirentls, rapto da tratre dolen-
lis. el 4. Od. 2. 21. Flebili spoosas juvenemve
raptura Plorat. Firg. 6. dSn. 428. ab ubere ra-
ptos Abstuli! atra dies. Ovid. 4. Pont. 11. 5.
rapll Jactura Issut enricl. Slat. 3. SUv. 1. 208.
Hie flats rapto. et 5. ibid. 2. 16. post Orpbea
raplum. Plin. 7. Bist. not. 8. 6. (45). Agrippa
infelli brevltate eevl, qulnquagesimo uoo raptus
anno. Inscript. apud Orell. 4475. dis mab. vt-
GlLl-IB SVCCBSS* AGgKS OCTAVO AKNO BAPTA BST.
Toe. 2. Ann, 71. SI fato concaderem, Justus
mibi dolor, etlam adversus Deos, esset, quod mi
pareotibui, Kberii, patria, Intra juventam prn-
ciaturfi eilttt raperent. — Similiter Ovid. 3.
Amor. 9. 41. Teoa, saeer valos, (lam mas rapuere
rogalea. C(. SO. It. 16. 547.
II.) Translate. ^ 1. Metaphora sumpti a su-
per, paragr. 1. Drbana sunt ilia Borat. Epod.
7, 13. Furorne c»cus, an raoit vlt acrlor, An
culpa? responsum date, vi trasporta.el Ooid. %
Fast. 762. cseco raptus amore furit. et Ter.
Adtlph. prot. 3.; et Pollio ad Cic. 10. Fam. 33.
Rapere allquld In pejorem partem, h. e. vltlo
dare, vltuparare. Firg. 8. /En. 21. animum nunc
hue celerem, none divldit illuc L In partesque ra-
pit varias, parque omnia versat. Propert. 2. 21.
10. Quldquld Jurarunt, ventus et unda rapit. ie<
portana. et Pfusdr. 3. prof, Susplclone si quis
ernbit sua, Et raplet ad se quod erlt commune
omnium, Stulte nudablt animl coDScientiam. h. t.
putablt in se dictum, quod In unlversum In
omnee dictom erit. Cic. 2. O/f. 10. 37. Qunra
aliqn* ample et honesta res sbjecta est, totos ad
te eonvertlt et rapit. rapiice, lira: alllclt tt tra-
bit. Bsrat Art. P. 148. et in medi&s res, Non
— 11 —
6ecas ac notas, auditorem rapit. Cic. 2. Zegg. 17.
43. Opinionibus vulgi rapimur in errorem. Id.
13. Phit. 7. 15. Incensi omnee rapimur ad li-
bertatem recuperandam. Id. Pit. 24. 57. Pras-
dce ac rapioarum cupiditas eaea te raplebat. Id.
16. Fam. 12. Quum Cajsar amentia quadam
raperetur. Ovid. 2. Amor. 19. 19. Tu quoque,
quns nostros rapuisti nuper ocellos. Id. 3. ibid.
6. 28. Quum rapuit vultus, Xanthe, Near* tuos.
— Sequente Infinito. Manil. 1. 11. favet Mun-
dns scrutantibui ipsum, Et rapU atberios per
carmlna pandere census, h. e, trablt, allicit ad
pandendum. ^ 2. Metaphora sumpiS a super,
paragr. 9., est arripure, cito suraere aut facera.
Vtt. Poeta apud Cic. 3. Or at. 40. 162. Vive,
TJIytses, dum licet. Oculls postrernum lumen re-
dlatum rape. Pergit Cic. Non diiit cape, non
pele: habere! enlm morsm sperantis diutlut esse
sese vlcturum; ted rape. Hoc verbum est ad id
aptatum, quod ants diierat, dum licet, Borat.
Epod. 13. 3. rapiamus, amid, Oceasionem do
die. Id. 2. Sat. 5. 52. tabulat a te rernovere
rnomeoto, Sic taroen ut Iimis rapias, quid prima
secundo Cera velit verso, b. e. cito perlegas.
Kin. 18. Hist. mat. 20. 66. (249;. In hoc tern-
porls iolervallo agricola rapienda snot ea, qui-
bus peragendit ante squinoctlum non tuffecerlt.
rfebtonsi tpaccia/atnente fare. Adde 11. ibid. 11.
13. (29). et Ovid. 7. Met. 288. barba comaque,
Canitle posita. nigrum rapuere eolorem. totto con-
Irassero. et Firg. i.ASn. 180. rapultqoe In fomlte
ilammam. n. e. celeriter Achates Oammam In fo-
mlte eicltavil, quasi eiprlmendo et eitrabendo
earn ei scintilla: vol, si mall* construetionem
esse interruptam, scintilla Ipsa reptim Oammam
duilt eoneepitqoe Eo fomlte. Sic Ovid. 3. Met.
374. Admotam raplunt vlvaela tulpbura Oam-
mam. Id. 3. Fast. 867.; et Fal. Ftace. 5. 272.
Rapere fugam. darti totto alia fuga. Lucan. 4.
345. letum. A. e. pracrlpere, ultro areessere; tlbi
properare. — Hinc raptut est celeriter sumptut.
Fat. Flacc. 5. 217. Rapta Ceres, h. e. elbus ce-
!eri:er sumptui. Claudian. B. Get. 350. raptoe
contentu9 in armit Deilbasse elbot. ^ 3. Meta-
phora somplj ■ tuper. paragr. 3., est per vim
auferre, violentertibl tollere. Ennitu apud Cic.
3. 7\i«c. 12. 23. Tantalo prognatot, Pelope oatut,
qui quondam a socru Anomao rege Hippodamlam
raptis nanctu 'st nuptllt. Borat. 2. Od. 12. 28.
Oscula rapere occupal. Tec. 3. Hist. 41. Sed
Valent in tanto quidem discrimine infamia ca-
ruit, quomiou* repere illicitas voiuptatet-orede-
retur. Id. 4. But. 1. Origin em, morel, et quo
facinore (jEUui Sejanus) domlnationem raptum
lerlt, eipediam. Justin. 11. 14. 0. Hoo prcello
(ys , fe*ar«iei-) Asia) Imperium rapuit. % 4. flaps
dioitur, quod certatiia et cupide a multls emi-
tur. Bieronym. Ep. 57. fi. 3. Harom (K'teio-
rum) eiemplaria certatim Palasstlnas rapiabantnr
vel ob auctorit medium, vel ob elegantiem terl-
ptionit. Sulpic, Saver, dial. 1. 33. Quum liber
tota certatim orbe raperetur, extultante* llbrariot
vidl, qood nlbil ab bit quastuosiut baberetur.
— Hinc Part, prater, pan., cojus piora tuperius
eiempla retulimus,
flaptut, a, lui. Unum adde: in Oatlvo plur.
raptabut dies potest ad ambiguitatem fugiendam,
quum de feminis termo est, ut jam in ASINA ob-
tervavimus. Cn. Gell. apud Charti. 1. p. 39.
Putsch. Muliitudo puerorum jam erat ei rapta-
but. — Hine
Raplum, i, n. 2. absolute, tubatantivorum mo-
re, est res rapta, /orfroneccio, rapino, ruberia.
Unde ropfo, et ex, de rapto vivere; \rjoT«i;tiv.
Liv. 1. 25. in fin. (et Firg, 7. /Cn. 749.) Quos
repto vivere neeessitat cogeret Justin, 41. 4. 7.
Soiitut latroclniis et repto vivere. Ovid. 1. Met.
144. VMtur et rapto: noo bospet ab bospite
tutus. Id. 5. Tiist 10. 16. gentet, Qua;, nisi de
rapto, vivere turpe putaot, Alii leg. Qua tibl
non rapto etc. Fellej. 3. 73. 3. Latroclniis ae
prsadatlouibua lofestato marl, ad se eiercitum-
qoe tuendum repto utebatur. .Seneca Ep. 70. exir.
Injuriosurn est rapto vivere: at contra puleber-
rimum, moti, rapto. h. c arripiendo quldquid
RAPTO
mortem inferre potest: quldquid obvenerit ad
vim tlbi aOereadam, invadendo. — Et la plur,
num. £iv. i, 4. Rapta dlvidere.
RAPISTER. F. RAPINATOR.
RAP1STRUM, 1, n. 3. rapum allvostre. Colum.
9. R. R. 4. 5. Vulgaret lapsana, armoracie ra-
pittrlque olus.
RAPO, 3ait, m. 3. idem ec raptor. Farro
apud JYon. p. 26. 32. Merc. Pralor noster eri-
puit mihi pecuuiam. De ea questum ad annum
veolam ad novum roagistratum, auum blc rapo
umbram quoque epei devorasset.
RAPSATUS, a, urn, idem ac raptalui. F. RA-
PIO init.
RAPTABONDUS, V. REPTABL'MDUS.
RAPTATUS.a, ura. F. RAPTO.
RAPTB, adverb, idem ac raptim. Tenant. 4.
Fit. S, Martini 651. Hinc pete ropte vies, ubl
Julia teodltur Alpet. Hie perperam ultima syl-
laba corripitur, qure notura sua fonoa est.
RAPTIM, adverb, a rapio. ^ 1. Raptim est
rapiendo, palam furando, con ropina, togliendo,
rubando, aonaXiinc, donayiuiiit: ffovius apud.
iVon. p. 96. 20. Mere. In molis ludunt raptim
plla, datatim morto. raptim et datatim cootra-
ria sunt. Li v. 5. 44. a tried. Vagi per agros pa-
lantur, elbo vinoque raptim bausto repleti. Plin.
17. Bist. nat. 14. 22. (99). Semen raptim avium
fame devoratum. ^ 2. Item celeriter, cum fe-
stinatione, cursirn, in fretta, in pretcia, con en-
do. Zueret. 1. 661. Omnia denserl Beriqoe es
omoibue uoura Corpus, nil ab ae quod possil
mittere raptim. Cic. Dom. 54. 139. Qui egeret
illam rem Its reptim et turbulente, ut nequo
menu, neque voj, nequa lingua consisteret. C'ces. -
t. B. C. 5. Aguntur omnia raplim atque lur-
bate. Est qui leg. ruptlm. Ziu. 5. 37. ad fin.
Tumuttoariue eiercitus raptim ductus. Cic. 2.
Att.S. Quum mibi disisset Csclllut, puerum te
Romaaj mittere, bate scrips! raplim, ut etc. Zia.
31. 4sS. Raptim cibum eapere. Plin. 23. flirt."
nat. 1. 18. (29). Mustum raptim et sine ioter-
splratlone potum. Firg. 1. G. 409. fuglent ra-
ptim leeat sthera pannli. Petron. Satyr. 101.
Slmulquo raptim causas odlorum trepidantl Ea-
molpo eiponit. et ibid. 128. Raptiia sedea. Ve-
neris Intra viL Sueton. Aug. 79. In capite comendo
tarn lncurioius, ut raptim compluribus simul ton-
soribut operam dafet, ac modo londeret, modo
raderet barbara. Borat. 2. Ep. 2. 198. Esiguo
gratoque fruaris tempore raptim. Tac. 16. Ann
13. de pestilentia. Servitia perinde ae ingenua
plebcs raptim eittingui. Plin. 34. Bist. nat. 8.
19. (52). Raptim insigoes artiOcet traascarrere.
RAPTlO, 6nis, f. 3. i apimento, actut rapiendi.
Dlcitur potissimum de persona. Ter. Adelph. 3.
3. 1. Ctea!-)bontem audivl una in reptione fuisse
cum /Eschino. Ubi Donat, Raptio ad personam
refertur, rapine ad rem, raptus ad ttuprum, at
propria loqui voIjidui. Arnob. 5. 37. Raptio
Proserpinse. Auson. Perioch. Iliad, proosm. He-
lenas. F. RAPTUS, ut,
RAPTlTO, as, ate, a. 1. froquentat. a ropto
«el a raptut, ut volt Gill, a quo, tamquam La-
tin ura et usitatum, egnoseltut 9. «.
RAPTO, at, Svl, Stum, are, a. 1. frequenlat.
a rapio. Part, flaptont I. *.," flaptatut L. 1. et
3.; flaptanilut 1. 3. — Raptare eti invltum vl
trabere, oWa£a>, It. tfratciisare o tirare per for-
la; Fr. amentr de force, entrainer; Hisp. ar-
ratfrar, Uevar con violencia; Germ, geu/'oltsam
fortschleppcn, fortzerren ; Aogl. to drag or car-
ry away violenthy, take away by force).
I.) Propria. ^ I. Generaiim est iavitum »l
trabere. Cic. Sext. 69. 145. Eversa doruus est,
fortuoa veiatK, dissipatl Uberi, rapiata conjux.
Tt. e. ad tabulam Valeriam. Lucrtt. 5. 398. Avia
quum Pbaelboola rapax. vit Soils equorum iElhara
raptavlt toto terratque per omnes. Cf. Ouid. 3.
Met. 234. arbilrio volucrum raptalur equorum.
Firg. 1. £n. 487. Ter circum Iliacot rtptave-
rat Hectora muros. Sie Id. 2. ibid. 272. Hector
captatus bigis. Ouid. 12. Met. 223. Rapiaturque
romis per vim nova nupla prehensis. Slat. 9.
Theb. 160. Ipse manu Tjrii libi csptut AdiasluM
RAPTOR
RapUlur. ei ibid. 303. nunc tela nataotm ra-
pUDj Ingerii. Zucret. 1. 278. de \venlii. mare,
terrai, nubila cieU Verrunt ac lubito veiantia
turbine raptant. Ptaut. Aului. 4. 4. 5. Quid me
efOlctas? quid me raplai? qua me causa verba-
rat? ^ 2. Speciatim est raptim ducere, raptim
ferre. Auct. B, Afr. 73. L't legionei non uno
ia loco contineret, ted per causam frumentan-
dl, hue atque iliac raptaret. fat. Flaec. 2. 575.
Nes, ait, ad Scjtbicl, Tirynthius, ostia Ponti Ra-
plat iter: moi blue vestrai revebemur ad oral.
ft. e. oecessario ducit. Id. 6. 747. II le luper so-
cial clement! turbine gentes Brigltur paullumque
lerl npiaius la eetbra, Jam tandem eitremai pu-
gos defertur la oral, porlalo, tollevato. Sit. It.
16. 30. Adventabat (Hannon), agens erepitanli-
bus agmioa eelris Barbara, at Indigenes term
raptabat Uiberos. Id. 8. 404. Tullius asratai ra-
piahal io agmina turmai. Sic Id. 3. 406. Talla
Siduiiui per campoi agraioa ductor Pulvere ni-
grentei raplat. Id. 9. 573. moderantem cuspide
Lucas Maurum la bello bores alimulis majorlbut
ire Ac raptare Jubet Llbyearum armeata fere-
rum. — Sequente InUnito. Ifemesian. 3. Eel.
56. raptantur amantet Cuncubitu Satjri fugien-
tes Jungere Njmphai. ^ 3.. Item speciatim ra-
ptare est vastare, tacchtggiare,dar il guasto. Tac.
4. Ann. 23. Adbuc raptabat Afrlcam Taefa-
rioai. Id. 12. ibid. 54. Igltur raptare Inter le,
Immittere latronum globoa. Slat. 6. Theb. 114.
Ct quum poisessas avidis victoribui arcei Dui ra-
ptare dedlt, vii tigna audita, nee urbeni Inve-
. nias: ducuot iternuntque abig unique feruntquo
Immodicl, minor Hie fragor, quo bella geruntur.
Ct.SU. It. 9. 10. Sparsl ad pabula campis Vi-
Cinis raptaoda. a foraggiare.
II.) Translate. ^ 1. Generatim est accusare.
ft. e. la Jus rapere. fro-pert. 3. 9. 27. Nam quid
ego boroai, quid raptera in erimina (al. crimine)
Divoi? ft. e. quail in Jul rapiam, Incusem, reoi
faciam. Auct. argum. 2. Amphitr. Ptaut. 6. Tur-
bas morl clet Amphitruo atque invicem ra-
ptaat pro oicechii. ft. e. conviciautur, accusant.
— Aliter Sit. It. 7. 74. At Patres Latiasque nu-
rui raptabat ad arai Cura Deum. ^f 2. Specia-
tim est vehementer agitare. Ptaut. Cist. 2. 1. 8.
Ita me amor lassum anirol ludificat, fugat, agit,
appetlt, raplat, relioet, lactat. fat. Place. 1. 793.
tacer effera raplat Corda pavor. ft, e. percellit,
agltat, turbat. — Cum Infinite Sit. It. 13. 710.
Appellare vlros erat ardor et addere verba: Sed
raptabat amor priseos cognoscere manes.
RAPTOR, Orli, m. 3. (rapio) qui palam rapit
etfuralur, dpi:axrnp > rapitore, raltore, rubatore.
I.) Propria. — a) Generatim. — Cum Geni-
tive. Ptaut. Epid. 2. 2. 115. Magoui milei, ra-
ptor bostlurn. h, e. qui bostes vivos caplt et ab-
duel!. Id. Trin. 2. 1. 23. Raptorii pania et penl.
Hue pertinet et illud Augusiin. 21. Civ. D. 4.
a med. Magnet raptor ferrl. ft. t. ferrura ad <e
trabeni. — Abiolute. Piopert. 4. 9. 9. Incola
Cacin erat, metuendo raptor ab anlro. Lucan.
3. 124. nullaique feres, nisi sanguine lacro Spar-
Mi,' raptor, opei. Tac. 2. Hist. 86. Dlscordils
et ledltionibui potens, raptor, largitor, pace pei-
tlraoi, bello non tptirnehdua. Martial. 8. 26. Ra-
ptor Gangetieus. ft. «. venator, qui tigridum ca-
tulot inatribus absenllbus rapit. (V. Plin. 8. Hist,
nat. 18. 25., (66). fat. Place. 1. a. v. 4H9., Stat.
4. Theb. 316. ct Claudian. 3. Rapt. Pros. 263.)
Pluxdr. 1. 31. Columbia ia>pe quum fugissent
inlivum, Consilium raptor vertit ad fallaciam. —
Adjective, firg. 2, JEn. 355. Inde lupi ceu
Raptorei, atra In nebula, etc. Adde Ouid. 10
Met. 540. 9. et Colum. 7. R. It. 12. - 6) Spe-
ciatim de eo, qui ad ituprum aliquam rapit. Tac.
1. Ann. 58. Raptor fllii mca:, violator fcederii
veilrl Armlnlus. Seneca Bippol. 627. Raptor tha-
laml mel. ft. e. uioris. Adde Horat. 4. Od. 6. 2 •
proper!. 3. 21. 4.; Ovid. 1. Art. am. 680.; Mar-
tial. 12 52.; Justin.; Lucan. etc. Iliac raptor
•tuprl Sentcts Bippol. 726. eit, qui per Vim stu-
prum lntu)lt, vel Inferre tentavit.
II.; Trenilate. Ovid. 8. Met. 438. Disclte ra-
ptorei flllenl, dlxlli. honoris, Facta mlnii quan-
12 —
turn distent, fetlej. 2. 27. 2. Raptores Italics li-
bertatis. fat. Max. j. 3. n. 2. Raptor tpirilus.
omicida.
RAPTORICS, a, um, adject, ad raplendum seu
trahendura aptus, ut Raptorium machinamentum.
Cxi. Auret. 3. Tard. 6. ad An. Ct. eumd. 5.
ibid. 11.
RAPTRIX, Icii, f. 3. rapitrice, quce rapit. Hie-
ronym. in Chron. ad ann. DCLX. ab ^firaom.
Frustra Igitur Jovli fabola et raptrli aquila Bo-
gitur. ft. e. Jupplter «ub aquila; ipecle rapierts
Ganymedem. Priseian. luper XII. »en. JEn. lib.
<0. p. 1272. Putich. In tor deiineotia mutant
tor la <rt*, amator amatrh, dalor datrii, raptor
raptrij, fartor fartrii.
RAPTJJM, i, n. 2. f. RAPIO In fin.
RAPTURA, b, f. 1. idem ac raptui vel ra-
ptio. Plin. II. Hist. not. 24. 28. (83) de araneo.
Quum vero raptura incidit, quam vigiiani et pa-
ratui ad eunum! Alii leg. capfuro, et quidem
reetlui. Cat. Auret. 3. Tard. 4. Uti lenaplsmo,
cuearbltU rapidlf, forti raptura motii, rricatiool-
bui, dropace et bii ilmilibui. Sed vtrba forti
raptura motii tcholium esse videnlur.
RAPTUS, a, um. f. RAPIO.
RAPTUS, us, m. 4. actus raplendl, a'piraTij.
1 1. Generatim est actus raplendl et per vim
trabendi. Ovid. 3. Met. 721. dextramque precanti
Abslullt: Inoo lacerate est altera raptu. Non ba-
bet Infelll quas matri brachia tendal. Plin. 16.
hist. nat. 42. 82. (225) de abiete. Ramentorum
crinibus pampinato semper orbe is volveni, ad
iosilaloi runcinarum raptui. ad ogni presta pial-
lata : quotiei runcinao vl traclas lignl aliquid ra-
plunt auferuntque. Crst. Aurel. 1. Acut. 11. ante
med. Leo i bus eucurbitarum raptlbui utemur,quos
Grseci abusive xoufcr'f Tocant. ventose o coppcltt
strascinate. «| 2. Speciatim de raptlone, qu*
amorii causa fit, rapimento. — a) Cum Geni-
tivo. Cic. 6. ferr. 48. 107. Locui ut ipse ra-
ptum ilium virginii declarare videatur. Adde
Ovid. 4. Fast. 417.; et Sueton. Ner. 46. Simi-
liter Cic. 4. Tusc. 33. 71. Quii de Ganjraedl
raptu dubitat? — 6) Absolute. Claudian. 2.
Rapt. Pros. 12. It Venui et raplus metltur corde
futurol. Adde Tac. 6. Ann. 1.; et cf. Donat. ad
Ter. Adelph. 3. 3. 2. 5 3. Item speciatim est
furtum palam factum, rapina, ruoarnento, ra-
pina, ladroneccio, ruberia. Tac. Germ. 35.
Nulla provocant bella, nullls raptibus aut latro-
cinlii populanlur. Id. 1. Hist. 46. Per lalrocioia
et raptus mllitare otlum redimebant. Id. 2. Ann.
52. Vagoi et latrocinila tuetoi ad praedam et ra-
ptui congregare. Lucan. 7. 230. Movers tigna
ad raptui aegetum. o foraggiare. <f 4. Raptus
caninus epud Coil. Aurel. 3. ^cut. 7. videtur
eise morbus, quem nostratei it tic dolorosa vo-
cant f. Ilarles in Notit. litter. Rom. p. 514.
RAPULTJM,I,D.2. deminut. a rapo, picciola ra-
pa, yoftvlihot, parvum rapum. Horat. 2. Sat. 2.
43. quum rapula plenus Atque acldat mavult Inu-
lai. et ibid. 8. 7. acria circum Rapula, laetucse.
radicei.
RAPUM, I, o. 2. et raro Rapa, ss, f. I. 9 l,
Rapum, rapa, 7oyYu),r), genus oleris noli, ei ge-
nera eorum, qua: earlilagiue constant. — a) In
neutro gen. Colum. 2. R. R. 10. 22. Ab bli
leguminibut ratio est habenda naporum rapo-
rumque, nam utraque rustlcol linplent. Maglt
tamen utilla rapa sunt, quia et roajore Incre-
mento proieniunt etc. Plin. multa de bit 18
Hist. nat. c. 13. et 19. ibid. c. 5. De eorum ratio-
ns et culture Colum. toe. cit. et ll.tfcid.3. ad fin
De condlendi rations Id. 12. ibid. 54. et Pallad.
13. R. R. 5. Martial. 13. 16. Hac tibi brumall
gaudeotla frigore rapa Qu.t damut, in cslo Ro-
mului esse solet. Sueton. fesp. 4. Sortitus Afrl-
cam, integerrlme, nee sine magna dignalione ad-
ministravit: olsi quod Adrumell, sedilione qua-
dam, rapa in eum Jacta tunt. scil. conlumelias
causa, quemadmodum contra honoris causa no-
res, corollas, bellarla spargi in eliquem moi fuit.
— 6) In femin. gen. Colum. li.il. /}. 3. ie. R a -
pae napique semina obruei. Scribon. Compos.
176. et 177. Rapa semlnis pondo tria. ^ 2. Est
RARESCO
etiam tuber illud, quod in Imo arborii caudles
esse solet, ei qno radices eieuni. Seneca Ep. 89.
S 16. Magnarum arborum truncos, circumciiii
ramis et ad unum redaciis pedem, cum rapo suo
transtul.t, amputalis radicibui, relicto tanium
DISCAPIOs" qU ° '" ffi pepeQderaQl - ^-CHAN.
RAPUNCOLUS, I, m. 2. Idem ae rapulum.
i'laa 8»Pu'u>n, rapunculus, yorfvXi;.
RARE, adverb, (rarus). Con.p. ^ariuj et Sup.
Rarissime f. in RARO. — Rare % 1. Est non
dense, non ipiue, cftiaro, rado, a'poiwc Colum.
3. U. R. 9. 6. Nisi rare eonseritur, vanam at
mtnutam apicam facll. ^ 2. Item minus tape,
losolenter, rade volte, oirau'wj. Ptaut. Rud. 4.
3. 56. me plscii rare capitur: nullui minus saspa
ad terram venit. Baro boe sensu usitatius esL
farro apud Gelt. 2. 25. A probui probe, a do-
ctua docte: sed a rarui non dieitur rare, sed alii
raro dlcunt, alii rarenter. Charts, tamen 2. p.
193. Putsch, et Cafonem et Ciceronem dhisie
rata icribil. Eum penes sit fides: neque enlm aut
verba recital, aut loca designat.
RAREFAClO, facia, Rel, factum, facere, a. 3.
(rarus et facio). Part. Rarefaclut tub 6; Pan.
RarepZo tub c. — a) Rarefacio, radificare, di-
radare, dpaiou, rarum faolo: eui denso contra-
rium sit. Lucret. 6. 869. Inde ubl «ol radlii ter-
ram dimovit obortui Et rarefecit calido gliteenta
vapore. Id. ibid. 233. Conlaiat, rareque facit la-
leramlna vails. Tmesis. — 6; Hinc Rarefactus
Parllcip., diradato, rarefatlo, apa«o&eie, rarui
factui, laiatut. Lucret. 3. 441. corpui conquai-
utum ei aliqua re Ac rarefactum dstracto san-
guine venii. Id. 2, 1139. Jura igitur pereunt,
quura rarefacta Duendo Sunt. — c> Rarefio, fit,
faetui lum, fieri, n. pan. anom. diradarsi, ra-
refarsi, .ipcuovptu, rarui fio, rareieo. Lucret. 1.
647. prodestet enim calidum deoierier ignem,
Nee rarefieri, it etc.
RArEFACTDS, a, um, partleip. et
RAREFIO, fit, factui mm, fieri, n. paw. anora.
V. RAREFACIO.
_ RARENTER, adverb, di rado, rare volte, c««-
»c'(u« ( minus lajpe, raro. Cato R. R. 103. Dato
rarenter bibera commiitam cum aqua amurcam.
Ennius apud Ifon.ii. 52. Rarenter gemitum tra-
bere. i^aitut Pict. apud Gelt. 10. io. Rarenter
namen Dialit ereatui consul est. Ipse Gelt. 17.
8. Cur oleum sspe et facile stet, Vina rarenter
congelascant. Etiam Cicero adhibult, teste Sta-
tilio Max. apud Charts. 2. p. 193. Putsch. Add-.
Cteeil., Ifcsv., Pompon., Liv. Andr. apud Non.
2. 732. et 11. 52. et Apul. Florid, n. 9. tufc /in.
RARESCO, resell, rescere, n. 3. incboat. a ra-
rus. Part, .flareiceni 1. — Raresco «J I. Bit
Idjm ac rarus fieri lociplo, rareGo, cominciare
a diradarsi, rarefarst, a'patoufiaj. — a) Gene-
ratim. Stat. 1. Silv. 2. 186. quum rarescunt nu-
bila ventls Aut dissolvuntur soils luper icta ca-
lors. et ibid. 841. rarescil terra calore. Adds
Lucret. 6. 513. et 841. Colum. 3. R. R. 18. 3.
Interitu leminum cetera, quas vireot, rarescunt.
Plin. 11. Hist. nat. 39. 94. (231). Quadrupe-
dibui in lenectute pill craisescunt lansque ra-
rescunt. fat. Place. 6. 616. inque omnes pariter
furit, ac modo savo Bme, modo Infeita rarescunt
cuspids puguss. ft. e. pugnantes fiunt rariores
mnltli cadentibui. Stat. 4. Theb. 284. rarescunt
alta eolonis Manala. Sic Id. 4. Silv. 4. 14. Ardua
Jam densa: rarescunt mcenia Romss. Sit. It. 17.
423. Rareaclt multo laxatui vuloere miles Atque
aperlt patulai prostrato corpore late Inter tela
vias. Claudian. 2. i?apt. Pros. 330. Erebl le
sponte relaiat Squalor et reternam patltur rare-
icere noctera. Stat. 11. Theb. 73. profunda
Rarescunt tenebrae. Paulin. Nolan, carm. 18.
407. Noctli et ejtremaj fuga rareieenilboi astrii.
— 6) Speciatim eit dilatari, aperirL firg. 3.
£n. 410. ubi dlgreisum Siculas te admoverlt oral
Ventus, et angustl rareicent clauitra Pelorl. Ubl
Servius: Quia venientibui de lonioad Calabriam,
propter curvaturam lltorum clauias rldentur an-
gustias, quas paullallm proplnquantlbui aperlrl
Tldeniur. Tac. Germ. 30. Durant liquldem eollea
RARlFICfS
paulletimque rarescuni. — cj Hern rarius Carl,
mioui. JPYopert 3. 13. 33. Litore sic lacilo so-
nilus rarescit arena. *I 2. Rarescere est eliam
idem ac minus sape fieri- Ammian. 22. 15. 25.
Ibls-efflcit, ut rarescanl raorlifera pedes absura-
pta. CC. eumd. 26. 3. 1. Id prttnura opera curabat
eniia, ul veoeficos, qui turn rarescebant, captos
morie multeret.
RARlFlCUS, a, am, adject, qui rarum ficit.
V. AR1F1CCS.
RARlPlLUS, a, um, adject, di raro pelo, 4>it-
vo'j, a'paicS'pif, raros pilot habeas. L'olunt. i.
li. R.' prvsf. 25. Capiinum pecul aliter curalur
mulilum et raripi!ura,a!itar cornutum et selosutri,
RARlTAS, Siis, f. 3. radezza, rarita, ct'pace-
IJIt, uovottjj, qualilai deositati conlraria, lasilas.
I.) Proprie. Cic. 2. Ifat. D. 55. 13G. Id pul-
monibus iaest raritai quadara et assimilis spon-
piij molliludo, ad haurieadum splritum aplissinia.
J'itruv. 2. 5. a med. de cake. Liquor, qui est
la ejui lapidls corpore, bumore peDetrante In
forarainura raritales, confervescit. Plin. 8. Hist,
nat. 43. 68- (169). de asinis. Nee pontes irans-
enoi, per rarilaicm eorum translucentibus fluvjii.
Id. 28. ibid. 11. 46. (163). Raritatem sopereilio-
rum emendare. Quintil. 11. 3. 55. Sunt qui spl-
ritum cum stridore per raritatem deruium oon
resipiunt, sed resorbent.
II.) Figurate est paucitas, infrequcntla, poefcei-
za, rarita, scarsezza, o~avid-njj. Plin. 2. Ifist.
nat. 18. 16. (80;. Mode- mullitudo (sleKrircm)
coaferta inest, modo raritai, ul fugisse miremur,
Sueton. Aug. 82. Taritam infirmilatem magna
cura luebatur: In primit levandi raritate, Id.
ibid. 43. Custodes In Urbe disposult, ne raritats
reinanenlium grassatorlbus obaoila esset. Ccel.
Aurel. 1. Acut. 9. Quum pulsus densitaj et hu-
militas in ampliludinera atque raritatem venerit.
Plin. 7. Hist. nat. 13. 11, (58). Raritas esem-
plorum. Id. 13. ibid. 4. 9. (43). Quinque, oec
plurcs arbores, noa raritate mag is, quam euavl-
tate mirabilei. Cic. 2. Oral. 60. 247. Temporls
ratio et ipsiut dicaciiatit moderatlo et tempe-
ranlia et raritai dictorum distinguet oratorem
a scurra. Quintil. 9. 3. 27. Raritas flgurarum.
Lamprid. Elagab. 29. It* ot serlcara vestem
dunaret, qua tunc et In raritate videbatur el In
bonore. P'in. 8. HisU nat. 42. 64. (154). Ale-
xandre equl magna raritas conligit : Ducepbalon
eum Tocarunt. Gelt. 3. 16. Anliquos Roinanos
Varro dicit non receplsse hujuscemodi quati mon-
slruosaa raritalos. cast rari t strani. Adde Cell.
7. 14.
RARlTER, adverb, idem ac rare. Vet. Scho-
liast, ad Juvenal. 11.206. Quidquid Ot rariter,
inagil delectat.
rARITUDO, Inls, f. 3. raritas. Varro 5. L. L.
130. Mull. Rete dictum a rarltudlne. Colum. Ar-
bor. 8. ad /in. Mediocri rariludine optima est vi-
tibui terra,
RARO, adverb, (raros). Comp. Rarius 1. et 2.;
Sup. Rarissime 2. — Raro ^ 1. Ratlone ha-
bita densilalis, esl non dense, non apisse. Colum.
II, R. R. 15. 12. Tenui viraloe rarius conteilus
saecui. Id. 2. it id. 9. 2. Prima sementlt rarius
severe permitlit, novissima spissius poslulat, ^ 2.
Ilalione habita temporis, esl minus sicpe, iuso-
lenter, non frequenter, rare, rarenter, rare volte,
di rado, osraviu;. Plant. Bacch. 4. lo. 6. Po-
tnvl, edl, donavi, et id raro. Cic. 3. Ifat. D. 27.
69. Vinum agrotis, quia prodest raro, nocet sa-
pissinie, melius est non adhibere omoino. Id. 1.
Invent. 28. 43. Evenire vulgo sr.leat, an inso-
lenler ac raro. Id. 1. Fam. 7. Quud si rarius
Bet, quam lu eispcclabis etc. Id. 1. Off. 38 136.
Ad boc genus casllgandi raro invitique veniemus,
nac unquam nisi necessario, si nulla reperielur
alia medicina. Horat. 1. Sat. 4. 17. Di bene
fecerunt, inopls me quodque pusilii Finieruot
enlral, raro et perpauca loqueoiii. Id. 3. Od. 2.
31, Raro aotecedentem icelestum Deserult pede
P=na claudo. Colum. 5. R. R. 5. 7. Sed istud
rarissime accidit. Sueton. Claud. 3. Non af-
farl avlam nlii rarissime. Id. Tib. 47. Specta-
culii rarissime Interfull. Plin. II, Hist. nat. 47.
— 13 —
107. (257). Ares, qua? rarissime apparent. Id. 1.
ibid. 50. 51. (135). Raro admodum. Id. 37. ibid.
4. 15. (55). Perquam raro. Id. 22. I'liA 22.
46. (93). Raro unquam. — Sic est aliquando,
lolerdura, r/ualcrie volta. Cic. 3. Orat. 38. 153.
Iousitaia tunt prisca fere ac vetusta et ab usu
quotidian! sermonls Jamdlu inlermissa; qua; sunt
poetarum licentia liberiora, quam nostra: sed ta-
men raro babft cliam In oraiione poellcum ali-
quod verbum dignitatem. V. RARUS II. 1. a.
la On.
RARO, as, are, n, |I. rarefaclo. Gloss, tat.
Gr. Raro, as, fiavc'to.
RARUS, a, um, adject. Comp. Rariorf. et II.
1. 6. et 3.; Sup. Rarissimus I. at It. 2. a. et 3.
— Rarus (quod foluat esse ab dpctii; per aphs-
resln} esl qui noa est densus aut spissus, o'pnot,
/iavo'j (It. raro, non denso o epesso; Fr. qui
n'est pas dru, peu serri, pcu cpafs, peu denie;
(lisp, no e>peso, poco juncto, poco cerrodo, poco
denso; Germ, diinn, locker, nicht dichl, weit,
licht; Angl. rare, thin, not close or thick, not
dense, light, subtile, scanty).
I.) Proprie, Lucret. 1. 654. ne dum varianlia
rerum Tanta queat densli rarisque ei Ignlbus
esse, et ibid. 656. Dcnserl poterunl ignes rariqua
relinqut. Virg. 2. G. 227. Rara (ferro) tit, an
supra morem sit dense, requiras. - Dense, ruagis
Cererl (favet), rarissima quaque Lyteo. Plin. 17.
HUt, nat. 10. 11. (6C). Baccre eipanduntur rara,
ne calefiant acervo. Horat. Epod. 2. 33.; el Virg.
4. /En. 131. Retia rara. Lucret. t. 622. rara
pleia foramina, lingua. Id. i. 743. Res mullcs
et rara. Id. 6. 1022. Rarior aer. Ovid, 12. Met.
437. liquor rari sub pondere cribti Manet. Id.
i. Amor. 5. 13. Rara tunica, trasparente- Quin-
til. 9. 4. 17. Teilum tenue alque rarum. Id. 11.
3. 103. Care et rara raanus. h, e. digiiLs di-
ducllt.
II.) Translate, f 1. Rarus praclpue usurpa-
tur de rebut el bominibus, qui dispersi eunt et
dispalati. — a) Generatim. Cic. 6. de republ.
19. Vides bBbitari in terra raris et anguslis loclt,
et in ipsis quasi macuiii, ubi babilalur, Taslaa
solitudines Inlerjeclas. Aucl. S. G. 8. 10. Quum
raris disjcclisque oi adificiii pabulum conquire-
retur. ''srg. 1. /En. 122. Apparent rari nantet
in gurglte vaslo. Id. 5. Eel. o. aspice ut antrum
Silvesiris rarit sparsil labrusca racemis. Ovid. 1.
Amor. 8. 111. Alba et rara coma. Sueton. Cal.
50. Fait caplllo rero ac circa veriicern nullo.
Nepos Ittilliad. 5. Rare: arbores. — Iliac rarut
pro aliquis, ut raro pro aliquando, qualche. Ho-
rat. 4. Od. 1. 33. Sed cur, beu! Ligurine, cur
Manat rara meat lacrima per genes? — b) Spe-
ciaticn in re milltari. Cat. 5. B. G. 16. Ul num-
quam conferti, ted rari magnisque intervellia
prosliarentur. Sic Liv. 23. 27. Rari in confertos
illati. Rursut Cces. 1. B. C. 44. Rari disperslque
pugaabant. Id. 7. B. G. 45. a med. Raros Dil-
utes ei majoribut casiris, ne ei oppido anlmad-
mlercntur, in minora transducit. Tac. 3. //i'sl.25.
Rariure jam Vileltiaoorum acie, ut quos, nullo
reclore, suus quemque impetus vcl pavor contra-
beret, diduceretur, I'irg, 9. /En. 508. Qua rara
est acies interlucctque corona Non lam spissa
viris, ^ 2. S^epe esl paucut, infrequens, o>ravd{.
— a) Generatim. Cces. 3. B. G. 12. eztr. Sum-
ineque erat vasto atque aperto mari,magnis ecsli-
bus, raris ac prope nullis portibus difficullat na-
rigandi. Cic. Amic. 18. 64. Qui utraque in re tta-
. bileui se io amicitla prastltcrlt, buoc ei masime
raro bomlnum genere Judicare debemus. et t'&i'd.
2t. 79. Omnia praclara rara. Id. 2. Fin. 25.
81. Yd in ipsa virlute optimum quldque raris-
simum est. Horat, 1. Od. 2. 24. Rara juvenius.
Tac. Agric.'.. eztr. Ita successor siinul et ulior
elecius, rarissima moderallone maluit videri In-
Tenisse bonos, quam fecltte. Sail, in orat. JUacri
Licin. ad pleb. ante med. Rarll animus est ad
ea, qua placent,defcndcnda. pocfii tono cht ab-
biano voglia di difendere etc. Tac. 1. Hist. 81,
Rari doraoa, pluriml amicorum teeU petirere.
Id. Germ. 2. Oceanut raris ab orbe noslro na-
vibut aditur. Quintil. b. 6. 30, Etiamsi rarus
RASORIUS
ejus rei, nonnullus lamen usus. P/i». » ,
Sed In principe rarum ee prope iosoiitum. Odd.
4. TVist. 10. 121. ad JHusam. Ta mihl (quod
rarum) vivo sublime dedisti Nortien. Pelron. Sa-
tyr. 3. Quoniam sermonem babes Don public!
saporis, et, quod rarlssimutn est, aruas bonam
mentem. Grat. Cyneg. 88. Rarum, si qua metui
eludot bellua falsos. Quintil. ID. 7. 24. Rarum
est enira, ut satis se quisquam vereatur. di tvd-i
auL'iene, cht etc. Plin. 18. Hilt, nat. 16. 89.
(104). Rarum diclu, esse allquid, cut prosit ne-
gligent. — 6) Speciatim rarui pro ra'0>
apud Puelas. Ovid, 11. Met. 766. Iliacos cce'.m
nisi rarus arllbat, Quintil. 6. 2. 3. Rarus fui',
qui etc. Id. 12. precem. 3. Rarus reperlebatur,
qu! etc. Plin. 28. Hist. nat. 15. CI. (217), Cal •
cuius rarus Inrenlu, Id. 21. ibid. 16. 56. (96).
Ileliine rara visu est, oec in omnibus lerris. Id
8. liirf. 16. 18. (56). I.eonrs rari in potu. h.e. qt'i
raro bibunt. tt 33. ibid. 7. 38. (115). Ilorneru'
circa pictures et pigmeola rarus. h. e. qui plctu •
ra et culorum raro memioit. 7'ac. 15, ^nrs. 5?.
Casar rarue egressu, demoque aut horlit elausu".
— Com Accus. el prapos. cd. Capitolin. Maxim
et Balb. 6. Full cibi avidus, vlnl parclssimus,
ad rem veneream oimls rarut. ^ 3. Metalepllc"
est prailans, esimlus, praclarus. Ovid. i. Pont.
3. 55. indignura, juvenis rarissime, ducit, To lieri
comitem slantis In orbe Dea. Stat. 5. Silv. 1 -
11, laudatl juvenis rarissima coojui. Proper!. 1.
17. 16. Quamvis dura, lamen rara puella full.
Ovid. 14. Diet. 337. de Canente nympha. R^r-1
quidctn facie, sed rarior arte canendi. Seneca 4
Con!roi>. 28. ad /in. Homo rarissiml, etiamsi non
emendatiislmi, Ingeoii. .Von. 4. 3S8. hue trnWt
illud Pirg. 4. G. 130. Hie rarum tamers la du
mis olos, etc.
RASAlMEN, inls, n. 3. (rado) rasura. Uarcell.
Empjr. t. a med. V. MAGIS, Idis.
RASAMENTCM, f, o. 2. Idem ac rasamen,
rasuia. Gloss. Zat. Gr, Rasamentum, oivr,ua.
RASlLIS, a, adject. — a) Est It, che si psid
radere « pulirt, qui radi, lerigari et poll I pot •
ett. f'irg. 2. G. 449. Ncc Ulia level, nee torno
ra6ile butum Non formem acciplunt ferroqins
cavantur acuto. — b) Iiem rasus, politus, levi-
gatus, dolalut, spi'analo, putilo, liscio, {sotc'<.
Catult, 61. IC8. Rasilemque subi Torem. Sit. It.i.
176. raiilis basla. — c) Rasilis palmes qui dl-
celur a rustics*, V. in DRACO. Uunc nojlrates
vulgo rdsolo voeant. — d) Rasiles icopuli apud
Prudent. 3. trips' OTtp. 69. sunt uullii arboribut
consili aut herbis veiliti, alque adeo horridi.
rupl ipttale. — e) ilasi'/i't est eliam Idem ac
ialerrasilis, lavorato a straforo. Ovid. H. Jlet.
316.; et Slat. 7. Theb. 658. Rasilis fibula. Ovid.
Heroid. 9. 76. Rasilet calatbl. I'ellej. 2. 56. 2.
Trlumpbut Hispanleosls argento rasill constitit.
RASlO, Cols, f. 3. (rado) rasura, raschi'alura.
Call. Aurel. i. Tard. 4. a med. Non cnim ini-
tio resio capitis est adhibenda. Id. 4. ibid. 7. a
med. Item rubor faciendus ventrit in parlibus,
atque inter scapulas et dunes ei dropace vcl
arena litorii sole ignita; item stiigilis rasio aJhi-
benda eorporibus et sicca defricatio ei asperis
pennii.
RASIS, Is, f. 3. ragia, nunc fulgo apud no-
itralee rasa, geous cruda picls, qua ex vetustate
dura elTecta conlunditur, et i.n pulverem redacts
vino admiscetur. Ha fere Colum. 12. R. R. 20.
6. Eadern videtur esse, qua »b eod.' ibid. 23. 1.
dicilur pi* conicata; et a P/in. 10. Hist. not.
.1. 22. (53). reslna.
RASlTO, as, svi, are, *. I. frequentat. a rado :
radere spesso, £\jpou, sape rado. .Sueton. Olh.
12. Faeicm quolidie rasitare coasuelui. Cell. 3. 4.
Comperiraus, nobilei viroi barbai la ejusmodi
estate rasilavlste.
RASOR, oris, rn. 3. fuonip. Rasorei, inqult
J°aui. Viae. p. 275. 2. Hull., diet! sunt Odicloei,
quia Tldeolur cbordas ictu radere. Cf. Festut p.
274. 13. Mull. — Ceterum propria pro tonsvre
Glott. Zat. Gr, Rasorei, xoupeic;.
RASORfUM, U, n. 2. V. voe. seq,
RASdRlCS, i, um, adject, ad radendum rel
flASTA
loncU-Ddum aliquid perlinens. Gloss. Lai. Gr.
Rasorius, zoup;y.:;. — Hinc
Rosarium, ii, a. 2. absolute, subslaniivorum
more, est fcrramentuin rasorium. Gloss. Cyrill.
SuiTTj'f, ralla, rallum, rallus, rasorium. Gloss.
Itlil. Rallum, rasorium.
RASTA, a?, f. 1. mensura vcterum Gcrmano-
rom ilineraria, qua,'ut probat Cellar, in Geogr.
ant. I. i. e. 12. § 17,, tribus milliariis consta-
bat. llieronym. in Joel. 3. 18. Nee mirum, si
unaqu<eque gens corla viarum spalia suis appetlet
nominibus; quum at Latini niille passus vocent,
et Galli leucas, et Persai parasangas, et rastas
uniwsa Germania, atque in singulis nominibus
tliveisa mensura sit. Auct. rei agrar. p. 322.
Goes. Du£s leucce sire milUarii tres apud Gerraa-
nos imam restam efliciuot.
RASTELLUS, i, m. 2. £u'o?pov, deminut. a
raster, pavvum rastrum, b, e. instrumentura ru-
8llcorurn dontatum, e ferro aut llgno ad terram
ieviier eETodieadam, gleebas confringendas el com-
planandas, festucai post feBniseciam colligendas.
' Siicton. Ner. 19. Isihmum pcrfodere aggressus,
primus rasiello bumum eflodit, et corbulze con-
geslam huraeris extulit. sarchiello, zappetta, mar-
ra. Colum. 2. R. B. 13, 6. Medica obruituf npn
aratro, sed, ut diii, ligneis rastelliE. (dixerat ibid.
11.27. Ligneis raslris statin) jacta seraioa obruan-
tur.) Varro I. R. U. 49. 1. De pratis stipulam
rastoilis eradl atque adders frenisecias cumulum.
raslrtlti, raslrellini. et 5. L. L. 136. JUiill. Ra-
stelll, ut irpices, scrrie level ; itaque borao in
prati3 per teniscci.a eo festucas corradit; quo ab
rasa rastelli dlcti.
RASTER, stri, m. 2. V. RASTRUM.
RASTRARlUS, a, urn, adject, qui ruri degit
ei agrum rastro colit. Ilypobolimcea rastraria
est titulus comcedia? Coscilii, cujus meminit Jfon.
p. 16. 19-, p. 40. 4,, p. 147. 7. Merc, et alibi.
RASTRIX, icis, f. 3. quaj tadit. Non. p. 150.
27. Merc. Posscstrii a possidendo. Afranius Ll-
bcilo:Tui moDilis posseslricem. Ita tonslrii, Ha
impultrU, ita curatrii (Lindemann. legenduro
putat raslrix), Ita plauatrli, ita"- assestrix.
RASTRUM, i, n. et in plur. num. scepius Ra-
stri, orum, in. plur. 2. (quod a recto sing, raster)
est instrumentum rusticum dentatum, ferreum
plerumque, Interdum ligneum: cujus ususei sub-
jectis apparct exemplis: a rado, is, Sc'ksXXcc, fu-
arpo» (It. raslro, sarchiello, sarchio; Fr. beche,
hoyau, r&leaaj Hisp. pala de hierro, azada,
raslro, rastrillo; Germ. d. Hacke- mit mehre-
ren Zacken, d. Ilarst, Ackergerdlh; Angl. a
rake, harrow, drag to break clods with; a
weedinghook, mattock. — a> Gcneratira. Varro
5. L. L. 136. Mifll. Rastrl,-quibus dentatis penitas
eradunt terram, atque eruunt. Virg. 1. G. 94.
Multura adeo, rastrls gtabas qui frangit inertes,
Vimineasque trahit crates, jurat am. Plin. 18.
Hist. nat. 20. 49. (180). Aratione per transversum
iteraia, occalio eequitur, ubi res poscit, crate vel
rastro. Colum. 2. R. R. It. 4. LoCo»(«i quo me-
dica sata est) ligneis rastrls sarriendus et identi-
dem runcandus est". Seneca 2, Ira 25. Quum vl-
disset fodisntem et altius rastrum allevantcm. Cell.
apud Ifon. p. 222. 8. Merc. Omnes rastra attol-
!unt et adigunt. (.rastra babet eliam Stat.3. Thsb,
' 589.) Virg. 1. G. 164. Tribulaque irabeaque et
inlquo pondere raslti. (V. Ter. Ueaut. 1. 1. 40.; et
Ovid. 11. Mel. 36.) ct 7. Mn. 725. rertunt fe-
licia Baccho Massica qui rastris. et 9. ibid. 608.
Rastris terram domare. Id. 3. G. 534. rimarl.
Martial. 2. 73. renovare bumum. h. «. arenam
ampbitbeatrl sanguine imbutara rastris vertere,
ne pugnaluri laberentur. — Ex bis patct, rastro-
rum usum eumdem fere esse, qui bidentis, gar-
culi, ligoois: nisi quod rastro plores denies esse
fidentur: uDde quadridentes rastros Cato memo-
rat R. R. 10. et It. Aliud quoque discrimen
esse potest, quod in rastro ferrum in superiore
parte nullum fortasse fait, sed solum in inferio-
rs idque dlvisum in denies.- si Tera est Dgura,
quam ex MS. libro Dibliolb. Vat. eihibet iVico-
laus Fortiguerra initio Ifeautontim. Terent —
b) Speciatim^quod Polyphemus dicilur apud Ovid.
— 14 —
13. Mel. 763. raslris rigidos pectere capillos, non
peciioe: et birsutam falce, non novacula, recidere
barbam; pertinet ad signilicandam et feritatem
hominis, et capillorum barbaque ejus hirsutiam.
— c) Item speoiatim, Ad rastros res redil, pro-
verbialis loculio. Ter. ffeaut. 5. 1. 57. Nam si
illis pergo suppeditare sumptibus, mibi illa?c fere
ad rastros res redit. h. e. eo redigar, ut ad vitam
toleraodam necesse mibi sit agrum meis maoibus
fodere.
RASCRA, jb, f. 1. radendi actio, raschialura,
raditura, !-icis.
I.) Propria, ^f 1. Abstracts est, ut diximos,
radendi actio. Colum. 4. R. R. 29. 9, Calamus
□on amplius tribus digitis debet allevari, xqua-
liter ei ea parte, qua radii or: eaque rasura ita
deducitur, ut medullam contingat. Ilieronym. b.
in Isaj. 15. 2. Apud antlquos barbte capilisque
rasura luclus indicium fuit. Cost. Aurel, 3. Tard.
8. Tonsura vel rasura capitis, ut detractis capil-
lis illinienda medicamina - aut cucurbits appo-
sitiones nullis obslantibus medeantur. ^ 2. Con-
creto, utl ajunt, sensu, est ipsum quod abraditur,
scobs, S-eoua. Vegel, 1. Velerin. 10. Rasuras ebo-
ris bene tritas et cribratas miscebis. Adde eumd.
4. ibid, 8. ad fin.; Theod. Priscian. 1. 1. p. 291.
ed. Aid. Sic Slarcell. Emplr. c. 8. Sect. 2. p.
93. retro ad. Aid. Postea rades concham ipsam,
id est quod melle inlitum fuerat, et rasuram
tundes in mortario etc.
II.) Translate. ^ 1. Rasura jute dicilur la-
bor faucium, quum verba plurimis consonantibus
ac prseseriim aspirationibus horrida pronuncia-
mus, qualia sunt gentium septentrlonaliura et
orientalium propria: Latins enim mclliora ha-
benlur, quippa qua multis constant vocalibus,
quod pr«cipue nunc locum habet In Italo no-
strorum temporum sermone. Hieronym, in ep.
PauXi ad Tit. 2. 9. Judiei solent irridere nos
imperii:;?, maxima in aspirationibus, et quibus-
dam, cum rasura guls, Htteris proferendis. Uinc
Id. mox. Ut non magnopere pertimescarous 3a-
percilium Judreorum solutis labiis et oblorta lin-
gua et itridente saliva et rasa fance gaudenlium.
^ 2. Item vellicatio, quam bruciore vel cociore
Iiali vocant. Theod. Priscian. 4. 1. ante med.
Fluxui ventris ex sanguine adsellantibus seu ra-
suram cum putredine facienlibus, ex vino austero
gocio in rojrto, per pcisarium isjicis, miri&ce
prodest.
RASUS, a, um. V. RADO.
RASUS, us, m. 4. radendi actus. In sexto casu
sing. Varro 5, L, L. 136. Mull. Ab rasu ra-
stelli dicti.
* RATARLE, Srum, f. plur. 1. refefuntura Gell.
10. 25. inter genera navium; «t fortasse ila di-
cuntur, quod ratis formam babeant. — Apud
Sera, ad Virg. i. JSn. 47. dicuntur ratiarice,
et deflniuntur navicular cum remis: fortasse quia
rates eliam remos significant. V. RATIS.
RATE, adverb, idem ac rato. Cassiod. 5. Hist.
Eccl. 34. ante med. Per quos rate se ferra banc
definitionem absentee proGtebantur.
RAtIAr!.E. V. RATARLE.
RATlARlUS, li, m. 2. c^iliayic, qui rate neg-
otiatur, ut navicularius, qui nave. Paul. Dig.
13.7. 30. Qui ratiario crediderat, quum ad diem
pecunia non solveretur, ratem in Qumine sua au-
ctoritate deliouit. Inscript. apud Mural. 67. 7.
DEO S1LVAM3 PRO SALVTB BiTlAHIOBVli 8l'F8RIO-
bvm etc.
RAtIiIAbItIO, onis, f. 3. ratf/icaEione, ap-
provazione, xOsuij:-, actus ratum babendi. Ulp.
Dig, 3. 5. 5, a med. Ratibabitlo cooslituit neg-
otium tuum, quod ab initio tuum non eral. Id-
ibid. 46. 3. 12. exfr. Rati eoim babilio mandalo
comparatur. per tmesim.
RATIO, Cnls, f, 3. (reor, ratus sum) est sup-
putatio, calculus fit. confo, conlf; Fr. supptita-
tio-n, compte, calcul; Hisp. stipulation, compufo,
calculo, cuenta: (jerm. das Bercchnen, Abrech-
nen, die Rechnung; Angl. an account, recko-
ning, calculation).
I.') Proprie. Piaut, Men. 1. 3. 23.' Oultuor
mina; periere plane, ui ratio ridditur. Id. Auhtl.
RATIO
3. 5. 53. Itur, patatur ratio Cum argentario. Id.
Trin. 2. 4. 17. Ratio quiJem bercle apparet, ar-
geutum o^srai. Cic. 5. Fam. 20. Rationes con-
fectr* et cunsolidat*. Id. Cwcin. 32. 94. Ve-
nit in istum fundum: rationes a colono acce-
pit. Id. fragm. apud A'on. p. 399. 15. Merc.
Inire el 5ubducere rationes. Moral. Art. P. 325.
longis rationibus assem In partes ceniam didu-
cere. con lungo conteggio. et Seneca Ep. 87.
Ponitis rationem singulorum, quihut pecuniam
crediluri estis. h. e, rationem inilis facultatum
eorum, quibus etc. fate i conli addosso. Ulp.
Dig. 47. 6. 1. Ponere rationem actus, quern ser-
vus administratis fare o dare i conti. Plaut.
Most. 1. 3, 146. Bene ratio accept! atque expensl
inter nos convenit. Colum. 12. R. R. prcef. 8.
In commune conspirabatur ab utroque (conjuge),
ut cum forensibus negotiis malronalis seduliias
Industrie rationem parem faceret. pareggiasse
le partite, »' conti. et Cic. 4. Verr. 11. (29).
Non statuebas, Ubi non solum da te, sed eliam
de illorum factls rationem esse reddendam? do-
ver rendere conto. et Id. opt. gen. Orat.T, (19).
Rationes referre. fresentare, esibire i conti. et
eod. sensu 5. Att. 13. Edere rationem. et ibid,
2i. a med. Rationes cooferre. Id. Cluent, 37.
101. Rationem ab aliquo repetere. dimandar
conlo. et Modestin. Dig. 34. 3. 20. a med. pe-
ters alicujus rei. Colum. i, R. R. 7. 6. Con-
ditum fruinenlura cum fide rationibus inferre.
dare in nota, deporre ne' conti. Cces. 3. B. C.
53. Quum borum omnium ratio haberetur, ad
duorum millium numero cecldisse reperiebainus.
facendosi il conto. et Cic. 7. Verr, 28. (71).
Rationem numerumque habere piratarurn, qui
etc. Sueton. Galb. 12. Breviarium rationum. Vtp.
Dig. 40. 12. 34. Nisi prius administralionum ra-
tiones reddiderit, quas, quum in servitute esset,
egisset. .Sccbu. Dig. 40. 7. 40. § 3. Servus meus
actor, «i rationem omnem actus sui bercdl meo
reddiderit, liber esto eique, quum liber erit, darl
volo viglnti et peculiura tuum, — iSenitts a ra-
tionibus, qui domini rationes conficit, computi-
sta. Fuit inter officii doraus Augusts et prira-
tas. Inscript. spud Grufer. 415. 10., 513. 1. et
588. 2. 3. et 4. Sic alia apud Mural. 921. 10.
jvitvs cjes. verka a riATion. volvptat. Sic apud
Don. cl. 7. n. 186. c. stbrtinio abascanto c. lib.
A RATIONB.
II.) Translate ad tria prscipue refertur, a qui-
bus deiods alia multa orta sunt atque usu ve-
aerunt, scilicet
A) Ratio ad ea omnia transfertur, quae ad
supputationem quomodocumque pertinent. ^ 1.
R«tio dicitur liber, in quo ratio vel quid simile
putatur. il registro. Cic. 7. Verr. 57. 157. Cedo
rationem carceris, quas diligentissima conficiiur,
quo qulsque die datus in eustodiara, quo mor-
tuus, quo necatus sit. ^ 2. Item est magnltudo,
quaotilas, oumerus. Cic. 6. All. 3. circa med.
Pro rations pecuniae iiberalius est Brutus tracta-
lus, quam Pompejus. Plaut. Trin. 2. 4. 11. ST.
Quid, quod ego fraadaviT is. Hem istae ratio
mamma 'st. questo & il conto piu grosso. Id.
True. 1. 1. 49. Ea olrriia est ratio, h. «. vis, numc-
rus. Similiter Ammian. 26. 1. med. Leo sub ma-
gistro equitum numerorum mllilarium rationes
tractans. ^f 3. Item res, negotium, factum, com-
mercium, societas. — a) Generatim. Cic.^ 4. Verr.
70. (172). Carpinatius, qui jam cum istb summa
coosuetudine, prsterea re ac rations eoojunctus
esset. Plaut. ■fmph.prol. 4. Ut res ralionesque ve-
strorum omnium bene expedire vullis. Cic.i.Verr,
77. (188). Ilunc Verrutium neque ante advenliim
C. Verris, neque post decessionem quidquam cum
Carpinalio ralionis babuisse. Id. Quinct. 4. 15.
Annum fere una sunt, quum ei de societata inter
a multa communicarent, et de lota ilia rations
atque re Gallicana. Id, Prov. cons. 4. 19. At bi
non modo ilium loimicum ex Gallia senieniiii tuis
non delrahebant, sed et propter rationem Gallici
belli proviociam extra ordioem decernebant. et
ibid. 11. 35. Nee totam Gallici belli rationem,
piope jam eiplicalam, perlurbare.alque impedire
debemus. Id. 1. Off. 22. 78. Quamquam brc
RATIO
qiildem re« oon solum ex dcmesliea esl ratione;
attiogit eliain bellicam etc. Id. 17. Fam. 6. in
bac ratione quid res, quid causa, quid lempus
fcrat, !u lacillime perspicies. Id. Mur. 17.35.
Quod enim fretum - laotas, lam varias habere
putatis agitatiooes Ductuum, quantas perturba-
tiones et quaotos aslus habet ratio coniiilotum .
Id. ad Cat. post ep. 11. I. 9. ad Att. De Con-
cordia civium agi velle arbitrabar, el ad earn
rationem eiistimabam aptam esse el natoram el
personam ineam. per ouesfa faccenda. Id. Rose.
Com. 14. (41). Qua ratio tibi cum eo intercesse-
„t? — b) Speciaiim mta, tua rationes etc.
jnea, tua utiliias, U mio, il tuo interesse. Cic. 1.
Fam. 8. Ego quidem, ut debeo et ut tute rmhl
prascepisli,et ul me pietas ulililasque cogit, me ad
ejus raiiones adjungo, quem tu in meis rationibus
libi esse adjungendum putasli. Id. post red. ad
Quir. 1. 1. Ut, »l meas rationes unquam vestra
saluti anteposuissem, sempiternam pcenam sus-
tlfierem. f *. Item lupputatio in re morali
aut intellectual!, con.ro. — a) Generatim. Plaut.
Trin. 4. 2. 30. Census sum: Juratori recte ra-
tionem dedl. ho reso cento di me. Cat. 5. B. G.
30. Si gravlos quid acciderit, aba te rationem
reposcent. ne domanderanno conto a te. Sic Cic.
Divin. in Q. Cacil. 9. 27. In eo, qui alterura
accuset, oportet esse priraum integritatem atque
innocenllam singularem. Nihil esl enim, quod
minus fereodum sir, qoam rationem ab altero
vita reposcere euro, qui non possit suss reddere.
Id. 3. JYat. D. 29. 71. Medea modo et Atreus
commemorabantuf a nobis, heroics persona, ioi-
ta subductaqne ratione nefaria scelera meditan-
les. Curt. 6. 9. 5- Auspicium et imperium inter-
im alii trade, qui tandem ret appelletur, donee
Asia decedat hostis, victor deinde regnum tibi
reddat. Boc autem brevi futufum ratio promit-
lit. Cic. 3. Fam. 6. ad fin. Et, ot habere ra-
tionem possis, quo loco me, sal?a lege Cornelia,
couvenias, ego in provinciam venl pridie Kalen-
das Seniles; iter in Ciiiclam facio per Cappado-
ciam; castra movi ab Iconio pritiie Kalendas
Septembres. Nunc tu ex diebus et ei ratione Hi-
ndis, si putabis me esse convenlendum, consli-
tues, quo loco id coramodissiroe fieri possit et
quo die. — 6) Speciatim. Ratio constat, ap-
paret, quid et qua in re espensum sit et quid
acceplum. Translate, apparel ratio, in promptu
est causa, cur quippiam factum sit. Plin. Paneg.
38. Augeo principis munus, quum ostendo, libe-
lalitati ejus inesse rationem. Ambitio enim et
jactanlia el etTusio et quidvis potius, quam H-
beralitas eiislimanda est, cui ralio non con-
stat. Id. 2. Ep, 4. extr. Liberalltas lla terape-
randa est, ne nimia profusione loareseat; sed
teinperanda'in aliis : in te vero facile ratio con-
stant, etiamsl modum excesseris. Justin, praf-
§ 5. Quod (opusculum) ad le transmisi, ut oti»
inei apud te ratio coostaret. ^ 5. Cum Oreo
rationem habere apud Varron. 1. R. R. 4. 3.
esl periculo mortis sese eiponere, quod faeiunt
agticola, qui pestilentem agrum colunl. Verba
Carronis sunt : Etenim ubi ralio cum Orc« ha-
belur, ibi non modo fructus est incertus, sed
etiam colentiura vita. Colum. in eamdem sen-
ICQtiam ita loquitur 1. R. R. 3. 2. Nam ubl
sit cum Oreo ratio ponenda, ibi non modo per-
ceplionem frueiuum, sed et vitam colonorum
esse dubiam, vel potius mortem quaslu cerliorem.
Itaque rationem cum Oreo ponere aut habere
est subjici Orci domioio, et quasi debltorera se
ei facere: qui scilicet crebris mortibus incolas
ad calculos quodammodo vocet. ^ 6. Cum ver-
bis habeo el (iuco varios babel usus: ducta ple-
rumque metaphors, a calculorum rationibus. Cic.
7. Verr. 39. (101). Quod posteaquam iste cogno-
vit, banc ratiAnem habere ccjpit. Causam sibi
dicendam esse etc Id. 1. ad Brut. 5. a med.
Eiistiroo, omnino absenlium rationem sacerdotum
cotniliis posse baberi. polersi ammeltere i com-
pulare tra i concorrenli. el 2. Legg. 7. 15.
Sit boc persuasum civibus, Deos piorum el im-
piorum habere ralionem. Id. ad Pompej. 2. post
ep. 11. I. 8. ad Alt. a med. Duii ineam roe-
_ 15 —
cum rationem, quam tibi facile me probaturum
arbitrabar. Id. Rose. Am. 44. 128. Non enim
laborat de pecunia: non ullius rationem sui
commodi ducit. Id. 4. Verr. 52. 129. Novus
aslrologus, qui non tam call rationem, quam ca-
lati argenti duceret. Id. 2. Oral. 4. 17. Qui
eorum, quibuscum est, vel dignitatis vel com-
modi rationem non habet. non ha riguardo, non
fa conto. Sic 10. Fam. 2. extr. Pelo a te, ut
me rationem habere valis et salulis et dignita-
tis mess. Id. Cat. 20. 50. Cum bac aliquld
adolescentem hominem babuisse rationis, num
libi perturpe esse yidealur? abbia avuto qual-
cfce commercio. et 4. Phil. 6. 14. Majoribus ve-
stris cum co hosts res erat, qui haberet rem-
publican), serarium, rationem aliquam, si res ita
tulitset, pads et fosderis. facta caso o tlima. el
2. Att. 5. ad fin. Cum omnibus Musis rationem
habere oogito. traltare, conversare. et3. Fam.
5. Animadvert!, te omnibus in rebus babuisse
rationem, ut mihi consuleres. mira, premura,
riguardo di etc. Sic sequente part, ut, Id. Amic.
24. 89. Et Id. 7. Verr. 14, 36. Nunc sum de-
signates aditis, habeo rationem, quid a popoio
R. ecceperim. vado pensando, ho in conside-
razione.
B) Ratio, si de rebus agitur, est genus, nature,
conditio, qualitas etc.; -si de bomiuibus, «Bl via,
modus, quem quia solet in agendo sequl. \ !•
Est genus, natura, conditio, qualitas. Cic Brut.
75. 261. Splendida et mioime veteralorla di-
cendi ratio. Id. 2. Cat. 5. (9). Ut eju» diversa
atudia in dissimili ratione perspicere possltis. Id.
10. Fam.-Z, Sed quum intelligerem, quid senti-
res, te arbitrabar videre, quid posses. Nunc alia
ratio est. Varro 8. L. L. 57. Mull. Multa sant,
in quibus potius consuetudlnem sequimar, quam
rationem verborom. ^| 2. Item sensus, eenten-
tia. Cic. I, Alt. 11. Duabus epistolls tula per-
diligenter in eamdem rationem scrlptis. su questo
medesimo proposito. et 3. Verr. 5$7. (69). Use
quum omoes sentirent et qnuro in earn ratio-
nem pro tuo quis'que sensu loqueretur. ^ 3. Item
ordo, dlspositio. Cic. 2. Cat. 6. (13). Quemad-
modum asset el ratio totius belli descripta, ado-
cul. ^ 4. Item babitudo, comparalio. Cic. Brut.
13. (49). Et GraioUe quidem oratorum partus
atque fontes vides, ad nostrorunj annalium ra-
tionem veteres, ad ipsorum sane recentes. ^ 5.
Item via, modus, quem quis solet in agendo se-
qul. Cic. 6. Alt. 1. Dlssimilitudo meas rationis
offendit hominem. delta mio condotta, del mio
modo di govcrnare. et 3, Fam. 8. o med. Mea
ratio in lota amicitia nostra constant, et gravis
reperietur. Id. 1. ad Q. Fr. 1. 9. Incumbe toto
animo in earn rationem, qua adbuc usui e», ut
eos, quos tu?e fidei populus R. commisit, diligai
et omni ratione tueare. Id. 12. Att. 19. Ineunda
nobis ratio esl, quemadmodum etc. Ifepoi Bann.
10. Ad bunc interficiendum talem iniit ralio-
nem. Xucret. 6. 902. pari ratione. Horat 2.
Sat. 6. 6. Mala ratione rem facere. acquittare
con male arli. et Cic. Quinct. 17. (54). Did vii
potest, quam multa alnt, qua respondeat ante-
fieri oportere, quam ad banc rationem eitremam
necessariam devenire. partito, risoluzione. Id.
4. Verr. 62. (129). Solis et lunas ralio. il cor so
ordinario.
C) Ralio est mens, animus, consilium, Intelli-
genGa, judicium.. ^ I. Ratio, Gr. voGf, Xo'to;,
It. rajiorw, lume o uso di ragione, est mens,
animus, consilium, intelligentia, Judicium: prin-
ceps ac nobilissima animaj facultas, qua disserit
seu unum ab alio deducit: a sup. radtm verbi
reor, ut censet Festut p. 2S8. 30. Mull, videtur
esse ejusdem cum rati* sigoificituoois, quatenus
neium signiDcat. Una ratione bomo. a ceteris
animantibus secernilur: quum sensiles faculiates
cum^brutis communes babeat, naturales cum
plarltis. — a) Generatim. Cic. 1. Off.*. 11. et
12. Homo aulem (quod rationis est particeps, per
quart' consequemia.-cernit, causas rerum videt,
earutnque progressus et quasi anlecessiones non
igoorat, simTliludines comparat rebusque prcpsen-
tibus adjungil alque annectit futuras) facile to-
RATIO
tius vitas cursum videt, ad eamque degendam
prsparat res necessarias. Eadernque natura vi
ralionis bominem conciliat homini et ad orationis
et ad vita; socle tatem. Id. ibid. 28. 101. Duplex
est vis ammorum atque natura ; una pars in ap-
petilu posita est, quas est opfJ-r, Grsce, qua) ho-
minem hue et illue rapit: altera in ratione, quas
docet et eiplanat, quid faciendum fugiendumquo
sit. Ita fit, ut ralio pr*sit, appelitus obtemperet.
Id. 3. flat. D. 27. 69. Ilaud scio, an melius
fuerit, humano generi motum ilium celerem co-
gllationis, acumen, solertiam, quam rationem vo»
eamus, non dari. Id. Senect. 19. 67, Mens et
ratio et consilium In senibus est. Id. 1. Off. 23.
79. Corpus ita afficiendum, ut obedire consilio
rationique possil. Id. 1. Legg. 8. 18. Lex est
ratio eumma, inslla in natura, quae jubet ea, quas
faclenda sunt, prohibetque contraria. Id. 2. Di-
vinat. 41. 85. Quibus in rebus (ut in sortibus)
temeritas et casus, non ratio nee consilium va-
let. Seneca Ep. 66. a med. Bon una sine raiione
nullum esl: sequitur autem ratio naluram. Quid
est ergo ratio? natura imitatio. Liv. 28. 28.
Atque ego (quamquam nullum tcelus rationem
babet) tamen ut In re nefaria, qua? mens, quod
consilium vestrura fuerit, scire velim. fVontol.
ad SI. Cas. 2. Quls ignorat, rationem bumanl
oonsilil vocabulum esse; fortunam deam dearum-
que prtecipusm 1 templa, fana, delubra. passim
fortunas dicata ; ration! nee simulacrum, nee arara
asquam eoosecratam? — 6) Speciatim. Ratio
son est, non est ratloni consentaneous, impru-
dentis est,- stirltl est. Cic. 2. Verr. V. (24). Mi-
oar! denlque divisoribus, ratio non erat. Id. Ca-
cin. 5. 15. Nullam esse rationem, amlttere ejus-
modi occasion em. Colum. 3. R. R. 6. 3. Tenuts-
•imo solo vitlarium facere, minima rationis est.
— c) Ratione facere, prudenter, recte, Jure,
bene faeere. Cic. 12. An. 44. Quod domi te in-
clusisll, ratione feclstl. Id. Quinct. 7. (27). Esi-
stima, modo et ratione Omnia feclsse Nastium.
f 2. Ralio est etiam causa, cagione, ragione,
motiwo. Cic. 2. Herenn. 18. 28. Ratio est causa,
qua demonstrat verum esse Id, quod loteddimus,
brevl subjectione. Id. 2. Divinat. 50. 104. Et
quidem cur sic opinetur, rationem subjiclt. Id.
Divin. in Q. Cacil. 1. (1). SI melconsilii cau-
sam rationemque cognorerit. Id. 2. Divinat. 20.
(46). Te, quum res videres, rationem causeinqae
non qusrere. Gell.- 15. 9. Misses aucloriiales
facias etc., ted ralionem die. Cic. Cacin. 33.
96. Deinde nihil rationis affers, quamobrem, si
libertai 8diml nullo modo possit, civitss possit.
Id. 1. Nat. D. 27. 76. Non deest boc loco
copia ratlonum, quibus docere velitii, bumanas
esse formas Deorum. Primum quod etc. Ter-
tlam rationem affertls, quod nulla in alia fi-
gure domicilium mentis esse possit. Id. 1. de
republ. 3. Bis rationibus tam certls tamque illu-
stribus opponuntm-.ab his, qui contra disputant,
primum labores etc. ^,3. Apud Rhetores tatio
est, quas causam faclt, et continet defensionero,
hoe modo: Orestes quum eonfileatur te oecidisse
matrero nisi attulerll faert »atk>oem, perverterlt
defenslonem ; ergo eflert earn: ilia enim, inquit,
patrem meum occiderat. Cic. 1. Herenn. 16. 26.
Similiter Id. 1. Invent. 13. 18. lisdem fere verbis.
• 4. Item est ordo, modus, modo, metodo. Cic.
Orat. 33. (116). In omnibos, quae ratione do-
cenlur et via, primum constltuendum est, quid
quidque sit. Sic Id. 1. Fim 9. 29. Conslituam,
quid et quale sit id, de quo quarlmus; ut ratione
et via procedat oratio. BoraU 2. Sot. 3. 266.
qua res Nee modum bibet, neque consilium, ra-
tions modoque traetarl non vult. f 5. Item
consilium, propotitum, disegno. intemiont, con-
siglio. Cic. 2. Verr. 1»- (34). Tua ratio est, at
secundum blnos ludos mihi respondere incipiat:
mea ul anie prlmos ludos comperendlnem. Ita
fiet,'ut tua Ista ralio eiistimetur attnta, meum
boc consilium necessarium. Co?». !• B. C. 80.
Itaque in prasentla Porcpejl iosequendi ratiooem
omittit: in Hispanlam proficUcl eonstitait Tac.
3. Ann. 21. a med. Dura ea ratio Barbaro fuit,
Tiomanum impane ludificabatur. ^ 6. Item que-
RATI0CINAB1LITER
itio, disputatio, tractatlo. Cic. 1. Divinat. 51.
117. CoDtiaet enim lotam qusstionem ea ratio,
qucs est da Datura Deorum, qua' a te secuodo
libro eiplicata dilucide. *J 7. Item scienlia, fa-
cuilas. Cic. Arch. 1. (t). SI bujusce rei ratio
Bliqua, ab optimarum arlium studiia ac disciplina
profecta etc. Lucret. 5. 1004. Improba navigii
ratio turn caca Jacebat. I' arte del navigare.
Colum. R. R. prctf. 3. Eallonis rausica studiosi.
*f 8. Item doclrina, discipline. Cic. 3. Off. 4. 20.
Erit auiem hac formula Stoicorum rations disci-
plinaque mailme consentaOea. sistema, princi-
yii. et 1. Acad. post. 9. (34). Spsusippus et Xeno-
crates, qui primi Platoois ralionem auctorilatem-
que susceperanl. Id. 3. Fin. 20. (68). Cynicorum
autem ralionem atque vitam alii codere ia sa-
plootem dicuDt, alii oullo modo. Adda Lucret.
1. 941. el 3. 14. % 9. Item ratiocinatio, dis-
eunui, argurneniatio ad veruro investigandum,
raziocinio, discorso. Cic. 2. Orat. 19. (80). No-
stra confirmaro argumenlis ac ratlonibus, deinde
contraria refutare. Horat. 2. Sat. 3. 225. Vincet
enim stultoi ratio Insanire nepotes. Cic, 2. Di-
vinat. to. (25). Concludatur igitur ratio: si enim
provider! etc. Adda euntil. 2. Orat. 38. 158.
^ 10. Denique ratio raelonymice est opus ratio-
nc, arte, ingenlo factum. Id. 3. Oral. 50. 195.
Omnes ealm tacito quodam seosu,jine ulla arte
aut ratione, qua; sunt in arlibus ac ralionibus
recta ac prava, dijudicant.
RATlOClNABl'l.lTER, adverb, rationaliter.
Blacrob. 2. Somn. Scip. 11. sub /In. Ratiocina-
biliter vereque signavl. Alii leg. rationabilitor.
RATIOCINATIO, 5nls,f. 3. (ratiocinor). ^ I.
Apud arcbitectoi ratiocinatio est, qua res fabri-
calaa solertia ac ratione proportion'!! demr-nslra-
re atque eiplicare potest. Ita describit f'itruv.
I. 1. ^ 2. Ratiocinatio, It. discorso, raziocinio,
Xoyicjio'j, est principle animas partis, idest mentis
funclio, ei singularibus quibusdam unlversalia
lndueens comrauncsque rerum sumrass, ei iis-
que deinde ergumeotatione plurima eliciens, de
quiius sclentla babetur vc' opinio. Cic. 2. In-
vent. 5. 18. Ratiocinatio autem est diligens et
considc.-ata faclendi aliquid aut non faciendl ex,-
cogitatio. ^ 3. Accipitur etiam pro syllogismo.
Cic. 1. Invent. 34. 57. Ratiocinatio est oralio ei
Ipsa re probablle aliquid eliciens, quod eipotitum
et per «e cognlturn sua ae vl et ratione confir-
med Capell. 4. p. 126. Est ratiocinatio ei duo-
bus pluribusve eoncessis ad Id, quod non conce-
dltur, necessarla perrenUa, — Quintil. 8. 4. 16.
ex quotuor geaeribui, quibus ait constare ampri-
OcaUoDem, unum ponll ratlocinalloDem, qua sci-
licet allud ex alio eolligitur, et ut allud crescat,
aliud augelur, et lode ad id, quod eitolli volu-
inui, ratione ducitur. Ei gr. objecturua Antonio
Cicero merum et Tomitum, Tu, inquit (2. Phil.
25. 63.) iitii faucibui, Istls lateribus, ista gladia-
torii totius corporis firmitate etc. Quid fauces et
latera ad ebrletatem? Hinirae sunt otiosa. Nam
reipicientes ad bacponumus astlmare, quantum
ille Tin! esbauierit, quod ferre et coquere non
posset ilia gladiatoria corporis firmitate. Hac
Quintil. «J 4. Ratiocinatio Item Grace itaXoyto-
uo;, dialogismus, est flgura sententiarum, quum
quit leeam aliquam rem volutans et tamquam
cum altero colloquens ioterrogat et respondet,
at apud Ter. Eun. 1. 1. 1. Quid Igitur faclam7
non earn? ne nunc qutdem, quum arcessor ultro?
an potlus ita me comparom non perpetl rnere-
trieum contumelias? Eiclusit, revocat. Redeam?
non li me obsecret. Cic. 4. Hertnn. 16. 23.
Ratiocinatio est, per quam ipsi a nobis rationem
poscimus, quare quldque dlcamus, et crebro nos-
met a nobis petimui uniuscujusque proposition)!
eiplanationera. Ea est bujusmodi. Majores nostri,
si quam uniui peccatl mulierem damnabant, sim-
pllei Judicio multorum raaleficlorum convictam
putabant. Quo paslo? quoniam etc. quid ita?
quia neeetse est etc.
RAtIOCINATIVUS, a, nm, adject, ad ratiocl-
Dationem ipectani. — a) Qucestio ratiocinati-
va teii itafut ratiocinativui est, quum quaritur
et. gr. an, ubl propria lex non est, simili sit
— 16 —
utendura. Use controversia nomen ratiocinalionis
accepit, quia ex eo, quod cerium est, ratioci-
nando deducit Id, quod incerlum est. Cic. 1. In-
vent. 13. 17. Genus ratiocioativum, quum et eo,
quod scriptura est, aliud quoque, quod scriptures
non est, invenitur. Quintil. 7. 1. 60. Ratiocina-
tira qu*6lio. et ibid. 8. 3. Hie status ducit ex
eo, quod seriptom est, id, quod incerlum est:
quod quoniam ratiocinations eolligitur, ratioci-
nativus dieitur. — 6) Ratiocina ivce conjun-
ctions apud Diomed. I. p. 410. Putsch, lunt,
quibus in ratiocinando utimur, ut ergo, igitur.
BATlOCl.NATOR, Oris, m. 3. quaderniere,
compulista, ragioniere,\ofo^ifnc, XcywHc, sub-
ducenda rallonis peritus, a ratlonibm, calculator.
I.) Propria. Cic. 1. All. 12. Libertum ego ha-
bco, sane nequam homlnem, Uilarum dlco, ra-
tiocinatorem et clientem luum. Colum. 3. R. R.
3. 7. Nee in hoc errat: quippe, ut diligent ra-
tiocinator, calculo posito videt, id genui agrico-
lationis mailme rei familiarl conducere. Balbus
de asse § 12. bos vocat nnmerarios ratiocina-
tores. Vlp. Dig. 14. 4. 5. $ 16. Si ego ful ta-
berns ratiocinator.
II.) Translate. Cic. 1. Off. 18. 59. Ut bont ratlo-
cinatores ofllciorura esse possimus, et addendo
deducendoque vide re, qua reliqui sumnva fiat:
ei quo quantum cuique debeatur, inielligas. Cf.
Augnslin. 21. Civ. D. 3.
RATfOClNATUS, a, um. T. RATIOCINOR.
RATIOClNlrjM, I), n. 2. conto, eonteooto,
avWoyiapoc., actus ratiocinjndl, mpputatio, cal-
culi subductlo. Colum. 5. R. R. 1. 13. /ugerl
modus si semper quadraret, eipeditissimum asset
ejus ratiocinlura. el ibid. 2. 6. Si disparlbui fue-
rit lateribus, allter ejus ratioclnlum ordinabitur.
Adde Cod. Theod. 8. I. 0. et 8., et 9. 16. 2.
RATlOCl.NOR, sris, stus sum, arl, 1. (ratio).
Part. Raliocinans II. a.; Ratiocinatus I. 6. —
Ratiocinari est ratiocinlum facere, rationem inlre,
calculos ponere,computare, XoYiJouat, XoyoSexiu
(It. fare conti, calcolare, contegf/iare ; Fr. cat-
culer, faire des calculs; Hisp. calcular, contar,
hacer compulos; Germ, die Rechnung Ziehen,
aus-oder berechnen, rechnen; Angl. to cast up.
accounts, account, reckon, calculate, compute.
I.) Proprie. — a) Verburn depon. Cic. 1.
Tusc. 2. 5. In lummo apud Gracoi bonore geo-
metria fuit: at noi mettendi ratiocinandique uli-
litate bujus artis terminavimui modum. Id. 2.
Invent. 39. 115. De peeunla ratiocinari, lordi-
dum esse, quum de gratia referenda delibere-
tur. Petron. Satyr. 29. Uinc quemadmodum
ratiocinari didieiiset, denique dispeosator factui
esset, omnia dlllgenter curiosuj plctor cum in-
icriptione reddiderat. — 6)Verbum pass, f'itruv.
10. 10. 1. Oinnei proportiones eorum organo-
rum ratiocioantur ex proposita sagitts longitu-
dine. et 10. 15. Omni proportlone eorum ratio-
cinata et longitudine etc, calcolata.
II.) Translate, est aliud ex alio eolligere, argo-
mentart, ragionare. — a) Cum Aceus. Plaut.
Stich. 1. 2. 17. Priacipium ego quo pacto cum
ill i s occipiam, id ratiocinor. Apul. i. Met. Uis
ego audllls, mores atque parsimoniam ratioclnans
Milonfi etc. — b) Absolute, »el lequente rela-
tiro. Cic. 2. Phil. 22. 55. Omnia denique, qua
postea Tldlmus, si recte ratiocinablmur, uni ac-
cepts referemui Antonio. Id. 2. Vtrr. 7. 20.
Etenim sic ratiocinabanlor, lie Inter te et mecum
loquebantur, aperle jam ac penpicue, nulla esse
Judicia. Id. 2. Invent. 20. 61. Ratiocinari. quid
in similibus fieri loleat. Id. 2. Herenn. 23. 35.
Ex eo, quod ipse facturus est, non ex eo, quod
fieri convenit, utile quid sit, ratloeinatur. Adde
Quintil. 7. 1. 61.
RAtIONAbILIS, e, adject. Comp. Rationabi-
Uor 2. ^ 1. Raliooabilis, rapt'oneuo/e, raztonale,
"koyixoc, ratione utl qui potest, ratione praditus,
rationalls. Seneca fit. beat. 14. Rationabilem
•ortlrli naturam : qua melius rei, quam ratio
proponitor7 QuintU. 5. 11. 35. Nee, si mutii Dnii
voluptai, ratlonabilibus quoque: Immo ex contra-
rio, quia mulli Ideo non retionabilibus. Plerique
tamen utroque in loco, rectiut leg. ratlonalibus.
RATIONALIS
Apul. 2. Dogm. Plat. Anima raiionabilis. ^ 9.
Ration! consentaneus, ratione factus, eHUyot.
Ulp.Vig.5. 1. 2. an(e med. El bsc senlentia vera
et raiionabilis est. Pompon, ibid. 45. 3. 37. Ralio-
k nabilius esse videtur, ilipulalionem eis acquiri.
RATro.NABlLlTAS, Slis, (. 3-. ratlonls usus,
ratio, Xofoc, to Xoyiotixcu. Apul. 1. Dogm. Plat.
Ratlonabiliiatem, id est meniii opllmam porlio-
nem, alt capitis arcem tenere.
RATlONABlLlTER, adverb. Comp. Rationa-
lilius. — Raiionabiliter, rajioneuo/mente, euXo-
yac, cum ratione. Apul. 1, Dogm. Plat. H;ec
una mundo relicla est sapientia et prudenihe
propria, ut raiionabiliter volvereiur. Uieronym.
Ep. 39. n. 5. Ne Tidereris raiionabiliter errare.
Marcell. Empir. c. 8. sect. 6. p. 97. ed. Aid.
Vinum quoque, In quo ruta diu fuerit macerate,
raiionabiliter infunditur. V. RATI0CINABII.I-
TER.Augustin.de Peccat. Merit. 1. 13. Slullo
eolm rationabillus Adam dieitur imitator diaboli.
Sic Priscian. 9. p. 861. Putsch. Uode manifeitum
est, quod rationabillui hoc secundum primam
conjugationem protulit Virgillus, Sic Id. 2. p.
565_. Herodlanui ostendit, rationabillus esie si-
noriusque in composltis quoque ilmplicium re-
gulam In ordioandii sjllabarura litterls iervare.
RATIONALE, is, n. 3. prnamentum magnl sa-
cerdotis apud Judaos. Fulgat. interpr. Exvd.
28. 15. Rationale Judicii facies opere polymito.
Adde ibid, sapius. Hieronym. Ep. critic. (T. 2. p.
581.) ail Fabiolam. Grace vocatur Xo'y'ov, nos
rationale possumus appellate. - Pannus est brcvis
ex euro et quatuor teitus coloribus, hoc est iis-
dem quibus et superbumerale.
RATIOnAlIa, turn, n. plur. 3. V, toc. lea,
I. in fin.
RATI0NALIS ; e, adject, ad ratione* peeunla-
rum allorumque redliuum pertlnens.
I.) Proprie. Inscript. apud Orell. 39., qua per-
tlnet ad ann. p. Cbr. n. 193. kxrmplaria littr-
RABVM HATIOHALIVM OOMIBOBVH ». K. SCRlFTABVM
PBRTIHB.VTBS iD ADRAITVM AVGO, etC, Cod. 10. 19.
6. Rationale officlum. et 1. 3. 4. Officiales ratio-
nales. Hinc — Rationalis, is, m. 3. abiolute,
substaniitorum more, est qui ratlonei pecunia-
rum alioruraque redituum conQcit et perseribit,
ratlonarius, ratiocinator, procurator : cujuimudi
mittebantur ab Imperatoribui in provincial, flscl
ac Casarum ratlonei adminlstraturi : prasenira
bona caduca et vacantia fisco rlndicaturi, pro-
curator!, fitcali. Lamprid. Alex. Sev. 45. Ubi
aliquot voluiitet rei rectores provlnciii dare, vet
prapositot facere, Tel procurators, id est ratio-
nalet, ordinara. et ibid. 46. ad fin. Rationales
cito mutabat, ita ut nemo nisi annum compleret.
Capitotin. Gordian. 7. Quum quldam rationalls
acrius contra plurimoi Afrorum saviret, proicri-
bens plurimot, interficient multoi, et tibl oltra
procurationem omnia vindicam. Commodut Imp,
in epist, apud Capitotin, Albin. 2. Ad procura-
tor es meos litteras mill, quas ipse sigoatai eici-
ples ilgno Amazonia: et quum opui fuerit, ratio-
Daiibuf dabls, ne te non audiant, quum de arario
voluerii imperare. Inscript. apud Fabrett, p. lot.
n. 233. r. slio dioktsio r. v. rational! patbi
vettbnia mbinilla v, v. Alia apud Don. el. 7.
t). 179. BBL1CI CSS. R. VT.RH. ADJOT0RI RATIOH1-
uum ete. Adde Zactant. JUort. pertecut. 7. —
Rationalia, ium, librl ration um. Ulp. Dig. 27.
3. 1. ante med., ubi alii auctionalia, alii rectiut
acft'onafta legunt. ^.ACTIONALIS. et V.Atdini,
Lap. 7Vcin. p. 62., qui itatull rationales fuisse
appellator, qui aotea procuratoret dicebantur.
II.) Translate, f 1. Est rationlt parllceps, ra«
tiooe utens. Quintil. 7. 3. 24. Falsa est Bnilio,
si dices: Equut eit animal rationale. Nam est
equui animal, ted irrationale. .Seneea Ep. 113.
Aoimalia rationalia. — Similiter Id. ibid. 89.
ante med. Pari pblloiopbla rationalis. h. e. dia-
lectic*, qua, ut Id. ibid, ait, proprieties verbo-
rum etigit, et ttructuram et argumentationet, ne
pro vero falsa mbrepant. Cell. 1. prtsf. Diiel-
plina raiionalii. et mot. Rationalli an. ft. t. quas
ralionem, non eiperimenta lequilur. Hlne raiio-
nalii medicine, ibid, et rationales medici, qui »>
RATIONALIS
— 17 —
dilarum et raorbos eontlnentium cansarura ratlo-
ne! icrutantur, et ex ils curandi modura detu-
maQt. 4 2. Item e»t idem ac ratloeioativus.
Cic. 2. Berenn. 12. 18. Ratlooalii cauja. fc. t.
quastio ratioclnatlva, itatus ratiocinatlvut, apad
rbetores. V. RATIOCINAT1VOS 1. Sic Qaintil.
S- 5. 4. et 3. 0. 54. Rationale qussiionum genus..
aj 3. Rationales conjunctions sunt ita, itaque,
enimvero, quia..., propterea, idcirco. Use Do-
natut p. 1763. Putsch. Et Capell. 3. p. 70. De
eautalibut vero (conjmctUmibut) et rational! bui
qua a termlnantar, except!* Ha et quia, products
euot, ut propterea et interea.
rATWnALIS, b, m. 3. absolute, tobstantlvo-
rum more. V. voe. prteced. L
RATlONALlTAS, fitis. t. 3. «io di rajione,
ration!! mm. Tertull. Anim. 38. in pn. Habet
aniina imraortalitalem, ratlonalitatem etc.
RATION ALlTBB, adverb, cam ratlone. Seneca
,Ep. 109. circa med.Bomiaem movero rationallter
dod potest, nlti homo.
RATlONARrUM, li, n. 2. V. voc *eq. In fin.
RATIOnArIOS, a, nm, adject, ad rationei per-
tinent. — Rationariut, «, qui rationeB con Belt,
computitta, ragiotiiere. Modestin. Dig. 27. i. 15.
Neque llbrarlot, neque ealeulatores, quos vulgo
rationarlot dlclmus, habere Immunitatem. Bsc
in edit. Torrentini Grace habentar. V, NOME-
RARI0S. — Hino
Rationariumj K, n. 2. absolute, lubstantlvo-
rum more, e»t Uber in quo rationet et acta con-
tioentar, giornale, registro, itmutois- Sueton.
Aug. 28. Tadio valetodlnii, magistratibus ac
tenata domum edcltis rationatlum imperii tradi-
dit. Rationarium imperii hoc loce est, quod nos
quadro statistlco dlclmus, quodque Id. Aug. 101.
appellat brevlarium lotius Imperii: hoc enim Au-
gustus a is icriptum morions reliquerat, cujus
continentlam deieribit Id. loc. cit. et Toe. 1.
Ann. 11.
RATIONATOR, oris, m. 3. ragionatore, qui
ralione utltur. Vox a Lexico expungenda; legitur
enim in Sat. Tir. p. 69. et in Inscript. apud
Orell. 1109. qua spuria potatur;sed vide Si«i-
ner. Inicript. linen, n. 705.
RATIS, is, f. 3. In Genlt. plur. ratium dicitur.
£uean. 3. 706. Et ratium tenuere fugam. Ulp.
Dig. 4. 9. 1. Exercltores raSlum. Auson. Edyll.
10. 217. Innoeuos ratium pulsus pugnasque jo-
cantei Naumachls. — Rate* in recto slog, pp-
nitur a Vol. Probo p: 1473. Putters., sed nulla
re eonBrmatur. — Ralione hablta etymi, vldetur
esse pro Iritit, quod ab seat pro atpu necto, at
oyjma a ov«'» pro e'xoftat adhojreo, unde ax 4 "
liv prope. Ceterum cf. s'pi'ooc* remigo, ieirqi
teme*, .VTJPIS remit (nstructui, Tpcijpije trire*
mi$ etc — • Ratit est connexarum trablum com-
pagei, qua per aquam agitur, usum navlum pra-
bens : oYtSiet (It zattera+zatta, fodero; Fr. train
compost* d'un assemblage de poutres, radeau;
Hisp. balsa de vigas; Germ, ein out zusammen-
gefigten Balhen bestehendes Fahrzeug, Floss 1
Fahre; Angl. piece* of timber pinned together;
a float, raft).
I.) Proprle. — a) Generatim. Paul. Diac.
p. 272. 8. Hill. Rates Tocantur tlgoa colllgata,
qua per aquam aguntur; quo vocabulo interdum
etiam naves significantur. Cf. Festut p. 273. 22.
Mill, et Itid. 19. Orig. 1. 9. Ceterum Plin. 7.
EisL nat. 56. 57. (206). Nave primus in Gra-
eiam ex ^grpto Danaui advenlt: antea ratibui
navigabatur, inventls in marl Rubro Inter insulas
a rege Erjlbra. Reperluntur, qui Mysos et Tro-
janos prlores excogltasse in Dellesponto putent,
qonm transirent adversus Thracas. Etiam nunc in
Britannico oceano vitiles corio circumsutie Bunt:
in NUo ex papyro et scirpo et arundine. Quin-
til. 10. 2. 7. Quid erat futurum, si nemo plus
etfidtiet eo, quern sequehatur? ratlbus adbuc na-
vigaremus: non esset pictura, nisi qua llneas cir-
eamserlberet. Plin. 3. Hist. not. 5. 9. (53). Ti-
ber-Is propter espera et eoofragosa, ne sic qui-
dem navigabllis, prsterquara trabibus verlui,
quara ratlbus. Cic. 7. Terr. 2. 5. Quutn aut
navibus ant ratibus conarentur accederc. Flor.
To*. IV.
4. 3. ante fixed. Mlisa in auxillum ejus rales,
qualet Inopia navlum fecerat. Cess. 6. B. G. 35.
Transeunt Rbenum navibus ratlbusque. Liv. 21.
47. Ratlbus, qalbns Jonxerat Duraen, nondum re-
solatia, farro 5. L. L. 43. MUX. Olim paludlbus
mons(^oentinus)erat ab reliqult dlsclusus.itaque
eo ex urbe advehebantur ratibui. Cic. 9. Alt. 12.
Mihl epistola affortur a Lepta, circumrallatum
esse Pompejam, ratibui etiam exltus portus te-
nerl. Propert. 1. 14. 3. Et modo tam celerei
mlrerli currere lintrei, Et modo tam tardas fu-
nibus Ire rate*. — 6) Speciatim de rail nota
asris. P. vcc. leq. — c) Item 6peclalim. Plaut.
Aulul. 4. 1. 9. Quasi pueri qui nare discunt,
•cirpea Indultur ratii, qui laborent minus, faci-
lius ut nent. — d) Item, omnem ratem servare,
proverb, rem famiiiarem omnem servare) totum
negotium fellciter adminlstrare. Plaut. Most. 3.
3. 15.— e) Item animadvertenda innt ilia Plaut.
Most. 3.2. 51. tb. Ilei! si. Quid eat? tb. Me
miserum, occidi. si. QulP tr, Qula.venit navia,
nostram vi qua? frangat ratcm. et Sacch. 4. 6.
27. Bene navis agitat'ur, puicre bsc confertur
ratls. Cic. 1. 7Ywe. 30. 73. Itaque dubitani, cir-
cumspectans, ba?sltans multa adversa reverens,
tamquam ratis in mari immenso, nostra vebitur
oratio.
II.) Translate a Poetls fere pro navl ponitur,
tiaue, barca. Pacuv. apud farrow. 7. L. L. 23.
Mill. Aderant squore in alto ratibui repentl-
but. Obi Varr. Ratis dicta navis longa propter
remoi, quod il, quum per aquam inblati sunt, de-
xtra et ilnlstra duas partes (corrige ratei cum
Scalig. ad Feit. et Serv. ad 1. £n. 47.) efGcere
vldentur; ratis enlm,unde hoc translatum, 1111c ubi
plurei mall aut asseres Junctl aqua ducuntur.
Bine navicular cum remit ratlaris dlcuntur.
Mullerus ita legit. Bsc Farronis ootatio illu-
stratur verbis Festi p. 273. 27. Mill, docentis,
ratis nomine slgnificar! etiam remos: unde Acciui
in ffeoptolemo: Atque ego repercutio ratibus
mare. Id. alio loco. Sed J8m propellunt c«ru-
leum rates salura. Ennii quoqae locus buc per-
tinere potest apud Priscian. 5. p., 659. Putsch.
Csruleum spumat mare eonferta rate pulsum.
Aptiut tamen hie navem intelllges: quo teniu
passim a poetlt omnibus usurpator, at dictum
est: et quldem tam ispa, ut exempla afferre in-
pervacaneum lit. — NS. Ratit est etiam Gallics
vox, de qua Marcell. Empir. c. 25. p. 121. retro
ed. Aid. Berba pteridli, id est filicolas, que ratit
Galilee dicitur.
RATlTUS, a, am, adject, a ratis. Ratlin m qaa-
drantem dictum putant, inqult Festut p. 274. 18.
Mill, (quocum cf. Paul. Diac. p. 275. 3. Mill.),
quod in eo et trlenta rati* fuerlt efQgles, at navis
in ane. Plin. 33. Bitt. nat. 8. 13. (45). Nota
cerli (h. e. astis) fait ex altera parta Janus ge-
mlnus, ex altera rostrum navis: In trlenta vero
et quadrante ratai. Non ett audiendui Varro, qui
icriblt 5. L. L. 44. Mill. tstr. Hercei dicitur
a merendo et ssre : hlno vectors, quat tolvebant
hi, qui ratibui trantlbant, quadrant: ab eo La*
cilim tcrlpilt, quadrant!* ratitl. Verior eniin ett
dranino Festi tententia. Ceterum, teste Ecbhet.
D. N. V. T. 5. p. 15. falil innt etiam Fetlui,
et Plinius; tam enim in astibus, quam In qua-
d'raotibus et trientibus rostrum navis eadem tem-
per forma eademque partium compage est.
rAtIDNCOLA, s, f. 1. demlnut. a ralione, eit
brevii tupputatio, conticino.
I.) Propria. Plaut. Cure. a. 3. ». 1. Beatoi
videor. Subduxl ratiunculam, quantum srli mlbl
lit, qaantumque alien! liet. Divei sura, si non
reddo eit, quiboi debeo. Id. Capl. 1. 2. 89. Ibo
intro, atque intui inbducam ratiunculam, quan-
llllum" argent! mlbl apud trapeiitam liet. Ter.
Phorm. 1. 1. 2. Erat el de raliuncula jampri-
dem apud me reliquum pauxlllulum nummorum.
•II.) Translate est brevis aut levlt ratio, ra-
gioncella, ragioncina, "Koydatov. Cic. 4. 2"usc. 19.
73. Level retiiinculss. et 2. ibid. 12. 20. Conclu-
dunt ratiunculis Stoicl, cur non sit malum. Id. 3.
Ifat. D. 29. 73. Bulc lncredibill leotentis ra-
tluncuias luggerit.
RATUa
RATO, adverb, certo, conslanUr. Tertull. Anim.
35. Nulli vitam islam rato fieri. Id. 2. ad Uxor,
9. Pater rato habet.
RATUS, a, am, particip. a v. reor, quod V.
Sed est etiam nonien, unde Sup. RaiUiimus 3.
i.; et «| i. Generatim ponitur pro cetto, con-
stant!, fixo.stato, slabife, costante, /issa, deter-
minato. Cic. 2. Ifat. D. 37. 95. Astroruru in
omnl reternitate ratos immutabile3que cursus.
Id. ibid. 20. Molus 6iderum eonstantes et rati.
Id. 5. Tusc. 24. 69. &ldcrum vagi motus r»ta
tamea et certa sui cursus spatia defloiunt. Id.
2. Diuinat. 7. 19. Si nihil fieri potest, nihil
accidere, nisi quod ab omni stctnltate cerium
fuerlt eise futurum rato tempore. ^ 2. Spe-
ciatim, rata pars aut portio in distributionibus
est certa et deterrainata pars, proportione servala:
verb! gratia post determioatam porlionem dona*
livi, quod lmperator militibus dara constliult,
duplex centurion!, triplex equltl darl mos tuit.
IUud duplex aut triplex dcBnleb.itur ratione illlut
determinata partis, qas millti concedebator, et
duplex aut triples pro rata parte dicebatur.
Cces. 1. 8. C. 17. exit. Milltibui agros polllca-
tur, quaterna in lingulos Jugera, et pro rata parta
centurlonibui evocatisque. a proporzione. et rt-
truu. 3. 3. a med. Item secundum ratam partem
ex altitudine coiumnarum eipedlends sunt altl-
tudines epistyliorum. Cic. 6. de repuoi. 18. Sobus
Intertallli conjunctui Iroparibus, sed tamen pro
rata portione dlstloctls. Alii leg. pro rata parie
ratlone distinctli. Plin. 11. Bist. pal. 15. 15.
(40). Declmam partem relinqul, il plena fuerlnt
alvl: ti minui, pro rata portione. — Pars In-
terdum omlttltur. Liv. 45. 40. Pedlti in singulot
dati centenl (denarii), duplex centorloni, triplex
equltl: alterum tanttim pedlti daturum fulirt
credunt et pro rato aliit, ti etc. Adde Capilolin.
M. Aurel. 7.; et JCtot in Dig. frequenter, f 3.
latiorl tensu tumltur eliam ratui pro Brmo, Or-
mato, ttabili, robur habente, cui irritus, vanut
opponitur, fermo, ttabiie, che ha il suo valort,
xusios, v«v'9uwf»«yo«. — a) Univenim. Cic. Proc.
cons. 19. 45. Cujat trlbanalat il ratus est, nihil
est quod irrltum ex actls Osarls possit esse. Id.
5. Phil, 7. 91. Qua quamquam, il leges irrl-
tas fecerilis, rata esse non possunt, tamen elc.
Id. vertens Bomeri carmlna 2. Divinat. 30. 63.
Scire, ratos ne habeant, an vanos peeioris onus.
Imp. Tferva In edt'eto apud Piin. post ep. 66.
J. 10. Beneflcia rata et certa. Cic. Cluent. 47.
132. Cemorla tubKrlptlonei fix* et in perpt-
tnutn rata. Id. Cacin. 33. 96. Putasne, il po-
pului Jutierit, ma taum tervum e«e, Id Jouum
ratum atque flrmum futurum 7 id. 4. Acad.
(2. pr.) 9. 97. Deeretum tUblle, fir am, ratora
eita debet, et ibid. 46. 141. Hlud certam, ratum,
firmum, flxum folste vb. Tac. 4. BisU 64. Ut
amlcltia tocletasque nottra In aternum rata lint.
Psrg. 9. JEn. 104. Dlxerat, idque ratam S-yf-ll
per Oumioa fratrii AnnulU EoraU 1. Ep. 5. 16.
ebrletat ipes Jobet esse ratas. Ovid. 1. Fast. 606.
Efficiatqua ratai utraqoe Diva precei. h. t. exau-
dltat et roll eompotet. Seneca 4. ExurpU con-
trov. prof. Strlctum et asperum et nlmlt raturo
In dlcendo Judicium, h. e. nlmli teverum, rigi-
dum, immuiablle. - b) Speciatim. .Hatu* homo.
eertui, Crmut. iSnniui apud Fettum p. 274. 2.
Mill, polltur ratu' Romulu' prsdam. n. «. eertui
te vlcisse. — c) Item, flatum habere, ducere,
facere, approbare,conflrmare,flrmun. esse putare,
Ku'pouv. Cic. Partit. or at. 36. 125. Raluai ha-
bere Judicium, si totoro eorruplum lit; il unui
accusator corruptut ill, resclndera. Liv. 27. 17.
ad fin. Nee pro transfugis babiturum, qui no a
duxerlnt societatem raum, nbl etc Cic. 1. Di-
vinat. 39. 85. Quid babet augur, cur a «*"«
eorvus, a tlolsira cornlx facial ratum T suoaiidf
auKurium. - d) Item. Ratum mini est, appro-
bo, conBrmo. Cic. 7. Fam. 23. Atlamen Isla
ipsa, qua le emisse icribis, non tolum rata mlbl
erunt, sed etiam grata. Cato quoque limlliter
lusit apud Paul. Diac p. 287. 5. Mill. Erg*
rempnblicam multa beneflcia ratisslma atqae gra.
tissima. h. e. certlssima et omnlno flroa ac per.
3
RAUCA
paua. Quo perliaet illud f'irg. 10. Xn. C29.
aique h£ec Turao rata vita maoerct. h. e. aerva-
reiur Turao hac vita, el a morte vindicaretur.
— e) Hem. Caxere de raio, cavere se ratum
habiturum. Paul. Dig. 3. 4. 6. a med.
. RAUCA, adverbii more. F. RAUCUS ia flo.
RAUCA, a, m. 1. vermis terrcnua, qui radices
orborum ladit. Plin: 17. Hist. nat. 18. 30. (130).
Oiea, ubi quercua eUo;sa eil, male ponilur, quon-
iara vermei, qui- rauca vocantur, in radlce quar-
cu> nascuntur et transeunt. Adde Ulp. Dig. 19.
2. 15. Ulrobique alii pro raucm leg. truces; quae
Colum. Arbor. 17. de eadem ioquens vermes
eppellat.
RAUCE, adverb, raucamente, cum raucitate.
Porphyr. ad Burnt. 1. Ep. 17. 50. Corvus quum
accedit ad ciburo, itrepitu vocls alias aves rauce
ciet. Servius ad Virg. 9. l£n. 124. Licet aoti-
quilas babuerit hie et hcec amnit; melius tamen
eil accipere rauca sonans pro rauce, quam rau-
ea amnit.
RAUCSDO, loisj f. 3. raucedine, raucitai. Isid.
"A, Orig. 7.' 14. Reucedo eat amputa'tlo vocis.
lisc et arierlasis vocalur, eo quod vocem raucam
et clausam redd at ab arteriarum lojuria.
RAUCESCO, is, ere, n. 3. iuchoat. rauca* fio.
Isid. 12. Orig. 7. At ubi rauccscit (gruis), tuc-
cedlt alia.
RAUClDOLUS, a, urn, adject, deminut. ab
lnusit. raucidut, aliquaolum raucut. Hieronym.
Ep. 40. n. 2. Volo coraieuls detrabere garrieati:
raucidalam se intelligat eoroii. Alii male leg.
rancidalam : vocem enim raucidulus confirmat
Thesaur. noo. Lalinil. ed. Maio p. 449. Rau-
cidulut) allquantum raucus.
RAUClO, cis, si, sura, cire, n. 4. raucut sum
vei Go. Part. Rausurut legitur ia Lucil. spud
Priscian. 10. p. 907. Putsch. Rauturo traglcut
qui carmine perdit Oresle. Gloss, vet. Raucio
P?aTX"'?"i r8U « il P>«7X««-
RAUCISONU3, a, um, adject. ppaT^iaJiov, so-
lium raucum babens. Calull. 64. 263. Mulii rau-
ciionit efQabant cornua bombis. Lucret. 5. 1083.
Rauclsoai caatus.
RAUCITAS, Slit, f. 3. (raucua) fiochezza, rau-
cedine, ppa-fxpt, obtusio vocls,, qua fit aut nl-
mia alccluie propter clamorem, aut oimio bu-
more ad vocto locum Ouenle.
I.) Proprie. Celt. 2. 1. a med. Tussis, deitll-
lalio, raaeltat. Plin. 22. Bin. nat. 23. 49. (104).
Ia lusii, uva, fellis veleri tuCTutione, hydropicit,
raucitatibut. Id. 20. ibid. 6, 23. <53j. Allium
raucltatem exlenuat. Ccel. Aurel. 2. Tard.l. tub
<nit. Eoi autem, qui fauciuni induxione vexantur,
quod Graci pp"TX°f> doi rauciiatem vocamus,
sequetur piuritui quidam secundum fauces etc.
Adde Marcell. 'Empir. c. 14. p. 104, ed. Aid.
■II.) Fig urate. Plin. 1 1 . flirt, nat. 51 . 1 1 2. (269).
Elephas ore Ipio iterautameato timllem elidit to-
cum: per nary autem tubarum raucitati. Co-
pell. 8. p. 270. Rapiduli sonltut raucitai. h. e.
elertentlt rboacbui.
RAUCO, at, are. o. 1. ranee tono. V, RAUCO.
RAUCOR, Scii, ari, dep. 1. raucut fio. Glost.
Cyrill. Raocor ppxyyjm.
RAUCUM, adverbii more. F, voc. teq. ia fin.
RAUCUS, a, um, adject. Comp. Raucior est
epud Capell. 1. p. 11. et Servium ad Virg. 7.
JEn. 704. — ilaueum volunt eite • Podyvte,
raucitai: vei a ravui addito c, nt a parum,
partus, vei a raws ravicus et contracts rau-
cus. Fettus p. 289. 15. Mull. Raucot appellatot
erie ait Verriut videri ab ariditate, live a ilmi-
Uludiae quadam tpicarum crista, ia spicis nam-
que (lava frumeota, rava appellari idem Verrint
docet. — Ceterum raucut dicitur et eil qni nimlo
claraore, vei piiulia faucet obildaale, vei alia de
causa vocem fuscam, aiperam, obtusam, Impedl-
tam et. compressam babet, ^a-ifuUt (It. fioco,
roco,- affiocato, chioccio, rauco; Fr. enroui;
lllip. tnronquecido, ronco; Germ, ^eiticeiiio;
Angl. hoarsi, harsh, jarring, grating, rough,
unpleasant, disagreeable).
I.) Proprie Plaut. 2. 3. IS, Peripbanem per
oiunem urbtm « sum defesmt ^osrete; « Pet mj-
— 18 —
ropolia et laaieaaa circumque argentarlot. Ro-
giiando sum raucus facius. Cie. i. Orat. 61. 259.
Itaque nos raucoa sspo altentissime audiri video:
at .isopuiDjti paullum irrauserit, eiplodi. fforat.
1. Ep. 17. 62. Qusere peregrinum, viclaia rauca
reclamat. Propert. 1. 16. 39. Ut me tarn longa
raucum patiare querela Sollicltai trivio pervigi-
lare moral. Zucrer. 6. 1189. Sputa per fauces
raucat vU edita lutsl. Val. Flacc. 2. 307. Rau-
cus fremitus, h. e. multorum aimul confuss vocea.
Ovid. 2. ilfet. 483. vox iracunda minaique Ple-
naque terrorU raoco de gutture fertur. Id. 6.
ibid. 377. ranarum vox rauca. et 5. ibid. 678.
picarum rauca garrulltas. et 8. ibid. 287. de
apro. Fervida cum rauco laios etrldore per ar-
mos Spuma Quit. Id. 1. Past. 433. rudent rauco
Sileni vector asollus. ft. e. rauco clamore. Id. 14.
Diet. 100. raucum stridorem et simiis tribult.
Firg. 1. Eel. 58. Rauca palumbes. et 2. ibid.
13. raucit resonant arbutta cicadit. Seneca Med.
733. rauca ilrigit exsecta viva viscera. — Ser-
vius ad illud Virg. 11. /En. 458. Daot sonitum
rauci per iiagaa Ioquaeia ejeai. et 7. ibid. 704.
aeriam gurgite ab alto Urgerl volucrum rauca-
rum ad litora nubem: monet, raucut vocem esse
tu» (ttooiv, sicut olent, tpirans. Uit iocis signi-
ficafe canorum; alias vocit pessima. — f. alia
sub II. 2.
II.) Figurate. «J 1. Tribnitur rebua inanimis,
sonum utcumque coofusum, impeditum et mi-
nime liquidum clarumve edeotibut. Propert. 3.
2. 41. rauco pratoria clattica corou Flare. Firg.
4. G. 71. Martiut arit rauci canor. ft. e. tuba.
Ouid. lb. 458. tjmpana ranca. Propert. 3. 15.
36. eymbala. et ibid. 8. 23. tibia. Virg. 1. G.
109. unda cadent raucum per levia murmur Saxa
cleat. Slat. 2. Theb. 40. rauca tonitrua. et 5.
291. raucum lituj. ft. e. raucum sonum edent
perenssu flucloum. llorat. 2. Od. 14. 13. Fra-
ctisque rauci fluctibut Uadria, Val. Flacc. t.
614. venti rauco ad litora tractu TJaanimi freta
curva feruat. Martial. 1. 50. bruma Aquilooe
rauco raugit. Id. 7. 31, Rauca coitit) aves-h.e.
strepentit raucis voclbut enserum, anatum, pa-
voaum, gallinarum. Juvenal. 8. 59. Raucus cir-
cus. Ovid. 1. Amor. 6. 50. Raucaque concusta
sigoa dedere foret. Propert- 4. 8. 49. rauci to-
uuerunt cardine posies, firg. 2. JEn. 545. te-
lum rauco are repulsum. ft. e. scuto. f 2. Ur-
bane et translate. Cic. 9. Fam. 2. a med. Te
vero nolo, nisi ]pi« rumor Jam raucus erit fa-
cius, ad Bajas venire. Erit enim nobis boaestiut,
eiiam quum bine (.Roma) discesterimus, videri ve-
niiae ia ilia loca ploratum potiut.quam aalatum.
K. e. nisi ipse Tiberit (qui et Rumor teu iiumo
est appellatut. V. RUMO) paullo procellotior fue-
rit factut. ft.- e. nisi ia deteriorem ttatum ret
publica venerit, nolim te ad Bajat venire, as
quit tatpicetur, nataadi aot potiut causa et vo-
luptatit, quam plorandi iilue veoitte. Martial.
4. 67. Quum modo distuleriat rauca vadimonia
cbarta. ft. e. cauiidicorum libelli, quibus cautai
agunt magoit clamoribus, ad ravim usque. Uode
et ipti causidici rauci dicuntur ab eoi. 4. 8. Sic
raael rogatoret, to. 6. Eadem ratioae Juvenal.
raucam cobortem, 6. 514. vocat Gallot matria
Utuui, ob attiduos elamores, quibus ejus lignum
circumferentei obstrepebant. — Bine
Raucum et rauca adverbii modo. Ovid. 3.
Art. am. 289. Ilia tonal raacum, qulddamque
loamablle itridet. Virg. 9. /En. 125. amnit Rauca
sonant. V. RAUCE. Lucan. 5. 217. at tumidut
Dorea pott flamiaa pootut Rauca gemit.
RAUDUS, et Rodut, et Rudut, Srlt, D. 3. (ru-
dli) at, apud veteret. Ftstut p. 265. 4. Mill.
Rodut vei raudut sl<;aiucat rem rudem. et im-
perfaclam. Nam taxum quoque raud-:i appellant
poeta: ut Aceiut ia Menalippo: Coaititit, cogno-
vit, lensli, conlocat teie la locum celiam. Ulao
maaibus rapere rodui (a(. roudat) laieum graade
et grave, el ia Cbrjsippo: Neque srat qulsquam
a telll vacuus, sed, ull col quid alius obvlam
fuerat, ferrum alius caieura raudut (al. todum,
of tit adjeclivum). Vulgut quld^m ia usu habult
doo modo pro ste Imperfecto, ut Luciliui, quum
RAVUS
ail: Plumbi psuiilium, rodut (al. rodi) lialquo
meiatam:Bed eliara pro sigasto, quia in mancl-
pando quum dicitur, ruduscolo libram feriio, assa
tangitur libra. Cincius de verbis priscis sic ait:
Quemadmodum omoii fere materia non deforma-
ta, rudis eppellatur, sicut vesllmentum rude, noa
perpoliium; tic at infectum, radusculum. Apud
adem Apollinit ai conDatum jacuit: id ad rau-
dut appellabant,... In astimatione censoria as
infectum rudut appellator. Hse Fesius. Varro
5. L. L. 163. Mull. JEs raudut dictum ex eo
ia veteribus mancupiis scriptum: raudusculo li-
bram ferito. Zi't>. 26. 11. ^Iris acerri, quum ru-
dera militcs religloae Induell jacereat, post pro-
feciionem Haanibalit magni Inventi. Vol. Max.
5. 6. n. 3. in fin. dim ara raudera dicebantur.
— NB. Rudut, erit, materia. V. tuo loco.
RAUDUSCULUM, I, n. 2. deminut. a raudut.
— Bcribltur et roduscufom et rudusculum. V.
RUDICULUS. — Rauduiculum ^ I. Eit parvum
as, sive rude et infectum, lire ilgnetum, nt at:
quemadmodum in RAUDUS dictum est. V. ibl
Festi verba; et ef. RAUDUSCULA in ONOM.
*| 2. Ia sermoae familiar! et qusai per Jocum,
quia vox est perantiqua, tumitur pro parva sum-
ma pecunla. Cic. 1. Alt. 2. a med. De raudu-
sculo Nuraeriano rnultum te amo. ft. e. de parva
pecunia summa, quam Numerlo debebam, a te
soluta. ef 4. ibid. 8. Nam de raudusculo quod
tcribit elc.
RAUSURUS. V. RAUCIO.
RAVASTELLUS. V . GRAVASTELLUS.
RAYS, adverb, rauce. Glost. Isid. Ravit, rare
loquitur. Codd. malt ravie. Sic Gloss. Pith. Ra-
vit, rave loquitur. CocM. reuce.
RiVlDUS, a, um, adject, di color di tank,
X«ptt<|>t yopwos, fuXavo'iJupp'oc, qui est ravo co-
lore. Colum. 8. R. R. 2. 9. Ia galliaaceis ma-
ribut status altlor quarilur, tublimet crista, ra-
vidi jel nlgraatet oeali.
RAVILLiS a ravit oculit, quemadmodum a
catlii caaulla. Festut p. 274. 8. Mull, et Paul.
Diac. p. 275, 6. Mull. — NB. De coanom. Rom.
V . ONOM.
RAVlO, ia, ire, n. 4. (ravit) rauca voce loquor,
Plaut. Pain. 3. 5. 33. Nego, et negando, si quid
refert, ravio. ft. e. contents voce usque ad ravim
pernego. Adde Paul. Diac. p. 275. 4. Mull.
RAVIS, is, t 3. raucedine, rdntolo, fiochez-
za > P?a'7X f> faucitat. Paul. Diac. p. 275. 4.
Mull. Ravim dicebaot pro raucitate. Cf. Festut
p. 274. 29. Mull. Ceterum legitur tantummodo
Aecue. ting. Plaut. Aulul, 2. 5. 10. Ubi liquid
potcem, ad ravim poieam, prlut quam quidquam
detur ? idest clamote adeo, ut vox raucetcat. Id.
fragm. epud Ifon. p. 164. 19. Merc. Eipurgabo
bercle omnia ad raucam ravim. Adda Ccscilium
apud Feslum I. c. Sic Apul. Florid, n. 17. Tra-
gcedi ni quotidle proclameot, ctariiudo arteriii
obsoleicit Igitur ideotidem boando purgaat ra-
vim. A. e. pliuitam, ex qua ravls fit.
RiVISTELLUS. V. GRAVASTELLUS.
RAVlTODO, Into, f. 3. raucedine, ravit. F.
GRAVITUDO.
RAVCLUS, a, um, adject, deminut. ravl, all-
quantum ravui, boc eit raucut. Sidon. 9. Ep. 13.
in carm. 2. Dat ravulot choraulas etc
RAVUS, a, um, adject, qui eil colore mixto
ex nlgro et fulvo, medio inter flavum et easium,
color di tanhf lionato tcuro, yatoKo't. Paul,
Diac. p. 272. 0. Mull. Ravi colorit, raviitelli
eppellanlur a Plauto, qui mat inter Qeroi el
easloi. Ftstut p. 289. 17. Mull. In ipiclt Cava
frumenta, rava appellari, ait Verriut.
I.) Proprie. — a) De oculit. Farro 2. R. R.
9. 4. Arielei ravit oculit. et ibid. 9. 3. Canes
oculit nigranllbut aut ravii. Plin. It. Bitt. nat.
37. 55. (148). Aliit nigrl, aliis ravl, alilt glauci
colorit orbibut eircumdatto. — 6) De allii re-
but. Cic. 4. Acad. (2. pr.) 33. 105. Mare illud
quod nunc purpureum videlur, idem hule noslro
videbitur : nee tamen aiiectielor, quia Dobismet-
Ipsis modo caruleum videbaiur, mane ravutn.
Ila leg. Aon. p. 164. 14. Mere., alii flavum
Ear at, 3. Od. 27. 3. aut ab agro Rava deeur.
RE
tent laps Laouvino. Id. Epod. 16. 33. Credula
two tavos timeant arnienta leones.
II ) Traailate est raucus, fioco, rqco, .ppaTX"'
8« Paul. Diac. p. 283. ?. tfiitt. Bavam to-
cam .igniflcat, ail Vertius, raucam et parum U-
auldaro, proxlme eanum latratum sooantem . un-
de etiam causldicus pugnaciter loquens, rabula
.ppellabatur. Sidon. 8. Ep. II. in car-m. w6 /in.
quum festa diet eiere ravos Cantus ecepertt. —
ifff. Da cogaom, Bom. Vi ONOSI.
RE
BE, aval, una ex lb praposltionlbus, qn» per se
quidem nihil significant, sed cum aliis verbucon-
luncla multlplleem habent notionem.— a)Lom-
ponitur cum omnibus dicllonibus, a quacumque
littera incipiant, pester k et r. Sad cum a, e,
ft, i, o, u, quandoque Jnterponltur d, caasa eu-
pbonle, ut in redamo, redeo, redhibeo, redigo,
redoleo, redundo. Prater d conjunctlvam quoque
vocalem assumit in una tantummodo voce reov
vivus. Apud recentiores vero littera d ante vo-
calera omiltitur, ut in readunatio, retxinanio.
_- 6) In carmine fere corripitur : et ot produ-
catur.Jubent grammatiel sequentem eonsonantem
gemlnarl, ut relligio, rettulit, relliquia; aut vo-
calem, nt In rejfeio. Alii tamen consent, etiam
eine ilia geminations produci posse, qunm lit mo-
nosyllaba, Broukus. od Propert. 4. 8. 44., road-
man, ad Plaut. Pert. 4. 6. 3., Pier, ad i. &n.
34., Gifan. in Ind. Lucret, Scalig., Beins.,
Post., quos lecutus eollegit Vrakemborch. ad Sii.
It. 1. 309., qua magna rei Utteraria nomina satis
culque bac in re Bdem faciunt. V. REClDO, RE-
DUCO, REFERT, REFICIO, BEFDGIO, BEJICIO,
REPELLO, et Voss. 1. de Grammat. e. 22. et
2. c. 19. Cxsell. apud Cassiod. de orthogr. p.
2314. Putsch. Re praposltio nonnunquam gemi-
nat consonantes, ad quai accedit, quod plerum-
que apud antlquoi est, ut duco redduco, cado
reccido, luli rettuli etc. — e) Quod ad notio-
nem attinet, quandoque significat retro, ut re-
posco, rem datam retro posco. Qaandoque per-
f actionem, ut recognosco. Quandoque reciproea-
tionem, ut redamo. Quandoque contra «ive ad-
versus, ot retuctor, ideal repugno. Quandoque
iterura atque iterum, sea ssepe, ut reputo. Quan-
doque de novo, ut renovo, quod est rarsas no-
vum facio. Quandoque inde, ut removeo. Quan-
doque reditum ad pristlnum statum, ut repue-
rasco. Quandoque valde, ut redundo. Quandoque
longe, ut reposltis, West longe positui. Quando-
qua contrarlctatem auorura •implicium, ut rele-
go, quod est tectum denudo, recJudo, clausum
paiefacio. Quandoque nihil omnlno addit signi-
fication! ml slmplicis, ut represents.
BBA. V. REUS.
REABSORBEO legilur a nonnallb apud Au-
custin. 10. Confess. 40., ubl alii resor&eo.
nEACCENSUS, a, urn, particip. a reaecendo
pro redaccendo: riacceso, rursus accensus. Trans-
late Hieronfm. Ep. 5. n. 1. Quibus lectis ita
reaccensus est animus Hierosolymam proliciscen-
di, ut etc. Alii leg. redoccensus. V. REDAC-
CENDO.
READOPTO, as, are, a. 1. riadoltare, rursus
edopio. Modestin. Dig. i. 7. 41. Nee is nepos
in patris remtitur poiestatem, quem avus reti-
nuerlt, filio dato in adoptionem, quem reado-
plavit. Alii leg. redadoptarit.
REAOONATlO, 5nis, f. 3. nuntmento, iterate
ecpalatio. Terlull. Resurr. cam. 30. Recorpo-
iy.\» et leadunaiio ostium. Alii leg. redadu-
Daiio.
RE.EDlFlCO, a>, ere, a. 1. rj/<ibtrtcare, rur-
sus sdifico, avoixcSousu.
1.) Proprie. Liv. 5. 53. ad fin. Hsc icelera,
quia plget readiflcare, bac dedecora pall parati
ssilsl Alii leg- irdificare. Adduni quidam el lo-
cum Cic. 6. All. t. ad fin., ted ibi quoqueiEdi-
— 49 —
fico plerique omnes leg. Tertull. 5. oduen. Mar-
don. 3. circa med. Merita non readificabat, qua
destruiit. Adde SieTonym. Ep. 108. n. 9. Sic
rulgaf. inUrpr. Matth. 26. 61. Possum «t post
triduum readlDcara Hlud (templum). Adde ibid.
saplus. Ennod. fit. S. Epiphan. p. 387. Res-
dificandl sumpsit anlmum.
II.) Translate. Sieronym. Ep. 2. 3. tu So*
binian. Reasdificautur omoes, qui faciunt iniqua.
Adde Tertull. Pudic. 14. et 20.
REAGITO, as, a. 1. iterum agito; et
BEAMBVLO, as, n. 1. idem ac redambulo,
rursus arobulo: voces a Leiico eipungenda; oc-
currunt enim tantummodo In Not. Tir. p. 125.
et p. 146.
BBAMPLlO, as, are, a. I. valde ampliare, an*
gere. Cyprian, de Laud. Martyr, sub init. Et
majestas nominis reampllatur.
BEAPSE, adverb, (re et eapse) re Ipsa, auto-
vouft* (!'• »'« effetto, in realta, reaJmente;
Fr. en effet, en rialiti, reeltemtnt, au fond;
Oisp. realmente, efectivamente, cierlamente;
Germ. »» der That, wirklich; Angl. In truth,
in very deed, in reality, in fact indeed, in
good sooth), festut p. 278. 2. Mull. Beapse est re
ipsa. Pacuvlus; Si non est ingratum reapse quod
feci bene. Bursas Pacuvius apud Cic. 2. Be-
renn. 23. 36. Id magis Veri simllem ajunt: quod
osus reapse eiperiundo edocet. Plaut. True. 4.
3. 41. be istoe ipsa, etel tu taceas, reapse «iperta
intellego. Cic 1. Divimat. 37. 81. Objiciuntur
etiam sape forma, qua reapse nulla sunt, spa-
ciera autem offerunt. Alii leg. re Ipsa. Id. 5.
Fin, 10. 27. Quod idem reapse prlmura est.
Alii leg. re ab se. Id. 9. Fam. 15. Non perinde,
ut est reapse, ei litierit perspicere potuisti. Alii
leg. re ipsa. Seneca Ep. 108. a med. Eosdem H-
bros (Cicer. de Republ.) quum grammaticus ex-
plicuit, primum, reapse did ab Cicerone, id est
re Ipsa, io commentarlum refert.-nec minus se-
pse, id est se Ipse, nine quidem apud Cic, 1. de
Republ. 2. (edente A. JUaio) legitur reaps*, et
2. »6ia\ 39. red&se, quod eodem recldit: nine
etiam patet criticos In tribus ejusd. Cic. locis sa-
pra allatis perperam censere aliter legendum.
V. SEPSE. — Lucret. 2. 658. dam ne lit re
tamen apse, tu-naif. At Zachmdnnus rectlus legit
v. 639. dam vera re tamen ipseetc. — NB. Re-
sapsa, res ipsa. V. SAS.
BEASSOMO, Is, ere, a. 3. diaXap.^^ Iterum
sumo. PUn. 5. Ep. 6. /Estate flumlnls nomen
arenti alveo deserit, aactumno reassumit. Alii re-
dius resumit.
BEATUS, us, m. 4. j[reai) Vesser reo, la con-
ditio ne del reo, tj *ou avovau xatdctaoit.
I.) Proprie est status rei, sive tempo*, quo
reus nee absotntus est, nee damaatus, quo tem-
pore non reus modo, sed etiam propinqal et af-
ijnes non capillos ant barbam tondebant, non
Candida, sed obsoleta trltaque veste uli solebant.
Uac vox, teste Quintil. 8. 3. 34., primum a Mes-
sala usurpata fuit, imperante Augusto. Justin. 4.
4. 4. Bevocato ad reatam Aleibiade, duo pralia
pedestria secunda Niceas et Lamachos faciunt.
idest ad eausam dicendara. Martial. 2. 24. SI
det iniqua tibi tristem forluna reatum. Mode-
stin. Dig. 48. 19. 25. Si diutino tempore aliquis
in r«tu fuerit. et max. Qui longo tempore In
reatu agunt.
II.) Translate. <| i. Aecipitur pro ipsa culpa,
qua quis reus est. Apul. 7. Met, Male conscien-
tia reatum Intra me sostinebo, si, quod bonum
mlhi videtur, dissimul&rero. Prudent. Calhemer.
11. 103. Irritis Plangens reatum Delibus. «T 2.
n. Apul.
Item pro habitu et specie et cullu reorum. Apul
9. Met. Bepente intra plstrinum muller, reatu
miraque tristitie deformis, apparuit.
BEAUDIO, b, ire, a. 4. iterum aodire. GJoss.
Placid, (ed. A. Miio in Class. Auct. T. 3. p.
497.). Resultare dlcuntur vocum sonitus, id est
reaudiri.
REBAPTIZATlO, 5nis, f. 3. secundui bapu-
smui. ^uoustin. Ep. 203. Sed illo absente, quum
diaconi rebaptizatlo recens esse dlcitur etc.
REBAPT1ZATOR, oris, m. 8. n'iatteisante,
REBELLO
qui Iterum baptlzat. Auguslin. serm. 46. de pa-
stor, in Ezech. n. 37. Abundare audiu rebaptl-
tatorei In Africa.
REBAPTIZO, as, are, a. 1. rursus baptizo.
Impp. Honor, et Theodos. Cod. 1. 0. 2., Augu-
slin. Ep. 203. ad /In.; et Mieronym. advert. Lu-
cifer, a. 23.
REBATOO, is, n. 3. iterum batuo. Vox a Le-
xico expungenda; occur rit enim tantummodo ia
JVot. Tir. p. 117.
REBELLATIO. Snis, f. 3. rtteHazione, rv&el-
Jione, dnoovaoia, rebellio. Tac, 14. Ann. 31.
Commotis ad rebellationem Trinobantibus. Alii
leg. rebelllonem. Val. Max. 7. 3. n. 9, extern,
Quum Tusculani crebr'ut rebellationibus merub-
sent, ut etc,
REBELLATRIX, Icis, f. 3. ri6el?atrice, qua
rebellat. Ouid. 3. 2Vist. 12. 47. Teque, rebella-
trix, tandem, Germanla, magnl Triste caput pa-
dlbus supposulsse ducis. Liv. 40. 35. ad fin. Pro-
vlncla ingenlo feroi ? rebellatrix.
REBELLATDS, a, um. V. REBELLO.
REBELLlO, Oais, f. 3. rioeKione, a'ttcaTcwta,
actus rebellandi, defectio, repugnantla. Cms. 4.
B. G. 38. Legatum in Morinos, qui rebelllonem
fecerant, mlslt. Sutton. Cat, 51. Audita rebel-
Hone Germanla. Id. Fesp, i. Rebellions trlum
princlpum et cade incertum diu et quasi vagtim
Imperium suscepit. Lio. 8. 14. Crimen rebellio-
ns a publica frauds in paucos auctores versura.
Tac. 11. .sfnn. 19. Semtna rebellionia prsbere.
et 3. ibid. 40. Rebelllonem easptare. et.l. ibid.
55. parare. et 2. Hist, 11. .comprimere,
REBELLlO, Cnis, m. 3. ribelle, rebsllb. Trt-
bell. Poll. Salonin, 1. Fulsss et allot rebeliloncs
sub eodem, de quibus dlcemue. Alii leg. alias.
Paustina in epist. ad M. Antonin. apud Put"-,
cat Gallican. Avid. Cass. 9. Horlor, ut si amax
liberos tuos,lstoj rebelliones acerrlme persequaris.
Topisc. Pro5. 9. Ex Libya Carthaglnem translit
eamdemque a rebellionibus Tindicavit. Adde Jor-
nand. Get. 53. ad fin. Et Gloss. Philox, Rebellio,
airoota'tiK et a'lto'ctoctf.
BB3ELLIS, e, adject, (re et bellam) qui semel
victua at In deditlonem acceptus bellum renovat:
item qui reipublica aut prlnclpb tul Imperium
detreetat, o'nooTaTBS, aVooTevriieos , (It. riielie,
Fr. celui qui recommence la guerre, rebelle, qui
se rivolte, qui se souleve; Qisp. qui se volve
a empezar la guerra, rebelde; Germ. der^S.
Erieg erneuerl, - wieder aussteftt, tuidsrspan-
itiq, ausruhreriic/j; Angl. making war afresh,
rebellious, revolting, rebelling),
I.) Proprie. — a) Cum addito nomine. Virg,
12. JSn. 185. neo post arma ulla rebelles /Enea-
da referent. Id. 6. ibid, 858. steraet Pcenos Gal-
lumqua rebellem. Curt. 8. 1. 35. Sogdianam re-
glonem mlhi attribub, tptles rebellem et non.
modo lndomitam, sed qua ne subigl quidem pos-
sit. Ovid. 15. Met 754. Numldasque rebelles
Ciniphlumque Iubara-populo adjecisse Quirinl.
Ctaudian. VI. Cons. Honor. 213. opportunam
motu strepuisse rebelll Gaudet perfidlam. —
6) Absolute. Pac. 1. -*nn. 40. Arguere Germa-
aicum omoes, quod non ad suparlorem. exereltom
pergeret, ubl obsequia et coatra rebelles auii-
lium. et 2. ibid. 26. Posse et Cheruscoi ceteras-
que rebellium gentes - internls discordils relinqui.
H.) Translate et orbane. Ovid. Remed. am.
248. Infarct arma tibi sava tebellb Amor. Stat.
1. Theb. 35. Nee furlis post fata, modura, flam-
masque rebelles Seditions rogl. <V. 12. i&id. 429).
Claudian. 1. Rapt, Pros. 155. detreetat onus
cervice rebelll. Trebell. Poll. Claud, tl. Onmes,
qui rebelles animos extulerant, conducto exercitu
raplt atque la vioeula Bomam etiam mittit ludo
publico deputaodos.
REBELLlOM, II, n. 2. idem ac reballio. Lxv.
42. 21. Et pacatos ad rebellium Incitasset. Banc
vocem exhlbet' etiam Thesaur. nov. Latinit. ed.
A. Maio p. 509. Rebellium, discordia.
REBELLO, as, Svi, Stum, are, n. 1. (re et
bellum). Part. Relellans I. st II.; iJebedatus et
Rtbellaturus I. - Eebelio est idem ac bellum
resumo, renoto; desciico, dellcia: el proprie di-
MBiLiS
cilur de iis, qui, allquaGdo Tic'.i el in dedilio-
nem reccpti, ad arma redeunt, dfr.vid'ui (It. ri-
bellarsi, ribellare; Fr. rtprendre tes armes, se
revolter, se soulever ; llisp. lomar de nuevo (as
armas, rebelarse, sublevarse, levaniarse; Germ,
den IZrieg wieder erneuern, wieder austehen ;
Angl. to wage war again, rebel, revolt, rise
up against).
I.) Proprie. Auct. B. G. 8. 44. SI diversls Id
locis plares rebellare ccsplssent. Liv. 8. 14. In
Veliternos, quod toiies rebellassent, graciter ta-
vitum. Id. 33. 12. sub fin. SI elapsui foret, mox
graviui rebellaturum. Justin. 11. 2. 4. Multas
genies rebellantei compescult. Sueton. Aug. 21.
Neque cut crebrlui aut perfidiosius rebellantei
graviore unquam ullus est pceoa. — V at. Mas.
0. 10. n. 1. M. Flavius tr. plcb. ad populum de
Tuseulanii relulit, quod eorum consilio Veliter-
uoi Prlvernatesque rebellitos diceret. Codd. MSS.
habent rebellaiuroi, ted manifesto errore. —
Poetiee Ovid. 13. Set. 617. ab iilo Memoonides
(aves) dicta; quum to) duodena peregit Signa,
parcntall peritura Marie rebellant.
II.) Translate et urbane. Seneca OSdip. 106.
ille dirus caUidl moaslri olnis in no* reballat.
Id. Agam. 137. Fewus quldora et dejeclus et
pessuadatus. pudor rebellat. h. e. relucUt, et tur-
pi cupidioi runus adversatur. Plin. 25. Hist,
nat. 13. 109. (174). Credunt, ea berba rursui
lata, rebellare, qua curaveriot, vltia. h. «. redire,
renascl. Id. 26. ibid. 1. 3. (3). Nl uique In out
corpus eiustum esses, rebellante tadlo. h. e. mor-
bo tadli pleno runui erumpente. Id. 13. ibid.
12. 25. (81). dt eharta facienda. Rebellat steps
bumor incurloie datus primo. h. e. resiitlt et re-
luciatur, quo minus pericribl potsit.
RfiBlLIS, e, adject, (reor) cogltatui. Glois.
Philox. Reblle, oi'ijtov.
REBITO, Ii, ere, n. 3. ritornare, red eo: • re,
et belo, is. PI aut. Capt. 2. 3. 18. Ita conrenit
later me atque bunc, Tjndare, ut te aslimalum
in Alidem mktam ad patrem : il non rebltai buc,
ut vigioti njlaai dem pro te. et ibid, 49. SI bine
rebilo, (aciam, at etc. Adde eumd. ibid. 3. 5. 89.
REuOATUS, u», m. 4. reboandl aetui. Capell.
2. p. 46. Muliusque praterea palliatorom (h. e.
pbiloiopborum) populut itudiia discrepantibut
dissonabat; qui quidem omnes inter Musarum
carmina eoncineolium audlrl, licet peritreperent,
nullo potuere reboatu. Kopp. ei quibnid. Codd.
ita legit; at Grotiui et alU rabulatu.
REudO, as, are, n. 1. (re et boo) reiono, re-
muglo, boalum reddo, rimbombare, risonare,
dvtifkiu. — a) Absolute. Catull. 62. 21. Ubl
cymbalum lonat vox, nbi tympana reboant. Virg.
3. G. 223. reboant diva-quo et magnul Oljmpus.
Claudian. VI. eons. Honor. 615. Assensuque ca-
va sublalui in sthara vallis Plebii adorata re-
boat fragor. Sil. It. 17. 252. Iliac rupti reboare
poll, atque bio: c.abra micare Fulmina. Fat.
Place, 3.631. rebuaique luperbls Comminoi oria
laplf, Ammian. 17. 7. extr. Tune enim neeesse
eit relut taurinii reboare mogitibui fragores fre-
mitus ; ia terrenoi. — b) Cum Accut. Zucret.
2. 28. Nee eitbara reboant laqueala aurataque
tecta. Sic legit Laehmaan; alii citharii. Rursui
lucrcL 4. 544. Et reboat vacuum regio cita Bar-
bara borabum. Alii alittr. V. Lacbmann. ad h. I,
Nemesian. 1. Eel. 72. Silvestris nunc te plata-
nui, Melibcee, suiurrat: Te pious: reboat te quid-
quid carminii ecbo Respoadet silva.
REBCLLlO, II, Ivi, ire, 4. (re et bulllo). —
Rcbullio
A) Neulrorum more est idem atque iterum
bullio, ebulllo. Apul. 9. Met. Visum in omni-
bui doiiit fervenli calore, et prerius ut ignl eo-
pioso lubdito, rebullire.
D) Active, ebulliendo ejiclo. Apul. 1. Met. Quum
Hie, impeto tell prasecala guia, vocem, imo strl-
dorem Ineertom per ratnm eDunderet, et iplri-
lum rebolliret. et 5. ibid. Lucerna fervent oleum
rebulllrit in ejai bumerum.
REBUnRUS, a, um, adject. Idem atque bispidus,
ut deflnltur In Gloss. Isid.: fortasse est • turrui
pro birr us, h. e. multum pilosus. Thesaur. If,
— 20 —
Latinit. ed. ab A. Mojo in Class, auct. T. 8.
p. 509. Reburrus, hispidus, cujui prlml capilll
ceteris altius borrescunt. Augttstin. contr. Faust.
6. 1, Calvum ac reburrum et slmllis nots bomi-
nern non constltuere sacerdotem. Cf. Pulgat. (»-
teipr. Zevit. 13. 41. — JfB. De cogoom. Rom.
V. ONOM.
RECALCEO el recalcio. as, a. 1. iterum calceo.
Vox a Leiico eipuogenda; occurrit enim tanlum-
modo in Wot. Tir. p. 129.
RECALClTRO, ii, are, n. 1. Part. Recalci-
trant II. — Recalcitro, ricatcitrare, o'va"XoxtiJ«
idem quod calcitro: hoe est calcem impingo,
calce ferio, repugno, resisto. Translate. Horat. 2.
Sat. 1. 20. Cui [Augusto) male el palpere, re-
calcitrat uadique tutus. Ammian. 14. 7. 14. Dt
rebelles et raajestatl reealcitrantei Augusts. Id.
15. 7. 9. Aperte recalcitrant imperatotit arbitrio.
Adde eumd. 22. 11. 5. et 28. 1. 32.
RfiCALCO, ai, are, a. 1. (re et calco). Part.
Recalcalus II., Recalcandus I. — Recalcare ess
rursui calcare, ricafcare, naktuna-ssm.
I.) Proprie. Colum. 2. R. A 2. 19. SI Tel is
icrobibui egesiam humum reconderc et recalca-
re. Prudent. 9. Catfcemer. 9. 75. Umen recal-
candum palet.
II.) Translate. Cod. Thtod. 16. 6. 4. In tan-
turn seelerU progress! dieontar, at baptismi, mj-
iteriis recalcatis, temerltata noiia Iterarent.
HBCALEFACiG-, «eli ete. et
RECALEFACTGS, a, am. V. RBCALFACIO.
RJBCiLfiO, let, 1111, lere, n. 2. Pertieip. Re-
calens L et IL — Beealeo, dvo&lpouat, rursui
vel Talda caleo.
I.) Proprie. Virg. 12. AZn. 35. recalent nostro
Tiberina Quanta Sanguine. Flor. 4. 2. circa med.
Acrius multo atque yehementlui TheiuHci ineen-
dil cinerei reealuere. Paulin. Nolan, carm. 8.
397. eiilinctsa recalent vestigia flamra». Seren.
Sammon. c. 48. p. 69. ed. Aid. Velleraque ln-
fusd reealentie lulpbure tanant.
IL) Metapboriee. Ammian. 22. 16. 17. Non-
dumque apud eos peoilui eiarull musics, nee
harmonica eonticult, et recalet apud quosdam
adbue licet raroi consideratlo mundanl motui et
tiderum. Id. 28. i. 7. Becalebant la aaribui ejus
parentia effata. ^sfuson. Profess. 7. 15. Nunc qao-
que In nostril recalei medullit, Blande Leonti.
Cattiod. 3. Variar. 6. In auditorll offleina In-
geoiorum flamma recalente.
RECALESCO, scis, icere, n. 3. Perf. recaJs*.
y. In voe. praeced. — Becaleicere est rarioi eft-
leseere, riscaldarsi, dvaStQuainucu.
I.) Proprie. Cic. 2. Ifat D. 10. 39. Quod no-
stril quoque corporlbus eontinglt, quum mota
atque exercitatione recaleicunt. Prudent. Piy
cftom. 58. Tene, o venatrix horainum, potuine re-
lumptii Viribui exstineti capitis reoalesoere OataT
II.) Translate. Ovid. Remed. am. 629. Quid
juvat admonitu tepidam recalescere mentemJ Plin.
7. Pp. 9. Becaleicere ex lutegro et resumere im-
petum fractum omissumque. n. e. rursui accendl
et Intendere animum ad icrlbendum.
RBCALFACIO, per sync, a r8c518f Jclo, fBcli,
fBei, factum, fScere, a. 3. Part. Recalef actus et
Past. Recalfio I. — Recalfasere est rursui call-
dum ficere, riscaldare, dvaSrepitaivu,
I.) Proprie. Ouid. 8. Met. 444. calldumque
priorli Cade recalfeclt eonsortl languine telum.
Scribon. Compos. 271. Runui recalfiunt. Cml.
Aurel. 2. Acut. 10. onfe med. Statlm recalefacto
corpora.
II.) Tran^ate. Ov\d. 2. Art. am. 445. Fac, tl-
meat de te, tepidamqua racalface mentem.
RECALFiO, fis, V. voc. priced. I.
RECAL VASTER, itrl, m. 2. calvo sulla fron-
te, avafoXavno;, qui fronte calrus est, non toto
captte, ut dicitur eiiara Zevit. 13.41. Seneca Ep.
66. circa med. Ut ex duobui ceque Justli et pru^
deotihus comatum et crispuium malli, quam re-
calvastrum.
RECALVATlO, on!i,f. 3. avapoXavtcaua, cal-
vitium siocipitii. rulgat. inter pr. Zevit. 13.42.
Sin autem in calritio, live in recalvaiione albui
vel rufui color fuerit exorlus.
RECAVUS
RECALVUS, a, um, adject, idem qui recalra-
ster. PJaut. Rud. 2. 2. 11. Ecqusm recalvum ac
silooem leoem.
RfiCALS, aids, adject, omn. gen. idem ac re-
calcitrans. Commodian. Instruct. 38. Improbl
semper et dura cervlce recalces.
BRCANDENS, entis, particip. a recandeo, can-
dens, ealidui, Plin. 37. Hist. nat. 9. 52. (137).
Radioi in te recandentes discutere. Ita edition'
vet. 1470. et 1472., at bii entlquior 1469 Bar*
duin. el varior., probante Siltig., in se cadentes
multo rectiui.
RECA^DESCO, descis, et recandeo, del, dDi
o. 3. vel 2. Part. Becandens P. in voc. prsced.
— Recandesco et cecaodeo
I.) Proprie. «| 1. Est idem atque candidal
runui do, riosftiancWrii, a'yaXiuxaofias. Ovid.
4. Met. 529. percuiia recanduit unda. h. e. can-'
dida facta est propter ipumam, quam concitatum
mare emitlere lolet. «f 2. Est etiam recalescere,
denuo candenlem, ieu ignltum Deri, vel vehe-
menter incaleicere. Id. i. ibid. 435. Ergo ubl
diluvlo tellui latulenta recentl Soiibui astberiii
altoque recanduit asita. Id. 7. ibid. 78. de Me-
dea. Et rabuere gens totoque recanduit ore. Id.
Remed. am. 734. Flamma recandeicet. Alii lea.
redardeieet.
IL) Tramlate Ira reeandeieere dicitur, qunm
semel proptmodum lenita runui eiaiperalor. Id.
3. Mel. 707. et audito clangore recanduit Ira. '
RECANO, nil, nere, n. 3. (re et eano) a'»«-
p»ve». 4| i. git alii canUnU vlelnim reeipro-
eo cantu rwpondeo. Plin. 10. Hist. nat. 83. 51.
(102). de perdice. Adeoqae vinclt libido e'tlsm
fetui earitatem, ut lilt furtim et in occulto re-
cubani, quam leniit femlnam aacupii aeceden-
tem id marem, reeanat revocelque et ullro prae-
beat se libidlnl. f 2. Item incantationem re-
torqueo ac dlisolvo. Id. 28. ibid. 2. 4. (19). Non
paucl etiam credunt terpentei ipiaa reeanere, et
bunc unum lllli esse intellectual, contrabique
Manaram cants, etiam In nocturne quiete, Alii
minus recte leg. reeantari.
RRCANTAtUS, », um, F. voc. leq.
RBCANTO, as, Svl, atum, ire, e. 1. <re et
canto). Part. Uecantarui, — Recantare est ean-
tando respondere, rspetere cantando, naXivaiia.
Martial. 2. 86. Nutquam Grascula qnod recan-
Ut echo. — Horat. t. Od. 16. 25. none ego
mltibui Malare qaaro triitia, dom mthi Fiai re-
cantatii amlct Opprobrih anlmamqae reddas.
h. t. revocatii, laudei aut blanditlai pro oppro-
brlli reponendo. — Ovid. Remed. am. 259. Nulla
recintatai deponent pectora curai. t'dest emorei
maglcli carminlbui repreuoi.
REOAPlTOLATrO, Ooiijt 3. (reeapitulo) bre-
vii eorum, qua dicta lunt.per capita recensio,
ricapitolatione, dvaxtfaktoiott. Eugen. Toltt.
presf. ad Dracont. Sex dierum recapitulationera
lingulli venleulli, quoi olim condidl, denotavi.
Gennad. de vir. illustr. 98. Quintui liber con-
tinet reoapitulationem libri quart!. Sio Catisod.
Instil, div. Zitt. 24. in temmafe. Reeapltulatio
geoeralii.
RECIpItCLO, as, are, a. 1. Part. Recapitw
lans. — Reeapitulo, ricapitolare, o'vaxepa^aso-
opat, breviter, qua dicta mot, per capita refen-
seo. Tertull. 5. advers. Marcion. 17. Ut ita di-
xerlm, slcut verbum lllud in Graco lonat, reca-
pilulare, idest ad initium redigere, vel ab Initio
recensere. Adde advers. Jud. 8.; et ^ujustin. 4.
Comeni. Euang. 25. Sio Commodian. 41. 19.
Recapitalantes icripturei ex eo Judsi.
RECAVEO, cSrei, csvi, eautum, cavere, n. 2.
(re et caveo) viclssim caveo. Imppp. Gratian.,
Falens et Theodot. Cod. 9. 3. 2. Et in posnam re-
ciprocl ullo trepldante recaverll.
RECiVUM, i, n. 2. F. voe. seq. in fin.
RECAVUS, a, um, adject, iotrorsum cavos.
Prudent. Psychom. 421. Csiui agit lasura, me-
dii spiramen ut orli Frangeret, et recavo miiee-
ret labra palato. Id.it. nip! otsp. 186. recavum
speculum. Paulin. Nolan, carm. 23. 408. Tecava
laquearla. Ulnc
RScHvum, i, n. 2. lubitantirorum more, quod
EECEDO
iotrorsus cavutn eit. Avien, Pluxnom.^v. i279.
Recavum maris, to xoTXov tou toxsavou.
RECEDO, cSdis, cessl, cessum, cedere, n. 3.
(re et cedo) Part. Itecedens I. t. a, II. 1., 3. et
4.; Becessus in fin. Becessurus. I. I. 6. — Re-
cedo est idem atque cessim cedo, ut ait Plaut.
Cat. 3. 8. 7. ft. e. retrorium cedo, secedo,absce-
do, me amoveo, me removeo, ydfyy-cu, _o.va.%<&-
f i<a, aitjp^o/iai (It. camminare o farsi indietro,
indietreggiare, ritirani, allontanarsi, scostarsi;
Fr. marcher en arriire, te reKrer, recufer, ri-
Irograder, rebrouuer chemin ; Hisp. andar Jid-
da atras, retroceder, retirarte; Germ, zurucfc-
-lieten,- schreifen,- tveiehen,- gehen,- sich zuru-
tkziehen; Angl. to retire, withdraw, retreat,
recede, give ground, fall back, depart, go from).
I.) Proprie. ^ 1. Strlcto sensu. — a) Cum
addltis. Plaut. Mil. glor. 9. 4. 4. Ego abs te
procul recedam. Id. Bud. 3. S. 7. Jube dum re-
cedere istos amboi hue Id. Sacch. 4. 1. 7. Re-
cede bine dlerecte. Id. Pan. 3. 3. 34. Pone nos
recede. Id. Amph. 1. 1. 84. Neo recedit loco,
quln itatim rem gerat. Virg. 4. G. 191. Neo vero
a stabulli, pluvla Impendente, recedunt Longlus.
Id. 12. £n. 290. Tjrrbenura Anlesten Advereo
proterret equo: rult Ilia reoedeni, Et miser op-
potltls a tergo Involvltur arit In caput. Cle. Iioic.
Am. 38. 112. Cur mini te offers ac mel» com-
modls orflcisT recede de medio. Id. 8. Phil, 7.
21. Nod modo ilium e Gallia non dlicessiiie,
- sed ne a Mutlna quldem reoessisse. Cces. B. B. G.
43. Tenia cobottls eenturlonea ex to, quo sta-
bant, loco recesserunt. Ovid. 3. Pont. i. 151.
Turn pete nil ellud,«evo nisi ab boste recedam.
— Et lmpersonallter. Cces. 2» B. C. 30. Erant
qui censerenl, d# tertla vigllla in caslra Corne-
llana recedendum. Liv. 24. 41. Ita ab Illlturgi
recessum est. — b) Absolute. Pelron, Satyr.
85. Forte quum in trlciinio Jaceremus, quia dies
solemnie ludum arctaverat,plgritiemque reoedendl
imposueral hilaritas longior. di ritirarsi in ca-
mera a dormire, secedendl In suum quemque cu-
biculom. Ovid. lb. 339. Jamque receJiura virldi
de slipite factas Admwunt oculls usque sub ora
faces. ^ 2. Latlori sensu ponltur pro dlscedere,
abire, partire, andartene. Enniut cpud Cic. 1.
Divinat. 20. 40. Use effatn' pater, germana, re-
penle recesslt. Cic. B. ^tt. 13. Tu-advola In For-
mianum,' uude nos pridle Non. Mai. recedere co-
gitamus. Orelliut tamen w recedere omittit. Ovid.
9. Bit t, 700. monnit, tbalamoque recesslt. AacU B.
G. 8. 27. Ei eo loco cum coplii reoedlt. ifepos.
Chabr. 3. Reoedere a conspectu suorum. Ptin.
Paneg. 81. Modo llctores ablre jusserant; revc-
cent: modo gratulantea amiel recesserant, rever-
tantur. Adde eumd. 1. Ep. 13.
II.) Translate. 5 '• Generatim, metaphors'
sumptfi a superlorl paragr. 1., usurpatar de lnani-
mii. Cic. Plane. 6. 15. Ut unda ad alios accedaot,
ab allls recedant. Horat. 2. Ep. 2. 113. Audeblt-
Verba movere loco, quamvis lnvlta recedant. Id.
Art. P. 175. Multa ferunt annl venlentes com-
moda seeum, Multa recedentes adimunt. Plin.
Paneg. 2. sub init. Quare abeant ac recedant
voees ilia, quas metus esprlmebat. Lucrel. 4.
695. penitus fluere atque recedere rebus odores.
Slat. 11. 7ne6. 73. quantumque profunda Rare-
scunt tenebra,tantum de luce recesslt. f 2. Spe-
clailm navigantlbus recedere vldentur loca, a
quibus Ipsi recedunt, Virg. 3. JEn. 72. Prove-
bimur portu: terraque urbesque recedunt. Adde
Ovid. 11. Mel. 468.; Vol. Place. 2. 8.; Sil. It. 3.
157.; Stat. 1. Tneb. 549. «J 3. Item speciatim
de lis, qua Interiore, reductlcre, a nobis remo-
tlore loco slta sunt. Virg. 2. £n. 300. secreta
parentis Anchlsa domus arborlbusque obtecta
recesslt. Plin. 2. Ep. 17. a med. Contra parie-
tem medium sotbeca perquam eleganter recedit.
Cattill. 04, 43. quaeumque opuienta recesslt Re-
gia. h. e. quoscumque recessus et cubicula regia
babuit. Curl. 4. 1. 1. Marllimam turn oram et
pieraque longlus etiam a marl reeedentla rei ejus
insula Strato possidebat. — Boo pertinent Ilia
Plinii 5. But. not. 12. 13. (66). Syria, Pala-
i;ias T0catur,qua contlngit Arabas; et qua recedit
— M —
iDtus, Damascena. Sentca Comol. ad Stare. 18.
Litora in portum recedentia. et Plin. 4. Bist.
nat. 10. 17. (33). Macedonia ad Eplroticas gentes
in soils occasurn recedens. et 3. ibid. 10. 15. (95).
Magna Grtecla in tres sinus recedens Ausotsil ma-
ris. Id. 6. ibid. 8. 8. (24). Gens Cappadocum
longlssime Ponticarum omnium introrsus rece-
dens. — Hue pertinent etiam ilia Quintil. 2. 17.
21. Plctor vl artls sua efficlt, ut qoadam ami-
nere in opere, qusdam recetsisse credamus. Plin.
3, Ep. 6. de tigno ttnii limili. Pendent la-
cert!, papilla Jacent, recesslt venter. Justin. 24.
6. 8. Media sail rapes In formam thealrl reees-
sit. Quamobrem at homlnum clamor et si quando
accedit tubarum sonui, penonontlbus et retonao-
tibus Inter se ruplbus mnltlplex audlrl-solet.
Ouid. 15. Met. 311. Admotis Atbamanls aquls
accendere lignum Narrator, mlnimos quum Lnna
recessit In orbes. f 4. De lis, qua disjunguntur
et separantar, itaccarci, tepararti. Cell. 8. 7.
In allls osslbus ex toto sape fragmentnm a fra-
gment recedit. Lucan. 8. 674. truaco cervix ab-
scija recessit. Ovid. Beroid. 16. 153. Ante re-
eesstiset caput boo cervlce cruenta, Quam tu de
tbalamls abstraherere meis. Id. 2. Pont. 8. 65.
Nam caput e nostra cltlus carrice recodet. Plin.
22. BUI. nat. 8. 9. (22). Recedentes ab ossibos
carnes. Id. 19. ibid. 5. 23. (67). Melopepones
maturitatem adeptl, quamquam- non pendente!,
statlm a pedieulo recedunt. f 5. Urbane et trans-
late. Firg. 4. JEn. 704. omnli Dllapsns ealor,
atque In ventos vita recesslt. h. e. ablit, avanult.
Lucan. 7. 688. spes nunquam irsplenda receult.
svani. et Stat. 3. Silv. 5. 55. sic nonqusm cords
recedit Nata too. mat' non ti t'allontana dal
cuors. et Plin. 9. Ep. 5. A quo vitlo tu longe
recinslstl. Nepal Alcib. 8. Recedere a oarltate
patrla. Lucan. 9. 10. 56. a vera pietate. Cic 3.
Ojf. 4. 19. ab officio. Id. Quinct. 21. 67. ab usi-
tata consuetudlne. Id. Cmcin. 20. 58. Ut lon-
glus a verbo recedamus, ab aqaltale ne tantu-
lom quldem. Id. Rote. Am. 6. 16. Recedere ab
amis, depot It armi. et Auct. B. G. 8. 40. ab
oppugnatlone. desittere. Cie. 4. Tuie. 17. 40. Re-
cedere a vita, morire. et Plaut. Here- prof. 73.
Postquam recesset vita patrio corpora, h. e. pater
mortuuj esset. recesset, syncope pro rece«w*et.
Claudian. Com. Mall. Theod. 64. quodcumque
recedit Lltlbus, lncumbit studils. — Passive lm-
personallter. Neratiui Dig. 2. (4. 57. Ab emptlo-
ne, vendltlone quln recedl posslt, dublum non est,
Paul. ibid. 20- 6. 10. Si ex vendltlone recessum
fuerlt. — Hlno
Becessus, a, urn, partlclp. idem ac recedens,
remotus, rilirato; unde Comp. Reeeuior apud
Fitruv. 5. 8. Ampllorem babent orcbestram Gred
et scanam Tecessiorem.
RKCELLlCLON>E, F. voc. seq. sub 3.
RfiCELLO, Is, lie, 3. a xi\Xa moveo, est A)
Verbum nentrum; et B) Actlvum.
A) Neutrorum more, recellere est recllnare,
nt Festui p. 274. 31. Mull, eiponlt (quo cum cf.
Paul. Diac. p. 275. 11.), reOectl, retro moveri,
retrabl, recedere, It. inchir.arsi, muouerst o ti-
rani indietro. Lueret. 6. 579. de terras motu.
lncllnatur enlm retroque recellit, Et reclplt pro-
lapsa suae se in pondere sedes. Liv. 21. 34. In
eas naves, tollenone super muros emineote, fer-
rea manus firma catena illigata, quum Injects
prora esset, gravi llbramento plumbl recellente
ad solum, suspensa prora, navlm in pappim sta-
tuebat,
B) Active est reclinare, reUectere, retrabere.
Apul. 6. Met. Pavldus et repenlina facie con-
terrltus, totum corporis pondui In postremos po-
plltes recelio, arduaque cervloa subllmiter eleva-
la etc. — Recellere nates iv rp ouvouala, est
apud eumd. 10. Met. Et ob Id recellt'c/unas vel
recelliclunias dlctas ajunt a Plaulo apud Feit.,
nesclo quo loco, meretrices. Et afferunt quldem
Ptauti locum Pan. 1. 2. 53. An tlbi vis Inter
istas versarier etc.: sed nullum Ibi bujus vods
vesliglum.
RECENS, adverb. F, voc. seq. in fin.
RECEISS, centls, adject. Abla sing. num. est
EECEInS
plerumque recenti; sed recenle legitor apud Ca-
lull. 63. 7. et Ovid. 4, Fait. 346. — Gen. plur,
num. recentum legitur apud Boral. i. Od. 10.
2., apud alios vero recentium. — Comp. Becen-
tior 1. 1, a. et 2. a. c. et 3. c, et it; Sup. Re-
centiiiimus I. 1. a. et 6. — Recens t*> ueterJ
opponitur, et est nuper factus, qui nuper accidlt,
novus, vsapo'4 (It. fresco, nuovo, recente; Fr.
frail, jeune, ricenl, nouueau, neuf; Hlsp. fre-
ico, recienle, nuevo; Germ, friich, jung, neu;
Angl. new, fresh, newly or lately made oiio-
ne, recent).
I.) Proprie. — 1.) Absolute. — a) Generatim.
Plaut. Asin. 1, 3.26. nequam est (piscis), nisi re-
cens. Is babet succum, is luavltatem: eum quovls
pacto eondlas etc. Farro 3. B. B. 12. 4. de lepo-
rib. Fit sape, quum bsbent catulos recentes, alios
ut in ventre habere reperiantur. di fresco nati.
Cess. 1. B. G. 14. Quod si veterts contumelia obli-
viscl vellet, num etiam recentium lnjurlarum me-
morlam deponere posset? Cic. 4. 7\iic. 17. 39.
Aliter ferunt inveterate, allter recentia. Id. Mur.
8. 17. Non modo antlquis ilili forllssiitris viris,
sed bis recentibus. Cat. 3. B. C. 96. Recentibut
caspitibus tabemacula constrata. et 5. 3. G. 47.
ad fin. Hostea recenti victoria efferrl sciebat. Cic.
2. iVat. D. 2. 6. Apud Reglllum, bello Lailno-
rom, in nostra acie Castor et Pollux ex equi*
pugnare visl sunt: et recentlora meztaoria lidem,
Persen vlctum nnneiaverunt. Id. 8. An. 15. Re-
centisslma tua est eplstola calendls data. Ovid. 3.
Art. am. 627. Lac recens. Id. S. Fast. 123. Re-
centes berba. h. e. colte di fresco, et 4. ibid. 340.
Recens Oos. Firg. 1. Mn. 421. recentia serta.
Propert. 4. 6. 7. Recentes ara. h. e. recentibus
berbis ac florlbus ornata. Ovid. Beroid. 13. 145.
ferens domina mandate recentia secum. Id. 8.
Met. 488. et fences Berc. Fur. 722. Recentes
anima. h, e. qua, modo a corporibus sejuncta,
ad Inferos descenderunt. Adde Ouid. 15. Met.
848, — Neutrum recentitsimum absolute apud
Ziv. 26. 13. Jam a memoria eicesslt, quo tem-
pore et loqua fortuoa-Hannibalem vocaverimaf
ad opprlmendos eos {Romanot)1 boo quod re-
centisslmum est, ad oppugnandam Romam blno
eum miserimusT — b) Speciatim. Becem aqua,
recester bausta atque adeo frlglda. acqua freiea.
Ovid. 3. Pont. 4. 56. Ilia recens pots est, nostra
tepesclt aqua. Coium. 9. B. B. 14. 7. Quam recen-
tlssimi rlgorls aqua infusa. Lueret. 2. 319, berba
gemmantes rore recenti. — e) Item Ouens, cor-
rente, quia semper nova supervenlt. Colum. 8.
B. B. 17. 4. Modus ill* aqaa Jicentii infra libram
marls, non allter eiprlmitar, quam si major re-
oentla fretl vie ineesserit. — d) Recent vinurn
est novum, et veteri opponitur apud Scribon.
Compos. 271. Blno novum opponlt veteri el\»m
Cie. Brut. 83. 287. — e) Becens mutlum appel-
lator, quod ita servatur, nt dulce semper tarn-
quam recens permaneat. Colum. 12. B. B. 29. 1.
F. RECENTARIUS. - f) Recent languii, mo-
do effluent. Catull. 63. 7. recente terra sola
sanguine mane maculans. — g) Recent sol,
orient. Pen. 5. 54. Mercibus hie Halls mutat tub
sole recenti Rugosum piper, h. «. in reglone orien-
tal!. — Becena toga apud tumd. 1. 15. est
nuova.— n) Recent locus, ubl quid modo factum
est. Firg. 9. En, 455. tepldaqoe recentem Cade
locum. Alii leg. tepldumqua recenti Cade locum,
teste Servio. — 2.) Cum addltis J scilicet — a)
Recens ab aliqoa re. Farro 2. B. B. 8.- 2. Pul-
lum aslninum a parto recentem subjeiunt equa.
Firg. 6. JEn. 450. recens a vulnere Dido. Cie.
16. Alt. 7. tub init. Bheglnl quldara-Roma sane
recentes. oiunti di fresco da Roma. Id. 3. Nat.
D. 5. II. Trndarlda, quos Bomarus, qui recens
ab iliorum atate fuit, sepultos esse dlclt Laee-
damone. Seneca Ep. 00. su5 fin. Non tamen
ncgaverlm, fulsse altl splritus Tiros, et, at ita
dicaro, a Dlis recentes. h. e. ab illis conditoi, non
propa^atos ab allis homlnibus. Id. Provid. 3.
Inter multa magolOca Demetril noslri et bao roi
est, a qua recens sum: soaat adbue et vlbrat
In auribus meis. Fronlo 2. ai M. Cat. (tdenta
Uerum A, Maio) ep, 1. ad fin. Tn prior lege:
RECENSEO
et siquls Insit barbarlsmui, tu, qui a Gracls lit-
terii recentlor e», eorri^e. — 6) Receoi e loco
aliquo. Cic. 3. Verr. 8. 5. Quum • provincia
receni esset, Invidiaque et infamia non recentl,
tod vetere ee dhiluroa flagraret, Tac. 2. flitl.
20. TimutfM ie, Paulllnui terebat, taatura insu-
per laborli atque itlnerlt, ao VRelllanut miles
recent » eattria fessoi aggrederetur. Ttebell. Poll.
Call. duob. 16. Ficot viridei .et poma ex erbo-
ribui reecnlii temper alienit xoensibut prxbuit.
— e) litems in dolore, qui ouper dolere ccepit,
et novus in dolore eit. Cic. 2. Iferenn. 7. 10.
Duloti credi non oportere, quod alius alio re-
centlor lit in dolore etc. Tac. 3. Ann. 1. txlr.
Coinitatum Agrippina, longo mcerore fessuin, ob-
vil et reeeales in dolore anteibant. — Et oniissa
prisposlt. Recent dolors el ira, Id. 1. ibid. 41,
erlr. — d) Cum Ablat. line ulla prapot. V irg.
6. .En. 674. prata recentla rlvit. Val. Flacc. 6.
415. Iline Tenerii ihalamot temperque recentla
tertis Teeta petit. Tac. 3. Bitl. 77. Recens »1-
ctoria miles et, super Insiiara pervicaeiam, tecun-
dii ferox. Id 15. Ann. 50. Donee menus mill-
tuin veuirel, quos Nero tironci aut itipendiis
recentcs delegeral. et 4. ibid. 52. Is receni pra-
lura, modicus dignationii et quoquo facinore
properus clareicere etc. Id. 3. IJiit. 19. Cumu-
loi toper et recentla cade Teitlgia ineeisere. —
3.) Notandre lunt et tequentei dicendi rationes.
— a) Rectnli re, dum adbuc rei aut negotium
rffceoi e*t. Plaut. Trin. 4. 3. 8. Recipe te, et
recurre pelere, re recooti. Cic. 3. Ftrr. 53. 139.
Muslim dlsisset, ti viveret: sed pro Muitio, re-
ecnti re, de Muslio audltum diiit L. Bomitiut
tt ibid. 39. 101. Datam quidem esse pecuniam,
Inter orancs, recent! negotio, facile conitabat. —
6) In recenli, in recentl tempore, di fresco.
Modettin. Dig. 48. 19. 25. Non eo niffdo pu-
nlcndoi eos, qui longo tempore in reatu agunt,
quo eos, qui In recent! lententiam recipiunt. Ulp.
ibid. 42. 6. 15. la recenti eddita bereditate. —
C) JSecenliorei, auctoret, icriptores, qui nuper
tcrlpierunt, t modern*". Cic. 2. Fin. 26. 82. Attu-
llitl aliud bumanlui borum reeentiorum. ici(.
pbiloiopborum. Plin. 4. Hist. nat. 16. 30. (103).
Glesiaria, quat Elcctridat Gracl recentiores ap-
pellavere. Id. 28. ibid. 17. 72. (233). Recentiores
Cinerem ejus ci aqua blbunt.
II.) Trantlate. Aecens est Tlribus Integer, quasi
qui recenter ad laborera acccdlt. Cces. 5. B. G.
10, et 7. ibid. 25. Inlegri et recentcs defatigatia
tuecedebant. Id. 7. iliii. 48. eztr. Spalio pugna
defillgali oon facile recentei atque integroi tui-
tlocbant. Auct. B. Afr.li. a med. Sauciii ac de-
fatigatis integroi rcccntioribusque virlbus equitet
lubminlttrare. Justin. 6. 4. 13. Ageiilam resti-
tuto prcsllo non difQcuIter recentl et roultii ex-
psditionibus indurato rallite hoitibui victoriam
eripuit. Ovid. 2. Mel. 63. (et Liv. 38. 25.' tub
fin.) Ardua prima via est, et qua vix mane re-
Ccnlei Enitanlur equt. Liv. 21. 52. Consul alter
praiio et vulnere tuo minutui, trabi rem male-
Lai: teeenlii aoimi alter eoquc ferocior oullam
dllationem paiiebatur. Plin. Paneg. 23. a med.
Qua: elrcumiianlium gaudla! quern receni cla-
mor! h. e. vlgeos et fortii et recentibui viribus
tditui. — Ilinc
Recent adverbii ritu, reeenter, modo, nuper,
6i fresco, poco fa, recenlemente, di nuovo, vs'ov.
Zucret. 3. 416. quum icxna eroco Cllicl perfuia
recent eit. Plaut. Citl. 1. 2. 16. Puerum aticunde
ntrcperlrem si bl recent natum. Sall.fragm. apud
Serv. ad firg. 3. G. 155. Coria reeeni detracta.
Virg. loe. eit. armentaque paicei Sole receni or-
lo, Ovid. 3. Amor. 8. 9. Ecce receni dives, par-
te per rulnera eensu, I'rafertur nobis sangui-
ne pastut equei. Liv. 2. 22. Receni ad Regillum
•ccepta ealamitas. Sueton. Tibi 1. Romam re-
cent eondiltm comraigravit. Tac. 3. Hist. 10.
Recent ceniuerant patres, ut etc.
Homonym. Quomodo recens a novo diderat,
In ea voce dictum est.
RfiCKNSEO, eemes, ceniDi, censitum et cen-
tum, eeniere, a. 2. (re el cenieo). Prster. Re-
censivit leg'uur in Auct. Gruinat. p. 336. Gael.
- 22 —
et p. 348. Xacnmann. la loci* moataoit tsrmi-
noi poiuimut rotuodoi, qaot Augusteoi vocamut
pro bae rations, quod Augustus eoi receniirit.
Part. Recensent II. 3.; RecentUut et Recensut
et ijecensenrfus I. — Rccensere est recognusce-
re, lummam totius multltudioit per numeros col-
ligere, inikiyoitat, e'fapi&fis'u (It. rs'conoscere,
fare la rassegna, contort; Fr. passer en revue,
parcourir, recenser, reconnoitre; Hl»p. pasar la
revista, recorrer, reconocer; Germ, gam dur-
chzahlen, darchgehtn, durchmustem, untersu-
chen; Angl. fo riview, survey, muster, count,
enumerate, number, tell over).
I.) Proprie. firg. 6. JSn. 631. omnemque luo-
rum Forte recensebat numerum carosque nepo-
tei, Fataque fortunaique Tirum moresqua tna-
nusque. Cces. 7. B. G. 76. Coactit equltum octo
minibus et peditum circiter dueentlt quadraglnta.
llcee in jEduorum Snibni recensebantur, oume*
rusque inibatur. Liv. 1. 16. Quum ad exercitum
recensendum eontiooem haberet. Id. 26. 49. Ac-
eeptis nomioibus civitatum, recentult captivoi,
quot cujusque populi etseot. Colum. 12. R. IL
3. 9. Tonsuris Interesse, et vellera ad numerum
pecorit receniere. et It. ibid. 1. 21. Vestem
•erritiorum et ferramenta bit ttngulit menti-
bus recentere. Ovid. 13. Met. 932. Recensere
eaptirot ordina plscea. — Part, fleeenit'iu* apud
•Sueton, Ccet. 41. Institalt, quotannie in demor
tuorum locum ex lis, qui reeensitl non essent,
mbsortltlo a prstore fieret. Alii leg. recensi.
Claudian. 2. in Eutrop. 60, Prlsca receneitli
evolvite sscula fastis. Apud Prudent. Apolh.
1069. est rccenstlus. Stirpe reeenseta nomeran-
dut tangulnla beres. Opt. tamea editionet babent
recensita: — Part. Recensut apud Sueton. Vesp.
9. Amplissimoi ordines luppleilt, recemo aenatu
et equlte. Alii kg. recensito. Tertull. 4. advert.
Slarcion. 5. ante med. Ordo episcoporum ad ori-
gioera recensut. — Sil.lt. 10.450. Luitrabat cara-
pos, et leva trlstia dextrss Facta recensebat, per-
tractam vulners visu, Hannibal. Ovid. 3. JFatt. 575.
Signs recemuerat bis sol tua, teitlus ibat Annul.
IL) Translate. ^ I. Sumitur pro retractare,
emendare, riuedere, correggere. Gell. 17. 10.
Qua proersstinata sunt ab eo, ut post recenie*
renlur. 5 2 - Item P r0 meditarl, coniiderare,
esaminare. Slat. 5. Silv. 3. .20. Fulgentesque
plagat rerumque elements receoses. Ovid. 13.
Diet. 481. Troadcs excipiunt (Potyxenam mor-
turtm),deploratosque recensent Priamidas, et quid
dederit domus una cruoris. f 3. Item pro nar-
rare, raccontare, Ovid. Iferoid. 9. 105. I nunc,
tolle animos et fortia facta recense. Stat. 9. Sitv.
1. 29. Dioumera fastos, nee parra exempla re-
ce'.ise. — Cum Accus. et Infinite Curt. 3. 3. 6.
Vetera quoque omina, ut fert sollicitudo, rero-
caverant; recensebat enim, Dareura in principio
imperil vaginam acinscis Perslcam jussisse mu-
tarl in earn formam, qua Grasci uterentur. —
Absolute Plin. I. Ep. 8. ad /in. Quod raagoifl-
cum reforente alio fuissct,, ipso, qui gesserat, re-
censcnte vancscit.
RfiCENSlO, onis, f. 3. rassegna, n'cognjzione,
descrizione, xaTaXefij, drtaoihif]oic, actus re-
eensendl, recensus et descriplio eujutTis multi-
tudinli, ut populi in censu eopiarum etc. Cic.
Mil. 27. 73. jEdem Nympharum locendit, nt me-
moriam publics receniionis, labulis publicis (cen~
toriis) Impressaro, exstingucret. Suelon. Cat. 41.
ad fm. tie qui novi cailos recensionii causa mo-
rerl posscnt.
RECENSlTlO, Cnis, f. 3. annoveramento, dita-
pi&^iijoif, recensio, recensus. Ulp. Dig. 10. 4. 3.
ante med. Reccnsitione eerYorurn facta.
RRCENSlTUS, a, um.'et
RSCENSL'S, a, um, particip. V. RECENSEO.
RECENSU3, -us, m. 4. idem ac recensio. Sue-
ton. Cat. 41. Recensum populi nee more, nee
loco jolito, ted ficaiim per dominoi imoiarum
egit. Tertuii. Anim. 58. Vita recensus. Adde
Epit. Livii 115., ubi alii mala leg. cenium.
RECENTARlA, e, f. 1. Gfoss. PkUox. Recen-
taria, vsapsfdpoC' n. e. qua viaum receniatum
fert 6tu veodit. P. vocem seq.
RECEPTACULUM
RECENTARlrjS, V, m. 2. qui Teodlt vlnum
recentatum, h. e. aUe refrigeratum, de quo ita
^fe*. Trallian. I. 11. e. i. n. 17. T»» M irpo-
Bouatcov a'tn^icd'uuay rcoSavptxoi. ti' Si a pa
Tj'8i«c tyo't's. Xau^ttvsToiJav sj p'oaawu, y ac/cy
darcu, "fuvpiJovTes taaavxaf, Ka&airep eitSaoi
soieiy os Tcdutxioi to' xaXouueva* p'oixtvTctTove
Hujusmodl vinum esse videlur, quod ilmill voce
nunc Itali razzente vel piccante roeant; minim t
vero quod recens mustunt Roman} appellaban.
(V. RECENS tub L 1. «.): quum ex alia to Alex.
Tralliani loco appareat, podagrloit non dulcia
viaa, sed auslera, quale est roiatum et abiintblles,
commendata fuiise. Intcript. Cbristlana, abbino
paucis annis Mediolanl reperta, edita vero a Jo.
Labusio in Planum, epigraf. Ambros. p. 35.
n. 8. b. •£, k. bic rosiTVS spolitts, qvi TiJitt A9.
T. M. LXXXV. M. V. D. XV., IltlVS IIV1VS (h. «. fljut)
nECEKIARtVB DOI.BKS fOSVIX COUTH* TOT7H t DXP.
X. KAt. DEC.
RECENTATCS, a, um, particip. a recento,
rinnouato. recens factui. V. vocem prasced.
RECENTER, adverb. (Sup. Recentistime) di
fresco, ullimamenle, poco fa, vu&ti, nnper, re-
cens. Pallad. 1. R. M. 26. Turdl recenter capll.
Id. 5. ibid. 4. ad fin Recenter leeta poma. Justin.
30. 4. 8. Res recentissime gettas. Plin. 18. Hist,
nat. 23. 53. (192). Ouarn recentlttima itercorato
tolo.
RECENTO, as, are, a. I., vel
RECENTOR, Srii, ari, dep. 1. (receni) eit idem
ao renovare vel renqvarl, rinnovare o rinno-
varti, ayavso'ca. .Von. p. 167. 18. Mere. Recentari
nove positum pro renovari, quod est Grace dia-
veouc^as. Cn. Matllut : lam Jam alblcaiclt Pbco-
bus, et recentatur Commune lumen omnibus to-
luptaique. Citat et Gelliut 15. 25.
RECENTOfilCUS, a, um, adject, qui recens
exeultui est, ut Recentorieus ager Sicllieotii, h. e.
ager publicut populi Romani, In Sieilia apud
Cic. i, leg. Agr. 4. 10. et 2. ibid. 21. 57. Lex
agrar. epud <4uet. Rei agr. p. 357. Rxeepto agro
recentorieo Sicilieotl.
RECEPTAbILSS, e, adject, qui recipit, tuscet-
tibile. Ambrot. Ep. 6. 39. Quum aliud Irapas-
tibile ettet, aliud passionit receptablle.
RECEPTACOLUM, I, n. 2. (recepto) $ 1. Ge-
neratim est quidquid rem aiiquam in te recipit,
e'xSoxe'o* (It. rs'cetto, rseettacofo ; Fr. re'seruoir,
receptacle, magasin; Hitp. receptdculo, alma-
zen, almagaztn; Germ. Behaltnist, Auftnthal-
sort, Magazin; Angl. a receptacle, place to re-
ceive or keep things: in; a storehouse). Cic. 1.
Tusc. 22. 53. Corpus quasi vat est, aut aliquod anl-
mi rcceplaculum. Id. 2. Ifat. D. 54. 136. Sedquam
alvl nalura subjeeta stomacbo cibi et potionli tit
receptaculum. Liv. 1.56. Cloacainqua maximam,
receptaculum omnium purgamentorum urbii, tub
terram agendum, fitruv. 8. 7. Collocentur in
casicllo trei QstulaB intra receptacula conjuncta;
uti quum abundaverit ab extremis, in medium re-
ceptaculum (aqua) redundet. Inscript. apud Ma-
rin. Prat. Arv. p. 286. lakia m. ». cslxbina
BECBfTACVtVH AQVAI INCBOATVH AB AMARANTHO
liebhto svo consvmmavit. Plin. 10. JUist. nat.
33. 51. (100). Perdlces spina et frutice sic mu-
niunt receptaculum, at contra feral abunde val-
lentur. Tac. 2. Ann. 61. SuperQuentit Nili re-
ceptacula. Colum. 8. R. R. 15. 4. Avium rece-
ptacula. et ibid. 1. 3. Aqualilium animalium re-
ceptacula. Pallad. 1. R. R. 20. 2. Olel recepta-
culum. — Cum Dal. Tac. Germ. 16. Subtcrranei
specus sudugium biemi et receptaculum frugi-
bas. ^ 2. Specialiin idem est quod perfugium,
id est locus, In quern quii se recipit, ut a vi
aut injuria tutus ill. Cat. 7. B. G. 14. Ne mis
sint sd dctreclandam milltiam receptacula. Cic.
Pis. 5. Receptaculum veterum Calilinas mllitum.
r»";0vero, rifugio. et Tac. 14. Ann. 29. Insula
iocolis ralida et receptaculum perfugarum. Id.
Germ. 46. Nee aliud infaolibus ferarurn ira-
briumque tulTugium, quam ut in aliquo ramorum
neiu cootegantur: hac redeunt Juvenes, hor se-
num receptaculum. Adde Liv. 8. 11. Et Justin.
2. 4. 30. Receptaculum babcere caslra suciurum.
RECEPTATIO
itS. C. 1.9. 81 Bi-entium, nobilem et marltimam
urbem, reeeptaeulum terra m&rlqua eoplle suis
futorum, la potestatera redegisset. Cic. 5. Tuse.
40. 117. Mors est sternum nihil sentlendl reee-
ptaeulum. STigurate Ammian. 30. 4. 9. SI slmul-
iatum levia senserint receptacula.
RfiCEPTATlO, Cnii, f. 3. actae recipient.
Ammian. 30. 11. Receptallo apUitua. Alii Techut
leg. reciprocatlo.
RECEPTATOR, Oris, m. 3. rictttatore, cni
serve di ricetlo, unoBaxms, a'no5oxe«j qui rece-
plat: «t tape in malam partem aecipilur da nt,
qui latroneo bo furea eorumque furta, aut bostee
receptant et defendant. Cic. Mil. 19. 50. Wt
latronum oceultator et receptator locus. Com.
temen multi receptor. Flor. 3. 10. Rbenuo re-
ceptator hostlum atque defensor. Ulp. Dig. 47.
9. 3. Nob tantum qui rapuit, yerura is quo-
que, qui receplt, tenetar: quia receptatores nod
minus dellnquunt, quam aggresjoret. TorrenUn.
habet receptoret. Adda Martian. ibid. 47. tit.
18. qui est De receptatoribue, 1. 1. et Paid. ibid.
1. 15. 3., quib. etiam loclt Baloand. habet re-
cepioret. F. RECEPTOR.
RfiCEPTlBlLlS, e, adject, qui reelpi potest.
Juguitin. 15. Trinit. 13. ad fin. Nostra scientia
amlssibllte eat et receptibilis. Fulgat. interpr.
Eccli 2. 5. In igno probatar aarum et ergen-
tum; homloe* vero receptiblles in eamino ha-
mlliatlonle.
RECEPTlClCS et receptitlua, a, am, adject.
jgettpiroc, eiceptlelus, qulcquid in venditione
sat quails alia alieaationa exclpimue, et nobis
reserTamai, at rtcepticiut ctrvus, qui est pro-
pfius nuptas mollerls, qaem ilia sibi reservavlt,
quum dotem marito daret; quern vero ana cam
dote in merit! potestatem dedtt, dotalii vocatur.
Qaotiea enim mnlier in danda Tiro dote, aliqua
ex eul* bonis redact, nee ea ad Tiram transmit-
tit, recipere ea dlcitur. Cato apod Gelt. 17. 0.
Ubl Irate facta est, servum receptielum sectarl,
atque Oagltare virum Jubet (est qui leg. recepts*
vum), abl Ftrriut Flaee. iatelllgit terrum ne*
quam et null! pretli, qui qaum venom esset da-
tue, redblbltus ob atlqaod vitlam receptusque
sit: eodemqae modo explicit Fetlui. Sed Gell.
prlorem laterpretatiooem defendit: eui adde Non.
p. 54. 13. Mere. — Dot recepticid est, quam quia
in mortem mullerle a marito stipulator, ut Cajut
docet Digett. 39. 6. 31. $ 9. Adde Ulp. Regu-
lar, tit. 6. $ 5.
RBCEPTlO, Ottll, f. 3. ricetlo, lx8e|««, ectat
reclplendl. Plant. Atin. 5. 2. 70. Quid tibl hue
receptio ad te ut meum Tiram ! ft. s. qaare re-
cipis ad te Tiram meum? Simile est Iliad Cure.
5. S. 37. Quid iitum libi t actio est? ct True. 2.
3. 3. Quid tibi ad basce aecesilo est adear Alcim.
Avit. fragm. p. 188. Cui bonorem soom etiam
in Bonosiaeorum receptione aervantea.
RECEPTO, ai, avl, atom, are, a. 1. fraquen-
tat. a recipio, est sape recipere, ui«S«'xpf M "> ri "
cittare, raccettare, dare ricetlo.
■ I.) Proprie. — a) Saepe in malam partem.
Ter. Becyr. S. t. 17. Meum receptee flllnm ad
te. Tac. 3. Arm. (0. Eodem aubaldlo obaratl
odjersum creditorea suspeetlque capitalium cri-
rnlnum recaptabantur. — b) In bonam rece-
ptare it, ae recipere, ricovtrarsi. Ter. Beaut.
5.3.14.1b! toss atultitia temper erlt presidium,
Clitlpho, Tlctui, vestttai, qao in tectum te rece-
ptee — c) TJalverslm Enniut epud Farron. 7.
L. L. 48- Mull. Qaa cave corpore earuleo cor-
tina receptat. ltd ea conject. Vablen. Firg. 1.
G. 336. Friglda Saturnl teie qao Stella receptet.
fi. e. in quod signum se reciplat. Id. 10. /En.
333. haUamque receptat Ossibui bsrentem. ft. ».
ad se reclplt, dlvellit, retrahit ex Talnere, ritlra,
cava. Dbi Serviut: Ideo frequentative utut est,
quia onlbut inbarentem bastam facile avellere
minima poterat. Et eipretsit moram quamdam
et molillonem eitrabentlt. Ergo receptat est, fre-
qusnii coacassione divellit. Lucret. 2. 998. quod
miuum est ex estherls oris, Id rursum caeli re-
lators temple race plant. Lucan. 7. 810. placido
□ alara receptat Cuocla slaa. ricene, aeeogfie.
— 23 —
Bursas Zueret. 3. 505. Tam quasi vacillans prl-
mum eonsurgit et cranes paulletim redit in sen-
su9, anlmamque receptat, h. e. resumit, recipit,
ripiglia. — d) TJsurpatur etiara pro sjmpiici
recipio. Aurel. Vict. Epitom. 35. Romanum ur-
bem triennio eb invasoribus receplavit.
II.) Figurate, receptare se. Pen. 6. 7. hlber-
natqae meum mare, qua latus iogens Dant sco-
puli, et multa litus se valle receptat. si ritira
a forma un jeno.
RECEPTOR, 5ri», m. 3. ricettatore, idem qui
receptator. f 1. In malam partem. Dig. 47. 9.
3. Non tantum qui rapuit, varum Is quoqae qui
recipit, en eausis supra script!? tenetur, quia re-
ceptoree non minus dellnquunt, quam aggresso-
res, Tac. 4. Ann. 23. Erat 1111 prsdarum rece-
ptor ec ooclas populandi rex Garamantum. Ulp.
Dig. 1. 18. 13. Fures conqalrere, reccptoresque
eorum coercere. Callistrat, ibid. 47. 14. 3. Re-
ceptores abigeoram. Paul. Sentent. rec. 5. 3. 4.
Recepiores eggressorum itemque latronum eadem
poena afflciuntur, qua ipsi latrones. V. RECE-
PTATOR. <| 2. In_ bonam partem est recupe-
rator, n'caperatore, ova\a.ji/3avMV. Vopise. Aurel.
20. Aureliaaos Imp. receptor Orientis. Adde Eu-
trop. 9. 9. <| 3. Item in bonam. Prudent.
hrtnn. Epiph. tit. Sic stulta Pharaoais mall
Edicta quondam fugerat Cbristl figured prsefe-
rena Moses receptor civiura. h. e. qui tuos iterum
in popolam rationemque coegit ae redemit.
RECEPTOrIOM, li, o. 2. f. too. seq. in fin.
RBCEPTdBJtJS, a, urn, sdject. ad recipiendum
aptas, ut Receptorlus locus, apud Tertull. Resurr.
cam. 27. a mtd. — Iline
Receptorium, ii, a. 2. absolute, aobstantlvo*
rum more, est locus, quo se qule recipit. Si-
don. 5. Ep. 17. Nunclatum est, bora monente,
progredl episeopam de receplorlo,
R&CEPTRIX, Ids, f. 3. ricettatrice, quae re-
cipit. — a) In malam partem. Cic. 6. ferr.
8. 17. Tua, inquara, Sua Messana, tuorum adju-
tris ecelerum, Ubidinum testis, praidarum ac fur-
tornm receptrh. Adde 7. ibid. 02. 160. — 6) In
bonam, sive universlm. Apul. de mundo. Profeeto-
fateantur, banc esse eivilia rationie admlrandam
temperantiam, quum quidem de plurlmlt una
sit facta et eimilie sic tola, quum dltslmilia mem-
bra sint, qaum receptrif sit neturarum ad di-
versa tendentious et fortunarum per varioa fines
exltasque pcrgentium. Ambros. di Focat. Gent.
2. 4. la ilia area anlrerti generis animalium re-
ceptrlce. Id. in Luc. 8. 17. Et anima, qua re-
ceptrlx salutarls Verbi eat.
RfiCEPTUM, I, n. 2. F. RECIPIO in fln.
RSCEPTDS, e, um. F. RECIPIO.
RfiCEPTDS, us, m. 4, (recipio) est actus re-
clplendl.
I.) Proprie. f 1. Saspisslme In re mllltarl,
eat actus reclplendl et tubducendi te ei aliqua
loco, T. gr. e pugna retro cedendo et in caatra
redeundo, ritirata, anocTpo^, dvayt6oriut(. Cic.
13. Phil. 1. 15. Extorqueri de menibut arms
non poseont: reoeptul signum aut revocatlonem
a bello audire non potsamua. Cat. 3. B. C. 46.
Cassar receptui tuorum (imeiu, crate* ad ex ire -
mom tumulum contra hottem locari Justlt. et
ibid. 69. a med.veriti ae engustlls interiiude-
rentur, qaum extra et intua boatem baberent, eo-
dem, quo veneraot, receptui contulebant. et 1.
ibid. 46. Inter duas aciea pereqaltana, commo-
dlorem et tutiorem oostria receplum dat. Id. 4.
B. G. 33. Ita se collocan! ut tl illl • multlta-
dlae hoatium prementur, e pedltom ad auoa re-
ceptam babeant. Auct. B. Bitp. 25. ad fin. No-
atroa equitea in recepta adversaril oupldiua aunt
insecuti. Stat. 11. Theb. 53. Suadebatquo fogam
et totoa in castra receptui. Liv. 2. 63. Receptui
signum dare. Ccei. 7. B. G. 46. et Cic. 13. Phil
3. extr. Receptui eanere. h. a. tuba sonitu mi-
litet a prcello revoeare. dvaxaKtloSau, tuonare
a raccolta, o la ritirata. *f 2. Ipse quoque lo-
cus, in quern se qois tato recipit, recepCVis sit.
Pompej, ad Domit. 2. post ep. 13. J. 8. ad Alt.
& mtd. Neque ex omnibus oppldls contrabere
copies expedit, ne receplum amiliam, Plane, td
RECESSUS
Cic. 10. Fam. 11. Animadvert!, nollom elium
receplum Antonlum habere, nisi In bis partlbus.
Firg. li. JEn. 527. Plaoiiies ignola Jacet tutl-
que receplus. Solin. 7. ad fin. Perdicea spineia
fruticlbus ac suixulis receptua suoa vestiunt. h. e.
nidoa. *f 3. Universlm, receptui spiritus est re-
apiralio, t'{ tirar U fiato, apud Quinlit. 11. 3,
32. Spiritus nee brevis sit, nee parum durabllls,
nee io recepta difQcilis. «J 4, Receplus et re*
cursus maris Eumenio Paneg. Constant. 6. sub
fin. est ecceasua et recessua. ii fiusso e riflusso.
II.) Translate, metaphors eumpta a superior!
paragr. 1. Cic. 3. Tusc. 15. 33. A quibaa quum
ceciait receptui, impelllt rursum et incitat etc.
ft. e. quum avocavii mentem a cogitnndia mo-
lestiia. Plin. 3. Ep. 1. ad fin. Banc ego vitara
voto et cogitallone prasumo, ut primum ralio
setatis receptui eanere permiaerit. h. e. recedere
e foro et rebus gerendis. Ovid. 1. Met. 340. de
tula Tritonis. ceclnjt juasoa inflata receptua. Id.
4. Trist. 9. 31. Hoe quoque, quam volui, plus
est : cane, Muse, receptua. ft. e. cessa, deslne, fi-
nem fac. Sunt qui hit Ovidii tocis leg. recetsus:
quod minus placet. Liv, 4. 57. 81 ret aineret,
llbenter ae daturum tempos lit fuisse ad reeeptum
nlmis pertinacla aeatentis. da ritirarti da etc.
— Ilia quoqae translate aont: Ceea. 1. B. C. 1.
Habere ae quoque ad Casaria gratiem et amlcl-
tlam receplum. rifugio, ricovero, et Liv. 3. 2.
Si pceniteat, tutum reeeptum ad expertam Clemen
tlam fore, et 28. 25. ad fin. Tutisalmum a malls
eonsilils receptom.
BECERNO, nia, nere,a. 3. iterum eetao. Cod.
Thead. 15. 1. 38. Recernantur adlfiela. Vox lt>.
gitur etiam in Not. 2ir. p. 42.
RECBSSIM, adverb, rinculando, a rUroto, re-
cedendo. Plaut. Cat. 2. 8. 7. Reeeasim cedam
ad parfctem: imitabor nepam. Id. Amph. 5. 1.
60. Ego cunaa recessim rarsum vorsam trahere
et ducere, Metueas puerit, mlhi formldena.
RECESSlO, Snis, f. 3. idem ae recessua Tel
recedendi actus, fitruv. 1 . 6. a med. Yentui in-
clioationibui et recessioaibui variet&iei mutatln*
ae flatua faclt.
RECESSUS, a, am. F. RECEDO in fln.
RECESSUS, aa, m.4. (recedo) actaa recedendi,
abscessus^ dlscessua, dva^tiptjatf, xava8uoij, an-
ataot;, airo'xivos (It. recesso, recedintento, ritU
ramento; Ft, action de te reiirtr, de reerout-
ter chemin, de /'eloigner ; Hisp. ct acto de re*
tirarte, de apartarse, de rttroceder; Germ. d.
Zuruciilrelen, Zurickweichen, d. RZclegang, d.
25nt/ernting, ffliclttug, Rickmartch ; AngL re-
tiring, retreating, retreat).
I.) Proprie. <f I. Abstract*, h.e. stricto sea-
eu, eat actue recedendi, ebscessoa, dltceaiut. —
a) Cum oppot. accestu apud Cie. 3. Orau 45.
178. Ut luna aecessa et recesso suo tollt lumen
acelplat. Id. 2. Divinat, 14. 34. Quid de ma-
rinla attlbut dlcaml quorum aceesaut et re-
Cessna luna mota gubernaatar. Id. S. Nat. D.
12. 34. Beetlit nature dedit aeeeaaum ad ret sa»
lutaret, a pestlferla reeeaaum. Cf. eumd. tub
II. — Ceterum Cat. 5. B. G. 49. a med. TJt at
sub ipso vallo conatlparerant, recoaaum primla
ultlmi nor; dabant. Plin. 37. Hitt. not. 0. 23.
(88). Arabics* gemma exeellunt etndor* etrcull
pralueldo, neque in recessa gemma, aut in de*
jectu ridente, aed In Ipale ambonibue tUteate.
h. e. neque quam aubmovendo loagiat reeedlt eb
oeulis, eut quum dejicitar et deprimltor. — Re-
cesstn eanere simile est to receptui cantre epud
7rcbeH. Gallien. 17. Sape ad tibielnem procev
tit, ad organura te recepit, qaum proeestal et
recessul eanl Juberet. ft. *. procedebat la pabll*
'cum, domumqoe redibat ad sonum tlbiclolt.
*f 3. per raeionymitm est locos recedeni ct ft
vUu remotlor, Ovid. 10. Met. 691. recessat Spe-
lunca almilla. un ritiro, un luogo ritirata. Id,
11. ibid. 692. loago tptluaet receuu, Fli*. 8.
Bist. not. 33. 51. (121). Cbsmahonl oeall la
recessa cavo. Id. 5. ibid. 27. 28. (100). Julia
mare Llmyra cum tmne: oppida Apyre et Aa-
llpbellos: atque la recessa Pbellus. dentro terra.
tt 3. ibid. 1. 1. (5). Oceeaus Europem reces-
RECHAMUS
libus crebris eieavans. teni, golfi. et ibid. II.
16. 1 09). Sinus Tarentinus appellatur ab'oppldo
LaeoDum in recessu hoc iolimo sito. Tac. Agric.
30. Nos, terrarum ac libertatis eitremos, reces-
Bus ipse ac sinus fama la buno diem defendit.
Rulil. 1. 75. Te, Dea, te celebrat Romanus ubi-
que recejsui. ogni angolo piu rimolo. Petron.
Satyr. 80. itipant graves Equi recessus Danai, et
In voto latent, h. e. latebras, alvum. Quinlil. 1. 5.
32. Graci xoiXooto/iian voceot, quum tos quasi
it recessu oris auditur. — Item soliludo, seccs-
tus, ritiro, tolitudine. Cic. 12. Alt. 26. Mihl
solitude et recessus provincia est. — Uuc perlinera
videtur et illud Liu. 5. 6. Nee, sicut sstlvas aves,
statlm auciumao tccia ac recessum circumspicere.
II.) Translate. Cic. 9. Fain. 14. ad (in. Leg!
conllonem luam: nihil ilia saplentlus ; its pede-
tentim et gradatim turn accessus a ts ad causam
facti, turn recessus. Id. 3. Orat. 99. 101. Habeat
tamen ilia in dicendo admiratio ac summa laus
umbram aliquam et recussuni, quo magls Id, quod
erat illuminatum.eistare atque eminere rideatur.
Id. Marcell. 7. 22. Quum in animis bominum
tools latebra tint et tanti recessus. nascondigti.
et PUn. 3. Ep. 3. Vita bominum altos reces-
sus magnasque latebrai babet. Quintil. 1. 4. 2.
Grammatics plus babet in recessu, quam fronts
promitiat. Val. Mas. 3. S. n. 1. Vegeta et stre-
nua lngenia, quo plus recessus lumunt, boc ve-
hementlorei impetus edunt. h. e. quo plus quiet!)
et remission!! ab opere caplunt; ducta metapbora
ab iis, qui, ut longiui saliant, aliquot passu] retro
cedunt.
ltECUAMUS, 1, m. 3. taglia, trochlea, lignum
crassum et la medio fissum eicavatumque, in
quod orbiculi cum suis aticull* inctuduntur: Tl-
detur esse ab inutit. pij^auc'e. pro p'tryuo'e. tcis-
sura, • pr,ynut frango ; quia nempe lignum
illud tciaditur: hue fortasse special etiam ipsum
Italorum vocabulum taglia, et aliud eorumdem
rica'mo, in quo conficlendo telam Tel panoum
Ita mulleres acu pingunt, ut eosdem sciadere tl-
deontur; niii velli hoc ducer« a voce hebralea
^2 J rakam, qua acu pingere significat. Vi-
(ruu. 10. 2. Alligatur in summo trochlea, quern
etiam oonnulll recbemum dicuot.
RECHAftMlOO, as, are, a. 1. Charm id em me
esse, nego. Yerbum festive fictum a Plaut. Trin.
4. 2. 135. V. C11ARMIDE9 la ONOM. Ritsche-
Hut vero legit decharmido.
EfiCHEDIPNA. F. TRECUEDIPNA.
REClDlvATUS, as, m. 4. restitutio, renovatio
rei, qua jam abiit aul eecidit, instauratlo. Ter-
tutl. Reiurr. earn. 18. Scriptures earnls recidi-
Tatura pollicentur. Adde eumd. Anim. 28.
BEClDlVus, a, um, adject, (recido) qui rursus
recldlt sea recurrit, che ritorna, Oirdrpoco;.
PUn. 30. Sitt. not. 11. 30. (104;. Quo genere
et recidlvas (Jebrtt) frequenter ablgl affirmant.
Cell. 3. 4. a mtd. Hippocrates, il alio die fe-
bris deslsset, recidivam timers solitus est. Juve-
nal. 6. 363. velut exhausts recidivus pullulet area
Nummui. Alii rectiui redivivuj. Virg. 4. JEn.
344. Et recidiva manu posuissein Pergama victis.
h. t. Trojam post suam evarslonem rursus adi-
ncassem. Id. 10. ibid. 58. Dum Latium Teucrt
reddivaque Pergama quarunt. Ubi Servius: re-
nascentla. Tractus est autem hie sermo ab nrbo-
rlbus, qua lecta repullulant. Ergo Iliad solum
rtcidivum dicitur, quod postea renascitur: ande
modo recidiva Pergama diiit, qua renovantar
•b bis, qui superstites sunt Trojanls periclis. Hac
Serviui, qui videlur ducere a ea;do: ted obstat
leeunda ijllaba quantitas. Quart alii a cado du-
;unl et lnlerpretaotur, quas bis cecldere: nam
bis Trojt eversa full, semel ab Ilercule, iterum
• Grascis. Sed hac interprelatio minims placet.
Mela 3. 0. Adeo agri fertile*, ut quum semel sata
frumanta sint, subinde recldivis semlnibus sege-
tem novanilbus, seplem minimum messes ferant.
Adde Prudent, 2. in Symmach. 820. Sit. It. 1.
108. Gens recidiva Pbrygurn Cadmeas stirplt alu-
mnos Fcederlbui non aqua premit. h. e. Roman!.
Alii leg. rediviva, sed inviiis Ileinsio utroque.
— 24 —
Sarth., Gronov. el aliis. Auson. Grat. act. 33.
Qua bona prastas, efficis, oe eaduca slot: qaa
mala adimis, proipicis, oe posslnt esse recidiva.
Homonym. Inter recidiva et rediviva boc
interest, lnqalt Chart), I. p. 76. Putich., quod
recidiva dicuolur, que post casum; r ediviva,
que post interiium resurgunt.
REClDO, eldis, cldi, casum, cjdere, n. 3. (re
et cado). Prima syllabi a poells interdum pro-
dueltur. Lucret 1. 1063. neqae posse e terris
in Iocs call Recidere inferiora magis. V, sub I.
Properl. 4. 8. 44. Recldit Inque suos meosa su-
pine pedes. Ovid. 10. Met. 18. In quem recldl-
mus quidquid morlale creamur. Adde ibid. ISO.
et 6. »6io5. 212. et fftroid. 14. 46. et alibi, et Lu-
cret. 5. 281. et Phasdr. 3. 18. e*fr., quib. omnib.
locis alii scrlbunt reccidit, at rettulit (V. Lack-
mann. ad Lucret. vol. 2. pag. 303): alii mutant
In decirJit : sed prastantiora MSS. priorera scrl-
pturam praferunt, testib. et probanlib. magnis
viris Gifan., Heins., Broukut., Dauiqu. etc. V.
dicta in RE, — Part. Recident I. et II. l.j Re-
casurus II. 1. et 2. — Recidere est rursus cadere,
avamtrte* (It. ricadere, Fr. retomber ; Bisp. re-
caer, volver a caer; Germ, zuruckfallen; Angl.
to fall back, recoil, relapse, light or fall upon).
I.) Proprie. — a) Cum additis. Zucret. I.
1003. neque posse e terris in loca call Recidere
inferiora magis, quam corpora nostra Sponte sua
possint in eali temple volare. Cic. 2. flat. X>,26.
66. Quia et recidant omnia in terras, et oriantur
a terris. Id. 1. Divinal. 54. 123. In agro am-
bulant! raraulum adductam, ut remissus esset,
in oculum tuum recidlsee. Ovid. 10. Met. 180.
Recidit (discus) in solidam longo post tempore
terram. Liv. 24. 34. de navi. Etiam ti recta
reciderat. — Absolute Quintil. 11. 3. 162. Pro-
lata menus, amictus recidens.
II.) Translate, •f 1. Metapbora sumpta a su-
periore paragr.,ponitur pro cadere, devenire,con-
vertl, redlgl. Liv. 36. 29. .Etolorum prava eon-
silia atque in ipsorum eaput semper recidenlia.
Sic Curt. 9. 5. 25. Critobulos (meeUeus) manus
admovere metuebat, ne in ipslus caput parum
prospers curatioois recideret eventus. Sueton.
Aug. 96. Periculosa et adversa euncta in illos
recasnra. Ovid. 6. Mel. 210. diro convicia facto
Tentalls adjecit, vosque est postponere natls Ausa
suis, et me (quod in tpsam reeldat) orbam Dixit.
Liv. 24. 29. In graviorem morbum recidere. Cic.
Sext. 69. 146. In eamdem fortunam. flepos
Alcib. 7. la Invidiam. Liv. 24. 32. In antiquam
•ervltntem. Cic. Rote. Am. 29. 79. Omnem su-
splelonem in roEmellpsos recidere intelligas. Id.
4. Alt. 16. a med. Id ego puto, ut multa
ejusdem, ad nihil recasurum. Id. Suit. 32. 91.
Quam elto Ilia omnia ex leiilia et voluptate ad
luctum et lacrlmas reciderunt! Curt. 9. 7. 23.
Quippe celebratam Macedonum fortitudinem ad
ludibrlum recldls» videbatur. Plaut. Men. 3.
2. 54. Omnes In te lstac recident contumella.
Ter. Hecyr. prol. 2. 38. Nollte slnere, per vos
artcrn muticam recidere ad paucos. h. e. redigi,
ridursi a pochi. (Adde Pltn. 5. Bitt. nat. 2. 1.
(17).). Cent. 7. B. G. 1. Bunc casum ad Ipsoi
recidere posse, demonslraot. poter toccare. et
Colum. 4. R. R. 3. 5. Quod nisi fecerimus,
omnis Impensa in caisura recidat. Tac. 0. Ann.
10. Quo latins acceptum, sua exempla in con-
sultores recldlsse. Cic. Rose. Com. 15. 43. Quor-
sum recidat responsum tuum, non magnopere
laboro, dove vada a parart. et Liv. 4. 2. C»-
nulejos Igltar Iciliosque coasules fore. Ne Id
Juppller opt. mex, sineret, regia majestatis im-
perium eo recidere. Id. 25. 31. Pleraque, quo
debuerlnt, recldlsse. Id. 30. 42. Es quaatis opi-
bus quo recidissent Carthaginiensium res. Cic. 7.
Verr. 63. 163. Hucclne tandem omnia recide-
runt, ut civis Romanus - deligilus In foro virgis
eadereturT Sic Tat:. %. Ann. 59. Hue recidisse
euncta, ut etc. Alii leg. decidiste. et Jutenal.
12, 53. lune adversls urgenllbus illuc Recidit, ut
malum ferro auramitleret, ac se Eiplicat angu-
stum. Liv. 2. 7. Se superstltem gloria sua ad
crimen atque invidiam superessc, ei liberatore
RECIDO
patria ad Aquilllos Vltelllosque recidisse. h. e.
Aqulllium aul Vilellium oiiquem peiria prodi-
torem, ereditum fuisse. Cic. Brut. 91. 318. Con-
tentio nimia vocis reciderat, et quasi referbue-
rat oralio. s'era diminuita. «J 2. Pro redlre,
recurrere, ritornare. PUn. 28. Hist. nat. 16.
66.(228). Quartanis etcrcmenu fells adalligari ju-
bent, el, ne recidant, non reraeveri septeao cir-
cuilu. (Uinc recidive Italorum). Cajut 1. /«-
sJilut. (edente Guescher.io) § 127. Iu patris sul
potestatem recasuri non sunt.
REClDO, cldis, cldi, elsum, cldere, a. 3. (re
et cado). Part, iiea'sus I. II. et in Bn.; Red-
surus II.; Recidendus I. — Recidere est rese-
care, absclndere, amputare, a'rroxcitTo* (It. taglia^
re, recidere, troncare; Fr. dter en coupant,
couper, icourler, rogner; Disp. fuilar tajando,
Cortar, troncar, cercmar; Germ, uiegschneiden,
tvegkiXrzen, auch zerschneidtn; Angl. Jo cut,
cut off or down, pare away, retrench).
I.) Proprie. Cato R. R. 2. Per ferias potuisse
fossas tergeri, repree recidi, bortum fodiri. Ovid.
13. Met, 766. hirsutam falee recidere barbam.
Lucan. 8. 677. Pompeji diro sacrum caput ense
recidis. Martial. 1, 32. Quamprimum Iongas,
Phcebe, recide comas. PUn. to. Hist. nat. 35.
52. (106). Recidere ungues. Id. 17. ti>id. 21. 35.
(180). malleoloi ad imum articulum. Pallad.
II. R. R. 20. mala cjdonia la brevissimas
partleulas. Id. 7. ibid. 2. mella. h. e. castra-
re alvearia, meila eiimere. Ovid. 1. Mel. 190.
immedicabile vulnus Ense reeideodum, ne pars
tincera trabatur. Calpurn. 2. Eel. 45. novas ut
carpere frondei Condiscant primoque recidere
gramina raorsu. — Recidi absolute est idem ac
cireumcldi. Juvenc. 1. 181. Viderat octavam lu-
cem puer (/esus); ecce recidi Ad morem legis,
nomenquo aptare necesie est. — Csterum Part.
Recisut apud Horat. 3. Od. 6. 40. Fustes recisL
V irg. 12. JEn. 208. scaptrum Imo de stirpe re-
eisum. Claudian. 3. Rapt. Prot. 76. Laurus ima
stirpe reeisa. Ovid. 3. Art am. 574. silva man-
tania Jogis. Id. 3. Fast. 377. aneile ab oranl
parte. Id. 7. Met. 676. e ellva bastile. et 9. ibid. 71.
caput. PUn. 7. Ep. 27. sue- /In. Recisi capilli.
Flor. 1. 10. Pons reclsus. Horat. 2. Od. 18. 4.
colamnas ultima reeisas Africa, .fisfron. Satyr.
23. Oeliaci manu recisi. h. e. eisecti, eastratl.
II.) Translate. Seneca Troad. 1127. Bl itir-
pem hoslium gaudent recidi. Horat. Art. P. 446.
versus culpabit duros: incomptls allinet atru '.•
Traasverso calamo signum; ambitiosa reeldet Or-
nameata, Quintil. 10. 5. Nlmiam loquacltatem
recidere. Horat. 3. Od. 24. 33. Quid tristes que-
rimonie, Si non supplicio culpa recidilur? Id.
1. Sat. 3. 121. quum dicas esse pares res Furta
latrociniis, et magnis parva mineris Falce re-
clsurum slmill te. h. e, punlturum eSdem pmni
magna et parva scelera. Tac. 3. Ann. 53. Quid
enlm primum prohlbere, et priscum ad mo-
rem recidere eggrediar? h. e. resecare, tolle-
re et ad prucos mores reformare. Sic Part. Re-
cisus apud Cic. Prov. com. 12. 31. Nationes,
qua numero bominum ae multitudlne Ipsa po-
terant in provincial nostras redundare, ita eb
eodem esse partim reeisas, partlm represses, at
etc. Claudian. 1. in Rufin. 56. Tltiii a stirpe
recisis. Slat. 12. Theb. 309. scissis magnum Dea
(Luna) nubibui orbem Protulit: eipavere um-
bra, fulgorque reclsus Sideribui. h. e. demlnutus,
ademptus. — Bino
Recisus, a, um, adjective quoque asurpatur,
unde Comp. Recirior, et est brevls. Callistrat.
Dig. 47. 21. 2. Possunt ad tempus, at cujusque
stas patietar, relegari: et il Junior, In longius;
si senior, reclsios. Vellej. 2. 89. 1. Qua fuerit
magnificenlia triuropborum ejus, • ne in operls
quidem Justi materia, nedum bujus tarn recisi,
digne eiprimi potest. PUn. 1. Ep. 20. ante med.
Idem (Cicero) pro Cluentlo ait se totam cauiam
vetere insliluto solum perorasse, et pro C. Cor-
nelio quatriduo egisse : ne dubitare poislmui, qua
per plurei dies, ut neeeue erat, latins diierit,
postea reeisa ac repurgata In onura librum, gran-
dem quidem, unum tamen, coarlasse.
RECIDUUS
rEcIdCuS, a, um, adject, idem is recidiyus.
Tertuli. Pudic. 16. Ne quidquam de reciduo fru-
ticare petmittal {apostolus). Cf. Gloss. Isid. He-
cidua, ex ruioii renascenlia.
RECl.NCTUS, a, um. V. voc. leq.
RECI.NGO, gis, xl, ctum, gere, a. 3. (re et
clogo). Pari. Recinclut sub A. 1. et .». —
Recingere duo dlversa significat; scilicet
j) Est, quod ciuctum erat, solvere, revmeire,
a'iroJwvvOo), slegare, sciogliere, tcingere, slac-
'Tf'proprle. — a) Active. Ovid. 1. Met. 398.
velantque caput, tunlcasque reclngunt. rirg. 4.
JBn. 518. Unura eiuta pedem vinclis, in Teste
reclocta. Ovid. Heroid. 2. 116. xoua reeiocla.
Id. 1. Amor. 5. 9. et 3. ibid. 1. 51. tunica. -
b) Mediorum apud Grsecot more. Ovid. 4. met.
510. tumptumque reciogitur aoguem. h. e. de-
ponit aoguem, quo se antea velut cingulo pree-
clnxerat. Antea enim diierat ibid. 482. lortoque
incingitur angue. Id. 5. ibid. 593. recingor,
Molliaque impono sallci velamina curvee, Nuda-
que mergor aquii. mi spoglio. Stat. i. Silv. 4.
75. Reclngi ferrum. deporre la spada.
II.) Translate. PUn. 17. Hist. nat. 28. 47.
(266). Prlvatim autem contra nrucas (jtibent)
ambid_arbores singula* a muliere incilatl mensis
nudls pedibus, recineta.
S) Recingaro est etlam eingere, succingere,
iterum eingere. Vol. Place. 8. 115. cum Teste
recineta Labitur ardentl Thaumantias obvla Pbce-
bo. — Sic tpeeiatlra reclngera est mllitarl cin-
gulo Iterum clogl. Ammian. 26. 4. 3. Tunc et
iEquilius Illjriclano praponitur eiereltui, non-
dum magister ted oomei, et Serenianus, oiim
aaeramento digressus, reelnctut est, at Penno-
niu«, tociatutque Valentl domettieorum prtefult
tcholss. Id. St. 13. 1- Dueebatque multiplies
copias nee contemnendas neo segnes,qulppB etlam
veteranos lisdem Junxerat plurimoi, Inter quos
et honoratlores alii et Trajanus reeinctus est,
paullo ante magister armorum. Alii leg. pro-
cinctui.
RECIMIAT09. V. RICINIATUS.
RBCINIUM. V. RICIJHUM.
HEClNO, nit, nUI, nere, n. et a. 3. (re et cano).
Part. Recinens 1. — Recinere. *| I. Est Iterum
aut frequenter canera, aut dlcere, dvafWs'c*, ri-
cantare, ridire. — Neatr. fforat. 3. Od. 27. 1.
Iraploi parrsa reelnentti omen Dueat. — Act. Id.
3. Od. 28. 11. Tu earn reclnee ljra Latonam
et celerli tpleula Cynlblaj. Id. 1. Ep. 1. 55. hae
juvenei recinunt die lata, tenesque. af 2. Item
resono, canto st voce respondeo, risuanare, at
fit In eebo. — Act. Id. 1. Od. 12. 3. twins re-
clnet Jocosi Nomen Imago. — Neutr. Cic. Brut.
46. 171. Quod in vocibut nostrorum oratorum
rocinlt qulddam et resonat urbanlus. *J 3. Item
palinodiam canere, rilratiarsi, disdirsi, ridirti,
Apal.de Deo Socrat. Increpitu Indignatum Amo-
rem reciaendo placasset.
R8CIPRRO etc V. RECCPERO.
REClPlE apod Catonem pro reeiplam, ut alia
ejusmodl complura. Fettut p. 286. St- Mull.,
quocnm cf. Paul. Diac. p. 287. 4., ubl alU le-
guot recipiem.
rBCIpIO, elplt, e!pl, eeptom, etpere, a. 3. (re
et capio). fleci'pie_pro recipiam V. toc. praced_.
— jRecepso dp^cuicn; pro reeepero babat Catull.
41. 19. — Part. Recipient tub A. I. 5. et II.
2., et lab B. II. I.; Receptus in omnibus fere
paregr. et In An.; Hecepturtti iub^. I. 2.; St-
cipiendus sub A. 1. 1. 3. 4. 6. at II. 2., et sub
B. I. 1. et II. 2. Reclpera niurpatur A) Stricto,
«t B) Lato tenia.
A) Stricto seniu, recipere est rurtum eapere,
rem deposltam assumere, diaXaufbxva (It. ripi-
gliare, riprendere, riavere, rienlrare in po«-
tttso; ft. rilirer a toi, ramener, fain rtvenir,
rtprendre, rentrtr en possession de; Blip, re-
traer, volver a traher, tomar dt nueuo; Germ.
zurveknehmtn, - erhalttn, - fuhren, - tiehen;
Aogl. to take again, get back, receive).
L) Propria. *f 1. Ganeratlm. Lit. 9. I. R«-
c'.pUot ansa, qoa per paclloaem tradldtrunt.
TOM. IV.
— 25 —
Martial. 3. 4. Tun' magnus, quod das? immo i
ego, quod recipis. h. e. me reddente, iterum ao- |
cipis. Cxs. 3. B. G. 8. Si velit suos recipere,
obsides sibi remittat. Cic. Amic. 8. 26. Ut dan-
dis recipiendlsque mentis, quod quisque minus
per se ipse posset, id acciperet ab alio vicissim»
que redderet. con lo scambio di buoni offici.
Liv. 2. 15. Ncn, quin breTiter reddi responsum
poluerit, non recipi reges; ideo polius delectos
patrum ad eura [Porsenam) missos etc. Borat.
2. Od. 7. 27. recepto Dolce mihl furere est ami-
co. Sic Id. 4. ibid. 2. 47. recepto Cajsare felli.
•f 2. Speciatim est idem ac recupero, rtcupei-a-
re. Cms. 2. B. C. 32. Duos pul60i eiercitui,
duas raceptas provioclai. ripigliate, ricuperate.
Cic. Senect. 4. 10. Q. Maiimus, qui Tarentum re-
cepit. Sueton. Tib. 9. Recepit et signa, qua M.
Crasso ademerant Partbl. Liv. 3. 63. Ibi suas
re« Romanus, populatiooibus agrorum amissas,
recipit. Id. 3. 3. Prieda omnii recepta est. Cic.
2. Pin. 20. 66. Senagesimo anno post liberta-
tem receptam. ricuperata. Quintil. 5. 10. HI.
Talenta centam credidit et non recepit. Id. de-
clam. 264. Num dubium est, quin recepturus
suum creditor fueritT *I 3. Item speciatim re-
traho, reduco, ttrar a sl,o indiitro. Pirg.O.&n.
347. Peclore in adverso totum cui cominus en-
sem Condldit assurgsntl, et multa morte recepit.
Celt.l. 5. n. 2. 9agitta sapics ab altera parte,
quam ei qua Tenit, reciplenda eat. h. e. eitra-
henda. firg. 2. Sn. 625. recepit Ad leie- et
sacra iongsevum In sede locavlt. h. e. revocaiil,
retraiit. *J 4. Item est idem ac retrabo, redu-
co, in tutura reduco, atque adeo eripio, libe-
ro, ritirare, sottrarre, liberare. Virg, 6. £n.
110. Ilium ego per flararnas et mille sequenlia
tela Eripul bis bumetis, medioque ei boste re-
cepi. Cess. 7. B. G. 12. Centuriones In oppido
quum ei aignificatione Gallorum novl aliquid ab
lit Inlrl eonsilil lntelleiissent, gladiU destrictii
portal occupaverunt tuosque omoei incolumes
receperunt. Id, i. B. C. 45. Augebantur illli
copis, atque ex eaitrla eobortei per oppidnm
crebro lubmitlebantur, ut integri defessis tucce-
derent. Hoc idem Cassar facere eogebatar, ut
lummiisli in eumdem locum eobortlbui defetsos
reciperet. Zs"u. 10. 42. Hsee primo lgoorare eon-
•ul, et intentui reelpiendo exercitui esse. — Poe-
tlce Pirg. 1. JEn. 182. frugesque reeeptai Bt
torrere parant Dammii et frangare laxo. safuate
da! naufragio. •! 5. Item ipeclatim, recipere
te, eo prouciscl, unde aliquando dliceiierli, red-
Ire, raverti, ritoruare. — a) Unlvenlm. Plaut
Pcen. 4. 1. 5. Attat ! e fano reclpera video ie Sin-
eeriutura. Id. True.*. 3. 1. Staiime, fac te pro-
pere celerem, recipe te ad domloum domum.
Id. Capt. 4. 2. SO. ble homo Ad eaoam recipit
•a ad me. Id. Peri. 1. 1. 47. Quldquid erit,
recipe te ad me. Id. Cure. 2. 1. 10. Tormento
non retloeri potuil ferreo, Quin reciperet ie bue
eium ad preeiepe tuum. Cic. 3. Off. 10. 45. ?ai
factui est alter ejus alstendl, ut, il ills non re-
vertistet, morieadum eiset ipil. Qui quum ad
diem is receplnet etc Id. 4. Att. 15. Recipe te
ad not, ad quod tempui conBrmasti. Plancus ad
Cic. 10. Fan*. 15. iub fin. Si latro runui In Ila-
Uam te reclpera eceperit. Cic. 5. Alt. 20. circa
med. Ipse me Laodlceam reclpiebam. Id. Brut. 92.
318. Quum e Sleilia me recepisaem. Ccei. 4. B. G.
33. in fin. Ut per temonem percurrere et in Jngo
insiilere, et inde ie in carrui cltissime recipere
consuererlnt. Sueton. Aug. 17. Ab Actio quum
Samum In hlberna ie recepisset etc. — Poetiee Sil.
It. 0. 618. Sic genltor Divum (.ail), recipitque
ad tldera greuum — b) Pertlnet ad rem mill-
larem, far la ritirata, ritirarti. Cat. 3. B. C.
45, exir. SI sine maximo detrimento leglonei is
reeepitseot inde, quo temere essent progress^.
Id. 1. B. G. 25. Pedem referre, at, quod moni
•uberat, eo ie reclpera cceperont. el 5. ibid. 34.
extr. Runui ia ad signa reclplentei iniequantur.
et 2. ibid. 19. Quum 1111 te Identidem In liivai
ad tnoi recipereot. iVepot Nann. 11. Fuga ia-
lutem pellit, quam contecului non eitet, nisi
Intra sua prziidia te recepUseL — c) Et oinlsso
REC1P10
ie, te, tjos etc., quas tamen tubintelliguntur
Cms. 1, B. G. 4S. sub fin. Si quo erat loogius
prodeundum, aut celerlus recipiendum, taula ci at
celeritas, ut etc. Plaut. Merc. 2. 4. 30. EiRO
actutum face cum prada recipias. Id. Bacch. 1.
3. 60. Quid denique agitis? chrv. rursum in
portum recipimus. Adda eumd. Mud. 3. 6. ii.
Sic M. Aurel. apud .Fronton. 4. ad Ca>$. 5.
lade post meridiem domum receplrr-js.
II.) Translate. ^ 1. Speciatim recipere en
eicipere, resemre: quod lit, quum quis,vendiiis
ceteris, sibi quippiam reservat. Plaut. Tiin. 1.
2. 157. Postlculum hoc recepit, quum ades ven-
didit. ei riservb. et Cato apud Gell. 17. 6, at
jVon. 54. 16. Merc. Mulier.magnam dotem at-
lulil: turn magnam pecuoiam recipit, quam in
Tirl potestatem non committlt. V. RECEPT1-
CIUS. X. Crassut apud Ct'e. 2. Or at. 55. 226.
Dieet, te, quum asdes venderes, ne in ru'.is qoldim
et eseslt solium tibl paternum recepissa. Cic. To-
pic 26. 100. Ut quum edei fundumve rendi-
derlnt, rutii cassil receptis, concedant tamen ali-
quid etc. — Cum InQn., et cam Dat. Cato R. R.
149. Bobus domltls binis, eanterio uni, quum em-
ptor pascet, domino pascere reeipitur: oleris,
asparagii, lignis, aqua, itioere, actu, domini usioni
raclpltur. Paulus apud Labeon. Dig. 19. 1. 53.
Si cul in ea insula, quam veudidisti, gratis ba-
bitationem dederis, et sio receperis: Habitatc-ri-
bus, ant in quam quisque diem conductum ha-
bet; parum eaveris, nominatlm enim de bis re-
cipi oportuit. *J 2. Universim, metapbora sum-
pti a tup'eriore paragr. 1. 1., usurpatur de anima,
spiritu et siinilibus. Plaut. Epid. 2. 2. 20. et
iiferc. 3. 4. 16. Recipere anhelitum. piph'are,
raccorrt il fiato. Sic Ter. Adelph. 3. 2. 26.
animam. et Liv. 2. 50. ad fin. animum a pa-
tore. Sic 2!. 5. tub /in. Priusquam ex parore
reciperent anlmos. Curt. 9. 5. 29. Tandem con-
ttitlt tanguit paullatimque animum recepit, el
circumstantei cotplt agnoscere. Ovid. 4. Fast.
615. Turn demum vultumque Cerei auimumque
recepit. Curt. 4. 12, 17. Tandem compotes sui
pariter arma et anlmos recepere. Id. 8. D. 33.
Paullelim recipient tpiritum ao Tocem dleturut
Tidebatur. Id. 3. 7. 2. Yiribut corporli raceptit.
Horat. 2. Ep. 2. 104. meote recepta. Ovid. 15.
Met. 534. quam (vitam) fortibui berbli Aique
ope Pasonia, Dlte Indlgoante, reeepl etc. Id. 3.
ibid. 384. et lotidem, qoot dixit, (ab Echo) verba
recepit, — Similiter recipere ie apud Cost. 2.
B. G. 12. Postridio ejus diet Oiar, priusquam
te bostet ex terrore ac fuga reciperent, In fines
SuestSonum-exercStum dutlt. Id. 3. 4. Non modo
defetto et pugna excedendi, ted na taueio qui-
dem ejus loci, nbi conitlteret, rellnquendl ie sul
reclpiendl faeultat dabatur. Liv. 10. 28. Inie-
quuu, timul territot bostet Tidit, Gallica aciet
nullum tpatlam resplrandl reciplandique te de-
alt, et Cat. 4. B. G. 34. Oostai eonsllterunt,•
nottrl ex tlmore ie reeeperunt. *» rtnfranearono.
et Cic. i. de rtpubl. 18. Quas quum intuerer ttu-
peni, ut me reeepl, quid? ble, inquam, quit eit?
etc. fuanio ritornai in me itesio. et Ovid. 5.
Met. B75. et nondum me tola mente reeepl.
Varro 2. R. R. 6. 17. Cattrara (vitutoi) non
oportet ante bimatum, quod difflenltar, il allier
feeerit, te recipiunt. li rianno. % 3. Hine est
etlam ta rertere, raverti, volgersi. Plaut. Attn.
2. 1. 7. Ad ingenlum Tetat venutum te recipit
tuum. Cic. Cat. 12. 28. Mulloi Tldl, qui to-
tam adolescentlam voluptaUbut dedissent, emer-
slite aliquando, et ie ad frugem bonam, ut dl-
cltur, reeepltse. Cat. 3. S. C. 17. Quot ubl
Oiar intellexit-nullam tpem aut conditlonem
paeis afferre, ad rellquam eoglUtionem belli »
recepit. et PUn. Paneg. 76. r'ortaise imperator
in tenatu ad reverentlam ejui componebatur, ce-
terum egressus, ttatira te recipiebat In principem.
fc e. redlbat ad gravitatem et.tuperelllum prln-
eiplt. Id. ibid. 82. A quibut te in tale otlum
recipit. , . '
B) Reclpera eit etlam eapert, aeelpere, admit-
tere, ricewere, accettare, ammetlcre.
I.) Propria. 5 1. Dalwiim. — I.") Sine eddl-
' 4
RECIPIO
tli, h. e. cum Accui. laatum. Ter. Eun. 1. 2.
79. Ego- excludor, ille recipitur. Cic. 3. Off. 1 1. 48.
Suadens, ut la urbe manerent, Xersemque reel'
perent. Id. Rate. Com. 8. 23. Lahorem quasiue
recepit, quastum laborii rejecit. Id. Rote. Am. 39.
113. Ilium negligere oportet, qui maadarit, non
ilium qui mandatum receperit. Id. 9. Alt. 2. Re-
cipere boaorem ab aliquo. Plerique alii leg. ac-
elpere. Id. 4. I/erenn. 50. 63. Recipere aliquem
•plendlde. accogliere « trattare. Orelliui vero ex
tnultit Codicib. leg. invitare. Cat. I. B, C. 15.
Cuncta earura regionum prafectura libenti*-
aiuiis anions eum recipiunt exercitumque ejus
omalbu» rebut juvant. Id. 6. B. G. 39. Hie vero
nulla munkio est, qua perterritot reclplat. Id.
5. ibid. 35. Bam partem nudarl necesse erat et
ab latere aparto tela recipi. Borat. 1. Sat. 5.
50. Iliac not Coccei recipit plenisslma villi. Id.
2. Ep. 1. 258. «ed neque parvum Carmen mi-
jeitas recipit tua, nee etc. Id. 1. ibid. 3. 17.
Scripta, Palatinut quacumque recepit Apollo.
CU. 12. Jit. 37. A te beri dual epistolas re-
cepi. Sie PUn. 5. Ep. 12. init Recepi iitteras
tnat, ex quibui cognovl etc. Ovid. 1. Art. am.
383. dum dat recipitque tabellat. — Sie auribut
aeeipere (f. infra tub e) Slat. 4. Silv. U 9.
Preces tecepla. esaudite. — Item Horat. 1. Ep.
10. 36. Imploravit (equui) opem bominli frenum-
que recepit. Plin. 4. Hist. nat. 8. 15. (31).
Peneut accipit amnem Orcon, nee recipit. h. e.
ei non admlscetur. Alter Plin. Paneg. 56. Ge-
etuiu comulatum mlrer, an non receplum? non
aeeetJafo. A'epo* Themitt, 8. Quo majore relt-
-glone se receplum tueretur. Propert. 4. 9. 38.
Alciden terra recepta vocat. h. t. a monslris li-
berate, vindicate. — Similiter in re militari eit
capere, prendere, toggiogare. Liv. 44. 32. Ani-
eiui Rodra recepta etc. Id. 39. 23. Haud roagno
cerlamlne et Am jo and rum Atbamania eipulerat,
at urbei aliquot reeeperat. et 36. 10. Cyparam
et Uetropolim et lii clreumjeela castella recepit.
Cat. 1. B. C, IS, Recepto Asculo. Flor, 3. 9.
Crpros recepta sioe bello. Add* eumd. 4. 2. et
Liv. 3. 29. Castrli bostium receplis. NB. Est
autem ubiqae termo de ioeii, qua numquam
antes in potestate fueranl. — 2.°) Cum addltij,
tell. — a) Cum Accui. et prapoi. ad. Plant.
CM. 3. 9. Recipe me ad te, Mori; amicum et
bcnevolum. Id. Pseud. 3. 2. 0. Orcui recipera
bune ad te noluit. Cat. 2. B. C. 20. Qnod fa-
ctum adeo civei Roman! comprobaverant, at do-
mum ad.se quiiqua hoipitio cupidlulme recipe-
ret. Id. 1. B. G. 5. Dojoi receptoi ad n tocloi
•ibl adiciscunt. ricevuti, aceolli. Liv. 4. 15. ad
fin. Romului ab diii ortoi, reeeptui ad deos. Cf.
Intcript. apud Cardinals Diplom. imp. p. 125.
F80SINK1 BJCBPTVI AD D8VM, CiC. Topic. 5. 25.
Recipera aliquem ad epulai. — . 6) Cum Accui.
el prapoi. in. Plaut. Mil. glor. 4. 3. 2. nullo
pacio potest Priua bxc in xdet recipi, quam
111am omlierim. Ooid. 1. '/Wit, 1. 105. Beceptni
in penetrale. Runui Plaut. Rud. 3. 3. 34. Te
obsecramut, not in custodian) tuam ut reciplai, et
latere. Cic. 13. Fain. 16. Dlgnui, quern in Qdera
et amlcltiam meam reclperem. Id. ad Dolabell,
poll ep. 14. I. 15. ad Alt. a med. Recipere ali-
quem la fidera et necessimdioem luam./d. .fla&ir.
Post. 8. 19. Quern ex tanlit lnlmieitiii receplum
in gratiam lummo stadio defenderim. ammetto.
.t*ucf. B. Ales. 32. Cesar in Bdera receptoi eon-
lolatui etc. Cat. 1. B. G. 28. Quosque pottea
in parem Juris llbertatlsqae oonditioaem, atque
Ipil erant, reeeparant. Id. 3. ibid. 21. Legatoi
ad Craisum mittunl, leque in dedillonem ut re-
clplat, petuat. Id. 7. ibid. 78. Orabant, at se
in tervituiera receptoi cibo jararent. Cic. 7. Phil,
5. 15. Recipera aliquem in ordinem tenato-
riura. Id. Balb. 13. 31. in elvitatem. Justin.
9. 5. 9. aiiquam In oiatrlmoniura. Cf. PUn. 10.
Bisi. nat. 26. 38. (74). Galllna Africa novii-
lime In menial reeepta, Sie Id. 22. ibid. 22.
43. (86). Seolymon in ciboi recipit Orieni. h. e
in cibis passim adbibet. — Absolute. Cic. 4. Car.
10. 22. Quod bostei alleoigeaa tut oppress! Ser-
vian!, tat recepti beneflcio is obllgatot putant.
— 26 —
h, e. receptl in fldem, vel, ut alii volunt, In ami-
ciciam, — c) Cum Accui. et prapoi. intra. Ca-
pitolin. Maximin. 17. Ardentem Igitur lraeun-
dia amid intra cubiculum receperunl.— d) Cum
Ablat. et prapoi. in. Ouid. 2. BleU 529. Receptus
in calo. Id. Beroid. 6. 20. In mibl promissl
parte recepta tori. Auct. B. flitp. 4. Qui timul
in conspectum oppidi ie dedenint, in equii reci-
pluotur. — e) Cum Ablat. line prapoi. Ovid.
4. Pont. 4. 14. Verba aura recepta. Cat. 7.
B. G. 66. Ne tecto recipiatur. et ibid. 20.
txlr, Ne qua elvltai aula Boibui (eum) reclplat,
a me provisum eit. Id. 3. B. C. 12. Apollonia-
tcs ad Casarem legatoi mitlunt, oppidoque re-
cipiunt. et 1. ibid. 35. Neutrum eorum contra
alterum juvare, aut arbe aut porlubui recipere.
Cic. Balb. 14. 32. Ne quern popului Romanui
Gaditanum reclplat clvltate. Id. 2. leg. Agr. 33.
90. Capua opportuaissimam te prabuit ad ax-
ercitui ornandoi, et tectii ae tedibai tuls re-
clpieadoi. Liv. 27. 25. a med. Eum ne quii
urbe, tecto, menta, lare reeiperet. Phcedr. 1. 18.
Vlr eit hortatui, corpui lecto reeiperet. h. e. re-
poneret, decumberet. Ovid. 3. Pont. 5. 53. turn
me calesti tede receplum Cum fortaoatli luspi-
eor »3tt Deli. Id. Beroid. 19. 135; et Quintil.
3.7.5. Reeeptui calo. Similiter Ovid. 1. Met. 41.
Flumina recepta mari. Borat. Art. P. 63. live
reeeptui Terra Neptunui classes aqailonlbui er-
ect. Seneca ttyeit. 741. Pectore reeeptui emit, in
tergo entitit. Et Cic. Rote. Am. 12. 33. Recipere
telum totum corpora. — f) Cam Aecue. vel Ad-
verblo loci. Plaut. Most. 9. 2. 68. Nam ma
Aeberuntem recipere Orcui noluit. Cic. Arch.
3. 5. Luculll eum domum mam receperunl. Pa-
cuviut apud Non. p. 467. 24. Merc.- Ubi ea est?
quo recepta 'itT Enniut apud Cic. 1. Tuie. 4*.
107. Neque leputcrum, quo reclplat, habeat por-
tum eorporii. Curl. 6. 11. 2. Ut purgamenta
•erroram Pbilota rectperentor eo, unde comml-'
litonei expulisient. «f 2, Speciatlm locum babet
in Tenditionibui et est Italics ricavare. Cic. 2.
leg. Agr. 23. 62. SI qua peeunia ex novii recti-
galibui recipiatur. Varro 3. R. R. 16. 11. Re-
cipere dena minis testertla ex melle. •} 3.
Item ipeciatim in re medlca, recipere hoc el
illud dienntar medicaments, qua ex variii ipe-
eiebui componnntur. Scribon. Compos. 106. An-
tldotoi reeipit hac: sloschados, marrubll, yauai-
Spuo; etc. et mox. Qua et ipia recipera debeot
tanlum meilii, quantum satlt erlt ad compreben-
denda et eontioenda ea. Adda Compos. 27. 28.
37. 52. etc. Hine fortasta ortum habuit illud
Recipe, quo medlcornm Bill in peneribtndb) ma-
dicamentil utantur. *J 4. Item, recipere per.
rum, Jubebantur gladlatorei vlctl ot Jarantei, ii
mlssionem noo impetrassent, quam amore vita
petebant. Cic, 9. Tusc. 17. 41. Qui* mediocrii
gladiator ingemuit? - quit, quum decubuiiaet, far-
rum recipere Jaasui, eollura contraxlt? Id. Sext.
37. 80. Nam repugnavlt? nam, at gladiatori-
bui imperari tolet, ferrum non recepit T Seneca
TranquiU. II. Vivei diutiui, et morleri* eipe-
ditiui, qui ferrum non tubducta eervlce, nee ma-
nibue oppoiltli, ted anlmoia recipi*. Adda Cic.
Rose. Am. 12. 33. et 34. et v". Senec Ep. 7. —
Hinc Ooid. 10. Met. 10. de Eurydice. Occidit,
in talum eerpentii dente recepto. Et flgurate Id.
II. ibid. 416. eui proiinu* intlma frlgu* Ossa
receperunl. et 5. Fait. 403. VIrui edax tuperabat
opem : penitusque recepta Osiibu* et toto corpora
petti* erat. «| 5. Item refuglum prailare, ricet-
tare, ricoveraref ut recipere tervum, abicon-
dendl eauta refuglum el prabert apod te. Ulp.
Dig. II. 3. 1. Bt eit propria recipera, abtcon-
deadi causa refuglum lerro praitara vel In tuo
agro vel in alieoo loco adiQciove. V. RECE-
PTOR.
11.) Translate, a} 1. (Jnivertim usurpatur pro
assumere, perroittere, patl. Cic. 6. de republ.
11. Nee inconsiauliam virtui recipit, nee varie-
tatera natura patitur. Id. 3. Off. 33. 119. Qui
te dirempluros controversial^ putaverunf, si cum
hoDcstata voluptatera-copulavisjeol. Non recipit
islam cooJuQctionem booestasj aspernalur, re-
RECIPIO
pellit. Cat. 7. B. G. 26. Plerumque in lummo
periculo tlmor miserleordlam non reclplu Liv,
29. 24. Cunctatlooem res Jam non ultra recipit.
Id. 7. 14. Nee recipient* jam dilationem r«.
relit]. 9. 130. 3. Si aut nature patitur, aut me-
dlocrllai recipit bomiaum-de bit queri. Id. 9.
97. 2. Adolescent tot Uotarumque virlutum, quot
et quantat natura mortalis recipit. di <Juonte e
capace. Seneca ThyesU 534. Recipit hoe re-
gaum daoi. n. e. capiu Co/um. 12. R. R. 49.
5. Hao ollva recipit quamcumque voluerii con-
dituram. iPiin. 7. Biit. nat. 28. 29. (101). SI
recipiatur poetlca fabulosltas. ie ii ammetta, a
l« ri dia fede. HoraL Art. P. 258. Spoadeo*
stabiles in jura paterna (iam6ui) recepil. Quin-
til 8. 6. 2. Tropl necessaril atque in usum re-
ceptl. — Bine receplum tape dicitur, quod eit
usu receplum, usltatum, la more potltum et pro-
batum omnibus. Festui p. 28». 13. Mull. Reeeptui
mos est, quem tua sponte elvius allenum adseivlt.
Plin. 28. Bist. nat. 2. 5. (24). Quln et absentei
tinoltu aurium prasentire termonet d* te, rece-
ptum ait. ii erede comunemtnle. Tac. 2. Ann.
85. Mora inter veteree recepto. Plin. 5. Ep. 21.
tub fin, et 7. Ep. 17. Est omnino inlquum, ted
utu receplum. f. RECEPTUS in fln. «f 2. Spe-
ciatlm eit susclpere, acceltartj intraprendere,
imprendere. Cic. Rote. Am. i. 2. Qua me igitur
ret impulii, ut causam Sex. Rotcli reeiperem J Id.
Divin. in Q. Cadi, 8. 26. Ego in boe Judicio
mtbl SIculorum eaosam receptam, popull R. tui-
ceptam esse arbitror. Ubi ^icon. Suicipllur lo-
turn, recipitur pare: lutcipllur quod principals
eit, recipilur quod bine pendet: tusclpitur solum
aliquld propter te, recipitur etlam propter allud.
Ter. Phorm. 5. 8. 8. Verebamini Ne non Id faca-
rem,quod reeeplstera temel 7 Cic. 1, Ferr. 71. 183.
Receplum officium pertolvere. Forcellino eat pro-
mistum, qnod eodem recidit. Sueton. Tit. 6. Re-
ceptaque ad ie omnium ofQciorum cur*. — Et
generaiim. Liv. 45. 5. ad fin. Qua perpetrate
temere cade, lubHt eitemplo aaimum, in ie nt-
mirum receptam labem, qua Evandri fuitiet. Cic.
Plane. 2. 6. Non- solum bujui dignitatli jaclura'
facienda eit, led etiam iargitlonlt reclplenda ta-
tplcio eit. Id. Oral. 10. 35. Volo enlm mihi
tecum commune esse crimen, ut, •! luitlnere
lactam quastionem non potuero, iojusti oneri*
Impositi tua culpa tit, mea receptl. — Hine N%,
cipere in se periculum, periculum prastare. Ulp.'
Dig. 19. 9. 13. Nisi periculum quoque in is at-'
life* reeeperlt. «J 3. Sape eit polliceor, promit-
10. Eit autem quiddam ampllui, quam polliceor,
quia ilgniOcat rel erentum at periculum in se
suscipere, promettere, assicurare, impegnarii.
Cic. 5. Phil. 18. 51. Promilio, reciplo, spoa-
deo, C. Cesarem talem temper fore eivem, qatlis
hodie lit. Id. 13. Alt. 1. De Estate pollleeria
vel potius recipit. Id. 6. Fam. 12. circa med.
Pansa mibl non solum eouGrmavit, varum etlam
recepit, ie etc. Planctu ad Cic. 10. Fam. 21.
Omnia el petenti recepi, et ultro pollicitui mm.
Id. ibid. 7. Omnia me reipubllca prattlllite, qua
et tua exhortailona excepl, et mea affirmations
(ibl recepi. Cic. 1. Fam. 9. ante med. Quid tibi
It de me recepisset, in memoriam redegit; Liv.
40. 35. a med. Si neque de fide barbarorum
quldquam recipere, aut aflirmara noblt potet. Cic.
11. Fam. 1. a med. Pro Cassio et te,.*l quid
me velili* recipere, reclpiam. Id. 5. An. 17. Mihi
diligentitslme te, ut annul essemui, defensurum.
reeeperat. Id. 2. Orat. 24. 101. In quo eit Ilia
quldem magna oOensio v«l negligent!*, lasceptl*
rebut, vel perfldia, receptl*. Liv. 33. 13. sub fin.
SI pax non Impetrata ab tenatu foret, obslde*
pecunlamque redd! Pblllppo, receplum eit. — In-
tegra loeutlo est ad, vel in me recipio. Plaut.
Mil. glor. 2. 2. 74. Tate anus tl recipera boo
ad ta dlcit, coofideatia eit Not inimlcoi proQl-
gare pone. pa. Dlco et reciplo ad me. Ter.
Beaut. 5. 5. 12. Ad me recipio ■• faeiet Jo Jin.
21. Veri periculum ad me non reciplo. Cic. 13.
Fam. .10. a med. Separatlm promitlo, in meque
recipio, fore eum tibi et voluptati, el osui. ei
i&id. 17. ad fin. Spondeo, In meque reciplo, «oi
BECIPROCATIO
esse Curli more*, ul etc. — Reaper* {Htm, fl-
dem dare, promiltere, recipere. Cic. 2. Alt. 22.
Sed fldem recepisse libl et ipsum et Applura de
me: baas il lile con lervaret, its lalurum, ut
omnei intelllgerent ate. Sunt qui aliter leg., sed
repugnante Gronovio ad Settee. Ep. 5*. tub fin,
»f 4. Reciper* nomen alicujut, dieitut prator",
quum ejui accuiatlonera admiltlt, eurnque inter
reoi numeral. Cic 4. Ferr. 38. 94. Paeiliui qui-
dam aecedit: alt, il liceret, nomen absentia de-
ferre •• Telle: tote Tero et Hcere, et Deri aolere,
et te reeeptarum. et ibid. 42. 102. Qui interfue-
rlnt,quum nomen abientit reelperelor. Fal. Mas.
3. 7. n. 8. Lei Memmia eorum, qui reipublica
causa abessent, recipl nomlna Tetabat. — Hioc
cUam Tac. 9. Ann. 74. Hi ctlmioa et accusa-
tional, taraquam adversui reeeptos Jam reoi, in-
itroebant. Id. 3. ibid. 10. Neque recepti aunt
inter reoi Carinas Celer, servo aeeusaoie, aut
Julias Deasus. — Bine Part, prater., cujus plu-
lima superius exerapla retulimas,
jRecepttu, a, t»m, adjective quoqae usurpatur,
nnds Cbrap. Receptior et Sup. Receptistimut ;
el est usitatus, in more positus et probatue omni-
bus, consueto, tisafo, corrente, »ofii£df*8vo« (.F.
•ub B. II. 1.) Quintil. 3. 7. 23. Publico recepta
persuasio. Id. 12. 10. 9. Beeepta religlo. Tertull.
4. adpersus Marcion. 5. a mtd. Aucloritas re-
ceptior. piu accrtditata. et Solin. prtuf. Scripto-
rei reeeptiisimi. et Ammian. 18. 4. Qui (Domi-
tianus) receptisslma inclaruit lege, qua minaciter
lolerdlierat, ne etc. — Bloo
Receptum, i, n. 2. absolute, lubstanlivorum
more, protnessa, a*vao«x&a»> P ollicituID » P^omis-
sum. Cic. 2. Phil. 32. 79. Promissum et rece-
ptum lotervertlt, ad seque transtulit. Id. 7.
Ferr. 53. 139. Salis est factum Sieulis, satis of-
ficio ae neeessitudinl, satis promisso nostro ac
lecepto. At Orelllus legit ae manerl reeepto.
RfirfPROCATlO. 5nis, t 3. reciprocaxione,
retrocedimento, «aXtvo"t>ofu'a, retrogressus, ejus-
dem via retrograde rtpetitio, aeeessus et recessui.
I.) Proprie. Plin. 9. Hist. not. 8. 9. (29). Ob-
•ervata situs reclprocatione. Id.it. ibid. 24. 28.
(83). de araneorum teJi*. Loogitudo fill a eul-
xnlne, ao rarsus • terra per illud ipsura velox re-
ciprocatio. Id. 8. ibid. SO. 76. (201). de capris.
Soleniam ejus animalls Mueianus Tliam sibi pro-
didit in ponte prateoul, duabus obTiis e di verso:
quum circumaclum angustias non eaperenl, nee
reclprocalionem loogitudo in eiilitate esca, tor-
reote rapldo minaciter subterOuente; alteram de-
cubulsse, atque ita alteram proeuleata lupergres-
tarn. Cireuraactus est conrersio corporis redeun-
di causa: reciprocatio est reditio per eamdem vlam
non converso eorpore, sed cesaim et in tergura
regrediendo. il tornar indieiro a ritroto. Gell.
14. 1. Errantium slderum reciprocatio. h. e. re-
grenio ad priorem locum call, onde dlscetserant.
II.) Translate. % t.Generatim. Geli. 20. 1.
tinle tned. Reciprocatio talionum. h. t. pceaa
lalionls Ticissim inflicts. Tertull. 1. ad Nation.
19. Animorum reciprocatio. h. e. utxiu^j-^aoie.
^ 2. Speciatlm, In re grammatica. Priscian. 12.
p. 940. Putsch, lllud quoque sciendum, quod
sic non solum e'autoC Tel s'cu, sed etiam outou
vcl ou signlficat, Id est non solum tunc refertur
od terliam personam, quando ipsa io se agit per
reciprocatiooem, id est xat' a'vTavaxXaouo'v vel
aJTonaSeiav, sed etiam etc.
rECIprOCATOS, a, urn. F. RECIPROCO.
RF.Cil'ROCATUS, us, m. 4. reciprocatio, ri-
cambio. Est ^ujustin. 11. de Gen. ad lilt. 1.
exlr.
REcIPROCE, adverb, reciprocando. Farro 3.
R. R. 17. 9. Posteaquam maritime Qumina im-
misisset in piscinas, qua reciproee fluerent. Pie-
rique alii leg. reciprocce, quod Improbanduro; et-
enim non piscina reciproee fluunt, sed Qumina
marilima alternls astus reciprocal. Priscian. p.
1142. Putsch. Si ambulat, movetur. In hoc non
possureus reciproee dicere: 5i mouelur, ambu-
lat. Sic Auct. Gramat. p. 112. Goes. Quos 11-
mites faciei, in bis liinilibus reciproee terminos
lapideos ponitg.
— 27 —
RECIPROcICOHNIS, e, adject. er?«|u'xi0e>;,
cornua habens in ie reQexa. Zaberius apud Ter-
tull. Pall. 1. a tned, arietem vocal reciprocicor*
nem, et lanicutem, et testitrahum.
RECIPROCITAS, alls, i. 3. idem ae recipro-
catio. Vox • Leslco eipungenda; legitur enim so-
iumraodo in Not. Tir. p. 52.
RfiClPaOCO, adverb. F. RECIPflOCUS in fin.
RECIPROCO, as, (avi), Stum, are, a. 1. Quod
ad Toels etymon atllnet, Farra 7. L. L. 80. MM.
Ab recipere reciproeare fietum; aut, quod poscere
procure dictum. F. RECIPROCDS lnlt. Part.
fieetproeans, Reciprocatut et fleciproconius
tub A. I. — Reciproeare
^f)Est'repetere,in contra riam partem reQectere.
remlttere, retrogradl, rivolgere, muovere innanzi
e indietro, dvtioxpifai, tcaKntpofisai.
I.) Proprie. — ■ a) Active Sil. It. 15. 226. Quas
auget (ttndai) veniens refluusque reciprocal a-
stus. Cic. 3. Nat. D. 10. 24. Quid Cbalcidico
euripo iamotu idenlidem reciprocando putas fie-
ri posse consta alius? Liv. 21. 58. Quum jam spi-
ritual ineluderet ventus, nee reciprocate animam
siaeret. JEnniui apud Non. p. 1C5. 11. et p. 388.
33. Mere. Rursua prorsus reciprocal Ductus fe-
ram. h. t. impellit et repellit.GeW. 17. 11. In earn
fistulaoi, per quam spirilus reciprocatur. h. e. pal-
moaibus attrahitur ae- remittitur. Arnob. 2. 16.
Auras accipiunt naribus,et per anbelitum recipro*
catas reddunt. Rursus Gelt. 9. 11. Manu telum
reeiprocans ineedebat. h. e. subinde vibrans ac re-
trabens. Liv. 28. 30. Quinqueremem satis credens,
deprehensam rapido in freto, in adversum astum
reciprocal non posse, h. t. pro arbitrio regi et
progredi aut regredi. Prudent. 10. Bipi otep.
573. Per solis igoes juro, qui nostros dies Recl-
procatis adm'mistrat circulls. — 6) Neutrorum
more, Tel absolute adblbelur pro reverii, redire,
andare e venire. Plin. 2. Hist. nat. 97.99.(212).
.£stu« marls accedere et reciproeare, maxima mi-
rum, et ibid. 100. (219). Euripus in Eubcea se-
plies' die ac aocte reeiprocans. et ibid. 17. 14.
(72). Cur Veneris Stella nunquam loogius XLVI.
parlibus, Mercorius XXIII. a sole abseedant : sape
eitra eas ad solem reeiprocent. Id. 9. ibid. 46.
70. (151). Arcens urinantes a reciprocando. —
c) Et passive. Id. 4. ibid. 13. 27." (93). JEitus tem-
pera Ponto profluens, nunquam reciprocatur. h. e.
nunquam Pontum versus redit.
II.) Translate et passive usurpatur interdum pro
mutua quadam consequentia a se invicem depen-
dere, quod pbllosopbi dicuot convert! vel d'tci ad
convertentlam. Cic. i. Pivinat. 6. 10. Siqui-
dem lsta sic reclproeantur, ut el il dtalnatlo sit,
dii sint, et, si dii aint, sit dirinalio.
B) Yeteres usurparunt pro ultro eltroque po-
scere, teste Festo p. 274. 25. Hull., quia pro-
care est petere; quod et Farro eoofirmat 7. L.
L. 80. Mull. F. init. Subjicli Feslus fragmenta
duo ex Pacuvio et Plauto, qua et valde cor-
rupta sunt, et utcuroque leganlur, ad poscendl
ligoificationern perlinere non possunt. Pacuvii
verba ita leg. noonulli: Penitam ralem recipro-
eare. Plauti verba ita legit Scalig. ad Fesl. Quasi
tolleno Tel pilum Gracum reciproces plana via.
h. e. eas et redeos; attollarli et deprimaris. Sic
reciproeare serram apud Tertull. Cor. Mil. 3.
est impellere et retrabere, in diversum aliernis
trahere, quod faciunl qui ligna secant. Omnia
hose ad super, parag. I. 1. perlloent.
REcIPKOCUS, a, um, adject. In se redlens: quasi
se reciptens: vel a reci, pro re, et proco. F.
RECIPROCO init. et INC1TEGA. farro 7. L.
L. 80. Mull. Apud Allium: Reciproca tendens
nervo equino concita Tela. Reciproca est, quum
unda quid profecium, redit eo. Hae farro. Ideo
eutem reciproca tela dixit ^(lius, quia quum a-
ptautur arcui, retrahuntur quantum chorda pati-
tur: dimlsta io earn partem redeunt, unde relra-
bebsotur. Cf. Servius ad Firg. 7. JSn. 741.
Calejam quidam asserunt tell genus esse tale,
qus's sc'.ides sunt, quam, in boitem Jaculantes
lin»iS; qolbus earn adneiueranl, reciproeam fa-
cieftaat. avTiorpofce, traXi'v&pof/o; (It. CM v° e
viene, reciproco; Ft. oui revient par la memt
EEC^TATIO
route, rilrograde, qui reflue; lliip. reciproco;
Germ, auf demselben IFege Zuruckkehrfttd ;
Angl. going backward aud forward, reciprocal,
-I.) Proprie et sape dicltur de marl eccedente
ad litus et in se reeedeote. Sil. It. 3. 59. Luna,
immissU per carula blgis, Fertque refertque fre-
turn : tequiturque reciproca TbetTS. Plin. 2. Ilitt.
nat. 97. 99. (213). .Estus maris paribus inter-
vallis reclproci. Id. 9. ibid. 57. 83. (176). Re-
eiprocb amnibus slccatum litus. Id. 16. ibid. 36.
66. (170). Lacus maturius reclprocus. h. e. redlens
in se, postquam exbndavit. Toe. 1. Ann. 70. At
Germaoicus leglones, quas navibus vexera(, Uinere
terreslri P. Vitelllo ducendai tradit, quo leviot
clatsis Tadoso marl innaret, Tel reciproco slderet.
II.) Translate. «^i. Generalirn. Plin. 2. Hist,
nat. 44, 44. (115). Concavi valiinm sinus scin-
dentes Inaqnalltate ideo resultantem aera: quas
causa etiam Toces multis in loci* reclprocas facit
line fine, echeggianti, mutuo resonaotes et re-
spondentei. Id. loqueos de nature culieem for-
mante, 11. ibid. 2. 1. (3). Telum Tero perfo-
diendo tergori, quo spiculavlt ingenio ! etc. Ita
reciproca geminavit arte, ut fodiendo acuminatum
pariter, lorbendoque flstulosum etset. h. t. at
progredi perforando posset, et laaguioem simul .
ad se trahere. Hieronym. Ep. 5. n. I. Nascentei
amiciliei fcaderemus reciprocis epistolis. h, e. mu-
tuls, tcambievoli, uicendevoli. Sic Auson. EpUt.
7. Cujui rei munui reciprocum in me colrndo
fgstidisti. Gelt. 20. 1. a tned. Reciproca lalio-
nes. h. t. qua mutuo inDiguntur.. Id. -15. 18.
Pugnandl' reciproca vices, h. e. modo bae, moilo
Ella acle cedente, et rursus urgeote, instar marini
astus reciprocantls. % 2. Speciatim in re gram-
matica. — a) Reciproca argumenta non nlinis
absurds quidam appellaterunt, qua Grace a'vti- •
OTpe'povto, b. e. qua refercl contra convenique
possunt in euro, a quo dicta sunt. Gell. 5. 10.
ubl festivum eorum exemplum affert. — b) Re-
ciproca pronomina apud Grammatlcoi sunt tut,
tibi, te, et tuus, a, um, quorum vis in Ipsas
personas transit, de quibus est sermo, ve.1 in res
ab Ipsli possesses. Priscian. 12. p. 940. Putsch.
— c) Fersus reciproci sunt, qui il retro legan-
tur, metrum servant, lecurreotes, at ille epud
Firg, 1. Mn. 12. Blusa mibl causes' memora, quo
numine laso. et Nereides freta sic verrentes cre-
rula tranant, Flamine eon&dens ut Notus Iearium.
Alia congerlt Diomed. 3. p. 515. Putsch. F.
RECURRO; et ^urmann. Anlhol. Lot. T. 1.
p. 558, et T. 2. p. 351. — Hlnc
REClPRQC6, absolute, adverbil more, est. Idem
ae cum repensatione , Ital. in compenso. Ca-
pell. 9. p. 302. Sed illud pre* cunetis inlimaturc
velim, quod dolis offerenda cumulandaque reci-
proco alias advexit virginis mater paellas. F.
Ropp. ad ». I. ,
REClSAMENTfJM, i, n. 2. ritaglio, airsx-.uux,
frustum eiiguum, et veluti ramenium a re qua--
piam recisum. Piin. 34. Hist. nat. II. 26. (til)
de arugine. Ocissims vcro eonlinglt coronarlo
rum recisamentis in aeetum edditis. ^oct. inccrl.
fragm. epud A. Maium in prcef. ad Cic. de Be-
publ. p. LXV. ed, 2. Ac duo recisainenta to-
rtus pyramidis.
REClSlO, onls, t. 3. ricifiimento, taglio, ova-
toui?, actus recidendl. Plin. 21. Hist, nat. 4.
10. (21). Omnls rose reeisione atque ustlone pro-
fictt." Ulp. Dig. 28. 5. 35. ante med. Si forte
Falcidia interveoiens recisionem esset legalorum
factura. ^lii leg. rescissionem.
REClSUS, a, um, particip. F. RfiClDO.
REClTATlO, onis, f. 3. 5 '• Generalirn est
actus recitandi, pronuncir.tio, lectio, recitamento,
recitatione, lettura, recita, a'va'7vuste, iaaiflf
Va. Cic. Dom. 9. (22). Recltatio ltlierarura. Id.
Cluent. 51. 141. Craseus ita Drutum ultus csl,
ut eura recitationls sua posolteret. Id. 2. lie-
renn. 10. 15. Quum bac erunt considerate,
statim nostra legis exposiiiooe, recitatione, col-
laudatione utemur. ft. e. enumeratione et alle-
gatione etemplorum et rerum judicalarum ad rem
connrmaodam. F . vocem sequent. 1. ^ 2. Specia-
tim de recitatione poem&lum, biitoriaruin, ora-
REUTATOR
tlonum. PUn. 1. Ep. 13. in /in. Possum scribera
•liquid, quod non recitem, ne vldear, quorum
reeltationlbus affui, non auditor fuisse, led cre-
ditor. Id. 3. Ep. 15. Vldeor Jem nunc posse re-
icribere, esse opus pulcrum : ii modo mlbi non
lmpotult recltatlo tua, legit enlm suavissime et
perltitslme. Tae. Dial. dt orat. 10. sub init.
Quando enim rarisslmerum recitationam fame in
lotam arfaem penetrat? Adds tumtt. ibid. 9. et
F. toe. tequent. 3.
HEClTATOR, Oris, m. 3. <f 1. Generatlm est
qui recllat, recitatore,. dvayvtaonit- Cie. Cluent.
CI. HI. Tres et Ipse excitavit reciutores cum
singulis libel lit. Id. 2. Invent. 47. 139. Neque
enim vo> scrlpil sul recltatores, led voluntatis in-
terpreter fore putavlt. — Proprie sic dicebaotur,
qui in judicio racltabant libellos, testlmonia et
alia, qua allegabantur ab actoribus, ut liquet
et clt. Cicer. loco Cluent., quern. Integrum le-
ge, f 2. Speciatim recitaloret dicll et poets,
nut oratores, qui to cceto amieorum aut pu-
blics seripta sua recltabant. PUn. 1. Ep. 13.
Sublnde sibi sunciari jubent, an Jam recitator
inlraverit, an diierlt prasfationem, en magna ex
parte evolrerlt librum. V. eumd. 3. Ep. 18., 5.
Ep. 17. et 7. Ep. 17.; et Tae. Vial, de oral. 9.,
ubi multa de boc more recltandl habentur: quae,
et alia fere omnia hue pertinentia, collegit Li-
psiut eentur. 2. ad Belg. ep. 48. Seneca Ep. 95.
Becitator blstoriam ingentem altullt, mioutissime
icriptam, arctissime plieatam; at magna parte
perleula: desinam, inquit, si vultis. Acclaroatur:
recita, recita, ab his, qui Ilium obmutescere illlco
cupiunt. Horat. Art. P. 474, Indoctum doctum-
que fugat recitator acerbus.
REClTA/rUS, a, um. F. voc. seq.
KfiClTO, as, Svl, stum, are, a. 1. (re et cito,
quad a cieo). Part. Recitans 2.; Recitalus 1.
et 2.; Recilaturus 2.; Recilandus 4. — Reel-
tare ^ 1. Generatim est scripturam vel oratio-
nem vel aliud ejusmodi clara voce legere, ut alii
•udiaot et intelligant; at propria dicitur <ie
ils, qui in eausii libellos legunt et testiraonia,
recilare, leggere ad alia voce, ovaytvuexu. Cie.
4. f'err. 8. 23. Quid ego nunc hie Sexti Porappjl
Chlori testimonium recitem? Id. 10. Fam. 12.
Cave, putes, ullas litieraj unquam graviores,
qnam tuas, in seoatu esse recitatas. Id. Dotn.
35.81. Patrem tuum I.. Philippus censor avun-
culumsuum prxlerlit in recitaodo senatu. Id. 5.
fen. 10. 25. Da, qua:$o, scvibse: reeitet ex eo-
diee. Id. Cluent. 48. 135. Quod elogium recita-
iti de tcstamento Co. Egna.til patris. Id. Cmcin.
19. 54. Tost.imento si recitatus beret esset pupil-
lus. Sic PUn. 7. Hilt. nat. 52. 53. (177). Aperto
itsiimento recitalus bares. Rursus Cie. Plane. 30.
74. Recilctur oralio, quoe propter rel magnltudl-
nem dicta de seiiplo est. ti legga.el Quint. 29. 89.
Postea rccilavi cdictum, quod aperte dominum
de priedio delrudi velat. Suelon. Aug. 84. Ne pe-
riculura mtmoria adiret, aut in ediseeodo tem-
pui absumeret, inUHuil recitara omnia. % 2.
Speciatim, mos fuit poe lis quoque et aliis postea
icripioribus, prlvalim in amicorum domibus lucu-
bralionea tuts legere, anlequam ederentur, ut ju-
dicium alque ceinura de lis fieret. vei ostentandl
ingenii gratia, qua de re F. RECITATOR 2. PUn.
i. Ep. 15. in fin. Tarn sollicite recitaluris pro-
vidrndum est, non solum ut sint ipsi sani, verum
etiain ut tanos adhibeant. Horat. 1. Sat. 4.73.
Nee reoitem quidquam, nisi amicls, idqua coactus,
Noa ubivit, coramva quibuslibet: in medio qui
Seripta foro recitent, sunt multi, quique lavaa-
tes. OoirJ. 4. Trist 10. 45. Saspe suos solitus re-
citara Propcrtius ignei. Juvenal. 3. 8. mills pe-
rieula nva TJrbis, et Augusto recitantes mense
poetas. Horat. 2. Ep. 1. 222. Quom loca Jam re-
citata rcvolvlmus irrerocati. Odd. I. Pont. 5.
57. at recilata probentur Carmine. ^ 3. Dici-
tur etiam de bis, qui memoriUr pronunclant, dire
a mente, a memoria. Celt. 3. 18. circa med.
de phrenelicit. Quia etiam recitare, si qua rae-
mlnerunt, cogendi sunt. Quintil. dtclam. 6. 8.
da muliere cceea. At lata legem recitat, et In
cadarar filil peroral. Martial. 9. 84. spectant, qui
— 28 —
recitare solent. h. t. histrlones. ^ 4. SignlScat
etiam Iterum clere, revocare. Pelagon. feterin.
9. a med. Item ad pilos recilandus. per la re-
missions del pelo.
RECLAIM ATIO, d"nls, f. 3. jn'do replicato, o'ua-
Sdr/at;, repetitus clamor. — a) In bonam par-
tem. Cie. 4. Phil. 2. 5. Praeclara et lusulenta
reclamations vestra factum pulcherrlmum Mar-
tiallum comprobasiis. Id. ibid. 1. 2. diierat: Nunc
multo sum ereetlor, quod vos quoque, hostem Il-
ium esse, tanto consensu tantoque elamora ap-
probavlsils. — 6) Item clamor qui adversaadl
aut improbandi gratis edltur. Apul. De Mag. Au-
ditis ne reclamationem omnium, qui adsunt 7 au-
ditis ne mendacii restri damnatlonem?
RECLAMlrO, as, are, u. 1. frequentat. a r«-
clamo. Cie. Rose. Am. 22. A3. Reclamital IsUus-
modl ausplcionibua Ipsa Datura.
RfiCLA-MO, as, svl, stum, are, a. 1. (re et
clamo). Part. Reclamant 1. — Reclamare ^ 1.
Slricto sensu est contra clamare, clamore adrer-
•ari, repugnara, avnPoa'o), amkiyia (It. con-
traddire gridando, opporti colle grida; ft, te
rtcrier conlre, t' eerier poor t'opposer, contre-
dire, reclamer contre ; Uisp. clamar mucho y
en alta uoz contra, reclaroar, oponerse contra;
Germ. dagegtnrufen,-tchreien,keflig entgegenru-
fen, wider sprechen; Angl. loery or bawl out
against, appose with clamour, deny with a
loud voice, gainsay. Usurpalur cum additis. Cie.
3. Orat. 50. 196. la bis ti paullam modo of-
fensura est, tbeatra tota reclamant. Id. 5. Phil.
8. 22. Quum ejus promissls legiones fortisslmaa
reclamassent. I'lin. 3. Ep. 9. Quum mlhi qui-
dam e Judicibus Ipsis pro reo gratlosissimo recla-
marent. Cie. Balb. 5. 12. Una voce omnes, ne is
Juraret, reclamasss. Justin. 24. 2. 10. Recla-
inanle Ptolemao Olio, fraudem subesse etc. Sue-
ton. Aug. 37. Reclamantibus cunclis, satis male-
atatcm ejus imminul, quod etc. Lamprid. Ela-
gab. 31, Avia sua Varia reclamante, quod omnia
perditurua esset. IJorat, i. Ep. 17. 62. «Qime
peregrinum» Ticinia rauca reelamat. — 6) Ab-
solute. Liv. 3. 21. Consulei fuere In patrum po-
teslaie: tribunl, reclamantibus consulibus, refecli.
Sic ibid. 27. Reclamantibua fruslra tribuais, ma-
goi duo eiercilus script!. .— c) Passive Imperso-
naliter. Cie. I. Fam. 2. Ejus oration! vebementer
ab omnibus rcclamatum est. Sio Id. Dom. 4. 10.
Ab univcrso senatu reelamatum est. — d) Cum
Nomin. rei. Lucrel. i. 823. Cul quoniam ratio re-
elamat vera negatque Credere posse aulmum etc.
— e) Phcedr, 4. 17. Reclamant omnes, viodi-
eandam injuriam. n. «. eiclamaut: vel iterum
clamant, quia ibid, fustibus propulerant, et pri-
marn lllam Injuriam Tindicaverant. Pro eicla-
mare est etiam in illo ^uson. Edyll. 15. 19.
Juturna rfdamat: Quo vitam dedit sternam?
Ita Forcellinus; nihil tamea obstara Tidetur,
quominus et hac duo ad superiors referantur.
— f) Passive. Quintil. 12. 1. 14. Nunc de
iil dlccndum est, quae mlbi quasi conspiratione
quadam vulgi reclamarl Tidentur. h. «. objlci,
opponl. ^ 2. Poetice est resonare, risuonare.
Virg. 3. G. 261. et scopulis ill isa reclamant JE-
quora. Stat. 3. Theb. 120. Fervet iter gemitu,
et plaogoribus arva reclamant. Id. 4. Silo. 5. 20.
eanenti Mutus ager domino reelamat. fa eco, ri-
sponde. ^ 3. Ioterdum est vocare, vel Iterum
vocare, chiamare, richiamare. Vol. Flacc. 3.
596. Rursus Hylao, et rursus Ilylao per longa
reelamat Avia. Id. 8. 172. In vaeuos daDt verba
Notos, domioamque reclamant Nomine. »f 4.
Idem est ac proclamo. Paul. Dig. 41. 2. 3. circa
med. Si ex possessione servitulis in libertatetn
reclamaverit, et liberate judicium imploraverit.
V. PIIOCLAMO.
RECLANGO, gis, gere, n. 3. (re el clango).
Legitur tantum Particip. Reclangens, el est con-
tra autvalde clangens, resonant. Ammian. 17. 7.
4. Et quoniam acclivitate collium tedes pleraeque
devebebantur, alias super alias concidebant, re-
clangeatibus cuactis sonitu ruioarum Immenso.
RECLACDO, dis etc. et
REOLAUSUS, a, um, partic. F. RECLUDO Init.
KECLIVIS
RECLlNATlO, Oais, f. 3. decllnatlo, fuga. Am-
oro5. de bon. Mart. e. 3. Nulla requles a par-
turbationihus, nulla a laborlbus recllnatlo.
RfiCLlNATGRlDM, 11, n. 2. doisiere, spallil-
ra, dmxkixov, fulcrum dotal, seu capitis in le-
ctit et sellit tea datbedrls. Isid. 19. Orig. 28.
Fulora sunt ornameuta lectorum, dicta, quod in
lis fulcimur, id est tustlnemur, vel quod torot
fulciant, live caput : qua reclinaloria vulgus ap-
pellat. Cf. Fulgat. inlerpr. Cantic. 3. 10. Fer-
cutum fecit slbl.ret Salomon da lignls Libanl:
columnaa e|ut fecit ergaoteai, recliuatorium au-
ream, asceasum purpureum.
RECLlNAfUS, a, um, particip. F. RECLINO.
RfiCLlNIS, a, adject. Esj et alia forma Recli-
nui apud Fopise. Firm. 4. Incudem tuperposi-
turn peetorl, constaotar aliis tundeotibus, pertu-
Ut, quum Ipsa recllnas, ac resuplous, et curvatui
in manus peaderet potius,- quara Jaceret. Alii
leg. recllvus, ted minus recie. — Redinii est
Idem quod recllnatui, ioaiiat, Incumbent, inchi-
nafo, appojm'alo, mezzo coricalo. — a) Abso-
lute. u id. 10. Met. 558. Inque linu Juveoii po-
sits cervico recliali. Alii leg. recumbent, alii
renldens. Martial. 9. 92. Sic" in gramlne (lo.eo
reclinit. Sil. It. 5. 489. pervaserat allam In til-
vam, et prlscaa recllnli ab iclibut ulml Terga
luebatur trunco. Tae. 13. Ann. T6. Ilia ut erat
reclinit, et neacio ilraWi, Seneca Here. CEt. 1643.
.Eger recllnl peclore immugit leo. — Reclioii
sellula, h. «. It. polfrona. F. SELLOLA. — 6)
Cum Dat., vel cum Accui. et prsp. super, Fal.
Flacc. 4. 535. Recllnli rtralli. Seneca Phcenist,
499. basts. Id. Hippol. 385. aedis aurats toro.
Stat. 4. Silv. 3. 69. Vulturnui poniii Cxsarel
reclinit arcu. pro arcul. 7i7c. 14. Ann. 5. Aee-
ronia super pedei cubltaniit reclinit. V. RE-
CLIVIS ad fin.
Homonym. Differunt acdinit et redinis, si
vim rocum spectes: Hie est in anteriorem partem
Oexui et innitent; blc ia tergum, Tel In latus
rcQexui.
- RfiCLlNO, as, svl, Stum, are, a. 1. (re et cll-
no, quod in composltli tantum usurpatur). Part.
Reclinatus I. — Reclinare est refleetere, recur-
rare, a'vax\iva, inchinare, piegare, appoggiare.
I.) Propria. — a) Active. Cms. 6. B. G. 26.
exlr. Hue quum 18 ax eonsuetudlne recllnaTerint,
inSrmas arboret pondere arnigunt,atque una ipsaa
eoocidunt. Firg. 12. /En. 130. Defigunt tellure
hastas, et scuta recllnant. Cie. In Arat. 417. At
Cephous caput atqua humeros palmasqua reel!-
nat. PUn. 29. Hist. nat. 3. II. (40). Candido
ovorum in oculls et pili reelinantur. — Stat. 9.
Theb. 369. Scrutaiurqua manu galeas, et prona
reclinat Corpora, h. e. verlit, invertit, rivolta,
ut ForceMinuj interpretatus est. — 6) Particip.
Reclinatus mediorum apud Gr.-ecos more usur-
patur, el est retro incllnatus, jaeens cubito in-
nhus, recumbent, reclinis, mezzo coricato, ap-
poggiato, inchinato, a'vaxXjvS-si'j. Ctss. 6. B. G.
26. de alcibus. His sunt arbores pro cubilibut:
ad eas so applicant, atque ita paullulum modo
reclinata quietem capiunt. Seneca Ep. 36. a med,
Ut pro vallo vigilet, at ne pilo quldem incumbat:
quia solet obrepera Interim somnus In allquod
admlniculum reciinatlt. Horat. 2. Od. 3. 6. Seu
to in remoto gramlne per dies Festos reclinatum
bearll Interiors cola Falernl. Petron. fragm.
Tragur. 39. Burnt. Reclinatus la cubitum. Simi-
liter reclinare pro recJinan'j jacere dixit Ft-
nant. Fort. Fit. S. Radeg. 5. Item, nocturno
tempore, quum reclinaret (regina) cum princl-
pe etc.
II.) Translate. Seneca Consol. ad Mare. 3.
Octavia Maroellum amislt, cut et avunculus et
socer lncumbere cceperat, in quem onus Imperil
reclinare. Horat. Epod. 17. 24. Nullum a labore
ma reclinat otlum. h. t. leval, et reclinare me
•late.
RfiCLlNUS, a, um. F. RECLINIS Init.
RECLlVIS, e, adject-. Alia forma RECLIVDS,
a, um, legitur apud Fenant. Fortun. Fit. S.
Mart. 3, nave recliva. — Ceterum reelivit tit
retro Incllnatus, obllquui, erto all'indietro, did-
RECLUDO
xXiroe. Pallai. 1. R. R- 6. «5. Frumeota o-
nnia maiime latantur patentl carnpo el soluto
el ed solem recllvl. Id. 7. ibid. 2. 3. Vehleull
quadrala superficies tabulii muoltur, qua, forin-
secut reclives, ia lumrao reddant jpalia largiora.
Alii utroque loco reeling leg., sed minus aple,
quia reclivit de locll, reclinit de animaalibus
propria dioilur: quod dlscrimen eliam inter ac-
clivis e£ acclinit itaiuimuj. Quare minus rede
II quoque faciuot, qui In loci* Martial, et Ta-
citi, qua in RECLINIS ailaia sunt, reclivit re-
pouunt.
RfiCLUDO, diJ, »i, sum, dere, a. 3. (re el elau-
do). Aliara formain Rectaudo V. tub A. I.; Par-
ticip. Rtcludini iub A. II. et B. II. ; Reclusut
tub A. I. et B. I. et II.; Reclautus sub A. I. —
Recludere duo diverts signiQcat, scilicet
A) Est, quod clausura erat, aperire, reserare.
a'voifu (U. aprire, dischiudere; Fr. ouvrir; Hisp.
abiir; Germ. «lu;as, teas cersch/ossen t'st, u>i«-
der au/ichJiessen, o/fnen, erschliesscn, hervor'
bringen, offenbartn; Ang». to open, thron open,
unbar, unlock, reclude).
I.) Proprie. Plant. Molt. 4. 2. 27. Pergam
pullare ostium. Heus, reclude: heus Tranio, eiiara
aperii? Id. Rud. 2. 3. 82. Heus, ecquis la villa
est T ecqois hoc recludit? ecquis prodit? Id. Capt.
4. 4. 10. Cellas refraglt omne* reclusitque arma-
rium. Ovid. 8. Met. 41. asratas hosti recludere
portal. Virg. 8. Mn. 243. Noo secui ac li qna
peaitus vi terra dehiscent Inferuas reseret sedes,
et regna recludat. h. e. pandat ostendalque. et
\0;' ibid, 601. latebra* anima, pectus rauerone
recludit. Ouid. 7. Met. 285. striclo Medea rcclu-
dit Ease senis jugulum. Virg. 1. JEn. 362. Au-
xiliumque vi«j veleres lellure recludit Tbesauros.
h. e. aperii et promit. et 4. ibid. 646. ensem-
que recludit. ft. e. vagina eripit. V. mox ia Re-
clusm. Id. 2. G. 423. tellu* quoro dente redudi-
tur uaco. ft. e. aratur, aut fodilur. Tac. 2. Ann.
25. Recludere humurn, tcavare. — Sic Particip.
Reclusus est reseratui, apertas, aperlo, a'vsra-
y^iif. Uorat. 2. Ep. 1. 103. reelim Mane dorao
rigilare, cllentl promerejura, Petron. Satyr. 18.
Reclusxque aubilo fores admiserunt intraatem.
Ovid. 14. Met. 776. arcis via raelusa. Id. lie-
roid. 8. 17. Siabul'u redusis armenta rapere. Pal.
Place. 4. 231. rtclusaqua jaaua leil. Quintil.
7. 2. 41. Furtum in loco cUuso vel recluso;
frequenli vel solo. Colum. 6, R. R. 38. 2. Sup-
puratio ferro reclusa linamentis curatur. Slat.
2. Silv. 4. 32. de psitlaco. quo, Melior dilecte,
recluso, Numquam solus era*, h. e. aperta cavea
emisso. Virg. 4. /£». G3. pecudumque redusis
Pectoribus inbiaas, splraotia consulil exta. ipa-
rali. et 9. ibid. 423. timul ense recluso lbat ia
Euryaliim. eolla tpada. sgu'ainata. — Alia forma
reclaudo apud Coripp. 3. Joann. 118. Et pra-
dam eshausti* Afris rapiunlquo reclauduat. Ubi
forlasse legendum est reclausun; quod parllcl-
pium legilur apud eumd. ibid. 164. tunc eose
reclauso Diripit astrictam mojao cum poadere
pellem.
II.) Translate. Ennius apud Cic. 3. Ifat. D.
26. 66. Quibus ego Irani omnem recludam, at-
qua llli peraiciem dabo. Iloral. 3. OH. 2. 21.
Virtus, recludens immeritls mcri Calura etc. Id.
1. ibid. 2t. 17. Mereurius Non lenis precibus fata
recludere. ft. e. resolvere atqua aperire vlam,
qua v i ice reddamur. Id. 1. Ep. 5. 16. Quid noo
ebrietas desigoal 7 operla recludit. scopre, divul-
ga. et Virg. 2. G. 174. libi res antiqua laudis
et arlis Ingredior, s.indos ausus recludere foates.
Tac. 1. Hist. 77. ad /In. Apcriet et recludet son-
tecla et tumescents viclricium parlium vuioera
bellum ipsum. Id. 6. Ann. 6. Si recludantur
(yrannorum menles, posse aspici laniatui el ictus.
Sic Sil. It. 1. 17. Tanlarum causas irarum odium-
que perenni Servatum studio, et mandala nepo-
tibus anna Fas aperire mibi, superasqns reclu-
dere menles. ft. e. consilia eorum, maiiine Jiiuo-
Dis. Plin. 6. Ep. 31. Quid jucunJius, quam prin-
cipis Jusliliam, gravltatem, eomilalem, in scccssu
quoque, ubl maiime reeluduniur, inspicere? si
moslrano.
B) RecludiTe adbibetur eliam pro clauJere,
vel seortuin claudere, chiuttere, rinc'iiulere, xj-
raxkeiu.
I.) Proprie. Slat. 3. Silv. 4. 93. Sic elt, et
speculum reclusit, imagine rspla. Justin. 26. 1.
7. Otnalbus rebut eispolia'.so in carcerem re-
cluduntar. Id. 1. 9. 16. Nee se iptarn scire, ait,
nee ex alia posse cognoscere, quia 6ingula te-
paratim recludantur. Pallad. 4. R. R. 10. 33.
Ficus recentes in novo vase uclill, et a se sepa-
rata* rocluduat. Tertull. Idolol. 17. eitr. Nemt-
nein vioclat, nemioera recludat, aut torqueat.
h. e. in carcere claudat. Ammian. 16. 10. 1.
Constaotius, tamquam recluso Janl templo, stra-
tisque hostibus cundis, Romara visere gestiebat.
II.) Translate. Sedul. 5. enrm. Patch. 390.
nebulaque recludens Omnia, sollicilot odit *lrau-
lator amicos. Justinian. 3. Instilut. tit. 2. ad
fin. Quuro satis absurdum eral, quod cognatis a
pratore apertum est, hoc agoatis esse reclusum.
RfiCLOSlO, 6nis, f. 3. (recludo A.) aperlura,
apenio. Cml. Awel. 2. Tard. I. Vicinus ocula*
noo valebit facera reelusionem, coDducto iafe-
riore palpebro.
RfiCLfJsOS, a, urn. f. RECLDDO.
RECOCTU3, a, urn. V. RECOQUO.
RECCENO, as, are, Q. 1. rursus emno. Macrob.
2. Salurn. 13. Illud tamen memorabile, eum,
quoad vis.it, foris postea non recosnatse. Ita edit.
veleres, et Aldi: alia ccenasse.
RECOGITATfO. T. IRRECOGITATIO.
RECOGlTATOS, us, m. 4. cogitatio. Terlall.
Anim. 15. Deu* reco?itatut cordis in populo
pravenlt. Adda eumd. Pall. 6. et Anim. 7. ad /In.
RECOGlTO, as, Svl, St'im, are, a. 1. (re et
cogito). Particip. Recogitans. — Reeogitare est
iterum alque iterum cogiiare, ripensare, aviKo-
■fltyliat. Cic. 2. ad Q. fr. 2. Sic tu .mini videri*
in Sardinia de forma Minutiana, el nominibus
Pompejanis in otio recogHasse. Plaut. Capt. pro/.
51. Hcmunculi quanti sunt! quum recogito etc.
Colum. t» R. R- prcef. 13. Sape raecura retra-
clana ac recogitans, quam turpi consensu deter-
ta eioleverit ditciplina ruris. Adde Senecam.
Fit. beat. 2.; et TerUill. I. ad Uxor. 4. el 1.
advert. Marc. 5.
RfiCOGNlrlO, onls, f. 3. (recognosco). f I.
Estrepetita agnttio, ilerata ei intervallo cognitio,
recordalio vol commemoratio, ricognizione, ri-
conoscimento, dixymomii. Cic. 6. Verr, 50. 1 10.
Qui tandem istiua animus est nunc in recogni-
tion o tcclerum *uoru;n7 PUn. 11. Hist. nat. 30.
38. (109). tie formicit. El quoniam ex diverso
convebunt altera, ailerius ignara, certi die* ad
recognitionem mutuam nundinis daatur. Hie la-
men Plinii locus ad seq. paragr. perlinere vlde-
tur. % 2. Item pro inspectione, reuitione. Co-
lum. II. R. R. 1. 21. Nam frequens recognl-
tio nee impunilalis ipem, ncc peccandi locum
prabet. Lin. 43. 19. Quia per recognitionem
Postumii m»gna pari attri Campanl, quem pri-
vati siae discrrmioe passim possederant, recupe-
rata in publicum erat. Suelon. Claud. 18. Re-
cognltio equitum. revista, rassegna,mostra della
cavalleria.
RECOGNlTUS, a, urn. V. voc. seq.
RECOGNOSCO, gnoscis, gnOvi, gnltura, gno-
scere, a. 3. (re el cognosco). Pariicip. ^ecogiso-
scens 3., .fiecogniiui 4., flecojnituru* et Reco-
gnoscendut 3. — Recognosco ^ l.Est idem ac
rem olim cogoitam denuo cognosco, agnosco,
iterum lntelligo, video, considero, riconoicere,
aVayiviosxu. Cic. 2. Verr. 5. 15. Neque enim
mihi videtur hac multiludo, qua ad audiendum
eonvenit, cognoscere ex tne causam voluisse; sed
ea, qua scit, mecum recognoscere. Id. Dejot. 2.
4. Periurbat me, C. Casar, etiaro Iliad loier-
dum: quod tamen, quum te penilus recognovi, li-
mere desino. 5rutus ad Cic. 1. ad Brut. 16.
Verba tua recognosce, et auda negare, tervlenlit
adversus regem islas esse preces. Ouid. 1. Fast.
7. Sacra recognosces annalibut eruia priscit.
Cassius ad Cic 12. Fain. 12. Legi tuas litteras,
in quibus mirificum luum erga me amorem re-
cognovi. ^ 2. Hem ad msmoriam revoco, rerai-
RECOLLIGO
nlscor, richinmare alia memiria, rir.nlire. Cic.
4. Verr. 6. 18. Quum litius in qiaiiura ft;arr,
et furtum reco;no>ceret. Id. 1. Cat. 3. 6. Luce
tunt clariora nobis tua consilia omnia: qua etiarn
mecum liceS recoenoscas. Meminlsil ne etc. 1
el ibid. 4. 8. Recognosce tandem mecum iilam tu>
periorem noclem. Id. 1. Tute. 24. 57. Se non.
turn Ilia discere, sed reminitcendo recognosce-
re. Id. 3. Verr. 12. 32. Qua quail* fuerit, aut
meTiiuisiii, aut ex eo, quem tui aimillimum pro-
duxit, recognoscere polesiis. ^ 3 - ^ um Insji-
cere, videre, recensere, far la revitta, riicon'
trare, esaminare. Justin. 43. 4. 11. Massilien-
*es porta* claudere, vigllia* agere, itationem In
muris observare, peregrino* recognoscere. Co-
lum. 1, R. R. 18. 8. Ergastull maneipla reco-
gnoscere, ut exploreat, an dlllgenter vlncta sint.
et paullo pott Vestem, manicas pedumque leg-
mina reeognweat. Id. 6. ibid. 23. 3. Recogno-
ici grex poterit, numeruiqus censeri. Id. 11.
ibid. 1. 20. Recogaoseere iastrumentum rutti-
cum, et lapius inspicere ferramenta. Justin. 3.
I. 7. Recogniturut et numerum miliium et la
armis industriam tingulorum, Suelon. Aug. 38.
Equitum turma* frequenter recognovit. fed la
rassegna. et Cal. 27, Custodiarum seriera reco-
gnosceas. Id. Ner. 81. tub ftn. In reeegnoseen-
dis custodii*. *f 4. Speciatim de scriplis est
perlegere emeodandi et retractandl causa, rive-
dere, correggere. Cic. Balb. 5. 11. No* Cn.
Pompejl decretum, judicium, de consllii tenlemia
pronunclatum recognotcemui? Plin. 4. Ep. 20.
Libelios legere et recognoscere. Rursu* Cic. 4.
far. 77. 190. Use omnia lumma curi et di-
ligeniia recognita, et collala, et ab homioibui
honeslissimis obsignate *unt. — nine description
et recognition, formula eit, qua significalur eiem-
plum cum autographo rite collatum, eopia aw
tenticata. Cajiu Dig. 10. 2. 15. Si qua sunt
cautiones hereditaria, eas Judex curare debet, ut
apud eum mancant, qui majors ex parte berei
sit: ceteris descriptum et recognitum facial, cau-
tione iaterposlta,ui,quum ret eiegeril, Ipjs exbi-
beanlur. Intcripl. Vetblnl Trajani Aug. liberll
apud Gruter. 214. OKSCRiPtVM it bkcoomttm
rACTVS in fronao sois majitis tx commbntahio
QVEM JV5SIT rnOFIRRI CVFintV* BOSTTLIANV* Hla
T. RVSTIVM LVSirO.NVM SCRIBIM IS OVO SCRIFTV5J
irit id 9V00 mFRA icbipivm ele. — la eiera*
plit miliurium diplomalum fere semper Icgltur,
ut apud Gruler. 573. 1. De*criptum et reeojnl-
turn ex tabula anea, qua Ilia est in ara, vel ad
arara genii* Julia, w«I aiiii etc. — iJecognotit:
lie olim scriba publieu* lubscribibat, postquam
exemplum cum autographo conlulerat. In Kscri-
pto Antonlni Pli apud Spon. Miscell. antiitu. p.
352. Rescripii. Recogo. Undevincesimus. Resciipti
est priocipi* lubscriptio: sequitur Recognovit,
oenipe Undevincesimut, quod est tabellionii no-
tneo, qui Antonioi lenlentiam ex auiographi* lit-
teris, ipsiui permiisu, descriptam te recognovitte
testator.
RECOGO, gi», gere, 1. 3. rursu* eogo. Pauiin.
fl'olan. carm. 35. 309. Si dubiia* eineres la cor-
pora posse recogi etc.
RECOLLECT US, a, uro. V. roc. »eq.
RECOLLlGO, Itg'u, I8gl. ledum, liuere, a. 3.
(re el colligo). Particip. Recolligem II.; Recol-
lectut I. — Recolllgere est coiliqere, vel rurio*
colligere, dnay.iytiu.ai (It-, raccogliere, unirt in-
tic.nc, adunare ; Ft. riunir del chotet tipariet^
rassembler, recutilllr ; Hisp. reunir, volver a
unir, juntar de nuevo, recoger ; Germ, ivat
leulreut ill wieder tusammtnbesen , - sam-
meln,-nehmen; Angl. to gather up again, col-
lect together).
I.) Proprie. Colum. 8. R. R. 5. 4. Circura-
ire cubllia, ut, qua naia tunt ore, recolligan-
tur, nolenturque qua quoque die tint edlta. Zu-
can. 1. 157. dt futmine. Dit itrsgnm late, ipar-
tosque recclligit Igne*. Seneca sub fin. Apocoloe.
Quum^ue recollecioi sudcrel mluere lalo* etc.
Justin. 43. 3. 8. Recollect* mulllludia*, qcs,
amisso rege, passim vagibitar. et ibid. 6. II.
Ctpil'i ex Crasiiano eiereitu rcccllectl. Id. 33
BECOLLOCO
2. 4. Reeolleeto gladio, ad socios revertitur. h. e.
recepto, recuperato. Sic Val. Place. 6. 254. Re-
collect* hasta. et ibid. 423. Ipse recolleetis audax
Arlasmeaus armis Desilit. Runus Justin. 23. 4.
8. Responso haruspicum admonltus pater, par-
Vulura recolligit. h. e. quern ante exposuerat,
rursut tollit, et educat. Flirt. 4. Ep.il. a med.
Quum in illud subterraneum eubiculum deraitte-
retur, hssissetqae descendenli slola, vertit se, ac
recollegit. Id. 9. ibid. 13, ad fin. Actionem meam
utcumque potui, recollegi: addidi raulta.
II.) Translate. Cic. 1. Alt. 5. a med. Etiam
ll cujai animus ia te esset olTensior, a me recoi-
ligi oportere. h. e. recoooiliari, Reruns io amici-
iiam unirl. Ovid. 1. Met. 215. Nunc opus est
tuccia, per quos renovaia aenectus Iq Qorem red-
eat, primosqua recolligat anaoa. a. e. recipiat,
recuperet. Id. 9. ibid. 744. Quia aniraum fir-
mas, teque ipsa recolligis, Ipbi: Consiliique ino-
pes et alultos eicutia ignesT h. e. aanarn men-
torn resumis, et resipiscii. PUn. 28. Hist, nal.
9. 33. (129). Lac bibitur ab irabecillitate virea
rccolligentibus, quos atrophoa vocant. h. e. refi-
cientibus, recuperaatibus. Id. 23. ibid. 7. 63.
(122). Sices fici recolligcnti ie a longa valetu-
dine utilissiras. a chi si ria. et 20. ibid. 5. 17.
(35). iEgri se reeoliigeotes.
RECOLLOCO, as, are, a. 1. rursum colloco.
Ccel. Aurel. 1. Tard. 1. a med. Turn ager lecto
recollocandus.
KECOlO, as, are, a. i. iterum colo. Scribon.
Compos. 268. Oleum recolare per linteum duplet.
RECiiLO, cSlis, caitti, cultum, cfllere, a. 3. (re
et colo). Part. Itecolens I. 1.; Recultut II. 2.;
Ricolendus II. 1. — Recolere est rursus colere
(It. collivare di nuovo, ricollivdre; Fr. cuiti-
ver de nouveau, travailler; Ilisp. culiiver de
nuevo, Irabajar; Germ, wieder bebauen, tvie-
dtr bearbeiten; Aogl. to cultivate or till again).
I.) Proprle. % 1. Generatim est, ut diiimus,
rursus colere. Ovid. 5. Met. 647. partimque rudi
data semina jussit Spargere bumo, partim post
tempora longa reeulta*. Ziv. 27. 5. Deseriam
tandem recoli terram, frugiferara ipsli cultoribus,
populo R. annona subsidium. Id. 39. 24. Mctalla
Tetera iatermissa recoluit, et nova Instituit, Val.
Place. 7. 68. Recolere agros. *f 2. Speciatim
est runus babitare, frequenlare, revisere. Pkwdr.
1. 18. Nemo libenter recollt, qui lasit, locum.
II.) Translate. <tj 1. Generatim est rursus
exercere, resuraere, renorare, instaurare. PUn. 7.
Ep. 9. circa med. Ut terras variit mulatisque ae-
minibus, ita ingenia nostra nunc bac, nunc ilia
meditatione recoiuntur. Tae. 3. Uitt. 7. Galbs
imagines, discordia temporum subvenes, in omni-
bus munieipiii recoli jussit. et 1. ibid. 77. Re-
oeni sb exsilio rerersoa nobiles adolcscentulos,
aviiia ac paternis sacerdotiis in solatium (Olhb) re-
coluit. h. e. rursui bonorarit. Plaut. Merc. 3. 2. 3.
Cerium est: antiqua recolam, et servibo mihi.
ripiglierd i miei antichi vizi, et Val. Place. 2.
395. ecquando nalorum tempora, goDtem Qui
recolaot, qui acsptra gerant? ritnettano. Tac. 3,
Ann. 72. Lepidus, quamquam pecunis modicus,
avium decus recoluit. rinnovb. Cic. fragm. apud
Ti'an. p. 439. 2. Merc. Recolere dignitatem luam,
I A. 1. Oral. 1. 2. Ad eat artes, quibus a pueris
deditl fulmus, celebrandas interque cos recolcn-
das. Id. Arch. 6. 13. Quantum (Jeiaporis) alii
trlbuunt tempestlvis convivils, quantum ales,
quantum plls, tantum mibi egomet ad hxc stu-
dia recolenda sumpsero. Claudian. Cons. Prob.
el Olybr. 261. nostril celebrabitur undis Iste
diet, semper dapibus recolctur opimis. ^ 2. Spo-
eialim est meditarl, reputare, momoria repelere,
riandare colla memoria, ripensart, rimembrar-
$i, a'v«Xo7t{«oSac. Plaut. Trin, 2. 1. 24. 11,-ec
ego quum ago cum meo anlmo, et recolo, ubl
qui eget, quam prelii sit parvi, apage te, amor :
noo places. Cic. 13. Phil. 20. 45. Qua l! tecum
Ipse recoils, tequiore animo moriere. Catult. 62.
45. Simul Ipsa pectore Atjs sua facta recoluit,
Llquidaqua mento vidit etc. Virg. 6. JSn. 630.
Inclusas animas superumque ad lumen lluras
Lustra bat itudio recoleas. Ovid. Ueroid. 5. 113.
— 30 —
Hoc tua (nam recolo) quondam germana canebat.
Ammian. 25.8.13. Ejus iram metuebant et si-
multates, recolentet qua; assidue (tile) pertulerit
funera.
RECOMMlMSCOR, mlnisceria, mentus turn,
mlnisci, dep. 3. (re et comminiscor) inuentare,
o ritrovar di nuovo, runus comminiscor, rur-
sus eicogito, cogitando invenio. Plaut. Trin. 4.
2. 70. Litter!* recoinminlscar. C eat prlncipium
nominis. h. t. sectaado litterarum vestigia, ipsum
nomen inveniam.
rECOU.mOnEO, es, ere, a. 2. (re et commo-
neo). Part. Iiecommonem. — Recommoneo est
idem atque iterum commoneo. Cassiod. Com-
plex. Apocalyps. 4. Ad quam (caritalem) ilium
redire habits satisfactions recommonet. Id. 1.
Timoth. 4. Iterata eura insinuatione recdmmo-
nens, at fidei deposilum custodial.
RfiCOMPENSATlO, Sail, f. 3. ricompensa, recl-
proca compensatio. Aldhelm. apud A. Malum in
Class. Auct. T. 5. p. 597. Velim, ut boc ait quas-
dam fessaj menti rata recumpensationia portio.
RECO.UPENSO, es, 5?i, Stum, are, a. 1. (re
et compenso) cumpensationem przstare. Legltur
Part. Recompensalurus apud Laclant. Placid, (e-
dente A. Maio in Class. Auct. T. 3. p. 140).
fab. 144. Si quidem virtutta auccessu enitenti
recompensaturua (Meleager) pellem monstri llllus
(apri) cum capita ipsi (Atalanli) dedit in te-
atimonlum laadia. Et Part. Recompensans apud
^uct. incert. Excerpt, de Constant. Chloro etc.,
qua) Ammiano subjuncta edi aolent, § 49. Ze-
no itaque recompensana bcneQciia Tbeodoricum
etc. Vocem confirmat Thesaur. notice Latinil.
ed. A. Maio p. 509. Recompensare, reddere. Et
Papir. Ravenn. (a. 551.) apud Marini Imp. Di-
plom. n. 119. tin. 39. Promittimus not, solidoi,
quos accepimui in pretio, eis recompensare.
RECOMPINGO, is, ere, a. 3. rialtaccare, riu-
nire, rureus compingo, unio. Tertull. Resurr.
earn. 30. Recolligi, et recompingi os ad os.
RECOMPONO, pSnis, pSsQi, pSsllum, pSnere,
a. 3. (re et coinpono). Part. Recomposilut. —
Recomponere est rursus eomponere, rium're, ri-
aggiustare. Ovid. 1. Amor. 7. 68. Pone recom-
positas in atatione comas. Ulp. Dig. 34. 2. 28.
tub fn. Si in hoc sint soluti, ut recomponantur,
Veget. 3. Veterin. 47. 1. Fracturam recompu-
net, et feaciis colligabia. V. RECOSCILIO 1. 6.
RBCOMl'dSlTCS, a, urn. V. voe. prasced.
RECOiNCEOO, Is, ere, a. 3. invicem concedo.
Gloss. Cyrill. 'Avtisapa^tapu, reconcedo.
RECO.NClLlA.TlO, Cais, f. 3. f I. Genera-
tim est actus reconciliandi, riconciliazione, pa-
ce, xataWayfi. Cic. 3. Cat. 10. 25. Reconcilia-
tio concordis. Id. Harusp. resp. 24. 51. Si-
gaiGcat ae iili amicissimum esse, et reconcilia-
lionem esse gratis factam. Id. post red. ad Quir.
5. 13. Quum proviociarum pactioaea, recon-
ciliationes gratiarum sanguine meo sancirentur.
Balb. et Opp. ad Cic. post ep. 8. I. 9. ad Alt.
Ut agat de reconciliation gratis sus et i'ora-
peji. Liv. 27. 35. Da reconcilialione etiam gra-
tis eorum [consulum designatorum) in senatu
actum est, principio facto a Q. Fabio Masimo..
— Ia (Xtm'us) magis implacabilis erat: et nihil
opus esse reconcilialione, ajebat. Sic Id. 40. 46.
Quos conjuaiit ludragiis auis populus Romanus,
bac etiam reconcilialione gratis conjungi a no-
bis ainatis. Sueton. Cces. 73. -Da reconcilialione
agere per amicos. el Aug. 17. Antonii societa-
tem reconciliationibus rariit male focillatam ab-
rupit tandem. Id. Ner. 34. Reconcilialionem ai-
inulare. Justin. 16. 1. 8. Inchoata inter fra-
tres recoociliatio. ^ 2..Specialim apud Eccle-
siasticos Auctores est absolulio ab eicommuni-
calione. Alcim, Ep. 15. Utrique nolam eicom-
municationis in'dicile, donee a consortio crimi-
nali publics pccnilentis professioae dissuescant, et
turn, miseraotibut Tobls, gratiain reconciliationia
accipiunt.
RECO.NClLlATOR, oris, m. 3. riconciliatore,
xaraXXaxTiip, pacilicaior. Liv. 35. 45. Phaneat
reconcilialoie pacis el disceplatore de lis, qua
in coairoversia cum populo R. essent, uteadum
RECONCILIO
potlus Antioebo centebat, quam duce belli. Apul.
de Mag. Si Publicola regum eiactor, et Agrippa
populi recoociliator etc. n. e. Menenius Agrippa,
qui, prima secession* plebit a patribui facta, ejua
animus Oeiit, ut est apud Liv. 2. 31.
RECONClLtATUS, a, urn, partlcip. V. foc. seq.
RfiCONClLlO, as, a?i, Slum, are, a. t. (ra et
concillo). Reconciliasso pro reconciliavero, et re-
conciliassere V. aub 2. a. — Particip. Reconci-
Hans t,i Reconciliatus I. et 2.; Jieconcitiart-
d"» t. — Reconcilio <J 1. Strleto aensa est
idem atque in gratiam restituo, in concordiam
reduco, pacem aut amiciliam rursus conci'io et
Jungo, xaraXXaTTo), ouvoixeic'o) (It. rappacifi-
care, riconciliare, rimetlere in grazia; Fr. ra-
mener, reunir/rapprocher, riconcilier; Ilisp.
reunir, reconciliar, volver a conciliar; Germ.
wieder zusammenbringen, - vereinigen in Pre-
undschaft; Angl. to reconcile, make friendo,
restore to favour, conciliate). Usurpatur cum
Aocua. Ennius apud Rujinian. de fig. sent,
et eloc. § 37. Pro malefactia Helen* redeat, »irgo
pereat innoebnat Tua reconcilietur uior, mea
necetur filia? Cic. JProv. cons. 9. 21. Quibus
eum omnibus eadem respublica reconciliarit, qua
alienarat. et ibid. 23. Hie me meu* in- rempa-
blicam animus pristinua ac perennia eum C.
Cssare reducit, reconcillat, restltult in gratiam.
Id. 6. Alt. 7. Aolmum patria anl sorori tut*
reeonciliavit. Id. 1. ibid. 11. Ut agerem eum
Luccejo de vestra vetere gratia reconcilianda.
Id. Dom. 50. 129. Inimlci in gratiam recon-
ciliabantur. Justin. 7. 5. 2. Per eumdern ob-
aidem cum Thebania gratiam pacis rcconciliat.
Id. 31. 4. 9. Antiocbul tarn atsiduo colloquto
reconciliatam ejus (Hannibalis) eum Romania
gratiam eilstimans, nihil ad eum, alcut aolebat,
referre. Cic. 5. Fam. 2. Quod acribis de recon-
clliata nostra gratia, Don intelilgo, cur recon-
ciliatam esse dicas, qua nunquam imminuta est.
Id. 1. ibid. 2. Yidebatur reconclliata nobis vo-
luntas eenatus esse. Nepos Thrasyb. 3. Reconcl-
liata pax. Sic Liv. 42. 46. Reconciliare pacem.
Id. 2. 32. Nullam profecio, nisi in concordla
citium, apem reliquam ducere: earn per squa,
per iaiqua, reconciliandam civitati esse. Id. 8. 2.
Prslor Saraniiibus respondit : neque contradict,
quia, quoniam ipsos belli culpa sua contractl ts-
dium ceperit, amicitla de integro reconcilietur.
Id. 8. 36. Reconciliare animoa militum impe-
ratori. Curt. 6. 10. II. Deiterara luam am-
pleiua, reconciliali pigous animi. Sueton. Aug.
62. Reconcilialua Antonio post prlmam discor-
diam. Tac. Germ. 22. De reconciliandis Invicem
animis-plerumque In conviviia consultant. PUn.
11. Bisl. nat. 17. 18. 58. ReconclljaDtur apes
lacte ?el aqua mulsa. Nepos Milt. 7. Parum in-
sularn, opibui elatam,quum oratione reconciliare
non posset, h. e. impellere, ut ad ofiicium red-
iret. ridurre at suoi doveri. *t Cic, 2. Verr.
1. 2. Adduii enira bomlnem, in quo reconci-
liare existimationera judiciorum amissam, red-
ire in gratiam cum populo R. posselis. ricu-
perare. Hieronym. 8. t'n Isai. 26. 5. Reconci-
liaotes mundum Deo. — ^2. Speciatim, pro
reducere, ridufre, ricondurre. — a) Cum Ac-
cus. Plaut. Capt. prol. 32. Nihil pretio parsit,
fjlio dura parceret: reconciliare ut facilius pos-
set domum etc. el 1. 2. 64. Nam ilium conGdo
domum in bis diebus me reconciliassere. h. e.
reconciliaturum seu reduclurum esse. Id dixerat
ibid. 28. Sed si ullo pacto ilie hue conciliari
potest. Sic ibid. 3. 4. 43. Ego me liberum con-
lido fore, si hujus buc reconciliasso in libcrta-
tem (ilium, pro reconciiiatiero, reduiero. —
b) Absolute. PUn. 6. Ep. 5. Qui modo ad Cel-
tum, modo ad Nepotem, prout bio Tel ills dice-
ret, cupidilale audiendi Tersitabanl, et nunc quasi
ttimulaicnt et accenderent, nunc quasi reconci-
liareot ac recomponerent, frequcntius singulis,
ambobus interdum propilium C.?sarem - preca-
banlur. — c) Hue referri potest et illud far-
ron. 3. R. R. 16. 38. Ut reconciliais (apes) ad
suum qusque opus et domicilium redeant. h. e.
recreals, refect*, ricreate, rislorate, rimesse
RECONCILTTAS
Et Apul. Florid. 3. Minimum ablui, quia arti-
culum etiam a crura fregerim. Tamen articulu*
loco concessit, exque eo luiu adhuc Ouxua est:
et Jam dum eum lngenti plaga reconcilio etc. ft.
e. dum articulum Id mam locum restituo magno
ictu maoui incusso.
RECONClLlTAS, Itii, f. 3. reconciliatio. Glott.
Cyriil. AiaUapj fitioc, recoucilitas. Ibid, in
prasced. lemmata Ugitur: Reconciliatio, conci-
11(89.
rrconcinnAtus. r. pr^concinnatus.
RECONCINNO, as, are, a. 1, rifare, a'vaoxeua-
£u, denuo eompono, instauro, reparo, espoilo.
Cie. i. ad Q. Fr. 6. Tribut locis aedifico, reli-
qua reconcinno. Cxs. 2. B. C. 15. Dluturni la-
borb detrimentum ooienia et flrtute mililum
brerl reconcinnatur. Plant. Men. 2. 3. 72. Pal-
lam lllam ad phrjgionem ut deferai, ut recon-
cinnetur. et ibid. 3. 3. 3. Huic ut addai aurl
pondo unciam, Jubaasque splnther novum recon-
cinnariar.
RECONCLtJDO, is, ere, a. 3. idem quod eon-
cludo, claudo. Tertull. advert. Prax. 16. a med.
Quem btl in PiiaU tribunal impoouat, et in mc-
numento Joseph reeoncludant.
RECON'DlTlO, 6p.Ii, f. 3. actut recondendl, h.
a. aliquid iterum eondendi liv« conttruendi. Au-
gustin. in Pi. 58. term. 1.0. Consilium recoa-
ditionls iovenit, ot, deitructii veteribui apotbecia,
novas coattrueret ampliores.
RECONDlTOR, 6rii, m. 3. qui reeondit. Au-
gust™. Serm. 178. 2. Si sordid ut ett recondltor
auorum, ulcerotui est raptor alienorum.
RfiCONDlTORlUM, Ii, n. 2. apolbeca. Itid.
15.' Orig. 5. Horrea s Graseo, Tarbum ex Terbo,
repositoria, vel reeonditorla dici possunt.
R8CONDITUM, I, a. 2. et
BBCONDITU9, a, urn, partlclp. V. voc. ieq.
RECONDO, dli, dldi, dllum, data, a. 3. (re et
condo). Partieip. Reconditat I. et In fin.; Re-
condendut I. — Recoadere est rursas condere,
reponere, leponere, tegera, absconders, abdere,
a'lrotj'&efiH, aitotapieilu (It. riporre, coprire,
chiudere, nascondere; Pr. terrer, mettre en rl-
terve, cacher, soustraire aux regardt; Hisp.
poner en reserva, poner a parte, retirar de lo
publico a lugar tecreto, esconder.; Germ, zuru-
cklegen, zaruMegend aufbewahren, entfernen,
hinuiegthun; Angl. to lay up, hoard, hide, re-
terve, shut up).
I.) Propria. Plaut. Stich. 1. 3. 78. Aliquo
reliquiat (ciborum) recondas. Hot at. 3. Od.
23. 2. promt reconditum, Lyde strenua-, Csecu-
bum. Cie. 2. Invent. 4. 14. Gtadium cruenla-
tum in Taginam reeondidit. Id. fragm. apod Co-
lum. 12. R. R. prcef. 2. Necessarinm fuit alteru-
trum forii et tub dio esse, qui labors et iodu-
ttria (vic(um) compararet; intus, qui tectla recon-
duct alqua euitodiret. Colum. 12. R. R. 53. 2.
Oleum eliquato oovltque vasis recondito. et ibid.
10. 3. Folili Titlglneii uvat contegunt, et its
in ampborat reconduat. Id. 7. ibid. 9. 8, Plu-
rima glans ts! eisterob in aquam, vel fumo ta-
bulatii recondenda est. Schneider, mallet con-
denda. V. ibi alia. Id. 2. ibid. 20. 5. Frumen-
ta in aonoi recondere. Pirg. 2. Mn. 747. A-
icanlura Auchitenque palrem Teucrosque Pe-
catea Commendo sociis, et curve valla recondo.
Ovid. 1. Met. 139. Quasque recondiderat (hu-
mus), Slygiisque admoverat umbris, Effodiuatur
opes, et 11. ibid. 649. de Somno. et rarsui molli
laaguore solutut Deposuitque caput, ttratoque re-
eondidit alto, et 12. ibid.. 482. Coralnui aggredl-
lur, lateriqua recoadere duro Luctatur gtadium:
giadio ioca pervia Don sunt. ft. e. InQgere, Ira-
mergers. Sic Virg. 10. JSn. 387. ensem tumido
la pulmooe recoadit. Flor. 1. 13. II. Sacra in do-
lus defusia terras recoadere. Alii leg. terra. Ovid.
4. Met. HO. Ad nomea Thisbes oculoi Jam mor-
te gravatos Pjramua ereiit, visaqae reeondidit
ilia. Muse di nuovo. et 12. ibid. 15. Nidus erat
Tolucrum bis quattuor arbore sum ma, Quas il-
rnul, et matrem clrcum sua damns volaolem,
Corripuil serpens, eridaque reeondidit alvo. im-
rrnrsij caccib. Quinlil. 10. 3, 3. Opes asrario re-
— 31 —
eondlts, unde ad subiloi casus proferaatur. Ovid.
1. Met. 583. laachus unus abest, imoque recon-
ditus antro Flelibus auget aquas, et 4. ibid. 339.
frutlcumque recondite lilva Delituit. Quintil. 10.
3. 25. de Demosthene. Se in locum, ex quo nibil
prospici posset, recondebat. — Coodere sepullutas
gratia. Plin. 7. Ilitt. nal. 53. 54. (186). Quura
Lepidus mortuui, flamms vl e rogo ejectus, re-
condl propter ardorem noa potuisset, Juxta tar-
meatii aliii Dudui crematus est. — NB. Aliquaa-
do, alt Forcellinut, contraria significationa est
promere, elTundere. Propert. 2. 23. 50. Quum iu-
bito Triton ore reeondit aquas. Sic duplicem ha-
bent et eontrariam vlra recludo, relego, retexo.'
Alii tamen Ita interpretaatur, ut Tritonls ttatua
effabre facta modo promeret, modo vero recon-
deret, «eu absorberet aquas in aliquo Urbis fonte.
— Pro rarsus condere, ft. e. reffidificare f. In
RECO.NDUCO.
II.) Translate, firg. 5. /En. 302. Mult! prate-
rea, quos fama obscura reeondit. Cie. 4. Acad. (2.
pr.) 10. 30. Mens alia visa sic arripit, ut bis statim
utalur: aliqua sic reeondit: e quibus memoria
oritur. Seneca Ep. 8. In boe me recondidi, et
forei clausl, ut prodesse pluribus possim. mi sono
rinchiuto, ritirato. Seneca Here. CEt. 476. Quid-
quid arcani apparo, peniius recondas, et fide ta-
cit* premai. ft. e. silentio tegas. Tac. 1. Ann.
7. extr. Verba, vullus (procerum) la crimen de-
torquens, recondebat. ft. e. alta mente repone-
bat, ino tempore ulturui. Sic ibid. 69. extr. 0-
dia In longum jaeleos, qu» recouderet, euctaque
promeret. — Hlno Partlclp. prater, pass., cujus
plurima ooperlui exempla retulimui,
Recondilut, a, urn, adjective quoque usurpa-
tur, uade Comp. Reconditior II., et est reposi-
tui, lepositui, elausus, riposlo, chiuso, nascosto,
a'wd&SToe, xpu'Ctof.
I.) Propria. Cie. 0. Verr. 10. 23. Quod ce-
larl opua erat, habebant sepositum ac recoodi-
turo. et ibid. 20. 42. Statuerunt, la nihil tarn
clausum, Deque tam reconditum posse habere,
quod noa istiui cupiditali apertisslmum prom-
ptissimumque esset. Id. t. Orat. 35. 161. Mulls
magnificseque re» constructs ac reconditaB. Ca-
lull. 34. 9. de Diana. Moutium domina ut fo-
rei, Silvaiumque vireatlum Saltuumque recoo-
ditorum. tolinghi, ermi, appartati. et Cie. 5.
Verr. 89. 207. Locus intra oceaoum Jam nul-
lui est, neque tam Ionginquui, Deque tam re-
conditui, quo etc. — Iliac /r» recondito ha-
bere, clausum la area habere. /Tin. 33. Hist.
nat. 1. 6. (25). Uoum anulum in minimo digito
habuisse, pretiosiorls in recondito lupellectiils
ostentatio est. — Uino etiam Recondita, orum,
a. plur. 2. sunt loca reeoodita. Cess. 3. B. C.
105. Pergami la occullii ac reeooditis tempi),
quo prater ucerdotes adire fas noa est, qux Greei
aSuta appellant, tympana sonuerunt. Ita lejil
Nipperdeiui; vett. Editt. la occullii ac remotis
temp ill.
II.) Translate est oecultus, abstrusui, tectus,
abditus, aslruio, occulta, coper to, tecreto, re-
condito. — a) la bonam partem. Cie. 3. IS'at.
D. 16. 42. Qui loterlores scrutaotur et recoa-
ditai litteral. Id. Brut. II. 41. Eierciiaiio-
nem'meotii a reeooditis abstrutisque rebus ad
eausai forenses popularesque traduccre. Plin. 5.
Ep. 8. a med. Narrat laae ilia, narrat hsc, sed
aliler. Huic pleraque bumllia et tordida, et et
medio petita: 1111 omnia recondita, spieodida, ei-
celsa conveniunt. Cie. 11. Fam. 21. in fin. Si
quid erit occultiut, et, ut scribis, reconditum,
meorum aliquem mittam, quo fideliai ad te littetas
perferantar. Ii. 2. teg. Agr. 16. Quid jEgyptusi
•ut occulte latet! at recoadita est! ut furiim tota
decemviris traditur! Id. 4. Acad. (2. pr.) 4. 10.
A me ea, quas in promptu erant, dicta sunt: a Lu-
culio autem recoaditiora desidero. Id. Brut. 79.
274. M. Calldiui oon fuit orator unui e muliis:
potiui later multos prope siogularit fuit : ita re-
coaditai eiquisilasque sentential mollis et pell u-
ceni vettiebat oratio. Augustus apud Sutton. 86.
Reconditorum verborura fcctorei. ft. e. inuiiia-
torum, obiolelorum. — 6; In malacn partem.
EECOQUO
Cie. Quint. 18. 59. Yix.it semper inculle atque
horrid* : nalura trlsti ao recoadita fuit: non ad
solarium, noa la campo, non la coariviis ver<
saius est. ritirata e solitaria. — Uiac
Reconditum, i, a. 2. absolute, substaativorum
more, V. mb I.
RECONDOCO, cb, ii, ctum, cere, a. 3. (re
et coaduco). Part, ijeeonductus 1. et io fia. —
Recoaducere f 1. Est rursus conducere, pren-
dere di nuovo a pigione. Ulp. Dig. 19. 2. 13.
ad fin. Qui impleto tempors conductioals, re-
mansit in eonduetione, noa solum reconduilrse
videbitur, sed etc Plin. 29. Hist. nat. 1. 8. (22),
Noiura est, ab eodem Charmide (medico) onum
aegrum ei proviacialibus FfS. ducentis recondu-
ctum. ^ 2. Est etiam retro conducere, vel ali-
quid vebendum conducere. Quinlil. declam. 12,
18. ad fin. Classii nostra veclurara facit, et vl-
einarum eivitatum copias reconducit. ft. e. ve-
hendas condueit. — IfB. la silo Festi p. 277.
3. Mull. Reconduct* fecerit: et condere nrbem,
facere, aadiQcare, ut Cincius testatur in lib ro de
verbis priscis: Scalig. legit reconduit, refece-
rit: alii reeonderit, refeceiit: ut sit recondere
rursui eondere, et reconrfuit sic dicatur, ut cre-
duit.
RECONFLO, as, are, a. 1. denuo conilo, awes-
^tavEuu. Translate. Zucre(. 4. Ui5. Quippe, ubl
nulla latent animal pars remaneret In membris,
cinere ut multa latet obrutus ignis, Unde reeon-
llarl seosus per membra repente Posset, ut ex
ignl casco consurgere Oamma? ft. e. quasi con-
Qando redacceadi et reviviscere.
RfiCONSIGNO, as, are, a, 1. rursus signo, no-
to. Tertull. Resurr. earn. 52. in fin. Ideo et'
reconsigaat impiirnent.
RECONSTlTOO, is, uore, a. 3. iterum con-
stituo. Gelt. 14. 7. Item triumviros relpublica
reeonstituendae causa creatos jus eonsulendi =e-
natum babuisse. Ita legit Mart. Hertz., alii con-
tliiuendcv; at Ifiebuhr. T. 5. p. GO. legendum
pulat reconstruendce.
RECONSTRUO, is, ers, a. 3. iterum eoostruo,
Cassiod. 2. Variar, 39. a med. Quapropter an-
tique .iliac aedificlorum soliditas innovetur, ut si'
ve in thermis, slve in cunieulis fuerit aliquid re-
parandum, te debeat immiaeate reconstrul. V.
voe. praseed.
RECO.NSfJESCO, icis, vl, scere, n. 3. In con-
trarium consuesco. Perperarn reconsuevit legitur
a quibusdam in ilio Tirlall. Cult. fern. 9. Glo-
ria autem exaitate, noa humiliare consuerit.
RECONTRANS, anils, partieip. ab inusit. re-
eonlro, reluclans, recalcitraas. Tertull. 2. ad .Va-
Hon. 8. ad /in. Gens (Sgyptiorum) rixosa, suit
regibui recontrans, ia ettraneis dejecta.
RECOMViLESCO, scis, scere, n. 3. iterum con-
valesco. ,/vnnod. 1. carm. 10. Nigra nte tectam
pallio iita terra noctem toscipit, Ut viva dulcl
fuoere Reconvalescaot corpora.
REcOQDO, cflquis, coil, eocium, cflquere, a.
3. (re el coquo). Partieip. Recoque.ns I. 1 ; Re-
coctus ia omnibus paragr. ; ilecoijuendus II. —
Recoquere
I.) Proprie. ^ 1. Slricto sensu est rursus co-
quere, avs^a'u (It. rieuocere ; Fr. faire recuire;
Ilisp. recocer ; Germ, toiederkocften ; Aogl. to
boil or teeth again). Cie. Senect. 23. 83. de Me-
dea. Quo quidem me proDcisceniem baud sane
quit facile rclraierit, neque lamquam PeUam
recoierit. Val. Flacc. 6. 441. de eadem. reco-
quit fessoa celate parentes. Seneca Ep. 71, a
med. Lana quosdara colores scmel ducil, quos-
dam, nisi sspiut raacerata et recocta, lion per-
bibit. Martial. 11. 52. Velabrensi massa re«
'eocla foco. ft. e. caseus, igni primuro, deinda
fumo coclus, quem Roma ia Velabro cunciis
prasferendum. Plin. 11. Hist. nat. 42. 97. (240).
laudat. Stat. 4. Silv. 9. 38. Vel passum psyt'oiis
suit recoeium. ft. e. valde coctum sole in vile.
Fit enira passum ex certo uTarum genere, diu-
tius In vita sole adustarum, ut ait Plin. 14.
^ij£. nat. 9. 11. (80). .Seren. Gammon. 2. Pu-
legium recoquens clemenier. Id. 63. p. 70. ed.
Aid. Marrubium ii tu reecquai, illoque liquore
RECORDABILTS
Vulnut atrox foreai etc. Marcell. Empir. e. 9.
p. 98. retro ed. Aid. Et iterum leal igae reco-
quel, ne efferveat. et Boelh. 2. metr. 6. Quoi
Notut licco violenlus astu Totret, erdentes re-
eoquena arena*. Plin. 21. Hist.naU 14. 49. (84).
Candldissiraa St cere, post Insolation em eiiarn-
num recocia. ^ 2. Latiore eensu est igne iterum
elaborare, llquefaeere, torrere etc. lavorare di
nuovo al fuoco. Firg. 7. JEn. 636. reeoquunt
patriot fornecibus ensei. Plin. 16. Hist. nat. 6.
8. (23). Car bo quercui in srariorum tanlum of-
ficioii compendlo, quoniam desinente Oatu pro-
tinui emorleni, tapiui reeoquitur. Rursui Firg.
8. JEn. 624. level ocreai electro auroque reco-
eto. raffmato. Flor. 3. 20. 6. E ferro ergastu-
lorura recocto gtadioi ac tela fecerunt.
II.) Translate. Quinlil. 12. 6. M. Tullius In
Aslam navigavit, leque Apollonio Moloni Rbodi
runui formandum ac velut recoqueadum dedlt.
Petron. fragm. epud Diomed. 3. p. 617. Put-
sch. Anus recocts vino, trementibui iabellis. Co-
tull. 54. 5. Futrecio teal recocto. Eorat. 2. Sal.
5. 55, plerumque recoctui Scriba ex quinque-
vlro corvum deludet biaotem, Hsee non ana ra-
tion* eipllcantur ab interpretibut. Senem re-
coclum, alii callidum intelligunt et vafrum ex
longa eiperientla el usu rerum: alii ebrletatl de-
dlturn: alii repueraicentem (tamquam a Medaa
JEsoneta reooTatum, de qua Fal. Place. 6. 444.
rccoquit fessos atale parentes) atque adeo ]uve-
nllibui amoribui dedltum: alll denlque flrma
valetudlue, et, ut ait Firg. 6. JEn. 304., cruda
vlridlque leaectute. Scriba recoctui ab allli uno
aliquo ex dials modii exponllur: ab alili ex
quinqueviro refectui scriba, h. e. qui prlui quia-
queTlr fuerlt, delnde icriba.
RECORDABlLIS, e, adjeet. ehe ti pud o deve
ricordare. Claud. Mamert. 3. Stat. anim. 14.
Memorla multitudioe recordabilium disteoditur.
Adde Jugustin. 6. Music. 6. In F. PROGRES-
SOR.
RECORDATIO, Coii, f. 3., revoeatlo lo, me-
moriam, remioiscentia, memoria, aviuvrfin (It.
rimembranza, commemorazione , rammenta-
mento, memoria; ft. ressouvenir, souvenir,
mimoire, souvenace, pensie; Uisp. recuerdo,
rctordacion, memoria, pensamiento ; Germ. d.
Jliickerinnerung, Erinnerung ; Angl. a calling
to mind, remembrance, recollection, recorda-
tion). Dsurpatur — a) Cum Genit. rei, eujui
lemlnticlmur. Cic. 1. Oral. 63. 228. Qui palrli
ciarlseiml recordatlooe el memoria Oetum populo
moreret. Id. Brut. 2. 0. Quorum memoria et re-
cordatlo jucunda lane fult, quum Id earn nuper
inddluemus, et Prov. cons. 18. 9. Ultimi tern-
porli recordatlo et proilml memoria. Id. 1. O-
rati 2. 4. Repeteoda eit mlb't veterli cujuidam
memoriae non ietU eipllcata recordalio. Id. Ha-
rusp. resp. 1. 2. Concidlt In curia pane limi-
ne, recordations , credo, Gabinii iul, deside-
rloque Pitonli. Id. 1. Tusc. 24. 67. Babet prl-
mum (animus) memoriam, et earn Inflnitam re-
rum innumerabilium: quam quidem Plato recor-
dalionem esse vult vita luperiorii. Id. 6. Alt. 1.
ad fin. Suavem habere recordationem aiicujus
rei. Id. Senecl. 3. 9. Multorura benefactorum
recordalio jueundiislma est. Id. 5. Earn. 12. 4.
Ilabet praierill doiorii lecura recordalio dele-
ctations m. — In plur. num. Id. 5. Fam. 13.
a med. Dare aticul Jucundai recordatlonet con-
scienlia sua. Gell. 17. 2. Eratque boc lane quam
utile eiercitium ad conciliandai nobis, ubi ve-
nlsset usui, verborum eentenliarumque elegan-
tlura recordationei. — 6) Absolute. Cic. 1. Fin.
17. 67. Stultl malorum memoria torquentur: »a-
pleotes bona praterita, grata recordatlone reno-
vate, delectant. Plin. 1. Ep. 0. Subit recorda-
tlo, quot diet quam frlgidis rebui absumpsl. —
Et In plur. num. Cic. 12. Alt. 18. Recordatio-
nei fugio,. qua quasi mono quodam dolorem
efficiuot. Tac. 4. Ann. 38. Illoi (precor), ut-
cura laude et bonis recordationibui facta atque
famam nominli mei prosequantur. Symmach.
6. Ep. 54. Clara et illustrei recordationei virl.
REGORdATIVA ipeciei verborum apud Ca-
— 32 —
pell. 3. p. 85. est prateritum plusqaam perfe-
aum, ut commeaveram, laniaveram. Sic Cha-
ris. i. p. 143. Putsch. Praterltl differential junt
quatuor: inchoatiya live Imperfecta?, ut Jege-
bam ; preterites, ut legi; obllteratas, ut lege-
ram; recordatlvas, ut tegerim. Grammat. Vati-
can, (ed. A. JUaio) p. 28. col. 1. Plusquam per-
fecta, quas est et recordatlva et eiacta species.
RfiCORDiTUS, a, urn. F. RECORDOR.
RECORDATUS, di, m. 4. recordalio, memo-
ria. Terlull. Resurr. earn. 4. Hanc et visui et
contactui et recordatul tuo ereptam periuadere.
Adde eumd. adverc. Psych. 5.
RfiCORDO, as, are, a. 1. F. voc. teq. inil.
RECORDOR, Srii, Stus lum, arl, dep. a. et n.
1. (re et cor, cordis). Activara formam recor-
dare babet Claud. Quatlrigaritis apud Ifon. p.
475. 27. Merc. Ii ubi Darium cognovit, et pa-
tria (al. patrlaj) eum recordavit. Farro 6. L. L.
46. Mull. Recordare runui in cor revocare.
— Uinc Particlp. Becordalus passive, ricorda-
to, memoria retentug. Sidon. 9. Ep. 3. circa
med. Anlmem male libi consciam, et per borai
ad recordata pcenalii vitas debita contremlicen-
tern. — Item Particip. Recordandus apud Cic.
Suit. 9. 26. Si mibi ne ad ea quidem, qua pro
salute omnium geisi, recordanda et cogitanda
quidquam relioquitur temporli. — Celerum Par-
ticip. Recordans 1. a. b. et 2.,* jRecordaiui 1.
a, b. c. e. et 2. — Recordor f 1. Saepissime
ac generatim est idem atque In memoriam re-
voco, raeminl, reminlscor, memoria teoeo, dva-
fUfivijoxofiat (It. rommentorei, rimembrarsi, ri-
soovenirsi, ridursi a memoria, ricordarsi; Fr.
st ressouvenir, se souvenir, avoir souvenir ou
souvenance de; Uisp. recordarse, acordarse, ha-
cer memoria; Germ, fruheres zuruckdenken,
sich erinnern, eingedenk sein; Angl. to call or
bring to mind, remember, recollect, bethink
one s self). Uiurpatur — a) Cum Accui. rei.
— Una cum v. rcminitci legitur apud Cic. Li-
gar, 12. 35. Memoria teoeo, quells turn T. LI-
garius quesslor urbanui fuerit ergs te. Sed pa-
rum est, me boc memlnlue: ipero etiam te, qui
obliviscl nihil wles, niii injuria!, - te, aliquid de
bujui quaestorio officio eogitantem, etlam de aliii
quibuidam qusstorlbua remlniicentem recorda-
ri. Sie Id. Senect. 21. 78. Pueri ita celers-
ter re> ionumerabilee arripiunt, ut eat non
turn prlmum acclpere videantur, led reminliei
et recordarl. — Ceterum Id. 3. Orat. 22. 82.
Quum omnea gradui atalii recordor tua. Id. 2.
Fam. 16. ad fin. Recordor deiperatioaei eorum,
qui. tenet eranl, adoletcente me. Id. Arch', i.
1. Pueritlee memoriam recordarl ultimam. Id.
5. Fam. 17. Quum tuam virtutem animique ma-
gnitudinem diligentiui en em mecum recorda-
tul. Id. Cluent. 25. 70. Si cum animit vesirit
longo lotervallo recorder! C. Staleni vitam et
naturam voluerllii. Id. 15. Fam. 21. exlr. Tu
velim tua In me etudia et officia multam tecum
recordere. Id. 1. Tusc. 0. 13. Tu, tl meliore
memoria e>, velim scire, ecquld de te recordere.
Moral. 2. Ep. 2. 145. Quoclrca mecum loquor
bac, tacltuique recordor. Firg. 8. JEn. 154. Ut
te, forlissime Teucrum, Accipio agnoscoque II-
-bent! ut verba parentis Et vocem Ancbisa ma-
gni ; vu1tumque recordor! Tac. 15. Ann. 70. Re-
cordatui carmen a ie compositum, veriui Ipsos
retullt. Id. Agric. 32. Recordabuntur Galli prio-
rem libertatem. Plin. Paneg. 42. Grata sunt la-
men recordanlibui princlpem ilium etc. — Ani-
madvertendum et ill ud Firg. 3. JEn. 107. Ma-
limui uode pater, ii rite audita recordor, Teu-
crui Rhcctess prlmum est advectui io oral. F.
infra tub f. — b) Cum Genit. rei. Cic. Plane.
28. 69. Numquam illoi aspicio, quin per hune
me his conierTBtum esse meminerim, bujusqoe
merili in me recorder. Id. Pis. 6. 12. Cum
aliquo dolore (lagiilorjjm morum recordabltur.
Id. 4. Alt. 17. Navigaliunem valde timebam,
recordans tuperiorii tua tranimilslonls. Singu-
lar*) est illud Did. Crel. 3. 3. Ac forte quodam
tempore recordatui ml. h. e. eompoi mentis fa-
Clus. — c) Cum Accus. et Infinite Cic. 1. ad
RECORRECTIO
Brut. 5. Hoc mibi Jam ante placuisse, poles ex
luperioribut meis litlerii recordarl. Id. 4. Cat.
4. 7. Alter boc genui pa>ca sape In improboi
civet in bac re publlca esse uiurpatum recor-
datur. Cce». 3. B. C. 47. Recordabanlur enim
eadem ie mpeiiore anno in Hispania perpessos
labore et palieatia majimum bellum confecfise.
Ovid. 13. Met. 705. lode recordatl, Teucros a
sanguine Teucri Ducere principium, Creien te-
nuere. Cic. Orat. 7. 23. Ego, qui in illo ser-
mons multum trlbuerim Lalinii, recordor, longe
omnibus anum ameferre Demostbencm. — d)
Cum Ablat. rei el prapoi. de. Cic. Plane. 42.
104. Istii vesirii lacrimii de Sills recordor, quel
pro me sape el multum profudiitii. Id. Sull._
2. 5. Recordare (Tor quale) de ceterii, quos ad-
eise huic videi. el 1. Invent. 55. 108. Ad lpsos,
qui audiunt, ilmllem casum convertimus, et pe-
limus, ut de lull liberie, aut parentibui-, noi
quum vldeant, recordentur. F. alia mperlui al-
lata. — e) Sequent* Relaliv. Cic. Mur. 34.
72. Recordor, quantum ba quastionei puncto-
rum nobli detraxerint. Id. 4. Alt. 16. a med.
Non recordor, unde cectderlm, ted uode surre-
terim. Cces. 3. B. C. 73. Denlque recordarl de-
bere, qua felicitate inter medial boitium clas-
ses - omnei incolumet enent transportatl. — Et
neq, panic, quod. Sueton. Tit. 8 % Recordatui
quondam tupar canam, quod nihil culquam toto
die prasiillsset, memorabilem illam - vocem edi-
dit: Amici, diem perdidi. — f) Abiolule, per
parentbeslm. Cic. 13. Alt. 6. Quod epiiloiam
meam ad Brutum poscls, non babeo ejus exem-
plum ; - et ait Tiro te habere oportere : et, ut
recordor, una cum llllus objurgaiorla meam quo-
que, quam ad eum rescrlpseram, mill. Id. 3.
Legg. 8. 19. CuJui {tribunicim potestalis) prl-
mum orium, il recorder! volumui, inter arma
civium, et occupatlt et obsessli orbit loci*, pro-
ereaium videmui. ^ 2. Proprle ae ttricto teniu
eit runui in cor revocare, ut ait Farro 6. L. L.
49. Mull., b. e. in mente egitare, «t cogitando
repetere, repulare, eogitare, venare : quod certe
memoria fit, ripensare, rappresentarsi al pen-
siero. Quo pertioet non unom ex allatii locii:
Item Illud Plaut. Most. i. 2. 1. Recordatui mul-
tum et dlu cogitavl etc. ForccUinits praterea
buc praclpue refert tuperiut allala Cic. 5. Fam.
17., Cluent. 25. 70., 15. Fam. 21. eilr. et
Still. 9. 26.; et JSToral. 2. Ep. 2. 145. — Hac
rations etiam da futurii uturptrl potest. Ovid-
Htroid. 10. 80. non taotum qua turn paisura,
recordor, Sed etc. Justin. 5. 7. 9. Sibl quis-
que ante oculoi obiidiooem, famem et super-
bum victoremque bostem proponentet: jam mi-
rum urbii et incendla, jam omnium captirita-
lem et miserrimam tervitutem recordantei.
RfiCORPORATlO, Sole, f. 3. «l i. Eit Bttjies-
ragtt, oapxucsj, eorporii teu earnit reilltutio.
Tertull. Resurr. earn. 30. Recorporalio et readu-
natlo ouium. *J 2. Alio teniu Cast. Auret. 1.
Tori. prsf. ptTaTvtxoiote.. V. RECORPORO 2.
RECORPOrATIVA Virtus, (lerasvTxpiTixv; Sii-
»aui«, Ccel. Aurel. 2. Acut. 38. a med. Recor-
poraliva adjutoria, 3. ibid. 16. Beedrporativa
cucurbits, 2. Tard. 1. et ibid. 7. a med. F.
vocem teq. 2.
RECORPdRO, at, are, a. 1. (re et corpora).
•f 1. Est idem ae corpus reilituo. Terlull. Anim.
33. a med. Qui laboribus atque servlllii puoien-
di, in esinoi utique et muloi recorporabuntur.
el ibid. 35. Recorporari animai adteveravlt. Id.
Resurr. cam. 7. Tigulo licet argillam temperato
i.nii afditu In materiam robuiiiorem recorpo-
rare. f 2. Apud Medico* est exlguo* corporij
raeatut morbo obstructos eperire, et *d nature-
lem statum reducere: quo fit corporum mixtio
et lecretio, et Grace dicltur utxaa-sfxsivsN. Cat.
Aurel. 3. ^cut. 4. in fin. Desiceandi virtu* *t
recorporandi.
RECORRECTIO, onis, f. 3. actus reoorrigendi.
Dosilh. Art. gramm. p. 7. Keil. Emendalio est
recorrectio errorum.qui pericriptum dictiooemve
Cunt. Cf. Diomed. 2. p. 426. Eeil. eadem U»-
dem veibis doccniem.
RECORRECTUS
RECORRECTUS, a, um. V. voc. seq.
KECOKItlGO, rlgis, reii, rectum, rlgere, a. 3.
(re ef. corrigo). Particip. Jlecorrigens et Recor-
rectus II. — Recorrigere esl ilerum corrigere,
correggers o rt' i-tare di nuoVO.
I.) Proprie. Ifygin. de limit, p. 177. Goes.
Iios tamen {Hmiles) aque diligenter aeere opor-
tet, ne qua in et bi recoriigencli moram prastent.
Pelron. fragin. Tiagur. 43. Burmann. Inter ini-
tia malum passura ambulavit [Sucheler: malam
parram pilavil), sed recorreiil costas illius prima
riiidcmia: reddidit eniiu vinum, quantum ipse
VOluit,
II.) Translate. Seneca Ep. 50. circa med. Si
modo ante incipimus recorrigere animum no-
strum, quam indurescat pravitas ejus. Terlull. t.
aivers. Blarcion. 5. Videamus, ad quam regu-
lam sint recorrecti. Cassiod. de anim. 12 a med.
Peccanles eispeclando recorrigem.
RECRASTlNATlO, 6nis, f. 3. procrastinatio.
Gloss. Cyrill. MsWMjmj, procrastinatio, recrasti-
natio, crastinatio, cuoctatio.
RfiCRASTfNO. as, are,n. I. differire digiorno
in giorno, dvifixWon-it, prosrasllno, in crasti-
nom rcjicio, dillero. Pitn. 17. Hist. nat. 14. 24.
(114). Recr8stioare miDime utile. Colurn. 2. R.
R. 21. 2. Propter qua reerastinari non debet.
rECREABiLIS, e, adject, qui recreare potest.
Cassiod. 11. Variar. 14. lit et animus recrea-
bili deiectalione latietur. Fenanl. Forlun. 5.
procem. Felici propulsa Oatu recreabills opinlonis
vestras nostras aures aura demulsit.
RECREATfO, Onls, f. 3. ricreazione. maky
<J>ie, refectio, relbcillatio. Plin. 22. Uist. nat.
23. 49. 002). Ab agritudine recrealioDi efficax
in cibo.
RECREaTOR, oris, m. 3. qui rursus creat.
Translate. Inscript. apud Gruter. 1093. 7., qua:
est apud Orell. 6. folmo jvlio cmwEMTiANO
REDONATORI ViAK FOPVU , -OMNIVM MVNERVM RE-
creatori etc. h. e. qui munerlbus oronis generis
edendis populum recreavit. Tertull. Anim. 43.
Somnui recreator corporum, redintegrator viriurn.
RECREATUS, a, um, parlicip. V. RECREO.
r£CR£M£NTUM, i, n. 2. po'pua, oxajpi'*, re-
ttimentum, sordes, purgaroeolum, eicrementum:
a re et cerno secerno, purgo : Tel a cresco. Cell.
6. 8. Illinenda ulcera sunt aut plumbi reere-
mento, aut ccrussa. scoria, feccia'. et Plin. 18.
Hist. nat. 16. 41. (142). Farrago ex recrementis
farrls pradensa seritur. mondiglie, spazzalure.
Sic Prudent. Apotheos. 65. Del venlilabro lecta
quaque ut horreis, Ural recrementum focis. Gell.
17. 11. Aridiora recrements In alvum cODVenlre,
bumidiora per renci iu vesicant, escremenli.
REcnEMO, as, are, a. 1. iterura cremo. Par-
ticlp. Rccremandtis apud Fenanl. 9. cdrro. 2.
114. Nee recremanda {frumenta) focis, «ed re-
cieanda polis. Gioss. Cyrill. 'Efitauoxov, recre-
mandum. et ibid. Kaiopai, ardeo, conOagro, re-
cremo. lege concremor.
RECREO, as, avi, atum, are, a. 1. (re et ereo).
Particip. Hecreans et Recreatus II. 2.; Re-
creandus I, et II. 2.- — Recreare est denuo
cieare; quod depcriit, restaurare, a'vooxeudjta
(it. creare di -nuowo, riprodm re, rifare, rinno-
vare ; Fr. cre'er, produire de nouveau; Ilisp.
criar de nueuo, reproducir, producir de nut-
vo ; Germ, von Ifeuem schaffen, wiedererzeu-
gen, wiederlierstellen; ATigl. remake, reprodu-
ce, renovate, renew, recover).
I.) Proprie. Lucret. 5. 758. Solque suos eliam
dimittere laaguidus ignes Tempore cur certo ne-
queat, recreareque lumen etc. Plin. 34. Hist,
nat. 15. 46. (155). Pncipua cornmendatio ejus
(squama; ferri) ad omuem callum erodendum,
el rasis ossibus carnes recreandas. Lucret. 5. 277.
aer Corpora rotrlbuit rebus, recrealque Ouentes.
c/ ibid. 323. recrcail quum recipit res. Joculariter
Plant. Ue.n. 1. 1. 23. II lie homo homines non
alit, veruin educat recrealque.
II.) Translate. ^ 1. Est iterum eligere. Cic.
V Vat. D. 4. 10. Elruscorum baruspicum di-
'c.pliaam, P. Scipione, C. Hgulo consulibos, res
ipia probavit: quos quum Ti. Gracchus consul
Tom. IV
— 33 —
ilerum recrearet etc. Plerique rectius leg. crearel:
nam eip'.oratam esl, ann. U. C. DX.CI., quo Ti.
Graccbus ilerum consul fuit, ipsum comUiis con-
sularibus P. Scipionern et C. Figulum in annum
sequenlem coosules creasse, qui antea consulatum
numquam inieranl. CI. Furlanello hue retulit il-
lud Imp. Conslanlis Cod. Tlieod. 4. 12. 1. in
editione Wenekii; et in Cod. Justin. 4. 61. 4.
Quo peraclo tempore, licitalionum jura condu-
ctionumque recrpari oportet, ac simili modo aliis
collocari. ^ 2. Sapieslme est relicere. restiluere,
relevare, relaiare, refocillare, dvaxouil^ai, dm?u>-
nupe'w, evaty\.x o>: et reIerlur lum ad corpus, turn
ad animum: ristorare, rimettere, ricreare, dar
alleggiamento, conforlare. — a) Ad corpus.
Cic. post red. ad Quir. 1. 4. Bona Taleludoju-
cundior est eis, qui e gravimoibo recreati sunt.
/d.-2. Alt. 23. Quum recreands voculie causa
necesse esset mibi ambulare. Justin. 9. 1. 6. Ca-
ptis navibus merci mercium et dislractis, anhelan-
tern inopiam paullum recreavit. Plin. 37. Hist,
nat. 5. 16. (63). Ab intentione alia obscurata, aspe-
ctu smaragdi recreatur acies. Id. 22. ibid. 13. 15.
(32). Urtica in vino pola lassitudines recreat.
Id. 12. ibid. 1. 2. (4). Recreans membra olei
liquor, viresque potus vini. Cic. 2. Invent. 51.
154. Ilia aulem, qui in gladium incubueral, le-
viter saucius, facile est et vulnere recreatus. Sie
Liv. 29. 18. Recreatus dcinda legatus ex vuloe-
ribus etc JVepos Eumen. 4. Eumenes Cralerum
ex acia semivivum elatum recreare studuit. Tac.
2. Ann. 69. Mox adversa Gennaniei valetudine
detenias, ubi recrealum accepit etc. Inscript.
apud Blurat. 111. 4. m. cornklivs optatvs an-
cipiti mOrbo rixrbatvs V. 3. l. M. Horat. 2. Sat.
2. 83. Siva diem festura rediens advenerit annus,
Seu recreare volet teauatura corpus. Similiter Id.
3. Od. 20. 13. Fertur et leni recreate vento Spar-
sum odoratis humerurh capillis. et 1. ibid. 22.
18. Arbor sssliva recrealur aura. Lucret. 6. 3.
Athena; Et recreaverunt vitam,legesqus rogarunt.
scil. arandi et serendi frumenta rationem traden-
tes: quum glans antca victus esset hominum. —
b) Ad animum; et jungitur v. reficio, erigo, ut
apud Ci6, Plane, i. 2. Vester, Judices, conspectus
reticit et recreat roentcm mearn. Id. Mil. 1. 2.
Sed me recreat et raOcitCn. Pompejisapientissiml
et justissiml viti consilium. Id. Manil. 9. 23.
Huoe in lllo tempore et fuga Tigranes excepit,
difQdentemque rebus suis conGrmavit, et a'Bi-
ctum erexit, perditumque recreavit. Id. 5. Vtt r.
91. 212. Illam tu provinciam afOictam et perdiL.ro
ereiisti atque recreasti. Id. 1. Alt. 16. 8. Ego
recreavi afllictos aoimos bonorum, unumquem-
que confirmans et excitant. Id. 12. ibid. 14. Quod
me ab boc mcorore recreari vis, facis, ut omnia.
13. 1. Tusc. 24. 58. fieque ea plane videt ani-
mus, quum lam repente in insolitum tamque per-
turbatum domicilium immigravit: sed quum se
collegit atque recreavit, turn agnosclt ilia rerai-
niscendo. Id. Rose. Am. 47. 137. Turn vero
in islo bello non recreatus, neque restitutus, sed
subactus oppressusque populus Romanus est.
Id. 7. Verr. 61. 160. Ex illo meiu morlis ac
tenebris, quasi luce libertatis et odore aliquo
legum recreatus revisit. Id. 7. Alt. 23. Bonorum
animi recreati, improbl quasi perculsi. .Sueton.
Ner. 41. Frivolo auspicio mens recreala. Cic. 4.
All. 10. Sed mebercule a ceteris obleciationibus
ut deseror -, sic litteris susteator et recreor. Ho-
r at. 3. Od. 4. 37. Vos (Camencp) Cajsarem altum-
Finire quarentem labores Pierio recreatit an-
tro. et ibid. 21. 15. Defunctumque laboribus JE-
quail recreat sorte vicarius. — Apul. 5. Mel.
Dum sapius divini vultus intuetur pulcritudinem,
recreatur animi. hellenismus. Simile est illud
ejusdem ibid. Novara nuplam inlerfectas vlrgini-
talis curant. — c) Universim. Cic. 6. Fain. 10.
5. Ipsa causa ea est, ut Jam slmul cum repu-
bllca, qua in perpetuum Jacere non potest, ne-
cessario reviviscat atque recreetur. Id. Prov.
cons. 3. 5. Macedonia consular! exercitu ita ve*
jata est, vix ut te possit dlutuma pace recreare.
Id. Qtrinct. 1.4. Ut muliis incommodls Veritas de-
' bihiaia, tandem squii&le lallum lironjm recres-
RECTA
tur. Horat. 1. Ep. 1. 36. sunt certa plaeala, SJUM
te Ter pure leclo poterunl recreare libello. riin.
Paneg. 79. Alius labores - olio et quiefe r^_-
creassei:hic consularibus curis eisolutt.e: ntnet-
pales resurripsit. Colum. 4. R. R. 3. S. Nov.Ua
vinea sic intaboscit, ut nullis deinceps impsnsis
recreari possit.
UECRBPO, as, are, 1. risoncre, ai-Tr^sto, cre-
pitum reddo.resono. — a) Neulr. Caluii.63. 29.
Leve tjinpanum remugit, cara cymbala recre-
paat. — 6} Cum Accusativo. Virg. Cir. 108.
Sape lapis recrepat Cjllcnia munera pulsus, h.
e. imilatur sonum ljrss a Deo Cjlienio, seu Mer-
curic, pulsat.
rECRESCO, crescis, crSvi, cretum, crescere,
n. 3. era el cresco). Particip. Recrescens et Re-
crelns. — Recrescere est rursus crescere, crescere
di nuouo, avapuopa: . Plin, 11. Hist. nat. 37.
62. (163). Aliqul (auctores scribunt) turn de-
cidere eum {dentein) rursusque recrescere faci-
lem decussu. Id. ibid. 87. (216). Nee praoisa
ossa recrescunt. Ovid. Heroid. 2. 5. Luna qua-
ter latuit, pleno quater orbe recrevit. Liv. 26.
41. Favete nomioi Scipionum, soboli imperato-
rum, velut accisis recrescenti stirpibus. Zucret.
5. 260. Ergo terra tibi libatur, et aucta recrescit.
Paulin. ifolan. carm. 21. 560. de Sampsons. Licet
51 1 e fortis postea reccperit Robur recretis crini-
bus. Ccel. Aurel. 2. Acut. 37. ad fin. Sicut^ lu-
ceraas flamma marcescens olei multa infusione
frustratur, parva au'.em adjectione aique sum-
ptions recrescit at rursum ardescit; ftoa alitor
etc.
rECRETDS, a, um, parlicip. V. voe. praced.
RfiCRISPO, as, are, a. 1. Iterum crispo. Ser-
vius in Cenlim. p. 1S26.' Putsch. Teoera recri-
spat aura tremulos sinus freti. At Gaisford.p. 37".
legit Tenella crispat.
rEcRL'CIfIGO, is, ere, a. 1. ilerum erueiugo.
Pait. J?ecruci/ijens legitur apud Hieronym. in
Ep. ad Galat. c. 5. Unurn verbura compositura
in Grseco est, avao-raupouvTs;, quod nos interpre-
tari possumus recruciugeotes.
RGCRODESCO, descis, dDi, descere, n. Incooat.
3. Parlicip. ilecrudescens. — Recrudescere est
ad pristinam crudilatera redire, ritornare crudo,
e'faypiai'vouai- Translate acclpitur pro rursus eia-
sperari; et dicitur de morbis. de vulneribus, de
pugna et similibus rebus, semper in malam par-
tem , quasi Iterum res bujusmodi cruda fiaot,
quum renovaotur. Cic. 4. Earn. 6. 2. Nunc au-
tern boc tam gravi vulnere eiiam ilia, qua con-
sanuisse videbaatur, recrudescunt. Ziu. 10. 19.
ad fin. Ibi ioterreDtu Gellli coborliumque Sa-
beliarum paullisper recruduit pugaa. s'inaspri,
si rinforxb. et 6. 18. Becrudesceale MaDliaaa
•edilione. Curt. 7. 1. 7. Ceterurn recruduit io-
poratus dolor: quippe vetarlt periculi memorlam
prasentlt cora renovabat. Seneca Phceniss. 231.
Inhairet ac recrodescit nefas.
RECTA, (rectus, a, um), sublatellige via, ad-
verbil modo adhibetur, a dirittura, dirillamente,
ritto, «u'&u', xar' eOSeTov. Phcedr. A. 19. circuin-
euoti fuerat quod iter loogius, EDecit brerius :
namque recta per forum Caspit redire. Plaut.
Pseud. 4. 7. 37. Hie quidem ad me recta ha-
bet rectam viam. Cic. 7. Verr. 61. 160. Sibi
recta iter esse Romam. Id. 6. Alt. 8. Battonlus
a navi recta ad me venit domum. /"• "■ "II-
20. 80. Ceteri quidem alius alio: Marius a sub-
telllis In Rostra recta. Id. 1. Cat. 9. 20. Quam-
obrem, at sape Jam dixl, prodciscere ac recta
perge in exsilium. ^uct. B. Afr. 8. Ex itinera
recia subsidio suis occurrunt. Horat. 1. Sat. 5.
71. Tendimut hinc recta Beneventum. Phn. 2.
Hist. nat. 47. 46. (121). Circius Osliam recta
LiRusllco mari perferans. — Phne Plaut. Pseud.
4. 4. 13. lie hae, triumphl ad canlbarum recta
via
RECTA, a, f. 1. op^i ia&nff. T"" meB " VT
rills geaui. Feslus p. 277. 8. Mull. Recta ap-
pellanlur vesllmcnta vitilla, qua patres liberit
suis conflcienda curant ominli causa: ita usur-
pata (al. appeliata), quod a stantibus, el in si-
mudinem teiunlur! Isld. 19. Ori S . 22. a med.
RECTAGONUS
Beds dleltur testis, quam lunum versum, itan-
tesque taxunt. Serviut ad illud Firg. 7. £.n. 14.
Argulo teoues perearrlt pectins telet: Aut manu
pereurrlt, aut leta pecllolt, at vldemut: aut quia
apud majoras slantet teiebant, al bodle llnteo-
nes vldemus. Ett eutem Bomert {Iliad. 1. v.
31.) qui aiti'eto't s'soi^pfts'njv. Fopite. Aurelian,
46. Paragaudas Testes ipsa prim as mllitlbus de-
dit, quam salt nonoltl reetee purpureas aceepls-
tenc. Salmat. ad h. L doeet, dupllcom fulsse te-
sendl modum: alteram qao stentes, at tablemen
•anam nniun, tea la altltadlaem ipatha impel-
lentei texecant; alteram, quo sedentes, «t p«-
etlae deoraam versus et in inferiorem partem tub-
temen tradentet dentabant; quod aane quoque,
•taralne clrea jugara convoluto, faelunt. Priori
modo taipensli ponderibus rectum atamea exten-
debaai: idqae fait tela recto, ax qaa rector tu-
nica diets sunt. De recta tunica texenda ra-
tione doete diaatrlt Schneideriu In Indict Scri-
p/or, R. R. So V. Tela, quem eoosulat oportet.
/fin. 8. JKtt. not. 48. 74. (194). TanaqullU,
qua eadem Caja Caellla roeata cat, prima texolt re-
Ctam tuoicam, quales cam toga para tlronea in*
dauntar novaque nupta. — NB. Ab hie re-
gillce per demiauttonem dicta vldentur. Pectus
p. 288. 33. JB&U. BegiUte tunic!* alble at retl-
eulii luteis, ntriique rectls, textls eunom Teraam a
stantibus, pridle naptternm diem virgin e* indata,
cabltam Ibant omioii caota: at etiam la togb
Tirlllbai dandla obserrari solet. — Adjective.
Plaut. Epid. 2. 2. 39. Qatd erat Indata tan re-
glllam Inducalam, an mendlcalam, an impiuvla-
tam? Adda Farron. apud Son, p. 539. 11.
Here.
BECTAGONUS, b, am, adject, qaetaor anga-
ioi rectoa habeas, rtUagono. Juct. Gromat. p.
246. Got*, et p. 338. Lachmatm. Obi ab alio la-
tere trigonlum CCC ped. namaram peotagonam,
Id est ab area reram prodaetne, Bent mDCL., id
eit latae rectagoni ped. GiCCG.
BECTANGULUS et reetiangulae, a, am, adject.
opSdyttvof, qol rectoa babet angalo*. F. BHOM-
BOIDES — Alteram form am rectiangulut babet
Sotlh. Geometr. 1. p. 1181. fieetlangalam qui-
dem triengnlam est, qaod babet angalam anum
rectum. Id. de Divit. p. 844. Trlaogaloram alia
aunt recilangula, alia aeutoa babenlia tree angu-
loi. et Gtomttr. 1. p. 1491. Bhombot rero
eat, qaod aqallaterum qaldent eat, eed reetian-
gulam non ett. Adda cumd*. (bid. 1508, 1507.
et passim.
BECTE, adverb, (reelna) Comp. Rtctiut n. 1.
6. et 3. c at 3. b.} Sap. Rectissime L et II.
1. b, et 3. a. — Becte eat idem ae recta linea,
a at via, non oblique, o'pSeie (It. dirittamente;
Ft. en ligne droile, verticalement ou horizonta-
Itment; Iliap. en tinea recto, verticalmente 6
horiiontalmenU; Germ, gerade, in gerader Li-
ni», - Richtung, aufrtcht, tenkrechi; Angl. di-
rteUx, in a straight line).
L) Proprle. Cie. 1. Fin. 8. 20. Sire alia
dedinabunt, alia iuo nutu recte ferentor; erlt
boe quasi provincial atomla dare, qua recta,
qua obliqoa ferantur. Ptin. 7. Bitt nat. 2. 2.
(24). Setjrl qnum quadrupedea, turn reete cur-
rents, bumana effigle. h. e. erecto corpora. Cato
A M. 33. Qaa jam in perticam ibit, ejus pam-
pinoe teneroa aiUgato leriler corrigitoqae, uti
reete tpecteat. — Hue pertlnet et illud Ammian.
21. 1. 12. Turn fiia tant aomnia et atabllia, quum
snlmanlii altlua quieacentia ocularis pupllla neu-
trubl inelinau rectiuime eernit. et 15. 7. 3. II-
lao de Induslria pergent prafectua ab omni toga
apparitionaque rogabator enliiut, ne in multitu-
dloem te arrogantem immitteret et minacem - :
dUdcilU ad parorem reete telendit adeo, at earn
obuqaenllam para detereret, licet in perieulam
feitinantem abruptum. Alii aliter leg. Uuc re-
fer lur et Illud A pal. 9, Jfcfel. tuo fin. Uortula-
nua, iDteeneo me, conclto jradu reete feitinat
ad elTltatem. Pricceut et Elmenhont habent
recfo. Cie. 9. AtU 4. Sed vereor, ne tlbl oxen-
poc aim. 81 enlm reete ambulaverlt it, qui bane
epUtoiam tuUt, ln.iptum tuum diem incidit. h.
— 34 -
a. in diem febria quartana; ea enlm tunc ia-
borabat Attleui.
II.) Translate. *| I. Bat bene, probe, ratio-
ne, bene, acconciamente, reltamente, icaXuc, au.
— o) Universlra. Plaut. Amph. 1.1. 133. Be-
cte et eaplenter latere. Id. Capt, 1. 1. 4. Sclo
absurds dictum boe derisorea dicere: at ego sjo
reete. et 3. 5. 51. Male id arbitrare factum; at
ego ajo recte. Id. Cat. 2. 3. 42. Si facias recte
aut commode, me ainaa curare anclllas, qua mea
est Caratlo. Id. Trin. 1. 2. 148. Bae aunt, aea
reete tea perrorae fact* sunt. Cie. Quinct, 8.
31. Sea recte sea perperam facere eceperuat.
Id. Pis. 28. 68. Becte, an teeus, nihil ad not.
Id. 4. Acad. (2. pr.) 30. 98. Si recte conelutlt,
teaeo: sin riUote, minun Diogenes reddet. Id.
3. Phil, 15. 38. D. Bratum, quod Galliam pro-
Tloelam in senatus poteslate retineat, recte at
que ordinej exque republica feclise et facere.
Sail. lug. 25. Populum R. neque recte, ne-
que pro bono facturum, al ab jure geotlum
aeae probibuerit. Case. 7. S. G. 80. Neque recte
aut turpiter faetum ceiari poterat. Cie. 1. Acad,
(pott.) 10. 87. Inter recte factum atque pecca-
turn, offlciom et contra offlcium, media loca-
bat qaadam ; reete facta aola in bonis actiooibut
ponene; prava, id ett peceata, in malls. Id. 2.
Divinat. 17. 40. Epicurus circoiUooe quadam
Deoa tolleni, recte non dubitat diTinationem toi-
ler*, eon ragiont. recte facit dlfinatlooem tollena,
quum Deot circultione sustulerit. Plant Atin.
1. 1. 107. Bldem bomini, si quid recte cure turn
relit, mandes. Id. Capt. 5. 4. 20. Feclttl edepol
et recte et bene, reete, rattone: bene, atillter.
— 6) Multa sunt praterea, In quibai promitcne
pro bene ponitar. Cie. 13. Att. 17. Taa Uttera
recte eperera Jobent. Piaut. Most. 1. 3. 116.
Hulier recte olet, abi nihil olet. HoraU 2. Od.
10. 1. Bectiai rivet, Lieini, neqae altam Sem-
p«r argendo, neqae etc. Cie 4. Ferr, 71. 175.
Profecto, ti recte hominet novl, non mentientar.
Id. 6. ibid. 3. 5. Becte admonei. Id. 3. I*og.
5. 12. Bectlttime, Quinte, animedverlia. Pttron.
Satyr. 82. Nequaqnam reete faclet, qui cito cre-
dit. Tcr. Adelph, 5. 3. 46. £tate sapimua re-
etiat. Horat, 1. Ep. 6. 29. vit vlvere recte? quit
non ? Si virtu* hoe una potett dare, fortit omltsis
Hoe age delicils. Plaui. Amph. prol. 79. Sat
babet favitoram temper, qai recte facit. Borat.
Art, P. 140. Quanto reetiat hie, qai nil molitur
inepte! Id. 2. Sat. 3. 87. aire ego prave Seu
reete boe rolui, ne ait patroaa mlhl. — Nee recte,
male. F. NEC. *f 2. fariit praterea otlbut
elegaater Intervlt. — a) Nam allqaando eat tato,
con ticurezza. Cat. 1. B. C. 74. De impera-
torit fide quarant, reete ne te illi tint commit-
turi. Plant. Atin. 2. 4. 85. Neque me Atbenlt
ett alter bodle qaltquem, eat credl recte aque
putent. Cie. 14. Fam. 14. Si Hie Bomam mo-
deste ventoraa ett, recte in prasentia domi esse
potestit. et 1. ibid. 7. Quotiet mlbl eertorum
bominum potettat erlt, quibut recte dem (lit-
terat), non pratermittam. — b) Item atillter,
utUmenle, eon vantaggio, Borat. 2. Sat. 7. 112.
Non horam tecum ette potes, non otla reete -
Ponere. Colo R. R. 44. Oliretum dlebut quin-
decim ante aquinoetium vernum in clpi to putere.
Bx eo die diet qaadraginta quinque recte pn-
tabls. Ter. Phorm. 1. 4. 11. Nam absque eo etset,
reete ego mibi viditiem. h, e. utiliter mihi con-
tuluittem. Cie. 5. Ferr. 98. 227. Becte rende-
rs. — c) Item jure, merito, juste, con ragione,
giuttamente. Cie. 7. Ferr. 67. 172. Becte ae
merito tociorum ionocenllum mlseria commore-
bamar. Borat. 4. Od. 9. 46. rectiue occupat No-
men beat), qui etc. Ter. Andr. 5. 4. 52. Non
reete vlnctus ett. Id. ibid. 4. 4. 27. Becte ego
temper fogl bat nuptiat. — d) Item aperte, tin-
cere, tine embaglbut, tcnteUamenie. Phcedr. 4.
12. Ctillut bomini nihil ett, quam recte loqui,
Piaut Pcen. 5. 6. 1. Decipitur nemo, qui suit a-
micis narrat reete res sues. — e) Item slmplleiter,
non Cgurate, non artificiote. Quintil. 8. procem.
8. Nam. et quod rede did potest, elrcumimus
amore verborum; et quod satli dictum est, re-
RECTE
petimus; et quod uao »erbo patet, plnrlbut one-
ramus. F. RECTUS II. 8. — f) item eaote,
dillgentar, attenle, con cautela, diligenlemente.
Plaut. Men. 1. 1. it. Recte atserrare aliquem,
ne aufugiat. Id. Most. 3. 3. 23. Ego enim eavl
recte. Id. Merc. 2. 3. 111. Qulesce, lnquam:
ittane rem ego recte ridero. — g) item pro-
spere, feliciter, ex sententia, prosperamente, fe-
licemente. Enniut apud Porphyr. et Aeron.
ad Borat. 1. Sat. 2, 37. proeedere recte Qui
rem Bomanam Latiamqae eugeteere Voltls. Ter.
Becyr, 4. 1. 16. Quum et recte et tempore tao
pepererlt. Plaut. True. 2. 6.35. Quum ta reete
provenisti, quumque et aucla liberit, gratulor. Id.
Pert. 4. 1. 1. 81 quam rem aecaret tobrie ao
fragaltter, toiet ilia recte tub manua tuceedere.
Id. Aulul. 2. 2. 41. Qua re* recte vortat mi-
hiqoe tibique. — h) Item probe, valde, bene,
molto, asiai; et vim addlt, quibus jungltar, Par-
tlcipiis et Adjeetlrit. Plaut. Bacch. 2. 3. 115.
We eat oneratut recte, et plat Justo rebit. Cato
R. R. 44. Qua loeut recte ferax arlt. flout.
Amph, 2. 1. 34. Equldera valeo, et talvot sum
reete, Ampbltruo. Bartut Cato R. R. 33. Vlneam
alligato recte, dam ne nUnium eonttrlogat. «—
i) Item rite autplcato. Cie. 2. DivinaU 35.
75. Tabernaculum recte eaptum. Id. Barusp.
reip. 23. 48. Auguret interfogabant, qaa its
lata essent, recte ne lata estentT ilii vltio lata
esse dlcebant. — J) Item tapieater, aqno anl-
mo. Ter. Eun. 1. 1. 33. Becte forre molettiat.
— m) Item large, liberaliser. Plaut. Rud. 3.
6. 21. Ego te bodie faxo reete acceptum, at dl-
gnus et. — n) Item omnino, prortue, perfe-
cte. Farro 2. JR. R. 2. 6. Illetce ovet sanat
recte esse, uti pecut ovillom, qaod reete eanam
ett. 4J 3. Specie tim — a) Befertar ad bonam
raletudlnem. Plaut. Pert. 1. 2. 26. Titam, qale-
rerint recte, nee ne; nam infuerit febrit. Id.
Bacch. 2. 2.11. pi. vivlu nempe recte reletT ch.
Ittac volebam ego ex te pereontarler. Cie. 1.
Att. 7. Ap»d matrem recte est. et 14, ibid. 18,
4. De Attica pergratum mlbl fecittl, quod cu-
rastl, ut ante teirem, recte esse, qoam non belle
fulsse. Borat. 2. Sat 3. 161. Non ett cardiaeut
(Craterum dlilste putato). Hie ager: recte est
lgitur surgetqueT negabit. Dolabell. ad Cie. 9.
Fam. 9. Bectlssime aunt apud te omnia. Gell.
13. 30. Recte tit ocalis tali. — 6) El comple-
ctitur etiam cetera* rea tecundat. Ter. Adelph.
5. 6. 2. O Sjre not ter, talve. quid QtT quid a-
glturT it. recte. Cie. 10. Fam. 20. 3. SI re-
ete Islic erlt. Bine Bla formula recte ne omnia?
similis ilii tatM talve? Quintil. 6. 3. 84. Ci-
cero, audita falsa Yatinil morte, quum Ovinium
liberlum ejus interrogasset, recte ne omnia? di-
ceoti, recte; mortaue est? inquit. — Similiter
J°/aut. ZVtn. 6. 2. 31. Deo* volo contilia vottra
recte vortere. £iv. 3. 2. exlr. Multa* passim ma-
nut, qoam magaam molem uniut eieicitus, re-
ctius bella gerere. *| 4. Item tpeciatim, In fa-
miliar! termone plebejo — a) Recte interserl-
tar sine necessitate. Pelron. fragm. Tragur. 68.
Surmanv,. Recte: vldebo te in publicum, mat,
imo terra tuber, et paullo pott. Recte: venles
tub dentem. — o) In responsionibui est appro-
banlis, laudantit. Ter. Eun. 4. 7. 3. thra. Pri-
mum adet expagnabo. oha. recte. thba. rlrgi-
nem eripiam. oka. probe. — c) Quum sine in-
juria rogantit reticere aut negare aliquid volu-
mes, pro nihil, recte respondents. Voce enim
nihil libeoter abitinebant, omini* causa, putan*
les, ti nihil dlxitsent, nihil in posterum sibl bonl
futurum. Plaut. Mere. 2. 3. 33. Dnde ineedis?
quid festinas, gnate mi? cha. recte, pater. Ter.
Beaut. 3. 2. 7. Quid tu istic? si. reete eqoi-
dem. Id. Becyr. 3. 2. 20. Quid la lgitur lacri-
mal? aut quid ei tarn trietis 7 pa. recte, mater.
eh va bene: nulla nulla, et Eun. 2. 3. 49.
Rogo, cum quid velit. recte, inquit. abeo. SiO
Plaut. Bacch. 1. 1. 6. Quid in coneilio consu-
luislis? Bi. bene. Apud Ter. Adelph. perturba-
tus adolescens utrumque conjuoglt, 4. 6. 18. &sc&.
Perli! sit. quid ett? jescb. nihil: recte: perge.
Hue peitiuet et iJlud ejusd. Btaut. 2. 1. 16. Tam
RECTLANGULUS
quod dem «1, BECTB est. nam nihil esse mibi,
religio est dicere. h. e. petenli arnica respondere
boc unum possum, recte, annularis me daturum
qua velit: nam qua rn vis nihil babeam, rcllglo
tamen esi mibi dicere nihil. — d) Recle fas-
citis, formula agendl gratias, apud Ter. Eun.
5. 9. 54., teste Donato. — IfB. Recle convi-
vari, h. e. recta eoana. Sueton. Fesp. 19. Convi-
vabatur aisidue, ac sapius recle ac dapsile. Ple-
rique alii leg. recta ac dapsili. F, BECTUS
II. "1.
RECTIANGCLrJS, a, urn. F. RECTANGOLTJS.
KEGTlFlCO, at, are, a. 1. rectum facere, cor-
rigere. Cyprian, de Singul. Cleric, post med.
Ciipidlnem domat mentemqua reclifical. Gloss.
Cyrill. 'OpSotouto, rectiflcatio {lege rectifico),
recle tracio. Mix leg. rectifacio.
RBCTlLlNEOS, a, urn, adject, retlilineo, qui
reciii llnels constat. Boeth. 2. Arithm. 6.jp. 121.
io lemmate. De planls reelilfoeis figuris. F, QOA-
DR ANGULARIS. Sic Far. auct. rei agrar. p. 316.
Goes, RectlUaea figures mat, quae lub recti* ll-
nels con linen lur. ,
RECTlO, Onls, f. 3. governo, reggimento, titt-
arxaia, aciui regendl, administrate, gubernatio.
Cic. 5. fin. 4. 1 1. Ea quoque est ab iisdem non
solum ad privates vita rationem, led etiam ad
rerumpublicarum rectionem relata. el 4. ibid,
22. 61. Rerumpublicarum rectionei.
RECTlTATOa, Cris, m. 3. idem ac rector: ab
inusit. rectito. Pet. Poela apud Mar. Fictorin.
p. 2551. Putsch. Caruli monarcha ponti ratls-
que reclitator.
RECTiTUDO, dlnis, f. 3. abstracta qualitas,
qua res est recta, dirittezza.
"J.) Proprie. Aggen. Urbic. in Frontin, p. 46.
Goes. Rigor sua ractitudlnls naturalii oomea
eccepit.
II.) Translate. <ff I. Est aquitas, rettiludine.
V. Hieronymi he. eit. in LATINS. <J 2. Item
rectus modus. Cassiod. prcef. orthogr. p. 2276.
Putsch. Quod ante serlbebatur per V* et O, per
duo VV modo serlbere nobiiis rectitado lerlbeadi
per vias certissimat investigata esse videtar; at
volnas, nunc vulnus.
RECTO, adverb, o diritlura, recta. Papir.
Dig. 49. 1. 21. Appellationes, qua recto ad prln-
cipem facta «unt. Ita rorrentin., alii recta. In-
script, epud Gruler. 6tl. 13. et ird« recto QVA-
QVB VSOVS AD VIAM FVBLICAM CAMPAHAM.
RECTOR, Cris, m. 3. qui regit, gubernator,
iSuvttj's, xupspvirxrjj (It. reggitore, govematore,
rettore; ft. celui qui dirige, qui rigit, guide,
tnailri, chef; Hisp. director, guia, amo, due-
no, sefe, el que gubierna; Germ. d. Zenker,
Letter, Regit er; Angl. a ruler, governour, di-
rector, rector).
I.) Proprie, vel itrlcto letua. — a) De navium
guberaatorlbus. Cic. I. Divinat. 14. 24. Guber-
natores nouns falluntar? An Achlvorum exer-
citiu et tot navium reetores non Ita profectl
sunt ab Ilio, ut etc. Ovid. 11. Met. 492. Ipse
pa vet; nee se, qui ill status, ipse fatetur Scire
ratls rector; nee quid jubeatve vetetve. Firg. 5.
JEn. 176. Ipse gubernaclo rector subit, ipse magi-
•lor. Ovid. 6. Met. 231. veluti quum praseius im-
bris Nube fugit visa pendentiaque ondique rector
Carbasa deducit. — &) De brutorum animalium
ductorlbus. Liv. 21. 28. Congregatls ad ripam ale-
pbantis, tradunt, feroeisslmum ex Us irritatom
ab rectore sup, quum refugientem In aquam nan-
tem sequerelur etc. Sio Id. 37. 44. Ad quin-
quaginta millia peditum casa hodie dicuntur,equl-
turn tria millia; mille et quadrigenti captl, et
quindeclm cum rectaribus elephant!. Adde eumd.
41. 5; et Curt. 9. 14. 16. et 33. Similiter Ovid.
2. Art. am. 433. Asplce, ut in curra modo det
uultantia rector Lora, modo admissos arte reteotet
equos. Sil. It. 17. 136. Corruit asper equus, con-
fiiaque euspide membra Que illuc Jactans, re-
etorem prodidit hostl. Tac. Agric. 36. extr. Eiter-
rlli tine reotoribus equl. Adde .Sueton. Tit. 4. Sic
Plin, 8. Ep. 17. lbi bores, aratra, rectores. h.
e. bobulcl vel araiores.
IL) Translate, vel latiori sensu, est dominus,
— 35 —
moderator: ad rem Cic 2. Nat. D. 35. 90.
lnesse aliquem non solum babitatorem in bac
calesti ac dlvina domo, sed etiam rectorem et
moderatorem. — a) De Numinibus. Cic. 4.
Fin. 5. 11. Quum cogoitum habeas, quod sit
summi rectoris ac dominl numen, quod consi-
lium, qua Toluntas. Firg. 8. £2n. 572. At vos, o
superi, et divum tu maiime rector Juppiter. 0-
vid. 13. Met. 599. Summe deum rector, et 1. ibid.
668. Nee superum rector mala tanta Pborooidos
ultra Ferre potest, et 9. »6i"d. 498. rector Olyropi.
Id. 1. ibid. 331. Mulcet aquas rector pelagi. et
11. ibid. 207. Non impune feres, rector maris in-
quit. Seneca Here. Pur. 592. Phcebe lucis elme-
rector. Fal. Place. 1. 587. neque enim tunc
jEolus fills (ventis) Rector erat. — Absolute de
Nepiuno, Id. ibid. 674., de Jove, Id. 5. ibid.
667. — b) De reipubl. moderatoribus. Cic. 1.
Orat. 48. 211. Reipublica rector. Id- 5. de re-
pub!. 3. Noster bic rector (res publ.) studuerit
sane juri et legibus cognosceodis. et 6. ibid. 13.
Consilia cret usque bomlnuro jure sociati civltates
appellantur: barum rectores et conservatores
etc Justin. 9. 4. 8. Rectorem dare clvitati. Ovid.
12. Met. 364. Dolopum rector, h. e. rex. BoraU
1. Ep. 16. 74. Tbebarum. Ovid. 7. Met. 481. po-
pulorum. Plin. 2. Hist. nat. 7. 5. 18. Matimus
omnis avi rector Vespaelanus Augustus. Sue-
ton. Aug. 89. Rectores provinciarum. Adde eumd.
Fesp. 8. — c) De mtlitura dacibus. Sueton.
Fesp. 8. Rectores exercituum. Sil. It. 6. 593.
Maxima curarum, rectorem ponere castris. Tac.
2. Hist. 36. Dein Flavium Sabinum, consulem
deslgnatum, Otho rectorem copils misit, quibus
Macer prafuerat. Atnmian. 14. 10. 8. Rector
scutariorum. Id. 15. 4. 10. armaturarum. Id.
14. 6. 17. prasllorum, — Rector decuriarum
Capua dicebatur, qui majoris natn auctoritate
sententiam primus in curia Capuana dicebat, ejus
scrloia servabat, decurlas eligebat, apud Cassiod.
5. Fariar. 21. et 22. — d) De padagogls et
Juvenum custodibus. Sueton. Aug, 48. Recto-
rem apponere state parvulli ac mettte lapais.
Tac. 13. Ann. 2. Burrbus et Seneca rectores
imperatorla javenta. aj, custodi. et Justin. 38.
1. 10. Rectorem filio addere. Plin, 3. Ep. 3.
Adolescentl nostro in boc lubrico etatis, non
praceptor modo, sed custos etiam rectorque qua-
rendus est. — e) Eleganter animus homiols re-
ctor ejus dlcitur. Sail, Jug. 2. Animus Incorra-
ptus aternus, rector bumani generis, aglt atque
babet cuncta, neque ipse babetur. Seneca 7.
Qucest. nat. 24. Animum, cuju* imperio et Im-
pellimur et revoeamur, omnes fatebuntur: quid
tameo sit animus Ills rector dominusque no-
strl etc. F. loe. Colum. in voce sequent. —
Buo referenda sunt et ilia Quintil. 12. 10. 56.
Yultns (judicii) sape ipse rector est dicentls. et
Uv-2rl0. Praceptor rector est alienorum Inge-
niorum ao formator. Plin. 2. Hist. nat. 6. 4.
(12). Sol nee tempo rum modo terrarumque, sed
siderum etiam ipsorum calique rector.
RECTRIX, Ids, f. 3. reggitrice, governatrice,
i&uvtsipa, qua regit, gubernatrix. Seneca Ep,
85. a med, Aries inlnistra sunt, sapientla do*
mioa rectrisque est. Colum. 3. R. R. 10. 9. VI-
demus bomlnibus Inspiratam, velut aurigam re-
ctrieemque membrorum , animam. Plin. 37.
Hist. nat. 13. 77. (911). Italia rectrix parensque
mundi altera.
RECTOR A, a, f. 1. f 1. Est recti tudo, dirit-
tura. Frontin, de colon, apud Goes. p. 131. Ante
limites, qui contra Orleotem per recturas dedu-
eebantur, »o«tea ex orqni latere sunt estenuati.
Aggen. Urbic". de conirov, agr. p. 75. Limites
.recturas suas per qualiacumqus loca ettendant,
hoc est, qua ratio (i. e. la norma) dictavit, per
devia et rnontuosa eunt, qua iter nullo modo fieri
potest. *f 2. Est munus rectoris. Cassiod. 5. Fa-
riar, 21. Sume igltur recturam decuriarum. F.
Rector II. c.
RECTOS, a, um, parlieip. a v. rejo fquam
vac. V.); fereautem est adject., unde Camp. Re-
ctior I. a. d., II. 9. et 10.; Sup. Rectissimus I.
a. et II. 2. — Rectus est qui nullam la partem
RECTUS
Qectitur, directus, non pravus, npn obliquus,
non curvus, non inlleius, c'p&df, EoStit (It. rit-
to, diritto, retto; Fr. qui est en ligne droite,
droit, direct, horizontal ou vertical; Hisp. de-
recho, redo, directo, en linea directa; Ger.n.
gerade, gerichtel, in gerader Richtung, gera-
de, aufrecht; Angl. right, straight, direct, not
crooked).
I.) Proprie. — a) Uaiversim. Cum opposilo
curvo apud HoraU 2. Ep. i. 44. curvo digno-
scere rectum. Liv. 21. 31. Quum ]ara Alpes pe-
teret, non recta regione iter iostituit, sed ad
lavam ia Tricastlnos Qeiit. Curt. 8. 9. 2. India
tola ferme spectat orientem, minus in latitudi-
nem, quam recta regione «p&tiosa. Plant. Trin,
4. 2. 26. Ad nostras ades bic quidem rectam
babet viam. P. RECTA adverb, et in bac ipsa
paragr. sub e, Liv. 21.31. sub init. Adversa ripa
Rbodanl, mediterranea Gallia petit: non quia
rectior ad Alpes via esset, sed etc. C^uintii. 3.
6. 83. et 12. 2. 27. R'eeiissiraa via. Rursus Plaut.
Cist. 3. 1. 58. Sed quis bine est, qui recta platea
cutsum buo contendlt suum. Sic Id. Bacch,
4. 4. 59. Ex ballsta si pervortaro turrim et pro-
pugnacula, Recta porta invadam estempio in
oppidum antiquum et vetus. Cces. 7. B, G. 23.
Saia, qua rectis iineis suos ordiaes servant. Cic,
3. Fin. 16. 54. Ita jacera talum, ut rectus as-
aistat. Seneca Hippol. 1084. Equi recti ia pe-
des Jactsnt onus. Cat. 1. B. C. 69. extr. Recto
ad Iberum itinera eonteodunt. Firg. 8. Mn. 57.
Ipse ego te ripis et recto flumine ducam. Ovid.
3. ZVt'sf. 477. recto grassetur iimite miles. Id. 2.
Met. 622. Ilia quidem recto pugnat se attollere
trunco. riszarsi in piedi. et i°etron. fragm,'
Tragur. 73. Surmann. Ceila frigidarla, ia qua
Trimalcbio rectus stabat. ritto in pii, et Luean,
8. 820. Ima Pompeji nomen arena Depressum
tumulo, quod non iegat advena rectus, stando
ritto. et Stat. 5. Theb. 664. acerque reducto
AQuit Hlppomedon rectoqne Erjmantbius ease.
h. e. quod sit Zucan. 6. 237. recto mu crone
gladlura teneni. h. t. dtreeto in bostem. Id. 10.
305.de Meroe. astatem nulla sibl mitigat umbra;
Linea lam rectam mundi fert ilia Leoaem. h. e.
supra verticem. tanto perpendicolare. et Firg.
8. JEn. 209. de Caco. Atque bos (.tauros) ne
qua forent pedibus vestigia rectis, Cauda in spe-
luocara tractos etc. Martial. 5. 65. taeita qui
fraude solebat Ducere nee rectas Cacus ia antra
boves. Ovid. 3. Mtt. 77. de angue. modo im-
mensum splris facientibus orbem Cingltur: Inter-
dum ionga trabe "rectior exit. — 6) ilectum in-
teslinum, esp^e'e, in imo ventre sltum, nullo
Oexu tut paae nullo, in anum exit. Celt. 4. 1 .
a med. — c) Ueetum ess apud Juvenal 2. 117.
est tuba. F. E&. — d) Pectus /tint's apud eumd.
14. 260. est eitentus, teta, tirata. Sic recta
coma con crlspa, disltsa, apud Senec. Ep. 95.
ante med. TJt eadem sit species caplliorum : ne
quis, cui rectior est corns, crlspulls misceatur.
— e) In rectum, recta, recto traralte, a dirit-
tura. Ovid. 2. Met. 715. iterque Non agit in
rectum, sed in orbem curvat. Zucan. 7. 337.
Vidit ut boslilcs la rectum exire catervas Pom-
pejus etc. Sie Ammian. It. 8. 5. Orientis vero
limes in longum protcntus et rectum etc. — /)
Rectit oculit aspicere, directa et non Dbllqua
acle, recta in rem atiquam oculos intendere,
mirar dritto, a dirittura, in faccia, o'p&sss ou>
uaait o'peiv. Cnde Ovid. 2. Met. 775. de Invt-
dia. maoiea in corpora toto: Nuiquam rest* acies.
Sie ibid. 787. lira Deam obllquo fugientem lu-
mioe eernens. Cic. Rabir. Post. 17. 48. Hie
vos aliud nihil orat, nisi ut rectis oculis hane
orbem sibl intueri, atque io boc foro vestigium
facere lieeat. n. e. ooa reOeiis et respicientibus,
ut ia eisllium euntes soleot, sed dlrectls. Ut a-
spicere, inquit Manut., banc urbem prasenti,
non respicere lieeat absenti. Zucan. 9. 638. quem
qui recto se lumlne vidit, Passa Medusa mori
est? Id. ibid. 90*. de pullis aquilw. Qui poluere
pali radios, et lumlne recto Susllouere diem. —
Hoc modo aspicere indicium est nihil timentls,
confident!*, audscis, loterriti animi. Sutton. Aug.
RECTUS
16, No reclis quidem oculia eum aspicere po'.u : sse
inslructarn aciem. Seneca Ep. lot. a tried. Tur-
til.iiles visu forma letumque labusque vl'irg. 6.
/Z'n. 277.' 1 : minime quidem, si quis reclis ocu-
lis "'.!'.. .ri ilia possil. Id. Const. Sap. 5. Adver-
sus apparatus lerribilium rectos oculos lenei, ni-
hil ei vullu mulat. Moral. 1. Oil. 3. I". Quem
mortis limuil gradum, Qui rectii (al. siccis) 0-
culis monstra nalantia, Qui vidil mare turbidum
etc. ? Ita Eentlej. qui ad banc lectionem firman-
dam allJrl illud Stat. 10. Theb. 541. non ora
viruin, non pcclora Qectit Irnber atroi: rectos-
que lenent ia mcenia vultus. et Juvenal. 6. 309.
Cumque paludalis ducibus, praseDte maiito, Ipsa
loqul recta facie. Trahit etiam hue, quod ex Cic.
Rabir. Post, attullmus: alia praterea coogarit
apte in hanc rem. — 5) Recta veslis, vel lu-
nka. V. RECTA, a:, loco suo. — h) Re-
c(u! tonus, recta vox, qua nulla modulalkine
Coctitur aut variatur. Quintil. 11. 3. 01. et
1GS. — ij Recta via Roma memoratur a
Seneca Apozoloc. a med. El inter Tiberirn et
viam roctain desceodit ad inferos. Martial. 8.
75. Lingonus a recta Flaminiaque recens. Ob-id.
0. Fast. 191. Quera prospicit extra Apposilum
recta porta Capena Via;. Sed quxnam, ubive
fuerit, ignoratur, aliis alibi ei coojectura coilo-
canlibus. Cionov. et Ileins. ubique tecla repo-
nu.nl, eamque esse volunt, qua a porta Capena
ad Maitis ducebat. Alii duas faciunt, rectal,
et teclam diversis locis positas: et rectam, quod
recla.aliquo, sine ullo Deiu, ferret; teclam, quia
! 3 p : c ; strata essct, dictas putaut. Scd tecla ibi
legend, yidetur. duplex enim fuii Horns via tecta.
litiarum una, qua et fornicala appellatur, ad
Ltmpam Mailium duccbat ; altera a porta Ca-
pena ad Martis. recta Veto via dicilur, quae for-
nicibus sou porticibus; strata, qui lapide seu
silico structa. C. FORMCATUS.
XI. 1 Translate lalissime palet, el 1 1. Rectus
est b«uus aut pulcher. Properl. 2. 1 4. 29. Ut
natura dedit, sic omnis recta Cgura. Iforat. i.
Sal. 6. Co. si vitiis mediociibm ac raea paucis
fileiidosa est natura, alioqui recta. Ter. Andr.
2. 1. $>. Facile oinnes, quuin valeinus, recta con-
cilia cegrotis damus. *| 2. Universira cjuidquid
secundum raliuueoi aul virtulem est, neque In
defectum dedinans, neque in excessum, conve-
nient, decens, aquus. Cic. 5. Fair,. 19. Nihil
pulare utile esse, nisi quod rectum bonesluni-
quc sit. et ibid. 2. El uiaxime conducunt, qua
sunt reclissima. Lucan. 4. 815. Recta sequi.
Plin, 6. Ep. 1 1 . Ad recta tendere. Ennius apud
Cic. Senect. 6. 16. Quo vobis mentes, recta
qua stare solebanl Antebac, dementi sese (lexers
ruinai Ilorat. 4. Od. 9i 34. est animus libi Re-
rumque prudens, et secundis Temporibus dubiis-
que rectus. Cic. 1. Acad, (post.) 5. 19. Quid
rectum in orations pravumre judicare. Id. 2.
Oial. 73. 2U6. Unum te in dicendo mihi videri
icctisslmum: propriumque esse hoc laudii lus,
nihil a le unquarn esse dictum, quod obesset ei,
pro quo diceres. Alii aliter leg. — Cum Geni-
liro. Seneca fit. beat. 6. Bealus est judicii re-
ctus. »| 3. Est eliam acer, fortis, conitans, gra-
vis. Cic. 12. Fam. 5. 2. Eral Grmissirnus sena-
tus, eiceplis consularibus: ex quibui unm L.
Cxsar Ormus est et rectus. Quintil. 4. 1. 14.
Sola rectum quoque judicem inclinat miseratio.
Plin, 1. Ep. 11. Vir rectus el sancius. *J 4. Hem
qui sine vitio corporis est, sanus, integer, emen-
datus. Calult. 86. 1. Quintia formosa est multis:
inibi Candida, longa, Recta est. di bel tagtio
slalura. Moral. 1. Sal. 2. 123. Puella Candida
rectaque sit. Rursus Catull. 10. 20. Non possem
ocio homines parare rectos. Rectos alii Lie in-
telliguDi, procero et erecto corpore, non inOeia
cervice aul dorso: similiter rectam putllam. Sic
Juvenal. 3. 28. prima et recta senectus. Apud
Senec. Ep. 100. ante med. domus recta est,
quz ornalu quidem caret et lum divite: nullo
lamen vitio deformatur, et decore simplici coa-
lenla est, una buona casa. Iliac trabilur per
translationem illud Plinil U. Ep. 26. Dili do quo-
Jam oratore szculi nostri, recto quidem et sa-
— 36 —
no, scd piirum grand! et oroato, ut cpicor, apte:
niLil pirccatj nisi quod nihil peccat. ^ j. l)e
eo, qui sana intelligendi judicandique lacultale
prxdilus est. Plin.2. Ep. 19. Quotusqjjisque tam
rectus auditor, quem non potius duicia hxc el
sonanlia, qnaia auslera et pressa, dolecienU Id.
4. Ep. 7. Itecia ingeoia debilitat Verecundia, per-
versa confirmal audacia. ^ 6. Item idoncus,
aptus, commodus. Plaut. Sac.ch. 3. 3. 8. Nam
absque te esset, ego iHum habeiem rectum ad
ingenium bonum ; nunc propter te luamque pra-
vus factus esl Qduciam. Seneca Uippol. 451- Quid
te coerces, et aecas rectam indolem? f 7. Hem
simplex, naturalis, non fucatus, noo arliQciosus.
Csc. 1. Off. 36. 130. Et in ulroque genere (pa-
Icestricorum et histrionicorum gestuum) qua
aunt recta et simplicia, laudantur. Quintil. 2. 5.
11. Sermo rectus et secundum naturam enun-
ciatus nihil habere ex fngenio videlur: ilia vero,
qua utcumque deOexa sunt, tamquam ciquisi-
tiora miramur. Id. 9. 4. 27. Felicissimus sermo
est, cui et .rectus ordo, et apta junclura, et cum
his nuraerus opportune cadens ccntingit. Ter.
Ileaut. 4. 3. 28. Ut recta via rem narret ordine
omnem. h. e. sifnpliciter, vere, sine ambagibus,
schiellamente. Diierat ibid. 23. Quin nolo men-
tlare: apcrte ita ut res se babet, narrato. Sic
Pkcedr. 4. 12. Utilius homioi nihil est, quam
recle loqui. ^ 8. Recta oratio Qguratrs op-
ponilur. Quintil. 9. 2. 79. Si persona obstaret
recla orationi, de«urrebant ad schemata. Sic re-
cta repetilio, Id. 6. 1. 2. Qua enumeranda vi-
dentur (_in perorations) cum pondere aliquo
dicenda sunt, el aptis .eicitanda sentenliis, el Q-
guris uvique varianda: alioqui nihil est odiosius
recta ilia repetitione, velut memoria judicum
diflidentis ^ 9. iJecium est, sequum est, con-
veniens est, ve rum est. Cic. 1. Off. 38. 137. Re-
ctum est auteni, etiam in illis contentionibiiSj
qua cum inimicisslinis Dant, gravilatem retinere,
iracundum r.pellere. e di do vere, sta bene, et
3. ibid. 11. 47. Esse pro cive, qui Civil Don lit,
rectum est n >n licere. Id. 6. Alt. 9. 4. Eum
sine raeis liller-ts ad te venire, vix rectum erat.
Sic Comp. apud Plin. Paneg. 90. Ut enim raa-
los priocipes rectius pulcriusque est ex oommu-
oibus iojuriis odisse quam propriis: Ita bonl
speciosius amentur ob ea qua generi bumano,
quam qua bominibus praslant. ^ 10. Rectum
absolute, bonum, honestum, justum, xxvcf&u>-
fid. Cic. 3. Ilerenn. 2. 3. Rectum est, quo J
com virtute et ofDcio Qt. Id dividitur in pru-
deDtiam, Justitiam, forlitudinem, modesliam. Id,
Oral. 14. 45. Recti pravique partes. Seneca Ep.
122. ad fin. Simplex recii natura est, multiplex
pravi, et quantumvis novas declioationes capit.
Lucan. 8. 487. Sidera terra Ut distant, ut Dam-
ma marl, sic utile recto. Ovid. 1. Met. 72. ante
oculos rectum pietasque pudorque Constilerant.
Id. 4. Fast. 311.; et Virg. 1. £n. 608. mens
conscia recti. Ilorat. Art. P. 366. quamvis et
voce paterna Fingeris ad rectum. — Sic Comp.
apud eumd. 2. Sat. 1. 25. Aut quia Don semis'"
quod clamas reclius esse, Aul quia Don Annus
rectum defendis. — In plur. num. Cic. 2. Fin.
23. 76. OfCciura, aquitatem, dignilatemj Odero,
recta, honeste, digna imperio, digna populo Ro-
mano. Cf. eumd. 1. Legg. 11.31. Nee solum in
reclis, scd etiam in pravitatibus, insignia est hu-
man) generis similitude % 11. Speciatim. Re-
cta ccena esl laula, integro epparatu instructa,
quam diliores dare solebanl clientibus et salu-
laloribus, ab ovo usque ad mala legitimis fer-
culis eos benigne ucipientes et libera liter: nam
sordidi et maligniores loco integri reclique con-
vivii sporlulam prabebaut, qua quamvis ccena
nomine daretur, non lamen ccenam inlegrara,
sed partem ccena continebat. Sueton. Vomit.
7. Sportul«s publicas lustulit, rerocata ccena-
rum rectarum consuetudine. Martial. 2. 69. En
rogat ad ccenam Alelior te, Classice, rectam. Ad-
de eumd. 7. 20. Absolute Id. 8. 50. Promisia
est nobis iportula, recta data est. V. SPOT TU-
LA- Sueton. Aug. 74. Coovivabatur et aisldue,
nee unquaco,. niti recta. Rectam hie ideo vo-
BFXU.UBO
cari putant, quia ordine discuinbeniibtis pru.'-
beietui, quuin sporiula sine ordine ac discii-
mine proimscue clutntibus auferend.e objiceren-
tur. Juvenal. 1. 07>. nunc spurlula prhno Li-
mine parva sedet, lurba rapiciida togati. V. et
Martial. 3. 7. Hanc iolelligil Seneca, quum ait
Ep. 110. a med. Non rntgbam rem facis, quod
vjvere sine recto apparatu poles, quod non lie*
sideias milliarios apros etc. ^ ,2 - It<--m spe-
ciatim rectus casus a Grammiilicis dicilur no-
roinativus, ooti^ut celeri : quia nulla deciinalione
inllectilur, vet quia quasi linea perpcndlcularis
est, a qua ceteri, h. e. obliqui, declinant. f't.rro
7. L. L. 33., S. ibid. 36., 42. 46. 4U. et alibi,
9. ibid. 43. Mull.; Quintil. 1. 4. 13. et 5. 01.;
Gtll. 13. 22. etc.; el i'liscian. 5. p. 670. / J ut-
sch. — llinc
ReclU, adverb., et
Recta, ce, t. i., et
Recto, adverb. V. loco suo.
Rectum, »', n. 2. absolute, substantivorum mo-
re, f. RECVUS II. 10.
RECiJUAXORlUM, II, n. 2. id in quo quis re-
eubat, scabeltum. fenant. 8. procem. Vel pedum
veslrorum recubatorium faciens.
RECUBlruS, us, m. 4. (recumbo). 5 1. Est
lecius,, torus, vel potius locus in trir.lioari lecto.
Vulgat. inlerpr. Mat'.h. 23. 6. Amant autem
primes recubilus in ccenis. (f 2. Item actus
recumbendi, subsultus ille, quem faciunt cor-
pora in solum durum incidentia. Plin. -24. 7/ist.
nat 13. 72. (116). Baculura ex ea (aquifolia)
factum in quodris animal emissum, etiam si ul-
tra ccciderit defeclu millcniis, ipsum per se rc-
cubltu propius adlabi,
HBCCUO, as, are, o. 1. Prater, et Supinum J'.
in Recumbo. — Prater, recubaui pro recubui
legltur apud Isid. !4. Orig. 4. AmpJesus est se-
dem, ubi (bos) recubaverat. — Part. Recubans.
— Rccubo esl idem ac rufsus cubo, et simplici-
ter cubo, recumbo, decumbo, quiesco, coricarsi,
giaceit, riposart, vel reclius retro Cubo, in dor-
sum oubo. Cic. 3. Oral. 17. 63. In hortulis
suis recubans molliter et delicate. 7'ibu!I. 1. 1.
63. Quid Trrio recubare loro sine amore secundo
Prodest? Coium. 7. R. R. 3. 27. Gregis custos
nequ; longius receJat: nee aut recubel, aut con-
sidat. Plin. 9. Ep. 17. Quum lector inductus
est, calocos poscunt, aut non minore cum tadio
recubant. Ooio\ 2. Art. am. 342. Sub qua nunc
recubas arbore, virga full. Virg. 3. JS'n. 392.
>us alba solo recubans. et 8. ibid. 297. de Cer-
bero. Ossa super recubans antro semesa cruento.
Va\. Flacc. 7. 523. immensis recubanlem anfra-
clibus anguem Turbat.
RECCDO, dis, si, sum, dere, a. 3. ribanere,
a'iiaxcXa'itTw, denuo cudo. I'arro. Ut hi soient,
qui Vetera melalla rec'udunt. Ha Leiicopraplii
oinnes post Siponlinum, quem penes esl omnis
hujus fragment! fides.
REGULA, s, f. l.deminut. a res, ut diecula
a dies, a spes specula, a 7iubes nubecula. ^ 1.
Generating recula est parva aut tenuis res, co-
sella, coserella, robiccia. Plaut. fragm. apud
Priscian. 3. p. 613. Si quidem imperes pro co-
pia, pro recula. Apul. 4. Met. Quid oro, Gil,
paupertinas pannosasque reculas miserrima anus
donas vicinis divitlbus? Alii leg. rtsculas; ut
legitur apud SaPoian. 4. advert, avar. 8. a med.
Ipsa te resculis tuis spolias. ^ 2. Speciatim re-
cula est parvum palriraoniurn. Donat. in Fit.
Virg. init. Pater Virgilii silvis eoemundis et api-
bus curandis reculam auiit.
RECULTUS, a, urn. V. RECOLO.
RECUMBO, cumbis, cubui, cnbllum, cumbere,
n. 3. (re et cubo). Particip. Recumbens 1. a.
— Recumbo <J 1. Generalim est idem ac re-
cubo (cum quo Prateritum et Supinum com-
munia habet), corpora iternor, jaceo, dvdxnuat
(U. porsi a giacere, coricarsi, giacere ; Fr. cou-
cfier en arriire, $' appuyer en arrikre; Uisp.
acos!arse, ponerse en la eama, acostarse hacia
air as, apoyarse hacia alrat; Germ, tich zu-
ruck, -ruck -wdrtelehnen,-legen; Angl. to lie
or lean upon, lie down, recline, repose). Cic. I.
RECUPERATIO
Divinat. 27. 57. Euro prlmo perterritum so-
mnio surreiisse: dein quum te collegisset, idque
visum pro oibilo habendum esse duxisset, recu-
bulsse. Forcellino hoc in loco recumbo est idem
ac tursus eubo, ricoricarsi, tornare a giacere.
Ceterum — o) De bominibua et bratii anima-
libus. Cic. 2. Orat. 71. 287. Quum M. Lepidus,
ceteris In campo eiercentibus, in herba- Ipse re-
cubuisset, etc. Id. Dejot- 15. 42. Quum in cu-
biculo recubuisses. //epos Dion. 9. Quum in
conclavi recubuisset. Void. 2. Fast. 345. Ascen-
dit (tomm), spondaque sibl propiore recumbit.
.Seneca Troad. 830. recumbent Montis exesi tpa-
tiosus antro. Id. (Edip. 728. de angue. Supra
Cbaonias celsior arbofes Cotruleum ereiit caput,
Quum majore aui parte recuroberet. — b) De re-
bus inanimii. Horat. 1. Od. 12. 30. Coneidunt
Venti fugi unique nu.bes, et minaj-ponto Unda
recumbit. Seneca Thyest. 589. Milim ttagno pe-
lagus recumbit. h. e. jacet, tranqoillum est. Vita.
1. G. 401. nebulae magis Ima petunt campoque
recumbunt. Martial. 4. 64. Jugera pauca Max-
tialis Longo Janiculi jugo recumbunt. Plin. il.
Ilist. nat. 23. 35. (209). Vltem liberatara vin-
culo in terra recumbere. % 2. Speciatim men-
sal accumbo, sedere a tavola. Eorat. 1. Ep. 5.
1. Si poles Arcbiacia conviva recumbere lectit
etc. Phcedr. 4. 21. Rediit bora dicta: recubuit:
Splendebet bllare poculls conviviura. Justin. 43.
1. 4. Saturnalibus passim in conviviis servi
cum dominis recumbunt. Plin. 4. Ep. 2-2. Cce-
nabat Nerva cum paucls: Vejento proiimus, at-
que etiam in ainu recumbebat. Id. 9. Ep. 23.
Recumbebal mecum Fabius Rufus, super eum
municeps ipsius. % 3. Est etiam occumbo, ca-
do, corruo. Ovid. 7. Met. 538. validos mlratur
arator Inter opus tauros medloque recumbere
solco. cadere. Sic Xucret. 6. 794. Gastoreoque
gravi mulier sopita recumbit. Catull. 17. 4. de
ponte. Ne supinus eat, cavaque in palude recum-
bat. 4f 4. Item inclinar, fnnitor, vergo, piega-
re, appaggiarsi. Ovid. 2. Tritt. 83. Quum cceplt
qusssaia domui subsidere, partes In proclinatat
orane recumbit onus. Virg. 9. £n. 434. Inque
bumeros cervix collapsa recumbit. Id. 3. G. 80.
juba deitro Jactata recumbit in armo. Ovid. 10..
Met. 195. Ipsa sibl est oneri cervix, bumeroque
recumbit.
REcOperAtIO et Reciperatio, 6nls, f. 3. ri-
cuperazione, avaXijijiis, actus recuperandl. ^ 1.
Generatim. Cic. 10. Phil. 10. (20). Ita pras-
clara est recuperatio libertalii. J Hi leg. reci-
peratio. Justin. 30. i. 7. Contentus recipera-
tione urbium, quas amiserat, — Absolute. Vul-
gat. interpr. Eccli. 11. 12. Est homo roarcidua
egens recuperatione. bisognoso di ristoro o d'aju-
to. ^ 2. Speciatim in juridicW, apud Festum
p. 274. 21. Mill, ex Gallo JElio reciperatio est,
quum inter populum, et reges nationesque et cl-
Vttatea peregrin* lex convenit, quomodo per re-
ciperalures reddantur rea, reclperenturque, res-
que privates inter te persequantur. Tab. cenea
apud Murat. 582. a med. de ea be jvs di-
CVNTO JVDICIA RECVFEHATIONES DAKDO VTI II EOS
(servos) recvperarb possint.
RECUPERATIVUS, a, urn, adject, qui recu-
perari potest, apud Aggen. Vrb. in Frontin.
p. 63. Goes. Recuperativui status controversial
de flnlbut.
RECUPERATOR et Reciperator, Oris, m. 3. qui
recuperat. *J 1. Generatim. Tac. 2, Ann. 62. sub
fin. Camillas reciperator Urbit. *| 2. Specia*
tim. — a) In juridicit: V. Galli jElii verba
apud Festum allala in V. RECUPERATIO 2. —
Bine — b) Recuperatores (numero tres vel
qainque) apud Romanoi erant judices, qui ad
recuperandas privatas res litigatoribus dabantur.
Plant. JSacch. 2. 3. 36. Poltquam praetor recu-
peretoret dedit. Gell. 20. 1. Praetoret injuriis
sslimandis recuperatores se daturos ediserunt.
— c) In TJrbe prastorei dabant recuperatores
ex omnl ordine, In provineiis ex conventa neg-
otlatorum vel e tua oohorte. Cic. 5. Vert. 28.
68. Isle recuperatores ae de cohorte sua da-
turum minabatnr. Id. ibid, 11. 38. De cod*
— 37 —
ventu nullum uoquam Judicem neque recupera-
torem dedit. Omnibus his loc. alii leg. reci-
perator. — d) Dabantur et ab imparatoribus
contentlone orta inter milites. Liv. J.6. 48. Sci-
pio tres recuperatores quum se datururo pronun-
ciasset, qui, cognila causa testibusqufi audilis,
Judicarent, uter prior in oppidum transcendisset.
RECOpBRATORIUS, a, urn, adject, ad recu-
peratores pertinent, ut Judicium recuperatorium,
quod per recuperatores exetrebatur. Cic. 2. In-
vent. 20. 60. Non enim oportev In recoperato-
rio Judicio ejus maleQcii, de quo inter tiearios
quaritor, fieri prsejudiclum. Adde eumd. 5. Vert.
11. 27.; Plin. 3. Ep. 20. 9.; et Suelon. Vesp.
3. Alii ubique leg. reclperatoriui, ut legitur et
in Inscript. apud Benzen. 6428. ad fin.
RfiCOPERATUS et Reciperatus, a, urn, par-
ticlp. V. voc. i.eq.
RECUPERO et Reclpero, as, svi, stum, are,
a. 1. Est a re et paro, Inserto ci, ut in Inci-
tega, concipilo, reciprocus. Postea ci in cm mu-
tatum est. Utraque tamen scriptio proba : et pro-
miscue reperitur in MSS. et libris fere omnibus
loco rum, quas hie afferlmos. — Recuveraro sjn-
cop. pro recuperavero sub II. — Particip. Re-
cuperatui, Recuperaturus et /Jecuperandus sub
1. — Recuperare est rem araissam recipera. rur-
bus acquirere, jacturam reparare, dva\ap.{Sdvu>,
a'vaxofii£of*m (It. riaverb, ricuperare, rigua-
dagnare ; Fr. ricupirer, recouvrer, rtprendre,
rentret en possession; Hisp. recuperar, reco-
brar, volver d entrar en posesion; Germ, tvie-
dererlangen, - beltommen, - erhalten, - gewin-
nen; Aogl. to get again, regain, get bach, te-
cover).
I.) Propria. Cess. 7. S. G. i. extr. Veterem
belli gloriam llbertatemque recuperare. et ibid.
15. Quod se celeriter amissa recuperaturos con-
fidebant. et 3. t'6id. 8. Recuperarre sues obsides.
Sail. Jug. 31. pacem. Cic. 8. Att. 3, rempu-
blicam. Id. 13. Phil. 5. 11. viliam suam ab
aliquo. Justin. 32. 3. 9. sanitatem. et 22. 2. 6.
domesticam poleoliam. Tac. 2. Hist. 86. ordl-
nem senatorium. Cic. 2. leg. Agr. 16. 41. ab
aliquo pecuniam depositam. Id. b..Vert. 14. 35.
rem suam judicio. Id. Ccecin. 3. 9. Jus suum
aliqua ratione. Id. 1. Att. 11. voluntatem ali-
eujus. riguadagnar I'ajfetto. et Tac. 14. Ann.
5. gratiam. Sic Suelon. Olh. I. Quo facto sicut
gloriam auxit, ita gratiam minuit; qusm tamen
mature reciperavit detecta equitis Rom. fraude
etc. Id. Aug. 78. SI interruptum somnum reel-
perare, nt evenit, non posset etc. Curt. 3. 6.
16. Prlmum animus vigorem suum, deinde cor-
pus quoque eispectatione maturius rccuperavit.
Cws. 7. B. G. 76. Consensio full pristirfaa belli
laudis recuperandae. Justin. 18. 7. 5. Non ee
expugnatum, sed reciperatum patriam venire. —
Sic Particip. praterit.' Justin. 36. 1. 1. Recl-
paratum regnum. Tac. 3. .ffisr. 22. Reciperats
cibo Bomnoqua vires. Cic. Flacc. 23. 56. Pecu-
nia recuperate. Id. 14. Phil. 13. 35. respubli-
ca. Festui p. 274. 17. Mull. Fictiles quadrigs
bello reciperatffi.
II.) Translate, recuperare se et, mediorura a-
pud Grascos more, recuperari, riaversi, refiziar-
$i f ristorarsi. Varro 1. R. R. 13. 1. Familia
ubl versctur, proridendum, ii fessi opere aut
frigore aut calore, ubi commodissime possint se
quiete reciperare. Ct'c. 14. Fam. 1. Si in ve-
strum compleium venero, ac si et vos et me
ipsum recuperare Tiepos Agesil. 6. od fin. Sic
adolescenlulos simulata laudatione recuperavit.
h. e. a transfugio deterruit et retraxit. Vitruv.
2. 9. Ex terra reclpientes radices arborum in
se Buccum, reciperantur.
RECGPlO pro valde cuplo, est qui tribuit
Plaul. Ca.pt> 4. 2. 76. Ut recuplas facere sum-
plum. Sed te cupias legendum est.
RECCRATUS, a, urn. V. voc. sequent.
RECCRO, as, Svi, stum, are, a. l.(re et eu-
ro). Particip. Recurans, Recuratus et Recuran-
dus. — Recuro, a'vaxo^iijco, iterum Tel dillgen-
ler euro, magna cura reGcio. Catull. 44. 13. Hie
me graredo frlgida et trequeai tuisis Quiuavit,
RECURRO
uiqaedum in tuum tinum fugi, Bt me recuravl
otloque (aJ. ocimoque) et urllca. Plin. 13. Biit.
nat. 12. 23. (75). de charta. Eiccpit nana
(amphitheatricam) Faonii sagax officina, tenua-
tamque curiosa interpolatione, principalem fecit
e plebeja, nomenque ei dedit. Quas non essel Ita
recurata, in suo maosit ampbitheatrlca. Apul. 8,
Met. Piaruit pauluim conquiescere corporaquo
diverse laniata tedulo recurare. Id. 6. ibid. Vul-
neratis domo reliclis et piagas recurantibus. Cwl.
Aurel, 1. Tard, 1. med. Lavacro corpus recu-
rare. Theod. Priseian. 1. 6. p. 292. retro ed.
Aid. Quas (loca) si vulnerabuntur, oleo rosco
vel adlpibus anserinis recuranda erunt.
RECURRO, currls, curri et cDcurri, cursum,
currere, n. 3. (re et curro). Particip. Recur-
rent I. b. c, II. 1. et 2. 6. — Recurro est idem
ac rursus aut retro curro, eurrendo redeo, ava-
trpt'wo (It. correre di nuouo' o indielro, rilor-
nare correndo; Fr. courfr en'arrihe, rebrous-
ser chemin; liisp. cover hacia atras, retrace-
der, volver atras; Germ, zurucklaufen, viie-
derkehren; Angl. to run again or back, return
running, hasten back).
I.) Proprle. *f 1. Stricto sensa. — a) De
hominibus. Plaut. Trin. 4. 3. 8. Condalium es
obliius: recipe te, et recurre petere re lecenll.
Id. Cist. 2. 3. 50. Ego ad anum recurro rur-
1 sum. Est qui leg. cursum pro rursum. Ter. A-
delph, 4. 1, 9. Prius nox oppressisset illlc, quam
hue reverti posset iterum. Nunc ubi me illlc non
videblt, jam hue recurret, sat scio. Cic. 2. Att.
12. Tam'en istl puero, quern ad me statim Jussi
recurrere, <da ponderosam aliquam eplslolam.
Paufin. Nolan, cam. 27. 99. Et properanle
gredu recucurrit ad bospita tecti. Rursus Cic.
Mil. 10. 29. 1111, qui erant cum Clodio, partlm
recurrere ad rbedam, ut etc. Id. 13. Att. 47.
Equidem Kal. in Tusculanum recurram. Horat.
I: Sat. 2. 127. ne vir rure recurrat. ~ Sic de
gallinis. Colum. 8. R. R. 14. 6. Unaqusque
recurrit e6dem, ubi primo peperit. — b) De
sole, luns, Duminibus, tempore. Ovii. t. Triir.
8. 1. In caput alta suum labentur ab sequore
retro Flumina, conversis solque recurret equit.
Cic. 2. A'at. D. 19. 50. Luna turn crescen-
do, turn defectibus in inilia recurrendo. Ovid.
2. Amor. 1. 26. Inque suoi fontei vent, recur-
rit aqua, et Beroid. 5. 30. Ad fontem XanthI
versa recurret aqua. Horat. 2. Ep. 1. 147. Re-
currentei anni. Id. 4. Od. 7. 12. Brums recur-
rit inert. — c) De epistola, febri et aliii. Ovid.
4. Pont. 11. 15. Dum tua perreoit, dum Utters
nostra recurrent Tot maria ac terras permeat,
annus abit. Gell. 17. 12. Febrit quartis diebas
recurrent. Apul. 1. Met. Ad 'eiaustra peisuli
recurrunt. Et de calculoruro ludo Ovid. 3. Art.
am. 360. /Emulua et captum sspe recurrit iter.-
tf 2. Latiore sensu pro simplici curro. Martial.
7. 20. Rectam vocatua quum recurrit ad ccenam.-
II.) Translate. «J 1. Generatim. Horat. i.
Ep. 10. 24. Neturam expeliat furca, tamen usque
•recurret. Plin. Paneg. 38. Cur enim posterls
amplior honor, quam majoribus baberetur? curve
non retro quoque recurreret aequitaf eademl Ca-
pitolin. Maxim, duob. 4. Amicum eum donli VI-
cissim recurrenlibus approbabaot. — Refertur ad
memoriam. Ad rem Horat. 2. Sat. 6. 30. tu poi-
ses omne quod obstat, Ad Mscenatem memori il
mente re«urras. Plin. Paneg. 88. in fin. Ita bsee
oplimi appellalio. numquam memorias bomlnum
Bine tc recurret. Vellej. 2. 4. exlr. Decessit anno
ferrae quinquagesimo sexto: de quo ti quit am-
biget, recurrat ad priorem consulalum ejut. —
Apud Quinlil. 5. 9. 2. Signa, qua i". contra-
rium non recurrunt, »unt v. gr. Omnit qui In-
grcdilur, movetur: sed non omnit qui movetux,
ingreditur. Ubicumque messit est, tbi tatum ut:
sed non ubicumque tatum est, ibi est meuli,
<( 2. Speciatim est in idem incurrere, eodem r»-
cidere vel redire. — a) Uoiversim. Cat. 2.
B. C. 16. eilr. Ad easdem deditionit eondielo-
nes recurrunt. el 1. ibid. 85. Aecidisse hit, quod
plerumque bominum nimia pertinacia atque ar-
rogaotia accidere soleat, uti eo recurrant et id
cupldissims pete nt, quod paulio ante eontempse-
riot. Cic. 1. /.egg. 23 61. Jdemque quum ca-
lum, terras, roaria-perspeierit, eaque wide ge-
nerate, quo recurrat, quando, quo modo obitu-
ra,-viderit etc. — 6) Speciatim, versus reeur-
leatet Sidonio 8. Ep. II. et 9. Ep. 14. sunt
qui, metro itante. Deque litleris loco motis, ut
ab eiurdlo ad teriuioum, tie a fine releguntur
ad sumiuuin. Sic est lilud antiquum: Roma tibi
eubito motibus ibit amor, et iltud : Sols medere
pede, tie, perede tnelut. Bujusmodi sunt unde-
eiro versos, qui referuulur lib. 8. e. 13. Antho-
log., obi boo genus versus xapxi'voi OTt^c ep.-
furpai x«ia avatrcfcoftdn dicuntar. Esewplura
esto: 'ASX«oo{ rS-n «oX» hjStj'ctos ^X&a. Et
*HoVj (/oi Ate; apa sjiyj] Rape! oot Aio/mjSjj.
El No'uov d xcivdj e^t ao'v otxovo'pov. Bt quod
insoriptum labro uiarmoreo legitur apud Grater.
1047. 0. N('<]iov ovofnjfiatcc, fnj /idvav oijitv. Nee
noa habeniur pro rccurrenlibut, qui, pedum le-
ge scrvata, etsl non per siogulos apices, per sin-
gula tamen verba replicantur, ut: Prcecipiti
modo quod ■dtcurrit Iramilt (lumen, Tempore
consnmptu..i jam cito dejiciel. quod est Sidonii
Citato I. 9. et si recurras, iia legitur : Defuitl
cito jam consumplum tempore (lumen, £Va-
em'te decurril quod modo prcecipiti. ilujusmodl
est et iilud Francitci Phitelpki In Pium II; Pon-
tif. Mai. Laut tua, non lua fraat, virtus, non
copia rerum Scandere te fecit hoe decus exi-
aiium. Disticba bis slinilia septem Iegontar lib.
6, Antholog. cap. 4. et dlcuntur a'vtierpe'Sovta ;
quorum pn.i' a est: Tdv vpayoKWi epi Ildva
£tXov Bjo.wotc, xa u'td» 'ApxaSoc, dvx' dXxac,
sypafev ilftXitav. Lege retro! 'Slpekitw lyoa-
fsv a'Xxaj aV "A-jxaJos v'idv, , xcu Bpo/uoio
L!Xov II iv e'fte to'v toafinow. Item qui retro
cti, ia aliud genus caroilnis eieuot, ut Omrte
genus metri tibi pangeni, optime Basse. Con-
traria TiaGt Sutadeum : Basse optime, pangens
tibi tnelri genus omne. Simile eiemplum affert
Quintil. 0. 4. 90. V. RECIPROCUS. «f 3. Item
speciatim pro confugere, ricorrere. Quintil. 4.
protein. 17. Nunc necesse est ad eos aliquando
auctorei recurrere, qui desertam partem orato-
«Ue artis occupaverunt. Id. 1. 6. 13. Ad earn
rallontm recurrunt, ui etc. Tac. Dial, ds orat.
9. Si ip.<e in aliquod negotluin incident, ad
bunc Secundum recurret, aut ad te.
RfiCURSlO, unit, f. 3. (recurro). ^ 1. Ge-
□ eratlia est recuisus, redilio. Capell. 9. p. 308.
extr. Juppller, Quo gjmmata poli voivero sidera
Suevit lege rala sacra recursio. Id. t. p. 22. Nam
nostra ilia (Mercurius) fides, ssrmo, benignilas,
Ac vcrus Genius, Uda recursio. Mercurius enim,
jussu Jovls huC.illuc recurrit semperque ad eum-
dem redlt. ^ 2. Speciatim, in ra medica, est
vomitus, quo ' scilicet quidquid roceptum est,
fjieitur. Cccl. Aurel. 3. Acut. 2. Recursio, sive
recurtut potl liquoris. et 2. ibid. 14. sub init.
Acceptorum eliam per vomitum recursio.
RECURStTANS, amis, particip. ab inutit. re-
eursilo, tape recursans. Capell. t. p. 10. Cea.
6im plerumque reeursiiani.
RECTJRSO, at, are, o. 1. frequentat. a recurro,
sarpa recurro, dtiaioiy^a, correra inndnzi in-
dielio.
U.) Proprie. Plaut. Most. 3. 1. 54. Quid ego
"buc reearsem, aut operant tumara, aut conte-
ram? Jeneea Sled.- 3«5. Talit recurtat buo et
bue motu effero, Furorit ore tigna Ijmpbatl ge-
rent. Lueret. 2, 106. de primit eorporibttt mate-
ria. Cetera ditsiliunt longo, longeque recursant.
II.) Translate est szpa redire. — a) Dnl-
rersim. Virg. 1. £n. 668. Orit atrox Juno, et
sub noetem cura recursat. Id. 12. ibid. 602.
Neo te taniot edat tacitam dolor: et mini cura
Szpe tuo dulcl trittes ex ore reenrsent. — 6)
Ileferlur ad memorlam. Virg. 4. /En. 3. Mulla
rlrl vlrtut anlmo, muiiusque recursat Gentlt bo-
not. Toe. 3. Hist. 78. Ueeursabant anlmo Ve-
tera online. Eumen. Paneg. Constant. 18. He-
curiabtt In animot ilia paucorum audacia. Sil.
It. 6. 555. Allia, et Infandi Senones, eaptaque
recursat Ailonids arcis facies.
— 38 —
rUCORSUS, us, m. 4. recurrendi actus.
I P oprie. ^ 1. Stricto sensu esi redilus,
qui currendo fit, dvxioauri. Virg. 5. JEn. "jS3.
Inde alios ineunt cursus aliosque recursus. Ooid.
Z6..423. per allernos unda labente recur? js Sub-
trabitur presso mollis arena pedi. (lusso e rt/lus-
so. et Plin. 5. Hist. nat. 29. 30. (110). Lydia
perfusa (leiuosi amoia Maandri recursions. ^ 2.
Latiorl sensu est simpliciter reditus, reversio, ft-
torno. Liv. 26. 42. extr. Ut tubeunti e.-spe ad
inccoia urbis recursus pateret. Ouid. IJeroid. 6.
59. dent modo fata recursus. Id. 8. Met. 449.
Creperat adreotus causain, mandate referre Con-
jugis, et celeres missae spondere recursus: Ecce
venit etc. h. e. veloces reditus. et 11. ibid. 451.
ted lib! Juro - Ante reversurum, quaru luna bis
impleat orbem. His ubi promissis spes est admota
reeurtus etc. Plin. Paneg. 86. Steiil preca-
tusque est prona maria celeremque-recursum.
— Similiter alter P'.in. 16. Hist. nat. 25. 40.
(95). lies, picea, larii oullo Qore eihilarantur,
oatalesve pomorum recursus annuos versicoloci
nuncio promiltuot. Et concreto, uti ajuot, sensu.
Id. 36. ibid. 13. 19. (85). de labyrintho. Itine-
rum ambages occursusque ae recursus iaesplica-
bilet continet.n. e. Semites, per quas itur red-
iturqde. — Recursus in re medica est vomitus.
r. RECUBSIO 2.
H.) Translate. Celt. 4. 4. Si fauces cibum
et potum capiunt, facilis ad bonam valetudinem
recursus est. Cml. Aurel. 2. Tard. It. extr. De-
pulsis omnibus, quee passioaia recursum fera sol-
Hcitant. il rilorno della malattia. Val. Max. 2.
7. n. 15. Recursum ils ad pristinum militia; or-
dinem proposuerunt, si quia bina spolla ei bo-
ttibus tull«set. Impp. Dioclet. et Maxim. Cod,
7. 62. 6. Ut post sententiam ab eo, qui de appel-
latione cognoscit, recursus fieri non possii ad
Judicero, a quo fuerit provocatum. rtlomare, far
ricorso.
RfiCURVATUS, a, am, particip. V. voc. se-
quent.
RECURVO, as, Svl, atum, are, a. 1. (re et cur-
vo). Particip. Recurvatus. — Recurvo est idem
ac retro curvo , refiecto, ripiegare, rilorcere,
curvare, dvayvdiinra. Colum. 5. R. R. 10.
13. Quum ad scrobis solum radix pervenit, du-
ritia humi cocrcita rccurvatur. Ge.ll. 3. 6. Palma
adrersus poi>J-- ; . v ;urgit, et sursum nititur re-
curvaturque. Slat. 3. TUeb. 533. Horrentesque
situ gladlot in sava recurrant Vulnera. Ouid.
Heroii. 4. 79. Sive ferocis equi luctanlia colla
recurvas. Id. 1. Amor. 8. 6. de saga. Inque
caput rapldas arte recurvat aquas. A. e. redire
coglt. — Sic Particip. prater, pass, apud Ovid.
2. Met. 246. Quique recurvatis ludit Afjedndros
in undis. Cels. 7. 7. n. 4. Uamulus acutus paul-
lum mucrone'intus recurvato. Id. 8. 1. ad (in.
Os pectinit rectlus in viris, recurvatum magis
in exteriora in feminis. Colum. 3, R. R. 18. 1.
Sarmentura pratorlo capite et recurvato demer-
gere.
RECCRVUS, a, um, .adject, (re el curvus) est
recurvatus, reQeius, lneurvus, ripiegato, ricurvo,
isdKi'fX'atitcxot, KaXLyxkaotot. Plin. 9. Hist. nat.
33. ii. (103). Concha ad plausum aperta, ad
bucclnum recurva. Virg. 7. JEn. 513. cornuque
recurvo Tartarean Intendit vocem. h. e. buc-
elna. V. JES. Ovid. 5. Fast. 119. de capra. Cor-
nibut aeriit, atque In sua terga recurris. et 6.
ibid. 240. tegunt parvls osra recurva cibis. h. e.
bamos. et 2. ibid. 113. tergo delpbina recurvo
8e memorant onerl supposuissa novo, et ibid.
560. Comat vlrglneat basta recurva comas. V.
C.fXIBARIS. Claudian. 2. in Eutrop. 230. avit
dlra rostroque recurvo Turplj. Ovid. 8. Met.
141. et 15. ibid. 693. Recarva puppis. et 3. ibid.
634. Impediunt bedera ramos, noiuque recurvo
Serpunt. fy e. retorlo, eontorto. Id. 2. Fast. 251.
Corvut inauratum pedibut cratera recorvit Tol-
lit. h, e. nncLi. Id. Heroid. 10. 71. na Victor
tecto morerere recurvo. h. e. labyrintho. Am-
mian. 14. 2. 5. Multitude, qua nata et educata
inter editos recurvosqua ambitus mo'ntiurn, eos
ut loca plana pcrsultat et mollia.
RECUSO
RECUSABIlIS, », adjecu qui rteusarl potest,
aut debet. Terlull. 4. advert. Aarcion, 35. ad
(in. Revelatio recusabilis.
RECOSANS, antis, particip. V. RECUSO.
RECCSATIO, onis, f. 3. actus recusandi, ri-
cusa, rifiuto, scusa, dvdviwi(.
I.) Proprie. f I. Generatim. Cie. 2. Orat.
7. 26. Nem hac ipsa reeusatio disputationis
disputatio quadam fuit, raihi quidem perju-
cunda. Id. 3. Cat. 2. 5. Sine recusatione, ac
sine litis mora negotium susceperunt. Sic Cms.
3. B. C. 98. Casar-omnes eos, qui in monte
consederant, ex superloribus locit in planitiem
descendere atque arma projicere jussit. Quod
ubi sine recusatione fecerunt etc. Auct. B. G.
8. prcef. init. Coactus adsiduis tuit VOCibus,
Balbe, quum quotidians mea reCusatio non dlffi-
cultatis eicusationem, ted inertia viderelur de>
precatioaem babare, rem difficillimam tuscept.
f 2. Speciatim in judiciis est reclamandi actus,
protesta, I'atto del protestare contro alcuno.
Cic. Cluent. 53. 148. SI qui apud me te, T. At-
ti, reum vclit facere: clames, te lege pecuniarum
repetundarum non teneri. Neqno bac tua recu-
salio confe^sio sit capta pecunia; sed laborlt^
sed periculi non legilimi dcclinatio. Id. 2. tegg.
16. 41. Pcena violets rcligiools justam recuea-
lionem non babet. f 3. Item speciatim in Ju-
ridicis est responsio, quam quis petitions facit,
ut seipsum purget, replica giustificativa. Cic 1.
/nuent. 5. 7. Judiciale (genus est), quod post
turn in Judicio, babet in se accusalioncm et de-
fensionem, aut petitionem et recusatlonem". Cf.
eumd. 2. ibid. 4. 12. et Quintil, 4. 4. 6. Recu-
satio quoque plurespropositiones babet, ut con-
tra petitionem pecunia,
II.) Translate, metaphora sumpta a superiors
paragr. I, Petron. Satyr. 141. Recusatio storaa-
cbi. h. e. nausea, faslidium. Theod. Priscian.
lib. 2. part. 2. o. 16. p. 105. retro ed. Aid.
Salsamentis omnibus nutriantur, acrimoniis, sin-
api, aceto et similibus, qua stomacho banc cl-
burum recusationem valeaot estergere.
RECOSAT US, a, um, particip. V. voc. sequent.
RECOSO, as, Svi, stum, are, a. 1. Particip. Re-
cusans I. 1. c. et II.; Recusatus I. 1. a.; Re-
cusalurus I. 1. c. et d. ; Recusandas I. 1. a.
— ' Recuso (a re et causa, ut proprie sil cau-
sam aflerre, cur aliquid nolis) est idem ac re-
nuo, dctrecto, rejicio, repudio, naoaniouai, a'vo-
veuo) (It. rifiutare, ricusare; Fr. ne vouloir pas
accepter, ecarter, refuser, ne pas vouloir; Disp.
nlejar, rehusar, no querer 6 no aceptar ; Germ.
eltvas einwendend zuruckweisen , abweisen }
ausschlagen, abtehnen, verweigern, zt* thun
verweigern, dagegen haben; Aogl. to refuse,
deny, reject, to make a defence or excuse).
I.) Proprie. ^ I, Stricto sensn occurrit —
a) Cum Accus. Cic. Place. 38. 97. Populum R.
disceptatorem non modo non recuso, sed etiam
deposco. Justin. 13. 2. 11. Ptolemaus recusa-
bat regem Aridaum. h. e. nolebat Aridaum re-
gnare. Ter. Hecyr. 3. 1. 16.; et Horat. 1. .Sat.
4. 50. Recusare aliquam uiorem. h. e. nolle du-
cere. Cces. 1. B. G. 44. amiciliam populi R. Id.
1. B. C. 68. laborem. Id. 7. B. G. 2. nullum
periculum communis talulis causa. Horat. 2. Sal.
2. 6. Acclinie falsi* animus meliora recusal, et
ibid. 3. 258. Porrigis iralo puero quum noma,
recusal, el 1. Ep. 10. 8. simul ista rellqui, Qua
vos ad calum fertlt rumore secundo, Atque sa-
cerdotis lugitivut Iiba recuso. Auct. B. G. 8. 1.
Sort incommodl civitati non recusanda, si etc.
Ovid. 4. Pont. 13. 27. qui frena coactus Sapa
recusatl ceperit Imperil. Liv. 1. 24. Cum tri-
geminy agunt reges, ut pro sua quisque patria
dimicent ferfo. Nihil recusatur. — 6) Cum Ab-
lat. et prapos. o'e. Cces. 1. B. G. 44. Inlquura
esie de stipendio recusare, quod sua voluntats
ad id lempus pependerlot. Cic. 3. Verr. 2. 6.
Ceslnemus nos de Judiciis transferendit recu-
sare. Adde eund". 3. Earn. 7. — c) Cum Io-
finilo. Curl. 5. 4. 13. Recusaturul ire, qua du-
ces. Cces. 3. B. G. 23. Neque adhuc reperluJ
est quisqaam, qui mori recusutt. Horat. Z. Ep.
EECUSSABIL1S
I. 208. qua facer e ipse recuiem. Justin. 3. 6.
II. lit due-bus bellii imptlciti , lascipers ter-
tiam non recusareot. Ovid. Beroid. 5. 83. ut
Prlamus Njmpha locer esse recuset. Plin. 29.
Bist. not. 1. 8. (18). de medicina. Non rem an-
tiqul damnabant, sed artem : maxima vero qua;
•turn esse imrnani pretio Tits; recusabant. ft. a.
nolebant. Martial. 9. 102. Sape recuiato Par-
tboi duxisso triumpbos, Victor Hjperboreo no-
men ab orbe tulit. ft. e. quum sape reeuiasset,
Tel postquam sspe recusaverat. — d) Seqnen-
tibul particulU ne, quin, quo minut. Cess. 3.
B. C. 83. Ne unus omaes antecedent, recusa-
bant. Cic. 3. Off. 27. 100. Seatentiam na diceret,
recusavit. Nepot Bannib. 12. Illud recusavit, ne
id a »e fieri postularent, quod adversoi joi Uo-
spitil esset. — Plaut. Cure. 1. 3. 8. Adsum:
nam si absim, baud recusem, quin mibi male
lit. Cces. 4. 3. G. 7. Neque recusare, si laces-
sanlur, quin armii contendant. Cic. 4. Acad.
(2. pr.) 3. 7. Non posiumua, quin alii a no-
bis dissentiant, recusare. — Ifepoi Epam. 8.
Neque recusavit, quo minut Iegis pcenam subi-
ret. Cic. 1. Fin. 3. 7. Neo recusabo, quo mi-
nus omnes mea legant. Cat. 1. B. G. 31. Ne-
que recusaturoi, quo minus etc. — e) Abso-
lute. Cic. Mil. 30. 100. Non recuse-, Don ab-
nuo. Id- 7. Verr. 54. 141. Serviliua et recusare, et
deprecarl, ne iniqnii judicibui etc. Cat. o. B.
G. 0. Neque recusandi, aut deprecaodi causa ie-
gatos ad Casaram mittere audebant. — Sic Par-
ticlp. Recuian) absolute est reluctans, invitus,
di mala voglia, renitente, ot apud Nepot. Ti-
mol. 3. Quum tantum baberet amorera omnium,
at nulto recusante regnum obtineret. Ovid. 2.
Fast. 387. Jussa recusantes peragunt lacriroosa
ministrl. Id. 4. Trist. 2. 35. illo dicunt mactata
ministro Sspe recusanti co.rpo.-a capta Deo. Cic.
Orat. 10. 35. Testificor me a te rogatum et re-
cusantem hac scribere esse ausum. ^ 2. La-
tiori sensu, pracipue in juridicit, est in re, qua de
quEEstio est, reclamare, contra dicere, reclamara,
negate, opponi, reclamare, prolestare, negare.
Plaut. Pan. 5. 6. 18. Numquid recusal contra
me 7 Cic. Ccecin. 28. 81. Tu me ad verbum vo-
ces : non ante venio, quam recusaro. Nego opor-
fere, nego obtineri posse, nego utlam rem esse
etc. et mox 29. 82. Quoniam satis recuiavi, ve-
nio jam quo vocal. Quinlil. 3. 10. 1. Causa o-
mnis, in qua pars altera agentis, altera recusantii
est. V . RECUSATIO I. 3. Cels. Big. 17. 1. 43. SI
quia sub usurii creditam pecuniam fidejussisset
et quum reus in judicio eonventus recusare Tel-
let, sub usurii creditam esse pecuniam etc. ft. e.
negare. *f 3. Becusare mendacium apud Ter-
tull. 3. advers. Mareion. 11. a med. est refellere,
II.) Translate. Virg. 7. JEn. 15. Hinc exau-
dirl gemitus Iraque leonum Vincia recusantum.
Ovid. 6. Trist. 4. 16. More nee indomiti freoa
recusal equi. Id. 8. Met. 837. rapax ignis non
unquom alimenta recusal. Plin. 37. Hist. nat.
13.76. (199). Falsa gemma recusant lima pro-
balionem. Id. IT. ibid. 20. 34. (147). Castanea
recusal glaream, rubricam, cretam. Virg. 12.
JEn. 747. tardata lagitta genua impediunt, cur-
eumque recusant. — Et cum InQnito, Borat. A.
P. 39. et versate diu, quid ferre recusent, Quid
valeant burner!. Id. 2. Sat. 7. 108. Illusique
pedes vitiosum ferre recusant Corpus, et 2. Ep.
1. 258. nee mcus audel Rem tentare pudor, quam
Tires ferre recusent.
RfiCUSSABlLIS, e, adject, qui recutitur. Ccsl.
Aurel. 3. Tard. 6. ad fin. Turn permittentibus
Tiribus etiam raptorio macbinamento gestetur,
ao deinde recussabili spbara (ittafur), quam
Itaiicam vocant. ft. e. xtopCxu. V. CORYCEUM.
RECUSSOS, a, um, particip. V. RECUTIO.
RECUSSUS, us, m. 4. In sexto casu stag. Plin.
8. Hist. nat. 53. 79. (214). de ibicibut. Id bac
{eornua) se librant, ut tormento aliquo rotatl,
Id petras; atque recussa pernicius, quo libuerit,
eisuitant. ft. t. repercussu, resiliendo. Fulgent. 1-
Sfythol. prcef. Quidquid per virecta Tempe Ra-
plat unda prolueos (lege proftueni), Hinnieatis
et recussu quam produxit ungula.
- 39 —
RECCTlO, colli, cussl, cussum, ctitere, a. 3.
(re et quatro). Pari. Becutiens et Recussus. — ■
Recutio est idem ac retro quatio, eicutio, discu-
tio, quatiendo retro impello, concutio, cacciare
indietro tcuotendo, sbuotere. Val. Place. 5.
167. penltusque recusso iEquoro Cyaneas Minja
tlmuere rellctai. Virg. 2. iEn. 62. uteroque re-
cusso Insonuere cava:, gemitumque dedere ca-
verns. Sidon. earm. 2. 427. de nocte recussa
Biceptl rorei. Augustin. 8. Confess. 11. ante
med. Incutlebat horrorem, led recutiebat retro,
oec avertebat. Id. 2. Doctr. Chr. 40. ad fin.
Christ! recutieni Jugum. Apul. 4. et 5. Met. Ra-
cussui somno.
REcOtITUS, a, urn, adject., Tel particip. ab
inusit. recutire (re et cutis) est exulceratus, et
reseda cute tape laceratus, scorticato, pieno di
cicatrici. — a) Generatim. Martial. 9. 58. Nil
est trUiui Hedyll lacernii. Nod ania veterum
Corinthlorum, Non rupta recutita colla mula.
— 6) Speciality dicitur dfi iil, quibui prapu-
tlura pracisum fuis, ut sunt Judai et Turca,
quia eo loci cutis quidem utcumque resects est,
glandem tamen non amplius legit, quum sit ilia
brevior, circonciso, djtifya&Tiitsvos, ^uXdj. Id.
7. 30. Reculiti Judal. Pen. 5. 184. reculitaque
saBbata palles. Sunt q,ul recuft'tos intelligunt eos,
qui a Judais ad Gentei quum defecissent, ot re-"'
secto praputio aliqua ratlone medereotur, cutem
penis ruriui adducebant, producebantque arte
medlca- super glandem: de quibus 1. Machab,
1. 16. Et fecerant sibl praputia, et recesserunt
a testame_nto aancto, et juocti sunt nationibus.
et Paul. 1. Cor. 7. 18. Circumcisus aliquli to-
catus est? non adducat praputium. CeJs. Tero
7. 25. producendi praputil ratlonem tradit. Va-
rum hoc ,ad Martial, et Persium, qui de Ju-
dsis-in sua luperstitione manenlibus loquuntur,
minima pertinet. — Romani recutitoi Judaor
masime aversabaotur. fetron. fragm, Tragur.
63. Surmann. ad /In. Duo tameD vitia habet,
qua si non baberet, esset omnium numerorum:
recutitus est, et^tertit. Nam quod strabonus est,
non euro.
REDABSOLVO, is, ere, a. 3. Idem quod sol-
to, vel absoWo. Plaut. Cure. a. 3. v. 84. Te red-
ebsolvam, qua advenistl, gralia. Bectius alii ab-
lolvam.
RfiDACCENPO, i), ere, a. 3. rursui accendo.
Terlull. Anim. 30. in fin. Facillor ante eistin-
gol, quam rcdaccendl. Id. Resurr. cam. 12.
RedaccenduDtur itellarum radii. V. REACCEN-
SUS.
RfiDACTlO, onis, f. 3. redigendl actus, con-
Terslo, rWuzione. Boelh. 2. Arith. 29. p. 1351.
Est proportionates collectio proportionum in
unumque redactio.
RRDACTUS, a, urn. V. REDIGO.
REDACTUS, us, m. 4. actui redigendl. Spe-
ciatim mmitur pro pecunia ei frugibus Tenditii
redacta. 5ctBuoJa Dig. 7. 1. 58. Sempronio do,
lego ex redactu fructuum oloris et porrina
partem leitam. Sic enim in P.and. Ftor. et ma-
nuser, Codd. legilur. Vulgo est ex reditu. Id.
ibid. 46. 3. 88. Argentarii unlrersurn redactum
Tendltionis solreruol.
red.4dopto. v. readopto.
rrdadOnatIo. v. readunatio.
REDAMATUS, a, am, particip. V. REDAMO.
RfiDAMBtJLO, as, are, n. i, ritornare, did-
jSoSifw, redeo, revertor. Plaut. Capt. 4. 2. 120.
Bene arrrbula H redambula. V. REAMBULO.
REDAMNO, as, are, a. 1. iterum damno. Theod.
Priscian. lib. 2. part. 2. e. 5. p. 302. retro ed.
Aid. Allquaodo rursum suam sententiam (me-
lancholici) redarunantes, vita solatio delectantur.
REDAMO, as, 5vi, Stum, are, a. 1. Part. Rid-
amatus. — Redamo, riamare, a'mf Ckio, con-
tra, Tel similiter amo, me emantem amo, Id
amore respondeo. Cic. Amic. 14. 49. Quid e-
nlm tam absurdum, quam delectarl mullis ina-
Dibus rebus, ut bonore, gloria, adificio, restitu;
aoimo autem Tirtute pradilo, qui vel araare,
Tel, ut Ita dicam, redamare posslt, non admodum
delectarl? Ex hl» patet, hoc verbum Ciceroni
REDDITIO
minima probum Tideri, vel tunc temporlj Inu-
litatum fuisse. Ambros. in Luc. 7. 9. Plurimum
dillgens, et ideo redamatus plurimum. et ibid,
5. 6. SI enim commune sit omnibus pectoribas
redamare. Paulin. -JVol. 11. 43. Ex paribus sem-
per redamandl legibui aqua (amt'ettia).
REDAMOVEO, ei, ere, a. S. Imppp. Valent,
Gratian. et Valentinian. Cod. Theod. 8. 5. 35,
in fin. Ne supra assium nuinero redamoveatur,
Sed corrige, Ne supra assignatum numerum rhe-
da moveatur. Gothofr. legend, conjicit: Ne su-
pra duum numerum etc,
RBDAMTRtiO. V. AMTRDO.
REDA.NlMATiO, onis, f. 3. anlma ad corpffj
restitutio. Terlull. Besurr, cam. 38.
RBDAnImATUS, a, um. V. voc. lequent.
bEuAnI.MO, as, fivl, stum, are, a, 1. (re et
anirno). Particip. Bedanimatus et Redaniman-
due. — Rcdanimare eat resoscitare, revlvitjcar'e,
rianimare, risuscitare. Terlull. Resurr. earn.
13. Quia singula oec redanlmarl, sed reformat!
existimentur. et ibid. 31. Recorporanda et red-
animanda reliqula. Id. ibid. 19. Redanimatuj
et revivifi catus Deo.
redArator. r. imporcitor.
RfiDARDESCO. V. RECANDESCO.
REDARGUO, gQis, gQi, gaium, gQere, a. 3,
(a re et arguo inserto d hiatus Titandl causa,
ut Id redamo, redeo, redigo, redoleo, redunio).
— ileoVouisse 1. of.; Particip. Jieiiaroueni 2.
— Rederguo ^f 1, Est idem atque arguendo
reftllo, faUum esse doceo, rerinco,convinco, r{-
provare, convincere, ripfeniere, i^iyya. —
a) Cum Accui, Cie. 2. Tusc 2. 5. Nosque ip-
ioi redargui refelliqae patiamur. Id. Tim. 3. 0-
ratio, qua neque redargui, neque convincl pot-
est. Id, 2. Orat. 72. 293. Si nostra facilius pro-
ber!, quam ilia redargui possunt. Id. Cluent. 23.
62. Eisiat memoria, lunt tabula publica: red-
argue me, ai mentlor. et Bom. 9. 21. In hoc
inconstantiara redarguo tuara, qui etc. ft. e. pa-
lam ostendo, te esse inconstaotem. Virg. 11,
JEn. 687. Advenit qui vestra diet muiiebribut
armii Verba redargueret. ft. e. Tana et falsa
fuissa demonstraret. Sutton. Aug. 55. Spar-
sos de ie famosos iibellos neo eipavit, et magna
cura redargult. rispose, confuld. et Cie. 3. Nut.
D. 36. 88. Iraproborum prosperitates redar-
guunt Tim omoem Deorum ac poteitatem. ft. e,
osteodunt, evincunt, nullam esse. — b) Cum lo-
finito. Gell. 15. 9. Audi rationem, falsam quidem
sed quam redarguere, falsam esse, lu non queas,
— c) Absolute. Cic. 2. Fin. 17. 55. Is Sex-
tllius factum negabat: poterat autem impune;
quit enim redargueret? chi lo potea convince'
re? — d) Rederguisse per e litleram Scl-
pio Africanul PauII filiui dicitur enuaciasie, ot
idem ellam pertitum'. llac Festus p. 273,
7. Mull. Est autem pro redarguisse. *T 2, Es(
etiam adslringere. Apul. Herb. 3. Ulerabotaoe
virtute redarguenti, quam stvplicam vocant.
REDARGOTiO, Sail, f. 3. «| 1. Est repre-
heosio, n'prenst'one, dit&iyuit. Vulgat. interpr.
Psalm. 37. 15. Non babeui in ore mo redar-
gutiones. et Act. 19.27. Use periclitabitur no-
bis pan Id redargutlonem Tenire. f 2. Item
convictio, conuinti'one, (^«tvoc. Boelh. Arittot.
elenchor. 1. init. De lopbisticls autem redarga-
tionibus el de lis, qua Tidentur redargutionei
(sunt autem captioia ratiocioationei, at non red-
argutiones) dicam us, oportet. ft ibid. 1. 8. p. 740,
Redargutio est lyllogiimui eootradlctionii. ft. e.
argumentum quod redargult. Adde eumd. p. 733.,
735., 736. et alibi tape.
RfiDATJSPlCO, ai, are, a. 1. fttniMi^oiuu,
denuo auspicor, leu auspiclum sumo, rarsui la-
cipio. Plaut. Capt. 3. 5. 108. Biausplcavl ex
Tinculis, none intelligo redauspicandam eiie In
catenas denuo, V. EXAUSPICO.
REDDlBO. V. REDDO Init.
REDDITIO, Onis, f. 3. (reddo). f I. /ted-
ditio rationit, sabjecllo rationls sea cauus. Au-
gustin, 21. Civ. D. 7. Redditionem ralionii po-
sce'ntibus respocdemus, bane esse Toluntatem Dil.
— Huo referrl potest et lllud Bicronym, 2. Com-
P.EDDITIVUS
tnent. in c. 18. Slatlh. Quia Tiderant (JbosJoK'i
pro Pelro et Domino idem tribulum reddilum,
ei aqualitate pretii arbitral! sunt Pet rum omni-
bus Apostolis esse prslaium, qui ia redditior.e
lribuli U iiioo fuerat comparatus. ^ 2. Apud
Rbeiores est aitdoosi;, h. e. pooitur pro secunda
parte comparationis, aut similitudinis, h. e. pro
collatione rei, de qua est similitudo; et pro se-
cunda parte periodi, quae priinas respondet.
Quintil. 8. 3. 79. et Auson. Edyll. 12. init. V.
APODOSI«.
REDDiTIVUS, a, um, adject. Redtiitiva pars
in oratione est ipsa reddiiio, de q;a in voce pla-
ced, dictum est. Diomei. 2. p. 432. Putsch. Et
reddilivas par'iculas vocat Priscian. 17. p.
1052. que reddiliuoi inserviunt, ut talis, ita.
Id. de dedin. nam. p. 1510. Putsch. Nomina
reddiliva substanlie junt quit rel qui; qualita-
tis, sunt qnatis, talis.
RI'DDUOR, oris. m. 3. qui reddil. Auguslin.
Ep. a. a med Debitoturn fisci redditore! et ei-
actores.
REDDlrtiRI. r. PR.ESTO, as.
RF.UDilL'S, a, um, particip. V. Toe. sequent.
REDDO, dis, d'/di. dltum, dere, a- 1. (a re et
do, quasi retro do-. Reddibo pro rtddam c'omi-
cum et antiquum est. Plaut. Cas. a. i. v. 40.
Nuirxjium edepoi jejunum est aque alque ego
ruri reddibo te. Id £pid. 1. 1. 22. Opera red-
dibilur tibi. Adits fragm. apud Ifon. p. 476. 25.
et p. 5liS. 8. Slerc. et apud Priscian. 6. p.
002. Putsch. — Particip. Reddens I. d. et II.
9.: ttettditus I. o. et c, II. 1., 3., 4., 7. et 10.;
.fled.-iiiurus I. 6. et II. 1.; Reddendus II. 6. et
'0. — Rfddo est idem ac rem acceptam Tel ab-
latam miituo, refero, a'iro8:Sw/ii (It. renders,
restituire; Fr, rendre, donner en retour, resti-
luer; Hisp. volver la cosa prestada, restituir;
Geiro. zuriekgeben, wiedergeben, wiedererstat-
ten, lurvckerslalten; Augl. to gire back, ren-
der, restore, return).
I.) Proprie. — a) HuJoi verbi significationem
sequentia illustrant. Seneca 7. Benef. 19. Red-
dere est id, quod debdas, ei, cujus est, volenti
dare. Ter. Eun. 1. 2. 66. Ut Tirgioera tuij re-
stitiieni ac reddam. Cbi Donat. Restituimur iis,
quibus nos volumus: redslimur ii», qui noj To-
luol. Ergo resiiluitnua volenlem, reddimus to-
leniibus. Liv. 3. 68. Tribuni Tobi9 amissa red-
dent ac restituenl. Cf. tic. Dom. 28. 75. Sa-
lu'.em reddiiam sibi ac restilulara accipere. Se-
neca 6. Benef. 5. Quum di'cimus, beneQcium illi
reddidi, non hoc dicimjs, illud nos, quod acce-
pt ramus, reddidisse; sed aliud pro illo: reddere
enim est, rem pro re dare. Quid oi? quum omnis
solutio non idem reddat, ted tantundem. Nam
et pecuniam dicimur reddidisse, quamvit nume-
ravimus pro argenteis aureol etc. Cic. Suit. 30.
81. Si quid ab omnibus conceditur, reddo ac
remitto. — Respondet Terbis dare, muluum da-
re, mutitari, sumere, accipere, ut apud Plaut.
JHen. 4. 2. 10'J. Nunc ibo, orabo ut mihi pal-
lam nddat, quam dudum dedi. Cf. Cic. 1. Off.
15. i.,. sub II. lo. Plaut. Pseud. 1. 1. 83. po-
les nunc rautuam Dracbmam dare raibl unam,
quam eras reddam tibi? Ct'c. Pat. 2. 3. Subti-
litalem enim *b Academia mutuatur (orator), et
ei vicissim reddil ubertalera oralionis et orna-
nicnta dicendi. Plaut. Bacch. 2. 3. 118. Ita fe-
ci, ut auri quantum Tellet , sumeret. Quantum
autero libeat reddere, reddat patri. Cic. 1. Off.
15. 4S. Ea qu-r; uteoda acceperis. rmjore men-
lura, si modo possis, j'ubet reddere Hesiodui.
S.c fforat. 2. Sat. 3. G6. Accipo quod numquam
l-ddas mibi. — {,) Generalim. Cic. 1. Off. 10.
31. Reddere depositum, facere promlssum. Id.
8. Jit. 14. 3. Pecuniam Dnmilio satis gran-
oem, quam is Cor(lnii babneril, non esse red-
d'jam. Cas. 6. B. G..15. Pro vita horoiaia nisi
Tita nominis reddalur, non posse aliter Deorum
numeq p i acarj . el ,. ibi% 35 0bsiJ h
beret ab .r.duls, redderet. Cic. 1. nri Q Fr. 1
7. Losebantur SuliaDi homines, q ua: per vim et
metum abstulfrant, reddere. Os. 7 B G 75
Proquibui raeruis clvlf.-.r^, *pviw<n on em' esse
— 40 —
juss?rat, jura lejjesque reddiderat. O':..'.'. 42. 4.
Et segat mibi Testra redditura": Pogilla tlo-
rS t. Od. 10. 9. Te [Merat i), bores olim nisi
redJidisses Per dolum amotas etc. — c) Spe-
cialim de personis. Cic. post red. in sen. 1. 1.
Qui mibi fratrem optalissimum, me fratri aiian-
tissimo, liberis nostris pareotes, nobis liberos;
qui dignitatem, qui urdinem, -qui denique nos-
met ipsos nobis reddidistis. Virg. 11. .En. 269.
patris redditus oris, fforat. 2. Od. 2. 17. Red-
ditus Cjri solio Prabales. Id. 1. ibid. 3, 5. Na-
vis, qua tibi debitum Debts Virgilium, (inibus
Atticis Reddas incolumem, precor. Id. 1. Sat.
1. 82. medicum rogct, ut te Suscitet ac reddat
natis carisque propinquis. Id. 1. Ep. 14. 1. Vil-
lice silvarum et mibi me reddentis agellietc.
Plin. Paneg. 60. Quum (consulatum) absens ge-
rere non poleras: sed jam orbi votisque publicis
redditus etc. Similiter Id. ibid. 86. Reddere a-
liquem olio, et Justin. 12. 10. 1. El magna
de«peralione laodem saluti redditus. — d' lied-
dere se cum Dativo rei est redire, liiornarsenp.
Liv. 23. 9. ejtr. ll-ec quum disisset, gladium
in publicum trans maceriarn horti abjecit: el,
quo minus res suspceta esset, se ipse convirio
reddidit. Sil. It. 11. 3G6. turn reddere. s=se. Fe-
atinant epulis, et tristia froote serenant. Id. 4.
119. Clangorem bis terque dedi*. (Jovis ales),
rostroque corusci perstringens conum gales, se
reddidit astris. Ilorat. 2. Sat. 7. 70. que bellua
ruplis, Quum semel elTugit, reddil se prava ca-
tenisJ — Cum Infinilo. Stat. 1. Theb. G15. sua
monstra profundo Reddit habere lovi.
II.) Translate. ^ I. S^pe sumitur pro dare,
tribuere, da<e. Cels. Dig. 31. 1, 21. et ibid. 50.
16. 94. Yerbum reddendi, quamquam sisnifica-
tum habeat retro dandi, rccipit tamon et per se
dandi signiDcalionem. V. infra $ 13. Differunt
tamea dare ac reddere: illud enim universim
concedere ulcumque, tribuere, donare signlCcat;
reddere est dare ea, qus aut debentur iis, qui-
bui dantur, aut ad eos aliquo raodo pertinent:
quod patebil eipeudcnti scriplorum loca, qure
subjicimus. Plaut. .lulul. 1. 1. 5. Qua rao nunc
causa eitrusisti ei adibust el 1 . Tibi ego ratio-
ncm reddam, stimulorum seges? Liv. 41. 7. eilr.
Rationem redditurus earum rerum etc. Cic. 2.
Fam. 17. Lilleras a te mibi stator luus reddidit
Tarsi. Id. 9. Alt. IS. 3. Litters mibi ante lu-
ccm reddit.c sunt. Sic Id. II. Fam. 16. Per-
magnl interest, quo tibi tempore epistola red-
dila sit. Cres. 2. B. C. 18. o med. Judicia in
privatos reddebat. Phccdr. 4. 12. Leo inter fcras
SancU incurrupla jura reddebat Cde. et 3. epi'l,
Brevitati nostra pramium ut reddas, peto. Cic.
Hose. Am. 47. 136. Suum cuique hunorem et
gradum redditum, gaudeo. Quintil. 11. 1. 88.
Reddere alicui testimonium industris. f'irg. 3.
G. 491. Nee responsa potest cooiultua reddere
vates. Albinov. 1. 218. Et pedes eisequias red-
dil equesque duel. Propert. 3. 5. 37. Reddere cor-
pus bumo. Justin. 9. 4. 4. scpulturx. Ovid. lb.
407. ; et Zucrec. 6. 1196. Reddere Tilam. morire.
scilicet tamquam natura debitam L'ode Jfepos
Reg. 1. in fin. Morbo debitum niiiura reddere.
Sic Vellej. 2. 14. 2. Reddere ultimum splritum.
et ibid. 123. 3. aoimam ceIo. et Ovid. 2. Pont.
11. 7. Et prius banc animam racuas reddemus in
auras, Quam etc. Id. 3. Trist. 3. 35. Reddere
lucem. et Seneca (Edip. 271. summum diem.
^ 2. Est etiam reponere, rimellere. Plaut. Most.
1.2.27. Tempestas renit, confringit tegulas im-
bricesque: ibi dominus indiligcns reddere alias
nerolt. ^ 3. Item emitterc, egerere quod In-
fusum est. Cic. 2. Nat. D. 54. 136. Aspera ar-
leria eicipit aoimam earn, qua: ducta est spiii-
tu, eamdemque a pulmonibus reipirat et reddit.
Ovid. Heroid. 16. 46. Fiamrniferarn pleno red-
dere Tentre facein. h. e. partu cdere. Plin. 2S.
ffist. nat. 12. 5!. (I'JO). Spinam faucibus adbai-
rentem aut reddi, aut dclabi. h. e. vomitu cjici.
et 11. ibid. 37. 75. (193'. Fel redditum alienis cu-
lorem aufert. h. e. ore rejectum, vomitato. Sic
Plin. alter i. Ep. 19. ad fin. Dum nimis imperat
foci, sanguinem reddidit. Cels. 2. 12. n. 2. In co,
REDDO
cui satis alvus reddit quoiiuie. et 7. 23. Spuraans
bilis alvo cum rosiune redditur. Plin. 10. Hist.
nat. 46. 05. (1301. Inter aquaticas aTcs mergi
solili sunt devorate, que cetera reddunl. h. e.
cacant. Eod. scosu. Odd. Hemed. Am. 437. Red-
dere obscena. Plin. 8. Hist. nat. 42. 06, (165).
de equis. Scythe per beIJa Teminis uli malunt,
quoniam urinam, cursu non impediio. reddunt.
Id. 23. ibid. 13.61. (217). L'rina calculum red-
dere. ^ i. F.mltlere, edeie, tnandar fuori, est et-
iam in bis. Ovid. 11. Met. 608. Jauua, qua ver-
so stridorem cardiaa red Jit. Ilorat. Art. P. 343.
Nam oeque chorda son. m reddil quern vull ma-
ous ct ;ncQs, Poscealique giattin pcrs.-epe remiltit
aculum. Cf. eu:nd. ibid. 153. Reddere qui Toces
jam scil piter. firg. 3. /En. 40. tox reddila fer-
lur ad am us. h. e. emissa. L'bi Servius: Pro da-
ta: redditur enim quidquid ad nos per allerum
transit. Piin. 16. Zfisf." nat. 33. 63. (155). Ad-
niuta auribus lenem 60num reddit. Id. 37. ibid.
2. 11. (30). Flamrnam ab electro reddi. ^ 5.
Item referre, seu dicendo rel scribendo persequi,
scu oanaie e3, de quibus nos acturos pollicitl
sumus. Cic. Brut. 74. (23S). Sed perge, l'om-
puni, de CffiSare, ct redde que reslaot. Sic Ho-
rat. 2. Sal. 8. 79. sed ilia Rodde aee qus de-
inceps risisli. et 1. ibid. 4. 115. sapiens, vilatu
quidque pelilu Sil melius, causas reddet libe.
yarro 3. R. R. 17. 38. Terlium aclum de
paslionibus villalicis poslea tibi reddam. Plin.
30. Hist. nal. 2. 7. (20). Cetera placita eorum
mis reddemus locis. Adde Tac. 4. Hist. 67.
^ 6. Item referre, seu repetere qus audita sunt,
ripeteie, recilare. Ilorat. 4. Od. 6. 41. Nupla
jam dices: ego Dis amicum, SjcjIo feslas re-
forente luces, Reddidi carmen. Id. 1. Ep. 18. 13.
Ui puerum credas savo dictaia magistro Red-
dere. Cic. Brut. 88. 301. Fuit niemoria tanla,
ut qua; tecum commenlatus esset, ea sine scri-
plo Terbis eisdem redderet, quibut cogitavisset.
Quintil. 11. 2. 23. Si nomina mulla per ordi-
uem a.idita redilenda sunt. ^ 7. Item respoQ-
dere, rispondere. 0"id. C. J/et. 329. Faunina
forcl tamen ara, rogab^m, lnjigen.'ene Dei : quum
talia reddidit bospes. coil ri'puse. el 3. ibid. 301.
de Echo. Reddere de multls ut verba novissima
posset. Zucret. 4. 402. dicta, et firg. 6. .En.
C>v<. dntur ora lueri, Nate, tua, et nutas audire
et reddere Toccs. Adde eumd. 1. ibid. 409. Simi-
liter Id. 6. ibid. 672. Alque buic responsum
paucit ita reddidit beros. et Liv. 33. 9. Adrersus
qu* legali, et quia graTia erant, et quia suoruia
animus indomitos ac rautabiies noverant, pnllo
reddilo rcspunso, domum regrcssi sunt. ^ 8.
Item ei una in aliam liaguani fertere, tradur-
re, voltaie. Cic. 1. Oral. 31. 155. Quum ea,
quae legerem Grrece, Latioe redderem. Id. opt,
gen. Orat. 5. 14. In quibus non verbum pro t r-
bo necessa habui reddere. tradurre a paroles
per parola. Sic Ilorat. Art. P. 133. Nee verba
verbum cunbis reddere fidut Inteipres. Adde
Ouid. 5. Trist. 7. 54. f 9. Item rcierre, h. e.
similem esse, esprimere et quasi instaurare ima-
ginem alteriut, somigliare, rappt esenlare. Lit-
can. 1. 538. Jam Pha-be Into fiatrem quum red-
deret orbe. Seneca Here. Fur. 1016. oatus bic
vultui tuot babitusque reddit. Sil. It. 2. C35.
reddentia forinam Ora luaui laceras. Plin. 7.
Ep. 19. o med. Illam tanls feuiins matretn
rursut videor amiltere, quam hn;e, ut reddil ac
rtferl nubis, tic auferet secum. Virg. 6. jEn. 763.
et qui te nomine reddet Silvius yEneas. Slut. 2.
Achill. 189. lit vero accessit propius, luique .-e-
mula Tultum Reddidit, et similem tandem se vidit
in auro etc. — De limililudine ilili. Plin. 9. Ep.
22. In liiterit Teterei smnlatur, espriinit, red-
dit. Stat. 4. Silv. 7. extr. Orsa Sallusil bievls. et
Timavi Reddis alumtium.-iVa/tia/. 11. 9. de ttatua
Slemoris. Spiral Apellea redditut arte Memor.
— De picloribul Pelron. Satyr. 29. Hie quern-
admudum raliocinari didicisset, dein dispensaior
factus esset, omnia dlligenter curiosus pictor cum
inscrlplione reddiderat. — D« aliis rebuj. Plin.
36. Hist. nat. 23. 55, (177). Odorem croci sapo-
ceraque reddil. da un odtrt, che sa di :a[ferano.
REDDO
— 41 -
et 35. ibid. 6.
27 (461 Purpurissum Indicum . 678. multa vita, quibus et color et sapor una
reddit nammam MCtlteoti* purpuras. Id. 34. ibid. Beddit. Wttt cum cdore. et .bid. 756. ,i nulla
12 32 (123). Limus iraaginem quamJaro uva colons principle est Reddita nalura. flaut. Slick.
reddit.' rappresenta. — ' «| 10. Item rependere, 1. 3. 27. Sed generi nostro faaic reddita est be-
persulvere. — o) Generatim. Cic. 1. Off. 15. 48.
Duo genera liberalitatis, unum dandi beneficii,
alierum reddendi: demus necne, in nostra po-
testate est; non reddere Tiro bono non licet. Sail.
Jug. 110. Arena, Tiros, pecuniam - sume, utere,
et, quoad vires, numquam tibi redditam gratiam
putareris. Colum. 4. R. R- 3. 5.. Bene positam
vineam numquaro non 4am magno fenore gra-
tiam reddidisse. Virg. 9. /En. 254. turn cete-
ra [prcemia) reddet Actutum .Eneas. — b) Spe-
ciaiim, reddere vola, solvere. Ovid. 3. 7Ytst. 12.
it. Lalio reddita rota Jovi. ft. e. soluta. Justin.
10. 10. Tjrum se ire velle ad vota Herculi
reddeoda. Cic. 2. Legg. 9. 22. Caute Tola red-
dunto. Properl. 2. 15. 19. captare feiil, £t
reddere pinu Cornua. sci7. tamquam Toto debi-
ta et Dianie sacra: unde et absoluta debita di-
cuntur a Tibull. 4. 4. 23. qnum debita reddet
Cartatim Sanctis lEtus uterque focis. — Hinc
habet locum in sacris. Pirg. 2. G. 194. Lanci-
bus et pandis fumanlia reddimui exta. Obi Ser-
vius; Sacerdotom usus verbo: reddi eoim dice-
bantur eita. quum probata et eliia arse superpo-
nebantur. Ovid. 6. Fast. 476. Flavaque Tbebanas
reddite liba Des. Horat. 2. Od. 7. 17. Ergo obli-
gatam redde Jovi dapem. et ibid. u. 30. reddere
victimas /Edemque Totiram mcmeo'.c. Adde Tac.
i. Bisl. 53.; Tibull. 1. 3. 34.; et Slat. 4. Theb.
466. — c) Item speciatim reddere pxnas, dare,
persolvere pcenas justilije aut crimini debilas.
Sail. Jug. 17. lit ille impietatis in parentem no-
strum graTes pcenas reddat. ^ 11. Reddere di-
citur terra, quse sementem ipaisum messe refun-
dit, rendere, fruttare. Ter. Phorm. 4. 3. 74. Nunc
mecum argentum attull, fructum quem Lemni
uioris reddunt prredia. Varro 3. R. R. 2. 17.
Agruin enim (dicebat) minus dena millia reddere.
Horat. Epod. 16. 43. Reddit ubi Cererem tellus
inarata quoiannis. Ovid. 1. Pont. 5. 26. Et sata
cum raulio fenore reddit ager. Colum. 2. R. R.
17. 2. Pratum etiam in pabulo non minus red-
dit, quam in famo. Id. 7. ibid. 3. 9. Vel eiiguus
nuinerus, quum pabulo satiatur, plus domino red-
dit, quam maiiinus grei. Pallad. 3. R. R. 9- 4.
Amines, ubicumque sint, Tinum pulcberrimum
reddunt. Plin. 18. Hist. nat. 9. 20. (88). Si-
ligines farinee modius viginti duas libras panis
reddit. 5 12. Est prsterea reddere, facere, ef-
ficere, rem mutondo et tic mutatam alteri eibi-
bendo, fare, rendere; et usurpatur de rebui et
de homiQibui. Ter. ffeaut. 4. 5. 12. Dictum ac
factum reddidi. ft. e. statira feci. Id. Adelph. 5.
3. 63, Tarn oicoctara reddam, atque atram, quam
carbo est. Id. Eun. 2 3. 24. Reddunt (puellas)
curatura junceai. Cic. 4. Verr. 34. 84. Do-
mum ejus eiornatam atque instructam reddide-
rat nudam atque inanem. Id. Ccecin. 10. 28.
Quum ita Tehemens acerque venisset, ut etc., ita
eum placidum mollemque reddidi, ut etc., Id.
9. Alt. 17. Tu, qufeio, cogita, quid deinde: nam
me hebetem molesliai reddiderunt. Id. Cluent.
26. 71. Reddere aliquem iratum alicul. Cms.
2. B. G. 5. ad fin. Loca ea tuta ab hostibui
reddebat. Ovid. 2. Fast. 389. Albula, quem Ti-
brin mersu6 Tiberinni in unde Reddidit. Horat.
1. Ep. 18., 101. Quid minuat curaJ, quid te tibi
reddat amicura etc. et 2. ibid. 1. 34. Si meliora
dies, ut Tina, poemata reddit etc. et Art. P. 304.
fungar Tice cotiSi acutum Reddere quse ferrum
Talet, eisori ipsa secandi. Liv. 6. 20. TJt sciant
homines, qua et quanta decora fasda cupiditas
regni non ingrata solum, ted iavisa etiam, red-
diderlt. Curt. 6. 4. 19. Idem (Casptum mare)
alio cali data recipit in se fretum, eodemque
impetu, quo effusum est, relabeni terram naturae
tus reddit. — Pro facere Non. poni ait p. 381.
7. Merc, illud Lucilii 29. Pluleoi escutiet, te-
etaque et testudines reddet. % 13. Pro tribuere,
dare, dare, uiurpando compositum pro simplici.
Lucret. 2. 63. et 141. qusre lit ollii Reddita
mobilitas magnum per inane meandi. et ibid.
Toa. IV.
nigoitas, Null! negare soleo, si quis esum me vo-
cat. f'irg. 12. <£n. 817. Una super6tilio superis
qus reddita DiTis. Ubi Servius: Hoc est data;
nam prosthesis est. Liv. 3, 10. Dabcbatur omnium
consensu consuli triumphus: sed dilate res est,
tribuno de lege ageote. - Cessit ad ultimum maje-
stati consulis tribunus, et destitit. Turn impera-
tori eiercituique honos suus redditus. Plin. Pa-
neg. 34. At tu, Cssar, quam puicrum spectacu-
lum pro illo nobis eisecrabill reddidistl. — Red-
dere nomen alicui, suum alicui nomen tribue-
re, suo aliquem proprio vocare nomine. Ovid. 3.
Trist. 6. 35. Stultitiamque meura crimen debere
Tocari, Nomina si facto reddere vera velis. Plin.
4, &**. -not. 13. 23. (74). Desertis quoque in-
sulis reddantur nomina.
REDEMPTlO et Redemtio, onis, f. 3. actus
redimendi. Occurrit speciatim tantum, et *( 1.
Est liberalio a serTitute, a Tinculis, riscalto, airo-
\C-tpaaie.. Liv. 25. 6 a med.Quurn captiris redem-
ptio negabatur. Vol. Max. 4. 8. n. 1. Aurum
quoque, quod pro redemptione puells allatum
erat, summ* dolis adjecit. (V. Liv, 26. 50.) Auct.
B. Alex. 56. Quos transmarine militia perterrl-
tos ad sacramenti rcdemptionem vocabat. ft. e.
ad erogationem pecuniae, qua liberarent ie- ab
obligatione transmarine militix. ^ 2. Item est
actus aliquid pretio acquirendi. Cic. 2. Verr. 6.
16. Ut priroum e proTincia rediit, redemptio est
bujus judicii facta grandi pecunia. Ubi ,^scom'us:
Ait Cicero, artifices quosdam corrnmpendorum
judicum pactos esse cum Verre, et redemisse se-
mel omnem procurationem judicii corrumpendi
suo periculo absolutionisque pnestandie. Cic. Pis.
36. 87. Quid ego rerum capitalium quffiitiones,
reorum pactiones, redempliuoes, acerbissimas da-
mnationes proferam? ft. e. emptiones judicii et
absolulionis, corruptis pecunia judicibut. ^ 3.
Item est conductio, appatlo, s'^aviioi;, V. RE-
DEMPTOR. 1. Cic. Prov. cons. 5. 11. Videtis,
non temeritate redemptionis, aut aajotii gerendi
imcltia, sed evaritie, superbia, crudelitato Ga-
binii pane afflictos jam atque eTersos publica-
nos. Ascon. in orat. Cic. in toga candid, sub
fin. Antonius redemptai habebat ab serario tb-
ctigales quadrigas: quam redemptionem senatori
habere licet per legem.
REDEMPTlTO et Redemtito, as, aTi, are, a. 1.
frequentat. a redempto, quod a redimo. Feslus
p. 2S6. 22. Mull. Redemptitavere item ut Cla-
mitaTere. Cato in ea, qua egit de signis et tabu-
lis: Honorem temptavere, ait, malefacta benefa-
ctis non redemptitaTere. ft. e. compensavere. Sic
5eneca 4. Exercept. controv. pra>f. in fin. Re-
dimebat tamen Titia Tirtutibus.
REDEMPTO vel Redemto, as, are, a. J. fre-
quentat. a redimo. Tac. 3. Hist. 34. A propin-
quis occuite redemtabantur. Alii leg. redimeban-
tur. Gloss. Lat. Gr. Redempto, XuTpoCpat.
REDEMPTOR et Redemtor, oris, m. 3. qui re-
dimit. ^ 1. Apud Latinos scriptorei occurrit.
— a) UniTersira. Feslus p. 270. 9. Mull. Re-
demptores propria atque antique consuetudine di-
eebantur, qui, quum quid publico faciendum aut
prabendura conduierant effecerantque, turn de-
mum pecunias aceipiebant: nam antiquitus emere
pro accipere pouebatur. At ii nunc dicuntur re-
demptores, qui quid conduierunt prsbendum
utendumque. Uasc Festus, cuius postrem verba
post At ii, Tldentur esse es epitome Pauli, mo-
re mo in pauca redigentis, qua fusius a Feslo
dicta fuerant. Redemptor open's est, qui in ie
suscipit aliquid faciendum, pacta mereede, lucri
causa, imprenditore, impresario, iffoXdfiac: v.
gr. qui domum faciendam conducit, onera trans-
vehenda, asdificium reBcieodum, aut sartum te-
ctum tuendum, et hujusmodi. Cic. 2. Divinat.
21. 47. Redemptor qui columnim illam de Colta
et de Torquato conduserat faciendam. Plin. 36.
Hist. nat. 23. 55. (176). In antiquarum zdiura
legibus iaTenitor, ne calce recemiore trims ute-
FiEDEO
retur redemptor. et ibid. 2. (6). Redemptor dea-
carum. t'ilruv. 9- 3. Coronam immani pretio
locavit faciendam, et aurum ad sacoma appendii
redemptori. Plin. 35. Hist. nat. 3. 4. (14).
Redemptor lutela Capitolii. Cato R. R. 137. in
lemmate. Vineam redemptor! curandam parliario
del. Horat. 2. Ep. 2. Ii. Feslinat calidus mulls
gerulisque redemptor. Cic. 2. Invent. 31. 96.
Ilostias nisi ad sacriGcium redemptor prsbuis-
set. Liv. 31. 9. sub fin. Redemptoribui velilis
frumentum parare. ft. e, qui alendi eiercitus cu-
ram susceperant. provvedilori, commissarii de'
viveri. Sicul. Place, de condil. e.gror. p. 9.
Goes. Via per redemptores muniuntur. — Si-
militer in Inscript. apud Henten. 7273. Redem-
ptor operis, e£ apud Orell. 1523. Redemptor
operum C&saris et publicorum. In alia apud
eumd. 1713. Redemptor proscanii. In alia apud
Henzen. 5725., qu<e pertinet ad annum post
Chr. n. 62. Redemptor marmorarius. — b) Re-
demptor vecligalium, Tel ponlis, qui a populo
vel principe certa pecunia emit Tecligalia eii-
genda, ut ea eiactione qusstum facial, gafcel-
lieve, doganiere. Papinian. Dig. 50. 5. 8. Fisci
vecligalium redemptores. Labeo ibid. 19. 2. 60.
ad fin. Quum pontein traosiret, redemptor ejus
pontis poriorium ab eo ciigebat. — c) litium,
seu causarum, qui lites alienas pretio mercatur,
et peragendas suscipit suo periculo, qurestus cau-
ta. Ulp. Dig. 1. 16. 9. Si quos causarum con-
einnatorci vel redemptores deprehendat. Impp.
Arcad. -el Honor. Cod. 2. 10. 1. eitr. Calu-
mniarum redemptores. — d) Redemptor cb
cerario videlur esse, qui, certa pecunia propo-
siti, tribula jerario debita eiigenda emerat, ut
es ea eiactione quantum faceret. Inscript. apud
i?onat. 323. 6. P. Turpilius A. L. Pbronimus
redemptor ab fer. *J 2. Denique redemptor est,
qui alium a servilute aul a po;na pretio libe-
ral, riscatlatore, redentore, ^.i^TfuTi;;. Ita jure
ac vere appellatur JESUS CURISTL'S Deus, Dei
Giius, qui a peccati territute el a maledicio le-
gis bumanum geous pretio mi sanguinis eripuit.
Hieronym. Ep, 66. n. 8. sub fin. Cbristus re-
demptio, idem redemptor ac prelium. Auguslin.
Serm. 130. n. 2. o mei, Venit redemptor, et ri-
ctus est deceptor.
REDEMPTRIS er Redemtrij, Icis, f. 3. qua
redimit. Prudent. 10. tripe' azef. 773. de lingua
Machabceo puero abscindenda. Prima ofTeraiut
in sacramenium necis, £t sit redemplrii prima
membrorum omnium. Coripp. 4. Laud. Justin.
297. ei tribus una E ceeIo Tenient mundi Per-
sona redemplrii.
REDEMPTCRA et Redemtura, <e, f. 1. ap-
palto, affitto, sfiuvrjoi;, negotiate, qus reUi-
mendo seu conducendo Ct. Liv. 23. 48. ad fin,
Cohortandos, qui redemplurii auiiisent patrimo-
nie, ut rcipublicse, ex qua crevisseiit, ad tempus
commodarent. Ulp. Dig. 14. 3. 5. Mercaturis
redempturisque faciendis quempiam prsponere.
REDEHPTUS et Redemtus, a, um, particip.
T. REDIMO. . ,
RfiDEO, is, ti et raro It!, itum, Ire, n. 4. (re
et eo). ffedinunt pro redeunt est Canii apud
Leslum p. 286. 12. Mull. Redinunt lignlficat
redeunt. Caniui: Redinunt in palriam. Item
prodinunt, ferinunt pro prodeual, fe-
riunt. Cf. Paul. Diac. p. 228. 6. Mull. — Re-
deam pro redibo fidetur esse in illo Ptautt Au-
lul. 2. 3. 6. Curata fac sint, quum a foro redeem
domum. — Redies, et, pro redibis, it, legitur
in quodam MS. Palladii 7.7. «'» fin. Tunc ad
alvearium tediet. et Apul. 6. Met. Ad ilium cae-
lestium siderum redici chorum. Ceterum rediet
legitur apud Fulgat. interpr. Levit. 25. 10.;
et redient apud eumd. Jerem. 37. 7. r. dicta
in EO, is, inU. - Praleritum redii'i perrarum
eit. Zucilius apud Aon. p. 384. 25. Mere. Si
non tamen ad te hoc redivic, hoc carebis com-
modo. At Luc. Mull, recliui legit redibit. —
Particip. Redient I. a. b. ft. et II. I. «.; *rt»-
furu, I b. c. i. f. ft. et II. 4. c.; ilrf«^"
I e. — fledeuntum pro tedeuntium apua w.
It. 6. 571. Jamque ubi evnipeelu redeuotum Tisa
EEDEO
prcpinquo Corpora etc. — Ceterum redeo (a re,
et to, quail retro eo, inserlo d ad hiatura Titan-
dam, ut !n redigo, redamo, redoleo, redunda
etc.) est idem ac me reclpio, reyenlo, revertor,
e'iravi'pxp/i«, issdmiu (It. riiornare, toman,
riedere; Fr, retourner, revenir; Hisp. uoiuer,
arir vueffa 0/ Jujar de do ride se iah"o, reior-
nor; Germ, zuruckgihen, - Itehren, umkehren;
Angl. to return, come back or again).
I.) Proprie. — . o) Gum addlto termino, a
quo quit redit, per Ablat. et prapos. es, ab, vel
Ablat. eine prapos., Tel Adverb, loci. Plaut.
Capt. 5. 4. 9. berui alter eccum es Alide rediit.
Cic, 2. Terr. 6. 18. Ut priinum e proTinda
redllt. — Plaut. Here. 3. 4. 8. si podagrosii
pedlbus esset Eutychus, Jam a portu rediisse po-
tuit. Phcsdr. 2. 8. dominus a ecsna redit. Eorat.
1. Sat. 4. 36. omnei Gestlel a furao redeun-
lei tclre lacuque. Cic. 2. ad Q. fr. 6. 6. Ap-
plu» a Casare nondum redierat. Plin. Paneg.
20. Iter lode placldum ac modestum et plane a
pace redeuntis. — Plaut. Here, 5, 3. 105. Na-
vem conscenflo, proQciscor HIlco, jam sum do-
nrf, Jam redil exsillo. Ter. £un. 3. 5. 62. me-
tuo fratrem Ne intus lit: porro autem pater ne
rare redierit jam. el ibid. 5. 5. 25. Video rure
redeuntem senem. Ovid. i. Diet, 693. redeun-
tem (Nympham) colle Lyceo Pan vldel. Id. 6.
Fast. 785. X.de suburbans rediens. — Plaut.
Trin. 4. 2. 91. ted ego turn insipientior, Qui
cgomet, unde redeam, bunc rogitem, qua ego
islam atque hie nesciat. Cos. 5. B. G. 11. Eo-
dem, undo redierat, proQelsdtur. Ovid. 5. Fast.
-455. Inde domum redeunt tub prima crepuscula
tiussil, — b) Cum addlto tempore, aut re-
deundl rations. Plaut. Trin. 3. 3. 44. Eum (di-
cat) redltwum actutum. Id. ibid. 5. 2. 54. Re-
cta tuum patrem redllsie lalvum peregre, gau-
deo. Sic Ter. Phorm. 2. 1. 13. Perlcla, damna
peregre rediens semper secum cogitet. Ovid. 10.
Met. 674. Inque latus campl, quo tardlus ilia
redlret, Jecit ab obliquo nitidum jureniliter au-
rum. Horat. 1. Ep. 7. 97. mature redeat. Cic.
13. Alt. 9. exlr. Ad quo« dies rediturus sum,
icribam ad te. Phcsdr. 4. 25. Rediit bora dicta,
recubuit. Pr'opert. 2. 17. 60. invitis ipse redit
pedlbus. Plaut. Trin. 5. 2. 58. Bene re gesta
salTus redeo. Liv. 3. 10. Lucretius cum ingenti
prsda, majore multo gloria rediit. Plaut. Mil.
glor, 2. 6. 109. Redeo in senatum rursui. Sic
Tet". Eun. 4. 2. 8. Redeo rursum, male Tero me
habeas.' Ubl ad ipsum Tenl etc. Liv, 44. 27. Re-
tro ad Ittrum, perpopulatl Thraclam, qua Ticina
erat Tla, redierunt. — c) Cum addlto termino,
ad quem quit redit, per Accui. et prapot. in,
ad, vel Accus. sine prapot., Tel Adverb, loci.
Plaut. Epid. 3. 2. 45. Virtute atque auspicio
Epldicl Cum prada In castra redeo. Id. Stich.
4. 1. 2. Ut mihl votups'tt, Pamphilippe, quia
vos in palriam domum Rediisse Tideo, bene ge-
sta re. Liv. 4. 29. Qulnctiui quum, dimisso sx-
ercitu, In urbem redisset etc. Firg. 3. G. 3 J 6.
Redlre in tecta. fforar. J. Od. 2. 45. in calum.
Similiter Liv. 35. o. Obslabant duces, hastilibus
cadentcs terga trepldantium, et redire in ordines
eogenlet. — Auct. B. G. 8. 52. Redire ad exer-
citum. ^ucf. B. Hitp. 25. sub fin. ad castra.
Plaut. Amph. 2. 2. 32. ad naTlm. Cess. 7. B.
G 20. ad suos. Curt 8. 6. 25. Et quia lodgiui
abesie eum coguoverat, ad eipugnandoi eoi, qui
edlta montlum occupaverant, redil. — Ulrara-
que prapot. Janiit Id. 5. 5. 20. Se eerie redl-
lurum ad penatei et In patriam, tantoque bene-
Qclo regit usurum. — Cic. Quinct. 18. 67. Sta-
llm ut Romara rediit Qulnctiui. Cess. 3. B. C.
111. Redire domum. Ovid. lb. 376. lotrarunt
c*i C V«.tJW? (fec ' a> domu '- -Police
Sd. It. 13. 703. Hit i«ti redlere duces loea amo
na pioram. - Plaut. Mud. 3. 6. 41. Manete,
dum hue ego redeo. Id. Amph. I. 3. 29. .Nunc
ne Ugio persontlicat, clam illuc redeundum est
mibl. Id. Cas. 3. 5. 60. Gladium ut ponat, et
1 «.?' ln,r0 at ,Icest ' Sorat - 2 - Sat. 3. 260
agit ubl tecum, eat an non, Quo rediturus erat
non arcettitui. - d) Abtolute. Cic. Sext. 59.
— 42 —
126. At Tero ille tribunui plebls, qui de me -
eontlonem interrogare solebat: Velletne me re-
dire; et quum etc. Liv. 5. 51. Et ob eadem bcec,
non, si me tenatuiconsulto populique Jusiu re-
Tocaretis, rediturus umquam fuerim. Sil, It. 8.
234. placavlmut irat Calicolum; redeunt Oivi.
— Cum t. ire, ut apud Eorat. 1. Ep. 7. 55.
It, redit el narrat, Vultejura etc. Ovid. 2. Met.
Dum redit itque frequent, in virgine Nonacrina
Basil. — e) Redire viam, redire. Formula
fuit priscorum ICtorum; ite viam,redile viam,
apud Cic. Mur. 12. 26. Sic etlam Firg. 6. JEn.
122. Itque reditque viam to ties. — f) Cum In-
flnito. Id. Cir. 172. Sape redit patriot asceo-
dere prodita murot. Jul. Montan. apud Senec.
Ep. 122. a med. hlrundo Argutlt redilura cibot
immittere nidis. — g) Passive impersonaliter.
Plaut. Mud. 4. 3. 78. Non probare pernegando
mibl poles, nitl part datur, Aut ad arbitrum
reditur, aut tequestro ponitur. Cass. 3, B. C.
16. sub fin. Iaterea manerent inducia, dum ab
illo redlrl posset. Plaut. Men. prol. 49. In E-
pidamnum pedibus redeundum est mibl. Id.
Peri, 3. 3. in fin. Dum stas, redilura opottuit.
iVepot Epam. 8. Postquam domum reditum est.
Liv. 8. 11. Quum cooTertit signit retro in urbem
rediretur. — h) De inanimlt; ut de fluminibut
et stellls. Ovid. 7. Met. 200. amnes In footet
rediere tuot. Id. 3. Fast. 161. Sol in sua sigoa
redit. Id. 14. Met. 423. Set illam noctes, toti-
dem redeuntia Solit Lumlna Tiderunt, inopem
somnique clblque, Per juga,.per vailes, qua fort
ducebat, euntem. et 10. ibid. 479. Perque no-
Tem erravit redeontit eornua Luna. Cic. 6. de
republ. 22. Quum autem ad idem, unde eeme)
profecta tunt, euncta aatra redierint etc. — De
gramme, frondibut etc. Borat. 4. Od. 7. I. Dif-
fugere nlTet, redeunt jam gramina campit Ar-
boribusque coma. Ovid. 3. Fast. 237. arborl-
bus frondet. .— Et de aliis. Ovid. Heroid. 21.
71. Bit tamen adverto redierunt carbasa Teoto.
/o5. 7. Met. 664. Flabat adhuc Eurus, reditura-
qae Tela tenebat. Pallad. 3. M. M. 17. 3. Ut
repotltut turcului, redeunte in plagam materia,
possit adstringl.
II.) Translate. «f 1. Unlversim latltsime patet.
— a) Medit animus, mens etc., It. ritorna il
coragglo, la mtnte. Plaut. Merc. 3. 2. 32. Ani-
mut redllt, li raecum lerTatur fldet. Ter. Becyr.
3.2. 12. Istoe TerbD animut mibl rediit, et cure
ex corde excessit. Vol. Flacc. 3. 468. anlml re-
dlere Tlrll. Ovid. 14. Met. 516. Appulut bai
(tfrmphas) ilia pastor reglone fugatai Terruit, et
primo tubita formldlne moWt: Mox, ubi mens
rediit et cootempsere sequentem etc. Id. 3. Art.
am. 730. Et ment et rediit verut In ora color.
Eorat. 4. Od.'S. 13. India notit marmora pu-
bllclt, Per qua tpiritut et vita redit bonlt Post
mortem ducibut. — 6) Redire ad se, ad tanl-
tatem mentis. Ter. Adelph. 5. 3. 8. Taodem re-
REDEO
prime iracundiam atque ad te red), ox. Repres-
sl, redil: mitto maledicja omnia. Eorat. 2. Ep.
2. 136. flic ubl cognatorura opibut curlsque re-
fectut Expullt helleboro motbum bilemque me-
raco, Et redit ad sese, poi etc. Cf. Lucret. 4.
1023. et ex sorano quasi mentibu' capti Vix ad
se redeunt. Sic Id. ibid. v. 996. Donee discussis
redeant erroribut ad te. — Redire ad te dici-
tur etiam qui mortuus quum vlderctur, Iterum
fit compot tul. Liv. I. 41. Sopiturf (ait) fuisie
regem tubito iclu: ferrum baud alte in corpus
descendlne. Jam ad te rediisse. - Confidere,
prope diem ipsum eot Titurot. — c) ad se, ad
mores tuos, ad ingenium, ad naturam tuam :
tuot mores resumere, sive bonos sive malos. Cic.
7. Alt. 3. 8. Id, quod anlmum lddoxefat' paul-
lisper, non teoult, ted clto ad se rediit. Id. Di-
vin. in Q, Cadi. 17. 57. Redit ad se atque ad
morei tuot. Ter. Adelph. 1. 1, 45. Dum Id re-
scitum Irl credit, tantisper eaTet: si sperat fore
clam, rurium ad ingenium redit. Similiter Liv.
2. 22. Nea ita raulto post Volscls leratit me(u
tuum rediit ingenium: rursui oecullum parant
bellum etc. — d) in viam, ad bonam frugem,
resipltcere. Ter. Andr. 1. 2. 19. Te oro, Da-
Te, ut redeat jam in viam. Cic. 12. Phil 2 7
Quod si erratum est, redeamua in viam! opti-
mut est portut pcenitenti mutatio contilii. — .
e) in gratiam cum aliquo. reconeiUari. Plaut
Amph. 5. 2. 12. Tu cum Alcumena uxors antl.
quam jn gratiam redl. Adde Cess. l.B.C 9 Cic
Proy. cons. 9. 20.; et Nepal. Alcib. 5." Sic Id.
Attie, 17. Se numquam cum matre in gratiam
redisse. h. e. numquam cum raatrc In timultate
fuisse, ut opus esset reconcilialione. — Et ab-
iolute Ter. Phorm. 5. 9. 40. Heduat sane in
gratiam : jam tupplicl satis est mihi. — Rue oer-
tinent et ilia Plaut. Amph. 3. 3. 7. Scd age
responds ; jam vot redistis in concordiam? et
Z»d. 25. 16. Redire In amicltiam allcujus. Id.
25. 1. In Bruttiit ex duodecim populis, qui anno
pnpre ad Pojnot desciverant, Coseniini et Thu-
rini In fldera populi Romani redierunt. Et Sue-
ton. Claud. 25. Oranes qui exponerentur, liberoa
eise sanut, nee redire In dltionem domini , si
convaluitsent. Plin. 8. Ep. 11. Vereor ne post
gratulationem quoque In raetum redeat, atque
ita gaudeas periculo liberatam, ut simul quod
penclitata sit, perborretcat. — f) Redire in
memoriam, 00a ett proprie reminisci, ted cura-
re, utreminlscaris, memoria repetere. Cic, Quinct.
18. 57. Discedens in memoriam rediit Quln-
ctiui, quo die profectus ait. Ad ephemeridem re-
Tertitur. Invenitur diet profectlonlt prid. cal.
Febr. Ter. Phorm. 5. 3. 18. db. Delirat. ch.
Non temere dico: redil mecura in memoriam.
Plaut. Capt. 5. 4. 25. Nunc demum in memo-
nam redeo, quum raecum cogito, - audisse me
etc. Cic. Sencct. 7. 21. Uis ipsit (sepulcris) le-
gondit in memoriam re"deo morfuornm. Cf. eumd
i. Invent. 52. 98. — g) Redire animo dicitur
Id, sujut recordatio tubit. Plin. 8. Ep. 23, a
med. Redit animo ille latus clavus, redeunt ilia
suffragia, ill! termonet etc. — h) Res redire
contrarium est -reous prolatis. F. PBOLATL'S
Plaut. Capt. 1. 1. 17. Prolatis rebus, para-
lilt inTenatici tumus: quando ret redierunl, ino-
lossici. V. INVENATICUS. Adde Cic. in Se-
nat. 11. 27., ubi alii aliter leg. — i) De iis,
qua stato tempore recutrunt, Eorat. 3. Od, 8.
9. Ills dies anno redeunte festus etc. et 2. Sal'.
2. 83. Sive diem festum rediens advexeril an-
nul. Fitg. 8. ;£n. 47. redeuotib'aa annis. Mar-
tial. 4. 1. redeuntia tacuia. Eorat. 3. Od. 18.
It). Quum tibr Nona redeunt becembret, Festus -
In pratia vacat otioso Cum bore pagus. Propert.
2 24. 1. Tristla jam redeunt iterum toleroo'ra
nobit. Virg. 2. G. 401. redit agricolit labor a-
Mus in orbem. Plin. 28. Bit{. nat. 16. 66. (228).
Redeant febrea. certo numero dierum. Cf. Tac.
3. Ann. 7, Turn, exiito justitio, reditum ad mu-
nia. — I) Generatim de plurlbus aliis. Ovid. 7.
Met. 215. Nunc oput est succis, pet quos rftio-
vata tenectut In florem redeat. Firg. 3. G. 273.
vers color redit osaibut. PaV, Flacc. 4. 673. W-
rct redlere. Cess. 7. B. G. 54. Beduoi In pri'
stinum statum redisse. et Liv. 3. 9. Sic res Ro-
mana I.u antiquum . ttatum rediit. Eorat. carm.
scsc. 57. Jam Fides et Pax et, Hodos Pudorque
Priscut et neglects redire Virtus Audet. Cf. Sll.
II. 12. G63.-non ultra tpondet Ib ipsot Ventu-.
ram call rabiem, modo patrla virtus In dexlrat
redeat. Eorat. Art. P. 201. Ut redea| mlseris,
abcat fortuna tuperbit. Liv. 2. 43. Redibarqae
non sua spools plebl mos delrectandl militiam.
^ 2. Speciatim, In orations redire dicuntur qui
post digressianem reverluntur ad propositum.
Ter. Eeaut. 2. 3, 78. Mitte', ad rem redl. Jascra
ouesfo, e vieni all'argomento. et Adelph. 2. 1.
36. Illuc, quaso, redl, quo cojpiiti. Sail. Jug.
t. et 46. exlr. Nunc ad" inceptum redeo. Jfepos
Agesil. 4. Sed illuc redeamus. Cic. 7. Alt. 1. 9.
Atque bac de rebut forensibus. Redea-mui do-
mum. Id. 3. Legg. 8. 18. Sed jam, tl placet,
de provincih decedalur, in urbemque redeatur.
Eorat. 1. Sal. 1. 108. Illuc, usde abll, redeo.
T 3. Item ipeclatlm, redire dicuntur fruetus,
qui ex fundis aliisque rebus percipiuntur: quia
quolannis veoiunt. Plaut. Trin. 2. 4. 128. Fru-
mentl quum alibi meiilt maiuma'tt, trlbut tart*
REDERGU1SSE
— 43 —
Us 1111 (agro) minu» redlt, qnam obseveri*. JVe-
pos Themist. 2. Pecunia publics, qua ex me-
lallis redibat. et ibid. 10. Ex qua regione quin-
quaglnta el talenta quotanois redibant. martial.
A. 37. Bx pecore redeunt ter duceaa Parmensi.
Varrol.R. fl. 44. 1. Ut ex eodem semine allu-
bi cum decirao redeat, aliubi cum quintodeci-
mo, ut ia Eiruria et locls aliquot in Italia: in
Sybarilano dicunt etiam cum ceulesimo redire
eolitum. Adde eumd. ibid. 2. 8. Sic Plin. 18.
Bist. not. 9. 20. (86). Justum est e grano Cam-
pans (tiliginit), quam vocanl eastratam, e me-
dio redire sextarius quatuor siliginis. ^ 4. De-
nique redire uiurpatur pro venire, redigi, re-
Cidere. — O) Redire dicitur hereditaa, qua ad
aliquem pervenil. Ter. Becyr. 1. 2. 9T. Ea ad
bos redibat lege bereditas. toccava, cadeva. et
Andr. 4. 5. 4. Ejus morte ea ad me lege redie-
runt bona. Cf. Plant. Cat. 2. 5. 27. Sed tan-
dem »i to, Juppller, sis emortuus, Quum ad Deos
minores redierit regnum tuum, Quis mibi etc.
— by Redire ad-pauca, ad breviloquentiam,
post digressionem rursus orationis compendium
facere. Ter. Becyr. 1. 2. 60. Ut ad pauca re-
deam, oxorem dedueit domum- per ridurre tulto
a poehe parole, per tagliar corto. Adde eumd.
Fhorm. 4. 3. 43. — e) Pro venire, ventre. Cces.
3. S. C. 83. Pills missis ad gladios redierunt.
AwU S. Afr. 18. Quum ab hosllbus eodem modo
pugnaretur, nee commlnus ad manus rediretur.
Cic. Rose. Am. 44. 128. Hsc bona In tabulas
publlcai nulla rediernnt. Sil. It. 2. 223. tan-
tone eavetur Mors reditura metui — d) Pro
redigi, recidere, venire: et usurpatur cum Ac-
cus. et prapos. ad vel in, aat cum Adverbio
raotus ad locum. Cces. 5. B. G. 46. Etsi opi-
nions trlum legionum dejectus, ad duas redierat.
e'era ridotto.el Ter. Beaut. 5. 1. 58. Mibi iliac
Tero tirastros res redit. Id. Beaut. 2. 3. 118.
In earn Jam res rediit locum, ut sit necesse. e
ridolta a tal segno, che etc. Cces. 2. B. G. 8.
CoIIIi Id fronto leviter fastigialu3, paullatim ad
planitiem redibat. si riduceva in pianura. et
6. ibid. II. Quorum ad arbitrium judiciumque
summa omnium rerum consilioruroque redeat.
Adde eumd. I. B.C. 4. rniuri est illud Senec.
Thyest. 311. Sape in magistrum seelera redie-
runt sua. — Cum Adverb. Ter. Beaut. 5. 2. 27.
Adeon' rem rediiase, ut periculum etiam a fame
mini sitT Id. Phorm. 1. 4. 24. Si eo mea for-
tuna redeunt, abs te ut dislrabar. Id. Eun. 1.
2. 78. Nempe omnia hac nunc verba hue re-
deunt denique: Ego excludor, ille recipitur. wan-
no a finiri. Adde eumd. Andr. 3. 3. 35. — Cum
Accus. persona et prapos. penes apud Plant.
True. 1. *« 1. Non omnls atas ad perdiscen-
dum sat est Amanli, dam Id perdiicat, quot
pereat modii, Neque earn rationem eapse anquam
edoeel Venus, Quam penes amantum summa
sammarum redlt.
REDERGUISSE. V. REDARGUO inlt.
RBDHALO, as, are, a. 1. (re et halo) sursum
halo, exhalo, idX/a. Zucret. 6. 523. Terraque
quum fumaas humorem tola redhalat. Codd. re-
dralat; corrector oWongi et impressi cum Le-
sicis barbarerehalat; ffakefieldus monitu Fos-
sa redhalat. Bcsc Lachmann. ad h. 1.
REDHlBEO, bes, bui, bltum, here,- a. 2. (re
et habeo). Particip. Redhibem 2.; Redhibitus et
Bedhibendus 1. — Redhlbeo "J 1. Est idem
ac facio, ut venditor rursus habeat, quod ha-
buerat, far riavere, restituire. Ulp. Dig- 21. I.
21. Redbibere est facere, at rursus habeat ven-
ditor, quod babuerat: et quia Id reddendo fie-
bit, Idcirco redhibillo est appellata quasi reha-
hitio. Aliqui leg. quail redditlo. Festus p. 270.
15. Hill. Redhibitum id propria dicitur, quod
redditum est Improbatumque; et qui dedlt, idem
rnriom coactus est habere Id, quod ante haboit.
Cic. 3. Off. 23. 91. Dieenda vilia ea, qua ni-
si dixeris, redbibeatur mancipium Jure elviii.
PlzuL Here. a. 3. 84. Dixit se redhibere, si non
ijli i us I h. e. dixit venditor, se recepturum an-
cBsmb, reitituto pretio, si ea non plaeeat. Id.
Jbtt, 3. 2. 113. Si male erupts forent, nobis
istas redhibere baud Uteres, h. e. A plus aquo
pretio empta forent, non liceret nobis venditon
restituere, pretio recepto. Gelt. 17. 6. Servus
nequam et nulll pretii, qui quum venum esset da-
lus, redhibitus ob altquod vitium receptusque
sit. Inscript. apud JHurat. 1018. 4. fvkctvs ts-
GATIOHE GBATVITA APVD IMP. BADRIAJTVM IT APVD
AMM.TSSIMVH ORDINBM DB KAYAMBV8 REDHIBBH-
dis. Adde Getl. 4. 2. Ex quibua exemptli patet,
hoc verbum duplicem habere sigaiGcatlonem :
nam si ad emptorera refertur, sigoiBeat ven-
ditorem ad recipiendum cogere; si ad vendito-
rem, significat recipere et quasi retro habere,
•f 2. Pro exhibere, et reddere oimpliciter. Plant,
Men. 5. 7. 64. mes. Vase et argentum tibi re-
feram. Recte est obsignatum in vidulo marsu-
pium cum viatico; id tibi jam hue afferarn. an.
AITer strenue- hes. Salvum (argentum) tibi item,
ut mihi dedisti, redhibebo. iron. p. 476. 25. Merc.
legit reddibo, sell, pro reddam. STertuU. jBesurr.
earn. 4. Redhibentibus earn ignibus.
REDlllBlTlO, 5nls, f. 3. dv*?<*rn- V - T00em
prsced. 1. Tertull. Resurr. cam. 32. Redhlbi-
lio carnis et sanguinis. Adde Theod. Priscian.
4. p. 316. ed. Aid. — ICtis est actionis nomen,
qua et actio redhlbitoria vocatar. Ea vero actio
contra eum intentatur, qui quod vitio oorru-
ptum commutaverit vendideritve, cogitar resti-
tuere pretium, et retro quod tradiderat, accipe-
re. Quintil. 8. 3. 14. Aat in mancipii redhibi-
tione sudare. Gelt. 4. 2. a med. Si muller con-
cipere fetus non posset, sanam non viderl et
esse in causa redhibitionis. Paul. Dig. it. 1. 60.
Redhibitionem facere. — Item actio reddendi id,
quod indebite retentum fuerat. Cassiod. t. Fa-
riar. 19. Pracipimus, ut Hadrians clvitatis CU-
rialium insinuatione suscepla, quicumque Gotho-
rum fiseum detrec'.at implere, eum ad aquita-
tem redhibitionis aretetis.
RfiflHlBlTOR, oris. m. 3. qui redhibet. Giosi.
Philox. Redhibitor, avaSoxoS- Augustin. In Ps.
58. term. 2. l.-Quam sumus nns devoll redhi-
bitores,' tarn debelis vos esse avidi eiaclores.
REDHlBlTORlOS, a, am, adject, ad redhiben-
dum speclans. .Pompon. Dig. 21. t. 48. Si sex
mensium exceptione redhlbitoria exclusus, yelit
intra anoum astimatoria agere. Papinian. ibid.
54. Action! redhibitorls non tsi locus, si manci-
pium etc. Cajus ibid. 18. Aut redhibltorio aut a-
stimatorlo Judlcio agere potest. V. REDHIBITIO.
REDHrBlTDS, a, om. V. REDHlBEO.
REDHOSTlO, is, ire, a. 4. ricompensare, gra-
tiam refero; nam hostlre pro aquare positum
est a veteribus, teste Festo p. 270. 21. Mull.
qui Jfcevii et Accii alUtis verbis id confirmat.
ifon. p. 165. 20. .Were, interpretatur, reddere:
et aflert eumdem Accii locum et alium praterea,
sed ambo corrupta plane et desperata.
REDlCO, is, ere, a. 3. ridire, rnrsus, ens tape
dleo. .Sidon. 9. Ep. 13. ante med. His proferen-
dis confabulatlo frequens, his redicendis sollicl-
tus auditus loserviat.
REDlGO, Igls, egl, actum, Tgere, a. 3. (re et
ago, inserto d, at in REDEO inlt. dictum est).
Particip. Uedactui n. 1., 2. 5., 3. 6. c. d. et 4.;
Redacturus n. 3. b.; Redigendut U. 1., 2. et
3. b. — Redigere est rursus, aat retro agere, re-
ducere, dvdiu (It. ricondwrre, rimtnare; ft.
faire revenir, ramener, faire rentrer ; Hisp. re-
traer, volver a traer ; Germ. zurSefcbrinoen, su-
riiefctreiben, - fuhren, - nolen; Angl. to brino
or drive back).
I.) Propria. Zucret. 3. 847. Nee, si materlem
nostram collegerit atas Post obitum rursumque
redegerit n» slta none est, Atque iterum nobis
fuerint data lamina vita etc. Id. 5. 403. Dis-
Jeetosque redegit eqaos junxitque trementei. O-
vid. 3. Fast. 64. Et redlgunt actos In sua rura
boves. et 4. ibid. 511. Filia parva duas redige-
bat rupe capellas. Tarro 2. R. R. 5. 12. Jam
deniqae taaros ia gregem redigo. - Similiter de
hominibus est idem ae retro ago, h. e. repello,
retro adigo, cacciare indielro, rtspingere. Liv.
31. 9. Oppidani fusum fugatumque boitem in ea-
strs redigant. Id. 26. 13. in (in. Mullati Tirgis
BEDIGO
manibusqae prsecisls Capaam rediguntar. — Ilem
ago, pello, cacciare. Justin. 9. 4. 7. Prlneipes
eivitatis in essilium redegit. At Jeep. lejit Ire
eoeglt.
II.) Translate. ^ 1. Slrlcto sensu, metaphors
sumptS a superiore paragr., est retro agere, re-
ducere, ricondurre, rtmenare, far tornare. Cess.
\.B. C. 76. exlr. Sic spem prasentis deditionis
suslullt mentesqae mililum convertit et rem ad
pristinsm belli rationem redegit. Similiter Sue-
ton. Aug. 31. Annum a divo Julio ordinatum,
sed postea negligenlia conturbatum atque con-
fusum, rursus ad prlstinam rationem redegit. Ter.
Phorm 2. 3. 36. Ego me nego nosse-: tu, qui
als, redige in memoriam. fammi souuenire. Sic
Cic 3. Phil. 7. 18. Qui autem tibi venit in men-
tem, redigere in memoriam nostram, te doml P.
Lentuli esse edueatamr Id. Oral. 3. 10. Quid-
quid est Igitur, de qao rations et via disputctnT,
id est ad ultimam sui generis formam tpeciem-
que redigendum. Ter. Phorm. 5. 7. 73. Redigere
aliquos in gratiam. riconciliare. et Plaut. Atnph.
1.2. 12. Denique Aleameaam Juppiter Rcdiget an-
tiquam in concordiam coojugis. Borat. 2. Ep.t,
1S4. formidine fustis Ad bene dicendum delectan-
dumqae redact!. *J 2. Latiore sensu, ration e
pracipue habita verb! agere, signiCcat colligere,
cogere, raccogliere, radunare, ammassare. —
a) Uolversim. Ulp. Dig. 36. 4. 5. a med. Be-
redem colere agros, et fructus redigere. Id. ibid.
22. 1, 46. Quod in redigendos frucrus impensum
est etc. Pallad. 10. R. R. 8. 1. Ex farragina
semen redigere. — b) iied"ioere pecuniam e«
vel e variis debitoribus repetitam colligere, Tel
ei rebus venditis conBeere et ad se recipere, far
danaro, ridurre in danaro. Borat. Epod. 2. 67.^
fenerator Aldus, Jam jam futurus tusticus, f>'
mnem redegit idlbus peconiam: Qaarit caleodis
ponere. Alii leg. relegit. Cic. 9. leg. Agr.M.
98. Quum omnem pecuniam ex serario exbaasisie-
tis, ei vecllgalibus redegissetls, ab omnibus regi-
bus coegissetls. Id, Divin. in Q. Caeil. 17. 56.
Deinde bona vendit, pecuniam redrgit. Liv, 5. 16.
a med. Bona incognita sub basta reniere, quod-
que inde redaetum, militibus est divlsum. Plaut.
Peri. 2. 5. 93. Atqae ego omne «rgentom tibi
aetutum redigam. h. e. aliquid vendendo eonfl-
eiam et reddam. £uintil. deefam. 269. Si ven-
dita esse omnia, si in peesmiam redact! eonsta-
blt. Liv. 10. 46. Id as redselum ex eaptivls dl-
cebatur. ritratto, ricavato. et Ulp. Dig. 42. 5.
27. Pretium ex rebus diiiractis redaetum. •[ 3.
Latissirao sensu, redigo est Idem ae vi adduco,
Impello, adigo, pertraho; Tel, alils verbis, est ali-
quem aut aliquid in banc vel 111am conditioners),
formam, statum pertraho atque muto, meltere o
condurre in tale o tale ttato, lotto tale o tale
forma, ridurre a, far Hvenire. TJsurpatut —
a) Absolute. Ter. Beaut. 5. 2. 72. Ut ejus tuU
mum, qui nunc luiaria dlfduit, retundam et re-
digam, nt, quo se vertat, nesciat. Cf. Acciut apud
Non. p. 174. 11. Merc. Argumenta redlgunt anl-
mum mihi, at credam etc. — ») Sape Cum
Accus. el prapos. in. Plaut. Aulul. 2. 1. 46.
eiarnores, Imperla, eburata vebicula, pallas, par-
puram, Nihil moror, qua in servitutera sum-
ptibus redigant viros. Cffis. 2. B, G. 14. ,£dui
a Casare In servitutem redaeti. Justin. 6. 6. I.
Ne In prisiinam sortem servitutii redlgerentar.
Cies. 7. B. G. 13. eslr. Quod, eo oppido rece-
pto, civitatem Blturigum se to potetlatem reda-
cturam confldebat. Adde Sepot. Pelop. 5. Bar-
iui Cces. 9. B. G. 34. Certlor faelus est omnes
eas eiritates in ditionem poteslatemque popull
Roman! esse redaetai. Cic. 4. Phil. 5. 13. Bel-
licosissimss gentes In ditionem bujus imperii re-
degerunt. Ctes. 1. B. G. 45. Redigere popnlos
in proviociam. Liv. epit. 45.; et 5uelon. Aug.
18. in formam provincla. Fellej. 2. 44. Ca-
pua in formam prafeetura redaela. Martian.
Big. 5. 5. 5. Redigere servos In dominium. Liv.
3. 40. Republica in tranquillum redacta. et ibid.
9. Pacatam reeoneiliatamque patribus (plebem)
de integro in aniiqaa redigi mala. Ter. Fhorm.
5. 8. 86. In id redaclai sum loci, ut quid again
REDIGO
Cum illo nesciam prorsura. Horat. 1. Od. 37. 14.
Meatemque lyrnpbatam Mareotico Redegit in ve-
rot tlmorei. k. e. eo perduiit, ut timeret, qua:
vere limenda sunt. Cf. Redigere ad verum in-
tra tub c. Quinlil. 11. 2. 45. la banc consue-
tudlaem meiooria exercltatione redigeoda. .Sue-
ton. Claud. 16. Splendidum virum Graciaque
pro vineia principem, verum Lalini sermoaU igna-
rum, dod inodo albo Judicum erasii, sed in per-
cgrlnitatem redegit. h. e. Roma ae civitate pri-
vatum iuter peregrinos recensuit. lo abbassb. Con-
Ira Zamprid. Alex. Sev. 19. exlr. Idem liber-
tinoi numquam in equestrem locum redegit, ad-
serens, seminarium ecaatorurn equestrem locum
esse, lo elevb. — Redigere in ordinem est or-
dinare, ordine disponere. Cic. 3. Herenn. 9. 16.
Disposillo est, per quam qua; iurenimua, in or-
diuern redlgimus. — Est etiam idem quod in
ordinem cogere, de quo V. in ORDO. Unde Quin-
til, 1. 4. 3. Veteret grammatici auctorei alios
in ordinem redegerunt, alios omntno exemerunt
numero. h. e. inter vulgares, ignobiles indoctoj-
que scrlptorei enumerarunt. — Demum redigere
in ordinem est etiam quod vulgo dicimus rickia-
mare all'ordine, al dovere, apud Sueton. Tuft.
IS. Helvidio Frisco, qui et reversum se ex Sjria
eoiut private nomine Yespasianum salutaverat
et in pratura omnibus edict!; sine honore ac
mentlone ulla transmiserat, non ante succensuit,
quam altercationibus insolentissimij pane in or-
dinem redactus. — in nttmtrum, enumerare cum
allls ejusdein generis. Quinlil. 10. 1. 53. Apol-
lonius in ordinem a grammaticis datum non ve-
nit, quia Aristarcbus atque Aristophanes, poe-
tarum judices, nemlnem sui temporis in nume-
rum redegerunt. h. e. inter poetas enumerarunt.
— in vermin, efGcere, ut sit versus. Id. 9. 4.
52. Nihil est prosa icriplum, quod non redigi
possit In quadara versiculonun genera. — e)
Cum Accus. et prapos. ad. Plant. Trin. 2.
4. 136. TJl ad incitas {hie) redactus est! Ter,
Jfeaut. 5. 1. 55. Abeat polius, quam per Qagi-
t;um ad inopiara redigat patrem. Lucret. 5. 875.;
et Cic. fragm. apud Zactant. 7. 11. Redigere
aliquid ad interitum. Cess. 2. B. G. 23. Hoc
prcalio facto el prope ad intcroccionem gente ac
nomine Nerviorum rcdacto etc. Justin, 6. 5. 7.
Spartan! ad summam dcsperalioncm rediguntur.
Liu. 44. 15. Alii responsum tradunt, - Rho-
dios cum Perseo rege adversus rempublicam (po-
puli Roma.ni) occults consiiia inisse: et, si fid
ante dubium fuisset, legatorum paullo ante verba
ad cortura rericgisse. Id. 2u. 37. sub /in. Redi-
gere victoriam ad vanum et irrilum. rendere,
ridurre. Sic Id. 28. 31. Spes ad irritura reda-
cts. — Redigere aliquid ad verum, consideran-
do atque inspiciendo videre et intelligere quod
*erl in re est. Seneca .Ep. 13. a med. Nemo re-
histit sibij quura cccperit impelli: nee timorem
suum redigil ad verum. Id. Ep. 45. a med. Ecce
tibi tota vita menlitur: banc coargue; banc ad
verum, si aculus et, rcdige. — Piin. 23. I/ist.
nat. 7.71. (136). Redigere sextarios lies succi le-
ni vapore ad crassitudinem mollis. Martian. Dig.
48. 6. i. aliquid ad pecnam legis Julia. — d)
Cum Accus. et prapos. sub. Ziv. 28.21. Barba-
ros sub jus diiiooemque redigere. A'epos Miltiad.
I. et 2. Quum incolas ejus insula sub polesiatem
redigere vellet Aibeniensium. Id. Timoth. 2. Cor-
ey ram sub imperium Atbeniensium redegit. In-
script, apud Plin. 3. IlM. nat. 20. 21. (130).
GIKTEl Ar.PI.SJE SV8 IMpKRIVK POFUM R. BEDACTJS.
Flor. |. 9. extr , Populut Rom. totam llaliam
sub se redegit. — e) Cum Adverbiis molus ad
locum. Ter. Eun. 4. 4. 22. Ilem, qua hac est
fabula? Eo rediges me, ut quid egerim egomet
nesciam? et ibid. 2.2.6. Ilem quo redactus sum:
omnes noli me atque araici deserunt. Flor. 1. a.
exlr. Eo denique ferocem popuium {Numa) re-
degii, ut, quod vi et injuria occupaverat impe-
rium, religione atque JusUtia gubernarel. — f)
Cum duplici Accus. Cats, 2. B, G. 27. Qua fa-
cilia ex difficiflimis animi raagnitudo redegerat.
avea rese. et 4. ibid. 3. Hos ( Cbios) Suevi - re-
ctigales slbl fecerunt ac multo bumiliores inflr-
- 44 —
mioresque redegerunt. ^ 4. Ilem latisslmo sensu
redigere est deorsum ogere, deminuere, rem ali-
quam minorem, ve! inferiorem, vel deteriorem
facere, ridurre, diminuire, abbassare, degrada-
re. Ccbs. 2. B. G. 28. Ex sexcentis ad ties se-
natores, ex hominum milibus LX vix ad quin-
gentds, qui arma ferre possent, sese redactos esse
dixerunt. Cic. Mar cell. 4. 10, Familia ad pau-
cos redacta. Ovid. 6. Met. 199. Non tamaa ad
numerum redigar spoliata duorum. Varro 1.
R. R. 1. 10. Hosce ipsos utiliter ad sex libros
redegit Diophanes. reslrinse, ridusse. Plin. 20.
Hist. nat. 9. 36. (93). Redigere cicatrices ad
planum. Id. 30. ibid. 13. 39. (113). carnes ex-
crescentes ad aqualilalem. Id. IS. ibid. 3. 4. (15).
farris pretiura ad assem. Sueton. Cess. 41. Ju-
dicia ad duo genera judicum redegii, equestris
ordinis ac lenatorii. Adde eumoi. Vesp. 10. Co-
lum. 4. R. R. 3. 5. Redigi ad uttimain maciem.
Xucret. 1. 790. ad nihilum. Sic Ziv. 5. 25. Eura
(Camillum) pra?dam Vejenlanam publicando sa-
crandoque ad nibilum redegisse.
RBdImLE, 5rum, f. plur. 1. pecuniae pro re-
dimendo captivo data. Gloss. Philox. Redimia,
Wrpa. Sic Gloss. Cyrill. Aurpa, redimis. Gloss.
Placid, (ed. A. Maio in Class. Auct. T. 3. p.
49S). Redimia, res qua redimunlur a prsdoni-
bus. Cf. Gloss. Isid. Redimia, res a pradonibus
redempta.
RfiuI.MiCfJLO, as, are, a. 1. redimiculum sol-
vo. Gioss. Philox. Redimicolat, a'va>,'j«t Ss'ajiOTO.
_ REBlMlCOLUM, 1, n. 2. (redimio) xoiUu»«fl«v,
dwMay.fi, otpdjiov, Tama, fascia, taenia, inu-
liebre ornamentura capitis aut colli.
I.) Proprie. Festut p. 273. 12. Mull. Redi-
miculum vocant mulieres catellam (n. e. cate-
nulam), qua maxima utuntur ornatus causa. Isid.
19. Orig. 31. Rcdimicula sunt, quibus mitra ad-
ligatuf. Cic. 5. Verr. 33. 76. Ilac civitas mu-
lieri redimiculum praibeat, hac in collum, hac
in crines. Virg. 9. j£n. 616. Et tunica manicas
et habent redimicula mitra. Juvenal. 2. 84. q u i
longa doml redimicula sumunt Frontibus, et toto
posuere monilia collo. OuioT. 4. Fast. 135. Aqrea
marmoreo redimicula solvile collo. Id. 10. Met.
264. Dat digitis gemmas tongoque monilia collo:
Aure leves baces, redimicula pectore pendent.
Front, de eloq. (edenle ilerum A. Maio) ad fin.
Pampinos (.vilis) ita pulcros esse, ut necterentur
ex eis Libero Ibirsi, corona Sileno, Njmpbis Bac-
cbisque redimicula. h. e. tania circa collum pe-
clui bracbiaque, ut videre est in vetustis 'ana-
gljplis. Isid. loco sup. cit. Redimiculum, suc-
cinctorium, bracile.
II.) Translate est iaqueus, vinculum, nodus,
quo quis tenetur, ne abeat longius. Plaut. True.
3. 4. 41. TJt estet aliquis latjucus et redimicu-
lum, reversionem ut.ad me faceret deouo.
RfiOlMlO, is, ivl et srrpius li, Hum, ire, a. 4.
Ratione babila etymi videtur esse a re et 5=u
cingo. — Redimibat pro redimxebat V. infra
sub I. 2. — Parlicip. Redimitus I. et II. — Re-
dimire est eingere, coronare, ornare, a'vaSs'u (It.
cingere, circondare, inghirlandare, coronare;
Fr. ceindre, couronner, orner, entourer, atta-
cker, Her ; llisp. cenir, rodear, coronar, ornar,
cercar, afar, ligar ; Germ, umbinden, umhrdn-
zen, umgeben, umwinden, bekidnzen ; Angl. to
encircle, encompass, surround, environ, hind
round, croun, adorn).
I.) Proprie. Cic. 3. Tusc. 18. 43. Incendes
odores, el serlis redimiri jubebis et rosa. Stat.
1. Silv. 5. 16. crinem redimiro corymbis. Zu-
cret. 5. 1393. caput atque bumeros pleiis co-
rollii. Ovid. Heroid. 9. 63. mitra capillos. Id.
1. Amor. 11. 25. lauro tabellas. Martial. 8. 70.
frontem corona. Ovid. 1. Amor. 11. 25. victri-
ces tabellas lauro. — Similiter Parlicip. prater.
Cic. 2. Cat. 5. 10. Accubantes in conviviit, vino
languid!, confertl cibo, sertis rcdimili, unguenlis
obliti. Catull. 64. 193. Eumenides, quibui an-
guino redimila capillo Frons. Tibull. 1. 8. 45.
Frons redimila corjmbii. — Et cum Accus. Gra-
corum more. Id. 3. 4. 23. redimitus tempora
lauro. fal. Ftacc. 1.278. Villi*. Ovid. 6. Fast.
REDMO
4S3. bedera capillos. et 3. ibid. 669. milra. et
269. coronis. e£ 4. ibid, 601. frontem paparere.
et 9. Met. 3. arunJin- crlnca. Sil. It. 10. 526.
Intonsasque comas viridi (pubes) redimila co-
rona. — Absolute. Flor. 3. 19. o med. Regiunj
in morem frons redimila.
Ii.) Translate, vel, ut aliis placet, universim
est cingere, circurr.dare^ Sueton. Aug. 91. Fa-
stigium, adis tinlinnabulis redimivit. Est qui leg.
redimiit. Alison, epigr. 94. Punica turgentes re-
dimibat zona papillas. pro redimiebai. Sic Virg.
10. JEn. 538. Iofula cui sacra redimibat tem-
pora vitta. — Poelice Claudian. 2. Rapt. Pros.
98. Nee sic innurueros arcu mutante colores
Incipiens redimilur hiems. — Similiter Particip.
prater. Cic. 6. de republ. 20. Terra quasi qui-
busdam redimila et circumdata cingulis. Catull.
63. 3. Adiitque opaca silvis redimita loca Dea. Se-
neca (Edip. 4SS. Naxos jEgao redimila ponto.
Catull. loc. cit. 66. IHibi floridis corollis redi-
mita dornus erat. h. e. ornata in posllbus et ja-
nuis. Stat. i. A skill. 612. Rcdimitum missile.
h. e. thyrsus Bacchi. Ovid. 3. Amor. II. 29. Jam
mea votiva puppls redimila corona etc. Sic SU.
It. 11. 4S4. lauro redimita subibat OpUtos pup-
pis portus. Sueton. Vilell. 10. Narigiis variarum
corooarum genere redimitis.
REDIMITUS, us, m. 4. actus redimiendi, co-
ronatio. Solin. 33. Plurimis crines intonsl, mi-
trata capita, redimilu pari Salmas. bane leciio-
nem appellat ineptissimam et falsam. ISaque le-
git mitrata capita, pars rasa in cittern barba.
REuI.MO. tmis, 5mi, emptum et emtum, fme-
re, a. 3. (a re et emo, inserto d, ut in REDEO
init. dictum est). Particip. Redimens I. 4, a. et
b.; Redemptus I. 2., II. 1. et 3.; Rcdempturus
1. 3.} Redimendus II. 2. — Redimo est idem
atque iterum emo', rem alienatam occupatamve
recupero, pretio recipio, (o'vs'o^ai (It. comperane
di nuovo, ricomperare, ricuperare; Fr. raclie-
ter, racheter une chose vendue; Uisp. rescatar,
recobrar lo vendido; Germ. zuriicMau/isTj ;
Angl. to buy bach or again, repurchase, reco-
ver, redeem).
1.) Proprie. ^ i. Generatim est iterum
emo, rem alienatam occupatamve recupero, pre-
tio recipio. Plaut. Trin. 1. 2. 144. Neque adeo
basce (cedes) emi mibi,, oec usura mea: III!
redemi rursum; a me argentum dedi. Cic. Sext.
30. 66. Qua regio orave terrarum erat latlor,
In qua non regnum allquod stalueretur? quis
autem rex, qui illo anno non aut emeadum ti-
bi, quod non babebat, aut redimendum, quod
babebat, arbitraretur 7 Id. 13. Phil. 5. 10. Pom-
pejo sua riomus patebit: eamque non minoris,
quam emit Antonius, redimet: redimet, inquam,
Cn. Pompeji doraum filius. Id. 11. Alt. 13;
4. Frusinatem fundum redimere. Ziv. 38. 60.
ezlr. Qua necessaria ad cultum eraut, redempta
ei a proximis cognalis sunt. Quinlil. Declam.
12. 25. eitr. Teniit fruroenlum lucro, redem-
ptum est patrocinio. f 2. Speciatim est libe-
rare a servitute, pretio persoluto, riscattare, li-
berare, arcoWpcu. Plaut. Asin. t. 1. 92. Quid,
si forte in insidias devenero? tu redimes me, si
hostes intercepcrint? db. redimam. Ziv. 22. 59.
Majores quoque acceperamus se a Gallis auro re-
demisse. Cic. 2. Off. 18. 63. Redimere e servi-
tute captos. et ibid. 16. 56. 3uis facultalibus ca-
ptos a pradonibui redimunt. Virg, 9. /En. 213.
Sit, qui me raptum pugoa prctiove redemptura
Maodet humo solita. Albinov. 1. 431. Hector re-
demptus ad ignes. Ovid. 1. Amor. 8. 63. Nee
tu. si quis er it capitis mercede redemptus, De-
spice, h. e. si quis servus suo peculio, quod paul-
latim genium defraudando comparavit, pretium
domino pro liberlate solverit. Ulp. Dig. 37. 6.
1. a med. Redemptus ab bostibus. <( 3. Item
generalim est liberare a pana, molestia, peri-
culis, pretio persoluto. Cic. Suit. It. 33. Ego
vitam omnium civium, slatum orbis terra, ur-
bem banc denique, quinque hominum amenlium
ac perdllorum paoa redemi. Id. Mil. 32. 87.
Pecunia te palam a judicibus redemerat. Ziv. 9.
4. extr. Ite, coosules, redimite armii civilatem,
REDIMO
quain auro majores vestri redemerant. Cf. eumtf.
34. 5. Jam, urbe capla a Gallis, quo redempta
urbs esl? nempe auium matrons consensu o-
ninium io publicum contulerunl. Ifepos Dion,
sub [in. Ut eum suo sanguine, si posset, ab A-
cberonle cuperent redimere. Petron. fragm. Tra-
gur. 72. Burmann. ad /In. Jamdudum se redeme-
rat a cane: quidquid enim acceperat de crcna,
lattanti sparscrat. Ovid. Remed. Am. 229. Ut
corpus redimas, ferrum patieris et ignes. h. e. a
morbo iiberes. PUn. 37. Hist. nat. 1. 2. (3).
Kclimere se ab invidia fortuna. Tac. 4gric. 6.
Rrdempturui mutuara dissimulationem rnali.
*{ 4. Item, est invicem emere, vel etiam sim-
plicitor emere, comperare, acquistare. — a) In
bonara partem. Plant. Men. *. 2. 109. et 4. 3.
A. Orabo, ut mihi pallam reddat, quam dudum
dedi: aliam illi rediniara meliorem. PUn. 6. Hist, i
not. 28. 32. (162). de Arabib. Genlei ditissima, I
ut apud quas mailm» opes Romanorum Partho-
ruinque subsistant, vendentibui qua; e mari aut
silvis capiunt, nihil invicem redimentibus. For-
cellinus buc retulit et illud Plaut. Merc. 2. 6.
31. Tuo bero redempta e» rursum: ego redemi
tc. Item illud Utp. Dig. 28. 5. 9. ad fin. Ser-
ial cum libertate beres institulus, ii sit aliena-
lus, juberi adire ab eo potest, cui alienatus est;
sed si redemptus sit a teslatore, instilutio valet.
— Martial. 6. 60. Et redimunt soli carmina do-
cta coci. Petron. Satyr. 76. Statira redemi fun-
do* omnes-, qui patroni mei fuerunt. Sueton.
Gramm. 8. Quos libroi Orbiliui tuppressos re-
demiise se dicit. Id. Claud. 16. Essedum -sum-
ptuose rafiricalum ac venale ad Sigillaria rediml -
impcravit. — b) In mslarn partem redemptus
est pretio conductus, ut quippiam pra'stet. PUn.
2. Ep. 14. Sequuntur auditores actorib.ua similes,
conduct! et redempti mancipes. Petron. Satyr. 5.
Neve plausor in sciena sedeat redemptui. Impp.
Honor, et Tlieodos. Cod. 5. 1. 4. Periniquum
est, ut contra paternam voluntatem redempti for-
titan tutorit aut -curaioris admiltatur arbilrium.
h. e. pretio corrupt!. Sic Impp. Dioclet. et Ma-
xim. Cod. 10. 53.. JEmuli corruptl ac redempti.
f 5. Deoique redimere dicitur, qui aliquid certo
pretio faciendum aut prcebendum suscipit, con-
ducitque lucri causa, ut in REDEMPTOR 1. di-
ctum est: prendere sopra di se, o ad affitto, o
I'appalto. Pet. Commentar. apud Varron 6. L.
L. 92. Mull. Qui da censoribus classicurn ad co-
mitia centuriata redemptum babent. Cms. I. B.
G. 18. Dumnorigem complurea annos portoria
reliquaque omnia jEduorum vectigalia parvo pre-
tio redempta habere. Cic. Brut. 22. 85. Societas,
qure picariai de P. Cornelio. L. Nummio censo-
ribus redemisset. Vlp. Dig. 7. 8. 12. sub fin. Si
Testimcnla teienda redemcrit, Tel insulam vel
Davem fabricandam. — Redimere litem, ejus
per ; culum in »e suscipere, pacta futuri emolu-
menti parte, quum obtinuerii. Cic. Rose. Com.
12. 35. Socictalls, non suas liles redemit, quum
fundum a Flavlo accepit. Adda Papinian. Dig.
17. 1. 7. et V. REDEMPTOR 1. c.
II.) Translate. ^ 1. Redimere aliquid est
pretio sibi comparare, acquirere, acquistare, com-
perare. Cic. t. ad Q. Fr. 1. 11. 34. JEquo ani-
mo parte aliqua suorum fructuum pacem sibi
sempiternam redimal atque otium. Cess. 1. B. G.
37. Sese ne obsidibus quidem datis pacem Ario-
visli redimere poluisse. Sic Justin. 43. 5. 9.
Massilienses aurum publicum privatomque con-
tulerunt ad eiplendum pondus Gallis, a quibus
redernptam pacem cognoverant. Rursui Cces.
1. B.G. 44. sub /In. Quorum omnium gratiam
atque amicitiam ejus morte redimere posset. Curt.
5. 5. 18. Deos offerre patriam, conjuges, liberos
et quidquid homines val vita aistimant, vel morte
Tedimunt. Can. 1. B. C. 39. exlr. Largitione red-
emit militum Toluntates. Sail. Jug. 31. Jugur-
tha priraum tantumraodo belli moram redime-
bal. h. e. diialioncm belli pecunia comparabat.
Cic. 7. Verr, 45. 119. Hon vitam liberum, led
mortis celeritatem redimere cogebantur parentes.
et ibid. Redimere pretio sepeliendi potestatem.
Ovid. 13. Met. 472, nere auro redimal jus tri-
— 45 -
ste sepulcri, Sed lacrimii. Curt. 5. 9. 3. Guber-
nator, ubi naufragium timet, jactura, quidquid
servari potest, redimit. Tac. 1. Hist. 46. Per
latrociaia et r&ptus, aut servilibus ministeriis mi-
litare otium redimebant. ^ 2. Redimere ma-
lum est arcere, propulsare, aut pretio aut in-
dustria. Cic. 2. Fam. 16. 4. Nulla est acerbitas,
qure non omnibus impendere videatur: quam
quidem ego a republica meis privatis et dome-
sticis incommodis libentissime redemissem. Id 7.
Verr. 44. 117. Metum virgarum navarcbus pre-
tio redemit. Vlp. Dig. 49. 14. 29. Redimere de-
lalorem. h. e. pretio corrumpere, ne deferat. O-
vid. 3. Font. A. 105. Si mea mors redimenda
tua (quod abominor) esset. Justin.7. 5. 1. Ate-
jander bellum ab Illyriis pacta mercede et Pbi-
lippo fratre dato obside redemit. et 6. 1. 6. In-
dignum ait bella non perfici, sed rediml, bo-
stem pretio, non armis submoveri. Apul. 6. Met.
Canis sasviliem oflula redimere. 5 3l Redimere
culpam, scelus, luere, pro culpa salisfacere. O-
vid. 3. Amor. 3. 21. Ut sua per nostram redi-
mal perjuria pcenam. Sail. Cat. 14. Alienum si
grande conQaveral, quo Qagltium aut facinus red-
imeret. Plin. Paneg. 28. Nullam congiario cul-
pam, nullara alimentii crndelitatem redemlstl.
Adde Plancus ad Cots. etc. apud Cic. 10. Fam.
8. Sic Seneca 4. Excerpt, controv. prtef. exlr.
Rcdimebat tamen Yitia virtutibus: et plai habe-
bat, quod laudares, quam quod igooscerei. Cf.
Juvenal. 4. 2. monstrum nulla virtute redem-
ptum A vitiis. Fellej.'i. 87. 1. Antonius te ipse
non segnitcr interemlt, adeo at multa desldiaa
crimina morte redimeret.
REDINDOTDS, a, am, particip. ab inusit. red-
induo: riveslito, ut Redindutul carnem, Ter-
lull. Resurr. earn. 42. «u6 fin.
REDlNDNT. T. REDEO init.
REDINTEGRATlO, 5nis, f. 3. est actus red-
integrandi; scil.
I.) Proprie ^ 1. i»» renovatio, rtnnotiaiione,
avavs'uocc, xaTaXXa-pi- Haerob. 1. Saturn. I J.
Instauraticius dies dictui a redintegration e, ut
VarronI placet. T. INSTAURATICIUS. f 2.
Item iteralio, ripelizione. Cic. 4. Herenn. 28.
38. de conduplicatione. Vehementer _ auditorem
eomraovet ejusdem redintegratio verbi.
II.) Translate. Arnob. 7. 42. Sanguii detur ut
corpori, et viribus redintegratio subrogetur. ri-
storo. et Terlull. 4. aduers. Marcion. 10. Red-
integratio membrorum. h. e. sanatlo a paralysl.
Adde Apul. de mundo.
rEDINTEGRATOR, oris, m. 3. rinnovatore,
ristoralore, inslaurator.
I.) Propria- Inscript. apud Gruter. 459. 1. po-
STVMIO LAtlPAniO RBDIWTEGBATOBI OFEBVM PVBLt-
corvm etc.
II.) Translate. Tertull. Anim. 43. ante med.
Somnui redintcgrator virium.
RfiDINTEGRATUS, a, nm, particip. V. voc.
sequent.
rEdINTEgRO, a», Svi, Stum, are, a. 1. (a re
et snlegro, inserto d, ut in REDEO init. dictum
est>. Legitur et reinteoro. 5en«ca 4. Benef. 25.
Imbribui venas fontium arentes reintegrare, et
infuso per occulta nutriraento renovare. Plerique
tamen leg. redintegrare. — Particip. Redinte-
grans II. 6.," iJedinlegralus I. a. b. et II. a. > —
Redintegro est idem atque instauro, renovo, in-
tegro, innovo, quasi in integrum restituo. Plus
est quam renouO : nam renovjntur, qus, quum
properaodum periarint, reQciuntur : redintogran-
tur, qua penitus eollapsa, iterum flunt, e'jravo-
uao'w, avaoxsuafco (It. rinnouflre, redintegrare;
Fr. reparer, retablir, renouveler; Bisp. repa-
rar, restablecer, renovar; Germ, tfieder voll-
istdndig machtn, wieder erganzen, wieder
hersteHen, wieder erneuern; Aogl. to renew,
refresh, begin anew, restore).
I. Proprie. — a) Generatim. Cic. 2. Herenn.
30. 47. Enumeratio est, per quam colligimus et
commonemus, quibus de rebus verba fecerimus,
breviter: ut renovetur, non redintegretur oratio.
Id. 1. Invent. 52. 99. Auditoris memoria redin-
tegrabitur. Cat. \. B. G. 25. Rursus intlare, el
REDITUS
prcslium redintegrare eceperunt. Sic Id. 2. ibid,
23. Redintegrato prcelio. Papinian. Dig. 25. 2,
30. Redintegrato raalrimonio. — b) Speciatim,
est etiam repetere, ripetere. Cic. 4. Herenn. 28.
38. Interpretatio est, quas non iterans, Idem red-
Integral rerbum, sed Id commutat alio Terbo,
quod Idem valeat. CI. L'v. 3. 63. Redintegrato
claraore, undique omnes conniti hostem aver-
tunt. — c) Item supplere. Colt. 7. B. G. 31. Ut
demiautai copis redintegrareDtur, Imperat cer-
ium numerum miliium civitatibus.
II.) Translate. — a) Active. Ca?i. 3. P. G.
26. Redintegratis viribua ?crius impugnare cca-
perunt. et 2. ibid. 25. ad fin. Spe illata militl-
bus ac redintegrato animo. Liv. 8. 32. Tunc Pa-
pirius redintegrata Ira, spoliari magistrum equi-
tura, ac virgas et secures eipediri jussit. Cces.
7. B. G. 25. Quum semper boslibus spei victories
redintegraretur. Plin. Paneg. 61. ad fin. Re-
novare gaudiura, redintegrare laHitiam- rarro 3.
R. R. 7. 6. de columbis. Quod faciunt duabus
de causis: una, si fastidiunt, ant incluss conse-
nescunt, quo libero aere, quum esieriai in agros,
redintegrentur. Tac. 4. Ann. 33. Nam situs g«tt;
tium, Tarietatei prsliorum, clari ducum etituf
retinent ac redintegrant legenlium animos. ri-
creano, rallegrano. — 6) Neutrorum more,
Farro 2. R. R. 2. 11. Rursus pascunt (ones)
quoad contenebravit: iterum enim turn jucun-
ditas in berba rediotegrabit. si rinnovera. Id.
ibid. § 10. Ut redintegrantei rorius ad pastum
alacriores faciant.
REDINVENlO, Is, ire, a. 4. rursui Invenio, re-
perio. Tertull. Anim. 46. a med. Coronam au-
ream Sophocles tragicus somnlando redinvenit.
REDlPISCOR, sceris, sci, dep. 3. rem amis-
sam rursus adipiseor, acquiro, assequor. Plaut.
Trin. 4. 3. 15. Inter eos ne homines ccndallum
te redipisci postulas?
REDISCO, ii, ere, a. 3. rursue disco. Venant.
I. Fita 5. Martin. 122. gressum meditando re-
discens.
REDISCUSSI.O, onii, f. 3. actus frequenter
eiculiendl. Hitronym. in Ifaum 2. 10.
REDlTlO, onls, f. 3. ritorno, avaorpofij, actus
redeundi, reditus, regressio. — a) Cum Adverb,
motus.ad locum. Plaut. Most. 2. I. 30. Jube ab-
ire rursum: quid illi redilio etiam hue fuit? Sic
Ter. Eun. 4. 4. 4. Quid hue libi redilio 'it?
quid Testis mutatio'sti — b) Cum Aris.iy.-Cg*-
1. B. G. 5. Ut domura rediiionis spe suhtats,
paraliores ad omnia pericula subeunda essent.
— e) Absolute. Cic. 3. Ferr. 6. 16. Induslriam
meam eeleritas rediiionis decUravil. Farro apud
Non. p. 222. 17. Merc. Ne quam rediiionis per
genlilitatem spem haberenl.
REDlTO, as, are, n. frequentat. a. t. redeo,
ssppe redeo. Gloss. Cyrill. Yipwo'lvbw.M, redito.
Gloss. Eat. Gr. Redito, ('rvavaoTps'fo). Vocem
conrirmat Thesaur. nou. Lalinit. ed. A. Maio
0. 508. Reditare, sarpius redlre.
REDrTUS, us, m. 4. (redeo). Reddilus du-
plici d scribilur io Inscript. apud. Gruter. 408.
1, et 414. 2. et alibi sipissime. — Reditus est
reditio, reversio, a'vaoTpofij (It. rifo.no; Fr. re-
tour; llisp. vuelta, relomo ; Germ. d. Ruck-
kehr, Ruckkunft ; Aogl. a return).
I.) PropTie. — ft. Stricto secsu, et sipis
lime de bominibus, usurpatur — a) Absolute.
Cic. 15. Alt. 5. 3. Noster itui, reditus, incessus.
Id. 6. de republ. 2. Solll anfractus reditusque.
Id. Brut. 63. 227. Inter profectionem redilum-
que L. Sull:e. Cces. 4. B. G. 30. His luperatis,
aut reditu inlerclusis. Cic. 1. 7"usc. 37. 89. A-
liquem redilu arcere. Id, 9. Fam. 13. Reditum
alicui conDcere. Cjes. 6. B. G. 29. Ne omnl-
no metum reditus sui barbaris tolleret. Horat.
4. Od. 5. 3. Maturum reditum pollicitui. Id,
1. Ep. 3. 36. Pascitur in veslrum reditum Tolira
juvenca. Id. ibid. 2. 21. Dum sibi (Utiles), dum
sociis reditum parat. firj.2. /En. 17. Votum pro
reditu simulant. Liv. 2. 15. eitr. Tarquinius,
spe omoi reditus incisa, ersulalum - Tusculuro
abiit. — 6) Cum Accus. loci aut persons*, et
pixpos. in vel ad. Auct. B. G. 8. 24. exlr. Nul-
REDIVIA
lum redltum habere in clvltatem. Calull. 63. 17.
Reditura ferre ad aliquem locum, ft. e. redire.
et ibid. 79. In aliquem locum. Nepos Themist. 5.
Excludi reditu In Asiam. Cic. 8. Phil. II. 32.
Quempiam prohibere reditu ad aliquem. Id. A-
mic. 4. 13. Animii, quum e corpore escessissent,
teditum ad calum palere. Alii leg. in calum.
Id. Cluent. 42. 119. Hominibus ignomioia no-
tatis neque ad bonorem adltus, neque in cu-
riam reditus essel. Id. Pit. 3. 7. Quo quldem
tempore Is meus domum fuit a foro reditus, ut
etc. Id. 2. Phil. 4-2. 108. Qui vero inde reditui
Romam! qus perturbatio totiui urbis! — c) In
plur. num. Horat, Epod. 16. 35. reditui abscln-
dere dulcet. Ovid. 11. Met. 576. reditusque lib!
promiltit Inanei. Virg. 11. £n. 54. Hi nostri
reditus exspectatlque trlumphlT — d) Differ t
a reversions : est enim reditus ejus, qui quo in-
tenderat, pervenit, deinde redit; reversio ejus,
qui ante quara ad tcetam itineris pervenlat, re-
Tertitur: item reditus e»t voluntarius, reversio
coacta et necessar'w,. Cic. 16. Alt. 7. 5. Quam
valde Hie reditu, vel potlus reveTsioce mea la-
tatui! (V. 12. Fam. 25). Hoc tamen non est
perpeluum. Cic. 2. Fin. 31. 102. Ut omnium
liderum eodem, nnde profecta sunt, Qat ad unum
tempus rerenio. pro reditui. Id. 2. Phil. 30. 76.
Qui vero War bona reditus 1 et tamen quarebat,
cur ego ex Ipso curtu tam subito reverlisscm.
pro reversio. Manut. % 2. Latiore sensu est
proyeotus, fractal, entrata, rendita, quia quot-
annts redit. Tfepot Atlic. 14. in fin. Omnis ejus
pecunla reditui cons'.abat In Epiroticis et urba-
nis possessionibus. Ovid. 4. Pont. 5. 19. Aul po-
pull reditus posilam componet ad bastam. ft. e.
vectigalia populi R. publico locabit. (qua de re
V. etiam ibid. 9. 45.) Plin. 2. Ep. 4. Sunt qul-
dem oranlno nobis modica facultales, reditus,
propter conditionem ageilorum, nescio minor, an
incerlior : scd quod cessat ex reditu, frugalitate
luppietur. Ovid. 1. Amor. 10. 41. Turpe, tori
reditu census augere palernos. h. e. lucro ex von-
dita pudicilla. Id. 2. Ponl. 3. 17. At reditus Jam
quisjue suos amat, at si bi quid sit Utile, lolli-
cltia computat articuiii. Intcript. optima nota
apud Gruler. 214. 1. gvi toevs rei pvblicb iic
VSV SOX RST NBC VLLO RIDITV BSSB POTEST. Co-
lum. 2. R. R. 16. 2. Pratum nee tempestatibus
affligitur, - minimique sumptus egens, per omoes
annos prsbet redltum. Id. 3. ibid. 2. 3. Vitii
ellgilur, qua et In fructu Talet et in materia :
quod alterum ad reditui colon!, alterura ad diu-
turnilatem itirpii plurlmum eonfert. Justin. 6.
9. 3. In dies festos apparatumque ludorum red-
itus publicos effundunt. Plin. Paneg. 41. Com-
pulare imperil reditus.
II.) Translate. Cic. 2. All. 3. 3. Reditus in
gratiam cum iolmicis, pax cam multitudine. Id.
Ilarusp. resp. 24. 52. Si reditui el gratis: pa-
tuerit. Id. 3. Oral. 53. 203. Et ab re degres-
■io; la qua quum fuerlt deleetatio, turn reditus
ad rem aptui et eoncinnui else debcblt: pro-
posltloque, quid sis dictordi, et ab eo, quod est
dictum, sejunctio et reditui ad propositum. —
ITS. Oe cognom. Rom. V. in ONOM.
Homonym. In quo reditui differs! a re-
cursion*, V. lub I. 1. d.
REdIvIa et Reduvls, as, I. 1. sapsvu^i'a, et
teaaowyje,, reiolullo et abscessus cutis ad radi-
ces unguium, In minibus But pedibus. V. PA-
RONYCHIA. Fettut p. 270. 17. JSitt. Rediviam
quldam, Bill reluvium appellant, quum circa un-
gues cutii ie resolvlt: quia lucre est solvere. line
/Vitus, quocum cf. Paul. Diac. p. 271. 11. Mull.
Ceterum ex voce Grates altata factum est pana-
rlclum, at apud nos panereecio.
I.) Proprie. — <x) Strleto tensu. Plin. 28.
Hiit. nat. 4. 8. (40). Sordibui aurlum reduvias
•anari. Id. 30. ibid. 12. 37. (111). Reduvias, et
qua in digit!* naicuntar pterygia, tolllt canlnl
capitii clnii. — c) Proverbium est apod Cic.
Rose. Am. 44. 128. Intelligo, me ante tempui
hac icrutari, et propemodum errare, qui quum
Capiti Sex. Roicii mederl debeam, reduvlam eu-
rcm. h. e. quum rei gravissima: consuiere de-
— 46 —
beam, ea negteeta, levem persequar et parvi mo-
ment!. Cf. Horat. 1. Ep. 1. 97. -104. — e)
Convicium est in malum tervum illud Tilinii
apud Fest. lot. cit. Lassitudo conservQm, redivias
Qagrl. h. e. qui toties verberatur, ut coaserros
lastet, et dagri bubuli cutem tergo allritam in
redivias rumpat.
II.) Translate, Reduviat escarum vocat Solin.
32. a med. reliquiae ciborum erocodill denlibus
adhsrentes: et reduvias conch jliorum Id. 9.
fragmina et testai, qua affatlm roari indilo ex-
spuuntur. Sunt qui leg. reluvias.
REDlVlOSUS et Reduvioiui, a, um, adject,
rediviii plenus. Traoslate Zcevius apud Fesium
p. 270. 20. Mull. Scabra in legando redivio-
lave offendeni, h. e. aspera aut biantia.
RfiDlVlOS, II, m. 2. xpo'twv, ricinus, musca
caaifla : furtasse a redeundo, quia lapius redit.
Colum. 6. R. R. 2. 6. Et at redivii, qui ple-
ramque feminlbus inbisrent, eximantur. Meliora
exemplaria habent rlclni.
REDlVlVUS, a, um, adject, redivivo, rinato,
rituscitalo, iroXiyJtoe-s, sretXipjStoc, qui post Inte-
rnum revixit, in vitam renovatus. Festo p. 273.
4. Mull, redlvivui est ex vetusto renovatus. Boc
autem dicit, quia itructoribui et arcbitectii re-
diviva 7ocantur lepidei et materia, qua ex dlruto
adlGcio Ita exlmuntur, at ad aliud itrueodum uti-
les lint: Gracis saX(7WOT0s dicitur. Vitruv. 7.
1. Rudas si novum erit, ad tres partes una cal-
cii miseeatur: ti redivivum faerit, quinque etc.
Cic. 3. Verr. 56. 147. drum existimatis mi-
nas operis esse, unam columnam afficere ab Inte-
gro novam, nulio lapide redivivo, an quatuor illas
reponere? ettno*. 148. Rediviva sibi habeat: qua-
il quidqaam redivivi ex opera llio tolleretor, ac
non totum opus ex rcdivivii coostitueretur. Pru-
dent. 3. Calhemer. 204. Christui redivivui. h. e.
qui a mortals lurrexit. Seren. Sammon, 4. p. 65.
retro ed. Aid. Et Javenem prastant redivivo
Bore capllluro. Ammian. 28. 1. 1. Dum apud
Persas, ot supra narravimus, perfidia regli mo-
tus agitat iasperatos, et in eois tiactibus bella
rediriva consurgunt etc. Id. 20. 9. 7. Meluens
redivirot barbaroram excuriui. Id. 26. 6. 17.
Petronium, ut pradiximus, dlvilias violenler au-
gentem omnei eadem mente detestabaot, qui se-
pulta Jamdudum negotla et redlrivas nebulas dc-
bitorum in dlrersoi ordinet eicltabai. — Apud
Sil. It. 1. 106. Gem rediviva Pbrjgum. h. e.
Romani. Alii reclius leg. recidiva. — Transla-
te. Id. 10. 257. Umbrana Auionia rediviva in
bella retraelant Post obitum dextras? Alii bic
quoque leg. recidiua: quam voeem V. et Coripp.
1. Laud. Justin. 25. Successorqae boni, redi-
vlvaque gloria Petri Hlnc Theodoras adest pa-
tria gravitate maglster.
REDO, flail, m. 3. genni piscli. Auson. Edyll.
10. 89. Et nulla spina nociturui acumiae redo.
Ovid. Idem tradit de gobio, marine piece, Ha-
lieut. 128. Lubricus et spina oocuui non gobius
alia. Sed Auso-,s. de Quviatili piece loquitur, in
Mosella degente.
REDOLEO, es, Bi, ere, a. et n. 2. (a re et oleo,
inserto d, ut In REDEO init. dletam eit). Parti-
cip. Redolent I., II. et in fin. — Redolere est
odoretn referre ; et dicitur- turn de bonis odori-
bus, turn de malls, etirdfeo (It. rendere odore,
sapere; Fr. e.'re odor ant, avoir ou repandre
une certaine odeur, tentir, exhaler: Ilisp. ser
oliente, haber 6 echar un eierta olor, tentir,
exhalar; Germ, tntgegen riechen, e. Gerueh
verbreiten, - von sich geben; Angl. to cast forth
a tmell or scent; smell strongly, tavour).
I.) Proprie. — a) "Active. Cic. 2. Phil.
25. 63. Yoraeni, fruitii eiculentis vinum redo-
lentibus gremium suum et totum tribunal jm-
plevit. Plin. 11. Hist. nat. 18. 19. (61). da
apib. Unguents redolentes infestant. Ovid. Re-
med. am. 355. Ilia turn redolent, Pbiaeu, me-
dicamina mensai. Martial. 14. 59. Delicias Mini
vos redolete nurus. Colum. 12. R. R. 18. 3.
Cella bonis odoribus sufnenda, ne quem redo-
leat fesjorem. — b) Neutrorum more. — Abi-
tracte. Lucret. 4. 695. Nam penltus fluere atque
REDORMITIO
recedere rebus odores Significat, quoad fracta
magis redolere vldentur Omnia. Ovid. 8. Met.
675. in patulis redoleotia mala canisirii. Mar-
tial. 13. 13. Fila Tarentioi grariter redoleiilia
porri. ~ Cum Ablat. Virg. 1. /En. 440. el 4.
G. 169. redolentque tbymo fragrantia mella.
Frustra est 2>iomed. qui I. p. 304. Putsch, pa-
tat, thymo ad fragrantia referri, aon ad redo-
lent. Nam et oleo ablativum babel. Sic Vat.
Max. 1. 8. «'n /in. Mods Hymettus thjmi llore
redolens. et Val. Flacc. .4. 15. arcano reda-
leniem neciare rorem.
II.) Translate. — a) Active. Cic. Brut. 21.
82. Eiiliores orationes et redolentes magis an-
tiquilatsm. Id. 2. Orat. 25. 109. DcGoitio ge-
nera Ipso doctrinara redolet oxercitationemque
pane puerilem. Id. Sext. 10. 24. Ita domus
ipsa furnabat, ut mulla ejus sermonis indicia red-
oleret. Alii^ leg. redolcreni. Val. Max. 6. 4.
n. 8. Municipalis homo serritulcm palernam red-
olens. tcil. quia llbertini filius. — 6; Neu-
trorum more. Cic. Brut. 82. 285, Alihi qul-
dem ex illius orationibus redolere ipsa Athens
videntur. Capitolin. Gordian. ll.Prafcctns Ur-
bis, cui nescio quid redoluerat, a conventu so
abstiQuit. avea avuto qualche sentore. — Hinc
Part, pras., cujus esempla superius retulimus,
Redolent, entit, adjective quoque usurpatur,
unde Comp. Redolentior, apud .^uguslin. de mo-
rib. Munich, c. 16. Nee ad pervertendos icnsus
redolcntiut (uinum), led ad vegetandum corpus
utilius.
REdOmITUS, a, um, partlcip. ab Inusit. re-
domo, iterum domitui. Cic. Sull. 1. I. Im-
probi ac perdili civei, redomiti atque victi. Ita
MSS. et edit, prima; ; alii leg. edomili.
REDONATOR, oris, m. 3. qui rursus donat.
Intcript. ex cevo Constanlini, apud Gruter.
1095. 7., qua est apud Orell. 6. redokator vixg
POPVLt. h. e. qui viam publlcam a privalis usur-
patam populo restituendam curavit.
REDOnO, as, 5vi, stum, are, a. 1. ridonare,
rendere, rimettere, <tW$iSupi t reddo, remitlo.
Horat. 2. Od. 7. 3. Quis te redonavit Quiiitem
Diis patrils Italoque calo, Pompei? Id. 3. ibid. 3.
30. protinus et graves Iras, el invisum nepolcm,
TroJa quem peperit saccrdos, Marti redonabo.
REdOpERIO, Is, Bi, ire, a. 4. retegere. Am-
brot. de Noe et Area 20. Et speciem voluplalis.
qua quodam- operimento ceterai tegebat parley
redopcruit ac retexit. Id. de Nabuth 1. Quis
disceroat species mortuorum T Redoperi terrain
et, il poles, divitem deprehende: eruderato pauilo
post tumulum, et, li cognoicis, egeatem argue.
RED0PTO, as, are, a. I. ruriui opto. Tertull.
Resurr, cam. 4. tub fin. Rursui ulcera et vul-
neia et febris et mori redoptanda.
REDORDlOR, Irii, iri, dep. 4. axairijyi'Jouat,
resolvo fila Jam prius tcxta. Plin. 6. Hist. nat.
17. 20. (54). Seres lanicio silvarum nobilei per-
fusam aqua depectentes frondium canltlem : undo
geminus feminis nostril labor redordiendi Cla
rursumqua teiendi. Id. II. ibid. 22. 26. (76).
Telai redordiri rursusque texere invenit in Ceo
mutier Pampbila. Mac Plin. ex Aristot. Hist.
anim. I. 5. c. 19. Ta fio^j3u'xia a'voXuouot rmy
fwaixiSt Tivee dvaizr^iuiva.t , xarteiT<x upai-
vcuot. Hsaxi) ti Xsyeta; u'pavai e'v Km tlau-
?iXi;. Iliac pate!, redordiri idem eue atque glo-
roeribus (Itali dicuat bjzzoli) a bombyce elabo-
rates fila resolvere, qa'a raoi fuso subteminis cir-
eumroluta ad Testes texendai adbiberi solent.
REDOrIOR, irii, iri, dep. 4. renascor. Gloss.
Lai. Gr. Redorior, avetpvoxtai.
REDORMro, Is, ire, n. 4. dormire di nuovo,
avaxaipiaouat, ruriui dormio. Plin, 9. Ep. 36.
Paullum redormic, dein ambulo. Cels. 1. 2. Qui
parum concoiil, quiescere debet: et, il mane
surgendi necessilas fuerit, redormire.
REDORMITATIO vel
REDORMITIO, flnls, f. 3. dvawluTflic., aetns
redormiendl. Plin. 10. Bisl. nat. 75. 98. (211).
A vino et a cibis protima alque la redormj-
tione vana esse visa, prope conreait. Sillig. Ita
leg. ; jyarduin. legit redorroitaiione.
REDORNO
RSDORNO, as, are, a. 1. forms orno. Tertull.
Resurr. earn. 13. Redornsatur el specula Ions,
qua monstruus aumerua sltriverat.
OEDfJCO, ei», xi, clum, cere, a. 3. (te et du-
eo). Prlmam prodaclt Zucret. 1. 227. Uade ani-
mals genu* generatim la lumlna Tits Beducii
VenaiT aot reductum dadala tellui Uade alii ?
et 4. ibid. 992. erebro redueunt aaribut aurai.
h. e. ducunt, bauriunt, retpirano. Adde eumd.
5. 1337 , quibus locis sunt qui putant scriben-
dum redduco: aed F. dicta in RE. — Particip.
Seducem L 2.° at II. 3.; Aeductus I. I. a.
et S.°, et la fin.; Meducturut IL 1. 2.°; Re-
ducendut I. 2,° a. — Redueo eat idem atqua
iterum, ant retro daeo, redigo, relrabo, dtdfu
(It. ricondurre, rimenare, tirare indielro o a
si, rilirart; St. fairs reaenir, ramener, re-
tirer; Hisp. retratr, volver a rraer, relirar;
Germ, zuruefr/itaren, -Ziehen, ~bringen; Angl.
to firing or lead back, conduct back).
I.) Propria. — 1.°) Da pertonis et animali-
bot. — a) Generatim. Liu. 30. 33. extr. Be-
metriiu ad patrem redocendus legatli daius eat.
Ter. Phorm. 1. 9. 36, Puellam leeiarl, id lu-
dam duces* el rsdacers. Petron. Satyr. 140. ad
fin. Mercariut qui aoimas ducere el reducere so-
let, h. e. qui vlrga, at ail Firg. 4. En. 242.,
aoimas Sroeat Oreo Pa Ilea tea: alias sub Irlslia
Tartars mltllt. Ptaut. Cajtt. 3. 5. 100. Sequere
has: reduoam to nbi fulsti. Cat. 1. S.G. 28.
EUs, utl couquirerenl et rcduccreot, lmperavlt:
reductos lo hostium numero habuit. Id. 3. B.
C. 18. Quid mini, luqult ( Pompejus), aut vita
aut elvltata opus eat, quam beneOcio Cfesaris
habere vldebor? cojus rei opinio tolll noa pol-
erit, quota la Italian., ex qua profcctut turn,
reductos eilstlmabor. Eorat. 4. Od. 2. 17. Siva
qoos Biea domura reducit Palma c&Ieslet. Cf.
eumd. 9. Ep. I. 181. Ptaut. Men. 5. 4. IB.
Reducers aliqaem domum. Cic. 1. Acad, (post.)
1. 1. aliquem ad vlllam suam. Id. 2. Phil. 4.
9. aliqaem d* exsllio. Sle Id. 9. Ml. 14. 2. Re-
ductus do exsllio. Quinlil. 5. 11. 0. Ab eitllio
reducsndi. Et absolute Cic. Rabir. Post. 17. 47.
Possum eicitare multos reductos testes libcrall-
tatlt tuss. Id. 1. Fam. 9. J. Dt tres legatl tegem
redueereut, h. e. la suum regaum resiiluorcnt.
Ziv. 9. 15. Legatl a Porseoa da reducendo la
regaum Tarquinlo veneruat. tfepos Dion. 0. et
Ter. Becyr. aliquoliet. Usorem reducers, h. e.
post dlvorllum aut discidium revocare. Sit. It. 4.
143. Iacurrunt aeles magaoque fragore per te-
quor Suspeadont ouacti frenis sublime reductos
Coralpedes. — b) Speclatlm locum habet in
re mllltari. Ccei. 4. B. G. 38. Legiones, qua*
ex Britannia reduxerat. et 7. ibid. 83. Coplas a
munitlonibus reducuot. et 5. ibid. 26. Reducere
suos ab oppugaatione. ritirare. et 2. B. G. 38.
extr. eaptlvos ad Casarem. et 1. ibid. 42. co-
pies in eastra. Auct. B. Aft. 01. exercltum intra
munltlonea. Ccet. 6. B. G. 23. oxercitum ad
mare. Ifepo$ Agesil. 3. exercltum Ephesum hie-
malum. Ccet. 5. B. G. S3, copies otaaes la
Treviros. Id. 0. ibid. 3. Eo eelerller confecto
negotlo, rursus ia hiberna legiones reduiit. Et
absolute Toe. 1. Ann. 58. ad fin. Reducere
eiercltum. h. e. post espedltionem, la biberaa
aut domum reportare. — c) Item speclallm, re-
ducere absolute, domum deducero, accompagna-
re a casts. Cie. Senecl. 18. 63. Hsec enlm ipsa
sunt boaorabilis, - assurgl, deduei, reducl, con-
suli. Ziv. 4. 34. Deposlto suo maglstratu, - cum
gratulatloa* ao favors ingeail populi domum est
reductus. Cic Amic. 3. 12. Seaatu diroisso, (P.
Scipio) domum reductus ad vesperum est a pa-
tribus coascriplis, populo Romano, soclls et La-
tinls. Quintil. 12. 8. 3. Bene comltatl per forum
reducuatur. Martial. 2. 74. Cioctum togatis post
et ante Saufellum, Quanta reducl Regulus solet
turba etc. — 2.°) Dc inanimls est retrahere, re-
tro, aut ad se trahere, tirare indielro, o a si, ri-
tirare. Cic. fragm. apad Won. p. 170. 30. JUerc.
Ut calculum reducas, si te alicujus datl psnitet-
Cms. 7. B. G. 22. Laquels falces quum destine-
vcrant, tormentis introrsus reducebant. et ibid.
— 47 —
24. Ceteriter factum eat, ut alii emptionibus re-
sistereaz, alii tarres reducerent aggeremquc lo-
terscldercat. Firg. 5. JZn. 478. duroaque redacts
Libravit deslra media Iniar coroua castus. et 13.
ibid. 306. ills aecurl Adversl frootein medlam
meotamque reducta Dlsjicit. Petron. Satyr. 89.
Laoeooa reducta cuaplde (b. e. hasta) uterum
Dotarit. Sueton. Fitell. 17. Reducto coma ca-
pita. Zucret. 4. 902. erebro redueunt (equi)
narlbus auras. Ovid. 0. Met. 100. de Europa
tatiro vecta, tactumque vereri Adsilieolia aqua
tlmidasqua reducere plaotas. et II. ibid. 461.
redueunt Ordioibus gemials ad fortia peclora re-,
mos. Petron. Satyr, 98. Reducere. splritura. ri-
ienere il fiato. et Gill. 3. 9. gladlam. tirar in-
dietro. et Fal. Place. 5. 375. passus. ritirare.
et Quintil. 10. 3. 6. braebia ia Jaculando. Ca-
lull. 55. II. slnum. h. e. diduccre Testes, qui-
bus sinus seu pectus tegitur. Sic Claudian. 1.
in Eutrop. 89. leviterque reduetls Yeallbua etc.
Slat. 11. Theb. 404. vitaotem aspectus, pudi-
buodaque longe Ora redueeatem. — Ilia suot
poetica. Firg. 1. /En. 147. Collectasque fugat
aubes, solemque reducit. fa ricomparire. et 11.
«6»d. 913. gurglte Phasbus Ibero Tlngit equos,
aoctemque, die labeate, redueiL Id. 1. G, 249.
Aut redit s nobis Aurora diemque reducit. el
Ovid. 3. Met. ISO. altera lucem Cam crocels
erects rotls Aurora reduces. Firg. 3. G. 290.
frondosa reducitur sstas. rtforno. et Horat. 2.
Sat. 3. 294. red ueere febrem. far ritomare. Id.
2. ibid. 10. 15. iaformes biemes reducit Juppi-
ter, idem Submoret. Id. 3. ibid. 1. 20. Noa b-
vlum cilbar.-eque cantus Somnum reducent.
II.) Translate. 5 *• Generatim. — l.°) Me-
taphor^ sumpta a super, paragr. I. 1.°, est ite-
rum ducere. Plaut. CM, 2. 3.' 17. Ego te ro-
duco et voco ad divillas, ubl Tu locere In lu-
euleolam famillam: Unde tibi talents magna vi-
gintl pater Det dotls. Ter. Andr. 3. 3. 20. Priui-
quam harum scelera et lacrumae confictae dolls
Redueunt animum agrotum ad misericordiam,
Uxorem demos. — Ilia etlam urbana sunt et com-
moda. Balb. ad Cic. pott ep. 15. I. 8. ad Alt
Ut Cessarem et Pompejum, perfldla homlaam dis-
tractos, rursus ia pristlnam cooeordiam reducas.
Cic. ad Quirit. 0. 15. Is me coofectum eoaso-
larlbus vulceribus, eoosulari medlcloa ad sslu-
tem reduiit. Id. Rabir. Post. 8. 19. (et Ter.
Andr. 5. 4. 45.). Reducere aliqaem in gratlam.
Sic Id. CluenU 30. 101. Redactns ia gratlam.
Id. 1. Invent. 52. 98. aliquid ia memurlam.
Plin. 3. Ep. 10. aliquem la memoriam. farlo
risovvenire. Quintil. 0. 1. 40. aliquem ad Ju-
siltiara. Id. 1. 0. 32. aliquem ad reritetem. Id. 2.
17. 29. aliquem ad rectara ' vlam. Tac. 11. Ann.
18. Legiones operum et Iaborls igoavai, veterem
ad morem reducere. Ter. Adelph. 5. 3. 44. Quo-
vis Illos tu die reducas. h. e. ad booam frugem
revoces. Quod plene Ifepos Detain. 2. Reducere
aliquem ad offlcium. ridurfo a fare il suo dove-
re. Tac. 1. Ann, 72. Reducere legem majestatis.
rimettere in piedi, rinnovare. et jPKn. 9. Ep. 13.
a med. intermissum morem. Adde Sueton. Jug.
38. et Horat. Epod. 13. 7. Cetera milte loqul:
deus bsc forlasse bentgna Rcdueet in sedem vi-
ce. Id. 3. Od. 21. 17. Tu (amphora) spem re-
dacts mentibus aaxlis Viresque. Sil. It. 15. 810.
Quum vires parco viet.u somnoque reducuot. Id.
4. 768. TJrna reducebat miserandos annua casus.
h. e. humanas hostlas quotaanii mactaadas. —
2.°) MetaphorS sumpta a superiors paragr. I. 9.°,
est retrahere. Firg. 4. JEn. 375. Reducere socios
a morte. sollrarre. Quintil. 12. 5. 3. animum
,ab lis, qua facieada sunt. Ovid. 5. Trist. 7. 65.
meque ipse redueo, A coatemplatu submoveoque
mall. Zaclant. 5. 2. a med. ProOteas, se rsda-
durum alios ab errore. aj a. Speclatim poal-
tur pro eontrabere. Seneca I. Benef. 14. Nemo
hso ita iQterpretetur, tamquam rcducam libera-
litatem, et frenis arciloribus reprimam. h. ». con-
traham. *f 3. Item speclatim pro redlgere, ri-
durre. Ovid. 15. Met. 380. de ursa. lambeodo
mater lo artus Fiogit, et in formam, quantam
caplt Ipsa, redaelt. Plin. 27. Bisl, nat. 12. 00.
EJSDUNDANTIA
(112). Poljanthemum cicatrices ad colorem re
dueit. Id. 24. ibid- 8. 30 (40). Corpus senslm
sd maciem reduceates. Id. 30. ibid. 13. 39. (113).
Excreseentes carnes ad xqualitatem redueunt. Id.
2-2. ibid. 22. 32. (72). Jumeotorum scabiem ad
pilum reducit. Colum. IS. R. R. 19. *. Faseicu-
los fsoicuil fastlbos llligstos babeat, quos pos«
sit utique ad fundum vasorum demittere, nt quid-
quid f^eis subsederlt, esagltet et in summum re*
ducat." Plin. 18. Hist. nat. 7. 10. (54). Nullum
fruroeaium (.milio) poaderosius est, sut quod eo-
queado magls crescat. LK. poodo panis e modio
redueunt, modiumque puliis ex tribus ssxtarlls.
cavanoy fanno. — Hluo rartleip. prater, pasa.,
eujus eiempla supra retulimua,
Reductus, a, Ufa, adjective quoqoe usurpa-
tur, unde Comp. JUductior sub II., et
I.) Proprie est remotus, latrorsum actus, se-
cretus, rimoto, rftirato, appartafo, solingo. Ho-
rat. Epod. 2. 11.; et Firg. 6. /En. 703. Reducta
vallis. Id. 1. ibid. 103. (et 4. G. 420.) insula
portum Efficif objeeta laterum, qoibus omnls ab
alto Fraagitur, iaque siaus Mlodit sese unda re-
duetoi. Stroiut expoait, repllcablles : iatelligs
iutimos rsceuus ab alto marl remotos, obliquos,
dexuosos quaslqua rsplicatos.
- II.) Translate. Bar at. 1. Ep. 18. 9. Virlaf
est medium vitloram et alriaqae redaetum.
Quinlil. 11. 3. 40. Qui singulis piaxeruat colo-
ribus, alia tamea emineollora, alia reductlora
feceruat. pits in lontananza, piu addentro. (Slo
Id. 2. 17. 21. Pictor rl artis sua officii, nt quae*
dam emlnere ia opere, quadam recessiste ere*
damus). — Reducta, auottporryuiva, quid slat,.
F. in PRQDUCTC8 la On. V. PRODDCO. -
REDDCTlO, Cnis, f.-3. riducimento, il ricon-
durre, anaftufq, actus reducsndi. Cie. 1. Fam.
7. 4. Senatusconsuttuui nullum exstat, quod re-
duello regis Alexandria! tibl ademptt sit. hi. *.
ia suum regaum restitutio. Filruv. 5. 10. sub
fin. Clypeum aeaeam catenis psadsat, per eojus
reductlones et demisaione* perdcletur sodetlo-
aia temperatora. h. e. sublationes, innabamenli.
ftfiDTJCTO, as, are, a. t. frequentat. a redueo.
Aurel. Fict. Ceesar. 38. Quum exercltum rs-
ductarel.
REOTJCTUS, e, urn, particip. F. REDUCO.
REDULCERATUS, a, urn, particip. F. too.
sequent.
REOULCfiRO, as, Sri, Stum, are, a. 1. Parti-
clp. iiedu/cerans I.; Redulceralut U. — Red-
ulcero, a'vsXxo'u, denuo ulcerosum facia.
I.) Propria. Colum, 7. M. R. 5. 8. Scabra
pars prlus aapera testa vsl pumice defrleata red-
ulceratar. Cat. Aurel. 1. Zard, 13. ante med.
Lavacrs recentiam gluliaationum alque mollium
vulaerum rsdulcerantia probantur. Adde eumd,
ibid, pautto pott.
II.) Flgurete. Apul. 5. Met. Reduleeratus do*
lor. inasprito.
REDUNCU9, a, am, adject, ab uncut; ripie-
gato all' indielro, avoxofiirsc's, retrorsum lnfle-
xus, cul aduncut oppoailur. Plin. 11. BitL nat.
37. 45. (125). de cornib. Jamque allis ad Incur*
sum robuata, aliis ad letum, alils adunca, allls
reduaca etc. Harduin. ia MSS. reperit rtunca.
Ovid. 12. Met. 502. Yirlbus osus avis (aquilce),
peanls roat toque redanco. T. A. Mat. ad T. 0.
Clast. Auct- p. 671. col. 1., et F. OBUNCUS.
RBDUNOANS, aatis, particip. F. REDUNDO.
REOUNDANTER, adverb. Comp. Redundan-
tiut. — Redundanter est superdue, abuadaaler,
nimU. Plin. 1. Ep. 30. a med. Ut illud Immo*
dice et redundanter, ita hoo Jejune et Inurme
Ambros. Ep. 89. (al. 93.) tt. 27. Pro remedlo
-parelus ncn pro deliclls reduadsntlos blbendam,
REDUNOANTlA, st, ( f. 1. toprabbondanza,
ridondanza, KXtavaouoe, tuoerQuitst, quod tb*
uadat, quod niroium est,
I.) Propria. Fitruv. 1. 6. ante med, Aer Unli
et crastus, qui perflatus non babet, nequt en-
bras reduadaatiat.
II.) Translate. Cic. Oral. 30. 103. Ipw e-
nim ilia pro Roseio Juvenilis redundant!* mull*
babel attenuate, quadsra etlam raollo hllarlora.
BEDUNDATIO
RfiDUNDATlO, 5nis, f. 3. redundantia, r.ssta-
Otta.
I.) Proprie. Plin. 7. Hist, nat. 6. 5. (41). Fastl-
dium in cibis, redundatio stomach!, sconvolgimen-
to, rigurgitamenlo. Sie 11. ibid, 37. 55. (149).
Nulll sine redundalione stomacbi eruituc oculus.
II.) Translate, Vitruv. 9. 4. a med. Aslra ni-
tentia contra mundi corsum, suis ilineribus per-
ficiunt circuiluin, sed csii. versalione reducda-
tionibus referuntur quolidiana temporis circula-
tione. h. e. quasi uDdii adversis et retro pel-
lenlibus.
REDUNDAtUS, a, urn, particip. V . too. sequent.
REDUNDO, as, Svi, Stum, are, n. 1. (a re et
undo, iaserto d. ut in REUEO init. dictum est).
Parlip. Redundar.s I. a., II. 1. el 2. a., et in
fin.; Redundalus I. a.; Redundaturus II. 1. 6.
— Redundo est idem ac superfluo, exuodo, su-
pcrabuodo: et proprie dicitur de aquis aut li-
quoribus, quum adeo augenlur, ut se ripis, li-
toribns, aut vasis non contineant, jtsptocsoto,
'J-ia/SXtJu (It. Iraboccare, ridondare; Fr. de-
coder, etre trop abondant, inonder ; Uisp.
inundar, salir de madie, rebosar ; Germ, zu-
riic/.stiowien, - fluthen, iiberfluthen, iifters!> - o-
men, Merfliesten; Angl. to overflow, run over).
I.) Propiie. — a) Slricto sensu dicitur de
DuidiJ. Cic. 2. Nat. D. 45. 116. Mare congloba-
lur undiquesquabililer, neque redundat uoquam,
neque elTundilur. Id. i. Divinat. 32. 09. Si
lacus Albaous redundasset, isque in mare fluus-
let, Uomaiii pcrituram: si repressus esset, Vejos.
I.ucret. 6. 7t2. Nilus in reslatem crescit, campis-
quc redundat. Sail, fragin. apud Non. p. 138.
3. Merc. Omnia oppidi stagnabant, rcdii'idan-
tibus cloacis advorso a-slu maris. Flor. 3. 17. ad
fin. Apprehensum faucibus viator non ante di-
misil, quam sanguis in ora et oculos redunda-
ret. Cic. 4. Tusc. 10. 24. Quum pituila redun-
dat aut bilis in corpore. Ovid. Reined, am. 536.
Culture fac pluno sumpla redundet aqua. Hue
referri potest et illud Euinen. Grat, art. ad
Constant. 13. Si borica inessis impless.n, sa vin-
demia redundasset. — Sic Particip. Jieditnda-
lus apud Ovid. 6. Fast. 402. Amne redundatis
fossa made bat aquis. h. e. extra alveum undan-
tibus. Adde eumd. 3. Trist. 10. 52. — Poelice,
et cum Accusalivo Slalius fluviura loquenlem
laducens 4. Silo. 3. 71. Pandis talia faucibus
redundat. — 6) Latiore sensu, vel Dsurale, de
lolidis, et est madero, valde madere. Zucan. 9.
812. largus manat cruor: ora redundant Et pa-
tulaj nares. Cic. 3. Cat. 10. 24. Ornnis bic lo-
cus accrvis eorporura et civium sanguine reduo-
davit. Sic Id. pro leg. St anil. 11. 30. Testis est
Africa, qux, magois oppressa hostium copiis, eo-
rum ipsorum saogulne redundavit. et 6. Verr.
11. 26. Crui ilia, quce etiam nunc civis R. san-
guine redundat. hyperbole.
II.) Translate, ^f 1. Redundare dlcuntur qux-
Cuir.que exuberant, superfluunt, nimia sunt, so-
vrabbondare, essere esuberante, essere ecces-
tivo, traboecare: ad rem Cic. Brut. 91. 316.
I» (Molo) dedit opcram, ut nimii reduodaotes
noset superfluentes Jurenili quadam dicendi Im-
punitale et liceotla, reprimeret et quasi extra
ripaJ diffluentcs coerceret — a) Nulla aliorum
ratione babita, vel absolute. Cic. Brut. 13. 51.
Asiatic! oratores parum pressl et nimis redun-
dantei. Quinlil. 10. 1. 62. Slesichorus redundat
atque effundilur. et 12. 10. 17. Nihil inane aut
redundans (.Juki) ferebant. Cic. 2. Orar. 21.
88. Verbis ederrescentibus et paullo nimium red-
undantibui, quod erat setatis. Id. 3. ibid. 4.
16. Fuji uterque -Jft-iuo genere pen'ectus, ut
neque in Antonio deeiset hie ornalus oraliooii,
neque In Crasso redundaret. Id. 5. Verr. 66.
155. Necesse est, quod redundarit de veslro fru-
Dientario qucBJtu, ad ilium polissimum deHuiii-
%t. Id. Balb. 25. 56. Ut aliqui lermones bomi-
num, alienis bonis mceremium, etiam ad Teilras
aures permanarent, el in Judiclo ipso redunda-
rent. si disscminassero. — Slngulare en illud
Cic. Rabir. Post. 5. 10. Num deniqoe tolo illo
Judieio Postuml nomen audistii? Non igitur reus
- 48 —
ex ea causa, qus judicata est, redundat Posiu-
mui. h. e. reus exsistit, apparet. In ea causa da-
mnatus est Gabinius: led non inde reus Ht et-
iam Postumus, veluti quadam damnationis, ut
ita dicam, redundantia pcrfusas atque obrutus.
Ovid. 2. Trist, 543. Ergo, quae Juveni mibi non
nocitura pu'.avi Scripla parum prudens, nunc
nocuere seni? Sera redundavit veteris vindicta
libel li; Distat et a meriti tempore pn?na sui. —
b) rtalione aliorum babita, redundare in, vel ad
aliquetn est recidere, referri, perlinere, turn in
bonara, turn in malam partem, ridondare, ri-
cadere: ad rem Cic. Frov. cons. 12. 31. Na-
tional eas, qu;e numero hominum ac multiludi-
ne Ipsa poteraot in provincias nostras redunda-
re, ita ab eodem esse partim reci6as, parlim re-
pressas, ut etc. Id. 1. Orat. 1. 3. Hoc tem-
pus objecimns iis Ouctibus, qui per nos a com-
muni peste depulsi, in no3melipsos redundarunt.
Id. Amic. 2i. 76. Erumpunt sape villa amico
rum quum In ipsos amicos, turn In alienos: quo-
rum tamen ad amicos redundet infamia. Id. 1.
Cat. 12. 29. Verendum mibi non erat, ne quid,
hoc parricida civium interfeclo, invidi:i; mllii
in posterilalem redundaret. Id. Mar. 39. 85.
Quid Get, si bree elapsa de manibus noslris in
eum annum, qui consequitur^ redundarinU Id.
Suit. 9. 27. Si ex hoc lanto beneficio nullum
in me periculum redundarit. Auct. B. Alex. 60.
Et victoria et victi detriraeuium ad eumdem Cjb-
sarem esse redundaturum. Seneca (Edip. 690.
Propinqui muncra ad nostroi lares scrplri red-
undant. Fcl. Max. 4. 3. n. 13. Nisi operum
suurtim ad sc laudem, manubias ad palriam red-
undare maluissel. Plin. Paneg. 62. DeneTicio-
rum, quu mercntibus tribuuntur, non ad ipsos
gnudiutn magis, qnam ad similes redundat. et
ibid. 31. a med. Annona Urbis tuis opibus, tua
cura usque in /Egyplum redundavit. Cic. Ligar.
3. 8. Laudem adolesccntis propinqui exislimo ct-
liam ad meum aliquem fructum redundare. O-
vid. Z. Trist. 1. 73. In genus auctoiis miseri
forluna redundat. h. e. in libros. Id. 6. Fast,
451. Si sceius est, in me commissi pa-na red-
undet. ^ 2. Usurpalur et pro abuudarc sim-
pliciler, abbondare, esservi in abbondanza. —
a) Cura Ablativo rei, qua quis redundat. Cic.
1. JV'aJ. D. 35. 99. Tuus Deus non digito uno
redundat, sed capite, collo, cervicibus etc. non
ha un dito di pi'i'i, ma etc. Id. 3. Fain. 10.
5. Quum tu omnibus vel ornamentis vel pra?-
•idiis redundares, illi omnia deessent. Id. Li-
gar, 5. 15. Si in bac tanta tua fortuna lenitas
tanla non esset, acerbissimo luctu redundaret ista
victoria. Id. Pis. II. 25. Capua oplimorum ci-
vium mullitudine redundat. Id. 2. Orat. 54.221,
lite prrpelua contra Scxvoiam Curiana defensio
to'.a redundavit hilaritate quadam et joco. Plin.
Paneg. 63. Marcidi somno, heslernaque ccena
redundantes. Tac. dial, de Orat. 36. Hi clien-
telis eti«ra externarura nalionum redundabant.
Id. 2. Hist. 32. Uispanias armis redundare. —
ft) Absolute. Zucilius apud JVon. p. 334. 18.
Merc. Primo redundat aurum ic thesauri pa-
lent. Cic. fragm. apud eumd. ibid. Turn intel-
ligai, quam Illud sit necessarium, quod redun-
dat. Tac. 2. Hist. 93. Miles, plenis castris et
redundante mullitudine, in porticibus aut delu-
bris et urbe tola vagus. — nine Particip. pras.,
cujui exempla supra retulimus,
i?eiinndans, antis, adjective quoque usurpa-
lur, unde Corap. Redundantior apud 7"er(uW.
2. Cult. fern. 9. Ampulatio et decussio redun-
dantioris nitoris.
REoCPLlCATlO, 5nis, f. 3. sravaJ.'n'Xu::;,
Ogura rhetorica, quum eadem vox in uoa sen-
tentia primum et ultimum locum occupat. Boelh.
Aristot. Analyt. prior. 1. 38. p. 497. Aut bir-
cocervus, opinabilis in eo, quod eiistens, aut
homo corruptibilis in eo, quod aensibile; in o-
mnibus enim pra-dicalit ad eitremum redupli-
calionem ponendam.
REdCplIcATL'S, a, urn, particip. ab iousit.
reduplico, raddoppiato. Tertull. Patient. 14. ad
fin. Quce amiserat, reduplieata possedit.
REFACIO
RfiDCftESCO, is, ere, n. 3. indurirsi di nuo-
vo, iterum duresco. Filruv. 1.4. Ferrum quum
molle et candens est, si refrigeratur tinctum fri-
gida, redurescit.
RKDt'VfA, s, et
REDCVI6SUS, a, um. V. RED1VIA et RE-
DIVISIOSL'S.
REDCX, dQcis, adject, omn. gen. (reduco).
% t. Active redax est qui reducit. — a) Fere
dicitur de numinibus. Ovid. Ileroid. 13. 50. El
sua det reduci vir mcus arma Jovi. Inscript.
apud Gruter. 22. 3. TEiurLvn ions reuvcis.
Martial. 8. 65. Hie ubi Fortun* reducis fulgen-
tia late Templa nitent. Foriunce reduci multi la-
pides nummique Inscripti sunt, vota solvcoiium
pro felici in palriam reditu ab itinere, exsilio, ex-
pediiione militari, (pr^sertim imperatoruin) et
bujusmodi. Claudian. VI. cons. Ilonor. 1. Au-
rea Fortunz reduci ii templa priores Ob redi-
turn vovere ducum etc. Vet. Inscript. apud
Grcev. Anliq. Rom. T. 10. prwf. foiitvnak re-
OVCl VIATOR. CO>SERVATnlCt sacr. sex. perch .lis
sex. fil. friscvs cic. Etiam Neptuno reduci (ob
iacolumem ex navigatione redilum) votum solvit
Q. Manlius Q. F. Pal. Severianus, ut est in alio
lapide ibid. V. Inscript. apud Orell. 922., 1776.,
3U96. etc. — 6) Raro admodum de homini-
bus. Martial. 10. 70. Nunc consul pra:torve te-
net, reducesque cborea:. h. e. turbce deducen-
tium, qua cborearum inslar eunt redeunlque;
vel rectius, turba: consulem vel prstorem do-
muro deducenles. — Singulare est illud Curt.
9. 6. 9. Eo pcrvenitnus, auspicium atque impe-
rium secuti tuum, unde, nisi te reduce (Alexan-
der), nulli ad penates suus iter esl. ^ 2. Pas-
sive redux est qui ab eisilio aut caplivitate, bel-
10, aul peregre profeciione incolumis redit aut
reductus est, c/ii c litornalo sano t salvo, uitc-
ovpcfo;, fraXivvposo;. — a) De homintbu9.
Ptaut. Trin. 4. I. 4. Quum suis me ex locis
in patriam urbem usque incolumem reduecm fa-
ciunt. Cic, Mil, 37. 103. Quid me reducem esse
vgluistis? an ut, inspectaote me, expel'crentur,
per quos essem restitutus? Plant. Capt. prol.
43. Fralrem serrabit suura, reducemque faciei
liberum in patriam ad pairem. et 5. 1. 1. Jovi
ago graiias, quum le reducem tuo patti reddide-
runt. e( ibid. 11. Tibi buoc reducem in libef-
tatcro feci. Martial. 9. 8. Redux de geniibus Li-
bycii. Ter. Hecyr. 5. 4, 12. Egon", qui ab Or;"
mortuum me reducem in lucem feceris, sinara
sine mimere a me abire? Liv. 6. 10. Eos tameo
ipscs prari consilii pomam habere, ncc quein-
quani ei bis reducem esse. Virg. 0. .£n. 39.
Veti-rum non immemor iile (Acesles) parentum
Gralalur reduces. Sit, It. It. 378. lieu! Oecius,
reduci [Ifannibali) le.ntas servalus ad iras. Tac.
I. Ann. 70. extr. Nee fides talutis, antequam
Casarera exercitumque reducem viderc. Plin.
8. Hist. nat. 16. 19. (48). Captivam Gxtuliie
reducem audivi etc. — 6) De navibus. liv.
21. SO. Classis Romana incolumis, una tantum
perforata nave, sed ea quoque ipsa reduce, in
portum rediit. et Ovid. Ileroid. 6. I. Lillora
Thessalis reduci tetigisse carina Diceris, aurats
vellera dives oTis. — c) Item universim redux
dicitur qaicumque uodecumque rediit. Plin. 8.
Hist. nat. 5. 5. (13). de elephant.£eHO [die a coitu)
perfunduritur amne, non ante reduces ad agmen.
Pelron. Satyr. 117. in fin. (ii raodo Petronii
sunt verba). Ad Ingenium redux Eumolpui.
Claudian. de Phxnice, 40. tunc conscius xvi
Defunctl, reducisque parans exordia formx. h.
e. mos [ : ast rogum rediturx.
REEXINANIO, ii, ire, a. 3. uotare di nuovo.
Apic. 8. 6. extr. Reexinanies in cac3bum. Ad-
de eumd. 4. 2.
REEXSPECTO, as, are, a. 1. iterum eispecto.
Vulgat. interpr. Isaj. 28. 10. Manda, remands;
eispecta, reeispecta,
REFAI-RlCO, as, are, a. I. rifabbricare. Dio-
del- et Maxim. Impp. Cod. 8. 10. 5. Colla-
psum ba!aeum reTabricare eniius est.
REFAi.ro, f3cj, feci, factum, fScere, a. 3. V:
REFIQO init.
REFACTOR
BBFACTOR, Oris, m. 3. F. BEFECTOR.
REFACTCS, a, did, parlleip. F. REFICIO inlt.
REFECTlO, Onis, f. 3. actus reficlendl »eu
lostaurandl, xifa-timcnto, <WW«WJ.
I.) Propria. Colum. 12. R. R. 3. 9. Celera-
que, •! rerectloaem de«iderairt, fabrls concin-
nanda tradantur. Sueton. C(es. 15. Refectio Ca-
pitolli. Fitruv. 6. 3. Displuviata habent in re-
fectionlbui moleitiam magneto. Ulp. Dig. 43.
11. i. Refectio via publics. Torrentin. babet
refictio eodem lensu.
II.) Translate est reereatlo, riposo, rtstoro,
tollievo, rtfezione. Quintil. 10. 3. 26.. Tempore
ad quletem refectlonemque data In acerrimum
laborem convertimus. Ptin. Paneg. 81. Instar
refeetionis exlstimas mutatlonem Iaboris. Cels.
3. 15. circa tried. Abstlnendum ia septlmum
diem dixit: qnod at lustinere aliqals possit; ta-
men. etiam febra llberatus Tix refectionl valebit.
, aura font bastevoli a rimeltersi. et 4. 6. ad
fin. Si Jn refectione vero raenserlt tussis, Inter-
miltere oportebit ono die, h. e. dum reflcltur
clbo -et potu corpus. Plin. Paneg. 15. Poster!
viseridum tradere mtnoribus lull gestlent, qals
sudores tuos bauserit campus, qua refectiones
tuas arbores,quse somnnin iaxafrartexerlnt..R»n.
alter 23. BUt. nat. 4. 40, {80). Oleum lajsl-
tudinam perfrlctlonamque refectio est. Id. 37.
ibid. 5. 16. (63). it imaragdii. Nod alia gra-
tior oeulorum refectio est: ita virldi lenitatelas-
•itudinem mulcent. F. REFICIO.
REFECTOR, Oris, m. 3. rifacitore, qui refi-
elt, ftetairotijnfc. Sueton. Fetp. 18. Item colossi
refectorem inilgnl congiarlo magnaque mercede
donavit. F. PECTINARIU3 et REPOSTOR. —
Aliam formam refactor babet Auguttin. la Jo-
hann. tract. 38. 8. Homlnis formator et refor-
mator, creator et reereator, factor et refactor.
REFECTORIES, a, um, adject, qui refieit-. Am-
bros. Ep. 1. 3. Epulatorla enlm et refectorla
quies in Deb, qua facit antral tranqaillltatem.
REFECT 09, a, am. V. BEnCIO.
RfiFECTUS, us, m. 4. ritratto, id qaod ex
alirjua re eolllgltur.
I.) Proprle. Sccsvola Dig. 36. i; 78. $ 12. In-
terim ex refecta paapertatls, qui ad vol perve-
nerit, aiatis eum QiurU pro quantliate nummo-
rum redactis. h. e. ex eo, quod e mea modica
beredltate reficl poterit. F. REFICIO.
II.) Translate est idem ac refectio. Plin. 18.
Bist. nat. 7. 14. (74). Panero. ex bordeo antl-
quls oiitatum vita daranavlt, quadrupedumque
tradldit refectul. h. c. alimentls. Earduin, leg.
ex MSS. fere cibut est. Apul. 5. Met. Psyche
instrumentom cosnatorinm rata refectul suo eom-
modum, Hbens accnmbtt. V. REFECTIO II.
REFELLO, fellii, felll, fellere} a. 3. Parlicip.
Refcllent sub c; Refellendut sub 6. — Quom
fello proprle tit mammam sugo, refello est quasi
ex ore exspap, rejieio, respuo : unde translate po-
nltur pro refatare, redarguere, qua dicta sunt,
falsa esse arguendo ostendere, conftilare, con-
traddire, ributtare, drcikeyto, ii»\ifXja. Serv.
ad F irg. 4. En. 380. et Donttt. ad Ter. Phorm.
1. 2. 82. rectins ducunt a re et fallo. Hino in
Wot. Tir. p. 02. Fallit, fefellit; refelllt, refefel-
Ut. ■— a) De bomlnibai. Pectus apud Non. p.
89. 8. Merc. Qui potii -est refelli (al. repelli)
quisquam, ubi nnllut est caussandl locus? Cic.
2. Tutc. 2. 5. Et refelli line pertinada, et re-
fellere tine iracundia paratl tnmut. Id. ibid.
Nosqne Ipsos redargui et refelli patlamor. Id. 12.
Ait, 5. 3. Sed ta me YtajMTctxue refelleras.
Sueton. Aug. 56. Testem ie In Jndtclb et Inter-
rogari, et refelli tequissimo animo pattebatar.
Quinlit. 4. 2. 86. Qui me refellere possint, si
mentiar. — b) De rebui. Ter. Phorm. 1. 9,
82. Quum ta boram nihil refellas, vlneam sci-
licet. Lucret. 4. 478. Inventei prlmis ab senii-
bus esse ereatam Notltlem verl, neqae lensus
post; refelli. Cic. 2. Divinat. 23. 51. Hum ergo
opus est ad base refellenda CarneadeT Id. 1.
OraU 20. 90. Et id, qaod iotenderemut, con-
xirmare, et id, qnod eontra diceretur, refellere.
Id. Ligar. 5. 16. Refellere et eoargaere men-
Ton. IY.
— 49 —
daclum alicujus. Id. 2. Divinat. 47. 99. Dt mlbl
permirum videatur, quemquam exsiare, qui at-
iam nunc crcdat lif {Chaldoiis), quorum pre-
dicts quotidie videat re et erentis refelli. £iv.
prosfat. Qu» ante conditam eondendamre ur-
bem poeticis decora fabulis - traduotur, ea nee
af6rmare, nee refellere in animo est. Firg. 12.
ASn. 16. Et tolus ferro crimen commune refel-
lam. Sueton. Ifer. 41. Cetera eonvlcia, at falsa,
non alio argumento refellebat, quam etc. Quin-
til. 5. 7. 36. Aliter oraeulorum, allter aruspl-
cum - fides eonfirmari aut refelli potest. — c)
Absolute. Cic. 2. Orat. 2. 9. Seribo aliquid,
in quo llceat mlhi fingere, it quid relim, nal-
iius roemoria Jam refellente. h, e. quin allqub
memoria tenens, rem aliter arenisse atqae ego
seribo, mendacli me eoargnat. QuintU. 6. 19. 65.
Dlrisio et ad probandnm relet et ad refellendum.
Sed opt. Codd. teg. repellendum. /
BEFERClOjfercli, feral, fertam, fereire, a. 4.
(re el farclo). Particlp. Referlui in On. — Re-
ferclo est farsiendo, Inculeando.ilne deleetueon-
gerendo lmpleo, repleo, dvaxXijoia Qt. riem-
pire, rintvrare; Fr. remplir entierement, com-
bier, bourrer; Hisp. lienor enteramente, col-
mar, emborrar; Germ, vollttapfen, vollfixllen,
vollpfropfen, anfullen, ganz-anfullen / Angl.
to pi, Huff, cram).
I.) Proprle. Cic. Sext. 35. 77. Corporlbui el-
yium Tiberlm complerl, cloacas refereirl. Plin.
Paneg. St. ad fin. Stupebant agrlcolaB plena hor-
rea, quas non ipsi refersissent. Sit. It. 5. 265.
modo quern fortuna fovendo Congestii optbui
donisqae refersit opimis. Avid. Can. in Ep. a-
pud Folcat. in ejus vita, in fin. £rariam pu-
blicum refercire. Ammian. 19. 10. 4. Portum
naves ingressa frumentis borrea referserant.
II.) Translate. Cic. 1. 2Var. D. 13. 34. Pue-
rilibus fabulis refersit libroi. et 2. ibid. 24.
63. Hominum vitam luperstitione omni rtfer-
serunt. Id. Rabir. Post. 14. 40. Anrei refersit
istis sermonlbus. Id. 1. Orof. 35. 163. Perfi-
ee, at Crassus bsc, qaas coarctarit et peranga-
ste refersit iu oratione sua, dilatet nobis atqae
eiplicet. — Hine Particlp. prater, pais.
Refertus, a, um, adjective quoque naurpatur,
unde Corop. Refertior et Sup. Rtfertittimut sab
L — F. et REFERSOS loco suo. Refertus est
confertas, oppletus, repletus, pieno, tuppo, Tir
pieno, fitfioofiivot.
I.) Propria. — o) Cam Ablal. rei, qua ali-
quid refer turn est. Cat. 2. B, C. 11. Cups tee-
da ac piee refertee. Ovid. 1. Amor. 12. 8. eera
referta notis. Cic. pro leg. Manil. 18. 55. insula
dirltiii. et ibid. 8. 21. Domicilii regis omni-
bus reba* oraata atque referta. Id. 6. Ftrr. 67.
.126. Terres ornamentlt fanornm atqae oppldo-
rum habeat pienam domum, villas refer test et
2. Phil. 27. 62. Domni erat aleatoribui referta,
plena ebriorum. Plin. 5. BUt. nat. 1. 1. (10).
Flamen erocodilis refertum. — b) Cam Geni-
tive personas vel rei. Cic. Fontej. 1. 1. Beferta
Gallia negotiatoram est, plena eiviam B. Farro
apud Ifon. p. 501. 14. Merc. Ipsa Italia oppida
sunt vastata, qua print fuerant bomlnam refer-
ta. Rursut Cie. Plane. 41 .98. Befertam esse Gras-
eiam iceleratissimoram hominum. Id. Rabir.
Pott 8. 20. Hare refertam fore prsedonam. Plin.
6. BUt. nat. 1. 1. (15). Elepbantoram saltas re-
ferti. — c) Cum prapos. de tlngalare est Iliad
Cic. i. Orat. 19. 86. Qoarrebat, cur de proa-
mils et de epilogis et de bujuimodl nagis referll
essent rhetoricorum.libri. — d) Absolute. Cic.
1. Orat. 35. 151. Loeuplei ac referta domut. Id.
5. Ferr. 87. 202. Tarn refertius erit esrarlum
populi B., quam anquam fait. Id. Mur. 9. 20.
Asia ista referta, et eadem delteata. ricca, ab-
bondante. Sie Seneca Med. 485. Beferta do-
mus. Tac. 2. Bitt. 56. Ipslque militet, reglonum
gnari, refertoi agros, dlles domlnoi In prc-
dam - destinabant.
II.) Translate. — a) Cum Ablatlro. Cic. 5.
Tusc. 7. 20. Xerxes refertus omnibus premlls
donisqne fortuna. et ibid. 31. 86. Vila audi-
qui referta bonis. Id. % ad Q. Fr. 15. 1.
REFERO
Litter* referta omni officio, dlllgentia, iua%t
tale. Id. 1. ibid. 1. 14. ad! fin. Theatrum ee-
lebrltate refertissimum , magnltudine ampiiwi-
mum. Tac. Dial, de orat. 34. Juvenls imfcatui
domestlca discipline, refertus bonestls itudiis. Cic.
Orat. 41. 5. Invidls referta tont omnia. — b)
Cum Genltlvp. Juttin. 2. 14. 6. Castra referta
regalls opulentia eapta. Gell. 1. 8. Is Ilbrum
multa varlaqua blitorlm refertam composuit.
Ammian. 31. 16. 1. Occupare statuunt Perln-
thum, exlnde quaqne divltlarum referta. — e)
Absolute. Cic. i. Acad, (pott.) 4. Academic!
et Peripatetic!, Pletonis abertate compisti, ear*
tarn quamdam discipllna formam eompoiuerunt
et earn quid em pienam ac refertam.
BBFBRENDArIOS, il, m. 2. re/*erendario, qnl
luppileum preeei ad prlncipem recltat, et man-
date prineipls Judiclbus Inslnnat: arefertndo
dictui. Cauioi. 6. Fariar. 17. Quepropter re-
ferendarlum te electlo nostra eonstitalt, ted In
purttatem. eonseientia et veritatem lingua no-
stril Jusslonlbu* adbibeto. Adde eumd. 8. ibid.
2t. ante tried. De referendaril officio F. adno
tat. ad tenant. I. 7. carm. 22.
BEF&RENDOS, I, m. 2. (refero) qui extra or-
dinem referebatur a prlneipe In album eurls, et
sanatoria dtgnitate donabator. Caisiod. i. Fa-
riar. 41. Magntacentla tua Fansto deeernat at-
tribul, qua elrca reftrendoi carles prlseai ordo
designavlt. Adde eumd. 3. ibid. 83., 4. ibid. 25.
et 6. ibid. 14.
BfiFBRlO. li, Ire, a. 4. (re et ferio) rtpercuo-
tere, eJvaira»», dtaickixi a, viciislm, aut Iterom
ferio, repereutlo. Plaut. Alin. 9. 2. 108. Qua-
le, aquo animo patitor [pugno malam ti tib*
pereuuero). li. Patitor ta item, q?am ego ie re-
fertam. Ttr. AcTdtph. 4. J. 87. Mlseram maBerea
et me lervolam, Qal referire can aadebam, vf-
cit. Seneca 9. Ira 34. tub fin. Pereusak U? -re-
cede; referiendo enim et occaslonem icplni fe-
riendl dabli et excusationem. Ovid. 4. Met r 348.
quum pnro nitidiulmoi orbe Opposita speeull fe-
feritar Imagine Phosbui. ^fuson. EpUt. 10. 23.
Turbida congestii referltar voclbas echo.
REFERlVA. F. BEFR1YA.
BfiFERO, fers, tn.ll, Istum, ferre, a. anom.
(re et faro). — Rettuli, rellatui an scribendum
tit, quam prima producitor, F. BEFEBT loit.
— Particlp. Referent hi. a. et b., et II. 1. b.,
6. et 13.; Relatut I. 1. a, et II. 1., 2., 3., 6.,
10., 11. et 12.; Relatwut I. 1. a., et II. 1. e.
et 9. a.; Refer endut IL 2. — Befero est Idem
ac retro, aut viciislm, aut Iterum fero, reporto,
reveho, redneo, dvafiptt (It. riporlare; Fr. rem-
Jiorfer, porter, emporter; Hlsp. volver d Uevar,
levar, traer; Germ, suruckorfnoen, - tragen, -
f&hrtn,- geben,- wohin bringen; Angl. to bring
or carry back or again).
I.) Proprle. — •( 1. TJnlverilm. — *) Cam
Accuiatlvo reL eroeenu* apud Oett. 16. <2. Zo-
nal, quai plenas argent! extull, eas ex provinela
Inanei retuU. Plaut. Men. 6. 7. 69. Si possum
exorare, at pallam reddat, quam referam domum.
Id. Cat. 9. 1. 1. Obsignate cellas, referte ann-
Inm ad me. Firg. 1. JEn. 394. tlhl redueei io-
eloi elaiiemqae relatam Nuncio. : ricondotta. et
Plaut. Pan. 4. 9. 25. Nune domam h*c ab
ade Veneris refero vasa. Cic, 6. Ftrr. 28. 56.
Quod quum aatb Jam penpexlise vlderetor, tol-
lere inciplnnl, nt referrent. per riporiarttlo a
cata. Plin. 6. Ep. 28. Jam tuls denunclavl,
•I ruriui tarn multa attulissent, omnia relatnros.
Plaut. Epid. 3. 4. 3. Inoertus taum cave ad me
retulerb pedem. guardati bene dal tornare a
me tenia notiiie. eerie, et Odd. Beroid. 16.
87. Dixit at ex cquo donti formaqae probata VI-
ctorem calo retullt Ilia pedem. Id. 6. Fail. 834.
erranlu fertque refertqne pedes. Cic. 16. All.
16. Iteque me referant pedes In Taseolanom.
Phcedr. 9. 1. Feroque vlio ratnllt retro pedem.
CL Firg. 11. Mn, 289. Hectorli ^Eneaqne ma-
na victoria Grajum Hxilt, et in decimum vesti-
gia retulit annum. SU. It. 11. 353. Beferre in
eonvlrla gressum. Id. 8. 89. In tbalamos euriam.
Firg. 11. jEn. 656. In te ore Letlnl, In ta oea-
REFERO
loi referunt. Quid. 5. Trist. 4. 5. Fleas quoque
me seripsil: ncc qus signabar, ad os est Arte,
*«d id madidas gemma relata genas. Id. 15. filet:
567. digitl ad frontem sape relati. messe le dita
e rimttse.il 3. Fust, 5G3. cineres ter ad ora re-
latos Pressit. appressale alia bocca. — lieferrt
caput dicunlur sicarii, qui missi ad cadem fa-
ciendam, occisi caput. ad eum referunt, qui man-
davit, Sueton. Tib. 13. i'ollicebalur »e, si juberet
caput essulis relaiurum. la vet. Tab. Heracl. a-
pud Mazoch. p. 423. n. 48. Quire ob caput civil
Romaoi referundum pecuniam, pramium aliudve
quid cepit, ceperit. Sic in illo Tac. 14. Ann.
57. Relatum caput ejus (Suite) illusit Nero, et
ibid. 59. Caput interfecti (Plauti) relatum. re-
latum caput est occisi, quod sicarii retulerunt
ad Neronem, qui cadem imperaverat. — Ovid.
13. Met. 121. arma raedios mittantur in bostes.
Inde jubete peti, et referentem ornate relatls.'
Liv. 5. 23. Referre pradam. Id. Epit. 4. opima
soofia. Cces. 3. B. C. D9. signs militaria ad Ca-
sarem ex prcelio. — Recensere est apud Firg.
ft.- Eel. 85. Cogere donee oves stabulis nume-
rumque referre Jussit. — Retro ferre est apud
Senec. Thycst. 438. Sic eoocitatam remige et
Veto raiera /Eslus, resisteus remigi ei velo, - re-
fert, porta, o spinge indietro. et Stat. 2. Achill.
434. Stabam equidem, nee me referebat concilut
aranis. — Retro ferre est etiara In his. Petron.
Satyr. 89. Parvulas illl nanus ad ora referunt!
h. t. admoTent: quod quum at, retro manui fer-
tur et Oeclilur. Sic Tac. 15. Ann. 58. Maou'm
ad capulura referenj. Ceterum Ca?j. 5. B. G. 5.
•Naves eodem, unde erant profecta, relata re-
spintc. et Plin. 5. Hist. nat. 27. 22. (93). Se-
leucia supra amnero Caljcadnum, a marl relati
ubi vocabatur Uolmia. trasferila indietro « lun-
gi dzl mare. — Sic de navigantibus, qui retro
feruntur, contra ac destioaverant. Plant. Asin. 1.
3. 0. Quam magli te in altum eapessis, tam a-
sius te in portuuj refert. Ovid. 14. filet. 76. quum
jam prope liius ai'.essent Ausonium, Libycai vento
referuntur ad oral. Fai. Flacc. 3. 42. puppii
Turbine lleciit iter, portuque refertur amico. Ad-
ds I/orat. 1. Od. 14. 1.; Cces. 5. B. G. 5 • et
yal. Flacc. 8. 1S4. — El pro rejicere, vome-
re, recere. Firg. 9. £n. 349. Purpuream vo-
mit ille aoiraam, et cum tanguine mixta Vina
refert moriens. — 6) Speciatim, referre se est
rererli, ia recipere. — Generatim. Firg. 12. JEn.
865. Turni se pestii ob ora Fertque refertque
sonani. Cms. 1. B. C. 72. Petrejui atque Afra-
nius, oblata facullate, in castra sese referunt.
Horat. 2. Sal. 6. 114. adsislo divinis; inde do-
mum me Ad porn et cicerii refero laganique ca-
tinum. Cic. «.- 4.U. i. lO.Vellera te in tnum
velerem gregem retulissei. Id. Place. 21. 50.
Jierara isle Romara se relulit. forbid. Val. Flacc.
7. 614. ad socios paullura ia retulit heros. et
ibid. 538. Seque sub ejtreinis In mcenia retulit
umbrii. Nepal I/annib. 11. tub fin. Seque ad sua
castra naulica retulerunt. Sil. It. 4. 52. Scipio
1'bocaicis sese referejjat ab oris. Id. 17. 181. Re-
ferre se In palriam. Similiter passive Cic. I.
Tusc. 49. 119. Sin reflantibus venlis rejiciemur,
tamen eodem paullo lardius referamur necesse
c>t. et Sil. It. 4. 315. Nunc Itali in tergura
versii referuntur habenis. h. e. terga vertunt. et
7. 623. Bibulus - in terga refertur. — Speciatim
in re mililari referre se, referre pedem, gra-
dum. etc. est recipere se, cedere, ritirarsi, in-
dietreggiare. Cars. 2. B. C. 8. Turrim parvara
feceraot; hue se referebant. si ritiravano. et
\bid. 44. Si premerentur, pedem referre et loco
exeedere, non lurpe eiistimabant. Id. f. B. G.
25. Taodera vuloeribus dcfessl et pedem referre
et, quod muni suberat circiter mille passuum
eo ie recipere ciperunt. Liv. i. 14. Quum pe'
des quoque referret gradum. Id. 3. 70. Nuncius
dsinde et vincentibui Romanis animos aaiit, et
refereates gradum perculit >Equos. — Et medio-
rura apud Gracos more. Id. 8. 8. A prima acia
ad tnanoi sensira referebantur. »f 2. Speciatim
est reddere, pecuniam debitam solvere, restilui-
re, p.tgare i debiti. Cic. 1. Dh'inat. 25. 54
— i>U —
Quaitlone babila, confessui est, pateramque retu-
lit. Horat. 1. Ep. 17. 31. morielur frigore, si
non Retulerii pannum: refer ct sine vival ia-
eptus. Seneca Ep. 81. ante med. Referre est ul-
tro, quod debes, afferre. el paullo post. Referre
est ad eum, a quo acceperis, ferre. Plaut. Pseud.
2.2. 29. nam olim quum abiit, argeoto hac dies
Prastituta est, quoad referrel nobis; neque dum
relulit. Id. Epid. 2. 2. 112. Verum, si plus de-
deris, referam. Adde Horat. 1, Sat, 6. 75. —
Hue perlinet et illud ejusd. Horat. 2. Od. I. 27.
victorum nepotei Retulit inferiai Jugurtha. —
Forcellinus hue retulit et illud SO. It. 7. 508.
Referre eosem vagina, rimeltere.
II.) Translate. ^ 1. Cniverslm, melaphora*
ducta a super, paragr. 1. — a) De sonls. Pectus
apud Cic. 2. Fin. 29. 94. Saium illud Lemnium
Philoeteteo ejulatu, questu, gemitu, frerailibus
resonando fJebiles voces refert. Cic. 2. Nat. D.
57. 144. Aurei duros et quasi corneolos babent
introitus multisque cum Oesibut, quod bis na-
turis relatus ampli&catur sonus. Quocirca et in
fidibus testudine resonatur aut cornu; et ex tor-
tuosis locis et inclusis ion! referuntur amplio-
res. Horat. 2. Ep. 1. 200. nam qua pervincere
voces .Eraluere sonum , referunt quem nostra
theatra? Ooid. 12. filet. 47. de aide Farms.
Tota fremit, rocesqua refert, Iteratque quod au-
dit. Similiter de Echo Id. 3. s'6vd. 387. — • I-
tem pro perferre, ferre. Cic. 1. ad Q. Fr. 1.
14. sub (in. Tbeatrum ita resonans, ut usque
Romam sigaificationei vocesque referantur. Pe-
tron. Satyr. 89. Qualis lilenli nocte reroorum
sonus Longe refertur, qnum premunt classes ma-
re, — b) De tempore. Horat. 4. Od. 13. 13.
Nee Coa referunt Jam lib! purpura? Nee clari la-
pides tempora, quas semel Notis condita fastis
Incluiit volucrii dies. Id. 3. ibid. 29. 20. Sole
diet referent* siecoi. Cf. Firg. 1. G. 458. At si
quum referetque diem, eondetque relatum, Lu-'
cidus orbis erit. Rursui Horat. 4. Od. 2. 57.
ignes Tertium lunas referentis ortum. et ibid. 6.
42. Saculo festai refercnte lucei. Firg. 8. Mn.
560. O mibi prateritos referat ti Juppiter an-
nos. — c) Sapo est reportare, consequi, ripor-
tare, conteguire, in utramque partem. Cic. Rose.
Am.Z8. 110. Pro re certa spem falsam domum
retulerunt. Id. 1. Off. 39. 138. Hie in domum
non repulsam solum retulit, ted ignominiam et
calamitatem. Liv. A. 17. Referre Tictoriam. Ju-
stin. 31. 3. 9. Et ia Asia regi sedentl aut vi-
ctoriam da RomanU, aut aquas pads condicio-
nei relaturum. 2Vic. 3. Ann. 21. Quo prcelio
ser.vati civis deeus retulit. Firg. 4. JEn. 94.
Egregiam vero laudem et spolia ampla refertia
Tuque puerque luus, magnum et memorabila no-
men. Cic. Sail. 22. 63. Pcenam ambitus earn
referebat, qus fuerat nuper superioribu* legibus
constitute. At Orell. leg. auferebat. — d) Est
etiam convertere, rivoltare,volgere; qua slgnl-
ficatione referre se baud raro usurpatur. Cic.
Quinct. 14. ad fin. Quum ad te, C. Aquill, oco-
los animumqua retuli. Id. Prov. cons. 16. 38.
SI ei ilia Jaclationa popular! referunt aspectum
in curiam. Fal. Flacc. 7. 79. Ha;sit et ad Juve-
nem pallentia retulit ora. Cic. Rose. Am. 16. 48.
Referre animum ad itudia. Id. 1. Orat. 1. 1. ad
Terilatem. Ovid. 3. Art. am. 499. Sed libet a par-
vis animum ad majora referre. Id. Reined, am.
559. Ad mala qiiisque animum referat sua: ponet
amorem. Firg. II. JEn. 425. Mulla diet variique
labor mutabilis tevi Retulit in melius. — Cic. 5.
5. de republ. 3. Dterque ie a icientia; deleclatio-
ne ad efficiendi utilitatem refert. Id. 1. Fam. 9.
23. Nam eliam ab orationibus disjungo me fere
referoque ad mansuetiores Musas. et ibid. 8. 3.
Ego is mm, cui vel mailme concedant oranes, ut -
vel taceam.vel etiam, Id quod mibi maxime lubet,
ad nostra me studia referam litterarum. Id. 2.
Off. 1. 4. Referre se ad philosophiam. ripigliare
lo studio della filosofia. Et 2. ibid. 22. 77. Ut eo,
unde digrossa est, referat se oratio.— e) Et pro
offerre, vel, rectius, homioum labores rependere,
rendere. Colum. 3. R. R. 8. 9. Fecunditas aulcm
(co!umboiu:n et palumburam), quainvis longe mi-
REFERO
nor sit quam gallinarum, majorem Umen refert
qusstum. Quinlil. 1. 12. 17. Quid itudia refe-
rant, compulaturum. Seneca Consol. ad Helv.
JO. Multum militia retulit.— f) Benignitatis Cnei
inlrorsus referre. Seneca 1. Benef. 14. ad fin.
h. e. reirahere, contrabere, arctare. reslringere.
— Buc pertinere possunt et ilia, in quibui re-
ferre est praveoire, quail retro ferendo sea tra-
hendo, antkipare, prevenire. Feslus p. 289. 21.
Mull. Referri diem prodictam, idest anteferri,
religiosum est, ut all Veranius: idque exemplo
comprobat L. Julil et P. Licinil censorum, qui
id fecerint sine ullo decrelo augurum : et ob id
lustrum parum felix fuerit. Papinian. Dig. 4.
8. 33. Arbiter ita sumptui ex compromisio, at
et diem referre posiit, boc quidem facere pot-
est: proferre aulem, eontradicentibus litigalori-
bus, non potest. F. PR^FERO. «I 2. Specia-
tim est reddere, rendere: ad rem Ter. Phorm.
prol. 21. Benedictii si certasset, audisset bene:
Quod ab illo adlatum est, id sibi relatum putet.
Cic. 16. Alt. 3. extr. Ita mibi dulcis talui visa
eit, per te missa ab ilia, referei igitur ei pluri-
mam. la risaluterai. Ad banc reddendl notio-
nem refer el ilia, referre gratiam aut qratt'as,
par pari etc., de quibui F. GRATIA et PAR.
JVonlo I. ad M. Cms. (edente ilerum A. fifaio)
Ep. 2. ante med. Et gaudeo, quod logratum ma
et referunda gratia? imparem facial. — Similiter
Ovid. I. Art. am. 370. Et puto, non poterls
Ipsa referre vicem. f 3. Item est fterare, resu-
mere, ripigliare. Sil. It. 11. 28. Sed fai id'Cel-
tis, fai impia hella referre Bojorum fuerit po-
pulii. et 16. 77. Servitlo il tam faciles, cur bella
refertii? Firg. 5. JEn. 596. Hune morem, bos
eursui atque hssc eertamlna primus Ascanius,
Longam muris quum cingeret Albam, Relulit. h.
e. revocavit, Innovavit, quod ante jam fecerat.
Cic. .3. Orat. 20. 75. Nisi Atbeniensibui, quod
mysteria non referrent, ad qua? biduo teriui ve-
neram, lucccnsuissem. Ter. Hecyr. prol. 1.7. et
prol. 2. 21. ei 30. Comcedlam referre, Horat,
Art. P. 179. Aut agltur rei in icanis, aut acta
refertur. et 1. Ep. 18. 61. Actia pogna Te duce
per pueroi hostili more refertur. Cic. Pom. 29.
78. In boc genere solum rem Judicetam refer-
re poise voluerunt. h. e. retractare. Id. Divin.
in Q. Ccecil. 21. 67. Consuetudo Iongo inter-
vallo repetita atque relate, di nuovo introdotta,
5 *• Et eiprimere, reddere, imitarl, rassomigfia-
re, rappresentare. Lucret. 4. 1224. Majorum-
que refert vultai voceeque eomasqae. Ovid. 13.
filet, 442. slmilisque minaci Temporli illiui vul-
tum referebat Achillei. Plin. 5. Ep. 16. ad fin.
Non minui morei ejui, quam oi vultumquo re-
ferebat. Id. 7. Ep. 19. ad fin. Matrem ejui red-
dit ac refert nobii. Cofum. 7. R. R. 3. 15.
Quod ex vetere materia nascilur, parentis senium
refert. Tac. Germ. 43. Buril serraone eultuque
Suevos referunt. Adde Senec. Troad. 647. Cf. Ho-
rat. 3. Od. 5. 27. neque amissoi colorei Lana
refert medicata fuco. % 5. Allquando est re-
sordarl, memoria repetere, recolere, ricordarsi.
Ovid. 15. Met. 27. tacitaque recentia mente Vi-
la refert. el ibid. 450. liac Uelenum ceciniise
Penaligero ^neaj, Mente memor refero. Id. 4.
Trist. 3. 55. Tempui ubl eat, quo te (nisi ii fu-
gii ilia referre) Et dlei memini, Juvit et esse
meam? Id. 2. Amor. 8. 17. At quanto,' si forte
refers, pra?sentior ipse etc. et Remed. am. 299.
S.-epe refer tecum scelerata; facta puellas. Adde
eumd. 1. filet. 165. «J 6. Sape est narrare, re-
nunciare, dicere, raccontare, riferire,dire. Firg.
2. <En. 547. referes ergo hxc, et nunciui ibis
Pelida genilori. Cic. Dejol. 9. 25. Mittebat qui
rumores Africanos eiciperent, et celeriter ad se
referrent. Cces. 1. B. G. 47. ad fin. Hii roan-
davit, ut, qua diceret Ariovislus, cognoscerent, et
ad ie referrent. et 6. ibid. 9. Illl referunt, Sue-
vos omnes ad extremos Coes sese recepisse. Firg.
2. G. 118. Quid tibi odcrato referam sudaniia
ligoo Balsama? Id. 4. ACn. 437. talesque raiser-
rima fietut Fertque refertque sorori jVepoj Dion.
6. Versum ilium Ilomeri retulit, in quo etc. re-
cito, pvrtb. Ovid. J. Art. am. 681. Fabula, nota
REFERO
quldem, led non Indigna referrl. Td. 15. Met.
298. ret borrenda relatu. Pitn. 32. Bisl. nat.
11. 54. 154- Putgamenta rclalu indigna et al-
gls potlui annuraeraoda, quam animalibus. Id.
11. ibid. 2. 1. (»). Quieso, ne nostra legends,
etiam relala fastidlo damnent. Ie cose riferite o
racconlate. et Fellej. 2. 58. 4. Eiemplum rfc-
lalum a Cicerone, rapporlato. Cws. 1. B. G.
35. His responiii ad Casarenl relatis. — Cum
Accui. et Infinite J/orat. 1. Ep. 8. 1. Celso
gaudere at bene rem gerere Albinovano Musa ro-
gata refer. Justin. 31. 8. 1. Illieosibui .ffineam
ceterosque cum eq duces a se profectoi, Roma-
nls ie ab hi* pro'ereatoi referentibui. Cf. Coss.
6. B. G. 9. paullo lupra allatum. — Cum No-
mio. et InfinilO. Ovid. 13. Met. 141. »ed enim,
quia retulit Ajax Ewe Jovii pronepoi, noilri
quoque aanguinU auctor Juppiter eit. — Simi-
liter pro deducere Justin. 38. 7. 1. Se autem,
leu nobililale fills eomparet, elariorem ilia col-
luyle conTeaarum esse, qui patemoi majores
iuos a Cjro Dareoque referafc etc. Sil. It. 2. 9.
Ii (P. Vol. Poplicola) cultam refereni iniignl
nomine plebem etc. — ■ Et poetice pro canere,
laudare. Tibull.- 1- 4. 69. Quern referent Muss,
rivet, dum robora tellui, Dum cselum itellai, dum
rehet amnti tquai. Cf. Ovid. 2. Trltl. 1. 69.
Fama Jorli lupereit: tamen tunc »ua facta re-
ferrl, Et it materlam ear minis- esse, jurat, et
Sil. It. 9. 684. Jamque tibl Teniet tempui, quo
maxima rerum Nobilior lit Roma malis. Hinc
nomina nostro Non indigna polo referet labor:
hinc tibl Paollui, Hinc Fabiui etc. f 7. Et re-
ipondere, reponere, opponere, ritpondere. Vlrg.
4. Mn. 31. Anna refert: O luce etc. Ovid. 6-
M et. 337. Musa refert: Dedimui lummam certa-
mlnli uni. Adde eumd. 2. ibid. 35. et 6. Fait.
353. Juppller ad solium luperii regale vocatli,
Incipe, alt Marti. Protinui llle refert: etc. Cic.
Quinci, 13. 44. Quid a nobli refertar? Pecu-
Biam petit? negamus deberi. Id. Ccecin. 29.
84. Ego enim tibl refero: si non ram ex eo lo-
co dejectus, quo etc.; at ex eo turn dejectui.elc.
el max. Velim, lie existimetii, id me non ad
meam defensioaem attulisie, led illorum defen-
liooi reluliise. Adde Odd. 3. .Ket. 387. — Hinc
referre jusjurandum, delatam ab adreriario ju-
rlijurandl condieionem in earn transferre. Paul.
Dig. 12. 2. 17. 23. et 38. et Ulp. ibid. 34. —
Et contra objieere, regerere. Ooid. 1. Met. 758.
pudet, base opprobria nobii Et dici potuisse et
non potuisie referrl. «J 8. In re private, re-
ferre ad aliquem, eit rem narrare, comulendi
eaosa, deferre, proponere. Cic. 18. dti. 3. tub
fin. Quum el prasseriptum eiset, ne quid line Sex-
tii lentenlia ageret, neque ad ilium, neque ad
nostrum quemquam retulit. non ha fatto capo.
Adds eumd. 3. Fam. 5. a med. et Justin. 31.
4. 9. Anlioehui, tarn asslduo colloquio reconcl-
liatam ejui (Hannibali$) com Romanii gratlam
•ilitlmani, nihil ad eum, ilcuti idebat, referre,
eipertemque totlui consilli et reluli boslem
prodltoremque mum odisse cceplt. Sic referre ad
animom. Fhadr. S. 19. *J 9. In re publica —
a) Referre ad aliquem magitlratum , rennn-
eiare, riferirt offizialmente o per I'interctie
puhblico. Cat. 4. B. G. 9. Legati hac ie ed
rac. relaturos diierunt, et re deliberate post
iiem tertium ad Cteiarem rerersuros. Id. 1.
tUd. 37. Hac eodem tempore Casari mandate
reterebanlur, et legal! ab Eduli et Treverit ve-
sittant. Ziv. 4. 37. Jam non loluro, qui ed Id
Biat erant, retulerant, imminere Volicum bel-
Saa; *ed iegali quoque ab Latinis nunciabant
eCc Justin. 25. 3. 3. Quod ubi negatum legal!
tetolaxant etc. V. alia lupra § 6. — b) Re-
fart cd senalum, proponere in lenatu rem de-
:t-iid:iD| produrre, meitere in consuUa, dar
ticrie. Senciutcom. epud Cic. 8. Fam. 8. 5.
Eti L. Paullui, C. Marcellui cosi., quum magi-
etraiani iniuent, - de eonsularibut provinclis ad
:-".; ;-. Tz'::nu\ : ntve quid priu: ei a. d. Kal.
Mart, ad lenatnm referreot, nere quid codJuu-
aim de ea re rcferrelur e comulibui. Cic. 8.
FHi. II. 33. Dt consulet de ejui bonore prs-
- 51 —
miove primo quoque die ad senatum referant.
Similiter Id. Dam. 53. 136. C. Cassium censo-
rem de ligno Concordlas dedieando ad pootifl-
cum collegium relulisse. et mos. Earn rem ex
auetorltate leoatut ad. hoc collegium praHor re-
tulit. iVepoi Eumen. 12. De hoc qoura solus eou-
stituere non auderet, ad consilium relulit. Id.
Zytand. 3. Lacedsemonii omnia ad oracula re-
ferre consueverant. riportani in tutto agli ora-
coli. Cat. 1. B. C. 8. In provincial pratores
mittuntur, neque eispeclant, ut de eorum hnpe-
rio ad populum referatur. Alii recliui leg. fe-
ralur; ita enim sapiui dicitur, quum de populo
termo est. 1 10. Item describendo transferre,
trascrivere, registrare. Cic. Brut. 23. 89. Quam
orationera Cato in Origines suas retulit. Id. 1.
Phil. 8. 19. Si quid memorial causa retulit in
libellum. Id. Flacc. 9. 20. Falsas rationei in-
ferre et in tabulai quodcumque comraodum eit,
referre. Id. Sull. 15. 42. Judicium in tabulai
publicas relatum. traseritto, regislrato. Lamprid.
Commod. 12. a mid. Refertar In lltterai, pu-
goesse ilium tub patre etc. $ta icritto. 4f it.
Referre rationei apud Cic. 2. Terr. 20. 56.
Referre rationei ad asrarium. pretentare, dare i
conti: rationei pecunis publica accepts et ex-
penia3 pericriptas afferre ad asrarium et exhibere
quastorlbui. Eai enim ex commentarili et epbe-
meride in codicem deicrlbebant et exhibebant.
Can. 2. B. C. 20. extr. Relatli ad eum publicli ra-
tionibui. pretentati i conti. — Referre acceptum.
V. ACCEPTDS. •! 12. Item ponere, adicribere.
Lucret. i. 998. qood miisnm eit ex ajtherli oris,
Id rursum casli relatum in temple receptant. Cic.
1. Nat. D. 12. 29. Referre aliquem In Deorum
numero. Alii leg. numerum (nt est apud Sue-
ton. Cat. 88. et Claud. 45,). et ibid. 13. 34.
Terram et caslum refert in Deoi. Id. Rote. Am.
10. 27. Ut potiui vivui in reos, quam occiiui in
proscriptoi referretur. Id. Brut. 62. 223. Eodem
Q. Cajpionem referrem, nisi etc. h. e. bli adnu-
merarem. Toe. 13. Ann. 41. ad fin. Referre
diem aliquem Inter feitoi. Id. 4. ibid. 57. et 6.
ibid. 39. causam allcujus rel ad aliquem. attri-
bute, atcrivere. . ^ 13. Referre, dirlgere, in-
dirizzare. Cic. 10. Phil. 10. 2?. Noi Ita a majo-
ribui institutl sumus, ut omnia consilia atque fa-
cta ad dignitatem et virtutem referamui. Id. 1.
Orat. 52. 226. Pblloiophus omnia ad volu-
ptatem eorporii doloremque referens. Id. Dejot.
2. 7. Tuum est, Csejar, qui pro multis saspe
diiistl, quid nunc mini animi tit, ad te ipsum
referre. ft. e. respiciendo te ipsum eonjecluram
de me faeere. Id. 1. Legg. 1. 5. Leges in hl-
itorla -ad veritatem refernntur, in poemate ad
delectationem. Varro 1. R. R. 40. 6. Ita in-
lerere oportet referentem ad fructura, meliori
genere ut lit lurculut, quam est, quo veniat, ar-
bor, h. e. ipeetantem, rationem bebentem. Tac.
Germ. 34. Sive edllt Hercules, seu quidquid ubl-
que magnificum eit, in claritatem ejui referre
consuevimus. h. e. honorl e]us tribuere, ita nar-
rando, tamquam •! ab eo actum sit. ef 14. Pro
perlinere, appar(ener«. Plaut. Peri. 4. 4. 44.
Te ex puella prius peroonlsri volo, qua; ad rem
referunt. — NB. Referre opem, pro ferre, tri-
buitur Pacuvio apud Cic. 1. Divinat. 31. 67.
et ipsl Cic. 3. Legg. 19. 43.; led utroblque du-
bie est lectio.
REFERSCS pro refertut legitur in Not. Tir.
p. 150., ut alibi fariui. V. FARTHS.
REFERT, ferebat, ttilit, ferre. — Notationem
hujus verbl aliam a refero esse mult! voluot.
Ulud enim perronale a re parllcula indeclinabi-
II, et qua, in carmine semper corripitur: hoc
Impersonale a ret vel rei, vel re ablatlvo, et
fert confiarl, et semper produei. Dnde Ovid. 13.
Met.168. Quid lamen hoc refert, si se pro elasse
Pelaiga Anna tulisie refert contra Troasque Jo-
vemque? Alii contra et impersonalia null* esse
docent in re grammatlea, et absurdum esse ajuot,
ut alia sit origo tou refero, alia too refert: et
non semper a poetis id lervarl, ut in refero pri-
ma corripialur, in refert producalur, quum pro-
duierit Seren. Sammon. 374. Sin eliam rulilui
REFERT
refertur pectore sanguis, tametsi alii aiiter lt-
gun'.. Verius esse to re in composltis product
posse eliam non geminata consonante sequent),
quum lit anceps, ut in RE et alibi adnoiarlmus:
recentiores autem, quoiies re in composiiis pro-
ducilur, consonantem sequenlem gemlpare so-
lent — Celerum refert est idem atque interest,
ad rem perlinet, utile est, prodest, juvat, ~$'.ap°-
pe«, npociixs:, oupfipti (It. importa, rileva, gio-
va, appartiene; St. il est ulil,' axantageux, il
impOrie, il est important, il appartient a; Blip.
el es ulil, ventajoso, el es importante; Germ,
ei tidgt hinsichllich e. Sache bei, ei'nutzt, isl
zutraglich, nutzlich, et hommt darauf an, geht
an, liegt dar an; Angl. it concerns, imports,
profits, is the interest of). — a) 27be refert
cum Genitiro pretil, vel aliis addltli. Plaut. Cure.
4. 3. 23. Quid refert me fecisse regibus, nt mibi
obedirent, si bic me hodie ambraticus deriserll?
Ter. ffeaut. 3. 1. 58. Ulud permagai referre ar-
bitror, ut nescientem lentiat te Id ilbl dare. Co-
lutn. 3. R. R, 9. 7. Tantum retuierit, ut in trans-
ferendis seminibus limilem itatum csli locique
obserremus. Cic. i. ad Q, Fr. 1. 7. Parvi refert,
abs te jus dici diligenter, nisi elc. Cas. apud
eumd. 14. Alt. 1. Magni refert, bic quid relit:
•ed quidquid vult, valde vult. Cic. Cost. 23. 67.
At quibui servis? Refert enim magnopere id ip-
sum. Id. 5. Fam. 9. Sed quanti id refert? Id.
3. Orat. 55. 211. Refert etiam, qui eudiant, se-
natui, as popului, an judices. Ia\ 2. Phil. 12.
29. Quid refert, utrum voluerlm fieri, an g»u-
deem factum? Id. 2. Divinat. 34. 72. At»i pa-
soantur nee ne, quid refert? et ibid. 29.62. Quasi
si vero referat, quod fieri potest, quam Id ispe
fiat, et ibid. 47. 99. Fac, In puero referre, ex qua
eHectione call primum spiritum duierit. Virg. 2.
G. 104. neque enim numero comprendere refert.
Ovid. 3. Pont. 4. 61. Nee minimum refert, In-
tacta rosaria primus, An sera carpai pcae relicts
menu. Cic. 5. Fin. 30. 90. Sed, quum ego Itta
omnia, bona dixero, tantum refert, quam magna
dicam; quum expeteada, quam valde, Id, 1. Tusc.
33. 80. Et ipsi enimi, magni refert, quasi in cor-
pora locati lint. Liv. 2. 7. Adeone est fundata le-
viter fides, ut, ubi ilm, quam qui lim, magii refe-
rat? BoroX. 2. Sat. 3. 157. Quid refert, morbd an
furtii pereamque rapinis? Sail. Cat. 62. 16. Sin
in tanto omnium melu (CtBsar) solus non timet,
eo magii refert me mini atque vobis timere. —
Cum Infinito pats. Firg. 3. G. 548. Praterea nee
jam xnutari pabula refert. Suclon. Ner. 1. Plures
e familia eognosci referre arbitror, quo facilius
appereat etc. — b) Cum tnea, tua, sua, nostra,
vestra; lire lint casus ablatiri singulares feminini,
sire aeecsativi plurales neutrius generis: qua de
re, Minerv. Sanct. 1. 3. c. 5. et Vote. I. 1. de
Grammal. c. 29. legi porsunt. Salt. Jug. 119. Fa-
ciundum .liquid, quod illorum magis, quam sua
retulisse videretur. Cic. 5. Pans. 20. circa med.
Non adscripsi id, quod tua nibil referebat. Ter.
Adelph. 5. 4. 27. Id mea minima refert, qui lum
natu maximui. — In illo ejutd. Phorm. 5. 3.
17. Quid istue nostra? chr. magni. et Secyr. 3.
5. 60. Quid mea? rel interest vel refert tab-
audiendum est. — e) Refert hoc ad aliquem,
alicui, alicujut etc Piaut. Epid. 2. 2. 91. Quam
ad rem Istuc refert? a che serve? el Id. Pert.
4. 3. 44. Quid id ad me, aut ad meam rem re-
fert, Persa quid rerum gerent, Aut quid berui
luus? Farro 1. R. R. 16. 6. Qaarlo refert et-
iam ad fruetus, quemadmodum vicious in con-
finio eonsitum agrum habeat. — Quinlil. 9. 4.
44. Plurimum refert compositions, qua quibui
anteponas. 2"ac. 4. Ann. 33. Antiquis scriplori-
bus rarus oblrectator; nee refert eujnsquim Pu-
nicas Romanasve acles latius exluleris. Addo Sail.
Jug. 111. allalum sub 6. — Piaut. True. 2. 4.
40. Sed quid iaiac? quoi rei id te Msimulare re-
tulit? Boral. 1. Sat. 1. 49. dio quid referat In-
tra Nalura fines vivenli, Jugera eenlum An mllli
aret. Tac. 15. Ann. 65. Quin et verba Flam
rulgabanlur: non referre dedeeori, si cllbaro;-
dus demoveretur et tragcedui suceederet. — Ju-
venal. 5. 123. nee miaimo lane ditcrimine re
REFEftTUS
fort, Quo geslu lepores et quo gallina secetur. —
Flirt. 18. Hist, nat. 31. 74. ^317). Loogiludo
in his (lorulis) refert, non crassitudo, spatiosa
melius prcmunt. Id. 11. ibid. 51. 112. (263).
Mulium tarnen in lis (ram's) refert et locorura
natura: muta in Macedonia tradunlur. — Lw-
cret. 4. 9S4. Usque adeo magnl refert studium
atque volupias, Et quibus in rebus consuerint
esse operat: Nun homines solum, sed vero ani-
raalia cuncla. ■«- d) Absolute. Tac. 6. Ann. 2.
Cognitls Livia fiagiliis, - alroces scctcplis dice-
baniur, in effigies quoque ac memorlam ejus, et
bona Scjani ablata arrario, ut in fiscum cogeren-
tur, tamquam referret. come se cib importasse.
REFBRTUS, a, um. V. REFERCIO.
KEFERVEO, ves, bui, vere, n. 2. Part. Re-
fervent sub A. I. et II. — Refervco
A) Est idem atque iterum, aut valde ferveo.
I.) Proprie. Plin. 18. Hist. nat. II. 23. (55).
Item tercbintbinam in sartagine refervenli. In
cdilione Sillig. legitur in cinere ferrenti.
II.) Translate refervens ponJtur pro vehement!
cl atroci. Cic. Rose Com. 6. 17. Nonne, ut ignis
in aquain coDJectus eontinuo restinguitur et ra-
frigeralur, sic refer rem falsum crimen in puris-
sirnam et castissimam Titam collatum statim con-
cidit et eislinguitur?
S) Est etiain refrigesccre. fervere desinere.
Cic. Brut. 91. 316. Contentio vocis recidcrat, et
quasi referbuerat oralio. Alii leg. referierat. V.
FERVEO.
RfiFERVESCO, is, ere, n. inchoat. 3. iterum
aut valde ferveo. Cic. 1. Divinat. 23. 48. Visum
'Mercurium e' patera sanguinem fundere, qui,
quum terrain attigisset, refervescere videretur
sic, ut tota dornus sanguine redundaret. V. vo-
cem praced.
REFESTl.NO, as, svi, are, n. 1. Part. Refe-
stinani. — Refestino est idem atque iterum fe-
Mino. Rufin. apud Hieronym. 3. in Rufm. n. 6.
Scd refeslinante eo, qui ad. W remeabat, malui
paucis ad te, quam ad alios,. pro tuis maledictil
latlus icribere. Uudc loquendi modum Hieronym.
mos sordidissim.-e eloculionis irspiaooXoyt'dv vocal.
Ulilur tamen eliam Paulin. JVolan. Epist. 45.
Cat. 44.). Qui a teutons juslissime refeilinavit
ad luccm suam.
REFIU0LO, as, Svi, are, a. 1. fibulara retexo,
seu solvo. Martial. 9. 23. et eujus Refibulavit
turgidura faber penem. ft. e. fibulara peni indu-
clam solvit.
RfiFlClO, flcis, feci, fectum, fleers, a. 3. (ra
et facio). Reficere prima products Lucret. 1.
34. ReGcit teterno devinctus vulnere amoris. Alii
ct ipse Lachmann. reditu leg. Rcjicit. V. dicta
in RE. — Refacta pro refecta legitur In In-
script, apud Orelt. 3115. — Parlicip. Reficiens
II. a.; Refectus I. 2., 3., 4., 5. et II. a. b.;
et in fin.; Refeclurus 1. 2. et 4.; Reficiendus
I. 1., 2., 5. et II. a. et 6. — Reficio est idem
atque iterum facio, restituo, emoxewtfu, dvakap-
,jxva> 'It. rifare, rimettere; Fr. (aire de nou-
veaa, relallir; Ilisp. hacer de nuevo, Testable-
cer; Germ, won Neuem machen, unederherstel-
len, in der Stand setzen, vollsldndig machen,
ausbessern ; Angl. to make again or anew, re-
pair, rebuild, amend).
I.) Proprie. 5 '• Stricto sensu est, ut dixi-
inus, iterum facio, restituo. Ifepos Timol. 3. Ur-
bium mania disjecta fanaque deleta refecit. Id.
Con. 4. eilr. Muroi dirutoi reGciendos curat.
Cues, 2. B. C. 15.; et Sail. Jug. 70. Ea, qua?
sui-.t amissa, reGcere instiluit. Lip. Dig. 29. 1.
'J. ViJelur Jure miiitari refecisse testamentum.
5 3. Latiori seasu, generatim est Ital. Hparare,
rislaurare, acconciare, restauro, renovo. Vlp.
Dig. 43. 20. 1. ReGcere est, quod eorruptum
est, in priilinum statum restaurare. Verbo refi-
ciendi (rivos) tegere, substruere, larcirs, adifi-
care, item advebere apportareque ea, qua ad
camdem rem opus essent, eontinentur. Csc. 3.
f err. 54. 142. Localur opus Id, quod ex mea
pecunia reSciatur: ego me refecturum esse dico.
Id. Topic. X 15. Si ades corruerunt vltiumvg
fectrunt, heres restiluere non debet^ slxcjxJiu-,
— 52 —
re. i\'epos Attic. 20, Quum ades Jovis vetustate
prolaberetur , Casar earn reficiendam curavit.
Cces. I. B. C. 31. eitr. Muros, classem portas-
que reficere. Ilorat. 1. Od. 1. 17. mox reGcit
rales Quassas. Sic Cces. 5. B. G. 23. Naves in-
venit refectas. Id. 1. B. C. 41. Pons refectus.
Plin. 11. Hist. nat. 24. 28. (84). de araneo.
Scissa protinus reficit, ad polituram sarciens. Cic.
16. Alt. 3. Idem ouvvayfia misi ad te retracla-
tius: et quidem upy^inxov ipsum, crebris locis
inculcatum et releclom. — Similiter de igne.
Pelron. Satyr. 136. Reficere igncm. riaccen-
dere. et Odd. 3. Fast. 144. vires flamma re-
fecta capil. ^ 3. Specialim ponilur et pro sup-
plere, substituere, supplire, sostituire, recluta-
re, ad expleodum numerum. Cces. 3. B. C. 87.
Ha ccpia, quas videtis, ei deleclibus horum an-
norum sunt refecta. Sail. 3. Uislor. fragm. 77.
§ 13. ed. Krilz. Deinceps monet in laviores a-
gros magisque pomarios ut egredianlur , ubi
priusquam refecto eiercito adesset Varinius, au-
geretur numerus lectis viris. Sic Liu. 3. 10.
Uernici nunciant, Volscos et ,Equos, etsi accisa
res sint, reficere exercitus. Virg. 3. G. 69. de
ovibus. Semper erunt, quarum mutari corpora
malis. Semper enim refice. — Hue referri pot-
est et Iliad Liv. 3. 70. Priusquam hostis turba-
tos ordinea reficcret, terga impugnare hostium
saliua visum est. et illud Nepal. I/ann. i. Paci
serviundum putavit, quod patriam eihausiam
sumptibus calamitatee belli ferre non posse in-
telligebat, sed ita, ut statim mente agitaret, si
paullum modo res essent refecta, helium reno-
vare Romanosque armii perseqal. — Reficere
tribum apud Cic. Plane. 18. 45. quid sit, V.
Interpretes : non ana est enim ejus loci et lectio
et expositio. Orellius legit conficere. q 4. Item
specialim, aliquaodo est conficere, colligere, redi-
gere, ricavare. Farro 1. R. R. 24. 3. Ilostum
vocant, quod ex uno facto olel reficitur. Cic.
6. Parad. I. 45. Numquam eris dives, ante-
quam tibi ex tuis posscssionibut tantum reficia-
tur, ut eo tueri sex legiunes possii. Liv. 35. 1.
exlr. Cetera (prosda) vendenda quastorl data:
quod inde refectum est, militi divisum. Justin.
9. 1. 9. In Scythiam pradandi causa profe-
ctus est, mora negotiantium impensas belli alio
bello refeclurus. per cavare le spese d'una
guerra da un' altra. et Cels. Dig. 50. 16. 88.
Tantum quis pecunia relinquit, quantum ex
bonis ejus refici potest, et Papinian. Dig. 26.
7. 38. circa med. Pecuniain ex venditionibus
Roma refectam in provinciam trajecit. ricava-
ta. ^ 5. Hem, reficere aliquem consulem, tii-
bunum, est ei magistratum continuare, in se-
quenlem quoqua annum creando, confermare.
Cic. Amic. 25. 96. Quum ferret legem de tri-
bunis plebis reficiendis. (De hac lege, V. Epit.
Livii 59.). Liv. 2. 56. Plebs Voleronem tribu-
nura_ reficit. Id. 3. 21. In reliquum magistratus
continuari, et eosdem tribunos reGci, judicare
senatum contra rempubl. esse, ^eneco Ep, 104.
ante med. Refectus consul, ft. e. cui consulatus
in alterum annum continuatus est. Adda Liv
3. 21.
II.) Translate est recreare, refovere, ricreare,
rislorare, conforlare, sollevare; et — a) Re-
fertur ad corpus. Ct'c. 7. Fam. 26. eitr. Ego
hie cogilo commorari, quoad me reficiam: nam
et vires et corpus amisi. Cces. 7. B. G. 32.
Eiercituuj reficere ex labors atque inopia. Auct.
B. G. 8. 1. Quum milites hibernorum quiete a
tantis laboribus reficere vellet. Plin. 26. Hist,
nat. 11. 68. (109). ReGcientibus se ab iiiibecil-
litata utilissima radix geranii. Liv. 37. 24. Cibo
reficere Tires. Sail. Jug. 18. Saucios cum cura
reficit. JVepos humeri. 9. eztr. Ad lassitudincm
sedandam militura ac reficieoda jumenta. Cic.
3. ao? Q. fr. 1. Ego ei magnis caloribus in Ar-
pinati summa cum amojniiate fluminis me re-
feei. Plin. Paneg. 77. Tarn assiduus in tribu-
nal!, ut labore reG:i ac repararl videretur. Cic.
7. Alt. 3. exlr. Tironis reficiendi spes est in
M'. Curio, h. e. sanandi. Seneca Ep. 7. Ei lon-
40 moTbo reflei. Plin. 37. Hisl. nat. 5. 17. (66).
REFICO
rteficit aciem oculorum suiaragdus. At Sillie lea
recipit. Id. 31. toii. 10. 46. 119. Nitrum nil
cit lassitudines. Id. 32. ibid. 6. 21. (64). Oslrea
sloinacbum unica reEduni. JUartial. 4. 37. r c .
Gcere nauseam. Pelron. Satyr, til. a med. Re-
fecta potione ac cibo. reftziata. et Stat. 1. Silv
4. 112. arte refectus Telepbus yEmonia. guari-
to. et ral. Place. 4. 391. Jamque refecta Jovi,
paullatim in imagine prisca Ibat agris Io vl.
ctrix Juoonis. h. e. humana forma restituta.
Ilorat. 2. Ep. 2. 136. cogoatorum opibus cu-
nsque refectus, ft. e. saaatus, ad pristinum men-
tis statum ristitutus. — 6) n em a d animmn.
Cic. Plane. 1. 2. Vestcr, judicos, conspectus re-
ficit et recreat mentem meam. Id. mi. 1. 2. Sed
me recreai et reficit Cn. Pompeji consilium. Quin-
M. 10. 5. 17. Reficere ac reparare. Cic. 6. Verr.
47. 105. Ad ea, qua dicturus sum, reficite vos'
quaso, judiccs. ft. e. a lassitudine audiendl vos
recreate et vires ad audiendum resumite. Sail.
Cat. 49. Sociorom animos reficere. Sic Liv. 33.
36. Reficere animos militum a terrore. Virg. 11.
Mn. 731. reficitque in prrelia pulsos. ft. e. co-
hortando in pugnam restituit. Cte. 12. Att. 14.
Omnia nitor, non ad animum, sed ad vultura
reUciendum. ft. e, ad speciem non dolenlis com-
ponendnm. Liv. 9. 27. sub (in. Conspecto ducii
refectus militum animus, rinvigorito. Tac. 6.
.^nn. 17. tn fin. Refecta fides, rimesso il ere-
dito. Virg. 12. JEn. 788. armis anirnisque refecti.
Id. 3. G. 235. refects vires. Id. ibid. 511. de
csgris equis. furiisque refecti Ardebant. ft. e.
quos vinum infusum refecerat. Ovid. 6. Mel.
827. subito collapsa dolore - ceddit, longoque re-
fecta Tempore etc. rinvenuta. — c) Item ad
alia. iVepoi Agesil. 7. Post Leuctrieam pugnem
Lacedamouii se nurnquam refecerunt. si lieb-
bero, pristinas imperil vires recuperarunt. Far-
ro \.R. R. 2. 8. Nemo sanns debet velle impen-
sam ac sumptum facere in culturam, si videt,
non posse refici. non poter rifarsi delta speso.
et firg. 3. G. 336. quum frigidus aera vesper
Temperat, et aallus reficit jam roscida luna.
rinfresca. et Ovid. 3. Fast. 711. Postera quum
teneras aurora refecerit herbas. Adde Plin. 2
Hisl. nat. 11. 8. (52). — Ilinc Parlicip. pra-
ter. pas3.
Refectus, a, urn, cujus plurima exempla re-
tulimus, adjeclive quoque oecurrit; unde Conip.
Refeclior apud Capell. 2. p. 36. Ut refectior
calum sublimisque conscendas.
REFICTlO, onis, t. 3. idem quod refectio: a
repZngo. Vlp. Dig. 43. 21. I. § 7. Purgandi ver-
bum ad eum rivum periinet, qui refictlone in-
diget: plerumque enim reGctione et purgations
rivus indiget. Plerique vero leg. refectione.
RKFIGO, gis, xl, xum, gere, a. 3. (re et Dgo).
Parlicip. Rejixus I. — Reflgo est idem ac quod
fisum erat, avello, revello, evelio, a'iroxoSrAcu
(It. staccare, sconficcare, schiodare, spiccare;
Fr. detacher, declouer, desceller, arracher, en-
lever; llisp. descfauar, arrancar, quittar los
clavos, desellar, llevar; Germ, losreissen, ah-
reissen, losmachen, was angeheftet, befesligt
war; Angl. (0 pluck down what is fastened,
unfaslen unfix, unloose, loosen).
I.) Proprie. Cic. 12. Phil. 5. 12. Figentur
rursus ea tabula, quas vos decretis vestris refi-
listis. Horat. 1. Ep. 18. 56. Sub duce, qui leiu-
plis Parthorum signa refixit. Vol. Max. 1. 6.
n. 10. Turn deraum immobile Dei caput terra
religi potuil. Cels. 0. 15. ad fin. Si dolor in gln-
givis esl, moventurque aliqul denies, refigi cos
oporlet: nam curationtm lmpediunt. Plin. 35.
Hist. nat. 2. 2. (7). Affi\is hoslium spoliis, qua
nee emptor! reGgere liceret. Sil. It. 10. 601.
clypeos in bclla refigite captos. Seneca Vit. beat,
19. ad fin. Quum rcfigere se crueibus eonentur,
in quai unusquisque vestrum clavos suos ipse ad-
igil. Quinlil. Declo.m. 10. 19. ReGgere ferrum.
Juslin. a. 7. 11. Refiium eorpus interfecto-
ris super reliqulas marili cremavit. ft. e. cruci
detraclum. Virg. 5. -£r». 360. clipeum Nepluni
sacro Dannis de posle refiium. et ibid. 527. calo
ceu sape rtGia Transcurrunt, crinemque volan-
REFIGURO.
tla fldera ducunt. Ctaudian. IF. cone. Honor.
496. non basta refliti Yeodit opei : avid* sector
bob voe* eluttir. h. t. legitimii dominit pro-
scription* ereptai.
ID Tranilata. f 1. Refigere leget, abroga-
te, toller*, infringer*, re*c!nd*re, cottar*, abo-
lire, annullare. V. FIGO. Cic. 13. Phil, 3. 5.
Aeta Antonil rateldiitit, lege* rafiiiitU: per vim
et contra ausplete lata* decrtTlstlf . Id. 12. Fam.
I. ad fin. Cnjaa art reflger* debebamui, ejus
etlam chirograph* defendlmui? — Refigere jur-
gia, retolvers, toller*, amovere, leware, rogKer*.
HqtbA. a. Ep. 3. 170. Bed Toeat usqu* iaum,
qua populut adilta oertli Llmltlbui viclna reflglt
Jurgla. Ita Senile}, ei allqoot MSS. Lambini.
Alii leg. refugit, •} a. Bit eliam liberum, to-
lntum allquld faeere. Curitu apud Cic 7. Fam,
29. Quo faelliui - nostra reflger* deporUreque
tuto poulmui. Ita leg. Orelllu* : alii defigere. —
IfB. Pro flgere, aut rursui flgere. Firg. 4. G.
202. aulasqu* «t eerea regna reflgunt TJbl Ser-
viun re abundat: Id wt flgont. AUI tames re-
elloi leg. refingunt.
BBFIGUBO, ai, art, a. 1. dvatumm, Iteram
figure. Fulgat. inierpr. Sapient. 19. 0. OibbU
creature ad inum genu* ab initio refigurabatur.
BfiFINGO, gia, gere, a. 3. (re et (logo). Par-
tlcip. Befingene. — Beflagera ait rurtu* forma-
re, faeere, finger*. Paeuviue apud Farron. 1.
L. L. 91. Hull. Nulla ret neqo* clcurare, nequa
mederl potla est, neqne reflngere. At Mttlierus leg.
reficere. Flrg. 4. G, 222. V. locum In fine roe.
priced. April. 3. Met. Hilar! rolta renideot,
qaaotumqu* poteram, latloretn me reflngeni.
REFIRMlTOS, a, um, partlclp. ab Inuiit. re-
firmo, Qrmatui, comtitutu*. Sex. Ruf. Breviar.
14. tub fin. Super ripam TJgridii limii eit rg-
firmatui.
RBFIIU9, a, am. V. REFIGO.
REFLABlLIS, e, adject, f 1. Bat qui facile
efnatar, ut Clbl facile reQablle*. Coil. Aurel. 4.
Tard. t. ante med. *f 2. Item, qui, poitquam
presiui est, iterum tumet. Zeno Feron. p. 367.
Delicate tumentls ao reflabllii tori plumeo lepul-
ero mperba (caro).
REFLAbRI Venti, recurreotee et raeiprocl, la
coatrarium scilicet flantes, modo antrorium, mo-
do retrorsum. Apul. de Mundo. Exeunores venti
babeotur, qui dlrecto spirant: reflabrl, reeipro-
el, et Caciai putatur esse.
rEflAgIto, at, are> a. 1. a\ani£u, iterum
Daglto. Catull. 42. 0. *t 10, Pertequamur earn
et reQagltemoi.
REFLAMMO, as, ere, a. 1. (re et flammo) in
fiammaj Iterum suicltar*. Non. p. 440. 24. Merc.
Inter esttinguere et loter opprimere interests
Cicero volult d* amicltia: quail quod exitia-
galtur, posslt reOammarl; quod opprimitur, non
queat.
RBFLATlO, Soli, f, 3. tvaporamento, evapo-
ratio. CceI, Aurel. 1. Tard. 1. ante med. Erit
toadendus agger usque ad cutem. HIno etlam pa-
Uentes partes levantur, quum ex alto reflatlo qua-
darn vlarum nuditate permittltnr. Id. 4. ibid. 3.
pott init. Tune leviter compreito liquors, quo
follicull reflatlo fiat, erit tentandum na clvtterlt
caverna (h. «. fistula) fuerlt clause.
REFLATOS, a, nm, partlclp. V. BBFLO.
, KEFLATCS, ut, m. 4. aVritROtce, flatus ad-
reriut, Idest ventui contrirlui.
I.) Propria. Cic. 12. Alt. 9. Hie romore*,
quinquaglnta navel delatai In Utleam reflatu boo.
Plin. 9. Hist. not. 0. 5. (15). de orca. Quorum
(navigiorum) nnum mergl vidiniui, reflatu bel-
Ius oppleium unda. h. e. eisplratione, efflatu.
II.) Translate. Zaclant. 3. 29. de Fortuna.
Doceat me, si potest, quae sit ilia vit, qui flatus
iile, et qui reflatm. V. Cic. he. eit. in BBFLO
tub A. n.
EfiFLECTO, e'tla, xl, xum, ctere, a. 3. (re et
neeto). Partlclp. Refiectent et Reflexui I. —
Befleeto usurpalur A) AcUve; et B) Neutrorum
more.
A) Aciire ut Idem ae retro fjecto, inflecto,
retorqueo, diaxdimia (It. ripiegare, torcere, ri-
— 53 —
voltare; Fr. recourber, replier, tourner en ar-
riire, retourner, ditourner; HIsp. encorvar,
volver d plegar, plegar de nueoo, revolver,
volver hacia afrae, dar vuelta at revet ; G«rm.
zur&clt, - ruckw&rtibtugen, -drehen,- wenden,
abwenden, amwenden, drehen; Aogl. to bend
or turn back, bend, bow, twitt).
I.) Proprie. Plin. 11. But. not. 50. HI. (265).
Caudam sue* Intorquent, canum degenerei sub
alvnm reflectont et ibid. 37. 78. (199). Venter
sanguine carentibui nullui: Intestinal enim ab
ore inelpit, et qolbuidam eodem reOeetltur, ut
leplai, poljpo. Vol. Flaee. 5. 455. odere tameo,
viiuique reflectunt. Catull. 45. 10. leviter caput
reflecten*. Id. 64. 119. Inde. pedem victor multa
cum iaude reflexit. Fai. Mas. 1, 4. n. S. Quum
alio curium dlrexisset, lubito ad Contreblam re-
flexit. Seneca Znyett. 428. Reflects grcssum.durn
licet, teque eripe. lb. «. refer pedem, reverters.
Id. Tro'ad. 46. ferox i»va mana Coma refle-
eteni regium torta caput, Alto nefandum vul-
neri ferrum abdidit. Id. QSdip. 733. Sonuit re-
fiexo elauicum eoran, Liluusqu* aduneo strldu-
loi canto* Eliiit asr*. Ovid. 3. Art. am. 779.; ct
Stat. 1. Achat. 382. Beflexa cervix. Plin. 30.
Bitt, not. 11. 30. (100). Scaratneui, oul lunt
cornicula reflex*. Id.it. ibid. 37. 69. (165). Bie-
pbanto dente* lhtrje ad mandendum quatuor;
prasterqu* eoi qui prominent, mateulii reflexi,
femlnii recti atqae pronL diaaiuovc babet AH-
ttot Bitt. anim. I. 2. c. 11. b. a. inrium re-
flexoi, repando*. Capitolin. Pertin. 12. Beflexui
capiilui. h. e. tortus, erispatus. — Bt medloram
apud Graco* more. Firg. 8. JEn. 633. illam ('u-
pam) teretl cervice reflexam Mulcere alternoi
(pueroi). h. (i. xe refleetentem. Ovid. 5. Met.
547. de Atcalapho vertente te in bubonem. In-
que caput crescit, longosque reflectitur nnguei.
II.) Translate *f 1, Generatlm pertinet ad
lenltatem et miterlcordiam. Cic. 1. Orat. 19.
53. Causes, qulbui mentei aut incitantur, aut
reflectuntur. Id. SuH. 16. 46. Monnumquam anl*
mum incitatum ad ulciieendam oratlonem tuam,
revoco ipse et refleeto. Firg. 10. JEn. 632. et
in melius tua, qui poles, oria reflectai. Seneca
A gam. 155. At te reflectat conjugil nomen sa-
crum. Tar. Adelph. 3. 2. 8. Quern nequa fides,
neque jutjurandum, neque ilium miierieordia
represilt, nequa reflexit. — Reflectere animum,
vertere, fleeter* ad advertendum, rivolger I'ani-
mo: node nostrum riftettere. Firg.%. JEn. 741.
Nee prim amiuam (fireutam) respexi, anlmum-
qne reflex), Quam etc. Mamertin. Grat, act. 14.
Ad Bomanam arbem mentem reflexit. Quintil.
Veclam. 245; An ti quit nostrum tranifugisiet,
oon ipium modo etc., idem non reflectemm in
not etc.? non applicheremo a noi: non rivol-
geremo a nottro propotito? f 9. Speclatim
apud dlalectlcoa est proposltionem convertere.
Capell. 4. p. 128. Seeundui modui eit, In quo
confleitur ex universal! dedicativo et uoiveriall
abdlcativo universale abdieativum directum, ut
eit: omne Juttum boneitum, nullum hones turn
turpe, nullum igltur Juitum turpa. SI reflectai :
nullum igltur turpe Juitum, effleitur textui mo-
dus. Adde eumd. ibid. p. 129,; et Apul. 3.
Dogm. Flat.; el F. dual voce* icqq.
3) Neutrorum more eit retro vergere. Lucret.
3. 502. Inde ubi jam morbl reflexit eauta, red-
ltque In latebra* acer corrupt! corporis humor,
Turn etc.
R&FLBXIM, adverb, cui eontrarium est dire-
cting Apul. 3. Dogm. Plat. Ex bao conjugatio-
ne primlmodi fit illativum: il dlrectlm, univer-
sale, ut Omne igltur honestum utile est: si re-
'flexlm, particular*, ut Quoddam igltur utile est
honestum.. Adde Capell. 4. p. 128. et 129.
RfiFLEilO, Snii, f. 3. convenio.
I.) Proprie. Macrob. 5. Saturn, i 1. ante med.
Crebram cerricli feflexionem in Palinuro ildera
consulente descrlpsit.
II.) Translate apud dlalectieoi. Apul. 3. Dogm.
Plat. Verum boo la ilmpllel conversion*, qua
in eoncluiionum illatlonlbui refiexio nominatur.
Adde Capell. 4. p. 129,
REFLUC
RfiFLEXUS, b, um, particip. F. REFLECTO.
REFLEXUS, ui, m. 4. (refleeto). «f I, Est
sinus, recessus, Iocui reflexui. Apul. Florid, n. 6.
Prope Oceanl reflexui. *J 3. Est item rugressu*,
relrocetsione. Cattiod. 1. Fariar. 35. Quua io>
IU reflexui auitralia signs discurrem natures or-
dlnem modiflcat, tumultuosai procellai aerls per-
mixtions resuicitat. h. e. quum sol aequinoctium
auctumnale regreditur.
BBFLO, at, Svi, Stum, are, a. 1. Particip. Rf
flant tub A. I. et II. et lub B. 1.; Refialut
tub B, 1. et 2.; Reflandut tub B. 1. — Beflare
usurpalur A) Neutrorum more; et B) Active.
A) Neutrorum more reflo en idem ae retro
flo, contra ipiro, avTinvi'te, toffiare contra.
I.) Propri*. Cic. 6. Alt. 7. Bhodum volo, inde
Athenas, eui Btesis valde reliant. Id. 1. Tutc,
49. 119. Quo utinam veils paisii pervebl liceat!
•in reflantibui remit rejleiemur, tamen etc Am*
mian. 19. 10. 1. Marlt caiui mperiores lOlitii
ventorumque procellas reflamium naves introire
portum deterrebant.
U.) Traaslate. Cic. 2. Off. 6. 19. de Fortuna.
Dfagnam esse Fortuna vim in utramque partem,
quit ignorat? oam et quum prospero flatu fortu-
na utimur, ad exitai pervebimuroptatos: etquum
reflavit, affliglmur. Cf. locum Laclant. in r, Re-
fialut, ut, II. Ammian. 31. 13. 19. Bomani all-
quotiet reflante Fortuna - bellorum iniqultati
cesserunt ad temput.
B) Aciire. «J 1, Est exipirare, emitters. Lu-
cret. 4. 935. Interlorem etiam partem ipiraoti-
bui air Terberat, hie idem quum ducitur atqa*
reflatur. Sidon. 9. Ep. 13. in carm. 2. Quibui
antra per palati Crepulii reflanda bucelt Gemit
aura tibialis. Ctzl. Aurel. 1. Acul. 10. ad fin.
Detraetii capillli parte* reflantur, plurima gra-
vationt liberata. h. e. perspirant et dlfflantur, —
Similiter eil efflando ipirltum ejieere, et faeere
ut quod inflatum erat, detumeicat, tgonfiare,
Lamprid, Elagab. 25. Multli rllloribut amicii
follei pro accubltii iternebat, eoique reflabal
prandentlbut illlt, ita ut pierumque lubito sub'
meniit invenlrentur prandentei. Primus denlque
invenit ilgma in terra itsrnere, non in Iectulis,
ut a pedibui utrei per ptieroi ad refiandum ipi-
rltum tolverentur. Cf. Cael. Aurel. 2. Acul. 29,
Beflata luceositaa, tvaporata. et Id. 3. Tard. 3,
Conjiclenda etlam inflation!! medela, quam Gracl
empoeumatosin vocant: adbibeoda denique re-
flantia, ut ut quod appellamui dlaipermaton, rel
polyarcbium, aut ete. Bac enim valent etlam
ventoiitatem toilers. «J 2. Item flando tume-
faeere, et exlollere. Apul. 10. Met. Quam qui-
dem laciniam eurioiulut ventut nunc lasciviens
refjabat, ut dlmota etc. Id. 2. ibid. Stgnum per-
fect* luculentum, veste reflatum. Id. 4. ibid, in
fin. Pivcben mitii aura, vibratli bine inde lad-
niis et reflato sinu leoilm levatam veheni etc.
B&FLdRESCO, reicti, rDl, reicere, n. incboat.
3. (re et floreico). Partlclp. Refioretcent I. el
II. — Refloresco tit idem ae ruriut floreo, ri-
fiorire, a'vavdiw.
I.) Proprie. Plin. 19. Bitt. nal. 8. 47. (160).
Pulegii nature in carnariii refloreicent sspiui
dicta eit. Id. 18. ibid. 16. 43. (146). Secatur In-
cipiens florere, et quotiet refloruil.
II.) Translate. SO. It. 15. 741. Celtus, eeu
prima reilorescente Juventa, Ibat consul.
BBFLfJAMBN, Inii, n. 3. quod refluit, taper-
eit. Fenant. 1. Fit. S. Martin. 29. Parvuls
grammatics lambent refluamina gutla. h. e, te-
ctatus grammillcat qulsqulliai. et 2. ibid. 16,
SIccavltque suo refluamina fluxa fluento.
a£FLUCTCO, is, are, n. 1. retro fluctuo. Itid.
13. Orig. 20. de mari reciproco. Motus, et oor-
pui lllud quod refluctuat.
RBFLCO, ii, er*, n. 3. (r* et Duo). Particip.
Refluent. — ReQuo est Hal. tcorrere tndietro,
dvac'pia, retro fluo. Ovid. 8. Met. 162. Noa
secus ao llquidus Phrjgiii Maaadroi In arvlt Lu-
dit, et arnblguo lapsu refluitque fluitque. Firg.
9. £n. 31, ceu pingui flumloe Nilus Quum re-
fluit campis. Id. 4. G. 262. Ct mare sollid'.um'
stridit reflueniibut uodls. Id. 8. £n. 240. Dis-
REFLUUS
sultaDt rips refluitque exterritus amnis. el ibid.
66. Tjbris ea fluvlum, quam loriga est, nucta
tumentem Lenlit, et tacila refluent Ha substitlt
unda etc. Grat. Cyneg. 174. Quid freta it Mo-
rlnurn, dubio refluentia ponlo, Veneris, alque
Ipsot llbeat peoelrare Britannos?
RfiFLUOS, a, um, adject. jra).ip'p'ooc, qui re-
Cult, qui retrograde- fertur Ouxu.
I.) Proprie. Plin. 2. Bist. nat. 97. 100. (219).
Pontui temper extra meat In Propontldem, in-
trortui In Pontum numquam refluo mari. Slat.
5. Silv. 1. 91. et refluo clrcumtona gurgite Thu-
le. h. e. aatuanli et reciproco. Sil. It. 5. 624.
reflut pugnarunt montibus amnea. Apul. 4. Mil.
Proiimai ores reflui litorlt paiil. h. e. ad quod
mare Quit et reflult. Ccel. Aurel. 2. Jcut. 3.
/Egrotut frequent! ac reflua taliva ore impleto
spuere contendlt.
11.) Translate. Sedul. Carm. Pasch. 3. p. 246.
refluas dominorum lambere micas.
REFOCILLATUS, a, um, partlcip. V. voc »eq.
REFOCILLO, as, Svi, Stum, are, a. 1. Parti-
cip. Refocillatus. — Refoclllo (Ital. ristorare,
conforlare) eat idem ae recreo, refoveo, reCcio.
Seneca 3. Benef. 9. Efflcacibut remediit refo-
Cillatie lugentem. Refocillasse aync. pro refo-
cillaviite. el Plin. 3. Ep. 14. Ipse paucit die-
but agre refocillalet, non tine uliionia aolatio
deceiait. Alii leg. focillatm. Adde Ep. 16. sub
fin., ubl eadem Taria lectio. Certa eat lectio a-
pud Bieronym. Fit. Match. Quibua (camelis)
adsceoaia et nova altarcbia, id eat aonona, refo-
Cillatl etc. Illtid id eat annona glossam sapit.
REFOulO, ffldia, ffldl, fosaum, fCdere, a. 3.
(re et fodlo). Partlcip. Refossui. — Refodio eat
idem ac fodiendo eruo, elTodio, scavare, a'vo-
puooo). Plin. 2. Hist. nat. 63. 63. (158). Si ulli
esaent Infari, Jam profecto illoa avarilia atque
luxuria cunlculi refodissent. Id. 19. ibid. 5. 27.
(88). Solum quam aliissime refodere. Colum. 2.
R. R. 2. 28. Summaa radicet omnea refodiat
ac persequatur. Zucan. 4. 292. tellure refossa
Occullua lalicea quar.int. Colum. 3. R. R. 11.
4. Kefosaaa radicea comburere. Plin. 7. Bist.
nat. 16. 16. (74). Oreslia corput oraculi Justu
refossum. disotterrato.
REFORMAulLIS, e, adject, qui reformari pot-
est. Uieronym. in Ps. 2. Vat figull, antequam
In testam fuerit obduratum, s! dissipetur, refor-
mobile est.
REFORMATIO, 6"nU, f. 3. tras/brmaztone,
pstap&pfiooi?, forms mulatto.
1.) Proprie. Apul. 3. Met. Nee ullum misera
reformationii video tolatium. h. e. qua ex bo-
mine in formam aslni mutatui turn, et mox. Fa-
cillor reformation!! bujut medela tuppeditat. et
11. ibid. Populi mlrantur facilitalem reforma-
tionli. h. e. qua ex asino in homlnem rurtua
sum restltutua.
II.) Tranalate. Seneca Ep. 58. a med. Quid de
Istit capiam, qua modo tractavimut, remotit a
reformatlone morum? quomodo meliorem me
facere ides Platonics possum? riforma de' co-
llumi.
REFORMATOR, Oris, m. 3. riformatore, a'va-
nXaorrfc, qui reformat, lnttaurator. Plin. 8. Ep.
12. Ipsarum lltterarum Jam teneicentium redu-
Ctor ac reforrnator. Jugustin. in Johann. tract.
38. 8. Hominia formator et reforrnator, creator
et recreator, factor et refactor. leg. refector.
REFORMATUS, a, um, particlp. V. REFORMO.
REFORMATUS, ue, m. 4. reformatio. Terlull.
advert. Falenlin. 13. j£onum tutelarlt refor-
matus.
REFORMIOaTIO, 5nl», f. 3. timore, fc'^of,
tetua reformldandl, limor, metua. lie. Partit.
erat. 4. 11. In suasione autem aut tpem aut
reformidallonem deliberaBtii.
RlFORMlDO, as, Svl, are, a. 1. (re «£ forml-
do). Pariicip. Reformidant I. a. — ReformiUo
eat Idem ac valde formido, neptpafiiouxt (It. te-
mere mollo; Fr. recufer de crainte devant,
craindre, redouter ; Hit'p. lemer, tener miedo ;
Germ, vor elwas aut Furchl oder Scheu iu-
rickweiefien, elwas firchten, tcheuen; Aagl.
— 54 —
to fear much, dread, stand in awe of, shun
or avoid trough fear).
I.) Proprie. — a) Cum Aceuiativo. Cic. 7.
Phil. 6. 19. Pacit nomine bellum involutum
reforraido. Id. 3. Fin. 2. 7. Vulgi reprehensio-
nem reformidant. Id. 5. Tusc. 30. 85. Imbe-
cilliut borrent dolorem et reformidant. et 1.
ibid. 45. 108. Ita tetra sunt, ut ea fugiat et re-
formidet oratio. Plin. 1. Ep. 10. Reverearis oc-
cursum, non reformides. Id. 0. Ep. 8. Nullius
tibi contciut culpa), posteritatia memoriam non
reformidat. Quintil. 1. 2. 18. Assuescai jam a
tenero non reformidare bominea. et ibid. 1. 20.
Ne amaritudioem etudiorum eemel perceptam
etiam ultra rudea annoa reformidet. — 6)
Cum Infinito. Cic. 14. Phil. 3. 9. Refugit ani-
mus eaque dicere reformidat, qua etc. Plin.
Paneg. 44. Quit comparari tibi non reformi-
det? — c) Cum quod conjunctione causali. Cces.
i. B. C. 32. ad fin. N'eque te reformidare, quod
in senatu Pompejut dixiaaet, ad quoa legati ruit-
terentur, lis auctorltatem trlbui. — d) Cum
Relative Cic. Zigar. 2. 6. Nee tuaa tacitaa co-
gitationea eilimescit, nee, quid tibi de alio au-
dienti, de ae ipso occurrat, reformidat. — «)
Absolute. Id. ibid. 3. 6. Vide, quam ncn refor-
midem; vide etc. Borat. 2. Sat. 7. 1. Jam du-
dum auscullo et cupiens tibi dicere terrus Pauca
reformldo.
II.) Translate de abstraclit et rebus pbysicis.
— a) Cum Accuaativo. Cic. Divin. in Q. Cm-
cil. 16. 5t. Fidea mea euatodem repudiat, dill-
gentia epeculatorem reformidat. Ovid. 2. Pont.
1. 13. Membra reformidant mollem quoque aau-
cla tectum, et 3. ibid. 4. 49. reformidant insue-
tum lumina tolcm. Firg. 2. G. 369. de vilibus.
Ante reformidant ferrum. Pallad. 9. it. B. 5.
Lupinus cretam reformidat. — fr) Absolute. Co-
lum. 4. R. R. 9. 1. Qua putatio non debet se-
cundum arliculum fieri, ne reformidet oculua.
potl'sco. et Id. ibid. 33. 4. At qua (caslanea) ra-
dicibua exempta et depoaita est, biennio refor-
midat. Adde eumd. ibid. 11. 1. et 24. 15.
REFORMO, aa, Evl, stum, are, a. 1. (re et
formo). Particlp. Reformatus I. et II.; Refor-
mandus I. — Reformare eat formam aliam in-
ducere, vel priatinam reddere, ixtTauc?pia>.
I.) Proprie. Ovid. IS. Met. 253. Nee te de-
cipiat centum mentita figures: Sed prune quid-
quid erit, dum, quod fuit ante, reformet. h. e.
formam, quam priua babebat, resumat. Id. 9.
ibid. 399. reformatus primos Iolaua in anno3.
^pui. 11. Met. liunc bodie Dea numen augu-
ttum reformavit ad bominea. h. e. buraana for-
inie reatituit. Id. 5. ibid. Quern temporlo mo-
dlci tpatium repentlna tenecta reformavit. trat-
formb. et 3. ibid. Singula menstravit, qua pot-
tunt ruraus in fades bominum tales figuraa re-
formare. Id. II. ibid, sub fin. In alienam quam-
plam personam reformatua. Id. 1. ibid. Ducatum
latronet unanimes ei deferunt, vestemque lallus-
culam prcferunt: aumeret, abjecto centunculo
divite. Sic reformatua etc. h. e. mutata veate qua-
si in aliam formam veraua. Capitolin. Perlin.
9. Reformandia viia pecuniam contulit. Lactant.
4. 26. Claudorum pedet ad officium gradiendi
reformare. Ccel. Aurel. 2. Tard. 2. Hac enim
solas capitia paries In paasione conttitutas que-
dam mulatione reformant.
II.) Translate. Plin. Paneg. 53. Corruptoa
depravatosqae moret reformare et corrlgere. ri-
formare. et ^umen. Paneg. Constant. 2. So-
lutam et perditam disciplinam reformare. In-
ter ipt. apud Grufer. 149. 4. imp. ess. divi f.
AVO. OBBB M.1RI ST TtR&l PACATO, TKMpLO JAM
CLVSO, BT RIP. r. B. OPTIM. LBGIB. SANCTISS. IN-
stit. rbformata etc. riformata. — Val. Max.
8. 5. n. 2. extern. Qaum Tbemistocles ruinas
patria in pristiuum babitum reformaret. Apul. 9.
Mel. Divine providentia fatalis diiposilio subver-
ts, vel reformari non potest, h. t. mutari, inflecti.
Dip. Dig. 49. I. 1. Appellandi usus nonnum-
quam bene lalas sententias in pejus reformat. —
Et pro ristituere. Paul. Senlent. recept. 1. 12. 2.
Is, qui ancillam corrupit alienam, aliam reforma-
REFRACTARIUS
re cogendus est. Cf. Cassiod. 8. Ep. 23. Theoda.
bado maisas subter annexas praclplmut reforma-
ri, ejua feliciter don?inio pleoisslme vindlcandas.
RfiFOSSUS, a, am, particlp. V. REFOMO.
REFOTCS, a, urn, particlp. V, roe. »eq.
REFOVEO, fSvet, fflvi, fotum, fBvere, a. 2. (re
et foveo). Particlp. Refovens II.; Refotut I. et
II.; Refovendus II, — Refoveo est idem fere
quod foveo, refocillo, recreo, reficlo: piasertim
si modice calefaciendo fiat, cc'va&aXrrca {It. r»-
scaldare, ristorare, conforlare, rimeltere in
vigore; Fr. rlchauffer, rlconforter, ritablir,
ranimer, faire revivre; Hisp. recalentar, con-
forter, avivar, dar nuevo vigor, restablecer ;
Germ, tuieder ertvarmen, - erfrischen, - pfle-
gen,- erquicken, -beleben; Angl. to cherish,
refresh, lestore, revive, comfort, relieve).
I.) Proprie. Ovid. 8. Met. 535. Dumque ma-
net corpas, corpus refoventque foventque. Zucan.
8. 67. adalrictoi refovet complexibus artas. Ovid.
Beroid. II. 58. Pressa refovisli pectora nostra
tula. Curt. 8. 4. 15. Ipse (rex) turn maxime txi-
moto igne refovebat artut. Colum. 2. R. R. 14. 3.
Omni solo una praaena medieina eat, ut stercore
adjuvet, et absumptat viret boc velut pabuto re-
foveas. Plin. 8. Bist. nat. 27. 41. (99). Anguis,
biberna latebra visu obscurato, maratbro herbs
sese adricans, oculot inuogit ac refovet. et paul-
lo sup. 97. Herba, qua ae lacerti, quolies cum
•erpentibus conseruere pugnam, Tulnerati refo-
vent. Pallad. 4. R. R. 10. 19. Amat pulari
atque circumfodi, et parco bumore inter slcei-
lates saepe rcfoveri. Stat. 6. Theb. 521. Dat vi-
ret refovclque Deut. Sil. It. 3. 637. Nee refo-
vere datur torpenlia membra quiete. Sueton. Ner.
27. Epulas a medio die ad mediam noctem pro-
trahebat, refotnt tapiua calidia piscinit, ac tem-
pore attivo nivalis. Apul. 5. Met. A lassiludlne
via sedilibut refola. et 9. ibid. Mollitie cubiculi
refota lassiludlne, vegetut exsurgo.
II.) Tranalate. Plin. 36. Bist. nat. 15. 22. (98).
Leni afflatu timulacra refovente. V. Barduin. O-
Did. 2. Amor. 19. 15. de amanli. tepidosque re-
foverat ignes. h. e. suscltaverat. Plin. 3. Ep. 18.
Studia prope exsUocta refovenlur. Id. Paneg. 18.
Disciplinam castrorum lapsam exstinctamque re-
fovisli. Adde ifrid. 69. Fellej. 1. 15. 1. Post bel-
lum vires refovenda magii, quam apargenda.
Curt. 4. 4. 21. Longa pace cuncla refovente.
Sueton. Cces. 35. Deblnc Scipionem ac Jubaru
rellquiat partium in Africa refoventes devicll.
Tac. 2. Ann. 47. Mittique ex aenatu placuit, qui
prasentia tpectaret refoveretque. Id. i. Bist. 31.
Eoa impensinre cura Galba refovebat. Gell. 15.
2. in fin. Calefacto refotoque animo.
REFRACTlRlOLUS, a, um, adject. ccvtiTosrif,
deminut. refraclarii. Cic. 2. Alt. 1. Fuit mini
commodum, quod in eit orallonibua, qua Phi-
lippics nominantur, eniiuerat civil iile luua (Df
motlhenes), et quod se ab hoc refraclariolo judi-
cial! dlcendl gener6 abjanxerat, ut oepvoTepo's
tic, xcu ivoXiTiKeiTaf o{ videretur ; curare, ut mea
quoque essent oraiiones, qaa contularea noml-
nareotur. ft. e. contumaci, coneertatorio, jurgio-
ram et rixa pleno, qaum adversario contra di-
ccnti resistilur, ejusque argumentalio cootrariis
rationibus, clamore, altercatione ac strepitu re-
fringitur. Ulitur autem deminutiva voce, quia
oomparat cum deliberativo dicendi genere, quod
mullo est gravius et auguitlus, quum sententia
dicitur in senatu, aut ad populum verba Ount
de republica. In boc enim nulli tunt clamores,
nulla altercatio, ted perpetua oratione, gravibus
verbis aententilsque res agitur. Itaque pra boc
leva illud et quasi nugatorium eat, Uinc Id.
Brut. 83. 287. Thucydides boc forense, concer-
tatorium, Judiciale non tractavit genus.
REFRACTARIUS, a, um, adject, ostinato, a'v-
t(tuico{j contumax, nimlt toa sententia tenai.
a refringtndo , tamquam obitaotia refringens
nulloque clauilro ae patient coereeri. Seneca
Ep. 73. Errere mini videntur, qui exislimant,
pbiloiophie fidelitcr dedilot contumacea esse bl
refractarios et eootemptorei maglstratuam. /*.
E.NFRACTARIUS.
REFRACTIO
RBFRACTiO, Soli, f. 3. actus refringendl, ri-
frazione, avaXAaaie. Sotth. de syllogism, cate-
go r. 2. p. 595. Sjllogisrol, qui xara dvdxXaoiv
vocantur, id est per refractionera quamdam con-
rersioaemque propositions, ul est: omne Justura
bonura est, omaif virtus Justa «it, quaddam bo-
nuru virlui eit. Per conversionem refractionem-
que dicilur, quoniam quod unirersaliter eollige-
balur conrersum, partlculariter eolleetum eit.
RfiFRACTlVUS, a, um, adject, (refrlngo) qui
a ce ipia patilur. Priscian. 17. p. 1093. Putsch.
Et Graci quldem composite invenerunt prono-
mina (id tat ejutotoS, ooutou, a'autoO), qulbus
utuotur, quando eadem persona in lere vel in
iuam, ut dictum eit, posseuionem facit aliquid,
qua; iSioitaS-r] vel ovTavax^acta vocant, Id eit
lui puna, val a ee patientia, the refractira, trans-
late a corporibus, quas in le lefringuntur. et
ibid. p. 1096. Quura eoim transitive sunt Tel
refractira, licet divertis uli nuraerij, ut etc.
RfiFRACTUS, «, um, particip. V. REFRINGO.
RfiFRACTUS, u», m. A. idem ae refractio. Hanc
voeem babet Incert. Auct. in Analtct. gramm.
p. 437.
REFR.£.\0. F. REFRENO.
RBFRAgAtIO, Onii, f. 3. oppotiziont, <mi-
ftctVtjeiC, repugnaotia. Augustin. Ep. 177. Si in
ra facillima curvam refragaiioaem et nodoi dlf-
ficullatii pomiisem. curvam dicit, et nodos me-'
morat reipicieni ad suffraginem in corpora ani-
mallum. Impp. Valentin, et Fal. Cod. 11. 10.
1. Solidoa Teterum princlpum veneratione for-
ma'.ot its tradl et micipl ab ementibus et dis-
trahentibui, ut nihil omnlno refragatiouis mo-
de Adda Symmach. Ep. 10. 50.
RE FR A GATOR, 5ri«, m. 3. oppositore, con'
traddiltore, avversario, dvxtx'^xavav, qui re-
fragatur. Aston, initio exposit. orat. in toga
cand. Acerrimi ao potentiisimi fuerunt Cicero-
nis refragatores, quum petiit consulatum. Impp.
Honor, el Theod. Constit. 11. o Sirmond. edit.
Cui deinceps nullui impune refragator exsistat-
rEfragATU*, a, um, particip. V. REFRA-
GOR.
rEFRAgATUS, us, m. 4. idem ae refragatto.
Lactam, ad Stat. 4. Theb. 468. Hsec slgna aut
testantur extorum promitsus, li bona slnt; aut,
li cootrarla, refragatut. In editionibus perperam
legilur refragantur.
rEFRAgIUM, II, n. 2. idem ac refragatio.
Ambres. in Psalm. 35. Luctando corona quas-
rilur, non reluctando; studio, non rafragio com-
parando. Cf. oppasitum saffragium.
REFRAGO, at, are, a. 1. antique pro iuu"r&»
gor, telle lYonio p. 408. 9. Merc, sped quern
Sisenn. Mulli populi, plurlmse contiones dicta-
toram omnibui animis et itudiif refragabunt.
Alii leg. lulTragabunt; reler. SulFragaverunt.
REFRAgOR, aril, 5tus sum, ari, dep. 1. Par-
ticip. Refragatus II. — Refragor est idem st-
que advenor, obsto, oppugno, resisto pelenfl all-
quid, cui Sitffragor contrarium est, aVriXtyw (It.
opporfi, resislere, contraddire ; Fr. faire oppo-
sition, s'opposer a, combatlre; Hiip. hactr opo-
licion, oponene, resislir, combatir{ Germ, sich
wiedeneizen, viiedcrtlrebtn ; Angl. to oppose,
resist, vote against, cross, thwart, gainsay).
I.) Propria in re publiea de Hi dicilur, qui
eandidato vel aliquid petenli adversantur. Cic.
Jfur. 23. 40. Ilia lex petition! tuao refragata ett.
Id. 11. Phil. 9. 20. Sad de hoc quidem hactenui,
ne refragari bominl amlclisimo videer. Elsi quia
potest refragari non modo non petenli, Terum
etiam recuianti? Lio. 45. 40. Tantura pediti
daturum fuiiae credunt, et pro rata aliis, ii aut
non refragatl honor! ejus fuinent, aut benigne,
bac ipia lumma nuoeiata, acclamasient. Fellej.
2. 40. 5. Part optimatium refragabatur, ne pro
miiia ciTilatibus persolverenlur.
n.) Tranilate. Curt. 9. 5. 21. Sed ipie, ici-
licet gloria luas non refragatut, abfuiue te, mit-
iam In eipeditionem, memoria; tradidit. h. e.
non tuffragatut, non stcondando. Quxnlil. 5. 7, 2.
Taelta quzdara eogitatio refragetur bit omni-
bus. Id. 10. 0. 4. Ut it, cui noa refregetur la-
— 55 —
genlum, acri ttudio adjutus tantum cohsequatur,
ut etc, Plin. 2, Ep. 5. Sunt enim qusdam ado-
lescentium auribiit danda, prsiertim si materia
non refragetur. Plin. alter 19. Bist. nat. 8. 38.
127. Quidam bane lactucam eunuchion vocant,
quoaiam hsc maiime refragetur Yeneri. V, A-
STYTIS et EONUCHION.
RfiFRfiNAtlO, Suit, f. 3. raffrenamento, xo-
Xaofto'j, actus refrenandi. .Seneca 3. Ira 15. Ne-
cessaria ett tsta refrenatlo doloris.
REFRfiNATUS, a, um, particip. V. Toe. seq.
REFRENO et refrano, as, avl, Stum, are, a. 1.
(re et freno). De ratlona scribendi V. FRENUM.
— Particip. ile/rena£us et Eefrenandus II. —
Refreno est Idem ac freno, retraho et sisto, y<x-
\waybiyto (It. porre ii freno, imbrigliare, fre-
nare; Fr. retem'r par le frein, arreltr; Hisp.
refrenar, contener, reprimir, delencr ; Germ.
mit dem Zugel zuruckhalttn, - Ziehen ; Angl.
to restrain, curb, bridle, check, stay, keep or
hold in, repress).
I.) Propria. 4 *• Strieto sensu. Curt. 4. 16.
3. Refrenare equos jusi: qui vehebantur, agmen-
que constiiit. ^ 2. Latlori senso ett curium rei
alicujut imminuere, tistere. Zucret. 6. 530. Et
mora, qure HuTios passim refrenat euntet. Ovid.
Ceroid. 6. 87. Ilia refrenat aquas, obliquaque
flumina tistit. Zucret. 2. 274. Nam turn mate-
riam totius corporis omnem Persplcuum 'st no-
bis Invltis ire rapique, Donee earn refrenavit
per membra voluntai.
II.) Translate est cobibere, coraprlmere, coer-
cere, compescere, retincre, rerocare, raffrenare,
trattenere, moderare. Cic. 2. Divinat. 2. 4. lu-
ventut bit temporibus iia proiapsa est, ut omnium
opibus refrenanda ae coercenda lit. Lucret. i.
849. Et pereunt, neque ab exitio res ulla refre-
nat. Id. 4. 1078. Blaodaque refrenat morsus ad-
mista TOluptas. Id. 5. 115. Religione refrenatue
ne forte rearis etc. ^uwtif. '3. procem. 27. Cur-
sum dicendi refrenare. Cic. CceL 31. 76. Magno
ingenlo adoleseentet refrenandi potlus e gloria,
quam Sncitandi mat. Id. 11. Phil. 2. 4. Impe-
tum fureniie colBgavst, progressu arcuil, a re-
ditu refrenarlt. Id. 5. Parai. i. 33. Refrenare
libidines, spernere voluptates, iracundiam tenere,
ooercere avaritiam. Horat. 3. OS, 24. .29. indo-
mitam licentiam.
REFRENTJS, a, um, adject, refrenatus, freno
retract us. Inscript. apud Henzen. 7416. X. (vol.
III. Inscripptt. Orell.) hastam . xmikts . qtje .
iactlat . rxfbxko . xx . xovo. Paulto ante ibid.
hcec leguntor : txmpla qvoq ista visx . pbxcob .
PART* . BAOBV* . I" • XFFIG1A . SVCCVSSVI . 1»VA .
SOMPBt . CTI . SVHG1T . IK , AVRAi . AITXHA . DTM .
LXTVM . LIBRAT . AB . ATRB . MANVS.
rEfrEQUENTO, as, Sri, are, a. 1. .Sueton.
Aug. 46. Ilaliam duodetriginta coloniarum cu-
mero deductarum ab se refrequentavit. h. e. rur-
sus frequentem reddidit, quum bellis civilibus et
pcoscriptionibus eshausta esset. Plerique alii re-
etius leg. frequentavit.
RfiFRfCO, frtcas, frlcQi, frTcSVum, frlcare, a. 1.
(re et frlco). Part. Refricaturus sub A. I. b. —
Refrlcare est rerbum A) Actirum, et B) Neutrum.
A) Active est idem ac rursus, vel valde frlco,
fregare di nuovo, dmtydta.
I.) Proprie. — a) Generafim. Cato R. R. 87.
Id omne ita faciio, el refricato denuo. Sertn.
Sammon. c. 27. p. 67. retro ed. Aid. Aique olel
succo refrlcat tutgentia membra.— 6) Specia-
tim de rulneribus, quae plerumque fricando re-
norantur, at apud CceL Aurtt. 9. Tard. 13.
extr. Etenim parra (motus) adjectione neque
ulcera refricantur, et in resumpttone virtus cor-
poris excltatur. Cic. 12. Alt. 18. Qua; rei for-
titan sit refricatura vulnut meum. Sic id. 5. Hid.
15. Appil vulnera non refrico, sed apparent, nee
occuli possunt. Id. 3. leg. Agr. 2. 4. Refricare
obductam reipubl. cicalricem.
II.) Translate, metaphors' lumpiS a rulneri-
bus \V, sub I. b.), melaleptlce ponilur pro re-
novare. Cic. Pis. 33. 82. Sic tuit iceleribua rei
publiea prsterita faia refricsbii? Id. Ccel. 30.
71. Ut retus ilia fabula refricaretur. Id. 5. Earn.
REFRIGERO
17. o med. Refrlcare litteris deslderium ac do-
lorem. Id. 3. Phil. 7. 18. memoriam pulcher-
rimi facti. Id. Sull. 6. 19. Quum cades, quum el-
vium cruor, quum cinls patriae versari ?rte ocu-
los, atque animum memoria refrlcare cojperat,
h. e. pungere, vellieare. Ovid. Remed. am. 729.
Admonitu refricatur amor, ralnusque Doratom
Scinditur. Apul. 4. Met. Refricare lamentatlonei.
Ccel. Aurel. 2. Tare?. 13. a med. Prascaveada
etiam venut: facile autem hase pattio refricatur.
S) Neutr'orum more. Cic 10. Alt. 17. Crebro
refricat lippitudo, non ilia quldem perodiosa, ted
tamen quas impediat teriptlonem meats, h. e,
molestlam renorat.
BfiFRICTlO, ffnit, f. 3. perfrietio. Gloss. Cf
rill. nept'i}>ufi{, refrictio.
RfiFRICTUS, a, um. F. roe. teq.
RflFRlGfiO, frlget, frlgW et frlxl, frictum,
frlgere, n. 2. Particip. Refrktus. — Refrigere
ett It. raffreddarsi,- refrlgeseo. Pegel. 3. Fete-
rin. 4. ante med. Si bot sudans in opere f«-
ciendo refriguit. Bfarcell. Empir. e. 36. p. 140.
ed. Aid. Quod (serpyllum) oportet tamdiu coqul,
quo usque ad olei mensuram liquor omnlt ve-
nial. Quum refrlguerit, eolatur diligenter. Id.
t. 30. p. 132. Ut quum cocta fuerit, ad pondus
tupra tcriptum venial; e! quum refrixerii, tol-
ies etc. Ccel. Aurel. 3. ^cut. 17. extr. Tunc
circumtexto Ilnteolit vasculo et parum refrlcto
etc. e un po' raffreddato. Id. 1. Tard. 4. n. 66,
Aut strepilum rei clamorem (cegrotanies) audle-
rint, aut rebementer refrixeriot, vel Ignelt la-
racris usi faerint. Stribon. Compos. 241. Cera
et retina Hquefiuntj delade, quum refrixeruntj
raduntur.
REFRlGfiRATiO, Snis, f. 3. «J 1. Genera li'm
est actus refrlgerandi, rinfrescamento, o'vci<Jiu|'.f.
Cic. Senecl. 14. 4i. Et refrlgeratio sstate, et
vicissim aut sol aut ignis hibernus. Colum. 11.
R. R. 1. 16. Umbras arborum, fonlieulorumque
amcenltatem vel aura refrigeraiionem captare. •
In plur. num. Plin. Falerian. 1. 14. Ovi album
infusum oculis epiphoras curat, ei uredlnei ml-
tigat, et refrigeratlonea preettat. *f 2. Specla-
tlm in morbo est leramen, doloram cestatio. Ft-
get. 5. Feter. 56. 1. Terrain pedlbui tundlt do-
lore cogente; Intermissis horis refrigeration »m
sentit et requiem.
RfiFRlGERATORlUS,_ a, um, adject, rinfre-
icativo, refrigerante, avtujuxrixo'e, qui refrige-
rat. Plin. 25. Hist. nat. 13. 95. (151). Seraini et
foliis cicutas refrigeratorla vis. Id. 22. ibid. 25,
70.(145). Lens refrlgeratorias naturae. Pelajon,
Feterin.^9. 12.; et Feget. 2. Feterin. 29. 8.
Potlo refrigeratorla. Feget. 5. ibid. 64. 8. Re-
frigeratorius pastillus. et Plin. Falerian. 3. 14,
In palustribus lent naicitur refrigeratorla sine
comparatione.
RfiFRlGERATRIS, Id*, t. 3. quas refrlgerat.
Plin. 19. Bitt. nat. 8. 38. (127). Est quidem
nature omnibus (Jaetucis) refrigeratrlx. Sic Plin,
Falerian. 4. 4. Non dubilanter coriandro refri-
geratrlx poteitas datur.
rEfRIgErATUS, a, um, particip. F. RE-
FRIGERO.
REFRlGERlCM, n, n. 2. (refrlgero) refrlge-
ratio, refrigerio.
I.) Proprie. Fulgat. inltrpr. Ptalm. 65. 11.
Transivimot per Ignem et aqnam: et edutiili
nos in refrigerlum.
II.) Translate est solatium, leramtn, reereatlo.
Salvias 3. Avar. 11. Dives ille in Eoangelio
guttam refrlgerii impetrire non poterai, Adda
Tcriull. Ap'olog. 39. a med. et Firg. vtland.
9.; et Oros. 5. 15.
REFRIGERO, as, Svi, stum, are, i. 1. (re at
friguij. Part. Refrigeratus sub A. I. et II. 1.
et 2.; Refrigerandus sub A. II. 1.
A) Active. Refrigerare est rem ealidam frlgl-
dam facere, frigus alieul rei Inducere, dva^a-^a
(It. ra(freddare;Tr,refroidir, refraichir ; Hlip.
refrigerar, refretcar, res friar ; Germ, tvieder
halt -,hHhl machen, kihlen, abkultn; Angl, to
cool, chiff, moke eooJ or chill, refrigerate).
I.J proprie. — 1.°) Generatlm. — Cum Ae-
REFRIGERO
Cut. Cic. 2. Nat. D. 9. 23. Reftigcrato et ex-
Hindu calore, oceidiraus ipsi el exstinguimur. Id.
Rote. Com. 6. 17. Ignis in aquam conjectus
eontlnuo restioguilur et refrlgeratur. Plin. 31.
Hist. n-:. 3. 23. (40). Neronis Invenlum est de-
eoquere aquam. vitroque demissam in nivee re-
frlgerare. Cic. 1. Nat. D. 10. 24. Si mundus est
Deus, Dei membra pariira ardentia, parlim re-
frigerala dicenda sunt. Cato R. R. 92. Fru-
meotuin refrigeralum condito. Plin. 13. Hist,
nat. 1. 2. (13) de unguento. Ventilatur ia co-
quondo, donee desinal olere: rursus refrigera-
tuin odorem suum eaplt. Id. 22. ibid. 21. 28.
(56). Refrigeratur panis. et 34. ibid. 18. 50.
(170). Refrigeralum plumbum. Farro 2. R. R. 2.
IV. Refrigerato aere vespertine rinfrescata. et
Id, 1. ibid. 57. 3. Granaria sublimia faciunt,
qua dou solum a Iateribus per fenestras, sed el-
iem subtus a solo ventus refrigerare posiit. Co-
lum. 12. El. R. 44. 3. Doliola nova in tole tic-
cant: delude quum ea in umbra refrigeraverunt
etc. Sunt qui boc loco neutrorum more el in-
transitive usurpari pulant. — Absolute. Cic.
2. Nat. D. 46. 119. Stella Saturn! refrigerat,
Marlis incendit. F. alia infra. — 2.°) Spcciatim,
de iis, quce calorem astumque in eorpore mi-
nuunt. — Cum Accus. Plin. 20. Hist, nat. 20.
81, (213). Porcilaca manducata refrigerat Intesti-
na. el ibid. 3. 8. (17). Coloeyntbis recentes po-
dagras refrigerat. — Absolute. Celt. 2. 27. Re-
frigerant olera, coriandrum, cucumis etc. n'n-
frescano. et Varro apud Gell. 13. 30. Vinum
novum refrigerare, vetus calefacere. Plin. 20.
Hist. nat. 2. 6. (11). Peponei refrigerant ma-
lime in cibo. Id. 23. ML 1. 27. (54). Aceto
lurama vis est in refrigerando. — 3.°) Medio-
rum apud Grsecoi sigoilicatione. Cic. Senect. 16.
67. Calcscere apiicatione vel igni, aut vicitsim
umbrls aquiive refrlgerari. ricrearn", rinfre-
tear si.
If.) Translate. «f 1. Est vlgorem minue-
re, reprlmere, languescere facere. Cic. 2. Ferr.
10. 31, Defcisa ac refrigcrata accusalio. Id. 3.
Earn. 8. Refrigerato 'jam levissimo. termone- pro-
vlneitlium. Quinlil. ep. ad Tryphon. Refri-
gerato invenlionls amore. Id. 5. 7. 26. Testis j
.brevi interlocutione patronl refutandut eat, aut
aliquo. (i conlinget, urbane dicto refrigerandus.
Fellej. 2. 83. 2. Plancui refrigeratus ab An-
tonio ob mauifettarum rapinarum indicia, trans-
fugit ad C&sarem. k. e- frigora imrninuta be-
ntvolentis et distoluta amicitia percussus. F.
FR1GUS. «[ 2. De lis, qui insult!, inepti, fri-
gldi tunt in dicendo. Martial. 3. 25. Si tem-
perari balneum eupit fervent, Roga, lavetur, rhe-
torem Sabineum : Neronlanas it refrigerat ther-
mal. Suelon. Fit. Zucani. Siquidem sgre fe-
rens, recitante te, tubito, ao nulla nisi refrige-
rand! tui causa, Neronem reeessisse. h. e. alio-
rum contemptui eiponendi. Of. eutnd. Claud.
41. Uiitoriam cum frequent! audilorio corami-
•istet, agre perlegit, refrigeralut tape a temet-
ipso. k. e. culpa tua commiiit, ut frigide, tea
minore cum ttudio audiretur. V . integr. loc. et
ejutd. loc. cil. in paragr. *eq. *f 3. Refrigerari
alicui apud Terlull. ad Scapul. 4. a med. el
Anim. 51. sub fin. ett refrigerlum teu opem
ferre.
E\ Neutrorum more.
1.) Proprie^ Marcell. Empir. e. 20, p. 115.
ad. Aid. In uDum permisce, et pone, at con-
ferveat, quod quum refrigeravit, faciei pastillos.
Plin. Falerian. 1. 37. Colligas In ollam, quam
xniltes in ignem ; - tollei earn, et, quum refri-
geravit, Iterum teres. Sic Id. 3. 14- Omnei tpe-
cies rellquai in cacabo resolret et agitabit: qua:
quum to miscuerint et refrigeraverint, tuper-
mitlet etc. Inscript. apud Henzen. (Inscripl.
Orell. vol. 3.) 7418. m. vlhvs maximti sqvjs
ROMANVI OVI ST LVPEHCVt CVCVBRIT VtVS (h. e.
bujus) loci REFJtiGiiRAT. Pracedunt verba: In
boc tumulo jacet corpus eianimit {lie), cujut
ipirilus inter Deoi receplut est,
II.) Translate. Fulgat. vel. (ed. A. Maio) Ge-
nes. 18. 4. Sumatur aqaa, et lavenlur pedes ve-
— o\j —
etri, et refrigerate tub arborem, et tumam pa-
nem, et manducabitis, et postea transietis.
RfiFRIGESCENTlA, a, f. 1. idem quod refri-
geralio. Tertull. Anim. 43. Sed nee lomnl re-
frigescentiam admittam.
RfiFRlGESCO, gescis, li, geseere, n. incboat.
3. Particip. Refrigescens II. — Refrigeico est
idem atque calore deposito frigidus no, ovarii-
XPfixu (It. raffreddarsi; Fr. te refroidir, te re-
fraichir; Hisp. refrigerarse, refrescarse, re-
sfriarte; Germ, wieder halt-, lr5W tuerden,
abkihlen, tick abkuhten; Angl. to grow cold,
cool).
I.) Proprie. Cato R. R. 105. Ubi buliablt vi-
oum, ignem tubducilo: ubi id vinum refriierit,
in dolium infundito. Xucret. 4. 703. Refrigescit
enim cunctaodo plaga per auras. Ovid. 12. Met.
421. parvo cor rulaere lssom Corpora cum to-
to, post tela educta, refrixit. Colum. 2. R. R.
16. 2. Refrigescere agrum, qui non stercoretur:
perari, si nimium ttercoretur. Aurel. Vict. Epit.
13. Sudore {Nerva) correptus est; quo refrige-
sceote horror corporis nimiut initia febri prs-
buit. Cef». 4. 3. Sangult vel ealescit vel refri-
gescit. Veget. 4. Velerin. 12. 1. Si bos ex lan-
guore aliquo ad roaciem deductus est, aut Su-
dani In opere faciehdo refrixit. Ita Scbneld.;
vulgati libri refriguit,
II.) Translate est languescere, vlgorem amit-
tere, remissum fieri, cessare, raffreddarti, ral-
lentare il fervore. — a) De rebut et abstra-
ctis. Ter. Adelph. 2. 2. 24. Ubi illinc redicro,
nihil est: refriierit res. (Plaut. Pcen. 4. 2. 92.
At enim nihil est, nisi, dum ealet, hoc agituri.
Cic, Plane. 23. 55. Crimen de nummls caluit
re recenli: nuoc in cauta refrixit. Id. 5. Phil.
11. 30. Teretur inlerea tempus: belli apparatus
refrige8cent. Id. 9. Earn. 10. ezlr. et 15. ibid.
17. Unum vereor, ne baita Casarit refriierit.
Id. i. Alt. i. Quum Roma; • Judicilt forum re-
friierit. Quintil. 10.7.14. Recentes rerum ima-
gines continue impels feruntur, quz noooum-
quam mora still refrigescunt. Id. 4. 3. 2. Dilatis
diutiut dicendi voluptatibus, orallo refrigescit.
Bieronym. 0. in Isaj. 14. 15. Refrigescens ca-
rltas. ■— b) De hominibus. Cic. 3. ad Q. fr. 2.
3. Memmiut - Csssarlt adventa te sperat futarunv
consulem. Sed mlrum in modam Jecet. Domitiut
cum Messala certut esse videbatnr. Scaurus refri-
xerat. Sic Id. 4. Alt. 18. med. Corruerat alter,
et plane, inquam, Jacebat. Memmiut autem, dir-
empta coitione invito Calvino, plane refriserat.
REFRlGO, it, ere, a. 3. rifriggere, Idem quod
frigo, torreo. Fetlut, eujot rerba P. In RE-
FRIVA.
R&FRINGO, fringis, frSgi, fractnm, fringere,
a. 3. (re el frango). Particip. Refringens I. a-;
Re fractal L a. et II.; Refringendtii II. — Re-
fringo est idem atque effringo, perfriogo, a'yz-
xXa'u (It. rompere, fracassare, spezzare; Fr.
oriier, ouvrir en forfant, enfoneer; Uisp. rom-
per, qixebrar, destrozar, abrir quebrando; Germ.
zuruck - , tuicder brechen, erbrechen, aufbre-
cher.; Angl, to break, break oper. or off).
I.) Proprie. — a) Generatlm. Firg. 6. /En.
210. Corripit JSneas eitemplo, avidusque refrin-
git (ramum aureum). et Stat. 4. Iheb. 139.de
Centauro ruenti. silva* humerit et ntroque re-
fringens Pectore. Calull. 63. 86. Refringere vir-
gulta pede. Colum. 11. R. R. 2. 60. glsbam
et resolvere in pulverem. Plin. 8. Hist. nat. 15.
17, (41). Leones, condito in corporis vaginat
unguium mucrone, ne refringatur bebeteturve,
ingredi. — Sic Particip. Refractut apud Zu-
cret. 4. 440. Qua demerta liquore obeunt, re-
fracts videntur Omnia convert!. Plin. 17. Hist,
nat. 11, 15. (76). TJImorum samara colligenda
est, delude biduo in umbra siccata, serenda, densa
in refracto, terra super minutalim cribrata. h. e.
in terra pastinata, occaU et resolute. Colum.
4. R. R. 33. 1. Castanea sabulonem horoidum
vel refractum tofum non respait. — Refringi
radius dicitur, quum veluti repercasius, retro vel
oblique Qectitur. Plin. 2. Hist. nat. 59. 60. (150).
Radium solis immisium cava nabl, repulsa aeie
ULtbblU
in solem refringi. sirifrange. — 6) Prsserlim
quum aperiendi et aditum si bl parandi causa quip-
piam rumpltur. Plaut. Capt. 4.4. lo. Cellas re-
fregit omnes reclusitque armarium. Liu. 34. 44.
sub fin. Refringere carcerem. £nnium'apud No-
rat. I. Sat. 4, 61. et apud Servium ad Firg. 7.
Mn. 622. ; et Odd. 6. Met. 597. portas. Fal.
Place. 1. 595. aditus et claustra. Stat. 4. SUv.
6. 67. Seu clausam magna Babrlona refregerat
basta. h. e. expugnaverat.
II.) Translate. Cic. Mur. 8. 17. Quum ego clau-
stra ista nobilitatis refregissem, ut aditus ad con-
suls turn poithac non magis nobilital], quam vir-
tuti pateret. Horat. 3. Od. 3. 26. nee Prlami do-
mus Perjure pugnaces .ichivos Hectorels opibut
refriogit. h. e. retundit, imminuit, perdomat,
frangit. Sic Propert. 3. 2. 44. et Teutonicas
Roma_ refrlngat opes, el Nepot Lytand. 1. Ut
Alhenientium impotentem dominatiooem refrin-
gerent. Liv.-h. 37. Vim fortuos ingruentem re-
fringere. Sic Cces. 7. B. G. 58. sub fin Dispo-
sito equltatu, qui vim flumlnis tefrlngeret. Plin.
3. Ep. 15. ad /in, Confido, me non tic auribus
duci, at omnes scale! judicli inei illarum deli-
nimenlis refringanlar. Id. 9. Ep. 26. Laiandos
esse eloquentla frenot, nee engustissimo gyro
ingeniorum impetus refringendos. Quintil. i. 3,
16. Pa dor refriogit aaimum et abjicit. h. e.
qaod alt Plin. 4. Ep. 1. Recta Ingenia debi-
liiat verecundia, perversa confirmat audacla. —
Sio Particip. prater. Ccel. Aurel. 8. Acut. 37.
ad fin. Multi enim largioribai elblt oppretti re-
fract! tunt potius, quam resumpti. Stat. 4. SUv.
5. 8. Jam Zepbyrll Aquilo refractut. h. t. fra-
ctus, repulsus, rictus. Plin. 2. Ep. 14. Refractit
pudorit et reverenlise claastris. — Refringere
verba apud Stat. 2. SUv. t. 123. est In puerl-
lem blandumque modum formare.
REFRlVA Faba, quae ex segete domum refe-
rebatur ad sacriflcium : quasi referiva, a refero.
Pestut p. 277. 17. Mull. Refrlva faba dicitur,
at ait Cinciui, qux ad sacriflcium referri eolet
domum ex segete auspicii causa, quaai revocent
fruges, ut domum datantes revlrtico ad rem di-
vlnam faciendam. iEliut dubltat, an ea tit, qua:
prolata In tegetem domum referatur, an qua
refrlgatur, quod est torreatur. Sed opinionem
Cincii adjuvat, quod in tacriSciit publicis, quum
puis fabata Dm datur, nominatur refriva. Usee
Pest. Plin. 18. Hist. nat. 12. 30.(119). In ea-
dem [faba) peculiarit religio. Narnque fabam uti-
que e frugibus referre mos est auspicii causa,
qua ideo refriva appellatur. Ctroque loco alii re-
feriva leg. Marin. Prat. Arv. p. 202. ut obscure
Petti verba datantes revirlico aliqaantulum 11-
lustret, bac affart ex Tab. Arv. 41. (in. 27. Duo
ad fruges petendas cum publicis diicederanl, et
reversi dextra dedernnt, lava recepernot, deinde
ad allerutrum sibi reddiderunt. Ita revirtico idem
fere esset ac reverlendo. At V. Milterum in
Suppl. Annot. p. 402, qui aliter legendum putat.
rEFRO.NDESCO, is, ere, n. incboat. 3. rnrsus
frondesco. Sidon, earm. 22. 49. Sponte refron-
desclt per brachia roscida palmes.
RfiFRONTO, as, are, a. I. Gloss. Isid. Re-
fronlat, recellit a fronle. tcil. capiilos. V. Zu-
cani loc. cit. in REFDGCS.
REfOGA, a, adject, comm. gen. fuggitivo,
au'tCfioXo}, fugitivus vel fugitive, qui vel qua
aliorum dominium refuglt. Clip. Dig. 48. 19. 8.
Refuga ex opere metalli in metallnm damnan-
tur, Macer ibid. 49. 16. 13. Ejus fagam, qui,
quum in carcere ecset, discesserit, In numero de-
sertorum non computandum, quia cuiiodia re-
fuge, non desertor militia est. Adde Terlull.
Habit, mul. 5.
REFUGIO, fOgis, fngi, fDgere, 3. Prima sjl-
laba produci eliam potest. Zucret. 3. 69. Re-
fugine volant longs, longeque recesse- F. dicta
in RE. Hxc Forcellinut: at Lacbmann. leg. Ef-
fugisse volunt longe, longeqne remosse. — Par*
ticip. Refugiens sub A. 1. a. et c. el n. 1.
2.; Refugitndus sub B. IL — Refugere est v»
bum A) Neutrum; et B) Activam.
A) Neutrum refugio est idem ac ruriui ht$
REFUGISCO
hacia atras, huirse, escaparse, retirarse, a
jarse; Germ, zuruckftiehen , fliehen, Zurich-
wekhcn; Angl. to flee or flr away, flee or
run back, recede, relive, retreat).
I.) l'roprie. — o) De bominibus et brutis
aniraantibus. Cces. 3. B. C. 95. Qui ei acie re-
fugerant mililes, et enimo perlerrili etc. Id. Z.
ibid. 34. Quorum primum impelum equitea bo-
Uium non tulerunt, sed admi.=sis equis ad suos
rel'ugerunt. et 3. ibid. 24. Nostri vcterani in por-
tum rcfugiebant. Auct. B. G. 8. 36. Nemincm
ex cade refugisse ia castra, qui de accepta clade
nuncium perferret. Suelon. Aug. 16. a tned.
Per devios tramites refugicns. Cic. 7. Verr. 33.
iOI.Ueliqul Syracusas, classe amissa, refugerant.
Virg. 7. .En. 500. Saucius at quadiupes nola
intra tecta refugit. — b) De rebus iiianirais.
Ennius apud Cic. 5. Fin. 11. 31. Refugit ti-
mido sanguen. Cic. 2. If at. D. 47. 120. Vites
a caulibus brassicisque, si propter sati sint, ut
a pesliferis et aocentibus refugcre dicunlur, nee
cos ul!a ei parte contingere. Curt. 9. 9. 26.
Unde tantum redissct subito mare, quo pridie re-
fugisset. - requirebant. — c) De loci;, apte di-
cunlur refugere, qus procul sita sunt, et velutl
recedunt. Virg. ^. /En- 536. rel'ugiique a litore
templum. Plin. 4. Hist. nat. 12.21. (76). Pon-
tus Euiious longe refugientes occupat terras.
Colum. X. It. R. 5.6. Nam prsstat a mari Ion-
go potius intervallo, quam brevi [villaa) refu-
gisse.
II.) Translate. «J 1. S*pe ponitur pro ab-
horrere, abstiners, aborrire, astenersi, scansar-
$i. Virg. 2. /En. 12. Quamquam animus me-
minisse horret, luctuque refugit. Cic. 14. Phil.
3. 9. Refugit animus, eaque dicere reformidat,
qua: etc. Id. 12. Jit. 18. Refugio a to admo-
nendo. Id. 2. Orat. 3. 10. Sive judicio, sive
pudore a dicendo et limiditate ingenua refu-
gisti. Sueton. Gramm. 23. Qui eu'm in turba
osculum sibi iogerentem, quamquam refugieos,
devilarc non posset. % 2. Pro confugere, "'-
coverarsi fuggendo. Cic. DejoX. II. 32. Quum
esset produclus, et tecum fuisset, refugit ad le-
gates. Liv. 23. 47. in fln. Quum refugientem ad
urbem Claudius sequeretur. Petron. Satyr. 118.
Forensibus minister: s eiercitali, frequenter ad
carminis tranquillitaUm, tamquam ad portum
faciliorem, refugerunt.
B) Activum refugera est fugieodo devilare.
I.) Proprie. — a) Da bominibus et brulis
animalibus. Cie. Cscin. 8. 22. Impetum ar-
mali Antiochi ceterorumque tela atque Incursus
refugit. Id. Rose. Com. 15. 45. Quern ego si
ferrera judicem, refugere non deberet. Horat. I.
Od. 35. 31. Quid uos dura refugimus /Etas? Virg.
2. /En. 379. Improrisum aspvis veluti qui sen-
tibus angucm Pressit hum! nilens, trepidusque
repente refugit Altollentera iras et ccerula colla
tumentem. Id. 12. ibid. 753. de cervo. Mille
fugit refugitquo vias. — 6) Dc rebui. Lucan.
2. 75. virum mors ipsa refugit. Ovid. 1. Met,
556. Oscula d&t ligno : refugit tamen oscula li-
gnum. Cf. PUn. 3. Biit. nat. 1. 3. 9. Juxta quem
Tader fluriua Ilorci refugit Sciplonis rogum. —
c) Cum InOnito. Ovid. 3. Amor. 6. 5. ad amnem.
Parvus eras, meraini: nee te transire refugi. n'e
temei. et Horat. 1. Od. 1. 33. nec'Polybjmnia
Lesboum refugit tcodere barbiton, non isdegna.
II.) Translata est devltare, recusare, scansa-
re, ricusare. Asin. Follio apud Cic. 11. Fam.
31. 3.. Nee periculutn est ullum, quod pro liber-
tate aut refugiam, aut deprecer. Sunt qui leg.
defusiam. Horat. 2. Ep. 2. 170. Sed vocat usque
luum, qua populus adsita certia Limitibus vicina
refugit jurgia. Virg. 7. ASn. 618. Abstinuit ta-
clu pater, aversusque refugit Fada ministeria.
Ovid. 1. Met. 93. Munera porreiit: Minos por-
recta refugit. Id. Heroid. 14. 50. Castaque man-
datum deitra refugit opus. Colum. 2. R. R. 2.
7. Hie ager colono est pcenitendus ac tamquam
Tom. IT.
— 57 —
pestilcns refugiendus. Justin. 38. 7. 10. Juslilice
atque iiberalitalis suas nee ipsos milites quin ex-
periantur testes refugere. ft. e. recusare. Quin-
til. 9. 4. 31. Refugit teneram delicatamque mo-
dulandi voloptatirn. Id. 4. 2. 43. Sunt has vliia
refngienda. Adde eumd. 4. 5. 6. — Colum. 12.
R. R. 52. 8. F.t si qua sunt alia, qua; nunc mc-
morara meam refugiunt. mi sfuggono dalla me-
mo' ia.
REFUGISCO, is, ere, a. 3. idem ac refugio.
Commodian. Instruct. 23. Paratus ad epulas
et refnsr'ncpre prscepta.
RfiKiJGlUM, Ti, n. 2. pcrfuguim, locus, ad
quem confugimus, xaraJuY'j, rifugio, rieovero.
I.) Proprie. — a) Abstracte. Frontin. 1.
Slrateo. 11. etlr. Fabius Maiimus veritus, no
qua fiducia navium, ad quas refugium erat, mi-
nus constanter pugnaret cxercitus, incendi eas -
jussil. Justin. 11. 4. 9. Porlas refugiis prcfu-
fforum aperuerc. — 6) Concreto, uti ajunt,
sensu, b. e. de loco, ad quem quis confugit. Liv.
9. 37. Ad castra, ad eilvas divers! {qui fugati
erant) tendebant. SilvcE tutius dedcre refugium :
nam castra in campis sita eodem die capiuntur.
Justin. 2. 6. II. Superfuerunt (diluvio), quos
refugia monlium rcceperunt. Frontin. 1. Stra-
teq.Z. extr. Subjecit dilioni suaj bostfs, quorum
refugia nudarerat. Ulp. Dig. 11. 3. 1. Abscon-
dendi causa refugium servo prresiare Tel in suo
agro vel in alieno loco sedificiova. — Specia-
tim refugia sunt loca domus abdiiiora et peni-
liora in qus imminenta vi majore vel hostium,
vel incendii, se bonaque sua refusriendi bostium
impetus, vel Incendii causa paterfamilias conjice-
re solet. Hujusmodi loca aperire et pervla facere
usufructuario non lic?t. Ulp. Dig. 7. 1. 13. a
med. Vel adilus posticasque vertere, vel refugia
aperire.
II.) Translate. ^ 1- Metaphora sumpti a su-
perior! paragr. Cic. 2. Off. 8. 26. Rogum, po-
puioruin, nationum portus erat et refugium se-
natus. Suelon. Tib. 35. Eos omnes, ne quod re-
fugium in tali fraude cuiquam essct, euilio af-
fecit. Justin. 14- 2. 8. Eumenes - suppliciter sin-
gulos alloqui, nunc cominilitones suos, nunc
patronos appellans - , nunc refugia salulis suas
at unica prasidia. 4 a > SigniRcat redilionem,
ct opponitur transfugio apud Claud. Mamerl. 3.
Slat. an. 15. Si lam nostra pronior elvero gra-
vior, non pigeat, neque pudeat a transfugio re-
fugium facere, et a falsitate sub veritate cedere.
RF:FIH;0, as, are, a. 1. fugarc, rc'.rorsum fu-
gare. Hieronym. Exposit. in Ep. ad Philemon.^
Et asserere, a se refugari Spiritum Sanctum, si
corpusculi paullisper nccessiialibus serviamus.
RGFCGL'S, a, um, adject, cki si rilira fug-
gendo, fuggilivo, "nirof ntyMV, fugiendo recedeDs,
se fuga subducens. — a) Adjective. Ovid. 10.
Met. 42. et Heroid. 18. 182. nee Tantalus un-
dam Captavit refugim. PUn. Paneg. 30. a med.
Nilus non placido se mollique lapsu refugum abs-
tulerat. ft. e. quum post inundationcm In alveum
suum rcflueret. Lucan. 1. 410. quum funditur in-
gens Occanus, vel quum rcfugis se fluctibus aufert.
Vol. Flacc. 3. 587. velut rerugi quem eontigit
improba Mauri I.ancea, sanguineus vasto loo mur-
raure fertur. ft. e. qui statim aiquc iclum lulit,
refugit. Id. 4. 41. Corpus hebet somno,_ refuga-
que cluditur umbra, ft. e. qua, dum ille am-
plecti cooatur, se subtrabit. Id. 1. 579. Litoro
Trinacrio, refugique a parte Pelori. ft. e. qui
procul navigantibus vicinior videtur, quam re
vera est: prope autem acccdentibus recederc vi-
detur; tarn longe in mari apparet. Lucan. 10.
132. refugosque gerens a froot8 capillos. ft. e. a
fronte rcfleios et retrorsum rejectos. Prudent.
It. irspJ crsf. 102, vi.-e refuga: cornipedum. ft.
e. in coolrariurn euntes. — b) Subslantivorum
more. Tac. 13. Ann. 40. Ut instantibus comi-
nus resisterent, refugos non sequerentur. Id. 3.
Hist. 61. Quidam in castra refug! cuueta formi-
dine implebant.
REFL'LCIO, is, ire, a. 4. Itcrum fuklo. Vox
a Lesico expungenda; oceurrll ealm tantumrao-
do in Ifot. Tir. p. 117.
REFUNDO
RBFL'LGENTIa, s, I. 1. splendor, fulgor. A-
pul. Florid, n. 18. Lacunarium refulgcntia.
REFULGEO, ges, si, gere, n. 2. (re el fulgeo).
Particip. Refulgent 1. — • Refuigeo est idem ac
fulgorem remiito, Tesplendeo, dr.'iKip.ta (It. ii-
splendere, brillare; Fr. briller, luir, respten-
dir ; Hisp. brillar, resplendecer, relucir ; Germ.
zuruckglanzen-, stra/i(en, ergliinzen, ivieder-
strahlen; Angl. to reflect a shining brightness,
be resplendent, shine bright, glitter).
I.) Proprie. Virg. 8. /En. 623, quum casrula
nubes Solis inardtscit radiis loogeque refulget.
PUn. 9. Hist. nal. 33. 62. (135). Nigricans aspe-
ctu, idemque suspeclu refulgens. Id. 37. ibid. 7.
25. (92). Carbunculi masculi actius, femins Ian-
guidius refulgenles. Virg. 1. JEn. 406. rosea
cervicB refulsit. et 2. ibid. 590. et pura per no-
ctcm in luce refulsit. Horat. 2. Od. 12. 27. quo-
rum (Castorum) jimul alba nautis Stella reful-
sit etc. Ovid. 2. Arl. am. 721. oculos tremulo
fulgore micaotes, Ut sol a liquida ispe refulget
aqua. Liv. 8. 10. Ubi triarii consurreaerunt in-
tegri, refulgentibus armis etc. Virg. 9. £n.
373. Et galea Kuryalum sublustri noclis in um-
bra ProdiJit immemorem, radiisquc adversa re-
fulsit. Sil. It. 0. 189. Strage virum mersus Tre-
bia est, Ltquc "'a sepulto Lydia Flaminio pre-
mitur, latequij refulgent Ossibus ae nullo sul-
cantur vomera campi. Pallad. 4. R. R. 10.
14. Ubi lestas refulserit. ft. e. appaiucrit, ad-
venerit.
II.) Translate. iVoperl. 3. IS. B. Splendida-
que a docto fama refulget avo. Pert. prol. 12.
si do'osi spes refulserit nummi. ft. e. ipei ap-
paruerit lucri et pecunix. Vellej. 2. 103. 5.
Turn refulsit certa spes libfrorum pareo'.ibos.
Plin. 35. Jlist. nat. 9. 36. (60). Festinans ad
lumina aitis (picture), in quibus primos reful-
sit Apollodorus.
REFULGERAT, abat, are, Iropers. iterom ful-
gerat seu futgurat. Vox a Lesico etpongenda; le-
giiur enim solummodo in Ifot. Ttr. p. 1!8.
REFL'NDO, fundis, fadi, fosum, fundere, a. 3.
(re et fundo, is). Particip. Refundens et Refu-
sus I. a.; Refusurus II. 1. — Refundo est idem
ac rursus, aut vicissira fundo, regero, a'ua-^s'co
(It. rifondere, spargere di nuovo; Fr. yerser,
reverter, jeter, laisser t'icouler, faire ecouler,
epxncher, repandre, vider ; Hisp. reverter, re-
bnsar, derram,v, aciar, esparcir ; Germ, zu-
rijskgiessen, - schutten, wiedergiessen , - iicft
ergiessen lassen: Angl. fo pour back or again,
refttnd\
I.) Proprie. — a) De liquidis. Cic 2. If at.
D. 46. 118. (et Lucan. 10. 253.). Stella? aqua-
rum vaporibus aluntur, quibus altar renovats-
que, refundunt eodem, et rursum trabunl in-
didera. Ovid. 11. Met. 488. Egerit hie Ductus
(e navi), aiquorque refundit io squor. Seneca
hippol. 1030. Fluctus refundens ore pbyseter
capas. Lucan. 2. 617. Portus erat, si non vio-
lentos Insula Coros Eiciperet saxis, Iassasque re-
fund«ret uodas. ft. e. repelleret. Virg. 7. £n.
590, de scopulo. spumea circum Saia fremunt,
lateiique ill isa refunditur a!ga. Plin. 2. Hist.
nat. 101. 104. (223). Luna glaciem refundit. ft.
e. concretam glacie aquam rursus fundit et sol-
vit. Celt. 7. 16. Si angustius vulnus est, quam
ut intestina commode refundanlur, incid?ndum
est. — Sic Particip, prater, pass. Virg. 1. .En.
129. Emlssamque hlemsm sensit Neptunus, et
Imis Slagna refusa vadii. ft. e. aquas, qus sunt
in imo mari, excilatas et effusss tolo aquore.
Id. 6. ibid. 107. tenebrosa palus Acheronte re-
fuso. Xucan. 8. 797. de Pompcjo. silus est. qua
terra extrema rcfuso Peodet in Oceano. h. e. in
eilremo litore, quod mari inundante superfun-
ditur. Ovid. «. Met. 657, Turn leclo incum-
bens, Oetu super ora refuso, Hie alt. — b)
Poetics de aliis rebus. Pal. Flacc. 5. 255. an-
guis spiris nemus omne refusis Implicuit. ft. e.
efJusis, eipansis instar aquas exuDdanfu. Alii
leg. reueiis. Lucan. 8. 103. sic fata., itcrumque
refusa Conju;is in gremium. ft. e. se reclinam.
Sic Claudian. Epilhal. Honor, pritf. 5. Pre-
8
REFUNGOR
beretque Jovi communia pocula Chiron , RlolH-
ler obliqua parte refusus equi. Sil. It. 13. 322.
Camp! in spatium immensum refusi. h. e. pa-
lentes in morem cequoris.
11). Translate. *| 1. E»t reddere, restituere,
rendere, Plin. Paneg. 31. Befudimos Nilo suas
copias: recepil frumenta, qus miscrat. Valerian.
Imp. in quadam epist. apud Trebell. Claud.
14. Huic dabis loricam unam, quam refundat,
cocum, quem refundat, nnum million em, quern
refundat, uoum etc. Vlp. Dig. 12. 4. 5. ad fin.
Consequent est, ut dicamus, eum refuadere quod
accepit. Id. ibid. IS. 2. 0. Fructus venditor! re-
fuadere. et ibid. 19. 5. 5. ad fin. invicem im-
pensas. Id. ibid. 15. 1.0. ad fin. Ut caveat, re-
fusuruin se, si quid prsslilerit dominus. di rim-
borsare, *f 2. Item elTunderc, profundere. Clan-
dian. B. Gild. 162. distantibus idem later se
vltiie cioctiis: quodcumque profunda Traxit ava-
riiia, luxu pejore refundit. *f 3. Item respue-
re, abjicere. Id. l. in Eulrop. 81. quum eerta
refundit Canities, h. e. qua utpote capillls rara
male rotinere 'possit serta deiabentia. Est qui le-
git refutat- *| 4. Item transferre. Spartian.
Hadrian. 9. a med- Quorum quidem cecem in
Taliani consilia refundebat. ascriveva.
REFLWGOR, gErif , gi f jtep, 3. perfungor.
Gloss. Cyrill. 'AiroXeitoupYw, refuogor.
REFUSCATUS, a, urn, particip. ab inusit. re-
fused, contra fusco. Cassiod. Complex. Apocal.
12. Luna sanguioeo oculo refuscata est.
nEFDSfi, adverb, refundendo, regerendo. Co-
lum. 4. R. R. I. 3. Nam temper Id piano re-
f'jsius egesta bum us tumidior est, quam gradut
soil crudi. i'ontedera in Op. post. T. 2. p. 163.,
probante Schneidcro, legit ei MS in piano re-
fusus ex egesta humo tumidior etc,
REFCsIO, Snis, f. 3. actus refundendi.
L) Propria. Macrob. 1. Saturn. 21. s'n fin.
Aquarius ipsam Tim soils ostendlt. Dnde eaira
imber caderet in terras, nisi soils calor ad su-
per* traberet bumorem, cujus refusio pluvialis
eit copia?.
U.) Translate. Impp. Honor, et Theodot.
Cod. Theod. 12. 1. 185. (a. 429.). Seme! secu-
ritatem de refusione munerum emissam ab alio
proconsuls non liceat refricari. h. e. de solu-
tione tributorum.
REF0s6llIrJS, a, urn, adject. Refusorice lit-
ters dicuntui a Sidon. 9. Ep. 19. quibut all-
quid remittitur.
REfOSUS, a, um, particip. V. RBFUNDO.
REfOtAbILIS, e, adject, rejiciendus. Ambros.
fa Luc. 8. 18. Relinquitur autem seroinator zl-
zaniorum, ex quibus refutabills similago. conQ-
cilur.
REFOTAtIO, onto, f. 3. con/utazione, 8<aXu-
ate,, o'vooxeuTJ, actua refutaodl, eonfutatio. Cic.
Topic. 25. 93. Refutatio autem accusaiioois, la
qua est depulslo erlminis, qua Grace ox&oie, dl-
eilur, Lalfna appellatur status, in quo prlmum
loslstit quasi ad repugnandum congressa defen-
slo. Quinlil. 4. 3. 15. Refutatio maledictorum.
Adde eumd. 5. 13. 1. et 8.
rEfOTATOH, 5rli, m. 3. qui refatat. Arnob.
1. 32. Refutator incredului.
, REfOTATORIA, Brum, n. plur. 2. F. toc
seq. in fin.
RfiFCTATOItlUS, -a, um, adject, ad refutan-
dum pertincw. Imp. Constantin. Cod. 1. 61.
i. in fin. Refulatorias preces offerre. Adde ibid.
62. 18. — Ilinc
Mefutatoria, Srum, n. plur. 2. absolute, tub*
ttantivorum more, sunt serlpta ad refutandum
pertinentla. Symmach. 1. Ep. 31. Lectii gestit
8C refutatorils cohareutibus.
REfOtAtus, a,, um. V. REFDTO.
REFOTATUS, ut, m. 4. refutatio. la texto
eaiu sing. Zucret. 3. 525. Ancipltiqae refutatu
eonrincere faisum.
REFCTO, as, 37i, atom, arti a . ,, Ratione
babita elymi, alii deducunt a re et futo arguo;
alii voluot esse a refatus pro refusus, quod a
refund*. ■ V. CONFUTO. — Particip. Refutatus
XL I. et 2.; Hefutalunu IL 1.; Refutandus I.
— 58 —
et II. 2. — Refutare est repellere, reprlmere,
rinluzzare, ricacciare indielro, reprimere.
I.) Proprie. Cic. Prov. cons. 13. 32. Semper
illas oationes oostri imperatores refutandas potius
bello, quam lacessendas putaverunt. stare sulla
difensioa, piultoslo che sull' o(fensiva.
II.) Translate, *f 1. Generalim est non ad-
mittere, tregare, respuere, improbare, rifiutare,
rigellare, disapproval. Sail, fragm. apud Ser-
vhim ad Virg. 4. G. 218. Se regibus devovent
et post eos vitam refutant. rifiutano di vivere,
nolunt iis esse superstites. Cic. Rabir. Post. 16.
44. Quam bonitalem non modo non aspernarl
ac refutare, sed complecti eliam et augere de-
betis. Id. 2. Tusc. 23. 55. In primisque rcfule-
tur ao rejiciatur Philoctetasus ille clamor. Id.
Uarusp. resp. 4. 7. Si in me impetum facere
conabitur, resistam et ejus conatum refutabo.
Crassut apud Cic. 3. Oral. 1. 4. Uasc tibi est
excidenda lingua; qua vel evulsa, spiritu ipso
libidlnem tuara libertas mea refutabit. Vol.
Place. 6. 123. ubi jam vires alias, notosqae re-
futat Arciis, et inceptus jam lancea temnit be-
riles. Solin. 22. ante med. Nummum refutant:
dans res et accipiunt. Capilolin. Antonin. 5.
Circens,e» natal! suo dicatoa non respuit, aliis
boooribus refutalis. Arnob. 4. 16, Arrogantiam
refutaiurus. — Quod est apud Virg. 12. jEn.
41. ad mortem ti te (Fors dicta refutet) Prodi-
derlm etc. dictum est, ut a&st't omen, Dii aver-
runcent, omen avertant et bujusmodi. <f 2.
Specialim refuto est idem ac dicendo confuto,
refello, redarguo, confutare, convincere, e'f sXe'y-
ya. — a) Sxpissime eum Accns. Zucret. 2.
867. neque Id manifesta refutant, Nee contra
pugnaot, in promptu cognita qua sunt, mostra-
no che sia falso. Sic Id. 2. 244. nee Gngero
motus Obliquos videamur et Id res vera refutet.
Cic. Vatin. 1, 1. Nemo te ita refutandum, ut
gravem adversariuro, arbitrabatur. Id. pro leg.
Wanil. 17. 52. Obsolevit Jam ista oratio, re
multo magis, quam verbis, refutata. Id. 2. Oral,
19. 80. Nostra confirmare argumentls ac ra-
tlonibus, delude eontrarla refutare. Id. Fonlej.
*. 1. Plus laboris consumo In poscendis testi-
bus, quam ceteri defensores in refutandis. et
t6ia. 16. 35. Sceleratorum perjurla teslimoniie
ae iaudatlonibus eula refutare. Id. Harusp. resp.
13. 8. Refutare maiedlcta improborum borai-
Oum. Sutton. Aug. 71. Vitas castitate infamiam
impudicitias ex criminibui et maledictis refuta-
re. Zlv. 2. 52. tub fin. Non tribunoa modo, sed
plebem oratione ferocl refutando. rtprendenio,
sgr.td'ando. — 6) Cum Infinito. Zucret. 3. 350.
ei quit corpus sent! re refutat etc.
REGALES, turn, m. 3. et
B § G 4 L !4> tam > n - '• r - REGALIS in fin.
REGAlWlOS, I, m. 2. V. REGAVIOLDS.
REGALIS, e, adject, (rex). Comp. Regalior
et Sup. Regalissimus sub a. — Regalis est ad
regern pertinens, rege dignus, regificus, regius,
paotXixde (It. da re, reale o regale, regio; Fr.
de rot, royal; Hisp. real, regio; Germ. z. Ho-
nige oehorig, koniglich; Angl. of or belonging
to a king, like or becoming a king kingly, ro-
yal, regal, princely). — a) Generating iVce-
titut apud Ifon. p. 322. 33. Merc. Vot qui re-
galit corporit custodias agltis, ite etc. Borat.
4. Od. 9. 16. Regallt cultui. Seneca (Edip. 835.
Regale genut. Cic. 2. de Rep. (edenle A. JUaio)
12. ad fin. Nostri illl etiam turn agrestes vide-
runt, vlrtutem et sapientiara regalem, non pro-
geniem qusri oportere. Id. Harusp. resp. 25.
64. Regalis potettas. Virg. 1. £n. 641. domus
regall tplendida luxn. et ibid. 690. Regalis men-
ta. Id. 7. ibid. 75. Regales comas, scil. Lavinia
regit fllia?. Propert. 3. 13. 24. Regales manica.
h. e. quas regalit personal manus vinciunt. Vol.
Place. 1. 820. regalia Jussa. Seneca Med. 463.
Regalis Ira. Ziv. 27. 19. animus. Plin. 13. Hist,
nat. 2. 2. (18). Regale unguentum. scil. quo utun-
tur reges. Id. 10. ibid. 63. 83. (172). Regalis pal-
ma. h. e. rege digna, excellent, nobiiis. Id. 36.
aid. 15. 24. (lio). Regalia impendia. h. e. magni-
fica, et qualia reges facere sclent. Cic. 1. Off. 12.
REGELATIO
38. Regalis sane et digna jEacidarum gente scn-
teniia. Id. Senect. 17. 59. Nihil tam regale vide*
ri, quam studium agri colendi. Plaut. Capt. 4.
2. 45. Non ego nunc parasitus turn, sed regum
rex regalior.; tantus ventri eomraeatus meo adest
in porlu cibut. Jul. Valer. res gest. Alex. M.
(edeate A. Majo) 2. 33. Regalissimum munut. —
6)Speciatim. Regale carmen, quo regum facta ca-
nuntur: cujusmodi est tragicum. Ovid. 2. Trist.
553. Et dedimus traglcia scriptum regale cothur-
nis. Id. 4. Pont. 16. 9. Quique dedit Latio car-
men regale, Severus. — e) Regalia fulmina,
quorum vi tangilur vel comltium, vel principa-
lia urbis liberas loca: quorum slgnificatio re*
gnum eivitati minatur. Seneca 2. Quast. nat.
49. ex Coscina. — d) Regalia exta, inquit Pe-
stus p. 289. 27. Mull., appellantnr, quas poten*
tibus insperatum bonorera pollicentur, privatij
et humilioribus hereditates, fiiio families' doml-
nationem. — Hioc
Regales, turn, m. 3. absolute, substantivorum
more, % I, Aliquando dicti sunt regum fill! et
agnati, principi reali, o del sangue, /SaotXtxo:',
ut Vet. Grammaticut apud Putsch, p. 2205.
docet. Ammian. 16. 12. 26. Rcget numero quin-
que regalesque decern et oplirftatum terics ma-
gna. Impp. Valentinian. et Valent Cod. Theod.
7. 1. 9. Neque regalibut, neque legatis sua mi-
lites jumenta suppediient. ^ 2. Regales etiam
fuerunt, qui Formiit ordinem quemdam consti-
tuebant; cur vero ita fuerint dicti, omnlno in-
certum. Inscript. Formiana abhinc paucit annis
effossa, apud Orell. Coll. Inscr. Zat. n. 3884.
L. VARROWIO L. t. PAL. CAPITOM SCBIBAB ABDILtC.
ACCBMSO VSLATO it V1BO QVIXQVEK. CVHATORl AlJVA-
BVH PAIEOSO COLOKIAI OBDO REGALIVM QVORVM
HOKORB CONTENTVS SVA PECVK. POSVIT. L. D. D. D.
Cetcrum G. Grossi in Hibliot. analit. JYapol.
ann. 1814. April, p. 57. putat, Regales fuissa
appellatos incolas allcujus oppidl, quum hodieque
locus quidam septem circiter ab urbe Formiit
millift. pass, nuneopetur Regali, ibique plures V8*
terum ssdiGciorum reliquis invents fuerint.
Regalia, turn, n. 3. absolute, substantivorum
more,
I.) Proprie. ^ 1. Sunt ret rege dignae. Cas-
siod. 5. Variar. 44. Feeimus utrique regalia,
•f 2. Item palatium regit. Cassiod. 9. Hist.
Eccl. 30. Tbeodosiut defiena ad regalia remea-
vlt. et II. ibid. 17. Nee aliter quam monast?-
rlura regalia videbantur.
II.) Translate. Cxi. Aurel. t. Acut. 8. Prss-
noscentef animse regalia io capita constltuta. h.
e. animus nobilia, excefJenlia, magnifica.
RfiGALlrjS, .adverb, comp. f.voo, seq. in fin.
REGAllTER, adverb, regalmente, da re, |3*
ciXtxuj, regum more, idest — a) Splendide,
munifica. Ziv. 42. 51. Sacrificio regaliter eon-
fecto. — 6) Imperiose, auperbe, tyrannice, pro
Iroperlo. Ovid. 2. Met. 397. precibusque minas
regaliter addit. Ammian. 29. 1. 18. Sed inex-
piablle lllud erat, quod regaliter surgldus (Va-
lens), pari eodemque Jure, - nocentet innocen-
lesque maligna insectatione - perurgebat. Id. 30.
I. 4. Idem Para regaliter vocatut et apud Tar-
sum Cilicias obsequiorum specie custodilut, —
Compar. Regalius legltur apud Jul. Valer. A-
lex. Ort. 1. Postea vero regalius et competen*
tius initiabatur.
REGAMMANS, antlt, particip. ab inusit. re-
gamma, duplicis gammas Dguram reprssentans,
ut Regammans limes apud Aggen. in Fronlin.
p. 62. Goes, et Regammans linea apud ^ucf.
de limit, p. 254. V. GAMMA et GAMMATUS.
REGAVIOLUS, 1, m. 2. Tpo'x'Xs;, trpiejSac, avit
exigua, quas aliter dlcltur rex avium; trocbilut.
Alii patent esse galgulum, quas avis Grasce di*
citur txtspos, a colore. Sueton. Coss. 81. Pridl»
autem eatdera Idus avem regaviolum, cum lau-
reo ramo Pompejanie curia se inferentem, vo-
Incret varii generis e proximo nemore prosecu-
tas, Ibidem discerpserunt. V. TROCUILTJS. Ce-
tcrum recentiores nonnulli leg. regaliolum.
REGELATIO, uois, f. 3. didiacciamento, actus
regelandi. Aggen. in Frontin. p. 57. Goes. Gallia
BEGELATUS
logsta immodicas Alpium nivei in mare transmil-
til, et subitarum regelalionum repeolinas inun-
dalionei patitur. Id. ibid. p. 70. Subitarum rege-
lationum repentina inundalione palitur injurias.
REGELATUS, a, um. V. voc. seq.
REgElO, as, avi, Stum, are, a. 1. (re el ge-
lo). Particip. Regelalus A. I. — Regelo
■ A) Est idem ac gelu resolvo, a'troxpucTxM-w
(It. disghiacciare ; Fr. (aire degeler, rechaxtffer;
Hisp. deshelar; Germ, iviederaufthauen, er-
wdrmen; Angl. to thaw).
I.) Proprie. Colum. t. R. R. 5. 8. j£dificu
solum matutino regelari ortu poterit. Id. 10.
ibid. 77. Post ubt Rlptaaa lorpentia frigora bru-
ns Candidui aprioa Zepbyrus regelaverit au-
ra. Martial. 3. 93. Quum bruma mensem sit libi
per Augustum, Regelare nee te pestilentia pos-
sit. h. e. quum adeo frigeas, ut ne pestilentia
quidera, erdentissimus morbus, liberare ta queat
a frigore. — Sic Particip. Regelalus est gelu
solutui, mollitas, tepefactus. JUarlial. 11. 8. Sue-
cina virginea quod -regelata manu. eubaudi oZent.
Sic Id. 5. 37. Quod suecinorum rapta de manu
glaba. Adde eumd. 9. 14. Nempe succina manu
tractata, odoratiora flunt. Alii perperam leg- te-
legate: quod quid sit, non facile diieris. — Ab-
solute. Colum. 11. R. R. 2. 7. Ilaque dum ha
(uifes) regelare sinuntur etc. ft. e. regelare se.
At Schneiderus Ponlederam sequulus legit: dum
ha regelals liccantur.
II.) Translate. .Seneca Ep. 67. Jam stas mea
conieata est suo frigore: vix media regelatur a-
state.
E) Regelare est etiara rcfrigerare, rinfresca-
re. Varro 1. R. R. 57. 3. Granaria sublimia fa-
ciunt, qua non solum a lateribus per fenestras,
sed etiam subtui a solo ventus regelare possil.
Quod Plin. aliis verbis sic tradit, 18. Rist. nat.
30. 73. (302). Alibi suspendunt granaria lignea
columnis, et perQari undique malunt atque et-
iam a fuodo.
rEgEMO, is, ere, n. 3. ingerao, gemitum red-
do. Slat. 5. Theb. 389. dat operta fragorem Pi-
ous, et abjuoclii regemunt labulata cavernis. Id.
8. ibid. 17. Tunc regemunt pigrique lacus usta-
que paludes.
REGENDARlUS, li, m. 2. qui est a regeslis,
et scripta regerit, seu in codicem refert. Cas-
iiod. 11. Variar. 29. Hinc est, quod Cbarterium
regendarii locum fcliciler obtinere censemus, ut
ipe fuluri provectus avidius pratoriauis possil
lnharere laboribus.
KEGEnERATIO, onis, f. 3. nova generatio,
dtxfv/viaiz, rigenerazione.
1.) Praprie. Augustin. 20. Civ. D. 5. Mor-
tuorum resurredionem nomine voluit regenera-
tions inteiligi. Id. 15. ibid. 16. § 3. Terrena
civitas generatione tantommodo, creleslis autem
regeneration opus babel, ut noiam generatio-
nem evadat. Adde Vulgat. interpr. /Hallh. 19.28.
II). Translate. Augustin. 22. Civ. D. 8. § 5.
Laracrum regenerationis. h. e. baptismal. Cf.
Vulgat. Interpr. ad Tit. 3. 5. Rursus Augustin.
loc. cit. Font regenerationis. la fonte baltesi-
male.
RECENErATUS, a, um. V. voc. seq.
REGENERO, as, 5vi, stum, are, a. 1. (re et
geoero). Particip. Regeneralus II. — Regenero
est idem atqoe itcrum gencro, dvayzwdu, rige-
ncrare, riprodurre,
I.) Proprie. Plin. 7. Hist. nat. 11. 10. (50).
Signa quadam nsvosque et cicatrices etiam re-
generari. et ibid. 12. 10. (51). Qui adulterio JE~
ibiopis nata matre, nil a ceteris colore difleren-
te, ipse avum regeneravit /Elhiopem. ft. e. avo
simili* fiitt: avi colorem in ae retulit. Id. 12.
ibid. 1. 5. (12). Sed ex ea primum in ipsa Creta
platani saia regeneravere vilium. ft. e. rnrsus
retulcre vitium amittendi hieme folia. Adde eumd.
14. ibid. 22. 28. (145).
H.) Translate. Cassiad. Complex. 1. Timolh.
i. Timolbeum diceos filium Cdei sua?, quera
saocta Ecclesia constat regeneratum. Isid. 15.
Orig. 4. Fons In delubris locus regeneratorum
e-»J. il fonte bailcsimale.
- 59 — .
RfiGKNS, entis. V. REGO in Qn.
REGERMlJiATlO, 5nis, f. 3. dva^Kdccr.aic,
actus regerminandl. Plin. 17. Rist. nat. 20. 34.
(147). Castanea regerminalione cadua vel lalice
Isetior. Adde eumd. 19. ibid. 7. 36. (122).
REGERMiNO, as, are, n. 1. germogiiaie di
nuovo, a'va^XaoTctvio, ilerum germino. Win. 16.
Hist. nat. 33. 60. (142). Et in iEnaria succisa
(cupressus) regerminat. Id. 19. ibid. 7. 36.(122).
Caule reciso fere quidem omnia regerminant.
REGERO, gSris, gessi, g'estum, gSrere, a. 3.
(re et gero). Particip. Regerens I. 3.; Regestus
I. 1., 2., 3., 4., 5., et in fin.; .Regerendus I. 4.
— Repero est idem ac retro gero seu porto, re-
fero, dvaxonl^bi (It. poitare indielro, riporta-
re; Ft. porter ou placer en arriere; Hisp- He-
var b traer 6 poner haeia atrds; Germ, tu-
ruchlragen, - bringen, - vierfen, - tchaffen;
Angl. to bear or carry bah).
I.) Proprie f 1. Est, ut dixiraus, retro ge-
rere seu portare, referre. Plin. 17. Hist. nat.
4. 3. (30). In Syracusano agro adrena cultor
elapidato solo, perdidit fruges luto, donee reges-
sit lapides. Id. 6. t'feiii. 23. 26. (105). Longe a
terra abest navium statio: lintribusque aderun-
tur onera et regeruntur. Sillig. et alii leg. ege-
runtur: alii aliter. Jabolen. Dig. 7. 4. 34.
extr. Si summa terra subiala ex fundo meo H
alia regesta esset. Simile est Sliud 5enecce Ep.
15. Quibus- ad Totum dies est actus, si bene de-
sudaverint, si in locum ejus, quod effluxit, mul-
tura potionis altius jejuoo gutture _ regesserunt.
h. e. ingesserunt, potaverunt. Ovid. 11. Met.
188. Indiciumque su;b vocis tellure regesta Ob-
ruit, et scrobibus tacilus discedit opertis. h. e.
ilerum aggesta humo, quam effoderat. ^ 2. Est
etiam aggero, congero. Colum. 2. R. R. 10. 13.
In acervum culmos regerant. Seneca Thyest.
767. impositas dapes Transiluit ignis, inque
trepidantes focos Bis ter regestus, et pali jussus
moram, Invitus ardet. «I 3. "Item remitlo,
reddo, mandate o geltare indietro, riman-
dare. Tac. 2. -Hist. 21. Sive ab oppugnatori-
bus incensum (amphitheatrum), dum faces in
obsesses jaculanlur; sive ab obsessis, dum re-
gerunt. Plin. 2. Hist. nat. 9. 6. (46). Lunam
in coitu non cerni, quonlam baustum orancm
lucis averta illo regorat, unde acceperit. id. 37.
ibid. 9. 47. (131). Gemma contraria soli regerens
candicanles radios. Seneca Agam. 223. Et tola
capla; fata Dardanise domus regesta Danais. Tisr-
tuii. Pall. 1. Habitus quadrangulus, ab utroque
laierum regestus. gellato a dietro sull'una e
P ultra parte. <f 4. Item egero, ex'troho, evel-
lo. Colum. 3. R. R. tl. 4. Diligentissime re-
fossas omnes radices In summum regeri atque
comburi. Varro 1. R. R. 64. 2. Decoquunt in
abenis, duas partes quoad regerunt. h. e. igne
eipellunt et absumunt. Sever. 3Zln. 433. Et
lapis adcretut regerendis ignibus aptus. pietra
focaja. Colum. 11. R. R. 3. 6. Resolulaque hu-
mus', qua erat aucturano regesta, osque ad me-
dian) eulcorum altitudinem reponilur. V. Rege-
stum, i, in fin. 5 5. Item transfeto, transcri-
be, trascrivere: quod referre 6spius dicimus.
Quinlil. 2. 11. 7. Ex diversis congesta ora-
tio cohcerere non potest: similisque est eommen-
tariis puerorura, in quos ea, quas aliis declaman-
tibus laudata sunt, regerunt. Id. 3. 6. 59. Sunt
enim velut regest* in hoi commentaries, quas
adolcscens deduierat, scbols. V. Regesta, orum,
in (in.
It.) Translate est rejicere, retorquere. Seneca
Hippol. 720. Regeramus ipsi crimen, atque ul-
tro impiitp Venerem arguamus. h. e. vertatnus
in ipsum. Plin. 10. Ep. 30. Dum coramunem
culpa m hi in illos, ilU in bos regerere posse
cooTidunt. Plin. alter 13. Hist. nat. 15. 29.
(91). Mensarum insania, quas feraince viris con-
tra margaritas regerunt. h. e. objiclunt riris,
quando ab his accusaotur nimii luius in m«r-
garilis. Cassius ad Cic. 15. Fam. 19. Pro quo
tibi piojima epislola lot rusticos Stoicos rrge-
ram, ut etc. Horal. 1. Sat. 7. 29. Regerere con-
vicia. 5eneco CEdip. 633. Egil qui in orlus se-
EEGIA
met, et matri Implos Fetus regessit. (De (Edipo
loquitur, qui matrem inscius uxorem dan's, et
ex ea liberoi procreavit). Plin. 28. Hist. nat.
4. 7. (35). Despuimus comitialei morbos, boc'
eit contagia regerioius. h. e. in caput aliorum
recidere, imprecando jubemus. Quintil. It. 1.
et Tac. 3. Hist. 78. Regerere invidiam in euro,
qui nos coegit. — Hioc
Regestum, i, n. 2. absolute, substantirorum
more (y. supra I. 4.), est terra efTossa et ege-
sta et in allquam altitudioem elevaia. Colum.
11. R. R. 3. 10. Ejusque abunde est gradum ef-
fodere tribus pedibus, ut in quatuor consurgat
regestum. Id. 3. t6id. 13. 8. Quum a superiore
parte in inferiorem detrabitur humus, six Ju-
stum pastinalloni prabet regestum.
Regesta, Brum, n. plur. 3. absolute, subslan-
tivorum more {V. supra I. 5.), tunt res multas
in unum collects, et in tabulas et commentaries
relataj, qua vulgo corrupte regislra dicunt, re-
gislri. Vopisc. Prob. 2. Usus sum etiam rege-
s.lis scribarum porticui porphjrelics, actis etiam
senatus ac populi. Prudent. 10. irsfi s"S^. 1131.
Hie in regestis est iiber cselestibus, Monlmenta
serrani laudis indelebilis. Papir. Diplom. n. 82.
col. 2. Jin. 7. (pertinet ad n. 489.). Regestum s.
d. et loco, quo supra, h. e. tub die.
REGEsTA, oruni, n. plur. et
REGESTUM, I, n. 2. V. too. prseed. in 8n.
REGESTUS, a, um. f. REGERO.
REGfA, B, t. 1. proprie adjectiva vox est el
domut lubintelligitur; est enim domus regis, au-
la, /3a0iXowi, ^aatXeiev (It.' palazzo rente, reg-
gia; Fr. palais d'un roi, chateau, cour; Hisp.
pdlacio, castillo, corte; Germ. d. konigliche
Palast, Schloss, Surg, tonigsburg; Angl. a pa-
lace, royal palace").
I.) Proprie. 5 '• Geoeratim. Cic. 3. Fin.
16. 52. (et Cms. 3. S. C. 112. a med.). In re-
gie regem ipsum quasi productum esse ad digni-
tatem. Odd. 6. i^ast. 264. inlonsi regia magna
Nuras. Liv. 35. 31. .Regiam adiDcare. Horal.
1. Od. 37. 25. Ausa (Cieopatra) et Jecentem vi-
sere regiam Vultu sereno. Id. 2. t'6id. 18. 5. De-
que Attaii Ignotus beres regiam occupavi. —
Virg. 1. G. 503. regia call. scii. quia sedei ac
domicilium Jovis. Sic Id. 7. /En. 210. Aurea
nunc solio stellantis regia cali (ilium) Accipil.
Ovid. 2. Met. 1. Regia Soils erat subllmibus alia
columnis. Id. 4. ibid. 438. Ignorant, ubi sit ni-
grl fera regia Ditis. Virg. 8. £n. 242. regiam
rocat speluncam Caci latronis. ^ 2. Specialim,
Roma in sacra via, in quarta regione Urbis, (ut
est apud Ascon. in i!ft'ion. 14.) locus fuit regix
nomine, ita diclus, vel quia ibi sacra a rege sa-
crificulo fiebant, vel quia in eum sacrorum cau-
sa, lamquam in fanum convenitbant, convocali a
pontifice max., qui erat 'regia quodammodo di-
gnitatis: qua dua causa: apud Feslum p. 278- 21.
Mull, leguntur: prior etiam apud Scrvium a'd
Virg. 8. jEn. 363. Sunt etiam qui putant, hocei
noraen hasisse, quod eo loci regia Numa fuerit :
quod taraen minimc admittendum est; bac enim
Numa regia full in regione oclava Urbis. Ibi
Agonalibus aries iinmolabalur, teste Farron. 6.
L. L. 12. Mull. In earn mense Octobri cauda
equi, mactati in campo Martio, deferebatur, ut
Fesius iradit p. 178. 29. Mull. Fiaminica qnot-
mensibus nundinarum tempore Jovi jriete fa-
ciebat, ut est apud Macrob. 1. Saturn. 16. a
med. Regina sacrorum porcam vel ag-nam Ju-
noni immolabat. Id. ibid. 15. ad fin. Denique
ibi concilium poolidcum baberi solitum, colli-
gimus ex Plin. 4. Ep. 11., ubi Domitianum re-
prebfndit, quod jure pontllicis maiiml rellquos
pontiDces, non in regiam, sed in Albanam vll-
lam convocavcrat. Ejus menlio est Hiim his ver-
bis apud Cic. Mil. 14. 37. Nuper quidem. ut sci-
lis. me ad regiam pa>ne conTeeit. Adde Plin. 34.
Hisl. nat. 8. 18- (48).; .^ugitslum apud Suelon.
,^ug. 76.; et Gett. i. 6. ubi refert h*e »etens
senatustonsulli verba: Quod C. Julius L. F. pon-
tifes nuociarit, In sacrario in reg'u hasHs Mar-
tias morisse, de ea r* ita censucrunl etc.
II.) Translate. ^ 1. Regia dicilur labernacu-
REGIBILIS
lum, tentorium, ubl militia; cum eiercilu rex
tendlt. Liv. 2. 12. a med.; et Curt. 9. 5. 30.,
6. 2. 9. et 7. J. 4. ^ 2. Metonymice, ipsa re-
gis persons. Liv. 24. 22. ad fin. Qaicumque
aut propinqujtate tut affinilate nut aliquibus
ministerili regiam contigissent. Curt. 6. 6. 2.
Patriot mores discipllnaraque Macedonum re-
gum salubriter lemperatam et civilern habitum
velut leviora magnitudiae sua ducens (Alexan-
der), Persies regis par Deoruni potentis fasll-
glum amulabalur. f 3. Item aulicorum vita,
et conditio. Petron. Satyr. 5. Nee curet alto
regiam. truccm vultu. ^ 4. Item urbs, In qua
ret degit. Firg. 0. JEn. 737. dolalis regia Ama*
la. Horat. 1. Ep. 11. 2. Crcesi regia, Sardes.
Adda Plln. 5. hist. nat. 2. i. tl9). ^ 5. Item
docnus C. Julii Cssaris, quam lnridiose regiam
vocat Cic. 10. Alt, 3. Visum te ajunt la regia;
nee reprehendo, quippe quum ipse islam repre-
bensionem non fugerim. *| 6. Item ttabulum
armcnli. Vol. Flaac. 5. 67-. Ac velut ills, gre-
gii cesiit col regia, taurut Fertur ovani etc.
^f 7. Regia ihealri, pars tbeatri vel potius sca-
ns nobllior, in modum aulas regis eiornata,
paei'Xsioii. Fitruv. 5. 7. ad fin. Ipsa: scans suai
babeint raiiones eiplicatas, ita uti media valva
ornaius hubeant aula regia, deitra ac sinistra
bospiialla. Ascon. in fragm. or at. pro Scauro a
med. Quaiuor columns marmorea, qua nunc
esse in regia tbeatri Marcelli dlcuntur. Sueton.
Aug. 31. Pompeji statuam, contra tbeatri ejus
regiam, marmoreo Jano supposuit. Alii putant
ab Escort, el Sueton. designarl domum magnlfi-
cam it regi.e slinilem, tbcatro adjunctam: quod
eorum verbis est profeclo conformlui. Et for-
tasse eadem est cuin basilica: ulraque enim vox
Idem sonat. F. BASILICA. Hoc tenia Stat. 1.
Silv. 1. 30. Illic belligeri sublimis regia Pauls.
h. e. a Li .Cranio Paullo, qui consul full ana.
U. C. DCCIV., temporibus Clceronis, de novo ex-
slrueta, perrecia ab alio jEmilio ann. U. C. DCCXX.
sub Augusto: denique quum incendlo pane cor-
rulsset, restiluta a M\ Lcpldo sub Tiberio. Cic.
4. Alt. 16. ad fin.; et Tac. 3. Ann. 72.
RBGlBli-IS, e, adject, qui facile regi potest.
Ammian. 16. 12. 10. Juvenilis rcgibilis et con-
sults. Id. 10. 7. 9. Regibilis acies. Id. 27, 10.
9. el 24, 3. 8. miles.
REGIE, adverb, regaimente, {hotktxm{, reglo
rdore, ut rex tolet, vel ut decet regem. Farro
1. R. R. 2. 10. Regie pallia adiGcia. Plant.
Stick. 2. 2. S3. Advetii lecioi eburatos, aura-
tot, os. accubabo regie. Cic. 5. Perr. 48. 115.
TJt ea, qus regie seu potius lyrannice slatuit
in aratores Apronius, pralcrmiitam. da sovrano
e padrone assolulo.
REGlFlCE, adverb, regaimente, tonluosa-
mente, /3asi).ixio;, reglo apparatu, splendide,
sumptuose, regie. Cic. 3. ruse. 19. 44. ex En-
nio. Vidi ego te, asUnle ope barbarica, Tectis ca-
lalii, laqueatis, Auro, ebore, iostructam regiflce.
Sil. It. 11, 273. Regifice exttructii celebrant con-
vivla mensis.
REGlFlCUS, a, um, adject, regale, magnifi-
es , sonluoso, $3.oCKixi{ , reglui, magniucus,
iplendidus. Firg. 6. j£n. 604. epulsque ante
ora parata RegiBco luxu. Fal. Flacc. 2. 652.
Slant gemmii auroque tori mensaque paratu
RegiCco.
KEGlFUGlfJM, li, n. 2. — ) Est festus
dies Roma In memorlam fuga Tarqulnil Su-
perbl ex Urbe, quum post Lucrctia mortem a
Erulo exactus est, et liber las populo parta. O-
vid. 2. Fast. 685. Nunc dicenda mlbi regit fu-
ga, tra^it ab ilia Sextus ab ettremo nomina
mens* dies. h. t. texto Kal. Mart., qui diet in
iYaJendar. Ma/ftior. tpud Gruter. 133. reoif.
nolalur. Auson. Eel. d» fer. R. J 3. Nee regi-
fugium, puisis ex Urbe tyrannis, Latum Roma-
nit fas reticere diem. (Hie licenler seeunda pro-
ducllur metri necessitate). Festus p. 273.6. Mull.
Regifugium dies notalur in Fastis VI. Kal. Mar-
lias, ut ail Verrius, ita diclus, quia eo die rex
Tarquinius Roma fugerit etc. F. ejusd. loc. cit.
ia COnllTIO. F. inf r » e t FUGALIA. - b) Qui-
— 60 —
dam ex loco Maciobii mox alTerendo perperara
pularunt, Tarquinium Kal. Juniis pulsum fuisse,
quod ille auctor minima afQrmat, sed poiius,
Junium Brulum Carna Dea la Ccelio moole voti
reum sacra fecisse, post debellaios nernpe E-
truscos, qui ad restituendum Tarquinium con-
tra Romanot exerciium duxerant, et post fuga-
tum e prailio Tarquinium; alquo ita eodem die
ipsum Brutum annua consulit jura cepisse. Ma-
crob. 1. Saturn. 12. a med. Nonnulli puiave-
runt, Junium mensem a Junto Bruto, qui pri-
mus Roma consul factus est, somin&lum, quod
boc mense, id est Kalendit Juniis, pulso Tar-
quinio, sacrum Carna Dea in Ccelio monte vol!
reus fecerit. — c) Regifugium full etiam IX.
Kal. Mariias, et IX. Kal, Junias, qui diet in Ka-
lend. Maffejor., Pranestin. et Falican. ita no-
tatur: Q. R. C. F., de quibut notis ita Ovid. 5.
Fast. 728. Quattoor inde noils locut est, quibus
ordine lectis, Vel mos sacrorum, vel fuga regit
ioeat. Ferr. Fiaccut In Halend. Prcsneslin. ad
IX, Kal. Martial bac babet apud Foggin. Hunc
diem plerique perperam putant Q. R. C. F. ap-
pellarl, quod eo die et comitlo fugerit rex. Nam
neque Tarquinius abiil ex comitlo, et alio quo-
qus mente [soil. IX. Kal. Junias) eadem sacra
Sunt. Ex bit patet, eat notes Q. R. C. F. du-
plicl modo Jam ab antiquit expllcatas fuisse;
nempe aut, Quaodo Rex Comitiavlt, Fat: aul
Quando Rex Comitio Fuglt: atque adeo igno-
ratum fuisse, boo esse accipiendum de vetuslis-
simo ritu, ex quo sub regibut ipte rex, postea
rex sacrlQculus teu tacrorum, • comitio, victi-
ms percussa, aufugiebat,
REG1GNO, it, ere, a. 3. rfgenerare, a'vayev-
va'o), iterum gigno. Zucret. 6. 243. quapropter
maxima mundi Quum videam membra ac partes
con8umpta regigni etc.
REGlI, orum, m. plur. 2. F. REGIUS in fin.
REGILLA. F. RECTA, a.
REGIMEN, lois, n. 3. (rego) rectio, guber-
nntio, aitiataut'a, xu/3s'pv»joij (It. direzione, go-
verno; Fr. action de conduire, conduire; Uisp,
el acto de conduir, guiar, mandar ; Germ, die
Zenhung, Leilung; Angl. government, rule,
direction, regiment).
I.) Propria, f 1. Generatira et abslracte.
Tac. 13. Ann. 3. extr. Calare, piogere, cantut
aut regimen equorum exercere. Plin. 7. Visl.
not. 16. 15. (70). Vocit termonisque regimen
dentet primoret tenent, conceotu quodam excl-
plentes Iclum lingua etc. Tac. 2. Ann. 23. Va-
riil undlque procellis lncerli Ductus prospectum
adimere, regimen Impedire. Fellej. 2. 85. 2. Re-
gimen elassis alicui commlttere. % 2. Speeia-
tiin de navibui. — o) Pro gubernaculo navit,
timone. Ovid. 3. Met. 593. Addidici regimen,
deitra moderante, carina Flectera. Sic Id. II,
ibid. 551. Frangitur in curtu nimbosi turbinis
arbot, Frangitur et regimen, — b) Pro arte
regendl. Pelron. Satyr. 123. quum magnus in-
borruit Auster, El pulsas evertit aquas, non ar-
ms ministrit, Non regimen prodest.
II.) Translate. ^ 1. Generatim et abslracte.
Zucret. 3. 95. In quo (animo) consilium viia
regimenque locatum est. Liv. 3. 33. Regimen
totius magislralus penes Appium erat. 7Vjc. 3.
Ann. 47. Omissa Urbe, unda in omnia regimen.
Id. 12. ibid. 42. Regimen coborlium transferre
ad aliquem. Id. 1. hist. 84. Vobis (o mililes)
arma et animus sit: mibi consilium et virtutit ve-
slra regimen relinquiie. Sueton. Aug. 27. in fin.
Regimen morum el legum reeipere. ^ 2. Specia-
tim de clvitatis, populi, nationis gubernatione.
£nnt'us apud Feslum p. 278. 5. Mull. Primu'
tenex ratui in regimen bellique peritus. Tac. 4.
Ann. 9. Ad vana et totiet irrisa revolutus, de
reddenda republica, utque comulei, teu quia a-
Hut, regimen tusciperent. Id. 13. ibid. 49. Ce-
tera per omnet Imperii partet perinde egregla,
quam tl non Nero, sed Tbrasea regimen eorum
teneret? Stat. II. Theb. 658. regimen menu
tractare eruenlum. h, e, tyrannidem eiercere.
*f 3. Pro rectoribus, ut servitium pro servis,
imptrium pro imperaloribus. Fal. Max. 1. I.
REGINA
n. 9. Quapropter non dubitaverunt aaerit Im-
parls servire: ita te humanarum rerum future
regimen eiistimanlia, ti divina potenlis bene
atque consumer fuissent famulata. Cf. Liv. 4.
31. A. Corneliut dictatorero Mam. ^milium di-
xit: et ipse ab eo magister equitum est dictus.
Adeo, simul fortuna civitatis virtute vera eguit,
nihil censoria animadversio efiecit, quo minus
regimen rerum ex notata indigoe domo peie-
retur.
REGlMENTUM. I, n. 2. idem quod regimen.
Aurel. Arcad. Dig. i. 11. 1. Reglmentis rei-
publlca ad imperatoret perpetuo translatit. Adda
Ammian. 25. 9. 7. et 28. 1. 7. et utrobique ia
plur. numero: in singulari babet Fettut p. 278.
4. Mull. Regimen, inquit, pro regimento utur-
paot poeta.
REGlNA, a, f. 1. mulier regnum possident, val
regit uxor, /SaoiXtooa (It. regina o reina; Fr.
ret'ne; Hisp. reyna/'Germ. d. Kbnigin; Angl.
a queen).
I.) Propria. J I. Striclo sensu. Cic. 14. Alt.
8. et 20. et 15. ibid. 15. Regina fuga mibi noa
molesla. h. e. Cleopatra: de qua et horat. 1.
Od. 37. 7. verba facit. Firg. 12. /En. 659. Pra-
terea regina, tul Odisiima, deitra Occidit ipsa
sua. h. e. Amata uxor Laiinl regit. Id. 1. ibid.
303. in primit regina quielum Accipit in Teu-
cros anlraum meniemque benignam. h. e. Dido.
Justin. 1. 2. 8. Multa et alia practara bujus re-
gina fuera. h. e. Semlramidis. % 2. Laiiorl
seosu, JRitkynica regina per mailmam contu-
mellam vocatur apud Sueton. Cces. 49. C. Julius
Cstar, quia ia Bitbyoia a rega Nicomede ejus
florem alatis eootaminatum fuisse, creditum est.
^ 3. Hem, reginam tacrorum, b. a. regit tacrifi-
culi uxorem vel Oliam memoranl inscripll lapi-
des apud Gruter. 1087. 8, et Fabrelt. p. 484.
n. 153.; item Macrob. 1. Saturn. 15. a med.;
et Paul. Diac. p. 113. 19. Mull. F. ARCULUM.
^ 4, Item, hoc nomine appellatur etiam Messa-
lina Claudii Aug, uxor. Plin. 29, Hist. nat. 1.
8. (20). Jam vero et adulteria etiam in princi-
pum domibus, et Eudemi in Llvia Drusi Casa-
rlt, item Valentis in qua dictum ett regina. 'i.
e. Messalioa, cujus adullerium cum Vectio A'a-
lente Id. ibid. 5. (8). narraverat.
II.) Translate. ^ 1. Ut Dii rege»,tic Dea re-
gina? dicta. De Venere, Horat. 1. Od. 30. 1. et
3. ibid. 26. 11.; de Junone, ^irg. 1. Mn. 60.,
Cic. 7. Ferr. Tl. 184., Liv. 5. 21., jPfauf. Cist.
2. 1. 37. et sspe in veterib. Inscript.; de Fortu-
ne, Intcript. apud Gruter. 78. 7. et8.; de Isi-
de, ibid. 83. 12. et 13.; de Calliope, Horat. 3.
Od. 4. 2. Sic regina nemorum est Diana, apud
■Senec. Hippol. 40G.; atrl regina poll, apud eumd.
Here. Fur. 1105. est Proserpina. Siderum regina
bicomis, apud Horat. Carm. scecul. 35. est Lu-
na. ^ 2. Pro regit filia. Fal. Flacc. 5. 374. et
386. et 442. et 6. 657. et alibi, Medeam tignifi-
cans. Adde Stat. I. Achill. 295. de Deidamia.
^ 3. Per catacbresin ponitur pro domina, divi-
te, nobili. Plaut. True. 2. 6. 49. Adduxl ancii-
lat tibi eccat ex Suria dual : ted isla regina
doml tua fuera amba. Ter. Eun. I. 2. 87> Eu-
nucbum diiti velle te, quia tola utuctur bit re-
gina. Hie lamen Donatus reginat putat appel-
lari maironat oobilei el opulentat; ita rex pro
homine potenli apud Ter. Pkorm. 2. 2. 24.;
sed et clientei patronos divitei et potentei voca-
bant reget. V. Horat. 1. Ep. 17. 43- 4 *• El P r0
principe ac prima in aliquo ordine. <Siat. 4. Theb.
379. Silvestrli regina chorl. h. e. Baechanlium an-
lisles. Id. 6. ibid. 854. Alpini veluli regina eu-
pressut Verticis. Id. 2. Silv. 2. 1 2. Appia longa-
rura terltur regina viarum. Inscript. apud ilei-
nes. el. 2. n. 84. Via Appia regina. 5f 5. Trans-
fertur ad ea, qua magnam vim habent et do-
minantur In aolmii bomioum. Cic. 2. Oral. 4<.
187. Tantam vim babet ilia, qua recta a bono
poata dicta est ileianima atque omnium regina
rerum oraiio. Id. 3. Off. 6. 28. Jutlitia omnium
est domina et regina virlulum. Horat. I. Ep. 6.
36. Scilicet uiorem cum dole, Hdemque et ami-
cos El geuui el formam regina pecuaia donat.
REGIO
REGfO, dais, f. 3. (rego) est aliquoversura di-
reclio, oibita, linea, direzionc verso un luogo,
linea,
1.) Proprie. — 1." Generatim. Lucret. 2.
259. Dccliaarnus item motus nee tempore certo,
Nee regione loci cerla, sed ubi ipsa tulit mens.
per una determinate direzione- Cess. 7. S. G.
46. OppidI inurus ab plaaitie alque initio ascen-
6us recta regione, si nullus amfraclus intercede-
ret, mcc. passus aberat. Cic. 7. Perr. 08. 176.
Si quia tantulum de recta regione deQecleret.
Curt. 8. 9. 2. India tola ferrne special orientem,
minus in latitudinera, quam recta regione spa-
liosa. Id. 7. 7. 3. Scjlharum gens baud procul
Thracia aita ab oriente ad scpientriooem se ver-
lit-. Recta deinde regions Alaunum ultra Istrum
jacentem colit. Csi. 6. S. G. 25. Oritur (Her-
cinia sitva) ab UelTetiorum et Ncmetum et Rau-
racorum finibus, rectaque Dumiois Danubii re-
gione perlinet ad fines Dacorura et Anartium.
firg. 2. /En. 736. avia cursu Dum Bequor, et
nota eicedo regione viarura. Curt. 8. 13. 23.
Trajicere amnem cum ceteris copiis in regionem
insula, de qua ante dictum est, parabat. — 2.°
Specialim, e regione — a) Est recta, a dirit-
tura. Cic. Fat. 9. 18. Ut quum duo individua
per inanitatcm ferantur, allerum e regione mo-
veatur, alterum declinet. Adde ibid. 20. 46. el
1. Fin. 6. 19. — b) Hem, e regione, ex ad-
verso, tit rincontro, di rimpetlo, a'vTt'ov. — Cum
Dativo. Cces. 7. B. G. 35. Quum utcrque ulrique
esset eiercitus in conspectu fereqae e regione
caslra castris opponeret. Cic. i.jfcad. (2. pr.)
39. 123. et apud iron. p. 102. 25- Merc. Esse
c regione nobis, e contraria parte terra, qui
adversis vestigiis stent contra nostra vestigia,
quos antipodal vocatis. — Cum Genit. Cces. 7.
B.' G. 35. E regione unins eorum pontium in
occullo restitit. et ibid. 25. Glabaa in ignem e
regione turris projiciebat. et ibid. 36. Erat e re-
gione oppidi collis. Et oroissa prsposit. Liv. 3.
06. sub /in. Ad mcenia ipsa Roms popuiabundi
regione ports Eiquilina accessere. Adde eumd.
25. 25. — Absolute Aepos Milliad. 5. Acie e
regione instructa. — Translate est e contrario,
contra, per lo contrario. Hieronym. 2. advers.
Jovinian. n. 7. Arabes et Saracenl camelorum
lacte et carnibus vivunt; e regione septentrio-
nales populos si ad esum asinorum camelorum-
que compellas, etc.
IC.) Translate. *J 1. Regio, qua lineam sl-
gnilicat, ea ratione pertinct ad augures, qui li-
luo designantes c<elt loca, intra qua augurium
capere volunt, regiones vocant. Varro 7. Z. Z.
82. Mall. In hoc templo faciundo arborea con-
slitui lines apparel, et intra eas regiones, qua
oculi conspicient. Cic. I. Divinat. 17. 30. et 2.
ibid. 3. 9. Ab Atlio Navio per lituum regionum
facta descriptio. Id. 2. Legg. 8. 21. Cali ful-
gura reglouibus ratis temperanto. f 2. Po-
nitur etiain pro One, limitc, termino: prssertiin
In plur. num. Cic. Balb. 28. 64. C. Cssar abest
loogissime, atque in iis est nunc locis, qua re-
gione orbem terrarum, rebus illius gestis impe-
rium populi R. douoiunt. Id. i. Cat. 10. 21.
Poiupeji res gesla iisdem, quibus solis curius,
regionibus ac terminis contincntur. Id. Arch. 10.
28. Res hie, quas gessimus, orbis terra regio-
nibus deOniuntur. et ibid. 11. 29. Si animus,
quibus regiouibus vita spalium circumscriptum
est, cisdem omnes cogitationes terminaret suas.
Id. 2. leg. Agr. 35. 97. Vii facile sese regio-
nibus ofOcii, uiagnis in forlunis et copiis, con-
tinet. Plaut. Pan. prol. 48. Argumenti nunc
regiones, limites, confinia determinabo. *J 3.
Uinc cali regiones sunt: quarum maxima ac
pracipus quatuor, seplentrio, meridies, ortus,
occasus. Ovid. lb. 38. Atque eadem regio Ve-
sper et Ortus erunt. Pal. Flacc. 2. 117. de Fa-
ma. Quam pater omnipotens placidis regionibus
axcet jElberis. Cic. 2. Nat. D. 19. 50. Regio
lona, qua turn est aquilonalis, turn australis.
firg. 8. /En. 528. cali in regione serena. Ho-
rat. 1. Sat. 4. 29. ilic mutat mercei surgente
» sole ad eum quo Vesperlina lepet regio. Liv.
— Gl -
33. 17. Leucadia nunc insula, et vadoso freto,
quod perfossum manu est, ab Acamaoia divisa
turn peninsula erat, occidentis regione arctis fau-
cibus cobaiens Acamania. Sic Justin. 18. 3. 10.
Ceteris in orientem spectanlibus solus occidentis
regionem Intuebatur. *f 4. Regio est eliam,
It. parte del mondo, paese, tratto di paese,
Vtiox, pars terra magna aut parva, traelus, pla-
ga,' locus (a rego, ail Forcellinus, quia per par-
tes seu provincias terra regitur). — a) Gene-
ratim. Cic. 1. Nat. D. 10. 24. Terrs maiimas
regiones inbabilabiies alque incullaa videmu3,
quod p3rs earuiu appulsu solis eiarserit, pars ob-
riguerit nire etc Lenlul. ad Coss. 12. Fam. 15.
a med. Usque Sidam, qua exlreroa regio est pro-
vincla rata:. Cic. Flacc. 12. 27. In ejusmodi re-
gione atque provincia, qua; mari cincia est. Id.
Sexl. 30. 66. Qua regio orare tetrarum erat la-
lior, in qua non regnum aliquod siatueretur? —
b) Dicitur etiam universim de quocumque loco.
Plaut. Cist. 4. 2. 42. Ecquem Tidisti quairere
bie, amabo, in hac regione cisteilam cum cre-
pundiis? Firg. 9. /En. 390. Euryaie infelii, qua
te regione reliqui 7 Quave sequar7 Ter. Fun. 5.
9. 32. Cur ergo in his te coospicor regionibus 7
Plant. Pseud. 2. 2. 1. Hi loci sunt -atque ba
regiones, qua mihi ab hero sunt demonstrate.
— c) In urbe est pars ejus major, qus in vicos
rursus dividitur, ul est apud Sueton. Aug. 30.,
It. quartiere, sestiere, contrada, rione, f/ipoi,
xXiua. Roma olim in quatuor regiones divideba-
tur, Suburanam, Eiquilinam, Collinata et Pala-
tinam: quse crevere postea usque ad quatuorde-
cim, teste Plin. 3. /7isf. nat. 5. 9. (66). et Tac.
15. Ann. 40., quarum descripliooem haberaus a
Sex. Hufo et P. Viclore; et praterea accura-
tiorem aliam apud Mlurat. Inscript. p. 2126. et
seqq. — Inter ofOcia domus AugustiE fuit eliam
a regionibus. Inscript. apud BJoral. 895. 4. ti.
CLAVDIV3 AVG. t. EVPAES A BEU10NIB. etc. Adde
aliam ibid. 5. et 89i. 8. Ita appellall videntur
curatores regionum urbis Rom^, qui praler prs-
feclum Tigilum et tediles, curam babebanl re-
gionum vicorumque, s.rpe es liberlis ad id me-
nus clecti, ut videre est in vet, Inscript. apud
Gruter. 250. et 251. Nos dicimus capi di con-
trada. — d) Sicul. Flacc. de condit. agr. p. i.
Goes. Regiones dicimus, intra quarum fines sin-
gularurn coioniarum aut municipiorura magistra-
libus jus dicendi coercendique est libera pote-
stas. — e) Regiones dict.-e sunt eliam partes,
in quas Italia divisa est, quaique Augusto impe-
ranle undecira fuerunt. Plin. 3. Hist. nat. 5.
6. (46)., 13. 18. (110). et 14. 19. (112). «f 5.
Et metaphora bine ducta, Cic. 2. Orat. 2. 5.
Bene dicendi ars non babet definitam aliquam
regionem, cujus terminis s.xpla teneatur. h. e.
materiam. Plaut. Mil. glor. 2. 2. 78. Tace, dum
in regionem astutiarum mearura te induco, ul
scias juita mecum mea consilia. Cic. 7. Verr.
70. 181. Usee eadem et nostra; rationis regio el
via. Lucret. 3. 140. Idque (consilium) silum
media in regione pectoris hsret.
REGIoNALIS, e, adject, ad regionem perti-
nens, ut Concilium regionale, apud Augustin.
7. Baptism, contr. Donatist. 53. b. e. alicujus
regionis aut provincia: cui opponilur pUnarium.
REGIONAlITER, adverb, regionatim. Apul.
de JUundo. Qua tamen illi quum regionoliter vi-
deantur esse pestifera etc.
REGIONARIUS, a, urn, adject, ad regionem
perlineos. Vox a Lexico eipungenda; legitur e-
nim tantummodo in Not. Tir. p. 63.
RKGldNATIM, adverb, nova x<*P a ?} P er " n "
gulas regiones. Liv. 40. 51. eztr. Mutarunt suf-
fragia, regiooatimque generibus bominum cau-
■isque et quxslibui, lribus descripserunt. Id. 45.
30. Regionatim commerda interrupts. Adde Sue-
ton. Cms. 39.
REGIONOSU9, a, urn, adject, qui multis re-
gionibus constat. Vol a Leiico eipungenda; le-
gitur enira tantummodo in Not. Tir. p. C3.
REGIUS, a, urn, adject, ad regem aliquo modo
perlinens, regalis, /3aciXixc; (It. da re, del re,
reale, regio,' Fr. royal, de roi; llisp. real, re-
REGIUS
510; Germ. z. Konige gehorig, koniglich; Angl. of
or lihe a king, kingly, royal, regal, princely).
I.) Proprie. — a) Generating Cic. 1. Phil.
1. 3, Regia potestas. Id. 12. Fam. 1. Regs
ioterfecto, regios omnes nutus tuemur. h. e. Ca-
sere intcrfeclo, ejus nutus etc. Id. 1. Tusc. 48,
116. Ornatu regio esse, essere vestito da re,
et 6. de republ. I, Apparatu regio accipere ali-
quem. Sail. Jug. 121. Plcrumque regia volun-
tales, uti vebemenles, sic mobiles, sape ipsa si-
bi advorsa. Ovid. 13. Mel. 523. regia Virgo, fi.
e. regis filia, vel regii sanguinis. Val. Max. 1,
8. n. 11. eztern. Regii Interims, h. e. mortes re-
gum. Ziu. 27. 19. Regium nomen alibi magnum,
Roma intolerable est. Id. 39. 4. Impotens ec
prope regia ira, Flor. 1. 24. Regius furor, h. e.
impotens domioandi cupiditaa. Cffis". 3. B. C. 104.
pr»fectus. et ibid. 109. eiercitus. et ibid. 106.
Regia majestas. Sail. Jug. 79. domus. palaz-
so reale. Liv. 35. 32. legatio. h. e. legati re-
gis. 1'ibull. 4. 1. 140. regia lympba, Cboaspes.
h. e. ei quo sol,um flumine reges parthorum bi-
bont, ut Plin. 31. Hist. nat. 3. 21. (35), tradit.
Propert. 3. 2. 8. tropsa. h. e. de rege parta. O-
vid. 4. Met. 302. ales. h. e. aquila, Lucan. S.
412. Venus, h. e. nuplia, vel concubitui regis.
Plin. 29. Hist. nat. 4. 30. (96). auctio. h. e. qua
bona reg ; j venduntur. — b) Specialim, atrium
regium apud Liv. 26. 27. est atrium templl Ve-
sta, ita dictum, quia olim eo loci regia Numa
fuerat, ut Ovid. 6. Fast. 203. doeet. — c) Item,
reoiurn est, regia res est, eit regis proprium :
lura In malara, turn in bonam partem. Plin.
Paneg. 7. ad /in. Superbura istud et regium
est, nisi etc. Ovid. 6. Fast. 595. Regia res seelus
est. Id. 2. Pont. 9. 11. Regia, credo mihi, rei
est succurrere lapsls. Cassiod. 3. Fariar. II.
Quid enim tam regium, quam fecisse felicem7
— rj) Regii, arum, ministri, aut milites regis.
Nepos Agesil. 3. Uujus de adventu fama quum
ad regios esset perlata.
II.) Translate. — a) Generatim. Plaut. Mil.
glor. 1. 1.9. Vir fortis atque fortunalus, et for-
ma regia. Horat. 2. Od. 15. 2. Regis moles, h.
e. adificia ampla, magcifica, aumptuosa. Plin.
37. Hist. nat. 1. 3. (5). Regia fama. h. e. Cla-
ra, raajniGca, ingens, nobilii. Sillig. tamen et
alii aliter legunt. — b) Specialim, mortal
regius, qui et arquatus, et aurugo, itferiiia.
Horat. Art. P. 453. Ut mala quem scabies, aut
morbus regius urget. P. ARQDATUS. Dicitur
regius, quia, ut ail CeJs. 3. 21. sui /in., re-
medio est adrersus eum uti eonclavi culliore,
usu, loco, ludis, lascivia, aliis, per qua mem
eshilaretur: qua quotidiaoa return delicia sunt.
Varro apud Plin. 22. Hist. nat. 24. 53. (114).
regium cognominatum, morbum arquatum tra-
dit, quoniam raulso curetur, qui cibus delicalus
est, Seven. Sammon. 58. 1033. Regius est vero
signatus nomine morbus, Molliter hie quoniam
celsa curatur in aula. — c) RegitB dicunlur
res multa, qua in suo genere majores aut prs-
slantiores sunt ceteris. Catull. 22. 6. Cbartre re-
gia. V. Orli, Lett, svl papir. Sicilian, p. 8.,
ubi Ileronis loc. Gil. Xa'ptijj XsrtTOTOtTOS ra»
^aoAistwv Xrjo'itwes, Coluxn. 5. R. R- 8. 3. Re-
gia olea. Id. ibid. 10. 18. et 12. t'&ii. 10. 4.
pira. Plin. 15. Hist. nat. 15. 16. (56). Incerta
nominis causa est piris regiii, qua minimo pe-
diculo sessilia. Id. ibid. 30. 39. (129). Laurus re-
gia, qu.-e ciepit Augusta appellari, arapllisima et
arbore et folio. Id. 13. ibid. 24. 46. (129\ Spi-
na, qua regia vocatur. el ibid. 4. 9. (41). Pal-
ma regia. h. e. qu-e regibus tantum PersldiJ
servabantur. et 15. ibid. 3. 4.(15). Maguiludina
(olii'u?) copiam olei non conslare, indicio sunt
qua regia rocantur, ab aliis raajorina, ab allia
phaulia, grandissimrr, alloquio minimo succo.
Id. 20. ibid. 15. 53. (163). Est cumino similll-
mum, quod Graci vocant ainnii: Hippocrates
regium appell.it, quia efOcacius .tgjplio judica-
vit. Id. 25. ibid. 5. 19. (44). Earn, qua est la-
tissimo folio, scopam regiam vocant. Id. 18.
ibid. 26. 61. (235). Stella regia in peclore Leonis.
scil. quod quibus ea in ortu oraesl. regiam DO-
REGLESCIT
tlvttatem habere videntor. Do kaslula regie. V.
HASTULA. — Bine
Regia, ce, t, 1. absolute, tubsiantlvorum mo-
re. V, REGIA loco luO.
Regit, Brum, m. plur. 2. absolute, tubstanti-
Torura more. V, tub I. d,
REGLESCIT, quum diiit Plautus, tlgnificat,
cresclt, boc versu: Vis tupertum dolori, qui in
diet (va misero mibi ac perdito!) reglescit ma-
gls magisque. Use jFeirus p. 278. 30. Mull, Est
autem reglescit pro regliscit, a re et gliseo, ere-
ico. Cf. Paul. Viae. p. 279. 5. Mull.
REGLCtINAVTUS, a, um, partlcip. V. toc. seq.
REGLUTInO, as, atum, are, a. 1. (re et glu-
Udo). Pariicip. Reglutinatus tub A. II. — Ha-
glutiao est idem ac
A) Quod glutlnatnm erat, diuolro, tcollare,
airoxoXXau.
I.) Proprie. Catull. 25. 9. Qua nunc tub ab
uoguibut reglutioa et remltte.
II.) Translate reglutinatus est vix remotus.
Capelt. 6. p. 191. Tandem reglutlnatli ab athra
Interrlbraotis admlratlone lumlnlbos.
D) Reglutlnare est etiam ilerum glutlnare.
Prudent. 10. ntpi <nt$. 873. Vel amputstum
plaga collum divident Eurius eoiblt ac reeHi-
tinabitur.
BjBGLOtInOSUS, a, am, adject. xoUaiS-w,
valde glutinosus. Plin. 11. iftst. nat. 15. 15.
(39). Ut tit odoratum, ex dale! acre, reglutlno-
•om, perlucidum. Ita tret edit. vet. ann! 1469,
1470. et 1472., led apparet esse mendura, quia
omlltunt rocem acre, et pro ea ac reglulinosum
exbibent. Harduin. habet glutinosum, quod Sil-
Ug. retinuit.
REGNANS, anils. V. REGNO in fin.
REGNATOR, Oris, a. 3. regnatore, re, /3a-
ciXeutr);, qui regnat, — a) Stricto censu. Plaut.
Me n. 2. 3. 57. Qui Syraousis perhibere natus esse
io Sicilia, Obi rei Agathocles regnator fuit. Ac-
eius ipud Servium ad Virg, 1. JEn. 88.; et Ncb-
viui ipud FaCum p. 257. 28. Mull. Regnator
Deam. Sic Virg. 4. JEn. 269. Ipse Deum libl me
claro demitiit Olympo Regnator, calum et terras
qui nuraioe lorquet. et 2. ibid. 557. Regnator
Asia. Seneca Hippol. 945. fretl. ft. e. Neptunus.
Virg. 2. JEn. 779., 4. ibid. 269. et 7. ibid. 558.
regnator Olyrapi. ft, e. Juppiter. Id. 8. ibid. 78.
Corniger Hespcridum fluvius tegnator aquaruin.
h. e. Tiberls. — Cum Dat. Val. Place. 2. 621.
occiduis regnator moDtibui Atlas. Auson. Epigr.
3- 111 y ric is regnator aquis. h. e. Danubius. —
6) Urbane Martial. 10. 61. Qulsquis erls nostri
post me regnator agelii. ft. e. possessor. Id. II.
6. Unctis filclferi senis diebus, Regnator quibus
imperat fritillus. ft. e. alea Salurnalibus vulgo
passim usurpata. Slat. 4. Silv. 7. 5. Regnator
lyrice eoborlis, Piodare.
REGNATRIX, Icis, f. 3. regnatrice, regnan-
it, JSactXeucusa, qua regnat. Tac. 1. Ann. 4.
Tl. Nero prima ab infantia educlus in domo re-
gnatrice. ft. e. familia Aug.usta, quo Roma: re-
rum potiebatur. Foeto apud A. Mai. ffov. Coll.
T. 5. p. 170. Daot regnalricem Dumlna tancla
fidem.
REGNATUS, a, um. V. REGNO.
REGNICOLA, a:, m. et f. 1. habitans in re-
gno. Auguttin. 20. advers. Fausf. 7. Earn tu-
cem dicere, ubi Deus Paler babitat cum regni-
colis suis.
REGNO, as, evl, atum, are, 1. (rex, rego). Par-
tlcip. Regnans sub A. I. a., et II. 2., 3. et in -
Co., et B.; Regnatus lub B.; Regnaturus sub
A. II. 2.; Jlegnandus sub B. — Rcgaare usur-
patur A) Neutrorum more; et B) Passive.
A) Neutrorum more, regao' est idem ac re-
gnum possideo, reruni potior, dominor, /3soi-
Xeu'w (It. regnare; Fr. avoir le pouvoir royal,
itre roi, rigner; Hisp. reynar, poseer tin rey-
no, imperar, mandar sober anamenle; Germ.
Unigliehe Cewall haben, heirschen, regiren;
Angl. to reign, be king over, rule, gouern).
I.) Proprie. — a) Generatim. Plaut. Amph.
1.1. 257. Ubi Pterela rei regnarit. Cic. pro leg.
ffianil. 3. 7. Ab illo tempore annum Jam ter-
— 62 —
tlum et rleeslmun regnat: et ita regnat, at te
non Ponto occultars relit, ted emergere e pa-
trio regno etc. Id. Dom. 8. 20. Quum regem
Cypri, fratrem regit Aleiandrinl, eodem jure re-
gnantem publicasset. Nepos rftemisf. 9. Themi-
stoclem, Xerxe regnante, in Astam transisse. 0-
vid. 1. Amor. 8. 39. et 1. Fait. 193. Saturno
regnante. Tac. 11. Ann. 24. Advena in nos re-
gnarerunt. topra di not. et Liv. 1. 3. Mansit
Silvils omnibus cognomen, qui Alba regnave-
runt. Kin. 33. Hist. nat. 3. 15. (52). Regna-
verat In Colchis Salauces. ft'rg. 3. JSn. 295.
Prlamiden Helenum Grajas regnare per urbes.
•Seneca Here. Fur. 68. vacuo volet regnare mun-
do. Ovid. 14. Met. 223. jEolon ille refert Tusco
regnare profundo. Horat. 3. Od. 3. 38. qualibet
extalet In parte regnanlo beatl. et ibid. 5.1. Caelo
tonantem credidimus Jovem Regnare. et 1. ibid.
12. 51. tu (Juppiter) tecundo Ccssare regnes.
Virg. I. G. 37. Nee libi regoandi venlat tarn
dira cupldo. — b) Cum Genitlro. Horat. 3. Od.
30. 11. Et qua pauper aqua Daunus agreetium
Regnavit populorum. hellenismus. Uocrales : Ba-
ciXeueiv rye 'Aaiat. — e) Passive impersona-
llter. Virg. 1. JEn. 276. Hie jam tercenlum to-
tot regnabitur annos. Liv. 1. 17. Ab sua parte
non erat regnatum. el paullo post. In varlit vo-
luntatibus regnarl tamen omnet volebant, iiber-
tatis dulcedine nondum experla. Id. ibid, 60.
Regnatum Roma? ab condita urbe ad liberatam
annos ducentot quadraginta quatuor. Sil. It. 3.
593. Einc, Cytberea, tult Iongo regnabitur svo.
II.) Translate. % 1. Urbane en lumma au-
ctorilate esse, plurimum posse, eomandare a bac-
chetta, poter tulto, doininare, Cic. 11. Fam. 16.
Quum cquitum centurias tenes, in queis regnat. et
7. ibid. 25. Olim quum regnare eiistimabamar,
non tarn ab ullit, quam hoc tempore observor
a familiarlssjmit Cssarit. Horat. 1. Ep. 10. 8.
Quid quxris? vivo et regno, timul lata reliqul,
Qua vos ad cseium fertis, h. e. libera vivo, felix
bealusque sum, nt vulgo regei videntur. Plin.
7. Ep. 3. Quousque regnabis? quousque vlgila-'
bis, quum voles? dorraiei, quamdiu volet? etc.
^ 2. Et sape in malam partem pro Impotenter
el superbe dominari: quia rex, regnum, regnare
in libera republica voces odiosa sunt. Cic. 4.
Verr. 54. 136.-Timarchidem omnibus oppidis per
triennium scitote regnasse. Id. Mil. 16. 43. In
Clodio non dubilandum, quin te ille, Interfeclo
Milone,regQaturum putaret. Liv. 3. 11. eiir. Ei-
sptctate, dum consul aut dictator fiat, quern pri-
vatum viribuB et audacia regoantem videtis. Id.
6. 40. L. ilium Sextium et C. Licinium, perpa-
tuos (si dils placet) tribunes, tanlum licentia
novem annls, quibus regnant, tumpsisse, ut etc.
5 3. Eleganter tribultur rebus inanlmis. Cic.
Orat. 37. 128. IlaljTjTixdv quo perturbantur ani-
mi ct concitantur: in quo uno regnat oratio.
Ovid. 8. Mel. 827. furit ardor edendi, Perque
aridas fauces immensaque viscera regnat. et 12.
ibid. 221. ebrictat geminata libidioe regnat. .Se-
neca Hippol. 981. Fraut tublimi regnat In aula.
Petron. Satyr. 14. Quid faciant leget, ubi sola
pecunia regnat? Virg. 2. G. 306. de ignc. lnde
secutus Per ramos victor perque alta cacumina re-
gnat. Crat. Cyneg. 462. allectaque corpora mul-
ce, Regnantem eicuiicot morbum. Lucret. 5.
396. humor regnarit in arvis. Claudian. %Rapt.
Pros. 74. Zephyrus lascivo regnat per prata
meatu. Stat. 1. Theb. 635. in tolum regnaret
Sirlus annum, tcil. quia toto anno taviorlt pe-
stilentia. Sirlus autem tidut noxium habetur.
C/aiidian. Cons. Prob. .et OJj-or. 22. tacitam
Luna regoanle per Arcton, Siderea cedunt acies.
h. e. orbe pleno tplcndenle. Martial. 10. 19. exlr.
dum furit Lyaul, Quum regnat rosa, quum raa-
dent capilll. h. t, dum polatur, gestantur coro-
na, adhibeotur unguenta, in canis. — Hinc
Regnans, antis, pariicip., absolute est qui re-
gnat, regnator. Tac. 2. Ann. 82. Displicere re-
gnanlibus cirilia Dliorum ingania. a' regnanti,
et Justin. 7. 6. 2. Uno ex Amynla Dliis regoan-
le, floreotissimum fore Macedonia stalum.
B) Passire legilur laotum apud Poetas et in
REGNUM
prosa oratione apnd teriorlt avi tcriptores. Virg.
6. JEn. 770. ti unquarn regnandam aeceperit
Albanj. Tac, t. Hist. 16. ad fin. Ut in ceterit
gentibut, qua regnantur. che sono totto il go-
verno d'un re. et 13. Ann, 54. Qui natlonem
earn regebant, in quantum German! regnantur.
Adde eumd. Germ. 43. Sic Pariicip. jReg7:atuj
apud Plin. 6. J5Tist. nat. 20. 23. (76). Panda,
tola Indorum regnata feminis gens. Horat. 2. Od.
6. 11. Et regnata petam Laconl rura Pbalanto.
Virg. 3. ,£n. 14. terra acrl quondam regnata
Lycurgo. Owid. 13. Met. 720. regnataque vati
Bulhrotot Phrygio. et 8. ibid. 623. Mitit in .arva
suo quondam regnata parenti. Adda eumd. He*
roid. 10. 69.; et Sil. It. 14. 7.
REGNUM, 1, n. 2. est possettlo regia, princi-
pals, dominatus, ftaoiktia (It. regno, autorita
regia; Fr. autorile royale, royaute, regne;
Hisp. autoridad real, dignidad real, reynado,
reynamiento ; Germ. d. koniglich Herrsckaft,
Regirung, d. Honigthum; Angl. kingdom, re*
gal government; the empire or dominion of a
king, sovereignty).
I.) Proprie. % 1. Est, ut dixlmat, posseseio
regia, principatut, dominatus. Cic. i, de republ.
26. Quum penes unum etl omnium tumma re-
ram, regem ilium unum voeamut et regnum
ejus rei publica stalum. Id. 2. ibid. 15. Olym-
pias enim tecunda et texagesima eadem Superb!
regni milium et Pythagora declarat advenrum.
Id. Harusp. resp. 25. 54. Neque enim aliut
discordiarum tolet esse exitut inter potentet vi-
rot, nisi aut univenui interilus, aut viclorlt do-
minatus, aut regnum. Id. Senect., 16. 56. Re-
gnum appetere. Id. Suit. 9. 27. ocenpare. Cer».
1. B. G. 3. obtinere. et 5. ibid. 6. alicul de-
ferre. et I. ibid, 3. conciliare. Auct. B. Alex.
36. recuperare. Cms. 5. B. G. 52. Regno ali-
quem expellere. Cic. 1. Divitvat. 15. 27. mul-
tare. Sail. Jug. 11. In regnum adoptione per.-
venire, et ibid. 26. Regnum armis tenere. Id.
Cat. 5. tibi parare. Nepos Reg. \. vlrtuta adl-
pisci. Plaut. Rud. 4. 2. 31. magnum instiiuere.
Id. Mil. glor. 4. 1. 4. tulari. Id. Amph. 1. 1.
39. stabllire alicui. Cic. 7. Alt. 7. circa mcd.
Sub regno esse. h. e. tub rege. Justin. 39. 4. 3.
Igilur Alexander - earn relinquit, periculoso re-
gno securam ac tutam vitam anteponens. Seneca
Here. fur. 353. Ars prima regni posse te invi-
diam pati. ^ 2. Item locut, regio, in qua rex
domioalur. Jfepos Hann. 12. Hannibalem it-.
PrusiiE regno esse. Cms. 5. B, G. 37. Atualici,
regno ejus finitiml. Cic. 6. Verr. 27. 60. Na-
llones, qua io eorum regno ac ditione sunt. Lu-
can. 2. 90. Nuda triumphal! jacuit per regna
Jugurths. — Similiter Horat. 2. Od. 19. 21.
quum parentis regna per arduum Cohors Gi-
gantum scanderet Impia etc. Id. ibid. 13. 21.
Quam paane furva regna Proserpina El Judi-
cantem vidimus Eacum! Id. 3. ibid. 4. 46. tri-
stla regna. Virg. 6. JEn. 417. Cerberus bac in-
gens latratu regna trifauci Personat. et ibid. 154.
lucos Stygios, regna invla vivis. Ovid. 4. Met.
476. inainabile regnum. et 10. ibid. 15. Perse-
phonen adiit, inamanaque regna tenentem lira-
biarum dominam. Si!. It. b. 21. Najadum un-
dosa regna. — Poetice Virg. 4. G. 201. Ipsa
(apes) regem parvosque Quiriies SufGclunt, au-
lasque et cerea regna reCngunt.
II.) Trantlate. *J 1. Urbane est summa au-
cturitas et potenlia. Flor. 3. 13. Ordinit eque-
tlrit auctoritat judiclorum regno nitebalur. scil.
quia soli equltes R. judicabant. Cic. 1. Ifat.
D. 23. 65. Abuteris ad omnia alomorum regno
et Ucenlia. Id. 9. Fam. 18. Sublalis judiciis, a-
misso regno forensi. Ovid. 14. Met. 20. At tu,
live aliquid regni est in carmine, carmen Ore
move sacro. se sta qualche virtu e forza. el
Propert. 4. 7. 50. Longa mea in libris regna
fuere tuis. h. e. diu regnavi, et celebrata turn
tuit carminibus. ^ 2. Sspe movenda; invidie
causa regni vox adbibctur, qua in libera repu-
blica valda est odiosa. Cic. 2. Verr. Horlensium
alloquens, 12. 35. Quoniam hac le omnis doroi-
natio regnumque judiciorum lantopere delecut-
REGO
Ter. Adtlph. 2. 1. 21. Quid boc rel est? re-
enumne, fEschine, bio lu possides? Adde Cic.
i. Att. 1., 5. Vert. 86. 200. et Sull. 7. 21.;
et Lio. 3. 58. Hinc crimen regni est, quum quis
in libers republics solus domiaari et regnare af-
fectat. Ovid. 6. Fast. 180. de Manlio. Vhil, ut
occideret damnatus crlmiae regni. ^ 3. De _im-
potentia amoris, nimium in homines imperium
exerceotis. Tibull. 4. 5. 3. Te naicente, novum
Pares cecinere pucllis Setvilium, et dederunt
regna superba libi. fforat. 4. Od. 1. 4. Non
sura, qualii erara bona Sub regno Cjuara. Pro-
vert. 3. 8. 17. ut sit tibi forma perennis: Inque
meum semper stent tua regna caput. Adde alia,
qua; congessit Brouhus. ad 2V&siK. 1. 7. 75.
« 4 De loco, ubi quii plene dominus est, licet
parvus sit. Cic. 1. Orat. 10.41. Id, nisi hie in
tuo regno essemus, non tulissem. h. e. in villa
tua Tusculana. Virg. t. Eel. 70. Post aliquot
mea regna videni mirabor aristai. ft. e. memo
agellura. lucan. 9. 458. Begna videl pauper
Nasamon errantia vento. ft. e. casae suas. Adde
Martial. 12. 57.; et Cic. 14. Att. 16. 1 5.
Regnum vini, arbiirium bibendi in conviviis.
Horat. 1. Od. 4. 18. Nee regna vini sortiere talis.
Adde Tac. 13. Ann. 15., quamquam aliud ab
Horatio regnum, aliud a Tacito intelligi quidain
rolunl: ab illo nempe magisterium convivii; ab
boc arbitrium quasi regium imperandi eonvivis
ludicra quadam, risui et latilia causa, prseci-
pue Saturoalibus. — Similiter ponilur pro sa-
cerdotio Diana. Ovid. 1. Art. am. 259. Ecce
suburbans templum nernorale Diana, Partaque
per gladios regna nocente manu. Cf. eumd. 3.
Fast. 271. Regna tenent fortesque manu pedl-
busque fugaces. q 6. Tribuitur et brutis ani-
malibus. Uorat. 4. Od. 4. 2. Cui (aouite) rex
deorum regnum la aves vagasPermisit. Ct. Pin-
dar, ryth. 1. 7. a'pydv os'tovwv. et 13. 21. pa-
aikia ouovuv. Plin. 10. Hist. nat. 21. 24. (47).
Imperitant suo generi {galli) et regnum in qua-
cumque sunt domo exercent. Colum. 9. R. R.
9. 1. Apiara regei consortia dedlgnantur velu-
stiorum multoque magit Imperia: quippe quum
ralionali generi mortaliuro, turn magis egenii-
bus consilii mulia animalibus, nulla sit regni
societas. % 7. Regna pro regibus, ut neces-
situdines pro necessariis, tervitia pro servis
etc. Slat. 12. Tlieb. 080. Etsl regna velant.
REGO, regis, rexi, rectum, regere, a. 1. Re-
guil pro rait legitur in Inscript. apud Gerva-
sium, Due Iscriz. Messinesi, p. 25. optime qv«
cohortis csntvriam wsoviT. Potest videri esse a
re el ago, vel quasi recta aut recte ago: ita
Forcellinus. Sed recentlores malunt deducere a
Grac. ofiyui, qua significat tendo, extendo; qua
propria rocis significatio apparet in compositis
porrigo, erigo etc. : cf. German, rechen, quod
idem valet. — Parlicip. Regens I. 1. et in Co.;
.Rectus V. in RECTUS loco tuo; ReciurusW. 1.;
Regendus I. 1. et 2. cl II. 1. — Rego est idem
ac rectum teneo, reota duco, dirlgo, euSiivw (It.
te'nere dirilto, guidare diriltamenle, regolare,
reggere; Fr. dinger, 'guider, conduire, mener;
Hisp. conducir en derechura, dirigir, conducir,
regir; Germ, leitenflenken, richten, gerade ri-
chlen; Angl. to keep straight or from going
wrong, lead siraigh along, guide, manage, di-
rect, regulate, moderate).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Zucret. 4.
903: Et manus una regit (nauem) quanlo vis im-
pete euotera Atque gubernaclum contorquet quo
libet uoum. Virg. 10. JEn. 218. Ipsa sedens
clavumque regit, vellsque ministrat. Ovid. 1.
Trist. 4. 12. regere arte ratern. Propert. 2. 21.
26. Ursa suo ildere vela regit. Horat. 1. Od. 3.
1. Sic te dira potens Cypri - Ventorumque re-
gal paler, -, Navis, qua etc. Ovid. 1. Art. am.
4. Arte leves currus, arte regendus Amor. Id.
4. Pont. 12. 24. Regere freae. Id. 1. Fast. 25.
habenas.' et 3. Art. am. 558. et ibid. 474. equos.
Liv. 35. 11. a med. Equi impotenlei regendl.
h. e. qui reganlur, boStitdcuj. Sail, fragm. apud
Priscian. 6. p. 715. Putsch. Regere gregem pro-
pe litora. Cf. £foraf. 1. £p. 19. 23. qui sifci G-
— 63 —
dit, Dux regit exatneu. Virg. 9. £.n. 409. Hunc
sine me turbare globum, et rege tela per auras.
Lucan. 7. 515. nusquara rexeresagittas, Sed pe-
titur solus, qui campis imminct, aer. h. e. in
nemioem diresere, indirizzarono. et ibid. 350.
Ipsi tela regent per viscera Casaris. Propert. 2.
11. 7. Nee sic incolumem Mioois Tbesea vidit,
Dadaleum lino quum duce resit iter. Sic Virg. 6.
£n. 29. ipsa dolos tecti ambagesque resolvit,
Caca regens filo vestigia. Quinlil. 1. 1.27. Pueri
scribentis manum manu super imposita regere.
Cic. 6. de republ. 24. Aoitnua est, qui viget, qui
sentit, qui tam regit et moderatur et movet id
corpus, cui praposiius est, quam ut mundum
il te princeps Deus. Virg. 4. &n. 336. dum spi-
ritus bos reget artus. Cic. 1. Ifat. D. 13. 3.
Mundi motum regere atque tueri. % 2. Spe-
cialim in Jure, regere fines agrorum, suo cuiquo
agro terminos assignare ordine et dirigere, re-
cti« limitibus agros Ooire. Tibull. 1. 3. 43. fuus
in agris, Qui regeret certis Cnibus arva, lapis.
Cs'c. JUur. 9. 22. Ille (mililaris) eiercitatus est
in propagandis finibus: tu (jurisconsuitus) in
regendis. Adde eumd. Topic. 10. 43. et 1. Legg.
21. 55.; et Ulp. Paul. etc. Dig. lit. 1. qui Fi-
nium regundorum inscribilur.
II.) Translate. ^ 1. Generatim est moderari,
gubernare, imperare, administrare, praesse, go-
uernare, reggere, SiOHtiu'to, ^aot^suo). Cic. 16.
Att. 2. Omnia nostra, quoad eris Roma, ita ge-
rito, regito, gubernato, ut etc. Id. Partit. orat.
22. 76. Moderari cupiditates, et regere animi mo-
tui. Id. 10. Att. 0. Vcllera, suscepisses Juvenem
regendum : pater enim nimis indulgens, quidquid
ego adstrinii, relaiat. Id. 4. Fam. 14. Agilur
praclare, >1 nosmetipsot regere possumus, ut ea
moderate feramus. Seneca 2. Ira lS.^eifr. Nemo
regere potest, nisi qui et regi. Ou'x eoT»» eu «p-
v«v to'v firi apy^svxo. Co?s. 6. B. G. 16. Mara
bella regit. JUanil. 4.762. bospitium recturi prin*
cipis orbem. Cic. 4. Acad. (2. pr.) 36. 115. Re-
gere rcmpublicam. Virg. 1. /En. 314. imperium.
et 6. ibid. 851. imperio populos. Id. 1. ibid.
157. dictis aniraoi. Quinlil. 2. 16. 19. icnatum
consiliis. Tao. 3. Hist. 57. a tned. classem molli
imperio. et 4. t'&id. 49. legionem. et 3. Ann. 33.
eiir. eiercitum. et 1. ibid. 48. proviociam se-
vere integreque. Sucton. Co?s. 48. disciplinam
domesiicam dillgenter et severe. Tac. 6. Ann.
50. valetudinem alicujus. essere medico ordt'na-
rt'o. et 5ueton. Tib. 68. in /in. valetudinem ar-
bilratu suo, sine adjumento consiliove medico-
rum, gouernarsi a suo modo. ^ 2. Speclatim
pro admonere, docere, corrigere. Cic. JUur. 29.
60. Non multa peccas: sed si peccas, te regere
possum. Cf. Horat. 1. Ep. 18. 26. Cms. 3. B.
C. 57. a med. Regere errantem. Plin. 10. Ep.
30. hasitantem. et Ep. 119. exlr. dubitationem
alicujus. — llinc
ilegens, entis,. particip., absolute, substaotivo-
rum more, est rei, princeps (V. in II. 1.). Clau-
dian. IV. cons. Honor. 298. componitur orbis
Regis ad exemplum: nee sic inflectere sensus
Humanos edicta valent, ut vita regentis. el 1.
Zaud. Stitich. 168. Scilicet in vulgus manant
eiempla regentum. Zucan. 9. 226. tali compel-
lat voce regeotem. h. e. ducem eiercitus,
REGRiDATlO, onis, f. 3. degradazione, xo-
T3(3c^oi7pio'?, dejectio de gradu dignitatis. Imp.
Conslantin. Cod. Theod. 8. 5. 2. exlr. Promo-
tus regradationis bumilitate plectetur.
rEGRADATOS, a, urn, parlicip. a regrado:
degradafo, in inferiorem gradum dejeclus. Hie-
ronym. advert. Joann. Jerosol. n. 19. Finge
aliquem iribunicia potestalis suo vilioregrada-
'tum, per singula mililia equestris ofGcia, ad ti-
ro nil vocabulum devolutum, numquid ex tribuno
stailm fit tiro? Solin. 1. Regradatl menses, h. e.
regredientes, In priorera gradum seu locum re-
slituti. V. DEGRADATUS et REGRADO.
REGRADO, as, a. 1. V DEGRADO. Ceterum
Glost. Cjrill. KaTa^aJu, regrado. h. e. de
gradu dejieio. Et translate Novell. Theod. lit,
21. 1. Yerberandl regradsndire senatorei Hcen-
liam denegamuj.
REGRESSUS
REGRAYO, as, are, a. 1. iterum gravo. Vox 8
Lexico eipuogenda; legitur enim solummodo ta
Not. Tir. p. 46.
REGREuIOR, gredcris, gressus sum, grtdi,
dep. 3. (re el gradior). — Active regredere gra-
dum, simile ac currere cursum, Enniana loeu-
tio est apud Non. p. 166. 22. Merc. Quo nunc
incerla re atque inorata gradum Regredere C0-
nare? Ubi iVonius: Regredere, revocare. — Par-
licip. Regrediens I. a., - ifegressus I. a. et b.
et II.; jRegressuru* II.. — Regredior est idem
ac retro gradior, revertor, rilornare, tornare
indielro, sjiava^toceCoj.
I.) Proprie. — a) Geaeralim. Cic. 1. Off.
10. 33. Atque ut regredi, quam progredi mal-
lenl. Plaut. Aulul. 1. 1. 7. Illuc regredere ab
ostio. Auct. B. Afr. 50. Ut ejus exercilus ne-
que retro regrediendi, oeque ultra procedendi
oblata faeultate circumventus conciderclur. Plin.
5. Hist, nat. 29. 31, (118). Regredientibus in-
de etc. Liv. 24. 18. ante med. Ex itinera re-
gress! clam in eastra. Vellej. 2. 56. 1. Regres-
sus in Urbera omnibus ignovit. Justin. 20. 4. 4,
lode regressus Cretam eontendit. Plin. 2. Hist,
nat. 8. 6. (32). de Saturni sidere. Trigesirao
anno ad brevissima sedis sua principia regredi,
certum est. — b) Spccialim in re miiitari est
retro cedere, relroccdere. Cms. 2. B. G. 23,
Progress! regressos ac resistentes bostes in fu-
gam dederunt. Id. 3. B. C. 45. Cas3r, quum
suos ex omnibus partibus vulncrari videret, re-
cipere se jussitetloco excedcre. -Illi [Pompeja-
ni) autem boe acrius iostabant, ncque regredi
nostros patiebantnr. Adde Sail. Jug. 55. extr. ,
II.) Translate. Sail. Cat. 4. A quo incepto
studioque me ambitio mala detinucrat, eodem
regressus statul rea gestas populi Roman! -per-
seribere. Cic. Fat. 15. 35. Similiter superiora
repetentera regredi inOnlto licet. Quinlil. 10.
praam. 14. Ad formandos animos stalucndasque
vita leges regressi. Cic. 2. Verr. 42. 109. An
in euin annum progredi nemo potent edicto,
quo prator alius futurus est; in ilium, quo alius
prator fuit, regredletur? Plaut. Capt. 5. 4. 26.
Nunc edepol demum in memoriam regredior.
Ulp. Dig. 48. 5. 27. a med. Ne servi timeant,
se in reorum potestalera regressuros.
REGREDO, dis, n. 3. V. REGREDIOR inlt.
RfiGRESsIO, Cnis, f. 3. ritorno, d-jzyvoxiis,
actus regrediendi, regressus, reverslo.
I.) Proprie. Apul. 2. Met. Bletum Istum tibi
demam matutata . regressione. et 9. ibid. Condl-
cta vespertina regressione. Pronto Frinc Hist.
(edente iterum A, Maio) ante med. Principia ad
triumphum decedentii haudquaquam secura nee
incruenta regressio.
II.) Translate est boc nomine rbetorica figu-
re, spocies repetitioois: de qua Quinlil. 9. 3,
35. Est et illud repeiendi genus, quod semel
proposila iterat et dividit. (.Virg. 2. £n. 435.).
Ipbitus et Pelias mecurn: quorum Iphitua avl
Jam gravior; Pelias et vulnere Urdus Ulysil,
eiravcSoj dicitur Grace: nostri regressionem vo-
cant. Uac. Quinlil.
REGRESSUS, a, urn, parlicip. V. REGREDIOR.
REGRESSUS, us, m. 4. idem ac regressio.
I.) Proprie. — a) Generatim. Cic. 2. Nat.
D. 20. 51. Nihil enim errat, quod in orcni a-
ternitate conservat progressui et regressus reli-
quosquc motus constantes et raios. Ovid. 2. <^rf.
am. 32. Dare regressum alicui. concedere il ri~
lorno. — b) Speciatim in re miiitari. Liv. 38.
4. eilr. Delude, periculosum inceptum ratus,-ne
qua senlireot Roman!, et regressus Inde in to-
tura non esset, delerriius ab boc consilio ete.
Sic Tac. 1. Ann. 51. Eicivit ea cades Brucle-
ros, Tubantes, TJiipetes; sallusque, per quos ex-
erciiui regressus, insedere.
II.) Translate. Liv. 24. 26. sub fin. Neque lo-
cus pceniieodl, aut regressus ab ira reliclui est.
Tac. 4. ^nn. 11. Quis enim medlocrl pruden-
lia, inaudito Olio eiilium ofTerret, idqge sua me-
nu et nullo ad potnitendum regressu? h. e. nullo
libi ad panilendum spatio relicio. Id. 2. Hist,
74. Esse privatls eogitaUonibus regressum: lm-
REGULA
perium cuplentibus nihil medium inter summa
aut preeclpltia. h. e. locum desisleodi ab ince-
plo. Alii leg. progressura. f'irg. ft. &.n. 413.
Funditua occidimus, neque habet Fortuna regres-'
sum. (i. e. non potest reverli in melius. Quintil.
Dtclam. 17. 12. a med. Non habeot proiiraorum
odla regressum. h. e. non eistinguuntur. Tac.
12. Ann. 10. extr. Ideo regura obsidej liberoi
darl, ut il domestic! imperii tadeat, sit regressus
ad princlpera patresque. h. e. sit recursus, re-
gresso. Sic Pompon. Dig. 21. 2. 34. SI man-
elpium contra legem vendiiionis faciente te, ad
libartatem pervenerlt, tu videris quasi roanumi-
•Isse: et ideo nullum adversua vendilorem ba-
bebis regressura. Plin. pro?f. Ifist. nat. 26. II-
los plngendl fiogendique eonditores absolula
opera pendent! titulo inscripsisse, Apel'.es fa-
Citbat, aut Polyclelus, tamquam inchoata sem-
per arte aut imperfecta: ut contra Judiciorum
variolates superesset artiflci regressus ad veniam,
velut emendaturo quidquid desideraretur, si' non
esset intercepts. Slat. 3. Silv. 3. 157. seu blan-
da dlu Fortuna regressum Maluit, h. e. vertere
if, et velull regredi ad infelicia, quum hactenus
prospera fuerlt. Val, Mas. 6. 2. n. 1. Consul
regressum anlmoso ejus ditto obtulit. ft, e. fa-
Cultatem leniendl aut retractandi audax dictum.
REC.0LA, ee, f. • rego; et producilur pri-
ma, licet in rego corripiatur: est aulem instru-
Angl. a rule, square, ruler).
I.) Proprie. Cic. apud Nan. p. 183.2. Merc.
Atqui i! id crederemus, non egcremus p?*$>eu-
dlculis, non normis, non regulis. Plin. 30 Hist.
nat, 25. 63. (188). Materiam ad regulam et li-
bellam eiigere. VUtuv. 7. 3. Longitudioes ad
regulam et llneam, altiludines ad perpendica-
lura, anguli ad normam respondents otigsn-
tur. Colum. 3. R. R. 13. 11. Nam duas regulas
(Jus latiiudinis, qua pastioalor sulcura facturu3
est, in specjem litters X decussavimus. Paltad.
1. R- R. 9. 4. Doc quum regula ciploraveris a-
quale etc.
II.) Translate uiurpatur A) De rebus physl-
els; et B) Moral! ratione.
J) De rebus phjsici«. ^ 1. Ponitur allquan-
du pro baculo, quo aliquid rectum tenetur. Co-
lum. 6. R. R. 19. 2. Ut Inserto capite descen-
denilbus per foramina regulis cervh teneatur.
Sic Cels. da instrumento ad fiacla ossa repo-
nenda idooeo, 8. 10. Ab ea parte, In qua os se
lodinat, involutam lana regulam objicit. Cits.
2. B. C. 60. Quadratas regulas quatuor patentes
digitc* deGgunt, qua latercs, qui super musculo
slruanlur, coniincaQt. % 2. Item pro In-
strumento eumdein usum prabente, quern Oscus,
lu factura olei : est enitn vas eiilibus regulis
allquantuin inter ae dissitis compacturo, ut li-
quor eiire possit, quum oliva prelo subjiciun-
lur. Colum. 12. R. R. 50. 10. Aut regulis, s!
consuetudo erit regionis, aut certe novis fiscis
debebunt sampsa eiprimi. Adde Plin. 15. Hist,
nat. 1. 2. (5). ^ 3. Est etiam' vlrga ferrea
con rotunda, sed plana. Vilruv. 5. 10. Regula
ferrea aut arcus Dant, eaque uncinii ferreis ad
Contignalioncra suspendantur quam creberrimis.
Stat. 6. Theb. 594. Jam ruit atque aquam sub-
mlsit regula limen. h. e. repagulum ferreum, quo
Coircentur carceres, cecidit, cavitatem io limine
SmpleTit, et reliquo solo aquavit. V. Imcript.
la PARASTAT1CUS, ubi regula sunt arpioni di
ferro, qulbus status parasitica poslico lOtbe-
carum, ne nutent aut proruaot, Grmantur. f 4.
Herba, quam Gracl basiliscara, pcotXiiwii'j, vo-
cant, a Latinis regula dicitur et illls locle na-
Jcltur, ubi fuerit serpens basiliscuj. Apul. Herb.
128.
B) Moran ratione est lei, eiemplum, norma,
ratio, ad quam quippiam dirigitur, regola. Cic.
4. Acad. (8; pr.) 46. 140. Footem omnium bo-
norum in corpore esse: haoc normam, banc re-
gulam, banc prascriptionera esse natura, a qua
qui aberraverit, eum numquam , quid in rita
— 64 —
sequatur, babiturum. Id. 1. Fin. 19. 63, Servala
Ilia (qua quasi delapsa de calo est ad cogoitio-
nem omnium) regula, ad quam omnia judicla
rerum dirlgeolur. Id. Brut.il. 152. Uabere re-
gulam, qua vera et falsa judicentur. et ibid. 74.
Nee utendum pravissima consuetudinis regula.
Id. 2. Off. 17. 59. In his ipsis mediocritatis re-
gula optima est. Id. 1. Legg. 6. 19. Lei est Juris
et injuria regula. Ilorat. 1. Sat. 3. 117. adsit
Regula, peccatis qua? pojnas irroget eequas. Mar-
tial. 11. 2, regula raorum. Quintil. 1.5.1. emen-
date loquendi. Id. 9. 4. 4. Neque enim locuti sunt
ad banc regulam et diligentiam prim! homines.
Paul. Dig. 22. 6. 9. Regula est, Juris igaoran-
tlam cuique nocere, facti non nocere.
REGt'LARlS, e, adject, ad regulam pertinens.
JSs regulare dicitur, quod ductile est, et in quam-
cumque formam malleis trahi potest: lodcque no-
men habens, quod in metallis postquam igni ei-
coctum purgatumque est, in angu3tas oblongas-
que iineas, regularum similes, due! solet et sic
dlslrahi: quod et ferro fieri videmus, a nostris
righella dicto : contra caldarlum fundilur qui-
dem, sed mallei) fragile est. IIxc ex Plin. 34.
Hist. nat. 8. 20. (94). Cf. Isid. 16. Orig. 19.
— CcBl. Aurel. 2. .ifcut. 29. n. 154. Hippocra-
tes yero libro regular! (quem dl^tetlcum voca-
vit) inquit etc. Sic Theod. Priscian. 4. ad fin.
p. 317. ed. Aid. Dftisam esse dicimus medici-
nam in partes quatuor: regularem, quam diastam
vocainus etc.
REGULAnlTER, adrerb. regolarmente , se-
condo la regola, xavov«c3{. Ulp. Dig. 15. 3. 3.
Et regulariter dicimus, totles do in rem verso
actionem esse etc. Macrob. 1, Somn. Scip. 20.
ante med. Ut liquere possit ratio comment!, prius
re.guiari'icr pauca dicenda sunt. Capell. 9. p-. 304,
Rcspondllque, regulariter etiam matrimonio co-
pulato doiem dicere feminam vlro nullis legibus
prohiberl. Augustin. 2. Doclr. Christ. 29, In
prsterita vestigia regulariter recurrere.
REGtlLATiM, adverb, regulariter. Diomti. 1.
p. 402. Putsch.; et Vegel. 9. Velerin. 41. extr.
REGULO, as, are, a. 1. regolare, dirigo, re-
ctum facio. Ctel. Aurel. 3. Tard. 4. Regulantur,
sive diriguntur eorum virtutes. Gloss. Cyrill.
KavQi>i'£&>, regulo. Sic Onomast. Lat. Or. Re-
gulo, xavoui'Jo).
REGULC'S, I, m. 2. picciolo re, principe, si-
gnore, jSacAioxo?, parvus rei: deminut. a rex.
I.) Proprie. De rege puero usurpat Liv. 29. 30.
ut ridere est ibid. 29. sub fin. De Glio regis Id.
45. 14. Sed acclpilur universim pro domino re-
gionis aut urbis. Plin. 18. Hist. nat. 3. 5. (22).
Quum senatus regulis Africce bibliothecas dona-
ret. Sail. Jug. 11. Reguli in unum convenere.
Tac. 2. Ann. 80. Auiilia Cillcum , qua reguli
miserant. Adda .Suefon. Cal. 5.
II.) Translate. % 1. Est nomen regis apum.
Varro 3. R.R. 16. 18. Mellariui animadvertat,
ne reguli plurei eisistant. ^ 2. Est etiam no-
men avicula, de qua V. in TROCH1I.US. Auct.
carm. Philom. 43. Regulus atque merops et
rubro pectore progne. ^ 3. Item serpeotis, qui
Grace iSaaiXi'oxos dicitur. Vieronym. 16. in I-
saj. Ep. 7. n. 3. Nos pristina cootagione sor-
deotes, quasi reguli et scorpiones, arenlia qua-
que scclamur. ~ ItB. De cognom. Rom. V. in
ONOM.
rEGL'STATUS, a, um. P. voo. seq.
REGL'STO, as, avi, Stum, are, a. 1. Particip.
iJeouslans et Regustalus I.; Reyustandus II.
— ■ Regustare est iterum gustare, rijutfare; d>a-
I.) Proprie. Seneca Provid. 3. ad fin. Quid-
quid biberint., voraitu remetientur trisles et bi-
lem suam regustanles. Pen, 5. 138. regustatum
digito terebrare salinum,
II.) Translate. Cic. 13. Alt. 13. Crebro regu-
s'.o tuas litteras: In his acquiesco. Id. 4. Alt.
17. Vestorio dandl sunt dies, et Latinus 'Arri-
Kiop-ij regustandus. Id. 13. ibid. 48. Velim M.
Varronis et Lollii millas laudalionem: Lollii utl-
que- Nam illaui legi; volo tamen regustare.
REGTRO, as, avi, are, c. I, in gjrum redeo,
REJECTO
revolvor. Varro 1. R. R. 57. 3. Quldam granaria
sublimla faciunt, qua non solum a latcribui per
fenestras, sed etiam subtus a solo venlus regy-
rare possit. Alii reclius leg. refrigerare. Trans-
late. Flor. 4, 2. ante med. Bellum postremo
in Ilispaniam regjravit. Quidam leg. remigravit.
REUALO, as, are, a. 1. sursum halo, eibalo,
ddl^a. Lucret. 6. 522. Terraque quum furaans
humorem lota rehalat. ijecenti'ores vera leg.
redbalat.
RKItlO. V. REJICIO.
REICULUS, a, um, adject. V. REJICULUS.
RElNVlTO, as, are, a. 1. (re et invito) vicis-
sim in\ilo, dvz:x.d>4a. Pulgal. interpr. Inc. 14.
12. Quum facia prandium aut cccnam, noli vo-
care amico9 tuos divites, ne forte et ipsl ta re-
invitent, et Oat tibi retributio.
REJECTA.NETJS, a, um, adject, air.itpor/y/xe-
voj, qui rejicitur, Cic. 4. Fin. 26. 71. Ilia au-
tem, morbum, egestatem, dotorem, non appello
mala, sed, si iibct, rejectanea. Id. 5. ibid. 26.
78. appellat rejicienda. et 1. Acad, (post.) 10.
37. vocat rejecta. V, Particip. fVoiiuctus in
PRODUCO,
REJECTATfO, unii, f. 3. frequens rejectio.
Solin. 5. ad Jin. iEterna rejectatione terra ter-
rain evomit. Alii aliler leg.
REJECTIO, onis, f. 3. actus rejiciendi, riget-
tamento, ributlamento, airwS'caoi;, airoit£pi("S)
dvafdiir],
I.) Proprie. Plin. 23. -ffist. nat. 8. 76. (146).
et 25. ibid. 13. 105. (165.) Rejectio sanguinis.
vomito, lo sputare sangue. Similiter Mar cell.
Empir. c. 17. p. 111. retro ed. Aid. Ad reje-
ctioacm sanguinis ex ore maoantis sjmphjti ra-
dii in vino decocta calubriter bibitur. Sic in
plur. nom. Pallad. 3. R. R. 31. 2. Rejectiones
sanguinis inhibere.
II.) Translate, "f 1. Est actus rejiciendi, actus
repudiaodi el contemnendi. Cic. 3. Fin. 6. 20.
Ut ea leneat, qua secundum naturara sunt, pel-
lalque contraria: qua inventa seleclioae et item
rcjeclione sequuntur. Id. Balb. 12. 29. Si civi
Romano licet esse Gaditanum, sive eitilio, sive
posiliminio, sive rejectione hujus civitatis. ^ 2.
Specialim io Jure, rejectio Judicum fieri poterat
et ab accusatore et ab reo, quum sorte ductis
a pratore judicibua alicul causa publics disce-
ptacdie, quosdam eorum uterque vel alteroler
rejlciebat, tamquam iniquos sibi aut incomm?
dos aliqua re fuluros. Rejectione celebrala, lu
eorum locum, qui rejecil fuerant, subsortiebatur
prator alios, quibus ille Judicum legilimui nu-
merus conipleretur. Ascon. ad illud Cic. 2. Verr.
6. 16. Itlaniil in conditione atque pacto usque
ad eum Onem, dum Judices reject! sunt. Postea-
quarn rejectio Judicum facta est etc. — Et abso-
lute. Id. 1. Alt. 16. Rejectio facta est clamoribas
masimis, quum actusator, tamquam censor bo-
nus, homines nequissimos rejiceret: reus, tam-
quam Clemens Ianista,frugalissiinum queraque »e-
cerneret. P. REJICIO II. 4. Inseripl. apud Men-
zen. (Inscripptt. Or til. vol. 3.) 6428., qua edi-
dum est imperatoris Casaris August! de aquas
ductu colonia; Venafrana ab ipso, ut videttir,
dOOatO: CVlt BECrpERATORVM RBIECTIO ISTBR EVM
QVI ACKT BT JVM QVO CVH AGBTTR 1TA BIET Ut
lege Julia qvab tb ivdiciis privatis lata bst
licksit croRTEBiT, *f 3. Generalim est repu-
diate. Quintil. 7. 1. 34. Eicutere quidquid di-
citur, et velut rejeclionc facta ad optimum per-
venire. Plin. prcsf. Hist. nat. 7. Est quadam
publica eiiam eruditorum rejectio. ^ 4. Reje-
ctio in alium ioter figuras sententiarum enu-
meratur a Ci'c. 3. Oraf. 53. 203. quum a se
orator quippiam reraovet et In alium rejicit. V.
Quintil. 9. 1. 30.
REJECTlTlUS, a. um, adject, qui rejicitur.
Gloss. Cyrill. "Airo^aAtp-aicj, rejectitius. _
REJECTO, as, avi, are, a. 1. Particip. Reje-
ct ans. — Rejecto frequentat. a rejicio est idem
ac s.Tpe rejicio. Zucret. 2. 330. clamoreque mon-
tes Icti rejectant voces ad sidera mundi. h. e.
referunt. Sparlian. Anlonin. 12. Quum caseum
Alpioum iu c<EQo edisset avidius, node rejecta-
AEJECTUS
vit. h. e. evomutt. Sil. It. 7. 419. iraraanis io
aDtro Cooditur abrupto Proteus, ac spumea late
Caullbus objeclis rejectat cosrula Vates. Gargil. de
re hort. (edeote.4. A. Scotlio) 1. 3. Cruda (cj-
donea) mature saoguioem rejeclaniibus prosunt.
Firg. 5. jEn. 470. crassarnque cruorem Ore rejc-
ctaotem. Alii leg. ejeclantem. Cxi. Aurel. 2. A-
cul. 37. ad fin. At si forte (cegrolantes) cibum
rejectaveriot, debilitate stomachi coocurrenle etc.
Thead. Priscian. 4. p. 316. bis retro ed. Aid.
Sic itaque compresso stomacho, idem domino
corpori escas, quas suscepit crudas atque acidas
ad superiora rejectat atque evomit impellente
fervore.
REJECTUS, a, am. V. REJICIO.
REJECTUS, us, m. 4. rejectio. Pro vomitu ef-
ferunt nonnulli lexicographi bac verba Celsi:
Et rejectus cibi non erit inutilis, si raro fiat.
Agit Cels. de vomitu, sed non bis verbis, 1. 3.
et 2. 13. — Rejeclus navis, pars puppis poste-
rior recurva et in anteriorem partem rejecla:
rel ima carina pars rejecla et ab oculis remo-
ta. Hygin. 3. Astron. 36. Babel in puppi ad
singula gubernacula, ad primum Stellas quinque,
ad alterum quatuor, circum carinam quinque et
sub rejectu quinque. Alii aliter leg. aut inter-
prelanlur.
REJlClO, jlcis, ltd, jectum, jtcere, a. 3. (re
et jacio). Si prlraam corripi opus sit, alterum i
poela exlerunt; vel reicit faciunt disyllabum,
ut eicit. F. EJICIO init. Slat. 4. Theb. 574.
Tela maou, reicitque canes in vulnus hiarites.
Invenitur lamen apud Firg. uno i scriptum (li-
cet re producatur) illud 3. Eel. 96. pascentes
a flumine relce capellas, ut Serv. et Pier, te-
stanlur. F. qua dicta sunt in voce RE de
quanlilate hujus particula. F. etiam foil. I. 2.
c. 19. de Grammat. fuse de bis disputantera.
— In Parllcip. rejeclus perperam prima eyllaba
correpta legitur apud Alcim. 1. 91. Me celsum
virtus babuit, nunc ecce reiectus Pellor. el 6.
355. teloruin fasce rejecto. — Particip. Rejiciens
I. A. 3. c. ; Rejectus I. A. t., 2., 3., B. 3. et
4., et II. 1., 2., 3.; Rejecturus II. 2.; Rejicien-
dus II. 1. et F. voc. seq. I. — Rejicio
I.) Propria usurpatur A) De rebus phjsicis;
el B) De brutia animalibus et bominibus.
A) De rebus pbysicis. % 1. Stricto sensu
rejicio est vicisalm jacio, retorqueo. Ccei. 1. B.
G. 46. Osari nunciatum est, equiles Ariovisti
lapides ielaqae in nostros conjlcere etc., se ad
suos recepit, sulsque imperavit, ne quod omnlno
telum In hostes rejicereot. Zucret. 4. 571. Vox,
solldis adllsa locls, rejecla looorera Reddil. Id.
ibid. 283. sed ubl speculum quoque sensimus
ipsum, continuo a nobis iterum qua fertur ima-
go Pervenit, et nostros oculos rejecta revisit.
»f 2. Item est generatim repellere, ribatlere, ri-
gtllart, respingere, diro^xiXouai, at»?<ttt> —
a) Sic est abjlcere, deponere, deporre. Luciliut
apud Varron. 6. L. L. 69. Mull. Rejicere tu-
nicam. Cic. Pit. 23. 65. Llctores, togulis acee-
ptis, sagula rejecerunt. Ovid. 9. Met. 32. Reji-
cere de corpore vestera. Firg. 5. ASn. 421. du-
plieera en burnetii rejecit amictura. Phcedr. ST
2. rejecla panula. Suelon. Aug. 26. Quum cen-
turio, rejecto sagulo, ostendens gladii capulurn
ele. — 6) Item removere, repellere. Quinlil.
II. 3. 144. Rejicere a alnistro togam. et ibid.
131. Rejecta la bumeram toga. Ter. Beaut. 2. 3.
49. Capillus pasius, circum caput rejectui negll-
genter. Cf. Ovid. 4. Met. 473. Tisipbone caoos
ut erat tarbata capilloi Movit, et obstante* reje-
cit ab ore colubras. — e) Item est retro Jaoe-
re. firg. 11. JEn. 618. Eitemplo turbata aciei
versique Latinl Rejiciunt parmaa. h. e. ad ter-
gum referuut, ut ae legaat in fuga. Sic Galba ad
Cic 10. Fam. 30. Rejicere scutum, geltore dietro
fe tpalle. et Quintil. 11. S. 146. Sinum toga ib
dextrum bumerum ab imo rejicere. Hue referrl
ponunt etiim ilia Poll, ad Cic. 10. Fam. 32.
ante sned. Quum pransui, nudis pedibua, tunica
aoluta, manlbos ad tergum rejectii inambularet.
et Plin, 28. .But. nat. 4. 11. (45). ReJeetU poat
terga manlbos. — d) Item est propellere, pro-
Tost. IT.
— 65 —
movere. Plin. 36. Hist. uat. 15. 24. (112). Ut
domui eorum forei eitra aperlreolur, et janua
in publicum rejicerelur. — e) Item rursus im-
pellere. Plin. ii. Hist. nat. 11. 11. (28). Fucus
ademptis alls in alveum rejeclus, ip: . ceteris id-
iniit. ricaecialo, rimesso. ^ 3. Hero est aruo-
vere, removere. — a) Sic generatim. Ovid. 9.
Met. 50. Ter sine prospectu voluit nilenlia coo-
cra Rejicere Alcides a ae raea peclora; quanto
F.JCullt ampleius adductaque brachia solvit. Se-
neca Thyest. 809. rejecto Latus eiplicuit monte
Typhosus, h. e. repulso et a se amalo. — b)
Item avertere. Firg. 10. /En. 473. Sic ait, atque
oculos Rululorura rejicit arvis. h. e. ab arvis.
Similiter Olid. 4. Trisl. 1. 66. Rejicsre e gre-
mio suo librum. — c) Item evonere, ur.de
nostrum recere factum est. Sueton. Aug. 77.
Quoties largissime se invitaret, senos seitanles
non eicessit, aul, si eicessisset, rejieiebat. Plin.
23. Hist. nat. 6. 57. (106). Caventur {apyrinai
aque vomitionibus ac bilem rejicieotibus. Id.
26. iiid. 12. 82. (131). Ore sanguinem rejicere.
Scribon. Compos. 191. aliquid ab stomacbo.
B) Da brulis animalibus et bominibus. •} I.
Est repellere; item rursus agere. Plaut. Bacch.
4. 3. 17. mililii Parasilus modo venerat aurum
petere : bine euro ego meis Dictis malis, bis fo-
ribus - rejeci hoiniaem. Firg. 3. Eel. 96. Tity-
re, pascentes a flumine reice capellas. Plaut.
Pers. 2. 5. 18. Boves in bubile rejicere, ne va-
gentur. h. e. rursus agere. Hue referri potest et
illud Liv. 8. 8. Tertium (vexillum dacebat) ac-
censos, minima flduci.e manum : eo et io po-
streraam aclem rejiciebantur. ^ 2. Rejicere se,
reclinare, recumbere, coricarsi: retro Qectendo
corpus et supinum collocando. Pelron. Satyr.
92. Se in grabaluru rejecit. Ter. Andr. 1. I. 109.
Rejecit se in eum (lens quam familiariter. Zu-
cret. 1. 33. Rejicere se io gremium alicujus. Et
passive Pelron. Satyr. 103. In cublle rejectui
est. Curt. 10. 5. 3. Velut omni vita debito li-
beratus, fatigata membra rejecit. *f 3. Spccia-
tim in re militari est hostem repellere. Co?s. 2.
B. C. 2. Eos, qui eruptionem feceraot, in op-
pidum rejlciebaat. Id. 2. B. G. 35. Oceisis id
hominum millibui quatuor, rellqui in oppidum
reject! sunt, et 1. i6id. 24. Ipsl -, rejecto oostro
equilatu, - sub primam nostram aeiem successe-
ruot. Cic. 2. Fam. 10. Casslui feliciter ab An-
tiocbia hostem rejecerat. Firg. 11. jEn. 630.
Bis Tusci reject! armls. respinti. f 4. Item
apcclatlm raro de navibus, aape de navigantibui
dicitur. Cess. 5. B. G. 5. Ibl cognoscil UX. na-
veo, qua in Meldia facta erant, tempestate re-
jectas cursum tenere non potalssa atque eodem,
unde erant profecta, revertisae. et ibid. 23.
Accidit, uti - reliqua (nauei) fere omnei rejlce-
rentar. Cic. 16. 4tt. 1. Quum a Leucopctra pro-
feclua stadia circlter trecenta processissem, reje-
ctui luru Auatro vehement! ad eamdem Leuco-
petram. Id. Ccecin. 30. 88. Ut ai qui e> alto,
quum ad patriam accessisset, tempestate subito
rejectui etc. Adde eumd. 1. Phil. 3. 7. Fellej.
1. 1. 2. At rex regum Agamemnoa, tempestate in
Cretam insulam rejectus, tres ibl urbea atatuit.
II.) Tranalate. f.l. Generatim eat respuere,
aipernarl, repudiare, rifiulare, rigettare, ripro-
vare, ricutare. Cic. i. Fin. 2. 4. Qui Eoail
Medeam, aut Antiopam Pacuvll apernat aut rejl-
ciat. Id. 2. Tusc.23. 55. In prlmisque refutetur
ae rejlclatur Philoetetaut ille clamor. Id. 2. 0-
rat. 24. 102. Id totum abjudico atque rejicio.
Alii leg. ejlcio. Id. 1. Ltgg. 23. 60. Ad bona
deligenda et rejlclenda contrarla. Plin. 5. Ep.
16. extr. Recent anlml dolor consolatlonea reji-
cit ac refuglt, mox deslderat. Plaut. Attn. 2. 1.
6. Abi te aocordiam omnem rejlce, et tegnltlem
amove. HoraU 4. Od. 9. 41. booui atque fidui
Judex Rejecit alto dona nocentlum Vultu. Auct.
B. Alts, 39. SI eonditiones, quaa rejecerat, rur-
sui appeteret. iforat. 4. Od. 8. 16. Rejeetteque
retrorium Hannibalii mlna. Plin. 36. Hist. nat.
5. 4. (20). Rejectam {ttatuam a CoU) Gnidii
emernnt. — Similiter eat avenere, amollri, ar-
eere, probibere. Cie. Rose. Am. 53. 153. Uanc
REINCIPIO
proscriptionem nisi a vobla rejicitis alqae.atper-
□ amini etc. Plin. 4. Ep. II. a med. Feedumque
cuniaclum e casto puroqu; corpore rejecit. —
Item occi'ia'e. ia repulsfire. Cic. Mvr. 37. 79,
Quorum egc fcrri'iu c-l eudaclam rejeci in cam-
po, dtfbililavl in foro, coiDpressi etiam com! meae.
Slat. 6, Theb. 769. providus aslu Et palrla vi-
gil arte Lacon, bos rejicit Ictus, fios cavet. Fi-
truv. 1C. 20. extr. Ab his rejiclentur plags ha-
listanim et impetus incendtorum. ^ 2. Specie-
tim rejici dicuntur, quorum amor spernltur. 0-
rid. 9. Mel. 512. Ergo ego, qua fueram non
rejectu ra petentero, Ipsa petamT et ibid. 600.
El si rejicerer, potui moritura vlderl. Moral. 3.
Od. 9. 20. Rejectaque patet Janua Lydla. ^ 3.
Pr^terea signiflcat remlttere, seu ad alium mil-
tere, rimettere, mandare. Fen: Flacc. apud
Gell. 5. 17. Senatus earn rem ad poullfices reje-
cit, ut ipsi, quod videretur, alatuerent. Adde Ccei.
3. B. C. 17. Sic Liv. 39. 3. Id Cenoman! eon-
questi Roma apud aeoatum rejecllque ad con-
sulem. rimandati, rimessi. Cic. 9. An. 13. tub
fin. Sed ne bis eadem legas, ad ipsara te epi-
stolam rejicio. Id. 10. Fam. 16. a med. Hoe an!-
mo esse debes, ut nihil hue rejicias, neve In re-
bus tarn subilis tamque angustis a tenalu con-
silium petendum putes. Id. 1. Att. 4: Quum Jam
te adveniare arbilraremur , repente abs te in
mensem Qutntilem reject! tumus. h. e, dllall,
protracti. Id. 2. ad Q. Fr. 1. tub /In. Uabei asia
uniua diet. Reliqua, ut arbitror, in mensem Ja-
nuarium rejiclentur. ti rimetteranno, ti difft-
riranno. "f 4. Rejicere judicet quid alt, in
REJECTIO II. 2. dictum eat. Cie. Plane. IT. +*.
Quum ex centum vigloti quinque jndicibua, quJo-
que el septuaginta reus rejlccret, quloquagiau
referret. Adde eumd. 1. .^«. 16. et 3. Ferr. 7. 23.
— Inlerdum judices rejicere est eligere, per me-
talepsin consequenlis, quia qui aliquos rejicit, is
eos, qui reliqui suot, sumere InteUigitur. Id. 5.
Ferr. 11.28. Quid prator? jubet recuperatores
rejicere. Decurias scribamus. Quas decuriaai de
coborte mea rejicies, loqull. Ernettiut bic quo-
qoe rejicere pro explodere recte acciplt. *f 8.
Balb. ad Cic. post Ep. 15. I. 8. ad Alt. Crodo
rolbl, Casarem maximum beneliclum te sibl de-
disse judicaturum, al hue te rejicit. te ti riiiu-
ci, ti applichi a far qucsto : il intendis anlmutn
In banc rem: si adduceria, ut tusciplaa coram
concllianda Inter Casarem et Pompejum Con-
cordia.
REJlCOLUS, a, urn, adject, (rejicio). Scribitur
et trisyllab. reicului. — Rejlculua.
I.) Propria est qui rejici meretur, qui ob rl-
tium illquod ab omnibus spernltur et rejicltur,
ut oves reiculce, qua propter alatem vel mor-
bum rejiciuntur. Farro apud Ifon. p. 168. 4.
Merc. Ut in grege opillo oves minus idoneas
removere aolet, quas reiculas appellant: Id. 2. R.
R. 1. 24. de ovib. Scire oportet quot feminas
babeat, qua parere possint, quot relcula lint
alienanda. et ibid. 5. 17. de facets. Delectus
quotannls habendus, el reicula rejlclunda, quod
locum occupant earum, qua ferre possunt fru-
Ctua. ^uct. Geopon. I. 17. c. 20. rejjcuiaaitj
describit: ids vttipac, xat ts'c oo&eveie, KOsTp
ijXtxic! spoPej3rjxuiae. a. e. ileriies, inOrmas at-
que estate proveclaa. Seneca Ep. 47. ante med.
Stare ante limen Calliali (liberti Claudii Aug.)
domlnum suum vidl : el eum, qui Ml lmpegerat
tltulum, qui Inter relcula manciple produxerat.
aliia lnlrantibus eicludl.
II.) Translate. 5eneca Brevit. vit. 7. a med.
Dlspunge ae recense vita tua dies: videbla pau-
coa admodum, ee reiculoa apud te resedlise. Hoe
In loco Seneca (ut et In ellato sub I.) alii Itg,
ridiculus, ltd minus recte. fieicuios diet videlur
deslgrrare Id. 7. Queen, nat. 32., ubl alt: Qnls
pbllosopblam aul ullum liberate reiplelt ilu-
dium, nisi quum ludl lntetcalanlur, quum allquls
pluvlui lntervenit dies, quem perdere licet?
REI1SCIPIO, la, ere, a. 3. ricominciare, rnrsu*
Inelplo. Vetus Lapis, qui videlur Inicriptui m»
culo Chrlstl qulnto aut sexto, apud Gruff*,
1161. 5. Quum Qnlerit, a caplle reinelpe.
REINTEGRO
RElNTEGRO. v. redintegro.
REITErATIO, onis, t. 3. replica, dv&itty'-t,
ac(ui reiterandi, repetitlo. Quinlil. II. 2. 35.
Qua eieideruns, retractantur, ut crebra reitera-
tions flrraeolur. Alii leg. intentions, alii rectius
ilefaiione.
RElTERO, as, are,, a. i. replicare, ripetere,
dvaXapfidvvi, repeto. Jpxil. 8. Met. Ferinos ru-
gitus reiteraoi. Alii rectius leg. Iterans.
BELABOR, Isberii, lapsus sum, ISbi, dep. 3.
(re el labor, erii). Partielp. Relabens I.; Re-
lapsus I. et II. — Relabor est idem ac retro,
aut rursus labor, reDuo, revertor, recido, scor-
rere indietro, ritornare, ricadere, dvaviitxa.
L) Proprie. Uorat. 1. Od. 29. 10. quls neget
irduis Pronos relabl posse riroi Montibui et Ti-
berim reverli? Claudian. Laud. Seren. 79. Qua-
qus relabenles andas aslumqua secuta Id reQuoi
veaere palam Nereides amnea. Ovid. 3. Met.
616. quo non alius conscendere summas Ocior
antennas, prensoque rudenle relabi. Id. 10. ibid.
57. de Orpheo. Flexit amaoi oculos, et protinut
ilia relapsa est. Id. Heroid. 10. 149. Flecte ra-
tetn, Tbeaeu, versoque relabere relo. et IS. ibid.
OS. Due ades, inque sinus, formose, relabere -no-
stros. Virg. 10. JEn. 307. unda relabens. Curt. 6.
4. 10. Eodemque impetu, quo elTusum est, rela-
bens (mare) lerram Datura sum reddit. Ambrot.
de Cain el Abel. 1. 2. Non ergo, tamquam re-
lapsus in terrain, deprebenditor corporis solu-
tions.
II.) Translate. Sorat. 1. Ep. 1. IS. Nunc in
■Aristlppl furlim pracepta relabor. Id. Epod.
17. 17. tunc mens et sonui Relapsus atque notui
in vultus bonor. h. e. amota specie bestiarum,
spoule et cito rediit mem, loqueodl facuUsi et
oris bumani decor.
RfiLAMBO, is, ere, a. 3. rursus lambo. Sedul.
4. 243. Tomitum quicumque suum canli ore
rclambit.
RELANGUEO, e», ere, a. 2. rursus langueo.
Forma est a Lexico expungenda; legltut onira
solummodo in Not. Tir. p. 181.
RELANGUESCO, guescis, g&i, guescere, In-
choat. n. 3. (re et iangueico) est Idem ac rursus
laoguesco, ilerum lnurmus flo, In laoguorem
seu morbum recido, languire di nuovo, t'nde-
bolirsi, ricadere in malaltia, a'vac&sve't*
I.) Proprie idem signiflcat ac simplex Iangue-
ico apud Ovid. 6. Met. 290. trabens harentia
viscere tela, Imposito fratrl morlbunda relan-
guit ore. h. e. concidit, defeeta est vlribus.
II.) Translate. — a) De rebus pbjsicls. .Se-
neca 5. Quccsl... nat. 8. ad fin. Venti . etlamsi
violentlores Havers, circa medium tamen diem
Ttshnguescunt. Plin. 37. Silt. nat. 9.51.(134).
Stella , qua post totidem menses relanguescat.
— b) De hominis ammo. Aliquando ponitur
pro simplici languesco. Ccet. 2. £, G. IS. Nihil
pali Tini reliquarumque rerum ad iuiuriam per-
tineniium inferri, quod bis rebus relanguescere
aaiuoi eorumque remittl virtutem existimarent.
— Ceterum Ovid. 5. Amor. 0. 27. Quum bene
pertasum est, animoque relanguil ardor. Ct'c. 13.
Alt. 41. Quod aulem relanguisse se dicit etc.
Liv. 35. 44. Pacl sludere Pbaneam: «d discu-
tere apparalum belli relle, ut tadlo et impetus
relanguescat regis, et Roman! tenipui ad com-
parandum babeant. Konnulli tamen leg. elan-
gucscat.
RELAPSUS, a, um. V. RELABOR.
RELATIO, onis, f. 3. actus referendl.
I.) Proprie. Quinlil. 10. 3. 31. Scribitur opti-
ma carls, in quibus facillima est ratio delendi:
nisi forte visus inilrmior membranaram poiius
utum eiiget: qua ut Juvant aciem, ita crebra
relatione, quoad Iritingunlur calami, morantur
manum, et cogitalionis impetum irangunt. col
portare e riportare spesso la tnano all'inchio-
tlro. AMI aliter legunt.
II.) Translate. ^ I. Generatim est culpam in
aliuin traosferre. — a) Relatio, criminii in
rbetoricis est, quum ideo jure factum dicitur, quod
alius ante Injuria lacessierit, ut Cic. i. Invent.
11. 15. ddinit. Ulp. Dig. 48. 1. 5. Constilutio-
— GO —
nibus obserratur, nt non relatione crlminum,
sed Innocentia reus purgetur. — b) Relalio
jurisjurandi est delatl jurisjurandi condilionem
in adrersarium transferre. Ulp, Dig. 12. 2. 34.
extr. — ^2. Speclalim relatio gratice est ren-
dt'menfo di grazie, apud .Senec. 5. Benef. it.
Oonencium et gratia relalio ultro citroque ire
debent. Adde eumd. Ep. 74. ante med. <f 3.
Item relatio est oratio, qua proponitur in cu-
ria quippiam a senatoribua disceptandura : quod
fere consulum munus erat Tel pratorum aut tri-
bunorum, ils absentibus: il proporre, il portare
una parte. Cic. Pis. 13. 29. Et quls audivit non
modo actionem aliquam ant relationem, sed vo-
cem omnino aut querelam tuam7 Liv. 3. 39.
Post relationem Ap. Claudii (decemviri) postu-
Iavit, ut de republica llceret dicere. Tac. 13.
Ann. 49. Licere patribus, qaolies jus dicenda
sentcntia accepissent, quae vellent, expromere,
relationemque in ea postulare. h. e. postulare,
ut consules de ea referant. et 5. ibid. 4. Monere
consules, ne relationem inciperent. et 1. ibid.
13. Relation! consulum jure trlbunicia potestatis
Intercedere. et 2. ibid. 38. Relationem egredl.
h. e. allud censere prater Id, quod propositam
est. /Siv. 32. 22. approbare. Sueton. Cal. 15.
Relationibus consulum auctor fuit, at adjicere-
tur : quod boaura feliique sit C. Cssari soro-
ribusque ejus. Alii boc loco relationes Intelll-
guot rennnciationes, quum creatorum consulum
nomina renunciantur; quod minlme probaodum.
— Jus unlus relationis, tertia, qnarta etc est
de una re Tel de trlbus vel de quatuor Tel de
qulnqae, quoties senatui baberetur, referendl. 0-
lim enlm imperatoribus jus unius relationis da-
batur: postea depluribus darl coapit. Scribit Ca-
pitolin. Pertin. 5. primum omnium Pertinacem
ea die, qua Augustus est eppellatus, etiam patria
patrla nomen recepisse, necnon simul etiam im-
perium proconsular, necnon jui quarts relatio-
nis. Capilolin. M. Aurel. 0, Tribunlcla potestate
ornatui est atque Imperio extra urbem procoD-
sulari, addito jure quints relationis. Lamprid.
Alex. Sev. 1. Ut et patri* patria nomen et Jus
proconsular et tribuniciam potestatem et jus
quintas relationis, deferente senatu, ano die assu-
meret. Docet Casaubon. ad Sueton. Cms. 20. e*
Dione, Augusto primum a tenatu Jus unius re-
lationis concessum fuisse. Vespasiano quoque, ut
In veterl anea Tabula babelur (apud Grufer.
242.) lege lata (qua regia a nonnullis dicta est)
permissum est, ut el senatum habere, relationem
facere, remittere, senatni consulta per relatio-
nem discessionemque facere liceret, ut! licuit D.
Augusto etc., quamTis consul non esset. Adde
Vopisc. Prob.iZ. extr. ~ Decreta post tres re-
lationes In curia municiplorum et eoloniarum fa-
cta, ab universe decurionum ordine adinitteban-
tur. Intcript. apud Vise. Mus. Pio-Clem. T. 6.
p. 239. ed. Medial. Hoc decretum post tres re-
lationes placuit In tabula area scrlbi et proponl
In publico, unde de piano recle leg! possit. —
In Codice Justin, titulus LSI. llbri VII. inscri-
bitur Dt relationibus, quum scilicet Judex aut
maglstratus in re dubia quippiam refert ad prin-
clpem consulendi causa. — Similiter de iis, qua
dux exetcitus ad imperatorem referebat. Am-
mian. 14. 7. 10. Multa in ejus (Ccesaris) molie-
balur exilium, addens quadam relationibus super-
Tacua, quas subinde dimittebat ad princlpem. et
28. 1. 10. Maximinus relatiooe maligna docuit
princlpem etc. — Sic Id. 2". 10. 8. Post b»c
princeps - ulterlus tendens, quum prope locum
Tenisset, cui Solicioio nomen est, velut quadam
obice stelit, doctus procursanlium relatione re-
risslma barbaros longe conspectos. 5f •'■ Li:nc
est il riferire, relazione, racconto, a'vafopa,
SiT/pjtus, actus referendl, h. e. narrandl, renin-
ciandl. Justin. 2. 1. 1. Relalio rerum eb Scytbls
gestarum. Quinlil. 4. 1. 13. Nonoumquam coo-
tlngit relalio merilorura: de quibus TerecundiuT
dicendum erit sua, quam aliena laudanli. Plin.
7. Hist. nat. 1. 1. 6. Et de unirersitale qul-
dem generis bumani magna ei parte in rela-
tione gentium diiimus. h. e. quum gentes el po-
RELATORIUS
pulos In geographic!! recenseremas. Apul. 3.
Met. Simpliciiaiem relationis taciturnitate remu-
neravl. Id. de Slundo. Omnia, qua ibi gereren-
tur, ille otacustarura relatione discebat. ^ 5.
Relationem' Inter flguras verborum enumetans
Cic. 3. Oral. 54. 207. quid accipl relit, eibi non
llquere, ait Quintil. 9. 3. 97. Putat Aquila Ro-
m'amis apud Pithceum p. 26. slgoiScarl epa-
napboram, qaa repetilio est, et relatum ab eo
appeilatur, ut illud Ctc. 4. Verr. 10. 26. Ver-
sre ealumniatores apponebat: Verres adesse Ju-
bebat : Verrei cognoscebat : Vsrres judicabat.
Capperoner. censet esset feuyfta, sell, quum ad
unum verburn plura referuntur : qua Bgura ob
aliam ratlonem dicltar contrapositam: de qus
Cic. Parlit. oral. 15. 54. Augent etiam relata
verba etc, Eiemplum est illud ejusd. pro Cluent.
6. 6. Vlcit pudorem libido, timorem audacla, ra-
tio nem amentia. *f 6. In logicis relatio est re-
spectus. Paul. Dig. 1. 1. 11. Prator quoque Jua
reddere dicitur, etiam quum iniqae decernit: re-
latione scilicet facta non ad id, quod prator ita
fecit, sed ad illud, quod pratorem facere couve-
Dit. Sic relatio pronominum apud grammaticoa
est, quum ea ad aliud referuntur: et ideo re/a-
tiva appellantur. Pritcian. 17. p. 1061. 1063.
etc. Putsch.
RELATIVE, adverb, avetfopfxtoc , re/ats'ua-
mente, cum respectu ad aliud. Augustin. 5.
Irinit. 71. Vicinos et amicus relative dicuntur.
Adde eumd. si id. 11. et 12. Sic Capeil. 4.
p. 110, Ipsa autem, qua sibi dicuntur majora
et minora, relative did manifestum est. et ibid,
p. 112. Quaritur, utrum aliqua substantia did
possit relative; sed de prima substantia did non
posse relative, nulla quastio est.
RELATlVUS,_a, um, adject, ehe ha relazio-
ne, relalivQ, avapopsto'e, o' itpo'f ti, qui ad
alium refertur, qui ad alium pertin et, et (ut
Seneca loquitur 5. Benef. 10.) ilo est forma-
tus, ut tota signlflcatio illiui discedat a nobis.
— a) Generatim. ^rno6. 7. 13. Ilonoi omnii
relatlvi est ad alterum generis. Augustin, 5.
Trinit. 16. Relativa appellatlo. soil, dominl et
servi. Capeil. 4. p. 111. Dicuntur relativa trl-
bus modis: aut alicujui, at Alius; aut allcui, ut
vicious; aut ad aliquid ut duplum. — 6) Spe-
ciatim In re grammatica, relativa pronomina,
qua antecedens nomen quodammodo referunt,
et velut in memoriam reducunt, ut qui, qualis,
hie, ille etc. Priscian. 17. p. 1063. et 1064.
Putsch. V. RELATIO II. «. ad fin. — Dio-
med. 1. p. 389. Putsch. Relative species verb!
dicta videtur, quum ad eum sermooem sequen-
tia referuntur j quo dependet sequens. Adde
eumd. ibid. p. 387.
RELATOR, Oris. m. 3. qui refert, relators,
riportalore. f 1. De eo, qui proponlt ia te-
natu quippiam deliberandum. Balb. ad Cic. post
ep. 15. I. 8. ad Alt. a med. Incipiam sperare,
consilio senatus, auctore te, illo relators, Pom-
pejum et Cssarem coujungi posie. f 2. Item,
generatim, qui narrat. Proper!. 3. 4. S. Omuls
enim debet sine vanli esse relator. Ftmont. 2.
Fit. S. Martin. 471. £qu>parare valeot, illa-
stris uterque relator, h. e. bistoricus; nempe Sul-
piciut Sever, et Paulinus Petrocor., qui ejus-
dem Martini vitam scripseruut. ^ 3. Inscript.
apud Murat. 902. 5.,"qTra est apud Orell. 3233.
T. PLAVIVS AVG. LIB. flRMVS NAHCISSIAKVS BBI.A-
tor avctionvm. h. e. qui aucliones publieas in
tabulas refert, seu qui praconis more nunciat
voce aucliones publieas, ut etiam num. apud nos
Qeri solet.
RELATORIUS, e, um, adject, relationem conti-
nens. Relaloria absolute dicitur apocba seu secu-
rilas iis tradita, qui aliquid retulerunt, ut elsdem
pro caulione sit. Imp. Constanlin. Cod. Theod.
13. 5. 8. Naviculariot Ilispaniarum Deque ad
extraordioarla tenerl officia, neque alicubl re-
tenlos mores susiioere, oportet; sed relatorlas
traditarum specierum intra decern dies a susce-
ploribus percipere: quumque ad aNquas insulas,
portus, litora, stalioues accesserlot, osteosis re-
latoriis, nullam prorsus Inquieludinem suslinere.
RELATUS
RfiLATUS, a, um. V. BEFERO.
BElATUS, u», m. *. % 1. Bit relatio quo
teniu In ea voco dictum est II. 3. Tac. 15.
Ann. 22. Magno as»enia celebrata tententia;
non tamen tenaiui consultam perficl potult, ab-
nuentibui consulibut ea de re relatum. 1 2.
Item est narratlo, renunclatlo. la sexto cam sing.
.Tac. Germ. 3. Sunt illii (Germanis) hac quo-
que earmlna, quorum relatu, quem barritum vo-
cant, accendunt animoi futuraque pugna for-
tunam ipso cantu iugurantur. Id. 1. Mitt. 30.
Neque enlm relatu virtulum In eomparatlone
Otbonia oput eit. Ammian. 20. 8. 4. Qnam-
quam eum hac dudum comperitse opinabatur
relatu Decentll o!im revertl. Adde Symmach. 5.
Ep. 64. — In plur. num. Capell. 4. p. 135.
Ut honoris pretio cederet inferre relatua. h. e.
nt honorii gratia permitteret regerero ea, qua
etc.
RELAODO, at, are, a. 1. iterum laudo. Vox
a Leileo expungenda; legitnr enim tolummodo
in Ifot. Tir. p. 47.
BBLiVO, Ifivat, ISvi, Wvare, a. 1. rUavqre,
c ursus laro. Zucret. 6. 799. calidii etiam quum
te relavarii. Alii leg. calidia etiam cunctere la-
vacrlt. et Lacbmann. reditu calidia etiam cun-
ctare lavabrii. Pritcian. p. 1296. -Putters. Bx-
eipiuniur relavo et reusvo qua in praterito
•ic eieunt, relavi, revixi. Sequuntur etiam re-
guiam luperiorem. Eicipitur relavo, quod in pra-
terito perfecto et plui quam perleclo et in uno
futuro conjunctlvl modi dlsjllabam la longam
babet, in ceterii Vera temporlbut breviatar: re-
lavi, relaveram, relavero.
RELAXiTlO, Cnlt, £3. rilassazione, allen-
tamento, avxypkaouit, Mlu, reiaxandl, remistio.
I.) Proprle. Tkeod. Pritcian. 3. 10. Hac tuf-
Dcere arbitror prineipalium pastionum constrl-
ciiouls et relaxatlonii cautlt. Scribon. Compos.
10. Prodest, quum diu caput dolet, attondere
ad eutem, et radere, et diutiui ticcum ad rela-
xationem cutis fricare.
II.) Translate. Cie. 7. Fam. 26. et 2. Oral.
5. 22. OUi iructut est non contentlo animi, ted
relaxalio. tollievo, ricreamento. et 3. Fin. 29.
95. Relaxatio dolor!*, ayeoif.
RELAXATOR, ffril, m. 3. qui relaxat, nt Re-
laxator Ouentiom, Cxi. Aurel. 2. Acut. 38.
RELAXATUS, a, um. V. toc. teq.
RfiLAXO, ai, Svl, atum, are, a. 1. (re et laxo,.
Particip. Relaxant I.; RelaxaOu II. — Relaxo
eat idem ae remilto, disiolro, aperlo, dvayakda
(II. aJJentare, allargare, rilaisare; Fr. tela-
eher, detterrer, ditendre, ouvrir; Hltp. rela-
xar, afloxar, toltar, dilatar ; Germ, tuieder
tveit maehen, eryJeitern, lotmachen, o/fnen;
Angl. to looie, unloose, let at large, release,
ditengange, free, relax).
I.) Proprie. — Cam oppoiito adslringo apod
Cie. 2. flat. D. 64. 136. Alvut turn adilrlngl-
tar, turn relaxatar, atque omne quod accipit, co-
git at coafundit. et ibid. 55.138. Rellqula cibi de-
pelluntur, turn aditriogentibui ie intestinlt, turn
reltiantibut. — Ceterum Id. Senect. 22. 81.
Belaxere ie Tinenlii. Ovid. 2. FaU. 321. tunl-
carom rincla relaxat, "Ut poult vattai exterulise
manui. Id. I. Amor. 6. 17. Relaxare clauilra.
aprire. Sic Seneca Thy ett. 901. forei templl.
Ovid. t. Met. 281. ora fontibut. Seneca Agam.
322. areum. Firg. 1. G. 89. plnrei calor ille
rial et esea relaxat Spiramenta. et ibid. 418.
Juppiter uvldui auitrii Denial, eraot qua rara
modo, et qua densa, relaxat. Sit, It. 14. 400.
diverta relaxant Bracbia. Varro 1. R. Ii- 27. 1.
Glaba relaxala. icit. quum proteins lunl et sole
percalelictst.
Ii.) Tramlate eit remlttere, recreare, tolvere,
lerare, alleggiare, lollevare, divertire, rierea-
re. Cie. Brut. 5. 21. Relaxa modo paullum
•nimum, aul lane, d potet, libera. Id. fragm.
apud Son. p. 329. 7. Here. Quaro enim, non
qulbui intendam anlmum rebui, ied quibui re-
Uiem ac remiltam. Id. 2. Divinat. 48. 100. A-
Blmui lomno relaialut lolule moretur et libera.
Id. %. Phil. 16. 39. Relaiari animo. Id. 16.
— 67 — .
^tt. 16. et 1. Fam. 1. ai fin. Si te occupa-
tion iita relaxarli. Id. 1. Legg- 4. 11. A con-
tentionlbui, quibui aummii uti solebaa, quotidie
relaxei aliquid. Id. 10. All. 6. tub fin. Pater nl-
mis indulgent, quidqaid ego adslrinii, relaxat.
Id. Orat. 52. 176. Relaxare ie « nimia necei-
titate faeiendi aliquid. Petron. fragm. Tragur.
49. Burmann. ad fin. vuUum in bilaritatem.
Cie. 2. Oral. 58. 236. Risus tristiiiam ac te-
verltatem mltlgat et relaxat. Id. carm. de tuo
consuJ. 1. Divinat. 13. 22. anxiferas curat re-
qulete relaxat. Id. 2. Fin. 29. 94. Dolor ti longus,
levii : dat enlm intervalla et relaxat. Claudian. 2.
Rapt. Fro*. 330. Erebi ae tponte relaxat Squa-
lor. — Relaxare moret, a lege relut eximere et
dis8olutot reddere. Claudian. Cons. Prob. el 0-
lybr. 153. moret aUat latciva relaxat.
RELAXDS, a, am, adject. «o\ux*uvos> !*iui,
rel valde laxai, tolutui, rarui. Colum. tl. R.
R. 3. 46. Relaxa humo pleniorii erassitudinit
fiat radix. At Gemer. el Schneider, reclius ma-
lunt relaxata.
RELECTDS, a, an. V. RELEGO, it.
BfiLfiGATlO, Snit, f. 3. 11. Est Ital. rv
legazione, bando, i&otouic., genu! exiilU, quum
quit finibut patrls exlre jubetur. Cie. Rote. Am.
15. 44. Tamen ne base attenta vita et ruttlcana
relegatio atque amandatio appellabiturT Liv. 3.
10. ad fin. Extllio et relegatlone. clrtum ulciteen-
tei tribunot. Paul. 5. lenient. 4. 17. Relega-
tio iniulsa. h. e. In Intulam. V. RELfiGO I. 2.
«f 2. Sumltur etiam pro allributlone, qua tetta-
mento fit, ut Relegatio dotit, apud Ulp. Dig-
33. 4. I?
RELEGiTDS, a, um. V. RELfiGO.
RELfiGO, at, STi, Stum, are, a. 1. (ra et lEgo).
Particip. Relegant I. 2.; Relegatut I. 1., 2. et
11. 1., 3.; Relegandut L 2. — Relegare ett a-
mandare, remorere, o'iroitif*Tt» (It. aMontana-
re, mandar via; Fr. iloigner d'un lieu, en'
voyer dam un lieu, icarter, iloigner, religuer;
Uisp. aparlar, .alejar, detviar, relegar, detter-
rar; Germ. Jemanden von einen Orte meg-,
forttchicken, vertveifen, entfemen; Angl. to
remand, remit, refer).
I.) Proprle. ^ 1. Generatim. Cast. 6. B. G.
30. Rejecti et telegati longe a ceteria. Cie. 3.
Off. 31. 112. Criminabatur, quod Dliura ab ho-
minlbut relegasset, et rar! babitare jutsiitet. Id.
Rose. Am. 15. 42. Relegare allquem in pradla
ruttica. Boral. 3. Od. 11. 47. Me vel extremot
Numldarum in agrot Clatte releget. Virg. 3. G.
212. taarot procul atque in tuta relegant Pateua.
Vellej. 2. 45. 4. P. Clodlui in lenatu, tub bono-
rifieentlstlmo minliterll titulo, M. Catonem a re-
publica relegatlt. h. e. removit. Quod idem dh.it
Cie. Dom. 25. 65. M. Cato, quasi per beneB-
cium, Cyprum relegatur. Cie, vertent Sophocl.
carmine, 2. Tute. 8. 20. Non tesva terrlt gent re-
legata ultimii. Firg. 7. £n. Tl*. At Trivia Qip-
poljlum tecietU alma recondit Sedibut, et Nym-
pha £geria i emoriqne relegat. h. e. mandat cu-
ttodiendum. ^ 2. Speclatim apud Jctoi et in
for* reiegare ett exsilil causa amandare, confi-
■nare, rilegare, bandire, a'fopi'Jtcv. Fetlus p. 278.
6. Hull. Relegatl diountur proprie, quibus igno-
minia aut pcens causa necetse est ab urbe Ro-
ma alioTe quo loco abetse, lege tenaluive con-
tulto aut edicto magistrate, ut etiam £liut
Gallut indicat. Relegatorum, inqult Ulp. Dig.
48. 22. 7., duo tunt genera. Sunt quidam, qui
in intulam relegantur (rilegati, confinati); et
lunt, qui ilmpliciter, nt pro?lnciis eit interdi-
catur, non etiam insula auignetur. Et de bis lunt
verba Fetti modo allata. Relegatl in Intulam,
teste eod. ibid, et Startian. ibid. 19. 4., vel ad
tempui vel in perpetuum relegantur. Est dlscri-
men inter hot et deportatot, quod deportatl el-
vltatem Romanam amitiunt et Jut patrium in
liberos et lettamenti factlonem, at in perpetuum
damnati intelliguntur: relegatl etiam in perpe-
tuum nullo ax bis jurlbut tpoliantur. Ad te:a-
pus relegatlt neque tola bona, neque pari adimi-
lur: relegatlt in perpetuum vel part bonorum,
vel tola bona adimunlux: deporltii In vincullt
RELEGO
a aervit publlcii ednci tolent. — Extillo punttl
a relegatlt differunt, quod quum triplex exiillum
tit, aut certorum looorum Interdlctlo; aut lata
fuga, ut omnium locorum prater certum locum ;
ant deportatio in. imulam, nt Martian, tradlt
Dig. 48. 22. 5., relegatl prlmum lolummodo,
aut tecuodum ex his prena genus tubeunt. Ovid,
2. Trist. 135. Adde quod tdictum quamvii im-
mane minaxque, Attamen in pcena nomine liat
fuit. Quippe relegatut, non extul dicor In tllo.
Adde eumd. 5. ibid. 2. 61. et ibid. Ii. Si. —
Ceterum generatim Cie. Sext 12. 29. Comul
L. Laralam in contlone relegavlt ediiltque, at
8b Urbe abestet miilia pasiuum duceota. Sutton.
Aug. 16. extr. SuppIIcem, concetsa vita, Clrcejot
in perpetuum relegavlt. Tac..$. Ann. 17. extr,
Relegare aliquem in decern annot. et ibid. 68,
In Intulam Gyaron. Liv. 25. 6. a med. In exit-
Hum. Suelon. Claud. 23. Qooidam novo exem-
plo relegavlt, ut ultra lapldem tertlum vetaret
egredi ab Urbe. Plin. 8. Ep. 14. ante med. Hot
alius In intulam relegandot, alius morte punien-
dot arbitrabatur. et mox. Propter aliqaanto ett
aententia relegantit, qua abtolvit, quam qua Oe-
cidlt. — Koaoumquam tamen relegatut de qoo-
cumque extule dicitur. Cie. 2. Alt. 11. Piano
relegatut mini vldeor, pottea quam in Formlt-
no sum-
II.) Translate. % 1. Metaphora mmpta a lu-
periore paragr. 1., relegare eit longius remote-
re. — a) De bqminibui. Curt. B, 5, 14. Procul
Enropa jn ultima orientlt relegatl, - toterablout
etc. Id. 9. 9. 7. Relegatot in ultlmum pane rt-
rum hnmanarum peraequt termlnum et eruere
arduum vldebator. Claudian. i. Laud. Stilifh.
250. Et quos interior nlmlo plaga tole relegat.
h. e. a nobis longlui removal, mediam Africam
Incolentei lub zona' torrida. — ' b) De.locis.
Plin. 6. Bitt. not. 22. 24. (89). Taprobana ex-
tra orbem a nature relegata. — c) De abitractlt.
Horat. 1. Sat. 10. 84. Ambltione relegata, te
dicer* possum, Polllo. h. e. tepotlta. Zuean. 6-
324. Relegare be|la. Plin. Pantg. 47-. Ut aub
te tpirltum et tanguiaem et patrlam. receperunt
itudla! qua prlorum temporum immanitai extl-
iils puntebat, quum albl vitiorum omnium con-
sclut prlncept Inimical vltHi artet non odio ma-
git, qaara reverentia relegaret. 1 2. Est etiam
assigoare, attribuere. Liv. 28.42. a med. Pate-
re, noi omnia, qua prospera evenere, tuo eon-
tilio aulgoare, adversa casibus incertit belli et
Fortuna relegare. Alii leg. delegare. Tibull. 4.
6, 5, Ilia quldem ornandi causes libi, Diva, re-
legat: Ett tamen, occulta cui placuisse relit. Pel-
le). 2. 64. 2. Fortuna invidiam in auctorem re-
legabat. h. e. transferebat, refuodebat. ^uinii'.
7. 4. 13. Intetdum culpa in bominem relegatur.
Id- 6. proeem. 13. Fruatra mala omnia ad cri-
men Forluna rclegamus. »*J 3. Item testamenip
relinquere, at relegare dolem, apud Ulp. Dig.
33. 4. 1. et-2. utumfructum , apud Julian,
ibid. 2. 23. — Sic relegata dot etl tettamento
reiicta. Dicitur aulem relegata quasi Iterum le-
ge ta, teu restituta: quod fit quum maritui mo-
rieni uxor! tuperstiti dotem, quam ipsa attule-
rat, testamento ei atsignat ac reddit. Alphen.
Dig. 23. 5. 8. Ulp. ibid. 33. tit, 4. qui De do.te
relegata {al. prakgala) Intcribitur, 1. et 2. etc.
RELEGO, legit, ISgi, lectum, Ugere, a. 3. (re
et lego). Parlicip. Relegeni I. 1. et II. 4. 2 J
Relectut I. 1. el II. 2. — BeWgo est Iterum eol-
ligo, raccogliere di nuovo, dva\iyouai.
I.) Proprie. Ovid. 8. Met. 173. Janua ditGcIlit
filo ett Inventa releeto. h. et rutsiis collecto,
quod labjrinthum Ingrediendo expllcoveral The-
teui. V. LEGO, It. Alii minut recie relict o icrs-
bunt. Moral. Epod. t. 69. Omnem reiegit Idlbut
pecuniam. Alii leg. redeglt. Fal. Flacc. 6. 237.
de hasta. doeifU relegl dociiitque relinqul. Stat.
5. Silv. 3. 29. ter relegeni ealo. terque ora re-
teieni Luna. h. «. eolilgeni plenum orbem.
II.) Figurate. 1 1. De loeii rer«go ett rursus
eamdem viam percurro, redeo, reverlor. Firg.
3. JEn. 690. Talla monstrabat relegeni errata
reiiorsum Litora Achemenidei. h. e. renavlgans,
RELENTESCO
scorrendo di nuovo. et Ovid. I. Titsl, 10. 04.
Hellespouliacas ilia (navis) relegit aquas. Vol.
Flare. 8. 12). Egress! relegunt campos. et 4. 54.
relcgitque vias et Tatlibus eiit. Stnt. 1. A chill.
23. Culpatum relegebat iler. Seneca, Again. 574.
retro spatia relegens. Claudian. B. Get. 529. Ut
rnea cooverso relegam vestigia cursu. Prudent.
Apotheos. 1072. Relegere cursum. Tac. 2. Ann.
54. Relegit Asiarn appellitque Colophona. ^ 2.
Translate de scriptis est iterum legere, rileggere,
MMtfiMfaxM, I/orat. 1. £p. 2. I. Trojaoi belli
scriptorem, masime Lolli, Dura tu declamas Ro-
ma;, Pranesle relegl. Oii'rf. 3. Font. 5. 9. Qua
(o (e dicta in foro, b. e. oraliones), quamquam
lingua mibi sunt properanle per boras I.ecta sa-
tis multas, pauca fuisse queror. Plura sed hxc
feci relegeudo scepe. Id. Reined, am. 717. Scri-
pta cave relegas blanda servata puell.-e. Constan-
tes animos scripts relecla movent. Id. 1. Pont.
5. 15. Quum relego, scripsisse pudet, quia plu
rima ceroo, Me quoque, qui feci, Judice digoa
lini. Adde eumd. 3. ibid. 5. 11. — Ponitur et
pro slmplici lego, leggere. Martial. 4. 29. T\l
quoque de nostrlj releges quemcumque libellis,
Esse puta solum: sic tibi pluris erit. Sic Forcel-
linus. — Apud Fopisc. Aurelian. 24. Hsec ego
et a gravibus viris comper! et Ulpia; biLliothecee
libris relegi. h. e. scepe legi. — Hue referri pot-
est et illud Ovid. 4. Met. 568. Jamque mall's
onoisque graves, dura prima relractant Fata do-
mus, rclcguntque suoa sermone labores etc. Cf.
CiC. 2. Ifat. D. 28. 72. Qui omnia diligenter
rctractarent et tamquam relegerent, sunt dicli
religiosl. V. REL1GE.NS loco suo. — Absolute
Quinlil. 11, 2. 23. Deinde relegentes inveniunt,
ubi (.verba) posuerint.
RELENTESCO, is, ere, d. 3. inchoat. rallen-
tarsi, avay\ia-£paivopai, iterum lentesco, ad len-
torem pristinu/n redeo. Translate Ovid. 1. Amor.
8. 76. Neye relentescat saipe repulsus amor.
RELEO, es, ere, a. 2. iterum rleleo. Agoosci-
tur a Priscian. 5. p. 664. Putsch., sed sine ei-
cmplij veterum scriptorum.
RELEvAmEN, Inis, n. 3. Ievaraen. Priscian.
Perieg. 440. prsegnantibus ista Auxilium con-
fer!, facilis relevamino partus.
RElEVAtIO, onis, f. 3. sollievo, levamcn o-
neris.
I.) Proprie. Fronto 4. ad M. Cces. (edente
iterum A. Maio) ep. 13. Simile solet eveniro
onus grave humero gestantibus, quum illud onus
insiQislrura ab deilro humero traostulcre; quam-
quam nihil de pondcre deminutura sit, tamen ut
onerls traoslalio videatur etiam rclevatio. — Est
etiam dcmioulio. Theod. Priscian. 1.9. Nam et
ciborum et polionis continentia, et vomitus vel
purgationes, capillorum relevalio, sanguis de na-
ribus provocatio adjuverunt. Ccel. Aurel. 2. A-
cut. 32. (nit. Sequitur - febris acuta - ; pulsus
celer, densus, bumilis - toto accessions tempore,
ahquaodo etiam usque ad dirnissionem, ut eliamsi
fervoru relevatio fuerit quadnra circumscriptio-
ne collecta. non tamen simili profectu pulsus
qnoque erigi videatur.
II.) Translate usurpatur a Salvian. he. cit.
in AGGRAVATiO.
RELEVATL'S, a, um. V. voc. scq.
RELfiYO, as, 3\i, atum, are, a. 1. (ro et le-
vo). Particip. Ilelevalus U. 2., 3. et in fin.-
Relevalurus et Jielevandus II. 1. — Relcvo ''
I.) Proprie. J 1. Est It. alzare, sollevare,
atzar su, ava/fu, srrava:fio, a'vaxouf:'fw, sursum
tollo, elevo, eiigo. Ouid. 9. Met. 318. o terra
corpus relevare. Id. 3. Punt. 3. II. membra in
eubitum. lucan. 8. 267. ncc sic moa fau prc-
inuutur, Ut nequeam relevare caput. *f 2. Hem
eionero, levem facio, alleggerire, dr.axoupl^.
cic. l. Alt. 13. Q u oius enim quisque est, qui
cpistolam paullo graviorem fcrrc possit, nisi cam
peileclione -relevant? Ovid. Itemed, am. 1S6.
suppoiius fugiunt ciamina taios, Ut releveot
dempli vimina torla favi. Id. I. Amor. 6. 25.
sic unquam long* relevere catena.
11.) Translate. ^ |. Est miouere, levem face-
ic. tie. 1. fat. 13. 31. R'levare aliquem cura
— C8 —
Bt metu. Ovid. 6. Met. 355. sltim. et II. Hid
1211, fam em. Id. Itemed, am. 586. Qun rtltvct
luclus, turba sodalis abest. Id. 3. Art. am. 697.
Atlr*, meos relcves a>slus. Plin. Paneg. 19. (Jl
studium omnium laborcmque et tamquam eiaclor
intenderes el tamquam parliceps socijsque relc-
vares. scemassi. — Referlur ad sumptus et 1m-
pensas. Ci'c. Place. 17. 41. Cujus mors le ei
a ". (, . ua . palle rel * vavil - edacem enim bospiiem a-
misisli. tisollevb in parte delta spesa. At in Cod.
Palimps. Turin, cujus mors le aliqua re levavil.
Celerum Sueton. Domit. 12. Tentavit quidem,
ad relevandos castrenses sumptus, mililum nu-
merum deminuere. et Cces. 20. Publicanos re-
missionem petcntes tenia merccdum pane rele-
vavit, F.umcn. Gratiar. act. Constantio Flav.
num. 10. a med. Relevalurus censum, definisli nu-
merum. ^ 2. Est item recreare, reGceie, con-
solari, sollevare, ristorare, consolare, confer-
tare. Ovid. 8. Met. 639. Membra scuei pusito
jussit relevare sedili. soMei-nre dalla slanchez-
za. et 1. Pont. 3. 17. Non est in medico sem-
per relevetur ut :eger. Id. 3. fast. 304. Et re-
levant multo pectora sicca mero. Cic. 3. Alt.
10. ad /in. Ilaic eo scrips!, ut polius relevares
me, quam aul casligatione aut objurgatiooe di-
gnum putares. Ouid. 1. Trist.ll. 12. Omnis ab
hac cura mans relevata mea est. Cic. 2. Cat.'
4. 7. Relevata et recreata rcspublica. Ulp. Dig.
17. 2. 63. o med. Nee enim »quum est, dolum
suum quemquam relevare. if 3. In integrum
restituere. Modestin. Big. i. 4. 29. Quia pupilla
videbatur in ceteris litis speciebus relevaia fuis-
se. ~ llino Particip. prreter. pass.
Ilelevalus, a, um, cujus eiernpla retuiimus,
adjective quoque usurpalur, unde Comp. Rele-
vatior apud Ccel. Aurel. 3. Acut. 20. Paullalim
relcvatior ager efficitur.
ItELlClNUS, a, um, adject. lIlwSe&KMc, ut
habetur in_ Gloss. Philox., qui in occiput refu-
giente capillamento crispus est: vel a recello,
quia capilll retro recellunt: vel a re et facto
traho, unde relicio rctraho, sicut allicio attrabo.
V. LICINL'S. Apul. Florid, n. 3. Marsyas iau-
dans sese, quod erat et coma relicinus, et barba
squallidus, et pectore hlrsutus. — Frons reli-
cina dicitur, quaj reflejis in verticem capillis
nuda apparet, aperta, lata et a capillorum le-
gumento libera. Id. ibid. n. 7. de Alex. M. Ut
eadem forma viridis Juvent«, eadem gratia relici-
nce frontiscernaretur.Eamdemfrontis graiiam re-
liclnia capiilis decoram cernere est in imaginibus
Aleiandri M. editis et illuslratis a Fiscont. in
Iconogr. Gr. T. % tab. 2. p. 50.-72. ed. Mediol.
RELICTIO, onis, f. 3. afcbaTidonamenio, airc-
Xsiyi;, actus relinquendi. Cic. 17. Alt. 7. a med.
Desperalio ac reliclio reipublics. Alii leg. reje-
cts : alii religio. Id. 3. Verr. 13. 35. Relictio
et proditio consulis. Alii leg. rejectio. Vitruv. 7.
9. Quum ergo hac emissa erunl, tunc minium,'
propter argenti vivi relictionem, quas in se na-
turales habuerat vires, relinquit. h. e. quia ab
argento vivo separatum est et quasi reliclurn.
RftLICTOR, oris, m. 3. et
ItELlCTRIX, Icis, f. 3. tamquam nomiua ver-
ealia a v. rellnquo agooscuntur a Priscian. p.
1279. Putsch., nullo tamen allato auctoris ex-
eraplo.
RELICTUS, a, um. V. RELINQUO.
REL1CTUS, us, m. 4. reliclio. Gell. 3. 1. a
med. Labor virilis eiercendique corporis stu-
dium rclictui est. h. e. negligilur, deseritur.
ItRLlCUfJS. V. RKLIOUOS init.
REUUO, dis, si, sum, dere, a. 3. (re el la-do).
Part. JfeKsus I. — Rdidere est iterum ledere
colhdere, ollidcre, percuofere di nuooo, am'-
maccare.
_ I.) Proprie. Prudent. 9. irsot' ovs3. 47. Con-
Jiciunt alii fragiles inque ora tabellas Fraoguor
rehsa fronte lignum dissilit. Id. Apotheos. 162.
Hanc igiiur non flagra secant, non sputa salivis
Asperfunt, alapis non vetat palma rellsis. A-
«ien. fab, 3. Curva retrocedens quum fert ve-
sl.gia cancer, Hispida sa.osis lerga relisit aquis.
II.) Translate est vi aliquid eipriuiere. f'e-
RELIGIO
vanl. prevf. lib. i.amed. Sola sa-pe bomhicans
barbaros leudos harpa relidcbat. ^uson. Epist.
^o. 42. brevius nihil esl, nee plenius islis, (est
et -non) .Qua lirmala prubant, aut infirmata re-
lidunt. h.e. refutant, respuunt, negant.
RELIGAMEN, l;,is, n. 3. ligarnenlum, vincu-
lum. Puideul. Psychom. 358. Ut mitra, casa-
nem col.ibens auiala viiilem, Combibai infusum
croceoreljgamine nardum.
RELlGAlIO, onis, f. 3. legamento, a'vaS=5i;
actus religandi. Cic. Scnect. 15. 53. Et ipsa na-
tura deltctat, adminicu'.orum ordines, capitura
conjugatio, religaiio et propagatio vitium.
RF.I.IGATUS, a, um. V. RELIGO.
RELIGENS, cutis, particip. Antiquum carmen
apud Gell. 4. 9. Religentem esse oportet, reli-
g.osum ncfas. h. e. pium esse oportet et diis
addictum, non tamen superstitiosum. V. vocem
seq.
ItELfGlO, onis, f. 3. A poetls I geminotur,
prims estendenda causa. Virg., Lucret., Ho-
rat. infra allali, Ovid. etc. V. tamen dicta in
RE ' ~ P* notatione bisc habet Cic. 2. ffat.
D- 28 72. Nod philosophi solum, verum etiam
rnajores noslri superstitionem a religione separa-
verunt. Nam qui totos dies precabantur et im-
molabaot, ut sui sibi liberi superstiles essent, su-
perstitiosi sunt appellali: quod nomen poslea la-
tius paluit. Qui aulem omnia, qua ad cultum
deorum peninerent, diligenter retraclarent et
tamquam relegerent, sunt dicti religiosl, ex re-
legeodo [al. religendo: <juod iiiem esl), ut ele-
gantes ei eligendo, tamquam a diiigendo diligen-
tes, ei inlelligendo intelligenles: his enim in ver-
his omnibus inest vis legend! eadem, quse in re-
ligioso. Iia factum est in supersiiiioso et religio-
so, alterurn rilii nomen, allerum laudis. Ilaclenus
Cic, cujus etymon confirmatur illo vet. carm.
apud Gell. 4. 9. Religentem esse oportet, reli-
giosum nefas. Ubi religentem religiosum sigoifi-
cat. Contra acriter insurgit Lactam. 4. 28. inc-
ptum asserens esse discrimea ab eo asslgnalum
inter superstitionem et reltgionem: verum autem
esse, illam falsi cultus esse; hanc veii. Notatio-
nem quoque aliara allerens, nempe a religando :
et nomen religionis a vinculo pietatis esse de-
ductum, quod hoiiiioem sibi Deus religaverit, et
pietate constiinierit; quod et Servius facit nd
Firg. 8. /En. 349. et Augustin. 1. Relraclat. 13.
et placuisse videtur Jfigidio apud Gell. loc. cit.
Unde Lucret. t. 932. et arctis Rclligionum ani-
mum nodis eisolvere pergo. et Tac. 3. Ann. 26.
Noma religionibus et divino jure populum de-
vinxit. Nam quod Masiur. Sabin. ibid, et Serv.
Sutpic. apud Macrob. 3. Saturn. 3. a relin-
quendo duci voluut, quia religio propter saocti-
latem rcmota ac scposita a nobis sit, puto arri-
surum_es-e nemini. — Religio est metus dhini
nomiois, ei quo ejus cultus, reverentia et ob-
scrvalio sequitur, pielas, sanclilas. Servius ad il-
lud Firg.2. Mn. 715. Religione patrum elc. ti-
moro: et est reciprccum. Sic Terent. (lleaut. 2.
1. 16.). Nam, nihil esse mibi, religio est dicere.
Item Virgilius contra (7. &n. 60.) multosque
melu seivata per annos. ConDeia enim sunt ti-
mer et religio. Use Servius. Sic formido, me-
tus, payor pro religione ponuntur: qua V. suis
loc. Sprjcxsia, SHosifkw, su'cj'/Seia (It. timore
di IHo, religione; Fr. religion, sentiment re-
ligieux, piiti, culte, honr.eur rendu a Dieu,
pratiques religieuses ; Hijp. religion, senlimenlo
religioso, cullo que se da a Dios, piedad; Germ.
d. Goltesvcrehrung, Gollesfurcht, d. Golles-
dieml; Angl. the fear of God; a profound re-
verence and pious worship of the Supreme
Being; religion, devotion, piety).
I.) Proprie. — a) Generatim. Ct'c. 2. In-
vent. 22. 66. Religionem cam, qus in melu et
carrernonia deorum est, appellant pietatem. et
ibid. 53. 161. Religio est, qux superioris cujus-
dam naturre, quam divinam vocanl, euram cas-
remoniamque affert. Id. 1. Ifat. D.ki. 117. Re-
ligio deorum cultu pio coolinetur. Sic Id. 2.
ibid. 3. 8. Religione, id est cultu deorum. Id.
Farm. oral. 22. 78. Justitia erga deos, reli.
RELIGJO
gio dlcilur; ergs parentes, pietas. Id. 2, Zegg.
11. 26. Turn maiime et pietas et religlo versa-
lur in animls, quum rebus divinii operam damus.
Id. 1. ibid. 23. 60. Cultum deorum et puram
religionem snacipere. Id. Balb. 24. 55. Sacra
Cererii summa religione caremoniaque confice-
re. Id. 2. Nat, D. 3. 10. At vero apud majores
tanta religioni! Yis lult, ut quidam imperatores
etlam se ipsos diis immortalibus capite velato
verbis certis pro re publics devoverent. Virg. 2.
/En. 188. Nod populum antiqua sub religione
tueri. Justin. 1. 10. 3. De »e Judicium religion!
el fortuna commlltere. et ibid. 9. 6. Erat enira
difficile, ut parceret suls, qui cum contemplu
religioois graisatus etiam adversus deos fuerat.
Cassiod. 2. Fariar. 27. Religionem imperare
non possumus, quia nemo cogitur, ut credat in-
vites. — Similiter Ammian. 21. 16. 18. Chri-
stianam religionem absolutam et slmplicem anils
superstitlone confundens elc. et 22. 5. 3. Chri-
6lianorura autistites cum plebe discissa in pala-
linm intromlssos monebat eivillus, ut, discordiis
consopilis, qulsque nullo vetante religioni sute
serviret Intrepidus. — b) Speciatim ponitur pro
peculiarl rations divini cultus, seu pro ritibus
ipsis, quibus Deus colitur: vel etiam pro ipsis
numinibus. Cces. 6. B. G. 13. Illi (Druides)
rebus divinls intersunt, sacrificia procurant, re-
ligiones interpretantur. Cic. 1. Zegg. 15. 43.
Neque solum In homines obsequia, sed etiam in
deos caremonis religionesque tollunlur. Id.
Dom. 40. 105. Ut non putares deos satis posse
placarl, nisi etiam muliebribus religionibus te
impllcuisses. Id. Fonlej. 9. 20. Cetera natio-
nes pro religionibus suis bella susclplunt, ista
contra omnium religiones. Id. Mil. 27. 73. So-
lemnes religiones supplicio alicujus expiare. Id.
Dom. 48. 125. polluere. /d.6. Ferr. 35.78. vio-
lore. Tac. 16. Ann. 21. spernere. Cic. Dom. 1.
1. sapienter interpretari. Tac. 3. Ann. 60. Se-
natus majorum beneQcia, sociorum pacta, regum
etiam-decreta ipsorumque numlnum religiones
introspeiit, libero, ut quondam, quid Grinaret
inutaretve. Sueton. Tib. 59. Circa deos ac reli-
giones negligentior, quippa addictus mathema-
tics, plenusque persuasionis cuncta fato agi.
II.) Translate. f 1. Religio ponitur pro metu
Ircdendl deos, quem scrupulum etiam dicimus,
scrupolo : quo inhibemur quippiatn facere —
a) In sing. num. PUn. 5. Uisl.nat. 1. 1. (7).
Subit tacita religio animos. Ter. Andr. 5. 4. 38.
Dignus es cum tua religione, odio: nodum in
scirpo quaris. Liv. 8. 17. Religio deinde inces-
sil.vitio eos creatos. Cic. 3. Cat. 6. 15. Ut qua
religio C. Mario non fuerat, quominus C. Glau-
ciam pratorem occideret, ea nos religione in
private P. Lentulo puniendo liberaremur. Id.
Cxcin. 33. 97. Alicui religionem injicere. Id. 10.
Fam. 12. offerre. et 6. Vtrr. 35. 78. afferre.
Plant. Merc. 5. 2. 40. objicere. Liv. 22. 42. a
med. incutere animo. Cic. 2. Phil. 33. 83. Re-
ligione aliquem obslringere. Id. Casein. 34. 98.
solvere. Liv. 3. 20. eisolvere. Id. 1. 45. sub fin.
taogi. f'irg. 8. <£"■ 349. relligio pavidos terre-
bat agresles Diva loci, fforat. 1. Sat. 9. 70. vis
tu Curtis Judais oppedere? nulla mihi, inquara,
Relligio est. Sic Cic. 1. Divinat. 35. 77. Nee
earn rem babult religioni. ne di cib si fece ah
curio scrupolo. Contra Id. 2. Nat. D. 4. 10. Res
ilia in religionem populo venit. et Liv. 26. 11.
In religionem ea res apud Pceoos versa est. h. e.
veriti sunt Pceni, ne diis displiceret, Ter. ITeaul.
2. t. 16. Uoc facere religio est. ho scrupolo, ho
paura, non oso. Festus p. 285. 5. Mull, Reli-
gioni est quibusdam porta Carmentali egredi, et
in sde Jani, qua est extra earn, lenatum babe-
ri: quod ea egress! sex et trecenti Fabii, apud
Cremeram omnes interfecti sunt, quum in sde
Janl senalus eoosultum factum esset, uti proG-
ciscerenlur. — Ileligio est, conlrario sensu, b.
t. religio jubet, diis gratum est. PUn. 25. Hist.
nar. 4. 11. (30). Panacea evulsa, scrobem re-
pleri vario genere frugum, religio est ac terra
piameotum. Id. 30. ibid. 5. 14. (42). Et obrui
lales, religio est. — b) In plur. num. I'arro
_- G9 —
apud Non. p. 379. 1.1. Merc. Non demunt ani-
mis curas ac religiones Persarum raontes, non
atria divili' Crass!. Cces. 5. B. G. 6. Ille omni-
bus prlmo precibus petere contendit, ut in Gallia
relinqueretur, partim, quod insuetus navigandl
mare liraeret, partim, quod religionibus impe-
diri sese diceret. et 6. Aid. 37. Plerique novas
sibi ei loco religiones Qngunt, Cottaque et Ti-
turii calamitatem, qui in eodem occiderint ca-
stello, ante oculos ponunt. Tali timore omnibus
perterritis etc. *[ 2. Religiones dicuntur ea
ipsa, qua talf.m metum afferunt. Cic. 1. Phil.
6. 13. Inexpiiibiles religiones In yempublicam in-
ducere. — Bine ponitur pro culpa, scelere, coi-
pa, scelleraggine, empieta che ingenera lo scru-
polo. Cces. 1. B. C. 11. Erat iuiqua conditio -
polliceii se in provinciam iturum neque, ante
quem diem Hums sit [Pompejus), deOnire, ut,
si peracto consulatu Casaris non profectus esset,
nulla tamen mendacii religione obstrictus vide-
retur. Liv. 5. 23. Tandem eo - decursum est, ut,
qui se domumque religione eisolvere vellet, qrfum
sibimelipse pradam astimasset suam, decuma
prellum partis in publicum deferret. Id. 45, 5.
Liberaret religione templuin. paullo ante dixe-
rat: de lis, qui incestas manus intulissent intra
terminos sacratos templi. ^ 3. Interdum poni-
tur pro superstitione, superstizione. Justin. 18.6.
11. Quum peste laborarent, cruenta sacrorum
religione et scelere pro rtmeclio usi sunt. Id. 22.
6. 1. Sed terrebat eos portent! religio, quod na-
viganlibus (eis) sol defecerat. ^ 4. Praterea re-
ligio sumitur pro fide ac veracitate, qua utun-
lur, qui deos verentur et meluunt. Cic. Flacc.
4. 10. Videte, quo vultu, qua conDdentia dicant:
turn intelligelis, qua religione dicaDt. Id. Fon-
tej. 6. 13. Ea, qua dicuntur a tcslibus, quanlo
pudore, quanta fide, quanta religione dicantur.
Id. 11. Fam. 29. Sum admiratus fidem tuam
et in consilio dando religionem. Id. Flacc. 4. 9.
Teslimoniorum religionem et fidem numquam
isla natio coluit. Id. Rose. Com. 15. 45. fi-
des el religio judicis. Ileligio judicis est obser-
vaolia Jurisjurandi, quia judices ji»rati sententiam
fcrebant. Unde et religio jurisjurandi dicitur,
quia cum il to coniuncta est. Sic Cess. 3. B. C,
28. Tironcs, Jurejurando accepto, nihil lis noci-
turos bostes, sa Otacilio dediderunt; qui omnes
ad eum perducti contra religionem jurisjurandi
crudelissime interficiuntur. Cic. Fontej. 9. 20.
Religione jurisjurandi ac metu deorum coramo-
veri. Adde Justin. 1. 9. 18. ^ 5. Iliac gene-
ratim ponitur pro vita innocentia. Cic. Casein.
10. 28. Splendor ordinls, decus atque ornamen-
turn judiciorum, exemplar antiqua religionis, Fi-
dicularius Falcula. Id. Dejot. 6. 16. Dcjotarum
non tam ingenio et prudentia, quam fide et
religione vita defendendum puto. ^ 6. Item
religio est minuta et scrupulosa diligentia et cu-
ra, esaitezza. Cic. Brut. 82. 283. Ejus oralio ni-
mia religione attenuata. Id. Of at. 8. 25. Athe-
niensium semper fuil prudens sincerumque judi-
cium, nihil ut possent, nisi incorruplum audire
et elegaos, quorum religioni quum serviret ora-
tor, nullum verbum insolens, nullum odiosum
ponere audebat. delicalezza. ^ 7. Item Juata
muneris functio, puntualita. Cic. 5. Vtrr. 1. 2.
Qui sibi hoc sumit, ut corrigal mores aliorum,
quis huic ignoscat, si qua in re ipse ab religio-
ne officii declinarit? Id. Sull. 3. 10. Sin est
in me ratio reipublica, religio privati officii, stu-
dium retinendas voluntatis bonorum etc. ^ 3.
Item, ratione babita rel, est reverenlia, obser-
vantia, sanctitas. Cic. Mosc. Am. 24. 66. Ma-
gnam vim, magnam necessitatem, magnam pos-
sidet religionem paternus maternusque sanguis.
Id. 2. Invent, i. i. Zeuxis complures tabulas
pinxlt, quarum nonnulla pars usque ad nostram
memoriam propter fan! religionem remansit. Id.
6. ferr. 35. 78. Qua (Diana) Carlbaginiensium
victoria, loco mutato, religionem tamen non ami-
sit. Id. Babir. perduell. 10. 30. Virorum sapien-
tissimorum ae fortissimorum civium mentes mihi
videntur ex bominum Vila ad deorum religionem
el sanctimoniam demigrasse. ^ 9. Item, ratione
RELIGIOSUS
babita rei, religio dicitur res Ipsa sacra et reli«
giosa. Cic. 6. Verr. 36. 80. Segestanl orant te
(Scipio) atque obsecrant, ut sibi religionem (ft.
e. simulacrum Diana), generl (uo laudem glo-
riaroque reslituas, ut, quod ex urbe hostium pec
P. Africanum recuperarint, id per te ex prado-
nis domo conservare posslnt. Id. Mil, 31. 85.
Religiones mebercule Ipsa, qua illarn belluam
cadere viderunt, commosse se videntur, tt Jul
in illo suum relinuisse,
RELIGIOSE, adverb. Comp. Religiotiu$ I. tt
II. 1. 2.; Sup. ileZigiostssSme L — Religiose
I.) Proprie est cum religione, religiosamente,
euoe/Buj. Cic. 2. Invent. 1. 1. Templum Juno-
nis, quod religiosissime colebant. Liv. 10. 7. Ca-
stius eum sacra privata facere et rellgloslus deos
cole re, quam se 7 Id. 6. 22. Prlmo religiose («i>
gno Junonis) admover.tes manus. PUn. 3. Ep>
1. Virgilii natalem religioslus, quam suam, (5(«
lius Ilalicus) celcbrabat. Id. ibid. 15. Poeticea
ipsam religiosissime veoeror.
II.) Translate. ^ 1. Interdum est solllclte,
accurate. Colum. 3. R. R. 10. 7. Nihil curlose,
nihil religiose administrant. Id. 11. ibid. 2. 05.
Qui religioslus rem rusticam colunt. ^f 2. In-
terdum fideliter. Cic. Ccsl. 22. 55. An gravis,
sapiens moderatusque vir religiose testimonium
dixisse videatur. PUn. Paneg. 65. Nemlnl rell-
giosius, qood juraverit, custediendum. ^3. In-,
terdum addubitanter, verecunde. GSc. 13- Fam,
17. ad fin. Qui religiose et sine ambilione com"
mendant'. % 4. Interdum caute, autparce. Ne-
pos Alt. 15. Quidquid rogabatur, religiose pro-
mittebat, quod non liberalis, sed levis arbitra-
batur, polliceri quod prastare noo posset.
RELlGlOSlTAS, atis, f. 3. religiosita, rellglos
moium innocentia. Apul. 2. Dogm. Plat. Ju-
stitia cum religiositate, Idesl o'oiott;ti eopulalur.
Ter lull. Apolog. 25. Religiositatis meritum.
RELlGlOSCLUS, a, urn, adject, deminut. re-
ligiosi, aliquantisper religiosus. Ita per contem-
plum vocatur Rufinus ab Hieronym. 3. advert,
Rufm. n. 1. Tibi quasi rellgiosulus et sanctulul
personam humilitatis impoois etc.
RELlGlOSOS, a, um, adject. Comp. Religio-
sior 1. et II. 2.; Sup. Religiosissimus I. et II.
3, 4. — Religiosus est timens Deum, plus, san-
ctus, religione praditus, iuoe/Sjfc, SsiaiSai^uv (It.
(jinorafo di Dio, pio, divoto, santo, religioso;
Fr. religieux, pieux, qui est plein de sentiment*
religieux; Ilisp. religioso, pio, devoto; Germ, voll
Gottesverherung, voll Gollesfiircht, gottesfSrch-
tig, fromm, religios; Angl. fearing God, pious,
devout, holy, religious).
I.) Proprie — a) Generallm. Festut p. 289.
15. Mull. Religiosi dicuntur, qui faciendarum
pratermiltendarumque return divinarum secun-
dum morem civitatis dilectum habent, nee se su-
perslitionibus implicant. Adde Cic. 2. Nat. D, 28.
72. allatum in RELIGIO init. Sail. Cat. 12.
Templa deorum, qua nostrl majores, rellgiosis-
eiml mortalium, fecere. Cic. Rose. Com, 15. 44.
Homines nalura sancti et religiosi. Id, 6. ferr.
4. 7. Homines integrl, innocentes, religiosi. Id.
2. Oral. 43. 184. Mores Just!, Integrl, religiosi,
Colum. 11. jB. R. 2. 98. Religloslores agrlcola.
-Testis* p. 278. 10. JtfJiB. Religiosus est non mo-
do deorum sanctilatem magnl astimans, sed etiam
ofDciosus adversus homines. Pronto de laud. fum.
p. 327. Ut agricola agrum intactum si conse-
rat, laboriosus est; sacerdos si apud fanum dc-
sertum et avium sacrifice!, religiosus est. — o)
Speciatim. Religiosum est, secundum religionem
est, diis graium est. PUn. 30. J^isf. nat. I. 4.
(.1 3). Roman! sustulere raonstra, in qulbus lioml-
nem occidere religioslssimum erat, mandi vero
etiam siluberrimum. Id. 28. t*6»d. 2. 5. (23). El
aliqui nomine quoque eonsalotare, religioslus pu-
tant. Similiter adblbetur religio est. — c) Hera
speciatim, Religiosus de Capilolio, et a Matre
magna dicitur, qui cultul Jovis Capllolinl, et Ce-
reris, qua Mater Magna appellabatur, addictus
erat. Inscript. apud Gruler. 1088. 2. stx. an-
KtVS CBLIR BKLICIOSYS DX CAF1TOLIO H. S. t. Alia
apud eurnd. 308. 5. t. VBmo sVaiBOpHO aEH-
RELIGIOSUS
CIOSO A MATRK S1AGKA CAFIIXATO VETTtA AMOS
de svo *ecit. d) Sequioris Latioitatis tempore
religio$us is dieebatur, qui clericatura amplecle-
batur, et sczculari opponilur, quod etiamoum
apud Ilalos obtioet. Salvian. 3. Avar. 5. Dicilis :
quid opus est religiosis, tequam accipere cum
fralribus patrimonii porlionem ? et mox. Ini-
quum igilur arbilramini, ut sscularibus iiliis
religiosos substantia pares esse facialis?
II.) Translate. ^ 1. Religiosus dicitur is, qui
deos laidere lirnet, tcrupoloso, delicato, timora-
to, Liv. 31. 9. Cirftai religiosa, in principiis ma-
xime novorum bellorum, supplicationibus habi-
tis Jam, et obsecratione circa omnia pulvinaria
facta, tie quid puelermilleretur, quod aiiquando
factum esset, Iudos Jovi donuraque vovere con-
Bulem jossit. Festus p. 278. 15. Mull. Religiosum
esse GalluB /Eliua ait, quod bomini ita facere
doq liceat, ut si id facial, contra deorum volunta-
tem videatur facere: quo in genere sunt hac: in
tedem Bona Dca virum introiro: adversus my-
stica legem ad popul^m ferre: die nefasto apud
prsiorem lege agcre. Liv. 2. 5. Quern campi
fructum quia religiosum erat consumere, dese-
ctam segetem fudere in Tiberim. Plin. 28. Jfist.
nat. 4. 6. (.34). Navos in facie tondere, religio-
sum babent etiam nunc multi. ^ 2. Aiiquando
est supersiiliosus, tupenlizioso. Antiquum car-
men apud Gell. 4. 9. Religenteru esse oportet,
religiosum nefas. frigid, ibid. Religiosus is ap-
pellabatur, qui oimia et superslitiosa religione
eese alliga feral: eaque res vitio asiignabatur. Cic.
2. Fiji. 7. 22. Rcpcriemus asolos ita non religio-
sus, ut edant de patella. Adde Ter. Beaut. 4. 1.
3G, Hue pertinere videtur ill ud Calon. apud Fe-
slum p. 286. 28. Mull, Ne quia incullior, religio-
sior, descrlior, publi'cis negoliis repulsior. 4 3.
Gcucratim est fidelis, varax, deorum metu fal-
lero nescius. Cic. Cmcin. 10.26. Huic tesli gra-
tias again, quod et in re misaricordem se prea-
buit, et in leslimonio religiosum. Id. 4. Fin. 22.
GU. Quum te, M, Cato, Juslistimum viruin, opli-
mum judicern, religio.issimum lestem audiremus.
Qainlil. 4. 1. 9. Judex religiosus. Cic. Brut. II.
44. Te rerum Romanaium auctorem laudare pos-
sum religiosis8imum. Petron. Satyr. 21, literque
nostrum religiosiasimis juravit verbis. — Uuc
pcrlinet et ill ud Cic. Oral. 9. 27. Ad Atlicorum
aurcs teretes et religiosas qui se accommodaul.
h. e. quorum semper fuit prudens sincerumquc
Judicium, nibil ut posseat, nisi incorruptum au-
di re et elegana, ut Id. ibid. 8. 25. loquitur.
1 4. De rebus quum dicitur, signiGcal Deo sa-
crum, auguslum, sanctum, majeslalis veneratio-
nisque plenum, et quod sine piaculo violari con
potest, iacro, venerabile, sacrosanto. Festus p.
278. 21. Mull. Gallus /Eliua inter sacrum et san-
olum et religiosum diflerentias bellissime refert.
Sacrum Eedificlum, consecratum Deo: sanctum
mulum, qui sit circum oppidum : religiosum se-
pulcrum, ubi mortuu; sepullus aut humatus sit.
Quod sacrum est, idem lege aut inslitulo roajo-
rum sanctum esse putant, at violari id sine pee-
Da non posiit. Idem religiosum quoque esse, quon-
lam fit aliquid, quod ibi homini facere non li-
ceat, quod si facial, adversus deorum volunlatera
Tldeatur facere. Hac Festtii. V. Manut. de quxs.
per episl. par. 2. n. 10. Cic. Rabir. perduell. 2.
7. De loeis religicsis ac de lucis, quos ab boc
viulalos esse diiisti etc. Id. Plane. 35. 86. Re-
ligiosa allaria. Id. 3. Verr. 43. 94. JJerculis
teinplum spud Agrlgenlinos sanctum et religio-
sum. Virg. 2. .En. 365. perque domos et reli-
giosa deorum Limine. Flor. 1. 13. Quidquid re-
iigioslssimum In lemplls erat, partim recondunt,
partim avebunt. Festus p. 289. 32. Midi. Reli-
giosum ac sacrum est, ut templa omnia atque
aides, qua etiam sacrata dicuntur. At quod per
se religiosum est, non utlque sacrum est, ut se-
pulcra, quod ea non sacra, sed religiosa sunt.
Ctls. apud Ulp. Dig. II, 7. 2. Non totus, qui
sepulture destlnatus est, locus religiosus sit, sed
quatenus corpus humatum est. Cajus 2. Inslit.
<edente Rerum Goeschenio) § 0. Religiosum no-
stra Toluntate facimus, mortuum inferentes In
— 70 —
locum nostrum, si modo ejus mortui funus ad
nos pertineat. Sed in provincial! solo placet pie-
risque, solum religiosum non fieri, quia in eo
solo dominium populi R. est vel C&saris; nos
autem possessionem tantum ct usumfructum ha-
bere videmur. Adde Cic. 2. Legg. 22. 57. ^ 5.
Religiosi dies, inquit Gell. 4. 9., dicuDtur tristi
omine infames impeditique: in quibus et res di-
vinas facere, et rem quaropiam novam exordiri
lemperandura est: quos multitudo imperitorum
prave el perperam nefastos appellant. Itaque M.
Cicero in iibro epistolarum nono ad Alticum
(ep. 5.). Majorat, inqait, noslri funestiorem diem
esse voluerunt Alliensis pugns, quam TJrbis ca-
pta, quod hoc malum ex illo. Iiaque alter re-
ligiosus etiam nunc dies, alter in vulgua ignotus.
Lucil. apud Non. p. 379. 19. Merc. Anno ver-
teote dies letri, miseri ac religiosi. Festus p. 278.
12. Mull. Dies religiosi, quibus, nisi quod necesse
est, nefas babetur facere: quales sunt sex et tri-
ginla atri qui appellantur, et Alliensis, atque ii,
cjuibus muodu8 patet. Adde Liv. 8. 1. sub /in.;
Ovid. I. Fast, a v. 55.; et Gell. 5. 17.
RElIGO, as, 5vi, Stum, are, a. 1. (re et ligo)
Particip. Religaius sub A. I. 1. 2. el II. — Re-
ligare duo diversa signiGcat, scilicet
A) E6t idem fere quod ligare, connectere, a'va-
5s' a) (It. legare, atlaccare ; Fr. Iter en arriere,
altacher, nouer; Uisp. ligar, alar, unir, enla-
zar, anudar ; Germ, zuriickbinden, feslbinden,
hinterbinden ; Aogl. to tie hard, bind, make
fast).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Cess. 2. D. C.
10. Eo super ligna bipedalia injiciunt, eaque la-
minis clavisque religaot. et ibid.-<§. Si quando
noslri, facullatem nacti, ferreis injectis raanibus
navem religaverant, undique suis laboraniibus
succurrebant. fforat. 1. Od. 5. 4. Religare co-
mara. et Tac. Germ. 38. caplllum in vertice.
Lucan. 2. 670. casts innectere vincula silvis,
Roboraque immensis late religare catenis. Id. 4.
451. religalque catenas Rupis ab Iiljrica scopulis.
Plin. 19. Hist. nat. 8. 39. 131. Religare Jactucas
folia. Ovid. 14. Met. 735. vincula laquel fori-
bus. scil. causa suspendii. Suelon. Fitell. 16.
cxlr. canem pro foribus. et ibid. 17. manus post
tciga. Flor. 3. 19. latrones compedibus et ca-
lenis. Colum. 2. R. R. 18. 5. desectam her-
bam, ct espoilare. Cic. 1. Tusc. 44. 105. Trabit
Ilectorem ad currum religalum Achillea. Ovid.
1. Amor. 6. 1. Janilor (indignum!) dura religate
catena. Id. 4, Met. 671. Quam simul ad duras
rcligalam brachia caules Vidit etc. liorat. 2.
Od. 11. 23. incomptam Lacceos More comam
religata nodo {Lyde). Firg. 9. Xn. 352. reli-
gatos rite videbat Carpere gramen.equos. ^ 2.
Speciafim et sxpe ad rem naulicam perlioet.
Cws.- 3. S. C. 15. Naves ad terrain religandi
poteslas fiebat. Virg. 7. JEn. 106. GramlDeo ri-
ps religavit ab aggere classem. Ovid. 13. Met.
439. Liiore Threicio classem religarat Atrides.
Horat. 1. Sal. 5. 18. missai pastum retioacuia
mulifi Naula piger saio religat. Cajus Dig. 1. 8.
5. Riparum usus publicus est jure gentium. Ita-
que naves ad eas appeiiere, et funes ex aibori-
bus ibi natis religare, cuilibet liberum est. Se-
neca Again. 373. dicit, Delon insulam, antea mari
errantem, nunc stabilem, religare rales, quum es-
set assueta sequi: quia naves eibi rellgatas fir-
mas tenet. — Sic Parlicip. apud Ovid. 14. Met.
445. Solvitur berboso religatus ab aggere funis.
et ibid. 247. religata in litore pinus. Plin. Pa-
neg. 82. Navigium religalum revinctumque.
II.) Translate. Cic. L>om. 47. 124. Numquid
igilur is bona Lentuli religionibus religaviU Alii
leg. religioni obligavit. Id. 3. Tusc. 17. 37. Qua
(piudentia) si ettrinsecus religata pendeat, et
non et oriatur a se, et rursus ad te revertalur,
el omnia sua eomplexa, nihil qusrat aliunde :
non intelligo etc.
B) Signilicat etiam solvere, slegare, scioglit-
re. Lucan. 1. 860. Nullut ab Emalhio religas-
set litore funem, Calull. 64. 173. Indomilo nee
dira ferens stipendia tauro, Perfidus in Crelam
religas'sel navita funem. et 63. 84. Ait bac mi-
RELINQUO
nax Cybcle, religatque Juga manu. Dixeiat iti.l.
76. Ibi juncta juga resolvent Cybeie leonibus.
Pallad. 3. R. R. 13. 2. Providendum est omni-
bus annis vitera resolvl ac religari.
RELlNO, llnis, levi, Ilium, llnere, a. 3. (re el
lino) aprire, airc^io), quod oblltum obturatum-
que erat, aperio. Sulebant enim dolia, ne quid
vaporis eihalaret, quam accuratissirae oblini, Un-
de quum aperirentur, dicebantur relini, soluta
nimirum argilla, qua erant oblita. Tir. Beaut.
3. 1. 51. Relevi dolia omnia, omnes serias. Flaut.
Slich. 5. 4. 38. Nolo ego nos pro summo bibe-
re: nulli relerimus postea. h. e. nulli deinceps
vinum deprompserimus. Ubi relerimus pro re-
leverimus, per syocop. (Diomed. l.p. 367. Put-
sch, apud. Ter. legit relitn, quia lino Tacit et li-
vi). Firg. 4. G. 228. mclla (errata tbesauris
relinere. h. e. e favis eximcre.
RELINQUO, linquis, llqui, lictum, linqciere,
a. 3. (re et linquo). Parlicip. Rclinquens I. 3.
et H. 3.; Relictus I. 1., 2., 4., 5., II. 1., 3.,
4., 5., et la On.; JRelicturus U. 1. et 2.; Re-
linquendus I. 1. et 4. — Relinquere est uni-
versim Unquere, retro linquere, a'tcoXsiirio, dpir.u:
(It. lasciare, lasciare indielro; Fr. laisser, lais-
ser en arriere; Hisp, deiar, voltar ; Germ, ztt-
rucklassen; Angl. to leave behind, leave).
I.) Proprie. % 1. Generatim relinquere di-
citur is, qui ibi, unde ipse abit, aliquem aut
aliquid linquit. Plaut. Pan. 5. 5. 4. Ipse abiit
foras, me reliquit pro alriensl in asdibus. Cic.
2. Fam. 15. Q. Fratrem 6i reliquissem, dicerent
iniqui, non me plena post annum de provincia
decessisse, quoniam alterum me reliquissem. Ctss.
6. B. G. 6. His conQrmatis rebus Commium Aire-
batem cum equitatu custodis loco in Menapiis
relinquit; ipse in Treveros proficiscitur. Id. 2.
ibid. 8. Duaiius legionibus in castris r el ic lis. -
reliquas sex Iegiones pro castris in acie consti-
tuit. et 3. ibid. 26. Cobortes, qus przesidio ca-
stris relictas, integrse ab labore erant. et 7. ibid.
5. Legatl, quos Cssar ad eiercitum reiiquerat.
et ibid. 49. Quem minoribus castris priEsidio re-
iiquerat. Id. 1. B. C. 78. Explicitius videbatur
Ilerdam reverti, quod ibi paullulum frumeati re-
liquerant. Austin. II. 5. 3. Reges stipendiariot
conspectioris ingenii ad commilitium secum tra-
hii, segniores ad tutelam regnj relinquit. Ovid.
13. Met. 427. He-ctoris in tutnulo canum de
vertice crinem, Inferias inopes crioem lacrimas-
qua relinquit. et 11. ibid. 276. Quosque greges
pecorum, qua secum armenta trabebat, Baud
procul a muris sub opaca valle reliquit. — - Re-
linquere boc sensu dicunlur etiam qui disce-
dunt abeuntque. Lucret. 6. 620. relinqui Paul-
latim solem cum posterioribu' aignis. Ca?s. 5.
B. G. 8. Longius delatus sslu orta luce sub si-
nisvra Brilanniam relictam conspexlt. Otiid. 7,
Met. 57. /Eoliam Pitanen a la;va parte relin-
quit. et 9. ibid. 645. Jam Cragon et Lymiren
Xantbique reiiquerat undas. e£ 1. Trist 3. 62.
Roma relinquenda est etc. *\ 2. Speciatim re-
linquimus qua post nOB et mortem nostram
mansur8 linquimu6. — a) Sic ponitur de Cliis,
nepolibus etc. Ter. Beaut. 3. 3. 41. Ea mortua
est: reliquit filiaiu adolesccntulara. Varro 3. R,
R.. 16. 2. Quum pauper cum duobus fratribus
et duabus sororibus essem relictus. Ifepos E-
pam. 2. Pauper jam a majoribus relictus. -Au-
stin. 7. 2. 5. Argffius moderate administralo re-
gno soccessorem Qlium Philippum reliquit. —
Bine reli'cta absolute appellatur vidua, ut eliam
nunc apud noslrates vulgo relicta dicitur. Idac.
Chron. ad Olymp. CCCIX. Maiimus Roma; Au-
gustus appellalus, qui quum impeialor faclus re-
lictam Valenliniani sibi duiisset uxorem etc. —
b) Pertinet sspe ad ultimas voluntates. Cic.
Rose. Am. 7. 20. Fundos decern et tres reliquit,
qui etc. A'epos Arist. 3. sub fin. In tanta pau-
perlale decessit, ut qui ellerreiur, vix reliquerit.
Ter. Eun. 1. 2. 40. Qui rrjibi reliquit hac, qua
babeo, omnia. Cic. Quinct. 4. 14. Qeredem te-
stamenlo relinquit bunc P. Quinctium. et ibid.
15. Quum aria alieni aliquantum easel reliclum.
Virg. 4. G. 127. senex cui pauca relict! Jugera
REUNQUO
rarli erant. ifepos Cat. I.lbl heredium a patre
rellctum habebal. et Alt. 13. Domut ab avun-
culo heredltate lellcta. Ulp. Dig. 21. 1. 17. a
med. Quam se testarnento llberum rellctum esse
audlsset. Plin. 9. Ep. 36. Ab ill, qua avoeant,
abductai et Ubet et mlhi rellctus. ^ 3. Item
speelatira et sape eit dare, concedere, permltte-
re; passlvum vero rtlinquitar est Idem ac re-
itat, reliquum eit, retta. Cat. 7. B. G. 31.
Equitatus partem 1111 ( Labieno) attrlbult, partem
•Ibl reliquit. Id. 1. ibid. 9. Relinquebatur una
per Sequanos via: qua, SeqnanU invltls, propter
angustias Ire oon poterant. Id. 3. ibid. 29. Quod
(oppidum) quum ex omnibot la clrcaltu parti-
bus altlssimat rupee despectasque baberet, una
ex parte lenlter accllvh adltus in latitudlnem non
ampllui duceotorum pedum rellnquebatur. Cic.
Rote. Am. 9. 24. Cul {Rotcio) de tanto patrl-
monlo prado Iste nefariui ne iter qatdem ad se-
pulcrum patrlum rellqulsset. Id. 5. Verr. 48. 114.
Quum multls non modo granum nullum, ted ne
pales quldem rellnquerentar. Virg. 5. Mn. 320.
Proiimus bule, longo aed proximal Intervallo,
Insequltur Saliai. Spatio post deinde relicto Ter-
liui Euryalui. Eorat. 9. Od. 15. 1. Jam pauca
aratro Jugera regis Moles rellnqoent. Id. 2. Sat.
6. 88. Quum pater ipia domui - Esset ador lo-
liumque, dapii meliora relinquem. et i. Ep. 7.
19. hffic poreii bodie comedenda relioquem. 0-
vid. 0. Met. 298. Ultima restabat: quam toto
corpora mater, Tota vesta tegeni, Unam mini-
raamqae relinque: De multis minimam posco,
clamavlt, et unam. Curt. 7. 3. 9. Ibl (in tugu-
rii faitigio) foramine relicto, superne lumen ac-
cipiunt. Justin. 8. 7. 3. Wee aliod ditioni* Atbe-
nieniium prater urbem ipsam reliqult. Stat.
II. Theb. 566. et ensem. Jam latut, fratris non
f rater corde reliqult. lauib fitto nel cuore.
•| 4. Est etlam hominem aut looam allquem
derellnquere, ab eo dlicedere atque alio proflcl-
•cl. Scipio Afr. apud Cell. 4. 18. Belinquamus
nebulonem huno, eamas bine protiQaa Jovi gra-
lulatum. Cat. i. B. G, 44. Non sine magna ape
magnisque pramlit domum propinqaosque rell-
quisse. Id. 3. ibid. 4. Ne taucio quldem ejus
loci, ubl coostlterat, rellquendt ac sui recipleadl
facultas dabatur. Virg. 3. JSn. 123. Hoste va-
care domos, sedesque aditara relictas. Morat. 4.
Od. 2. 54. Me tenar solret vijulns, relieta Metre
qui largls Juvenesclt berbli. Id. 2. ibid. 8. 18.
Servitua cresell nova, nee prlores Impia tectum
d'omtna relinqunnt. Justin. 19. 3. 6. Pradara
rellctis a se eastrls abstulerlnt. f 5. Sape est
lioquere, qua non debemus, deserere, destituere,
abbandbnare. — a) TJnlversim. Plaut. Cure.
1. 3. 58. Janine ego relinquor? pulcre, Palinu-
re, peril? Ovid. Eeroid. 10. 129. Rellnquere all-
quem sola tellure. h, e. in loci* soils. Sic Val.
Flacc. 1. 442. celerem Scjthlca te mceita relln-
quet arena. Wepoi Daiam. 0. a med. Coacti sunt
cum ei* pugnare, ad qaos transierant, ab. bisque
stare, quos rellquerant. h. e. a quibui transfu-
gerant. — HInc relinqui, non juvarl, non de-
fendl. Id. ibid. 6. Quare rellnqul enm non par
esse, sed omnes eonfestlm sequl. — 6) Specia-
tlm de amantlbus, aut conjugibus, quum alter al-
terum deserit. Plaut. True. 2. .4. 03. Quid me
futuram est, qaando miles venerlt? relietusne
abs te vlvam T Ovid. Eeroid. 10. 80. None ego
non tantum, qua sum pasture, recordor, Sed
quECumque potest ulla rellcta pati. re.liUa, veda-
va. at Propert. 1. 0. 8. Et queritur nullos esse,
rellcta, deos. et Tibull. 3. 8. 39. Gnosis Thescta
quondam perjuria lingua Flevlni Ignoto, sola re-
llcta, mart. — Hoc seniu relinouere et deserere
conjunxll Plaut. Most. 1. 3. 43. Nlbllo ego, quam
nunc tu, amata sum, atque nnl modo geisl mo-
rem, Qui pol me, ubl atate boc caput colorem
commutavit, Reliqult deierultque. me Tibl idem
futurura crede.
II.) Translate. *| I. Metaphor! sumpti a su-
per, paragr. 1. Cie. Brut. 9. 38. Dt cum dele-
ciatlone acaleos etlam relloqueret In animls eo-
rum, a qulbus esset auditus. Id. 9. Alt. 0. Ne-
que me Arplnucn boc tempore abdara : etsl, CI-
— 71 -
ceronl. meo togam puram quum dare Arpini vel-
lem, banc eram ipsam eicuiationem rellctarus ad
Casarem. Id. 4. Eerenn. 30. 41. Preciiio est,
quum, dlctis quibusdam, reliquum, quod cosptum
est did, rellnquitor inchoatum in audientlum
Judicio. Id. 2. Fam. 3. Ut testatum apud ani-
mura tuum rellnquam, quid senserim. Eorat. 1.
Ep. 7, 90. Qui semel adspexit, quantum dimissa
petltis Prastent, matare redeat repetatqae reli-
eta. Quintil. 10. 1. 51. Hie omnes et in omni
genere eloqaentla proeul a se reliqult. ^ 2.
Metaphorfi sumptJ a superior, paragr. 2. — a)
Generatlm. Ter. Eecyr. 3. 5. 1. Qui sic eunt,
baud multum heredem juvant, slbl vero banc lau-
dem relinquuot. Cie. 2. Off. 10. 55. Pecuniae
profundunt In eas res, quarum meraorlam aut
brevem aut nallam omnlno sint relicturl. Id. 3.
Ferr, 49. 129. In eo loco, in sermons homi-
num, audacla sua monamentum sternam re-
llnquere. Id. JDom. 58. 140. Liberia antem no-
stris satis ampium patrimonium paternl nominis
ae nostra memorise jelinquemus. Id. 1. de re-
publ. 22. Quum mibi sit unura opns boo a pa-
rentibus majorlbusqae meis rellctum, procuratlo
atque adminlstratio reipnbllca ete. Toe. 15.
Ann. 68. Qua (.aeptrm facetke), obi multum ex
rero traxere, acrem sui memoriam relinquunt.
— 6) Speciatlm de ecriptia. Cic. Brut. 19. 75.
In Originlbus soli icrlptum reliqult Cato. Id. 2.
Orat. 40. 194. Quod a Democrito In seriptls
rellctum esse dicunt. Ovid. 13. Met. 733. si non
omnia Tales Flcta rellquerunt. Rursai Cie. 1. de
republ. 22. Qua de lsta consultation e scrip ta no-
bis summi ex Gracla saplentissimique homines
rellquerunt. Sueton. Gramm, 7. Atejus duo tan-
tum. Tolumlna de Latino sermone reliquisse eum
tradit, et ibid. 12. Quern (tibrum) Sjlla norissi-
mum de rebus suls Imperfectum reliquerat, ipse
supplevlt, 5 3. Melaphorfi sumpti a superior,
paragr. 3. ^- o) Universlm. 7"er. Phorm. 3. 3.
14. Parumne est, quod nobis succenset seoex,
ni instlgemus etlam, nt nallua locus relinquatar
preel ? Alio sensa Cic. 1. Fam. 1. Nee precibus
nostris, nee admonltlonlbua reiinquit locum, h.
e. ita saa sponte et prompto animo agit, ut se
rogarl non ainat. Cces. i. B. G, G. Nee tribunis
plebls extremi Juris intercessions retinendl, quod
L. Sulla reliquerat, facultas tribuitur. Cic. 1. leg.
Agr. 0. 17. Ut vobii aa libertatis quldem recu-
pefanda spes rel... ;uatur. Ccei. 7. B. G. 42. Ha-
dui nullum slbl ad eognoscendum spatium relin-
quunt. Cic. 15. Fam. 21. Meque tanto deside-
rio afflcls, ut unam mibl consolationem rella-
quas fore ut etc. Liv. 44. 10. PcBnitentla relin-
quens locum. Ovid. 3. Met. 184. ita fertor, at
acta Praclpltl pinus Borea, cul vlcta remislt
Frana suus rector, quam dts votlsque reliqult.
Sutton. Cat. 86. Suspicionem Casar quibusdam
morum reliquit, neque voluisse se dlutlua vive-
re, neque ete. — Sie passive. Ter. Andr. 1.1.
127. Quia relictas est objurgandl locus? Cic. 2.
Fin. 14. 44. Ita ceterorum eententlis semotii,
rellnqultur, non mihl cum Torquato, sed vlrtuti
cam voluptate certatlo. Id. 4. Fam. 1. a med,
TJrbem sine legibas, sine judlcils, sine Jure, sine
fide, rellctam direptlonl et Incendlis. Ovid. 14.
Met 217. Solus, inops, exspei, leto pcenaque
relictas. — Toe. 1. Eist. 68. Ceteros venia, vel
savitla Yltellil reliquit. Cic. Divin. in Q. Cwcit.
8. 20. In quo ego quid enitl, aat quid efUcere
possim, malo in allorum spe rellnquere, quam
in oratlone mea ponere. — &) Cum Infinito.
Eorat. 1. Sat. 1. 53. l)um ex parvo nobis tan-
tumdem haurire relinquas, Cur eto. Sil. It. 3,
708. nallique rclinques Altiui Aasonla penetrare
In viscera gentls. Adde Lucret. 1. 703.; et O-
vid. 14. Met. 100. — c) ileKnijuiUtr et relin-
quitur ut, reliquum est, restat, resta, Attic, a-
pud Cic. 9. Alt. 10. a med. Nihil rellnqultur,
nisi fuga. Cic. Flacc. 34. 85. Rellnqultur illud,
quod vociferari non destltit, non debulsse, quum
prator essot, suum negotlum agere. Cat. 5. B.
G. 19. Relioquebalur, ut neque longlus ab ag-
mlne disced! pularetur etc. reslava solo, che
etc. Cic. 10. AlU 8. Relinqultur ut, si .vine!-
REUNQUO
mur In HIspania, qaiescamua. —» d) Partlelp.
neutr. relicfunt absolute substantivorum molro
usurpatur et est reliquum. Plaut. Merc. 3. 4.
81. Nam mlhi nihil relict! qulcquam allud Jam
esse intellego. Ovid, de nv.ee, 99. 81 flat rapt!,
flat mensura rellcti. Cic. Brut, 72. 263. Nuno
pro relicto est habendum. — e) Com addlto
pradicamento vel adjectlvo, aut eum addlto et
prapoi. in aut tine. Cat. 4. B. G. 37. Morinl,
quos Casar In Britanniam proflclieeni pacatoi
reliquerat. et 5. ibid. 9. In lllore moll! atque. -
aperto dellgataa ad anchoram (navei) relinque*
bat. Cic 4. de republ. 8. Aliquos inlepaltot re-
llnquere. Ovid. 6. Met. 34. Inceptaqae flla re-
iinquit. et ibid. 202. deponunt, Infectaqae sacra
relinquunt. Id. Eeroid. 13. 13. Llnguaque man-
dantls verba Imperfecta reiinquit. Lucret. i. 1137.'
Aut quod in ambiguo verbum Jaculsta reliqult.
Cic Cat. 20. 48. Hie ego Jam rem deflniam:
mulierem nullam nomlnabo: tantum In medio
relinquem. Ovid. 9. Pont. 3. 28. In medili la-
eera puppe relinqnor aquis. Cat. 7. B. G. 90.
Prodltionis- lnslmulatns, quod line Imperlo tantai
aopias reliquisset. Ovid. 8. Met. 277. tolas line
ture relictas Praterita cessassa ferunt Latoldot
eras. <f 4. Metaphora suraptS a superlora pa-
ragr. 4. — a) Eelinquere animam, morl, lo-
tciar la vita. Ter. Adelph. 3. 5. 63. Animam
relinquam potlus, quam illas deseram. Virg. 3.
G. 547. aves alta vltam sub nube relinquunt.
Sic Lucret. 5. 04.; et Ovid. lb. 330. quern vita
reliquit. Nepot Eumen. 4. Non prim diitrtotl
sunt, quam alteram anlma rellquerlt. h. I. de-
fecit, ando in deliquio. Sie relictut animo est •
gul defectum anlmi patitur. Seneca 4. QuaiU
<nat. 13. $ 0. Animo rellctos stupenteiqae frf-
glda spargimat, at ad sensum sui redeant. at
Ovid. 10. Met. 459. fugilque Et color et san-
guis, animusque reliquit euntem. — b) Simi-
liter Eorat. Epod. 17. 21. Fugll Juvebtai et
verecundus color Reliquit ora pelle amlcta lu-
rida. Virg. 3. JEn. 57. Postquam pavor oss* re-
liquit ete. Cie. 8. Atl. 6. tub /in. TIronem no*
strum ab altera (quartana) relielum audio. Sie
Eorat. 3. Sat. 3. 290. Friglda si puerum quar-
tana reliquerlt eto. Cie. Rabir. perduell. 8. 23.
Nemo est inventus tam proiligatus, tarn perdHus,
tarn ab omnl honestate reiictui, qui etc. *f 5.
Metapbor4 sumpta a superiorl paragr. 5. — a)
Relictit rebut aliquid agere, est, omnl alto se-
posito negotlo, unl rel operam dare, lasciala da
parte ogni altra eota. Plaut. Epid. 4. 2. 35.
Ego, reUclli rebus, Epidlcum operam quarendo
dabo. Ter. Andr. 2. 5. 1. Uerus me, rellctis re-
bat, J unit Pamphllam bodle obserrare. Lucret.
3. 1085. Jam rebus quisque rellctis Nataram
prlmum stadeat cognoscere rerum. Cie. 3. Orat.
14. 51. Atqul vides, quum alias res agaraus,
quam te invitl (audiamus), qui adducl possu-
mus, relictit ut rebut omnibus te sectemur, to
audiamus. Alii omitt. omnibus. Ter. Eun. 1. 2.
85. Nonne, ubi mibl dlxti, cupere te ex Ethiopia
ancillulam, rellctis rebus omnibus quasivl? Adde
Cat. 3. B. C. 103. Sie Plaut. Stich. 3. 2. 38. Ira-
mo res omnes relictas babeo, pra quod tu velis.
Sic Cic. 2. Fam. 14. Omnia rellnques, si me arna-
bis, quum tua opera Fabius uti votet. Cf. Plaut.
Rud. 4. 0. 8. Eum rogato, ut relloquat alias res,
et hue veniat. — 6) Generati&. Cie. t.Acadu.
(pr.) 3. 7. Neque not studium eiqulretrdl «le£ui-
gatl relinquimus. Id. 1 . Acad, (post.) 4. 17. Con-
suetudinem disserendl rellnquere. Id. Cacin. IS.
50. Rem et causam cornmunem non rellnque-
re solum, sed- etlam prodere. et ibid, 36. 103.
Jus suum dissolute rellnquere. Liv. 5. 48. Obsi-
dionera rellnquere. Eorat. 2. Sat. 3. 13. Invi-
diam placare paras virtute rellcta? Id. 2. Ep. 2.
67. Ilia sponsum vocal, hie audlturn scripts rell-
ctis Omnibus Offlcils. Id. Art, P. 165. amata rc-
linquere perolx. — Et cum Infinite. Xucret. 0.
653. Quod bene proposltum si plane contucere
Ac videas plane, mirari nulla relinquas. — - c)
Speciatlm est omittere, silentlo praterlre. Cic.
5. Vtrr. 44. 106. Audlstls tac, qua ego nuno
omnia pretereo ac relinquo. Id. Prov. Com. 3.
iiELIQUA
6. Omilto Jurisdictionem conlra leges, cades
relinquo, libidiae« pralereo. Id. I. Fin. 6. 17.
Quum in rerum oatura duo quarcnda sint, unum,
qua materia sit, ei qua quique res efficiatur;
alleruro, qua vis ait, qua quodquc efflciat: de
materia disserueruot, Tim et causam efGciendi
reliqueruot. — d) Item speciatim in re agraria.
Varro 1. S. R. 44. 3. Agrum altemis annis
rellnqui oportet, aut paullo levioribus sationibus
terere. h. e. intermitti et ab screndo abslineri.
— Felicia loca sunt, qua sire locorum Iniqui-
tale slve arbitrio coaditoris relicla, limites non
acceperunt, nee ulli sunt assignata, tit Fronlin,
de limit, p. 42. Goes, docet. Cic. t. leg. Agr. 1.
3, Utrum tandem banc silvam In relictia pos-
sessionibus, an in censorum pascuis invenisli?
Iline in Inscript. apud Grater. 202. tin. II.
assicnavervnt bbliqvervnt. V. JUazoch,, Amph.,
theatr. tit. p. 38* — iliac
Jlelittus, a, urn, parlicip. prater, pass., eujus
plurlma juperius exempla retulimus, adjective
quoque usurpatur, unde Sup. Relictissimus apud
Front. Laud. fum. (edeute ilerum A. JUaio) a
med. Verum conquiret deos et homines a ce-
tcrorura laudibus relictissimos. — Hinc
Relictum, i, n. 2. absolute, substantivorum
more, est reliquum. . V. sub II. 3. d.
RELIQUA, adverb. V. RELIQUUS In On.
RfiLlQOA, Orum, a. plur. 2. V. RELIQUUS.
tub I. 1. c, 3. et II. 6.
RELlQUARlUM, II, n. 2. reliqualum, quod
ei debito reliquum est, il resto del debiio. Gloss.
Cyrill. 'EXkifta (lege 'E'O.auua) reliqua, reli-
quartan), et ibid. AoMraMpiov, reliquar'ium. et
ibid. Aoiira, reliqua, reliquarium. Gloss. Philox.
Rellquarium, sweets Xocira'dof.
RELfQUATiO, Onis, f. 3. resto di conti, quod
ratlonibus doduclls est reliquum.
I.) Propria. Paul. Dig. 28. 7. 43. Sed elsl
puplllus post pubertatem rationlbus a tutore ac- j
eeptis reliqualionem ejus secutus usuras accepta- |
verit.
II.) Figurate. ^ I. Eamdcm roccm scite
transtullt ad Id, quod in estate residuum est,
Terlull. Anim. 56. Donee reliquatio compleatur
ataiif. et mox. Nulla erit reliquatio temporum.
f[ 2. Reliquatio, ut vldetur, est quod hodle di-
Cilur depositum (Fr. depot vel cadre) classis in
Inscript. apud Henzen. C871. c. svxciO. l. f.
r*I. CAECILIANO. — FBAEFOSITO. RELIOVATIONI.
CLASSIS. FUAKTOBtAB. MLSENATIVAI. P1AE. VIND1CIS
ET. TM8NSAVBIS. DOMINICis. et BASTAG1S. COFURVM.
dbvem:-:kdar. etc. Alia apud eumd. 6872. »t. vb-
HECVKD1KT8. VEnvs. p. F. (h. t. Primi Pilaris)
FBAEPOS1TVS. RSLIQVATIO.MS CLASS. PBAET. SIISBNAT
' RELlQUATOR, Oris, m. 3. debitore di resii,
qui integrum debitum bob solvit, aliquidque ad-
buc reliqui debet, seu partem aris alieni scrrat
sibl; qui reliqua contrails. Sccevola Dig. 46. 3.
102. Quum supecioris aonl sit reliquator. Cas-
iiod. 5. Fariar. 8. Comperimus, Tbomalem nunc
decern millia solidorum reliquatorem nostris uti-
litalibui eistiilsse. Paul. Sentent. rccept. 5. 12.
a med. Reliqualores vectlgalium ad iterandam
conductlonem , antequam superior! conduction!
sellifaciant, admitteodi non sunt. Adde eumd.
ibid. 7.
REtlQUATRIX, Icis, f. 3. qua Integrum de-
bitum non solvit. Terfull. Anim. 35. Anima re-
liquatrlx dellctorura, donee exsolvat novissimum
quadran'.em.
RfiLlQI-'ATUS, a, um,part!eip. r.RELIQUOR.
RELlyuI.E, 5rum, f. plur. 1. In carmine ut
prima producatur, solet I geminarl. P"iVj.-t. AZn.
30. Troas, rclliquias Danaum atque immitls A-
Chillel. Adde Zucref., Martial, etc. Sunt tatnen
qui siinplicl liquida scribl nuiiintj quod re sit
communis, f. RE. — In sing. num. ^fpuf. Apo-
log. in carm. de dentifricio. Conrerrilorem pri-
diana reliquiae, h. e, eoruro, quas ex besterna
cccna Inter denies basere. — In neutr. gen.
Phxdr. loc. cit. ut fruaris reliquiis, Qua sunt
rosurl. Alii leg. rellquls : alii quas. Plaut. JUil.
glor. i. t. 54. At pedltatus reliqula erant, il vi-
Vercnt. Alii aliter legunt. — Reliqui* sunt
— 72 —
pauca il!a qua ex aliqua re relicla sunt, ?i Xss-
ijava, ra "),i:zi (It. avanzi, avanzo, riinar.cn-
ze, rimasugli, resto, residuo, reliquie ; Fr. Te-
ste, ce qui res'.e, debiis, reliefs; Ilisp. rcslo,
i esta, restante, residuo, sobra; Germ, was von
Gcgenstande vbrig bleibt, d. Uebriggebliebene,
d. L'eberreste, Reste, d. Rest; Aogl. the re-
mains, laevings, relics, oris; the remainder,
rest, remnant, or residue of any thing).
I.) Proprie. ^ I. Generatim. Plan!, ftud. 1.
3. 16. Is naves alque omnia perdidil in mari.
Usee bonorum ejus sunt reliquia. Cic. 2. Stat. D.
55. 138. Reliquiz cibi dopelluntur, turn adstrin-
gentibus se intustinis, turn relaianlibus. Pha-dr.
3. 1. Reliquis vini. ei 5. 4. bordei. Cels. 3. 4. ad
/in. febrls. Piin. 34. Hist. nat. 7. 18. (44). li-
ma, limatura. Cass. 3. D. C. 21. Quod ma'gnis
muneribus dalis, ghdiatoria familia reiiquias
habebat. Sueton. Cat. 39. Auclione proposita,
reiiquias omnium spectaculorum subjecit et ven-
ditavit. h. e. gladiatores, qui spectaculis super-
stiles remaoscrant. Ifepos Themist. 5. Elsi male
rem gesserat, tamen tanlas babebat reiiquias co-
piarum, ut etc. Liv. 22. 5C. Reiiquias tanta cla-
dis velut ei naufragio colligens. Auct. B. Alex.
40. exlr. Reiiquias esercitus dissipali colligere.
Sail. oral. Philippi conlra tepid. Reliquiae bel-
li. (Confer Justini locum paullo infra cit.). Id.
orat. JUacri Licin. ad pleb. a med. Reiiquias
eisulum persequi. Ct'c. 4. Farad. 1. 27. Re-'
liquias conjuralionis. Ter. Adelph. 3. 3. 90.
Quam gaudeo, ubi etiam bujus generis reiiquias
restare video, h. e. bujus generis hominum anli-
qua virtute ac tide aliquos superesse video. Virg.
1. JEn. 30. Troas, reiiquias Danaum alque im-
milis Acbillei. Cf. eumd. 3. i&i'J. 87. Justin. 22.
8. 15. Post bsc Pojni ad persequendas belli re-
iiquias duces in Siciliam miseruot, cum quibus
Aga'.hoclc3 pacem aquis condiliooibus fecit. —
Et concreto, uli ajunt, sensu Fopisc. Prob. 13.
Csesis prope quadringentls (barbarorum) raillibus,
qui Romanum occuparerant solum, reiiquias ul-
tra Nigrum (luvium et Albam removit. h. e. re-
liquos. ^ 2. Speciatim reliquim dicunlur, qua,
ciena pcracia, supersunt. Plicedr. I. 22. Nunc
quia laboras, ut fruaris reliquiis. Adde Plaut.
Cure. 2. 3. 42.; Suelotj. Galb. 22.; Pelran.
fragm. Tragur. 67. Surmann. — Et per lusum
Cic. ad Cassium 12. Fam. 4. Vellem Idibus
.llartiis me ad crcnam invilasses: reliquiarum ni-
hil fuisset. Nunc me reliquiae veslra eiercenl, et
quidem prater ceteros me. h. e. vellem me in-
vilasses ad cadem C. Casaris: ipse Antooius in
terfectus fuisset. ^ 3. Pracipuc cineres crema-
lorum cadaverum et ossa reliquiio sunt, ut Ser-
vius ad f^irg. 2. jCn. 539. docet. Pacuvius apud
Cic. 1, Tusc. 4i. 106. Neu reiiquias meas siris
direxarier. Seneca Ep. 92. in /In. Ncminem de
supremo officio rogo: null! reiiquias meas com-
mendo. The. 2. Ann. 75. Ferales reiiquias sinu
ferre. et 3. ibid. 4. Inferre tumulo. et 1. i6f,'.
62. humo legere. Sueton. Aug. 100. su6 /in. i 1 -
gere et in Ulausoleo condere. Id. Domit. 8. ei'r'.
Ossa et reiiquias mari mergere. Virg. 5. .En. 47.
reiiquias et ossa parentis condere terra. Justin.
1. 2. 2. Perdicca moriens Argao Blio monstrav'.t
locum, quo condi vellet; ibique non sua tanturo,
sed et succedentium sibi In regnum ossa poni
jussit, prafalus, quoad" ibi condita posterotum
reliquia foreot, regnum in familia mansurara.
Id. 9.7. 11. Corpus interfectorls super reiiquias
mariti crcmavit. ^ 4. In illo Seneccs Const.
Sap. 13. Nee medicui reiiquias et effusa iniueri
dedignatur. reli^utct excremenla alvi, effusa ve-
sica Intellige.
II.) Translate. Cic. 8. 2>ivfnaf. 67. 140. Ma-
ximeque reliquia rerum earum morentur in ani-
mls et agitantuc (per somnum), de quibus vigi-
lantes aut cogitavimui, aut egimus. t rests', It
Iraccie, Ic impressioni. Lucret. 6. 824. v!« illlus
sstus Reiiquias vita membrls ex omnibus aufert.
Cf. eumd. 3. 656. Rursus Cic. Still. 1. 1. In bis
pristins fortuna reliquiis miseris et afOictis. Id.
Senect. 0. 19. Quam palmam ulinam dll im-
mortales tibl, Scipio, reservent, ut avi reiiquias
RELIQUUS
persequare. h. e. quas Africanus major hello
CartLagioicrsi reliquit, domilis quidem Po?uis
sed non delctis. '
REMQUIARIL'M, ii, n. 2. locus in quo reli-
quia ponunlur. Vox a I.esico eipungenda; legi-
iLr enim solummodo in Bin, Tir. p. Iu6.
RELtQUO, as, are, a. 1. V. voc. sequent, sub c.
RELIQUOR, aiis, atus sum, ari, dep. 1. Active
fle'.iquare et Parlicip. Re/iquatus. V. sub c. —
Reliquor (It. essere debitor e di resti, doner qual-
cke resto di debiti, fconrt^paftS, Xsirrajto) partem
debit! non solulnm reliqui, reliqua debeo, reli-
quis obnoiius sum. — a) Nculrcrum more. lip.
Dig. 50. 3. 6. circa med. Eos debilores rerum
publicarum accipere debemus, qui ex administra-
tion a rei publics reliquaotur. Scwvola ibid. 33.
8. 23. Stichus surnmas, quibus reliqualus erat,
lain ex calendario, quam ex variis eausis, reddi-
dit. — b) Cum Accusative Id. ibid. 7. 20. SU-
chus scrvus pradium unum ex his coluit, et re-
liqualus est amplam summam. Paul. ibid. 26. 7.
45. Debitum quod ex conduclione reliqualus esl.
— c) Reliquo, as, aciiva positione. Ulp. ibid.
34. 3. 9. Si quis raliones exigere vetelur, non
impedilur reliqua exigere, qua quis se reliqua-
vil. Ita Torrent.; at Ualoand. babet: quce quis
ipse reliquavil. Sensus est: Exigere reliqua, qua
aliquie non soluta reliquit. Apollinaris inter
opera Alcim. P.p. 11. Illico sum reliquati fa-
noris recordatus.
RELIQUUM, I, o. 2. absolute, substantivorum
more. V. in voe. seq. I. 1. c. 4. et 2., et II. 5. c.
RELlQDUS, a, uin, adject, (rellnquo). — Pri-
ma syllaba producitur in - illo Plauli True. prol.
15. Sed reliquam dat operam, ne sit reliquum.
et Lucret. 1. 560. Numquam reliquo reparari
tempore posset. Similiter apud eumd. 4. 976.
t'bi etiam quadrisyllaba vox Dt perdiaresim: et
sum qui malleol scribi relicuo. Sic apud Phcedr.
3. 4. Inter reliquas mcrces atque obsonia. Alii
leg. relicuas: quod tamen necesse non est: uli
neque geminari ilquidam, quum re producitur.
V. RE. Mac Forcellinus. Ceterum scribitur et-
iam relicus, reliqus et reiicuus: V. ICrilz, ad
Sail. Cat. 3. et ad Salt, fragm. 3. 77. 2., qui
relicaus reclam esse scripturam contendit: pra-
terea Lachmannus apud X:icret. locc. citt. leg.
reiicuus. — Ceterum reliquus est qui reliclus
est, resirfuu3, ^oirrd; (It. rimanenfe, restante,
che rcsta; Fr. reslant, qui reste; Hisp. restan-
te; Germ- was zurickbleibt, iibrig ist, ubrig ;
A n g 1 . remaining, the rest, the residue, the
other).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. — a) TJniver-
sim. Cato apud Priscian. 6. p. 698. Putsch.
Mense Octobri fecimus, Novembris reliquus erat.
C. Gracchus apud Scholiast. Cic. Suit. 9. Uti
aliqua propago generis nostri reliqua esset. Ct'c.
tl. jFatn. 5. Si enim isle provinciam nactus e-
rit, - spem reliquam nullara video salutis. Cf.
Ter. Eun. 2. 2. 9. Ilan' parastl te, ut spes nulla
reliqua in te sit tibif Cws, 1. B. G. 12. Casar
certior faclus est, tres jam partes copiarum lie!-
vctios id (lumen traduxisse, quartara fere partem
citra Ararim reliquam esse, et ibid. 13. Hoc pra-
liu facto, reliquas coplas tlelretiorum at conse-
qui posset, pontera In Arare faciendum curat.
— b) Reliquus est, restat, superest. Cic. 13.
Fam. 39. Cum familia Titurnla necessitudo mihi
intercedit vetus:'ex qua reliquus est M. Titur-
nius Rufus. e rimasto. et 4. ferr. 27. 65. E-
rant mihi oppida complura etiam reliqua, qua
adire vellem. mi restavano ancora. et 9. Fam.
18. sub /in. Poles mu!o isto, qucm tlbl reliquum
esse dicls, quum caoterlum comedistl, Roinam per-
vebi. che did solo rettarti. et Divin. in Q. Cce-
cil. 5. 18. SI qua reliqua spes est, qua soeibrura
animos consolarl posslt. se rimane. — c) Et
reliquum, i, neutr. absolute. Ter. Heaut. 1. 2.
19. Quid reliqui est, quin habeat etc.? farro
1. fl. R. 54. 3. Si quid reliqui babeant. Sail.
in orat. Lepidi 15. Eilne vlrls reliqui aliud
quam solvere iojarlam, aut morl per vlrtutem7
Cic. Sull. 31. 89. Quid enim esl bulc reliqui,
quod eum In bac vita teneat? Id. 2. Fin. 31.
RELIQUUS
101. Quum reliqui nihil til omnino, quod per-
tineat ad nos. Id. Senect. 20. 72. lta lit, nt il-
lud breve vilje reliquum, nee avide appfleodum
senibus, nee sine causa d^serendum sit. .Yepos Ti-
mol. 3. a med. Imper<um deposuit, et privatus Sj-
racusis, quod reliquum vita; fuit, vixit. Flaul.
Cist, in fin. Nunc quod ad vos 6pcclatores re-
liquum relinquilur, dale plausum extrema in co-
mfedia. — El in phic num. Lin. 9. 16. Convenit,
jam inde per consults reliqua belli perfecta. Curl.
7. 5. 27. Celrris grali;e acirc, quod ad reliqua belli
na.aturos operant pollicebantur. — Sic reliqua
corporis, reliquiie. Aure.l. P'ict. Ccesar. 2t. exlr.
Quum Sjriam circuingrederetur, anno polentisB
seilo moritur. Corporis reliqua luctu publico re-
late Komam, atque inter Antoninos funerata sunt.
— d) Reliquum est, scquente ul, vel conjun-
ctiva sine part, ut, vel lnunilo, superest, reslat,
resla, rimane. Cic. 7. Fam. 31. Quod quando
uterque nostrum consecutus est, reliquuin est, ut
officiis cerleinus inter nos. iVepos Attic. It. Re-
liquum est, ut egomet mihi consulam. resta solo
che etc. Cic. 9. Fam. 9. Reliquuin est, ubi nunc
est rei publics, ibi simus. et 15. ibid. 21. ad fin.
Reliquum eat, luam profectionem amore prose-
quar. Sail, oral, Licin. ad pleb. Nunc bortari
modo reliquum est, et ire etc. Id. orat. 1. ad
Co?s. in /in. Reliquuin est oplare, uli, qua; libi
placuerint, ea dii immortales approbent. — e)
JZebVqmrt kabeo, mihi superest. Cic. 9. Fam.
15. Moriar, si prxler te quemquam reliquuin
babeo, in quo posswn imaginem antique feslivl-
talis agnoscere. — fj Reliquum facere, relin-
quere, omillere, lasciare, tralasciare. .Yepos .-It-
tic. 21. ad fin. Nihil raliqui feci, quod ad sa-
nandum me pertineret. Cic. 3, Fain. 13. Non
solum auctoritale, sed eliam opera, consilio, nul-
lum onus officii cuiquam reliquum fecisli. Id. 3.
.III. 8. Turn varo h:EC cura addila vii mihi vi-
tam reliquam facit. Id. 5. f'err. 44. 104. Dua-
rum mihi civilatum reliquos feci agros. h. c. re-
liqui, da quibus dicarem. el ibid. 48. 115. Qul-
bus nihil non modo da fruclu, sed ne da buuia
quidem suis reliqui fecit, el ibid. 55. 128. Qui-
bus aratruui saltern aliquod satelles istius Apro-
nius reliquum fecit. Cces. 2. B. G. 26. exlr. Ni-
hil ad celcritalem sibi reliqui fecorunt. null ■
omisero. el Tac- 1. Ann. 21, Nihil reliqui U
Clunt, quo minus invidiam, misericordi-im. m
turn et iras permoverent. Sail. Cat. 29. exl'
Quibus luhido atque luxuria ei magnis rapir'<
nihil reliqui feceranl. Id. ibid. 52. Capla urb-s
nihil lit reliqui viciis. I.iO. 7. 35. Quum, pr.eli r
arma ct auimos armoruin metuores, nihil vobi>
fortune reliqui fecerit. Id. 9. 24. Quos rullquoa
fortuoa ex nocturna ciedo ac fuga feceral. et 28.
47. Sua omnia, qu:e reliqua cis belluin fecerat,
resliluit. <J 2. Specialiili, refiijuus aliquand ■
quiB post fuluru sunt, respicit. Cic. 1. ad Q. Fr.
1. 15. Illud cogita, nos non de reliqua et spe-
rata gloiia jam laborare, sed de parta dimicare.
Id. Sext. 34. 73. Spe reliqua tranquillitatis prte-
sentea fluclus fugisse. PUiut. Cas. 5. I. 3. Num-
quam ecastor ullo die risl adseque: neque hoc
quod reliquum est (scil. vitas) plus risurum opi-
nor. Nepos Themist. 2. Non solum pra?senli brl-
lu, sed eliam reliquo tempore ferociorem reddi-
dit civilaiem. — In reliquum, In futurum, in
reliquum tempus. Plane, ad Cic. to. Fam. 7. in
fin. A te palo, ut, quarum rerum spe ad laudem
me vocasll, barum fruclu la reliquum facias ala-
criorem. per I'avvenire. et Sail. Jug. 46. Plus-
que in reliquum sibl timoris, quam polenlim
addidlt. Liu. 36. 10. in fin. Appius Larissam, ad
eonGnnandos in reliquum sociorum anlmos, de-
scends. Plena Cces. 3. B. G. 10. In quos eo
irarius C-resar Vindicandum statuit, quo diligen-
tius in reliquum tempus jus legalorum cunser-
varelur. et Cic. 5. f'err. 55. 128. In reliquuin
tempus ait se vecliealibus prospexlssc. ^ 3. Item
speciallm, ssepe reliqutis ad as alienum refertur,
cujus pars aliqua, subduclis rationibus, solvcnda
relict* est, restduo di debiti: turn ex parte de-
bilorii, tuin crediluris. Cic. ad Plane, post Ep.
16. I. 16. ad All. Ut pecuniam reliquam Bu-
To«. IV.
— 73 —
tbroiil ad diem solverent. Calo R. R. 2. a med.
Putare ralionem vloariam, oleariam : quid v«e-
nierii, quid eiactum siet, quid reliquum siet.
Ter. Phorm. 1.1.2. Erat ei de raliuncula jam-
pridem apud me reliquuin pauxillulum nurnioo-
rum. — Ilinc reliqua, orum, ipsa reliqua pars
debiti, aut crediti, resti. Cic. 15. Alt. 15. Quum
ex reliquis, qure [Eros) Nonis April, fecit, abun-
dare debeam, cogor muluari. el 16. ibid. 15. a
med. Quum enim lanla reliqua siot, ne Teren-
lis quidem adhuc, quod solvaui, expedilum est.
et 6. ibid. 1. a med. Reliqua rata Camillus scrl-
blt se accepisse. Id. 16. All. 6. Nomina mea per
deos expedi, exsolve: bella reliqua reliqui. h. e.
at magna reliqui debitorum oomina, unde credi-
toribus meis sitisfierl abunde possit. In numrao
Uadriani Aug. apud Eckhel. D. If.. f. T. 6.
p. 478. Reliqua Vetera HS. novies mill, abulila.
resli di debiti pubblici. Hoc idem plenius habet
mendosa Inscript. apud Gruter. 10. 6., emen-
datior apud Fea, Framment. de' fast. cons. p.
111. i. r. o. b. ixr. caes. traiamj hadbiano
AVG. yVOD FRIMVS OMN1VM PBINCIPVM B* SOLVS
REMITTENDO SBSTSRTIVM KOVII9 MILLIES CINTE>7.
millia N. (h. e. novecenlo mitioni di seslcrzi)
DFBITVM FtSCIS NON PRABSBNTES TANTVH CIVES
SVOS SED ST POSTER03 EORVS1 PRAESTITIT HAC Ll-
bbralitatb secvros. Idem vero conflrmal Spar-
tian. Hadrian. 7. Kojus liberalitalis excmplum
imilalus est Honorius Aug., ut constat ex Cod.
Theod. 11. 28. 3., alilque ante el post euindem
principes, quos laudat Gothofred. ad loc. cit.
leg. 3. et Gralt'an. ut ei .^uson. GraJ. act. 32.
paiet. — Reliqua trahere, est conlrahere, rell-
quari, feris alien! partem non solutara relinque-
re, andar in resto. Papinian. Dig. 40. 7. 34.
ante med. Ut si reliqua non trahat, liber sit:
quod si trahat, lta deraum, si obtuleril earn quan-
litalem, qua refund! debuit. Adde Paul. ibid. 26.
7. 45. — Reliqua habere, debere. Paul. ibid.
35. 1. 79. — In sing. num. Id. ibid. 49. 14. 45.
ad fin. Nisi forte fidejussors minus idonei »int,
et in teliquum non exsoluta? quaolitatis accesse-
riut. Plaut. Cist. 1. 3. 40. Nunc quod reliquum
est, vo'.o persolvere, ut expungalur noinen, ne
quid deheam.
II. 1 Translate, reliqui sunt reliqua pars, cete-
ri, alii: est autcm qui docet, celeri dici, ubi,
qui restant, singuli cogilantur; reii(|ui aulem,
ubi oinnes qui supersunt, jit unum comprehen-
ilaulur, singulis eogilalioue non discrells. — a)
llniversirn. Salt. Cat. 3. eitr. Ac me, quum eb
reliquis mails morlbus dissenllrem, nihilo minus
honoris cupido eademque quaa ceteros faina at-
que Invidia vexabat. ^unt <;it» leg. a reliquorum
malis moribus. Cic. 4. Acad. (2. pr.) 2. 5. Sunt
enim mulli, qui onmino Gnecas non ament lit-
terasj plurcs qui pbilosophiam; reliqui qui, el-
iamsi bsec non improbent, tamen etc. Cces. 2.
B. G. 8. Duabus legionibus, qua! proxime con-
scripserat, in castris roliclis • ; reliquas set le-
giones pro castris In acie conslituit. Id. 4. iiirf.
4. exlr. Reliquam partem hiemis se eorum copili
aluerunt. et 1. ibid. 5. Oppida, vicos, reliqua
privata eedilicia incendunt. el 2. ibid. 2. Dal nc-
gotiuin Senonibus reliquisque Gallls, ut etc. et
ibid. 10. ad /in. Ad earn senteatiaro, cum reliquis
causis, base qdoque ratio eos deduxit. Nepos
Themist. 2. in fin. Arcem sacerdotibus tradunt,
reliquuin oppidum relinquunt. h. «. reliquam
partem oppidl. Id. Dalam. 2. Bxercilusqua re-
liquus conservatut est. h. e. reliqua exercitus
pars. Cic. 3. Legg. 7. 16. Illud babet consul, ut
el reliqui magistrate omnes pareant, eicepto tri-
buoo. tulli gli altri: ccteri, alii. Sic Justin. 2.
2. 7. Aurum et argemum perinde aspernantur
(Scythce), ac reliqui mortales appetunt. Cic. Tim.
11. Ut-Oceanum Salaciainque Call salu Terra-
que conccplu gcneralos memorcmus, ex his Pbor-
cjn, Salurnum et Opem, deinceps Jovein atque
Junonein, reliquos. Ubi notanda coojunciionis et
omissio. Sic Id. 2. Phil. 12. 30. Coostilue Bru-
lorum, C. Cassit, Cn. Domllil, C Trebunii, reli-
quorum, quam veils esse causam. — 6) Specia-
llm neutr. retiVjuum et reliqua absolute. Plaul.
REXUCESCO
Asin. i. 2. 46. pa. Audi reliqua. di. Loquere,
audio. Id. Pcen. 3. 4. 7. ly. Age, eamus intro.
co. Te sequor. ly. Age, age, ambula: Ibique re-
liqua alia fabulabimur. Cic. 2. Fin. 32. 1U6. Ita-
que beatior Africanus cum patria illo modo lo-
quens «I)esine Roma tuos busies:* reliquaque
pneclare. Quinlil. 9. 4. 124. «Aderat janitor cai-
ceris et carnifei pra3toris,» reliqua. Plant. Pcen.
prol. US- Ebem ! pzene oblitus sum reliquum di-
cere. Cic. 5. Perr. 43. 103. Intelligelis omnes
agros decumanos per trienaium populo Romano
ex parte decuma, C. Verri ei omni reliquo tjb-
cligales fuisse. — c) Quod reliquum est, de
reliquo, quod ad reliqua attinet, ceterum, del
rimanente, del resto: at servit conjuogendo ser-
moni. Cic. 13. Fam. 73. Quod reliquum est, sic
velim existimes etc. Plane, ad Cic. 10. Fam.
II. Quod reliquum est, tuum munus tuere. Cic.
6. ibid. 20. a med. De reliquo, ut te sape per
lilteras hor talus sum, ita velim tibi persuadeas,
te nihil habere etc. Id. I. Orat. 22. 100. De re-
liquo jam nostra culpa fuerlt, si etc. Id. 16. Alt.
13. De reliquo quid tibi ego dicam? ardeo stu-
dio hlsloriae. — d) Reliquum, de reliquo, ce-
terum. Plaut. fragm. apud Non, p. 198. 25.
Jlerc. Ad cubituram mage sum exercita : reli-
quum ad cursuram sum tardiuscula. Alii aliler
leg. f. CUBITURA. — e) Et reliqua, et ce-
tera, eccetera. Fopisc. Firm. 5. extr. Quare
sanclisslmi Qutrites, et reliqua. — Mine
Reliqui, adverbialiier, ut ceterum, ?d Xoiiro,
legitur apud Capell. 6. p. 190. Reliqua vero ver-
sis illituin (c&lum) diversitatibus numeroruu
gnomooumque stilis - renidebat.
RELtSUS, a, urn. V. RELIDO.
RELOCO, as, Svl, Stum, are, a. 1. (re et lo-
co) est idem ac rursus loco suo repono, ricol-
I.) Proprle. Ccel. Aurel. 1. Tard. 4. LiQguam
locare.
quoque relocare curabimus. Id. 2. ibid. 1. amed.
Sin vero articuli fuei'it ejeclio, quamquam longl
lemporis, turn relocamus. Ita nonnulli legen-
dum putanl pro recolamus, quod exhibent Edd.
eliam Aid.
II.) Translate est rursus locare, affittare di
nuovo. Utp. I>ig. 19. 2. 13. a med. Si Id lege
upi'ris locandi comprehensum esset, ul si ad diem
iftrcium non esset, alii relocare id liceret; non
alias prior conductor .ex locato 'tenebitur, quam
si eadem lege relocatum esset: nee ante relocari
id potest, quam dies efliciendi prasterisset.
RElOQUOR, 18qu6ris, ISqui, dep. 3. rursus
loquor, vel retpondeo. Farro 6. L. L. 57. Mull.
Uicunlur eioqui el reloqui In fanis Sabinis, a
cella del qui eloquuntur.
RELOCEO, ces, »i, cere, n. 2. Particip. Re-
lucens I. — Reluceo est Idem ac Iucem remit-
to aut euiittu, respleodeo, avaXaftirco (It. rilu-
cere, risplendere; Fr. reluire, britler, eclairer;
Hisp. reluir, retutnbrar, resplandecer, brillar;
Germ, zuriick/euten, - scheinen, - strahlcn, -
schimmern; Angl. to shine again, shine grea-
tly, schine bright, glitter).
I.) Proprle. Cic. in Aral. 2. Ifat. D. 42. 107.
Iluic non una modo caput ornans Stella relucet.
Virg. 2. JEn. 312. Sigea ignl freta lata relu-
cent. Ovid. 11. Met. 617. veslis fulgore reluilt
Sacra domui. Plin. Paneg. 52. Tola area bine
auro, -bine argenlo relucebat. Plin. alter 9. Hist.
mat. 27. 43. (82). Piscis lucerna tranquillis no-
clibus relucet. Liv. 22. 17. Ex capite bourn re-
lucens llamiua. f'irg. 12. JErt. 300. Occupat 0»
Dammis: olli ingens baiba reluxit, Nldoremque
ambusta dedit. Pelron. Satyr. 127. Toto mihi
clatiiis ciylo nescio quid relucenle. Gell. 17. 10.
sub fin. Farilla ignea et relucens. Plin. 8. Ep.
8. Fons purus et vitreus, ut numerare jactas sti-
pes rt reluceotes calculos possis. — Absolute.
/d.-6. Ep. 20. a med. Paullum rcluxil, quod non
dies nobis, sed advenlanlil ignis indicium fuit.
11.) Translate. Vol. Max. 9. IS. n. 6. Post-
quam a Sullana violentia Cssariana squitas re-
luiit.
ItEI-CCESCO, is, ere, n. 3. idem ac reluceo.
Capell. 8. p. 294. Alias quum luna in superiore
hi
RELUCTANS
aui iofcrlore latiludinis loco fuerit, pleni lumi-
ais effigie relucescit.
RELUCTANS, amis, parlicip. F. RELUCTOR.
RELUCTATlO, unis, f. 3. obluetaiio. Cod.
Theod. 12. 1. 170. Si quls de reridendis ac jun-
gendis eligendlsve curiaiibuj vocem rcluclationis
objecerit, quinque llbrnrum auri mulcla fsriaiur,
Gloss. Placid, edit, ab' A. Bfaio in Class. Aucl.
T. 3. p. 497. Resultalio, id est reluctalio qua
reniii'.ur et contra eoniendit. Adde locum Au-
gustini allstum in voc. REN1TENTIA; et V,
ERUCTATJO.
RELUCTATUS, a, uin, parlicip. et
RELUCTO, as. F. voc. eeq.
REl.OCTOR, aria, aius sum, arl, dep. I. A-
ctiva posillona reludp, F. sub B. — Parlicip.
JReluclans sub A. I. el II. ; Reluctates sub A. II.
et B. — Relucior est idem atque obluctor, re-
aislo, obsislo, repugno, dttmakaia. ovTi/ictYOfiai
(II. essere renitente, resistere, ripugnare; Fr.
Ivtter centre, comballre, opposer resistance a,
risister, regintber; Hisp. luiaar contra, resittir,
opponerse ; Germ, dagegen ringen, - kampfen, -
streiten, wiederslreben ; Angl. to struggle or
wrestle against, be repugnant or reluctant,
resist).
A) Relucior depoo.
I.) Proprle. Firg. 4, G. 300. buic gemlna ca-
ret, et splrilui oris Multa reluctant! obsuitur. 0-
via. 2. Amor. 9. i& pigra reluctant! cetsat In
boite menus, et 3. ibid. 4. 13. Vidi ego cuper
equum, contra sua vlncla tenacera, Ore relu-
ctant! fulmlnis ire modo: Constilit, ut primum
concessas senslt habenas. Borat. 4. Od. 4. It.
Reluclante* draeooea. Ovid. Heroid. 6. 85. Ilia
reluetantem curru deducere Lunam Nitilur. Tat.
4. Ann. 22. la cublculo reluctanllt et impulse
vestigia cernebantur. — Cum lnflnito. Claudian.
2. in Rufm. 353. equltes il lie puscenila cursum
Ore reluciantur pressit sedare lupetit. h. e. co-
naotur. ardor! equorum obsistendo.
II.) Translate. — a) De reb<ii inanimit. Quin-
tU. 9. 4. 7. later obsUnlia saia fracla aquas
el reluctanies. Plin, Paneg. 81. Cerlat domi-
tare v en tot relucianles. Jeneeo Here. (Et. 1728.
Refugit ignis, et reluciantur faces et membra
vltant. Plin. 10. Ep. 20. Continual navigation!
Etesire reluciantur. — 6) De bominis animo et
de absiraclis. Quinlil. 1. procem. 1. Quum a
me postulareni, ul aliquid de rations dicendl
eomponerem, din sum equldem reluelatus. Pel-
lej. 2. 102. 4. Diu delude relnctatusj invitutque
reverlens la Ilallam. Adde Curt. 8. 2. 11.
PUn. Paneg. 60. U!s tot lantieque rationibus,
quamquam multum reluctate verecundia' princl-
pia nostri, tandem taraea cesslt. Martial. 5. 35,
et tuscitaml Lectio reluclatur.
B) Relucto active posltlone. Apul. 4. Met.
Jam fsucibu ipsij biaatis Cerberi reluctabat. et
7. ibid. Centunculii male consarelnatls temiaml.-
cius, inter qiios pectus et renter crusiata cras-
sitle reluctabat. Adde Coripp. 2. Johann. 234.
— Sic Reluelatus passive. Claudian. t. Rapt.
Pro*, 42. Pane reiuctaiis Iterum pugaantla re-
bus Rupisseni elcmenla fldtm.
RELUDO, dis, si, dere, a. S. (re et ludo) con-
tra illudo. Manil. 5. 170. slblqua ipse reludat.
V. PILAniUS. Seneca 2. Control). 10. circa
med. Temernriot marlli Jocot relusit.
. RfiLflMlNO, at, are, a. 1. rursut tllumlno.
Tertult. Apolog. 21. Quum llle csecoe reluml-
narel. Adde eumd. A mm. 34. et Paulin. Ifc-
lan. ep. 30. (af. 8.) 4. Relnmlnare quod caca-
tura fueral.
BBlOO, Is, ere, a. 3. Festus p. 2b.. *». Mull.
Reluere, reiolv er e, repigneraro (riscuolere il pe-
gno, ditimpegnare, quasi rursus !uo ac solvo.
ut rem opplgneraiara redimam). Cselllut: Dt au-
rum el vestem, quod malris fuit, reluet, quod viva
Ipsa opposuit pignori. — Pro solvere, slegare,
usurpasso ridi-lur Afran. apud Ron. p. 52, 9.
Merc, (ubl pro Afran. legltur Liciniui Macer)
vel pro lavare. Sod verba ejus obscure sunt aut
corrupts.
REI.UVIA el Reluvium. F. REDIVIA.
— 74 —
RELUVIES, e!, f. 5. Iterata eluvies. Voi a Le-
llco expungenda; legilur enim solummodo in
Not. Tir. p. 134.
REmACRESCO, crescis, crQI, creicere, n. 3.
smagrire, estenuarsi, ojvu&u, tayyo-ivofixt, ma-
cer lio, eitenuor, niacescu. Sutton. Domit. 18.
CalviKe defurmis et obesitate veulris et crurum
gracilitale, qua lamen e! valitudine looga re-
macruerant.
RRMALEdICO, is, ere, n. 3. rimaledire, aVrt-
Xocqooso), vicissim msledico. Fespasianus apud
Sueton. Fetp. 9. extr. PronuDclavil, non opor-
tere maiedlci seaatoribus: remaledicl civile fas-
quc esse. Jlieronym. Ep. 69. n. 9. Halediclut
[Christus) noo remaledixit.
REMANCIpAtuS, a, urn. F. voc. sequent.
RfiMANCfPO, as, 5v!, Hum, are, a. 1. (re et
raancipo). Parlicip. Remancipalus. — Reman-
cipo est Idem atque ilerum mancipo, stu redbl-
beo. Gloss. Fhilox. Emancipat, a'vt(itapaYo>pei,
a'vTiwapaTpapsi. Remaocipo, airoxaS'iOTta. C'ajas
1. Instilut. (edente iterum Goeichem'o) § 140.
Excepto eo, qaem pater ea lege manciple dedit,
ut sibl remaacipetur : nam quodammodo tunc
pater potestatem proprlam reservare slbl videlur
eo Ipso, quod manctpio red pi I. et $ 172. Qui
Rliam nrpiemve aut proneptem alterl ea lege
manclpio dedlt, ut sib! remanciparetar, reman-
clpalamque manumisit etc. Fragm.jur. civ. an-
tejuslin. (edente A. Maio) p. 15. Per mancipa-
tiooem ita (acquiri) potest, ut nos proprletatem,
que illis maociplo data (est), dtducto usufructu,
remand pem us. Festus p. 277. IS. Mull. Remao-
clpatam Gallus /Elim esse alt, qus manclpata
sit ab eo, cul ia manum eonveneriL
REMANDO, as, svi, stum, are, a. 1. (re et
mando, as). Est iterum, aut vicissim mando. Eu-
trop. 2. 13. Pai displlcull: reniaadalumque Pyr-
rbo a seoalu est, eum cum Romsnis, nisi ei Ita-
lia recesslsset, pacem habere non posse. Cassiod.
10. Hist. Eecl. 12. ad /in. Ferunt quidam bsc
eum mandasse Joanni : at llle remandavit : Spa-
rc, te ad tuam patriam non redlre.
REMANDO, dlt, dl, sum, dere, e. 3. (re et
mando, it) rummart, rimasticare, dtauaaadi-
pat, rumino, rursus mando. Plin. 10. Hist. nat.
73. 93. (200). Pontic! mures tlmili modo reman-
dunt. Quinlil. II. 2. 41. Devoret Initio Uedlum
fliud et scrip la et lecta saeplut revolvendi, et
quasi eumdem cibum remandendi.
REMAN&O, manes, mansi, mansum, mSnere,
n. 2. <re et maoeo). Parlicip. Remanens et Re-
mansurus sub 2. a. 4J 1. Generalim, rr.maneo
est Idem ac non abeo, retto, residco, maneo,
h~tau4va> (It. restore, rfmanere; Fr. r ester en
arriere, s'arriler, demeurer, sojourner quel-
que part; Hisp. quedar, estarse, hacer man-
sion en a I gun lugar ; Germ, zurickbleiben ;
Angl. to tarry behind, stay, remain, conti-
nue, abide). Ovid. 3. Met. 477. Quo fuglt?
remane, rue me, crudelis, amanlem Desere.
Cic. 4. Acad. (2. pr.) 48. 148. Ita sermone eon-
fecto, Catulus remansit, nos ad navlculas nostras
descendiraus. Id. 6. Fam. 3. a med. Nibilo te
nunc majors in discrimine esse, quam quemvls
aut eorum qui discesserint, aut eorum qui re-
manserlnt. Cces. 4. B. G. 1. Singula millia et
suis Bnibui educunt: rellqui doml remanent. Id.
i.B. C. 33. Porapejus enim - diierat eodem te
bablturum loco, qui Romas remaoslssent et qui In
easwis Cxlarlt fuissent. Id. 4. B. G. 8. Slbi nul-
lam cum bis amicitiara esse posse, si la Gallia
romaneient. Id. 6, ibid. 1. Quoniam Ipse ad ur-
bem cum Imparlo relpubllcre causa remaneret.
/U. 3. B. C. 87. Ei ils, qui per causam valetu-
dlnls reroanserunt, cobortes esse Brundisll facias.
Id. 4. B. G. 1. Neque longlus anDo remanere
uoo in loco,' Incolend! causa, licet, et ibid. 2.
Equos eodem remanere vesiigio assuefaciuDt. et
ibid. 15. in fin. Remanere se apud eum vclle,
dixerunt. Horat. 1. Od. 26. 7. impiuin Lenlte
clamorem sodales Et cubilo remanele presso. ffe-
pos Epam. 9. a med. SI ferrum, quod in cor-
pora remaoserat, exlrailsset. «J 2. Speciallm est
Idem so duro, perslslo, perscvero, supertum, rfu-
REMASCULATUi
rare, persislere. — a) Absolute. Lucrel. 3. 402.
At manet in vita, cul mens enimusque remansit.
Sail. Jug. 31. ad fin. El vobis eterna sollicltudo
remanebit, quum inteliigatls aut serriundum es-
se, aut etc. Cic. I. Off. 12. 37. Id nomea (ho-
stis) a peregrlno rceessil, et proprie in eo, qui
arraa contra ferret, remansit. Xio. 9. 1. Bona
earnm, ne quid ei contagione none remaneret
penes nos, Romam porlavimus. Sail. Jug. 26. in
/in. SI ulla apud vos memoria remaoei avi me!.
et ibid. 62. a med. Eum obsecrat, ne quam con-
tumeliam remanere in exercitu viclore sinat. O-
vid. 1. JVvsf. 9. 23. In durlt remanenlem rebut
amicum. Cic. Rose. Am. 10. 27. In qua ids-
Here, quail exempli cauta, vesllgia antiqul officii
remanent. Id. pro leg. Manil. 18. 54. Rhodlo-
rum usque ad nostram memorlam discipline na-
vallt et gloria remansit. Petron. Satyr. 109. Ne
retldua in animit, etlam post Jusjurandum, ira
remaneret. Curt. to. 7. 15. In eadem domo
fainillaque Imperil viret remanturat ease gaude-
bant. Seneca Med. 41 tl quid antiqui tlbi Re-
manet vigorls, pelle femineos melus. Farro 6.
£. L. 45. Mull. Id quod remansit in mente. Au-
stin. 11. 5. 2. Ne qua materia lediliools rema-
neret. — 6) Cum Adjectiro ad sigoiflcandam
eondltionem, in qua quid remanet. Cic. 2. de
republ. 34. Duobus tribunlt pubis per sedltio-
nem creatls, ut potentia senatut atque auctoritat
minueretur: qua tamen gravlt et magna reina-
nebat, taplentlsslmlt et fortisslmls, et annls et
consilio, civitaiem tuentibus. Cces. 7. B. G: 3a.
»u6 fin. Iisdem sublicis, quarum pars inferior in-
tegra remanebat, pontem reflcere cceplt. Fellej.
2. 123. 2. Volens omnia pott te salva remanere.
Ovid. 9. Met. 262. Inlerea, quodcumque fuit
populabile flararoae, Mulclber abstulerat; nee co-
gnoseenda remansit Herculla effigies.
REMAND, as, are, n. 1. (re et mano) a'tro-
ppuu, reQJO. Zueret. 5. 269. et 6. 635. retro-
que remanat Materiel humorit. — Aliquaado en
repetere, redlre. Ennius apud Festum p. 282.
Mull. Destituunt rlvot, camposque remanent. Alii
leg. reman I, alii aliter. F. REM ANT.
RBMANSIO, Sola, f. 3. U rimanere, Sl'afiovij,
actut remanendi.. Cic. Ligar. 2. 4. Profectlo eerie
animum luum non debet offendere. Num igltur
reraanilo7 multo minus. Adde eurnd. 3. ad Q.
Fr. 1. 5. a med.
REMANSOR, 8ris, m. 3. dlcitur de mlllle, qui
Jongiui extra remanet, quam commeatus impe-
ratorls permiltat. Arrius Menand. Dig. 49. 16.
5. ad fin. Ediclum Germanic! C.-esarls milllem de-
sertorem faciebat, qui diu .abfultaet, ut is Inler
remansoret babereiur. et ibid. 5. ad fin. SI re-
mansor, aut negligent tuorum, aut segnit etc.
Ita edltlonet Torrentini, G6thofredi et Parisi-
na 1562. Alia cum Haloandr. babent emansor,
quam vocem vide suo loco. — Remansor etiam
dicitur, qui cum venla imperatorit domi rema-
net, alii* in eipeditlonem exeuntlbus, oihiloinl-
nut sacramento obstrlctus ac llipendla merens:
quod virtutis ac navlier praititm in bello oper*
pramium est. Inscript. apud Murat. 347. 2. mo
MDITV XOHVM AB IXPIOITIOKB PABTHICA (jrOD
YOVBRAT ARAM MARM0RIAI1 POSVII SVA PBCVKIA
X. AVMtlVI HBPOt RBMAXS0B. DBDICATA KAL .
april. sitbro kt victobino cos. h. e. ann. a
Cbr. n, cc.
REMANT, repetunt. Ennius llbro primo : de-
slltuunt rivos, camposque remant. Uec /W.
Diae. p. 283. 7. Mull. (Festus vero p. 282. 33.
Remanant, reptent). Videlur autem remo, as, esse
quasi remeo, repelo, redeo. Unda Zueret. 3. 69.
Refugls8e volunt longe, longeque remasse. syn-
cope pro remavlsse. Sed locut i^etti et Ennii
corruptut tin videlur: Zucretii eerte dublut est;
nam all] remoste legunt (ut Zachmann.) per
tjneop. pro removisse ; alii recuse pro recer-
sisie. F. BEMANO in /in. Apud Ennium eit
qui legll: (cll\ls) decedunt, rivus camposque rc-
■netaDI. Remeto enim antique, ut commelo, at.
REMASCPlATDS, a, urn, parlicip. (re et ma-
sculusi ab iousil. v. rematculo. Legilur In Glott
Isid. Remasculata, vlrili rlriuie reiumpia.
REMEABILIS
REMEABlLIS, e, adject, qui remeare »eu red-
Ire solet, aut potest. Bemeabile saxum dlcilur
a Stalio, quod apud Inferos a Sisjpho tollilur
el provolvitur: 4. JUtb. 537. quis enim remea-
blle saium, Fallenlesque lacus, Titjonque ali-
meota volucrum, Et caligantern loogil hiona
gyris Nescial? Prudent. Apolheot. 1117. Quum
raorilur Cbristue, quum fiebiliter lumulatur, Me
video : e tumulo quum Jam remeabilis adstat, Cer-
ao Deum. Tertull. Resurr. cam. 1. a med. Aoi-
raam In corpora remeabilera affirmant.
REMEACOLKM, i, n. 2. redilio, reditus, ri-
lorno. Apul. 6. Met. sub init. llluminarura Pro-
serpina nuptiarum demeacula, et luininosarum
G!i;e Invenlionum remeacula.
REMEATU9, us, m. 4. ritorno, reditus, redi-
tio. Martian. Dig- 48. 19. 4. in fin. Nemo pot-
est corameatum rerneaiumve dare eisuli, nisi iui-
perator.
REMEDIABILIS, e, adject, rimediabile, cul
facile remedium inveniri potest. Seneca Ep. 95.
Minora peccantes et levi cura remediabiles. Pie-
rique lamen leg. medicabiles. Cassiod. 3. Fa-
riar. 14. Remediabile bonuro est In peccalum
accelerate correclio. Id. de Anim. 5. Contra
adrersa vel prospera remediabilis opponilur for-
titude Alii leg. remedialii. el ibid. 12. Prena
facta est sterna requies, passio remediabilis, mors
Cdelium talutis introltus. Alii leg. remedialii.
R&MEDl AL1S, e, adject, ut Remedialii vis, qua;
sanitatem seu remedium contioet, apud Macrob.
7. Saturn. 16. in fin. Cassiod. 10. Fariar. 29.
Desideriuiri tuum remediali jussione sanamus. F.
REMEDIABILIS.
REMEuIATlO, unis, f. 3. curatio, sanallo. Scri-
bon. Compos. 11. Torpor est signum remedialio-
nis. Mar cell. Empir. c. 1. p. 87. retro ed. Aid.
Plures autem. ponends sunt torpedines ejusdera
generis, quia nonnumquam vii ad dua» tresve
resporrdet curatio, ideal torpor, quod lignum est
remedialionis.
REMEDlATOR, oris, m. 3. qui reraedium af-
ferl. Tertull. 5. advert. Martian. 8. Remediator
valetiidinum. et ibid. 35. languorum.
REMEOlATUS, a, um. F. voe. ieq.
REMEDIO, as, avl, stum, are, a. 1. Particip.
Remediatus. — Remedio (It. rimediare) en idem
ac remedium affcru, euro, lano. Scribon. Com-
pos. 11. Capitis dolorem in perpeluum remediat.
Marcell. Empir. c. 36. p. 139. refro ed. Aid.
Hue et lu pr.tsentl to II i t dolorem, et in futurum
remedial. Adda Tertull. 4. advert. Marcion. 35.
— Passive. ■Scribon. prcef. a med. Clbo vino-
que aplo inlerduin dato reinediari tutius eoi ei-
isllmavil, Id. Compos. 18. Viros faciliui mulie-
ribus reinediari. Tertull. ad Scapul. 4. A d&mo-
niil aut valcludinibus remediati sunt. Adde eumd-
Baptism. u .\ et Apul. Herb. 112. Sic Scribon.
Compos. 122. sub (in. Oporlet lamen non in-
differenter remedintoi In futurum vivere. h. e.
curatos, sanntoi, curali.
REmEoIOR, »ris, arl, dap. 1. Idem ac reme-
dio. Apul. Herb. 2. Herba quinquefolium mire
reroedialur. et 105. Febricitanli mire remedia-
beris. IJieromjm. Ep. 68. n. t. circa med. Quod
crebro medici remedianlur.
REMEdITOR, aris, ari, dep. 1. rimeditare,
rursus meditor. .Seneca Ep. 72. inif. Quod quos-
rii a me, liquebat mini, li remeditari possem.
lla leg. Lipsius, alii si rimeditarer, per se.
REMEDIUM, 11, n. 2. (re ef medeor) eit id,
quod medendi causa adbibetur, medicamenlum,
axoe, /3ori&ijp.a (It. rimedio, medicina; Fr. re-
m'ede, medicament, medecine; Hisp. remedio,
medicamento, medicina; Germ, tvat wieder
heill, d. Heilmillel, AtLnei; Aogl. a medicine,
remedy, cure).
\.) Proprie. ^ t. Geoeralim. Lucret. 6. 1225.
Lachmann. Bitorqucbal enlm vilam vii inoibi-
da membrii. Nee ratio remedl connnunli certa da-
balur. Crc. 2. Sfat. I). 50. 126. Panlberai, qua
venenata carne vescerenlur, remedium quodd^m
habere, quo quuin essenl us.-e , non moreren-
lur. Id. 13, Phil. II. 25. Qui tuis veneficiis re-
media invenit. Id. 5. ruse. 26. 71. Ilia sibi re-
— 75 —
media comparavlt ad tolerandum dolorem. Ju-
slin. 18. 6. 11. Quum peste laborarent, cruen-
la sacrorum religione et scelcre pro remedio usi
sunt. Celt. 3. 9. /Egroa contrariis remediis saoa-
re. Id. 4. 20. a med. ; et Colum. 6. R. R. 13. 2.
Si purgatio nlmia nocet, remedio sunt eucurbi-
tuls. Celt. 4. 6. Remedium est magni el recentis
doluris sanguis missus. Plin. 28. Hist. nal. 6. 17.
(59). Remedium alicui adhibere. et 30. ibid. 6.
17. (51) facere lieni. Id. 27. ibid. 12. 104. (127).
Proserpinaca eit eiimii adversus scorpioncs re-
medii. Id. 36. ibid. 20. 38. (147). Hoemaliles est
prscipui remedii ad jocinerii vitia. Id. 29. ibid.
4. 27. (84). de pkalangii ictu. In remedio est,
■i quii ejusdem generis alterum percusso osten-
dat. Id. 12. ibid. 17. 39. (78). Tradit odorem
(braii arborit) esse protimum cedro, fumurnque
ejus contra ligna alia remedio. et 28. ibid. 4. 14.
(531. Abitinera cibo omni, in pnsentissimis re-
mediis babetur. Id. 28. ibid. II. 49. 1 17). Ma-
gDum remedium est in luporum capitis cinere.
Id. 11. ibid. 53. 117.(282). Vomitiones bomini
ad htec in remedium excogitat*. Ammian. 16.
5. 8. Si Terum est, - Cyrum regem el Simonidein
lyricum-ideo valuisse memoria,quod epotis qui-
busdam remediis id impetrarunt, credendum est
etc. Id. 19. 12. 14. Nam liqui remedia quarta-
ns vel doloris allerius collo gestaret etc. un ri-
medio magico, un amuleto. % 2. Speciatim de
iis, qui morbum aut mala quilibet anteverlunt,
antidolo, preservation. Plin. 25. Hist. nat. 2.
3. (5). Mitbridati eicogilatum quotidia venenum
bibcre, praisumptis remediis. Adde Gell. 17. 16.
radem de re loquenlem. Plin. 11. Hist. nal. 28.
3i. (97i. In quodam geoere eorum (scarabeco-
rum) cornua pralonga - infantium remediis ei
cervice suspenduntur. V. integrum loc. in SCA-
RAB.EL'S Et cum part, ut, ne. Plin. 8. Hist.
nat. 51. 77. (205). Remedium eit (abortut tuum),
ne prima lubalione coitus fiat. Id. 18. ibid. 8.
20. (85). Siligo biennio in tritlcum transit. Re-
medium, ut giATissima quseque grana ejus Be-
raniur. Gell. 15. 1. Si quid posset remedii fore,
ut ne lam assidue domus Rums arderent.
11.) Translate. *| I. Generalim Iransferlur ad
Cujuscumque incomrnodi provisionern cautionem-
que. Ter. Heaut. 3. 2. 26. SY. Eho quasso lau-
dai, qui heros fallunt? ex. In loco ego vero lau-
do. sv. Rocte sane. ch. Quippe qui magnarum
laspe id remedium fegritudiniim' St. Id. Phorm.
1. 4. 8. Quod quum audierit, quod ejui reme-
dium inveniam iracundirr? Id. Andr. 3. I. 10.
Quod remedium nuuc huic malo InTeniami Ad-
da eii7nd. Phorm. 4. 3. II. Ccet. 1. B. C. 81.
Quantum caslra protulerant, tanto aberanl ab
aqua longius: et prasenti malo aliii malls re-
media dabanlur. Salt. Cat. 41. Hiseriii «uis
remedium, moriem eispeetant. Liv. prcef. a med.
Donee ad hzee tempore, quibus nee villa nostra,
nee remodia pall possumus, perventum est. Cic.
Cluent. 9. 27. Oppianicui domo sibi qua?reodum
remedium eiistiraavil ad earn moram. quae nu-
pliis allerebatur . et ibid. 24. 67. Acrioribus
saluli sux- remediis subveniendum putavil. Id.
Suit. 23. 66. In adversis sine ullo remedio «t-
que allevamcnto permanere. Id. 7. Vcrr. 10.
26. Ad magniludlnem frlgorum et ad tempe-
siatum vim pr.vclarum sibi boe remedium com-
parat. Id. 5. ibid. 56. 129. Numquam perpe-
lerere, ut homlnai injuria li'ie remedium morla
ac suspendio quaircrent. .Suelon. Aug. 42. Ma-
gna quondam slerililale ac difficili remedio. Tac.
3. Ann. 28. Pompejui corrigendis moribui de-
lectoi, el gravlor remediii, quam dellcta erant.
<^uiniii. l."2. 6. Facile erat hujus metui reme-
dium. Plin. 4. Ep. 20. Ubiqua 'ilia remediii
forllora. <f 2. Specialim sequioris l.atiniialii
tempore lolemnis est de indulgenliis reliquorum
voi remedium, seu quod nos vulgo arrelrato vo-
cainus. Salvian. 4. Gub. J). 6. Ecce enim re-
media prldem nonnullis urbibus dala quid aliud
egerunl, quam ut diviles cunclos linniunei red-
derenl, miserorum Iribuia cumularenl, litis cl
deniereiitur veciiga'ia, i'lii ul addcrenlur nova?
el 5. ibid. 8. Tribularii umnino panparei non
REMEO
putantur, nisi quum his tribuli cumulus impo-
nilur, eilra numerum autem Iribulariorurn sunt,
quum remedia dividunlur. Eumen. Graliar. act,
Flav. nom. 5. ad /in. Quo magis dementis tua?
gratias agimus, qui remediis sponte concessla 1'e-
cisti, ut, quod non poieramus jure petere, juste
obilnuisse videamur. et 7. ad fin. Jam enim ad
prsdicanda remedia ordina numinis tui super-
venit oratio. et'10. init. Et base quidem nobis
ad summam gralulalioncm sufficere potuissent,
eisl remediorum nostrorum spem disiulisses, et
quibus nos upibus leraturus esses, dubium reli-
quisses. Adde Impp. Arcad. et Honor. II. 28.
13. et Honor, et Theod. 12. 12. 14. Cod. Theod.
^ 3. Item remedium peccatorum est remissions
de' peccati apud Salvian. in Avar. 2. Diiiraus
de remediis peccatorum, imo potius da ipebus
remediorum alque solaliis.
REMELlGO, tnis, f. 3. indugia, remora. Trani-
late accipitur turn de pisce, qui naves remora-
tur, turn de mullere tardiui procedente, indu-
giatrice. Festus p. 277. 30. Mill. Remeligines
et remora; a remoraodo diets sunt a Plauto in
Casina (4. 3. 6.). Nam quid iliac nunc tam diu
intus remorantur remeligines? (h. e. mulieres
ills, qu;e sponsam ad me adducera remorantur).
Ab Afranio in Prodito: Remeligo a Laribus missa
sum buc, que- curium navis cobibeam. Locus
Plauti in ertitis Bic habet : Nam quid iliac [spon-
ta) nunc tam diu intus remoralur { quasi ob in-
dustriam? festus nolationem vocii duclt ab ipsa
re el significalione: si verba species, erit a re
el mello inusit., quod a ui>Xvi moror, unda ve-
leres Latini babent promellere. Nempe ut i re-
rnoror factum est remora; ita a renieWo teu re-
melo (quando veteres non gtminabaot consonasj
ortum est remeJijo, qui voi lum remoram pi-
scera, lum raulierem rcinorantem signilicat. Gioit.
Isid. Remelicines, remoralriees.
REMEMlNI, isli, isse, anom. ricordarsi. Ter-
tull. 4. adueri. Marcion. I. ei liai. 43. 24. Ne
rememinerilis priorum.
REMEM0RAB1LIS, e, adject, ruisui 'rflemora-
bilii. Voi a Leilco expuogenda; legilur enim
soliimmodo in fiot. Tir. p. 50.
REMEmORATIO. onis, f. 3. rammemorazio-
ne, dvuuvTiCi;, Kerala rrcurdalio. f'ulgat. tn-
ttrpr. Psalm. 37. 1. Psalmus David in reme-
moralione at sabbato. el 69. 1. In rememora-
lionem, quod salvum fecit eum Duminus.
REMEmOUO, as. am, u. 1. rursus commemo-
ro. Tertull. 4. advers. Marcion. 43. ci Luc.
24. 0.
rEMEMOROR, aris, atus sum, ari, dep. I. re-
corclari. f'ulyat. interpr. ep. ad Ilebr. 10. 32.
Keinemoramini autem piistiooi dies, in quibus
rilumloali maguum cerlainen sustinuislis passio-
num. et Psalm. 77. 35. El rememorall sunt, quia
Deus adjutor est eorum. Isid. 11. Qrig. I. Yolult
enim eos natura uterum maiernuin rememorari.
REMENSORO, as, are, a. I. rimisurare, ite-
rum mensuro. Aucl. de limit, p. 253. Goes. Au-
gustus omncm terrain suis temporibui facit re-
mensurarl ac veteranis assignari.
REMENSTJS. a, um. f. REMETIOR.
RfiCWEO. as, avi, Hium, are, a. 1. (re el meo).
Particip. ilemeans et iJemealurus I. — Reroeo
est idem ac retro meo, redeo, revertor, s'iraȣp-
vouai (It. rxlomare; Fr. relourner, retenir;
Hup. volver, retornar, venir olra vet; Germ.
ruriickfceren, - gehen, - Itommen; Angl. to go
or come back again, return .
I.) Propria. — a) De hominibui. Ptaut. E-
pid. 5. 1.05. Remeabo lotus, ul accurenlur ad-
venienlei bospitei. (ornero in cpso. et Afran.
apud Fetlum p. 277. 29. Midi. Veluit me sine
inercede prorsum remeare In ludum. lornore a
tcuola. yirg. 2. £n. 95. Si palrios uiiquam re-
measseni victor ad Argos. Ovid. 15. Mel. 479.
Talibus alque aliis insliucto picture diclis In
patriam reincassc feruni. Tac. 2. Ann. 69. Gcr-
inanicui .Egjplo remcans. Id. 15. ibiri. CO. Re-
meare ei Campania, el 14. ibid. 25. exir. in pa-
irias scdrs. el 3. ibid. 21. >i med. Tacf.irinss spar-
gll helium: ubi inslaretur, ce.lens. ac rur*us in
REMERGO
terga remeans. Liv. 9. 16. Trisle responsum ab
consule redditum est, nisi pnesidio Samnitium
Interfecto aut tradito, no ad se renieareal. Id.
ibid. 3. Qua ubi sprele senteolia est, jlerumque,
eodem remeanle nuncio, consulebatur, censuit etc.
Ovid, 15. Met. 569. doraiiu victor reineabal ab
boite. Sidon, 8. Ep. 6. a tned. Mos est rcmeatu-
rls, dccimuin quemque caplorum necare. — 0-
raissa pra;posil. Firg. 11. JEn. 793. patrlas re-
meabo inglorioi urbes. Slat. 3. Sitv. 5. 12. Eu-
boicos fessus renieare penates Auguror. Am-
mian. 17,13. 33. Militarei oumeri desiiuatas re-
mearunt sedes. Apul. 7. Met. pr. Remoare ca-
itra. — b) De brullt aniraalibus. Farro 3. R.
It. 5. 8. Quum colurnlcrs ex Italia trans mare
remuant. Liv, 24. 3. Cujusque generis greges
node rem ea be ut ad stabula. Pallad. 1. R. R,
39. I. Hemes ns et commeans examen. — e) De
rebus pbvsicii, Cic. 2. Nat. D. 46. 118. Neque
remearet aer. Plin. 6. Hist. nat. 27. 31. (129).
Ubi remeavere aqua. Tat. 1. Jfist. 80. Cor-
rupla stagnantibus {Tiberit inundatione) aquls
insularum fundamenta, dein, remeante Oumine,
dilapsa. Mela I. 9. tned. lntus (in labyrin(ho)
innumerabiles vis, muilis ambagibus hue et IlluC
remeantlbus. Tac. 12. Ann. 69. ad fin. Navlum
quasdam, qua marl remeabant, clrcumvenere
Barbarl.
II.) Translate. Tibull. 1. 4. 23. Ab ! it tardus
eris, errabis: transiet etas. Quam cito non le-
gnis It remealque dies! Moral. 1. Sat. 6. 93. si
Datura juberet A certis annls arum remeare per-
actum etc. Ammian. 15. 12. 5. Evectus sum
loogius; sed rcmeabo tandem ad ecepta. Sic Id.
22. 16. 24. Evectus longius ad ordinem remeabo
cceptorum. Martial. I. 16. Gaudia non remeant.
Alii reditu leg. remanent, tequitur enim, led
fugitive volant.
REMERGO, is, ere. a. 3. rursus merge Au-
guslin. 8. Confett. 5. a med. Cuoalus expergl-
sci volentlum, qui tamen superatl soporis eltitu-
dine remerguntur.
BBiUETIO, is, ire, a. 4. F. voe. sequent.
REJiETlOR, metiris, mensua sum, mStirl, dep.
4. (re et iiieilor). Remetio pass. F. sub I. —
Parliclp. Remensut II. 1. et 2,; et Passive sub II.
l« — Rimetior est Herura, aut viclssim metlor,
a'vojiSTpe'w (It. rimisurare y Fr. rendre en igale
fixture; Hisp. volver en iguale medida; Germ,
tuieder *u-, zuruckmetsen ; Angl. to measure
over again).
I.) Proprie. fiij, 5. /En. 25. SI ■uodo rite
memor servala remetior astra. Quinlit. declam.
12. 19. exlr. Frumentum pecunla remeliri. h. e.
tantam vim pecuolaj admetiri, quanta est men-
sura frumenli. Lucret. 2. 515. Deolque ab Ignl-
bus ad grlidas Iter usque pruinas Finltum' st re-
troque pari rations remensum' tt. — Remetio pas-
s.ve apud Fulgat. interpr. Matth. 7. 2. In qua
mtisura mensi fuerilis, remetietur vobls.
II.) Flgurate. q 1. Remetiri iter, rursus
idem iter facere, eadem via revertl. Plin. 2. Hist.
nat. 71. 73. (181). Alesandrl cursor Pbllooides
ei Sicyooe Elin milie et ducenia stadia uovem
dlei confecit horis: Indeque quamvis decllvi HI-
nere, tenia noctis bora remensus est saeplus. Sio
Curt. 5. 3. 23. Itaque slgoo receptul dato, - retro
evadere ei aogustila jubet. XXX fuere stadia,
qua remensl sunt. Sio Stat. 3. Theb. 324. Jam-
que reinensus Iter fesso Danaela Tjdeus Arra gra-
du, viridisque legit deveia Prosymna. — Passi-
ve. Firg, 2. JEn. 181. pelagoque remenso Im-
provlsi aderunt. h. e. renavigato. et 3. ibid. 144,
remenso Hortalur paler ire marl. — Hue per-
linet et illud Senec. lied. 31. de sole. Non redil
in ortut, et remetltur diem 7 <[ 2. Seneca Ep.
95. ante med. Invitls logesta visceribus per os
redduot, el vinum omne vomitu remetluntur. h.
e. eamdem vini inensuram eromunt, quam bibe-
runl. Sic Id. Provid. 3. ad [in. dixit, el Mar-
tial. 6. 89. Ille fide summa lesue sua vina re-
mensus. h. e. eadem me.isura velut restituens.
5 3. Translate est recognoscere. Seneca 3. Ira
36. Tutum diem ineum sera lor, facia ac dicta
mea remetior. ripasso, esamino. et Plin, 8. Ep.
— 76 —
II. Incipit refici, ixansmissumque discrimen con-
valescendo remetiri. riandare col pentiero. Alii
leg. metiri. Apul. 1. et 2. Met. Fabulam luam
illam remellre. h. e. repete et renarra.
REMETO, as. F. REMANT.
RfiMEX, Igis, m. 3. (et potest esse eliam fe-
mio., a v. remui et ago) qui remura agit, ut
ait Isid. 19. Orig. 6., ipervt, xuirTjXaTJij (It.
remalore, remigante, galeoUo, forzato; Fr. ra-
meur; Hisp. remero; Germ. d. Rudsrer, ftu-
dernecht, Rudersklave; Angl. a rower, water-
man). — a) Geoeratim. Plant. Merc. 4. 2. 4.
Sed coquos, quasi in mari solet borlator remi-
ges boilarier, ila borlabatur. Adde eumd. Pcen.
5. 5. 35. Cic. 2. Divinat. 55. 114. Reniex iile
de classe Coponii pradlxit etc. Id. 7. Ferr. 33.
86. Glassis inops et InSrma, propter dimlssioncm
propugnstorum stque remlgum. Cces. 3. B. C.
24, a med. Quadrlremem cum remigibus defen-
soribusque suis ceperunl. Cic. 6. Ferr. 34. 76.
Nautas remigesque exigere, frumeolum lmperare.
Id. 2. Oral,. 10. 40. Remigem aliquem aut baju-
lum, nobis eralorem descrJpseras, inopem quem-
dam bumanitatis atque inurbanum. et 1. ibid.
33.^ 153, 01 concltato naviglo, quum remiges
inbibuerunt, re'tinet tamen ipsa navls motum et
curium suum. Catt. ad Cic. 12. Fam. 13. be-
lectum remlgum habere. Ccet. I, B. C. 58. Quod
minus exercilatit remigibus minusque paritis gu-
bernatoribui ulebantur. Nepot Dion. 9. Exer-
cere remiges. Sueton. Galb. 12. Classiaril, quos
Nero ex remigibus justos mllitss feceret. Borat.
Epod. 17. 16, Laboriosl remiges Uihel. Seneca
Here. Fur. 557. Dno tot popuil reralge navi-
gant. h. e. vectore, portitore. De Cbaronte lo-
quitur. — h) Sape in singularl num. pro re-
migibus pooitur. Firg. 5. /En. 116. Velocem
Mnestheus agit acri remige prislin. Ovid. He-
void. 3. 153. impeilere remige classem. Id. 5.
Trtit. 14. 44, Vela damus, quamvis remige pup-
pis eat. et 1. ibid. 10. 4. navis remige carpit iter.
Liv. 37, u, Noeto remige a Magnesia arcesslto
etc. Curt. 7. 9. 3. Reliqul, qui post lormenla con-
stiteranl, remigem loricam Indutum scutorum te-
sludine armati protegebant. Tac. 4. Ann. 5. Claa-
ses dua valldo cum remige.
REMICO, as, are, Iterum mieo. Vox a Lexlco
ejpungenda; legitur enim soiummodo In Not.
Tir. p. 110.
REmIgAtIO, 5nls, f. 3. n'pso.'a, actus reml-
gandl. Cic. 13. Alt. 21. Inbibitio autem reml-
gum motum babet, et vebemenliorem quldem
reinifrationis navem conrerteotls ad puppim.
RfiMrGlUM, Jl, n. 2. (remex) proprie est re-
migalio, it'ptoia.
U Propria. Plaut. Bacch. 2. 3. 55. Ubi portu
exiraus, homines remigio sequi. Plin. 6. Eitt.
nat. 29. 34. (174). Isidis portus decern dierum re-
migio ab oppido distaos. Id. 9. ibid. 3. 2. (6).
Yastus sinus duodecim dierum et noctium remi-
gio enavigatus. Firg. 8. JEn. 04. 0111 remigio
noctemque diemque fatigaot Et longos superant
Bex us. — Meo remigio rem gero, proverb. Plaut.
Mil. glor. 3. 1. 149. Si litis (sertiw) agre est,
mibl quod volupe est, meo remigio rem gero. h. e.
ilils, velint nolint, parendum est, quum mel slnt.
Nos dicimus, to sono il padrone: io comando.
Est qui legendum putat: meo remigio remigo.
II.) Figurate. ^ I, Est remorum supellex et
ordo In navi, ipsi reml> potamento, remeagio,
guernimento de'remi. Plaut. Atin. 1. 3. 5. Re-
migio veloque, quantum poteris, feslina. Firg. 1,
G. 201. qui adverse vil flu mine lembum Reml-
giis subigit. Tac. 2. Ann. 24. Clauda naves raro
remigio aut Intenlis vestibut, et quadam e va-
lidioribus tracts revertere. Horat. 1, Od. "14. 4.
nudum remigio laius Et malus celeri saucius
Africo. «Y 2. Poetx, ut alat pro remis ponunl,
ila remigium ad alas el volalum traasferuot:
sunl enim avibus ala, quod remi navibus. Lu-
cret. 6. 743. Remigll oblita (oues) pennarum
vela remittu9t. Firg, 1. Mn. 304. et ibid. ifl.
volat ilia _per aera magnum Remigio alarum.
etftaia -zuv ictsojov. F. vocem seq. et REMUS.
Ovid. 2. Art. am. 45. de Dmdalo. Remigium,
REMINJSCENTIA
volucres disponit in ordlne pennas. Avien. A-
rat. 610. de Cycno. deilio Cepbalelda dexlram
Radeos remigio. Apul. quoque, quamvis pro-
sa scriptor, bac melapbora usus est 5, el 6.
Met. et de Deo Socrat., sed non est fmitan-
dus: ipsaque poetis reMoquenda. Animadverlen-
dum esl illud Capell. 2. 27. An Leucothea suc-
cenderet facem lumcnque purpureum, et an So-
ils remigia vigilarent, sonlpesque Phospbori co-
merelur. Sunt qui Soils alas, el qui Soils equos
inteipretantur. ^ 3. Melonjmlce, ipsi remiges,
ut leriiitium servi, la ciurma. Cic. 5. Tusc. 39.
114. Qu« pugaa, qua acies, quod remigium
elc. ? Firg. 3. JEn. 471, Remigium supplet, so-
cius simul instruit armis. Borat. 1. Ep. 6. 63.
remigium viiiosum Ilhacensis Uljssel. Liv, 26.
51. Remigium, classiclque milites tranquillo In
altum evecll, agilitalem navium experiebantur.
Adde eumd. 37. II.
REMlGATUS, a, urn, particip. F. voc. se-
quent.
REMlGO, as, Svl, stum, are, n. 1. Particip.
Rentigam et Remigatus I, — Remigo est Idem
ac remos ago, remis navem impello, ioioeu, vo-
gare, rem ore.
I.) Proprie. Cic. 4. Tutc, 4. 9. Utrum Igi-
tur mavis? statimne nos vela facere, an, quasi
e portu egredieotee, paullum rtmigare? Ccet. 5.
B. G. 8. Vectoriis grovjbusque naviglls non in-
termlsso remigandl labore longarum navium cur-
sura adcequarunt. Auct. B. Alex. 46. Ceierilme
forlissiraequa contra illo remigante naves adver-
sa rostris concurrerunt. Seneca Ep. 122. in /in.
Contra aquam remigantes. — Cum Accusatlvo.
Claudian. 2. Rapt. Prot. 178. missamque Pado
qui remigat alnum. — Sic Particip. Remigatus
apud Capell. 8. 200. Pars, qua perglt to Ca-
jpium mare, a Macedonum classibus remigaia,
dum Seieucus et Antiochus regnavissent. In si-
mill loco aliia verbis Plin. 2. Hist. nat. 65. 67.
(167). Pars tola, vergens in Casplum mare, per-
navigata est Macedonum armis.
II.) Figurate. Aves pennia remigare, transla-
te poetica est. F. REMIGIUM II. 2. et REMUS.
Quinlil. 8. 6. 18. In lllo vero plurimum erroris
est, quod ea, qua poetis permissa sunt, conve-
nire quidam eliam prosa putant. At ego in a-
gendo nee pastorem populi (noi/Mva %acov)
auciore Homero dixerlm; nee votucres pemiit
remigare, licet VIrgllius in apibus, ac Dadalo
(6. JEn. 19.) speciosissime sit usus. Melapbora
enim aut vacantem occupare locum debet, aut
si In allenum venit, plus valere eo, quod ex-
pelllt. Alii leg. neo volucres per aera nare,
nee pennit remigare. Ul respiclat Illud Firg.
4. G. 59. de apib. Nare per astalem liquidam
suspexerii agmen.
RfiMlGRO, as, Svl, itum, are, n. 1. (re et mi-
gro) rursus migro manendi causa, retro migro,
revertor, redeo, i's<xvep)£o/xai, fornare ad abi-
tare.
I.) Proprie. Cat. 4. B. G. 4. Sine metu trans
Ebenum In suos vlcos remigraverant. Liv. 6.
4.; et Cic. 9. Fam. 18. a med. Romam libl re-
migrandum est. et 1. Acad, (pott.) 4. 13. Quid
Antlocbo magis llcuit remigrare In domum vete-
rem e nova, quam aobla lu novam e vetere?
Adde 1. 7"«ic. 49. 118. Lucret. 2. 966. Inque
locum quando remigrant, fit blanda voluptas.
II.) Translate. Cic. 5. 7V»sc. 21. 62. Atque
el oe integrum quidera erat, ul od Justitiam re-
migraret. /i.e. att jostltiara eolendam rediret.
Plaut. Epid. 4. 1. in /In. Remigrat animus nune
demum mibl. h. e. redil mibl animus. Apul. 2.
Dogm. Plat. Vinculis Ilberata eorporeis saplen-
lis aolma remigrat ad deos. Plaut. Pain. prot.
47. Ad argumentum nunc volo viclssatim re-
migrare.
REM1LLUM dlcitur quasi repandum. Paul.
Diac. p. 276. 13. Mull., quorum cf. Fest.
p. 277. 19.
REMlNlSCENTlA, «, f. I. rimemeransa, me-
moriu, a'vciuvijoi?, recordallu, mtmoria. Tertull.
Auim. 23. et 24. suo fin. et ^rnofc. 2. 19.
el quidem ubique plurali nomero. Loquunlur
REMLNISCO
auteiu de placito Platonit, qui docuit, ua&rlcsij
esse avaftvijaeici discenlias esse remioiscentias,
ut Tertull. vertit: qua de re dissent el Cic. 1.
Tasc. 24. 57. el Senect. 21. 78.
RfiMlNISCO, is. V. voc. seq. init.
BEmI.MSCOB, sceris, scl, dep. 3. — Rufurn
quemdam rbelorera reprehmdil Auson. epigr.
48. et 49., quod reminisco active posilione di-
.\eril. Antiqui taruen etiaiu bac lerminatione pru-
tuleruol, leste Prisciano B. p. 799. Putsch. —
Particip. Reminiscent I. — Reminisci proprie
est, ut ait Varro 6. £. £. 44. Mull., ea, qua
teDuit mens ac inemoria, cogitare, et cogilando
repetere: seu res prsteritas et memori mente
reposlas cogitatione vcrsare. Ei quo Gt, ut non
Bit proprie recordari, sed res pra5teritas cogitare,
unde recordatio sequitur (T. EMIN1SCOR), ova-
pepviicxu (U. riandare col pensiero, ripensa-
re, rammentarsi, ridursi a memoria; Fr. rap-
peler ses souveniri, repasser dans sa memoi-
re, se rememorer; Hisp. Iraer d la memoria,
recordar ; Germ, sich ettvas ins Geddchtniss
zuriickrufen, zur'uckerinnem ; Angl. to remem-
ber, call to mind, recollect). 1 l.Stricto sen-
8u. — a) Jungitur cum v. recordari et recogno-
scere apud Cic. Senect. 21. 78. Pueri quum artes
difUcillinias discant, ila celeriler res inoumera-
biles arripiunt, ut eas non turn primum accl-
pere videantur, sed reminisci et recordari. el 1.
Tusc. 24. 57. Docet eoim, quomvis qui omnium
rerun) rudis esse videalur, bene interrogans re-
spondenum declarare, so non turn ilia discere,
sed remlniscendo recognoscere^. REMIN1SCEN-
TIA). — 6) Cum Genilivo. Cess. I. B. G. 13.
jleminisceretur et veteris incommodi populi R.,
et pristine virlutis Helvcliorum. A'epos Phoc. 4.
Reminiscenles ve;eris fainaj. Ovid. 6. Mel 382.
Sic ubi nescio quis Lycia de gente virorura Re-
tulit eiltium; Saiyri reminiscitur alter, Quem
etc. — c) Cum Accusative Accius apud Non.
p. 499. 32. Merc. lieu me miserum, quum hsec
recorder, quum illos reminiscor dies. Sulpic. ad
Cic. 4. Fam. 5. a med. Ea potius reminiscere,
qua digna tua persona sunt. fitg. 10. Mn.
782. et dulce* moriens reminiscitur Argos. Ovid.
i. Pont. 8. 31. Nam modo vos animo dulces re-
mini8cor ainicos. Cic. Linar. 12. 35. Spero etiam
te, aliquid de hujus illo quastorio oflicio cogi-
tantem, etiam de aliis quibusdam quasloribus
reminisceniem recordari. — d) Cum Infinito.
Lucrel. 3. 89. Et quo jactari magis omnia ma-
terial Corpora pervldeas, reminiscere totius imum
Nil esse in summa neque habere ubi corpora pri-
ma Consistent. Oinrf. I. Met. 256, Esse quoque
la falls reminiscitur alTore lempus, Quo mare
etc. Id. 7. ibid. 292. jEson rairatur, el olim Aula
quater denos hunc se reminiscitur annos. — e)
Sequente relative Nepos Datum. 5. Reminls.cens
a quanto bello ad quam parvam rem principem
ducem mlsisiet. Liv. 4. 2. Remlnisccrenlur, quain
roajestatem aenalus ipsl a patribus accepissent,
quam liberie tradituri essent. ^ -■ L Bt j ori se "'
■u est eogitaodo invenire, comminisci. A'epos At-
cib. 2. L'l »i Ipse fingere vellet, neque plura bona
reminisci, neque mejora posset consequi. pen-
sando immaginarsi. Sic Apul. de Mag. Saliem
fiogite eiiquid, reminlscimial , quid responde-
retis. , ,
HEMINISTRO, es, are, a. 1. ilerum mini-
ttro: et
REMINUO, is, ere, a. I. ilerum minuo. Voces
a Leiico expuogenda?; leguotur eoim solummo-
do in Not. Tir. p. 41. et p. 51.
BfiMlPES, pedis, adject, omn. gen. % 1-
Est qui pedlbus pro remit ulilur. AutOn. episl.
30. 12. Anatea marinas junkiraus, remipedes. V.
TREMIPES et CERCERIS- *f 2. Item qui re-
mis pro pedlbus. Id. Edyll. 10. 201. Remipedes
certant medio cum fluraioe lembi, Id. episl. 5.
34. Remlpedem jubeas prolinus ire ratem.
BfiMlSCEO, misces, mlscQi, milium el mistum,
miscere, a. 2. (re et misceo). Parliclp. Remix-
tut L et II. — Remiscere est ilerum miscere,
periniieere, eommlscare, rimescolare, mescola-
re, avauiyvuiu-
— 77 —
I.) Proprie. Seneca Constant. Sap. 7. Vene-
uum remiuum cibo.
II.) Translate. Moral. Art. P. 151. Atque ita
menlilur, sic veiis falsa reiniscet, Primo ne me-
dium, medio ne discrepct iioum. Id. 4. Od. 15.
30. Ljdis remiito carmine tibiis. Seneca Ep.
7t. ante med. Animus aul in ruelioiein eraitll-
tur vilam, aul certe, sine ullo futuius iucomuio-
do, Datura sua? remiscebilur.
RfiMISSA, m, f. I. remissione, perdono, re-
missio, ut Remissa peccatorum, Tenall. 4. Oli-
vers. Marcion. IS. ad /In.; el Cyprian. Ep. 59.
sub /in.
BEMlSSARlL'S, a, urn, adject, ad remilten-
dum pertinens. Calo R. R. 19. extr. Vecles lon-
gisslmos pedum XIIX., secundos pedum XVI.,
tertios pedqni XV„ remissarios pedum XII., al-
teros pedum X., tertios pedum VIII. Turmb.
I. 7. Advert, c. ptenull. Remissarii vectes sunt-
ne, quibus remitiitur, non Intendilur prelum?
an vero qui remissions et miuoris longitudinisT
Si me roges, hoc verius pulem. Ut autem hi
remissioris sunt longitudinis, sic etiam remis-
sius preraunt minusque adstringunt: unde et no-
men.
REMISSfi, adverb. Comp. Remissius. — Be-
misse est idem ac lente, leniter, placlde, lenta-
menle, rimessamente, ivsip-ivtat. Cic. 3. Orat.
26. 102. Quam leniter, quam remissa, quam non
actuose7 Id. Ccel. 14. 33. Otrum me tecum se-
vere et graviter et prisce 8gere inalil, an rt-
misse ac leniter et urbane. Colum. 1. R. R- 8.
10. Dt neque remisse neque crudelitcr impe-
rel. 5ue(o«. Claud. 33. Remisse quid vel se-
rio agentem mulla debonesiabant. h. e. per jo-
cum et in remissione auirai. Cic. 6. ferr. 34.
76. Quum isle nihilo remissius atque eliain
multo vebcinentiua inslartt quolldie. Id. I. O-
rat. 50. 255. Qui jamdiu mullo dicis remissius
et lenius, quam solebas. Id. 6. Fam. 13.^ Sed
hoc ipsum intelligimus eum quotidie remissius
et placalius ferre. Colum. 11. R. R. I. 25. Be-
missiua agere cum subjectis.
BEMISSlBiLIS, e, adject, remiisibile. «f 1.
Est qui remitti seu condonari poiest. Tertull.
Piuiic. 2. Delic'.a alia remissibilia, alia irremis-
sibilia. <J 2. Hera lenis. Ccel. Aurel. 2. Tard.
13. T«. 164. Qua? non sensibili taciu, sed remit-
sibili quadam digestione immoratur.
R&MlSSlO, onis, f. 3. (remittor
A) Saepissime est aclus remillendi, relasatlo,
intermissio: cui opponitur inteutio, conlinuatlo,
aviOif (It. all'enlamento, rilassamento ; Fr. a-
clion de retacher, de detendre; Hisp. accion de
relaxar, de soltar; Germ. d. Kachlassen, Lo-
cker-, Schlaffmachen ; Angl. a slackening, re-
laxation, remission).
I.) Proprie. Cic. 1. Off. 41. 116. Ei oculorum
oblutu, ei supercilioruro aul remissione aul con-
traclione, ei rnceslilia, ei bilariute facile judi-
cabimus etc. Gell. 18. 10. extr. S^uruc? est in-
lenlio motus, et remissio in corde el in arteria.
II.) Translate, ^f I. Universim est intermis-
sio, cessalio, relaialio, lenitas. ■ — a) Genera-
lim. Varro 2. 71. R. 6. 4. ; et Plin. 8. Hist.
not. 43. GS. (i68). Asinus remissione laboris fit
deterior. Rursus Varro 1. R. R. 17. 7. Remis-
sio operis. Ct'c. 2. ITusc. 23. 54. L'l onera con-
tends corporibus facilius fcrunlur, reinissls op-
primunt; siniillime animus inlenlione sua de-
p el lit pressum omnem ponderum, remissione au-
tem sic urgetur, ut se nequeat eitollere. Id. 2-
Oral. 53. 212. Neque est ulla teinperalior ora-
tio, In qua asperitas contentions oraloris ipsius
humanilate coudilur; remissio aulem lenilatis
quadam gravitate el corilenlione Grmatur. Plin.
4. Ep. 9. ciiro med. Ut euim facta igoem assi-
cua concussiooe custodiunl, dimissum a;gerrirae
reparant; b!c et dicentis calor et audientis in-
tentio conlinuatione servalur, inlcrcapedine et
quasi remissione languescit. — b) Speciatim
remissio vocis, voi non inlenta, subinissa, ab-
bassamento. Cic. Brut. 91. 313. Omnia sine re-
missione, sine varielate, vi summa vocis el to-
tius corporis contenllone dicebam. Id. 1. Oral.
REM1TT0
61. 261. Demosthenes tantum contineoda ani-
ma in dicendo est assecutus, ut una eontinua-
lione verborum bin* ei conientionei vocis et
remissiooes conlinerentur. — c) Item remissio
morbi, deminulio aul lnlcrmissio. Cic. 7. Fam.
26. Visa est inihi vel loci mulatio vel Ipsa for-
tasse jam senesceniis morbi remissio profuisse.
Sueton. Tib. 74. Remissio febris. declinazione,
Scribon. Compos. 99. dolorit. — d) i?emi'6si'o
usus, intermissio aul cessalio. Cic. Amic. 21.
76. Tales amicitis sunt remissione usus eluen-
&;?. — e) Remissio animi, relaialio, recreatio,
cessalio ab agendo cl Iudicrorum contectallo,
tollievo, ricreaziom. Id. 2. Oral. 6. 22. Ad
omnem animi reiniaiionem ludumque descende-
re. Id. Ccel. 17. 39. Quem non quies, non re-
missio, non sequalium studia, non ludl, non con-
vi>la deleclarcot. Plin. Paneg. 81. inil. Instgr
refeclionis existimas mulalionem laboris. Qu;s
enim remUsio tibl, nisi lustrare saltus, eicutere
cubilibus feras etc.? Tac. Agric. 9. Tempore
curai'um remissionumque divisa. Gell. 15. 2. cir-
ca med. Modicse bonesleeque inter bibendum re-
missiones. h. e. inlervalla. — f) Sumilur etiam
pro languore animi, abjoctione, dissolutione. Cic.
5. Fam. 2. a med. Si bumanltas appcllanda est,
In acerbissima injuria remissio animi ac disso-
lutio. — o) Item pro leoiiale. Id. 2. Oral.
17. 72. Judes turn ad severilatem, turn ad re-
missionem animi, turn ad tristitiam, turn ad - las-
titiam est contorquendus. piacevolezza, milet-
za, condiscendenza. ^ 2. Speciatim — a) Re-
missio pcence, demlnutio. Cvc. 4. Cat. 6. 13.
Quum mullo magls sit verendum, ne remissione
pesos crudelea in pairiam, quam ne scveritate
animadversionis nimis vebemenles in acerbissi-
mos hosles fuisse videamur. — b) Remissio
pensionit, deminulio aut condonatio, diminu-
zione, risloro. Colum. 1. R. R. 7. 1. Remlssio-
nam colonus pctere non audet. Suelon. Cces. 20.
Publicanos reraissionem petenles, tertia merce-
dum parte relevavii. Tac. 4. Ann. 13. Remissio
tribull in trienoium. Adda Plin. 9. Ep. 37. et
10. Ep. 24. a med. — e) Remissio nuncia-
tionis, apud Paul. Dig, 39. 1. 8. est cessatio a
novi operis nuucialione , missam earn faci'/ndo
et recedendo a probibitione novi operis Taciendi.
s f 3. Item speciatim remissio justa est inissio
Justa a militia. Macrob. Somn. Scip. 1. 6. p. 39.
Rip. Nonnullarum rerumpublicarum hie mos est,
ut post sestam septiraanam acinorum ad militiam
nemo cogatur: In pluribus datur remissio justa
post septiinanaro.
M) Est etiam nova seu ileraia missio. Pelron.
fragm. T/'agur. 60. Burmann. Btpente nova lu-
dorum remissio hilariialem bic relVcil.
RfiSHSSiVUS, a, urn, adject. 4 '- In ro me "
dlca est r°.miltens, relaians, remissus, leois. CceI.
Aurel. 3. Acui. 4. ante med. Relaiare lumentia
rebus cong'ruis ac remissivis. ^ 2. Apud Pri-
scian. 15. p. 1021. Putsch, adverbla remisslva
sunt conlraria Ivorlalivis, et remissionem quam-
dam el quasi lenitudir.em continent, ut pedeten-
tim, paullatim, se'nsim.
RBMISSOR, oris, m. 3. qui remiilit. Specia-
lim est qui peccata dimitlit apud ^fmoros. in
Ps. 39, Cessavit oblalio pro pecralo, quia pec-
catorum reinissor advenerat. Cf. Inscript. apud
Gruler. p. 1167. Moique (,sic) vobit iribuet ve-
niam pius ilia remissor.
RfiMISSUS, a, um, parliclp. V. voc. seq.
BEMITTO. minis, mlsl, raissum, mitlere, a. 3.
(re el raitio). Particip. Remittent sub A. II. 2.
6. el 3. et B.; Remissus sub A. I. 1. et 2. et
3., II. I. a. cl 2. a. d. el 3., et in Gn,; Remis-
surus sub A. I. 1., II. 2. a. et 3.; Tieiniifen--
cfus sub A. II. 2. b. et c. — Remitto est ver-
bum A) Aciivum, el B) Neutrum.
A) Aelivum. remiffo est idem ac rursus, aut
retro ruiito, a'va^suiria (It, rimanJare, man-
dare indielro, rispedire, rinciare ; Fr. ren-
voyer, envoyer en refour, laisser aller; Hisp.
volver d enviar, eniriar de nuevo, enviar de
retorno; Germ. lurucftschicAen, zurucksenden,
zurvchbcivejtn, zurucklassen, entfernen, wit-
REM1TT0
tier von tich laaen; Angl. to tend back, de-
spatch back, remand, return).
I.) Propria, ^f 1. Generatim. Salt. Jug. 58.
Noslrl tela (ab hoslibut) eminut missa, remis-
tere. Cic. 7. Ml. 23. AJutnvl consilium de mu-
lleribui, quag, ut scripserarn ad to, Roinam re-
miltebsm. Cat. 3. B. G. 8. exlr. Si velil suos
reclpere, ohsides sibl remittal. Plaut. Epid. 2.
2. 22, A Ifgione omnei reraitsl sunt domura.
Aucl, B. G. 8. 55. Cognoscit, legionei ab ia re-
mlssus, 1q Italia mental esse. Liv. 9. I. Ret
bosiium la prteda eaptai, qua belli jure nostra;
vldebeolur, remisimus. Justin. 42. 6. 11. Sl-
gnaque cum bit (caplivit) rnllltarla Atigusto re-
mlita. Plin. 19. //ill. nat. 4. 19. (50). Tar-
quiniui DUQcium ilium txv um et sanguinarium
fillo remlsit ei hortii. Cic. 9. dtt, 9. D«metril
librum de concord i* tibl remltl, el I'bilotimo
dedi. Cat. 2. B. G. 27. a med. Ot hostei tela
ia noitrot conjicerent, pilaque Intercepta remit-
terent. et 5. ibid. 23. Naves, qua as continente
ad eum remitterentur, et ibid- 51. Csesar Fabium
curn leglone to sua remittlt hiberna. Ovid. 13.
Met. 7U2. Nee leviora datli Trojaoi dooa remil-
(un(. Id. 6. Met. 95, Jamque retnlssurus tractum
de corpora lelitm. Id. ibid. 35. teloque ferni Inl-
mica lemisso Pectura rupisset. Seneca JJippol.
581. Dura cauies rcsistit undls, et lacessentes
aquas longe reroiuit. — In Jure, nuncium aut
repudium remitters ponllur pro simplici mii-
tere. V. NTJNCIUS. — Ks( etiam diiiiittere, li-
cenziare, latciar antlare. Ulp. Dig.- 48. 5. 25.
Semel remlssus adulter reduel non potest. Sic
remitters exercitum apud Feilum p. 289. 34.
JBiM. V. 1MPKRO. — Et pro Intcrmilterc, in-
termellere, inlralasciare. Pal. Flacc. 5. 276.
dalus et sociis ulrimque cremandis Ille dies, al-
lerque diet, quum, Marts remlsso etc. ^ 2.
Speclatlm esl Idem atque emilto, mandar fuori:
et de Us fere dicitur, qu*,- quod accepere, red-
duot, ut bumus semiaa accipit, messem remittlt.
Vira. 2. 6. 1i&. Kt bibit humorem el quum
tult, ei sa ipsa remittlt. Colum. 12. R. R. 20.
2. Vase eenea lo coclura raruginem remittuot.
et Hid. 13. 1. Caseui teri minimum remittlt. et
Arbor. 26. 7. Laclls plurimum remittlt ileus.
Jtarcelt. Etnpir. c. 25. p. 121. ed. Aid. Ucec
radh - eoquilur, donee succuru omncm remittat
et quail arida sit. Grot. Cyneg. 521. iterilli quod-
cumque remisll Terra, h. e. produi.it. I/orat. 2.
Ep. 1. 235. traclata notam labamque remiltunt
Atramenta. Id. i. Sat. 4. 69. Presia Venafran.x
quod Dacca rcmlsit olivie. Ovid. 1. Pont. 3. 19.
e molll sanguis pulmone remlssus. Horal. Art.
P. 349. cborda sonum poscenti gravem persaspo
remittlt scutum. <| 3. Item spcciatiin remitto
ait Idem ae laio, retendo, rclaio, rallenlare,
allargare, rilattare: cul contrarium est inten-
do, adduco. Cic. 1. Vivinat. 54. 123. In agru
ambulant! ramulum adduclum, ut remlssus esset,
in oculum luum recidisso. Id. Amic. 13. 45.
Habinai vel adducero, quum velis, vel remitters.
Ouid.1. Trill, i. 14. Remlttere frena equo. Pt-
tron. Satyr. SO. a med. Nudo remlssus Thesiall
quadrupes Jugo. ./( Itiicheler. legit! Nudo remls-
sus Tbossali quadrupes Jugi. Seneca Pluenits. 61.
Remlttere manurn. h. e. a corpore allcujus, quem
teneas, remoreiu. firg. I. G. 2G2. brachia, Plin.
11. Hist. nat. 20. 32. (9i). Digitnm conlraLere
ec remlttere. Id. ». ibid. 32. 50. (111). Cervi
quum eroiere aures, acerrimi audilus; quum re-
raisere, mrdl. Colum. 11. R. R. 2. 37. Possunt,
si Jam librum remiltunt, insert oleic vel empla-
strarl. Virg. 4. G. 35. frigorc mella digit
hiems, eademque calor liquefacla remittlt. icio-
glie. Seren. Sammon. 41. 763. sevum bovis
igne romillls. — Similiter Particip. Remissus est
relatatui, retensus, solutus, allenlato, allargalo:
cul opponitur intentus, adductus, rlgidus. I!o-
>ot. 3. Od. 27. 67. Remlssus arcus. Ovid. 3. A-
mor. i, 14. Deque meis manibus lora reinissa
fluent. Id. 5. Met. 399; Collect! dores tunicis
cccldere rem!s$is. er 9. ibid. 310- vinolis levor
ipsa romissis. Id. Heroid. 19. 1U7. Slamiiio de
(i > critls eccidere sopore remlssis. fal. Flacc. 3.
— 78 -
334. vadit sonipes eervice remissa. Lucrel. 5.
852.^ Semioa qua posslnt membris manare re-
missis. A, «. roluptate solutis. Sic Martial. 1. 50.
Mollesque nympharura lacus, Qulbui reraissum
corpus adstriogas. ft. e. aulutum lasatis meatibus
cutis. Seren. Sammon. 15. 269. tinguere prod-
est Unlno et tauri levo cerisqua remlssis. h. e.
lolutls, mollitii, HquefactU. Sic Pallad. 1. R. R.
41. Ammoniacura remlssuro. Ovid. 4. Fatl. 126.
Vere nitent terras: vere remluui agar. h. e. fri-
gore solutui, glacia liberatui. Cf. Tibull. 3. 5. 4.
Quum se purpureo Ttre remillit blems. Alii leg.
bumus.
II.) Translate. ^ 1. Generatim. Metaphors
lumpta a superiore paragr. 1., remiito eit idem
ac reddo, restltuo, rejicio, removeo, abjicio, —
o) Cum Accusative tantum. Ctet. 7. B. G. 20.
Imperium ia ab Caiare per proditionem nul-
lum desiderare, quod habere victoria posset-:
quia etiam Ipsil (GoKti) reuiiltere, si sibl magii
hooorem tribuere, quam ab se salutem accipere
Tideantur. Cic. Suit. 30. 84. Non modo nihil
assumo, In quo quisplam repugnet, scd aliam si
quid ab omnibui cooceditnr, id reddo ac remit-
to. Cxt. 2. B. C. 32. in fin. Veitrum vobis be-
neOclum remitto: mihi meum rcstituite nomen.
Plaut. Most. 3. 3. 110. /Edes alicui remlttere!
A. e. venditori restltuere recepto pretio. Lucrtt.
6. 68. Quce nisi rcspuls, ex animo longe remlt-
tis etc. Cs'c. Ctuent. 2. 6. A vobis, Judices, po-
stulo, il quam oplnionem Jam vesiris mentibui
coinprebendistii, si earn ratio convellet, ne re-
pugnetls, eamque animis veilrii aut libentlbus
aut «quis remitlatii. ft. e. deponatis, abjiciatis.
Id. 8. Phil. 8. 25. rjlrainque provinciam, in-
quit, remitto; eiercitura depono; privatus esse
non recuse et ibid. 0. 27. Galllam, Inquit, lo-
gatam remitto, coinatam poslulu. — Est etiam
omitlere, vel dilTerre in aliud leiopus, latciare
o differire. Ovid. Heroid. 7. 149. Hoc potlus
popuios In dolem, ambage remissa, Accipe.
— 6) RemiUere ad aliutn, ad ejus arbitrlom
transferre. Toe. 3. Ann. 10. exlr. Tiberiut io-
tegram causam ad senatum remiltit. Quintil. 11.
1.76. A quibus appellatum erit, si forte ad eos-
dem rcmiltemur. 4f 2. Spcciatim, metaphorS
ductii a superiore paragr. 3., sspisslme est late-
re, minus contendere, negligenter agere, molll-
ler, dissolute, languide : cui opponitur acrller
Incumbere, intento aoiino agere, diligenter per-
sequl, ducta metaphors ab arcu, rallcntare, an-
dar lento: et simile est toTc eessate, omittere.
— a) Cum Accusative Ter. Ileaul. I. 1, 18.
Nullum remiitis tempus, nequc te resplcis. Cic.
4. Fin. 28. 77. Drgent tamen, el nihil remil-
tunt. Liy. 9. 16. a med. Ne nihil remissum dica-
lls, remitto. ne utiquo dorsum demulccatis, quum
ei equis descendetis. Id. 30. 3. Nullo tempore
biemii belli opera romittcre. Id. 35. 5. Parllm
labure, pnrtim metu remlttere ardorem pugns.
Id. 39. 24. Reuiiltere aniinum a colligendii lo
pace virlbus. Aucl. B. Afr. 18. Equitlbus 1m-
peral, ut uno ictu conleodrfreol, neque reinittu-
reot, donee hostes repulisscnt. Cces. 2. B. C.
14. ad Jin. Conlenlionem noslri oinnem remise-
rant. Id. 6. B. G. 13. Remiltere dlligenliam in
perdiscendo. Cic. 0. Verr. 61. 137. curam aoi-
mi. Quintil. declam. 25U. ante med. 11,-ec ego
fortius di»i, quia remissurus sum. C't'c. 8. Phil.
6. 19. Caesar ipse, qui lllil fucrat iralisslmus, ta-
men propter singularem ejus clvitalis gravitatcm
el lidem quotidie aliquid iracundia? remiltcbat.
V. et remiltere se el animum infra sub c. —
b) Remiltere de, aul ex aliqua re, mlnuere,
delrabere, demere. Cic. 5. Verr. 30. 82. Re-
miltere alicui de summa. Id. 1. Phil. 5. \±
Remislsset profecto aliquid de severitate cogen-
dl. Ctrs. 5. B. G. 4. Rcmktcndum de ecleritale
eiisllmabat. Tac. 0. Ann. 25. Postquam nihil
de ssvitia remiltebalur etc. Cic. Diuin. in Q.
Ccecil. 15. 48. Et ex eo, quod ipse potest in di-
cendo, aliquanlum reiniltet, ut tu aliquid esse
videarc. Cces. i. B. C. 28. Non ei prislina vlr-
tutc remitl: nduin aliquid putaverunt. Pellej. 2.
88. 2. Vir, ubi res vigiliam eiigerel, sane exso-
REMITTO
mois, providens atque agfndi sciens; ilmul vero
aliquid ei negotio remiui possel, otio ac mol-
li:ii« pceno olira forninam Ouens. Tac. 3. Hitt.
55. Ipse nibll e tolito luiu remittens. — c) Re-
miltere te, dare se remission!, animi contentio-
nem deponere, rccreare le, divtrtirti, tollevar-
»»'. Jfepot Alcib. 1. Idem quum tempus poice-
ret, iaboriosus, palleni etc.; idem simul ac se re-
mlserat, oec cau ; a (uberat, quare animi laborem
perferret, iuiuriosui, dissolutus reperiebatur.
Remitter e animum, eodem lententia. Liv. 27.
31. Rege per dies festoi licenlius, quam inter
belli tempora, remittente animum. Cic. fragm.
apud Won. p. 383. 22. Merc. Qua?ro enlro, non
quibus inlendam rebus animum, sed quibus re-
lasem et reinittam. Id. 2. Legg. 15. 38. Varii
cauendi sonl et iocitant languentes, et langne-
faciunt eiciiatos, et turn remiltunt aniraos, turn
conlrahunt. Gell. 18. 2. Saturnalia Athenis agi-
tabamus hilars prorsus at modeste, non, ut di-
citur, remlllentes atilmum, (nam remlttere, In-
quit Muionius, animum, quasi amlttere est) sed
demulcentes cum paullulum atque laiantes jueun-
dis bonestlsque lermonum illeetationibus. — d)
Cum Iottnilo. Ter. Andr. 5. 1. 8. .Nam il co-
gites, remittat mo onerare Injurlls. fforat. 2. Od.
II. 1. Quid bellicosus Caniaber et Seythei co-
gltet, remittal qusrere. Sail. Jug. 52. Adam ei-
oroat, neque remittlt quid ubique bosiii ageret,
explarare. — e) Remiltere te el remitti dici-
tur morbus qui sedatur et decresclt, Item asgro-
tus et animus qui leralur. Celt. 4. 24. ad [in.
TJbi dolor et ioriammatlo se remiieruot. Plin.
7. Ep. I. Peruslui ardentlsslma febre, tandem
remissus. tollevato. Sic Scribon. Compos. 99.
Quum remissl fuerint. icit. dolore capitis. Celt.
3. 12. Febres, q u .-B cerium haberu elrcUiium, et
ei toto remitliinlur. Rursus Plin. 7. Ep. 9. 12.
Mirum est ut bis opusculii animus iotend»tur,
remlttatur. Sic Id. ibid. § 9. Fai est at carmine
remitti, non dico conlinuo et longo, led hoc ar-
gulo at brevl. Cf. lofra tub 3. «f 3. Item tpe-
eiatira, frequenter per translatiooem est concc-
dero, condonare, rimeffere, cedere, permeltere,
donare. Valin. ad Cic. 5. Fam. 10. Meam anl-
madversionem et suppllclum, quo usurut eram
in eum, quem cepissern, remitto tlbl et con-
done Cic. 7. Verr. 9. 22. Omnia lita concedam
et remittam. Id. ibid. 18. 47. et Plane. 30.
73. Te nilhi remiltere atque concedere, ut 0-
mne ttudium msum In Plaocli bonorem con-
sumerem. — Et srvpa de ill dicitur. qua deben-
tur: rimelrere : cul coatrarium est eiigere. Ccet.
2. B. C. 21. Pecunlai, quas erant In publicum
Varroni civet B. pollicitl, remiltit. Cic. 4. Acad.
(2. pr.) 33. 100. Tibi aut concedendum est ita
esse, aut mcmorlam milii remlttas oportet. h. e.
concerJas milii, inejuoriam esse. Id. 6. Ferr. 9. 21.
Navem imperarr: ei fcedpre debuisti: remisisti ia
trlennium. Seneca Here. OZl. 900. Vitam cui-
piam remlttere. Cic. II. Phil. 8. 18. raultam.
Liv. 40. 10. ad fin. prenam. Justin. 1. 9. 12.
tributa et militire vacationem lo triennium. Liv.
39. 5. Inimicitias suai rcipublic*. Id. 9. 38. a
med. simulates suas patrls. Tac. 3. Ann. 10.
odia sua publlcis utilitalibiu. Sic Sail, in orat.
I.icin. ad pleb. ad fin. Remlttere iojuriam. ft. e.
agnosccre, perdonare. el f-'al. Flacc. 3. 407. cul-
pain. — Similiter Particip. Remissus esl conces-
lus, condonatus, In graliam allcujus omissus. Cic.
** Tu .' c ' '" '" ^' !U,n defensionnm laboribus se-
naturiisque muneribus eiscm aliquando liberalus,
retuli me ad ea studia, qu^e retenta animo, re-
missa temporibus, longo intervallo intermiisa re-
vocavl. Ovid. 2. Art. am. 599. En ilerum te-
stor: nihil hie, nisi lege remissum, Luditur: In
noslris insiita nul:a jocis. Justin. 11. 1. 3. Alii
la-dio longinqure militia; remissam ilbi expcdl-
lionem gaudebanl. Plin. Paneg. 36. Nee pcena
cuiquam remissa, sed addita est ulllo. rimessa,
perdonala. De lis, qua? a=rario aul Qsco deben-
tur. In nummis Galba? Aug. apud Eckhel. D.
If. K T. 6. p. 296. Quadragesima remissa. et
XXXX. remiss.-e. /ti nummo S'crvce apud et»md.
ibid. p. 408. Vchiculalione Italia remissa. — Re-
REMITTO
miltere, eodem scnsu, absolute. Liv. 6. 36. Re-
mittentibus tribuois plebit, comitia per interre-
gem sunt habila. Tac. I. Ann. 8. Conelamant
patret, corpus ad rogum bumeris senatorura fe-
rendum. Remisit Tiberius arrogantl moderatlo-
ne. ft. e. advorsari desiit el permisit coocessil-
que. Quintil. declam. 2. 1. Solul omoiuin Don
reralitit sibi, ul etc. Cf. Ammian. 14. II. 11.
Siquid per irnprudentiam gestum est, remissurus
(frater), ut milii et clement. — Poetlce cum In-
nnito pro permittee. Ovid. II. Met. 376. nee
res dubltare remiliit. Claudian. 2. Lavd. Sli-
lich. 37. Occulto satire vetat, prudesse remittit.
B) Neutroruin more, sive absolute remit I ere
dicitur quidquid sedatur aut decreseit. Cic. Brut.
34. 130. Quum remiteiant dolures pedum, noo
deerat in causis. Ter. Hecyr. 3. 2. 14. Si re-
mittent quippiam pbiluraen.-e dolores- (t'bi Do-
■nat. Verbuin activum quasi neulrum posuit). A-
Hi leg. pbiiumenam. Simile est illud Liv. 40.
33. Obi primum remiserunt imbret. cestarono.
Sic Id. 2. 31. Volscos, jam moveoles arma, pe-
stilenlia ingeos invasit. Ea clade conterritis bo-
stlum animis, ut etiam, ubl ea remisisset, ter-
rore aliquo tenerenlur eto. Cces. 3. B. C. 28.
Noslri, usi fortunes beneficio, tamen impctum
classis timebant, si forte ventus remisisset. Vi-
truv. 8. 2. Vapor calidus prlmo non remittit
propter levitatam. Ammian. 16. 2. 2. Nihil ita-
que rernitteotibui curis etc. — Hinc Particip.
prrater pass., cujus pturima superius eieropla re-
lulimus,
Remittut, a, um, adjective quoque usurpa-
tur, unde Comp. Rernissior in omnibus paragr.,
et Sup- flemissiut'niui II. 1.; et
I.) Proprie est lajus, solutus. Cic. 2. Tuse.
23 54. Onera eontentis corporibut facilius fe-
runtur, reinissls opprimunt. Quintil. 11. 3. 42.
Vo», quo rernissior, hue gravior et pleoior. f.
alia tub A. I. 3.
II.) Translate. *| 1. In bonam partem. —
a) De rebui etl miiigaiui, lenii, mliii. Cat, 5.
B. G. 13. extr. Remitsiora frigora. men rigidi.
Id. 3. B. C. 26. Rernissior ventus. meno im-
fjeluoso. Sic Mar cell. Empir. c. 16. p. 107. re-
tro ed. Aid. Ad earn rem rernissior quidera pa-
stillus, sed non contemnendus, acciplt base etc.
di forxa minore. Similiter, cantus remissus, len-
to, piano, di bassavoce. Cic. i. Oral. 60. 254.
Solel Roscius dicere, se, quo plus sibi .-stalls ae-
ecderet, eo lardiores libicinis modos et cantus
remissiores esse faclurum. — 6) Saepissime re-
fertur ad aniinum, et est lenls, placidus, facil's,
maosuelus, tardus aU Irascendum, ad coinilalein
el laliliam pronus, placido, mansueto, dolce,
mite, modern! o. Tac. dial, de Oral. 11. Que
quuni divissct Apcr acrius, ul solebal, et inlento
ore, remissus el aubiidins Malernus; paravi, In-
quil etc. Cic. 16. Alt. 15. Si me non impro-
bissime Dulabella lracUsset, dubitassem fortas-
se, utrurn n-missior essem, an summo jure con-
lendereru. Id. Cal. 6. 13. Cum Irislibus se-
vere, cum reiuissis jucunde, cum senibus gravi-
ter, cum Juventute comiier vivero. Plin. 3. Ep.
14. Remissus el inilis. Seneca Phceniss. 186. pe-
ctus remissum ac placidum. Lio. 24. 39. Cades
omnia tenet, nll.il o remissiure militum iro, quod
lurbam ioermem cadebanl, quam si periculum
par et ardor cerlaminis eos irritarel. fat. Max.
8. 10. 7i. 3. Remisso vultu et languida voce et
soluto genere oratioois uti. Martial. 4. 14. Nee
torva lege fronle, sed reioissa Lascivis madidos
jocis libclios. Sueton. Claud. 21. Nee ullo spe-
ctacull genere communior aut rernissior erat. Id.
Aug. 98. Remississimo ad otium et ad omnem
comilatem animo. Ovid. 3. Met. 318. Jovem dif-
fusum ncctare curas Seposuisse graves, vacuaque
agitasse remissot Cum Junone jocot. tcherzi pia-
cevoli. et 2. TrUt. 547. Ne tamen omna ineum
credas opus esse remissum: Sape dedi nostra
grandia vela rati. ft. e. leve, joeosum, ludierum.
Sic Val. Max. 8. 1. n. 13. Rernissior materia.
Item quietus, tranquillus, nulla perturbatione
commotus. Cic. 2. Oral. 46. 193. Qua si ilie
blstrio, quotldia quum ageret, tameo recte agere
— 79 —
1 ine dolore non polerat: quid? Pacuvium puta
lis in scribtndo leni animo ac remisso fuisse? I
— c) Refertur et ad oratlonem, poniturque pro
leui, minus acri aut Vehement!, placidiore. Cic.
3. Fin. 1. 2. Quamvls In eo sermone non re-
misii fuimus, tamen base acrlor est cum Sluicil
parala contentlo. Id. i. Orat. 23. 95. Alia quie-
dain dicendi molliora ac remission genera vi-
guerunt. Id. Senecl. 9. 28. Est decorul sermo
senis, quielus et runissus. ^ 2. In malam par-
tem. — a) Sape transfcrtur ad aniinum, et len-
lum, mollem signllicat, negligeniem. languidum,
pigrum, languido, rimetso, pigro. Hora!, 1. Ep.
18. 90. odr.runi agiiero gnavuiuque remiss]. Cic.
Mar. 26. 52. Quum to remissiorem In petendo
puiarent; Caiilinam et ipe et cupiditale lnfiam-
maium viderent. iWpos Iphicr. 3. In labore re-
missus nimis parumque pstlens. Cic. ad Quirit.
9. 23. In ulciscendo rernissior. Sail. Jug. 57. Do-
lus Numidanim nihil languid!, neque remissi
pallebalur. Cwt. 1. B. C. 21. ad /In. Remisso
ac languido animo esse, et 2. ibid. 14. tlostes,
nostrls langutniibus alque animo rcmUsis, porti6
se foras erumpum. — 6) De abslreolis. Cic. 5.
Verr. 92> 214. Quum csset, ante novum, tritici
modius denariis quinqua, petiverunt ab eo civl
tales, ut sestimaret. Remissiur aliquanio ejus fu.it
jBilimatio, quam annona. Nam sslimavit deDa-
riii III. 'a stiina fa piii bas$a del prezzo cor-
rente, et Stielon. Tib. 52. Drusut (luiioris re-
missiorisque vllee erat {1711am Germanicus). piu
diisoluta. — c) De rebui physicis. Rernissior
carbunculus, minus ardens. Plin. 37. llist. nat.
7. 29. (103J. — Mons Tarpejus remissus, re-
mission cure negligenterque cusloditns. Pro-
pert. 4. 4. 61. Mons erat atcensu dublus feslo-
que remissus.
n£MTTIJS, e, nm, adject, rcmo, seu guberna-
culo instructus, rnSaXueto';, nam Grsce to mjocv
et remum et gubernaculum significat. Bozlh. in
^tiitof. Categor. 2. p. 162. Sunt qutedam ne-
ves, qua remit penitui oon utuniur, ut lintret,
quat solo subigunt cooto. Dicendum est igitur
remum remits? rel esse remum, et remllara rem
remo esse remitam. Id. ibid. Quoniam remus
navii dicitur, et remi navlt ut sit, nulla rations
converlitur, si ei remo sit deoominalio, slatim
redit ex more conversio. Dicimus enim remum
romilaa rel esse remum, et hoc ill! converli-
tur. Remits enim res remo remit* est.
RGMtV&GUS, a, um, adject, qui remit fer-
tur, epitbelon navls. Varro apud .Yon. p. 533.
8- Merc. Nautie remlva?aui movent eclocem.
RRMIXTUS vel Ueinistn' 2, um. V. R6-
MISCEO.
RfiMOLlGR, Iris, Ilus sum. iri, dep. 4. Par-
liclp. llemolilus 1. in Qn. ^ I, Remolior est
idem ac in: Iiendo recedere facio, multa vi loco
moveo, smuovcre, onsetiM. — a) Active, O-
vid. 5. Met. 354. de Typkceo. .""repe retnoliri
luclatur pondcra tcrriB, Oppidaqua et magnos
evolvere corpure monies. Stat. 10. Thzb. 527.
et forrea sudant Clnustra remoliri. Seneca 6.
Quwst. nat. 13. sub /in. Proiima qusque re-
molilur ac jactat. — b) Passive. Colum. 2.
ii. R. 12. 9. Nihil ilaquo atnplius In ileratio-
ne, quam remoliri terra debet ajqualiter. Alii
rectius leg. remolliri. Sic Rnnolilus signilic. pss-
siva. iSeneca Here. Fur. 503. nullus eripiet Deus
Te inihi, nee orbe si rcmolito quial Ad supera
victor numina Alcidcs vehi. — Quidam hue
trabunt eliam locum 5ue(on. Aug. 79., de quo
F. REMOLLIO »ub II. «f 2. Hem rursus ras-
gno coDalu movco, reparo. Sil. It. 1. 35. ltc-
rum instaurata eapessens Anna remolitur.
RfiMOLLESCO, is, are, n. inchoat. 3. moltifi-
carsi, dicenir moll*, dvauaKdrtOfiai, mollit Co.
1.1 Proprie. Ovid. 10. Met. 2S5. ut Iljraettla
sole Cera remollescit. Id. 9. 660. Uiva sub ad-
ventum spiranlls leoo Faroni Sole remolletcil
qua frigore conslitil unda, Sic ele.
II.) Translate tumitur pro dclicaliorem Serl,
elTemlnarl. Cms. 4. B. G. 2. »n /in. Quod ea re
(h. e. vino) ed laburem ferendum remollescera
homines atque eflemlnarl arb'.lranlur. — Item
REMORDEO
pro mitem et placalum fleri. Ovid. 1. Met. 377.
precibus si o nina juslis Vlcta remollescunt.
RE.MOLLlO, is, Hum. ire, a. 4. (re et mollio).
Particip. Remollilus I. et II. — Remollio est
idem ac mollio, vel rursus, aut vaide mollio,
aimnollii e, avauaXatrtu.
I.) Proprie. Ovid. 4. Mel. 288. quare male
Corilbus uodis Salmacis enervet, tactosqu? re-
molliat arlut Adde Colum. 2. R. R. 12. 9. de
quo loco in REMOLIOR I. Apul. Herb. 3. n. 9.
Grana buruore remolllta. Mar cell. Empir. c. 32.
p. 133. relro ed. Aid. Apostemata ut remolliantur,
tut, tl mollia fuerint, ul dispargantur, faciei me-
dicamentum tale. Id. c. 25. p. 122. Radices ei
Iniegro trita cum pane remollilo raitcentur tu-
que inde cataplasma factum etc.
II.) Translate-. Sue/on. Aug. 79. Eo te Ihbi-
bitum ac remollltum, quominus, ut destinarat,
in transitu Alpium, per tlmulalionem colloquii
propiut admissus, in prscipitium propellers!.
Quidam leg. remolitum, a remolior, el explicant
a molimine et conatu revocatum.
REMONEO, et, Oi, ere, a. 2. iterum ac sa-
pius admoneo. Apul. 5. Met. Hie tibi idenlidetn
semper cavenda censvbam, hie benevole remo-
nebam. Alii leg. to monebam.
REmORA, s, f. 1. tre et more). f 1. Est
mora, tardatio, omne id quod remoralur, remo-
ra, rilardo. Lucilius apud Paul. Diac. p. 276.
8. Mull. Quxnam vni ei te resonant meo gradu
remoram facll? Plaut. Trin. 1. 1. 16. Ili-nio-
ram l'aciunt rei privets et publics. Id. Posn.
4. 2. 106. Kemora si tit, qui malam rem niihi
del, merlto feeerit. — Est etiam conerelo, uti
ajunt, sensu Id quod remoram facit. Cell. 7. 15.
Eo plumbea fistula InjicienUa est vel recurvalis
in ecteriorem partem Iabris, vei eamdem circum-
ciDgenle quadam remora, ne tola Intm delabl
possit. ritegno. f 2. Item pisciculus in mari,
Gracit t'xiinjtt, ita dietus, quod navem, cul an-
niiut fuirit, remoretur. Plin. 32. hist. nat. 1.
1. (5). E nostril quidam Latine remoram appel-
lavere sum. Adda eumd. 9. ibid. 25. 41. (79).
Silligius ei Cod. Bamberg, et aliis legit moram;
at seripturam remoram commendanl verba Do-
nati ad Ter. Andr. 4. 4. 13. Mac el echeaeis
el remeligo dicitur. — NB. De nomine pioprio
V. ONOM.
REmORAMEN, lois, n. 3. remora, relardatio.
Ouid. 3. Met. 5G6. irrilalurque relents, Et ere-
tcit rabies: remoratnioaque ipsa nocebant. Alii
leg. rcvocamina, alii modernminit. Al nil mu-
landum: eienim Thesanr. y. Lalir.il. ab A.
Maio erfitus in Class. Aucl. T. 8. ji. 3;I5. Re-
morainen, mora, vel, ul aiii volunt, impedi-
menta gressuum: unde Orid. remoramiuaque
ipsa nocebaul.
REirlORATOR, oris, m. 3. qui remoralur. Crt-
ptll. 1. p. 19. rie Salurno. Veruin salor eorum
\diorum) gressibus tardus el remorator inccdit
g|juco((tie amiclii lectus caput.
REMOnATRIX, tcit, f. 8. quj; remoratur.
Gloss. Cyrill.
HEmOraTC'S, a, um. V. REMOROR.
RfiMORDESCAT, Ennius posuisse videtur pro
in morbum recidat. Feslus p. 277. 23. Mull.,
quocom cf. Paul. Diac. p. 278. 14.
REMORDEO, drs, di, sum, dcre, a. 2. (re et
motdeo). Particip. Remordens el Remorsurus I.
— Rmnordeo est idem ac vicissira mordeo, eum
mordeo, a quo morsus sum, rirnordeie, dvri-
Saxve>.
1.) Proprie. Horat. Epod. 6. 3. Quin buc ina-
nes, si poles, vertis minat. El me remorsurum
pelis? — In re uiedica. Ciel. Aurel. 2. Tard.
II. ad [in. Ii qui passione afliciuntur, acceplis
vel transvoralis remonlcntibus materiis, nullam
Interlorum mordicationem senliunt, quod etc. et
ibid, paullo ante. Eo tempore, quo quadam rt-
mordenlie transvoraverinl agrolantet. et ibid.
13. ante med. Dabimus eliam vlnum, et magis
lllud quod non fuerit mordlcaniis vlrtulit, hoe
etl quodam sensu linguem remordeniis.
II.) Translate ponilur pro cruciare, solllcita-
re, rimordere. tucrel. 3. 840. Prsleritisque ad-
RE.MORES
mils? aan - ' ps-raia remordeot. Id. 4. 1135.
Ant ■mm i :on- '.as Ipse animus 5e forte remor-
det. Firg. t. .£i). 2CI. quango h.ec te cura re-
mordsl. /J, 7. ii'd. 400. Oamat: Io matres, au-
dite ubi qu eqoe, Latins. Si qua piis aaimia ma-
net Snfolic)' imaiaa Gratia, li juris materDi cura
remordet, "oliite ete. h. e. il voa remordet. Liv.
8.4. Liber;';]! dnlderium remordet animos. Ju-
Venii. 2. 3 i. v
(ce7>sores «'.;•?*).
REMORSE- avea in ausptcio dicuntur, qu;e a-
cturum allfuld remorari eompellunt. Fesius p.
276. 11. Null. — Remum dictum a tarditate,
quippe tali: naturae homines ab antiquis Remo-
res dicll. Ita Aurel. Fid, de orig. gent. R. 21.
exir.
RE.MOR' R, 5ris, 5tua sum, ari, dep. Particip.
Remora'.'.i ;ub A. b.; Remoratus sub A. e. et
B:; Remor alums aub A. b.; Remorandut sub
A. C. — Pemoror usurpatur A) Active; et B)
Neulrorum more.
A) Active remoror est idem ac moram alicul
effero, retardo, relineo, avaj3aX\o>, aseviD, ri-
tardare, soprattenere. — a) Cum Accus. per-
suois. Plant. Cas'. 3. 5. 65. Eu nunc jam, nisi
quippiam reraorare me. Ovid. 13. Mel. 220. cur
non remoratur ituros? Cic. pro leg. Manil. 14.
40. Ha res, qua; ceteros remorari solent, non
relardarum. Sail. Jug. 38. Noi alque prasda oa-
strorum busies, quominus victoria uterenlur, re-
morata sunt. Cic. 1. Cat. 2. 4. Num unum
diem pottca L. Saturninum mors ac reipubllcas
pa»oa reroorala est? h. t. distulit, quin statim
corriperet? Propert. 1. 19. 17. Quamvla te lon-
gns remoreotur Tata acneclae. h.e. mortem tuam
differaot ac relardent. Sail. Jug. 95. Sulla - ani-
mo ingentl, cupldua voluptatum, aed glorias cu-
pidior, otio luiurioso esse: tainen ab negotiis
oumquam voluplas remorala est. scil. eum ; quam
vocein inferloris notx Codices eihibent- — b)
Cum Accusativo rel. Ter. Andr, 4. 3, »'r» /In.
Manebo, ne quod vestrurn remoror commodum.
Cic. 3. Ail. 14. Scio te - ineas spes solitum esse
remorari. Sail. Jug. 50. Eiistumans hostea trans-
vorsis pro?llis iter suum remornturos. Adde O-
vid. 11. Mel. 2J3. — Absolute. Ovid. 6. Fast.
772. Et fugiunl, freno non remorante, dies. —
c) Passive. Plaul. Pert. 1. 2. 28. Sed aperiun-
tur aadea: remorandus est gradus. Sic Particip.
Remoratus passive, ' ut videtur, tratlenuto, ri-
tardalo, relardalus. Ovid. iO. Jl/ct. 61i. Et rur-
sua pomi jactu remorala aecundi Consequitur
transilque virum.
.BjNeutruni lemorari ponitur pro morarl,!raJ-
tenersi, indugiare. Plant. Cas. 4, 3. 6. Quid
ill.-EC nunc lain din inlus remoranlur remeligi-
nes, quasi ob induslrlam? [F. REMELIGO). Lu-
cret. 2. 564. remorari in concilio. Catull. 61.
200. ted ahll dies: Pergc, ne remorarc. INon diu
remoratus ex. Jam venis. Liu. 27. 12. Hosti jam
uadique pulsu - ne reinorandi quidem causam
la llalia fore. Ovid. 4. Met. 134. retroque pe-
deni tulit etc. Sed poslquam remorala suos co-
gnovit amores etc. Lucrel. 6. 717. Et contra
fluvium fianlea letesia) reinoranlur.
REMOTE, adverb, di lonlano, r.ioitu, procul.
Occurrunt tantum Compar. et Super!. Cic. 1.
/fat. D. 31. 87. Stell.-e alis propius a terris,
alias remolius tadem spatia conficiunl. Augu-
stin. 12. Trinil. 5. a med. Qunmvis longe rc-
motifslme facta Sunt.
RfSMOTlO, flnis, f. 3. rimouimento, c/jroxi-
vijc;, actus removendi.
J.) Proprie. Utp. Dig. 20. 10. 4. Ilemotio tu-
loris.
II.) Translate. Remotio criminis esl, inquit Cic.
2. Invent. 20. 86., quum ejus inteulio facli, quod
ab adrersario Infcilur, in aliurn aut in aliud
dimovctur. Id lit bipertilo: nam lum causa, turn
res ipsa removetur. Causx rcmotionis hoc nobis
exunplo sit etc. Ipsius autem rei fit remotio,
quum id quod datur crimini, negat neque ad
te, ncquc nd olTiciuui suum reus pertiouisse. Cic.
ibid, et 30. fet. Scholiast, ad Cic. Place. 10.
ab A. Maio edilus in Class. Auct. T. X p. 7.
— 80 —
Mire hie re^pondit. Remolionem factum 1 In au-
ctorilatem senatua, q-io decernenle pun!tl aunt
Catilinas aocii, ampleclitur quoddam volom, qua-
ai poluerit etiam gloriose confiteri auctorem se
illius fuiaae aupplicii: inagia enlm ex boc remo-
tioni Grmitas acquiretur, ai poluerit esse eliaro
ipslua de se laudanda coofessio.
REM6TIVCS, a, um, adject, qui reraoretur.
Constitutio juridlclalis aaauinptiva per remolio-
nem leu remotiva dicitur, quum object'jro cri-
men in alterum vel In aliud ab eo, qui percel-
litur, removetur, ut, l.egalus intra diem trice-
aimum proficiscatur : legatus non accepto viati-
co remansit et reua eat. Jut. Victor Art. rhet.
(edeote A. Maio) 4. 6. A deatructione remotiva;
asaumptionis, cur profectua non ait: drum ne
quod viaticum non acceperit, an ob insidiaa Tel
contumaciam vel isdendx rei publics studio?
r. Capell. 5. p. 147.
RfiMOTOS, a, um. P. voe. aeq.
REmOVEO, mfivea, movi, motum, mflvere, a.
2. (re et moveo). Remorant ajneop. pro rema-
verant et remoue pro remov»'sse eub 1. b. et
remorunt pro remouenint aub II. o. — Particip.
iJemovens I. a.; Remotus I. a., II. a. et in fla.:
Remoturut el ^emouendui II. 6. — Removeo
eat idem ac recedere facio, amoveo, diraoveo,
abduco, aufero, artcxivso) (It. tor via, allonla-
nare, scostare, levare, rimovere; Ft. eloigner,
repousser, icarter; Hiap. apartar, alejar, des-
viar, rempujar, descarriar ; Germ. zaruc(c6e-
wegen, zuriickzieken, b. Seite tclia/fen, ent-
fernen, weg,- fortschaffen; Aogi. to remove,
withdraw, lake away).
I.) Proprie. — a) Absolute, aut cura Accu-
salivo tantum. Plaul. Mil. glor. 3. 1. 163. Re-
move, abi, aufer. Cic. 7. Ferr. 31. 82. Re-
moto atque ablegato viro. Id. 3. Off. 31. 112.
Remotisque arbilrla, ad ae adolescentem Jussil ve-
nire, llorat. 3. OrJ. 6. 28. Luminibus remotia.
Id. 4. ibid. 4. 6, Mmbli remotia. Id. Art. P.
161. custode remote Firg. I. Aln. 220. Menase
remoUe. Cic. Balb. 5. II. Fuisse - ueminem,
quin removeret oculoa et ae totum averteret. O-
vid. 6. Met. 493. sura removente soporem. h.
e, lmpcdiente aomnum. Ptin. 28. Hist. nat. 7.
21. (72). Maler qua: lnfantem removil. h. e. a
lacte depulit. slattb, spoppb- Cms. \, B.C. 48.
a med. Pecora nniiimas civilates longius remo-
verant. — 6) Cum Prupos. Cic. 1. Off. 35. 127.
Removers illiquid ab oculis. h. e. legere, occul-
tare. Cces. 2. B. C. 11. Cupa furcia ab opere
removentur. Auct. B. Afr. 54. Ob eaa res igno-
minies causa ab eicrcitu meo te removeo. et
ibid. 62. Quum clasae se longius a conspectu re-
movisset. Ovid. 5. Met. 488. Roronteaque co-
mas a fronte removil ad aures. Horat. 2. Sat.
1. 71. ubi ae a vulgo et acasna in aecrelo remo-
rant. syncope pro removerant. i'e;ano ?-»/iro(».
I Similiter remosse pro remoui'sse quidam leg.
apud lucret. 3. 60. F. REMANT). Ter. llecijr.
prol.2. 14. Remotus injuria adversariuiii ab stu-
dio. Ctc. Rose. Am. 8. 23. Mulla palam do-
mum sua in auferebat." plura clam de medio re-
movebal. Id. I. Fain. 12. Ill removeal prsesidia
ei his locis, qui occupavil. Id. 2. Oral. 76.
309. Ea secerni arbilror oportcre, atqua ei ora-
lione remove) 1. Horat. 2. Sat. 6. 16. Ergo ubi
me in monies et in arcem e« urbe removl. —
c) Cum Ablat. sine pirepos. Ovid. 7. Met. 256
Et monet arcanis oculos removere profarioa. id.
2. Pont. 2. 12S. Qui quoninui pati i.t toto su-
mus orbe remoti etc. — d) Cum Adverb. Quin-
til. II. 3. 124. Inde logam icmovil.
II.) Translate. — a) Cum Accus. lantum.
Plaul. Slich. 2. 1. 37. Approperale, forea fa-
cile ut paleant, removete moram. levalc ogn'' in-
dugio. Sail. Jug. 85. 45. Nam qua; ad buc tem-
pua Jugurlham lutala sum, omnia removislia,
avaritiam, imperiliarn, luperbiam. Cic. 7. Fam.
11. De re scverissima lecum, ut soleo, Jucor.
Remolo joco. tibi hoc amicissimo animu pr:eci-
pio, ut etc. Id. 2. Nat. D. 38. 98. Licel enim
jam remold suhlililale disputandi oculis quo-
dammodo conlcmplari pulcriludinem rerum. Ltv.
REMOVEO
2. 2. Uunc tu, inquit, tua volontale, L. Tarqui-
ni, remove mctum. Ovid. 3. TVi'sl. 7. 31. Ergo
desidiaa rerin.ve, dociissiina, csusas. et 1. t'biii- 3.
13. Ut lamen banc animl nubem dolor Ipse re-
raovit etc. Al. leg. aoirno. Sil. It. 11, 175. bl
aunt, qui jura dedere Terrore eipulao, Sidicine-
que bella remorunt. syncope, pro rerooveruDi.
— 6) Cuw Pr.-eposit. Cms. 3. B. C. 21 Se-
natus Cceliu-n ab republlca removendum centuii.
h. e. curia et foro prohibendum. Cic. 1. Off.
20. 69. A negoliie publicis se removere, ad olium-
que perfugere. Id. 2. teg. Agr. 8. 82. Remove
te a auspicione alicujus tul commodi. Id. 6.
Ferr. 59. 136. IHam suapicionem levare atque
a ae removere cupiebat. Id. 4. All. 8. a med.
Quid sit, quod ae a me removit, si modo remo-
vil, Ignore h. e. convictu meo abstmuil, se a
me alienavit. Id. Amic. 21. 77. Ab amicitia
Q. Pompeji meo nomine se rcmoverat Scipio.
Id. 2. ori Q. Ft. 6. Catonem Lentulus a legi-
bus removit. h. e. a legibus ferendis detcrruit.
t'hadistolto. et Curt. 7. 2. 38. Llbertatem lin-
gua ab auribus credulia remolurua. Lucrel. 5.
350. morbia aegrescimus Isdem Atque illi, quos
a vita nature removit. ha tolto di vita. Ovid.
11. Met. 626. A ae Tantalldes onus invidiara-
que removit. — c) Cum Ablativo 8ine prrepos.
Cic. Oral. 2. 5. N'ec solum ab optimia siudiis
esceltentes Tirl deterrili non sunt, sed ne opi-
flcea quidem ae artlbus suia reraoverunt, qui aut
lalyal non potuerunt, aut Coeb Veneris pulcriludi-
nem imllarl. h. e. suaa arlea deserueruut. Ovid.
3. Met. 645. Meque nilnlsietio acclerlsque arlis-
que removi. 5uelon. Tib. 35, sub fin. Alium et
qusslura removit, qaod elc. — d) Cum Ad-
verb. Ovid. 1. Amor. 14. 29. Vim procul nine
remove : non est qui debeat uri. — [line Par-
ticip, prater, pats., ctijua rnulia superius eiem-
pla relulimus,
flemolus, a, um, adjective quoque usurpatur,
unde Comp. Remotior I. a. et Sup. /Jemolissi-
tnus I. b. et il. a. b.
I.) Proprie de loco dicilur, et est diasitus, lon-
ge poaitua, semolus, lontano, rimoto, -^(upijc-
ftevos. — a) Absolute. Ciss. 7. B. G. 1. In-
diclis inter se principes Gain e concillia silvealri-
bua ac remolia locia queruniur de Acconis mor-
te. Cic. 7. Fam. 20. Rernolo, salubrl, amomo
loco. Horat. 2. Od. 19. I. Uacchum in remolis
carmlna rupibus Vldl doceniem. el 4. ibid. 1*.
47. qui remotia Obstrepit Oceanos Britannia,
Ovid. 0. Fast. 121. remotiua antrum. — Hinc
Remota, n. plur. 2. absolute pro locis remotia.
Ammian. 28. 6. 28. Eieiluerunt P.rechtbius et
Arislomenes e latebris, qui quum eibi jussas abs-
cidi linguas didicissent ul prodigas, ad longe
remota decliuarunt et ahdita. — 6) Cum Abla-
tivo. Cic. 5. Ferr. 37. 85. Parva civllas pro-
cul a manlbus tola alque a conspectu remota.
Id. 8. Alt. 3. 4. Apulia ab impetu hujua belli
remollssima. Id. 7. Ferr. 31. 80. Ab arbitrls
remotus locua. Id. Amic. 27. 104. In quibua
(siudiis) remuli ab oculis populi omne otioaum
lempus contrifimus. Nepos Dion. 9. Quum a cou-
venlu se remotum domi teneret. Suelon. Tib.
42. Secreti licentiam naclus et quasi civilati)
oculis reinotua.
II.) Translate. — a) Generalim. Cic. 1.
Off. 10. 63. Scienlia, qua; est remote a juslitia,
eailidltaa eat appellnnda. Id. 2. leg. Agr. 12.
31. Quum lu a Tiberii Gracchi ajquilale ac pu-
dure longissime remotus tU. Id. Mur. 35. 73.
El ilia pie fecit et hie a culpa e8l remotus. Id.
6. Ferr. 1U. 4(). Ab omni minimi errali auspi-
cione rcmolisaimus. el 4. ibid. 66. 160. Homines
quk'lissiml. qui maiiine ab injuriia nostrorum
majislraluum remoti consuerant esae prassldio
frrderia. Id. Oral. 9. 32. Cujua aermo eat Ilia
quidem melle dulcior, aed a forensi slrepitu re-
motlssimua. Horat. Art. P. 383. Liber et ln-
genuua, pr.Tseriiin census equeslrem Summam
nummorum riiioque remotut ab omni. Quintil.
2. 4. 2. Fabula noo a vcritate raodo, aed ellara
a forma verilatia remota. — b) Speciatim eat
alieous, abhorrena. Cic. lb. Fam. 4. a med. SI
REMUGIO
qnlsquam fait umquam remotus ab inanl laude
et aermonibus vulgl, ego profecto is sum. Id. 14.
Alt. 12. in /In. Homo remotus a dialeclicis, In
arithmetic!* satis exercitatus. Colum. 13. R. R.
1. 3. Villiea a Vino, abi eseis, a superstillonl-
buj, a somno, a viris remollssima. h. e. minime
dedita vioo, escis etc. — c) Apud Stolcos re-
moia sunt rtpo-rjy/iivct. Cic, 3. Fin. 16. 52. In
vita non ea, qua primario loco suntj led ea,
qua lecundum locum obtloeot, trpoijyfieva, Id
eat producta nominentur. Qua vel clta appella-
mui (id erlt verbum e verbo) vel promota et
remote, vel etc. — Hine
Remola, n. plar. 8. absolute, substantivorum
more: F. In Remotut 1. a. et II. c.
REMUGlO, i», Ivl et li, Ire, n. 4. (re et mo-
glo). iiemuof* pro remugiit metrl causa dixit
Capell. 6. init. Interea loouere tuba raucusque
per athram Cantas, et ignoto calncn clangore
remugtt : Turbatl eipavere Del. — Particlp. Re-
mugient 2. — Remuglo f 1. Strtcto sensu est
It. rimugghiare, muggire all'incontro, icapapo-
xaouai, mugltu respondeo, contra mugio. Ovid.
1. Met. 656. de lo. alto tanlum suspiria prodlt
Pec tore, quodque unum pote», ad mea 'verba
remugls. 4J 2. Et onlversim, reboo, reiono, r»-
sonare, rimbombare. Slat. 12. 7Vie6. 602. alio
■1 forte remugit Bellatore neraus. h. e. alio tau-
ro. Firg. 3. G. 45. Et vox asseosu nemorum
ingeminate remugit. Id. 6. En. 99. Sybllla Bor-
reodas canil ambages, antroqoe remugit. Id. 9.
ibid. 504. aequltur clamor, calumque remugit.
Sorat. 3. OA. 10. 5. nemui Aquilone remugit.
Id. Epod. 10. 19. Ioniue udo quum remugiens
sinus Nolo carinam ruperlt. Seneca Thyeit. 675.
nenius remugit latratu. Catult. 63. 29. Leva tym-
panum remugit, cava cjmbala recrepant,
RBMULCfiO, mulces, mulslj mulsum, mulcere,
a. 2. (re et mulceo). Particlp. ijemuicen.j et Re-
fnulsui I. — Remulceo est idem ae retro mul-
ceo, reflecto (It. ripiegare in giu. Fr. replier
en patiant la main tur, en caretsant; [lisp.
tio'uer a pltgar; Germ. zuriickstre\ckeln f - ttrei-
c'nen; Angl. turnino or 6en<itno backwards).
1.) Proprie. Firg. 11. ^En. 812. de lupo. Con-
aciui audacis faeti caudamque remulcens Subje-
cil pavitantem utero. h. e. retrahens inter crura :
cam mulceo est muleendo Inflectere : Its Besiod.^
"E07. v. 612. ©np'i 5s foioooio', ou'pa's !' uiro
us'js' e'&svro. Solent autem lupl, lieut et canes
et leones etc, quum Iratl sunt, caodam intendere
et erlgere; quum resedit ira et success!! pavor, re-
mitters ac reQectere. Apul. 1. Mel. ante med.
Equi iudorem fronda curiose exfrieo, auras re-
mulceo, frenos detrabo. gli ttropiceio o gli tiro
It orecehie. Sic Id. 9, ibid. Jamque et plausus
manuum et aurium Oetui et ductum eaplstrl pla-
cid* patlebar. gid placidamente latciava, che
altri mi percotesse colla paltna delle mani, mi
ripiegatte le orecehie, mi tiratte per la eo-
tiezxa. Loquitur hie asious. Id. Florid, n. 3.
da Apolline. Crinei ejus remulsis antiis et pro-
mulsls caprools anteventull et propenduli. Alii
minus recte leg. pramulsls. V. CAPRONyE. Id.
7. Met. Alius (eouus) bionitu mallgno com-
mioatus, remulsis auribus dentiumque caoden-
tlum renudatis bastis, totum me commorslcat.
Alii perperam leg. remissls Cassiod. 7. Fa-
riar. 15. de equit aeneit. Mirabitur forrols equi-
nls algna ellam inesse ftrvoris. Crispatlt enim
nsribus ao rotundls, cofistrlctis membris, auri-
bui remulsis, credet forsitao cursui appetere,
quum se metalla noverit non movere. h. t. au-
rlbus retro fleiii erectlsque.
II.) Translate. Stat. 8. Hieb. 93. oro, minas
Mlmalalaque corda remolce. miliga, placa, ac-
chela. Apnl. 5. Slet. Qua cuncta dulclssimis
modulis animos audientlum remulcebant.
R£MCLCO, as, are, a. 1. rimurchiare, p'uuouX-
xia, remulco trabo. ^isenno apud Hon. p. 57.
29. Mtrc. SI qua celetiter aolvi poterat, in al-
tum remulcare trabit. Remulcare trahit videtar
eui glouema: et Sitenna scrlpslsse remulcat:
alius addldlsie eiplicandl gratia, trahit: Inde fa-
ctum remulcare trahit. Qae Forcellinux. Her'
Tom. IV.
— 81 —
cerut alt: potes scribere r«n>uJcan» trahit. Re-
centiores plerique legendum putant in altum
remulco retrahit. At JVonius ibid.: Remulcare
dictum, quasi moil! et lenl tractu ad progression
mulcere. Quod confirmat ITiesaur. nov. Lali-
nil. ed. ab A. JUaio in Class, ^uct. 8. p. 491.
Remulco, as, navem deducere ad litus.
RBMDLCUM, i, n. vel Remulcus, I, m. 2. Scri-
bitur et rymulcui apud Ammian., quem F. sub
II. Remulcura est promulcum, funis, quo alii-
gate navis ab alia trabitur: a pupa funis, et
IXxu tralio, F. HELCIUM. (It. rimurchio ; Fr.
corde pour hd'er, cable pour remorquer; Hisp.
cuerda amarrada al barco, cable por remot-
car; Germ. d. Schlepptau, Sugsirtau; Angl. a
tow-6arge, o en5/e or rope to toto a ship with).
I.) Proprie. hid. 19. Orig. 4. Remulcum, fu-
nis, qua deligata navis trabitur vice reml : de
quo Valgius: flic mea me longo succedeos prora
remulco Latantem gratis sistit in bospltiis. Paul.
Diac. p. 279. 1. Mull. Remulco, est, quum sca-
pha remis navis magna trabitur. Ccpi. 2. B. C.
23. in fin. Postquam rellctam in II tore narem
conspeilt, banc remulco abstraiit. el 3. ibid. 40.
Submersamque navim remulco multlsque con-
tendens funlbus abduiit. Audi B. Alex. It. extr.
Naves onerariai Casar remulco vlctriclbus suis
Aleiaodriam deducjt. Liv. 32. 16. Tarda inde ad
Maleam, trabendis plerumque remulco navibus,
qua cum commeatu sequebaotur, pervenit. Ad-
da eumd. 25. 30. Auson. Edyll. 10. 41. Et
quum per ripas, nusquam cessante remulco, In-
tendunt collo mularum viucula oauta.
' II.) Figurate. Remulcus est etlam parvum na-
vlgium, ex quo funis alligatu* navem trabit,
quemque Itall quoque rimburchio et rimurchio
vocaot. Auson. EpUt. 2. 9. eelerisque remulcl
Culpabam properos adverso flumlne cursus. Paw-
Jin. Nolan. Ep. 49. {al. 36.). VIctrlcem vento-
rum et Ductuum navem ad portum suum, re-
mulco preeunte, duserunt. — Rymulcut apud
Ammian. 18. 5. 0. Non eontis, nee rvmulcis, ut
ajuqt, sed velitlcatlooo plena la rem publicam
ferebatur. Proverblaliter hoc dictum est. Sed re-
centlores edltt. remulco.
R6MUL8US, a, urn, particlp. F . REMULCEO.
REmOLUS, i, m. 2. demlout. reml, retnetto,
parvus ramus, xcortw*. 7Wpif. apud Son. p. 533.
16. Merc. Remulls tenslm celox ab oppido pro-
eesserat.
RfiMONCOLDS. F. LENDNCCLU9.
RfiSJUNDO, as, are, a. I. netlare, mondart,
repurgo, sapius mundo. Intcript. apud Maff.
Mus. Fer. 146. 3. it vt mokimbktvm kkuvs-
DBTVR.
RBmOnERATIO, Snis, f. 3. ricompensa, gui-
derdone, rimunerazione, dvntaipea, actus re-
munerandl, vicissltudo beneficll aut officii, mu-
tua gratia relatio. Cic. 2. Off. 20. 69. A quo
expeditior et celerior remuneratio fore videtur,
in eum fere est voluntas nostra propenslor. Id.
Amic. 14. 49. Nihil est reniunerallone benevo-
lentia, nihil vlcisslludine studiorum ofOciorum-
qae jucundlus. Id. 2. Invent. 22. 66. Gratia,
qua In memoria et remuoeratlone ofQdorum et
honoris et amicitiarum observaotlam teoeat. In-
tcript. apud OrelJ. 1090. rat. a. s. h. e. ratio-
nalis sacrarum remuoerationum. Alia apud Gra-
ter. 449. 7. COMSJ 8ACRARVM REMVNERATIONTU.
REmONErITOR, Oris, m. 3. ricompentato-
re, rimuneratore, avtiSupoduevoe, qui remune-
ratur. Ttrtull. Apolog. 36. Ueus exactor et re-
muneralor. Inscript. apud Gruter. 449. 7. qua
est apud Orelt. 1140. ikvictissimi frincifes bo-
HORIVS TDROUOSIVI IT COKSTASTIVg CBNSORBI IT
REMVMRATOR8S VIRTVTVH FSTROMO NAXIMO V. C.
PRAEF. VRB. STATVA'M MBR1TORVM FBREKNB MOirV-
J1BNTVM II* *ORO V1.F10 CONSTITVI lYSSERVRT. Ful-
gat. interpr. ep. ad Hebr. 11.7. Credere enim
oportet accedentem ad Deum quia est, at inqui-
renlibui se remunerator sit. Cauiod. 10. Fa-
riar. 16. Ipse remunerator est bonorum omnium
Deal.
rBmTJnBRO, as, Stum, are, a. 1. Particlp. Re-
muneralut sob b. — Remunero est idem quod
REMUS
remuneror, ricomptntare, rimuncrare. ovtiSw
poCpat. — a) Active. Q. Cic. Petit, cons. 9. 38.
Ut hoc te ofOcio remunereot. Orellius remune-
rentur. leg. et ait: qua forma (remunercnt)
Quiulo vix tribui potest. Pelrou, Satyr. 140.
Puells arlificium pari molu remunera bat. Quin-
til. declam. 2. 6. Necesse est sic remuneret, ut
facial beredem. Papinian. Dig. 17. 1. 7. La-
borem dominus reinunerare voluit. Cic. in Se-
nat. 12. 30. Qulbus ofDciis T. Annil beoencla
remunerabo. Alii leg. remunerabor. — Passive.
Tertutl. Apolog. 46. Pbilosopb! facillus itatuis
et salarlis remuneraotnr, quam ad bestial pro-
nuncisntur. Fronto 2. ad M. Ccei. (edente Its-
rum A. Maio) Ep. 1. Remuneratus est a mo
routuo. Adde Minuc. Octav. 7. Et Alcim. Avit.
Ep,- 75. Ut vos bonis omnibus remuneratos ex-
tollat. Catsiod. 2. Fariar. 15. Ami, qua fn te
remunerata cognoscis.
RS.mO.nEROR, aris, Stus sum, arl, dep. 1. (ro
et munus), Remunero el flemuneratus F. In
voc. praced. — Particip. ifemunerans tub 6.;
Remuneralurut et Remunerandut sub a. —
Remuneror (It. riconoscere, contraccambiare,
rtcompensart, render la pariglia, rimuncrare,
aiiTtJapoupat, dvrautifiopai) est idem ae mu-
nus munere compenso, mutuam grallam refero,
beoeQciura reddo. — a) Cum Accui. persona.
Farro 2. R. R. \, 2. Sed base ita a nobis, ac-
cipietls, ut remuneremini nos, ac qae scitis, pro-
feratls. Cic. 8. Alt. i. extr. Si lomnum capere
possem, tam ioogis te eplstolis non obtunderem.
Tu, si tibi eadem causa est, me remunerere sane
velim. Id. 9. Fam. 8. Ut possem te remunerarl
quam simllllmo munere. Cat. t.B. G. 44. extr.
Si iiberam sibl possessionem Gallia tradldissct,
magno sa Ilium pramlo remuneraiurum. Plin,
7. Ep. 31. extr. Neque enim obligandus, sed re-
munerandus est In amoris officio, qui prior cm*
pit. — In malam partem. Catull. 14. 19. Omnia
cotllgam veneris. Ac te bis suppllciii remunera-
bor. — 6) Cum Accus. rel. Liv. 2. 12. Turn
Muclus, quail remuaeraDi medium, Qiiradoqul-
dem, biqull, etc. Colum. 2. R. R. 2. 5. Solum
plnguiter denium Impensam colool laboremque
magno fetu remuneratur. — In malam partem.
Gell. 18. 13. Libel autem dicere, quam faeete
Diogenes sopblsma id genus, quod supra dlxi, a
quodam dialectico per contumellam proposltum
remuneratus sit. — e) Absolute. Cic. 2. Fam.
6. Nullam esse gratiam, quam non vel expire
animus meus in acclpieado, vel in remunerendo
cumulandoque lllustrare possit. Id. 2. incent.
53. 161. Gratia, in qua amicitiarum et ofuclo-
rum alterius memoria et remunerandi voluntas
conllnetur- Id. 15. Fam. 13. Sed ita fato ne-
icio quo cootlgisse arbltror, ot tibi ad me or-
nandum semper detur facultas; mibl ad remu-
nerandum nihil suppetat prater voluniatem.
REMURMORO, as, are, d. 1. (re et murma*
ro). It. rimbombart, ritonart, avTifxcpuupu, VI*
cissim murmuro, resono, reboo.
I.) Proprie. — a) Absolute. Firg. 10. -d5n.
291. Qua vada non spirant, nee fracta reraur-
mural unda, Sed mare inofjinsum erescentl ad-
labitur astu. Slat. 5. Siiv. 1. 152. pinus radice
soluta Deficit et nulli spollala remurmurat aura.
— Cum Aceusat. Calpum. 4. Eel. 27. certe mea
earmina nemo Prater ab bis scopulls reotosa re*
murmurat echo. (Ubi prcclcr est pr&terquanu
F. PRATER). Sic Firg. I. Eel. 6. resonara
Amaryllida.
11.) Translate signifies! de alieujus fame d»-
trahete, tparlare. Fronto 2. ad Amic. (edente
ilerum A. Maio) ep. 6. sub init. Sicul eoi qui
dicta factaque tua (in) admiolsUanda prorinci*
maxlmis laudibus ferunt, lalus ae libeus audio;
Ita si quis quid remurmurat aut deprecatur,
mullo scrupulosius ausculto.
REMUS, 1, m. 2. xoisq, e'ptTuo';, lnitrumen-
lum, quo naves aguntur: ab altera voce Grasca
allata (It. remo; Fr. rams; Hisp. remo; Germ.
d. Ruder; Aogl. an oar).
II Proprie. — a) Unirersim. Cic. 1. Oral.
33. 153. lotermisso iupcta pulsuque ramoram
11
EEMUTABIUS
Id. fragm. apud Aon. p. 102. 30. Merc. Maris
uada, quum est pulsa remis, purpurascit. Cces.
5. B, G. 8. Remis conlendit, ut earn partem in-
sula caperet. Auct. B. Hisp. 40. sub fin. An-
coris subiatis, pelagus remis pelere. a forza di
irauf Sic Horal. 1. Od. 37. 16. ab Italia vo-
iaijiem Remis adurgens. Fal. Flace. 2. 77. Cer-
tatim remit agitut .mare. Ovid. 11. Met. 461.
leducuni Ordinibus geminis ad fortia pectora re-
tnos. Id. 3. ibid. 662. remorum in verbare per-
atant. et tleroid. 3. 65. canescunt aquora re-
mis. Id. i.'Trist. 5. 19. remis ad opera luctsre
ferendam. Id. 1. Met. 294. ducere remos. Firg.
4. JBn. .594. impellere. Id. 8. ibid. 689, totum
epumare reductis Convulsura remis aquor. Id.
3. ibid, 207. et 560. insurgere remis. et 10. ibid.
294. validis incumbers. Id. 8. ibid. 58. aranem
adversum superare. et 6. ibid, 320. vada verre.-
re. el 3. ibid. 668. vertere aquore. Ovid. 3. jtfet.
. 657. impellere properantibus. Firg. 2. G. 503.
sollicitare freta. Ovid. 1. ^mor. 11. 5. movere.
'Id. 5. fast. 644. torquere aquas. Fal. Flacc. 1.
.471. poQlutn subigere. Firg. 10. JEn. 195. na-
.Tim promovere. Cms. 3. A G. 14. a med. Incitare.
■ Cic. 4. Tusc. 5. .9. propetlere. f. II. 3. Sil. It. 1.
•5C8. Impellere. Fal. flacc. 2. 429. Jam.remi
tcnuere ratem. Ovid. Heroid. 13. 101. Remo
et velo movere carinam. — b) Detergere re-
mos. F. UETERGEO. — c) Inhibere remos. F.
IN1IIBEO. — d) De remorum ordinibus in na-
vi. F DECEMREMIS. — e) Dare homines ad
remum Liv. 34. 6. a mcd.f'et Sueton. Jug. 16.
remiges facere. Fal. Max. 9. 15. n. 3. Remo
publics trlremis afuiui est fa condannr.to al
remo. — f) Ad lllud Firg. 6. JEn. 233. tie
Mlseno. suaque arma Tiro, remumque tubam-
quer Serviui adscribit, remum dici etlam lo-
rum, quod continet tubam; eednon probat: quum
potius ioterpretaodum sit de remo et tuba se-
pulcro impositis. F. Heynii ednotat. ad foe. cit.
II.) Figurate. J 1 Felit remisque et remis
velisque el remis ventisque, omni contentiooe,
orani vi. Cic, 3, Tusc. II. 25.; Firg. 3. En.
663.; el' Sil. It. I. 568. 5 2. Remi corporis,
braclila et pedes, quibus homines natant. Ovid.
Heroid. 18. 215. — iJemi de alls avium, quern-
admodum ala de remis oavium. Id. 5. Met. 558.
super Ductus alarum insistere remis. Sil. It. 12.
97. de Icaro. Inusumquo solutis Pennarum re-
mis. F . REMIG1UM et ALA. ^ 3. Translate.
Cic. 4. Tosc. 5. 9. Quarebam, utrum pande-
rem vela oratlonit slatim, an earn ante pauilu-
lum dialecticorum remis propellerem.
REMUTAUILIS, e, adject, iterom mutabilis.
Vox a Leu'eo eipungenda; legitur enim solum-
■ modo In Not.- Tir. p. 53.
REMUTO, be, are, a. 1. rursus muto. Tac.
Dial. de Orat. 19. Cum conditione lemporum
formam quoque orationls esse remutandam. Pie-
risque tamers opt. edit, habent mutandam.
REN. F. RENES.
RENALIS, e, adject, ad renes pertlnens, ut
Renalis passlo. Ccel. Auret. 5. Tard. 3. inif
. F. NEPHRITIS. Jd. ibid. extr. Reoalibus vl-
tils laborare. — Renale, it, a. 2. absolute. V
1UMBARE.
BfiNANCiOR, Mi, dep. 3. rursus preben-
do. Paul. Viae. p. 276. 16. Mull. Renancitur
aignlflcat repreheuderit. Cf. Festus p. 277. 29.
Mull. '
> RENARRO, at, are, a. 1. narrare di nuovo,
ttdmui, rursus narro, narrando repeto. Firg.
3. £n. 716. Sic pater iEneas intentit omnibus
onus Fata renarraba. Divum. Slat. 12. 7"Ae6.
390. Mntuaque exorss Thebai Argosque renar-
rant. Ouid. 5. Met. 316. Utque fit, a facto pro-
piore prlora reaarrauu — Pro simplici narro.
Id. ibid. 635. citius, quarn nunc tibi facta re-
narro, In latlcem motor.
RfiMASCOR, naicErlt, n3lui sum, nasei, dep.
8. (re et naseor). Partlcip. Renascer.t II.; Re-
nalus I. el 11, — Renascor est idem ec denuo
nascor, iterum exorior, renovor, dvaitmdouai
(11. rmascere, risorgere; Fr. renaitre', le re-
produce, repousser; Hlip. renacer, reprodu-
— 82 —
RENIDEO
cirse; Germ, wieder geboren werden, ivieder
entslehsn, wieder ivachsen; Aogl. to rise or be
born again, spring or come up again, grow
again, be renewed).
I.) Proprie. Zucrel. I. 542. De niloque re-
nata forent qua;cumque videmus. Adde eumd.
ibid. 752. Cic. 4. Alt. 2. a med. Qui mibi pin-
nas inciderant, noiunt easdem renasci; sed, ut
spero, jam renascuntur. Ouid. 15. Met. 402. Cor-
pora de patrio parrum phecnica reoasci. Ilorat.
Epod. 15. 21. Nee te Pytbagora fallant arcana
reoati. Liv. 26. 31. eitr. loquitur Scipio: Brevi
faciam, ut, quemadmodum nunc nosciiatis In me
patris patruique similltudioem oris vuliusque et
lineamenta corporis; ita ingeoii, Gdei Tirtutis-
que en mplum eipressam ad efligiem reddam, ut
revhisse aut renatum sibi quisque Sciplonem
imperatorem dicat. Plin. 13. Hist. not. 4. U.
(42). phmnlx moritur et renascitur ei seipsa.
Firg. 6. Mn. 600. nee fibris requles datur ulla
renatis. Juvenal. 14. 10. quum Septimus annus
Transient, puero nondum omni dente renato.
Sic Plin. II. HUt nat. 37. 64. (168;. Renati
dentes. Ammian. 22. 15. 13. Aliquoties Jacta:
sementes cum augmento fere septuageslmo re-
nascuntur. Apul. 11, Met. Ut renatus quodam
raodfi (Zucius ex asino in hominem reversus)
statlm sacrorum obsequio desponderetur.
II.) Figurate. Liv. 6. 1. Velut a stirpibus la:-
Itus feraciusque renatas urbls. Martial. 6. 4. Tot
nascentla templa, tot renata. Oirtd. 15. Met. 273.
Sic ubi terreno Lycus (/litmus) est epotus bla-
tu, Eislstit procul hioc alioque renascitur ore. —
Cic. t. Tusc. 23. Principium eistinctum nee
ipsum ab alio renascetur, oec ex se aliud crea-
blt. Id. I. ad Brut, 4. Agendum est - , ne sem-
per primi cujusque mail excidendi causa sit, ul
aliud renascatur illo pejus. Id. 11. Fam. 14.;
et Liv. 9. 12. Renatum bellum. Sic Tac. 3.
Ilist. 59. Renatum ex integro bellum. Horat.
Art. P. 70. Mulia renascentur, quas Jam eeci-
dere, cadentque Qua nunc sunt In honore vo-
cabula, ti volet usui. Id. 3. Od. 3. 61. TroJiE
renascens fortuna. — Renatus translate qui per
mysterla Deo proximus est factus. rigenerato.
Inscript. apud Gruter. 28. 2., qua) est apud
Orell. 2353. tavrosolio criobolioqvi ir AKTEn-
nvm benatvs.' Alia apud Ilenzen. 6041. qvt n
ARCABIS PBRFVSIONIBrS IK ABTEIINVM RENATVS TA7-
ROBOLIVm CHIOBOUYMOVE ISC.IT. — F. el RE-
NATO.
RENAtSTUS, a, um. F. toc seq.
RfiNATO, as, svi, stum, are, a. et a. f. Ite-
rum nato, vol ascendo, rinuolare. Jornand. Get.
IB. Vas aureum, quod ferebatur, in profuoduui
cecidit, metalli pondere gravatum, et longe post
e.mergit: quod cette oon erat usitatum, aut va-
cuum sorberi, aut certe semel voratum, undis
respuentibus renatare. Augustin. 18. Civ. D.
17. Post novem annos eodem renalato stagoo re-
formabantar in homines. ,h. e. rursus natato.
Ita leg. nonnulli; pterique tamen renato, ut
sit partlcip. a reno, as.
RENATUS, a, um. F. RENASCOR el RE-
NATO.
RENAYIGO, as, are, f. Partlcip. Renavi-
gans sub a. — Renavigo, It. rinavigare, rttor-
nare navigando, dvanki'tt, rursus navigo. na-
vlgando revertor, — o) Neutrorum more Ctc.
14. Alt. 16. Post In base Puteolana et. Curflane
regna renavlgare. Plin. 32. Hist. not. 1. 1. (4).
Cajui prlnceps Astura Antium renavlgans. Id.
6. ibid. 23. 26. (106). Renavigare ex India. —
6) Passive. Seneca Here. Fur. 715. Acheron In-
Tius renavigarl.
RENECO, as, are, a. 1. iterom neco. Vox a
Leilco eipungenda; legitur enlm solummodo in
Not. Tir. p. 122.
RENECTO, is, ere, a. 3. (re et necto) con-
nettere, connecto, Innecto. Avien. Aral. 474.
Cornipedls slmul hunc lux indiscrete renectit.
RENEO, es, ere, a. 2. (re et neo) filare di
nuovo, dvax\ti%a, rursus neo. Ovid. 6. Fast.
757. At ClymfQut Clotboque dolenti hseo Gla
I roneri etc. Alii leg. leneri. Stat. 3. Silv. i.
171. Parcarum fi!a renebo, Eiteodamque colos.
Alls leg. lenebo. Albinov. 1 444. Slant rata"
non ulla fila renenda mana. Alii leg. tenenda.
Sed hje varia lecliones, quo facilior est r in t
mulatlo, e<) minus probantur. Apud Albinov.
foe. ct't. fila renenda videntur sigiiihcare fila seu
nela dissolvenda, a reneo dissolvo,
. RENERVO, as, are, a. 1. nervos Iterum addo.
Vox a Lexico eipungenda; legitur enim solum-
modo In Jfot. Tir. p. 108.
RfiNES, num, m. plur. 3. De Genit. plur. et
Recto sing. F. sub 1. 6. et c. - Uatione ha-
bita etymi, vox conjungenda videtur cum Gr.
ft>TJ», ^pawo'c, ppsvee. - fl. Renes sunt vil
scera duo utrinque lumbis inharentia, sub imis
costis, a parte earum rotunda, ab altera vero re-
siraa, qua et venosa sunt et tunicis auperconte-
guntur, ut ait Cefc. 4. 1. et urina secernenda
deserviunt, vefpo. (It. rem, arnioni e argnoni;
Fr. les resns; Hisp. los rinones ; Germ, d Nieren •
Angl. the reins, Sidneys). — a ) Dniversim!
Plin. II Hist nat. 37. 81. (206). ReneJ ha-
bent omnia quadrupedum, qua animal eeoeranl:
ova panentium lestudo sola. Ctc. 2. Nat. D. 55
137. Ab eo cibo quum est secreta bilis, ifque'bu-
mores, qui e renibus profunduntur, rellqua so
in sanguinem vertunt. wPfottt. Cure. 2 1 21
Lien necat, renes dolenl. Ctc. 2. Tusc. '25! 60'
Laborare ex renibus. avere mal di rent. Hujuj
morbl slgna recenset Cels. 2. 7., curatlonem tra-
dit 4. 10. Sic Horat. 2. Sat. 3. 163. Quod la-
tut aut renes morbo teotentur acuto. Adde turnd.
1. Ep. 6.28. — In illo ^uson. eptar. 13. rjiere
rene tuo. ahi leg vere. — 6) m G enit. plur.
habet renuro et renium. Illud habet Plin. rnui-
(is in locis et videtur usitatius: hoc Id 21 Hist
nat. 29. 103. (175). et 28. i6id. 8/27' (08)'
bit (probaote Hard, ex MSS.); et Scribon. Com-
pos. 125. et 143. — c) Rectut singularit est
ren, pro quo et rten dixere, ul Chorf*. 1 p 2*
f"™ % Pr isr C f^. 5 - p - ° 45 - <»eentA«*ia'
f>. 277. 17. Mull. Rieoes quo. nunc vocamus,
antlqul nefrundines appellabant, quia Grael ve'
ppouc eoa vocaot. Plautus In Satyrione: Male
tlbl eveni.se video: glaber erat, tamquam Hen.
Fetron. Satyr. 35. Structor Imposuerat elbum :
super Arictam, cicer arielinum: tuper Taurum
bubula fruslum: super Geminos, testlculot el
rienes. Gloss Philox. Rien, vtptfe. Rienosus,
veppivixoi. F. Fenant. loc. cit In CINCTO-
R1CM. 5 2. De lumbis JVemesion. Crneg 1 13
canis sit cruribus allis, Reuibus ampla satit va-
lidis, diductaque costas.
RfiNlcCLUS, I, m. 2. parvu, r en. Marcell.
Empsr. 26. sub fin. Renicuiorum dolor. F tiK.
NU.NCDLUS. . *-•««-
RENiDENTrA, a, f. 1. rtso, actus renldendi.
h. e. r.dendi. Tcrlull. Amm. 49. Infantum ro-
nidentlas animadrertere,
Rfi.MDEO, es, ere, n. 2. Praterltum est la
Gloss. Philox. Reniduit, eVuSiaaev. — p d rtlclp
Renidens in omnib. paragr. — .Benfdeo a re
et obsoieto nideo, quod fortasse eamdem ae ni-
leo babet originem. Est aulem vox fere poetica:
Idem ac niteo, resplendeo, paijpuvoaw (It ri-
spUndere; Fr. retutre, luire, briller, rayon-
ner; Hisp. relucir, relumbrar, resplandecer
brillar , Germ, wieder glanzen, - strahlen -
sch.mmem, ergl&nzen; Aogl. to shine, be briqhl
or resplendent, glitter, glister). .
I.) Proprie. Horat. 2. Od. 18. 1. Nod ebur,
neque aureum Mea reoidet In domo lacunar et
ibid 5. 19. Ut pura noclurno renidet Luna ma.
rl Stat. 10. Theb. 660. et sparse orichalca re.
mdent. Lucret. 2. 27. Nee domus argento ful-
get auroque renidet. Firg. 2. G. 282. late ua-
etuat omols £re renldenti telluj. h. e. armis ni-
tentibus. Similera locum habet Zucret. a 327
Rursus Horat. Epod. 2. 65. Po.itosque v'ernas'
dills eiaraeo domus, Circum renldentes Lares
h. e. in medio atrlo focus, circa hunc Lares,'
circa hot tervi. Pelron. Satyr. 119. o. 28. Ci.
trea mensa, greges servorum oitrumqoY renN
dens. Hue perllnet etlam illud Calpurn. 2. EcL
' 81. Mills renidentl dabimut tibi cortise Cbias.
RENIDESCG
S. e. Cblai ficue coulee teltso et hiantl, ut quasi
renldere vldeantur: quas est nota Ucu» maturx.
Alii leg. redltentl: ttd obstal quantitas.
,11.) Translate. *I 1. Geaeratlm. Claudian.
8. in Eulrop. 501. jam iola renidet la. Still-
chooe talu*. h. e. tpei talatii aDulget. ^ 2.
Speciatlm ert lostitla fulgere, lsetitia ellerri, rag-
■giare il gioja ne» volto. — . a) Abiolate. O-
vid. 2. Art. am. 49. Tractabat ceramque poet
(/carta) pennatque renideni, Nescius hsec ha'
merit arma parala tuit. Slat. 4. Theb. 786. At
puer (Juppiter), la gremlo Tern* tellurlt et
alto Gramme, nunc faellet tternii procartibui
herbai In vultum nllent; caram modo lactis
egeno Nutricem elangore cleas iierumque real-
deni etc. Rurtus Ovid. 8. Ut%. 195. puer Ica-
rai ana Stabat: et, igaarus tua ie iraclare pa-
rlcla. Ore renldentl, modo quaj vaga moveral
aura, Captabet plumat etc. Val. Ftacc. 4. 234.
Ilium Amycus etc. Ore realdeati luttrant obit
et rremlt auiam. Quintii, 12. 10. 28. Nescio
quomodo felut bllarior protlnut renidet ora-
tio. — b) Cam Infinite Borat. 3. Od. 0. 11.
et adjectiie prasdara Torquibui exiguit renidet.
^ 3. Quia, qua aitent, lartiliam qaamdam pi's
te ferunt, et bilarliatem codciuat, idea ren'idere
rldere etiam ilgniDcat yal ritum ore prasferrc,
ridert, togghiqnare, far bocca da rldere, uaid'.av.
Catull. 30 I. Egnatlus, quod candidoi babei den-
te», Renidtt uiquequaqde. et ibid. 15. redldere
aiquequaque Ie oollem. Nam.riiu ioepto res ine-
ptior nulla est. Ch>id. 8 Met. 107. Ore renlden-
tl. Sic Vol. Flacc. 4. 359. renidenll coblbens
iniplrle valtu. Seneca Bippol. 277. de Cupi
dine. Lasclvus puer et realdeai. Adde Liv. 35.
49. — De eo, qui com itomaebo et note ridet.
Toe. 4. Ann. 40. Tiberius lorvui sut Tultu fol-
ium renideni. Ammian. 14'. 9. 6. Qui Ita evl-
Keratui, ui cruclatibus membra deessent, - lor-
rum renideni etc. — SB. Plin. 37. Hist. nat.
0. 33. (88). Caadore clrculi la dejecta renlten-
te. Pleriq. amn. leg. rldeote aut renldeate, quod
postreinum a Sillig. probalur.
" RfiNiDESCO, tt, ere, n. 3. avaotAjSu. Inel-
pio reoidero. Lucret. 2. 327. toiaque clrcum
Mrs renidescil lellut.
BENlSUS. ni. r. RENIXUS;
RSNlTBNTlA, as, f. I. renitendl actus, reni-
tenza. Augutlin. Serm. 277. 7. In nullo las-
tltudo, In nullo ei alia parte reniienlia et re-
luctatlo.
RBNlTEO, ei, 61, ere, n. 2. (re et olteo). Par-
tlcip. fienitent. — Beniteo est Idem atque Ite-
rom nlteo vel slmplicilei nileo. Priscian. Pe-
rieg. 258. Purlor et loll reoilet nudalus ab un-
dis. Ambroi. de Fide 2. prcef. Bona ergo fldes
cum pulcro operum reoilet ornalu. Id. Ep. 5.
31. Pasioralei cases euro degeneri renitentes.
REN1TESCQ, is, ere, n. 3. iterum nitoseo. Vol
a Leiico eipungenda; legitur enim solummodo
In Sol. Tir. p. 183.
REMTOR, nlteris, nlsua vel nil us sum, nltl,
dep. 3. (re et nitor). Parlicip. Beniten* II. —
Benitor est idem ac contra nitor, obsisto, resl-
tio, tforzarti ail'ineontro, fare resistenza, aV
tSSIiOM.
i.) Proprie. Ceis. 5. 28. n. 12. Si molle est,
quod ultimo specillo contingltur, Intra caroem
adbuc ritium est; si m«gis id renititur, ad os
tentum est. Plin. 2. Hut. nat. 82. 84. (1U8).
Quoaiam alter motus alters renititur. Id. IC.
ibwi. 42.81, (222). Robur el olea curvanlur ce-
aunlquo ponden: abies, larix reaituntur, aec te-
mire'rumpualur.
II.) Trarslate. Liv, 5.. 49. Auferri aurum de
mtriin el Gallos suminorer! jubet. Quum lilt re-
ciienles paelos dlcorent sese, negat etc. Curt. 0.
3. 5. Ego vero, militei, ad penatei meos, ad pa-
restem sororeique el celeros elves, rel reoitcn-
Ufau robis, erumperem. Hutzell. ita leg.; alii
fUioeolibuj. Plin. 8. Hill. nat. 32. 50. (118).
Gerri Tesiigant cavernas (lerpentium), oarium-
4«« spirilo eitrabuni renitentes. h. e. Inriloi.
Sfzrtian. Hadrian. 5. Quum end admonilui,
■t et Bsliui ilacer prafecius urbil, li reniiere-
— 83 — -
tar ejus Imperio,. oecaretar etc. Adde Capito m
lin. Anton. Phil. 6.; et Ammian. 31. 12. 15.
REN1X.US vel Renisus, oi, m. 4. resiitenso,
actus renileadl. Celt. 5. 28. n. 12. Cartilago ubl
subsit, ipaa sedes docet: pervenlumque esse ad
earn, ex reniiu patet. Aagitstin. 21. Civ. D. 16.
Infaotia sine alio reaisa lubjacet carnl.
BBNO, ai, svl. Slum, are, 1. (re et no). Par-
llcip. Menatui Sub 6. — Reno — a) tieu-
trorum more, It. ritornare nuotando, ava»TJ-
Xpiiat, iterum no, vet natando redeo. Albinov;
1. 432. Nullaque per Stygiai umbra renavlt a-
quas. Borat. Epod. 10. 25. slmul Imls saxa re-
narlnt Vadls levata. pro renarerinl, galleggeran-
no', luperoatarerlnt. — 6) Act. Parlicip. Me-
natui V. in BENATO in Ba.
RENO, Oale. T. RBENO.
RENOOATOS, a, um. V. BENODO.
RENOlilS, e, adject, iu nodum conyolutut.
Capitolin. Albin. 13. Fult statura procerus, ca-
pillo renpdi et crilpo.
BENODO, as, Svl, atom, are, a. 1. (re et no-
dus). Partlcip. Benoioni et Renodatus. — Be-
nodo, It. rannodare, avxtea, retro la aodum
constrlago. Borat. Epod. 1 1. 28. Aat teretii pueri
loagam lenodantii comam. Pal. Place. 5. 381 .
Teque renodatam pbaretris ac pace fruenlem A'.i
sua Caucaieas producuot Oumina Nymphse. h. e.
capillii retro in nodum coniirictii.
BE.NOMEN, ioii, n. 3. rinomanza, nomen II-
lustre. Vox a Leiico expangeada; legllur enlm
solummodo In Not. Tir. p. 35.
RENORMATUS, a, am. V. voc. leq.
BENOBMO, as, Stum, are, a. 1. (re et nor-
ma). Partlcip. iienormatuj. — Renormo «lt 1-
dem atque iterum ad normam exigo. Var. auct.
de limit, p. 287. Goet. Sed il ultra agrum eum
produserli extra pedes XX. ad buoo unum acu-
lum renormabls pedes XXI., at lignum ad per-
pendiculum pones; defnde In aliii pedlbui in-
sequentibus CXX. redormabls similiter pedes
XXII., et slgnum pones. Sic RenormalW est
iterum' ad normam redactui et colonis adtribu-
tus. Frontin. "He colon, p. 104. Goet. Ager ejus
(m\inicipii) limitibul tiraccbanls antea fuerat
aislgnatas, postea jussu Osarjs Aogustl llmili-
bus nomini*. ejus est renormatus. Adde eumd.
ibid. p. 137.
RENOSCO, Is, ere, a. 3. agnosco, riconosce-
re. Paulin. Ifolan. carm. 15. 342. Ad prlmos
pavefacta sonus Tix note renoscit Alloqula.
REN0S09, a, um, adject, nepbreticui. Gloss.
Cyrill.. Nepp6R*d{, renosus. Glost. Philox. Rie-
nosus (sic), yefpenxde.
RfiNOVAMEN, lois, n. 3. Idem ac renovatlo.
Ovid.H. Jltet. 729. et in boc renoramine mansit.
RfiSOVATlO, flnli ; t. 3. rinnovazione, dva-
vscoc[{, actus renovandi, innovandl, innovatio,
instauratio.
I.) Proprie. 1 1. Generatlra. Cic. 2. Sal.
D. 40. 118. A quo rurtum reoovatio round i lie-
ret. Id. 11. Fam. 18. Renovatio llmoris. Id.
Bmt. 71. 250. doctrlns. <J 2. Spcciatim. Cic.
6. AtU i. Confeceram, ut Salatnioii lolrereot
centesimii seiennii ductls cum reooyalione sin-
gulorum annorura. h. e. cum anatocismo, seu
renova'.iooB usurarum in singulos annos o'on io-
lutarum. V. RENOVO et ANATOCISMUS.
II.) Translate. Liu. 5. 52. Modo qua res, post
prodigium Albani lacus, nisi instauratio sacro-
rum auspiciorumque renovatio, adfect,-e Vejenti
bello reipublicse remedio foil? h. e. auspiciorum
repetitlo Tel iteratio; nam ibid, dixit c. 17. U-
nam explationem eorum esse,- ut trlbuni milituin
abdicarent ie magistratu, ausplcia de inlegro re-
peterentur,'ct interregnum iniretur.
UEnOyAtIVCIS, a, um, adject, qui reoovat.
RenovsllTum fulgur Tocalur, quum ex aliquo
fulgure fuoctlo (al. ilgoiQcalio) Oeri cccpit, il
factum ait simile fulgur, quod. Idem sigoifioet.
Festutp. 289. 18. Mull.
RENOVATOR, 3rls, m. 3. rinnovatore, rislo-
ratore, qui iostaurat et reoovat. Intcripl. apud
Fabrelt. p. 101. n. 232. ihstitvtobi bovojivm
ac ashoviToni opeavxi rvBLicouvai.
BENOVO
RENOVATES, a, am, partlcip. V. REKOVO.
RENOVELLO, ai, are, a. 1. rinnoveltare, ita-
vavcoa, rursum novellum facio. Colum. Arbor, ■
6. Factii sulci* vinea optima iteroilur atque ita
renovellatur.
RENOVO, as, svl, Stum, are, a. 1. (re et'oo-
vo). Partlcip. Renovant, Renovaturut et fle-
novandus I. l.\ Renovatut in omolb. paragr..—
Renovo est idem ac novum facio, repeto, instaa-
ro, redintegro, laoovo {V. REDINTEGRO), dttt-
vtia (It. rinnouare, ripigliare, rifare; Fr. rt-
nouveler, ripartr., ritablir ; Bisp. hater como
de nuevo tina cota, renovar, reparar, retta-
blecer ; Germ, wiedererneuem, widerhtrtleU
Jen; Aagl. to make or build anew, rtmakt,
renew).
I.) Proprie. ^ '• Generailm. Oic. 2.. Sat. D.
46. 118. Vaporibui alias reaovatasqas Hell* re-
fuadunt etc. Sil. It. 7. 639. Quaiis abi Oceanl
renovatut Lucifer tinda Laudator Veneri. Bor-
iui Cic. 2. Sat. D. 23. 61. Virtutis templam a
M. Marcello renovalum. Id. 2. leg. Agr. 13, 34.
Colonial deducere novas, renovare veterei per*
miititur. Seneca 4. Benef. 25. Renovare Tenet
fontium iofuso per occulta nbtrimenlo. Colum.
4. R. R. 27. 5. A truoco lurgentet pamplnba
•ubmovere oporlebil, niil ad reoovandam vltetu
anus atque- alter tervandus est. Paulin. Solan,
carm. 27. 51. Uano renovaturut ctlbaram Dent
ipse magister. El absolute Lucret. 6. 1074. Pur*
pureutque colot concbvll Jungitur' nno Corpo*
re cum .lanas, dirlmi qui son qaeal asquaro;
Son il Neptuoi Ouclu renovare operant del. —
Sspissime dieitur dt agro at timilibui. Ovid. 1.
Met. 110. Nee reoovaius ager gravldit canebat
arisiis. Id. 4. Tritt. 6. 13. Uoc tenual dentcm,
terrain renovaotis -arairL et 5. ibid. 12. 23. Fer-'
lills, atiiduo ti non renovator aratro , Nil nttl
cum tplolt gramen babcblt ager. Tibull. 3. 3. 5,
Aut ut mulla mel renorarent jugera taurl, Et
magnas messes terra benigna daret. JUartfal. 8,
75. rostris qua: (<u> 6a) renovabtt bumum. —
Hue pertinent el ilia, la quibus redovare' eit rnu-
tare. Petron. Satyr. 117. a med. Imperamut Eu«
molpo, ut tabulas testameali omalbus renovet,
muti. el Propert. 3. 10. 35. Et -veterei arc u
lelo renovessc procorum. — Item lllud Quinld.
declam. 1. 12. Noverca mlserum deitera sen-
guinem.tulit et manum subinde renoravlu ft. e.
rursut tlnill laoguine. ^ 2. Speciatlm de fa-
nore. Cic. 6. Alt. 3. Centesimis. renovato In sin-
gulos annos feoore, conienius non full. V. RE*
NOVATIO I. 2.
II.) Translate. % 1. Gcoeratlm. Ca?i. 3. B.
G. 20. exlr. Nostros diijectoi adorti, prcelluni
renovaverunl. et ibid. 2. Renovare bellum. Cic
Prov. cons. 8. 19. InitauraK belli rellqula so
renornto. Id. 12. Fam. '28. Renovare soci li-
tem. Liv. 1, 14. fredus. Id. 34. 31. amicitiam.
ac societaiem. Ccet. 3. B. C. 93. curium. Ovid.
2. Tritt. 209. vulotre. Tac. 2. Ann. 58. der-
ives. V. DEXTER.l. Id. 4. Hisl. 36. velertm
iram. et 8. ibid. 30. leditionem. Oit'd. 11. 3ltt.
465. luctum. Id. II. ibid. 472. lacriinas. fng.
2. JSn. 3. dolorem. Curt. 3. 12. 7. Iram dolo-
remque. Id. 4. 10. 21. mcrrorem. Ptin. Pantg.
61. ad fin. Renovare gnudia, redinlegrare luli-
tlam. Fronlin, Aquced. 109. benelicium. n. e. da
novo tribuere. Cic. 2. Divinat. 3. 7. stadia phi-
losophic, ripigliare. (Sic Auct B. G. 8. 1. con-
silia belli). Id. 1. (poit.) Acad. 3. If. Il^c In-
close babebam et, ne obsulesccrcnt, renovabam,
quom licebat, leRendo. Id. -ad Quirit. 3. 8.
Fratcr uous eral, qui hid ilatu desiderium me!
memoriamque renovarct. rinfreteasse. AJJ* L'».
22. 61. tub /in. Rursui Cic. 1. Fin. M ST.
Rona prtetprita, Rrato recucdalioof trnuVaU, d«-
lcctaot. Id Unr.l. 16. Meuioilara propr inter,
mortuahl generis iui virtute rcauiare Soil. Jug.
10. Id Hispsnia nomen fjmilicr reooialum an.
Cic. DIvin. in Q Cxcil. 21. 6.S Ike inslltui,
atque adeo I nslilulutn rcf-.rri ac rcnuvari, i;jo-
lesle (erunl. Id. Peiol. 3. 8. (Unuvarr lelus ! i-
} snilium Id. -.' ad {>■ (• 12 honor ui / ' "
/-in- lb. couinu .>:■' I *-' - •
RENUEO
10. 21. Quorum seoteotia ilia eadem (tensrp,
curricula etc.) renovata atque insiaurata cele-
brantur. U. 2. Ferr. 4. II. Scelus suum illud
prlstiaum renovavlt et Instauravit quastorium.
.Firg, 2, /En. 750. Stat easui renovare oinnes
fciiiiemquo reverii Per Trojaai, et rursus caput
objectare perielU. Liv. 28. 35. Quod (ro6ur)
plenius nitidiusque ex morbo velut renovatuJ
floi Juveuta faciebat. Ovid. 7. Met. 215. Nunc
opui est succis, per quos renovate seoeclus la
florem redeat. Tibull. 4. 1. 113. Centum fecun-
doi Titan readvaverit annus. Ovid. 9. Met. 423.
VeDerem quoque cura futurl Tangit et Anchlsa>
reaovare paciscitur annos — Et seq. part, ul,
Ziv. 3, 55. Ipsis quoque tribunis, ut sacrosan-
cll viderentur, (cujus rel prope jam mernol'Ia
aboleveral) retails quibusdam ei raagno inter-
Tallo ceremoniis, reoovarunt, subaudi id. — ^ In
oratlone ponitur pro repetere, rursus ditfere, ri-
petere, ridire. Cic. 2 leg. Ayr, 10. 24. Hie quoo-
lam video, vos hominls dignitate et contumelia
legis esse commotos, reoovabo illud, quod initio
diil, regnum compararl, libertatem funditus tol-
li. Id. 2. Herenn. 30. 47. Enumeralio est, per
quam colligimuj et commonemus, quibus de- re-
bus verba fccerimui, breviter; ut reopvetur, non
redinlegretur, oratlo. Ci". eumd. 1. Invent. 52.
100. «f 2. Speciatlin. — a) Renovare ani-
tnum, recreare, rafocillare, reOcere, joiieuare,
ricreare. Cic. 2. Invent. 15. 49. El auditoris
animus aut renovatur ad ea, qua restant, aut
omnibus Jam dictis, eisuscltatur. Liv. 21. 21.
Per solum tempus biemis quiei renovavit cor-
pora animosque ad omnia de inlegro pallenda.
Quintil. 8. 3. 1. Risus animum ab intentfooe
rerum frequenter averlit et allquando ellara re-
ficit et a salletate vel a fatigatlone renovat.
AucX. D. Afr. 18. Suit ex terrore flrmatis, rur-
iusque reoovalls anlmli etc. ripreto il coraggio.
Hue pertioet illud Quinltl. It. 3.' 44. An porro
Tariaodi (vocero) quum gratlam prabel ac re-
novat auras, tum etc. h. e. recreat et inten-
tiores reddil ad audiendum, ef 10- S. 14., Alitur
enim atque enilcscit facundia et assidua cch-
tentlonum asperitate tailgate renovatur. scil. do-
ml declamanrto. et 1. 3. 9. Jtaque ad discen-
dum vlriuin plus afferuai reoovatl ac recentes.
icil. post remissioaem. — 6) Renovare se, so
reflcere, reparare vires suas, deouo se inslruere
et raunlre. Cic. Mur. 15. 33. Milhridates expul-
•us regno, tanlum tamen consillo atque auclori-
tate valuil, ut se, rege Armeniorum adjuacto,
novli opibus copiisque renovarit.
RE.NCBO, is, ere, n. 3. rimaritarti, Iterum
nubo. Terlnlt. i. ad Uxor. 7. Etsi noo delin-
quai renubi-ndo.
RE NO I) AT US, a, um, partlcip. f. voe. seq.
RENGUO, as, svl, atum, are, a. 1. (re et nu-
do). Parlicip. lienudatut. — Renudo est idem
ec spollo, detego, $pogliare, scoprire. Apul. 8.
Met. Bracbia humero tenui renudata. et ibid.
Asinus cunctis ilrarnenlli renudatus. Arnob. 2.
77. Tectum, parielem, Januas partesque alias d'pe-
ris renudare, dejicere, affjigere. Capelt. I. p. 15.
Septem rndioram coronain reaudavit. h. e. de-
teiil oslendilque.
REnCoUS, a, um, adject, retro nuilus. Ter-
lull. Firg. Veland. 17. A fronte quidem pro-
tects, qua autem propria caput est, renuda. A-
Hi leg. nudaj.
REnOLUS, i, m. 2. demlnut. renii. Tkeod.
Priician. 4. 2. a med. Ipsa vesica babet super
ie duos reoulos nervosoi, non ad ausclpiendam
urinam, sed ad resplralionera vel vaporalionem
rem succenturiati.
REnOmBrATIO, finis, f. 3. Ilerata numeratio.
Cauvod. Imtit. lib. litt. 2. Conclusio, qua per-
oratlo dlcitur, duplieem babel rationem; ponitur
enlm aut In rebus aut in aOectlbui rerum re-
pelllio et congregatio, qua Grace dvaxtpaXalu-
RECAPlTULAtlS. L " in ° rUm " num °»«°- *
RBnOmERO, ai, avi, stum, are, a. 1. (re et
nuraero) est iterum nuxnero, vel timpliciter nu-
mero, enumero.
- 84 —
I.) Propria. Cres. 3. B. C. 53. Millia sagilla-
rum circiter lngiola in casteltum conjecia Ca-
sari renumeravcrunt. Sunt qui leg. renuntia-
verunt, male.
II.) Figurate est idem ac reddo, quod ante
inibi numeralum fuerat, ut aurum, dotem, ren-
dere, s'lravafi^piw. Ter. Hecyr. 3. 5. 52. Sin
alio est aniino, renuineret doiem hue; eat. Plaut.
Bacch. 1. 1. 12. Nam -bac si habeat aurum, quod
illi renumeret, facial lubens. Apul. de Qfag. Po-
les, ne sis beneficio obslrictus, omne, ut'acce-
peras, ronumerare. Inscript. apud f'isc. Mas
Pio-Chm. T. C. p. 241. erf. Medial, vt tvm
OMN1S SVMMA SIVMCIPIBVS IVSCVLA.MS CONFESTIM
RBNVMBRARITVB.
RENUNCIATIO vel Rennnliatio, onis, f. 3.
^ I. Esl actus renunciaodi, edilio, enuncialio, re-
Islio, nunciatio, relatione, pubblicazione. airav-
7tX:a. Cic. 3. f'err. 34. 88. el 5. ibid. 39. 88.
Casio reounciat, se dedisse. Cognoscile renun-
cialionem ex lilteris. Id. Plane. 6. 1 '«. Renun-
ciatlo suffragiorum. Id. Mar. 8. IS. consulum
aut pratoruin. h. e. quum post lata suOiagia
renunciantur nomina eorum, qui creati sunt.
Sic Plin. Paneg. 77. Tanlum ex renanciatio-
oe eorum (consulum) voluptatis, quantum prius
ex deslinallone capiebat. Ulp. Dig, \\. 0. 1. In-
terest nostra, oe fallamur in modi renunciallo-
ne, si forte vel de fioibus cootenlio sit, vel em-
ptor scire velil vel venditor, cujus modi ager va-
neat. h. e. quum mensor renunciat, cujus inen-
sura ager sit. Inscript. apud Iteines. cl. 5. n.
16. SBCV^DV1B BE^'TNT1*TI0^EJJ MBKSORVM PnO
AB8AE ted. s. n. c. h. e. pedatura sesicrtiorura
numum centum. ^ 2. Item Ulp. Dig. 17. 2
63. eitr. Volunlale distrahilur aacieUs, renun-
tialione. h. e. renunciando et profitendo, se nolle
amplius soclum esse, la societa sciogliesi per vo-
lonta, quando i tod vi rinunziano. Ad illud
Cic. i. Vcrr. 0. 10. Poslquam tnea diligentia
istorum impudenliam vicerat, reaunciala eat lota
conduclio: Pseudo-Ascon. hsscadsciibit: Renun-
cialio dicitur recusalio ejus tei, qua Id pactum
et promissionem vencrat.
HENUNClATOR vel Renuntlator, flris m 3
restore riportaiore, a'7rc>77s).T^ 3 , qur r en'un-
clat, refert, denunciai; relator. Paul. Din 43
19. 38. Traisfuga ad bostes, vel consiliururn no-'
sirorum renuocialores. aul vivl eiuwjnlur, aut
furca suspendunlur. Terlull. Anim. 57. ori /in
Reoumiator dwpositionis inferna. /rf. Pall 4
exlr. Reverere habilum, erroris tui' renuocia-
torem.
RE.XUNCIATU9 vel Reaunliatus, a, um, par-
licip. F. voc. seq. ' ' K
RENUNCIO vel Renuntio, as, svl, stum, are,
a. 1. (re el nuncio). Particip. lienuncian, , UD
0. ; Henunaatus sub A. 1. a. et 2 : He nun-
oaluru. sub A. 2.; ^enuncianrfus sub B. —
Renunclo duo diverse sigaificat: scilicet
A) Est idem ac nuncium ailero, significo de-
claro, refero, expono; et proprle adhibelur quum
nuncium alicujus rel eispeclanti afferimus, a vay -
reUw, anayreWa (it. riferire, riporlare far
tapere, annunziare ; Fr. rapporter, annoncer,
rftre, exposer; Hisp. anunciar, hacer ,aber'
relatar, refers, contar, exponer ; G erm. su-
ruckber>chten,-me!den, - anzeigen, zuriickvtr- '
kundigen, Berichl abslatlen; Angl. 10 brinq or
carry word, back, report, declare, announce,
intimate, relate, inform). '
f 1. Gcneralim. — o) Active. Sail. J u q 98
a med. Marius cum Ligure, promissa ejus co-
gmtum ex pras.ntibus misil: quornm utl cu jus-
que Ingemum eral, ita rem diflicilem aut fa-
cllem renunciavere. Plaut. Bacch.i.i. 10 Non
V j eg « 1 ^ e,le lluram: «bi et renuncla.' Ter.
fndr. 2. 3. 28. Id ego nuoc tibl renuncio, bere,
lulurum, at in scieni. Id. Hecyr. 3. 5. 58 De-
non. Id Andr. 3. 2. 19. Quasi non libi reaun-
ciala s.ot bac sic fore. Nepot Bannib. 12. ad fin
Imperavu ei, nt propere sibi renunciarel, aum
eodem modo undique obsideretur. Puer quum
ceienter, quid esset, renuueiasset etc. Plaut
REXUIN'CULUS
Triu. 4. 2. 153. Ibo ad ilium, renunriabo, ut
scial etc. Id. Men. 2. 3. 66. Hun-, metuebam,
ne mea uiori renuociaret <!e palls el prandio
Sueton. JVer. 47. Misi^ue circum amicos, at quia
nihil a quoquam renunciabalnr, ipso cum pau-
cis hospitia singulo'rum adiit. Plin. 6. Hist. nal.
31. 30. (198). '.nsuia renuociata Alexaadro regi
adeo dives, ut equos incpJa taleolis auri per-
mutareot. — 6) Passive impirsonaliter. Sulpic.
ad Cic. 4. Fam. 5. Poslquam mini renuncialurn
esl de obilu Tullia. tHaut. Men. 5. 9, 68. Posl-
quam ad nos renuncialurn est. te el patn-m esse
morluum. f 1. Speciatim in re publica el in
jure. Cic. 5. I'err. 31. 73. Acta el imperii tua
doinum ad seoatum Suum reounciaverunt. Cws.
t. B. C. 35. Cujus (Cessans) oralionpm legati do-
inum rcfeiuDl, atque. ex aucioritale bac Casari
renunciant: intelligere Se etc. et ibid. 10. Ac-
ceptn mandatis Roscias a Casare Capuam per-
venil, ibique consules Pomppjumque invenil:
postuUla Casaris renunciat. Liv. 34. 44. Id quum
P. Licinius poniifei non esse recle factum col-
leglo primum, deinda ex auclorilate collegii Pa-
tribus reDunciasset etc. Id. 29. 3. Use dicla le-
gatis rcnunciataque io coacilium. — Similiter
Cic. 9. Phil, 1. 1.5 el Liv. 39.33. Renuaciere
It'galionem. It, e. qua in legatione acta sunt,
rtferre. — Itenunciare rcpudium, sponsalia aut
matrimonium dissolvere. V. REPUDIUM. Plaut.
Autul. 4. 10. 53. et Ter. Phorm. 4. 3. 72. —
Perunet ad comitia et significat pradlcara ejus
nomen, cui esl magistratus datus. Cic. Plane.
6, Ri'ounciare suffragia. Ita Forcellinus; ipss
locum non inveoi. Id. pro leg. Manil. 1. 1. Ter
orator primus centuriis cunctis renunciatus sum.
I'ellej. 2. 92. 4. Juravit, eliam si factus esset
consul suffragiis populi, tamen se eum non re-
nuncialurum. Varro 3. R. R. 17. I. Crfipti sunt
a pracone renuntTarl, quern quoque tribus fece-
riot adilem. Adde Liv. 5. ?8. Plin. Paneg. 92.
Remsnciati consules. Id. ibid. 63. Cic. 4. Verr.
53. 129. Eo modo sacerdos Climacbias renun-
ciatos esl. — Singulare esl Illud Quintil. 12.
II. 10. Sed lii primum renuncienl sibi, quanta
sit hum.ini ingenii vis, quam pntens efQciendl
qua velit. h. e. secum cogitent ot ipsl se quo-
dammodo doceant,
B) Rcnunciare alicui, contrarium nunciare.
Plaut. Stic/,, i. 1. in. j ube domi ccenam co-
qui, atque ad ilium renunclari. h. e. nunciari, la
non ire ad cceuam apud ilium, cui promiseias.
Seneca I. Clem. 9. circa med. Renunciari ex-
templo amicis, quos in coosilium rogaveral, Im-
peravit. h. e. nunciari, ue ad se venireot: eorum
se coasilio Io prasens non usurum. — Hioc iaj-
pe ponitur pro recusare, rejicerc, n'nunjiaie:
quasi contrario nuncio irrilum facere. Cic. 4.
ferr. 38. 89. Iste vebemenler Slhenio iofensus,
hospiiium el renuoclat: dumo ejui emigrat. Tac.
2. .inn. 70 Henunciare alicui amiciliain. Sie
Liv. 36. 3. Num prius societas eis et ainicitia
renuncianda esset, quam b^llum indieenduTi. et
Paul. Dig. 17. 2. 65. ante med. Qui socielalem
in tempus cuiit, ante tempus earn renunciando,
socium a se, non se a locio liberat. Cic. 2. Verr.
6. 16. Reaunciala esl tola conduclio. Id. 2. Alt. 1.
a med. Quid impudentius publicanis renunciaoti-
bui7n. e cunducliuni vecligallum reipubl. staro
recusantibus. et I. Oral. 53. 230. Renunciara
SloiCM. ^uinftl. 10. 7. I. civilibus ofDciis. Sue-
ton. Rhet. 6. foio. Id. Galb. II. vita. Plin. Pa*
neg. 5«. Inertia Terlull. I. ad Uxor. 1. nupliis.
•Seneca 6. Quasi, nat. !. a med. Desinarous au-
dire islos, qui Campania renunciavere, quique
post buoc casum Kerrtemo(uj> emigravere.
RENUNCIUS net Rrnuntius, II, ra. 2. qui ilc-
rum nunciat. «auc. Trin. i. 1. 21. Ducitur fa-
milla tola, veitipliea, uoctor, aurl cusloi, fla-
bellirera, laodaligerula, canlrices, cislellatriees,
nuocii, renuncii, rapiores panl. et peal. Imppp.
falentin., Valent el Gratian. Cod. Theod. 3.
7. 1. Tacili nuoeii renunciique corrupli.
RE.NDNCOLUS, I, m. 2. deminut renli, r u /.
gat. interpr. Levit. 3. 4. Offerenl reliculum Je-
corii cum renuoculii. Eadem voce ulilur Id.
RENinV'TTATIO
aapo alias. Marcel*. Mmpir. c. 26. p. 121. rttto
efi. Aid. Use polio per triduum tumpia - el V6-
aleam el renunculos el inleslina unlversis sordl-
bus purgai.
RBNUNTfATlO, RRNBNTIATOR et litttilif.
r. RENU.-ClATIO, RHNUN lATOR etc.
RitSC'O, ntiis, nDi, onere, a. 3. (re et ouo,
quod io compositi* locum babel). Parllcip. Re-
r>u?ns mb A. — Renuo
A) Noulrorum mora eit Idem ae nuta tignl-
flco mibi non placere, reauto, abnuo, far cen-
no ili no, a'vaveueo. fforat. 1. Ep. 16. 49. re-
nuil negltaiqiKi Sabellui. Cic. Rabir. Pott. 13.
36. Superciliii renuentes bulc decern milllum crl-
mini. Ovid. Heroid. 17. 80. Credere me tamea
hoc oculo reoueate negavl. Id. 8. Met. 325.;
et Martial. 2. It. Facere aliquid renuente Deo.
h. t. con probaale, invito. Adde Tibull. 1. 5. 20.
61c Sil. It. to. 47. Quid vanoi. Inqult, Lalto
ipes unica consul, locassumque moves, fato r«-
nuante, furorct? Tae. 15. Ann. 58. Idem (Fe-
nlus) Sobrlo Flavio adslstenti adnurotique, an
Inler ipsain cogoitionein destrlngerel glndium
cademque pairaret, renuit lafregltque impetum
Jam manum ad capulum referenda.
B) icti'-e est recuia're, refugere, rifiutart.
Cic. Ccel. 11. 27. Qui nullum convlvium re-
nueii:. <|ui uoguenta tumptarli fforat. 2. Ep.
2. 63. tenuis quod tu, Jubel alter. Satin. I. 27.
Nee Uudeui Danal taoto renuere labor!, nejo-
ro no.
rEnOTO, as, are, a. 1. frequentai. • renuo.
Lucrel. 4. 599. vol per Qesa foramina rerum
Incoiumis Iran sire potest, aimulacra renutaal.
h. e. Iranilre non pottunt, recusant, renituntur,
neqneuni. Id. 3. 350. ti quis, corpus tentlre, re-
nutat. h. e. nou admitllt, rjegat. Alii et ipie
Lactamann. leg. refuiat. Prudent, ffamarlig. 774.
Ille graduiQ celerat fugient, contra ilia reautat;
Liber umque animus, sed dlspar utriqua to-
luntas.
BfiNUTRlO, it, Iro, a. 4. rurlua nutrio. Pan-
Jin. Nolan. Ep. 83. 8. Quem u rutilcanli r«-
eepium doml renutritnut.
rBnOTUS, at, m. 4. aWviuoi«, actui renuen-
di. Plin I. Ep. 7. Nam ego quoque ilmlll nutu
ae renulu respondere voto tuo possum. Nutu,
ideal assemu, dum promltto non agera edversui
Galium: renulu, dum nolo adeaae Gallo advetsus
Bsticoi, quom tu me defenders in judiclo rogai.
Hie Tero tlluditur ad lllud ffomeri Iliad. I. 16.
ii 250. To) 8'lTlpo* uiv iSuxa iratjjp, itipo*
tai'iviueti.
RBONERO, a i, are, a. I. Iterant onero. Vox
a Leiico eipungauda; legitur enlm lolumtnodo
In Not. Tir. p. 131.
RBOB, rBrlt, rfilut sum, r»ri, dep. 2. Parll-
cip. Raitu. — Reor est idem to computo; aiqae
bioo pulo, opinor, eiislimo, censeo, arbitror,
vouj'fo), oi uii, t)Y«ouo« <It. ttimare, credere,
pensare; ft, eroire, penier, ilre d'avit; Uiip.
creer, pentar, tttimar, reputar; Germ, rich-
nen, berechnen, daher glauben, meinen; Angl.
ta suppose, judge, think, imagine, deem belie-
ve). Quintil. 8. 3. 26. diclt, reor esse verbum
borrldum, fortatse ob repettllouem canlna line-
is, Cic. 3. Oral. 38. 153. docet esse poeticum,
tad Itmen ei bit uaum, qulbut loco potltlt, graa-
dior atque antiqulor oratlo tape vlderl lolat. —
Non eit autem la omnibus aque modla, tempo-
ribus ac person Is utilalum: et uiurpatur aut cum
InOnllo, aut absolute, fforat. 2. Ep. 1. 60. Non
equidam insoctor, delendaie carmlna Liri Esse
raor. Pelron. Satyr. 122. a med. Ut reor, baud
lmpuna. Properl. 3. 2. 38. Ul reor a facie, Cal-
Uopea full. firg. 12. Ain. 188. Ut potiut reor.
Cic. I. Tate. 39. 94. Borura autem, qui aiacU
stale moriuotur, fortuoa laudatur. Cur? Nam,
reor, nou ullls, tl TlU longlor darelur, posset
tut Jucandlor. firg. 6. JEn. 06. via prima ta-
lulls, Quod minima rerit, Graja paudetur ab
orbs. Plaut. Batch. 5. 2. 8. Rerin' let ia anno
to bat toDsitari? h. a. rtrlt ne7 firg. 7. £*n.
437. Non, ut rare, meat effuglt ouociut auret.
SiaU 11. Ttieb. 50. nac te tanla io ceitainiua
— 85 —
retur SufOcere. Plaut. Attn. <n fin.; fit Cic. 2.
Off. 9. 3% Remur ipipeirarl posse. Arnob. 4.
2" Omnls superorum gens, quam esse vos re-
mini. Plaal. Amph. 3. 3. 20. Qui me Am-
pbitiuon.- reomr esse. Cs'c 3. Orat. 22. 8%
QiiCK. nttre: rebsr Its dicerc. (Id. ibid. 38.
153. refrar diclt esse poeticum, ui modo diil-
mu6), firg. 10. j£n. 608. Ut reb&re. Cic. 7. Alt.
3. a mti. Non iebatur ofupldura esse'Piraea. Ziv.
31. 39. Ut ipie rebatur. Plaut. Amph. 6. 1. 43.
jEdes ruere rebamur tuat. Cic. 3. Nat. D. 6.
15. Rebantur enim fore, ut etc. .Seneca Here.
Fur. 303. Turn restitutes fratribut rebor melt
animas. Justin. 20.2.14. Obtenloque, ut reban-
tur, quod petebant. Plaut. Aulul. 1. 2. 28. Sese
a me deriderl rebitur. Id. Mott. 1. 3. 2. Dad*
me melius rear esse defscatam. Ctseil. apud Gall.
1. 17. in fin. No tibl me este ob earn rem ob-
noilum reare. /fuson. VII, Sapient, inil, Igno-
scenda istsec, an cognoscenda rearis. Lucret. 6.
250. per totum coacrescuni aera cubes, Dndique
utl imebras omr.es Acberunta reamur Liqulsse
etc. Plaut- Pstud. 1. 2. 34. tit mlhi rem esse
reanlur. Actios apud Non. p. 356. 18. Merc.
Opinione factum est, quanto mines illrpem educa-
banl, tanto ut reremur magis eot este. Cic. Ila-
rutp. resp. 2). 40. Turn rero ett ratut te pos-
se. At Orell. Turn rero elatut tpe, posse ae etc.
Ttr. ffecyr. 5. 3. 21. Utorem, quam ouraquam
ett ratut posthae te babiturum , reddo. Sail,
Cat. 58. Consul optimum factu rstut aoctem,
quse inttabat, antecapers. ttimando, giudican-
do, (enendo per 6en fatto. et Nepoi Alcib. 4.
Utilitsimum ratat, impeodentem eritare tempe-
tlatem. Id. Attic. 2. Idonsum tempus ratut tlu-
diit obtequendl suit. firg. 2. JEn. 25. Not abilt-
so rati et Teoto petiitse Myceoat. Plaut. Attn.
5. 2. 11. Ego ilium aotebae bomlnem semper
turn frugi ratut. Id. Amph. 3. 3. 9. An id joco
dliittU equidem terlo ae veto ratut. h. e. ra-
tut turn ta dlilsse. Id. Rud. 2. 4. 32. Jam lllud
mall plat nobis vltit, quam rats. A. «. quam
rata tumus. — Usotpaot pistarea Liv. 40. 5.
ez(r., Plin. utermte, Tibull., Lucan., Martial.
et tapittlme Ovid., sed fere in prima persona
Present. Indicat., aut quo modo allata eiempla
praferunt: in aliis modlt non facile tine auclo-
re adblbuerim. — nine Tartlcip.
Ratus, a, um, adjective quoque usurpatur.
f. RATOS loco tuo.
REORNO, at, are, a. 1. iterum orno : et
REPACiSCOR, icerit, id, dep. 3. iterum pa-
ciscor. Vocct a Leiico eipungenda; leguntur
enim tolummodo In Not. Tir. p. 56. et p. 71.
REi'AGES, um, f. plur. 3. Fettut p. 281. 12.
Miill. Repagula, qua poela interdum repaget
appellant. Cf. Paul. Diac. p. 280. 2.
RBPAGOLA, Orum, n. plur. 2. (in ting. num.
Ammian. tub II.) vectis, qui oilli valvis contra
vim opponltur: a re el pango. Adbibeiur fere
in plur. num. Festui p. 281. 10. Miill. Bcpa-
gula sunt, at Verrius all, qua patefaciundi gra-
tia Ita Qgunlur, ut ei contrarlo qua oppangun-
tur. Alii legi mallent : at ei contrarlo (h. e.
eitrimcous) quoque oppandanlur, fi0-/\6-. >"'«-i^
(It. itanga da chiuder I'uscio, noliola, chiavi-
ttello; Fr. tierrou d'une porte; Hisp. cerojo,
petlillo; Germ. Thurrieget ; Angl. a bar or boll
to fatten a door).
I.) Propria. 5 1. Stricto aensu. Plin. 16.
Hill. not. 42. 82. (225). Flrmiisima In rectum
ablet. Eadera valvarum repagulit et ad quacura-
que libeat Intestlna opera apllssima- ffarduin.
in MsS. suit paginit legit. Plaut. Cut, a. 3.
v, 18. Occludite adet pessullt, repagulit. Cic. 1.
Z>ivinat. 34. 74. In tamplo Ilercullt ralva clau-
ta repagulit sublto te ipsa aperaeruot. Id. 6.
ferr. 43. 94. Convultli repagulit efTraetisque
ralvlt etc. Apul. 1. Met. Fores ad pristinum
ttatum reiurgunt, cardlnet ad foramina resi-
dent, pottos ad repagula redeunt, ad clausira
petiull racurrunl. Ovid. S. Met. 120. Baptaque
da deiiro robuita repagula potta Ostlbai lllldlt
media cervicit. f i. Latlore sensu sunt obi-
ett, quibus armenlt coercenlur. tbarra. Ovid. 2.
REPARATOB
Mel. 1,i5. Soils equl biooitibut auras Flamrol-
ferle implent, pedlbusjue repagula pulianl. Quaj
postquars Telbyt repulit etc. Zoean. I. 295.
latere repagula. 5*'.'. It. 16, 317. prolato so-
nuere reptgulc tigtio.
II.) Tranclcte est quodvls obsteculun-i, freaunjj
impedlmentum. Cic. T. ferr. 15. 39. Repagula
Jurlt, pudorls at officii perfrlngere. fet. Potta
apud eumd. 3. Nat. D, 26. 66. Ilia mibi no-
die tradidit repagula, Qulbut ego iram omnem
recludam. Ammian. 16. 12. 38. Igitur qaum
equitet bib.'l prater fuga clreumspecianles pra-
sidia viditset longius Casar, conclto eguo eoi
velut repagulum quoddam cobibuit.
RfiPANOlROSTRUS, a, um, adjaet. rostrum
babens repandum, ut piscet mulii, praterllm
majoret ut dclpblnet, Item anatet. OuiniiJ. 1.
5. C7. Ex prspotltlone at duobut vocabulit du-
re vldetur ttruilsse Pacuviut Nerel: repandlro-
strum ineurvicervieum pecut. f. Lucilii lot. eit,
in RBPANDUS.
RBl'ANDO, it, ere, a. 3. (re et pando^ apri-
re, tpalancace, aW'VUi eperlo, pando. ,/pui. 4.
et 9. Met. Clave tubtracla, fores Janus repandit.
RBPANDUS, a, um, adject, ripiegato all'insu,
tx'vci'otfxoc , a'vaxuptcf, relrortum psndus, b. e.
pandus timul et latui, ted retro el turium re-
Oeiut, recurvut, qualia tunt dona et ora del-
phlnura. Nam de bit Plin. 9. ffitt. nat. 8. 7.
(23). Pro voce gemitus bumano tlmilis, dorsum
repandum, rostrum tlmum. e! Ovid. 3. Met.
680. truncoque repandut in undat Corpore de-
•lluit; faicata novisslma Cauda est. et Lucil. a-
pud Non. p. 159. I. Merc. J.aiclvire peeut Jut-
lit roitrlque repandum. Plin. 14. Bin. nat. 22.
28. (140). Pcctorosa eervicls repauda oslenia-
llo. Cic. 1. Nat. If. 29. 82. Juno Sosplia cum
pelle caprlna, cum basta, cum scutulo, cum cal-
ceollt repandit, Bieronrm. 1. advert. Jovinian,
n. 48. Hepanda crura Soeratlt. — Dine repan-
dirostrum pecus Nerel, apud Pacuv. f. BE-
PANDIBOSTRU8. Adda Apul. /"room. clt. In
voc. PANDUS.
RBPANGO, it, erej a. 3. pianlare, teminare,
Idem quod pango, tero, apud Colum. 5. R. R,
10. 14. et Arbor. 22. 3. Ibique temen ferula
repanglto.
BfiPABABrLIS, o, adject, ricuperabile, re-
parabile, dvaoKiuaoxoe, qui repararl poletl. O-
vid, Ileroid. 5. 103. nulla reparabilit arte Lasa
pudieitla eit: deperlt ilia lemel. Id. I. Mel. 379.
Die, Theml, qua generit damnum reparabile no-
ttrl Arte tit. Seneca Brevit. vit. «. a med. Neo
veloclstima omnium rel [vtia] moram facillt,
tod abire, ut rem lupervacuam ae reparabilem,
tlnlllt. Anton. EdyU. 18. 6. Pbaoli, reparabilit
elet. fal. Fiacc. 6. 562. nulla calum repara-
bile gaza. h. «. lui et vita nulla peeunia repa-
rabilit. Pert. I. 102. Eulon Ingeminal: repara-
bilit adtonat echo. «. e. qua facile voeet reparat
ac repetlt. .^inmian. 27. 10. 5. Reparabilit gen-
lli motut limebaotur inudi. el 31. 7. 12. Barbarl,
ut reparabllet temper el celerei, tlniilrum eornu
perrumpunt.
REpARAtTO, flnlt, f. 3. rifacimento, rinno-
vazione, riparazione, avaoxauij, aclui reparan-
di, renovatio, Instsuralio. Intcript. epud Gruler,
177. 7., qua est apud 0>ell. 1147., qua peril-
net ad a. post Cbr. n. clreller 443. thkhmab uw-
OA INCVKIA ET - riEULtl CLADIS VAtTtTIOMj VKBB-
uiktih AnrtrcTAi , ita vt - desfifutiomm cvh-
ctis asrABAiioKia ad>>«hrsnt. Prudent. 10. Ca-
themer. »2n. Mori bac reparatlo Vila ett. Tri-
buuni el Sail. Jug. 34., ted reciiut ibi leg. pa-
ratio. Et Theod. Pritcian, lib. 2. part. 1. c. 13.
Si varo Intercept!! viribut plena fuerlt despera-
tlo, odores vel Ibymiamala bis propter repara-
lionem adblbebimus.
BEl'AjtATOR, 3rll, ro. I. riltoratort, ripc-
ratore, a'saojwuacTjj}, qui reptral, refector. Stat.
4. Silv. I. II, Iminensl reparalor maiimus arl.
h. i. Janus, qui novot annos inchoat. Intcript.
apud Murat. 260. 1. MrABAToai onais tvi n.
K. VLAVIO ViLlnlO COKITAKTIKO f. F. I. AVO. etO.
f- lUPORUTOR. Alia .pud Orell. 1103. »•-
REPARATUS
PABAT0RB3 ORBIS ADQVK VBBIVM RESTITVT0BB3 D.
t>. -N. K. FL. IV L. C0X5TAXTIVI ?. I. SEKetH AYG.
HI ITLIAHVS OtC.
BEPXRATUS, a, um, particip. P. REPARO.
REPARCO, cis, si, cere, n. 3. non risparmia-
re, aon parco. Plant. True. 2. 4. 25. Utinam
a principio rei item parsissem mea, ut nunc re-
parco cavils. Lucret. 1. 667. Scilicet ei nulla
facere id «i parte reparcent. JPronto ad L. Per.
imp. 6. Fac, oro te et obsecro, domine, quod
tuo egregio ingenio decet, temperes et reparcas,
et modificeris desideriis omnibus etc. Symmach.
1. Ep. 33. Istiut muoeris operam non feparcam.
RfiPARlO. P. REPATRIO.
REPARO, a», 5vi, atum, are, a. 1. (re et pa-
ro). Quidam putant, pritnam eyllabara product
posse, propter ea, qua in RE dicta sunt. Itaque
legunt apud Claudian. Cons. Prob. et Olybr.
260. QSbalia qui reparat arvn Galeaus. Alii leg.
temperal. — Particip. Heparans II. I.; Repa-
ralus I. t. o. 6. c. et 2. et II. 1. ; Reparalu-
rus; II. 1.; Reparandus I. 1.6. — Reparo est
idem ac rursus paro, recupero, iterum acquiro,
atque adeo relteio, renuvo, dvaoxtva^m (It. ri-
cuperare, rimettere, riacguistare, ri/'are, ripa-
rare; Fr. preparer ie nouveau, retablir, re-
nouveler, recommencer ; Uisp. prepar de nue-
vo, resiablecer, renovar, volvir d empezar ;
Germ, uiieder von Tieuem bereiten, wiederher-
sielten; Aogl. to jet again, recove, repair, re-
trieve).
1.) Propria. ^ I. Generating. * — a) Est rur-
sus parare, recuparare, iterum acquirere. Cic. 5.
V err. 86. lU'J". Arator id perdere videbalur, quod
alio pratore, eodem ei agro reparare posset. PUn.
6. Ep. 8. Reparare quod atniseris, graylus est.
et 3. Ager, decresceute reditu, etiam pretium
in limit, ijuod, le curante, reparabit. Id. 4. Ep.
0. Faces ignem assidua coacussione custodiuot,
dimissum aigcrriine reparant. Ovid. 1. Met. 11.
Nee nova crcscondo reparabat cornua Pbabe.
Cf. Pelron. fragm. p. 677. Surmann. lunaque
ecntclus El reparalus bonus. — b) Est etiam
reficere, renovare, rifare, riparare. Horat. 3.
Od. i. 60. Tecta velint reparare Troja. PUn.
10. Ep. 75- Ut sdiflcia, quie sunt vetustate sub-
lapsa, reparenlur in melius. Laurea Tull. apud
PUn. 31. Hist, nat. 2. 3. (8). Reparare Tillam
cub cultu poiiore. Auct. B. Alex. 12. a med.
Non tainca reparaoda classis coe/italionem de-
posuerunt. rimettere in piedi. Sic Liv. 30. 7.
Reparare eicrciium. et Justin. 20. 5. 10. et 26.
2. 1 1. Exercilu reparalu. Curt. 4. 9. 11. Vii fece-
runt Dd em, Lot millibus casia majores copies esse
repiiTaus. fac. 3. Ann. 73. Reparare auxilia. h.
e. auiiliares copies rursus adsciscere. el Luc an.
1. 104. noyas vires, a. e. rursus sibl comparare.
— e).Et do novo creare, producere. Luctel. 3.
961. Cedit enim reruin novilate exlrusa vetuslas
Semper, et ex alils aliud reparare neccsse est.
Ovid. 15. Met. 252. rerumque novalrii Ei aliis
alias reparat nature flguras. Seneca (Edip. 650.
Solum reparal beibai. Martial. 9. 102. de Iler-
cule. Fecundain veluil reparari morlibus llydr'am.
h. e. nova capita, recisis aliis, emilteodo. Cf. La-
can. 4. 635. Di'seclarn timuit (Alcides) reparalis
angulbus Ilydrain. Plin.21. Hist. nal. 13. 111.
(138). Trichomancs illilum cubibet capillus dc-
Quentes: aut si effluxcrint, reparat. ^ 2. Spe-
cialim est rursus einere, quod faciunt mcrcato-
res, qui, mcrce diveodila, aliain comparant, ccv-
Ta-yopajaiv, ricomperare, rimettere, nam el pa-
raru pro emerc pooilur. Jloral. 1. Od. 31. 12.
Vina Syra reparala merce. h. e. empta ei pe-
cunia, qua rcdacta est ei merce Syra divendi-
ta: vel potiui commutata cum merce Syra. Al-
fen. Dig. 15. 3. lli.-Quum bores non esscnt
ldonel, jusserat eos ranlre, et His numinis, qui
recepli esseat, alios reparari. Scceoola ibid. 45.
i. 122. Si intra diem suprascriplam non repa-
rasset morccs. Inscripl. apud Donat. 39. 5. sil-
VAMO IACBVH. C. VTCIRIVS RVtVi V. S. OVOD LI-
CT1T IVHIAN.OS RUfARAHK r£.\ATES 0V0DI1VE TIBI
von rusvi'oe. mkrmorr' sicrtj:.
II.) Translate. t[ I. Esl renovare, iuslaura-
— 86 —
re. Liv. 3. 37. Id modo plebes agitabat, quo-
nam modo tribuniciam potestatem, rem inter-
missam, repararent. Ctirt. 5. 7. 2. Hoste et
£mu!o regni reparante turn maiime bellum.
et Justin. 22. 3. 10. Rlajori mole bellum repa-
raturus. Id. 3. 6. i. Reparare pralium. Curt.
5. 1. 8, Ferro geri bella, non auro; viris, non
urbium tectia: omnia sequi armalos. Sic majo-
res suos perculsoi in principio rerum celeriter
prislinam reparasse fortunara. Quintil. 10. 1.
75. Timogenes inlermissam hislorias acribendi
industriam nora lauda reparavit. fopisc. Car.
3. Respublica per Augustum reparata, al repa-
rata'dici potest libertate deposita. If 2. Meta-
pborS ductS a super, paragr. 2., ponitur pro
rursus eraere, iterum acquirere. Curt. 8. 6. 11.
Ille non ignarus, et principes amicorum et ei-
ercitum graviter otTendi, gratiam liberalitate do-
nisque reparare tentabat. In illo Horat. t. Od.
37. 23. nee latentes Classo cita reparavit oral:
reparare alii sumuat pro munire, portuB, arcea
et rncenia, qua? lapsa erant, celeriter classe omnia
loca obeundo, reficere et firmare: alii pro niu-
tare, alias nempe terras et magis abditas pro
■Egyp'o, qua inflrma erat et tola patebat host!,
quxrere: alii alia comminiscuntur. Senile}., ut
se eipediat, penefrauit ex coujectura subsiituit.
Ceterum, alt el. Farlanetlo in Append., ex com-
paratlone bujus loci euro Inscripl. allata sub I.
1. liquet, usee ita esse interpretanda: Nee ut
mortem elTugerct, occultiora, quibus lateret, ioca
cila classe parare, hoc est assequi, iterum 6lu-
duit. ^ 3. Item est reficere, recreare, rislora-
re. Ovid. 4. Met. 215. de ambrosia, et fessa
diurnls Membra minlsteriis nutrit reparatque la-
bori. Id. Ileroid. 4. 90.de reout'e. Hsc reparal
vires, fessaque membra norat. PUn. Paneg. 77.
a med. Tarn assiduus in tribunal], ut labore re-
fici ac reparari videretur. Liv. 44. 38. Uostes
per summum otium Instruxerant aclem, repara-
verant animos, stabant compositis suis quisquo
ordinibiis. Quintil. 10. 1. 27. Velut atlrita quo-
tidiano usu foreosi iagenia, optima rerum lalium
blandilia (lectione poelarum) rcparantur.
REPARTOrIENS, entis, particip. ab inusil.
reparturio, iterum parturiens seu pariens. Al-
cim. 6. 71. Teque repariuriens melius, quain
corporis alvo.
REPASCO, Is, ere, a. 3. pasco, ant iterum
pasco. Paulin. Nolan. Ep. 41. (al. 31.) 1. ad
fin. Impemlia, quibus possim diritcm pauper
repascere. Id. carm. 21. Cl pullus aquilas dici-
tur repascere Cura parentes mutue.
REP,ASTlN'ATlO, Sais, t. 3. /JuXoarpopsa,
actus repasiinandi.
I.) Propris. Cic. Senect. 15. 53. Quid agri
fossiones repastinationesque proferam? Colum.
2. R. R. 2. Juuci et gramiois pernie'es repasti-
natio est.
II.) Translate est coercitio et amputatio luu-
lilium, apud Tertull. Exhort, castit. 6.
RKPAsTlNATUM, i, n. 2. V. REPAST! NO
I. I.
REPASTl.NATUS, a, um, particip. V. voc. seq
REPASTjtNO, as, 5vi, atum, are, a. 1. (re et
paslino). Parlicip. Repastinans et /Jepasft'nan-
dus I. 2.; Repastinatus 1. 1. — Repasiino esl
idem atque iterum pastino, refodio, /3ti>Xoo-po-
piU, /i6Taorp£?ii3 (It. lo/"nar a zappare, rin-
j'rescare ; Fr. donner une seconde facon a la
tare, biner ; Uisp. binar, dar secunda reja d
las tierras; Germ. d. Voden wieder umjra-
ben, - umhacken; Aogl. to dig again, dig or
delve anew),
I.» Proprie. ^ I. Stricto sensu est iterum
pastinare, refodere. — a) Active ft absolute.
Parro 1. It. R. 18. 8. Si allius rcpaslinaveri-
mus, aut miuus,- quain alii. Addc eunul. ibid. 37.
4.; et Colum. 3. R. R. 15. 1. — 6) Passive.
PUn. 17. Hist. nat. 10. II. (61). Bacca; lauri
in sulco repaslinato palmi alliludine, llcen-e fere
acci'i'alim strunlur. — Iliac Rcpastinalutn, i,
n. 2. absolulc, siibslanlivoruin more. Colum. 3.
/{. R. IS. 1. RfpaslinatiE dlcl^ lucre vines ve-
leres, qua: refodicbanlur : nunc anliquilatis im-
REPEDO
prudens consuetudo quidquid emoti soil vlncls
pricparetur, repastinatum vocal. PUn. 19. Hist,
nat. 8. 41. (139). Si caulem in repastinalo seras.
et 43. (163). llipposelinum et repasliuato seriiur.
— Impersooaliter. Colum. 4. R. R. 32. 3. Cultus
arundinetis primo trlennio non alius est, quam
ceteris: quum deinde consenult, repastinandum
est. ^ ^ 2. Et universim pastino fodere, terrain,
pastino emovere, purgare, zappare. Festus p. 281.
16. Mull. Repastioari ager is dicitur, ut Ver-
rius oxistimat, cujus natura mutatur fodiendo,
quum aut Silvester excodicatur, aut lapis mollitur
frangendo, ut fiat pascuua vel pecorlbus berba
Tel bominibus aatione. Cato in ea, quam acripsit
de suis Tirtullbus contra Thermum: Ego Jam
a principio In parslmonia atque in durilla al-
que indusiria omnem adolescentiam meam ob-
stinul, agro colendo, saxis Sabinii, sllicibus re-
pastinandis atque conserendis. Afranius in Repu-
diato: Repas'.inasse setatem tu senex fugis. PUn.
13. Hist. nat. 13.27. (84). Cn. Terentium acri-
bam, agnim suum in Janiculo repaslinantem of-
fendisse arcam etc.
II.) Translate. Repastinare ungues apud Ter-
tull. Pcenit. 11. est a sordibus ibi colleclis pur-
gare: El, repastinare usum dlviliarum, Id. Cull,
[em. circa med. h. e. coercere et veluti purga-
re: Et, repastinare vitis modo vitam aetale re-
novata, Id. Anim. 50. ad fin. h. e. instauraio
et renovare: Et, commlssionem injuria, meiu
vicls statim occursura, repastinare, Id. 2. advers.
Marcion. 18. b. e. infodere, obruere (ut vites
pasiino solent), sepellre, repilmere. Omnes biB
metophora duriores sunt et auo auclori reiin-
quends.
RfiPATRlO, as, are, n. f. ripatriare, In pa-
triam redeo. Solin. 27. ante med. Quum mulll
captivorum, aliquot leooibus obvii, lotacti repa-
triavcrlnt. Id. 33. Uoc Arabia sat est: hlnc -ad
Pelusium repatriemus. h. e. redearaus. Salmns.
mallet ad Pelusium vela repariemus, h. e. ce-
qualis veils et secuodo vento Pelusium renavl-
gemuB, Repariare vela, esse ait paria et aqua
vela facere, quod fit, quum secundus ventus est.
Cassiod. 3. Variar. 18. Ad Romanum repatria-
vlt imperium.
REPAUSATlO, Snls, f. 3. ripoto, Idem fero
ac pausatlo. Cassiod. Instit. lib. Ml. I. Positura
6ive distinctio est moderata pronuociationia apta
repausalio.
REPAUSO; as, are, n. I, (re et pauso) requle-
scere, pausam facere, riposare. Theod. Priscian.
lib. 4. p. 317. ed. Aid. In locis refrigeratis bene
Oleolibus repausandi locum accipianl.
REPECTO, pcctl9, pexl, pexum, pectere, a.
3. (re et peclo). Particip. fleperus. — Repe-
ctere quidam legunt apud Stat. 6. Theb. 418.
Colla ton's crinita tument, staotesque repectit
Aura jubas. TJbi Pel. Scholiast, ^xponit disper-
git, dissolvit, peias comptasque Jubas turbat. A-
lii leg. reflectil. C'audian. Cons. Prob. et O-
lybr. 222. de Tiberino. irons hispida manat 1m-
bribus : in liquidos fontes ae barba repectit. h.
«. aqua ex barba profluunt, quando ilia pectlne
dlscriminatur. — Particip. Repexus B9t, It. pet-
linato, Siextevioftivot, ilerum, aut probe pcius.
Ovid. 3. Art. am. 153. Et neglecta decet mul-
tas coma, sape jacere llesternam credas: Ilia re-
peia modo est. Claudian. Cons. PrOb. et Oly-
br. 3. crioemque repexi Blandius elato surgant
leinone jugaics. et 240. turn (lava repexo Gallia
crine feroi. k. e. Gallia comata.
REPEUABlLIS, e, adject, qui repedat vel ce-
dit retro. Penant. 1. Pit. S. Martin. 266. Ei-
llmuil fugitiva virum repedabilis arbor, Et rui-
tura procul suspendit in aera lapsum.
REl'EDATOS, a, um, particip. V. voc, stq.
REl'EUO, as, 5vi, Slum, are, n. 1. (re et pes).
Particip. Repedalus. — Repedo (It. rilirare il
piede, ritirarsi, tornare indielro, rinculare, dim-
iro3i£(i>) est idem ac pedem relraho, retro cedo,
recedo, revertor. I'eslus p. 281. 16. et Paul. Diac.
p. 2S0. 4. Mull. fUpedare, recedere. Lucilius
apud Son. p. 165. 13. Merc. fUdisse ac reptdas-
sr, ut Roma vilct Gladialoribus. et ibid- Romam
REPELLO
repedabara numero. Ammian. 24. 7. sl.b /In. Ad
■jigp.B repedavit oclus miles. Addo Juvcnc. A.
402. — Cum Accusal.- Pacuv. apud Feslum Pau -
lum repeda, gnate, a vestibulo gradum. Nisi die >
iilud gradum esse casum communem spatii: n-
tirati un pasio. El Veget. 1. HUH. 27. Ita l!
ad equestrem meditationem lnterdura sequerentui,
ioterdum cederent, et recunu quodam impetus
repedarent. V. adooiat. ibid. — Capell. 9. f>
312. Si prim ingrata mortalitatls comraoda re
pedata recenseam. h. e. retrocedendo. Alii leg.
lepudiata, Codd. repediala.
RfiPELLO, pellls, pOll, pulsura, pellere, a. 3.
(re et pello). Quotiescumque prima In prater Ills
a poetii producitur, volunt Gtammatlci, dupliel p
icilbl, reppulit: ted noo eit necesse, ul ia RE
et RBFERT Jam diilmus. — Particip. Repellent
I. a.; Repulsus I. a., d., {., II. 1. et %». «
la fin.; Repeltendut II. 2." — Repello eit Idem
atqiia sccedeatem aut irruentem tetro pello,
rejiclo, depello, prohlbeo, propello, propulso,
amoveo, dywUfia, avoupouu, a'lroatios (It. r»'6u(-
tare, respingere, lenere lontano,_ tcacciart ; Fr.
repouuer, eearter, itoigner, rtjeter, re fouler ;
Hiip. rempujar, rechazar, hacer lugar, alejar,
desviar, apartar; Germ, zurucktreiben, - ttof-
fen,'- drangin, vertreiben; Angl. to drive or
beat bach, repel, drive or turn away, keep off).
I.) Proprie. — o) Generatim. — De ho-
minibus, el tape ia re mllitari. Cic. Ccecin.
12. 33. Homines loermes armis, vlris, terrore
perieuloque mortis repellere, fugare, avertere.
Id. in Senat. 7. 17. Tu aflinera tuam, Gliam
raeam,iuperbi5s!mis et erudelisslmli verbis a ge-
nibus suit repuliitl. Id. Dom. 21. 54. Homines
audacei a b ejus templi aditu atque ascensu re-
pullsti. Flaul. Bacch. 4. 3. 18. Iliac eum ego
dels dlctls malii bis forlbus repuli. Auct. B.
•Afr. 0. Qaum ab equillbus ia oppidum i spell e-
rentur. Cat. 1. B. G. 8. Sspiut li perrumpere
posienS, eoaatl, operis mualtioae et militum con-
curtu et tells repulsi, boe cooatu destiteruot.
Id. 1. S. C. 10. Celeriter Domiiisol a ponte rc-
puiii se la oppidum receperuat. Id. 3. B. G.
28. Nostri celeriter arma ceperunt eosque ia slt-
v»i repaleruat. Liv. 2. 11. Porsena, prlmo co-
oatu repulsus, coosiliis ab oppugnaoda urbe ad
obsldecdam rertis tic. Id. 25. 41. Marccllus,
quum Haonlbalem subnisum victoria Cannensi
ab Nola repullsset etc. Ovid. 0. Fatt. 393. ho-
sle repulso Candida Pistorl ponitur ara'Jovl.
Mar Hal. 3. 40. Ia turbam iacidoris: cuactos
umboae repellet. — De rebus. Plin. 1. Hitt.
nat. 16. 16. (72). Zoroastri cerebrum lta pal'
pitaste, ut Impotitam repeilcret maoum. Clau-
dian. VI. Com. Honor. 484. sic llle mlaacem
Trrrbenam labeote maoum pro poota repellens
etc. Virg. 2. /En. 544. telumque imbelle sloe
ictu Conjecit, rauco quod protiaui are repul-
eum. Aucl. B. Ales. 20. Navlgla hoslium lapidibus
ac fuodls a mole repellebant. — b) Spcciatim
pro removere, tcotlare, allontanare. AucL B.
Ales. 20. Scalas rapere, et naves a terra repel-
lere, oe bosses polireatur. — c) Repellere re-
pagula spud Ovid. 2. Met. 157. est removere,
tollere et edituro aperlre. — d) £ra repulta
apud Tibull. 1. 3. 23. et ibid. 9.22. sunt area
sistra et crepltacula pulsala. Cf. Ovid.. 3. Met.
533. srane tanlum 2Ere repalsa valeotT et ad-
unco tibia corou? — e) Item ev.ertere, protur-
bare. On id. 6. Met. 661. Tbracius iogentl men-
ial clamora repellit. et 9. ibid. 164. Victa ma-
lis, patientia postquara repulit arai etc. — f) la
illo Ovid. 2. Mel. 786. de Minerva, baud plura
loeuta Fuglt, el impressa tellurem repulit basta :
aigoincaiur motus volalum Incboaotis, et impressa
terra basta aisu se ia aera tollcotls: terra enim
quodammodo rcpellilur, dum corpus ab ea cele-
riter resillt. Simile est Illud Virg. 4. G. 232.
Taygete simul os terris oiteodit bonestum Plias,
et Oceani spretos pede repulit amoes. Uuo per-
tinent eliam Ilia Ovid. 6. Mel. 710. Quum su-
bito Juvenls pedlbus lellure repuisa Arduus in
cubes abilt. et 6. ibid. 511. At simul imposlta
est piciaa Philomela carinre, Admotumqug frelum
— 87 —
icmis tellusque repuisa est: Vlcimus, eiclamat;
necum inea dona feiunlur.
II.) Translate usurpatur. — - 1.° De homioi-
uus. — a) Generatim. Cic. Oral. 11. 36. Hac
go religlone non sum ab hoc cooatu repulsus.
et 1. Oral. II. -58. Repellere oratorem a gubei-
naculis civitatuiu. Id. Balb. 14. 32. aliquem a
cognilione lcgum. Q. Cic: Pelit. cons. 14. 55
aliquem ab impedieudo et lxdendo. Cats. 5. B.
G. 42. Ab bac spe repulsi Nervii etc. Sail. Jug.
102. 13. Repulsus ab amicilia. Plicedr. 1. 1. Re-
pulsus llle vetitalii viribus. h. e. refulatus, con-
rictus. — 6) Speciatim repufsus dicitur de eo,
qui in petilione repulsaio tulit. Cic. Harusp.
resp. 26. 56. Ne deleriuribus rcpulslsque booos
augeatur. Sail. Jug. 110. 8. Si quid meque vo-
bisque dignuni petiveris, baud repulsus abibis.
Liv. 39. 32. Cuuipetitorcs babcbal petricioi L.
jEmiiium, Q. Fabium etc. veteres caodidatos, et
ab repulsis eo magis debitum, quia prima ne-
gatus erat, bonorem repetentes. - Plebcji quo-
que gratiosi homines pelebant, L. Porcius, Q.
Tercntius Culleo, Ca. Debiui Tampbilus: et hi
repulsi, in spem impetrandl tandem aliquando
honoris dilati. Sic Cic. 1. Cat. 10. 27. Bcpel-
lere aliquem a consulatu. Cf. eumd. Plane. 2\.
51. et V. REPULSA. — e) In re amaio-
ria. Propert. 2. 3. 2. Srepe roges aliquid, srepe
repulsus cas. Ovid. 13. Met. 735. Repulsi proci.
Cf. euind. 1. Amor. 8. 70, Neve relcntescal sa:-
pe repulsus amor. Id. 3. ibid. 11. 9. furibus
tarn saspe (ego) repulsus. — d) Repellere all-
quam ad meretricium qusstuin, apud- Plaut.
Cist. 1, 1. 43. est compellere, impellers, adige-
re. — 2.°) De abslractis. Cic. I, Fin. 9. 30.
Omne animal dolotem aspernail et, quantum
possit, a se repellere. Id. Mil. 28. 77. Repellere
furores Clodila cervicites civium. Id. Mur. 14.
30. ab aliquu belli pericula. Id. t. Off. 38. 137.
contumeliam. h. e. contumelia abstinere. Sic
ibid, iracundlam repellere. At Oreltiut leg. pel-
lere. Id. Sext. 17. 39. Ne quls vim vi repul-
sara reprebenderet. Tac. 2. Mist. 4. ad /in, a-
gniliam. h. e. abjiccre. Virg. 4. /En. 214. all-
cujus connubia. h. e. recusare. Odd. 14. Met,
377. preces. h. e. rejicere. Id. 3. Art. am. 491.
fraus est concessa, repellere fraudem. Id. 5. Met.
777. faclnus. h. e. prohibere. Cast. 2. B. C. 9.
Teguments ad defendendos ictus ac repel lendos.
Ovid. 3. Met. 63. serpens squamis defensus et
alrco Duritia pellia, volidos cule repulit ictus, el.
10. ibid. 165. repellit Ver blemein, — Aliquan-
do est espellere, tollere. Colum. 7. R. R. 3. 5.
Capri vel arietls pctulci saivlllam pastores hac
astutia repellunt. — Uinc Particip. prieter. pass.,
cujus eiempla retulimus,
Repulsus, a, um, adjective quoque usurpatur.
hlnc repulsior est Catonii apud Festum p. 286.
29. Mull. Nec quls incultior, religiosior, deser-
lior, publicl* aegolii* repulsior. Cf. Paul Diac.
p. 287. 6. Mull. -
RfiPENDO, dis, di, sum, dere, a. 3. ire et
pen do). Particip. Rcpendent II. 1. a. et 2.; Re-
pentut I. 2.; Repensurut II. 1. hi; Rependen-
dut I. 9. — Rependo generatim est idem ac
contra, ant vicissim pendo, squo pondere red-
do, aWotaS>K'Jw.
1.) Proprie. «J I. Generatim, ut diiimos, est
vicissim pendere, a>quo pondere pendere. Plin.
19. Hitt. nat. 4. 19. (54). Ecce altiles specian-
tur asparagi; et Ravenna ternot libri* rependit.
h. e. adeo magoos alit, ut ternl librae pondo slot.
At. tern is. — ReperJdere pensum, est eodem
pondere lanam netam reddere, quo, ut aerelur,
data est. Ovid. Reroid. 9. 77. de Alcide. Cras-
saqua robusto deduct* pollice Bla, iEquaque It-
rhpsas pensa rependls hero. Propert. 4. 7. 37.
El graviora rependit iniquis pcosa quasillis Gsr-
rula de facie si qua locula mea est. *} 2. Spe-
ciatim reptndere dlcuntur empiores, qui pro
merce Justam pecunlatu sotvunt: hac eoim olim,
ante peeuniam signalam, appendebalur, .non
numorabalur, at in £S et alibi dictum est. Re
posica mutata, nibllominus manslt loqueodi mo-
dus. Plin. 36. Hill, nat. 10.25.(129). .Ethic-
P.EPE5S
pico mnpnell palma dutur, pendusque argeato
rependilur. si COmpera iX fajo &ur$:tiio. ct
12. ibid. 'J5. 54. (117). de bateamo, Quum du-
plo repend«balur argenlum. h. e. quum pro
uno balsami pondere, v. gr. libra, duo argentl
pondera, biure libra: solvebantur. Cic. 2. Orat.
67. 209. Septumulejus, cul pro C. Gracchi ca-
pite aurum erat repensum. h. e. tantum aurv
pundus datum fuerat, quantum erat pondus ca-
pitis. Sic Plin. 33. Risl. nat. 3. 14. (48). de
eod. Quum auro rcpendendum caput ejus absci-
sum tulerit. Addo Vat. Max. 9. 4. n. 3. Simi-
liter Horat. 3. Od. 5. 25. Auro repensus sci-
licet acrior Miles rcditit? riscatrafo con denari.
— iluc reforri potest et illud Stat. 4. Theb.
763. Uircxus tibi, Diva, greges, numerumque
rcpendaai Plebis, et hie magna locus signabitur
ara. h. e. pro numero ejercilus victimas tibi
immolabo; quot fuerint miliies, tot eruut hostiiB.
II.) Translate. «J 1. Generaiim. — a) Est
pensare, compensare, paria facere, compensare,
ricompemare, dviiutxpia. Ovid. Heroid. 15.
31. Si tnihi diflicilis formam nalura negavil,
Ingenio forma;, damna rependo mc». Id. 5, Met.
15. bac vitarn servatx dote rependis? Virg. 1.
/En. 242. Doe cquidem occasum Trojre tristes-
que ruioas Solabar, fairs contraria fata repen-
dens. Quintil. dcclam. 9. 2. cut fin. Ul porre-
clos egeoti elbos mea fame rependat. Gell. 1.
3. a med. Rependitur et compensator damnum
delibalai bonestatis majore alia gravioreque ia
adjurando amico bonestate. Hue rcferri potest
et illud Ovid. 1. Amor. 8. 80. Vanescat culpa
culpa repeosa tua. pareggiata, compensata. A-
Hi leg. repuisa, alii repress*. — In deleriorem
partem, malum pro inalo Inferre, par damnum.
aQerre. Slat. 8. Theb. 606. peremptos L'lcisci so-
cios, mosstbinque rependcre noelem. Val. Flacc.
6. 4. magnoque rcpendere luctu Regit pacta, et
tbid. 744. culpam banc magno lerrore rependat.
— 6) Est eliam persolvere, reddere, vicissim
tribuere, dare in ricompensa, pagare. Propert.
4, II, 100. Dum prelium vita grata rependit
humus. Ovid. 2. Met. 604. neu gratia facto Nul-
la rependatur, nitidam cape prsemia vaccam. SU.
It. 17. 577. patresque docel Cartbaginls allre
Magna repensuros, nec se leviora daturum. Slat.
<h Theb. 50. Ilesne tibi grates, b<ec pra-mia di-
gna repcodo? Fiopert. 4. 4. 53. raptie r.e sial
Impune Sabinas, Me rape, et alterna lege repen-
d« vices. Virg, 2. <En. 160. Tu modo promis-
tis maneas, scrvalaqua serves, Troja, lidem. si
vera ferarn, si ins^nn rcprndam. /i.e. pneslabo.
Stat. 3. Silv. 3. 154. Quas tibi devoli juvenes
pro patro renalo, Summe ducuin, grates, aut qu<e
pia vuta rependaat? h. e. vota faciant pro to. —
Rependere pcenat, dare, luere, aWn'sin. Se-
neca CEdip. 1030. Numquam rependaat sccle-
ribus pcenas pares. «f 2. Speciatim est eipan-
dere, eiaminare. Claudian. Cons. Mall. Thtod.
227. Diis proiimus ille, Quern ratio, non Ira
movel : qui facia repcodens, Cousilio puniro
potest.
REl'EMS, cciis, pariicip. ab inusii. repo; quod
riucunt a ptr.a vergo, quia quo quid verglt, eo
slalim inclinatur, ut in lance pondus, ut e'» c'oirq
c'fSm'/.jio'j in momeato oculi, in un bailer d'oc-
ckio. Eit autcm tubllus, repentinus, Inopln.iius,
improvisut, cu'fviSiof (It. repentino, improvviso,
repents ; Fr. subil, soudain, impriuv: Hisp.
subito, improviso, repenlino; Germ, ■.loizlich,
unvermuthet; Angl. sudden, hasty, unexpected,
unlooked fur, coming, unawares).
I.) Proprie. — a) la seito casu sing. Cic
3. Tusc. 22. 52. liostlum repens adventus magis
a|iquanto conturbat, quam esspectalus. Id. ibid.
14. 29. verleos carmlna Euripidit. Ne mo lm*
paralura.cnra laceraret repens, l.iv. 1. 14. Tu-
mulius repent ei agrit in uibem illaiui. Id. 10.
7. circa r7:ed..Sl quod repent helium oristur. Id.
33. 2. a med. Quantum Attali repent casus coe-
glt. SU. It. 3. 220. repensquo Castra quatl't cla-
mor. Virg. 12. /En. 313. quove ista rcpeni dis-
cordla surgit 7 Stal. 7. Tneb. H60. vocisque re-
peal singultus apcrtum Jaterccpit Iter. Seneca.
RE PENS
Hied. 971. Qu'd repent aCTert sonus? — b) Ex-
tra rectum casum siogularem rari eat usus. Lu-
crel. 5. 400. Pbaelhonta repenti fulminia iclu
Deturbavit equls. Liv. 6. 41. Fama repentis belli
Gallici aliata. -^/ti iej. repens. Sii. /I, 15. 604.
fraudej latuere repentum Aimorum. Alii leg. re-
ceoium.
II.) Translate idem fere est quod recens, Bed
apud solum, quod sciam, Tac. 6. Ann. 7. Quid
repens, aut retustate obscururn. el 11. ibid. 24.
Non repens, sed priori populo factitatum est. el
15. ibid. 68. Acccsserat repens causa, el 4. Hist.
25. Quum adcursu tot proviociarum eislingui re-
pens perDdia potaerit. — Ilinc
Repens, adverbii ritu, velut recens, ut videtur.
Ovid, li Fast. 95. Turn sacer aocipili mirandus
imagine Janus Bina repeus oculis obtulit ora rneis.
AUi leg. repente, invito Ilcinsio et oiiis.
REPENS, adverb. V. voc. prteced. in fin.
REPENSATlO, Onis, f. 3. actus repensaodi,
relributio. Salvian. 4. in avar. 3. Coguntur
omnes ipsa conscieotia sua ad repensalioncm vl-
cissitudinis, postquam esse creperint debitores.
REPENSATR1X, Icis, f. 3. qua repensat. Ca-
pelt. 9. p. 304.
REPENSlO, Onis, f. 3. compenso, corapensa-
tio. Ennod. 9. Ep. 30. Use quidem calesti pra>
ponatur pro bao repensione suffragio.
REPENSO, aT, avi, a'turrr, are, a. 1. frequen
tat. a rependo: compensate, ricompensare, 1-
dem quod rependo, vel tape rependo, compenso,
paria facio. Colum. 3. R. R. 2. 15. Id tamen
incommodum repensaot uvarum mullitudine.
Fellej. 2. 12. 5. Ilac victoria videtur Maiius
bona malis repensasse. h. e. tot bona atlulisse
reipublica, quot maJa inlulerat. Seneca 2. Ira
32. Nod eoim ut in beoeCciis honeslum est
merits meritls repensara, ila injurias injuriis.
Fellej. 2. 21. 4. Cujus inleritus roluptas amis-
sot uid -clvlum pane damno repensata est. il pia-
cere /u pai tggialo ete. Terlull. Idolot. 8. circa
med. Minor merces frequenliore acui repeasatur.
REPENSOR, Oris, m. 3. compensators, qui
pro alio aliud rependil teu tribuit. Ennod. 9.
Ep. 29. Quia magnit obDoxius vix ad pauca suf-
ficlo, providl post Dei misericordiam gratia? ve-
stra repensorem: nam frater veslor domnus Fau-
stus, dura debere se benelicium, quod mibi tri-
buistls, eloquitur, ab irnbecillis cervicibus gravis
oneris sarcinas amolitur.
REPENSUS, a, urn, paiticip. V. REPENDO.
DfiPENTALlTER, adverb, reponle. Fulgent.
5. Jllythol. 2. Melius eat doceri, quam ex ne-
cessitate venienta repeotaliter perterreri. Recen-
tiores pleriquc omnes leg. repcnlinaliter.
REPENTS, adverb, subito, repeolino; a re-
pens, tubitus, s'JatfvTjc (It. all'improvviso, re-
pentinamente, reptntemenle, repente, subita-
rmmente; Fr. tourlaineinent, soudain, tout a
coup; Ilisp. repentinamente, subitamenle, rfe
subito, de repenle; Germ, plotztich, untermu-
thel ; Ar\g\. suddenly, on a sudden, unawares,
unexpectedly). Cic. 1. Off. 33. 120. Amicitlas,
qu.e minus delectent, magis decera censent sa-
pientes sensim dissuere, quam repente pracidere.
Plaut. Cos. 2. 5. 25. Repenle emorl. Id. Pseud.
1.1. 37. Repente eiortus sum, repentino occidi.
Ter. Adelph. 5. 9. 24. Qua res tam repenle
morei mulavit luost Cic. 2. Phil. 27. 66. Per-
eona de inimo, modo egens, repente dives. Id. 4.
Fam. 4. circa med. Repente prater spera dixit,
so senatui roganli non negalurum. Id. 2. Verr.
6. II. Ecce aulem repente, bis diebus paucis ete.
Cms. 6. B. G. II. sub /in. Novam et repente
colleciam auctorilatera tenere. Firg. i. JEn. 4S5.
ea [turris) lapsa repenle ruinam Cum sonltu tra-
bit. Liv. 22. 17. Quo repente (bourn) discorsu -
omo'.a circura virgulla ardcre. Curt. 7. 3. 16.
Ill', nuraquam ante In terrls suis advena viso,
quun armatos repente conspicerent, exanimatl
mete etc. Sutton. Gramm. 18. Dimissa repente
scho'i. — Sic est statim, subito, tosto. Virg. 2.
/En. 379. Improvisum aspris velutl qui sentibus
angu"jn Pressil hiimi nitena, trepidusque repente
• fugil. /of. 5. ibid. 315. signoque repente Cor-
— 8S —
ripiunt epatia audito. — Item perbrevi tempore,
in breui'ssi.T.o tempo. Id. 3. G. 471. nee sin-
gula morbi Corpora corripiunt, sed tola resliva
repenle, Spemque giegcmque simul cunetamque
ab origine gentem. — Per pleonasmuru. PiaWl.
JUL glor.% 2. 21. Ila abripuit repenle s?se su-
bilo. Ccbs. 1. B. G. 52. Uostes repente celeri-
terque procurrerunt. Cic. Divin. »n (). Ccecil.
17. 57. Sed repenle e vesligio, ex homme, lara-
quam allquo Circso poculo, faclu9 est verres.
Yirg. I. £n. 598. cunctisque repente I.iipro-
visus alt. — Derepente, F. suo loco. — Comp.
i?epen(iuj et Sup. Repentissime agnoscit Cha-
ris. p. 89. Putsch., nullius tamen aliata sctipto-
ris auclorilate.
REPENTlA. P. REPETENTIA.
REPENTIM, adverb. V REPENTINE.
REPENTiNALfTEH, adverb. V, REPENTA-
L1TER.
REPENTINE, adverb, idem quod repentino,
repente. Laclant. I. II. o med, Solcmus eo»,
quorum vinutem miramur, aut qui repeniinc
advenerint, de ccelo cecidisse, dicere. Alii leg.
repentino. Gioss. CyriU. Afva, repeDte, repen-
tiin, repentine.
REPENTINO, adverb, repenlmamente, aH'im-
provviso, subilanamente, idem ac repenle. Cic.
Quinct. 4. 14. Sloritur in Gallia Quinclius, quum
adesset Naivius, et morilur repcnlino. Plaut.
Pseud. 1, 1. 37. Quasi solstilialis hcrba, paul-
lisper [ui . repente cxorlus sum, repenlino occi-
di. Afranius apud Chans. 2. p. 193. Putsch. Ut
sint repeolino apparandx nupli<e.
REPENTlNUS, a, urn, adject, (repens). Comp.
Repenlinior. — Repentinus est subitus, impro-
visus, iDopinatus, repens, oufviiitit (It. improv-
viso, repentino, subitaneo; Fr. soudain, subil,
imprevu; llisp. repend'no, subito, subitaneo,
improviso ; Germ, unuermul/iet, plolztich; Angl.
unlooked for, unexpected, sudden, coming una-
wares'!. Cic. 3. 2"usc. 19. 45. Senlit omnia re-
pentiaa et nee oplnata esse graviora. Id. 2. leg.
Agr. 22. 60. Unda iste amor tam improvisus ac
tam repentinus? Id. 2. Oral. 55. 225. Qua? full
ilia! quanta vis! quam inexspectata! quam re-
penlina! Id. St. Vivinat, 35. 74. Propter mortem
repentinam ejus, qui in prerogative referenda
subito conclderat. Liv. 41. 10. Repentinus el tu-
multuariuj exercitus. Cms. 5. S. G. 38. Ut nou-
nulll mililea repentino equilum adventu interci-
perenlur. el 3. ibid. 3. Quum tantum rcpenlini
perlculi prater opinlonem accidissel. Ter. Andr.
5. 4. 35. Mirando boo tanto, tam repentino bono.
Quid. 5. Met. 5. Inque repentinos convivia versa
lumultui, Tac. 12. Ann. 66. Agrippioa de ge-
nera veneni consullavit: ne repentino et pracipili
facious proderetur; si lentum et tabidum delegis-
set, ne admolus supremls Claudius et dolo la-
tellecto ad amorem Qlii rcdiret. Id. 6. ibid. 49.
lisdem diebus Saxt. Papimus, consularJ familia,
repcnlinum et informem exitura dekgit, Jacto
in prccceps corpore. Plin. 7. Hist. nal. 53. 54.
(180). In primis miraculo sunt atque frequentla
morles repentina (hoc est summa vitas felicilas),
quss esse naturales docebimus. Apul. de Blundo.
Nimbus quanta repenlinior est, tanto vebemen-
tlor. — Repentinus homo, novus, qui subito Id
bomlnum cogniiionem, famam commendatio-
nemque pervenit. Cic. Brut. 69. 242. C. et L.
Caepasil fratres, igooll bomioes et repentiol, qua-
stores celeriler fact! sunt, oppidano quodam et
incondito genere dicendl. Cf. Liv. 1. 34. Roma
est ad id polissimum visa. In novo populo, ubl
omnis repentina atque ex virtule nobiliias sit,
fulurum locum forti ae strenuo viro. — Repen-
tina absolute sunt dicta ex tempore apud ^pul.
Florid. 23. sub init. Scrlpta enim pensiculatii et
exominatis: repentina autem noscitis simul el
ignoscilis; nee injuria. — De repenlino absolute
est Apul. Florid. 16. sub init. Quid igitur de
repentino ab hoc splendidissimo conspectu vestro
dlsiulerim, exemplum ejus rei paullo 6ecus si-
millimura memorabo. et ibid. 23. Eum (Aristip-
pum) quidam tjroonus interrogavil, quid ill I
philosopbiaj studium -profuissel? Arislippus re-
REPERCUTIO
sponilit: Ut cum omnibus, inquil, bominibos se-
cure et inlrcpide fabularer. Verb ..,bito sumpia
est «entenlia, quia de repenlino , buru esl, Ilinc
REPENTINO, aubiudl tempore, adverb., quod
r. luoo suo. — JS'D. De cognomine Rom. V.
Rl'I'linCELLO, cellis, culi el culsi, cellere, a.
3. lUrurn percello. Vox a L»xico expungenda:
legilur enltd solummodo in Not. Tir. p 117
HEPEHCUSSrillLlS, e, adject, qui repercu'te-
re, vel Tepcrculi potest. Cat. Aurel. 1. Tard I
n. 45., item 3. ibid. 6. ad fin., ubi uiii aliter
leg.
REl'ERCUSSrO, o.nis, f. 3. ribaf nento, rf.
percussione, riverbero, riflesso, avrcvjirca, n'vi-
xJ.aac;, aclus reperculiendi. Seneca 7. Qucest.
nal. 19. Quidam nullos esse comeias existimant,
sed species illorum per repercussionem vlclno-
rum siderum, aut per conjunctionem cohairfn-
tiura reddi. Plin. Voter. 5. 8. p. 208. ed. Aid.
Dabis viQum, quod nihil babcat repcrcussionis,
aut stypiicum, aut aliquam auslerilatem, ne,
quum bibilur, caput petal.
REPERCUSSL'S, a, uin, parlicip. V. REPER-
tul 10.
REi'ERCUSSCS, as, m. 4. repercussio. Ccet.
Aurel. 2. Acui. 37. de flabello. Squall molu
aeris accommodato. Densantur enim corpora ae-
ns motu percussa, atque plurimus sudor non
solum cedeniis aeris, verum eliam irruenti. re-
percusau abstinetur. Sic Id. 1. Tard. t Adbi-
benda eliam arliculorum levis fricatio, cum ca-
pitis fomenlo ex oleo frigido alque vlridi, vel
succo quoiibet adrniito, qui sine repercussu va-
leat adstrinrrere. Plin. 2. Ep. 17. a medrTepo-
rem solis infusi repercussu cryploporllcus augel.
riflesso. et Plin. alter 5. Hist. nal. 5. 5. (35).
Mons adusto similis, aut tolls repercussu accan-
so. riverbero. el Flor. 3. 3. a med. Ut ex splen-
dore galearum ac repercussu quasi ardere caslum
viderftur. Plin. 6. Hist. not. 9. 10. (55). Cau-
saj bujus iocrementi [If Hi) variat prodidere; soil
maxime probabiles, Etesiarum eo tempore ex ad-
verso Oantium repercussum. ribaltimento. et 3T.
ibid. 2. 8. (22). Sunt qui maxima in lit (mur-
rhinis) iaadent extremitates et quosdam colo-
rum repercussus, quales in crelesli arcu spectan-
lur. Tac. Germ. 3. AITectalur pracipue asperi-
tas son! et fracturo murmur, objectis ad os scu-
lls, quo plenior et gravior vox repercussu intu-
mescat. rimbombo. et Plin. 16, Hist. nat. 2.2.
(6). de silva Hercynia. Constat, altolll codes
occursaotium inter se radicurn repercussu. h. e.
occursu, dum propter magnitudinem ac densi-
tatem arborum radices Invicein occurrenlet, pro-
gredi in rectum nequeunt, ted regredi coguutur.
Simili ralione verbum reverbero adbibetur a
Co^urn. Sic Pallad. 2. R. R. 15. 15. Lapit tub-
ter vel tesla ponenda est, ut [nux sat a) radicem
non timplicet, sed repercussa respergat.
REPERCCTfO, cutis, cussi, cussum, cCtere,
a. 3. (re el percutio). Particlp. iiepercussui I.
— Repetcutlo est Jdem ac percutientem vicissim
percutio, referio, reverbero, reflecto, avrura'u,
avTurXrltTii) ( It. ripercuotere, ribattere, rifl.el~
tere, riverberare; Fr. ripercuter, reverberer,
riflichir ; Uijp. re-percufir, reverberer, refle-
ctir ; Germ, zurucjrsc/ifagen, zuruckweisen, -
tretben, abweisen ; Angl. 'to slrikt or beat back,
reflect, reverberate, repercuss).
I.) Proprie. Plin. 4. Ep. 30. ad /In. Ul uumi-
na, qua in mare deferuotur, adversantibus ven-
tit obvioque astu retorqaenlur; ita est allqnid,
quod bujus fontit excursum reperculiat. ribulti,
rispinja. — Sic Particip. Repercussus apud
Val. Max. i. 8. H. 11. extern. Remigem lenii-
nam bauriemem, quum e navi fluclut abjecisset,
eltero latere repercussum nuctus eontrarius la
navem relulit. Plin. 17. Hist. nal. 21. 35. (152).
Medulla (uitis) ante te lendil, longitudinem im-
pellent, qusmdiu nodi pervia palet fistula : quum
vero concreli tderaere transiium, repercussa e-
rumpit. Id- 33. ibid. 9. 45. (128). de specula.
Nalura mira esl imeElnes reddeodl; quud re-
percussu aere alquo
RErERIO
venit. Toe. 4. Ann. 51. a med. Montis anfraclu
rep'ir'cusse voces. £iv. 21. 33. ante med. tlamo-
res dissooi, quos nemora repercusssque valles
eagebeat. Firg. 8. JSn. 22. Sicut aqua tremu-
luin labris ubi lumen aenis, Sole repercussum,
aul radiaolis imagioe luns , Omnia pervolital
late loca. Ovid. 2. J/et. 109. posilaque ei or-
dioe gemmae Clara repercusso reddebaot lumina
Pbffibo. el 3. ifcid. 431. Ilia repercussse, quaro
cernis, imaginis umbra est. Pallad. 2, /J. R. 15.
15, Nui repereussa. F. REPERCUSSU3, us,
H.)' Translate. Quintil. 6. 3. 23. Aliena aut
reprebendimus, aut refutamus, aut elevamus, aul
reperculimus, aut eludimus. h. e. retorquemus in
eos, qui intulerunt. et § 78. Repercutiendi rnulta
sunt genera : venustissimum, quod etiam timili-
tudine aliqua adjuvatur, ut Trachalus dicentl
Suellio, Si boe ita est, is in exsillum; Si Don
est ita, redis, inquit. et § 46. Nihil, quod Id ia-
cessendo dioi potest, non etiam in repercutien-
do. Plin. prcef. Hist. nat. (31). Dicto repercu-
tere aliquem. Id. 28. ibid. 4. 7. (35). Esspuendo
fascinationes reperculimus. h.e. discutimus, amo-
limur. Ammian. 15. 4. 9. Egressique repente
Scutari!, quum objectu turmarum bostilium re-
percussl stetissent etc. Sic Id. 16. 11. 4. Inter
utriusque exercitus castra occulta transgress! (bar-
bari) invasere Lugdunum incautam, eamque po-
pulatam vi subita coocremassent, ni clausis adl-
tibus repercussi quidquid extra oppidum potuit
inveniri vastassent.
REPERlO, pens, p5ri, perturn, pSrire, a. 4.
(re et pario. Priscian. 8. 86. Keil. Pario repe-
rio; veteres enim et pario quarta conjugalione
declinabant). Praterilum duplies pp scribi solet,
quum in carmine prima producitur. Propert. 2.
21. 27. An pereat, quicurnque raeracas reppent
uvas! Catutl. 79. 4. Si tria notorum suavia rep-
pererit. Priscian. 10. p. 905. Putsch, vult sem-
per p duplicari, sive In prosa oratione, life ita
carmine : alii contra oumquam. F. dicta in RE.
— Rtperibo In futuro pro reperiam in 4. con-
jugal, non est Insolens. Plant. Epid. 1. 2. 48.
Quid de ilia flet fldicinaT kpid. aliqua reperibl-
tur. Cmcilius apud Non. p. 508. 16. Mere. Quum
rnorli retnedium reperibil nemo. Adde Pompon.
npud eumd. ibid. — Reperirier irapaYwpi pro
reperiri legitur apud Plaut. True. 4. I. l.j et
Zucret. 4. 480. — Supin. Repertu apud Boeth.
de rhet. cognal. edit, ab A. Maio in Class.
Aact. T. 3. p. 317. Viique est etiam, ut au-
dilu animadverti queat, ncdum lit facile reper-
tu — Parlicip. flepertens II. 3. a.; Repertus
I. II. «., 2. a., 3. a. d. et in (in.; Reperturu*
I.\ Repericndus I. et II. 3. a. — Reperio est
Idem atque inveulo (discrimen vero inter repe-
rio et invenio In Gae bujus verbl posnimus) tu-
at'cxiD (It. trovare, rilrovare ; Fr. retrouuer,
trouuer, rencontrer; Ilisp. hallar, enconlrar,
topar ; Germ, wieder herbeischaffen, suchend
wiederfinden , ausfinden, finden, antreffen;
Angl. to find, find out, discover).
I.) Proprie. Plaut. Asin. 3. 3. 138. Ego ca-
put bulc arganto ful bodie reperinndo. Id. Rud.
4. 2. 20. Hoc ego in mari, quidquid inert, re-
peri. Id. Pcen. 3. 3. 2. Convivas volo reperire
nobis coramodos, qui una ilent. Ter. Andr. 4.
5. 11. et 5. 6. 5. Mea Gljcerlum saos parenlei
reperit. Cic. 9. Fin. 9. 28. Reperiam muitos,
vel inouraerabiies poliui, non tarn eurioios, nee
tarn molestos, quam vol estls. Cms. 5. B. G. 12.
exir. Magnus ibi numerus pecoris repertus. Firg.
6. /En. 610. Aut qui divitlli toll lncnbuere re-
pertis. Borat. I, Od. 15. 27. ecce furit (e re-
perire atroi Tjdldes. Adde eumd. 1. Sat. I. 119.
Ovid. 1. Met. 654. to non Invent* reperta Lu-
etui erai levior. F. INVENIO. Id. 8. Fail. 848.
Furta reperta. Suezon. Rhet. I. extr. Illnstres
profestorei, et quorum roemorU aliqua eistet,
non teraere alii reperientnr, quam da qulbus Ira-
dam. Curt. 10. 5. 22. Qui, mortno Direo, ipsai
tueretur, reperlsie: qui post Alexandrora respi-
ccrel, non reperturu. Cast. 1. B. C. 33. Probat
xerri sensius de mittendU legatii; ted, qui mil-
To>«, IV.
— 89 —
terentur, non reperlcbaoiur maiimeque limoris
causa pro se quisque id munus legfilionis recu-
sabal. Plaut. True. 4. 1. 1. Neque goatus est,
neque proglgnelur. Deque potest reperirier.
II.) Translate. ^' 1. Generating BtelaplJorS
sumpti a super, peragr., de absiractis, Plaut.
Pseud. 4. 4. 9. Occasionem repuristi, verbero,
(jbi percuQteris me insidiis hosiilibus. Id. Stick-
1. 3. 20. Egelasimo nomen uiibi Indidil parvo
pater: - Propter paupertutem adeo noc nomen
reperi. Ter. Beaut. 1. 1. 60. Simul rem et belli
gloriam armis reperi. ho acquistalo, acquisivi,
peperi. Cic. Ccel. 19. 44. At tero in M. Cu;lio
nulla luxuries reperietur, nulli sumpius, nullum
as alieoum. Id. Brut. 95. 325. Si qusrirpus,
cur etc., causas reperieuius yerissimas duas. Cms.
3. B. G. 15. Quum ei rei nullum reperiretur
auxilium, fuga salutem petere conteoderunt. O-
vid. 8. Met. 332. Vincula pari adimuot canibui :
pars pressa sequuntur Signa pedum, cupiuotque
suum reperire periclum. Plin. 37. Hist. nat. 4.
15. (60). Cujus boc invenio quofe casu repertum?
— Et cum Relative Cic. 2. Divinal. 2. 6. Ac
mibl quidem explicandaa philosophic causam at-
tulit gravis casus civitatis, quum in armli civi-
libui neo tuerl meo more rem publicam, nee
nihil agere poterara, nee, quid polius, quod qui-
dem me dignum esset, agere, rep'eriebam. ^ 2.
Speciatim et latiori tensu ponitur pro depreben-
dere, cognoscere. — o) Cum addito attribute
Plaut. Capt. 3. 4. 92. Hoc li secui reperies,
nullam causam dico, quin etc. Ter. Hecyr. 5.
4. 3. pam. Deui lutn, si boc ita it. fab. Verum
reperiea. et ibid. i. 1. 1. Quam paucoi reperiai
merelricibui fideles evenire amatores. — Simi-
liter passive. Plaut. Bacch. 3. 6. 11. Multi more
Isto vivunt, quos quum censeas esse amicos, re-
periuntur falii faliimoniis. Cic. Brut. 31. 118.
Omnes Stoici prudentisiimi in dissereudo sunt:
iidera, traductl a disputando ad dicendum, in-
opei reperiuntur. Id. Place. 38. 94. Hoo vel
maiime molluntur, ut vastrs lententia optlmo
cuique Infeitlsslmae alque Inlmiclssimas reperl&n-
tur. Firg. 6. AZn. 343. namque mibl fallax baud
ante reportus, Uoc uno responio animum delu-
sit Apollo. Plin. 17. Hist. nat. 9. 6. (50). Apud
Homerum regius »enei agrum luis manibus 1»-
tiDeani reperitur. — ■ b) Cum Relativo. Cms. 4.
B. G. 20. Vocatii ad se undique mercatoribus
neque quanta esiet Insula magniludo, neque qua;
aut quaotiB oationes incoloreot, - reperire pot-
erat. — e) Cum Inflnito juncto v. cognoscere
apud Cms. 6. B. G. 35. Quibus in locls sit Cffi-
sar, ex captivii quarunt: profectum longlus re-
periunt omnemque exercitum discesslsse cogoo-
scunt. Ceterum Id. 1. ibid. 18. Eadem lecreto
ab alils quserit; reperit esse vera, el ibid. 40.
Uoi, rt qurererent, reperire posse Ariovistum -
despcrantei jam de pugna et disperjos subito ad-
ortum - vicisse. — d) Absolute. Plin. Ztt.-Oist.
nat. 3. 3. ( J 2). Clipeos dicare primus instltuit,
ut reperto, Appiui Claudiui. *[ 3. Item specia-
tim ponitur pro commlniscl, excogitare, trovar
fuori, invenlare. — a) Cum Accus. Plaut.
Capt. in fin. Hujusmodl paucai paelm reperiunt
comcediai, ubi booi meliorei Hunt. Id. Epid.
2. 2. 71- Reperire aliquid callidl consilii. Ter.
Beaut. 3. 2. 22. Aliquid reperiret, fingeret fal-
laciai etc. Id. Phorm. 1. 4. 1. Reperire allqood
conilllum. Id. Andr. 4. 1. 58. aliqood melius.
Id. Ean. 3. 3. fl. Obi venl, cauiam, at ibi raa-
nerem, reperit. Cms. 6. B. G. 13. Diiciplinam in
Britannia reperta atque inde in Galliara tramlata.
Cie. 4. Acad. (2. pr.) 16. 6. Zeno nihil novl re-
periem, led emendam superlores. Id. 5. ferr.
46. 110. Quapropter - mibimet Ineanda ratio et
via reperienda est, qna ad Apronil qnsitum - pos-
lim perventre. Borat Art P. 405. ludusque re-
pertus. Ovid. 8. Met. 246. et serras reperit usum.
Phmdr. prmf. l./Esopns auctor quam materiam
reperit, ego polivi verilbus. Quintil. 2. 17. 9. Me-
dicine ex observatlone saiubrium reperta eit. —
b) Cum Inflnito. Plin. 37. Hist. nat. 5. 20. (79).
Indl gemmai adolterare Invenerunl. Id. 10. ibid.
REPETENTIA
parlic. ut. lanprid. Elagab. If. Ferant mulll
ab ipso primum repertum, ut in vindemiarum
I'L'i'ivo mults in dominos jocularia et audlenti*
bur; djoraiais dlcetectur. Cf. Ammian. 17. 8. 2.
Multi. raenss Tersans et varia, id tandem reperit
solum, ut anni maturitate ncn exspeclata barbaris
occurreret insperatU6. — d) Cum addito One
vel usu, per Accus. com prspos. vel per Dat.
Tac. Agric. 19. Frumenti et tributorum exa-
ctiooem aqualitate munerum mollire, circum-
cisis, quae, in qu3estum reperta, ipso triboto gra-
vius tolerabantur. Quintil. 2. 10. 4. In quarum
exercitationem reperta est declarnatio. Id. 4. 3. 2.
l'ostquam agere causal noa ad utilitatem patro-
norum repertum est. et 8. 3. 72. Ad inferendara
rebus lucem translallo reperta eit. Id. 8. 6. 19.
Permovendis aoimis - pierumque translatio re-
perta est. — Hioc Partlcip, prater, pass., Cujut
etempla retuliaiusr,
Repertus, a, urn, adjective quflqoe osurpatur,
unde Sup. Reperlissimus apud Apul. de Mag,
Per me licet fuerit reperiissimum. — Uinc
Repertum, i, res inventa, excogitata, ritrova*
to, invenzione, sup-rifja. In plur. num. Zucret.
t. 732. exponont praclara reperta. Adde eumd.
6. 7. et 5. 2. Sic Rhemn. Fann. de ponderib.
et mens. 15. euncta bac non fcedere certo Na-
ture, sed lege Talent bomloumque repertis.
RBPERlTO, as, are, a. 1. frequeotat. a repe-
rto. Quidam legunt apud Varron. 1. R. R. !•
7. lndicabo, a quibns scriptoribus reperites.
Alii reperias, alii repetas. Alii reperito uolunt
esse pro reparito frequentat. a reparo.
REPERTICIDS. V. REPT1CIUS.
REPERTlO,-j5nia, f. 3. idem atque inventio.
Mythogr., qui £aetan(ius Placidus videtur es-
se, ab A. JUaio editus in Class. Auct. T. 3.
p. 94. fab. 28. Nihil aliud in vita sua, ntsi buio
repertioni Endymion itudult.
REPERTOR, 6ris, m. 3. trouafore, inventor
re, eu'ftTi?;, qui reperit, Inventor. Sallust. ia
epi'st. MUhrid. ad Arsac. Callidi et repertorea
perfldla. Ovid. 2. Pont. 9. 44. Qulque teper-
torem torrolt arte sua. h. t. Perillum. Firg. 7.
/En. 772. Repertor medicina. h. e. ^Esculapius.
Id. 12. ibid. 829. homloum rerumqae. h. e. Jup-
piter. Ovid. Remed. am. 76. carminii et medi-
cs opis. h. e. Phoebus. Parro t. R. R. 2. 19.;
el Outd. 1. .sfmor. 9. 11. vitls. h. e. Bacchus:
qui ab eod.. 3. Fast. 762. etiam mellis reperto
dicltur. Plin. 28. ffisl. nat. 8. 31 (121). Uip-
popotamus repertor delraheDdi languinis. Ovid,
lb. 523. pugnacis iambi, h. e. ArcbilocBus. f^uin-
til. 2. 16.. 9. Repertores legnm. i prirai legisla-
tors, et Tae. 4. Ann. 71. flagitil. iucret. 3. 105.
doctrlnarum atque leporum. Apul. Florid, n. 23.
Aristippus Cyrenalca lecta repertor. h. e. auetor,
caput. Borat. Art. P. 278. persona; pallaqua.
repertor bonesta fsebjius.
RfiPERTORlUM, II, n. 2. inventario, reper-
tory, ditvroapn, index, live commentarius par-
ticulatim rerum recensitarnm descriptionem con-
tlnens. Vlp. Dig. 26. 7. 6. Tutor, qui reperlo-
rium non fecit, quod vulgo ioventarium appel-
latur, dolo fecisse videtur.
RtPBRTRIX, icis, f. 3. tflventrice, frouatrf.
ee, qua reperit, inventrli. <sfpu(. de Mag. Pau-
pertas omnium artium repertrix.
REPERTDM, I, n. 2. V . REPERIO in fin.
RRPERTOS, a, am, partlcip. F. REPERIO.
REPERTUS, tit, to. 4. riirovamento, stpeoif,
inTentio. In sexto caia sing.
I.) Proprie. -/puJ. 11. .2f>l. Ceres reperta las-
tata fllla.
II.) Translate, ^puf. 11. Met. Imago solirtl re-
perta, ellam ipsa novitate reverends. Id. Florid,
n. 3. Ara ista reperto novo commodum orlebatnr.
REPETENTlA, », t 1. rtminitunza, d*d-
itv-rjoti;, memoria, facultas memoriae, qna ret pre-
terites repetimus et remlnlsdmur. Arnob. 9.
26. Multo faciliui credere, diicere Ulam (animam)
quod neseiat, quern oblitam quod paullo ante.
sciebat et oppoiita corporis amittl repetentlam
priorum. et ibid. 28. Quod rebus iogressls priorura
22. 27. (52). Coodlxe reperit — e) Sequento I repsteniiam detrahjt, et Intri, te geiU Irrecorda-
19
BEPETICIUS
bill debet oblitlcratione deperdcre. Lucret. 3. 863.
iDlenupta scrncl quura sit repeteoiia nostra. Al.,
inter quos Lachmann., leg. relioentia, boc esl
vinculum, que ictinetur atiima unila corpori.
Alii repeotla, b. e. lacitus. el sensim progrediena
Tils eursus. V. Lachmann. ad h. I.
REPETlcruS. V. REPTIC1US.
REpfiriilo, odis, r. 3.
I.) Propric. f I. Est iterate petitio leu
pcfiulatio, ut res mea ad me'redeat. Apul. de
Mag. Sola trcccnta mlllia nummuin scripts, eo-
rumque repelilioncin filiis Pudeatillie paclo da-
Sam. Ulp. Dig. 50. 17. 41. Id re obscura melius
est favere repclilioni, quam etc. Id. ibid. 3. 6.
3. Repctitionem habere, h. e. facultalem et jus
repeteodi. JDoelh. 2. Geom. p. 1-231. Quod vis
aquae abstulerit, repclitiODcm non babebit.
IE.) Translate. % 1. Apud Rbetores est Dgura
veiboruni, qua cootinenter ab uno atque eodem
verbo in rebus similibus et divcrsis principle su-
inunlur, hue modo: Vobis istud allribuendurn
esl, vobis gratia est babenda, vobis ret isla erit
bonori. Hue Cic. A. I/erenn. 13. 19. Adde
Quinlil. 0. 3. 32., ubl pro exemplo ponit illud
Cic. 1. Cat. 1. 1. Nihil ne nocturnum presi-
dium Palatii, nihil urbis vigilice etc. el Cic.
3. Oral. 54. '200. ^ 2. Item est actus repeten-
di, iteratio, ripelizione, replica, airaitijoij, ena-
«Ar ; i|i(;. Quinlil. 6. 1. 1. Rerum repetilio et
congregalio, qua Grace dicitur avaxsfoXaiei)-
o:;. Id. 9. 1. 24. Frcqucntior ejusdem noininis
repclitio. Gell. 13. 24. ante med. Repeiitio ia-
slauralioque ejusdem rei sub alio nomine. Ulp.
Dig. 30. 1. 19. Lcgata inulilitcr data Papiniaous
putat couGrmari per repctilionem poslca forte
in codicillls fa cum. 31 ar cell, JSmpir. c. 29. p.
130. retro ed. Aid. Partem uoam cum ovo Je-
Juno colico dabis: alteram tertio die similiter fa-
cies. Mire ac sine repelitione emendabis coli do-
lurem. f 3. item renovatio. Ammian. 25. 9.
11. Memories Dos veicres doceot, in eilremis ca-
sibus Icta cum dedecore fecdera, postquam partes
verbis juravere coDceptis, repetilione belloroiri
Sllicu dissolute.
REl'ETITOR, Oris, m. 3. ripclilore, aVaitYj-
T7jj, qui repctit el rem suam sibi daii postulat.
Ovid. Ileroid. 8. 19. Sit socer eicmplo nuptra
repetitor adempta:.
ItfiPETtTUS, a, urn, particip. V. REPETO.
REl'ETiTUS, us, m. 4. uforiio, actus rtpe-
teodi, accessus. Non. p. G4. 16. Merc. Pedulo
positum pro repetilu vel accessu, quasi per pe-
dem, sicut nuDC vulgo dicitur tertio pedato.
REPETO, lis, tlvi vet 111, Ilium, tere, a. 3.
(re et peto). Parlicip. Bepetens sub A. I. 3 o.,
II. 2. a. b., 4. a. et sub D. IJ. 1. a.; Bepcti-
tus sub A. I. I., 2., 3. 6., II. 1., 2. a. b., i. et
6ub B. I. I.; 7?epeti(urus sub A. I. 3. b.; He-
pelendus sub A. II. 2. a. b. et sub B. I. 3. et
II. 1. 6. — Rcpelere
A) Est iterum aliquoversus vel in aliquem ten-
Cere, denuo ire vel se jaccre in aliquem, denuo
aggredi, rcdirc, reverli, dirigersi di nuouo verso
qualche luogo o persona, andarc o lanciarsi
di nuovo contro Qualcheduno, aggredire o ana-
lire di nuovo, ritornare. Iliac
I.) Propric. ^ 1. Est refcriie, rcpercuicte,
rt'percuolere. — a) Cum Accus. Liv. 4. 19.
Assurgeoicm ibi regem umbone resuplnat, rfpe-
tiiuinque s.xpius cuspide ad terram. affixit. Se-
neca 3. Ira 27. Num quis satis constare sibi
tldeatur, si mulam calcibus repelat et cancm
morsu? Ovid, 4. Met. 734. Ter quater exegit
repctila per Ilia ferrum. — Flue referri potest
et illud Sucton. Claud. 44. sub fin Rcpelere ali-
quem toiicoi h. e.- post prlmum veneuum, qi;od
non proccsscril, aliud el piopinare. — 6) Ab-
solute. Quintil. 5. 13. 54. de gl'adiatoribus. Ut
bis cavcre, bis repetore oportuerit. Cf. Surton.
Cal. 58. Jacentcm contraclisque membris cla-
mitanlern se vlvere cetcri vulneribus triglnla cop-
feferunt; nam slgnum eral omoiura : Rep Die.
^ 4. Repelere rcum, Rerum in jus vocarr et
ac«. <are, accuiare di nuot'o. Sutton. Aug. VI.
Dluiurnorum reoium noniina obolerii, conditio'
— 90 —
ne proposita, ut si quern quis repelere Teller, par
pcriculum pcenEe subiret. Id. Dorr.il. 8. a med.
Corneliani obsolutam ollm, dehioc longo ioler-
vallo repetilam atque convlclam defodi impera-
vit. riaccusaia. Adde Paul. Dig. 48. 2. 3. et
ibid. 16. 10. Sic repelere crimen Ulp. ibid. 7.
^ 3. Repelere est etiarn redire, reverli. — a)
Repelere aliquem, revert! iterum ad aliquem.
Ovid. Ileroid. 3. 143. Qua (spe) si deslituor, re-
petam fiatresque vlrumque. Horat, 3. Od. 20.
6. Ibit insignem repetens Nearcburo. — b) Be-
pelere locum, reverli, redire, rifornare. Liv. 31.
•21. Galli, omissa pnsda, castra repetivere. Id.
3. 63, Locum, ex quo cesserant, repelunt. Id.
22. 18. Ex Pellgnis Pceous Deiit iter, retroque
Apuliam repeteDS, Geronlum pervenit. el 25. 27.
Ne-classls Punica Africam repeteret. Horat. 3.
Od. 14. 3. Osar Hispana rcpetit penates Victor
ab ora. el ibid. 27. 0. Antequam stantes repeial-
paludes avis etc. Virg, 1. Eel. 39. Quum pri-
mum past! repelent priesepia taurl. Ovid. 4.
^ont. 4. 41. Inde domum repetea toto comi-
tanie senalu. Id. Beroid. 18. 123. Invitus re-
pelo patriam. quis credere posset? Tac. 15. Ann.
17. Syriam repelilurua. Justin. 32. 3. 7. Inde
per eadem vestigia, quo venerant, anliquam pa-
triam repetivere. Martial. 12. 18. Me mullos re-
petita post dccembies Acccplt mea Rilbilis. k. e.
quam repclii ac revisi. — Cum Accus. et prapo-
slt. Liv. 25. 27. sub fin. Missis nunciis, qui one-
rarias relro in Africam repctere juberent. Vxrg.
Cut. 103. Et jam compellente rags pasiore ca-
pellffi Ima susurranlls repelebant ad vada lym-
pho;. [Scaliger mallet rcpebant). Grat. Cyneg.
245. Intaclo repelens prima ad vesligia gyro. Si-
mile esse \ldetur visere ad aliquem apud Plaut.,
Ter., Lucret. Alii putanl asso ellipsin , ut inte-
gra locutio Bit, repelere sen resumere viam fe-
rentem ad vada aut ueslioia. — Liv. 5. 51.
Camillus loquitur. Quid enlm repetimu>7 quid
obscssam ex bostium manibus eripuimus, si elc.
h. t. palriam. ^ 4. Figurote, repelere dicunlur
et morbi, quum redount el rursus corpora aggre-
diuotur. Cels. 2. 1. ante med. et 4. 14. Morbi
ifpctuot. Id. 3. 22. Febricula repetit. Id. 4. 4.
n. 5. circa med. Quum vomilus repctiit. Sic Scri-
bon. Compos. 56. Si repetierit, aut permanscrit
nlbilominus aliquis dolor elc. Adde eumd. Com-
pos. 122.; et Marcell. Empir. c. 29. p. 129. re-
tro ed. Aid. — El cum Accus. Ctrl. Aurel. 1.
Taid. 4. a med. n<cc passio vel alia quaque oi-
milis nequilia parvo impulsu repetit corpus, quod
proiime diinisisse ridebatur.
11.) Translate. ^ 1. Est rerocare, rich'ama-
re, far venire. Cic. Dom. 57. 144. Vos, qui ma-
xime me rcpeiistis atque revocastis. 7"fr. Andr.
1. 5. 14. Repudiatus repelor. Piaul. True. 4. 3.
72. Filium islinc tuum te melius esl repelere.
firg, 7. 3Ln. 240. bine DarJanus orlus, Hue
repelit. Cic. Biul. 16. 63. Ljsias est Attlcus,
quoniam Albeais est et natus et morluus; quam-
quain Tlmsus eum , quasi Licinia et Mucia
lege, repelit Syracusas. Liv. 21. 28. Ila prirais
exposilis, alii deinde (elephanti) repeiili ac tra-
jectl sunt. Suelon. Aug. 16. Trajccto In Sici-
liam exercilu, quum partem reliquam copiarum
coDtinenli repeteret, oppressus etc. Id. Cal. 52.
extr. Gestavit Aleiandri M. thoracein repeliliiin
e condilorio ejus, mandato a prendere. ^ 2.
Scepe repelere est resumere, interrupiam rem
ilerum surnere, riassumere, ripirjliare. — a'<
Generalim. Cic. 5. Fin. 19.51. Proelermissa re-
petimus, inchoata persequimur. Id. Pal. 2. 4.
Longo intervallo bic 5tudia repetens. Sic Sue-
Ton. Gramm, 9. Fnnctusque militia, sludla re-
petiit, qute jam inde a pucro non lev iter alli-
gerat. Pelron. Satyr. 21. Lassiludlne abjecta,
cmnatorla repellmus. Ovid. 3. .Vet. 151, Pro-
positum rcpetamus opus. Id. 3. Art am. 747.
Sod rcpclmuus iter. firg. 2, .En. 178. Omina
ni repelanl Argie. Lucan. 3. 520. cinerilas re-
pelunt navalibus alnos. h. e. deducunt e nava-
libus, ut rursus utnntur. Cic. 2. t'err. 6. 17.
Ecca auiem repeota cadem Ilia velera consilla
prcunia- ma jure rcpelunlur. Plin. 9. Pp. 33, ad
REPETO
/in. Solila miolsteiia repelere. Tac, 3. Ann. 8.
exlr. solemnia. Sueton. Claud. 21. Spcciacula
et antiquilate repeiila. tolli, presi, rinnovati.
Colurn. 11. /t. /?. 2. 6. Ab ldib. Januar. quid-
quid ex auctumno pulalioois superfuit, repetcn-
dum est. si dee ripigliaie e compile. Sic -Vroor.
10. Quam partem viae-i! non deputaTeris, circa
calend. Februar. repetilo. Pallad. 2. B. B. 13.
2. Quum tumor paslini nondum repeiila soli-
dilate subsedit. h. e. nondum resumpta. Ovid.
9. 3Iet. 422. repelitum Mulciber arum Poscil
Erichlhonio. ela raddoppiala, rinnovala. Id.
12. ibid. 287. norat repelitum slipile tuIdus. Id.
8. ibid. 768. inque virum convertit ab arbore
ferrum Delruncalque csput, repctitaque robora
csdit. Id. 6. ibid. 20. repetilaque longo Vellera
mollibat nebulas aquanlia tracto. h. e. sajplus
traclata dlgitls. — 6) Specialim est itcrare, re-
plicare, ripztere, ridire ; et sjppe de oralione et
verbis usurpalur. Colum. 4. B. B. 28. 1. Para-
ploationem repelere. Liv. 5. 17. Ut auspicia de
integro repetereniur. Sic Id. 8. 32. Illud inter-
rogo, quum me locertis auspiciis profectum ab
domo scirem, utrum mihl lurballs religionibus
respublica la discrimen comniiltehda fueril, an
auspicia repetenda, ne quod dubiis Diis agerem?
Id. 10. 36. Turn alii alios bortari, ut repelerenl
pugnam. Justin. 12. 2. 13. Sed Drullii Luca-
nlque quum auxilia a finilimis coutraxlssenl,
acrius bellum repetivere. — De oralione et verbis
com Accus. Cic. 1. Hut. D- 1. 17. Quamobrem,
Vellei, nisi molestum est, repete qua cceperas.
Repelam vero, ioquit. Quintil. 1. 1. 31. Re-
pelere aliquid et inculcare. Plor. 2. 7. in fin.
Iterum ilerumque praconem repelere illara vo-
cem jubebant. Seneco 6. Be.nef. 35. Si repeti-
vero quod dixi. Ovid. 13. Met. 739. Talibus al-
loquitur, repetens suspiria dictli. Horat. Art. P.
365. Use placuit semel: bsec decies repeiita pla-
cebit. Quinlil. 11. 2. 39. Ad verbum repeiita
reddantur. Capell. 5. p. 167. Vilium maximum
est, non vitare cujuscumque litters assiduitatem
In odium repetilam ut (firg. 5. /En. 866.):
Tunc rauca nssiduo longo sale saxa sonabant.
h. t. ad nauseam usque lleratam. — Cum In-
finite Lucret. I. 418. Sed nunc ut repelam cce-
plum pertexere diclis elc. Id. 6. 936. Nunc o-
rones repetam quam raro corppre sint res Com-
memorare. Quintil. 6. 3. 101. Repetam necesse
est, InQnitas esse species, et ibid. $ 46. Repeten-
dum est mihi, non oranes eo» (iocos) crstorlb'j'
convenire. ^ 3. Ponitur pro exordiri, Incipere.
relrorsum In It ia pctere, quum de re aliqua e6t
dicendum. firg. 7. JEn. 371. Et Turoo, si pri-
ma domus repelalur origo, Inacbus Acrlsiusque
paires. Cic. I. Legg. 6. 18. Alle et a capite re-
pelere. comi'nci'nre, ripigliare, prender la cosa
da' suoi principii. et ibid. 20. Visne , ipsius
juris ortum a fonie repoiamus? Id. 1. Oral. 20.
91. Nemiaem scriptorem arlis ne mediocriler qui-
dem diserlum fuisje dici bat, quum repeleret us-
que a Corace nescio quo, et Tisia. Id. 1. 2Yisc.
48. 116. Repelunl ab Erecbtheo Codrum, qui
elc. tomincianlio da Erelteo, dicono di Codro,
die etc- Id. 1. Invent. 49. 91. Qulppiam ion-
eius repelere, quam res postulat. Id. 1. Fin.
20. 65. Fabulas ab oltima anliquilate repelere.
Id. 0. Pam. 16. initia amiciiia ei parentibus.
His afGnia sunt ilia ejusd. 2. Divinat. 47. 98.
L. Tarulius urblt rosin diem nalalem repetebat
ab iis Parilibus, qUbus etc. h. e. ducebat. et 5.
Tusc. 12. 34. Ilujos seiitenlla? gravilas a Pla-
lonis auclorilate repetaiur. h. e. ducalur, bau-
riatur, sumatur. Id. Sert. 13. 31. (et 3. Oraf.
24. 01.). Ne quis miretjr, quid bsec mea ora-
lio lam loega ac lam al.e npelila relit. Id. O-
rat. 3. 11. Video banc primam ingressionem
raeam non ei ora;oriis dispntationlbus ductam,
sed e media phih .opbbi rei elilam. Id. Dhin.
in Q. Ctecil. 22. f'7 IIi-c rr.ajorura cocsueludo
longo Intervallo rr;iet!;a ac n lata. Ulp. Dig. 39.
2.10. a med. Replila i^ilui die promilltndum
erit. n. e. die sen ".empire relro atque in pr.-e-
lerilum tracto: qn'id ncs di> imus un' amidata.
Ila Budceus, Sic Paul. ibid. 22 4. 3. fecpriita
REPETUN'DiE
qnloVm die eautionem Interponl non debulsse.
^ 4. Hinc perlinel etiam ad memoriam, richia-
mare alia memoria, riandare, rammentarsi,
nam reminisci est, ut ail Parro 6. L. L. 44.,
Mull, quum ea, qua: lenuit mens ac memoria, co-
gasnlur et cogilando repeluoiur. — a) Repe-
tere aliquid memoria, animo, vel repetere me-
moriam: ut Scipio Aftie, apud Gell. 4. 18. Me-
moria repeto, diem esse hodiernum etc. Cic. 1.
Oral. 1. 1. Coeitanti mihi et memoria Vetera
repetcDll etc. Firg. 12. .45 n. 439. el te animo
repelentem exempla tuorum etc. Cic. 8. Vtrr.
47. 105. et Dejol. 7. 20. Alicujus rei memo-
riam repetere. — 6) Absolute. Cic. 1. ad Q.
Fr. 2. 2. a med. Si omnium mearum epislola-
rum praecepta repeles, ir.telliges etc. se ti farai
tovvenire. et Virq. 7. /Er». 122. genitor inihi
lalia namque (Nunc repeto) Anchisci fatorum
arcana reliquit. Sail. Cat. 5. ad fin. Res ipsa
tortarl videtur, quoniam de moribuscivitclis tcm-
pus admonult, supra repetere ac paucia inslituta
majorum doroi militiceque, quomodo etc. Ovid,
i. Trist. 3. 3. Quura repeto noctem, qua tot
mihi cara reliqui, Labitur ei oculis nunc quo-
que gulla meis. — c) Cum InGnito. Plin. 7.
E p. 6. ad fin. Non facile me repeto tanlum con-
seculutn asseosum agendo, quantum tunc non
agendo. Sueton. Gramm. 4. Me quidem adole-
scenlulo, repeto, quemdara alternis diebus decla-
mare, alternis dispulare soliluin. Cf. Firg, 3.
J£n. 184. Nunc repeto base gooeri (Cassandram)
portendtre debita nostro, Et saipe Ilesperiara,
• :p= Itala regoa vocare.
B) Repetere est etiam ilerum aut bis petere.
I.) Propria. ^ 1. Geoeratim. — a) De re
quacumque. Cces. 5. B. G. 4'J. Cicero Galium
ab eodem Verlicone repetit, qui litterai ad C<e-
tarera deferat. Firg. i. G. 39. Nee repelita se-
qui curat Proserpina matrem. — b) Sa>piui
est It. domandare il suo, airairsco, quod meum
est, peto, quod mihi debetur, reposco: quasi re-
tro ed me redire peto. Plaut. Trin. 5. 2. 7.
Quod datum utenduin est, id repetundi copia est,
qcando velii. floral. 1. Ep. 3. 18. el forte suas
repelilum Tenerit oliro Grei avium plumas, mo-
Teat cornicula risum Furtivis nudata coloribus.
Cic. Arch. 8. 19. Moracrum Colophonii civem
esse dicuut suum, Chii suum vendicanl, Salami-
nii repetunt. Id. Plane. 42. 101. Quid me ad-
ipectas? quid mea promissa repetis? Id. Divin.
in Q. CcecU. 5. 18. Erepiaa pecunias civill aclio-
ne et privato jura repetere. Ter. Eun. 4. 6. 11.
ll«ne tibi dono do, Deque repeto pro ilia quic-
qatm ata te pretil. PlauuBacch. 4. 6. 7. Na-
figo in Ephesum, ut aurum repelam ab Tbeo-
Urao dornum. Cic. Dam. 55. 141. Respublica
ab Istias inflanimato alque ignilo furore jam turn
■ a leque repetebat. ^ 2- Speciatim in re bel-
Ue» da rebus ab bosle caplis vel ereptis. Parro
5- L. L. 86. Mull. Feciales mitlebant, anlequam
fr»t""i coociperetur, qui res repelerenl. P. CLA-
B1GO; et Cic 1. Off. 11. 30.; Liv. I. 32. et
4U' 30. — Hinc Justin. 6. 6. 7. Ilaque armato
_ -.. .- eiercilu Arcades adbibitls in auil-
Bcm Tfcebaais amissa bello repetunt. ^ 3. Item
^eeiitiM In jure. Cic: Mur, 2. 3. In iis rebus
: :'-■■ i^x raancipi sunt, is pericuiuin Ju-
dicu pnstare debet, qui se ueiu obligavit. Hinc
KEPETCNUjE, quam voc. P. loco buo.
IL) Translate. ^ 1. Melaphora sumpta" a su-
p-r^crt paragr. B. 1. — o) Speciatim. Repe-
■-\ :_'-;; lb aliquo est fargli pagare U flo,
cxifere, ct debilas pcenas luat, pcenas petere, ei-
pelere, eilgere. Cic. Rose. Am. 24. 67. Furiaa,
•jb Aea noclesque parentum prenas a consce-
kratiniiBii 61ii« repctuct. Adde eumd. 7. Vtrr.
CX. 1«3- a. Justin. 2. 9. 21. Cecidlt et Hip-
; si ■.;: = -; j! A'.heniensiJ, auctor et concllor ejus
heS, d!> patris oltoribus pcenas repelenlibus.
— fr) El generaiim. Cic. 10. Phil. 10.20. Ne
:_:-! :. :-.~. ::. •::r;^;= liber late fugiiinda. h.
C ree«p«anda. Id. Place. 42. 100. Meam fidem
ae repetit earn, quam ego patrl suo
pro salute palrias spoponderim, dignl-
Salt. Jug. US. CeneDcla properaolius,
— 91 —
quam s» mutuum (Sullce), reddere; ipse ab
nullo repetere. et ibid. 85. Nobllitas - omnes ho-
nores non ei merito, sed quasi debitos a vobis
repetit. L«i. 1. 47. Tarquinlus admonere (se-
natores) palerni beneficii, ac pro eo grallam re-
petere. ^ 2. Metaphora ducta a superiore pa-
ragr, B. 2. Salt, in oral. SI. Licini Ir. pi. ad
plebem § 17. Neque ego vos ultum injuriai hor-
tor, magis ut requiem cupiatis; neque disc,ordias,
ut illi crimioantur, sed earum fjoeoi volens jure
gentium res repeto, et >i perlinaciter retinebuDt,
non arma, neque secessionem, lantummodo ne
amplius sanguinem vestrum prabeatis, censebo.
h. e. Jura nobis erepta ut nobis restituantur, po-
stulo. *{ 3. Metaphora sumpta a superiore pa-
ragr. B. 3. Ennius apud Gell. 20. 10. Non ei
jure manurn consertum, sed magi' ferro Uem
repetunt regnumque petunt, vadunt solida vi.
R£p£TUND.E, arum, f. plur. 1. res, qus re-
petuntur, seu quarum restitutio poscilur. Cri-
men repetundarum fuit crimen magislratus, qui
in provinciarn cum polestale missus pecuniam
in usum privatum a provincialibus accepisset.
Nomine pecuniae intelliguntur Don sulum num-
ini, sed etiam omnia, quibus divitia? constant,
ut vasa preliosa, statute, picturaa, vestes, fru-
mentum, navigia etc. Ceterum lege Julia boc
crirnine etiam magislratus urban! accusabantur,
siqui in aliqua curatione pecunias cepissent; item
judices, si pecunias cepissent ob judicandum etc.
Repetundarum causa, inquit .■/scon, in Cic. 3.
Parr. 23., ita sc habebat, ut si conviotus reus
essct atque damnatus, pecuniam redderet .-ssti-
mala lite, hoc est in prelium redactis omnibus
fuitis: quam summam, prosciiptis ejus bonis, se-
clores curabaot. Quod vero ad vocem allinet,
paiticipium seu gerundium est, sub quo pecu-
niaruia vel rerum intelligere oportet. Est aulem
repetundarum more anliquo pro repetendcrum.
— a) Absolute. Cceliui apud Cic. 8. Fam. 8.
2. Pilius de repelundis sum postulavil. et ibid.
§ 3. Sic nunc neque absolutus neque damnatus
Servilius da repetundis Pilio tradelur. Quinlil. 4.
2. 15. Repetundarum Insimularl. Sueton. Cces.
43. convincl. Tac. 4. Ann. 19. criminibus bas-
rere. Id. 3. ibid. 38. Postulare aliquem repelun-
dis. fellej. 2. 13. 2. Interrogarl lege repetun-
darum. Adde Plin. 2. Ep. 11. — 6) Cicero
fere addil pecunice, ut Cluent. 53. Lege pecu-
niarum repetundarum non leoerl. et Brut. 27.
lOu. L. Piso legem primus de pecuniis repetun-
dis tulil. (V. dicta In CALPURN1US, a, urn).
Et rursus Id. Cluent'. 37. 104. Repetere ralio-
nem ab aliquo de pecuniis repetundis. Adde
eumd. 2. Off. 2li 75., Divin. in Q. CcecU. 4.
11., Rabir. Post. 4. 9. et alibi. Sic Sail. Cat.
18. Caiilina pecuniarum repetundarum reus, et
Tac. I. Ann. 74. De pecuniis repelundis ad re-
ciperatores itum est.
REPKXUS, a, urn, particip. V. REPKCTO.
REPlGER, gra, grum, adject, valde piger. V~.
Repigralus in Gn. v. REP1GRO.
IlEPlGNfiRO et Repignoro, as, are, a. 1. rt-
scuolere il pegno. disimpegnarej pignus recipio,
soluto pretio. Ulp. Dig. 13. 6. 5. a med. Rem
lib! dedl, ut creditor! luo pignorl dares: dedisti:
non replgoeras. ut mihi reddas. Feslus p. 281.
28. Mill. Reluere, solvere, rcpigoerare. Cf. Paul.
Viae. p. 280. 6.
Rltl'lGRATrjS, a, urn. P. voc. sequent.
IlEPlGKO, as, (svi), Slum, are, a. 1. (re et
piger). Particip. Repigralus et in Gn. — Repi-
grare est relardare, ritardare. Apul. 8. Met.
Quum et ipso lumine dirarum bestlarum repigra-
tur Impetus, Id. 1. ibid. Obscpio ulero et repl-
grato felu. Capell. 1. p. 13. Ne uioris Cylle-
nius fotibus repigralus, somnolento repente mar-
core torperet. Zeno Vtron. p. 121. Suos ut (sol)
replgret cursus. — Hinc Particip. prseter pass.,
cuius eiempla retullmus,
Repigralus, a, um, adjective quoque usurpa-
lur, apud Capell. 1. p. 13, Ne toils noclibul
replgratlor paullulum tiraularet anomalum. Alii
minus recte legunt replgrilior; aj liopp. ei Cod.
Fossian. mavult rcpijiior.
EEPLEO
REPINGO, Is, ere, a. 3. rursus pingo. Penanl,
I. Pit, S- Martin. 172. Stat rubor lode genis:
oculos pupilla* repingit. Id. ibid. 246. Jussit ab-
Ire procul, digitis crucis arma repingens.
REPLANO, as, are, a. 1. iterurn plaouiti fa-
eio. Voi a Leiico espungenda; legitur enim so-
lummodo In Not. Tir. p. 79.
REPLACDO, dis, dere, a. 3. (re et plaudo)
Teferio, perculio. Particip. Replaudens apud A-
pul. 1. Met. Deitra sxviente frontem replaudens.
et 6. ibid. Equestrl celeritate, quadruped! curra
solum replaudens.
REPL60, pies, plevi, plStum, plere, a. 2. (re
et inusil. pleo). Replesli syncop. pro repleuisti.
V. sub S. I. Sic replerat pro repleverat apud
Lucret. 6. 1272. sub B. II. — Particip. iie-
plens sub B. II.; Repletus sab B. I. II. et in
Gn.; Repleturus et Meplendui sub A. I. —
Repleo
^.Rations babita pnpos. re, est idem ac
rursus impleo, denuo compleo, suppleo, avafis-
ctji'», a'varXiisoco (It. riempire, empire; Fr.
ernplir de nouveau, remplir, completer, par-
fuire; nisp. lienor de. nuevo, rellenar, com-
pletar ,• Germ, wieder an- oder vollfiillen, wie-
der vollmachen, vollzahlig machen; Angl. to
fill, fill up, replerish).
I.) Proprie. Plin. Paneg. 55. Ut qui eihau-
stum serarium non sis innocenlium bonis reple-
turus. Cic, Prov. cons. 2. 4. Replere eihau-
stas domos. Firg. 2. G. 235. 6crobes terra. 0-
vid. 4. Fast. 823. Fossa replelur bumo plenaj-
que imponitur arse. Propert. 2. i. 69. replere
dolia. Liv. 24. 43. lis populandis militem suum
repleturum se (dixit), avrebbe dato a' suoi cofpi
d'esercito il numero dovuto. Sic Plin. Paneg.
28. Ei bis (ingenuis) cas'.ra, ex bis tribus reple-
buDtur. Ovid. 7. Met. 287. replet (corpus) sue-
cis. Plin. 34. Hilt, nat. 15. 46. (155). Uis adji-
citur, quum sunt repurganda Tulnera, aut replen-
da, ceralum. h. e. rulneribus caro inducenda.
Sic Id. 20. ibid. 23, 99. (263). Replere alppe-
cias. Adde eumd. 23. ibid. 7. 63. (124). — Me-
diorum apud Griecos more. Ovid. 8. Met. 679.
Inlerea, quoties baustum cratera repleri Sponte
sua per seque fident succrescere Tina, Atlonili
novitale pavent.
II.) Translate pro supplere, supplire. Ovid.
ISeroid. 10. 37. quod vocl deerat, plangore re-
piebam. Ulp. Dig. 42. I. 4; ad fin. Tempore la-
gkimo repletnr ei lege, quod senteaiis Judicis
deest. — Sic repiere est rcGcere, recreare. Slat.
4. Theb. 759. tu refugas vires et pectora bello
Esanimata reple.
B) Nulla ratlone habits praspos. re, repleo
est idem atque impleo, compleo, et videtur plus
aliquid signiGcare quam bsc.
I.) Proprie. Ovid. 4. Fast. 432. Replere sinum
floribus. Martial. 7. 20. lagenam vino. Ovid. 12.
Met. 155. corpora tosta carne. Pelron. Satyr.
96. et 111. eilr. avide se cibo. Phcedr. 2. 4. se
esca et prolem suaro. Cess. 7. B. G. 56. exlr.
frumento et pecore eiercilum. Ovid, 7. Met.
334. saDguine venas. Luc et. 6. 1272. delubra
replerat Corporibus mors eianimis. Liv. 9. 40.
Jam strage bomioum armorumque insigniuni
camp! repleri. Justin. 13. 7. 7. Virgincm a deo
repletam quatuor pueros peperisse. ingravidata.
Sic Pallad. 4. R. R. 13. replere equas. s'ngra-
indare. Ovid. 3. Fast. 121. Annus erat, decimum
quum luna repleverat orbem. Lucret, 5. 813.
femina qurque Quum peperit, dulci repletur la-
cle. Id. 2. 535. replere numerum. Manil. 2. 719.
summa replelur. h. e. absolviiur, completer.
Ulp. Dig. 40. '1. 4. o med. Pretiura redemptio-
nis replere. h. e. totum prelium numerare. — -
De NilL incremento Lucret. 6. 717. aqullorjei
contra fluvium Games remoraatur, el undat Co-
gentes sursus replent coguntque manere. h, e,
retro impellenies inflant el eilollunt ac plenlo-
res reddunt. — In ilia Slat. 3. Silo, 91. Tune,
Inquit, largitor opum, qui mcnle profusa Tecta
Dicarchaa pariler Juvenemqua replesli Parthe-
nopen ? replesli est etornasti, dllasll.
II.) Translaie, Plaut. Rud. 4. 6. 23. Replere
REPLETIO
verbis auret allcujus. Virg. 2. JEn. 679. gemltu
tectum omne. Seneca Hippol. 1171. Dsdalea
v&.ito claustra mugltu repiens, Zucref. 6. 992.
Et oeraora ae monies getnitu allvasque replebst.
Justin. II. 3. II. Fabulas, quibus omnts acrenos
repleTerent. Fellej. 2. 100. 2. Spectaculii aol-
mot oculosque popall Romaal replere. et ibid.
103. 1. locrediblll la>i!ti& patrlam. .SueJon. Aug.
89. Aaguilui eruditloae varia repletus. — Ki
mediorum apud Grecot more. Cic. 1. Orat. 42.
191. Dum bac, qua disperse sunt, eoguntur, Tel
passim licet earpeotem et colliger.tem undique,
repleri justa Juris eirilis scientia. — IliDC Par-
tlcip. prater, pass., cujus eiempla retulimus,
Replelus, a, um, adjective quoque usurps-
tor, et est implelus, plenus, a'vatrXijpiaS'etj, riem-
pito, ripieno, piano.
I.) Propria. — a) Absolute. Cic. pro leg.
Manil. 15. 4*. Referto foro, replelii omnibus
templle. firg. 5. JEn. 806. Millla multa daret
(Achilles) leto, gemerentque repletl A moos. Hus-
ton. Cal, 3. Gracilltas crurum paullatlm replete
assidua squl vectatlone post cibura. ingrassata,
ingrostata. Sit. It. 0. 100. serpens replelus. h.
e. cibo. che ha mangiafo a crepapancia. —
b) Cum Ablet. C. Gracchus apud Ceil. 15. 19.
Ampboras argento repletai domum reporlave-
runt. Lucret. 2, 800. Cauda pavonls larga luce
repleta. Ovid. 9. Met. 87. cornu pomli et odoro
flora repletum. Seneca Agam. 1000. Repletum
ratlbus everslt mare. Plin. 12. Wit. nal. 10.
21.(38). Insula repleta tllvit. Claudian, Fesccnn.
10. repletus epulis. — c) Cum Genii, Liv. 0.
25. Vldlt repletai temilai, inter Tulgm allud,
puerorum et mulierum hue atque illuc eaniiura.
T. Drakenborch. ad h. I.
II.) Translate. Lucret. 5. 40. terra trepldo
terrore repleta. V. TERROR. £iv. 25. 20. Ad-
ildentei caraatesque eadem v! morbl repleios
[csgri) tecum traherent. Capitolin. Macrin. 3.
Vales, qua Deo repleta tolebat vera caQ8ro. (J 7 .
PLENUS). Lucret. 2. 1170. antiquum genus
pleiate repletum, Petron. fragm. Tragur. 80.
Murmann. Repletl voluptatlbut. Lncan. 3. 243.
vlia. h. e. qui cursum vita implovetsnt: qui sa-
tis dlu vlierunt.
HfiPLfirlO, Sals, f. 3. adlmpletlo, comple-
xnentum. Imp. Justinian. Cod. 0. 28. 4, a med.
et ibid. 7. 2. 15. a med.
RRPLEtIvOS, a, urn, adject, corapletlvus. Pri-
ician. 10. p. 1022. Putsch. Tandem non solum
pro adrerbio tcmporall, sed etlam pro conjun-
ctions replctlra lavenllur, ut Cicero (1. Cat. 1.
1.); Quousque tandem abulere, Catlllna, patlen-
tla nostra? el 18. p. 1169. Tap conjunctio cau-
itlls inreoltur et repletiva et conflrmativa apud
Greeoi, quomodo et apud Latinos. Adde Cha-
til. 2. p. 200. Putsch.
BEPLETUS, a, urn. V. REPLEO.
REPLEXUS, a, um, parliclp. ab lnusit. re-
pleclo, reOeiui, repllcalui. Plin. 20. Hist. not.
1. 3. (7). Semen autero esse ad speclem ecorplo-
cum, Cauda replexa, sed Candida. Fortaise le-
gemlum est refleia: ct sane Sill lg. legit tcorplo-
oum Cauda reDeium, sed candiduro.
RBPLlCABlLIS, e, adject. <f 1. Est dlgnut
qui repetatur aut licrelur, degno d'essere ri-
pelulo. Fenant. 7. carm. 8. 33. O noraen mihl
dulce, Lupl, replicabile temper! «| 2. Alio
tensa usurpat Sen), ad Firg. 1. JEn, 165. V.
Reduclus lo V. REDUCO.
REl'LlCATlO, Cols, f.8._ (repllco). *| 1. B»t
conrerslo, rivoluzione, a'va~Tu£i{. Cic. 1. If at.
D. 13. 33. TJl replicatione quadam mundl mo*
turn regal. % 2. Est et replicatio vox JCUs
frequent, ad eas allegalionet pertinent, qua In-
teniioncm sustentant adversus eiceptionls iniqui-
lalem : lnde dicta, quod implicatam et tectam
eiceplionlt inlquitalem replied atque palefaciat.
Justinian. 4. Instilut. tit. 14. Alia allegatione
oput etl adjuraodl actorlt gratia, qua replicatio
Tocalur, quia per earn replicalur atque resolTitur
jus execptionlt. Julian. Dig. 44. 2. 24. Adrersut
eiceptlonem, si non ejus sit res, replications
bac adjuvsbltur. at si res judicata non sit. Ad-
— 92 —
de Cajum ibid. 27. 10.7. ^ 3. Replicatio nu-
meri apud Capelt. 7. p. 250. cbnlraria esl mul-
tiplication!, et est ejus esplieatio et relutl revo-
lutlo, quom numerus, qui duplicatus erat et com-
posltut, timplex St atque adeo minor, nam re-
plicare aliquaodo ejpllcare et rerolrere slgniQ-
cat. Greci multiplicatos numeros -"i^airXaoiouc,
replicatos u'rco'Xaoioue appellant, ut Id. ibid, do-
cet. et mot. Multiplications ratio est tenioni ad
ternlonem, contra replication!! ternioni ad te-
nionem, -J 4. Est etiam figura dlctionis, eadem
atque anadiplosis.' Capell. 5. p. 175. Anadiplotls
est replicatio optima, quum ea, qua in priore
membra postrema ponuntur, in posierlore prima
repeiuntur, ut est illud Terentii (2. Phorm. 3.
5.>: ftegat haoc tibi cognatam Deroipbo; baoo
Demlpbo negat esse cognatam. Sic Aquila Rom.
5 32. ed. Ruhnken. Anadiplosls, replicatio. % 5.
Est etiam idem atque lieratio. Sidon. 1. £p.
5. C-iinpl prcsliorum replicatione monstrabilet.
REPLIcATGRA, ea, f. 1. Videtur esse Italo-
rum rimendatura, Ha appellate a 81o, quod plu-
ties repllcatur, ut tclssao vestis partes rurius ad-
b^reant; eeu potiut est idem ac reptum, b. a.
cosfura Italorum, vel orlatura nostralium. F.
SUOSOTfJRA. Edict. Dioclet. p. 21. Sarclnatorl
in Teste eubtlll replicaturs X sei.
BEPLlClTUS, a, um, particip. F. toc. «e-
quent.
REPLtCO, at, StI, 5tum, are, a. I. (re et pllco).
Perfeclum replicavit legllur apud Fulgat.interpr.
Num. 27. 23. et Jot. 8. 35.; et repKtasse apud
Ammian. 17. 5. 4. — Replictus pro Replica-
lus, vei poliut Replicitus Inut., per syncop. est
Stat. 4. Silv. 9, 29. non repllctte Bulborum tuni-
ca.— Particip. Replicans I. et II. 1.; fleplicalut
I. el II. 5.; -JJepKcandu* I. — ■ Repllco est idem
ac retro vel in cootrarlam partem pllco, compll-
co, contrabo, flecto, recurTo, rtTu'cou (It. ripiega-
re, piegare indietro o nella parte opposta, tor-
cero, incurvare ; Fr. flichir en arriire, en sens
conlraire, plier, courier, replier, recourber;
Blsp. plegar hacia atras, y al contrario, cor-
'jar, lorcer, zncorvar; Germ. zuriict/ai(en, EuriV
ckrollen, ~ beugen; Aogl. to bend or turn back,
bend, Hviit, curve, contract).
I.) Proprle. Plin. 8. Hist. nal. 45. 70. (181).
T&urue fiat Ira gliscente, alternos pedes repli-
cans spargeruque ia slTura arenara. Id. 17. ibid.
14. 24, (107). de insitione. Calamus ne iuxeiur,
dum deprlrollur; neve cortei replicetur In ru-
gas. Id. 8. ibid. 27. 41. (98). Replicans, ut ex-
tra Oat, membranes quod fuerit intus. Cato R.
R. 41. Surculos in terrain demittito replicato-
qua ad Titit caput. Quintil. 11. 3. 81. Labra
et porrigunlur male et adstrlnguntur et didu-
cuntur et Telut quodam fastidio replicantur el
pendent. Plin. 34. Hist. nat. 8. 19. (80). Vi-
tulus genu prsmilur, replicata cervice. Id. 9.
ibid. 33. 52. (102). Concha Tertice muricatim
Intorto, margine io mucronem emisso, forlt ef-
fuso, inlut replicato. Id. II. ibid. 87. 73. (190).
Vlctimarum JecJnora replicata intriosecus ab ima
Dbra. F. similem locum Sueton. Aug. 95., do-
ctamque ibidem Saumgarlen-Crtisii adnotatio-
nem. Aureus Plin. 35. ibid. 15. 51. (180). Bi-
tumen incommodos oculorum pilot rcplicat. h.
e. in contrarium pllcat et flectlt, ne oculos pun-
gant. Sic Id. 24. ibid. 6. 22. (36). Palpebias len-
tiscina retina comraodlsslme rcpllcat. (llarduin.
esponit, ^eplet :il pllia oroat, Dioscor. de eadem
re it; Joquilur <■_*««. 91. *E» tb avaxoXXijo«
•rpivtov a'pfio'Jet Ttoy sv /SXj<Jrfpoi{. et c. 90. o'va-
xaKKa b~s xdf fpiyftf, iv o'f&aAfioTj). Et Id. ibid.
7. 28. (43), Maaticbo lentiscl repilcandis palpo-
bris 06 ad eitendendam *Ilam adhibelur. Se-
ren. Sammon. 54. 986. Sin autem aubito repli-
cantur corpora morbo. h. e. curranlur, contra-
bunlur. — Seneca 1. Qucest. nat. 3. et'rca med.
Ab omn] IsTltale aciet radios tuoa replicat. h. e.
reflectil. et 2. ibid. 10. a med. Radii tolis re-
pllcanmr. — De Tolumlne est etiam recludere
atqoe adeo aperire. Arnob. 4. 29. Possumus o-
mnet itiot, noblt quot inducllit atque appellatis
Deot, homines fuisse monslrare vel Eubemero
REPLUMBO
repliCBto rel Nlcagora Tel Leoote Tel aoctorlbu*
aliis mille, qui etc. Sic Ammian. 20. 9. 0. Prin-
cipi progresso In eampum cum mulliludine ar-
mata - e tribunal), ut emineret altius, super-
stantl, scripts Jubetur offerre. RepIIcatoque vo-
lumine edict!, quod missum est, et legl ab ex-
ordio ecepto etc.
II.) Translate, f 1. Geaeratim est etpllcare,
eTolTere. Cic. i. Divinat. 56. 127. Won enlm il-
ia, qua future sunt, subito eisistunt; sed est,
quasi rudentis eipllcatlo, sic traductio (umporit
nihil dot! efficients et prlmum quldque repli-
cant!!. Id. Suit. 9. 27. Si quarts, qui tint Ro
ma regnum occupare conali, at ne repilces on.
nallum memorlam, et domestic!! imaginibus In
venles. Id. 8. Zegg. 14. 31. Licet Tldore, tl Tell*
replicare memoriam temporum, qualescurnqoe
sumni civltalls virl fuerint, islam civlta'.euj
fuisse. — Hoc perllnet et illud Senecce ds Cbr j
sippo 1. fienef. 4. Cujut acumen [ingenii] u\
mis tenue retundilur et In te espe replicator
J 2. Speclatim. Replicare vestigium suum apuu
pitt, 3. Met. est Iterare, repetere, eadem red
eundo, qua veneris. % 3. Item speciatim es
Tersare anlmo, repetere, renarrare. Apul. 4. Met
et 3. ibid, sub inil. Use Identidem mecam re
plicabam. Pacat. Paneg, Theodos. 3. Sed par
earn replicare cautas, et placatum Tulgus oHea-
dere. Prudent. 11. -reps' atij>. 3, Inclsos tumulii
tilulos et singula queris Nomina: difficile est
ut replicare qiieam. Hieronym. Ep. 129, n. 2.
ezlr. Qua Idcirco non replico, ne tensum legen-
Ha videar obtundere et memoria illlus difGdere.
non recito, non apporto. ^ 4. Item, In Jure
est replicatlonem facere (V. REPLICATIO 2.).
Dig. 2. 14. 35. If 5. Replico est etiam con-
trarium »erb. multiplico. Capell. 7. p. 251.
Procedere quoque ultra muUlpllcallo potest, per
eosdemqua rursus gradus Idem numerus repll-
catus. Sic repficafus numerus apud eumd. F.
REPLICATIO 3.
REPLICTUS, e, am. F. too. praced. Inlt.
RBPLOBO, at, are, a, 1. Iterum ploro. Vox a
I.eilco eipungenda; legitur enlm solummodo in
Not. Tir. p. 191.
rEplUM, I, n. 2. tox, qua legllur apud Fi-
truv. 4. 6., ubl de osliis verba faclt, in qua
eiplicanda valde sudant intetpreles, nee Inter eos
convents. Baldus In Lexic. Filruv. putat, re-
plum did partem excavatam et profuodam in
vaivis Janus, quie media est Inter scepos et tym-
panum; conaturque rem Illustrare exbiblla figu-
re, fascia. Turneb. I. 11. Adversar. e. 4. fas-
sut, te bujus vim verb! assequi non posse, pe-
pluin Iegeodum putavit, ut significant operi*
meoluro quoddam in modura vestlmeotl undan-
lis et replicat! : idque conllrmare conatus est alio
f'ilruvii loco 10. 17., ubl alt: Cbelon! replum,
quod est operimentum. Alii alias eicogilarere
Intel pretatlones, quat collegit Id. Bald. loc. cit.
Alii fortesse rectius pu'.ant, esse regulam illsm
llgneam, qua mobilis ailquando ita imponitur
eil 1 1. nice lalitudinl vslvavum, ot, quum clausa fue-
rint, iotersiom earamdem rimam operiat: eadem
vero si Immobilis fuerit, pagmentum a Pilruv.
4. 6. ad [in., Italice bahente, dieltur. HIne In
CJoss. Isid. Replum, Testis muliebris. h. «. pars
vestis. quarn nostrates vulgo rloppione, Itali soli-
no Tocant. — T(B. De cognom. Rom. F. ONOM.
REPLL'MDATUS j a,um,parliclp./ 5 '.TOC.iequent.
RGPLliMOO, as, Stum, are, a- 1. (re et plum-
bum). Particip. .flepi'iimeai'us. — Replumbo,
spiombare, itaccqre, a'va^cXu/38o«i), quod plum-
bo ferruininatum erat, dissolve, a plombo se-
poro: et generailm quamTit ferrumlnatlonem
dlssolTO. Vlp. Dig. 34. 2. 19. § 3. Celtut qua-
ril: si centum pondo argentl fuerint relicts, en
replumbsrl debeant, ot sic appendanlur: et Pro-
culut et Celiut ajunt, exempto plumbo sppendl
debere; nam et emptorlbni replumbala asslgnan-
tur. Seneca 4. Qucest. nat. 2. a med. Saxa Telut
Ign! ferreseunt, argeotum replumbatur, signorum
coagmenta tolvuntur. Paul. Dig. loc. cit. 32,
Aures emblemata, qua In ibsidibus argenleis
essent, et replumbari possent.
BEPLUMIS
REPLUMIS, e. adjecl. qui rursus plumas emlt-
Ut, Paulin. Tiolan. carm. 81. 857. de aqailis.
Donee rcplumi ves'ianlur corpore.
REPLUO, is, ere, n. 3. (re el pluo) rursus aut
ricissim aul contra pluo. Jllusa apud Senec. 5.
Controu. p«ef. circa med. Quis ferret hominera
de siphonibus dicentem, calo repluunt?
REPO, pis, psi, plum, pere, n. 3. Particip.
.licpens I. a., II. 1. 6. f. el 2. — Repo, a voce
Graca ipr.u (e qua et serpo), per roetathesin,
est Idem atque corpus trahens ambulo, bumi
harens ibcedo, serpo. Proprium est animallum
carentium pedibus, aut pedes admodum breves
babentium, ut suat vermes, cocblese, formica
(It. strascinarsi per terra, strisciare; Fr. Tam-
per, se trainer, se glisser ; Hisp. anastrar per
la tierra, anastrarse ; Germ, schleichen, krie-
chen; Angl. to creep or crawl as serpents).
I.) Proprie. — a) De aoimalibus, qu,-e supra
dicta sunt. Zucret. 3. 388. Nee repentis ituu;
cujusvis cumque animanli9 Sentimiis. Sail. Jug.
93. Animadvertit ioter saia repentes cochleas.
Plin. 9. Hist. nat. 20. 37. (73). Munens in sic
co quoque repunt. Id. 29. ibid. 6. 39. (130).
Mlilepeda multis pedibus arcuatim repens. Id.
37. ibid. II. 72. (187). Repens formica. Moral.
i. Ep. 7. 29. Forte per angustam tenuis nite-
dula riraara Repscrat in cumeram frumenll. Plin.
8. Hist. nat. 7. 7. (20). Elepbas pedibus con-
fossa: repsit geoibus in catervos. Id. II. ibid.
37. 77. (197) Pjrrbo regi, quo die periit, pra-
cisa bostiaruin capita rcpsisse. — b) Item de
bominibus, qiium manibus bc pedibus simul bumi
procedunt, andave carpone. Ifepos Hann. 3. ad
fin. Etlecilque, ut ea elephantus oroatus Ire pos-
set, qua antea unus bomo inermis vii poteral
repere. Plin. 22. Hist. nat. 17. 20. (44). Verne
carus Pericll, quum Is in arce templum adiQca-
ret repiissetque super altitudinem fastigii ct
Indo cecidisset etc. Stat. 9. Z7ie&. 427. ad buno
certe repsit Tirynthius amnem. A. e. puer llercu-
les ad buno fluvium reptavit. Quinlil. 1. 2. 6.
Quid noa adultus concupiscet, qui In purpurls
repit7 h. e. lnfans deliciis omnibus innntritus
est. — Sic de equilibus, qui in equos non Itrsi-
Iiuot, sed repunt. F. SUBLIMITUS.
II.) Translate. % 1. Dicitur — a) De iter
facientibus, qui in rheda sedeotei, qua? humilis
est, a jumentis trabuntur. Horat. I. Sat. 5.25.
Millia turn pran6i tria repimus. — b) De nan-
tibus. Arnob. 1, 36. Indigetes kill, qui Qumen
repunt, et in alveis Numici cum ranis et pisci-
culls degunt. — c) De ralibus. Ennius apud
Farron. 7. L. L. 23. Mull, ratibus repentibus
aquore in alto. — d) De turribus lignels
embulatilibus. Lucan. 3. 457. ha nullo Gierunl
robore terram, Sed per iter longuin causa re-
psere latent!. — e) De lis, qua; taclte et oc-
culta subeunt et fallunt. Slat. 1. Silv. 2. 59.
obi quondam conscia culpa Lcmnia repserunt
deprenso vincula furto. k. e. rete teuulssimum,
quo Vulcanus Venerem Marlemquc deprebendit.
— f) De plantls earumque radicibus. Plin. 19.
Hist, nat. 5. 24. (70). Cucurbits bumi repunt.
et 22. ibid. 22. 39. (82). OIus silvestre in terra re-
pens. Colum. Arbor. A. 5. Spatiuin autem ra-
dicibus, qua repant, lapides pnebent. et ibid. 16.
4. Paueaa ?iti gemmas relinquito, ne, antequam
invaluerit, In altitudinem repat. — g) Item do
aquis, qua vh Ouunt. Id. 1. 5. Delerior aqua
palustris, qua plgro lapsu repil. — ^2. Apud
Barat. 2. Ep. I. 250. sermones repentes per bu-
mum. h. e. huuiill stllo, in basso stile, ff 3.
Sumitur etlam pro lenle Ire, ambulare, andar
passo passo. Ennius apud Serv. ad 3. G, 76.
de gruib. Perque fabam repunt et mollla crura
reponunt. Firq. Cul. 104. capella Ima susur-
rantU repsbani ad vada nymphs. Ita legit Sca-
lia. Alii aliter. Grsci quoque Iprreiv pro Ire, in-
Cedere usurpant.
afiPOLlO, is, Ire, a. 3. (re et polio) rursus
polio. Colum, 2. R. R. 2Q. 5. Pura frumenia
si la Bonos reconduntur, repurgari debenl: sin
proUnus osoi destinaolur. oibil eltinet repoliri.
a. e. repargari.
- 93 -
P.EP0SDERO, as, avi, are, a. I. (re et ponde-
ro) rependo, repono, quasi contra seu viclssim
pondero. Sidon. 1. Ep. 4. sub fin. Reminlscaris,
velle me tibi sludii bujusce vicissitudinem repon-
derare. Id. 5. Ep. 1. Reponderalur tibi ex hoc
consummatissima gloria. Claud. Slamerl. 3. Slat,
anim. 15. Solam tibi pro falsitate verilatem haud
pari vicissitu'dine reponderavi.
REPONO, pCnis, p65ni, posltum, pOnere, a. 3.
(re et pono). Perfectum Reposivi est Plaut. A-
sin. 3. 1. 16. — Particip. fleposfus per sjneop.
pro repositus legiiur apud Lucret. 1. 35. et 3.
3*6.: Virq. 1. JEn. 30., 6. ibid, 59.. 11. ibid. 149.
et 3. ibid. 364.; Horat. Epod. 9. 1.; Sil. It. 7.
507., et alios. — Particip. ileponens I. 6.; Re-
positus I. 1. a. b. c, 3., 6., II. 5. et in fin.;
Reponendus 1. 2. 6. et 4. — Repono genera-
tim est idem atque iterum aut rursus pono, ava-
Tt&TjfM (I«. riporre, rimettere; Jr. remetlre,
relablir; Hisp. remeter, volver a meter, resta-
b'.ecer; Germ, zuriicklegen, - tlellen, - selzen;
Angl. to place again, put or set again, re-
place).
I.) Proprie. *J 1. Ratione ptacipue babita
propositions re, — o) Repono est aliquid in
eodem loco, in quo antea fuerat, iterum pono,
ricollocare, rimettere. Cic. Sext. 27. 58. Iosi-
gne regium, quod ille de suo capite abjecerat,
reposuit et regnare jussiti Virq. 7. /En. 134. el
vioa reponlta raensis. Id. 3. ibid. 231. arisque
reponlmus ignem. Cels. 8. 10. n. 1. a med. Re-
ponere ossa in suas sedes. Id. 8. 10. n. i. In-
dicium ossis repositl est dolor sublatus. rimesso
a suo luogo. firg. 2. G. 230. alteque jubebls In
solido puteum demitti, omnemque repooes Rursus
humum. Martial. 2. 37. LMlus si pudor est, re-
pone Cffioam. h. e. rursus appooe et mensa? re-
stitue eibos, quos e mensa sustulisti. Horat. I.
Sat. 4. 39. Lauguidus in cubitum se Jam con-
viva reponet. V. CUBITUS. Colum. 12. R. R.
3. 4. Ut meminisset atque adnolaret,. quid et
quando et cui dedisset: et quum receplsset, ut
quidque suo loco reponeret. Quintil. 8. procem.
22. Ungues polire, et capillum reponere. h. e.
disjectum refingere. Id. 5. 7. 11. Si quid testes
titubaverint, opportuna Interrogationa velut in
gradura reponaotur. Id. 11. 3. 149. Togam,
si decldat, reponere. Id. 2. 4. 29. Necesse
est bis, quum eadera Judiciis pluribu3 dicunt, fa-
Gtidium moveant, velut frigldi et repositi cibl.
— 6) Item restituo, in pristino statu pono.
Firg. 1. &n. 257. sic nos in scsptra reponis?
Sil. It. 10. 487. Certabat pulsos per Delia re-
ponere reges. Val. Place. 6. 742. Reponere ali-
quem boIIo. Petron. Satyr. 110. Repositum In
pristinura decorem puerum gaudebam. ■ — -c) I-
tem reparo, readifico, reficlo. Tac. 1. Ann. 63.
eitr. Ruptos vetustale ponies reponere. Virq. 5.
/En. 752. Ipsl transtra novant flamnvsquc ambe-
sa reponunt Robora. Sil. It. 1. 558. molem-
que reponunt. Tac. 3. Hist. 34. in fin. Reposita
fora teraplaque muniflcentia municipum. — d)
Item reddo, restituo, restiturre, rendere. Plaut.
Pers. 1. 1. 37. Ut raibl des nummos, quos con-
linuo tibi reponam In hoc triduo. Virg. 2. G.
201. Et quantum longis carpent armenla dlebus,
Esigua tanluin gelidus ros nocte reponet. Seneca
4. Benef. 32. extr. Quid culqua debeam, scio.
Aliis post longaui diem repono, allls in anteces-
sum. Plin. 8. Ep. 2. Quum repularem, quosdam
ei debilo aliquontum, quosdara aliquid, quosdam
nibil reposuisse. avere dalo a conto di debito. et
Horat. 1. Ep. 7. 39. donata reponere. — Re-
ponere pontum, procellosum, tnmidum et vento
sublatum deprimere et planum tranquilluraque
reddere. Fat. Place, i. 651. Ha:o ait, et pon-
tum pater [yeptunus) et turbata reponlt Litora.
Ponere frela eadem rationa dixit Horat 1. Od.
3. 16. f 2. Item est repllco, retro Decto, ri-
pieqare, pieqare indietro. — a) Speciatim re-
ponere crura est sublata crura et pedes demit-
tere et in terra rursus ponere: quod scpe fit,
quum lente ambulamus, sajpissime, quora propera-
mus, aut currlmus. £nniui apud Serv. ad 3. G.
75. de gruib. Perque fabam repunt, et mollis
REPONO
crura reponunt. Virg. ibid. Conlinuo pecoris ge-
nerosi pullus in arvis Allius ingredilur, el mol-
lla crura reponit. — b) Generaiira. Zucret. 1.
35. lercti cervice reposta. Sic Quintil. 4. 2. 39.
Hie potlssimum et vocem Dectuot et cervlcero
reponunt et bracbium in latus Jactant. Id. 11.
3. 99. Interim quartus (digitus) oblique reponl-
tur. 1 3. Item ad tempus recondo servandi
causa, mettere da parte, riporre. Cic. 2. Nat.
D. 62. 156. Nee teuipesllve demetendi perciplen-
dique fructus, neque condendi ao reponendi ulla
pecudum scientla est. Virq. 4. 3n. 402. for-
mica farris acervum populant tecloque repo-
nunt. Quintil. 10. 4. 2. Optimum est emendandi
genu8, si scripta in aliquod tempus reponaotur.
Id. II. 2. 9. Scriptls reponere aliquid. Colum.
12. R. R. 11. 1. et 46. 7. poma in vetustatem.
Quintil. 2. 16. 10. alimenta In hiemem. Virq. 3.
6. 403. caseum parvo sale continguni biemique
reponunt. Horal. Epod. 9. 1. Reposlum Cacubum
ad festas dapes. Cces. 2. B. C. ii* Arma omnia
reposita el cootecla. Plin. 23. Hist. nat. 7. 71.
(137). RIcini raori sanguinera sistunt adalligati:
ad hoc servantur repositi. Quintil. 2. 7. 4. Re-
positus thesaurus. — Poetice. Stat. 5. Silo. 5.
47. Repono Infelis Jacrimas, et tristia earmlna
servD . _ Absolute. Seneca 4. Benef. 20. Multa
ex reposilo acquisitoque pcrdenda sunt. — Sic
de raortuii. Virg. 6. JEn. 654. qua cura (vivis)
oitentes Pascere equos, eadem sequitur tellure
repostos. n. e. sepultos. Propert. 1. 17. 11. An
poterls siecis mea fata reponere ocellisi h. e.
clneres et ossa mea componere at burao con-
dere. ^f *• Itsm allariu5 rei ,oco P ono > V arTt
in vece, sostituire. Cic. 7. Pam. 18. Non enlm
puto te meas eplstolas delere, ut repooes tuas.
Seneca Phwniss. 121. dira ne sedeL vacet,
Monslruro repone raajus. Quintil. 11. 2. 49. In-'
Vitus perdit quisque id, quod elegerat, verbum:
nee facile reponlt aliud, dum id, quod scripse-
rat,quarlt. Brutus ad Cic. I. ad Brut. 16. ante
med. Qui se in ejus locum reponi paterelur. Co-
lum. 4. R- R- 26. 2. Subraoveoda pedamenta,
qua justo breviora 6unt, eorumque in vicem ido-
nea reponenda. ^ 5. Item depoao, deporre.
Ovid. 4. Net. 10. Telasque calalhosque lnfe-
ctaque pensB reponunt, Turaque dant. Plaut.
Asin. 3. 1. 16. Si reposivi remum s0,a e 8° ^
casterla. Cic. 2. A'af. D. 49. 125. Grues to
tergo pravolantium colla et capita reponunt.
Val. Place. 4. 279. respirant ambo paullumque
reponunt Dracbi8. h. e. demittunt. Catull. 31.
8. Quum mens onus reponlt ac peregrine La-
bore fessi venimus ad Larera nostrum, firg. 11.
JEn. 149. feretro Pallanta reposto ProcumbH
super atque haret. Id. 5. ibid. 619. faciemque
Dere vestemque (Iris) reponit. Fit Beroe. Ovid.
12. Met. 556. cui posse Dguras Sumere quai vel-
let, rursusque reponere sumptas Neptunus de-
derat. — Apud Tirg. 2. G. 416. Jam vincta vl-
tes, Jam falcera arbusta reponunt. h. e. putata
sunt et falcem non amplius requirunt. — Pro-
prie deponit, qui resnmpturus non est: reponit,
qui contra. Quintil. Declam. 3. 9. Quid faciei?
deponet anna, an repooetJ ^f 6. Sape ponltur
pro simplici pono sive colloco, mettere, colla-
care, riporre. Horat. 1. Od. 9. 5. Dissolve frl-
gus, ligna super foco Large reponens. et ibiil 10.
17. Tu pi8s Jatls animas reponis Sedibus. Fat.
Flacc. 3. 339. hunc Adlevat .Esonides celsoqoe
reoonit in ostro. Ouid. 15. Met. 407. nidum
Ante fores sacras Hyperlonls ade reponlt. Co-
lum. 12. R. R. 16. 2. Quum uva modice aruerlnt
in vasa nova slcco loco reponlto. Plin. 17. Hist.
nat. 23. 35. (205). Totus mergus abscinditur,
reponiturque allius in terram. Cic. 6. Ferr. 3.
5. Duo ilgna virginall babltu, qua maoibui
sublatis sacra quadam reposita in eapilibus sustl-
nebant. h. e. canephora. iSeneca Hippol. 1230.
Saium bis cervlcibus repositum degravet fessai
manus. Liv. 26. 15. Reponere litterai la gre-
mio. Colum. .rfrbor. 4. 2. Reponera vineas agro
repastlnato. Schneider, leq. ponere. el ibid. 15.
4. offai In crates.
II.) Traailate. ^ 1. Melapbora suuipia a ro-
REPORRIGO
pf-r. psragr. t. est rem 1q eodem loco, m quo
anlea fuent, ll^rum pooere. /total. 3 Od. 5..
30. Nee vera -virtus, t| 10m semel excidit, Curat
repoii deterioribus. Quinlit. II. 2. 19. Eliam
excio?ntes unius admunltioav ferbi in memoriam
rcpo.Tunmr. Tac. 14. Ann. 61. Mutataque, qua
per ssdilicoem vjrterant, et Poppaa honos re-
posl;.;s est. «f i. Hem metaphor! sumpta a m-
p*'' paragr. 1., est Uerura inducere, rcpetere.
&:>' -. Art. P. 190. Fabula, qua posci vult
et spcclata repoal. h. e. Iterum ioduci et egi.
et- i-'ni. I:'.0. Homereum si forte repoais Acbil-
leic. h. e. il llerum scribis de Achille, de quo
ollm Homerus. Pert. 6. 65. neu. dicta repooe
pateroa. h. e. oe iiigeras sapiusque repelas.
•f 3. Hem metaphor* ducta a super, paragr. 1.,
est responileo, repeodo, rispondere, quasi vicia-
siro ponere, par pari referre. Cic. t. Fam. 9.
Pelo a te, ut Id a me la- boo reo non requlras,
no ttbi &go idem reponam, quum veneris. Juve m
nal. I. I, Semper ego auditor tao'.um? num-
quarane reponara? — Reponere injuriam, sce-
lus, injuriam pro injuria repeodere, scelus pro
scelere. Seneca 2. Ira 28. Cogitemus, alios non
facers Injuriam ,' sed reponere. .Seneca alter
Thyest. 10o2. Sceleri modus debetur, ubi facias
scelus, non ubl reponas. «J 4. Item metaphora
ducta a super, paragr. I., est restituere, pensa-
re. Sit. It. 5. 532. jam cattris Mago relictis, Jam
LibyT ductur properaotia signa citato Raptabant
cursu, et cessaia repooere avebaot Tempora cade
virum ao multo peusare cruore. h. e. restituere
Mntti tuajore strage. «l 5. Metaphora duels a
super, paragr. 3., est ad lempus recondere ser-
vandl causa. firg. i. En. 26. Manet alta menle
rrposlum Judicium Paridis tpretaqua b jurla
forma. Tac. Agric. 39. in fin. Optimum in praj-
sentia statult. repooere odium, h. e. occulta-
re, celare. Quintil. 8. promin. 29. Sed opus est
studio pracedenle et acquislla facuitale et quasi
reposila. Cat. Flacc. 2. 280. Navis Tbetidi Glau-
coqua repo<ln. h. e. reposita post longum usuro
el consecrata. Simile est illud firg. 5. /En. 4S4.
hie victor castus artemque repono. Mos cnim
fuit anna et Intirume i'.a artis postibus alicujus
Dei luspctulera et sacrare post desiiam arlem
et eiactnm milltitni. V. firg. I. /En. 252. et
7. Eel. 24., Horat. 3. Od. 26. 3. et I. Ep. 1.
5. *J 6. Metaphora ductg a super, paragr. 4.,
e-l altcrius rei loco pooere. Cic. 4. ferr. 21.
52. At vero prfeclarum diem tills reposulstl,
Verres, ul agerent. «J 7. Metaphors ducta a su-
per, paragr. 5., est d ponere. Heponere fugam,
C«<iare a cursu, apud Slat. 6. Theb. 59!. nunc
lgpe» tollunl Crura, t'ovemque fugam oecopino
Cne repur.unt. — Et Manil. 2. 649. Sumere
liam el rrponere. 'f 8. Bletaphora sumpta a
super, paragr. 6., est timpliciter pooere sive
•ollocare. Cic. 2. flat. D. 21. 54. Stellas In
Dtorum numero repo-jere. et I, ibid. 15. 38. Ho-
mines jam inurte deletos repooere in Deos. An-
(onius ad Ctc. post ep. 8. 1. 10. ad Att. a med.
allqucm In suls. Cic. 2. Oral, 48. 198. Si pla-
Cuerit, vos meam "defensionem in aliqiio arils
loco reponulis. Id. Suit. 33. 92. In Judicum hu-
uuniiate causa rn lolam reponere. Id. 9. Fam.
14. iu6 fm. Intelligere debes, Id to repositam
esse rempublicam. FUn. 3. Ep. 9. circo med.
in re aliqua oronem Qduciam. Cost. 2. B. C.
41. rpem omoem la . irtute. Liv. 1. 49. In ca-
rilate cltium nihil spei reponens. Id. 27. 45. In
iliorjm armls deitrisque suam liberOmque suo-
rum salutem ac libertitem repositam esse. Tac.
Germ. 30. Plus reponere in duce, quam in ei-
ercitu. fat, Flacc. 5. 391. In te animos, sed
et omnia nostra repono. firg. 3. Eel. 54. Sen-
•Ibus bac lmls(res est noo parra) repoaas. h. e.
iminiltas, infigas. Plin. 1. Ep. 3. Uoc sit nego-
lium tuum, blc labor, hac quiet: In bis tI-
gilla, in his etiam somnus reponatur. h. e. in-
•umatur, occupetur, colloeetur. — Iliac Parti-
clp. prester pass., eujus esempla retullmus,
Repotilutj a, um, adjective quoque usurpa-
lur, et est retro posltui, remotus, reductus, se-
p.osltui, dlisltus, rimoto, potto addenlro, appar-
- 94 —
fflfo, riposlo. firg. 6. .£n. 59. pentlusque re-
postas Massjlum gentes. Id. 3. ibid. 365. UaWam
pelere, et terras tenlare repostas. A pal. 4. jiJet.
Coovalles lacunosa> cavxque nimium, spinelie
exaRgeratie et quaquaversus reposila.
fifiPOUUlGO, is, ere, a. 3. rursus porrigo. Pe-
tron. fragm. Tragur. 51. Eurmann. pbialam
reporri?ere.
KfiPORTATlO, Onii, t. 3. actus reporlandl.
Augustin. de gesl. Pelag. 5. Et ab inimicis vi-
ctorlarum reportatio.
RfiPORTAtOS, a, um. f. voc. sequent.
RfiPORJ'O, as, avi, Stum, are, a. 1. (re et
porto). Particip. Heportant, Reportalus el Re-
portandut I. 2. — Reporto est retro porto, re-
vebo,. refero, dvay.:pl^ia (It. portare indietro,
riportare; Fr. porter en arriere, relirer ; Hisp.
llevar hacia alras, retirar; Germ, zflruefctra-
gen, - bringen; Angl. to bring or carry back,
carry again).
I.) Proprie. <| 1. Generatim. Cces. 5. B. G.
23. Quod nonnullaj deperierant naves, duobus
curnmealibus oiercitum reporiare constituit. Tac.
I. Ann. 63. Legiones classe, ut adveierat, re-
portat. Cic. 4. Att. 17. ad fm. Eierciium Bri-
tannia reportabant. Ccet. 2. B. C. 43. Illi (mi-
Ulet) orant atque obsecrant, ut in siciliam re-
portentur. C. Gracchut apud Gelt. 15. 12. extr.
Alii vioi amphoras quas plenas tulerunt, eas ar.
genlo plcoas dumuin repartaveruni. firg. 1. G.
274. lapidemque revertens Incisuin, aut aires
massam picis urbe reportat. Cic. 6. ferr. 28.
64. Slatuerunt id (candefairumj secum In Sy-
riam reportare. Tac. 14. Ann. 12. LolltiE Pau-
lina clneres reportarl permisit. — Hepntare
te, le referre, reclpere te, rererli, rilomare.
Auct. B. Bitp. 4, Ltisilani, bene magna manu
comparala ad Didium se rcportant. Apul. 1. Met.
Lautusque ad hospilium Milonis ac deioc cubi-
culo me repono. — Hue pertinet et illud firg.
II. JEn. 764. Qua victrix redit Ilia, pedemque
ex boste reportat. — Pro reducer? Caiull. 46.
10. Longequoi simul a domo profeclos bi\ersos
varlas vte reporlant. */ 2. Speciaiim do victore
dicitur, et est referre, hoc est colllgere, coose-
qui, obtinere, et quasi domum secum ferre, ri-
portare, conseguire. Cic. pro leg. Manil. 3. 8.
ita vestri cum lllo rege conteoderunt imperati-
ves, ut ab illo insignia Victoria;, non vicloriam
reportarent. Id. 3. Legg. 8. 18. Nihil enirn, pras-
ter iaudem, bonis atque innocentibus, neque ex
hostlbut, neque a sociis reporlandum. Plin* 3.
Ep. 7. Ex proconsulatu Asis glorlam repor-
la.verat. Sic Id. Paneg. 16. Imperatore veram
ac solidarn gloriam reportante. Flor. i. 1. o
med. Spolla opima de rege Feretrio Jovi maoibus
suit reporlavil. Plin. prcsf. Bist. nat. (3u). Qui
imperator trlumphum reportavit. .^puJ. 11. ,!/«/,
CuriosUatis linprosperie sinistrum prasmium re-
portasti. — Similiter Cic. post redit. in senat.
ft. 28. Non reducll auraus io patriam, ut noo-
nulli elves, sed equis inslgaibus el curru aurato
reportati. come in tri6nfo. et 2. teg. Agr. 23.
61. Nam si est iBquum, prasdam ac manubias
tuaa imperatores, non in monuments deorum
Immortalium - conferre, sod ad decemviros, tam-
quarn ad dominoi, reportaro etc. Oretlius ta-
uten leg. deporlare.
II.) Translate. "/ 1. Generatim est referre.
Cic. 7. ferr. 49. 128. TJnlcum bic miser abs te
Olium optimum atque innocenlissiinum (lagilat.
Non ex litibus sstimalia lull pecuaiam domum,
sed ex tua calamilate cioeri alque osslbus filli
sui solatium vult aliquod reportare. Horat. Carm.
scec. 74. Spem bonam certamque domum reior-
to. /us(in. 11. 14. 12. Data potestate redtuodl
agros acclpere maluerunt, ne non tam gauiliura
pnrenlibus, quam detestandum sui coospectura
reportarent. Stat. 1. Silv. 3. 13. longum me-
moranda dies! qua meate reporto Gaudia! «T.2.
Speciaiim est reouncio, refero, riferire, portare
in risposta, riportare. firg. 2. JEn. 114, Bu-
rjpylum scitalum oracula Phcsbi Mittimus; iique
adjtis h-.ec trislia dicta reportat. Id. 7. ibid. 234.
TaHbus Jineadaj donls diclisque Laliai Sublimes
REPOSITORIIM
tn jsquil redeunl, pacemque reportan*. Id. 11.
ibid. 511. jEocas, ut lama lidern missique re-
purlant Eiploralores, equilum levia improbua
anna pramislt etc. ft. e, ut fama et misskioex-
ploralores lidera faciuul. Et cum Infinite, id. 7.
ibid. 166. Ipngavi regis ad aures >'uncius in-
genles igaota in veste repx>rlal Advenisse virus.
Proper t. 3. 4. 37. El .uiea sum mullis lacriruis
inandala reporla. Apul. de Mag. Reportat ad
socerurn Baud inollia. Ocid. 3. J/et. 369. lie £■
c/io._Ingeminat voces,- audiiaque reiba reborlat.
RKPOSCO, scis, 3cere, a. 3. (re- et pqsco). Par-
ticip. Reposcens 2. — Reposco •/ 1. Est rur-
stis posco, repsto: et de iis dicitur, qua nostra
fuerunt, vel aliqaa ralione nobis debenlur, oirai-
TStu, (It. ridomandare, ri'petere; Fr. redernan-
der, riclamer, demaxider en retour ; lljsp. val-
uer a pedir, reclamur, domandar de retorno;
Germ. zuriicA/Wern, uiiederfordern, fordern,
einfordern; Angl. to demande back, ns* ajain
walh it one' t own, claim). Ter. Adelph. t
2. 51. Nam ambos curare, propeinodurn jepo-
scere ilium est, quem dedisli. Plaul. Trin. 3.
2. in fm. Cui talentum muluum .dedi, repo-
scam. Id. Autul. 4. 10. 33. Aulam aurl te re-
posco, quam tu confessus mihi te abstulisse. firg.
7. /Bn., 606. Partbosque repqscere slgna. fal.
Flacc. 7. 650. Ilasid jam mend'acem prumisia
reposcere regem' Uignalus*. Slat. 11. Theb. 570.
I mecum ad manes: illic quoque pacta reposcam.
Cic. 0. ferr. St. 113. lit ad Vertem adirent, et
eum simulacrum Gererit reposcereot. Id. post
redit. in Senal. 4. 10. Quorum alter a me Ca-
iilinam ainaiorem tuum, alter Ceihegum cou-
sobrinum reposcebal. firg. U. /En. 240. Qua
referent, fari jubet, et responsa feposcit Ordlne-
cuncta tuu. Martial. 8. is. Reposcere vicem. />.
e. ut par pari referatur. chiedere ric'ompenta. n
Plin. 1. Ep. 13. in fin. Ut in ceteris rebus, iia
tu audienai ofUclo perit gratia, ai reposcaiur. Id.
7. Ep. 12. extr. Negabit ulliut prelil tue li-
bellum, cujut pretium reposcerit. «| 2. Uoi-
versim pro eiigere. repetere, postulare, rfimon-
dare, etigere. Caiull. 50. 20. Ne pcenai Nemesis
reposcat a le. firg, i. JSn. 139. Quot illi fort
ad pceoas ob nostra reposcent RITugia. sf 12.
ibid. 573. Ferte faces propare, fcedusque repo-
scite flammis. Properl. 2. 1. 81. Ouaodocum-
que igiiur vlfm inea fata reposcent. Cic. Divin,
m Q. CcecU. 9. 27. (et 5. ferr. 1. I.). Nibi est
quod minus ferendum lit, quara ralionem at
altcro Vila reposcere eurn, qui noo possit tu*
reddere. Co3j. 5. B. G. 30. Hi sapient, et, si
gravius quid accident, abt te rationem reposcent.
Liv. 39. 37. circa med. Vos rationem reposci-
Us, quid Achal Lacedamonlls hello viclls fece-
rimut? Sic Quintil. 6. 3. 10. Quum rationem
facli reposcerentur. Ett tamen qui leg. reposce-
rit. Ovid. 13. Met.Zii. trepidos elves esborlor
in hostem, Amissamque mea vlrtuiem voce re-
posco. Zucref. 6. 920. Quo magis allentas au-
res animumque reposco. Tac. 3. ^nn. 13. Quid,
dicluri reposcentibus aut proipera aut adversa?
REPOSCO, unis, m. 3. qui, quod slbi deberl
pulat, acriier reposcit, flagiialor molestus et as-
siduus. Ammian. 22. 16. 23. Homines ZEgyplii
ad nogulos motus excandescenies, controveisi
el reposcones acerriml.
REPOsIflO, ouis, f. 3. f i. Est awui re-
poneodl, et recondeadi. Pallad. t. R. R. 32,.
Repositioaes fceni, lignl, canuarum nihil refert,"
in qua parte Cant, dummodo sicce tint. flip*.
Inter Gromal. vet. p. 286. Lachmann. in lenl-
male. Limiiis repositio. Adde eumd. i6icJ. p. 288.
et f. RuUorffii adiiotat. p. 341. n. 27U. f 2.
Item locus, In quo res aliqua reponitur, riposli-
' * A I"script. In SUBSCALARIS.
REPOSrifONALIS, e, adject, qui repositus
est, vel repooi potest. /Jeposilionales limiles le-
gunlur apud Boelh. de.monstr. art. Geomelr,
p. 409. ed. a Rudorff. loter Gromat. vel.
RP.POSlTOnrUM el per tyncop. ReposiOrlum,
li, n. 2. (repoaoy. «J 1. Rn inslrurneniuin, puta
urbis, aul discus major, l n quo rasa escaria ia
insnia impuountur. Plin. 33. Hist. nat. II. 49.
REP0S1TUS
(140). Vasa argcnlea et in mertsas repositoriis i m-
pooimus. et ibid. 52. (146). Cornelius Nepos ira-
dil - repo'siloriis argcnlum addi sua memotia
creptum; Fenestella, <jui obiil novissirao Tibeiii
Casaris principatu* ait et lesrudinea turn in
usum veuisse (V. 9. ibid. II. 13. (39). aDte se
aulera baullo lignea, rotunda, solida, nee mullo
majors, quam mensas fuisse. -Se quidem puero,
quadrala et compacta , aut acere operta, aul
ciiro crspisse: moi addilum argentum in . aogulos
lineesiiue per commissuras. Id. 28. ibid. 2.-5.
(2fi). Bibente cbnviva, niensam ve) reoositorium
tolli, inauspicalissimum judicalur. li. 18. ibid.
35. 90. (365). In cibis mensisque noslris vasa,
quibus esculentum additur, sudorein repositoriis
reiinqucntia diras templates praounciant. V .IN-
CITEGA; et adde Petron. Satyr. 35. el 00.
5 2. Idem est ac jepulcrum. Jul. Faler. res
gest. Alex. M. (edeote A. Maio) 3. 95'. His
igitur omnibus mando repositorium corpori meo
fieri aari magooruro talentorum sex. ^ 3. Re-
■postorium per syncopen: accipitur eliam pro
loco secreliore in sedibus, \ibi preliosiora qua-
qua reponuntur. Capilolin. PI. Aurel. 17. Veo-
didit gemmas eliam, quas multas in reposlorio
sanctiore Hadrian! repererat. — Sic generating
Aero ad Uorat. 1. Sat. 1. 50. Granaria, bor-
Tea, In quibus frumenta reponunlur, rcpositoria.
REPOslTUS et per syncop. RCpostui, a, urn,
parlicip. V, KEPONO.
REpOSTOR, oris, m. 3. risloratore, restilu-
lore, qui reponit, b. e. reliclt, restilutor, restau-
ralor, reparator, refector. Ovid. 2. Fast. 63. de
Augusta. Templorum positor, teroplorum sancic
jeposlor. Alii leg. refector.
REPOSTORlUM. "V. REPOSITORIUM 3.
REPOSTUS pro Repositus. V. REPONO.
REPOTATlO, 6"nis, f. 3. iterata polalio. Var-
ro 6. L. L. 84. Mull., qui tamen legit repotia.
V. ibid, adnotat.
REPOTIA, orum, n. plur. 2. (re et potarc).
5 1. Slricto sensu, repotia, ta iisavkut, sunt,
quum postridie nuptlas apud novum maritum cce-
natur: quia quasi reficitur pctatio. Ita Feslus
p. 281. 3. Miill. Alils est seplinius a oupti'u dies,
quo nova nupta solebat redire ad parenles juos,
at est apud Acron. ed illud Uorat. 2. Sat. 2.
60. Jile repolia, natales aliosve dierum Festos
albalus celebrel. Gell. 2. 24. sub fin. Lege Julia
profeslii diebus CO. uniunlur (in sumptum ou-
nce), calendis, idibus, nonis et aliis quibusdam
fes'.irii CCC, nuptiis autem et repoiiis IIS piil-
le. Auson. sub fin. epist. 0. Nalalis si forte full
colemnii arnica Conjugioque dapes aul sacra
repolia palrum. h. e. qua in liberorum baplis-
mau celcbrantur. *f 2. Generalim. Apul. de
Hag. Quid sjl diei, vides. Dico, Crassum jarudu-
dum ebrium slertere, aut secundo lavacro, ad
repolia can*: obeuoda, vinolenlum 6udorem in
balneo desudare. h. e. ad repctendam polalionem.
Id. de Mundo. Uic ad convivii repotia vesper-
linns eomissalor adventat.
REpOTIALIS, e, adject, ad repolia perlinens.
Pacuv. apud Festum p. 281. 4. MuU. ei le-
clione Scalig. Ab eo depulsum mamma parla-
Eogandum accipit repolialis liber, h. e. puer na-
tus" slalim post nuplias, ipsis repoiiis. V. Inter-
prets* Festi, inter quos MSllerus legendum pu-
ut repotiili lacte.
rEPR.EjF.NTANEUS, a, um, adject, idem quod
prasentaneus, prasens. Tertull. Apolog. 28. Re-
prasenlsnea poteslatis respeclu aliquid agere.
HEPR.£5ENTATl0, 6nis, f. 3. acius repia-i
ScSUndi, rappresen(c:ione, il far vedere, il
ntlltrt sallo gli occni, oiroruriasic,.
I.) Proprie. •! 1. Generalim est actus repra-
•alandi, et rem quasi pnsenlem atqua ob o-
cnJos ponendi. Quintil. S. 3. 61. Plus est evi-
d:-li3, Tel, nt alii dicunt) repraseolatio, quam
psnpicuitas. Plin. 9. Hist. rial. 6. 5. (12). Or-
ca, inf:s:a balscis bellua, cujus imago nulla re-
::;:::'.i'.;t'ns eiprimi possil alia, quam carcis
lBiaen:-« dectibus iruculentx. Gell. 10. S. circa
-:£ ; : ■ -.-'rr. C'"."v :rr::irj, quuin diulinj r ; --
pn»eai»iioae non cibsuj estj sed cecdebatur, id-
— 95 —
quit, (7. P'evr. 62. 162), virgis in medio foro
JUcssance civil RoiTtanus. Tertull. advert. Prax.
24. Paler visibilis Gl in Clio ei virluiibus, non
ex reprsscnlatione persooa. ^f 2. Spccialim.
Ileprcesenlatione emer.e, prsesenti solulione seu
pecunia, a toldo contante, a soldo vivo. Cic.
12. All. 31. Si Fabcrianuin venderem, ejplicare
Bel rsprajseolatione non dubitarem de Silianis,
si modo adducerelur, ut vcnderel. Id. 13. ibid.
28. sub fin. Dulabellce nomen jam espedilum vi-
detur, ul eliam reprsesenlalione conlidam. Star-
cell. Dig. 35. 1. 35. ReprEscnlatio fideicommis-
si. h. e. piiesens solulio.
II.) Translate est Ugura, exemplum, imago.
I'al.SFax. 5. 10. n. 2. £milIuS Paulus nunc
feliclssitni, nunc jniserrimi palris elaiissima re-
present alio.
r£PR/ESENTaTOR, oris, m. 3. qui repra-
sentat, chi rappresenla, Tertull. advers. Prax.
24. circa med. Filius reprtesentalor palris.
RfiHRyESEINTATUS, a, um, particip. V. voc.
sequentem.
RfiPRjESENTO, as, 5vi, Slum, arc, a. 1. (re
et prasens). Particip. lieprcesenlant I. 2. et II.
2.; Reprcesentalut I. 1. a. et 2.; Hrprasenia-
turut et Aeprasentandus II. 2. — Repr:esento
est idem ac prie'sentem esse facio, ob oculos po-
no, in conspeclu pooo, refcro, eibibeo, un-oTU^dia
(It. far vedere presente, porre sotto gli occni,
rappresentare ; Fr. rendre present, meltre de-
uont let yeus, representer, reproduire; Hisp.
hacer presente, representor, reproducir; Germ.
■wieder vcrgegeniuarligen , gegenuidrlig vor-
fiihren, - darslellen ; Angl. to represent, ex-
hibit as present, lay before one).
I.) Proprie. <[ 1. Generalim. — a) Ufliver-
sim. Colum. 8. It. R. 17. 6. Scopulos per sta-
gni spalia disponere, et quantum comminisci
valet bomiuis ingenium , reprxsentare faciein
veri maris. Plin. 37. Hist. nat. 10. 56. (154).
Crocallis gemma cerasum reprasenlat. pore, e
simile a una ciriegia. et ibid. 58. (159). En-
cardia cordis speciem reprasenlat. et ibid. 8. 33.
(122). Callaides viliorcs conslantius colorem re-
prasentant. h. e. eibibent ac servant. Sic Co-
lum. 12. II. H. 49. 8. Hiee maiime nota (con-
di(uru5) eliam posl annum reprcesenlat Tiri-
dem saporem olivarum. Cic, Sext. 11. 26.
Erat senatus in xde Concordix, quod ipsum tem-
plum reprsscnlabat mcmor'.am consulatus mei.
Horat. 1. i'p. 19. 12. si quis vultu torvo ferus
et pede nudo Eiigusque rogae simulet tenure
Catonem, Virtulemoe reprascntet moresque Ca-
toois? Apul. Florid, n. 9. Effingcre el repra-
tentare virtules alicujus. k. e. moribus eipri-
mere, referre, imilari. Id. de Mag. simililudi-
nem alicujus rei. Plin. 4. Ep. 19. adeclum pa-
lris. moslrare un amor da padre. In quodam
SC. apud eumd. 8. Ep. 6. Quum seoalui populo-
que R. libcralilalis gralior reprarsenlari nuUa
materia posiit, quam si cic. presentatsi, 0/fi-
rirsi. Id, 9. Ep. 28. Nuncias, multa te nunc di-
clare, nunc scrlbere, quibus nos libi reprasc-n-
tes. h. e. nos, qui absumus, velut prasenies libi
facias. Plin. alter 35. Hist. nat. 10. 36: 1.65).
Repr.i'Stnlala Veritas, fal. Max. 7. 5. int'f. Cam pi
repnrsentala conditio. Plin, 7. Hist. nat. 2i.
24. (SO). Cbarmadas quidam in Gracia, quic
quis eiigeret volurnina in bibliolht-cis, legenlis
modo reprieseolavit. reciid a inente. slatim ine-
moriter, quid ilia conlinerenl, reciiavii. — b) He-
prwsentare dicunlur pictures ct slaluarii, qui
similes imagines faciunl, rilrarre, rappresen-
tare al nalurale. Plin. 34. Hist. nat. 8. 19.
tS8). Niccralus reprasentavit Alcibiadtin la^npa-
dumque accensu matrem ejus sacriGcanlem. Adde
Fal. Max. 8. 11. n. 3. et 5. extern. — c) I-
tem oratorcs grnpbice quippiara describentes. Id.
2. 7. n. 6. — d) ilepra'senlare se, prasenlcin
se sistere, adtsse, farsi vede'e, presentarsi. Co-
lum. 11. II. R. 1. 26. (el I. t'&fd. 8. II.). Cu-
rabil villicus, ul jusla reddanlur; isiaque non
agro consequelnr, si semper se repra>seni3Yeril.
.Jpul. 10. Met. Vl isle reprasenlalus est Judl-
cio. s' e prenntalo, e compaiso. Adda Ulp. Dig.
REPREUENDO
48. 5. 15. anle med. ^ 2. Specinllm In em-
piionibus el solutionibus significat pecunia pice-
senli rem transigerc. comperare col soldo alia
mano, pagare senza ritardo. V. REPK.ESEN-
TATIO I. i. Cic. 12. Alt. 25. Reliqure pecu-
nia "vel usuram Siiio penJcmus, dum a Faberio
vel ab aliquo, qui Faberio debet, repra?sentabi-
mus (Adde ibid. 29). Suelon! Aug. 101. Lega-
vit populo Romano quadring^nl':es, cobortibus
urbanis quingenos, legionariis iricenos nummos:
quam sumniam reprasenlari jussit: nam et con-
liscalam semper reposiiamqua babuera!. h. e.
sialira post morlem suain sulvi. li. Claud. 13.
Posilis ante se cum pecunia Gscis, ad subveoien-
dum hortalus est, repraseotans pro opeva dignam
cuique mcrcedtim. danrfo sul falto etc. Cic. 16.
Fam. 14. in /in. Dies proinissurum adest: quern
eliam reprasenlabo, si adveneris. h. e. slatim at-
que adveoeris, praslabo : quamvis dies promisso-
rum tunc, quum adveoies, forlassc implelus non
erit. Loquitur autem de manuinissiune, quam Ti-
rooi suo ante diem ceilain promiseral: quamquc
ft i d c- m praslitisse comperimus ex epislola Quinli
fralris ejus 15. Fam. 16. Mar cell. Dig. 35. 1.
35. a med. Reprascntare fideiconnnissum. h. e.
ante diern liniiam, in prasenli ac slalim solve-
re. Ulp. Dig. 2. 15. 8. Ri.prasentalam pecunlam
consumere. Inscript. apud Orell. Coll. Inzer.
T.al. n. - r iOiO. in vu dvce>te heiiuomas tria
MIMA PASiVVM EX D. D. BEPRAKSBMATA PECVMA
STBAvrr.
li.) Translate. *f 1. Melapbora ducla a su-
per, paragr. 1., rcp'orsenfare vicem, pr.tsiare.
Plin. 28. Hist. nat. 10. 45. (160). Buljrum per sc
prodest contra venena: nam si oleum non sit,
vicem ejus reprasenlal. Id. 18. ibid. 14. 36. (134).
Lupinum adeo non eget flino, ut optimi vicem
reprasentct. ^ 2. Metaphors ducla a super, pn-
ragr. 2, reprccsenlare aliquid, slalim et in prs-
senlia prssiare quod differri poterat, far subilo.
Seneca Ep, 95. init. Pelis a me, ut id, quod in
diem suum dixeiam debere differri, rcprasentem.
Frar.tin. Aqumd. 119. L't astimet, qua repra-
sentanda, qua differenda sint. Cess. 1. D. G. 40.
ad fin. Se, quod in longiorem diem collalurus
esset, reprasentalurum, et proxim.a node castra
molurum, Auct. B. Alex. 70. Respondit, se foro
aquisslmuin Pbarnaci, si qua pollicerelur, re-
prasentalurui essel. Plin. 31. Hist. nat. 2. 7.
1,10). Tbe.-ciarum fons conceptus mulieribus re-
prascniat. h. e. slatim fccundiuiera aDert. Cte.
5. Fam. 16. ad fin. Neque debemui eispeclirf
teuiporis medicinam, quam reprasentare ralione
possinius, h. e. slalim adbibere. Id. 2. Phil. 46.
118. Corpus libenler otluk-rim, si reprasentari
morle mea libertas ciritaus polest. h. e. slalim
dari. Id. 16. Att. 2. circo t7ied. Mibi videnlur
islorum animi iocendi eliam ad reprresenlandam
improbiiaiem suam. h. e. in prasenli declaian-
dam, ellandendam, ejsaliandam. Curt. 10. 1. 39.
Cceperal esse praceps ad reprascnlanda supplicia.
b. e. slslim irroganda. Id. 6. II, 33. fleprasentare
consilium, b. e. maturare. Quinli'/. 10. 7. 2. judi-
cia. Pha'dr. 3. 10. in se pznam facinoris. Sic
Suelon. Claud. 31. Tormenia qua'slionum pec-
nasque parricidarura repiaseoUbat eiigebalque.
h. e. slalim sumebal, nulla posl senienliam di-
lalione iolLrposila. Id. f Hell. 10. a med. Ver-
bera cl plagas, sapa vuloeta, nonnunquam ne-
cem repra^untantes advertanlibus. h. e. stalim in-
feronles. Hue referri potest et illud Cccl, dure-
lian.2. Acul, 37. a med. llac eniiu imposila con-
stringunl Huida atque laxala corpora, cl slomacbi
vigorem rtprasenlant. h. e. brevl reslituunt.
REPR.EsTO, as, Sri, Stum, are, a. 1. idem
fere quod praslo, do, ex l-.ibeo, solvo. Paul, Dig,
19. 1. 47. L. Tilius acccpla pecunia ad materias
vendendas sub poena cerla, ila ul si non inlegras
repr.i-staverit elc. Ulp. Hid. 36. 1. 22. Deere-
visse dirum Marcum, GdeicomrnUsum eis repra-
slandum. Ita 7*0Tentiui edilio et alior. Apud
Haloandr. et alios prarsli'tirit et repnssenlan-
dum.
nCl'llflirNT'O. Iii-ndfe. bendi, brnsum. hen-
deie, a. 3. (re e( prcbcQjo). Reprir.do et Me-
BEPREHENSIDILIS
f>rensi<s lyaeop. fere poetleuffl est. Ovid. Be-
roid. II. 03. Couiineo gemitus, elaptaque verba
reprendo. Xueiiius apod .Von. p. 427. 31. Mere.
Calpurnl sievarn legem PIsodI' repreadl: Eduxi-
que etc. Lucrel. 4. 497. Nee porro poteruot
eeosus repreadere leie. F. alia exempla la I. et
II. V. et 2. a. d. — Particip. Reprehendens II.
2. a. *.; Aeprehentut I. et II. 1., 2. a.; Re-
prehensurus II. 2. a. ; /Jeprehendendus II, a, c.
— fieprehendo eat retro prebeado, preheadeodo
retraba: et propria elt euntem Tel fugientem
capere, tistere et retrabere, dva^afipdya, a'vti-
Xafi/3av» (It. prendere e tirare indietro, fer-
mare, ritenere prendendo; Fr. retenir en tai-
sissanl, relenir, arreter, taiiir ; Hisp. retener
agarrando, detener, arrestar, agarrar, asir;
Germ, ergreifend zurickhalten, fasten, festhal-
ten, ruckwarttziehen, wiederer greifen ; Aogl.
to catch again, lay hold of, seize, publ back).
I.) Propria. Plaut. Mil. glor. 1. i. 59. et Trin,
3. 1. 22. Ut illae, here qua! palllo me repreheu-
deruat. Id. Most. 4. 1. 5. Servi fugiunt: ted il
rcprehensi sunt, faclant etc. Liv. 34. 14. a med.
Adeo turbatl erant equitet pedlteiqae, ut quoi-
dam consul maaa ipse reprehend erit, et ad versos
Iq bottem verterlt. Fhcedr. 5, 8. Quem ii occa-
parit, teneas : elapium temel Non ipse possit Jup-
piter repreadere. Sueton. Cat. 45. Obsldea quos-
dam clam preemlsiot, cam equltata Iniecutux,
▼elatl profugoi «c repreheniot, la eateolt redo-
lit. Curt. 4. 14. 2. Beprebenil ex fuga Persa.
Ovid!. 15. Met. 525. de Bippolyto. cervos la
etlrpe teoerl, Membra rapl partim, partlm re*
prensa relinqul. ritenute.
II.) Translate. «J 1. Generatlm eit retluere.
moeare, reprloere. Cic. 4. Acad. p. 45. (2. pr.)
139. Labor eo, at aiaeatlar Epicnro: reTocat rlrtui,
Tel pottai reprebeadit maaa. Tex. Adelph. 4. 4.
S3. Semi illieo id Iliac implead : «ed me repreben-
dl tameo, ne quid de fratre garrulaa III! dicerem.
h. t. me reprehend!, mi tono trattenuto. Alii
leg. repreiil, Zucrtt. 0, 50$, Tie nulla refreoet
Bet, neque ab eiitlo possit repreadere euntem.
Sic pro retinere aliquid ne elabatur, aut disiol-
ratur, Lucret. 3. 598. et omnei Extretnum eo-
piaot Tiret (Lachtnann. Tltse) repreadere Tin-
slum. Id. 3. 858. Nee memor! tamea id qairous
repreadere meate. Propert. 3. 17. 9. Curiam
tlicujus reprebendere. fermare, ritenere. — Et
Iterum prebeado, resumo, ripigliare. Ter. A-
delph. prol. 12. Peraoscite, furtumoe factum
exiilimetli, en locum reprebeosum, qui preeter-
itui negllgealia est *J 2. Speciatim et a-epe
•it loerepo, arguo, eaitlgo verbis, accuio, Ma-
timare, ripigliare, riprendere: nam etiam Ter-
bis ab agendo retrablmui. — o) Cum Accusat.,
▼el lequente quod. Nepos Datam. 5. Remlnl-
teens, • qaaato bello ad quam parram rem prin-
clpem ducum mliiiiet, te ipie reprebeadit. Cic.
Plane. 35. 80. Meam dliceiium, quem ncpe
deflerat, nunc quail reprebendere et lubaccuiare
Toluiui. Id. 7. ftrr. 18. 40. Noo mode te boc
crimlnt ooo arguo, led oe Ilia quldem commuol
▼Ituperatlonereprebendo. Cam. 7. B. G.52. Repre-
bendere temerltatem cupidltatemque mllitum.
Colum. 11. B. R. 1. 9. Non satis est rcpre-
bendiue peceantem, il ooo doceai recti viam.
•pwftij. Ter. Adelph. 6. 9. 30. Coneulltli parum
base reprebendere, et corrigere me. Sueton. V tip.
23. Reprebeudentl Olio Tito, quod etiam ariose
Tectlgal eommentai enet. Bitronym, 1. advert.
Jovinian. n. 11. Noonulloi hanc intelligentiam
reprebeniaroe arbltror. Borat, 1. Sat. 0. 07.
•I Egreglo Inipertot repreodai corpora nasvot.
Id. 1. ibid. 10. 65. Quam de ee loquitar, noo
ot tnejore reprenili. Plin. 8. Ep. 10. a med.
Taoto mellui de Tiro merlta, qaanto magli eit
repreheoia, quod oupeit. — Similiter uiarpatur
de icriptlt, quae minui proba Tldeotur, critica-
re, ootare. Sueton. Gramm. 10. Asloini Pollfo
Salluitil tertpta reprebeadit, ut oimla prlicorum
verborom affectatione obliU. Plin. 9. Ep. 20.
Plarlmum autem refer! reprebeodenda annotei,
en Insignia. Adde Cic. Orat. 8. 28. — b) Re-
prthtndert atiguem in aliqua re, at Cic. 6.
— 96 —
Vtrr. 2. i. Ita postulatur sb omnibus, ut ab Us
se abitiaeaut maxima Titiii, in quibus alterum
repreheoderlnt. Id. 6. All. 2. 3. Gr«coi in eo
reprebeadit, quod mate Urn scculi lunt. Id. Par-
tit, orat. 37. 129, Se id fecisse ipsum, in quo
reprebenduntur. — c) Rtsprehendere aliquem
de aliqua re, vel aliqua re, ut Ct'c. t. Nat. D.
11. 28. Turn Xeoophaaei - de ipsa mente item
reprebeoditur, at ceteri; de iaSaitate autem Te-
hementius. Quintil. 12. 10. 43. Noo erit bac
calumaia reprebendeodus. Id. 1. 5. 33. Suot
propril quidam et ioevitabiles soul, quibus non-
numquam oatiooei reprebeodimui, — d) Re-
prehendere aliquid in aliqua, ut Cic. Plane.
30. 89. Ta Id la me reprebeodis, quod Q. Metello
laudi datum est. Cces. 1. B. G. 20. Quae in eo
(fratre) reprebeadat, osteodit. ^orat. I. Sat. 10.
52. Tu nibil ia magno doctus repreadis liomero?
— e) Absolute, ut Cic. Amic. 18. 59. Ut quam
isepiisime peccet amicus, quo pluree det sibl tarn-
quam aosai ad repreheudendum. Id. Plane. 31.
75. Ei quldem, qui pro uoo laboravit, et ipsum
id con obtiouerit, diet Quousque, Irridectii ma-
gls eit, quam reprebeadentis. *J 3. Item spe-
ciatim est confute, prascipue apod Bbetores. Cic.
Partit. orat. 12. 44. et 1. Invent. 42., 44., 45.,
40. etc. V. REPREHENSIO II.
REPREHENSlBlLIS, e, ad]ect. riprensibile, re-
preheosiooe dignus. Salvian. 4. Gu&ern. D. 14.
Ebrietae reprebensibilis. Rufin. 2. Invectiv. in
Hieronym. n. 30. Quaa tibi Tidebautur repre-
bensibilia, la medium proferre debaeras. Adde
Vulg. interp. Gal. 2. 11. — Comp. ilepreftensi6i-
lior apud Ambrot. in Ps. 118. -Serin. 3. Dt - la
qao laudabllli fore crederetar, ibi repreheaiibl-
lior Jadlcaretur.
RfiPREUENSlBlLlTER, adverb. riprensio.J.
mente, vltuperablllter. Alcim. Ep. 9. Ne videa-
tur facultai ia eo taeerdotalii offlcil repreben-
tiblliter minerals.
RfiPREUENSlO, Salt, t 3.
I.) Propria eit ectai prebeadendl, littendi et
retro trabeudl, retractio. Cic. 3. Orat. 25. 100.
Coociaoam, dlstloctam, oraatam, festivam, ii-
oe intermissiooe, sine reprebeoslone, sine Tarie-
tate, quamvli clarii sit eoloriboa plcta Tel poesis
▼el oratio, non posse in delectatiooe ene diulur-
na. h. e. A uon ilstat te quodammodo et eooii-
nuata toaTitate retrabat. Lambin. leg. respira-
tione.
II.) Translate. *f 1. Saepe est iocrepatio, W-
toperatio, accuta, riprentione, ditapprovazio-
ne, ripiglio, a'sritt'/Mjott, e'ltis'Xiific. Cic. 12.
Phil. 10. 25. Gloriam in morte debeot II, qal
in republic* Teriaatar, noa ealpss reprebeasio-
aem et italtitiai vltuperatiooem relioquere.
Plancut ad Cic. 10. Fam. 23. A reprebeuiiooe
temerltatle abiam. Cic. 1. Fin. 1. 1. Dl ble
coster labor In Varlai repreheosioaei lacurrerel.
Id. Orat. 1. 1. Doctornm reprebeasloaem ve-
rerl. Plin. 30. ffitl. nat. 0. 8. (49). Magna re-
prebeosiooe aliquid facere. Tac. 1. Bitt. 49. Sine
reprebemlone qulpplam agere. Sueton. Ifer. 19.
tub (in. Hasc partim nulla reprebeosioae, partlm
etiam non mediocri laude dlgoa, in onum coo-
tull. Quintil. 5. 7. 1. Si reprebeoiionem noo
capit Ipse persona, lofamare ilgnatorei licet. Id.
8. 6. 34. Allquti intra reprebeasloaem nitor. et
11. 3. 105. Molllor aoooomquam cum repre-
beoslone direriae partii Imitatio. *f 2. Passive
eit peccatom, error, tea qaldqald reprebeoiloae
digoam eit. Quintil. 3. It. 22. TJt ipsa ejus
reprebeoiio laude aliqua ooo indigna tit. Boo
pertlnere Tldetur et lllud Plin. 3, Ep. 7. Eras,
(Siliut Italicut) fiXc'xecXos uique ad emacltatls
reprebentlooem. «f 3. Apud Rbetoret repre-
heniio eit Idem quod confutatlo, qoom argumen-
taodo edrertariorum coaflrmatlo diloltor, aut
loflrmafir, aut eleTatur, at ait Cic. 1. Invent.
42. 78. Adde ibid. 14. 19. et Partit. orat. 9.
33. et 12. 44. "J 4. Recenietu< etiam ab eod.
3. Orat. 54. 207. inter figures rerborom, quum
orator corrigit lelpsum, quail reprehended, at
Id. eit Orat. 39. 135. Grace est iiravc'p&axj'-;,
I**i8idp&*w«c;. Id. Rabir. Pott, 6. 10. Numquli
REPRWT0
testis Postumum oppellavitJ Testis autem? Nam
accusator? etc.
RfiPRfiHENSO, as, are, a. 1. frequeoiat. a re-
preftencfo, e'iravaXaf(3a!'U). Liv. 2. 10. Reprc-
hensi nr- siogulos, obsistens obteitaosque Deum et
homlnum fidem. h, e. retlnens et retro trahens.
REPREHENSOR, Srls, m. 3. «J 1. Est Itai.
riprensore, ftiipo;, qui reprebeadit. Cic. opt.
gen. orat. 6. 18. Hulc laborl ooitro duo genera
reprebeniorum opponuntur. Adde eumd. 2. Nat.
D. 0. 20. Olid. Beroid. 17. 219. Delicti fles
idem reprebeasor et auctor. *J 2. Sumltur et-
iam pro emendatore et correctore. Cic. Plane.
3. 8. Ut reprebensores essent corailiorum.
RfiPREHENSUS, a, um, particip. V. REPRE-
BENDO.
RfiPRENDO, dil, etc. et
REPRENSUS, a, urn- P. REPREHEISDO.
REPRESSB, adverb, con riguardo, rittrelta-
mente. Gell. 12. 11. Si iciaot homines, nihil
diutlus posse celarl, repressias pudeatiusque pec-
cabitar. Alii leg. luppressiui, eodem xensu. Am-
mian. 29. 2. 12. Nee tameo pott bsc tarn pes-
oitenda repressius actum est vel pudeuter.
RfiPRESSlO, onis, f. 3. repressione, coercitio.
Inscript. apud Murat, 1412. 13. Cum qao vi-
sit aao. XXT. tiae repressioae. Ita fortasie io-
sculptum fult vel marmoraril oegligentia, Tel vi-
tio ssculi pro reprentione.
REPRESSOR, Srii, m. 3. xaraottx\rnt, qui re-
primit. Cic. Sext. 09. 144. Eistioctor domeitiol
latrocioll, repressor cadii quotidians. Eutrop.
10. 10. Julianut imperator tributorum, qaateau*
fieri posset, repressor, h. e. tributa minuens, no-
va ooo iodiceos.
REPRESSU3, a, am, particip. V. ▼oc. teqnent.
RfiPRlMO, prlrnis, pressl, pretsom, prTmere,
e. 3. (re et premo). Particip. Reprimeml. b.;
Repretsut I. a. c. d. et II. a. ». ; Reprimendue
I. e. — Reprimo eit coerceo, coblbeo, inhibso,
coropesco, a'voctA'Xu, xatooTs'XXeo (It. raffrena-
re, rattentre, reprimere, fermare; Fr. fair*
reculer en pretsant, relenir, arre'ter, empecher
d'avancer, refouler ; Hisp. detener, reprimir,
contener, refrenar, impedir de patar adelantef
Germ, zuruckdrangen, aufhalten, luruckhal-
ten, hemmen, eintchranken ; Angl. to reprett t
check, rettrain, curb, keep within bounds, con'
fine, stop, hinder).
I.) Propria. — a) Dieltar prascipue de tor-
rente Tel amoe. Cic. 2. Z>ivina(. 32. 09. SI la-
cat Albaoat reduodaiset, Romam perltoram; si
repressut esset, Vejos. Slat. 5. Theb. 522, area-
teiqae laeai footesque repress), fermali, tecca-
ti. Flor. 1. 1. 3. Bepriroere amaem. et Cic. 0.
de repubt. 3. Oetum. — 6) Ilia ad rem modi-
cam pertinent, quum vis morbl siitltar. Plin. 35.
Bitt. nat. 15. 51. (182). Reprimere vulvas pro-
cldeotes. Id. 27. ibid. 5. 15. (32). abuadaotiam
sanguinis. Id. 20. ibid. 9. 30. (95). parotldai.
et31. ibid. 9. 45. (103). pusulas. et 20. ibid. 13.
51. (142). tudorem. et 34. ibid. 18. 50. (100). ci-
catrices, tcil. oe deformitatem lodocant: Tel eom-
plaoare. Celt. 2. 12. a med. alvum. quod ibid.
lupprimere, dixerat. Id. 0. 10. Medicaments re-
primealla. el ibid. 10. SI sine morbe Id Iota*
muit, prlmum reprimeatlbut eiperimentum Sat.
— c) De aliii rebai pbyslclt. Cic. Brut. 4. 10.
Sic omnii fetui repreitut, eiuttuique flo* iltl
veterit ubertatit eiarait. h. e. eoectui. Plaut.
Cat. 2. 8. 10. ego fix reprimo labra, quia ete.
Pirg. 2. /En. 378. retroque pedem cum voce
repreiil. Id. 12. ibid. 939. Reprimere dextrera.
trattenere il braccio. Sic Stat. 11. Theb. 309.
atque emem, quem Jam dabal Ira, repreiil. Clau*
dian. carat, die piit fratr. 31. taote Tirtule re*
prenai Enceladi faacee obrlgolne reor. chiuic.
Pal. Flacc. 0. 278. Toxqae reprem gela. -Sue-
ton. Cal. 9. Repretiam ac reteatam Tebiculum.
fermato. Tac. 15. Ann. 43. Aqua prlratorum
llcentia iotereepta, subsidla reprimendii igoibut
qulique baberet. — d) Raro de penoois. No-
viui apud Non. p. 310. 0. Merc Naoe ret me
ipsa reprimit; isepe bao eadem iom grasxato*
Tla. Cxt. 7. B. G. 8. Hii rebui eompirilii, re-
REPROBABILIS
presso jam Luclerio et remolo etc. et Cic. ft.
jilt. 15. ad /In, Et cetera, qua?, Oelu repnmor,
ne seribam. , _,
II) Translate. — a) De abstract!!. Cic. pro
leg. Manii. 5. 13. Impetus bostium repressi ao
retardail. Acciut spud Nan. p. 495. 20. M/™-
Reorime parumper «im citatum quadrupedum.
Cic. 10. Ail. 18. Dubitabat nostrum nemo, quin
Casar itinera repressisset : volare dicltur. h. e.
a celeriute.se coblbuisiet. Ctes. 3. B. G. 14.
Reprlmera fugam bostium. et 3. B.C. 93. cur-
sum, fermarti a meiio « corio. Ctc. 1. *\n.
1. 2. Difucilem quamdam temperantiam postu-
lant in eo, quod semel admissum coerced re-
primique non potest. Id. 2. ad Brut. 7. Quo-
rum repressimns impetum, ardoremque retuuxi-
mm. Id. Sext. 65. 117. VU homines odium luum
a corpore ejus Impuro represseruot. Id. 4. Alt.
16. sub fin. Eeprimere susceptara objurgationera.
h. e. abrumpere, omlttere. Id. 4. Vtrr. 22. 53.
eonauetudinera peccandl. et tWd. 20. 64. eo-
natus alicojui. Id. Sext. 44. 95. furorero ex-
sultantem allcujus. Id. Barusp. rtsp. 1.1. all-
cujus Impudentlam. Id. Cad. 30. 71. Flagitii
memoriam, non exstinctera Warn quidem, sed
repressam velustate. Id. 1. Cat. 12. 30. Reipu-
blica pestem pauilisper reprimere. Ter. Aitlph.
5. 3. 8. iracundlam, atque ad se redlre. Ovid. 9.
Met. 163. eollta gemitum virtute repressit. Sue-
ton. Cal. 6. Savitia repressa. — Com InBnito.
Enniui apud Feslum p. 178. 17. Mill. Aut oe-
easus ubi, tempusre audere repressit. Sed au-
dere pro substanliTO est. V. Zachmann. ad Lu-
eret. 4. 214. — b) De personls. Ter, Adeipb.
3. 2. 8. neque IHum mlsarlcordla repressit. Cic.
Sext. 69. 144. Sed me repente, Judlces, de for-
tissimorum at darhslmorum clvium dignltale et
gloria dicentem, et piura etlam dicera parantem,
horum adspeetus In ipso cursu oralionli repres-
sit. Justin. 1. 6. 15. Hac repress! castigatione,
in prrellum redeunt. Kin. Pantg. 83. Reprl-
mera se ao revocnre ab "rani contagione vitlo-
rnm. — .Heprimere se est traltenerti, rape-
narsi, se contioere. Cic. 2. Legg. 17. 44. Re-
primam jam me, et non Inseqnar longius. Ter.
Beep; 5. 1. 39. Reprlmam jam me, ne agre
quldquara ex me audiat. Adde eumd. Beaut. 1.
2. 25. — Et mediorum apud Gracos more Plaut.
Mil. glor. 4. 8. 58. Yli reprlmor, quin te ma-
nere Jubeam.
REPROBABILIS, e, adject, qui reprobari de-
bet, Vox a Lexico eipiingenda; legUur enlm to-
Iumroodo In Not. Tir. p. 32.
REPROBAtIO, Ools, f. 3. riprovazione, Ira-
probatlo, rejectlo, abolltlo. Tertull. Apolog. 13.
See eleetlo tine reprobatlone. Adde eumd. 4.
advert. Marcion. 35. ad fin.; et Vulgal. interpr.
ep. ad Bebr. 1. 18.
rEPROBATRIX, Tell, f. 3. riprovatrlce, qua
reprobal, reriuH. 4. advert. Marcion. 36. Dl-
tejplina reprobalrix luperbla.
rEpBOdATOS, a, um, particlp. f. voe. leq.
fiEPBOBO, as, ivi, stum, are, a. 1. (re el pro-
tooj. partleip. Reprobatut. — Reprobo est idem
tiqat Improbo, rejiclo, diiapprotiare, rigeltare,
rffadart, riprovare, a'sbSoxifiafM. Sctsvola Dig.
48. 4. 4. exlr. Qui statues Iraperatorum repro-
ba'as conuaverit. Paul. 5. Sentent. 25. Bepro-
taxs monetam. Adde fulgat. interpr. Job 5.
»7_ Eccli. 20. 22., 1. Petr. 2. 4. et alibi tape.
— Apud Cic. 1. fin. 1. 23. Quod Ipsa nature
•■Uelseat et reprobet, id est voluptatem et dolo-
rea. Jo. Nic. Madvig. legit: Quod ipsa natura
sadecsseat et probel, Id est, voluptatem et dolo-
rca. Et apnd OuintiJ. 6. procem. 3. Quem ultra
esse nam mel, diit reprobantibus, credam T idem
Mcdtig. ad Joe. cit. ex Ambrot. i. legit dlle
tsBijesanllbai.
RjfpROBCS, a, urn, adject. Reproba pecunia,
adiUerlna, improba, montta folia. Vtp. Dig.
13. 7. 24. Reprobos nummos ereditori lolvere.
« tno*. Reproba peennla con liberal loltentem.
rEpbCMISSIO, 6nU, f. 3. ripromUtione, if
r<xcifi aetos tepromitlendl. Cic. Rote Com, 18.
56. Siqaidem tine cautione et tepromliiione, nl-
Tox. IT.
- 97 —
bllominas Id Fannius eocietati debebat. Adde
eumd. ibid. 13. 39.
REPROMISSOB, Oris, m. 3. ifV>ot, malleva-
dore, qui repromittit. fulgat. interpr. £cch.
29. 2t.Repromissorem fugit peccaloret immon-
dus. Bona repromissoris sibi adstribit peccalor.
Adde Ambrot. de Fide 4. 11. 5 154.
rEPRCMISSUS, a, urn, particip. V voe. teq.
REPROMITTO, mitlis, mlsl, mlssura, mittere,
a. 3. (re et nromitlo). Particip. flepromittens I.
et II. 2.; Repromissut I. — Repromltto est vi-
cissim promitto, ttipulanti promitto, PO'centl
spondeo, promeitera vicendewoirnente, oools-
garsi, avaosYOttot.
-I.) Propria. Plaut. Atin. 3. 4.- 47. Argentura
taraen mihi si vis denumerare, repromittam Istoe
nomine solntam rem futuram. Cic. Rose. Com.
13. 37. Repromittla to abbinc triennium Roscio:
quid? recite istam restipulationem clarius. Id.
Brut. 5. 18, Non mehercule tibi repromittere Istuc
quidem ausoi sim. Juttin. 22. 3. 5. Hamilearem
exorat, nt Inter ee et Syracusanos pacis arbitna
susciplat, pecoliarla In ipsum offieia sui repro-
mlttens. ^urei. Tier. Fir. illuttr. 2. Pelilt quod
ill! in sinistris manibus gerebant: qnibus dolota
repromissls etc. — Cum InOnito et addita con-
ditlone. Plant. Cnrc. 6. 3. 67. ta. Quamobrem
istuc 7 th. quia ille lta repromisit ralhi, Si qurs-
quam naoc liberal! asseruisset manu, Sine con-
troTersIa omne argentum reddere. et Sueton.
Claud. 20. Fuclnum aggressut est, non minus
compendii spe, quam gloria;, quum quidam pri-
veto sumptu emi66uro» te repromitterent, si sibi
ticcali agri concederentur.
II.) Translate, f 1. Adhlbetur pro simpllci
promitto, polllceor, prometler*. Cic. post red.
ad Quirit. 10. 24. In referenda gratia hoc vo-
bis repromitto temperque prsstabo etc. Plin.
4. Ep. 27. Ad hunc gustum totum llbrum re-
promitto. Adde Sueton. Tib. 17. ^ 2. Specie-
tim est iterum promitto. .Sueton. Oth. 4. Qni
quum eum dim superstltem Neroni fore spo-
pondisset, tunc ultro inoplnatus adyflnflrat, Im-
peraturum quoque brevi repromittens.
RfiPRdPlTlO, as, are, a. 1. (re et propitlo)
iterum propltlum reddo, Idem fere ae propltio.
Tertull. 1. ad Nation. 17. Quod lrreligioti dl-
camur in Cteiarei, utque imagine! eorum repro-
plllando, neque Genlot dejerando, bostet popull
nuncupamur. fulgat. interpr. ep. ad Bebr. 2.
17. Ct repropitiaret delleta popull. et Levit. 19.
22. Orabitqua pro eo tacerdot et pro peceato
ejus coram Domino, et repropltiabltur el dlmit-
teturque peceatum.
REPTABUNDUS, a, um, adject, multum re-
plant. Seneca fit. beat. 18. a med. Hoc me
non Impedlet, quo minus Tirtutem adorem, et
ax interrello ingenti reptabondut eeqoar. car-
pone e ttratcinandomi. et ibid. 12. Effuses la
TOluptatet, reptabuodut temper atque ebriot.
REPTANS, emit, particlp. f. REPTO.
REPTAlIO, 6nlt, f. 3. Jo ttratcinarti, I an-
dare carpone, ep+te, actus reptandl, reptatot.
^uintU. 1. 12. 10. Ut corpora infantlura nee
casus tarn gravlter afQIgit, nee ilia per manut
et genaa reptatio etc.
BEPTATUS, a, um, particlp. V. REPTO. "
REPTATUS, ut, m. 4. epiruoftdj, reptatio. In
texto eatu ting. -Rin. 14. BUt. not. I. 3. (13).
Vltes Improbo reptatu pa'mpinorumqua tuper-
Qultate, perilia domini arapio ditenrtu atria media
complentes. V. Sillig. ad h. I. Tertull. de Anim.
10. a med. Limaeet lncedont spumante reptatu.
REPTlBlLlS, e, adject, qui repere potest, re-
ptilit. Boeth. in 2V>pic. Cicer. 3. p. 805. Anl-
roallt qulppe Intellectut ad plures differential
pertlnet, ad rationale scilicet atque irrationals,
ad raortale etlam atqne Immortale, ad ambula-
bile, repilblle, volatile, natablle, et ert eorum
omnium, quas sub bit dlfferentlls sita Hunt, genus.
REPTlClDS, a, um, adject qui reptando In-
gressus est. Pteudo-Sall. decUun. in Cic. 1.
Ita In boo ordme M. Tnlllut moderatur, quail
uout rellqum ex famUla vlrl elarUslmi, Scipionts
African!, non repliciui, accitui ac paullo ante
REPUDIATIO
inilfui hulo urbl clvit. Alii leg. repertlclm, alft
repeticlut.
REPTIUB, it, n. 2. V. too. tequenl.m nn.
REPTlLIS, e, adject, rttlile, a'picltot, omna
animal repecs. Sidon. 8. Ep. 12. Iptas tuum
mihi videntur adventum reptilet cochlea* cum
domibui natlvli' aniecessuroj. — Hino
Reptile. It, n. 2. abiolute, lubstantivorum
more, est animal repent, fuloat. interpr. Ge-
nes. 1. 20. Dixit etlam Deal: Produeant aqua
reptile animal viventit, et volatile luptt terrain
tub firmamento call, et ibid. 24. Dixit quoque
Deus: Producat terra enlmam tiventem in ge-
nera tuo, Jumenta, et repttlla, et bestial terra
secundum tpeclei mat. Adde eumd, alibi ispe.
REPTO, as, Bvl, Slum, are, n. et a. i. Parti-
clp. Replant aub A. I. et II. a. b.; Repiatut
tab B. — Repto eit fre.quentat. a repo, et ejui-
dem tlgnlflcationlt atque uiui. V. REPO. ioicX»
(It. ttrotcinarsi per terra, andare carpone; Fr.
ramper, te trainer ; Hitp. arrattrar per la ter-
ra, arratlrarte; Genu. Jtriechen, tchle%chen;
Aogl. to creep along, crawl over, advance cree-
pinghr).
A) Neutrum reptar*
I.) Propria est frequenter repere; et uiurpa-
tur — a) De brutli anlmallbut. Plin. 9. But.
nat, 30. 50. (95). Cetera In undli natant: lo-
custo reptantlum modo Dultant. Claudian. II.
cons. Slilich. 172. aoguli reptavlt placldo tra-
ctu. Gell.iO. 12.Cbam»!eon huml reptant. Clou-
dion. de equo 2. in Eutrop. 441,. qui pondere
po)tquam Deeldit lmplicitui limo, cunctantla pro-
nus Per vada reptabat easno mbnlxa tenacL —
b) De homiolbui et prsclpue de puerla. Seneca
Btrc. Fur. 216. gemina crlttatl caput angues
ferebant orar quoi contra obvlui RepUvIt ln-
fans. Ciaudian. 1. in Rufin. 93. reptavlt parvus
In Isto Saspe sinu. Stat. 1. Silv. 2. 250. At te
nasoentem gremio mox prima reeeplt Partheno-
pe, dulcisque solo tu gloria noitro Reptastl. Id.
1. Achill. 476. de Achille puero. quit enlm £•
monili tab valllbui alter Creverit, effgna reptam
II!) Translate. — <») De bomlnibui et brutli
anlmalibus lente lneedentlbui. Plaut. fragm. a-
pud Gell. 3. 3. Major pan popull arldl reptant
fame. h. e. adeo languent fame, ut ttare ne-
queant et rejant. \i*tp{i<M- Cf. Ammian. 19.
8. 8. Per astum arlda till reptantei aquam dio
quarltando profundum bene vidlmui puteum.
Borat. 1. Ep. 4. 4. taciturn lilvai Inter replace
talubrei. pasieoaiare. et Zucret. 3. 317. In eolU
tondentet pabula lata Lanlgera replant peendes.
Adde Plin. i. Ep. 24.; et Claudian. «.*»**■
trop. 316. - b) De plantli. Pltn. 19. But.
nat. 5. 24. (69). Cucumerei reptantibut nageiui
scandentei parietum aspera In ledum usque. Boo
referrl poteit et lllud Ammian. 15. 10. «. Pie-
reque vebicula vailli funibui llllgala pone eo-
hlbente vlrorum vel boum nitu valldo vU greuu
reptante paullo tutlui devolvuntur. ■
B) Aetiv* form* repto nutquam legllur; tea
passive utorpatur Particlp. JSeptatui et est replan-
do pareursui, icono eoM'fre a carpone o eWOKt-
nandosi, ionoStif. Stat. 5. Theb. 581. Et Ne-
meet reptetat ager. icii. «b angue. Claudian.
If. com. Bonor. 133. Cretaque te Jeetat tenero
reptata Tonantl. Id. 3. in Rufin. 180. teneroque
amnlt reptatui AchUU. Pacat. Paneg.Theodot.
4. extr. Gemloli Deloi reptata numlnibui.
REPTDS, 1, m. 2. vettU genua, de quo «a
/tid. 19. Orig. 23. ante med. Rhenonet iunt
velamlna humerorum el peclorli uique ed um-
billcum atque Intortli vUllt adeo hlipida, ut lm-
brei reipuant, quoi vnlgo reptoi vocant, eo quod
longltudo vlllorum quul reptat.
REPOBESCO, It. are, a. 3. (re et pno«« >
ringiovanire, dnfc*, rontu pubesco. CoWm.
3. R. R. 1. 4. Ron ergo eit exlgoarum frugum
eauia terra vetuWai, al modo, quum temel m-
vailt leneetui, regreisum non habet, neo MTl-
retcere aut repubeseere poteit
RBPODIATIO, Oola, t 3. ribnUamenW, ri-
fiuto, aBowfarij, aclut repudlandi, rejectlo- I.**-
13
REPUDIATOR
12. Alt. 51. a med. Epistola, nisi piano iis in-
telliges placere, mlttenda non est. Id autcm utrura
iill sentiant, anne simulent, tu intelliges. Mifai
sitnulatio pro repudiatione fuerit. Id. Slur. 4. 9.
Fugs laboris desidiam, repudiatio supplicum su-
perbiam coarguit. Impp. Dioclel. et Maxim.
Cod. 6. 42. 26. Repudiatio Ddeicommissi.
REPUDIATOR, Sris, m. 3. qui repudiat et
rejicit. Tertull. I, advert'. Martian. 14. Marcio-
nila repudiator creatoris.
REPOdIATUS, a, um, particip. P. voc. seq.
REPUDIO, as, Sri, Stum, are, a. 1. Vocis ety-
fflon P. in REPUDIUM ioit. — Particip. Repu-
diatut I. 1. 2. et II. a. b. ; Repudiaturm I. 1.;
Repudiandus II. a. 6. — Rcpudio est respuo,
rejlclo, repello, aspernor, a'noiis'pirco, dnofldWut
(It. rigetlare, rifiutare, ripudiare; Fr rejeter,
refuser, ri pudier ; Ilisp. volver d arrojar, rehu-
ear, recutar, repudiar ; Germ, zurichweisen,
nichl annehmen, veriverfza, versiossen; Angl.
to reject, refuse, cast off, disown, divorce, re-
pudiate).
I.) Propria. ^ 1. Strlcto seosu adbibetur la
re nuptial!, quurn aut uiorem sponsamve quia di-
miitlt, aut uior spoosave virum vel tponsutn.
Plaut. True. 4. 1. 8. SI repudiatur miles, mu-
lier mecuio perit. Ter. Andr. 1. 5. 14. Repu-
diate repetor. Sueton. Cat. 25. Orestillam ad
«e deduct imperavit, intraque paucos dies rcpu-
diatam biennio po«t relegavit. Id. Ctet.il. Re-
pudiate prior sponsus. Id. ibid. 74. in fin. In-
terrogate, cur repudiasset uxorem, quoniam, in-
quit etc. Id. Claud. 26. Priorem sponsam vir-
ginem adhuc repudiatit. Id. Tib. 35. Quam (uxo-
rem) ia nnmquam repudiaturum, anto Jurave-
rat. Quinlil. 7. 8. 2. VeneQca 6ecubanti ainato-
rium dedit: eumdera repudiavit. ^ 2. Latiori
sensu apud JCtoa da beredilate usurpatur, et est
rejicere et nolle ad se pertinere. 5Terent. Dig.
37. 14. 21. extr. Liberli Alius beres institutus,
•i bona r?pudiaverlt, patronum non excludit. Mo-
destin. ibid, 32. I. 35. ante tfUd. Rcpudlare fi-
deicommissum. Papinian. ibid. 79. sub fin. be-
redltatem. Paul. ibid. 33. 5. 10. a se legalum.
Sic Martian, ibid. 20. 6. 8. a mcd. Repudiatum
kgatum.
11.) Translate et tape universim ponitur pro
respuere, rejicere. — a) Do hominibus. Plaut,
Merc. 5. 3. 30. Repudia istos comites. Cic. Se-
neet. 18. 55. Curio ad locum aedenti magnum
auri pondus Samnltes quum atluiissent, repudiatt
aunt. Id. Mur. 5. tl. A parento repudiate vi-
dcretur. Id. 8. Phil. 8. 23. Cui [senalui popu-
loque Rom.) qui non paret, non ab eo mandala
sccipionda sunt, aed Ipae est totua repudiandus,
Plin. 17. Hitl. nat. 24. 24. (104). Repudiat ad-
Eflnara inhospltalfs duritia. — 6) De rebus et
abstraclis. Parro 9. L. L. Hi.' Mill. Sic enim
omnes repudiandum erlt artea. Plaut. Trin, 2.
3. 11. Repcdiare beneBcium. Id. Rud. 3. 6. 47.
bospltium. PUn. Paneg. 55. amplissimos bo-
cores. Cms. 2. S. C. 32. fortunam et duces,
Cic, Quint. 14. 46. conditionem sequissimam.
Id. 1. Off. 25. 89. Jracundia omnibui in re-
bus repudianda eat. Id. Orat. 8. 25. Quod ge-
nua dicendi Atbenienses funditua repudiarerunt.
,Ter. Andr. 4. 3. 18. Repudio quod consilium
primum intenderam. Cic. 3. Orat. i. 3. Ne-
que yero esse mirandum, si quum sui> eonsiliia
rempublicam profligasset, consilium aenatua a
republica rcpudiaret. Id. Cluent. 70. 201. Cujus
vota et prerei a vestrii mentibaa repudiare de-
bctii. Id. Orat. 3. 13. Eloquentia forensis spreta
n philoaopbia et repudiata. Id. 9. Phil. 6. 15.
Rcpudiala et rejecta legalio. Quinlil. 12. 1. 16.
Repudiate vlginlivlrote. Id. I. 6. 71. Si re-
cepta sunt {nova verba), modicam iaudom af-
ferunt; repudiata eliam in jocos exeunt. Colum,
7. R. R. 3. 7 Majorem trima (ovem) dente rai-
Dacem sterilem rcpudiabis.
REPUdIOsUS, a, um, adject, qui repudiari me-
Tetur. Plaut. Pert. 3. 1. 56. Ne bxc fama fa-
cial rppudiosas nuplina. h. e. ut nemo velil me
habere niprcm propter banc famam.
REpC'LiIUM, li, n. 2. airo-ounij (It. ripudio,
— 98 —
rifiulo; Fr. refus d'un parti, repudiation, si-
paration, divorce; Hisp. deseche, repudiacion,
separacion, divorcio; Germ. d. Trennung,Auf-
losung ; Angl. the breaking off of a marriage-
contract) est — a) Rejectio uxoris aut sponsa;
a viro aut 6ponso facta : vel viri aut aponsi ab
uiore aut sponsa: a pudor, quia, ut eat apud
Festum p. 281. 12. Mull., repudium Verrlos
ait dictum, quod lit ob rem pudendam. Ac-
cius: Repudio ejecta ab Argis: jam diidutn ex-
solo. Modestin. Dig. 50. 16, 101. DiVorlU.a> in-
ter virum et uiorem fieri dicitur: repudium vero
sponsa remitli videtur, quod et in uioris per-
sonam non absurde cadit. Paulus ibid. 191 In-
ter divortium et repudium boc interest, quod
repudiari eliam futurum roatrimonium potest:
non recte autem sponsa divertlsse dicitur, quan-
do divortium ex eo dictum est, quod in diversas
partes eunt, qui discedunt. Plaut. Aulul. 4.
10. 53. Is me nunc renunciare repudium jussit
tibi. svet,. repudium, rebus paratis atque ex-
oroatis nuptiis? (Adde Ter. Pharm. 4. 3. 72.).
Id. ibid. 69.; et Zucilius apud A'on. p. 383. 20.
Merc. Cobibet domi msste ae, Albinua repu-
dium quod filia> remislt. Marcell. Dig. 24. 3. 38.
Mavia denuo repudium sponsalibus misit. — For-
mula repudiandorum sponsaliorum bsc fere fuit:
Condilione tua non utor; ut est apud Cajum
Dig. 24. 2. 2. — 6) Repudium pro divorlio,
b. e, diremptione matrimonii , divorzio. Pal.
Max. 2. 1. n. 4. Repudium Inter uxorem et vi-
rum, a condita TJrbe usque ad vigeaimum et quin-
gentesiraum annum, nullum intercessit. {V. lamen
Gell. 4. 3.). PUn. 7. Hist. nat. 36. 36. (122).
M. Lepidna Apulejs uxoris carilate post repudium
obiit Sueton. Tib. 11. a Hieii. Repudium uiori
remittere. Tac. 3. Ann. 22. dicere. Tertuli. A-
polog. 6. ct'rea med. acrit"re. Justin. 11. H,
5. Uxorem repudio dimlttere. — Formula fuit:
i?es tuas tibi habeto. F. DIVORTIUM.
rEPDERASCO, ia, ere, n. Incboat. 3. (re et
puerasco) rursus puer Go, ad puerlfem stalem
redeo, rimbambire, avavr^tauuax.
I.) Proprie. Cic Senecl. 23. 83. Si quia Deus
mibi largiatur, ut ex bac estate repuerascam (al.
repucrescam, in Jtf^^.Tepueriscam), et in cunis
vagiam.
II.) Translate est pueriiia studia resumo, in-
star pueri desiplo. Plaut. Merc. 2. 2. 24. Senex
quum extemplo est, jam nee sentit, nee aapit:
njunt solere eura rurjum repuerascere. ilinc
proverb. 8t'« iraiSej oi yt'povTec, c'p&« t<o Xoy&i.
Cic. 2. Orat. 6. 22. Lffilium fere cum Scipione
sQlitura rusticarl, eosque incredibiliter repuera-
scere esse solilos etc., concbas et umbilicoa ad
Cajetam legere consuesse. ~ Apud Varron. Sat.
Menipp. 44. alii leg. repuerascunt; alii repueU
lascunt pro pueilascuni. b. e. eUemioantur.
REPUGNANS, antia, particip. P. REPUGNO.
REPUGNANTER, adv. con repugnanza, di
mal grado, ripugnantemente, oxovti, repugnan-
do, invite. Cic. Amic, 25. 91. Monere et mooeri
proprium eat veraB amicltias: et alterum libere
f j cere, non aapere; alterum patlecler accipere,
non repugnanter. Adde Ammian. 20. 8. 4.
REPUGNANTlA, a, t. 1. repugnanza, resi-
stenza, contrasto, contrariela, e'vavti'tooi;, actus
repugaandi, contentio, pugna. — a) Concrelo,
uli ajunt, aenau. Plin. 21. Hist. nat. 13. 45.
(78). Natura banc dedit repugnanliam (h. e.
cuspidem) apibua, eicut contra serpentes Psyllia
Maraisque Inter homines. — 6) Abstracte. Cic. 2.
Phil. 8. 19. Qui taotatn rerum repugnantiam non
videaa, nibil profecto sapia. Id. 3. Off. 7. 33.
Panstius - induiit earn, qos videretur esse, non
quas esaet, repugnantiam. Plin. 22. Hist. nat.
23. 49. (106). Concordia naturas ac repugoantia.
REPTJG.NAtIO, Onie, f. 3. repugnaotia, obsta-
culum. Apul. \. Dogm, Plat. 586. ed. Ouden-
dorp. lib! repugnationes Isla nociva erunl, In-
felicllas dicitur. Gloss. Zabb. repugnatio, a'v-
TtudxnO'f-
REPUG N ATOR, Sris, m. 3. impugnator. .^moros.
de Paradis. 8. § 38. Conllcescant igilur repu-
gnatorea isti Vtteris testament!. Cyprian, de sin-
REPUGNO
gul. Cleric, ante med. Et pro altera persona
contra Satanam repugnator.
REP0GNATORlCJS, a, urn, adject, ad repa-
gnandurn aptus. VHfuv. 10. 22. a med. In re-
pugnatoriie rebus non tanlum macbinse, sed et-
iam maxime coosilia sunt comparanda. nella di-
fensiva,
RBPUGNAX. V. PERPUGNAX.
REPUGNO, as, svi, stum, are, n. 1. (re et pa-
gno). Particip. Repugnant I. et II. 1. 6. d. 2. et
in fin. ; Repugnandus II. 1. a. e. — Repugno est
contra pugno, pugnando resisto, dvciudyoiiat,
syavwufiai (It. combattere contro, resislere com-
baltendo; Fr. fuller, re'svster, opposer di la ri-
sistance a; Hisp. luchar, resistir, oponerse;
Germ, dagegen - wieder etwas hampfen, «»>
derstreiten, widerstand leisten; Angl. to fight
against, make a resistance).
I.) Proprie in re militari. Cces. 3. B. G. 4t
Nostri primo integria viribus fortiler repugnare.
Id. 7. ibid. 42 repugnantes diem noctemque ob-
aident. Cic. 5. Verr. 35. 91. Quum ipsl neque
repugnare neque msri elTugere ullo raodo pos-
sent. Pompej. ad Pomil. 2. post ep. 12. I. 8.
ad Alt. Ut non pugnet, sed auia locia repugnet,
b.-erebit. stia sulla difesa. Sail. Jug. 47. Pauca
oppida, repugnantibus Numidis, capit: plura de-
serta igni corrumpit. Id. fragm. apud Donal.
ad Ter. Pharm. 1. 2. 48. Non repugnantibus
modo aed ne dedilis quidem. Nepot Epam. 9.
Neque prius pugna eicessernnt, quam repugnan-
tes profligaiunt. Liv. 29. 33. Dua> turma bs-
sere: altera metu dedita bosli; periinacior in
repugnando telis obruta et conQxa est. Justin.
12. 7. 6. Quum ad Nj6ao urbem veoisset, oppi-
danis non repugnantibus - parci jussit.
II.) Translate. ^ I. Repugnare universim eat
quacumque ratione resi6tere, obniti, adveraari,
obstare, reluctari, ripugnare, opporsi, ester con-
trario. — a) Sape cum Dalivo. Cic.Rabir.
perduell. 5. circa med. Quum ego omnibus di-
ctis atque factis repugnarim et resliterim crude-
litati. Id. 4. Fin. 7. 17. Magnitudo animi, qua
posset repugnarl obsistique fortuna. 7o5. 3. Tusc.
11. 25. His perturbationibua - omnibus viribus
atque opibus repugnandum est. Plin. 7. Ep. 14.
Patiarla, me in boc ano tibi eodem animo re-
pugnare, quo in omnlbe obsequl soleo. Id. 8.
Ep. 6. Repugnare voluntatl principis. Seneca
Med.%91. precibua. Ovid. 10. Met. 319. amo-
rl. Marcell. Empir. c. 33. p. 133. ed. Aid. Me-
dicamentum dolori repugnat. — b) Cum praj-
poa. Cic. .Rose. Com. 17. 51. Reaistere et re-
pugnare contra veritatem non audet. Quinlil. 8.
proa?m. Circa qa» al la, qui inslituetur, non re-
pugoaverit, prtinum ad cetera habiture est enr-
sum. Id. i. 5. 65. Inlerdura repugnanlibue {Spal-
ding, dura ne pugnanllbus) inter ae duabua (pras-
posifioTiioui) quale est Imperterrllus. — c)
Cum Infinito, aut cum Conjunct, et partic. ne,
quomir.us. Lucret. 4. 1081. Quod fieri contra
coram natura repugnat. Ovid. Beroid. 17.137.
Ferrea, crede mihi, non aum: sed amare repugno
Ilium, quem fieri vix pulo poase meum. Id. ibid.
20. 121. Uoslibua e si quia, ne fias nostra, re-
pugnat. Sic Colum. 7. R. R. 10. 7. Quod si lo-
corum situs repugnat, oe ita Deri possit etc., ubi
alii leg. ut ita fieri possit. Cic. i. Orat. 60.256.
Neque repugnabo, quomlous - omnia legant, o-
rnoia audianl, In omul recto studio atque bn-
maoitate versentnr. — d) Absolute. Pacuvius
in Sceen. Rom. Foes, fragm. 215. ed. Ribbeck.
Repugnanli ego porro bunc vi detrail unguium.
Cic. 1. Earn. 2. 2. Consoles neque concedebant,
neque yalde repugnsbant. Id. fragm. apud Au-
gust™. 2. Acad. 11. Qua lu si alio nomine vis
vocare, nihil repugno. Id. 2. Fin. 28. 90. Dae
bene dicunlur: nee ego repugno. Id. 1. ibid.
19. 62. Sed possunt bseo quadam ratione diei,
non modo non repugnanlibus, verum eliam ap-
probantibua nobis. Ovid. 1. Art. am. 127. SI
qua repugnarat nimlum nimlumque negarat elo.
Pellej. 2. 89. a med. Quum sa?pe obnilens re-
pugnasset. Adde 2. 58. 2. Martial. 9. 12. Nomen
nobile, molle, delicatum Versu dicere non rudi
REPULLESCENS
volebam, Bed tu tyllaba contumax repugnat. me
io impedisci. et Vopisc. Prob. 22. Intelligo hunc
virum aui parem (atiii Romania ductbut) luit-
ae, aut, «1 non repugnat invidia furiota, melio-
rera. — e) Passive, repugnari oliquid, oppu-
gned, impugnari. Terlull. 3. advert. Maroon.
16. tub fin. Et a vobis dlveriilai defendeuda est,
sioutl et a nobia repugnanda. % 2. Speciatim
repugnare dicunlur, qua contraria «ant et eo-
harere non posiunt; qaidquid enim repugnat,
id ejusmodl eat, at una timul esse non poatit.
Cie. 3. Txue. 29. 72. Bed bao inter ae quam
tepugnent, plerlqae«non vident. Id. Top. 4. 21.
Bepugnat enim recte accipere, et Inviium rea-
dere. Id. 6. Fin. 20. 77. Nam Wad vebementer
repugnat, eumdem et beatum ease et maltli ma-
ill opprewum. Id. 4. ibid, 28. 78. Quid enim
tarn repugnant quam eumdem dicere etc. Id. #-
mio. 25. 92. Simulatlo amlcili* repugnat ma-
time. Cf. QuintU. 1. 5. 65. — Hlnc Particlp.
prae., cojua exempla retalimui,
Repugnant, anti*, adjective quoque aturpatur,
unde Comp. Repugnantior 2. — f !• Repu-
gnant eat contra pugnant, reiltteni, advertant,
reluctant if. tub IL 2.), Tipv.gna.nte, rem tente,
drtmdutvof, ev<xvcto«. Cic. 2. OraU 44. 187.
Tantam vim habet oratio, nt non modo IncU-
oantem erlgere aut atantem ihellnare, aed eliam
adversantem et repugnantem eapere poitlt. Id.
1. Off. 31. 110. Nihil decet Invlta, ut ajunt, Mi-
nerva: Id eat advertante et repugnante natura.
Adde ibid. 19. 78. Birt. 8. B. G. 22. Iuvilia
princlpibut, reiittente tenatu, bonli omnibutre-
pugnantibui, bellum eoncitare. Plin. 10. Bitt.
not. 12. 14. (30). Durltla nuelt roitro eornicit
repugnant. Id. J6. ibid. 17. 28. (133). Blcera
curatlonl repugnantla. *f 2. Repugnantia apud
rhetoret tunt, qua timul coharere non ponunt,
nt verum falto. Lactant Ira D. 9. Quo quid re-
pugnanllua dlcl potalt, non video. ^ 3. Hlnc
loeut a repugnantibut, qui etiam a contrariit
dicltur, unde tumere licet ergumenta. Cie. 9. O-
rat. 40. 170. et Top. 4. 19. et 12. 53. Eiem-
plum etto lllud JRosc. Com. 6. 19. Qua In re
mini ridicule ea vlaut ease inconstant, qui eum-
dem et laderet, et laudarea et virum optimum,
et homlnem improbisslmum esse dicerea: eum-
dem tu et honorit causa appellabaa et virum pri-
marium esse dicebas, et aoclum fraudatse arguebat.
RRPCLLBSCENS, entls, particlp. V. voc. aeq.
RfiPULLESCO, is, ere, n. 3. Particlp. Repulle-
teem. — Repullesco ett rigermogliare, r ipultula-
re, (wapXaoravta, repullulare Inclpio, regermlno,
renaseor. Co/urn. 4. R. R. 22. 5. Plurimarum stir-
pium oatura tie te eommodat, ut Juita cicatri-
cam novellit frondibua repullescant. Alii leg. re-
polluieieant, alii repullulatcant. et ibid. 24. 4.
Preslat ex valnere lobolem repulletcentem velle-
re, quam nodotam et tcabram plagam relinquere.
REPULLULASCO, it, et
HEPULLULESCO, It. V. voc. praced.
BEPtLLtLO, as, jvl, are, n. 1. (re et pulla-
io) rigermogliare, dvafhaordva, regermlno.
I.) Proprie. Plin. 1C. Bitt. nat. 10. 19. (46).
Larii atlii r'adicibut non repullulat, pleea repul-
lulal. el ibid. 44. 90. (241). Vitet aquaticsi sene-
acunl quldem velociter, ted e radicibut repullu-
lant laurut et mall et punica.
IX) Translate, ^ugustin. in Psalm. 49. 11.
Tandem aliquando repullulaslit pro me tapere.
Repallulatlii ut arboribut diclt, qua tterilitate
naroerant qnadam. Adde eumd. de catech. rud.
19-
REPULSA, as, 1. 1. (repello, repulsut) ett reje-
Clio, repudiatio; et praclpue uturpatur in petillo-
ae fconomm, acoooxcpaot'a, <x'fcoTu)(T)fMi (It. ripul-
tc, neiativa; Fr. refits, refut qu 'eprouve on can-
iWtf. meuvait tucces, ichec d'un candidal;
Bip. denegaeion; Germ. d. Zuruclcweiiung ,
i. Fildbiile; Angl. a repuUe, denial, refutal).
X.) Propria. Cic. Plane. 21. 51. Applum Oau-
fiu line repulta factum etse conialem. et mos.
A*w tlbl sdillciam prsdicaret repulsam. et mos.
Baaiat aedilitalii acceptlt .repultis. Id. 5. Tusc.
I*. 54. A populo repulaam ferre. Id. 2. Off.
— 99 —
17. 58. Mamerco pratermissio sediHtalis consa-
latus repulsam attulit. et 1. ibid. 39. 138. Non re-
pulsam solum retulit, ted ignomlniam et calami-
tatera. Id. Pit. 1.2. Omnea magistratus 6lne re-
pulse assequi. Id. 5. Tusc. 19. 54. C. LselH u-
num contulalum fuisse, et eum quidein cum re-
pulse. Id. Plane. 2i. 52. Quid ego eedillciat re-
pulsat colllgo7 Sail. Cat. 20. Nobit rellquere pe-
ricula repulsas, Judicia egestatem. Borat. 1. Ep.
1. 43. Turpis repulse, et 3. Od. 2. 17. sordida.
Claudian. com. Bonor. 6. 351. tristis. Val. Max.
7. 3. n. 1. Repulta notataa. et n. 4. afflatus, et
n. 5. auglliatut.
II.) 'f rantlate, de petitions aliarom rerum. iVe-
pot Patitan. 2. Si fecerit, nulllua rei a ae repul-
lam laturum. Ovid. 2. Met. 97. Eque tot ae tan-
tit call tarrsque marisque Posce bonli aliquld:
nullara patlere repultam. (Adde 3. ibid. 289.) et
12. »6id. 199. Sint tua vota licet, dixit, aeeura
repulta. Id. 5. Art. am. 580. Miscenda est la-
ta rara repulta joelt. .Fropert. 3. 12. 26. longo
nulla repulta mora. fc. e. nulla repulta dlu dlf-
fertur ted ttatim Tenit. Phcedr. 1. 3. Neo banc
repulsam tua tentlret ealamitas. rifiuto, rigetta-
memo, et Seneca 2. Ira 6. In tristitiam omnit
Ira, rel post pasnilentlam vel pott repultam, ra-
Tolvltur. h. e. poatquam repulta ett, ne ultlonem
peragereL _
REPULSANS, anlli, ptrtlcip. V. REPDLSO.
REPULSlO, Onlt, f. 3. refutatio, rejectlo. Coil.
Jurel. 2. Tard. 1. 112. Communl repuliione ar-
guendo! Eraslttratum et Asclepiadem arbitramur,
quod non viderlnt etc. /lid. 5. Orig. 4. Vlolen-
tla per Tim repulslo. Pompej. gramm. p. 266.
ed. Xindemonn. Deinde alia lllorum repulslo,
qua repellunt istum tnodum. Adde ^oguitin.
4. contra Cretcon. 7.
RfiPULSO, at, are, a. frequentat. a repello, 1.
(re et palso). Particlp. Repulsans I. et II., rt-
baltere, ripercuolere, rigettare, tape repellere.
I.) Proprie. Zucret. 4. 579. ita collet collibut
Iptit Verba repplaantet iterabant dicta referre.
^mftroi. in Pi. 118. term, 22. Clvitat eloqulis
caleslibua maglt quam corporlt yoluptatlbut bo-
stiles impetus repulsare consueta.
II.) Translate. Zueret. 4. 913. retroque Vera
repulsantl discedat pectore dicta, h. e. refutantl,
aspemantl.
RBPULSOR, Orit, m. 3. qui repelllt, qnl rejlcit.
1.) Proprie. Ambrot.in Ps. 118. term. 3. Si-
militer etiam textrinl prapotitum, repulsorem
negllgentium, ut tubstltuat dillgentet.
II.) Translate. Ambrot. in Pt. 118. term. 5.
Tamen quasi Deum repulsorem peccatl etse cu-
piebat. _ , .
REPDLSORlUM, II. V, voc. aeq. in fin.
REPULSORlOS, a, urn, adject, ad repellendum
aptus. Ammian. 24. 4. 7. Surena a cobortlbui
nottrlt repulsoriit Cum paucorum exltio babilut
frustra dlscesslt. — Hlnc
BepuJtorium, II, n. 2. absolute, sabstantiTO-
rum more, ett id quod repelllt, quod pallet . «
repellendi; el translate est munlmen apud Cy-
prian, de tingul. Cleric, post med. Ratlonabile
tlmul' et cerium recognoscant, quod acceplmus
ab eodem Paulo apostolo, repulsorlum.
REPULSTJS, a, urn, partlcip. V. REPELLO.
REPULSUS, M, m. 4. (repello) ripercotimen-
to, asoxpouct;, repercutsio, repulslo. Cic. in A-
rat. i. bivin.l.exlr. Densus stridor cum celso
e Tertlce montis Onus, adaugescit tcopulorum
sape repulsu. Plin. 11. Bill. nat. 37. 62. (164).
Vipera impretso dentlum repultu Tlrut fundit in
morsut. h. e. repercustu et collisions dentlum
inferiorum cum auperloribus. Id. 8. ibid. 43.
68. (169). Aslnl ?arla tomno visa concipiunt, I-
ctu pedum erebro, qui nisi per inane emlcuerit,
repulsu duriorlt materia clauditatem illlco affert.
Zueret. 4. 106. assiduo crebroque repulsu Rejects
(efllqte) reddunt tpeculorum ex aquore visum.
riveibero. et CJaiidian. B. Gild. 433. an Mauri
fremltut raucotque repulsut Dmbonum, et vei-
trot patturl commioua enset?
REPCMlCATlO, Snis, f. 3. expolitlo velol pu-
mice facta, levigalio. Plin. 17. Bitt. nat. 26.
REPURGO
39. (246). de remediit arborum. Vitlum exte-
nuatio el domllura palmltum, gemmarum, si frl-
gut retorrldat blriasque fecerit, repumicatio et
quadam politura. h. e. decussio et abraslo gem-
marum frigore pentrictarnm et inutllium, reu-
ctis iis, qua tpem fructut habent.
REPDNCTOB, Orit, m. 3. puntatore Itaii vu -
go, Galli none pi?ueur vocant, qui nempe In all-
quo collegio, quotlet quit collegarum a collegla-
libus conventlonibut abfuarit, nomen elutdem In
albo descrlptum puncto notat, ut it ««*«*»£
teu tportula, qua eo die ex prlvatorum legatlt
distribuenda inter pra.ente. est, prlye tar ; two
autem timile ett, fuisse eamdem iporlulam, qu»
ad absentet pertinebat, in trcam collegll repo-
tltam, ldeoque in ea tabula, qua col Itgtrom no-
mioa eontinebat, absentlam nomlna pancto
notata. Con.tat enim ex plurimlt ta^pttotfj.
but ac pratertim ex duabut apud rue. Mop.
Gab. p. 82. et 105. et ex lit, qua. ««»]"■«£
rin. hat. Arv. p. 400., bujusmodi ■ dl.tribo-
tiones, teu eportuiat facial temper fiutu tUHm
ac palam inter prasentei. Hine etiam In Glosi.
Itid. Dispunctorei. qui dona mllillbus efogant.
h. e. qol, dum mlllllbui donativum in>P«ator
dlitrlbuebat, eorum nomlnt In albo descrlp"
dispungebant. Inscript. apud Murat. *»«-*
Q. 1LBINIO OVS. 8BCDKDIKO q. f . Q. "»• 9- J R0 f'
M8STB.0 AB»»HO'lTLLUHO «"}• «- »9- *'"^
nt. flam, cm magk. mioiinH (h. e. Caracaiia.
r. MAGNDS 3.) ii. tie. i. D. *. »vft.*t laam-
virl Jurl dicundo munlclpll Plaeentlnl) M
tumm: (fc. e. curatorl "lpubllca Parnieo^ um
b1!p v»cto R > 8p««did. cOL^yn'^J a
C8HT0RABI0BVM c. a. a. »• »• \ '■• '• ._..,
mim Augusta Felici. Madiolmentto) cp™»
a. t. (Ik. e. tuprascrjpta) nim*.. »«P**J
nat. T.i.v. 555. u. attiio *. »■ ovr. ei-Tcmo
V b. n. m. «• a «• '■ «>kt. Qj*m. ^a
patbono bt bwvkctobi colu in., cot. «• £■ «•
collegii ararlorum colonia Med.olanens.t) etc.
REPONGO, is, ere, a. 8. (re et &**&*>
praterito hac babel PHscian. 10. p. 894 PuMh.
Repungo repupugl et repnnxl, ut Cspro «
det P ur,|uum P ei,qulno. pupugit, k*W f
vicem a oobii reddiiam liMHtJW
d c mat: qaando vero de ratione vel calendarlo
foqutaur, reponil dlelmut. Item flfMri le-
gitur in iroUTir. p. 131. -Repungo est lie-
rum pungo, vlcltilm pungo, a»twti{». °*f' *'
Pom. 9. 19. In quo pos.em lllorum animoa me-
diocrlter lacessitus teviter iW"^.
REPORGANS, anlli, parllc. F. ■»«»
REPDRGATIO, Onle, f. 3. purlflcatlo. Gloit.
Cyrill. K^apcis, repurgaUo, P ur |?" - pT]Rfi0
RSPTJRGATOS, a, um, particlp. K UQ
REPURGIUM, II, n. «.«««"•%' "Sf
irapaic, purgatlo, expurgatio. Imp. Com toni fcn.
Cod. %ttin. 11.42.1. et Cod. *£•*•'£**-
Repurglum formarum ( a ^ adu i tuum ,\,J":
Ca,si!d. 6. Bitt, Eccl. 8. Hie <V°'Ct- °uod
oratorium fabrieare, repurg ^* *AtaU quod
dum Beret, inventum est lllle adytum «»««*■
profunditate instructum, in quo pagaoorum m-r-
iterla eelebrabantur. Adde eumd. 4. «»»<*•"•
REPURGO, ai, 8Ti, Stum, are, a. 1. . (w «
purgo). Partlcip. ilepurgan. I.; ****** l -"
Il.tilepurgandui L-Repurgo ett purgo, per-
pur'go.expurgo, «Wfc«p- ( IUri S-'m.
fare; Fr. netwyer de nouveau, neltoye -, UUp.
impiar de nuevo, Umpiar; 9f*£*fSJ*
nigen, - laflbem; Angl. Io make clean cleanse
carefully or thoroughly, purge, M»
I). Proprie. Liv. 44. 4. tub fin. Per InTia trans
gre us, pramisti. qui repurg.rent Iter, i Ou.d.6.
Met. 285. vletoque Aqullonibu. AmM»"
repurgato fuglebant nubila eslo. Id. 125- «
gant, carbunculos rumpunt. Id. 34. ib/d 15. «.
(155.). Eepurganda rulnera aut replenda. ^ueton.
REPUTANS
Jut/. 30. Ad cocrccndaa inundationcs alveurn
Tiberis laiavit ao repurgavit. Curt. 6. 0. 26.
Ac prima repurgari jubet quidquid ingredi pos-
scnt. Id. 4. 1. 21. llortum, sleriles herbs-; eli-
gens, repurgabat. Sicul. Place, de condit. agr.
11. Got-;. Si saiuosus sit ager, repurgatur, et ei
congeslione macerias Suat. Id. ibid. p. 12. Ma-
cerias aut repurgandl agri, aut Gnem pra:staodi
causa EuDt. itursus Suelon. Tib. 8. Curatn ad-
minislravit - repurgandorum tola Italia ergastu-
lorum, Cclum. 2. B. 11. 21. 1. Fruirenta, ai la
enuji recoadunlur, repurgari debent.
U.) Transrate est purgando eitrabere. Ovid.
14. Met. 603. Quidquid ia jEnea fuerat mortale,
repurgat. Flor. 4. 12. ante med. Repurgare au-
rum venis. Plin. 8. Hist, nat. 55. 81. (217). Fe-
tus (cuniculorum) ventri eisectos, non repurga-
til interaneis, gratissimo in .cibalu habenl. h. e.
non eitractij. Plin. alter 1. Ep. 20. ante med.
Qua per plows dies latius diiit, postea recisa ac
repurgata ia unum librum coartavit.
REPUTANS, antia, particip. P. REPDTO.
REPOTATiO, Onia, f. 3. reputandi actus, a'va-
I.) Propria est actus computandi et imputaDdl
alicui. MarceU, Dig. 46. 3. 48. Quaro, an- ea,
quee ex re raariti perceperit, ia dotem ei repu-
Sari debeaat. Marcelius respondit, reputatiooem
ejus, quod proponerelur, aon lniquam videri.
Cajus ibid. 10. 2. 19. Qua conaequetur, si aut
reputationes inter beredes fecerit, aut curaverit
eautlooes luterponi. VIp. ibid. 27. 2. 2. officio
Judlcls congruit, reputationes lutoris non impro-
bas admlltere, ut pula si dicat, impendisse in
aliments pupilii aut disciplinas. Paulin. Ifol. 28.
501. al. 553. Quota portio namque tuorum est
erga nos operum reputatlo muneris hujuei
II.) Translate est actus reputandi et quasi ra-
tionera putandi, consideratio, eogitatio, irstima-
tio, considerazione, pensamento. PRn. 18. Hist,
nat. 1. 1. (2). Ipsa materia accedit intus ad
reputationem Datura parientis et noiia. Id. 7.
ibid. 46. 47. (151). Subeunt In hac reputatione
Delpbica oracula. h. e. ia hac enumerationo ca-
lamitatura August!, Id. 10. ibid. 37. 54. (111).
Columbarum voHtua in reputationcm ceterarum
quoque volucrum nos Irapellit. h. e. ad percen-
aendoi varios voiandi modos ia ceteris avibus.
Id. 25. ibid. 3. 7. (23). Qua quidem in repu-
tatlooe misererl sortlt humans subit. h. e. ia
recogitandis et recensendis mulliplieibus morba-
rum humanorura generibui. Tac. 2. Hist. 38.
extr. Sed me veteram uovorumque morum re-
putalio longius tulit. Gell. 12. 5. circo med. Et
uteodi consilil reputatlo et honestatis ulililatii-
que verm contcmplallo.
REPOtATUS, a, um, particip. P. REPUTO.
REPBTESCO, Is, ere, a. 3. inchoat. a puteo,
lterura, aut valde putesco. Terlull. Anim. 32. Na
allqua sepulture conditione putcaceret.
REPUTO, as, 5vl, stum, are, a. 1. (re el pu-
to). Particip. .Reputans I. el II. ; Beputatus I.
a.; Beputaturus I. 6. — Reputo est rationem
Ineo, eomputo, nwdtoyijofiai (IU meltere in
eonto, compulare; Ft. mettre en ligne de com-
pie, compter, imputer, tenir comple; Illap. con-
tar, tuputar,computar; Germ, berechnen, wie-
derberechnen, iberrechnen, d. Ueberschlag ma-
chen; Angl. to think and think again, consi-
der, weigh over, revolve in one' i mind, re-
flect upon).
I.) Propria. — a) Bepulare aliquid est cem-
putare.. Cic. 4. de republ. 15. 25. £» hoc die -
luperiores solla defectionea reputaloc aunt asque
ad 111am, qute etc. Plin. 7. Hist. nat. 50. 51.
(167). Nee reputantnr Infanliai onnl, qui sensa
earentrnon eenecloe in posaam vlvacis. Tac, 2.
Hist 50. El tempora reputanlibua, initlum fi-
nemque mlracali cum Othonls eiltu corr.potlaae.
Ulp. Dig. 27. 3. 1. circa med. Item aumptua
li » alor re P utabI * «' Tiatiea. Paul. ibid. 3. 5.
33. Repntabaat heredes avis allmenla projatlta
nepoti. — 6) Beputo aliquid alicui est cora-
putatlonem Ineundo Jmputo, attribuo. Papinian.
Dig. 11. 7. 17. 81 nondum patex dotem r;cu-
— 100 —
peravit, vir solus coaveoietur (ul in funus uxo-
ris conferal), repul^'urus patri quod en nomine
pnsstiierit.
II.) Translate et frequenter est cogllo, con5i-
dero, quasi rationem puto alicujus rei, pensare
e ripensare, considerate, avaXoi'i^ofiai. Donat.
ad Ter. Eun. 4. 2. 4. putare esse rerum prse-
sentium, reputare praiteritarum. Sed hoc discri-
men nullum puto. — a) Cum Accus, Plaul.
Bacch. 5. 1. 5. Magis quaro :! '»pj!o tam ma-
gi! uror. Cic. 2. Nat. D. 46 111*. Qa-fi c:,?u'-s<ifl
rerum quern non uiovet, hunc horum nibil un-
quam reput^risse, certo scio. Id. Dejot. 13. 38.
Use ille rcputans, et dies et noctes cogilans, non
modo tibi nou 6uccenset, varum etc. Tac. 2.
Hist. 18. Reputare inDrniitatem suarn. et ibid.
74. Vespasiaous modo in spero erectus aliquan-
do adverse reputabat. Seneca Agam. 23. Re-
putamua omnes, quos ob infandas manus Qus-
silor urna Gcossius versat reos; Vincam Tbyeites
sceleribus cunctos meis. — 5) Cum additis me-
cum, tecum, secum, cum animo, ut apud 7*er.
Andr. 2. 6. 11. Eteoim ipsus secum recta repu-
tavit via. ha falto bene i suoi conti, ha pen-
salo bene, et Id. Eun. 3. 5. 44. Dum hasc me-
cum reputo, arcesaitur interea virgo. Cic. post
udit. in Senat. 12. 32. Multa mecum ipse repu-
tavi. iVepos Atcib. 4. Multa aecum reputans de
immoderata civium suorum liceotia. Sail. Jug.
13. In olio facinus suum cum animo reputans,
tiniere populum R. etc. et ibid. 87. a med. Quse-
bo, reputate cum animis vestria, nun etc. — c)
Cum Accus. et InDnito. Cic. 5. Pant. 17. ad fin.
Quum tibi nihil merito accidisse reputabis. Plin.
1. Ep.9. IIssc ai quolidie fecisse ie reputes, ina-
nia videntur. .Sueton. Aug. 28. Reputans se pri-
vatum non sine periculo fore. Adde Tac. 3. Hist.
8. — d) Sequente relative.. Plaut. Trin. 3. 2.
48. Te moneo hoc etiam alque etlain, ut repu-
tes, quid facere eipetas. Zucret. 3. 721. nee re-
pnlaa, cur milia mulla animarum Coaveniant
unde una recesserit. Cic. 1. Fam. 9. 6. Tamen
non reputans, quid ille vellct etc. Sail. Jug.
4. .Qui si reputaverint, et quibus ego lemporibus
magistratum adeptus sum, et quales virl id as-
aequi nequlverint, profecto eiisiimabunt etc. Id.
ibid. 70. Proinda reputare! cum animo suo, prce-
mia an cruciatum mallet. 5ue(on. Cas. 31. Re-
putans quantum moiiretur. Id. ibid. 28. Altooi-
tia jam omnibua el, quorsum ilia teoderenl, re-
pulanlibus, M. Claudius Marcelius etc. Adverte
et illud Ammian. 16. 5. 1. Sumptuarias leges
reparavit Sjlla dictator reputans ei prtedictis l)e-
mocriti, quod ambitiosam mensam fortuna, par-
cam virtus apponit. — e) Absolute. Tac. 4.
/fist. 17. Secrelis Bermonibus admonebat, - vera
reputantibus, Galiiam suismet viribus concidisse.
Fronto de Eloq. p. 148. Apud te ipsum repuia.
REQUlEO, qulea, qulere, n. 2. (re et quieo)
idem quod quieo, requiesco. Inscript. Dalmat.
in MSS. apud cl. Furlanetto a. 90. kon rkqviebit
IB PACE 81 QVIB VOLVEMT SKPVLCRVM VIOLABB DIP
(Corrige dab dahit) piaco arcenti lfb.
REQUlES, Etla et isi, f. 3. et 5. (re et quies).
Occurrit recuie In Inscript. apud Fabrelt. p. 408.
n. 331. — Roqnies i est cessatio a labore, laia-
mentura, quiea, aWcauoij (It. riposo, posa, re-
quie; Ff. cessation, repot, ricrialion, treve;
Uisp. ceiacion, intermision al trabajo, reposo,
descamo, quietud, recreacion; Germ. d. Buhe,
Bast, Erquickung, Zinderung; Angl. rest, re-
pose, quiet, ease, refreshment, relaxation, respi-
te, intermission). — 1.°) Generalim. — a) Sai-
pe cum Genetiso. Cic. 1. Orat. 52. 224. Philoso-
phornm libros reserve! albl ad hujuacemodl Tuacu-
lanl requiem alque otlum. Id. 2. Off. 2. 8. Requiea
corarum. Zucret. 4. 227. nee requiea later datur
ulla Dueadi. Id. 6. 1 177. Neo requiea erat ulla ma-
ll. P irg. 5, Mn. 458. Nee mora nee requies. Tibull.
1. 8. 41. Bacchua et afflictia requiem mortalibua af-
ftrt. Ovid. 2. Art. am. 490. requiea doloria feri.
Colum. 12. R. B. prcsf. a med. Ad requiem fo-
rensium eiercltationum. Pal. Place. 5. 602. Nee re-
qnles, quia Martem diem nocteraqoe fatlget. Adde
Martial. 4. 25. — 6) Cum Dativo. Pirg. a. En.
REQUIESCO
I 423. teiapus inane peto - requiem apatiuraque
j furori. Ovid. 3. Met. 618. et qui requieinque
modumqus Voce rlabat remis. Id. 7. ibid. 817.
Aurum eispectabam: requies erat ilia laiorl.
Zucejus apud Cic. 5. Fam. 14, Nunc requietero
qu erit msgnis occupallonibus. Ziv. 9. 17. Varie-
tatibus disiinguendu opera et legeniibus dever-
ticula amtxna et requiem animo meo qusrerem.
Pulgat. interpr, Deut. 28. 65. Neque erit re-
quies vesligio pedis tui. Sed in quibusdam ex
his locc. Dativus a verbis pendet. — c) Liini
AM 3 lira et prapos. ab. Pulgat. interpr. Exod.
5. 5. Videlis quod turba succreverit: quanto magis
si dederitis eis requiem ab operibus 7 — d) De
loco vei re, in quo v. in qua erit. quies. Pirg. 3.
£n 392. et 8. ibid. 45. Alba sorb recubans, albi
circum ubera nati. llic laus urbis erit, requies
ea certa laborum. — 2.°J Speciatim. — a) Go-
nelivus requielis apud Cic. 1. Alt. 18. Ita sum
ab omnibus destitulus, ut tectum requieliJ ha-
beam, quantum cum uxore et filiola coDSumilur.
Id. 1. Fin. 15. 49. Ad dolores ita paratus est,
ut meminerit, maiimoa mono Cniri, parvoa mul-
ta habere iotervalla requietis, mediocrium noa
esse dominos. — Genetivum requxei agnoscit
Priscian. 6. p. 704. Putsch- et 7. p. 781. sub
fin. et Paler. Prob. in Cathol. p. 1460; sed a-
pud scriptores ego nondum legi, lnquit Forcelli-
nus; habet tamen Pulgat. interpr. Eccli. 36. 15.
Miserere civitali sanctificationis tus Jerusalem,
civitati requiei tue. Pro eo refute dixit Sail,
fragm. apui Priscian, cit. p. 781. At inde nulla
munitionis aut requie mora processit ad oppi-
dum. ^uson. Edyll. 4. 4. Sed requie sludiiqua
vices rata tempora servant. Addit Priscianus ve-
tustissimoa etiam requies diiisse in eodem casu.
P. DIES. — b) Accui. requielem apud Cic. 5.
Fin. 19. in fin. et fragm, apud Charis. 1. p. 52.
Putsch. Si rcquietem natura noa qusreret. Id.
2. Zegg. 1. 2. Ad requielem animi. Adde eumd.
Senect. 15. 52. — Accua. requiem apud Sail.
in orat. M. Zic\nii 5 17. Neque ego vos ultum
injurias honor, magis ut requiem cupiatia, al.
capiat:.:. Cic. Arch. 6. Tantum temporis, quan-
tum ad animi et corporis requiem conceditur.
Curt. 9. 6. 3. Placuit is locus et ad suara et ad
militum requiem. Plin. Paneg. 13. Reqaiera cor-
pori dare. Tac. 2. Ann. 33. Taliaque ad requiem
animi aut salubrilatem corporum parentur. P.
alia sub 1." — c) Vocat. reouies apud Zticref.
6. 93. Current! spatiura prsmoastra, callida muaa
Calliope, requies hominumque divutnque vola-
ptaa. — iJ) Ablat. reijuiete apud Cic. de suo
cons. 1. Divin. 13. Tu tamen aoilferaa cural
requiele relaia. — Ablat. requie apud Ovid. He-
roid. 4. 89. Quod caret alterna requie, durabila
non est. Ziv. 22. 9. Prsda et populatioDlbus ma-
gis quam otio aut requie gaudentibus. Adde O-
vid. loc. cit. aub 1.°; et Pulgat. interpr. Job 30.
27. et Eccle. 4. 6,
REQUlESCENS, entia, particip. P. voc. aeq.
REQL'lESCO, quTescis, quI8vi, quIEtum, qule-
scere, 3. (re et quiesco). Per syncopen requie-
runt legitur apud Stat. 12. Theb, 511.; requii-
rit apud Parron. 1. R. B. 44. 3.; requierant
apud Catull. 84. 7. ; requiesset apud eumd. 64.
176.; requiesse apud Ziv. 26. 22.; requevit leg.
apud De-Rossi Inscript. Chr, I. 1. n. 161. —
Particip. Bequiescens sub A. I. 1. a.; Requietus
sub B. et in tin. ; Bequieturus sub A, II. — Re-
quiesco est vorbam A) Neutrum; et B) Aclivum.
A) Neutrorum more requiesco est idem atqua
a labore cesso, quietem ago, conqulesco, dva-
naaouct, ■qoa-^d^a (It. riposarsi, prendere ri-
poso; Fr. prendre du repos, se reposer, repo-
ser; nisp. o!ar intermision d la fatigua, repo-
tarse, descansar ; Germ, ruhen, ausruhen, sich
erholen; Angl. to rest, lie at ease, repose, be
at rest, take rest) et construilur aeepe cam Ab-
iallvo et prrepoa. ab vei ex.
I.) Propria. % 1. Generatim. — a) De ho-
minibna. Cic. 1. Divinat, 46. ad fin. puellam
defatigatam petiiase a matertera, at sib! conce-
deret paulltsper, ut in ejna sella requieiceret.
Id. 0, Pert, 01. 137. Quum diuiioi in negoUo
REQU1ETI0
eoraqae fueram, ut requlescercra euramque a-
nimi remillerem, ad Cavpinaiii pracUrae tabu-
las revcrtebar. Id. 3. Of 1. 3. Africano* te-
quiescen:-. a re! public* pulcbeirlmis raooeribtic,
otium sltl eamcbat aliquando. ft' Rose, Air..
34. 97. Quae nccessitas ram tante. pieraebi.*, ut
id temporis Boma proflcisceretur, nullam psrleni
noctis requlesceret? Cms. 5. B. C. 98. Ei e&*
slrls «ii)i Iegiones Bliai ocearrere, et eas, quaa
tecum daierat, Inricem requieseere atqoo in ca-
stra revertl jusslt. Pirg. 7. Ed. 10. El si quid
eei-are potes, requiesee aub umbra. Tibull. \.
i. 37. satis eit, requieseere tecto si licet. Ovid.
10. Met. 556. Hbet hac requieseere tecum, Et
requievit, bumo. Id. 4. Font. 5. 27. Quum ta-
men a tarba rerum requieverlt boram, Ad vos
mansuetas porrlget Hie (Casar) manui. — Da
qulescentibus in leeto. Propert. 1. 8. 33. angu-
bio reqaieicere lecto. Sic Catitll. 88. 5. molll
requlescere somno In lecto. — 6) De rebus
pbjsicls, ei de abstracts. Parro i. B. B. 44.
2. Quae (.terra") interdum reqoSerlt, Ovid. 14,
Met. 665. Juneta villa requiescit In nlmo. Pro-
pert. 1. 16.15. Hie raeoi namquam patltnr re-
qulescere postes. Quintil. 1. 12. 4. Et stilus la-
ctlone requiescit, et ipsius Ieetlonis taediam vi-
cibui levalur. firg. 1. G. 82. Sic quoque mu-
tatis requleseunt fetibua arva. h. e. Tarlatli sege-
tibus. Catull. 84. 7. Hoc roisso in 8jriam, re-
qulerant omnibus aures. Tibull. 1. 2. 4. Infells
dum requiescit amor. P. Integrum loc. Ziv. 26.
22. Vhdum requiesse aures a strepltu et tumnlta
hostili. Slat. 1-2. Theb. 514. Vix ubl sedalis ra-
quierant pectora curia etc. Rursus Ouid. 4. Met.
660. et omne Cum tot alderlbui cesium requievit
In UIo. h. e. in mbnte Atlanle. ^ 2. Speclatim,
de mortal* Enniui apud Cie. 1. Tuic 44. 107.
Neque sopulerum, quo reciplat, babeat portum
corporis, Ubl remissa bumana vita corpua re-
quiescat malls. Al. leg. a malli. Martial. 1. 94.
Fabricio Juoctui Ddo requiescit Aquinua. Felron.
fragm. Tragur. 71. Surntann. C. Pompejus Tri-
rualchlo Macenalianus blc requiescit. Adda Mar-
tial. 6. 18. Intcripl. apud Orell. 962. qua» per-
linet ad an. post Cbr. n. CCXXXV. rkovibscit
i« pace Domini. — Hinceo utimur, quum bene
precamur mortuls. Ovid. 3,. Amor. 9. 67. Ossa
quleta, precor, tula requieicite in area. Et in
nummo Constantll Cblorl Jam consecratl ar/ud
Eckhel. D. If. P. T. 7. p. 474. rJQViss opti-
MOB, MERIT.
n.) Translate, refertnr ad animum. SalL Cat
4. Ubl animos ex mullls mlserils alqae perlculls
requievit. Cie. Cast. 32. 79. Qui hoc uoieo Alio
nititur, In bujus spe requiescit. Enniui fragm.
apud Priician. 10. p. 886. Fufseh. Nisi eorum
eiiilo non requieturam. Cie. 1. AU. 18.9. Al-
qae bl doraesiice turn sollicitudinum aculet et set u-
pall non aunt permolesli, sed tamen Insident et
urgent et nalllui amantii consllio ant lermone
requiesennt.
B) Aolive requiesco est quiescers aut cessare
facto, listo, quietnm reddo. Virg. 8. Ed. 4. Et
mulata saos requierunt Quraina cursaa. Calvui
apud Servium ibid. Sol qaoque perpetuoi me-
minil requiescere cursui. Virg. Cir. 232. Tem-
pore, quo feisas mortalia pectora cures, Quo ra-
pidoi eliam requiescant Oumlna corsas. Propert.
2. 25.75. Quamvis tile tuara lassui requleicat
svenam. Alii leg. sua avena, invitis Scalig. el
Brouchui. Sail, fragm. apud Servium toe. at.
Paullulum requieiis miliiibua. Hue trabi potest
et Wad Propert. 2. 18. 25. Juppiter Alcmenaa
geminaa requieverat Arclot. h. e. Jusserat a no-
cturno cursu cessare. Potest eJlam sic eiponi: la
graiiam Alemena duas nodes requieverat. —
Hinc Parlleip. praster. pass.
Bequiclut, a, um, adjective quoque niurpatur,
■add Compar. Requielior 1.; et ^ 1. Est qui
requlevit, qui ab opera cessavit, quieto, rlposa-
to, a»3CEi:aufi!vo{. Ziv. 44. 38. Nlbllne Inter-
est, ulium mllilem requietum, Integrum In a-
&m edacai, an longo Itlnere fatigalum et onere
tsnam botti objlciaiT Seneca Tranquill. 15. a
med. Dude eat remlssio enlmls, melioret acrlo-
— 101 —
resque requletl surgent. Ovid. 2. Art, am. S51.
Da requiem, requietus ager bona credita reddit.
Colum. 9: B. R. t. a med. terra requ'eticr el
Junior. Froutin. Slrateg. i. 6. 3, Fallgatos ipse,
requic'l! ctordin-.'i: tub, eggrecin" fudit. ^ 2-
Uicitur de He, que recenlia non sunt. Colum. 7.
R. R, 8. s'ni't. Ca£D','.c lacle fieri debet cincero et
quam receolissimo. nam reqoietuir. vel rahtum
celeriter acorem conlrabit. Id. 8. ibid. 5. 4. de
ovif. Aptisslma sunt ad eicludendunj recentiesi-
ma qureque. possunt tamen eliam requlela sup-
ponl, dum ne vetjsllora sint, quam dierum de-
cern.
Homonym. Qua ralione differant inter ne
requiescere et cessare, videsis in fin. v. CE3SO 2.
rEQDIEtIO, Cnis, f. 1. riposo, requies. •/ 1.
Generaiim./ouintan.apud Hieronym. 2. in eumd.
n. 18. Omnis Hebraua seplimo requiclionis anno
absque persooarum discretione dimilUlur, et In
Jubilseo anlversa cunctis debits relaiantur. Vul-
gat. interpr. Lev. 16. 31. Sabbatum requietio-
nis est et afQigells animas vestras religionB per-
petua. ^| 2. Speclatim est pausatio mortuorum
in eepulero. Inscript. qutB perlinet ad an. a Cbr.
n. CLV. apud Gruter. 607. 1. et Mural. 572.
A OVO DIDICl CAVSAS EBBOVITIONIS (ftfl UgitUt ijl
lapide pro et requietlonis) bt rblicionis. Alia
apud Marin. Prat. Arv. p. 266. TBMpoiutis rb-
qvbtio (sed lege requletio). — Per metonjmiam
est aedes, locus requietionls. Porpkyr. in Karat,
1. Ep. 17. 37. Bene seds't; quo verbo signiflcat
•egnitiem, unde et requltio. pro requletio (ut
Codd. aed Pauly lacunarn aignavlt).
EEQUlfiTORlUM, II, n. 2. aepulcrum. Inscript.
apud Gruter. 1030. 8. o. fontbivs cBtBR vt. via
AVCVST. BLBl Bt COKlVOt C*BIS5. RBQVIETOnlVaS VB-
ere. Adda alias apud eumd. 954. 1. et apud Mu-
rat 1460. 7.
REQUIETUS, a, um, particlp. P. bEQUIESCO.
REQUtRENS, enth, parlleip. V. REQU1RO.
RfiQUlRlTO, as, are, e. 1. frequeniat. a re-
quire. Plaut. Most. 4. 3. 11. Quid tu otiosus
rea novas requIritasT
REQUlRO, ria, elvl et all, eltum, rare, a. 3.
(re et quaro). Parlleip. fle^uirena I. 2. a. el II.;
Requiiitut 1. 1. et 2. et in fin. ; fleauireniius I.
1. et 2. — Requiro est Idem fere quod qusero,
diligenter quasro, rurtus But samlua qna-ro. No-
nius p. 434. 12. Merc. Qucerere et reeuirere
hoc differant, quod requirere est dlu qusrere.
Afranlus Fratriit: Prota tu, qnum quteram, ne
requirem te, vide, a'vaJijTJu (It. cercare, ricer-
care; Vt. it remettre en quele de, chercher,
rechercher, demander aprks; Dlap. buscar, re-
buscar, inquirir ; Getm. wieder nach etwas tu-
chen, wieder und wieder tuchen, - forschen, -
fragen, - auftuchen ; Anp. to tetk again, look
for, teek after, tearch for, seek).
I.) Proprle. »J 1. Generatlm. Plaut. Bacch. 3.
5. 1. Bebui alilt antevortar, Oacobia, qu<e mandas
mibl: Mnesllocbum ut requlram atque uteum me-
cujd ad te addueam aimul. — Ibo, et visam bue
ad eum, el forte eat dotal. Id. Cist. 4. 2. 58.
ph. Quid quEerltat? ha. vestigium bio requiro,
qua aufugit quffidam neicio quo mini. Id. E-
pid. 3. 4. 56. Ego Warn Jam requlram, ubl ubl
est. Sail. Cat. 40. Umbreno cuidara negoiiura dat,
utt legatos Allobroguio require*, eosque, si pos-
sit, impellat ad aocietatem belli. Cie. 3. Fin. 3.
10. Tu autem, qaum ipse tanlum librorum ha-
beas, quo* hie tandem requirie? Pirg. 0. JEn.
366. portusque require Vellnoa. Ovid. 4. Met.
129. Juvenemque oeulis animoque reqoirit. Id. 1.
Fait. 211. Creverunt et opei et opum furiosa cu-
pido; Et, quum possldeant plurlma, plura volunt
Quaarere ut absamant, ablumpta requirere cer-
tant. Curt. 4. 7. II. Hand leeui quam profun-
dum eoquor ingress! tenam oculla requirebant.
Pal Max. 8. II. n. 1. Repentlnas mors cau-
lam requisiit. Quintil. 5. 10. 121. Qua prlorea
Invonerunt, nobii aon sunt reqoirenda. Sueton.
Col. 24. iu5 (In. Cblrograpba omnium requisite
dlvulgare. Getl. 16. 22. Postea (cerva) requisite,
periisse credita est, Pulgat. interpr. Act 12.19,
Uerodei quum teaulsisset eum [Petrum) et non
REQUIRO
Inrcntsset. ^ 2. Speciailm pro setscilarl, per-
ccoiarl, Interrogate, interrogate, di'mandare,
rice i care. — a) Cum iccusa'.ivo, ent euro. Aw'-
C05 relet AbJsl. persons eum prspos. ab, ex;
tvX saffi Ablr.t. rel ve! personse, et prsp. de. En'
tret. i. 640. grares Inter Grejos, qoi vers requi-
tunt. Cie. 2. Nat. D. 38. Requirere rationes re-
rum. Id. 6. Fam. 1. 6. tlasc eo seripsl quod mih!
Philargyrus tuua omnia de te requirenti narra-
vit te Interdum aolllcltura solere esse reheraen-
tius. Id. 1. ibid. 9. IS. Facilia sunt ea, guas a
rne de Valinio el de Crasso requiris. Id. 2. tie
repubt. 38. Quoniam nihil ex te hi requirunt,
Nepos All. 20. Nullua dies lotercessit, quo non
ad eum scriberet, quo non aliquid de antiquitate
ab eo requirerel. Pirg. 1. JEn. 221. Amissoo
loDgo aocios sermone requirunt. Ovid. Heroid,
6. 31. tua facia requirere ecepi. Justin. 1. 6.3.
IIujus requisila origine, ut in Persis geDitum au-
divit etc. Quintil. 11. 2. 7. Quadam requisila
sa occullant. Cassiod. Inst, prtef. p. 509. t. II.
ed. Garet. Quemdam eenem et slmplicem de ob-
scurissimo loco scripturse fulsse requlsitum. —
b) Sa?pe cum Relativo. Cie. Dom. 2. 3. Prl-
mum iliud a te requiro, quae te tanta pa:na re-
set, ut etc. Id. Coil. 28. S7. Ex quibui requl-
ram, quooam modo latuerint. Id. Quinct. 29.
68. Iliad quoque requisivl, qua ralione ex lot
creditoribus nemo neque turn idem fecerit. Id.
1. Nat. D. 22. 60. Quum. HIero requireret, cut
Ita faceret. Ouid. 2. Art. am. 663. Nee quotas
annus eat, nee quo sit nala, require, Consule.
Parro 1. R. R. 17. 3. Uno eorum e noviciis
requisito, quid factitarent. — Similiter pro in-
quirere, inspicere, animadvertere, ricercare, os-
servare, allendere. Cajus Dig. 28.1.4. Requi-
remua, an secundum regulaa Juris icstalus alt.
P. et .Pompon, loc. sequent. — Passive Imper-
sonaliter. Pompon. Dig. 46. 3. 39. Qua actione
fraetuarius recuperare possit a domino proprle-
talis, requlrenduro eat. Cie. pro leg. Manil. 9.
22. Rcqulrelur forlasso nunc, quemadmodum,
quum baee Ila aint, reljquum possit esse magnum
bellum. — c) Absolute. Ovid. 4. Met. 679.
Pande requirenti nomen terraeque tuumque, Et
cur vincla geras. ^ 3. Item pro observare.cu-
stodlre, diligenter servare, implere. Pulgat. in-
terpr. Psalm. 104. 45. Dedit iilia regiones gen-
tium • ut eustodiant JustiGeationes ejus et legem
ejus requirant — Et pro curam habere, curare.
Id. Psalm. 141. 5. Perilt fuga a me, et non est
qui requlrat animam meam. — Hem requirend-j
aut lnquirendo, I. e. cogitando et meditando,
Invenire. Id. Eccli. 44. 5. In perilia (alii leg.
In puerllia: ted minus rede) sua requirenles mo-
dos muslcos. ^ 4. Item pro posccre, petere, vel-
le, quaerere. — «j Requirere aliquid, ot apud
Nepot. Thratyb. tub fin. Ilia igitur corona con-
tcntua Tbrasjbulus, neque amplius requisirit, ne-
que etc. Cie. 7. Perr. 67. 172. Omnes cives R.
vestram severilalem desiderant, vestram lldem Im-
plorant, vestrum auxillum requirunt. Id. 5. Tusc.
8. a med. Qui beatua est, non intelligo, quid
requlrat, ut sit beatlor. Id. 1. Fin. 18. extr.
Virtus niia hoe honesto nullam requirlt volupta-
tem. Cms. 6. B. G. 34. Magnam rei dlllgentiam
requlrebat - In singulis multibus conservandls.
Tibull. 1. 1. 37. Non egodivltias patrum fructus-
que requiro, Quos ete. — 6) «e<juirilur, opne
est, necesse est. Cie. pro leg. Manil. 22. 64. At-
que in hoc bello Aslstlco non solum mllitarl*
ilia virtus, sed all® quoque vlriutes anlml mul-
Ue et magnoe requiruntur. Quintil. 10. 1. 23.
Allqusa (orationei) ad cognoscendam litium ra-
tlonem recte requiruntur. Golum. 1. R. R. 7.
inif. Preeclpua cure domjol requlrilur, quum In
ceteris rebus, turn maxima in homlnibus.
II.) Translate. Requirere dlcuntur qnl quod
vellent, abesse sentiunt, queruntur et desiderant.
Cie. Farad. 1. I. In quo eqnidem coniinentli-
simorum bominum, majorum nostrornm soepe re-
quiro prudentlam, qui haae tmbeciila et eommu-
tabiila peeuolas membra (alii leg. munera), verbo
bona putavernnt appellanda. Id. 6. Fam. 6. init.
Vereor,ne Iltierarum a me ofOcium requires. Cie.
EEQUISITA
Senect. 10. 33. Isto bono ulare, dum adsil: quum
absic, ne requires, nisi forte adolescenles pueri-
tiaai, paullura alate progress! adolesceoliam de-
beaot requirere. Id. Mil. 1. init. Hac novi judicii
nova forma terret oculos, qui, quocumque in-
ciderinl, velerem cojisuetudlnem fori dcsiderant,
et prislioum morem jtidlcioriiis requirunt. Id.
5. Fin. 20, 57. Voluplalem reqnirentes. Ovid.
7. Met. 515. multos tamen inue requiro, Quos
quondam vidi veslra prlus urbe receptus. — Hinc
a Particip. prater, pass.
Uequisita, orum, absolute, substantivorum mo-
re. Quintil. 8. procem. ad /irt. Ad requisita re-
apondcre. Sail, fragm. apud eumd. 8. 8. 59. et
Spartian. Caracalt. 6. a med. Ad requisita na-
tures, h. e. ad ventrem, aut vesicam exonerau-
dam. Sic Ammian. 23. 0. 79. Nee stando min-
gena, nee ad requisita natura aecedena facile vl-
aitur Persa; ita observantius brec aliaque pu-
denda- declinant. Adde Auguslin. de ord. i. 8.
RfiQUIsiTA, orum. V. UKQUIRO in fin.
REQUISITE, adverb, requtrendo. Asper. Jun.
p. 1735. Putsch. Prapositiones Junguntur ad-
Terbiis sic: composite, requisite, disjecte, con-
stricte.
RfiQUISlTlO, 5ois, f. 3. (requiro). 5 1. Est
Inquisillo, indagatio. Gell. 18. 2. Historic an-
tlquiorla requisitio. ^ 2. Item qnsstio, Inter-
rogate, percontatio. Inscript. apud Orell. 4370.
A QVO DIDICI CAVSA3 REQYISlTtONIS SBT ET BBLI-
GIOMS.
RfiQUTSlTUS, a, om, particip. V. REQUIRO.
RBROGO, as, are, a. 1. iterum rogo. Plant.
Amph. 2. 2. 76. Alcumeoa, unum rogare te vo-
!o. Ate. quidris roga, reroga. Alii leg. quid vis
roqare? roga: alii rectius quidvis roga.
RES, r8i, f. 5. Quod ad quantilatem attinet,
Genetivus rei prlmam corripit, ut spei, fidei. flo-
ral. 3. Od. 16. 25. Contempts dominus splen-
didior rel. Adde Charis. 1. p. 26. Palich. et
Priscian. 8. sub fin. p. 780. Aliquando produ-
Cit. Zucret. 6. 918. Ipslui rel rationem reddere
possis. el 303. Et potiui nulla aibi turple con-
iciu' rei. (At Zachmann. legit: Et potius nulla
eibi turpi coosclus in re.) Adde 1. 688., 2. 112.
et alibi. Quidam volunt bis locis scribi reji (ut
tjt, de quo V. in Is) ut ill ratio producrndi.
Blonosyllabum est in lllo ejusd. 3. 91B. alia;, cujus
deslderium insideat rel. e£ 4. 885. Id quod pro-
vide!, illius rei constat imago (nisi malis lllius
seu illiu dactjlum esse et ret produci, ut su-
pra). Vet Poeta apud Zaclant. 6. 6. Virtus,
quarenda Dncm rel scire modumque. — Res
est id quod est, actio, opus, factum. Vox est usus
prope irninenii ad omnia signiflcanda, qua fie-
ri, dici, aut cogitarl possunt; In cujus nota-
tlone assignanda valde laborant etjmologi. V.
fens. In Elymol. Culerum coojungi potest cum
•anscr. ras, b. e. id quod habetur, quod poiside-
lur, opes, facullates. Gr. est rrpayfin, Ipyov (It.
cosa, faccenda, fatto ; Fr. chose, objet, ilre, af-
faire, caSj dvenement, circonstance, position;
Jlisp. coia, objeto, el ser, negocio, caso, suceso,
acaecimientO, circunstancia, siluacion; Germ.
Sache, Gegenstand, /fesen, Ding, Begebenheit,
Angelegenheit, Umsland, Handlung, Verrich-
iung, Zage, Tlial; Angl. a thing, affair, mat-
ter, concern, fact, deed). ^ 1. Generelim,
Gramm. lalin. XLII. f. 98. in Anecd. I/elv.
ed. Hagen. Quid Interest Inter corpus et rem?
Omne corpus potest res esse - sed non oinnis
res corpus esl. Priscian. p. 1230. 28. Putsch.
Quamvis quidam grammaticl iocorporalia soleant
res dlcere; tamen vera ratiooe omnia, qua sunt
live corpora lis sive incorporalia, ■noayuxTX res
possunt nominari. Id. p. 2082. 1. 'Putsch. Res
sunt, qua- animi ratione perclpimus. Intellects,
quibus res ipsas addiscimus. Voces, quibus rei in-
lellectas prorerimus. Cic. 1. Nat. D. 38. ari fin.
Earum rerum, qua numquam fuorunt, nee esse
poluerunt, ut Scylla, ut Chimera, prasto est 1-
mago. et 15. 39. Communis rerum nalura unl-
versa atque omnia contlnens. Id. 2. Fin. 28.
90. Negat, lenuissimo victu minorem volupta-
teui pcrcipi, quaia rebus exquisitissimis ad epu-
— 102 —
landum. Catull. 39. 16. Nam risu inepto res ine-
ptior nulla est. Plaut. Men. 5. 2. GO men. Quis-
quis es, senex, summum -Jovcra Oeosque deiestor.
sk. qua de re, aut cujus rei rerum omnium? Ter.
Adelph. 2. 1. 21. Quid hoc rei est? che cosa e
questa? quid hoc est? Plaut. Men. 5. 2. 15.
Propemodum jam scio, quid siet rei. the cosa
sia, quid sit. Sail. Jug. 105. Rem, uli era;, quit-
tarn nunciant. Horai. 1. Ep. 12. 19. Quid vclil
et possit rerum concordia diicors. Id 2. ibid, I.
125. parvis quoque rebus magna juravi. Jd ibid
2. 30. loco - Summe munito et inulurum divitt
rerum. Id. Arl. P. 56. quum lingua Catonis et
Ennt Sermonem patrium dita'verit et nova rerum
Nomina protulerit. Id. 1. Ep. 1. 19. Et mibi
res, non me rebus subjungere conor. fo cib che
mi aggrada, non cib che mi e imposlo. et 1.
Sal. 1. 14. ne to inorer, audi Quo rem decTu-
cam. Virg. 6. £n. 272. et rebus noi abstulil
atra colorem. Id. 2. G. 490. Felix qui poluit
rerum cogooscere causas. Rursus Horat. 1. Ep.
6. 1. Nil adinirari prope res est una, Numici,
Solaque, qua possit facere et servare beatum./d.
1. Sal. 5. 8. venit vilissima rerum Hie aqua. Cces.
6. B. G. 32. Eiplorata re quastione captivorum.
ifovius apud /Von. p. 500. 16. Merc. Quod res
vis hunc privari pulcras, quas uti solet. Rursus
Sail. Jug. 78. Synes, quibus nomen ex re in-
ditum. Lucre'. 6. 424. Presteras Grail quos ab
re nomlnitarunt. Sic Liv. 4. 8. Censores ab re
appellali. et 37. 18. Ab re nomen habet. Cic.
pro leg. Manil. 17. 51. Omissis auctoritati-
bus. ipsa re et ratione eiquirere possumus veri-
tatem. Id. Senect. 6. 17. Non viribus, aut velo-
citalibus {al. velociiale), aut celeritate corporum
(al. corporis) res magna geruntur, sed consilio,
auctorilate, senlentia. Id. 1. Off. 22. "4. Quum
plerique arbitrentur, res bellicas majores esse,
quam urbanas. Id. 1. Oral. 17. a med. Vidca-
mus ne plus el tribuas, quam res et Veritas Ipsa
concedat. Id. 2. Alt. 21. ad fin. Quum comilia
in mensem Oclobr. distulisset, quod solet ea res
populi voluutatem odendere, putarat Ciesar etc.
et ibid. 22. Nunc Be res sio babet: volitat, furit,
nihil habet certi. Id. 13. Fam. 8. 2. Res autcm
est hasc. il negozio, il fatto e guesto. et Amic. 13.
44. Ad moneodum non modo aperte, sed etiam
acriter, si res postulabit. se fara bisogno. et 15.
Fam. II. init. Res ipsa loquitur, il fatto parla da
s'e. el 4. Acad. (9. pr.) 1. 2. Res militaris. J'arle
e 'I mestier delta guerra. et 7. Verr. 17. 43. lies
navalis. el 4. ibid. 12. 31. Res Judiciaria. la giu-
dicalura. et 8. Alt. 1. 2. r«es fruioenlaria. ivive-
ri. et Senect. 15. su6 fin. lies rustics. e( Quincl.
3. 12. lies pecuaria et ruslica. Cato R. II. 5.
Res divina. tl sacrifizio. el Ter. Andr. 5. 1. 10.
Res ujoria. il matrimonio. et Zucret. 2. 173. et
Ouicl. Itemed, am. 431. Res Veneris, ouvouci'a.
qure fie. Senvcl. 14. 47. res Venerea. Plaut.
Amph. 2. 2. 1. Res voluptalum. h. e. volupta-
tes. X?^? iJSoviov. Phaidr. 4. 7. Res cibi. h. e.
cibus. xj"5f a T f°f^J. Sic apud Gracos y^itua
duXt-i's noi. yafjua ^uvaixc'c femina. epya oacvo'c
convivium etc. — - Res bumana sape dicuntur
quum sermo est de earumdem mutabllltale. Cic.
4. Parad. 1. init. Sapienlis animus magnilu-
dine consilii, tolerantia rerum humanarum, vir-
tulibus denique omnibus, ut mcenibus szptus,
vincetur? Sail. Jug. 14. At ego infelii, in tan-
la mala pracipilatus ei palrio regno, rerum
humanarum spectaculum prabeo. el ibid. 38.
Tamelsi ipsum cum eiercilu fame et ferro clau-
sum tenet, tamen se memorem humanarum re-
rum, si secum fcedus faceret, incolumes omnes
sub jupum missurum. et ibid. 104. Pauci fero-
cius decernunt, scilicet Ignari humanarum re-
rum, qua Hula et mobiles semper in advorsa
mulantur. Aiie-Ziv. 37. 35. Et absolute Horat.
1. Ep. 16.79. mors Ultima linea rerum est. la
morle e (' ultima linea o confine dell'umana
carriera, o Vultima pennellala del quadro del-
ta umanc vicende, — Et de mundo. Ter. Andr.
5. 4. 7. Tune impu.no hac facias? tune hie ho-
mines adulesccnlulos Impcritus rerum, educios
libere, la fraudein iulieis? Ovid. 15. Met. 730.
RES
Jamque caput rerum Romanam intraverat urbem.
Id. 2. ibid- 258. Ilesperiosque omnes, Rbenum
itnodiinuinque Padumque, Cuique fuit rerum pro-
missa potentia Tjbriu. et 5. ibid. 446. Uanc (ur-
bem Homam) alii procures per sacula longa po-
tfntera, Sed domiuam rerum de sanguine natus
.!uli ZtfiC\fl. ri r j. 1. .En. 282. mecumque (Ja-
no) fovetit KoniA'ioa rerum. dominos gentemque
IcsaUm. Cic- I. Tme. 31. 76. Nihil malo, quara
hs's rei rclinqutre. Id. 3. Nat. I>. 8. 20. Quum
Uro r.ibil pra;Lsnlius es-:et. Justin. 1. 1.1. Princi-
piortru:n geaiiurn nationumque imperium penes
rcges crat. Id. i. 1. 6. j£gyptiis pradicanlibus,
ioilio rerum - ./Egypluro. ita lemperatam semper
fuisse, ut etc. SiX. It, 6. 093. Maxima curarum,
reclorem ponere castris, Clii Latium et moles re-
rum quassata recumbat, Speclante occasum pa-
tria. — Interdum vim addit Superlalivo. Ovid.
8. Met. 49. Si, qua te peperil, talis, pulcherri-
rae rerum, Quails es Ipse, fuit, merito Deus arsit
in ilia. Horat. 1. Sat. 0. 4. quid agis, dulcissl-
me rerum? Ovid. Heroid. 4. 125. O utioam no-
citura tibi, pulcberrima rerum, In medio nisu
viscera rupta fortntl Adde eumd. Arl. am. 213.
et 13. Met. 508. modo maxima rernm Tot - ge-
neris nalisque polens nuribuaque viroque, Nunc
trahor exsul, inops etc. f 2. Speciatim est fa-
ctum, il failo, I'effetto. Sail. Cat. 21. Tanturo.
modo incepto opus est: cetera res expediet. O-
vid. 3. Met. 349. Vana diu visa est vox auguris :
exitus illain, Rcsque probat. Liv. 2. 65. Concla-
mant se ituros: clamoremque res est secuta.
Plancius ad Cic. 10. Fam. 11. ante med. Et
me, si, quem esse voluisti, eum exitu rebusque
cognoscis, defende ac auscipa. ^ 3. Similiter in-
terdum est evenius, exitus, edectus. Mar cell, ad
Cic. 4. Fam. 11. exlr. Ut intelligas, booiini a-
micissimo te tribuisse officium, re tibi prastabo.
Cic. Orat. 30. a med. Adulescens non tam re
et maturitato, quam spe et exspectationo landa-
lus. Id. Cluent. 10. o med. Servua non incal-
lidus, sed, ut ipsa res declaravit, frugi atque in-
teger. Ter. Eun. 3. 2. 15. Perpulcra, credo,
dona, baud nostris similia. par. res Indicablt.
Ovid. Heroid. 20. 99. Omioa ra careant. ^ 4.
Item 6pecialim facta, res g?sta, acta, fatti, azio-
ni, imprese, gesle. Sail. Cat. 3. Ilaudquaquam
par gloria sequitur scriplorem et auctorem re-
rum. Ziv. init. Hist. A priinordio Urbis roa
populi R. persciibere. Plin. 2. Hist. not. 83.
85. (199). et ibid. 103. 106. (232). Sicut in re-
bus Nerunis relulinius. nella vita, nella storia.
— Dillerunt tamen inter se factum et res gesta t
uti dictum esl in fin. v. FACIO. f 5. Expe-
rienlia, espeiienza, pralica, uso. Cic. 6. Fam.
14. Et res eum quolidie, et dies, et opinio ho-
mioum, el etiam sua nalura miliorem facit. Ter.
Adelph. 5. 4. 2. Res, alas, usus semper aliquid
apportat novi. *f "• Perlinel ad veritalem sl-
gnificandam. Plaut. Trin. 2. 4. 89. Rem fabu-
lare. lu dici il vera: tu dici la cosa come sla.
et 2"er. Eun. 5. 5. 9. Te arbitrarl quod res
est, velim. com'£ la verita. Id. Andr. 1. 2. 28.
Aperlo ipsa'm rem modo locutus, nihil clrcuitio-
ne usus es. aventlo delto schietto il tuo senli-
mento. Adde Ifepol, Pans. 3. exlr. coll. Sail.
Jug. 33. ad fin. el I'ulgat. inlerpr. Jud. 16.
17. ^ 7. Aliquando opponitur verbis, die lis.
Cic. fragm. apud .Jugustin, 2. conlra Acad.
It. Non enim vocabulurum opiGecm, sed rerum
inquisilorem decet esse 6apientem. Id, 1. Orat.
5. 17. Est enim scienlia comprehendenda rerum
piurimarum, sine qua verborum voiubilitas Ina-
nis alque irridenda esl. Id. 4. Acad. (2. pr.) 5.
ad fin. Peripatelicl et Academic! nominibus dif-
fcrenteB, re congruentcs. Sic Graci \iya spyoj.
Matius ad Cic. 11. Fam. 28. Te rogo, ut rem
poliorem oralione ducas. Cic. Hose. Am. 15. a
med. Vides, quantum dislet argumenlallo tua ab
re ipsa alque a forilate. Id. 2. fin. 10. o med.
Ul In omnibus faclis re, non teste, moveamur.
Id. fragm. apud Maciob. 2. Saturn. 2. sub fin.
Ut majura omnia re, qu.im fama viderenlur. Sail.
IIisL'2. 96 ed. Hictsch. Res plus valet quam ver-
ba. Qti'mlH. 1. 10. 23. Quo minus adjuvai ser-
RES
mo, rerura Invenlione pugnandum est. Id. 13-
11. 36. Pulcriludioeai rerum claritai orationn
lilumlnat. Id. It. 1. 90. Verborum moderatione
delrahl solet, si qua ett rel invidia. Id. 10. I.
61. Beatissima rerum veiborumque copia. JuUan.
Via. 1. 3. 32. Quid Interest, sulTragio populut
voluntalem luim declaret, an rebut ipsis et fa-
ctis? Rursut Cic. 5. Alt. 5. Non raodo res o-
mni-t ted etiam rumorei cogooicainus. Id. 3- aat.
D. 21. 53. Qui ho» deo* non re, sed opinione
esse dicunt. Id. Rote. Am. 42. a med. Eum tam-
etsl verbo non audeat, tamen ra ipsa de malefi-
Cio «uo eonfiteri. Id. Qainct- 2. 7. Babel ed-
venarlum Quinctius verbo Sei. Navium, re vera
hujusce atati* hominei diserlissimoi. Ter. Beaut.
4. 1. 23. Slmulare mortem verbis, re Ipsa spem
vita dare. Id. Adelph. 4.7.15. SI non ipsa re
tibi istuc doJet, tiraulare ccrte est bominit. /**.
Eun. 4. 6. S. illiui ferre possum magnilica ver-
ba, verba dam lint: verom si ad rem confereo-
tur, vapulablt. «« le parole verranno a I out.
Ovid. 3. ^mor. 3. 23. Aut line re noratn l>eu»
est frustraque tlmelnr, Aut etc. Liv. 39. 35.
Per ipeciem aujilil Byianliit ferendi, re lp«a ad
terrorem regull* Injlcieodum. * 8 - Interdum
eit etiam cauia. Plaut. Amph. pro!. 113. bae
oh earn rem nox est facta longior. Lucret. 1.
172. Atquo hac ra nequeunt ei oronibui omnia
Rlani. Cato R. R. 158.ex<r. Ea re lot rei iunt,
uti bene dejicias. Cic. 4. Acad. (2. pr.) M. od
fin. Illud ea ra a ie eise conceiium, quod etc
Pomponiu, apud Jfon. p. 479. 7. Here. Non
esuribii diutius, quo re roga. Nepot Mitttad. 4.
ad /in. Id li factum e»tet, et eivlbu* animum
accenurum - et hostei eadem re fore tardiorei.
n. e. eadem de eausa, Ideo. * 9. Hera 0o>».
Plant. Attn. 3. 2. 43, U. Nimlt vellem habere
perllcam. lb. cul rel? M. qui verberarem aiinoi.
a che fme? perehe? et Cut. i. 3. 3«. El rel
nunc luara operam »ervu* dat, il po.tit illam
in venire, a questofme, per que$to. Adde eumd.
Pan. 2. 3. 3. «| 10. Item Hi, eausa, eonten-
tio forensli, lite, cauta, giudiiio. Festut p. 283.
8. Mull. Rei comperendioata signlflcal Judicium
in diem tertlum constltutum. Cic. 4. Verr. 48.
1-18. De rebut ab isto cognitli Judlcatisque, et de
judielli datii dleera deilitamui. Id. Mar. 12.
exir. Illud mihl mlrum vlderl lolet, tot bomi-
nes, tarn Ingenlosoi, per tot anno, etiam nunc
rtaluere non potuiste, ntrum diem tertlnm, an
perendloum; Judieem, an arbitrum; rem, an li-
tem did oporteret. farro 7. L. L. 93. 5. Mull.
Quibui rei erat Id eontrovenia, ea vocabatur
U>; ideo in actlonibui videmui dlel: Quam rem
•Ive ml litem (Codd. militem) dicere oportet. Lit).
1. 32. a med. ei vet. formula. Quarara rerum,
litium, cauiarum condlilt pater patratul etc. Vlp.
Dig. 42. 1. 1. Rei Judicata dicltur, qua flnem
eontroTenlarum pronunclatione Judicli aeclpit:
quod vei eondemnatlone, vel abiolutlone eontln-
git. Id. ibid. 43. 29. 3. ants med. Altai dlfferrl
oportere rem in lempu* pubertatli, alius repra-
sentarl. Cajut ibid. 3. 3. 12. Traetn temporil
fuiarnm, ut rei pereat. *f 11. Hem modui, ra-
tio. Cic. 6. Fam. 9. Mlhi necesie eit ejui talu-
tern et fortunes, quibuicumque rebut poisim, tue-
ri. Plaut Rud. 9. 3. 87. reperl rem, quomodo
do. *f 12. Hem argumentam, ratio, argomen-
Co, ragione, prosa. Cic. initio Parad. 4. Ego
vero te non ttullum, at tape; non improbnm,
at temper; ted dementem et inianam rebut ad-
dicam neceiiarlil. Quintil. 5. 8. 1. Rei ad fa-
ciendem fidem appoiitas. Adde Apul. Met, 10.
•J 13. Re$, et rei familiarit. peeunia, facoltatet,
eeoini, bona, opei, patrlmonium, facolta, roba,
avert, a\k!a. Publil. Syr. fragm. 613. ed. Rib-
becJt. Spei inopem, rei avarum, mora mlsernm
level. Plaut. Amphitr. prol. v. 4. re» ratione.-
que vetlforum omnium Bene eipedire VDltli. ubl
ret :aat oegotla, tea corpora, at peeunia, mer-
:si, penai ; rationet vero iunt noralna, et qoa
in codlcem aeceptl et eipenil referootar. Sic Id.
PteuS. i. 2. 31. rei ratloneiqne heri Ballionli eu-
ro- Tntcript. apud i^aoretf. p. 253. n. 44. CVM ova
Tixtt ust it arsons et ib be ev* roitTA est.
— 103 —
h. e. ia fundo suo. Adde et Cic. Quinct. 4. 15.
et 9. Fam. 13. a med-. Kes familiaris alter! eorum
valds exigua est, alterl vli equestrb. Id. 2. Cot.
5 10. Res eornmjam pridem, fidei deficere nuper
ccepit. Id. 9. Att. 7. a med. Sumptus, egestates
tof egentisiimorum hominum nee res PJJ'a ta
possunt nee rei publica mitinere. Id. 2. Off. 21.
73. Non eise in civitate duo millia bon.mum,
qui rem babeant. Id. Rabir. Post. 14. 33. Rem
booii et honestii ratlonibui augere. Ter. AAclpn.
2, 2. 12. Numquam rem faciei, h. e. diviliai com-
parabii, lucrum faciei. Id. Eun. 2. 2. 26. Co-
qui, piicatorei, aucupei, quibus et re lalva et
perdita profaeram. Id. Beaut. 1.1.34. Aut conso-
lando, aut consillo, aut re juvero. et Plaul. Puud.
1. 1. 17. Juvabo aut re, aut opera, aut comilio
bono. Moral. 2. Sat. 5. 8. Et genus, et virtai,
niii cum re, vllior alga eit. Id. 1. Ep. 20. 20.
Me llbertino natum patre et in tenui re. Juve-
nal. 3. 164. Baud facile emergunt. quorum vlr-
lutibui obitat Rei aogusta doml. Rursus fforat.
2. SaU 5. 12. Res ubl magna nitet, domino lene.
Id. 1. ibid. 4. UO. Rem patriam perdere. Ctc.
6 Parad. 2. 46. Rem boneste quarere merca-
liirii faciendli. Id. 11. Fam'. 21. 2. Rem come-
dere. et 4. ibid. 7. ad fin. Rem famliiarem dli-
ilpare. #« pott red. in Senat. 5. 11. Rem conO-
flcere. eod. tentu. ^ 14. Dicitur et de publicii
opibui, copia, bonii, vlribui clvltatls, regni, po-
puli eorumque atatu, conditlone. Enniu* apud
Cic. 1. Off. 24. 84. Unu» homo (Fabiut Maximut)
nobis cuoctando restltult rem. Virg. 3. jEn. 1. rei
Asia Prlamique evertere gentem. et I. ibid. 456.
afflicts* eonfldere rebus. Sail. Hist. i. 8. Diettch.
Rei romana plurumum Imperio vaJult. Liv. I. 28.
ad /in. Ut animum Inter Fidenatem Romanamqu<
rem ancipitem gcssiitl. Id. 6. 40. ad fin. Parva
lita non contemnendo majorei nostrl mailmatn
bane rem fecerunt. Id. 21. 16. Neque hostem
acriorem tecum congreiium, nee rem Romanam
tam deildem qaquam faisse atque imbeliem- Tac.
1. Bill. 29. Incruenta Drill, e» re* fine diicor-
dla iranilata, h, e. imperium et lumma rerum
ab nno Iranilata in allum. Juilin. 8. 6. 3.
Compoiltl* ordloalisque Macedonia rebu*. /Fepoi
MtU. 0. ad fin. Potirt rerum. f. POTIOR,
•f IS. Ret publico. V. RESPOBLICA. \ IS.
Item de *tatn et conditlone *ea qualltate tor-
tuna. Cic. t. Off. 26. 90. TJt adveria* re*, »le
tecundai Immoderate ferre. le AiigraiU e le pro-
iperita. Similiter dicuntar re* *ofues, integrcs,
bones, prospers:, contracts, periculons, arctm,
perturbaice, events, afflicto!, exile* etc. In »log.
num. Salt. Cat, 21. Nobl* doml lnopla, fori* a*
alien am: mala rei, *pe* multo aiperior. eattivo
itato. ei 22. Quibui neque re*, neqne *pe» bo-
na ulla. — El de statu rei. Liv. 0. 16. Baud
procul ledltloae re* erat. Id. 2. 56. Re* ad bel-
lum ipectabat, ad interregnum redilt. «f 17.
Hit rebut, in hoc rerum ilatu: IncerJt'* re6u«,
quum re* *unt incerta: malit, miterit, a ffl*'
ctit rebut, quum re* *unt adver»a: bonit, fio-
»enft'6u* rebu*, quum belie omnia fluunt, et ex
•ententia. Cic. Flacc. 5. a med. Vehementem
aceuiatorem nactl *umu*, Judicea, et inlmieum
in omnl genere odloium ac molestum: qnera
ipero, bit rebui, fore magoo uiui et amlci* et
reipubtica. Alii hit rebut intelligunt hac vebe-
mealia, odlo, moleitla: alii allter leg. Plaut.
Rud. 3. 3. 12. Neque est melius morte in malls
rebus, miierii. Nepot Con. 2. Rebus autem af-
flictii - non quaeilvit nbl ipse tuto viveret led
etc. Virg. 6. j£n. 196. dubil* ne ileflce rebu*.
Ci'c. 4. Fam. 9. ante med. An eum magli com-
munem ceniemus In victoria futurum fuisse, quam
IncertI* rebu* fuiiset? Sic Publil. Syr. fragm.
259. ed. Ribbeck. In dubli* rebu* pluriml est ao-
daela. Cic. 12. Fam. 2. ad fin. Habe* aoctore*
cnntllil publicl, qui numerui etiam bonli rebu*
exlguu* esset: quid cense* perdllUT Plaut. Trin,
9. 4. 45. Bonis tut* rebu* mea* rei irride* ma-
la*. Cic. 4. Fam. 1. et 7. ibid. 30. od fin. Bis
enlm est a ma Jadlelo capitis, rebut lalvli, de-
fensus. h. e. libera republlca. Cms. 1. B. G. 30.
Quod eo comilio, florentlssimli rebut, domoi sun
RES
reliquissent, ut etc. Ter. Phorm. 8. •.*•■*
hi. pradll.' talent, argentl biaa, rebu. villorlbu.
muuo, capiebat. ^ 18. Rebu, prOlato. r. PRO-
FRRO. *t 19- R" redeunt. V. REDEO. f 20.
Jliat r« egere- r. AGO. ^ 21. Re recenti.
V RECESS. ^ 22. In malam rem, in caia«
mi'taiem, In eiitium, in malam crucem, .»»«»«"
ora. Ter, Andr. 2. 1. 17. Abin 'bine in malam
rem eum suspicion* Itthac, tceliwl Id. ] f ho ""'
5 7. 37. I in malam rem bine cum isthac ma-
gnificentia. 5 23. R't tuai tibi habe , formula
divorii. faciendi. V. DIYORTIUM. Slmllls est ilia
Res luas tciut tollt, in dlrimenda locietate, con-
lubernlo. amicitla, apud Pelron. .Satyr. W-i wfr.
*f 24. Jlet, res mllitarii. Sil. It. 15. 149. coml-
te* rerum bellique minUtri. Bloc res gerere. V.
GERO. ^uct. B. Afr. 33. Quum animadvertlsset,
presidium ibl esse, non au.u. Pfrlculo •»" «™
facere etc. tentar cot'atcuna. 1 25. Negotlum,
consuetudo, congreiiut, eommercium, negopo,
contralto, affare, pratica, commercio. etc.
Cluent. 13. ad fin. Itaque rem com Oppiamco
transigit: pecuniam ab eo aeclpit, cautam reim-
quit. Ter. Adelph. 4. 7. 17. Ret composite est.
flunt nuptia. Id. ibid. 9. 1. 23. Quid tlbl rel
mecum 'at? Che ho io che far teco? Cxc.Roto.
Am. 30. 84. Tecum enlm mibl ret est, T. Ho-
tel, quonlam litic tedet, ac te palara advertarium
ease profiterlt. teco Jo voglio. et 9. Fam. £V. *
Prolnde te para: cum bomioe edacl HM «* «"•
hai a fare con tin mangione. et Sexl. io. «.
Erat autem ei re. cum eiercitu C. Maril invlcto.
2Vtr. £un- 1. 8. 39. et 57. Ego cum lilo, a.™™*
turn uno rem habebam ho.plte, abil hue. Aace
Plaut. Bacch. 3. 6. 35. et Merc. 3. 1. 35 et
37. Uterque autem loco* turpem eonsuetudiDem
ilgnlflcat. ouvouoiojs.v. _ Similiter re. acta apud
Pallad. carm. de intti. 30. ed. FFerntdorf. SI
velocl. equa plgro miscetur asello Ardor, ut m
tterllem re* eadat aoa gradum. h. e. adm ssura
aslnl ad equam, qua fit at prole. Inde naU s ter lit
.It, nee ampliu. gener.re poi.lt. •»?»• M*™
ad utllitatem, eommodum, oium. Csc. ciuem. ov.
196. Summa eit homloi* in eommunem municipl!
rem diligentla, In .Ingulo* miroicipe* benlgnrtat.
T«r. Phorm. 2. 4. 9. Ego qua In rem tuara tint,
ea vellm facia*. Id. Andr. 3. 3. 14. Si in rem est
utrique, ut fiant (nuptice), arcessl Jube. SaU.
Jug. 33. estr. Id frurtra, an ob rem faclara, la
veitra menu iltum est. h. e. ntlllter, con frutto.
Adde eumd. Cat. 20. t'ntt. Sie Ter. Phorm. 3.
2, 40. Non pudet vanltati*? do. non, dum ob
rem. Ctc. Rote. Am. 30. a med. 81 ex «o nego-
tlo tantulum in rem *uam converlliiet. Id. 3.
Fam. 44. Taota mihl eum eo necessitudo est,
tit, il mea re* esset, non magi* laborarem. »e
fotte mio inlerette. et Ter. Beaut. 2. 3. US.
Quasi istic minor mea res agatur, quam tua.
f 27. Alicui rei ette, esse aliquantum frugl,
utllem, idoneum esse ad allqald, etter da qual-
che cota. Ter. Adelph. 3. 3. 3. Si ilium potest,
qui alicui rei eit, etiam eum ad nequltlam ab-
ducere. eit qui leg. allcujut. Plaut. Stich. 5. 4.
38. Nolo ego no* pro turamo blbere: null! rel
erlrau. postea. All! allter leg. Gell. 13. 30. Mu-
•Icam, qoa tit ab*condita, earn eise null! rei.
Id. 9. 2. Erraticum cue homioem, dicere, et
nulll rel. Id. 14. 9. ante med. Ilium hominem
esse non bona rel, vitaque turpi ac tordlda.
•f 28. E, seu ex re ette, in rem esse, lucro,
eomrnodo ette ; rt, cum frueta. Ter. Phorm. 5.
7. 79. Non hercle ex re Istlui me Instlgastl, De-
mipho. Cic. 5. Att. 8. e*lr. Statues, ut ex fide,
fame reque mea vldebitur. Plaut Pseud. I. 3.
102. et 104. Ex tua re non est, ut ego emoriar.
non li torna a conto. Et omissa praposit. Id.
Capt. 2. 9. 45. Hao tu eadem il eonuterl vi»,
tua re fecerii. in tuo vantaggio. «f 29. Pro
re, ot rei fert, ut ret patitur. Sail. Jug. 54.
Deio Ipte pro re atqne loco, ticull monte- de-
icenderat, paullatlm procedere. Zucret. 6. 1279.
Quisqae suum pro re compostum mceitui hu-
raabat. h. e. pro faculUtibui. 5 30. Pro et e
re nafo, pro eventa rel, et oecaslone, pro tall
rerum siata. Cic, 7. Aa. 8. Animadverteram,
RES
posso pro re nala, ta non incommode ad me ia
Albanum venire, et 14. ibid. 6. Antonii collo-
V->um cum herolbus Dosttis pro re nata non in-
coiamodum, Ter. Adelph. 3. 1. 8. E ra nala
Kit'- <l ' . baud poluit quam factum est. Ubl
'; :IUs. Sic proprie dicimus de its, quas contra
••• lur.talsm r.qstram accideruni. Apul. 4. JUel.E
re oata consilium capere. et 9. ibid. E re nata
fa'.laciosa mulier temerariurn tolleos cachinnum,
magnum, iDquit, etc. Hue pertinet ill u d Plauti
True. a. 5. v. 70. Ut rem natam video, boo ac-
eipiundum est, quod datur. Adde eumd. Bacch.
2. 3. 40. % 31. Ab re sjgniGcat — a) ab
aventu. Li\t. 1. 17. Id ab re interregnum appel-
Jatum. — 6) sine causa, sine ratione, prater
propositum. Plant. Capt. 2. 3. 88. Quidvis, dum
ab re no quid ores, faciam. Sucton. Aug. 94.
Noa ab re fuerit subleiere qurs evenerint. Cell,
18. 14. Lio-c noiare Don aba re visum est. Ita
Gronov., alii ab re. — c) in. damnum, in ja-
cturam. Plaut. Asin. 1. 3. 71. Si papillam (me-
re(riei's) pertractavit baud est ab re aucupis. ft.
e. non est aucupi, h. e. lena, damnosum. Id.
Trin. 2. 1. It. de Amort. Ab ra consulit blan-
diloquenlulus, barpago, meQdai. — <J) In. illo
Ter. Adelph. 5. 3. 44. At enioi metuai, na ab
re tint omissiores paullo: ab re est, quod ad
rem familiarem attinet, sou, ut ait Donatus, a
patrimonio. rispetto alia roba, al tener di con-
to. «f 32. iDterdum res reialivi pronominis vi-
cem gerit, vel cum eo Juncta redundat. Varro
2. R. R. 2. 6. Emptor stipulatur prisca for-
mula sic: Illasce ove», qua de re agitur, sanas
ftete esso etc. Plant. Capt. 2. 2. 13. Sunt ei
to qu<B solo scitari volo, quarum rerum ta fal-
eiloquum mihi esss nolo. — Similiter redundat
cum pron. quid, et partle. ita. Calull. 23. 3.
Verrani uptime, tuque, mi Fabulle, quid return
gerilis? Vulgat, inlerpr. Judith 6.10. Percun-
etatl snot quid rerum essel, quod illura vlnctum
rellqulssent. Tertull. adv. Val. 14. Dum Ha re-
rum babet. — Item cum Particlp., seu Adject,
I/orat. Art. P. 47. Judlcifi moostrara recei'tibm
abdita rerum. — Item cum Super!., ted vim ad-
dit, ut supra diiiinus paragr. 1. in Do. «f 33.
Est allquando looo pronominis is Vel idem. Varro
3. R, R. 10. ante mtd. Quos alii /isV.oaoTpops«a
appellant, eamdem rem quidam mellarla. Id. 7.
X. L. 44. Bliill. Allissimum io urbe quod est,
ea rei tulissima lululot vocatur. At Mullerut
alitor omnino legit. — Ulc alia eiempla, prxter
■llala, seu dlctlonei pro vario hujut vocli uau
eum Verbis transit., servato litterarum ordine,
tubteiimus. Sail. Bisl. fragm. 3. 81. -Dietsch. rem
ahsolvere. Cozs. 3. S. G. admioistrare. Sail. Jug.
103. aggredl. et ibid. 27. agitare. trattare. et
Cat. 41. aperlre. Ter. Eun. 4. 2. 3. aliam ei
alia cogitare. Cic. 5. Atl. 5. <ognoscere. Sail.
Cat. 26. eomparare. Id. Jug. 43. componere.
Plant. Pxn. 5. 4. 64. in pauca conferrs. compen-
Hare. Sail. Cat. 46. conOcere, compiere, enqui-
re, fare. Id. Cat. 62. conslderare. Plaut. Capt.
2. 3. 93. eonstabillre. Id. Cist. 1. 1. 99. consu-
lere. Sail. Hist, fragm. 2. 96. Dielsch. consume-
re. dilapidare. Id. Jug. 79. conturba're. Id. ibid.
corrumpere. guastar I' affare. Id. ibid. 83. cura-
re. Cic. 7. Alt. 3. 5. deducere. Cces. 4. B. G. 9.
deliberare. Sail. Jug. 95. dicere. trattare. Ulp.
Dig. 43. 30. 3. difTerre. Poeta apud Charis. p. 252.
dilapidare. Titinius apud Non. p. 511.28. disper-
dere. Turpilius apud eumd. p. 333. 14. dispolla-
re. Quintil. 10. 1. 4. disponere. Afalius apud
Cic. 11. Fam. 28. ducerc. stimare. Varro Sat.
JUenipp. 8. 1. Oehler. tciiptione duplicare /in-
gere di avere e far registrare net censo il dap-
pio di quel che si possiede. Sail. Hist, fragm.
4. 61. Dielsch. eripere. Nepos Eum. 0. expe-
dire. Id. Pelop. 1. eiplicare. Salt. Jug. 53. oi-
plorare. Cic. 5. Fin. 23. 64. esponere. Sail.
Jug. 70. essequi. Horat. 1. Ep. I. 65. facere.
far roba. Cato R. R. 5. 3. divinam facere. sacri-
ficare. Civ. 22. 3. ferre. portar via. Cic. Amic. 6.
22. adversat ferre. sopportare. Ilorat. 2. Sat. 3.
19. frangcre. roi'innre te facnlta. Plaut. Pseud.
i, 2. 61. el h'epos Dion. 8, gorere. /are, esegui-
— i 04 —
re. Cic. Sr.necl. 7. 22. gerere. fare % suoi in-
teressi. Cic. 5. Alt. 20. ante med. et A'epi>s Ha-
snilc. 3. de re bellica. gerere. amministrure, com-
piere. Cic. 5. Fin. 19. 52. gerere. far grandi
imprese, aver grandi maneggi. Quintil. 10. 1.
4. invenire. trovare la materia, i concetti. Cic.
2. Fin. 16. 54. judicare. Quintil. 8. 6. 75. rui-
nuere. Sail. Jug. 18. mutare. far de' cambi.
Afranius apud iVon. p. 81. 16. narrare. Sail.
Hist, fragm. 1. 90. Dielsch. noiare. A'ipos
Eum. 6. or.cupare. occupare J'impero. .aorut.
Art. P. 310. ostendere. Id. 2. Sat. 4. II. per-
agere. trattare. Ca:cilius apud Non. p. 127. 19.
perdere. Ifepos Dion. 5. perducere. Titinius
apud Non. p. 306. 29. procurare. Plaut. Capt.
1. 1. 10. proferre. sospendere, o dijferire gli
affari nel tempo del feriato. Quintil. 8. 3. 15.
proponere. Liv. 23. 20. relaiare. Cic. 1. Tusc.
31. relinquere. Plaut. Rud. 4. 3. 87. reperire.
Sail. Hist, fragm. 3. 61. Dielsch. repetere.
h. e. jura erepta ut restituantur, poslulare, me-
taphors sampta a fetialibus, qui antequam po-
pulus R. bellum faceret, miltebanlur ad res re-
petendas (cf. Civ. 1. 32.). Tac. Agric. 39. 4.
reponere. h. e. differre. Liv. 1 17. soclare.
Plaut. Aulul. 3. 6. 8. struere. Titinius apud
Priscian. p. 629. 4. studere. Cic. Orat. 2. 24.
suscipere. Pomponius apud Non. p. 516. 18. tra-
ctare. Cic. .tfrut. 41. 152. in partes tribuere.
dis trifctnre, diuidere.
BESACRO. V. RESECRO.
RfiS.EVrO, it, ire, n. 4. (re et isvlo) incru-
deli're di nuovo, iterum sasvio. Ovid. 1. Tri'st.
1. 103. Qusque qulescebat, na mota resariat,
ira, Et piBfics tu sis altera causa, cave.
RF.SAlOTANS, anlis, particip. V. RESAI.tJTO.
RESALOTATIO, 6nis, f. 3. ritalulazione, a-
ctus re^alutaodl. Suelon. Ner. 37. tub fin. Na-
que quc'tnquam osculo impertivit, ac oe resalu-
tatione quidem.
RfiSiLOTATOS, a, urn, particip. P. voc. scq.
RESALOTO, as, svl, atura, are, a. 1. (re et
ssluto), Particip. Resalutant, Resalutalus et /{«-
salutaturus, — Resaluto eit_ salutantem saluto,
risalulare, dtxaarsd^ipat, a'ntiirp o;ayof iu:uoi.
Cic. 2. Phil. 42. o »nfd. Descenderant, ut istutn
salutarent: tamen inter oinnes constabat, nemi-
nera esse resolutatum. Martial. 5. 21. Qulnium
pro Decimo, pro Crasso, Regule, Macruin Ante
salulabat rhetor Apollonlui. Nunc utrumque suo
resalutat nomine, et 57. Quum voco te domlnum,
noli tibl, Clnna, placere: Sspe etlam servum tic
rcsalulo raeuiB.il. e. resalutando appello. Id. 10.
70. Nunc resalutaotes video nociurnus amicos.
Seneca Tranquill. 12. Salutaturl aliquem non
resalutalurum. Pelron. Satyr. 44. Quam beni-
gnus resalutara, nomioa omnium reddere, tam-
quam unus de nobit. Adde Lucilium apud Cha-
ris. 2. p. 190.
RESALVATUS, a, ura, particip. r. voc. teq.
RKSALVO, as, Slum, are, a. 1. (re et talvo)
Iterum salvo. Hieronym. Ep. 98. 21. exit. Re-
talvare aniroam tuaro. Auguslin. 18. Civ. D.
31. Apparet quippo id esse complelum, quum
resalvati ei raonte Sion, id est ei Judxa ere-
denlet In Christum etc.
RBS.4NEO, oes, ooi, nere, d. 2. <t
RESANESCO, i», ere, n. 3. inchoat. rVsonorst,
guarire, iterum (anus flo. Translate. Ovid. 1. A-
mor. 10. 0. Nunc timor omnis abest, animique
resanuit error. Zactant. 5. 2. circa med. Ut
lusceptis deorum cultibus resancscant.
RESAnaTUS, a, um, particip. I 7 , roc. seq.
REsANO, as, 5vi, Stum, are, a. I. risanare,
iterum tano.
I.) Proprie. Capell. 3.224. ed. Kopp. Dicebat
Digello quodam pulvere illato per cannulas ea-
dera (vitia IHgtuirum) resanari. Id. 9. 926.
Phreneticos sjmphonia resanavi.
II.) Translate. Lactam. 4. 20. 1. Re adduceret
in pcrnitentiara alque impios resan3ret. Id. 5. 22.
23. Omoes qui resanatifuerint,adha;reant religion!.
UESAFSA, res ipsa, ut reapse, re ipsa. V, SAS.
KESARCInATIO, onis, f. 3. sarcimen. Gloss.
Cyrill. 'Tiroyjafij, plicatura, resarcinatio.
BESCIiNDO
RliSARCrO, sarcis, s;usi, saitura, sarcire, a. 4.
(re el sa;ciO). Prd-ler. resarcierit legitur in Ju-
stinian. Inst. 4. 8. 3. — Particip. Resarturus I.
el II.; Jlesarcier.dtis II. — Kesarclo est idea
ac sarcio, reDcio, reeoncioDO, avapfirtto) (It.
raltoppare, ricucire, rappe-.zare, racconciare;
Fr. repaier, raccommoder ; Ilisp. reparar, re-
mendar, poner la* cosas en or den; Germ. VJie-
der flicker*, - avtbess-.m, - zurecht machen;
Angl. to patch, mend, repair, refit].
I.) Proprie. Ter. Adelph. 1. 2. 40. Fores ef-
fregit r rcitituentur. discidit vestem? resarcietur.
ubi DonrUus. Re abundat. Civ. 45. 28. Grari-
ler incr«puis3e liaditur C. Sulpicium , - quod
adeo indu'sisset riiilitibus, at oudari tcgulis ma-
ros urbis ad tegenda ti.bernacula sua pateretur :
refer riqua tegulai et rtsarciri tecta Jussit. Pliti.
17. Uisl, nat. 20. 32. (143). Perticas ei salice
cadi J li -. ' ■ rn est qjarlo fere anno. Et e<s autem
senesceofura proj'agine resarciunt locum, h. e.
rursus itfiplent, supplent. At Sillig. senescentium
locum prresarciunt. Co(uot. 11. R. R. 2. ante
med. Fracta juga vitiuro conslderare et resarcire.
II.) Translate est compensare, ricompen3are,
risarcire- Cie. 1. Fam. 9. ab init. In meis da-
mnl) ei auctoritate senatus resarclendis. Alii leg.
sarciendis. Sueloii. Cl'.ud. 6. Damnum (domus
incensce) liberaliiate sua resarturum pollicens.
Colum. II. R. R. 1. ad /in. Ut Jacturara ca-
pitis a:n' --.i restititat, et quastum resarciat.
RESAUrtlENS, entis, particip. V. voc. seq.
_ RESAMttO, is, ire, a. 4. (ornare a zappare,
avawiXk'ji, rursum tarrio. Plin. 18. Hist, nat,
20. 49. (4.) Quum hieine prsgellda capt» sege-
tes essen'-, reseverunt, resarrientes carapos mense
Marlio, aberrima>que messes habucruut.
RESCIN'DENS, entis, particip. F. voc. seq.
RESCi.NDO, sciudis, scldi, scissum, scindere,
a. 3. (re el scfndo). Particip. Rescindens I. 1 .;
Re'cissus in orDn. parogr.; iiesciridendus I. 1.—
A-- '!uJc est Idem ac scindo, c.-edo. confriogo,
dis:olvo, labefacfo, avaoviju, a'vap'pilYvu'ii) (It.
lagliare, romperv, sgvirctarel Fr. dechirtr de
■not-ueaU; briser, tiparer, couper ; Uisp. des-
garrar di naeuo, rasgar, despedazar, romper,
quebrar, separar, Cortar ; Germ, uiierfer ofc-loj-
zerrei'ss»ri ■ Angl. to cut, cut off, cut or break
down, destroy, tear up or off, rend in pie-
ces).
I.) Proprie. «f 1. Generalim. Tibull. 1. 11.
61. Sit talis, e membrie teauem rescindere ve-
stem. Sail, fragm. apud Non. p. 95. 22. Merc.
Pluteos rescindit, raunltioneii demolitur. Cozs. 7.
B. G. 35. Pontes rescindandot euraverat. et
ibid. 86. extr. Falcibut vallum ac lorlcam re-
tcindunt. Flor. 2. 15. In usuin novs classis
tecta domusque reiciderunt. ditfectro. Et Pro-
pert. 3. 6. 8. Fee mea retciiso pectora nuda
tiau. f'irg, [2. jEn. 389. Enso tecent Into vui-
nuj, telique latebras Rcscindant penitut. Id. 1.
G. 280. Et conjuratot caelum rescindere fralret.
Sic 6. £n. 583. manibut rescindere cslum Ag-
gress!. Cucan. 4. 328. Rescissoque nocent su-
spiria dura palato. n. e. siti eiasperato, ulceralo.
Seneca 5. Control). 34. a med. Cadaverum ar-
tus rescindere, ut nervorum articuloruruque po-
tiiio cognotci postiL far ta notomia. Et Colum.
2. R. R. 14 init. Et quod fall rellquerrt, prlus-
qnam inarescat, vomis rescindat atque obruat.
et ibid. 4. ad /In. Modo in elatiora, modo ia
deprestiora elivi obliquum agi sulcum oportebit,
ut in utramque partem resciodamus. h. e. vo-
mers prosciodamue, rompiamo, ariamo. Id. 4.
ibid. 29. ante med. Rescitta vllit. h. e. caisa et
Dssa. Alii leg. recisa. Sueton. Cal. 3. Germanl-
cus lenis adeo et inooiius, ut Pieoni decreta sua,
rescindenti etc Justin. IA. 1, 5. Rescissurosque
se ferro decreta Macedunum afflrmareot. — Poe-
tice. Claudian. B. Gel. 586. Vulneribus pars
nulla vocat: rescissaque contis Gloria fosdali
tplendet jactantior oris. h. e. rescissa et vulne-
rata facie vulneribus in proslio acceptis: unda
gloria et militaris boneslaque jactantia nascitur.
fistuvuu:'*. 4f 2. Speciatim rescindere vulnus
est. quod ait Ovid. 4. Prist, 4.' 41. retractandc-
RESCIO
rumpere, refrieare. h. e. rcnovara memorando.
JFfor 3 23. No vulnera curatione ipsa resein-
dcrenlur. Ovid. 3. Trist. II. 63. Ergo quicumque
ea, resciodere vulnera noli. Est qui leg. crirmna.
Sic Plin. 7. Ep. 19. s«b (in.; ct Seneca ^hoe-
•niss. 164. Rcscissa vulnera. — Similiter #>Vg.
3 C 453 ferro rescindere summum Ulceria os.
CoJu'm. 6- R- R- »'• ""'• suppurationora fer-
ro. et ibid. 30. 5. venam, qui sub oculo est.
Quintil. Declam. 10. 2. Rcscissa orbitas. h. e.
refricata et renovata tamquam vulnus. Sic re-
scinded ccecitatem apud Qumlil. Declam. 6.
19. ex'r. est ex oculis cacis et obstructis vi la-
crimal eiprimere.et ita obductam quasi eicairi-
cem rescindere. - Hue periinet et illud Ovid.
12. Met. 542. quid me memir.isse malorum CO-
Bis", et obductos anois rescindere luctua? — Re-
Icindere via, apud Zucret. 2. 406. est obstan-
tia tollendo aperire, munire, patefacere. Ala leg.
resIr.-r.oera. Similiter Cic. 2. leg. Agr. J. sub
fin Et eum locum, quern nobilitas prasidiis ur-
matum atque omni ratione obvallalum tcnebot,
roe duce, rescidistii virtutique in posterum patere
voluistii. Apud Senee. Phxniss.226. rescindere
vias aurium est lacerara, confringere meatuB et
organa aurium, per qua aonus bauntur.
II.) Translate est abrogare, abolere, toiiere,
irritum esse jubere, annulare, cassare, togiie-
re. Ter. Phorm. 2. 4. 15. Mini non 'JMtur
qnod sit factum legibus, Reseindi posse. Cte. i J-
Phil. 3. 5. Ada Antonii rescidiitis, leges nit-
listla. Sic Plin. 10. Ep. 64. Acta alicujui rescis-
aa. et Sueton. fees. 82. Acta rescindere. Rursus
Ct'c 4. Vert. 26. 63. Ct omneB islius mjunas
resc'ioderet et irrilas faceret. Id. 6. All. I. «"&
inil. Rescindere conslitula ab alio. Id. rrov-
mm. 6. 10. pactiones. Id. Sull. 22. 63. res ju-
dicatai. Id. Dom. 15. o med. qua contra au-
spicia acta sunt, fellej. 2. 90. 3. fee das tur-
pe. Cic. 3. Verr. 43. sub /in. voluntatei mor-
tuorum. tagliare i testament*, et 4. .bid. 57.
ante med. totam triennii praturam. Sccevoia
Dig. 2. 15. 3. Rescissum testamentum. Seneca
3. Benef. 13. BeneBcium suum Ipse lnaequenli
injuria resoidit. dislrusse, guastb. et Inscript.
apud Orell. 775. si Oituo bescidisset dbciietVM
ITTB MVTASSETVB COlvMClOMEM TVM etC — lie-
sciniere tacrilegium apud VoX. Max. 1. I. «■
2. est destruere, eipiare..— Uuc pertinent et ilia
Iforat. 1. Ep. 3. 31. an male sarta Gratia ne-
quicquam coit, et rescinditurt il mal ranno-
data legame delVamore non isla e d» nuouo
s. tpeiia? et Petron. Sat. 114. a med. Ve-
ritui, ne inter initia coeuntii gratis recentera
cicatriccm rescinderet. — Apud Sutton. Tib.
34. Ludornm ac munerum impensai cornpuit,
mereedibua icienicorum rescissis. h. e. diminulls.
Alii rectiui recisis. Sic in lllo ejusd. Lai. 55.
Mirmillooum armaluras recidit. recitus quam
reicidit.
EEStfENS, entia, parlicip. V. VOC. eeq.
RESCIO, is, tvi et 11, Itirm, ire, a. 4. et
RESCISCO, la, ere, a. 3. (re et sclo.-icisco).
Parlicip. fleicfens sub 6; Resciturus sub a. —
Rescio et rescisco est idem atque intelligo, cogoo-
eeo, iia&dva, fivoJaxw, risapere, venire a tape-
re • et lete usurpatur, quum aliquid ex alio, aut
eliquid de Industrie celatum , aut inopinatum, in-
sferatum,nobIsque molestum cognoscimus. Gels.
2. 19. Aliler dictum esse rescivi, aut rescire apud
eo« qui diligenter locuti sunt, nondum invenimus,
cuam luper bii rebus, quai aut occulto consl-
Uo laluerint, aut contra spem oplnionemve usu-
?enerlnt. Dainde Ifcevii, Quadrigarii et Co.-
tonii loeoi Bubjiclt: pro quibut a me babe —
a) Prajter. apud Ter. Eecyr. 4. 1. 4. Quod
ti re»elerit, peparisse earn, id qua causa clam
me habuisie dicam? Id Adelph. 5. 3. 6. Hem
tibl! reseivit omnem rem: id dudo clamat scl-
BeeC ifepoi Datam. 2. a med. Mater, quid a-
geretur, rescilt, filiumque monuit. Cic.Z.Off. 23.
o med. Quasrit etiam, il sapieni adulterinos num-
mo« aeeeperit Imprndetu pro bonis: quum id
rejeierit, loluturusne lit eoa, il cut debeat, pro
bonis. r u Jgat..ii(erpr. 1. Reg. 23. 9. Quod auum
TOM. IY.
— 105 —
Dayld retsisset. Ter. Adelph. 1. I. 45. Dura
it rescilum' iri credit, tanlispsr cavet: si aperat
foro clam, rursum ad iogeniuin redit. Jtepos
Eumen. 8. ad /in. Intelligebat, prius adversa-
rios rescituroa de suo advcn'.u , quam etc. — 6)
Eitra praner. fere in usu est rescisco pro re-
scio. Ter. Ilecyr. 5. 2. 26. Placet Don fieri boc
itidem, ut in comcediis, omnia omne« ubi re-
sciscunt: bic, qnos par fuerat resciscere, sciunt:
quos non autem tequura est scire, neque resci-
scent, neque scient. ne da allri n'avranno no-
tizia, ne per sh stessi polranno saperlo. et Id.
Jdelph. 4. 2. 7. Primus scntio mala nostra ,:
primu3 rescisco omnia. Plant. Merc. 5. 4. 4^.
Nibil opus est resciscat. EVT. quid is'.acT non.
resciscet: no time. Liv. 29. 14. Occultant.bus
id patribus, oe resciscerent Carlhaginienses. Am
leg. rescirent. Sed ffygin. Fab. 164. Quod pater
resciens. et Cotr.modian. Apul. 12. Quid lbi re-
scirem. _ . ,
Uomo'njm. In quo differant rescire aut
resciscere, et scire, ex lis, qua; supra atiuhmus,
prcecipue ex illo Ter. Becyr.5.2. 2., facile m-
lelligitur.
RESCISlO, et
RESCISSlO, onis, f. 3. taglio, actus resciQ-
dendi. Translate. Callistrat. Dig. 50. 9. 5. Si ad
publicam utilitatem respicial rescissio prions de-
creti. Ulp. ibid. 37. 4. 3. ante med. Rescissio
emancipations. Id. ibid. 43. 23. 11. sub fin.
emptionis. Terlull. Resurr. cam. 57. a med.
mortis, h. e. deletio, oblitteratio per reiurreclio-
nem. Augustin. contra Crescon. 2. 8. Sacra-
mentorum violatio atque rescissio.
RESClSSOUlUS, a, um, adject, ad rescissio-
nem pertineni. Ulp. Dig. 4. 6. 28. ad fin.
Rescissoria actio. Celt. ibid. 39. 5. 21. Habeo
adversus debitorem meum rescissonam In id,
quod supra legis modum promisit. .
RESCISSUS, a, um particip. V. RESCISDU.
RESCBlBO, bis, psl, ptum, bere, a. 3. (.re et
scribo). Particip. Rescriptas in omn. paragr.,
ilcscriplurus sub B. l.j Uescribendus sub A.
2. a. — Reseribo
ishErt idem ac vicisslra scribo, scrlpto respondeo,
dvuypafa (It. rispondere in iscrilto, rescrwere;
Fr. recrire, repondre par ecrit ; Uisp. voiuer
a escribir; Germ, zuruck schreiben, schn flitch
erwiedern; Angl. to write back, answer by
writing, write word back), f 1. Generatim. —
a) Strlcto lensu. Ca-s, 1. B. C. 19. 1'ompejus
rescripserat, sese rem In summum pencuium
deducturum non esse. Cic. 13. Alt. 23. Ante-
meridianis luis litterii heri statim rescnpsi: nunc
respondeo veipertinU. et 4. ibid. 10. Ad earn
epistolam rescribam. et 7. ibid. 17. a med. Re-
scripsi ad Trebattum, quam illud hoc tempore
esset difQcile. et 8. ibid. 1. Pompejo statim re-
acripsi, non me qusrere, ubi etc. et 5. ibid. 12.
tt med. Cul rei fugeral me rescribere. Id i.Fatn.
9. sub init. Rescribam tlbi ad ea, qua quceria.
Ilorat. 1. Ep. 5. in /in. Tu, quotus esse veils,
rescribe. — 6) Latiore lensu est e contrario
scribere, «eu contra ea, qua scrlpta aunt. Quin-
til. 10.5. ad fin. Meliui hoc, quam rescribere
veteribui oratlonibus, ut fecit Sextiua contra Ci-
ceronii oratlonem habitam pro eodem. Sutton,
Gramm-. M. C4ua £11*01 'ibro de Orthographia
reicripsit, non line insectatlone itudiorum mo-
rumque ejui. Adde eumd. Cal. 63. Sic Cic. 12.
Alt. 21. Leg! Crutl epistolam sane non prudenter
rescriptam ad ea, qua requUierai. Adde Tac. 4.
^nn. 34. o med. Senec.5. Controv. prcef. a med.
et Sueton. Aug. 86. — c) Et pro icribere, per-
scribere, acriuere. Cic. 4. Tutc. 2. 3. Morem bunc
epularum fuisse, ut delnceps, qui accubarent, cane-
rent ad tlbiam clarorum virorum laades atque vlr-
tutes. ex quo pereplcuum est, et cantui turn fuisse
rescriptos vocura sonla, et carmina. h. e. scrjpioi
et notatoi mil lonls, ut a musicis fit. Est qui leg.
descriptot. ^ 2.Speciatim rescribere— o) dicltur
prtncepi, quum per titterai respondet consulenli-
bui de Jure allcujua rel. Sueton. Aug. 45. Quod
Inter spectandum, epistolii Ubellisque legend!! ac
reseribendii vaoaret. Papir. Dig. 18. 1. 71. Im-
RESCRIPTUS
peratores Antoninus el Verus August! ScUlo Vero
io ba;c verba rescripserunt. Ulp. ibid. 36. 4. 1.
ad fin. Divus Tius ad iEmilium Eque.'trem re-
scripsit, non debere etc. Id. ibid. <•*■'•*■ ai
fin. Iinperator Antoninus ad desideria Asiano-
rum rescripsit, procoosuli necessitatem imposl-
lara etc. — Iliac rescriptum absolute, icri-
ptum quo imperanteB consulentibos se respon-
dent, rescrifto, risposta. Plin. ad Trajan. \0.Ep.
2. Ex rescripto intelligo, hoc te ei prastitisse
etc. Tac. 6. Ann. 9. Precatusquc per codicil-
los, immill rescripto venas resolvit. Ulp. Dig.
40. 1. 1. Quajsltum est, an adversus rescriptum
principis provocarl possit. V. ANNOTATIO. —
Rescriptum dicitur etiam de privatorum httens,
quibus alicui respondetur. JU. Aurel. ad Fron-
ton, inter episti5. ad SI. Cces. 36. in fin. Vale,
mi jucundissime magister. Rescripto nihil opus
est. ft. e. de ro respondeat 5ueton. Aug. So.
Multa varil generis prosa oratione composuit,
ex quibus nonnulla in ccctu familiarium, vclut
in auditorio, recitavit. sicut Rescripto. Brute- <U
Catone. b. e. contra Brutum scripta, quibus re-
spondebat lis, qua Brutus de Catone Ulicensj em
vituperium, ut veri simile est, Julii Augustiqu*
scripserat. — Rescribere lilteras pro responds
litteris alterius habet Fronto ad SI. Cms. I. -.
Eas quidem lilteras, quas ad priorem epistolam
tuara jam rescripscrara, dimisi ad le. — b) Et-
iam JCti rescribere aliquando dicuntur: qiiamvis
eorum proprium sit re'pondere aut scribere.
Uinc Labeo rescripsit, Scavola. Julianus re-
scripsit, babes apud Pompon Dig. 40. 7. -9.
a med. el ibid. 4. 46. et Ulp. ibid. 47. 2. 53.
a med. etc, f 3. Item speeiaiim rescribere
pecuniam dicitur trapezita, qui datam situ ab
aliquo pecuniam fenori, eidcro aliquando resti-
tuit: quia turn in danda, turn in recuperanda
pecunia scriptura intervenit. Ter. Phorm. 5.
7, 28. Transi sodes ad forum, alque illud mibl
argentura rursum jube rescribi . Seiiu'us ad
Virg. 7. £n. 422. Et tua Dardaniis tran-
acribi scaptra colonis. Iranscn'bi, iaquit, tra-
di. Sermo autem bic traCtu. est de pecunia.
nam scribi est darl. Horaliui (2. Sat. 3. 60.)
Scribe decern Nerio. rescribi, xeddi. «»ratia«
(ibid. 75.) dictaotis quod lu BufMJUMn «scri»
bere possis. Terenlius (ioc. cit.) illud mib. ar-
genlura, etc. Ilac Servius. Auson. epist. 5.23.
Ergo aut pradictos jam nunc rescribe Darios
etc. Aut alios a me tolidem da bo. ^ 4. Item
in re militari rescribere milites est de uno in
alium militia ordinem transferre. Cat. 1. B.G.
42. in fin. Cirsarem pollicitura, cohortis prato-
ria loco deeimam legionem babiturum; ad e-
ouum rescribere.
B) Est etiam rursus scribere, tcrivere d. nuo-
oo. 1 1. Generatim. .Sueton. Cces. 56. Aslniui
parum diligenter compositos (commenlanoi)
putat, e.istimatque rescripturum et correclurura
fuisse. Plin. 5. Ep. H. Poles simul et resenbero
actiones, et compooere historiam. h. e. retractaj-
re: quod paullo supra diierat. Adde eumd. 7.
ibid. 9. Et 8. ibid. 21. txtr. Hac vel emendaU
postea, vel deterlora facta, quasi nova rursus el
rescrlpta cognoscei. *f 2. Speciatim rescribere-
milites est dlmissoi rorsus pet deleclum raiiiitt
facere. liv. 9. 10. Rescripts ex eodew »Uiu
nova legionei. ., ,
Homonym. Differunt Inter «e rescribere et
respondere ex eo quod, ut vidimus, reseribo est
proprie scriplia respondeo, quum contra re-
spondeo latlua pateat, et proprie dicalur de pra-
seote, reseribo vero de absente. Seneca ip.67.
Sic afUcior anlmo tamquam tlbi non r e a c r I -
bam, sed respondeam. At vide RESPON-
DEO 3. ..
RESCRIPTlO, Snii, (■ 3. rescntto, Idem quod
rescriptum. Julian, Dig. 1. 18. 8. Hae reacr -
ptione non Imponi necessitatem procoosuli. Cal-
listrat. ibid. 9. Quotiei prlncepi ad prseiidei
provinclarum remltlit negoUa (WW"!™"*
RESCRIPTUM, I, n. 2. F. RESCRIBO tub A.
' RESCRIPTOS, », um, particip. f. aESCRIBO.
14
RESCULA
RE3CDXA. V. RBCTJLA.
RESCULPO, fl», p«i, pare, a. 3. (re et icnlpo)
lterara seulpo, mango. Translate. Prudent. prcef.
Psychom. 50. Hccc ad Cgurain pnsnotata et! li-
nes, Quam nostra recto vita resculpat pede. Ter-
tull. advers. Psych. 5. Nam et primus populas
prim! homlnii resenlpserat crimen, ft. e. reno-
vaverat. Vet. Scholiatt. ad Cic. Fiace. 2. (eden-
te A. Maio in Class. Auct. T,^. p. 6.). Ot me-
rnofiem videlicet eorum resculperet, qui cum
Loatulo in careers pa?nas dederant. Et ad Cic.
in P. Clot, et Cur. ibid. p. 204. Resculplt in-
ftmiatn iiliut incests , quod feclsse in operto
Bona Dea> videbatur, quo vlrii ingredl non 11-
caret.
rEsEcAbIliS, e, adject, qui resecari debet.
Cassiod. 2. Variar, 41. Semper in auctoribus
pe.BdlsB reseeabllis videtur exeessut.
REsfiCATlO, 6nii, f.3. idem ac reiectio. Trans-
late. Salvian, 1, Gubern. D. 22. Non interfl-
cieotes Vandali mullerea irapudicai, ne, dum
peccata auferre enperent, Ipii in peccatorum re-
tecatlone peccarent.
RfiSECATUS, a, um, particlp. V, voc. ieq.
RE3ECO, sScai, iScd, tectum et sScatum ,
6ecare, a. t. (re et leco). Particlp. iiesecfus I.;
fiesecatut I. et in On.; Resecandus u. — Re-
aeco eat idem quod seco , resclndo , emputo ,
attars (tvu (It. tagliar via, ritecare; Fr. couper,
tailler, rogner, relrancher en coupon! ; Oisp.
corlar, tajar, cerctnar, dividir acortando;
Germ, tnieder losschneiden, toieder abschnei-
den ; Angl. to cut, cut off or out, cut or pare
away),
I.) Proprie. Cic. 2, Ditiinat. 46. 95. Aat quo-
rum linguE lie inherent, ut loqui non possent,bs
Bcalpello resecta liberarentur 1 Id. Pis. 19.43.
Quern Carlhaginiensei resectli palpebris illlgatum
in machina vigilando neeaTerant. Ouid. 4. Trist,
to. 68. Barba resocta mibi bisva semelve full.
Id. 2. Past. 520. Primitiat Cereri farra resecta
dabaof. Virg. 2. G. 78. enodes trunci resecan-
tur. Ovid. 8. Met. 649. Servatoque diu reteeat
de tergore partem Eiiguam, leciamque domat
fervanlibui undia. et It. ibid. 182, iongos ferro
reteoare capillos. Seneca Agam. 974. eollura.
decollare. Plin, 19. Hist. nat. 6. 32. (107). Ga-
tbyum sspius retecatar, ut porrum. Colum. 5,
S. R. 9. a mid. Arbores musco tnfestantur,
qnom nisi ferramento reiecoerii etc. Id. 6. ibid.
12. 3. Eitrema pari ipsius unguis ad vivum
resecatur. tin sul vivo. —' Eumen, Grat. act.
ad Constantin, 11. in fin. Sicut asgra corpora,
resecata aliqua sui parte, sanantur.
II.) Translate est excidere, tollers: ao de ill
fere dieltur, qua? vel superOua sunt, re\ noxla :
duels a medicis metaphors, qui qua sunt cor-
rupts in vnlnerlbus, ferro purgant, Cic. 4. Tuic.
20. ad fin. Nimia resecari oportere, natnralia
relinqul. Id. 1. Alt. 18. ante med. Naetus lo-
cum resecanda libidinli et coercenda Juvenlulit.
Juvenal. 8. 166. Quiedam cum primfi resecau-
tur crlmlna barbfi. Ctc. a. Cat. 6. sub fin. Qua:
sanari poterunt, quacumque rations sanabo: qui
re6ecanda erunt, non patiar ad perniclem civi-
talle manere. Id. Amic. 6. 18. Neque id ad vi-
vum reseco, ut illi, qui hae tubtiliui disjerunt.
fi. e. Blrloto, reslricie, preaae de eolis sapientibui
hoc Intelligl volo. Plin. 2. Ep. 5. Liber emit,
dum ornare patrlam gaudemoi: ta tamen btee
Ipsa, quantum ralio exegerit, reseca. taglia, ac-
corcia, cancella. El Eorat. 1. Od. 11. 6. et
spa Ho brevl spem longam reseces. tronca. —
liino Partieip. prater.
flesaeatus , a, um, adject., et transl. est se-
verus, nnde Comp. flesecafior apu'd Apul. Flo-
rid, n. 23 • Ble enim ferme assolot apud pru-
denies rlros esse in operibus Judicatio resecatioi,
in rebus subltariii venla prolisior. Alii Jr..
re-'ecratlor, alii reclius restriction
HESECRO et ficsacro, as, SW, are, a, 1. (.a
cl eac;o). «J 1. Est iterum obsecro. «aut.
Aulul. 4. 7. J. Nuno te obsecro resecroque, mu-
ter, quod dudum obsecrareram: fac raentlocc ! a
cam ayuneulo, mater mea. Id. Pert. 1, l. 4V.
— 106 —
Obsecro resecroque te, operarn da banc mibi fi-
delem. ft. e. obsecro te et vaide rursusque ob-
secro. *J 2. Est etiam o'vtijSoXs'o), contrarias
preees facere, solvere religions. Nam obsecro et
rtsecro opponontor. Otique (ait Feslus p. 281.
25. Mull, quocum cf. Paul. Diac. p. 280. 12.)
qanm reus populam comltils oraverat par deos,
at eo periculo iiberaretar, jabebat maglstratus
earn resecrare. Nempe qui o&secrat, votls tula
quasi vincit; qui resecrat, obsecratlone ac de-
rotione liberal at solvit. Quod ei reus resecrare
nolle!, tunc in ejus caput vinum per sacerdo-
tum servos infundebatur, ut in earn omnia re-
llglo contracta verteret, et maglstratus libera in
eum anlmadrertere posset. Ifepos Alcib. 6. in
fin. Iidem ills Eumolpida? eacerdotes resecrare
sunt coaeti, qui eum devoverant. Alii leg. test-
crare. V. Frontonis loc. cit. in OBSECRO. Cf.
Ammian. 24. 6. 16. Quibus {ominosis tlgnis)
visit eiolamavlt indignatus acriter Jul! anus, Jo-
vemqne testatus est, nulla Martii Jam sacra fa-
cturum: nee resecravit celeri morte prareptus.
V. Vales. In bunc locum, et Mullerum in Sup-
plem. annot. ad Festum p. 404.
RESECTlO, onls, f. 3. taglio, dwou-n, actus
resecandl. Colum. 4. R. R. 29. 4. Resectio vi-
lli, et ibid. 24. a med. Deveiam resectionam
facere post gemmam. Id. ibid. 32. 4. Resectio
arundineti csca est, quia non apparet in terra,
quid aut tollendum lit aut relinquendum. Adde
et de Arbor. 6. V. RESECATIO.
RfiSECTUS, a, um, partieip. V. RESECO.
RESECCTUS, a, um, partieip. V. RESEQUOR.
RESEDA, ffi, 1. 1. genus herbs: a riM&o,
quia rnorbos ledaret. Plin. 27. Bist. nat. 12.
106. (131). Circa Ariminum nota est herba, quam
resedam vocant. Discutit eollectiones inQamma-
tionesqua omnes. Qui enrant ea, addunt bxo
verba : Reseda rnorbos reseda. Scit ne, ids ne,
quit hie pullos egeritl Radices nee caput nee
pedes habeant. Hse ter dlcuni, totlesque de-
ep uunt.
RfisSDO, as, are, a. 1. tedo, eessare faeio.
Plin. 27. Hist. nat. 12. 106. (131). V. voc.
pressed.
RESEGMEN, Inis, n. 3. (reseco) fcoiiatura,
rilaglio, dnoxvpux, quod resecatur, ut Resegmen
unguium, quod ex nnguibus amputatur. Iq plu-
ral, num. Plin. 28. Hist. nat. 1. 2. (5). Omnia
persecuti usque ad resegmina unguium, la. 13.
ibid. 12. 23. (77). Longitudo papyri, qus potuit
esse, resegminibus amputatis. i briciolini. i
tritoli. ■
REsEmImO, as, are, a. 1. (re et lemino) rur-
sus aemino. Ovid. 15. Met. 392. de phcenice.
Una est, qua reparet, teque ipsa reseminet,
ales.
REsfiQUOR, sjqufris, sScOtu* et sSquCtus sum,
sSqui, dep. 3. (re at tequor). Partieip. iiesecu-
tus. — Resequor est idem ac post loquendo le-
quor, rs'sporHlere, toggiungere. Occurrit tantum
Perf. et Particlp. praterit. Ovid. 8. Diet. 863.
Sb quari gaudens, sic est resecuta rogantem. Id.
6. ibid. 36. Talibus obscuram resecuta est Pal-
lada diclis. Id. 13. t'oicZ. 749. ,Nereii his contra
resecuta Crateide natam: Acis eras etc. Auson.
ep. 25. 68. de Echo. Solatur nostras Echo re-
secuta querelas. Sic Id. epigramm. 99.. 3. gemi-
tum (Echo) resecuta querelis.
RESBQUOTUS, a, um, partieip. V. voc. pri-
ced.
RESErAbIlIS, e, adject, ad reaerandum aptus.
Cassiod. in Psalm. 1. Nunc claves pialmorum
reserabllei epponamuc, at -Regis nostri palatla
introlre meieamur.
RESERANS, antis, partieip. V. RESERO.
REsERATiO, Onis, f. 3. apertio. Translate
Ennod. Diet. 14. ad fin. Sio le, Impurisslme
bomlnum, adversui no; intimorum reseratlone
munlvimus.
BESfiRATDS, a, um, particlp. V. RESERO.
RESBRATDS, us, m. 4. actus reseraodl. Si-
don. 9. Ep. 11. In voluminls Ipsius operisque
reseratu.
RESERO, as, avi. Slum, are.a. 1. (re et sera, as).
RESERVO
Partieip. iJeserans II. 2.; Reseratus I,; ftese-
randus l. et II. 1. — Resero est idem atque
aperio, recludo: a sera, quia, sera remoia, val-
var pateflunt, ut Non. p. 41. 10. Merc, Feslus
p. 282. -27. Miill. et fortasse etiam Varro 7.
L. L. 108. extr. Mull, doccnt, osveryo (It. a-
prire, disserrare; Fr. ouurir; Hisp. abrir; Germ,
aussc/iliessen, offnen; Angl. to unlock, unbar,
unbolt, set or throw open, open).
I.) Proprie. Ovid. 10. Met. 384. Surgit anas,
reseratque fores. Tibull. 1. 2. 3!. Non labor bic
ladit, reseret raodo Delia postes. Ovid. 4. Met.
761. reseratis aurea valvls Atria tola patent. Id.
2. Fast. 455. et tax reserata diebus Careeris
.■Eolii Janua lata patet. Virg. 7. Mn. 613. re-
aerat stridentia limina eonsul. Id. 12. ioid. 584.
Urbera alii reserare Jubent et pandere portas. et
8. ibid. 243. penitus vi terra debiscens Infernas
reseret sedes, et regna reeludat Pallida . Plin.
10. Hist. nat. 21. 21. (49). Doraoi claudere, aut
reserare. Ovid. 3. ^frt. am. 577. portas reaara-
vimus hosti. Seneca Agam. 718. Reserare fau-
ces, et Octao. 367. pectora alicujus ferro. Ouid.
6. Met. reserato pectoro, diras Egerera inde da-
pes. Liv. 40. 8. ad fin. Diciie palam, qoidquld
aut veri poleslis, aut eomminiscl libet. Reserata
aures sunt, qua poslbac secrelis alterlus ab al-
tero criminibus claudeolur. Cic. 7. Phil. 1, 2.
Ut reserare not exterls gentibus Italian) Juberet.
Paul. 5. Sentent. tit. 25- Reserare signum. die-
tigillare. — Similiter de plagis et ulceribus. Co-
lum. 6. R. R. 34. init. Suppuratio ferramento
reseratur. «t 7. t'oid. 5. 10. Ulcerls os reseran-
dum est. — Hue pcrlinet et Illud Lucret. 1. 11.
Et reserata vigct genilabilis aura Favonl.
II.) Translate. *f t. Generatim. Cic. 2. Off.
15. sub fin. Nec lta claudenda est res familiaris,
ut earn benignitas aperire non possit: nec ita
reseranda, ut pateat omnibus. Plin. Paneg. 66.
ad fin. Obsipta diuiioa tervitute ora reseramus,
frenatamque tot malii linguam resolvimus. et
t'fiid. 58. Aperire annum, reserare fastos. Ovid.
4. Pont. 4. 23. Ergo ubi, iane biceps, longum
reseraverls annum etc. Vol. Flacc. 1. 655. E-
micult reserata dies. h.e. orla. BoeiU. cons. phil.
i. metr. 3. v. 8. Reserare clausum diem. -4uson.
Mosell. 12. Olvmpum, Diet, 1.22. Instar ssilvl
temporii reseratum est calurn. Apul. de Mund.
22. Rursus placatis omnibus amcena lalitia mun-
di reseratur. Ammian, 21. 6. 6. Et quia Per-
tarum rege ob diflicultalem hiberni temporis
agre contruso, reserala caill temperie valldior
impetus tlmcbatur etc. Id. 14. 10. 1. Call re-
serata tepore. *J 2. Speclatim est secrete et in-
cognita patefacere. Ouid. IS. Met. 145. et au-
gustas reserabo oracula mentis, tcoprirb, mans'-
festerb. Sio Val. Place. 2. 437. Minjas lerrii
adjtisque tacerdos Eiciiit bospltibui reserani
lecreta, Tbjotes. Mameriin. Grat. act. ad Ju-
lian, 17. Tuto apud te cmnis animi operta re-
serabo. Petron. fragm. 680. Burmann. Rese-
rare commissa. rivelare it secreto. et Sit- It, 7.
436. Incipit ambiguus vates reseratque fulura.
RESERO, «Eris, s=vl, strere, a. 3. (re et eero,
is) riseminare, ripiantare , avatursu'u, rursue
semino, seu rursus planto. Varro 5. L. L. 39.
6. Miill. Restibilis ager, 'jut restiluitur, ac re-
seritur quolquotaonls. Plin. 18. Hist. nat. 20.
49. (4). Nam quam hieme prsgelida caplE 16-
getes essent, resevarunt, resarrientes campoi
mease Martio. Colum. 4. R. R. 33. 3. Meliut ex
Vicioo pertica (castzneCB) declinata propagator,
quam erempta reseMiur. Id, 3. ibid, it, 2. Re-
serare vioeta.
RfiSERVANS, amis, partieip. V. RESERVO.
RfiSERVATUS, e, um, partieip. V, voc. seq.
RESERVO, as, ivl, glum, are, a. 1. (re et
lervo). Partieip. Ac servant i;:b e.; iSleservatui
tab a. et c. ; Rese--andvi sub a. et e. — Re-
tervo est idem atqje ab aliit servo, In aliud
temput servo, live *d benum. sive ad malum,
a'lron'&ij^i, JiafuXsrru 'It. riserbare, comer-
vare, talvare; Fr. cons-rue', girder, mettre
en riterve, retervrr; Il-sp. conservar, ahor-
rar, guardar, rete-var; Germ, surici'.igeiid
RESES
mifbewahrm, wrucfibehallen , aafiparm,
Angl. lo reserve, keep, retain, preserve) Lsur-
psiur - a) Cam Accus. et prapos. ad. Cat.
1 B C 36. Fraraentum in publicum conie-
runl : reiiquos commeatus ad obsidionein urbis,
si accidat, reservant. et ibid. 2. Reaervare et re-
lionre leglones ad pericnlum alicujas. Cic. i.
Oral. 52. 224. Philosophorum aatem libros reser-
ve! sibi ad Tusculani requiem atque otium. Id.
Jlosc. Am. 29. eitr. Si quid est, quod ad testes
reserve! , ibi noa quoquo paratiores invsniot,
quam putabat. Cas. 3. B. G. 5. extr. Placait,
boc rcservato ad eitremum consilio, interim ret
eventura expcriii. Cic. Cscin. 10. 28. Testis ex-
spectatus. et ad eitremum reservatos. Id. Iragm.
in toga 'cand. apud Ascon. miser, qui non
sentiaB, illo judicio te non absolutura, varum
ad aliquod severius judicium ac- majua auppli-
ciura rcservatum. Id. 4. Cat. 9. 18. Habetis con-
sulem en plurimis periculis et insidiis atque ex
media morte, non ad Titam soam, sed ad saiu-
tem vestram reservatum. Inscript. optima nota
apud Marin. Iscriz. Alb. p. 139. ad dbside-
KIVM IVCTVMQVB RBSERVATVS VIDEOR. CIC. ton-
tej. 15. 32. Nonne et bominem ipsum ad dubia
Teipublica tempora reservandum putatisf Id.
Sext. 22. 50. Atque Hie vitam auam, ne lnultus
esset, ad incertissimam epem et ad ieipublica
statum reservavit. Alii aliter leg. et Ftrg. 4.
Mn. 368. Nam quid dissimutoT aat qua me ad
majora reservol - b) Cum 46601. el prapos.
in. Calo R. R. 29. Stercus sic dividito: partem
dimidiam la segetjm, partem quartam clrcum
oleas, alteram qoartam partem In pratum reser-
yato' Cass. US. G. 53. extr. Da ae ter sorti-
bus eonsultum dicebat, utrum igni Btatim neca-
retur, an Io aliud tempus reservaretur. _ Cic.
Frov. cons. 20. 47. Ego, si esseot inimicitia
raihi cum C. Caiare, tamen boo tempore reipu-
blica consulere, inimicitias in aliud tempus re-
servare deberem. Jd. Cal. 24. 59. Dii prasentis
fraudis poiuas in diem rcservant. L\V. 7. 7. Im-
manes quoque operum militarium erant, ut, in
unum pugna laborem reservati, plus sibi, quam
pro virili parte, admittendum acirent. — c)
Cum Dattvo. Lucret. 1. 607. Comedit natura ra-
servans semina rebus. Virg. 8. Mn. 575. Inco-
lumem Pallanta mihl si fata reservant. Cic. i.
leg Agr. 4. a tned. Hanc caasam idcirco a ju-
dicibos pratermissam esse arbitrantur, quod ipsis
sit reservata. Liv. 3. 51. Melioribus meis vestrjs-
que rebus reaervate, lnquit, ista da me Judicia.
Cic. 2. ad Q. fr. 8. Cetera ptasentl sermonl re-
servenlur; hoc tamen non queo ditterre. M «"
serWno a quando ci abboccheremo. et Ouid. id.
JUet. 168. Nate dca, dixi, tibl ae peritura re-
servant Pergama. Stat. 8. Theb. 120. si quando
nefauda Hoc aderil conjui, HIS funesta reserve
Supplicia. Qainttl. It. 1. 10- de Socrate. Et
quando ab homioibus sui tcrapons parum m-
leltieebalar, postororum ee ludicils reservavit.
Firq. 5. £n. 625. O gem infelii ! cui te entio
Fortana reservat? Martial. 8. 40. ad Priap. Fu-
races moneo manus repellas, Et silvam Domini
focis reserve*, h. e. serves, custodias. Colum. 7.
R R. 3 13. Fere omnem sobolem pastiom re-
serves suburbans. Id. 9. ibid. i5. 10. Eiaraini
progenerando reservari. Id. 12. ibid. 50. 2. Re-
•crvelur maturo fractal pars oliveti. — d) Lum
Adverbio Ooem signlQcaote. Cic. Sext. 13. 29.
Quid boc boraine facias? Aut quo civem Impor-
tanum , aut potius bostem tam eceleratum re-
., tTe ,j — e ) Cum Accus. tantum pro serva-
re, conservare. Cic. 5. Sam. 4. eitr. Vide, ne,
quum velis revocare tempus omnium reservan-
doram. quum qui scrvctur, non erit, non possis.
Cils. 2. 8. ante med. Ut etiam gravida mulier
non solum conservari possit, sed etiam partum
riservare. Ovid. 7. Met. 656. parcumque geoos,
paUensque laborum, Quxsitique tenax , et qui
qu«ita reservent. Cms. 7. B. C 89. Reservalis
llcdu'u alnue Arvernis, si per eos civitates re-
ciperare posset, ex reliqiis caplivis toti ciercilui
cspiia siagula prads n-.iminc dislribuit. Tac. 4.
Ma. 42. Rciinele, patrei couscripti, et reset-
— 107 —
vale hominem tarn eipediti consilii. Saeton.
Cess- 26. Glidiatores notos , sicnbi i..festu spe-
ctatoribus dlmicarent, vi rapiendos reservandos-
qne mandabat. Crprian. Ep. ad Donat. Inno-
centia nee illic, ubi defenditur , reservatur. 6
salva. ,
RESES, tdis, adject, omn. gen. qol non mo-
vetnr: a resideo, ut deses a desideo: cf. Ofta-
risium p. 70. 9. ed. Keil.
I.) Proprie. Claudian. epigr. 36. Insula, qna>
resides Ductus mitescera cogit. h. e. quietos,
tranquUlos. Varro 3. R. R. 17. a med. Resident
aquam, et locU pestilentibus habitarent pisces
ejus, ttamante. Id. 2. ibid. fl. 8. Casei quum
molles sunt, magla alibiles, io. corpore non resi-
des, h. e. in atomacbo non remaneates, sed eon-
coqui faciies. Liv. 2. 32. Tlmere patres resident
In TJrbe plebem, incertl, manere earn, an abice,
mallent. h. e. qua, quum mllltes per secess.o-
nem abiissent, eos non aequebatur. rarro iot.
Menipp. reliq. 64. 2. ed. OeMer. Resides lingu-
laca, nuno murraurantes dieunt etc.
II.) Translate dicilur de animo, et pigrum, otio-
sum, desidem, inertem signiflcat, piqro, ozioso,
O xo\a7o;: cf. Fettum p. 281. 18. Midi. Ceterotn
Liv. 6. 23. Cunctatorem ex acerrimo beilatore
factum: et qui adveniens castra urbesqoe pruno
impetu rapera ait solitus, eum rasidem intra val-
lum tempus terere. Virg.X.Bn. 725. vivo tentat
pravertere amore Jampridem resides aminos de-
ruetaque corda. et 6. ibid. 81*. re.idesque mo-
vebit Tullus in arma viros. Ovid. 14. Mel. 40J.
resides et desuetudina tardi. Ciaodian. praj.
B. Get. i. Resides enni. h. e. in otio acti. et
praf. 2. Rapt. Pros. 15. de Orpheo. Et resides
lev! modulatus peclina nervos. h. e. quos diu
non pulsaverat. Phadr. 5. 1. Resides et sequen-
tes otium. fal. Flacc. 8. 220. Solvere in hoc
tandem resides dux litore curas. h. e. residem
faclentes. Heins. mallet resVdens. h. e. residens
hoc litore. .
RESEX, secis, m. 3. saettoCo , ntaglio, }a
Titibus, quid sit, discos ex locis, qua subjicio.
Colam. 4. R. R. 21. 3. Novell!* palmis sem-
per vitis renovetur: qua si satis excreverint,
jugo superponantur: aln aliqua eatum vel per-
fracta, vel parum procera fuerit locumque ido-
noum obtinebit, unde vitis anno sequent! reno-
vari debeat, In pollicem tondeatur: quem qul-
dam custodem, alii resecem, nonnulli prasidia-
rium appellant, id est Barmentum gemmaram
duarum vel trium: ex quo quum processere fru-
ctifera materia, qnidquid est supra vetusli bra-
cbii, ampatator: et ita ex novello palmite vitis
pullulascit. et 3. ibid. 10. a med. Conllteor, pam-
pinarios quoque, quum e duro prorepsennt, tem-
pore anni sequenlia acquirere fec-nditaiam et
Ideo in resecem submltti. et 5. ibid. 5. ciroa
tned. Pro materiis longioribus pollices quaternum
aut quioum gemmarum relinquuntur : pro cu-
stodibus autem bigemmes rcseces Qunt. Loqui-
tur bio Colam. do putatione, qua adhibetur viti
componenda in bracbia, docotque quid differat
a putatione vitis jugata. Est autem reset a rese-
cando dictus, quia palraes resecatur in cacumme
et ad longitudinem pollicis truocatur.
RiiSlBtLANS, anlis, particip. V. voc. eeq.
RESllilLO, as, are, n. 1 . (re et slbilo) rursua
sen multum sibiio. Particip. Resil.lans apud
Sidon. carm. 9. 83. de Gigantam turba. Mox
contra tonilrus resibilante Audebat superos we-
re planta. h. e. planta anguina, nam Gigantibus
aneues pro cruribns ineraat.
RESICCO, as, are, n. 1. iterom slccesco. rixn.
Valer. 1. 10. Et quum resiccaverint bac omnia
etc.
RESlOENS, entis, particip. V. voc. seq.
RBSlDEO, sides, sBdi, aessum, sTdere, n. 2. (.re
et sedeo). Particip. flesi'dens I. a. b. et II. 1. a.
— Resideo est sedeo, consideo, subsisto, quiesco,
wx&t&ua«, dma&%», amwpai (It. pom a
sedere, (ermarsi; Fr. rester assis, rester, s ar-
riler seiourner; Uisp. quedarse, estarse, ce-
sar de andar, quedar ; Germ, irgend wo sxtzen
bleiben, silzend vtrwiiltn, bleiben, zurucftStet-
RESIDEO
len, sifzen bleiben, sitzen; Angl. <o sil down,
Te n Proprie!'— o) Dsurpatur sapo cum Abla-
tio et prapos. in, vel sine prapos., vel abso-
lute Lucret. 3. 398. Nam sine mente an.moque
nequit residere per arias Temporis ex.guam par-
tern pars ulla animai. Cic. 3. Pin. 2. exlr.Sti
resideamns, lnquit, si placet: .taque » s
Ovid. 3. Fast. 749. pandi tergo residebat aselli.
Id. 3. Art. am. 896. Lassus in bac juven.s sa-
pe resedit hnmo. Id. 3. Fast 15. Fessa restdt
humo. Id. 7. Met. 102. medio rex ipse resedit
Sue purpureus. rirg. 1. 4* 510. aol.oque
fife subnla resedit.ee 5. ibid. 180 *""<&
tit scopull, siccaqne in rupe resedit. Id. ».«
503. Etrusca resedit Uoc acies earapo, monH s
exterrita divum. si e fermata. Sic. Co. Mil. IB.
51. Cur neqae ante occurrit, ne ilia inviila re-
sideret? Id. 1. Cat. 5. 12. Rasidebit in repu-
blica reliqua conjuratorum manus. ***"-£
13. Corvus alta arbore tesidens. itf. ^'•/f; ,3 f-
an, tesideas vlcini vertice montia, Eisemdi »ate
oculos patiar socialia tecla? et 14. 401. residen-
ts puppe magistri. Ovid. 6. Met 301. Dumque
rogat, pro qua rogat, occid>t:_orba wW ,E»-
nimes inter natos natasque viruraque. fhn.».
Hist. nat. 37.55. (132). Similiterque (uwjret Al-
pini) resident in clunis. Alii leg. residun t. -
6) Cum Accua. vel cum Dat. Apul. 8. Met Mu-
lier, qua meura dorsum residebat etc. et io.
ibid. Jussus praco pronunciat: Patres in curiam
convenient. Quibus protinus dignitatis jure con-
sueta loca residentibus etc. Id. 3. ibid. Juvems
tonstrlna residens. et 7. ibid. Asello spicas hor-
deaceas gerenti residens. — e) Apud sequion*
■vt Bcriptores de Judicibus dicitur. Sparmn
Hadrian. 13. Multa In Athenienses eontulit et
pro agonotheta resedit. Ammian. 26. 10. 10. UDi
vero consiliis impiis jnra quidem pratendun ur
et leges, et Catoniana vel Cass.ana Bentcntia
fuco perliti resident Judices etc. et 14. 9.9. Die
runestls ioterrogationibus prastituto imagir.anos
Judex equitum resedit magister-et ad.istebant
bine Inde notarli. Cassiod. 3. Varvsr. 33. Pia-
senti auctoritate delegamus, ut in Ayeuione, m
qua resides, nulla Oeri violeotia patians. n. e.
quod Itall quoque nunc dieunt risedere.
" II.) Improprie, et sape cum Ablat. et prsepos.
in, ex, de, vel absolute, f I. Par melonjnuam
est cossare, oliosum esse. — a) Neutrorum mo-
re. Petron. Sat. 112. a med. AX miles clir-
cumscriptus, dura residet etc. Plant. Capt.3.
I. 8. Itaque venter gutturque resident esunaies
ferias. n. e. cessant ab edendo et bibendo, qua-
sique servant ferias esurllioni dicalas. n\n. a*.
Hist. not. 14. 40. (140). Quum eiprynere ve let
Alhamantis furorem, Learcho Alio pracipiiato ,
residentem pesnitentia. h. e.pra pcenitentia seden-
tem et feriantem. Alii leg. residentis pccniien-
liam. h. e. quum exprimere vellet furorem, si-
mulqua prenitentiam ferianlis et nihil agcntis.
Alii aliter leg. - 6) Passive. Cic. 2. Zegg.'M.
55. Nee vero tarn denicalcs, qua a nece appel-
late sunt, quia ri««l>mlur (alii qua resident
morlui (Orell. et Vahl. mortuis), quam ce.e-
rorum calestium quieli dies, fciiic nominal en
tur etc. ft. e. sedendo aguntur fen* morlupn.m
* 2. Translate est remanere, perdurare, bcrere
restare, rimnnere; item inesse, viscrc. iiauF-
True prol. 7. En mebercule in vobis resident
mores pristini. Cic. BtjvL 3. 8. Ne residere in
te ullara partem iracundia suspiccinur. /.'. «•
ruse. 43. eitr. In corpore autem pcrspicuum
est, elapso animo, nullum residere sensum. Id.
1. 4lt. 17. Uujus iocomraodi culpa ulu rcsiileat.
faciliu's possum eiistimare quam scribere. Id. 1.
Cat 13.31. Si ex tanto latrocinio iste unus tolietur,
periculum residebit In venis atque in visneribiis
reipubUcx. Cks. 7. B. G. 77. Quorum io coos.i.o
prisiica residere virtulis memoria videtur. cic.
5. Fam. 7. 2. Quibus [mils officii*) si quando non
muluo respondetur, apud me plus ofl.c.i resi-
dere faeillime paiior. Id. 5. Fam. 5. extr. , AM
ta hoc petam, ut, si quid in to res.det araons
erga me, id omne in Pomponii negolio osten-
RESIDIA
das. Id. i. ep. ad Brut. 1. post im'f. Ista vero
Jmbeelllltas et desperalio, cujos culpa cod ma-
gis in te reiidet, quam ia omnibus aliii etc. Id.
Dam. 23. 61. Horum lectis ac sedibus residere
aliquid bellum semper Tidetur. Liv. 40. 7. Quia
comlssatum, inquit. ad fralrem imus? et iiam
ejus, si qua ex certamine reside!, siroplicitate et
hilaritate nostra Ienimus7 Fulgat. interpr. Exod,
34. 2S. Neque residebit mane de victima sole-
moltalis Phase. Plin. 4. Ep. 22. extr, Viennen-
slum villa Intra ipsos resident, nostra late va-
gantur. Alii leg. residunt. Cic. 12. Fern. 3. sub
fin. Etlam nunc resldet spes 1q vlrtule tua. h.
e. Inest, vlget. Sic Senect. 17. sub (in. Quorum
oon in senteotia solum, sed etiam in nutu re-
sidebat auctoritas. h, e. loerat, vlgebat. <f 3.
Est etlam sedarl, subsldere, desinere; item incli-
sari, descendere: hoc autem et illo sensu cum
rtiido confunditur, cum quo commune habet
ptieterltum. F. RESIDO.
RESIDIa, se, f. l..des!dia. Plant. Merc, tirol,
29. Haret etlam ariditas, residia, injuria. Pie-
riijue tamen rectius leg. desldia.
BESIDO, sldis, sSdl, sessum, sldere,n.3. est idem
fere quod reiideo, a quo et praterita mutualur,
licet tidosidi habeattsed vide loc. Cic. sub II.
1. init.
I.) Propria. — a) Strlcto sensu. Firg. 8. En.
407. Coogressl Jungunt dextras, mediisque resi-
dunt JEdibus. Sil. It. 16. 245. Scaptrigero cum
rege pari sub bonore residunt. Plin.iO. Hist. nat.
39. 55. (114). Primum (Sillig. plurumum) volant
(avti) qua apodes, quia carent usu pedum. Cetera
genera residunt, et insistunt. — b) Laliore sensu
est Idem ae reraaneo, rimanere, fermarsi. Firg.
6. En. 702. Siculisne reslderet arvis, Oblitu fa-
torum, Italasne capesseret aras. — c) Speclatlm
residere retro, arrelrarsi, rinculare, demlttendo
Be recedere. Virg. 9. /En. 539. Dum se glomerant,
retroque residunt In partem, qua peite caret.
II.) Improprie. *f 1. De rebus physicls sspe
est se demittere, subsldere, descendere, abbas-
larsi, calare. Cic. Pis. 33. 82. Si moo tea re-
sedissent (at. resldissent), atones eiaruissent.
Plin. 2. ffisUnat. 82. 84. (108). de terrce ma-
tu, Qaatn iotumescit adiuigens, alternoque mo-
tu residit. Alii leg. residet. Id. 28. ibid. 13.
57. (201). Residere lienem agri vitiatum, libe-
rarlque e morbo dicltur. resfrinoersi, sgonfiar-
si. et 5. ibid. 9. 10. (57). Nilus incipit crescere
Cancrora sole transeunte, et residit [at. residet)
In Vlrglne. Firg. 2. En. 479. qua vl marla alta
tumcocant Objicibus ruptis, rursusque in se Ipsa
residant. Ovid. 9. Mel. 94. Discedunt Juvenes:
neque enim dum Ourolna pacem EC placidos ha-
beant lapsus, motaque residant, Opperiuntur a-
qua. Borat. 2. Od. 20. 9. Jam Jam residunt eru-
ribus aspera» Pelles. h. e. arete adhareseuot, abs-
eedenta pulpa, qua in humaniH cruribus esse
solet, fa cute, divenuta aspra pelle, si restrin-
gt e t attacca agli tlinchi. — Sic residere di-
cltur quidquld fjeculenti, aut spissl In liquoribus
in fundo rasis subsidit. deporre, far posalura
a fondigliuoh. Plin. 33. Uist. not. 4. 21. (67).
Atenie lavantur, atque ex eo, quod resedit, con-
Jeclura eapltur. % 2. De anlmo, el Interdum de
rebus, est sedarl, subsldere, deslnere, cessare, cat-
rnarti, mitigarsi. Cic. 3. Tusc. 12. 26.Quum tumor
animo (a/, aalnii) resedisset. Liv. 2. 29. Quum
ira resedissent. Id. 35. 33. Postquam resedit ter-
ror. Ccel.nd Cic. 8. Fam. 2. Marcelli impetus re-
sederunt, non ioertia sed consilio. Cues. 7. B. G.
04. tub /in. Quorum menles oondnm a supe-
rior* bello resedisse sperabat. Liv. 10. 28. Ila
persuasum erat duel, et Samnites et Gallos primo
impctu feroees esse, quos sustioeri satis sit; Ion-
giore eertaraine seosim residere Samnitiura ani-
rnos, Gallorum etiam corpora etc. Firg. 6. JEn.
407. tumida ax Ira turn corda residunt. ft. e. pla-
eantur. Id. 9. ibid. 642. jure omnia bclla Gen-
sa sob Assaracl fato ventura resident, ft. e. sa-
dabuntnr. Horat. 3. Od. 3. 29. Nostriaque du-
cium seditiooibus Uellum resedit. Plin. 5. Ep
17. de recilante elegos suos. A pie enim et va-
rie nunc allollcbalur, ounc residebat: excelsa
— 108 —
depressis, exilia pienis, severls Jucunda mntabat.
Firg. 7. JEn. 27. Qaam venll posuere, omnis-
que repente resedit Flatus. Cf. Ovid. 1. Art. am.
373. Sed propera, ne vela cadant auraque resi-
dant. ubi aura pro ira. Plin. 6. Ep. 16. 12.
Sarcinas coutuierat in naves, certus fugs, si con-
trarius ventus resedisset. Onto!. 1. Amor. I. 27.
Sex mihi surgat opus nnmeris, in quinque res!-
dat. '";. e. hexametro incipiat, in pentametro se
demittat.
RESIDUITAS, atk, f. 3. omissio residui in
debito solvendo. Vox a Lexico eipungenda: 0C-
eurrit enim soiummodo in Not. Tir. p. 78.
RESlDtJUM, I, n. 2. et Residua, Brum, n. pi.
2. absolute , substantivorum more. F. voc. seq.
sub A. t. et 2.
RESlDOUS, a, um, adject, a resideo, ut ass»-
duus ab assi'deo, duo diversa slgniDcat: videlicet
A) Hesiduus est qui residet, hoc est remanet,
superest, reliquus est, Xoiirde, u'iroXoiiros (It. ri-
manente, restante; Fr. qui reste en arriire,
qui est de reste; Hisp. Jo que sobra 6 queda;
Germ, was ubrig oder zuruckbleibt , ibrig;
Angl. remaining, which is left). ^ 1. Gene-
ratim. Cic. 5. Ferr. 97. 226. Quid eolm potest
esse in calarai.tate residui, quod non ad raiseros
aratores, isto prtetore, per suramam injuriam
ignominiamqua perveoerit? Liv. 29. 37. circa
med. Residua et velus simuilas. Plancius ad Cic.
10. Fam. 11. a med. Cupio mehercules, oullara
residuam sollicltudinera esse. Justin. 27. 2. 2.
Nee quicquam iili ex tanio apparatu, preter ca-
elum corpus et spiritual, et paucos naufragii
comites residuos fortuna fecit. Auct. B. Afr. 44.
Navis una ab residua classe quum erravisset, a
Virgilio eicepla eBt. Sueton. Aug. 73. Instru-
ment! ejus et supelleclilis parcirnooia apparet et-
iam nunc, residuis lectis atque mensis, quorum
pieraque vii private elegantise sint. et ibid. 3.
Fugitivos, residuam Spartacl et Catilina manum,
delevit. Id. Iter, 13. Bellum residuum. Tac. 11.
<4nn. 23. Residui nobilium. Sueton. Galb. 7.
Residuum cibariorura venders. Id. Aug. 73. Re-
sidua diurni actus conGcere. et Cat. 15. ad fin.
Criminum 6l_qua residua ex priore tempore ma-
nebant, omnium gratiam fecit. Quinti'i. declam.
9. 23. Infelicisslmus senex, eonfectus cladibus
et tantum p<Bn» sua residuus. h. e. superstes
lanlum ad pcenas, ut Id. 6. Institut. prowm.
a med. loquitur. ^ 2. Speclatlm residua pe-
tunia, eat non quce ex Integra sumraa deblli re-
liqua est, et solvenda reraanet, ut apud aos »' re-
sidui, i resti; sed qusecurnque sumraa 6ive ex
toto, sire ex parte residet apud aliquem, et ab eo
relinetur; idque — a) pnecipue de pecunla pu-
blica intelligeodum est. Paul. Dig. 48. tit. 13. qui
ad legem Juliam peculatus, et de sacrilegiis, et re-
siduis ioscribitur, 2. Lege Julia de residuis tene-
tur, qui publicam pecuniam, delegatam in usura
aliquem, relinuit, neque in eum consumpsii. et
Martian, ibid. 4. Lege Julia tenetur Is, apud
quera ex locatiooe, eraptione, alimenlnria ratio-
ne, ei pecuuia, quam acceplt, aliave qua causa
pecunla publica resedit. Paul. ibid. 9. a med. Cum
eo, qui quum provincia abiret, pecuoiam, qua pe-
nes se essct, ad ararium professus reiinuerit, non
esse- residua pecunias actionem, quia earn privatus
Csco debebat. et max. Sed earn quoque loi Julia
residuorum post annum residuam esse jussit. h.e.
Intra annum babetur, qui pecuniam relinuit,
lamquam privatus debitor; post annum fit reus
lege Julia de residuis. reo d'intacco di cassa. et
Cic. 2. leg. Agr. 22. a med. Quants cujusque
manubis fuerlnt, quid relalum, quid residuum
sit. Liv. 33. 48. Omnibus residuis pecuniis eia-
ctis, tributo privatis remlsso. Sueton. Aug. in
/In. Residua vecligaliorum. h. e. pecuni;?, qua3
apud publicanos vectigaliura eonductorea erant,
el reipublica 6o!vi aliquando debebant. — 6)
De pecunia privatorum. Ulp. Dig. 26. 7. 6. a
med. Residuarum sumraarura pupillares usuras
pendi oportot. h. e. pecunia pupllli a tuloribus
relenta. Papinian. ibid. 27. 7. 7. Placuit inter
eos, qui solvendo essent, actionem residui divi-
di. — Curator residuorum in Inscript. apud
RESIGNO
Gruler. 178. 3. sub M. Aurello, et fortasse et-
iam In alia apud eumd. 184. 4. fait, qui prae-
rat eiactionibus pecunia fisco vel srario debi-
ts, et ultra concessum a publicanis aliisve re
tenia . Celsrum hac perperam omnino ; nan
In priore Inscript. mendose quideru legitur Sla
tio Juliano curatore resi. rejecit, quum eaderr.
apud Murat. 485. 9. multo rectius habeat 8.
i. c. RBfEciT bt pkbfecit. In altera autem,
quam affert et Smetius 11. 17. verba akd. cvn.
rbs. Ita ex ejusd. Indice nominum pruprlorum
est interprelanda : wdilis cunilis restiluit.
B) Residuus est etiam reses, deies, ignavus.
Acciui apud Festum p. 281. 19. Mull. Cf. Paul.
Diac. p. 280. 11. Mull. Reses ignavus, quia re-
sidet. Placidi Gloss, p. 497. ed. A. Mai. Resi-
duus quasi tardus.
BESIGNA.CCLUM, !, n. 2. contrarium signa-
culo. Tertull. 2. advers. Marcion. 10. ea Ezech.
28. 12. Tu et resignaculum similltudinls: qui
scilicet int°gritatem imaginis et simllitudinis re-
slgnaveris. Futgat . habet signaculum. V. Hie-
rorlym. 9. tn Ezech. 28.
BESIGNATRIX, Ids, f. 3. qua resignat et
aperit. Tertull. Habit, mul. 1. de Hera. Tu es
diaboll Janua, tu es arborls illlus reslgoatrix, to
es divina legis prima desertrjx.
RESIG.NATUS, a, nm, particlp. F. voc. ieq.
BESIGNO, as, 8vi, Stum, are, a. 1. (re et si-
goo). Parliclp. Resignatui sub A. I. et B. I.
A) Resigno est Idem ac, s!gno amoto, aperio,
resolvo, avaoppayi£u> (It. dissigillare, dissugel-
lare, aprire; Fr. descellerj rompre le cachet,
onvrir ; ilisp, desellar, quitar el sella, abrir;
Germ, entsiegeln, offnen; Angl. to unseal, break
open a seal, open what is sealed, open).
I.) Proprie. Plaut. Trin. 3. 3. 65. Resignate
litters et inspects. Sic Cic. 11. Alt. 9. a med.
Resignare litteras. Horal. 1. Ep. 7. 9. opella
forensis Adducil febres et testamenta resignat.
Plin. 14. Hist. nat. 13. 14. (89). Fablus Pictor
scripsit, matronam, quod loculos, in quibus erant
claves vinarla cell*, resignavisset, a suis inedia
morl coaclam. Sil. It. 17. 425. Irrumpit mole
ruinra Ausonlus globus, et perjuria Graja resignat.
h. e. operit, laxal, disjlcit phalangam Macedo-
num perjurorum. — In illo Firg. 4. (En. 244.
Dat somnos adimitque, et lumlna morte resi-
gnat. disaiintlunt ioterpretes, quid resignare si-
gnificet: multi apcrire, quod mortuorum oculos
operire, rursusque in rogo palefacere, Quiritium
ritu, sacrum est: ila more condito, ut neque ab
horaioe supremum eos speclari fas sit, et caelo
Don oatendl nefas. Servius ad Firg. loc. cit.
Claudere, perturbaro, auforre: claudere, Inquam,
oon adduclis manu palpebrls opeilre oculos, sed,
opinor, confecta corrupiaquo eorum acle, nsum
videadi adimere. Fortaise etiam resignare est
solvere et resolvere eo sensu, quo Firg. 12. En.
951. Illi solvuntur frigcre membra, et Ovid. lb.
i 48. Sive mana facta morte solutus ero. el 1.
Met. 227. Jugulum mucrone resolvlt. Sane quod
diclmus resignare litteras etlam solvere et resol-
vere recta et laiine dici potest. Iiaque bac ra-
liona resignare morte lumina erlt ita corrum-
pere ac dissoivere oculos, exsiccatis eorum bu-
raoribus, et labefacta structura, ut pervidere am-
piius nequeant. Cf. et Firg. 5. 856.
II.) Translate, J 1. Est labefactare, abro-
garo, dissoivere. Cic. Arch. 5. 9. Quum Appii ta-
bula: neg'igenilus asservats dicereotur: Gabinll,
quamdiu Incolumis full, levitas, post damoatio-
nem calainitas omnem tabulsrum Ddem resignas-
set. avendo levaia ogtii autorila e fede alls
tcritture: ducta traoilatione ex eo, quod quip-
piam, dum clausum est, ilncerum babetur: si
aperiatur cnilibet, ob asservandi negligentiam,
corrumpi aut aduKerari potest. Flor. 4. 7. sub
[in. Gruliis quum in Casslo e'.iam suum animum
perdidisset, ne quid ex eonsllluti tide resignareC
(ila enim pariter superesse bello convenerat),
ipse quoque uni corolium confodiendum prifbuit
latuj. per non mancare al paita. et Sil. It. 4.
788. I, pacta resigna Per cuncios Jurata deos!
h. e. irrita fao, rumpa. et Laclant, 7. 22. cd
MSIUENS
fin. Eos, qui resurreieritit, oec motl Jam ulte-
rius fas, ut bealam possiut agere vitam, quo-
rum mors resigoata est. h, e. dissoluta el io-
fracta. — Sic pro violare. Prudent. 1. advers.
Syminach. 90. de Mercurio. Traditur exstin-
cias sumpta moderamiae virgar In lucem revo-
casse animas, Cocytia lethi Jura resigoasse, sur-
sum revolaotibus umbris. h. e. quum sit jus
mortis et inferorum, ut nemo inde retneet, 01-
citur Mercuriua hoc jus violasse, aperiendo mor-
tals viam redeundi ad Mam. ^ 2. Item eiph-
care, revelare, palefacere, spiegare, dire, ri/e-
rire. nam et boo est aperire. Ovid. 6. .Fast. 535.
Nunc ait, o vates, venientia fata resigns, Qua
licet. Pers. 5. 28. totumque boc verba resi-
guent, Quod Iatet arcana, non eoarrabile, fibra.
Martial. 9. 36. Verba ducis Daci Cattis man-
data resignas.
S) Resignare ponebant pro rescrtoere, m
Festus docet p. 281. 31. Mull. Cf. Paul, Viae.
p. 280. 7. ,
I.) Proprie. Besignatum ses dicitur miiiti,
quum ob delictum aliquod jussa tribuoi nuli-
tum, ne ei stipendiam detur, in tabulas refer-
tur, inquit Festus p. 285.21. Mull, quocura
cf. Paul. Diac. p. 284. 7. nam resignare, ut
Idem docet, antiqui ponebant pro rescribere, h.
e. rursus scribere. Itaque as, quod in tabulis
scriptuin fuerat, ut militibus in stipendium da-
retur, Id si aliquando, ne amplius daretur, re-
ocrlptum esset, resignatum as dicebatur: et mi-
les, cui adimebatur, cere dirutus. V. Dirutus
io DIRUO.
RBSILlENS, enlis, particip. V. voe. «eq.
RESfLlO, sllis, siliii et silli, (sultam) illire.n.
4. (re et salio). Perfect, resiliit V. sub 1. 6. et
resilient sub II. 3. — Particip. Resilient sub
I. 6. et II. 1. — Resilire est iterum salire, atque
odeo salieodo recedere, refugere, saliare dinuo-
vo, saliare indietro ed anche fuggire, scoslarsi,
rilirarsi.
I.) Proprie. — a) Est iterum satire. Uvut.
0. Met. 373. de ranis. Sapc super ripam stagni
consldere, sape la gelidos resilire Ucus. Plin-
9. Hist. not. 19. 35. (71). Exit in terrain in
India; Quminibus certum genus piscium, ac dein-
de resilil. Flor. 3. 6. de piratis. Sub ipso bo-
Btli reccssu, impalientes soli, in aquas resiluerunt.
Quinlil. H. 3. 128. Quidam el resiliunt, quod
est plane ridiculum. — 6) Iliac est etiam re-
cedere, refugere. Claudius Quadrigarius apud
Priscian. 10. p. 908. Putsch. Artorius Taurea
deitrum humerum sauclat, atque ita resiliit. Lu-
erit. 4. 688. ad sua quemque Pabula ducit, et
a tetro resilire veneno Cogit. Liv. 30. 33. ad
fin. Resillentes ealra ad manipulos volites, quum
viam elepbantis, ne obtererentur, fecissent etc.
Plin. 10. Hist. nat. 70. 80, (195). Non potest
petr'u avelli polypus, idem, cuaila admola, ab
odora protlnus resilit.
II.) Improprie. 5 1. Est in conlrarium sa-
lire vel potiui in conlrarium repelll, salieodo
magno impetu recedere, rimbahare, risaliare.
Zucret. 4. 344. Propterea quia, de spoculi qua
parte recedas, Continuo nequeunt illioc simula-
cra reverll; Omnia quandoquidem cogit natura
roferri Ac resilire ab rebus ad squos reddita
Oaius. Ovid. 12. Met. 479. Nudaquc Pbylleiju-
Tecii ferit ora sarissa. Non secus hsc resilit,
quam lectl a culmine grando. Seneca Here. ffit.
153. In nudo gladius corpore frangitur, Et la-
tum resilit. Plin. 2. Hist. nat. 54. 55. [«*).
Ab iclu resilit ignis. Id. 11. ibid. 15. 15. (39).
de melle. Abrumpi statim et resilire gutta9, ri-
litalis indicium habctur. Id. 3. ibid. 38.38. (103).
Radii infract! resiliunt. Id. 11. ibirf.37. 45. (126).
Cornaa cochleis semper bina et ut pratendanlur,
ac resiliant. e presto si rilirino, e rienlrino in sd.
fitruv. 5.8. Locus, in quo leniter applicet se voi,
Deque repulsa resiliens iucertas auribus referat
ligniBeationes. Hue pertinet et illud Flor. 4. 12.
Necdum assuets frenis servitutis tumida; gentium
cervices, ab imposito Duper Jugo resiliebant. —
Et sine motn. Plin. 5. Bist. nat. 27. 27. (97). de
Tauro monte. Mediam distrahens Asiam, nisi
- 109 —
opprimenti terras occurrerent raaria. Resilii ergo
a septentrione. ft. e. se Qectit. % 2. Re., .re
eliam dicuntur, qua residunt, subsidunt, restr.i-
guntur, decrescuat, contrahuntur. Ovid. 3. Mt:.
677. In spaiium resilire manus breve vidit, et
illas Jam non esse manus, jam pinnas posse vo-
cari. Plin. li. Hist. nat. 40. 95. (234). de por-
cellis. Suam qnisque (mammam) novit in fetu,
eaque alllur, ncc alia, detracto ilia alumno «uo
sterilescit illico, ac resilit. Id. 22. ibid. 13. 15.
(31). de urtica. Uvas in ore, procidentesque vul-
vas tacta resilire cogit. H 3. Translate. Cic.
Rose. Am. 29. 79. Scopulum offendis ejusmodi,
ut non modo ab boc crimen resilire videas, ve-
rum omnem suspidoncm in vosmetipsos recidere
intelligas. ft. e. ab boc esse crimso remotum,
alienum, huic non barere, non convenire. Quin-
i.il. 12. 10. a med. tnstandum iis, qua; placere
intelleieris: resiliendum ab iis, qua non reci-
pientur. Perron, fragm. Tragur. 46. Burmann.
Quod si resilierit (puer), desiiaavi Ilium arlifl-
cii docere, aut tonstrinum aut praconem aut
certe causidicum. Vlp. Dig. 18. 2. 9. Ut licerct
emptori resilire, meliore conditione allata. nti-
rarsi dal contratto.
RESlLlTARE 3 sspe resilire. Paul, ex Festo;
nbi alii leg. resillare, alii resuftare, alii resi-
diare. , . . . .,
RjJSIMPLlCATOS, a, urn, partlc.p. ab inusi .
resimplico, reduplicalus: a re et simphco. Cost.
Aurel. 5. Tard. I. 20. Alii linteolum aqua tin-
gentes partibus resimplicatifm apponunt.
RESlMUS, a, urn, adject, (re et simus) — a)
Stricto sensu dicitur de naribus depressis, eUre-
milate rursum rclleia, rincognalo, avaatuoc.
Ovid. 14. Met. 95. de simia. naresque a f route
resimas. Colum. 6. R. R. 1. 3. Doves naribus
resimls patulisque, cervlce longa et torosa. Plxn.
8. Hist. nat. 25. 39. (95). Hippopotamus rostro
resimo, cauda et denlibus aprorum aduncis. Var-
ro 2. R. R. 9. 4. Canis labris subnigrls, neque
resimis superioribus, neque pendulis subtul. ri-
levate. — 6) Transferer ad alia. Cels. 8. 3.
a med. Lamina acnea firffla, paullulum resima.
h. e. recurva, refleia. ripiegata. ct 4. 1. ante
med. Renes, qui lumbis sub imis coslis inhe-
rent, a parte earura resimi, ab altera rotundi.
Id. 7. 26. n. 2. Incidi cutis plaga laiata debet
etc., deinde ea parte, qua resima plaga est, et".,
h. e. recurva, retusa. Ita edidil Targa ei Mor-
gagno ep- 7. in Cels. el e» MSS., quum antea
omnes editiones haberent 711a strictior ima pla-
ga est.
RESlNA, s, f. 1. pijTtw) (It- ragia, gomma,
resina; ft. rtsine, gomme; llisp. resina; Germ.
Harz, Gummi; Angl. resin or rosin) humor
tenai ei arboribus sponte sua defluens: a voce
Graca allata, qua; a p's'io fluo. Duplex est, sicca,
et liquids: ilia e pinu et picea fit, ha;e e tere-
biotho, larice, lentisco, cupresso etc. Ei ea co-
da fit pit. V. Plin. 16. Hist. nat. 11. 22. et
24. ibid. 6. 22., obi plura de ea, deque varus
ejus In medicine usibus. Prrecipue autem ute-
bantur evellcndis pilis e corporo: item viais
eondiendis. Capitofin. Pertin. 8. Vasa Samni-
tica calfactanda resioas ac pici develleadis ho-
minibus ae levigandis. Martial. 12. 32. Nee
plena turpi matris olla resina, Suramaniana qua
pilantur usores. (Adde eumd. 3. 74. et 77.) Ter-
lull. Pall. 4. Apud hirtos et hirsute) tam rapax
reBina, tam furai volsella. Calo R. R. 23. llesi-
nam si indes, in culleum musti por.do tria beoo
commiQuilo; lndito in fiscellato, et facito uti in
dolio musti peodeat: earn quassato crebro, uti
resina condeliqueseat. Cml. Aurel. 2. Tard. 1.
108. Resina; cadialis, hoc est dicaminis illlnimcn-
tum vel dropacis. h. e. resins liquids, quarn
vocat cadialem, quod cadis adveherelur. — Ma-
taphoriee. Pulgat. inlerpr. Jertm. 51. 8. Tol-
lite resioam ad dolorem ejus (Babylonis). h. e. ia
vulnerum medicameotum. et ibid. 8. 23. f
RESlNACEUS, a, urn, adject, ragioso, pYiTivu-
Sr)«, resinam referens. Plin. 15. Hist. nat. 11.
59. (99). Rosmarinum,, cui et caulis, el seroeo
resinaceum.
RESIPIO
RSSISILISi e . adject, resiaaceos, resinosus-
Cml. Aurel. 2. Tard. 13. 173. Strobilui quod
in sem;t habsat resinale etc. Adde ibid. 1*.
207. . j..
RESlNAUlA, as, f. 1- 1"* resinam vendit,
sea qua; resina ulitur ad pilos e mulierum cor-
poribus evellendos. V. RESINA. Inscnpl. quoin
in Mir. Vatic, vidit B. Borghesius. ivliab age-
lb BESI....-IAE qvae vix. as. txs» wu» asss
PATBONAB B. M. F. ET S1BI ET SVIS P0SIIK15O.
BORVM. V. PICATRIX.
R£SlN.iTUS, a, um, particip. ab inusit.resino,
adjeclivorum more, unto con ragia, resina 1II1-
tus. Juvenal. 8. 114. quid resinata Juventus,
Cruraque totius facient tibi levia gentisl ft. «.
mollis, effeminata, et pilos corporis resina ii'»a
evelleos. — Resinatum vinum, pijTiwTiK *' v ?«
resina conditum: quam rationem docel Cato in
RESINA allatus. Martial. 3. 77. Resioaia bibis
vina, Falerna fugis. Plin. 23. Hist. nat. 1. i!4,
(46 1 Novicium resinatum nulli conducu, capitis
dolorem et vertigines facit: ab boc dicla crapula
est. Adde Cels. 2.24. . ,
REsLnOSUS, a, ura, adject. Sup^ flesinosis-
simus. — Resiaosus, ragioso, piJTiVW.il?, resmam
ferens, resina abundans, resioam referens. Co-
lum 12. R. R. 20. 3. Medicamina vino aciji-
cere, qua; sint ant liquida, aut resinosa. Phn.
26. Hist. nat. 8. 30. (IS). Ladanum odoraturn,
molle, viride, resicosum. Id. 21. ibid. 11. 60.
(101). Cacbrys si fricetur, reiinosa est. ■««■ *?•
ibid. 6. 12. (54). Resinosus lentor. Id. 27. ibid-
4. 10. (26). odor. Id. 24. ibid. 7. 23. (37). et
15. ibid. 7. 7. (31). Drultia pii pinguissima et re-
sinosissiraa. . .
RESINIJLA, a;, f. 1. deminut. a resina. Ar-
nob. 7. p. 233. Si hoc honorantur numioa, nee
iodigae suslinent PaDchaicas sibi ardere resmu-
las. n. e. turis graaa, tus enim resina genus
quoddam est.
REslPlENS, enlis, particip. V. voc. seq.
RESIPIO, pis, piri et pli et ptii, pere, i.
(re et sapio). Parlicip. Resipiens I. et II. !•«
— Resipio est idem ac saporem habeo, rerero,
sapio, vuuo'v !> (It. auer Japore; Ft. avoir
la saveur, >e gout de; llisp. haber sabor ; Germ.
nach etwas schmecken.e. Nachgeschmack naben
nach etwas; Angl. to taste, savour or smacK
1) Proprie, dicitur de sapore, et referri potest
etiam ad odorera. Tarro 1. fl. R. 54. 3. Seor-
sum, quod expressum est, servant, quod resiplt
ferrum. (.V. FERRL'M) Colum. 12. R. M. -18.
2 Hoc jure macerenlur, dooee quam minimum
amariludinis resipiant. Plin. 14. Hist, not 1. 3.
(18). Uva picem resipiens. Id. 31. ibid. a. JM.
(37). Est etiamnum vitium {aqucej , non teti-
da; modo, verum omnioo quidquam resipieotis,
jucundum sit Illud licet gratumque. et 28. tbirf.
9. 35. (134). Quo magis virus (accus.) resipit bu-
tyrum, boc pricstantlus judicatur.
H.I Improprie. % «• Figurate. Cic. 2. Rat. D.
17. 46. Epicurus non aptissiraus ad jocandum,
minimcquo resipiens (al. respicieos) polriam^non
sapera pi^ggiare e percid nulla leneva de shoi
compatrioti. et Gell. 3. 3. a med. Non taraen du-
bium est, quin islai [fabulce), qua scripts a Plau-
to non videntur, veterum poetarum fuenot, et
ab eo retraclatas et eipolita slot, ac propterea
resipiant dictum Plautinura. h. e. stilo Plauti si-
miles siot, Plautioam locutionera rcdoleant. Als-
ton, prcef. monosyll. Edyll. 12. Laboravi, ut
quantum ejus posset apud aures indulgent.ssj-
mas, absurda concincreot, insulsa resipcrent, hiul-
ca coogruerent. ft. e. aliquem eleganlia sapo-
rem haberent. 5 2. Sape traosferlur ad moralia,
et est ad priorem mentis slatum, vel ad meliorcm
mentem redire, rcsipisccre. tornare in ic, in
cervelio, ripigliare il senno, ravvedersi, «««-
fipovw. Adbibctur fere in prxieritis: in alns leta-
poribus resipisco locum babtt: referturque tutn
ad corpus, turn ad aoiraum. Suelon. Ner. 42.
Postquain Hispanias descivisse cognovit, colla-
psus auimo male ftacto, diu, el sine voce, ct pro-
ps intermortuus Jacuit. Ulque resipivit, vests
RESIPISCENTIA
disclssa, capita convcberato, actum de «e pro-
aunciavlt. dl%\ leg. -esipuit: alii resipiit. Cic.
i. Ait. 5. Vis sUg-.iodo, te sudors, resipivi.
AiH leg. reslpiJ. et Sixt. 38. 80. reslpisset (ez
Ccdd. rr.elior.). Plan. BOX. glor. 4. 8. 35. Jam
res-pisti? Ter. Uto.w.. 4. 8. 1. Nunc ma fortu-
natissimum factum j,ato esse, quals, quum te in-
telligo rcslpisse. Its cum ali!» Priscianui 10.
p. 879. Putsch. Alii rtsipiscere. at Afranius
spud Priscian, ibid. Equidem nunc resipul,
postqnam pectus est latilia onustum.
RESlPISCE.NTlA, a, f. 1. ravvedimento, pe-
nitenza, percc'votec, actui resiplsceodl, pcsnitentia.
Zaclant. 6. 24. Ii, quem faeti sui pcsnltet, er-
torem tuum pristinum intelligit: ideoque GcebcI
melius et aigniflcaniius iitzdvaiav dieuat: quam
nos poisamus reslpiscentiam dicere.
RESlPISCENS, eniis, particip. V. voo. seq.
RESlPISCO, tell, acere, n. 3. ineboat. a re-
tipio. Perf. Resipivi ,- pit et-pui V. in RESI-
PIO. Particip. Resipiscens I. — Resipisco est idem
ac resipere iocipio, a dellquio animi me recipio, ad
prlstiaum s'ensuuin statum redeo, a'vifpovs'o) (II.
tornare in te, o in cervello, ricuperart t_ sen-
Umenti; ft. reprenJre les sens, revenir a soi,
te remettre; Ilisp. volver en s\, recobrar el
uso de los sentidos; Germ, wieder zur Besin-
nung fcommen, wieder zu tich kommen, licit
erholtn; Angl. to cctne to one's self again, re-
cover one's senses, revive).
I.) Propria. Plaut. mi. glor. 4. 8. 22. Anl-
Dio male factum est buic repeats misers etc.
•ffcrto aqaam, quaso, dum reslpiscit. Sueton.
Tib. 73. Quum eitractum sibl deficient! annu-
lutn, mos resipiscens requlilsset. Pelron. Sat.
138. sub fin. Et resipiicerent partes ver'allcio,
credo, sopiice.
II.) Translate ad enlmum, et signiflcat ad bo-
aam mentem rcdire, recllua sentire incipere, ad
frugem bonam revert! quaslque ab lnsiplentla,
eeu insaola convalescere, ravvedetsi. Liv. 36.
22. Ut tunc saltern, eiperti reglam vanitatem,
resipiicerent. Plin. 30. Nisi. nal. 10. 24. (84).
Tradunl, lympbatos sanguinis talpes aspersu re-
aiplscere. Propert. 3. 23. 17. Nunc demum va-
sto fessi reslplscimus asstu. Tac. 4. Hist. 67. sub
fin. Rcsipiscere paullutim civilates, fasque et fcB-
dera resplcere. Sueton. Aug, 48. Rectorem op-
ponere solitus state partis ac meats lapsis, do-
nee adulescerent, aut resiplscerent. Ter. Andr.
4. 2. 15. lianc, nisi mors, mini adimet nemo.
cba. reslplsco. ripiglio animo, respiro. et Put-
gat. interpr. ep. 2. ad Tim. 2. 26. Reslplscant a
dlaboli laqueis, a quo captiyi tenentur ad Ipsius
voluotatern.
RESISTENS, entis, pariicip. V. RESISTO.
RESISTEN.TlA, a, f. 1. repugnantia. Augustin.
de peccat. merit. 9. 22. Exhibe.ret vita illi con-
gruum sine ulla resistentia famulatum.
RESISTO, siitls, itltl, sistere, n. 3. (re et sisto).
Particip. Resislens sub A. I. et II. et sub B. I.
et II. a. — - Resisto
A) Est idem ac manep noa ultra progredlens,
gradum sisto, resto, ooosisto, sipiaxaaai (It. far-
mar si, fermare il passo; Fr. s'arriter, rester en
arriere, rester; Hisp. quedarse, eesar de andar,
parnrse; Germ, zuruckWei&end tich hinstellen,
irgendtvo slehen bleiben, bleiben. Halt machen,
Stand halten, stille stehen t zuruckbleiben; Angl.
to stand still, halt, stop, stay, stop short, pause).
I.) Proprie. Ter. Andr. 2. 2. 7. Dave, ades,
Tesiste. Id. Eun. 2. 3. 45. Ileus, beat, tibi dlco,
Chcerea, inqult : restitf. Ciet. 7. B. G. 35. E
Teglone unlui eorum pontium cum duabui le-
giooibus in oeculto restitlt. V at. Place. 3. 100.
Rcititlt llle gradu, sejeque a lumlne ferrl Snstl-
nuit. Cic. 2. Alt. 24. 2. Teltlus primo negabat
le uoquam cum Curione restltlsse. ch'egli non
ti fermo mai a parlare con Curione. Alii leg.
constilisie; alii aliter. Ca»s. 9. B. C. 35. Ubl
illo sxplus appellatus aspoilt ac restitlt et, quit
esset aut quid relict, qussivit, etc. el 1. ibid.
25. Ioopld navlum ibi restitit. Cic. 4. Fin. 18.
50. Deinde reliqul gradus: sed ego in hoc resi-
sto. Phisdr, 1. 12. Ad fontem cerrus quum bl-
— 410 —
blsset, restitit. liv. 36. 13. extr. Bieblus resti-
tlt ad Pellinsum oppugnandum. 2"ac. 2. Eist.
87. Viteilius ad omnes municipiorum amcEnita-
tes resistens, gravi urbem agmine petebat. Liv.
2. 59. Turpi fuga petit castra; nee ante restitit,
quam etc. Id. 9. 29. P. Declos graviter asger
Roma restiterat. Ovid. 1. Met. 502. fugit ocior
aura Ilia (ifympha) levis; neqne ad bac revo-
cantis verba resistit. Id. 4. TVist. 2. 53. Ipse
sono plausuque simul fremituque canentum Qua-
drijugos cernes sspe resietere equos. Id. 2. Art.
am. 704. Ad tualarai olausas, Mnsa, reslste fores.
II.) Translate. Seneca 1. @ua?st. nat. prtef.
a med. Sidui nusquam resistens, sed squaliter
cltum. Colum. 6. R. R. 7. a med. Si neque
ventris resllterit estate proluvies, neque inlesli-
nornm dolor. Ovid. Heroid. 13. 121. verba re-
sistant, h. e. sermo intermittltor. Quintil. 11.
2. ad fin. Interruptus actionls Impetus, et resi-
stens ac salebrosa oralio. Virg. 4. 3Zn. 76. In-
ciplt elTari, mediaque in voce resistit. Seneca
Med. 744. Rota resistat membra Torquens: tan-
gat Izion bumum. Cic. 5. Tutc. 28. 80. Vita
beata, virtutibus omnibus sine ullo animi ter-
rore ad cruciatum profectis, resistet eitra fores
iimenqae carcerls. — Hue referri potest et Iliad
PJauf. Trin. 4. 4. 18. Hie meo hero arnicas so-
lus flrmus resistit. h. e. permanet, persiste.
B) Resisto est etlara idem ac non cedo, rcpu-
gno, obsisto, resistere, far* resistenza, star
soldo contro , a'v&t'ota^at ; et usurpatur cum
Dativo, vel Accus. et pra-pos. contra, adversus,
ad, ante, vet sequonte Coojunct. et partic. ne,
quin, quominus, quo secius, vel absolute.
I.) Proprie. — 1°.) In re militarl. Cat. 2.
B. G. 22. Quum legiones elite alia- in parte bo-
siibus resisterent etc. Id. 1. B. C. 55. Scienter
in duas partes sese distributing alii ut prads
prssldio sint, alii nt venientibui resistant atque
eos propellant. TTepos Hannib. 5. Quamdlu in
Italia fuit, nemo el in aeie restitit. Cms. 4. B.
G. 14. Qui celeriter arma capere potuerunt,
paullhper nostris restiterunt. Nepal Pelop. t.
ad fin. Existimabant, eos esse solos, qui adver-
sus resistere auderent. Cess. 4. B. G. 12. su5
fin. Ipse equo vulnerato dejectus, quoad potuit,
fortissimo restitit. Id. 7. ibid. 62. Quum priml
ordlncs bostlum transGii telis concidiscent, ta-
men acerrlme reliqul resistebant. Nepos Hannib.
5. Hac pugna pugnata, Roraam profectus est,
nulio resistente. Rursus Cces. 4. B. G, 7. Quod
Germanorum consaetudo bcec sit a maloribus
tradita , quicumque bellum inferaot, resistere
neque deprecarL Sail. Jug. 51. Ubi quemque
pericalum ceperat, Ibi resistere ac propulsare.
Cces. 2. B. C. 34. Nihil de resistendo cogitabat.
Curt. 7. 4. 4. Inter quas (latebras) depreben-
sus hostli ne fugs quidem, nedum resistendi oc-
easionem fuerit babiturus. Pulgat. inlerpr. Ec-
cli. 46. 4. Quis ante ilium (/esum Nave) sic
restitlt? Nam bostes ipsa Domlnui perduxit. —
Et passive impersonaliter. Cess. 5. B. G. 39.
A nostris eadem ratione, qaa prldie, resistitur.
Id. 1. ibid. 37. Ca(ar maturandum lib! exist!-
mavit, ne, si nova manut Suevorum eum veteri-
bus copiis Ariovistl sese conjunxlsset, minus fa-
cile resist! posset. — 2.°) Generatim. Cic. 2.
Alt. 1. a med. Restitit, et pervicit Cato. ferine
taldOf si oppose, et Nepos Allic. 3. Quamdlu
alTuit, ne qua sibi statua poneretur, restitit. Cic.
de Harusp. resp. 34. 50. Ne a republica rel-
publica pestis remoreretor, restiterunt. Adde
Liv. 23. 7. Seneca nat. qumst. 2. 9. Non aquam
sibl resistere, quominus rnergantur. Cic. TIosc.
Com. 17. a med. Resistere et repugnare contra
veritatem non audet. .Sueton. Tib. 25. ObQrmato
culplam resistere. Cic. 2. leg. Agr. 6. 14. Re-
sistere libldlol. Id. 5. Fam. 17. fortlter dolor!
ac fortuntB. Seneca Hippol. 891. precibus. Sail.
Cat. 35. faction! Inimlcorum. Id. Jug. 41. Lu-
cullai et Annius, Tribunl plebis, resistentibus
collegia, cootlauare maglstratum nltebantur. Cic.
7. Verr. 1. im't. Resistere defcasionl allcujus. h.
e. respoodcrc, eamque refcllere. Id. Inv. 57. 170.
Necessitudincm, cui nulla rl resisli potest, quo
RESOLUBILTS
ea scclns Id , quod facera potest , perficiat. —
Et passive impersonaliter. Cess. 5. B. G. 30.
Hac In ntramqne partem disputatlone babita,
quum Cotta acriter resisteretnr. Sail. Jug.
67. Neqne a fortissumli InQrmlssumo geuerl
resistl posse. Liv. 3. 11 . Legl reslstebatur.
Did. 2. 12. Neque amplias resiul jam apud
eos poterat, quin etc. Adde Cir.. Amic. 11.
41 . el fragm. apud Priscian. '.5. p. 1014.
Putsch.
II.) Translate. — a) Generatim. Virg. 3. G.
502. aret Pellis, et ad tactum tractanti dura re-
sistit. Plin. 19. Hist. nat. 5. 23. (68). Fimo
cireum aggeratas radices frlgori resistunt. Id.
36. ibid. 15. 24. (3). de cloacis Romce. All-
quando Tiberls retro infusl recipiunt ductus, pu-
gnantqne diversi aquarum Impetus Intus: et ta-
men obnita Srmitas resistit. Id. ibid. 22. 49.
(169). Silas vebementer ignl resistens. Id. 37.
ibid. 7. 30. (104). Gemma, quse scalptura? eon-
lumaciter resistunt. Id. 17. ibid, 13. 21. (96).
Rubl deQgunt rursai in terram capita, iterum-
que nascuntur ex teie, repleturi omnia, nl resi-
stat culture. Id. 29. ibid. 4. 22. (72). Nisi in-
cendiis semina aiurerentur, oon esset fecundi-
tatl eorum resistere. Varro I, R. R. 13. 2.
Plaustra ac ceterum instramentum sub dio ad-
versus ternpestatem nocentem non resistant, non
ti conservano. et Colwn. i. H. R. 5. ad fin.
Fundaments prsstructa vaienter resistent contra
ea, qua postraodura euperposita incumbent. Tac.
2. Ann. 16. I» (campus) medlas inter Visurgim
et colles, at ripa flurainia cedunt, ant promi-
nentia montlum resistunt, inaqaaliter einuatur.
Lucret. 5. 206. Quod super est arvl, tamen id na-
tura sua vl Sentlbus obducat, ni vis humana resi-
stat. Vitri causa valido consaeta bidenti Ingemere
el terram pressls proscindere aratris. Cces. 3. B.G.
19. extr. Mollis ao minima resistens ad calarai-
tates perferendas mena eorum (Gallorum) est.
— 6) Speclatim de rnedicaraentis, qua morboa
propellunt, nee einunt aceedere. Plin. 22. Hist,
nat. 13. 15. (33). Semen urtles potam to sapa
resistit stomach! inQationibus. Id. 37. ibid. 10. 57.
(157). Dionjslas (gemma) ebrletatl resistere puta-
tur. Id. 36. ibid. 19. 31. (139). Amiantaa vene-
flciis resistit omnibus. Id. 30. ibid. 11. 28. (93).
Morbo regio resistant sordei aurlum. Id. 29.
ifct'ol. 4. 17. (64). Resistere febrlbas. Id. 23. t'6io\
8. 80. (152). serpentium venenia. — Et passive
Impersonaliter. Id. 26. ibid. 13. 86. (138). Phti-
rlasl resistitur uva taminla succo.
C) Resisto interdam est idem ao resorgo, rial-
zarsi. Ennius apud Cic. 1. Divinat. 20. 40. a
gnata [h. e. Ilia) libl sunt ante ferenda £rumna,
post ex fluvlo. fortuna resistet. Sunt qui hue re-
ferunt et lllud Cic. Mur. 39. 84. In discrimen
extremum venimus; nihil est Jam nnde nosre-
nclamus, aut obi laps! reslstamus. dove risol-
levarci dalta nostra caduia. At Forctllino hoc
loco resistamus est inslstaraas, pedem slstamus.
Homonym. Inter verba resistere et restore
id videlur loteresse, quod resto sit propriura ejus,
qui perstat, perseverat, manet in gradu vel loco,
gradu ve! loco non dejicittur; at resisto sit ejus,
qui alios a se vl repellero conatur. Liv. 4. 58. et
23. 45. Nunc paucis plures vlx restatis. Sed
Id. 3. 13. Vi contra vim resistunt. el Id. 34.
15. Dt qua minima vl resistitur. ubl Dra-
cbenborch. conjiclt vi restaiur: rectiqs tamen
vi reiistalur. Similiter plus, quam resistere, est
obsistere, quod et aggrediendl vel invadendl
vim babet. Liv. 21. 41. Nee est alius ab ter-
go exercitus, qui host! obslstat. et Cic. 3.
Tusc. 29. 71. Natura-premit atque instat, nee
resist! potest.- Hxc qui disputant, hoc student
efflcere, naturs obsistl nullo modo posse.
REsOLIdATUS, a, um, particip. ab loos, re-
solido: refocillatus. solatio rccreatus. Alcim. Ep.
33. Resolidatarn, Cbrlsto propitio, famlllam raeara
ab eo, quem misissem, invenleodam esse fir-
mavit.
BES<3lPbILIS, e, adject, qui resolvl potest,
solubilis- Prudent. 10. Caihemer. 157. reiolu-
bile corpus Rovocas, Deus, atque reformai. Id.
RESOLUTE
Apoth. 58 1. jacet illud nobila templum. Cur Ja-
cet? artificis quia dextra solubilis illud Camen-
tum 8ttuiil resolubile, jute solutum est. Sidon.
Cartn. 23. 190. nulli resolubiles calori nives.
Ambros. in Psalm. 118. serm. 13. Bomines lull
corruptione resolubiles.
Rfis6LDTE, adverb, solute, effuse, libera. Oc-
currit Compar. Resolutius apud Tertull. 1. ad
Nation. 19. Quo rosolutius decachinnetia^
RESSlUTIO, onis, f. 3. scioglimento, avaXu-
otj, actus resolvendi.
I.) Propria. Gell. 17. 9. a med. Resolutio Ion,
Cell. 2. 6. ventris. soluzione, soccorrenza, me-
nagione. et ibid. 1. a med. nervorum, quain
Graci rcapaXuoiv nominant. poral&fo. et 6. 6.
■n. 36. oeulorum, quam jretpaWiv Graci Domi-
nant. Id. 4. 5. si'rca med. Vulgatissiraam pes-
aimumque stomachi vitium est resolutio, idest
quum cibi noo tenax est. Jttarcell. Empir. C. 7.
sect. 2. p. 92. retro. Resolutio vel compositio
raedicaminis talis est. Sergius f. 1831. Putsch.
Resolutio, ut si pro. spoQdeo proceleuamaticu3
ponatur.-Solvuntur enim dua longs in 1 u i. tu ?'
breves. (Adde Pompejum p. 121. 24. ed Keil.)
Fulgat. inlerpr. ep. 2. ad Tim. 4. 6. Tempus
resolutionis mea ioslat. h. e. mortis.
II.) Translate. Ulp. Dig. 41. 2. 13. Redbibl-
tio, venditionia resolutio est. h. e. rescissio, ab-
rogatio, disfacimcnto. et Gell. 18. 2. O med.
Resolutio sophismatia. h. e. deolaratio, la solu-
zione. ,
rEsOlCTOrU, a, f. 1. V. roe. seq in fin.
RBSOlDTORICJS, e, um, adject. avaXufixoc,
qui resolvit. Boeth. in Porphyr. dialog. 1. p.
4. Scribit itaque Aristoteles prlraos (libros) re-
solutorioi, quos Graci avaXutixoue vocant, qui
legendl essent, autequam aliquid dialectics vel
apodictica artis attingerent. — Bine
Resolutoria,ce, f. 1. absolute, aubstantlvornm
mora, est ara resolvendi. Boeth. de differ, topic.
1. p. 857. Omnia ratio disserendi, quam logicen
Peripatetici veteres appellavere, in duas distri-
buitur partes, unam inveniendl, alteram judican-
di. Et ea quidem pars, qua? judicium purgat at-
que Insttuit, ab iliis analjtica vocata, a nobis
potest resolutorla nuncupari.
RESOLUTUS, a, um, particip. V. RESOLVO.
RESOLVENS, entis, particip. V. voc. seq.
RESOLVO, aolvis, solvi, sOlutum, solvere, a. 3.
(re et solvo). Particip. Resolvent I. l.j Reso-
lutus I. et H., et in fin.; iJesoiutorus II. 3. ;
Resolvendus I. et II. 2. — Resolvo est idem
fere quod solvo, dissolvo, a vinculis libero, ape-
rio, dilabi facio, a'veuuto (It. shgare, sciogliere,
aprire, dissipare; Fr. delier, denouer, debor-
der, ouvrir, dissiper ; Hiip. desliar, desligar,
deslazar, desanudar, desvendar, abrir, disipar;
Germ . Gebundenes, Festgemachfes Festes von
einander losen, auflosen, Ibsen, losmachen,
offnen; Aogl. to unloose, untie).
I.) Propria. J 1. Generatim. — 1.°) Est i-
dem fere quod solvo, dissolve a vinculis libero.
Colum. 1. R.R. 8. a med. Villicus, quern ipse
sua aponte vinierit, antequam sciat dominus,
non tesolvat. Quintil. 6. 1. a med. Resolvere
Tnlnai. sfasciare la piaga. Ovid. 3. Art. am.
273. tinclii crura resolve suis. Id. 1. Met. 382.
cinciaique resolvite Testes. Id. 4. Fast. 180. Ter
Jungat Titan, terque resolvat equos. Cels. 7. 4.
n. 4. Terlio quoque die nodus resolvendus est.
SU. It. 6. 280. Iongoque resolvens Aggere sa
rips. — Et Particip. iiesotutus apud SU. It.
resoluta vinda. Tibull. 1. 3.31. et Ovid.2.Amor.
14. 39. puella resolula capillos. Id. 3. Fast. 257.
resoluto crine precari. Lucan. 8. 787. ossa re-
solula nervis. Ovid. 4. Met. 737. Virgo rasoluta
meals, et 11. ibid. 516. cadunl largi resolutis
cabimis imbres. Seneca Octav. 317. Navia reso-
lato robore labens, Pressa dehiscit, eorbelque
iDare. sfasciata. — 2°.) Item aperio, aprire.
Toe. 6. Ann. 48. Resolvere venas. Liv. 26. 15.
a med. lilteras. Plin. 8. Hist. nat. 30. 47. (109).
Fiber, hominis parte comprebensa, non antequam
fraeta conerepuerlnt ossa, morsus resolvit. apre
e rallenla. Ovid. 2. Met. 282. fauces hao ipsa
— Hi —
in verba resolvo. et 1 3. ibid. 226. eispectatoque
resolvit Ora sono. (,Adde Virg. 4. G. 452. et 3.
£n. 457.) et 1. ibid. 227. et 6. ibid. 643. Ju-
gulum ferro resolvere. quod Juvenal. 4. 110.
aporire, dixit. Val. Place. 1. 655. Emicuit re-
serata dies, calumque resolvit Arcus. h. e. ape-
ruit, patefeclt, fugatis nubibus. — Et Particip.
Resolutus apud Colum. 12. R. R- 50. ante med.
Oiivs resolutis corliculis emolliri debebunt. n.
e. ruptis apertisque per primam pressuram. —
3°.) Item dissolvo, dilabi facio, tenuo, disfare,
dissipare, sciogliere, liquefare. Virg. 1. G. 44.
Zepbyro putris te glaba resolvit. Ovid. 14. 2Het.
400. nebulas ventis ac sole resolvi. et .3. Trist.
10. 13. Nil jacet, et jactam nee sol, pluviaque
resoivunt. Virg. 8. &n. 591. Lucifer eitulit os
sacrum cselo, tenebrasque resolvit. Plin. 9. Hist,
nat. 35. 58. (120). Aceti asperitas in tabem mar-
garitas resolvit. Xucret. 6. 966. Ignis enim li-
quidum facit as aurumque resolvit. CoIttm.il.
R. R. 2. a med. Omni* gkeba in vineis refrin-
gitur, et resolvitur in pulverem. SU. It. 5. 553.
Resolvere muros ariete. h. e. diruere. — Et Par-
ticip. Resolutus apud Claudian. epigr. 7. Gem-
ma resoluta geiu, scioito dal ghiaccio. Sic Sue-
ton. Domit. 6. ReBolutus repente Rbenus. et
Lucan. 1. 219. madidls Eurl resolutse Oatibus
Alpes h. e. nivfls in Alplbus llqaefacts. Plin.
35. Hist. nat. 11. 41. (149). Resoluta igni cers.
strutte. — Buc pertinent et ilia, in quibus reso-
lutus est diductus, separates, divisus, dissolutus,
Fellej. 2. 123. extr. Augustus in sua resolutus
initia, animam c>Blestem cselo reddidit. Virg. 4.
G. 225. Scilicet buc reddi deinde, ac resoluta
referrl Omnia. Colum. 4. jR. R. 1. 4. et 11.
t6«J. 3. 5. Terra resoluta. h. e. aratro ant li-
gone fossa et subacta , lavorata. Sic Pallad. 1.
R. R. 5. adfm. Pinguls ac resolutus ager. rerra
grassa e tfarinacciola : qui facile 6ubigllur
Rursus Colum. 10. R. R. v. 7. PinguiB ager
putrea glaebas resolutaque terga Qui gerlt. — 4.°
Item partior, divido Ovid. 8. Met. 587. Conti-
nuam diduxit bumum, partesque resolvit In to-
tidem, medii* quot cernis Ecbinadas undis. —
Resolvere nummos apud Lamprid. Alex. Sev.
39. sub fin. est rursus solvere, et conQare, ut
novs forma pecunia cudatur. — Resolvere vo-
cabulum Grscum in voces latinaa ratione ety-
mologica falsa, Geli. 1. 18. v. g. lepus in levis
et pes. — Resolvi stomachum quid sit apud
Cels. 4. 5. V. in RESOLUTIO. *f 2. Speciatim
de lis, qua corporis membris relaiandU inser-
viunt, et est mollio, enervo, edemino, languidum
reddo, remissiorem facio. Virg. 6. /En. 422. de
Cerbero. atque immania terga resolvit Fusus bu-
rr.i. Seneca Octav. 717. Resolvi somno. Sic Ouid.
7. Met. 328. Jamque neci similis, resoluto cor-
pore regem Et cum rege suo custodes somnns
habebat. et 9. ibid. 468. placida resoluta quieto
Sspe videt, quod amat. Proper!. 2. 25. 42. ad
molles membra resolve cboros. Curt. 6. 8. 21.
Ilium sive securitate animi, sive fatigatione re-
solutum somnus oppresserat. et 9. 5. 10. Quo
vulnere afllictua-remisit arma, moribondo Bi-
milis, adeoque resolutus, at ne ad evelleodum
quidem telum eufficeret dettera. Ouid. 2. Art.
am. 683. Voluptas resolvit corpus. Cf. SU. It.
14. 680. mens resoluta in gaudia. h. e. sepositis
curia effusa. 5eneca Ep. 36. Felicilas alios in
aliud irritat: hos in potenliam, illos in luin-
riam, hos inQat, illos mollit et totos resolvit. —
Et Particip. Resolutus apud Ovid. 3. Art. am.
793. ei imis resoluta medullis Feraioa. et 9. Met.
483. toils resoluta medullis. h. e. pras volaptate
difQuens. Id. 1. Fast. 371. Brachia somno re-
soluta. Val. Place. 2. 535. Ductus defertur bei-
lua in imos, Jam tolis resoluta vadls, scil. quia
clava ab Uercule icta et occisa. Sio Seneca (Edip.
139. 6ub Icta ponderis resoluta cervh. — Uuc
referri possunl et ilia Pallad. 3. R. R. 29. ad
fin. Laser ex aqua ad sapas plnguedinem resolu-
tum. h. e. mollitum, Bubactum. et Plin. 18. fftst.
nnt. 7. 12. (68). Irumento in potum resoluto.
<| 3. Item speciatim, interdum, ponltur pro «ol-
vere in te pecunuria, et esrh alienl, pagare,
RESOLVO
contare. Cato R. R. 144. et 149. Si quid em-
ptor, aut pastores, aut peens emptoris domino
damuo dederit , boni viri arbitratu resolvat.
Plaut. Asin. 2. 4. 26. Ecquis pro veclura olivl
resolvit! Id. Epid. 1. 2. 38. Buic opus est qua-
dragiota minis, danistai quas resolvat. Id. Men.
5. 5. 30. Perdormisco, si resolvi argentum, cui
debeo.
II.) Translate. 1 1. Generatim metapbora
sumpta a super, paragr. 1. — 1.°) TJniversim.
Virg. 1. G. 302. Invitat genlalis faiems, curas-
que resolvit. dissipa. et Plin. 24. .fftst. nat. 8.
15. (24). Styracis po\u modico tristitiam animi
resolvi. Tibull. 1. 10. 83. fallaci resolutus amote
Tibullus. sciolto, svincolalo. et Lucan. 2. 145.
Tunc data libertas odiis, resolutaque legum Fre-
nis ira ruit. Claudian. 2. in £utrop. 233. pa-
vor, resoluto corde, quievit. Pallad. 4. it. It.
12. a med. Quas res intra triduum totius seavitia
irara resolvet. SU. It. 7. 153. Discimit ratione
dolos, fraudesque resolvit. dijsi'pd, svento. Cf.
Virg. 6. Mn. 29. Dasdalus ipse dolos tecli am-
bagesqae resolvit, Csca regens filo vestigia. —
2.°) Est etlam violo, perrumpo. Id. 4. ibid. 27.
Ante, pudor, quam te violo, auMua jura resol-
vo. — 3.°) Item libero, levo, absolvo, libera-
re, assolvere, sollevare. Borat. 1. Od. 28. 34.
Teque piacula nulla resolvent. SU. It. 17. 205.
de Hannio. cuncti prastare videntut, Quod sport-
te abseedat Super!, tandemque tesolvat Auso-
nlam. — 4.°) Item dirirao, finio. ^orat. 2. Sat.
3. 103. Nil agit exemplum, quod litem lite re-
solvit. Fal Place. 4. 43. Quum sopor, et vano
spes mcesta tesolvitut acta. — 5.°) Item refello,
sciogliere gli argomenti, rispondere. QuinM.
5. 13. 12. Si tesolvete ex parte diversa dicta
difficilius erit, nostr.a argumeota Cum adversa-
riorum arguraentis conteremus. — 6.°) Item
eipllco, expono. Xucret. 5. 770. Quod Buperest,
quoniam magni per carula mundi Qua Deri quid-
quid posset ratione, resolvi etc. Nunc redeo
etc. — 7.°) Uesotuere amphiboliam, ambigux-
tatem, apud Quintil. 7. 9. ad (in. et 12. 2. ante
med., est tollere, declarare. — 8.°) Item re-
scindo, tollo. Cajus Dig. 21. 2. 57. in fin. Ue-
solvere stipulationem. disfare. Pompon, ibid. 46.
3. 107. obligationem. Paul. ibid. 41. 5. 2. ante
med. conveutionem. Julian, ibid. 23. 3. 44.
promissionem. Ulp. ibid. 18. 2. 2. emptionem.
Sic Id. ibid. 12. 6. 23. Transaclio resoluta. —
9.°) Item aboleo. Tae. 4. Hist. 65. Vectigal, et
onera eommerciorum resolvimus. ^ 2. Specia-
tim, metapbora sumpta a super, paragr. 2., est
idem ac laio. reraiito, ailentare. Val. Flace.
4. 703. Nee vero ipse metus curasque resolvere
doctor, sed etc. Tac. 1. Hist. 51. Resolvere di-
6ciplinam miiitarem. Cuintii. 8. proxm. ante
med. Argumentandi et afQcieadi locos, et qui-
bus generibus concitari, placari, resolvi Judices
oportet, adjecimus. h. e. ad bllarilatem excilarl,
ab intenta audiendl eura tantisper solvendo. Sic
Id. 4 2, ante med. Ficta narratio introducl so-
let vel ad concitandoa judices, vel ad resolven-
dos aliqffa urbanitate. Alii leg. solvendos. ^ 3.
Item speciatim, metapbora sumpta a super, pa-
ragr. 3., est solvere, pagare. Plaut. Amph. 2.2.
71. Non to nis, Baccha bacchaoti 8i_ Telia ad-
vorsarier, Er insana insaniorem facies, fenet,
sspius: Si objequare, una resolvas plaga. n. e.
si cedis ot obsequeris, una plaga ipsi satis facies.
Ctc. 14. Phil. 14. 38. Quumque virtus legionum
digna clarissim'u imperatoribus eistiterit, sena-
tum, qua; ait antea pollicitus legionibus Hercl-
tibusque nostris, ex summo 6tudio, republica re-
cuperata, resoluturum. Ita legit Orellius ex optim.
Codd.; alii soluturum- — Hinc Particip. prater,
pass., eujuj plurima superius exempla retullmui,
Resolutus, a, um, adjectivorum eliam moro
usurpatnr, unde Comp. Risolulior, et est enet-
vatns, eHemlnatus, languore ad.ctus, duCuens,
snervato, illanguidilo, spossato , mfiacchito.
Colum. R. R. prcef. circa med. Juvenum cor-
pora Duxa et resoluta. Mat Mai. 10. 98. minister
Idso resolutior cinado. Plin. 11. JK«I. nat. 37.
50. (137). Io equis aures ind cia aciaii priferunt,
RESONA
marcid=c fessts, mlcantes pe^ldls, subrecta furen-
tibus, resolul* agrls. Cf. Sil. It. 11. 305. Tyrlo
rescluta ia geudia caitu C-Bverso. /». e. imroo-
dica, effusa. — Et In bonara partem Fal. Max.
8. 7. Quo vacuum, promptim esset et resolu-
tius 09. Alii rectius leg. solulius. Gf. Cic. Brut.
70. 245.
RESONA, <*, f. I. F, RESONES, a, am, In fin.
HSsO.NABlI IS, e, adject, ritonante, qoi re-
eonat, sut resonare potest. Ovid. 3. Met. 357.
Yocali) Nympha, qua nee reticere loquenti, Nee
prior ipsa loqul didicit resonabllls Ecbo. Adde
Juso-n. epigr. 99. itidem de Ecbo loquentem.
REsONANS, an til, partieip. F. RESONO.
RESONANTIA, a?, f. 1. rimbombo, risonama,
ctvnijpictc, actus resoqandl, vocis aut sonitus
rerfdi'.io, Fitruv. 5. 3. a tned. de theatro. Ita
in "oca, quum ofTensio nulla priorem iaterpel-
laverit, doq disturbat secundara, nee Insequen-
tes, sed omnei sine resonantia perreniunt ad
Unorom et tummorum aurei.
REsOnAtIO, Snii, f. 3. Idem quod resonan-
tia. Cassiod. in Psalm. 150. 4. Tympaoorum
est-tensl coril sonora reiultatlo, quod muilci di-
scipllnablll mehsura percutlentes gemlnata reso-
nations modulantnr.
RESO.NO.. os, 5t1 et 01, are, I. (re et aono).
Partieip. Resonant sub A, I. et B. I, et II. —
Olim dicebant resono, is, ut sono, it. Accius apud
Priscian. 9. p. 863. Putsch. Sed valvae resonunt
regis. Id. apud Ifon. p. 504. 30. Merc. Clamore et
gemitu teropium resonit calitum. Pacuviut apud
eurcid. p. 505. 1. Merc. Hymenaum fremunt
equates: aura (al. aula) resonit crepitu muslco.
Enniut p. 123. I. Mull. Turn parlter euboe
resonit euban euhius. Id. apud Priscian. loc. cit.
Tone elupei resonunt, et ferri itrldit acumen.
alii leg. resonant. Perf. Resonavi babet Manil.
loc. infra cit. (Adde Hieronym. Ep. 117. 1.);
•flesontu'sie est Porphyr. in Horat. 1. Od. 20. 5.
Quern (Faticanum montem) resonuisse slmul
cam ripis Tiberis plausu populi dicit. — Resooo
est A) Verbum neutrurrj; et B) Cum Accusa-
tive usurpalur. •
A) Resono, verbum neotrum, est Idem ae so-
lium reddo, soaui respoodeo, a'vTrj^s'ca (It. rim-
oombare, risonare; Fr. relentir, resonner, ren-
voyer un ton; Hlsp. relumbar, resonar ; Germ.
ioiederlonen, tuiederschallen; Angl. to tound
again, resound, ring again).
I.) Proprie. — 1.°) Absolute . — a ) Ge-
nerating Zacilius p. 84. 52. Mill. Quanam
toi et teta resonant meo gradu remoram facilT
Cic. 1. ad Q. fr. 1. 14. ad /in. Theatrom na-
tura ita resonant, ut usque Romara signlfica-
tionea vocetque referantur. Catull . 11, 13.
Litut ut longe resonante Eoa Tunditur unda.
Phmdr, 4. 24. Magno apparatu lata resonabat
domut. Virg. 7. Eel. 13. eque sacra resonant
examine quereu. Manil. 6. 56S. Aura per extre-
mas resooavlt Oeblie rupei. Cic. 1. Tusc. 40. 98.
Quum renenum obduxlttet, reliquum tic t po-
culo ejeclt, ut Id reionaret. Ovid.i. Mel. 333. re-
sonant &ra autillarla Luna, el 8. ibid. 320. Ex
humero pendent resonabat eburnea lavo Telorum
castoi. Seneca Thyest. 684. fie superfusle vlo-
letur uodit Igoit sterols resonant camlnls. Clau-
dian. Com. Piob. et Olybr. 55. Non, mibi
eentenit resonant ti vocibut ora, Acta Probi.
narrate quean. Justin. 24. 0. 8. Media tail
rupes in formam tbeatrl recestit. Quamobrem
et hominum clamor et ti quando accedit tuba-
rum tonus, perionantlbui et resonantibut inter
ee rnpibut multiplex audit! ampllorque, quam
editur, retonare tolet. — b) Speciatim dicllur
de ecbo, qua vocet et tonum repercutlt ae red-
dit, echejgiore. Farro 8. R. R. 16. one* tned.
MsXiTTKva? facers uportet, potistlmum abi non
reson'ent imagines. Pitrutt. 5. 8. ad fin. Sunt
xionnulli loci naloraliter impedientes vocls motus,
ttti dltsonantes, qui Grace dicuntur xatij^ouvtst:
clreumsonanies, qui apud cot nomioantur ntetii-
Xouvrct: item resonantes, qui dicuntur a'vt^-
^ouvtse: coatonantesque, quot appellant cuvt-
younsc. ct mox. Resonante* tunt, in qulbut
— -112 —
quum in solldo tactu vox perensss rcsilSat, Ima-
gines eipiimsndo, noTiaiimos casus duplic.es fa-
clunt audiiu. V. RESONAiiU.IS. — 2°.) Cum
Ablat. sine prapos., et raro admodum cum Ab-
lat. et pr:>:pos, no. et eat persono , tonitu ple-
nas sum. Virg. 2. G. 328. Avia turn resonant
aribus rlrgulta canorlt. et 2. Eel. 13. Sole sub
ardent! resonant arbusta cicadis. Id. 3. .En.
432,ScjUam, et ca:rule!s canlbus resonantia saia.
et 12. ibid. 607. resonant late claogoribus cedes.
Horat. 3. Od. It. 3. Tuque testudo resonare
septem Callida nerrii. Ovid. 3. Mel. 231. reso-
nat latratibut stber. Id. 12. ibid. 214. Festa-
que confusa resonabat regia lurbS, Ecce canunt
Hymenson. et ibid. 668. resonant spectacula
plausu. — Ammian. 16. 12. 37, Cslumque ex-
sultaniiam cadenliamque resonabat a vocibus ma-
gnis. — 3°.) Cum Dativo. Horat. 1. Sat. 4.
76. Suave locut voci retonat conclusut. — 4°.)
Singulars est Illud Cic. 2. If at. D. 59. 149.
Plectri slmilem linguam nostri solent dlcere,
cbordarum denies, nares cornlbus Ut, qui ad
nervot resonant in cantibus.
II.) Translate. Cic. Brut. 46. 171. In voci-
bus nostrorum oratorum recioit quiddam et re-
tonat urbaniut. Quintil. 11. 3. 30. In quo (ore)
nulla neque rutticitas neque peregrinitas reso-
nat. — Cum Datlro, metaphora - ab ecbo tum-
plS, Cic. 3. Tusc. 2. 3. Gloria vlrtutl resonat,
tamquam imago.
B) Cum Accusative
I.) Proprie. Ad rem Propert. 1. 18. 31. reso-
nant mlbi Cyntbia silvas. k. e. me sspe Cyntblam
in tilvlt appellante, respondent tilvs, idemque
noraen repetunt. — o) Generatlm. Virg. 1.
Eel. 7. Formosam resonare doces Amaryllida
til vat. Claudian. Epit. Pattad, et Celer. 23.
omnisque maritum Palladium resonabat ager.
Vol. Place. 4. 18. de Hercule. Kile graves o-
culot et Uylan resonantia semper Ora ferent.
Cf. Horat. 1. Sat. 8. 40. Singula quid memo-
rem, quo pacto altsrna loquentea TJmbrs cum
Sagana resonarent trlste et acutum. — b) De
locit, resono est resonare facio: qua ratlone
etlam persono adbibetur. firg. 7. JSn. 11. Di-
ves inaccessos ubi Soils filia lucot Assidco reso-
nat cantu. Stc Sil. It. 14. 28. Ulc Pbcebo di-
gna et Musis venerabere vatum Ora excellentum,
eacras qui carmine tilvat, Quique Syracotlfi re-
sonant Hellcona CameoS. — Item de locia ett
persono. Vixg. 3. G. 338. Llloraque alcyonem
resonant, acalentbida duml. h. e. 1 i tore, perso-
oant voce alcyonis etc. — e) Passive Imper-
tonalitsr. Cic. 2. Nat. D. 57. a med. Quocirca
et in fidibus testudine resonatur, aut cornu. h.
e. tonus Odium augetur et redditur. Sunt ta-
men qui ita acclpiant, ot tomui tit tonui re'
tonalur
II.) Translate pro dlcere legitur apud Ammian.
17. 11. 1. Hsc et bit coogruentla plurima squa
ut tintlnnabula prlncipi resonantet.
REsOlSUS, a, um, adject, risonante, rimbom-
bante, tonoro, o'vtij^tov, Tpooij^iij, tonum red-
dens, resonant, tonorut. Ovid. 3. Met. 495. de
Sarcitto. quotlesque puer miserabills, ebso, dl-
xerat, bso resonit Herabat vocibus, eheu. Lucan.
7.480. Escepit resonit clamorem vallibut Hsmut.
Val. Place. 1. 618. convertaque frootem Pup-
pit In obliquum resonos latere aceipit ietut. So-
Un. fragm. Pont. 22. ?oe quoque qui resono
colitis cava Tempea ccstu. h. e. aquarum, qua
aastu illatas antra cava, qua hie cava Tempea
voeantar, Oagellant. Sil. It. 3. 285. Et resonas
silvla ulularunt Qeblle ripa. Adde eumd. 3. 348,
— Hino
Retona, ce, t. 1., substantivorum more, re-
tonentia. Giots. gr. lat. 'H^al, resona. et
jRssonui, i, m. 2., tobsianilvorum more, re-
tonaolia. CtBl. Aurel. 3. Tard. 8. 105. Ventrit
inQatio vel exstantia, et pro corporis motu llquo-
rls conllti tonitut vel ad concustum palma re-
tonus tamquam temiplenl ulrlt. et 4. ibid. 5. 82.
SI palma fuerint partes paltatn, ut tympaol re-
toourn Gngunt.
RBsONUS; I, m. 2. F. RESO.NUS, a, urn, In nn.
RESPECTO
REsOPfO, Is, ire, a. 4. (re et sopio) Idem
quod sopio. Fulgent. Contin. Virg. p. m. 956.
Slaver, pro titnplici sopio. Trice.'berurn uicllitis
resopit ollulis.
RESORBENS, entis, partieip. F. voc. seq.
RE50RBEO, bes, bere, a. 2. (re et sorbeo).
Partieip. .flesorfcens sub a. — Resorbera est He-
rum sorbere, quod quls evomult, dvaf'p'ofiV (It.
risorbire, riassorbire; Fr. auater de noui^eau,
ravafer; Hisp. voiver dtragar h que se salia
de la garganta; Germ, wieder verschlucken,
einschlurfen", einschlucken ; Angl. to suck or
draw back, swallow again, resorb). — a) Ge-
neralim. Plin.9. Hist. nat. 43. 67. U45). Hamo
devorato, omnia interanea evomunt, donee ba-
mum egerant: deinde resorbent. Id. 18. ibid.
35. 87. (362). Corvi singultu quodam latrantes,
seque concutientet, ti continuabunt, ventos pra-
tagiunt; si vero carptim vocem resorbebunt,
ventosum imbrem." Plin. alter 6. Ep. 20. Mare
in se resorberi, et tremore terra quasi repelli
videbamus. Tac. Agric. 10. extr. Mare litore
tenus accrescere, aut resorberi. Quintil. 11. 3.
ante med. Sunt qui ipiritum cum ttridore per
raritatera dentium non recipiunt, ted resorbent.
Firg, It. £n. 627. de ponto. Nunc rapidus
retro, atque astu revolula resorbens Saia' fugit,
Outd. Heroid. 12. 125. Quaque vomit totidem
lluctut, totidemque resorbet. Adde Zucret. 6.
1055.; et cf. Horat. 2, Od. 7. 15. te rursut
In bellum resorbens Unda frells tulit astuosis.
— 4) Speciatim resoriere flelum est Detom
comprimere, contiuere et erumpentem veluti in-
trorsus agere. Sil. It. 12. 594. retpectantque
tuos, flelumque resorbent. Seneca (Et. 1285.
Fletum virtut tape resorbet. Slat. 5. Theb. 654.
Forlior Ilia malls: lacrimasque insana resorbet
Ira patris.
RESPARGO, Is, et
RESPARSUS, a, urn, partieip. F. RESPERGO
sub ink.
RESPECTANS, antls, partieip. f.RESPECTO.
RESPECTlO, 6nis, f. 3. InspectlO, s'fficxomj.
Fulgal. interpr. Sapient. 3. 13. Qua nescivit
torum in delicto, kabebit fructutn In respectione
aolmarum sanctarum. h. e. in ultimo Judlcio,
quum aolmarum sanctarum gesta expendentur.
RESPECTO, at, 5vl, 5tum, are, 1. frequentat.
a respicio. Partieip. Respeclans I. et U.; Re-
tpectandus II. 1. — Respeclo ett Idem ae ta-
pe retro aspiclo, respicio, oculos reQecto, duo-
/SXs'irw, iroirrai'va) (It. juardare spetso addietro,
voltarsi a guar dare; Fr. regarder derriere soi,
regarder autour de toi, avoir let yeux sur;
liisp. mirar delras, mirar al redro ; Germ.
eifrig tenen, zurichsehen, - tchauen - blicken
auf etwas, tick umtehen; Angl. to look back
often, look round or behind).
I.) Propria — 1.°) Neutrorura more. Kauf.
Cat. 5. 2. 13. et Men. 1. 3. 51. Ne te uxor
sequatur, respectas identidem. Ter. Adelph. 2.
1. 3. Quid respectat7 nibil perlcli est. Enniut
apud Macrob. 0. Salura 2. quid te Ita contuo
laeerato corpore, Miser, aut qui te sic traetavere
nobis respectaotibot? Liv. 3. 48. Respectant ad
tribunal, tuum, Inquit, etc. Id. 8. 39. Dictator,
ubl respectantes bostium anteslgnanos turbataque
slgna-vldit, turn adhortari milites etc. Sil, It.
12. 729. Respeclans abit, et cattrit avulsa mo-
ver! Signa Jubet ductor. Adde Firg. 11. £n.
630.; et ^uintii.-12. 3. 2. Huo referri potest et
illud Lucrel. 5. 374. Uaud igltor ietl praclusa
est Janua calo. Sed patel, immanl et vasto re-
tpectat blatu. h. e. quasi vldetur exspectare, dura
caium ruat, et pereat. ita atpettando con la
vasta sua bocca. ^ 2.°) Active. £iv. 4. 18.
Dlctatore arcem Romanam respectante. Felltj.
2. 107. 2. Sine Boa respeclans Casarem, ripa
tuorum appultus ett. Tac. Agric 37. Alius alium
respectantes. Slat. 8. Theb. 376. non me ulllus
domut anxla culpet, Respeotentque truces obit-
quo lumlne maires. Adde Sil. Ii. 12. 594.
II.) Translate. — 1.") Neulrorum more. Cic.
Sext. 5. extr. Hac Ita prsiereamut, ut tamea
Intueatet et respectantes reUnquamut. Xucret.
RESPECTUS
6. 975. tacill respeclabant lomnoqos sepulti, Dum
rosea face sol Infetret lumina ealo. Farro 3.
JR. R. 16. 30. Apes respectantes, dum conve-
nient. — 2.°) Active est euram habere, car*
esse: quod qui faeiunt, solent, et qaldem sppe,
respicere. Firg. 1. /En. 607. liqua 1 plot rape-
ctani numlna. CattiU. it. 21. Nee meum re-
spectet, ut ante, amoretn. Alii hio interpretanlur.
erspeetat. Nam et exipectantlum est ispe re-
•splcere, nt In illo Zueretii 6. 973., Sed tacit!
respeclabant., somooqiie agputti , Dam etc a*
6. 1232. Funera respectans. Cic. Plane, 18. 45.
Neque hoe liberie nottris kiterdleendum est, ne
observent tribulei »uoi, ne par ab iis munus in
iua petltione respeetenl. Ewnen. Grat.act.Ylav,
nom. 12, Eemisjii reliqali nihil eit quod re-
epeetandam timendamque eit, quod aliquld U«
rium Venturis penaitationibui necet
RESPKCTDS, a, an, partielp. F. BESPICIO.
EESPBCTDS, nej m. 4. eit aetui reiplciendi,
conyeriio oeulorum retrorsum,,a'tro|3X«uua, «*'-
orpopij (It. sguardo att'indietro; Fr. action at
regarder derriire soi, regard ieti en orrtere ;
Hi»p. el acta de mirar deiras; Germ. d. Ruck-
blick; Angl, a locking back).
I.) Proprie. Cit. 1. Divinat. 82. 68. Conseen-
elonem in naves' com fuga, fuglentibasque raise-
rabilem respectum ineendiorum fore. Id. 2. ad
Srul. 1. tub fin. Meu» quidem animus In aoiera
est, neque respeetum ullum quarlt, nisi me nti-
litas clvltatla forte converterit. nl cerca di ri-
volgersi altrove.'et Liv. 32. 12. a med. BM
primo eQuse, ae line reipeetu fugit: deln sub-
etltit ete. (A* e. quod -Aenoph. Symp. x. 4. n.
50; (panuv ajxiiaoTpiirti)- Id. 8. 38. a med. In
iuo quiique grado obniii, urgentes icutli, line
respirations ae reipecta pngoebant.
II.) Translate. «f i. Reipeetv dieitur locus,
quo, si opus lit, respicere et confuger* possu-
mus, rifugio, tcampo. Cic. 10. Phil. 4. ju6
fin. Qui ab iiio abductt eiejcltum, et respectum
pulcberrtmum, et presidium Grmissimum adimit
relpublica. (Adde 11. ibid. 11.26.; qui local
varle a variii legitur: et a Gravio corroptus
puiatur et inianahUli, quem tamen Orelliut
saaissTmum dicit.) £iv. ft 23. o med. Ca-
etra babeant, repelanlqae, quibui operas est
Irabere bellum: noi omnium reram respectum,
praterquam victoria., nobis abscindamui. Id .
21. 44. a med. Iiiis timldli et Ignavis licet es-
se, qui respectum hsbent, quo* taut ager, sua
terra per tola «e pacata Itinera fuglentes aeel-
pient. Est qui leg. reeeplam. Id. 42. 46. Qua
lerva atqae obnoila fore, ii nullus alio tit, quam
ad Bomanoe, respecta* f 2. Item ratio, qua
ad qaipplam agendum vel non agendum move-
mur. riipeUO, riguardo, cantiderazione, capto,
tlima, \d70e'. Cic 5. Phil. 18. 49. Itaqae quum
respectam ad leoatam et ad bunos noa baberet,
earn sibi vlam ipse patefeclt ad opes inaiamplifican-
das, quam virtus llberi popull ferre non posset.
Ita PoreeWinui," aeeeatlorei vero plerlqae banc
locum ad paragraph, proiime luperiorem refe-
rentes arlier interpretantor. Martial. 8. 18. Sed
lib! tanlui In eit veterls respectus amid, Carior
ut mea- lit, quam toa fama tlbi. Liv. 39. 28.
extr. SI allquii respectus eit mel, at (oeli atque
amiol regis, deprecor, ne me tanta injuria di-
gnum Jadicetls. Id, 29. 9. Sine reipecta noa
majestaiis modo, led etlam bomanltatis, in lege-
too impetom faelunt 5eneca 6. Senef. 13. Non
enim eiigo, at sine tal respeeta mibi eonsulat.
sensa riguardo aJ suo proprio intereite. et Val.
Max. 3.7. n. 3. Hajorem ejus aactorltafii ,
qaam suoram alimentoram respectum egerant.
Seneca 4. Benef. 32. In llllui respectum isle
popalo prasideat. in eoiwtderasume, s'n grazs'a.
Sio Ovid. 1. Triit. 3. 99. Et volalue mori, et
moriendo ponere lenias: Eespectuqae tamen non
posulsse met. et 4. Pont 9. 99. Ml me, quia
veils vident, diieedere malant; Beipecta cnplant
hie tamea esse iul. — Proverbium est a Grsecis
sumptum, apod Saeton. Iter. 20. Occulta) mu-
sics nullus est respeelus. Ti5« Xa»&a»u'oTj« /sou-
cuijf euJsij V)7*e. h. e. noil* ratio habetur,
Tom. IT.
— 113 —
nallo ia honore est, nihill fit. — Bine est consl-
deralio, cogitatio, Intuitu*, considerazione. Phtsdr.
5. 4. JJujus respectu Tabula deterritus, Periculo-
sam semper vilavi lucrum. Seneca 2. Ira 28.
ad fin. Faciei noi moderatiorei respectus nostrl ;
ii consoluerimui noi, nuraquid et ipsl tale eom-
mlslmui, Pentraft in noi ttesti.ddareun'oc"
chiata a- noi ttesti. et Val. Max. 2. 1. intt.
Opera est cognoicl, ijojuiee vita quanam fue-
rlnt elementa, at eorum quoqae respectui pra-
sentibus aliquld moribui proilt. Justin. 11. 9.
2. jMovebat bae mjltltudo hoitium respectu
paucitatii iaa Alexajidrum. considerando, veggen-
do. et Futgat, inlerpr. Pialm. 72. 3. Non est rtf-
spectui morti eorum. ■ 1 3. Bit etiam tmaxomj,
inspectio, inqulsRio. Commod.prcef. 2.Bespectum-
que bonum, quum venerlt laculi mela. h. «. po-
itreraa inquisitio, ultimum Jndieiam. V. BBSPE-
CTIO.
BESPERGO. gtnii, f. 3. reipenlo. Prudent. 1.
in Symmach. 603. Marmora tabenti respergine
tinota lavare.
BESPERGO, et respargo, gli, il, sum, gere, «.
3. (re et spargo). Bespargit habet Pectus p.
187. 8. ed. Ribbeck. Pelagui reiparglt reflat.
Alii leg. retpergit. Sic flesparsus bab. Festus
p. 262: 15. Mull. Resparsom vinum apod antl-
qaos signlficat vinum rogo Inspersutn, quod lh
saeris novendialibus vino mortu! sepulcrom spar-
gebatur. qua. sacra fiebant die oono. Alii leg.
resvertum. — Partlcip. fleipemi* I. et II.; et
Resparsut loe. supra eit. — Reipergo est idem
atque aspergo, re allqaa liqulda perfundo, pav
tiTto (It. spargere, atpergere, . tpraztare; Fr.
couvrir d'un liquids qui rejaSlU,arraser, muU-
ler, iclabouner, tocher j Hisp. regar, rociar,
mojar, talpicar, mancAar, 'vmuetar; Germ,
fifcersprengen, besprfiteen, oeslreuen; Angt to
sprinkle, besprinkle, wet, 6edeu>).
I.) Proprie. Cic. 7. rerr.,38. 100. Quum pra-
loris nequisslmt mertlssimique oculos prsdo-
num reml reapergerent. Id. Rose Am, 24. sob
fin. Reipens manai fraWrno langulne. Liv, 1.
13. Ne se senguine nefando socerl generlque re-
ipergerant. Id. 21. 63. Vitului Jam citas-mui-
los circumstantes cruore respersit. CottiU. 64.
230. Adnuit ut tauri respergas sanguine dextram.
Id. 64. 181. fraterna cade respessui. Ouid. 14.
Met. ^03. Numicius mil Qaldquld In iEnea fue-
rat mortale, repurgat, Et leiperglt aqali, Plin.
14. Hist. nat. 12. 14. (88). Numa regis Poslu-
mia let est: Woo rogam ne respergito. Id. 18.
ibid. 30. 73. (308). Leatem aceto respergere. Id.
31. ibid. 6. 33, (65). Ptjade aspide rerperil. A.
e. aspersi venenata saliva aspldls. Ammian. 22.
8. 5. Maoe eircumOuis spatiis Proponlidos rasper-
git et eoo latere Cvtlcuih et Diadjma. Colum.
1. ft. A. 6. 5. Villa fluctu respergitur. Stat.
8. Theb, 8. reipenai palvere eampi. Plin. 29.
Hist. not. 4. 27. (84). Pbalaaglum rufo capita,
reliqaa parte eorporli nigra, albis incunantibui
fespersum guttli. [Sillig. incursantlbu* resper-
sum o«n.) Sle absolute Pulgat. interpr. Ge-
nes: 31. 12. Vide mascalos verios, maculosos,
respersot. n. «. punetis refertos, punctis, quail
grandine, nolatoi. Seneca Eerc. (Et. 722. nulla
nube respersui jubar Laxabat ardent fervidui
Titan diem. Seneca after 3. Ira 6. Per fre-
qiientla loca properanti necetie eit allcubl re-
ipergl. h. ». inqulnarl. LucreU. 2. 143. Quum
prlmum aurora respergit lumlne terra's.
II.) Tranilate. •} 1. Est retro spargere, retro
Dectere in varias partes. Pallad. 2. 15. a med.
Lapis inbter, vel teita ponenda est, at nux sata
radicem non ilmplicet, sed repercussa reipergat.
•f 2. Metaphors ducta a inper. paragr. I. <>m'mif.
declam. 18. 3. Cujui meniera nulla llbldlnum
resperilt infamia. 5Tac. I. Hist. 48.Servill deia-
cepi probro reipenui eit lamquam icypham aa-
ream faratni. ,
RESPERSlO, Onii, f. 3. tpargimento, oavrio-
fiie, actui respergendi. Cic. 2. Vivinat. 21. 48.
Babes et respersionem plgmentorum. Id. 2. Legg.
24. 60. Ne sumptuosa respersio, ne looga corooa
etc, a. e. Lnfuslo unguentQrum et rial in rogum.
RESPICIO
'RESPERSUS, a, urn, partlcip. V, RESPERGO.
BESPERSUS, us, m. 4. respersio. In seito casu
ling. Plin. 24. Hist. nat. 17. 102. (103). Fermi
urina hjana respersu recreari. At Sillig. legit
arlna adspersa. Id. 10. i&id. 3. 3. (10). Resper-
su pinnarum hostem obcacantes.
BESPlClENS, entls, partlcip. r. voe. leq.
RESPlClO, spleis, spexi, spectum, ipleere, a.
3. (re et obsol. speclo). Respexim, is, it, pro
respexerim, antiquum est, et eomicum. Flout.
Adlul. 1. 1. 19. Si respexls, donleum ego M
jussero. Id. Most. 2. 2. 90. Cave, respexls. Adda
Rud. 3. 3. 16. — Partlcip. Bespieieni I. el II.
1. et 2. a.: Respectus 1. 2. ef XL 1- a.; Bespicien-
du* I. 2. — Berpicio est Idem ae retro aut post
me aipido, aVojkew*, itopt* Jfi. guardare
indietro; Fr. regarder par derriirt, se tourner
par regarder } Hisp. miror detrat, volver por
mirar; Germ. surueksehen-oiicAen tjach et-
toas, sich umiehen; Angl. to took back).
I.) Proprie. f 1. Strlcto tenia. Nonius p. 442.
30. ^ferc. Beipicere, quail retro aipleere. Varro
Manfo: Sedeni altui alleno inmtu, neque poit
respicieni, neque ante proipieiene. — !• ) Neu-
trorum' more. — a) Cum Aeeus. et prapoi. ad,
Vel, raro admodum, in, aut earn Adverblo motue
ad locum. Plaut. Capt. 4. 2. 65. et Co*. 3. »•
10. Resplce ad me. Ter. Andr. 9, 5. 6. Quasi
de improvlso respiee ad enm. Cic. 1. ««»»■
32. 69. Nocta ad oppidum resplclentes viuebatis
etc. Ovid. 11. Met. 545. et, quum deslderet ar
nam (ifalcronem), Gaudet abesse tamen. ; Patrta
quoque vellet ad oral Beipicere Inque domum
supremos vertere Vultus. Quintil. 11. ! 2. * 5 - A ™
libellum respicere. Plaut. Trin. 4. 3. 61. Sed
resplce- ad me hue. Apul. 2. Met. Hae dleens,
in me respeiit, et risil. «airf. Pseud. I. 3. 30.
Polin'ut semel modo, Ballio, bue eum lucro re-
iplclait Adde eumd. True. 1. 2. 20. — *) AD-
solute. Cic 1. Divinat. 24. 49. Turn el dueem
iUum praeeplsse, ne respieerel: Hlum eutem itt
diutios facere non potulsse, elatumque cupidilate
respexiiie. Id. 5. ruse. 2. rut- fin. Tarn looga
retro respicere non possunt. Z«. 21. 84. ram*
dum primo, nusquam elrcumsplelentem aut re-
spicientem , seeutum. Cow. 2. S. G. 24. Pra-
dandl causa egreiil, quum respexlssent, el bostei
in noitrii eastrii venarl vidlssent, ete. Firg. 0.
JEn. 548. Respielt /Eneas lubito, et lub rupe
linistra Moanla lata videt. Seneca Ep. 73. Ha bet
hoc vitlum omnii ambltlo: non reipiell. h. e.
non resplcU eoi, qui Inferiore hooorli grado
post se poslti sunt. — 2.°) Active. Plaut. Stick.
a. 2. 7. Besplce me. Cas. 3. B. C. 91. Steal
raspiciens Casarem, Faciam, tnqult, ete. et 2.
i&id. 39. Proxlmaque resplelens signa, Vldetisne,
InquK, mllites ete. Firg. 5. /En. 167. Cum Ma-
more Gjas revooabat: et eeee Cloanthum Rerpiclt
instaotem a tergo. Ovid. 2. Met. 189. Et mo-
do, quos illi fato eontlngere non est, Prospicit
IPhaethon) occasus; Interdum respielt ortui. et ».
i6ia. 22. reiplelem eomltes sua terga lequenfee.
£iu. 30. 20. Mcsstum ablue rerunt Hannibalem
hoitium terra exeedentem ; reipexlue wpe Ita-
lia litora ete. 5 2, Latiore lenio pro ilmpliel
ospieio. Cic Cluent. 61. 170. Quern propter a-
nlml importunllatem nemo reeipere teclo, nemo
adlre, nemo alloqul, nemo respicere (al. adiplcere)
vellet. degnarlvdi un'oceWflta. et Fal. FUce.
6. 561. tandem duleeijam casius in aaras Respielt,
Zucan. 4. 57. Sldera respicieni. Ovid. I. Amor,
8 38. Quantum qulsque feret, respielendus erit.
Firg. 5. Mn. 665. Incensai perfert naves Bo-
malus. et ipd Besplelunt atram in nimbo voU-
tare faviUam. Apul. 10. Met. PoeUlatore ra-
il.) Tranilate. *f 1. Befertur ad anlmum, at
— J.°) Neutrorum more ponltur pro ipecla-
re perllnere, apparlenere, quemadmodum et noi
vulgo diclmui rigaartfore. Cat. 3. B. C. 5. e*tr.
Toll officio maritlmo M. Dibolui praposltus eun-
eta adminUlrabat. Ad bune Samoa Imperil re-
Iplclebet. Quintil. declam, I. 14. Ad te eospi-
eio magli reipleU. Ulp. Dig- 18. «• 4. Debet
did, emptlooem mane^perleulum autem ad van-
it
RESPIRABILIS
ditorem respicere. — 2.°) Active. — a) Spe-
ciatim sigQiQcat res praiieritas mente percurrera,
quod est quasi retro aspicere. Cic. Arch. t. init.
Quoad loDgissime potest mens mea respicere spa-
tiura prsterili temporis. Sic Zucret. 3. 854. Nam
equina respicias immensi temporis omne Prsete-
rilum spatium, turn etc. — 6) Generallm est
animadvertere, considerare. Horat. Art. P. 317.
Respicere exemplar Tit^ morumque Jubebo Do-
ctum imitalorcm, et vivas biac ducero voces. Id.
I. Ep. 1. 105. De te pendcntis, to rc;p!:ienlis
amici. ft. e. qui a te, Maecenas, pendet, et tea
Jussa ac voluutatera respicit. Liv. 4. 46. Sub-
eidia, quce respicerent in re Irepida, praparata
erant ab tribuno miiilum. Apul. 9. Met. Ni, re-
specto communi periculo, vix eum ab Impetu fu-
rioso cobibuissem. ft. e. nisi ego considerans com-
mune nostrum periculum eto. Addo eumd. 9.
ibid. Publil. Syr. fragm. 341. ed. Ribbeck. Metura
respicere non solet quicquid jurat. — Et cum Re-
lativo. Lucrel. 5. 1446. Propterea quid sit prius
actum, respicere setas Nosira nequit, nisi qua ra-
tio vestigia monstrat. Pal. Place. 6. 661. Respi-
ciens, an vera soror. ft. e. attenle intuons. et con-
siderans. tf 2. Item est considerare, inluerl, a-
spicere juvandi causa, favere, caram habere, pro-
spicere. — o) De dii». Ter. Phorm. 5. 3. 34.
Oil nos respiciunt: gnatam inveni nuptam cum
Alio tuo. ci guardano di buon occhio, hanno
cura di noi. Sic Plant. Rud. 5. 2. 29. Dii ho-
mines respiciunt. Cic. 7. Alt. 1. 2. Vldere mibi
videor tantam dimicationem, nisi idem deua, qui
nos Parthlco beilo liberavit, respexerit rempubli-
cam. et 1. ibid. 1.6. 6. Reipubiica statum - nisi
qui nos deus respexerit, eiapsum scito esse de
manibus. I/oral. i. Od. 2. 3fi. Sive neglcctum
genus et nepotes Respicis etc. Hue pertinet et
lllud Pirg. 5. Mn. 087.. Juppitor omnipotens,
li nondum exosus ad unum Trojanos, it quid
plelas antiqua labores Respicit bumanos, da etc,
ft. e. si vetui dementia tua, etc <cf. Cassiod.
Compl. Act. Apott. 20. Tunc superna pietate
respectts) Item illud Justin. .14. 4. 10. At voj,
ait, derota capita, respiciant dii perjuriorum vin-
dices. Contra Plant. Bacch. 4. 3. 2*. Tace: a-
llquis nos deus respiciet. Id. Capt. 4. 2. 54.
Rcsplce. hug. fortuna quod tibl nee facit, nee
faciei, hoc me Jubes. — Hinc Fortuna respi-
ciens, b. e. favens, opem ferens; cujua nempe si-
mulacrum lla refloxo est capite, ut respicere vi-
deatur. Cic. 2. Legg. 11. 28. indicat Fortuna
respiclealls fonum Roma fuisse: nomenque ex
ea vico inditum in rcgione decima, docet vet.
JUonum. epud Gruter, 250. Apud eumd. 79. 1.
et 1072. 6. et apud Mural. 84. 6., 350. 1. et
1042. 2. et apud Orell. 1766. sunt inscript., In
quibus Foriuhce respicienti quippiam sacralur.
V. Heyninm ad Virg. 1. Eel: 28. — b) De
hominibus. Ter. Andr. 5. 6. It. Me in tuis re-
spice, abbi cura, ricortjati. et Adelph. 5. 8. 9.
Nee qui earn respiciat, qulsquam est. Cass. 1.
B. C. I, Lentulus consul senatul reique publics
se non defuturum.poillcelur, si audacter ac for-
mer senteotiam dicere velint; sin Casarem re-
spiciant, atque ejus gratiam sequantur, se slbi
consilium capturum, oeque Senatus auetoritati
.obicmperaturum. — Singulare est illud Tac. 4.
Hist. 4. Mox deos respexere; restitul placuit Ca-
pitolium. ft. e. de (His cogitarunt. — c) De re-
bus. Ter. Phorm. 2. 3. 87. Respice atatem tuam.
abbi riguardo alia tua eta. Cic. 5. Perr. 55.
127. Saltern commoda populi RomanI respicite, si
sociis Qdelissimis prospicere non laboralls. Lu-
crel. 4. 1158. fcEdo afllictantur amore, Nee sua
respiciunt miserl mala maxima sape. Cic. Plane.
38. 91. Sine ullo roipublica detriraento, respicio
etiam aliquando salutem turn meam, turn meo-
rum. Publil. Syr. fragm. 580. ed. Ribbech. Re-
spicere nil consuevit iracuudia. non bada a nul-
la, non ha riguardo a checchessia. — rl) Re-
ipicere te .est sul respeclum seu ralionem habere,
riguardare sb steiso, aver riguardo a se slesso.
Plant. Pseud. 2. 2. 18. Non soles respicere te,
quum dicas lnjusto alter!? (cf. eumd. True. 1.
2. 53. Qui alteram lncusat probri, quum ipsum
- 414 -
se intueri oportet.) Ter. Beaut. 1. 1. 18. Nul-
lum reraittis tempus, neque te respicis. e non
hai riguardo a te stesso. Sic Cic. 2. Fin. 24.
79. Si jactura rei familiaris erunt facienda;, la-
bores suscipiendi, adeundum vita periculum: ne
turn quidem te respicies? — e) Et neutrorum
more, cum Accus, et prapos. ad. Quintil. 9. 4.
36. Modice respexerunt ad banc partem. Id. 9.
2. 68. Ad utilitatem Ligarii respicit. ^ 3. In-
terdum est idem ac perspie"'*. :D'-."!li?o. Plant.
Cure. 1. 2. 68. Respicio, nibili mtntD tos "ra-
tiam facere. veggo, m' accorgo.
RESPIRADlLIS, e, adject, avaitveucTO?, respi-
rabile, qui respirari potest. Eocth. Aristol. To-
pic. 5. 4. p. 701. Qui posumt ac:is proprium
rcsplrabile, de aere verum est, de toto autem non
dicitur, non enim erlt universus aer respirabilis,
non erit ulique aeris proprium respirabile.
KESPlRACULUM, 1, q. 2. respiro, Claud.
Mamert. 2. Stat. Anim. 12. R-edacia paullulum
respiraculo vires.
RESPlRAMEN, minis, n. 3. dv-J-rtvevna, ba-
lilusj Beu meatus spifitus. Ovid. 2. Mel. 828. Vi-
talesque vias, et respiraraina clausit. et 12. ibid.
142. Elidunt fauce6, et respiramen iterque Eri-
piuot- anira.-s.
RESPlR AMENTUM, i, n. 2. sollievo, ristoro,
solatium, laxamentum. Augustin. Serm. 144. de
Temp, in fin. Solatium meum et respiramentum
periculorum meorum nullum est, nisi bona vita
vestra. /<J. 7. Confess. 7. ad fin. Et nusquam
erat laxamentum et respiramentum.
RESPlHANS, antis, particip. V . RESPIRO.
RESPlRATlO, onis, f. 3. actu* rcspirandi (cui
respondet, vel eontraria eat aspiratio), attractio
aeris fa puimones per asperam arteriam, simul-
que ejus emissio e puimonibus, quia sibi invi-
cem aspiratio et respiratio succedunt, ava'rmeuot;
(It. respiro, respirazione, rifiatamento ; Fr. o-
clion d'exhaler, respiration; Uisp. respiracion;
Germ. d. Ausathmen, Athemhelen; Acgl. a
breathing or fetching breath, respiration).
I.) Propria. Cic. Tim. 6. Neque erat anl-
ma circumfusa extrema mundi, ut respiralio-
nem requireret. Plin. 9. Hist, not. 7. 6. (18).
Quis enim sine' respiratione somno locus? Ccel.
Aurel. 2. Acnt. 32. 167. Respiratio parva atque
anhela et insusteotabilis./d. 2. ibid. 21. 126. caiida
et odoris tetrl. Id. ibid. 3. 16. tardior ac major,
cum quodam gemitu. Id. ibid. i. 2. bumanior. Id.
ibid. 3. 17. Respiratio crassescit lla ut eistln-
cla videatur. h. e. Qt tarda et alta. Id, ibid. 22.
sub fin. DifCcullas resplrationii mlnuitur, acce-
dente anlml quadam securitate. Id. ibid. 36.
tub [in. Recte sudantibus pulsus erectior, respi-
ratio faciiior ac levior efficitur.
II.) Translate. ^ I. Est exhalallo, evapora-
tio, esalazione, svaporamento. Cic. 2. Nat. D.
10. 27. Aer multo calore admixtus est, ipse enim
oritur ex respiratione aquarum earum enim
quasi vapor quidam aer habendus est. f 2.
Item pausa, intervallum in loqueudo, interspi-
ratio, interpunclio, pausa, respiro. Cic. Orat.
16. a med. Flumen aliis verborum volubilitas-
que Cordi est, qui ponunt in oraiioais celerila-
te eloquentiam: distincta alios et interpuncta ia-
te.rvalla, mora respirationesque delectaot. Quin-
til. 7. 9. 1. Amphibolic divisio respiratione et
mora constat: staluam, deinde aureamhaslam,
vel ttatuam auteam, deinde hastam. Liv. 8. 38.
In siio quisque gradu obnixl, urgeotes sculis, si-
ne respiratione ac respectu pugnabant. Ammian.
14.6. 19. Quum peregrinl - pellerentur ab urbe
pracipites, sectatoribus disciplinarum liberalium
impendlu paucis sine respiratione extrusls, etc.
RESPlRlTUS, us, m. 4. respiratio. Cic. 2.
Ifat.D.$5. 136. Puimones turn se coutrabunt ad-
spiranles,,tum respiratu dilatant. Alii leg. spiri-
tu, plures resptnla, eodem sensu. Apul. 4. Met.
Parvls resplratui circa nares et oculot datis fo-
raminlbus.
RESPlnlTDS, us, m. 4. P. in voc. praced.
RESPlRlDM, II, , n. 2. respiratio. Glou. lat. gr.
retpirium, avonvorj.
RESPIRO, ai, sri, Stum, are, a. i. (re et spi-
RESPLENDEO
ro). Parlicip. Respirans II. 1. a.: — Respiro est
idem atque aerem in puimones per asperam ar-
teriam allrabo, spiritual duco, anhelo: quasi re-
tro spiro, aut spirando retraho: et sumitur etiam
pro aspiro, h. g. aerem exspiro ex puimonibus,
ut in RESPIRATIO diiimus: quasi ilcrum spiro,
a'vsTTviti) (It. respirare, rifiatare, lirare it fia-
to; Fr. respt'rer, atlirer et repousser Cair par
faction de la respiration, exhaler ; Uisp. re-
spirar, despodir el aliento; Germ. lurucfc -,
.'■nigegen - blasen, - taehen, hauchen u. aus-
'-. i-ichen; Angl. to breathe, take or draw breath,
fetch breath, respire).
I.) Proprie. Cic. 4. Pin. 23. ad fin. Quis e-
nim ignorat, si plures ex alto emergere velint,
propius fore eos quidem ad respirandum, qui ad
summam jam aquam appropinquant, sed nihilo
magis respirare posse, quam eos qui sunt in pro-
fundo? Plaul. Pers. 3. 3. 12. Sine respirare me,
tibi ut respondeam./uDenaM4.26. qua numquam
maternos dicere ma?cbos Tam cito, nee tanto po-
terit conteiere cursu, Ut non ter decies respiret.
Plin. 14. IJisl. nal. 22. 28. de slienuo potore.
Optima lide non respirasse in bauriendo, nequa
eispuisse. Grasci aVveuo-ri' itt'vew dicunt. — Cum
Accusat. Cic. 2. Nat. D. 54. 136. Quum aspera
arteria ad puimones usque pertineat, eicipiatque
aQimam earn, quee ducta Sit spiritu, eamdemqne a
puimonibus respiret et reddat.
II.) Translate. \ 1. Respirare dicuntur, qui
labore, morbo, ocgoliorum mole paullisper in-
termittendo lerantur, recreantur. — a) Abso-
lute. Cic. 2. Alt. 24. extr. Respiraro, si te vi-
dero. Id. Rose. Am. 8. 22. Quum tot tantisque
negotiis distenius sit, ut respirare libere non pos-
sit. Id. 6. Fam. 2. Si armis positis civitas re-
spiraverit. Id. 1. Fin. 16. 53. Improbitas, cujuj
in animo versatar, numquam sinit eum respirare,
numquam atquiescerc. Liv. 18. 28. Spatium re-
spirandi dare. Pal. Place. 7. 648. Siculo respi-
ret in asquore Cyclops. Plin. 17. Hist. nat. 23.
35. (26). Arbor quoque ipsa gaudet asaiduo le-
vata onere, similis respiranti. Quintil. 9. 4. an-
te med. Quo animl respirant ac reficiuntur. Ad-
de eumd. 9. 2. 26. — Passive iropersonaliter. Liv,
29. 4. Nunciua tandem venit, Lselium, non Scl-
pionem, etc. Ita respiratum est. — b} Cum
Ablat. et prspos. ab. Cic. Cluent. 70. ad fin,
(el Ilarusp. resp. 23. 48.) Spe vesliee ajquilatis
erlgere animum, et paullum respirare a rnetu
ccepit. Liv. 22. 18. »'n fin. Uaud parvam rem
esse, ab toties victore bosle vinci desisse et ab
continuis cladibus respirasse. Alii aliter leg.
Quintil. 1. 8. cirta med. Quum poelicis volu-
ptatibus aures a forensi asperitate respirent.
•f 2. Pro intermittere, sistere se, cessare. Cic.
Quinct. 16, ad fin. Si hac tecum duo verba fe-
cisset, quid ago? respirasset cupiditas atque ava-
ritia paullulum. Id. 8. Phil. 7. 20. Ne punctual
.quidem temporis oppugoatio respiravit. Lucrei,
6. 568. Quod nisi respirant venli, vis nulla ra-
frenet Res. ft. e. flare cessant. T 3 - PoQ' 1 "' et
pro exbalare, esalare. Slat. 2. Silv. 2. 77. inda
malignum Aera respirat pelago circumQua Kcsis,
et ibid. 4. 35. Et tenues Arabum respirant ger-
mine plumce. h.e. balanl. spirant. Calpum,
4. Eel. 74. prospice, ne tibi forte Tinnuia tam
fragill respiret fistula buxo, Quam resonare tor
let, si quando laudat Alexin, h. e. exspiret, et
sonura emittat.
RESPLENDENS, entis, particip. P. RE-
SPLENDEO.
RESPLENDENTlA, a, f. 1. splendor. Augu-
stin. Ep. 55. ad Macedon. a med. Luculentia
ingeniis non defit respondentia veritatis.
RESPLENDEO, es, nl, ere, n. 2. (re et splea-
deo). Particip. ilespIendVns I, — Resplendeo est
splendorem remitto, refulgeo, e'xXdp.ir<o, rfspleri-
dere, brillare.
1.) Proprie. Pirg. 12. J?n. 741. fulva resplen-
dent fragmina arena, scil. ensis fracti. 5eneco
Agam. 543. Omne reiplendet fretum. scii. Jaclil
fulminibus. Sil. It. 12-. 732. Et tremirla lnfuso
resplendent csrula PhtEbo. Adde- Claudian. 3.
Rapt, Pros. 446. et dlcim, Bomil. fragm. 3.
RESPLENDESCO
Sic Fulgal. interpr. Eccli. 43. 9. de luna.
Vas castrorum la excelsis, in- firmamento call
resplendens gloriose. et 1. Machab. 6. 39. El
ut refulsit sol in clipeos aureos et eereos, re-
splenduerunt monies ab eia. — Pro siroplici
splendeo. Manil. 5. 719. Qua (sidero) neque
per euQCias nodes, neque tempore in omni Re-
splendent alto CB311 summota profundo. Fulgat.
interpr. Mallh. 17. 2. Resplenduit fades ejus
aicut sol. — Addunt et Cic. 2. Fin. 8. 23. Re-
splendeat his Testis, argentum, etc., sed alii re-
ctius respondeat.
II.) Translate. Claudian. 1. Laud. SMicn. _t».
Narrem Justiiram? resplendet gloria Martis. Am-
bros. 3. Offic. 17. Cura honestatis inter oversee
patriae cineres et faTillas in affectibui piis re-
iplendult et refulsit.
RESPLENDESCO, li, n. S. llerum splende-
ico, et
RESPLENDOR, oris, m. 3. Iteralus splendor,
mnt voces a Leilco eipungenda;; occurrunt e-
nim solummodo in. Ifot. Tir. p 60.
RESPONDENS, entls, partlcip. V. too. seq.
RESPONDEO, spondes, spondl, sponsum, spoa-
dare, 2. (re et spondeo). \llquando est teniae
conjugationls ia quibusdam modis, aut tempo-
tlbus: qnod in verbis secunds saspe usuvenlt.
JHanil. 5. 737. Sic etiam raagno queedam re-
spondere mnndo. Benllej. rectlus leg. Sic etiam
in magna qucedam retpublica mundo est. et Mar-
tial. 3. 4. Si, quando veolet? dtcet, responde:
poeta Eiierat, venlet, quum citharaedus erit. A-
HI reetius leg. Si quando veniet, tu respon-
deto: poeta etc. Ital. interpr. fragm. 1. Reg.
12. 3. Rcspondlte contra me coram Domino et
coram Cbristo ejus. De prajterlto perf. base ha-
bot Caper p. 103. ed. Keil. Respondidl mbil
est: respondl die Ciceroni.— Particip. Respon-
dens 3. 6. 9. et 12.; Responsus 3. a., 10. et in
fin.; .flesponsurus 10. et 12.; Respondendus
6. — «f i. Respondeo, ratione babila etjmi, est
Idem ac vlcissim spondeOj repromiito, promet-
ttre vicendevolmente , «wopnraXo/»a* . Plant.
Capt. 4. 2. 118. bbo. Sponden 'lu Istud? hb.
spondeo. bbo. At ego tuum tibi advenlsse Qlium,
respondeo. Plau'tus tamen hie Jocari videtur.
Addunt quidam Propert. 4. 8. 88. RespoodV et
tolo solvimus arma toro. Sed alitor leg. Hems.
et Broukus. Retinet Fasserat. et conatur eipll-
care: nihil tamen affirmat. — Pro simplici spon-
deo videtur ponl a Papinian. Dig. 60. 1. 17.
extr. FidejuBsores, qui salvam rem publicam fore
responderunt. •/ 2. Item respondere est par pari
referre, eorrispondere.. Plant. Pen. 2. 2. 41.
Par pari respondes dlcto. h. e. tolldem verbis,
quot compellarls. Ter. Phorm. 1. 4. 35. Istue
serra, et verbum verbo.par pari ut respondeas.
Cic. 6. Ait. 1. 22. Habes ad omnia, non, ut po-
•tulasii vouoea yj&Mlta*, sed paria paribus re-
spondlmus. — Passive Alliens apud Cic. 16.
AiL 7. 6. Provide, si cul quid debetur, ut sit
unde par pari respondeatur. Cf. Cic. 15. Fam.
21. a med. Cul quldem ego amort, utinam ce-
teris rebus possem, amore eerte respondebo.
4 3. Generatim et sapisslme respondere est vl-
cissim dlcere, tnterroganll satlsfacere, ad "volun-
lalem rogaolis loqul. veteribus enlm tpondeo
erat dico, loquor, teste Festo p. 349. 34. Mull.,
aVoxf t'vouai, a'wf uvs'm (It. rispondere; ft. ri-
pondre, (aire una reponse, repliquer; Hisp. re-
sponder, tatitfacer, dar solution a alguna da-
do; Germ, antiuorten, 6eantu>orten, Worten, -
redend entaejjnen, eriuiedern; Angl. to answer,
reply, respond). Respondere proprie est ore lo-
qul, non scripto. Unde .Seneca Ep. 67. SI quan-
do intervenlunt epistolas tuas, tecum esse mibi
Tideor, et sic afflclor animo, tamquam tibi non
rascribam, sed respondeam. Cic. tamen 6. Alt.
2. Respondebo primum poslremee tus paginal, et
mos. Respondl postremse tus pagiase prima mea.
Ceterum — o) Proprie usurpatur vel absolu-
te, vel respondere aliquid alicui, ad, adver-
tus, contra aliquem etc. Plant. Rud. 3. 5. 33.
£2 sppeltabil qusmpiam, vos respondetote lstlne
luaxum Ticem. Id. Pseud. 4. 2. 19. Responde,
- 115 -.
quod rogo. Id. Merc. 2. 1. 73. Qui, malum, ego
nugor, si tibi, quod me rogas, respondeo? Ter.
Phorm. 4. 4. 3. Verbero, aliud mibi respondes
ac rogo. Id- Andr. 2. 2. 8. Etiam lu hoc respon-
des? quid isllc tibi negotii est? Id. Phorm. 2.
1. 50. Obi tute verbum non respondeas. Plant.
Pan. 3. 3. 39. Adiit ad nos: salutat: responde-
nts, risalutiamo. Horat. 1. Sat. 9. 62. unde
venls? et quo tendis? rogat et responded et ibid.
6. 60. quod eram, narro ; respoades, ut iuus est
mos, Pauca. Cic. Amic. 1. 5. Ab his (C. Fan-
nio et Q. Mucio) sermo oritur, respondet Lae-
llus. Id. Brat. 32. 122. Nobis vero (.placet), in-
quit Attjcus, vel pro Bruto etiam respondeam.
Ter. Andr. prol. 6. Non qui argumenturn_ nar-
ret, sed qui malivoll Ceteris poetae maledictis re-
spondeat. Qninlil. 4. 4. 1. Cul opinion! respon-
dimus. et 2. 17. 32. Respondebo propositis. Plin.
Paneg. 79. Nulla in audiendo difficultas, nulla
In respondendo mora. Cms. 1. B. G. 44. Ario-
vistus ad postulata Caesaris pauca respondit. et
4. ibid. 8. Ad hsc, qua? visum est, Cssar respon-
dit. Ziv. 3. 4. Introducti a consulibus ad se-
natura lta responderunt ad interrogate, ut etc.
Id. 30. 31. Adversus ha?c imperator Romanus
In banc fere sententlam respondit. Id. 8. 32.
Adversus quas singula quum respondere haud fa-
cile esset, etc. Id. 35. 50. Nee absurde adversus
utrosque respondisse visus est, et facile erat ora-
tionem apud faventes sequls auribus acclpL Cic.
Harusp. resp. 8. 17. Potestne quisquam vlr la
rebus magnis cum Invldia versatus, satis gravl-
ter contra Inimlcl contumeliam sine sua laude
respondere? Qninlil. 5. 7. 24. Contra Ilia, quas
supra diiimus,simill ratione responderi locis com-
munibus. Sueton. Tib. 61. Precantl quidam pa-
ns maturitatem respondit: Nondum tecum tn
gratiam redil. EoraU 1. Ep. 7. 62. quid mulia ?
<benigne» Respondet. — Cum Accus. et Infl-
nllo. Boat. Amph. 1. 1. 59. Respondeat, belio
se et suos tularl posse." Sail. Jug. 11. Turn idem
Hiempsal placere sibl respondit. Cic. Ligar. 8.
23. Si respondeat Tubero, Africam - tibi patrem
suum traditurum fuisse, non dubitabo etc. Ju-
stin. 37. 4. 5. Mithridates - superbo responso be-
reditarium patri suo rcgnum obvenlsse respoadit.
— Cum Relative Ziv. 8. 32. IJuln tu respon-
des, vetuerimne, te quidquam rei, me absente,
agere? vetuerimne, signa cum hostibua confer-
re? - Ad hasc, qua) interrogatus es, responde. —
Passive impers. Sail. Jug. 112. Rome legatls
Bocchl amieitiam petentlbus hoc modo respon-
detur. Kaut. Cure. 2. 3. 57. Postquam mibi re-
sponsum est, abeo ab Hit) mantus ad forum. Cic.
I. if^tn. 1. 2. Philosophies vltuperatorlbus satis
responsum est eo llbro, quo etc. •— Et passive
person. Sail. Jug. 117. Sulla respondit, panca se
coram Aspare locuturum, cetera occulta: simul
edoeet, quae sibl responderentur. Cf. Ctc. Mnr.
13, 28. Quas consuiuntur, minlmo periculo re-
spondeatur. scii. a JCtis. — Partlcip. i?espons«s
apud Ter. Heaut 4. 8. 18. Quid nunc renun-
tlem abs te responsum, Chreraes? Cic. Amic. 3.
6. Multa ejus (Catonts) et tn senata et In foro
vel provlsa prudenter, vel acta constanter, vet re-
sponse acute ferebantur. — Supin. .Besponsu a-
pud Ctc. Cluent. 59. 164. Habetis,Judices, qua)
In totam vitam de moribus Cluentll, annos octo
meditatt acousatores collegerunt. Quam levia, ge-
nera ipso! quam falsa, re! quam brevia, respon-
su! — h) Translate. Cic. Arch. 8. 19. Saw
et solltudines voci respondent; bestia) ssepe im-
maues cantu Qeciuntur. Virg. 10. Eel. 8. Non
canimus surdls: respondent omnia silvas. Ovid.
II. Met. 52. nebile lingua Murmurat exanlmis;
respondeat fleblle rips*. Stat. 2. Achill. 174. Aut
teretes tbjrsos, aut respondentia (alia) tentant
Tympana, h. e. qua) pulsata facile sonum red-
dunt. Calpum. 6. Eel. 65. sub eieso raucum
mibi pumice Ijmphse Respondent et obest arguti
glarea rlvl. Id. 8. Eel. 74. reboat te, quicquld
carminls Echo: Respondeat sllva. Cic. 2. Cat.
11. 24. Jam vero urbes coloniarum ac municl-
plorum respondebunt Catllinse tumulis sllveslri-
bu». si opponanno a Cotilina fortifvcalosi su
RESPONDEO
colli e setve. % 4. Speciaiim respondere erf.
minibus, accusatori, argumentis, dictls refelle-
re, solvere. Cic. 2. Phil. 43. sub fin, Respon-
debisne ad hsec, aut omnlno biscere audebls?.
Id. Plane. 2. 4. Use mibi sunt traclanda turn
denique, quum respondero crlmlnibus. Id. 3. Verr.
5. 12. Videat, quid de ill's respondeat, quoa doml
sua) reservavlt. Id. 4. Acad. (2. prj.7. 19. Ne-
que hoc loco etspectandum est, dum de remo
infleso, aut de collo columbse respondeam. 1 5.
Item respoftdere dicuntur oraoula, et barasplces.
5ueton. Aug. 94. Velltris tacta de cselo parte
rauri, responsum est, ejus oppidl olvem. quando-
que rerum potiturum. Adde eumd. ioia. 97. bio
Cic. 1. Divinat. 36. 79. Pater ad barusptces re-
tulit : qui responderunt, nihil illo puero clarlai
fore. Sic Sail. Cat. 47. Quern (annum) sepe ei
prodiglis baruspices respondisjent hello clviU «a-
entum fore. Justin. 1. 4. 3. Consultl hafioU «x
eadem Alia nepotem el futurum, - i regnlque el
amissionem portend! responderunt. V. RESPON-
SDM 2. k 6. Item ICii consulentibus de Jure,
consigliare. V. RESPONSUM 3. Csc. Brut. 30.
113. Rutlllus magnum munus de Jure respondendi
sustiaebat. Id. 2. Zegg. 12. 29. Facultas respon-
deadi Juris. Id. i. Oral. 45. 198. Ut la respon-
dendo Jure, aucloritate plus etiam, quam Ipso inge-
nio valereat. Id. 1. Ltgg. 4. 12. Si te ad ju. ra-
• spondendum dedisses. Id. Plane. 25. a med. Quasi
quisquam sit, qui sibl hune falsum de Jure respon-
disse dicat. Jyorat. 1. Ep. 3. 23. Sea Itoguam
causls acols, sau ctvica Jura Respoudere paras.
« 7. Item qui vocatl adsuut, comparire. Horat.
1. Sal. 9. 36. et easu tuao respoodere vadatus
Debebat: quod ni feclsset, perdere Ulan, ^arro
apud Gell. 11. 1. M. Terentlus quaodo eitatos
aeque respoadit, neque excusatus est, ego el unum
ovem mullam dleo." Ziv. 1. 4. Tirgls cast, qui ad
nomina non respondeat. «efl. In deleetu baben-
do. Vol. Mas. 6. 3. «. 4. Consul, quum delecwm
•ubito edicere coactus euet, et Janiorum nemo
respondlsset. ^rr. iffenand. Dig. 49. 16. 4. a med.
Qui ad delectum non raspondebant, ut prodit^
libertatli in lervitutem redigebantnr. Utp. »&».
49 1. 14. a med. Respondere nomine possesions
abientis. h. e. comparere in Judlclo et defendere.
Id. ibid. 3. 3. 35. per procuratorem. T 8. Item
qui satisfaclunt, qui, quod optamus, Tolumus, spe-
ramus, prasstant. Cic. 2. Fam. 1. a med. In o-
maibus tuis rebus mels optatls forfuna respon-
dit. Id. 16. ^tt. 2. 2. Quamquam enlm reliqua
satis apta sunt ad solvendum, tamen fit ssepe, nt
ti, qal debent, non respondeat ad tempus. Se-
neca Ep. 87. Respondere nomioibus. fagare t
debiti. Celt. 2. 6. ad fin. Conjecture) ratio tall*
est, ut quam sseptus allquaudo respondent, in-
ternum tamen fallal. Sueton. Cces. 46. Viliam a
fuadamentis Incboatam magnoque samptu abso-
lulam, quia non tota ad anlmum et responderat,
totam dlruisse. Seneca Ep. 47. su6 fin. Quid-
quid non ex voluntate respondit, tram provocat.
Ziv. 28. 6. a med. Haudquaquam ad spam even-
tus respondit. Pallad. t.R.R. 6. sub fin. Aser
spissus labore quldem maiimo, tamen ad voia re-
spondet. Virg. 1. G. 47. seges votis respondet
avert Agricolte. — Passive impersonallter. Csc.
5 Fam. 7. SI quando ofQciis non mutue respon-
detur. Telle?. 2. 103. extr. Ut neo plus speratl
polaerit, neo spei responderi fellclus. * 9. Ht
qua) conventunt, consentlunt, quadrant, cic w-
rat 13. 38. Ut verba verbis, quasi dlmensa et
paria, respondeat. Firgi. JEn. 589. dictls . tt-
ipondent cetera matrls. Cic. 2. Fam. 15. Nam
ea, quas speras etc., sclo, cat epUtola. tus* . re-
spondeaht. Fitruv. 7. 3. Deformenlur direcUo-
nes arenatl, uU longltodlnes ad regulam et II-
neam, altiludines ad perpendiculum, angull ad
normarn respondentes eilgantur. Adde Pl\n. 30.
Siit. nat 22. 61. (179). % «0. Unlverrim ujur-
patur de rebus tnanimls, qua, quod volumus,
aut quod natur* solent, efficlunt. Frmlm. A-
quad. 10. Dies, quo primum aqua Virgo reipoii-
C V. Id. Jun. invenltur. h e. de.UnaU In
Urbe locls Quierit. Cels. 4. 4. n. 5. Femina,
qulbus sanguU per menstrua aon respondet
RESPONDO
Id. prcef. a med. Medlcus aliquid oportet lnve-
niat, quod non ubique fortasse, sed sapius ta-
raen ctiam respondeat, ft. «. reraedium, quod Ju-
vet. Pelron. fragm. Tragur. 40. Burmann.
Multla Jam diebus venter mihi non respondit.
Seneca Ep. 23. circa med. Metella opulentissi-
ma assldue plenius responsura fodien'.l. Colum.
3. R. It. 2. ante med. Gemella vitls major, nisi
prapingui solo, non responded et ibid. 3. 4.
Frumenta quando cum quarto respondents, vix
meminisse possumus. f 11. De iii, qua? stato
tempore redeunt. Seneca 3. Quwst, nat. 16.
Quartana ad boram venit, podagra ad terapus
respondet. «| 12. Item qua timilla sunt, refe-
runt, imiiantur, aquant. Farro 2. R. R. 5. et'rca
med. de bobui. Ut mares seminis boni sint, quo-
rum et forma est spectanda, et qui ex bis orti
eunt, ut respondeant ad parentum speciem. Cic.
3. Fin, 2. a med. Ooc proprium tuum munui
est, ut ita erudialur, ut el patri, et Capioni no-
etro, et tibl tam propinquo respondeat. Id. 1.
Tutc. 2, 3. Neo tamen, si qui magnls Ingenlis
in so genera exatiterunt, non satis Gracorum
gloria rcsponderunt. uguagliarono, et 2. Fam.
5. Tua virtus opinioni borninum respondet. cor-
risponde. et Ovid. 4. Fast. 641. fruotu non re-
spondent labori. Borat. 2. Ep. 2. 48. arraa Ca-
sarit Augustl non rcsponsura lacertis. Cic. Ea-
rusp. resp. 23. sub fin. Velle se in Carinis adi-
flcare alteram porticum, qua Palatio responderet.
h, *., ut ait Manut., eversa Pompeji domo, adl-
Bcare porticum aimilem 1111, quam, domo mea
eversa, esdiDcavcrat in Palatio. Plin. 9. Hist. nat.
80. 48. (93). Caput polypi dolli magnitudlne,
denies magoitudinl respondentes. proporzionati,
et Fellej. 2. 129. 2. Respondente eultu trium-
phl rerum, qua* gesserat, raagnitudinl. corri-
spondendo, pareggiando. ^ 13. Item est peril-
nere, apparfenere. Vlp. Dig. 50. 1. 30. Qui ex
vico onus est, earn patriara intelligitur habere,
cui relpublica vicua ilia respondet. «f 14. Item
conlra, aut e regione 6itum esse, rcspicere. Firg.
6. j£n, 23. Contra elata marl respondet Gngssia
tellus. — Hioe Parlicip. perf. pass.
Responsum, i, n. 2. substantlvoram more, V.
RESPONSUM.
RESPO.XDO, Ifc V. voc. priced.
RESPONSALIS," ii, m. 2. apocrisiarlus. Justi-
nian. Novell. 37. (39.). Ecclesla responsalls. V ,
RKSPONSUS, ns, In fin.
RESPONSATIVUS, a, am, adject, qui icvicem
respondet. Isid. 2. Orig. 21. Alia (sententice) re-
sponsativa, ut Mine, istinc. Alii leg. reiponsivd*.
RESPONSIO, 3nia, f. 3. risposla, a'jrdxpioij, a-
Ctus respondent, responsum. f 1. Generatim.
Plaut. Most.. 3. 1. 62. Molestus ai sum. red-
dlte argent um: -abiero. Responsionea omnes hoc
verbo eripite. Gell. 12. 12. SI objectum tit turpe
aliquid, quod negarl non qneat, responsione Jo-
cularl eludas. Cic. Ball. 16. 36. In quo erat aceu-
eatorls interpretatlo indigna responsione, qui ita
dicebat, tomiter esse communiter. h. t. Indigna
qua refelleretur. ^ 2. Speciatim apud Rbeto-.
res — o) Est flgura senlentiarum, qua aliud
Interrogantl aliud respondetur. Quintil. 0. 2. 12.
Est aliqua eliam in respondendo flgura, quum
sliud inlerrogantl ad aliud, quia sic utilius sit,
oecurritur, turn atigendl criminis gratia nt testis
in reum rogatus, an ab reo fualibus vapulasset,
el innocens, inquit: turn declinandl, quod est
irequentlsslmum: quaro, an occiderii bomloem:
respondetur, latronem: an fundum occupareris:
respondetur tneum. — 5) Item qua orator se
Ipsum inlerrogat, sibique ipse respondet: qua et
sucjecKo dicl potest. Cic. Orat. 40. 137. Ut in-
terrogando urgeat, ut rursus, quasi ad interro-
gate, lib! ipse respondeat. — Uanc idem Cic. 3.
Oral. 54, a med. enumerat inter figures verbo-
rum, ubi ait: Et Interruptum, ot imago, et sibl
Ipsi responsio. Sed vidctur hie dialogismum de-
signare. «f 3. Est eliam congruentla, conve-
nient^ corritpondenza. Capell. 0. p. 731. Hopp,
Conveniens aptaque r«sponsio inter uVoapuVov
et uiroXuocos. r
RESPONSlTO, a«, W, are, 1. frequentat. a
— 116 —
responso, asairoxp^ppa^. Speciatim dicebalur de
JCtis et de poptificibus, qui de jure civili et de
caremoniis consulll responsa edebant. Cic. 1.
Legg. 4. 14. Summos fuisse in civitate nostra vi-
ro3, qui Jus civile interpretari populo, et resppn-
sitare soliti sint., dare constilti. Adde eumd. 5.
de republ. 3. et Gell. 13. 10. Consulentibua de
jure publico responsiiavit. Adde et-C/{p. D\g.Z.
RESPONSIVE, adverb, wsfcad.^do, per re-
sponsionem. Fseado-Jscon. ad Cic. i. *Vr. 1.
56. 148. A capite, quod est At enim, interroga-
tive ftronuaciandum est, et contra resennsive:
Omnes rejecii sunt.
RESEONSIVDS, a, ura, adject, responslonem
eontinern. Priscian. p. 54. 2. Jleil. Verba impe-
rativa et responsiva, - ut si disam «quld est sum-
mura bonum in vita?» et respondeat quit «hone-
slas». Adde Rufm. de jig. sent. 19. et isid. 2.
Orig. 21., de. quo V. RESPONSATIVfJS.
RESPONSO, as, are, a. 1. frequentat. a re-
spondeo t est respoodeo, aut vehementer respondeo.
I.) Propria a) Stricto sensu. Plaut. Merc.
4. 2. 56. Numquis serrorum deliquit? num au-
ciila aut aervi tibl responsant? ti sogliono ri-
spondere con arroganza? — b) Latiore sensu
pro simpiiel respondeo. Pldut. Cist. 2. 1. 31.
Non remissura et mihi tllam? mel. pro me re-
sponsa tibi. Id. Most. 2. i. 56. Neil quisquam
responset, quando Basce ades puitabit .senex. Ad-
de eumd. Mil. glar. 4. 1.17. , ' 1
II.) Translate. «| i. Est sonum reddere, e-
cheggiare. Virg. 12. JEn. 756. exoritur clamor,
ripaque lacusque Responsant circa. Val. Place.
4. 286. Avla responsant gemitu juga. Adde eumd.
3. 597. et Claudia'n. 2. in Eutrop. 162. «| 2.
Sumitur et pro repugnare; adversari, contrasla-
re, resistere, opporsi. Herat. 2. Sat. 7. 85. Re-
sponsare cupidinlbus, contemnere honores. et i-
bid. 103. tibi ingens Virtua alqoe animua ccenia
responsat opimis. et 1. Ep. V. 68. .qui, fortuna
le responsare superba Liberum et ereetum bor-
tatur. Ids 2. Sat. 4. 18. Ne galllna malum re-
sponset dura paleto. ft. e. reluctetur palato et
dentibus ob duritlam. , • . t * *
RESPONSOR, oris, m. 3. qui respondet. Plaut.
Rud. t, 4. 8. Neque earn usquam hivenio, ne-
que quo earn, ireque qua quaram, consultum
est: neque quem rogitem responsorem, quem-
quam interea invenio. h. e. qui mihi respondeat
de ilia sciseitantl. Boral. 1. Ep. 16. 40. vir bo-
nus est quia? Qui consulta patrum, qui leges Ju-
raqne servat: Quo mult* magnaque secantur Ju-
dice lites: Quo responsore, et quo causa teste
tenentur. ft. e. jurisperito respondente Jus con-
auleotlbus. Benllcj. cum aliis legit quo ret span-
sore: quod vldetur ad totam sententiam aptius.
RESPONSORIDM, «, n. 2. K voo. seq.
RCSPONSORlUS, a, unr, adject, ad responslo-
nem pertinens. Isid. 6. Orig. 19. Inler respon-
sorioi (can(ui) et antiphonas hoo differt quod
in responsoriia onus versum diclt, In antipbonis
aujem versions alternant chori. — Hint:
Responsorium, ii, n. 2. absolute, subslanlivo-
rum more. • «f 1. Sumitur pro response Jul.
Vict. Art. rhet. (edente A. Maio) 26. p. 123.
ad fin. Audire sermocinantem rationis est, pri-
mum ut aitente audias, ne, dum res alias agas,
quum responsorio opus est, aliud respoadeaS.
^f 2. Est item vox ecclesiastica, eorum nempe
propria, qui in cjioro psallunt, responsorio. I-
sid. 6. Orij. 19. Responsoda Hall tradideruct,
quod Inde responsorios canlus vocant, quod 'alio
desinente, id alter respondeat. Ambros. 3. Ilex-
aetn. 5. 23. Responsoria psalmorum.
RESPONSUM, i, n. 2. responsio, acoxpioiS
(II. risposta; Fr. ripon'se; Hisp. respuesta;
Germ, d, Anltoort; Aogl. answer, response).
T 1. Generatim. Ter. Phorm. prol. 17. Is sibi
responsum hoc habeal. abbia questo in risposta.
et Cic. 7. Alt. 17. ad fin. Sed hac paucia die-
bus ex illius ad nostra responsa responsia intel-
ligeiitur. scil. per liueraa. Id. 7. Vtrr. 16. 40.
Responsum dare alicui de re aliqua. Id. Plane.
14. 34, reddere. Id. 1. Cat„8. 19. ferre ab ali-
RESPUBLICA
quo el 1. Oral. 58. a wed.auferre. et 1, Alt.
17. Scire te oportet, qua L. Casar responsa te-
ferat a Ppmpejo. Hirt, 8. B. G. 23. Legati re-
sponsa ad suo» referunt. Quintil. 5. 7. circa
med. Responsum elicere. Justin. 12. 2. 8. accl-
pere. Tac. German. 8. negligefe. Pacuvius apud
Non. p. lit. 8. Mere, explanare. Liv. 9. 38. Sine-
reaponso legato* dimisit. Properl. 1. 20. t8. Turn
sonitnm rap<o corpora fecit Uylas; Cui procul
Alci4es iterat responsa. ft. e. audito sonitu ca-
dentis In aquas fespondet iterum iterumque vo-
cando. f 2. Speciatim dicitur de oraculg, aut
responsione baruspicls. Ter. Andr. 4. 2. 15. Non
Apollini* magis verum, quam hoo, responsum
est. Cic. 3. Cat. 4. 9. Ex fatia Sibjllinis, ha-
ruspicumq'ue responsia. Virg. T. tEn. 85. Hinc
Ilala geotes - In dubiis responsa petunt. Adde
eumd. 6. ibid, 82. Nepos Pausan,.in fin, Inde
dei delphfcl responso erutus. Tac. 2. Ann, 54.
Sacerdos ed^t responsa versibui. et 13. ifiid. 24.
Urbem princeps iustravit e responso haruspicum.
Plin. 15. Hist. nat. 30. 40. (134). Brutus tellu-
rera oscnlatus ex responso. SiL It. 1. 120. po-
se ens responsa sacerdos. 4 3. Item de senten-
im, qutbt
tiii et opinionlbus eorum, qulfeus permisaum e
rat de jure respondere, ut alt Justinian. 1, In-
stitut. tit. 2. a med. Nam qnum veteres leges it>-
gia el XII. Tabularum et in sententiis et in verbis
obscurissima essent, et in pluribus defleerent, eon-
glltutnm est, ut essent qui ea publice iolerpreta-
rentur; quorum responslones consulentibus data*
response prudentum vocaverunt. Multl doctissiml
vir!, quorum nomina in Digestorum libris legun-
iur, utilissimum hoc civibus munus Roma exef-
euerunt: iique liar! his ipsls eorum responsis re-
ferti.suct. V. Pompon. Dig, 1. 2. 2., ubi veterei
Juris peritos reeenset. Cic, Mur. 13. tub fin. Ves-
tra responsa atque decreta evertuntur aape di-
cendo. Adde eumd. 2. Orat. 27. 116. Et Id. Ibid.
56. 239. Audivi accesslsse ad Crassum consulendl
causa quemdam rusticanum: qui quum Crassum
seduxisset, atqn8 ad eum retufisset, responsumque
ab eo verum magia, quam ad mam rem accom*
modaiam afastulisset, etc.
RESPONSUS, a, um, particip. F. RESPONDEO.
RESPONSUS, us, m..4. ^ 1. Est responsio.
Cajus Dig. 44. T. 1. a med. Verbis obligatio
contraWtur ex interrogatlone et responso. Ita
Torrentin. Alii leg. responsione. Cf. Cic. Cluent.
59. *64. F. RESPONDEO 3. % 2. Item con-
Veniemla, congruentia, consensus. Fitruv. t. 2.
Scanographla est frontis et laterum abscedentlum
adumbratio, ad circinique centrom omnium U-
nearum responsus. el mot, Symmetria est ex i-
psiui operis membris conveniens consensus, ex
partibusque separatis, ad antversa Agora spe-
ciem, rata partis responsns. Id 3. 1. Sacrarum
rediam membra, ad nnlversam totlus magnitu-
dinis summam, conveuientissimnm debent habere
commensuura responsum, corrispondenza, pro'
porzione, dvaUyiav. Adde ManU. 3. 71., ubi
alii aliler leg. 1 3. Ad responsum, et, ut alii
volunt, coojunctia vocibus, adresponsum dicitur
Is, qui depulatus est a raagistro militum, ut re-
sponsum, id eat minlsterium eihibeat militibus,
ipso magistro absente. arroxpicta'pioe. Jmp. A'
nasi Cod. 12. 38. 18. F. RESPONSALIS.
RESPOBLlCA et Res publica, reipubiica, f. 1.
De declinations et composilione hec babet Pri-
scianus 5. p. 180. Keil. Si duo sint nominatl-
vi, ex utraque parte declinatur compositum ut
«respublica reipublica». el ibid. p. 177. Com-
posiia (diclio) per se ex diversis componatur' di-
clionibus separalim Inlelligendis sub uno accenta
et unara rem suppositam [id est slgnificandam]
accipiat, at est < respublica ». Una est enim res
supposila, dua vera voces diversa sub uno ac-
ceniu prolata. Ceterum cum respublica conjun-
ction, an disjunclim res publica scribendum sit,
dispulat Maius ad Cic. de republ. 3., et exem-
plis hac super re allatis probat, dual esse vocei.
Rectius iiaque veteres duplex, quam receniiorei
unicum feclsse vocabulum, vero simile est. V.
dicta in PROMAGISTER et PUOMAGISTRATUS.
•— Respublica ^ 1. Est rea communis et pu-
RESPTiENS
bllca elvlum una vlventium, to' xotvo'v, Srj/Mtfiov
(It. comune, repubblica, tlato; Fr. la chose pu-
bliqae, ripublique, itat ; Hiip. republica, etiado ;
Germ. d. Gemeinwesen, StaaUwesen, Staat;
Angl. a commonwealth, slate, republic, the pu-
blic weal). Cic. fragm. 3. de repuM. apud Au-
guslin. 19. Civ. .0.81. Respublica ait cei popull.
popului auteo non omali cestui multitudlaii,
ted cestui Jurli consensu, et utllltatls eommnnioae
toeiatua. Ptaut. Pen, I. 9. 23. Sad lumme ego
itultui, qui rem euro publicam. ubl sunt magi-
stratus, quoi curare oporteat? f 9. Item rei-
publiea gubernanda rallo, at qua rempublicam
constituent, utl sunt, Cic. Seat. 46., rellglones,
auspicla, poteilalei magistratnum, isnatoi aueto-
xitaa, legei, moi majorum, Jndlcia, Jarlidlctlo, fi-
des, provincla, soell, imperii lau>, tea mllitarls,
ararium; praterea actio Tel negotium, quod quo-
cumque modo ad rempublicam speclet : reipubliea.
aatem genera sunt qoataor: regnum «ea mortar-
chia, ftovap via, in qua unui tantum dominatur: o-
ligarchia, oAiyapxia* In I 08 Panel: arittocratia,
a'ptoroxpaTia, ia qua optimates: democratia, 8ij-
(ipxpaT(o,ia qua popului universu* ax patribui et
piebe minus, qaalla fult Romaua post regea ex-
actos, usque ad C. Juliam Cassrem, qui rariai
ia monarchiam uu lingulare Imperium rempu-
blicam convert! t. — PromUcua sunt, quee subjlcl-
nmi eiempla. Cic. Rose. Am. 1. a med. et 1.
Ferr. 12. 33. Ad rempublicam aceedere. Id. 1.
Off. 23. 89. Reipubliea praesse. et ibid. 85. Cor-
pus reipubliea curare. Id. 9. All. 22. Rempu-
blicam aitingere. Sail. Cat. 52. eapessere. Cic.
1. Off. 25. 87. administrate. Id. 1. Invent. 3. 4.
gerere. Sail. Cat. 38. agitare. Id. Jug. 41. dl-
lacerare. et ibid. 31. vastare. Plin. Paneg. 01.
ia lammum discrlmen addacere. Id. ibid. 0. eon-
cutere. Id. ibid. 5. opprimere. Cic. i. Fin. 13.
a med. labefact&re. Id. prov. consul, 1. 13. (Cf.
Gruter. ftwerfpt. p. 280. 2.) et 4. Herenn. 28.
38. radlcltui evertere. Fellej. 9. 4. 4. occupare.
h. «. imperium reipubliea arrlpere. Cic. 9. Divi-
nat. 9. 8. tuerl. Id. i. Ferr. 9. 4. defenders, fd.
Rose. Am. 49. 141. reeuperare. Id. 2. Orat. 30.
132. «ervare. Id. 5. Fam. 2. eonservare. Ifepot
Dion. 6. a med. bene gerere. Ziv. 1. 35. an-
gere. Cic. 3. Phil. 2. 5. nullam babere. Id.
2. ibid. 3. 0. Reliqulai reipubliea diatipare. Id.
2. Nat. D. 9. Temere de republic* loqui. Ziv.
5. 7. Trlbunl plebls velut ab ae fieta reipubli-
ea Insultarent. Cic. 10. Fam. 5. 2. De republic*
bene merer!. Quintil. 6. 3. 68. Reipubliea canal
elaborare. Id. 11. 1. 85. A republic* summove-
ri. Id. 8. 6. 15. Reipubliea vomica! peneeare.
Commod. apud Span. Pesc. 4. 4. Rempublicam
recusare. Cato apud Gell. 13. 24. Quurn tan-
tam rempublicam agier arbitrarer. negozio pub'
llico t\ importante. Cic. 11. Fam. 13. Bonam
epem de summa repnblics vol babere volumus.
h. e. de libertate pablica. Sic Id. 10. ibid. 3.
Tj'nui eat per tot annos republics devexata eur-
bui reipubliea bene gerenda ad gloriam. Id. 3.
Phil. 9. 84. Quurn de republics relataroa fuis-
eet - , fecit lenatuiconsaitam de luppliesilone.
Id. 13. Fam. 68. Si ad me de republic*, id est
de stata provincla, de institutia tuis famliiarlter
aerlbes. Id. 2. Ferr. 55. 138. Respublica «dml-
nislrari non poterat. fc. «. exactlo et solulio triba-
ti. Id. Pit. 32. 79. Casarem non eadem de repu-
blic* seniisse, qua me scio. Item Id. 1. Ferr.
14. 37. Quod de republiea sensit. h. t. de par-
tibus, qua* qoii in republiea tequitur, atrum vi-
delicet popularis sit, an cum oplimatlbos facial.
Ziv. 8. 4. ettr. et ibid. 23. et ibid. 32- exlr.
Doe est e republiea. Cat. 1. B. C. 9. Omnem
rempublicam tenalui populoque R. permitlere.
il maneggio, V amminislraxione, il comando.
at iFepos Cot. 3. Reipubliea perltus. politico,
repubblicista, statists, et Cic. 1. Invent. 3. 4.
In rebns publlcia versari. Id. 4. Acad. (2. pr.)
9. 27. Prodiuonea rerum publiearum. C. Grac-
ehus apud .Fest.p.286. Mull.Sm nationesperava*
ritlam atqua stultiilam res publicas suai amis*-
runt. Cic. 2. Divinat. 9. a med. A Platone
didieeram, natural es em quaidam eonrenio-
— 117 —
nes rerum publiearum, ut ea turn a principl-
es tenerentur, turn a populls, aliquando a sin-
gulis, mutazioni di stato. et 1. Fam. 8. a med.
Commutata tola ratio est senatus > Judiciorum, rei
totlus publica. di tutlo il governo. et 3. Zegg. 16.
a med. Dtiaam isto animo atque virtute in sum-
ma republiea nobiscum versari, quam In muni-
cipali malnisses. h. e. Roma quam Arplni. —
Oe formula ^tdeant Consulet, Praiores etc,
ne ouid respublica detrimenti capiat vel accipiat,
vide qua dicta snnt in fin. v. DBTRIMENTUM. —
Aliquando ad anam rem bellicam et mllllare
Imperium refertar, qui* ibl maxime res agitur
publica. Cic. pro leg. Manil. 21. 62. Touts in
eo (Cn. Pompejo) reipubliea bene gerenda spes
constituebator. Adde eumd. 10. Fam. 11. et prov.
eonruJ. 6. 14. et Sail. Jug. 100. Liv. 2. 64. Et
in Tolseli respublica egregie gesta, turn duels,
tarn militant opert. Adde eumd. 8. 31. Plaut.
Amph. i. 1. 42. Ut gesserit rempublicam du-
eta, imperio atque auspicio iuo. et 1. 3. 26. Ex
me prlmo prima acires, rem ut gesstscem publi-
cam. Adde Ziv. quamplurimi* ia locli, qua con-
gesslt Drakenborch. ad 2. 64., in quib. rempu-
blicam gerere de re mllitari dlcitur, contra Si-
gun., qui in eorum multi* to publicum expun-
git. Sic admiru'jtrare rempublicam eodem sensu
dlcitur ab eod. Ziv. 6. 6. et 40. 35. sub fin. —
Respublica* non modo monicipiorum, sed eliam
eolonlarum et colleglorum et corporum fuisse
docet Orellius p. 230. Inscript. apud eumd. 4008.
hoc am«,iv8 ahk. bbip. couBSii etc. et apud Hen-
ten. 7101. t. uma etc. onus. hsip. cot. cas;-
NATIVSi.
Homonym. Da differentia inter rempubli-
cam, civitatem et populum vide qua supra dicta
sunt in paragr. I. et in fine v. CIV1TA9.
RESPfiENS, entia, particip. F. voc. aeq.
RESPfjO, spilii, spill, spnere, a. 3. (re et spuo).
Paniclp. Respuent I. et in fin. — Respno est
idem ac spuendo rejicio, exspuo: Item aimpltei-
ter rejieio, repeHo, expello, non admltto, «'so-
«tu'« (It. iputar fuori, r«6utlare,r»jet£are; Fr,
recracher, rejeter de la bouche, rendre, vomir;
Hisp. rechazar, rendir, vomitar ; Germ, turfiefc-
spet'en, ausspeien, auswerfen, ausstossen, aus-
trtiben, ab, - turucftttoiien; Angl. to spit out,
reject, repel).
I.) Proprle. Stat. 8. neb. 5*3. Saaclai ex-
tremo donee earn sanguine frenoa Respuit. scil.
equus saucina. Cic. 2. ifaf. D. 9. 24. ReliquUe
cibi, quae natura respuerlt. Id. 3. Orat. 25. a
med. Gustatus, qui est sensas ex omnibus ma-
xime voloptarlai, quam cito Id, qaod valde dulce
est, aspernatar ae respuit! Quintil. 1.2. ad /in.
Vescula oris angusti snperfusam bumorls eopiam
respuunt. Scribon. Compos. 104. Vario* liquores
ex stomaebo respueTt. — Improprie. Fitntv.
7. 4. Tegula curlosiut picentor, ut ab se re-
spnant liquorem. Adde Zucret. 6. 1052. Plin.
2. Hist. not. 103. 106. (231). Dao fontee juxta
flaunt, alter omnia respuens, atter absorbens.
Pallad. 1. R. R. 33. Limus, quem fluvil incre-
menta reipaerlnt. Oufd. lb. 170. Respuet invl-
snm justa cadaver hamus. Plin. 17. Hist, nat,
10. 14. (78). Materia respuent secures. Id. 8.
ibid. 81. 30. (74). Tauri tilvestrl* tergori dari-
tia sllicis, omne respuens volnus. h. e. invulne-
rabllis. Id. 7. i6id. 15. 1». (63). Mola, caro In-
formls, inanima, ferrl letum el aclem respuens.
Id. 33. ibid. 9. 45. (128). Specolum aerem reper-
cussum respuit, ant exelplt. h. e. remlllit. Sic
Seneca Ep. 53. in fin. Phllosopbla quadam tela
defatlgat, et velut levla laxo sinu eludlt: quadam
dlscutlt, et In eum usqae, qui miie'rat, respuit.
et Plin. 31. flist. not. 9. 15. (18). Fons eisilit tan-
ta vl, nt sine mora pondut impaetum respuat.
Ctaudian. I.Aapt Pro*. 146. caput inde Pachyni
Respuit lonias pratenlis rupibu* Iras.
II.) Translate est rcpudlare, aspernarl, nolle,
rifiulare, non volert, aver dell'avversione, dis-
approvare. Cic. CcsU 15. tub fin. Ilium babere
tnls coplis devinctura non potea: ealcltrat, re-
spuit. Id. Fat. sub fin. Quum id dieat, quod o-
mnlum mentet asoernantur ac respuunt. Id. Cos-
RESTAURATOR
ein. 19. exJr. Ilominum prudcnlium consilium
et auctoritas respuit banc defenslonem, et pro
nibilo putat. Ziv. 2. 41. ad fin. Munera ejus in
animis hominum respuebantur. Zucret. 6. 67.
Qua nisi respuis ex animo, longeque remitlis,
diis indigna putaodo, etc. Fat. Flacc. 5, 322.
■in vero preces et dicta superbus Respuerlt, Jam
nune anlmos flrmate repulsa. Ovid. Remed. am,
123. Impaiiens animus, nee adbuc traclabllis arts
Respuit atque odlo verba monentis habet. Cat.
1. B. G. 42. Non respuit conditionera Casar.
Cic. Parlit. orat. 5. 15. Auditorum aures mo-
derantur oratori, et quod respuunt, immutan-
dum est. Id. Pis. 20. 45. Nemo bonus est, qui
voa non oculia fugiat, auribus respuat, animo
aspernetur. che voglia vedervi, sentirvi, etc Zfo-
rat. 9. Ep. 1. 42. poeta, quos et priesens, et
posters respuet Etas. Gell. 6. 16. exlr. Maledi-
cere alicol et respuere, et recusare, et detestarl.
Plin. 28. Hist. nat. 2. 3. (10). BOO sapieniisslmi
cuj usque respuit fides, lo rigetla come falso. et
Colum. 6. R. R. 2. a med. Respuere imperium.
h. e. detrectare, nolle obedire. Cic. 7. Alt. 26.
Casarls interdict*, si te secundo lumine hie of-
fendero, respuuntur. ft. *. contemnuntur.— Cum
InDnito, aut oum Conjunct, et partic. ut. Soeth.
Consol. phil. 1. melr. 5. Hominum solos respuis
actus Merito rector coblbere modo. et ibid. 2.
pros. 6. circa med. Natura respait, ut conlraria
quaque jungantar. — Hlnc Particip. pras., co-
jus exempla relulimus,
J?e«puen», entis, adject, b. e. cam Genetivo,
more substantivl, apud Gell. 6. 15. Communlum
vocum respuens nlmii ac fdStidlens.
RESTAGNAN3, anlit, partloip. F. RESTAuNO.
RESTAGNATlO, Cnis, f. 3. ristagno, inonda-
zione, nXTjuuu'pa, actus restagnandi, inundalio.
Plin. 9. Hist. nat. 67. 67. (168). Palux Maotica,
•iva Ocean! sinus est, sire angusto diseretl situ
restagnatio. Id. 6. »"6id. 28. 32. (146). Ubl resta-
gnatio Eupbratis eum Tlgrl eonDuit. — Trans-
late. Plin. 11. Hist. nat. 37. 66. (176). No re-
stagnatio Intempesliva alvi obslrepat. ft. e. redun-.
datio et rejectlo cibi e slomaeho per fauces In os.
BESTAGNATCJS, e, urn, particip. F. voc. seq.
RESTAGNO, as, (Sri), fitum, are, n. 1. (re U
stagno). Particip. Restagnans et Restagnatut I.
— Restagnare dlcuntur aqua, quum Quere de»i-
nentes in morera ttagnl redundant, Ai^yajte,
irAJIfiftupu (It. ristagnare; Fr. deborder, inon-
der; Hisp. inundar, salir de madre; Germ,
titer/liessen, uftertreten, austrelen; Angl. lo run
over, overflow, stagnate, restagnate).
I.) Proprie. Ziv. 44. 46. Clngant iurbem) pa
ludes lneisuperablli* althudinls aslate et bierne,
quas restagnantea faclunt laeuf. Plin. 5. Hist,
nat. 5. 5. (34). Puteos haud difficile invenlunt,
ibl restagnantlbus Mauretania aquis. Ovid. 9.
Met. 382. Quam restagnantla fecit maris unda
paludem. Zucan. 4. 88. impuisaque gurgite mullo
Castra labant : alto restagnant Dumlna vallo. S\l.
It. 8. 382. Qua Satura nebulosa palui restagnat.
Seneca ffidip. 545. Trlatia restagnat bumor. Co-
lum. 8. R. R- 15. 3. Violentia restagnantis un-
da. — Hue referri potest et lllud Cassiod. 2.
Fariar. 32. Quantum spatli restagnalls ineursl-
bus paludestris illuvies occupavit.
IL) Translate de locis, qua stagnantibo* aqjue
inundantur. Cws. 2. B. C. 24. ezlr. Longe la-
Uque is locua restagnat. Sil. It. 4. 752. resta-
gnant arva palude.
RESTANS, antls, parUcip. F. RESTa
RESTADRA.TIO, Onls, f. 3. rinnouanone, a»o
oxevri, renovatio, Instaurallo, refectlo. Julian.
Dig. 23. 5. 7. Si fundum Titio reddidcrit s»oo
resiauratiooe servitutis. Ulp. ibid. 4. 4. 7. eitr.
Constat, omnis alatis hominlbus restaurationeai
eremodlcii prastari.
RESTAURATOR, oris, m. 3. rtnnouaiore, rt«
storalore, emcxauaotn'e, renovator, instauraror,
refector. Inscript. apud Fabrelt. P- 16*- "■ m,
D0MIT1VS SECVNDVS CVRAT. BT RKSTAVBATOB ISA-
trib. svts. Alia apud Marin. Frat. Arv. p. 58i.
RBSTAVIUTOB THEBS1ARVM BlIMAtlVlL Adde COrp.
imcript. 8. 898. et ibid. 890.
RESTAURATRIX
RESTAURATRIX, -trTcis, f. 3. rinnovatrice,
ristoratrice , qua renovat, qua: restaurat. Au-
fjustin, Serm. 30. Use est salua animarum, dis-
sipalrix Titiorilm, restauratrii Tirtutuni, oppu-
gnalrii da>monum.
RESTADRATUS, a, um, particip. V. toc. seq.
RESTAURO, as, 5vi, Stum, arc, a. 1. Quod ad
etymon special, videtur esse, ut insiauro, a t.
ito, et coojungendura cum v. sanskr. stha, sto,
unde slhdvara, stans, rectus (cf. OTaupdj, otou-
pc'ii)) ita ut sit proprie facio iterum stare, re-
stiluo. — Particip. Restauratus I.; Sestaura-
turns II.; Reslaurandus I. — Reslauro igitur
esi idem aique insiauro, reDcio, restituo, reno-
to, ct'irooceudjio (II. rifare, ristaurare, rinno-
vare; Fr. retablir, reparer, rebdtir, restaurer,
refaire; Ilisp. reslablecer, reedificar, reslaurar;
Germ, tviederherstetlen, erneuen ; Aogl. to re-
new, repair, rebuild, recruit, restore).
■ I.) Proprie. Tac. 3. Ann. 72. Pompeji thea-
trum igne forluito haustum, Cresar eistructurum
pollicitus est, eo quod nemo e farniiia rcstau-
rando sufDcerct. et 4. ibid. 43. ' Edem Veneris
velustate dclapsam rcslaurari postulavere. Dtp.
Dig. 7. 4. 10. a med. Nnvit dissolula, et iisdem
tabulis reslaurata. Id. 43. 20. 1. Quod corruptum
est, in prislinum stalura reslaurarc. Fulgat. in-
terpr. 1. jtfach. 10. 44. Ad sediDcanda Tel re-
stauranda opera sanctorum sumptus dabunlur de
ratione regis. -
II.) Translate. Vtp. Dig. 48. 5. 4. in fin. Re-
ttaurare accusalionem. h. e. rursus iostiluere.
M/odestin, ibid. 4. 4. 29. litem. Ulp. ibid. 42.
1>. 14. et Tryphonin. ibid. 9. 4. 37. actionem
furtl. Papinian. ibid. ID. 5. 9. vcterem obliga-
tionem. Justin. 20. 5. 6. Amiliis auctus bel-
lum velulei integro restaurat. et 31. 3. 8. Pro-
miltens, hac manu non minus bellum quam ges-
eerit, Italia restauralurum. Adde 2. 10. et 3. 5.
Unique aulem alii wisJnurat et inslauralwum
legunt, sed minus rede, ul ait Drahenborch. ad
Zio. 27. 21.
RESTERNO, sternis, stravl, slratum, slerncre,
a. 3. iterum slerno. Vox a Leiico eipungenda; le-
gllur enim solummodo In Ifot. Tir. p. 90. .
RESTERTO, Is, ere, n. 3. (re et sierto) iterum,
aut valde sterlo. Pelagon. Velerin. 12. anle
med. To to corpora coocidit, naribus reddit hu-
mida, et aquam raultam bibit, tussit duriier et
rcstertit.
RESTlARlUS, II, m. 2. qui restes facit. Pronto
apud Putsch, p. 2201. Rcsliarius, qui (restes)
facil: restio, qui vendit. At meo judicio, inquij.
A. Popma (De differ, verb, ad b. t.),. non re-
cte. Nam restiarius est, ut linlearius, qui restes
vendit, ei eaque re quoestum facit; resiio est,
ut linteo, pellio, qui restes Intorquet et nectit.
Alter Grfccls dicitur O'/pivoizuikix, »"cr ovoivo-
jtXc'xof slvo xdkutnpofoi, ut Pluiarchus in Au-
gusio dhit. Sed V. RESTICULARIUS et RE-
STIO. Inscript. abhinc paucis annis Aniani rc-
perla et nuper edita a Jo. Cam. Kossi. l, aeuo
it m. sbbvilio cos. (h. e. an. a Cbr. n.III.) pa-
mono L. flat, rono cOlleg. ff. (h. e. fabrum)
HBSTMMORVM MVNICiri! ANXAM P. pnOB. D. D.
EESTIBlLlO, Is, ire, a. 4. (re el etabilio) lie-
rum stabilio, reslituo, reslauro, Insiauro. Pacuvius
apud Pest, in Sas. Nam Toucrum reel sapsa res
restibiliet.
RESTrilitE, is, n. 3. V. toe. seq.
BESTMUS, e, adject, (re et stabillj) in re
xosiica est qui quolannis scritur, cfce ogni anno
si torna a fare, ttakiuf&aioitic,, jraXi//fu>j{.
I.) Proprie. — a) Restibilis ager ita defini-
tora fan-on. 5. Z, Z. 39. 5, Jllull. Ager re-
st! bilis, qui restiluitur, ac reecritur quotquolan-
nis: contra qui Imermiitltur, a novaodo no-
Talis. Id. 1. II. R. 44. 2. Illud "quoque mullum
Interest in rudi terra, an In ea seras, qua quot-
annis obsita sit, qua vocalur reslibilis, an in ver-
Tado, qua inlerdum requierit. Colum. 2. R. R.
10. 4. Phaselus terr.-e mandabilur, vel in Tervacto
(^chnexU Telcrcio), Tel melius pingui et restibili a-
gro. — Restibilis ager definllur a Festu p. 281.
JUull., qui biennio continue serilur farreo spico, id
— 118 —
est arista to : quod ne Gat. solenl, qui prxdia lucaot,
eicipere. In Gloss. Philox. 'Aysc'c 8<j tcC stouj
iJpoToiw/is'vo;. Idem fere dicit Festus, quod far-
ro. Ager eoim, qui biennio conliouo serilur, illo
biennio reslibilis est: qui s'ero quolanois, mullo
magis. Illud solum inlerest, quud eum sic dicil
Festus, qui serilur farreo spico, hoc est semine
spicam et aristam ferenle: farro autem quoli-
bet semine. — 6) Restibilis seges, est qua: re-
germinal, quasi cujus fecunditas in sequentem
quoque annum restat; bine alii hujus voo!s ety-
mon, scil. a reslancio, ducunl. Plin. 18. Hist,
nat. 17. 45. (!G2). Gberlai tamen tanla est,
ut sequenle anno spoote reslibilis Gat seges. —
c) .Resliiite vinetum, quod singulis annis repa-
itioalur. Co/um. 3. R. R. 18. init. Repaslinatte
dicta; fuere Tinea?, nam si DecessKas fncere cogit,
prius quidquid est residua? Titii eistirpari debet,
etc. Sic Calo apud Plin. 18. IJisl. nat. 17.46.
(16,4). Ilordeum serendum in Oovali et in arvo,
quod reslibile possit Deri. V. infra sub f — d)
Restibilis platanus, qua; Tigorem suum recu-
peret. Plin. 16. Hist. nat. 32. 57. (133). Antan-
dri platanus etiam circumdolalis laleribus reslibi-
lis sponle facta, viteque reddila. — e) Resti-
bilis locus legilur apud Calon. R. R. 35. 2.
Ilordeum, qui locus norm erit, aut qui restibilis
Deri polerit, serito. et mox. Qui locus reslibilis
crassiludiao Deri polerit. — f) llinc restibile,
is, absolute, subslaotivorum more, est locus re-
slibilis apud Colum. 2. R. R. 10. 6. Sin autem
proiims messis occupandum erit restibile, elc.
II.) Translate. Restibilis fecunditas est con-
tinue, et non inlermissa. Plin. 28. //is I. nat.
19. 77. (248). Conceptum leporum utero excrn-
plum his, qua parere desierint, restibilem fecun-
diuiern alTerre putant.
_ RESTlCULA, a, f.' 1. deminut. a restis, jric-
ciola resta, funicella, o%hv{qv, parra reslis, fu-
niculus. Calo R. R. no. Tesiam calfacilo in
lgni bene: ubi calebit, earn picalo, resticula al-
ligalo, tesiam demitlilo in dolium infimum le-
niier, Farro l. R. R. 41. ad fin. Resliculas per
Qcos, quas edimus, maturas perserunt, et eas,
quum inaruerunt, complicant, ac, quo volunt,
milluat. Quidam Codd. fortasse reclius habeot:
per testicular/) ficos. et Cic. frtxgm. orat. pro
Scaur, (edenle A. Peyron.) p. 76. Sed collum
digilulis duobus obliderot, resticula cingerel. Am-
mian. 14. 7. a med. Hirsutia resticulis cruribus
ejus innciis, divaricalum adusque pra:lorium Ira-
lere. Adde Apul. dpolog. circa med.
RESTftOLARIS. r. voc. seq.
. RESTlCULAltrUS, II, m._ 2. qui reslicdlas fa-
cit. Gloss. Zabb. o^oiuoiuo'xoj, resticularius, re-
siio. Alii leg. reslicularis.
EESTlCULUM. V. toc. seq.
RESTlCULUS, I, m. et Resliculum, i, n. 2. re-
sticula. Ilieronym. in Job. 40. Ulp. Dig. 9. 3.
5. Si amphora ei resticulo suspeosa decidisset.
ubi Torrentin. et Mommsen. hab. reliculo. Am-
bros. in Ps. 118. serin. 15. Coccioum resliculum.
REST1GO, as, are, a. 1. ilerum lestigo. Vos
a leiico eipungenda; legilur enim solummodo
in Ifot. Tir. p. 00.
RESTILLO, as, a"vi, are, 1. (re el siillo).
A) Neutrum reslillo esl idem ac stillando et
(luendo redeo. Prudent. 2. advers. Symmach.
287. ad proprium restillet Tena nieiallum.
B] Active et translalo sensu usus est elegan-
tissitne Cic. 9. Att. 7. Lillcra tua; mibi quid-
dam quasi animals reslillarunt; recrealum enim
me non queo dicere. Alii leg. Instillarunt; alii
slillaruot.
RESTINCTIO, Soil, f. 3. estinzione, aitoofisois,
actus restioguendi. Cic. 2. Fin. 3. a med. Ilia
autem voluptas ipslus reaiinctlonfa in motu est.
RESTINCTUS, a, um, et
REST1NGUE.NS, enlis, particip. V. too. seq.
RESTIKGUO, stinguis, stinil, slinctum, slin-
guere, a. 3. (re et stinguo). Particip. Reslin-
guens I.; iJesu'nctus I. et II.; iiesiwtcluruj I. —
Rcsllnguo est idem atque cjstinguo, dncafUvmui
(It. eslinguere, smorzare, spegnere; Fr. etein-
die de-nouveau, etsindre ; Ilisp. apagar, malar;
RESTINGUO
Germ, tut'e.-ieraus/oschei!, auj/Ssc/ien, verloschen,
losen, stitlen; Aogl. fo exslinguish, quench, put
out, restinguish).
1.) Proptie, Ft aut. Cas. 4. 1. 15. Nirais le-
pide ei rei dant operam, oe ccenet seoei. Aulas
penorlunt, igoem reslinguunlaqua. Cic. Mur. 25.
ex(r. Respondit si quod essel incendium eicita-
tum, id se nun aqua, sed ruina restincturum, Li.
Rose. Am. 6. Ignis in aquam conjectus conlinuo
reslinguitur et refrigeratcr. Id. Topic. 12. 52.
Restinclus ignis. Plin. 20. Hist. nat. prcsf. init,
tgnes aquis resliogucnlibu5. El absolute Liv. 1.
39. Puero dormienli - caput arsisse feruot. - Et
quum quidam familiarium aquam ad reslicgucn-
dum ferret, elc. Adde Cces. 7. S. G. 24., et He-
rat, i. Sat. 5. 76. Ceterurn Ovid. Reined, am.
sub /in. Nutritur vento, Teoto reslinguilur ignis.
Zucret. 5. 121. prsclarum call restinguere so-
lera. Cces. 7. B. G. 25. aggerem. h. e. ignera,
qui aggerem comprenderal. Sic Hirt. 8. B. G.
43. Nostri opera flamma comprebensa parlim re-
stinguunt, partim interscindunt. Plin. 31. Hist,
nat. 3. 27. (46). Lucerna restincla. Id. 36. i6ul.
27. 68. (201). Carbo reslinctus. Virg. 5. ^En.
698. vapor omnis. Id. 2. ibid. 686. aanclos restin-
guere fonlibus ignes. Plin. 37. .ffisf. not. 10. 55.
(150). Brooto gemma putaot reslingui fulmine
ictura. h. e. refrigerari. Id. 34. ibid. 14. 41. (150).
Tenuiora ferramenla oleo reslingui mos est, ne
aqua in fragililatem durentur. h. e. quum ignita
fuerint, refrigerari oleo. temperarsi. et 33. ibid. 3.
20. (65). ;£s ac'censum reslinguitur sale, aceto, a-
lumioe. Id. 36. Hist, nat. 24. 58. (181). Reslin-
guere calcem. bagnare. et 34. ibid. 10. 22. (104).
eiustum lapidem vino Chio. — Sic pro tollere,
delere, comprimera. Cic. 2. Fin. 3. a med.; et
Virg. 5. Eel. 47. Sitim restinguere. Horat. 2.
Od. It. 18. Reslinguet ardentis Falerni Pocuia
prretereunle lympha. Plin. 20. Hist. nat. 21.
81. (223)., 28. ibid. 10. 45. (158)., et 29. ibid. 4.
23. (75). Restinguere venena. Id. 32. ibid. 5.
20. (58). venclicium. Id. 24. ibid. 8. 29. (45).
ictus scorpioDum.
II.) Translate. Cic. Jlabir. Post. 6. 13. Re-
stinguere odium. Id. I. Fin. 13. 43. omnium
cupidilalum ardorem. Id. Sexl. 21. 47. Animo»
bominum seususque morte reslingui. Id. 1. O-
ral. 61. 219. Eorura inentes, qui audiunt, aut
inflamuiare dicendo, aul indammatas restingue-
re. Ter, Eun. 1. 1. 22. Ha»c Terba (irarum
plena) una mehercle falsa lacrimula Reslin-
guet. Id. Phorm. 5. 7. 81. Ilisce ego illam di-
clis ita libi incensam dabo, ut ne restirrguas, Ia-
crimis si exslillaveris. Cf. Plaut. Trin, 3. 2. 49.
Si isluc, ul conare, facis indicium, Ilium incen-
des genus. Turn igitur tibi aqua erit cupido, ge-
nus qui reslinguaa tuum. Zio. 28. 42. Velut acl
commuoe reslinguendum incendium concurrent.
Cic. 1. de republ. 1. Non duo Scipiooes oriens
incendium belli Funic! secundi sanguine «uo re-
stimissent. Id. II. Fam. 12. Non modo non re-
s'.incin in bellum, ei'd eliam ionammatum videtur.
Id. Oral. 8. 27. Restincla animorum incendia. el 1.
Divinat. 30. ad fin. Ilia eliam tertia parte ani-
mi, in qua irarum eisislit ardor, sedata alque
restincla. Ennius apud Cic. 1. Divinat. 31. el-
ves, ferte opein et reslioguile. Plin. 2. Ep. it.
Favor et tnisericordia acres et Tehementes pri-
mps impetus habent, paullalim consilio et ralio-
oe", quasi restincla, considunt. Cic. Oral.i. exlr.
Nee vero Aristotclem in pbilosopbia delerruit a
scribendo amplitudo Plalonia: nee ipse Aristo-
teles admirahili quadam scientia et copia cete-
rorum studia restiniit. Id. 13. Alt. 10. Cui qui-
dem quamprimum ageodum puto, pra:serlim si
slaluit. sermunculum enim omnem aut restin-
lerit, aut sedarit. Sil. It. 16. 618. Quo Martem
aut quo slgua irahis? reslioguere primum est
Ardentem Italiam. h. e. incendium, quo quasi
adurilur, idest propulsare summum periculum,
la quo versalur. Id. 13. 576. rabies reslingui-
tur. Plin. 29. Hist. nat. 4. 17. (62). Cimices
in polu daloi bauslas sanguisugas ab animalibui
reslioguere. h. e. necare. Id. 28. ibid. 19. 77.
(202). Equi spuina illila, priusquam primum Oft*
RESTIO
scantur pill, mtlnguuntur. Id. 26. ibid. 10. 63.
(98). Vim Veneris restiogult aqua mulsa. Id. 26.
ibid. 1. 5. (8). Morbui celeriter restinctus. Id. 32.
ibid. 10. 40. (U9). Ignes sacros testlngaunt ra»
narum ventres impoiiti. Id. 8. ibid. 27. 41. (99).
Restinguere nauseam silvestris lactuca succo.
RESTIO, 6nii, m. 3. (restis) funaiuolo, fa-
naio, ovoivoJtaiXijf «at cxptvoi&oxoc, 1 ul re,tel
rendlt, aui facit, funaiioi. Fronto Joe. eit. in
RESTIARIUS. Sueton. Aug. 2. extr. M. Auto-
nius libertlnura ei proavum ejprobrat reitlonemj
avum argentarlum. — Restionem interipilt La-
berlus unura e miml« suis, teste Gell. 10. 17.
et 16. 7. — Plaut. Most. 4. 3. 1. I1U erunt
bucada multo potlus, quam ego slm restio. k.e.
ut mibl ad restim ret redeat. jocus in verbis. Ita
Forcellinus: at el. Farlanetto in Append.:
Restio est etlam, qui rests eaditor; et allatum
Plauti locum hit verbis interpretatui est: Multo
potius erlt, si llll bubulit eoriii cadantur, quam
ego cadar rcate.
RESTIpULAtIO, 6nts,f. 3.amirep«TT!<n«, a-
clut restlpulandl. Cic. Rote. Com. 13. 38. Quls
est bujus restlpulatlonit scriptor, testis, arbiter?
Adde Caj. instit. 4. p; 759. Goes.
RESTlPtJLOR, Sris, arl, dep. 1. (re et etlprj-
lor) a'vtsirapeoTow, cum eo certo, a quo ipon-
sione sum provocatui; idest viciisim stipulor, et
mutoam sponsionem eiigo, Cic. Rote, Com. 13.
38. Quid hlo porro nunc restipulatnr, quod Jam
pridem ipse exeglt? Fat. Max. 2. 8. n. 2. Va-
lerius sponslone Lutatlum provoeavlt, non se pe-
tlturum triumphum, nisi suo ductn Puniea etas-
als asset oppressa, nee dubitavit restipularl Lo-
tatius. April, de Mag. tub fin. An ut earn do-
tem fllils suls magls restipularetur, qoam penes
me ilneret? fc. e. mibl quidem promitteret, se
viva, sed, se mortua, me obligaret, ut Qliia sals,
quos et priori marlto suseeperat, restituerem. Ad-
de Farron. 5. Z. L. 182. 42. Mull.
RESTIS, !«, f. 3. In quarto et sexto eatu lin-
gular) duplicem positionem babet reitim et re-
item, resli et reite, nt ignis, puppis, turrit et
alia raalla, qua Pritcian. 7. p. 756. et 759.
Putsch, enumerat. Quod veto ad notatlonem per-
tinet, V. Etjmologos. — Restis est idem ae fu-
nis: nisi quod bie de crassioribus etiam dlcltur,
Ilia fere de tenuloribus, oxoivoj, tsWiq, tk\e-
Savc't (It. /Vine, corda, coriiicella; Fr. corde ;
Ilisp. cuerda, soga; Germ. d. Seil, Tau, Strick;
Angl. a halter or cord, a rope or cable).
I.) Propria. — o) Geoeratim. Farro 1 . B. R.
22. init. Qua nascl in fundo, ae fieri a domestl-
cis potuerunt, coram nt quid emstur, ut qua;
Bunt de csnnabi, lino, Junco, palma, scirpo, ut
funes, resles, tegetes. et ibid. 23. a med. Serete
cannabim, linum, Juncura, spartum, unde llneas,
restes, funes facias. Colum. 11. R. R. 3. tub
init. Farina aqua conspersa illinitur vel nauticls
veteribus funibus, vel quibuslibet alils restibus.
Rursus farro 1. R. R- 8. 2. Jugorum genera
fere quatuor, pertica, arundo, restes, vites. h. e.
quum viils brachla in jugurn alligantur resti.
bus. Intcript. apud Gruter. 715. 10. in fin.
ATIMETO LIB. CVIVS DOLO FILIAM AMIS1 RSSTBM
ET CLAVOH VKOS SIBI COLLVM ALMGBT. Plaul.
Pseud. 1. 1. 86. P8. Sed quid de drachma fa-
cere vir? ca. restim volo Mibl emere. pi. quam-
obrem? ca. qui me faciam pensilem. Cerium
est mihi ante tcnebras persequl lenebras. Id.
Pen. 5. 2. 34. Restim tu mibi cape crassam,
ac suspende te. Id. ibid. 2. 4. 11. Cadere lu bo-
die restibus. Lucilius apud Ifon. 2. 868. Gra-
bali restibu' tent). Juvenal. 10. 58. descend unt
status, restemque 6equuntur. Plaut. Rud. 4. 3.
97. Paullisper remitte reslem, dum concedo*et
eomulo. h. e. rodentem. Juvenal. 3. 126. Hor-
tulus hie, puteusque brevis, nee reste movendus.
h. e. ubi non fune, sed manu aqua bauritur. Id.
14. 272. de tchcenobate. ancipitl figem vestigia
planta, Victum ilia mercede parat, brumamque,
famemque Ilia reste cavet. et JUarcell. Empir.
c 29. p. 130. init. De reste renlrem clrcurncln-
xeria, da qua quil laqueo vitam flnierlL — W
; ; :.i ; - restim ducere (xo'pJzxa ftxetv diiit A-
— 119 -
rislopn. io Nub. v. 540) dicuntur id sattationibus
pueri et puells choros agentes manu velut reste
consertl . Hujusraodi cboros descrlblt Homer.
Iliad. 18. 591. "QfttMUV*" oXXrjXioy ivi xapnn> X""
pa« syovtej. Liv. 27. 37. su6 fin. Per manui reste
data rirgines tonam vocis pulsu pedum modulan-
tei ineesiernnt. Ter. Adelph. 4. 7. 34. To inter
eai restim ductans saltabis. menerai la ridda.
Ibl i?onBtui: Lusoi est natus ab eo fune, quo
introdactui equus duriui in Trojem est, quum
nexii manibai fane cborum dacunt saltantea.
Hoc a quibusdam dieltur: ted ego puto, manu
eonsertos choros puellorum puellarumque can-
tantei, restim ducere existimari: et id maxima
eonvenire ad exagitandam Importunitatem senis,
velut poeroi imltantii. V. quinque puellas ita
saltantes apud fitc. JHonum. £orghes. p. 188.
tab. XXY. — c) Ad restim. ret rediit, pro-
verb., b. e. adeo perdita sunt ret, at de suspea-
dio cogitandum lit. Ter. Phorm. 4. 4. 4. Opera
tua ad reitim mibl quidem rei rediit plaoissu-
me. eono a termine ehe mi bisogneva impic-
carmi a diritjuro. Casciliut apud ifon. 3. 64.
Ad restim rei rediit. immo eollus, non res. nam
ille argentnm habet. Hue pertinel illud Martial.
4. 70. Nil Ammiano prater aridam restem Mo-
rieni reliqoit altimii pater cerii. h. «. iaqueum,
quo te suspenderet. V. Intcript. cit. mb o. —
d) Colubra rettem non parit, allud prover-
bium, h. e. non sunt diisimiles parentum Qlli.
Petron. fragm. Tragur. 45. Surmann.
RESTlTANS, antis, particip. V. voe. »eq.
RESTlTO, at, are, n. 1. freqaentat. a resfo.
— Particip. Rettitana 1. — Reillto 1 1. Bit
idem ae tape, aut tubinde resto, subslsto, ire re-
eoso, remoror, fermarti, arretlarti, i<fiaxaua%.
Enniut apod Non. p. 147. 10. Mere. Restitant,
oceurrunt, obstant, obitringillant, obganniunt. Ter.
Eun. 4. 4. 1. Exl forai, iceleste! at etiam resti-
tas, fugitive? Plaut. Capt. 3. 2. 2. ubi quisque
vident, eunt obviam, Gratulanturque earn rem.
Ita me miserum restitando, retinendoque lassum
reddlderunt. Liv. 30. 31. a med. Restitantem ae
tergiveriantem attrahere. Id. 1. 39. ad fin. Im-
perium atqae bonorem, aut, ubi reslitaret, mor-
tem, ni lequeretur, denuociantei. Al. leg. resta-
ret. Adde eumd. 10. 19.; et V. Draktnborch.
ad Liv. 6. 7. § 2. Plin. 8. Ritt. nat. 16. 19.
(50). de leone. Quamlibet magna canum et ve-
naniium urgente vl, contemptim reititansque ce-
dit. ^ 2. Est etlam resistere, repugnare. En-
niut apud Rufinian. de fig. tent, et eloc. § 11.
p. 205. Ruhnk. Menelaui me objurgat? id meii
rebus regimen reilitat. Al. leg. . reslat.
REST1TOR, oris, m. 3. qui restat. Vox a Le-
xico expuogenda; legilur enim loiummodo In
Not. Tit: p. 01.
RESTlTRIX, trlcti, f. 3. qua) restat, et in eo-
dem loco reraanet. Plaut. True. 4. 2. 0. Ego
interim hie restitrix hit prssldebo.
RESTlTCENS, entli, particip. F. voc. isq.
RESTlTfJO, tail, till, totum, tttere, a. 3. (re
et slatuo). Particip. Restituent sub B. II. a. ; Re-
itiluiut fere in omn. paragr.; Restiluiurut sub
B. I. a. et II. b. ; Restituendut tub B. I. et II.
b. et c. — Uestltuo
A) Generatim est idem ac roraul itatuo, rur-
iui coiloco, reQcio, reitauro, initauro, et uni-
verslm in pristiao loco aut statu repono, eiray-
opSd», a'vaoxeuajo> (It. riporte o plantar di
nuovo, rifare, rifabbricare, rimeltere; Fr. re-
placer, remeltre a ca premiere place, ou re-
metlre en itat, ritablir; Ulsp. remeter, voluer
a meter lot cotat donde estaban, reslablecer ;
Germ, wiederiefzen, en d. frukere Stelle tvie-
dertelzen, od. uvieder in Stand tetzen, wieder-
herttetlen ; Angl. to put or stl up again, replace).
I.) Proprie.. — a) Est rursui itatuo, rursus
eolloco, repono. Firg. 2. G. 270. Ut quo qua-
que (aroor) modo steterlt, qua parte calorei Au-
■trlooi tulerit, qua terga obverterit ail, Resli-
tuant. Cic. 12. Fam. 20. Ut itatua, quara turbo
dojecerat, restltueretur. — B) Item reBcIo, re-
•tauro, iostauro. Cic. Topic. 3. a med. SI ades
ea corruerunt, vitlumque fecerunt, quarum usu-
RESTITUO
fruclus legataa est, berei restituere non debet,
nee reQcere, non magii quam lervum restituere,
si is, cujus usufructui legatoi eat, deperisset. Cas.
1. B, G. 28. Ipsoi oppida vicosque, quos Incen-
derant, restituere Jasiit. ifepoi Timolh. 4, Muros
ex hostium prada patrla restituere. (Reperituc
etiam pro exstruere, adincare, faooricare, apud
^umd. Themist. 6. Idemque muroi Athenienslum
restituit pracipuo perioulo »no. Ita Forcellinus;
at sunt qui banc locum ilo interpretantnr_: mu-
roi a Petsii, tempore Darii, dirutoi refecit, ia-
itauravit, aut iterum exstruxit) FelUy.,2. 45.
3. Domui a Clodio diijeeta, a lenatu restitute.
Ter. Adelpk. i. 2. 40. Forei elegit? reitltnen-
tur: discidit vestem? reiarcletur. Plin. 18. Hist,
nat. 28. 67. (4). Seneicunt prata: reitltuique de-
bent faba in bis lata, vel rapii, vel milio. In-
tcript. apud Orell. 3278. apodttsrivm ad kovi-
tatbm s. h. e. reitituium. rifabbricato in guisa
da farlo creder nuovo. Sic inscript. apud eumd.
3297. PRAETOHIVM IH BVIKAM COLLAPSVM AD KOVAM
fACiBB bbsxixvivm. — c) Et unlvarsim In pristi-
no loco aut ilatn repono. Ouid. 3. Fast. 16.
turbatai reitituitque comai. Sail. Jug. 51. Metel-
lui ordines (roili'iuro) restituit. 81c Liv. 5. 18. O
med. Aclem reitituere. h. e. exercitum Sucllnantom
ad fugam turbatoique ordlnee rursui eolligere et
in hostem dirlgere. et Sueton. Cat. 62. Inciina-
tam aciem iolu« lape reititult obiistens fugientlbus
retinemque ilnguloi. — Hue pertinent el ilia, la
qoibui restituere eit corrlgere, emendare, Banare.
Cic. 2. iJivinat. 46. 96. Illudne dubium est,
quia malt), quum Ita nat) assent, ut quadam
contra naturam depravata baberent, reititderen-
tur et corrigerentar ab natara, aut arte, aut me-
dicine? Cell. 8. 20. Loxatum femur ex toto re-
itituere. n. e. ita at runui ne exeidat. Sueton.
Fetp. 1. Restituere oculoi. Plin. 25. iaTist. not.
8. 50. (89). Cbelidonla blrundlnei oculli pul-
lorum in nido restltuunt visum. Cf. id. 36. ibid.
21. 40. (152). Vertigioei sedat, mentei commo-
tas restituit. et 14. ibid. 18. 22. (118). Vina in
apothecis CbdIi orta mulantar quadam, poatea-
que restituuntur slbl. ritomano. Id. 8. ibid. 22.
34. (80). Homines in lupoi vertl rursumque re-
slitul slbl. rimetterti nella loro forma, et 32.
ibid. 10. 40. (119). Hac curalio etiam piios re-
stituit. fa rinascere. Sic Farro 3. R. R. 16.
extr. Qua apes sic eoncaluerunt, restituunt ie,
reviviseunt, si rianno, si rimettono. Similiter
restituere aliquem a limine mortis apud Ca-
tull. 68. 4. est sottrarre, ritrarre, ricniamare.
Sic Sail. Orat. 2. in Cms. de repubt. ordin.
tub fin. Urbem prope Jam ab occasu restituere.
Et Ovid. 3. Pont. 6. 35. Adde quod exstinctoi
sub aqua, vel Marte, vel ign), Nulla noteit ite-
rum restituisae dies.
II.) Translate. £nniui apud Cic. Senect. 4.
10. et 2. Alt. 19., Virg. 6. Mn. 846., Ovid. 2.
Fast. 242., Liv. 30. 26., et iWaerofc. 0. Saturn.
i. Unui bomb nobis cunctando restituit rem. rs-
mise in piedi. Adde Liv. 2. 12. Sic Ter. Andr.
3. 5. 13. Tu rem impeditam et perditam resti-
tuas? tu potrai rimediare ad un negozio cost
imbrogliato e rovinato ? Liv. 6. 22. Rem tcmerl-
tata ejus prolapiam restituit. Cess. 6. B. G. 12.
Adrentu Casaris facta eommutatione rerum, obsi-
dibui Usduli redditit, veteribus clienlelis resti tuiii,
oovli per Casarera eomparatls. Cic. 2. leg. Agr.
14. Qua post reslltutam tribunlclam poteslatem
nemo attiglt. Liv. 4. 38. sub fin. Reslllultur omni-
bus locis pugna. et 6. 8. Imperator couspectu suo
prcclium restituit. Cf. 7u»tin. 35. 1.10. Restituere
bellum. Sil. It. 9. 4. 88. fusos - acrl Restituit
pugna. Kin. 20. Hist. nat. 6. 23. sub fin. Ilo
in cibo sompturo, donee sanitatem restituit. Fah
Flacc. 2. 69. Cereris turn munere fessas Restl-
tuunt vires, et parco corpora Baccbo. Farro 1.
R. R. 17. 7. Consolando eorum (servorurn) re-
stituat voluotatera ao benevolentiam in dominum.
Liv. 35. 27. Quonlam satis et suorum a pudora
maritima ignominia reslilutl animi et boilluni
conterritl essent, statult etc. et Plaut. Trin. 1.
2. 79. Quid tu adolescentem, quem esse corra-
ptam vldei, qui tua mandalui est fidei et Cda-
RESTITUTIO
els, quia to eura restituit? quia ad frugem cor-
rlgis ? rimelti sulia buona strada?
B) Speciatirn est reddere, reponere, referre,
restituire.
I.) Propria. — Absolute, vel euro Dativo, aut Ac-
cus. et prapos. ad, in. — a) Universim. Plaut.
Pcen. 5. 3. 120. mi. Pateraa oportet reddi Olio bo-
na. /Equum est habere buoc bona, quce possedit pa-
ter, ha. llaud poslulo aliter: restituentur'omoia.
Suain rem sibi salvam sistam, si illo advenerit.
Ter. Fun. 1. 2, 67. Virgiaem cupio abducere,.
ut suis restituam ac reddam. Liv. 3. 68. Tri-
buni vobis omissa reddent ac restituent. Cms. 3.
B. C, 60. in fin. Quam maiimas pecuaias an-
tuati, perinde ac satisfacere et fraudata restiluere
Tellent. Id. 2. ibid. 21. Bona restituit iis, quos
etc. Liv. 2.. 13-De agro Vejen't'lbus restituendo
impetratum. Hor. 4. Od. 15. 6. Et sigoa nosir.p
restituit Jovl Direpta Parlborum s'uperbis Posll-
bus. Cces. I. B, G. 53. ad (in. tlospitem ere-
ptum e man i bus hostiu'm, albi restifulum videbat.
— Restiluere' aliquem nalalibut suit apud Ulp.,
Mar cell., Scmvolam, celt, tola tit.- 11: lib. 40.
Dig. quid ait, F, In N ATALIS. Liv. 24. 47* Arpl
sine clade - restitutl ad Roinaooi. Id. 2. 13. et
40. Deoi precantur, ut sospites brevl in patriam
ad parcotei reslituant. CI. Cie. Dom: 27. 71. Ad
admiaistrandam civltatem restitutus. Cic. 2. Ferr,
4. Resiituere proviociam ia antiquum itatum.
Id. 10. Fam. 27. Sin isla pa.x perditum ho-
minem in possessionem 'iropplentissiml domina-
tus reslitulura est. Id. Ciecin. 13. 36.. itesti-
tuere aliquem in redes suas.- Id.- 2. Alt. 23. a-
llquem ia locum, ex quo decidit. '.— b) Spa-
ciatim est idem atque ab esaiHo in patriam re-
duco, richiamar dal bando, Nepoa,4risL 1. extr.
Seito fere anno, postquam eras eipulsus, plebl-
scito in patriam restitutus est. Cic. MU..H. 38.
Qua fuissel igitur causa restituendi mai, nisi ei
fuisset injusta ejiciendli Id. 2. Phil. 23. 56.
Restiluebat multos calamitosos. in bis patrui nul-
la cienllo. Id. Bom. 32. a med. Amplissimis o-
mnlum judiciis restitulus. richiamalo dal bando.
Sic Sueton. Claud. 12. Neminem eisulum nisi
ex senatut auctorltate restituit. — ,. c) Item spa-
ciatim ponitur pro reddere, b. e. producere, ferre.
Fallad, 7. R. R. 5. ink. Ramus punici poterit
intra fictile vasculum claudi, ut ad ejus magni-
tudlaem poma reslituat. — d) Item pro pras-
etare. Ulp. Big, 6. I. 67. Qui »e diciisuis cum-
uli redemptum esse, it boc probaverit, exlnde
liber erit, ex quo redemptus est: quia constitutlo
non iiberum pronunciari practpit, led restitui
ei Iibertatem Jubet. — e) Et pro dare, tradere.
Paul. ibid. 11. 4. 14. a med. An cogi debet
dominus restlluere serrum, et prelium serii ac-
clpere? Ulp. ibid. 19. 1. 13. a med. Quod ei
operis servus prastltit venditor!, emptor! restl-
Cueodum. Iliac restiluere dicitur beres fJducia-
rius, seu fideicommissarius, cui beredltas ex te-
itameolo obvenit cum pacto, ut certo post tem-
pore alterl tradat. Exempla passim occurrunt in
Digestif, praserlim 36. tit. 1. Jungontur autea
reddere restiluere in Illo Sccsvolce Dig. 36. 1.
78. ante med. Fidel veslra maado C. Sei et Lu-
cia Titia, oti post obitum veslrum reddalis re-
etituatii Titio et Sempronio semissem patrimonii
et portionls ejus, quam vobis dedi. — f) la
Jure restiluere est idem atque lojurias rescindere
et irriias facere, atque res et personas in pristi-
do statu reponere, riparareuna ingiustizia, ri-
tnettere alcuno ne' suoi diritti ingiustament*
lesi. Uinc — o) Est rerbum solemne pratoris,
quo In Interdicts utebatur, que? reslitutoria to-
canlur : et sigolQcat in eo statu rem ponere, quo
antea foil, live faciendum sit allquid, eive omlt-
tendum, live reddere quippiam necesse sit, aire
non, lire adificare, the destruere. Cic. Cacin.
13. 36. Pralor laterea tanta de re tacebil? qui
dies totos ant vim fieri vetat, aut restitui lactam
Jubet etc. In Edicto prceioris apud Ulp. Dig.
43. 8. 2. a med. Quod in via publica itinereve
publico Tectum, immissum babes, quo ea via, idre
■ >.K J.lA.tn. at. I!-.,. ...'ttl.... tj Af3 m-O J* ..
— 120 —
ducit: quod fit, sive quis tollat id quod lactam
est, sive reponat, quod sublatum est. Adde ibid.
11. 1. ad fin. et 12. 1. sub fin. et ibid, 22. 1.
extr. et ibid. 23. 1. et ibid. 25. 2., quibus locb
similia edicta propoauatar. — h) Similiter Cic.
3. ferr. 26. 63. Fecerat hsec egregie primo ad-
venlu Metellus, ut omnes istius -(Ferris) inju-
rias, quas modo posset, rescindere! et ir/Has fa-
ceret. Meracllusi restitui jusserat; non reftitue-
batur. - Epicrates quidem coutiouo est resti-
tutus. Alia Judicia'Liljbaji, alia AgrigentI,. alia
Paoborral resttiuta sunt. Id. Dom. 4. a med.
In meam pristiaam dignitatem restitutus. Sic
Cibi. 1. B. C. 22. Dt tribunoi plebis in ea re
ex civitate expulsos in euam dignitatem restitue-
res. Ifepot Timot. 1. Restiluere aliquld in pri-
stinum. Ter. Phorm. 2.. 4. 11. aliquid in in-
tegrum.
ILX Translate. •— o) Cum Dativo. Cic. Corn,
fragm. 19. p. 450. Orell. Ut anno XVI. post re-
ges exacloi recederent, leges . sacratae ipsi sibl
restituerunt. Id. Dom. 28. ad fin. Me palria sic
acceplt, ut, lucem salutemqoe redditam sibi ao
restllutam acciper* debuit. Plin. 20. Bist. nat,
6. 23. (51). Capitis uicera manantia sanitati re-
stituens. Liv. 25. 18. Resiituere alicui animum.
rimetlere it coraggio. et Cic, Rose. Am. 22.
61. Qua? quoniam te fefellerunt, Eruci etc. re-
jtitae nobis aiiquando veterem tuam illam cal-
lidilatam atque prudeniiam. h. e. iterum age no-
biscumr caliide et astute, ut solebas, quando ad-
hue- oscitanler et remisse egisti. Tac. Agric. 15.
Britannlam unlus prcelii fortuna veterl patlentias
f- restituit. rimiie alfanlica obbedienza. — Resii-
tuere ee est reconclliare apud Catull. 107.5.
Restituis eupido atque insperanti ipsa refers te.
Sic id. 36.2. mea puella Vovit, si sibi restitutus
essem, etc. h, e. animo reconciiiatus. Cf. Liv. 23.
7, Ut, interfecto Punico prassidio, restltuerent >e
Romania. «»' unissero nuovamenle ai Romani.
— b) Cum Accusativo et prsspos. in. Plaul.
Merc. 5. 2. 4. Ne pave: restituam jam ego te in
gaudia. Ter. Becyr. 3. 1. 11. Reitituere aliquem
rarest in gratiam. Cms. 1, B. 6. 18. fralrem
In antiquum locum gratis atque honoris. Liv.
28. 39. aliquem ex servilute in iibertatem. Id.
3i. 31. exlr K Vobis restituendi vol in amicitiam"
pietatemque nostram fortuna oblata est'. Id. 26.
24. Et Acarnanas, quos eegre ferrent JEAoW a
corpora luo diremptoi, restituturum se in antl-
quam formulam jurisque ac dltlonis eorum. — -
c) Absolute. Borat. 4. Od. 7. 21. Quum temel
becideris, et de te splendida Minos Fecerit erbi-
tria, Non, Torquate, genus, non te facundla, non
te Reslituet pletas. Sic Ovid. 11. Met 134. Mite
deQm numen Bacchus peccasse faleotem (JUidam)
Restituit. Publil. Syr. 520. ed. Ribbeck. Qoam
EESTO
tioni afaiclarum ciritatium attribuil. a miglio-
rarne le tristi condizioni.
Ii.) Translate. Sueton. Iter. 4. Spondere ali-
cui pristiQs fortune restitutionem. Val. Max.
4. 1. n. 4. extern. Victoria insignis restitutione li-
bertatis. Arnob.G.p. 196. Luna semper in mo-
tu est, et ter denas facies in restitutione accipit
menstrua. Cf. Fulgat. interpr. Act. 3. 21. Quem
(Jesum Chr.) oportet quidem caslum Buscipere
usque in tempora restitutionis omnium.
B) Speciatlm. — o) Universim est redditio,
resd'loztone. Cajus Dig. 50. 16. 22. Plus est in
restitutione, quam in eibibitione. nam exhibere
est prssentiam corporis prsbere: restiluere est
etiam possessorem facere fructusque reddere.
Ulp. ibid. 36. 1. 1. circa med. et iKrJ. 6. Re-
stitutionem facere. — b) Speciatim in jure est
actus in priorem locum aut statum reponendi,
reparatio. 5ueion. Oth. 2. Damnatum repetundis
consularem virum,-priusquam plane restitutio-
nem ei impetrasset, non dubitavit in Senatum
ad agendas gralias iniroducere. Adde Cic. 2. leg.
Agr. 4. 10. Rursus Cic. Pis. 15. a med. Nemlni
est iriumphus bonorificentius, quam mibi salus
restitutloque perscripla. h. e. revocat'io ab exsi-
lio. Adde ^u in til. 7. 1, 42.
RESTlTGTOR, oris, m. 3. qui restituit.
I.) Propria. Liv. 4. 20. Augustas Cassar tem-
plorum omnium conditor, aut restitutor. rifab-
bricatore, riparatore, Cf. injcript. apud Orell.
1103,
II.) Translate. Cic. Mil. 15. 39. P. Lenlulul
altor sceleris illius, propugnator Senatus, resti-
tutor salulis mes. Lumen. Grat. act. ad Con-
ttantin. 4. Restitutor reipubllcss. Fapisc. Aurel.
0. Me (-Sfurefianuj) liberator Illjrlci, ille Gal-
iiarura restitutor. Adde Quintil. 7.1.43. et in-
icript. apud Orell. 1071. et 1084.
RESTlTCTORlfi, adverb, et
RESTITOTORIUM, Ii, o. 2. V. roc. seq.
RESTItOtOrIUS, a, urn, adject, ad restituen-
dum portineus, ut Reslitutorium interdictum,
Ulp. Dig. 43. 1. 1. judicium, Cajus ibid. 3. 3.
46, Reslitutoria actio. Julian, ibid. 2. 10. 3. $
1. — El absolute ReStitutorium,ii, substanlivorum
more, apud Ulp. ibid. 27. 6. 7. Sumptus, quos
faclurus' est actor restitulorio agendo, h. e. Ju-
diclo reslitutorio. Est qui leg. reslitutorie. F .
RESTITUO B. I. g.
RESTItOTRIS, trrds, t. 3. restifufrice, qua
restituit. Apul. Trismeg. sub init. Terra sola in
se Ipsa consistent, omnium est receptrix, omai-
nmque generum, qua accipit, restilulrix.
RESTITUTUS, e, um, partrctp. F. RESTI-
TUO; ei coghom. V. in ONOM. -
RESTO, stas, stlti et itSvi, Hare, n. 1, (re et
sto). Perf. Restavi est Augustin. Serm. 112.;
<Res(aven't est Propert. 2, 23. 53. — Particip,
iJestani 2. et 3. — Resto fere usurpalur in pra-
lerito restiti, quod commune babel cum resisto;
et f I. Est idem ac subiislo, remaneo, resideo,
resttto, remoror, i*ploxap,ai (It. fermarti, re-
store, rimanere; Ft. rester en arriere, $ , ar»
riter, rester; Hisp. quedarie, cesar de andar,
quedar, estarse; Germ. zurucWeiben, zur&ek
slehen bleiben, still stehen; Angl.Xo stand stilt,
stay, stand, stop, remain). Pacuvius apud iVon.
p. 77. 25. Merc. Si resto, pergil, ut earn; jam si
ire cooor, probibet betere. Cic. 4. Cot. 2. 4.
Tenentur ii, qui ad Urbis Incendlum, ad ves-
tram omnium esdem, ad Caiilinam aecipiendum
Romas restiterunt. Liv. 26. 3. Quum effuse o-
mnet fagerent, se quoque turba ablalum. quid
autem solum se restaolem prodesse reipubiics
potuissa t — Restat pro distal (resistit legen-
dumconjicit Gotrt., ut apud If on. p. 378. 27. Merc.
Gell. 1. 22. sed non recle. Mull.) ait (Ferrius)
Ennium ponere, quum is dicat, Impetus baut
longe mediis regionibu' restat. Hse Melius p.
285. 1. Mull. Sed reslat est restitat, et retro
manet. si ferma e resta indietro: ex quo fit,
ut ab aliis progredientibus magno lntervallo
dislet. — Et figurata Propert. 2. 25. 18. amor
Restat, et immerilas sustinet eure mlnas. sia
Bettiiuere Tldelur, qui in prislinum Halam re- 1 Veiuvio, quorum heredex non exiiabant, restita- I soldo, firmui manet. ^ 2. Item adyerwr, re-
fama semel oppressit, rlx restltultur. Apud Q.
Cic. Petit, cons. 5. ad fin, Ut Intelllgaot, nul-
lum se unquam aliud tempus hablluros resti-
tueodas gratia;. Alii reclius leg. referenda.
Homonym. Uoc differunt inter te reddere
et restiluere, quod reddere est acceptum et ab-
latum vel abductum relro dare; resiituere vero
est amlssa et alienate aut immutata ad priorem
domlnum atque tlatum prislinum reducere, Ter.
Fun. 1. 2. 66. Praterea ut suis restituam ac
reddam. h. e. ut virgin em eervam io Iiberta-
tem restituam et abduetam reddam. Liv. 3. 68.
Tribuni vobis amissa reddent ac restituent.
Gell. 3. 8. Captivosque omnes, quos tuno ha-
buerint, reitituisie et reddiditte. Sed boc
discrimen non usquequaque terfatur.
RESTITUTIO, flnis, f. 3. est
A) Generating actus restituendi, instanratio,
refectio, oiroxnTaoracit, il rimetlere.
I.) Proprie. 5ue(on. Aug. 57. Pecuniam con-
ferre In restitutionem domus ineendio ebsumpla.
Id. Tib. 47. Restitutio PompejanI tbealrL Id.
Fesp. 8. Ipse Cepitolil restitutionem aggressus.
Justin. 2. 14. 2. Restitutio urbit Id maius. In-
script, apud Gruter. 1067. 4. mirehvab usmobi
TTLLIA SVPKSSASA BSSTlTVTIOItB FACTA 3IBJ CA-
Iier deterius tit, flat; reili|uas. Id. ibid, ad fin. I piixoevm. fusion. Tit. 8. Bona oppressorum in
RESTRICTE
luctor, obnltor, repugno, reslsto, resistere, star
taldo, far resislenza. Ter. Beaut. 5. 3. 7. la
qua re nunc tarn confideuter restas, stulta? Fro-
pert. 3. 6. 31 Dum vineunt Dauai,_dum restat
barbarus Hector. Ennius apud jF*est. in Sibinam.
Illurli restaot tick sibinisque fodantes. Sil. It.
6. 12*. tuus ille parens decora alta paravit Re-
stando adversis. Ovid. 2. Fait. 749. Postmodo
victa cades : raelioribus, Ardea, restas. Sail,
fragm. apud Non. p. 520. Mull. Et Dipo-
nein validam urbem multos dies restaalem pu-
gnaado vleit. Ovid. 3. Met. 628. Is mlbl dam
resto, Juveuili guttura pugno Ruptt. Adda eumd.
7. ibid. 411. Sil. It. 10. 25. Nunc in restauies
mncronem comminus urget, Nunc trepidos ac
terga mala formidine versos Assequitur talis. Ad-
da Lucrel. 1. 111.; item multa Livii loca apud
Drakenborch. ad 4.. 58., in quibui alii aat re-
itito, aut ttsisto legunt. — Passive impersona-
liter. Lio. 34. 15. Ut qua minima vi restatur,
ea parte Irrumpat. Alii leg. resistitut, vel reti-
tlatur. — • De rebus, restore dicuntur, quae fir-
ms manent, et non cedunt. Lucrel. 2. 449. Duri
robora ferri, JEraque, quae claustris restantia vo-
ciferantur. Sio Sil. It. 7. 120. lmpasta truces
ululatus turba luporum Eiercet, morsuque qua-,
tit reslantia claustra. {Id. 13. 103. quateretque
raorantia claustra.) Tac. 3. Ann. 46. Restantibus
laminlj adversum pila et gladios. % 3. Est et-
iam superesse, reltquum esse, restart. Ter. A-
delph. 3. 3. 00. Quam gaudeo! ubi etlam bujus
generis reliqulas Restare video, v ivere etlam nunc
lubet. Cic. Matcell. 9. 27. Use igltur tibl reli-
qua pars est, bio restat actus. Id. Sinect. 14.
48. Ego vero convlvils delector, nee cum aequa-
libus solum, qui pauci admodum restant, sed cum
restra etlam state atque vobiscum. Id. 3. Off.
2. a med. Qui e divisione tripartita duaa partes
absolverit, huio necesse est restare tertiam. firg.
4. En. 324. hoc solum oomen de conjuge re-
stat. Ouid. 0. Fait. 705. Tot restant da monse
dies, quot nomlna Parcls. Id. 3. Amor. 9. 59.
Si tauten s nobis aliquid, nisi nomen et umbra
Restat. firg. 1. Mn. 679. Dona Cerent pelago
et Qammis restantia Trojs. Id. 2. ibid 70. quid
Jam misero mihl denique restat T Cic. 3. Cat.
10. exlr. Quum bostes vestri tantum eivium tu-
perfulurum putassent, quantum inQnltae caedl re-
etitisset. fosse sopravanzato da un'inftnita stra-
ge. et id. Sull. 26. sub fin. Sludia amicorum,
quae el sola in malis resliteruot. Ovid. 3. Met.
687. De raodo yiginli (tot calm ratis ilia ferebat)
Restabam solus. Borat. t. Sat. 9. 28. Omoes
composuL Felices! nunc ego resto; Confice. Pers.
3. 97. Jam pridem hune tepell: to restas. — Se-
quenle ut. Cic Quincl 0. a med. Illud etiam
restiterat, quod besterno die feecrunt, ut te In
Jus adducerent.- Id. 2. Nat. D. 16. ad (in. Ra-
stat igitnr, at motus astrorum sit voluntarlus.
Ter. Becyr. 3. 1. 20. Quod quum ita esse In-
venero, quid restat nisi porro ut nam miser!
Harai. l. Ep. 1. 27. Restat, at bis ego me ipse
regam solerque elementis. — Cum InQuIto. Ter.
Phorm. 1. 2. 35. Restabat allud nihil, nisi ocu-
los pascere. Lucret. 5. 227. Cni tantum in vita
restat translre malorum. Borat. 1. Ep. 6. 27.
Ire tamen restat, Nnma quo d'evenit et Ancus.
Ovid. 1. Mel. 700. restabat verba refetre. Stat.
4. Silv. 1. 40. Restat Bactra novls, restat Babj-
lona tribulis Freaarl. — Pleoaasmui est in his,
non tamen vitloiui. Firg. 11. JEn. 160. viven-
do Tici mea fata, saperstes Restarem at genitor.
Plant. Cist. I. 3. 40. Nuno quod rellqaum re*
slat, volo persolvere. Sic Ter. Becyr. 4. I. II.
Ne mea prassenlia obatet, nee causa alia restet re-
liqua Quia tua Philumena ad te redeat. Liv. 10.
16. Uaam tibl spam reliquam in Btruscii restare.
•J 4. Quum de futuro tempore agltur, est immi-
nere, mancre eliqaem. Cic. 5. Verr. 89. 208.
Placet (vobis) soclos tic tractari, quod restat, at
per bsc tempora traclatos videtisT chesiano IraU
tali per I'avvenite. — Resla'hoc mihi, manet met
lnquit Serviut ad illud Firg. 7. /En. 270. generoi
eilernU adfore ab oris, Hoc Latto restare eanant,
qal sanguine nostrum Women la aitra ferant,
Tom. I?.
— 421 —
RESTRICTE, adverb. Comp. Restrictius et
Sup. Restrictissime 1. — Restricts «y 1. Est
stride, arete, anguste, ristrettamente, ctiyctvios,
9u»0jr»i8eV.* Cie. 2. Fin. 13. a med. Parcc el re-
strict facere aliquid. Nazar. Pantg. Constant.
15. Qui retrenandis cupiditatibus reslrirte con-
tenleque viierunt. Auguslin. 3. Doctr. Chr. 12.
Rebus praetereuatibus restrictius uti. Plin. 5.
Ep. 8, su6 fin. Turn si Iaudaveris, paicus; si
culpaveris, niraius fuisss 'dicaris: quamvis illud
plenlssime, boo restriclissime feceris. ^ 2. Item
est accurate, severe, esaltamente, rigorotamen-
te. Cic. 2. Zegg. 18. 45. Sed ego cetera non
tam restricte praeflnio. Id. Amic 16. 58. Hoc
quidem est nimls eifgue et eiiiiier ad calculos.
vocare amicitiam, at par lit ratio aeceptorum
et datorum. Divitior mihl et afauentior videtur
esse vera amieitla nee observare restricte, ne
plus reddat, quam acceperil.
RESTRICT!,!!, adverb, idem ac restricte. Afro-
nius apud Non. p. 516. 8. Merc. Eaque Qrmo
sedere melius consultoribus Quam restrictim co-
gltata atque omnibus ratlonibus. h. e. multum
diuque, subtiliter.
RESTRlCTlO, unls, f. 3. reslrizione, actus
restriogendi- Auguslin. Mor. Eccl. Calhol. 31.
a med. Necessario victui redundat plurimum et
operibus manuuiri et epnlarum restrictione. ri«
slringimento, pavsimonia, frugalita. Adie ChaU
cid. Tim. 3. — Apud medicos est alvl duritia,
stilicheiza. Plin. Fat. 5. 42. Omna Jeguraea,
quod restrlctlonem faoit. Cf. Sertn. Sammon.
28. 519.
RESTRICTDS, a^ am, particip. F. RESTRIN-
GO.
RESTRlQO, as, are, n. 1. iternm strlgo, inter-
quiesco. Seneca Ep. 31. ante med. Surge et re-
striga, et elivum istum uno, si potes, splritu ei-
supera. Alii rectius teg. inspire.
RESTRINGO, strlngls, strinxl, ttrictum, ttria*
gere, a. 3. (re et tlringo). Particip. flestrt'etus
A. 1. et 27. et in fin. ■— Restrlngo duo diversa si-
goiQcat; scilicet
A) Est idem quod strlngo, adstrlngo, constrln-
go, arete relfgo, presse revincio, avaateVXn (It.
slringere, legate strellamente; Fr. serrer I-
Iroilement, allacher fortement, resserrer, flisp.
legar estrechamente , atar 6 enlazar fuer-
temente, reslringir; Germ, straff od. fett tu-
ruefcziener., tuiiehen,. einziehen, zubinden,
feslbinden; Augl. to bind hard or tight, tie-
fast).
I.) Proprie saeplsiime oceurrit Particip. praeter.
pass. Borat. 3, Od. 5. 35. Qui lora restrlctis
lacertit Sensit iners. Catull. 64. 296. Prome-
theus tllici rettrictus membra catena. Petron.
fragm. Tragur. 73. Sufmann. Restrict!! manl-
bus anulos de pavimento conabantur Toilers, et
Plin. 35. Hht. nat. 10. 36. (16;. Restrlctis ad
terga manibus. Tac. 15. Ann. 57. Vinculum fa-
scia In modum laquei ad arcum sells restrlctum.
— Ceterdm id. 14. ibid. 64. Paella restrlagitur
Vlncalis, vensque ejus per omoes artus essol-
vuntur. Apul. Florid, n. 17. Quid si manus ma-
nicit restringantur, pedes pedicii eoaretenturt
Quintil. 11. 3. a med. La vara reslrlngere, pro-
late longlui deitra, est odiosam. h. t. retrebere.
Stat. 0. Theb. 814. taao vir ambo eonalibus
ambas Restringant cohibentque maaas. h. t. cor-
rlplunt, retinent, impediunt, ne ferlant. — Quo
reterrl potest et Iliad Tertult, Apolog. 20. a med.
Cscos relumlaare, leprosos purgare, paraljfticos
restringere. rassodare* resolatoi artus quasi re-
vincire et Ormare.
II.) Translate est ooereere, reilrfnoere. Sene-
\ca 1. Benef. 4. Ne liberalltatem baso ipsa ob-
servatio restringat, dum tempera!, et Plin. 1.
Ep. 8. circa med. Quam omnet homines ad cu-
ttodiam pecunla nature restrimerit. Id. 6. ibid.
19. Reslringere eumptui candidatornm. Id. 5.
ibid. 19. eilr. Est enim tam parous et continent,
at non solum dellclas, verum etiam necesiltatei
vale.tudinis frugalltate restringat. Auel. Pantg.
ad' Constant™. 6. Iratoe inceniosque ad ulcl-
scendoi animoi reslrlngere tratlenere. Tac. 16.
RESUDATIO
Ann. 16. Patlentia servills, tantumque sangui*
nis domi perdiium, fatigant animum et mcastitla
reslringunt. Apul. de Mando. Quanio improvi-
sior nimbi praeclpitalio est, tanto breviore casu
restringiiur. h. e. contrabitur, et parum durat.
Plin. 24. Bist. nat. 16. 97. (154). Mjrrhis pha-
Iangiorum morsus restringit. h. e. eoercet, ns
altius descendant, et lailuj serpant. Addo 23.
t'bid. 7. 63. (119). At SUIig. utrobique leg .
restinguere. ^uoustirt. iSerm. 43. Terrigenas
coadimentum saporis vitas sternsa perceperunt,
at restringereat carnis lasciviaru. ft. e. cobibe-
rent.
B) Est etiam lame, didueere, solvere, ape-
rire, allargare, aprire, sciogliete. Flaut. Capt.
3. I. 25. tNe canem quidem irritatam volult.quii"
quam imltarier . Saltern ti non arriderent, den-
ies ut reitrlngerent. iucret. 2. 406. Propterifa,-
qae solere vias restringere nostris Sensibat, ia-
troituque tuo perrumpere corpus. Alii leg. ro*
sclndere. Ovid. 12. Met. 542. quid me raemi-
nisse matorum Cogis, et obductos anal restrin-
gere luctus? ft. e. renovare, quasi rursus aperlo
vulnere, quod coierat. Alii leg. resciiidere. Qui-
dam addunl ex Apul. Met. hase verba, qu?a ego
nondum reperi: Jumenlum restrimit abireque II-
berum stabula sivit. - Similiter Particip. ileslri-
ctus est laiatus, diductus, ut reseralus estaper-
tus, releclus delectus. Apul. Apolog. in carm.
Mis), ut petisti, mundicinas dentium etc. Ne qua
visatur tetra labes sordium, Restrictis forte li
labellis riseris. Quintil. declam. 12. 27. Re-
strictis labrls morsus abrupimus. — Iline Par-
ticip. praetei. pass., cujus eiempla retulimus,
hestriclus, a, urn, etlam adjectirorura more
usurpatur, unde Comp. Reslrictior L et II.; et Sup.
Reslriciissimus II.
I.) Proprie est strictus, adslrictus, slreUo, n-
stretto, a'vauToX&sie. Sueton. Domit. 18. Pulcher
ac decens toto corpora, eieeplls pedibus, quorum
dlgitot restrlcliores habebat. Id. Aug. 73. Tog3
neqae restrictae, neque fuss. Sertn. Sammon.
28. 519. Restricts alvus. stilico.
II.) Translate •( 1. Est angustus, deSnitns, n-
stretto, limilato. Plin. 9. Ep. 19. ad /in. An
restrictius arbitraris, per orbem terraram legen-
dum dare, duraluraro memoriam suam, quam
uno in loco duobus versiculis slgnare quod fe-
ceris T ^ 2. Item parcus, a varus, tenax. Cic. 10.
Alt. 11. An existimas ilium in isto genere {tot-
vendi) lentulum aat restrictum? Id. 2. Off. IB.
62. In bis qui se adjuvari volent, restrict! omaiao
esse nullo modo de.bemus. Id. 3. Fair.. 8. ad
fin Quum natura semper ad larglendum ex
alieno fuerlm reslrictior. Id. Plane. 23. 54. Re-
tlrictum et lenacem esse. •! 3. Item severns, rl-
gtdut. Tac. 15. ^sfn». 48. ettr. Summum irape-
rium non restrictum, nee perseverura volunt.
^pul. Florid, n. 23. Judlcatio reslrictior. Spaf
tian. Carac. 2. Gressui vero pueritiam-rs-
strictior, gravior, vultu etiam truculentior fa-
etus est. Ammian. 23. 6. 78. Immane quan-
tnm {hi popuii) restrlctl et cautt, ut inter Lo-
■tiles bortos gradientes non numquam et vineta,
aeo cupiant aliquid neo contlngant. Ambrot. 1.
Off. 3. Sermo restrlctior. Amob. 7. p. 135. Re-
sttictiores la numero deorum. Cod. Justin.
1. 17. $ 10. Restrictissimls regulls.
RE3TRUCTUS, a-, am, particip. F. voc. seq.
RESTROO, strtlis, struxl, ttructum, strUere,
a. 3. (re et struo). Particip. iiestructui I.
— Restruo est Idem atque iterum exstrao, re-
ttituo. ,
I.) Proprie. rertuH. f. ad flalion. 10. ante med.
Varro commemorat, staluas dejectai noa nisi
per vim popularium restructas. Id. Apolog 6.
sub /in. Licet Serapidi aras restruxeritis.
II.) Translate. Ter lull. Resurr. earn. 31. Ita
et Deus earn restruebat (Idem, quam populni
destruebat.
RESODAMS, antis, particip. F. RE3UUO.
RESfJDATlO, ODit, f. 3. exsudatlo, sudorij aut
liquid! emisiio. CceU Aurel. tignif. 79. Quot
sunt diHerenlias taaguinit fluoris? ires: etuplio,
vulcera'.io, resudatio.
19
BESUDO
RESEDO, ii, are, !. (re e£ sudo), Parlicip.
Beswtant — Resudo
4) Neutrura vorbum, est Idem aique eisudo,
trasudare. Curl. 5. 1. 12. Causa fertilitalis est
humor, qui et utroqus amue inanat, toto fere
•olo propter veaas equarura rcsadante. Id. 7.
10. 3. Quum solum, sub quo tantua amnis
Quit, ne mudico quideia resudet hum-ire.
B) Active est Ilquldum aliquid emittere. Pru-
dent. Apolh, 78-7. crudus contiva resudat Con-
geriem veotrls. Id. 10. Calhemer. 105. Morbus
pesllfer Sua tunc tormeata resudaas Luet later
Tlocula mille.
RESUIjCANS, antis, particip. F. too. »eq.
RESULCO, as, are, a. 1. (re et sulco) risol-
cure, rursua sulco. Fenanl. 3. Vit. 5. Martin.
182. dumosa n'ovalia purgans, Proscindens, iterans
bis lerquo quaterque reiulcans. /^rodent. 5. wsf i
art?, lit. Prasicca rursus vuloera, dum se cica-
Srii coUlgU, Manila resulcans diruet, h. e. Iteruiu
Tadeus, deglubens, apcrieaa.
TtESULTANS, aotis, particip. V. RESULTO.
' RE SOL TAT 10, Cnis, f. 3.. actus resultandl.
• I.) 1'roprie. Cassiod. 2. farter. 40. a med.
Concavaj citbarablanda resultatlo. Adde Augu-
ttin. Ep. 109. ubl resultalto et manalio oppo-
Duntur. Ambros. 3. Rexaein. 5. § 11. Quam
grata et consona resuliatio. Id. in Psalm, pro?/'.
§ 9. Clamor jiicunditalis, Itetitlaa resultatlo.
II.) Translate. Cassiod. 2. Fariar. 24. Non
decet Inde signum resultatlonit exire, unde exem-
plum poluit eisultatioois etTulgere. h. e. Don de-
cet vos, senatores, trlbuta recusare, qui eiemplo
. eliis esse debetis.
• RfiSULTiTOK, Oris, m. 3. qui resultat, seu
advcrsatur. Cassiod. in Psalm. 9. 27. In ore
habebit-amarltudinem, quando resultatoribus suis
pmnain mortis tadioet. Of. 5. Mist. Eccl. II. iu
Toe. seq.
RfiSULTO, as, Stum, are, 1.. frequealat. a
retiiio. •— Particip. Resultans ia omnibus pa-
ragr.; Result aturus I. 1. — Resullo est idem
ic retro salio,, resilio, reflector, dvcutrftiia (It.
risaltare ; Fr. tauter en arriere, rebondir, rejaiU
lir ; lllsp. taltar hdcia arriba, rebotar, recu-
dir, resaltar; Germ, zuriickspringen, - prallen;
Angl. to leap back, rebound).
I.) Propria.- «f 1. Generatim. Firg. iO. /En.
330. tela partiro galea.clipeoque resultant Irrita.
Sic Sil. It. 2. 241. arma fragore Icta grari rau-
cum gemuere, alteque resultant /Ere illisa cavo
nodosao pondera clava. Petron. Sat. 89. TJnda
resultat acls<a. Lucrel. 2. 96. de cdrporib. Sed
magii KsiiJuo varloquo eierclta motu, Partim
intervailis magnis conflicts resultant. Seneca
Bippol.. 109:1. illisura capnt scopulis resultat.
Sidon. 8. Ep. 13. a med. Hie tessera frequens
eboratls resultatura pjrgorum gradibus te exspe-
Ctat. Quintil. 12. 2. 11. Aqua objectu iapillorum
resullans. PUn. 2. Uist. not. 44. 44. (115). Con-
eaji vallium sin as scladunt ioaqualiter resul-
tanlem aerem. h. t. aerem, ex quo Echo, f 2.
Speclatira reiullare dicuntur loca, qute sonum
reddunt, live quia souo percussa reslllre rt-
deotur quodammodo, et eontremere, slve quia
•ono ipso resiliente resonant ae respondent,
echeggiare, ritonare, ribombart. — t.°) Strl-
Cto sensu, leu propria de toao. Firg. 4. G.
60. ubl concava pulso Saia sonant, voclsque
offiosa resultat imago. PUn. 11. Ilitl. nat. 19,
21. (65). Inimica est aptbus'echo resultant! sono.
Id. 2. ibid. 80. 82. (193). Murmur grassans in
angusto, idem rauoum la reeurvis, resultans in
duris. Hire referri potest et lllud Ammian. 31.
1. 2. Post multa enlm, qua fates auguresque
prsdiiere verldlce, resultabaal canes ululanlibui
lupls. — 2.°) Latiore sensu, tea Qgurate da io-
Cis. Hrg. 6. Mn. 150. et 8. ibid. 305. pulsatl
Miles elamort resultant. Tac* I. Ann. 65. Quam
barbarl lito eaatu, aut trucl sonore sobjeeta
raliium ac resultantes sallus coraplerenl. Ptin.
Paneg. 73. Ilesultantia vocibus tecta. Stat. 2.
Theb. 714. oranti not, et juga longa resultant.
Adde Martial. 9. 70., et Ciaudian. 3. Rapt.
Pr'at. 389. — Similiter Ammian. 20. II. 21.
— in —
Jamque resultanllbus armis et tubit uno parique
ardore bine indeque pugnabatur. Adde eumo.
19. 6. 10. — Et cum Accusative Apul. 5. Mel.
Saia cautesque parilem sonum resultarent. Cal-
purn. Eel. 4. 5. Carmina Jam dudum, oon
qua nemorale resultant. CapeU. 1. p. 2. Nee
liquet, Urmeofeo prxlibante, disposita {carmina)
nuptias resultare.
II.) Translate, f 1. Metaphora duct! a su-
per, paragr. 1. Quinlil. 9. 4. 66. Ne brevium
(syllabarum) conte:.tu (ueria) resulteat ao so-
num reddsnt pizne puerilium crepitaculorum.
salle/Uno. Sic pronuncialio resultant, varia,
inconstans cicbra mutatione rocis, non squabilis
aut moderata. Quintil. 11. 3. 183. et 9. 4.
83. de rhythmo. Et illud, ubl opus esf velocitate,
tardum et segnc; et boo ubi pondus eiigitur,
prmceps ac resultans. *| 2, Est etlam aptari,
accommodari. Ptin. 8. Ep. 4. Noanullus et in
illo labor, ut barbara et fera nomina- Grscis
rersibus non retullent. non si adaitino alia mi-
sura, non possano aver luogo nel verso. *f 3.
Item eignificat adversari, obsisiere aTicul. Cas-
siod. 5. Hist. Eccl. II. Judcei tentabant resultare
Romanis. Adde eumd. II. ibid. 4. et Imppp
Gratian. Falenlin.c{ Theodos. Aug. Cod- Theod.
12. 89.
RESUM, ees, efQi, eesse, anoro. [re et sum)
reYera, reapse sum. Cic. Scaur. 8. (edenle A.
Maio In Class. Auct. T. 2. p. 291.) Num igitur
in bis criminibuj resit etiam aliqua suspicio?
flenrichius putat legendum resirfet etiam, quod
empleius- est et Peyronius] Maius vero scri-
bit residel jam: at nihil esse immutandum
ei sequentlbus apparet. Cic. (ex Cod. palimps.
ab A. Maio edito In Class, auct. T. 2. p. 431.)
2. Ferr. 53. Non oploor, reesset dublum quia
eum.'quum id planum fieret, condetnaari oecesse
esset. Pro reesset edllionss babent esiet. Firg.
Moron, gramm., qui, at conjicit A. Maius sai-
culo sexto visit, Id Epit. 10. (edente eod. Maio
la Class, auct, T, 5. p. 142.) Multa verba sunt,
qua peraonii difieere ridentur. Siquidera vorbum
lavenlmns, quod prima caret persona, rees, reest;
nam resum, resumus Latinus sermo noa pro-
fert: sensus aiitem bujus verb! hie est, reesse,
hoc esf ia munilione multo tempore residere,
Graliano dieente: Campari, multis in arce ree-
rant annis. JtaL Tir. p. 7. Prsfult, interfuit,
refuit. Uticusque cl. Furlanetlo to Append.
RP.SOMENS, entis, particip. P. voo. acq.
RfisO.tiO, sDmis. surapsi, sumptum, sQmere,
a, 3. (re et sumo), particip. ■ Resumens II.;
Resuinptui I. et 11. ; Resumplurut t.; Rem-
mindus II. — Res u mo est iterum sumo, a'va-
Xxpfiiva (II. ripigliare, riprendere, riassu-
mere; Fr. reprendre, ressaisir, retrouver ,
recouvrer; Hls'p. volver d tomar, tomar dt nug«
no, recobrar; Germ, zuruck - wtedernehmen,
wiedererhalten, toiederannehemen ; Angl. to
take tip again, take again, resume).
I.) Propria. Enniut apud Farron. 5. L- £.
64. Mull, d* Terra. Haee eaim terris gentes
omnes peperit et resumil deouo. h. a. reciplt.
Ovid. 9. Met. 523. culpatque, probatque label-
las, Inque vicem sumptai pooit, positasqus re-
tumlt. Id. 4. ibid. 664. Resumptae peoaa;. PUn.
Paneg. 61. a med. Moio praelextas eiueranl: resu-
raaat. Quintil. 10. 1. 20. et l.Libram perlectum
resumere la manus ex integro. PUn. 7, Ep. 9.
txtr. Quia ergo pugillares resumis, at allquid
ex h'rs seribis? Tac. 4. ffiit. 76. Resumpturus
arma, si metui abscesserit. Saelon. Her. 24.
Quum elapsum baculum eito resumpsisset, etc.
II.) Translate. Ovid. 9. Met. 192. oeo pro-
fult flvdra Crescere per damnum, geminasque
resumere fires, et Justin. 20. 5. init. Crotoniea-
tei vlx vires longo otio ex prioris belli clade
retumentei. PUn. Paneg. 66. Universos adhor-
tatui ei resumere libertatem. tt ibid. 79. Coosa*
laribiH curls exiolutut, priacipales resumpslt. Ju-
stin. 6. 4. init. Hoe ioiliam Atheniensibus resu-
mends potentia, et Lacedamoniis babends fl-
ols full. Claudian. 2. in Ru/ln. 141. redit la
rabieia, ecelerumque iqmaae resumil Ingeaium.
RESUPINO
Stat. 6. Theb. 11. Resumere gemitus. Sucton*
Ntr. 41. nomen. Id. Aug. 78. somnum. Id.
Fitell. 15. animum. Seneca Here. Oil. 25. aoi-
mam. risuscilare. Fulgat. inlerpr. Judith 13.
30. spiriluin. rtnventVe. i^i'n.2. Ep, 18. Beneficio
tuo Hi scholam redeo, et illam dulcisslraam atatem
quasi resumo: sedeo inter juveaes, ut solebam, elc.
Tac. 8. Hist. 67. Resumpia militia, et 5. ibid.
3. domlnatio per arma. Id. 4. ibid. 37. sacra*
mentum. Id. 12. Ann. 15. Resumere bostilia.
Id. 2. Hist. 41, pugnara. Id. 3. Ann. 6. volu-
ptates. — Resumere xgrotum apud Cml. Aurel.
•2. Acut. 1. 3. et 3. Tard. 7. 01. est reOcere, re-
focillare, recreare. Sic eidem Ccel. Aurel. 2. Acut,
18. resumpfus csger est cibo refectus, cefocillatue.
RESUMPIIO, onis, f. 3. aetot resumendi.
*f 1. Est Qgura rhetorica , quae dicitur etiam
epanalepsls, seu seatentia repetitio. Jul. Hu/i-
nian. de schem. lex. 5. p. 66. ' *jf 2. Ia re me-
dica est recrtatio, refectio. Cxi. Aurel. 2, Acut.
27. ad [in. Erit implenda resumptio usque ad
perfectionem desideralam. Adde eumd. 4. Tard.
3. 44.
KESUMPTlVUS, a, um, adject, ad resumen-
dum, seu recreaodum et refocillandum pertloeoi.
Ccel. Aurel. 4. Tard. 3. a med. Resumptiva vir-
tus. Id. ibid. 3. ante med. odor&mentum. Id.
2. ibid. 1. a med. cjclus.
RESUMPTOHlUS, a, um, adject, resumptlvus,
ut Resumptoria adjutoria, Catf. Aurel. 3. Acut.
8. ad fin.
RESUMPTUS, a, um, particip. F. RESDMO.
RESUO, sQis, sQtum,- scare, a. 3. (re et luo)
scucire, sdrucire, disiuo. Suelon, Aug. 94. 8u-
menli virilem togam, tunica latl elavi resuta ex
utraqoe parte, ad pedes decidit. h. e. vei auta-
rio resolutis, rel codis, aut fibulis, quibus in hu-
merii juogebatar, dissuta et dlvisa. — Est etiam
in Hot. Tir. p. 136. Suit, exaaii, result, quod For-
cellimis inlerpr. iterum tuo; sed huie-interpra-
tationi ^uicnerat. aoa adslipulatar.
REsOpINATUS, a, am, particip. V. RESU-
PINO.
REsOpInATOS, us, m. 4. supiaatio. Ptin. 9.
Bisl. nat. 20 38. (72). Hesupioatos dexter tolel*
est, passeri lavut. Alii leg. retuplnatli.
RSSUPlSO, as, avi, Stum, are, a. 1. (re «t
supino). Particip. Resupinatut I.', Resupi-
namlus I. — Rctupiao est idem ae retro su-
pino, retro el eursum reflecio , ila solloco aut
verto, ut supiaus sit, aut Jaceat, uirrioo (It. r£-
voltare all'insif. Fr. tirer en arriere, faire
pencher en arriere, rinverser, jeter a la ren-
uerse, e"tendV« sur le dot; Hisp. ec\ar u exten-
der hdcia atras u de espaldas; Germ, zuruefc-
beugen, - wenden, -drehen; Aogl. to turn or
raise upwards, lay one on his back).
I.) Proprle. Ttr. Phorm. 5. 6. 23i Puer ad
me adcurrit, Mida, Pone appreheadit, alio, re-
supinat : respicio. mi tif a rivescio, mi fa rival-
tare indietro. Liv. 4. 19. Assurgentem ibi re-
gem umbone resupinat. fa cader riverso. et Stat.
9. Theb. 311. Te quoque subilmi trasnantcm
(lamina curru, Dum socios, Pharsale, pelis, re-
supinat ademptis Dorica cuspis equis. PUn. 24.
Hist. nat. 17. 102. (162). Hac berba admota,
leooei resupinati cum bialu laio. Cels. 7. (8.
Resupinandus autem bomo est, etc. Juvenal. 8.
175. Et resupinati cessantia tympana Galii. h. e.
qui pra ebrietate, vel desidia, aut mollitie rosu-
plaus Jaeel. Ottl. 1. 14. Resupinatum corpus.
Seneca Ep. 123°. post med. Qui per pronum
euat, resapinant corpora: qui ia arduum, ia-
cumbuot. piegana all'indielro. et Quintil. 11,
3. ante med. Nares plana oianu resupinare, ia-
decorum est. PUn. 10. Hist. nat. 34.52. (105).
Proprlum turlurum colla noa rsiuplnare, quam
bibuat, t( ibid. 46. 63. (129). Oibunt avea, qui-
but longa colla, Intermlttentes, et caplte resupi-
nato velut iofaodentes slbi. Id. 9. ibid. 30. 48.
(91). Poljput si lavertatur, eiaogueseit vis, ex-
porrlguot enim se resupinati. — Obseenam sea-
tentlam babet illud Juvenal. 3. 112. avlam re-
supioat amici. Qui auiain leguat, noa faelle de-
feodeot, — Pro evertcre, prosteraece retro inv
RESUPINUS
pellendo, riversare. Proper:. 4. 8. 51. Nee mors,
quum lotas resupinat Cjolhia valvas. — Reca-
pinatus universim oat eiiam retrorsura pandus,
reflexus, recurrus. CeU. 8. t. o med. 0« co-
xarura ab exteriore parte gibbum, ad spioam
resupinatum. Fitrw. 3. tub fin. Quo longior
visus lines ia superlorem partem procedit, resu-
piaatara facit ejus speciera.
II.) Translate. Accius apud Hon. j>. 165. 4.
Merc. Quid agis? perturbas rem omnera ac re-
supinas soror. h. e. perveitis. Seneca 2. Benef.
13. Libet inlerrogare, quid tantopere te resupinet.
h. e. supeibum faciat, caput attollendo et pectus
projiciendo. andar tronfio, o petloruto. Alii leg.
tupinet. .
llESUPINUS, a, uu), adject (re et supiaus)
idem tc supinus, id est ita procumbeas, ul pan
corporis anterior sursum, posterior deorsuxn spe-
ctet, Curios (.It. supino con la faccia insu;
Fr. penche en arri'ere, qui se renverse, renver-
se, couchi sur le dos,couchi; Iiisp, echado hacid
alras, de espaldas'; Germ, auruclfijebogen, ruck-
warts gebeugt,-gckrummt, hingeslreckt; Angl.
lying on one' s back or with the face upwards,
turning or looking upwards, supine).
I.) Proprie. <f 1. Stricto sensu. Plin. 7. Bist.
nat. 2. 2. (23). Sciapodaj in majore asstu bumi
jacentes resupini, umbra se pedum protegunt.
Id. 9. ibid. 8. 7. (20). Delphini resupini atque
conversi. Quintil. 10. 3. ante med. Si non re-
supini spectantesque tectum exspectaverimus,
quid obveniat. Ovid. Heroid. 16. 255. Et modo
centabara veteres resupinus amores. h. e. moni-
tor in tergum projectus. Firg. 1. ASn. 480. Fer-
tur equis, curruque haret resupinus inani, Lora
tenens tamen. Ovid. 13. Met. 86. Comminus
ingenti resupinum pondere fudi. et 15. ibid, 520.
Et retro lentas tendo resupinus habeoas. et 2.
ibid. 267. Corpora pbocarura summo resupina
profundo Eianimata jacent. Martial. 9. 44. spe-
cial resupino sidera vultu. Colum. 2. R. R. 2.
a med. Si cornibus illigetur jugum, boves re-
tractis et resupinis eapilibus excruciantur. Ovid.
i. Mil. 730. Resupinum collum. et 12. i'&id. 138.
pectus. Plin. 8. Hist. nat. 25. 38. (93). caput.
Actios apud Cic. 1. Divinat. 22. de Tarquinii
somnio. Exin proalratum terra, graviter eaucium,
Resupiuum in calum conlueri. ubi minus recte
Orellius cum a'.iis post Resupinum interpumit.
Adde Zucret. 1. 33. <f 2. Laliore sensu dicitur
et de aliis rebus. Plin. 21. Hist. nat. 5. 11. (23).
de lilio. Paullatim se laxaos ei'flgio calatbi, resu-
piois per ambitum labris tsnuique filo et semi-
ne. Id. 19. ibid. 4.20. (60). Uortum areisdistiD-
gui, easque resupinls pulvinorum toris. Id.. 18.
ibid. IS. 48. (171). Culter futuris sulcis vestigia
praseribens ineisuris, quas resupinus in arando
nsorddat Tomer. Stat. 4. Theb. 237. auget resu-
pina maniplos Eiis. h. t. colle acclivi et supi-
B3 fila.
II.) Translate, f 1. Est mollis, efleminatiii'.
Q:ir.\il. 5. 12. a med. Lieet hanc eloquentiam
Bbidinusam resupina voluptale audiloria probent.
Id. it. 3. ad [in. Nam cantici quiddam habeat,
scaiimque resupina sunt! taxa atque soliludines
rsd respondent (Cic. Arch. 8. 1 9.). *f 2. Item Beg-
■gens, oscltans, secors. Paul. Dig. 22. 3. 25.
Qai toUit, numquam ita resupinus est, at facile
aut pecunias Jactet. Fenulejus ibid. 43. 23. 4.
Qutnon opinioneL. ejus,et resupinaraexiatimatio-
rrra sequl oportet. *| 3. Item superbos, elatus,
■af=ifice incedens, tronfio, pelloruto. Ovid.
ft. Met. 275. de Niobe. Et mediam tulerat gres-
•i« resupina per urbem, Invidiosa suis: at nunc
isiaerenda vel hosti. Seneca £p. 80. a med. ]Ua
?ai in scan* elatus incedit, et hac resupinus
RESURGENS, eolis, particip. V. »oc. seq.
RESURGO, surgis, surrexi, surrectum, surge-
re, c 3. (re et surgo). Particip. Resurgent I
a. et IL, et, litters n ex trite, Resurges, quod legi-
. .-. " . _ ~:j Vespasian, apud EchkeL D. If. V.
T. 8. p. 327. ut insultat pro insultans apud
frogtn. p. 123. Mull., ajiaqua bujusmodi
in InKriptt. et MSS.)y Resurriclurus U.
— 123 —
— Resurgo est idem atque iterura surgo, tn pri-
stinum stalum redeo, dvaaxauai (It. rt'olzorss,
risorgere, rimettersi; Fr. se relever, reparai-
tre; Hisp. volverse a levantar ; Gtrca.sich wie-
der erhehen, sich wieder aufrichltn, sJc^ttneder
aesgen, wieder aufstehen; AngL to rise again,
6e renewed, recover).
I.) Proprie. — a) De hominibus. Ovid. 3.
Trist. 3. 25. Nunciet buc aliquis dom'nara tenis-
S8, resurgam. balzerb di letto, guarird. Id. 5.^
Met. 349. Hilitur ilia quidera {T)-phieus, cui
Sicilia ingesta est), pugnatque resurgere sape.
Sic llorat. 2. Od. 17. 14. Nee, si resurgat,
centimaaus Gigas, diveliet (me) unquam. Toe.
3. Ann. 46. Jacentes nullo ad* resurgendum
nisu, quasi eianimes linquebantur. Apul. 9. Met.
Dt primom humi supinatus est, - comminaba-
tur, si resurreiisset, sese concisarum eum raa-
chara sua. Id. 5. ibid. init. Jamque sufScienti
recreata somoo, placido resurgit animo. — Pro
reviviscere, post mortem ad vitam redire, ritor-
nare in vita, risutcitare. Lactant 4. 19. Ter-
tull. srepe, Claudian. (ii modo is auctor est)
epigr. 49. de mirac. Chrisli, Augultin., Hiero-
nym. etc. — 6) De rebus. Ovid. 2. Amor. 16.
9. Herbs resurgentos. Tac. 2. Hist. 78. Arbor
repente prociderat, ac postera die, eodem vesti-
gio resurgens etc. Adda Sueton. Fesp. 5. Ovid.
4. Pont. 8. 28. Obruta de raediis cjmba resur-
get aquis. et 7. Met- 81. faviUa Crescit, et in
veteres Tires agitata resurgit. et 2. ibid- 453.
Orbe resurgebant iuoaria cornua nono. sptmla-
vano daW orizzonte. et 8. ibid. 11. Seita resur-
gebant orientis cornua Phcebes. Fellej, 1. 7. 3.
Vii crediderim tam mature lantam urbem (Ca-
puam) crevisse, Doruisse, concidisse, resurrexisse.
Gell- 17. 11. Claustra mobilia connhentia vicis-
sim et resurgentia.
II.) Translate. Firg. 4. 2En, 531. rursusque
resurgens SsTit amor. Propert. 4. 1. 71.Dicam,
Troja, cades, et Troja Roma resurges. Cf. Ovid,
t. Fast. 523. Victa tamen vinces evemque
Troja resurges. et florae. 3. Od. 3. 65. Ter si
resurgat murus aeneus Auctore Pbcebo etc. Liv.
24. 45. Posteaquam res Eomana, contra spem
votaque ejus, felut rcsurgeret. Justin. 37. 1 sub
/In. Quum eum summi imperatores ita viceriot,
ut major clariorque in restaurando bello resurgeret.
Tac. 3. Ilisl. 2. Legiones decepto magis, quam
Tictse, resurgere in ullionem properant. Vellej.
2. 88. 3. NoTi ac resurrecluri belli civilis ini-
tium. — Pro retlriscere secundum spiritum, seu
amissam Dei gratiam recuperare. fulqat. interpr.
epist. ad Col. 2. 12. Consepulti ei in baptisrno.
In quo et resurrexislis per fidem operalionis Dei.
RESTJHRECl'IO, onis, t. 3. (resurgo) rtaizo-
menfOj risorgimento, actus resurgendi. Csel. Au-
rel. 3. Tard. 8. t05. ResurrecUo liquoris. — Fere
dicitur de reditu ia vitam. Tertull. Resurr. earn,
t., Lactant. 4. 19., Sulp. Sev.'A, Chron. 33.
Fulgat. interpr. Luc. 23. 35. ex mortuis. Id. 2,
Much. 7. 14. ad vitam. Absolute id. Psalm. 65. 1.
RESTJSClPlO, is, ere, a. 3. (re et suscipio) Re-
rum suscipio. Arat, 2. 589. Qui per tua rau-
nera semper Qucd reddamus, agis, denique resusci-
pis usum.
RESUSClTANS, antis, particip. F. RESUSCITO.
RfiSUSClTATiO, onis, f. 3. % i. Actus re-
suscitandi, ad Titam restitutio. Tertull. Resurr.
cam. 30. % 2. Actus resurgendi. resurrectio.
Mar. Fictorin. in epist. ad Eph. I. 22.
RESOSClTATOR, Oris, m. 3. qui resuscitat,
qui vita resliluit. Tertull. Resurr. cam. 12.
a med. Nee dubites Deum carnis resuscitatorem
quern omnium ooris restitutorem. Adde Pa-
tient. 15.
RESUSClTATUS, a, urn, particip. F. voc. «eq.
RESDSCjTO, as, avi, Stum, are, a. 1. (re et
suscito). Particip. /lesuscitani I. ; Resuscitates
I. et II.; P.esuscitandus I. — Rssuscito est
idem ac resutgere facio, iterum suscito, excito,
o'veyeipM (It risuscilare; Fr. reueiifer, faire re-
viure; Hisp. resucitar; Germ, wieder er - oder
auf- erwechen; Angl. to rouse again, reviue.
resuscitate).
RETARDO
I.) Proprie est revocare ad vitam. Prudent. 6.
Reps' oTJf. 136. relliquias resusciiandas, Et mox
eum Domino simul futures. Adde Tertull. Re-
surr. earn. 38. Fulgat. interpr. Act. 13. 33.
Hano (repromissionem) Deus adimplevit flliisnoa-
tris resuscitans Jesum. Jlcim. Ep. 28. ante
med. Thomas apostolus quum in resuscitati xne-
diatoris corpora Bxuras clavorum digito palpante
tenlasset, etc.
II.) Translate. Ovid. 8. Mel. 474. tuque M*
cem ponit, posilamque resuscitat iram. Adde 14.
ibid. 495. Paul. Dig. 34. 4. 27. Si rursus in
servitutem lnciderit, non tamen iegatum ejus re-
suscitabitur. ^idon. Paneo. 23.416. Miscet cun-
cta fragor resusciiatus. Fulgat. interpr. epist,
1. ad Tim. 1. 6. Admoneo te, ut resuscitcs gre-
tiam Del. Apud Quintil. 4. 4. 9. sunt qui leg.
velut quodam tactu resuscitatus.
RESOTUS, a, um, particip. F. RESUO. '
RKSUXORlA. F. UXOR1US.
RETiE, arum, f. plur. 1. arbores, quse ex rl-
pis Duminum eminent, aut virgulta, qnas in ai-
veis eorum exstant: dicta a retibus, quod pra>
tereuntes naves retineant instar retium, et quasi
irreliatit. Gauius apud Gell. 11. 17.
RETALIO, as, are, a. 1. (re et talio, 5nis) a>
quo jure compenso, talionis lege ago. Gell. 20.
1. ante med. Quod per imprudentiam factum est,
retaliari pet imprudentiam debet.
RETANGENS, entis, particip. F. voe. seq.
RETANGO, gis, gere, a. 3. (re- et tango) i-
terum aut saspe tango. Occurrit tantum Par-
ticip. ^etangens apud Ccel. Aurel. 2. Tard.
13. 156. Delergemus faciem quoque, spoogia a-
qua frigida expressa rctangeates. h. e. sape eon-
tin gentes.
RBTARDANS, antis, particip. F. RETARDO.
RETARDATlO, onis, f. 3. ritardamento, rt-
tardo, dmB&i, uiWritt;, commoralio, mora.
Cic. 5. Phil. 11. ad fin. Uode est adbuc bellura
tractum, nisi ex retardatione et mora? Filruy.
9. 4. ante med. Mercurii et Veneris Stella cir-
cum aolis radios, solem ipsum, uli ceo»rum, iti-
aeribus coronantes, regressus retrorsum et retar-
dationes faciunt.
rETARDATUS, a, urn, particip. F. toc. seq.
RETARDO, as, 5vi, Stum, are, a. et rarb n.
1. (re ef tardo). Particip. Retardani sub B. II.;
Retardalus sub A. I. et B. II. — Retardo
A) Est idem ac remoror, detineo, moram af-
fero, o'»exo> (!'• ritardare; Fr. rctarder, ar-
reter, relenir ; Hisp. retardar ; Germ, ver-
zogern, zurickhalten, aufhallen; Angl. to slop,
delay, hinder, impede, retard).
I.) Proprie. Cic. 10. Phil. 5. 11. Quem oiii
in via caduca bereditates retardassent, etc. AucU
B. Afr. 66. Quo facto perterrito Labieno ae
reUrdato etc. Firg. 3. G. 253. Nob icopnli ru-
pesque cava atque objecta ratardant Flumina
(e^uos). Ovid. 3. Met. 82. instaatiaque ora re-
tardat Guspide pratenta. Cotutn. 2. ii. R- 2. ad
fin. Boves forliter retinere ac retardare. Sue'on.
Oth. 8. Inundalionibus Tiberis retardatus. Id.
Galb. 20. Itinera devio per igoorantiam locorum
retardatus. Adde- tfepot. Epam. 9. Horal. 2. Od.
8. 23. tua oeretardet Auramaritos. Piin.21- Bist.
nat. 2t t 89. (156). Tbjmuro prodest mulierum
mens"ibus retard'atis. — Absolute. Cic. pro leg.
Manit. 14. 40. Ea res, qua eeteros remorari so-
leot, noo relardaruot.
II.) Translate est reprimere, eontinere. Vie.
pro leg. Manil. 5. ad fin. Impetus bosiium re-
primere ac retardare. Sic -Juct. B. Afr. 68. C»-
sar aoimadverlit copies hostium hi« legiombu*
oceurrere suppetias. Qua res ejus impetum re-
tards vit. Cic. Fatin. 1. 2. lit loquacilatem i-
stam tnara paueissimis interrogationibus irretl-
tam retardarem. Id. pro leg. Manil. 9. 22. Ut-
maror patrius celeritatem persequendi relarda-
ret U. i. Ferr. 6. 17. Quum isle (.Ferres) at-
que litxtu amiel - sermones hujscemodi dissipas-
senl, quo aoimoa teslium relardarent, me magna
pecunia a sera socusalione esse deductura etc.
Id. Sexl. 31. G7. ExeitarU illam suam non so-
pitam, sed luspieiuae ariqaa teiardatam cunsue-
RETARIUS
tudlnem republics bene gerenda?. Ovid. 3. Trist.
1. 21. Sed vercor, ne te mea fort una reiardet,
Postque meoa casus sit tibl pectus inert, non ti
rallenti Veitro poetico. et Ifazar. Paneg. Con-
ttant. 30. Velox virtus stalls mora non retar-
data. — Et cum additis. Cic. pro leg. Manil.
9. 32. Ilium in persequendi studio niceror, bat
itelilia retardavit. Id. 5. Fam. 17. Retardare
aliqueoi a scribendo. Sueton. Cass. 59. Me re-
ligions quldem ulla a quoquam iocepto abiter-
rltus uaquaiD, rel retardatus. — Et cum parttc.
auominus apud Plin. Paneg. 32. Ergo sou m-
tas quemquara, non valetudo, non seius retar-
davit, quomiaus ocutos insolito spectaculo iro-
pleret. — Absolute. Cic. Senect. 16, a med. Ad
agrum fruendum non modo non relardal, verum
etiam Invltat atque allectat stnectus. Cf. Sueton.
Cws, 34. Et quamquam obsldtone Massilite, qua
eibi ex Itinere portas clauserat, tummaque fru-
meutarlee ret penurla retardante, brevl tamen
(Cwsar) omnia subeglt.
B) Neutrum retardare est idem ac retro ma-
nere, ettere in ritardo, restart indietro. Cic,
2. If at. D. 20. 52. In quo eursn (ttella Satur-
■nil multa mlrablllter efCdens, turn anteceden*
do, turn retardando, tarn vespertlnk temport-
bus delileseendo. — Eodem lensu, mediorum a-
pud Graeos more, usurpavit Cic. ibid. 40. 103.
Alotut [stellarum) turn incltantur tarn retardantar.
RETARDS. V. CRETARIOS.
RETAXO, at, are, a. 1. (re et taio) rip/en-
dere, e'^xoXsu, taxo, aut vicissim laxo. Sueton,
Fesp, 13. LIcinlum Muclanum numquam nisi
clam, et baetenus retaxare sustinult, ut etc.
RETE, is, a. sospius quam Rails, Is, m. et t 3.
— 1.°} Quod ad casus attlnet — a) Rectus casui
relit agnoscllur a Priscian. 5. p. 859. Putsch.
— V) Accus. reiem est Plant. Rud. 4. 3. 45.
et Farron. 3. R. R. 5. — c) Ablat. rete est
Ptaut. Rud. 4. 2. 9. et 4. 3. 81., Farron. 3. R.
R. 6. 8. et 5. L. L. 130. Hull., Colutn. 8. R. R.
6. 8., et Plin. 11. Bill, not. 24. 28. (81).; alia
Tcro et Abial. reli V. infra tub I. ad fin. —
d) Geaetivus plur. est relium, non return, quo-
Diem, nt ait Pliniui Sermonis dubii libro set-
to, geneilvus numquam pauciores sjllabat habct
quam nomlnativui, Charis. 1. p. 115. Putsch.
el Caper de verb. dub. p. 2250. — 2.°) Quod
pertinet ad genua — a) Femin. gen. iegitur rete
eannabina epud Farron. 3. R. R. 6. 11., et
relet meat apud Charis. I. p. 20. (F. infra
aub I.) et Priician. 6. p. 059. Putsch, — b)
De mate, gen. dubllat Chart's. 1. p. 45. et Pri-
ician. 6. p. 659. Putsch. — Ollm nsurpatum
fuit Retia, et, t. 1. et Relium, il, n. 2. F . loco
•no. — 3.°) Quod ad tocIs notetlooem special,
Curtius et alii , inter reeentlores etymologot,
potent rete deductum a tero, neeto, teio, at
eit pro trete; at Diderlein. cam e'prjTu'w, de-
tlneo, Impedlo, conjungit. Farro 5. L. L.
130. JUv.ll. a raritudine dictum eenset, si pro-
bare boo sanus qulsquam potest. — Ceterum
rete est Instromentom, quo aves, fere, plsces
capluntur, plaga, laqueus, Stxtvoy, oay>i«j (It.
rete; Fr. rets, filet} Hlsp. red; Germ. d. ffetz;
Angl. a net, toil, gin, a nare or trap).
I.) Proprle. — a) Generatim. Acciut epud
Hon. p. 634. 2. Mere. Eo eitenta retia at pro-
»eberem,et stataerem. Farro 3. R. R. I J. 3. idqae
septum lotum rete grandibus maculliintegitur./d.
Sat. Stcnipp, p. 185. ed. Oehler. Dedlt Diana
rete neille. (Cf. Ovid. 2. Met. 499. Nexlllbus-
que piagis ill vat Erymantidas ambit) Cic. 2.
Jfat. D. 48. 123. Araneolas quasi rete leiunt,
at, il quid Inbaeserit, eonflclant. Plant. Rud.
4. 3. 45. Obi demisl retem atque bamum, quid-
quid bEslt, extrabo. Farro 3. R. R. 5. 14. In-
tra retem area sunt omne genus, et mox. Qui-
bus elbus objleltur sub retem. et foe. supra cit. Pos-
ticus tecta sit rete eannablDa. Plaut. Rud. 4.
3. 6. Non Tides referre me uvldura retem fine
squamoso peeu? Ita enlm Priician. 7. p. 759.
Putsch, legit, (cti/o. rete). Firg. l. G. 307. re-
tia ponere cervia. Ooid. Beroid. 6. 19. Retia
saspe comes maeolia distineta tetendl. Id. 18.
— 124 —
Met. 922. ducebam ducenlia retia placet. Id.
Halieut. 27. laxata foramina retls. Ifemetian.
Cyneg. 229. Nee non et eaises lidem (tervi)
renatibus aptos Atque plages, longoque meantia
retia tractu Addiscant rarls temper contexere no-
dis. Tibull. 4. 3. 12. Ipsa ego per monies retia
torta feram. Plin. 9. Hist. nat. 8. 9. (29). Retia
praiendere. et ibid. (30.) panderi. et ibid. (31).
circumdare. et 16. ibid. t. i. (4). pnetexere
pitcibus. Plaut. True. 1. 1. 16. rete jacere. Sue-
ton. de clar. rhet. 1. trabere. et max. extrabe-
re. Charis. 1. p. 20. Retes, oVxtuoy. nam et in
consuetudine dlcimus: in retes meat incidisti..
— 6) In Ablat. babet rete et rets. Ovid. 5.
Past. 371. pro Libyolt elaudantur rete leasnls.
et Halieut. 22. Clausus rete lupus. Plaut. Rud.
4. 4. 27. Si in man reli apprehend!, qui tuum
polius est, quam meuml Id. True, i, i. 17. pi-
sces reti Irapedire. — c) Retia et linura Araeh-
ne puella Ljda (de qua fabulam narrat Ovid.
6. Met. init.) invenlsse dlcitur. Plin. 7. Hut.
nat. 56. 57. ante med.
IL) Translate. Lucrel. 4. 1146. Nam vita-
re, plages in amoris ne laclamnr, (Zachmann.
Jaelamnr) Non ita difficile est, quam captum
retibus Ipsit Exlre. Propert. 2. 25. 70. Tendls
inert doeto retia nota mini. Luciliut apud Pri-
ician. 10. p. 003. Putsch. Nectere allcui retia.
Plaut. Peri. 1. 2. 22. Qui albo rete aliena op-
pugnant bona. h. e. legum et juris specioso prce-
texto. Ovid. 2. Art. am. 189. falleotia retia.
Bomonjm. Rete lalius patet quam cassis
et plaga; illud enlm turn piscando turn venando
ioterrit, base potius ad venatlonem pertinent.
Ceterum, quomodo dlfferant rete et plaga, vide in
PLAGA B. L
RETECTlO, 5nis, t. 3. detectio. GJott. Cy-
rils'. "AnoxaXu^iC retectlo, revelatio.
RKTECTOS, a, am, et .
RETfiGENS, entis, particip. F. voc. teq,
REXEGO, tegis, text, tectum, tSgere, a. 3. (re
et tego). Particip. Retegens sub A. I.; Retectut
aub A. I. — Retego
A) Est idem ac detego, denado, aperio, re-
velo, dvaxdhstna (It. tcoprire, aprire; Fr. de-
couvrir, devoiler, mettre a nu, ouvrir; Hitp.
descubrsV, destapar; Germ, xoieder aufdecken,
entbldssen, Sffnen; Angl. to uncover, bare, lay
open).
I.) Proprle. Petron. Sat. 17. Retexlt taper*
bum palllo caput. Lucan. 8. 669. Ac reteglt sa-
erot tolsso velamlne voltut. Id. 9. 768. Fuglt
rupta culls, pallentlaqae ora re lei It. Stat. 3.
Theb. 174. Turn ferro retegunt ellvas, coillsqoe
propinqal Annosam trancant apicem. Ovid. 6.
Met. 356. et rex paret ipsa tilentum, Ne pateat,
latoque solum retegatur biatu. Seneca Merc.
Fur. 54. Ereboqae eapto potltur, et reteglt Stv-
ga. Juvenal. 6. 277. Retegere tcrinia. Cic. 4.
Alt. 1. tbeeam nummariam. Ovid. 8. Met. 1.
Lucifer retegent diem. Firg. 4. JEn. 119. et 5.
ibid. 65. obi Titan radllt retexerit orbem. Id.
0. ibid. 461 . Jam sole Snfuso, jam rebus luce re-
teetls. Sil. It. 6. 3. primique novo Pbaetbonte
relecti Seres, lanigeris repetebant veliera lucis.
Firg. 12. JEn, 374. banc lata retecturo Lancea
eonseqoitur. Plin. 28. Hist. nat. 7. 23. (78).
Ire per media am, retectis vettibus. Alii rectlas
rejeclis leg. Propert. 4. 9. 26. nallis tacra retecta
virit. Pen. 3- 101. denies crepuere retecli. Lucan.
9. 830. retectut ensit. tpada tguatnaia. — Apud
Sueton. Aug. 78. Pott elbum meridlanum, ita
at vettitas calceatusque erat, retectis pedibus pa al-
ii spet conqoletcebat. Nonnulli interpretantur te-
ctis, contectis, alii reetlus apertit, tea stragula
non teetls, at meridlantes tolebant.
II.) Translate. Firg. 1, JEn. 360. csscomqae
domns teelut omne retexit. Xucan. 7. 787. Clara
diet Pharralica damna retexit. Ovid- 13. Met.
836. response deom, Trojanaque fata retexl. Bo-
rat. 3. Od. 21. 15. Retegere arcanum consilium.
Claudian. 2. Laud. Stilich. 215. Intldias. Too.
15. Ann. 74. occulta coojurallonls.
B) Est eilam iterum tegere, ricoprir«. Pal-
lad. 12. R. R. 7. antt med. Circa imum trun-
RETENTIO
cum cortex recldatur, et quam iode modlcus hu-
mor efQaxerlt, ergllla vel paleato luto plaga re-
tegatur. Hue trabunt nonnulli Sueton. Aug. 78.,
sed vide, qua supra diilmut L in fin. et Ful-
gat. interpr. Eccli. 46. 16. Terram retexit anlma
tua. est enlm Greece e'nsxa'Xud/sy ; ted Fulgau vi-
detur legitse dmisdil.vfytv, b. e. aptruit, pale-
fecit.
RETEJiCOLUH, i. n. 2. torta di rete da pe-
tcare, giacchio, ritrecine, genus retis plscatorll,
dictum a jaciendo : quod et funda appellator,
Grace ^oXoc, a £aXX&> jocio. Differl a verricuh,
quod non jacitur, sed verritor, b. e. trabitur.
Hoc aulem super aquam late et longs Jacitur
spargltorqae, et qaando ablit pessum , adduci-
tux. Dnde jaculatorem de piscatore Plaut. dixit.
F. JACDLATOR. Id. Alin. 1. 1. 87. Venarl re-
tejaculo in medio marl. Alii leg. retiaculo, quod
habetur etiam apud Servium ad Firg. 1. 6. 141.
F. FUNDA. Sane due voees sunt: onde et divl-
tim usurpantur a Plauto True. 1. 1. 14. In pi-
sclnam rete qui Jeculum parat. Ita Forcellinut.
Verum recentiores tenent, baa voces tolummodo
divitim usurpari. Hermann, el Rittchel. leg. A-
tin. I, c. Reli autem jaculo venarl ; Fleckeistn.
et venari autem retlculo.
RBTEMPfiRO, as, are, a. 1. (re et tempero)
idem ao tempero. Theod. Priscian. 2. 21. Cau-
lium folia, pro cataplasmatibut adblbita, veluti
commotionis vaporem retemperant. Adde Cassiod.
in Psalm. 41. 2.
RETEMPTO, at. F. RETENTO.
RETENDO, tendls, tendi, tensum et tentum,
tendere, a. 3. (re et tendo). Particip. Retensut
et Retentus tub A. I. — Retendo
A) Est idem ac, quod tensum erat, laxo, re-
mltto, avs'igtu (It. raHenfare; Fr. de'tendre, r«-
{dcher, dibander; Hlsp, soltar, delaxar; Germ.
v.d. Spannung %uruchXassen, losspannen, nach-
latsen; Angl. to unbend, tlachen).
I.) Propria. Ovid. 2. Met. 419. Exult blc hu-
meri pbaretram, lentosque retendit Arcus. Id.
3. Ibid. 165. de Diana. Nympbarum ttadidit uni
Armlgerea jaculum pbaretramque arcusque re-
tentot. Phcedr, 3. 14. Arcum retensura posult
in media via. Slat. 4. Silv. 4. 30. Et sontea o-
perlt pbaretrae, areumque retendit Partbas.
II.) Translate. Quintil. 1. 3. ante med. Ea
quoquo, quaj sensa et anima earenl, at servare
vim suam posslot, velut alterna qulete retendun-
tur. Alii perperam leg. reltnentur; prascedit e-
nim remittio.
B) Est etiam verbum cattrense; nam mllitet
In retenture, qua retro, tea pott preetoriam est,
potitl, dlcuntur relendere. Bygin. Gromat. p. 15.
col. i. Brunt itaque laleribus cobortes sedeclm,
preetendent et reiendent. Id. p. 9. col. 1. Re-
tendon! cohortes equitatsa mlllarle, vel qulnge-
nariee. h. e. tendunt in retentura.
RETENSCS, a, am, particip. V. too. prsaced.
RfiTENTACULDM, i, n. 3. vinculum, quo quit
retineiur. Fenant. Fit. S. Menard. 12. lis, quot
iniqua ferret ponderis retentaeala, gresiibui ne-
gatls, adstrlnxeraot, ad tempi! oracnlam tummai
antltles veoiendi prxstltit facultatem.
BETENTANS, antis, particip. F. RETENTO.
REientATOR, Oris, m. 3. detentore, ritent-
tore, SiaxaToYoc, qui retentat, b. e. rettnet, de-
tentor. Cassiod. 3. Fariar. 10. Quldqaid > re-
tentatoribus coostiterlt postlderi, tine alia faclat
dllatlone restitoi. Adde JSnnod. 1. Ep. 1.
RETENTATRIX, Ids, f. 3. ritenitrice, qua
retentat, teu retlnet- Macrob. 7. <?a(ur». 4. circa
med. de cibor. digeslione. Seeundm boe eura vlr-
tulls ett, quam Grascl, quia retentatrlx est, vo-
eant Karattxxwi*.
RETENTATUS, a, um, partlelp. F. RETENTO.
RETENTlO, Salt, t. 3. (retlneo) est
I.) Proprle rellnendl eelus, eobibltio, riteni-
mento, im^i, sw'extcie. Cie. 13. AtU 21. Ra»
tentio aurigs.
II.) Flgurete. \ t. Generatim. Cic 4. ^eod.
(9. pr.) 18. a med. Retealio tttentioalt h. t.
Aesdemleorum. itnyri. ^ 9. Speelatlra io rt rrta-
dlea ett dyiuria, qcam noslratet \uIgo rtlentrlone
RETENTO
d'urina dicunl. Cal. Aurel. 3. Tard. 8. ante med.
Item ApollonluaMemphiles alium dint Oeribjdro-
pem cum retention, ut,»l quid biberit.sine dllatlo-
ne tamquam per fistulom traoslens egeratur. Adde
cumd. 2. Acul. 10. 68. et Theod. PrUeian. 4.
v 317 «l 3. Kam est conservandi actus, con-
aervatio. Zactant. 6. 10. tub fin. Retentio io-
eietatla. h. e. cooservallo. Pttuio-Ascon. «n
Cic. 3. Verr. 2. Bejeetio judicum et retentio. fV
truv. 9. 4. circa med. Reteutiones facere. 1».
Item jus aliquid retioendi et conservandl. Cxc.
13. ^tt. 23. 3. Retentio pecunlee. rUenuta to-
pra una somma che deesi pagare. et Paci-
nian. Pig. 31. 1. 79. Retentionem dolU vtrum
habere placult. - Retentio delicti, cui opponi-
Cur remissio, est apud TertuH. adv. Marcion.
4 28. Cf. Vulgat. interpr. Jo. 20. 23.
RETENTO, as, SVi, Stum, are, a. 1. (re et tento).
Particip. Eelentans sub B.\ Retentatus »obB-)
£e(entotttrus sub A. I.; fieieniandus. aub A. II.
— Retento duo diversa significatj scilicet
,4) Relento, frequoutat. a retinto, idem fere
elgQiUcat, eVa'vtW (It. ritenere, trattenere; Fr.
reienir fortement, arriler, contenir; UIsp. ra-
tener fuertemente, confener, detener; Germ,
fest zurucfcfcalten, festhalten; Angl. to ftoW
fcaefc, fteep back, stop, hold or keep in, re-
tain, detain).
I.) Propria. Plaut. Asin. 3. 3. 1. Cur n» M-
tentas? phi. quia tul amani ebeuntis egeo. Liv.
10. 5. Quo magis festinantes vldet dictator, to
Impenslus retentat agmen, ac aenslm Incedere
jubet. Tac. 5. Hist. 21. Sed, obi CeriaUs cum
delecta milltum menu subvenit, versS fortuoS,
praclpites German! In aranem aguntur. Civilli,
dom fugientes retentat, agnitiis petitusqoe t8lla
ate. Ooid. 2. Art. am. 433. in corru modo dat
fluitantia rector Lora, modo admissos arte retentat
«quos. Id. 2. Amor. 0. 30. Retentare frena. Se-
neca (Edip. 1054. qulsquis eiilem Jacens Animam
retentat. liene l' anima Co' denli. et Zucan. 3.
585. dum pugnat ab alta Pappe Catus, Grajum-
que audax apluatre retentat. ft. «. menu cOrriplt,
et retinere conatur. et ibid- 638. mensua foret
Hie profundo, Sed prohibent socil, auipensaqne
crura retentant. ft. e. retinent, ne mergatur. Ne-
mesian. 3. Ed. 58. Satyri Nymphaa Jam jamque
elapsas hio crine, hie veste retentat. Lucan^i.
723. Ipse cava regni vireB In valle retentat. ft.
e. retinet, aea detinet eiercitum In valle insidia-
rum eauia, nee In apertum contra boates ednclt.
Cic. 4. Berenn. 49. a med. Isle qui tamquam
cochlea abscondens retentat se tacitus. h. e. domi
Be continet. Zucref. 2- 726. quae non animalla
lolum Corpora sejangunt, «ed terrae ac mare Co-
turn Secernunt, calumque a terrls omne retentant.
ft. e. distinent, distare faciunt, retinentque, ne
caslom cum terra confundatur. Adde Claudian.
com. Stall. Zheod. 203. Imp. Major. Novell. 8.
$ 7. Slbi ad usumfructum sex residues nnclas
retentaturus.
II.) Translate. ^ *• Est reprimere. "<A.
Place. 3. 87. Retentare Iras. ^ 2. Item conser-
vare. Cic. Carm. de suo consul. 1. Divin. 11.
csiura terramque petessit, Qua penltui sensus
horainum vitasque retentant. ft. e. continent, con-
servant. Impp. Falentin. et Valen* in fragm.
Cod. Theod. (a Peyronio editls) 5. 14. 4. Eligat
nnusquisque quern velit [fundum), eumque per-
petuo Jure suscipiat, paiatiis tantum in rei pri-
vet e sollicitudine retentandla.
S) Retento, vel retempto, frequentat. a re-
Undo, est iterura tento, leu experior, retraclo,
resumo, avaizupda (It. ritentare ; Fr. essayer de
nauveau, f enter une teconde foi, revenir tur;
Hlsp. tentar de nuewo, emayar d otra vet;
Germ, toieder, - von Ifeuem versuchen; Angl.
to try tyr attempt again, reattempt). Ovid. 14.
Met. 382. Retentatls precibuB. Seneca Ep. 72.
inic Qaod qusrli a me, llquebat mibl, si reme-
ditari posse m: sed dlo non reteotavi memoriam
meam. Ovid. 5. T'ist. 12. 51. si demens studium
table retentem. Id. 5. Met. 117. Retentare nia
Ijr* et II. iiirf. 792. viani Icli. Luean. 2. 514.
sjou Ovid- 1. Met, 745. meluilque loqui, ne
— 125 —
more jurenca Mugtat: et timide verba Intermissa
retentat. h. e. ilerum conatur proferre. Seneca
Brevit. vit. 10. Nee audent ea retentare, quorum
vitia retractando patescunt. ritoccare, riandare.
— Spes vane me retentat, Val. Place. 5. 679.,
h. e. movet, sollieltat, Impellit. — Retentare wota
apud Val. Place. 6. 173. est iterum suscipere.
— Et cum Inflnito. Ooid. 9. Met. 208. retentans
totas infringere vestes.
RfiTENTOa, Oris, m. 3. qui retinet. Apui.
Florid, n. 6. Dracones lubrico volumlne ele-
phantos Indepti revinctunt, ut illis eipedire gres-
sum neqoeuntibus, necesse sit ultionem a ruioa
molls au» petere, ac ratentores iuob toto corpora
oblidere. Adde Auguslin. Serm. 206. Gloss, lat.
p. 381. ed. Lowe. Demorator, L t. retentor, mi-
gator, flrmator.
RETENTOnlOS, a, um, adject, ad retlnen-
dum pertlnens. Cassiod. de anim. 6. Virtus a-
nlmas retentorla, assumpta retlnens, donee ex bis
nlilis decoctlo procuretur.
RBTENTCUA, «, f. 1. pars castrorum tertia
et poslrema, a via quintana ad tergum eorum-
dem : a retro et Jentora. Bygin. Gromat. p. 7.
Quantum autem ad retentoram pertinet, via, quaa
est aoper prastorlum, per cujus rlgorem utraque
parte, quum major exercitus est, hoc est, quinque
laglones et supra, pedatura cohortl prims dari
solet, aeclpere debet latltudinem pedum quadra-
cinta. Adde eumd. p. 7.
RfiTENTUS, a, um, particip. V. BETINEO.
RfiTENTOS, as, m. 4. actus retinendi, tena-
cltas. CJaudian. 2. in Rufin. 438. de manu
Rufini abscissa, vivosque imitata retentus Cogi-
tur adduetis digitos infleetere nervis.
RBTERGfiO, terges, teral, tergere, a. 2. (ro«
tergeol. Occurrit ,fleierg?re in JYot, Tir. p. 80.
— Retergeo est idem atque abstergeo, extergeo.
Co?i. Awd. 2. Tard. 14. 207. Retergel vulnera.
^mrnion. 29. 6. 11. Reterslt obrutaB roderibus
(ossas. , ,
RETfiRO, tSris, trltum, tSrere, a. 3. avxrpi^w,
rursus, «eu maltura terO) purgo, eicerno, ftico.
Coium. 2. R. R. 21. 5. Pura deinde fr.umeota, si
la annos reconduntur, reterl debeat. Plerique
alii leg. repurgari. Seneca Ep. 47. retritls pilis.
— fletritum rutabulum, h. e. rutabulum detri-
tum seu valde tritum, habet Ifcsvius apud Fest.
p. 262. 10. Mull. V. RUTABULUM.
RETEXENS, entls, particip. /*. voc. seq.
R6TEXO, lis, xUi et xl, xtum, xere, a. 3. (re
et texo). Perf. retexit pro reteamit est Mam*.
4. 214. — Particip. Retexent sub A. I. et II.,
et B. U.; Retextut sub A. I.; .Hetesendu* sub
ji t ii. _ Betexo duo dl versa slgniflcat; scilicet
A) Est idem ac, qaod textum erat, dlssoo, »ol-
vo, ovaXiio) (It. disfare il tessuto, tlestere; Fr.
difaire un tissu, detisser, difaire; Hlsp. desho-
cer i desatar un texido, una tela; Germ, toie-
der aufmachen,-auflosen,-auftrennen e.Ge-
webe; Angl. to unweave, untwist, untwine,
unwind, unravel).
I.) Proprie. Penelopes telam retexere prover-
bio dicuntur, qui magno vel labore, vel inmpta
rem quampiam conflclunt, qoampostea destruunt.
Tractura a Penelope Ulrssls oxore, qu» pacta
cam procis pudieitia bo® insidiantibns, at tan-
tisper exspectarent, donee telam, qnam turn forte
babebat prs manibus, detexeret, quidquid interdiu
texebat, noctu relexebat. Cic. 4. Acad. (2. pr.)
29. ad fin. Quid quod ilia ars, quasi Penelopes
telam retexens, tollit ad extremum superiora?
Stat. 3. Silv. 5. 8. mllle procos iotacta fugares,
Non intertextae commenta retexere telas, Sed aloe
fraude palam. Ooid. 3. Amor. 9. 30. Tardaqoe
nocturno tela retexla dolo.
II.) Translate est dissolvere, destrnere, revooare,
lrritum faoere, disfare, distruggere, jnutare. Lu-
cret. 1. 528. Hajc (corpora solida) neque dissolvi
plagis extrinsecus icta Possunt, neo porro penitus
penelrata rctexi. Id. 5. 265. de aguis. In sum-
maque Ct ut nil humor abundet, Parllra quod
valid! vcrrenles aquora ventl Dimlnuunt radilsque
releiens slherius sol, Parlim etc. — Sic relexit
orbem luaa, quum desrejcil. Ovid. 1. Met.b%\.
RETIARIUS
Luna quater plenum tenuata . -exult orbem. —
rjioc Ilia Cic. 2. Oral. 38. 158. Reperiunt non
roodo ea, quaj jam non posslnt lpal dissolvere,
sed eliam quibus ante exorsa, et potius detexta,
prope retexantur. ^fatiu* ad Cic. 11. Fam. 28.
a med. An quod adolescens prastitl, quum etiam
errare cum exeusstlone possem, id nunc estate
precipitate commutem, ac me ipse retexam 7 Cic.
ibti. 14. ad fin. Novi tlmores retexunt superiora.
Id. 4. Verr. 26. 63. Omnia erant Metelli ejus-
modi, ut totam Istlus praturam retexere vlderetur.
rovesciare. et 2. Phil. 13. 32. Itaqoe jam. re-
texo orationem meam . mi disdico. et 5. Fin. 28.
84. Audeo dicere, lnquit. non potest, nisi rete-
xueris ilte. Ovid. 1. PonL S. 89. Rursus amor
patrias, ratlone poteotiot omnl, Quod tua te*ue-
runt scrlpta, retexit opo». Adde Remed. am. 13.
et Borat. 2. Sat. 8. 2. terlptorum quasque re-
texens ft. e. ad inoudem revocans, relegens, eor-
rigens. rivedendo, correggendo. At Forcellmus
hone Boratii locum ad paragr. proxime sequen-
tem eub II. retuW. ManiL 4. 214. Qui leges
potius posoit, qaam Jura retexit. .rfpuJ.de Mag.
Ordine eorum vestigia persequor, et •Inglllatim
apprebendans, omnem calumnies textum reteio
ft. e. accusationis artificlum diasolvo. Seneca Ep.
94. ad fin. Omnia ista exempla retexenda eunt,
et plenum malls sermonlbui peetns exhaurlendum.
B) Est etiam Iterum texere, ritessere.
I ) Proprie. Orpheus ad Plutonem et Perse-
phonem, apod Ooid. 10. Met. 31. Eurjdices,-.
oro, properata retexite fila.
II.) Translate est tepetere, iterare, tenovare.
Virg. 12. Mn. 763. Quinque orbes explent cursu,
totidemque retexunt. Ovid. 16. ^fet. 249. Inde
retro redeunt: Idemque retexltur ordo. Claudi***
VI. cons, ifonor. 130. Latio discedere Jussui
Hostls, et immensi revolulue culmlne fatl, Turpe
retexit iter. — Sic pro recensere, evolvere, nar-
rare. Claudian. B. Giid. 325. Telia dura ion go
secum aermone retexunt. ^u*on. Edyll. 10. 298.
Qui potis Innumeros cultusque, babitusque -re-
texens, Pandere tectonicas per singula prasdia
formasl Id. prcuf. Perioch. Iliad. Breviter, *t.
in epitoms Bpeciem belli Trolcl causam onglnis,
apparatusque retexulmus. y^pul. 9. Met. Oro,
mater, ordiDe mibi singula retexe.
BETEXTUS, a, um, particip. V. voc. prsced.
RETlA, a, f. 1., idem ac rete. «out. Rvd.
4. 1. 9. Nunc et operam ludos facit et retiam. Ila
legit Priscian. 7. p. 759., alii reti'a. et Ammian.
16. 2. 12. Ipsa oppida ut circumdata retiis busta
declioant (nisi retiis a retium deducere mavis). Ila-
la Matth. 4. 18. et 20. apud Mai. Nov. Coll. 1. 3.
p. 257. Simonem et Andream mittentes retiam.
et i&id. p. 258. ReGcientes reliaa suas.
RETIACOLUM, 1, n. 2. est ^ 1. Rete, rete-
jaculum. Fulgat. interpr. Psalm. 140. 10. Ce-
dent in retlaculo ejus peccatores. Adde Augustm.
in Ft. 30. enarrat. 2. ». 10. Hanc vocem legunt
nonnulll apud Plaut. Asin. 1. 1.-87. V. RETE-
JACULUM. 1 2. Dicitur et de re quacumque
in modum retis eoofecta. Fulgat. interpr. Exod.
38. 5. Fusls quatuor annnlls per totidem retta-
cull (h. e. craticulm aeness) summltates. Adde
eumd. Jerem. 32. 23., et 3. Reg. 7. 17. Septena
versuum rellacula in capitello uno et septem re-
tiacula In capitello altero. ft. e- Vitts, fasciffl.
RETlALIS, e, adject, ad rete pertinens. Non.
p. 378. 2. Merc. Plagas, macula* retiaies.
RETlARlUS, 11, m. 2. SiXtuofepoc, qui fert
rete. Hoc nomine speciatim dicebetur alter ex
gladiatoribus in arena depugnantibus. Fult entra
genus gladiatorii certaminis, in quo duo pngna-
bant, quorum alter retiarius vocabatar, quod
tunicatus fuscioam et rete gestaret, quo adversa-
rlum involveret, et implicalom eaperet: alter ap-
pellabatur Gallus a Galllcea armatur* genere, et
mirmillo, fortasse a mormyre pisce, quia armatus
erat scoto et falce et galea, In cujus vertiee con-
spiciebatur hujus piseis effigies, et sequutor, quia
in primo congressu period* ao reliarium fuglens,
Tel fugam siraulans, arte ictum ejus evitabat, et
si frustra rete jecisset, lon-sla falce sequebatur.
Rctiarii Dguram habes apud Gor. InscripU Etr.
RETIATUS
T. 3. p. 90. et apud Marin. Frat. Arv. p. 165.
Hoc genus pug^as institutum videlur a Piltaco,
uno ex aeptem japientibus, qui adversua Phryno-
nemdimicaturus propter finiurj: controversial, quo
erant inter Alticol ot Mitylenaoa, rets occulto
allato irr.pedivii Pbrynonem, nt Slrabo I. 13.
narrat. Isid. contra 18. Orig. 54. et 55. putst,
toe csrtamiue pagnam Vulcani et Neptunl, b. e.
duorum elementnrum igolt et aquae, repraaen-
ia.om antiqulius fuisae; tequulor enim Vulcanum,
retian'ui fuscina armatus Neptunum reprasenta-
bat. A retiario autem pugnaate adversus mlrmillo-
nem cantabatur: Non te peto, pisctm peto: quid
me fugis, Galle ? Ita Fettut p. 285. 10. Mull.
V. Lipsium I. 2. Saturn, c. 8. et Labusium In
Monum. Bretc. p. 81. et aeqq. Sueton. Cat. 30.
Rellarli tunlcatl qulnque numero gregatim dimi-
cantea, tine certamlne ullo totidem aequutoribui
luconbucrant: quum occidi Jubareotur, unua re-
aumpta fuacina omnes victores inleremit. Quintil.
6. 3. circa med, Fedo de rnirmlllone, qui retiarium
eonsequebatur, neo ferlebat, Vivum, inquit, ca-
per* milt, Hinc Juvenal. 8. 202. movet ecce
tridentem (retiai i'us), Poitquam librata pendentla
retia deitra Nequicquara elTudit etc. Inscript. apud
Gruler. 849. fl. et Donat. 244. 3. iantino ns-
TIARIO PYGNARVM V. IKGBNVA P03VIT CONIVGI EABO
etc. et apud Or ell. 2566. ibi.icianvs ret. tir.
(fc. e. retiarlua tiro). Adde Fal. Max. I. 7. n.
8. — Contra retiarium ferula, proverbium in
eos, qui inUrmo prasidlo contra maiime Instru-
ctum pugnant. Martial. 2. prosf. denique videas,
an te delectet contra retiarium ferula. — Subdubl-
tare videlur Jo. Caip. Orelliui, nam hoc nomine
lntelligendui tit qui retia faclt et veudit, in In-
tcript. n, 4273. d. »r. s. OASiVJ victorikts bs-
TIARtVS A». XXXV. H. I. 1. S. T. T. L. AHTOKIA 3*-
vsrtA t. c. Coterum Gloss. Cyrill. AtXTUott\c'ito{,
rotiariui. et in Bullet. Archeol. Ifapol. a. V .
p. 114. Mercatores retiaril.
RETlATUS, a, am, adject, fatfo a rete: dl-
eitur de fenestra In Itala Judic. 5. 28. et E-..ech.
11. 16., eC est cancellatua, clatbratui. F. BI.TI-
CULATOS in Da,
RfiTlCENS, entli, particip. V. RET/ICEO.
RBIiCENTElt, adverb, tacendo. Cic. 10. Alt.
6. Fiat in Uispjnia quidiibet, el tamen reticenler.
Alii recliui leg. retice, alii resplee.
RBTlCENTlA, a, f. 1. il tacere, sitenzio, airo-
c[ioitr,3t;, lilenlium, taciturnitas : et pracipue
quum non diciiur, quod dici debet. ^ 1. Ge-
neratira. Plaul. Merc. 5. 2. 52. Quid taces 7 die.
enicai ma rniserum lua reticentia. Cic. It. l~1x.il .
12. a med. Vesira vlrtua nee oblivione eorum,
qui nunc aunt, nee reticentia poslerorum iase-
pulla esse poterit. Id. 3. Off. 16. 65. A jure-
consultis eliam reticeatia pceaa est coasliluta. ft.
e- quura vltium raercia a vendilore reiicetur. Id.
1. ibid. 41.' 146. Ei mcestitia, ex bilaritate, ex
riiu, et loeutione, ex relicenlia, - ex ceteris siini-
llbui facile Judkabimui etc \ 2. Speciatlrr. eat
Dgura rbetorica senteoliarura apud Cic. 3. at.
53. ad /in., et Ouintil. 9; 2. circa med. F. A-
POSIOPESlS.
BE TlcEO, cee, cOi, cere, 2. fre et taceo). Par-
ticip. Reticent 6ub A.; Jteticendus sub II. —
Rcticeo eat Idem ac taceo, conticeo, tacendc oc-
culto, aitooieortau (It. tacere; Fr. taire, ss h ire,
garder le silence; Uisp. callar,enmuder.er ; Germ.
stillschweigen ; Ang. to hold one's peace, be si-
lent, $ay nothing, conceal, keep secrete); est
eulern verbum A) Neutrum; et B) Aciivum.
A) Neutrum retieere est aliquid, quod sciaa,
retiaere, nequo eloqul, interroganti aut laces'-.-nti
non respondere (V. Drakenborch. ad Liu. 23.
12.); et occurrit 1.°) De hominibus. — a) Sine
eddilis. Cic. 2. Oral. 57. 232. lilc quum Sul-
piciua reticuiunt, Quctl vero, inquit Crasans, etc.
Id. Harusp. nip, 28. 61. Facile, licentious ee-
lerii, relicuisiem-; aed bac oratio etc. Ter. Ilenut.
1. 1. 32. No lacfuma, atque latuc, quidquid ;at,
fac me, ut aciam: We retice, ne Terera, crede inq;:am
mibi. Sail. Jug. 85. med, Sed In masimo ve;tro
benoncio quum (jK») omnibus locia me vosque ma-
cdicti* lacerant, non placuit reticece, ne quis rao-
— 126 —
desliam in conscientiam duceret. Luran. 6. 812.
Tu faium ne qnsre tuura; cognoscere Parca;,
Me reticente, dabunt. — 6) Cum Ablat. rel et
prapos. de. Cic. 3. Verr. 63. 139. De Cbelldone
retlcnit, quoad potuit; alio reaponaio derive vit.
Id. 6. ibid. 7. 15. Ne forte, dum publicia man-
datla serviat, de privatii injuriii reticeat. Tac. 1.
Ann. 67. Qua domi cara, qua? in caatrii honetta,
memorat: reticuit de adverali. — c) Cum Dativo
persona. £iv. 23. 12. Tacuisaeni bodie, patrei
conacripti, ne quid, minus latum quod eaaet vo-
bis, loquerer. Nunc interroganti aenatori, pmnl-
teatne -, >1 retlceam, auperbua vldear. Adde
eumd. 3. 40. et Oaid. 3. Mel. 357. Vocalia Nym-
pba, qua neo retieere loquenti, Nee prior ipsa
loqul didlcit resonabilis Ecbo. Tac. 14. ,inn. 49.
Vitellius optimum quemque jurgio lacessens et
respondent! reticent, ut pavida ingenia tolent.
— 2.°) De brutit animalibua. Ptin. 10. Hist.
not. 29. 43. (83). de lusciniis. Audit discipula
intentione magna, et reddit: vicibusque reticent.
— 3.°) Paetice et urbane. Claudian. IF. cont.
Honor. 223. Vel lyre, qua reticet, vel qui non
tendltur, arcus. Id. 2. in Itufm. 43. reticet, pa-
store fugato, Pelion.
B) Active est illentlo celare, nullo raodo ma-
nlfestare, dissimulare. — a) Cum Accua. Plaut.
Men. 5. 9. 47. Respondebo: nihil reticebo, quod
aciam. Ct'c. 1. ad Q. fr. 2. 4. tub /in. Nihil nee
temere dicere, nee astute retieere debeo- Salt.
Cat. 24. Neque retieere qua audlerat, neque aua-
met ipse scelera occultare, qulcquam penai ba-
bebat. Ovid. Beroid. 19. 63. Multaque praterea,
lingua reticenda modesta etc. JPropert. 1. 10. 13.
vestroa didici retieere dolores. Justin. 1.7.15.
Matrimonii reticenda publicare. — 6) Abaolute.
Cic. Ctuent. 1. 1. Itaque mibi certum eat, banc
eamdem distrlbutionem invidia et crlminum lie
in defensione servare, ut omnes intelligant, nihil
me nee eubterfugere volulsse retlcendo, nee ob-
icurare dicendo.
RETICESCO, il, ere, n. 3. idem ac reticeo. Vox
a leiico eipungenda; Iegitur enlm aolummodo in
Not. Tir, p. 90.
RETlCULA, a, f. 1. idem ac reticulum. An
anonym, in Anecd. Ilelv. p. 70. Hagen. Rete,
reticule. Adde ibid. p. 06. Legilur etiam in Not.
Tir. p. 178. At bujua generis nomen improbat
CAaris. 1. p. 45. i"utsc?». Nemo tam obatinata
impudeniia est, ut dlcat feminino genere bac
reticula, bujua reticula.
REtICULATIM, adverb, in modum reticuli,
Pelagon. Veierin. 16. a med. Si nihil poauerit,
necessitate cogente urito reticulatim: uata curato,
ut supra. Veget. 2. Veierin. 41. etlr. Si tardiua
confirmabitur, ures reticulatim, et solemoiter u-
sta curabis. Ita ex Cod.i. edidit Schr.eiderus ;
minus recte Getnerus aiu; Si lardius conQrrna-
bit virei, rcgulalim et saleiaaiter etc
RETIcOlAIL'S, a, nm, adject, falto a rete,
StKTud&eTaij Jixtuwto';, inetar retia factua, mui-
tia forammibua rete Imitans, cancellatua. I- tir,.
9. Hist. nal. 33. 52. (103). Concha dts'.jnctiooe
virgulata, crinila, crisps, cuniculatim, pectinatim
divisa, iinbricatlm nudata, cancellalim reticulata.
— Reticulata slruclara parletum eat, quum la-
pidel cunei aibi invicem superpositi et in lalua
jaceutes ita parletem coovestlunt, ut eorum ca-
pita foris eistantia reiis figuram referant; quod
quidem atruendl genus, postreraia rei publics tem-
poribui et imperii R. atate ioeunte, in Italia plu-
rimum invaluit. Fitruv. 8, 8. init. Struclurarum
genera aunt: reliculotum, quo nunc omnea utun-
tur, et antiquum, quod incertum dlcitur. Ex bit
venueliua est reticulalum, sed ad ruina^ faclen-
das Ideo paratum, quod iu omnes partca disso-
luta babet cubicula et eoagmeota. locerta vero
camenta alia luper alia sedeotia, inter seque Im-
plicala, non ipeciosam, led flrrniorern, quam re-
ticulata, prrtslant slructuram. Plin 36. Hill,
nat, 22. 51. (172). Reticulata structura, qua fre-
queatisslnic Roma atruunt, rimia opporluna est.
— Reticulata fenestra, minulis clatbria in retis
modum munita, grata. Farro 3. R. R. 7. 3.
Fenestra I'unicana, aut latiores reticulata, n'.rin-
RETICU3
que ut locua omoii ait illustris, neve qaa ser-
pens, aliudve quod animal iatroire queat.
RETIcOlUM, 1, o. et Retlculus, 1, m. 2. de-
minut. a rete vel retls. — Da genere hate alt
Ifon. p. 221. 30, iiferc. Reticulum genere ma-
acullno: Fenestella Annal. Faacem pectoralla re-
ticului, Neutro: Claudius prlmo: Prlushlsce au-
cteribui inde relicula galeatla. ubl Ptter. adno-
tat : priuiqtie ductoribui icdit relicula ex Li-
psii lectione. Ceterum maic. genere uil lunt Far-
ro, Petron., Plin. et Trebell. Poll, lode infra
cit. — Reticulum, vel relicului — 1.°) Gene-
rating est parvum rete, vel rete aolito anguatio-
ribui macuiis conlextum, relicella, S'.xrvrjiov.
Farro 3. R. R. 5. a med. Inter columnai ex-
teriores reticuli e nervis aunt, ut perspicl in lil-
va posait, neque avia eai tranaire. — 2.°) Spe-
ciatim — a) Reticulum aeneum apud Feslum
In Secespita, est rete ex are, quo aacraria in
templis oliru saplebantur: apud Italos graticcia-
ta, apud noslratea ramata, reala. — 6) Item
aacculus in modum retis contettua, ad varioa u-
ius, tacchetto, tacchetta. Plin. 31. Hist. nat. 6.
37. (70). Demissa reticulia la mare concave e
cera pile, dulcem Intra le colligunt humorem.
Colum. 12. R. R. 53. 1. Aromata leviter confracta
iu reticulum juoceum aiit lineum adjici, et ita
cum »axi pondusculo in olei partem demittl. Cic.
7. Ferr. 11. 27. Reticulum ad narea sibl admo-
vebat, tenulssimo lino, mlnutls macuiis, plenum
rose, cunzieni. — c) Pracipue reponendis ad
Iter cibariii, gerla o tasca, carniere. Horat. 1.
Sal. 1. 47. ut si Reticulum panis venalea inter
onusto Forte vehas burnero. Juvenal. 12. 60.
Mox cum reticulia, et pane, et ventre lagena
etc. — d) Sacc-jlus est etiam in illo Ovid. 3.
Art. am. 361. Reticuloque pile level fundan-
tur aperto: Nee, nisi quam tollea, ullo ruoven-
da pila eit. Describit Ovid, varioa lucus puellls
aptoa, Inter quoa ilium, quo multa pila in re-
ticulum, b. e. aacculum conjecta elTunduntur
acervatim, deinde ita singula tolluntur, nt, dum
una manu capitur, cetera roinime moveantur.
Nihil hue tacit Indus pila, virorum propriua,
quo reticulis maaubriatis pila datur ac remit-
titur, rocclietta, lacchtlta. V. integrum Ovidii
locum. — «) Item fa.cia, vel plleolus in mo-
dum retia, a muiimbu pr<ecipue uturpatus ca-
plllli contiaendia, xax.-u^a"Xoc, rete, relicella,
cvfpa. Solebaot sumptuoaiorea femiaa hai aura
et gemmis otnare. Farro 5. L. L. 130. MM.
Quod capillum crmtineret, dictum a rete reticu-
lum. Id. apud Non. p. 538. 14. et p. 542. 12.
Merc. Suspendit i.aribus marinas mollis pilaa, re-
licula, ac alropbi;,. Petron. fragin. Tragur, 67.
Burmann. Ultim'i et p^riscolides resolvit, et reti-
culum aureum, quern ex obrizo esse dicebat, Capi-
tolin. Maximin. Jan. 1. «*!>. Reticulum de pra-
elnia undecim. h. e oroa'.um gemmia undecim pra-
slnis, cujusmodi >unt suiaragdl. F. I'RASINUS.
Adde FenestelU -t Claud. Quadrigar, apud No-
nium I. c. et Fest. in Rigillis, et Lamprid. Alex.
Sev. 41. et Elagi h. 11. ad fin., quo loco de virls
loquitur elleminai viventlbus, et molli ac mulle-
brl cultu utentibu' Sic Juvenal. 2, 96. Rsticulum-
que comia ornatur. ingeiitibuiiroplet. — f) Quod
ait Plin. de opifk'bua bull, 12. Hist. nat. 14.32.
(59). Signantur lis sub'igar o, persona adjicitur
capiti densusque relict lua: intelllglt audarium
aliudve tegmen, lelnt talvaHcam, ad operiendos
oculoa, ne, ubl re, onatur tus, videant. — g) I-
lem pannue reli- jlato opeie tertua. Spartian.
JEl. Fer. 5. Leci im eralnettibus quatuor ana-
cliteriis fecerat, n inuto reti'ulo undique inclu-
eum. r». e. cooo:eo, corlinaggio, zai.iariera.
— h) Retlculun: Jecoris apud FuJgai. inlerpr,
Exod. 29. 13. — Galllfias imperator campagos
reticulos appella jI, I' ate Trtbell. Poll. Gel-
lien. 16.
R£tT(T>i.iIS, I m. 2 F. toe. proced.
RETlCUS, a, L.n, axject. ad rete pertinens.
Augjstin. 18. de Civil, D. 18. Annonam inter
alia juruenta baji asse militibus, qua disitur re-
tlca, quoniara ad retU deporiatuc. Y. RBTICU-
LTJM c.
RETIFEX
RETlFEX, fTcis, m. 3. qui rete facit. Alcim.
HomUiar. fragm. 3. Sic quondam career retificis
Petri pretiosiorum llgaminum radio illuslrante
rcsplenduit. h. e. piscaloris.
RETlMESCO, i», ere, o. 3. reformido. Gloss.
Cyrill. 'AitoSetXiw, retimesco.
RETINACULUM, 1, a. 2- (retineo). ReUna-
cluin per syncop. est Prudent. 2. in Symmach.
147, _ Retinaculum (quod in plurali fere nu-
mero usurpatur) eat id quo aHquid firmatur, et
retlnetur, vinculum, nexus, ly^-a (It. ritegno,
sta'jed or held back, a stay, holdfasl, Ue
I.) Proprle. Cato R. R. 63. et 13.5. Lorea roll-
nacula in ploslrum, longa pedes viginti sei. H-
relle. Pilruv. 10. 5. Tignum_ quod erigilur, et
dislinetur retinaculis quadrifariam. Horat, 1. Sat.
5. 18. missa pastum retinacula mula Nauta pl-
ger saio reiigat. la cavezza. et Ovid- 11. Met.
547. Sluppea perrumpit Phrjgia retinacula clas-
sis. et 15. ibid. 690. Torta coronata solvunt re-
tinacula Dili, funt, ansiera, o^oiviov, eiriystow.
Colum. 6. R. R- 2. 4. Buculoa retinaculis con-
tinere. firg. 1. G. 513. fruslra retioacuU ten-
dens Ferlur equis aurlga. It Iriglie. et 265. A-
vnerina parent lenta relioacula Titis. vimini, vin-
chi, vincigli.
II.) Translate. Bin. 1. Ep. 12. 0» Jam seco-
rus liberque moriturus, multa ilia vita retina-
cula abnipit. Apul. II. Mel. Abruptis ardentis-
lilnl desideril retinaculis. .^uson. £pist. 8. I.
Tandem eluctall retinacula blanda raorarum,
Burdigala molles liquimua illecebras. Ammian.
14. 6. 5. Leges fundamenta libertatis et retina-
cula sampltcrna. Id. 30. 9. 2. Ilanc ob causam
tamquara ralinaculis petulantiam frcr.arat aula
regalls. Adde eumrf. ibid. 4. 4. Id. 23. 1. 15.
Novo furore, ilDe retinaculis, imls surama ral-
sceote.
RETlN'AX, Scis, adject, omn. gen., telinendi
7im habeoi. Symmach. 1. Ep. 41. [cl. 47). NOB
lllius cxn aut soli illecebrain relinat advenaram
lotos arbor aquaverit.
RETINENS, enlis, particip. K RETINEO.
RETlNESTlA, «, f. 1. conservatio. Lucret.
3. 675. Omn'u at actorum eiciderlt retlnentia
rerum. h. e. relordalio, retenlivat et ibid. 851.
retinentis noslri. f. REPETENTIA.
KETI.nSO, lines, UnBi, tentum, tlnere, a. 2.
(re el leneo). Relenelur pro relinelur in /re-
script. Chr. «pud De-Rossi T. 1. «. 212. Perf.
retinuit per sjneop. est Zucil. Sat. 29. 85.," at
Codd. habenl relineres. — Particip. Relinens
i*b A. L. 1.° el B. I. et In fin.; Relenttu In
van. pvagr.; ilelenluius sub A. II.; Retinen-
ias sab A. L I. , et B. II. — Rclinco
A) Kitione pracipue habita particula re, est
Uasa k teneo, ne abuat, ne elabatur, retro le-
seo, xaxiyt* (It. lenere indietro, rilenere, fer-
- - ■:. 'i-.i-z. ra'.leiiere; I'r. reltnir, empc-
dxr a'zsancer ou de tomler ; Ilisp. relener,
ietemtr, vnptiir de adelantar u de caer; Germ.
%m£t fart!a-sen, feslhallen, zuiuckhallen, aufi-
kz.'ltn; Angl. Jo hold or keep back or in, Hop,
detain).
L.) Proprle. — 1-°) Ponitur pro limplici te-
let, tenert. Cic. 8. Verr. 34. 74. Sinistra menu
miaebat arcum: deitra facem praforebal. Plant,
Efii. 4. 1. 32. Cedo inanum. moi. accipe. ieru-
asaMua mulierem refines. Adde eumd. Capt. 2.
3. si st Piuperl. 2. 22. 5. — 2.°) Generatim
est Idem a: teneo, ne abeat, ne elabatur, retro
teato. — a) Do homlnibus. Plant. Slich. 2. 2.
II. Jobe me omitiere bos, qui retinent. Id. E-
fU. 1. 1. 61. Adsla: abire bine non sinam. mss.
faad annc me mines T Cxi. I. B.G. 18. Con-
cficai dimittit, Liscura relinet. Plant. Cure. 2.
3. 3«-(« Ttr. Heaut. 2. 4. 23.) Tenebr* oboriun-
>a inedia tuccidunt : retine, reline me,
riiiitnmi. et Propert. 2. 7. 67. Quid
_ ifaas telinerer miles ad IndosT Crei. 3.
C. 93. Leiiua caiura pila sp'erabat in loco
- .r ■ --■; }u!wu si ipi. imuiissli leas oc-
— 127 —
cucurrissent. et ibid. 102. Biduum tempestate re-
tentus. Plin. 10. Ep. 28. Conlrariis venlit re-
tcntus aliquanto tartius, quam speraveram. Bitlij-
niam intravi. Cic. Plane. 41. 101. In Asittin me
ire - non est passus: vi me, inquam, plancius, et
compleiu suo retinuit. Id. 13. Alt 14. Q""«i
nisi jam profecti sunt, relioabis homines. Id. ibid.
33. Varro venit ad me, et quidem id temporis,
ut retinendus esset. h. e. ed ecenatn vocandus.
Ovid. Heroid. 18. 97. Nee Unun elTecit, quam-
vls retinebat euntem, Ne Derti prima pes tuus
udus aqua. Id. Rented, am. 213. Tu tamea i,
quamvis firmus relinebere vinclis. Liv. 34. 10.
Retentus ibi longo et gravi morbo. — Cum par-
tie, quin. Plant. Cure. 2. 1. 12. Tormento non
retinerl potuit fcrreo, quin reciperet se buc esum
ad prssxpim suam. Sic Cws. 2. B. C. 13. iEgre
tunc sunt relenll (milites), quia oppidum ir-
rumperent. — • Et absolute. Ter. Phorm. 5. 8.
88. OB. In jus eamus. pn. In jus J buc siquid lu-
bet. r>8. Assequere, retine, dum ego hue serTOs
evoco. ch. Enlm nequeo solus: adcurre. Sail. lug.
79, Solet in illis locis tempe3tas baud secus atque
in marl retinere. Virg. 5. JSn. 669. acer (A-
scanins) equO turbata petivlt Caslra: nee eianl-
mes possunt retinere magistrl. Cf. Ovid. Heroid.
13. 3. Aulide te fama est vento retinente rnora-
r j. _ 6) De brutis anlmalibus et de rebus. Ovid.
6. Fast. "41. Solliciti terrenlur equl,frustraque re-
tentl, Per scopulos dominum, duraque sasa tra-
hunt. Albinov. 1. 117. plenior unda Eflluit, eiigua
si qua retenta mora. Ovid. 5. Fast. 580. Perse-
quitur Partha signa retenta manu. Zucret. 1. 495.
manu tetincntes pocula. Cms. 1. B. C. 58. In-
jecta manu ferrea et retenta utraque nave diversi
pugnabant. Martial. 5. 79. Sudor madida veste
retentus. et 12. 32. Sarcina reteots peosione pro
bima. trnlteniite in pegno. et Kin. 5. Ep. •.
ante med. Ilurolles et retenta manu arbuscula.
h. e. roana et arte coercilse, ne crescant. — c)
Notandum illud Nepot. Spam. 10. Quamdlu fa-
eta est esedee civium, domi se cetinuit h. e. eon-
tinuit, tenult. lif. Paul. Dig. 11.4. 4. Fugitivos
retinere io custodian). — Sic pro habere, possi-
dere, tenere, oeeupare. Zucret. 4. 414. terrarum
millia multa, Qua varia tetinent gentes et sa-
ela Terarum.
II.) Translate est cohibere, coereere, reprimc-
re. Ter. Adelph. 1. 1,32. Pudore et liberalitate
liberot retinere, salius esse credo,- quam melu.
Cic. Rose. Am. 25. Retinere nliquem in officio.
Sic iSuelott. G'iib. 10. ad /in. Alarum altera ea-
gre retenta In ofQcio Liv. 25. 40. Retinere In
llde animos sociorum. Ovid. I. Met. 649. Nee
relinet laerimas. Sic id. 2. Amor. 18- 7. lacri-
mis vix Ilia retentis, Ma mlseram! diiit etc. et
9. Met. 575. Viique manus retinet trepldantis
ab ore mlnislri. Id. Htroid. 11. 82- Torpnerat
gelido lingua retenta metu. Id. 10. Met. 474.
verba dolore retenta. Id. 4. Fast. 461. Sic dea,
nee relinet gemitue. Id. 3. Mel, 566, Acrior ed-
monitu est: irrltaturque retenta, Et crescit rabies.
Spartian. Hadrian. 10. Labantera diseiplioam
incuria 6upcriorum principum, retinuit, orUina-
tis et oflicils et impendiis. Liv. 32. 8. Nee Al-
lall auiilia rclenturos ultra quam rogi commo-
dum cssct. Ovid. 14. Met. 338. silvas et saia
moverc, Et mulcere feras, et (lumina longa mo-
rari Ore suo volr.cresque vagas retinere solebat.
Cf. Cic. 5. Fam. 12. 5. Etenim ordo ipse an-
nalium mediocriler not retinet, quasi enumera-
tlono fastorum. b. o. traltiene, dileiia. Similiter
id. ibid. § 4. Qua (varietas) vebementer ani-
mos hoininum in legendo - retinere possit. Id. 1.
Legg, 10. 32. Videtisne, quanta series rerum sen-
tentlaruraque sit: atque ut ex alio alia neclan-
tur7 Quln labebar longlus nisi me rellnuissem.
— Opponitur tm rerni'Ko apud Pulgal. inlerpr.
Jo. 20. 23.
B) Ralione hablta pracipue verbl, sape est,
quod habemus, scrvare et cuitodire, conseruare,
rilenere, manlenere.
I.) Proprie. Cnto ad Cic. 15. Fam. 5. Po-
tius man»ueludiue et innocentia Imporatorit pro-
vinciam, quam vi militum retentara atque con-
RETINEO
servatam esse. Ccet. 7. B. G. 21. In eo, si Id op-
pidum retinuissent, surnmam victoria coostaro
inlslligebant Curt. 4. 1. 30. Spem retinendl £.-
gvptura non amiserunt. et 6. 5. 21. Barbari, de-
sperato, regionem, quam oecupaveraot, posse re-
tioeii, gentem suam dedldere. Catull. 64. 8. Di-
va, retioens in summis urbibus _arces. h. e. Mi-
nerva, qua ideo a Gracis irsV.O'Jxo? dicitur V.
POLIAS in ONOM. Cic. 2. Verr. 10. 31. Quern
ego hominem, si ejus Udei diffisus esscm, judi-
cem non retinuisscm. Id. Quinct. 18- 59. Id e-
git, ut amicos observance, rem parsimonia reti-
neret. Horat 1. Sat. 1. 89. Retinere et servare
aliquem ainicum. Plin. 10. Ep. 40. In publieii
ofGciis retinere damoatos non satis honestum pu-
tabam. Id. Paneg. 83. Multis dedecori fuit a=it
inconsultius uxor assumpte, aut retenta patlc-n-
tius. , ,
II.) Translate. Cic. 5. Verr. 14. O med. (et
Ctss. 1. B. C. 5.) Retinere jus suurn contra ali-
quem. Id. Amic, 24. 83. fidem in amicitia. Id.
3. Off. 29. 105. Regulus relineudi officii causa
cruciatum subiit voluntariura. Id. 3. Fin. 18.
o med. Retinerl in vita. Plant. Rnd. prol. 29.
Qui atalem agitis cum pielate et fide, relinetc
porro, post factum ut latemini. Cces. 5. B. G,
46. Ilorlalur, ut pristinam virtutera retineat.
Cic, 2. Fin. 1. 2. Qui mos quum a posterioribus
esset retentus, etc. Id. 2. Divinat. 35. exlr. Jus
augurum divinxtionis opinione priacipio constl-
lulum, postea reipublica causa conservatum ee
retentum Id. i. ISisc. 1. inft. Retuli me ad ea
studia qua retenta anlmo, remissa temporibus,
longo intervallo intermissa revocavl. el 5. ioi'i.
30. 84. Sunt autem ba de fmibus, ut opinor,
retenta defensaque sententia. Val. Max. 2. 8. n.
1. Discipline militaris acriter retenta. Cic. 2. Off.
12. 42. Omni Igilur ralione co'.cnda el retinenda
Justitia est. Id. 1. All. 13. 2. fletiiiere digui-
talem in republica. Id. Amic. 19. 70. earitaiem
in oliquom. et tiiol. 21. S8. veritatem el Cde:n
in amicitia. Id. 2. ad Q. fr. 3. ad /in. graliam
alicujus. Id. 1. Off. 29. 104. Ludeodi etiam est
quidam modus retinendus. el ibid. 28. 137. Et-
iam in illis contentionibos, qua cum iDiroicis-
simis Duot, gnvitatera retinere, iracundiam pel-
lere. Sail. Cat. 61. Ferociam anhni, quam ha-
bucrat vivus, in vullu relinens. Ovid. Nac. 52,
Retinere nativum decus. Tac. 3. Hist. 84. Plu-
rimura molis Io oppugnallone castrorum fuit,
qua acerrimus quisque, ut novissimam spem, re-
tinebat. Id. Agric. 4. Retinuit, quod est difU-
cillimum, ex sapicnlia modum. Jd. 0. Ann.
37. Monet illos, obsequium in regein, reverenlieni
in no« - retinerent. 5ueton. Giainm. 4. Posto-
riores quoque existimo - vet retlnuisse vcl ln-
stituisse et Ipsos quadam genera lostitutionum
ad eloquentiam praparandam. — Et scquente
panic, ne. Cic. 2. de republ. 32. 56. Quodque erat
ad obtloendam poteotiam nobilium vcl maxi-
mum, vebementer id rctioebalur,- populi comllia
ne essent rata, nisi ea patruin apprebavisset au-
cloritas. — Similiter Ct'c. 3. Legg. 12. in /In.
Gratissimam memoriam retinet consulatua Int.
ISepas Attic. H. sub (in. Immortali roemorla
priccepta retinebat boneficia. Horat. 1. Ep. 18.
70. garrulus Idem est, Nee retinent patula com-
missa fideliler aurcs. — llinc pro meminlsse.
Cell. 17. 9 a med. Virura quempiam illuslrem
(sive ilia llasdrubal, sive quis alius est, noa re-
tineo) epistolam hoc modo abscoodissc. Et cum
Inllnito. Ulp. Pig. 35. 1. 90. R, linco me dills-
se, deficere eos a petitiane fidcicummissl. — Ilmc
Particip. pras., cujus cicmpla relulimus,
Retinens, enlis, adjeciivorum more usurpatur,
onde Sup. ^elwientissimus; et est conserTans,
tenar, osseruante, lenace, xatsx'ov. Cic 1. ad
Q. fr.%,3. ad fin. Fert enlm graviter homo et
mei obseTfaallsslmus, et sui juris digaitatisque
retinens. /J. Plane. 23. 55. Optimus vir, nimium
relinens equestris Juris et libertatis videlur. Tae.
2. Ann. 38. in fin. Avita nobilitalis, eliain ia>
ter angustias fortuna, relinens. Id. 5. iot'd. 11.
Nisi lecesserelur, relinens modestia. et 16. ibid.
5. Antiqui raoiis retioenles. Id. 6. iiid. 42. CI-
RETINGO
vital (ft. e. Seleucienses) poteos, tspta mnrl», de-
que ia barbarum corrupta, sed eonditorii Se-
leucl retlnens. Gell. 10. 20. nib fin. Salluitiui
guoqae pcoprletatum ia verbis retiaentissimui.
RfiTINGO, i«, ere, a. 3. Iterum tiogo. Stat. i.
Silv. 4. 73. Nee ia otia paeii Permisium latere
aalmoj, ferruraque retingl. ft. e. sanguine imb'ul.
Alii leg. recingi. Pallad. 13. R. R. 9. Vlnum
myrtite retingemm. ft. e. eonditura Imbueraus,
qua colorem aliquaatara mutabit. At Scbnelde-
Tui leg. mjrlilem tingemus. *- Item retinga,
is, ligi, a tango, idem qood tango. Cato R. R.
180. II bt eoierint, «t altera alteram retigerit. d-
Hi leg. tetigerit.
RBTINNIO, it, Ire, o. 4. (re et ilnnto) rarsui
tea valde tinnlo. Varro 2. R. R. 2. prtef. 2. SI
non mullii verbi* rellaoiat Gracii. ft, e, resonet.
Ita Gesnerui pro vulg. retineant, Cie. Brut. 46.
171. Illud eit majut, quod in vocibus noitrorum
©ratorum retionit quoddam at reionat urbaniut.
Ita leg. Scbneiderui. at hano leclionem Orelltui
improbat et leg. reclnit, alii retinutt. Caisioi.
in Psalm. 117. eslr. lit! Ia fine eadem retin-
nlunt, qua in capita lonuerant.
RBTIOlUM, i, o. 2. deminut. a rate, parvura
iete.. Apul. 8. Met. Aper ealeata retiola Iran*
abiit. — Pro reliculo, quo eapilli eonti nentur. Au-
guslin. Ep. 109. (at. 211.) ia, 10. Ne lint vobii
tarn tenera cap! turn tegraioa, at retiola lobtei
pppareaat. Adde Servium ad Firg. 4, JEn. 138.
RfiTIS. F . RETS.
BfiTlTOS. F. RBTOS.
R&TlCM, li, a. 2. Idem ae rete. Vet. Scho-
liast, ad Juvenal. 8. 207. Galeru* eit bumero
Impoiitut gladiator!*, quo eitiuj iparium fuoem,
vel Jaetatum retlum eolligat. Glow. Philox. Re-
tlum, 8c')cnjov.Cf.^mmian.l6.2.12.^.RETlA.
RETO, as, are, a. f. rata purgo alveum flu-
mlnls. V. RETB. Ia edicto prastorit apud Gell.
if. 17. Qui Oumlna reiaada publico redempta
habent etc. F. LUCRINUS in ONOM.
RETOLLO, it, ere, a. 3. (re et tollo) ritoglie-
ft, aufero. Coripp. 2. Johann. 329.' partoique
trlumpboi Da nostril manlbui, mliia pletate, re-
tollant. Id. 4. ibid. 1154. Solomonit »!goa re-
tolluot Priica virl.
RRTO.NOfiO, de*, «um, dere, a. 2. (re et ton-
deo) Idem ae toodeo, rei rorsci tondeo. Plant.
Pseud, 1. 2. 26. At htee (.neurit) retOOM eit.
Pleriqut alii rectiut leg. retanra. — Particip.
Meionsm, fa. e. rariui tooiai, ritotato, legitur
flpud PUn. 18. Hilt. nat. 17. 45. (181). de it-
gelibut. RetOQitrum vero etlam lemel omnino
cerium eat granum longlui fieri.
rBtOno, ii, •raj.';*, l. <ra et Cono) tonare
a vicenda, chapoartdu, eootra tono, retono.
Caiull. 83. 82. Face, cuneta tsoglentl fremltu
loca retonent.
RBTONSU3, a, am, particip. F. RBTONDEO.
R8TOB. F. RHETOR.
SETORl'ESCO, ii, ere, n. 3. (re et torpeieo)
obtorpeico. Tertull. advert. Gnort. 1. a met.
Prlstlnt icniai retorpeseunt.
HETORQUEN9, entli, partleip. F._ roe. eeq>
R6T0UQ0S0, torques, torii, tortum, torquere,
a. 2. (re et torqueo). Particip. Retorquem L:
ReloHut I. et II. — Retorqueo eit Idem ao
retro torqaeo, relieeto, dmateifa (It. ritoreeri,
rivalgere, ripiegart; Fr. dlriger en arritre ,
tourner, retourner; Hiip. volver atrai, revol-
ver, dar vuelta at revet; Germ. ztofieAaVeften, -
wenden, - kehren, umwenden, um&rchen, tu-
rZekbeugen, - ichleudirn, ichleudern, krSm-
men; Aogl. to writhe or twtit back, bend lack,
turn or eait back).
I.) Propria. «J 1. Unirenlm. — a) Strlcto tea-
tu. Cie. 2. Cot. I. in fin. Relorquet oeuloi
tape ad banc urbem. Sic Ovid. to. Bet. 895.
veilto temerat laerarla probro. Sacra (h. t. il-
mulacra deororo) retor«eraot oeuloi. Id. 9. ibid.
68. de avgut tulnerato. Ilia dolore feroi caput
in iaa terga reroriit. et It. ibid. 163. lacer ora
retorilt Tmolui ad o« Phnsbl. Id. fferoid. 9. 66.
de hlceandro. Qui laiias lo te ispa retorquet aquai,
Stat. 9. Thtb. 802. terrl lamina diro Turbatui so-
— 128 —
nipei aese, domlnumque retorsit la latas. Ovid,
1. Trist. i. 83. Quicumque Argollca da clasaa
Capbarea fuglt, Semper ab Euboicii vela retor-
quet aquis. Firg. 12. En. 485. aversoi Cursui
Joturaa retoriit. Sorat. 3. Od. 6. 21. vidi ego
clvium Retorta tergo bracbia Iibero, Plin. Pan-
eg. 34. a med. Intueri delatorum lupina ora
retortasqua eerricei. Colum. 4. R. M. 26. ad
fin. Meminerit alligator, ne retorqueat Barmen-
turn, ied taatum infleium deviaciat. Quintil.
declam. 8. 8. estr. Omnium oculoa ia te re'or-
quere. h. e. convertere. — Et Hediorum apud
Greco* more. Cms. t. B. C. 69. Obi pauilatim
retorquerl agmeo ad deitram eonspexerunL —
6) Latiore tenia retortut eit retro actus, retro
pulsus, repuliui. Horat. 1. Od. 2. 13. Vidimus
flavura Tiberim, retortii Litore Etrasco vlolenter
andii Ire eta. Seneca Hippot. 670. Ao versa
retro lidera obliquoi agant retorta eoriut. —
Similiter relorquere aliquem, repeliere, retro a-
gere, ribultare, ipingere indielro. Horat. 2. Od.
19. 2l.de Baccho. Tu, quum parentii regoa per
ardaum Cohort Glgantum tcanderet impia, Rha:-
tum retonitti leonit Unguibui borrlbilique ma-
la. Quintil. declam. 16. 18. Tibi imputes, quod
me reloniiti. ft. e. retraiisti. — c) Item relor-
tui est contortut, fleiuosut. Colum. 8. R. R.
17. 2. Specat allot limpiicet et rectos, alios ia
eoebleam retortoi. Claudian, eons. Prob. et O-
lybr. 86. Colla nee oroata patitur raoilira re-
lorto. ft. e. torque. Star Hal. 6. 39. Uio qui
retorto criae Haurai iocedit. ereipo, ricciuto,
inantllato. et Firg. 12. dSn. 400. ille retorto
paonium la morem icoior lucciactu* amictu.
h. e. circa corpua obroluto. Cf. eumd. 8. ibid.
460. Damissa ab lava pantbera terga retorquem.
Obi <?ervtu*r A liolitro bumero pellem demissam
babnit, quam retorquem et Ia deitram revocans,
te amieiebat. Hicronym. Ep, 64. n. 10. Refcrt
Joiapbut {Antiq. Hebr. 1. 3. c. 8. i* fihaaav
xXtaotf.f) bae femlnalia de byno retorta ob for-
titudinem solera conteil. «J 2. Speciatlm retor-
quere viam, redire vlam, eamdem viam rursui
Intra. Claudian. de Phanice, 27. ubi mille viae
ionglnqua retorterit astai.
II.) Irantjata. Firg. 12. JEn. 841. Annuit
bit Juno, et men tern latata retoriit ft. e. ab
Iri at triititla revocavit, et alio flails. Seneca
3. Benef. 3. a mid. Nemo nostrum norit nisi
Id terhpat quod quum maiime transit: adprs-
terlta rarl anlmutn retorqoeni. Juitin. 34. 4.
9. Horlati tuat, at crudelltate patrli provocatoi
occupat insldlai, et la aaetorem retorqueat ice
tui. Ulp. J>igi 38. 9. 14. circa med; SI ab eo
petitui retorsit lo eum crimina. Apul. Florid,
n. 18. Diieipulot bicepi illud argumeotum retor-
iit. ft. c. convert!! la adveriarium. J^onfo de
Eloqa. 1. Sermonei gibberoil, retort!. — Singu-
lar eit Illud Diomed. 2. p. 423. Putteh. Sjlla-
ba, at alt Yarro, alia aunt aipera, alia lenei,
procera alia, alia retorta etc. Retorta tunt, qua
niuiam habent eitremam, ut hie, hcec, hoc,
RETORRKSCO, is, era, 0. inchoat. 3. divenir
tecco, inaridire, icaTaf^ptwvo/sat, retorridui flo,
aresco. Cotum. 3. R. R. 3. ante med. 8ata non
Ita enatriunt, at ante conralescant ac prosiliant,
quam retorreicant. Adda eumd. ibid. 5. inil. et
17. tub fin.
RBTOHRlDfi, adverb. Karsfijpasfsi'vaje, erlde.
Plin. 17. HUt, nat 5. 3. (33). Terram amaram
lire maeram, ilquii probara relit, demonstrant
atra berba: frigidam autam relorrlde nata.
RBTORBlDUS, a, am, adject, eit valde tonl-
doi, nimio tola aut frigore ailui, ambuito li-
mlili, eienceai, corragatar, arldui, siccus: et fa-
re de plantli dlcilur, Kara^poc (It. teecato,
tecco, inaridilo, riarto; Fr. deiiicfte', lee, ride,
raootsori; Hiip. deucado, $eco, arrugado, dei-
medrado; Germ, verdorrt, durr ; Angl. iftrioef-
lei or wrincled with too much heat, parched,
dried up with heal, burnt up).
I.) Proprie. Farro 1. R. R. 9. ad fin. Prat*
relorrlda et muscota. Coturn. 3. R. R. 12. 2.
(et 4. ibid.5. ix'.r.-> >'i^:i tiecilti destiloit plan-
(ai natural! alimento, tat to totam neeat, aut
RETRACTIO
scabras et retorrldai facit. Id.it. ibid. 2. a med'
Olea cacuminibui retorrlda frondii. Plin. 15'
If isi. nat. 29. 36. (121). Myrtut retorrlda ac iqua-
lida. Id. 17. ibid. 26. 39. (246). SI frigui gem-
mas retorrldai birtaique fecerit. Id. ibid. 22. 35.
(It). Fructui retorridui at nodoiut. Seneca Ep.
12. Nodosi et retorridl rami. Plin. 27. itet. nat.
12. 97. (122). Herba spinii retorrlda, laaugloe
•pitta.
II.) Translate. Phcedr. 4. 1. de murib. Aliquot
•ecutii, venit et retorridui, Qui lape iaqueoi et
muscipula effugerat. ft. e. anaii obiitai, macl-
tentut, enectut, pelle corrugate et aridai atqua
adeo callidas, attutui. Gell. 15. 30. Qui ab alio
genere vita detriti Jam et retorridl, ad littera-
rum ditciplioat terlui adeunu Capt'tolin. Ma-
xim. 0. Vulta gravlssimut, et retorrldai. ft. e.
triilii, corrugata fronte, leverai. Alii leg. rere-
cundai. Lamprid. Ales. Sev. 59. Galileans
mentes, at teia habent dura ao retorrida, et ta-
pe imperatoribut grarei, leveritatem bominit oi-
m!am non tolerant, ft. e. aspera, difficile*, intra-
ctabilei, inQeiibilei, Qt tunt arentet arborum rami.
Ita Salmat. Alii leg. retroria, tot retrograde.
RfiTORTDS,a, urn, particip. F. RETORQUEO.
RfiTOSTUS, a, am, particip. ab iautit. retor-
reo: iterum aut valda tostui. biscotlato, traVv*
okto;. Plin. 13. Hist. nat. 4. 9. (48). Tbebaidii
palma fructui in cadot conriitur eum fui ardorit
anima: ni ita flat, eeleriter eispirat, marceicit-
que non retostui furois.
RfiTRAtiTANS,abili, partleip. F. RETRACTO.
RfiTRACTATlO vel RetrectatIo,dn!t, f. 3. f 1.
Est actui retractandi, b. e. opinlonem revoeandi,
ritrattaztone, dvaptiayttpiaic. Cie. 5. Tutc.
29. 82. Ut sine retractatione libera dicers aude-
reot, tapientet wo temper beatiitimoi. Id. 13/
Att. 25. Conficiei, et quidem liaa ulla dubitallone,
aut retractatione. Id. 14. Phil. 14. tub fin. Quum
sine alia retractatione pro patria vitam profu-
derlnt. ft, t. detrectatlone, recusations Omni-
bus bit loe. alii leg. retrectatio. — Relraclatio-
nei inscrlpslt Awuttintii librot duot, In qul-
but multa retractat er corrlgit, qua in aliit operi-
bat tcrtpserat. *J 2. Item detreciatlo, actut e-
Jut, qui parere recusal. Liv. 6. 28. Junlores Ro-
man! ad edictum line retractatione coavenere.
Alii leg. detrectatlone; alit* aliter. V. Draken-
borch, ad b. I., et ad liv. 3. 49. $ 2.; et cf.
voc. teq. «J 3. Apud Rbetoret eit repetitlo ejua-
dem voeli alia tlgniUcallone aceepta. Jul. Rufin.
de ichem. leu, 14.
RETRACTATOR, Orli, m. 3. qui detrectat.
et reeutat aliquid facere. Tertull. Jejun. 15.
Retraetator officii. A Hi leg. detrectator. Abso-
lute Spartian. Get. 4. Fuit morlbue aiperlt,
retraetator, gulotui, eupidui etc Ita Salmat.
ex MSS. Alii traetator. — Eat qui retractat,
ft. t. repetit vel ad examen mocat, apud Itid.
10. Orig. 235.
RETRACTATUS vel Eet recta tui, a, am, par-
ticip. F. RETRACTO.
RETRACTATUS, ui, m. 4. retraetatlo. Ter-
tull. 1. advert. Maroion. 1. tub fin. Allue II-
bellui huoe gradum luitintbit advenae bare-
tlcoi, eltam line retractata doctrinaram revla-
eendoi, quod boo lint de pr&icriptlone novl-
talis, h. 0. etlam si eorura doctrlna non re-
tracteatur, et ad examen non revoeentar. Id.
Prcetcript. 7. Eadem materia apud baretiect et
pbilosopbot volutantur, lidem retreetatui Impll-
eantur. Id. Apolog. 4. Dure definitit dleendo,
oon licet esse roi: et hoc tine alio retractata
bumaoiore prascrlbitis. tenza alcuna remiiivone.
RETRACTIO, Call, f. 3. actut retrabendl.
L) Proprie. Co?t. petrel. 3. Aleut. 6. 65. Ra-
ptui poitergaaeui, quern oplslbotonon Graei to*
cant, est inroluniaria coll! retraetio, ob nlmlam
•trlctaram tire tumorem. — In gradlbui scale-
ram retraetio eit ipatium et latitudo, qua gra-
dus toparlor ab Inferlore retrabltur, ut pedl ican-
dentiom locum prabeat Insliteodl, il piano dell*
icaghone. Filruv, 3. 3. Retractionei graduum
nee miuut quam sesquipedalo, nee plot qua.Ti
bipedalai facienda vldentur.
RETRACTO
IT.) Tranilatt. 1 1. Bit revocallo. Boeth. ft»
Porphyr. Dial. I. Bit totem Wo amor eaplen-
tla Intelllgentli anlml ab Ula par* laplentia
tllumlaatlo, et quodem modo ad ie Ipiam retra-
c«o alqui adrocalip. •? 8. Figurate (It "OtjacUo,
deminutlo, detraeUo, lubtractlo. Macrob. 1. Sa-
turn. 14. Modo ancUo, modo retraetio alarum
provealebat. Boeth. Arithm. I. *& flg* «»>
tai ultima vleem relraotionii Impediet. «f 3. Item
reeutatlo. Jrnob. 5. p. 169. Tam gerera lilt
morem line alia relractlone debuerat. ft. e. non
ratrabendo ie, non recedendo.
BBTBACTO eel retreeto, ae, M, atom, are, a.
1. Partlelp. fletroetani wb A. H- et B.% Retro-
ctatui inb -rf. U. at la fin.; flefrarfandut aub
i.itA- Rettaeto
^) A r« et traeto eit idem ttqut iterant
traeto, eontlngo, refrico (It rimanegtfar$, ritoe-
car*; Fr. reprendre, trailer de nouoeau; BItp.
volver a lomar, tomar otro vet, trocar da
tmeuo. emprender dt nuevo; Germ. v. aeuem
od. wieder angreifen,-behandeln,-vornehmen;
Aug!, to handle again, touch again).
I.) Propria. Firg. 10. ^n. 896. Semlaolmea-
cue mleant dlglti, ferromqaa retracttnt Ovid.
4. ZViit *. «. (et 8, ibid. II, 10.) Neve retra-
etando nondum coeuntla rompam Tulnera. la.
10. Ifet. 288. rurioique manu tue vota retra-
ctat. et ibid". 870. furioiaque vota retractat. Firg.
1. JEn. 803. deinetaque bello Agmina la arma
vocat mbllo, ferruraque retractat. ripijlia, reiuralt.
Adda Liv. 8. 30. Tuiloi viiom eit defendl laer-
met Latlaoi, quam patl retraetare arma. — Sic eat
renoTo, reflcio, ripuiire, rifare, apod Colum. 4.
B. R. 38. injt. Pedamenta port putatlonem retra-
ctaada aunt, parteiqae eorum putrei dedolanda.
II.) Tranilatt ad meatem anlmamqaa refer-
tor, et — a) Bit Idem ae ruraua Iniplelo, reeo-
gooico, memorle repeto. Iterom commemoro, ri-
veter e, riconoicert, Honiara, dtaX^ouai.
Colum. 1. R. B. 4. tnit. Agar prima Inipectione
cequa Title, neqoa vlrtutei abdltai oatendit, qua
mox retractantibue faciljui apparent. Id. projf.
ante med. Sape meeom retractani atqae reca-
gltaai . quam turpi comeniu deierta exoleverlt
dUclplioa roria. Cie. 3. Nat. D. 28. 72. et Ovid.
4. Met, SOS. Betractare et relegere allqold. Bur-
ial Cic, Mur. 28. 54. Nuoo mibi ttrtlui ilia
local eit oratlonli da ambltua crlmlnlbni, - local
• ma rectrectandaa. HoraU 2. Od. I. 88. Be-
tractare maoera Cea nenla. ft. *. &psjwue, no
logabrei caatua, port Slmopldem Iterom oonarl
et imltando exprlmere. Seneca Ep. 40. sub fin.
De llbro too plura icrlbam, quum ilium retraeta-
vero, Farro 8. L. L.I. Mull. Quod quam de eopla
Tirborum icrlbam, erit retractandum. Quintil. 2.
4. 13. Quotlei eamdem materlam ranue a me re-
tracuum icrlbara de integro, Juberem. Alii lea.
traelaiam. Sueton. Jug. 34. Legei retractarlt,
at quaadam ei Integra tanalt. Ovid. 7. Met.
714. mecumqne Dea memorala retraeto. Sueton.
Gr&mm. 2. Carmlna poetaram dlllgentlui retra-
cure. PUn. 8. Ep. St. tub fin. Legea libram
tad retraeUtam,£umen. oral, pro reitaur. echol.
6. Me Jawlt dlicipllnam artli oratorla retractara.
«, «. reiumere, Iterum proBterL Cie. 8. Att.
9. ad fin. Bed b»o omltlamoa. augemua enlm
dolorem retraetando. Seneca t. Controv. praif.
circa tned. Betractare memorlam earlulml io-
daito. — 6) Item reviio, relego, recemeo emen-
cUndl gratia. Plin. 5. Ep. 8. circa tned. Bgl
xugnti at gravea. eaoiaa, baa deitlno retractara,
ca tantui Ule labor meus, nlil boo, quod relt-
qaum eat, atadU addidero, mecum parlter inter-
eaat. Adde 4. Ep. 9. txlr. at ». Ep. 10. at 40.
Baa GeU. 8. 8. ad fin. Fabuta a Plauto retra-
euu atqae aipollt» aunt, et 17. 10. Retraetare
at corrigere aliqoid. .— Bins Partielp. prater.
?*», eajoi eiempla retollmua,
£etractatua, a, urn, etiam adjeetlfornm mora
■aurpatur, et eit reeognltua, receoaltai, riveduto j
■aAa Comp. BeCracIatiua apud Cie. 18. Alt. 8.
Sat faiBJtn idem avrtatpa mlai ad ta relractatlui,
.-_: _ i.-xi'-rucov ipsum srebrii looii Ineulca"
taaa at rafeetum.
Tom. IY.
^ 129 —
B) Quam eit frequentativura a retraho — a)
Abwlute ilgnlflcat retrahere ie, recusara, rela-
ctarL detreetare, rtcojora, fare U ritrotor»'v>e
bae notlone etiam retreeto leribltur. Cic. 1. -uic.
31. 70. Venlet tempai, et qaldera celerlter, et
lira retraetabli, alve properable. h. «. eunctaba-
rla, infltuique progredlerla. Alii teg. retardabia.
Liv. 3. 68; Secata exercltam plebi, nulla, qal par
ajiatem Ire poiiet, retractante. et 37. 18. a tned. Bu-
meoe larama rel dlicrimen baud dublereteactante.
Alii utrobique leg. detrectante. Colum. 2. R. R. 8.
ad fin, Betractana joreneai at ealeltroiai. h.e. qal
non poteit facile duel, quo f olumua, led retraetat
ae renuit Alii teg. retrectani. Sail, in oral. Phi-
lippi contra Lipid. ?oi rannantea et retractantei
TirbU et tatum carminlbaa, paeem optatla magtt,
quam defenditla. ft. e. reouaantM quldquam agare
propttt rerba et earmioa Tatam .firg. 13. JEn.
889. Qaa none deiade mora citi aot quid Jam,
Tome, retraetait — 6) Com Aceusatfira ilgnlflcat
ravoeare, reprobare, omtttere, quail « retrahen-
do, ritrattare, rivocare, obarisnua*. Firg. 12.
JEn. 11. nihil est quod dicta retraetent Ignavj
Aneada, nee qaa peplgere, reeaaent. ZYajan. ad
Plin. 10. Ep. 112. Ne moltorum lecariui tab-
raatar, facial ante allqaantum temporla largi-
tlonea retrectarl, atqoa in Irritum vindicarl non
oportet. — Item reprehendete, improbare, rl-
prendere, criticare. GeU. 14. 8. Betraetaadl ie«
Tandlque ejoi operii gratia. _„ m „»„„
BBTRlCinS, a, um, partlelp. F. BBTB&BO.
BBTBAGTD3, as, m. 4. aotae retrabendl, re-
traetio. Tertull. advert. GnotU I. Bellieam ma-
cblnam retraeto tela regetantem. Adde Itid, de
not. rer. 40. 4.
BBtrADO, dii, dere, a. 3. (re et. trado) re-
ttiluire, Teddo, reitltuo. Dip. Dig. 4. 2. ». a
tned. Dt at per Tim rei tradila alt, retradatur.
Modeitin. ibid. 24.. 2. 58. Beddendai eit a
marlto aerrai aiorl, et condltlone, ot, qQuin
juna ejae adlerit, ronum marlto retradator.
Adda. Pompon, ibid. 10. 1. .8.
BfiTRlHBNS, eat!»> partlelp. ". toc. teq.
aETEAHO, trtbli, trail, traclam, trHbere, a.
8. (re. et trabo). Partlelp, Retrahent tub A. II.
a.; Retractui tub A. L et II. et B. II. et In fin.;
Belraclorua tub A. IL g. et B. II. — Betraho
A) Bit idem ae retro, vel in eontrariam par-
tem traho, a'yjXxa(R. <»'rare indielro,ritirare;
Fr. Urer en arriert, relirer, reprendre, rap-
peter; Blip, tfrar atrae, traer alrae; Germ.
turZchiiehen, - holen, •rufen; AngL to draw or
pull back, draw the contrary way, withdraw).
I.) Propria. *f 1. Generatlm. Acciut p. 143.
2. Ribbeck. Qaum itrlderat retracta rurioi in-
faria. Cio. Coil. 28. ad fin. Llclnlua quum Jam
manum ad tradendam pjiidem porrexluet, retra-
xit Plant Rod. *. 3, 8. Qald to, malum,
nam ma retrahit? Firg. 6. JEn. 709. quo fata
trabunt retrabuntqoe, lequamur. e( 10. ibid.
307. retrabltqua pedem ilmui unda relabeni.
Cic. 9. Fin. 17. ad fin. Sclplo Bannlbalem in
Afrlcam retraxit. Sitnna Eitt p. 879. Peter.
81 qaa celerlter 10IH poterat, la altam remulco
retrablt Ovid. 8. Met. 87. aa retrabebat ab lota,
Laswque eolla dabat retro, ■rt'uct. B. Hisp. 6.
Retrahere allquam t vlt. Sla Apul. 4. Met.
Paollulum a via retractom in vallem proxlmam
praelpltant. Celt. 1. I. Interdom in coorictu
eue, interdum ab ao ae retrahere. Liv. 82. 38.
Pecunla Imperata logentea. Qui non cunctanter
contolert, etna eontomella et laeeratlone corpo-
rom aunt dlmiial: quoa oecolere aot retrahere
allquld auiplclo full, in lervilem modem lace-
raU atque extortl. PUn. 9. Bitt. not 17. 20.
'(59). Mugllem longa Iinea ad branchial rellgata
emluum in mare, eaderoqua llnea retraotum
femlna lecontur ad littua. Colum. 2, R. R. 3.
a med. Plot qneunt pecadet collo et pectore
eonari, qoam eornlbui: atqoa boo modo tota
mole corporii nltuotur: at illo letractli et re-
•upinla capttlbui exeruolantor. — Bt medloram
apu. Grscoi more. Jtucret. 8. 155. Quapropter
•Imu Inter ie (corpuecula) retrahuntor. «J 2.
Speclatlm retroM dlcontur, qol la fuga eaptl,
RETRAHO
eoden, unda aufugerant, reducuntor. Ce$. 5.
B. G. 7. a med. Partem equitatui ad earn Inse-
quendum mlttlt, retrahlque imperat. Ho. 25. 7.
Mini qui lequerentor, ab Xarraclna eompre-
benioi omoei retraxerunt. /t««*n. 38. 9. .8. Fa-
glentem Phraatei, equitum celerltate per com-
pendloioi tramltee occupatum, retrahit. —
Sio Partielp. fletractua tape de eo dleitur, qui
inter fuelendum captui reducltur eo, uade ru-
gerat. Cic. 6. Phil. 4. 10. Atqoa Ita mositot
rediit, ot retractui, non retenai vldetetur. *ai».
Cat. 40. et 49. Quern retractom e» Itinera pa-
rent necarijunlt. JaUMd. 48..«rtr. tt Sueton.
Auq. 17. «*6 fin. Quern retractom ex fuga iup-
pllclo aflMit. Toe. 4. ^nn. 89. Ceiilt urbe,
ao retractua Bavonna exieqol accuiatlonem adi-
gitur. — Joeularlter Ter. Beaut. 4. 8. >!•■*■
trabam herole, optaor, ad me Idem lllud fagl-
tlvam argentum tamen. rtmenerd a bottega.
n.) Tramlate latluime patet, at eit — «
Avoeo, reraeo, abdoco, abitraho. Cic. *e»t. 15.
34. Quum duoi coniulei a republtca provincjarom
fesdere retraxhiet. Pteudo.-Cie. in Salt. 3. At-
que Ipia repobllca manu retrabenta me. rer.
Phorm. prol. 1. Poitquam poetS tetua poetam
non poteit retrahere ab itudlo, et trarudere
homlQem In otlum. Fulaot interpr.. Joel. 2.10.
A facie ejni (Dei) eontremult terra, motl mat
call : tol et luna obtenebrati innt, et itella retra-
xeront iplendorem wum. h. «. abitulerunt, den-
aliiimla palverii Tolaminlbui lucem lmpedienu-
bui. — 6) Item erlpio, Tindlco. Ifepot Epam.
8. a ffleaVCno prosllo Thabai ab Interitu retra-
xit, ^uauitui in ep. apud Sueton. 71. Ad lum-
mam tamen perdldlt non maltum, ted ex nugau
detrlmentli prater apem paullatlm, retractui eit.
— c) Item repono, reitltuo. Trajan, ad «w».
10. Ep. 41. Qui damnatl ad pasoam erant, non
modo ea llberatl aunt, led in eondltlonem pro-
borum mlnlitrorom retrabontor. — d) Item con-
Terto, in contrarlom trabo. Cic. Fartitorat. 39.
137. Delude geaai ejuimodi callidUaUi et calumma
retrahatur In odium Judlcli.cum quadam umdlon
querela. — Buo referri poteit et illod Too. 16.
Ann. 1. Noctures quletli imaglnem ad rpem haud
dubiam retraxit, ft. e. lomnlum pro re certs Ba-
bul, ubl iForceKino to' retraxit eit pro elmpllcl
trexlt. — e) Betrahert «, ie inbducere, rtttrar-
<{ Botox. 1. Ep, 18. 58. Ao ne te retrahai, et
luexcuiabUli abili. Calull. 30. 9. Idem nunc
retrable te, ao tua dicta omnia ventoi Irrlta Ter-
ra ilnli. n. «. a fide et promlisU dlicedls. —
f) Retrahere verba, lupprimere, lermonem ab-
rumpere, allquo, eul non fidlt, lupervenlente.
Seneca Ep. 3. a med. Quid eit ergo, quare
ulla verba coram amleo meo retrabamT quia
eit, quare ma coram lUo non putem loluml —
q) Retrahere viret ingenll, retlnere, reprlmere,
non oranei exierere. Seneca Ep. 79. ante med.
Modeitla tanta in te est, ot vldearlj mlhl retra-
cturui ingenil tui vlrei, d vlnoendl perlculum
eit. tanta tlbl prlorum reverentla eit. — ,»;
BetraAere noetei, ad brevltatem reducere, con-
trabere, accorctare. Manil. 8. 253 de Capri-
corno. brumalem lervani per ildera lortem, Qua
retrahit ducUi inmma ad faitlgla noetei. Cf.
Sueton. Cat. 41. Bx vlglntl trecentlique mini-
bui acelplentlum frumentum a publico ad centum
quinquaglnta retraxit, riduiie, rettrinie.
B) Retraho eit etiam idem WI ur J u, , , " n 5 , , ft
I.) Propria. Toe. 15. Ann. 67. Poitero die
quum ad eoidem crneiatua retraberetui ■ ate. Id.
3, ibid. 38. Caiar Antiitlum Vetirem abiolutum
adulterll, Increpltli Judlclbui. ad «?*£*%**
Jaiutia cauiam retraxit, at 4. 00.10. Valan-
tlnui ae Tutor in arma Treveroa Np^SiutM.
II.) Tramlate. Too. 4. /Kit. 40. Potlicltoi,
al prasldium daretor, Itorom In Betavoi, et po-
tlorem civltatii partem ad loeletatem Rotnanam
retracturum. Id. 13. ibid. 23. «slr. Tabula , exa-
lts iunt, quibui obliterate ararll nomine retra-
hebat. ft. e. exlgendl cauia reieribebat, at qnot
dammodo revirltsare. facleba*. ^orro 5. AJB.
6. Mull. Qu»re ilia (verba) qua Jam n»J«»»
noitrli ademit obllvlo tuglUva , secuta aedulltti
RETRANSEO
Mucii et Brut! rctrabere oequit. ft. e. in asum re-
ducere. — Iliac Parlieip. prater, pass., cujus
ezempla relulimus,
Melractus, a, um, etiam adjectivorum moro
usurpalur, unde Comp. Retractior; el est redu-
ctus, remotus, ritirato, rimolo, lontano. Liv. 34.
9. GrrEcum oppiJum in mare eipositum: Uispanis
retractior a mari murus erat. Plin, 2. Ep. 17.
ante med, IIujus atrii a lava relractius paullo
cubiculum est amplum. Liv. 36.21. Creasa, The-
spiensium emporium est, in intimo ainu Corin-
ibiaco retractum. Seneca 1. Controv. 6. Re-
tracti introrsus ocull. ft. e. introrBum coaditJ.
ut id. ait ibid. i. ante med.
RETRANSEO, is, Ire, 4. ilerum transeo. —
a) Nentrorum more. Auguslin. 10, Confess. 30.
Quo hinc ad soporem transeo, Tel hue inde re-
trainee-? — b) Active. Innocent, de cat. lit-
ter, p. 312. 14. Rudorff. Casa retransit et limitera
sextaneum ante se. Gromat. vt, p, 335. 23. R,
Ipsum rivum limes transit el retransit.
RETIUNSlTrO, Cois, t. 3. Iterate transitio.
Translate apud Priscian. 17. p. 1086. et 1092.
■Putsch, ubi loquitur de pronomlne sui, sifct, se.
RSTRANSlTlVfi, adverb, per retransitionem.
Priscian. 17. p. 941. Putsch. Quura ipsa (tertia
persona) agit et sio alia in ipaara, id est qnum
retransitive dicitur.
RETRANSlrlVUS, a, um, adject, ad retransi-
tionem pertinens. Priscian. 18. p. 1086. Putsch.
Retransitivum (pronomen), in quo nccesse est
prius persona tertia significationem voce ail-
qua fieri, ad quam genitirut vel reliqul cams
refcrantur. Adde 13. p. 968.
RfiTRANSMfiO, as, are, a. I. iterom trans-
meo. Jornand. Gel. 20. Gothi Deliesponticum
frctum retransmcant.
RETRANSMITTO, la, ere, a. 3. iterum trans-
mi tto, idem ac retraoseo. ^fuct. Jtiner. Alex.
M. (edente A. Maio) 103. Baelrls ipse prote-
cts retransmits protinus Ctacasum. V. TRANS-
811 TTO.
RErRARrus, a, um, adject, retro versus, apnd
Auguslin. Serm. 105.
hEtbecto. v. retracto.
.RETKlBf/ENS, entis, partielp. V. voc. seq.
RKTUlufJO, bois, bui, batum, buere, a. 3. (re
et tribuo). Particip. Relribuens II.; Retributus
I. — Relribuo
I.) Proprie. -- a) Est idem ac reddo.restilno,
quasi retro tribuo, resKtufre, render*, a'vTaitoSi'-
i'io^(./,to.2.4l.omed.Jobet,proSiculQfruraento
pi'cuniam acccptam retribui populo. Paulin. No-
/an.carm. 32. 513. Cur aliena tencs? qua spe lin-
quenda retcntas Ncc retribute »uis, nee potieoda
tibi? — b) Item vicissim tribuo. Lucret. 5. 276.
Semper enlm qundcumque Quit de rebus, id o-
mne Aeris in magnum ferturmare: qui nisi con-
tra Corpora retrlbuat rebus, recreetque flucntes,
Omnia Jam rcsoiuta forent, et in aera versa.
— c) Item asjigno , adscribo , attrlbuo. tie.
Rose. Com. 15. 44. Nihil nilbi detrahara, quum
lllis exacta alalia severissime fructura, quem
ineruerunt, relrlbuam.
II.) Translate. Lactam. 6. 18. lis, qui sibl
noccoljVicem retribuere. Vulgat. interpr. Psalm.
7. 4. Si reddidi retribuentibus rnihl mala, de-
cidam morito ab inimici; raeis inanis. Id. Psalm.
54. 22. Deus eitcndit raaoum suam in retribu-
endo. — In illo Plin. 10. Ep. 86. Eeil. lea
pertribuerunt.
RETRlnOxro, onis, f. 3. retribuzione, ricom-
pensa, omSupia, avtairdSooi?, remunerate.
Tenull. Apohg. 18. Deus judicaturus est cul-
tures suos in vita aterna retributionem. Sidon.
A. Ep. 11. ante med. Merita sua spe futura
retributionis celare studuit. — In malam par-
tem. Laclant. 6. 18. a med. Voluit (Tullius)
hominem caoino more vive're, ut remordeat la-
cesiitus. Q ua relributlo contumelia quam per-
riicio;a sit, etc.
RfiTRruOTOR, oris, m. 3. retri6u/ore , qui
retribuit, et compensat. Tertull. 4. advert. Mar-
eion s 29. a med. et 5.' ibid, 10.
RliTllJUOxUS, a, um, particip. V . HETRIHDO.
— 430 —
RETRACES, um, f. plur. 3. Relricibus quum ait
Cato in ea, quam scrips! t, quum edissertavit Futvii
Nobilioris ceusuram, signiflcat aquam eo nomine,
qua est supra viam Ardeetinara inter lapidem se-
cundum et tertium, qua irriganlur horti infra viam
Ardeatinam et Asinariam usque ad Latinam. Use
Festus p. 282. 18. Mull. Retrices ilaque sunt
rivi aqua : forlasse a peiSrpav vel p'ieS'p :» fluen-
turn, rivus, ut ait Marlinius,
RETRICO, as, are, a. 1. ilerum trico. h. e.
tricis Involve Yoi a Lexico expungenda; legilur
enlm eolummodo in Not. Tir. p. 150.
rBtrIMENTOM, I, n. 2. (retero) feccia, a-
irdxptfia,cujuslibet rei excrementum. Varro 1. R.
R. 64. Amurca quum ex olea est exprcssa, qui est
humor aquatilis, ac retrimentdm conditum in vas
fictile. Alii leg. recrimentum. Cels.b. 15. et 19.
n. 26. Plumbi retrimentum oxtopi av pcoXujSSou Gr fe-
ci vocant. — In animalibos quoque eicrementa
omnia refnmenfa vocantur, escrementi, a'f oSeu-
imaa. Varro apnd lion. p. 217. 23. Merc. Re-
trimenta cibl, qua eiierint per posticum, evalie-
fecl. Macrob. 7. Saturn. 4. In ventre fit prima
digestio, cujus fex retrimenta sunt, qna per inte-
stina labuntur. Id. ibid. 15. ad 'fin. TJrina est
retrimentum potns.
RfiTRlOR, us, Cris, adject, corapar. a retro,
posterior. Vet. Scholiast, ad Juvenal. 11. 133-
Pygargus, fera est specie cervi, qu® retriores
partes albas babet: ideo et pjgargus diclus est,
quia Grace nates icuro dicuntur. V. PYGARGDS.
RETRlTCRO, as, ere, a. t. Idem quod trituro,
Tel iterum trituro. Auguttin. ep. 255. ad Ma-
crob. 3.
RfiTRlTDS, a, am, particip. V. RETERO.
RETRO, panic, (re et suffix, ter): est eulem
A) Adverbium, et B) Prapositlo.
A) Adverbium, est idem atque a tergo, post,
in earn partem, qua a tergo est, et quum eta-
tui, turn motui inservit, oVaw , oirwS«» (It. di
dietro, indielro, addietro; Fr. par dernVre, der-
riire, de derriere; Ilisp. detras; Germ, r&ck-
warts, n»nieru;arri, Rtnter, hinlen, nach hin-
ten; Angl. behind, on the bach side, back, back-
wards).
I.) Proprie. — a) Quum statu! turn motui In-
servit. Pacuvius p. 119. 3. Ribbcck. Rapide retro
citroque percito eslu pracipitem ratem Recipro-
care. Alii leg. ullro citroque- Ter. Ileaut. 5. 1.
29. Est mibl in ultimis conclave adibus quoddam
retro. Ccelius ad Cic. 8. Pam. 15. a med. Item
mihinecessarium retro ad Alpcs versus incidit. Cic.
1. Divinat. 24. 49. Pracepit, atpergeret protinus :
quid retro atque a tergo fieret,no laboraret. ^orat.
1. Od. 35. 25. meretrlx retro Perjura cedit. tiriti-
ra. et 2. ibid. 11. 5. fugit retro Levis juventas et
decor. Outd. 4. Met. 134. retro ferre pedem.
et 3. ifti'd. 10. Dectere ora. et 1. ibid. 529. Et
levis Impeios retro dabat aura capilioi. Ho.
30. 10. ad fin. Retro inbibere uavem. Virg.
5. Mn. 428. Abdusere retro longe capita ardua
ab Ictu. Id. 9. ibid. 392. simul et vestigia re-
tro Observata legit, et 4. t'fct'd. 489. Sislere aquam
Onviis et vertere sldera retro, el 3. ibid. 685.
cerium est dare liotea retro, h. e. retro navi-
gare. et 4. G. 495. en ilerum crudelia retro Fata'
vocanl. h. e. revocant. Lucrel. 6. 381. Nun Tyr-
rbena retro volvenlem carmina frustra. h. e. a
deitera ad sinistram scribentem, ut Elrusci, 4-
rabes, Hebrai. — 6) Cum prapos. de, a. Vul-
gat. interpr. Bar. 6. 5. Visa turba de retro et
eb ante etc. Inscript. apud Mural. 480. 7. autb
purtam fed. xii. a retbo p. xv. Alia apud Gad.
299. 4. m pr. p. virr. a ret. r. v. Adde aliam
ibid. 197. 1. Alia apud Marin. Prat. Arv. p.
635. aktb et a retro. — c) Amat pteonasmum.
Cic. 5. Tusc. 2. sub fin. Tam longe retro re-
spiccre non possunt. Awl. B. Afr. 50. Retro
regredl. Phwdr. 2. 1. et Virg. 9. ;En. 798. re-
fcrra pedem. Id. ibid. 794., Ovid. 15. Met.
249. et Liv. 2-1. 20. redire. Id. ibid. 40. Navi-
bus Oricum retro, unde venerat, ad ceieram clas-
scm remissis.
II.) Translate. ^ 1. Speciatim referlur ad
tempus prateritum. Cic. 1. de republ. 37. 5.
RETP.OCEDO
Ergo his annis quadriogentis Ruma rex erat? L.
Et superbus quidem. s. Quid supra? l. Justis-
simus; el deinccps retro usque ad Romulum,
qui ab boc tempore anno sexcentesimo re^ erat.
Eorat. 3. Od, 29. 43. eras vel atra Nubes polum
Pater occupato: non tamen irritum Quodcumque
retro est, efficiet. 5Troj'a».ad Plin. 10. Ep. 116.
Cujus legie vim ei retro quoque veiimus custo-
dire, multa necesse est perlurbari. h. e. In iis,
qua jam acta sunt. Id. ibid. Ep. 120. Obsonia
eorum certaminum retro non debentur. ft. e. pro
tempore praterlto. Apul. de deo Socrat. Exi-
stimet naturas prorsus ac retro aviternas. ft. e.
ante et post. Inscript, apud Gruter, 281. 4.
UAOHO 1NVICTO AC SVPEB OMNE8 RETRO FRIKC'PBS
SORTIS3ISIO IMP. CAE3. H. AVBBoIO MAXIMtASO T1Q
FELict etc. Adde Pacot. Paneg. Theod, 1. Id.
ibid. 22. a med, Persia ipsa, reipublica nostra
retro amula. ne' tempi andati. Adde Plin. 10.
Ep. 119., Slat. 1. Silv, 4. 68. et Capitolin.
Pertin, 9. — Et cum Genetivo temporls V. In-
script, in SUPERATRIX. ^ 2. Generalim ad
alias raliones refertur. Virg. 10. /En. 6. C&UcoIa
magnl, quia nam sententia vobls Versa retro?
ft. e. mutata, in contrarium versa. Seneca I.
Controv, procem. Neacio qua Iniqultafe natura,
eloquentia ee retro tuleril. ft. e. collapsa sit, et
a prisllno nitore recesserit. Cie. 5. Tusc. 31.
87. Iionestatem sic complectitur, ut omnia, quae
sine ea sint, longa et retro portenda censeat.
longe , a ee removendo : retro , postbabendo .
Lucrel, 1. 943. retroqua Vulgus abhorret ab
bee. ft. e. refugit, et aversatur. Seneca Ep. 122.
in fin, Infamiatn petunt omnea isti, qui, ut ita
dicam, retro vivunt. al contrario degli altri. —
Sic pro viceverea, contra. African. Dig. 46.
1. 21. Si bic eervui manumissus fidejusiorem
dederit, de'mdo fidejussor! suo beres exsistat, da-
rare causam fidejussionis etc. Retro quoque si
fidejussor servo mnoumisso beres essliterit, eadcra
adrersus eum stipulatio maoet. Adde Cajum ibid.
7. 7. 4. — Hue perlinet et illud Marcell. Dig.
40. 3. 67. Aliquot nummos accipiendo ab eo,
eique retro dando. ft. e. reddendo, vicissim dan-,
do. et mox. Dl quum decern acceperit, eadem ei
retro reddat
B) Praposilio cum Accusat., et est post, pone.
Apul. 6. Met. Conveniat retro metas Murtias.
Vulgat. interpr. It. 67. 8. Retro postern po-
suisti memoriale tuum. Adde eumd. Marc. 8. 33.
et Chalcid. Tim. 239.
REtrOaCTOS, a, um, particip. V. voc. seq.
RETROAGO, ffgis, Egl, actum, Hgere, a. 3.
Particip. Retroaclus II. — Retroago est Idem ao
retrorsum ago, dnoozpipca (It. tirare indietro;
Fr. ramener en arr»Ve; Hisp. uotver u pwar
atras; Germ. zurficStre»6en,-/uft?*en, wenden;
Angl. to drive or throw back, turn back).
I.) Proprie. Quintil. 11. 3. a med. Capilioi
a fronte contra naturam retroagere, ut sit hor-
ror file terribilis. Mela 2. 1. 1. Retroagere vasla
flumina.
II.) Translate. Seneca i, Ira 16. anta med.
i:am sape misericordia retroegit. ft. e. mature
propositum et quasi cursum coegit. Plin. 7. Hist,
r,at. 44. 45. (145). Quos non honores currusque
ilia sua vloientia fortuna retroegit, per medlam
Urbem censore tracto In Capitolium illud, la
quo triumpbans ipse ne captivos quidem sic tra-
xerat? Quintil, 9. 4. a med. Dactjlum retroa-
ctum appellari constat anapaston, Id. 1. 1. a
med. Ut quum satis lltteras affijisse puerls re-
cto illo, quo primum ccribi solent, contextu vl-
dentur, retrosgant rursus, donee lilteras facie no-
rint, non ordine. Id. 2. 4. anfe med. Retro-
egere eiposltionem, et a media in ulramque par-
tem discorrere. et 12. 2. ante med. ordinem. ft.
e. invertere, ab ultimis incipiendo.
RfiTROCEDE.NS, entis, particip. V. voc. seq.
REtrOOEDO, cedis, cessi, cfdere, n. 3. Par-
ticip. Retroceie'is. — Retrocedo est retrorsum
cedo, relro gradior, camminare indielro, retro-
cedere- Ammian. 16. 12. 1. Eitrema metuen-
tera Casarem arbilrati relroce;sisse etc. Id. 31.
10. 5. Retroeedere coacli. Id, 29. 1. 3. Opera
RETROCBSSIO
CtsnsaUa retroeedentes, ne ferro vlolarent ad-
Versorum quemquem prlml. Liv. 8. 8. circa
med. Peda ptesso eo» retroeedentes la mier?aiia
ordloum precipes reelplebant. Avian, fab. 3. 1.
Curva relrocedens quum.fert vestigia cancer. Curt.
7. 4. 4. Occurrisse enim In Cillela angustisslmis
faacibin> qoam retrocedendo posset petducere
jncauloi In ioca nature situ invla.
RETROCBSSIO, Call, f. 3. retrocedendi acta!,
retroeessui. Augustin. Quant, anim. 28. Reperous-
rio mioorls [lapidit) et retroeesslo fiat neee«se art.
rBtrOCESSIJS, ui, m. 4. «' tornare indietro,
d*xvwpij«e, regresslo. ApiX. I. ©05m. Plat.
Wis septem motus, proceiiui et relroceisui, ae\-
terlorls ae slnistrl eto.
rEtrOCITUS, a, nm, panlelp. ab taoiU nr-
troci'eo, refleiui, recorvui. zuerit. 4. 848. (0*2,1.
Nee ilmlll penetrant aures primordla forma,
Qnum tuba depresso graviter tub marraure mu-
git, Aut reboant raueum retroclta eornua bom-
bum. At Lachmaonoi rectiut Ugtt: Bt reboat
raueum reglo olta barb&ra bombum.
rBtRODO, as, are, 4. 1. retro do. jrarceK.
Dig. 48. 3. 87. ' . „ ,
rBTROdCCO, is, ere, a. 3. condurra indieiro,
avoTM, retrorsum duco, teduco. Ftlruv. 10.
8. in fin. Non poterat via recta dncere, eed
exibat la unam vel alteram partem: Ita necesse
erat rursui relradueere. Martian. Dig. 3*. 5.
18. Qaadam eunt, In quibus rei dubla est,«ed ei
poitfacto retroducltur, et apparet, quid actum »it.
RfiTROBO, la, ire, n. 4. andare indieiro,
unspwiu, retror»um 89. Plin. 2. Mitt. not. 16.
13. (70). Progredltur radii vlolentla, et retrolre
eoglt rapor repereussn*. 8io Partleip. Relroient
apud Sineca 7. Quwtt. not. 81. Deuclente ma-
teria, retroiena Ipie deieendlt. Ceteram V. RE-
TRO et BO, It. „
rBtrOflecTO, ctls, it, xum, ctere, a. 3.
piegare indktro, dta^duvm, retroriam flecto,
reflecio. Petron. Sat 128. Front minima, et
qua radleei eapillorum retrofiexerat, 8io Partleip.
Be iroftexut apud Apul. 8. Met. Manlbui amba-
fcm caplllo abrtplum ac r'etroflexum affligerela-
plde geitlt. Ceterum P. BEIBO et FLECTO.
afiTROFLEXUS, a, utn, part. V, roe. praced.
hEtrOGBADATIO, 5ol», fc 8. retroceisus.
Canell. 8. ad fin. Retrogradatlone eaa vlclnla
iolh admotai. Casiiod. de aitronotm Retrogra-
datio itellaram Ml, qaam Gracl avanoStcrpo* va-
cant, In quo Stella, dam motam taam agat, li-
ra ui et retroriam moverl vldetur.
rBtrogrAdIENS, entlt, parUo. V. roc. ieq.
RETROGRIdIOH, grSdSrls, (greiiai »am) grS-
dl, dep. 3. Partleip. Retrogradient et Relrogrtt-
tat. — fietrogredlor eit retrorsum gradlor, re-
iroeo. camminare indietro, a'vdYoiJca, P tin, 8.
BUt not 15. 18. (40). Labram el (achli) laperlai
pragrandei ob Id retrogradltur In pascendo, ae
In priors teadeoi Involvalur. Ammian, 20. It.
16. Arletlt ferream frontera. lacinlli retinuere Ion-
ginlmii, ne retrogradlent reiumeret viret. —
Habet locum la motlbui planetarum, quum mo-
rsri Tideotar contra SIgnorum ordloem. Plin.
i. Bitt not, 18. 12. (61), Ab bit termlnli re*
Dogradluotor ad tolem. <t ibid. 17. 14. (76).
Sloi ab altltudlae deicendit, retroqae gradltar
ab oceaiu Tupertloo aiqna ad eiortum matutl-
nam. tmesis. Captll. 8, p. 288. de ittlla ftntrU.
1 :_: etiam quum. retrogradltur, ultra anal clr-
calom tardior colluitrat orbera. Id. 1. p. 19- Ip«
Jopplitr ptullulum retrogreitui tab Immeail oi-
torli lamiae callgavli.
RfiTROGRlDIB, e, adject, retrogradni. Aput.
4. Stel. Senalm retrogradl grada domam faceiio.
Iu leg. Fbrcellinut ; at Ruhnkeniut tentlm ra*
trogradl (alii retrograda) fuga domo faceiio.
BBTBOGR&DO, 01, are, n. 1. refrogradlor. Co-
pell. 8. in fin. Soils radius eas retrogradare facit.
E2lE0GRADOS,a, um, adject, retrogrado,
; .:-;rsdilar, c'-tcSorccpoe. — 0) Specia-
Ha da planells recedeolibus, at in RETRO-
GSAD10B dictum est. Seneca 7. Quart, nat.
3a. a mti. Cirum emergeret Jupplter, an oc-
an retrogradus euet, (nam boo 1111 no*
— 431 —
men Imposaere cedent!) ante paocos annos dl-
diclmus: Plin. 2. BUt. nat. 17. 15. (77). Mer-
curil sldus retrogradum In Tauro, et Gemmis
non fieri. Sidon. 8. Ep.il. a med. Super ■ te-
tragooo Satdrnuf retrogradus. — 6) Geoeralim.
Retrogradum carmen apud Augusun. 17. c»o.
D. 15. (ubt alii leg. grande) est reclprocum,
tea recurreni. ,, „ _ OTOrt
BBTROGRESSUS, a, am, particip. V. BBiao-
GBADIOB. „„
BBTROGRESSUS, at, m. «. retroeessus. m-
erob. 3. Saturn. 17. a med. Quum sol in si-
gno Caocrl sttl7am eolititiam facit, et inde re-
trogresium aglt ad demlnutionem dierum. -c-«i.
^furel. l. Tard. i. 20. Betrogressas cum eaiti-
but. (Doo genus exeroitationli Galen, I. 2. ex-
^BBxiotETs^untl., partleip. V. RETROEO.
RBTROLEGO, Is, ere, a. 3. retrorsum lego.
QitinlO. dtclam. 8. 7. CarTa lltora retrolego.
fk e. retro navtgo.
bBtropendOlos. r. antepbndulus.
BBTBOpOsITUS, a, om, partleip. ab Jamlt.
relropono. Aeron. ad lllud iJorat. 2. Sat. 3.
299. Resplcere Ignoto dlscet peodentla tergo. id
est, rettoposlto.Ha Forcsllinut: at Pauly repo-
BfiTaOREDDO, is, ere, s. 3. retro reddo. i/ar-
ceM. Dig. 46. 8. 07. ■ . ,
BfiTRORSDM et Betrorsas, adverb., qaaii
retrowersum, at antrornim, quasi onteuerium,
est Idem ac retro, lis towov, oitiow (It. tndie-
tro, alP indieiro ; Fr. «n arrihre, a reculoni,
dam ana direction retrograde ; BIsp. hacia
atrat, al revet; Germ, ruckivartt , zuruck,
umgekehrf. Angl. backward, backward!, bacti).
t) Proprle, turn motal turn ttatul inservlt.
J?orat. 1. Ep. 1. 74. me vestigia terrent Omnia
te adversam spectantla, nulla retrorsum. Id. 1.
Od. 34. 3. retrorsum vela dare. Id. 4. »6id. 8.
16. Rajectaque retrorsum Oannlballs mlns. Val.
Place. 3. 268. dare versa retrorsum Terga metu.
Zueon. 9. 652. Ipslque retrorsum Effusl faclem
vltabant Gorgonoi aoguei. Sit, It. 11. 511. de
Aufido. Mox Ductus ferlt Hadrlacos, magnoque
fragora Cedentem Impelllt retrorsua in aquora
pontum. — Pleonasraut est in lllo Plin. 9. BUt.
nat. 31. 51. (99). Cancri In pavore etlam to-
trorsum pari velocltate redeunt. At SHUg. leg.
retrorsl. V. RETRO.
II.) Translate. % 1. Speclatlm adblbetur ad
deslgnandum tempus praterltam. Vlp. Dig. 15.
I. 82. ad fin. Retrorsum ad id tempus con-
veoilonem redacere emptorls, quo venditor con-
venta* fit. h. e. in tempus prsterltum, Sjo i6id.
15. 8. 18. Retrorsum te actio refer!. 4 2. Ge-
neratlm ad alias rational tranafertur, et idem est
ac reelprooe, modo prorsai contrarlo, reciproea-
mente, in modo controrto, in lenio inverso.
Cie. 8. Nat. D. 33. 84, Ex terra aqua, ex aqua
oritur aer, ex aere tether : delnde retrorsum vi-
clsslm ex athere aer etc. retrocedendo. Quiniil.
6. 9. 0. Qusdam argumenta el retrorsui idem
valent, at vivere bomlnem, qai spiral: et spl-
rare, qui vivlt. reciproeamenta. et Flor. 4. 12.
ante med. Sumpserant bellum adeo certa victo-
ria ipe, at pradam' in antecessum pactions <U-
viserint: Cberoscl equoi, 8uevl aurum et ar-
gentum, Slcambrl captlvoi elegerant. Bed omnia
retrorsum. victor namque Drusui equoi, pecora,
torques eorura, ipsosque prada dlvisit et vendl-
dlt tutto luecesse al contrarto. et African. Dig.
44. 3. 6. Bans perlnde baberi ac si retrorsum
bomo mlbl vanlsset. h. «. si bomo a me ven-
dltus, rursui ad me emptlone redlsset.
RfiTRORSUS, adverb. V. voo. praced.
. RBTR0RS08, a, om, adject. Comp. Beirorixor.
— Retrortui est retro versus, volto all' indieiro.
I.) Propria. PUn. 26. fliir. nat. 9. 59. (93).
Atque ita retrorsa maou ter dlcat. h. e. retror-
sum addueta. Apul. 8. Met. Oenlque sape re-
trorsa resplelens lubstltlt. IU JPrica?«i; .at alU
leg. ntrorsui. Adjectlvam vldetur esse etlam in
lllo ejutd. 6. Met. Iter retrorsum porrlgem.
IL) TraailaU ad praterltam tempos referlur,
RETUNDO
et retrorsior est entlqolor: a retro etretronum,
quum t-.o ante pomtur. Tertull. Apolog. i».
Eitremisshni eorum non retrorii.orei deprehen-
duntur vestrls sapientibus Ugiferls et bistorlcls.
Alii leg. retroiioret eodem ien.su, a retro, vei
legendum retriorei. P. RETRIOR.
rEtrCsIOR. r. in voc. praced.
RETROSPICIENS, entir, partleip. i ab inn«»-
retrospicio, retro asplclens. ni™*«^j.^
orientis orbem iol retrosplclens. ItaforeelUnu*,
at Schneideriu retrospicieni unc«» w $ u , nt - „_
RfiTROSDM, adverb, pro retrorsum. r»l.£ong.
p. 79. 6. Bell. Dossom per duo • quam per r
dorsum quidam ut leniui enaatlaverout. ao tola
r liuera wbtete <it in eo quod est rusum at ^re-
trosum. Ita in quibusdam Codd. leg. iJorat. i.
Od. 34. 3. et 1. Ep. 18. 88. Keller.
RBTR6VERSIU et
rETROVERSO et
RETRO?ERSDS, Vdverb. all' indieiro, reces-
slm, retrorsum. Ptaut.fragm. •*«*-*»»• £' ***•
14.\aferc.Retroversum cedam, imitabor nepam.
Petron. fragm. Tragur. 44. *«™*™- $?to-
nla retroversui cresclt, »» m( l Qam , co n d . a , !1 Tl ' 1 ^:
C2oud. Mamerl. 1. Stat. anim. 1. RadU cor-
porum repercossn retroverslm eedentes. MtV l*
Orio. 4. Opispbora fanes qui cornlbus antenna
deitra ilnistraque tenduntur, et "troverso.
RfiTROVERSDS, a, am, partleip. P. voo. Mg.
RETROVERTO, tli, tl, iom, tare, a. 8. .par-
ticip. aeirocariw I. et IL - Retroverto est
Idem ae retrorsum verto, ™1 « on J e \..««r
I.) Proprle. Ovid. 4. Met. 655. Ipse retrover-
•as iqualentla prodidit ora.. Terenaan. de imetr
p. 2435. Pultch. Quoi (jamboi) la trocbaoi
retrovertit wetieoi. tt Pira. 4. £n. 489. •
II.) Translate. Zactant t. t6. iuo fin. Ar-
gumentum retroversum Idem, valet.
rETRCDO, trDdis, trail, trasum, trodere,
a. 3. Perf. fletruiit legttur In Aot. Tir. p. Ml. -
Partleip. Uetrasui In fin. et flefrtidendtw. —
Retrudo eit Idem ac retro trudo, fP»»9« r * m !
dietrg, dv&in. Plaut. Epid. 3. 2. 63. topi
rursum Versum ad Illai paujiliitim accedere,
quasi retraderet bomlnum me vis invltum. imp.
Con$tantin. Cod! Theod. I. 5. I. In metallum
retrudendui. Sulpic. Seo. vit. S. **&»>*■
Retrudi ergo In custodiam jubetur. — Bine par-
Ucip prater, past.
Retrusu$, a, «m, adJeeWvoram more usur-
patur, et est idem ac retro trusus, a eoospectu
remotue : jungltar autem cum aMtttsft
I.) propria. Cic. 3. Terr. 3. 7. Simulacra deo-
rum, qua oon modo ex ioli templli ablata sunt,
•ed etlam Jaeent in tenebrli, ab isto retrusa ae-
quo abdlta. _ , - _
II.) Translate. Cic. 1. Orat. 19. ad fin. Bat
mat in media phllosopbla retrusa atque abdita.
O. Cic; Petit, com. It. ad fin. From Ml
animl Janua: qua el signiGcat voluntatem abd.-
tam esse ac retrusam, etc.
RETUNDO, tundls, tndl, tnsum et umwm.
tundera, a. 3. (re et lundo). Perf. "»«"""'
Phadr. 4. 23.; eed V. qua dicta sunt In BH.
— Partleip. Retutut et fletunsus in flo.; tie
tundendu* IL — Retuodo est Idem ac repercu-
Uo.repello, bebeto euspldem aut aclem cujuipiam
rel, a'isjSJLwej (It. riealtera, epantare > rsnriusa-
r«; Fr. enlever quelque chote d affili, de tran-
chant, emouiser; Bisp. embotar, engrotar lot
filos r puntai de lot armat y otrot instrument
tot; Germ. ettc. Scharfet od. e. Spine abstoi-
«en, jtumpfmachen, abitumpfen; Angl. to < blunt,
dull, turn the edge of any thing, reJtuid).
I.) Proprle. Cic. 3. Cat. f . a med. Gladlos In rem-
publlcam destrletos retudlmui. Id. Suit. 30. 83.
Cujui puper ferrum retuderlra, fjammarnqua re-
sllnxerlm. Adde Borat. 1. Od. 35. 30. et PUn.
18. BUt. nat. 40. 76. (3). Tilla cltlssiroo aselai
retundlt. Ovid, 3. Amor. 9. 12. Quid Jural In
nudls hamata retundere tell Osslbui? Xucan.
6. 160. confrloglie tela Pectoris lneursii, Jugu-
llique retundlt« ferrum.
II.) Translate. Cic. Cluent. 44. 123. Censorll eU-
RETUNSONUS
li mucronsm multis remcdiis raajores oostri retu-
deruat. Quintil. 10. 5. a med. Mucro ingenil
quotidians pugna relunditur. Atlicus spud Cic.
18. Alt. 15. ante med. In prssenlia belle isle
puer retuodit Antonium. Lentulus ad Cic. 12.
Fam, 14. ante med. Alicujui improbitatem re-
tundere. Prudent. 6. Cathemer. 94. iram.
Phwdr. 4. 23. 6uperbiam. Ter. Heaut. 5. 1. 72.
animura, qui luxuria et lascivia diffluit. CceUus
ad Cic. 8. Fam. 6, sermones. Liu. 33. 3t. a
med, lioguas /Etolorum. far latere, et Plin. 3,
Ep. 15. flebetare et retundere aculeos Judicii,
Xucan. 5. C01. Occnrrit gelid as Boreas, pola-
gusque retundit. ribatte, Hbulta. Nazar. Paneg.
Constanlin. 5. Nee Intuentcm iaiquus fulgor
retundit. Hieronym. Ep. 14. n. 3. extr. Arie»
iste pieialU, quo fides quatitur, Evangelii re-
tundendui est muro. — liinc Parlicip. prater.
pass.
Relusui, et lieluniui, a, urn, adjectivorum
more usurpatur; unde Cuinp. Retusior II, 1.
I.) Proprie. *f 1, Est idem atquo oblusus, dp.-
fJXuv&si'c, rinlMzato, ottuso, — o) Retunsus le-
gitur spud Plaut. Pseud. 1. 2. 20. Securie re-
;unsa. Pirg. 2. G. 301. neu fcrro lade retuoso
Scuina. Pier, testatur Its legi in exemplarib.
antiquiorib. Alii et reeentiorei plerique omnes
retuso. V. infra sub II. et OBTUNSUS. — 6) Re-
tustu legitur apud Ovid. 12. Met. 49S. Tela re-
lusa cadunt: maoet impcrfossus ab omni Inque
enientatus Caneus Elateius ictu. Colum. 4. R.
R. 04. ad fin. Retusum et crassum ferramen-
turo. Petron. Sat. 04. in fin. Rudis novacula,
et in hoc retusa, ut pueris diseenlibus audaciam
tonsoris daret. Lucret. 5. 1273. Turn fuit in
prctio magis as, aurumque Jacebat Propter in-
utiliiatem hebetl mucrone retusum. Plin. 37.
Mist. nat. 13.. 76. (200). Tan'la differentia est
(gemmarum), ut alia' ferro scilpl non possiat,
alias non nisi retuso. h. e. col botlone, quod Galli
nunc dicunt OouteroUe. Sillig. leg. retunso. «| 2.
Est etism repercussus, ripercosso. Plaut. Pseud.
i. 2. 20. Sen! plagis retunsl, Chudian. 2. Rapl,
Pros. 135. de Hyaeinlho. te fronte retusa Delius
luget.
II.) Translate. ^ 1. Metapbora sumpta" a aupe-
rioreparagr.l.,est bebos, mioitne acuius aut per-
splcai. Plaut. Pseud. 4. 4. 8. Quam diu raihi
cor retansum est oppugnando pcctore! Cf. Claw
dian. 2. in Eulrop. 47. adeooe retusi Quisquam
cordis erit, dubilet qui etc.? Hieronym. Ep. 69.
n, 4. Acumen omni pislillo retusius. P. PISTlL-
LUM. Sil. It. 16. 21. rebusque retusis. ft. e.
fractis, occisis./d, 8. 319. et, belli fervore re-
tuso, Laia fides sociflm est. «f 2. De luco reper-
cussa et roddiia. Claudian. cons. Prob. el
Olybr. 22. Oaud sccus ac, tacitam Luna regn'ante
per Arctun, Siderea cedunt acies, quum fratre re-
tuso Mma,u, advents Oagraverit ignibas orbis.
Jin leg. retruso; al. recusso. — Da i uce lub .
obscura, fuses et longuida. Id. IP, cons. Ho-
nor. 183. Visa ctiam medio, populis mirantibus,
audai Stella die, dubiianda nihil, nee crine re-
Boote S ' ' 8d quan,us num( >ratur node
RETUNSONUS, a, um, adject, qui sooum red-
dit retusum. Paul, Diac. de laud. Derici apud
Durandi delte ant. cilia etc. p. 33. v. 05. Lan-
ces summo Retunsooa Jaculo.
RETUNSUS, a, um, panic. f.RETUNDOin fin.
RETURBO, as, are, a. 1. lterom turbo. Vox
a Lexlco eipungenda; legitur enim solummodo
In Jjot. Tir. p. 82.
c r R nn™iV s ' a - e ' *' *' &J* inusit - ,uro:
cr. OBTURO) apeno, resero. Arnob. 1. p. 52.
ura eoarilculare mutorum, suTdorum auriculas
returare. At OreUius leg. reserare ; alii reclusare.
r. x l apu , d ' Von - ■* 107 - 5 - «* 3 "- 2. Mere.
Pueri obsceols verbis nova, nupt® aures retu-
H a n p' m Q0 °. f 00 , 1 " 1 Veterum res P es!l wnsuetu-
?..i,m S 1 . ! fl ° Tlrgo DU P ta oelulisset pro-
to n? u", , F n ° rtUDara Vl *"""™, Pueris permit-
lobaat, ut coram ea obscena verba proferrent:
«. 1™?° eBeri ' T ° C8bU,!s aCerb * virgini. au-
res Imbuere non licobat. Retwo igilur est hie
— 432 —
translate obturare, aures imbuere, iroplere; at
Forcellinus pro aperia usurpatum ceosuit.
RfiTDS, a, um, pro retitus: ab inusit. retio,
irrelilus, apud Priscian. p. 534. 6. Keil.
RETOSUS, a, um. parlic. f. RETUNDO in fin.
RED et
REDBARBARUM, i, 0. 2. T. RUED.
REULCERO, as, are, a. 1. iterum ulcero. Vox
a Lesico eipungenda; legitur enim solummodo
in Not. Tir. p. ISO.
REUMA etc. P. RHEUMA etc.
REOMENE, es, f. 1. genus spurns ex argento,
apud Plin. 33. Hist. nat. 6. 35. (108). At Sil-
lig. leg. peumene.
REDNCTOR, Cris, m. 3, sotlocerutico, It cu-
ius ministerlo utuntur medici, qui iatralepticen
profitentur; quern Patavini nostri per jocom ap-
pellant tcalda t peta, quoniam ejus frequents
ofilcium est cataplasmala et cerota ab iatraleptii
prsicripta ealefaeere et imponere. Plin. 29. Hist.
nat. 1. 2. (4). Prodicus instituent quam voeant
iatralepticen, reunctoribui quoqae medicorum,
ac mediastinh vectigal invenit.
REUNGO, It, unxij anctum, ungere, a. 3. ite-
rum ungo. Vox a Leiico eipungenda; legitur
enim solummodo in Sot, Tir. p. 180.
REDPONTlCUM, i, n. 2. F. RBEU.
BEDS, i, m. 2. et Rea, ee, f. 1. De Vocati-
vo aicg. hajc babet Art anon. Bern. p. 100.
Hagen, Veteres dlcebant o deus, reus, plus
pro o dee, ree, pie. Quod vero ad etymon spe-
cial, bane vocem alii ducunt a ret, alii cum
reor, aut cam Grac. xpe'°S conjuognnt. — Cete-
rum reus est vox juris propria; et
I.) Proprie. 5 *■ Strlcto sensu, litigator, et
quidem uterque litigator olim hoc nomine ap-
pellate fuit. Cic. 2. Orat. 43. 183. Reo» ap-
pello non eo» modo, qui arguuntur, aed omnes,
quorum de re disceptator. sic enim olim loque-
bantur. Id. ibid. 79. 321. Sed quum erit uten-
dum principio (quod plerumque erit) aut ex reo,
aut ex adversario, aut ex re, aut ex eis, apud
quos agitur, jententiai duel lieebit. Ex reo (reus
appello, quorum res est) qua signjDcant etc.
Festut p. 273. 16. Mull. Reus nunc dicitur, qui
causam dicit: et item qui quid promisit, spo-
pondilve ac debet. At Gallus £{i u > libro se-
cundo signiDcationum verbotum,quse ad jus per-
tinent, ail: Ken* est, qui cum allero lilem con-
tesialam babet, siro is egit, sive cum eo actusn
est. Use Feslus, qui, lege XII. Tabul. allata,
stalim addit: ilie uterque, actor reusque, in Ju-
dicio rel vocantur. ^f 2. Item a JCtis rens dici-
tur interdum, qui aliquam rem prsstare tene-
tur. Festut p. 273. 15. Mull, fieua stipulando
est idem, qui stipulatur: reus promiltendo est,
qui suo nomine alters quid pro altero promisit.
Paul. Diac. p. 272. 1. Mull. Reus dictus est a
re, quam promisit ac debet. Modeslin. Dig. 45.
2. 1. Qui stipulatur, reus stipulandi dicitur: qui
promittit, reus promittendi habetur. Julian, ibid.
48. 3. 34. ad fin. Quolies reus salisdandi reo
satisacclpiendi heres eislilit. African, ibid. 16.
I. 17. a med. Reus pecuniae Vlp. ibid. 2». 3
22. dolls. Id. ibid. 19. 2. 13. a med. location!).'
^ 3. Latiore sensu et sspius, reus est quicum-
que in judicium adducitur sive quippiam admi-
sorit, sive non:cui opponitur accusator, pstitor
et actor. Dictus est etiam unde pelilur, [f. UNDE)
wcdSixoe.Bvoxoj, v'iraiTio; (It. reo o rea, un pre-
venuto, un aceutato; Fr. celui qu'on accuse
dune chose, un prevenu, un accusi; Hisp el
accusado; Germ. e. Sache beschuldigt, angeklagt,
der od. die Angeklagte, Schuldige, Verklaole:
Angl. a person accused or impeached, a culprit
criminal, defendant; a female culprit or de-
lendant). Usurpatur absolute, h. e. sine addito
crimme, aut addito crimine per Genetivum vel
Pf AWativum et pnpos. de. Cic. Rose. Com.
M. 42. Venerat, ut opinor, base res in judi-
cium, certe. Quis jrat petitor ? Tannius. Q u i s
reus 7 Flavins. Quis Judex? Cluvius. Id. Divin
«n Q. Catcil. 16. 50. Vobis autem tanta inopia
rerum est, ut mih! causam prsripere conemi-
nl polius, quam aliqaos e eolumna Mania ve-
REVALESCO
stri ordinis reos reperiatis? Id. 13. Fam. 54.
Ut operam des, at socrus adoiescentis rea ne
fiat. Id. 2, Perr. 2. 5. Semel ait se in vit«
pertimuisse, turn quam primum reus a me fa-
ctus sit. Ubi ^scon. Quid est reum fieri, nisi
apud prastorem leglbus interrogari? Quum e-
nim in jus ventum esset, dicebat accusator apud
prslorem reo : ajo, te SIculos spoliasse. Si ta-
cuisset, lis ei estimabatar, ut ricto: si negasset,
petebatur a magis t rat u dies inquirendorum ejus
criminam, et instituebatur accusatio. Pal, Max,
6. 8. init. M. Antonlas, avorum nostrorum tern-
poribus clarissimus orator, incest! reus agebatur.
et id. 8. 1. n. 7. Flavius a C Valerio sedile apud
populam rens actus, h. e. accueatus. nam reum
agere est proprie accusare et actionem prose-
qui. Liv. 4. 42. et Plin. 3. Ep. 9. ad fin.
Peragere reum. P. PERAGO. Id. 7. Ep. 33.
Postulare aliquem ream impietatb. P. POSTULO.
Quintil. 12. 7. 3. Accusatoriam vifam vivere, et
ad deferendos reos prasmio duel, proximum la-
trocinlo est. P. DEFERO. Cic. 7. ferr. 42. 1C9.
Absented aliquem referre in reos. Id. 4. ibid.
40. ad fin. Eximere aliquem ex reis. Quintil.
12. 1. tub fin. Defendere manifest! peculatus
renmi Ovid. 15. Met. 41. Reos damnare aut ab-
solves culpaj. Cic. Sext. 15. ad fin. Quum-eques-
ter ordo reus a consulibus cltaretnr. Id. Mil.
13. in fin. Reus Milonis lege Plotia fuit Clodius,
quoad vixit. ft. e. Milone accusante. Id. Sext. 35.
75. Sextius, qui est de vl reus. Id. Patin, 17. Est
enim reus uterque ob eamdem causam et eodem
crimine. Pellej. 2. 45. 1. Reus incestl actus P.
Clodius. Quintil. 4. 2. 30. Cynicum apud censores
reum de moribus facere. Ovid. 15. Met. 36. Spre-
(aromque agitur legum reus. Sueton, Pesp. 16.
Reis tarn innoxiis, quam nocentibus absoluiiones
venditarc.
II.) Translate. <| 1. Extra forum ctliles, me-
taphor! sumpta a super, paragr. 2., reus est qui
aliquid promisit vel tpopondit, atque ideo debet.
Pirg. 5. £n. 236. taurum constituam ante aras
voti reus. Ubi Servius: voti reus, debitor: unde
vota solvenies dicimus absolutos. Inde est, (5.
Eel. 80.) damnabis tu quoque votis. et Macrob.
3. Saturn, 2. lla;c vox propria sacrorum est, at
reus rocetur, qui suscepto voto se naminibus
obligat: damnatus autem, qui promises vota non
solvit. Liv. 25. 30, circa med. Quo intentius
custodias serventur, opportuna loca dividenda
preefectis esse, ut sux quisque partis tutands
reus sit. ft. e. at si quid adversi accideril, ei,
qui tutari debuit, imputetur. % 2. Item extra
forum et lites, metapnura sumpta a super, pa-
ragr. 3., reus dicitur is, in quo alicujus factl cul-
pa residere putatur. ad rem Plaut. Trin, 2. 1.
4. Nee satis cogitatum est, - amoria' me, an rel
obsequi polius par siet. - Utramqua rem eimul
eiputem: judex sim reusque ad earn rem. Sic
Cic. Mil. .19. 50. Tota denique rea citaretur E-
trurla. et Sext. 15. 35. Quum equester ordo reus
a consulibus citaretur. Liv. 0. 24. a med. Ora-
re', ut se reum fortune ejus diel, crimioe exl-
raerent. ft, e. in quo residebat culpa adversi
proslii ejus diei. Id. 24. 22. Utrum quod satis
libertall foret, contenti nece tjrannl essent, an,
quicumque aut propinquiiate, aut affinltate, aut
aliquibus ministeriis reg'.am contigissont, alie-
na culpa? rei trucidarentur. Id. 9. 8. Sp. Po-
stumius tamquam reus qua infelieia belli, qua
iirnominiosaj pads. Martial. 10. 70. Reum esse
desidiie. Ovid. Heroiii. li. 120. Quid Get sontl,
quum rea laudis agar? Plin.2.EisU nat. 7. 5.
(22). Fortune - una accusatur, una agitur rea.
T 3. Est etiam idem ac funestue, infensus : Itali
nunc rio voeant. Manil. 4, 477. Scorplus in pri-
ma reus est. et ibid. 5. 33. Ilie [Leo) pair! na-
tisque reus, quas ceperis ipse, Non legabls opes,
censumquo immerget in ipso.
REVALESCENS, enlis, parlicip. P. voc seq.
REVALESCO, lescis, loi, lescere, n. Inehoat. 3.
Parlicip. Revalescens I. et IL — Revalesco est
idem aique ex morbo coavalesco, risanorri, ria-
versi, rimelterti, thcuja'unpat,
I.) Proprie. Ovid, Uersid. 2i. 231. Se tamen
BEVANESCO
ignores, ope qua revalescere potiim eto. Gelt.
16. 13. Quod in eorom flaibat ex capital! roorbo
revaluisset. Apul. 9. Mel. Sad Cupido jam cica-
trice solids reralescens etc. Anson. Gratiar. act,
34. Bevalescentibus gratularis.
II.) Translate. Tac. 2. Biit.54.Cana fingendl
full, ut diplomats Otbonlt, qua negligebantur,
revaiescerent. Id. 14. Ann. 97. Laodicea tremo-
re terra prolapsa, nullo • nobis remedlo, pro-
priii opibu* revaiult. Apul. 10. Hit. Revalescens
rurtui aitutla. Pronto ep. ad Per. 9. lterum re-
spiravj et revalui.
RfivANESCO, neieit, nOi, nescere, o. 3. «'»*•
faritcptu, Iteram evaneico, et la aibilam redi-
gor, Ovid. 3. Amor. 9. 97. enimiqne revanult
ardor. Alii lig. relangoit, r eianuit, evanull.
BBVECTANS, anile, parilelp. v. toe. eeq.
BBVECTO, at, are, a. 1. frequentat. a rtveho,
reporto. Paiiive apud Jul. Paler. r» gett. Ales.
M. 3. 42. Bevectari ed Maeedonlam eorpat meam
dii permltterent. — Partlclp. Reveclant legitur
in Prodr. Corp. Glouar. ed. Ldwe. p. 419.
REVECTUS, a, do, parlieip. V. voe. «eq.
RBVBHO, vShi«, vex!, vectom, vShere, a. 8. (re
et vebo). Partlclp. Rtvectus — Beveho eit idem
ae rurius aat retro vebo, refero, reporto: et did-
tar de ill. qam oavl, ant corro, aut jumento repot-
tamut, cusxo;u'gi» (It. Hportare; ft. ramener
en transporlant, rapporter; Hiip. rerraer tram-
portando; Germ, itirficfcors'ttjen, - fahrtn,- tra-
gen; Angl. to carry or bring back).
I.) Proprio. — a) Generatim. Plaut. Bacch.
1. 1. 9. Bevehere aliquom domum. Cic. 9. Vtrr.
35. 77. Quum ilia eadem Diana Segestam Car*
thagine revecta vietoriam populi R. reditu too
nunciatset. iforaf. 2. Od. 18. 34. nee latcllci
Ore! ih. e. Charon) Callldum Prometbea Remit
euro captut. Liv. 1. 35. a med. Prada inde ma-
Jore, quam quanta belli fama fuerat, revecta, lu-
des opulentiui, quam priores regei, fecit. Id. 2.
47. Consul reveetai in castro. Adda Pellej. 2.
24. 3. et Ovid. 13. Met. 401. Vela dat, at re-
ferat,Tirinthia tela, lagittai: Qua postquam ad
Grajoi, domino comitante, revexit etc. Plin. 12.
Miit. nal 17. 40. (80). Bx Syria revehunt str-
racem. et ibid. 19. 42. (88). Contra revebunt
vitrea et ahena, testes eto. — o) Mediorum
apud Gracos more, revehi dicuntur, qui equo,
ourrn, aut navl redednt. Liv. 3. 70. ConUcerent
equos virojque, ae quit reveberetur inde ad pra>
Bum. Horat. 2. Sat. 6. 4. Nod «tii eit Itha-
cam revehi, palriosque penatei Atpleere! Mar-
tial. 6. 58. Sosplte me tospet Latiai reveberii
ad urbei. Quid. % Art. am. 138. Bae ego turn
raplii parte roveetat equii. Plin. 7. Biit. nat.
SO. 27. (00). Equal R. curru trlumpbali reve-
etai eit. — c) Pro ilmplici ventre. Vat. Place.
i. 98. Jam itare ratem, remttque inperbam Poscere
qoo» revebat.
II.) Translate. Cic. Brut. 63. 226. Sed ad paallo
superiorem ctatem revecti inmua. h.'e. revert!-
mar lermone ad loperiorem ctatem. Plin. 8. Ep.
24. a med. Onerat te quaitura tux fama, quam
ex Bitbjnla optimam revexiiti. Tac. Agric. 23.
Clola et Bodotrla {fiuvit), divert! marli astibua
per immentum revecta. ft. *• contrarii marii a-
stibui repults.
BBVELANS, ant!*, partlclp. P. REVELO.
BBVELAllO, finis, f. 3. tcoprimtnto, afitoxof-
Xutbec, actus reTelandi et detegendi, detection
I.) Propria. Arnob. 6. p. 182. Bevelatio pu-
dendorum.
II.) Translate est manlfesiatio areani, rivela-
Hon*. TerlulL 6. advert. Marcion. 4. Qui Dlii
•ul revelationem dlsposuit. Adde .ffugmtin. 9.
Con fen f 10. et Pulgat. interpr. passim.
BBVElATOR, Crii, m. 3. tvelatore, rtvela-
tore, o'soxaXu'ittejv, qai revelat. 2ertulf. 4. ad-
vert. Marcion. 25. Nee revelator ipse erlt, qui
abseonditor noo fuit. — Wot. Tir. p. 154. Revelat,
rerelator.
BEV£L.4XORI0S, a, am, adject. oirosaXo-
smxc$, ad rerclandum, sen manlfestandam peril*
a«8i. Tertull. Anim. 47. Somnla rerelatorla.
■STEL&T0S, a, am, particip. K REVELO.
— 133 —
BBVELLESS, entis, parlieip. P. roe. seq.
REVELLO, »elll«> velli (tt raro valsi), vulsum
et volsam, vellere, a. 3. (re et Tello). Alteram
prxteritam revutsi apud Ovid. Beroid. 6. 104.
Aurea PhryieE terga rernlslt ovis. et 8. Met. 584.
A silvls illves, et ab arvii arva revulsi. Ita, prster
alios, Pieriui ad illud 4. ASn. 427. einerei ma-
nesqae reveHI. abi in obloogo eodice Vaticano
revulsi iegi teitatur; Servius negat revolt! recte
did. Grammatlci ceils et vuhi ilmplici vello pas-
sim tribunal. Ceteram revelli et eertius et a»i-
tatiui eit. — Parlieip. Revellent La.; Revaltui
et Revoliui I. 0.; Revellendiu La. — Re vello
est idem etque evello, reBgo, aufero, diaozaia,
aitooiroas (It. iveUere, estirpare, ttaccare, «••
uare a forza; ft. detacher, arracher, tiparer,
bier de force; Hiip. delator, arrancar, gus'n-
tar con violencia, uparar; Germ.tvteier tt>er -,
lot -, abrtimn, • trinnen; Angl. to pull or tear
away, pull or tear off, pull up, tear up). Uiur-
patai vero abiolute, ts) cum Ablativo tine pras*
poi., ant earn prspos. ab, et, de.
I.) Propria. — o) Generatim. Cic. 6. Terr.
11. a med. Nee prim Warn erueem, qua fits
est ad portam arbemqae restram, revellisils.
Moral. 2. Od. 18. 23. Quid, quod asqne proxi-
mo! Reveille agrl terminoi etc.? Colum. 2. M. R.
3. init. Bores quam ab opere disjamerit, lubstri-
ctoi confrieet, manlbusqae comprimat dorsum et
pellem revellat, nee patlatur corporl adbsrere.
V irg. 9. JEn. 561. ilmol arripit ipsum Pendeo*
tern, et magna muri com parte revellit. et 12.
ibid. 787. telumqoe alta ab radlce revellit. Ovid.
4. Pont. 13. 7. ut charts titulum de fronte re-
vellas. Id. 12. Mel. 356. solidoque rerellere du-
mo Annosam pinum magno molimlne tentat. et
ibid. 300. duroque sudem v!x osse revellit. Id.
Remed. am. 87. Arborem tellure revellere- Pal.
Place. S. 8. Qem arma revellit Idmonit e cel'a
Mopiui rate. Sil. It. 4. 181. Idem, sanguines
Venull cervice revellcns, Sternit proscipitem etc.
Cic. Pit. 11. a med. ReveUere tela de corpore
alicujas. Quintil. declam. SO. 15. lidera mundo.
Apul. de Mag. Instrumenta QIagli attribuls-non
fuado revellenda, ted etc. ft. e. non revellenda
ex teneris frontibus pullorum. — Et Particip.
ileimisus vel Revoltut apud Cic. 4. Verr. 46.
Cujut de merltii fuit aenea tabula fixa in curia
etc., quce tabula turn Imperio too revulsa, ounc
a me reportata est, Virg. 8. J5n. 691. pelago
eredai innare revoltaa Cvcladas. Id. 4. G. 523.
caput a cervice tevolium. et 4. Sn. 515. equi
de fronte revoliui, Bt raatrl preereptui amor.
Ovid. 2. Met. 316. Iliio frena jacent, illic te-
mone revulius Axis, et 13. toicT. 882.partemque
• monte revulsam Mittlt et &. ibid. 39. ferrum
ex osse revulsum Zucan- l. 482. patriaque a
tede revalsol Pons tequi. Seneca CEdip. 978.
lacernm caput Largum revulsis sanguinem venli
vomit. Plin. 28. Mitt. nat. 4. 9. (41). Revoliui
cruel. Alii leg. » croee. — 6) Revellere tigna
militare eit, quam (Ignis sublalli esercitus alio
ducitur. Lucan. 7. 77. at Sil. /(• 12. 733. —
c) Pro eruere, evertere, aubruere. firg. 4. &n.
427. Nee patrii Ancblss ciaerei, manesque re-
velli. Ovid. 3. Amor. iO. 13. de Cerere. Prima
jugo tauroi supponere coila coegit, Et veler^m
eurvo dente revellit faumum. — d) Item erlpere,
auferre. Ovid. 6. Fail. 515. Injlciuntque ma-
nut, puerumque revellere tentant. — e) Item
ellringere, vi reserare. Cfc. 9. Perr. 23. ad fin.
et Liv. S. 21. a med. Pars elaustra porlarum
revellunt. Lucan. 3. 115. Ul videt ingenti Sa-
tnrnla templa revelli Hole.
II.) Translate. Cic. Ccecin. 25. 70. Qui Jos civile
contemnendum patat, it vioeala revellit judlclo-
ram. ft. e. dlssolvlt. Id. 5. Alt. 20. 1. Perilluitret
fuimui, bonoriflcisque verbis omnei iojarlai re-
velllmus tnperiores. ft.*, lustulimai, ex omniam
meraorla delevimui. Id. 13. Phil. 12. 26. Conia-
latum allculut ex omni monumentorum memorla
revellere. Pirg. 4. ASn. 645. at quoi Sidonla
vlx arbe revelli, Bursa* egam pelago? ttaccai.
et Stat. 3. 27ie6. 376. Revelli natli, Ibalamo,
patrla. Ovid. 4. Met. 152. qulqae • me raorte
REVENTUS
revelli Ilea! sola poteras, polerli nee morte re-
velli. ft. e. teparari. Seneca Ep. 95. circa med.
Ut revellatar penitae faliorum reeepta persuasld.
ti cavi di capo. 8io Pert. 6. 91. ira cadet
naso rugosaqae tanna, Dum veteret aviat tibi de
pulmone revello. Stat. 3. Silv. 9. 67. Dlssipat
ampleiut, atqae oicuta fida revellit. Ciaudtan.
2. in Rufin, 207. Si Javat imperiam peollai de
itirpe revelli. ffazar. Pantg. Constant. 3. Etii
eoaspeeta abet, revelli taraen mentlbui non potei.
REVELO, at, svi, stum, are, •. I. (reel velo).
Particip. Revelans et Revtlatut t et II.; Re-
vtlandui II. — Bevelare est idem ae, velemine
ablato, detcgere, aperire, nudare, denadare, aco«
xaXutsia (It. tcoprire, tnudare, tvelari; ft.
d&voiter, decouvrir: nisp. quitar el ceio, «#•
cubrir; Germ, enthullen, entWtitn; Angl. to
unveil, uncover, bare).
I.) Proprle. Ovid. Beroid. 11. 73. Htiplt to-
fantem, mentitaqae eacra revelat. Id. 9. Pan.
619. Ore revelato qua primom iae* patebit Ser«
viot ete. Arnob. 7. p. 921. Via decedere,auur*
gere, capot revelare. Tac. Germ. 91. Super san-
guineus et spoils revelant frontem. ft. <■ capillii
spoliant. .Sueton. Galb. t. tttr. Ot Jamentum
ad lacum duceretur capite involute, atqae ibidem
revelato. Flor. 4. 2. a med. de Colon, flic.
Strieto gladlo revelatum menu pectus timet ite-
ramqae pereunit. Apul 10. Jafet. Carpenta par-
tim conleeta, partlm tevetata. Pulgat. Mtrpr.
Deut. 27. 20. Benin opetimentum. -.
II.) Translate. - o) Generatim. Auson. Pe-
riod*. 21. Odyit. Dlyxei Eumao, quit tit, re-
velat. Tertull. Apolog. 7. ad fin. Tempos omnia
revelat. et advert. Iltrmog. 38. Si boe • Deo
revelatum «t. »-«ueiato. Bieronym. 15. in jtaj.
56. 2. juitltia et talui Domini, qua prope est,
et eunctis gentibut revelanda. Apul. 0. Met. De-
tects ac revelata fraades. Pulgat. inttrpr. Dan.
2. 47. Deui vester revelant tnjilerla. et epiit.
2. ad Cor. 3. 14 Telamen non revelatum. —
6) Pro declarare, eipilcare. Cat. Aurel. i.Acut.
1.2. 0t, ilqua forte • Gracit obieare dicta sunt,
revelentur. — c) Revelare aurtm vel auricu-
lam est clam admonere, secreto nuoelare, apud
Vulval, interpr. 1. Reg. 9. 15. et ibid. 20. 13.
REYENDO, vendis, vendldi, vendere, e. 3. ri-
vendere, lterum venlo, o'voirirrpi'exw. Vlp. -Oig.
38. 2. 87. Quotles pater ejus donum, munus,
operas liberto revendiderit.
BEVENBO, is, II, ire, n. 4. riuendent, rursut
veneo. fferat. Dig. 18. 3. 6. SI fundur reve-
nisset.
REV6NIO, vBnit, v5pi, ventnm, fBnlre, n. 4.
(re et venlo) ruriut venio, redeo, reverto, esav
t'ovoiteK (It. n'tomare; ft. revenir, rtlourner;
Ilisp. retornar, voleer; Germ, turuckkommen,
heimkehren; Angl. CO come bach, return).
I.) Proprle. Piaut. Merc. 6. 8. 4. Qusso, ti
tenex revenerit, ne me Indleetit. Cic. 1. Oral.
38. ad fin. et ibid. 40. Quum toilet domum to-
venisset. Plaut. Trin. 1. 2. 110. SI Hie bae ml-
vui revenlt. Tac. 2. ^nn. 24. exlr. Bt quit ex
Ionglnqao revenerat, mlracula narrabant. et 4.
ibid. 74. extr. Revenere in urbem trepldt. Apul.
9. Met. Larem revenl meum. Id. de Mag. Post-
quam Aleiandril revenerit, domum euam reclJ
conteudisse.
II.) Translate. Flaut. Stick. 3. 5. 8. Cum eo
reveni ex inimlellie in graliam. Id. Bacch. 4.
2. 24. In eura nunc bae reventt rea locum, at
quid coniilii dem meo todali, neselam. — Pas-
live impenonaliter. Flaut. Amph. & 9. 81. 45»
reventum In gratiam eit.
BBVBNTlLO, at, are, a. t. (re et venlilo)
iteram ventilo. Translate Claud. Mamert. 1.
Stat. an. 24. Iitiuimodi Uluslonei In memoria
palitor anlma, ex qua nihil phautasiaram men-
tllare ac proferra pouit, nisi eaidem « formis
eorporum per corporeoi lensoi heusisset.
BBVBNTO, ai, are, n. 1. reverto, aut ispe re-
verto. Zucret, 3. 1074. Exit tape forai magnit
ex adibus tile, Esse doml quum pertxsum est,
aubltoque reventat. At Laebmaunui leg. tevcrtit.
RJBVRNTUS, us, D. 4. ritornoj redllui. Sue
REVERA
vius apud Macrob. 2. Saturn, 14. ad fin. suo
post inde reventu nae genus arboris In pra-
latis iinibu' Grajis Disseruere.
REVErA et Re vera, adverb, in fata, effet-
tivamente, per verita, in realth, in sostanza,
ov?u>{, Tp" akr)%eici, re ipsa, reapse. Cic. Balb.
3.^ 7. Cujus igitur crimen est? refers millim: a-
Clione accusatorit ejus unius, qui donavit. Id. 3.
Fam. 5. Et re vera, contirraata amicitia ot per-
ipecta fide, commemoratio officiorum supervacua
est. Id. I. ibid. 4. Qui nunc popuii nomine,
te autem vera seeleratissimo latrocinio etc. Id.
Quinct. 17. sub fin. Ilac Hie si verbis non
potest, re quidem vera palam loquitur. Adde Ne-
pot. Eunien. 1.
REVERBERANS, antis,part. V. REVERBERO.
REVERBERATIO, 3nis, f. 3. reverberaodl a-
etus. Translate oceurrit, et est' objurgatio apud
Cassiod. Complex, del. Apost,. 17. Qui tali re-
Verberatione convictus petebat lablis pro se orarl
REVERbEraTTJ3, a, um, part. V. voc. seq.
REVEHIIBRO, as, svi, atura, are, a. 1. (re et
vorbero). 'Particip. Reverberans II..; Reverbe-
ratu$ I. et II. — Reverbero est Idem ac reper-
Culio, repello, a'vto&eu, percotendo risospingere.
I.) l'roprle. Seneca 1. Controv. 3. a med.
Sic venellclis corpus indurult, ut esia reverbe-
raret. Colutn. 3. R. R. 13. circa med. Ut mota
eequaliter humus novelli ecminii radicibus mol-
Jiter cedat, ne increments duritia sua roverbe-
ret. [V. REPERCUSSUS, at In On.) ApuX. de
deo Socral. Corpora splendida et tenuia usque
edco, ut radios nostrl tuorit et raritate transmit-
tal, et splendors reverberent. Vet. Scholiast, ad
Zucan. i. 242-. Pila reverberata, mutilata in
acie. Adde Ammian. 24. 4. 28. et Cart. 8. 9. 7.
II.) Translate. Seneca 2. Clem. 5. a med.
Sapiens omnem fortunes irara reverberablt, et
ante se franget. Ammian. 22. 15. 7. Vi rever-
beranle ventorum. Claud. Mamerl. I. Stat. an.
27. Reverberata utique auecluum dlsparilitate
antma tua, ab ejus (amici) anima quodaminodo
xeslliret.
RBVErECUNDTTER, adverb, reverenter. En-
nius apud Priscian. 15. p. 1010. Putsch.; et
Pomponius apud .Von. p. 516, 25. Merc.
RBVERENDUS, a, um, particip. a revereor,
quod arijectlvonim more usurpatur, unde Sup.
Reverendissimut, et est timorera ac reverentlam
inr.utlcns, venera&ile, venerando, reverendo,
aiUaiuof. Ovid. lb. 75. Nojque tenebrarum
specie revereoda tuarum. Juvenal. 6. 513. Re-
verends faciei. Spartian. Sev. 19. Reverendus
vultu, canorus voce. Ammian. 26. I. 2. Ut In
quadam ad Camelium Nepolem eplstuls TulHui
quoque testis reverendus afflrmst. 7d.-23. 5. 10.
Quorum (phUosophorum) reverends tunc erat
auciorltas. Ciaudian. VI. com. Honor. 588. de
Victoria, qua divite pompa 'Patrlcii referenda
fovet iscraria ccelus. Gell. 9. 14. «i6 fin. et 18.
5. sui /in. Reverends velustatii liber. Oros. 7.
37. Reverendisslmi dies, et Impp. Honor, tt
Theodos. Cod. 1. 55. 8. Reverendisslmi episcopi.
". voc. seq. .
REvfiRENS, entis, particip a reeweor (V. re-
VEltEOll), adjactivoruia etiam more, absolute vel
cum Genetlvo, usurpatur, unde Comp. ijeceren-
tior tub a et c; Sup. Reverentissimus sub a,
et d.; est sutem — a) Active Is, qui veretur et ob-
scrvst, rispettosoyriverente. Ovid. 1. Met. 232.
Won HIo raelior qulsquam, nee amantior eaqul
Vir full, aut ilia reverentior alia deorum. Alii
leg. metuenlior. Apul. 8. Met. Puella parentum
tuorura reverent. Tac. Germ. 34. extr. San-
ctiusao reverentlus visum deactls deorum credere
quam scire. Plin. Paneg. 69.Qu'n reverentior sena-
tus candldatus, quam tu ? Id. 0. Ep. 17. in fin. Quli
uno te reverentior bujut operii, quit benignior
astimator J (supra dixerat: omnet, qui aliquid
In itudiii faciunt, venerarl etiam mirarique so-
leo.) Id. 8. Ep. 21. a med. Illud modeslius, et
fortasse reverentlus, ted boc limpllclai et aman-
lius. Id. 10. Ep. 18. Integer, probus, industrius
aique Inter Ista revorentlssimui mel. Tac. 1.
Cist. 17. Sermo Piionii erga palrem imperato-
- 134 -
remque reverens, de se moderatus. Massur. Sa-
bin. apud Gell. 4. 20. sub fin. Responsura pa-
rum reverens. — Poetice. Propert. 2. 23. 29.
Nee to virginibus [Musis) revereotia moveris
ora. 7s. e. pudibunda, verecunda. ora sou vultus
conlurbaveris, et ruborem expresseris. — 6) Passi-
ve, qui reverentlam incutit, venerando, reveren-
do. Flor, 4. 12. extr. Sanctius ac reverentius vi-
sum est nomen August). Inscript. apud Benzen,
6910. AOILIO GLABMOKI SIBIDIO PATRI RKVKKEN-
TISSIMO (tic) ANICIVS ACILIVS GLABRiO FAVSTVS,
etc. Sic apud Cassiod. 7. Variar. 21. et alibi
reuerentissfrtius legitur pro reverendissimut. F.
DES1DERAN8.
REVERENTER, adverb. Comp. i?euerentius
et Sup. Reverenlissime. — Reverenter est cum
timore et observantia, con timore e rispello, ri-
verentemente, rispettosamente, s\ha[iac. Plin.
3. Ep. 21. Adiro reverenter aliquem. Id. 7. Ep.
31. a med. Reverenter et fideliter amicos eo-
lere. et 10. Ep. 32. Gabius Bassus et reverenlis-
sime et officiosissime venit ad me. 3"ac. 2. Hist.
27. Copla reverentius et aqualius duoi parebant.
Suelon. Jfer. 23. ad fin. Judices reverenlissime
alloqul. Id. Aug. OX Veleres ca;remonias reve-
renlissime colere. Auson. Epigramm. 8. Fortu-
nam reverenter babe, quicumque repente Dives
ab esili progredlere loco. Ammian. 22. 7. 3.
ElTuso eursu, a vestibulo longe progressus esc-
sculatum (philosophum.) suscepturaque reverenter
secum (in citriam) induiit.
REVERENTlA, a, 1. 1. (revereor) - 1.°) Acti-
ve est pudor ac metus cum observantia conjun-
ctus, oi'Ju;, «i/Xoj3«a (It rispetto, timore, sog-
gezione, riverenza; Fr. crainte respeclueuse ,
respect, rivirence, diference, igard, conside-
ration; Illsp. temor, miedo reverencial, respeto,
obsequio, atencion, reverencia, consideration;
Germ, au* Achtung, bisivcllen aus Furcht ent-
springende Scheu, Achtung, Ehrfurcht, Rick-
sichl; Angl. respect, regard, fear, reverence,
awe, submission). — a) Generatlm. Cic. 1.
Off. 28. 99. Adhlbenda est Igitur quasdam r$ve-
renlla adversui bominei, et optimi cajusque, et
reliquorum. nam negligere quid de is quisque
eentiat, non solum arrogant!) est, led etiam
omnlno dissolutl. @u»nKJ. !1. I, anlt med. Vi-
deas riiatores quoidam neque judicum reveren-
tia, ueque agendi more ae modo continerl, et
ibid, a med. Obliviscl reverently , qua paron-
llbus debetur. Juvenal, 2. 110. Uic oullus ver-
bis pudor, aut reverentia mensas. et 5. 71. det-
tram coblbere memento. Salva sit artoptio re-
verentia. Id. 14. 177. quse reverentia legum,
•Qui* mctus, aut pudor est unquam properantls
avarlJ Martial. 11. 5. Tanla lib! est recti re-
verentia, Cesar, et ajqul. Plin. 8. Ep. 5. et 10.
Ep. II. Reverentlam prastare allcul. Id. 4. Ep. K
17. habere. Tac. 1, Hist. 55. exuere. Id. ibid.
12. lacrameotl rumpere. Id, 9. Ann, 37. in
/in. retinere In aliquem. Id. Germ, 2?- Protullt
magnlludo popuii R. ultra Rbenum Imperil re-
verentlam. Curt. 8. 8 V 8. Obsequio mitigantur im-
peria: ubl vero reverentia eicessit animU, vi opui
est. — 6} Est etiam erga minoree reverentia,
quum eavemui, ne qua ralione l&dantur. Ju-
venal. 14. 47. Maxima debetur puero reverentia.
Plin. 7. Ep, 24. Quod mibi non araore ejus
(nepo(is) magli facere, quam reverentia videbalur.
Martial, 9. 80. Tam placide mentes, taata eat re-
verentia nostrl. — c) Est etiam respectui el cura.
C-uintif. declam. 5. 13. Quum fratri, praster ejus-
dem oominls par ae simile consortium, reverentia
quoque languoris accesserit. Similiter Vulgat. in-
ter pr. Sap. 12. 18. Cum magna reverentia dispo-
nls not. ft. e, cum magna attenlione et modera-
tlone. — d) Hem pudor, verecundia. Id. Psalm.
34. 26. Induantur confuiione et reverentia. Adde
Eccli. 41. 19. et epiif. I. od Cor. 15. 34. —
e) Item modus. Propert. 3. 11. 13. Nulla est po-
scendi, nulla est reverentia dandi. Ovid. 9. Met.
555. Nee nos aut durus pater, aut reverentia fainoe,
Aut timor impedient. — f) Item metus, fuga,
cunetatio. Colum. 11. R. R. 1. ante med. Nisi ina-
gniludorel pepereril reverenliam vel diseendl, vel
REVERGO
profiteodi psne immensam scientiam-. — g) Item
ajstimatio, ratio, stima. Plin, 4. Ep. 28. Ibi, stu-
diorum sum ma reverentia, summua amor studioso-
rum. — r 2.°) Passive, seu metonjmiee, videri pot-
est persona ipsa reverentia digna. Plin. Paneg.
extr, Ego reverentia vestras tie semper inser-
viam, ut non me at consulem, ted ut Candida-
turn consulatus putem. Similiter Vulcat. Gall,
4. 6. Reverentia Roman! imperii h. e. magni-
tude, rnajestas. Vopisc. Prob. 12. 8. patris pa-
tria. Capit. Macrin. 7. 7. saeratl nominis. —
3.°) Apud Ouid. 5. i^ast. 23. Reverestla est
Dot, mater Majestatis ex Qonore.
REVEREOR, vSreris, vSrftus euro, vSreri, dep.
2. (re et vereor). Antiqui etiam revereo dixerunt,
teste Prisciano 8. p. 799. Putsch. — Particip.
ileuerens 1." 6, et V. mo loco; Reveritus et Re-
veriturut 1.°; /ieuerendus V. inpra loco suo.
— Revereor est idem ao vereor et colo, observo
limul et metuo, aioYu'vouot (It. temere, rispet-
tare, avere riguardo o eoggezione, riverire\
Fr. craindre, apprehender, craindre par re-
spect, rivirer, vinirer; Hisp. terner, tener
miedo, reverenciar, respetar, venerar; Germ.
aus Scheu zurucAtreten tior elwas, vevheren,
scheuen, achten, Ehrfurcht haben, aucft/urcft-
ten; Angl. to fear, stand in awe of, respect,
honour, regard, reverence, revere). — 1.°) De-
ponent, — a) Cum Accus. persona, Plaut. Epid.
% 1. 5. Revereor filiura Cic. 2. Invent. 22. 66.
Observantia, per quam atate, aut saplentla, aul ho-
nore, aut aliqua dignltate antecedentes rereremur,
et eolimus. Alii leg, veremur, alii venera'mur.
Tac. Dial, de orat. 35. Uos (oratorei) iluri in.
provinces magistrstas reverebantur, hoi rercnl
colebant. Gell. 11. 11. Nigldium Cicero surame
reveritus. Plin. 5. Ep. 15. Quum eum seque-
rer, ut maglstrum, ut parentem revererer. Curl.
7. 8. 29, Qui non rererentor homines, fallunt
deo». Inscript. Roma reperta, edits vero an.
1840. in Rultett. di corrisp. archeol. p. 139,
KB TANGITO MORTALIS RKVSHBRB MANB9 DE03. —
6) Stepius euro Accut. rel. Cic, % Orat, 28, Dl-
cam enlm non reverens assentandl susplcionem.
Id. 1. Tusc. 30. a med. Itaque dubitaos, circum-
spectans, basitans, multa adversa reverens, tam-
quam In rate, in marl immenso, nostra vehetur
orallo. Alii leg. revertens, V. REVERTO. Lu-
cret. 2. 51. fulgorem revereotur ab auro. Rursui
Cic. 2. Alt. 19. ex Ter, Phorm.2. 1. 3. MUU
nihil est molestius, quam Statlum manamlssum:
nee meum imperium: age mitto Imperlum : non
simultatem meam revereri saltern? Id, Hecyr.
3. 1. 10. Adventum tuura ambaisclo reverituras.
Cic. 4. Ilerenn. 17. 24. Difficile est virtutei re-
vereri, qui semper secunds foituna sit usus. avere
stima e venerazione, et Colum. 2. R. R. 1.2. II-
lustrium scriptorum sucloritatem revereri. Plaut.
Mil. glor. 4. 4. 34. Te Its volo assimulare, quasi
ejus opulentitatem reverearis. ft. e. adinireris, su-
spiclas, toque multo Inferlorem ducas. Plin. Pa-
neg. 76. ad /in. Revereri numlnum monitus.
Curt. 3. 13. 17. Unui e consciis ejus, credo,
regit vieem etiam in ilia sorle reveritus etc. Id.
6. 2. 8. Fortunam regia stirpe genita et tam celebre
numen reveritus, non dimittl modo captivem, sed
etiam etc, — Et pro paroere. Plin. 10. Hist nat.
51. 72. (141) de ftistrione. Ne quastut quidem
luos reveritus illos optimos et voce merltos: —
e) Cum Genetivo. Afranius apud Ifon. p. 496.
27. Merc. Si non verear, nemo verealur-tul. —
d) Sequente panic, quominus. Ter. Becyr. 4. 3.
7. Die filia, rus coocessuram hlnc Soitratam:
ne revereatur, minus Jam quo redeat domum. pro
quominus jam, — e) Absolute, pro erubeseere,
Vulgat. inlerpr. Psalm. 39. 15. Confundantur
fit revereaolur. Adde Eccli. 41. 19. — S.°) Pa*-
live impersonaliter, et cum palrlo casu. Varro
apud Ifon. p. 497. 1. Merc. Non te tu! saltern
pudet, ti oibll mel revereatur? Adde Pacuv. ibid.
31.
REVERGO, Is, ere, n. 3. (re et vergo) riuoJ-
oersi. Translate Claud. Mamert. ad Sldon. 4.
Ep, 2. Quin illud in aliorum commeda revergaU
ft. e. redundeU term', ridondi. .
REVERITUS
RfiVBRlTUS, a, um, partlelp. F.REVEREOR.
RfiVERRO, If, ere, a. 3. (te et verrO) eontra-
rium signlucat tu verro, in illo Hoofs SUch.2.
2. 64. Reverram bercle hoe, quod eonverrl modo.
h. e. dispergam, amittam, quod modo collegi et
comparavi. V. mpra v. 51. AUI leg. revorram.
RBYERSATDS, a, um, particip. F. RBVERSO-
RfiVERSIM, adverb, vieiisim. Mar. Fietorxn.
2. adven. Arium 11.
RBYERSlO, Ooii, f. 3. actot revertendi, regres-
«lo, il tornare indielro, ritorno, avaatpofi]. Qao-
modo a reditu dlffwat, in (a voce dieium est.
I.) Proprie. ^ t. Strlcto leniu de homlnibui.
Plaut. True. 2, 4. 42. el Farro a pud If on. p.
222. 19. Mere. Revertionem faeere ad aliquem.
el ibid. p. 245 14 Merc. Catat revenionem
fecit, ne port occlpltlum in Hlspanla exercitui
qui erant, rellnqueret. Cic. 1. Phil. 1. init. Ex-
ponam vobii brevlter contillum et profectlonii
et reversionii meaj. Adde eumd. 16. Att. 7. 5.
q 2. Latlore tentu de rebot Cic. 3. Nat. D.
40. 24. Tertianai febrei et quartatiai divloas eue
dieendum eit, quaram revertlone et motu quid
poteit eise constantlut? Apul. de Mundo. Call
ipatlum tol annua revertlone eollutlrat. Id. 1.
Doom. Plat. Planetarum revenlonet, ortui, obl-
tu». Cwl. Jurel. 1. Tard. 1. 19. Frequent re-
veralo vehieull.
II.) Tramlate revertio, h. a. lnvertlo, eit 11-
gora verborum apud Quinlil. 9. t a mtd. F.
ANASTROPIIE. — Item apud rhetorei revertio
est quod Gr.-ecit sirictpoprj. Jul' Iiujiniaji.de
tchein. lex. 18. et etiam quod Grscis a'Ba»ooo«.
Id. ibid. 21.
RfiVERSO, at, Htum, are, a. 1. (re et verio).
Pariielp. Reuertatui 2. — . Reverso eit f 1.
Iierum verso, rivoltare. Auguttin. C. Con feu- 16.
ex.tr. Versa at revena in tergum et in latera.
32. Item retrdverlo, rivoltolare. Fulgat. interpr.
t. 7. 8. Ephralm factui eit tubeinericlus panii,
qui non reveriatur. Sunt qui to' reveriatur a
depou. revertor deducunt. Plin. Faier. 1 21.
Reversata print palpebra. Itid. 20. Orig 2 Sob-
eioericiui panii eit cinere eoctui et revemlus
F. FOCACIDS.
RBYERSOR, Brli, Stue mm, arl, dep. 1. rivtr-
«or»i, rertor Feget. 3. Feterin. II. V* toe.
praeed.
RBVERSU3, a, um, particip. F. REYERTO.
REYERSDS, ui, m. 4. idem ao revenio. Mar.
Fietorin. 3, p. 2562. Puttfh. Qualli (ueriut) apud
Virgilium reperltar: Muia, mibl causiai memora
quo numioe laio. aqua enim et in revenu !e-
etlonii sua heroum eustodit metrum; lie: Lesio
□ umlne quo memora causiai mibi Mail.
REVBRTBNS, entis, particip. F. REYERTO.
BBVERTIcOldm, 1, n. 2. tevenlo. Apul. 3.
Met. et Florid, n. 18. Slderum obliqua curri-
cula, ioIU annua reverticule.
REYERTO (antique Revorto), vertlt, vertl,
-inura, vertere, a. 3- (re ft rerto). Particip.
Revertem I. I. 6 ; Revertu* I. 2.° et II. b.; Re-
veriurui i. l.° et II. b. — Reverto proprie eit idem
alqae Iierum rerto, rivoltare, dvaaxpcfa; el
translate resolvo, reputo. Cic. 1. Tusc. 30. a mtd.
Dabilans,clrcumspeetans, basitaos, multa adverse
reverteni. At alii, inter quoi Orell., leg. reverent.
— Celerum fere ponltur pro regredl, redire, re-
venire: quail retro vertere te (II. ritomare, tor*
nare indietro; Fr. relourner, rtvenir, relrous-
ter chemin; Hisp. volver, retornar, desandar ;
Germ, turickkehren, vmkehren, tich zuruck-
tDcnden, - umuienden; Angl. to turn back or
over).
L) Proprie. — 1.°) Forma aetlva Reverto, ab-
soiate. — a) Sspinime de personlt. Cic. 3.
Tuk. 1 5. 3 1 . Hie eit enim Ille vultui temper Idem ;
-:>m dieilur Xanthippe pradlcare loilta in viro
•■• folsse Socrate, eodem temper te vidine exeuc-
u Blam domo, et revertentem. Lucret. 3. 1074,
Eil: tspe forat magnli ex atdibut Ille, Este domi,
sjk* pertzsum eit, inbitoque rererllt. Alii re*
— ltu. PomponiuM apud Non. p. 476. 2. Merc.
-■ . -.- ::ari:at: il eum nemo yocat, revortit did-
- .. ----it. Eijeri. Cs!. 7, B. G. 5. a rr.ed.
— 135 —
Paucoi diet ibl moratl, domum revertunt. Id. 2,
ibid. 14. DivitUcut post disceisum Gallorum ad
eum revetterat. Id. 4 ibid. 4. Tridui viam pro-
gressl rurtui reverterunt. Plaut. Men. 2, 1. St.
Niii domum revorterit. Cic 1. Divinat. 15. 27.
Penape revertit ex itinera, quum jam progtessui
asset multorum dierum viam. Id. 3. Fam, 10. pt
vidit tua .ntere.se, Epbeso Laodiceam revertit.
Ca$. 1- B. G. 66. Majoribui enim copiit revenu-
roi. Firg. 1. G. 274. Iapidemque reverteni Incu-
mm, ant atra maisam piclt urbe reportat. et 4.
ibid. 133. teraque reverteni Node domum etc. —
6) De rebut. Lucret. 5. 658. Sol tub terras rever-
teni, Adde eumd, ibid. 616. et Cces. 5. B. G. 5. Ibl
cognoseit LX. navet - tempestate rejeetas carsura
tenere non potuiise, atque eodem, unde erant
protects, revertisse. — 2.°) Sapiut wurpatur
in voce paiiiva fleuerlor, deponentium more,
prmierlim in indicative. — a) De pcrsonii. Ter.
Beaut. 1. 1. 16. «t 70. Domum revertor mestus.
Id. Adelph. 4. 1. 9. Prius nox oppressisset, quam
hue revert! posset iierum. Id. £an. 2. 1. 13.
Ant jam revertere, ant-mox etc Plaut. Pseud.
I. 2. 30. Quum ego a foro revertor. Cic. Mur.
41. 89. At habet magnum dolorero, unde cum
faonore deceiierii, eodem cum ignominia reverti.
Cat. 6. B. G, 33. Labienum Treboniumque bor-
tatar, -ad eum diem revertantur. Sail. Jug. 58.
extr. Metellut, infecto negotlo, - in castra cum
exercitu revortitur. Ouid. JSferoid. 1. 80. Neve
revertendi liber abetie veils. Id. 5. Met. 585.
Lasia revertebar (memlnl) Stjmphallde eilva. Ne-
pot Themitt. 5., Qua tex mensibui iter feeerat,
cadein minui diebui trlginta in Atiam reverioi
est. Phcedr. 4. 17. Mirati, sibi legalos non re-
vertier. paraooje. — Sic Particip. Jieuertui apud
Cwt. 6. B. G. 41. Rev'euus Ille, judicavit etc
Justin. 13 5. 2. Revenue ab India. Id. 21. 6.
7. in patriam. et 16. 4. 9. eiiillo. Plin. 7.
Ep. 19. tub fin. Ego solatium relegatarum, ego
ultor. reveriarum. — b) De rebut. iucreC. 2.
129. Multa vldebli enim - Commotare viam re-
iroqne repulsa reverti. Xtorat. 1. Od. 29. 10.
quit neget, arduii Pronoi relabi poise rlvot Mon-
Hbui, et Tiberim reverti 7
II.) Translate. — a) Speciatim de oratione,
in voce passive. Farro 1. R. ft. 1. 4. Scrlbam
tlbi tret Hbroi, ad quoi revertare. Cic. 1. Di'
vinat. 23. 47. Discedo parumper a tomnlit, ad
qua mox revertor. Id. 2. Fin 32. Ot ad pro-
poiitum revertamur. Formula pott digretsionem.
Sic Nepoi Dion. 4. extr. Sed iilue revertor. Cic.
Ccel. 3. 6. Dt ad me reverter, h. «. 4e me dicere
aggredlar. Cf. Plaut. Cat. prol. 79. Revortor ad
illam puellam expoiitieiam, Quam etc. Animad-
Tertendum et lllud Cic. Fat. 4.. 7. Sed Posido-
niura, ticut aquum est, cum bona gratia dimit-
tamui. ad Chrjsippl laqueos revertamur. Curt,
0. to. It. Ad verum crimen reverlendum mibi
eit. Joculariter Plaut Pan. prol. 79. Revortor
rurms denuo Carlbaginem. — 6) Generatim. —
In voce aetlva. Cic. 9. Fam. 24. 2. Nisi ad so-
periorem consueludinem revertinei. 5ali. Cat.
37. extr. Id adeo malum multot post annoi in
ciritatem reverteret. Ouid. 1. Art. am. 340. Pane
reveriura eit in caput iita tuum. — In voce pas-
tlva. Ovid. 3. Tritt. 7. 9. El tamen ad Musas,
quamvii nocuere, reverti. Lucret. 2. 959. Reverti
ad vilam. Cat. 1. B. G. 42. ad tanltatem. Scce-
vola Dig. 34. 4. 30. Si pulaverit earn ad booam
vita comuetudioem revertam. Liv. 8. 35. et Pt-
Iron. Sat. 87. Reverti In gratlam eum aliquo. Bo-
rat. Art. P. 390. neseil vox raitsa reverti. Pallad.
II. R. R. 20. In roelle decoquei, donee ad men-
turam mediam revertatur. h. e. redigatur. Cic.
9. Invent. 66. 168. Dtilitai aul in corpore po-
•ita est, ant in ettraneit rebui: quarum tamen
reruffi multo maxima part ad corporis commo-
dum revertitur. h. e. redundat, refertur. Pompon.
Dig. i. 6. et 7. Reverti ad aliquem, et advenut
aliquem- h. t. regreisum habere. — Cum Datlvo.
RutU. Lup. 2. 4. Non arbitratui et igitur, rur-
tos eum reversurum officio.
RfiYERTOR. F. voc. praced.
RBYESTlO, Is, ItI vtl D, Hum, ire, a. 4. (re
REVINCIO
et vestlo). Partlclp. Revettitut. — Revettlo «Jt
idem ac rursat vestio, riveslirt. Translate. Ter-
toll. 5. carm. advert. Marcion. 129. Et jam de-
spectum victor tua luce revettit. [Quicherat. alt
Porcellinum carmen jPseudo-TettoIIiani bio lau-
dasse, eujus auctorltat fere nulla lit.) Id. Resurr.
cam. 42. tub fin. Reveititot Yoluit intelllgl ««■
dem lubstantia, qua fuerant tpoliati. DraconU f .
Bexaem. 629. Pampinut uvlfera Title tarmente
revestlt. _ .
RfiVESTlTDS, a, am, partlclp. F.yoc. praeea.
REYlBRATlO, 5nit, f. 3. ritieroero, laoii te>
percussio. Bygin. 4. ^tlron. 14. circa med. La-
mm solii lumine aeeepto, Incere revlbratlone.
RByIbRATDS, at, m. 4. idem ao revlbrafla.
Capell. 2. p. 27. Revlbrato. corporit mensli ao-
posito irrorati iiquorit alllnebat ungoentum. ft.
e. ex fulgore luna. revlbratnt enim menilt est,
quum luna ftetum incrementa accipit, et a low
illuminatur. ■■
REvlBRO, at, Svl, are, 1. (re el vlbro) reper-
cutio, riverberare, ripercuotere. — a) Active.
Capell. 2. p. 41. Globotum eorput Initar ipecnlt
praoitentlt fulgorit radiot revlbrare. — b) Neu-
trorum more. Id. 8. p. 273. Ip*a extimi cbU
contextio lucit fulgoribut revlbravit.
RBVICTlO, 5nit, f. 3. actui revineendi, refu-
tatio dpi*. 3. dogm. Plat. Dtrluivlt harom
proposltionum revlclio eonfirmat alteram: noa
tamen et utrlusvlt conflrmallo revincit alteram."
REVICTOS, a, om, particip. V . REVINCO.
RfiVlDfiO, es, ere, a. 2. (re «t video), riue-
dere, rurrus video. Cauiod. Complex. Act. A-
post. 51, Se dicem vale facto dlicedere, neo eo-
rura aspectus ultra revidere. — Plaut. True. 2.
2. 65. Nunc ad beram revldebo. h. t. ronus ed
heram aecedam. F. REVISO-
REVlGESCO, getc'it, gdi, gctcere, n. lnchoat. 3.
runui vigere inclpio. Juvenc. 2. 204. Huno timl-
lero sanctl Datut revlgeicere cerium ett. Cic. I-
Ttuc. 16. in fin. Multaque tacula port WlgnM
Pjlhagoreorom nomen. Ita leg. If on. p. 500. 33.
Merc. A1U tic viguit; quod ett longe rectlus.
REV1LESCO, It, ol, ere, n. 3. .flevtful legltur to-
lummodo in Not. Tir. p. 66. — Revileseo eit
idem ac villi flo, evlleico, divenir vile. Seneca
Tranquill. 15. circa mid Nee vlrtotl perlculum
eit, ne admota oeullt revileicat.
RfiVlMENTDM, i, n. 2. frangia, lacinla, fim-
bria: est ab inutit. re5ifo, quod ex bito, vel a
reuvo, quod a vio, at, quia totam vestem atnblt.
Hlno Glott. Itid. Revldare {lege revlare), reverti,
redire, repedare. Glott. Philox. Reblo f pro revlo),
ffaptwtps'pu. el Rebitare (lege reviare), sspixa>
i/M. et Revimentum, irapaotpofij. Recentioret
etjmologi potiut ab inusit. reuteo, revinclo, hano
vocem deducunt. (Cf. Fronton, loe. mox tequent.)
Fronto Laud, fumi etc. (edente iierum A. -2*" aio )
tub init. Sed contra Istlo laborandum, n« quid
inconeinnom, vel hiulcum (in oratione) relln-
quatur; quln omnia, at In tenul veite, orlt de-
texta, et revimentii lint vincta. Id. aliit verbis
eadem fere dixit ibid, paullo pott. Bam eulpam its
devitablmut, tl diviia generatim argumenta ne-
etcmui, non tparia, nee tine dlierlmine aggerata,
ut qua per tuturam ferontar, ted ot pracedens
tentenlla in teqoentemlaeinlam allquam porngat,
et oram pratendat,
RfiVINCENS, entit, particip. P. REVINCO.
RBVINCIBILI9, e, adject, one t* P«o convin-
ce™, qui revincl poteit. Tertull. Resurr. cam.
tub fits. Materia ilsdem litterii reviocibilet,
REVINClENS, entit, partlclp.-^. »<*. teq.
RfiYINClO, vinelt, vinxi, vinctum, vincire, e.
4. (re et vincio). Particip. Revinciens tub A.
II.; Revinctut tob A. I. et II. — Revinclo
A) Seplsiime est idem quod vlncio, vel ante vln-
do, elligo, d*tli» (It legare; Fr. lier, enchap.
ner,- Bitp. ligar, encader.ar; Germ. 2urucfc-.
ninler -, um6inden; Angl. to tie, bind fail).
I.) Proprie. Cat. 7. B. G. 23. Trabes revln-
ciuntor intronoi, et multo aggere vestluntar.
Firg. 3. Aln. 76. de Delo.Qatm plut Arclteneat,
oral el litiora circum Errantem, Gjaro ealsa Mj-
coneque reviniit. Propert. 3. 12. 11. lalui enie
REVINCO
rev!nc!t. Apul. Florid. 6. Dracones (elephantos)
lubrlco volumine indepti revinciuat. Sic Particip.
Mevinctus apud Zucret. 5. 554. terra Partibua
aeriis mundi, catloque revincta. Virg. 2. /En. 57.
juveois manus post lerga revinctas. Ouid. 10.
J>let. 379. zona do poste revincta. et 11. ibid.
212. quam dura ad saxa revinctara Vindieat AI*
cides. Cms. 3. B. G. 13. Aacora pro funibut
ferreit catcnis revinctas. et 7. ibid. 73. Stipitea
ab infimo revincti, ne ravelli possent. Plin. Pa-
r.eg. 82. Iteligalo revinetoque navigio, nOD lecut
ae piaculura aliquod trabebatar. Martial. 6. 41.
Una fauces et colls revioctus. ci'nto. et Varro
Atacin. apud Charis, i. p. 70. Putsch. Cujut at
aspcxit torla caput angue revinctum. Virg. 4.
JEn. 459. templum Vellerlbut nlveis et festa fron-
de revinctum.
II.) Translate. Ennius p. 4. Vahlen. lomno
leni placidoque revioclus. Catull. 61. 33. Men-
tem amore reviaciens. Claudian. B. Gild. 47.
urbesque revlaii Legibas. Id. nupt. Honor, el
Star. 39. Qui stbl te generum fraterna prole re*
vinxit. Val, Flacc. 6, 418. implicitoa miseraque
In veste revinctot Confodiunt. Id. 4. 708. (Sym-
plegadum scopulot) Imperio fiios Jovit, stern uni-
que revioctot. Claudian. 1. in Rufin. 168. La*
tlces la glaciem reviocti. ft. e. gela adstrlcti.
B) Raro tignificat solvere, slegare, Colum. I.
J?. R. 8. a med. Num villicut aut alligaverit
quempiam, domino nesciente, aut revinierit.
REVINCO, vincis, vTci, victum, vincere, a. 3.
(to et vinco). Particip. fleutneenj II.; Revhtiu
I. et II.; Revincendut I. — Rerlaeere est Idem
q«ed vincere, aut iterum vincere, vincere, rivin-
cere.
I.) Proprle. Zucrel. 5. 410. lade cedunt Tires
(ignis) allqua rations r evict a*. Id. 1. 592. cam tl
primordia rerura Commutari aliqua possent ra-
tione revicta, Iaeertum quoque jam constat quid
possit orlrl. Iloral 4. Od. 4. 23. din Lateque
vlclrieet eatervaj Consiliis juvenis revicta*. Benl.'ej.
leg. represses, et Apul. 8. Met. Simalanter re*
vicla Charite. ft. e. flngeas te vlctam. Ccel. Aurel.
3. Acut. 3. ad fin. Ratio revincendaV passionls.
II.) Translate est manifesto probare rem ita
esse, coarguere, coovlnccre, vincere con argomen-
ti manifesti, convincere, i£&ii)(ti>. Zucret. 4.
487. Aa poleruat oculoi suret' reprehendere, an
suret TactusI an bunc porro factum sapor ar*
guet oris? Aa confutabaat narei. oeulive re*
Vincent? Cic. Arch. 6. It. Quaere arguments, tl
qua poles, numquam enlm blc oeque too, aeqae
emlcorum judlcio revlaeetur. Ziv. 6. 26. ad fin.
Crlmiaa revicta rebus, verbis confutare nihil at-
tlaet. Sic 40. 18. TJt omnlbut appareret, noetit
proxlma crimen facile revictum. Tac. 15. Ann.
73. Ccepta, adulta et revicta conjuraiio. tcopertd
e convinta. et Cell. 8. 2. ad fin. Homines In
culpa et In maleficlo revictl. eonvinti.el Zactanl.
4. 15. ad fin. Hit testimoniit revictl tolent eon-
fugere etc. Ulp. Dig. 26. 10. 3. a med. 81 la
meadacio revincatur. Apul. Apolog. a med,
pulcra argumenta et aperte crimen revtneentia!
R8VINCTU9, a, am, particip. V . REVINCIO.
REvlRENS, entls, particip. V. Toe. tea.
REvIrEO, et, fii, ere, a. 2. (re et vlreo) ri-
verdeggiare, reviresco. Particip. Rcvirens L
I.) Proprle. Albinov. 2. 113. Reddltur arbo-
rlbus Ooreat revlreotibut sstai.
1L) Translate ett renovarl, renasci. Cic. 4. Be-
renn. 34. 45. Allquaado reipublicse ratlonet, quae
maliila nocentum exaruerant, virtute optlmatium
revlruere. Alii revirescunt, vel revlrescent.
RRVlRESCENS, eotit, particip. V. »oe. teq.
REVIRESCO, it, ere, n. iocboat. 3. Particip.
Reyirescent II. — Reviresco est idem atque Iterum
Viridli flo, ad prlstiaam viriditatem revertor, a'va*
&a'XX« (It. riverdeggiare, rinverdire; ft. rever-
dir; Uisp. reverdecer; Germ, wieder grurs tver-
den,tvieder grunen; Angl. to become or grow
green again).
t) Proprie. Tac. 13. Ann. 58. Eodera anoo
Cumiaalem arborem la comilio -, mortuis rama*
libut et areieeote franco demiautam, prodigii loco
habitum est, donee in novot fetus reviresceret. O-
— 136 —
fid. 2. Mel. 408. lasasque jubet revirescere sllvas.
II.) Translate 6umitur pro reviviscere, renasci,
renovarl. Cic. Prov. cons. 14. 34. Impolita vero
ret et acarbai, ti erunt relicts, quamquam tuat
abscissa, tamea efferent te aliquando, et ad re*
novandum bellum reviresceot. Ovid. 7. Met. 304.
Spes ett virginibue Pells subjects creatis, Arte
suum parlll revirescere posse parentem. ringio-
vanire. Adde eumi. 9. ibid. 430. Fat. Max. 4.
8. it. 4. Omae prsclar! fact! decus erebra me*
moria in se Ipso revirescit. Sil. It. 8. 223. pro*
missa reviresceot plgaore laudit. h, e. gaudens
et animura resumens. Curt. 10, 9. 5. Noa ergo
revirescit tolum, ted etiam Qoret imperium. Tac.
3. Hist. 7. Decorum pro causa ratut, tl placers
Galboe prlncipatut et partet revirescere crederen*
tur. Cofum, 2. R. R. i. 4. Senectas neo revi-
rescere, nee repubescere potest. Adde Sil. It. 15.
134. J Flor. in fin. protsmii, et Cic. 7. Phil. I.
I. ubl aiit leg. reui'utscere.
REvIrIdesCO, is, ere, a. 3. Idem fere ac re-
viresco. Gloss* Cod. rots. Reviridescit, revirescit.
Legilur et la Ifol. Tir. p. 9.
REvIrIdO, at, are, a. I. revlretcere faclo.
Vvlgat. interpr. 4. (apocr.) E-tdr. 5. 36. Revirida
mibi arldot floret.
REVIRTrCO. V. REFRIVA ad fin.
REVISC&RATlO, onls, f. 3. viscerum reparatio.
Terlull. Resurr. earn, 30. Ita oportebil ostium
quoque credi revisceratiooem et respiratioaem.
REvISENS, entls, particip. V. REVISO.
REVlSlO, Colt, f. 3. s< rivedere, actaa revi-
deadi. Claud. MamerU ad. Sidon. 4. ep, 2. Re*
visionit potettat multi* modit iatercluditur.
RfiVlSlTO, at, are, a. l.frequentat. a revito,
tsepe reviso. Kin. 18. fiitt. nat, 3. 3. (13). Nua-
dinis urbem revisitabaat.
RgVlSO, visit, vltum, vltere, 3. Pirtlclp. Re-
visens et Revisurus 2.° — Revito ett Iterum
vlso, redeo at videam, redeo ad vldendum, dvt-
trioxetrTOual (It. ritornore a vedere, visitare;
Fr. regarder, intpecter, «enir pour visiter;
Uisp. tnirar, observar, venir par vititar ; Germ.
auf etwat zurucksehen, nacnsehen, wieder be-
suchen; Aagl. to return or come again to tee,
come back to tee, revisit). TJsurpatur — 1.°)
Absolute, vol neutrorum more. Plant. True. 2.
4. 79. ut quando ollum Tibl sit, ad me revisas.
Sic Gell. 13. 30. Quu-D valebo ab oculis, revise
ad me. Zncrel. % 360. et erebra revisit Ad sta*
bolum. Ter. Eun. 5. 4. 1. Reviso, quidoam Cha-
res bio rerum gerat. Id. Andr. 2. 4. 1. Reviso,
quid agant aut quid cap teat con tilt.— Et de
iaanlmlt. Zucret. 4. 1117. Tnd'e redit rabies ea*
dem et furor Hie revisit. — 2.°) Active, vel com
Accusatlvo. Acciut p. 179. 6. Ribbeck. de En-
rysace. Super OceanI ttagna alta patrlt Terrarum
anfracta revitam. Cic. t.Alt. 14. Revite not all*
quando. Id. Quinct. 9. 23. Hie quum rem Galll-
cana-n cuperet revltere. Ziv. 7. 39. Revltere do-
mot. Virg. 1. JEn. i 19. tedet tuat. et 2. ibid. 689.
instaurala pr<£lla. h. e. rartutpugnare. Borat. 1.
Od. 31. 14. oquor Atlantleum. Catull. 64. 377.
Noa ilium autrix orient! luce revlseat. Colum.
12. R. R. procem. a med. Nee vlllici magna erat
opera, quam ipsl doraioi qootldie negotia tua re-
viterent atque admlaittrarent. Apul. II. Met. Re-
cti, patrium larem revisurut meum, contendo.
— Et de inanimit. Zucret. 4. 393. Quandoqui-
dem longos obitut (sidera) exorta revituot. Virg.
II. JEn. 426. raultos alterna revisent Loslt, el lo
tolido rurtut fortuaa locavii. Sic id. 3. ibid. 318.
aut qua) (r«) digna tatit fortune revisit?
RBVlvEFAClO, is, ere, a. 3. reviviscere facio.
Mar. Fictorin. 1. advert. Arium 26.
REVlVlFk"CATU9, a, um, particip. ab inusit.
revivifico, ad vitam revocatas. Tertull. Resurr.
cam. 19.
RBVIVISCBNS, entit, particip. f.REVIVISCO.
REVlVISCENTlA, te, t. 1. actut revivitcendi.
Mar. Pictorin. 1. advert. Arium 58.
REVlVISCO, it, ere, n. 3. Revivesco legit OrtU.
apud Cic. 6. fairs. 10. 5. — Seeuadani ijlla-
bam llcanler corripit /scene 2. 204. Haas si-
railera sancti flitu rsvirUcjre certiia ett. — Par-
REVOCATIO
ticip. i?euiuiscens I. et II, — Revlviteo ett idem
atque ad vitam redeo, renetcor, ovojftdo (It. ri-
suscitare, rinascere, tornare in vita; Fr. revi-
vre, renailre, ressusciter; Hijp. revivir, rena-
cer, resucitar; Germ, wieder lebendig tverden,
wieder aufleben, - aufsiehen; Angl. to recover
life, come to life again, revive).
I.) Proprle. Varro 3. R. R. 16. exir. Revi-
vlsetint apes. Cic. 5. Parad. 2. 38. Revivltcat M.'
Curius, aut eoram aliquit, quorum ete. Brutus
ad Cic. 1. ad Brut. 16. ante med. Ne patrl qui-
dem meo eoncesserlm, tl revivltcat, at etc. Colum.
4. R. R. 5. Gramioa nisi maoa eliguntur et la
suramum rejiciunlur, revlvlscunt. Kirs. 11. Ifitf.
nat. 28. 33. (96). Nullit eorum (tntectorum) pen-
as* reviviscunt avulsse. At Siliig. leg. revivetcaQt.
Id. 9. ibid. 37. 61. (132). Revivlstentet concha;.
II). Translate. Cic. Bar. resp. 23. 48. Respirare
vol a meta cadis, reviviscere memoriam ao de*
tiderlum mel vldit. Id. 6. Fam. 10. 5. Causa ea
est, at jam tlmul cum repablica, quse la perpe-
taum jacere son potest, necessarlo reviriscat atque
recreetar. Sic 4. ibid. 4. a med. Dt tpeciem all*
quam viderer videre quail revlvliceatit relpublics.
Id. 5. Atl, 16. ad fin. Adventu aottro reviviscunt
juslitla, abstinentia, olemeatia. M. Anton, apud
Cic. 13. Phil. t8. 38. Quofaclllus revivltcat Pom-
pejanorum causa totiet Jugulata. Pelron. Sat. 91.
exir. Revivlsceot a'micitia. Paulin. Nolan, carm.
15. 308. Ergo revivisceat ootissima comminus ora.
REVlVO, vivis, viil, victuro, rivere, n. 3. (re
et vivo). Particip. Reviciurut I. — Revlvo ett
Idem ao rursut vivo, reaascor, tomare in vita,
rivivere.
I.) Proprie. Ct'c, Mil. 29. 79. SI poulm effl*
cere, ut 5Iilonem abtolvatlt, ted Ita, tl P. Clodiut
revixerit, etc. Id. Pit. 27. extr. TJbi galli caatum
audivit, avum suum revixiste putat. Seneca Med.
476. Secare membra noo revicturi aenis. Paulin.
Nolan, carm. 33. 563. Quumque omnes, la qua
vixerunt, carae revlveat.
II.) Translate. Cic. 6. Att. 1. ante med. CI-
vitatet suit legibut et JudlelU uses, ceCxovoulm
adepta revijerunt. Id. 7. Verr. 61. sub fin. Quum
ex metu mortis ao tenebrls, quasi luce liber tatis
et odore aliquo leg urn recreatus revlxlttst. Ovid.
1. Pont. 3. 9. Et jam deGciens tie ad tua verba
revixt, TJt toiet infuto vena redire mero. Adde
eumd. 4. Trist. 6. 3. et Plin. 34. Hist. nat. 8.
19. (52). Cessavit delude are, ac rursut Olvmplade
CLV. vavidt.
REvdcAulLIS, e, adject, qui potest revocarl.
Ovid. 6. Met. 264. quum jam revocabile telum
Won fuit. Claudian. % in Eutrop. 488. revocabile
damnum, ft. e. reparabile. Val. Flacc. 6. 461. at
noa revocabiilt unquam Cettit eb ore pudor. Al-
binov. 1. 427. Supprime jam lacrimat. noo est
revocabiilt litis, Quern temel ambrifera navlta
llntre tullt. ft. e. ad vitam revocarl non potest.
Seneca Here. Fur. 559. Parcarumque colot non
revocabilet. Adde Propert. 4. 7. 51. ubl alii leg.
revolubile.
REvOcAMEN, tali, n. 3. idem ac revoeatio.
Ovid. 1. fast. 581. Acclplo revoeamea, ait. et
2. Met. 596. tibl, ait, revocamina, corvut, Sint,
preeor, itta malo. ft. e. bsse dicta, qulbui me
debortari conarit a referendo alterlus crimlne. V .
REMORAMEN.
REVOCANS, antli, particip. V. BBVOCO.
REVOCATIO, Cnls^ f. 3. actut revocandi, ri-
chiamo, rilorno, a'vdxXijoi;.
I.) Proprie Cic. 1 3. i°hii. 7. a med. Heceptal
lignum, aut reyocjUioqem 4 t>ello aodire non po»*
tumus. Ulp. Dig. 5. 1. 2. ante med. Celiut hulc
domom rerocationem dandam ait. ft. e. jut et fa-
cultatem revocandi domum, tea ad patrium fo-
rum. V. DOJ10S. Vitruv. 9. 4. od fin. de luna.
Revocationet a sole. — Alio tentu Ccel. Aurel.
2- Tard. 1. 50. Proiagorai primo vomitum pro-
bst, lam revoutiooet. ft. e. humorit ttagaaatis
derivationet.
II.) Traailtte. <f 1. Generatim. Cic. 3. Tiuc.
15. a med. Avocatioae. a cogitaada molettit, et
revocstiooe ad coniemplandai voluptatet. f 2.
Specialim apud fibetoret ett Ogura, videlicet cor-
REVOCATOR
rectio, la correzione di una parola. Sic Cic. 3.
Oral. 5«. 206. Nam et geminatio verborura ba-
bel ioterdum vim, - et ejusdem verbi crebrius po-
sill quajdara diitiactio, et revocatio verbl. Adde
Quintil. 9. 1. 33.
RfiVOCATOR, Sris, m. 3. richiamatore, qui
revocat. QuinlU.declam. 10. 19. Magus revocatot
animarum. h. e. revocans ad vitam.
r£v0cAt6rIa, a, f. 1. ?• voe. lequ. in fin.
REV0cATORl09, a, um, adject, ad revocan-
dum, seu eitrabeadum perllnens, ut Emplastrum
revocatorium, Tneod. Pritcian. 2. 32. - Hine
Revocutoria, a, 1. 1, absolute, substantivorum
more, est epistola, seu diploma priucipis, quo
abieotera ad se revocat. Imp. Anasiat. Cod. 12.
5. 18.
REVOcATOS, a, um, particip. F. voe. seq.
RfivOCO, as, Svi, Stum, are, a. 1. (re el voco).
Partieip. Revocans «ub A. II. 3. et 5.; ReVO-
calus fere in omn. paragr. ; Revocalurut sub A.
II. 4., S. et Ci Revocandut sub A. II. 1. 5. et
C, — Revoco tria slgoifieat.
A) Est idem ae retro voco, abeuntera vocando
retrabo, reduco, avaxesXea) (It. chiamare indie-
tro, richiamare; Fr. rappeler, dire de revemr;
Ilisp. volver a Uamar ; Germ, zuruckrufen ;
Angl. (o call back, recall).
I.) Proprle. ^ 1. Generalim. Plaut. Ken. 1.
2. 5. Quoties foras ire volo, me retines, revocas.
Borat. 2. Sat. 3. 264. EJClusif. revocat. redeam I
non si mo obsecret. Adde Tcr. Eun. 1. 1.4. et
Borat. 1. Sat. 6. 6t. abeo, et revocas Bono post
racnso. Cic. 10. Fam. 1. Bt aful profielseens la
Graciam: et posteaquam de meo cursu relpu-
bllc.-e sum voce revoeatus, etc. Id. 2. Diwnat,
8. 20. Dejotarum, farolllarera nostrum, ex Itinera
aquila revocavit. Id. 3. leg. Agr. 1. 1. Quo pro-
vocati a me venire noluerunt, revoeati saltern re-
verlantur. Curt. 6. 11, 19. Rursusque illo revo-
came toriorei, tempos petere capit, etc. Ovid. 2.
Amor. I. 23. Carmina saogulnea dedocunt eot-
nua Luna, Et revocant nlveos Soils euotis equos.
Id. 1. Met. 334. Revocare ductus et Qumlna. ft.
e. regredi et reuuere Jubere. Plin. 28. Bist.nat.
2. 5. (26). forculum, aut mcosam. far riporre.
•J 2. Speelatlm, in republica revocarl dicuntur,
qui ab eisilio, ■ provincla, a fuga etc. redireju-
bentur. Cic. Dom. 57. 144. Qui maxlme. me ra-
peiistis atque revocastls. ft. e. ab exsllio. Lit). 5.
46. Catnillus eomitlis curlatis revoeatus de exsllio.
Adde eumd. ibid. 51. Sie domuro revocare. V.
DOMUS. Cic. Prov. com. 6. 13. lidem voi, anno
superiore, bos eosdem revocabatis, quum in pro-
vincial jam pervenisseet. et ibid. 14. 35. Nee im-
peraiorem, incensum ad rempublicam bene ge-
rendam, revocare debemui, nee etc Plin. Paneg.
6. Olim duces raegol a peregriols externlsque bel-
lis ad opem pclria ferendam revocari sotebant.
et ibid. 87. Dignus es, Casar, - qui semper in-
venias et quos ex otio revoces, et quos olio red-
das, /uslin. 5. 1. 2. Alcibiades revoeatus a bello
ad judicium. »| 3. Item speciatim in re mllltari.
Sail. Cat. 9. In bello saepius vlndicatum est in
eos, qui contra imperlum in bostem pugnaveranl,
qaique tardlus, revoeati, bello exeesserant, quam
qci etc. Cat. 3. B. C. 51. Insequentes nostros,
ae loogius prosequerentur, Sulla revocavit. Id. 5.
B- G. II. Casar legiones equitatumque revocarl
atque In itinera resiitere jubet. et 2. ibid. 20.
Sigcum tuba danduro, ab opere revocandi mlli-
tes- Adde eumd. 1. B. C. 82. Liv. 25. 14. Jam
el coosul, mutalo consillo, ab revocando ad in-
eitsndos horiandosque versus militcs. Cf. Cic. 1.
de republ. 2. ezlr. Neque ea signa audiamus,
qaaj reteptui eanunt, ut eos etiam revocent, qui
jam processerlut, ^ 4. Item, in recitalionibus
reuocare est Jubero, ut qui legit, repelat, far ri-
petere. Plin. 3. Ep. 5. a med. Memin! quern-
c-x ex amlels, quum lector quadam perperam
pronunciasiet, revocasse, et repeti coeglsse: buio
•inoculum me'am dlxlssc: Iotelleieras nempe7
?3om Hie annulsset, Cur ergo revocabas 7. decern
taplius versus bac luu iaterpellaiione perdidimus.
Cic. Stxt. 58. 123. Nominatlm sum appellatus In
Brmto: TvJIiut qui libertatem civibus ttabilive-
Tom. IV.
— 137 —
rat. millies revocatum est. Adde Arch. 8. 18. Sie
Liv. 7. 2. Livius (Andronicus) quum sapius re-
voeatus vocem obludisset, etc. Id. 33. 32. Revo-
eatus praco, - iterum pronunciavit eadem. Adde
Horat. 2. Ep. 1. 223., et Pal. Mas. 6. 2. n. 9.
•f 5. Item, revocare aliquem a morte, b. e. 11-
berare. firg. 5. JEn. 470. Et qua servetis re-
vocatum a morte Dareta.
II.) Translate. $ 1. Metapbora ductl a super,
paragr. I., res ipsa revocarl dicuntur, qua rur-
suj aliqua ?ertuntur,aut retro aguntur. Ovid. Be-
raid. 16. 231. Multaque ne videam, versa cer-
vice recumbo; 9ed revocas oculos protlnus ipsa
meos. h. e. facls ut rursus convertam in te. Id.
4. Met. 247. gelidos artus In vivum revocare ca-
iorem. Claudian. 2. in Rufin. 78. Ipse inter me-
dlos, ne qua de parte relinquat Barbariera, re-
vocat fulvas in peclora pellas. h. e. (testat com-
pllcatas ante pectus. Virg. 9. Bn. 125. revocat-
que pedem Tiberinus ab alto, is ritira. Sic 6.
128. revocare gradum. Ovid. 3. Amor. 5. 17.
lente revoeatus ruminat berbas. h. e. a stomacho
ad os rctractas. Seneeo Agam. 296. Revocare
freaa.h.e.adducere et equos retrabere. W. Thyest.
685. Post terga juvenum nobiles revocat manus.
h. e. reducit et rellgat. Id. (Edip. 416. Spargere
eCTusos sine lege crioes: Rursus adducto revocare
node. Colum. 2. R. R. 10. onte med. Proscin-
demus Urram, proseissamque in lirara revocabi-
mus. h. e. proscissione disslpataro, in Hram com-
ponemus. Sil. It. 14. 166. ferrumque menu re-
vocavit. Id. 16. 343. Verbera dirailte, et revoca
raoderatui babenas. — Sie reyocure uilem, h. e.
nimls se effundentem putationa compescere. Cic.
2. Oral. 21. 88. Facilius, ut in vltibus, revoean-
tur ea, qua ease niraium profuderunt. ^ 2. Est
etiam resumo, recipio. — a) Oniverslm. Cic. 1.
Tutc. 1. Studia longo intervallo intermissa re-
vocavi. Id. 7. Fam. 26. estr. Vires et corpus a-
misi: sed si morbum depulero, facile ilia revocabo.
Firg. 1. JEn. 218. Turn victu revocant vires, et
ibid. 206. revocate animos, moastumque tlmorem
Miltite. Plin. 18. Bist. nal. 8. 8. (3). ex Catone.
Pratermissa frustra revocarl. rs. e. qua too tem-
pore in agrl eullione facta non sunt, frustra re-
peti et resumi, quia, ut id. alt R. R. 5. a med.
res rustica lie est: si unem rem sero fecerls,
omnia opera sero facies. Cf. Liv. 44. 40. Post
banc oratlonem silentlum fuit, partim traductls
in sententiem ejus, partim verentibus neqoidquam
offendere in eo, quod, utcumque pratermlsjum,
revocari non posset. Cic. Marcell. 8. 23. Omnia
sunt eicitanda tibl, C. Casar, qua jacere sentis-:
conslituenda judicla, revocanda fides. — b) Ad
vim reduceodl pertinent ilia Plin. 22. Bist. not.
24. 53. (113). Mulsum appetendl quoque revoeal
aviditatem cibi. Id. 2. ibid. 101. 104. (223). Luna
somno sopltls torporem contractum Id caput re-
vocat. — c) Hem est renov o, iostauro. Vo.1. Max.
6. 2. n. 8. Obducta Jam velustis cicalrlcibus bel-
lorum clvillum vaslissima vulnera Impune revo-
care licuil. yirg. i. JEn. 239. Uinc fore ductores
revocato a sanguine Teucri. h. e. retraclo a delctio-
ne, a qua non procul aberat, renovato. Sil. It. 13.
123. bumenii Quvlo revocare colorem. Id. 4. 15.
revocantque nova fornace bipennes. AW leg. reco-
quunlque. Priore autem loco renovare. hac enim
duo reuoeo et renovo, ob faeiletn njutationera,sapa
confudere librarll apud Ovid., Propert., Senec.
etc., ut prater alios monet Drakenborch. ad Sil.
It. 14. 112. et ad Liv. 3. 51. — d) Item sumo,
duco. Firg. 4. G. 281. si quem proles (spurn)
subilo defecerit omnis, Nee genus unde nova stir-
pis revocetur, habebiL — e) Item repono. Id.
3. En. 451. Nee- revocare siius (.foliorum), aut
Jungere carmtnacurat. — f) Item reparo, reddp.
Seneca Bippol. 291. senibusque fessls Rursus ex*
stinctos revocat calores. Id. Here. (Et. 1578. eo-
mam silvis revoeabit astas. — g) Hem in usura
reduco. Borat. 4. Od. 15. 12. E< veteres revo-
cavit artes. Juvenal. 2. 30. qui tuno legos revo-
cabat amaras. Sueton. Claud. 22. Quredam exo-
leta revocavit, aut etiam nova Instituit. Tac I.
Ann. 20. extr. Veterem duramque mililiam re-
vocabal. Cic. 4. Acad. (2. pr.). 4. 11, Homo sane
REVOCO
in ista phitosoptaia, quse nunc prope U.missa, re-
vocatur, probatus et nobilis. — h) Revocare te
ad se, se eolligere, rientrare in se stesso. Cic.
Acad. 4. (2. pr.) 16. 51. Quis enim quum si-
bi Gngit aliquid, et, cogitatione depiogit, non,
slmul ae se ipse commovit, atquo ad se revoca-
vit, sentlt, quid intersit inter perspicua et inauial
el ibid. 17, 52. Ne vinolenti quidem, qua faciunt,
eadem approbatione faciunt, qua sobrii: dubitant,
basitant, revocant se Incerdum, iisque, qua viden-
tur, imbecilliui assentlontur. — s) Revocare
memoriam, quasi vocare iterum, ut officio suo
fungatur, rinnouore, richiamare. Seneca. a. Be-
nef. 25. extr. Memoria ad referendam graliam
admonitlone revocanda est. et 7. ibid. 25. Sub-
missis el familiaribus verbis (benefuii) memoriam
revocare. Liv. 3. 51. Non minore motu animorum
Siceii cadis memoria revocata. Ilis quoque iocis
renovare alii. V. Drakenborch. loc. cit. — Dicilur
etiam- revocare aliquem in memoriam. Pelron.
Sat. 10. ante med. et Justin. 7. 1. 8. Rursus re-
voeatus m memoriam rei alicujus. Adde Justin.
1.5.3. Similiter 5«. It. 12. Si.digoosjam vosraet
reddite vestra, Quam trahitis, fama, et revocate in
pectora Cannas. h. e. exeitate in animis vesiria earn
virtutem, quam in prcello Cannensi Romanos fregl-
slis. Absolute Firg. 7. Mn. 40. el prima revocabo
exordia pugna. riferirb. % 3. Esi etiam retrabo,
abduco, avoco, removco, ritirare, dislornare.
— a) Cum prapos. Cic. 3. Atl..lo. circa med. Re-
vocare aliquem a turpissimo consilio. Id. Cluent.
5. o med. a cupiditate. Id. 3. Cat. 5. a scelere.
Ouid. 2. IVist. 557. antmum ab ira. Id.2. Amor.
18. 11. iogenium aumptis revueatur ab armis. h.e.
a bellis canendis. — b)Sine prapos. Firg. 4. G.
88. ubi ductores (apum) acie revoeaveris arubo. ft.
a. ab acie. Tac. Agric. 18. Cujus (insula) ppsies-
sione revocatum rebellione totlus Britannia supra
memoravl. h. e. a q«« -occupanda revocatum etc.
Cf. eumd. 2. Ann. 5. Cic. Suit. 16. 46. N*anum-
quam enimum, inoitatum ad ulciscendam oratlo,-,
uem tuam, revoco et reQecto. — e) Cum infinRo.
Propert. 1. 16. 11. Nee tamen ilia sua revocatur
pareeta fama Turplor et sscli vivere luiuria. h. e.
non retrabitur, ut parcat, etc. et desistat a vita lu-
xuriosa. — Item abstraho. Cic. 1. Tusc. 16. 38.
Revocare mentem a sensibus, et cogitationem *
consueiudine abdacere. At Sillig. leg. sevocare.
^ 4. Item adduco, devoco. Cic. Cluent. 49. 136.
Quum tribunus plebis, populo concitato, rem pane
ad manus revocasset. Id. Cacin. 27. 76. Populi R.
causa, civitatis Jus, bona, fortuna possessiooesque
in dublum incertumque revocabuntur. Id. pott
red. in Senat. 9. a med. Qui me a morle ad viiam,
a desperatlone ad spem, ab exsilio ed salulem
revocavit. Id. Brut. 3. 11. Vestrls liUerls recreatus,
me ad pristina studia revocavl. Id. Amlc. 18. a
med. Omnia ad stum potentiam revocans. Petron.
Sat. 111. med. Exulceraias mentos ad sanltalera
revocare. Cic. Rose. Am. 39. 113. In minimis,
privatisque rebus etiam negligentia in crimen ms»-
datl Judiciiquo infamiam tevocatur. Id. 5. Ferr.
91. 213. An rao ad M. Aotonii restimalloncm fru-
mentl exactiooemque pecuuia revocaturus esT ri.
e. dices, Verrem Imitaium fuisse M. Antoniam la
fflstimatione frumentl? Id. dixerat iiid. 90. 2t0.
Quo me igltur, aut ad qua exempla revocas? Plin.
29. Bitt. nat, 1. 2. (4). Medicioam revocavit is
lucem Hippocrates. Cafo A. It. 2. Ad rationem
operum operarumque villlcura revoca. — ileuoco-
re te ad aliquid, rursus se comparare. Cic. Brut.
94. 323. Itaque quum jam pane evanuisset Hortea-
slus, et ego consul factus essem, revocare se ad la»
dustrlam ccepit. Id. 3. Oral. 30. 1 19. Nunc ad re-
liqua progrediar, neque ad raeum munus pensum-
que revocabo. — Revocare prcemia coronarum
apud Sueton. A'er. 32. est repetcre pramia peeu*
niarura, qua ob delatas slbl coronas in publlels cer-
lamlnibus scanicis et circenjibus dederat Nero Ja-
dicibus eorunidem certaminum. Cf. eumd. ibid. 24.
«| 5. Item refero, reduco. Cic. 3. Off- 21. a med.
Quum ad veritatcm cap! revocare rationem. Id.
. Fin. 13. sub /in. Ad scienliam omnia revocans.
Id. Dom. 5. 15. Nonnulli 111am rem ad lllam
rationem conjecturamque revocabant, quod etc.
ia
REVOLANS
Id. Flacc. 12. 23. Quum in privatis rebut tulsqua
europlibus raiulmo caateat!, (majores nottri) te-
nuissimo Cultu viyerenS, in lmperio otque in pu-
blics dignitate oma!a ad gloriam tpleDdoremque
revocarent. Id. 1. Off. 33. 119. Spatluni delibe-
randi babaerunt, quern potissimum vlis curium
saqu! vellent: in qua deliberatione ad luam cu-
jusque naturam consilium est omna revocandum.
*\ 8. Item retracto, ritrattare; rivocarc. Seneca
4, Senef. 39. Fult tanli non revocare pro'missura
euura. Ovid. 9. Met. 617. Nam prlmum (si facta rai-
bi revocare liceret) Non cmplsse foil. h. e. infecta
reddere. Tac. 13. Ann, 20. Actum in Senatu de
fraudlbus libertorum, efflagitatumque, at adversus
male meritot revocanda libertatli Jus patronii
dare'. or. Adde Sueton. Fetp. 8. et VIp. -Dig. 43.
IS. 1. in fin. Prases proviacla pecuniariam sen-
lentiam euam revocare noo potest, ft. e. rescln-
dere. — Revocatm est etiara cogaom. B. ( de quo
V. ONOM.
B) Est rarsas voco, chiamar di nuovo. Pe-
iron. Sal. 23. Refecturn igitur est eonvivlum, et
rarsus Qaartllla ad bibendum revocavit. rursus
revocare pleooasraus non iausltatus, ut retro re-
greiJi, rursus reseribere, etc. A1U tamen leg. pro-
vocauit. Cf. Raiil. Lup. 2. 7. blbendo revocat,
ubi alii leg. provocat. Sueton. Claud. 32. Con-
vive, qui pridle scjphum aureura tubripuisse exl-
etimabatur, rev ocato ia diem poslerum calicem Q-
ctilem appotult. Lit). 45. 30. Tribuni-mocaluros
ae easdem tribus renunclarunt.
C) Revoco est etiam mutao et per vices voco.
avrixaXso). Varro apud Non. p. 167. 14. Merc.
Qui nos prorocare, advocare quum aadeant, nos 11-
los revocare timemus? Cic. Rose. Am. 18. extr.
Domum suam Istum non fere quliquam vocabat
(ad ccenam): oec rairum, qui neque in urbe vi-
veret, Deque revocaturus cstet. Adde Phasdr. 1.
SO. el Lactam. 6. 12.
BEVOlANS, amlj, particlp. V. voe. leq.
REVOLO, as, ivi, stum, are, n. 1. (re et vo-
toj. Particlp. Revolam II. — Revolo est retro
volo, votaado redeo, o'voirs'To^ai (It. volare in-
dielra ; Fr. revenir en volant ,• Uisp. revolar,
volver volando; Germ, zuruckfliegen; Angl. to
fly back*.
L) Proprie. Cic 2. Ifat. D. 49. ad fin. Gruei
in tergo prsrolantlum colla et capita reponuot.
quod quia ipse dux facere Don potest, revolat,
ut ipse quoque quletcat. Vira. 1. G. 301. Quum
medio celeres rerolant ei aquore mergi, Clarao-
temque ferunt ad Mora. Varro 3. R. R. 0. 7.
Turdl quotauaii in IUliam traas mare advolant
circiter sequinoctlum auctumoale, et eodem re-
volant ad Eequiooctlum rernum. Colum. 9. R.
R. 12. init. Apis ut nulla iotro revolet. Ovid. 9.
Met. Til. Ipse licet revolet ceratis Dsdalus alis.
IL) Translate est celerlter redeo. Ovid. 7. Met.
684. forlunaque missum (leium) Non regit, et
revolat, nullo reTereote, cruentum. Hanil. 2. 193.
Quum sol aquoreit revolam decurrl! in aslril. V el-
lej. 2. 120. 1. ei 123. 2. Ille ad pattern patrlas
•xtpe'etato revolavil maturhll.
RfiVOLSlO et
REVQLSUS. V. REVCLSIO et RBVULSU3.
^ RBVOLOBlLlS, e, adject, the is pud rivolgere,
i*X«o'c, iwfcgogpG, qui revolvl potest, volubills.
Ovid. lb. 193. Sisypbe, cut tradas revolublle pon-
dus, babebit. Propert. 4. 7. 51. Juro ego falorum
nulll revolubile stamen. Anson. Eclogar. de no-
minib. sept. dier. 12. revolubills orbiia. Sil. It.
II. 472. Blstonius vales - fixit revolubile saium.
Id. 15. 237. pelagl revolubills uoda.
RETOlCTATIO, Salt, f. 3. {ab tnusrt. revo-
luto) iterata volutatlo. Cassiod. Complex, in 2.
Pelr. 7.
REVOlCtIO, 6nlt, t. 3. rivotuziont, eonver-
elo. De Pjlbagorlca anlmarum mlgratlone Au-
gust™. 22. Civ. D. 12. extr. Dl post multas I-
UJem per diversa corpora revolufionet aliquan-
do lamen earn, sleut Porpbyriui, flnire miscriai
ele. Adde 12. ZYim'r. 24. el Capell. 9. p. 312.
gidrrea revolutionis excursus-
REv'OlUTUS, a, um, particlp. V. voc. seq.
RSi'OLYO, volvis, volvi, vOlatum, volrere, a.
— 138 —
3. (re et volvo). Particlp. Revolvens 1. 1. a. et II.
5. et 6. ; Sevolutas fere in oma. paragr.; Revot-
vendm II. 1. — Reroivo est idem quod volvo,
retro, aut rursus volvo, convolvo, circum volvo, o-
vaxuXi'te, dvamoiQa (II. rivolgere, rivoltare, vol*
gere sossopra; Fr. rouler en arriire, faire re-
trogr-ader, faire remonter en roulant, refouler ;
Uisp. tiofuer d volver, volver atrai, hacer r»-
trogradar volvendo; Germ. zarucktoalien-, rot-
ten, wickeln; Angl. to roll back, roll again,
roll).
I.) Proprie. 1 1. Generallm, revolt ere est retro,
ant rursae volvere. Cic. in Aral. 2. Nat. D. 42.
Torvu'Draco terpit subter supraque revolvens Sese,
conflciensqne sinus e corpore fleios. Virg. il.Mn.
6. 25. de mari. Nunc ruit ad terras, icopulcsque
•uperjacit nndam: Nunc rapldas retro, atque ssto
revoluta resorben! Saxa, fuglt. et 10. ibid. 660.
rumpit Saturnia funem, Avals&mque rapit revolu-
ta per aquora navem. Coium. 8. if. R. 17. 1. Pe-
lagus agitatum ventis assldue renovatur, nee con-
ealescere potest, quoniam gelldum ab imo lluctum
revolvit In partem superiorem. Seneca Agam.
488. Vento resisllt ceslut, et ventus retro aaiurn
revolvit. Tac. S. HUt. 14. Addiderat obliquam
Id Rbeoom molem, cojas objecto revolatus a-
mnis adjaceotlbus superfunderetur. n. e. reOuens.
Claudian. in Rufin. 1. 132. Revoluta Tetbys,
Petron. Sat. 134. trepidusqoe furentes Fleclere
Pbcebus equos revoluto cogitar orbe. h. t. retro
verso. *f 2. Specialim, mediorum apud Gracos
more, reuolui est recidere, relabi. Firg. 4. <£n.
690. Ter sese allollens, cabiloque adnita levavii,
Ter revoluta toro est. Ovid. 10. Mel. 63. de
Eurydiee. revolutaque rursus eodem est. Virg.
5. j£n. 336. Ille autem spissa jacuit revolatus
arena. Id. II. ibid. 671. SuiTosso revolutut e-
quo. Sil. It. 7. 140. revolutus oberrai Maan-
drus. Seneca <Edip. 238. maternos iterum re-
volutus in ortus. % 3. Item revolvi, aut revol-
vere te, dicuntur sidera, anni, lempns, quia
certos babent corsus, et velut orbes volvuntur.
Plin. 18. Ritt. nat. 25. 57. (217). Centeslma
revolvente se lona. Virg. 10. J£n. 256. interea
revoluta ruebat, Matura Jam luce, dies. Ovid. 4.
Fast. 29. Principiumque sul generis, revolutaque
quasrens Sajeula. possoM, andoti. et Claudian. de
Phxnice 104. te iscula teste Cuncta revolvun-
tur. *| 4.. Est etiam evolvere, explicate. Liv. 34.
5. circa med. Tuas adversut te Originet revoi-
vam. h. s. librum Catonis de Origtnibus. Plin.
5, Ep. 5. Rerolvere librum ad ertremum. — Hinc
Parlicip. reuofuiuj, contrarlom x(a convolutus, est
evolutus, eiplicalus, svollo, Geil. 17. 9. circa
med. Id lorum, litteris Jam perscriptis, revolu-
turn ex surculo, imperatori commenti illlus con-
scio mittebant. Virg. 9. Mn. 476. Eicussi ma-
dibus radii, revolutaque pensa. n. e. Incompo-
sita et evoluta cecidere. Seneca QZdip. 985. Ser-
vatque sua decrela colus Lachesis, dura revo-
luta raanu. decrela coins revoluta, b. o. colus
decreto seu fato stamina spollata. unaXXay^. Pe-
tron. Sat. 136. circa med. Anseres revolulam,
passimque per totam eDusam parlmentum cot-
legerant fabam. ft. «. evolutam et folliculls spo-
liatam. Alii leg. resolutam. — *| 5. Revolvere
fila est, poitquam fuso evolveris, rursus circa
ilium convolvere. .Seneca Here. Fur. 181. Dura
peragunt pensa Sorores, Nee sua retro flla revol-
vunt. Stat. 1. Tncb. 774. immltes scls nulla re-
volvere Parcas Stamina.
II.) Translate. «| 1. Generatim. Virg. 10.
JSn. 61. iterumque revolvere casus Da, pater, Ilia-
cos Teuctis. ft. a. subire iterom, experiri, patl.
Quintil. 12. 10. 34. Summa paupertas in eadem
nos freqaentlsaime revolvit. Ciaudian. VI. com.
Honor. 131. immensi revolutut eulmlne fall. ft.
«. delurbatot, dejeetut. Apul. Apolog. post med.
Ad pettes istas oratio ravolvenda. ft. e. dedeelenda.
1 2. Specialim, mediorum apud Grxcos more, re-
volvi est redire, recidere, relabi. — a) Cum pre-
pos. ad vel in. Cic. 8. Orat. 31. 135. Omnia ad
eommunes reram el generum icmmas revolven-
tur. Id. Acad. 4. (2. pr.) 48. 148. Ad patrls re-
volvor sententiam. ft. •. aecedo. Id. 1. de repubi.
REVULSUS
24. 38. ad ilia elements. Tac. 11. Ann. 34. ad
memoriam conjugii. Id. 4. ibid. 9. Revolatus.
ad vana et toties irrisa de reddenda republics elo.
ft. e. dlcendo quum rediisset. et 16. ibid. 18. ad
vilia. Liv. 4. 12. ad dispensationem inopUe. ri-
voltosi. Curt. 7. 7. 8. rursus ad superslilionem.
Ter. Hecyr. 4. 4. 69. in eamdem vitam te re-
Tolutum denuo video esse. Virg. 6. JSn. 448.
Juvenis quondam, nunc femina Csneus, Rarsua
et in veterem fato rerolala figuram. Ovid. 10.
Met. 335. quid in ista ravolvor 1 Spet interdicts
ditcedile. Seneca Thyesl. 418. Modo fortU fui,
at Islut: nunc contra in metut revolvor. Sit.
It. 14, 174. digQumqoe iterom In pejora revolvi.
Curt. 4. 10. 31. Animus in sollicitudinem auspi-
cionemque revolutut ett. Justin. 30. 1. a med. Re-
volutut in luiuriam. Seneca 2. Ira 6. Iracundias
tristiila comes est, et in banc omnia ira revolvitur.
Vol. Mas. 7. 2. n. 3. extern. Revolvi in eumdem
(branura. — 6} Cum adverb. Cic. 2. Divinal.
5. 13. Primum eodem revolverlt. ft. e. eadem
dicis, qua prius : in eamdem tententiam relabe-
ris. Liv. 5. 11. Eo revolvi rem, ut aut patricri,
aui patriciorum asseclea babendi Irlbuoi plebls
tint. Celt. 7. 26. 2. Cum majore parlculo eodem
revolvuntar. «J 3. Metaleptice ett lego, leggere,
ea ratlone, qua Id EVOLVO dictum est. Mar-
tial. 6. 64. bat nugat Non dedignatur bit. ter-
ve revolvere Caesar. Adde cumd- 11. 1. — - Et rur>
sus, iterum lego. Horal. 2. Ep. 1. 223. Quum loca
Jam recilata revolvimus irrevocatl. Tertult. 1. ad
nation. 10. Relegere el revolvere testimonia tem-
poruro. ft. e. legendo repetcre. ^ 4, Est enar-
ro, evolvo. Virg. 2. Mn. 101. Sed quid ego bio
autem aequidquam iograta revolvoT Claudian.
i. Laud. Stilich. 35. quid facia revolvam, Mi-
liliamque patris? *| 5. Melapborice tumilar pro
recogltare, tecum iterum mente versare. Ovid. 4.
Fast. 687. Nurna visa revolvit. Luean. 8. 316.
cuncta revolvent Vila? fata ma. Seneca CEdip.
761. Cures revolvit animus, et repelit metut.
Tac. 3. Ann. 18. Quanto plura recentiom, tea
velar u m revolvo. Id. 4. ibid. 21. Animus revol-
vent iras. Id. Agric. 46. Ut omnia dicta faetaqus
ejus tecum revolvant. *J 6. Revolvere iter ett
remetirl, iterum percurrere. ^irg. 9. JBn. 391.
rurtut perplexum iter omne revolvent Fallacis
tllva.
REvO.ME.NS, enllt, parlicip. V. voc. seq.
REVOMO, vumis, vfimci, vfimere, a. 3. (re el
vomo) Particlp. Rtvoment I. et II. — Revomo
est idem quod vomo, evomo, womitare, ave/*s'oj.
I.) Propria. Virg. 5. Mn. 181. Ilium - et ritere
nataotem, Et salsos rident revomentem peclore
Ductus. Seneca Jl.yeit. 581. rapax bauslum mare
revorail Charjbdis. Adde Ovid. 13. Met. 731. et
Sit. It. 2. 308. Plin. to. Bist. nat. 72. 92. (197).
Dracones avibus devoratis tolldli,contentlooe plu-
ra am excitam revomuol. Sit. It. 10. 326. At mi-
ser! Ductant revomeotes asquora nautse. Cat. An-
ret. 2. Tard. 1. 10. Aliqui ellam revomunt ae-
eepta nulla corrupllooa mniata. Adde Marctll.
Empir. c. 20. p. 115. et Seren. Sammon. e.
21. p. 67.
II.) Translate. Lucre:. 2. 196. Nonne vldei
etiam, quanta vl tigna trabesque Respoat humor
aqus? nam quo magls ursimut alte Direeta, et
magna vi malti prestimut sgre, Tarn cupide tur-
sum revomit magis atque remiltll. ft. e.'repellit,
rejicit. Alii minus recte leg, remoter, ul Lach-
mann. Sic Luean. 6. 24. illisum scopulii revo*
mentibus tequor. Alii leg. icopulitque vomentibut.
Flor. 2. 10. extr. Sio cum tangulna el tpirilo
male partam revomuere vlcloriam.
REVOrO, at, are, a. 1. apod ,£uerei. 4. 544.
El revorat raucura reglo clta barbara bombum.
Al recliut Creech, et Lachmann. leg. reboat.
REVOBSDS et
RP.VORTO. V. REVERTO.
REVDLSIO et Revoliio, flnlt, f. 3. (revello)
itaccamento, otrc'nraBfis, actus ravallendl, evul-
sio. Plin. 13. Hxsl. nat. 12.24. (80). Sed ratio
deprebeodil vitium, ualus scbedse revuliionon
plures infestanle paginas.
REVULSUS, e, am pjrticip. V. REVELLO.
REX
REX, regis, m. 3. Gsneiivus ilng. rege legltuf
In /nser»pt. apud Jlenzen. 8363.; et plur. rege-
rum est Gellii apud Chart's. 1. p. 55. Putsch. —
Rex, a v. rego, ut lex a v. lego, est qui babet sum-
mum Impeclum alicujus regionis, aut populi, aut
urbis, /3aciXeue, aval- (It. re, sovrano; Fr. chef
de J'e'lat, roi, souverain, monarque ; Uisp. rey;
Germ. Lester e. Staates, Ronig; Aogl. a king,
sovereign, monarch). Est autem nomen A) Sub-
stantivum ; et B) Adjectivutn.
A) Substanlivum.
I) Propria. <J 1. Generatlm. — l.° ) Strieto
seosu. Cie 1. de republ. 26. 42. Omuls res po-
bllca, qua* populi res est, consillo quodanV re-
genda est, nt dlutuma sit. Id autem consilium
aut uni tribueadum est, aut delectU qulbus-
dam - qunm penes nnum est omnium summa
return, regem ilium unom vocamus, et regnum
eju* rel public* statum. Id. 3. Fin. 22. a mei.
Rectlus appellabitor rex, quam Tarquiniui, qui
nee se, nee suos regere potuit. Id. Sext. 28. tub
fin. Rex sedeai com purpura et sceptro, et illis
Inslgnibu* regiii. Zueret. 3. 1041. multl reges,
rerurnque potente* Oedderool, magnis qui gen-
tibus imperlurunt. Sail. Cat. 2. Initio reges
(nam in terrii nomen imperil id primum fuit)
divorsl pars ingenium, alii corpus exercebant.
.Seneca Benef. 7. Omnia ret imperlo possldet.
Ovid. Heroid. 17. 168. An neseis longas reglbus
use manus? Claudian. IV. cons. Bonor. 298.
componitur orbis Regis ad exemplum. Publil.
Syr. p. 372. 87. Ribbeck. Rex uoiversos, sln-
gulos servu* timet. Sail. Cat. 9. Reglbus boni
quam mall suspectiorei sunt. Borat. 3. Od. 1.
6. Reges in ipsos imperlum est Jovis. Cf. Sue-
ton. Ccbs. 6. Deorum, quorum Ipsi in potestate
sunt reges. .Seneca Med. 195. aquum atque ini-
quam regis lmperium feras. TVonto ad L. Ver.
imp. 1. p. 183. Regum pueris in utero matrii
summa jam poteilas destinataeit: opstetricis menu
toperium adipiscuntur. Ct'c. 2. de republ. 12.
23. Regem deelarare. Id. ibid, dellgere. Id. ibid.
13. 23. sibl adsclscere. Id. ibid. 17. 31. oreare.
Id. ibid. 18. 33. constituere. Cms. 1. B. G. 33.
et 41.; Cie. 5. Jit. 17., Sail. Jug. 65. et tiv. 30.
17. appellate, ftsn. 2, Tip. 7. In regnum inducere.
Jfxcisis sped Fest. p. 270. 20. ilull. Vejens re-
ges sslutant Jubel Albanura Aiuuliura. Virg.
I. £n. 548. Rex erai /Eneas nobis, quo Justior
•bar .Nee pietate fuit, nee ballo major et armis.
Borat. 1. Ep. 2. 14. de Agam. et Achill. Quld-
qaisT dellrant reges, plectuotur Acbivl. h. e. ut in
G.-seoa tt dlscordla inter Acbillem et Agarae-
— iniiii orla, ita in populoi ex regnm errorl-
be* ac TjUis mala Quunt. Vulgat. interpr. Psalm.
59. 9. Juda ret meus. h e. ex tribu Juda regna-
iH teanpar posterltas regis. — Dsurpatur ij&rxue
afe Otid. IS. Met 30. Rex pattern vicit. el 13.
Hid. 1S7. alqua in rege tamen pater est. — 2.°)
Lailare sensu. — a) Rex dicebalur summus ma*
«i Lacedamonlorum ; eratqae talis nomine
, :c*a imperlo: binl autem slmal et pet-
it, at apud Ifepot. Agesil. 1.; item
«, ut Roma eocsules, bid et annul
etas" erant, qui tamen eb eod. Bannib. 7. ap-
aattaarrege*. — 6) Eliam regum liberl et ef-
i reges dleantar. Ccet. 3. B. C. 107. Contro-
tax regaa adpopuiom R. pertioere existimani.
W. 1*9. Coatrorersias regum eorapOnere. Cie.
r. 97. 61. Reges Sjries, regis Aotiocbi filioi
, seiiis Roma noper tuiise. Sie Virg. 9. JSn.
-.zta regem Jalom E-oem filium. Vol. Fiace.
- Atastam filium Pella. Adde Stat, t . A chill.
IS*, el Jtsnil. 2. 2. Similiter regince dlcunlur
I :*. V. REGINA. •! 2. Speclallm, per
iaa, fusXvJc dicebalur a Gracls rex
i: quorum imilaiione Ter. Beaut. 1. 1.
S-5. Is Asians ad regem mililatum abiit. Adde
fata. 3. I. 7. et 11. Idem dicebalur etiam rex
rtjn, et est apud Suelon, Cat. 5., quia rege*
sffni Hxbebat insiar saleltitum siblministranies.
Tnasiaie. — I. ) Dicitur de diis. Accius
%- 15>- 7. fliUecJt. deum supremus rex. Virg.
2- »T». 643- dirflm pater atque bominum rex,
«. c J«jp;i;r, qal rex deorum, 12. ibid. 851.,
— 439 —
appellator. Adde Plaut. Capt. 3. 4. 89. Ovid.
19, Met. 606. rex aquarom. h. e. Neptuous. Se-
neca li'erc. 7*ur. 833. tenia sorlls. h. e. Pluto:
qui dicitur ibid. 560. qui rex populis pluribm
imperat. Rursus Ovid. 7. Met. 229. de Pfutone.
Rex utnbrarum silenium. el Virg. 0. &n. 106.
infernus. et 6. ibid. 252. Stygius. Martial. 12.
52. Anliqui rex magne poll, mundique prioris.
h, e. Saturne. — Ret arti's dicitur Vulcaous in
numrao C.laudii Gothic! apud Eekhel. D. N. V.
T. 1. p. 473., quem Plutarch. Comp. aqu. et
ign. vocat deyvxtv tuv tsx 1 " 3 "' d u « em artiu™)
Homerus sspe x>.uts"s'x v, I v " ar 'e celebrem, ap-
pellat. — 2.°) De hominibus. — a) Roma ab
initio, uti traditur, reges imperitarunt, per anno*
fere CCSLV. Quorum seplimus, qui Tarquinlus Su-
perbus full, propter suam impoteatiam et Sextl lllii
Ilbidinem, a L. Janio Bralo prlvatus Imperio, essul
Titam fiaivit. V. Liv. '. I. et 2.; Flor. I. 1.; Ouid.
2. Fast, a t>. 685. et Sex. Aurel. Vict. Vir. U-
lustr. init. Po*tea ereatl* eootulibus, adeo regi* no-
men exosura fuit Roman!*, ut eo ad Invidiam eon-
Oandam potentisslmls eivium uterentur; qua de re
etlam in REGNO et REGNUM dictum est. Uinc
Ctc 2. leg. Agr. 8. 15., ut in agrarta legls au-
ctore* odium populi eoncltet, vocat eo* reges as-
rarii, vectisallum, proTlneiarum omnium etc. V.
eumd. 3. Off. 21.; 5ueton. Can. 79. et 80. et
Liv. 4. a e. 13. ubi de Sp. Malio, et 6. 20.
ubi de M. Manlio narrat. — 6) flex causarum
dicitur ab ^scon: in argum. Divin. Ferr. Hor-
tenslus, qui In foro ob eloquentiam allquando re-
gnavit. — c) Item rex taerorum, et rex tacrifi-
culus, aut sacrificut, aaeerdoi apud Romano*, qui
publica quadam sacra, olim per rege* fa.litata,
obibat. Retentum est In eo regis nomen religionls
causa, ut ea lacra rite peragl, atque eliamnum a
rege fieri die! posset, quamvis rege* In perpetuum
essent expulsi. Subjecerunt tamen pontifici man.
mo, ne reglam et supremam auctorllatem in sa-
eris habere rlderetur. Cie. Barutp. resp, 8. «uh
fin.; Liv. 2. 2. et 6. 40. ad fin. et 40. 42.; Ft-
stus In .Sacr»7leu?u* p. 318. Mull., Farra 5.
L. L. 4. et Mastur. Sabin. apud Gell. 10. 18.
Ter lull. 1. uxor. 7. Regem »aeuli (h. e. regem
sacriQculum) pontificem maximum rursus nubece
nefas est. — Item rei Ifemorensis apud Sutton.
Cal. 35., ubi alii Kg. Nemeretsit, al. JVemoreti*,
fa. e. sacerdos Diana, quem et regis nomine ap-
pellatura signlQeat Ouid. 3. Fast. 271. el Lu-
can. 3. Pharsal. 88.: cf. et Strabon. I. 5.; b*r-
barico enim Scjlharum more laslitulum erat, ut
qui viciimem, quam fugitlvus quidam Tir gla-
dium tenens et uodique circumspectans tuebatur,
mactasset, Is sacerdos Diana Geret, et rex appel-
laretur (V. Babelon. cd h. I.). — d) Item ea-
rstot, rector, moderator, Inspeotor, ajo, maestro,
direttore. fforal. 1. Od. 36. 7. memor Acta non
alio rege puertiw. (Cf. «aiS(tva|.) Alii tamen inler-
pretantur de eo, qui inter ladente* sorte rex eligl-
tur, ut eit apud eumd. 1. Ep. 1. 59. et Justin.
1. 5. l.j *ed minus recte. —' e) Item maglster
conrivii, qui et Grace /3a<nX«u« : bloc, qua Ctc.
Seneer. 14. 46. magisteria, bao Borat. i. Od.
4. 18. regns Tlni appellat. (Cf. et Toe. 13. Ann.
15.) Macrob. 2. Saturn. 1, Rex mensa. Adde
Prudent. 9. Cathemer. 30. 5idon. 9. Ep. 13.
Ret cotfvivil. — f) Uoiverslm divites, poten-
tes, felices reges dicuntur, quia tale* eue reges
yulgo creditor. Plaut Pten 3. 3. 58. Rex sum, si
ego ilium bodie bominem ad me allexero. Seneca
Thy est. 911. o me calilum excelsistimum, Re-
gumque regem! Borat. 1. Ep. 1. (06. Ad sam-
mam saplen* uno minor est love, dive*, Liber,
honoratut, palcber, ret denlque regum. 7d. 1,
ibid. 59. ret erls, ajunt, Si recte fade*. — g)
Hine asteclis, cllantibus, saiutatoribu*, perasltis
patronl sul, dominl, et amlci poteotlores reges
sunt. Raut. Sti'eh. 3. 2. 1. Confido me meum
obtenturum regem ridicull* meis. CoJum.l.prte/".
ante med. An bonestiu* duxerim mercensrli sa-
lutatoris mendacisiimum aucuplum, clreumroll-
tantis limine potenllorum, somnlumque regis sui
rumoribus inaugursntis. Martial. 2. 18. Sum
comes ipse luus, lumldlque anteambulo regis, et
RHAGADIUM
mox. Qui ret est, regem, Maxime, non babeat.
Adde Juvenal. 1. 136. et 6. 14., Stat. 3. S**o,
2. 92. et Ter. Phorm. 2. 2. 21., ubi parasitui
loquitur. — 3.°). De brulis animalibus. Phadr.
1. 12. Quum se feraruin regem feciaset Ico. Stat.
5. Tlieb. 333. Rex armeaii. h. e. taurus. De rego
apum Virg. 4. G. a v. 88. Plin. 10. Bill. nat.
74. 9J. (203). Ret avium. V. TROCHILTJS. —
4. D ) De tubus inanimis. Virg. l.G. 482. Flu*
viorum rex Eridanus, et 2. ibid. 98. firmltrima
riua, Tmolius assurgit qulbu*, et rex ipse Pna-
naus. Cf. DALSAMUM init. — NB. De cognom.
R. V. ONOM.
B) Adjectivorum more, est regnator ae ao<-
minu*. rtrj. I. Mn. 25. Hinc populum Ut« i r->
gem, belloqae euperbum Venturum eioldlo Libja^
RH
RB. De bae wrlptlone anlmadvertimus, Utte-
ram h tubjuogi consonant! r (.qua respondet
Graca p), idque ut valentius sonet dictio. quam-
quam ante Ct'ceronts tempore, Orat. 48. 160., so-
ils vocalibus addebatur aspiratio, non autem con-
lOnanUbJ*. Hinc Castiod. p. 2285. 35. Putsch, in-
quit: ITslcut in qaastlone est, littera lit, necne; sle
numquam dubitandum est, secundo loco a qoa-
cumque consonaate poni debere. quod wlui Varro
dubitat. - sed Varronem praterit, consonants id-
eo seeuado loco h recipere, quod non possit ante
asplrationem nisi vocales habere; itaque et anto
et post h littera cuicumqua tali adjungatur, mn
•onablt. Et p. 2286. 31. Varronl placet r lit-
teram, si primo loco ponatur, non asplrark le-
ctor enim ipse, Inquit, Intelligere debet, Rodam
tametsl h non habet, Rhodum esse, retorem rbe-
torem. sed eadem observatio non necessaria est
to r Utters, sunt enim verba primo ioeo r lit
teram habentia non minai Latins quam Grsoa
Itaque merlto auferemu* aut amovebimus aspl
rationem a Roma, regina, rapa, Rodut. Has
Casst'od. In vet. Latinis Inserlptlonibus pro III
tera II est slgnam i, qua est forma spirilu* lenU
Gracorum; quod fonasse ideo factum, quia La-
tlnl sspe Grscam asplrationem tollebant, hie
veto leni potlus, quam aspero spltltu nubantur.
VidesI* dicta la lilt. B el R, el FabrtlU In-
script, p. 195. ,.,._.
RUA vel Ra. V. RHACOMA, RBEDPONTI-
CDM et In ONOM.
RHADDOS, !, f. 2. oajScce, virgs. In meleori*
rabdo* csl ad virga rlgotem per longum colo-
rata nubecula, ut ait Apul. de Mundo.
RHABO vsi Rabo, Onis, f. 3. est •! 1. Ai-
rbabo vel arrabo, pet aphatesia. V, ARtUI.VDO
et RABO. •! 2. Genus mensura apud Auguslm.
Ep. 102. Modi! et rabones, uraa et amphora.
RBACINDS uel Raclnus, I, m..2. piscis pulU
coloris, memoralui ab Ovid. Baliev.l. 104., ut
testatur PKn. 32. Bist. nat. II. 54. (152), *I
modo ea lectio saaa est. ubi alii leg. Erylhinus,
qui rubeu* dicitur ibid., el creditur esse idem
se rubellio. fravolino.
RHACOMA, », f. 1. Legitur et Thecoma vel
recoma, et etlam dlvlw rheu cyma a Vast, ao
Melam 3. 5. p. 802. — Rbacoma est bctpE
specie*, eadem qua rba, *eo radlt Pontics. Plvit.
27. Bist. nat. 12. 105. (128). Rhacoma afferlur
ex hi*, qua supra Pontum *unt, regionibus. Radix
costo nlgro tlmill*, minor et ruflot paulio, sine
odote, calfaeleoi gustu et aslrlngens etc.
BHAdLNE, es, t. 1. e'aJivij,_ gracilis, tsnuii
(vox Graca aire' tou p'fov limoSai), de pue.la
tablda, lussl et made eonrecla, ab amatore di-
citur apud Zueret. 4. 1160. quom vivate nun
quit Pta made, rbadlne vero est. Ila Xach-
rnann.T at Creech, leg. Grace p'aitri.
RUAGIDES, un, f. plur. 3. et
RHAGADU te! Ragadia, Stum, n. plar. 8. «
RBAGADlDM, 11, n. 2. it
RHAGAS
RH&GAS, Snla, f. 3. payaiec, pzydfaa, ere-
pat are, Qssarse, scIssurB in labiis, eno, pedibus
etc. .T. IMBRDICITIA. Vox Grseca a p'riocu,
fraogo. CcJj. 6. 18. n. 7. Iq a ho sape, et qui-
d*ra pluribui feels, cutis scinditur: pxydSta Grscl
vocant, li, 7. 30. /issa flni appellat. /'/in. 23.
Jfisf. nil 4. 44. (87), Myrtauro oleum attrita
eans'. =; furfures, et rbagadas. Id. 24. ibid. 7. 23.
(39>. fix rbagadas sedis, et pedum, panosque e-
nnoaat. Id. 23. iotd. 7. 23. (129). CapriGcl ci-
nis ex melle rhagadia sedat. W. 28. ibid. 6. J8.
(6S). Uri-ia e;t:ii, auibuslis, sedis vilils, rhagadiis
IHinltur. F. F1SSOS. — Sing, rhagadium est
yeget. 3. Pelerin. 51. et r/teod. /Yiscian. 4.
p. 312.; et siog. rhagas est ^upusttn. £/>. 38.
RUAGlON, li, D. 2. p'a'ytov, parvus acioue a-
pod Gr*eoi. Iliac et genus aranei. Plin. 29.
EUt. nai 4. 27. (86). Vocatuc et tbagioa aclao
nigro sifD'ils, ore miaimo rub alvo, pedibus bre-
vieslroij tamquam impcrfecti*.
SUAGCL/E vel Raguls, Srum, t. plur. 1. ca-
pita ossium humeri. Peget. 6. Pelerin. i. 1. la
ersnis prioribus sunt ragulas du<£. ab armis usque
ad brachlola duo. Addo ibid. 2. 2. At Schnei-
derm kg. utrobique regular, ut osaa recta et longs
dicsre viicatur.
RHAM.NOS et Rbamnus, 1, f. 2. pVn»of, ranno,
genua rubi albi. Latino rhamnut apud hid. 17.
Orig. 7. <!i seatix ursioa. Plin. 2i. Sisl. nat. 14.
76. (.124;. Inter genera ruborum rbamnos appella-
tor a Grcecis, csndidlor et fruticosior. Is floret, re-
mos spargena rectls aculeis, noo, ut ceteri, adun-
cis, foliis majoribus, Adda Peget. 5. Pelerin. 74.
T'ulgat. interpr. Psalm. 57. 10. Prluiquam In-
lelllgereot spins vestraa rhamnum, elc in Ira ab-
sorbet ccs. h. e. clliua, quam spina; in rhamnum
eicrescant, ira Del eos, cetera valeotes, delebit.
RHAPEION, li, n. 2, p'amjiov, berba eadern
qua leontopctalon. Plin. 27. Hist. nat. 11.72.
(96). ubl alii leg. raphunUlion, alii pardalion,
ut Sillig.
RHAPIIAnIdION, II, n. 2. P. roc. praeed.
RHAPliAfiU3. P. RAPHANUS.
RilAPlSMA, 8tis, n. 3. pdrttap-a, alapa, vel
potius ictus virga aut baculo inflictus: a parcifco,
vlrgli ca:do, quod a p'atri'e, virga. Imp. Justi-
nian. Cod. 8. 49. 6. Inspeximus in emancipa-
tlonibus vanam observationem custodiri, et ven-
ditiones In libera* penonas, et circumductionea
inextricabilei, et injuriosa rapismata.
RHAPONTICUM. P. RUECJ.
RUAPSODIA vet Rapsodia, as, f. 1. p'a*iu)3i'a,
contextura carminum, prxsertim beroicorum, liber
versuum : a p'a'jrru, consuo, et (fiS-ri, carmen. Hoc
nomine eppellata sunt carmlna Humeri, quia,
quum ante dissipate esseot disjectaque, a Pisistrato,
ut Cie. 3. Orat. 34. 137. scriblt, vel potius a fllio
ejus Hipparcbo, ut Plato tradit, in libros, seu rba-
psodlai digesta slot. Nepoi Dion. 6. Et versum
Ilium Homerl retulit ex lecunda rbapsodia. h. e.
•ecundo :lbro seu canto Iliadls (quam, titulo o-
mlsso, laudat: bane enim Odysseee prseferri ne-
minl full unquam obscurnm) v. 205. Ou'x dya-
&c'v rtoXuxoipavdj* sit xoipavo; totie. Diomed. p.
484 ; 12. Keii. base babet: Rapsodia dlcitnr Grasee
rt:tr.ctii>; ptspo;, allqua parllcula discrete atque
divul6a : dicta iretpa to 1 p'a'itTsiv, quod versus ia
unurn voluman velut consuenlur et compreben-
daatur, vel quod olim partes Homeric! carminli
In theetralibue circuits cam baculo, id est virga,
pronuDtlabant qui ab eodem Uomero diet! fio-
merlsts.
RHECOMA. V. RHACOMA.
RUECTiE, Srum, m. plur. 1. p'-oxtai, motas
terras, quorum impulsu tellus dissilit: a p'jfrvuftt,
frango. Apvl. de Afttndo.
RHEDA, ea, f. i. Scribitar et reda vel ra-
da, ia MSS. et editis llbris non uais, et etlam
rata apud Itid. loc. infra cit. — Rheda (cf. ioiSia)
est vebiculum quatuor rotarum, teste Itid. 20.
Orig. 12., gestandi* hominlbus et sarelnls Ido-
neum, sedia da viaggio, carretta, earrozza,
tf'injvij, JsL-joe, o^pa, tatpo!icoxXov. Vox est Gal-
ilee, ut Quintil, 1. 5. 68. docet: flguram rhedas
eliquam exhibet Gs'rarot., »Faoer». und Fahr-
— 140 —
it>er£e Tab. 20. Imp. Constant. Cod. Theod. 8.
5. 8. Statuimus rhedas mille pondo lanturomodo
superpooi, birotce ducenta, veredo triginta. Par-
ro apud Ifon. p. 107. 25. Merc. Si tuam beri
rhedain non habuissera, varices haberem. Cces.
1. B, G. 51. Oranem aciem suam rbedis et carris
circumdederunt. Cic. Mil. 20. 54. Quum alter
veberetur in rbeda pxnnlatas, una sederet uxor.
Id. 6. Alt. i. ad fin. VeJius venit rnihl obviam
cum duobus essedis, et rbeda equis juncta, et
lectica, et familia magna. Id. Mil. 10. 29. Quum
bic de rbeda desiluisset, etc. Sueton. Cws. 57.
Loogissimas vias incredibill celerilate confecit,
eipedilus, meritoria rbeda. Cic. 5. Att. 7. Uans
epistolam dictavj sedens in rheda. Selvias Cinna
apud Cell. 19. 13. extr. At nunc me Genlana
per ealicta, Binis rheda rapit cilata nanis. Mar-
tial. 10. 13. Quum cathedralicios ports', tibi rbeda
ministros. Sorat. 2. Sat. 6. 42. Rbeda tollo ali-
quem. h. e. mecum in rbeda aedere jubeo. Parro
apud Non. p. 451. 16. Merc. Medeam advectam
per aera ia rheda angaibus. Nonius vnlt lmpro-
prie pro curru duarum rotarum. — Caputs rhe-
dee quid ait, V. Ia CAPS03.
RilEDARlOS vel Redarlus, a, um, adject, ad
rhedam pertinens. Parro 3. B. R. 17. 7. Ex
equili educere rhedarios mulos. — Hinc
Hhedarius, si, ra. 2. absolute, subslantlvoram
more, est ^ 1. Rector rbeds, eariga, cocchiere,
carrozziere, carreltajo, Ztvrrikdvqc.. Cic. Mil,
10. a mtd. AdverBi rbedarium occidunt. <| 2.
Item qui rhedam fecit, carradore, Javronoigj.
Capitolin, Max. et Salb. 5. Maiimo pater fait,
at noanulli dicunt, faber ferrarius, ut alii, rbe-
derius vebicularius fabricator, h. e. artifex ejus
generis vebicutorum, qua rhedas dicuntur, P.
MOLIO.
RHBDARlUS, IL P. voc. prasced.
RHENO vel Reno, Sail, m. 3. pelliccia, 8t-
ffrs'pa, veslis pellicea, Gellorum Germaaorumque
propria, eb humeris dependens usque ad umbi-
ileum, et Sardorum mastrucas similis. P. MA-
STRCCA. Alii putant, banc vocem derirandarn a
p'jjv, jjvd?, ovis, unde et p'jpifi "toe, ovium pellls;
alii a p'tvdc, pellis. Videlur plerisque fuisse pellls
illius quadrupedis ex oervorum genere, qui caloris
impatientissimus eodem nomine fuit appellauis,
quique a Co=». 6. B. G. 26. bos cervi figura, a Plm.
8. Hist. nat. 34. 52. (123), tarandus (Sillig. taran-
drus), a recentioribua Gallia renne, a Germania
rennlhier (a rennen, citato curBU ferri, et thier,
animal), ab Italia vulgo rangifero dicitur. Sa-
ne in ipsa olim Germania Indigence videnlur fuisse
rhenones. nunc vcro ia septentrlonalibua tantum
ejuidem regionibus degunt, quonlam, excisia sil-
vis, et excultis agris, longe clementius Germanise
cxlum ait, quam Ilia fuerit state. Paullo ailter
eosdem describit Isid. 19. Orig. 23. Rhenones
aunt relemine humerorum et pectorli usque ad
umbilicum, atque intortia villis adeo bispida, ut
imbres respuant, quos vulgo reptoa vocant: de
quibue Sallustiua: Germani intectum rbenonlbui
corpus tegunt Dicti autem rhenones a Rbeno
Germania flu mine, ubi iis frequenter utunlur.
Hsc Isid. At Seruiut ad illud Pirg. 3. G. 382.
Geni effrena virum Rbiphso traditur Euro, Et
pecudum fulvli velalur corpora sells: Rhenonl-
bus; cam, ut Sallustius in historiis fragm. In-
cert. Vestes de pellibue rhenones vocantur. Cq;j.
6. B. G. 21. extr. Germani pellibus, aut parvis
rbeaooam tegumentis utuntur, magna corporis
parte nuda. Adde Sidon. 4. Ep. 20. Meminit
eliam Parro 5. L. L. 167. Mixll, P. TARA»NDUS.
Porro bee veste eflicti homines Germani prostanl
ia columna Antoninl, et etiam nonnulll ex Ro-
menorum exercitu ia columna Trejanl.
RHETOR, Srli, m. 3. Scribitur et retor. P.
Intcript. apud Oreii. 2538. et Caisiod. p. 2286.
31. Putich. — Genetivoe Gra?C3 positioali rhe-
torot eit Priscian. 2. 43.; aceui. sing, rhetora
est Martial, loc. infra cit. et Fronton, de
Eloqu. ep. 3., et plur. rneforas est Martial. 5.
56. et Tac. Dial, de orat. 30. — Ehetorei, no-
minativui plur., et rhetoras, accuset. plur., bre-
vem habent ultimam sjllabam, Grscoram more,
RHETORICDS
apud Rufm. de compos, et metr. p. 348. 6t
348. Capper., ut Arcades apud Pirg. 1. Eel.
4. — Rhetor, a p'e'a), dico, eloquor »f 1. Est
qui rhetoricaro, seu artem oratoriam docet, mae-
stro di retorica, p>JT<op. Diflert ab eloquente, ab
oralore, a declamatore, a sophista, quod rhetor
ait, qui rbetoricam proQtetur, eeu qui docet vel
ecribit prascepta de bene dicendo: eloquens, qnl
ei cell it facuitate vel virtute bene dicendi : ora-
tor, qui in judiclis, contionibus et aenata causes
agit: dedamator, qui aut docendi alios, aut exer-
cendi se gratia Setae causas agit, ut in veris postea
causis possit orare: tophista, qui artiBciosaa ora-
tion is delicias alTectat. Cic. 1. Orat. 18. in fin.
Eos, qui rhetores nomlnarentur, et qui dicendi
prascepta traderent, nihil plane tenere. Id. 2.
Phil. 39. extr. Quasi rhetor ille te disertum
facere potuisset. Martial. 2. 64. Dam modo cau-
tidicum, dum te modo rbetora flngis. Apul. A-
polog. ante med. Rbetorl J argent! , en philo-
sopho objurganti? — Rhetor eloquii babet In-
tcript. apud Semen. 5606. ^ 2. Allquendo
ponitur pro oralore. Cic. 2. Fin. 6. 77. Quasi
rero perpelua oratio rbetorum solum, non etlam
philosopborum sit. Adde 2. Orat. 8. 10. et Ite-
pot. Epamin. 6.
RHEtOrICA. P. RHETORICU8.
RHETOrICATDS, a, am, parlicip. P. RUE-
TORICOa.
RUElC'RlCE, adverb. p'rjTopixue, rbetorum
more, perpetua oratione, oratorie, copiose, or-
nate. Cic. 2. Fin. 6. 17. Rhetorics igitur, in-
quam, not mavis, quam dieiectice, disputareT Id.
Brut. II. 43. Uanc enim mortem rhetorice et
tragice ornare potuerunt.
RHETORICE; e», et
RIlETCMCI, Srum. P. RHETORICOS.
RHETORlGO,' as, Svi, are, a. et Rhetoricor,
Sris, Stus sum, erl, dep. 1% p'ljTopiiie), rbetorum
more loquor. — Forma Rhelorico est apud vete-
rei. JVout'ssf apud Non, p. 476. 6. Merc. Age
nunc, quando rbetoricasti \pro rbetoriceviati), re-
sponde quod te rogo. iJ/ietortEor est apud Ttr-
tull. Resurr. cam. 6. lie nos rhetoricarl pro-
vocant hsreticl. et Hjtronym. advert. Belvid. «.
22. Rhetorical! sumui, et in morem deciameto-
rum paullulum lusimua. >
Rll£T(5RfCOR. P. vop. prasced.
RHETORtCOTEROS, a, om, adject. o\noaui-
Tspo;, ma^is rhetor, compar. more Grascorum.
Cic. 3. Orat. 43. ex LucUio. Grassum babeo ge-
nerum, ne rbetoricotero' to sis.
RHETORICDS, a, am, adject pV»P"«>e, ap-
parfenente alia reltorica, ad rbetoricam perti-
aens. Cic. 2. Orat. 3. 10. Nee vero te rhetorlcii
nuno quibusdam librli, quoi to agreitei patei,
insequor, ut erudiem. Id. 4. Fin. 3. 7. Seri-
psit ertem rbetoricam, Cleanlbei. Id. t. Orat. 19.
a med. Rhetoric! doclores. Id. 1. Orat. 29. 133.
Nostro more aliquaado, non rhetorico, ioqaemar.
Quintil. 5. 10. 3. Rhetoricui ijllogismui. Geli.
17. 5. sophists. Id. 17. 5. erlifex. et 12. 12. di-
scipline. — Hinc
Rhetoricui, i, et Rhelorici, arum, m. 2. ab-
solute (subaudl liber, vel.librt). Quintil. 3. 5. a
med. Sicut et Ciceronis quoque Rhetorico primo
maalfestum est. Id. 3. 1. de Cicerone. Nisi et
Rhetoricos suos Ipse adolescent! albi elapaos di-
ceret. h. e. libros de lavontiooe. V. Cic. I. Orat.
2. — ND. De cognom. R. P. ONOM.
Rhelorica, a?, et Rhetorice, et, 1. 1. absolute
(subaudl art), CT,TopiX7J, retforica, eit en vel
doctrina bene dicendi. Quintil. 2. 15. ad fin.
Hole ejui substantias maxima convenlt flnltlo,
rbetoricen esse bane dicendi scientlam. Id. 5. 10.
54. Rhetorice est recte laveniendl, et dlsponendl,
et eloqaeodi cum flrma memoria et cum digoitate
actionis icientie. Id. 2. 17. 3. Rhetorica meximnm
ec pulcberrimum opal. Id. 2. 1. 9. Rhetoricee
loitilulio. Id. 3. 14. 1. Rhelorieea in Letinum
transferentes turn oretoriem, turn oretori*
cem oomineveront. Id. 2.-1. 3. Rbetoricen ei-
ercere. Cic. 2. Fin. 6. 17. Omnem vim loquendi
in dues tribuism esse partes; rbsloricam pebss,
dialectieam pagno similsm esie. et nos. Dicam,
RITETORISCUS
si potcro, rbelorice, sed hac rbetorica philoso-
phorurn, doq ilia nostra forensi, quam necesse
est, quuro populariler loqualur, esse interduffl
paullo hebeliorom. Quir.Hl. 2. 15. 10. Opus, quod
de Rhetorfce ioscribitur.
Rbetorica, drum, a. plur. 2. absolute,^ sunt res
rhetorics, studium aut cognitio rhetorics. En-
■nius p. 84. 9. Mull, alii deaique rbetorica ton-
Kent, h. e. noscuat. P. TONGEO. et Cic Fat.
2. 4. Mibi rbetorica Testra satis nola sunt.
IU1ETORISCUS, i, m. 2. deminuL ibetoris.
Gell. 17. 20. Ileus, inquit, tu rbetofisce, (sic
enim me in prlncipio iccens" in diatribam acce-
plum appellilabat) Tides ne, Inquit, etc.?
RHETGRISSO, ai, are, n. 1. p'ijT°?'b <B t rne "
torice loquor. Pomponius apud iron. p. 166. 1.
Merc. Dolastl uxorem, nunc quapropter me cupis
ConcidereT etiam rhetorissas? h. e. blaterasl
RUETRA, a?, f. 1. p'rirpa, dictio, oraculum, let :
a p'j'u, dico. Hoc nomine appellate sunt leges
Lycurgl a Laceda?mooiis. Ammian. 16. 5. l.Tam-
quam adstrictus sumptuarils legibus Timet, qoas
ei rhetris Ljcurgi, et aionibus Romam translatas,
«t sencscentes paullalim, reparavit Sulla dictator.
RHEU. P. voc. seq.
RHEUBARBARUM Mil Reubarbarum, i, n. 2.
idem ac Rhaponticum vel Rbeupoolicum vel Reu-
poniicum. Scrlbitur et diviss Rheu barbarum,
Rheu ponticum. — Rheubarbarum est nobilis ra-
dii, do qua P. RUA in ONOM., et Ammian. 22.
8. 28., reobarbaro, rabarbaro. laid. 17. Orig. 9.
Rheubarbarum aire rheuponlicum, illud quod
trans Danubium in solo barbarico, istud quod cir-
ca Pontum colligiturj nominatum. Rbeu aulem di-
ctum quod sit radii: rheubarbarum ergo quasi
radii barbara, rheupooticutn quasi radix ponti-
ca. Iiheuponticum legllur etiam apud Plin. Pa-
ler. 2. 11. et Fheod. Priscian. 4. p. 314.
RIIEUMA vel Reuma, 3tis, n. 3. Occurrit etiam
Rbeuma, a, f. I. apud hid. 4. Orig. 7. — Rheu-
ma, fieypa, est
I.) Propria. <f 1, jEsttia maris, Qui us, flaxlo,
flusso e riftusso. Peget. 5. Milil. 12. Certis ho-
ris, diebus pariter ao noctlbus, Eestu quodam,
quod rbeuma vocant, ultro cltroque pelagus pro-
currit, et, more torrentium fluminura, nunc ei-
uodat in terras, nunc reQuit In altitudinein tuam.
Adda Ambros. 5. Hexaem. 10, \ 2. Item mot-
bus oculorum, quum nempe bumorem prator na-
luram einitlunt, bine Seneca Ep. 64. Hoc (coi-
lyrio) asperitas oculorum conievatur; hoc palpe-
brarum crassiludo tenualur; hoc vis subita, et
humor averlilur; hoc acuitur visus. Inscript. a-
pud Piscont. Op. var. T. 3. p. 326. edit. Me-
diol. JYSII TAVBI CHOCOD, FACCIAI). 10 CICAT. EI
revm. h. e. crocodei Paccianum ad cicatrices et
rheumata. Theod. Priscian. 1. 10. ante med.
SI bis adbibitis, rbeuma (oculorum) cum dolore
perseveraril, pblebotomandi aunt. V. RIIEUMA-
T1ZO.
II.) Translate, metaphors' ductS a super, pa-
ragr. 1. Hieronym. Ep. 122. n. 1. o med. In
terra deierta a ?iiiis, et Invla adcersariis potes-
tatibus, et absque humors et rheumata ullins
Ubidinis commorarer.
RHBCMlTlCI, 6rum. P. too. seq.
RHEUMlTlCUS vel Reumaticus, a, urn, adject.
p'sup.xT:xo';, catarroso, qui rbeumatiimo sea Qu-
xione laborat. — Ilinc
Rheumaiici, Brum, m. plur. 2. absolute, mb-
stantivorum more. PUn. 29. Hist. nat. 6. 39.
(142). Aut tritas clysleribus infundendai or-
thopnoicii, aut rheumaticis. Adda Marcell. Em-
fir. 15.
RflEUMATISMA, Stis, a. 3. et
RUE0MATI5MUS vel Reumatlamus, i, m. 2.
pjuuaTitrfio';, flussione, catarro, fluius, eruptlo.
•Efr.ii. Mac de papavere. Vocalis Tens bene
rheumatlsmata liccat. Ccel. Awel. 2. Acut. 27.
146. Li-is homoris floor, qaem Graci rheoma-
tismum Toeant. PUn. 22. BUI. nal. 18. 21. (46).
Decoquunt in eibo contra fluilones, quas Grscl
rbeumadtmoi meant. Id. 23. ibid. 2. 32. (66).
Fax aeetl ttomacbum, Interanea, ventrem Ulita
edjuYat: tis.lt earam parliura rhaamatismo*. Id.
— 141 —
•26. ijiii, 14. 87. (144). Rheumatisraos cohibere.
Id- 23. ibid. 8. 49. (88). sao^re. Id. 27. ibid. 12.
88. (HI)- Rheuroatismis mederi. /d. 24. ibid. 3.
3. (7). rssistcre. Id. 25. ibid. 13. 109. (174).
Uheumalismo laborare. Id. 23, ibid. t. 23. (43).
Si Tenler, aut interanea Theuraalismum sentiant.
Adde Theod. Priscian. 3. 7. et alibi, et Catl.
Awel. 2. Acut. 27.
RHEUMiTIZANS, aotis, particip. V. TOC seq.
RHEUM AXIZO vel Reumalizo, as, avi, are, n. 1.
Parlicip. Rheumalizans . — Reumatlzo est Du-
jione vel gravedine infe5tor,p'sufiaTi'Jo/iai. Theod.
Priscian. 1. 10. ante med. SI oculi rfieumatiza-
rerint, ils Tini el carnium parcilas indi:enda est.
et mox. Silire etenim omnibus rheumatizantibus
satis prodest. V. RIIEUMA. Adde PUn. Paler.
1. 32. et Marcell. Empir. 20. Id. 7. i. 2. Si
humore capitis reumatizantis oculi gravabun-
tur etc.
RBEUPO.NTlCUM, i, n. 2. V. RHEUBARBA-
RUM.
RUEXlA, e, f. 1. berba ita appellate, quia
Bssum asini labium reprssenlat: a f.rjfsc, fissio.
V. ONOCIIILES.
RUIgOLETRON, i, n. 2. rigoris eiitium: a fi-
lo t, rigor, et oXsSpo;, eiitium. Ita Tocatur aqua
calida, in qua sgroti mergunlur post perfrictio-
nem. Ccel. Awel. 1. Tard. 4. on!e med. Tunc
etiam in aqua calida, quam rbigolelron (alii leg,
rbigoliton, aut eliam pygolitbon) Tocant, depo-
nendi sunt sgrotantes, ne percussu frigoris ner-
vosity afGciatur.
RHlNA, a, f. 1. rina, squatina, p'tvij, piscis
marinua ei genera squalorum, qui Latine squa-
lus seu squatina dicitur, cujus meminit Plin. 32.
Hist. nat. II. 53. a med. ubl Sillig. leg. Grsca
positione rhine. Ita Tero appellator a p'i'vij, quse
voj limam significat, quia, ut alt Isid. 12. Orig.
6., sit tquamis acutis, undo et ejus cuts lignum
politur. Eadem etiam nunc utontur nostri fabri
lignaril, ac prseserllm inlestinarii;' et pelle di
pesce rulgo rocant.
RIllNENCUtTES, m, m. 1. et Rbinencbvtos,
i, m. 2. ptviiyvii){, specillum, seu iostrnmentum
quo quid in nares infunditur: a p'tv, nares, et s'y-
yia, infundo. Scribon. Compos. 7. Per nares
ergo purgatur caput iis rebus infuiis per cornu,
quod rbinencbytes rocatur. Ccel. Aurel. 2. Tard.
4. 82. Alii narl edera succum iDiondentes ei far-
ramento, quod rhlneochyton rocant. Adde etimd.
3. ibid- 2. 42. Alii tamen loc. adl. leg. rhinen-
gyles, aut rftinengytos.
RHlNENCHfTOS. K too. praeced.
RUl.NlON, II, o. 2. p'iviov, collyrium Ita dictum
ab eiterendis callis et cicatricibus: a p'lus'w, limo.
Ejus composiiionem docet Celt. 6. 6. n. 30.
RHINOCEROS vel Rinoceros, rotis, m. 3. Rhi-
nocerus est Lacil. apud Priscian. 6. 26. (at £u-
cil. 3. Sat. 9. Rhinoceros legit duller.). Rhino-
cerota, accusal, sing. Grsecte positlonls, est Mar-
Hal. 14. 52. et Rhinocerotas, accus. plur, Gr.
pos., Curl. 8. 9. (31) 16. Eliam Rhinoceron Ie-
gitur apud £ucner. p. 293. Rhinoceron, fera ter-
ribilis, gemina in naribus gestans cornua. — Vox
Grxca est, ei p'tv, p'lvc'e, nasus, et xs'paj, cornu.
— Rhinoceros, p'twdicspwf, rinoceronte,
I.) Propria. *f I. Est animal quadrupes si-
mile elepbaoto, nisi quod cornu babet ex nara
prominena. Solin. 43. sub init. dicit illud cornu
repandum esse, Ideal recurTum, sed attrltum cau-
tibus in macronem eicitari, et rblnocerotem pu-
gnare cum elepbantls. Pausanias I. 9. c. 21. af-
urmat, rbinoaerotem duo habere cornua, alteram
insigni magniludine ex naribus eistans, alterum,
quod superne erumpit, exlguum quidem, sed Ta-
lldlssimum: quod colligitur etiam ex Martial.
Spectac. 22.: nunc Tero. eiploratum est, Africa-
num rbinocerotem (qai et eale appellatur) duo,
Aslaticum Tero uolcum habere cornu. ^ 2.
Rblnocerotem quidam esse ajunt boTem <£gy-
pilum, ut alt Festut p. 270. 8. Mull., pro quo
alii £thloplcum tradunt, at Pautanias loc. cit.
Plin. 8. HisL. nat. 20. 29. (71). Ilsdem ludis el
rhinoceros, anius In nare coram, quails sspe Ti-
sui. Alter hie geDitui hostls elepbanto cornu ad
RnODODAPHNE
seia limalo praparat se pugns, in dimicaliooe
alvum roaiime petens, quam scit esse rnolliorem.
Longitudo ei par, crura mullo breriora, color
Luieus. ll?ec Plin. De pugna ejus cum tauro est
epigram ma Mariialis Spectac. 9. et 14. 53. et
cum uro seu urso Spectac. 22. — Dion 51. 23.
ait, rblnocerotem Romx primo visum fuisse an.
725. At errat Dion, nam Plin. loc. adl. narrat,
Pompeii Magni ludis adfuisse. non Tero ante, nam
Solin. loc. adl. ait, ante ludos Cnei Pompeii rhi-
nocerota Romana speclacula nescivisse.
II.) Translate. *f I. Rhinocerotem metapho-
rice appellat Lucilius apud -Von. p. 25. 29. Merc.
eum, qui bronchus est, h. e. ore producto et
dentibus promineotibus. f 2. Proferbium eat
nasum rhinocerotis habere apud Martial. I. 9.
scil. acerrimum esse In deprebeudendls aliorum
Tiliis, irridendis, insectandis. hoc eoim per nasum
Lalini significant (P. NASUS), et rhinocerotis
nasus, seu cornu longissiraum est. ^ 3. Synec-
doche est in illo Juvenal. 7. 130. magno cum
rhinoccrote IaTari. h, e. ingenti gutto ex cornn
rhinocerotis. et Martial. 14. 52. cujus lemma,
GuHus cornem. Gestavit modo fronts me Ju-
vencus: Yerum rhinocerota me putabis. Addo
ibid. 53.
RMnOCERGtICUS, a, um, adject, ad rhino-
ceroteru pertineru. Sidon. carm. 9. 339. Sed nee
turgJda contumelibsi Lectoris nlmturn verebor
ora,Si tamquam graYior seTeriorque,Rugato Cato
tertius labello, Narem rhinocerolicam minetur.
h. e. irrisionem, reprebenslonem: re3picitque ad
locum Martial., de quo in Tocepra?ced.
RlNOCHlA, a, f. 1. genus herbs. Plin. 27.
Hist. nat. 8. 37. (59). Alterum genus (calanan-
ces) quidam anchusam Tocant, alii rlnochiam.
Alii leg. rinocliam; at Sillig. onodiam.
RHINOcORAX, acis, f. 3. genus corvi, a rostri
fortaise longitudine sic nuncupatum: a p't's, na-
sus, et xopal, corvus. Jul. Paler, res gest. Alex.
M. (edente A. Maid) 3. 34. Turn rbino.coraces
InsecutSj sed eze sana neque ad homines saTie-
baut, neque ignes temere advolabant.
RUIZA, s, f. 1. p'ifa: h. e. radii, unde
*I 1. Thia rhiza dicitur herba betonica. Auct.
de Betonica, qui libellus Apuleio adscribitur.
Alii leg. tbyariza. ^ 2. Allhaa riza dicltar
hibiscum. ^pu(. Herb. 38., ubi alii leg. ororiza.
RIlIZlAS, a?, m. 1. pijiae o'ffo';, succus e ra-
dice laserpitii proDuens. PUn. 19. Hist. uof. 3.
15. (43). Succus duobus modis capiebatur, e ra-
diee, atque caule. Et bac duo erant nomlna,
rhiiias, atque caulias, vilior ille, ac putrescent
RHIZOtOMOS, 1, f. 2. piSoTcuo«, herba, spe-
cies iridis subrufa, apud Plin. 21. Hist. nat. 1.
19. (41). P. IRIS.
RIIIZOtOMCMENA, orum, n. plur. 2. to p't-
{oto^ouuavo, toi Grsca : a p'('£a, radix, et tiam,
seco, significat ea, qua periincnt ad medicinam
ex sectis heibarom radicibus. Plin. loc. cit. In
OPIIIACA. ,.
RUO vel RO nomen littera R apud Grscos,poj,
Cic. 2. Divinat. 46. 96. Demosthenem scribit Pba-
lereus cum rho dicere nequiret, ciereitatlone fa-
clsse, ut planissima diceret. Auson. ■ epigr. 128.
Quid, Imperite, rho putas ibi scriptum, Obi lo-
cari iota conTenit longum "f
riiOas. p. RUCEAS.
RMOdInUS, a eJ 5, um, adject. p'o'Jivoj, di ro-
sa, rosaceus: a p'o'Sov, rose, ut Rhodinum an*
guentum, Plin. 13. Hist. nat. i. % (5). oleum,
Id\ 15. s'6ii. 7. 7. (30). — ■ Slmplicissima rhodlnl
uoguenti miitura diu fuit, addilis omphaclo,
Qore rosa, crocino, clonabarl, calamo, raolle,
junco, sails flora, aut anchusa, vino. Id. loc. cit.
— NB. De cognom. R. P. ONOM.
RUOdITIS, tldis, f. 3. p'oSiTie, gemrao sio di-
cta a colore roseo. Plin. 37. Hist. nal. 11. 73.
(191).
RHOdODAPQNE, et, t. 1. p'oooSa>7), frutM
florem habeas slmilem ross, folium indeciduuui
simile laurl Mils: a p'c'Sav, xoia, et Safr-j, lauros.
Plin. 16. Hist. nat. 20. 33. (79). ct 24. ftf*.
11. 53. (90), Pallad. I. R. R. 3i.,Pirg. Cut.
401. et Prudent. Hamartig. 234. P. voc. seq.
RHODODENDROS
RnSDODE.NDBOS, 1 : m. el Rhododendron, >,
o. 2. p'sSdoesSpj, oleandro, frutex folio simills
amjgdala, ted' majoie pinguioreque, lerolne pa-
temi, qui ei nerlon, e( rbododapbne dicitur: a
citov, rota, ei Sj'vSpov, arbor, quail rota arbo-
rescent. Plin. 24. Bitt. nat. II. 53. (80). Rho-
ilodendrot ae nomen qaldem spud not invenit
Latiaum, rhododapbnen vocant, ant nerlum. Ml-
mm, fotla ejut quadrupedum renenum esse, ho-
raiul rero contra terpentei presidium, rata ad-
dita • vino pola. Adde eumd. 18. ibid, 20. 33.
(79). et 21. ibid. 13. 45. (77).
RHOdOmel, raelllt, n. 3. et
RUObOmbLI, n. iodeelin. Forma Shodomtl
est apud TTteod. Ptitcian. 1. 15. init. et Piin.
Paler. 5. 4. et Shodomelum apud Iiid. 20. 0-
rig. 3. — Rbodomell, p'oSc'fitXt, eit mel roaa eon-
ditum, vel milium. Pallad. 6. B. R. 10.
RHOdOmELDM, I, n. 3. P. »oc. praced.
RIIODORA, as, f. 1. nomen berba Gailicum.
■Plin, 24. Hi%l. nat. 19. 119. (172). Justs rom-
botlnum viduam vita naaeltar herbe, quam Galii
' rhodoram roeant. Caulem babet virga flculnea
tnodo genleulatum, folia nrilca la medio eial-
bida, eadem proeedeote tempore tola rabentla,
florem argenteum.
RHCEAS vel Rboat, Bdl», t 9. pWc. Tertinm
genue pap averts tatlvi, ernes simile, cubitali al-
tltudlne, Qore rnfo, tponte naseeni in arvii, ma-
xima eum hordeo. La tint erratlcum dicunt, Grsecl
fWost, (Plin, 10. HM. nat. 8. 53. (165), et 20.
■ibid. 19. 77. (204). Latins poiitione in aecniatiro
rhtsam : ubl alii leg. rhoam) quia Oorit folia pro-
tinut deeldua tunt: a pita, Duo. Plin. ibid.
RIlOICUS, a, dm, adject, ad rbum pertinent.
Plin. 24. BUt. nat. 11. 54. (02). Medici rhol-
els {foliit) utuatar ad contuta etc.
RIIOITBS, e, m. 1. oo'ttjc, vinam ex mallt
Puolclt eiprettum: a pots', malum Punicum.
Plin. 14. Hill. nat. 16. 19. (3).
RUOMDOIdES, it, f. 3. romboide, poppoti-
8ric, flgura rbombo simllii. Fronlin. Expos, for-
mar. p. 36. Goet. Quarts (figura), qua? aec ee-
quilatera, nee rectangula eit, ted adveria latera
et oppotilot angulot aqaelea babet, et appella-
tor rbomboidet. Adda Capell. 6. p. 230.
RHOMD03, Rbombut et Rumbus, I, m. 2.
piitfkt: a eipfia, circumago.
I.) Propria et tpeclatlm ita primo dictut ett
futui, la quern flla mulleret glomerant, cujut,
qoum plenut eat, decretctnte versut ulrumque ex-
tremnm craiiille, vertlcalls ejutdem teeiio per
axem Imtituta exhibet earn Bguram, qua rbom-
but a malbematlcit dicitur. V. infra 2. Jam
atum ilium domeillcum faminarum appellallo
fail, frequentibr obscaravjt, tad tuper'ett aenel
rhomb! mentlo'ln taerlt Rhea, tan Matrit ma-
gna Phrjgla apud Graeot, nempe apud Scho-
liast. ad Apollon. Argon, t. 1.0. 1139. Pop-
P'Ji Tpo^i'oisos, ii otpjfouai ('fioToi TURToyre;.
— Item a tlmllitodloa ita appellarl putant oon-
nulll ranllebre lnitrumeolum, quod elrcumagendo
Una oetur, filatojo; et fortatie ett, quod nottra-
tea TQlgo carlo eVeqrletto roeant. Soot qui hue
trabunl locum Ghtt. Philox. airgillui, p'c'ft^oe.
Bed ibl quoque de lottrameato baarllorlo mentio
babetar. V. GIRGILLOS. Hlnc «J 1. Sspe rbom-
' bat memoratar apud Graeot et Latlnot auetoret
In rebua maglcii et Ineantationlbut, ot vertigo
et turbo, qua fere idem tant. Ovid, I. Amor.
8. 7. 8elt bene, quid gramen, quid torto con-
Cita rbombo Licia, quid valeat vlroi amantit e-
qua. Propert. a. 21. 35. DeBciant magico tortl
eab carmine rhomM. Martial. 9. 30. Thewalleo
Lnnam deducere rbombo. Id. 12. 57. Quum ee-
eta Colebo Luna rapnlat rbombo. V. alia la
6TAMINEUS. *J 2. .flhom&ui dicitur etlam fl-
gura matbematica, quadrllatera, angulit oppoil-
tit squall bus, aed Ui, qui ad Ialut tunt, obtuiU;
qui versut extreme, acutl. Capell. 6. p. 230.
Tertia flgura aqoilatera ett, not* tamen direetl-
engula, et dicitur p'oVPoe. Fronlin. Expoi. for-
mar. p. 36. Goet. Tertia aquiiatefa eit, ted re-
cto- aoa eontinet angulot, et dicitur rbombut.
IL) Tranilale, a timili figura factum ett quo-
— 142 —
que nomen pUci marioo e genere planorom, lau-
datissimo in cibit, praclpue circa Ravennara, ut
Plin. 9. Hist. nat. 54. 79. (169) docet. Grace
etiam $%*■:& dicitur, iaudaturque ab Horat. 2.
Sat. 2. 95. et ibid, 8. 30., Juvenal. 9. 2. et 4.
39. et Martial. 13. 81. et alibi.
RHOHPU/EA vel Rompbaa, f. 1. Rumpia po-
iitione latina legitur apud Gelt. 10. 25. et Pal.
Place, he. infra eit. Eit autem a p'e>0u, cir-
cumago: hoe enlm faeere tolent rompbaa po-
gnantea, at qal ancept ait gladiut. P. Itid, 18.
Orig. 6. — Ceterum rbomphesa apud Cell. loe.
cit. dicitur genus tell esse Thraca nationit, potl-
tumque hoc rocabulum ia Q. Bonii Annall quarto-
decimo. Alii volant eise gladium ex utraque parte
scutum, quail* eat quam vulgo spaiam roeant,
Itid. loe. tit., alii varo baatam. P. FRAMBA.
Liv. 51. 39. a med. Tbracaa quoque rhompbaa,
Ingentit et ipsa Iongitudinie, inter objectot uodi-
que ramot lmpediebant. Ateon. argum. Milonia-
nce. Bumeram ejus Blrrbla rbomphaui trajeeit.
Claudian. epigr. 27. Sic Geticaa ulirix feriat rbom-
pbea caterrtu. Pal. Place. 6. 93. £quaque nee
ferro brevlor, nee rumpia ligno. Quidam leg. rom-
phcea, extrlta priore adspiratione et praposltiva
dlpbihongl. Pulgal. inttrpr. Eccli. 21. 4. Quasi
rbompbea bit acuta omnia iniqultat : plaga illlus
non est asnitu. et ibid. 26. 27. Deut paravit
earn ad rhompiueam. h, e. ad grave aupplicium.
RtlOMPilJEA',19, e, adject, ad rbompbaam
pertinent. Prudent, tine dipblhongo tcriblt cor»
ripiendi eauaa 7. Cathemer, 93. Oextram per-
armat rbompbeall incendio.
RUONCBISONOS vel Boocbisonut, a, am,
adject, qui rhoncboa aonat. Traoalate ponitur pro
derlaore. Sidon. carm. 3. 8- Nee not rboncbi-
tono rbinocerote notat.
RUONCHISSO vel RoncblHO, at, are, n. 1. no-
tare, sterto, p'tyx,»> Plant. Cyatbissat, dam eo
nat; dum dormit, rboncbissat. Ita ett ia Caleplni,
et aliorum Lexlclt: ted not, Inquit Forcellimit,
locum Plauti lnvenire non polulmui. Ceteram
base vox Id reeentloribua optimlique Lexlclt omit-
tltur. Logilur tantum In Onomatt. lot. gr. Rhoa-
ebliso, cWiytt.
RHONCUO vel Roncbo, at, are, n. 1. idem ao
rbonchiaao. Sidon. 1. Ep. 6. SI rellnquare later
bubsequaa rustlcanot, subulcotque rboncanlet.
RUONCHUS vel Ronchua, I, ai. 3. p'o'tvoc, U
rutsare, tonot, quem.itertentet ednnt: a fifX®,
aterto.
L) Propria. Martial. 3. 89. Not aceabamut,
et tlleotium rboncbk Prattare Jottl, notibut pro-
pinamac.
' II.) Translate. *? 1. Bit tonae rana taelte
coaiantlt. ApvX. I. Met. Cauponein viclnum de-
formavit ia ranam: et nunc teoex file dolium
innatant viol tui, adventoret priitinot In facet
lubmiisoi officiotit rbonebb raucac appellat,
*| 2. Item Irriilo, etque idem eit ao aanoa.
Martial. 1» 4. Majoret naaquam rhonehl : Juve-
nesque tenetque, Et paerl ngium rbinocerotit
babent. et 4. 87. Nee rboacboa metoei mail*
gnioram.
RHOPlLrCDS et Bbbpallat, a, am, adject, at
Bbopellcat vel Rbopaliat veriat, de quo hae
babet Mar. Plot. Saeerd. 3. p. 505. 27. ffeil.
Rhopallcat versus, a monosyllabo verbo inci-
pient, gradatim eretcit, et p'c'iraXov, Id ett Her-
culit elavam, imitatur ab angusto et tenui In la-
titudinem desinent, at co ftdxap 'Arpsi'S-; tio.-
fVftnie aXPiciaiiiQi (Horn. 3. 182.):latinum non
reppert, ted pofcii illam Virgllii veraum verba com-
rauiana line aensut lasions formare: quorum qum
forma pulcherrima Veiopea, at tit sic : quce qua-
rum facie pulcherrima Deiopett. et Serviui ia
Centim. p. 1826- t\ituk. Rbopallcut versus ett,
quum verba, at tequunlur, per avllabat creicunt,
ut ett hoc: Rem tibi concetti, doctiitime, dulci-
tonorem. Celerum Autonii Oral. cons, est lota
ex vert, rbopalicit, qua Inciplt : Spe$ deut ester-
nos ttaliom's conci'd'ator,
RHOpXlIUS. P. voc. proced.
RHOPALON, I, a. 2. pciroXov, berba Nym-
pbae, lade i*iou quod raaicem bebet clave ai-
RHYTHMICOS
milera, nam p'o'iroXov elavam algnlflcat Plin. 25.
Hitl. nat. 7. 37. (75)., Apul. Berb. 67.
RBOTlClSMUS vel Botacismot, I, m. 2. pa-
Taxiofic'e, vitlum sermonis, quam r llltera nimium
sape repetitur. Mar. PI. Saeerd. p. 454. 25. Beit.
Huic vitio (mj-otaciimo) similes tunt nattaelsmi.
rotaciaml et omnrao. ubi tamen Beiliut legendum
putat labdacitmi et iotacitmi.
RHUS, rhClt, m. et f. 3. Ia accuaatlvo rhun
Graea poiitione, et rhum Latina facit Plin. 24.
Hitt. nat. 14. 79. (129). Pari mentura ejus, quod
rhun Syriacon vocant. Id. 29. ibid. 3. 11. (50).
Caa mentura ejus, quod rhum dlximui. Aliam
formam Rot, rorit, P. infra. — Rhut, p'ouej
p'oo's, t>, rj, eit herba, et frutex quidam, toia-
macco: de quo Plin. 24. Bin. nat. 11. 64. (91).
Nee rhut Latinum nomen babet, quum in uiuo
plurimla modit venial. Nam et berba ett ellve-
ttrit, folila myrtl, caulieullt brevibua, qua tineat
pelUt: et frutex coriarlut appellalur, tubrutilui,
cubitallt, erassltodloe dlgltall, cujut aridit folila,
ut mallcorio, coria perBcluntur. Id. ibid. 55. (93).
Rout, qui erytbrot appellator, temen eat hujut
frutleit. Vim babet adttriogeadi refrlgerandl-
qua: aapergltur pro tale obsooiia: alvoi solvit,
omnetque earnet oum ellphlo auavlorea fecit. Id.
13. ibid. 6. 13. (55). Bllam rhat Syria maaeuta
fert, tterill femlna, folio ulml paullo looglore et
plloto, follorum inter t& temper contrarilt pedi-
culit, graoill breviqoe ramo. Pellet Candida coa-
ficiuntur lit. Semen lent! simile, cum ova rubeselt.
quod voeatar rhut, medlcamentianeeeasarlum. Hao-
tenut Pliniut. et Celt. 6. 11. a med. Rbut, quem
Syrlacum vocant. P. EXEDUM. Quidam leg. rot.
Gbl autem legimut apod Seribon. Compot. 111.
Rbui Syrlacl eoquuntur textarli duo. Eruditl cor-
rlgont rhoit Syriaci. et apud Colum. 9. R. R,
13. Uve passa cum rore Syrlaeo: rftoe Syriaeo.
et 13. ibid. 41. tub /!n. Tret hemlna rorU Sy-
rlael: rhoit Syriaet. Adde Pallad. 4. R. R. 15.,
Marctll. Empir. 27. et Ca>l. Aurel. 4. Tard.
3. 5t. Alii tamen putant, nihil esae mutandum,
quod non tit librariorum error, acd depravalio
Graca voc is olim In Latinam coniuetudinem In-
vecta.
RHCSELlNON et Rboaollnon, 1, n. 9. p'ouot-
X(>ov, opium ruaticum, berba icelerata. Apul.
Herb. 8.
RUx'pIrOGRai'HOS vel, Grceca potUtont,
Rbyparograpbot, I, m. 9. Ita cognomlnatut ett
quidam Pyrrbicua, aut Piraieut pielor, quod ton-
atrlnat autrlnatque pinxlt, et aieilot, et obionla,
ac tlmilia, apud Plin. 35. Bitt. nat. 10. 37.
(112): ett autem a p'ueapo's, tordidoa, et ypdf a,
plngo. Cujui generlt picture, at vldelor, apud
Romanot pluriml babebator : of. Piin. he. adl.,
et ett, mailme apud eiterot, recentiori atate ex-
cults, piltura fiamminga.
RUt P0DE9, It, adject, neutr. ouiruSi;, eob-
audi If*it^aorpoy, genua emplailrf, cujut eom-
poiltionem tradlt Celt. 5. 19. n. 15., a timilitn-
diae tordium appellatam. p'usof enlm lordee el-
gnlBeat. Apud eumd, Celt, alicubl Laltnlt litU-
rie acrlbltur, ut 6. 18. n. 7. Tetrapbarmacam,
aut rbypodet rota diloendum ett.
RI1VSI9, Is, f. 3. p'uoic, Quiut, floor. Mar. Pi-
ctorin. I. Art. gramm. 8. P. RHYTHMUS hilt.
RHYTBMlUA, a, et
RIlYTHMlCB, es, et
RIIYTIIMlCI, Grum. P. voc seq.
RdYTUMlCUS, a, urn, adject p'u&pixds, ad
rhythmum pertinent. Diomed. p. 494. 25. Beii.
Versua Incipleniea a aynalipbe ratloae rhythmics
facta. Capell. a, p. 30. Bt reboare tua tollmoi
qua carmina cura Melo fa rente rhytbmlco. et
ibid. Regula rbyibmlca. Mar. Pictorin. 1. Art.
gramm. 8. p. 39. Beil. Rbythralca modulatlo.
— Hine
Rhythmici, Urum, m, plur. 2. absolute, tab-
stantlvorum more, dieuotur qui curiose numeram
IQ oralione conseclanlur, dlligentiiaime singula
verba et partlculaa eipendentea, et ad certain
son! ratiooem so regulem eiigentea: quod ma-
sicorum potlus, quam araior<im munus est. Cic
3. Orat. 49, a med. Neyue Umeb hoe Ucli U-
BHYTHMTZOMENON
Doris est, quaaii videtur: nee sum uac rhytbmi-
corum ac musicorum acerrima norma dlrigenda.
Quinlil. 9. 4. circa med. Quis dubitet, nnam
Bunsum, et unlus spiritas esse? [Cic. Cluent. 1.)
jinimadverli, judices, omnem accusatoris ora-
Uonem in duas divisam esse partes: tamen et
duo prima verba, et tria proiima, et deinceps
duo rursus ac tria auos quasi. numeros babent
spiiitum sustinentes: siout apud rbythmicos asti-
mantur bse particula, prout sunt graves, acres,
leuta, celeres, etc.
Rhythmica, ce, et Rhythmice, es, f. 1. abso-
lute, substautivorum more (subaudi ars), est ars
aupputandi numeros, arithmetice. Capell. 9. p.
327. Rbylbmice est ars omnia in numeris, qua
numeros quosdam propria conversions accipiat.
Adde Cassiod. de music, p. 587. Garet. et /-
tid. 3. Orig. 17. et 18.
RHVTHMIZOMENON, 1, n, 2. pu&pijo/xevov,
id quod ad numeros, vel rhytbmum redigitur:
est particip. a puS'ft'JWi ad numeros redigo. Ca-
pell. 9. p. 326. Interest tamen inter rhytbmum
et rhytbuiitomenon : quippa, rbytbmizomenon
est materia numerorum.
RHYTHMOIDES, Is, adject, omn. gen. p'u&-
uoi-.irit, similis rbytbmo, vel numeris. Capell. 9.
p. 327. Verba, qua rhythmoides, Id est similia
numeris Judicantur.
RHyTUMOPCElA, a?, f. 1. p'oS'/Kuoiia, modu-
latio. Capell. 9. p. 335. Tropi in rbytbmopiEia
Ires sunt, quos systalticos dicimus.
HUYTHMfJLUS, 1, m. 2. deminut. rhytbmi.
Biomed. 3. p. 474. Putsch. Musici viri ociori melo
iuteati, oi rota situ et volubili modo, rhytbmu-
lum ejus (pedis trochcei) et touum desigaant.
RHYTUMUS, 1, m. 2. p'u^/io's, vox ducta a
them, p'u, unde pita, Duo, ut docet Curtius,
Grundiuge d. Gr. Elym. n. 517. et est apud
Mar. Victoria, i. Art- giamm. 8. p. 42. Eeil.
Rhytbmus, ut volet, protrahit tempore, ita ut
breve tempus pierumque longura efliciat, Ion-
gum contrahat; unde et rhytbmus, id est a rbysl
et fluore quodam, nuncupatur. — Celerum rhjth-
mus est modus certa dimensione, et proponio-
ne constans, concinnitas, harmonia, coogruenlia
es plurium rerum apte decurrcotium, aut inter
ae composilarum ordine et motu nascens, eonso-
nnnzo, proporzione, numero, Ilino ^ 1. Spe-
eiatim rhythmus venarum apud Vitruv. 1. 1.
ad /in. est pulsus earum per certa Intervalla di-
siioctus, es quibus modus et numerus quidam ef-
Ccitur. 4 2. Similiter rhythmus dici potest cer-
tus motus pedum in iis, qui ad tibiam salient.
Sed pracipue locum habel in musica, et a Ca-
pella, 9. p. 326, deDnitur, diversorum modorum
ordinata connesio, tempori pro ratione modula-
tionis loserviens, per id quod aut ellerenda vos
fuerit, aut premeada, et qui nos a Hcentia mo-
dulalionis ad artem disciplinainque constriogat.
Gell. 16. 18. Kavovixii longitudines et allitudi-
nes vocis emetitur. longior mensura vocis p'u&-
uij dicitur, altior \d\t>{. % 3. Item In oratio-
ne, In qua, ut Quintiliani verbis utar, 9. 4. 45.,
omnis structure, ac dimensio, et copula vocum
constat aut numeris (numeros p'uSjiou'j accipi vo-
Io) aut metro, idest dimensione quadam. Quod
eliamsi constat utrumque pedibus, habet tamen
non simplicem diHerentiam. nam rbytbmi, id
est numeri, spatio temporum constant: metra
etiam ordine: ideoque alterum (h. e. rhytbmus)
esse quantitatis videtur, alterum (h. e. metrum)
qualitatis. Addit mos alia discriralna, quod in
rhythmis non servatur ordo, modo ait eadem
quaniltai: idem enim rhytbmus est in anapasto
superant, quod in daclylo conterit: in metris
certa ordinis lei est, quam si violes, metri ratio
tollitur: Item quod rhyihrnis libera sunt spatio,
In melris Gnita: item quod metrum in verbis
modo, rhythmus etiam in corporis motu est, etc.
Varro apud Diomed. 3. p. 512. Putsch, diclt,
inter rhytbmum et metrum id interesse, quod
later materiam et regulsm. Disserit de rbytbmo
etism ipse Diomed. 2. p. 464. Putsch.; Mar.
Ptetorin. loc. cit.; Aud. Excerpt, p. 331. Eeil.
V. qua diiimui in v. NUMERUS. — De ver-
— 443 -
su, non aa metrum, sed ad rhytbmum composi-
to, verso ad orecchio, loquitur Quintil. loc. cit.
Poeraa nemo dubitaverit imperito quodam initio
fusum et aurium mensura et eimiliter decurren-
tium spatiorum observatione esse generatum. et
Viclorin. de Melr. p. 206. Iieil. Rhythmus quid
est i Vcrborum modulata compositio non metrics
ratione, sed numerosa ecansione ad Judicium au-
rium eiaminata, ut puts veluti sant cantica poe-
tarum vulgarium. V. SATURNIUS. — Hinc, voce
latina depravata, orta est lex Italici carminis rima,
qua si spectetur in mensura ipsins versus, certls
syliabis et certo temporum intervallo eonstantis,
idem est. cum rbytbmo Latinorum: 6i in fine,
ubi o'noioTs'XauTa, boo est similiter desinenlia,
ponuntur, alia prorsus res est, et a Lalinis non
usnrpata. V. LEONINUS In ONOM.
RHfTlUM, fi, n. 2. p'u'ttov, poculi geaas in-
fra angustum, aupra latum, et curvum in mo-
dum cornus, deminuf. a p'uvdv, quod inter po-
cula nomerat .^thenceus^ I. 10. c. 13. st I. 11.
c. 5. et est a p'o'u pro p'e'u, Duo, nam ei parte
angusta per foramen Duit liquor in ora biben-
tium. V . Mus. Borbon. T. 1. tav. XXIII. Iliac
Martial. 2. 35. Quum sint crura tibi, simulant
qua? cornua Luna; In rhytio poteras, Phcsbe,
lavare pedes.
RI
RIBORASTA, a, f. 1. genus berba, apnd A-
pul. Herb. 36. ubi alii enter leg.
RICA, a, f. 1. Uanc vocem ducit Parro fr.
L. L. 130. Mull, a rilu, quia in sacriflciis pra-
cipue r«co utebantur Roman! j sed etymologi re-
centiores, bac noiatione rejecta, tbaroa bujus vo-
cU cum Sanskr. rik, extendo, dilato, conjnngunt.
— Ceterum rt'cd est — o) In rltu eacro, pair
Holum, Dameum, seu tegumentum capitis, quo
Flaminica saerificatura utebantur. xaXuirtpij:
unde ricinium, et ricinum. Feslus p. 289. 19.
Mull. Rica est vestimentum quadratum, Gmbria-
tum, purpureum, quo Flaminica pro palliolo ml-
tuva utebantur, nt (Yerrius) eiistimat. Titius('ej.
Titinius) autem ait, quod es lana Cat succida alba
vestimentum dici rieam idque esse triples, quod
conflciant virgines ingenua, patrima, matrima,
quod eonfectum lavetur aqua perenni et tln-
gendo fiat carulcum. Hac Feslus. Eliam Varro
loc. cit. rica velari docet caput feminarum, sa-
criQcium quum faciunt. Massur. Sabin. apud
Gell. 10. 15. Flaminica Dialis venenalo operi-
lur, et in rica surculum de arbore felici babet.
h. e. in tutulo, quod est ornamentum ac tegu-
mentum capitis. — 6) Estra ritum sacrum.
Plaut. Epid. 2. 2. 48. Quid ista, qua vest! quot-
annis nomina inveniunt nova: — Supparum, aut
submioiam, ricam, basilicum etc. Massur. Sa-
bin. apud Gell. de quodam Euclide, qui mutata
veste itabat ad Socratem, 6. 10. Euclides, quum
advesperasceret, tunica longa muliebrl indutus,
et pallio versicolore amictus, et caput rica vela-
tus, e domo sua Megaris ad Socratem commea-
bat. Cces. German, in Aral. 121. ds Atlrtsa.
ore Velato, tristesque genas abscondita rica. Alii
leg. vitta. Adde Seren. et ffov. apud Ifon. p.
539. 18. Jiferc. et Zucil. apud eurnd. ibid. 22.
qui quidem Nonius interpretatur cudarium: sed
et sudarium velando capiti nonnumquam ad-
bibetur.
RlCINlATUS et Reciniatus, a., um, adject, ri-
cinio indutus. Arnob. 6. p. 209. Riciniatus Jup-
piter. Inscript. apud Marin. Fral. Arv. p. 279.
pvbri kicinuti. V. Festi loc. cit. in voc. se-
quent!, ubi Muller. pro riciniati leg. reciniati.
RiCl.NlL'M, Recinium, li, n. et Riclnus, i,
m. 2. — 1.°) Quo3 ad quantitatem attinet, For-
cellinus panultimam tbemalis syllabam facit bre-
vem; rerum ad Zucil. apud -Von. 14. 16. Ri-
cinl et aurali, rics, alquc oraria mitra, addit:
RICINUS
Voss. leg. .fltcin* aurali etc., ut dua priores
syllaba producantur: quas et receotiores phl-
lologi productas volunt. at ibi Mercerius leg.
Uyodyti. et Milllerus leg. Cbirodyti aurali, rica,
thoraiiia, mltra. — 2. 8 ) Quod ad etymon spe-
cial, hac habet Varro 5. L. L. 132. Mull. Rici-
nium, id quod eo utebantur duplicl : ab eo qucd
dimldiam partem retrorsura jaciebant, ab reji-
ciendo ricinium dictum. Rectius tamen ducas a
rica, coju8 est derainutivum. — 3. ) Alia for-
ma Jlicinus legitur apud Lucil., Varron. et Serv.
loc. cit. — Ricinium est igitur pallioli quadrat!
genus, quo doplicato turn viri, turn praserlim
mulieres humeros et capita tegebant, vel in suo-
rum luctu et exsequiis, vel in scanicis fabulis
actitandis, vel etiam in sacriflciis perageodis. (y.
A. Rich In h. V.) Festus p. 274. 32. Mull. Reci-
nium omne vestimentum quadrature. Ii, qui XII.
Tab. Interpretatl sunt, esse diserunt virilem to-
gam, qua mnlierea utebantur, pratestam clavo
purpureo, unde riciniati mimi planipedes. Id.
in Orchestra: Orchestra locus in scana, quo an-
tes, qui nunc planipedes appellantur, non ad-
miltebantur histriones, nisi tantum interim dum
fabula esplicarentur, qua sine Ipsls espllcari nop
poterant: riclnia autem portabant, quo nequiori
[Godoft. aquiorl, alii nobiliori) habitu prodircnt,
atque ut Inde nomen ducerent. Ita leg. ForceM-
bus; at Mullerui pro ricinia habet toccos. et
iVbn. p. 542. 1. Merc. Ricinium, quod nunc
mafurtium (oK» mavortium) dicitur, palliolum
femineum breve. Varro raff Mew'rfirou: Nibilo
magis dieere mulicbre, quam de muliebri rlci-
nio pallium simples. Idem de vita populi R. 1. 1.
El quo mulieres In adversls rebus ac luciibui,
quum omnem vestitum delicatiorem ao luxurio-
sum postea institutum ponuDt, ricinia sumunt.
Varro apud Won: p. 549. 32. Merc. Ut dum
eupra terram essent riclnis (Forcellinus ricimisj
lugerent, funere ipso, ul pallia pallis amida. Cic.
2. Legg. 23. a med. Eslenuato Igitur sumplo,
tribus rlciniis, et vinculis purpura, et decern tl-
bicinibus, tollit etiam lamentationem. at IJalm.
et Vahlen. leg. feciniis. et Servius ad Virg. 1.
^En. 286. Togas autem etiam feminas habulsse,
cycladum et ricini usus ostendit. Ricinus autem
dicitur ab eo, quod post tergum rejicilur: quod
vulgo mavorte dicunt. Isid. 18. Qrig. 25. Esdcm
slola et ricinium Latino nomine appellata, eo
quod dimidia ejus pars retro ejicitur, quod vulgo
mavortem dicunt: vocatum autem dicunt mavor-
tern, quasi Martem. Signum enlm marltalia di-
gnitatis et potestatis In eo est. Caput enlm ma-
iieris vlr est: inde et super caput raulieris est.
(Cf. efouoicc in ept'st. i. ad Cor. 11. 10. et £a-
ciXsia apud Diod. 1. 47.) — NB. Mafurtium
•eu mavortium ./Vonit, mavorte Servii, et mavore
Isidori aunt voces minus Latina, qua tamen
Idem significant, scilicet dperimentum muliebre
capitis, quod plural! numero effert Glosior. ' s >^.'.
Mavortes, operimentum capitum mullerum- V.
L/ENA. At Bianchi Marm. Cremon. p. 179.
putat fulsse pallium talare Tab. XXIV., obi rici-
nium reprasentatum exhibet.
RlCiNOSUS, a, urn. adject; qui riclnosbabet.
Glos$. Cyrill. $3t<papicc,'e'ni' aXe'^ou S wou > "'
einosus.
RlClNUS, a, am, adject, ad ricam ant rici-
nium perlinens. Varro Sat. Menipp. p. 197.5.
Oehl. Alia emit raitram riclnam aut mitram Ma-
litensem. h. e. in modum ricinii, ut For celli-
nus, aut rica vel ricinio instructam, nt Oehle-
rus interpretatur.
RICINL'9, I, m. 2. V. RICINIUM.
RlCINUS, i, m. 2. xecca, xpoxuv. ^ 1. Est
animal aslivi temporls, omnium ftsdisslmum, in-
Gxo semper sanguinl capita vivens, atquo Ita In-
tumescens: unum animalium, cui clbl non elt
eiilus: dehiscitque niraia salietate, alimenio Ipso
morieos. Numquam boc in Jumenlis (h. e. mulls,
asinis).gigoitur, In bubus frequens, In canibus
aliquando; in ovibus et in capris boc solum.
Ita, tacito nomine, a Plin. 11. Hist. vat. 34.
40. (116) et 30. ibid. 10. 24. (82). describitur.
Id. 22. ibid. IB. 21. (47). Chamaleonis ni^rl succo
RICOTIA
rletnoa canum secant. Farro 2. R. R. 9. ad fin.
de canib. Nucltua Grseis In aqua trilia perun-
guct aures, quod muscse, et rlclnl, ei pulicei so-
Sean: eas eiulceiare. Colum. 0. R. R. 2. ante
med. de bub. Sub femina roanum subjicere, ut
rlc'ni, qui pleruraque feminibus inherent, eti-
manlur. Adde eumd. 7. ibid. 13., et Caton. R.
R. fiii. Seren. Sammon. 36. 899. pargabltur
ulcus Sanguine aeu rlclnl, quern boa gealaverit
acts. — Tineaa appellat Jfemetian. Cyneg. 209.
Aurlbus (canum) et tlneai caodenti pellere cullro.
s rlelnls namque aures canum eiulcerarl alt Far-
ro loo. adl. — In alio peduclum videt, in te
ricinum non videi proverb., de quo F. Id PE-
DICELLtlS. «f 2. Bat etiam noraen fruticls, ad
megnltudlnem parvaa Gcua assurgentls, folio pla-
tan!, aed oiajore, laviore et nigriore, rami) et
eaudlce arundlnum modo coneavla, aemlne uva-
turn aapcro, quod porgatum Bguram rlclnl anl-
I&alie reprasentat, Grasc. xpo'tcav, et n'xi, tfci-
no. Plin. 15. Hiit. not. 7. 7. (25). F. CICI et
CROTON. % 3. Praterea rlclnoa appellant
GrscI poma Imperfecta morl arborla. Ftin. 23.
Mitt. nat. 7. 71. (137), ubl alii leg. eytinot.
RICOTiA, se, f. !. medlcamentl genua. Theed.
Triscian, 1. 5. AHud medlcamentum. Olel rosei
Tel myrtel unclam millet In mortarlum plum-
oeum. Acclplea etlam plttitlum ejusdem metalli,
et terla quamdiu oleum plngueaeat et ntgreQat.
Item In aliud mortarlum eujusllbet metalli mil-
let ipuma argeotl llbram unam, tantumdem ei
iceruiia, et eorum pulverem comburet cum oleo
eupradlcto. Ei hoc omnea acoraa, ubl fuerint, II-
nlmento curabla. Hoc medlcamentum et in pa-
pulla et In pudendlt ragadiia, vel cond jloms'.ibua
etlam prodcat. Apud allquoa hoc medlces.eotl
genua rlcotla appellatur.
RICTO, aa, are, d. 1. frequentat. a rlngor,
digrignare ipetto, rlctum tape aperlo, dentea
ostendendo, et turbatam vocem emlttendo, quod
Irrltata eadla facere aolet. Sparlian. Get. 6. Fa-
miliars illl fult bat quastlonos grammallcla pro-
ponere, ut dlcerenl, singula jnlmalla quomodo
vocem emltlerent,. vefut agnl balaot, porcelll
giunnluns, ural aavlnnt, leonea ruglunt, leo-
pard! rletant, etc.
HICTOM, I, a. S. bocea, idem as rlclui. Lu-
tret. 6. 1064. Mollla rlcta fremunt durot nu-
dantla dentea. Id. 0. 1195. inborrebat rlctum,
frona teota manebat, Cic. 6, Ferr. 43. 94. de
Serculii statua. Utque eo, judlcea, at rlctum
ejiis, ao men turn paullo alt attrltlnt. Ita Non.
legit p. 221. 20. Merc, all! riclut.
RICTUS, ot, ra. 4. p'or^oe, %av6(, ■ P r,ore
Graca voce adlata, vel pollua a aup. verbl rin-
gor, eat hiatus oris, unde verba el tot exit, et
Iota Ilia para circa Iptum btatum, qua !n bo-
mlne ridente et In beatllt oi aperlentibut linela
quibusdam termlnatur, ut maiime aunt labia,
bocca aperta.
I.) Proprle. — a) De bomlnlbua. Farro Sat.
Metiipp. p, 185. OehX. Rlctua parvlsslmui, nt
rcfreoato rlau roteo! Quintil, t; 11. 9. No
Immodlcua hlatua rlctum dlalendat. Id. declam.
40.. 11. in fin. Illoi oculoa, Illam grallsslmam
faclem, el rlctua oria espressos, etc. Sutton.
Cldud. 30. RItua indecent, Ita turplor, tpumante
rlclii, humeollbua narlbua. Horat. 1. Sat. 10. 7.
Tiau dlducere rietum. Apul. Florid. 23. Tolo
Tletu hlaTlt, Juvenal. 10. 230. ad contpectum
trance dlducere rlctum. Ovid. 3. Art. am. 283.
Slot inod'cl rlctua, alnt parva uirlnqoe lacuna.
Id. 11. Mel. 126. de Mida. Fuslle per rlctua
anrum Oullare videree. Font. 4. ad M. Can
(Jdente iterum A. Bfaio) ep. 12. a med. Quum
Interim numquam tua Imago (picta in pergulit,
tabernit, proteclit, veiUbulit, etc.) tam dlssimi-
Ila ad Oculoa roeoa In Itinera accldil, ut non ei
ore meo eicusterlt rlctum oacull et tomnum (le-
ge aonum). Cieeronfi locum F. In Toce priced. ,
et adde Lucan. 6. 757., Titin-, Pompon., Lucil.
et Farron. apud lion. p. 456. 2, Merc, et pot-
tam Gellii mqualem apud eumd. 19. 11. et Flor.
S. 11. exir. — Poetlce Sil. It. t. 207. de A-
tlantt. NJmbojoque raunt apumantla Hurnlua rl-
— 144 —
ctn. — b) De ferts. Ooid. 6. Met. 378. <?e ra-
nis. Ipaaque dltalant patuloa convlcla rlctua. et
11. ibid. 59, In lapidem rlctua aerpenilt apertoa
Coogelal. et ibid. 367. rlctua lupl fulmlneoa. et
14. ibid. 65. rlctua Cerberel. et 4. ibid. 98. Cade
leana boum apumantet oblita rlctua. Adde Sil.
It. 2. 157., Martial. 1. 105. et Lucan. 9. 845.
II.) Improprle. 4 1. De plantla. Solin. 4. 4.
Diduclt rictu ora. 4 2. De -aperture oeulorum.
Lucan. 6. 757. dittento lumlna rictu Nodantur.
Seneca Sere. (Et. 1274. Rlctua meoa Infregit et
lacrimam extulit. Adde eumd. ibid. 1168.
RlCfJLA, a, t I. deminut. rice. Iiid. 19.
Orig. 31. Rleula eat mllra Tlrginalla capitis. Tur-
pilius apud Non. p. 639. 25. et p. 549. 10. Merc.
Interea adspesit vlrglnem, Injecta in caput ostri-
na Induiam ricula.
RlDENS, enlla, partlelp. V. toc. aeq.
RlDEO, rldea, rltl, rltum, riders, 2. Rideor
doponentla forma. Petron. fragm. Tragur. 67.
Burmann. Dellum pomum, qui rldeatur allot,
et 61- Quid enim mlhi aufert, qui ridetur? lie
imiterit. Ollm rido, U, dictum fuit, ut ttrida,
fervo, oh etc. Diomtd. 1. p. 378. F. IRRIDEO.
Sic ridit legunt norioulli in lilo Lucret. 3. 21.
large difTuto iiimlna rldit. At Lacbmannua leg.
rldent. — Ratlone babita etyml, rideo eonjung!
potett eura forma Baot. xpiJJ^av pro xpi'J«i»
b. e. yaXav. — Parlicip. Biden* tub A. I. et
II.; Risut aub B. !.; Riturus tub A. 1. 1.; Ri-
denim aub B. I. et in do. — Eat autem A) Neu-
trum; et B) cum Accusative naurpatur.
A) Neutrum rideo eat idem ae risum edo, jo-
cor, arrideo, riau blandlor, fikita (It. ridere,
torridere, tchertare; Fr. rire, n're amicaie-
ment, plaiianter, sour ire; Biap. reir, alegrar,
soureirse; Germ, lacken, freundlich lachen,
l&cheln, schenen ; Angh to laug, to Joke, je$t),
I.) Proprle. *f 1. General! m. Plant. Cat.
5. 1.4. Numquam ullo die rial adaque Neqne
plua rlsurara oplnor. Id. Aiin. 5. 1. 13. rideo
akg. Em adspecta: rideo. deh. utlnam male qui
mlbl Tolunt, tic rldeant. Cic. 6. Fin. 30. ad fin.
M. Craatum aemel ait In vita rlaltae L'uclllua. Id.
6. Ferr. 25. 62. Ridere eonvlva, eachlnnari (re-
cliui cachinnate) ipse Aprooiua. Id. 7. Fam.
25. Ne ai ittum habuerimua, rideamua ^aXwra
2ap5o'«ov (alii oap5a'vto»). ridere. eon danrw
proprio, o ridere per fona. Id. 5. Fam. 4. Jo-
cerne tecum per litteraa? clvetn mebercule non
puto ease, qui teruporibua Ma ridere poatlt. b. e.
Jocari, icherzare. Catull. 42. 9. Rldentem «atuil
ore Galllcani. F. GALLIC ANUS. Horat. I. Sat. 1.
24, rldentem dicere rerum Quid vetat? Id. 2.
Sat. 3. 70. malit rldentem alienla, ridendo ajan-
gheralamente. et Porphyr. In Horat. 2. Sat. 3.
72. Non es antmo ridere. — De dlla. Enniui
p. 67. I, Fahl. Juppiter ble riait. Horat. 3.
Od. 29. 31. Prudena futurl temporla eiiium Ca-
llglnoaa noete premit deua, Rldelque, ai mortal!]
ultra Faa trepldat. Sil. It. 7. 467. nltente Ad-
fulalt vultu ridena Venus, — Rideo, inquit Gal-
ba canterio, prorerblum eat quod Sioniua Caplto
Ita interpretatur, al qui princlplo ret aiicujua In-
enoatce deflclunt anlmo. Sulpiciot Galba, quum
in provinclam exient, ad portam ipsam canterium
auum animadTerllstet cecldiise: Rideo (Inqull),
oantert, te Jam lasium eate, quum tam longum
iter IturuSjTh Id ala Ingretsut. Hac Feflut p. 282.
10. Mull. — Passive lmpersonallter. Horat. 2.
Sat. 8. 83. Ridetur Bctia rerum. trovato preletli di
buffonate fingevano ridere di quelle. Hue nonnul-
II lrabuot illud e?'md. 1. Sat 7.22. «J 2. Spe-
clatlm Ridere alicui aut ad aliquem eat arridare,
rlsu blandirl. Plaut. True. a. 5. v. 8. Hanc moam
fero aurl, si mibl ridet: tpice, Firg.i. Eel. 62.
cui non rltere parenlet Nee Deus bunc mensa, Dea
nee dlgnata cubill ett. h. e. Infant, cul parentea,
ejua rltu blanditlitque prorocatl, non arriaere, De-
que menue admlssut ett ab Hereule, ncque lecio ab
lonone. Unde moa eral, Inquit Serviut, nobilibua
puerlt edit!*, in alrto doraut JunonI ledum, He rcull
men-am ponere. Quintil. 9. 3. tub init, legit qui,
et Ita Interpretatur: Ei iilit qui non rltere, bunc
non dlgnalua Deus, nee Dea dignata. Addilque, etse
RIDEO
flguram, qua plurali numero tingularlt sabjun-
gltur: qui non ritere... hunc. Porro rider*
parentei hoc rations ett arrldere ad parentea,
et, ut all Firg. ibid., riau eognoscere matrem.
Pieriui tettatur, te In omnlbut Codicib. vidiasa
cui, In ellqoibut quoi: ideoque Quintiliani le-
ctio et interpretatlo jure merltoque repudlanda
vldelur Beynin ad Fiig. he. cit. et Spaldingio
ad Quintil. he. cit., qnlb. adde O. Ribbeck. Ca-
tull. 61. 219. parrulua dulce rldeat ad palrem. —
Absolute et cum adject, neutr. gener. pro Adverb.
Horat. 3. Od. 27. 67. Perfldum ridena Venut. tor-
riderdo, togghignando malignamenle. Cf. Cattail,
61. 219. Petron. p. 175. 1. ed. Bucheler. Ilia
rltll tanvblandum ut etc.
II.) Translate, f 1. Eat protperum etse, la-
tere, arrldere. Ovid. 1. 2Vi*t. 6. 27, Dum Jurat
et vultu ridet Fortune sereno. % 2. Item nite-
re, pulerum, amcenum esae; bine el placere. Ho-
rat. 4. Od. 11, 6. Ridet argento doraus. Lucret.
4. 1118. et polc'ra in pedibut Slcyonta rldent.
Claudian. com. Prob. et Olybr. 70- Oraque rl-
dent! lanoglne vesllat atat. Firg. Cir. 103, Pur-
purea late ridentfa lltora eoncbi*. Catull. 64.
284. Quels (fioribut) permulaa domua Jucundo
rlalt odore. Ovid. 15. Met. 204. florumque co-
lorlbus almua Ridet ager. Firg. 4. Eel. 20. Mil-
taque rldent! eolocaala fundet acentbo. £ucret.
5. 1394. tempestaa ridebat. h. e. aerena erat et
teplda. et 1003. rldentlbua undla. h. t. tranqulllls
ac leolter crlapantlbua. Sic Enniui p. 67. 1. Fahl.
Juppiter ble rlalt tempeatateaque aerena Rlaerunt
omnea riau Jovlt omnipotence. Horat. S. Od. 6.
13. Ille terraram mlbl prater omnea Angulus ridet,
h. e. emcenllate, et ferlililate placet. Sic Petron.
Sat. 5. aire armlgera rldent Trltonldla arcea,
Seu Lacedamonlo tellua babitata eolono, Slre-
numque domua. h. e. aeu placent Albena, aeo
Tarentum, aeu Neapolli. <f 3. Item Irridere. Ho-
rat. 4. Od. t. 18. quandoque potentior Larglt
muneribua riserlt amuli.
B) Cum Accusative <f 1. Universlm eat de
periona, aut re aliqua ridere, deridere, riderti.
Ter. Adelph. 4. 1. 9. Rideo hunc: prlmum alt. ae
scire: It tolua nescll omnia, mi rido di eotlui.
Cic. Harusp. reip. 5. 8. Sua eontio rlalt homi-
nsm. Id. ibid. 4. extr. Quum riaeritlt Impuden-
tlam bomiaia. Id. 2. ad Q. fr. 13. 1, Rial nl-
vem atram. Id. 14. Alt. 14. Joca tua de hareal
Vestorlana et de pbetrlorum more Puteolano rl-
alsse me satis. Ccsl. ad Cic. 8. Fam. 14. ad fin.
Curre per deos,et quam prlmum bac rltum venl.
Horat. I . Sat. 10. 54. Non ridel versus Bonl gravi-
tate mlnores. Ovid. 3. Met. 657, Ridere lacrlmaa.
Otfintt*'. 2. 11. 1. dlligentiam. ei 8. 3. 19. poe-
tara. — poelice cum lofinjto. Stat. 10. Theb.
646. tic Ljdla conjui Amphllryonladen eiutum
horrentia terga Perdere Sldonlos bumerlt ridebat
amlctua, Et turbaie colua, et Ivmpana rumpere
deitra. — Pataive. Ovid. 4. Pont. 12. 15. Ilia
ego al vltllt auslm corrumpere nomeo, RIdear,
el raerito peetua habere neger. Horat. 1. Sat.
7. 22. Peraiua eiponit cautam : ridetur eb omnl
eonvenlu. aed vide qua aupra dtslmoa ad b. I,
Id. 1. Ep. i. 9. Solve aenescentem mature aa-
nus oquura, ne Peccet ad eitremum ridendui.
Juvenal. fO. 124. rldenda poemata malo, Quam
elc. Martial. 1. 54. Inter Ledaot ridetur eorvui
olorps. Cic. 3. de republ. 28. 31. Pjrrbi ridetur
largitat a conaule. Quintil. 4. 1. 6. Rldendl vero
qui etc Faler. Max. 8. 8. t». 1. extern, So-
crates cum parvit Gliollj ludeoa eb Alcibiade ri-
tut est. — Petron, fragm. Tragur. 61. .ffur-
mann. Satlut ett rider!, quam derideri. Rideri
est hoc leco risum movere joclt el eliit acurrl-
libus: derideri, eoniemoi. I meglh far ridere,
che dar da ridere. ^ 2. Speclatlra ridere tif-
tia, rem ludlcramvlUa putere, el solum rlau dl-
gna, non vlndlcta. Tac. Germ. 19. Nemo lllio
villa ridet, nee corrumpere et corrumpl, aaculum
vocatur. Ovid. 1, Art. am. 633. Juppiter ei alto
perjuria ridet amanium. Adde Tibull. 3. 6. 49.
?3. Hem ridere aliquem, arridere alleuL Plaut.
apt. 3. 1, 20. Quail mull silent, neque rae rl-
dent. — Hino partlelp. pass
RTDTBUNDUS
Ridendut, a, urn, etiam adjeetirorum more
osurpalur, et eit digous rliu, rldieuliie. Juguititi.
in Psalm. 80. Falsa ridendaque limulacra. Adde
Petron. Sat. 80. — Neutr. plur., absolute, Ri~
denda, Oram, spud Auton. Edyll. pro?/".
Homonym. Ridere et cachinnare, at nitu
et cachinnut lea cachinnatio, In eo different,
qaod ridere eit limplieiler et generatlm riium
edere, eiqwt opponitar flere eat ingemere; »t
cachinnare eit effuse atqoe immoderate et com
itrepila ridere, elque fere opponitur p'.orare. no-
nius p. 463. i3. Mere. Cacblnnare non risa
tantum led et de «ono vebemenllore vetuitai did
volult. Acclai Finidli: Simul et eircum magno
sonanlibui Excita Mill tsva lonando Creplta clan-
genle eaehinnant. Cie. 4. Tutc. 31. 88. 81
ridere eoncesium lit, vltuperatur tamen ca-
chinnatlo. Id. 8. Ferr. 25. 83. Ridere eon-
Tiva; eaohlunare Ipie Apronioi, niil forte
exlitlmatis, earn in rino et iexu non ritlue,
qui nunc In periealo atque etitio too rlium te-
nere non posslt. Cf. eumd. 3. fferenn. 14. 25. Sin
erit lerrao in Jocatlona, leniter treraebunda roee
cum parva tigniGcatlone riiae line uila luspl-
cione mlmee eaebinoatlonii leriter oportebit
a termone lerlo forqnere ad llberalem Jocnm to-
cera. Ovid. 3. Art. am. 287. Ett qua> pemrto
distorqueat ore eaobinno; Quum rlio lata eit
altera, flare putei. Sic BoraU. Art. P. 101.
Ut rldentlbui arrldent, ita flentlbu* ad-
aant Human! vultue. — Item ridere aliud ett a v.
ringt; nam, ut Schol. Cruq. ad Borat. 2. Ep.
2. 128. Prestutertm acriptor dellrni inenque vl-
derl, Quam sapere et ring!: tRingi, alt, estfi-
cto rliu Isstlttam limolare; al DonaUu ad Ter.
Phorm. 2.2.27. Ilia rlngitar, tu rldea«>:
« Ringi eat ilomacbarl taciturn ; eit eolm tr»nt-
Iatio a canlbui lalraturltxs
RtDlBUNDUS, a, am, adject, ridente, uitiiai,
ridem, abunde rldena. Cato apad Feet p. 154.
1. coll. Paul. Diac. p. 155. 2. Mi.ll. Ridlbun-
dura maglitratam, paueuloi bomlnea, roedloeri-
culum eiercltum obvlum duel. Plant. Epid. 3.
3, 32, Ita ridibuodam atque bllaram boo addu-
xlt ilmul. Adda Gelt. il. 15.
RIDICA, as, f. ». Prlmaro tjHabam corriplt,
aecundam produclt Alia. Bobuttearom fascial
ridlcarum. Ita Jul. Seaiig., qaem penea lit fldee.
Ceterum Doderlein. eonjungtt hao vooem cum
S'ctKg, et aecundam ajllabam longam ponlt. —
ldica, ifeccone, palanca, ydcaf, »7p«/*o», ert
genui pedamenti laitinendli vitibui, ex Wlea erai-
•a, non Integra, ted flaaa, Ita nt ax una Bant pin-
rea. Itaqua differt • pale, qui Integer eit et ro-
tundui, ridlca Sua et angoloaa. F. PEDAMEN-
TUM. Farro I. B. R- 26. Diligenter obiervant,
ut ridlca tltla ab aeptentrlone venua tegalur: et
•1 cuprenoi rival pro ridloli Inferunt, alternoi
ordinal imponunt. Colum. 4. R. R- 26. I. Vi-
nes itablllendai melior cat ridlca paio: neque
en quaslibet. oam eit prsclpua cuneii fliia olea,
querent, tuber, el ibid. 33. tub fin. Caitanearum
talea> proplui ttirpem reels* quadriDdat plerum-
que, ae delude second* tales ejutdem arborii bl-
fldai ridicai lubmlnislrant: quod genut flullii
admiolculi manet dlutlut, quam teret palat. Ad-
de Plin. 17. HUt. nat. 22. 35. (10). et Inteript
spud Fabrell. p. 404. n. 306.
RIDICATUS, a, um. F. toc. eeq.
R1DICO, ai, alum, are, a. I. rldlelt wplo.
Gloss. Cyrill. Xapaxes, vallo, laspio, rldleo. —
Particip. Ri&italut, ridicli Initructut, adjectivo-
rum more uiurpatum, Orell. apud Cie. loc. eit.
in VIRIDICATUS legendum putat, ita ut Ibl
silva ridicata lit illva, flujur arborei linguist
cuia ridicli lunt MUe.
RIDICOLA, m, 1 1. deminur. rldlcs, paxlllai,
parva ridlca. Sentca 1. Quasi, nat. 3. Quum
{fulio) o* aqua iraplerit, et vertlmeota ridlculla
diducla leviter aiperglt. F. TENDICULA.
RlDlCCLARlA, Crura. F. RIDICTJLARIOS.
RiDlcOLARIS, la, m. 3. buffone, rldicuiui,
apud /lid. 8. Orig. 7. Viterea (eomlol) qui et
joco ridieularct aiititeruat,
RtOlcCLAnTDS, a, am, adject, buffoneieo,
Tom. IV.
— 445 —
xatays'Xsfftoc, rlium eidtans. Pronto 4. ad 31.
Cat. (edente ilerum A. JUaio) ep. 3. In verbiB
ruitlcanli, et Jocularibue ac rldiculariis. — Hinc
Ridicularia, Brum, n. piur. 2. absolute, tub-
stantiForom more, ridicolosoggini, facelia, ret
ridicul*. Plant. Asin. 2. 2. 64. Mitte ridicula-
ria. Adde eumd. True. 3. 2. 16. Cato apud Ma-
crob. 2. Saturn. 10. Ridicularia fundere.
Ridiculariut, ti, m. 2. abiolute, lubstantiTO-
rum more. Gell. 4. 20. Qui Jurabat, cavillator,
et canalicola, et nimii rldieulariui full, buffone.
RIdICOlArIOS, II, m. 3. F. roe. prsced.
RIdIcOlS, adverb, ridewolmente, ridieolota-
mente, xaTayt>.a'otus, cum rliu. — «) In bo-
nam partem. Cie. 1. Oral. 57. 243. Non modo
acute, ted etiam ridicule ae facete. Id. 2. ibid.
71. 289. Naturia aliorum lrrldendii, Ipiorum ri-
dicule lodicandli riiui movetur. Plant. Trin. 4.
2. 60. Noriitln' horalnera? IT. ridicule rogitai,
quoeum noa eibum capere loleo. Phcedr. 3. 4.
Ridicule maglt hoc dictum, quam vera a;itimo.
— 6) In malam partem. Cie. 6. Ferr. 66.
148- Homo ridicule inianus.
R1DIc0l0SO8, a, am, adject. Comp. Ridicu-
lotior et Sup. flidicuJosittimut. — Rldleuloiui
eit ld'tn ac rldicuiui, ridicolo, quamqaem Hie-
ronym. 3. advert. Safin, o. 12. »'mt. ridlen-
loium a rldlculo dlitlngult, ubl alt: Non ridl-
eulou ot icribii, ted ridicula mlbl forte ret ?.e-
eldlt. h. i. non rliu dlgna, ted contemptu. Ce-
terum Arnob. 5. p. 175. Rldlculoia negotla de-
fandere. Boelh. Arittot. topic. 3. 2. p. 682. Coml-
derandum autem, il et in rldlculoiiorlbui prin-
olpl lit simile, at ilmia bomlnl quam equo. Plant.
Stick. 2. 2. 64. Adrexlt tecum parailtoa ridieu-
ioiliilmoi. Alii leg. ridieullisimoi.
RlDlCtjLDM, I. F. voc. teq.
RIdICOLDS, a, am, adject. Snp. Ridiculitsi-
mtii I. Q - Rldicuiui eit rliom moTeni, risu dignui,
rldendot, rldlculoiut, 7«XoToj, xatafiXaoxot (It-
ridicoh, ridevole, ridieoloto; Fr. qui fait rfr«>
qui provoque It rire, plaitant, irble, omtiiont,
cornice; Diip. to que muevt d rita, ridiculo,
plaeentero; Germ, lacherlich, tcherzhaft, tpatt-
haft, pottierlich; Aogl. merry, jocose, worthy
to be laughed at, exciting laughter, ridiculous,
laughable). TJiurpatur autem — 1.°) In bonam
partem. — a) De hominibui. Plauf. Men. 9. 2.
43. Solet joearl i»pe mecum illo modo: quamrli
rldicuiui eit, ubl uxor non adeit. h. t. facetui,
arbaoui. Id. Stick. 2. 2. 58. Quando adblbero, al-
ludiebo: turn turn rldloulliilmui. Ter. Andr.^.i.
34. Ridlculum caput) k.e.0 bomo ridicule. Cie
I. An. 13. ante med. Facie magii, quam faeetili
rldlculot. Id. 3. Ferr. 46. 191. Hloc mi homl-
net erant, qui etiam ridicai! Inreniebantur ex
dolors. — b) Da brutlt anlmantlbus. Borax. Art.
P. 139. Partariunt moatet: caicetur rldicuiui
mua. Proverbium de tie qui magna verbis pol-
liceotur, re autem parva gerunt. Sle apad Grse-
eot .'then. Dtipn. 14. 7. uSivtv opoc Zsuc
S'lfepeiTe- to' 5'«miy f*uv. Of. Phcedr. 4.22.
et K PARTURIO. — O De rebut. Plant Asin.
prol. 13. lb eit lepoi luiuique in bac comosdla:
ridicule ret eit. Id. Capt. 3. 1. 22. Dico uoum
ridlculum dictum de dictli melior.but. CatuU.
66. 1. rem ridieulam, Cato, et Jocotam! (tain-
til. 6. 3. 26. Ridlculi Tultut geituique. Id. 10.
1. 117. Ut amarl tale*, ita frequenter amarlludo
ipta ridicula ett. — Poelice cum loQnlto. /Torac.
2. Sat. 8. 24. Rldicuiui iotas ilmul abiorbere
placental. — Absolute ridlculum, Tel ridlculum
est, ridicula ret ett. Ter. Andr. 3. f. 16. Uui,
tam cilo? ridieulam! postquam ante ostium me
audivlt ttare, approperat. Adde ibid. 4. 2. 29.
Id. Beaut. 2. 3. 112. Ridlculum ett, te 1st us
rae admonere. Addo eumd. Eun. 3. 1. 62. et
Phorm. 5. 7. 8. — 2.°) In malam partem. Lu-
crel. 2. 47. Quod il ridicula base ludibriaque eiie
vldero.ui. Cie. 6. Ferr. 66. 148. Insania. Forat.
2. Ep. 1. 238. poema. Juvenal. II. 55. pudor.
Qnintil. 2. 10. 6. tbemata. Id. 6. 3. 71. Stulta
par se tunt ridicula. Fett. p. 282. 5. Mull. Ri-
dleutoi proprlo dlcltur qui la rebut turpibui ri-
detar- et Juvenal 3. 153. Nil b.ibet lnfells pau-
RIGEO
pertaa durlas jj U, Quam quod bominei rldlca-
los facit. — Absolute ridicaluai est. Cie. Arch.
4. a med. Est ridlcuius, ad ee, qucs babemuf,
nihil dicere: quaerere, qus habere non possu-
mus. Id. Divin. in Q. Ctecil. 18. 59. putare.
Quinlil. 5. 13. 7. de confessis prsclpere. — Hmc
Ridiculus, i, m. 2. absolute, substantivorum,
more, est parssitus, quia potlsiimum ejut arliu-
cium eit, ad captandas cajoas, turn rlium dictto
captare, turn w rldeodoffi, et contumeliii incei-
seodum prasbere, buffone, tcroccone. Plant. Capt
3. 1. 10. et 17. Ita Juventui jam riGieulot, lno-
peique ab te eegregal. Id. Stick. 4. 2. 54. VI-
des, rldiculoi nihil! fieri.
Ridieulam, i, a. 2, absolute, wbitentlvorum
more, rei, aut dietura ridiculum. Plant. Stteb.
3. 2. 1. Confldo, me meum obtenturum regem
rldiculii null. Id. Amph. 3. 3. 35. Joco ilta
dlieram dudum tibl ridlculi eaoia. Cie. 1. Uff.
37. a med. Quum itudioee de abteotibus delra-
bend! causa, aut per ridiculum, aut tevere, rov
ledice contumelioseque dicitur. per ridere, »»
burla. — Ridiculo, et pro ridiculo ette habct
Ter. Beaut. 5. 1. 79. Qui aibi mo pro ridiculo
ac delectamento putat. mi titne pel suo Ng
fane, e pel tuo tpasto. et Eun. 5. 7. 3. SUM
sola ridiculo fuit. o me iota die *po«o.
RlDlcOLUS, I, m. 2. F. voc. prajeed.
RlDO. ii. F. RIDEO.
RlBN. F. RENES.
RlENOSOS, a, am, adject, laboran? ex renl-
but. Glott. Philox. RIenoius, vifpitiuoe.
RlGANS, antli, particip. F. RIGO.
HlGATlO, Cnii, f. 3. fldacquamenJo, innaf-
fiamento, Seuuo, actus rlgandi, Irrlgatlo. Colasu
II. R. R. 3. a med. Sin autem ilcco loco ion
debuerint, quo rigatlonem mioistrarl non eipe-
dial, etc. PaKad. 3. R. R. 25. ant< med. SI In
arena ill, rigationibos adjutetur. _ ,
RlGATOR, orii, m. 3. inacqualore, o iwm*,
Irrigator, qui irrigat.
I.) Proprle. Dracont. l. Bexaem. obi. ipie
(Deus) tigalor erat, wtor, altor, roesaor, nrator.
II.) Translate. Tertull. advert. Falentin. »5.
extr. O Qetum rlgatorem!
RlGATDS, a, nm, particip. F. RIGO.
RlGATOS, as, ro. 4. irrigatlo.
I.) Proprle. Ambrot. in Luc 8. Qu» (aqua)
rigalum luperfusa ad commodum lubmlniitrai.
II.) Translate. Fenant. 8. Carm. 26. 3. Me
reitro arentem madefecit opima (pagina) rigata.
Ambrot. in tue. 6. Panli exundal, et naluta
•olidloris rigatus exuberai. Adde eumd. de I-
taae 1. _ . ...
RlGBFAClO, Well, Rei, fleere, a. 3. rlgldum
ex frlgore facio, teu reddo. Fronlin. 2. Strateg.
5, n. 23. Hoi coniot et adorlus tenure, et te-
cutui, jejunum exerellam in maxtmo frigore Irani-
itu (luminis rlgefeclt. ^lii leg. rigere fecit
RlGBNS, entii, particip. F. voc. teq.
RlGEO, gei, gOi, gtre, n. 2. Prlinam sjlla-
bam Hcenlcr producit £nnod. 1. Carm. 1. t».
Quidquld plena calent, quidquid lublimla rigeot
Frigoribui paisum die sine lege poll. — Particip.
fltaem I. a. et In fin. — Rigere, a e iyt«> ieu
dttct* (p~?oe) quod Idem ilgnifieat (ef. frigeo,
hi. ppiviti et $?■*<*), «t durum fieri, pneelpue
frlgore, gelu; frlgore eorripi, rigere (It. in*
riziire, indurarti dal /reddo; Fr. etre roxde,
dur, tngourdi, te dourcir, parliculUremenld*
froid; Uiip. itr duro, tieso, ter entorpeeido,
especialmente de frio; C«rro. itarren, itarr oi.
tteif stin, eigenltick v. Edlte, Frott; Aogl. to
be very cold or chill, be frozen, be stiff or be-
numbed with cold).
I ) Proprle. — a) Striclo senta dicitur de frl-
gore. Ck. 1. IViie. 28. a med. Partei teir» In-
oultai, quod aut frlgore rlgeaot, aut urantur ea-
lore. ^»». 21. 54. RgreuU rigere omnlboi cor-
pora, at vlx armorum tenendorum potentia e«-
aenl. Iforol. 4. Od. 12. 3. lam nee prata rlgent
nee flnvii itrepuot Biberna nlve turgidl. 7\b*n.
4. I, 156". de aipm. Sed durala riget densam In
glaclemque nlremqae. Jfartial. 7. 95. riget hor-
ridut december. Sil. It. 12. 7. Dura Rhlpsa «-
19
RIGESCO
gent Aqollonls Qamiaa. Adde eumd. 6. 170. P lin.
5. Ep. 6. a wed. Crjptoportleut tubterranes tl-
milis, estate incluso frigore riget. 4 fresco- et
Seneca 2. Ira 3. Oratori eloqnentistirao, dam ad
dicenduro componitur, extreme rlguerual Ju-
stin. 3. 1. IS. Cl nulla msgls rigeat frigorlbut.
Zucan. 2. 25. membra premtt fuglonte rigentla
vita, et 4. 291. sicca rigen* adstrinxit vulnera
sanguis. — 6) Latlore iensa, in eo qui durui
flrt, rigidut, ereclut et inuexibllis, ut aunt qua
frigore constrioguntnr. Firg. 5. /En. 404. de
castib. tantorum iogeotla teptem Terga bourn
plumbo lnsuto farroque rigebaot. Ovid. 11. Met.
121. de Mida. slve ilie.sui Cerealla deitri Mu-
nera contlgerat, Cerealla dona rigebaot. h. e.
Indurabantur In aurum. Id. 3. ibid. 100. gell-
doqus corns terrora rlgebant. »' arricciavano .
erects ao durs stabant. /d. 1. Amor. 0. 28.
Boboribut darli Jaima fulla riget. ft. e. iramola'
manet, et Umlol vallde hsret. et 4. Met. 554.
•seniit rigulsse laeertoi. ft. e. veraos ease In la-
. pldem. Sic Seneca Here. (Et. 390. Riget auperba
Tantalla luctu parent, ft. e. Nioba In laxum versa
est. Id. Agam. 714. verti retro Torqaentnr o-
cull: rursai Immltet rigent. ft. e. durl flunt, neo
Circumagontur. Id. Med. 853. Vultut citatiii Ira
riget. ft. e. obduresclt, tt obstinat contra pie-
taiem aut mlserlcordUm. Slo Here. (Et. 167.
Quia Taitui Brlareus, quia tnmidaa Gjgea Hoc
vuitu rlgult? Ovid. 8. Met. 284. de apro. Igne
rnlcant oeuH, riget ardua cervix, ft. e. recti tudl-
nem ao robnr babet: eu! contrarium eat apod
eumd. 3. Amor. 7. 60. et 67. et Horat. Epod.
8. 16. languet, rcmlssa eat. Sit. It. 4. 155. Auro
vlrgcua veates, manlcsque rlgebant ex auro. V,
Higene In On,
II.) Translate. ^ 1. Rigers dleuntnr, qas
stantla et erecta horrorem incutlunt. Ennitu
p. 111. Fahlen, Anna rlgent, horreseunt tela.
Ovid. 2. Art. am. 116. Et riget amisia spina
relict* rosa. Id. 13. Met. 690. sine frondibua
arboa Nuda riget. Id. It. ibid. 150. late riget
ardaui alto Tmolos la adaceniu. f 2. Obnenu
sensu est idem atque arrigo. Auci. Priap. 72.
Tota node (canit) mibi litat rigeodo. F. AR-
R1GO. *| 3. Rigere est etlam torpere, langaere,
laertem esse. IJorat. Epod. 8. 17. llliterati num
minus nervl rigent? Martial, 5. 31. Eed feritaa
immota riget. — Ilinc Partlcip. pries.
Rigent, enlis, adjectlvorura more fere usur-
patur; unde Sup. Rigentiitimut I.
I.) Propria. — a) Slrieto sensu est gelu con-
atrictus, frigore Induratus, rlgldus. Ziv. 21. 32.
circa med. Animalla ioanlmaque omnia rigentla
gelu. Tibull. A. 1. 105. Pars terras rigens. la
zona fredda; et Solin. 15. a med. Para mundl
lpsia prorsut Aqulloait conceptaculls rlgentlssl-
ma. Menial. 14. 117. aquam- potare rigentera
De nlve. Id. (. 50. Avldam rlgent Oirceooa pla-
oabit aitlm. fretca. Claudian. 1. Laud. Stilich.
125. niioo trlste rigentem Danubiura ealcabat
equet, Peiron. Sat. 122. tellua glacis eoncreta
rlgent, hiemisqae. prulnl*. et 132. Rlgent bra-
ma. — Neutr. pi., Iiigentia, urn, absolute, apud
Plin. 3. Hilt, not 67. 67. (167). Olasse clrcum-
veela Seythicam ad plagam, el bumora nlmlo
rigentla. — 6) Latiora sensu, inflexlblllt, durui,
ut ea, qus gelu iadaruere, duro, infletsibile. Firg,
8. /En. 021. lorleam ex esre rigeotem. ft. e. ra-
cism, duram, non faolls fiexilem. Slo tl. ibid.
72. vestes auroque ostroqoe rlgentet. Claudian.
2. Laud. Stilich. 339. rigentla profert Dona,
graves auro trabeae. et cone. Prob. et Olybr. RI-
gentet tunica). Seneca Thyesl. 634. Si meta
corpus rigent remltlet artut. A. e. metu, quasi
gelu, conitrictum et Indoratum. et Here. (Et.
578. Coma rlgent tiereullt. ft. «. hirta, erecta.
Plin. 23. Hiet. not. I. 24. (49). Rlgentet oculi.
immobili. et Ouinttf. 11. 3. ixnfe tried. Caput
prsdurum ae rlgent. Id. 2. 13. ante med. de
.ttalua. Adversa facies, et demlsta brachla, et
Juncti pedet, et a summit ad Ima rigent opus,
ritto e duro.
If.) Translate. «f 1. Poetlce. Seneca Here.
(Et. 1432. rigantl eernilur Traebln Jugo. ft. e.
— 146 —
saioso, aspero, dure contra caitura agricoiarum.
et ibid. 135. Ad Tracbina vocor, sata rigentla,
Et dometa Juglt horrida torridit. f 2. Figure-
te. Ovid. Heroid. 5. 72. EC secul madidas ungue
rlgente genat. Seneca Btppot, 413. Animara ri-
gentem tristia Hippoljtl doma. ft. e. frigentem
et obduratom contra amorem. Id. Thyest. 304.
VIr rigent tot malit. ft. e. eojua animus tot ma-
lit Induruit. «| 3. In HIo Optat. Ar. Pyth. 16.
rigente limite. rigens est recfuj. Cf. RIGOR.
RlGESCO, gescit, gQI, gescere, o. 3. inchoat.
a rigeo. — Rigesco
L) Proprle. — o) Strieto tensu est frigore
rigere Inclpio, frigore corrlplor et adstrlngor.
firg. 3. S. 363. vestetqne rlgescunt Induta,
csduntque teeurlbut bumlda vine. Plin. 2. Hist.
not 63. 63. (155). Rlgescunt aqua? in grandiose.
— Joculariter Cal. ad Cie. 8. Earn. 6. 4. SI
Parthi vot nihil calfaciunt, not hie frigore rige-
scimus, — b) Latlore aenso, adstrlngor ac du-
rus do. Ovid. 2. Met. 364. stillataque sole rlge-
scunt De ramis eleetra novlt. et 9. ibid. 357.
materna rlgescere aensit Dbera. ft. e. durescere
in lignum, et 14. ibid. 664. rigescere puppim
Cautibut Aleinoi, taxumque ipcreseera iigno. Id.
1. Fast. 97. meta riguisse capillos.
it.) Trantlate. Claudian. 2. in Entrap. 113,
numqoam corrapta rigescent Sscula7 ft. e. vi-
riiem teveritatem Induent?
. RlGlDA, as, f. 1. V. RIGIDUS L In fin.
RlGlDS, adverb. Comp. Bigidiut tt. — Rl-
glde eat dure, tollde, duramente, solidamenie,
a'oTSfias'uj.
I.) Propria. Pitruv. 2. 3. ante med. Teetorio
indueto rigideque obsolidato.
II.) Translate, f 1. Est intente, et recti li-
ned, a dirittura. Seneea 2. Benef. 17. a med.
Riglde et excutte. pilam mittere. ^ 2. Item
aspere, severe, njorotamenfe, teveramente,
dxpin-z'wi. Ovid. 2. TWst. 251. Ecquid ab bac
omnet rigide aubmovimut Arte? Vol, Mas, 9.
7. exlr. Dissolulam disciptinam prsfractlot et
rigldiut adstringere conatut.
RlGlDlTAS, Stlt, f. 3. durezza, fermezza,
oxXqpc'tii;, dxaptya, rigor r durities, soliditas, fir-
mitaa, quaa non Ueviitur. Vitruv. 2. 9. ante med.,
Populut, sallx, tllla, vitei parura terrenl haben-
tes, egregiam habere vldentur in usu rigiditatem.
RlGlDO, at, are, a. 1. rigidum et durum fa-
cta. Seneca Ep. 71. a med. Virtue recta est;
fleiuram non reclpil: rigldarl quidem, ampliut
intend! non potest. Alii rectiui leg. rlgida est
afGlDtJLUS, a, urn, adject, deminut. rigid!,
rigidetto. Hadrian. Aug. In carm. apud 5par-
tian. Hadrian. 25. Animula, vagula, blandula,
Qua) nunc abibit in loca Pallidula, rlgidula, no-
dula. Alii minus recte leg. rlgida.
RlGlDDS, a, urn, adject, (rigeo). Comp. Rigi-
dior I. et Sup. Uigtdisn'tnut II. — Rigidoa est
rigent, prscipoe frigorlt rigore eorreptue, durui
pras frigore, gelidut, p'lfioe (It. t'ndun'fo, irrt-
gidito dal freddo, inUrizzUo, rigido ," Fr. roide,
dur, tendu, particuKeremeat roide de froid, ge-
lt, glaci; UIip. sa, tieso, envarado, duro,
entorpecido parlicularmente de frio, helado;
Germ, ttarr, steif, unbiegsam, hart, v. Halle
erstarrend; Angl. sli/f with cold, frozen, chill).
I.) Proprle. — a) Strlcto sensu est frigore
eorreptat, durot, gelidut. Lucret. 2. 520. Ilinc
Dammit, lllinc rigidif insessa pruiols. et 1. 355.
rigidum permanat frlgut ad ossa. Firg. 3. G.
316. Tellurem Dorea rlgldam. spiraote mover!.
Seneca Med. 715. Riglde bruma. Ovid. 3. 7V»j£.
10. 48. Nee poterit rigldat findere remus aquas.
Auson. epist 12. 6. Erramnt gelido-tpoptepot rl-
gidiqae poets, intirizziti. — b) Latiore sensu est
rectus, erectus, arrectut, stans: item durus, InOe-
xibllfi, firrauj, ut sunt ea, qua; frigore adstrln-
guntur^ ritto e duro, inflessibile, fermo, dud-
XoxTOeV dxauitTOt. Firg. 6. Eel. 28. turn rigi-
dat motare caeumina qoercut. Ovid. 3. Fast.
529. Rlglds columns. Id. Heroid. S. 53. rigido
pendentla lintea malo. Id. 10. Met. 425. alba-
que toto Venice canities rigidii atetit hirta ca-
pilllt. et 9. i6id. 225. et 613. Rigids silices. Id.
RIGO
ibid. 85. Rigidum cornu. Id. Remed. am. 10«
ferrum. Id. 2. Amor. 6. 4. Et rigido tenerai
ungue notare genat. Id. 3. JZfet. 118. et Firgi
12. ;£n. 304. Rigidul ensit. Id. 10. ibid. 346.
Rlgida basla. Sueton. Tib. 68. Incedebat service
rigida et obstlpa. Adde Ovid. 1. ZVrtt. 4. 14.
Ct'c. Brut. 18. 70. Canachi aigna rlgidlora, Calaml-
dit dura ilia quidem, ted tamen molliora, quam
CanaehL F. RIGOR. Quintit. 11. 3. 160. Stare
vel rigidum, vel euplnum, vei inearvum. et ibid.
82. Cervix rects, non rigida, ant aupina. — r In
re turpi Catull. 56. 7. Ovid. i.Fast. 391. Pe-
tron. Sat. 134. et Martial. 6. 49., 9. 48. et It.
10. Hinc rigidut deus , Priaput. AucU Priap.
40. et Ovid. 1. Fast. 361.; et rigida, as, abso-
lute, est mentula tenta. F. PROTELUM.
II.) Translate. — a) Refertur ad animum te-
verum, constaotem, recti tenacem, rigoroso, «e-
ve.ro, rigido. Ziv. 39. 40. ad fin. de Catone,
Vir Invlcti cupiditatibut anlml, et rigids Inno-
eentis. Zucan. 2. 389. de altera Catone. la-
stilis ealtor, rlgldl tervator honettl. Horat. 1.
Ep. 1. 17. Virtutit vers euttoa rigtdusque ta-
tolles. Ovid. 3. Art. am. 664. Rlgldut censor.
Id. Remed. am. 762. Rlgldl more*. Id. 4. Fast.
310. tenet. Kin. 4. Ep. 9. a med. Sentenliam
Macri, -ut rigidam duramque, reprehendunt — •
6) Ett etlam durui patiensque laborlt, atperam
vitam ducens. Ovid. 14. Met 797; et Horat. 2.
Ep. t. 25. Rigid! Sabinl. Id. 3. Od. 24. 11. Ga-
te. Martial. 7. 70. .Rigldat fassor. — e) Item
iramitis, crudelit, ferns, pero, crvdele. Ovid, S.
Triii. 1. 45. pcens modo parte ievata, Barba-
rism, rlgldoi effugiamqae Getat. Martial. 10.
65. Rigidut leo. Ovid. 8. Met. 20. Mars, et 1.
Fait. 124. Rigids fers. — d) Item durui, ra-
dii, nihil vaient pereipere, tamquam eaudex, stl-
pet, lapis, ^rnofr. 5. p. 164. O Abdera, esse tu
fatua, et ttollditatit rigidissimsjadicarit.— e)Ri-
jidce dicuntur apud Mar. Fictorin. art. gramm.
p. 7. 11. Keil. litters b d g q, quia nallam ea-
rum b ad reclpiendam adspiralionem Oectal.
ElGO, at, svi, Stum, are, a. f. Parlicip. Ri-
gam I. 2.; Rigatui I.; iiigaturut I. et II. —
Rigare, quod alii daeunt a T. Ppix^ bumeeto,
alii a v. pyoia, tingo, unde pvi°(> a'H a v. rivot
et ago, esc aquam vel aliud simile derivare et dl-
ducere in agrom, in eliquem locum rivot deducere.
I.) Propria. — a) Strieto tenia est Igitur u-
quam vel aliud simile variit duelibut derivare,
ut faciunt, qui prata rigent. In Fet. oraculo a-
pud Ziv. 5. 10. ad fin. Romane, aquam Alba-
nam cave lacu contineri, cave in mare manare
too Oumine slnat. emlssam per agrot rlgabls,
disslpatamque rivit exttioguei. Simile est lllud
Curt. 8. 9. 10. Erjmantbut crebrit Oexibot tab-
in de carvatat, ab aceolit rlgantibut carpitur.
agros tamen bio noitii aubintelllgere. Sic Plin,
tl. Hist. not. 37. 69. (182). de corde. Ex hoc
foote dus vens per alias minora* omnibut mem-
brit vitalem saoguiaem rlgent ft. e. diffundunt.
— &) Latlore, sea prsgnantl, Ot ajunt, sensu, est
irrlgo, terrem.aqui deduct J madefaclo, humorem
iodueo fertilitatit causa, madefaclo, humecto,
adacquare, irrigare, inna[fiare,bagnare,dpStvt».
Ziv. I. 21. Lucm erat, qnem medium ei opaco
speco font perennl rlgabat equa. Plin, 2. Hist.
nat. 103. 106. (230). Fluvlot Aslacet rlgat cam*
pos. At Sillig. leg. irrigat. Id. 0. tfcid. 27. 31.
(130). Eupbrate aceofs agrot rlgantetl Id. 17.
ibid. 20. 40. (249). Detiderant maxime rlgarl ar-
borcs, qas assuevere. Colum. 5. R. R. 6. ante,
med. Seminaria conspergl potlut, quam rlgarl de*
bent. Id. 11. ibid. 3. ante med. Nihil Ingruebte
salate obrui debet nitl temen apil, si tamen ri-
gaturut et. Horat. 3. Od. 3. 48. Qua tumidut
rigat arva Niiut. Ovid- 5. Fast. 210. horlui II-
qaids fonte rigatar aqua. Properl. 3. 1. 52.
operosa rigat Blarciut antra liquor. Tibull. 4. 1.
140. Quaque Istrut Tanaiique Getat rigat. Lu-
cret. 0. 612. Imbret qui marla ao terras spargunt-
que, rigantque. Id. 4. 1023. bumore taccato. (ft.
e. lotlo) rigare vestem ttragulam. Zucan. 4. 326.
nalloque bumore rigatui Aerlt alternoi angutttt
pulmo meatas.
RIGOR
II.) Tranilate. Cic 4. Herenn. 6. 0. Ittl quam
53 ipsoi fonte» ewe dicant, et omnium rigare de-
beant Ingenia. OvM. 3. Amor. 9. 25. Adjiee
Maoniden, a quo, ceu fonte perenol, Vatum Pie-
riis ora rlgantur aquls. Propert. 3. 2. 51. Callio-
pe Ora Phlletea nostra rigavit aqua. Cic. earm. «,
$uo com. 1. Divinat. 12. 20. qua parvot Mavorlii
eeroine natoi TJbetibut gravldii .vital! rore nga-
bat. — Ilia tout poetarum: Imber rigant genas,
Ovid. 1. Art. am. 532. rigare Detibut ora, II.
Met. 419. lacrimla rultum, Firg. 9. JEn. 251.
laerimii ora, Ovid. 3. Pont. 11. 9. ocoloi ube-
rl Qetu, Seneca Med. 388. elluio genat fletu,
Troad. 4. 10. arma laerimii, Xtican. 4. 180. vultut
aique ora laerimii, Sil. It. 0. 294. Sie .Seneca
Eippol. 990. Bigatque maitii lugabrem yultam
genii. — Coramodum ett Ulad Lucret. 4. 200. et
5. 294., ubl dieitat lux tolli mare ae terrai ca-
lumqu* rigare. h. t. perfundere, eomplere. et Fu-
Hi Jntiaiis apad Macrob. 0. Saturn. 1. a med.
mitemque rigat per peetora lomnum. (Sie Firg. t.
JEn. 895. F. IRRI60.) Prudent. 6. Calhemer.
27. Quiei peetot feriatom plaeat riganle loraoo.
BlGOR, Crli, m. 3.. (rlgeo). Legitur Rigora
apud Innocent. Cat. lilt*r. p. 363. 14. et p. 366.
3. Rudorff., at legendura Tidetur Rigorit. — Ri-
gor eit rigiditat, durltiea, tpeciatim ex frifjore,
vis et esperitat frigorii, frlgldui borror, piyo;
(It. rigidezta, durezza, rigor di freddo, fred-
dezta, Fr. roideur, particulilrment cauie par
te froid, dureti, toliditl; Hitp. duresa, enva-
riamento, endurecimiento d cauia de frio;
Germ. d. itarre FPeten, d. Unbiegtamkeit, Bar-
te, Steifheit, tigentlich v. Balte «. Erttar-
rung; Angl. $tiffne$t arUing from cold, vehe-
ment cold, chiHnest).
I.) Proprie. % 1. Strieto ien»a, Tie et aspe-
rllai frigorie. Xueret. 8. 367. Prima calorii enlm
pars, et poilrema rigorli, Tempui Id eit veroam.
Id. 5. 639. Brumalet usque ad Oexai, gelldam-
que rigorem. et ibid. 745. brumB nlvee affert,
plgromque rigorem. Ovid. 14. Met 79*. BIgor
Alpinut. Tac. 2. Ann. 23. Aoiter - Immento
nubiuro tracta validut et rigors Tlcinl leptentrlo-
dIi borridior. Sunt tamen qui b. I. non de fri-
gore >ed de vehementla leptentrionii reetiui ln-
terpretantor. Plin. 17. But. not. 24. 37. (I). Rigor
call et toll. Id. 11. ibid. 38. 34. (98). et Justin.
2. 1. o med. hiemii. Id. 11. 8. 4. lo prasfrl-
gidam on dam ee projeoit: turn repente tantui
nervoi ejai oecupavlt rigor, at intercluia voce,
ete. Colum. 3. R. R. 21. 8. Sureull rigore vl-
Uantur. ft. e. frigore. Alii aliter leg. Id. 9.
ibid. 14. ante med. JSstuantet epe» refrigerare
oportet, quam recentitiiml rlgorii aqua lofuaa.
freickezza. et Apul. de Mundo ante med. Gla-
elem dicimui bumorem tereno rigore eoneretum.
«| 2. Latiore eeniu. — 1.°) Generatim rigor
eit quavii duritlea firms et InDexibllii, qaalii
eit In Hi, quae frtgore congelant, durezza inflet-
libile. Plin. 30. Bin. nat 10. 25. (120). Quid
lapidli rigore pigriut? Pirg. 1. G. 143. Bigor
farri. Lucret. 1. 492. Conlabefactatai rigor earl
lolvllur attu. — 2.°) Speeletlm. — a) In eor-
porlbut rigor eit, quum membrum dureicit tor-
petque velut gain aditrictum, et senium amittit,
et corrumpitur. Celt. 3. 7. ante med. SI tnmo-
rei mper ulcera eublto eite desierunt, vel disten-
llo nervorum, rel rigor timer! poteit. Adde ibid.
1. ante med. et 10. Plin. 20. Eitt. nat. 12.
81. (130). Alcees radix rigorei eicalfaclt. Id. 35.
ibid. 0. 37. (46). In medieioa Indicum rigorei
et impetui ledat. Id. 31. ibid. 10. 40. (4). Nitrum
Infunditur rlgori corporum. — Alias eit diitentio
nervorum. Celt. 4. 3. Cervieii morbus ii, qui quo-
dam rigore nervorum modo caput icapulit, modo
raenium pectorl adneolit, modo reetam et iramo-
bilem eervieem intendit. Plin. 28. Hist nat. 12.
52. (192). Cervicam rigorei perfrieantur bubulo
levo. id. 32. ibid. 8. 23. (89). Rigorem eervieli
mollire. — 6) In arboribui rigor eit spina flrml-
tas in llgno reetitudinem icrvani, et resliteni pon-
dori tine Oeiu, eut pandatiooe. Pitruv. 2. 9. ante
fned. Ablei rigore naturall contenta non cito de-
ciitor ab onere, ted directa permanet in contlgoa-
— 147 — .
tione. Plin. 10. Bist. nat. 40. 77. (210). Rigorem
fortissimo lerrat ulmui, ob Id cardinlbui orassa-
mentisque portarum utiliisima, quoniam mlnime
torquetur. Colum. 4. R. R. 16. ad fin. Statu-
minibui flrmiora Juga iu»»t alliganda: eaque vel
laligntle pertieli, vel cojnpluribui quaii fascicu-
li! arundinum connectun^ur, ut rigorem habeant,
nee pandentur onere fructuum. et 9. ibid. 14.
ante tried. Si quid ablui non potest [in alvu
apum), pionii aquils, vel etiara cujuslibet vastse
alitis, qua rigorem babent, emundari. che fianno
durezza e nervo.
II.) Translate eit eonitani tenor alicujui rel;
bine <| 1. Bigor aquee Ouentii est rectus tenor,
et naturall* eunui ejui, quo in medio alveo Duit,
•ire rectoi lit, live InDeiui, il filo dell'acqua. Ulp.
Dig. 43. 12. 1. J 5. 5. Flumen naturaiem rigorem
cunui tui tenoni. Sie ilillicidii rigor apud Scavol.
ibid. 8. 2. 41. eit rectui Duiui, quo naturaliter de-
Ouit. «I 2. Item la re egrarla rigor eit rectui
ptocessui, eeu tractm tvdvuoia: ducta appellatio-
ne a rigore aqoos in flumlne. Frontin. Esposit.
formar. p. 38. Goei. Bitremitai e*t quouique uni-
cuique pouHendi jui eoneeiium eit. Bitremitatum
genera sunt duo: unum quod per rigorei observa-
tur: alterum qttod per Dexui. Bigor eitquidquid
inter duo ligoa relut in modum lines rectum per-
•picitor. Flexui, qui secundum locorom naturam
curvantur. Aggen. de limit, ibid. p. 40. extr. Li*
met est quodcumque In agro opera manuum fa»
etum eit ad obierfationem flninm. Bigor rero
iuee reetiludinli naturalii oomen acceplt. SicuSm
Place, p. 6. Aliquando petrai recarrentee in llni-
bui notatas inrenimus, et quaidam, el perieveret
rigor, rectai notas babentei: In reriurb vero gam-
mat. Auct. de limit, p. 890. 81 ordinei oiivarum
tlbi in tramveno oeeurrerint, bic eit rigor fioa-
lii. Adde A*VonKn, de colon, p. 120. et Irucript.
adl. In HYPAMPKLTJS. «1 3. Kern rectltudo iltui
alicujui rel. Apul. de Mundo circa med. Pal-
matias appellantur. quorum pavltatione Ilia quas
trepidant, Bine Inclinationis perieulo nutant, quum
direct! tamen rigorli statum retlneant. h. i. leiveot
rigidam reetitudinem tul iltui. 1 4. Item rigor
eit tenor conitans, et nulla re uexibilii, leverltai,
eonitantia, teverita, rigore, cottanta, et dicitur
tarn de perionli turn de rebui. Modettin. Dig.
49. 1. 19. Si etpreiiim eententla contra juris ri-
gorem data lit- Tac- i. BUt. IS. extr. Nocoit
antiquui rigor et nimla «e~eritas, cul Jam parei
non tumui. et ibid. 83. a med. Bigot diieiplins
militarli. Id. 8. ^nn. 50. animl. Quintil. declam.
19. 8. Quit non norit laelturnltatti mex rigorem I
quit ignorat, qua euncta eoleam ferre patienlla ?
Seneca Eippol. 080. Hoc meui meruit rigor 1
h. e. comtanter aversui ab amora animus. Adde
Cat. Aurel. 3. Tard. 3. 32. — DiDert a eon-
itantia. quee virtus eit, et fleeli aliquando pati-
tur: rigor fleet! neicit, ob Id Titium. Seneca 1.
Ira 10. ante med. Cn. PIio vir a multii inte-
ger, led pravui, et cul placebat pro eonitantia
rigor. Plin. 7. -Wit. not. 19. 18. (78). Socratem
ferunt eodem temper visum vuitu, nee aut bilaro
magit, aut turbato. Bxit bic animl tenor ali-
quando in rigorem quemdaro torvitatemque na-
tures duram et InQexibilem, affedusque bumanos
adlmit. Quintil. declam. 17. 19. a med. Perti-
naciitlmai rigor. 5 5 - Item ri 8 or dicitur de
rodi, agreitl, Ineulto. Ovid. Beroid. 4. 77. Te
tuui lite rigor, politique line arte eapilli, Et levli
egregio pulvii in ore decet. *J 0. Uinc in pictu-
rii quoque locum habet. PUn. 35. Hist. nat. 9.
35. (58). Polygnotui plurimum pietura primus
eontullt: ilquidem initituit oi edaperire, dentei
oitendere, vultum ab antiquo rlgora variare. du-
rezza. Sic Quintil. 9. 3. tub fin. Et oratlo ba-
beat reetam quamdam velut faeiem, ques at ttu-
pere Immobili rigore non debebit, ila ispiui in
ea, quam nature dedit, tpede eontineoda eit.
1 7. Rigor accentut, in Letina iingoa dleitnr •
Quintil. 43. 10. 33. pssne contlnuatue sccentuum
quail tenor ae modus: quia nullum In ea ver-
bum in acutam aut cireumQexam ijllabam desi-
nit: quum in llogua Grsca Id latplssime fiat: ad-
eoque sit ea. quo magit varia, lta Jucundlor.
RIMA
BlGORATDS, a um, parUeip. T. voo. aeq.
BIgORO, ai, Stum, are, a. 1. rawodare, r en-
dere Habile e diritto, firmare, roborare, fuleire,
ut rigor teu rectitudo babeatur. Occurrit tantum
Particip. Rigoralut, .apud Plin. 17. BUt. not.
23. 35. (26). Traducei alligantur una conclliati,
virguliorum eomltetu obiter rigorati, qua defi-
cient, h. e. quod dielt Colum. 5. A R. 7. *uo
fin. Si tradux traducem non contlngit, media
virga inter eae deligetur.
ElGOROSUS, a, um, adject, rigido, rectus, ie-
verut, rigidut. Seneca £p. 11. Opu» eit aliqao
rigoroso, ad quem morei noittl ie Ipii erigant.
Tidetur tamen, ut recte alt ForoeKinot, lUud rv
goroso irrepslsse. nam In pleriique optlmU edl-
lionibui deest.
RlGtJDM, I. V. voe. »eq.
RlGCUS, a, um, adject. Usurpatur A) Active,
et B) Passive. ...
A) Active. Riguut dicitur de aqua, qu» rlvli
diducta rigat, che innaffia e bagna, apSun. Fxrg.
2. G. 485. Rura mlbl, et rigul placeant in val-
libui amnei. — Hino .
Riguum, i, n. et Riguut, i, m. 8. abioluW,
lubstantivorum more, ipta aqua irrigant. run.
17. Bitt. nat. 26. 39. (247). Fieui arbor ip»? «"
suit alitur, pomum vero ejui marceiell. «t tOM*
40. Rigua ajstivii veporlbui utllie, nieme iniml-
ea, auctumno varia. it ibid. 41. SUlig. Riguut
pro eareulo eit. EUam bio JSfardutnui putat le-
gend, riguum. , ,
B) PatiiTe. Riguut eit qui rlgatur, Irrlgoot,
odacauatd, <nna//lato, bagnato, apSofiinog.
I.) Propria. Colum. 8. S. M. 17. de prato.
Ejui anlmadvertimui duo genera, qQor° m a'. 1 *"
rum eit liecaneum, alterum riguum. i°"n. 5. But.
„at. I. i. (0). Mont opaout, nmororef, e t •«-
tebrU fontlum riguut. Id. 10. ibid. 17. 29. (72).
Italia nlmoi liccanai p^a)fer^ qua non lint a-
goas. Ovid.Remtd. am. 193. riguli plantam de-
ponere in bortlt. _ . ,
IL) Trantlate. Solin, 3. a mti. Boa eaptat
prlmo gregei bubolot: et qu» plurlmo lacta ri-
gua boi eit, ejui w uberlbui Inneetlt. Ii. e. ab-
undant, per eatachresin. — Hino
Riguum, i, a. 8. abiolute^ Ml loeuteqult^ Itrt-
gatas! Plin. 9. Bitt. nat. 57. 83. (175). Circa
Babylonit rigua. Id. 19. ibid. 5.34.(09). Cucur-
bits amant rigna ac flmum.
RlGfJOS, i. F. voc. prajced.
RlMA, a, 1 1. Eit a gyi *«"•• T - PW> U ». .« cln '
do, frango, pro rtgma; unde et rinpor, rwctw,
rixa, aliaque derlvata, qua vide suit loelt. (U.
e'psy&a..) V. Paul. Diac. p. 891. 3. MuO. — ^Blrna
est fiiiura, tpeclatim In tabulii male Junclii, blatui
tenuis In pariete et alilt rebut, foramen, cx'"M«.
pa-ydt, prl W « <Jt- feuura, crepatura, P^W
Fr. rente, fitture, crevatse; llltp. hendedura,
retquebradura, grieta b quiebra de alguna CO-
to; Germ. d. iKlze, Spalte, d. Niu, Leek; Angl.
a fitture, cleft, chink, cranny, crack, rijt).
I.) Proprie. «I 1. Generatim. frorat. 1. £p.
7. 29. Forte per aoguttam tenuii nltedula v'main
Repterat in eumeram frumenU. Propert. I. JO,
27, utinam trajecta cava mea voeula nma Per-
cutiai domlaa vertat In auriculat! Plin. 10. An-
48. Tbeatrum ingentibut rimit detcendit et b tat .
Plin. alter 17. But. nat. 14. 24. (108). Ne ta.tcal
ntmium rlma, laieque capiat, aut ne par urn. /a.
16. ibid. 40. 78. (212). Rimam fiituramijue non
capit tponte cedrut, cupreiiut, olea, buxum. Aput.
1. Met. Junctor* rimam, licet £•«•-•»•'"!"
clrcumOuentii deniltate eapimut. Colum. a. «•
R. 12. 2. Perdemam humum faciilime perrumpt
et prabere rimae. Firg. I. JEn. 186. laxit W
terum eompagibue omne* (na»ei) * e6 !P lu , nl ', ,
micum Imbrem, rimltque fatiicunt. Outd. 2. ju it.
260. Ditiilit omne wlum penetratque in Tartara
rimit Lumen, et 14. ibid. 303. tetaque cadunt
bifidoique rellnquil Rlma pedei. —■*&*& Z7.'
cere et facere rimat, rimit ecindl. Csc. l«. •'"J-
9. Taberna mibi dua corruerunt rellquaque ri-
mat agunt. fanno pelo. et Ovid, de nuee 07.
maturai Uiio nova corlioe rimat Nux ag». *»■
4. Met. 05. Fiitui eral tenui rime, quam auxc
RIMABUNDUS
rat oJtmi Quam fleret paries domui communis
nlrlqae. *§ % Speciaiira rimes in corpore sunt
Rssura in labris, manibos, pedibns, sede, etc.
crepature, dcvjdStt. Plin. 28. ift'tt. not. 15. 61.
(216). Taurmum fa) rimaa perducit ad cicatricem.
/d. 27. ibid. S. 47. (71). Dipsacos eanat riuias
cedis. ^[ 3. Rem rima etlata dicllur pudendum
zscMebre, eurmua. Juvenal. 3. 97.
SI.) Translate. ^ 1. Generatim. Ovid. 2. TVt'it.
85. Cnaclaqno Fortune rimam faclente, debiscunt.
h, e. easam mlnante. ~ Explere rimas ett im-
plere- farelre quod vacuum ett. Cic. Oral. 69.
sub fin, Hague inferelens verba, quasi rimas ex-
jilcatj nee minutos numeros sequens. — Non eilo
mini opprimitur qui rimam timet, aeotentia
spud Fv,Ua, Syr, p. 341. 9. Ribbeck. do eo,
qui eaula se gerit, sea perleulam prcecavet. *J 2.
Specialize. — ■ a) Rimam aliquant reperire dl-
citoic <Se tergivenaloribus, qui nulla in causa
tot Edei vlnculis adstringi possunt, quia aliqua
elabantur, trovar modo d "Mrir d'impaccio, uici-
re per quatehe gretola, duciturque a muribus
mosclpulo inclusls), qui sdao rimantur cuncta,
at tandem evadant. Plut. Cure. 4. 2. 23. Bo-
gitationes pluriroaa propter vos (irapezitas) po-
pulus Bclvit, quas vol rogatas rumpitis: aliquam
reperltis rimam. Simile est Illud Propert. 4. 1.
146. persuaaa falters rima sat est, <— ■ b) Jocu-
lariter plentn ritnarum, qui oibil celara potest
eoram, qua 1111 creduntur, taraquam Va9 aqua;
rium rlmosum. Ter. Eun, 1. 2. 25. Pienua rl-
marum eum, hae aSqae iliac perQuo. son bucato
come un vaglio; sono come un paniere : verso
da tutle le parti. P. RIMOSUS. — e) Poetics
ignea rima de fulgure, quod per ctelum ita dls-
currlt, quasi lumen per tenuem rimam esiens.
Pirg. 8. JEn. 391. tonitru quum rupta corusco
Ignea rima mieana percarrit lumine nimbos. Plin.
2, Bill. not. 43. 43. (112). Esse tonitrua impa-
clorum Ignlumplagas: ideoqueprolinu9coruscare
Igoes nublum rimas.
RIMABUNDUS, a, am, adject, studiose pcr-
scrutans, Gonlempiaoj. Apul, 2. Met. Rum hEC
fdentldem rimabundus eximie detector. Adds
curad. de deo Socrat. 2. et Fulgent. 1. Sfylhol,
prcBf.
BImATRIX, lets, f. 3. qua dlligentcr rimatur.
Olcitur de quodam serpentum genera In TTicsaur.
JFov. Latin, p. 508. ed. A. Mai. C(. Pirg. 1.
G, 384.
Slllf AN3, antls, partlclp. P. R1MOR.
BliWATIM, adverb, per le fessure, per rima!.
Capell. 2. p. 27. Quam quum rimatim ab ostio
speculabuoda cognosceret, etc.
RlMATOR, 5rij, n. 3. investigators, qui di-
llgentar rimatur, Arnob. 5. p. 161. Varro ill!) S.o-
manus multiformibua eminsni discipllni8,et in ve-
Snatalis iadagaSione rlmaior. Cassiod, 3. Variar.
9, Oa30 rimator raomm coster aentus Inspaxlt.
Adds eumd. 8. ibid. 10.
BImATUS, a, um, patllcip. et
RlMO, at. V. voc. seq.
BlSlOa, Sris, atuB sum, arl, dep. I. (rima).
Rimo, form* acttrfi, Idem ae rlmor, Priscian.
8. p, 7C9. Putsch, inter verba latiaa recexis»t.
Pet. Poeta apud Fest. ia Rinpari. Ul Ifilebrai
ruspana rimarem optimas. Alii leg. rimer msri-
timao (lla corrig. Mullerui p. 265. 27.). Accim
apud ffon. p. 382. 10. Merc. Aut stagnofura
iiumorcm, rimarem loco, lis log. Post, el Rib-
beck, ad fragm. Pacuvii. AHi finarer. — Par-
tlclp. Rimam II. t.J Rimatus II. 1,; Riman-
dtu II. 1, -= Rlmor est idem ac flrido, rimas esu
suleoa daco, fendere, tolcare.
I.) Propria. % I, Generatim. Virg. 3. G.
534, Ergo ogre rastria torraro rimantur. «f 2.
Speciatim rtmari locum,. mbT0.et) qurereodi cau-
•a. Tac. 2. Hist. 29. Tabernacula ducis, ipsam-
que bamum pills at laocelsrims'jafitur. f'irg.i.
G.3M. yolucres rimantur prata Ovstri. lib! Ser~
Vius. Pascuntar in pratla eiburc per terrm rimaa
requirentes. Pfsm rimari tractum est a porcis,
qui glandei rimantur ds rlmia turrarum. Id. 6.
JEn. 597. rostroqiie Immania faltltt obunco Vi-
scera rimatur epulis.
— 148 —
II.) Translate est exploro, diligenter quaro,
perscrntor, quasi rimaa omnea persequor iuve-
nlendi causa, at est apud festum p. 277. 15.
Mull. ^ 1. Generatim. — a) cum Aceu9. per-
sona) vel rei. Cic. 1. JDivinat. 57. 130. Id quo-
que rimatur, quantum potest, Posidonlua. Parro
apud Non. p. 382. 11. Merc, et Stat. II. Theb.
526. Oculis call rimari plagas. Apul. 8. Met.
Fera, quem primum insillat, cunctabunda rimatur.
Adds eumd. 2. Met. Pirg. 11. ^Br». 748. partes
rimatur aperlaa, Qua vulnus letala feral. Ovid,
ffalieut. 77. elatls rimantur naribus auras. Gelt.
I, 2. Multa in Cssellio reprebendendo etiam
per calumnias rlmabantur. Quintil. declam. 3.
18. Rimari oecasionem crimiaum. Tac. 6. Ant}.
3. a med. Omnium eecreta rimani. Id. 4. Hist.
II. Rimandis oCensia sagax. Claudian. cons. Mall.
Theod. 40. Quldquid luce procul venai riraata se-
quaces Abdita palleotls fouit eoiertia Gcssi. Adds
eumd. Zaud. Seren. 236. — Passive. Sidon.
7. Ep. 2. a med. Diligenter, qua ad socrura
pertinucraot, rlroalis. — FJetonjmia est in illo
Apul. 3. Met. RImataa frondosum fustem Sanctis
vastlorem, non prim me m'.seram tuDders de-
Biit, quam etc. — 6) Absolute. Pirg. 7. /En. 507.
quod euiqne repertum Rimantl, lelam ira faelt.
if 2. Speclatim rimari esta est, In extiipicina,
explorare aeu Snspicere aospici! causa. Juvenal.
6. 551. Arrnenlus ve) Commagenus barnspeiiPs-
ctora pntlorum rimabltur, exta catelll. et ^pu(.
Apolog. ante med. An barloUa licet jocinera il-
marl, philosopho contemplari con liceblt?
RlMoSOS, a, um, adject. Comp. Rimosior. —
Rimosus est rimis ubimdaos, pteno di fessure,
o'mydKiot.
I.) Propria. Pirg. 6. JEn. 414. Rimosa eymba.
et 4. G. 45. cubilia. Propert. 2. 13. 72. Rimosa
fores. Juvenal, 3. 270. Rimosa vasa. Colum.i,
R. R~. 5. sub fin. ^diGcium fissum et riraosum.
Pitruv. p. 169. 2, et 56. 25. J?os. Rimosa tectoria.
Cassiod. 11. Pariar. to. ante med. Rimosum do-
lium. Cell. 17. 11. Potum deQuere ad pulmonem
et demaQare per eum, quia sit rimosior.
II.) Figurate rimosa ctirfs, qua quasi rima-
rum plena, non retinet, Deque celat, qua) audivit.
BataH. 2. Sat. 6. 46. El qua rimosa bene de-
ponuntur in aure. P. RIMA II. 2.
RlML'LA, is, t. 1. deminut. rima, picciola
fessura, tenuis rima. Cels. 8. 4. Ne parvulas ri-
mulaa fallant. Alii leg. rim*. Zocfant. Opif. D.
8. a med. Esigus cavemarum rimuls. Adda
Boeth. Consol. phil. 4. pros. 4. ad fin. et Au-
gustin. in Psalm. 66.
RINCTUS, a, um, et
Rir-JGENS, eniis, partlclp. P. voe. seq.
R1NGOR, ringSrls, rictus et rincius sum, ring!,
dep. 3. Prater, rinxi abinus. rinao babet Gloss,
apud Mai. in C'ojs. duct. T. 8. p. 505. Supl-
num ri'clum agnoscitur a Priscian. 10. p. 895.
Putsch . Par'icip. rinctus exhibet Gloss. Gr.
Lai, 'Ayasaxria, excandweo, indignor, rloctua
sura. ■ — Derivator autesn brae vox a Gr. f I'yj^oj,
rostrum, «ode rictus. P.KlitA init. — Patliclp.
■ Ringens II. 2, «— Riogor est os apario at den-
ies ustendfl, narei corrugo, et birrio: quod fit a
canlbui aliisqua bestiio, quum irascunlur, sieijpa
(It. iligrignare i denti, ringhiare; Fr. ouvrir
la bouche, grincer let dents; Ilisp. abrir It
boca, crv-xir lot dienles da rabia; Germ. a*.
Stand well aufsperren, d. Zahne fieltchen;
Ang). to grin or show the. teeth like a dog, to
gnar or gnarl, to wry the mouth).
I.) Pfoprio. Pompon\a3 apud Ifon. p, 517.
30. Mere. Fit dcsublto bfluw, trlstis sal'at, ri-
Jens ringitur.
II.) Translate, if 1. DicHur de plunii?, qam
frigore adslrlctas corrugantur, et cortic'o Sndun-
!ur. Parro 1. R. R. 45. 3. Radices tecta* terrs
tepora propagantur, supra tarram aero frigidlova
ringuntur. At Scbnelderus leg. cinguntur; alts'
aliter. % 2. Est etiam stomacbari, indignari,
sdegnarsi, arrabbiare. Ter. Phorm. 2. 2. 27,
Quum tile cura et sumptu absumltur, dum tibt
sit quod placeat: ills ringitur, to rideas. Dbl
Donat. ring! est slomacbarl taciturn, est enlm
RIPA
translatio a canibus latrataris, Seneca Ep, 104.
anie med. Ringeris quotiei allquem in fastis KB-
piua iegeris. Sidon. carm. 23. 86. Ignavle llml-
dis, et improbatis Multum riogitur otiosa virtus.
Alii leg. fiDgitur. fforat. 2. Ep. 9. 126= Prsetu-
Ierim scriplor dellrus inersqua viderl, Dum raea
delecteot mals ma, Tel deniqua fallant, Qoam sa-
pere et rlngl. rodersi deniro. et Petron. fragm.
Tragur. 75. Burmann. Me non facia* ringentem,
emasiunenla.
r1n0c£ros. p. aiimocEROs.
BlPA, se, f. I. Quod attlnet ad hnjusce yocls
etjmon, sunt qui v. rt'pa cum Grsco p'ttn;', a p's'nta,
Efsi'so), conjungunt, et ajant propria signifleare
locum declivem, prfficipitem, precipfcio, 6aizo,
scesa. — Ceterum rt'pa est extremita* terra?, qua
aqna allaitur, et proprle dlcilar de Qumine, at
lilus de mari; nam hoc depressum est, decllve
alque bumile: ripa altior fere, et prarnptlor, V.
locc. Ovid. 1. Met. 42.; Melee 3. 9. et aft'a in-
fra cit. 1. Grace est c'x.&'j (It. riva, rtviera;
Fr. n'«8, rt'ue d'ttn fieuve, bord ou rivags d'un
fieuve; Hisp. rilera, orilla, riba; Germ.d, tteile
Rand, d. Ufer einet Gewassers, Flustes od.
Sachet; Angl. the bank of a river).
I) Proprle. Ulp. Dig. 43. 12. 1. § 5. Blpa
s-ecte deQnitor id quod flumeo eontinet, natural cm
rigorera cursus su! tcneas. Ovid, I,- 28fet. 42. de
fiwninibui. In mare porvenlunt parllm, campo-
quo recepta Liberlorls aqaa pro ripis litora pal-
sant. Cf. eumd. 11. s'Wd. 63. et 55. Pitruv. 2.
9. Circa ripam Qnminis Padl et Htore marls Ha-
driaticl. et Melam 3. 9. Vasta omnia vastis preo-
ciss montlbus, ripa pcliui sunt qoam litora .
-Pfaur. Pcen. 3, 3. 17. Vos rcihl amnes eslis: ve-
stra ripa vos sequar, Lucret, 5. 257. ripas ra-
dentia Oumina rodunt. Ovid. 2. Fait. 222. Bi-
parum ciausas margins flnit aquas. Pirg. 7. ./En.
106. Lacoiedonlla pubes Gramlneo ripa religavlt
ab aggere c!a6sem. Ovid, 6. Fast. 519. Appnlerat
ripa vaccss CEtaus Ibcras. Id. 2. ^mor. 17. 31.
Sed ncqu3 diversi ripa labuctur eadem, etc. h.
e. eodem alfeo Oocot, Id. 3. ibid. 6. 11. Ulterior
noslro ripa prernenda pedi. la riva di la, et
Cws. 4. B. G. 4. Menapii ad atramqu.9 ripam
(luminis adi6cla vieoaque habcbant.Ovid. 1. Fast.
505. in dcitram teodens sua brachia ripam. h,
e. qua e>l verso flumine oavigant! arat ad dexta-
ram. Ceterum dexira ripa eat ea, qua secundo
flumiae spectantib'is dextera ast. Uinc dc Tiberi
Drbcm Icundanta Bora!. I. Od. 2. 18. vagus et
sinistra tabitur ripa. Pirg. 3. G. 144. viridls-
slma gran:lno rip*. Stat. 6. Theb. 174. Ripa
srundinew. Ovid. 5. Met. 591. decllves. Plin.
9. Ep. 39. abn:p!!5«Im.ra. Horat. 3. Od- 1. 23.
Hipa umbrosa. 2"ac. German, 41. Non 5n ripa
com.v.ercJiim. h. e. non tenue commerclum, qulp-
pe non ultra angustum ripa epatlum extenlom.
Quintil. 12. 2. 11. Vis amnium major est alUs
ripis. et ibid, '0. 61. A'.inls qui rlpas sib! faciat.
— liioc curator a'vei «( riparum In Inscript.
apud Orcll. 3210. at raCOTaAfoa poaiva tthivs-
cjib pipab nBEais In /nson'pf, apud Mural. 514.
I. et Ore' 1 . 3178. a! ?rae?bctV3 ripae apud Orelt.
3234. et Iknzen. 6943., de quibus in V. CDBA-
TOR etc.
II.) Improprie. ^ 1. Al'qoaodo pro litore
ponitur. Colum. i. B. R. 5. ante med. Villa
semper mora recta conspielt, qnum pulsatur, et
fluctu respergltur: cumqjam ex ripa, sed paullum
submota a litore. — Sic Kfwi pro ripa. Pirg. 7.
/En. 797. et 8. ibid. 83. «f 2. Pro la!o tra-
etn. Tac. German. 28. Ipsam Rheni ripam baud
dubio Germanorum populi colon!. Id. ibid. 29.
ita scde finibuaqne in sua ripa mente animoque
nobissum agunt. ft. e, in patrla terra. ^ 3, ilipn
do freiia, qua quum angusta Bint, flumlnls potlus,
quam mari* slmllis sunt. Plin. 9. Eitl. not. 15.
29. (50). Tbynnl dextra ripa intrant, exeunt la-
vs. Id accldere exlstlmatar, qaU dexlro oculo
plus cernant. ^ 4. Hyperbollce, ae jocularlter
Plaut. Slich. 2. 1. 6. Ripis superat mihl alque
abundat pectus latltia meum.
Homonym. Quomodo Inter se ditTerant rt'pa.
Wtus et ora, dictum est ellam in v. LITDS.
RIPARENSIS
RlPARE.NSIS at
RtPARlENSIS, 6, adject, a ripa. Ripariensei
mllitei dlcebaatur, qui In rlpli Oumlnum, pr«-
Bertim Danubli, sen Ittri, ubl termini Imperil B.
erant, ttatlonem habebaol ad bostium lncunlo-
nes prohibendet. Fopitc. Aurelian. 38. Septem
mlllibut rlparlentinm iateremplls. Adda Impp.
Arcai. et Bonor. Cod. Theod. 7. 1. 18., obi
legitur riparewet.
RlpARl0l.OS,a, om. adject, deminut. tlparll.
Btarctll. Empir. 15. ante med. Pullui hirun-
diDli tllveitrii, Tel meliui tl riparlola; certe etiam
domeitlea aunt, vel elixui eomeitui anglaam ve-
lociuima certitiirneque aanat. F. voe. leq.
RtPARlUS, a, om, adject. In ripii habitant.
PKn. 30. Bitt. not. 4. 13. (33). de hirundinib.
Multo tamen efricaebsiml (contra anginas) rl-
pariarum pulli : lta vocant In riparum cavil ni-
di Bcantet. F. DBBPANIS. — Hinc
Ripariut, ti, m. 3. absolute, tubstantivorum
more, riparum COltOi. Glott. Philox. 'Ox&opu-
>.af, riparlut.
RlPARlOS, 11. r. voc praced.
RlPENSIS, e, adject. Joxta ripam potitut, nt
Rlpemit Dacla, qaa Danubli ripam tpectat, apud
Ammian. 20. 1. a med., cui opponitur medlter-
ranea apud eumd, ibid. 6. — Jiipeniei miliut
apud Imp. Conttantin. St. Cod. Theod. 7. 30.
4. lidem tunt ae rlparleniei : bine Ripentit mi-
litia apud Imppp. Falentinian. Faltnt. et Gra-
tian. ibid. 33. 8.
RIPCLA ; .«, f. t. deminut. a rlpa, eiigua
ripa, riper'ella, oyJUZiO*. Cic. 15. All. 16. Ta-
men bae xowiovfia ripuls vldelur babltura ce-
Isrem tatietatem.
RISCUS, i, m. 3. pioxoc, ectta, o casta da
cose donnetche, foriiere o icrigno, citta, aut
area reponaudlt veitibut alibque mulierum or-
namantlt, ut ett apud Politic. I. 10. c. 31. n.
137. Sic GIo«. Philox. Rbcui, xijSute'c fiayaAij,
Xttovak. b. e. citta, area, eapta magna, loculut.
Sonalut ad Ter. Rltcut, citta pelle contecta:
aomen Pbrjglum. — Etlam llgneot etse riscot
03t'endunl ilia Bieronymi 4. in Ezech. 15. 1.
de lignit tilvarum. Succita plurimam prabent
utllilatem: attenuantor in acuta, raduntur in ba-
jlllia, cludunt foribui, continent armarlii, risco,
locullt. ■— Riscot Woniui p. 165. 8. Merc, (n-
tarpretatur loca In parietlbui angotta, quae Itali
sjicetant armadi cavati net muro: et forlaite
Sntelllglt xi/3a>Too'c &u(»8ioto«, arcat fenestratat,
q-ae memoranlur a Politics loc. adl. — Vldetur
Itaque esse nomen geoerlt: eeterum maglt placet
prior Interpretatio. Hlnc lllud Ter. Eun. 4. 6. 15.
Cblellaru, Pytbiat, domo offer cum monument!!.
cb. ubl eita'tt? t'h*. in rltco. quod all! interpr.
nal uano del muro (Forteguerri), vel melia fi-
neslrella del muro (Fabrlnl); alii vero recliui ml
paniere (Csiari). Vlp. Dig. 34.2. 26. rlteum mun-
do muliebrl eontlneri ait, at cum layatlone -son-
Jungit. V. LAVATIO.
RlSfBlLIS, e, adject, (rideo). - Rbibilia
I.) Active, ad rldendum sptut, qui riders pot-
est et tolet. CapeU. 4. p. 123. Quemadmodum
omnit homo rhlbllla oil, ita omne rltlbile homo
Hi. Id. ibid. p. 101. Dura bomlnem ritibtle anl-
saal dhsrlmos, eo a eeterorum anicdanllum ga-
aeralitate dbcreverlmoi. Adde Cledon.art. rktt.
591. st Bosth. in Cic Top. I. 5.
II.) Passive, rltn dlgnot, ridiculai, darldendat.
Catsiod. 11. Bill. Keel. 13. Judasl conmeta qua-
dam rbibilia eelebrantei. ubi videtar rWbilia
absolute, tubtlantivorum more, uturpaue.
RlSlBlLlTAS, Silt, f.S.faeultai ridendl. Boelh.
to Porphyr. 5. p. 87. Per te qulppe pfoprium
eat hominit, quod el omnl el toll et temper adett,
nt rltlbllitat.
RIsIlOQDIOM, II, n. 9. termo com rltu. T$r-
lull. Pcenit, 10.
BlSlO, Onla, f. 3. rivila, idem ac rltot.
Plaut. Stick. 6. 3. 10. Quot ego- voluptalei fa-
ro, quot ritlonet, quot joeoi) (^eefcetten. leg.
ruiionet).
BlSITO, at, are, n. 1. frequtnlat. a ridto, tape
rideo. Bmtm apud ifom p. 809. 39. ifare.
- 149 —
Ineunt, Irtoont, caeblnnot, joca, dicta rltltant!*.'
Alii leg. ritltaot, alii mhtitantei.
BlSOB, flrii, m. 3. (rideo) chi ride, Karate-
\aovnt, qui ridet. — Bitot uturpatur — a) In
malam partem, tt ett icorra, Irrisor. Borat. Art.
P. 235. Terum ita riioret, Ha oommendare di-
eaeei Conveniet Satjroi. Firmic. 5. Sfalhet. 9.
Bliorei mulierum. — b) In bonam partem dl-
cltor de eo, qui line Irriiione Ingenue ridet. /«•
tcript apud Fabrtlt. p. 99. n. 322. ». amkpivi
L. r. 1UBCBILVI IR0BS10 BELtVI CiHTOB BIIOB
ABTATV14 PHIM* HB1C BS?V1SYIT.
BlsOnlDS, a, um, adject, ett
I.) Active, qui ridet, qui rldere tolet. 4uaustin,
adfratr. erem. term. 16. Serena facie, ritorlo
ore.
II.) PawJve, qui riiu dignui art. Fulgent- a.
JVythol. 17. Drblearioi mimologui prasitare vlsui
ett ex parte quldam verot bonorei, led riiorlot
et eltlui fugiUvoi. Adde Cattiod. in Ptalm. 83.
RlSUS, a, um, partlcip. P. BIDEO.
BiSDS, ni, m. 4. (rideo) actui ridendl, ytXeej
(It. rito, ritato; Fr. rire, rit, ritie; Hitp. reir,
rUa, ritada; Germ. d. Lachen, Gelachter; Angl.
a lougWno, laughter).
I.) Proprle. — 1.°) In bonam partem. Ctc,
3. Oral. 58. 335. Qold alt risut, quo pacto con-
cltetur, obi sit, quomodo estlitat, atque ita re-
peat* erumpal, ot earn cuplentai tenere, ne-
queamui, at qoomodo almul latera, ot, venal,
vultum, ocnloa oecupet, viderit Demoeritni. Quin-
til. 6. 3. 7. jReque ab olio eatli esplleari poto,
unde rltui, qui non solum facto allquo dlctove,
ted lnterdum quodam etlam corporit tracta la-
cetsitur. Id. ibid. 105. RiJQi eront, qulcumque
hsc facial orator. Varro Sat. Menipp. p. 181.
39. Oehler. Befrenato risu roteo. Firg, 4, Meu
60. Inclpe, parve puer, riiu sognoscere matrem.
Borat. 2. Od. 16. 26. Latui in praiem animui,
quod ultra est Oderit curare, at araara lento Xem-
peret rltu. Id. 1. Od. 9. 21. Ritua gratut pro-
ditor puellat. Seneca Ep. 53.Improbom r.sut,in-
sanam vultui anirausque demomtrat. CapeU. 4.
p. 100. Propriam aat, qaod et aidem forma et
ita temper accidlt, ut unamquamque rem ab o-
ranlum comiaunione disc-riminet, ut in homine
ritui. Ccel.Aurel. 1. ^cut. 3. 35. Cum risu ta-
clto, ant cum cachiono. Fulgat, interpr. Prov,
14. 13. rlsui et dolor, et id. Jac. 4. 9. rltot et
luctui. — 2.°) In malam partem ett derbat,
ludlbrlum. Cic. 2. JVaf. D. 3. 7. Per jocum deoi
Irrident: qui risut ciasse devicta multai ipii
(Clautfio) lacrimal, magnam populo B. cladem
ettulit. — Alias locutlocea bic promiscue aubji-
eimut. Cic. 6. All. 3. a med. In quo tamen Hie
sntbi ritum magii, quam stomachum movere so-
let. Id. 9. ad Q. fr. 10. 3. Mlroi risui edare. et
mos. Pane ille timore, ego rbo corral. Ovid.
Beroid. 17. 161. et Borat. 9. Sat 8. 03. Bbum
ccmpeicere. .Plant. Atin. 3. 9. 36. esgre conti-
nare. floral. Art. P. 381. tollere. alzare et 1.
Sat. 4. 83. et Cie. 9. Tuse. 7. 17. captare. eer-
tsre di far ridere. Nepoe Bannib. 11. cone!-
tsta. vulg. aseltare. Qair.lil. 6. 3. 26. conciliare.
Juilin. 21. 5. 6. prtebere. renderti ridicolo. ot
9odem tenio Macrob.l. Saturn. 15. ritnm da te
tradere poiterb. Plant. Mil. 4. 2. 81. Nequeo
rleo ma admodererier. Ter. Eun. 3. 1. 42. Bliu
omnet, qui aderant, emottri. Ovid. 3. Art. am.
385. contendere Ilia. Pelron. Sat. 24. ilia iua
disiolvere. ct toid. 20. mo, fin. non Indecent!
commovere latera. florat. 9. Ep. 9. 84. popolum
quatere. Juttin. 44. 3. 4. etsultare. Afraniu$
apud Bon. p. 503. 14. Here, rumpl. Pelron.
Sat. 10. In rhora dldundl. et ibid. 18. ellundi.
florat. 1. Ep. 13. 9. allquld vertere. Quintil.
I. 9. 7. Rbo aliquid eiCipera. Cie. 3. ad Q. fr,
6. a med. In earn tabulam magnl ritui eonte-
quebantur. Firg. 3. S. 386. rbo loluto ludere.
iTipoi Epam. 8. eslr. Hse qnom dliltset, rboi
omnium cum hilaritate eit eoorlni. Cic. 3. Phil.
39. 73. Quum repente a te prselara ilia tabula
prolata: qui ritui bomlnum de te erat! Id. 6.
Ftrr. 19. 27. Bbut popull, alque admurmurallo
omnium facta ait. Co?J. ad Cie. 8. Pam. 9. Poit
RITE
repnlsam veto rbui faell, n. «. moret: ridendl
de te cauiai prsbet. Eodera tenia florae. 9.
5at. 5. 57. CapUtorque dabil rlioi Natica Cora-
no. Xit>. 6. 34. a med. Minor Febia rboi «o- «
rorl full.
II.) Translate. — a) Metonjmla ett in IIIO
Ovid. 1. Past. 438. Ilia eit rboi omnlbni. h. «,
causa it occailo tlnu. — 6) fliiui fait deal
apud Tbcualot. Jpul 3. MtU.Km loioa lite,
quern publice gratiiiifflo deo ftbui per anno*
reverticula lolemnittr celebramoi, temper com-
menti novltate Ooreieit. lite deoi aoelortm luum
propitiui ubique eomilabitor amanler, nee un-
qoam 'patietur, ot ex anlmo doleai,. ted frontem
loam aerena vennitaie Ixlabit iitidue.
RlTB, adverb, (ritai). Forma rite anbitantlve
omrpator pro ablalivo rftu, ot noce« et noctu,
die el din dtelfflu. Stat. If. Theb. 984. regnl
Hostia, nale, Jacei, ceo motai, at fl grege tangub :
Bel mibl! prlmltiii armornm, et rite nefaito
Libatui, jusiutqoe morl. — Bite, leeonda •* riM
e le cerimonie, ttcondo tottume, tu?iu«, rcpo-
cqxdvTuc, leeundoro morem at comprobatam con*
tuetudlnem, ex more atque inititnto, bene, recta i :
et prlmo locum babel In laerli, qo» rlta Deri dl-
euntur, qaum tervator In lb comuetndo recepta
et mot majorum. Bitui enim eit moi comprpbatui
in admlnlstrandii lacriflclb, nt ait Paul. Diac.ei
Feilo p. 289. 12. mil. Nihil aotem, inquit Prir
tcian. 15. p. 1011. Puficn. traditur rltibui,.nbi
quod reciom sue eredatur. Ulrumque legitur In
Intcript. apod Orell. 137. Biv» (Porilii Sannce)
4BBITB. BITS BSCT8 M IIMBW CT* VILIXHS.
actvm limitibvi coKwiTVtii. — Bite itaque diel-
tur »f t. Stricto seniu, qnod allit ett proprle, de
lacrb. Actiut apud Farron. 7. £• X. 88. inil.
Bite perfectb saer,b. At MOllerui leg. recta, at.
Cotum. 10. R. R. 419. lacrb Jam rile lolulli,
Cic. carm. de tuo eoniul. I. Z>iuinaf. 13. 21.
Site divoi colere. Id. Dom. 53. a med. Si po-
stern Iremebanda menu tetlgit, nihil rite, nihil
caste, nihil more imtltutoque perfeclt. florae. 4.
Od. 6. 37. Rite Latona puarum canentei. et
ibid. 15. 28. Rile deos prlui apprecatl. Ovid. 1.
Pojt. 609. augusta vocantur Templa, tacerdotum
rite dlcata manu. Firg. 7. Mn. 5. At piui eise-
qulli a:neat rite solutii, etc. et ibid. 93. Cen-
tum lanlgerai mactabat rite bidentei. 5 3. La-
tiore lensu, quod aliii est translate, de lis omni-
bui, qua ex more Hunt, leeondo tl costume o
I'utanta. Xueret. 1. 495. mana retlnentei po-
eula rite, come *< mole: ut lit. Firg. 9. Ain.
353. religaloi rite vldebat Carpere grameB"equoi.
Borat. 3. Od. 24. 10. Sejtba campestrei, Quo-
rum plauBtre, vagal rite trahunt domoi. Ovid. 4.
Triit. 2. 47. In eurro, Catar, vietore vehern
porp ureal popull rite per ore tul. Cic. I. Be-
renn. 13. a med. Teilamentum Ipio praiente
eonicribuni: teitei rile adfoeront. coWe *oKf«
formoliea. el Quintil. 9. 4. 35. Won rile crea.-
toa tribunoi. ^ 3. Hem, qua recto, ordlne,
bene flunt, nella debita maniera, bene, relta-
mente. Paitui p. 973. 3. JOB. Bitot eit mot,
vel cowuetudo. rile autem bene ao recta tlgQifl-
cat. Enniut apad !fon. p. 314. H. i^crc. Ml
melui u'.la tenet, rile In viriute quietcunt. At
cl. Vahlen. leg. fretl. Afraniut apud C?»ar»». 3.
p. 193. Pufich. Idqae ut rite lntelligat te faeere.
PJaut. Bacch. 3. 3. 63. Hie rite produetui eit
palri: in mare it, rem femiliarem curat, cuitodlt
domum. e tfalo 6en allevato. et OuiJ. Beroid. 7.
107. tpem rile dare, con fondamevto, con to
qione, recle, et merllo- Id. 3. Met. 263. ti ma-
xima Juno BUe vocor. Cic. 3. Pin. 13. 37. Dl-
vinaram bumanaramquB rerum iclentla, qua
potest appellarl rite taplenlla. con verita. el
Firg. 6. JEn. 25. Si modo rite fnemor lervata
rematior astra. 5en ricorderole. et 4. <Kd. 555.
rebut jam rite paratb. rerJvB. *. ad Ufor.
3. Malrimonlum rite eoolracturo. ft. e. legitime.
€ 4, Poetiee uiurpatur pro -felieltar, proipere,
felictmenU. Plaut. Pan. 5. 1. 17. deoi desique
veoeror, at quod de met re hue Tenl, rite vene-
rim. Firg. 10. JEn. 354. tu ritt proplnquet An-
gurlum, Pbrjglbuique adiii pede, l)lva, lecundo.
RITO
et 3. ibid. 36. Rite lecundarent Thus, omeoque
levarent. Horat. Carm. scecul. 13. Bite maturos
eperire partus Lenis Ilitbyia, tuere raatres.
RiTO, as, are, a. f. Legitur apud Priscian.
p. 07. 20. Reil. Adverbia vel primitive - Tel de-
rivative sunt, ut peragro, peregre; puhio, impu-
re; abutido, abuode; rito (unde irrito), rite, et
p. 71. 14. A rito verbo, rite, pro recte.
RlTtJALIS, e, adject, ierimoniale, rituale,
touiuot, ad ritus pertinent. Ritualei libri, Sf£5j/.o-
Stxixd £k(Z\{a, libri de ritibui saerii. Festus p.
285. 25. Hull. Ritualei nominantur Etruscorum
libri, in qulbui perscriptum est, quo ritu con-
daatur urbei, ars, sdei sacrentur, qua sancti-
tate murf, quo Jure ports, quo modo tribus, cu-
rias, centuris dlslribuantur, exercitus coostituan-
tur, ordioentur, ceteraque ejusmodi ad bellum
ac pacem pertinentia. Cic. 1. Vivinat. 33. 72.
Quod Etruscorum declarant et baruspieini, et
fulgurates, et ritualei libri, nostrl etiam augura-
le*s. Hie tamen Orelliui et alii leg. tooitruales.
— Absolute Ammian. 17. 7. 10. Ia ritualibus
et poatiQciis obtemperantibus tacerdotiis cavetur,
ne etc.
RlTOALITER, adverb, conforme ai riti, con le
toliu cerimonie, rite, servatis caremoniis ae ri-
tibus. Ammian. 29. 1. a med. Mensula irapre-
iationibus carmiaum secretorum, cboragiisque
iQultii rituali ter consecrata.
RtTDS, us, m. 4. liituit in geoetivo, ut se-
natuis, fructuis, graduit, antiquum est. Varro
apud Non. p. 494. 30. Mere. Domi rituis no-
stri, qui per dium Fidium Jurare vull, prodira
tolet in compluvium. V. FRUCTUS. et rite in
ablatlvo. V. RITE. — Quod ad notatlonera at-
tinet, alii banc vocem deducunt a them. Sans-
kr. ra, ordinare, in ordinem digerere, computa-
re, unde et reor, ratio, ratus; alii vero a Grrec.
put) pro p'e'u, Quo, ita ut tit It. corso, anda-
mento. Lam. Sagg. di ling. Etr. T. 2. p. 822.
putat, banc vocem derivatam fuisse ab Etrusco
eritu, quod legitur in Tab. Eugub., quodque-
idem signifies! ac ieparuov, ministerlum sacrum.
— Ceterum ritus est moi et approbate consue-
tudo: et praclpue in sacrlficiis administrandia,
ut « Festo p. 289. 12. Mull, docet Paulut
Diac, et 5eroius ad lllud Virg. 12. JZn. 836.
morem rltusque saerorura Adjtciam. Serviui ad-
dit esse morem tacrorum externum et adscitom,
qui quum receptui est, mos dicitur, dcouo'c; (It.
ccrimonia, rito, cottume; ft, rit, c£remoni$,
coutwne religieuse, coutume; Hisp. rito, cere-
monia eslablecida per la iglesia, costumbre;
Germ. d. hergebrachte Weise in der Religions-
iilung, d. religiose Gebrauch, Religionsge-
brauch, d. Ceremonie, &. Ritus, d. Gebrauch;
Angl. a rite, ceremony, custom, use). Dicitur ita-
qua f 1. Stricto lensu, quod aliii est propria,
de sacris. farro 7. Z. L. 80. inil. Mull. Quod
est in vers u (Pacuvil) Alcyoni* Whs, U est ejui
institute, ut quom aruspex pracipit, ut suo qui!-
que ritu sacriGclum faciat, et nos dicimus XII.
viros Grseo ritu sacra, non Ttomano facere. Cic.
2. Legg. 16. 40. Ut de ritibui palriii colaotur
optiml. Id. 3. If at. D. 20. 51. Tempestates po-
pull R. ritibue consecrata. Liv. t, 7. Sacra Al-
baoo ritu faclt. Tuc. 2. Ann. 85. exit. Cederent
Italia, nisi certam ante diem profanos ritus exuis-
eent, h. e. sacra et religionern /Egyptioruni et Jo-
dsorura. Sueton, Tit. 5. De more rituque prises
religionis. Ovid. 3. Fast. 291. Ritum piandi pio-
dere. et 5. ibid. 421. Ritus erit veteris, nocturna
Lemuria, ucrl. Id. 10. Met. 398. magico Iustra-
bere ritu. et 15. ibid. 483. SaeriQcos docuit ri-
tus. 1 2. Latiora sensu, quod aliis est translate,
— a) De alio quocumque more et eonsueiudi-
ne, costume, usanza. Ovid. 15. Met. 93. ritus-
qoe rcferre Cjelopura. imitare, pratlcare le u-
sanze. Sil. It. 15. 40. Nl fugis bos ritus, Virtus
■c ssva Jubcbit Per medial volitare acies. h. e.
bunc morem Romania usitatum beila gerendl.
Liv. 24. 3. Moribui ritlbusque efferatioribus,
quam ulll barbari, imrao quam imuiaocs bolus
vivunt. Ptin. 7. Hist. nat. 1. 1. (6). Neque e-
nim ritus moresque nunc tractamus, innumeros,
— 150 —
ac totidem psne, quot sunt bominum ecetus. Id.
3. ibid. 5. 6. (39). Italia numine deorum electa,
qua? sparsa congregaret imperla, ritusque molli-
ret. Id. It. ibid. 10. 10. (23). de apib. Favi a-
liquando duorum generum, qnum duo exaraina
concordibus populis dissimiles babuere ritus, Gell.
14. 2. Legitimi ritus. le usanze, la pratica dei
foro. Horat. 3. Od. i. 45. Cur ip.videndis po-
stibus, et novo Sublime ritu moliar atrium? Plin.
7. Hist. nat. 8. 6. (46). Ritu naturs capite bomi-
nem gigni mos est, pedibus eCTerri. — b) Hinc
Ritus nuptiarum sunt leges de matrimonii! in-
eundis. De bis est tit. 2. lib. 23. Eigest. — c)
Frequentem babet in ablativo usum, et signiScat
more, modo, iostar, all'usanza, a foggia, a gui-
sa, a maniera. Cic. 2. Phil. 25. a med. Erat
ei vivendum latronum ritu, ut tantum baberet,
quantum rapere potuisset. Id. Amic. 9. a med.
Qui pecudum ritu ad voluptatem omnia refe-
runt. Liv. 3. 68. mulierum ritu. Ammian. 14.
6. 18. sepulcrorum. Id. ibid. 10. 6. grandinis.
Horat: 2. Sat. 3. 2G8. tempestatis. (>uinr«7. 8.
3. 81. ferarum. Sic Hieronym. Ep. 8. Rudes ill!
Italia homip.es, quos cascos Ennius appellat, ritu
ferino v-ictum qusrebant. Justin. 27. 2. a med.
No& bominis, °sed accipitris ritu in alien ia ra-
piendis, etc. Plaut. Men- 2. 3. 44. Ilsc mulier
cantberino ritu adstans somniat. Petron. Sat.
102. Slatuarum ritu patiemur pannoi et vincula.
Horat. 3. Od. 29. 32. quod adest, memento Com-
pouere eequus: cetera 0umlnii Ritu feruntur. Gell.
18. 13, Ritu aleatorio. a Quint di chi giuoca. et
Lucret. 6. 1152. tetrum volvebat odorem, Ran-
cida quo perolent projecta cadavera ritu. h. e.
quo modo.
Homonym. lis, qus dicta aunt de more(f.
MOS in fin.), bsc addimua de rs'tu, ut utriusque
vocii discrimen appareat. Sane ritus turn babet
aliquid in rerum natura positum, quod patet ex
loc. Cs'c. Amic. 9. 32. Qui pecudura ritu ad
voluptatem omnia referunt. et Justin. 27. 2. 8.
Non hominis sed accipitris ritu. (Supra dixerat:
latronis more) et aliis hujuscemodi bene multlsj
turn prscipue ad res sacra's refertur, ut vidimus.
Plin. loc. supra adl. Neque enim ritui mo-
resqua tractamui innumeros. Virg, 12. /En.
836. Sermonem - mores rituiqoe sacro-
rum. Adda Suelon. Tib. 5. et at. — Differt et-
iam ritus ab instiluto iisdem de causis. Tac.
German. 27. Nunc siogularum gentium inati-
tuta ritusque, quatenus different, expedlam.
inslituta civilia ac bellica; rt'tus circa religionas
ve! luperstitlones. Cf. eurtid. ibid. 45.
RlVALlClUS, a, um, adject, ad rivalei perll-
nens, ut Rivalicia lex, qus lata fuit rogante po-
pulum Sar. Sulpicio Sex. F. Rufo, de iis, qui ab
eodem rivo aquam ducunt. Fest. in Sifus.
RlVALIS, e, adject, (rivus) di rivo, d' aequo,
corrente, ad rivum, seu ad aquam Duentem per-
tlneni. Cotum. 8. R. R. 15. a mea". de anatib.
Aquatilibus cibis datur cammarus, et riralis alle-
cula, Tel si qua sunt incrementi parsi Quvlorum
anlmalia. h. e. in ri vis degens.. — Uino
nivalis, is, m. 3. absolute, substantivorum
more. — Rivalei
I.) Propria dleuntur, qui In agrii rivum ha-
bent comraunem, c'jidpp'jiSpoi: el propter eum
rape contendunt. Vlp. Dig. 43. 19. 1. a med.
Si inter rivales, Id est qui per eumdem rivum
aquam ducunt, sit conteotio de aqux- usu. Gell.
14. 1. Negotium alicujus, quod ei forte de aqus-
ductu cum rivalibus, aut de communl parieia
cum vicino apud judicem est.
II.) Translate, qui ejusdem mulieris amore te-
nentur, rivali r concorrenti in amore, ctvtipa-
oxai, rfytcfaXoi. — a) Do bominibus. Donatus
ad Ter. Eun. 5, 8. 42. Rivales dicuntflr smull
de mulieribus, facta translatione nomlois a ferla
besilij, qus sitientci quum ex eodem riruio bau-
stum petunt, in prcelium contra so invicem con-
citantur. Ateuius p. 13. 6. Ribbech. Rivalis,
salve. Plaut. Slich. 3. 1. 30. Eadem est arnica
ambobus: rivales sumus. Ter. Eun. 2. 3. 62. Mi-
les Tbraso Pbsdrls rivalis, ubi Nonius p. 32.
23. Merc. Rivales dicti sunt, quasi in uouro a-
RIVUS
morem derivantes. Ovid. 2. Amor. 19. 60. Me
tibi rivalem si juvat esse, veta. Id. 2. Art. am.
539. Rivalem patienter babe. Id. Remed. am.
79t. Uudc quoque, quo quondam nimium rivale
dolebas, etc. Sueton. Oth. 3. Poppsam adeo di-
lexll, ut ne rivalem quidem Neronem squo tu-
leril animo. Catull. 57. 9. Rivales loeii puel-
luiarum. — 6) De bestiis. Apul. 7. Met. de.
equis. Mares rivalem summo furentes persecun-
tur odio. Cotum. 7. R. R. 3. 4. Aries rivalem
vioieotissime persequitur. — Amare sine rival*
dicuotur, qui stulte ea amant, qus nemo alius,
uipote minimi pretii: ductum ab amantibus
puellam deformem. Cic. 3. act Q. fr. 8. a med.
O dii, quam ineptus! quam se ipse amam sine
rlvali! Horat. Art. P. 444. Quin sine rivali te-
que, et tua solus araares. — Singulare e«t illud
farron. Sat. Menipp. p. 204. 5. Oehler. Nos-
ter Atticus, rivalis homo, an Atticum rivalem
dixit Varro, quia et ille erat rerum Roraana-
rum auctor diligentissimus? Cf. Cic. 12. Alt. 5.
RlVALIS, is. V. voc. prsced.
RIVALITAS, 5tis, f. 3. Translate usurpatur, et
est smulatio Inter amantes, qui eamdem mulie-
rem, Tel qus eumdem Tirum amant, rivalita,
a'vnJijXia. Publil. Syr. p. 354. 9. Ribbeek. Ri-
valitatem non am at victoria. Cic. 4. Tusc. 26. 56.
Obtrectare vero alter! aut ilia vitiosa smulatio-
ne, qus rivalitatl similis est. Apul. 10. Met.
Cujus (fortunw) instlnctu domum juvenls proti-
nus se direxit ssva rivalitas, Et illico bsc eadem
uxor ctEpit. puellam, velut smulam tori, primo
suspieari, debinc deteslari, dehinc crudelissimis
laqueis mortis insidiari.
RlVARlA, s, t. 1. qua est rivalis in amore.
Gfots. Lat. Gr. Rivaria, JyjXyj.
RlVATIM, adverb, per rivoi, Tel In morem
rivi. Macrob. 7. Saturn. 12. ai fin. Rivatim
aqus de Ponto fluunt.
. Rl VMNALIS, e, adject, objectu rivi fines a-
grorum faciens, ut Tractus rivifinalis, Sicul.
Ftacc. de cond. agror. apud Goes. p. 12., nisi
tint dus voces separatim legends. Cf. RIVUS.
RlVlNUS, I, m. 2. idem ac rivalis. ^uct. ar-
gum. Asin. Plaut. Rivinus amens ob prsreptam
mulierem. Alii leg. rivalis. Gloss. Philox. Ri-
vinus, ovtIJijXoc.
RIVO, as, are, b. 1. defivo. Paulin. Nolan,
carm. 28. 614. Condita perdactos rivaret in a-
tria fontes.
rIvOrUM, I, n. 2. Idem ae rivus. Usurpatur
tantummodo la plurali. M. Saro de geomelr.
p. 235. Goes. Tria rivora significat. el p. 237.
Trla rivora discindlt. et p. 233. Duo rivora
ourrcnt.
RlVOSUS, a, urn, adject, qui rivos babet.
Gloss. Cyrill. "Ps^pcoJijc [leg. 'Pei&pioSijc), ri-
vos us.-
RlVfJLCS, i, m. 2. deminut. a rivui, rivo-
letto, rivolo, parvus rivus.
I.) Propria. Varro 3. R. R. 5. 11. Rivulus
tenuis. Prudent. 10. mpc oxif. 160. Almonis
usque perveuitis rivulum. Apul. 4. Met. Rivulus
quidara serpens lenlter. et ibid. Fons rivulis plu-
ribus dispersus. Vulgat. inlerpr. Canlic. 5. 12.
Rivuli aquarum. Id. Job 20. 17. Rivuli flumi-
nura. — Similiter de canali, aut fistula. Apul.
11. Met. Ejus (urnuliB) orlficium non altiuscula
levaium in canalem porrectum loogo rivulo pro-
mlnebal. Cels. 7/ 4. n. 1. Si Qexus reperiuntur,
bi quoque ferro persequendi tunt: idemque fa-
ciendum, si plures se quail rivuli oilendunt.
II.) Translate. Cic. 2. de repuM. (edente A.
Maio) 19. 34. In0ui.it enlm non tenuis quidara
e Grscia rivulus in bano urbem, ted abundan-
tissimus amnis illarum disclplinarum et artium.
Id. Ccel. 8. a med. Qusram denique, a quo ista
fonte senator emanet. nam si ipse orietur ex se-
se, fortasse commovebor: sin autem, ut rivulus
arcessitus et ductus ab ipso capite etc, latabor.
Id. 2. Oral. 27. 117. Tardi ingenil est rivulos
consectari, fontes rerum non videre.
RIVUM, I, n. et
ElVL'S, I, m. 2. Rivum, i, a. habet Gloss.
Gr. Lat, 'Pst&pov, rlvuui, rivus, alveum, alveus.
RIXA
— Da hujue voele orlgine bae babet Ulp. Dig.
43. tit. 20. qui tit De rlvia, 1. Rivui art local per
longitudinem depreuai, quo aqua deearrat. cui
nomea esl alto tou pet». Feitus p. 373. 39. Jtfull.
Rivui vulgo appellatur tenuis Duor aqua, ooq tpe
coDiilioque (Itutttrui corrig. tpecu ineilive) fa-
ctua, varum natural! tuo lmpeta. «ed at it rivi dl-
euotor, qui maau facti aunt, lira super tarram
fo.ua, live aupar (Mullenu aubter) ipeeo, cujua
vocaball orlgo ex Graeo pendet — Rivoa Igltur
eit aqua flueni, a fonte vel flumine deducts, c ia£,
o'vatds (It. rigagno, rigagnolo, rio o rivo; Fr.
petit couri d'taa, ruiiieau; HUp. arroyo, rio-
chuelo, canal; Germ, do* Gerinnt; Angl. a
brook, itream of water, rivulet, rill).
I.) Proprle. — a) De rivi» manufaelii, ut
vult Fettu* loo. <il. Cic. Top. 8. 33. Partlum
dlitributio rape est InQnilior, tamquam rivorum
a fonte deductio. Ovid. Remed. am. 445. Gran-
die per maltoa tencantur Quinine rivoi. Eorat.
1. Ep. 10. 31. aqua par pronam trepldet cum
monnare drum. Virg. 3. Bel. 111. Claudlte jam
rivoa, pnari: aat prate blberant Id. 1. G. 269.
riTOi deducere nulla Relllglo vetat. Ovid. Re-
tried. 'am. 194. rivoi ducere lenle aquas. Colum.
10. It. R. 48. Juiil decllvl tremite rivi. Virg. 4.
JEn. 130. potli gaudent intjba rivia. Id. 5. Eel.
47. Rlvue aqua aeUeni. Intcript. apud JUurat.
441. 6. IVIIV IMP. CAISABB AVOVSTI CIRCA STH
BIVOM QV1 AQVAB DVCEHDA1 CATU FACTO BST
octoHoa iid. aobr dxxtba H5I8TBA0VB VACWi
BBtiCTVe m. — Similiter de cenali aat fistula,
per qoam aqua deflult. SeraU Dig. 7. 1. 61.
Uiufruetuarlua novum rlvura parietibua non pot-
est lmponere. — Rivui finali* apod Gromatl-
coa eat, qui ad agrorum tinea pertinet, tea quo
limites agrorum eonilituantur. Aug. Cm. «t Ner.
col. 1. p. 817. 10. Rudorff.; et Fault, et Va-
Itr. ds ration, limit, jeg. p. 365. 16. R., et
Boeth. demonilr. art. geometr. p. 401. 14. JR.
— b) De rlvie non manufaclla, sea de aquia
naturaliter decurrentlbua. qaando tantse non aunt,
at amnee die! poiilnt. Calull. 68. 67. Qualla in
aarii pellucena vertlee montia Rivui, muicoio prc-
•ilit e Iepide. Virg. 4. G. 30. tenuia fuglena per
gramloa rlvue. Ovid. 8. Met. 334. Concave vallla
erat, qua ae demittare rivi Atauerent pluvialli
aqua. PHn. 26. But. nat. 8. 56. (88). SUaua
naicltur glareosla et perennlbui rivli. Borat. 1.
Ep. 14. 39. rivoa, al deeldit imber, Malta mole
doeendui aprieo parcere prato. k. «. rivui, qoi
eraiclt, et Dt torrena, si pluvia decidit. Virg. 3.
JEn. 350. arentem Xaotbi cognomlne rlvum.
Ccsi. 5. B. G. 48. Ut minore cum periculo vel-
lem rivumqae treniiret. — B rivo /lumen fa-
cert, rem minimam nimla ampllficare, far d'una
moica un elefante, o d'una pule* un cavallo.
H» bet Ovid. 3. Font 5. 31. Ingenloqua meo
vena quod peupere manat, Plaudia, et t rivo flu-
mina magna facli.
ir) Translate dicitur de quoque bumore fluen-
te. Virg. 1. G. 133. rivia currentla vine. Id. 5.
JEn. 200. sudor Dull undique rivia. et 11. ibid.
668. Sanguinis ilia vomeni rivoa cadit Lucret.
5. 1355. argentl rival et eurl. miniert. Ptin. 3.
Hiit. nat. 106. 110. (237). Rivi igoium. Borat
2. Od. 19. 10. Tiniqae fontem, lactla et uberei
Centare rivoi. Ovid. 6. Met. 655. et bumeetei
lacrimarum gramina rivo. h. e. magna vi lacri-
marom. — Figurate. Borat. 1. Ep. 19. 9. at
le Confeitlm liquidua Fortana rivaa laaaret. h.
e. diviilla afduentlbui te loeupletet. Lactam.
Opif. D. 30. in fin. Tenala Ih nobis fecundla
rivui est.
RIXA, a, f. 1. Sunt qui bane vocem derlvalam
putant a Gr. ioifa eontendo ; at vide, qua init*
v. RIM A diilmui. — Blia eit contentio, qua
plerumque mann peragltur, pogna levlor inter
doos, s'pie (It. riotfo, riiia, conteia; Fr. futu,
rise, contutalion; Hlip. rina, pendencia; Germ,
d. Bader, Zank; Angl. Wefcerino, mauling, etri-
fe, riot).
I.) Proprle. — 1.°) 81rleto unto. Cic 4.
V»rr. 66. 148. Beee autem nova tarba atqae rl-
xe. Toe. Germ. 33. Grebrei, at inter vlnolentox,
— 451 —
riia, raro conviells, sspius csde et vulneribui
trensiguntur, Petron. Sat. 96, sub fin. Manui
a riia contiuere. Borat. 1. Od. 13. 9. leu tibi
candldos Turparunt humeroi immodica meto
RiitB. Juvenal. 3. 288. misers cognosce procemla
riia: Si riia est, obi tu pulsas, ego vapulo tan-
turn. Eorat. 1. Od. 27. 4. Rita sanguine®, et
3. ibid. 14. 26. proterva. et ibid. 27. 70. Riia
.callda. — 2.°) Leliore aensu, dicitur de dissidio
'as pugna inter plurei. — a) De bominibai.
Liv. 3. 18. Concuna bomlnum riia ao prope
praliam full, et ibid. 29. Interoarta patrum riia
■edata eit. Toe. 1. But, 64. Jurgio primum, mox
rlxa Inter Batavoi et iegiooarloi prope in prce-
llum eianere. Borat. 1. Od. 18. 8. Centaurea
cam Lapitbia riia auper rnero Debellate. Calull.
40. 4. Rixam vecordem eicitare. Vellej. l. 2. 2.
Biiam eiere. et 2. 47. ad fin. contrahere. Pe-
tron. fragm. Tragur. 70. Burmann. facere.
Ouintii. 6. 4. 13. Ire in rliam. — 6) De be-
iuii. Ovid. lb. 174. de tuo net Ioiatlabilibus cor-
pora riia lupii. Plin. 11. Bist. nat. 17. 18. (58).
de apib. Riia in eonvebendii Qorlbus eiorta. Co-
dim. 9. R. R. 15. 4. Rixam fucorum et apium
sapius committi videria. — 3.°) Dicitur et da
Venerea amantluro colluctatione. Propert. 2. 12.
10. Quantaque aublato iumine rixafuit! Calull.
66. 13. Dulcia nocturnal portanf vestigia riia.
F. PR(ELI0M et PDGNA.
II.) Translate eit quscamqae contentio. Cic.
9. Fam. 22. Academla nostra magna cum Zeno-
ne rlxa eat. Martial. 1. 37. Nobilla bae asset
pietatla rixa duobua. Flor. 3. 10. Major cum O-
ceano, quam cum ipiia navlbua, riia. contralto.
— Vetae dictum eit, a tano rixam quart, In-
qait Seneca 3. Ira 10., quia labore fenl pro-
nlorat ad Iraeundlam aant. — NB. De cognom.
R. V. ONOH.
Homonym. Rixa et jurgium its differaot,
at boc verbis, ilia raanu peragatar; unde ean-
guinea rlxa epud Borat. i. Od. 27. 4. et Too.
l.ffiir. 64. Jargia primum; mox rlxa. Con-
stat tamen ex Cicerone rixam verbis qaOque fie-
ri, loc. tlipra eit. Academia noitra magna cam
Zenone rlxa eit — Multum etiam inter u di-
stant risa et rurba, quum bae tit multitudinii
tarbatlo, commotio ten concunbe, vel concertatio,
ilia vero duoram, at Labeo ducet apad Ulp. Dig.
47. 8. 4., aat eit verboram velitetio. Cic. loc.
tupracit. Ecce autem nova tarba atque rlxa.
Praterea rixam et pugnam hoe differre ait Fronto
p. 3209. 41. Putsch., quod rixa aine armie eit,
et habet defemionem: pugna legem babet vel
nataralem vel moralem. paiaitrana enim vel eihi-
bet vlrlutem, vel armii per aoa vita perlcula
dimicat. Cf. Toe. Dial, de oraU 26.
RIXANS, ant is, partlclp. V. R1XOR.
RIXATOR, Orii, m. 3. ritxante, riuoto, qui
rlxatur. Ftrmic. 5. Malhet. 8. Hominea erunt
mail, litigloit, rixatorea, contentloii. Quintik 11.
1. 29. Tldeaa rixatorea quosdam neque Judicom re-
vereotia, neque agendi more ao modo contineri.
Tribuunt etlem Horatio i. Ep. 18. 15. pro ri-
xatur. Alter rixator de lana eape caprina Pro-
pugoat. qoam unicam et veram iectlonem dicit
C. Fea.
RIXATdRlUS, a, am, adject, rinoio, idem
ao jurgiotui. Fronto 4. ad St. Cm*, (edente 1-
teram A. ifaio) Ep, 13. Aocipe aliud riiato-
rium Jam boo et jurgioium.
RIXATUS, a, nm, parUeip. V. voc. ieq.
RIXO, at, are, a. t. el
RIXOR, Sri*, Stat sum, arl, dap. 1. (rixa).
Forma Rixo, idem quod rixor, apud veterei.
Varro apud iron. p. 477. 33. 2ferc. Illio vlroi
bortarl at rixarent, praclari phlloiopbL et ibid.
Dormil alius, nimirum vigilant, clamant, ealent,
riiant Forcillinu* addit tumd. ibid. Ne fami-
lls riient cam vlolnit. at Uerceriai leg. riien-
tar. Porphyr. ad HoraU 3. Od. 91. 3. Per vi-
nam quldam riiant In aonvivlo. — Parllolp. Ri-
xan* I. et 1 1. ; Rixatu* L et EL — Rixor est idem
ae rixam faclo, eontendo, loi'fea, vnxa'as (It far
riita, rittare; Fr. it qu*reller,gutreller, conle-
ittr, avoir una rixt; Hiip. reflir, contender, eon-
ROBIGINOSUS
tettar, pltyiar; Germ. ianken } elreilen,hadern,
tireilln bii zur Erbitterung, ja bit su Thatlich-
heiien, tick in den Haartn liegen; Angl. to buf-
fet, maul, bicker, brawl, quarrel, tcold, jangle,
dispute), el uiurpatar cam eddltii, aat absolute.
I.) Proprie. Lucret. 6. 1283. multo cam wn-
gulne rape riiantei. Cic. 3. Oral. 59. 340. Quum
essent cum eo de amicula rixatai. J7orat 1. Ep.
18. 15. Alter rhetor de lana rape caprina. V.
CAPRINDS. A1U leg. rixator. V. RIXATOR. et
Tac. Dial, de orat. 26. Non pugnat, aed rlxatur
(orator). Ouintii. 6. 4. 9. et 11. 3. 172. riianlia
modo.
II.) Trawlate. Farro 1. R. B. 47. Barbs
dam tenera sunt, vellends. priua enim arlds
(Schneid. corrig. walidce) facta rhantnr, et ce-
leriua rampuntur, quam aeeuntur. resiitono. Se
neca Ep. 66. ante met). Dam inter *e non rl
xentar cuplditai et timor. Jfartiaf. 9. 38. aones
grandibui minax verbli, Et cum thealro isculo-
que rixarii. h. e. inveberii, declamai, indlgnarii,
FJin. 16. BiU. nat. 3. 3. (6). Rami arborum
inter te riiantea. h. e. creicentei unus eontra al-
terum, aeque invicem implicantei luetantlum mr>
re. •Quintil. 9. 4. 37. Consonentei, qua aunt aspe-
riorei, in commissure verborum rixantar. CapaJJ.
8. p. 273. Hie me aataraque mea alterna dlutale
objurgatlone riiatii. ■ ,
RIXOSDS, a, urn, adject, riiioio, a'ptovixos,
contentioiui, pugnai, proclivia ad inenndum eer-
tamen. Colum. 8. R. R. 2. Non rlxoiarom avium
lanlita. V. LANISTA.
RIXt)LA, a, f. 1: deminut a rixa, parva ri-
xa. Intcripl. apud Jensen. 6187. it aval Dtoirva
adbvc iavobc v sstbo at ro» pbasbia anvLAioue
noITBAI VT TIBO AC BVDU 15 QVI1TB Vivam.
RO
R0D&US. V. ROBITJS.
RODlGALlA, lam. V. voc. ieq.
RODlGlLIS et Rubigalii, e, adject (roblgo vel
rubigo). De hujaa voeia aoriptione et quanlHate
V. RODIGO init — Roblgalia eit ad robiglnem
pertinent; eelerum aiurpatar tantammodo
Robigalia, lum, n. plu*. 8- ebtolute, aubitan-
tlvorum more, el est dies feitai in bonorem Ro-
biginli dees, teu Robigl del, cai eaera fiebant, at
rubiglnem a tegetlbaa averteret Imtitala fuere
a Noma anno regnl sui undeclmo, ad Greeoram,
ut videtar, exemplar. Btealm Rbodii, teite Stra-
bone I. IS. p. 012., Apollinl 'Epu&i^V, h. «•
Soli robiginem, i'ovdij3ijy, fragibue averrancanti
templam dlcaverant Celebrabantar autem TIL
Kal. Majai, ideal die XX?. Aprilli, quia tuno
fere eegelea rubigo infeitat Farro 1. R. R- !•
et 6. L. L. 16. SUM., PHn. 18. Bitt. nat. 29
69. (3) et Paul, ex Feito p. 267. 1. Mull. Ka-
lendar. Prceneitin. apud Foogin. Ferla Robigo
via Claudia ad milllarium v\, ne robigo frumen-
tia noeeat, lacrlficlum et ludi cunoribui majo-
ribua mlnoribuiq. fiunl. — Sacra bao ove et
cane fiebant, quorum exta cum tare et vino of-
ferebantur. Ovid. 4. Fait 908. et 935. et Co-
lum. 10. R. R. 342, F. ROBIGO et ROBIGDS
in ONOM. — Hujuimodl festam dia celebratum
fuiite conitat etlam poet CbrWianam teligionem
a Cooilantlno M. promulgalam, cui deiocepi iuf-
feeta lunt litanim majort*iiu*> etiamnam eodem
die la Eecleiia Catbollea eelebrantor.
RdBlGlNO et Roblglno, ai, are, a. I. (robi-
go) arrugginirt, robiginem eontrebo, toouai. A-
put. Florid, n. 17. Gladiaa oin iplendescil, alia
robifinat. Alii leg. roblgina'ur.
ROBlGllsOSUS et Rubiginoiui, a, am, adject.
— Roblgiooiua lit Idem ae roblgine planus, rug-
ginoio, i'uSigc.
L) Proprle. Flaut. Stick. 1. 8. 77. Roblglno-
•am itrlgllam, ampullem rubidam (oendo). Fronto
de eloq. (edente Iterum A. i/aio) p. 330. Gladlo
dimleandum, aed interest robiginoio, an spl«n-
ROBIGO
dido. Hie tamen legitur robignoso per syncop.
— Oum addtto Ablat. Apul. de deo Socrat. Te-
liim sanguine rubiginosum.
II) Translate. Martial. 5. 28. de obtrectatore.
Roblglnosii cuncta dentibus rodit.
ROBlGO et Rublgo, glnit, f. 3. (robm vet to-
Mas). — i.°) Ad tcriptlonem quod altinet,
Pieriut ad lac. Firg. citata, in antiquit plerit-
que codicib. primam »jllabam per o tcrlbi te-
ttatur. Non desunt alii, qui per u. Prasfert
Srouhut. ad Properl. 2. 19. 55., item Manul.
in Orthogr. prlorem terlptionem, qaaa antiquo-
rum est: alteram Datutjuiui, qua videtur fre-
qirenliore poste riorum usu con Grin a rl. — 2.°)
Batione babita quantitatii, prima ijllaba a Firg.,
Ovid., Colum. allatia, Itemque a Sil. It., Juve-
nale, Propert. produeitar: eorripitar » Pru-
dent. Psyckom. 105. Condere vagina gladlum,
oe tecta robigo, etc. et Tenant. 2. Carm. 13. 7.
Bcabrlda nunc retonat mea lingua rubigine verba.
Addons qaidam et Martial. 2. 51. nimlaque ru-
bigine captus Adiatras nomen quod libi eumque
datur. Sed plerique alii leg. cerugine. Item Ovid,
8. Met. 803. Labra incana situ, scabraque rubi-
gine denies. Sed alii tollant que: alii leg. icabri
rubigine dentes, vel scabra rubigine faucet. —
Robigo tria sigolfleat; scilicet
J) Robigo est vitium raelallorum, quo atram
ruborem eontrabunt, et exeduntur: in ferro di-
ctum apeoiali nomine ferr ugo, in are cemgo,
jpuoi/Sq, lot (It. rugging; Ft. rouille d'un mi-
tal, rouille; Disp. orin, herrumbre; Germ, d.
fehlerhafte rothe Ansatz am Metall, Rosl;
Angl. rust).
I.) Propria. — a) Stricto sensu dlcitnr de
metallis. Plin. 7. Hist. not. 15. 13. (64). JE» ae
ferrum rubigo protinus corripit. At Slllig. leg.
ubiq. robigo. Id. 33. ibid. 3. 10. (82). de auro.
Super cetera dob rubigo alia, non aerugo, non
ailud ex ipso, quod eonsumat bonitatem, minuatve
poodui. Id. 34. ibid. 9. 21. (09). £ra extern
rubiginem celerias trabuat, quam neglects, et
ibid. 15. 43. (150). Ferrum a rubigine vindicator
cerussa et gjpso, et pice llqulda. et mot. Ferreot
anulos rubigine loiestarl. Id. 17. ibid. 4. 3. (27).
Terra ferro rublginem obdueit. Id. 34, ibid. 14.
41. (143). Celerlut rubiginem sentire. Firg. 1.
G. 495. Exeta inveniet scabra robigine plla. et
2. Ibid. 220. salsa ladit robigine ferrum. Pro-
pert. 2. 19. 55. scabra teritur robigine macro.
Quid. 1. Pont. 1. 71. Rodltur at scabra positum
rubigine ferrum. — 6) Latiore tensa, per tiral-
litudinem dlcitur de alii* rebut. Plin. 30. Eist.
nat. 18. 30. (138). Sunt lapidei molaret, qui ve-
tustate rublginem trabuot. Id. 18. ibid, 0. 8.
(20). de glandib. arborum. Distant inter so,
quod aliif subest tunica robigine scabra, aliis
protinas candidum corpus. Ovid. 1. Art. am.
515. Lingnaque ne rigeat, careant rubigine dentes.
Calpurn. 5. .Eel. 76. Fragilis robigo. h. e. putredo.
II.) Translate. 1 1. Generalim, metaphors
sumpta ex ferro, quod robigioem contrabil, quum
Siu in usu esse desiil. Ovid. 5. Tritt. 12. 21. in-
geoiam ionga rubigine ltcsum Torpet. Fal. Max.
2. 9. 7i. 5. Abrogamus istod horridas vetuttalli
rubigine obsiium imperium. Seneca Ep. OS. cir-
ca tried. Uebetibua et obtusis aut mala consue-
ludine obsMsis diu rubigo animorum eifricanda
est. Ovid. 8. Met. 803. de Fame, scabra rubi-
gine fauces, scil. per quai dio eibut non descendit.
F. Init. Claudian. cont. Mall. Theod. 175. in-
fectus longi rubigine rnris. h. e. loogo situ, et
otio, quo rari degebam, remotas a rebus geren-
dit. m 2. Speciatlm rubiginem peccatorum ap-
pollat Prudent. 7. Calhemer. 205. vltia animi,
peccata et sordes, quibus estur et in quins tur.
Similiter Seneca Ep. 7. a med. Malignut comet,
quamvis candido et simplici rubiginem suam af-
rleult. Martial, prcef. lib. 12. Accesslt bis muni-
cipalium robigo dentium, et Judlcii loco livor.
B) Rubigo srppe dicitur morbus satorum: de
quo Plin. 18. Hist, nat. 28. 68. (3). Plerique
diicre, rorem inustum sole acri frugibut rubi-
ginis causam esse, et carbuneoli vllibus: quod
ex parte faltuin arbilror, omnemque uredioem
— 152 —
frigore tantam constare, sole innoxio. Id. ibid.
10. 20. (3). Siligo semper rectam babel spicam,
nee rorem contiuet, qui rubiginem faciat. et ibid.
17. 44. (2). Caleste frugum fiocarurnque malum
nullo minus aoxium est rubigo. Frequentissiraa
hae in roscido tractu convallibusque, ac per-
Datum non habentibus: e diverso carent ea ven-
tosa et excelsa. Ovid, quoque rori, et soli attri-
bult, 4. Fast. 917. Nee venti taotum Cereri no-
cuere, nee imbres; Nee sic marnwreo pallet ad-
uita gelu; Quantum si culmos Titan lncalfaclt
udot. At. Colum. Arbor. 13., Pallad. 1. R. R. 35.
et Servius ad 1. G. 131. mala nebula causam as-
sigoant: quod et rustic! Patavini nunc faciunt,
qui ideo vocant ni&t'a: qua vox a nebula facta
est. Italis est golpe,melume, ruggine, Gallis TJiet-
le. Farro 6. L. L. 16. Mull. Ne rubigo occupet
segetes. Firg. loc. cit. Mox et frumentis labor
additat, at mala culmot Esset robigo. Colum.
2. R. R. 12. (!1). 5. Segetes rubigine infestantur.
et 10. ibid, 342. mala rubigo virides ne tor-
reat berbas.
C) Addit Servius loc. cit. robigioem esse, ut
Varro dicit, vitium obsceoa libidinis, quod ulcus
vocatur: idque nascl abondantia et superfluitale
humoris, et a Gracis aaxupiaoiv vocari. — NB.
De Robigine dea F. ROBIGO in ONOM.
ROBlUS et Robeus, a, am, adject, rosso ca-
rico, o scuro, idem quod rubeus, rufus. Inscript.
apud Gruter. 61. 3. vr pbabtob mtatvbvm ss
SCUT VOLCABAUBVs OMHIBV8 AKNIS VITVLO R0BI0
bt vsrbb. Alii leg. robeo. Foss. in Elymol. in
F. Ruber, et Scalig. in not. ad Farron. 2. R.
R. 5. p. 244. Legitur robius etiam apud Colum.
6. R. R. 1. 3. Schneid., ubi de coloribus bourn
loquitur, et 8. ibid. 2. 8. Schn., ubi de galli-
narom, in quibusdam MSS., nam alii passim ba-
bent rubeus. (Alii ad 6. 1. rubius; alii ad 8. 2.
leg. proout.) F. ROBUS. Marcell. Empir. 27. p.
126. retro tntt. Rbun marinum sive rhun orien-
talem, quod est mioutum robium simile lenticula,
quantum tribus digitis prendere potueris, mittes
in mortarium etc. F, RHUS.
ROBOR. F. ROBUR init.
ROBOrArIUM, li, n. 2. Jpupjjaxtov, vivarium,
saptum, villa, qua incluSa babet animalia: a v. ro-
bur, idest a tabulis roboreis, quibus vivaria sa-
pta erant, antequam msnibus cingerentur. Scipio
African, apod Gell. 2. 20.
RObORASCO, is, ere, n. 3. (roboro) robur
acquiro. Ifceviut apud Ifon. p. 116. 26. Merc, de
puero pu&eseenfe. Cujut vox gallaiascit, cujus
jam ramus roborascit, F. RAMUS.
R6bORATDS, a, um, particip. F. ROBORO.
RdBOR&TUM, i, n. 2. locus rcborlbut consi-
tus. Gloss. Gr. Lai. Apu/iwv 6 w'rros, querce-
tum, roboretum.
RObOrEUS, a, um, adject. d> rovere, S^uTvc;,
qui est ex roborjs materia, robustus. Colum. 6.
R. R. 30. 1. Stabula roboreis axibut constrata.
Id. 11. ibid. 2. 13. Roborea materies. Plin. 28.
Hist. nat. 8. 29. (1 13). ligna. Pallad. I.R.R.21.
2. planca. Ovid. 5. Fast. 622. vlrgo simulacra
virorum Mittere roboreo scirpea ponte solet. Hy-
£in. de limitib. agr. p. 112. 12. Rudorff. Ro-
oreut limes, et degener. controv. p. 127. 4.
terminus.
ROBORO, as, svi, stum, are, a. 1. (robur).
Particip. Roboratus tub A et £.; Roborandut
tub A. a. — Roboro duo sigaiCcat; scilicet
A) Roboro est robur et vires addo, firmo, re-
ficio, xporatco) (It. rinforzare, fortipcare; Fr.
fortifier, donner det forces a, consolider, affer-
mir; Uisp. fortificar, dar vigor y fuerzas, en-
durecer, afirmar ; Germ, kernfest machen, star-
ken, kraftigen, haltbarmachen-, Angl. to slrengh-
ten, invigorate, fortify). Occurrit — a) De rebus
pbysieis. Lucret. 4. 1032. adulta atat quum pri-
mum roborat artus. Plin. 10. J5fist. nat. 33. «9.
(92). Ulrundiaet nidos luto eonstruunt, stramento
roborant. Id. 17. <6id. 22. 35. (t I). Pampioot ad :
Jugata vltis detergere, usque quo placeat robo-
rarl earn. Id. 18. ibid. 28. 67. (4). Quum splca
deflorescera espit, atque roborari. Colum. 6. /(.
R. 27. a med. Equus roborandus est largo cibo.
ROBUR
Fulgat. in'.erpr. Exod. 1.7. Quasi germtnantes
multiplicati sunt ac roborati nimls impleverunt
terram. — b) De moralibut et abstraclis. Cic.
1. Off. 31. 112. Catoni quum incredibilem tri-
buisset natura gravilatem, eamqae ipse perpetua
conslantia roboravisset. Horat. 4. Od. 4. 33. Do-
clrina sed vim pioraovet insitam, Rectique cultut
pectora roborant. h. e. efficit aoimum fortem.
Plin. 21. Hist. nat. 15. 55. (93). Mordacitas
urtics non protinus cum ipsa berba gignitur,
nee nisi solibus roborata. Apul. 5. Met. Proce-
dente consustudine et affections roborata. Boeth.
in Porphyr. 1. Et tamen, seienlia roboratus,
quid quari jure pottit, agnosceret. h. e. fretus.
— Hinc Partieip. prater, past., cujut exempla
retulimus,
iiofcoratas, a, um, etiam absolute, adjectivo-
rum more, occurrit; unde Comp. Roboratior.
Terlull. Anim. 25. Roboratior exitas.
S) Roboro est etiam robore, seu tetano afficio,
corripio. F . ROBUR. Occurrit tantummodo Par-
ticip. Roboratus apud Pelagon. Felerin. 19. Si
equus volneralus, ti marmoralus, si roboratus
ete.
ROBOrOSUS, a, um, adject, qui robore, seu
tetano laboral, telanicus. Feget. 3. Felerin. 24.
Qua potio roborosos tetanicos, et opistholonicos
salnbriter curat. Id. ibid. Roborosa passio dici-
tur, qua animal rigidum facit ad slmilitudinem
ligni. F. ROBUR sub C
ROBRUS. F. RUBER.
ROBUR (Robor), Crit, n. 3. Olim robut et
robos dixere pro ro&ur, ut labos, honos pro la-
bor, honor. Cato R. R. 17. Robus, materies i-
lem pro ridica, ubi solstitlum fuerit ad brumam,
semper tempestiva esL Forma robor est apud
Chatis. p. 32. 12. et p. 648. 16. Red. et Pii-
scian. da accent. 24. p. 524. 2. Keil.; et a
Lachmann. legitur apud Lucret. 2. 1131. Inde
minutatim vires et robor adultum Frangit. Gloss.
Cyrill. liyyt, valentia, virtus, robor. — Cestui
p. 264. tu. Mill, banc vocem ducll a roius,
ruber, rufus, quia roboris materia plurimas ve>
nas ejus coloris babet; alii vero cum thematl
p'o, unde p'uwojtt, piouii, coojungunt. — Robui
tria pracipue signllicat; scilicet
A) Dicitur de lignis duris et validls, prasertifu
de lignis quernis.
I.) Proprie. <[ 1. Generatim. Colum. 9. R.
R. 1. 3. Robur querceura vel tubereum. Cess.
3. B. 67. 13. Naves tola facta ex robore. Cic.
4. ^«td.(2. pr.) 31. ad fin. Sapiens non est e saxo
sculptus, aut e robore dolatus. Id. 2. Divinat.
41. 86. Quis robur Iliad cecidlt, dolavlt, inscri-
psitt Firg. i. /En. 441. Anooso validam robore
quercum erueie. Id. 12. »'6id. 783. Diicludere
morsus roboris. h. e. oleastri, quam supra dl-
lerat v. 766. Adde 2. G. 305., 3. ibid. 420. el
alibi tape. Uoe pertinent et ilia ibid. 332. Sic-
ubi magna Jovls antiquo robore quercus In-
gentes tendat ramos. h. e. vetusta duritia el lir-
mitatis. Ovid. i. Mel. 303. agitata robora pul-
sant. Id. 3. tfet'd. 92. flxa est pariter cum robore
cer?i». — Massjla robora Statio 3. Sitv. 3.94.
sunt arbores citrl, ex quibus pretiosa mensa;
fiebant. F. CITRUS. Ilae eadem vocat id. 4.
ibid. 2. 39. robora Maurorum. id. 5. Theb. 287.
curvum robur. h. e. cjmba ex codlce cavato. ^ 2.
Speclatim est genus quercus durissimo ligno et
in aquis incorruptibili, rovere o rovero, quer-
ela, 3pu« dfoix. Multa do ea Plin. 16. Rist.
nat. c, 6. 7. 8., item t'5id. 38. 73. extr., ubi
lotam ejus materiam osteam esse: et ibid. 40.
76. (3), ubi tantam el esse duritiam scribit, ut
terebrari nisi madefactum non queat, et ne sic
quidem adactut avelli clavut : et ibid.. 79., ubi
marina aqua corrumpl. Sed profeeto pluret sunt,
non una species quercuum, qua hoc nomine sp-
pellantur. Gell. 10. 12. Caput et collura cba-
raaleontis ti uratur llgno, quod appellatur ro-
bur, imbres et tonitrut fieri derepenle. — iio-
iore natus, agrettis, durus, iohumanus, ferreus,
Stat. 4. Theb. 339. vos autem bune ire tioefit.
Arcades? o sails nimirum et robore nail!
II.) translate. ^ I. Per sjnecdocben robur
iiOBURNEUS
est res aliqua ex robote. — a) Geooratim. Sil.
Ji 2 244. el 267. robur letale. h, e. hasta. Sic
/'ira.'iO. Bn. 479. ferro praefixum robur aca to.
h e bastile ferrea cuspide armatum. Martial.
9. 44. Cujus (Hereulis) laeva calet robore. ft. e.
clava. (Adde Slat. 2. Silv. I. 35.) Fst^USv.
230. sacrum robur. ft. e. equus ligneus. Apud
etimd. 1. G. 162. et fat. P'acc. ?• 5 55 - 8™ ve
robur aralri est ipsum aratrum e robore. Ctc.
Mur. 35. ad fin. Lacedaemonii quotidiams epulis
In robore accumbunt. h. e. in sedjli • robore
vel alio quocamque ligno duro. <— o; Specia-
tim. .Pestus Joe. cit. Robot in carcere dicltur
is locus, quo precipitator maleflcorum genus,
quod ante arcis robusteit includebatur. (Cf. Flaut.
Cure. 5. 3. 14.) b. e. career inferior, la segreta
sotlerranea a" una prigione. £tv. 38. 59. MB
fin Et in earcerem inter furet nocturnos vir
elarissimus iucludatur, et in robore et tenebris
exspiret. Id. 34. 44. extr. inferiorem earcerem
appellat, et Sail. Cat 55. Tullianum: ac de-
icribit. Calpum. Flacc. declam. 4. Video ear-
cerem publicum, tails ingentibus struetum, etc.
In bunc conjee* robar Tullianum prosplciunt.
Alii leg- robot Tullianumque. iuean. 2. 125,
Saeva tribunicio madueruot robora tabo. Apul.
Apolog. Osubtilitas digna carcere et robore! ft.
e. vincullt ct morte, quia in robore supplicium
de rei» sumebatur. Tac. 4. Ann. 29. Robur, et
saxam, aul parricidarum pcenas minitari. Adde
Zucret. 3. 1031., ubi quidam designari putant
equuleum, In quo insidentes, vel porrecti rei lor-
quebantur. Quod scribit Val. Max. 6. 3. n. 1. in
fin. familiarei Gracchorum de robore- prtxctpi-
tatot fuisse, negotium facessit Interpretibus. ne-
que enim praecipltari poterant, qui de carcere In
robur, Imum carceris locum, supplicil causa de-
mittebantur. Itaque aut locum ipso robore de-
pressiorem lbi fuisse putandum est: quod sane
non constat; aut Falerium robur cum saio Tar-
"pejo confudisse; aut in robore pro in robur
dixisse; aut denique locum esse corruptum. Clara
erat sententia, si diilaset in robur. f 2. Item
dicitur de duritia aut Qrmitale, aut facultate et
vlribut aliarum rerum, et quidem — 1. ) De re-
but phjsicis. — o) Ganeratim. Zucret. 1. 889.
frugei robore quum taxi franguntur. Firg. 7. Mn.
609. Centum aerel claudunt vectet, aeternaque
ferri Robora. (Adde Zucret. 2. 449.) Liv. 37.
30. Robore navium et virtute militum Romani
looge regiot praestabant. Firg. 2. G. 177. Nunc
local trvorum Ingenilt: quae robora cuique, Quia
color, et quae tit rebut natura ferendis. — b)
Speciatim ae aaepe de vlribut corporis, robuttez-
za, fortezza, lena,forta, \iigore,fermezza,jay.t}.
llane notionem ex eo descenders putat Fettut,
quia bominea vaientes boni colorls esse tolent,
et ad rubeum, quails In venis roborit ett, acce-
dentls. A1U tamen, ut toss. In Elymol. et re-
eentiorea, volant hanc ewe primam et propriam
vim bujus voels, et Inde traniferri ad arborem.
Firg. 2. £n. 638. quibut Integer ajvi Sanguis,
alt, solldaique tuo slant robore vires. Id. 8. ibid.
518. Areadat buie oqultet bit centum, robora
pubis Leeta dabo. h. e. fortissimo* Juvenes. Sic
Fal. Flacc 2. 044. Quum tales iotrasse duces,
tot robora cerno. Id. 1. 561. robur Herculeum.
h. e. ipsa Hercules fortissimus. — 2.°) De mo-
rations, preesertim de viribus animl: et univertim
ponitur pro vi, virtute, Drmitate. — a) Abstra-
cto, at ajunt, tensu. Cic. Rose. Am. 51. 149.
Qui ti Jam tatis eetatis atque roboris haberet,
Ipse pro Sex. Roscio dieeret. (Ilunc taoren locum
alii interpretantur de viribus corporis.) Id. pro
leg. Manil. 4. 10. Altera pars, quae multo plus
firmament! ao roborit habebat. Id. 5. Fin. 5.
12. Dummodo plus In virtute teneamus firmita-
Us et roboris. Id. 6. Fam. I. 3. Quantum in
c-ijusque animo roboris est, atque nervorum. Id.
Font. 8. 16. HI! babuerun'. lantum animl, tantum
roboris, ut H. Scauro test! non crederent. Id. 2.
leg. Agr. 35. a mtd. Quibus illl rebus elati et
ioflatl, ti paullum assumpserlnt velustatit ac ro-
boris, non eontinebuntur. Id. 1. Off. 5. 14. A-
cimi eicelsi atque invieti masnltudo ac robur.
TuM. IV.
— 153 —
Id. Mil. 37. 101. Vir quodam ioc'redibili animi
robore. Quintil. 6. procem. a med. Robur ooDtra
dolores ac metos. Ovid. 5. Trist. 12. 11. Des li-
cet bic valido pectus mini robore fullura, etc.
Fracta eadet tanta saplentia mole ruinae. Mar-
tial. 1. 40. magna subnlius robore mentis. Se-
neca Phaniss. 78. Magno robore aerumnas do-
ma. Alter Seneca Ep. 10. a med. Verba plena
roboris. — 6) Concreto, ut dicitur, sensu. —
a) Generatlm. Cic. Oral. 10. 34. Versaris In
optlmorum clvlum vel Qore vel robore. -Id.
CluenU 56. 153. C. Flavius Pusio, Cn. Tilinius,
C. Maecenas, ilia robora populi R. Flor. 2. 17.
Celtiberos, id est robur Hispania?. Coium. 19. R.
R. 326. pallentia robora betae. ft. e. ejus caules
duriusculi et aliquid roboris babentes. Alii ta-
men leg. lubera. — /3) Speciatim de militibus.
Cic. 6. Alt. 5. a med. Auxilia sane bona, ted
ea Galatarum, Pisidarum, Ljciorum. base enim
sunt nostra robora. Asin. Foil, apud Cic. 10.
Fam. 33. Et robur et suboles militum periit.
Liv. 5. 39. Piacuit Juventutem militarem sena-
tusque robur in arcem concedere. Id. 27. 14.
Id roboris in omni exercitu erat. Id. 30. 2. Quod
roboris ea provincla habuerat. Id. 33. 4. Robur
omne virium. Adde eumd. 28. 14. et 39. 30.
Firg. 8. i£n. 518. robora pubis. Liv. 24. 46.
centurionum. Tac± 1. Ann. 24. Germanorum.
Id. 4. Hist. 33. extr. Caesorum eo die in par-
tibus nostrla major numerus et imbellior : e Ger-
inanis ipta robora. i pits valorosi. el Flor. 3.
5. Priusquam inter te gentium robora coirent.
B) Dicitur robus, antlqua forma, genus tri-
ticl, a colore, vel a Grasco b*po/3o«, 'ervl ge-
nere rubeo, vel potius a comparatione arboris
tic dictum, quia triticl bujas robustissimum o-
mnium et durisslmum granum: nune Italis gr<j-
no d" r <>, ant etlara grano rosso o robo appella-
tor. Colum. 2.-JR, R. «. 1. Triticl genera quam-
plura cognovimus. verum ex bis maxima seren-
dum est, quod robus dicitur, quoniam et pon-
dere et nltore prsstat.
C) Robur ett morbus jumentorum, quo nervl
rigent et In robur obdurescunt, tetanus, TStavot,
irrigi'di'menfo de'neroi apud Feget. 3. Ftttrin.
24. ab init. et Pelagon. Fetenn. 23. F. RO-
BORO et ROBOROSUS.
ROBORNEC8, a, um, adject. d» querela o ro-
vere, Spuivos, qui est e robore, quernut. Colum.
9. R. R. 1. a med. Ferae pecudet in vivariis ut
graminibus, Ita fr u gibus roburneis opus babent.
ft. e. glandibus, quibus vescuntur.
ROBUS, ruber, rufus, Oavus, fav»o«. Festus
p,264. 10. Mill. Robum rubro colore et quasi
rufo significarl, ut bovem <jooqua ruslicl appel-
lant, manlfestum est. Unde et materia, quae plu-
rimas venas ejus colorls babet, dicta est robur.
Hinc et bominet valentet, et bonl coloris, robu-
it). Servkis ad lllud Firg. 6. Eel. 22. Sangui-
nis frontem morit, etc. Hulti hoc dictum pu-
tant, quod robus color deornm sit: unde et
triumphantes facie miniata, et in Capitolio Jup-
piter in quadriga miniata. Alii leg. rubeus. Gell.
4. 6. Si quid succidaneis opus erat, robus aece-
deret." ft. e. vitulus robius. Alii perperam leg.
robigus. — IfB. De cognom. R. F. ONOM.
ROBUS, Crls, n. 3. F. ROBUR.
ROBUSTARlUS, II, m. 2. artifex, qnl in ro-
busta materia opus facit. Inscript. apud Don.
el. 2. n. 27. corns ROBVSTABiOBVM. Hanc eamd.
habet Murat. 519. 2., ubl alitor legit, et con-
tends minus Latinam robuslariorum vocem
esse.
ROBUSTE, adverb. Comp. Robustius, et Sup.
ilobusd'ssime. — Robuste est fortiter, firme, va-
lide. Augustin. 8. Confess. II. Ne reralesceret
Itefum, et me robustius alligaret. ffazar. Pa-
neg. ad Conslantin. 17. Fecunda malis suit nv
tio ita raptlm adolevil, robusteque recreata est.
Cassiod. 12. Fariar. 21. Fide publics robusVissi-
me reparatur qoldquld a privatis amittllur._
RCBUSTfiUS, a, um, adject, di rouere, Spuvoe.
qui est e robbre, roburneui, roburtus. Filruv. 2.
I. Scanduls robustea*. Id. 3. 3. et 5". 12. a med.
Robuste! pali. Addon! et rnrron. 1. R. R. 38.
RODG
extr., ubi constans lectio no^ est. Scnneid. leg.
robuslus.
rObUSTUS, a, um, adject, (robur). Comp. Ro-
buslior II. 1. et 2; et Sup. Robustissimus II. 1.
— Robuslus
I.) Proprie, qui ex quae umque duro ligno, et
speciatim ex robore est facius, roburneus, quer-
nus. Ca(o R. R. 18. Eo capitulum robustum In-
dite el ibid. Stipiles robustas facito. Farro i.
R. R. 38. eilr. et Co(um. 2. l*i. Rob'usla ma-
teria. Plin. II. Nisi. nat. 37. 55. a med. Ro-
bust! eaudices. Ovid. 5. Mel. 120. Robusta re-
pagula. Plaut. Cure. 5. 2. 14. Robuslus career.
h. e. locus robustis axibm munitus. F. ROBUR.
I/orat. 2. Ep. 2. 74. Trlitia robustis luetantu:
funera plauslris. Id. 3. Od. 16. 2. Robust* fo-
res. — De robusto eodice F. in v. CODEX.
II.) Translate est durus, rigldus, valcns, Br-
rous, vigorem ac robur habens, duro, saldo, for-
te, robuslo. — i.°) De pbysieis. — a) Gene-
ratira. Plin. 11. Hisl. nat. 37.45.(125). Cor-
□ ua aliis ad incursum robusls, aliis ad ictum.
Id. 17. ibid. 22. 30. (175). Tertius vinece annus
palmitem velocem robustumquB emlttit. Id. 36.
ibid. 22. 48. (167). Alb! lapides, nee contra hu-
rnores et auram marls robusti. Colum. pr&f. a
med. Robustissimum solum, ft. e. eui imperari as-
6idua cul'.ura potest, ct quod feracissimum est. —
b) Speciatim robuslus cibus est valens, ft. e. In
quo multum aliment! inest, ut t'els. 2, 18. ab init.
eiplicat. Id. ibid. Ex feris quo majus quodque
animal, eo robustior ex eo cibus est. Plin. 18.
Hist. nat. 17. 46. (166). Colles robustius, sed
minus, reddunt trilicum. Adde ibid. 30. 72. (298).
c) Item de viribus corporis. Nepos Alcib. 2.
Postquam robustior est factus. Suaton. Tib.- 63.
Corpore amplo atque robusto esse. Cic. 2. leg.
Agr. 3!. Homines robusti, et vaientes, et audaees.
Muslin. 25. 4. 6. Exercitus partem robustissimam
amisit. Ovid. Heroid. 9. 77. de Hercule. Crassa-
que robusto deducis pollicc Dla. i°Iin. 7. Hist.
nat. 16. 17. (7C). Robusta vox. Ifepos Hannib.
10. Quum videret, regem domesllcis rebus minus
esse robustum. ft. e. minus inslruclum .mil'iaribus
copiis. Id. Alcib. 2. Robustior facius. ft. e. adul-
lior. i'auf. Diae. ex Fest. p. 264. 11. Mill,
de robore. HIne et homines vaientes et boni ro-
loris robust!. — Plur. absolute. .Seneca 3. Ira
5. Proroiscue (pestilentia) imbeeilla robustaque
invadit. Fulgat. interpr. Exod. 15. 15. Robu-
stos Moab obtinuit tremor. Plin. 27. 7/ist. nat.
4. 10. (27). Robustiores vinum bibere, lnQrmiorea
aquam. — Fignrate. Ovid. 15. Met. 207. Transit
io sestatem post ver robustior annus. — 2. ) De
moralibus et abstractis. Cic. 2. mi. 25. a med.
Sed hcec, quae robustioris Improbitatis sunt, omit-
lamut. et 5. Phil. 11. extr. Omne malum na-
teens facile opprimitur, loveteralum fit plerura-
que robustius. Id. i. Off. 20. 67. Ea, quae videntur
acerba, Ita ferre, ut nlbil a statu naturte disce-
das, robusti animi est magnasque eonslaoli*. Id.
4. Tusc. 23. 51. Robusta et sta bills foriitudo. Id.
Plane. 8. exit, Solidam, ct robustam, et assl-
duam frequentiara praebuerunt. Pers. 5. 5. robu-
stum carmen, h. e. grandiloquum, tragicum, ma-
gni ponderis. Fal. Max. 4. 7. n. 2. Robusta con-
stants amlcitiae exempla.
RODARUM, I, n. 2. species berbco (.ypirrea uJ-
maria L.) apud Plin. 24. Hist. nat. 19- 112.
(172). Juxta banc (rumpotinum) viduam vite
nascilur berba, quam Galli rodarum vocant. Ita
Sillier. ; alii leg. rbodoram.
RODENS, entis, panic. F. voe. seq.
RODO, rodis, rSsi, rSsum, rOdere, a. 3. Hanc
vocem Forcellinus deducit a verbo Gr. <V«T t *i
edo, rodo; el Doderlein. conjungii cum pspsea-
& el y (Horn. II. 1. IF. v. 35.), quod esVrodere,
terere dentibus, uode et rudus, res tritas: verum
simpllclus derivaiam pulamus a ibem. Sanskr.
rod ejusdero cum v. rado ct rodo signincatKiius.
— Particip. Rodens, et Rosus I. a. ct B.; Rotu*
rut I. a. — Rodo est Idem ae dcnlibus quip-
piam erado, tc oiyto (It. rosiccftiare; rodere; Fr.
ronjer, rogner avec les dents; Uisg. roer con IH
| dienles; Geim nfljeu, b'inr,(;en; Angl. to gnaw}.
20
RODUS
I.) Propria. — a) De feria. Phcedr. 1. 22.
laboras, ut fruarii reliquiia, Quae sunt roauri
mures. Stat. 4. Silv. 9. 10. Kotus lineii, situ-
que pulris, Ovid. 1. Fatt. 357. Bode, caper, vl-
tern. Martial. 3. 24. Vita noeem rosa itabat mo-
Titurui ad arai Hircua. Plin. 17. Mitt. not. 5.
3. (37). Corri aratoria vealigia Ipsa rodentea. ft. t.
rostro tundentea eibi exquirendi gratia. — 6) De
faominibui. Eorat, 1. Ep. 14. 40. Cum serris ta
urbane dlaria rodere mavis, h. e. durum lervorum
elbum, et paoem vix moraus admitientem, qaalia
urbaoli debater aervis, fatlgato deote mandere.
Id. 1. Sat. 10. 70. in versu faciendo Sape caput
f cabaret, vivos et roderet unguet. (Cf. Pert. f.
IOC.} Id. Epod. 5. 47. Irreaeelum aava dente
llvido Caoidla rodena pollieem. Petron. fragm.
spud Ttt. Scholiast, ad Horal. Epod. he. eit.
Polliee asque ad periculum roio. Martial. 7. 19.
Robo tepenti apondylos tinu condit. — Absolute
Fulgat. interpr. Job 30. 8. Qui rodebant in so-
Utudine.
II.) Translate. % 1. Ponitur pro eiedere,
corrodert, logorare, contumare. Ptin. 36. Biit.
not. 22. 48. (166). Tophus lectori] calee roditur.
Id. 35. ibid. 15. 52. (185). Via llquidl alomtntt
adstriogere, indurare, rodere. Ovid. I. Ant. 1.
71. Ferrum robigine roditur. f 2. Item erade-
rc, abradere. Zucret. 5. 257. rlpas radentia Ou-
mioa rodunt. et ibid. 358. quodcumqoe allt, an-
gel, Roditur. h, e. deminultnr. Zaehmann. leg.
redditw. % 3. Fignrate dicitnr de obtrectatorl-
bus et maledleit. Cie. Salb. 26. 57. Mors bo-
mlnum invident, in convlvlit rodunt, la errea-
lis veilieant. Horal. 1. Sat. 4. 81. abtentem ro-
dere smieum. et ibid. 6. 49. Quern rodunt o-
mncs Hbertino pttre natum. Martial. 6. 2a. Ru-
bigioosis aurtela dentibus rodlt. Id. 13. 2. quid
dentem denle juvabit rodere? h. e. earpere eum,
qui pari est mordaeitale. V. PELLIS. — Sin-
gular est Ul«d Pan. 3. 81. Murmura quuin te-
cum, et rablosa tiltntia rodunt. b. e. variant, et
quasi dentibus rodunt verba, tecum obmurmu- .
rants!.
rOdds et rOduscOltjm. r. raudus, ru-
DUS et BAUDUSCULUM.
BOCA, as, I*. 1. res rogata, eleemocyna. Glo$t.
Isid. Addlt Quicherat. et Gloss. Pith, et Thes.
Nov. Lalinil. p. 405. et 500. ed. Mai.
BOgALIS, e, adject, ad rogom tpectana. Ovid.
3. Amor, 9. 41. Te ne, saeer rates, flammas ra-
puere rogales? Sidon. 3. Ep. 13. ante me J. Sor-
didlor et deformlor eet cedavere rogall.
HuGAMKH, Xnlt, n. 3. rogalio. Glost. Gr.
Lai. Aa'vjfio, rogamen.
ROGA!HKNTTJM, I, n. 2. (rogo) interrogazione,
ijuttKont, proposition*. Apul. 3. Dogm. Plat.
Hogaraentum proponere. Id. de habit, doetr. Est
una qua pronuntiabills appellatur, absolutam ten-
tenllam comprehended, sola ei omnibus reritati,
aul falsltall obnotla. quam rocat Serglut effatum,
Varro proloqulum, Cioero enuntlatnm, GracI pro-
letla, turn ailoma: ego rerbum a Terbo turn pro-
teutioflem turn rogamentum:
flOGANS, anils, partieip. F. ROGO.
TlOGAalTJS, 11, n. 2. qui rogura accandit, et
curat. Gloss. Gr. Zal. Nexpoxcuit-Trje. rogarius.
BdGATARfUS, a, urn, et
ROGAtArIUS, Ti. F. voc eeq.
BOcATfcf D8, a, um, adject qui ab alio ro-
gatus fuit. Pronto ad Ver. Imp. (edente ilerum
A. Maio) Ep. t. a med. Nerra facta sua in te-
nant verbis rogalicila eommendavU. h. t. oratio-
ns ab aliquo scripiore a te rogato mutuata. In
Codicil margins antique manu tcriptum est to-
galariii pro rogaticiii. — - UInC
Rogatariui, K, m. f. absolute. Glon. Itid.
Rogalariut, petllor. et apud Marin, Pap. Dipl.
n. 90. /. 10. rogatariua est Idem ac receptor seu
notaries, quia qui Instrumentum allquod factu-
rut erat, eum rogabal, at lllud lubscriberet.
ROGATIO, flnlt, f. 3. «| 1. Btt actus rogandi,
tut interrogandi, domanda, quetilo, interroga-
tion^ fpwrnotc., f'p»Ti7fia." et uiurpfltur — 1.°)
Active. C c. 1. Invent 39. 54. Plerumqne aut i
non respond*!' jo, aut male rttpondendo longlus j
— iU
procedere rogationem non sinlt. Quare rations
rogatlonis imprudeos ab eo, qood concessit, ad
id. quod non Tult eoncedere, deducendus est. —
2. ) Passive — a) Est interrogate, figure sen-
lentiaram apud Bbetoret. Cie. 3. Oral. 63. 203.
Et rogatio atque hole finitime quasi percootatlo.
V. PEBCDNCTATIO et PEBCDNCTOR. Adde
Quintil. 9. 1. 21. — 6) Hoc nomine appella-
tur etiam lex, antequam perCeratur, quia in ea
ferenda rogabatur populus illls verbis: velitis,
jubeatit, uti etc., (integram formulam babes a-
pud Gell. 5. 19.) post qua) ferebat Hie tuOra-
gium: qao ti responderetar, utt rogai, lei erat:
quae quum perscriberetur, baec fn principlo verba
apponebantur: consul populumjure rogavit, po-
pulutquejurt scivit. Delude vero quum per leges
tabellariaa factum est, at tuOragla acripta ferren-
tar, turn tabelliB diribebantar, nbl inseripta erant
litters U. R. b. e. (nolo fcljubeo) uti rogat. V.
BOGO. Cie. 4. /tn.28.77. Et eadem imbecillitate
'el ineoQStantia L. Tubulum fuiite, qna ilium, cu-
Jut it condemnatat est rogatloae, P. Scsrolam. —
c) AliquI rogationem aecipiuot pro prlvllegio,et a
lege differre ejant,quod lex universalis sit, rogatio
particulars. Festus p. 266. 2. Mull. Bogatlo eit,
quum populus .comulilar de uno plaribuire fao-
minibui, quod oon ad omaet pertineat: at de
una plaributve rebut, de quiboj, non omnibat,
lanciatar. nam quod In omnet homines, rem
populus tcivit, lex appellator. Itaque Gallut iEUut
alt: Inter legem et rogationem hoc interest, ro-
gatio eat genua legit; quae lex, non continue ea
rogatio eit. rogatio non potest non esse lex, si
modo juslit oomltils rogata est. Hae Festus. Sed
hese differentia non obtervator; nam, at ait Gell.
10. 30., tire let, aire privllegium, live pleblsci-
tum tit, tine rogatione ad popolum perferrl non
potest, et utrumque confuao et Indlttincto roea-
bulo rogatio dlcltur. Cie. Brut. 33. 197. de C.
Galba. Bogatione Manilla (Sillig. Mamilla), Sa-
gurtbines conjuration!! invidia oppretsat est. et
mox 34. 128. Invidiosa lege Manilla C. Galbam
Graechani judlces tustulerunt. Id. ibid. 23. 89. Ro-
gationem in Ser. Galbam privliegli timllem feren-
te T. Llbone trlb. plebis. Id. Sest. 10. eitr. Pro-
mulgara rogationem de re aliqua. Id. 2. ad Q. fr.
2. ad fin. Bogationem perferre. Id. 1. ^tt. 14. a
med. aceipere. ft. e. approbare. Cms. 3. B.C.t.
ad populum ferre. — d) Dicitur lnterdum roga-
tio, etiam postquam perlata eat. Ztstius Felix
apud Gell. 15. 27. Qoibus rogationlbua ante patrl-
ell non tenebantur, donee Q. Hortenslut earn legem
tullt, at eo Jure, quod plebes itatuisset, omnes
Quiritea tenerentur. Gell. 20. 1. circa med. Quid
talubrlut visum est rogatione ilia Stolonls Juge-
rum de oumero presflnitol *f 2. Petitio, poitu-
latio, preees, 8«ijai{. — 1.°) Generatim. Ctc. 3.
ad Qt fr. i. Z, ad fin. Ego Curtium non modo
rogations, ted etiam teslimonio too diligo. Vol.
Max. 6. 4. n. 4. Qoura amicl cujusdam injusta
rogatlonl resisteret. — 2.°) Speciatlm — a) Ro-
gatio dieitar etiam prensatio in comltlis, broglio.
Cie. Plane. 10. 25. Bogatlo ipsa temper est gra-
tlositsima, qua est officio necessitudinla conjun-
ct! maxims. Neqne enim ego ale rogabam, ut pe-
tere viderer, quia familiaria esset mem. Id. paullo
ante. Appellavl populum, Iribubua submiai ma,
et eupplicayi; ultro pollicentea rogavl. — b) I-
tem Rogationes, Italia quoque nunc rogazioni,
appellata fuerunt Irlduana aapplicationes, qua
segetum luttrationibus per Fratrea 4rvalea triduo
Roma babitls suffecta videntur, et tribus diebus
JESD CURISTI ^scenu'onem pra«cedenllbus ce-
lebrarl in Italia sunt cspta a Lauro Mediolanensi
archiepiscopo ann. CCCCXLI., et mtnoret dein
dicta, ut ab lis distinguerentar, qaaa Gregoriua h
Pont. Max. lnttituit (Cf. Paul. Diac. de getl.
Zongob. I. 3. c. 25.), mox eutem invectz etiam
a Mamerto Viennensi In Gallia epiicopo, ut
constat ex Sidon. 5. Ep. 14. Quid quid lllud
eit, quod vel otio Tel negotlo races, In urbem
tameo, ni falllmur, rogatlonam eontemplatlone
revocabere. Quarum nobis solemnitatem primus
Mamertua pater et ponlifex invenll, institull,
inrexit. Erant quidem prlua vaga, ttpentes In-
ROGATUS
frequentesque, et, ut aic dlierim, otcitabunda
tupplicatlones, qua eape Interpellantnm pran-
diorum obicibus bebetabantur, maiime aut im-
bres, aut terenitatem deprecatura; in bit autem
jejunator, oralur, psallitar, fietar. Id. 7. Ep. i.
ad Mamertum. Solo Invectarum te anctors ro-
gationum palpamur euxllio: qulbut lncboandit
instituendiaqua populus Arvernua, elal non effe-
etu pari, affectu certe non imparl copit initiarl.
Et bis patet, Sidonium Augustonemeti, nunc
Clermont, episcopum illat rogatlonea, Mamerto
auctore, adoptasse; qaat poslea Leo III. Pont.
Max., ann. DCCCI., Roma celebrarl jussit, unde
per. univertam Catbollcam Ecrlesiam propagate
aunt. Ceterum de Rogationibus vel tuo tempore
celebratit est mentio apud Auguslin. Serm. 173.
de Temp.
BOG ATlOsALIS, e, adject, ad rogallonet per-
tioena. Alcim. Homiliar. fragm. sub init. Bo-
galionalis observantia.
RdGATlDNCGLA, o, f. 1. f 1. Est brevis
rogatio, seu Interrogalio, breve argumentum, In-
terrogatluocnla. V. INTERROGATIO. Cie. 1. Fin.
11. a med. Chrjsippus in bac est rogatiuocula de-
lectatua: Num quidnam manut taa, etc.? % 2,
Item parva rogatio, tea lex. Cie. Dom. 90. 51.
Eaque te ex ana rogaliuncula fecitte.
BOGATOR, Srit, m. 3. % 1. Est qui ro-
gat, aut inlerrogat. — 1.°) Speciatlm — a)
Dicitnr de eoj qui In lege ferenda rogat popo-
lum, aut legem proponit vel fert. V. BOGATIO
at ROGO. ZucUius apud Non. p. 383. 14. Merc.
Consilium patria, legumque oriundas rogator. —
b) In eomitiit tta dlcebalur, qui Hi praerat, et
trlbut de aliqua re rogabal. Cie. 2. Nat. D. 4.
10. Haraspicei responderant, non faitse jastam
comitioram rogatorem. Turn Gracchus: Jlane ve-
rb? ego non Justus, qui et consul rogavi, et au-
gur, et autpicato ? — c) Item qui nomen ejoi,
de quo comltia fiebant, renunclabat, et cenla-
riam tuffraglam rogabal. Locum babuit primo,
quum tuffragia voce ferebantur; retentue est el-
lam post Inductum tabellarum atum. eteretario
dello scrutinio. Cie. 2. ZHvinat. 35. a med. tit.
ibid. 17. exlr. Quum baru apices Ti. Graechui,
propter mortem repentlnam ejui, qui in prarc-
galiva referenda lubito concldiatet, In aenattun
introduxisset, non Justum rogatorem fuisae dixe-
runt. Prlmum vide, ne in eum dlxerint, qui ro-
gator eenturia fuisset. is enim erat mortuus. Id.
in Senat. 11. 28. Quando ilia dlgnitate rogato-
rei, diribltores custodetque vidistis? Adde Pit.
15. ad (in., ubi de eadem re loquitur, h. e. de
te ab exsilio revocando. (Cf. Inscript. Or elk 4 109).
— • 2.°) Generatim. Cie. ad Plane. 3. post ep. 16.
1. 16. ad Alt. Quamquam bac epiatola non auasorit
eit, ted rogatoris. % 2. Item qui petit, qui postulat
vel orat, aiTijnjc. — Speeiatim aaurpaiur, et est —
a) Stipero petens, mendieua, mendieante, iitaitnt-
Martial, 10. 5. Interque raucoa ultimua rogato*
res Oret caninas panit improbi bueeas. Id. 4. 30.
Bajanot sedet ad lacui rogator. — - b) Inter mi-
nistrot seana etiam rogatorem fulsse, colligitur
ex Inscript. apud Murat. 660. 3. et Orell. 2640.
M. VIFSANIVB KARCI88VS ROGATOR AS SCASh'A. Putatnr
autem fuisae Is, qui vesles bine inde rogando con-
quirebat, ad varios scans alque histrionum usus:
el buc pertlnere lllud Eorau 1. Ep. 6. 40. chla-
mrdea Lucullus, ut ajunt, 81 posaet centum scta-
na przbere, rogatus, Qui possum lot? ail. la-
men et quaram, et quot habebo, Mittam. pott
paullo tcrlblt, aibi mlllla qoinque Esse domi cbla-
mydura: partem, vel tolleret omnea. Alia est In-
script. apud eumd. Murat. 898. 5., qae vel eo-
dem refertur: iros avc. l. booatob litia lxsbia.,
vel rogatorem comiliorum slgniGeat. Tres alias
Inscript. aBert Ficoronius de . person, scenie.
e. 56. (unde bac aurapta sum), in quibua roga-
tor legitur.
R6GATGRA, a, f. 1. rogat-o, talutatio. Gloss.
Gr, Zat. 'Asicaojzdj, rogalura.
ROGATUS, a, um, partieip. V. BOGO.
ROGATUS, us, m. 4. riohiesta, preghiera,
Si'-jan, rogatio. Cie. t. Att, 9. extr. Chilius te
rogat, el ego ejus togalu. Id. 1. Nat. V. 6. cd
UOGITANS
fin. Quom ad eum ipsius rogatu areessituque re-
oissem. Id. Flacc. 4. 10. Numquam nobis ad
rogatum respondent. Adde Amic. 1. a med., et
7. Fam. 1. a med., et 13. ibid. 36., et Aepot.
Epamin. 4.
ROGlTANS, antis, particip. V. ROGITO.
rOgITATIO, onie, f. 3. actui rogitandi. Plaut.
Cure. 4. 2. 23. Rogitationee publicas propter rot
populus tcirtt. h. e. lege* rogavit.
ROGITATUS, a, am, particip. V, voe. seq.
ROGITO, as, avi, Stum, are, a. 1. frequentat.
a rogo. Particip. Rogilant I. b. et c; Uoffitatus
1. b. et 2. 6. — Rogito ^ 1. Bst Idem ac sjepe
rogo, qneero, tciscitor, dimandare tpesso, inter-
rogate. — o) Absolute. Ter. Eun. 3. 5. 5. Ne-
minem ne Intervenire none mihl, qni rogitando
obtnndat, enecet? Id. Andr. 1. i. 56. Observa-
bam illornm serrulot renientei aut abeuntea: ro-
gitabam, heui, puer, etc. Plaut. Epid. 2. 2. 16.
Rogitando turn raucat Cactus. — b) Cam Ae-
cusalivo. Virg. I. J£n. 75Q, Malta taper Prlamo
rogitans, super Hectore multa. — Passira Cic.
not), fragm. orat. pro Scauro ed. ab A. Maio
p. 11. Consensio late facta compromisso Sardo-
rum et conjurations rogitata. — c) Cam .re-
glmine Liv. 5. 40. Muliebrit fletai nunc bos
aane illos sequentium rogitantiamqae, cul se fa-
to darent. ^ 2. Adblbetur etiam pro simplici
rogo, sine ulla frequently significations, et est
— o) Interrogo, qusero, absolute aut cum re-
gimine. Plaut. Cat. 3. 3. 8. Rogitare oportet prius.
el percontarler. Id. Merc 3. 4. 48. Requireret,
rogitaret, quls esset, aut unde esset. Id. Aul. 2.
8. 3. Venio ad macellum, rogito pisces: indicant
carot. h. e. qusero, qnanti rseneant pisces. Ter.
Adelph'. 4. 1. 11. Rogitayit me, ubl fuerim. Id.
Beaut. 5. 1. 70. Ilium rogltato, quamobrem id
faciam. Plaut. Cure. 5. 2. 3. Rogita, onde istanc
habeat annulum. — Rogitai? frequentissima apud
comicoa formala, in eum, qui aut icit, aut scire
debet, et tamen rogat. Ter. Eur.. 4.4.8.Ubi est ?
vb&. rogitat? non Tides? Id. Beaut. 4. 1. 18. Pe-
ril! quid ego feci? curb, rogitas? Adde Plaut.
Aulul. 2. 5. 13. et 4. 4. 7. etc. Sic id. ibid. 6. Ver-
berabiliasime, etiam rogitas? Adde 3. 2. 10. et 23.
etc. — 6) Item preeor, peto. Ter. Eun, 2. 2.
35. Sed ego cetso ad Tnaidem banc deducere,
et iogltare,ad ecenara ut venial? At Flcckeiien.
leg. rogare. Sail. Cat. 31. Malieree adflictare sese,
manus supplices ad caelum tendere, rogitare. —
Particip. neatr. gen. absolute Ennius p. 128. 8.
Vahlen. Prater rogitatum ei querare. ubi M filler.
leg. prater rogitatum sile!
ROGO, as, a"ri, Stum, are, a. 1. Bogassit, ro-
gassint antique pro rogaverit, rogaverint; et
rogaro syncop. pro rogauero apud Cic. loc. infr.
cit.; Item rogarier pro rogari apud Cic. C&tin.
33. 95. — Ralione babila etjmi, deducltur base
vox a them. Sanskr. arg et Grsc. o'oy, nnde o'ps-
•y», porrigo, tendo, perrenio ad aliquid, appeto.
— Particip. Rogana II. 1. et 2 ; Rogatui fere
•in omn. paragr.; Rogalurui II. 1. 1. 6.; Ro-
gonitis II. 1. 2.° d. — Rogo est igitur, unlrersim,
tendo ad aliquid, eo .ad aliquid assequendum Tel
obtineadum, aut capiendum. Cf. PETO.
I.) Propria. Plaut. Rud. 2. 3. 73. Aqaam
hinc de proiimo rogabo. andrb a pigliar acqua.
Cic. 4. Herenn. 6. 9. Non ut si quia purpuram
aat aliud quipplam Tcndens dicat, Same a me;
sed buius exemplum aliunde rogabo, tlbique ot-
tendsm. Si merees ipsi qui renditant, aliunde
eiemplum quasritent etc.
II.) Improprie. 1 1. Est quaero, percontor.
sciscltor, scieodi causa interrogo, peto. — 1.°}
Generatlm. — o) Cum Accusatlro persons.
Plaut. Pitud. 4. 2. 15. te rogo. Ter. Andr.'
4. 4. 10. quern Igitur rogem? Cic, 5. Fam. 27.
Stoicos roga. — b) Cum Accusatlro rei. Ter.
Andr. 4. 4. 24. da. Cujum puerum bic apposui-
sti7 die mihl. tn. Tu ncscls? da. mitte id quod
sdo: die quod rogo. Plaut. 4 sin. 3. 9. 32. boo
quod rogo, responde. Adde Cure. 2^1. 30. Ovid.
1. Art. am. 223. Omnia respoadef oeo laritam
si qua rogabit. Suelon. Can. 82. Quasi aliquid
rugaturus propiut aecessiU Id. Most. 2. 1. 131.
— 155 —
dicisne hoc, quod te rogo? Cf. Cic. Flacc. 4.
10. — c) Cum Accus, persona; et rei. Plaut.
Bacch. 2. 3. 24. quin tu id me rogas? Id. Epid.
1. I. 49. baud istue te rogo. Cic, 5. Fam. 27.
Quid me istod rogas? Plaut. Amph. 2. 2. 76.
Alcumena, anum rogare te volo. Phcedr. 4. 18-
Rogare aliquem causam alicujas rei. — Passive
Ovid. Beroid. I. 60. multa rogatue abit. —
d) Cum Ablativo et prspos. de. Plaut. Pert.
4. 4. 90. Jam de istoe rogare omitte. non vides
nolle eloqui? Cic Patin. 4. extr. Turn respon-
ded ad ea, qua; de te ipso rogaro. Id. 6. Vert.
5. 17. Rogatas de cjbea, tenelit memoria. quid
responderit. — e) Sequente ralatiro. — a) Cum
inlerrogatione obliqaa. Cic. fragm. apud Non. p.
383. 9. Merc. Roga ipsam, qaemadmodum ego eum
Arlmini acceperim. Ter. Eun. 2. 3. 49. Rogo,
namquid relit. Id. Andr. 1. 1. 96. Qua sit, ro-
go. Plaut. Cure. 2. 3. 83. Rogant me servi, qao
earn? Parro 8. L. L. 33. Mill. Rogant, car
malimus habere lec'.oe ex ebore etc. Cic. 6. V err.
12. 27^ Rogavl, perrenissentne Agrigentum: di-
xit, pervenisse. Borat. 1. Ep. 1. 11. quid veram
aiqae decent, euro et rogo. Martial. 4. 90. Rare
morsos quid again, respondeo pauea rogatui. —
£) Cum interrog. directa. Ter. Eun. 3. 3. 5. Ro-
get quit: quid tibi eum ea? dira alcuno: dicet
aliquis. — f) Absolute. Plaut. Merc. 3. 1. 17.
rogantl respondebo. Ter. Phorm. 4. 4. 3. Eho !
verbero! aliud nilbl respondes ae rogo? -- Ro-
gat? et etiam rogas? est Increpantis eum, qui
de re interrogat, quam sclt, aut scire debet. Ter.
Andr. 1. 1. 134. si. Quern ego credo—obnixe o-
mnla Facturum, mihl at lacommodet. so. qua-
propter? si rogas? Mala mens, malus animus,
et 4. 4. 23. quid vis? oi. an etiam rogas? Adde
£un. 2. 3. 34. et Phorm. 5. 7. 22. et alibi, et
Plaut. plurimit in loci*, v. gr. Amph.i. 1. 21.
Rogaane, improbe, etiam, qui ludot facis me? —
flogas? tine increpatione, duos' tu eaperlol Cic.
Mil. 22.59. Qulbutnam de tervit? rogas? de P.
Clodii. Plaut. Aulul. 2. 4. 17. quid negotii sit,
rogat? Pomei non aqae est arldut atque hlo est
tenex. Id. Bacch. 4. 9. 56. Quod te misi, ecqaid
egistl? chrt. rogas? congrodere. — St rogei, ri
quiris. Ovid. 13. Met. 823. Nee, tl forte roget,
posslm tibi dioere, quot tint. — 2.°) Speejatim
— a) Rogare dicltur, qui stipalatur. interrogat
enlm allerum, utram dare, aut facere quippiam
vellt, Ulp. Dig. 2. 14. 7. a med. In noTissima
parte pactorum Ita eolet Inseri: Rogarit Titius:
respondit Msrius. Plaut. Pseud. 1. 1. 112. et
4. 6. 8. Roga me vlglnti minas: Roga, obsecro
bercle. gestio promittere. Id. Bacch. 4. 8. 37.
Tu auram rogato. — 6) Rogare aliquem sen-
lentiam, tnterrogare, qua; tit allcujus aliqua de
re sententia, dimandare il parere: et locum
habet prscipue in senata; ordo autem rogaadi
sententias, inqult Gell. 4. 10., varins fult; alias
enim primus rogabatur qui a censoribus princeps
in Senata lectut fuerat, alias, qui designatl con-
sulet erant; quldam e consulibus studio aut ne-
cessitudine aliqua adducli, quern lis visum erat
honoris gratia extra ordinem sententlam primura
rogabant: obserratam tamen est quam eitra or-
dinem Qeret, nequis quemquam ex alio, quam
ex consular! loco, sententlam primum rogaret.
Cic. 2. ad Q. fr. 1, a med. Racilias de prlvatis
me primum sententlam rogavit. Id. 1. Alt. 13.
Sclto, me non esse rogatum sententlam. el Atejus
Capito apud Gell. 4. 10. Senator sententlam ro-
gatue. Sail. Cat. 50. extr. Cssar, obi ad eum
Tentum est, rogatus sententUm a consuls, hajus-
cemodi verba locotus est. Absolute Cic. 4. Fam.
4. Quum omaes ante me rogati gratias Osari
egissent, ego rogatus mutavl meom consilium. —
c) Rogare legem, rogare populum, p'.ebem, ali-
quid, aut rogare absolute, est ferre legem, portare
una iegge, proporre al popolo una legge. V. RO-
GATIO, ubl etiam de formula ut> rogas dictum
est. Feifut p. 282. 28. Merc. Rogat, est con-
sulit populum, rei petit ab eo, ut id iciscat,
quod ferat. onde nos quoque in eonsuetudine
htbamua pro petere, el orare. Cato io dlssuasio-
ne, ne lei Bsblt derogarctur: ail: h;e potius
ROGO
agam, quod hie rogat Vetut formula Initio Te-
gum perscribendarum, Bpud i^onlin. AquGd.
129. et Cic. 1. Phil. 10. 26. Consules populum'
jure rogaveront populasque Jure tcivit. Id. 2.
ibid, 29. 72. Ego leges pernieiosat rogari. Adde
eumd. 3. de republ. 10. 17. Id. 3. Zegg. 3. ai
fin. Quod tribuni plebem rogassint, ratum esto. Cf.
Pompon. Dig. 1 . 2. 2. Penes consules summum jut
uti esset lege rogatum est. Cic. .Fiaec. 13. 30. Non-
ne eo Ipso tempore, quum L. Flaccus in Asia reml-
ges imperabat, nos bic in mare saperum et in-
ferum sestertium ter et quadragies rogabamns7
(5ii(to. leg. eroga5amus) h. e. legem ferebamus,
qua lege ilia pecunias summa in classem, ad mare
superum inferumque tuendum, impenderetur. Sic
Sail. Jug. 76. suft fin, Populus a tribuno plebiB
rogatui, quem vellet cum Jugurtba bellum ga-
rere, frequent Marium jussit. et Plaut. Cure. 4.
2. 23. Rogitaliones plurimas propter yos populus
scivit, quaa vos rogatas rumpitls. et Cic. Sest.Zt.
Puncto lemporis eodem mibi reiqae publics; per-
nicies, Gabialo et Pisoni proriocia rogata est.
Quintil. 2. 4. 40. Quse non In perpetuum rogeutnr.
Liv. 10. 8. Ego banc legem, nti rogas, Jubendam
censeo. Id. 4. 2. Nunc rogari, ut populus consules
creet.'Cic. 2. de repufri. 17. init. Morluo rege
Porapilio, TuIIum Hostilium populus regem, inter-
rege rogacte, comitiis curiatis crearit. — d) Ro-
gare magislratum, ereare, seu interrogare popu-
lum, relitne, ac jubeat aliquem In magistratu esse.
Liv. 3. 65. Ut qui plebem Romanam tribunos ple-
bis rogaret, is usque eo rogaret, dum decern tribu-
nos plebis faeeret. Cic. i. Divinat. 17. 33. Comitla
consuiibui rogandis habuit. Id. 9. Att. 9. a med.
Majut Imperium a minore rogari, non est Jus:
prastores quum ita rogeoiar, ut etc. Id. 3. Xegg.
4. 10. Tribunis, quos sibi plebes rogassit, Jus est
cum patribus agendi. Adde Li». 6. 42. extr. —
e) Rogare militet tacramenlo est milites facere,
et citalos Sacramento obligare, ad sacramentum
rocare. Id. 35. 2. C. Flaminiuc; ragos milites de
eiereitu P. African! sacramento rogasse. Ces. 6.
B. G. 1. Milites, quoi ex Cisalpina Gallia coa-
sulis sacramento rogarisset, ad slgna convenire
Jubet. Quintil. 12. 2. 20. Qui relui sacramento
rogati, nefas ducunt a tascepta temel persuasions
discedere. Adde Liv. 34. 26. — f) Rogare te-
stes in Jure dicitur de lis, qui certiores facti,
qua de re testet futurl slot, irjlerrogaatur, an
velint adesse, necne, qalque Idcifeo dicuntar te-
stet rogali, napaYXrj^rivsii pdc Tupsj. Ulp. Dig.
28. 1. 21. a med. In testamentis, in quibus te-
stes rogati adesss debent, at testamentuin Gat;
alteriui .rei causa forte rogalos ad testaadum
non esse idoneos placet. Pompon, ibid- 22. 5.
li. Ad Cdem rei gestse faciendam etiam non ro-
gatus testis inteiligitur. Sio Plin. 1. Ep. 9- We
me ad signandum testamentum, ille in adroca-
tionem, ille in consilium rogavit. f 2. Item
rogare est precibus petere, orare, quairere, pre-
gare, dimandare pregando, S«ouai: quia pieces
fere per quamdam interrogalionem et postula-
tionem concipiuntur : et Cnitima sunl rogare
sciendi causa, et habendi: et prsterea qui pre-
ces adbibet, sciscitatur animuui ejus, a quo quip
piam eispeetat. — • 1.°) Geneialim. — B) Cuui
Accusatiro personre et rei. Plaut. Pert. 1. 1. 40.
Quod tu me rogas. Ctc.13. Fam. 43. Hoc te
rebcmenler etiam atqae etiam rogo. Borat. i.
Od. 16. 1, Rogare otiura divos. Seneca Ep. 10.
oihil deum. Martial. 4. 77. divitias deus. —
6} Cum Accusatiro personal et cum Ablativo relet
prsp. de. Cic. 3. ad Q. fr. 1. 2. Taurum de
aqua per fundum ejus ducenda rogabo — " Ab-
solute sine'Accnt. Id. 4. Fam. 4. Dixit te se-
natul rogantl de Marcello ne hominis quidem
causa negalurom. — c) Cum Accusal, persona
rei rei tantum. ifepot Thrasib. sub /in. Nolite,
rogo roi,rolbl dare, quod multi inrident. Sail.
Jug. Tl. Romam miserant amicltiam soeielatera-
que rogatum. Quintil. 10. 1. 50. Priaml roganlit
Achillera preces. — Passire. Cic. 1. B. G. 44.
Translssa se Rbcnum non sua sponte, sed rogatum
et arecssitum a Gallls. Ovid. 2. Amor. 19. 20. Sa-
pe time insidias, sape rogata nega. Id. 1. Art. am.
ROGUM
345. qaaque negant, gaudent tamen esse rogata.
Id. 4. Fast. 150. Fortuna hoc, parvo tare rogata,
faclt. jfforat. 1. Sat. 4. 97. eausSqae meS permulte
rogatus Fecit, el 2. ibid. 4. 88. per amicitiam di-
vosque rogatnt. Rursut Ovid. lb. 643. Pauca qui-
dera, fateor; ted dii dent plura rogatis. Cess. 1.
3. G. n. Rogare aaillium. Cic. 2. Phil 30. 78.
consuiatum. Id. Antic. 12. 40. Neqae rogemut
rei turpei nee faclamut rogatl. — d) Cum Ae-
cui. rei, et cum Ablat. persons et prap. ab. Sail.
Jug. 04. Martut ab Metello petuodl gratia missio-
nera rogat. Plant. Trln. 3. 3. 29. Interim Ab ami-
co aliunde argentum roget. — e) Cum Ablat. et
prapot, pro. Sueton. Aug. 13. Patrem et filium
pro vita rogantes jussil, etc. Lactant.de mort. per-
tecut. 17. Ill per omnea deos pro vita ejus roga-
retur. Pelron. Sat, 39. Servut, pro quo rogave-
ramus. — f) Cum Conjunctivo et partle. ut vel
ne, aut com Conjunct, tantum. Cic. 3. Perr. 49.,
72. Rogat et oral Dolabellara , at de sua provineia
decedat. Sic 13. Fam. 68. extr. Eliam atque etiam
te rogo atque oro, ot etc. Plant Men. 5. 9. 92.
logo - raibl nt praeoniuta detlt. et Stick, i. 3.
93. Rogare Jutsit-mecum ot ifee ad se domum. et
Can. 1. B. G. 7. Rogare, ut ejot voluatale Id sibi
fecere iiceat. Zucan. 4. 735. Bogota?, at metual.
Sueton. Ifer, 22. tub fin. Rogatus, at cantaret.
Ovid. 4. Met. 154. Hoc tamea araborum verbli
estote rogatl, Ut etc. — Cat. i. 3. G. 20. Rogat,
flnera orandi facial. Standi. Dig. 88. 1. 44. an-
te med. Io ejuamodi questions rogo, respondeat,
an etc. Quintil.9. 3. 88. Rogo, dot mlhl surculum.
Ovid, 3. Amor. 14. 4. Sed taatuai, tan lee dlssi-
mulare, rogat. — Ter. Adelph. 6, 5. 1. Heat
Dcmes, rogat te frater, ae abeat longiut. Cic.
13, Fam. 1. Rogo, ne qnld invitus men causa
faciei. Propert. 3. 12. 4. no facere*, Gaila raulta
rogante tua. — g) Seqaeote laQaito. Catull. 35.
10. roget (eum) morarl. Justin. 1. 4. 9. Sum-
mit precibut roget sibi parferrl osteadique pue-
rum. Gill. 2. 29. a med. Cogaali 3t affioet ope-
ram quam dare rogatl Bunt, superssdent. — h)
Abiolute. Cic. Plane. 10. 25. Neqaa ego sic ro-
gabam, nt petere vlderar. Qaintil. 11. 3. 63. In
alandiendo, rogaado lenis el oummlssa vox. Ovid.
Beroid. 20. 33. En Iterora scribo, alttoquo ro-
gantia verba. Id. 1. Art. am. 442. Fleelltur iratui
voce rogante Deus. Id. 8. Fait. 70. Blandior, et
partet pane roganllt ago. •— 2.°)8pee!atim. — o)
Rogare etl uteodum peters, aut atiara srccsiere.
Plaut. 'Aulul. 1, 9. 18. Qua utenda yasa semper vl-
clnl rogant, furet venisse, atque abstulitee dicito.
Sempron, Atellio apnd Gell, 13. 21. sxlr. Crepl-
darlum cultellum rogavli s crcpldarlo sutore. Ja-
bolen. Dig. 18. 8. 16. Sarv! emptor, g^tum condu-
Clam roga Fit, donee pretlum eolverH,ato. Ulp.ibid.
22. 1. 21. Rogare fidejussors!), h. e. precibus ar-
eessere: trovari,far venire. Uoc sensu Zamprid.
Elagab. 4. Ubl prlraura diem senatus babuit, ma-
tram tuam Id lenalura rogarl Jtsssit. fh invilare.
et Alex. Sev. 48. Qaum quldsra senator rebellare
volulttet, ad Paiatlom eum rogavlt, elque gratiae
egit, quod coram reipubl. reciperet. lo pregb, Io fh
venire. Adda eumd. Elagab. 28., JPlin. 1. Ep.
9. et Juitin. 43. 3. 10. — 6) En etiam In eorai-
liit allorum tuETragia prensando petere. P. RO-
tiATlO. — c) Precario rogar.e apud Cic. 7.
Terr. 23. 59. dlcitur If, qui ab eo allquld petit,
a quo nihil pottulare jure potest, eed tpem ob-
tinendl in solit precibut ponlt. Noa enlm pre-
cario, ted Jure tuo rogat, qui re) est conrentio-
ne, et paeto, rei ex faadere qulpplam petit: v.
gr. Romanut magljtratut a civilatibut tociorum.
— ^folo emere, quam rogare, proverb, apud
eumd. 6. ibid. 8. extr. de lit, qulasgre ad pre-
ees detcendunt, maluntque vel magoo quipplam
emere, quam rogando te tubmittere. Molestum
enim verbum est, at alt Seneca 2. Benef. 2., o-
uerosum, et demisso vulto dicendum, rogo. Posset
etiam uturparl, quam ret vllitelrao pretio eraun-
tur: quia tunc mailme prssitat emere, quam pre-
carlo babere. — Rogalut nom. pr. F. in ONOH.
Homonym. Rogare ml nut est, or are plut:
hint Aicon. ad Cic. Divin. in Q. Ccecil. 1. 3.
Rogare ut homlnem, or<u'e ut deot. Sic Donat.
— 156 —
RORIGER
ad 7'er. Adelph. 3. 4. 26. Plat faclt obsecrans,
quam oraos; plus vero oratis, quam rogant. Di-
tlfoguit. etiam Cic. iQter peJere et rogare, 2.
Phil. 30. 76. Qui magister equitum fuisse tibi
videre, In proiimum annum consuiatum pe teres,
vel potiut rogarea: It per rauniclpia coloniat-
que Gallia, a qua not turn, quum consulatus pe-
t abator, noa rogabatur, petere consuiatum'
tolebamut etc. Cellar, ad bune loc. Pelilur, tarn-
quam in pramium vlrtntit, rogatur precario et
gratia coneedi. Quamquam Cic. ipse petere et
rogare pro synonjmlt ponere Videtar, 2. Fam.
0. Grave ett bominl padentl petere allquld ma-
gnum ab eo, de quo te bene meritum patet, ne
id, quod petat, exlgere maglt quam rogare, el
in mercedlt potiut, quam benefieil loco nume-
rare vldeatar:
ROGUM, 1, n, et
ROGUS, I, to. 2. Rogum neatr. gea. ett Afran.
spad Ifon. p. 221. 23. Here. Pulcre boe Incen-
di rogum. ■— Deducenda videtur hac vox ab eo-
dem Ibem. ac rogo, vel rego, unde en'go, arrigo,
et coojangenda cum Sanskr. rg'm, rectus, erectut.
— Rogut est struet lignorum, io qua Impotita
cadavera ereaiantur pjra (F. PYRA.), rrupa (It.
pjra, rogo; Fr. bucher funibre; HIsp. hojuero;
Geraj. Scheiterhaufen ; Angl. a funeral ^ile,
funeral pyre).
I.) Propria. Sueton, relia. p. 318. 20. Roth.
Pyra saeriflcils, rogue defunctis. Cic. 1. Tusc. 35.
85. Metellura multi filil, fills, aepotes, aeptet in
rogum imposuerunt. Id. 3. ffat. D. 35. 84. In
suo Uctulo mortuut, la rogum Hiatus ett. P/in, 7.
Hist. nat. 3. 3. (31). Eutycbls a vigioti liberie lo-
go illaSa. Cic. 1. Divinat. 23. 47. Ad mortem prc-
ficlscaas, quum ascenderet in rogum ardentem, etc.
Id, 3. Fin. 22. extr. et Ziv. 25. 17. Rogum ei-
struere, Adda Gran. Zicinian. fragm. 7. Pertz.
Zex XII. Tab. opud Cic. 2. Zegg. 23. 50. Ro-
gum ascia ne polito. et eadem apud Plin. 14.
Hist. nat. 12. 14. (88). vioo ne respargito. (Sed
cf. Firg. 6. /Sn. 227. et Stat. 3. Silv. 92.) Id.
H.Jbid. 40. 31.(143). accendere. Id. 7. ibid. 44.
45. (148). Poriari in rogum. et ibid. 52. 53.
(173). Aviola consular!* in rogo revisit; et quon-
•iam subvenirl non potuerat, pravalenta flamme,
vlvut «rematus est. Id. ibid. C. iEliura Tubero-
nem a rogo rclatum pleriqua trsduat. Adde 26.
ibid. 3. 8. (15). Ovid. 3. Amor, 9. 28. DifJugiunt
svidot sarralna sola rogos. h. e. mortem.
SI.) Metonymies rojus est idem ac sepulcrom.
Propert. 4. II. 8. Obserat berbosot lurida porta
rogos. /nscrtpf.apud Don. cl. 5. n. 189. arc
COIXBOIO SVO CENTOWAS'OHUM tSGAVIT HS Q), SX
CVIVS BBDITV QVOTANM3 I>IB PiBSMPAUVU KB Ht-
bvs homjsss 'sn. ad aooyid svva tsscebbhtub.
aO.UANfi, adverb. Romano more. Gell. 13. 21.
Ii«c, me a«diente, Casirlclut Roaana et aavera
dlslt. h. e. araviter, et irt Romaaum clvam decat.
ROMANlTAS, atis, f. 3. njorsa 31 inntituta Ro-
raanorum. TerUdl. Pall. 4.
ROMPIIfiA. F. RUOMP!l£A.
ROMPHUS. f. RUMPUS.
RONCHJsOwUS, a, um, adject, qui sterteudo
sonua edit, qal -tartH. Siion, 3. Carm. 8.
RONCMUS. F. RHONCHUS.
RONGlNfUS. F. RUNCI.MUS.
ROPlO, Sols, f. 3. fortnsse Won ac nrullnt Sar-
batut. Mar. Plot. {M. Claud.) Sicerd. 1. art.
gratnm. p. 462. 9, Mtil. Ropio eat aut minium
aut pSseis robeus, ant peait; oade apad Catull.
37. 40. Frontora tabernot scorjiioalbus serlbara.
tt5s" alii leg. ropionibus, alii vera aoplonjbut.
ROsALIS, a, odject.rorans, roratus, lo modum
rorie sparsut. Ovid. •*. Fast. 733. Virgaque ro-
rale6 eurea misil aquae. Pleriqua ilii leg. rora-
ta$: quidara rorantes,
ROHANS, antlt, particlp. F, ROBO.
RORARll, 3rum. F. voc. ajq. In fin.
ROrArIuS, a, am, adject ad rorarlum seu
rorarloa perMp.ent. Paul. Diae. ax Fesi. p. 287.
9. JUiill, Uora'Iam viaum. quod rorarilt daba-
tnr. — Hiae
Rorariut, ti, m, 2. absolute, substanlhoram
more, apud Zucil. p. 39. 9. Mull, Qulnque haslee,
anreolo cinctu rorariu' velet. et p. 55. 5. Mill.
Pone paludatot stabat forariu' velox. — Usarpa-
tur fere plur. num.
Rorarii, Brum, m. 2. iidem ae velites, etpe-
ditl, idest militet levis armaturs, qui, antequam
acies eougrederentur, fundit et lapidibus pugnas
praeludebant: Ita did! a rore, vel a rorando, quia
ticut ros pluvlam prseedit, ita bi aclem prxcede-
bant, el pugnabant, antequam Justum et verurA
prcelium inclperetur. farro 7. Z. L. 58. Mull.
Rorarii dictl ab rore, qui bellum committebant
ante: Idto qnod ante rorat, quam pluit. Paul.
Diac. ex FesU p. 264. 8. MMl. Rorariot mili-
tet rocabant, qui levl armatura primi prslium
committebant, quod, at ante imbrem fere ro-
rare tolet, tio illl, ante grarem armaturam qaod
prodibant, rorarii diet). Nonius p. 552. 31. Merc.
Rorarii appeliabantar militet, qui antequam con-
gressa assent acies, primo noa multit jaculit ini-
bant prcElium, Iractum quod ante maximat pin-
viat csalum rorare ioclplat. Plaut. apud. Farron.
loc. tit. Ubi rorarii estit? eo sunt. Ubl sunt accen-
ti? ecce. At Ziv. 8.8. Primum vexillum triariot
dticebat, vetaranum militem ipectata virtutlt; te-
cundum rorarlos, minus roborit state factitque :
tertium accensos,miaima Qducia manum. eo et la'
postremam aciem rejiciebaatuc. et ibid. 9. tub
fin. Nam et rorarii procurrebaat later antepila-
nos, addideraatque vires bastatit ac principibut.
Ex bis itaque Zivii iocls apparet, rorariot non
ante bastatns aut prioclpes, ted post triariot in acle
locum babulsse: procurrisse autem, ubl res posoe-
ret, et ad commilteodarb pugnam, et ad opera la-
boraotibus opporluoe ferendain. Ita ForceKi'nut.
[line videtur pugna praludendl ofdeium propria
fuisse ferentariorum, qui, ut alt Feget. 1. Milit.
20., pracipue io cornibus locabaalur, et e quibut
pugoandi sumebatur exordium, quum rorarii me-
dium later triariot et accensot locum tenerent, et
scutis defensl, a fereotariis, qui missilibus tantum
armlt ere'ot Instructi, distinguarenlur.
RORARfUS, II. F. voc. praced.
RORATlO, fioit, f. 3. rorlt casus, (I coder del-
la rugiada, ijisxaofxoc.
I.) Proprie. Apul. 9. Met. Assiduis pluvlit no-
cturnisque roralionibut, sub dio, et intecto con-
clusus stabulo, continuo dlscrucigbar frigore.
II.) Translate. <f I. Est morbus villum, quo-
ties uva dcnoresceote ros frigidior acinot Infesta(.
nuoc enim hi decidunt. Plin. 17. Hist. nat. 24.
37. (0). Siderationis genus est In bit doflorescen-
tibut roratio. Id. 18. ibid. 29. 69.(3) doeet, ad
bune morburn averruncandum Instituta fuisse Flo-
ralia, IV. cal. Mail, '-f 2. Item decident gutta-
tim aqua in horologio aquatili. Cflisiod. 1. Fa-
riar. 45. Pradicabilis iodefecta roratio.
RORATUS, a, um, paiticlp. F. RORO.
ROUESCO, Is, ere, n. Inchoat. 3. rorit Instar
difHnere inclplo. Ouiol. 15. Met. 245. resolulaque
tellus In liquidas roreacit aquat. Alii leg. rare-
scit. at 'roretcit defendit Lemaire.
RCrIdUS, a, um, adject, (roj) roscldut, ha-
midus, squit cedent. Propert. 4. 4. 35. Xu cave
opinosi rorlda targa jugl. Id. 2. 33. 28. Rorida
mu?cosis antra tenere Jugit. Alii leg. '.'.troque loco
roscida, vel rosida. Apul, 4. Slet. An Ignores,
hoc genus bo";'-ia locos cooaHot, et spsauS roridos,
st collet frigic'os seaipjr idcubare)
RG-RlFER, fsra, ferum, adject, tfam forent,
rugiadoso, 5pooi>pAoc, 5p90o^cgo{. Zucret. 6.
864. roriferit isrrara nox obruit nniMi. S37teca
Hippol. 10. qua prata Jaeeat, qua rorifera Btul-
ceos aura Zephyrus 7«roat avocat hsrbat. Stat.
1, Tlieb. 337. Titanlj Sato ?3uado KiSwata silent!
Sorifera gejidum teauaverot oera blga,
SOltlFl.fJUS, a, um, adject, rora fluent. Si-
sebut. la Anlhol. Zat. T. 2. p. 327. BinWMMM*.
Qnin mage pernices aquilat Tit pigra slephantum
Pracurrel, volucremque pig-jnB tostuda molossura,
quam Q08 rorifluam eectemur carmine lunara. h.
e. qua rorein in terras demittit. Oe Siiebuto hujus
earminl! aaclore F. In LEGICREPA.
RORIGER, gSra, gSrnm, adject, rorem gerens,
rorifar. Fulgent. I. Mylhol. de node, Carula
rorigerit plgrejeere Jusseral alia.
RORO
RORO, M, Svi, Slum, ore, 1. (roi). Prima per-
sona prsseniis Til est in-usu, ioquit £>\omect.
1. p. 375. Putsch. — Particlp. Roram sub A.
1. a. et II. at B. II. ; Eoratas sub B. t el u.
— Rorare est verburn A) Neulrum; et B) A-
ciirum.
A) Neutrum rorara est rorem, vel tenuem piu-
vlam roris lnsiar fundere.
I.) Propria adhibetur — o) Perionaliter. OukJ.
3. Past. 403. quum rorare Titbonla conjux Cav
perlt. Id. 13. Met. 622. dat lacrimal et toto ro-
rat in orba. Plin. 17. JK*r. nat. 10. 14. (74).
Perieulum eo tantum die est, si roraserlfquan-
tuluracumque imbrera. — Item Partieip. prat.
Borons apud Stat. 2. Theb. 136. Impulerat calo
geiidas Aurora tenebrai, Borantes eicussa comas.
Manil. 2. 53. Integra quaramus rorantes prata
per berbas.— 6)Sapiuslmpersonaliter,at pluit,
tonat. Colum. 11. R. B. 2. a med. Idib. Octo-
bris. et sequent! biduo interdum tempesla*. non-
nuroquam rorat. Sueton. Aug. 02. Si ingre-
diente «e longinquam profeeilonem, forte roras-
set. Farro 7. L..L. 58. Mull. iioraril dieti a
rore, qui bellum committebant ante: ideo quod
ante rorat, quam pluit. ft. e. minuta gultula ea-
dunl. pioviggina. — Adde Fest. Paul. Viae, ex
p. 264. 8. Miill. (P. ROUARII) et Farron. apud
ifon. p. 553. 6. Mere.
II.) Iroproprie dicitur de quocumque burnore
in modum roris destlllante: et de qoaeumque re,
humors quollbet asporsa, eumque roris instarde-
milteate, gocciolare a guisa di rugiada, Spooijw,
<J.exa£co. "Firg. 8. eEn. 644. Raptabatque virl
mendaeis viscera Tullut Per silvam: et sparsi ro-
rabant sanguine vepres. Propert. 4. 1. 123. Qaa
nebulosa cavo rorat Mevanla eampo. Ovid. 3. Met.
683. de delphinis. Undique dant saltus, multaqua
aspergine rorant. et 1. ibid. 266. de JVbfo. Barba
gravis nimbis, eanis Quit unda capillis, Froale
sodent nebula, rorant pennaque sinusque. Sil.
It. 4. 447. rorantia (sanguine) consulis ora. Cfau-
dian. 1. in Rufin. 383. Borabont quereeta favis.
Pal. Place. 5. 415. denaaque sequuntur Piiades,
et madldis rorant e erinibus ignes. Apul.5. Met.
Polilcem niia fortiore pupuglt altius, ut per sum-
mam cutein roravcrlt parvula sanguinis rosclgut-
ta. — Hinc Partieip. ilorani, idem ao madens
et manans, stillana, roscidus, itillante, colante,
gocciolante, molle. TJsurpatuf aulem — o) Adje-
cto caso. Ovid. 3. Met. 177. rorantia fonlibus an-
tra. 5tat. 5. Theb. 406. eana rorans aspergine pon-
tl Tyndaride*. Firg. Col. 75. rorantes lacte eapel-
5a. Quintit. declam. 4. 8. Rorantia hostlll cruore
arma. Xucan. 7. 163. Roraena slgna rorantia fle-
tu. Sil. It. 7. ISO. Irrigule citus extullt bonis
Rorantes burnore dapes. ft. a, olara recentla: vel
potius, at alt Firg. 8. Eel. 37. roscida mala.
Colum. 10. R, R. 267. Antraque Caslaltli sem-
per rorantia guttis. Martial. 7. 37. Eiprime-
ret quotles rorantem frigore nasum. Apul., 2.
Met. Venus einoama fragrans, et balsama rorans.
accusalivus Grtscut. — b) Absolute. Firg. 3.
4En. 567. Per apumara illisam, et rorantia vidi-
mus antra. Ovid. 4. Fast. 141. Li tore llccabat
rorantes nuda tapillos. Lucan. 2. 123. Ora fe-
rem milaj feats rorantia mensa Iraposult. h. e.
caput abseiasura, venis sanguine roanaotibut. Ma-
nil. 5. 482. rorans Jovenls. ft. e. Ganvmedes,
qui in ealurjj translate, cat ibi signnm Aquarii.
B) Aetlvura
i.°) florore est rore vel tenul plovia perfun-
i!cre »9u madefacere, Irrorare, spargere, irrugia-
dOre f bagnare di rugiada, bagnare, ipargere,
BpMt&ii
.L) Propria. Ovid. 3. Fait. 357. Mollis erel
tsllas rorata. mane pru'na. Alii leg. rorataque,
nt ad ttlhu ieferatur. Id. 4. Met. 478. Lata
ail'. Juno: quam calum intrare parantem Ro-
ratli lostravit aquis Thaumantias Iris. Adde 4.
Fatt. 728. Auct. Pervigil. Fen. 20. Humor ilia,
quem serenis astra. rorant noetibus.
II.) Iroproprie. JCaeref. 8. 470. lacrimis roran-
tes ora genasque. Sil. It. 10. 263. Quam vldet
in Kopuio rorantem sasa cruore, Torroque obtuta
labentera in Tartara Paulum. Ovid. Beroid. 15.
— 157 —
07. Scribimus, et lacrimis oculi rorantur obortls.
Manil. 5. 563. Eitulit et llquido Nereis ab aquore
vultum, Et casus miaerata luos roravit et undas.
n. e. lacrimis aspersit. — Eleganter Cic. Senect.
14. 46. Me vero et magisterla delectant,et pocula,
sicut in Sjmposlo Xenopbontis, minuta atque ro-
rantia. il bere poco e ipe$so. Hie rorantia active
sumltur, n. e. leviter et paullatlm madefacientia,
quia locus Xenophonlt's tie babet, in, Sympos.
e. 2. «u6 fin.:"B Si iiut» o^iroTSs^.uixpa.j xu-
*i£i truxvoi a'lwiexa'Cuatv, outu; ou PioJo^jvoi
Sro tou o.veu ue9u«!», i)X etc — Uinc trans-
late Macrob. 7.-. Saturn. 9. Exercebo Disarium
nostrum, si lamen mlnntis.illis sals, et rorantibus
reaponsionlbus satisfaciet consulenti. Apud Ovid.
2. Pont. 1. 36. Saiaque roratU erubuisse rosis.
(Alii leg. Jactatls.) h. e. menu a populo sparsis.
alii roralts propria acciplunt pro rore asperiu
et recendbui. .
2.°) Borare est rore merino condlre, ut BO-
ratum vinum, quod Iegltur in lemmate cod. Via'
dob. Colum. 12. R. R- 36., teste 5chnefdero in
Ind. Seriptor. R. R.
ROrOLENTDM, i. F. voc. seq. in fln.
•.ROrOLENTOS, a, um, adject, rugiadoio,
quazzoso. Spoodsij, ioor,ttf, rore plenus, rosci-
dus, prulnosus. Cato R. R. 37. Caveto, ne quam
materlam doles, neu cades, neu taogae, si poles,
nisi siccam, neu gelidam, nea roruientam. Acciut
apud Won. p. 395. 24. Mere. Dt rorulentas terras
ferro fidas proscindant. Colum. 12. R. R< 38.
a med. Ne bacca rorulenla legantur, cavendum.
Id. 5. ibid. 6. circa med. Rorulenta vltes. Plin.
18. Hist. not. 31. 74. (315). Roralenta ova. Id.
12. ibid. 17. 37. (74). Paatibus malutlnls, qaum
eat rorulenta Cjpros. — Hloc
Rorulentum, i, n. 2. absolute, substantivorum
more, est terra irrorata, rore plena. Plin. 18.
Ilitt. nat. 33. 76. (330). Quum estate pasces,
in occidentem specta ante meridiem, post me-
ridiem in orienlem; aliter noiium, sicut hleme
at vere in roruleptum ducere. • r
R03, rSris, m. 3. h voce Graeca 5poaoj, littera
8'eitrtta: cf. Sanskt dru, Ouere, slillare; vel,
ut addit ForceJIinua, a ffpaSf, trpcaxdc, gutta, stll-
licidium: hot* tsmen no'.atioal pracipue obstare
videlur Snails littera thematis Grac. x, cum i ve! r
tbem. Latin, non facile permatanda, neque eite-
renda; vel potius a Sanskr. varsHat, pluere, unde
rasas, eucas, aqua : cf. Grac. ioo-g. — Ceterum
roa duo diversa slgniGcat; scil.
A) Roa est humor calo defluens noctu, quum
sudutn est, et omnis aura quieacit, vel bumor,
quem, ut alt Colum. 12. R. R. 15. 1. noctibui
remittit hamus:qui si gelu concrescat, est prui-'
na, Spc'ooj, too-Q, ij-axa'c (II. ruotado, guazza;
Fr. rosie; Bisp. rocio, rociada; Germ. d«r Thau;
AngI, dew).
I.) Propria. — a) Singul. nam. Piaut. Capt.
1, 1. 13. de cocMeit. Suo Bibl buco vivunt, ros
si non cadil. Sic Plin. 31. Hist. not. 10. 46. (3).
Quum ros cecldisset. Lucret. 2. 319. berba gem-
mantes rore recent!. Firg. 8. EeU 15. (et 3. G.
326.) Quum ros in tenera pecori gratipsimua her-
ba est. Ovid. 3. Fast. 880. Obi - Cenaerlnt ber-
ba roie recente. et 1. ibid. 312. Sparsaque ca-
iesti rore madebit bumus. Id. t. Amor. 8. 55..
vitreoque madentia rore Tempora noctls aunt.
PUn. 18. Hist. nat. 31. 74. (315). Dvam ne le-
glto prius quain roe a sole discutlatur. Id. 20.
ibid. 18. 76. (198). Quum ros la papavere eia-
ruerit. — b) Plur. num. Cic. In. Aral. t. Di-
inn. 8. extr. Quum priroum gelldoa rorts au-
rora remittit. Plin. 18. Hist. nat. 29. 69. (5).
Neque in nube, neque In Qatu cadunv- rores. Id.
17. »'6id. 24. 37. (5). Scabies glgoltur roribus
lentU. nam A rarioros fuere, eta. Id. 18. ibid.
26. 46. (109). Punics roribus nimlis, et pruioi*
fJorem amltllt. Seneca 4. Quasi, nat. 3. Quod
inter aquam et rores interest. Augustin. 16. Ci-
vil. D. 32. de Isaac. De rore call, hoc est de
rerborum pluvia divinorum.
II.) Improprie. «I 1. Poeliee dicitur do aqua.
Lucret. 1. 769. ignis terraque coire Corpus, et
eeriai auras, roremqne llquorU. (t ibid. 496.
ROSA
Infuso lyropbarum rore superne. Id. 4. 439. qua-
cumqu-- supra rorem salis edita para est Remo-
ram, recta est, etc. Qua demersaliquoreraobeunti
refracta vldenlur. Propert. 2. 20. 1. Vidi te ia
BomDis fracta, mea vita, carina Ionlo lassaa da-
cere rore menus. Ovid. 4. Past. 778. vivo prolu*
rore manus. ft. e. Domine vivo, nl ait Firg. 3.
Mn. 719. Sic florat. 3. Od. 4. 61. Qui row
puro Castalte lavit Crine* colntot. Id. 8. »»itJ.
3. 56. Rorea pluviL h. e. Imbraa. Petron. Sat.
131. amnU querulo versabat rore laplllos. T 2.
Magb propria Firg. 6. JBn. 229. ter adeios pura
clrcumtulit unda, Spargene rore levL et 6. una,
G54. Lethao rora madens ramue. Adde Martuil.
9. 19. •! 3. Item de lacrimis, quae roris inslar
deOuont. Hot at. Art. P. 429. auper hit ellam
stillablt amleie Et oculis rorem. Claudian. 1.
Rapt. Pros. 190. Heu quotles prasaga mall vlo-
lavlt oborto Rore genai! OutVi. 14. Met. 708.
madida lacrlmaram rora corona. Seneca Hip-
pol. 381. Lacrimal cadunl p8r ora, et assjduo
gana rore irrigantnr. Adde Stat. 5. Sitv. 1.35.
* 4. Item de alils Uquorlbaa. Cic. de suo con-
sul. 1. Divinat, 12. 22. pawoa Mavortis eeraioe
natos Dberlbus gravidls vitali rcre rlgabat. Cuul.
11. Met. 57. eparsos stlllanti rore capilloa. ft. «.
cruore. Stat. 2. Theb. 673. ardentlaque ora eruen-
tis Roribus. ft. e. aspergine eruoris. Plin. 9. Just,
nat. 36. 60. (126). Minorea purpuraaeum testa
vivas fraogunt, Ita demum rorem. earn exspuen-
tes. ft. e. saniem, qua color est purpura. Mar-
tial. 4. 59. Qua (viperq) dura miratur piogut
se rore tenerl, eto. ft. e. sacelno. Cnid. Ueroid.
15. 76. Non Arabo nosier rore capillos olet. n.
e. myrrba. Sic Tibull. 3. 4. 28." Stlllabat Sjrlo
myrlea rore coma. h. e. malobalbro, aut nardo,
aut balsamo. «J 5. Usurpatur et devtrili semi-
ne. ^pul. 'Avjyois. 20. Ejacolent tepidum rorem
nivele latlclbus. — Rore* obsceni es virgine essa
menstrua: vldentur apud Seren. Sairimon. «•■ 12.
— NB. Db nom. propr. F. ONOM.
B) Rot mariiuu et ros marinum, poeliee ros
maris, aut roa absolute, est berba, vel frutex, da
quo F. in ROSMARINUS. Ovid. 18. Met. 410.
TJt modo roremaria, rnodo ae violava, rosavo Im-
plicet. Id. 3. Art. am. 690. Bos marls, et laurl,
nigraqua mjrtui olant. Horat. 3. Od. 23. 15. Par-
vos eoronantem marino Rore deos, fragiiiqae mjr-
to. Firg. 2. G. 213. cllvosl glarea rurls VU ba-
miles aplbus casla roremque mlnislrat. — Da rora
Syrlaco F. in RHUS.
ROSA, a, 1. 1. Scribllat et rfcoso quod P. in
Edict. Vioclet. infra cit. AueU de dub. namin.
p. 589. 13. HeU. Rosum dixerant quidam sln-
gularlter, foso pluraliter, quail generis neuUi.
sed nunc rosa oiogulariter et pluraliter 'osat, nt
SIdonias; rosa saUHs coronet, et alibi: hiberna*
rubuere rosa. «ed generla femlnlnl est •— Bosa,
a v oce Graca pd!o», nt docet Tarro 5. X. X. 103.
Mull., est flosvpulcherrimai, odoratlssimus, a.
spina nascens. ,
I.) Proptle. •! 1. Geaeratlm. — a) Dniv«r-
slm. Plin. 21. Sist. nat. 4. 10. (14). Rosa nascl-
tur spina verios, qaam ftutice: In rubo quoqua
provenIens,llllc etlam Juciindl odorls, quamvls an-
gosti. Germinat omnis primo inclusa granoso cor-
tiee: quo mbx. intnmescenjre, et In vlrldea alaba-
stros fastigato, paullatlm rubescena dehlsclt, ac
tese pandit incaljeoa, medio sal alantei eomplexa
luteoi apices. Dsns ejus in coronlt prope mini-
mua est: oleo maceratatu praterea In unguenta
transit : emplastris atque colljrlla inseritur mor-
dacl sublilitate. Genera ejus nostrl fecere eeleoer*
rlma, Pranestlnam, et Campanam: addldera aul
Miletiam, eul sit ardentissimus colos, non exeedentl
duodena folia : proximam ei Ttacblnlam minus ru-
bentera: mox Alabandicam, villbram albleantibiii
foliis: vllisslmam vero pIQrimU, sed minutisiimli,
spineolara.DifJeTunl enim rauititudine follorom,
asperitate, lavore, colore, odore. Pauclsslma qulna
folia, ae delude numerosiora, quum lit genui ejus,
quam ceolifoliam rocant, ete. Qao Plin. loe.
cit., oil et alia multa de rosarum satlone, pro*
ventn, ete. Id. ibid. 18. 75. (121). Et rosa adstrln-
git, refrlgerat. Dsui ejus (in medi'cina) divldllur
ROSACEUM
In folia, fit (lores, et capita. Foliorum partes qua
Candida, ungues rocantur: in Dore allud est se-
men, aiiud eapiilas: in capita alind cortex, aiiud
caljs. — Novlssimam Inter vernos flores esse,
ecribit id. 21. ibid. tl. 38. (64). Hinc reprehendit
residem Yerre.m Cic. 7. Vert. 10, su6 fin., quod
■peris lnitlutn non a Favonio, neque ab aiiquo
astro notabat ; ted quum rosam viderat, tunc in-
clpare ver srbitrabatur. .— Csus rosa in coronis,
qui bus utebantur pracipue in conriviis, et pota-
tionibni: item In uoguentls, qua? divulgate ma-
xlme, ut ait Plin. 13. Silt. nat. 1. 2. (9), eo-
rumque mlituram ibid, tradit, et in RHODINUS
a nobis posits est. V. Propert. 3. 3. 44. et 4.
6. 72., Ooid. 5. Fatt. 344. et Martial. 5. 64.,
7. 89. et 9. 94. etc. Hue pertinent Ilia Cic. 2.
Fin. 20, 65. M. Reguium clamat Tirtns beatiorem
fulsso, quam potantem In rosa Thorium, et 5.
Tv.se. 25. in fin. m. Omnes sapiente* conGterl
beatoi esse, neceste est. a. Etiamne In cruclatu
atque tormentis? m. An tn me in viola putabas
et In rosa diceret — Bosii ornabant mensai et
lectos, farciebant pulvlnoi odorii eansa. Cic. 7.
Ferr. 11. 27. et Borat. 1. Od. 5. 1. — Bosli
Item mortuoi spargebant, sternebant sepuicra.
Firg. 6. jEn. 885., Propert. 1. 17. 22. F . BO-
6ALIS. — Flos est Venerl tacer, propter odo-
rera et pulcritudlnem : bino JEmil. Macer de ra-
ta. Diol Qos florum nobii toia Jure videtnr, Qua
specie cuneto* pracedat odoreque Bores. Faba-
lantur etiam, ollm candidam fuisie, traxisse an-
tem purpureum eolorem ex sanguine Dees, oujus
pedem In borto deambulantii spina forte pupn-
geral, nt ejus est apud Auton. 6. Edyll. 76. et
92. Adduot et eansam, quia sicu! rosa brevi vl-
get, ita et forma corporis, et Juventa Qos, el Ve-
nerea voluptas. Rain, ut ait Auton. Edyll, 14.
39. TJna dies aperil, conBcil una diet, et ibid.
43. Qoam longa ana dies, setae tarn longa ro-
•arum. V. totum Edjllinm, obi et rosa deserlbi-
Inr, et ejus brevi tas explieatur. Zucret, 2. 627.
nioguntque rosarum Floribns. Borat. 2. Od. 3.
13. Hue vioa et unguenta, et nimiaoi breves Flo-
res amcena ferra Jube roses, et 3. ibid. 29. 2. lene
roerum cum Dore rosarnm. Firg, Cop. 14. Ser-
taque purpurea Intea miita rosa. Bino Fulgat.
interpr. Sap. 2. 8. Coronemus not rosis ante-
quam marcescant: nullum prelum sit quod non
pertranseat luxurla nostra. — b) Collectlvorum
more. Cic. 1. Ferr. 11. 27. Pulvinus rosa foetus.
Id. 3. Tusc. 18. 43. Sertls redlmiri jubebis et
rota. h. e. sertls rosels. endiadyt.'Id. 2. Fin.
20. 65. In rosa polare. Ovid. 5. Fast. 336. Et
latet inject* splendida mensa rosa. Borat. 1.
Od. 6. 1. multa in rosa. Seneca Ep. 51. Floi-
tantem toto laea rosa. et 122. Hieme concupl-
aennt rosam. — Fivere in rota, in deliclis et
Toluptatlbns. Martial. 8. 77. ai Ziberum. Liber
In aterna vlrere dlgne rosa. Sie Seneca Ep. 36.
a mid. Kemo dlidt, ut si neeesse fuerit, aquo
snlmo In rosa Jaceat. — Tvay-ti est in lilo Hie-
ronym. vit. Bilarion. 2. Rosa, ut dicitur, de spi-
nls floruit. Cf. Ammian. 16. 7. 4. Inter repres
rosa nascuntor. — c) Est vox blandlentis amato-
rii. Plant . Atin. 3. 3. 74. Da, meus ocellus, mea
rosa, ml anlme, mea voluptai. Id. Men. 1, 3. 9.
.Quid boo est? indavla tua, atque uxorii exnvia,
rosa. Adde Bacch. i. 1, SO. — d) De formoso
hao dieuntur. Pert. 2. 37. Hune optent gene-
ram rex et regina: paella Buno rapiant: quid-
quid ealcaverit hie, rosa flat. Claudian. Laud.
Seren, 90. quamcamqae per herbam Reptare*,
Huiere rosa. «f 3. Speelatim rota Grmca vel
Grcecula est genua rosa nea odore neo specie
probabllti. Plin. 21. Bilt. nat. «. 10. (18) et
26. ibid. 7. 27. (43). Glott. CyrilS. Auyw'e, rosa
Graca. et Philoa. Rosa Grace, Xujfvie v peoc-
8of»ij. F. LYCHNIS. — Item rosajlaua, luleola,
etc., de qulbui V. Plin., Colum., Pallad. et alioi
rei herbaria icriptore*.
II.) Improprie. — a) Rota est angaentam,
vel oleum roseceam., de quo Gtll. 14. 6. Scrl-
ptam erst, quapropter (Homerus) rosam non
nuvlt, oleum ex rosa novit, Celt. 8. 3. Instillare
paullulum rosa, vel lactls, quo magi* lubrico
— 158 -
scalprum cirenmagatur. et ibid. 4. a mid. Si
membrana per inllammationem intumuerit, in-
fundenda erit rosa tepida. Adde 6. 18. n. 8. —
b) Ipse frutex, unde rosa nascltur. Plin. 8. Bist.
nat. 41. 63.(153). Radix sirvestris rosa, qua cj-
norrhodos appellator. Id. 18. ibid. 28. 64. (236).
Terram ad rosarum et vinea satum vertere bi-
palio. — c) Bota canina, genus herbs apud
Feget. 5. Feterln. 84. F. CYNORRHODA. —
d) Est etiam rota alba, ex eojus vermlculis nasci
cantharides, Plin. tradit 29. Bitt. nat. 4. 30.
(94). et 11. ibid. 35. 41. (118). — e) Item
mall species, nomine dedacto a colore, quod Itali
nunc mela rota, aut eonjunctimmelarosa,aut ab-
solute rosa vocaot. Edict. Dioclet. p. 18. Mala mi-
nora N. quadraginta 5£ quattuor. Rhosa N. cen-
tum ?g oeto. Adde Apic. 4. — f) Metonymiee
dicitur de roseo colore; bino etiam lebra formosi
oris, et pulcro in vulta pudor rosa eomparantur.
Ovid. 2. Met.WZ. Ecce vigil rutilo patefecit ab
ortu Purpureas Aurora fores et plena rosarum
Atria. Martial. 4. 42. Pastanis rubeant amola
labra rosls. Sic Claudian. Nupt. Bonor. 265. non
labra rosa, non colla pruina, Non crioes aquant
viola, non lumina flamma. Anacreon od. 28,
Tpafe p'Jva xas irageia'j To'8a t» YtxAaxTs ui-
faj. et Firg. 12. Mn. 68. mixta rubent obi II-
11a multa Alba rosa, tali* virgo dabat ore co-
lore*, et Ovid. 2. dmor. 5. 34. Conscia purpu-
rea* venlt in ora pudor, Quale rosa fulgent in-
ter sua llila mixta. Cf. Enn. apud Won. p. 483.
2. Merc. Sic muller erubnit, ceu iacte et par-
para mixta. Adde Propert. 2. 3. 22. F. BOSE-
TUM. — g) Item mensis Majns, rosarum tem-
po*. Intcript. apod Gruter. 753- 4. in fin. olevm
ST FBOPIHATIOHEM PER ROSAM PBASBSAKT. HioO
rosate* esca?. F, BOSALIS. — f/B. De cogaom.
a. f. onom.
ROSACfiUM, I. F. voe. seq. in fin.
BOsACBUS, a, urn, adject. p'o'Sivo;, rotato, qui
est ex rosa. Plin. 21. Bist. nat. 3. 6. (8). Rosacea
corona. Id. 24. ibid. 13. 73. (119). Rosaoeum ce-
ratum. Id. 15. ibid. 7. 7. (30). E junco fit Jun-
elnum oleum, quod est rosaceo slmilllmum. Mar-
cell. Empir. 8. ad fin. Bosaceum colljrium. —
Bino
iJosaceum, i, n. 2. absolute, aubstanilvorum
more (subaudl oleum). Plin, 32. Eitt, nat. 7.
24. (71). Oculum rosaceo inangere. Id. 22. ibid.
24. 50. (108). Me! aariba* instillatar cum rosa-
ceo. Adde Marcell. Empir. 1. p. 88.
BOSAClNUS, e, om, adject, rosacea*. Pela-
gon. Feterin. 6. 10. et 33.
. ROsAL Ia, lam. F. roe. seq. In fin.
ROSALIS, e, adject. o'oSivoc, ad rosam pertl-
nens, tea qai ex rosls fit. Babet banc vocem veto*
Inscrlptio optima note (apud Marat. 867. 8. et
Orell. 4419.) in pariete tempi! S. Eulalia in pago
hujusce nomlnit inter Acelnm et Bassanom alto
(vulgo Santilaria), quam, apud Forcellinum el
Furlaneltum allqua ex parte mancam,a viro docto
eccarailsslme ex archetrpo exscrlptam edimus. d.
M. C VBTTORIVS TABU MAXIMVS VBTBBAIfTS BX ttl-
tlTU RIVBBSV* VIVOS IPSB 8IBI VECIT IHQVS MBMO-
BUK 8V! KT COLKIIDS SBFVtTTBB BOSIS BT ESCI3 FAOA-
KU MISQVILlRStbtU 33 V. DCCC. DBDIT IX CVIVS 8711-
KB BEDITV BOSAM SI MlJfVS SI H5 V. XVI. POSVUSB
VELLUtT IT HBtlCWM QVOT EST SX VSVRII ESCAS
B03ALB8 BT VIKDIMIALBI OHKIBVI AKHIS FORI StBI
voivra xt toco vti tvsiir. Euae autem rosole*
sunt, qua ana cum rosis, et «i ndemiales, qaa tem-
pore vindemla In sepulcro C. Tettonll quotanni*
ponenda ex lllia* Jassu erant a Misquilensibus. h,
e. Ineoli* ollm pagl Mlsquills (vulgo Mutilc), qui
fuit band Ita prldem vlcu* pagl S. Eulalia, obi
lapis est repertos, nt erudite doeet L. Guerra,
Descrizione di un' Urna cineraria ditotterrata
nel pago di Mutile, territorio d'Aiolo). Morem
Inferendi rosa* cum ciblt mense Msjo In sepuicra
alii quoqoe memorant vetere* laplde*, videlicet
apod Gruter. 237. 5. vr qvotahbis bosu ad mohv-
MBSTV1I SITS DBTBRAKT XT IBI EPTLBKTVB. et 435.
2. vt eVTBBSTB* bosis s. (h. e, sepulcrum) iacxkti*
9VOTAH. BAr.. ivk. exornbt aicovi bfvlesttr. et
444. 6. rxeviHAH. dboit iioavitqvx ad iolbmnia
ROSATIO
C1B1 BT ROSARVM. et 630. 12. CVRATORBS JVBST1*VaM
OVI VISCANTVR SX HOBVM RORTORVM RXD1TV MATAL1
MXO BT PRABBBANT ROSAM IN FBBFBTWM. Alios Salii
tit Judicaise, ut apud tumd. 449. 5., 460. 3., 636.
12., 744. 1., 753. 4., 803. 8. (Orell. 4115.) et
1021. 4. (Orell. 4418.) Buc pertinet Iliad Tibulli
2. 4. 48. Annas constructo serta debit tumulo.
— Hine
Rosalia, lum, n. 3. absolute, snbstantlvorom
more, sunt solemnia rosarum sen dies, quo rosa
in sepuicra ferebantur. Intcript. apud Maff.
Mut. Fer. 146. 3. itbm dedit coLt. havt. aki-
t,IC. H3. XH. ». VT BX BIVS SVM. REDrTV BOSAL.
BT FARBKT. IVSTO ». BT IVSTAB VXORI BT SIBI OS1H.
ab. in pxrpstvosj PROCVR. Alia apud Gruter.1031.
5. et Gor. /7wcr. Etrur. T. 2. p. 25. ex cviv*.
RBDITV FAaENTAL. BT ROSAB. (I«g« BOSAL.) OjVOV
AUK. AD SBPVLCRVM SVVU CELBBRBRT. Alia apud
Fabrett. p. 147. n. 182. et Gruter. 772. 7. Vt.
2X VSVBIS EORVM PROFVSiOne* SI TAM PARBHT.
TAM ROS. QVODANUM CBLBBREBT. — Rototium
porro dies non idem ubique fuit j nam ex In-
tcript. apud Fabrett. p. 724. n. 443. fuit V. ID.
max, h. e. die XI. Majl; ex alia in ROSATIO ad-
lsta xil sal. ivn. h. e. die XXI. Maji; ex alia
apud Benzen. 6085. v. s. ivj.ias.Ii. «. die XXY1I.
Junii; ex Kalendar. Comtantii apud 5pon. Mi-
mil. antiqu. p. 55. X. Kal. Jan. (n. e. die XXIII.
Majl) raacellus rosassuraat; ex aila Intcript. apud
Gruter. 435. 2. sapra adiata kal. sv*.: qaem-
admodum dies violaris, sea viola ex eadem In-
tcript. apud Fabrett. modo adl. fait xi. kal. apb.
h. «. die XXII. Mariii. F. TIOLARI9.
R0SAN9, antis, partlclp. ab inusit. roso, at,
roseus sam. V. Sisebuti loc. ctt. in ROTO.
ROsARlA, Sram, et
ROSARIUM, Ii. F. voc. *eq.
ROsARlUS, a, nm, adject. p"dS«vti{, di rota,
ad rosam pertinens, rosacea*, rosail*. Suelon.
Ifer. 27. eilr. Indleebat et famillaribu* scena*:
quorum ani mellita quadragle* B9 constltit, al-
teri plus aliquanto absorptlo rosarla. Alii eod.
sentu teg. rosacea. Apul. 3. Met. In alteram
diem auxilio rosario Lucius denuo futara*. et 4.
ibid. Rosarium venenam. — Rubut rotariut a-
pud Marcell. Empir. 26. p. 124. — Hinc
' Rotarium, %i, n. 2. absolute, labstantivorum
more, locus rosi* consita*, rosetnm, rotajo, ro-
teto, p'oSeiv, p'oouvso!. Colum. 11. R. R. 2. ante
med. Rosarium serotlnum perfossum et eultum
habere, jam tempu* eat. Kin. 18. Bist. nat. 26-
65. (2). Eodem hoo tempore bortorom rosario-
ramque cure est. Firg. 4. G. 119. biferlque ro-
sarla Pasti. Ovid. 5. Tritt. 2. 33. Litora quot
conchas, et amcena rosaria (lores, etc. Martial.
5. 37. Fragravlt ore, quod rosarium Pasti. Adde
Propert. 4. 5. 59.
jRosaria, Brum, a. 8. absolute, »nbstantlvorum
more, dicitur dies festus, qui alibi et rosalla ap-
pellator, ut in Glott. Cyrill. 'PoJwuoe, rosalla.
Intcript. ad Capua amphilbeatrum abbine pau-
els annls reperta, quaque special ad ann. Chr.
CCCLXXVII., a (que a Fr. M. Avellino adiata et
illustrate in Oputc. T. 3. p. 216. m. rovs nan
bobabla asipliab afrab. h. c. ex testamento Am-
plla Afra institute, qua utrum ad funebrem, an
ad sacram solemnitatem perlloeat, adhuc ambi-
gltar. Bine statu! potest, etiam in Intcript. apud
Gruter. 1031. 5. et in v. ROSALIS eit., non ra-
talia, tea rosaria illdem legendum esse.
ROSATIO, 6nis, f. 3. tpargimento dt rote, ro-
sarum sparslo, p'oSfOfidj. Intcript. apud Zaccar.
Ann. lett. d' Italia T. 1. P. 2. p. 208. et Ma-
rin, Frat. Arv. p. 639. ita vt bx bbditv biv*
IHSVLAB 9VODAHMIS DIB BATALIS SVI BT B08ATI0HIS
IT VIOLAS ET PARBNTALIBV* MBMORIAM SVI SACBI-
VtCII* QVATER IB AflHVM FACTU CELBBRBWT. etc.
Alia, qua extra portam Labicanam prope aqua-
dactus Claudll imperat. in vinea Bieronym. de
Lazarlt Roma invents, et accurate descrlpta fuit
a Jo. Zaratino Casteltinio [Intcript. apud Ben-
zen. 7321.), ex eujus scbedls hac habentor. item
XIT. 8^ tVBIAS DIB ROSATIONIS ITKM lit, B. UBVA-
ria* dib bataii MBO, etc. F. allim apod ^fa-
rat. 529. 4. Mos bio spargeudi rosas super de-
KOSATOM
functoruro lepulcra pluribus adduclia Inscriptio-
nibus iltuslrat Idem Maun. ibid. p. 562. P.
BOSAL1S. , „
flOsATUM, L P. too. «eq. la fin.
BOSATUS, a, am, partleip. ab inusit. roto, at:
rosaceut, row eonditai, rotato, polios- Seren.
Sammon. 34. 637. Laos oleo madefit, eed non-
dum lanta, rosato. Adde JEmil. Macr. c 60. de
Maurella p. 243. retro. — Blue
Rosatum, i, n. 2. absolute , substantlvorum
more, eit «t i. Vinum ro$a condltum, poRTijs
alms. Pallad. 3. R. R. 32. et II. ibid. 15. et Lam-
prid. Elagab. 19. Fiebat autem hoc modo, at Pal-
lad, tradit 6. ibid. 16. : quinque libras rosa pridie
purgata la vini veteris decern sextarios mergebant,
et pott triglnta diet decern despumatl mellls libras
adjiciebant, et otebaatur. Elagabalut pineal attritas
adraiseere lOlitui eii, quo asset odoratiui. Lam-
prid. loe. adl. V. Eucherii Joe. in LASER/ «| 2.
Edule rosa eompositum, aul conditum, apad
Apic. 1.
BOSCIDUS, a, urn, adject Legllar etiam ro-
*idus in multii librft, apud Colum. eit. 5. R. R.
6. et4. ibid. 30. ad fin., Pallad. 3. R. R. 13.,
Catull. 61. 24. Zachm. et Ovid. 2. Fast: 314.
etc. : est enim a rot, unde et rBseut. P. BOSEUS
in OKOM, — Roscidus est idem ac rore perfusus,
rorulenlut, rote abundant, rugiadoso, guazzoto,
Spooaioijc;, ipaytif. ,
I.) Proprie. Parro 2. R. R. 2. area met.
Prima luce exeunt pastum, proplerea quod
tunc berba roscida meridianam, qua est aridior,
Jueandiiate prastat. Plin. 9. Hitt. nat. 10. 12.
(38). Testudioes roscldo, ut creditur, bumore vl-
ventei. h. e. rore. Firg. 8. Eel. 37. Roscida male
legere. et 4. ibid. 30. Et dura quereus sudabunt
roscida mella. h. e. purissimo rore confecta. (V.
Plin. II. Hist. nat. 11. 11. et ibid. 12. 12.) O-
vid. 3. Art. am. 180. Roscida luciferos quum Dea
Jungit equoi. h. «. Aurora. Sic Seneca Thyest.
816. genitrlx prima roscida lucls. et Med. 100. sie
oilidum jabar Pastor luce nova roscidus aspicit.
n. e- rore perfuiui tempore aurora, firg. 3. 0.
337. saltus refieit Jam roscida Luna. Id. 4. Mn.
700. roscida Iris. Ovid. 2. Fast. 314. Hesperus
et fusco roscidus ibat equo. Plin. 2. flirt, nat. 62.
62. (153). et 18. ibid. 28. 67. (4). Bosclde nodes.
Id. ibid. 17. 44. (2). Rublgo frequentisslma in
roscido traclu con valllb usque, k.' e. ubl rores
plurimi cadunl: qualla sunt loca ventis minime
obnoila. Sic Colum. B.JL R. 6. ante med. In solo
roscldo et nebuloso. farro 3. R. R. 14. 2. Lo-
cus (cocWeis) is mellor, quem et non coqult sol,
et taogit ros. quod si naturalis non est, mana
facere oportet roscidum: qui fit, si eduxerls fi-
ttulam, et in earn mamillas Imposuerls tenues,
quo eructent aquam, ita ut in aliquem lapidem
Incldat ac late dissipetur. — Absolute neotr. gen.
Apul. 1. Met Roscida easpllum.
II.) Iraproprle. — o) Roscidut loan, bu-
mectos, madenf, lrriguus, oecuoto, umido. Plin.
19. HUt. nat. 12. 62. (187). LlbanOlis Ioois pu-
tribus et macrh ac roseldis seritor. Sic ProperU
2. 23. 28. et Olid. 2. Fast 33. Roscida antra.
Firg. 1. £n, 683. rivis Herulca saxa, Martial.
4. 1 8. lempla. — 6) Roscidus sudor, et roscida
sudalio, h. e. tudor colliquative, apud Ccel.
Aurel. 1. AcuU 15. 145. et 2. Tard. 2. 15.
rOsETDM, 1, n. 2.
L) Proprie. W l. Est loeoi roals eonsitut,
p'oSw>, roseto, rosajo, idem ac rosarium. P. RO-
SARITJS. Sunt tameo qui putant rosefum ita dlf-
ferre a rosarto, at Iliad natura, boe sit mana et
arte factum: eeternm sequentia exempts id non
probant : etenim pro ipsa planla, deinde pro (lo-
re, (urn translate pro papilla usurpatur. Farro
1. R. R. 35. Schneid. Quod Jam eglt radieem, ro-
teturo concidilur radicllus in rirgulas palmares, et
obtoitur. Firg. 5. Eel. 16. Lenta saiix quantum
palieoll cedit uliva, Puniceis bumilis quantum
saliunca resells, f 2. Dicitur etiam de flore. Clau-
dian. Ifupl. Honor. 8. SuWllique se roietis Ve-
•tiat Alplous apex. AucL Epilhal. Lout, el Ma-
ris 32. Lilia can niteani rutllis commixta rose-
tis. Rtpotian. Coneub. Mart, et Fen. 58. Tnno
— 159 —
ne purpura! ladat te spina rosett." Id. ibid. 79.
comtum decet ire rosetis. h. e. rosis consertis.
Pallad. 12. R.R. 11. Quamvh mense Februarlo
sint conserenda rosaria, tamen loclt ealidli hoc
etiam mense poterlrau* roscta instltuere. Alii
rectlus roscta omittunt', at et Interpret Italui
Verona arm. 18i0. edltus. — Rosetum est etiam
titulus poematil in Append. Firgiliana ed. ab
O. Ribbeeh., de enjus anetpie rirl erlUci dis-
palant.
II.) Translate dicitur — a) De rubieundis ma-
millarnm papillls. Capell. 7. p. 236. FurtU modo
(Foluptaty adlabescat, Et clam roseta par?* Ll-
liaqae det papillae, h. e. modo sinat me clam
tractare roseas candidaram mamlllarum papillas.
P. ROSA II. — 6) Metonjmice de rublcundo
colore ffitberis ante aororam. Id. 2. p. 47. Ni
rosetis purpuraret culmina Aurora. Adde eumd.
ibid. p. 28.
ROSfiOS, a, um, adject, pittwe, Tosaceus, to-
sails.
I.) Proprie. 5eneea ilfed. 70. Praeingens ro-
seo tempore vinculo, h. e. corona e rosls. Firg.
Cop. 32. Et gravidum roseo oeete caput atro-
phic CJaudVan. de ^ujnete 29. Rose! Cores.
h. e. rdsa. Id. 3. Rapt. Proi. 85. Rosea eon-
valles. h. e. roils consita: rel unlverslra florea,
llorida. Sic id. Laud. Seren. 72. et rosels for-
mosus Duria rlpli. Cad. Aurel. 2. Aail. 37. 200.
Palmula nucalei oleo roseo aspersa.
IL) Metonjmice est % I . Rosa cojorem habens,
di color di rota, vermiglio, p'o'8w{, p'oJo'ete. Pron-
to de differ, voe. p. 2191. 24. Putsch, Roseum
per se {h. «. quod rosarunt qualitates babel) : ro-
saceum milium <h. e. ex rosis confectum). Plin.
21. Sist. nat- 23. 94. (166) el 29. ibid. 4.. 17.
(64). Roseus pannus. Sillig. leg. atrob. rutseut.
Id. 37. ibid. 9. 40. (123). Refulgens quidam in
purpura lerlter roseus nitor. Id. 14. ibid. 1. 3. (15).
Hie (acini two?) purpureo lucent colore, lUie ful-
gent roseo. Id. 25. ibid. 6. 28. (62). Mitbridatla
herba eaulls sustinens roseum Oorem. JVemesian.
3. 59. Roseam maitom. Catull, 6*. 49. Tincta te-
git roseo eonehjll purpora faeo. «J 2v Hlne
Poeta roseas dieunt partes corporis, in quibus
est colorls soavitas, h. e. nivens candor cum ra-
bore sanguinis, qui color est pnlcrlludlnli ao »e-
nuslalis proprius, Jncarnalo, incarnatino, tear-
nalino. Dnde Ovid. 3. ^mor. 3. 5. Candida can-
dorem roseo suQ*usa rubore Ante stetlt: nlveo
lucet in ore rubor. Firg. I. JEn. 406. it Ft-
nere. averlena rosea ceryice refuldt. et 2. ifcid.
593. de ead. roieoque hae iosuper addidit ore.
(Sic Sil. IL 7. 448.) Id. 12. ibid. 606. Rosea
gena. Martial. 8. 56. Rosea' labra. Claudian.
Nupt. Honor. 19. roseo pectebat polllce erioee.
CaluU. 55. 12. Rosea papilla. Pat. Place. 8.
257. rosea radlante JuTenta. Id. 8. 30. Roseus
honor, h. e. venustas admlratlone et honore dl-
gna. P. HONOR. Martial. 7. 80. ephebus. h.
e. lormosus. et 12. 64. Rose! mlnlstri. Apul. 3.
Met. Aurora roseum quatiens laeertum calum
inequitabat. Sic Capell, 9. n. 306. Aaroia eio-
riens roseis spectebit ocellis. — Item res alias,
in qaibus is color, aat simllls apparet. Ovid. 3.
Art. am. 84. Rosea dea. h. e. Aurora. Sic 4.
Fast. 714. Memnonis in roseis lutea mater equls.
ProperL 3. 23. 7. Roseus Eous. Pal. Place. 6.
627. roieis it Lucifer alls. Lucret. 5. 609. rosea
sol alia lampade lueeni. Id. ibid. 974. Dum ro-
sea face sol inferret lumina ealo. Adde Martial.
12. 60. Firg. 11. -d5n. 913. roseus Phmbus. Pal.
Flacc. 4. 77. Vclocem roseis demillit nubibus
Irim. Id. 3. 538. roseis Bacchus habeois. tcil.
quia etiam tinum roseum dicitur a 7feme*»arf
3. 59. et ab Isid. 20. OHg. 3
ROSlDUS." P. ROSCIDUS. -
ROSlNOS, a, um, adject. De hac voce bae ha-
bet Lowe in Prodr. Corp. Gloss. Lot. p. 81.
In lingua vulgarl censendum est eistlliise rosina
voeabulura (a ros, rosis [rorfs], ut rldetur, deri-
vatum) umorem fere slgniflcans, ad quod redeunt
adjeetiva rosinalis (brumalia : rosioalia, pluyia)
et roJinosus Crosinosus annus) atque, si fides ha-
benda est cod. Bern. 178. f. 20. ofois. brumo-
ROSTRO
tut: rosslnui (cf. Ampl. p. 278. 55. bramarta:
rosina, pluvla)-, etiam rosinut. — Getcrum ro-
tina berba legttnr apud Peget. 6. Peterin. 13.
4. Schneid.
ROSlO, 3nl», f. 3. corrosion*, rodimenio, ro~
tione, tptofis, acta* rodendl. Celt. 7. 23. Spo-
mant bills alto cam rosiooe redditur. eon bra-
eiore. Id. 5. 28. n. 17. Alteram genus (toipeff-
ginit) pejus est, iquamula ex tumma cute dec!-
dnnt, roslo major, tnaggiore e it prurito. Plin.
28. HUt. .not. 9. S3. (128). Infundltur lso contra
roiionei a medleamentls facias, et mot. Ad ro-
siones intestlnqram babalum atlliai. Id. 20. iiid.
14. 54. (153). Pulejum slomaehl roslones ilstlt. Id,
23., ibid. 1. 23. (43). Roslones pracordlorum.
EOSMARlNOM, I, n. 2. *t
BOSMArINDS, I, m. 2. ramerino, rotmari-.
no, genus fratielt. Duplex eit — «) Rotmari-
num Tel ro* marinum (Cachrjs Llbanotli'Z-),
de quo Plin. 24. Hitt. nat. 11. 59. (99). Est
et rosmarinam. Dao genera ejus: alteram sterile,
alteram cai et eaulis, et semen resinaceum, qaod
cachrjrs Tocatar. ^ptil. Herb. 79. Libanotls alia
est eoronalls a Soranp appcllata, qaam Lallnl rot*
marinum appellant, tenae* nutrient Tlrgat, in
quibus folia longa, tenuis, Tlrldla : alia est fructl-
fera, folia habeas fosnleull nimilla, ted aspera, et
terra prostrate, et boni odorls, thyrso cubital), etc.
radice turis odorem timulante. Nateitur In loch
marltimlt (ob id marinut rot dicta.) et bortit. An-
tequam tut telretor, bac berba homines deot pla-
cabant. — b) Rosmarinus Te! ros morinus (Rot-
marlnus officinalis L.). Colum. 9..R: R. 4. 2;
Dt rosraarlnus, et, -uiraque cjtlsus. Pallad. 1. R.
R. 27. la fratleibas tint rosse, lllla, rosmarinus,
bedera. Adde Horat. 3. Od. 23. 15. et Plin. loe.
eit. et 19. Hitt. nat. 12. 62. (1871 P. ROS.
ROSOR, Crlt, m..3. roditore f qui rodlt. Am- .
brot. Serm. 81. Mures borreorum rosoret,
KOSTELLUM, I, n. 2. deminut. a roitram,
oeecuceio, pippio, parrum roilrum, p'u7X' l >*> Co-
turn. 8. R. R. 6. a med. Anlmadrertat, an pullt
rostellit ova pereaderint, et eatealtetar, si pi-
plant. Plin. 30. flist. nat. It. 30. (99). Murlt
rostellum aurleulasque lummai roteo paano ad-
alllgarl Jubont. grugnino.
ROSTRA, 6rum. P. BOSTRDM. .
ROSTRALIS, e, adject, a rostrlt. Sidon. i.
Ep. 11. Dignura poema, qood aplcibut perea-
nandum auratU Juste tabula roslralls acciperet,
aut etiam Capitolina. h. «. dlgnam, qaod la at.
incitum pro Rostrls, Tel in Capllolio Inter po-
blleoram monumentorom tabulas eollocetur.
ROSTRA NS, anUs, et
ROSTRATDS, a, nm, partleip. P. voe. teq.
ROSTRO, as, atum, are, a. 1. Partleip. flotlran*
et ^osfrafu* In fln. — Rostrare est rosuo In-
qolrere, rlmari. Glost. Lat. Gr. Roslrat, *«•
Tfltsi. — Bine Partleip. .
Jiostrans, ants*, adjectlvorum more nsnrpatur,
et est rostrum Impingent, rostro penetrant. Plin.
18. Hist. nat. 19. 49. (178). Sillig. In colllbai
trantverso tanlam monte aratur, ted modo In fU-
perlora, modo in Inferiora, rostrante voraere. llar-
duin. suspicatar, rottrato esse legendum, h. e. to-
mere slmptlel rostro Inttruclo, non aurlto, quail
In planls utebahlur, teste Pallad. U B. B, 43,
Roslratus, a, um, adjeeUrorilm more, idem
ac rostro inslructus; est autem proprie de anl-
malibut, sed transfertur ad alia, et dicitur — ■
a) flostrafu* veclit, genus Tomerlt e veete pra-
flium ferreum rostrum habente. Plin. 18. HxsU
nat. 18. 48. (171). - V) Roslrata falcet,
qua In modum rostrl curvatam et continue m
aclem babent. Colum. 2. R. It. 21. 3. Sunt me-
teodl genera eoraplura. multl falcibut verlcnla-
tis, atque ilt Te! roslralls, vel dentleulatlt me-
dium eulmum secant. Schneid. ad h. I.: Gesna-
ri Iodtx Interpr. : qua conlinuam babent sclera.
Male! Ipse enim nosier I. * e. 25, In falee Ti-
nlioria rostrum partem aduncam Interpr. Sunt
igilur rostrata adunca, denticu'afes recta. —
c) Rostratcs naves, rostrum In prora babentet,
vaXxs'^oXoi «ji«. P. ROSTRUM. POrro b« Ha-
res de more In prima acle eolloeabantor, et erant
NOSTRUM
mucro belli. (V. Liv. 30. 10.) Cic. 2. Invent.
32. 08. Ut «l qua roitrata la porta Davis depre-
bensa tit, publicetdr. Juet. B. Afr. 23. Cum na-
vleullt cujusquemodl generis triglot*, ioibl pencil
rostralli, profectu, etc. Plin. 9. Eist. not. 30.
40. (90). Coocba acatll modo carlnata, Infiexa pup-
pe, prora rostraU. Id. to. ibid. 23. 32. (63). Olo-
ret llburniearum modo roitrato Impetu feruatur,
facllim Its flodentei aera, quam el recta froota
impellereot. — Hioe roslratts absolute sunt naves
rostrata. Symmach. 2. orat. In Valentin, (edente
iterura A. Maio) 3. Sell bicornii late (Rhenus)
Tlclnis tuccumbendum cue rotltatjt. et mox 2t.
Ha be at sua quodammodo eastra roitrata. Hi no
— d) Roitrata corona apod Plin. 16. EUt.
tiat. 4. 3. (7) el 22. ibid. 3. 4. (0) eadem erat,
qua navalit el elassica, aorea, et eilgult qul-
busdam veluli rottrli navlum IniignUs, ot est
apud Gett. 5. 6., qua doaabatac is, qui Derail
prcelto primus la hostiura navem iDsliuiiset : Tel
teneratlm qui Tlclsiet navall cartamlae. Duos bee
oaatos fuisse, refer* Plin. cit. 18. ibid. 4. 3.
<7).: primum M. Terentlum Varronem, daote
Magno Pompejo, ob devicto* plratas ; quod nar-
rat etlam Feilui Id fragm. la flavali: teeun-
dum M. Agrippam-, tribueote Augusio ob simi-
lem causara. Al contra est, iaquil cl. Fvrlanelt.
Id App. II., qaod habet Vellej. 2.81. 2. Inslgne
corona elassica, quo nemo uoquam Romanorum
donatot eras, hoc bello Slculo Agrippa slngularl
Tirtute meruit. Id Ipsum eonfirmant Liv. Bpit.
120., Seneca 3. Benef. 32. et Dion 49. 14. Ce-
terum ex hajat poitreml loo. cit. apparel, in boo
" ab allit Agrlppam differre, qaod quum alii victor as
ilmpllcl taatum corona liures, ille aurea semper
et rossrii oroata ateretar, qaotlei Id publicum pro-
cessisiet. Da boo Virg. 9. £n. 883. eul bell! Insl-
gne inperbum, Tempore navali fulgent rostrata
corona. — t) Roitrata columna apad Sutton.
Galb. 23. rottrli navlum exornata, quails rldetur
Id namml* Cssaram apud Patin. Id Suelon., po-
eita est in foro post devictos navali primom prce-
llo Cartbagioleaie* < C. DoiUo Cos,, qui primus ob
Id oavalem triumphnm eglt da Pconls, at est apud
Flin. 34. MUt. not. 5. 11. (20), Flor. 2. 2. et
Bpit. Liv. 17. Adde SO. It. 8. 663., et hodte
Soma la Capitollo aiservatar. (V. A. Rich.) Id
ea longs Iriscriptio fait de ilia Victoria alilsque re-
bus ab Dulllo gestls. Est autem fere omnium Lati-
ns lingua monamentorooi aatlqaiMlmum: ex quo
Tldere licet, ul ait Forcellinui, qua lllius atatls (Id
«it annl CCCCXCIT. ab 0. C.) loqueadi ratio el
serlbaodl faerit: qaare in ea deseribenda, wpplen-
da.explicanda laboraront vlri doeti, et praeipue P.
Ciaceoniut, qui singular) libello illuatravit. V. lit-
teram D. At reeentlorlbut vldetor ha* Interiptlo
posteriorem ertatem redolere, et ad Claudil Impe-
ratorie tempore .commode pone referri. (Cf. Rit-
ichtl, Inscript. qua fertur eoU roitr. Duellia-
twe; Ifommitn.i C. Inscript. Lot,, et Teuffel.,
Guchichte d. rfim. LUeratur.) Ejus fragmeotam
est in collecllooe Gruitri p. 404. n. 1. — Ser-
etui ad illud Virg. 3. G. 29. navali eurgente*
are eolumnas : Augustus, Inquit, victor tollus
i£j?jpti multa de navall eerlamiae euitallt rostra,
quibui eonQatli qaataor etTeeit columnat, qua
postea a Domltlaao in Capitollo sunt loeata: quat
hodieqae eonipleimui. Nam roitrata* C Dulllus
Cos. posult, vlctia Panili navali certamiDe: a qui*
but uoam In Rostrii, alteram ante Cireum ride-
mm a parte Jannarum. Qac Serviut.
ROSTRUM, i, o. 2. Est a rodo, at raitrum a
rado, est 01, quo enlmalia elbum eapioot, rictus,
e'u7X°S (It, becco, grugno, muso ; Fr. bouche, bee,
mussau, gueule its animaux; lllsp. pico, roilro;
Germ. t. ffagewerHeug ; Aogl. the beak, bill,
or nib of a bird, the imout of a fish or beatt).
I.) Propria dicllur — 1.°) Stricto teoio de
bestili. Cic. 1. Nat. D. 38. a med. Ave* crorlbui
rigidii, procero corneoque rostro. el 2. ibid. 47.
ad /in. Animalia cibum parllm orb) blalu eapei-
aunt, partim unguium teoacltate arrlpiunt, partim
aduncilate ro>trorum. Id. 1. Divinat. 13. ad fin.
SuJ rostro si bumi A litteram impresserit. Plin.
8. Hiit. nat. 32. SO. (112). Cervorum rostra.
— 160 —
et ibid. 25. 39. (95). Hippopotamus rostro resi-
mo. Id. 9. ibid. 8. 7. (20). Rostrum delphinl si-
mum, et Ibid. tO. 12. (37). Denies non sunt te-
■tudini, ted rostrl marginei acuti. Lucan. 4,441.
n'o credltur ulll Silva cani, nisi qui presto ve-
•tigia rostro Colligit, et prada nescit latr&re re*
parts. Plin. 28. Hist. nat. 10. 44. (157). Rostrum
lupi.'/d. 10. ibid. 3. 4. (14). mperlus aquila.
Id. 28. »'6id. 8. 25. (90). inferiui leonii. Varro
2. R. R. 3. 2, Capra sob rostra dual at mam-
mules pensllei babeot. Plin. tl. Hist. nat. 10.
10. (21). Rostrum apum. Varro Menipp. p. 213.
Oeht. buxea anatum. Ofil. Serg. v. 1. fFerntd.
acutoja pulieii. Invent, de Philom. v. 29. FF.
ciconia. Incert. Bpit. It. v. 4. TV. Latrantum-
qoe dedit rottrli rolucromqae. Itemeiian. de Au-
cup. 27. IV. de icolopace. roitri mucro. — 2.°)
Latlore leniu de bomlnibui, ted fere In eermone
familiar! et per contemptum. Varro Jfenipp. p.
150. Oehl. Manius rostrum tub rostra adfert.
Plant. Men. 1. 1. 11. Quern ta anervare recte,
ne aufuglat, voles, eica atque potion e vloclrl deeet :
apad mensem plenam homini rostrum deligei. Lu-
cilius apud if on. p. 455. 15. Mere. Ne deslgnatl
rostrum pratorl', pedtsque Spectei. Id. ibid. Ar-
rlpio et rostrum, labeaiqae etc. Varro (bid. Itaque
vldeas barbato roilro ilium commentar!, et unum-
quodque verbum itatera auraria pendere. Pefron.
fragm. Tragur. 75. Surroann. a med. Ut eele-
rlui rostrum barbatum haberem, labra de luce ma
UDgebam. Ulp. Dig- 19, 1. 17. tub /in. Rostrom
persona, la boccaccia d'un matcherone. — Hinc
prorerblum apnd Fronton. 1. ad Anlonin. Imp.
(edeote iterum A. Maio) ep. 5. «u6 init. Causa
mora full, quod quum rescribere lnstltulssem,
quadam menti mea te offerebaot hod tupioo,
ut dlcitar, roitro ecribeada.. h. e. vultu negli-
gentl.
II.) Tramlate ob ilmllltndinem dicltur de alili
rebui. ^ 1. Generatlm. Colum. 4. R. R. 25.
Fatclt Tlaitorta pan, qua adunea est, rostrum
appellalar. Eo vlnitor atitur, quum Incavare quid
debet. Kin. 18* Hut. nat. 18. 48. (172). Vomer
exlgua cuspida In roitro. h. e. in anterlore parte.
Id. 28. ibid. 11. 46. (163). Fungi lueernarum, ac
fuligo, qua eit lo rostris earum. Id. 34. ibid.
14.41.(144). Ad densandai Ineudei, malleorumre
rostra, h. e. qua parte mallei tundoat. Id. 10.
ioid. 33. 49. (94). Iaialam ne laeeret amnii, ma-
nluat opere, palea et itramento rostrum ejus Or*
mantel, h. e. partem ejus in anguitum procar-
rentem contra Oumeo. % 2. Speeiatim rottrum
mavis est trabs area, (bloc cerats rocantur Bo.
rat. 9. Od. 16. 21.) interdum ferrea, promlneD-
Uor ex prora parte inferiore, roitri modo, node,
al oarii remigio agltarelar la boitllem navem,
bae perforari polecat et deprlml: iperone o ipro'
ne, Ift/SoXov: quam primus addldUie oavibus di-
cllur Pliant TyrrbeDQi, at Pliniut refer! 7. Hist.
nat. 56. 57. (209). Id mot erat are ferroque prss-
Bgere ed Ictus Id prslili. Call. 3. B. G. 13.
Neque enim hie nostra (novel) roitro nocere pot-
eraat: tanla in eii erat firmitudo. Adde tot'dS.
14. Liv. 37. 30. Regia oaves Deque Ipia ferire
roitro bostem poterant, et obllquai ie ipsa ad
ictue prabebaot. et ibid, ad fin, Rbodie quum
rostro percaiiiiset Sidoalam navem. et «6>d. 24.
Rostro eoocurrere cum boitium oavi. Ovid. 4.
Met. 705. velut navli praflxo concita roitro Sul-
ut aquai. Seneca Ep. 76. Navis, cul argenteum,
aut aureum rostrum est. — Plar. nam. Auct.
B. Ales. 46. Naves adverts rostrli concurrunt
edeo vehemeater, at navl* Oclavlana, roitro dli-
eusso, llgao conllaeretur. Auct. B. Afr. 4. Na-
ves rostris perforata merguntur. Virg. 5. JEn.
143. totomque debiicll Conrulsum remis rostrii-
que tridentibus aquor. Adde Sil. It. 6. 358.
% 3. Uinc raetonjmice- — a) Rostrum est pan
navit anterior. Virg. 10. JEn. 157. jEneia pappis
Prims tenet, rostro Pbrygloi subjuncta leonei. Id.
ibid. 301. rostra tcoent ilccum. Cf. Plin. 18.
Bitt nat. 18. 48. (171). — 6) Jioifia, Orum, n.
plur., luggeslui, et Iocjj circa poiitus, ante cu-
riam llostiliam. quas enim primum bpstilos nave*
Romanl bello Latloo ab Antlatlbat e'epere, fc.'l
ROTA
Furio Cemlllo, C. Masnio Com., h. e. en. TJ. C.
CCCCXVI., earum rostris, in victoria monumen-
turn, earn partem fori eiornarl placuit, teste Bar-
ron. 5. L. L. 155. Mull., abi suggestus erat, teu
pulpltum, cujus Qguram exbibet nummus G. Lol-
lia apud Morel. Num. Fam. R.; quo couiiones
ad populum babebantur, ut Liv. 8. 14. extr. et
Flor. 1. 11. narrant. Fuerunt autem ollm ad consi-
lium, prope Juocta curia, ut ait Aicon. in Mi-
Ionian. 5., postea a Jul. Casare translata tunt
in alium locum ejuedem fori, ante adem D. Julli :
et bac nova, ilia Vetera dicta. Liv.'B. 3. Deduci
eum de roilrisjuuit. Nam In iit privatui, oiila ma-
gistrate in contlooem productut, consistere non
poterat. Cic. Cluent 40. 111. Rem a lubsellili ad
rostra detulil. Id. Pit. 3. 7. Ita a me eit eooiulatui
peractui ut temper ia rostrii curiam, in lenatu po-
pulum defenderim. Id. Vatin. 11. 26. Quum Vet-
tlui perorssiet, desceodlssetqae de rostris. Liv. 30.
17. Prator, contione advocate, eum C, Lallo ir-
rostra aecendit. tulla ringhiera, in aringa. et 34.
54. Contul ex auctorltate patrum In rostra atcendit.
et ediiit, ut etc. Id. 27. 50. tub fin. Vociferanles,
ul io rostrii prlui, quam la tenala, liltera recita-
rentur. Cat. 3. B. C. 21. Contul eontlonarl co-
nantem de rottrli deduilt. Sueton. Claud, 12.
ixtr. Pluret a magittratibui in rostra productl.
Plin. Paneg. 65. Procedere In roitra. Varro 5.
L. L. 9. circa med. Camilla edicere e rostris. Cic.
1. od Brut. 15. o med. Id Lepldo reprebeodlmur,
eul quum ttatuam In rostrii itatuiuemui, lidem
111am ererlimui. Vellej. 2. 19. 1. Sulpicii caput
erectum el ostentatum pro rottrli. h. e. in mg-
geslu. et ibid. 56. extr. Casar ledeni pro rostris.
Sueton. Aug. tOO. od fin. Bifariam laudatut eit,
pro ade D. Jalll a Tlberlo, et pro rostris tub
veleribui a Druse. Alii delent to sub. Id. Ner.
13. Caroll resident apud roitra triumpbantii ha-
bitu. — <) Poetlce roitra pro foro. Borat. 2.
SaU 8. 50. Frigldut a rostrii manat per eomplta
rumor. Adda Senec. Const, tap. 1. — d) Item
pro populo In camlllli et contioaibuf congregate.
Lvfian. 8. 685. Campam et roitra movere. Id.
I. 275. Tenere roitra. ii. e. dominarl in coo*
tlonlbus. Id. 7. 65. Roitra forumque op tare. k.
e. pacem.
rOsOla, a, f. I. deminut. roia, rotella, parva
rota. Dracont. 1. Eexaem. 165. Qui rotulii itel-
lare nemut, vel floribui agroi Imperal. Arevalui
leg. roteit. Id. tamen 2. ibid. 441. Et roiulai
proferret blemi. — IfB. De nomine propr. V.
ONOM.
ROsCLENTTJS, «, am, edieet. 4 '• E,t r0i! *
abandaat. Prudent. 3. negi crip. 199r Floribui
ut rotuleota putet Praia rubeicare multimodis.
f 2. Hetoaymlce, roieut. Capelt. 1. p. 10. Ro-
tuleall ipleadorit gratia tolam aula curiam II-
lamtoavlt.
ROSORA, a, f. I. idem ac roiio. Plin. Valer.
9. 28. Qui languiaem faciuat cam eonaliooe vel
roiara. et ibid. Ad omoet doloret et roiurat van ■
tris. Cf. Marcell. Empir, 28. ante med.
RdSUS, a, am, particip. V. RODO.
ROSUS, ut, m. 4. Idem ac roiio. Marcell. Em-
pir. 28. ante med. Ad venlrir rosua remedlum
tic.
ROTA, a, f. t. Roda leg. a Schneidero apod
Farron. 3. R. R. 5. 15. Axit, qui pro mean
tattlaet rodem radiatam. — Rota, fortasie a
p'o&es), impeto feror: ef. v. Sanskr. ralhat, et
Germ, rad a rtiten, movere, quu reoentlorei
pbilologl eonjunguot cum v. rates, et remut (V.
Doderlein., Lai.. Synon. v. 7.; Curt., Grund-
ttioe d. Griech. Etym. p. 492.. f anieefc., Gr.-Lat.
Etym, fVdrt. p. 60., Eichhoff., Diction, etym. etc.
ad b. v.), eit instramentam versatile rotundum,
orbit, quo, v. gr., cireumacto currui proeedlt:
ejus parlet lunt modtoiut, radii, abiidet, canlhui
sen orKi: rooyict ("■ ruota; Fr. roue; Hisp. rue-
da, ruedeciSla, rodete, rodetno; Germ. Rad;
Angl. a wheel).
I.) Proprie. f 1. Generatlm. Plaut. Capt.
2. 3. 0. Pro rota me oti licet: vel ago bue, vel
illuc vortsr, quo iinperabltis. Lucrel. 6- 551. Fer-
raioi ulrlmque rotarum suecutll orbei. Plin. 8.
ROTABILIS
Hist, nat. 16. 19. (52). Orbe* rotarum cireum-
aoll. Id. 18. ibid. 43. 84. (229). Rolarum axibus
fraiinu! utllls. Id. 28. ibid. 9. 37. (141). Adipe
yerrlno aiibu» vebleulorum perungeodis ed fael-
liorem circumeetum rotarum utebtnlur. Ovid.
2. Mtl. 107. Aureut axil erat, temo aureus, au
rea tumma Curvalura rota, et 3t7. Rotarum
radii. Parro 3. R. R. 5. 15. Rota radiate. Pirg.
2. ,En r 335. pedibusque («<jui Jt'gnei) rotarum
Subjieiuot lapsut. k. t. rota*. Ovid. 2. Met. 133.
Rotarum rsstlgia. h. t. orbita. /d. 2. Pant. 7. 44.
curris Appla triM roll*. Id. ibid. 194. Celeres rota.
et 178. rapids. Id. 2. Pont. 10. 34. Rsseda not
BgiU «lva lulero rota, et I. ibid. 8. 68. Appia fer-
ventl ducil la arve rola. Uorat. I. CM. 1. 5. me-
taque fervidit Bvitata roll*. Pro-pert. 4. 8. 18.
BITuia per >aia rota. Calo R. R. 11. 3. Rota
aquaria. Plin. 18. Hill, nat. 10. 23. (97). Rota,
quae aqua ver*at obiter. Id. 19. ibid. 5. 23. (64).
Peiulie* hortoi rotli in tolem protnovere. *\ 2.
Speciatim dleitur da rota flguli. Plant. Epid. 3.
2. 35. Vertulior e*, quam rota ligularl*. ivtVMfim
irtXiwroofuripoe; Horat. Art. P. 21. amphora
caipit inttltul: eurrente rota cur ureeoi exit? Sic
fulgat. inttrpr. Jtr. 18. 3. TibuU. % 3. 48. Rota
Cuaxana. Seneca Ep. 90. Anaebartlt tnvenlt roiam
Bguii, cujut cireuila vata formantur. Fetron. at
untiq. vict. 5. fPerntd. aova terra Pocula, quai
facill Till* rota anient acta. Adda Jugustin. 5.
Civ. D. 3. ^ 3. Item rota ail genua wp-
plicli apud Graeo*, quo tontet dUtento corpora,
et inter rote radloa implicate »nspenti torque-
bantur. Cic. 5. Tuic 9. 34. Theophrastus puta-
tor dicere, In rotam beatam vltam non ateendere.
Jpul. 3. Met. Neo mora, qnum ritu Gracieasi
ignii, et rota, turn omne uagToruro genu* inferua-
tur. Stnica flare. CBf. 1011. Membra prabere
rotaj. — Talla ewe flngitur paaa Itioai* apud la-
fero*. TibuU. 1. 3. 73. Illlo Joaoaem tenure Ixlo-
nis ami f enantur celerl noxla membra rata. Se-
neca Here Far. 750. Rapitur voluerl tortna Iilon
rota. Claudian. 3. Rapt. Proi. 335. Non rota aua-
penium pracep* Ixiooa torquet. Ps'rg. 4. G. 484.
Atqua Ixionii vento rota comtltit orbit. Id. 6. -<sn.
616. Saxum ingena Tolvuot alii, radiltque rotarum
District! pendent Lamprid. Elagab. 24. Parsslto*
ad rotam aquariam ligabat, et cum vertlglne sub
aquae mlttebat, runusqua In tommum revolve-
bat: aoiqua Ixionioa amicoa voeattt.
II.) Impropri* «l 1 . Rota dtcitur ts Teteri-
nariia macbina quedam, ad quam alllgabantur
lumenta aoramque armi laxatl In locam tnum
retlltuebantiir. Pelogon. Peterin. 4. 2. et Peget
3. Peterx-ia. 45. 7. 81 ajeeerit (Oflltum), ex mora
ad rotam armum reponito. u tara tpaflato, tt-
condo il costume la tpalla oKd mot*. 5 *•
Item cylindrut ad propeilendom. Frontm.i. Slra-
ttg. 5. 7. Subjectia rotli nave* ad proximnm por-
lum trajecit. Sic Tac. 4. ffiit. 23. Doeebant itrne-
re material in modum pontla, mox aabjectia rolls
propellere. Adda Vitruv. 10. 13. % 3. Item
trocbus iuiofiua. Pulgat. interpr. Pialm. 82. 14.
Pone illoa ut rotam. h. «. elrcuroagaDtur a Deo,
ul a puero troebua. Cf. Martial. 14. 168. In-
dueenda rota est: — Ista troehu* puerit. «t tbid.
16U. •! 4. Per ejnecdoehen, poetiee, eat —
o) Pro curru, earro, coeefcio. Pirg. 13. jEn.
671. eque rolii magnara prospexit ad urbem.
Id. 3. G. 114. Rotia lmiitera. At Rich, aeoiu
proprio Interpr., ex more teterum pedibui stan-
tlura aupra rotaa earrus. star rtito tulle ruott.
Pal. Place. 1. 678. de [feptuno. ubieumque
rotis horreodua equlsque Sua, pater. Ovid. 3.
Art. am. 230. 31 rota defuerlt, tu pede carpe
viam. et 3. ibid. 468. nee admissif axeutiare
rotis. Id. 2. Met. 313. Rolls expelll. Propert.
it. 10. 42. Nobilis a tectia fundere gasu rotis.
h. t. ex euedo, aul eovino. Id. 1. 3. 20. A-
vecta exteroia Uippodamia rotli. Adde Ovid. 3.
Art. am. 8. Uue trabuot nonnuIU illud Futgat.
inttrpr. Ptalm. 76. 19. Vox tonitrol tni in rota.
At Augustin. ad h. I. Orbis tarrarum fit roU.
- b) Item pro ferro, quo rota fiociuntur, apud
V'uni.l. I. 5. 13. — 5 5 - In " l0 Prop*"- 3 - ••
20. Suminea rhomb! dueilur Ilia rota: rota ei;
Ton. IT
— 461 —
ipse rhombus, vel rbombi versatio et cursui. 5 «.
Rota tolit est Ipsum soils corpus, discus, orbis,
rotundus globus. Lucret. 5. 433. Hie neque turn
soli; rote cerol lumloe largo AKIvolaoi poterat.
Adde iKA 565. Sic Ennius apud Isid. i 8. Ong.
36. exit, el Pal. Flacc. 3. 559. Inde patt-
fe.cit radilt rota Candida caslura. 5eneeo Here.
C&t. 1022. Testor niteatis Qammeam PhiEbl ro-
tam. — Zuciferi rota eodern modo Intelligenda
Yidetur. neque eaim Lucifero corrui tribul »o-
let, ted equus, ut est apud Isid. loc. cit. et li-
vid. 15. Met. 189. quumque albo Lucifer 8xltC1a-
rui equo. TibuU. 1. 10. 62. Dum rota Luciferi
proToeet orta diem. Claudian. 2. in Rufin. 337.
de eod. Festinamque rotam to'.lto properantior
urget. — In illo Senec. Sere. Q3t. 1439. Pbo:-
biqua tritam Qammea xonam rota: rota eurrus
Phasbl omnino slgolBcatur. At in Thyett. 796.
Nondum Hesperia fleinra roue Jubet ementos
aolrere currui. h. e. Oaxui et Indinalio call ad
oecidentem. <H 1. Est eliam gjrut, aeu circuital.
Pal. Flacc. 5. 413. rapit ipse (sol) nitentes Al-
ius equoi, curroque diem subtexit Olympo . Pone
rota breTiore soror, densaque aecuntur Pliades:
rota 6reu»or est brevlor et angustior Rjr»'» 1 uem
•uo curru Luna percorrit. Sic In Illo Propert. 8.
19. 65. prlui iofecto deposclt pramia cursu, Se-
pilma quam metam trircrlt ante rota. h. t. se-
ptlmua clrcultui eurru eltcentl. nam septiei ob-
euodus erat elreui vlctoriam appetentl, ot Parro
docet apud Gett. 3. 10. tub fin. et Ovid. Ha-
lieut. 68. ^ 8. Qlnc rota anni elrcularii cur-
iui anni ia clrcumagentia. Seneca Here. Fur.
179. voluerlque die Rota praclpiila rertitur an-
ni. »| 9. ilota nat»'u»(ati», totui vita cursus,
apud Putgat. inttrpr. Jac. 3. 6. ^ id. In rao-
oumantii sepulcr. rota Indical eelerilatetn, seu
fugam temporli. V. Bullett. di corr. arch. a.
1845. p. 131. % 11- Figurate. — a) Refertur
ad tarietatem Initabllltatemque Fortuna, qua
rota Inaistere dlcltur. Cic. Pis. 10. 22. In quo
na turn qnidem, quum iliam suum sanatorium
veriaret orbem, Fortuna rotam perUmescebai.
TibuU. t, 6. 33. At to, qui potior nunc es, mes
furta tlmeto. Ttrxalur eelerl Fora levli orbo ro
la. ^oct. Eleg. de Fortun. vicitt. 82. fPerni
dorf. Tula nee le'aolido rerum Fortuna favors
est: Quum mlnime credas, Impulit Ilia rotam. Cf.
Claudian. Get. 631. Dea ingerauit Deiitque ro-
tam. — b) Item ad amorem. Plant. Cist. 2. 1.
4, Jaetor, crueior. agltor, itimulor, vortor in
amorii rota miier. Propert. 8. 7. 33. Vinoerii,
tat vinuli. hae in amora rota est. — c) Com-
mode etiam ad eleglacum carmen. Ovid. 1. Art.
am. 864. iroparibui ?ecla Thalia rotli. et 3.
Pont 4. 86. Ferre etiam mollei elegi tam vaila
triumph! Pondera disparlbui non potaere rotis.
•if 13. Est etiam animal, et qulde'm — a) Ob si-
mililudinem, belua marina, qu»lera!» radiii dl-
itlneta, roodlolam ejui csulii duobas utrlnqae
claudentibui. Plin. V. 1'iti. not. 4. 3. (8). et
33. «e»d. 11. 63. (144). — 6) Capra ignoti ge-
neris. Porro 3. n. R. i. 5. Ut in Samotbrace
gregei eapratutn, qua* Latine rotai appellant.
5chneid«rut putat acribendum utrepsicerotai
pro £atine rotas.
ROrABlLIS, e, adject. ^ I. Qui rotarls et in
grruin agi potest, girevole. Ammian. 23. 4. 2.
Valid! Jurenes Tenant agiliter rotabilem Qexum.
Augustin. Gene*. 5. 23. Rotabilis molui. 5 2 -
Item qui rotli et rbedli percurri potest. Inscrist ,
ai modo legllima est, apud Gru'er. 149. 1. c.
IVMVI OABSAB VIAM rnVIAM tOWRtid SU4 BT 1M-
ptxoio hotab. reou. V.'^farin. Frat. Arv. p.
697. cof. 1. n. 128. et prcesertlm Atquini, d. Fo-
rogiulio de' Carni p. 54.
rOtAbuldm. P. RUTABULDM-
ROTABUNDUS, a, urn, adject, qui fu gyrum
tolTitur. Chaletd. Tim. 15. Qui temper ultra
proeedere geslieat, ejusdem atque Immutabilii
natura eoercitione Intra objectum ejus rotabun-
dua taneretur.
R0TACISMU3. P. RUOTACISMUS.
ROTALIS, e, adject, qui rotas habel. Capitol.
Macrin. 12. a tntd. fiotale earpentum. Salpic.
ROTO
Sever. I. Dial. 13. Impulse retail macbina a>
quam producere.
RdTANS, aotit, partlclp. P. ROTO.
ROTARiS, e, at
ROTARlUS, e, utn, adject, ad rotes, seu ornne
genus vehiculoruffi ptrlineca in Intcript. Afrie,
apud Renier. 2300. el 2301., ubi alii pro rotar.
leg. rolarii, ita ut til rotarium, 11.
ROTATIL13, e, adject, qui ia gyrum agitur.
Sidors. 8. Ep. 9. ante med. later rotatiles cata-
stropharum gyrot. Prudent, prcef. rtapi ouf. 8.
Saeramu* et rotatllet trocbaot.
rOtATIM, adverb, in giro, in ruota, in etr-
eolo, xo'xXu, in modum rota, in orbem. Apul.
10. Met. Puelli puellaque saltantei pyrrhlcham
decorot ambitus ioerrabant, nunc In orbem ro-
tatlm deiuosi, nuno in obliquara seriem eonoexl,
etc. — Apud /Homed. 3. p. 474. PuttcH. rota-
tlm et volublliter dicere ett per trocbaot loqui.
Trochaut autem ett did wu rpe'x« iv i uoa * *'
tpovd;, rota. ,
ROTATlO, Onlt, f. 3. it gxrart, fcuxXofopta,
In gyrum rersa'.lo. clreumduello.
II) Propria. P«rut>. 10. 8. ittb init. Nee »ino
porrecto rotationli venatlonet cnerum postunt fa-
eera levationet. tt in fin. Rotatlo eirelnl. Adde
Apul. Apolog. circa med.
II.) Translate. Cape«. 8. p. 287. Dlel noctit-
que rotatio. ,
ROTATOR, OrU, m. 3. qui rotat, et In gy-
rum agit. Stat. 8. SUv. 1. 7- BO w Bassaridom
rotator Euan. Cattiod. 7. Partar. 6. Caraerarom
rotator, h. e. qui camera* In forniels tpeelem a-
difleat. P. GVPSOPLASTES.
rOtATIJS, a, urn, partlclp. P. ROTO.
rOtATOS, m, ra. 4. rotatlo, eireumrolulio.
Stat. 3. AehOt, 416. dldiel, quo Psoae* arrna
rotalu, Quo Maeela sua gasa citeat. tutors, b-
dull. 10. 363. Praciplll torqueat cereall* lata
rotate Prosp. Aqutt. ai Uxor. B. Wernsi.
Celerl vide* rotalu Rapidot dies meare. Cf. Senec.
Here. Fur. 178. et adde Calcid. Tim. 36.
ROTELLA. a, t. i. deminuf. a rota, parra
rota, ^uguttin. in Ptalm. 76. Breris rotelia or-
bieulu* eppellatur. Adde Itid. 14. Ong. 2.
ROTO, u, «vl, Slum, are, 1. (rola). Partlclp.
flotam tub A. I. at B.-.Rotatut tub A. I. tl
11. — Roto eit terbom A) Activum, et B) Keu-
A) ActlTum, row eit rota mora verso, clreum-
aeo, volvo, in orbem verlo, torqueo, xwXaas,
npieXiooa), o?ev8o»ai<», Tpo X iJ»>» (»• 9 l . ra, « at "
forno, far rotart, rottart; Fr. mout-o.r csreu-
Iair*ment,ra.r«toorn«rots .outer ; U.sp. nncer
volvtr, hacer mover circular tnente , roiar,
G«m. t». *. Bad od. krtUpkmig herumilrehen,
ichXeudtm, tchwingen; Angl. to tourn athxng
round like a wheel, whirl round, tifing).
I.) Propria. £ucret. 6. 201. de venti*. roiaot-
qua eavlt Oammam fornaelbut lotu*. ^irg. »■
JB«. 441. ac rotat entem fulmlneum r«.
Flacc. 6. 551. clipeamque rotan*. Oust*. «. sau.
515. et parva Ltarchum Braehia tendenlem ra-
pit, et bis nrrque per aurat More rotat funda.
floral. 4. Od. tt. 11. Sordidum 0amm« trepi-
dant roiaovet Venice fumum. Pal. *»«* *
235. Sanguineotque roUl futils » raenllbu, .°„Jv.'
h. e. torque* In .gyrum oculos. Id. 1. 20. de vote
Deo pleno. vittamque comamque per »««»•="
gaotam. laurusque rolat. (Similem locum babes
fpud Lucan. I 173.) W. «- ffJ^MWA
rante. pracep. rotat. Ovid. 3. Art. am 373. be.
neque fulvut aper media lam savus to lrt, *«"
mlneo rabidot quum rolat °" ""?•£??"■ Z
322. Ursa se rotat in .ulnus. Auct. FUnta. art
Pison. 53. et nunc eervie. rotete, Ine.p.t etTu »•
In gyrum e.rpere cursut. Orf-J* <«««'«»• « '•
t«. Rotaio* per abrupta mffit JasM *a™2*
Id. it. 3. ante med. Jactare caput, el cornel
ejeutieniero rowre, fanaticum est. ^ »• -""'
Crloet pendulos rotantet in eitculum. ^'' n - »;
Hist. nat. 16. 19. (51). Correptum allquern, ro-
latumque steroore. et ibid. 53. 79. (214). U to.
lail tormenio eUquo. Id. 2 ibid. I. 3- »Vjg
les rolala Teriiglae assidua. Cfaudicn. IV. con*.
21
ROTULA
Honor. 329. Rotare saia. h. e. jaeere, lanciare,
ductuin a I'unria. Sic Stat. 9. Theb. 801. in ora
loquentis Telum iramane rotat. Lucan. 8. 573'.
caput ense rotare. h. e. deseclum prorolvere. Ma-
nil. I. 381. Orbij sidereua aetherros rotat cursus,
h. e. agit io otbem. Hieronym. Ep. 107. n. 10.
itolara fusum, — Rotari, mediorum apud Grae-
cos more, io gyrura 7erti, circumagi, andare in
airo, muovcrsi in giro. Ovid. 12. Met. 296.
Ignis to tat us. Id. 2. ibid. 74. poterisne rotatii
Opvius ire polis? et 9. ibid. 221. Rotatae Dives.
.Vanil. 1. 595. His eadem est via, qua muodo,
pariterque cotantur Inclines, girano, Stat.t. .4-
chill. 56. scopulosaque cete Tyrrhenique greges
circumque infraque rolantur. rotando nuotano.
Prudent. 10. tttgi crep. 537. Cadet rotati aolis
in terrain globus.
II.) Fifrurate. Seneca 2. Qucest. nat. 35. Sic
ordinem faii rerum aeterna series rotat. — Sermo
rotates est oratio brevia, expedita et volubilij.
Juvenal. 6. 448. aut curtum sermone rotato
Torqueat entbymema.
B) Neutrorum more, absolute. Lucret. 1. 294.
de ventis. res Corripiunt rapideque rotanti tur-
'line portant. Virg. 10. /En. 362. qua saia ro-
-,-iulia late Impulerat torreas. Ubi Serviuf: ul
Sleusinae matris volventia plaustra (I. <?. 163.):
Kotantia ergo, quae rotaotur. SUebut. in Anthol.
Lai. T. 2. p. 330. Burmann. de defectu hints.
tuin sidere caaso Palleicit teres umbra rotae, dura
transeal axem Aggerei veloi tumuli, speculoque
rotanti Fraleroas rcparet per caelum libera flaru-
ntas. Alii minus rede leg. speculoque rosaoti.
f' ROSANS. — Rotare dieuniur pavonea, quum
woudam esplieanies se circumagunt. Colum. 8.
R. R. 11. circa med. Sigiia sunt eislimulatas II-
bidinis, quum semetipsum veluti miraolem gem-
maniibus pianis protegit: idque quum facit, ro-
tare dicitur. Alii leg. rotarl.
ROTULA, se, f. 1. deminut, a rota, rotelta,
rotelletla, roteltina, xpoyioxoc, parva rota. Plaut.
Peri. 3. 3, 38. Ciliua abeuot, quam in cursti ro-
tula circumvorlitur. Plin, 18. /frit, nat. 18. 48.
(172). lit Unas aratro adderent rotulas. Colum. 1 1.
R. R. 3. a med. Possum etiara vasia majoribut
rotulac subjici, quo minora labore producantur.
Cccl. Aurel. 2. Tard. 2. 44. Super peodenti ro-
lul:e, quam Graeci xpo^iXuov appellant.
rOTULUS, 1, ra. 2. (.rotula) rotolo, cyliodrui.
I.) Proprie. Calpurn. 1. Eel. 50. Stcrnitur
adjunctis ebur admirabile (runcis, Et coit in ro-
tulum, (ereti qua lubricui aie Impositos subita
rertigioe falleret ungues, Eicutcreique feras. Alii
perperam pro rotulum /count rotulam, vet ru-
tilum, vil ratulum. V. Salinas, ad Hist. Aug.
tcripiorei p. 436. Xips. de amphit. c. 12. Sane
rotulum Salmasii facllo admittit seriptura codi-
eura; roiute minus respondet, quod sequitur, Ju-
bricul, ut alt JFemsdorf., Poet, r it. Min. T.
I. p. 169.
II.) Translate ita appellatur pes troehaeua. Dio-
med. 3. p. 474. Putsch. Ttocbaeua dictus er'srd
ooJ rpsjj(«:v: ajtint, bune trochreum Auruncos
rotulum uuncupasse, niwirum siinili ralioue, qua
Grsci a rota invitati, vel diversa appellations
persuasi, etc.
, ROTUNDA, «y£ «. V. ROTDNDUS.
ROTUNDATlO.onis, f. 3. ritondamenlo, axavp
'/oXiomj, actus rolundaiidi, rolundilaa. Vilruv.
1.6. ad /m. Uitlucto circioo circumagatur linea
lotqndalioni*. Adde 3. 1. et 10. 11.
ROTUNUATUS, a, urn, particip. V. ROTDNDO.
H0TU.\'D£, adverb. Sup. Rotundissime. — Ro-
tunde, ritondamenle, B-!cofi\j\uif, cum rotun-
dilaie.
I.) Proprie. Colum. A !>ir. 5. ant* med. Dt
In orbem quam rotut. tirsime f jrmetur. Ita
Sekneidtnis optime edidil ex «V«R Sangerma-
ttenii, quum antna Gesnems babvret rtctissime.
II.) Translate est concinnc. collecte , ut ait
JYon. p. 164. 1. Merc, Tel eleganter, compo-
site, ut alii: nam, ut rotunduro ait aliquid, arte
epos cat, et diliicniia. Cic. 4. Fin. 3. ad fin.
1st*' ipsa, quae lu breviter, regem, dicta tor em,
divilem solum bub sapienteta, a te quidem spte
— 162 —
ac rotunds, quippe: habes eoim a rhetoribu3.
Supra diietal polite apteque.
ROtuN'DIFOi.IUS, a, um, adject, rotunda ha-
bens folia, ul Uerbre rotundifolis, Apul. Herb,
71.
ROTDiNDITAS, Slia, f. 3. ritondezza, roton-
dita, JtpoffuXoTWi qualitas figuras rotunda;, cir-
culus, gyrus, circuitus.
I.) Proprie. — a) Abstracto sensu. Plin. 37.
.Hi'st. nat. 11. 73. (190). Gemma rotunditatii ab-
solute. Id. 16. ibid. 23. 35. (86). Populo albse
folia in juventa circioata; rotunditatis sunt: vetu-
stiora in angulos eieuot. Id. 19. ibid. 5. 25. (76).
Rapum rotunditate brevi notabile. Id. 11. ibid.
18. 19. (59). Apes optitnas breves, varisque, et in
rotunditatcm compactiles. Id. 22. ibid. 22. 33.
(74). Olus mariiiuium esse diserunt salsum et in-
de nomen foliis in rotunditatcm longis. Id. 18.
ibid. 13. 34. (130). Rapa in rotunditatem g!o-
bantur. Adde Apul. 9. Met. et Auguslin. 12.
Civ. D. 26. Cassiod. 2. Variar. 42. ante med.
Proliia rotunditas. b. e. flgura elittica. loquitur
enim de forma ampbilheatri. — b) Concreto,
ut ajunt, sensu. Capell. 2. p. 36. Quamdam glo-
bosam animatamque rotunditatem sumit, ac vir-
gini porrigit bauriendam. h. e. ovum sorbile.
II.) Translate. Macrob. 7. Saturn. 5. Aures
nostras gratia linguae captivas tenet, et verboruai
rolunditati assentire cogiraur, circumventi volu-
bilitate serraonis. Sidon. I. Ep. 1. Symmachi
rotunditatcm, C. Pliaii disciplinam maturitatem-
que vestigiis insequi.
ROTUNDO, as, 5vi, alum, aro, a. 1. (rotundua).
Particip. Rotundatus I. et II. — Kotuodo est
idem ac rotundum facio. <Ttpt>-(yo\6a (It. far ro-
tondo, ritondare ; Fr. former en r'ond, arron-
dir ; Hisp. reotontiear ; Germ, rund machtn,
abrunden; Angl. to round, make round).
I.) Proprie. Civ. Univ. 10. Quumque similem
univeriitatit efficere vellet. ad volubilitatem ro-'
tundavit. Pitruv. 10. II. Rotundare tignura ad
circinum. Mela 1. 18. ad fin. Flamma cogit se
ac rotunda!, et lit iogeoa globus. Vellej. 2. 59.
in /in. Solis orbia super caput ejus, curvalua as-
qualiter rotundatusque in colurem arcus conspe-
ctus est. Apul. II. Met. Vasculum in modum
papilla rotuudatum. Ccel. Aurel. 4. Tard. 3.
65. Rotundata frusta dare bibenda. h. e. in pa-
stilles formala. Adde Mar cell. Einpir. 35. p. 138.
— Rolundari, mediorum apud Grcecos more.
Plin. 21. Hist. nat. 17. 66. (106). Omnes berbas
quum folium priinum emittant, mot io caulem
rotuadentur etc. tondeggino.
JI.) Translate. Iforat. I. Ep. 6. 34. Mille ts-
lenla rotundentur. t> faccia it numero tondo di
mille talenti. f. CORROTUNDO. Sidon, 8. Ep.
t. Gitot iambbs, elegoa acutos, ac rotundatoa
bendecasyllabos elucubrare. h. e. polite et >n*a-
bre cumposilos.
ROTU.NDfJLA, x, t. 1. deminut. o rotunda,
parvum emplastrum, rcl placenta rotunda. Apul,
Herb. 13. His bene commulis faciei eilnde velut
rolundulani, etc., rpo^oxos'. V. TURUNDULA.
ROTUNUUS, a, um, adject, (tola). Scribitur
et t'utundus apud Cell. 11. 13. Hertz, et Spar-
lian. Hadrian. 16. 4. Peter, et eliain f'arron.
I. R. R. 51. et 3. iit'd. 12. Polit. Adde Pest.
loc. cit. — Comp. Rolmidior, et Sup. flotundij-
*ir»us. — Rolundus est circuit liguram habeos,
globosus, cTfoyyvXo;, rpo^csij (It. tondo, roton-
do; Fr. rona; Ilisp. redondo; Germ. rund, schei-
benrund; Angl. round, circular, globular, glo-
bose, spherical, rotund).
1.) Proprie. *J 1. Generatim. Cic. Somn.
Scip. 1, Stella globoss et rotunds. Id. Univ.
6. Mundum Deua Ita tornatit, ut nihil effici poa- '
sit rotuudius. Id. 2. Nat. D. 19. 49. Stella-
rum rolun,di ambitus. Ovid. 3. .*rf. nm. 140.
ora rotunda, facce o visi tondi. el Cic. 5.
Tusc. 14. eztr. RMiul mundi locus, qui est i-
dem infimus in rotundo. Plin. 24. Hist. nat.
16. 91.(142). Radij nigra in latitudinem rowa-
da. Horat. Epod. 8. 13, See sita ma'riia, quae
roluudioribua Oaosta baccis ambulet. Cels. 8.4.
ad fin. Capita feiuiuum rotundiora, quam bume-
RUBEDO
rorum sunt, quum ilia et ceteris rotundissima sint.
— Rotundam aedem Vestaa Noma Pompilius rex
Romanorum consecrasse videtur, quod eamdem
esse terrain, qua; vita bominum sustentaretur, cre-
didcrit, eamque pilae forma esse: ut sui siinili tem-
plo dea colerelur. Festus p. 262. 26. M'nll. V.
Ovid. 6. fast, a v. 263. 1 2. Speciatim rotunda,
veslis esse videtur, qua; squallier ambit, et undi-
que clause est, unoque injectu totum legit corpus:
qualem fuisse Romanorum logam, Ferrar. I. 1.
di re vestiar. priorib. capitib. oslendil. Quintil.
11. 3. anted. Ipsam togain rotundam esse, et apte
caesam velim. Vult Quintil. togam esse rotundam,
quia ilia erat loga> forma maiime decens. Fortasse
autem boc signi&cat, ut sit toga aequaliter ab
omnI parte Quia, et undanti ambitu composite.
Sunt enim qui inter quadratai vestes earn repo-
nunt: qua de re legend! Ferrar., Sigon. de jii-
rfi'c, Salmas. in not. ad Tertull. de Pall., Ru-
ben., Manut. de qucestionib. per epist., etc.
V. QUADRATUS. — ^otundo maxiine contra.'
rium est quadratum. Bine proverbio dicitur muta—
re quadrata rotundis apud Horat. 1. Ep. 1. 100.
qui vitce disconvenil ordine toto, modo cedi/t-
cat, modo diiuif, sibique ipse contrarius est.
II.) Translate. % 1. Generatim. Horat. 2.
Sat. 7. 85. de sapienle. contemnere honore*
Fortis; et in ae ipso lotus ; terei alqae rotundua,
Esterni ne quid valeat per leve morari. (Ita di-
stingui*. Bentlej., probante C. Fea; nam aliii
et in se ipso lotus teres atque rotundus.) Respieit
Horat, rotundam figuram, quae, ut ait .Cic.
Univ. 6., nihil asperilalis babet, nihil ofTeasionis,
nihil inclusum angulis, nibil anfractibua, nihil
eminens, nihil lacunosum: ila Tir sapiens adeo
aequaliter est compoailus, et undique perfeclos,
ut nulla ei labes vilii adbacrescat. Auson. Edyll.
16.4. de eod. mundi instar habeas, teres atque
rotundus, Enerna ne quid labia per levia sidat,
*f 2. Speciatim referlur ad dictionem periodicam,
et ad eloquenliam. Cic. Brut. 78. a med. Erat
verborum et delectus elegans, el epta et quasi
rotunda contlructio. h. e. apu, conclona, poliu,
aequabilia: unde orationis volubilitas exsistlt. Id.
Orat. 13. 40. Quuin Tbucydidea videretur So-
crali prasfractior, nee aalia, ut ila dicam, rotun-
dua, primus instituil dilatare verbis, et mollio-
ribua numeris esplere senienlias. Gell. 16. 1.
'EuSvuyuduiv vere atque luculente dictum, ver«
bisque est brevibus et rotundis vinctum. et 17.
20. Videsne ev&ufiiifxa crebrum, et coruscum, et
conreium, brevibusque et rotundis r.umeris cum
quadam aequabill circumaciione deTinctum ? Id.
11. 13. Cursus, et sonus rotundas volubilisque
senteniiae. periodica, et 1. 4. Crispum sane ag-
men orationis, roluodumque, ac modulo ipso nu-
merorum venustura. Horat. Art. P. 323. Grajis
ingenium, Grajis dedil ore rotunda Musa loqui.
h. e. copiose, polite, perfecte, suartter. — Alitet
accipiendum est illud Quintil. 8. 5. a med. So-
luia oratio et e singulis oon membris, ted fruslis)
collata, structura caret: quum ilia rotunda, et un-
dique circumcisa insistere iovicem nequeant. 'i.
c. verba, quae simul componi nequeunt, et alte-
rum alteri inbaerere, et quadrare, Telut si quit
murum et rotundis satis construeret. Adde eumd
3. 4. IS. — Uinc
Rotunda, ce, t. I. absolute, substantiTorum
more, massa rotunda. Scribon. Compos. 201.
exlr. Atque ita emplastrum manibus subigetur,
et redactum in rotundas ampliores, quat magda-
lidas dicunt, reponetur. Rectius legend, videtur
torundas, — ItB. Oe nom. propr. «". OMOSf.
RU
rCbEA, a. f- RDDEUS In fin.
RCb£DO, Inis, f. 3. rossezza, s'pu&iTift«i Cm
lor rubeus. Firmic. 2. Mathes. 12. ante meof
Leo signiHcat colorem cruccum, atque ad rula*
dinem declioanldm.
i
RUBEFACIO
RUBBFACtO, fScis, fSei, faetum, fScere, a. 3.
Particip. Rubefacm. — Rubefaeio est rubers
wel rubentem faelo, rubro colore tingo. Ov%d.
8. Met. 382. Fixa «nb our* feri sumraurn desirin-
eit arundo Corpus, et exiguo robefecll sanguine
tetai. Id. 12. ibid. 383. Coroua vara bourn multo
rubefacta cruore. Sil. It. 16. 138. Aurora obs-
curl tergebal nubila call, Vlxque AUantladum
rubefecerat oia «ororutn.
RUBEFACTUS, a, um, partielp. V. too. pr»e.
rOBELLIANUS, a, um, adject, at Viti* rubel-
llaoa, dicta a colore rubello, apud Colum. 3. A.
JR. a. ante med. Sed earum qooque feraeior tit
minor (vitii Bomentana), cujui at folium par-
oiui scinditur, et materia non its rubet, ut Ami-
neis: a quo colore rubelllana nuooupaotur.
nOllELLlO, CnU, m. 3. pieeis pragrandi ca-
pite, ex genere mullorum : a ru&eWu*, quod da-
minuium a ns&er. I(a vero a colore dlci, ar-
guraeato e»t, quod similiter Graci* voeetur epuS-
ilvoe, ab e'pu&pde, ruber. Plin. 33. Bist. not.
10. 49. (138). Hullui la Tlao neeatui, Tel plsele
rubellio, lis, qui lode biberint, teedium tin! af-
Tert. Adde Apie. 10. 7. F. ERYTHINCS.
RUBELLULUS, a, um, adject, deminut. ro-
belli. Capell. 5. p. 187. in earm. Ua.blllcus
(voluminis) rubellulu*. F. RUBRICA. — In Ilia
Feget. 5. Peterin. 74. c«. In NCBELLOLTJS
foriasse legendum est rubellulus.
RUBBLLUS, a, um, adject, deminut. rubri,
rossetto, utre'pu&poe, subrubeus, qui modlea at
dilute rubet. Martial. 1. 104. El ?ejentani bl-
bitur fa* erassa rubeUl. (Adda Pert. 5. 147.)
Plin. 14. Bist. not. 3. 4. (23). Proxima dlgni-
tas Nomentani* (vitibus), rubente materia, qua-
propter quldam rubella* appellavere vineas. F.
RUBELLIANA. Capell. 8. p. 271. Depile robel-
lamque calvltiura. Adde Theod. Prite. 4. et Mar-
cell. Empir. 28. — SB. De eognom. R. F.
QNOM.
RUBENS, enUs, partlelp. P. too. seq.
RGbEO, bes, bill, bere, n. 9. (ruber). Partl-
elp. Jlu&ens I. et II. et la fin. — Rabeo est ruber,
sea rubeus sum, s'pu&pai vouch (It. esser rosso,
rosseggiare; ft. etre rouge, rougir; HIsp. ro-
sear, bermejar; Germ, rotli sein; Angl. to be
red, redden).
I.) Proprie. Lucret. 0. 1164. ulceribus quasi
inusli* omoe rubers Corpus, at est, per membra
saeer quum didilur ignis. Virg. 2. G. 430. San-
gulnelsque inculta rubent eviaria baceis. Juvenal.
6. 479. ble frangit ferula*, rubet llle uagelll*. Se-
neca Berc Fur. 135. Asperse die dumeta rnbent.
A.*, luce perfuse. Catull. 3. 17. >nea puella Flea-
do lurgiduli rubent ocelli. Borat. 2. Od. 11. 19.
neque uao rabensLuna nitet rultu. Ovid. it. Met,
19. turn deniqua saxa Non exaudili rubuerunt
sanguine veils, et 3. ibid. 483. de potnis. qua Can-
dida pane, Parte rubent. et 3. Art. am. 170. bit
Tjrio murice lena rubet. Tibull. 2. 2. 16. Eoi qua
maris unda rubet. V. voeem *eq. Pallad. de in-
til. 92. Mespllus rubel. Quintil. 5. 9. 16. Si vento
robel luna, slgnum renli est rubor.
II.) Translate, est erubetcere, arrossire, tier-
gognarsi. Cic. 15. Alt. 4. a med. Rubeo, mibi
crede : sed jam scrlpieram : delere- oolui. Id.
4. Verr. 76. a med. Hasreie homo, Tersari,
mbere. Ovid. 7. Met. 78. Et rubuere gens,
lotoque reeaoduit ore. Ita leg. Forcellino* et
EJotx.; at rectius erubaere. Juvenal. 1. 166,
rubet auditor, eul friglda mens est Criminibus.
Tiouil. 3. 4. 31. Ut juveni primum rirgo de-
dueu marilo InOcilur teneras ore rubenle ge-
aas. Martial. S. 2. Quern Uermanicus ore non
rubenti Coram Cecropia legal puella. h. e. Do-
milianus coram Minerva. Adde Ctaudian. 3.
Laud. Slilich. 327. ubi pro rubenti alii leg.
verendo. Adde Senec. Ep. 11. — liine Parti-
Cip. pre*.
fluiens, enlis, adjectirorum etiam more usur-
Bator, onde Cump. Rubenlior, et est rubeus,
rosseggianfe, roiso. Virg. 1. G. 234. Semper
:■:'.» rubent, et torrida semper ab igni. Ovid. 5.
Fan. 511. Vine rubenlia. Piin. 37. Bist. nat.
6. 23. (89>. Superficies locutiarum maris eru-
— -163 — .
stis rubenlior. Virg. 3. Eel. 63. suave rubens
hvaclntbus. et 4. ibid. 29. Rubens uva. Id. t.
G. 251. Vesper, et 2. ibid. 319. rer. Borat. I.
Od. 2. 2. de Jove, rubente Uejtera sacras jacu-
lalus arces. h. e. igne et fulmine armala. CaluJJ.
20. 7. Rubens arista sole ferrido. oiondeggianle.
Ovid. 12. Mel. 277. Rubens ferrum igne. ro-
vente. el 6. ibid. 222. Tyrio rubenlia fueo Ter-
ga. e( 4. ibid, 481. Palla rubens cruore. et 10.
ibid. 101. pomoqua onerata rubenli Arbutus.
Zucan. 8. 34. amnis Ematbia clade rubens. Claw
dian. Epith. Pallad. et Celer. 116. turn Tere
rubente* Desuper invertunt ealathos. h. e. pur-
puras Itoribus plenoc. Id. Laud. Seren. 7. flo-
re* reris bonore rubentes. Id. 1. in Rufin. 102.
stagna rubentis Aurea Paetoli. Bieronym. Ep. 22.
16. Rubeotlbus bucel* cutis farts dlstenditur. h.
e. ax Tino.
RUBER, bra, brum, adject. Forma ru&ru* pro
ruber est Solin. 40. de chamceleone. Colotes
duo sunt, quo* flngere non relet, rubru* et can-
didal, et Iiid. 19. Orig. 10. Lapide* In ttru-
eturls apti, albus, rubru* et reliqul. — Hae autem
to* duel potest a them. Sanskr. rudh, uade rudhi-
ra>, et Grate. »'at\fo , onde e'peu'&e* et e'puSpdc ,
matato & la f, at b, ut to &ijp, fero, ridere
est. Item Vote, eise eantet a roce Grcca allala
xat' of aipioiy. — Ruber, unde Comp. Rubrior
i. et Sop. 5M&errimtt* 1., est colorem habeo*
sanguinis, eat igais, aut ostri, aut eroci, aut
prope aeeedeatem ad borum allquem, rubens,
rufus, russas, rubidus: de quibus disputat Gell.
2. 26., e'pu&po's (It. rosso; Fr. rouge; Hisp. ro-
so; Germ, roth; Angl. red). % 1. Generalira.
Plin. 31. ifist. not. 7. 41. (86). Sal ruber Mem-
pfal, rufus est elica Oxum. at Silllg. leg- rubet.
{Itid. h»e describeo* 16. Orig. 8. onte med. Sal,
inquit, Memphiticut rufus est. De eo, qui e*t
circa Oxum, tacel.) £nntus p. 63. 2. Vahlen.
rubra stbra. Zucret. 4. 404. robrum tremuiis
jubar ignibus. Id. ibid. 1051. bostem ruber oc-
cupat humor. Borat. Epod. 17. 51. panni cruore
lubri. H. 3. Od. 13. 7. RIvo* rubro sanguine
InOeere. Ovid. 11. Met. 308. lupus rubra suf-
fusus lumina flamma. Borat. 2. Sat. S. 39. ru-
bra Canlcula. accesa. Proptrt. 3. 14. Id. Quos
Aurora *ui* rubra' colorat equls. Martial. 8. 56.
Theslylis et rubral meisibus utte gena*. Id. 12.
54. Crine ruber, niger ore, brevii pede, lumine
lasai. Id. 5. 8. PbaiU purpureis ruber laeernls.
Ovid. 2. Amor. 6. 22. Tincta geren6 rubro pu-
aica tostra eroco. Borat. 3. Sat- 6. 102. Rubro
cocco tincta testis. Ovid. 1. Fast. 415. At ruber
bortoram deus et tutela, Priapas. Tibull. I. 1.
21. Pomotitque ruber castos ponatur in bortls
(Priapus). Martial. 9. 91. Frentem lutillbus
ruber coroals. Piin. 10. Bist. nat. 63. 83. (180).
Colorem illico mutant rubriore pllo. Cels. 6. 18.
n. 31. Nitrum qutm ruberrimum. Virg. 3. G.
359. sol Ocean! rubro tavll squore eurrum. h.
e. qui accedente ad occaium sole rubescit. Coil.
Aurel. 2. Acut. 19. 114. Donee plurlmum rubrior
sanguis escludatur, Tel ex rubro ac limpido liridus.
•I 2. Speelalim. — a) fluorum mare epud Cic.
I. Bat. D. 35. 97., Propert. 3. 11. 6., Tibull.
3. 4. 30., Nepol. Bannib. 2., Liv. 42. 52., Mi-
lam 3. 8. et Piin. vat. in loc. : poetice rubra
cequora apud Propert. 1. 14. 12., et absolute
rubrum apud Flor. 3. 5., est quod Persicum et
Arabicura linum complectitur. V. ERYTHR^US
in QNOM. Ciaudt'an. Xaud. .Seren. 3. wUtara
eonsurgere gemmii, Et rubro radiare mari. h.
e. fulgere margaritis. Sil. It. 12. 231. Lucet in
aure lapis rubris adveclus ab undii. — 6) JJuas
breves Rubras memoral Martial. 4. 64., full lo-
cus Elrurise'in Vejentano agro.vla Flaminia, circa
Cremeram: qui et Saxa rubra appellalu* est.
Liv. 2. 49. et Cic. 2. Phil. 31. 77. Hinc apud
fiiruv. 2. 7. rubral tapicidinx circa L'rbem ms-
moranmr. — c) Rubral leges apud JuuenaJ.
quid sint, V. in RUBR1CA.
RUUESCENS, cnlii, particip. V. toc. *rq.
RUUESCO, ii, ere, n. 3. inchoat. a rubeo.
Particip. Rubescens. — Rubesco est rubere in-
eipio, rubeus lio, farsi rosso, t'pu&paive). Virg.
RUBICO
12. JEn. 77. Punieeis Inveeia rotis Aurora ru'
bescit. {Forcellinus alTert bunc loe. in v. RUBEO,
et minus recte leg. ruftebit.) Id. 8. ibid. 695.
arva nova Neptunia cade vubescunt. Id. 7. ibid.
25. Jamque rubetcobat radiis mare, et 3. ioid,.
521. Jamque rubtscebat stellis Aurora fugatis.
Ovid. 6. Fast. 737. Sol abit e Gemiois, et Can-
crl signa robescuot. h. e. sole Ingrediente ac-
cenduntur. C'faudian. de magnele, 4. rubescen-
tes ferall crine comeia. Id. Ifupt. Bonor. et
Mar. 187. Mavortia tigna lubeseurtt Floribu*.
«in. 34. Bist. nat. 18. 54. (176). Coquitur (ce-
russa) in patiniJ, miseetuique rodiculis, doneo
rubescat. Id. II. ibid. 37. 63. extr. Ceterli *«-
necla denies rabescunt, equo lantum caodidiores
Ount. Id. 91. ibid. 4. 10. (14). Rosa rubescens.
Id. 14. ibid. 9. 4. (35). Vina rubeicenlia. Sitlig.
leg. rufescenfio.
RUBE r A, as, I. 1. et Rana rubeta (rubus),
sorta di rana velenota, rospo, fptivot, genu&
reate Tanenet*, fere In rubl* degenti*: node et
aomen. Idem eit ac bufo. Tim multam babet la
Teneflclis ad demenlandos homines, et oeeiden-
do*. i^in. 32. Bist. nat. 5. 18. (50). Sum qua
in vepribas tantum rivunt, ob Id rubelarum no-
mine, qua* Grseei phryno* rbcanf. graodissima
cunctarum, geminis Teluti eornibus, plena Te-
neQeiorum. Id. 8. ibid. 3t. 48. (1 W). Rana ru-
beia, quarum et In humor* vita. Juvenal. 6.
659. re* agitur tenal pulmooe rubet*. Propert.
3. 4. 27. Warn turgentls rana portent* rubeta,
Et tecla ex secli* angnibu* one trahunt. Adde
Plin. Valer. 3. 14. — Mira, qua de bis tradnnt
magi, referuntur a Plin. cit. 32. Bist. nat. 5.
18- V. et JEmiX. Macr. e. 1. de Artemisia p.
223. retro. ,
RUB&TUM, I, o. 2. (rubus) rovelo, pazav, In-
oui, in quo rubl c6pio*e proveniunt, rel ips* ru-
borum copia: fere In plur. oam. uiurpalur. O-
vid. 1. Met. 105. In duri* bsrentia mora rube-
tis. Adde 4. Fast. 509. et Calpurn. 3. Eel. 5.
Maxim. Eleg. 47. Dulciu* \n lolilii cental pbi-
lomela rubeii*.
RC'B£U8, a, am, adject. «J 1. Est Idem quod
robins, robus, rufui, flavui. farro 2. R. R. •>.
ante med. Vaeea colore potlsslmum nlgro, dein
rubeo, terlio helvo, etc. Colum. 6.R. R. l.etlr.
Boves colore rubeo, tel fuico. Pallad. 4. R. R. 14.
a med. Aslnu* murinl maiiroe eolorls, aut rubel.
V. fiOBlUS. «J 2. Est eilam pertinens ad ra-
bum, ex rubo. Virg. 1. G. 266. Nuno fecili* ru-
be4 texatur flscina Tirgfl- 9erv«us ad bunc loc. :
ideit ea virga, qua apud Rubos Italia oppidum.
(in Apulia, prope Canujlum: de quo Borat. t.
Sat. 5. 94. Inde Rubo* fessi pervenimus. V. RU-
BASTINUS) plurima nascitur: an' a rufto, euju*
meminit Vitg. 3. Eel. 89. ferat et rubus asper
amomum. Ilsee .Vervius. Sunt lamen etiam virca
coloris rubel, aut saoguinei, quarum meminit Plin.
16. Bist. nat. 18. 30., »». ibid. 10. 58. et 21.
i6id, 10. 43. Ha* firg ilium, potius ilgniQcare
quispiam putet, quam ipioosas virga* e rubo, qua
lexendis flscials Inepta quidem videntur; sed ill
etiam veteres uioi fuisse ad ligandas Tltes, con-
stat ex Colum. 4. R. R. 31. et Plin. 16. ibid.
37. 69. (176). — Hine
^u6ea, «B, f. 1. absolute, lubstantivorum mo-
re, genus morbl apud Plin. Valer. 3. 35.
RUBlA, a, f. 1. ro66ia, ipuSpcSavov, (psuSo-
9avov, herba radicem babens rubram, tingendii
lanis et corii* idoncam. Plin. 19. ^t'sf. "<"• 3.
17. (47). In primis ruble, tln?"odi» lanis et co-
riis neecssarla, etc. Id. 24. ibid. 11. 06. (94).
Alia est erythrodanus, quam aliqul ereulbodanum
vocant, nos rubiarn, qua linguntur tana, pelles-
que perDciuntur. Seren. Summon. 37. 707. con-
veniet rubiarn quoque ducere potu. Adde euind.
58. 1035., Vilruv. 7. 14. et MarctU. Empir. 25.
RCbJdUNDCS, a, um, adject, idem eo ruhi-
cundus, apud Prisciais. p. 137. 24. Beit. Rubi-
cuodun. ne sit absonum, *l rubibundus dicamut.
RCBlCO. as, are, n. 1. Idem ac rubeo. Vf-
nont. 8. Carm. 12. II. Aureus ordo croeli, Tloli*
hinc blstieus eiit, Coeeinus bine rubicnt. Iaelj'«
lode Diva*. Adde eumd. 2. Vil. S. M" "
BUBICINDULUS
RfJBlCTJNDfJLUS, a, am, adject, deminul. ru-
bi&ucdl, tierrr.iijliiizzo , lubrubeut. /uuenal. 6.
425. tandem UU venlt rubieunduia, totum CEao-
pliorun, tiiieni.
ROBlCUKWUS, a, um, adject, Cerap. Rubicun-
Hot. — Bi-.bicuodus eit rubore plenui, ebunde
rubeui, mhicondo , roueggiantc , e'eu&pa'oe.
JPriscian. he. ciL la t. RUBtBONDUS. Plin.
18. Bist. nat. 35. 79. (3*7) de /una. SI ru-
bicuodi, ventot portendete creditor. Sentca 7.
Quasi, nat. It. Habitat sorasl® rubicun dior.
Aro;. 1. G. 897. Rubieuoda Ceres, h. e. (lava.
Out'd. 6. Fast. 319. rubicunde Prispe. Id. Me-
dic foe. 13. (et Martial, 6. 64.) raatrona pre-
ruens altum rubicucda eablle. h. e. perusta io-
libui, ut alt Eoral. Epod. 2. 41., de Sabiaii e-
nim lermo Ut. abbronzala. Sic Claudia?;. 9.
Laud. Slilich. 257. Bt calldo rubieunda die lie
Africa fatur. Ptaut. Pseud. 4. 7. 120. Rufui
quidam, sabalger, msgno eaplte, ore rulicundo.
Jforat. 1. Ep. 16. 8. Rubieunda coraa. Mar-
tial. 14. 114. teita. Farroi. R.R. 9. a med.
Sabujo rubicundior.
RUBlDDS, a, am, adject- Rubidus apud Piaut
toe. eit., at tana est lecUo, primam babet longani.
— Bubldua, rosso oteuro, rotsiccio, foaigno, uira-
eu&poe, tubruber, subrufua. Gell.'i. '■&■ Fulrai, st
Ilavus, ei rubldus, et phaealceai, et rutllus, et lu-
teus, ei spadix appellations! sunt run colorli, est
acuentei euro, quatlque Inceodentei, aut cum cole-
re tiridl mlsceutei, aut nigro infuscantei et mox.
flu bid us eat rufui atrior, et nigrore raulto iauetue,
Suelon. Fitell. 17. Brat In eo faciei rublda ple-
ruenque et vlooleotia. Feslut p. 262. 31. Miill. Ru-
bidus panli appellatur parum cuctus, h.e. eito co-
clus, rubefactus. Plaulus In Casino (2. 5. 1.): In
furnum condito, alqoe Ibi turrets Die pro pane ru-
bUo, Quldam leg. apud Paul. Diac. ilerum eo-
clut: quod ad Plaali eentenliam apliui convenire
i'idetar. Iiid. 20. Grig. 3. Panii rubldus, reeoetui
et rubefaclai, Runui Paul. Diac.: Scortos am-
pulla, rugose, rubida dlcl toleat. Plaut. Stick.
t, 3. 78. Uublgiooiam ilrigilem, ampullam rnbl*
dam. Adda Cost. Sympos. cenigm, de strigili, 1.
RCbIGO, Toll, f. 3. Quod ad KripUooem at-
tinet, dicendum esse doeel Probui app.p. 199.
5. Seil. robigo, non rubigo. (CI. Brambach. Neu-
geslaltung d. Lot. Orthogr.) Sed F. ROBIGO
cuia derivalll.
RU80B, Sri», m. 3. rubedo, color rubeal, (pxSf-
fdrijj (St. roiserza, rosso; Fr. rongeur; Hisp.
bermejura; Germ. d. Roihe; Angl. redness).
1.) Propria. «J 1. Generatim. Gell. 2. 26. Sed
quum allter rubeal Ignii, aliter sanguis, ellter o-
(irum, filter erocum, bai singulas ruQ rarle'atei
l.atlaa oratio singulis proprllique rocabulls non
dcmoDslrat, omnlaque Uta elgoiScat ooa ruborlt
appellaticae, qaum tamea ei Ipdi rebut rocabula
mutaetur, et lgaeum altquld dicat, el Oammeum,
et uogalaeum, et croeeum, et ostrlnum, ei au-
reum. Jgroet. p. 2269. 23. Putsch. Rubor, co-
lorli eit: robur, rlrtulli; robor, arboria. *f 2.
Speclatim. — - a) Da tioctura rubea. Cic. Orat.
23. sub fin. Fucali medicameata eaodoria et ru-
borla omQia repellaotur. firg. 3. G. 306. quam-
vii Mileiia magno Vellera mutenlur Tjrioi ln-
coeta ruborei. h. e. colurem purpura. Seneca
J/erc. (El. 663. Sidonlo mollis aheao Bepelita
bibit laoa ruborei. Jpul. tl. Mel. Multicolor
bpto leoul pertexta, nunc albo candors lucida,
nunc roieo rubore flsmmida. et Accius p. 1'J3.
B. Ribbeck. rubore fulgent flamrneo. — 4) De
culore rubeo, qui tuffuto laoguioe io vuKu, aut
in allli corporis partibui apparel, rostore. Ovid.
3. Amor. 3. 5. Candida candorem roseo turfuia
rubore Ante KalH: olveo luset In ore rubor. Zu-
r»l». 6- 214. rubor Igneus inGcit ora. I'irg, 12.
.'hn. 66. de Lavinia. Flagranlcs perfuja gsnes:
cui pluriuius igaein 9ubj«cil rubor, et caU-facla
per ora eueurrlt. Plin. It. ffisl. nat. 33. 91.
(224). Allut est lr» rubor, e'. aliui verecundia.
Id. »8. »4»d. 17. 69. (213). Itaborl *um prurl-
giiia iliinlLur equl opuma. h. e. oufluso lengulal
sub Cule. Plaut. Capt. 5. 2. 9. At ego faciam,
Ut pudcai. nsm to ruborem la lotuiu dabo. h- \
— m —
e. lotti eaedam. Cast. Aurtl. 5. Tard. 2. 40.
Rubor eutii ei siaapl faciendui, quern Graci
Jtiiifuit appellant. — e) Hem de colore ru-
eo In clili rebui. Val. Flacc. 8. 58. Quit rubor
lite poli? quod lam lugubre refultit Sidut? Id.
6. 27. Aureus eOultlt campli rubur. Adde Quin-
til. 5. 9. 16. Plin. 10. ^tit. nat. 22. 29. (56).
Decet tetraoaai luu* oltor, absolutaque nigrltia,
In luperciliii cocci rubor. Id. 22. ibid. 23. 47.
(96). Fungi, qui rubeot cello, minut diluto ru-
bore, quam boleti. Fallad. de insit. 76. de pu-
nic. mat. pieta rubore placeut.
It.) Metoojmlee est pudor ; rostore, erujescen-
ta, vergogna, verecondia, etKWiin) : cujus lignum
eit In ruliu rubor. — «) Absolute. Publit. Sjrr.
p. 354. 10. Ribbeck. Ruborem amico eiculere ami-
cum est perdere. Cic. 2. Orat. 59. exlr. Prsstet
orator ingenuliatem et ruborem mum, ferboruoi
turpitudine et rerum obsceoiUle vitanda. Id. 4,
Ilerenn. 10. 14. Ruborei alicui eliccre. far arros-
sire. Liv. 30. 15. Mastinltia bac audienll non ru-
bor tolas sulTusus, led lacrlmx eliam oborta. Mar-
tial, t. 53. Ruborem culplam impoaere. Alii leg.
pudoxem. Tac. 13. Ann. 15. Inferre. el 4. Hist.
7. atferre. Plin. 36. Bist. not. 1. 2. (4). In-
gens iita repulantem tubit etiam.aQliquitalii ru-
bor, h. t. redeo la memoriam, quaoiut fuerit
majorum pudor et parcimonia in lumptlbus. Sue-
ton. Vomit. 18. Vuliu modeslo, ruborisque pie-
no. Ovid. Beroid: 20. 201. matri licet omnia
oarrei: Nil tua, Cjdippe, facta ruborii babent Id.
5 ^iist. 69. Dicere verba digna rubore. h. e.
tarpla, et arubescenda. Tac. 1. Bist. 30. Rubor
ac dedecui. Id. 4. ibid. 62. Rubor et infamla.
Juvenal. 13. 241. quando recepil Kjectum seme!
atlrita de fronts ruborem. Martial. 7. 12. Et
mibi de nullo fame rubore placet, ft. e. non pla-
cet mibi famam parare ruborem allli inferendo.
Apul. 2. Mel. la rubore sulTusui rejeclo capita
reititl. — Figurate. Colum. de cult. hort. 260.
ingeouo confuia rubore Vlrgioeas adaperta genai
rota prabel bonores. Ct Pervig. fener. 25. Adde
Cat. Sympoi. cenigm. dt viola, 3. — 6) Se-
queote Infioito. Ovid. 3. Amor. 14. 21. Illic nee
tunicam tibl ait p;suiste rubor!. Alii leg. pado-
d. Id. 3. Art. am. 167. Nee rubor est emisie
palam. ne is* ver'gognano di. et Vol. Max. 4. 4.
«s. 5. Nee fuit lit ruborl, eburneo scipione deposito
agreitem itWam aratrl repetere. — c) Sequente
Genetivo. Id. 1. 1. n. 15. Magnus ealestibui inje-
ctos rubor, ulterlui adreriui earn laviendi. —
d) Sequente partle. quod. Tac. 14. Ann. 55. exlr.
Rubor! mibi eit, quod pracipuui caritate, non-
dum omnei fortuna antecellis. mi vergogno che.
RObOrATOS, a, am, parliclp. ab inus. rubaro,
et est ad ruborem pertinens, rubore atTectus, pu-
dendal. Legilur tantum Comp. Ruboratior apud
Tertull. de anim. 25.
ROaBANS, antii, particip. ab inusii. rubra,
rubrum reddens. Alcim. 5. Cam. 525. Junjerat
Interea, ponto qua Magdalua Initat, Uebraua po-
polui rubranll «;;ra profundo. h. e. marl Rubro.
RObrITOS, a, am, parliclp. ab Inuslt. ru&ro,
rubefactut. Alcim. Ep. 12. Columns inutlialo
colore rubrala. Io Ep. it. oadem dlcitur inusi-
lata colore rubra columba.
RUBKlCA, a, f. |. r. BOBRICUS.
KOflRtOA TU8, a, um, parliclp. V. RUBBICO.
BUHIltCETA. V. BUBRICUS.
RUBRlCO, ai, alum, are, a. 1. (robrlout). pan-
nllimam eyllabam llceuier corripit fenant, he.
eit. — Vatlicip. Rubiicatus. — Bubrico est ru-
brica lingo, tenant. 2. fit. S. Marlin. ad fin.
Addite marlrribus, quels (lege quot) rubrical
unda cruoris. Auet. Priap. 11. Bubricatus ma-
linus. Adde Auguslin. in Etod. 2. ou. 177., ttar-
cell. Empir. 34. et Pulgat. inlerpr. Exod. 25.
5. etc. Lrgitur eliam in Not. Tir. p. 86.
bOohIcOSUS, a, um, adject. Rubricosus ager,
locus, Caio II. R. 34. el 35. et rubricoium so-
lum, Colum.-A.R. R.ZZ.t. et Plin. 18. Bist.
nar. 17. 46. (163). ell rubrl colorli, aat ad ru-
brum accedentii, el rubrica dicitur.
BCBIiXCOS, a, um, adj^rt. (ruber) idem ae ru- !
bricstuj. Gloss. Cyi-itl. lluf'p'o;, tusieui, rubrl- \
RUBUS
eur, rufus. Legitar et ic Not. Tir. p. 82. Ru-
bor, rubricus. et p. 128. Rubeus, rubrieus, ru-
brieotut. -— Hioc
Rubrica, a, t. 1. absolute , tubstantirorum
more, duo direria ligni&cat; icil.
A) Bit terra rubri colorli, rijXo; p'ouoiwoV];,
cuvcosif, uiXto;, «orto di terra rossa, sinopia,
rubrica, qua el pietores utuutur. Quam emm co-
lores partim Qant, parlim naieaatar, rubrica et
hii est, ut Plin. doeet 35. Bist nat. 6. 14. (33).
Est autem mulliplicis generis, Slooplca, £giptla,
Balearlca, Afrlcaca, Lemoia, Cappadoi, ut id. Hid.
n. 35. et fitruv. 7. 7. tradunt.
I.) Proprie. — a) Sirieto senw. Cofum. Ar-
bor. 20. Prluiquam arbuiculai trantferas, rnbri-
ca, rel alia qualibet re lignato, ut iisdem Ten-
tii, quibui ante sieterunt, constiluai eai. Peri.
1. 65. iclt tendere venum, Non lecui ac al oeolo
rubricam dirlgat uao. h. e. iineam rubrica tin-
ctam, at soleot materlarii. Plin. 6. Bist. nat.
30. 35. (190). Homines atri eolorii tota corpora
rubrica lllinunl. Cic. 3. Berenn. 22. ad fin. Ru-
brica delibutu*. {m&eMeUato. et Ptaut. 2"nsc. 2.
2. 39. Buccal rubrica, crela omne corpus iniiaiti
mibi. Cod, palimps. rubricacrett: Palat rubrlce
ceta vel rubriceta: at Scholiast, ad h. I. Ru-
brica : rosea tinctione. Plin. 34. Bist. nat. 13.
37. (135). Dipbrygei fit ei laplde pjrite cremato
la camiais, donee eicoquatur in rubricam. ft. e.
io rubrum colored. — 6) Latlore tenia ru-
brica dlcitur qusvis terra eolorii ad rubrum ac-
ecuentii. fitruv. 2. 3. Faclendl sunt laieres ei
terra aibida, eretosa, live de rubriea. Colum. 3.
R. R. 1 1. extr. GraTis est rubrica et ad com-
prehendeodum radicibus iniqus; eed alit eadem
vitem, quum tenuii: Terura eit In opere diffici-
lior, quod neque bumentem fodere posiii, quod
sit glulinoEissima; oec nimlum ilecam, quia ul-
tra modum pradura. Plin. 18. Bist. nat. 14.
36. (135). Lupinum ex deaiiore terra rubricam
maxima amal. Adde Colum. 2. R. R- 10.
IL) Melonjmice est Inscriptlo rel lilulua ea-
rum rerum, qua in legibui infra teriptii con-
tinentur: quia olim rubrica legum tituli et ca-
pita librorum nolaoanlur, distinclionis et orna-
(ua grati£, et ut facilius epparerent. Bine Ovid.
1. Trist. 1. 7. Nee titutus mlnlo, oeo cedro ebar-
ta noteiu'r. el Martial. 3. 2. Et eocco rubeal
euperbm iades. Pers. 5. 89. Cur mibi Don li-
ceat, Jussll quodcumque voluntas, Eicepto si quid
Masurl rubrica veiavit? Quinlil. 12. 3. sub fin.
Alii ae ad album, ac rubrical transtoleront, ct
formutarll, vel, ut Cicero ait, tegulejl qaidam
esse maluorunt. obi to' rubrical oppon. tu al-
bum, el Paul. Dig. 43. 2. 2. sub fin. Recaperao-
da posiessioail eaus& proponaatur interdicts sub
rubrica, Dnde vi. Que perlinet Ulud Juvenal.
14. 101. accipa cerai, Scribe, puer, vigils, causal
age, perlege rubral Majorum leges.
B) Bit etiam tunica ignei colorls apud Charts,
p. 296. 16. Eeil.. Induo puerum rubricam et
rubrica.
BUBBCS. V. RUBER.
ROBUM. F. voc. leq.
RObUS, 1, m. 2. (rubeo, ruber). Femlnlno ga-
nere Prudent, 5. Cathemer. 31. Mojtes cempe
Deum ipinifera In rubo Vidit compieuo lumine
flammeuiu. Adde Apolheos. 123. et Sulpie- Se-
ver. I. Bist, sacr. 14.; et neuiro, ut videtar, go-
nere, si aaalogiam sequaris, Rubum, i, apud Pro*
perl. he. eit. — Rubui
I.) Proprie. •J t. Est rovo, rogo, /Saroi, frn-
lei spioosus caule et folio, passim iu dumelii na-
scent el taxii, florem eaadidum, et mora ferens
ante maturilatem rubentia; unde forlasse oomen :
cujus allerum genus efnosbatos dietus, Borgia
habet ross similem: terlium genus Idaum voca.nt
Graci a loco: quoniam In Ida non allud oasci--
lur: tenuius quam cetera, minoribuique spiois,
et minus aduncis. Ilac Plin. 16. Bist. nat. 3T.
71. (I»0)., qui i4id. 21. 33. (80). scribit, alicui
generi folia non c.idere: el 17. ibid. 13. 21. (06).
curvari rvibus gracilitate, el sim-il procfrilale ni-
mla, deligere rurius in lerram capita, iterumque
nalci ei si, replciurut omnia, ni resislat cuJtura:
RUCLATUS
ilA peiilmtrn et eiteerandara rem propagloem
te'iten docaisie, *e viririileem. Id. 24. ibid. 13.
73. (117). et ibid. 14. 74. 75. et 76. Tarlai et
vai.is utllei eorum Tlrei in medicine petiequilur.
fiig. 3. G. 315. Horrenteique robot, et amantet
erdtia duract. Id. 3. Eel. 89. ferat el rubui atper
am .mum. Ovid, dt nuct 113. At robot et ten-
tei Unluniraodo ladere neta. Id. Stedic. foe. 4.
mordacei Interfere robl. Id. 4. Pont. 4. 4. Mixta
fere darii otilit berba rubii. Propert. 4. 4. 26.
blrsutii braeble tecla ruble, rebuff. 4. 8. 10. ha-
maiie crura noUre rubit. Quimil. 12. 1. 7. In
terra tentibui ae rubit oeeupaU. — Ccef. Aurel.
2. Acut. 18. 107. Agreitit celts eoina, quem ra-
bum voeant. «f 2. Dieltar de morli rubl. Pro-
pert. 3. II. 28. El dare ponleelt plena eanlttra
robit. Adde Calpurn. 4. Eel. 31.
II.) Figurate. Ttrtull. Pall. 2. Eradicalo caeto
et rnbo subdola famlllarltatlt.
RCCLATDS, a, on. Legitur apad Starcell.
Em fir. e. 22. p. 118. Cochleare plenum, Tel
rasum Id ett ruelatum. Forlatte per ijneop. ab
Inut. runeulalui, tl temen lectio Tere Cat Cf.
tecurielatui.
ROCTA, a, f. 1. Idem ae rumen. Glow. Isid.
Ruete, rel frnmen In bomine, Tel rumen in be-
ads : pan guiturii gurgulioni protlma. F. RUM A.
ROCTAUUNDUS, a, um, adject, ruciant ant
ructooiui. Seneca 12. PiU beat. 3. Ruclabunda*
temper atque ebrius.
KOCTAMBN, Inlt, n. 3. ruetui. Prudent Ea-
tnartig. 467. Carnlt at Immodiea ipureo rucia-
mine erodes.
R0CT4NS, antlt, partleip. P. RDCTO.
ROCTAtIO, Onii, f. 3. ruetoi. Cat. Aarel. o.
Tard. S, 57. Cum tormento el ruotatlone, iutla-
tiooe eogente. Id. 3. Acut. 20. 194. Ruetatio fu-
musa. Id. 5. Tard. 10. 98. tetra. et ibid, aeida.
Ennod. 7. Ep. 21. Ecee Inter ruetationat Ljao
debltai, qualia Sllenut alter, Terba coraponlt. Adde
Mareell. Empir. 20.
RDCTiTRlX, trjelt, f, S. qua roctat: at qua
ruclura movet. Martial. 10. 48. Nee deett ru-
Ctalrix menta, nee berba talei.
ROCTATDS, a, um, partleip. F. RDCTO.
RDCTATDS, ut, m. 4. ruetut. Auguttin. 5.
contra Fault. 10. Dt TBttrlt ruclatlbut clto pur-
gentor. Adde 20. ibid. 13.
RDCTO, at, STl, stum, are, «. I. «t Ructor,
Eris, glut turn, arl, dep. 1. De bac forma Pauf.
Viae, ei Feilo p. 263. 2. Mull. RuoUre, non ru-
cterl dieeadum ett. Flaecui: Vlderet allot ruciare
ae retpoere pulcberrlmatuperbla.Cicero tamen ru-
curetur dlill. Caper p. 93. 10. KeU. Ructo di-
eeadum, quamvii quldam Tettret ructor dixerint.
Adde Maerob. p. 628. 18. K. et Porphyr. in
Moral. Art. P. 457. ubl tamen Paufy. leg. cru-
cial. De notatlone Tero bujutce Tocit F. ERD-
CTO. — Partleip. Raetans tub A. et E. II.; Ru-
efafui tob B. I. at II. — Ructo duo ilgnifieat;
cell.
A) Ett roetum emltto, iota-fa (H. rutlare; Fr.
row; llltp. regoldar; Germ, rilp/eo; Angl.
to belch, rift, cruet); et uturpatur — a) Cum
Accusative, rarro 3. R. R. 2. 3. Cujut aTet ho-
tpitalet ellam nune ructor, quat mibi appotulttl
jiancli ante diebut. Plin. 20. Exit, nat. 17. 68.
(176). Tragorlgeoum efflcacittiroum ttomacbo acl-
u j ruelaoti. Juvenal. 6. 10. glandem ruotante ma-
rito. Martial. 9. 49. Ruetare aprum. Celt. 1. 2.
crudum. — b) Abtolute. Zucifiu* apud Perott
iu Cornucop. Ruciantur Juvenet, et tpuilt omnia
f cedent. PlauL Pieud. 5. 9. 9. Pergin' rnctare
In ot mlhl7 Juvenal. 3. 107. Si bene ructavil.
Plin. 7. ffitt. nat. 19. 18. (80). Dt in Antonla
Drmi numquam extpultie, In Pompooio comularl
poeta numquam ruclatie. Cic. 2. Phil. 25. tub
fin. Megister equltum, eul ruetare turpe eiiet, it
Toment etc.
B) Ett etlam pregnant!, nl ijunt, lentu ru-
Ctendo emillo, emitio, ejicio, mandar fuori.
I.) Proprie. Sil. It. 2. 686. patuloque redun-
dat Gullure ruclalut large cruor. Adde eumd. 15.
432.
II.) Trantlate: tad meupbora ett bumilit et
— 165 —
plebeja. Pallad. 9. R. R. 8. ad fin. Si terra «■
porata bumldum fumum nebulotumqoe ruetarerit,
aquai Inetie eognoteet. h. t. ethalare. Uoral.Art.
P. 457. dum sublimes Tertut ruclalur. Sidon.
23. Carm. 952. Qui tupra tatrapai tedet tjrannut,
Racism temldeum proplnquitatet. h. t. Jactans,
in ore babeoe. Id. 4. Ep. 17. Potor Mosella Ti-
berim ructu. rerfuff. teitim. anim. 1. Qua aee-
demilt et portieibui Attlelt patU taplentlam ra-
cial. Prudent, Apotheot. 93. Protullt imperium
palrlo ruclata profundo. Zicent. ad Auguttin.
28. abdita Juitit Dberute animl looge ruetare
Quanta.
RUCTOR, irii. F. toc. praseed.
RDCTOATlO, Soil, f. 3. ruetatio. Cad. Aurtl.
dt tignif. 63. el AugMlin. Serm. 150.
ROCTCO, at, Sri, are, a. 1. ructo. Auguttin.
Serm. 135. de Temp, a med. Bibentes unlearn
Terbum, aade Impletl roetuant laudet. Adde So-
tin. i. 74.
RDCTOOSDS. a, um, edjeet. epsufxetf eiS«, ple-
not ructibui. M. Catliut apud (juintif. 4. 2. tub
fin. Tolii praeordiii ertrtentem, ructuoioi tpiri-
tut gemisare.
RUCTOS, ua, m. 4. /euyij, rutfo, eibi et potui
in ttomaebo male eoncoctl Tentota per oi eitpi-
ratio, erudi itomaebl tonitut, quem edere tolent,
qui plui squo onetarant Tenlrlcalum.
I.) Proprie. Cic. 9. Fam. 22. in fin. Stolci cre-
pitat ejant zque llberoi, ec roetut esse oportere.
Martial. 1. 88. Eitremo roetut quum venit a ba-
raibro. Plin. 24. Eitt. nat. 15. 86. (136). Ruela
grarii berba. h. e. quae manducata ruetut movet
fcetidi orla. Zucifiui apud Aon. p. 161. 33. Mere.
eibalai aeldoi de pectore ruetut. Cell. 4. 5. tub
fin. Si coaeuit Intui ciboi, aot computrult: quo-
rum nlrumlibet ruetut oitendit. Plin. 26. Eitt.
nat. 8. 47. (74). Peueedanl iuccui ruetut gignit.
Id. 20. ibid. 18. 74. (196). Anetbom ruetut moTeL
Id. 27. ibid. 13. 109. (135). gmirnion todorei
del, et ructui. Id. 92. tbfd. 23. 48.(100). Sllpblon
iollatlonei faelt, et rnclui. Id. 20. ibid. 12. 48.
(122). Ruetum dltiolrere. et ibid. 17. 66. (174).
Piperilii utilli ruciibui.
II.) Trantlate. Cyprian. Ep. 62. it. 2. Nee pa-
tltur pro arbitrio, et roeto auo rirera. gutto, det-
tame, arbitrio.
rOdBATOS. F. toc. leq.
RDDECTDS, e, um, adject, (rudat) eit adjun-
etum terra ruderibua plena, inacrs, ilcca. Cato
R. R. 34. Ager rubrlcotui, et terra pulla, ma«
terina, rudecta, arenosa. et ibid. 36. Lenlim In
rudeeto et robrleoio loco, qui herbotui non liet,
terlio. (Pfin. bac tie reddlt 18. Hitt. nat. 17.
46. (t64). Lantern tert lo frutecloto et rubrico-
io, qui non III berbldui.) Id. ibid. 131. Ea lo-
ca primum arato, qua rodeeta areoosaque eronl.
( Plin. 18. ibid. 28. 65, (243). Arare incipiat maera
arenotaqoe. Ipte Cato R. R- 50. Loca primum
arato, qua licelitima erunt.) Alii leg. rudeata,
quldam rudtta, eod. tenia, qua Tarietai est etlam
in duoboi prioribui iocli modo adlalit.
RUOENS, enlii, 3.
A) Nomen lubstanllTum, gener. masculin.; at
femln. quoque babet, at apud Plant. Hud. 4. 3. 1.
Mane, dum banc Ubl, quam trabit, rudentem com-
plice. — Ablat. ting, eit nidenle, raro rudenli, at
apud raru». 10.2.; Genel. plur. rudentiam pro
nidentum babet fitruv. 10. 19. o med. el Pru-
dent. 2. adwer*. Symmach. praf. — Ci'nciui
apud Peit. p. 265. 16. Mull. Tidelur Poicef-
fsno banc vocem ducere a rudit: at Fetl. ibid.
24. potlut ducit a rudendo. Inquit enlru : Ru-
deniet rettei nautlca, et aiini quum voces mil-
tunt. Soniut Tcro p. 51. 16. jtferc. Rudenlei
ea caussa tapientiitlmi diclot volual, quod funei,
quum Tento verberantor, rudere eiiitimeotur; at-
que hunc sonum pruprium fuoium, dou atiooruia
pulant. Cf. Firg. 1. &n. 91. Iiuequliur clamor-
que Tiruro tirldurque rudenium. — Celerum ru-
dent ett funis nauiicut, praiarlim quo aolenna
el velum leodilur, fune da nave, tartiame, tcot.
te, imbrojli, tarle, xai.a{, BpoTOvOf, Mi*«0«AC,
KaOYjjoiOl.
1.) Pioprie. — 1.°) Stricto tenia. — a) Ge-
RUDESCOLUStf
oeratlm. Cic. I. Pivinat. 56. 127. Eiplleatfo ru*
dentil. Pacuirfut apud Coil, ad Cic. 8. Fam. 8.
de oborta tempttlatt. Strepllui, fremitus, clamor
tooitruam et rudentam tlbilui. Sic Horat. Epod.
lO.S.NIger radealet Kurus, inverse marl, Traetos-
que remoi ditTerat. Ovid. t. Tritt. 11. 19. content!
itridunt Aquilooe rodeatai. Id. 3. Met. 616. quo
non aliui contcendere inmmei Ocior antenna!,
premoque rudeote relabl. Catutl. 64. 135. Candl-
daqaa Inlortl instollant Tela rudentu. — Exeutt-
re, laxare, immitlere, espedirt rudenlei eit Tele,
facientlum. Firg. 3. £n. 267. excutioique jubeC
laiare rndentei. et ibid. 682. Praclpitei metui aeer
agit quoeomqoe rudenlei Bicutere, et Tentii inten-
dere Tela tecundii. Id. 10. ibid. 229. veils Immitte
rudenlei. Lucan. 5. 426. Quam parlter loltere ra-
tes, tototqoe rudenlei Laxejere iluus. Claudian.
E. Gild. 480. trriplunt naves, ipiiqu'e (miiifet)
rodentei Eipedluol. — b) Speclatlm Rodent eil
titului eomadla Plaatlna, In qua piicator ladu>
eltur captum in marl Tldutum rodente trahem.
— 2.°) Latiore tenia, adbibetur etlam extra rem
naullcara, ad quemeumqne fanem ilgntfleandum.
Filruv. enlm usorpat de funiboa catapulla et
Salinas, 10. 17. eslr. el ibid. 18.
II.) Translate. — a) Per ijnecdochen dicltar
de naTl, aut Telia, ant naTigallone. Tof. Pfoce.
1. 627. illicitai temerare rudenilbut uodai. Ctc.
5. Tuic. 14. 40. Qoi glorlanil caldam merealort,
quod multat navei in omnem oram marltlmam
dimitiiiet: non sane oplabllU quldam lite, Inqolt,
rudentibui apta fortuoa. h. e. quail elligaU rudert-
libui, ei-ab incerto marii ilatn pendens. — b)
Figurate. Fulgat. interpr. 2. Pel. 2. 4. de an-
oelit. Rudenlibai inrernl detraetoi in laiiarom
iradldii eruciandoi.
B) Particip. praa. F. RDDO.
RfjDENTlSlDlLDS, I, m. 2. itrldor funium
naulicorum. Pocuuiua apod P'arron. 4. E.L.
1. a med. F. ejutd. locum In RDDENS, obi Co?-
fiui vldetur duriuKulam Teterli poeta compo-
iltam Toeera mlligaiie. Ita Porceflinui: at ^uf-
fsirui in Farron. foe. c»t. (6. 7.) tl Ribbechue
in Pacuu. fragm. p. 119. 6. leg. dlTlie rudentufl*
itbiiul,
ROufiRARlDS, e, um, eajecl. ad rudera ipe-
tant, at Ruderarium cribrum, Idett cribri genni
majut et membrane minuili foramlnlbai pertuta,
quo rodui, et arena, et calx cribranlur. ^puf. 8.
Met. Quem ad finem canlberium iili vanui iun-
iiciemui, et vetuium et colore deformem, neo
quldquam ampllut, quam ruderarium cribrum?
RODfiRATIO, <Jnii, t. 3. (rudero). ^ I. Abi-
traclorum more, ett acloi roderandi, b. e. iter-
nendi rudere patlmenta, if fare un baUuto,un
pavimento, uno ttrato, o tpazzo, d/!J<p(aois. Diner I
e iiatuminatione,qula itatuminatlo 01 lapidibui,
el earueniii llbralibui, et manuaJUttu, »lne calce
et arena; ruderatlo rero itatumlni luperinducilur
cum calce et arena, aot rodere noTo, aut redi-
vivo, ideit ex Telere adificlo enmpto, non nuper
eBosso, quod eonitat e eamento, ad duTercnuam
nuclei, qui eit $ tetta contute, et terno loeo In-
ducitur. Filruv. 1. I. Prlmumque inciplam ae
ruderatloDe, qua principle tenet expolitionum.
€ 2. Concrelo, ol ajunt, tenio, eit tnderli ieu pa-
timenti masse. Filruv. 6. 12. Local ruderatione
ieu iirueiura compleator.
RCdErATOS, a, um, particip. P. toc. ieq.
RCuftRO.ai, avi, Stum, are, a, 1. (rudui). Par-
licip. iluderatuf. — Rudero eit radus indueo ID
paviineotii, tolum rudere sterno, fare un ballulo
o ttrato, $r$6a. Filruv. 7. 1. SI piano p«de
erit ruderandum, qiixralur tolum, etc. et mox.
Tuoc insuper ttatuminelur, nc inlnori taio, quam
quod poisli inanum Implere: ilalumiuibui iiu.ii.
ctis, ruderttur. Ila Porceffinui : tt Schneider ut
utrobique alller legit. Plin. 21. Ihst. nat. 4.
10. (20). Rosa leri nee plnguibui vult, nee ar-
gillotii loeis. nee rlguli, eontcnta rarii: propria-
que rudcratum agrum amai. h. e. iu quo rudera,
veteru.nque asdiriciorum fragmina plurima lunu
RCUESCOtUM (Rudeteulum), I, n. 9. dernt-
n«(. rudenils. parvui funis. GfoM. Gr. Lai.
2xa'«'e» : fuQi, i rMli, » rude , « 0,uiB -
RUDIAR1US
RtJDlARICS, ii, m. 2. % 1. Est gladiator
rude donalus. V . RUMS, if. Sutton. Tib. 7. Mu-
nus gladiaiorium ia mimoriara pair is dedit, ru-
diariis quoque quibusdam reTOcalii auctoramento
eentenutn millium. Inicripl. apud Orell. 25S4.
P. in RTJDJS, ii, 5 2. Cincius spud Fttt.
So Ilodus, vocal rudian'os qui saga nova po»
liuot : nempe a rudis adject.
ROdICGlA, 3, f. 1. deminuC. a rudis, virga,
eit spatha, ligula, iostrumentum, quo egltantar
ea, qua coquuntur, spafola, me stoic, xoxrjS'fov,
osa^r,. Cafo A. R. 95. Arnurwe ia vas ahenum
indilo eonglos duos: postea igni leoi coquito: ru-
dicula agitato crebro, usque adeo dura fiat Earn
crassum, quam mel. Colum. 12. R. R. 46. a
mtA. Defrutum eoafuadito ia ollaro, taleolai iou-
Is adjicito, ae rudieula tigaea peragitato. Plin.
34. Hist. nat. 18. 54. (176). Coquitur io patinis,
misceturque rudlculli, donee rubeseat.
RUWCULU3, I, m. 2. ?a* quoddam. lie enim
vocatur a Paul. Diac. apud Ptst. p. 217. 14.
Mull. Penillum voeaat taeerdotes rudieulum pi-
catum, quo unguine Flamen Portunalis arms Qui-
rioi uoguet. Alii leg. rudoscuIu->, et intelliguut
Tai ei cavo ioformi aaio, quia rudut taiam fm-
polilum est. (Cf. Spit. Vilruv., qua tribuitur
Pallad., 307. 3. Ifohl., ubi rudis est vas fictile.
JJaupt. libelli auctoiem M. Cellum Faveutinum
Buperrime reperil.)
ROliIMENTUM, I, n. 2. <| 1. Est prlmum
priDCipium arils, aut discipline cujuslibet; a ru-
dis, quia ret omnea Initio rudes sunt, et qui ad
artem quamlibet eccedit, rudis est, prima prin-
cipio di qualcke professione, novizialo, rudi-
mento, spoiratSn'a. Quintil. 2. 5. 1. Prima rbe-
•orices rudimeota tractomus. Vellej. 2. 129, 2.
Jmbulus rudimentis militia. Adda Sueton. Tib. 8.
el Curl. 5. 1. 43. Slat. 1. Achill. 478. Crada
rudirnenta, et teneros forma ceril annos. — .Rudi-
mentum ponere, deponere, rudem esse deslne-
re, in cip ere fieri iostructiorem et politiorem,
uscir di noviziato, dirozzarsi. Liv. 31. II. ad
fin. Verminam rudimentum adolesceotiie, bello
lacessentem Romanes, posuisse. Justin. 7. 5. 3.
Prima pueriiia rudimeota ia Urbe severitatis an-
Siquce deposuii. Id. 9. '. sub fin. Sub militia pa-
tris tirocioii rudirnenta deponere, Adde Sueton.
JYer. 22. — Rudimentum temporis apud Ccel.
Aurtl. 1. Tard. 2. 50. est rudiorit saculi igno-
rantia. *f 2. Iliac est primum specimen, pe-
riculum, eiperimentum. Pelron. Sat. 83. Vidi
Protogeo.il rudimeota, quom Ipsius natura veri-
late eertaotia. Plin, 91. Hist. nat. 5. II. (24).
Est flos aon dissimilii lillo la berba, quam con-
volroluru TocaDt, nullo odore, nee crocls intus,
caodorem tanlum referent, ac Telutl natura ru-
dimentum lllia facere coadiscentis. imparatiecio.
et Gell. 12. 1. circa med. de lacte matrii. Ad
forenda Tits atque lucil rudirnenta prasto est.
Ovid. Iferoid, 5. 97. Turpe rudimentum, patrias
praponere raptim. brutto faggio, disonesto prin-
cipio. el Quintil. 2. 1. circa med. Suasoria, qua
soot apud rbetorem materia inter rudimeota di-
cendi. Civ. 1. 3. Rudimentum primum puerilis
regoi. i primi anni. et Virg. II, Mn. 157. Dura
rudirnenta belli. A put. Apolog. Virgo afTert ad
m.iritum pulcritudioisgraliam, Doris rudimentum.
ft. e, primitias Tirgioitalis dclibandas. Id. 6. Met.
Tbalaini rudimentum. et 7. ibid. Veoeris rudi-
mentum, ft. e. primus Virginia cum marito con-
Cubitus, quum nempe amori rudi litare novi coa-
Joges solent.
RfJDIS, e, adject. Rude in ablativo sing, babet
Tnscript. apud Mural. 347. i. mokwi* DS Hyde
corita soi.o. Ducitur autem ab eodem themale
ac Lat. rudis, »irga, ramus, radius, et Griec.
pdiaprnf, h. e. a Sanikr. rudft, creseo, germino.
— Corop. ijudior non babet, quod sciam, eiempla:
noo tamen improbaTerim.Sup. /Tudissimus tribui-
tur Ammian. 26. 8. 8. Inesorabills et crudells, et in
rabido corde rudissimus. ted alii leg. durissimus,
alii crudt'ssimuj. — Rudis est incultui, impulitus,
— 166 —
travaiiU, brut, tauvage, rude; Kisp. rudo, da,
tosco. tin pulidez; Germ. un6ear6eilet, unge-
bildei, kunstlot, roh, grab, wild; Angl. tin-
wrought, uncultivated, unpolished, rude,
rough, rugged),
I.) Proprie. ^ 1. Est incultas, impolitu;,
inornatus, imperfect us. Cincius apud Pest, la
Rodut. Omnii Tere materia non deformata, ru-
dis appeitalur, sicut vestimentum rude, ooo per*
politum, Virg. 2. G. 211. At rudis coituit im-
pulto vornera campus. Parro I. R. R. 44.
2, Multum interest, in rudi terra, an ia ea se-
rai, qua quotannis obsila sil. Colum. 3. R. R.
11. Rudem potius eligendum agrum, quam ubl
fuerit leges. Pirg, 9. Mn. 743. ilia rudem nobis
et cortice erudo Intorquat lummis adniius Wribus
bastam. Petron. Sat. 114. Rudis atque infecta
materies. Ovid. 1. Met. 7. cbaos, rudii indige-
staque moles. Plin. 11. .ffisf. nat. 51. 112. (270).
Rudis parielum eircumjectus. ft. e. parietum te-
ctorio noo politorum. Ovid. 3. ^rt. am. 227.
Cur mibi nota tuo cause est candorii in ora?
Claude forem tbalami. quid rude prod'u opus 7
ft. e. opus focaodi orii, quum adbuc iroperfecium
est. Ii. 6. Met. 19. Rudis lana. Id. 4. Past.
659. Testis. Id. 8. Met. 640. Testum rude, et t.
ibid. 406. Signa rudia. statue abbozzate. et Quin-
til. 9. 4. ante med. saia. non lavorali. et Plin.
37. Hist. nat. 3. 11. (46). Succioum advehi rude,
polirique adipe suit. Id. 33. ibid. 3. 13. (43). Ser-
Tiui ret primus signavit as : an tea rudi usos Boms,
Tlmaus tradit. V. GRAVIS. Seneca Hippol. 320.
Dare legem rudibus capillis. tcarmigliali, incom-
ptis. Ovid. 3. Art. am. 113. Rudis simplicilai.
h, e. inoroata. Martial. 2. 90. fons virus, et ber-
ba rudjf, Jk. e. sua spoate nasceos, nulla arte
eiculta 0stt disposila, at fit ia bortis delicia-
rum caasa inttilulii. Id. 10. 48. Prototomi ru-
dei. ft. e. Tel nulla, Tel timplic! coaditura ia ci-
bum paratl. — Absolute Quintil. 2. 12. 8. Deira-
bit doctrioa aliquid, ut lima rudibus. — Ei bis
apparet rudia dici, qua talia sunt, qualia natu-
ra edidit, nihiique ill is adbue adjectum est. Uu-
Jusmodi sunt lana, herba, hasla, campus rudis,
ms rude etc. % 2. Sic rudia dicuntur etiam
qua recentia suut, oora, integra. Plin. 35. Hist,
nat. 6. 26. de purpurisso. Pracipuum est pri-
mum, fervente abeno rudibus medicamenlis ioe-
briatum. colore, o tinlura vergine, saoie pur-
pura, qua nondum quidquam aliud limit. Pe-
tron. Sat. 94. sub fin. Rudis novacula, et re-
tusa. ft. e. nova, cute nondum asperala, et qua
iiullam adbuc barbam desecuit. Claudian. VI.
cons. Honor. 541. lunamque rudem madefecerat
Ausier. ft. e. novam. Id. Nupt. Honor, et Mar.
80. Rudes lacrima. ft. e. qua fundunlur a te-
nons juvenibas turn primum ainora implicitis.
Zucan. 3. 193. et ^puJ. It. Mel. Rudem dedi-
caotes carinam. ft. e. novam, et mare nondum
ejperlam. Nemtsian. Cyneg. 19. Rudes lulci. ft.
«. primi, receni facti. Id. ibid. 33. pinna, ft. «.
nova, prima, iaejperta, — Rudis agna apud
Martial. 9. 72. est teneltaj recens a mafre. Te'pav
itpdj3*T0v. Sic rudis filia, parvula, infans, 7. 95.
*( 3. Aliquando rudis est durui, ooo mollitui..
Martial. 13. 68. Target adbuc viridi quum rudis
ava racro. immatura.
U.) Translate. <f 1. Sumpta meiapbori a
superior, paragr. 1. ~ 1.°) Ue rebus est im-
poiiui*, inelaboratns, imperfectus, incultus, incom-
pt4ii, Impar. i°iaut. Pain. 1. 1. 60. Placet consi-
lium, mil. imo etiam obi eipolivero, Uagis hoc
turn deraum dicei: nunc eliam rude eit. Cic.
Brut. 85. 294. Forma ingenii admodum impolita
et plane rudis. Id. 1. Oral. 2. 5. Qua pueris,
aut adolescentulii nobis <i commentarlolis no-
stril inohoata ae rudia eicideruot. Horal. 1. Sat.
10. 66. rude at' Grscis inlaclum carmen. Id.
Art. P.*10. iogenium. Ovid. 1. Art. am. 111.
raodoi. Piin. 18. Hist. nat. 29. 69. (284). Rudis
fait priieorum Tits, et sine litlerii. Tac. 4. Ann.
8. Rudis alas. Quintil. 12. 11. a med. et Vol.
inelaboratui, ooo loTigalus.inomatui, imperfecta!, \ Max. 5. 3. init. Rude saculum. ft. e. sine lit-
auTOoxiuoc. dvspr^o((lt.nontavorato,incolto, I terii. Tac. 13. Ann. 16., Quintil. 1. 1. 5. et
rozio, grossotanOj Ttivido, rude; £r, qui n'cit pat \ Seneza Tnrest. 317. Rudes anni. ft. e. Infanlia
RUDIS
el puerllia. Quintil. 3. t. 7. Qua rudia aique
imperfecta adbuc erant. Id. It. 3. 32. Rudis voi.
et 12. 10. 3. primordia. Pallad. de insit. 6. li-
belli, Sed pura taotum rosticitate rudes. Hygin.
Gromat. p. 203. Rudorff. Rudis ager. Sil. It.
14. 501. Puero rudis pugna. ft. e. cul puer non-
dura par erat. — ■ 2.°) De persoois, iraperltue,
ignarui, indoctui, rono, ineducato, ignorante,
inesperlo, aV«'StuT0{, a'/iaST)j. — a) Absoluto.
Pest. p. 265. 23. Mull, llominem imperitam
rudem dielmus. Cic. Sext. 21. 47. Tam eram ru-
dis? Id. 3. Nat. D. 3. 7. Rudem me el integrum
discipulum aceipe. Horal. 3. Od. 24. 54. nescil
equo rudis Harere ir.genaus puer. Plin. 8. hp
14. Rudis et imperitus. ^uintii. 11. 3. 76. Plant
rudis aut stultus. Adde 8. 3. 36. — 6) Corn
Geoetivo. Cic. Place. 7. 16. ■ Imperils homines,
rerum omnium rudes igaarique. Id. Salb. 20.
47. Noo imperitus foederis, non rudis exemplo-
rura. Id. 4. Verr. 6. a med. Provincia rudis ao
tiro. Id. ibid. 2. 35. Rudis barum rerum. Id.
1. Off. 1. i, Gracarum iitterarum. Id. Acad.
(1. post.) 2. rei militaris. Horat. 3. Od. 2. 9.
egmioum. Id. 2. Pp. 2. 47. civilis belli. Ovid.
7. Met. 213. sorant. Id. 4. Past. 336. operum
conjugiique. Liv. 1.7. artium. Tac. i. Ann. 3.
boaarum artium. Id. ibid. 29. dicendi. et 12.
i'6id. 51. facinorum. — c) Cum Accusative fit
prapos. ad. Liv. 24. 48. Rudem ad pedestria
belle Numidarum gentem esse. Ovid. Heroid. It.
48. Et rudis ad partus, et nova miles eram. Id.
3. Pont. 7. 18. Ad mala jaraprldern non sumui
ulla rudei. Justin. I. I. 5. Rudes adbuc ad re-
sistendum populon. Curt. 6. 21. 9. Rudis natio
ad voluptates. — d) Cum AblatiTO et prapos.
in. Cic. Maree.ll. 7. a mtd. Quis est omnium
tam ignarui rerum, tam rudis in republics, qui
etc. 7 Id. 1. Oral. 60. extr. Orator nulla ia re
tiro ae rudis, nee peregrious atque bospei io
ageodo esse debet, et ibid. 58. a med. Ia com*
muni vita oec bebetem esse, nee rudem. Id. 1.
Pin. 2. 5. Rudis omoino in noslris poetis. Id. 4.
Fam. 1. in causa. Id. I. de republ. 8. in disseren-
do. Id. I. Oral. 10. 40. in jure. ciTili. Propert.
2. 25. 82. Sive in ainore rudis, sive peritus erit.
Adde Quintil, 10. 1.66. — Cum Ablatiro sine pra-
pos. Slat. 6. Theb. 437. Ennius ingenio masimm,
arte rudii. Vellej.2. 73. I. Adolesceni studiii rudis,
sermone barbarus, impelu strenuui. — e) Cum
Ioficito. Sil. It. 6. 90. nee ferre rudii medica-
mina. et 8. 260. debilis arte Bclligera, Martem-
que rudis Tersare. ^ 2. Melapbora ducta a su-
per, paragr. 2. Catull. 64. II. rudis Amphitrile.
ft. e. mare nondum oavibus tentatum. .Seneca
Troad. 217. Rudem cruore regio deilram imbuit.
h. e. qua sanguinem nondum feriendo hauserat.
Martial. 1. 67. Secreta qusre carmlna, et rudes
euras. ft. e. qua nondum vulgala sunt, neque
espertx judicium vulgi. Propert. 3. 13. 5. Ru-
des animi. ft. e. nondum emorem eiperti. ^ 3.
Item rudis est molestus, iacommodus, noiius.
iVarttai. 6. 42. fontes Aponi rudes puellis. scil.
quia in bis viri recreaDtur, si mulier descendal,
incenditur, ioquit Cassiod. 2. Vaiiar. 39. circa
med. *f 4. Item agrestii, rusticus. ^uintit. II.
3. ante med. Sil vox son subsurda, rudis, im-
manis, dura, rigida etc. Ovid. 1. Art. am. 111.
rudem prabente modum tibicine Tusco.
RCD1S, is, f. 3. Ablativ. sing, sapius rude,
aliquando rudi, ut apud Capitolin. Opell. Macr.
4. — Rudis [V. voc. praeed. init.) est
I.) Proprie. ^ \. Ligula, seu spatha, Idest
virga lignea, qua res agitaotur, et miscenlur, ut fit
In lis, qua coquunlur, meuola. Plin. 34. Hist,
nat. 18. 50. [170). Uritur in patinis per laminas
minulas cum sulpbore, versatum rudibus ferreis,
aut ferulaceis. Cafo R. R. 79. Coquito, versato-
que crebre duabus rodibus. ^ 2. Virga impo-
lita, quails erat, qua gladiatores olim, quum Ipsis
permltterelur a gladiatorlo rauoere cessare, a pra-
tore donabantur, et publics alebaotur peeuoia.
Rudis autom a mv'ssione difTerebat, quia bac victo,
Ilia vlctorl tribuebatur. V. MISSIO. Cic. 2. Phil.
29. extr. Tam bonus glsdistor rudem tam eito
aicepiitij Charir. I. p. 115. Putsch. Rudis, lire
RUDTTAS
iclplo, quam lanlsla liberandis glediatoribue ge«
riU Marital. Sped. 29. Mitit utrlque (g'adia-
tori) rude* et palmae Catar utrlque. — Hujua-
modl Tudlbui tpai gladiatorea, qauio id extern di-
acendem eiereebantur, pugoobnnu iJW** Cat-
Si. M-rroilloncin e ludo rudibaa tteam Balnea--
tern, et spume prflstretum confodit ferret ilea-
Auct. ep. ad Octavium prope fin. Veteres vul-
neribui, el state coofectoa gladialorea ad rudem
eompellere. h. e. ad resumendam profaseionem
cogere. Ovid. 2. Amor. 9. 22. Tutaque depoalto
poacltur enae rudla. Id. 8. Art. am. 51 p. Sio
ubi prolusit, rudibua puer Hie relictia, Spicule
de pharetra prompait acuta iu3. Liv. 26. 51.
Rudibaa inter ae la modum Juatee pugna eon-
currerunt, prapilatisque miaallibaa jaeulati aunt.
Inscript. apod Grater. 333. 4. decorato retia-
BIO OVI FBRBMIT CAEBVLVM »I FBRSBJTV* DBCID1T,
AXB0* J5XSTWXIT BVDU VTBOSQVB PBOTBOW BOOM.
— Ulna prima rudit, vel summa rudis, eeu con-
Juactim summarudit, vocabalur prlmua Ian i sis,
aeu gladiatorum doctor, el eeeunda rudit, qui
aecundo loco id munerla oblbat- (Of. primut pa-
tut, primopilut, primictrius etc.) i InicripL apud
Murat. 613. 3. (Orell. 2584.) d. u. bt mbmomae
AETEBBAB HTUTII DYMACHAJEO (lege dimeCbafO)
sirs asiioabio (lege eatadarlo) r. vn- bv» i. (h. e.
pugnarum aeplein- luttt prima: alii rudiario In-
Tic to) EBSfAii cobivoi etc. Adds Inscript, apod
Henttn. 0189. Alia apud Don. ei. 11. n. 12. et
Murat. 12*9. 4. (Orell. 2575.) cobkblio bvgi-
RTAKO SYMMARVDI BT CORNELIAS RVFIKAB PABENTIB.
DTictMisiia bilia rsciT. Alia apud Marin. Frat.
Aril. p. 682. Q. TITIO LATBICO SBCVBDAB BVDI CAB-
SABVM BBC1T KYBiNflDIA 9VAHTINA VXOB BBKB ME-
bbnti. Adde allam apud Murat. 617. 1. (Orell.
2575.) in qua pro tecunda audi* legendum ie-
cunda rudit, ut Invlcte probat Mariniut loc.
cit. V. Gmter. 57. 8.
II.) Translate, metapbort dueta a auper. pa*
ragr. 2., acelpitor pro libertate, at optato rei
cujuevle One: et rudem dare, aeu donare eat a
quovb munere dlmittere: rudem mereri, eat me*
rerl raisslonem, vel ceaaationem a labore, vel of*
ucio: rude donars*, rei rudem acctpere, qaO-
cumque onere llberari, a munere quovb in otlum
reatitui, vel ob eatatem, vol ob imbeclllltatem, eta.
Moral. 1. Ep. 1. 2. Spectatum tatie, at donatum
jam rude quarts, Maeenar, iterum antique me
inctudere ludo. Martial. 3. 36. TJt nondura ere*
da* me meruiaae rudem. Juvenal. 7. 171. Ergo
eibl debit Ipea rudem. Ovid. 4. Tritt. 8. 28, Ma
quoque dooari jam rude tempue erat,
RCDlTAS, Sib, f. 3. ignoranza, rozzezza,
duc&ia, tgnorautla, Imperltla. Apul. Florid,
n. 20. LItteratorii ruditatem eiimere.
rCdITUM, I, n. 2. V. roc. acq.
RCDiTUS, us, m. hragghio o raglio, o'yxtA*
ui( } vox aainl. Apul. 9. Met. Audito ruditu meo.
In Glosz. Philos, eat ruditum, i, neutr. gen.
RtJDO, it, Ivl, ere, n. 9. Prima eyllaba fere
eprripltur, aliquando produeltur. — Particip. i?u-
denr I. et II. — Rudo, qua vox a tbera. Sauskr.
rud, gemere, ululare, ducenda rldelur (cf. p'o-
&«'», atrepo), eat clamorem edo, el dieltur de fe-
ria. speclutlm rero de aaino, oyxxoput (It. rag-
ghiare o ragliare; Fr. braire, hurler ; HIsp.
reouznar; Germ, yaen, brutlen; Angl. to bray
like an att),
I.) Propria. — a) Strlcto aenau eat vox aaini.
Ovid. 0. Fatt. 342. Intempeativo quum rudit ille
Bono. Id. 1. ibid. 433. Ecce rudena rauco Sileni
vector aaellua. Id. 3. Art. am. 290. Ut rudit ad
icebrum turpi* alalia molam. Pen. 3. 9. Findor,
at Arcadia pecuaria rudera eredaa. ^pui. 7. Met.
Porrectia auribua, proCatlsque narlbua, rudlvl for-
mer. Auct. cartn, Philom. 55. tardua rudit,
oneat aaellua. — b) Lato aenau, eiprlmlt etiam
voeem lncoodltem elforum enlmalium. Virg. 7.
JEn, 16. da leonib. axra aub nocte rudenlum.
Id. 3. G. 374. de cet vis. graviierque rudentta
Cadunt. Claudian. con*. Mall. Tlieod. 208. Con-
venient urai, magna quoa mole rudentea, etc.
II.) Tranilele. — a) De incondite voce ho-
minum. Virg. 8. /En, 218. ds Caco. Incluium-
— 167 —
que eavo aaio, atque insueta rudentem. Lucilius
apud farron. 7. L. L. 103. Hull, llac, inquam,
rudat a roatria, atqne ejulilabit, Goncursana vel-
uti anearius, clareque quiritana. — 6) De reboa.
Virg. 3. JEn. 561. primusque rndentem Cootorait
lavaa proram Pallnurua ad undaa.
ROUOR, Cri», m. 3. ruditua, clamor incondi-
tui, mugitua, stridor, murmur. Apul. de Mundo.
Mycelial vocatur tetri rudoria inquietndo terre-
ne. Id. Florid, n. 17. Vox bomioia et tuba ru-
dore torvlor, et lyra concentu variutior.
RCDUS, dSria, n. 3. Scribitur etiam Rodut et
iiaudua. Calull. 63. 5. Uaupl. et Lachmann.
Devolalt ile aeuto aibi rodere ailicis. et Feat. foe.
cit. in RAUD03. — Rudua, ut Fest. ibid, docet,
eat ganeralim rea rudla et Imperfecta; apecia-
tiin vero *J I. Rudla lapis, aaxum, aive bumua,
aut potiua horum fragmenta, vel aaxa, bumua
congeatida ; nine — _ a) ^udua vetus, aeu rudua,
quod Gracl vocant a'pai'roiov, et noatrl rowtnae-
cio, lull vero calcinaccio, fragmlna minute late-
rum, vel iapidum, et durata calcla ex adiQciia pro-
lapaU. quarum rerum aliquia uaua eat et in novia
exatruendia. Tac. 15. Ann. 43. Ruderi accipiendo
Oatlenaea paludea deatioabat: utique navea, qua
frumentum Tiber! aubrectaieent, onuata rudere
decurrerent. Sueton, Aug. 30. Alveum Tiberia
laxavit, et perpurgavit, completam olim ruderi-
bus, el adificlotum prolapalonibua coar latum. Id.
Vttp. 8. ad fin. ROtitutionem Capitolii aggreasua,
ruderibaa purgandia menus prlmua admovit. In-
icripL apud Orell. 2. sostna hvdkbibvs xihvla-
CBA COKaTlTYIT 6tC. — fc) UuduX *»Ol«Mf», Vel
rudua, glarea, aut latere*, vel aaxa contuse : qua
calce admlxta uaum babent praelpae la pavi-
menlla: unde rudero, et ruderatio. Hlnc ilia ru-
dua inducerty injicire, tolidare, dentart, fittu-
care, subigere, fricart etc. apud Caton. R. R.
18., Filruv. 1. 1., Plin. 36. ifiit. nat. 25. 62.
(186). et 63. (188)., Pallad. 1. R. R. 9. et 6. ibid.
11. Cf. iVon. p. i8. 17. iferc — c) Hlnc rudut
eat ipaum pavimentum ex glarea, ant aaxia contuala
admlxta calce tolldatum. Pavimentum rero dlcitur,
quum ex lapide quadrato, aut laterlbua integrla
atralum eat. illud dicitur Hal. un battuto, un ttr-
razto: hoc aeiciafo, laatiico. Itid. 16, Orig. 3.
Rudua artiQcea appellant lapide* eontuaoa, et ealci
admlxto*, quo* la pavimenli* faclendla tuperfun-
dunt, unde at rudera dlcuntur. Auct. B. Ale*.
I, Alexandria sdlQcla tecta aunt rudere, aut pa-
vimenli*. AucU B. Hisp. 8. Omnia loca rudera,
non tegulli, tegnnlur. F. PAVIMENTUM. — d)
Alia eat ruderi* ratio In 11 lo Colum. 10. R. R.
81. Rudere turn pingul, aolldo vel alereore eael-
II, Armentire flmo aaturetjejunia terrer. tit Gloss.
Philos. rudua dlclluc PiaKof, X"f a ) 1 U * T0CU
glabara, aut tcrram aignldcant. Itaque Colum.
vldetur pingua rudua Inteiligere pinguem ter-
ram, probe maceretam et fermentatam, qua bo-
dieque ad atereorandot bortoa utuntur, et noatra*
tea vocant terruzzo. — Purgart mdera Latioum
eat, illud contra rejicere rudera ab antiqul* eaae
negat Morctll. de stit. Inscr. Lat. T.\.p. 238.
ed. Pat., ae notaa lllaa R. R., quaa plerlque ru-
deribut rejectit Interpreter! tolent apud Gruter.
IDS. 2. 3. 4. et alibi, legend** eaae ait per base
Verba recta regione, qua omnibus litterla per-
acripta apud eumd. Gruter. exhlbentur p. 200.
n. 3., quaque rei omnlno convenlunt, de qua
in clppi* rlparum Tiberl* agitur. Uano eamdem
aententlam amplexua est, et plurimla comprobat
exempli* ' ^fan'niu* Fral. drv. p. 617. Idem
•eotlant Orell. et Ilemen. ' *f 2. JEt Infe-
ctum, a* rude, aliquando et ilgnatum, v, gr.
aaaea, ul in ea voce dictum eat. V. RADDUS.
Frudent. ^potneo*. 793. aculptor ab aria Rude-
re decoctem conauescit Qngere measam. Adde Car-
rots. 6. L. L. 163. Mull., Val. Max. 5. 6. n. 3.
et Liv. 26. 11. cit. in RAUDDS, ubi jacere rudera
vldetur eo aenau dictum, quo id. 3. 18. extr. In
contulla domum plebea quadrantes, ut funere em-
pliore elTerretur, Jactaue fertur. et Sueton. Aug.
57. Oraues ordlnea in lecum Curtil quolannii ex
voto allpem Jaciebant. Cf. Lucil. p. 16. 44. Mil-
ler. Plumbi pautillum rudua Unique metaxem.
RUFUS
RODUSCtJLA et
RCDUSCOLUM. f. RADDUSCCLUM.
R0ENS, entia, particip. V. RDO.
RCFAIUS, a, um, particip. F. llUFO.
ROFESCO, if, ere, o. 3. divenire rosso, irud-
p'u'jowat, rufua fio. Plin. 10. Hist. nat. 29. 42.
(80). Grue* eeneetute nlgreseunt, merula ex ni-
gra rufescit. Id. 28. ibid. 12. 53.(194). Rut-rum
cum mella decoctum, donee rufescat. F. RUES*
9CO in fio.
RGFlVS. F. CHAM A.
RCFO, aa, are, a. 1. Particip. Rufatus. — Ru-
fo eat rufum facio, fare rosso, nvippde*. Plin. 23.
Wist. nat. 2. 32. (67). Tunc [fcex aceii) addito l.»a-
tiaeino oieo illita, una nocte rufat capillum. Id.
15. ibid. 2J. 24. (87). Rufatur capillua primum
prodeuotlbu* nuclei*. Adda aumd. 23. »ht-l. ♦.
46.(91). Gloss. Vatic, la Class. Auct. T. Tl.
p. 509. ed. A. Mai. Rufalu* sanguine, cruen-
tatua.
RCfOluS, a, um,' adject, rossiano, rosau-ciJ,
rossetto, demlnut. rufl. Plaut. Asin. 2. >. 2a
Macilenli* mail*, rufulu*, allquantura ventrioaua.
Plin. 25. Hist. nat. 13. 94. (147). Mandragora
foliia birautia, radiclbua blnla rufulia, nigri* fori*,
intu* albis, etc. Alii leg. foliia ; Sitlig. rufulia omit-
tit. — Hino
Rufuli, vel Rutuli, orum, m. plur. 2., absolu-
te, unua genu* tribunorum milltum, ita dictum
a Rutlllo Rufo, qui de eorum Jure legem tullt.
Tribuni enim milltum dlvidebantur la Rufuloi,
et Coraitiatoa. .rfscon. la Ctc. 1. Ferr. 10. Tri-
bunorum militarium duo aunt genera, primum
eorum, qui Rufuli dicuntur. Hi In exercltu ereari
aolent. Alii aunt Comltiali, qui Rom* eomitii*
deaignantur. Fest. p. 261. 29. MuU. Rufuli tri-
buni milltum eppellabantur, qjoa consul faeiebat,
non populua: de quorum Jure quod Rulilius Ru-
fua legem tuleret, qua el* cavebalur mulli* me-
dia, (ale enlra elevaveranl eoa, ut praponderabant
bl qui popull auffragiia ereabanlur), Run a eogno-
mlne Rulilli ac poat Rufuli appellall aunt. Liv.
7. 5. tub fin. Et cum eo anno primum plaeuisstt
Iribunoa milltum ad leglonea euuragio Deri, (nam
et aatee, alcut nunc, quoa Rufuloa vocant, Impe-
ratora* Ipai faelebant) T. Manllua, qui poatea Tor-
quatus appelletua eat aocundum in ae* locla lenult.
RtiFOS, a, um, adject, (rubeua, b in f rau-
tato.) Contra aanam orlhographlam eat, gemina-
ta littera f, ruffut acrlbere. — Comp. Rufior.
— ' Rufua eat ruber, rosso, rossigno; lionalo,
biondo, irupp'e'e, fav!W-. Docet Celt. 2. 20. no-
mea ease generate eujuseuraque rubrl eoloris:
et idem aignlOcare, quod rouua, et ruber: eujtia
apecie* euot fulvua, Qavus, rubidua, rulilui, pbot-
niceut, etc Itaqtie wurpalur de omnibus rubrl
color it gradibus, atpracipue de eo, qui non plar.o
rubet, aed ad flavum nonnibil declinat: vel qui
ita Qavua est, ut ad ruborem accedat. Rufua au-
tera dicitur — 1.°) De Inanimia. Celt. 2. 8. Spu-
tum mlitum rufo quodam taoguine. Martial. 14.
129., eujua lemma Rufce Canusince: Roma ma-
gi* fuicis veatitur, Gallia ruGt: Et placet blc
puerla, milllibuaque culor. rosso, at Ptin. 31.
Hist. nat. 7. 41. (86). Sal ruber Mempbl, rufj*
est circa Oxum. rossigno. et 17. ibid. 24. 37.
(3). Sorbu* arbor lofeaiatur vermleulU rude ct
plloaia. et 3X ibid. 6. 21. (60). Ostre* rufa Hitpi-
nia, fuses Illyrico, nigra Clrceji*. Id. 18. «oid.
0. 20. (86). Campana aillgo ruflor, at Pisana
candidlor. Id. 16. »6£d. 14. 25. (65). In tilla ma*
et femina dirferunt: nam materiel marl dura
rufiorque. — 2.°) De enlm»ntibua, et quldem ■—
a) Quum dicitur de homlnibus, refertur ad co-
lorem capUWrum. Plaut. Pseud. 4. 7. 120. Rufua
quidam, ventrlosua, eraasli anrls, aubolger, Magno
capite, aculla oculla, ore rubicundo, adroodum
Magnil pedlbua. Creditur a nonnullla «aulu»
his notls se ipse descrlpslsae. — b) Hie color
In cute puellarum Improbatur, ut vldere est a*
pud Ter. Ileaut. 5. 5. 17. et Martial. 2. 33 ,
6. 39., et 12. 32.; eandld* enim membra, coma
vero rufa aeu flare laudsritur saplssime apud
poetas Gracos ■■ Latinos, ut pluribus ostendil
Ug. Foscolo in Chioma di Berenice p. 205-213.
BUG A
— e) Ab boo facta »uat Rufnrum, Rufiorum,
Rufinorum, Rufiltorum et Rufionum cognom'ina
noa ana in famllia spud Rnmanos. Quintil. 1.
4. a med. Scrutabitur origlaes nomiaum, ut
qui* es nbitu corporis Cicerooai, Rufoi Lon-
gosque fecerunt. De fal* F. OflOM. — d) De
firutie. Fitruv. 8. 3. a med. Quooiam in eam-
pii Trojsoii proiiroa flumea armenta rufa, et pe-
eora leucophsa nascuntur, ideo Id flumen Iliemes
Xantbum appellavlue dieuntur.
ROUA, s, t. I. Tdcia etjmoa a Saoskr. varg, at
videtur, quod eit verlo, torqueo, unde vruga, et,
per aphferosln, ruga (ef. Grsc. p'uTt'e): plicatura
in cute contracta, aipera et insquali, at in se-
nibun vldere est, putt's (It, ruga, gu'nza, crcspa;
it, ride; Hi«p. orruja, ruan; Germ. d. iiunzei,
Pulle d. Bant; Angl. wrinkle, furrow),
1.) Propria. *J 1. Generaiim. Apul. Apolog. p.
427. Oudend. delicto aratro mirarere tot in facie
tua iotcoi rugaruro. h. e. partium ia cute, porure
instar, eislantiuin. Horal. b. Od. 13. II. te rugs
Turpant, et capitis Dives. Id. Epod. 8. 4. rugU ve-
tu> Frontem lenectue eiarat. Firg.1. JSn. 416.
In Tultui sose transforraat anilei, Et frontem ru-
gis arat. Ovid. 1. Pont. 4. 2. Jamque meoa val-
tui ruga seL.iii arat, et 3. Trist. 7. 34. Ruga-
que Su antique froate senilis erit. Id. 3. Afet.
i76. Sulcavitque eutera rugia. Ptlron. Sal. 23.
extr. Inter rugai malarurn lantura erat crelas, ut
putares detecluro parielem .nimbo laborare. Pro-
pert. % 14. 8. Et faceret scissas languida rnga
genaa. Tibull. 2. 2. 19. tarda leoectus Inducit
rugss. Bieronym. ad Ifepotian. 1. tiaoo capita
et arata rugii froate. *} 2. Speciatim dicitur.
— a) Do state ^rovecta. Borat. 2. Od. 14. 1.
fugaoes Labuntur anoi, nee pietai moram RugU, et
lostaoti leoects AfTeret. Cie. Senect. 18. 62. Non
caot noo rugs repente auctoritatem arrlpere pos-
sunt. — 6) Item de tristitia et mcerore. Varro
1. R. R. 2. ad /in. Hujuice pedes soleot dolere
et io froDte contrabere rugai. Ovid. i. Art. am.
240. Tins dolor el curs rngaque triitit abll.
Juvenal. 13. 215. densissima ruga Cogttur ia
frontem. Id. 14. 325. Use qaoqae si ruganvtrabit,
eitendUque labelium etc. — e) Item de severita-
ta et rigidij moribus. Cic. it Serial, 7. populum
R. non consjlio, neque eioqueotia, sad rugis su-
percllloque decepit. ProperU % 21. 23. ouroquam
Tltae fa li et me ruga severs. Ovid. 2. Amor, 2.
33. Quum bene fir traiil vultum, rugasque coe-
gls. Plin. 9. Ep. 17. Vii to remitters aliquid et
rugis i
II.) Translate. 1 1. Generating, a similiSu-
dine rugaruin senilium usarpatur et in aliis re-
bus. Plin. it. ttitl: not. 37.45.(124). Cornua
erecla, rugarumqua embilu contorts itrepsieero-
li. Id. 15. ibid. 16.18.(59). Aquilonis afflatus po-
ma deturpans rugis. et ibid. 13. 12.(13). Pruna
siccata in rugas. Id. 12. ibid. 7. 14. (26). Candi-
dum piper toslum solibus colore rugitquemutatur.
Id. 9. ibid. 35. 54. (100). Margarita OaVeseunt
str.ee ia, rugisque lorpeseanl. Id. 17. ibid. 14.
21. (1o7). Cortes arborii replicator in rugas.
Id. S. ibid. 10. 10. (30). Arlare aliquid in ru-
gas. Juvenal. 14. 2. Nitidis rebus maculam et
rugam flgcre. h. e. res bonas corrurapere, ut
rugas In vultu pulerltudinem oris corrumpunt.
Pert. 6. 79. Jam decies redit io rugas. f 2. Spe-
ciatim. — a) in restibus rugis sunt parvulai pli-
eaturs, contra grandes cavitates inter rugas sinus
dieuntur. Plin. 35. I/ist. nat. 8. 34. (57). Cimoo
artlcullt membra dlsliosit, renas protutit, prceter-
que in Teste el rugas et sinus Invenit. Petron. Sat.
102. Testes quoque dtutius rlnclas ruga consumit,
/ffacrob. 2. Saturn. 9. Ilorlensius togam eorpori
sic applicabat, et rugas non forte, sed iadustria lo-
cates artlfei nodus coostringeret, et sinus ei com-
posito defluens nodum lateris ambiret. Adds Ttr-
lull. Pall. 5. tub init. — 6) Item dicitur de spiris
cocblearum, Ripad^Xioy. Plin. 18. Biit. nat.
31. 74. (317). Mali (lorcularit) rugis per eo-
cb'.eas bullantibus. V. 8ULLO. — NB. Oe cognom.
B. V. ONOM.
ROGATlO, Onis, f. 3. p'uTc'&Wie, corrujazio-
7ie, iacrispatlo. Ccet. Aurel. 2. Tard. 1. 3. Se-
— 168 —
quente etiam rugatione cum adductlone partium
Tel eitensione. et mos. Quippe quum frig were
el quadam rugatione crispari corpora, corcinune
contiariis patsionibus esse Tidetur.
ROGATOS, a, am, particlp. F. RFJGO.
RUGfiO, ruges, ruii, rugere, n. 2. Legltur a-
pud Diomed. p. 367. ill Keil. Quinla forma est
qua eitreraa syllaba in si litteras cadit, ut frigeo
fritl, mulgeo mulii, rugeo fot'
BOGlENS, entis, particip. r , ?*.!'•: -
RCGInCSCS, a, urn, adject, rugoius. Cml
Aurel. 1. AcuL 11. 86. Cutis veluti ruginosa, Tel
Sulcata pannositas, quam Grsci p'oxtootv vocant.
ROgIO, is, ItI t«i H, ire, n. 4. Praiter. perf.
rugierunt apud Fulgat. interpr. Jerem. 2 IS.
— Particip. Rugitnt I. et II. — Rugio est leo-
num, quum Tocem emittunt, factum a sono ut
mugire, gannire, multaque alia: ef. Grac. |Scu-
yraonat (It. rqjotre o rugghiare; Fr. rougir ;
ilisp. ruoir, bramar; Germ. Br fitters,* Aogl. Io
roar).
I.) Propria. — a) Stricto sensa de leonibos.
.Sparljan. Get. 5. Agoi baiaal, porcelli gr^n-
niuat, ursl isTiuat, leones rugiunt. Juct, earm.
Philom, 49. Tigrides indomitas rancant, rugiunt-
que leones. Fulgal. inltrpr. Psalm. 21. 14. Si-
cut leo rapieni et rugieos. et ibid. 103.21. Ca-
(uli leonum rugientes ul rapiant. — 6) La-
tiore it-nsu, de aliis beluii. Ammian. 27. 3. ?.
Asinus tribunal! escenso audiebatur deslinatiui
rugiens. ^uelots. fragm. p. 218. 2. Ileifferscheid.
Leonum est fremere f el rugire, cerrorum rugire.
II.) Translate. Bieronym. Ep. 52. n. 6. Vii
millo et cibarto pane rugieotem saturare ventrein
poteram. F. Toe. seq. et MURMURO. Fulgat. in-
terpr. Psalm. 37. 9. Rugiebam a gemitu cordis
mei.
RCGlTUS. ns, ra. 4. vox Ieonis r ^pu-^•I)^pc«
(It. ruggitc , rugghiof Fr. rugissement; llho.
rugido, bramido; Germ. 8. Brullen; Angl. roar,
roaring).
I.) Propria. FopiiC Prob. 19. Centum leones,
qui rugitibai mis tooitrua eicliabaot. Jul. Fa.
ler. 1, 8. Rugitua leouinus. Solin. 15.7. Canes
terriGcis latratibus ultra rugilus insanientes. Adde
Bieronym. vit. S. Bilar. 6.
II.) Translate. Cxi. Aurel. 3. Tard. 2. 18. et
4. ibid. 7. 92. Interiorum rugitus, quern Grsci
[iopfiopuyuov Tocant. Bieronym. Ep. 22. ts. 1 1.
Iniestinorum rugitus, et inauitas feotris. Adde
Fulgat. interpr. lob 3. 24.
RUGO, as, Svl, Stum, are, 1. Forma Rugor,
arit, ari apud Eutych. p. 2177. 16. Putsch. —
Particip. Rugatus sub A. I. et II, — Hugo u-
•urpatur A) Transitive; et B) Neutrorum more.
A) TraDsitirum ruga est io rugas contrabo, p'u-
TiSoca.
I.) Propria. Bieronym. Ep. 50. n. 2. SI ru-
gasset frontem, jaetatset manum, barbam toman-
set. ProperU 1. 10. 23. rugala fronte oegare.
Sfaximian. I. Eleg. 226. rugato creditur ore
Ioqul.
II.) Translate. Plin. 9. Bisl. nat. 33. 52. (t02).
de- concharum testis. Leribus, rugatis, denticula-
tis, striatis. Oplat, 6, 10. Tunica, quz nee in
infantibus rugatur, nee in jutenibus tenditur.
B) Neutrorum more, est in rugas cootrabor,
p'utiJc'o/iat. Translate. i'Jaut. fragm. apud Gell.
18. 12. Quid est hoc i rugat pallium, amictus non
sum commode. Id. Cas. 2. 3. 30. Vide pallidum
at rugat. Observat autem Gell. ibid., id quoque
babitum esse in oratione faclenda elcgaolis ge-
nus, at pro Teri.ii babentibus patiendi flguram,
agentia ponerent: additqne prater boo alia turn
ejuidem Plauli t turn allorum esempla,
RCGOR. F. 7oc. prcec.
ROGdSlTAS, stis, f. 3. rugarum mullitudo,
ragee. rertuii. Palient. 15. Si et efflgiem ejui
comprebendamus, Tullus 1 1 li tranqulllus et pla-
eidus, from pure, nulla mceroris aut irs tugo-
litate contracta.
ROGOSUS, a, aiB] adject. Comp. Rugosior est
rugis plenu', aggrinzato, grinzo, increspalo, ru-
g'bso, p'uTiSaiJije.
I.) Proprie. Borat. Epod. 9. 14. Fert Tallum
RUINA
el arma miles, et ipadonlbus Servire ragosis pot-
est! Id. 1. Ep. 18. 105. rugosus frigore pagas.
Tibull. 3. 5. 25. Quum raea rugosa palletunt
ora senecta. OticJ. 1. Amor. 8. 112. Rugoaa? ge-
ns. Martial. 3. 93. Rugoiiorem quum geras stola
frontem. Pen, 5. VI. Rugosa sanna. sciV. qufe
In taona os et Dires corrugantur. Claudian. 1.
in Eutrop. 110. sulclsque genarum Corruerec
passa fades rugosior ura.
II.) Translate. Ovid. Beroid. 5. 28. Popull
■ nggjus cortex. Pert. 5, 55. Rugosum piper.
Marticd. 13. 29. Pruna peregrins carie rugosa
senects. Id. 4. 89. Nee rugosarum vimen breve
Picsaarum. F. PICESOS in ONO*u. Colum. II.
R. R. 43. ante med. Rugosa acioa. Imppp. Tlieo-
dos., Arcad. et Bonor. Cod. II. 40. 4. Si qua
pictura rugosls sinibui agitatorem offerat in pu-
blicla porticibus, illico revellatur. Hujusmodi purro
agitatoris Qguram videVe est apud Fisc. Slas.
Pio-Clem. T. 3. tab. 31.
ROlQUS, a, urn, adject, ruvido, aspro, noa
levigatus, Impolitus, asper. fluidum pilum op-
ponitur prceferrcto in pistura farris. Plin. 18.
^ist. nat. 10. 23. (97). Etruria spicam fame
tosti pisente (lege pisit) pilo rineferrato etc.
Major pars Italia: ruido utitur pilo. ruidut qui-
busdam dictua Tidetur a ruendo, h. e. cadendo,
quia crebro casu pilum frnroenia pisat, et de*
eorlicet. Qui leg. ruvidut, contra vet. lib. faciunl,
et MSS. Ita leg. et Silligius; alii vero cum Cod,
Paris, et Fatic. leg. nudo pifo.
RC'IMA, te, f. 3. (ruo) est
I.) Propria. *J 1. Impetus el incarsus eujus-
piam personas aut rei in aliquid irruentis, eij^o-
Xij, e'm^oXij. Firg. 11. JSn. 613. Connlxi incur-
runt bastis, primlque ruinam Oant sonitu iogonll.
Martial. 7. 19. d* Argo na^i. Quam nee Cja-
neae quondam potuere ruins Frarrgere. Fal. Place.
4. 694. fugit ipse oovissimus ictus TipbYi, et e
mediis sequitur freta rapta ruinis. ^ 2. Casus,
lapsus, caduta, rovina, irrwotj, xaTrfirttootj. —
a) Generatlm. iucret. 5. 1329. Pormiitas da-
bant equitum peditumqne ruinai. Id. 6. 156.
ruina Grandinis in magnis sodium dat Dubious
alte. Borat. 2. Sat. 8. 54. aulsa rulnas In pa-
tin«ro fecere. Firg. 2. /En. 631. orous traxll jugU
avulsa ruinam. Adde 9. ibid. 712. Propert. 2.
25. 4. Capanei magno grata ruina Jovi. h, e.
quum ictus fulmiue de muro Tbebarura cecidit.
Martial. 13. 25. Ruina nucum. Iav. 44. 5. ju-
mentorum sarclnarumque. Ccel. Aurel. 2. Tard.
1. a med. Aquarum ruinis partes In passions
constitute subjiciends, quas Grsci xaTaxXuojxouc
appellant; plurirnum enim earum percuaaioiiee
corporum faciunl mutaiiooem. h. e. stilllcidio.
— i) Speeiatim de casu sdinciorutn. Cws. %.
B. C. 11. Turris repentina ruina commoti. Cic.
2. Orat. 86. 353. Scopes ruina conclavis oppres-
sui cum suis interiit. Firg. 2. JSn. 310. Deipbo-
bi dedit ampla ruinam Tulcano superante domus.
Borat. 3. Od. 19. 14. tectaque Pentbei Disjecta
noo leni ruina. Seneca I. Ira 16. a med. In
ruinam prona sunt, qus sine fundamentls cmere.
Id. 7. Benef. 3f. Nemiaem ad excitandas domoi
ruina deterruil. Id. 1. Clement. 26. Multos oc-
eidere iacendii ac ruins potenlia est. Adde Tran-
auiii. aninj. 11. rac. 2. Ann. 47. Effdserunt
inter ruinam Ignes. Justin. 5. 7. 10. Rninam ur«
bis et incendia recordentes. Adde ^ueton. Oth.
8. Inscripl. apud Orell. 3418. st-tvam ex aviwa
TBMPLI TIXATAM STA IMPENSA SBPBCIT. — III
piurali num. Pfout. Epid. 1. 1. 77. tants lm«
peadent ia te ruins, tucret. 2. 1145. mcenla
muodi Eipugnata dabuni labem putresque ruinai.
Borat. 1. Od. 37. 6. dum Capitolio Reglna de-
mentes ruinas, Funus et imperio parabat. Fellej.
2. 35. 4. Ruins inceodiaque urbis. rt. e. maiima
et multifarla ruina. Adde Aucl. B. Ales. 24. 3.
II.) Translate, metapbora ducta a juper. paragr.
3. \ 1. Est error, lapsus moralls. Cic. 5. Fin.
28. 83. 1am ruinas riderec. In viriuie eoim sola
et in ipso boneato est boourn poaitum. Lucret.
1.740. Priucipila lamen in rerum fecere ralnij,
Et grariter magnl magno cecldere ibi casu. h. t.
gra -.-iter Ispsi sunt, el a verilsle longe aberrarunt.
BU1N0SUS
Adda Juguslin. 14. Civ. D. 13. f 2. Cala-
initas, perturtatio, dejectio, pernicles, excldium,
Intsritui, mors, discadimento, perdita, disgrazia,
malanno, morte. Cie. 1. Cat. 6. Pratermitto
ruinas fortunarum tuarura, quas oranei impeadere
tibl proiimis ldibui seniles. .4uct. Eleg. de For-
tun. 117. TPernsd. Venit ubi ed sumruum, non
progressura ruina est. Sail. Cat, %%. exlr. Quon-
iam quidem circumventua atf iniraicis praceps
agor, incendiura meum ruina reslinguam. ft. e.
eicidio reipublice. Addc Cic. Mur. 25. extr. et
Cluent. 35. 96. Ziv. 26. 41. lo bae ruina rerum
stetit una virtus populi. Id. 21. 10. a med. Sa-
gunti ruina (falsus utioa'm vates sim) noslris ca-
pitibus incident, felly. 2. 91. in fin. Ita se mo*
xes babent, ut publiea quisque ruina malit occi-
dere, quam sua proteri. Ovid. 8. Met. 498. Spera-
que patrii, regnique trahat, patriaque ruinam.
Id. 1. Pont. 4, 5. Ncc, li me subito videas, agno-
scere possis: /Etalls fa,eta est (acta ruina rats. Sic
tieroid. 12. 32. Ilia foil mentis prima ruina ineas.
et Lictnl. carm: ad Aug. 15. IFernsd. Sic ja-
cni nutans, ut talem omnino ruinam etc. h. e.
perlurbationem et dejectionem mentis. Cf. Pal.
Cat. 182. cordis fecere rapinam. Maximian. 1.
£leg. 277, IFernsd, certain perferre ruinam. ft.
e. mortem. Sil. It. 8. 244. Savit lam rostris
Varro, ingentique ruina Festinaos aperire lo-
cum, fata admovet tlrbi. Boral 2. Od. 17. 8.
ilia diet utramque Ducet ruinam. h. e. mibl quo-
qua una tecum afferet interltum. Firo:. 4. G. 249.
generis iapsl sarcire ruinas. ft. e. apam eicidiurn.
mn. 17. Hitl. not. 25. 38. ^245). Prodiglum in
ncslro avo Neronis principis ruina factum. Tac.
4. Mitt. 6. Ruina socerl in eisilium pulsus. Ful-
gat. inlerpr. It. 3. 6. Ruina hac sub manu tua.
h.' e. collabenti relpublica maoum admove, ne
concidal. — Iline pro strage, cade, et clade eierci-
tus ponitur et ab Boral. 4. Od. 14. 18. Devota
mortl pectora libers Quanlis fatigaret minis, et
a Vol. Flacc. 3. 206. noi alta cadentum In-
gentes dupiicat sonitus, augetque ruinas. et a
Lie. 42. 66. sub fin. Ibi yero clamor Jubcniium
referre signa, ruins quoque prope eimilem trepi-
datiooera fecit, et a Sil. It. 4. 710. parat im-
perio Saturnia fesso Duclorem, dignumque viium
Teaiente ruina. h. e. iosigni clade. ^ 3. Meto-
njmlce ruina est illud ip.sum, quod ruit. etdicitur
— a) De rebus. Boral. 3. Od. 3. 7. Si fractus
illabatar orbis, Impavidum ferietit ruins. Ovid.
15. Met. 424. Nunc bumilis veleros tantumroodo
Troja ruinas Ostendit. Liv. 42. 3. Obstiingere
leligione populum R., ruinis templorum templa
sdincantem. Id. ibid. 63. Ut eodein tempore, quo
ipse transcendere ruinas cooaretur, mania capi
possent. Plin. 33. Hist. nal. 4. 21. (74). Flu-
mica ad lavandam banc ruinam Jugis muntium
ducere. Lucil. Jun. JEtn. 403. truncaque ruina
Provolvuni. h. e. fragmentii ru'entium rupium.
— Uinc ruina call, quldquid e calo ruit, et
pracipue fulmiaa ao lonitrua, quibui ipsuni rue-
re calum videlur: simulque fragor ulium rerum
comes. Fira. 1. jEn. 133. Fluclibus cpprcssus
Troas, calique ruina. Sil. It. I. 251. de Ban-
nib, veilice nudo Eioipere ineanos imbres, cali-
que ruinas. Fal. Flacc. 8. 334. Crebra ruina
poll cxlesiia limina laiat. t'l. Sympos. jEnigm. 9.
1. de ptuvia. longa delapsa ruina. — 6) De per-
•onis. Cic. I'rov. eons. 6. 13. Pestes sOciorum,
militum cleder, publicanorum ruinas, provincia-
rum vaslilates, imperil macules teneretis? Adde
eumri. SexL SI. 109.
R01NOSU9, a, um, adject.
I.) Proprie est qui casum minatur, coilabens,
rovinoso, cadente, iatitytuoc,. Cic. 3. Off. 13. 54.
jEdea male materiata, ruinosa. Seneca 3. Ira 35.
extr. Parities enetl, ruinosi, Inaquales.
II.) Translate. % 1. Est qui ruinam minatur.
Augutlin. 21. Civ. D. 16. Quadam sibi pla-
cendl altitudo ruinosa. Ambrot. Ep. 28. Teocbrli
at parietinii quibuidam anima ruinosus, 4| 2.
Item qui cecidlt, rovinato. Ovid. Beroid. 1. 55.
Saraisepulta viruin eurvis feriuntur aratrls Oesa:
ruinous occulit berba domoe. aj 3. Item damno-
ius, peraldotua. Cassiod. de anim. 4. Rulnuu
Tom. IV.
— '169 —
prasnmptio. — Buinosa, orutn, plur. n., Idem
ae ruina, apud Fulgat. interpr. E-zech. 23. 24.
et 27., et 36. 10. et 33.
RTJLLA. F. RALLDM.
RTJLLTJS, a, um, adject, deminut, ab inuslt.
rurus, rusticus, et uBOKopioitxiSc ruKus, pro ru-
rulus, ut pullus a purus, pro pundits,' rustl-
cellus, ut docet Foss. in Etymol., nonoulli leg.
apud Plaut. Moslell. I. 1. 39. Gloss. Labb. Rul-
la, yopixii, OtVpWKMi et tullus, mendicus, d-tio-
t , { . — NB. De cognom. R. F. ONOM.
RUMA, a?, f. t. et Rumis, Is, f. et Rumen vel
Rumin, inis, a. 3. Ablat. sing, rumi est narrow,
loc. cit. et Aeeus. mmim est Plin. toe. cit. —
Ruraa, a p'ua> sive e'pu'u, traho, vel potius a pso>
(Skr. sru), fluo ^ I. Est mamma, -mammilla,
ai»X»), apud veteres. Farro apud Non. p. 167. 30.
Merc. HIsco Manlbus lacte ut, non vino, Cunlnas
propter cunas, Uuminas propter rumam, id est
prisco vocabulo mamroara: a quo subrumi etiam
nunc dicuntur agni. Id. 2. R. R. I. o med. Ago!
appellantur subrumi, id est sub mamma, aniiquo
enim vocabulo mamma rumis, ut opinor. et ibid.
11. 5. Mamma enim rumis, sive ruraa (Scalig.
rumin; Fontedera rumus), ut ante dicebant,
a rumi. Festus In Ruminalit. Mamma autem
rumis dicitur: unde et rustic! appellant badoa
subrumos,quladhucsubmammis habentur. Plin.
15. Bisl. nat. 18. 20. (77). Sub ea inventa est
lupa infantibus prabens rumen : ita vocabaat
mainmam. SiUig; leg. rumim. ^ 2. Est pra-
teiea rum*, et rumen cavus gutturis locus, et
lpsum guttur, gala. Paul. Diac. ex Fist. p.
271. 6. Mull. Rumen est pars colli, qua esea
devoratur: unde rumare dicebant, quod nunc
ruminare. At Nonius p. 18. 13. Merc. Rumen
dicitur locus la ventre, quo eibus sumitur, ct
uade redditur: unde et ruminare dieltur. Festus
in Suorumari. Agni rurain.e trabunt lade sugen-
tes. Seruius ad illud Firg. 6. Eel. 54. pallentcs
rumraat herbas: Ruraioatio dicta est a ruma, emi-
nente gutturis parte, per quam demissiu cibus a
cerllf revocalur animalibus. Arnob. 7. p. 230. Ru-
ma, qua sunt prima in gurgulionibus capita, qua
dejicere cibos, et refsrra natura est ruminaloribus
saculit. Aid perperam leg. arumoa. Pomponius
apud ^Von. p. 18. 16. Merc. Ego rumorem parvl-
faclo, dum sit, rumen qui impleam. Ccel. .Jurel.
l.Tard. 3. 58. Ei utraque parte gutturis, quam
Graci av&epewva voeani, oos rumam. el 2. ibid. 1.
107. Antbereoni, hoc est thuracl, vel gutturis cir-
eulo, qoam rumam rocamus. et 5. ibid. 10. 103.
Vomlcarum eruptiones aliqua ad pulmonem. siTe
arteriam majorem, vel rumam, quam Graci Pj>07-
vov appellant. Addc ZVrtull. Resurr. cam. 4.
ei Iiid. 11. Orig. i. ante med. F, RUCTA.—
NB. De cognom. R. F. O.NOM.
RUMBOtIMIS. F. RUMPOTINUS.
RUMltOS, roinbus et rhombus, I, m. 2. flgura
quadrilatera, do qua F. RHOMBUS. Gromat. co-
lon. I. p. 250. Rudorff. Rumbus ampligoaeus.
ROMEN, inis. /'. RUMA.
RCMENTDM, 1, n. 3. Rumentum in augura-
libua sigoificare videtur intcrruptlo abruptiove,
dum verba ahcillb.is movendis prait, si interlin
avis canerlt, turn teque atque auspicio, augurio
rumentum eslod. Ilac Festus p. 270. 30. Midi. Ul
a moueo est movi, movitnenlutn, momentum, ita
a rumpo Dt rupi, rupimeniuns, rumentum. Ilia
dum verba etc. desumpia videntur a Festo ««.
librls auguralibus. Paul. Diac. p. 271.7. Mull.
hac omnia Ita contrail!: Rumentum, abruptio.
RtJMEX, mlcif, m. 3. Reperitur etiam in ge-
nera fem. Plin. 11. Bist. not. 8. 8. (18).Ceras
ei omnium arborum, tatorumque Ooribus conQu-
gunt, eiccpta rumice, et cbenopode. Sed subintel-
ligi potest arbort vel ner6o. Adde Plaut. Pseud.
3. 2. 26. — Rumei <f «. Est lapatbl sllvestris.
genus, romice, >dira&ov, ad strumas cam aiun-
gla efflcaclsslmum, Plinio teste 20. Hist. nat.
2t. 85. (231'. Adde 19. ibid. 12. 60. (184). ./ue(.
Morel. 73. Feeundusque rumei, malvaque, loa-
laque vlrebaat. Marcell. Empir. 8. ante meo\
Romlcis slivatici radicem luaa deerescenta eol-
lige, (t tecum babeto oltidiulme, quarudiu tint
tecum babueris, non lippiei. ^ 2. Tell genui,
simile spar! Galilei, ut ait Feslus p. 270. 1«.
MOU. Lucilius apud eumd. loc. cit. Tom spa-
ra, turn rumlces portantisr, tragula pono. Adde
Gell. 10. 25.
RUMICA, a, f. 1. nomea eoecygis, seu cucu-
U. Gloss. Lai. Gr. Rumica, xo'xxug.
RCMlFERO. r. voc. seq. ;
ROMlFtUO, as, are, a. 1. (rumor et facio) di-
vohare, predicare, diviilgo, pradico, rumotlbus
fero. Plaut. Amph. 2. 2. 46. Quamque adeo ci-
ves Tbebani vero rumlflcanl probam. Ita MSS.
omnia, et lib. vet. Unus iVoniuj p. 166. 33. Mere.
rumiferanl. .„___
RCMlGERANS, antis, partielp. F. RtJMIGBRO.
ROMIGERATIO, Bait, t. 3. XoiroBoua," divnl-
gatio. Zamprii. Elagab. 10. Infami rumlgera-
lione pascuntur.
ROMIGERO, as, are, a. et Rumlgeror, Srla,
arl, dep. I . (rumor et gero). Particip. Hnmige-
rans. — Rumigero est idem ac romito, divulgo.
Fest. p. 270. 19. Mull. Rumitant significat ro-
migerant, ut Navius: Siroul aUui aliunde ruml-
lant inter se. ubi Paul. Diac. p. 271. S. M.
Rumitant rumigerantur. Fel. Scholiast. ^ pie.
orot. de wre al. Milan, (edente d. Maio in Class.
Auct. T. 2. p. 222.) 2. n. 1. Rumigereotium ier-
mooea rettuiit, qut etc.
RCMlGEROR. F. voc. prasced. m
ROmIgRrOLUS, a, um, adject. fta&?u».e«,
qui rumores aucupatur, et gerit, et aliquid dl-
vulgat, spia. Ammian. 14. 1. 2. Per clandestinos,
versutosque ruuiigerulos. Bieronym. Ep. UT. n.
10. Me malignum, suspiciosum, et rumigcrulum
clamitas. Id. Ep. 50. n. I. Monacbus ruraige-
rulus, rabula,. vafcr. ",
ROMiGO, as, are, a. 1. (rumor et ago) oiascifl-
re, biojcicare, nostrales vuigo rumegare dlcunt,
idem ac rumlno Apul. 4. Met. de Asino. lam fere
tertiura qualum (pom's) rurnigabam. Foss. legit
rumilobam, eodem sensu. Sed nihil mutandum:
nam apud Gargii. de cw: bourn a.ile med. Bos si
noa rumigat, etc. Fragm. Fill, ab A. Maio
edit, in -Script. Fel. N. Collect. T. 3, P. i. p.
243. Rumigantla animalia comedenda esse, lei prn»-
cepii. Ceterum Caper p. 2246. Putsch. Rumigat
Dibil est, sed Ruminat et Rumino.
RUMIN, minis, n. 3. F. ROMA.
RCMlJiALIS, e, adject, qui ruminat, ul Ru-
minates hostia, eorom animaliura, quorum pro-
priura est ruminare. Plin. 8. Bist. nal. 51.77:
(206). Coruncanus ruminates hoslias, donee bl-
dentes fierent, puras ncgavit. — NB. RUMIN ALI9
Ccus. et poetice RUMINA ftcus, F. in ONOM.
RUMlNANS, amis, particip. F. RUMINO.
RCMlNATlO, onis, f. 3. ruoumofione, fui? u '
Ktoua'c, actus ruminaodi: a rumino, quod a ruma,
qua notat carum gutturis locum.
I.) Proprie. Flin.lt. Bist. nat. 37.79.(201).
Quibus neque dentes utrinque, neque rumlnalio.
Adde Sen. ad 6. Eel. 54. Novation, de cib. Jud.
2, Qua animalia rumioalioue ruwinaut.
II.) Translate. * 1. Est replicalio, ripieja-
menlo. Plin. 15. Bist. nat. 23. 25. (04). CeUrw
(caj(anfce) suum pabulo gigBuntor, terupulosa
corticis iutra nucloos quoque lumioatione. It«
Baiduin. et Sittig. ei omnib. MSS. Quldam leg.
ferruminalione. <J 2. Hem ileratio, reditu!. Id.
17. ibtd. 22. 35. (191 ). Si sauclas vitei recentl mc-
dicina mordeat quadam bicmis ruminatlo.- 1 3.
Item consideralio, «eu rel cujuspiam ia memo-
riam rcvoeatlo. Cic. 2. Alt. 12. CM Mm*, «I«
ejunt fu3>7« auvric? Quanto magu vldi ei tuie
litteris, quam ei lillu* sarmo.ne, quid »B«»««/
de ruminatione quotidlaoa, de cogltat.one PuolII,
de lltais BoalttiSoj, etc. ft. e. de commentatlone
et meditatione Ca=arls, et aliorum de republiea
i'uo arbilrio administranda. Ita Corrad*ui. De oc-
cultlt eonslllli, qua Casar, Pompejus, Crassu*
quotidlaoa rumioatiooe contra rempublicam IqI-
rant. Manuliut. Augutlin. Bom. 35. circa fin.
Ruminatlo pertinet ad eoi, qui cogluat postet
quod aadierint, et tenaerlnt.
rOmInATOR, Crls, m. 3. gul ruminat. Ar-
nob. 7. p. 230., cujui Terba V. in RUMA S.
S3
epastaa solut qui ruminat berbae. Alcim. Ep. 77.
Qibendo cibos, pocula rumlnando. — 2.°) Ab-
RUMINO
RUMlNO, ai, (aft, Stum) are, a. et Ruminor,
arii, still mm, eri, dep. 1. (rumen). Particlp.
^uainoni I. 2.° — Rumino Tel rumlnor ett de-
voratum cibum runui a rumiae, seu gula> ad oi
revoco, et iterura mando, eonficio, remaudo, p>j-
piixw, a'ya^iiipunaofiai (It. ruyimare, rumina-
re; Fr, ruminer ; Htip. rumiar ; Germ, wieder-
kauen ; Angl. to chew the cud, chew over again,
ruminate); et proprium est eorum aniinalium,
qua la luperiore orii parte primorei denies non
habent, ut bourn, ovium, cervorum, Pontieorum
murium, icarl piscit etc., nt est apud Ptin. loc. cit.
I.) Propria. — 1,°) Cum Accusatlvo. Pirg.
6. Eel. 54. de hove. Iliee tub nigra pallentes ru-
minat berbai. Ovid. 3. Amor. 5. 17. Dum jacet,
et leute revocatat ruminat berbai. Paulin. No-
lan, carm. 18. 340. Armentum reduces dum gut-
tura ruminat escaa. Ovid. Balieut. 119. de scare.
e_
Qibendo cibos, pocula
solute, neutrorum more. Plin. 1 1. Hitt. not. 37.
CI. (161). Conlinul (denies) aut utraque parte
or! sunt, ut equo, aat superior® primorei non
aunt, ut bubus, ovibui omnibusque, qua ruminant.
Id. 10. ibid. 47. 66. (131). de onocrotalo. Per-
fects rapina, icnsim inde in oi reddita, in varam
elvum ruminantii mora refers. Adda eumd. 9.
(bid. 17. 29. (62). de tcaro. Cotum. •.- R. R.
6. 1. de hove, et Pulgat. interpr. Leoit. 11.5. et
0. de chcerogryllo et lepore. Augustin. Bom. 35.
circa fin. Quid faclt pecus quando ruminat 7 Illud
quod fuerat in ventre repositum, rerocat ad os.
II.) Figurate. ^f 1. Est in memoriam revoca-
ro, recemere, retraclare: et adbibetur fere rumi-
nor, arit, deponenlii forma. Parro apud Non.
j>. 166. 27. Merc. Non modo absent quicquam
do te tequiui cogilabit, sed etiam ruminabltur
bumanltatem. Lioiui ibid. Nemo bsec voster ru-
mlnabitur mulleri. Rursus Parro apud eumd.
■p. 480- 23, Merc. Erras, ioquit, Marce: accusare
aoa ruminaris antiquitates. Id. ibid. Odysseam
lloineri rumiaarl inclpis. Get!. 19. 7. Figuras ha-
bitusque verborum nove aut iasigaiter dictorum
la Lfflviano ilio carmine ruminabamur. — Ru-
mino, at, forma activa, Symmach. 3. Ep. 13.
etlr. Uum carmine tua ruminai, dum epigram-
mata componii, fallitur doctli cogitationibui ten-
uis laboris. et Ep. 96. Gujus tdulio saturati ru-
minamus quotidia verba. Augustin. in psalm. 36.
term. 3. Qui aulern est non oblitui, cogitat, et
cogltando ruminat, ruminando delectatur. <f 2.
Item guitare. Augustin. 6. Confess. 3. Quam ea-
pida gaudia de pane tuo ruminaret.
ROMlNOR. P. voe. praeed.
RUMINUM, 1, n. 2. genus vestimenti inbtus
babeni purpuram, ut eit in Glass. Lat. Gr. Ru-
minum, iudxioit xatca eVo» trop©u'pav.
RUMIS. P. RUMA.
RUMlTO, ai, are, a. 1. rumigero. Ncevius
apud Fest. loc. cit. in RUMIGERO. — Rumilo
pro rumigo P. in RUMJGO.
RUMO, ai, are, a. 1. rurqino. Paul. Diac. ex
Fest. p. 271. 6. Mull. Rumen est pan colli, qua
eica devoratur, unde rumare dlcebatur, quod nunc
ruininare.
RUMOR, Crii, m. 3. Vox, fortasie a sono rel
mola orla, conjungi potest cum them. Sanskr.
ru, mugire, ttrepere, lyllabfi lufQxa, ut in cla-
mor, nisi mavis earn deducere a them. Skr.
tru et Gr. p'o, fluero, ita nt dicatur de a-
ctu, vel lonitu rerum fluentium. ' — Rumor ila-
que est murmur, itrepitus, tpofoe (It. rumore,
mormorio, strepito; Fr. bruit, murmure, ru-
meur ; Hisp. ruido', mormureo, rumor; Germ.
Gerauich; Angl. a rumour, flying, bruit, her-
say). «J 1. Uolversim. — a) De inaoimii. Pet.
Poeta apud Cie. 1. Divinat. 16. 29. Solvere 1m-
pera secundo rumore, adveruc ■> avi. Pirg. 8.
JEn. DO. Ergo iter lnceptum ceicrant rumore se-
cundo. Forcellinut, elil bos locos ita interp-e-
tatur, ut rumor sit termo omnium approbani, ac-
clainalio, epplauius; tamen inquit: In allato Pirg.
et vet. Poet's loco quidarn putaot, rumorem ponl
pro Hum aqure, nt lit a p'Cfto pro p'rJfia: Servius
reroiu Pirg. ctaitl posie legl rumone: de quo P.
— 470 —
ROMO, oni>, et RADCDS. Reete Beyne. ad h. I.
Rumor dictum eit olim, teste Donat., de mur-
mure aqua carina et remit percusta, adeoque
omnino de motu aqua. Jason. Edyll. 10. 22.
amcEna Ouenta Subterlabenlia tacito rumore Mosel-
lx. — b) De animantibus. Claudian. nupt. So-
nar, et Mar. 159. variis veet* Nereides ibanl, Au-
dito rumore, feris. Apul. 3. Met. Trepido rumore
vicinia conclamanlii latrones fugit territui. - Hinc
sspe rumore secundo pro clamore secundo, b. e.
favente. P. dicta in a. Pirg. 10. JEn. 266. de
gruibus. stbera tranant Cum tonitu, fugiuntque
Notoi rumore secundo. Borat. 1. Ep. 10. 9. Quee
vos ad cesium fertis rumore secundo. Adda 7ac.
3. Annal. 29., Fenestell. et Ennius apud. Non.
p. 385. 17. Merc. *[ 2. Speciatim, aut prasgnan-
tl, ut ajunt, aemu. — a) Est vox, live sermo
in populo de recentl re dispersus, in bonum vel
in malum, tine eerto auctore: qua re. differs a
fama, ut in ea voce dictum est, fenlore, voce,
fama, romore, pijuri, pjjfu{. — a) Abiolute.
Sail. Jug. 22. It rumor clement erat. P. CLE-
MENS. Cms. 6. B. G. 19. Si quit quid de re-
publica a Gnitimit. rumore, aut fama acceperit,
uti ad magislratum deferat. Id. 4. ibid. 5. Bii
rumoribui atqde auditionibus permoti, de summit
sape rebus coniilia ineunt. Plin. 6. Ep. 31. ante
med. Tertio die inducta eognitio est, multli ser-
mooibus, et vario rumore jaclata. Cic. 2. Fam.
8. Rumor multa perfert, Cces. 1. B. C. 53. mul-
ta fingit. Cic. Dejot. 9. 25. Rumores exclpere et
referre. Id. 14. Phil. 4. 10. et Liv. 7.38. su& fin.
diisipare. Ter, Beaut, prol. 16. et Nepos Dion,
sub fin. ditTerre. Pirg. 12. /En. 228. aerere. Cic.
Mur. 21. ad fin. Rumor serpit. Borat. 2. Sat.
6. 50. manat per compita. Pirg.t. JEn. 144. di-
ditur per agmina. Claudian. 1. in Rufm. 347.
volitat per oppida. Tac. 3. Ann. 9. (et Sail.
Cat. 30.) Res vulgi rumoribus exagitata. Id. ibid.
76. Testamentum ejus mullo apud vulgum ru-
more fuit. diede molto da dire, et Ter. Pliorm.
5. 7. 18. Qui erit rumor populi, ti id feceris?
che non dirassi? et tae. 2. 4nn. 77. Relinqueo-
dum rumoribut tcinpui, quo tenescant. et 4. ibid.
10. Non omiseiim eorum lemporum rumorem
valid um jadeo, ut nondum exoletcat. Cces. 4. B.
G. 5. Incerlit rumoribui tervire. dar fede. et
Tac. 5. Ann. 10. Rumor acer magii, quam diu-
turnut. Id. i. BUt. 34. vagui et iocertui. Cic.
% Berenn. 8. 12. faliui. et ibid, verui. el ibid.
probabilis. Oatull. 5. 2. Rumorcsque senum ee-
veriurum Omnet uniut ceitimemui aisis. tedicerie.
Prosp. Aquit. Epigr. 95. Non palefnt facilei
icevit rumoribui eurei: Qua: neicire juvat, cre-
dere non libeat. Pulgai. inlerpr. Marc. 1. 28.
Proceisit rumor itatim in omoem rfgionem. —
Hinc rumore primo, dixit Sail, fragm. apud
Charts. 2. p. 192. Putsch, ubi Asper, Non ett,
inquit, nomeo, ted adverblum: tosto che si tente
dire: at primo sentore. Sic Tac. 2. Ann. 77.
An feitlnamus appellors, ut te inauditum et in-
defensum planctus Agrippins ac vulgut impefi-
turn primo rumore rapiant? — ^) Cum Gene-
'ivo. Tae. 3. Bist. 45. Ka discordia, et crebris
belli civilis rumoribus Britanni tuttulere animoi.
iuefon. Cces. 2. Non tine rumore prostratie regi
pudlcitia;. Id. Aug. 70. Auiif. ccentc rumorem
penurla ac fames. — ? ) Cum Ablat. et prapos.
de, super. Cces. 7. B. G. 59. De iEduorum de-
fectlone rumoret eHerebanlur. la. 1. B. C. 00.
Eitlinclii rumoribus de auxiliii legiooum. Cic. 12.
Fam. 9. Nihil perfertur ad not prater rumores
de oppresso" Dolabella, satis illos quidem constan-
lei, ted adhuc sine auclure. Id, Dejol. U. 20.
Graves de te rumoret spafsi. Adlde Liv. 28. 24.
Tac. 11. Ann. 23. Mulius ea super re.wariutque
rumor, — 8) Cum InOoito. Flout. Cat. prol.
1 1. populi rumorem iutelleslmus Studioie expe-
tere Plautinai fabulas. Ter. Becyr. prol. 31. Ru-
mor venil, datum iri gladiatores. Cic. 16. Alt.
5. Rumorii nescio quid afOaverat, commiiiiane
Grscorum frequentiam non fuisie. Nepos Dion.
10. Rumore dilato, Dloni vim allatam. .-suet.
B. Alex. 25. Quum rumores exiisterent, magna
Csiari praiidia adduci. Tac. 6. Ann. 23. tub
RUMPO
fin. et 15. ibid. IS. extr. Rumor ineedebat fore,
ut etc. Id. 15. ibid, 39. Pervaterat rumor, inisie
eum domeiticam teanam. Adda eumd. Agric. 43.
Curt. 7. 2. 15. Rumor percrebult, regem protlnos
redlre ttataiiie. — Hinc rumor ett, dicltur, fertur,
corre voce, vitn delio. Ter, Andr. 1. S. 14.
Meum gnatum rumor ett amare. Cie. 1. Fam. 8.
tub fin. Rem te valde bene gesilne, rumor erat.
— e) Cum partio. relative. Tac. 0. Ann. 30.
Subdito rumore, tamquatn Maiopotamiam inva-
turut. Id. 15. ibid. 73. Crebro vulgi rumore la -
cerabatur, tamquam vlrot iniontes ob invidiam
aut metum restlnxitaet Pulgat. interpr. 2. Mace.
6. 5. Quum faltus rumor exiatet, tamquam vita
excessisset Antiochut. — Apud Rbetoret rumor
est genus probationli. Quinlil. 5. 1. 2. Ei illo
prlore genere (ft. e. probationetD, quel i'tiwwt
id est IoartiBclalei vocaverant) aunt prajudicia,
rumores, torments, tabula, juijurandum, tettes.
Adde Cic. 2. Berenn. 8. et Plane. 23. at Ca-
pelt. 5. p. 184. — 6) Fama, opinio. PuUil. Syr.
p. 329. 3. Ribb. Honettot rumor alterum est pa-
trlmonium. Id. p. 326. 0. R. Rumor bonui. Bo-
rat. 1. Sat. 4. 125. rumore malo Qagrare. ft. t.
male audire. Liv. 27. 20. a med. Marcellui ad-
verso rumore ease. Tac. 15. Ann. 48. Claro apud
vulgum rumore esae. Figurate Martial. 10. 3. Pro-
eul a iibellit nigra sit meis fama, Quos Rumor alba
gemmeui vehit penna.— In bonam partem. Piaut.
Trin. 3. 2. 14. nee tuii depellor dictis, quin rumo-
rl serviam. Cic. Cluent. 47. 131. Rumorem quem-
dam et plautum popularem esse quffiittlra. Tac.
2. Hist. 91. Omnem InGma plebii rumorem affft-
ctavit. — in raalam partem, et ett obtrectatio, re-
prebenslo, calumola. Sail, fragm. apud Non. p.
385. 3. Merc. Ad bac rumoribui adveria in pra-
vllatem, tecunda in casum, fortuoam In temerl-
tatem declinando corrumpebant. et Fomponiu*
apud eumd. p. 18. 15. il!fere. Rumorem parvifa-
clo. Curt. 10. 31. 18. Hae eorum, quoi rumor
asperserat, mox potentia exstlnxit, h. t. lutpicione
aut infamia criminit. Cf. Cic. Cat. 10. 23. — Am-
biguum habet turpemque lensura apud Martial.
2. 72., 3. 73. 80. et 87. tamquam til a tuma:
unde et irrumo, etc. — c) Singuiare ett illud Gro-
mat. vet. p. 366. Rudoiff. Esponantur leges se-
cundum artit geometric.-e ad pertioenlei leclionei
•ecundum loci rumorem, quod interpretatur, se-
cundum loci observationem.
Ilomonjm. P. in v. FAMA.
RTJMPENS, enlii, particip. P. RDMPO.
RUMPIIUS. P. RUMPUS.
RUMPlA, a, f. 1. P. RHOMPUiEA.
RUMPlA, 9«, m. 1. tutor. Gtots. Xaf. Gr.
Rumple: p'aireiit.
RUMPISSA, a, f. 1. (rumpia) tplna alba,
biancospino, apud Gargil. de cur. bourn.
RUMPO, rumpia, rOpi, rupium, rumpere, a. 3.
Rupit, et rupsil, pro ruperit, op)yxtx<fle.. Let
XII. Tab. apud Fest. in rationit. Si merobrum
rupait (Mullerus rupit), ni cum eo paelt, talio
csto. Lucilius apud Non. p. 382. 31, Merc. Ferri
tanium, il roget me, non dem, quantum aurl pe-
tit, ti te rupit. ft. e. etiam ei rogando et cla-
maodo te ruperit. Bumpier, paragoge pro rumpi*,
est Afran. apud Non. p. 392. 20. Merc. Ego ml-
lera riiu claodestino rumpier. Alii tamen leg-
rumperer. — Rumptus pro ruptus in MS3. Codd.
dicit etse Riltchel. ad Plant, proleg., unde di-
rumptum pro dirtiptum in Bacch. 4. 2. 21.— ~
Particlp. Rumpent I. 2. a; Ruptus fere in omn.
paragr. ; iiuplurus I. 1. d; Rumpendus I. 1. m.
— Rumpo , quod Curtius, Grundzige d. Gr.
Elym. p. 267. conjungi posse putet cum them.
Sanikr. lup, et lump, acindere, nam liuera I
et r facile permuiantur, est Idem ac frsngo,
abrumpo, discindo, dlaaolvo, piJYvufti (It. spet-
tare, rompere, straeciare; Fr. rompre, ca«-
ter, briser, dichirer, separer de force, fen-
dre; Hisp. romper, quebrar, desgarrar, ratgar,
deipedazar ; Germ. brecJien, urbrechen, «r-
reitten, zertheilen , gewallsam trennen od.
5/fnen, serjprengen; Angl. to breach, bwtt,
tear, rend, rive).
I.) Proprie. ^ 1. Unirtriirn. — a) Gena-
RUMPO
ratira. Cic. t. Tusc. 30. sub fin. Rumpere vla-
cula carceris. Lucret. 6. 430. Incita vis venti
rurapit nubem. Uorat. 1. Ep. 14. 9. Rumpere
obitantia clauttra. el ibid. 10. 20. aqua tendit
rumpere plumbum. Id. Epod. 10. 20. Ventus
ruropit carinam. Ovid. 3. Amor. 10. 32. Ruperat
et duram vomer aduncus humuro. Id. 3. Art. am.
707. lenues a peciore veste6 Rumpere. Id. He-
■roid. 3. 15. et ibid. 5. 141. ungue capillos. Id.
3. Amor. 11. 3. catenas. Phcedr. 3. 14. Cito rum-
pea arcura, lemper »i lenium babueris. Pirg. 4.
G. 135. quum tristis biems eliamnum frigore saia
Rumperet. Id. 3. -<£n. 63!). fugite, atque ab li-
lore funem Rurapite. Plin. Bist. nat. 20. procem.
Ramplt adamaatem sanguis hiroinns. Rursum
Virg. 9. JSn. 431. viribus ensis adactus Trans-
ablit costas, et Candida pectora rupit. Ovid. 6.
Met. 251. sagitta ruropit pracordia. Liv 7. 9.
puniero. Qufntil. 12. 8. 13. linum. Flor. 4. 9.
vallum. Curt- 3. 2. 18. Gladlo ruptis omnibus
loris. Horat. 2. Sat. 7. 70. Ruptai catena. Virg.
2. G. 480. obices. Tac. 1. Ann. 63. velustale pon-
tes Petron. Sal. 111. crines. lacerati, svelti. at
Vol. Place. 2. 37. rupto sonuit sacer aquor Ti-
tan, h. e. perrupto, intrato- Plin. 7. Hist, nor,
16. 18. (73). Ruptus moni terra raotu. — Me-
dioram apud Gracoi more. Id. 36. ibid.. 22. 48.
(167). Tofl aspergine, et gelu, pruinisquc rum-
puntur in testas. Speciatim de calo, quum tonat
■e fulgurat. Sil. It. f. 184. quanam subitis bor-
reicit turblda nimbii Tempestai, ruptoque polo
micat igneus aetlier? Id. 3. l l J6. Congeminat so-
nitui rupti violentia cali, Adde 8. 653. et 17.
252. Sic 6. 607. utraraque per atbera volvens Ab-
rupto fregit calo super agraina nubem. — b) Spe-
ciatim rumpere, far crepare. Plin. 30. Hist. nat.
4. 10. (30). de bupresti. Bovem ita Inuammat,
ut rumpat. Id. 20. ibid. 22. 89. (214). Marru-
blum tepefactum rumpere vomica* promitteas.
Martial. 1. 50. Leporeraque forli callidum rumpes
equo. h. e. adeo fatigabis, ut rumpatur. — c)
Item implendo adeo distendere, ut rumpere videa-
tur. Pirg. 1. G. 49. Mini immensa ruperunt
horrea messes. Colum. 10. R. R. 307. Pressaque
flammeola rumpatur fiscina callha. Oui'd._4. Font.
4. 27. Ceroere jam vifleor rumpi penetralia turba.
— d) Uiac Rumpere se el Rumpi est crepare.
Plin. 13. Hist. nat. 4. 9. (45) de caryotis. Rura-
pit se poini ipsius etiam in sua matre, ebrieias,
ealcalii similis. Pirg. 8. Eel. 71. Frigidus Jam
pratii cantando rumpitur ariguis. el 7. ibid. 26.
invidia rumpaotur ut ilia Codro. Plant. Capt.
■prol, 14. Ego me tua causa, ne erres, ooa ru-
pturus sum. h. e. diruplurus. (Simile est illud
ejusd. Merc. 1. 2. 27. Tua causa rupl ramices:
iamdudum sputo sanguincm.) Cic. 2. Divinat.
14. 33. Inflatas rumpi vesiculas. Id. 3. ad Q. fr.
9. (I.icentia audacium) antca rumpcbar. Horat.
1. Sat. 3. 136. Miser rumperis (ira). Propert.
1. 8. 27. rumpantur iniqul. Horat. 2. Sat. 3.
319. non, si te ruperis, par cris. Zucilius apud
Ifon. p. 88. M. Merc. Tu Lucilium credis con-
tenturum, quum me ruperim, summa omnia fe-
cerim. son mezzo crepato. — Hue pertinet illud
Lucret. 3. 298. de Jeonio. Pectora qui fremitu
Tumpunt plerumque gementes. h. e. adeo gra-
viter fremuot, ut pectus rumpere videantur. Si-
milis bjperbole est in bis. Pirg. 2. G. 238. Et
eantu querulas rumpent arbusta cicada;. Juve-
nal. 1. 13. a.'siduo rupta lectore columns. A-
franius apud Ifon. loc. supra cit. Ego misera ri-
su claodestino rumpler. — Sequente InGnlto.
Seneca Marc. 22. Non rumperetur supra cineres
Cn. Pompei constitul Sejanumi — e) Item
debilitare, corrumpere, guastare. A franius apud
iron, p. 124. 6. Merc. Ollendit, rumpit, icit po-
culo. Cato apud Priscian. 6. p. 710. Putsch.
Si quls membrum rupit, aut os fregit, taliooe
proiimus cogoatus nlciscitttr- Plerique bac ei
lege XII. Tab. Catoncin protulisse rail sunt, at
vero constat ill fa diversae pcenas sanctas esse
membro fracto et ossi rupto. Ita Peter, in b.l.
Lex Aquilia apud Vlp. Dig. 9. 2. 27. Si quls
alter! damnum faiit, quidve usterit, fregerit, ru-
pcrit injuria. Vlp. ibid- ante med. Inquit lex,
— 171 —
raperit: quod verbum fere omnes veteres intel-
Iexerunt, corruperit. et paulh post. Rupisse eum
utique accipiemus, qui vulneraverit, vcl virgis,
vel loris, vel pugnis ceciderit, vel telo, vel quo
alio sciderit alicui corpus, vel tuinorem fecerit.
V. ibi reliqua. Alfen. ibid. 19. 1. 30. Qui mulas
ad certum pondus onerls, locarat, quum majore
onere conductor cas rupisset, etc. Id. ibid. 47.
10. 9. Servus prasidi offerendus est, qui cum Da-
gris rumpat. Pal. Place. 5. 341. rumpere lu-
mina lletu. Quod Ovid, dixit 1. Art. am. 129.
lacrirnis corrumpere oculos. — f) Hem lace-
rando interimere, sbranare. Ovid. lb. 5u5. Qui-
que Ljcurgidcn letavil, et arboie naiuin, Idmo-
naque audacem, te quoque rumpat aper. Frango
quoque hac ratione usurpatur. — g) Item ab-
scindere, tagliare. Ovid. 12. Mel. 2*9. Candida
tauri Rumpere sacrilica molitur colla securi. —
h) Item de membris est scindere, frangerc; bioc
Rupta in membris sunt scissa et fracta, Greeco
p'riffiaTa, ex casu vel ietu. Ceis. 4. 4. n. 5. Vel
eiesa parte aliqua sanguinem eiire, vel rupta, vel
ore alicujus venas patefacto. Primam Sia^g/ootv,
secundam p'tiyuoYaaiiov, tertiam a'vacTOftioosu.-ap-
pellant. Plin. 28. Hist. nat. 11. 48. (173., »'76j.
Si sint rupta aliqua io auribus, vel caprioum
(medelui") cum lacte mulieruro. et ibid. 14. 58.
(210). Fetainum badi cinis rupta lotestlna sarcit.
Id. 27. ibid. 4. 6. (21). de alcea. TJsus radicis
ex vino dyseotericis, et ruptis, convulsis. Id. 32.
ibid. 9. 32.(103). Rupta, convulsa cancrl 0uvia-
tilei sanant. Id. 26. ibid. 13. 85. (137). Ruptis
convulsisqae, ex alto dtjectis centaurlum majuj.
Uti Dioscorid. habct o-qyuaai, ondcuxoi etc.
Plin. 2ll Hist not. 21. 9a. (160). Abrotoni se-
men nervis utile, tussi. orthopnea:, convulsis, ru-
ptis. Id. 22. ibid. 17. 20. (43). Ilerba urceolaris
contra ulcera, rupja iapsusque. Adde alibi sas-
pissime, qu® loca v indicare nimis loogum est.
Utrom autem rupto apud eumdem aliquando
beroiam signiGcent, non afQrmaverim. Apud
Martial, eerie distingountur, 10. 56. Entero-
celarum fertur Podalirius Hermes: Qui sanet
ruptos, die mibrj Galle, quls est? Ruptos hie
intellige, nimia lassitudine defatigatos et pane
confectos. cr'epati da stancfiesza. (Simili sen-
lentia Phxdr. i. 24. de rono. dum vult validius
InDare sese, rnpto Jacuit corpora, et 20. 5. de
canib. Aquam coapcre bibere, sed rupti prius Pe-
riere. quam etc.) Cf. Mar cell. Empir. t7. sub
fin. Ex eo medicamonto dabis ruptum et infir-
mum stomacbum babenti. — >) Item rumpi di-
citur animal, quod ex iabore vehementissime de-
fatigatur, apud Peget. 3. Peterin. 1. o med. Ni-
mlam lassitudinem sequitur agritado: etomne
animal est debile, si rumpitur. Adde 1. ibid. 41.
42. et 43. — I) Hino etiam rumpere membra
iibidinibus. Properi. 2. 13. 14. et rumpere la-
tus, duct. Priap. 83. in fin. el Martial. 11.
104. et rumpere ilia, Catull. 11. 20. pertinent
ad enervaodas vires rq ouvouffi'a. Sic Ovid. 2.
Amor. 10. 29. qucm Veneris certaminn rumpuot.
— m) Est etiam irruropere, perrumper-c, pene-
trate. Pirg. 12. J2n. 683. rapido cursu media
agmlna rumpit. apre, sbaraglia. et Properi. 3.
9. 64. Admisso cursu Dccius pnxlia rupit equo.
Liv. C. 13. Rumpere ordincs. Id. 26. 5. media m
aciem. Justin. 1. 6. 11. Pugnantibus acies rum-
penda. Pal. Place. 1. 463. de Lynceo. possit qui
rumpere terras, et Styga traosmisso tacitam dr.-
prendere viso. penelrore coll'occhio. Sil. It. 11.
135. Hannibal rupit Alpes. h. e. per Alpes tiatn
sibi fecit, ruptis aceto satis. Juvenal. 10. 1*3.
Diducit scopulos, et montem rumpit aceto. (Addu
Liv. 21. 37.) Pallad. 4. R. R. t. Quum gci-
men ruperit, et aliquod ceperit incrementum. h.
.e. corticem perruperlt, et exierit. — n) Uioe
disjicere, dillriogere, laxare, vi apcrire. Pirg. 1.
G. 473. Vidimus undantem ruptis fornacibus
£tnam. Id. 3- £n. 391. tonitru quum rupta
corusco Ignea rima micans percurrit luniiue
nlmbos. et 7. ibid. 569. ruptoque ingens. aebc-
ronte votago Peiliferas aperit fauces. — o) I-
tem dissolvere, destruere in illo Stat. 9. Theb.
173. Eumenis ex oculis rejiett wrule psruu Fu-
flUMPO
git, ei mnumeri galeam rupcre cerasta. h. e.
galcam, quam habere In capile risa fuerat, exsi-
stenles subito cerasta destruiere, quod est ono
verbo, galea in ecrastas dissoluta et versa est.
<J 2. PrrBgnanti, ut ajunt, sensu apud Poetas —
a) Rumpere est rumpendo apeiire, aperire;hine
Rumpere viam, iter, cursum, celeriter prose-
qui, impetu ire obstantia quaque perrampendo.
Sit. It. 5. 6t6. Dissiliens tellus, nee parvos rum-
pit hiatus, h. e. aperit; Pirg. 2. /En. 494. Fit
via vi: rumpuQt aditus, ptimosque trucidant.
Val. Place, i. 2. Falidicamque ratem Scythioi
qua Phasidis oras Ausa scqui, mediosque inter
juga coccita cursus Rumpere. Sil. It. 8. 568.
Disjecit posies, rupitque in prtelia cursum. Id.
4. 196. Si rescrare Warn, atque ad regem_ rum-
pere ferro Detur iter, et 15. 7S2. rumpit I'ei
medios Nero sawn* iter. Stat. 8. Theb. 468. tur-
bataque agmina Grajuoi, Igne viam rumpens.
Virg. 10. /En. 372. Rumpere ferro viam per
hostea. — 6) Jterrr rumpo est eiire, vel erum-
pere facio. — a) Generating Ovid. 5. Met. 257.
tons, Dura Medusal quem prapetis ungula ru-
pit. h. e. rupta hunio elicere. — /3) Speciatim
dicilur de voce; hioc Rumpere vocem, quasi 10-
vitum erumpere io vocem et verba: vel potius
rumpere. h. e. aperire viam vocis^ Notanteru-
ditl dixisse etiam Demostbenem f'tja' fuvti'v, et
in epigram, esse p'ij£<xi Saxpua, erumpcro ia la-
crimas: eademque ralione, absolute, Paul, ad
Galat. 4. 27. p'rjfov xat (Ss'ijeov. Ita Forceili-
nus. Ceterum Schenkel. addit gr.vivui. f mvtjv ex
Herodolo, p'. au'Si)* ex Euripide, p'. AcaApci* ex
Plutarcho. (Cf. p'. Saxfwv vip-^-za apud Sophocl.
et V. Passow., Handworterbuch d. Griech.
Sprache.) Pirg. 2. /En.Z'T. Composi to Rumpit
vocem, et me deslinat ara. et 11. ibid. 377. Dat
gemiium, rumpitque has imo peetore voees. Su.
It. 8. 301. invltus vocem hanc e peetore ruav
pam. Ovid. 10. Met. 147. hoc vocem carmine ru-
pit: Ab Jove Musa parens, elc. Sic Pirg. 4. £n.
553. Tantoi ilia suo ruropebat peetore ques'.us.
et Cfaudion. 2. iJapt. Pros. 249. et questus ad
nubila rumpit inanes. Si!. It. 4. 458. gemitum-
que ad aidera rupit. flrot. Cyneg. 188. ilia me-
tus convicia rupit. Coripp. 7. ^ohann. 547 ; no-
rientii lingua loq'uelam Rumpere noo potuit. —
Rumpi, medlorum apud Gracos more, vel Rum-
pere se, usurpatur sape pro erumpere magna
vi, uscire diroltamente. Pirg. 11. Mn. 548.
tantus se nubibus iinber Ruperat, /d. I. G. 445.
Ribbeck. ubi sub lucem densa inter nubila sc-sa
Divers! rumpent radii, h. e. quasi ruptis nubibus
exibunt. Alii leg. erumpent. P. ERUMPO. Id. 3.
ibid. 428. omnes rumpuntur fontibus. Auct.
JStn. 1. ruptique cavis fornacibus ignes. h. e.
erumpentes. — Uine ruptus turbo, magna vi ao
celeritale se rumpens. h. e. se proripieas, discur-
rens. Pirg. 2. /En. 11C. Adversi rupto ceu quon-
dam turbine vcntl Comligunt. Pclron. Sal. 123.
ncc ruplo turbine vculi Uccrant. ,/uct. /E'.n. 5a.
Deosa per attouilas rumpuntur fulmiaa uubes.
Alii leg. funduniur.
II.) Translate. ^ 1. r.uiiipcre est dissolvere,
violaro, iirituni reddere. Sil. It. 0. 500. (ct ~i.
35). Si slat rumpere vjtani, lu patria moriauiur.
Zucret. 2. 254. Prir.cipium quoddaui, qucd full
faidcra rumpat- Sic Horat. I. Ep. 3. 35. iudipni
fraternum rumpere. fa:dus. et Cic. Ba'.b. 5. extr.
Fo2dcra negligere, violare, rumpere. Adde Liv.
9. 1. et 21. 10. Pirg. 4. G. 213. Lie. 9. 40.
Flor. 1. 16. ct Sabin. Ep. 2. 96. Rumpere Cdem.
Sil. It. I. 11. pacem. «oul. Cure. 4. 2. 24.
rogaliones rogatas. Lucan. 4. 175. leges. Liv.
4. 17. Jus gentium. Horat. 4. B. 15. 22. L-dicta.
.Seneca Thyesl. 179. fas omno. Id. Here. Fur.
79. iraperium Jovis. Ovid. 10. Met. 789. supcr»
Ferrea non possunt vetcium decrcia sororum Rum-
pere. Pirg. 6. /En. 8S3. fata aspera. Tac. 1. Ann.
42. hoilium Jus ct sacia legationis el fas gentium.
Cic. 1. Orat. 57.241. tctlninenlum. eassare, an-
nulare. Sic ibid. 38. 173. Tcsiamcniuin rupto-
rum»ulratorumJura. Hurat. 1. Od. 15.7. Rum-
pere naptias. Tac. 11. Ann. 30. labalas nuplia-
le». Pirg. 4. £n. 292. aiuurej. Liv, I. 42. fttl
RUMPOTINETUtf
necessitates bumaaia coosiliis. Id. 28. 27. sacra-
ment! religionem. Id. ibid. 33. aocletatem fidei
el amicitits per acelus. Tae. 1. Hist. 12. reve-
ranilam saeromeatl. Id. 3. ibid. 63. euUodiarm
Fetlej. 2. 48. sub fin. Condiciooes pads discfu-
tart as rumpere. et ibid. HO. Fortune rumpit
propoaita hominum, rompe i disegni. et Sutton.
Tib. 24. Rumpere patleniiaiD. perdere. Id. Galb.
16. obsequiura. — Singulars eat illud Stat. 2.
Siiv. ,13. rumpat dolor iite deos. h, e. deoram
invidiam coolemaat vel fortiter feral. Alii tamen
leg. dels. <f 2. Poetise eat abrumpere, iaterrum-
pare, inlerrompere. Firg. 8. Mn. 110. audai
quoa rumpere Pallas Sacra vetat. Id. 7. ibid. 458.
Olli lomnurti ingeoa rampit pavor. .Seneca Troad.
V85. Uuoipe jam fletua, parent, h. e. omitte Bcra.
Tibull. 2. 3. 19. O quotlee ausa, caneret quum
ratio sub alta, Rumpere mugitu earraina docta
borei ! Ovid. 3. Amor. 6. 88. et Moral. 3. Od.
27. 5. Rumpere iter Ineeptum. Id. Epod. 13.
IS. redltum alieui. h. «. jotetcludere. Firg, 6.
JEn. 814. otla patriae. Ovid. 1. ^r(. am. 539.
Bxeidlt ilia metu, rupiique aoviasima verba. Id.
Memed. am. 598. siagultu rarba doleolia. ^ 3.
Item sepai are, avellera. Vol. Place. 5. 1 32. am-
pleioi jewi rupere euproraoe. % 4. Rumpere
$Uenlium, loqui. Firg. 10. /En. 34., J^a'. jFlaec.
3. 609. ct Horat. Epod. 5. 85. 3ie Ot>«. 1. Met.
208. Juppiter boo iteram ser raone sibntia rupit.
Adda 5a. /£. 6. 13. Sic Tec. 1. .-ian. 74. Rum-
pere teeituroiutem. ^ 8 - JSu»»?e« moras, toi-
ler*, euferre, toglitrt Qtjn,' indugio, quasi per-
rumpere ea, qua moreotur, et obatant, Firg.
U. JSn. 13., ToJ. /7ce« ( 1. 309., Plin. 5. £p.
11., Zucan. I. 264., Martial. 2. 34. etc. Rum-
pere moram, Ovid. IS. £fel. 583., iibi alii leg.
morat. «J 6. Rumpere frorJurt, 73resur ; dte>m
amittere. ifaaimian. i?J«$. 3, 23. AJ jjcsJquasa
teoeram ropit veresuadla fronted. IV. a. vsra-
euodia, rapto omnI gudoro, Jo froate profugil.
Cf. Ovid. Heroid. 4. 355. ©£pu<Tu!8, jrofugusque
pudor sua signs reliquit. et Pert. 5. 904. e.tela-
mat periiaae Fronton) do, rebus, ty 7. Rampi,
et Rumpi invidia, eagi, tegerrlrae ferre, discru-
ciari, crepar di rabbia, 6' invtcita. Cic. 3. ad
■Q, fr. 9. Ut bie malls relpabl. lieontiaque au-
dacium, qua ante rumpebar, ouao no eavear
quidem. Proptrl. I. 8. 17. Die oris, bic Jurata
manet rumpaatar tnlqai. Ovid, Heroid. 26. 9.21.
Rumpor, et invideo, quum etc. Msriiai. 9. 98.
Rumpalur, quitqala rumpitur Invidia. Morat. i.
Ep. 19. 15. Rupit Iarbitao Timagsaia amula
lingua, h. e. dlrupit, fees cr spare, F. DlftUMi'O.
RUMPOTlNfiTfJM, I, ri. 2. albereto funajuo-
lo, locua arboribua rumpotlaia eoosSSua. Colum.
5. R. R, 7. 9. Fere its couatitutura rusapoline-
tum animadTertl, at ad Oslo psdes iocis sicoio
et cu>ot!i,*ddoodMira iocla plsnia el ollglnosla
tabulate diaponaDtur. a. Plin. 87, Hist. nat.
23. 35. (211).
ROMPOtInUS, a, urn, sdjeet. RumpoUmm
dlcilor arbuatum e rumpia, vel in qr»o rumpl ?!•
tium tradueuolur, h. e. traduces. Rampotinm
arborei, qua rumpia tuaiinecdia tnaervlnnt, V,
roe. teq. Colum. 6. S R. 7. 1. Est a alter um
genua arbuitl Gallic!, quod vocaiur rumpotinum*
Id deiiderat arborem bumilem, n«c frendosara.
Oui rei mailine vldetu? idonea opalua, sorpua,
et carpinua, et ornua, oonnuroqusra at salii Bed
In loci* aquoala. Potest eiiam ulmua sic dicponi,
ut adhuo tooera deeacuminelor, ne aliiludinsra
qulpdeclni pedum ejcedal. el moa. Arboribus rum-
poiinia ai frumealum iaiorilur, in utroruque par-
torn viginti pedum apatia inieryeniuot: at ai se-
getibua Indulgetur, in alteram partem quadra-
ginta pedea, in alteram vigioti relinquuotur. ■-
Hino
JIumt)o({nuf t i, t. S. abaoiote. Biibstantirorum
more. Speciailiu Rumpolinus voeatur et alio no-
mine populua, arbor Itatirn, Padum traosgreiais,
cujua tabulate io orbem patule vltea rcplent, pu-
roque- porducta dracone In palinam ejus, inde
in aubrcctoa ramorum digiloa ilagolla dlspergunt.
lino Plin. 14. Hist nat. 1. 3. (12), obi Sillig.
ct alii Iff. alio nomine opulus propter ea, qua
— \n —
modo ex Colum. adlata aunt. Harduin. tamen
defendit populus libria omnibus, etiam MSS. —
Hane Ipaam arborem, aive populua, tiTe opului,
deaignat Plin. 24. ibid. 19. 112.(172). Rumpo-
tiaum arborem demonatravimua inter arbnita.AIii
hie et he. prius cit. leg. rumoottntaa.
RD&IPUS et Rumphua, i. m. 2. tradoi vitium,
quern nostratea rustic! tirtlla- vocant. Doderltin.
in Eatein. Syn. u. Etym. v. 6. p. 31U. deducit
a poty, tte'e, virgaltum; at Pontedera In Jn-
tiiu. Grcec. et Eat, p. 529. a p'ojtpeve, lorum,
quia arbusta sustinendia vitibua poaita per tra-
duces bino inde demiasaa inter ae connectuntur;
quod enltnrse genua Plin. 17. -fft'st. nat. 22. 35.
(174). funetum vocal. Farro 1. R. R. 8. 4. Pe-
damentum fere quataor generum: unum roba-
fltum, quod e quereu, et voeatur ridica: alteram
paiut e pertlca: tartlum, quod borum Inopia mb-
aidio miait sruodiostum: quartum est pedaman-
lum nativum ejus generis, ubi ei arboribua ia
arborea tradaotla vitibos vlnea sit: quos traduces
quidam rumpoa appellant. Cf. eumri. ibid', n. 2.
el Plin. 17. HUt. nat. 31. 35. (136). et loe. cit
RCmOSCOLUS, i, m. 2. dsminut. a rumor,
parvua rumor, &puXXi8iov. Cic. C.luenl. 38. 105.
Qui ImperUorum botaioifm rumusculoa aueupati
turn ilium absolverunt. Id. 3. Zegg. 16. 35. L.
C33sias ■•.'.i]::!il?.a! a Son's, atqus oronea n'usiQsea-
loj popular! sstiono (alii leg. popnhrsa, aHi po-
palaris aura) aocupans. u'tcupari rumuic^ot
■33* allorum 4e 3a opiaioeoui, j'.iam inSsorum,
esaeestwl: sollisUutn asse, quid de ea dls^at st
opinsQtur bomlnsa, ioeanda' gralia eaoeS: aada-
euaque famam "/enari. Cf. amad. Pis. 24. 87.
loiaoin aueuparl ruaioraca et oisnei ambras -jtiam
falsi glorlca aooseslari. Hieronym. Ep. 58. Ru-
muacnloa Jt gloriolas 3t pjlpan'.aa adulatofea quasi
hosles fi-.ge. Id. Ep. 305. Animus bndeso atffae
rumuscuios at glorioiara populi requireas. An-
gustin. Ep. S3. Quid Smperitoram de InjcaSo Sao
r'imujBull Jaetltent.
RCRA, a, f. 1. Shuno cum a.JspIrsSUme ssjbi
b.'.bcl Cod. Fat.; in Caiar. rlcuti et in Fan.
adit. Ra/ia pro "•;;jti rasndoM isgitor. — Suae,
forsnsso a v. Ssir'sr. dm at dmn, aads druna,
quibut inest oercotlendl n osasaaadl 6%n!fie«*
tio, est genua t;ll sh.iile pilo.
• I.) Proprie Paul. Diac. si Fett. p. ">.63. 1.
Mutt. Etnas gsaas tell iSgnlfleat. Sanius: Runata
recedit, id est pliata. '.-.bl alii lag. prieliata, at rstu-
sto errore, Inquit M&lkrut. Gloss. Isid. Runa,
pilum; runata pilata. Cic. 3. Lsgg. 9. 20. C.
Gracchua runia 4t rieis ii-j, quae ipse 38 p?oJ3S?sae
in forum' dijit, nonne smnem reip. i'.e'.um par-
mulavil 1 AUi Isg. ruinia. F. S.ViSSSSCIDS.
II.) Translate iioc ncrniiie seoala :uat a p?!:5!a
Dania llltera ligaeli a oblongia feasaHe isa-scripSes,
ur.de apud liosdera runica }cripl-~:ra locura bibuit.
Fanant. 7. Carm. 18. 39. Barbate frasineie pln-
{{atur runs Sabellis, Qucique paf?r»( Igit, vir-
3u!a plana JaeK. ?!'.:ra habalad b. v. Brow.;.
at Scipio Maffj Faro.M ilt'slr. aoawndit es
Salmas. de Hells*., et Job,. J*. L::iswig., In-
trod, ci matiet. Greet, sasdem ~-:3 IHloraa au-
aicas ac Grsc. 3t Lai. Carta hie a Finint. di-
atinguuntur; nms$ onira baviarns "jpollal,
KOiNA'I'US, a, am, ab fouslt. rv.no, rana io-
itruclua. F. 'a rcc. priced.
RUMCA, a>, f. 1. pro "Fsnoiaa, ?9l p£iiu» pro
iemmenlo ad rLiieandum apto, : q •!b".:.'i:a Br-
saatur *'es(i tfitlmoaio: Hem CoU%m. 2. A H.
11. 6. ot 7. in likria optimis, probante Ponte-
dera; at utrobiquo runcntio !;-g. Schnelderus.
RU.NCANS, -<atis, parlicip. F. RTJNCO.
RONCAxIO, 6nia, f. 3. uiToECftmenlo, ^ora-
yio^o't, 'ictus runcandi.
!.) Proprie. Colum. 2. R. ft. 0. 18. Frequen-
tem osigunt isarritionem et runcatloaem, ut bet-
bli liberentur. Id. ibid. 12. 9. Subjungeoda est
aarrilioni runcatio. Plin. 18. Hist. nat. 21. 50.
(185). Runcatio, quum seges in arliculo est, cvulsis
ioulilibus herbis, frugura radicem riodicat, sege-
temque discernit a csespiic-
II.) Translate. Meinnjtnic<> ipjce herb.-p inutile*,
quai runcando eveiluoiur. Colum, 2, 11. U. 12.
RUNCO
6. Faba manibos ducta seeernltur a eelera rua-
calioae.
RUNCATOH, dris, m. 3. arroncatoce, p\ira-
viawif, qoi runeat. Colum. il. R. R.3. 19. Qua>-
qae preeteriero, intelligi oportebit, nullem operam
postulare runcatorJs. Adde 12. ibid. 13. 1.
RUNCHOS pro Ronchos spud Fegtl. 5. Ft-
terin. 45. 1. F. RONCBOS.
RUNClNA, as, f. 1. o'v/mvij, p'uxa'wj. *J 1. Ia«
atrumeotum, quo ligna aspera levigaatar, pialla,
plana. Farro 6. L. L, 96. Mull. Ruaeinare a
raaclna, cujua origo Grreca p'u'xasij. Plin. 16.
ifijf. nat. 42. 82. (325). Firmlsaima ad tectum
abiea. Sad em vaivarum repagulia, et ad intestine,
opera aptisaime, sire Graeco, sive Gampaao, aive
Siculo fabrics artie geDere apectabills, rameoto*
rum crinibus pampiaato semper orbe esse volreas
ad Incitatoa runciaaram raptoi. Jraob. 8. p. 200.
Simulacra lata, quas vol tsrraat, niaciaarum le-
vigata de plaoia. % 2. Similiter Sn.iSrumentum,
qao scaiptoroa ligoaril ligna ecwlpcat sen 3»a»«
vaat, •sponderuola. Terltill, Apolog. 12. In deoe
vsjtroe (Ifiineos) per omnia msaibra vslidiua in*
Cambuat ascis, st runeiaee, et -:soblnae. Cf. Au*
gustin, 4. Civ. D. 8. el Fulgat. interpr. Is. 44.
13. — HB. De nomine proprio P. ONOM.
SUNClMt'S vel Ronciaiua, a, am, adject, ran*
eiaa espolitas, Gargil. is re host, (jdeate A. A.
Scotlio) 9. 3, Ferularom (maygdsluiri) alio raodo
roriblt (CalMrmlla): asm boe ttaat«m ptiMut
"■rrtjgt'alis farulaa, nt illas .'aclaat rojslniaa. 2tt
Cod. pro raiscfaias, h, e. -JOllea, ot pu'.r.mina fxe-
gili, qualaa arant Tarentlaa. Citosum ^sf. MpS'M x
qui In CIgjs. Auct. T. L p. 387. 433. recadenda
coravit Gargilii fragaaenta, pro roisciniat edidlt
Tarentiiste, si htec ibid. p. 506. adaotat: Tab.
Kc-ap. nmeiniat: ego ?idobar aiihl Icgsre ia Cod.
Tsrsaltaw, SadubitanSerqus edeSaa SVirsntifiaf,
ut In re sialll Jocoatur Piinius, Cohimella, el*
qne Pillai'.-is, !ta si. Parlanatlui,
SDKClffO, as, are, a. 3. fiallcrs, p'oscssji*,
T'jaeiaa abrado, polio. Agaoscltur a Farrone, at
flU ia aONCIMA, et .ifnoo. 6. p. S77. aatausn
prKSecaaa dolat, raooiaat, Ieflgat. Adde Minuc.
&ei, Octav, 23. a med. — loCctarlter Plaut.
Mil. glor. 3. 3. 61. ugo ili'am piabe onoratuni
ruscinabo. -4Jif fsmin Isj. bus QSlibo, tttl ad-
tnovebo.
RU.NClO, ia, Ire, a. 4. "■■'.cia ac ruaco. Gloss.
Gr. Lai. 'Pwtovija, runcio.
RUNCO, as, sro, a. 1. (runca). ?articlp. Sun-
cana II.; J??nsjafuriM et Muncandus I. — Run*
care est rubos at :ec?.23 -al'stque SrMcu nosloe
ferrsiaeato ssatirpare, et -asrbaa Sautilja es adul-
iia atgsjtibus aaou orellera, (qua da re P. Fi'
Glor, S, 38. c. 3. *-■ ir. Isclion. fcoa dispufat.)
fl?.-a ssrrire at idem fsCsVS, noa :r.;au sad *ar-
raoiento, id eat earsulo: arroncart, estirpare
V trbe inulili, fiovetvi'^u. *"
I.) Proprie. Cato if. il. 3. l"ar !xtes potuisac
fosana targari, Taprsa rociJS, praJiiH! p'jt|ari, spi-
nas runeari. Farro 1. R. R. 30. later vernum
aqulnoctium, et Vergillaru-a esor'.'Jm beseiieri:
:5jatea runeari, bovaa lerram pro:ciadere, salicem
eadl, ate. Colum. II. R. R. 3. ssite cad. Per
boa dies runsaadra segatea sunt, feoislcla Saall-
tueada. Id. 5. ibid. 3. a.'iti mid. Qui juasahirl
suat, radial partes jrearusi fsglleroaou contin-
gant. Plin. 18. Hist. nat. 21.50.(134). Siligiosm,
far, tiitleum, srmeq, berieasii occaio, rarrito, ran-
cato, quibua dictum jrlt diebus. 18, ibid. 18.47.
(I6'JJ. Huslca pauci ruocint: quod balinismon (^o-
■ravidfioj) vocant. Isid. 20. Orig. 34. Runconee
a runcando dicli.
II.) Translate, f I. Kst vellere, dspilare. Pert.
4. 35. penrmiiue, arennaque lurubi Ruaeso'.era
etc. ^ 2. Mtiere, Auguttin. 4. Civ. D. 8. a
med. de frumtntis. Quara runcaotar, id eat a
terra aufcrunlur, etc.
RUXCO, unit. m. 3. ronconr, ronea, tern
lnenluro rusticucn, ineurvuro, loogo rnaoubrio,
quo repres vel stirpea secaolur a p'^x *' roalrum.
Pallad. I. R. R. 43. Vaagas. runcunes, quibue
repreia perseTiiimur. Isid. 20. Orig. 14. fiuaeo-
uei, quibus reprei (ecantar, a roncaBdo dicti.
RUO
R"0o, rU!i, fBI, rutum rrrultum, ruere, 3. 8a-
plnura ruitum ex futuro ruiturus flrmatar; ted
et rutum did posse, ostendant ruta assa, ru-
tabMum, el composite erutut, prorxlut, dirutus
etc. Sie Priteian. 10. p. 505. Heil. Exeipllur
rutam val ruitum quod a corripait, Tel quod i ser-
' vavil; Dam secundum Tutor! partlcipium, id eit rui-
turos, debet ruitum esse, secundum prteterltum ve-
to debet rutum die! panultimfi correptS. At de
guantitate panutttma quid dicat Farro Y. Id
BETA C/ESA. Gramm. la ^necd. .ffeitf. p.
LXVI1I. ed. Bagen. Dat ruitum ruo «i?e rutum.
— Parficip. Uuena fere in omn. paragr.; jBuCus
sub B.l.1. 2.°; .fluiturus mb A. h 2. a. — Rue-
re, quod a p'o- et p*« - a), fluo, derivator, est idem
ae prscipitern eurrere, euriu pracipitera ferri,
ardeoter as (eitinanter ire, aadael impetu agi,
advolare, a'tooce, e'meeuoutti (It. correre precipi-
tosamenfe, amtaf con impelo; Fr. courir, ia
jeUr sur, s'eJe.ncer en avant; HUp. eorer, ca-
wiwiar mouiendose con impetuosa y suma ve-
locidad, ab'alanzarte; Germ, rennen, sturzen,
st&rmen, eilen } AngL to ruin or run headlong,
ruin furiously, ruin, throw down) et asurpatur
A) Intraaiitive, et B) Traniitire.
A) Iatraaiitive, qaod commune est prosa scrl-
ptorfbus.
I.) Proprie. ^ 1. UniTersim, torn de persoals,
turn de rebut. — 1.°) Generatim. — a) Abio-
Inte. Cic. 7. Alt 20. At ilium (Pompejum) mere
auociant, et Jam Jamqoe adewe. Id. t. Fin. 10.
34, Id ne faro qaldem fieiuni, ut ita ruant atque
turbeatur, ut ate. — b) Sapiat cum addilit.
Firg. 10. Mn. 811. Quo moriture ruli, raajora-
que viribui audet T at 0. ibid. 438. At Nlsui rult
in raodloa, eolusque per crones Yolscentem petit.
Sil. It. 0. 310. Laxabat farro campura, ao per
iaiqua ruebat. Tac. 18. Ann. 32. Slmul in am-
glasum occur ran tii fills* raebat, nisi llctorei ob-
jtliiojent. Id. 2. BisL 08. Ruebat ad convivium
gaiiai SBortsm * r ji'giaii ezposseos. Quintil. 2. 12. 2.
Gladiator qui io rixam ruit. — 2.°) Speciatlro de
tils, qui seriatim, sea magao numero afOuunt,
aut pugnandi causa irtuunt, correre, eoncorrere
a gara, o £n folia, o a frotle, avvenlarti, — o)
Cum addito loco, quo vel qua quia rait. Firg.
8. Mn. 648. ,Eneada in ferrum pro libertale
ruebant. Id. 1 2. ibid. 520. i&oeas Tumusque ruunt
per prmlia. Tac. 5. Biit. 22. Quarunt arms, ruunt
per vias. Liu. 3. 3. Legioo.e» adesse hosiium, et
infesto agniine ruere ad urbem. Id. 24. 16. lode
terga data, ruuotque fugieotes io cailra. Id. 26.'
44. Buere in vulnera ae tela. Firg. 0. Mn. 305.
Hue omnis turba ad ripas effusa ruebat. Tac. 1.
Mitt. 45. Ruere cuncti ia castra, antelre proximo!,
sortare cum prscurrenilbas. Curt. 7. 0. 12. Ruere
Sa hasten). Id. 8. 14. 6. in medium discrimen.
Mor. 2. 18. a -med. Ut destinata morte in proa-
Hum ruerent. Id. 4. 2. Box lafesto in Cappado-
eiara agraine ruebat. — 6) Cum addito loco, a
,;uo quls ruit. Liv. 27. 41. ad fin. Bques pe-
iwqae certatim porlii ruere. — c) Absolute.
Tac. Agric. 37. laermei ultro ruere ae se morti
olTerre. Id. 5. BisL 78. Legio sustinuit raentaa,
raox impulit. h. e. irruenSes. Flor. 2. 18. Pari
violeatia rucatem ulterius bostem. Curt. 4. 56.
3. lisebant iatatd uabeoil aurlgie. Tac. 8. Ann.
35. SarmoUa, omisso arcu, quo brerlui valant,
ocntis glidiisque ruerent. — 3.°) Item edundi,
usisti. Firg. 9. Mn. 44. Dude ruont totldem
¥053?, ys:ponea Sibjlls. — 4.°) Item cam isapeto,
?sl eelsritar Suere. Firg. 4. Mn. 164. ruunt de
raoni!IW3 asaaa. Ovid. 1. Met. 285. flumina per
eisspoa. Tac. 5. Bitt. 19. in Galliam Ebenus.
— 5.°) Item edventare. Firg. 2. JSn. 250. Ter-
titur iaterea cslum, et ruit Oceano nox. h. a.
eeleriter "salt, et ideo rail, quia mare altiui ter-
ra. Id. 10. ibid. 256. intarea revotuta ruebat, Ma-
ture jam loee^.diei, noclemque fugarat. — Contra
tol ruil apod Fat. Place. I. 274. eit occidlt, ruit
In mare.. Sie Firg. I. G. 313. Quum ruit imbri-
ferum ver. h,. e. in finera rergiL — ^ 2. Praj-
goanti, ut ajunt, lemu eit cum impetu et eele-
riter eadere, eoneidere, eorruere, in pr.-ecops ferri,
coders, pucipitarc, rooinare, *isT», aaoafi-
— 173 —
pop-xt, et dieitar turn de rebus, turn de penon'i.'
— a) Generatim, cum Tel line additii. Cic, pro
leg. Man. 7. ad fin. Huere ilia noo possunt, ut
hiec noo eodem labefaeta motu eoncidant. Ovid.
4. Met. 459. Aut petia, aot urges ruilurum, SI-
sjphe, saxum. tucan. 7. 403. slat tectis putrli
aritis In nuilos roitura domni. Firg. 2. Mn. 390.
Hostii babet muroi: ruit alto a eulmioe Troja.
iucret. 4. 403. omnia tecta. Id. 5. 96. raolei et
machine mtmdl. Id. ibid. 307. alias turret. Bo-
rat. 2. Sat. 2. 104. templa deum. Id. ibid, 8.
71. aulasa. Id. 2. Ep. 1. 47. aeerrut. Fat. Place.
7. 287. itrietumqoe ruebat in enaem. Seneca
Bere. (Et. 349. Ruere super allquem. /d. Mere.
Fur. 1046. ad terrain. Id. Thyesl. 728. In pronum.
Plaut. Cure 5. 2. 47. Speetaoula ibi ruunt. Id.
Most. 1. 2. 36. parietal. Id. True. 2. 2. 50. la-
teral veterei. Liv. 21. 11. murut latiut quam
esderetur. — Sail, fragm, apud Donal, ad Ten.
Adelph. 3. 9. 2. in uumine. pro in Humeri. At
Britz. inlerpretatur ruere, ut tit vi procedere,
magno impetu grassari. et Martial. I. 89. Aeeipe
non Pbarlo nutanlia pondera taxo, Qua clnerl
vanaa dat ruitara labor, h, e. tepolcra sumptuota
In eineret ibi reconditorum eorporum Jam eolla-
psora. — b) Speciatlm, de lit qui morieado ca-
dunt. Firg. 10. Mn. 750. cadebant pariter, part-
terque ruebant Victores vlcllqne. Sail, fragm.
p. 177. Brito. Ruuntque pari magna suismet aut
proxumoram telle. Vol. Place. 7. 841. eaaeta ja-
eebant Agmiaa,aM qoisquam primus rail. — c)
Ruere ctelam dieitor (ut et rsunpf), quam »el to-
oat, rel fulgarat, Tel Immodici Imbrea eaduot.
Lucrel. 1. 1105. Neve reant call tonitralia tem-
pla auperne. Firg. 1. G. 324. rult arduoa a-
ther, Et pIUTta iogenti sata lata, boumque la-
borei Oiluit. Id. 8. Mn. 524. improvlao Tibratut
ab eethere fulgor Cum sonitu renit, et mere o-
mnia viia repente. Sie id. 5. ibid, turbldui im-
ber aquS. Semca Hippol. 674. orooii impulses
ruat iEtber, et alris nubibut condat diem. Pal.
Place. 1. 664. Jupplter rnent contra Atbon, aut
Rbodopen, Xs'u, 40. 5$. Ruit caslum in ee. Sie
Tac. 1. Ann. 3. Adveraut impiot hebassere sl-
dera, mere tempeatatet. Adde Fal, Place. 1.
816. et 1. 883. et Martial. 3, 100. — Quid si
cesium ruat? t«, e« o«'pa»c's e'«'oo»; prorerb.
apud Ter. Beaut. 4. 3. 41. in eos, qui omnia
timenl, et vaao raetu &> agendo delerrsntor.
II.) Translate, f 1. Meiaphorfi sumptfl a ta-
per, paragr. 1. — !•*) Generatim. — o) O-
niversim. Cic. Marcell. 5. a •ned, TJl nulla noa
modo cuplditate, sod ne ^>e qnidera prudeai et
tciens ad iuterilum ruere rolualarium. Liv. 3.
53. Crudelilatis odio in crudelitatem ruitis. Tac.
i. Bist, 46. Ad ccdltiones el dhsordiat, et ad
Qxtrsmam, fcoila si;ilia ruebant. Id. ibid. 73.
Ruere in ssiUum. Id. 1. Ann. 7, At Romx mere
in 8ervitium consulea, pair et, aquas: quanto quit
illustrior, taato raagia falsi ac fesltaanSss. Borax.
Epod. 7. 1. Qao, quo, csalesli, ruitit7 Firg. 10.
Mn. 811. Qao iaorituro mis, rnajoraqae Tirl-
bm audeal — Ruere in pejuij andar di en-ile
in peggio. Firg. 1. G. 200. sie omnia falls In
pejui ruere, el retro 3nblapsa referri. — 6) Pas-
sive impersoaaliter. Liv, 8. 24. Ut ferrna fugiea-
do in msdia fata ruitur. — c) Cum Inflnito.
Propert. 4. 1. 73. Quo ruis imprudeos raga di-
eere faeia, Propcrtli Zucon. 7.751. Scire ruunt,
quanta fuerint merced9 nocenles. h. e. nosse fa-
stinant. Stat, 7. ZTteft. 177. ooTercalM ruimui
ditare RIjeceRas. Claudian. 3. Rapt. Fros. 386.
animare ad erimina tsuw Torva Megara ruit.
— 2.°) Spesiallm ^caitur pro temere el sloe
soasilio agar*, csco impetu ferri, Diario fesli-
aaadi studio ire prjecipUem, mentis qucdam fu-
rore rapi, transversgm agi, labi, errare. 7*er.
Beaut. 2. 3. 128. lleui tu, vide sis, ne quid im-
prudent ruas. Cic. Dom. 55. 141. Non poluit ulio
modo non in agendo ruere, ac tape peccsre. Id.
Sext. 64. 133. Quum quotidio rueret. Id. 3. Off.
13. 55. Smptorem patl ruere, el per errorem in
maximara fraudem iocurrere. Id. 2. Fin. 6. 18.
Rult in dieendo. Id. 7. ^ftf. 7. ad /in. Eiro bonos
Tiroi tequar, eliamsi ruent. Adde 2. ibid. 14. 1,
fiOO
Liv. 3, 11. Aeeusator pati reura Taeie. -Tae. f«.
Bist. 56. Non eompeseere ruentet. Quintil. 9.
20. 2. Multut video, qua rel Impudentla, rel fames
duiil, roentet. f 2. Metaphors: ducti a super,
paragr. 2. LucreU .4. 507. ratio ruat omols, Tita
quoque Ipta Coneldat eitemplo. Cic 7. Ferr. 6.
12. Qua quum acclduat, nemo eit quia intelll-
gat, ruere iliam rem publicem. Quintil, 5. 12.
3. Si negat, bic eauta eardinem ponit, ia quo
•i vlctat fuerlt, etiam in tequenttbua Yolt. Sil.
It. 15. 736. forluna ruebat Sldonia. HoraU 1.
Od. 2. 25. Quern roeet diTfim populut ruestii
Imperl rebus?
B) Transitive, qaod warn babet fere poetieum.
I.) Proprie. % I. Rao, slgnlfieata a priore iu-
traniitivl notione daeto, est ogero, cam Impetu
emitlo et impello; bine, sspius, eruo, effodio, ea-
var& , — i.°) Generatim. — a) Absolute. Plin.
10. BisL not. 71. 91. (ISO). Alia (animalia)
deatibua pradantor, alia unguibui, alia rottri ad-
aoeitate carpunl, alia latitcdlne ruunt, alia aev*
mine excavant. Sillig. leg. eraunr. — *) Cam
addito AecutaUTo. Firg. 2. G. 308. de igne. Bt
tptum inrolvit Sammii nstSDi, et ruit atram Ad
calam picas crassna eallgine aubsm. Lucret. 8.
726. mare periaotam ?entis rait iatua arenam.
Firg. 1. Mn. S8. laeabuere saari, Sotumque a »e-
dibui tmlt Una Sarusqae iloiusqas raunt. et It.
ibid, 211. S2tsraa!S3 altaos sSaarsm, et confusa
ruebaot Ossa foeis. It. & de einsribut eraebant,
pro legebant. ?al eeisrlter coillgabaat. Sie Morat.
2. 5at. 5. 21. nnde DlTiiias eerlsque roam, die
augur, aeerToa. h. e. eraeta, ecIllgaTU, comparem,
inreniam. et Lusi'dus apud Ifon. p. 380. 8. Mere.
roll hoe et calligis osinia furlim. Firg. 1. Mn.
35. apusaas salla sre ruebant. n. e. tecabant, at
terra ruirtM* salso fssto, icil. eraitar. loJeauaoo.
— 2.°) Speclatim, partteip. EuUim; ande acatr:
plar., absolute, ruta csta, fal ruta et cc;s apod
ICias, aQleura, qead :;Iaa, hojui parileipU ei-
emplom. F. RUtA CiSSA. ^ 2. Rao, slgaifi-
eatu a pciteriore iatfaaiitiTl actions doelo, Jqaem
primum, at propri;n> stajes ~3rbl ?Im, Fsreel-
lin'js posult) — a) Gflneratira sst etsmo, s?5rto,
dejicio, daruo, dirao, SeUar jii, albattare, ro-
vinare, rovesciari, sa&atpia. Ter. Adelph. 3. 2.
21. Cetaroi raereaj, agerem, Xiparsa, lucdcreai,
pro3taro«rem. TJbi Donat. Bo9M 83l toto eorpore
uti ad irapelleauuai : >^M fac'uat, qol ips! praei-
pltat alios proaUrauat. Ovid. 13. Mst. 134. Cnden-
tlque sequeat iastat, tiifbotqaa, ruitque. Plaut.
Trin. 4. 1. 17. PtfsasHi S'Taaaa frangere ma-
lum, roera aatnanas, telivJara vela. Fal. Place.
3. 102. ad aranoaj SpJiaoaSsm niniMi, aacJuque
arbusta ruensam. Firg. 9. Mn. 518. Immaaera
Teucri csolem 7aHuatque ruuntqaa. Lucrst. 5.
1324. Raara aliqasm ad tsrram. Firg. 5. Mn.
695. roil atiira Solo Turbitlaa Irafcer aqaaa.
— 6) SpseiaSim, de natlbm, est affllgo, sasrao.
Lucret. 1. 273. 7«atl vis Jngentesque rait aa-
Tes el nablla diiTart. Similiter ibid. 289. — e)
Ilam iSoraendo eomplano. Firg. i. G. 105. ca-
mulosque rult inale plnguit arena, nine Scalig.
in Con/octan.'ad Farron. putai ruere eiifl, iao-
dio cumalura aicjquare: unde ratrum, et ru-
tett-sm. Won Jaaaa atis probat; at, qua affert
Plauli 7o-ba, Savonire son pctui. Ita J=ur.e*U. —
d) Ruere se, eeleriter se denjlitere. Apul. Flo-
rid, n. 3. ad /in. de aquila. Et quarit, quorsus
poSissiraam io pradam superna tese ruat, fulmi-
ait vice. Sie Ter. Eun. 3. 5. 51. forai simul o-
mois proruuni ae
II.) Transiala, .nctaphora dueta a paragr. su-
per. 2. Cic. 2. Att. J6. Seu ruet, tea eriget rem-
pualieam. — 3!iae ?2rileip. prat., cujut exenipl.
retulimas,
ilueus, entii, stlatn udjestiforaai more usur-
palur, ut .EdiQcia ruentia, et sunt, qua nojlratet
fabbricht rovinoU rocant. SClum tna. a Cbr.
n. LVI. sub Nerone, apud Rrines. el. 7. n. li.
p. 477. 1.0) ell. 3115) Eaovb azdificia ioxo\ \*-
TTSTATB 0H.ABBH6KTVB, RilOCR nBFACTA VS\'I KS"
SEKT »VTTRA OVIA KXOVB tUBtVMRt IR III QVLS-
?VAM, WRC FILLS*. Ml DSJEBTA CKVSRTIA (COrri-
ge ac ruentia) comsiicbabb etc. Hue ipeclara vi»
RUPA
delof loeui Imp. Ales. Sev. Cod. 8. 10. 2.
Negotlendl causa adiGcia demollrl et marmora
detrabere, edicto dlvi Veipasian« et SCto veil-
turn est. — lline.
Ruanlia, um, absolute, luot adversa, et op-
ponuntur prosperis, apud Tae. 3. Sisl. 64. Ipte
Vitelliuai na proiperla quidem pa rem: adeo ruen-
tlbui debllltatum.
bOPA, m, I. t. Idem videtur ene as rupei.
Apul. 6. Met. ubl alii allter leg. Glotl, Isid.
Rup*. et ulraque parte acuta, h. t. locui abruptui.
— KB. Da nomine propr. B. F. ONOM.
ROPES, ii, f. 3. Legitur at Bupt in Gloss. Gr,
Zat. xpijii»d«, rupi. Porto videtur eise a ntmpo,
pro quo Vetera* rupo di xerin t, ut frago pro frango.
(Cf. picoi.) — Rupea f t. Generatim est praru-
pta at InaecesM terra, aut monlii pari, balza, pen-
diet, roccia, rupe, a'paiftvsj, pe^o'e. Ctes. 2. B. G.
29. Oppidum egregie Datura munilum, quod omni-
bus io cireultu partibui altlsslmas rupei despeclui-
que babebat. Horat. 3. Od. 27. fit. Sir a te rupei,
et acuta leto Saia deleetant. Id. 1. Ep. 20. 15. Qui
male parentem io rupei protrusit asellum. h. e.
la prceclpitium. Io capiiombolb giii. Ovid. I. Pont.
8. 51. pendente! rupe capellai Pascere. Id. 3.
Art. am. 105. Sed non Caucasea doceo da .rape
pucllai. Id. 2. Fast. 209. Libyca da rupe leonei
Invadunt ipanoi lata per am gregei. Cce$. i.
S. C. 70. El magnia rupibui aactut planitlem.
Ziv. 21. 37. later *aia rupesque. Id. 32. 4. Saio
undlque abiciiso rupibui impoiita est. Ovid. 5.
Fan, 293. Ardaa rupei. F irg. 4. G. 508. aarla.
Id. 3. JBn. 245. pracelia. Fal. Flace. 4. 599.
nubifere. Sil. It. 7. 488. frondosa. Firg. 6. Eel.
39. Parnasila. Claudian. 3. in Rufin. 507. da-
bio lib! peadula rapes Immineat lapiu. Justin.
24. 8. 8. Persoaaalibui et respondentibui inter
i* rupibui. Fulgat. inttrpr. Bar. 5. 7. Bupci
perennli. et Job 39. 28. inaeeeiM. ^ 2. Spe-
clatim dicitur da icopalo. Stat. t. Achill. 198 1 .
Unditona rupei. Firg. 10. JBn. 693. velut ru-
pei, vastum quae prodit in aquor Obcia vento-
rum furlli eipostaque pooto ate. Vol. Flace. 4.
437. Cyahea rupei. et 8. 108. In medio rupei
latet horrida pooto. ecoglio soU'acqua. et Clau-
dian. 9. in Eutrop. 425. SIo ruit in rapes a-
misio plica todall Delua. Zucan. 5. 513. pri-
mliqua Invenlt la andii Rupibai eiesii barentera
fune carlaara. legata ad uno tcoglio. % 3. Item
da antra. Firg. 3. /En. 443. qua [Sibylla) rupe
tub fma Fata caulk ft. e. la antra. Claudian.
IF. com. Honor, 140. Cumanaqua rarsus la-
tonuil rupei, rablda delubra Sibjlla. Firg. 3.
G. 253. Cars rupei.
ROPBUS, a, am, adject ad rupem partlaeni.
Ambros. in Luc, 9, vEdificatio Ecclaaiae, quae
non rupeii saiis,- tad tItIi lapldibui axstrueta etc.
BOPEX, pleli, adject, omn. gen. (rupei). Pri-
ma m babet brer em, ut patet ei Zucil. loe. eit.;
quamquam allii ailter Tiiam ait, qui t. rapes a
rSpt* deduieruot. — Bupex eit saieui, rupeui,
durus.
I.) Proprle. Salvian. Gub. D. 1. 9. Adde la-
gem dWlno ore ratonantem, incisas digito Dei
liiterai, rupieei paginal, saieura volumen.
II.) Translate eit durus, ruitieui, bebei, et dl-
eltur da hominibai, a rupi* durllie, ut Festut
doeet In Petronei. nam et petro eamdem slgol-
fieationem babet. Gtll. 13. 9. Sed enim veterei
nottrl non oique eo'rupices et agrestei fuerant,
at stellai h jadas Idelrco lucalai nominarent, quod
tlae Latino sues dlcantur. Tertull. Pall. 4. Ilia
(Achilles) apud rupiccm, et silvlcolam. et mon-
atrurn eruditorcm icrupea schola eruditui. h, e.
apud Chlronem cintaururo. Id. Apolog. 21, sub
fin. Iluplces el furos homines ad humaaitatem
tamperare. — Hloo
hupet, picii, m. 3. absolute, lubstantlrorum
mora, eit bomo duroi, rusticus, bebes. Tertull.
Anim. 8. ad fin. Tot ac laotse inim-a rupicum
at barbarorum, qulbui alimenta tapientla deiunt.
Lucil. apud Fett. la Souarrosttt. Varanum ae
rupicum iquarrosa, locoadita rostra. Sunt tamen
qui in Terbls Lucilii arera Intelligunt, qux et
yfifatfice dicitur at la rupibui Tare degit.
— 174 —
Rt/PlCAPRA, s, f. 1. eamotza, Outfit a'<f,
eapra silrestris, quasi ruplurn capra. JPUn. 11.
JKsl. nat. 37. 45. (124). Ruplcapris in dorsum
adunca eornua, darail in adversum. Id. 8. ibid,
53. 79. (214). Capra in pluriuias simllitudines
transfigurantur: sunt caprese, sunt rupicaprs ,
lunt ibicei peraicitatis mirandie. Id. 28. ibid.
17. 67. (231). Rupicanrss ievi ejatho, et lactls
pari merisura deploratum pbtbisicum eonTaluii-
te, certus auclor aflirmaC.
RUPlCO, Oois, m. 3. idem ae ropei, qua est
bomo durus, ruaticui, hebei. >*fpuJ. Florid, n.
1, extr.' Quii ex rupiconibus, bajulis, tabernariii
lam iofani eit, ut si pallium accipere relit, di-
seriius maledieat? MS. bab, rupicoribus.
RDPlNA, a, i*. 1. idem quod rupes, aut locus
rupibui ac petrb) borridai. Apul. Florid, n. ii.
Qui berediolum sterile, at agrum icrupoium, me-
rai ruplnas at eenlieeta miseri colunt. Id. 7.
Met. Proraiutoi In proximal rupioai precipitei
dedera. el 6. ibid. Videi litai rupinaa proximal,
praacutai in bli praminenles silicei.
RDPITlAS, In XII. aignificat, damnum dederii.
Ita Fetlut p. 265. 3. Mull. Crltici leguat : Ru-
pit (alii rupsit) damnum dederit. Dacerius, ru-
pit id, ied idem, coll. Fest. p. 322. 14., intelle-
xit fuiise In XII. tabulii: rupitiai... tarcito. Inter-
positum erat: qui (axil, vel limlle quid: cf. Dirk-
ten., de XII. labb. p. 529. at Zell. Legg. XII.
tabb. p. it. Ila MUllerut.
ROPS. F. RUPES.
RDPTIM, adverb, (rumpo) sine ordine, prs-
postera, confuse. Cces, 1. B. C. 5. Bis da camii
aguutur omnia ruptim atque turbale. Alii rectlui
leg. raptitn.
RDPTlO, Bull, t. 3. fratlura, rottura, p'ujij,
actui rumpendi, fractio. — a) ActiTe- Ulp. Dig.
9. 2. 27. a med. Aqullia eai ruptlones, qua damna
daot, periequltar. — 6) Passive. Ccel. Aurtl.
2. Acut, 18. 109. Ruptio reonla. Marcell. Em-
pir. 8. tanicularum ocull. Adde Ccel. Aurel. 2.
Tard. 12. ad fin.
RUPTOR, Srii, m. 3. rompitore, p'q'xTije, qal
rumpit.
I.) Proprle. Sidon. 3. Ep. 13. Ruptor reslcarum.
II.)' Translate est violator. Ziv. 4. 19. Hiccine
eit ruptor fcBderli human!, vlolatorqua gentium
Juris? Id. 8. 39. ad fin, Ruptor Induclarum. Too.
2. Ann. 13. Perfidi et ruptorei pads. Adde Flor.
1. 3. ad fin.
RUPTORA, a, f. 1. rottura, ruptio. Gtll. 20.
1. a med. Neque rumpl membrum facile poult
ad aiterlo* ruptura, ut all to, equilibrium. Ft-
get. 5. Feterin. 04. 11. Si tussii ex ruptura, vel
vuliiona provenerit, anagallleum primum tundei.
RDPTUS, 8, um, partlelp. F. RCMPO
ROrALIS, a, adject, ad rui pertlaeni, rurestrii,
da villa, villereccio, crrpoixoc. Ammian. 30. 2.
ad fin. Negotiii te ruralibui dedit. Firmic, 8.
Mathes. 11. Brit ruralibui officii! temper eppll-
catus. Macrob. 5. Saturnal. 2. Tbeoeritum fecit
paitoralii operli auclorem, ruralii Bellodum. Ife-
median, t. Eel. 65. Munera dat, laurca earpeni,
ruralii Apollo. Id. 2. ibid. 65. paitoraltm vocaL
Cat. quoque mm creditur, 3. B. G. 14. Faleei
prceacuta, Inierta afflxaque longurlli, non ab-
ilmlli forma rarallam falclam. Ita lagit etlam
Gracui Interpret, qui vertit oura ttdvo Tijv eijii»
liayipovTa tcop Y'nPY'Ku* o'piiftx'vav. Alii tamen
rectius muralt'um. Cf. Ftget. 4. MUit. 14.
RORALITER, adverb, per rura, non oppldallm.
Cassiod. 3. Fariar. St. Quod spoctaculum post-
aa Romulus In raptu Sabioarum, necdum fundatis
adiHclis, ruralltcr ostentavlt Italia.
RORATlO, Onis, f. 3. (ruro) rei rustic*. Apul,
Apolog. Nee diii ruratiools, qui eum pascunt,
primltiai impartit, h. e. agrieolis dill, at eos Ti-
bull. I. I. 14. vocal. Id. Florid, n. 15. Ruratlo
orcnli In tarculo, el surculo- h. e. in plantando,
et purgando seu sarriendo. Cf- Colum. 5. R. R. 9.
RORESCO, Ii, ere, n. 3. rusticus, silrestris flo.
Ennius apud Charii. 1. p. 105. .Puiscfc. Rure-
Kant frundes. Alii leg. rareicant, quo.d est veri
simillus. Ita Forcellinui. At IieU. et Hill. leg.
rutsescunt.
RURSUS
RCRESTRIS, e, adject, ad rui pertinent, ru-
sticus. ruralis, agreslts, villereccio, ayptoj, afpot-
Kw, y:aoycKoj. Apul. 8. Met. Rureitria arra.
Id. A. ibid. Minlme rurestrl vocabulo vulgui In-
doctum rosas laurcai appeliat. Capell, 9. p. 307.
Rurestrii fc'aunum tibia decuit. Paul. Dig, 32.
1. 97. Muliooei propter opus ruraitra testator
deillnatoi babebat.
RORlCOLA, a, adjeet. omn. gen. (rui et colo).
Genet, plur. ruricolum eit Calpum. loc. eit, in
fin. pro i-urico/arum, qui genet. legitur la Ilia*
Alex. 48. (ubi Folkmann. leg. rurseularum). —
Ruricola — a) Est qui rus collt, agricola, eolli-
vator di campagne, yui^c'd Ovid. 3. ^mor. 3.
53. Ruricola Cereri, tanetoque aaiurgile Baeeho.
Id. 1. Trist. 10. 26. Et te ruricola, Lampiace,
tuta deo. ft. e. Prlapo. Id. 1. Fait. 384. et 5.
MtU 479. Bovw ruricola. Id. 4. Trist. 6. 1.
Aratrum rurieola. Zucan. 1. 859. rarlcolii fe-
riaatar denlibui ossa. h. c. rajirli. — b) Est
etlam qui rurl habitat, rustlcui, eontadino, vil-
tano, a^psixoe. Quid. 6. Met. 392. ruricola sil-
varam numina Faani. Adde Calpum. 8. Eel.
14. Apul. 6. Met. FormJcuIa parva atqae ruri-
cola. — Uine
Ruricola, w, m. i. absolute, tubstantlvorum
more, idem quod agricola. Ovid. 2. Fast. 628.
Et qua rurieolia aerhlna tosta dedit. ft. e. Ino,
qua ut sterilitatem el famem lndnearet, Iniil cum
pluribui consilium, at frugei, in temenlem quit
darent, torrerent, ne nascerentar, ut Sygin. feb,
2. et Ovid. 6. Fait, a v. 553. narrant. Colum.
10. R. R. 337. Hac na ruricola palerenlur mon-
stra, satutii Ipsa novas artei varia experientia re-
rum, - uiuique magiitar Tradidll agrlcolla. Cal-
pum. 1. Eel. 52. ruricolum dlieernera Utei.
RORlCOLARIS, a, adject, ad rurieolai pcrll-
neni. Fenant. Fita S. Martin. 325. Obitant In-
cultl cullorei rurlcolarai.
RORlGENA, a, adjeet. omn. gen., rurl genltui,
rustical, nolo in uiifa, conladitno. Oiurpatar ab-
solute, lubstantivoram more. Ovid. 7. Met. 764.
et exitio multi pecorumque tuoque Rurlgena pa-
vere feram.
RfJRO, as, are, n. et
RtROB, aril, ari, dep. I. (rui) villeggiart,
dypavkiu, rei rustlca operam do, rurl dego, ru«
itieor. J°/out. Capt. 1. 1. 14. Parasitl rebuipra-
lali* latent In occulto, miseri vlctitant sueco iuo,
Dum rurl rurant homines, quoi ligurriant. Farro
apud Non. p. 164. 23. Merc, Dam in agro itu-
diosius raror.
BDRSUM et
RURSUS, adverb. Teterei, ut luium pro «ar-
sum, ila rusum pro rursum dlxere. Ftl. Zong,
p. 79. 5. Keil, Tota r litiera lublata eil In eo
quod eit rusum et retrorsum. Hlae deo Rusort
sacra faciebant, quod ruriui cuncta eodem re-
volvuntur. farro apud Augustin. 7. Civ. D. 23.
extr. F. RUSOR io ONOM. ^ilicfteliui leg. RU-
sum pro rusum ad Plaut, Trin. 1. 2. 145. Sic
et doisum, ut alt Ftl, Zong. loe. eit., per duo
i quam per r dorsum quidam ut lenlui enuntla-
verunt. — Runum, seu ruriui, per lyncop. a re-
vortut, iau reweriua, est retro, retronum, retro-
venum, in dietro, Mou, cul opponilur prorium
tea prortut, ante.
I.) Proprie. — a) Cum oppoa. prorsum, et est
innanzi t indielro. Ter, Heeyr, 3. 1. 35. Tre-
pidarl tentlo et cursarl runum prorium. Ubl Do-
natus: Rursum proprle retro, yrorsum ante sl-
gniQcat: at est proverblale, ut dicimui mrsum
deorsum, intro foras, hac iliac, et slrnilla, Gracl
aval xetTio. Ennius apud ^'on. p. 384. 33. Mere.
Rursus prorsus reciprocal Ductus feram. Ribbeck.
rusui prosus. Varro apud Non. p. 384. 33. Mere,
Morlales multi ruriui ac pronui meant. — 6)
Cum oppos. lurram, _ et eit in olio e abiaiio.
Plaut. Mil. glor. 4. 4. 14. Hon tu ids, quam ex
alto puleo sursum ad lummsm eKenderii, maxi-
mum perieulum inde esse, a summo na rursum
cadas 7—0 Cum oppoa. introriui, et ut denlro
e fuori. Filruv. 10. 13. circa med. Regula oleo
subacls, at faclliter impellanlur, et ruriui inlror-
sui redueantur. — d) Cum addilo cerium, rsl
RUS
sloe additis, indietro. Plaut. Epid. 2. 2. 63. Ccepl
rursum versura ad illas pauiiliatim accedere, quasi
xetruderet bomloum me vis invitam. Non. p. 384.
30. Merc. Rursus, retro. Virg. in Georg. Rursus
cura patrum eadere. At Forcellinus reetius in-
terpretatur contra, vice versa. T -
II.) Translate. 5 *• R«poodet Grac- «u,
ouSij, et — a) Est contra, vice versa, Invi-
cem. — a) Sine additis. Plant. Amph. 3. 2.
59. redeunt rursum in gratiam. Id. Mil. glor.
3. 1. 178. accipe a me rursum ralionera doli.
Id. Pan. 5. i. 40. Saluta hunc rursus rneis ver-
bis. Ter. Eun. 1. 1. 16. Dellum, pai rursum. 13.
ibid. 2. 2. 20. Quidquid dicunt, laudo : id rur-
sum si negant, laudo id quoque. Cms. 6. B.
G. 5. Huic rursus circumvento fert subsidium.
Adde eumd. 7. ibid. 47. et 88. Sail. Cat, 53.
Postquam luiu atque desidia civilas corrupts est,
rursus magnitudioe sua imperatorum vitia sus-
tentabat. Adde eumd. Jug. 69. Cic. Brut. 12.
47. Rem augere posse laudando, vitupcrando-
que rursus afdigere: Id. 1. Oral. 24. 110. Vehe-
menter se assentire Crasso dixit, quod Deque ita
amplecteretur artem, ut U lolerent, qui omnem
vim dicendi in arte ponerent: neque rursum earn
totam, sicuti plerique pbilosopbi facerent, repu-
diaret. Id. Amic. 16. 59. Necesse erit cupere et
oplare, rursum autem recte factis angi. Id. 4.
7"usc. 31. 65. Alia ratione malevolus, alia ama-
tor, alia rursum anxins, alia limidus corrigendus.
Id. 3. Fin. 10. 34. Neque in bonis numerata,
neque In raalis. (Cf. Goerenz. ad h. I.) Horat. 1.
Sat. 3. 75, aquura est, Peccatis veniam poscen-
tem reddere rursus. alia suavolta. Id. 1. Ep. 2.
IT. Rursus quid virtus et quid sapientia possit etc.
Tac. Agric. 29. Casuro neque ambitiose, neque
per lamenta rursus et mcerorera muliebriter laMi.
Id. i. Ann. .80. Neque eminentes virtutes se-
ctabatur, et rursus vitia oderat. Adde 1. Hist. I.
Curt. 3. 21. 21. Rursus oecurrebat, majora pericu-
lis pramia esse. Adde Tac. 13. Ann. 13. et Fat.
Place. 3. 645. — /3) Cura addito retro, contra,
invicem. Cas. 4. B.G.I, Hi runus iovicem anno
post in armis sunt, ilii domi remanent. Cic. 5. Fin.
28. 83. Vide rursus rttro. Cf. Horat. 1. Sat. 3.28.
at tibi contra Eronit. inquiraot vltla ut (ua rur-
sus el illi. — 6) Siepo est denuo, iterum, di
nuouo, un' altra volta, el adhibetur ubi ea-
dem res ab eadem persona, et eliam ubi ab alia
tit. — a) Sine additis. Plaut. 2. 6. 55. Feri
malaro tu illi rursum. Id. Cist. 4. 2. 88. oblo-
quere rursum, perge porro dicere. Id. Men. 40.
2. 61. hem rursum nugas agis. Ter. Eun. 4. 4.
40. Die dum hoc rursum. Id. Phorm. 5. 4. 8.
Te suam (causam) rogavit rursum ut ageres. Cic.
Mur. 7. 15. Facis, ut rursus plebes in Aventi-
aura sevocanda esse videalur. Varro 5. L. E. 40.
Mull. In agris quolquot annis rursus fscienda
eadem, ut rursus capias fructum. Cas. I. B. G.
25. iu6 /in. Rursus instare et prcelium redinte-
grare. Id. 2. ibid. 24. Hursus aliam in partem
fugam petebant. Adde 1. B. C. 83. Sail. Cat.
18. Ea re cognita rursus, in Nonas Februarias
Consilium cadis transtulerat. Ita II lot*.; at Bri-
tzius revocavil interpunctionem Gruteriana editio-
ns, eommale post cognita posito, quod inde a
Cortio omnes etiam Gertachius et Berzogius
post rursus babent, non satis considerate, ut vl-
delor, usu loquendi. (F. sub c.) Lucret. 1.215.
at! quicqae in sua corpora rursum Dissolvat na-
ture. Firg. 2. JEn. 655. Rursus in arma feror.
Tac. Germ. 18. Uigna reddat, qua; nurus acci-
piant rursus, qua ad nepoles referaniur. h. e.
a sua parte, et ips:e. — /3) Cum denuo juneit
Plaut. Cas. pro/. 32. Dipbilus hanc Greece scri-
psit: post id rursus drnuo I.atine PUulus. Adde
Pan. prol. 79. et .-luct . B. Hisp. 35. Sic in Woo.
Test. iraXiv avcoSsv (Paul. Gal. 4. 9.) et ffzXcv
t'x osuTisou ' Matlh. ?6. 42.). — y) Item rcdun-
dat (clrcuiicr tamen) etiam in his: Cas. 4. B.
G. 4, a med. Triduo viam pro.;ressi, rursum re-
Terlerunt. et 6. ibid. 3. Rui<us leeicnes in hi-
berna rtduiit. et 3. £■ C. 93. Rursus reaovalo
Cursu. et A>p. Atcib. 6. Sncerdolas rursus ra-
aacrare suot coacti. Sic rursus revocate, recipere,
— 175 — -
repetere, redire, referre etc. apud Farron.,
Flaut., Terent., Sueton., Claudian. etc. Similiter
et relro usurpatur. Cf. eliam Ter. Adelph. 4. 1.
9. et Liv. 21. 20. et 32. «J 2. Hinc est etiam alio
deinceps tempore. Suetbn. vit. Horat. Et rursus:
Tui qualem babeam memoriam, poteris ex Septi-
mio quoque nostro audire. *| 3. Dicitur etiam
pro modo-modo, omissa primo loco particula.
Tac. 3. Hist. 22. Prcelium tota node Tarium,
anceps, atrox : his, rursus illis, exitiabile.
Homonym. Hoc Interest inter rursus et ite-
rum, quod rursus repelit nullo ordinis Tel nu-
roeri respectu ; iterum communiter designat In
ordioe vel numero secundum locum ejusdem vel
aqualis rei, primam rei agenda repetitionem, qua
duplex appareat eadem res, ita ut illud ta ita-
Xtv vel au&ij, noc tm cWtiptoj vel Ssutspov, Lat.
secundo [Cic. 2. Legg. 18. 45. colt. Plat. Legg.
12.), respondeat. Sueton. Aug. 76. Verba ipsius
ex epistolis sunt: nos in essedo panem el palmu-
las gustavimns. Et iterum: Dum leetiea etc. Et
rursus: Ne Judseus quidem etc. — Rurtus dif-
fert etiam a denuo; nam, si alteram, qua; se-
cunda est, vicem ab alia quacumque vice, quse
multiplex esse potest, siogulari notlone Latini dl-
slioguunt, illudque per iterum, hoc per rursus
designant, ntramque bane rationem particula de-
nuo complectitur. In denuo proprie eonsideratut
res, qua esse desiil, sed renovatut (ut ex ipso vocis
etymo.de et now, liquet), lo iterum tempus, quo
eadem res secunda vice apparet, in rursus rever-
sio et repetilio rei; quamquam hac plerumque
usu confunduntur. Item denuo, et etiam ex vel
de infeoro, dillert a rursus roajore vi. Plaut.
Men. 5.2. 115. Ecce Apollo den no. b. e. qui
jam antea sapius jusserat, rursus Jubel. Cic. 1.
Ferr. 14.37. Recita denuo. h. t. perge rursus
recilara. non enim intelligitur: iterum recita. Liv.
5. 5. Relinqnendane hac eensetis, ot ad astatem
rursus novas de integro his instituendis ei-
sudetur labor ? Plin, 9. Ep, 35. Indicavimus Se-
natui d|dicisse nos publicam causam rursusque
debere ei integro diicere. (V. Hand. Tur-
tell. v. 2. p. 278. et Doderl. v. I. p. 184.)
RUS, raris, n. 3. - i.°) Quod ad scriptio-
nem perlinet, ruse pro rure .dixerunt vetere>,
teste Farron. 6. L. L. 3. ubi alia multa hujus
generis ponit. — 2.°) Quod' attinet ad for-
mam. — a) In Ablat. ting, ruri et rure dicitur.
Brutus apud Cic. Cluent. 51. Forte evenit, ut
ruri in Prireroate essemus. Cic, 3. Off. 31. 112.
Quod Qlium ab bominibus relegasset, el ruri ba-
bilare jussisset. Horat. 1. Ep. 14. 10. Rure ego
viventero, tu dicis in urbo beatum. — Est lamen
in usu discrimen, quia si adjeetivum jungitur,
rure dices, non ruri. nam boe adverbii vim ba-
bet, ut vesperi, peregri, item noctu, dt'u, illud
est e. ablatiTus nominls. Ita Forcellinus : at re-
centiores philologi ruri casum localem vocant,
qui lerminatione i a ceteris in sermone Sanskr.
omntno distinguitur ae turn Latinis, turn Gracis
usurpatur, ut videre est in v. oixoi, X a f WM ' etc '
domi, humi etc., atque adeo in acive'b. loci
hie, t'6i, u6i etc., quamquam pro genelivo et
ablat. apud Latinos, et pro dativo apud Gracos
est babitus et cum lis permutatus. Horat. 1. Ep.
18. 60. nugaris rure paterno. Ovid. 6. Fast.
671. Rure dapes parat ille suo. Ter. Eun. 5. 6. 1.
Ex meo propinquo rure hoc capio commodi. —
Similiter si Terbum adhibeas motus dc loco. 7"er.
Ilecyr. 1. 2. 115. Rure hue adveuit. Id. Eun.
3. 3. 63. Ne pater rure rcdierit. Ilinc Cledon.
p. 21. 27. Beil. Sic et rus vado, rare venio, ruri
sum. Adde 5. 5. 25., Plaut. Merc. 4. 5. 5. et
True. 3. 2., 26. et Cic. 5. Fam. 20. exlr. Sic
Ovid. 1. Pont. 8. 40. rure fruf, non ruri. Neque
tamen boc est perpetuum. nam apud Plaut. le-
gilur in optim. lib. True. 3. 2. 1. Ruri filium
non rediisse. et ibid. 25. Si ruri veniet. Adde
Most. 5. I. 28. ■— Cum verbis status ruri diierc
semper Plaut. ac Terent. Unde rure esse negat
FeVus rectc dici. [P. quie modo de casu locali
di\imus.) Nihilominus Horat, 1. Ep. li. 1. pol-
licitus me rure fulurum. Ovid. 2. Art. am. 2:0.
Rure erit, el dicel, venias etc Liv. 3d. 53. a
RUSCEUS
med. Morientetn rure, eo ipso loeo sepeliri se
jussisse feruni. Praterea Charit. I. p. 115. Putsch.
adfert Iocs, Farron., Titinii, atque eliam Terent.
Adelph. (4. 2. 3., ubi tamen lectio rariat) qui '
rure esse dixerunt.' — 6) In plur. numero praj-
ter ruro nullum alium casum habet in usu. Cha-
rt's. 1. p. 72. et 97. Putsch. Quidam tamen leg.
apud Plin. 5. Ep. 18. Frueris marl, foniibui,
ruribus, agro. Sed rcponunt alii, ut Htil., Tiri-
dibus, alii aliud. Eliam Plaints p. 194. 30. KeU.,
ponit rus inter nomina generis neutri, qua in
plural! aptota esse reperiuntur. — 3.°) Rallone
habila etymi, derivari potest a Sanskr. karsfc,
unde crus, et per apharcsin rus, ut lamentun*
pro ciamenlum; vel a Gr. a'p'ou, et Lat^ aro,
unde apoupa, arura, et arua, h. t. ager cultut,
satus, et per apharesin rum, ut factum esse docet
et Servius ad 1. Mn. 434. Sic ab a'uiVyii), mul-
geo. At inepte Farro 5. L. L. 40. Mv.ll. Quo!
in agris quolquot annis rursum facienda eadem,
ut rursus capias fructus, appellata rura. — Ca-
ter um rus est locus extra urbem, ubi sunt agrt
sive culti 6ive inculti, silva, pascua et villa, et
urin opponitur. (Cf. he. Cic. infra cit.)
L) Proprie. — 1.°) Dniversim. Servius ad
illud 2. G, 412. laudato ingentia rura, Exiguum
colito: rura ait a raajoribus dictos agros incui-
tos, idest silvas et pascua, (quo sensu Firg. 4.
/En. 527. aspera dumis Rura. et Lucret. 5. 1217.
Pandere agros pingues, et pascua reddere rura.)
agrum vero, qui colebatur. Postea de agro culto
et do qoocumque pradio rustico -cum Villa, se-
cessus et fructus causa paratb usurpatum est. Cic.
I, Off. 1. 1. TJrbe relicta, rura pera.qrantei, sss-
pe soli suinus. Id. Rose. am. 46. 133. Uabet a-
nimi relaxandi causa rus amceuum et suburba-
num, plura praterea pradia. Cels. Med. 1. i.'
Sanum oportet - modo r.:ri esse, modo in orbc
sapiusque in agro. Ttbull. 2.3. 1. Rura meam,
Cornute, tcnent, rilltsqoc puellam. Horat. 3. Od.
18. 2. Apriea rura. Id. 1. Ep. 15. 9. frigida.
Firg. 1. ,En. 430. norca. Ovid. 13. Met. 719.
felicibus obsila pomis. Horat. Epod. 2. 3: paterna
bobus exarcere. Seneca Troad. 10. 21. centum
Rura qui scindunl opulenla bubus. Plin. 18. Hiit.
nal. 6. 7. (36). Coli rura ab ergastulis, pessi-
mum est. Firg. 1. G. 156. ruris opaci Falce
premes umbras. Horat. i. Ep. 10. 6. ego laudo
ruris amceni Rivos, et musco circumlita saxa, ne-
musque. Id. 1. Oi. 1.16. laudat otium et rura.
h. e. otium ruris, pact campestre. et 2. ibid. 6.
12. regnata - Rura Pbalanto. conlrada, paese.
Cf. Firg. 3. /En. 4. et 0. ibid. 793. — 2.°) Spa-
cialim. — a) Ruri, el eliam rure sine prapos.
cum verbis status. Ter. Phorm. 2. 3. 16. ruri
fere se continebat. Id. Adelph. 1. 1. 20. agere
vitam. Cic. Rose. Am. 18. 5t. rivere. et ibid. 52.
esse. Id. 3. Off. 31. 112. habilare. — Cum et sine
pr.tpos., si adjeetivum jungitur. Plin. 12. Hist.
nat. I. 5. (11). In Veliterno rure mirati. Horat.
1. Ep. 18, 60. nugaris rura paterno. — b) Hus
sine prapos. cum verbis motus ad, vel in locum.
Turpil. apud Non. p. 186. 9. Merc. Hie villicor
ante urbem: Dune rus eo. Flaut. Capt. I. 1.
10. quum rus homines eunt. Ter. Eun. 2. 1.
10. Ego rus ibo, atque ibi manebo. Id. Ilecyr.
1. 2. 100. Senex rus abdidit se. — Cum pra-
pos., si adjeetivum jungilur. Plin. 15. Hist. nat.
19. 21. (83). Omnia hac in Albeose rus e Syria
intullt L. Vitellius. — c> Rure, et eliam ruri,
sine prapos. cum verbis molus dc loeo. Plaut.
Merc. 3. 3. 25. eras si rure redieril. Alia eiera-
pla V. initio posila sub 2.° a.
II.) Traoslate rustici incomplique morfs. ser-
mo ineruditus, incullus, rus dicitur. Calutt. 22.
14. Idem inficelo est inficclior rure. et SO. 19.
Plcai ruris et inficeliarum annales. Horat. 2.
En. 1. 157. s:c horridus ille Defluxil numerus
Salurnius, et grave virus Mundiii-x pepulere:
sed in longum tamen arura Manset'unl, hodic-
que manenl vestigia rurii.
Homonym. Quomodo inler se dillorant rus
cl agcr, videsis in Cn. v. AGER.
ni'soArtlus. f. rcjstarius.
RUSCBUS. V. RUSSEL'S.
BUSCO
ItUSCO, 5n!t, m. 3. quondam inseetl genus, ut
putant. GargiL de cur. boum a med. Jumenlam
rusconei tl hobebit, allium cum axungia con-
Seres, et dabii. Giots. Philox. Rusco, xoiarpoj,
xweaypoj {lie).
RUSCULUM, 1, n. 2. deminut. a rut, villet-
ta, parvum rut, agellut. Gelt. 19. 9. Ccenam da-
bat amiclt tuls sub urbe in rusculo.
RDSCUM, i, a. et
ROSCCS, 1, f. 2. pungitopo,bnuco, tpruneg-
gio, noslratibus vulgo rusco, d£uuupot'in), genus
myrti silveitrit pel collet naicens, foliis acutis,
ex quo fiuat ruri tcopa, ut est apud Plin. 23.
Hist. nat. 9. 83. (166). Ejus eauUcull ineipieates,
asparagorum more, usum habent la elbo sumptl,
teile tod, 21. ibid. 15. 50. (86), (et Colum. 12.
R. R. 7. et Edict. Diocltt. p. 16. Ruscl fascii
habeas N. seiaginla 3£ qualtaor) qui ibid. 27.
100. utlliiatei ejus la medicine recenset. Colum.
10. R. R. 373. Jam tamni tponte Tireicunt, El
fcllia, birsula tepet nunc horrida rusco Prodit.
Alii leg. Et itilo tbjrsuta aegei ouac horrida,
etc. (F. TUYRSUTUS) Festut p. 262. 21. Muli.
Buscum est, ut ait Terriui, amplius paullo her-
bs, et eiilius TirgullU fruticibusque, non ditii-
rolle junee. Calpurn. 3. Eel. 4. duria ego per-
dila ruicis Jem dudum, et nullii dubitavi erura
tubetia Sciodere. Apul. Serb. 88. ssplut eru-
tcum memorat, ubi lamen nucut icribend. est.
BUSMARlNA, (Rhosmarloe) a, f. I. herba a
rore marino dicta, est in lib. de Retonica, qui
tribultui Apul. Roman) betonicam, sliqul ter-
ralam, noa&ulli tuimarinam appellaverunt.
RU9PANS, entia, paiticip. P. voc. Beq. •
RUSPlNO, at, are, a. J, frico. Glou. Lat.
Gr. Ruipinat, ^eipctpi^si. h. e, menu fricat.
RUSPO, at, are, a. et
RTJSPOR, Srii, ari, dep. 1. Actira forma, apud
Tertv.ll. loc. cit. in RDSTO. Vocit eutem eSjraon
obacurom eat: cf. Germ, rouspern, eipurgare.
— Parlicip. Ruspam. — Ruapari est idora ao
asrutari, at Ifoniui loc. cit, esponit, sive cre-
bro quarere, ut Feslui loc. cit. interpretatar,
cerearC) indagare t j^spatwao. Acciui apud Ifon,
p. 166. 18. Merc, Jube nunc alicntare, Jube
nunc aoimo rusparl Pbrygas. Id. ibid. Yagent
Tutpantes illvat, tectantet ferai. Vtl. Poela apud
Fest. p. 265. 35. Mull. Ego ibo, ut latabras ru-
apana rimer. Apul. Apolog. pott med. Si cocto
(pises') ventrera rutparer, bepatia tuQoderem.
Ghss. Itid. Ruspantar, perquirunt anile.
RUSSATUS, a, urn, parlicip. ab inuait. russo.
<f 1 . Eat russo colore tinelui. Tertull. Cor. mil.
i. Nunc sanguine auo russalus, ipe calcealus.
*\ 2. Ruuo colore indutua. Itioe rustata (etiam
Tyttala) dlcebatur una e factlooibui aprigaroro
in Cireo, quia rutaatii restibua utebatur; quatuor
enim erant, alba, russala, praaina, veneta. F.
FACTIO. Plin. 7. Hist. nat. 53. 51. (186). Tn-
venltur In aetla, Felice ruisato auriga elato, in
rogum ejus unum e faventlbua jeeisso sese. At
Sillig. recllus leg. ruttet (subaud. colorit vel
panni). Inseripl. apud Reines. cl. 5. n. 63.
AGITATOR VACTIOMt BVSSATAI. Adde alUl Gruler.
96. 4. et 337., item 338. 3. 4. et 5. et 339. 1.
Ct Orell. 3021. Marin. Frat. Arv. p. 257. co«-
citob cnecis bv»sata». F. GBEX.
RUSSEOlUS, a, urn, adject, deminut. a ruiseut
alauanto rosteggiante, aliquantum russeat. Pru-
dent. 11. aioi orif, 130. Luserat e minio rat-
•calam taniein.
RUS9ESCO, it, ere, a. 3. ruiseut Do. Enniut
p. 33. 268. Mull. Ruiseicunt fruodei. Alii leg.
rureteunt. F, RURESCO.
RUSSEUS, a, um, adject, rusius, rubeat, ru-
fat. Charit. t, p. 72. Kelt. Busseum grammatici
aoa magis diceodum putant qu.im albeum aut
pratineum, icd roitum, ut album praiioum. Cato
apud Fett. in iiutcum. Ruitese fatcia. At Peter.
leg. ruteese. Xucret. 4. 73. Et rolgo faciunt id
lutea, rutsea rela, Et ferrugina cum magnit lo-
teata theairit, etc. Alii leg. rutsaque. Petron.
Sat. 27. Ruiiea tunica. Pallad. 4. R. R. 13.
ante med. de equit. Colorea hi pracipui, badiui,
aureus albineua, rusteut, murtcut, cerrinut, gli-
— 176 —
but, etc. Adde Plin. loc. eit. in RTJSSATUS.
— Russia faclio, rustata. Inscript. apud Sir-
mend, in not. ad Sidun. 23. Curm. 323. »i. *v-
BIllVI BOttlCtTt TATIABVS VICIT PALKAS B. CXXV.
StC: JB HTSSSO B. LXXXVHI. IN PBASIKO 5. XXlfl.
HI VEXETO H. V. IB ALBO H. Vlll. V. FACTIO.
RUsSOLTJS, a, am, adject, deminut. a rusaut,
rutteolut, subrufae. Capitolin. Jlbin. 5. ad fin.
Quam puerl ejut familice ruisulli fasciolls illlga-
reolur. Valerian. Imp. in ep. apud Fopisc.
Proa. 4. Uuic igitar darl Jubebii, (quoniam me-
diocrit fortuos est) at ejus digaitta iocrementit
JaTetar, tunicas rustulat dual, pallia Gallica duo
fibula ta, etc. Alii leg. rufulaa.
RDSSCS, a, um, adject, rosso, rufut, robeoi.
fnns'ut p. 95. 53. Mill. Galllque levent fauci-
bu' russia. farro Sat. Menipp. p. 129. Oehl.
Rusta acie emicant. Calull, carm. 39. 18. Quod
quliqoe roiasit, hoc solet slbi mane Deatem at-
qua ruisam defricare glnglram. Falerian. Imp.
in ep. apod Trebell. Claud. 14. Tunicas russaa
mllitaret anooas. Id. apud fopisc. Aurelian.
13. Tuoieaa ducales russaa quatuor. Adde Gell.
2. 26. obi tamen Hertz, leg. rutut.
KUSTArIDS, a, um, adject, rustia extcinden-
nis aptut, at Ruslarics falcet apud Caton. R.
R. 11. ad [in. el Farron. i.R. R. 22. ao" fin.
sant falcet, quibat rabut tea rustum passim per
Incultoa agrot proierpent eiscinditur, quasque
Pallad. 1. R. R. 43. runeonet, Stall veto ron-
coni vocant. Alii minoi recta leg. ruscarice, alii
pejus rtuticarice. F. RDSTO et RUSTUM. At
Farron. loc. cit. ruscariut 5cnneideriona re-
tlnult.
RUSTlCA, at, f. 1. F. RUSTICDS.
RGSTfCANS, antis, parlicip. F. RDSTICOR in
fin.
RDSTlCANDS, a, am, adject, da villa, eon-
tadinesco, dypaixoz, ad rot et ruslicot pertineni,
agrettia, ruaticot. Rueticanut homo qui ruri de-
git, et rastlcam riiara aglt: cat ur&anus oppo-
nitar. Cic. 8. Alt. 13. Multum mecum muni-
eipales homines loquantar, mullam rusticani. Id.
3. Ferr. 48. ad fin. Homines rnilicaoi ex mu-
nicipils. Id. 2. TutC. 22. a med. C. Marias, ru-
tticanaa vir, ted plane vlr. Id. Rote. Am. 15.
ad fin. Atlanta vita, et rustieaaa. Id. 3. Orat.
11. Illud quod loquitur, priscum visum iri pu-
tat, il plane fuerit ruttieanum. Pronto Ep. ad
Cat. 4. 3. p. 95. (ed. A. Maio) In verblt ro-
aticaais et Jocuiaribus et ridicalarlit. Jul. Ca-
pitol, oil. Max. 14. Rotticana plebt. JKeronj .n.
Ep. 52. tugurium. — Hioc
Rutticanut, i, m. 2. absolute, tubttanlivoram
more, idem quod rusticut, rutticanut homo. A-
pul. 5. Met. Ego sum rusticanot et opilio. Id.
8. ibid. De summit lectlt ac de proximo code
rusticani ilia taia taper not reptim derolvuat.
Eumen. GraL Act. ad Constant. 6. Rusticani
in eere alieno vacillantes. Adde Eutrop. 9. 20.
Ilomonym. Qui dilferat rusticantil i-ra-
tlico, docet Itid. 1. Differ. 488. Rutlicui
operariat die! potett, rait lean at paterfamilias.
RUSTlCANCS, L F. voe. praec.
RCSTiCARlUS. F. RD3TARIC9.
BUSTlcATIM, adverb, idem ac rattlce. Pom-
pon, apud Ifon. p. 166. 31. Merc. Ego rustica-
llm tangam, urbaaaiiin nescio.
BUSTlCATXO, Snlt.r. 3. f 1. Ett actut ru-
iticandl, villeggiaiura, dipxvXia. Cic. Amic.
27. a med. Neqae lolum militia, sed etiam per-
egrioatioaet, rutticalionesque communes. <f 2.
Est etiam labor, et curt rei rutlicae. Colum. 8.
R. R. procem. In rUslicatione aatlqaisiima eat
ratio patceadi. Adde 11. ibid. 1. et Ccel. Au-
rtl. 1. Tard. 5. 165.
RDSTlGATTJS, ui, m. 4. idem ae raiticatlo.
Cic. 12. Alt. 1. Ut dum consitto in Tutculaoo,
tclam, quid garriat in ratlicatu. At Orelliut cum
aist't leg. rectius garriat : tin rusllcatur.
RUSTICS, adverb. Comp. Rusticiut. — Ra-
ttlce ett rusticorum more, da contadino, con-
tadinetcamenle, aycoixiis;.
I.) Proprie. Cic. 3. Orat. 12. 45. Sic loeutam
ewe ejut ptlrem judico, tic luejoret) aoa vatle,
RUSTICOLA
non rustics, nan blulce, led presse, et sequahi^
liter, et leniler. Gell. 13. 6. Quod nunc barbers
quern ioqul didmut, Id vlttam termonlt non
barbarum esse, ted ruittcum, et cum eo vltio
loquentet rustlce loqoi dictitabant. P. Nlgidiua
in commentarllt grammatlclt, Rosticut fit ter-
mo, inqait, tl adsplret perperam.
n.) Translate, ett durller, Inurbane, imperite,
abturde. Cic. 3. Off. 9. ad fin. Urgent rasiiee
iane. negant enim pocie. Id. 12. AtU 36. ad (in.
Bruium objorgato, quod in Cumano esse nolue-
rit. cogltaati enim mlhi, nihil tarn videtar po-
tuisse facere rustlce. Borat. 1. Sat. 3. 30. ri-
der! poult, eo quod Ruitlciaa tonto toga defluit,
et male laxua In pede caleeua haret. quod Por-
phyrin, p. 115. 32. Paufy. interpretatur «'n»-
peritius. Commode tamen tentu proprio vertas:
rusticorum mure, alia contodinesca, alia vil-.
letca.
RUSTlCELLUS, a, am, adlect. deminut. a ta-
ttlcut, aliquantum rusticut. Farro apud Plin. 7.
Hilt. nat. 20. 19. (83). Ruiticeilut Herculet ap-
pellatat, mulam loam tollebal Fuilat. At cl. Fur-
laneltus In taa Append. II. alt deiendam esse
banc voeem ejuidemque interpreialionem, quum
apud Plin. loc. cit. non rusticelhu sed Ruiti-
celius legeadum, quod tit nomoa gentillelam. Sil-
ligius tamen leg. rusticeWut, nulla adl. var. leet.
— NB. De cognom. B. F. ONOM.
BUSTfClTAS, Stlt, f. 3. (rusticat).
I.) Proprie est art rarallt, vel ret ruetica, o-
put ruttlcum, economia rurale, o tooro, opera
rural*. Pallad. Insit. II. Bit nostra ttudlum
con condemnabile Mwa, Urbanom fart rutti-
citatit oput.
II.) Tranilate. ^ 1. Metonymice, rattiel bo-
minet. Pallad. 1. R. R. 31. Piscina madafaclat
virgai: coria et lupinot, et ti qua rusticitai con.
toevit infun-dere. Imppp. FalentAn., Faleni,
et Gratian. Cod. 1. 55. 3. Ut Innocent at
quieta ruttlcltas la pecanlariit eaosia litigandl
habeat facultatem. f 2. Est agreate quiddam,
durum, Impolltum, quod in rusticit hominibut
apparel, ruitichezza, rtitticaggine, telvalichet-
za, dypoixia, a'ypo'rijs. — o) In bonam par-
tem. Plin. 1. Ep. 14. Brixla multum adbuc
verecundla, frugalitatla, atque etiam rutticitatli
anliqaa retlnet. h. t. tlmpllcilatli, Juttllia, dlli-
gentia, gravitalit. Coipurn. 4. Eel. 14. Dum
mea rusticitai, tl noo valet arte polila Carminlt,
at certe valeat pletate probari. Adde Pallad.
Insit. 6. — 5) In malam tumilor pro Vitlo ur-
banllati contrario,qaod eat la imperilla ae negli-
gentla et fuga elegantia et cultut erga le, at
erga allot, et in rodl duritla turn In termona,
lam in moribut. F. URBANITAS. Quintil. 6.
1. a med. Nam et Imperitia, et rusticitai, el ri-
gor, et deformitai afferant Interim frigat. Id. 11.
3. 10. Pronuociatio vitlo eareblt, tl fuerit ot fa-
cile, explanatum, Jocuadum, uibeaom, id cit in
quo nulla neque ruitieitat, Deque percgrinilas
resonei. et paullo ante. Qui verborum, atqua
ipslus etiam tool rusticitale, at L- Cottam dicit
Cicero (3. Orat- 11. 42.) feciue, imitationem
antiqultatis affeclant. PUn. 35. Hist. not. 4. 9.
(26). M. Agrippa, vlr rusticlteti propior, quam
delicils. Ovid. 3. ^rt. am. 127. cultut adesl:
oee oostros mansil io annos Buitlcilai, prlieie
ilia superstei avit. IS. fferoid. 20. 59. Bt decor,
et vultui sine ruiticitata pudental, et ibid. 17.
186. Rnslieitatem exeulere. Martial. 7. 58. Quare
aiiquem Curiot semper, Fabiosque loquentem,
Rirtutum, et dura rusticitale irucem. Adde Sue-
ton. Ccet. 53. % 3. Hem nimii timide et ine-
pla vereeoodia. Ota. I. Amor. 8. 43. casta est,
quam nemo rogarit- Aut, si rosticitas noo mat,
ipsa rogat. Id. 1. Art. am. 672. rutlicitas, con
pudor ills full. Adde Senec. 2. Senef. 3. F.
BDSTICUS; *I 4. Deoique niditai, el ignoraa-
lia, qua In rusticii esse solet. Prudent. 1. Sym-
mach. 79. Ruilicitai indomitorum ttulta vir&m.
Callittrat. Dig. 49. 14. 2. eztr. Si ea persona
tit, qua Igaorare propter ruftleitatem Jot iuum
poisit. Adde Paul. Hid. 2. 6. 3.
RUSTICOLA, b, adject, omo. gen. (rut ft eolu)
RUST1C0R
Mem *c rurieola. Prudent, i, Symmach. 107.
tutCas Ruiticolas mare lupai. — Hinc
Rusticola, ce, m. 1. absolute, substantirorum
more, idem quod bomo rusticus, turicola. te-
nant. 5. Carm. 107. Re« "era ruiticolas, or-
baoos eicilat omnes. Alii leg. ruricolaj.
RGSTlCOR, aris, an, dep. I. (rusticus). Par-
licip. Rusticans in fin. — Rustieor
I.) Propria. 1 I, Eil rori dego, ruri Titsm
ago, viUtggiare, dypow\ii». Cic. Arch. 7. sub
fin. Use stadia pernoctant Dobiscum, peregri-
oantur, ruilicaniur. Id. I. Legg. 3. a tried. SI
qui diei ad ruitieaodum dall sunt. Id. 2. Oral.
6. 22. Ruilicari cum aliquo. f 2. Item rei ru-
stics operam do, agro» coio. Colum. II. R. R.
i. ante med. Sed bac ejus temporiJ sunt, quo
Iscbomaebui negabat quemquam rustlcari ne-
icire. Id. 12. ibid. 3. Foris roitieari. h. e. extra
domum, seu villam. Adde Apul. Apolog. ante
med. el Sidon. 8. Ep. 6. circa med.
II.) Translate est rudi stilo et rustice loquor.
Sidon. 4. Ep. 3. Cui Varronef, Terenllus, Plinii
compositi, in prieientiarum rusiicabaniur. —
Hinc Parlicip. prat,
Rusticans, antis, absolute, substaotivorum
more, usurpatur. Aurel. Vict. Epit. 41.
Homonym, flurare teu rurari, «t rusticari,
s nonnullii confunduntur. Rarare est ruri agere,
et opus faeere, sea rui colere, sicut arare, arvum
colere. Varro apnd Non. toe. cit. in RURO. Dum
in agro studiosius ruror. h. e. agrum eolo. Sed
aliud plane quid notat rusticari, quod el Scipio
Gentills monuit: tigniBcat nimirum ruri agere,
degere sine labors rustico- Ita Popma. Hoc ta-
men diicrimen perpetuum non est, ut ex loc.
cit. Colum. aliorumque satis liquet.
RUSTlcOLA, SB. V. ?oc. seq.
RUSTlCULUS, a, um, adject, deminut. a rusti-
cus, rustic/ielto, aliquantum rusticus. Translate.
Martial, 10. 19. Neo doctum satis, et parum se-
ver um, Sed non rusticulum oimis libelium Fa-
cundo mea Plinio Tbalia, !, perter. h. e- non
omnioo rudi et rustico stilo conscriptum. Auson.
Bdyll. 7. carm. 3. Dissuia nomen tenerat rusti-
culum puells, Horridulum non solitis, sad do-
mino venuitum. durtlto. — Hine
RuslicuUj <B, I. 1. absolute, lubstantirorum
more, gallina ruitieula. V. in voce sequent!.
PHn. iO. Mit. nat. 38. 54. (111). Amboleot all-
qas, ut cornices; saliuot alia, ut passeres, me-
rols: currunt, ul perdicei, rustieula. Martial.
13. 70., cujus lemma Rustieula: Rustiea sim, an
perdii, quid refers, si sapor idem est? Carior
est perdix : sic sapit ilia magis. Alii leg. Rustiea
sum perdix.
Jiusticulus, i, m. 2. absolute, substantirorum
more, contadinello , villanello. Cic. Stxt. 38.
82. Seusil ruitlculus incautus suum langulocm
quari. Adde Arnob. 7. 39.
RUSTlCCS, a, um, adject, (rut). Comp. Ru-
tticior I. 9. et II. 2. — Rusticus est ad rui et
:gros pertinent, agrestii, Tillaticus, eui urbanus
opponitur, villereccio, contadinesco, rustiea-
no, rustico, a'yooixoc..
1.) Propria. oj 1. Generatim, farro 2. R.
R. procem. Noslrl mejores prapooebant rusticos
Romanoi urbauil. Id. 3. ibid. 1. 1. Dual Tils
borainum, rustiea et urbaoa. Cic. I. Oral. 58.
c med. Cui nostrum non licet fundos nosiros
obire, ant res rustical rei fruetus causa, Tel da-
lectattonis inviiera ? Id. Rose. Am. 15. 42. Rustiea
pradia. Ter. Beaut. 1. 1. 90. opal. Plin. 2. Ep.
17. a med. horlus. ft. e. in usum rastlcoram.
Horat. 3. Od. 23. 2. Phidyle. Id. 2. Sal. 6. 80.
rnus. Id. 2. Ep. I. 146. opprobrla verslbus al-
ternis. Ovid. 8. Mel. 191. fistula. Id. 2. Fast.
645. colona. Id. 6. ibid. 534. sedulitai. Phcedr.
4. 4, Instrumentum. Juvenal. 14. 24. career, h.
t. ergastolum. Rursos Cic. iJosc. Am. 27. a med.
In roslieis morlbui, in vietu arido, in hao bor-
rida incullaqoe vita Isliuimodi malefieia gignl non
solere. et mo*. Vita base rustiea, qoam tu agre-
stem rocas, pareimoo-ia, diligentic, JoitiUs ma-
ginra est. Id. 3. Oral. II. 42. Rustiea vox et a-
jrrestis quosriam deleetat, quo magis entiquitatem,
Tom. IV
- 177 —
si ita sonet, eorum setme retinere videatar. Id.
Rose. Am. 49. 143. Pulat bomo imperitus morum,
agricola, et rusticus, i»la omnia more, lege, Jure
gentium facta, farro Sat. Menipp. p. 176. 12.
Oe'ii. Homines rostici ia viodemia iocondita can-
tant, sarcioatriees ia machiois. Plin. 19. Hist,
nat. 8. 47. (160). Grato menta menses odore per-
eurrit in rusticis dapibus. Id. 10. ibid. 33. 49.
(93). Rustiea et agrestes birundinei. Ovid. He-
raid. 4. 132. Rustiea Saturno regna tenente. h.
e. aureo taculo, quum homines ruri agebant,
nondum condiUs urbibus. Id. 1. Met. 192. ru-
stiea numioa, Nympb«. Apul. 5. Mel. deus ru-
sticus. h. e. Pan. Colum. 1. JI. R. procem. a
med. Prolatare rem rujlicam, h. e. agros, et eo-
rum colendorum artem. ^ 2. Specialim. — a)
Rustiea gallina, genus gallina silrestris, facie
similil, non bis rillaticis nostris, inquit farro 3.
R. R. 9. a med., sed Afiicanis, aspeclu ac facie
iocontamiaata. Colum. 8. R. R. 2. Coborlalls est
avis, qoa vulgo per omnes fere villas conspici-
tur: rustiea, qaa non dissimilis villatiea, per
aucupem decipitur: eaq'ue plurima est in insula,
quam in Ligustico roari sitara aauta Gallinariam
rocitarerunt. V. RUSTlCULUS. — b) Rustiea
finalia, diei festus, de quo V, V1NALIA. —
c) Rusticus sermo, quo utuntur rusticl homi-
nes. Cell. 2. 21, a med. Triones rustico eerto
vocabulo bQTes appellatos scribunt. Id. 17. 2. a
med. Sermonari rusOcius yidetur, sed rectius :
strmocinari erebriui est, sed eorruptius. — d)
Antiqui rusticum sermonem dieebant, qui mine
barbarus. V. loeum Gellii in RUSTICE.
n.) Translate. 1 1. In malam partem. —
a) Est ineultus, imperitus, rudis, agrestii, durus.
grossolano, incolto, rozzo, setvatico. Virg. 3.
Eel. 84. Pollio amat nostram, quamris est ru-
stiea, Musam. Plaut. Pers. 2. 1. 2. Nimis me
quidem pro tarda, et pro rustics reor habitam.
^uintsV. 1. It. a med. Gestus, roanusque for-
maotur, ut recta sial bracbia, ne indocta, rusti-
eare mantis, ne itatua Indecorui. Cic. 10. Phil.
10. sub fin. Homines rusticl et agrestes. Mar-
tial. 4. 55. Ua:c tam rustiea, delicate lector, Ri-
des nominal Virg. 2. Eel. 56. Roiticus ei, Co-
rydon. h. e. stultus. Ovid. 3. Fast. 463. quern
Oebam rustiea, diiit, Utiliter nobis pertidus ille
fuit. sciocca. et fferoid. 16.219. Pcenitet bospi-
til, quum, me speetante, laccrtos Imposuit eollo
rusticus iste tuo. lafra v. 305. voeat bomlnem
sine pectore, et qui ignorat dotes form* uioris
sua. Curt. 6. II. 4. Ludibrio ei fuerunt rustici
hominei, Phrygaque et Paphlagooes appellati.
— b) Item asper, molestus, aspro, villano. O-
vid. 14. Met. 529. Addidit obscenis convicia ru-
stics dictii. Id. 3. ^fmor. 6. 88. quid ccsptum,
rustice, rumpls Iterl — e) Item niraie verecun-
dus, insuiie, inepte timidus. Ouid. 1. Art. am.
607. Colloquio jam tempus &dest. fuge rustice
ionge Uino pudor: audaees Forsqne, Vennsque
juvent. Cic. 5. Fam. 8. mbruslicum pudorem
diiit. Rursus Ouid. 2. Amor. 4. 13. Siva procaj
aliqoa e»t; oapior, quia rustiea non est. V . RU-
STICITAS. — d) Et qui amoris vim non lentil,
aut repellil. Id. 3. ibid. 10. 17. de Cerere. Nee
tamen est, quamvis agroi amet ilia feraces, Ru-
stics, nee viduum pectus amoris habet. — e)
Habet locum in conviciis. Plaut. Most. 1.1. 38.
Oboluiiti allium, germana illuvies, rusticus, bir-
cui, hara suit. Phmdr, 4. 23. Laboro nihil, at-
que optimis rebus fruor. Quid borum limile tibl
conllgit, rustiea] <f 2. Interdum in bonam par-
tem sumitur pro simplicl, puro, non fueato. Mar-
tial. 10. 72. Per quern de Slygia domo reducta
est Siccis rustics Veritas capillis. Seneca Ep. 88.
a med. Magno impendio laudatio bae constat:
bomlnem litteratum! simus boc titulo ruiti-
eiore contenti. vlrum bonum! — Hinc
Rustiea, m, f. 1., subitantivorum more % I.
Bit qoa ruri degit, donna di viila, villana,
conladina. Ovid. 5. Met. 583. luilica dote Corpo-
ris erubul. Adde Martial. 13. 17. Rustiea sim, an
perdii etc. Sed V. RUSTlCULUS. f 2. Rustiea
est etiam res rustic*, apud Vegel. Veterin. prcef.
Licet proiima state et Pelagooio non defuerit,
RUTA C^SA
et Columella abundareril dieeodi fscuKu: Ttr
rum alter eorum quum rustics praeepts COQr
scriberet, curas animalium levi admonillone per*
striniit; alter, omissis sigois eauiisque morborum,
tam magna rei fuodamenta neglexit.
Rusticus, i, m. 2. lubstantivorura more, con-
(adino, villano, forese, homo ruri degeni, et
ia opere ruitico oceupatui, dffttarw- Ovid. I.
Fast. 665. Rusticus emeritum palo suspendat ara-
trum. Id. 2. Pont. 5. 61 . Rustlcui agricolam, miles
fera belia gerentera - amat. Adde eumd. 2. Met.
699. Horat. 1. Ep. 1. 42. Rustieui esspeetat dum
deuoat amnii. Id. 1. ibid. 7. 83. ei nitldo lit
rusticus. di persona civile si fa eontodino. Plaut.
Capt. 3. 5. 5. semper occant priusquatti isrriuut
rustic!. Cf. Most. 5. 1. 28. Id. Merc. 4. 3. 15.
urbani fiunt ruitiei. Cic. Oral. 24. 81. Sermo
omnis non modo urbanorum, sed etiam rustico-
rum. Id. 2J Fin. 24. Omnes urbani, ruitiei. Ad-
de puinliL 6. 2. 17. et Apul. 7. Met.
Homonym. Quid sit diseriminls intermit*-
cum et agrtstem, vide in On. r. AGRESTIS.
RUSTICUS, i. V. voc. praeed.
RUSTO, as, are, a. I. rustis aliquid emundo-
Tertull. Pall. 2. Ilaque (gens humana) eolers
omnia, si demum intelligis alibi itipaotem, alibi
deserentem, rune&re atque rustart instituit, »t
inde, relut ei sureulis et propaginibus, populi
de populis, urbes de urbibus per unique orbli
pangerentur. ^lii minus recte leg. ruspare.
RUSTUM, i, n. 2. idem ac rubus: videlur «»e
per ijncopen a rubus'um, quod a rubus. feitu*:
Rustom -est rubus. Virg.7. Eel. 42. Horridlor
rusto, projects vilior alga. Id. 2. G. 413. nee
non etiam -aspera rustl Vimina per silvam, et
ripis Ouvialis arundo Caditur. Ubi 5erviu«: Bo-
stura Tlrgullum est, unde Tltes iigantur. Apud
Virg. loc. cit. utrobique, et apud Serv. alii per-
peram leg. ruico, rusci, et ruseum. V. PobU-
dera Op. post. T. 1. p. 275.
RCSUM et RUSSUM. V. RURSCM.
RfiSUS. V. RUSSUS. . , .
RCTA, se, r. I. p'ut*, rei purrj. ohm, et etiam
nwavev dicta, berba bortcnsii, ruta. ■
I.) Proprie. Varro 5. L. L. 103. Mull. Qua
in hortii nascuntur, alia peregrinis vocabulls, ut
Gracis ocimum, menta, ruta, quam nunc sr«hr«vo»
appellant. Sic Plin. 20. Ilist.nat. 13. 51. (148)
ait. earn emundare aangulnem oculis •uffuium, H
Venerera cohibere, ande eidemnomeu est datum
irrfeavoy a «^yvu//i, cohibeo; ut contra eruea
eamdem eicitare creditur. Hinc Oaul. aemei.
am. 801. L'liliui sumas acuenles lumina rutas,
Et qnidquld Venerl corpora nostra negat. t\ Aucl.
Priap. 52. p. 189. JPirntd. tollat erucas Men-
tamque olentem cum lalubribus rulls. ^' n - *••
Hist. nat. 8. 46. (156). et Colum. 11. «• R. »•
a med. ejui serenda rationem tradunt. Duplex
eit: laliva et lilveslris. Utriusque vires in medici-
na fuse pcrsequ'tur Plin. loc. eft. et 20. tbid.
13. 51. Id. 14. i6id. 10. 19. (105) ait, u ft
condiri vinum, quod ruialum ipse appellat-19.
ibid. 8. 45. (156) maulpulis blnls coudills in
eadum must! etc. — Condiendls elbis mullum
usum habet. Martial. 11. 52. tenul major cor-
dyla Iacerto, Sed quam cum ruta froodibui ova
tegant. el ibid. 31. Ut condat (cucurbifai) wlo
rafer sapore In rut:e folium capelliana. — HIqo
in rules folium eonjicere ali^uem, provero.^a-
pud Petron. fragm. Tragur. 37. extr. et 08.
Burmann., la quo eipiieaado varie «o« nlur
eruditi. Eoi eonsule apud Zrurmanmim. Alia an
ruta V. ia Apul. Herb. 100. at 116.
II.) Translate. Cic. 16. Fam. 23. extr. Cr«
eispecto Leptam. elcolm .ad OMUt ««*» P««j"
mihi tui sermonis utendom est. V. pULfcJUW.
RCTA C^SA vet rtula et cssa, peutr. plor. J.
abiolute. Si farroni credimus, 9. L- L. 104.
Mill., primam lyllabam in rula ita dieimus, at
u producamui. Fortasie, quia contractum est ■
ruila: at io eompositis eruluj, diruiuj etc. bre-
vii est. — Ruta eaia, a ruo el ccsdo, dieilur
mpellei omnis, qu.-e loco moveri posslt et qua Tel
ruilur, vel etiam caditur; qua avulsa et iepa-
rau ab adibas vel fundo ttoali. eieipi ilbiquej
?9
RUTABGI
ratiner! • venditors poult, elque opponuntur pxa.
Festm p. 202. 15. Kill. Bute ezn dlcnntur,
qua venditor posiesitonla ial utut gratia eon-
eidlt ruendoque extraxlt. Vsp. Dig. 19. 1. 17.
SI ruta at casa exclplantur in Teodllione, aa
plaeult ewe ruta, qua eruta sunt, arena, crate
et simllla .- casta esse, ut arborei eanat, carbonet
et hi* ilrallie. Q. Muciut ibid. 50. 10. 241. la
rutit etnii n mot, qua terra ooc tenentur, qua-
que opere itractlll teetoriove non eoatiaentur.
(He. Top. 20. 100. Ne praterlrem altqald, quod
ad argumeatum in onial rations reperiendum
pertineret, plare, quam ■ te desiderata erunt,
aura complexui : feelque quod lape liberate! ren-
dltoret solent, ut quum odea fundutnve veudide-
riat, rutie cailt receptit, concedant taraen all-
quid emptor!, quod ornandl eauia apt* tt loco
poiltom ex* Vldeatur. 8Io tibl noi ad id, quod
quail manciple dare debebamut, ornaments qua-
dita roloimus non debits accede re. Crassus a-
pud Cie. 2. Oral. 55. 220. Col reiitudere dices 7
so Jurl drill 7 ait paternutn. Sed dicet, te quum
sd«8 recderei, ne in rutis quidem et cassis solium
paternum receplsie.
ROTABRI, ferramenta ad terrain eroendara.
Varro 4. L. L. 31. Iteitrl, qulbaa dentalibui
peoltui eradont terrain atque aruunt: • quo et
rutabrl dieti. Ita ForcelL; at MulUrui leg. a
euo ruru ratlri dieti.
BCtABULUM vel Rotabulam, I, n. 2. (rao).
I.) Proprie. { 1. Bit iottramentum, quo ru-
stic! la prorusndo igne, paoli eoqueadi gratia,
otuotur, at Ait. deflnit. ttrumento da sbra-
dare U faoco, palletta, evaxaXXnc. iroviut a*
pud Fetl. p. 202. 11. Mull. Quid ego facerem7
otlosui rodebam rutabalum. Adde Caton. R. R.
10. tt 11. at Sutton. Aug. 75., nbl Inter instru-
ment* Tilla una earn forcipe enuraereut. *f 9.
Sumltur at pro radlcule, mtttola. Colum. 12.
if. R. 20. circa med". Jubebie rutabuto ligaeo
agitarl quad dccoieris. «t ibid. 23. Butebulo II-
gnao permiscere. *I 3. Imtrumentum ad pro-
roenda ttereofa, at est apud Itid. 20. Orig. 8.
II.) Translate eft to' ai'Soce* eujp'evtxo't. lias-
viut apud Felt. p. 202. 15. Hull. Senile retrl-
tun; nrtabulum.
BOtACBUS, a, urn, adject. Forma rutaciut a-
pod Cat. Aurei. loc. cit. — Rutaceui eit ax ruta
taetui, at Butaceuro oleum, Star cell. Empir. '29.,
Win. Faltr. 2; 28. et Ccel. Aurei. 4. Tard. 7.
104. eljster, Marctll. Empir. 20. berba.
rCtAcIUS. F. too. praced.
ROTARfUS, a, nm, adject. Intcrlpt. apod Fa-
brut. p. 10. n. L. a moniuhrto palakoahiobtm
CM AOKO fOHTltAKO QYOD 1ST VIA AVRIUA IN CLI-
to rvtahio. h. e. ubl multa rata, tea rodera
eaat. H>i eaim multa olim sdlcula fuerunt, lem-
porum Injuria prolapia.
rOtATUS, a, urn, adject. ftin-avuTo'c, ex rata
fa etui, ruta eonditui, lea medieatui. Plitu 19.
Hist, nat. 8. 45. (150). Inrenio, muitum ratatum
populo datum. Martial. 10. 48. Secta corona-
bunt ratatoi ova laeertoi. A, «. rata eonditos,
Tel inrolutoi. Filagon. Fttirin. 2. ant* mtd.
Peruogeodui eit equui Oleo prlmum rutato.
rOteLLUH, L, n. 2. demtnut. a ratrum, par-
Turn ratrum. Zucil. apud Non. p. 18. 22. Merc.
Frumentariue eat, medium tecum, atque rutel-
lam Una effort, h. ». bacalum ad aquandum
modi! cumulura, boilorium. rasiera.
RDXlOA, a, f. 1. Legitur in Gloss. Gr. Lai.
Ko'futf, rutlca, pertlca.
aOTlLANS, antit, et
aflTlLATUS) a, urn, particip. F. RUTILO.
BOTlLKSCO, if, ere, n. Incboat. 9. rutllui no,
flaTueo, fan i biondo, ,£a» S's'fofs as. Flin. 8. Bill.
not. 56. 8i. (217). Leporea in Alp i bus eandldi,
qulbaa bibernii meoilbui pro elbatu nirem ere-
duat ens, certe liqueieente ea rutileicunt annii
omalbut. Captll. 2. p. 31. Fulgura rutlleicuol.
BOTlLIS, a. F. BUTILUS.
BOTlLIUS, a, am, adject, rufut, rulilui. Ft-
fitif ia Rutilium: Rutilium, ruium sigalGcai,
eujua coloril itudiOSB ellain aatiqua roulieres
fuerunt, uada uaierunt notaen RuuHus, at la-
— -178 —
dicet frequenter Afranine. Sunt qui leg. rutilam,
ut et Mullerta at ettam Iftukirkch., Fab. Tog.
p. 273., ubl iaquit: Batilam rifle doctii de-
betur. Ceterura aiurpatar ut nomen proprium ;
bloo Rutiliorum familia, de qua F. RUT1LIUS
la OKOH.
ROTlLO, ei, StI, Stum, are, 1. (rutilui). Par-
ticip. Mutuant tab S.; Ratilaluitab A; Ruti-
landut eub A. — Rutllo uiorpatur A) Active;
et B) Neutrorum more.
A) Active rutilo eit rutiluro facio, far biondo,
dare il color dell'oro, arrottare, f av&ijo), ipu-
&pa*»u. Liv. 38. 17. Procera corpora, promissa
et rutilata coma. Flin. 28. Uitt. nat. 12. 5t.
(191). Sapo, Galliarum lareotum rutilaadii eepll-
lie, fit ex sebo et clnere- Tac. 4. Hist. 01. Pro-
ps. ai ratllatuiqae crinii. Fal. Max. 2. 1. ». 5.
Capillot clnere ratllare. Sutton. Cat. 47. Ruti-
lare et eubmittere comam. Xucon. 9. 810. omnia
membra Emuere ilmul rutilatam languine virus.
Alii leg. rutilam pro. Cape. I. i.'p. 20. Pallium
coeciaeuio led euro plarlmo rutilatam, ft. e. cai
latextum erat aurum. — Sunt qui potent ruti-
lare crinetn esse crlipare, arricciare. Afferaot
illud Senec. Here. Far. 948. de Uone. et rutilat
jubam Cervlce Jactani. Sed alii leg. et rutila ju-
bam Cervice jactat.
B) Neutrorum more eat tplendeicere, nltere in
modam auri, aut cujuellbet rei Cava ae aitentii,
rabera. Accitu apud Farron. 1. L. L. 83. Mull.
Jamqae aaroram ralllara proeul Cerno. Ipse Far-
ro tnox: Rutilara est a colore auri. aurei enlm
ratlli. Firg. 8. JEn. 529. Arma Inter nubem
call in regione lerens Per eudum rutilara vl-
dent, at palia tonalre. Adde Sil. It. 1. 477. Fal.
Flacc. 5. 251. Ta quoqoe teerata ratllant cai
vellera quereo, Bicubiai, Gredive, lena. Apul.
Apolog. p. 417. Oudend. t. Platan. 'AotTjp w«»
pit eXapirric evt' JejoTo(» iat lie Tertit: Lucifer
ante meat rutilam mortaJlbue Alter. Stat. 11.
Theb. 513. It pracept eonlpet (lauciui) striata
contemplor babena, Arraque fanguineo ecrlblt
rutilaatia giro, la terra rotseggiante di tangue.
Fulgat. interpr. Matth. 10. 3. Veipere dieitis:
Sereaom erit, /abieundum est enlm ealam: Et
mane: Hodle tempeitai; ratllat enlm triita ea-
lam. ft. e. rabet, truop'a£<s. Sio etiam Tertit Sy-
rua et Arablcut. Cf. Flin, 18. Bin. not. 35. 78.
el Firg. 1. G. 438-400. — Oino Particip. prat.,
eujui exempl. fetalimae,
Ruttians, antii, occur rit etiam adjecllvoram
more, node Cnmp. i?u(i(an(ior, et est radlue,
Claudian. t. Zand, glilich, 38. rutllantei eri-
nlbua ala. h.^. aotilla Germanoram, qulbui flava
coma. Tac. 1. Hist. 13. J)im per calum concur-
rera aeiee, ratilantia arma, etc. Flin. 18. Hist,
nat. It. 22. (53). Rutllana color, itatar. Pa-
neg. Constantin, 35. Rutilaatet aaro columaa.
Fenant 8. Carm* 7. 351. Vellere caadidior
nireo, ratilaatior aaro.
ROTlLUSNiS, e, adject., fortaua a rutilui,
at ignis. Auguttin. Serm, 151. n. 1. Mai.
RUTlLTJS.a, um, adject. Sunt qui ruti.ii legunt
apud Colum. 8. R. R.2.; at Schneid. cam eliii
pteriique rutilus. Et lane bli deiade eodem ct-
pite bene poeltloaera adblbuK: at Teri simile
qoq lit alteram illam !nusltatam ; probasie. —
Ratilui, ab eodem them. ae_rubor (of. Germ, roth)
♦f 1. Eit rafui, rasius, ruber, Oavae ad rubra m
accedeni, aureus, fulrm. De hit appellatlonibui
raS colorifdiiputat Gcll. 2. 20.; ted quum iln-
gulls propriam deQallioaem auigaet, de ratilo
nihil dloU. TJiarpatar autem de colore earl, 1-
gaii, et sanguinis, at flava coma, live lit qua
apud not pelo roeso, live. captUo biondo. Bine
a Farrone 7. L. L. 83. Mull, aurora dicltar
rutilara, quod ab igol solis turn aureo aer ao-
reseat: aurei eaim rutlll; et iade etiam mulleru
valde rufa, rutila dicta. Fal. Flacc. 8. 114.
Rutila pellii. ft. e. aureum vellui Pbriil. Clau-
dian. 1. in Ru/in. 197. laiet ruliloi tibl Ljdla
footei. ft. e. Pactolum auriferuro. Lucan. 9.
364. rutilum metilluro. ft. c. aurum. Cic. Somn.
Scip. 4. Uoinloum generis salutarli ill- fulgor,
qui dicitar Jorii: lam ratilus borribilisque tei-
RUTULA
rls, qaem Klartem dieitis. Firg. 1. G. 454. at 8.
JEn. 430. Rutilus ignis. Fal. Flacc. 7. 047. flu-
t'.lam fulmen. Ovid. 12. Met. 294. Rutila Dam-
ma. Fal. Flacc. 5. 451. palla rutilli correpu
venenii. ft. e. ioceodla portantibue, Oirid. 5. Mel.
83. rutilum vomit Hie eraoram. Colum. 8. A R.
2. circa med. Gallisa rectli raliliiqae crletulie.
et mos. Galllaaeet* raaribus pales ex rutilo at-
blcantes. Servius ad 3. £n. 84. Cato in orlgl-
nibui: Mulierei, inquit, nostras capillum eloere
ooguitabaot, ut rutilui esset. F. RUTILO. Chid,
2. Met. 035. et 0. ibid. 715. Rutill capllll. roc.
Agric. It. et Germ. 4. Rutila Caledoaiam ha-
bitaatlum coma. SiU It. 10. 472. comam ruti-
lui, led cum fulgora nlra'i Corporis. Ptaut. Mere.
2.2. 34. Tun' capita cano areas, lenei neqoiut-
me7 ds. Seu eanurn, teu lstuo rutilum, iiv« a*
tram eit, emo. (Rufum crinem eodem tenia di-
xit ■Seneca 3, Ira 20. de Garmanli loquent: jla-
vam ccesariem de iisdern Juvenal. 13. 104. at,
auricomum Batavum babet Sil. It. 3. 008.) Sue-
ton, iftr. 1. E nlgro rutilum, arique adiimllem
eaplUum reddere. et mos. Rutila barba esse. Ca-
tull. 03. 83. Rutila Juba leonls. Festus p. S»5.
31. Mull. Rottla canes, id est, non proeul • ru-
bro colore, Immolantur caaario tacrlficio pro fru-
glbai. Colum. 8. R. R. 2. Getllaa Africana ru-
tilam galeam et eristam ia capita gerit. Alii ru-
tilem. F. inlt. «J 2. Aliquando rutilus eit iplen-
dent, nlieoi, nltidui, rispiendente, rsVucenta, ler»
to. Fal. Flacc. 4. 020. Rutilus thorax. Claudian.
2. Stilich. 341. columna. .Prudent. Hamarlig.
927. corona. — ifB. De cogoom. R. F. ONOM.
ROTInUS, a, um, adject, ad rutam pertinent.
Cai. Aurei. 4. Tard. 7. 100. Rutloum oleum.
rOtRUH, I, n. 2. Deriratur a tuplno ruitsm,
rerbl ruo, ut aratrum ab aratum. Farro 5. Z.
L. 134. Mull. Rutrum raitrum a rnendo. [Fbr~
cell. leg. rutrum, ut rutium, a ruendo.)
I.) Proprit. f 1. Eit imtrumentum ruitlcum
proferratum ad aliquld erueadum, sappa, snex-
navt], axapelov, xpwr.iov. Cato R. R. 18. at SI*
Butra qulnque, rastrot quadrldentet duos. Fest.
p. 202. 21. Mull. Rutrum tenentit juvenla eit
effigies In Capitolio, epbebl more Gracorum ara-
nam ruen tit eiercitationii gratia, quod sJgnom
Pompejut Bitbjnlous ex Bllbrnia lupellectlUa rs-
gla Romam deportarit. Farro apud Won. p. IS.
22. Merc. Bulro caput dlsplanat. Ovid. 4. Fast.
843. da Rtmo. Nee mora, transilait. rutro Ccler
oecupat auiom. Claudian. 3. Slilich. 91. quia
Galileo ratra? Qaii memiolt Latlo Senonum
terviiie llgonet? Alii leg. rura. ^ 2, Itcoi
Instrumentum, quo permlscetur calf, et lublgiu-r,
qua et ascia el marra dicitur. Fitruv. 7. 3-
a med. Ita materiel tempere'.ur, utl, quum sub-
Igitar, non hareat ad rutrum, ted purum fer>
rum e mortario libretur. Flin. 30. Hist. nat. 23.
55. (177). Eiperlmentum marmoratl eit in subi-
gendo, doneo rutro non eohareat. Adde Ballad.
1. R. R. 15. Hue pertinent Ilia Caton. R. IU
37. Partem de nucleii luecernito, et in laeum
conjicito: eo aquarn addito, permiscelo rutro be-
ne, et ibid. 128. Terrain cretoiam sumito, eo
amurcam infundito, paleas iodlto: sialto quatri-
duum fraeescat. ubl bene fracuerit, rutro conci-
dilo. ubl concideris, delulato. Id. 10. et 11. ru-
tra. ubi alii leg. rastra. *f 3. Addlt Scalij.
ad Farron. did rutrum etiam boitoriom, quo
modii eumului equator. F. RUTKLLUM.
II.) Figurate. i°ompon. apud Jvon, p. 18. 22.
Merc. Sarculum bine Ulo profectoi, llllne rc-
dlitl ratrum. ft. e. retro res tuz ierant, haul
allter ac il ager, qui Jsm urculo tarrlcndnt
erat, tails avadat, qualis prios fuit, quum rutro
vertendus erat. Prim enlm rutro vertltur aser,
deinde seritur, occatur, sarrltur.
ROtObA, a, f. i. perturbatio, terte Jfon-p.167.
9. Merc. Videtur eue a supioo rulum verb! ruo,.
quamris prior ejus sjllaba looga sit, qua in com-
posiiis corripitar, ut in RUTA C£SA adnoiari-
muL Farro ibid. Ergo turn Roma peree pure-
que pudeotes Vivere; com ptlria nuns sar>-« io.
risluiM. — SB. D« aom. propr. F. ONOM.
AC i OLA. a. L t. detnttutt. * rata, faiia rol*.
AUTULUS
Cic. ». Fain. 22. Rut*, el menta, reete otrum-
que dlcitur: Tolo inentani puiillam Ita appellare,
■ I ruiuUm; non licet. Hue aHudit Mieronym.
J 3. ia Is. 47. ». Stole! disputant, non post* not,
ul diciraus a rut* rululam, lie u'soxopicTixov
men ia ftcere.
aOltJLUS, L F. BOTCLCS.
rCtusdus. f. botundcs.
RTJTCS, a, um, particip. F. RUO.
Bt)TOS, us, m. 4. (ruo) actus eruendl. Farro
6. L. L. 136. Mull. Rastrl, quibus denlatis pe-
nitut er.dunt terrarn atqae eruunt, ■ quo rutu
rulri dleli. Alii aliier leg. (F. RDTABRI.)} at
cf. qua supra dixerat ibid. Ab ram rasielli dieti.
RDTlDDS. F. RUtDOS.
RY
R?MCLCCM, I, o. S. It» eliarn eetlbliur_ pro
remulcum ; dedueitur *nim a Gr. e'vpoubteir, h.
*. p'ufto'v t. p'Cpia J>k», temonem v. funem trabo.
C«leruni F. BEMTJLCCM.
RYS5ATUS. F. RUSSATUS.
RHUMBS etc. F, B.UHUMCS fl«o.
S eit A) Litters, et S) Not*.
A) S litters — a) Consonant leralvocalu
teipondet littera a et ipirltul aspero Graeorum,
et Saoikr. t, i, t, «C. Sibilum autem quemdara
tono exprimif, unde Mettala apud Capell. 3.
■p. 55. non lilceram, led sibilum cue dixit. —
6) Praponltur ae subjlcilur omnibue roeallbui,
el, ex comonantibm, e, p, q, et t, et In qolbos-
dam peregrluit vocibui etiam m et ph, ut in
•eaiisj, tcio, tcribo, tpero, squalor, $tO, ttre-
■nuus; Smyrna, tmaragdut, smegma, tpkwra.
— c) Poitponitur consonantibu* b, p (cojut
loco Claudlui Caiar antislgma icrlbl Tolult, ted
frotira. V. Priician. p. 558. 1. Putsch.) et r,
ut In icrobi- piatmul, prinetpt, part, tort.
— d) Omlttitur, aut addiiur pott a, to compo-
siiii, et jmologla cauia, at la ttimiut, txtmptum,
tsittimo, et txttro, etrrpectatus, txtul, txtolvo.
— e) Gemlnatar in medio rocam, quemadmo-
dum cetera, at festui, pessum, otta. — Gleet onis
temporibm, inquit Quinlil. 1. 7. 20., paulluraque
infra, fere quotlee media rocalium iongatum, vel
jubjeete longlt eiset, gemlnabatur, at causae, cat-
sut, divissionts: quo modo et Ipium, et Vlrgillura
quoque icriplue, manat eorum docenl. Alqul paul-
turn inpetiorea etlam Mud, quod noa gemina *
dJcimuj justi, ana dlxerant juti. dao Quinlil.
— Olim duplex a usurpatom fult pro z, ut ia
crotafiifo, ma.ac.tio pro cralalizo, matacixo. —
f) Mutator In * poit lltteram gutturaiem, ut
coxi a coquo, axis ab ago, faxo a facio, txta-
sit, quamquam et ectlatit dlcitur. — g) Item
mutalur In r ia medio vocum, at Faleriut, /"u-
riut, Papiriut, ara, dart, et alia apud Parron.
1. L. £■ 28. 27. Mull., pro Fatetiui, Ftuiut, Pa-
pisiut, asa, dasi etc., quod olim dicebant, teste
Cic. 9. Fam. 21., Quinlil. t. 4. 13., Jl/acrob. 3.
Saturn. 2., Serv. in 4. /En. 219., Ftl. Long,
p. 2230. Putsch., Ter. Scaur, p. 2252. Putsch.,
Pompon. Dig. I. 2. 2. et Pest. In Aureliam,
et in Dasi; et in floe, ut ar5or, ftonor^ la-
bor, vapor etc., olim ar6of, honsf, Jaooi, va-
pot: (et. Agr otc. p. 2269. 16. et p. 2272. 10.
Putsch.) qua bodleque iolerdum In' am sunt,
praiertlm in carmine. F. litter. R. Its Fore til.
Noa taraen crediblle eit, lltteram " a primltlra
j (ere derlratam fulne; bine il ponai most
pro more, hoc, non illud, primlllrum sue de-
bet, quum rera bujuica voeii radix lit tnor ;
quod it in recto ut oior. Id factum eit, quia
— 479 —
littera t buie effieiendo caiai interrit. Ceterura
patet in quibuidam vocibut r in locum littera s
luffeetara fuiiie, ut in qumso et qucero, in (ge-
nus) gtnerit pro generis, amare pro amatai
(anttq. cf. Graeam poiitionem oai), dirimert
pro disimer* etc. — h) Ponilur — a) Pro
litter, d, t, et raro 6, ut in ». cessi pro cedsi,
passut pro pattiu, justi pro jubri; at dtuiri pro
dividsi, et casus pro cadsus, quamquam legi-
tur . etlam divissi et co»sur. F . qua lupra dl-
ximui. — P) Pro littera r in donum pro dor-
sum, et rustum pro rursum, V. aCRSUM. —
Y) Pro iplritu atpero in voeibui a Graeo »er-
mone deriratla, ut sex ab «f, luper ab uirep, so-
ur ab txupss, somnus ab u»voe ale. (Cf. Sanikr.
j'si, tvapnat, gvagurai.) Adeo autem cogoatio
eit bole littera cum aiplratione, quod pro ea in
quibuidam dictionibua iolebant Bceoti, pro t, h
icribere Jfuha pro Musa dieentei. Ita Pritcian.
p. 557. 46. Putsch. — ») Permutatur com alii*
lltterii, ut ridera e«t in Clausut et Claudius,
tensut et tentus, item puftore et puirare, mer-
tare et mertart, laxut et (arsui, axit et assis,
Stxtiut et 5e«fiu», obttrinttril el obttrinxvit
etc. — !) Additar aliquaado vocibui a Graca
lingua deriratis, at in tculpo a yhifa. — m)
Eamdem ia fine dlctionii elldebent. Cic. Oral.
48. a med. Quia etiam, quod jam tubrusiicum ri-
detur, olim autem politiui, eorum verborum,
quorum eadem erant poetrema dua littera, qua
aunt in opruuius, poitremam litleram detrabe-
bant, nisi voealis iniequebatur. Ila non erat of-
femlo In Tertiboa, quam nunc fugiuot pneta no-
vi, ita enim loquebamur: qui eit omnibu' prin-
etpt, non omnious princeps •' el vita ilia d%nu'
locoque, non dignus. Hsc Cic. Plura dabit bac
de re exempla Gtll. 12. 4. et Ennio. Sed et in
sills poiitlonlbut IdfactttabSct, ul notat Quin-
til. 9. 4. ante tntd., triitiorii loal Vitandi.cauia.
Sic Enniut apod Fest. in Genas, et in Sultis.
Paadite, luiti', genai, et^eorde relinquite lomnnm.
Id. apud eumd. in Sat. Tirgine' nam ilbi quia-
que doml Romano i babel iaa. £ucit. p. 131. 5.
Mull. Sablatui pudor omnt', llcentla, fenu' re-
fertur. — si) In compoiltif elidilur, at in di-
mitto, dirumpo ete. pro dismitto, ditrumpo etc.
B) Note, In notla S. eit sum, tui, tibi etc.
sacrum, itmit, tecutor, tervvi, Stxlut prsno-
men, eectariue, renatur, Sergiut, eftpendia etc.;
S. C. lenatuieootultum ; S. F. laoriii faciundii;
S. II. tlgnum hoe; S. I. Sol iarlolua; S. P. sua
peeunia, »el aobprafootua, vel terraa publlcui;
S. S. lenalut tententla; 8, T. sacra urbi, rel ipe-
etatui eit; S. A. 0. sub ateia dedcarit; S. 0.
A- eeoatuscoasulll auctorilas; S. L. M. solrit il-
bent merlto; S. H. T. sacra monela urblt; S.
9. P. sua pecunli posult; S. S. P. lull sum-
ptlbus posult; s. P. P. S. sacrii publieis prasto
sunt; S. T. T. L. sit Ilbi terra levli, Tel S. ?.
T. L. sit robis terra levlt; S. V. S. L, M- ius-
ceptum Toiara iuKIi libens merilq.: et alia, qua
in litteratli lapidibus ocourrunt. — Est eliam
aota tileatil. F. SIL£0*
SA
SA pro sua. F. SUDS.
SABACTHANI, 'SHpSW shevaqlhani, vox
Sjro-Cbaldalca, idem ac deteruisli me, compo-
slta ex verbo Cbald. prj shevaq, deieruit, et
pronomine. Fulgat. inttrpr. fflallh. 27. 46. Eli,
BII, lammi sabaetbaoi: hoe est Deui raeui, Oeus
'mens, ad quid derellquisti me. Sumpiura est ei
Ptalm. 22. I. pro Ilebr. iStttVt gnaiavihani,
quud etiam thargum ilia roee reddit.
SABAulA, 6rom. F. SABAZIA.
SABAlA vel Sabaja, a, f. 1. el Sabajura, I,
o. 2. Tidetur essa ab Uabr. N3D kwc, potarii:
unde etiam tabajon tulgo apud nostratei. —
Sabala, Tel sabajum est cererliia, potlo quxdam
U bordee, vel frumeoto aqua macerato. Ammian.
SABBATAfllUS
26. 8. de Faltnie Aug. Injuriose compellabatur
ut tabaiariui. Est autem sabala ex hurden, Tel
frumento in Hquorem conrersia pauperlinui in
Illjrico potus. Bieronym. 7. in It. 19. 10. !*o-
tanduro, quod 13B7 (seA^r h. e. sioera) LXX.
fuSov tranitulerunt, quod genus est potlonls ex,
fruglbua aquaque eonfecturu, et vulgo In Dal*
matla Pannoniaque proTinciis gentili barbaro-
rum sermone appellatur labajum. Hoc maxims
utuotur yEgjpiii.
SABAJAR[US vel Sabariarius, «, m. 2. qui
■abaiam con6eit, Tel potat. T. Ammiani lac.
adl. in »oce praced.
SA.BA.JTJM. V. SAOAIA.
SABANOM vel SaTanum, i, n. 2. capayov,
oa/Sa'«ow, vox peregrine, et, si Isidoro 19. Ori'g.
26. a med. eredlmus, Grzoa; si alils, Ulspani-
ca, at est apud Jo: Rhod. de acta, e. 14. —
Sabanum eit iintaum, pannai ad tergendum, aut
fricandum, aut tegandom involTendumre, petza,
tovagliuolo. Pallad. 7. R- R. 7. Nunc mella eon*
ficimus, eongetilt In muadiislmum sabanum fa-
Tia, ac dillgenler expreuls. Apic. 6. 3. Quum
cocta fuerlt, sabano calido involTes gruem. Ft"
get- 3. feterin. 47. ad /in. Animal exercetur,
dum sudet: poit tabanis validloribus abitergetur.
Pelagon. Feterin. 17. a med. ;Egrum exerea-
mus asque ad sudorem, sudorem sabanls deter-
gentea diligenter. IXarctU. Empir. 26. a med.
Heliot erit, si banc potlonem pott balineum, in
sabania adbue eonstilutus, acceperit. h. t. in lin-
teii, qoibus loti lorolruntur euiccaodl causa, an-
tequam Teitet resumaot. Bieronym. Reg. S. Pa-
chom. 81. Eteeplo sabano longiore, quod collo
bumerliqae cfrcomdal. Ita nunc utuntur sabano ■
Turca, qui Tenetiis degunt, quodque not vulgo
sciaf, et Galli cMle rocant.
SAbSOTH, o. indecl. gen. fem. el num. plur.
apod Hebraot, a ting. N2V uoua, etereitui.
— Sabaoth est Igitur esercitai, militia, viriu'.ei,
niN3X Jieuaod, ca£aii&. Prudent. 4. Cathe-
mer. 7. Hie est, quern Sabaoth Deum voeamui-
Id. Apothtot. 901. Eit imponlbile ipectare pro-
funda Sabaoth. h. i, Dei exercltuum, vel Dei
potent!*. Prlore loco panultlmam corripit, po-
iterlor* produclt. Add* Tertull. advert. Jud.
13., et Fulgat. inttrpr. Jerem. 11. 20. et Paul.
Rom. 9. 29. et Is. I. 9. ubl aogelorum exercl-
tut intelllge.
SABATfiMDM, I, n. 2. idem ao dlabathram,
Plin. Falerian. 2. 17. tub Ml. Tundet omnia
Teterl tabateno calefacto.
SAB ATI!, indecl., nomen Srro-Chaldaleum men-
sis uDdeciml a novilunlo Febraarti ad noTilanlum
Marlil, at putent reeentlorei, ab Uebr. uaif «'»e-
vat, Grae. oajSdt Fulgat. interpr. Zach. i. 7.
et 1. Match. 16. 14.
SABAZlA, Sabadia, Saradla vel Sebadia, orum,
n. plur. 2. saera in honorem Baccbi, a oa/3a{siv,
baccharl, unde Sabazius cognomen Baccbi terti),
et etiam Jov!i.(r. SABAZIOS In ONOM.) Saba-
sia, Tel, ut est apud Arnob. 5. p. 170., Saofldia
sacra, Tel etlam 5avadia sacra, ut est in In-
script, apud Gruter. 431. 7.: lo qulbut aureut
coluber, ut verbis ular Arnobii, in sinum dlmlite-
batur eoosecratis, et eximebetur rurtus ab in-
ferioribui partlbm atque Imis. Idque ob fabulam
a Phrjgibiit contictam, quam idem narrat. qua,
dlcitur Jupplter sub ipecle taurl Ipiani malrfm
Cererem teineraste, el Liberam teu Proserpioam
g.-nuUse : bane quoque tub forma draconli Irecsta
contreclane, et taurum genuine: (b. e. Liberum
jpecie laurl) unde Tarenlinus ootusque teaariut:
Taurus dracooem genult. et laurum draco. Sunt
qui Sabaiia leu. apud Cic. 3. .Vat. P. 23. 5H.. at
Orell. leg. Cabiria, Intcript. apud Oreil. 2337.
L. LVCCflO JACERDOTl SRBADlOR'Mn.
SAHB.4TA, orum. F. S.UIUATUM.
SAU1J4TArII. F. roc. leq.
SADuAtArIOS, a, urn, adject, ad eabbatum
pertlneni. Sidon. i. Ep. 'i..a med. De luiu au-
tem il lo Sabbatario narralionl raca iupers»den-
dum est. h. e. qui in conriTlli paullo largior est
sabbatii, ieu diebus feitli, quam profestii. — iline
Sabbatarii, gium, m. plur. 2. absolute, suot
SABBATHUM
Ipst Judai, qui tabbata servant. Martial. 4. 4.
JpjonU Sabbetarlorum. A1U leg. Sabbalariarum
gen, fern.
3ABBATUCM. r. SABBATUM.
SABBATISMUS, I, m. 3. oajSpVifiBBoe , tab-
btti obstrvatio. Juguilin. 22. Civ. D. 30. ad
fin. lite sibbatismui evidential epparebit, quoa-
iim lepilmut invenitur. Adde Hitronym. Ep.
140. n. 8.
SABBATIZO, at, are, t. 1, tabbatum colo,
•ervo. Tertull. advert. Jud. 2. ad fin. et VvX-
gal. interpr. Exad. 10. 30. Id. Levit. 25. 2.
Sabbatizea aabbetum Domini.
SABBATUM, I, «i Sabbat*, orum, o. 2. Sunt
qui icribual Sabbatnum Hebraicii litterii inhas-
reotei: Grsel nullam adsplratlonem admitlunt.
— Sabbatum, llebr. H3B7 tkabbad, teqalei, xa-
Tatrauoic., oappVrov, leptimui quisque dies uniui-
cajatque hebdomads, apod Hebrsos, quera Eth-
nielSaturni diem ooralaaveruns: a T\2V ihavad,
requievit: quail diet quietli. Nam boe die Judai
ab omni opera ferianiur, Deum, mundi arehite-
ctum, imitali, quem lacrai Litters tradunt, eon-
feci* iex diebui mundi uaiversl machine, eaque
esornata, aeptim* die quievieie, idett a novli re-
bus creaadli ceisavitie (Gene's, 2. 2-3.). ^ t.
Unirersim. — 1.°) Strioto «en»u. — a) Sing,
num. V utgai. interpr. Exad. 20. 3. Memento,
ul diem sabbatl unrlinoei. - Set enim diebui
fecit Do mio ui calum, at terrain, et mare, et 0-
mola, qua la eli tuat, tt requievit in die lepti-
mo; idcirco benedlxil Do alia ut diel labbati, et
■auctlBcavit eum. Auguain. Ep. 38. Sicul qui-
dam jejunaatei sabbatum observant. — 0) Plur.
num. Justin. 30. 2. 14. Moysei neptimum diem
more gentii tabbata appellatum in omne avum
jejuoio tacravit. At falio icribit, Moyiem Insti-
tuiiie, ut tabbatum Id omne svum Jejunio ta-
craretur. llano quidera opinionem babebant Ro-
man!: et fortaase aliquando, gliicente Judaorum
luperttilione, vera full. Ceterum ab initio tab-
baiia quiet operum,. non eiborum abstiaentia, a
Dao In dicta est. Auguslut apud Sutton. Aug.
76. Ne Judaua quidem, mi Tiber!, tarn diligenier
■abbatii Jejunium lervat, quam ego bodie lervavi.
Juvenal. 14. 96. Quldam lortiti metuentem sab-
bat* palrem Mil prater cubes, et call numen
adoraol. Pelron. fragm. p. 086. Burmann. Et non
jejuna tabbata lege premet. Seneca Ep. 95. a
med. Accendere aliquem ioceroam aabbatia probi-
beamui, quoniam nee lumioe dli egent, et ne ho-
minei quidem delectantur fuligine. PttfgaL in-
terpr. 1$. 21. 23. Brit Nabucbodonoior aabbato-
rum otlum imitaai. h. e. otlosui ioitar Hebrao-
rum diem labbati eoicntlum. Cf. Ovid. 1. Art.
am. 416. Cults PaUettino seplima feita riro. —
3.°) Latiore lensu tabbatum accipitur pro tota
bebdomada. FtUgaL interpr. Luc. 18. 12. Jejuno
bit Id labbato. iliac una vel prima, secunda,
tertia sabbati pro prims, lecund*, tertia die
bebdomada apud eumd. Matth. 28. I., Stare.
10. 2. et alibi. *| 2. Speeiatim. — 1.°) Stricto
seosa. — a) Sabbatum tectmdo-primum, oaj3-
patov SeuttpotrpcuTov, apud Pulaat. interpr. Luc.
6. I. Tldetur esse labbatum primum a die te-
cundo Paschal!*, qui maxima feitivui erat, et et
quo mptein tabbata Dumerabantur usque ad Pen-
tecoiten; aliii vero aliter (V. D. Maori., foe.
Eccl., F. Ackermann., Arch, bibl., et /. Perin.,
IT, T. Grace cum Led. var. et Lexic. Grtee.-
Lat.). Etui, in Pit. Eulycn. n. 95. diem do-
minicum • Cbrlitianorum fealo paschal! proxl-
mum appellat owtipoirpto'T'iiv xupiaxij'v. — 6)
Sabbati iter apud eumd. Act. 1. 12. eit via 6pa-
liom, quod emetirl iter faeientibui die sabbati
licet, b. «. ex Tbalmudittarum praceptle via bii
milie ulnarum, teste Epiphanio Hmr. 06. 82. —
2.°) Latiore lensu. — o) Sabbatum terrce a-
pud eumd. Levit 25. 4. eit annul labbalieui,
h. e. uptimui, qui annul requietioni* terras erat,
ul ibid, dicitur. — 6) Trieuima sabbata apud
Horat. 1. Sat. 9. 69. primus dies eujuique men-
tis, teu neomeoia, Vel magnum labbatum pascha-
ie, quod lri«eiimum erat, locipiendo annum a
rn. Seplembrl. Y. Acton, ad Jlorat. lac. adl. —
— 180 —
c) Sabbata inlerdum sunt quacumque Judao-
rum feita. Juvenal. 6. 158. Observant ubi fa-
st* mero pede sabbata reges. Sunt qui b. I. sab-
bata adjectivum faciunt. (Cf. Juvenc. 3. 572.)
Pen. 5. 184. recutilaque labbala pallet. Ovid.
Remed. am. 219. Nee pluvias Tites, nee te pere-
grin* moreotur Sabbata. fuljat. interpr. Le-
vit. 23, 32. A resptta usque ad vesperam cele-
brabitis sabbata vestra.
SABBCJRRA. y. SABURRA.
SABELLA, a, f. 1. idem ae sabina- Glots. Gr.
Lai. 2a/3ivij, Sabella.
SABl.NA vel Savina, a, CI. tavina, S^aSu,
bcrba seufrutei duoruoi geoerum: altera tamarici
similit folio, altera cupresso. quare quidam Creli-
cam cupressum diieruou Serilur propagioe, et
avulsioao. Folia ei numquam decidual. Use ex
Plin. 10. Hist. not. 20. 33. (79), 17. ibid. 13. 2t.
(98;, et 24. ibid. 11.01. el 62. ublei ejut militates
recenset: et pracipue quod a multit io tuffitut
pro ture attumitur. Bine Virg. Cut. 403 tler-
baque turis opei pritcit imltata Sabioa. ^iii 'eg.
Sabinls. Ovid. 1. Fast. 343. Tura oec Euphra-
tes, nee miserat India coitum, Nee fuerant rubri
cogaita Gla eroci. Ara dabat fumot herbii coo-
tenta Sabinit. Adde 4. iiid. 741. el Pro-pert. 4.
3. 58. Aput. Herb. 86. Graci nerion dicunt, alii
arathj, alii barjtou: llali lierbam sabinam atque
taviaam.
SAbI.NB, adverb. Sabinorom more, vel liogua
Parro 5. L. L. 32. Mull. Cjprum Sabine bo-
num. P. CYPR1US in ONOM.
SABLO et
SABLDM. V. SABDLO.
sAbocus. r, sambucos.
SAB&LA, a. y. SABULO (nil.
SAbCL£TU«, i, n. 2. locus, ia quo sabulom
obundat, iJiaftaSaiv. Plin. 27. Hist. nat. 8. 41.
(64). Crocodilioo nascitur ia sabuletis.
SAbC'LO, Coil, m. 3. et Sabulum, I, n. 2.
Serlbitur et sablo apud Tenant. 9. barm. 15.
5., et labium apud Plin. 35. Hist. nat. 14.
eft. (170): cf. Fr. sable, sablan. Fortaase etlam
Sabula, cb, quippe yuruv. 2. 3. et Plin. loc.
eit. duplex diitinguunt sabuli genua, masculuni,
qui dicitur sabulo, et feminam, eujus terminaiio
ignorator; probabiliter itaque fuit sabula, quo
cogoomioe utllur L. Cotautlut in nummis apud
Eckhel. D. If. F. T. 5. p. 197. V. ONOM. —
Sabulo, el sabulum, pro psabuium, ut videtur, a
Gr. ijia^fioj, divarsa signiGcat.
A) Sabulo, vel Sabulum, diverse posliioae
sed eodem signlQcatu *| I. Eat terra areas
similia, aeu areas terra, aut limo mixta, nam
arena tenuis eit, minuta et iafecunda: sabulo
crassior, bumidior, et gignendlt quibutdam se-
minibus atiiit, rena misla di lerra, sabbioncel-
lo, sabbionella, sabbia, sabbione. Parro 1. R.
R. 9. In terra, qua est miita, quum slot dissi-
mili vi ac poteatate partes permulta, in quels
lapis, marmor, rudui, arena, sabulo, argilla, ru-
brics, creta, glarea, carbuaculus. Colum. 4. R.
R. 33. de castanea. Pullam terram, et resolu-
tam desiderai; tabulooem buroidum, vel refra-
clum tofum non respuit. Pallad. 1. R. R. 5. 1.
In territ qusrenda fecuaditas : ne macer sabulo
line admistione terrcai. — Duplex est, ut diii-
mut, masculus el femiaa: bac soluta el mollis:
ille demior, at durut. Itaque ex sabulone masculo
duel possunt latere! pro sdiGciis, ut yitruv.
et Plin. loc. tupra eit. docent. — Tria ejus ge-
nera enumerat Plin. 17. Hist. nat. i. 3. (25) a
eolorum discrimine, elbura, nigrum, rubrum. Co-
lum. 3. 21. R. It- ad fin. Jejunus sabulo lni-
mlcistimui est viti. et mox. Nigrum tainen el
rutilum sabulonem, qui tit bumida lerra per-
mixtut, probaverant aaliqui. yarro I. R. R. 9.
a med. Ia sabulosa terra refert, sabulo albut ait,
an rubicuadui: quod tubalbut ad lereadot tur-
euloi alienus, contra rubicuadior eppotitut. Plin.
eit. 17. Hitt. nat. 4. 3. (25). Sabulum album in Ti-
ciaeoti infecundum est. Id. 31. ibid. 3. 28. (48).
Sabulum exilet limosaique (aquas) promittiu Sic
Pallad. 9. E. E. 8. Sabulo aolulut eillet (venas
crtabit), iotuaTet, limosai. f'Uruv. 8. 1. ante
SA BURRO
med. Sabulone masculo, areuaque, el carbunculo
certiores et slabiliores sunt aquarum copia, eaque
suot dodo tapore. % 2. Sabulum pro arena.
Plin. 30. Hist. nat. 25. 03. (188). Spits* calca-
tit carboaibus pavimentum iaducitur, tabulo, cat-
ce ac favilla miiiit. Curt. 7. 4. a med. Magnam
partem terra sterllit arena tenent etc.; quum
vero veoti spirant, quidquid tabuli in cempti Ja-
eel, converruot. Id. 4. 7. 7. Cum tabulo tena-
cissiaio luctari. Id. ibid. 6. 9. desidenle inorari.
Id. ibid. 7. 11. acto obrui.
B). Sabulum, et Sabulo, divert* positions et
diverso sigaiGcatu. ^ 1. Sabulum est lnstru-
meotuai musicum, vel plectrum, quo pulsatur.
^pu(. Florid, n. 15. Deilera psallenlis gettu no
sabulum cilbora adraovet. Ita Scalig. io Conject.
yarron. At Oudendorp. cum *lils rectiut leg.
putsabutum. V. POLSABULUM. «f 2. Sabulo,
qui iaslrumealum musicum pulsal: aliii eit ri-
dicolua, buffone. Macrab. 2. .Saturn. 1. circa
med. Hac nobis sit litlerata lalitia, et docta ca-
villatio, vicem planipedis et sabulooit impudlca
el pratextata verba Jacientis, ad pudorem ae mo-
destiam versus imltata. Alii, ut Mommstn. , l£g.
subutonis, alii vero fabulonis.
C) Sabulo, num. plur., usurpator pro ealcolis.
MarcelL Empir. 26. ante med. Confeetio con-
diti aephritici, quod facit ad caleuloi, vel sabu-
lonei ejiciendos.
SAbC'LUSUS, a, um, adject. i}.a/iu.ci>STje, sdb-
bionoso, sabulo abuadaas. yarro 1. R. i5. 9. 5.
Sabulosa terra. Adde Plin. 13. Hist. nal. 4.7.
'28 j. yilruv. 2. 3. Sabulosura lulum. Colum. 2.
R. R. 10. 23. arva. Id. i. ibid. 15. 4. loca. Id.
8. ibid. 23. 1 . slabula. Mar cell. Empir. 26. inir.
arena. — Iliac
Sabulosa, arum, n. plur. 2. absolute, loca
sabulosa. Plin. 21. Hist. nat. 29. 103. (175).
Herba sabulosis epricis nascens. At Forced. «t
Iilolz. noa sabulosis sed apricis absolute accl-
pere videntur.
sAbOlum. r. SABULO.
SAbCRA et
SABURRA, a, f. 1. Ulraqua scribeadl ratio,
el simplici el gemioato r, probabilis est. Saburra
magis placet Hausquio, et Prisciano 2. p. 567'.
i'utjeri., qui laraen 5abburra, littera b gemina-
ta, scribendum es.-e- docel. Sabura, prima ijl-
laba looga, et secuada brevi, jst etiam nomen
propr. (y. GNOM.) apud iucan. 4. 722. et Sil.
It. 15. 441. — Saburra, a tabuio, est idem ac sa-
bulum, et quidquid In lentioam navis certa men-
sura coogerilur, ae instabilia ait, et veatorum vi
everlatur, savorra, ipua, ippaopjz. Liv. 37. 14.
ad fin. Ooerarias ducere multa sabura gravatai.
yirg. 4. G. 194. de apib. et tape lapilloe (Of
cjmba instabilet, Ductu Jaclante, saburram) Tol-
luot: his sese per inania nubila Ilbrant. Plin. 16.
Hist. nat. 40. 76. (202). Qua nave nibil admira-
bihus visum in mari, certum eit: centum viginU
millia medium lenlia pro saburra ei fuere. Id. 10.
ibid. 23. 30. (60) de orut'6. Certum eat, pontura
irausvolaturas saburra atabiliri: quum medium
transierint, abjici lapilloe e pedibui; quum atti-
geriat coatiaeatem, e guttare arenam.
SABURRALIS, e, adject, saburra constana. yi-
truv. 9. 9. circa med. Sacoma saburrale. con-
trappeso faito di sabbia.
SABDRBANS, antia, partlcip. V. SABURRO.
SABURRArIDS, li, m. 2. facchino, qui aabur-
ra navlbua importanda, rursusque eitrabenda;
destinatua est. Inscript. apod Donat. 458. S.
(Orell. 4116.) imp. ass. m. avbslco ajnoaiso
AVO. CORPV8 lABVBBARtOBVM 9. P. P. (h. C. MS
pecuala posull).
SABURRATUS, a, um, partlcip. ?. voc. seq-
SABDBRO, ai, (5vi) Slum, are, a. I. Parlicip-
Saburrans et .Sabwratut II. — Saburro
I.) Proprie est saburra onero et ttabilio adversos
vim veatorum, sffxatijej. Plin. IS. Hist. nal. 35-
87. (361). Echial afugeatea sete, aut area* aabor-
raales, teropettalti signs innt. — iledioram •-
pud Graces more. 5o(in. 10. Gruel volatora •-
reaam devoraai, sublatiiqoe UpUIii *d modaratun
gravitaiem suburranlur.
SACAL
II.) Translate. »f 1, Bit iiturare, oppltre;
bine taburratut est laturui, pienui, oppletui,
Plaul. Cisl. I. 2. 2. Qua ubi wburrala lumui,
largiloqua extemplo lumni. ritnpintatt bene, di-
ventiamo lotto cicalone. Adde Amob. 5. 12,
if 9. Bibalare, fundere. Fenar.l. Mite. 5. I. p.
178. Mignt. Paradiilaci bortl odotamenu sa-
burrtDi.
SACAL, n. indeclin. Idem quod eleetrum lin-
gua /Egypliorum, qui teal vocant quoddam iuc-
ei, Tel gumml genui (/. Rotti. Etym. ASgypt.
p. 185.). Plin. 37. Bitl. not. 2. II. (36). Electron
la *gjpto oaicl ifmlll modo, et vocarl iscsl.
8ACCARIA, ■. F. voc. seq.
SACCARlOS, a, um, adject, ad laceoi perti-
nent. Saccaria navit apud Quintil. 8. 2. circa
med. a taccit certe- dicta vldetur, eaque frumen-
torum allarumque terum laccli vebendis apta
fulise, ut putat Cal. Rhodig. I. 35. c. 20., ted
quid reapie ilgniflcet, obicurum est. Ipie enim
Quintil. ut rd obicuram poiuit, et lit solum
notam, qui artem quamplam proQteatur. — Hlae
Saccaria, 03, f..l. absolute, lubstantlvoram
more. Saccariam facere, est saecarlam artem
exertere, laceoi portare. Apul. 1. Mel. la earn
(mulitrem) coaluli operalai eliam, quai adbao
vegetal Mccariam facieot merebam. Alii miaai
recta leg. lagariam.
Saccariut, ii, m. % abiolute, lubstaQlirprum
more — a) Eit, quiiaccoi portat. Paul. Dig.
18. 1. 40. ad fin. Si quid et eo, quod de lacco
taccaril cecidliset, Datum eiset. Imcript. apud
Ortll. Coll. Inter. Lot. a. 4176. itlivi victor.
cvpABtVS »t saccarivi. At Quicherat. putat, bic
agl de eo, qui uccoi conceit. — b) Bit eliam,
qui mccoi, vel crlbra coDficit. Gktt. CyriU.
SaxxosXoxo-, -aceariui. Cf. Imcript. apud Htn-
ten. 7276. a. vbttivh abd. saccari boo. Pom*
peili. Bull. Nap. If. S. 1853. p. 150.
SACCARlUS, 11. V. voc. praeced.
SACCATCM, 1, n. 2. et
8ACCATUS, a, um, partleip. F. SACCO.
SACCBLLARlOS. V. SACELLABIUS.
BACCELLAlio, Salt, f. 3. laccellorum Impo-
aitio, ad sgrum membrum fovendum. Ftget. 9.
Ftttrin. 11. Baccellationlbui caput Taporare. Id.
3. ibid. 24. circa mtd. Saccetlaiionem ex furfu-
rlbui Imponere.
SACCELLO, at, are, a. 1. laccellum, leu ca-
taplaima imponere. Plin. Falerian. 9. 18. poit
med. Hedera folia In aceto decoquei, et Ipio a-
celo furfurei, et fervefaclei, et taccellabii.
8ACCELLUM, I, n. et
SACCELLCS, I, m. 2. Scribitur et eacatfu a-
pud Coripp. 3. Johann. 369. et 4. ibid, 334.
et Dracont. Laud. Just. 4. 334. — 8accellui,
deminut. a laccului, eit *f I . Sacculus, tacchetto,
borta, /SaXsivrtoy. Petron. Sat. 140. tub fin.
Sonantei are taccelloi fflittere. ^ 2. Cataplaima,
emplatlrum, fomentum. Feget. 2. Ftttrin, S3.
Super renei, et dorium laccelloi calldoi ex fur-
lure pleooi imponere. Celt. 4. 4. circa med. Sa-
lem ealldii cum laccellia luperpooere. Adde A-
tcon. Id 1. Ferr. 8., Commodian. Inttr. 9. 3.
Thtod. Pritcian. 1. 14. et Cal. Aurel. 3. Acut.
8. 76. — Neutr. geo. Plin. Faltrian. 3. 18.
Saccellum ad ipleoii dolorem.
SACCSDS, a, um, adject, e tacco confeclui. ft.
e. Till et crano paoDo, aut ciliolo. Bieronym.
Fit. Hilar, n. 44. Tunica isccea. Id. Ep. 22.
71. 27. Veslis pulls, ciogulum tacceum. Saccinea
quldim leg. priore loco, quod eit contra analo-
glam, et optlmoi quosque libroi. Adds Amob.
in Ptalm. 64.
SACCHARUM et Sacebaroo, I, n. 2. Legltur
et lucedrum apud Feget. ft. Fettrin. 23. 4. —
Saccbarum, vox Orienlalit, Grace cdxvap, Oax-
%api, odxyjtptv, eit geoui mellli, qaoaPerta at-
que Arabei colligunt ex arundlnlbut. canna nuc-
cherina e materia dolce indi raccolla. Plin. 13.
nut. nat. 8. 17. (33). SaccharoD et Arabia fert,
eed laodatlui India. Eit aulem mel in arandlolbui
colleetum, gommlum modo caodidum, deolibui
fragile, amplluimum nucli aTellena magnltudlaa,
ad mediclaa untura uium. Use Plin. De eidem
- 181 -
re, tecilo nomine (quod Arabicura eit) Lucan. 3.
237. Qulque bibuot lenera dulees ab arundine
saceoe, Seneca Ep. 84. AJuat, invenirl apud lodos
mel in aruodlnum folii*, quod aut roi lllius e«-
II, aut Ipslut aruodiaii humor dulcic et plngulor
glgnat. — Ex bli cojligunt Fast. In Etymol.,
Salmat., Barduin. etc., aliud eue a laccharo
nostrum lucchiro, (cujui biitofiam babet Jo.
Beckmannut in Comment. Soc. R. Golting.
T. 5.) quod ex arundinlbui oon colligitur, led
eiprimitur, el Igni coqultur, non itatim colle-
etum lumitur: et non la medicine solum, ted
in cibii psne omnibus uium babet. V. Isid. 17.
Orig. 7. 58. et «'&#. adnot.
SACCiA, «s, f. I. laccui. Glott. CyriU. 2ax-
koj, laccla, laccui. Cf. BISACCIUM.
SACClBDCCIS, e, adject. fuoi>aSos, qui buc-
cam magnam babet, velut laccl, buceulenius. At-
nob. 3. p. 108. Nonnulloi. turgeptibus malii, aut
buccarum tubolatlone taccibuccei.
SACClNfiOS. F. SACCEUS.
SACClNUS, a, um, adject, e lacco confeclui,
cillclnui. Fulgat. interpr. Zach. 13. 4. Nee
operientur pallio laceloo, ut mentiantur.
SACClPERlO, Onls, m. 3. et
SAlXlPflRlUM, li, n. 2. (laccui et per*) o«K-
xoir>jpa, rnajoi crumena, et mlnorli manupii re-
cepiaculum. Plaul. Rud. 2. 6. 64. Meura mar-
■uplum, qubd plenum argentl fuit in saociperlo.
Adde Farron. apud Non. p. 531. 15. Jfere., ubi
in tacciperione pro in tacciptrio legltur.
SACCO, at, (avf) Slum, are, a. 1. Particlp. Sac-
calut. — Sacco. est per laccum vel linteum trans-
mltto, percolo;' Hquo, pasiare pe[ una pezza,
fillrare, colare, oaxxifoj.
I.) Prootie. Plin. 33. Bitt.nal. 6.34. (104).
Stibium trltura In aqua triplicl lioteo saccant,
fascemque abjiclunt. Id. 29. ibid. 2. 10. (35).
Frlglda aqua levator, et in linteo laecator. .Se-
neca Ep. 86. Saccate aqua. Martial. 2. 40. Cs-
euba saccentur, quseque annus coiit Opimt. tie-
cenlur leguat quldam, led minui recte. Hue
pertlnet lllud ejuid. 12. 60. Turbid* lollldto
tranimlltere Cacuba lacco. et Plin. 14. Bin.
nat. 22. 28. (138). Saceo fraogere virei Tinl.
F. CASTaO.
II.) Translate. Lucret. 4. 1028. Totlui bu-
morem laccatum corporl' fuoduot. ft. e. orioam.
Cf. Seren. So.rr.rn. 6. 77. — Bloc
■Soccatum, i, a. 2. absolute, mbitantlvorum
more.
I.) Proprle. Itid. 20. Or»j. 3. Saccatum liquor
eit aqua^-fiecl Tinl admlitui et sacco espreuui.
II.) Translate. A-rnob. 3. 69. Degerent Inter
itercorii hot utret et laccatl obieenisslmai le-
rjai. ft. t. urlna. Alii leg. laccatl bumorii.
SACCOMEL, mellli, o. 3. eataplesma ex mel-
le. Thtod. Pritcian. 4. 311. Coofectio sacco-
mellli. I
SACCQMORTJM, i, n. 2. genui est arborii,
quam dletam Pomponlut ait ex Qco atque mo-
re, quod Gcui ea lit et morui, uode nomen per
moron el Scum deductum est. Ita Feit. p. 317.
34. Mull.
SACCOPATHNA, a, f. 1. oaxxoso&viov, saecui
longai et anguitus. Edict. Diocl. 11.8.
SACCOPUORUS, I, m. I, oaxxopo'poc, saccum
fereoi, eacco iDdolui, nomeo cujusdam sects bae-
reticorum. Cod. Iheod, 16. 5. II.
SACCCLARlDS, 11, ra. 2. a tacculo, qoo pe-
cunia cootloetur, ilgniflcat peculatorem, qui pu-
blicam' pecuniam atertit, paSicupYo';. Ascon. in
orat. Cic. contra C. Anton, tl Calil. circa med.
Equeiler ordo pro Ciaaaali partlbui steterat,
maltaique pecuniae abstulerat: ex quo saccular ii
araol appellatl. (ftp. £>ig. 47.11.7. Saccular!!,
qui veiltai in lacculii artei exercentes, partem
lubducunt, partem inbtrabuDl, plus quam fures
puniendl tunt. Adde ibid. 18. 1. Sunt autem ve-
titas arltt magica, ut exponit Cujac. lit. 10.
Obstrvat. 27.
SACCCLTJS, i, ra. 3. deminut. a laccui. Le-
gltur et iocuIuj la Imcript. Belv. 51. apud
Mommten. (T. Ortll. 246.) Cf. SACELLUS. —
Saeeulsi, ectxxioy, (tagoimot, (Sa\a»r;?v, 1st par-
SACCUS
fas laccui. 4f t. Generatlm. Apul. 9. Met. a
med. Promittit ei, de pradile tuii tete daturuci
et frument! et ollri aliquld, etc. Saoculo et u-
tribus »aculs lecuis Bp;iort:(Ic, etc. f 2. Spe-
eiatim est pcrvut- coccus, ic quo peeunia reponl-
tar, bono. Plin. 2. Hist. nat. 51. 52.(137). Ful-
mlne aurum, et ep, et argentum llquatur intus,
•acculls Ipsli nullo modo ambuslis. Catull. 13.
1. nam tul Catulli Plenue lacoulut eit aranea-
rura. ft. e. peeunia omnino caret, & atciutta, et
Juvenal. 14. 138. pleno turget quum laeculut
ore, Creicit amor numml, quantum Ipsa peeunia
crevlt. Id. tl. 26. Igoorat, quantum ferrata di-
stet ab area Sacculus. ft. <. parva nummorutn
lumma, quai laccuio conllneri potest, a magna
vl pecuniae, qus In area lervatur : Tel part pa-
trimonii a toto ceniu. Martial. 5. 40. Excusii
loculosque sacculumque. Adde VIp. Dig. 16. 3.
1. a mtd. et Paul. ibid. 29. etc.
SACCUS, I, m. 2. Vox biee coramnnli plurlV
bus Unguis Tidelur aliii ducenda ab Hebr. pt?
taq, quod eit taccui, cilicium; aliii vero a them.
Indc— Europ. tak, Tel iaj, quod eit flrmare, claa-
dere, unde Grac. oaxoc, propria operculum, bine
icutum oblongum tantaque magnitadlne, at to*
turn corpui tegat (Ebeling., Lex. Horn.): cf. Lat.
lajuro. — Ceterum «accti« eit Tai ex tela, Tel
corlo, Tel alia materia, oa'xxee ve! oa'xo* (It.
sacco; Fr. lac, lachet, beiace; Oitp. taco, la*
lego; Germ. Sack; Angl. a large tack or bag).
I.) Proprie. «| 1. Generatlm. Cic. 1. Ftrr.
38. 95. Quam lite clTilatlbai framentum, corie,
cllicie, laceos imperaret. Alii leg. sagos. Phsdr.
2. 7. Mulus ferebat tumentei mullo saccoi bor-
deo. Coium. 9. R. R. 15. ad fin. de mellt Ii-
quando. Sallgneoi qualui, Tel tenoi Timlne ra-
riOi conlextm siccus, lnversa metss sJmllli, qualii
est quo Tinura liquatur, obsearo loco lospendi-
tur. Id. 12. ibid. 17. Ficus reeentei la juncels
fiscellis, Tel iparteli laecii percolant. Plin. 31.
UM. nat. 9. 45. (102). Sal In saceii aqua fer-
Tenti madefaetui. Id. 29. ibid. 6. 39. (134). Adepi
•accatoi licet* saccls. Ftget. 3. feterin. 58. txlr.
Corpus ani malls mullorum perfricalur maDlbui:
•accii cooperiuot, at ludet. *f 2. Speciatim. — ■
a) Saecui vinari'ut, quo Tinura tranimitlilar,
^st defaecetar, asperltatem exuat, luaTiui et blan-
diui Oat, mlnuique capitl noceat, feltro per co-
lart, colatoio. Plin. 24. flist. nat. I. 1. (3).
Nltross, aut amara aqua, polenta addita mill-
gantur : qua de causa et in laceoi Tinarioi addi-
lur polenta. Id. 19. ibt'd. 4. 19. (53). Inreterarl
Tina, tacciique caitrari. Id. 14. ibid. 22. 2S.
(138). et 23. ibid. 1. 24. (45). Vinl Tires laceo
frangere. Martial. 12. 60. Turblda lollicilo
Iranimlttere Cacuba sacco. — 6) Saccut niva-
riut, quo nlre repleto transmlwa aqua refrige-
ratur. Id. 14. 104., eojut lemma Saccut niva-
rius. Attenuare nWei norunt et lintea nostra.
Frigidior eolo non tallt uoda luo. — e) Sape
taccui eit, quo reponitur peeunia, manupium,
erumena, laccului, bona, Borat. 2. Sat. 3. 148.
raeasam pool Jubet, atque EITundi laceoi num-
morum. Id. I. ibid. 1. 70. congeslls undique lac-
cii Indormli Inbiani. Martial. 10. 74. Quum
Scorpui (auriga) una quindecim graves bora
FerTentii auri Tietor afferal laceoi. — d) la
illo Plauti Capt. I. 1. 22. Vel ire extra por-
tam Trigeminam ad saeeurn licet: ad iaccwn
irt eit ad crumenam mendieantium, el siipera
In ea eolllgeniium ita (ft. t. msodieare). Ita
iambin./ alii leg. ad sacculum. eod. icniu.
II.) Metonjmice taccui dicilur Testis crassiore
fllo contexla, qua pracipue utebantur in igjpto
mootcbl In pcenitentia lignum, line manleis, et
prene corporl adbzreos, vel eliam Testis seu ci-
licium e pllii contextual, quo velerei In luelu
Indal lolebaot. Bieronym. Ep. 44. Saecui 0-
ratlonli lignum alque jejunil est.. Augustin. £•
narral. 2. in Ptalm. 29. ad fin. Saecui de ea-
prli eonficilur et hadls. i°rtujin. Nolan. 35.
Carm. 451. gravli birto tegn.lne saecui. Fulgot.
interpr. 2. Reg. 3. 31. Scindite vestimenla to-
itra, et aeeioglminl laeeli, el plinaite aate ei-
sequiu Abner. Id. Jon. 3. 8. Operientur Meal
SACELIAR1US
uomines et Jumenta. Id. Psalm. 29. 12. Cornel-
disii saccum meum, 8t cireumdedlsll ins latilla.
Id. Eccli. 35. 24. Tultum suura quail saccum
oslendit. h. e. 01 squalldum, trlice, rugotum pra-
.08!, ul cilielum videalur. — Uabes Testis, qua
saccus dicitur, descripiionem apud Cassiod. foe.
tit. ia GROSSUS. — NB, De «ognom. R. P.
O.NOM.
SACELLaRIOS v«i Saeceliarius, II, m. 2. (ia-
cellus vel aaceellui) Biol custos, procurator, pz-
iovTiofuXof . Gloss, Labb. (&*. Gregor. 4. Ep.
34.).
SaCELLUM, I, n. 2. P. too. »eq.
SACELLUS, a, urn, adject, deminut, a sacer,
*pud Priscian. p. 111. II. Reil. Adda Auct.
art, anonym. Bern. p. 9«. 4. Hagen. — NB.
De cognom. R. P. O.NOM. — Hlno
Sacellam, »', a. 2. absolute, substaallvo-
;tum more. Merito GeM. foe. est. C. Trebalium
reprebeadit. quod compositum putel a sacer et
cilia, eil enlin simplex, et a tacer, ut vidimus,
demiaulum, ut a maeer macellus, tener tenet-
lus, pufefteV putchellus etc. — Saeellnm, »«?-
Ziov, locus parvus Deo sacratus cum ara, at C.
Trebat. apud GeU. 8. t2. deOait: Fest. p. 218.
33. Mull. Sacetla cleuntur Iocs diis sserats sine
teclu. Qui locus conslderaiione dlgnus est. lode
aim dlseimus, tacellum esse, quod Gracl dicuut
5Tspi'po^&», boe est ccaasptum, oempe locum sa-
crum taodummodo clausum muro. Cic. I. Di-
vinat. 46. 104. Exiise lo quoddam sacellum orai-
ols capleadi causa. Id. 9. leg. Aar. 14. 35.
Sunt enim loca publics urbis, sunt sacella, etc.
.Vfoes Tl\em. 6. AUieoiensium muros ei saeeilis
tepulcrlsque coastitisse. tupra dizerat: neque
ulll loco pareoreat, sive sacer esset, slTe profa-
ous, el undiqae quod idonsum ad muaieadum
putareot, congererent. Juvenal. 13. 232. pecu-
dem spoadere sacello Balaatam, et Laribaa cri-
•Ura promittere galll Non audeal. Properl. 4.
S. 57. Flore sacella tego, verbeols eompita velo.
Ovid. 1. Past. 275. Ara mi hi posita est parvo
<oojuncta sacello. Pirg. 4. G. 9. Novlraus et qui
«e, - Et quo, sod facilei Nyrapha rlsere, sacel-
lo. Adde Plin. 8. Ep. 8. coll. Propert. 3. 19.
«., Liv. I. 55. et Tie. 3. HitU 74. Tenant. 3.
Pit. $. Martin. 203. Nod templa exspeetat, aec
Claustri dlcsta sacelli. oratorio o cappelld.
sAceuus, i. r. saccellos.
SACfiNA, et per syncop. Sceaa, as, f. I . For-
lasse scrlbendum Secena, ut sit a secaado dicta.
y. SC.F.NA. — Saceaa est dolabra. Feif, p. 318.
15. fit all. Scena ab allii; a quibusdara sacena
oppejlalur, dolabra pontilicalls.
SACER, a, um, adject. Olim lacris, t, dictum
eii. Festus p. 318.7. Mill. Sacrera porcura dici
ait Verrius, ubi Jam a p'artu babetur purus, a
quo re appc/Utum esse sacrum dlcit. Parro 2.
R. R. 1. a raid. Porel purl ad sacrificium, ut
Immoleotwr, olim appcllall saeres. quos appellat
Plaulus, quum alt: yuantl sunt porci sacros? et
ibid. 4. a mid. Porci, qui a partu declmo die
beceotur purl, (ffarrfuinm ex hoc loco Plinii
8. Hist, not. St. 37. (200). Suls fetus sacrlQcio
die qumto purus est, pecoris dla octavo, bovis
trlgeslmo: farronit locum corrigeodum putat.)
ab eu appellantur ab aiitiquia saeres, quod lam
«d sacrificium Idonel dicuntur primum. Adde
Plaut. Men. 2. 2. 10. et Rud. 4. 8. 4. — Rations
hablta etyml, sneer deducllur a them. Saoskr./ag,
venerarl, Bdorsre, wcrsre, uode Grac. ayioe, eryvdj.
Quidam vero puunt esse vocem Tuscam. — Comp.
•f acrfor non hsbetur, ut et Parro 7. R. R. 3>j.
et usus docet; Sup. Sacerrimus II. 1. et 2. —
Sacer est ad deos pertinens, religiosus, eonsecra-
tui,_ sacritus, sa actus, cui opponilur pro/anus:
rspoc (It.comucrafo, tanto, taero; Fr. consa-
cre a la divinUi, voui, dedii a un dieu, lacre,
taint ;HUp. sa<ro, tagrado ; Germ, einem Goll
gtheufjt, gewidmet, heilig; Anal, consecrated,
holy, sacred, divine).
I.) Proprie. 5 I. in bonam partem. — l.°)
Generatim. — o) Absolute. Callus £liu» apud
Pest. p. 3IH. 20. Mill, ait, sacrum esse quo-
Cuinque modo atque inslitulo Civitalis coosecratum |
— -182 —
sit, sive seais, live ara, sire slgautn, sive locus,
live pecuoia, sive quid allud, quod diis dedica-
tum atque consecratum sit. Quod autem privati
sun rellgtoais causa aliquid earum rerun] Deo
dediceat, id pootiBcet Romaoos aoa existiinare
sacrum. At si qua privata sacra suscepta suot,
qua ex iattituto pootiQcum stalo die, aut eerto
loco facieoda siat, ea sacra appellari tamquam
sacrificium. Ills locus, ubi ea sacra privata fa-
cieoda sunt, vix videtur sacer esse. Use Festus.
Cic. 3. Zegg. 13. in [in. Sigoa sacra et reli-
giosa. Ifepos Them. 0. Sive sacer {locus), siva
profanus, sive priratus, sive publieus. Qutnttl.
5. 10. 38, Locus sacer, an profanus. Cf. Clau-
dian, cont. Honor. 4. 238. et Salt. Cat. 11,
Pirg. 5. JSi». 761. sacer lucus. Out'tf. 7. Met.
100. arvum Martis. Id. 2. ibid. 26i. footes. Cic.
13. Fam. 11. aides. Moral. 2. Od. 13. 29. si-
lentiam. h. e. pium, religiosum, vensratloais
plenum. Id. 4. ibid. 9, 28. vates. et ibid. 15.
25. Profesta et sacra luces. Apul. II. Met. co-
mitalus. processt'one. Grat. Cyneg. 403. Sacra
coacba. h. e. Veneri dicala. Propert. 3. 3. II.
sacra fatalia lumiaa Vesta, et t'6id. 14. 11, Nee
tamea est quisquam sacros qui ladat amaates.
h. e, qui se Veneri dlcaruot, et ia ejus tutela
sunt, Pirg. 7. En. 60. laurua Sacra comaro, mul-
tosque metu servata per anuos. Horat. Epod. 2.
43. Sacrum focum ligois eistruere. h. a. sacra-
turn taribus. Horat. 1. Od*. 1. 22. auac viridl
membra sub arbuto Stratus, aunc ad aqua lene
caput sacra. Cf. .Senec. Ep. 41. Magnorum Ou-
mlaom capita reneramur; subita ei abdilo vasts
amnis eruptio araa babet; coluulur aquarum ca-
leatkm foates. Adde Pirg, 4. 319. — De Ju-
dicibut sacrarum cognitionum V. COGNITIO in
Ba. — Poellce dicitur de diis. Propert. 3. 22. 3.
Bahr. sacra Cybelle. Id. 3. 4. 11. Vesta. (Cf.
Liv. 3. 19. Ut sacrosaacti babeaatur, quibus ipsi
dil aeque sacri, neque sanctl suat.) — Neuir,
plur. absolute. Horat. I. Ep. 16. 54. miscebis
sacra profanis. farai d'ogni erba fascio, et Sal!.
Cat. 11. Sacra profanaque omnia polluore. —
b) Com Dativo. Ovid. 10. Met. 109. sacer Nym-
phis Cartbaa teaentibui arva Iogens cervuB erat.
Id. 2. Fast. 52. mensls Qui sacer est lmis Rla-
aibus. Pirg. 6. y£n. 484. sacrum Cereri Poly-
pceiea. Id. ibid. 137. ramus Junool inferos di-
ctus sacer. Id. 12. ibid. 766. Fauao oleaster. Id.
II. ibid. 768. Cybela Cbloreus. Plin. 16. Hist.
not. 4. 5. (11). jEscuIus Jovi sacra. Inscripl.
apud Orell. 4457. sacbvm oeanae et mbmorme
aehab procvlae. et apud eumd. 1351. etc. Cf.
2499. In Inscripl. apud eumd. 2499. SAcnvii pom-
msia sex. etc. subaud. Deo; quod quidem sio-
gulare est. — c) Raro cum Genetivo. Cic. 3.
Perr. 18. a med. Ilia insula eorum deorum sa-
cra putatur. ft. e. lis diis sacrata. ^scon. ibid.
Elegit sacra dicere, quara, quod in coasueludl-
ne est, sacrala. — 2.°) Speciatim. — a) Sa-
crum est, res sacra est. Plin. 1 1. Hist. nal. 37.
55. (150). Morieatibus oculoa operlre, rursusqua
ia rogo patefaccre, Quirilium ritu sacrum est.
— 5) In'sacro esse, sacrum baberl. Plin. 18.
Hist.nat, 12.30.(118). Prisco ritu fabacia sua
religion's diis ia sacro est. — c) .Sacram vttem
appellat Er.nius apud Charts. 2. p. 214. Putsch.,
el Horat. I. Od. 18. 1., quia vial multus usus
la sacri Eclis: et quia Baccbo monstrante colt cce-
pit, eique 6acrata est. — d) Sacra urbs, est Ro-
ma, apud Butil. i. Itiner. 417., et Cess. Taurin.
Fortun. 12. IPernsd., el Inscripl, apud Orcll. 52.
— e) Sacra via ia urbe Roina, ia ejus re-
glone quarta, incipiebat ab ampbitbeatro, et per
vlcinos horloi Juita Basilicam Conslantinianam
el forum Casaris in Capitolium tendebat. Qui-
dam, ut alt Paul. Viae. In Fest. p. 290- 11.
Mull., appellalam esse eiistimaat, quod in ea
fadus Icluia sit later Romulura ae Tatium. Cujus
rel sigoa stabant Servii tempore, Roroulo a
parte Paiatil, Tatlo a Rostris veniente, ut ipse
docet ad 8. En. 641. Alii putant, eod. Festo te-
ste foe. cit. et Parron. 5. L. Z. 47. Mill., sic
dictam, quod eo Itinera ulantur sacerdoies idu-
SACER
rum conDciendorum causa. Eadem sacer etivut
dicitur ab Horat. 4. Od. 2, 35. et < Martial.
I. 71. et 4. 79., el via a sacrii ab Ovid. 3.
Trist. 1. 28. Hac est a lacris qua via nomea
babet. Sunt quidam qui scribunt tacravia. P.
SACRAVIENSIS. — f) Sacer mons, appellalur
trans Aoienem paullo ultra terlinm milliarium :
quod eum plebes, quum secessisset s patrlbus,
creatis tribnois plebis, qui sibi essent auxilio, dis-
cedeates Jovi coasecravorunt, Fest. p. 318. 20.
Mull. Liv. 2. 32. et Cic. Brut. 14. 54. — g)
■Sacrum ver. P. ia VER. ^ 2. In malam par-
tem, interdum sacer est deiestabilis, exsecraa-
dus. Festus p. 318. It. Mill. Sacrala leges sunt,
quibus sancium est, qui quid adversus eas fece-
rit, sacer alicui deorum sit cum familia pecu-
niaque- et mox. Homo sacer is est, quern popu-
lus judical.!', ob maleGclum: aeque fas est eum
immolarl: sed qui occidit, parricidii aoa da-
mnalur. nam lege tribuoicia prima eavelur: Si
quis eum, qui eo plebiscito sacer sit, occiderit,
parricida ne sit. Ex quo quivis homo malui at-
que improbus, sacer appellari solet. Hac Festus.
Ratio sic appellaadi est, quia Dili patri, vel Jovi,
vel alii deo coasecratus per populi judicium fue-
rat. Mas enirn erst, ut quos velleot impuae oc-
cidl, eorum corpora alicui deo, pracipue vera
la fens devovereot. Quota morem Servius ad 3.
En. 57. tractum alt a Gallia . quoliei eaim.
Slassilienses pestlleatia laborareat, uaus se e*
pauperibus ollerebat, alendus anno integro pu-
blicis et purioribut cibis. Postea verbeols et ve»
stibus sacris ornaius circumducebalur per totaia
urbem cum eisecraiionibus, ut ia ipsum reel*
derent mala totius civitalis: et sic pracipitaba-
tur. (Alii leg. projiciebatur: alii prosiciebatur.j
Uoc autem in Petroaio (Sat. 141.) ledum est.
Use Servius. Simile quiddam babes apud Sue'
ton. Cat. 27. P. PUARHACOS. Causam, cur sa-
crum istum hominem jus fuerit occidl, quuia
res sacras alioquia vlolare sit aefas, (uade Ti-
bull. 1. 2. 27. Quisqula amore teaetur, eat tu-
tusque, sacerque Qua libet: insldias non timuisse
decel.) offerl Iflacrob. 3. Saturn, 7. ad /in., quia
veterea nullum auimal sacrum la fiaibus suit
esse paiiebanlur, sed abigebant ad fines deorum,
quibus sacrum erat: animas vero sacratorum ho-
mtnum diis debilas eiistimabaot; et sic quam
piimum ad eos mittendas atbitrabaniur. Horat.
2. Sat. 3. 181. uter adilis fueriive Vestrura pra-
tor, is iatestabilis et sacer eslo. sia inaledello.
Liv. 3. 55. Ut qui tribunis plebis, adilibus, ju-
dicibus, decemviris nocuisset, ejus caput Jovi sa-
crum esset.
II.) Translate. ^ I. In booam partem. —
a) Sacer est sacratus, dicalus, destinatus. Abso-
lute ueutr. gen. in Inscript. apud Orell. 4551.
SAcnvai qvieti conrORia tetboniab etc. ft. e. locus
sacer. — 5) Sacer dicitur eliam de lis, qua ad-
mirabllla et dirina quodammodo aunt. Martial. 5.
69. de Cicerone. Quid prosunl sacra pretiosa si-
lentia lingua? Id. 8. 56. Ingenium sacri miraria
abesse Maronis. Colum. de cult. hort. 219. Sacra
orgia natura movere. — Adulatio et imperatori-
bus tribuit. Martial. 7. 99. Namque soleal sacra
Casaris aure frui. et 6. 76. II le sacri lateris cuslos,
etc. Frontin. 1. Controv. p. 8. liudorff. Sacra
praceptione firmatus. h. e. imperaioria. Ilino
ilia ffequeniissima la ulroque Codice Jusliaia-
no, et Theodosiaoo, sacra domus, saeres lar-
gitiones, sacra scrinia, sacer comitalus, vice
sacra cognoscere etc. — Uujus adulationis iniiia
Tiberli teraporibus fuere, qui, ut narral .Sueton.
Tib. 2V., eurn reprehendil, qui sacras ejus oc-
cupationes dixeral. V. et 7"ac. 2. Ann. 87. —
c) Sacer est etiara sanclus. fenanf. 2. Pit. s.
Martin. 304. Uie sacer (Martinus) inlrepidus,
nolens responsa referre, Despieit, — d) Item
colendas, sancte observandus, venerandus. Ovid.
Heroid. 9. 159. Deprecor boc unum per jura
sacerrima lee t i. Pallad. de insi'C. 36. Sacraque
priscorum verba labore sequar. .—• «) Sacra
etiam rulgus appellat, qus majors suot, inquit
Ca?f. Aurel. 1. 7"ard. 4. 60., Inde tregicus poeti
Hum (fe^e in Capitolium pro idulium) sacro- | sacram noctem, hoc eti msg'oam, appellavit : qua
SACERDA
ration* o* sacrum, «spa'» o'ettos anatomici ep-
pellarunl lllud, quod lmum ventrem suatinet, et
as cot arum dieltur ■ Cell, 8. 1. a med. »| 2. In
maiom partem — o) .Sacer est deteatabilis, ex-
aecraodua, maleQeut, acelettua, noslua, ut ooioe a-
pud Grtaeos.— a) De animantibut. Plaul. Bacch.
4. 6. 13. Ego lum malus, ego lum sacer, scele-
anus. Id. Most. 4. 2. 67. eetvui eit aacerriraut.
Id. Pcen. prol. 89. Vendit hai - bomiol, »i leno
•H bomo, Quantum bomioum terra tuilioet, sa-
cerrumo. Afranius apud Non. p. 397. 22. Mere.
«aoruni tcurraro et malum! Turpiliui ibid.
Kisamue irridea, petsiro* et sacerrime. Firg. 11.
/En. 271. Quern facile acciplter laio aacer ale«
ab alto Conaequitur penoia •ublimem in nube
columbam. Ubi .Serinus: .Sacer Ideo, quia Marti
con»ecratu» aceipiter ; aul quia avibus exsecrabi-
lia: auJ, quod varius eat, Gracum nomen expret-
ait. nam ie'paf dicitur. Stat. 10. Thtb. 804.
fade hie mortia amor ? qua sacra lntanla men-
ti ] Firg. 3. £n. 56, quid non morlalia pectora
cogia Auri »aora famea i Calull. 71. I. Sacer ala-
rum bircui. — ft Tribuitur et rebut inanimia,
qua mala, et noxia. Id. 9. ibid, f 09. ratibut ta-
cra* depellere tadat. Alii leg. aacrii. et 6. ibid.
573. horrisono atridentea eardine tacra Pandun-
tur porta. Calull. 14. 13. Dii magoi, horribilem
et sacrum libellura! Slat. 2. Theb. 297. Sacrum
•urum. 7topiiiur apud Aon. Joe. eit. Sacerrimum
doraicilium. Horat. Epod. 7. 19. Ol Immereniit
fluxil in terram ltemi Sacer nepotibaa eruor. h.
e. qui civilium diiaordiarum ao bellorum cauia
fuit. — b) Similiter, sacrum dlcilui quidquid
Teiigiono, aut oplaione borrendum, aut alloquin
ierribile atque reeonditum obicurumqoe eat :
pratertim ai a diia venire credatur. Fa\. Flacc.
1. 789. aacer elfera raptet Corda pavor. et 4. 185.
Anna aacra metu. et 6. 165. aacro freta veneno
Medea, el 8. 25. Neroorit aacra noi. — C) Sa-
fer, ignis apud Firg. 3. G. 5S6. eadem ratione
dicilur. F. IGNIS. — d) Sacer morbus, epi-
Jeptla. F. MORBUS. — «) Item tacer, vetitua,
proibito, ocrioc. Imp, Justinian, Cod. 3. 43. 3.
a med. Non enim solum bells ordinamua, aed
41 rea aacraa ludicraa. h. e. alearum uaua. — Hue
pertinere poteat, quod tacros (luclut dixit Val.
Flacc. 1. 632. mare nondum leotalum navibua,
quasi dii vetuerlnl ab bomioibua navigari, et ta-
crum libi retervaveriol. CI Stmt. 1. Suat. 4.
Sacer Ocaanua. Eadem ratione Sil. It. 3. 501.
sacros finet, el 4. 70. sacra ropes dixit, Alpea
tignificans ante llanoibalem numquam iranti-
tti. Cf. Colum. de cult. hort. 218. — Oinc
Sacra, ce, t. 1. absolute, tubateotivorum mo*
re, eit rescriptum, Tel decretum Imperatorii. Au-
gusts*, advert. Vonat. 31. III! multorum Impe-
ratorom aacraa: no> sola portamua erangelia.
lucrum, »', et lapiui Sacra, Brum, a. 9. ab-
solute, aubitaolivorom more, rea dirlna, res sa-
cra, quidquid ad rtligionem spectat, omne quod
nomine deorum babalur.
I.) Propria. *J t. Generatlm. Cic 2. Ltgg.
6. 22. Sacrum tacrovs commendatum qui clepae-
rit, rapaeritque, parricida esto. Ifcsv. fragm, 0.
p. 158. Mill, Sacra In menaa Penalium ordine
puountar. llorat. Epod. 17. 57. sacrum liberl
Lupidinis. Id. 3. Od. 3. 52. omae sacrum ra-
picnte destra. Id. 1. Sat. 1. 71. tarnquam par-
cere saerla Cogens. Id. Art. P. 224. runctui-
que saerii. At Doeriog. interpretatur res, nego-
tium grave. Tac. Agric. II. Eorum aacra depre-
bendaa, superstilioDum perauasionei. sacra, exter-
ous deorum cultua; super ititionei, dogmata de
reboa -diviais. Cic. 14. Dom. 38. Rex sacrorum.
/'. REX. et absolute Inscript. apud Ortli. 1712.
et 2308. SACROP.VB. lubaud. magiiter vel mini-
ster. ^ 9. Specialim. — a) S«pe aumitur pro
sacrineio. Cic. ffarusp. resp. 15. 33. Ac te
aacra Ilia tua faeientem videre. Firg. 3. JEn.
19. Sacra Dionssa matrl, diriaqoe ferebam etc.
Ovid. 19. Met. 83. Inter Ofucium lorbamque
sacri, seeeiqae preeantum. Tac. 2. Hist. 70. ixtr.
Initaurabat aaerum diia loci. Ambros. in ep. ad
Rom. Sacra coracina. h. e. In booorem corro-
turn. Proptrl. 4. 9. 48. Juoooi aaerum Casere.
— 183 —
Adda Sueton. Ifer. 34. Intcript. apud Orell.
1656. ikx. sabivi ate. D« mcvria »ta iahibti
bach, didirb. Sacrum dare rariaaima est for-
mula (V. Gruter. 4. 12.). Prudent. 12. srspi oraf .
Trani Tiberina priui aolTit sacra pervigil aaeer-
dos : Mox hue recurrit, duplicatque vola. ce(«6ro
due voile la Uetsa. — 6) Pro teraplo, aacra-
rio. Pert. 9. 69. in aacro quid facit aurum Lie.
26. 30. Sacra fracta ao apoliala deum delubra.
Alii rectius teg. et refracts. — c) Stata sacra
dicuntur, qua stato et certo tempore aingulis su-
nk recurrunt, diveraa ab illia, qua indicia ?o-
caator, qua nimirum In alia tempora rejiei
poasunt, Tel etiam penitua oraitti. Ovid. 1. Fast.
660. QuFd a Faatis non stata aacra petier —
d) Sacra nuptialia el jugalia dicuntur aacrifl-
cia et solemnitatee nuptiarum, Quintil. I. 7.
28. Ovid. 7. ifet. 700. Cf. eumd. fferoid. 21.
155. aociatia aacra parantur. h. e. nuptialia. —
e) Sacra tacrilega aunt csrimoois pagaaorum
Sidon. 3. Ep. 12. in carm. Primus de numero
patrum suorum Sacrit sacrilegia renunciarit. —
Inter tacram tazumque stare aeu poni, pro-
verbialis locutio pro in aummo periculo esse,
aumpta ex priacia faderia feriendi earimoniia, in
quibus fetialia porcum silice lapide percusaurua,
saxum illud manu tenena verba frsderis pronun-
ciabat, qu>bus dictia porcum feriebat. Plaul.
Capt. 3. 4. 84. Nuno ego omnino occidi : nunc
ego inter sacrum sasuroque sto, nee quid faciam,
scio. sono tra Vuscio 6 il muro. et Apul. 1 6.
Mel. Quod ait vetos proverbiom. inter sacrum
ac saxum poaitus cruciabar. — f) Sacra etiam
erant private geotia, vel familia alicujus. Cic. 2.
Legg. 9. 22. Sacra privata. Id. ibid. 19. 48. Ne
morte patris familial sacrorum memoria occide-
ret. Id. Orat. 42. 144. Si quU>us verbis aacro-
rum alieoalio fiat, itfacrob. 1. Saturn. 16. Sa-
crum familiare. Liu. 5. 52. An gentilicia aacra
ne in belio quidem inlermilli, publica aacra in
pace deseri placet. Id. 4. 2. Ut qui natus sit,
ignore!, cujus sanguinis, quorum sacrorum sit,
h. e. cujus faraiii*,. aul gentis. Habebant enim
Romani sacra quadani privata, qua una cum
bonis ad beredea tranaibant. V. COEMPT10NA-
LIS. — Hino sine tacrit hertditas proverb, apud
Felt, quod dlci solet, quum aliquid obveoerll
sine ulla incommoda appendice : quod olim aa-
cra non solum publica curioaiaaime admioistra-
bant, sed etiam privata: relictusque beres sic
peeunia, etiam sacrorum erat, ut ea diligentis-
sime admlnistrare esiet necesiarium. Hsc Festus.
Uine paraiitus apud Piaut. Capt. 4. 1. 7. Ita
bie me amcaoitate amsna amcsnui oneravit dies.
Sine sacris bereditatem sum aptus etfertissimam.
Nos Itall slmill tenau diclmus came tenia osso
et rota tenza spina. — Alias locutioaea aeu ex-
ample bio aubteximua promiacqe. Cic. 9. Legg,
8. 19. Nere alia vitiorum sacra aolemnia obeun-
to. Id. 6. Vtrr. 39. 84. Qui sacrit anniversartii
apud eos coieretur. Cf. 1. Alt. 18. Virg. 1. G.
338. annua magna Sacra refer Cereri latia ope-
ratua in berbis. Adda eumd. 8. /En. 173. Id. 4.
ibid. 638. sacra Jovi Slygio perQcere. Ovid. 5.
Fast. 444. de more peragere. Id. 12. Mel. it.
parare. Id. 3. ibid. 581. frequentare. fitpos The-
mist. 2. extr. Sacerdotibui procuraoda traders.
Colutn. 10. R. R. 419. rite solvere. Cic. 2. re-
pub!. 7. communicare. Liv. 31. 44. inaliluere.
Plaut. Pseud. 1. 1. 107. commoverl. V. COM-
MOVBO. Cic. 2. Legg. 9. 21. initiarL T. INITIO.
Flor. t. 13. 16. solemne conficare. Liv. 41. 12.
cremare. Phaidr. 4. 11. aeceodere. n. e. vicli-
mam, aut ignem. Stat. 10. Theb. 392. commune
dare. Herat. 9. Sat. 3. 110. eontingere. Ovid.
2. Met. 713. portare caninria. Firg. 9. /En.
239. eenere. Id. 8. ibid. 172. annua celubra-
re. Id. 4. ibid. 50. lilare. Adde Stat. 3. Silv.
213. Auct. B. Alex. 32. proferre. Liv. 26. 30.
profanare. iV-pos Alcib. 4. violare. Tac. 1. Ann.
42. Sacra legatiooit el fat geotlum rumpere. (Ad-
de Firg. 8. JSn. HI.) Id. ibid. 54. Sacra Sa-
binorom retlnere. Id. 13. ibid. 17. Intra man-
a.-e tacra. Cic. Dom. 14. 36. Sacrorum religlo.
Lucaru 1. Oil. non gratum sacrum. Hoi at. E-
SACEBDOS
pod. S. 52. tacra arcana. Adde Ovid. It. Met.
438. Id. fferoid. 9. 42. mjatlca. Id. 13. Met.
544. fera, Id. 10. ibid. 227. neftnda. Slat. 3.
Silv. 137. orudelia. Sil. It. 3. 140. borrida. Id.
7. 382. veoeranda. Slat. 1. Achit. 370. easti.
Id. 3. Silv. 139. forlla. h. t. certamina ludicra
in booorem Uerculis. Fesiut p. 157. 6. Mull.
municipalia. V. MUNICIPALIS. Farro 6. L. L.
•28. Mull, nonalia. F. NONALIS. Fest. p. 237.
7. Mull, peregrins. F. PEREGRINUS. Id. p. 253.
13. Mull, popuiaria. F. POPULAIUS. Liv. 1. 81.
novendiale. F. NOVENDlAUIS.
II.) Traoalate. *| 1. Poeta tacra vocant car-
mlna sua, et verailicandi facultaiem et vim di-
vinam, quam habere se Jactant. (lla Plat, in Jon.
i"tp6v t« d irotTjTTJc. V. Cic. Arch. 8. 18.) Ouid.
4. lrist. 10. 19. At mihi jam puero calestia aa-
cra placebant, Inque suutn furtim Muaa trabebal
opus. Pert. prol. 7. Ad tacra vatum carmen af-
fero nostrum. Martial. 7. 63. Sacra eothurnail
non attlgit ante Maronit, Implevit magnl quaro
Ciceronis opnt. »J 2. Interdum sacra dicuntur
recondita artium, aut tcientiarum pracepta, mj-
ateria. Quintil. 5. 14. a med. Peregisae mihi vi-
deor aacra tradentium artet. Tac. Dial, de orat,
11. Sacra ttudiorum . profanare. Ovid. 7. Met.
709. Sacra lorl coituaque novot referre. — A liter
fuse tacra non constant, proverb, apud Auson.
in fin. Edyll. 13., teu centonis nupliatit, quo
uli posauVnus, quum qulppiam male facimut, aut
dicimut, ted quod loco aut rel conveniat, aul
neceisarlum sit.
Homonym. Inter sacrum , relioiosum et
sanctum diserimen eit, quod vldetia in t. RE-
LIGIOSDS.
SACERDA, m, t. I. aacerdotlata. Intcnpt. e-
pud Henzen. 7417. /S. s*Lr.vrri* tictobia ia-
cbrda magna' V. a; lev. Adde denier. Inscript.
744.
SACERDOS, Slit, m. et f. 3. Genet, plur. e;t
elism laeerdotium pro aacerdotum in Inscript-
apud Marin. Itcriz. Alb. p. 26., quam vide
in PRINCEPS, ubi pro tacerdotum legend, ta-
cerdotium. et Orell. 1942. 2432. sacbhdotivm
TtTiALlvu flavialivss . Cf. Marin. Alti fr. Arv.
1. p. 209. et Itcrii. Alb. p. 72. — Ratione ha-
bile etymi, ducitur a tacer et do, quaai aa-
crorum dator: ct". Gr. Scttjc, dator, et aaerum
dare, quod legilur In Inscript. apud Orell. 1656.
Farro 5. L. L. 83. Mill. Sacerdotes uoiverai
a sacris dietl. — Sacerdos est Deo dicalua ad
rem divinam faciendam, minister tacrorum, tta-
raen, antistet: item augur, I'spau?, iVpuetrtt. *fl-
cerdote, tacerdotctta; Fr. prette, pretresie;
Hlap. sacerdole, tacerdotisa ; Germ. «. Piietler,
Priesterin ; Aogl. a pri'eat or priettett), et utut*
patur A) Subsiaotive, et B) Adjective,
A) Substantive.
I.) Proprle. *| I. Generetlm. — 4) Mate.
gen. Cic. 2. Legg. 8. 20. Sacerdotum duo genera
aunlo: unum, quod praalt caremonlis et taerls:
alterum, quod ioterpreletur fatidieorum el vatum
tffata Incognita, quum aenatus populusque adaai-
verit. Id. Dom. 1. 1. Si ullo tempore magna,
cauta aacerdotum populi R. Judicio ae potestate
versata eal etc. Id. 4. Ferr. 52. 128. Sacerdos
maiirauj. Liv. 5.40. public!. Firg. 4. £n. 661.
catll, Claudian. com. Honor. 6. 326. doetut.
4'mIoii. Pom. 4. Dialit. Id. Galb. 9. Jovis. Firg.
3. j£n. 80. Ret Aniut, rex idem bomlnum Pbca-
bique sacetdot. Adde S. ibid. 760. Cic. Brat.
33. 127. In eollegio tacerdotum ease. Tac. Gtrm.
43. Apud Nabanarvalot aoliqua religionit lucut
otteodilur: prtssidet tacerdoi mullebrl ornato.
Id. ibid. 7. Apud Germanla pqpulot neque anl-
madvertere, nsque viocire, ne verberare quidem.
nlai tacerdollbui permitaum velul Deo lroperaole-
Adde ibid. II, PUn. 9. Ep. I. Illo die, que
aacerdotea aolenl nominare, quoa dignisiimoi n-
cerdotio Judieant, me temper nominabat. «• •-
augures. Adde 4. Ep- 8. 5uelon. Claud. 22. In.
eooptandlt par collegia tteerdotlbui. Seneca 4.
Etc. contr. 2. Sacerdoi non integrl eorportf
quasi mall orainls rea vilanda eat. Fulgat. w-
tcrpr. Eccli. 7. 31. de aacerd. Btbr. Saeerdole*
SACERDOTA
iliius sansliflea - el boDor!6ea. Id. 4. Reg. 22.
4. Sacerdoi roagnus. Auguttin. 3. Quisst. in
Lev. 28. lummus. Id. JXatth. 2. 4. Principes
saccrdotam. ft. e. familiarum, seu elasiium sa-
ccrdotalium, fenant. J. Carm. h 5. de sa-
ceri, Chris!, apostolica prafulgens meale sacer-
dos. Auguslin. sermo ad Fr. 36. Sacerdotal vos
ettii palroni tt rectores terra;, Angelorum el
paradisi elves, Prophetarum filii, Palriarcharum
cognati, Apostolorom suecessorei. — 6) Fem.
gen. Cic. fialb. 24. 55. Sacra Cererii per Gra-
ces semper curala sunt sacerdotes. Id. Font. 17.
37. Prosplclte, ae ille ignis aternus, etc. aacer-
doti» veslra laciimis eutioctus esse dicatur. Id.
ibid. 16. 37. Fonteja sacerdos. Ovid. 5. Fast.
573. et Salt. Cat. 15. Vest*, et Cell. 1. 12. Ve-
Italii. Plaut. Rud. 2. 4. 17. Veneris, et id. ibid.
2. 3. 20. Veneris, Virg. 6. £n. 35, Pbcebi Tri-
viaque. ft. e. Sibylla. Horat. 3. Od. 3. 32. Troi-
C8. ft. e. Ilia. Virg, 6. /En. 5*4. magna. Id. ibid.
321. tongava. Id. I. ibid. 273. regina. h. e. Rhea
Silvia. Stat. 2. Theb.21. furiata. Inscript. apud
Or ell. 2105. cabsomae lvcillab sacbrdoIi Divi
titi flavi. el 2108. cabciliab PROCVLae sacer-
ooti xv. virah. Adde 2186. etc. '-f 2. Specia-
tirn sacerdos — a) Est pontifei maximal. ful-
gat. interpr. Num. 13. 51. — b) Item epiico-
pus. Sulpic. Sever. 2. Chron. 31. 4.
II.) Improprie. — 1.°) In bonain partem —
a) Dicitur etiam de laicis. Vulgat. interpr, A-
poc. 5. 10. Fecisti nos Deo nostro rrgaum, el
sacerdotes. Adde ibid, 1. 6. el Cyprian, de unct.
chrism. — b) De poelis. Ovid. 3. Am. 8. 23.
Musaruin purus Pbcrbiqua sacerdos. Sic Horat.
3. Od. I. 3. carmina non prius Audita Musarum
sacerdos Virgiuibus puerisque canto. Propert.
3. 1. 3. Primus ego ingredior puro da foote sa-
cerdos Itala per Grajos orgia ferre cboros. Of-
Sacrum II. in SACKR. — 2.°) In malam par-
tem. Cic. Sext. 30. 56. de Clodio. ]lli populari
sacerdoll comparabatur- el ibid. 17. 30. Mibl res
erat cum sororis adullero, cum stuprorum sacer-
dole. Id. 2. Alt. 4. Isle sacerdos Bona! Dea. Id.
2. Phil. 43. 110. O delesiabilem hominem, sire
quod Ijraoni sacerdos es, sive quod morlui. Ad-
do Quinlit. 5. 10. 104. — KB. De cognom. R.
r. ONOM.
£) Adjeclire. I'irg, I. /En. 277. donee regina
sacerdos Marie gravis geroinam parlu dabit Ilia
prolcm. J'ellej. 2. 124. extr. Mihi fralrique meo,
proiiine a uobilissimU ao-sacerdotibus viris, de-
slinari pr^loribus convenit. In bis tamen sacer-
dos per epeiegesin additum Klolzius putat.
SACERDOTA, a, 1". 1. sacerdolessa, tjpsia,
znulier, qua sicerdolio fungitur. Inscript. apud
Orell. 2184. silviae i. (ft. e. Julii) niiae MA-
TEnslNAB SACBRDOTAB.
SACERDOTALIS, e, adject. Scribitur eiiam sa-
cer dot talis in Inscript. apud Mural. 101. 4. in-
fra cit. — Sacerdolalis est ad sacerdotem per-
linens, sacerdotale, ispatixcj. Wilt. 7. Ep. 24.
Sacerdotales ludi. h. e. qui edebantur a sacer-
dotibus, inilo honore, at ab Augusto in ponl-Ii-
calu roaiimo, ut est apud Sueton. Aug. 44. rid
fin. JUacrob. 3. Saturn. 5. F.iimii vocabulum
non poelicum s'ni&jtov, sed sacerdotale nomen.
h. e. a sacerdolibus, bonoris Causa, usurpatum.
Paulin. Ml. 14. Carm. 237. Casta, sacerdotale
genus, ventura propngo. Lamprid. Comm. 12.
'Sacerdotalla collegia. Ammian. 15. 7. 0. sedes.
A. e. episcopalis. Ci. SACERDOS I. I. a. in Qn.
Tertull. advers. Jud. 5. lei. Ambros. 1. Off. 18.
judicium. Inscript. in Annal. dell' Istitut. ar-
cheol. a. 1842. p. 152. valebits ihaxihvs sa-
cerd. ornam. (ft, e. sacerdolalibus ornamenlis)
honoratvs. — De Bacerdolalibus prasrogativis V.
frothofr. in Par. I. 16. tit. 10. Cod. Theod. —
Flinc
Jacerrfola/is vel ■Sucerrfotiaii's, is, m. 3. ab-
solute, sea cliam ^acerdotiiiis mV, dictus est
cadenlis I.atini talis tempore
I.) Proprie. ^ 1. Is, qui provincia alicujus
sacerdos primarius erat; quum Oamen diceretur,
qui alicujus taolum civilalis sacrls praeral. His
sacerdolalibus post Christians religionis piomul-
— 484 —
gationem, quum rteinpe Etbnicorum sajriGcia,
et deorum simulacra a templis e:ie( sublata.
nihil aliud reliqui conceisum ab imperaloribus
Cbrislianis est, quam at iudos propriis suropli-
bus publice ederent; bine ana. a Cbr. n. CCCC.
civitates Africa proconsular legatum ad Uo-
norium Aug. mlserunt rogantes, ut familias sin-
gulas iterali bujui sacerdoiii, )eu ludorum cu-
rationis, qua annua erat, inc&mmodis libecaret,
quod ei lege Impp. Honor- et Arcad. "Corf.
Theod. 12. 1. 166. constat, lidem -'-,/.,;. ibid.
145. Sacerdotales Cartbagini re'titui, ibique ar
hitratu, suo agere (ludos) cum faforabili edi-
tione placuit. Impp, Honor, et Theodos. Cod.
Theod. 16. 10. 20. Sacerdotales pagana super-
slitionis competent! coercitione subjacera pra-
cipimui, etc. Tertull. Spectac. II. Quid ergo
mirum, si apparatus agonum idololatria conspur-
cat de coronit profaois, de sacerdolalibus pra-
sidibus, de collegiariis. ministrisT Ammian. 28.
6. ante med. Occisis decurionibus multis, inter
quos Rusticianug sacerdolalis, et lyicasius eQite-
bat adilis. Inscript. apud Gruter. 20. 3. r- ceio-
nivs d. c- pos. sacerdotal, vs. ft. e. djcurio co-
Ionia Pcelovieosis, sacerdolalis, vir egregius. Alia
apud eurnd. 325. 12. Tt. cr.. BOxoriATiAKVs ca-
STRENSIS MORIKI IN CtVITATE SVA S.'CEIlDOTAI.IS.
Alia apud Orell. Coll. Inscr. Lai. n. 4'JSt. c.
PATBR.VtVS POSIVMINT3 DBC. C. TAV.NEN51VM VIR
sacerdotahs pRAC.MAllcvs. — Hi provinciarom
sacerdotales dicuntur quasi pontifues ; sing&la-
r.im vero civitatum flamines appeKsalur sacer-
dotes matimi apud Laclant. JHort. persetut.
36., unde etiam discirous, eos a Maiimmo Daza
instilutos fuisse. ^ 2. j'aceiJotali's etiam di-
citur, qui sacerdotio provincla jam Ainctus fuit
Imp. Constanhn. Cod. Theod. 12. 5. 2. Sacer-
dqjales, et llamines perpeluos, atque etiam duum-
virales ab annonarum praposituris inferi^ribus-
que muneribus immunes esse pracipimus. In-
script. npud Orell. he. cit. n. 1108. waschsio
materno DBC. c. A, (ft. «. Jlecuriijni colonia A-
Krippina) AEDiticin dvvmvirali cvratOr^io sa-
CERDOTALl ET KX COMITIBYS ^tASCLIMVS LEO TATRl
BEKKMERIT. FECIT CKCENTIO CAES. F.I PAVLO COS.
ft. e. annf a Cbr. n. ccclii. ^ 3. In Inscript.
apud Marat. 161. 4. (Orell- 2409.) k-ali rvatici
SACEKDOTIALIS CUERIBTS LOCVS. AVOMA Ai'ltRODtSTA
comvgi bemsmehenti fecit. Hupius in Epitaph.
Sever, p. 3. et in Dissert. T. 2. p. 03. eiisti-
mat, nunc Lajum fuisse publicum, ft. e. set-
vum sacerdotura, nempe augurum', qui prwei-
pue ita appellabantur ; sneerdotiad's vero esse
vocem ei sacerdo-lio derlvalam, quo nomine col-
legium sacerdotum intelligatur, ut servilium nu-
merurn aliquem 3ervorum, el satellitium satelli-
turn muliitudinem sigtiificat. At Jflarinius Fral.
Arv. p. 213. pdtat, sacerdotialis hie signiCcare
ilium, qui sacerdos antea fuerit. poslea esse de-
sierit, et Lali positum .pro L. Alt, et Publi<i
esse iliius viri cognomen. Viderint eruditi, quid
amplectondum ; ego vero a Lupio standym ar-
bilror. Ita cl. Furlane'.tus.
II.) Improprie, Sacerdotalis&ir est etiam, qui,
quasi sacird,os essfet, caste et yrbiie vkit. Sidon.
4. Ep. 9. in fin. Plus ego admiror saccrdolalein
virurn, quam 6acerdotem.
SAt.F.UDOXALlTEn, adverb, more iacerdoti'.
Prosp. d$ vit. conlemyi. 1, 25. Sed quidquid
sibi sacerdotaliter vivealibus atque doceulibus
honoris impenditur. ^
SACERDOLALIS. P\ voc. placed.
SACEKDOTISSA, ce, f. 1. sacerdotessa, iizf^a.
raulier, qua sacerdotio fungitur. Massur. Satin,
apu&'Gell. 10. 15. Ecedein ferine taremonia
sunt, quas flaminicas sacerdothsas Disles soorsam
ajunl observitare. Ita legitur in quibusdam edi-
tionibus; in aliis vero, iisqiie emendatioribus to
sacerdotissas deest, Adde Schot. Lucan. 7. 77H.
AD"ertur etiam a quibusdam leiicogi aphis In-
script. apud Gruter. 325. 10., in qua saceicio-
tisscE perpetuus legunt, sed ibid, legend, sacer-
dolis perpetuce. In Inscript. mendosa apud Mu-
ral. 161. 5., emendala apud Aldini, Lap. Ticin.
p. 18. FBTILIA 0. ». SABLSA SACERDOS SIINJSBVAB
SACERDOTULA
v. s. l. m. sunt qui sacerdotissa ponust, Wt-
di'ni vero putat legend, sacerdotialis.
SACKHDfJTlOM, li, n. 2. (sjcerdos)
I.) Proprie. ^ 1. Geceratim. — a) Abstra-
ate esi sacerdotis dignity et officium, I'tfoovv?;,
iicdrvjp-x {It, sacerdozib ; Fr, sacerdoce, mi-
nist'ere sacerdotal f digr.ite sacerdotale; Hisp,
saceniocio; Germ, des /Viesfertfturo, Priester-
amt , die Prieslerwurde f Angl. ^jrt'es(ftood).
— a) Sing. Dum. Cfc. Dom. 53. 136. Ouum
I.ioinia Virgo Vestal!*, sumrao loco nata. sao-
rtissimo sacerdotio pradita, T. Flamioino, Q. Me-
tello Coss. aram, et a'diculam, et pulvinar sub sa-
cro saso dedicasset. Id. ibid. 52. 135. Sacerdo-
tiara inire. Id. ibid. 14. 37. In sacerdotium ve-
nire. Id. 2. Leg. agr. 7. 18. Sacerdotia manda-
te. Id. 4. ferr. 51. 127. Ita Jovis sacerdotium
amplis.'imum Tbeomnasto datur. Id. 2. Leg. agr.
7. 18. Ainplitudo sacerdoiii. Liv. 9. 29. fami-
liare sacerdotium. Auct. B. G. 8. 50. Sacerdoiii
pelilio. felltj. 2. 59. 3. Pontificatus sacerdotio
puerum honoravit. f'ulgal. interpn Exod. 28.
4. Sacerdolio fungi. Id. 2. JUacch. 2. 29. a sa-
cerdotio arao"veri. Id. 1. Esdr. 2. 62. de sacer-
dotio ejici. Id. 2. Macch. 2. 17. Summum 6a-
ifcerdglium. Tac. II. Ann. 11. Sacerdotium quin-
dcciinvirale. V. QUINDECI.MVJRALIS. — (3)
piur. num. <~ces. 3. B. C.I 2. Dff-sacerdoliis con-
tsodere, Cic. Dom. 40. 105. I'ublicis saccrdotiis
praesse. Id. 2. Leg. agr. 7. 18. Hoc idem de
ceteris/sacerdotiis Domiiius tulit. Sail. Jug. 31.
Saeercfotia ostentare. Liv. 30. 26. D6- ..o.cerdo-
lia habere. — De sacer lotiorum cooplatlonibus
prius a populo factis, deinde a senatu, moi per
codicillos ab imperstorilus f. Barghesi, Mem.
dell' Istitut. arch. t. 1. p. 272-275. Alia de sa-
cerdoliis Romanorum V. ibid. t. I. p^255-325.
— b) Concreto, tt ajunl, aensu, est 4dem ac
sacerdotes, seu cojIqs et colifgium sacerdotum.
Ammian. 17. 7. lo. In rilualibus et pontificiis
obtemperamibus sacerdo:iis cavetur, ne alio duo
pro alio uominalo piacuia cornnjillantur. ^ --
Specialim accipilur inlerdum pro auguratu. PI in.
4. Ep. 8. Gratularis mihi, quod acceperim au-
guratum. jure gratularis ^ prirnum qlltod gravia-
simi principis judicium in miuoribus etiam rebus
conseqai, pulcrum est: deinde quud sacerdotiuui
ipsum quum priscum et religlosum, turn hoc
quoque S3crum plane et insigne est, quod non
adiraitar vivenli. ^ 3. Significati e^iara sacer-
dotis proventurn,. nam Bpod Genthes sacerdolia
fuerunl, quaiia nos mints Latino in bac signiii-
calione vocabulo benefuia Bppellamus. Sacerdo-
tiorum autem duo fuerunl generaj, unum quoil
sacris esset addictum locis, qua rejipublica, aut
principum, aut poolificjtn collcgii collalionis
essent: alterum. quod adis, aut sacelli juris es-
set a patre familias ea ratione erecti dedicati-
que, ul et sacrorum cura, et fructuurn ipsivTs
sacerdoiii pcrceplio ad sularo gentem familiam-
que suam piTpetuis successionibus devolveretui'.
Liv. 9. 29. a; med. Gens Polilia, cujus ad aram
llerculis familiare sacerdotium erat. Id, 30. 20.
ad f:u. In ejus locum pontiff! (nam duo saCcr-
dolia babuit) Ser. SulpHius Galba inauguralus.
Tac. I. Hist. 77. Recens ab eisUJo reveisos adu-
lesccntes avltll et p^terni; sactrdotiis in solatium
recoluit. Nam sacerdotia senioribus tantum, i-t
quidiin anno alali! prjeHnilo concedebantur, Se-
neca 3. Ira 31. 5 2. A me nuraerari voluit
annum 7 (ft. e. -con»ulem fecit), sed deest (an-
nus) ad sacerdotium: coopUtus in collegium
sum? sed cur in unum 7
II.) Imjiroprie. t'ulgat. inlerpr. 1. Petr 2.
5. el 9. (Cf. Exod. 10. 6,). Vo» autem genus ei •-
ctum, regale sacerdotium, gens sancta, populus
acqui>itionis.
SACERDOtCLA, a, Li. demi'nut. a 'sacer-
dos, vel ssoerdota, minor sen parra sacerdos. Var-
ro 5^ L, L. 130. JH'ull. Dictnm capital a capiti',
quod sacerdotula in capite etiam nunc soleut
habere. Feft. in Flaminia. Flaminia dicebalur
sacerdotula, qua ilaminica Dials priminisira-
bat. fcranius apud eumd. in .OUtum. Sacer-
dotula in sacrario Martial! fecit oletum.
SACERDUS
SACERDUS, 1, m. 2. sacerdos. Inscript. apud
Giufcr. 34. 5.
SiCERSANCTTJS, a, nin, adject, sacrosanctus.
Tertull. Cor. mil. 13. sub fin. Quam sacersan-
otos, quainque honestus bc mundui sit habitus
isle do.
SACOMA, Stis, o. 3. oyixu^a, peso, contrap-
peso, romano, aqulpondium, quod in altera Ha-
ter* parte opponitur ad aquilibrium alicujusrei
faciendum. Vilruv. 9. 3. Auream coronam vo-
tivam immani prelio locavit faciendam, et aurum
ad sacoroa appendit redemptori. U ad tempus
opus manufactum subtiliter regi approbavit, et
ad lacorna pondas corona visus est prseslilisse.
h e. eodeni pondere aurum elaboratum reddidit,
quo infectum acceperat. Id. ibid. 9. sacoma sa-
barrale vocat poadus appensum horotoglo. con-
trappeso. ,
SACOMArIUM, li. V. voe. seq. in fin.
SACOMARfOS, a, um, adject, qui lacomati in-
eervit, $eu quo utlmur ad mensuraodam vasorum
capacitatem. Hieronym. in Jon. 4. 6\ Quidam
Cantberlus dudum Rom* dicitur mo accuiasie
aacrilegii, quo pro cucurbila hederam transtu-
lerim : timuit videlicet, ne, si pro cuenrbitis be-
der* nascarentur, unde occulta et tenebrose bi-
beret, uoo haberet. Et rcvera Id ipsis cucurbiti*
vasculorum, quas valgo sacomacias vocant, solcnt
apostoloruro imagines adumbrara; a quibua et
ilia aibl nou suum nomen assumpsit. In ediiio-
nibus perperam legitur saucomarias, quod ver-
bam Dihili est: nam hie Hieronymus sllodera
videtur ad vascula ilia cucurbitina, quibua cau-
pones utuotur ad vinum perpotanlibus submi-
oiilrandum, In quorum fundo olim, ut intetdum
etiaranum, Sanctorum vel Aposlolorum imagines
reprasentantur. V. Inscript. Fabrett. p. 593.
^- Hinc
Sacomarium, ii, a. 2. absolute, substantia-
mm more, publicum aacoma.seu poodoralio, vel
locus, quo collegium sacomariorum coire solebat.
Inscript. apud Uenzen. 7194. calpvbnivs ivn-
CTV3 SACOMARtO.
Sacomarius, ii, m. 2. absolute, aubitantivo-
rum more, pesatore, ponderator, scu potius ta-
comaium couftclor et eiactor. Inscript. apud
Murat. 979. 4. [Orell. 4274.) stlaccivs _a. l. ma-
bio siknsob idem sacomamvi. Adda aliam apud
.Fairetr. p. 731. fl. 450., et apud Gar. Inscr.
Etr. T. I. p. 308. n. 50.
SiCdMARlOS, ii. V. voc, pr.-eced. in fin.
SACONDlOS et Socondios, Grreca position*,
li ra. 2. apud Indos est genus ametbysti colore
ad hjaeiothum detcendantii: quem colorem illi
neon vocant, gemmam «ocondion. Dilutior sa-
gapenoi vocatur. Win. 37. Hist. nat. 9. 40.
(122) ubi SUlig. leg. socon.
SACOPfiNlUM, li, et Sagapenom vel Sagapi-
num, i, n. % o#id*v*», «ueui berb* ferula-
ee* et ipse frutei, ncde maoat: de quo V. et
In SAGAPENDM. Ptin. 19. Hist, nat. 8. 52.
(187). Saoopcnium e» ipium in bortii quidem
oascilur, sed inedlcins tantum Id. 20. dm 18.
75. (197). Sacopenium, quod apud oo» gigoitur,
in totum traasmarino alienalur. Illud enim ham-
moDiaci lacrim* simile, sagapenum Vocatur. Prod-
eit lalerum et pectoris doloribos, eonvuliii, tut-
jibus vetuatii etc.
SACOS et Socos, m. 2. V. SACONDlOS.
SACRABlLlTER, adverb, io modam sacrum.
Theoii. Pi iscian. 2. 2. d« epile-pticis. Tune 0-
mnium musculorum vel nervorum spasmis et sal-
tibai conCringuotur, et vocis arliculat* quadara
confusiooe sonus tnagis et ululatus eicluduntur
ore ot naribut, et sacrabiliter ipumant. h, e.
more oorum, qui morbo comitiali seu sacro cor-
ripiunlur. V. MORBUS.
SaCRAMENTAuS, e, adject, pertineni ad sa-
cramentum. Catsiod. \a Psalm. 8. 11. Uune esse
et his primom pialmum, qui ie repetitione ver-
inum lacramentali iteratlone eongemiaat.
SAORAlUENTARlOM, U, n. 2. rituale, quo
cootmetut ordo miniitraadorum laoraraeotorum.
V. Gennadii lot. adl. in UYMNARIDS1.
SACfiAMBNTDM. i, D. 3. Est a tacro, at,
TOM. IV.
— 185 —
unde sacramen, sacramentum, ut a Uvo, It-
vamen, levamentum etc., et trla pracipue «i-
eoificat. .....
A) Sacramentum % 1- Priscis Lalinis fuit pe-
Cunia, quam litigantes in loco sacro, vel apud pon-
tificem deponebant, deposito, pegno. Qua do re ita
Varvo 5. L. L. 180. ^ii». Ea pecunia, qu* in Ju-
dicium venit in litibus, sacramentum a sacro. Quj
petebat, et qui infltiabatur, de alils rebus utri-
que quingeuos aris ad pontem deponebant: de
aliis rebus item certo alio legitimo numero assum.
Qui judicio vieerat, suum sacramentum e sacro
auferebat: victi ad ararium redibat. Iostituta au-
tem res est etiam propter inopiara ararn, au-
ctore Farrone, ut id inde aliquem rediturn ba-
beret. DiCTert vero sacramentum a sponsione in
eo, quod io spunsione non deponituv pecunia, sed
tantum promittitur. Festus p. 344. 33. Mnll. Sa-
cramentum as ilgnificat, quod pcen* nomine pen-
ditur, sive eo quis interrogate, sive conlenditur.
Id in aliis rebus quinquaginta assium est, in aliis
rebus quingentorum, inter eos, qui judicio inter
se eontenderent. Qua de re lege L. Papirii, tri-
buoi pUbis, sanctum est his verbis: Quicumque
prstor posthae factus erit, qui inter cives Jus
dieet, tresviros eapitales (alii monetaies) popu-
lum rogato, bique tresvlri eapitales, quicumque
posthae facti erunt, saoramenta eiigunlo, judi-
cantoque» eodemque jure aunto, uti ex legibus,
plebeiquir scltis esigere, Judicare esseque oportet.
Pergil Festus ibid. Sacramenli autem nomine id
as dici crcplum est, quod, et propter ararii ino-
piam, et sacrorum publicorum ruultitudinem con-
somebatur id io rebus divinis. Ascon. in 3. Verr.
9. Quura in rem aliquara agerent litigatores, et
pena se sacramenli peterent etc. *| 2. El hoc
more litigantium deponendi pecuniam, ne calu-
moiatores impuoe discederent, factum est, ut sa-
cramentum pro causa, vel controversy usurpa-
relur, seu pro litis genera siuiiii spoosionis. Cic.
I. Oral. 10. 42. Agerent enim tecum legs pri-
mum Pjtbagorei, vindicarentque ornati homines
in dicendo, el graves, quibuscum libi justo la-
cramento contendere non liceret. Id. Ccscin. 33.
97. Quum Arretioa mulieris libertatem defende-
rem, et Cotta decemviris religionem iojecisset,
non posse sacramentum nostrum justum judica-
ri etc. Id. Slit. 27. 74. Qui non calumnia ii-
liom, non Injustis vindiciis ae saeramentis alienos
fundos, «ed castris, exercilu, signis inferendis pe-
tebat. Id. Dom. 29. ad (in. Si decemviri sacra-
mentum in libertatem injustum Judicassent.
B) Sacramentum sape est josjurandum, quod
sacrum maiime habetur: item id, quod jureju-
rando afDrmatur aut fit, et obllgatio jurej^uran-
do contracts, giuramento, sacramento, opxof,
e'fxunc'oiov.
I.) Propria. — o) Pracipue dicitur de eo, quo
sc militei nomiaa dantei reipublica strenuam et
fldelem operant daturos. et mililarem dijciplinam
servaturos pollicentur. Liv. 22. 38. discrimen
tradit inter sacramentum, et jusjurandum milita-
re: Illud fuisse jurationem ab ipsis railitibus inter
se sua voluntate factam: hoc legitimam jurisju-
randl adactionem singulorum militum coram trl-
buois suis. quam rem taogit etiam Frontin. 4-
5trttl«g. 1. Dlstinguit etiam Servitts ad 8, iEn.
I. inter sacramentum, et coojurationem. Sacra-
mentum vocat legitimam mllitiam eorum, qui sin-
gull jurabant pro republica se esse facturos; nee
discedebant, nisi complelis stipendiii: conjuratip-
oem, quum subito ud veiilla vocati, ut flebat io
tumults, simul omnes jurabant. Formulam sive ju-
risjorandl, sive sacramenli et Ct'ncio recital Gill.
16. 4. Erudite adraodum bis de rebus, et fuse
dispulat Schelius in not. ad Polyb.c. t.de sa-
cram. T. 10. Jntiquit. Bom. Grcevii p. 1172.
Porro varil »ant in bao voce loquendi modi. Cic
1. Off. 11. a med. Cato ad Pompilium scripsit,
ut ii (/ilium) pateretur in eterciiu remanere, se-
eondo eum obligaret roilltia sacramento, quia,
priore amisso, jura cum bostibui pu^nare non
poterat. Cess. 1. B. C. 23. ad fin. Militei Do-
mitianoi sacramentum apud se dicere jubeU tt
ibid. 86. eatr. Ne quia invitui lacramentum dl-
SACRAR1A
cere cogatur. (Sic Liv. 4. 53. sub init. Nemo
invitus sacramento diceret. et Plin. 10. Ep. 38.
TJt jam dixerant sacramento militari.) Id. 6.
B. G. 1. i"t quos ex Cisalpina Gallia consulis
sacramento rogavisset, ad aigna convenire Jubc-
rat. Id. 2. B. C. 32. o med. TJt eo neglecto ta-
crameoto, quo nunc lenemini, respiciatis illud|
quod deditione ducis mblatum est. Val. Max.
5. 3. n. 2. Juventus uliro nomina sua militari
sacramento obtulit. Suelon. Ner. 44. CItare tri-
bus ad sacramentum. Liv. 4. 5. et Tac. 3. Hist.
58. el 1. ^nn. 37. Sacramento milites adigcre.
Id. ibid. 42. et Sueton. Aug. 24. Imperalorij
sacramentum detrectare. Id. Galb. 10. ad fin.
mutare. Tac. 3. Hist. 42. exuere. et 4. ibid.
21. accipere. et 16. Ann. 13. sub /in. iElata
fessos sacramento solvere, et 2. ibid. 81. Ante
idus Julias Syria omnia in eodem sacramento
fuit. h.e. una cum exercitu in Vespaslani veiba
juravit. Liv. 28. 27. Sacramcnti religionem rum-
pcre. Sil. It. 10. 448. ObstringUDt animas pa--
tria, dictataque juraot Sacramenta deis. — 6)
Extra rem militarem. Festus p. 344. 17. Mull. Sa-
cramento dicitur, quod Jutisjurandi sacratione in-
terposita actum est: unde quis sacramento dicitur
inlerrogari, quia jusjurandum interponitur. Pe-
iron. Sat. 117. In verba Euruotpi sacramentum ju-
ravimus, uri, vinclrl, verberari etc. et ibid. SO.
Sacramentum araicitia delere. Ilorat. 2. Od. 17.
9. non ego perOdum Dili sacramentum. Plin.
10. Ep. 97. de ChrtJtianis. Se sacramento non
in scelus aliquod obslringere, sed ne furta, ne
adulteria committerent. Apul. 3. Mel. sub init.
Priusquara isle elaberetur ad gravinimum judicil
vestri sacramentum, eum curavi prodaeere. h.e.
fidem ac religionem jurisjurandi, qua vol judical
tenemini de criminibus reorura judicare.
II.) Translate. — a) Metooymice, qua est
militia obligatio jurejurando conlracta, ponitnr
pro militia, stipendiis, leruiiio militare, gaggio.
Tac. 1. Hist. 5. Miles utbanus longo Casarum sa-
cramento imbutus. h. e. qui diu tub Casaribus mi-
litaverat. Juvenal. 16. 35. Pramia nunc alia,
atqua alia emolumenta notemut Sacramentorum.
h. e. militia. — Arnob. reipicit ad saeramen-
tura militare, quum inquil 2. p. 45. Maiunt exbe-
redari a parentibus liberi, quam fidem rumperc
Christianam, et salutaris militia 6aciamenla de-
ponere. — b) Item, extra rem militarem, pro
obligatione, vinculo, tedere. Pelron. Sal. 80.
Sacramentum amicilia deleri. Apul. 3. Met. SI
quod inesset mutis animalibus taciturn ae nalu-
rale sacramentum. h. e. eonsensio, eonspiratio,
soeietas, qualis est inter milites cjusdem sacra-
menli. Capell. 2. p. 28. Sacramenta nuplialia.
^uct. ep. Did. ad /En. 27. Wernsd. Lectl sa-
cramenta.
C) Sacris et ecclaiiaiticis scriptoribus est mysta-
rium.res sacra, signum sensibile rei sacra lateotii.
I.) Propria, ^ugusiin. 10. Civ. D. 5. Sacra-
mentum sacrum signum est. Nieronym. Ep.ad
Heliod. 1. In sacramenli verba jurasti. Cf. La-
clan/. 7. 24. Tertull. adv. Martian. 3. Sacra-
mentum baptismalis. Id. Martyr. 3. Vocati su-
mus ad miliiiam Dei, quum in sacramcnti verba
respondimus. Paulin. Nolan. 25. Carm. 117.
CastiBco sooias pia sacramenta lavaero. Addo
Prudent, ^polfieos. 355. Vulgat. intei'pr. Ephss.
5. 32. Sacramentum hoc magnum est. h. t. mj-
steriom. <| 5. Pro ipso verbo Dei ponit Prudent.
10. irepi' ot£?>. 18. iSolile verba, quum aacra.nen-
tum meum Erit eaoendom, providenler qu.eiere.
* 6. Pro sacrificio. Vulgat. interpr. Sap. 12. 5.
Devoralorei sanguinis a me dio lacramento tuo
perdere voluistl.
II.) Translate, qua ell mysterium, pro re ar-
cana, secrete. Fulgat. interpr. Tob. 13. 7. Sa-
cramentum regis abtcondere bonum ; opt^ra auten:
Del revelare honoriOcam est. Id. Apoc. 17. 7.
Ego dicam tibi sacramentum mulierii et beilia,
oua portal earn. .,
SACRARIA, a, f.l. sagreitano, saciaru cu-
ito«. Imcript. apod Flier. Asquin. Pago dig*
Arusnati p. 6. salviab sacbabias xyitvs cos-
ibbvi (It* pro eonseruui) nt svo hat.
24
SACRARIUM
. sXCRArIAm, Ji, n. 2. duo diverse slgnifieat.
A) Sacrarium
I.) Proprie. % I. Est locus, ia quo rei sacra
ponuntur, sagreslia, sacrario, lepaxiiov, iep o3u-
fcoxioy. Ulp. Dig. 1. 8. 9. Notandurn est, allud
esse sacrum locum, aliud sacrarium. Sacer locui
Sit locus consecratus: sacrarium est locus, in quo
res sacra ponuntar: quod etiara ia sdificio prl-
Taio esse poteit: et solent, qui I'tberare eum lo-
cum religions volunt, sacra "iude erocare. Ser-
vius ad 12, /En. 199. Sacrarium proprie locui
est in templo, in quo aacra reponunlur: sic at
doaarium est, ubl ponuntar oblata. Apud Ovid,
10. Met. a v. 691. hujusmodl sacrarii de'scriptio
habetur. Sspiebator seeespila, h. e. repagulo,
deu reticulo aeneo, in quo tubl relinquebantur,
per quot aacra manibus tangere licebat, ut docet
Pest, la Secespita. Liv. 7. 20. Csre sacrarium
popuii R. Ovid. 10. Mel. 695. Bane init (reces-
sum Hippomenes),et vetito temerat sacrarla pro-
bro. Sueton. Fesp. 5. Tenaam Jovis • sacrario
in domam deducere. Isid. in rtg. c. 8- Custos
sacrarii. *| 2. Ponilur oliara pro tacello loco*
que aacralo, oratorio, cappella, alve publico!
•1!, siva ia privatorum adibui constltatus. Cic.
Mil. 31. 86. Ante Ipsum sacrarium Boas Dea,
quod e>I ia (undo T. Seitii Galll, primam it-
lud vulnui accepit. Prudent. 5. Cathem. (40.
Biitrucloque agimm liba aacrario. Sueton. Aug.
8. Natui est reglone Palatii, ad capita bubula,
ubl nunc sacrarium habet, altquaato poit quatn
eicesiit, eooitltutam. Cic. 13. Fam. 2. C. Aria-
no Euandro, qui habitat ia tao sacrarlo, multum
utor. h. e. ia ea parte sdium taarum, la qua
•aerarium habei. Adda 6. Ferr. 3. — Bine ser-
vut ab sacrario eit inter officla domui Augusta
in Inscript. apud Mural. 893. 6. et 909, 8.
*| 3. Itom pro interiore et taoctiore parte tern-
pli, ut adytum; et pro ipso templo. Martial. 7.
73. Uinc vidua Cjbelei, illiae lacrarla Vesta. In-
script. apud Orell. 1359. rzDrays cohditob sa-
cfuar TSRiBU. et 1051. P. i. i. H. [h. t. deo
Soli Invlcto Mithras) aygvsti it cabsarbs ia-
crabivh bbstitvbbvkt. Firg. Cir. 154. Non
umqaam violata rnanu (tua esse) tacraria dire.
h. e. te penetrate iagressam oumqaam re* aaerai
manu eontreetane. Nepos Themitt. 8. Se ia ia-
crarium, quod summa colebatur earemonia, con-
Jecit. Morem enim Gfscorum fuisse apparet, at
nee foeo, tamqaam asjlo, eitrabere, nee ab ara
nee a principle itatua rapere llceret. *{ 4. nine
tacraria dieuntur etlam interiore- iilrarum re-
cessus, diii agrestibus lacrl. Calpurn. 1. Eel.
15. Pervla eornigeri fecit sacraiia Faanl. Cf.
Proptrt. 3. 13. 47. et Gral. Cyneg. 184. el 534.
*f 5. lo illo Apul. 11. Mel. Pcrmiitui agminl
xeligioto procedena comitabal sacrarium. sacra-
riiim eit pompa tacrorum.
II.) Translate. *| 1. Mcraphora' a luper, pa-
ragr. 2., ieu 3. sumptl. Ci'e. 1. Cat. 9. sub fin.
Aquilam illam argenleam, cul riomi tua sacra-
rium seele'um luoruin constitutum full, telrem
ess- prcemisiam. Addc 2. ibid. 6. ail /in. Seneca
7. Quasi, nal. 31. Arcana Datura uon proml-
- 186 -
culum antarcticam: quod allii nominibus Ara,
SACRIFICO
•cue, oce omnibus patent: reducta et la Inte-
riore sacrarlo clausa sunt. Firg. 12. JEn. 199.
Juro Vimque deum inferuam, et durl sacrarla
Oitii. Stat. 3. Theb. 246. de ccelo. Arcem hanc
teternarn, mentis aacraria nostra. Proptrt, 3. 23.
19. Mem bona, si qua dea es, tua me in sacrarla
eondo. Claudlan. IF. consul. Honor. 599. qua
(Victoria) dirite pompa Patricii reverenda fovet
aacraria colus. Auson. Grat. act. 1. In sacrario
imperialls oraculi. h. e. cubiii vel receiiu, stan-
za, gabinello. Fal. Max. 6. 5. n. 4. Cottam In
tribunatu, quasi ia aliquo laerario latentem, Iri-
bunicia inde Justitia erlraiit. Symmach. Laud,
in Falentinian. (edonte lterum A. Maio) 2.
22. Nusquam majui silentium, qualn in lacrariii
litlerarum. h. e. inrhetorum scholia. «f 2. Meto-
nyraice pro eultu tacro, eerlmonlii. Proptrt. 3.
13. 47. At nunc dciertls cessaot aacraria lucli.
Cf. Prudent. I. flilverj. Symmach. 500.
B) Saerarlum eit lignum caleste, litara ad
flusiralem plagam tub Cauda Seorpll prope Cir-
Turibulum el Lar appeliatur. F. In ARA.
SACRARlUS, li; m. 2. sacrarii cuitoi, sagre-
tlano, custode, UpafukaJ-. Jnscript. apud Gru-
ter. 308. 1. (Orell. 1304.) q. rvLiiyt 9. s. pok-
TtFBX SACRABIVI 1VK0HH OV1BITH. Adde 1088. 9.
et aliam apud Murat. 963. 3. Marin. Prat.
Arv. p. 294. de allata voeii interpretatione tub-
dubitat: quid rero de eadem voce Ha seatlat,
nihil protulit. Ceterum banc interpretationem
connrmat Intcript. a. 1822. effossa ad Fale-
rioi, nunc Civita Castellana, qua ad tempora
Trajani Aug. pertinet, et legitur apad Seller-
mann. Fig. Bom. latere, p. 68. n. 253. c. bvm-
MtT» hob... poiiitc. iacb. it». cv... (h, e. sacra-
rius Junonis Curitis, scit. Quiritis.) F. CURIS.
SSCRATfi, adverb. «| 1. Est lancte, reli-
giose, religiosamente. Auguslin. Ep. 22. sub
fin. Aliud bene, aliud lacrate virere. ^ 2. My-
stico. Id. 2. doct. Christ. 16. An magis lacrate
accipiendus tit numerui.
SlCRAXlO, 6ni», f, 3. consecratio, conjecro-
2»'one, dytipuoif. Macrob. ad illud Firg. 10.
JEn. 419. Injecere manum Pares, telisque ia-
craruat Euaodri, 3. Saturn. 7. a med. Ei ma-
nua. iojectiono pane mancipiam deiigaaTit: et
■acratlonla rocabulo obierraotiam dirioi juris
impierit. Pest, in Sacramento. Sacramento di-
citur, quod jurisjurandi sacratione iaterposita a-
ctum est.
SACRATOR, oris, m. 3. qoi tacrat, ut Sacra-
tor Justitia, Auguslin. Ep. 140. —SB. De nom.
pr. F. ONOM.
SACRATUS, a, um, particip. F . SACRO.
sAcrAvIa, », f. l. F. voc. seq.
. SACRAVlENSIS, is, 3. Incola regionis sacra vis
ia arbe Roma. F. SACEB. Pestus in Oero&er.
De capita (.tqui Odobrit) non levii coateatio so-
lebat esse inter Saburaoenses et Sacravleosei. Ipsa
enim Sacra via etlam Sacravla dieebatur, dua-
but limul conQatU vocibus, ut est apud Diomed.
2. p. 401. Putsch, et Charts. 1. p. 6. Et ita esse
rolunt quidam la illo Farron. 1. M- R. 2. ant*
med. Suroma sacravia, ubl poma veneunt. Et in
Jnscript. apad Gruter. 638. 7. m. CAiwcrva ir-
CVKDVI AVBtFSX DS SACHAVtA. et 1033. 1. AB1H-
LIA AVCTA DE SACRAV.
SACRES PORCI. F. SACER.
SACRlcOLA, a, m. et 1. 1. (sacer et colo) sa-
cra colens, tacra facieni, tepsrrcio'c. Tac. 3. Hist.
74. Domitlanus apud adituum occultatus loier-
lia libertl, llaeo amictu turba taericolarum im-
miitai. h. t. laeerdotura Isidis ieu Iiiacorum,
quos .Sueton. Domit. 1. rem eamdem narraat
sacrificulot appellat. F . loeum ejosd. ia SACRI-
FICULUS. -*puJ. Florid, n. 18. ad fin. Sum
eaim aoa igablus iliius sacricola, nee recens cut-
tor, nee ingraius antiitei. Macrob. 5. Saturn.
19. Ad sacricolarum tagarumque earmina et de-
rotionei fugleos. Solin. I. post init. Qoura »l«
sceratiooem lacrieolii daret. h. *. omnibus, qui
sacrum illud colentes lacriScio ioterfoeraot. Am-
mian. 22. 14. Victimariui pro sacricola dieeba-
tur, ad crebritatem bosiiarum aliudenlibui multis.
Tribuunt aliqul et Cic. 6. Ferr. 50. o med.
Orbs ilia non orbs videtur, sed fanum Cererii
esse: bebitare apud sese Cererem Eonenses ar-
bitraatur: ut mihi aoa eives illiai esTitatis, sed
omnes saeerdotes, omaes ucricola, atque anlistiies
Cererii esse vldeantur. Plerique alii leg. accolce.
— Per appositionem Prudent, prcef. i. advers.
Symmach. 47. reges sacricola. n. «. sacrlflcl.
SACRlFER, Rra, Rrum, adject, (laeer et fero)
saera fereo/, ispof c'po{. Ovid. 4. Fast. 251. Quum
Trojam ^neai Italos porlaret ia agros, Est dea
(Cyfcele) sacriferas pane seeuta rates.
SACRlFlCALIS et Sacriflclalis, e, adject, ad
sacrifleos et sacriDcia pertioens, itooup-tixct. Tac.
2. ^nn. 69. Admotas bostias, sacriflcalem ap-
paratam, festam plebem per liclores proturbat.
.^put. 9. Met. init. Triclinium, la quo dominus
sdluin sacriQcelee epulas eum sacerdotibus dea
canitabat Fopi'tc. Prob. 6. Sacrlflealis patera.
7"eriuH. advert. Hsret. 40. minisleria et iostru-
menta. Frontin. 3. d* conlrov. agr. p. 43. /?u-
dorff. terminuj. et ibid. palm, et Gromat. colon.
1. p. 240. ara.
sACRlFlCANS.antls, particip. F. SACR1FICO.
SACRlFlCATlO, 6nii, f. 3. sacrificaitone, it-
fou,,-fia, &voia, actus et ratio sacrlScand!. Cic.
2. Nat. D. 27. 67. In ea dea, qua est reram
castos intlmarum, omnis et precatio, et saerlfi-
catio eitrema est.
SACRIFICATOR, 6ris, m. 3. qui sacriflcat,
->utijs. iTertuff. Spectac. 8. sub fin. Si Serepeam
eacriQcator, et adorator intravero.
SACRlFlCATRIX, trlcis, t. 3. qua sacriflcat.
Inscript. apud Z?onat. 33. 9. de Fenere. j?a-
catbix (alii teg. oratbix) sbrvatbix auatbix
sacrifigatbix. V. Ignarr. de phralriis p. 117.
SACRlFICATOS, a, um, part. F. SACRIFICO.
SACRlFlCATUS, us, m. 4. sacriGcatio. Apul.
7. Met. Nullum uspiam pecas sacrificatul, ao ae
vinum qaidom potatui babemas.
SACnlFlClALIS. F. SACRlFlCALIS.
SACRIFICIOLCS, i, m. 2. deminut. a sacrl-
Scui, sacriQculus. Farro 6. L. L. 31. Mill.
Quaodo res, comltiavil, fas, is dictus ab
so qood eo die rex lacrifioiolus Itat ad comitium.
F. SACR1FICULUS.
SiCRlFlClDM, 11, a. 2. (sacrifice) est res di-
vina, eacrum, iipaufria, &uoi'a (It. sacrifizio;
Fr. sacrifice; llisp. sacrificio; Germ, das Of-
fer ; Angl. a sacrifice).
I.) Proprie. — a) In sing. nam. Cic. 3. Orat.
19. 73. PontiCces veteres ires vlros epulones esse
voluerunt, quum essent Ipsi a Numa, ut etiara
illud ludorum epulare sacriOclum facerest, in-
• tituti. Id. Brut. 14.' a- med. Sacriiieium cam
lana facere. Id. ffarusp. resp. 6. a med. Sce-
lere violare sacrifieium, quod fit pro salute po-
puii R. Id. 1. Tutc, 47. 113. Ad solemoe et
malum sacrifieium eurru vebi Jus esiet. Liv. 1.
28 Sacrifieium lustrale parare. Id. 44. 37. rite
perpetrare, Plin. 8. Hist. nat. 51 . 77. (206). Suia
fetus saerlfleio die quioto purus eit, pecorii die
octavo, borii irigeiimo. Ovid. 3. Font, i, 57.
Sacrifiel genus est (sle intlituera prlo.es), Ad-
vena vlrgineo casus ut eose cadat. Frontin. 2.
Controv. agr. p. 43. 5. Rudorff. Sacrifieium ab-
utl. h. e. ignl consomere, Auguslin. 10. Civ.
D, 5. Sacrifieium visiblle iavIsibilU sacrlfieii sa-
crameotum, idest sacrum signum est. Inscript.
apud Orell. 4588. omnidvs arkii umifieium'
ihSTitviT. Alii leg. sacrum; at Cf. 4107. 4373.
4374. 4379. etc. Fulgal. interpr. Exod. 29.
33. Sacrifieium placabile. Id. Levit. 6. 20. sem-
plteroum. Id. Dan. 8. 12. juge. Id. ibid. 14.
19. pro peccato. h. ». pro eo quod prudenter ea
scienter comrnltlilur; quum pro delicto sit pro
eo quod ignoranter fit. Alii tamen alitor loierpr.
V. Ackermann. op. eit. Id. Num. 1. 17. pact-
Gcorum. h. «. pro pace et salute Obleota, vel ob-
lioenda. Id. ibid. 5. 15. lelotjpia. Id. 4. Reg.
16. 15. vespertiouro. Id. Num. 28. 8. el Levit.
2. 4. ofierre. Id. Judic. 6. 18. portare. Id. 1.
Par. 16. 20. tollere. Id. Psalm. 4. 6. lacrifi-
care etc. — 6) lo plur. num. Cat. 6. B. G. 13.
8acrlficla publics ae private procorare. Id. ibid.
16. publice habere. Id. ibid. 12. Interdieero sa-
crifices. Id. ibid. 21, studere. Csc. 6. ferr. 57.
exir. Sacrificiis anniversarils Deum colerc. Id. 5.
Phil. 9. 24. Neque sacrificiis solemnibas factif,
neqae votis nuncupatls profugit. Liv. 36. 1. Ea
omnia sacriGcia lata fuerunt. Colum. 9. R. R.
14. 12. Sacrificiis publicis aptall. Id. 12. ibid.
18. ante med. Saerificia Libero Liberaque quam
sanctisiime castisslmeque faeienda. Macrob. 1.
Saturn. 16. Peter. (Romulum) communicate
regno cam Tito Tatio sacrificiis el sodalitelibus
institulis oundlnas quoque adjeclsie commemo*
rant. — Ret lacrificiorum F. ia REX.
II.) Translate. — a) Meionjmlce. Schol. In
Juvenal. 12. ILSscrifieia oecidere. Fulgat. in-
terpr. Etech. 46, 20. coquere. Id. Psalm. 105.
28. comedere. — 6) Sacrifieium laudis apad
Fulgal. interpr. Ptalm. 49. 15. est callus et
laus Deo tribute, pia mentis edoratlo. Cf. eumd.
Ot. II. 3.
SACRIFICO et SseruDco, as, Hi, Ctas, are,
SACBIFICULUS
1. fiaerum el facio). Olim deponentis forma tSa-
criBcor. firii, 5tus sun, ari. Varro apod Non.
p. 480. 2. Xtrc. Viii nnptU eacrifieabantur in
cobiculo vidua. Adde alia duo loca ejusd. ibid,
et 3. R. R. 8. GeCl. 18. 12. Hioe Particip. sa-
crifkatus, qui sacriBcavit. quod negat Tarro
9. L. L. 103. #»H. rede dlci: ut et sacnfican-
dm. Nihilo.ninus apud Cyp'ian. Ep. 52. di-
cantur sacrificati, qui, Christianam religionem
proleui, raetu persecutorura, diis jaerificaverant.
— Partlcip. Sacrificans sub A. I. o. et b.; Sa-
crificalus sub A. I. c. et £. 1. &., Sacrificatu-
rut »ub 4. I. a. — Saorifico est sacrum facio
diis quippiam otlerendo, aut victimam csdendo
remdivinam facio, Sum (It. sacrip.ca.re; Fr. su-
crifier, offrir ui» sacrifice; Ilisp. sacri/icar,-Germ.
e. Opfer 6erei(en, bringen, opfem; Angl. to sa-
cn/lce, offer or perform sacrifice); usurpatur
anient
A) Ncutrorum mora.
X.) Propria. — a) Absolute. Plant. Pan. 1.
2. 107. Nocta saccificatum ire. Adda eumd, Rud.
4. 7. 37. et Mil. glor. 3. 1. 1 17. Cic. 2. Nat.
I>. 27. 67. Prlncipem ia sacriiicando Janum esse
roluerunt. Civ. 25. I. Mulierum turba erat neo
lacrfueantiuin, nee precantium patrio mora. Adde
eumd. 41. 14. Ifepos Hannib. 2. Ad arem ad-
dutit, apud quara sacrificare Instituerat. Sueton.
Aug. 14. Circa Perusinam murum sacrificans.
Plin. 2. Hist. nat. 105. 109. (235). Sacrificatura
ad aras accesserat. — Sacrifice et sacrificium
facio dillerre videntur ia Inscript. apud Fabrelt.
7. 29. w so mow. itv (sc. monumenlo ita) actu
iHBl'iU IRLATOS MOBTUOS HORTUOV« IHFERBB CO-
noxare SACBtEicare sAcam'cium FAcere ei. —
6) Cum Dativo. Erin. p. 41. 278. Vahl. Pom!
suos soliti dis sacrificare puoilos. Plaut. Most.
1. 3. 4. Si sunimo Jovi vivo argento saeruQ-
cassem. Id. Epid. 2. 1. 7. Uioris quoties se-
pulcrum vides, sacruCcas illico Oreo hostiij. Id.
Amph. 4. 2. 14. mbbc. SacruQco ego tibt. ampb.
qui? mbbc. quia enim te macto infortunio. ft.
e. diis sacra facio, qua tibi malum inferant:
in tuum cruciatum vicliraas c;edo. Ovid. 3. Fast.
850. Admonet el forti sacriGcaro deae. Serviue
ad Virg. 3. /En. 407. Sciendum sacriQcantes diie
omnibus caput eelare coosuetos, escepto Saturno,
ne nurainis Imitatio esse videretiir. Eadem tradit
Macrob. i. Saturn. 10. — c) Cum Accus. et
prtEpos. ad. Plin. 7. Hist, nat. 47. 48. (152).
Ad eum Jussisse sacrificare, quod et vivo facti-
tatum et raortuo. Sillig. rectius leg. sacrificari —
d) Passive Impersonaliter. Liv. 27. 10. A ma-
tronis 6acrificatum (est). Plin. 2. Hist. nat. 5.
9. (05). Diva Angerooa, cui sacrificatur a. d. XII-
cal. Jaouar. Id. 18. ibid- 6. 8. ('25). Einortuo ear-
bone sacrificatur. Adde 7. ibid. foe. aupra cit,
— e) Deponentis forma V. exempla bill, adlata.
U.) Translate. VuXgaX. interpr. Psalm. 53. 6.
Volunlarie ascrificabo"«ibi. ft. e. sacrificia cordis
et voluntatis, vel laudii. Alii tamen ft. I- pro-
prie interpretaotur.
B) Transitive.
I.) Proprie. — a) Forma acliva. Varro 5.
L. L. 26. Mull. In sacriiicando deis hoc puculo
magistrate dat deo vinum. Plaul. Pan. a. 2.
v. 3. Quivo ullum tnris grauum sacrificaverit.
Fest. In Sacrima. Mustura sacrificare Libero.
Ovid. 4. Fast. 414. ignavara aacrifleate snem.
Plaul. Stick. 1. 3. 97. Quot aguis fecerat7 cbo.
ilia qoidem nullum sacrificavit. Liv. 45. 1. Sa-
eriflcare lustra Apollini. Id. 41. 18. pecora. —
b) Forma passiva. Plin. 36. Hist nat. 21. 39.
(151). yEtilai lapides gravidis adalligati roulieri-
bus vel quadripedibus pellicuiis saorilicatorum
eaimallum continent partus.
II.) Translate. In suppos. Plaul. 4mph. scce-
no ejus incipit: Tun' mo niactes, in fin. et o-
lia qu<B incipit: Quit tain vasto, v. 17. facrt-
ficare aliquem est malo afficere, maciare iufortu-
nio, vel etlam c;edere, occidere. Vulgat. interpr.
Psalm. 106. 22. SacriQceal lacrificiniu laudis.
Homonym. Inter sacrificara el litare, ut
ait Nonius p. 424. 17. Marc, boc iolcrcst: sa-
crificare eit veai3ro pelere: litare est propitiare
— 187 —
et votum impetrare Virg. £a. *■ Tumodo por
see deos veniam, sacrisque 1 ita tls, id est im-
petratis. Plautas in Pa;nulo : Si hercie_ litue
amquam factum est, turn me Jopiler Faciat, ut
semper saeriticem, neque umquam litem.
Ita Abniuj. Et ioctatit. ad Stat. 10. J7ieb. 610.
Sacrificare est bostias immotare, Jilare vero post
immulationem hostiarum impetrare quod postu-
lea. V. LITO Init.
SACRlEICOLUS, I, m. 2. deminut. a sacrifi-
ce, sacordos rilis et vans_ superstitionls, ut ipsa
deminutlva vol indicat, i'epoirotd(. Liv. 25. 1.
Sacrificull ac vates ceporant hominum mentes.
Cf. 4. 30. Sueton. Domit. 1. Isiaci celatus ha-
bitu, interque saerificulos vans saperstitionis la-
tuit. V. Taeiti loc. adl. in SACRICOLA. — Rei
sacriQculus (Cf. SACRIFICIOLUS.), m sacrorum.
i^esius p. 318. 29. Mull. Sacrificulus rex appal-
latur, qui ea sacra, qua facere reges sueveraat,
facit: primus memoralur post reges exaclos Sut-
picius Cornctus. (V. REX.) et Yates sacrificulus
Liv. 35. 48. ubl alii alitor leg.
SiCRlFlCUS, a, urn, adject. (sacrlQco) f 1.
Est sacra facieos, i'epoiioto«. Ovid. 6. Fast. 803.
Marcia sacrifico deductum nomen ab Anco. ft.
t. qui sacrorum potissimum curam babuit, ot
est apud Liv. 1. 32. Idem epitbeton Numas trl-
imit Lucan. 0. 478. ob eamdem rationem. V. Liv.
1. 19. <[ 2. Item ad sacrificia pertinens, sacet-
dotalis. Ovid. 13. Met. 590. Dies sacrifiel. k. e.
festi, et In quibus sacrificia Hunt, et 15. ibid.
483. Doeere aliquem ritus saerificos. et 12. ibid.
249. qui eandida taurl Rumpero saeriflca moll-
tur colla seouri. Sil. It. 3. 27. Veslis sacrifi-
ca. .Seneca Agam. 584. tibia. Id. Med. 38.
preces. Vol. Flacc. 8. 2»3. arse. Adde 4. 110.,
ubi sacrificum jugum dicil montem, la quo A-
myeus mactabat homines-, sacrificiuto Neptuno
patri. Ovid. 1. Fast. 129. modo namque Pa-
tulous idem, Et modo sacrifico Clasius ore vo-
eor. ft. e. Uugua sacerdotum. Vet, Epigr. io ■ An-
thol. Lai. T. I.' p. 199. Surmann. de Mucio
Sctevoia. Sacrifico propri^m concremat igne ma-
num. h. e. igne ad sacrificium parato. — Hinc
5aciiricus, s", m. 3. absolute, per appositio-
oem, ut Rex sacriGcu. (Cf. SACRIFICULUS.),
rex sacrorum. V. REX. Liv. Vi. 42. circa med.
D8 rege sacrifico, sufficiendo in, loeam Dolabel-
las, conteatio fuit. (»uo commode traieris locc.
init. cit. ex Ovid., Liv. et Lucan.)
SACRILEGE, adverb, (sacrilegus) sacrilega-
mente, itfoToKiit, impie. Terlull. Apolog. 12.
Conluineliosissime, et la ipso opere sacrilege.
SACRlLEGlUM, Ii, n. 2. (sacrilegus) 1 ».
Stricio sensu est furtum rei sacrs, aut ex sacro,
at Quinlil. 7. 3. 10. definit, ispoouXi'a (It. furto
sacritego, sacritegio; Fr. pillage d'un temple,
vol dans un temple, sacrilege ; Hisp. hurio sa-
crifeoo, saciiiegio; Germ. d. 2"empelrau6; Angl.
the crime of stealing or robbing sacred things,
sacrilege). Quinlil. loc. adl. Rem sacram de tem-
plo surriporo sacrilegiuin est. et 5. 10. 39. Prl-
vatam pecuoiam susluiisli: verum quia de tem-
plo, noo furtum scd sacrilegium est. CapeH. 5.
p. 146. Objectus: pecula templi e sacerdolis do-
mo furatus es, sacrilegium fecisti; repellitur: po-
eula quidem absluli, sed quia de domo, ooo de
tcmplo, furtum, aoa sacrilegium nuocupandum.
Phiedf. 4. 10. fur onusius saerilegio. Liv. 42.
3. Sacrilegium probibere. ft. e. Qi) icgula de Ju-
oonis ajde tollerenlur. Quintil. 5. 10. 39. facere.
Id. 4. 2. 8. adinittere. Id. 5. 14. II. et Justin.
32. 2. t. eommittere. «t I. 9. 8. perpetrare. et
S. 1. eiir. Sacrilegii pcenas loere sanguine. Liv.
4. 20. l'rope sacrilegiuin ratus sum, Cosso »po-
liorum suos ura Cresarem subtrabere testem. Cur*.
4'. 3. 2J. S.icrilcgiuro vcrius quam sacrum fecisse.
5uctoi». Cms. 54. (tapinis ac sacrilegii* et ooera
bellorum ac muneruui sustinuit impendla. ^2.
Laliore aensu est qusvis religionum violatia. A'e-
pos Alcib. 6. a med. Damuare aliquem 6acrilegii.
ft. e. quod sacra Ceraris violaverit. Seneca fit.
beat. 27. Quura in cslum insauilis, non dico sa-
crilcRiiim facitis, sed operam perdilis. Flor. 2. 17.
U mid. Non priuS sigoa couvaciit, quam cailcu-
SACRlMONIt'M
lem in tnaria solem, dbrutumque aquit Ignem,
non lino quodam sacrilegii metu et borrore de-
prebendit. Apul. Trismeg. 41. lice enim sacrl-
legis (ft. «. sacrilegiis) simile. ^Jii leg. sacrllegl.
^ujustin. 2. contra Donal. 90. Crimen scow-
matif, a quo immanissimo saerilegio nemo \ei"
trum «e potest dlcera immunem. et Inscript.
apud Oretl. 2633. ikrbesvu sacratvm ra qvo
COSDITA B3I FODBRB SOU NB SACBILEGrvB COM-
M1TTAS.
SACRlLEGO, as, are, n. i. sacrllegiom pcr-
petro. Gloss. Gr. Lat. 'IspoouXu, saenlego.
SACRlLSGOS, a, urn, adject, (sacrum et lego)
Sup. .SacriJegissimus — Sacrilegus ^ 1. Slri-
cto seosn est qui sacra legit, ft. e. furatur (Ci.
^oral. 1. Sat. 3. 117. Qui nocturnu* sacra
divuro legerlt.), SrtoovKrjt, Uo6ouKot (It. sacri-
lego; Ft. qui vole de$ objets sacris, sacrile-
ge; Bisp. sacrilego; Germ. tempe?iau6erucft,-
Aogl. guilty of stealing sacred things, sacri-
legious). Liv. 29. 18. Ausl sunt sacrllegas ad-
movere maous intactij lllia thesaurls. T 2.
Latiore sansu, quicumque sacrorum violator, vel
generatira Impius, scelestus. Tibull. 3. 55. U.
saerilegos templlt admovlmus ignes. Ovid. 1».
Met. 539. Irrile sacrilega Jactas Incendla deitra.
ft. «. In nave* sacras Matris Idea, Id. Remed.
am. 367. Saerllegas lingua*. Ii. e. eoium, qui plo
iEnea maledixere. Id. 3. Past. 700. manns. ft.
e.eorum, qui occiderunt C. Caasatem. Sio nta-
nus saenfegoj apud e«md. 1. ^fntor. 7. 28. sunt
qua dominant verberarunt. itfartial. 9. 71. Sa«
crilegum- strueret eum Catilina nefas. ft. e. eon-
Jurationem pararet In patrlao. et ibid. 86. 5a-
arilegl furores, ft. «. ejus, qui movit bellum ci-
vile: qua de te Sueton. Domit. 6., ubl de L.
Antonio Satornlno. et Soil. Cot. 14. Parrieidsa
sacrilegl. Rursui Martial. 4. 30. Ham! sacrllegl.
A. e. qol piscibue sacrii Injieiuntur. Ovid. i. Art.
am. 435. sacrilegas meretrlcum ut proseqaar ar-
tes. «aut. Rud. 3. 4. 1. bominum sacrileglssu-
me. Vol. Max. 8. II. n. 4. extern. Sacrilesa
cupldltaa. woglia bestial*. — Hino
Sacrilega, a, L t. et Sacrilegut, i, m. 2. lb-
solute. 4 *• Stricio tensu, sacrorum fur. Ter.
Eun. 5. 1. 13. quid all, sacrilega? Cf. Ovid. 11.
Olel. 4t. Cic. 2. Xegg. 10. 40. Sacrllego peena
est: neque al soil, qui sacrum abstulerit, sed
etiam si, qui sacro commendatum. 5eneea %
Ira 28. a med. Homicids tjrannus irascitur,
et punit furta sacrilegus. Quintil. 9. 4. 23. Ca-
vendum ne fortiori subjungator aliquid Infirmiw,
at sacrilego fur. Cic. 3. Verr. 3. 9. Non sacrile-
gus, sed hostis sacrorum. iTepos Ages. 4. Miran se
noo sacrilegorum nomero baberi, qui supplicibus
(deorum) nocuiasent. ^ 2. Latiore sensu, sacro-
rum violator, impius, scelestus. — a) Absolute.
Plaut. Pseud. 1. 3- 129. parricida, saeniege.
Ter. Eun. 5. 3. 13. huoc pertcrrebo saenla-
gum. Id. ibid. 5. 3. 2. qui refcram illl sacri-
lego sraliain, Qui bunc supposult nobis. Ouid.
8. Mel. 815. protiaus Intrat Sacrllegi tbalamus
{Fames). Adde eumd. ibid. 793., /uuenai. «.
150. at Sail. Cat. 14. - 6) Com Geneiivo.
Ammian. 19. 4. 6. Sacrilegus violali templi.
Imp. Constantin. Cod. 9. 9. 30. Saerilegos pu-
ptiarum gladio puniti oporiet. b e. Hdulteros.
SACRIMA appellabaDt, iaquit Paul. Viae,
p. 319. I. iUii«., rouslum, quod Libero saerifi-
eabant pro vioela, et vasis, et ipso vino conser-
vandis; sicut pra;meiium de spicis, quas prlraum
massuissent, sacrificabanl Cereri. Cf. /est. p. 318.
23. Mill. Gloss. Philox. Sacrima, anapxi 7"°-
xou;. Id. Fest. in fragm. Sacrificium, quod pro
uvia priuiis Oeret, appellabalur ab anliquis sa-
crima. Est autem, ot iEliua Slilo, et Cloatius di-
cunt, mustum indiwm iu arapborara LiberaJibus
(Mediirioal'ibut Mull.), sacriGcii causa, pro uvis
et viuo, qum quasi sacra sunt, quutn Libero Gt;
ut pra:metium, quum Cereri. _
SACRlMRNSIS, is, ra. 3. (saeor el mensis) fe-
stuui incuotis mensis. Gloss. Cyill. Tepopuv-.a,
sac ri miosis.
SACHfMONlUM. II, n. 2. idem ac s.werdolium
Glots. Lat. Gr. Sjcrunuuium, itfioouvij.
SACRIS
SACBIS, e. P. SACRR.
SACfUUH, vox Scylhiea tuccinum sigoiflcaiis.
Fiin. 37. Hilt. nat. 2. 11. <40>. Alii aliter leg.
S ACRO, as, Svi, Stum, art, a. 1. (sacer). Quod
ad seriptloneni attinet, Mar, Pictorln. p. 10. 8.
Keil. bsc babel: Saeratum debet scribl, con sa-
eratum: aacratura aatem in compositions conse-
cr.'.ium facit. et Priscian. p. 438. 10. aacro
eoFssacro. Ai P. CONSBCRO ioit. — Partieip. Sa-
eraitti fere ia omn. paragr. et io So.; Sacran-
dtts I. I. I. a. et II. 1. o. — Sacro eat diii da-
dice, Tel eonsecro, sacrum reddo, i'spt>«,
I.) Propria. 1 I. Generatiin. — «.°) In
boaam partem. — a) Absolute. Pirg. 5. JEn.
48. divinlque ossa paransia Coadidimus terra,
ma.Uasque aacrafimus arai. et 4. ibid. 200. Cen-
tum aras posuit, vigiUraque sacraverai ignem. Id.
6. ibid. 73. .)30 rare viros. ft. e. jacardetes facere:
si loquitur de quindecirnviris librit Sibylllnis in-
ipiciendis. Cic. 2. Zigg. 0. 22. He quit agrum
eonsecralo: auri, argentl, eboria sacrandi mo-
das eilo. Curt. 3. 3. 16. Inter ba?o aaream aqul-
liio plnnif eitendonti similem saera7Mant. Plin.
33. ffitt. nat. 4. 23. (81). In quo (tQiopio) Ho-
Isaa saeravit caUeem ex electro. Pirg. 12. JEn.
213. turn rite tacratas la fJaraiflsra jugulant pecu-
dei. Id. 3. ibid. 165. Sacratum teraptom. Ovid.
IS. Met. 55. humus. Id. 4. Pont, 14. 55. Tem-
pora teerata mea sanl tstata corona. ~ b) Cum
Datlvo perjoass, sal iUquid saeratur. Pirg. 7.
JEn. 62. eacraxe trarsm Phrabo. Ovid. 3. Art.
am. 389 t Visile iatirifsro sacrala paiatia Pbcebo.
Martiat.'Q, 37. Per^araao posuit dona saerata
deo. Siteton. Tib. 53. Capitolino .Jo?i doraura
ex aaro sacrare. Id. Pispai. 5. Qusreus saerata
Marii. — iliac sacra'a s$!ao dicabatur muliet,
qs«a honor! alicujai fl'jroinia gcaJeabstur. /»•
*cript. apud Grater, S09. 3. ?AaiA3 agonias c,
». TSOBI TBTTIt PB-SS'i'SXTATl V. G. ?SUS1>. BT
COKSVLtS DZSIONATt 3ASSATA3 A?7D 3t3Va!»AM DSO
BACC110 GBB3RI BT C03AB. — - ita etiam VOCatiB
luot apud Christianas virglaes Deo Savotas. /n-
. script, apud Sruter. 5055, 3. Tir.so sacjiata
OBO MASMA DA3DAMA. Adde Ol'eU. 3361. .^m-
mian, 18. iO. «f /?«. Sapor Parlhorunr rai invan-
las quoqae .;. fiats Gar'.sliano ritu eoltui divioo
<acrsU9, caaiodirl intacias, ai religion: servire so-
lito mors, nollo vetuste, pracepit. •— SS absolute
Prudent. %. stgj wep. 301. Carole ::«ralas vir-
gio.es. — 9.°) ia malam partem, liv. 2. 8. Sa-
erorc aom honla caput ejus, qui rtgrti occupandi
coii*llia tnisset. P. SAGES. Id. 10. 33. Sacrare ca-
put Jovi. 'f 2. Spaclntlm -acrara aliifutm ost
Inter, deoi feferre, deum facere. Pelltj. 2. 123.
1. Sacra7it parent^m iuum Cssar Bon liBpario,
ted rollgiooe: non ippailarit ssd t:t\t deoto.
5par((an. Sever. 1. ?!:na» censoriuai Portinaci*
Iraaglni dailt, 3gmq;i3 'ntsr di?os :jcra?it, artdito
UatniDe etc. (J. Lamprid. AUx. Sev. 7. at Pirg.
19. /En. 141. r.lefra. J S, Item, SBSrart vo'.um,
dedicare leuipluin dlls, quod rjais 7o*erat. Pirg.
8. /Sn. 7J4. At Cawr triplicl in70C!'i3 Bomana
triumpho Al'snia, dt» Haiti roturn ;<iimoitale
sacrnvit.
II.) Translate. '2 '• "Ic-laphora ducta a su-
per, paragr. t. — o) la bonsun paikm. Pirg.
12. /Sn. t$Q. huno 1111 ras otharbj oUus hono-
rem *up))!!er erepta pro vir^Sniisle saeravit. ft
e. dedit, attfibalt, prcpviuiri dioafit, quemadmo-
durn danlur -iiis, qua cinsecraQtur. SomIi ctiam
bypallagen ";!c agOOiSfire, »SdeIi«c», Sac bonoro
Juppitar sans HCravIl, ft. 8. sasrarn, Ijam facit.
Ow'd. 2. jfVist. 552. 2t tibi saeraloiu jorj mea
rupit opus. Cic. 1. Divina'.. 13. ?,2. Quod pa-
irla voeis atui'Sb ncblsque aacrail!- Martial. 1.
117. Hoc nsrnaj cetarso Jiaerum jacrayit booora
Fffinius. ft. e. aiitrocto sepulcro i'fij'gioJDm fecit.
£iv. 8. 9. Uaud ffucifa !e palroni rleflm homi-
numque bac »ede,sacra»lmui. ft. a. :acrum eo-
leridumquc- feciraus. Ovid. 15. flit. ii. Sacrala
Vesta. Liv. 38- 33. Sacrare fadui. ft. e. per ua-
cra at Jusjuraodnm sancire. ^a.-seca 3. Ssnef.
II. Parentum condlcSonem sserayloini, quia ex-
pediebat liberos tolli. assicurafa, gv.areniire. et
Cic. Balb. 15.33. Sanciionas Jscraoda sunt aut
— 188 —
genera ipso, aut obteslatione et consecratione le-
gis, aut pcens, quum caput ejus, qui contra fa-
cit, coosecratur. — EJinc sacralce leges sunt,
quibus sanctum est, ut qui adrersus eas fecerit,
eacer alicui deo sit cum familia et pecunia- Ita
Feslus. Hujusmodi fuerunt, quai scirit plebi ju-
rata in monte sacro, quum seccssisset a patribui,
ut narrat Liv. 2, 33., ut plebl sui magistratui
sacrosanct! euent, quibus auxilii latio adversui
coniules esset: neve cut pairum capere eum ma-
gistratum liceret. Alioe etiam fuere, oe de capite
civil R. nisi centuriatis comitiis agi posset : oe
privilegla Irrogari licerat. Uojusmodi fuit etiam
lei militarily ne cujus mllitU script! nomen, nisi
ipso volanle, deleretur: lata ob secessionem mi-
litum, dictatore M. Valerio Corvo, ut Liv. 7. 41.
refert. Btiam alii popull suai leges sacratas ha-
buere, ut Volscl et j£qui, apud eumd. \. 26.
Ligurei, 36. 38. et Samnites, apud Plin. 34.
Hist. nat. 7. 18. (43), de quibus Liv. tO. 38.
legendui est, Cic. Sett. 7. 10. Telra, iinmanis-
quo bellua constricta Ugum sacratatum catcnis.
Id. Dam. 17, 43. Vetaat leges sacratie, vetant
SII. Tabula, leges privatia hominibus irrogari.
id est enim priviiegium. Adde 3. Off. 31. lit. et
fragm. pro C. Cornel, majesl. reo apud Ascon.
et ipsum Ascon. ibid, et Liv. 2. 54. tub fin.
— Lata signiticatlone sacralce dicuntur quxcum-
que legea aanctiorei at gravioras. Pirg. 2. JSn.
457. Fas mlbi Grajorum sacrala resolvere jura.
Gtll. 12. 4. Pro antiquis sacratlsque amicitis
legibui, — 6) la raalam partem, florat. 2.
Ep. 1. 49. f,'iraturque nihil, nisi quod Libitina
saeravit. ft. t. e <b'i> sustulit, et ad Manes mi-
sit, qui sacri sunt. Pirg. JO. /En. 419. Injecere
nianum Pares, 'eli-rue sacrarunt Suandri. ft. e.
destinarunt tamquam aacrum bominem, et diis
taacti'.ndum. : -'J 2. lietaphora ducta a super,
paragr. 2. Horat. 1. Od. 26. It. Hunc Lesbio
eacrare plectto Teque tuasque decet sorores. con-
sacrart all' immortalito. et Ovid. 4. Pont. 8.
a ';, avum - Sacrarunt aliqua carmlna parte iuam.
Liv. 39. 50. fivit e'.oq'ientia dot (Caton)s) ea-
crata scTiptis oatoia generis. — Uine Partieip.
prater, pass., cujus ojompla relulimus,
Sacratas, a, um, adjective quoque occurrit,
Comp. Saaalior; Sup. .Jacralissimus. — Sa-
oralus est steer, saoclus, vaoerandus, inriolatut.
Pirg. 2. Mn. 157. sacrata Jura Grajorura. et
Ovid. 10. Met. 321. parentum. Id. 1. .Fas'. 640.
sacrala manus Id. 2. ibid. 30. dux. Pirg. 8.
JEn. 165. (-iiaplum, et 3. ibid. 371. caput. Sail,
hist, fragm. p. 134 Rr(tz. corpora, ft. e. ho-
mlnumdlis sacroiam, tacsrdotam. Liv. 0. 4. mili-
tes. Capitol. Gord. 14. nomen. Tibull. I. 5. 92.
dare sasratboscola liiainlbos. Slacrob. 3. Saturn.
7. ad fin. Animas sacn'.orum fccminum diis debi-
ts! astifnsbaat. ft. 3- Baeroraai. P. ia SACER.
Martial, h. 3. Cav.ris alma dk'3, at luce sacralior
i!!a, Osascia DiCSsum qua tulit Tda Jovem. Sil. It.
8. 229. numen aulium sacraliyj. Plin. 16. ffist.
nat. 4*. 95. (249) mhi) babeat Dtuidas visco et
arbors, in qaa gignatur, sacratius. Id. 3. ibid. 4.
24. (82). Numen gent!bu3 illis taeralisslmuui. Id.
37. ibid. 10. 30. (W). latex sacratisiimas Ethio-
pia) £3inrp.a» SaramonJi cotn>j. Ammian. 27. 3
3. Saeratiailma urbs. ft. e. Roma. Trebell. Poll,
trig. tyr. 32 femlaas, Spartian. Sever. 23, si-
mulicrum. ft. e. Fortune. Cajus Dig. 38. 17. 9.
Sjcrj'.':!imi principii noslri oralione eavetur.
i^fltnerffn. Paneg. id BIa~Jmian. i. et Ge-
mihl. 9. SaaraiiMiflw Jraperator, Sidon. 7. Ep.
8, Sacratlsslmi pontiScee.
SACSOSANCTUS, a, am, adject, pro sacri-
fanclus, ut mone! 27ii(ter/e{n, op. cit. v. 8.
p. 312. Tmeste ast !o illo PHn, 7. JTi'sf. aat.
44. 45.(143). Sacraque sanetui. -— Sacrosanctus,
Mcrosanlo, ;>:rjSi'.i!0^evo{ , inviolabilis, inta-
etui, :b ornnl injuria tutus: a sacer, et son-
cHu, rjuia lancilum etset, ut sacer haberetur,
qui ?iolassa!, quod eancitum erat. Sacroianctum
aliquid Sobat turn 7eligione, turn lege: religlone
qu!d3i0,qu!a cortls ad boe caremontis opus erat:
lege auiem, quia bae saoclebatur, ui sacer esset,
qui sacrum ?iolanai, eive noeuliset, cat bee
S&CULARIS
lege cautum eial. Saaciabatur autem re! a sola
plebe, vel a patriciis et plebe simul. Nee san-
clebatur, nisi Intercedeola Jurameoto, quemad-
moduiQ feslus docet. Erat autem Juraoieutum
tale, legem te perpetuo observaluros, addebalur-
que eisecrotio, ut qui legi parerent, Ita deot su>
perot infei usque propitios baberent; qui non pa-
rerent, infestos.
I.) Proprie. I 1. Geoeratim. Cic. Baib. 14,
33. Quid fuit in rogatioce ea, qus da Pompejo
a Gelliu, el a Lenlulo Coss. lata est, in qua ali-
quid sacrosaacturo videreiurl Primum enim sa-
cvosanctuiD esse nihil potest, nisi quod popuius,
plebsque samisset. Adds ibid. 32. ^ 2. Spc-
ciatim apud Romanos tribuni plebis iaprimis
sacrosactcll fuere, idesl eos nemo Isdere polerat
sine capital! piaculo. Fest. p. 318. 1. Mull. Sa-
crosanctum dicitur, quod jurejurando intei'posito
est iastituium; si quis id violasset, ut morle pa-
nas peoderet: cujus generis sunt tribuni plebis
cdilcsque ejusdem ordlnis: quod adDrmat SI. Ga-
te in ea, quam sciipsit, adiles plebis 6acrosaoclOi
esse. Liv. 3. 55. Et quum plebecn bine pro-
vocatione, bine iribunicio auxilio satis firmassent,
lpsit quoque tMbunis, ut sacrosancti viderentur
(cujus rei prope Jam memoria abolevorat) relatii
quibujdarn ax magno Intervallo caeremonlia, re-
QOTarunt, et quum religious iaviolatoa eos, turn,
lege etiam fecerunt, sao«ieado, ut qui tribunir
plebis, sdilibus, judicibus, decemvirii aocuisset,
ejus caput Jori aacrum esset, familia ad sedem
Cererls, Liberia Libernque venum Iret. liac lego
juris iuterp retes negaat quemquam Bacrosaocturo
esse, sed eum, qui aorum cuipiam nocuerit, sa-
crum sancirl. (P. SACER.) liasc Livius. Id. 9.
9. Dedolii el istos oacrosanclos, quum primum
inagistrato abierint. PUiiius ipsos tribunos sacro-
sanctus dicil loc. cit. Quam re3istendi, sacroque
sanctum repellendi jus non esset. Si bis babe-
inus, sacrosanctum dici duplicl ratione, turn eum,
qui tcibunum, sdilcm etc. violaverit, ut est apud
Zivium ," turn ipsum tribunum, cedilem etc., ut
eit apud fiwiurn, pet quamdain raetonymlam.
Cf. Cic. fragm. or. pro Still. 20. apud A. Maiarn
ia Class, aucl. T. 2. p. 355. Ilia mibi reiilarit
legem antiquam de icgib sacratis, qu.-p Jubeot
impune occidi eum, qui tribunum plebis put-
sarerit.
II. ) Translate satrosancfum dicitur quidquid
iioiari ncfas est. Cic, 2. Cat. 8. 18. Sacrosancts
possessiones. Tac. *. Ann. 30. Ut quis distr'.-
ctior accuiator, velut aacrosanclui erat. Plin. 7.
Ep. 11. Corelliaro diligo, ut ;ororem Corellii
MuD, cujus mibi rrjemoria lacrosaocta est. Pal.
Max. 5. 3. in fin. <Sdipodis ossa bonorc a raj
■Ucoreta, quasi sacroaancta colis. Apul. 5. Met.
Sacrosancia imago. Id. II. ibid, clvilaf. ft. e.
Roma. Id. ibid, collsgium. ft. e. sacerdolum Pa-
slophorSra. Adde Sidon. 9. Ep. 10.
SACRfMCO, as. P. SACRJFICO,
SACRUM, I. P. SACER.
SACULGS. i. P. SACCU1.US.
S/ECLUM, I. P. S/ECOLUM.
S.-ECULABtS, e, adject. Sunt qui acribunt Se-
cularis. P. S/ECULUM. — Sicnlaris
I.) Proprie est ad ssculum perlineni, qua cer-
tu,n annorum apotium siguiOc.iU ifioc speciatim
Lv.di scEculares, qui a Romnois cenleslmo quo-
que aono ceiebrabautur pro IncolumiU'.e populi et
rcipuhllcre. Feslus p. 329. 1, Mull. Ssculares
ludl Tarqulnii Saperbi regh la agro facti sunt,
ei quo eum iilarll Oon;ecravlt P. Valerius Po-
plieola Cos., quod popolus R. In loco oo antea sa-
cra fcceret et araro quoque diti ac Prosorpins
eonsecravsrat, in eitremo ftlartio Campo, quod
Terentum (al. rerentiurii) appellalur, demlssam
infra lerram pedes fere viginll (V. Val. Mas.
2. 4. n, 5.), in qua pro malis averiendis popa-
ius R. sacra fecere solitus erat Centesimo se-
cundo et nonagesimo anoo abhiae U iudi instaa-
rati sunt Popillio Leenaie cooiule, quum populut
R. bosliis furvls est operaloi iribui dleboi toli-
demque noelibus. Ac deinde Iciiiiulom eft, cen-
tum pcit annoi ut desuo fisrenl ii !odl, unde
tiecularei sppellaii, quod ctntom annorum ipi.-
S&CULARITER
tiara saculi habctur. Hac Feslus. Originera ot
csusura hoi-ura ludorum ad raitaculum relert Fal.
Max. toe. cit., quod ibl fuse persequitur. Quod
vero eentesiroo quoque anno Qerent, prater Fe-
slum dooet Censorin. de die nat. 17. adlatis
frogoienlls Farronis et Livii. Alii tamen apud
eumd. ibid., scilicet Cominentarii qulodecimviro-
rutn, et D. August! edicla, oslendont, poll cen-
lesimum decimum annum esse factos : node Ho-
rat. Carm. steeul. 21. Certus undenos deciea per
anoos Orbis ut cantus referatque tudoi, Ter die
claro, totiensque grata Nocte freqiientes. Quaie
Censorin. rora incertam ease ait, sicut incertum
est. quot annorum spatio sceculum definiretur.
Plin. 7. Hist. nat. 48. 49. sub fin. Minus mi-
ror, Stephanionera , qui primus togatus saltare
insiltuit, ulrisque sacularlbus ludis laUassc, et
D. Augusti, et quos Claudius Casar consulalu
suo quarto fecit, quando eciaginta ires non am-
plius anni interfuere. Suelon. Claud. 21. Fecit
et saculares, quasi anticipates ab Augusto, nee
legitimo tempori reservatos. Quare vox praconia
irrlsa est, invitantis more solemn! ad ludos, quos
nee spectasset qulsquam, nee spectaturua essel:
quum superessent adhuc qui speelaverant, et qui-
dam histrionum produeti olim, tunc quoque pro-
ducercnlur. Hac Suelon. Ceterum quo anno fue-.
rint celebrati, et quot fueriat ludi aaculares, F .
npud Cavedoni Sagg. di Medagl. p. 190. —
Jlinc .Scr-cuiare carmen, quod sacularibus ludis
canl consuevit a selectis pueris et puellis: quale
babemus ab Horatio compositum post Epod.
II.) Metonymice, sceculat is est ad saeulum per-
linens, qua sigoiQeat mundum, vel bominum vi-
lara, mores, dlsciplinam; usurpatur aolem hoc
sensu ab Ecclesiaslicis scriploribus, et est ^ 1.
Profanus, mundanus, ethnicas. Sedul. init. cone,
post ep. 9. I. 7. Fllstoria sacularis. Tertull. Ex-
hort, ad castit. 13. sub (in. Feraina quadara sa-
culares. ft. e. Dido el Lucretia. et ibid, inil. Sa-
cularia eiempla. Sedul. ep. ad Macedon. studia.
Fulgat. interpr. Bebr. 9. 1. Sanctum saculare.
h. e. terrenaui, xoauiito'v. Rursus Terlull. Cor.
mil. 7. Llttera saculares. — Neutr. plur. absolute.
Fulgat. interpr. i. Cor. 6. 3. Quanto magis (ju-
dicablmus) sacularia. ft. e. res saculares, terrenes.
Addo Commodian. loc. cit. in v. S/ECUXTJM init.
*f 8. Item qui nullo clerical! online est insignitus,
quique cliam nuin ab Italis secolare dicitur, et pres-
bytero, seu monacho opponitur. Hieronym. Ep.
60. n. 11. Sint ditiores monachi, quam saculares:
ouspiret eos Ecclesia divites, quos tanuit mundus
ante mendieo9. <| 3. Ante tempora stscularia
apud Fulgat. interpr. 2. Tim. 1. 9. est idem quod
ante s.ccula, vel ante mundi creationera, ab a-
terno.
SascOLARlTER, adverb, secolarescawiente,
in morem saculi. Cyprian. 3. Teslimon. 36.
Mulierem ornari sicculatiter non debere. Adde
duguslin. Ep. 25.
S^CCl.ARlOS, a, urn, adject. Idem ac sseu-
laris. Alciin. Ep. 1. ante med. Geous hoc no-
minis ctiam in saculariis auctoribus invenietis.
At Quicherat. de vocabulo dubitat, etsi duplei
sape est in talibus declinatio; miratur aatem
quod scecularins con alibi reporiatur. Georger.
laudat iiustaift. 3. Hexaem. 3. ubi scEcu/arius
absolute occarrit.
S/ECtJLTJM, el poetice per syncop. Sacluro, !,
n. 3. Sunt qui 6crib- seculum sine diphthongo,
quos probant Jun. ad Terlull. Pall. I. et Dausqu.
in Orlhogr. turn ei notatione, quod sit, non qui-
dera a sene, ui vult Farro, sed vel a seijuor,
vel a seco, unde secius et texus- turn quod qui-
dam Graci seriptores ae'souXa scripserint. Sed
multo graviora Boot argamenta dipbthonguro as-
serentium, nuraml multoram Casarum, vetercs
Lapldes apud Gruter., Spon, et Orell., veteres
librl at Virgil. Carptntit apud ManuU, Cellar.
et Pier, ad firg. 4. Eel. 46., quos non sequi
religio est, et Commodian. 22., cujus lemma est
hebelado sceculi: baso eoim leetio conQrmatur
ex inltialibus titteris cujusque ei quindeeim ver-
sibm, qua acTostichidls more dnas illas voces
leprtsentaut. Adde 43. et 57. Id. taraen rualus
— 189 —
prosodia auctor, et scriptor barbarus parum sibi
oonstans b;ec babet 69. Reddilur in culpa pastor
oecularia servans. V. etiam Srambach., d. Keu-
gestalt. d. Lat. Ortliogr. — Ssculum, quod ab
eodem tbem. ducitur, unde etsi, oi»», o?vum, vel
probabilius a tbem. sa (V. Biicheler., dt Art.
voc. Zucrel. p. 57.), unda Grac. oda, et Lat.
sero, semen etc., fere eadem ratione ac pericu-
lum a perio, obstaculum ab obsto, aliaque id «
genus, ,
I.) Propria est nallo, genus, ac soboles, ft-
doc, y8v8tt, et dicitur tam de bominibus quara
de brutis aoimantibus. (Cf. Bom. Il.Ji. 146. on?
itsp tflJHkiW yevsrj, toirj Ss xai avSpwv.) — a)
In sing. num. Xucret. 4. 1220. Et muliebre ori-
tur patrio de semiae satclum. et 2. 1077. cujus-
que sient sscli. — b) Sapius In plur. num.
Id. 5. 864. Lanigerasque simul pecudes el bucera
saacla. et 3. 754. fera saicla ferarum. et 2. 502.
sajcla pavonum. et 5. 1033. cornicum sacla ve-
tusta. ei 1. 467. et 5. 340. s.-ecla bominura.
et 6. 722. el 1107. Nigra virflm, percoctaque
sacla calore. el 3. 630. scriplorum axcla prio-
rum. f». e. antiqui seriptores. Id. 1.202. Malta*
que vivendo vitalia vincere sacla. rno'ii ani-
matt, et ibid. 1090. et 5. 789. et 988. e terra
vesci mortalia sa?cla. et 1. 20. el 2. 173. Propa-
gare sacla. et 5. 850. Ut propagando posalnt
procudere sacla.
II.) Translate sceculum est ^ 1. Spatium tem-
poria, quo una generatio vivil, ata,s bumana. Cie.
6. republ. 22. 24. Quum ad idem, uOde seinel pro-
fecla sunt, cuncta asira radieriol-, turn lite Vera
vertena annus appellari potest; in quo vix dicere
audeo, quum mulla saeula hominura teueantur.
ii'u. 9. 18. Quum ei hac parte (ft. e- in populo
B.) sacula plura numerentur, quam ei ilia (ft. e.
in Aleiandro M.) anni, plus in tam longo jpalio,
quam la state tredeclm aunorum fortuna varia-
veril. Hieronym. de vit. Cltr. 4. Quorum (So-
eratis et Epicuri) atates noo annls sed ssculis
8cimu9 8ssa diajunctas. Cf. Censorin. de die na-
tal, et Serv. ad firg. locc. infra cit. % 2.
Saeulum est eliam (idque tenont cum For-
cell, plerique prirno ae proprle hac voce sigoillca-
ri) longum annorum spatium, quod quidam apud
Serv. ad 8. £n. 508. et ad 4. Eel. 5. definiunl
ease triginta aonorum: (quod Plin. de Druid!-
bus tradit 16. Hist. nat. 44. 95. (250) alii cen-
tum ac decern: alii mille: Farro 6. L. L. II.
Mull. el Feslus centum: et dictum esse ait Farro
a sene, quod longissimum spatium senesoendorum
bominum id putaruni. Censorin. de die nat. 17.
duplex saeulum facit, aaturale et civile: illud
dicit esse spatium vita bumana longissimum,
partu ct morte d80nilum: quare qui aonos tri-
ginta sceculum putaruni, muitum errasae videri.
Quot autein anni longissimum humaria vitje^ spa-
tium constituant, statui oon posse : in libris ri-
tualibus Elruscorum scriptum esse, initio sic pool
saoulorom : quo die nrbes constituerentur, de his
qui eo die nati essent, eum qui diutlssime villa-
set, die mortis sua priml saculi rnodulum Bni-
re: eoqoe die qui essent ieliqul in civltate, de
his rursura ejus mortem, qui longisaimam ata-
tem egisset, fiasm e3sa saculi secundi. Ilac Cen-
sorin. Bx bia vulgatlor est Farronis tentea!(a
centum annos sacnlo trlbuenlls. Porro «ectt|um,
qua id slgniBcat, Grace eu'oiv (It. secolo; Fr. sihcle;
Hisp. tiglo; Germ. lahrhundert; Angl. secle),
usurpatur — a) Striclo sensn, seu dellnite. Cte.
2. Orat. 37. 154. Quo eliam major vlr Nuoia
habendus est, quum illam sapieotiam constituen-
da oivitatla duobus prope aaculi* ante cogno-
vit, quam earn Graci nalaiB ease aenserunl.
Plant, secundum ooa, qui millo annorum sa-
eulum faciunt, Mil. glor. 4. *. 87. Quia mille
annorum perpeluo vivunt, ab saeulo ad seolura.
^orot. *. Od. 6. 42. Saeulo Tesla* referente lu-
ces. Curt. 4. 16. 10. Propemodom aascull tei In
unum ilium diem foriuna eumnlavll. r». t. easna
lam varios ac multos, qui aliaa integro aaeulo
sufficerent. — b) LaUore sensu, sail Indefinite
ponitur pro quovis longo tempore. Firg. 8. Mn.
508. Sed mibi larda gelu, saeliique effela sana-
S/ECULUM
clus lavidet Imperiurri. Cie. II. Fam. 14. a
med. Victoria ounciata, in mulla saoula Videba-
mus rempublicam liberatam. Id. 4. Acad, S. a
med. Nihilne tot aaculis, suromis ingenils, ma-
ximls studiis, eiplicalum putamusr Firg. 2. O.
295. mulla virum iscula. molls eld^et Plin*
Paneg. 55. Ibit in saeula, fuisse principem, cat
durentl et Incoluml numquam nisi modici ho-
nores decernareatur. passero alia posterita. et
Sil. II. 12. 312. factoque la sscula itqro La- .
taotur tribuisae locum. Zucan. 10. 533. potuit
discrimine oallo Casaris aaa dies in famam et
sacola mitti. Fat. Place, t. 98. Jam stare ra-
tem, remisque superbam Poscere, quos revebat,
rebusque in taeula tollat. Cie. 2. Phil. 22. 54.
Hujus rel ne posleritatem quideia oinnium s*-
culorum immemorem fore, et 4. »'6id. 1. act
fin. Nihil ei omnium saculorum meraoria lalo
cognovl. Id. 2. Nat. D. 20. 52. Nihil Immutat
sempiternls saculorum atatibus. Firg. \. /En.
449. et 6. ibid. 235. et 12. ibid. 826. per sa-
eula. fi. e. per raultas atates, longo tempore. Fof-
lad. II. R. R. «2. Cul placet curaa agore sa-
culorum. ft. e. poster! leinporii. — In SBCutum,
in sceculum sceculi, in peipetuum, per ornnern
vitam, vel eliam in aternum, seu totam ater-
nitatem; in scecula saculorum, in aternum, a-
pud Fulg. interpr. passim. ^ 3. Hinc metony-
mice aecipitur — 1.°) De ipsis bominibus, de
«tste,qna homines vivunt, deque eorum vita, mo-
ribus. Plaut. Trin. 2. 2. 0. novi boo saeulum,
moribus quibus siei. Ter. Adelpl.. 3.' 3. 6. boclne
saclum ! o seelera ! Ct'c. 2. republ. 10. 18. In W
saeulum Romull cecidit alas. Id. ibid. Dl ex bo-
minibus facti minus eruditis hominum saculis fue-
runt. .Stat.lt. Theb. 691.1nterea longum cessante
magistro (Charonle) Crescat opus, totisque exspe-
ctent saeula ripis. h'. e. anima defunctorum trans-
vehenda. Adde Ciaudian. flapt. Proterp. 311.
Horat. 3. Od. 6. 17. Fecunda culpa aacula; Id.
I. ibid. 2. 6. grave ne rediret Saeulum Pyrrba.
Jocuiariter. Ter. Eun. 2. 2. 15. Olim isti foil go-
neri quondam quastus apud saclum prlus. al lenx-
po d'una volia. et Cie. i. Divinat. 19. 307HM see*
culorum reliquorum judicium perlimescere. Firg,
1. /En. 295. Aspera turn positis mitescent sa-
eula belli*, et t. G. 468. Impiaque aternam tl-
muerunt saeula noctem. Sen8ca 1. Benef. 10.
No in nostro saculo culpa subsidat. Id. Brcvxt.
vit. 12. Ingenioso in hoc unum saeulo. Adde
eumd. Tranquil!. 2. Quinlil. 10. 1. 92. Dieent
bac plenius future 3acula. Id. II. 1. 13- P«*
pelua saculorum admiratione celebranlur. /d.
12. II. 23. Cato rudl saculo lilteras Graeu
didicil. Tae. Agrie. 3. Prirao statim beatissiml
saculi orlu. (Cf. Fellej. 2. 13. 2.) Id. Germ.
19. Demo illic vilia ridet: oee corrumpere et
corrumpi, saeulum vocatur. costume del ttcolo,
meda. Sic Albinov. i. 4b. Quid (prodest) te-
nuisse aniraum contra sua eaeula rectum- h.
e. contra vilia hflminum sal lemporis. Auue
Martial. 9. 28. Hine dictum est sceculurn aurtuih,
argenteum, aeneum, feireum a raoribua homi-
num, qui turn vixere, ut in 41'FAS dictum est.
V. Ouid. 1. Wet. a v. 90. et 15. ibid. 26t. Firg.
8. /Kn. 793. aurea eondet Saeula qui ruraus
Latlo, regnata per arva Saturno quondara.-Cfais-
dian. 3. Laud. Slilich. 4*6. Ilic habitant . vario
faciem distineta metallo Saeula eerta locist tllic
glomeranlur aena, Uic ferrala rigent, illie ar-
gentea eandent. Lamprid. Elagab. 35. His Jua-
gondi sunt Dlocletiaaus aarei parens saculi, «t
Maximianus, ni vulgo dicitur, forrel. — 3.°) Chri-
stianis scriploribus saeulum est — a) Gcncrallm
mundus, el Vila bac mortalis, monrfo, secolo, vita
mortale. Prudent. 5. Calhemer. 109. Fessvs llle
vocal per freta scecali. et 2. ospi attp ■ 583. Ki ser-
vientera corpori Absolve vinelis saculi. Pautin.
ffolan. ep. 23. n. 33. ad /in. Si hoc saeulum no-
ctem putes, quod eonversioae gentiom sereoatum
est. Sedul. 4. 291. eaduca vagi cqntemnena culmina
sacll. Adde flierony"»- e* Auguttin. plunmu in
locls. — b) Speciatim. gentilium sen etboieo-
rum vita ac disciplin*. reriufl. Exhort, ad catlit.
13. init. Videmus etiam saeull example, quas
S^PARIUS
sape oobii in tesiimonio posila aunt. Alii leg.
•aeularia. V. SjECULAIUS.
S^EPARfUS et SEparius, li, ra, 2. qui faclt,
■eu slniit sapei. Inscript. apud Pratill. via
Apul. p. 160.
S,EPE, adverb. Comp. Scepius; Sup. £<ep<f
sim«t. — Sape, quod ab eodem tbem. ac tcepet,
vel potius ab asi leu di (Cf. Boechh. ad Pynd.
Pyth. 19. 92.), adjects partic' Re, derivator, eit
frequenter, crebro, rcoXXa'xif (It. spesso, ioven£«,
frequentemenle, spesse volte; Fr. couuent, /Ve-
gutmmtnt, plus d'une foil, a plusieun repri-
ses; f lisp, d rnenudo, mucfttzs vecei; Germ.
o/"l, h&ufig, toiederholentlich, mehrmals; Angl,
often, oftentimes, oft, many limes, frequently)
et <f 1. Pasiliv. oecurrit — 1. J Absolute.
Plaut. Cist. 1. 1. 52. multii damuo at mihi
lucru s»pe eris. Id. Stick. 1. 3. 13. audivi
sape hoc vulgo dicier. Salt. Jug, 107. Sape
ante paucii strenuii advereum multitudiQero
bene puguatum . Id. ibid. 112. Sape anlea
cum iroperatoribui K. pacera conventani fru-
etia fulsie. Zucret. 8. 489. li parTO tempore
ixni tam raaguis nimbii tetnpestas et tene-
bne coperiunt raaria. Cess. 5. B. G. 7. sub fin.
Scope clamiiam, liberum io eiic. Cic. Quinct.
1. 3. M. Juniui in hac cams multum et sape
versatus. Id. I. Invent. 1. t. Sape et multum
hoc mecuro cogitavi. Id. Quinct. 31. 96. Quo-
rum sape et diu ad pedes jacuit itratui. Id. 3.
Ilerenn. 8. a med. Si separalim hac causa ml-
nui sape traclalur. Quinlil. 2. 3. 3. Numquaro
auctoritate, vetustate plerumque defenditur, tape
etiara raiione quadara. Tac. Agric. 9. Agricola
gravis, Intenlus, leverui, et lape raisericori. /i.e.
haud raro. — 2.°) Cum additii. — a) Orns-
iiJ3 cauia cum ablat. numero, divise aut coojon-
ctim, immo a multii laraquam una dictio pro-
nuncialur et icribitar. Cic. Senect. 2. 4. Sap*
numero admirari loleo. Cms. 1. B. (7.33. Sape
numero ab senatu appellator in servitute atque
in ditiono videbat Germaoorlim teaeri. Adde
Sail. Cat. 52., el Cic. Rose. Am. 24. 67. et 1.
Oral. 1. I. el 16. Fam. 21. etc. Zucret. 6.
413. At sape eit numero factum, fierique ne-
cesso est. tmesis. — 6) Bene sape, mollo spes-
so, est Enn. apud Cell. 12. 4.; nlmium sape,
est Cic. loc. infra cit. — c) Suspeque, et sape.
Calo apud Gell. 3. 7. ad fin. — 3.°) Cum
oppoiitii inlerdum, nonnumquam, raro. Cic. 2.
Fin. 13. 41. Quod vol inlerdum, vel potius ni-
mium sape dicii. Id. Oral. G6. 221. Quamquam
otrumque nonnumquam, vel potiui tape accidit,
Cf. 3. Ifau D. 27. a med. — 4.°) Repetitur
bis, atque adeo pluriei, cum aliii adverb. Liu.
23. 16. Sapa vi, saps sollicitandis principibus
etc. Hor at. 1. Oi. 8. 11. jape disco, S^pe tram
Cnera Jaculo nobilii ejpedlio? Adde eumo*. 1.
Bp. 19. 19. Sape- sape - rape- sape Cic. Amic.
10. 33 , sape - upe- roodo- modo Hor at. \, Sat.
3. 9., modo - sape - modo - inlerdum id. i6id. 10.
1i„ sape-roodu id. 2. ibid. 7. 8. — 6.°) In-
lerdum nwjorein vim, leu frcquenliam ootat.
Flaul. Most. 1. 2. 27. illud icepe nt. Ter. Ileaut.
4. I. S3. Hon licet hominem esse i-xpe ila ut vult.
Cf. Etin. 5. 2. 34. Id. Ilecyr. 3. 1. 28. sape
est, quibus in rebus aliui no iratui quidem est.
Avien. Vescr. orb. 665. Exsulis el loto raptatl
sape profundo. h. e. diu, vel assidue. Adde 542.
— Spcciatim cum v. soleo. Cic. Senect, loc. cit.
el Quinlit. 2. 4. 19. Cf. Virg. 2. JEn. 109. —
6.°) Karius contra vidclur esse idem atque ali-
quotient, inlerdum, quandoque- Virg. 2. JSn.
103. Scepc fugam Danai Troja voluere relicla Mo-
lira. Id. 8. ibid. 353. Arcades ipsum Creduol te
vidisse Jovcm, quum sape nigranlcm .Egida con-
culcrct. Id. 10. ibid. 723. ImpaStus stabula alia
leo ecu sape peragram (Suadet enim vesana
fames) si forle fugacem Conspeilt capream etc.
5 5- Comp. Scepius. -~ 1.°) Relative, seu de-
finite — a) Cum Ablat. Plin. 17. Hist. nal.
22. 35. (189). Saspiui justo. pii del dovere. —
b) Cum parlic. 1711am. Martial. 4. 29. Sapius in
libro mcinorelur Periius uno, Quam levii in
tola Marius Ainazonide. Sail. Cat. 9. In bello |
— 190 —
•amius 7ind!catrjm est in eoi, qui contra impe*
rium in boitem pugnaverant, quam qui signa
relinquere ausi erant. — c) Cum nom., vei
advarb. temporii. ' Plin. 15. Hist. nal. 6. 6. (22).
Oleum ixpius die capulandum. pits volte al di.
et 7. ibid. 15. 13. (66). Sspius mense. Cic. 3.
Off. 17. 69. Quod etsl sape dictum est, dicen-
dum tauten est sspius. Id. 13. Fam. 42. extr.
Iterant sapinsque te rogo. Id. Font. 8. 16. Pe-
cuniam semel atque iternm, ac sspius invltisiimi
dare coacti sunt. Id. 2. Invent. 4. ad fin. Co-
railem ilium suum inclamavit semel et tapiui.
— 2.°) Absolute, seu indefinite. Firg. 2. Mn.
455. qua se, dum regoa manebant, Sapiui An-
dromache ferre incomitata solebat. Charis. 4.
p. 240. Putsch, hunc locum lolacismii acceoset,
quum relativum, b. e. eomparativum pro abso-
luto pooitur : sed usitatiiiimum eit omnibus
scriptoribus. — 3.°) Cum ablat. numero. Gell.
3. 16. Sapius numero decirno mense. — 4.°) Sunt
qui sospius interpr. lanlum apud Ccsl. Aurel. 3.
Acul. 21. 199. Frigidamus, ut non sapius - vir-
tule constrictiva, verum etiam frigido lactu (spon-
gia) Quorem constringant. <f 3. Sup. Scspissi-
me. — a) Absolute. Cic. 1. Pfiii. 14. 34. De
quo lamen atidiili mulia ei me tapissime. Id.
Amic. 8. 26. Sapisiime solera. — 6) Cum ad-
ditis. Id. ibid. 16. 59. Oplare ut quam sapissime
peccet amicus. Sail. Jug. 63. Fortunam quam
tapissime eiperiri. — c) Cum oppositis. Id, 3.
/Vat. D. 27. a med. Vinura agrotis prodest raro,
nocet tapissiine.
Homonym. .Jcepe diBett a crebro ob msjo-
rem vim, ita at scepe majorem frequentiam,quam
crebro, ligniGcet. Cic. Coll. 24. med. Crebro
Catulum, sap e me, saplssiirM rempablicam no-
minabat. Cf. eumd. Oro(. 66. 221.
SjEPfiFATUS, a, urn, particip. sape falus. Paul.
Diac. vit. Greg. M. Sspefata muiier piurimum
in sacra religione ac fide proficiens.
B/EPENO.MfiRO. V. S.EPE.
S.EPS^UMfiRUS, a, um, adject. Vox a Leilco
eipungenda; legitur enlm tantummodo io Not.
Tir. p. 33. Sape, sapenumerus.
SyEPES et SSpej, is, f. 3. Sed et Steps die!
potest. Ciceronem testem dat Auson- Edyll, 12.
in Grammalicomast. 11. Bucolico sapes disit
Maro: cur Cicero sapii Sed quo loco Cic. usur-
parit, ignotum est. Val. Place. 5. 536. pavidos
te, inqult, nunc rere magislros, Et stolidum pe-
tiisse pecus: non pascua, nee steps Hie libl. Alii
aliter leg. — Scribitur et Sepes, de qua scripiio-
ne, et etiam de notatione vocis V, SJ3PIO. —
Sapes est saptum ex iignis, ramis arborum, aut
spinis consilis, quo clauduntur agrl, aut borti,
tppayuoc,, fod.'jp.a (It. siepe, fralia; Fr. haie;
Hisp. maleza; Germ. e. Zann, Verz'aunung,
Gehegt ; Angl, a hedge, fence).
I.) Proprie. — o) In sing. num. Varro 1. R.
R. 14. 2. Secunda sapes est ex agresll ligno, sed
non viviu Cofum. 11..JI. R. 3."Vetustiasimi au-
ctores vlvara lapem structili praiuleruot. Virg.
1. £ci. 54. Ilinc, tibl qua semper vicino ab li?
mite sapes ilyblais apibus Qorem depasta sali-
eli. la siepe che segna il confine del pode-
re. Id. 1. G. 270. sogeli pratendcro sapem. 0-
vid. fferoid. 20. 144. Ad sapem alterius quls
tibl fecit iter? Plin. 17. Hist. nal. 14. 24. (101).
Casam sapii munimento cingere. Claudian. nupi.
Honor, el Mar. 56. campum aUrea sapes Circuit.
— 6) Io plur. num. Colum. 10. R. R. 27. S.tpi-
bui hirtis bumum claudere. Cic. 1. Nat.D. 42.
sub fin. ex poeta. Ea , qua Lemni Nocturno
aditu occulta colunlur Silveslribus saplbui densa.
Ctes. 2. B. G. 22. Densissima sapes. Virg. 2.
G. 371. Texenda sepes etiam, et pecus omne
tenendum. Ovid. 3. Art. am. 562. Cingenda est
allii sapibui ista icges. Id. 1. Met. 493. 01 fa-
cibus sapes ardent, quai forte viator Vel oimii
admovit, vel jam sub luce reliquit.
11.) Metonymice. — o) Geoeratim eil quod-
libat saptum, claustrum, luogo chiuto. Bine Pa-
cuvius apud Aon. 179. 15. Merc. Nam le in le-
nebrica lape lacerabo fame Clausnm. h. e. io
tenebricoio carcere. Ovid. 4. Trisl. 1. 81. Sic
S^PIO
si quern nondum portarum sape receptum Bar-
barus In campii reperit bostis, agit. Cic. 1. Z?i-
vinal. 7. ex poeta. Stridor adaugescit scopulo-
rum sape repulsus. — 6) Speciatira dicitnr da
ovili. Val. Place, loc. adl. non pascua, neo saps
Hie libi.
S-EPlA e! Sepia, a, f. 1. oijitia, seppia, ge-
nus marioi piscis atrum humorem (quod atra-
mentum dicitur a Cic. 2. Nal. D. 50. 127.) vo-
mens, quo aquam circa se adeo infuscat, ut ea
se celet, et piscatoris manus effugiat, ut ait Plin.
9. Hist. nat. 29. 45. (84).
1.) Piop,rie. Ouid. Halieut. 18. Sapia tarda
(ug;e, tenui quum forte sub unda Deprensa est,
Jam jamtfue manus timet Ilia rapaces, Inficiena
aqaor nigrum vomit ilia eruorem, Averlitque
viai, oculos frustrala sequentes. Plaut. Rud. 3.
2. 45. Jube ocdIos elidere, ilidem at sapiis fa-
ciunt coqni. Colum. 6. R. R. 17. 7. Faclt idem
trila tapiaj tciia, et per fistulam ter die oculo
inspirata. Adda Cic. et Plin. locc. adl.
II.) Metonymies pro atiamento scriptorio. Peri.
3. 12. Turn quaritur, crasius calamo quod pen-
deal humor : Nigra quod infnsa vanescat sapia
lytnpha. Vet, Scholiast, ssplam pro alramento
a colore poauit. quamvis non ex ea, ut Afri, sed
ex fuligine eeleri confidant atramentum. Auson.
Bp. 4. 76. Notasque furva sapia. h. e. lilteras.
S/EPICULa et Sepicula, a, f. 1. deminut. a
•apes, piccoio siepe, parva iape«. Apul. 8. Met.
Dum forle passerem incantantem sapicula con-
leclaiur arripere.
S/£PlCt}L£, adverb, deminut. a sape, idem
ac lapiuscule, alquanto spesso, aut potius assai di
frequente, Plaut. Cas. 3. 5. 59. Sapicule peccas.
un pa' troppo spesso fai dei marroni. Sect Pri-
scian. p. 104. It. Keil. leg. scepiuscule a comp.
stepius, ut ceieriuscufe, plusculum et similia.
Apul. 1. Met. Lacrima sapicule de gaudio prod-
euoi. Id. 2. ibid. Sapicule nomen inter luos
frequenlatum educalores. Adde 5. ibid, et alibi.
S-EPlMEN et SSpimen, minis, n. 3. idem
quod sapimentum. Apul. Florid, n. 1. sub init.
Colliculus sapimioe consecratus.
SAPIMENTUM et Sepimeotum, i, n. 2. (sa-
pio) serraglia o serraglio, siepaglia, steccato,
clausula, fpdyun, id, quo atiquid sapitnr et
clauditur, saptum, sapes. Varro 1. R. R. 14.
Tutandi causa fundi tutelarum genera quatuor:
unum naturale, alterum sgreste, tertium milita-
re, quartum fabrile. Primum naturale sapimen-
tum viva sapis, quod obserl solet virgultis aut
spinis; secunda tapes est ex agresti ligno; ter-
tium militare sapimentum est fossa et terreua
agger; quartum fabrile sapimentum est maceria.
Cic, 1. Legg. 24. 62. Atquo bao omnia, quasi
sapimento aliquo, vallabit diiserendi ratione.
S^PlO et Sepio, is, sapsi et raro septal, sa-
ptum, sapire, a. 4. (sapes). — 1.°) Quod ad scri-
ptionem atlinet, qui dipbthongum abjicinnt, Voss.,
Heins. Erythrceus, alii, partim notatione nitun-
lur, quod stEpes sit a or,x&t, stabnlum, ovile: par-
lira codice Virgil. Mediceo, In quo 7. Mn. 600.
sepsit se tectis: et 9. «'6id. 551. septa corona
scriptum est. Sed in eod. cod. plura sunt loca, In
quibus te apparet, 1. Eel. 54. stepes: i, JSn. 415.
oere scepsit, v. 443. sceptuS ne&u/a, v. 510. scepta
armis. His adde Cenotaph. Pisan. August! avo
scriplum, et infra eilatura, strpiatur: Inscript.
apud Grater. 61. 5. aream sspiendam: et 804.
saio stBplum. Quare Dausq., Cellar., Iforis.,
Pier, dipbthongum retineni. Ila For cell., qui,
quamvii tepio primo loco punat, recte ila con-
ciudil: neulram scripliooem damoabis: secon-
dam, b. e. lapio, praferes. Sane prater ea, qua
in medium mm adlata, animadverlendum est,
Romanos ei /Eolibus multa habere, el, ut cce-
nam el scceplrum ab Alolico oxaivij el sxaicTpov
frequeotisiime aiurpsrunt, ila el a saTxo; pro
eixoj stBplum. V. 8CJESA. Hue adde recentio-
rei philologoi el Iexicographo!, ioter quos re-
eeosendi sunt Fleckeisen., Brambaclu, Georger.,
al., qui diphihongo primas dederunt. •— Scspissent
loco tou stBpjisscut legilur apud Liv. 44. 39., e-
deule Drakenborq. F.i hoc luco t'ossius iaudxt
S;EPJOLA
ittpiittent, et ei Bieronymo profert UCfivi. Sa-
at Vulgat. interpr. It, 5. 2. Sapivit cam, ct
lapidei elegit ex ea (Tinea).— -2.°) Rations
hsbila eljmi, ridetur hac vol deriv&ta a Sanskr.
tag vel tattj implere, stipare, obstruere, onde Gr.
oSjxoe, saptum, llttera gutturalt In labialem mu-
tala, ut in £pona, lupus, al. factum eit. — Par-
ticip. Sxeptut. — Sapio eit elaudo, vallo, mu-
nio, circumdo eustodia causa, titpare, circon-
dare, munire, chiudere, fpdvta, iripipaW.op.ou.
I.) Proprle. f t.Speciatim eit vallo, munlo.
— a) Abiolute. Cofum. 2. Jl. R. 23. Pontificee
negaot, legetem feriii sapirl debere. Liv. 2. 11.
Sepire vlas. Curt. 6. 5. ante med. Juga montiam
piaalts eilva), rapejque iavia izplunt. Cic 2.
repabt. 17- 31. Feeit et sapslt (TuHot) de ma-
nubiis comitlum et curiam, fortified eon le spo-
glie de'ntmici. — 6) Cum Ablativo. In Ct-
nolaph. Pisano L. Cxi. locvs stipitibvs ro-
bvstb iabpiatvr. Cic. 15. Fam. 4. ct'rca mtd.
Oppldum vallo et foi»a ehcumdedi, sex caslcllls
castrlique maxlmia seepsl. Id. 2. Nat. D. 57. Na-
ture oculos raerabrauis tenuisilmls veitivit et
■split. Nepot Dion. 9. Doraura custodibus sa-
pslt. Id. Tkemitt. 7. urbem murii. Runui Cic.
3. Phil. 9. 20. Saplra oppidum operibui, mu-
uitionibui, castri*. Id. Stxt. 42. 91. urbei mce-
nibui. Id. 1. repu&J. 28. *l. locii manuque (se-
dem). Liv. 9. 11. legionei Juco. Id. 25. -25. ca-
»tra tecti* parletum pro muro> Vi r g. 7. &n.
099. nee plura locutui Sapsit ae tcctli, rerum-
que rollqult bsbenas. si chiust mile tut Hani*.
et Sutton. Aug. 65. sub fin. Agrippam la diei
araeutiorem la insulam transportavit, sapsitque
insuper cuitodie railitum. Curl. 9. 4. sub fin.
Perpetua lorica obducla traniltum eapseret. Id.
8. 8. 20. fauces regioai« valido rmmimento. Vel-
ftj. 2. 51. 1. mare prasldiii eiaisium. SJ 2. Ge-
neration eit cingo, circumdo, cleudo. — a) Cum
Ablattro. Enniut apud Nan. p. 537. 27. Merc.
Sapire squalida stoU. Lucret. 5. 1249. Nam fo-
vea atque ignl prius est vanarier ortum, Quam
ssplre plagii laltura. ct ibid. 470. turn is levii
ae diifusilis osther Corporo concreto clrcumdatua
undique fleilt : Et late dilTuiui In onines undique
partes, Omnia sic avido complexu cetera sapslt.
Cic. 5- Tuic 23. 04. Septum undique tl veiiitum
vepribus sepulcrura. Virg. 1. -£n. 415. At Venus
obscuro gradieotes aore sapslt. einie e coprl. Id.
9. iiiiC 551. Ot fera, qua d.eosa venentum sa-
pin corona, Contra tela furit. — 6) Absolute.
flout. Cure. 1. 1. 38. Septra fandum. Cic. 5.
Phil. 4. 9. orunes fori editui. Pal. Flacc. 8.
346. leonera in arlo.
II.) Translate. Cic. 1. Oaf. 31. a mtd. In-
venia coinponere: turn ea denique feitlre alque
ornare oratione: post memorla sapire. h. e. com-
plect!, eontlnere. Id. 2. ibid. 34. sub fin. Hoc
totum est, nosse regiones, Intra quas venera, et
pervestlgei, quod quaras. ubl eura locum omnem
eogitatlone sapseris, nihil te elfuglet. per'-popa a
veoalorlbue. Id. 3. Alt. 23. Nulla est los, quce
non ipsa se saplat difflcultate abrogatlonis. Id.
13. Phil. 10. 25. Steplra legibus.et judiciorum
mctu. Id. 1. republ. 44. 68. praesidlls. Id. 16.
Fam- 23. 3,. philosophiie praiidiif. Liv. 3. 4$.
Omnia pudore sapla. Tac. Gtrm. 19. Sspia pu-
dieiiia aguot. Plin. Pantg. 49. Saplua carl-
tate. GtU. 1. 15. Piitulantla verborum eoer-
eendas vallum esse oppositum dentium , at lo-
qoeadi temerilas non cordii tantum castodia eo-
blbeatur, ted et quibuidam quasi excubiis in ore
poiitls lapiatur. Vtt. Potta apud Cfc. 3. Oral.
39. Quandaqnldem isle circumveitit dictii, s^pll
ledalo. n. e. tegit, oceultat. — Figurate Afraniui
epud Ifon. p. 4!. 4. Merc. Peril! lacruma lin-
guam ssppiant.. h. e. impedlunt. — Hlno Parli-
cip. prasier pass.
ScBplum et Septum, i, a. 2. lubitantitorum
more *f I. Generallm eit locus munltus, et quo-
cumque izplmeoto vallatas et olauius, oajusmodi
mat stabala, ovilla, vivaria ete n wrrajlio, tteeca-
to, barricattt, cAiujura, recinlo, ^pifun. Cic 5.
Phil. 4. 9. Omnw fori adltus !ta ispli tant, ut, ni-
si npiii retulsis, Inlroiri ia forum millo modo
— 191 —
posiit. Id. 13. ibid. 3. 5. Quibus enim saptls lam
immanes bclluas contineblmui? Id. Stxt. 37. 79.
Tribnnum alii gladlis adoriuatur, alii fragmentit
isptorum et fusiibus. farro 1. B. B. 14. 1. 6a-
pia, qua tutandl causa fundi Sunt. Id. 3. ibid. 12.
3. Sapta * maeerlls lla esse oportere In leporarlo,
at tectorio taela sint. Virg. I. Bel. 34. Quam-
vis malta mels exlret vlctima saplls. CoJum. 6.
R. R. 23. Ut ad lonum buceioce peeui tapta
repelere coniaeicet Id. 8. ibid. 17. ante mtd.
Anlmadvertimus Intra sapta pelagios greget. h.
t. in piseinis. Lucret. 1. 489. el Firg. 4. G.
159 sapta domorum. h. t, aomas. Jfemetian.
Cyneg. 308. Saptum Hoi. h. e. retium indago.
Iliac «| 2. Speciatlm — J.°) In plur. num. —
a) Scepia Roma loca duo in Campo Sfartio olim
rabulatis cincta et clause (V. B. Crut. ad Sut-
ton. Aug. 43.), in modum stabull (uode et O-
villa dicta), in quorum altero populus R. stabat
coralticrum tempore, antcquam ad tuCfraglum
voearetur: la altero magiatralut, qui comiiitt
praerat, ejusque mlnislri, prscones et alii. Distin-
guebaalur ponlibus, per quos populus transtbat,
at in PONS dictum eit. Orn'd. 1. Fast. 53. Est
nuoaue, quo populum Jus est Ineludere Saptis.
h. e. diei comllialis. Cic. 4, Alt. 16. ad fin. In
Campo Martio Sapta iribus comiliis marmorea
sumus et tecta facturi. Lucan. 7. 306. Sspto-
rumque ncfas ct clausi prcelia Caropi. V . OVILB.
— In Saplls mercatores negotiabantur, venales-
qa» omao geous mercet- proslabant. Martial.
9. 60. In Ssplis Mamurra diu raultumque vaga-
tus, Hie ubl Roma suai aarea vexat opes. V. latum
tpigr., ubl receoset varla rerum vcnallum gene-
ra, quts ibi proponebanlur. — b) Scepia item
mot obices et clauslra, qua ad incila opponun-
tur, aqua deriranda compcllendave ex flumlne
causa: slfe ea lignea sint, eive lapidea, slve ex alia
qualibet materia, ad contlnendam traaimitten-
damque aquam exeogitata. Vlp. Dig. 43. tit. 20.
qui ttt Da rivis, I. t.caieralU. — 2.°) Ia sing.
num. — a) £o?ptum trantvertum a medicis
dicilor membrana vallda Id ventre, a pracorditi
ateram didueens, a superiore parte non solum
intestlna, ted jecur quoque, lienemque diseemen*,
ponnicofo, setiot/awerso,(iia/"ramma, hdf garftM.
Cth. 1. prcef. et 4. I. el 7. 4. — 6) Sceplum
eiaujuin seu clusum est quod Inlroeuntibui adi-
turn negat, quale fuisse videtur illud, quo tem-
plum Bonio Dea claudebatur. InscripU apud Fa-
brtlt. p. 3. n. 9. (Orell. 1515.) voto svschfto
EOWAI DBA! ASTRAPTOS CAKSARIS THIC AKDICV-
LAM AnAM SABPTVM CLVSVX VETTSTATB DIB VTA
8BJTITVIT.
S/EPlOLA et Seplola, as,t. 1. rfeminul. a sa-
pla, parra sapia. Plant. Cat. 2- 8. 57. Emito
sapiolas, lepades, lolligq'oealas, bordeias.
SiEPlOHCUS et sepioticus, a, am, adject, qui
est ex sapia sueo. — Iliac
5epioticum, vel Grace posilione Sepioticon,
i, n. 3. absolute, substantivoram more, est atra-
meotum, et translate Ipsa scripture. Fulgent. Mf-
lliol. prcef. Redda quod saplolicon debes, tt quid-
quid libet Niliaeis exarare papyris. V. SJEPIK.
SjEPIS, e, adject. Inusit. (sape) idem ae fre-
quens, unda Comp. Saspior apud Priscian. p.
1016. Putsch, qui oblitus mi, sccpior eb anli-
qois dictum fuisse, scriblt. et Sup. Scepitsimut
est Calon. Ifep. epud Priscian. p. 602. .PuJscfc.
Propter dlcm atqua fenui sspissimam discordiam
fuisse.
SjEPIUSCOlB. V. S.EPICULB.
S/EPS, Is, f. 3. V. S«PES.
SiEPTA el Septa, orum. V. SJEPTDM.
SjEPTATUS et Seplatus, 6, um, at- inuiir. ia-
pto, saptus, clausas, apud Capelt. 3. p. 208.
S/EPTlO et Sepllo, Salt, f. 3. actus iiplendl,
ik'pimentum, .sea tocui leeptul. Vilruv. 5. 12.
a mtd. Locus, qui ia ea isplione Hollas fae-
rit. et mox. Inter saptiones fuademeota fodian-
tur. Adda 6. 11. ante mtd. fopitc. Aweliah.
22. Swptlo Urbls. h. e. partes Urbi addita. Id.
enim ibid. 21. oarrat, Aurellanam rauros nrbls
RomiD dililaise
SirTUM el aepluiu, i, n. 3. /. SjEI'IO iu On.
SJEVE
S.EPTCOS& el Sepluose adverb, (saptum).
Melapboriee occurrit, et est idem quod obscure,
confuse. Liv. Andr. apud jfon. p. 170. 17. Here.
Ita laptuoie dictio abs la datur, Quod conseca-
tura sapieas agre contullt. At Bibbeck. legit
Pacuv. irag. 5.: Ha ssptuosa dlctione abs te
datur, Quod conjecture sapieas etc.
SJEPTOOSUS, a, am. V. toe. prac.
SEPTUS tt Septus, a, um, particip. F. S.EP10.
SiEPTUS et Septus, us, m. 4. idem ac saptum.
/(in. Alex. 46.
SiETA tt Seta, a, f. 1. Cum dlpbtbongo iave-
nltur la pleriique omnibas MS. optima nota. —
Beliooe babita etyml, el. Furlanttlut beno vo-
cem ducll a eeiu, vel asiia, quatio; at Odder-
lein. conjungll cum x^'T'Jf P' Iu s, mutall litters
X ia t, ut in life* a x 3 '*'f • ~ 8m18 e5t P llu *
erassior, durior rigidiorque, quale* sues habeat,
el equi, at bove* etc.
I.) Propria. — a) Strieto aensu de brutii anl-
manlibui. Plaut. Cat. 5. 3. 49. Ita, quasi satis,
labra mihi compunglt barba. Cic. 5. Tutc. 21.
62. de Damoclt. Fulgentem gladium, e laeunarl
sata equina appensunr, demitti Jusslt, at impea-
deret lllius beall cerviclbus. Ovid. 8. Bltt. 42S.
de apro. rlgidis horrentia salia Terga. Id. Ba-
litut. 59. de apro piict. sails Iram denuaciat
blrtls. Colum. 7. R. R. 9. Grex suum deasa et ni-
gra eata. Pirg. 7. /En. 668. tegumea torqaens
immaae leoais Terribill Irapexum sata. et ibid.
790. vaeea satis obsila. et 8. ibid. 266. de Cacs.
vlllosaqae sails Pectora Semiferl. Id. 3. G. 311.
barbas ineanaqua menla Cinypbii tondent bird,
lataique comantet Usum in cutrorum, et mlseri*
velamioa nautis. Pal. Flacc. 6. 71. d* ctrva..
satis fulgent et eornlbui aurels. Claudian. dt
hittrice, 6. mentita eoraua taia Summa fronte
rigent. — b) Latiore aensu de bominlbui, ct
dicllur de pills crassiorlbat ia corpora humane.
Ovid. 13. Met. 850. Barba vlros, birtaque de-
cent ia corpora sata. Adde Juvenal. 2. 11. et
Martial. 6. 56.
II.) Translate. 5 1. Dicllur de arboribus.
.«in. 16. fli'sr. not. 10. 18. (41). Omnibus hit
generibus folia brevl lata et crassiore duraque
ceu cupressis. n. e. acumlae. *T 2. Melonymlee.
— a) De Hnea, qua caplantar per bamum pi-
ices. Martial. I. 56. El plscem Iremule salien-
tem dacere sail. Adde 10. 30. et Ovid. Bali tut.
34. — 6) De peniclllo e satis, fitruo. 7. 9.
circa med. Ceram Punleam igni liquetaeura,
paullo oleo temperalam, parletl sau Indaeare.
Plin. 33. ffitt. nat. 7.40. (122). Parleti siecato
cera Panics cam oleo liquef.ete eandeni satis
ioducatur.
S^ETlGER et SStiger, g5ra, gSrum, adject, (sa-
le et gero) yattofifoe, qui salas gerit. Fvg.
13. <Ea 170. Ssllgera fetum suis, iotonsamque
bidentem Attulit. Pauiin. Nolan, ep. W. (a*-
36.) n. 12. VestU satigera. h. e. ix vellere ea-
prino, raelote. — Hine
S&tigtr, gtri, m. 2. absolute, est aper. OuiJ.
8. Met. 376. n,isl satiger inter opacaa Nfo ja-
enlis, iiset, nee equo loca pervia, silras. Adde
Martial. 13. 93.
S/ETOSUS « Setoius, a, um, adject. x«mt>iiiCi
sttoloso, tetotato, satis plenus, vlllosus. Plin.
8. Bist. nat. 45. 70. (181). Taurl terra fronte,
auiibus satosls. C«i»- 2. 8. Corpus, quod mau'ine
latl pectoris atqua saloii est. peloso. Sic Virg,
Mor. 99. Satosa Ingulna. Id. 7. Eel. 29- Ss-
losus aper. Proptrt. 4. 1. 25. Verbora pcllltus
satosa movebal arator..h. e. seutlcis ex eaprina
pelle villosis.
S.ETOLA at SBlula, a, f. 1. Jetninuf. a seta,
sefofctta, setolina, parva sale. ^rno6. 7. p. 226.
Solas Immolare dlii lanas, vuls«squa ax hosliie
irelulat..
SjEVE, adverb, (lavui) Coinf. Sievius; Sup.
5a*EiMimc..— Save est snviUr, erudetitsr, nl-
mlum serere. Sueton. Tib. 59. Multa save et
airociter faetltavtt. Ftor. 3. 7. Adeo save ia ca-
piifos eoosulebatar, ut eie. Lucan. 7. 171. Ira-
pis tarn save gesturus bella liissli. Id. R. 492.
uc<ire omnia lave Noa Impune lleet.)v u i^< Plitt -
S.EVIDICTUM
30. Wist. nat. 3. 5. de Iferone. Saviai noi re-
plevit umbrit. Ovid, 3. Art. am. 504. Lamina
Gorgoneo savius igne raieant. ft. e. iratius. Co-
turn. 11. R. X. i. ante med. Quidam imperi-
tandi parum prudenlea, aut saviut, aut lenlus a-
geodo, rem domini eorrumpunt. ubi savius opp.
too leblus. con troppo rigore. at 1. 4. ad fin.
S'ui>l loca, qua tepent bleme, >ed astate savis-
ilme eandent. ml modo piu .nt0?iera6iJ*e. et
Sueton. Claud. 2. Aliqaem laviasime coercere.
S^YlDICTUM, 1, n. 2. parole dipre, 6rat>a-
ta, savum dictum. Ter. Phorm. 1.4.36. Ne te
outs iratua savidlctii protelet. Alii reetiui leg. sce-
vidict's dictis.
S^VluICCS, a, um. F. voc. placed.
S^EVlENS, cntii, particip. F. too. teq.
SJEVlO, Tit, vll, vitum, Tire, n. 4. (aavut).
Imperf. savibat pro taviebat apud Zueret. Joe.
ef£,; Fot. wsuito pro sceinam est Mar. Fict. de
fratr. Machab. 20. p. 443. Fabric; Pert*. Jesuit
pro sojyiit babet Ouid. loc. Joe, et fufc. Gall.
Avid. Can. 7. 5. Peter (at Jordan, bab. losuiit).
— Particip. Scevitm I. et H. 1.2.° et 3.°; So-
trituru* XI. 1. t.° — Savlo eit faro oxagitor,
rabio Teror, violenter ago.
I.) Propria dicitur da oeatils, quum Iraaean-
lur, efferaotur, furuot, et la raorsui ruoat. Lu-
erel, 5. 1075. Inter equai ubi equui savit calca-
ribui ictui ArooriJ. Phadr. 3. 2. de pantkera.
Et euneta vailant aavit irato Impeta. Ovid. 11.
Met, 309. lupus savit rableqne fameque. Pal.
Flaee. 0. 013. itabulii qaalli leo lasvit opimia
Luxuriant, apargltque famem. Firg. 3. G, 434.
* angula sevlt agrii. Id. 5. /En. 857. Merit ea-
qqib lattatai in aural. Gill. 7. i. a med. Canes
lo alios tsvientei. et 9. 11. a mid. Corvua, obi
istii savierat etc.
II.) Translate, f 1. Geoeratlm. — 1.°) De
boroinibni. — o) In malam partem, el eat tae-
toi turn in aliquem, crudellter ago, furo, infie-
rir*, inerudetir*. — a) Absolute. Fifty. 1 . JEn,
149. aavitque anirait Ignobile rulgus. id. 8. ibid.
700. la eertainiae (farora. Sail. Cat. 10. For-
tona aaivlre, ac miacere omnia ccepit. Quinlil. I.
1. 8. Imperloat atque intorim lavientei (patda-
gogi). '— fi) Cam Acca*. et prsp. in, Liv. 3.
45. a med. Sesvlte la tergum, et la oervlees nos-
tra*: pndicllia aaltem In tuto tit. Justin. 12,
S. 3. Hoitlll odlo lavlre in saoa. Sueton. Aug.
13. In capllvura non sine verborum eontumelia
aaviit. Liv. 28. 34. a med. Neque ae in obaidea
Innoxloi, ted In Ipaoi, si defeeerlnt, aavilurum.
Ulp. Dig, 29. 5. l. circa med. Savlre la te. h.
e. albl maoua loferro. Tac. 3. Ann. 31. extr. In
pecuaiam et fa mam multorom damnatlonibua et
haatle. Juvenal. 18. 180. flagellit ia aliquem.
FeUej. 2. 85. 3. In diaertoret lavire debuerat h.
*. animadfertere, Tel paalrfl. •*- 7) Cam Dati-
TO. Ovid. Heroid. 4. 148. Qui roibi nuoe sasTit,
tie libl pareat Amor. Adde Tibull. 1. 5. 40. —
t) Cued Accoa. communi. Flaut. Epid. 5. S. 51.
Kemento, al quid asTlunt tenea, suppetiai mlbl
farre. — e) Cam loGnifo. Ovid. 1. Met. 200.
Qaam manui impta iictU Sanguina Cesarei Ro-
ruanum eistinguere noroen. io;wit pro sceviit. —
Passive imperaooallter. Justin- 39. 3. a med.
A nollo anquam majorum tuoram (a fominai
WTltam. Tac. 1. Ann. 49. Intelleeto, la qaoi
•KTiretar. Pellej. 2. "120. ad jln. Qaum ia ca-
ptivoi sieTiretut a Garmauli. — Jenifer ttsvirt
simila ac leate (estinare. Plant. Bacch, 3. 3. 4.
Lcolter qui ixviuat, aapiant magis. h. c. qui i-
ram compeicunt, -et tevcritate parce utuntur. —
b) In bonam partem eat fortiter facore, itrenue
ie gerera. Martial. Spectac. 6. Beliiger fuTlctii
quod Mara tlbi aavit in armia, Non aatia eat, Cs-
»ar: laeTit et ipsa Venna. — a. ) De rebui In-
aoimli, at mari, veatia, bieme, motbii etc., quum
maiime Tim tuam produnt, et velotl furant.
Salt. Jug. 80. tlbi mare magnum esu, et asvire
veniia ea)pl(. £ucrct. 1. 370. tssTitque minacl
roormuro ponlut. el 5. 1001. mare aavibat flu-
Ctlbai. Cat. 3. B. G. IS. tub fin. Qaum isvire
Teniaa crcpitaet. Herat. 4. Od. 14. 27. de An-
fido, Quum isTit, borrendamqae cultli Diluviem
— -192 —
minitatar agtia. Seneca Hippol. 768. scevit aol-
ititio medius dies. Claudian. 2. Laud. Stilich.
459. rmmodico nea frigore aasviat Urea. Id. Fl.
cons. Honor. 241. annique vapore Ssvial aucta
luea. Id. B. Gild. 515. pestifcr aer Savit. Ho-
rat. Epod. 3. 5. Quid hoc veneni savit In prs-
eordlli? Gell. 12. 5. anle med. Morbua asviena.
Seren. Sammon. 18. 322. At male digeatia ai
crapula aseriet eacia. Fal. Place. 4. 451. d«
Barpyiit. Diripiunl, verruntquo dapes, ftndalaque
turbant Pocuia : aavit odor. Sic ibid, 493. Fla-
grit acerbua odor, et ibid. 499. Savit otrioque
famea, — 3.°) Similiter dicitur de immodicia ani-
mi aDVctibua. Firg. 7. <£n. 461. Savit amor far-
ri, et scelerala iosania belli. Propert. 2. 7. 24.
dolor, fforat. I. Od. 25. 15. libido oirca Jecur.
Ovid. 14. Met. 103. Ira. Gell. 4. 11. ad fin. 0-
ratiooem alicujus aut demissam lacentemque eri-
gere, aut ferocientern aavieotemque cobibere. —
Pasaire imperaonaiiter. Tac. 4. Ann- 20. Savi-
turn Somen (n bona. Curt. 8. 10. 6. in tecta.
•} 2. Speciatim adbipetar ad aiprimeodom ario-
ram rugitum, aut etiam immodicam tonom vet
atrepitum quemcumque Anthol. Lat. T. p. 424-
Burmann. Sua gruonit, boa mugll, equua hionit.
atinua rudit, uraua savit, elephaa barrit, cotvai
crocit, merului frindit, tardui trucalat, anaer sclin-
git etc. Firg. 7. JSn. 17. Satigerique aues, at-
que io.prsaapibua ursi Savire, ac forma magno-
rum ululare luporum- Sil. It, 4. 95. ae aimul
aeer Vincentum lltooa blnnitua aavit equorum
Id. 13. 000. tavit atrldorlbut arbor, h. e, valde
ttrepit. Bit qui legit nulat. aed minus recte.
S.EVIS, a, adject. Idem ac aavus. Ammian.
15. 9. 0. Savium tyrannorum. Tranaiate. Id.
29. 5. 48. Supplieiorom aeevium repertorem. Al
Gardihausen. leg. sosvum. Est eliam qui Tac.
Agric. 2. legit tcevia; ted minu* recta.
SiEVlTANS,. antii, parUclp. F, SJEV1TO.
SMVtTXS, *tis, L 3. (lavua) Idem ac aavitia.
Prudent. 10. «pi o«p. 483. Quum aape morboa
major armet s* vitas. Firmie. 5. Malhet. 5. Sa-
vitate aliquem deterrers. Apul. 9. Met. b'.a in*
digua rel aavllatem. Alii leguot sccevitatem, b.
e. adversam fortaaam, a oxato'g, sinister, adver-
sut. Gell. prcef. a med. Quo til qaoriiimlam male
doetomm bominum aavitaa, et tnvideotia irrita-
tior. Hie qaoque alii reponuat ICXvitas, b.e. si-
nistra et perversa voluntas.
SiEVlTER, adverb, tave. iinn. p. 115. 1. Fahl,
Saviter fortonam ferro cerount de victoria. Id.
p. 135. 3. Saviter auapltionem Terra falaam fut-
tilam est. Plaut. Pteud. 5. 3. 3. Magis cogito,
saviter blanditerne alloquar. hruscamentt. et
Trin. 4- 3. 53. Quid ti egomet te »elle nolo?
OBAft. ab nimium, Stasime, saviter! un po' trop-
po crudo, Adde eumd. Pan, 1. 3, 122. et Ace.
apad Non. p. 611. 3. Mere,
S.EVITIA, a, t. I. (sfflvui) eat taror, tablet,
Impetus.
I.) Proprle dicltm da bestlit. F. 8*VIO. PHn.
8. Hist. nat. 40. 01. (146). Impetus eanum et
lavitla mitlgatar ab homlna conaidente bumi.
Quinlil. 1. 1. 1. Ad lavitlam fera glgnontur.
II.) Tranaiate. — a) De homlnibai, et est
asperitaa, crudeiitaa, Immanitas, sommo rigors,
crudella, fiereiia, barbarie, tpietattita, a'mi-
vcta, KUCTi);. Ejus instramenta in homines Se-
neca Ep. 14. enumerat. Id. Clem. 25. Savitla
etcedlt lines, primum tolitoa, deinde bumanoa.
Cic, 2. Off. 7. 24. Iia, qoi vi oppressos imperio
coercent, ait tane adbfbenda aavitia , at herii
la famuloa, •■ aliter tenerl non poasunt. Id.
Partit. 4. 11. Orator libl proponet deieetatio-
oem In eiornalione: In Judicio aat eavitiam,
ant elementiam fudicia: in auaaione aut apem,
aut reformidationem dsllberaotia. ubi aavitia op-
pon. elementla. Tac. 11. Ann. 13. Quantum
aaviiia gliaceret Id. 6. tfcitJ. 19. Italiam laiurla
laTitiaque (hominum) affliotavlsset. Id. 13. ibid.
30. Quidam ad aavltlam trahebant. Sueton. Ca!.
27. Savitla Ingenll. Salt. Jug. 7. et Tac 1. Ann.
07. hostlora. S. e. impetus. Id. 11. ibid. -IS. cra-
ditorom. Id. 3. ibtd. 24. oratorum. Id. 6. ibid-
81. fiaparbiam In aaoi, sstviliam In populares
SJEVUS
6umpsit. Plin. 2. Ep. II. Inunanltas, et aavitia,
Sail. Cat. 34. feoeratorum. Justin. 21. 2. 2. Sa-
vitla graaaari. et ibid, ad fin. Savitiam exer-
cere. Sueton. Cal. 6. etlr. reprimere. Pelran.
Sat. 94. Paullulum intepescente savitla. i°lt«.
29. Hist. nat. 1. 0. (13). de Archagatho me-
dico. A savitit secandi urendique tranaiit no-
men in carnilicem. Propert. t. I. 10. Savitiam
dura contudit Iaaidos. h. e. asperitatem et duri-
liam animi amorem aversantis. — In plur. num.
Sail, fragm, upud ^ugustin. 2. Civ. D. 18.
Quibua savitiis, et maslme fcnorla onere oppressa
plebs etc. — 6) De immodicis affections. Colum.
6. A R- 37. de asino admissario. Amoris sa-
vitiam labore temperare. la rabbiosa libidine.
— c) On robus iaanimit. Curt. 8. 4. circa med.
Jam call mitesccnte savitla. Ammian. 17. 1. 10.
Savilia aeris. Sail. Jug. 41. et Plin. 19. Hist,
nat. 8. 51. (166). biemis. rigore, furore. Id. 9.
ibid. 31. 51. (100). et Fellej. I. 2. extr. marls.
tempesta, furia. Ovid. Heroid. 19. 23. ubi ita-
vitia paullum gravis unda remisit. Plin. 3. HitU
nat. 8. 14. (87). In eo frelo eat scopulus Scvila:
item Chnrybdis maro vortlcoaum : ambo clara
saviiia. Sueton. Cal. 32. Savitla dictorum fa-
etorumque. Sail. Cat. 57. belli. Id. Jug. 37.
lemporis. Pacuv. p. 133. 8. Ribbeck. Salaaia.
Curt 8. 4. 13. call milescens. — d) Savitla
aanona, rigoroto prezio dei viveri, caritaa, dif-
fleulias, pretinm immodicum. et pauperea quail
aave torqueni Tac. 2. ^nn. 87. Savitiam anno-
na incnsanie plebe, statuit frumento prelium.
S^VlTlES, 8i, t. 5. savilia. Tac. 11. Ann.
10. extr. Per savitiem et luxum adeglt Parthoa.
Alii recliut leg. aavitiam. Apul. 6. Mel. Cania
aavitiem offula redimere. et ibid. Socrus savitiem
exseerala. Adde Jul. Paler. 3. 20. Alii ubiq. leg.
sorvitia, sed minus lecte. Bine temere Frcund.
hanc vocam a lexico tuo eicluslt-
SiEVlTO, a i, aro, 0. I. frequentat. a aavlo,
aape, aat valde savio. Ammian. 15. 10. 2. Ple-
be Jam aavitante immanlui. At Gardthauien.
leg. steuiente.
SiEFlTODO, dlnla, f. 3. Idem ae aavitia. Plaut.
fragm. apud Non. p. 172. 32. iTere. Tincla, vir-
ga, rooia, saviiodo mala fit pejor. Adde Jul.
Paler, f. 9. it 3. 10.
8.EVOM, I, n. 2. P. SEBDM.
8/EVD3, a, um, adject. Corap. Savior; Sup.
•SteoistiflstM. — Savus est fureni, rabidui, vio-
lentut, fortaase a Sanskr. savja et Gras. oxaio'j,
unda Lat. tcavus. (Cf. Tac 2. Ann. 5.)
I.) Proprle dicitur de beetils. F. SB\lO. tu-
cret. 5. 1314. leonei cade catentti Turbabant
lavl turmai. Id. 5. 862. sava tacla feraram.
Ouid. 4. Met. 102. Firg. 3. G. 248. leana sa-
vior. Proptrt. 4. 4. 40. canes. Id. 3. 14. 10.
lava cannm rabies. Apul. 8. Met. saviores eaoei.
Tibull. 1. 5. 54. lupl. Id. 1. 10. 0. fern. Horat.
I. Od. 22. 32. belua. Plin. 11. Hist. nat. 37.
04. (170). Rellqua animalla, qua aerraloi (dentet)
babenl, laTiisima dentibut. Sillig. leg. iojvu-
stme dmtitint.
II.) Translate. — l.°) De borainlbui. — a)
In malam partem, et est several, rlgldai, aspcr,
durot, immitia, ferua, cradelia, iobumanus, rigo-
roto, tevero, insensibile, crudele, fiero, bar-
haro, a'ltijvrij, (oua«, yaXtitoc — a) Absolute.
Ter. Adelph. 5. 4. 13. Ego Hie agreatia, aavua,
triitii, pa reus, trucaleolut, tenai, dull axorem.
Id. Phorm. 5. 1. 17. Conclasam bie babeo uio-
rem tavam. h. e. rabidaro, iracuodam, moleslam.
Plaut, Bacch, 4. S. 3. Tracalentai atque savoi
tenet. Ooid. 12. Met. 219. tavorum lavisaimo
Centaarorum. Firg. 2. G. 138. Pocaia •! quaodo
sava infecere noverea. Tibull. 1. II. 05. Sed
maoibus qui aavut erit, eta h, e. qui tam feral
etit, at puellam auatri verberet. Id. 1. 9. 02. Sava
puella. ft. e. amoris inlmlea, et preeibus amantlum
dura. i°/aut. Amph. 1. 3. 43. Bx amore hie ad-
modum cuam aavui est. h. e. iracundoi. ifiotilf.
1. 3. 5. poiita lit nostra euttodia sava paella.
h. «, arte, tevera, Impenetrabllli. et iKd. 6. 1>.
ne posaent sava noeer* Somole. h. e. triitia, omt-
001a at naria. Quidam hie mallent scava. Horat.
sAFFmmus
jEpod. 12. 13. Sava verba, aspre e pungenti.
—. B) Cum Dative. Tac. 11. Ann. 5. Safui
accosaodii rel* Sullllus. - t) Cum Ablat., Ml
Aceai., « prapoi. in. Ovid. 4. .»«£. 5*7. »i-
mium In pelllee iava des. Liv. 34. 32. Tjran-
cos savliiimriB et violentiiilmui '» » u0,> ~~ ">
Cam Infinite fibrat. 1. Ep. 15. 30. QusUbet
Id qaemvi* opprobria fingere iava*. Si*, it. i « .
7. Savior ants alio* Ira* lervaue repottai Atque
cdlom reuovare ferox. — b) Item potent, terrl-
Mill. Firg. I. ^B«». 1*3. Son HIS Imperlom pelegl,
•avumqa* trldeotem, Sed mlbl »orte datum. JS-
ball. 1. I. 22. Terreat ot »av* falee Priapa* WW.
— e) la boaam partem, aliquando eit aeer, for-
th, itrenuui, bellicoiui. Firg. 1. JBn. 103. Bavui
ubl iEacida telii Jaeet Hector. et 13. ibid. 107.
materoU iava* in armti jEaeai aeult Martem,
et ee luieitat ira. Borat. 3. Od. 16. 18. Sail
ducei. — Item magna*, *l Servio credlmui ad
1. Sn. 8. It* InterpreUntl lllnd Ennii: Induts
fait iava itola. Adjielt hue et Iliad Firg. modo
adlatam. Fatetur tamen et/brreflt intelllgl pone.
— 9.°) Oe affeellbu* Tebementloribui, unde
bomine* Inrbarl graviui, aat lavlre wleot. Fro-
pert. I, 18. 1*. Sava ira. Firg. I. ASn. 29.
Savi dolorei. Id. 12- ibid. 406. Seetui borror.
Id. 8. Eel. 47. amor. Propert. 1. 7. 81. metui.
Id. 3. 14. 8. Savior Oetu*. h. e; amarlor, et cru-
clabillor.rt 1. 17. 9. Sava querela, ft. «. dlra
et lmpreeatlonei. — Nentr. pi. abiolute. Tac.
4. Ann. 67. Objeeta montli, quo iava vento-
ram ereentur. pro UBvi venti. Adde Sail, -lug.
J4. — 3.°) De rebu* Inenimi*. — «) Onl-
venlm. Tibull. 4. 1. 144. Sava menia. h. e.
Id qolbo* bamana came* eomeduntur. Proptrt.
1. 1. 27. Savl Igne*. Ovid. 4. lYi'it. 4. 69. tavi
ignte not fulmloa. Firg. 9. Xn. 604. Savam
gelu. et 19. ibid. 890. Save arma. et 8. ibid.
S70. Savu icopalui. Seneca 1. Clem. 17. ani-
medverilo. Stat. 2. Hub. 85. odor vlnl. h. e.
quod ad tavlliam hominei impellit. Tac. 3. EM.
83. Sara ae deformii urbs tola faciei, sava
propter esdei: deformii propter popinat, icotta
et latum. ZtsciV. apod Ifon. p. 388. 15. Merc,
&ETUIB et durum bellum. Martial. 4. 55. metal-
lum. ft. e. ferrura. /d. 5. 76. Sava toilea. Id.
9. 28. voliella. ft. e. qua» cum dolor* pilot vel-
lunt. Tac. 2. Ann. 26. Gravlt et iav* damn*
inferre. et ibid. 5. Qua lib! belligerantl iava,
vel proipera evenluent. ft. e. adveru. Hie etiam
mallei aliquit icava. Id. 1. ibid. 6. Multa ti-
ne dubio laivaque-queitu* (troXXa 1 icat ttitd.).
Auct Sump, p. 587. fFernsd. isvil metuendul
la armii. Sil. It. 1. 463. iava luce corateam
Scintilla t lidai. h. *. lntaaita, ominoH, per*
oicioia. — Savi joci apod Borat. t. 03. 33.
10. sunt ejus, qui locator timul, et ladiS. — b)
Epeeiatim et sxpe dicitur de ventl* et mark Enn.
p. 15C. 2. Fahl. Neptunui iava* andl* aiperU
paoiam dedit. Id. p. 81. 1. turbine lavo. Cic.
5. An. 12. Inde Gjarum venlmu* *avo vento,
oon ad»eno. h. t. vehementl. Fat. Flact. 7. 52.
Save blemi. k. e. bibernum tempo., quo mare
turbatam cue lolet, atque adeo clauium aavigan-
tiboi, eiceptii piratii et avarii, at est spud Plin.
a. BisL nai. 47. 47. exlr. et «dut. Hit. 3. 5.
4. Savl Duetui. Zucil. apud Won. p. 388. 17.
Here, et Tac. Agric. 32. Sava tempeitatet.
(Cf. Senec. Ep. 23.) Sail, fragm. apad Serv.
ad 1. &n. 620. Mare (arum. h. e. importoo>
lom. Firg. 7. ibid. 719. tavai Orion, h. e. pro-
celbu iadueem. Justin. 4. 1. de /Veto Siculo.
Tontni fretam non solum citato impelu, verum
etiam uevo, h. e. naufragia afferente. Sie Pro-
ptrt. 3. 17. 8. Sava Males, et 1. 17. 6. tavai
Lacrepai aara minai. — Qiao
Ssvum, adverbii vlee pro iava. Stat. 3. 7?ie6.
539. iocurvi is?um rubuera ligones. Sil. It. I.
333. Col latum arrlden*. Claudian. 1. Rapt.
Pro*. 387. lavurnqne fremente*.
Booooym. Savut et atros Ita dillerre vl*
dealer, at boo periooe agentii faeiem, aat et-
iea rel uturam vel modam; Iliad vero peno.
f-» affeetoi >el itnta aoiml, ant vim respleial.
Ztx. 39- 43. FeeicQi lavom atqoe atroi. at
Tom. IV
— -193 —
Plin. Paneg. 53. Atroeliiima effigle* »a-
villi mi domlnl. Cf. 5ueton. Tib. 59. Multa Ti-
beriai «£eve et atroolter factitavit.
SAFFBOtfiOS. F. SAPPUIBINDS.
SAGA, a, f. I. idem ac iagum. iBnnius apad
Charis. 1. 81.
SAGA, a, I. 1. F. SAGUS, a, am.
SAGAClTAS, Slit, f. 3. (legal)
I.) Proprie. — a) Strlcto lensu, eit acuta vu
odorandi, praiertim in caoibui. Cic. 2. Nat. 2.
D. 63. a mei. Canum lam incredibilii ad lnve-
itigandura lagacltai narium, tanta alacrltai In
nando. Plin. 9. BUt. not. 30. 48. (92). Poljpui ia-
pei tranicendebat par arborero, nee deprehendi
potuit, nlii canum lagaeitate. ApvX. Apolog- post
mtd. Vlncit Idem lagaeitate odorandi canei et vui-
turloi. - 6) Latiui patet, et did potert etiam de
alii* eewlbue. Seneca Ep. 95. a med. Valetado,
vlrei, forma, lagacitai lemuum, hao omnia a«ti-
matorem deiiderant.
II.) Tramlate refertar ad anlmum, et lignlficat
tolertiam, aeumeo, calliditatem, avveduteiza, sa-
gacita, penetratione, df/Jma. — a) Gene-
raUm. Cic. 3. Ferr. 41. 105. Dtrom admonitui,
an tentatae, an, qua art lite lagaeitate in hie re-
boi, line dace alio, line indlce perveneril ad
banc Improbitatem, neiclo. Id. 6. ibid. 12. extr.
Toam tantam foliee lagacltatem, ut etc. Plin.
9. Bin. not. 13. 10. (57). Blpparcbi lagaellate
eompertom eit, lona defectum aliquando qninto
meme a prior* fieri. Nepot Akib. 5. Brat enim
ea lagaeitate, at deeipi non poiiet. Fat. Mat.
7. 3. n. 3. Quod temporl* anguitia negabant,
lagaeitate eoniilii aiseontai ail. Firmic. Math.
5. Vigill lagaeitate oeeulta faeinora perqairere. —
5) Speelatim , de venalorlba*. Plin. Paneg. 81.
Ot domitai ferai meotita eagacltate colligerent.
SAGAClTER, adverb, (tagax) Comp. Saga-
eiu*; Sap. Saj-aeiiiime. — Ssgaciter eit cum
lagaeitate. .„..
I.) Proprie. Plin. 10. BUt. nat. 69. 88. (191).
Vuliurei iagaclae odorantar. 7o5. 11. ibid. 37. 50-
(137) Oelpbinei nee olfaclm vestigia habeas, qaum
olfaciaot sagaelulme. Coium. 7. B. B. 12. circa
med. Canei viUatld »ati* pulere fonguntar offi-
eio, il et advenlentem tagaciler odorantar. h. e.
eallide, astute.
II.) Tramlate, refertar ad anlmam pradenlem,
perltam, vafrum, acotam ia inveitlgando, pra-
•entiendo, •agaeemenf*, ttt)tiedutorn«n«, fwbe-
eeamentt, *i%tv6ns, eallide. Cic, t. Or at. 51.
in fin. Aeuto nomine nobl* opn* eit, et natura
uiuqaa eallldo, qal Mgaeiter parveitlget, quid «nJ
elvei cogitent, lentiant etc. «( 2, ibid. 44, a med.
Omni meat* la ea eogitatlone venor, at odorer
quam lagacluime powim, quid lentiant judical,
quid exiitiment, qoid etipectent. Borat. Epod.
19. 4. Kamqu* lagada* ana* odoror. Liv. 27.
28. Ibl dao dace* Mgaeiter motl lunt, alter ad
inferendam, alter ad oaveadam fraudem. ^usn-
tti. 2. 8. 4. Qaum ssgaciter fuerit Intoltat, eaju*
Ingenium preuo genere dieendi, eujai acri ma-
lime gaudeaL 5ue(on. Tib. 57. Sagaeiter per-
•pleere nataram alieujui. Plin. to. Ep. 69. tub
fin. Sagaciui eonqulrere et explorare- Gill. 16.
19. Curioie et sagaeiter eonqulrere.
SAGADA. F. SAGDA.
SAGANA, a, f. I. Prima ejllaba brevli eit,
licet longa lit in taga, unde derivator, itrega,
Idem qaod uga, at Priscian. doeet 4. p. 622.
Putsch. — Hiae apud Borat. Epod. 5. 27. el 1.
Sat. 8. 25. 41. et 48. oomen propriam eit ma-
llerii venefloa. F. ONOM.
SAGAPE?<OS. F. 8ACONDI03.
8AGAP£N0M, I, n. %. Scrlbitor et -Sooopi-
num et Jacopentum. — Sagapenam, oafaTitni,
urapino , tagapeno , lacm berba feralacaa :
de quo F. In SACOPENIOM. Plin. 19. fliit.
nat. 3. 15. (40). Later Crrenaleom adallaratur
gamml, tagapeno, aat fab* fraete. Id. 12. ibid.
25. 56. (126). Galbaoam adulterator faba, aat
sagapeno. SUlig. utroblq. leg. tocopenfo. Adde
rfieod. Priictan. 19. p. 295. el Col. Avrtl.
3. Tard. 1. «*tr.
SAGAPlNOM, I, o. 9. V. voo. prac
SAGAX
sAgArIa, a, t. 1. F. voc. seq.
SAgArIOS, a, um, adjeet. ad iagum pertlnem.
Ulp. Dig. 17. 2. 52. Quidam lagariam commu-
nlonem Inlerunt. h. *. tagoruna eonflciendorum
et vendendorunl. Id. ibid. 14. 4. 5. a med. Dua*
negotlationei eiercere, put* lagariam, et llntea-
riam. Inscript. apod Gruter. 650. 2. »bootiato»
il-jm mbrcatob siGABivs. Alia apud Fabrell. p.
265. n. 105. hubs coh. vu. viG«um saqabivs. .tea,
qnl ejus eobortis milltum lagoi cuitodiebat. Alia,
apud Orell. 4251. hbgotiatob iaoaeivs. Adda
Schol. Juvenal. 6. 591. ed. Cramer. — BltM
Jaoars'a, <b, 1 1, absolute, lagorum mercatora,
aut ar*. Ajrnl. I. Met. Sagarlam facere. Alii re-
ditu leg. lacearlam.
Sagariut, ii, m. 2. absolute, lagorum negotiator,
aat artifet. Imcript. apad Gruter. 650. 1. o. W-
Bgstio c u PAMPKito saoabio. Alia apud Don.
c.. 9. n. 18. at. avsthohivi m. f. pal. hicbphobv*
0B BOX. q. q. COLIBO, IAGABI0B. BOMAK0B. Q. IX
I. ccoiBB licbt etc. Alia apud Gruter. 650. 6.
(Orell. 4275.) *. VBTTIVI GBSJSLLVI lAGABtVt BO-
MAREHita. h. e. qal iaga eonfieit Romano more.
alia maniera de'Romani.
SAGARIOS, «, m. 3. F. we. prae.
SAGATIO, Cnli, f. 3. Jactatlo allcujat per ea-
gam faeta. F. 8AG0M.
SAGATOS, a, nm, partleip. ab inuilt tago,
tago veititut. *| 1. GeneraMm. Cic. fragm. a-
pod ifon. p. 538. 27. Merc. Deieandl ad forum
togatui, qaum reliqni eoniultirei tagatl vellent
deieendera. Id. Font. 11. 23. GaUt tagatl, et brae-
eatl. Martial. 6. 11. Te Cadmea Tyrol, me pinguii
Gallia veslit: Vil, te parpureum, Marce, lagatai
amemT *f 2. Speelatim ingoM cucuiii, ex ea
materia qua iaga fiunt, confeotl. Colum. 11. B. R.
1. a med. Cnltaro veititamque famillam ntiliter
magii babeat, qaam delicate, id ert monltam dl-
Hgenter a trlgoribui et Imbribas: qua otraque
probibentnr optima pellibai manieatli, et tagatl*
euenllii. Id. I. ibid. 8. ante med. eadem fare
verba habel: nisi qaod cunsta profiioentur pei-
libus manicatU, cenrom&ui confeclii, vel iag%$
cueullie. ion! qal leg. hie iagi« et cueuUtif
item qui otroque loeo lagii cueuMoti*. f*
Sagatui gallui gallinaceut.t.Afraniiloc.adl.
in TAXHA. «J 4. Sagata silva In Tab. aim*.
Fcllei. apud De Lama p. 43. eue llli videtur,
qua conitat ex arboribo* Ita deniU rami* fo-
liliqae pradltli, nt taga qoedam eirca truneo*
ripraiententar.
SAGAX, gSeli, adject, omn. gen. Prima lyl-
laba brevli eit, quamvii vox derivator a tagw,
eojoi prima prodoeitur. — Comp. Sagacior;
Sop. Sagaciisimw. — Sagax
I.) Proprie. — o) Strleto teniu dicitur la,
qal acutii eit narlbui In odorando, at canei ve-
natici, d*' fino odorato, lupcy, p'svTjXat^t. Enn.
p. 44. 5. Mull. Invlctai canl* atque tagax at
narlbn' Cretu*. Id. ibid. 9. Ae veluti quando
vincUi venatiea velox Apta canl*, ti forte ea nar*
saeacl Senilt, voee irja nlctit ululatque ibl aen-
te. Cic. i. Divinat. 31. 65. Sagtre, leotlre aeute
eit: ex quo iaga ana*, et tagacei dlctl canei.
Plaut. Cure. 1. 2. 17. de ant* bibaci. Canem
eue banc quidem magii par fait: iaga* naiuro
babet. Ovid. Rtmed. Am. 201. Nunc leperem
pronam eatulo leetare tagael. 5eneca. Bippol.
39. None demlisl nare lagael Cap lent aura*, lu-
ttraque preiw Qaarant roitro. Ovid. Balitut.
76. Tenandique *agax virtu*, vireiqu* tequendl.
Id. 11. Met. 599. SolUciUve eaoei, eanibuiqu*
taeaeior anier. h. e. aarium teaiu ptaiUnllor.
(« Liv. 5. 47.) Sit. It. 3, 296. Omber nara »•
eai. — b) LaUai patet, et dicilor de eo, qui
alio qaovli Mnm pollet Plin. 8. i?iit. nnt. 37.
55. (132). Murium palatui In guitu lagaciiilmua.
U) Tramlate. — 1-°) Referlur ad anlmum,
et eit penpleax, aontu*, wlen, callldoi, prudens,
oeritoi, iceace, accorto, avuedulo, tcflltro, if
vivooj. - a) Abwlute. Feet. v. Sagactt. 3»-
gaee» appellantur maltl ae wlerti* aeumlnla. A«
fraoiui In Brundiilna; Qui* tam *agael eor-
de, atque logenlo uoico? Cic. %. Fin. 14. 45. Ho-
mme* boo a beiliU plurimum diflirunl, qood
U
SAGDA
ration em habeant • nature dalam, menteraque
et eerem, at Tlgeotem, eelerrimeque muita ilmul
agttantem, et, at ita dicam, lagaeem. Id. 5.'
Tusc. 23. ad fin. Quid eat aatem In bomine
eagaci ae bona meota melius? Lucrel. 1. 368.
SogscI rationt qusrera aliquid. Suetan. Claud.
15. Modo cireumipectut et tagas, modo iacon-
tultus ao precept. Martial. 12. 88. Exeogitavit
homo lagax et aitutus, Ne etc. Justin. 38. 4. a
mtd. Sagaelora logenle; Herat, 4. Od. 4. 75.
eoraque sagaces Expediunt per aeota belli. —
6) Cum Genetiro. Id. Art. P. 218. Utillumqaa
•agex return, et divina futorl. Colum. I. prtrf.
a mtd. Benito nalura lagaeliiimui. ft. e. pe-
ri tisslmut. Sis Justin. 36. 2. 8. Sagacisiimui
prodigiorura. Sil. It. 3. 345. Fibrarum, et pen-
no, dlrioaruraque lagaeem Flammarunt. — c)
Cum Aeeui. gerundiTf, et prapoi. ad. Cic. t.
Cat. 8. 19. Homo ad euitodieadum dillgentliiimui,
ad eutplcandum lagaeiiilmaa. Plane, ad Cic. 10.
■Fam. 23. Nimia ejut indulgentla In Lepldum,
ad btee perieula peripleienda fecit eom minui
lagaeem. — 'd) Com Ablat. gerandirl. Tae 4.
HUt. II. Cirltaa rlmandii ofteosii sagai. Plin.
29. ffitt. nat. 3. 12. (53). Magorum lolertia oe-
Cullandie fraudibui tagai. — e) Cum Ablat. et
prapoi. in. Justin. 1. 9. a med VIr la cqnje-
cturii tagaeisiiraui. — f) Cum InQoito. Ovid.
6. Met. 146. Aethiooque tagai quondam venture
Tidere. — 2.°) Dicitar et de rebut loanimii.
Plin. Faltr, 2. 17, tub t'nii. Sagaeem lapidem
aeeendet, et In aqos ealida exstlngaei, et ante
quam dormitura vadat, debit el bibere per tri-
duura, et laoabitur.
SAGDA, tt Sagada, at, t I. Vox, at videtur,
Orieatalium: ett autem gemma porracel colorli.
Plin. 37. HUt. nat. 10. 67. (181). Sagdam Chaldai
adhareteentem navlbui inTeniont, praiinl colorli.
SAGENA, ee, f. 1. Quldam icribunt tagina.
— Sagena, oaxnm, rtte da petcare, retli plica-
torll genus. Hesychius: Za'pjvij, vi.iiy.ci «' in
*.dkdy.nn «'e Sijpa» lyfiim. Sagena, conteitui
ex ealarait ad eapturam plseium. Italia eit nana.
la Gloss. Philox. et ab Vlp. Dig, 47. 10. 13.
a fried, eiponltar everriculum.
I.) Propria. Manil. 5. 678. Riclpitar veil*
eircumvallaia sagena. Pulgat. interpr. Matth.
13. 47. Sagena misia in mare. Adde lumd. Job
40. 26. etc.
IL) Translate. Id. Bab. 1. 16. Immolablt ta-
gena tua, et taeriflcabit retl too. h, e. potential
tua, suoquo coniilio. {Cf. Pirn. 10. -JEn. 773).
Alii melonjmloe aeeipiuot pro place. ft. e. Da-
gon. V. Cornel. A-Lap. In ft. I.
SAGENlCUM, I, n. 2. (aagena) genoi retli
eaplandii plseibui, qui Italioe frutti di mart ap-
pellants. Edict. Dioclet. 5. II.
8AGENON, I, o. 2. opalui Indicui. Plin. 37.
Pitt. nat. 9. 48. (130;. Use laudalisiima est In
Iadls, spud qaot lagenoa nuncupalur. ^tSiliig.
leg. laogenon.
SAG IN A, a, f, 1. Ratione. habits etjml, de-
rlratur a oapjinj, qua vox a ua'tto, Impleo, enjut
them, oay, unde aor. 2. iocup*. — Sagina est ci-
but, quo quit plnguli Ot, oreit'a (It. cibo da
injraisare ; Fr. ce ant" sert a engraisser, nour-
rilurt, afimentt, pature; HIsp. ctbo, paslo de
ganado, alimento para eebar, engrasar.; Germ.
a. Matt, Maslung, Putterung Sis su Fettig-
heit; Angl. meat with which any animal is
trammed or failed), et oeeorrit
I.) Proprie. — a) Io sing. nam. Colum. 8. fl.
A. 14. tub fin. Faeliii est anterum sagina. nam
prater polentam, et pollioem ter die, nihil sane
ellud darl necena est Adde Parron. 3. B. R. 10.
Id- ibid. 17. a med. Brerrtcolo In lllus cducere
Tiram saginam. a. c. piselcuioi minntos majorl-
bat piscina Inelusli in elbum prabendoi. Plin.
9. Hilt. nat. 56. 82. (174). Coeblearum saginam
eomraenlai est sapa et farre aliisque generibui,
ot cocbleas quoque altiles ganeam implerent. —
b) In plur. num. Pronto fer. Alt. 3. Altilia *e-
(erum saginarnro.
fl;) Translate. «| 1. Generatim. — a) Meto-
194 —
njmlee est Ipsa plngaedo ex eopia eibl, grai- \ cram, pomper).
letza. Plin. 10. Hist. nat. 60. 71. (140). Galline
ad sagiaam hod omnes eliguntar, nee nisi in
cervlee piogui cute. Cofum. 6. fl. fl. 27. Ut ad-
missarius sagina hiiatii pturibus femiois sutSciat.
Justin. 2!. 2. 1. In segnitiam lapsus, saginam
corporis ex nimia loxuria contraxit. Id. 38. 8.
a mtd. Erat sagina rantris non bomini, sed be I -
lua simili). Auson. Ephtmer. I. 5. tibi causa
somni Muita quod potas, nimiaque tendit Mole
saginam. ft. «. pinguem aquaiiculum. Cf Borat.
2. Sal. 5. 40. Apul. 4. Met. Ursa, qus ceteris
sagiaa corporis przvalebat. — b) Hem Ipiam
animat sagina ptngaefacium. Plant. Most. I I .
61. bibite, pergracamioi, Este, eBereite «o«, sa-
ginam eadite. — c) Item lagiaarium, eeu locus,
la quo animalia saginantur, ttia, cortile. Id. ibid.
1. 3. 78. diet noctesque estur Bibitar, oeque
qalsqaam parsimonlam adbibet . sagina plane est
sagina bie potest esse etiam laginatio, ant hei-
laatlo. Id. Trin. 3. 2. 06. Aut aliquem ad re-
gem in saginam beros se conjecll mens, in sa-
ginam potest signiScare etiam, ut fiat miles, sot
glediator. nam gladiatore* largo cibo alebantur,
ut infra dlcetar. Et boc verius est. — d) Pet
sjoecdooheo ponitar pro qaori* cibo. Cic. Place.
7. ad fin. Nuper epuiatl, paullo ante omnl lap
gitione saturati Pergamenl, quod Mithridates, qui
mnltitudlnem iiiam non auetoritate, sed sagina
tenebat, ee Telle dixit, id sntores et zonarii con-
clamaront. Juvenal. 4. 67. propera stomachnm
laxare taglnis. Nemeiian. Cyneg. 166. tunc con-
lactam minaisie saginam Profuerit,teouesque ma-
gis retinere clbatoi. Auct. Sympot. 54, 3. fPernsd.
de hamo. Mortl pramitto saginam. Id. ibid. 36.
2. rirldes exspeeto saginat. ft. e, glandes quer-
nai. PegeU 2. retertn. 45. Postea firmioribui
cibis ad saginam pristinam revoeandai. Justin.
44. 4. a med. Taota pabuli latitia est, at niil
ebstinentla interpellate sagina fuerit, pecora rum-
pantor. Plin. 9. Hist, nat. 6. 5. (14). Orca, dum
saginam persequitnr, in litui Ouctibu* propulsa
etc. tSueton. Cat. 27. Quam ad saginam fera-
ram manetl praparatarum carlui pecudes eom-
pararentur, ex noxiis laniandoi adnolarit. *| 2.
Speclatim gladiatoria sagina, cibl raieniiores,
quibui gladintorei alebantur. 7"ac. 2. Hist. 88.
Singulis ibi multibus Vitellius paratoi cibos, ut
gladiatoriara saginam, diridebat. Proper t. 4. 8.
25., Qui dabit immunda venalia fata sagina. Si-
mile qaippiam babet Seneca Ep. 15. sub init.
— Hine melaphorice Quintil. 10. 5. a med. Fo-
rensibue certaminibus exercitatos, et quasi mili-
tantes, reCcIt ao reparat bac velut sagina dicen-
dL ft. e. jucunda ubertas et copia.
SAGINAN9, antis, parti.cip. V. 8AGIMO.
SAGlNARlUM, li, n. 2. V. roc. seq.
SAGlNAulCS, a, urn, adject, qui saginatur.
Altamen probe noa usurpatur nisi, absolute
substantivorum more,
j'agvnarium, t{, a. 2. oitiotijpiov, locus, in
quo animalia saginantur. farro 3. fl. fl. 10.
sub /in. de anserib. Ad saginandum eligunt pul-
los quatuor seive mensei qui sunt nati: eoi in-
eludunt in saginario, Ibique polentam et polli-
nem aqua madefacta dent cibum.
SAGINATlO, Cnis, f. 3. ingrassatnento , «'-
teuaif, actus saginandi. Plin. 8. Hist. nat. St.
77. (207). dt suib. Pinguescunt LX. dlebus, sed
magis tridut inedia saglnatione orsa. Terlall.
Pall. 4. Lutea ooetio, et puirerea rolutatio, et
arida saginatio. ft. e. sagina ex cibis aisls.
SAGInATOR, oris, m. 3. ingrassatore di se
slesto, qui sagina pinguefaetus est. Terlull. Jejun.
17. exlr. Saginator Cbristianus ursii et leonibus
forte, qnam Deo, eVit necesiarius. Alii leg. sagi-
natior. Gloss. Cyrill. 2itiutij« ^owv, saginator.
SAG!nATD3, a, um, particlp. P. voc. seq.
SAGlNO, ai, 3vi, stum, are, a. I. (saglns)
Particip. Saginant I 2.; Saginalus i, et II. et
in 8n.; Saginalurus I. 2.; Saginandus I. 1. —
Sagino est sagina alo, pinguefacio, farclo, >a-
piveu'w, oiTiuu (It. ingrassare; Fr. enjratsser,
renire gras ; f lisp, enjraiar; Germ. • mailen,
fett machen, vollfuttem; Angl. ro fatten, stuff,
SAGITTA
I.) Proprie. «f 1. Stricto seasa. Parro 9, fl.
fl. I- 20. Sovbi ad sacrificia publico saginali. Id.
3. ibid. 7. 9. Qui joleni saginare pulloe colum-
binos, quo pluris rendant, secludunt eos, quum
Jam pluma sunt ieetl, delnde manducato caodido
farciunt pane. Cofum. o. fl. fl. 97. a med. E-
quus roboraadut est largo cibo, et bordeo arvo-
qu.e laginaodus List, 36. 17. Telat saginalus na>
ptialibus ecsnis. Plin. 13. Hist. nat. 4.9. (50).
Suet et palmaiis saginantur. Id. 16. ibid. 6. 7.
(18). Fagl glans glires saginat. Id. 8. ibid. 86. 54.
(129). Orsi somno lagioati. *| 2. Latlore tenia
ett paseere, alere, oaliare. Id. 9. ibid. 35. 58.
(119). Quum exqaisitis qaotidie Aotonlai tegina-
retur epulis. Id. 33. ibid. 10, 47. (136). Plole-
msom mille oonrivai, totidem aoreli potorll*
mutanlem rata cam fercullt saginaste. f^intil.
12. 6 a med. Catoll feraram molllore prada
saglnantat. Apul. 4. Met. Not pnipli ejai (ur-
icz?) velentep sagiaaates. Id 5. ibid. Nee diu
biaadis elimoniaiam obsequii* le taglnalarum
omnes affirmant.
II.) Trantlata. Cio. Stst 36. 78. Qui ab lllo
peitifero ae perdito elre jampridem reipublice
laoguine taginaninr. Plin. 19. Hist. nat. 4. 19.
(54). Caole In tantam saglnato, at pauperis mensa
noa aaplel. ft. «. altiil aspatago, Cofum. 2. fl.
fl. I. a mid Terra maltoram aonotam froodi-
bui et herbii relut saginat* largloribat pabalit.
eoncimata. et Tae. 4. Hist. 42. circa med. El
fuoere telpubliea raptii eontularlbat tpolili, se-
ptuagies 4ettertio taginatat. arricchito. — Bine
Particip prater., cojut exempla retulimoi,
Saginatus, a, um, adjectivorum more atar-
palur, unde Comp, Saginatior. ffierongm, Ep.
ad Damas. Craore et Tlciimie patcitar, et no-
visslme saglaatlore quadam bostia, iptiai bominii
morte sataratnr. Terlull. Jejun. 17. etlr. Sa-
ginatior Christianas artle et leonibai. Alii leg.
saginator. ? SAGINATOR.
SAGlO, le, Ire, a. 4. teniire, preuntirt, p't-
rgXats'te, odorarl, acute leatire, iadegare, quern
t?o;em Doderlein. . eoojungit earn Gr. i)^s>>> St
La!, ajo, adagio, axare, unde et saga (cf. notes).
Cic. 1 Divinat. 31. 65. Sagire, teatire acute
est ex quo saga anut, quia muita scire rolunt :
et sagaces dlctl canet. Ii igilur, qui ante aagit,
quam oblata ret etc, dlcltor praieglre, id ett fu-
ture ante teatire..
SAGITELLA, a, r. 1. icalpellam. PegeU 1.
Feterin II. 13. later aaret Jumeata tagitella
tecabli. At Schneid. rectiue leg. scalpello.
SAG ITT A, a, f. t. SOglta tegitur apud Plaut.
Aulul. 2. 8. 26. el Peri. 1. I. 25. V. Fleckeisen.
Brit. Misc. p. 39 — Sagltla, quam vocem Dd~
derlein- confert'Cum indftj, ab into, b, e. 'qui,
mitto, Jacio, est Jaeulum, quod area emittitur ex
caiamo rel ligoo ieriore, eui ferreum acutam
spieulum, sape bamaluai, prsOgitur; et a po-
steriore parte penna, aut quippiam simile InB-
gitur, ut recta provolet, xd^tuuo:, f3e'Xo<, iic,
o'ioto; ( It. freccia, strait, quadrello, bolzone,
taetta; Fr. fthche ; Hisp. saela,- Germ. d. Pfeil ;
Angl. an arrow, shaft).
I.) Propria. Plin. 7. Hist. nat. 56. 67. (201).
Areum et sagiliam Inrenit Scrtbet Jorlt fiilui:
alii sagittal Persen Persei filiom ioveoisse dleant.
Id. II. ibid. 53. 115. (279). Scjiha segitlat lin-
gual viperlna sar.ie, et bumano laoguine, Irve-
mediabile Id scelus mortem illico affert ievl ta-
etu. Id. 16. ibid. 36. 65- (161). Nullui sagittii
aptlor calamus, quam in Rbeno Bononlensi amne,
cui et plurima in est medulla, poodusque volacre,
et eontra flatus quoqae pervlcex libra. Tae;
Germ. 46. Sola in sagittls spes, quas Inopia ferrl
onibus aiperant. (De Fennit loquitur.) Plaut.
Aulul. 2. 8. 35. ConBge sagittii fares tbetau-
rarios. Virg. 10. /En. 131. nerTo aplere »a-
gittat. Ovid. 8. Met. 380. eelerem Tegeaa sa-
gitiain Imposult oervo, tinuatoque eipulit area.
et 11. ibid. 324. curraTit eornu, nerroqae sagit-
tarn Impulit, et meritam trajecit arundlne lin-
gua m. Bar at. I. Od. 29. 9. SagitUs area ten-
ders. Ovid. Btroid. 16. 362. Flgitur io Juno
noitre tegitis loco. Cie. 4. Pert. 34. de Diana.
SAGITTANS
Sagitta pcndebant ab humero: sinistra manu
retlnebat areara. Id. 4. Acad. (2. pr.) 28. 89.
Sagittis aliquem eonflgere. Justin. 7. 6. «uo
fin. In pratereuntem da muris »8gltla jaeu dex-
irum oculum regit effodlt. Id. 12. 9. nib fin.
Sagitla iab mamma trajactai. Seneca Bare. (Et.
1469. Sagltlta iclw vltam exipult. ~oJ. Flacc.
6. 698. Sagittal spargete. Firg. 9. JEn. 590. ce-
Urn Intendere. «t li. ibid. 590. et 858. pbare-
tta depromere. el 13. ibid. 858. aerro pirm-
bem Impellere. TibuU. 4. t. 80. jaeere. Class-
dian. IF. com. Bonor. 629. arte dlrlgere. rip.
4. jEn. 69. eonjlcere. Mareell. Empir. 7. ad fin.
protrahere. Firg, 9. JBn. 632. Effugit horren-
dum itrideni adducta lagitta. Ovid. 3. Tritt.
10. 63. Pari cadit bamalli mUere confi.a ia-
glttis. Nam rolucrl ferro tlnetlle virui inert.
— Jangltur iape oum jaculo,\& apad Firg. 10.
JEn. 248. Odor et Jaoalo. et Tentoi aquante ea-
gltta. et 9. ibid. 572. Ule Jaeolo bonoi, bio longe
fallente lagitta. Adde 10. ibid. 754., 5. ibid. 68.
et 9. ibid. 178., Cie. 1. Tu$c. 42. nib fin. et
Xocon. 6. 212. Differunt eutera, quia jacvium
latlui petet, et de Ua etlam mlsillibui dicitur,
qua mana Jacluntar. — 8sepe «agltta Cupldmi
tribuuntar a poetia: qoia, at alt Sen. ad I. JEn.
667., emorem et llbldlnem aeqaitur punctata pa-
nltentla: vel quia, at Ipie, taeerta veloeesque
lunt. Ovid. Remed. am. 157. fines Cupldineai
parlter, Parlbasque sagittal. J7orot. 2. Od. 8. 15.
form et Cupldo Semper atdentei acoeni *agiltai
Cote erueota. Zucret. 4. 1872. Sagitla* Venerli.
Stat. 3. Silv. 6. 3. Non metuo, ne lasa fide*,
ant peetore la lata Alter amor, nullli in te da*
tar Ire laglttl*. Plaut. Pert. 1. 1. 25. 8agilta
Cupldo cor meum transfiiit. — Sagitta Hereulia
felle Hjdrs Inrbuta, et ab eo In (Eta Phlloeteta
eommendata, latum Troja faere. Responium e-
nim fuerat, Trojam line bit numquam eipogna-
turn irl. Hli ergo a Phlloeteta aceeptla occiioi
eit Pari*, et Troja evena. Sen. ad 3. JEn, 402.,
et Ovid. 3. Met. 334.
IX) Translate. — o> Dleltar de KJalpello,
quo vena aperlonlar detrabeado langalal, Ian-
cetta. Fegel. 1. Ftttrin. 23. a med. Ha vena
lagUta pereutlantur. et ibid. 43. Saglttam injl-
cles, ut noo lolam cutem, verum etlam perllo-
naum Ipiuru aperlal. F. ACUTATOS. — 6) Sa-
gilta spud raiticoi eit lamiaa et tenulor mal-
leoli para. Colum. 3. Jl. R. 17. Saglttam ru-
stic! vocant noTinimam partem eureoll, live quia
longiui recenit a matre, et quaal emleait atque
proiiiuit: live quia eacumme attenaata pradlcti
lell speelem gerlt. et ibid. 10. tub fin. SI saglt-
lam, id eat luperlorem partem malleoli, vltupe-
raQdam ceniebant, qaura etiet eadem pari larculi
frugiferl etc Plin. lie appellat malleolum, qaura
Inlortui fuerlt. Ejui verba sunt 17. Bitt. nat.
21. 85.(156). Begin* Toeantur, qaum IntortI paa-
euotur: Udem qaam reciil aee intorti, trlgeroroe*.
et max. Qoldam lerl vetant nisi eoi, qui florue-
rlnt, lareuloi. Sagittal terere minus otlle, quon-
lam Id transferendo facile rumpltar, quod In-
tortum fuerlt. Colum- Intorquendl malleoli ra-
tlonem Improbat 3. R. R. 18. — e) Est etlam
berba In genera olvarura, quam recenllorei so-
giUalem vocant, et linouam «erpenti«, Grtecl
putanam. Plin. 21. flsst. nat. 17.. 68. (111).
— d) In fabulis eit lignum caleste iplculom
babeni ad pedei EquI, alteram partem ad bu-
meros Opbiacbi. Occldlt ortu Virginia, oritur
•am Scorplone. Habet omnlno itellas quatuor,
::■□ in prlnelplo materia, alteram in medio,
Azu rellqoai in eo loco, quo ferrum tolet affigl.
Bis ferant Herculem occidlise aqullam, ieu vol-
urem, qui Prometbei Jecar rodebat. AMI tra-
dant, ea Cjolopai interfeclsse, qui fulmen Jovi
Uettiot, quo £iculaplus Ictus est. Hsc ex Bj-
zix. i. Atlron. 15. et 3. ibid. 14. Hioc Plin.
17. iiii 18. 30. (131). Launim lerl ab occasa
Aqnlla ad occaium Sagittal. Cotum. II. R. R.
2-31. Tin. eai. Martli Sagitta crepuiculo lociplt
eriri- Capett. 8. p. 379. Per Sagitta altlmam
partem ad octavam Caprleornl partem clreulus
j'.ur. — •) Pro fulgure, vel foimine. ful-
— -195 —
gat. interpr. Psalm. 77. 19. Vocem dederunt
nubes: etenlm sagitta tua transeunt; vox toni-
trui lul In rota. — NB. De cogoom. R. F. ONOM.
SAGITTANS, antls, particip. F. SAGITTO.
SAGITTARIUS, a, um, adject, da taetta, taet-
tevole, toJ«xo'j, ad sagiltas pertinens. Plin. 16.
Bill. nat. 36. 66. (166). Sagittarius calamus, ft. e.
eptui ad laglttas faclendai. Z>»ct. Cret. 4. 19.
Phlloeteta Alexandrum iacessit laglttarlo certa-
mine. Intcript. apud Spon. misc. p. 256. saoit-
tabivi Docroa, — Hino
Sagittarius, ii, m. 2. absolute, lobstantivo-
ram more, eit
I.) Propria. — a) Sagittarum faber, Menie-
re, fiiXoivoto's. Aurel. Arcad. Dig. 50. 6, 6. Sa-
glttarii, ararii, bractearli. — 6) Item miles sa-
git tii pugnani, arciere, saeltalore, rofdrrj;. Cc?i.
multii In loc, Sail. Jug. 46., Cic. 15. Fam. 4.,
Plin. 6. Biit. nat. Z3. 26. (101), et Curt. ispe.
Brant hi in militia turn pedites, fanli artnati
alia leggiera: turn equitei, eaualleogieri: utri-
oae levi» armaturat. Intcript apud Fabrelt p.
29. fl. 129. C5. MVNAMVS XI. ». Pit. AVBBUVS
BASSVS PHABF. COH. Of- IAGITTABIOBVM. Alia apud
itfurat. 954. 4. t. tiAvivs BspBDirvs dootob •*.-
qittariobvxj. Hinc fabrica Concordiensit tagit-
taria, de qua vide In FABRICA. — In ilng.
nam., per appositlonem, collectivum osurpat Tac.
2. Ann. 16. Auilllarei GaUi In fronte, post quos
peditei laglttarii: exin leglonei, et Ievii armature
cam eqalte lagittario.
II.) Translate. — fl) Dicitur insldiator, qui
ex oecutto aagittai infert. Cic. Sett. 64. 133. Na-
que potavl de ano sagittarlo me queri conveni-
re. Fet. Scholiatt ab A. Maw edltui In Clan.
auct. T. i. p. 157. De ipio Vatlnio acilicet, qnem
lagittariam, qaaii levl armatura lubnlxam, blc
appellat: qui tlmendai non videretur, quam ma-
Jora eiient alia In exeroitu C. Casaria, qua ma-
gi* Cicero timere deberet. — ■ V) Sagittarius a
Cie. Arat. 181. et Auton. Eel. de Signit. ccs-
lettib., 8. et alibi dictai ^rcitenem, eit unam
ex daodeeim Sigait Zodiac! Inter Scorpionem et
Caprlcoroura, atellli quindeclm constana lecun-
dum Byginum. Dicitur esse Croton, aeu Crotus,
Panis et Eupbemes Muiaramnutrieii fillui, qal
ana com Muiii edacatui, et praitani poeta eve-
•It, et veoaodl equltandique peritus: ob quas
merlta in easlum Blusarum preelbui translatui
eit. Plngltur Centanrl forma propter equorum
itudium: cauda latjrl ad Indicandam ejo» cum
Uuiis famillarltatem, qua non minus eo sunt
delectata, quam Liber saljris, arcumque teneni
aagltlantli Babltu, propter venatlonero. Alii cen-
sent cue Cblronem: at Seneca Ify-sif. 861., sed
blc eit potiui ildus Centaarl, In Australi parte
iltl. F. CENTAURCS. i?yain. fab. 124., 2. .4-
ttron. 37. et 3. ibid. 26. Hioc J°/in. 30. ^ist.
nat. 11. 29. (97). Quurn iol Sagittarlam transit.
Adde Bygin. Attron. 2. 57. et Fab, 124. et
Plin. 17. BUt. nat. 24. 36. (215).
SAGITTABlUB, II, ra. 8. F. toe. praced.
SAGITTATlO, Onii, f. 3. actus lagittaodl.
ttala It. 13. 18. apud Tycfton. De tept. reg.
4. p. 45. Migne.
SAGITTATOR, 6rli, m. 3. soeltatore, qui ia-
glltai mlttit. *oelh. in Porphyr. Dial. 2. p. 44,
Portasie qoldam velox est, et idem etlam cor-
pora vaiidas est, idem etiam sagittator.
SlGITTATUS, a, am, particip. F. SAGITTO.
SAGITTlFRR, Rra, ffirum, adject, (sagitta <t
fero) est ^ I. Sagiltas ferens, oTatofopoc. O-
vid. 1. Mel. 468. (et Slat. 1. Achill. 416.) E-
que sagittifera prompsit duo tela pbaretra. Sa-
giltifera ptcut apud Claudian. de hyttrice 48.
est bTStrix, spinli, tamquara saglttls, armata. «J 2.
Item saglttaodi peritus. Pirg. 8. JEn. 725. Sa-
gittlferl Gelonl. Catull. 11. 6. Psrtbi. ^puf. II.
Met. Cretei. — Bine
Sagittifer, ftri, m. 8. absolute, est Idem ae
Sagittarius, lignum esleite. Manil. 3. 266. &■
lies a Gemlnli, Auctumnus Virglne surglt, Bru-
ma Sagittlfero, Fer Phclbus Inclpit esse. Adde
ibid. 500. et 560. et Anlhol. tat. 616. 5. et
623. 5. Riet.
SAGMAR1US
SAGITTIFER, reri, m. 3. F. voc. priced.
SAGlTTlGER, gSra, gSrum, adject, (sagitta et
gero) sagittifer. Usurpatar Sagittiger, gen, ab-
solute, et est idem ao Sagittarius. Allien. Arat,
482. Ora Sagitllgerl. h. e. Sagittarll, slderis.
SAGITTIGER, gSri, m. 2. F. voo. praced.
SAGITTlPOTENS, entls, adject, omn. gen. (ia-
gitta et potens) fSikoxpditao, lagittarlui. Abso-
lute de Sagittario lidere. Cic. Arat. 73. Mense,
Sagittipoteni lolia quum lustlnet orbem. Auson.
Eclog. 16. 11. Pigra Sagittipoteni jaculatar frv
gora terrli. Adde Anthol. Lat. 642. 11. et 1028.
' SAGITTO, a», (Svl) stum, are, 1. (lagltta) Par-
ticip. Sagittans mb A ; et Sagittate* iab B I. et
II. — Sagitto eit lagittas ex arcu emltto, sagittal
Jacalor, to|iu'to (It. «aetlare; Fr. lancer, dtco'
Cher des flhehet, darder; Hisp. arrq;ar taelat,
taelar; Germ. Pfeile abschietten, mit P/evien
scftiesten, - treffen; Angl. to iftoot forth ar-
rows), et uiurpatur
A) Neulrorum more. Jutlin. 41. 2. 5. Hoi aqui-
lare, et saglttare magna loduitria docent. Curt,
7. 5. extr. Sagittandl celebrli uiui. Solin. 19. tt
med. Cervl obvioi le prabent »aglttantlbui.
B) Transitive.
I.) Proprie. Albric. e. 5. Apollinem lagllta,-
bat. Cat. Aurel. 2. Tard. 18. a med. In bello
quemdam laglttatum, penetrato polmone, eon-
valuisse. ' ' ,,
II.) Tranilate. Plaut. Trin. 8.-1. 16. Savua
sagittati* percuiiue. n. e. loiter lagitta ; anjmnm
ferientibui: et respiclt ad laglttai Cupldlnli. V.
SAGITTA. At recentlorei leg. ejut taviit per-
culsus eit. Tulgot. interpr. Ptalm. 63. 5. fa-
tenderunt arcum rem amaram, at lagiltent tn
oecultli immacolatum. Sublto saglttabunt earn.
h. e. maledlcii venenatiiqae lermouibus, et ea-
lumotis fncejsent.
S5GITTDLA, a, f. 1. rkminut. a lagitta, W*
tuna, parva sagilta. ^put. 10. Jtfet. IUoi puel-
los diceres lu Copidines. nam et plnnulu, et sa=
glttulii, et babltu eetero forma praelare eoo-
gruebant. F. PINNDLA.
SAGMA, mStis, n. 3., et Sagma, a, 1 1. ma.
20. Orio. 16. femlninnm Tacit, Gracl neutrom,
at et Fulgat. interpr. Levit. loc. eit. T. SCHEMA,
et £dict. Diocl. 11. — Sagma, o<x?ua, a oarxas,
onero, onui Impono «J 1. Clitella, qulbus oners
a Jumentli portanda imponuntor, baito, loroa.
Feget. 2. Teterin. 59. Eiceptii hli, qui deputaU
mat Clrco, reliquum malorum, equorum asioo-
rumque genai mb lellii, aut tagmli iolo tergo
prsstat offlclum. «f 2. Ephlpplum, tea equt-
tantii lella, ilratum equi. Fulgat. interpr. I*-
vit. 15. 9. Sagma, inper quo lederit, Immundnm
erit. — De lagmote, quod fuerlt theca icatl,
T. Stat. 9. Theb. 730. ed. /. Feenhusen. in
adnott. _ _
Bomonjm. Sagma et sella differunt; nam
sagma proprie eit qood Jumentli onera bajaian*
tibui Imponltar; leKa eqaoram eit alloramve
animaliam, quibue quit vebitur. Feget. we. «u-
pra eit. Reliquum mulorum, equorum aimorum-
que genui iub eel 111 aut lagmla iolo tergo
prastat offlclum. Id. ibid. Sagmarum, vet
sellarum meniura convenient et apta qaalltai
debet adblberl. F. SELLA.
SAGMARlOM, II, n. 8. F. voe. ieq-_
SAGMARlUS, a, nm, adject, oovruapiof, «
baito, lomaj'o, ad sagma pertinens, elltellarlui.
/rid. 20. Orig. 16. Sagmariai caballus, mula. —
Bine
5ogmarium, ii, n. 8. abiolute, est Ipsuro onui,
quod sagmall imponltar. Servius ad r\rg. 1.
/En. 417. - _, ,
5aomoriu«, ii, m. 8. absolute «J «. Qui sig-
ma gerll. Xamprid. £lagab. 4. a med. Senatuscon-
sulta ridieula de leglbus matronallbui, qua pi-
lento, qua equo, qua wgmarlo, qua eilnc- vebe-
tatur, qua carpento mulari etc. At Forcell. slilq.
leg qua e?uo sagmario. et Aurelian. Imp. In
ep. apud VopUc. Aurelian. 7. Mil" equnm et
sagroarium inum defrieet: eqoos enim est niill-
tem portaos, sagmarius (live equo*, *ive mulus,
SAGMEN
live sslnui) ejus 6arcinas. At Forcell. a'.iiq. leg.
syium sagmarium. % 2. Qui sagma, tea clilel-
'es, et ephlppia conflcit. Gloss. Cyrill. 2ayitaxQ-
r.iiit, sagrnarias. Sunt qui male leg. saginator.
SAGmArIUS, II, m. 2. V. voc. prac.
SAGM'iN, minis, a. 3. Ralione babita etymi,
receotiotes banc voeera etymologi ducum ab eod.
them., unde sacer et tancio. — Sagmen est ver-
bena, seu berba para; sed usus vocis fuit apud
Latinos in sacris tantummodo, et in legationibus.
Martian. Dig. 1. 8. 8. Sanctum dictum est a
sagminibus. Sunt enim sagmina qusdani herba,
quas legati popull B. ferre solebant, ne quis eos
vlolaret: sicut legati Graeorum ea, qua vocan-
tar (Hjpuuaia, ferunt. Similiter sanctum a lag-
mine ducit Festus, cujufl verba sunt: Sagmina
vocantur verbena, Id est herbs pura, quia ex
loco saneto arcebantur (forte arcessefcancur: at
Hutsch. apud Mutter, ad Fest. p. 320. conjecit
legend inn arte dantur ex Liv. 30. 43. ubi sag-
mina die. herba genus ab arce suraptum) a
consule pratoreve, legalis proflclsceniibus ad
fcedus faciendum bellumque Indleendum : vel ab
sanciendo, id est eonfirmando. Nsevius: Jus sa-
cratum Jovis Jurandum sagmine. Plin. 22. Hist,
nal, 2. 3. (5). Auctores imperil B. immensum
qulddam el bine ( h. e. ex berbis) sampsere,
quoniam non aliunde sagmina In remediis pu-
Mich fuere, et in sacris legationibusqua verbe-
na. Certe utroque nomine idem signiflcatur, hoc
est gramen ex area cum sua terra evulsum: ac
semper a legalis, quura ad bosles clarigalumque
xniiterentur, id est res raptas clare repetitum,
uous utique verbenarlus vocabatur. Quod ait
in remediis publicis, Intellige in eiplationibut
el lusiraiionlbus. Liv. 1, 21. Fetialis regem Tul-
lum Ita rogavit: Jubesne me, rex, cum poire
patralo popull Albanl fcedus ferlre? Jubente
rege, sagmina, Inquit, te, rex, posco. rex ait,
pura tolliw.
SAGMO, as, are, a. 1. sagma, seu onus impo-
no, ooero. Gloss, Lai, Gr. Sagmat, oa'ooai cuov.
SAGOCHLAMY3, el Sagoclaraji, mjdls, f. 3.
cafn-fKauai , genua veslis militaris, el sagi et
cblaaijdii formam refereos. sagum c-nlm eral
Romana veslis, chlamjs Gracorura: ulraque suam
formam habebat: qua uihl : in eadem veste sa-
gochlam'ydem faclebant. Hujusmodi fuere pallio-
lata tunica. Quid vero a sago dislaret chlamya,
haud facile diclu est. Valerian. Imp. in ep.
apud Trebell. Claud, 14. Huic dabis sago-
chlamydes aureas duas, Dbulai argenleas lnaura-
tas duas. V. Salmas. ibid.
SAGRAOA, a, f. 1. alluvio. Gromat. vet. p.
308. 8. Rudorff. El sagrabam, quam appellal
adluvlonem.
SAgOlARIS, e, et Sagularius, a, um, adject,
ad saguluni perilnens. Via sagularis pluries me-
moratur ab Hygin. de eastr. met., qua ita vidc-
tur appellate, quia secus eamdem In castrii mi-
lites sagula sua deponere solebant. ?. Schelium
ad eumd. p. 28. et 322. — Hinc absolute id. Hy-
gin. p. 5. col. 2. Via vlcinarla ideo danlur, per-
currcnles proximam sagularem, ut ad erupiionem
Oiiorcltus expeditl progredi possint.
SAGOLAfllUS, a, um. V. voc. p raced.
SAGOLATUS, a, um, parllcip. a veibo sagulo
'nusit., veslilo di tajo, sagulo indutus, sagatus.
Sueton. Vitell. 11. Orbem Inlroiit paludatus,
fcrroque succinctus, sagulatis comilibus ao de-
tcclis connniliionum arrais. — Hinc
Sagulati, Brum, m. 2. plur. absolute, b. a.
milltes, quibus oppon. prwtextati, b. e. elves,
apud Flor. Firg. orat. an poet.
SAGOlOMj I, n. 2. deminut. a sagum, sajo,
tajont, {sifa, yXauui, « , iri&(opax(8:ov, idem fe-
re signlficans ac aagum : — a) Esl sagum
gregariorum miliium proprium. Cic. Pis. 23.
65. Toguls llctoribus ad poriam prasto fuerunt :
quibus illl acecptis, sagula rejecsrunt, et cater-
vam impcralori suo novam piabuerunt. firg.
8. /En. 660. de Gallis Capitolium obsidentib.
Virgalli lucent sagulii. Liv. 7. 31. txlr. de P.
Dido trib. mil. Sagulo gregall amiclus, ceotu-
— 196 —
ctis, ne, ducera circuruire, hosles nolarent. —
6) Dicilur e.liam de sago imperatorio. Sil. It. 4.
518- humeroque refulgct Sanguine! palrium saguli
decus. Id. 17. 527. alque bumeris impouit ho-
norem Fulgentis 6aguli. Liv. 30. 17. ad fin. Mu-
nera regi decreverunt sagula purpurea duo cum
fibulis aureis singulis, etc. Id. 27. 19. extr. Puero
tunicam lato clavo, cum Bispano sagulo et an-
rea fibula, donat. — c) Sagulis pro veils inslru-
etas lintres memorat Tac. 5. ?\si. 2\ V. SAGUM.
SAGUM n. et Sagus, i, m. 3. ei Sag-, se. f . 1.
Mascullno genera prater Varron. infra adlaluiii
murpavit JEnn. apud Ifon. p. 223. 30. Merc.
tergum igilur sagu' p'mguis opertat. et Afran.
apud Charts. 1. p. 81. Putsch. Quod quadrati
sunt sagi. et Cic, ipse 3. Terr. 38. 95. Quum
iste civltatibus frumentum, coria, cilicia, sagos
Imperaret. At plerique omnes leg. saccos. Etiam
feminlno genera usurpatum repecitur, unde sagas
cceruleas ex £nn, allert Charts, loc. cit. — Sa-
gum, vox, at videtur, Celtics, (cf. v. oaxo;, sac-
cm) est vestirnentum militare, apertum, el llbula
connexum, villosum, longius tunica, ex craseiore
iana confectum, quod reliquia vestibus auperin-
duilur.
I.) Propria dicitur — a) Da veste militarl.
Cess. 1. B. C. 75. sub fin. Bepentino periculo
exterritl sinlstras sagis involvunt, gtediosque di-
sttlngunt. Jmmian. 18. 6. 13. Porrecto exten-
tias braebio, ef snmmitatibus sagi contortis ela-
tlui adesse hostes slgno solilo demonstrabam. Sa-
gum enlm militare elatum et cootortum impe-
tus hofillls slgnum fuit. Adde eumd. 19. 5. 5.
— Ellam duces exercitus saga babebant, et tri-
bunl militum, et centuriones: sed ex oobillore
materia. Exempla babes In SAGULUM, et con-
Ormat Sail, fragm. apud Hon. p, 538. 22. itTerc.
— Uins saga sumere, ad saga ire, in sagis esse.
Erat enim sagum belli index, ut toga pacis: et
non solum mililes, sed eliam populus in urbe,
exceplis consularibus, (ut colligilur ex Ct'cer.
fragm. apud Ifon. p. 538. 22. Merc., et Phil,
locc, eft.) 6sga sumere solebant, majore aliquo
lumultu exorto. Cic, 5. Phil. 12.31. Tumultum
decern!, Juslilium edici, saga sumi dico oportere.
Id, 8. Phil. 11. 32. Quamquam hoc honore (con-
sufaluc) usi logati esse solent, quum est !n sa-
gis ciTitas; slalul tamen a vobls ceterisque civi-
bui, in tanta peilurbalione reipubl. non difforre
veslitu. Id. 14. ibid. 1. 1. Propter cujus pBri-
culum ad saga isicmus, propter ejusdem saluiem
redenndum ad prisiinum restituni,cenierem. Ad-
de Epit. Liv. 72. et 73. et Vellej. 2. 16. 4.
Quibus omnibus loci?, de tumultu Ilalico lermo
est. — V) Eitra militiam, de veste agrestium
et pauperiorum. Colum. 1. R. R. 8. in cultu
familia rustics saga ponil. V. SAGATUS. tilp.
quoque Dig. 34. 2. 24. in fin. inter ea, qua ad
fatnillam vestieodam parala sunt, — Aperlum
fulsse, illud probat quod eo eipanso homines per
ludibrium in sublime Jaclabant: cujas generis
ludibril menlio est In Gloss. Philoz. Sagatio,
r:a\p.d(, (quauiquam male hie a Philozeno sa-
galio vocalur naX^oj, quam potius sit cordis
pulsalio, quam Arislceneius 1. Ep, 12. vocal to
r.-tilr^a. tyt xapJt'ac) quodque Galli oerne, Itall
fcerta dlcunt hinc propterea faclum nostratium
dar la berta et oerfejgiure. Suelon. Oth. 2.
Ferebatur vagari ooctibus solltus, alque invall-
dom quemque obviorom, ac potulentum corri-
pere, ao distealo sago in sublima jaclare. Mar-
tial. 1. 4. Ibis ab eicusso missus in astra sago.
Ulp. Coll. Mosaic, et Rom. leg. lit. 1. { h,
Cogoovi, quod Clodiua Lupi Alius in convivlo,
dum sago jaclatur, culpa Maril Euaristl Ita male
acct-ptus fuerit, ut post diem qulnlum morerelur.
Tac vero 5. Hist. 23. roemoral Unties sagulis ver-
flculoribus pro relit Inslructas. V. SAGULUM. —
De fibula. Varro apud Ifon. p. 223. 31. ei p. 538.
20. itferc Quum neque aptam mollis (Jld. ct
Popma leg. mollibus eonira Codd. aucioritalcm)
bumeris Cbulam sagui ferret. Tac. Germ. 17.
SAJO
quodammodo comparandum: Germanice dlxeri*
Killel.) Adde Liv. 30. 17. ad (in. Non omnia
saga hbu'am habuisse, oslendil Claud, Imp.
in ep. apud Trebell. in XXX. Tyrann. 10.
Duo saga ad me velim miltas, sed fibulaloria,
quum ipse miserim de noslrls. — De cras-
6iore lana, et villo Martial. 6. 11. Te Cadmea
Tyros, me pioguis Gallia vestit. Vis, te purpu-
reum, Marce, sagatus amem? Id. 14. 159., cujus
lemma 7b men I urn Lingonicum. Vellera Lingo-
nici) accipe ra.'a sagis. — Gallicum, et llispani-
•■■ura sagum inter se, et a Romano diverse fuis-
se, rnuKis probat Ferrar. de re vestiar. et ex
illo Tacili 2. Hist, 20. Ornalum Cacina muni-
cipia Itali.e, et eolonia In superbiam trabebant,
quod versicolore sagulo, bracas, barbarura teg-
men, indutu3 logatos alloqueretur. h. e. Gallico
sagulo, quod virgalum Firgilio 8. 4Sn. 660.;
si enim Romana forma fuisset, non offendisset.
— Sagi figuram videre est in Mus. Mant. ab
Labusio edit. T, 2. tav. 9. V. et CHLAMVS.
— c) In lllo Vulgat. interpr. Ezod. 26. 7.
Facies et saga cilicina, saga 6unt vela, velaml-
na, corllna.
II.) Meionymice — - a) Sagum dicilur eliam
lana Ipsa, ex qua saga teiuntur. Varro 4. L. L.
35. (5. i6T.'Mull.) Posleaquam transierunt ad
culcitas, quod in ea sagum. aut tomentum aliudva
quid calcabant, ab inculcando culcita dicla. Ita
Forcell.; at Mull, cum 7urnebo leg. in eas
acus. — b) El ipse pannus ila dici videtur,
ex quo aagam fit. reget. 4. ^fili't. 6. Saga cili-
ciaque teodunlur, qua impeium excipiunt sagit-
larum. Veget, alter 1. Velerin. 42, drca rued.
Jumentum loco calido statues, ac sagis coopeiies
diligenter. Adde 2. ibid. 59.
SAGUS, a, um, adject, (sagio) % 1. Qui acute
seniil, prasagus, presajo, (if. SAGIO.) Stat. 8.
Theb. 204. Ipse nihil certum sagis clangoribus
alher Praclnet. Id. I. Achill. 519. Nuno sagas
ellatur aves, nunc dlra sororum Licia. Adde Pru-
dent. Apoiheos. 366. <f 2. Hem magicus, ve-
nc-flcus. Inscript. apud Maff. Mus. Ver. 170. 1.
{Orell, 24S6.) Eaipvii mb s^ga jbasvs crvdblis
VBllJVB QVVM MAKET IN TEBBI9 BT NOCET ABTB
sva. Apul. 2. Met. Saga; mulieres ore mortno-
rum passim demorsicant. — Hinc
Saga, ce, f. 1. absolute, substantivorum mo-
re, esl 4 I. Sagax et versuta mulier, qua inulta
, ,. ., -—»-— 8'=6"" =u'ii.>"j, «mu- ipina conserlura. lartlzillt ad A. I.: &aeu
nonlbu. .lem manlpularium miliium habilu du- | defiiiite intellige. resiiinw.ii genus sago L
Tegumen omnibus sagum, fibula, aut, si desit,
spina conserlum. (Kiilziut ad h. I.: ssgum In-
sciie vuli: ct speciatim venefica, qua malis ar-
tibus ac polissimum pravia superslitionibus boni
aliquid, aut mali cuipiam conciliat, streoa, ma-
ga, ammaliatrice, maliarda, fap/iansOtpia. Cic.
t. Divinat. 31. 1. Sagire, sentira acute eat; ex
quo sags anus, quia inulta scire volunt: et aa-
gaces fiicli canes. Fest. In Sagaces. Saga dicitur
mulier perila sacrorum. Ovid. 3. Amor. 7. 29.
Sagave punicca deDiii nomina cera, Et medlurrt
tenues in jecur egit acus. Horat. 1. Od. 27. 21.
Qua saga, quis te solvere Tbessalis Magus vone-
nis, quis poteiit Deus? Tibull. 1.2.41. Nee ta-
men huic credel conjux luus, ut mihl verax Pol-
licita est magico saga mlnislerio. Colum. i. R.
R. 8. Haruspices sagasque, qua utraque genera
vana supersiitione rudes aoioios ad impensas, ac
deinceps ad flagilia compellunt, no admiserit.
Adde eumd. 11. 1. a med. et Martial. 7. 54.
et 11. 50. el Apul. Apolog. ante med. ^ 2.
Et quia hujusmodi anicula conciliandis amo-
ribus sape adhibcnlur, saga pro lena ponitur,
ruffiana. Non. p. 22. 33. Merc. Saga mulieres
dicunlor femioa ad iibidinem virorum indagatri-
ces: unde et sagaces canes dieuntur ferarum vel
animalium quasitores. Lucil. ibid. iElalem et fa-
clem, ut saga et bona conciliatrix. Turpil. ibid.
Non ago hoc per sagam pretio condnctam, ut
vulgo solent. 7'i6ulJ. 1. 6. 23. saga pracepla ra-
pacis Desere.
SAGUS, I, a. 2. V. SAGUM Inil.
SAJO, onis, m. 3. Scribitur et Sajus. V. loc.
infra cit. — Cadeolis Lalinitatii tempore ila di-
et! sant mini-lri judicum, et magislraluum, ex
liclorum et etactorum genere, a sajo vel tago,
veste eorum propria, quam Itall nooc sajo el
sajoito Tucaox. V. Ducang. Glossar. med. el
SAJUS
inf. Latinit. in V, Sajone$. Hi etlam taxeota
videntur futile appellall, quam voeem vide iuo
loco. Cassiod. 4. Fariar. 47. Nullum lajonum
discuriuj facere patiatii, »ed ad eauiam, quam
direclus fuerit, uao lantum Itinera permlttatur
accedere, vel redire. Id. 12. ihid. 3. univeraia
aajoolbus, qui mm eaneellarlis deputetl, tub no-
mine prefeoti pretorlo, quid IJsdem In mune-
rum luorum exereliatiooe peiagendum ill, prse-
cipit, et id. 7. ibid. 42. obi laj'us icribltur, ut
et 8. ibid. 24.
SAJCS. F. voc praeed.
SAL, iSUi, m. et n. 3. Id ling, num., at In
plur. maicul. lantum. Olim tale, it, n. dictum
eit. Farro apud Ifon. p. 223. 17. Here, Sale
sordldum. el Enniut apud PrUcian. 5. p. 659.
Putsch. Cteruleum epumat tale eoaferta rate pui-
«um. — Ablalivm ling, tali eit reran, apud
JFest. p. 158. 30. Mull.; Dativui plur. talis est
Fabian, apud Chord. 1. p. 82. Putsch. Hare-
■eunt infuiii oalis. In Fragm. Bob. de notn.
§ 25. p. 660. 31. Ke.il. inveoltur etianj sails in
Nomin. ring. — Sal, • Grace voce aXz, d\it
per raetatheiln, at ait Forcell., vel pollai adje-
cts litterfi s pro iplritu aipero (F. lilt. S), est
milium qulddam ex aqua marina et terra, quo
in elbii condlendli et a potredine lervandii nti-
mur (It. tale; Fr. tit; Uiip. tal; Germ. d.
Salt; Aogl. tall).
I.) Proprie. — !.") In ling. num. — a) Ma-
eoul. gen. Cato it. R, 88. Salem candldum ilo
facilo. Plaut. Merc. 12. 82. Salem in aquam in-
dere. Sail, fragm. apud Charts. I. p. 82. Putsch.
et apud Priscian. 5. p. 644. Neque lalem, De-
que alia irritamenta guise quserebant. farro 1.
R. it. 7. a med. Ubi talem nee fosalclum, nee
maritimura baberent, ted ex qulbuidam lignii
combuitii, carbooibui galsii pro eo ulerenlur. Co-
lam. 6. R. R. 17. Sire album in oculo bovii est,
montanui ial,'Ultpanui vel Ammonlacus, vel et-
iam Cappadocui minute tritut et immixtui melli
vitlum exlenuat. Apic. 8.0. Aiperget salem pa-
ram, Burium Cato apod Priscian. 5, p. 659.
Putsch. Ex tale, qui apud Chartagluienaes Qt.
Plin. 31. Hitt. not. 7. 40. (83). Qulcumque 11-
gno eonflt, tal nlger eit. Id. ibid. 7. 41. (85).
ialslislmui sal qui ilccltaimus, mavisslmut omniam
Tarentinm,etque caadidistimoi. Pitruv. 8- 3. La-
eui Ita talii, at habeaol iniuper se salens eongela-
turn. — 6) Neutr. geo. Farro apud Charts. 8. p.
644. Putsch. Nunc vldei, in convlviii ponl el sal
et mel. Cato R. R. 83. Sal populare. tale comun*.
et Colum. 12. R. R. 53. ad fin. In leriam subster-
nttur ial eoctum, led modice infraclura. — Adda
Cie. 2. If at. D. 64. 160. Sui quid babes, prster
iic-im? cul quidem ne potresceret, animam ipsam
pro sale da lam diclt esse Chrjsipput. Lucrti. 1.
326. Nee mare qus Impendent, veico sale sasa pe-
reia Quid quoque amittant in tempore eerasre pos-
:1s. Firg. 3. G. 403. caaeum parco sale contlngere.
Soral. 1. Sat. 3. 14. Concha ealit purl, J"siruu. 8.
9. Sal fodltur. et ibid. Salle fodlns. Plin. 15. Hist.
not. 8. 6. (21). Sale aliquld aipergere. Coil, dvr
rtl. 5. Tard. 1. 14. Convenit recorporatlonl et-
lam aolii (leg. talis) ignltl vaporatio. Id. ibid.
Saceellam implere sale torrido. Id. 4. ibid. 9. 16.
Cam sails Bore, quern Gracl oXo's av&oj vocanL
Apic 1. 27. Sails frlctl lib. 1. Id. 7. 10. Sails
grana Jnfringii. — 2.°) In plur. num. Farro
% R. R. 11. Quin aipergl soleat sales: melior
foisllli, quam marinui. Colum. 7. Jt. R. 4. tub
fin. Csloslis aqua tub dlo ealibui durata. Pallad.
6. R. R. 9. Villa easel sunt, li talei nimioi accl-
plat, ele. Id. 12. ibid. 19. SI lordet oleum, frictoi
et edbao ealentei tales injici Jubent. Adde Ovid.
IS. Mel. 286. — Oe varili generibui et uiu ta-
lis bac loca lobdimui. Fabian, apud Charit.
1. p. 82. Putsch. Sat ant factielui est, aat na-
iivos: hie aul marinui, lot fosiilii. Plin. 31.
JSitt. not. 7. 39. (73). Sal omnli aat Qt, tut
gignitur: atrumque pluribas modii, ted causa
gemlna, eoacto bumore, aat slccaio. Slceatnr in
laeu Terenlino eillvii lolibas, totamqae itagaam
la iilem ibit. Omnli UUs Hi minutui, alque non
giaba est. et mo*. Allad genut ex aquii maris
— 197 —
6ponte gignitur, ipuma in eilremli litorlbus so
icopulls. Hie omnli rore densatur. (At pro hie
omnis (scil. spuroo) rore densatur legendum hie
omnis sole dtnsatur, ul monet Pontedera, An-
tiquil. Gr. el Lai. p. 613. ex /ltd. 16. Orig. 2.
§ 3. qui eadem fere Plinii verba refert, et pro
rore densatur babet tale decocla. Corrigendus
ilaque est error amanaentlum, minlme vero i-
piius Plinii, qui idcirco a recentioribas Gallii In-
terpretlbui errorls ibidem argullur. Bine Manil.
5. 686. turn deranm lutcipll undas Area, turn po-
aito per tolem bumore nlteicil. Ita cl. Furla-
nettus) et paullo post. Sunt et montei natlvl la-
lii, ut in Indis Oromenus, in quolapicidlnarum
modo cxditur renascens. ElToditur et e terra in
Cappsdoeia. (F . CAPPADOCUS in ONOM.) Item
per Africa sitientla usque ad Ammonia oracu-
lum. (F. AMMONIACUS.) et ibid, a med. Fa-
cticil varia genera: vulgaris plurimusque in ia-
linli, marl aBuso, oon sine aqus dulcis ilguis,
•ed imbre maxime Juvante, ac super omnia sole
multo, non alller inareseens. Gallia Germanla-
qae ardeatibus lignis aquam talsam infuodunt,
etc. (V. loc- Farron. supra adlatum ex 1. R. R>
7.) Use Plin., qui ibid. 40. pergit docere, quo-
modo, et a quibua fiat ex cinera quercut, ex a-
rundioe et Junco, ei muria aalsaraentorum etc.,
variosque ejni colore! refert, atque militates in
medicine. — Varro, inquit id. ibid. 41. sub /in.,
etlam pulmentarli vice sale usoa veteres, auctor
eit: at salem sum pane eallasae eoi, proverblo
apparel. Hinc Moral. 2. Sat.% 17. cum sale paaii
Latrantem stomacbam bene leniet. h. e. tenuis
el simple* clbai, qualis vaterum fait, sine ullis
ferculorum deliclis. Porro quod proverb. PWn.tan-
glt, videtur esse illud Cic. Amic. 19. 67. Varum
illud est, quod dtcilur, moltos modios salis ilmul
edeados esse, ul amicllis munui esplelam sit. h.
e. dlu mullumque amicoi eodem victu et consue-
ludlne all oportere. — flue pertinet solam de-
lingers, cibo et victu nil. Plaut. Pert. 3. 3.
25. Nisi me bac (lingua) defendet, numquam
delinget aalem. Id. Cure. 4. 4. 6. Illc hodia a-
pud me numquam delinges lalem. h. e. c(enabii:
et almal reipicitur ad tenuam vidua) priacorom.
Sio Pert. 5. 138. regusialum digito tarebrare
lalinua Conlmtui peiagei, si vivera cum Jove
teodii. a*Xis» ?puitov. — Item salens comedere, a-
linionlam $t salariom accipere, apud Fulgat. in-
terpr. 1. Btir. 4. 14. — Hlac olim sal honorlbus
mllitaribui intarponebatur, salariis inda dlctla,
magna apud aatlqoos euetorilale, sicot apparet ex
nomine Salads viae, quonlam ilia aalem ia Sa-
binoi portari convenarat. Aucut Marclut rex sa-
ils modioe sex mlile in coogiarlum dedlt popu-
lo, et salinas primus iastituit. Plin. eit. 31. Bin.
nat. 7. 41. — SaUbut prcefeclut dicitur Is, qui
eommllitonibus tail oalis dlstribuendl curam ha-
babat, in Inscript. apud Fabrett. p. 678. n. 27.
(Orell. 3511.) >. o. m. co.nsbbvaiobi sbbtihivs
vtTiLta Ma. iso, xxx. v. v. [h. e. valantii vl-
CtrlCil) SAtlB. fBAB». fBO SB BT IVII V. ». t. *.
[h. e. votum solvit libeni merits) vi. eal. maiai
lvfo bt ajAxisio col. (scil. ann. a Cbr. n. ccxsxu.)
II.) Translate. % 1. A limllitudine dicitur
de vitlo gemmarum, aat erjstalll, quum parra
velull salis grana nltoram eorrumpunt. Plin. 37.
Hist. nat. I. 37. de jaspidib. Villum. ell et bre-
vli in id nltor, et longe splendent, et sal. et
ibid. 6. 22. (82). Villa opali, si sal later venial, aut
icabrliia, eul puncta oculii occuriantla. et ibid.
9. 8. (22). Io murrbinis translucare quldquam, aut
pallare, vltlum est: Item tales (b. e. parti cri-
slolline), varrucaque (h. e. ouasi piccolt mam-
melle) non eminenles. et ibid. 10. (27). Infestantar
erjstalla teabro ferrumine, maculosa nube, Item
tale appellato. <f 2. Metonymies eit mare, il
mare. Firg. 10. /En. 914. campos sails sere te-
cabanL et 1. ibid. 177. Et tale tabaoles artui
in lilore ponunt. el S. ibid. 848. salis placidi
vallum Quetaiqae qaietos. et 866. rauca auiduo
longe tale iasa tonabant. et 6. ibid. 697. Slant
sale Tjrrbtno elaisei. ttt 3. ibid. 385. laHi Au-
tonll tequor. Ovid. I. Pont. 1. 70. £quorel sco-
pulos at eavai unda nils. Fat. Place. 4. 721.
SALACO
Oumineo lie agmlne franglt amarl Vim salli. K
e. Qumlnum Influxn maris salsltudinem mis ail.
Sic Lucan. 10. 257. JEquoreoiqu* ial« loago
mltescere traeta. % 3. M8tapborlce. — a) Di-
ctum, legos, urbanises, facetiae, Joeui, propter
acrem senium, et quia est velutl condlmentutn
sermonli, et quasi sapldam faclt orationem, nl
sal eat condimeotom ciborum, ditto Itggiadro,
grazioso, motto, arguzia, gratia, facetia; o
detto frizzanle, piccantt, mordaee, canzona-
torio, tatira: et fere maicullno genera. Plin. 81.
Hist. nat. 7. 41. (88). Sal adeo necetsarium elt-
mentom eit, at tramlerlt Inteilectui ad volaptates
anlml quoque. nam Ita sales appellantar: omnis*
que vita) lapos, et aumma bilaritat laborumqua
raqales non alio magli vocabulo conitat. Afran.
apud Priscian. 6. p. 659. Putsch. Quldqaid lo-
quitur, sal marum eit. Plin. 3. £p. 81. de Star-
tiali. Erat bomo ingenloias, acutui, teer, tf
qui plarimum in eeribendo et salis babertt, et
fellia. Cie. Brut. 34. 128. P. Scipio omnes tala
facetiisque luparabal. Id. 2. OraU 93. ad fin.
Cssar iouiitatum quidem nostril oratortbus la-
porem qaemdam et aalem eit ooniecutui. Id. 1.
Ait. 13. Litteras humanitatls spans sale. Id. 5.
Tutc. 19. 55. In quo mibi videtur folate speol-
meo bumanitalls, salis, auarltaiii, leporis. Plin.
35. Hist. nat. 10. 37. (117). Plnrimss argotlas
facetietimi sails. — Id. 18. ibid. 20. 66. (249). Pe-
tulantls sales . Seneca Fit. beat. 27. circa
med. Tola ilia eomieorom poetarum manus in
me vansnalos sales suoi effudit. Id. TVanquiK.
4. Quidem urbanltatem neielunt contlnere, nee
paricnlosls abstinent salibus. Ovid. 2. JVist. 565.
Candldus a saliboi suHusli fella refugl: Nulla ve-
nensto IHtera mis la Joeo eit. Borat. 2. Ep. 9.
60. Bioneli §ermonlbui at tale nigro delectaxi.
h. e. raordaoi dicacilale. Cie. 2. Sal. D. 29. 7*.
Salem latum in Irrldendli nobli nolile eontu-
mere. Horat. t. Sat. 10. 3. Lucllios sale mnlto
Urbem defiicult. — Id. Art. P. 270. At noilri
proavl Plaulinoi et oumeros, et Laudavere tales:
nlmium pailentar otrumqoe. — b) Hem sa-
plentia, ealllditat, aiamen. Ter. Ears.' 3. I. 9.
Labore »Heno magnam partem gloriam verbis
sspe in *e itansmovet, qui babet salem: quod
est* In ta. quod ad lotam seatentlam refartar, ut
et Seruiut dooet ad 1. JBn. 39. — c) Item
vonualaa, alegantla, decor, etlam la rebus cor-
porsii. Itepot Attic. 13. Ipsum tectum antlqal-
tus eonititutum, plus sails, quam sumptus ba-
babat. pits di buon gusfo, the etc. CaJuU. 86.
3. nulla vennstas, Nulla in tarn magno eit cor-
pora mica sails. — d) Item naturalls acrimo-
nia, et tlccitai, arldilas, ex qua fames et litis
oritur. Plin. 40. Sist. nat. 72. 93. (198). Nul-
lum intecit fame, aut sill venenatum. nam neqna
calor hit, neque sanguli k neque sudor, que avl-
ditatem natural! sale augent. — «) Hem flr-
mitaa, stabililas. Tulaat. inlerpr. ifum. 18. 19.
Pedum sails, h.e. itabile, perpatuum: Hebiaica
locntlo Inde orla, quod sal corpora Incorrupta
servat. "
S&LACACCABlA, Orum, n. plar. 2. aXaXW-
xa£ia, clbi laiitl, In ollis cod!: ab d\«s, sal,
et xaxxoB'i, olla, cacabus. Apie. 4. 1.
SALAClA, m, I. I. (sal) aqua. Fest. -p. 326.
16. Mull. Salacia dicla eit, quod a alum ciet;
antiquitui autem eo vocabulo poets pro aqua
Ipsa usl sunt. Sed F. SALACIA In ONOM.
SiLAClTAS, Slii, f. 3. (salax) libidine, pru-
ritus in Vcnerem. — a) De brulia aolmantibus.
Piin. 10. Hist. nat. 36. 52. (107). Columbs ei
turturs octonis annis virant; contra pasxerl mi-
nimum vlts, cul salacitas par. el ibid. 59. 79.
(162). Corrumpitur salaellate fecundilas. Adds 9.
ibid. 17. 26. (59). — b) De homlnibus. Ter-
tuii. Jejun. 1. de ptyenieis. Per edacllatem sa-
lacitas transit. .
SlLACO, el Salacon, flail, m. 3. oaXax«»,
Hctychio, el ^uida; li dicitur, qui totldera fere
lltterii axajiv voeatar, idest arrogant, Jacta-
bundus. Quidain derivant a quodam viro nomine
Salacone, qui, qaum pauper eitet, le divitem si-
mulabal: en vero a eoXa'ssta, jaeto. Cie. 7. Fam.
SALAMANDRA
84, Cogaoitt inaim eautam, at Istiut talaeooU
inlqultatem. Id. 10. ibid. 18. Parbedrutn excita,
at bortuax Ipte eoudueat. Sle olltorem lpiam
commoTfoU. Sataee oeqaisslraas HS (I) dabat,
nullo tprieo horto, oallo emliserio, nulla maee-
tia, nulla «au. V PARBKDRUS.
SAlAMANDRA, at, t. 1. eakdpavlpa, iala-
miadra, animal laeerti figure, iiellaium, ounv
quam, niil saagnie Imbfibui, provenient, (t te-
reoitate deficient. Halo tantui rigor, ut Ignem
laeto rertlnguat, noo alio medo, quam glaeiei.
EJuidem eanle, que laetea ore vomltur, qaaeum-
que parte corporis bamanl eonlacta, toti deDuunt
pill: idqae quod eohtaetam ttt, colorem la vltl-
liginara mutat. Nihil ei i* glgult. Inter omnia
reneaata ejui aeelui maximum eat. Cetera eoim
tingulo* ferlunt: talamaodra populot pariter ne-
eara Improrldot poteit, nam al arbor! Irreptit,
omnia poma laQelt veoeoo, el eot, qui ederlnt,
neeet frigid* vl, nihil aeonllo distant. Quia Im-
mo il contacto ab ta llgno Tel peda eruita pa-
nt* inooquatur, idem Tenendum ait: Tel al in
pateum cedat. Tamen talla ae tantl Tenenl a
qolbasdam •nlmallum, al tubus, manditur. Hac
ex Plin. iO. Mil. not. C. 67. *( 08. at 29. ibid.
4. 23. (74). Scribon. 187. Salamandra, quibui
data ait, lingo* eiaiperatur, corpus loTalidum
fit: prater boo lorpet rigorlbui qulbuadam, et
llTorlbua qoail maculla Tarlator. Inter veoena
enumeratur ailam a Martian. Dig. 48. 3. Quod
Tero tradlt Plin. de pilorum deQaflo, cocflr-
malar lllo Martial. 2. CO. Hoc (caput) lalaman-
dra notel, Tel iava noraeula nudet ate. et P«-
iron. Sat. 107. eslr. Quat aalamandra tuperellia
tua aiouult J cut dto erlnem Tovliti ? ct Stren.
Summon. 8. 107. Seu talamaodra potent, nul-
Utque obooila flammla, Btimlum eapillt taetu
dajecit bonortm. T. ellam Castiod. 3. Parlor.
47. ubl aadem deterlbltur.
SALAMBO, onls, ni. 3. genu* montlrt igno-
turn. Gtoti. apud Saltnai. in Prodr. Gloit. Lot.
ed. Lowe. p. 30. — , NB, De nom. proprv
T. ONOM.
SALAPITTA, a, f. i. Hane vocem alll cum
Gr. oaXeuJto&uc, quod est idem ae xc'irrto&cu';
alii Tero cum o<xXiri£<» at race talpUia conjun-
goot, Immo onum Idemque putant. f. SAL-
PICT A. — Salapitta ett alapa, guaneiata, tchiaf-
fa, pdrtopa. Arnob. 7. p. 239. Deleclaolur dil
ttopldoram eapitlbut ratit, talaplttarom tonita
atque plautu, fact!* at dietit tarplbui, facinorum
ingentium rubore. h, t. alapit histrionum, qui-
bui oi prasbebant ad rltum movendum. quod di-
iclrout ex Martial. 5. 01. quam dignus erat
alapit, Uariane, Latlol: T* tucceisurum credo
ego Panniculo. «t 2. 72. Ot tibl percitum, quan-
tum non Ipte Laiinut Villa Paoalculi percutll
ore sono. Similiter Terlull. Spectac. 23. Placebil
et lllo, qui (eeiem tuam eontumelii* alaparum
ilc objieit, quail de prxceplo Domini ludai. Add*
Juvenal. 8. 192.
SAlApDtICM, el Salaputtium, A, n. 2. Mul-
let tirl docll varlat leclion'at la hac TOce com-
menll aunt, tatopygium, tolopygium, talicip-
pium, talapittium, tolopachium eia., quibui im-
morarl alogulii, tadlum tit. — Salaputiuin ett
Idem ae tales mentula: a tolas at pains, b. e.
sc'c^i), Tel deminut. i-dc&sov, extrito s. Sic per ob-
teeoum Jocum dieitur homo brevit statura : quern-
admodum pnrissimum penem Tocabat lloratium,
at lepidisslrpum homunciooom Augustus, ut .Sue-
ton. Fit. I/oratii narrat. V. POTUS, 1, PTJTILLUS
et PR/EPUTICM. CafssM. 53. 5. de Licin. Cal-
vo. Dil magnl, talaputium dltertum! Seneca 3.
Controo. 19. a med. de eod. ImponI te tupra
cippum Juitil (erat enlm patTulut itatura: pro-
pter quod etiem Catullut la bendeeatjltabli to-
cat ilium talaputium diterlum.) et JoraTil, etc.
SALAR, Brit, m. 3. geoui piteii (cf. talma),
de quo Anton. Edyll. 10.88. Purpureitque ta-
lar itellalu* lergora gottit. et ibid. 128, Teque
Inter tpeelei geinioas, neutrumque et utrumque,
Qui needem talmo, nee jam ialar, ambiguuique
Amborum medio Fario, lntercepte tub avo. Si-
dor,. 2. Ep. 9. a med. Dt noclurnli per lacum
— 198 —
exeoraibui rapaeiitlml talarei Is eoniangolntas
aganiar iniidlat. V- FARIO.
SALARfA, s, I. I. r. SALARHJS. a, om.
SAlArIANQS, a, um, adject. Ptin. 15. Hist,
nat. 23. 25. (94). laudat Salarianam caitaneam,
ut puram al planam. Fortaiae nomen babet a
Salaria Tie, qua ta! ex Sabintt Romam affere-
batur.
SALARlARlUS, II, m. 2. talariato, eui ta-
lariam lolvitur. Ulp. Dig. 17. 1. 10. % 9. SI
proeuratoi ad Tecturat mat, dam excurrlt in
pratdia, tumplum fecit, puto boi quoqus iom-
ptut reputara turn oportare, niil il talariariut
full, et hoe conveolt, at lumptut de too faeeret
ad base Itinera, hoc etc, de lalario- Inteript.
mendota apod tturat, 1046. 5., emeodatior a-
pad Or ell. Coll. inter. Lai. n. 3507. a. tifio
C. I. SPOBO MEDICO AL4B. IHOIAHaB *X IBRTIaE
AITTBTII IT tlbiBIABIO CIV1IATU frilSDIDIIIlUAB
ijaEBiiaSNiiya etc. medico talariato. Alia apud
Donai. 275. 4. at. AFicio t. r. cam. rRiOxi (cor-
rise Xironi) r. t. uo. xxil. fbimio. i. ?. frabf.
UQ. XlU. GBU. 7. LIO. XV. AFOLLtM. BVQC. A COBt-
tUMT. CTIT. OFTIOMI ITOC, tALAB CtC. h. e. eTOCa-
to talariariorum, teu itipendiarlorum. Alia apud
Orell. 4074. -corfti cobariobvu atAGNARiORva
•alaiabiobvm (lege talariariorum: at alii leg. in
laplda solaiariorum pro soleariorum, ut adno-
tat /"urfanettuj).
SALARlOU, 11, d. 2. V. lot. teq. la On.
SALARIOS, a, um, adjeoi. aXtoSric, dt tale,
ad tal pertinent. Liv. 29. 37. Tectigal etiam no-
Tam ei talaria annooa eonitltuerunt. — Hinc
Salaria, as, t. I. abtolute, tubaud. via, qua)
etiam exprimllur, ut In lequanlibut Tidere ett.
Salaria, Tel .Salaria via, Roma in Sablnot fe-
rebat : ita dicta, quod ilia tal ad aot portari coo-
Tenerat: qua tunt Tetba Plin. 81. Eitt. nat.
7.41. (89). V. SAL. Fettut: Salaria via Incipll
a porta, qua* nunc Collins a colte Qulriuali di-
eitur. Salaria autem propterea appellabatar, quod
lmpetratum fuerat, at ea llceret a marl la Sa-
blnot talem portari. Liv. 7. 91. Galll ad lertlum
lapidem Salaria via Irani pontem Anient* castra
babuere. JUattial. 4. 04. Illie Flaminiat, Salaria-
que Geilalor patet, etiedo tacente. Adda Ctc. 3.
ffal. D. 5. 11.
Solarium, it, o. 2. abtolute, ttlpendium, mer-
cei, annooa, prouutrione, ttipendio, talario,
meretde, piaSafyof la, o'i|>uviov; propria ett an-
nooa talit, qua ollm dabatur milillbut; quam-
qaam Doderlein. dp. eft. v. 0. p. 514. allud
bujut vocit el;mon proponit, qood Tldeiis.
I.) Proprle. — a) Stricto tensu. Ptin. 31.
Hiil. nat. 7. 41. (89). Sal honoribut etiam, ml-
litiaqua loterponitur, talariii lode dictlt, magna
apud antlquot auctoritate. Id. 31. ibid. 3. 0, (it).
Neo pudet' tribunorum mililarium talariii can-
delabrum emere. h. e. taoti emere, quantum ta-
laril nomine In aonom darl tolet tribooo roil.
Javtnal. S. 132. alter enim, quantum in legione
trlbunl Aecipiunt, donat Calvina, vel Catiena.
— 6) Latiore tensu aiurpatur de rerum gono-
ribut, qua milltlbui bonorlt causa dabantur.
Valerian. Aug, ia epitt. apud Trebell. Claud..
Goth. 14. Claudio trib. leg. III. Martis salarium
de aoslro privato srario debit annuot frumenti
modiot tria millla, hordei tex millia, etc. Id.
in epitt. apud Popisc. Prob. 4. Probo dabis in
talario diurno bubula pondo, porcina pondo tex,
eaprina pondo decern, olei per biduum testarium
onum, Viol veterit diurnos sextariot decern, etc.
II.) Translate. *J 1. Motonjmlee tigniQcat
unius anni militia ca, ut et tlipeodium. [f r . STI-
PENDIUM.) et 4. Inteript. 8pud Fabrett. p. T33.
n. 104. m. iabvrivs licvs tal. albintimilu byoc.
avo. ial. vi. A., e. qui salarium per tex annot
perceperat. Alia apud eumd. p. 700. n. 217.
AYR. tVLIAKVI SVOK. It BE.fEFICIARIO SALARIORVU
Vint. cbor. ni. Alia apud Orell. 3464. salab.
cvbat. (h. e. talarii curator). *| 2. lode tra-
ductum ad slgnincandam qoamlibet erogaliooeiu,
anaonam, aut mercedem, in quaeumque specie,
fusion, ffer. 10. Senatorum nobillisimo euique,
ted a re familiar! detlituto, ennaa talaria, et
SALEBRA
quibusdara quingena eoottituit. 5eneca Ep. 97»
Dati judicious nummi tunt: et quod bac pactions
turpiut est, ttupra iasuper matronaram ialarlL
loco exacta tunt. Tae. Agric, 42. Salarium pro-
consular! tollium oderri, Agricola Domitianus
noo dedlt. Martial. 3. 7. Regit tuperbi tportula
receiserunt. Nihil ttropharum ett: Jam talarium.
daodum ett. h. e. ccsna recta. Sueton. Tib. 46.
Pecuaia parcu* as tenax, comitej expedltionum.
numquam talario, cibariit tantum auslentaiit.
Eumen. Retlaur. tchol. J J. Salarium me libe-
ralissiml priocipes in seicenit minibus nummum
acclpere Juiserunt. 5cofoo(a Dig. 44. 7. 61. Sa-
larium alicui constltuere. Id. ibid. 34. 1. 10,
medico prastare. IVfp. iftvo". 50. 9. 4. alicui de-
eernere. Id. ibid. 2. 15. 8. a med. Salarium an-
nuum cuipiam, vel otumfructum ralinquere.
Ja'ariur, ii, m. 2. absolute, qui taitamenta
Tendit, piziicdgnolo, tapixoitsAic. Martial. 4.
87. ad Jsbr. suum. ad salariorum Curra* icrinia
protinus Ilea bit,. Inverta puerit arando eharta.
Adde I. 42. Inteript. apud itfartn. Frat.Arv.
p. 294. {Orell. 1092.) DIVO cOMTABTiBO AYOVITO
CORPTI SALARIORVU FOSVBRVHT.
SAlArIus, li, m. i. V. voc. prae.
SALAS, scit, adject, omo. gen. Comp. Sola-
cior"; Sup. iaiocissimui. — Salai, luttarioto,
a^poS'OtaoTiitc'c, propensui in Venerem, turpi li*
bidine prurient, eupidut, incontinent, videtur
esse a tale, quia bumore talto incitatur libido:
undo Veoui orta mar i dieitur : vel a talio, o'^tuio.
1.) Proprie. — a) tie animantibue brutla. O-
vid. 4. Fail. 771. Sitque talax aries, coocepta-
qua semina coojux Reddal: et la tlabulo multa
tit agoa meo. farro 3. R. R. 9. Salace* galll.
Cotum. 7. R. R. 9. Suum quam talaclttimo*
oportel esse mares. Lactant. Opif. D. 14. a med.
Salaciora aoimal'a- pint ieeorli babuiueot. Bo-
rat. I. 5af. 2. 45- Salax Cauda. Adde Marcell.
Emp. 33. 133. retro. — b) De bomlnibut, im-
mo et de dlis Ipait aiurpator. Uine solas Deut
ett Priaput. Auct. Priap. 35. Quum sacrum,
Seret Deo salad. Iroolee laclant. I. 16. a med.
Quid ergo est, quare apod poetat talacittimu*
Juppiler deslerii liberoi tolleret
II.) Translate, per metonjmlam, de lit dieitur,
qaa turpem libidlnem provocaot. Ovid. Rented*
am. 799. Nee minus erucas opium viler* talaees.
Martial. 3. 75. Salacei bulbl. Apud eumd. 10.
48. el Ovid. 2 Art. am. 422. herba tolas ett
eruca, quam ttlmulanda Teneri apliislmam el-
se, doeet Plin. 19. Hitt. nat. 8. 44. (154) et
20. iouJ. 13. 49. (126).
SALE, it, o. 3. V. SAL Ioit.
SALEBRA, a, f. 1. sasss, o allro, ehe rendt
(a ttrada difficile, expijvfia, locus asper, et Irant-
ilu difficilit, terupl, spina, el hujutmodl, quibui
via difflcilil est : a talio, quia salire neceue est
evadere volenti. Adhibetur fere la plurall num.
I.J Proprie. Propert. 3. 14. 15. Luna mtnl-
itrat equit; demonstrant astra salebrai. fforat.
i. Ep. 17. 52. Qui queritur lalabrat, et acer-
bum frigut, 61 imbres. Colum. 9. R. R. 8. SI ne-
eesic habuerimui longlnquis illoeribut apes ad-
vebere, curabimus, ne salebrls sollicitenlur. Mar-
tial. 9. 58. Nee qua Flaminiam secant salebra.
II.) Translate. •J' 1. (ieneratlm. Va\. Max.
9. 12. t>. 6. e-lern. ttbaoilatem dicti crebro
anhelitu cachianorum proseculus, senile guttur
talebris spiritus prsgraravit. Id. 6. 9. n. 5. ex-
tern. Semel durntaiat vultum mutavlt, perquam
brevi Irlstitla saiebia suecussum. *I 2. Specia-
tim, sapa refertui ad orationem. Cic. Orat. 12,
sub /in. Uerodotus sine uiiis salebris, quasi le-
datus amais Quit : Tbucjdidci lncitatior fertur.
Id. 2. Fin. 10. 30. Uie si defloire, vel dividers
didieiiset; si loquendi vim, si denique coosuetu-
dioem rerborum leneret, numquam in laotat
talebrat inciditset. it 5. ibid. 28. ante med. Pro-
cliviut carrit oratio: venil ad eitremum: basrel
in salebra. cupit enim dieere etc. Martial. II.
90. Carmioa nolle probas, molll qua limile eur-
runt, Sed que per selebras, altaque taxa eadunt,
Capell. 9. p. 301. teruposU, fateor, lassata sals-
bris Iosuolis Irdor mstUScala modis.
SALEBRATM
BAlBbBAIIM, adverb. F. voe. leq.
SAlEbrATDS, », um, particip. ab Inuiit. ia-
Uhro: islebrii plenui, lalebrosui. Sidon, 2. Ep.
2. a med. Fluviui talebratii laiorum obicibui
affracluB, ipumoio eanescit Impulta. Alii leg. ia-
lebralim. b. e. quasiper salebras.
SALfiBHlTAS, Jtii, (. 3. Iter lalebroiura, via?
difficuitai. Apul. 0. ^TeL Sagum immanl ma-
gnitudes proeerum, et inacceisa wlebrltete la-
brleum.
SAUSbROSCS, a, um, adject. Sop. Salebro-
sittimut II. — Salebroiui eit salebrii pleaui,
lapidoiui, icrupoiui, aipei, difGcilii, tassoto, dif-
ficile da camminart, aspro, a'voiua^oj, xga%v(.
I.) Propria. Apul. 8. Mel. Sed et lata gere-
bat, qua lalebroia lemiia largiter lubmlniitrabat.
et 7. ibid. Mini furfures apponebat incretoe ac
tordidot, muiioque lapida talebroioi.
II.) Tranilale. Quiniil. II. 9. a med. lade
nterruptui actloaii impelui, et retiitent ao sa-
lebroia oratio, et qui dieit, adiiceoti similii. h.
«. qulbuidam velutl ealebrii remoraut impetum
actorii, ut lalebrte retarded progreuum ambu-
lantis. Martial. II. 9. Lee tores tetrlci talebrotum
edlioita Sanclram. ft. «. difrlcilem, aiperum, et
io eujui leotlone ispim reslstendum lit. .Sidon.
epitl. prcefisa carm. 14. Omissa epitbalamil te-
neritudlne, per aiperrlmai philotopbis, et tale-
brosluimat regulat itilum trail.
SALGAMA, Arum, o. plur. 3. F. SALGAMUM.
SALGAMARlUS, II, m. 3. aXumtje, qo* »•-
gama vendit, vel confielt. Colum. 12. S. R. 54.
Delude, ilout coniuererunt salgamaril, decusia-
tim ferrarnento lunato incidilo. — Salgamariui
iaacrlptu* fait liber eujutdam C Main, Io quo
de lalgamli condlendli egebatar. Id. ibid. 44.
SALGAMENTARIOfi, II, m. 9. Idem ae sal-
gamariui. Salvian. 4. advert, avar. 7. St mu-
tuam • te qulpplam propola, aut lalgameata-
riui poitularet, redditurum eum aon dlfflderei,
qua dedliiet. Alll rectlui leg. $aliamentariwt.
SALGAMUM, 1, et sctpius Salgama, arum, d. 8.
Tidetur toi esie corrupts et Gr. akpdt, a'Soj, ma*
rla. *J I. Ia ting, num. talgamum, i, quldquld
mllitlbui ab eorum boipitibuj prabetur. Imp.
Conttantin. Cod. 13.4. 1. tit quit eomitum, Tel
trlbuaorum, aut praposltorum, aut miliiam, ial-
gaml gratia, euleitrai, lignum, oleum a iuii e»-
lorqaeat boipitlbui. Cod. Theod. 7. 9. in lem-
mata. De lalgamo. Id. 7. 9. 3. Salgaml aliquld
poitalet. *) 2. Ia plur. oum.taJgama,orum,qaaj-
cumqui eonditaaea ad vlctum ia vails tervantur,
Interdum ilcee, tape cam liquamlae et Jure, ut
mala, plra, flci, ura, raps etc. Colum. 13. R.
R. 4. Poit boe praceptum locum, et fata Idooea
ealgamli prapararl Jubeat. Id. 10. ibid. 117.
Tempore aoo 'alio Till quoque salgama meree,
Capparii, et triitei Inula teratesque rolnorci Plan-
ts aiur. Id. 13. ibid. 9. Sape luflundere jui de-
bebit, aeo pall litire lalgama. Adde ibid, 4. a
med.
SAlIABIS, e, adjeet (.alio) duo divert* «l-
gaiUcat.
A) Sallarlt eit ad lattum pertinent, salient.
Fat. p. 320. 0. Mull. Crltolaui (ait) Saonem ex
Samotbraes, cum JEaea, deot Penatet qui Lavl-
oium transtulerit, tallare genut taltaodl inati-
tolue, a quo appellatot Saliot. Plin. 2. Hist.
tiat. 05. as. (109). Saliarei ioiulx. supra dixt-
rat: quadam iotulce temper fluctuant.
B) Saliarii eit etiam ad Saliot perllneai. V.
SALIDS. *J 1. Generalim. Macrob. 3. Saturn.
13. circa med. Sails rla tacra. Seneca Ep. 15.
Cunat, et earn aliquo pondera manut mots, et
ullut, vtl Ills, qui eorput la altum levat, vel
llle, ut lla dicam, Saliarii, aut, ut conlumelio-
•iot dicam, fulionlus. ej 3. Speciatlm — a)
Saliart carmen, quod canebatur a Salilt tacer-
dolibat, prziertim ia honorem Martii, quod trl-
buitur Names a Parron. 7, L. L. 3. MvM. ubi
ait: Terborum poeticqrum il Pompili regnum
fcai ia carmioibut Sallorum ete. Hioe Eorat.
i. Ep. 1. 85. Jam Saliara Numa carmen, qui
liudat, h. e. quod Numa Sallit eaneadum pro-
potuit ia movendit ancilibut, prjicli el Ignclii
— 199 —
verbii refertum. Dnde Ouinttl. S. 6. ad /in. Et
Saliorum carmine, vii iacerdoiibus iuii talis in-
tellect, ijorum carminum aliquot fragmenta
collegit Egger. Lai. term. vet. red. p. 72. Cf.
etiam Bergk. de carm. Sal., et Corssen. Origg.
poet. Rom., et V . AXAMENTA. — 6) Saliaret
epula, lauta el opipara, qualet erant Saliorum.
Fest. loc. supra eit. Saliii per omnei diet, ubi-
cumque maneat, quia ampla ponuntur ccena,
ilqusi alia magna? mot, Saliaret appellantur. Bo-
rat. 1. Od. 37. 2. none Saliaribui Ornare pul-
vinar deorum Tempo? erat dapibut, todalet. Cf.
Cic. 5. Alt. 9. Quum epulatl eiiemut Saliarem ia
modem. Apul. 4. Met. Saliaret te ccBnaise ccenat
erederet. et 7. i6id. Tobis epulae Sallares com-
paratorui. et 9. ibid. At pudica nior tlalim ccb-
nai Saliarei comparat.
sAlIATTJS, ot, m. 4. dignilai, sea officium
Saliorum. Cic. fragm. oral, pro Scaur. 5. apud
A. Malum la Clan. auct. T. 2. p. 307. Applut
auteu boc majorem contentlonem fore putabat,
quod ilium ia pontiQeatus petitione, in Saliatu,
ia ceterit meminerat fuiiie palrieium. Capilolin.
M. Aural. 4. Ia Saliata omen accepit imperil.
SALlBAHlrjM. V. 8AHTARIUS.
SALlCASTRCM, I, n. 8. (lalix) genua labra-
les ia talictii naicent, d(*tre>o« a'-rp'". piin - 23.
Hist. nai. I. 15. (20). Eit labruica ilmlllt, ted
ia talictii oaiceni, Ideo diitingoitur nomine,
quum eoidem uius babeat, et lalicattrum vo-
catur.
SALlCETCM. V. SALICTETUM.
SALIUTARlUS, a, um, adject qui ia lallclii
et lapibut proveolt, at £upu« taltctariut apud
Plin. 21. iKit. nat. 15. 50. (88) berba eit de
tponte oatcentibui, et la ciblt atom babenlibui,
verlut lamea oblectamentum, qaam cibut. Offi-
cios, ioquit Harduin., lupulum passim vocant,
et Galll du hovbton, nostralee Tulgo orutean-
doto, Hall luppoto. — Bine
Saliclariut, ii, m. 3. absolute, qui lalictum
curat, et et eo materiam lallgnam viti pedandet
Jogand'eque para!. Goto R. R. 11. 1., obi tuot,
qui vocem banc omltlual, at omitlt etiam Varro
1. R. R. 18., qui Catonit locum eumdem re-
lulit.
SALICTARlOS, II, m. 2. r. roc. prsee.
SALICTETUM, i, n. 2. idem quod talictum.
Ulp. Dig. 47. 7. 3. Idem de talloteto dieendum
eti. Alii leg; toiicio, at eit apud Hslaandr.,
eed Torreniin, babet ialicteto{ vitloie tamea:
rectiui leg. saliceto.
SALICTOR, Stlf, m. 3. (lalio) laltator. An-
(hot. Lat. 703. 54. fli'ei. f. SALITOR.
sAlICTUM, I, o. 2. tyncop. a lallcetum, lo-
cal lalicibui coniitui, et Ipsl talices. Caio R. R.
1. tub fin. Vioea eit prima: tecuodo loco bortat
Irrlguui, tettio talictum, quarto oletum, quloto
pratam etc. Cic. 2. Leg. agr. 14. a med. Ac-
cedes eo moat Gaurai, accedeot aalicta ad Mia-
turnat, etc. Plant. Aulul, 4. 0. 9. Lucui erebro
talicto oppletui. Liv. 29. 17. Quum forte inter
aalicta inoata ripit laterent boatei. Vitg, i. G.
13. glauca canealia froade talicts. Ovid. II. Met.
363. Juacta palui buic eit, deaiii obiessa talictii.
Colum. 10. R. R. 339. Glauca aalicta. Ennius
apud Cic. 1. Divinat. 20. 40. Per amosna aalicta.
Firg. 1. Eel. 55. ispei Hiblait aplbui Qorem
depaila talictii. ft- «. iulum Bori ilmilem, qui
emUtitur a talice iterlli: eui Inildeatei apei iu-
cum bauriunt operi mo idooeum. — Quod Ser-
vius ad loc. eit. firgilii, «t Cinciut apud Fe-
stum ia Salieem, dicunt esse vlrgalti geaui, de
humili ee tenui aalice loquuntur, ei quo vimlna
Ount. V. SALIX.
. SALlENS, entls, particip. V. SALIO, taltum
edo.
sSlIfOdINA, a, f. I. fial et rodio) a^arrrj-
yio», miniera di sale, salina, locui, ubi oatlvui
sal etloditur : et diiTcrl a salina, ia qua arte fit.
Filruv. 8. 3. ante med. Fontei, et fiumlna, el
lacui, qui per talifodiaai percurrentu, necenario
■alii perGciuntur. Est qui leg, lalslfodioa.
. sALlGlNECS. V. in voe. teq.
SALIG>'SUS, a, um, adject. Idem ac tallgoui.
SALINCM
Ulp. Dig. 47. 7. 3. Si quit taligneai virgaj.ru-
ilituendi talictl cauia deBierit. Btt qui le sa-
ligi-neas. quod miaui probum videtur. Cdlum.
0. R. R. 2. Saligaea clave. Id. 9. (bid. 15. ad
fin. Saligneui qualai.
SALIGNIANUS, b, um, adject, ita appellator
oplimorum malorum genu*. Edict. DiodiL. p. 17.
Mala optima Mattiana, live Saligniana N X. X.
quattuor.
SAHGNDS, a, um, adject, (aalii) di talice, tre'i-
voc, qui est ei talice. Colum. 7. R. R. 1. Sallgna
pertica. Horat. t: Sat. 5. 21. cerebroiui pro-
tilit uoui, Ac mula, oautaque caput, lumbot-
que laligno Fuite dolat. Ouid. 2. Fait. 363.
verubut tranisuta talignis Bita parent. Id. 8.
4i*er. 659. Salignus lectut. Firg. 7. Xn. 632.
Qectuatque lalignat Dmbonum crates- ft. e. tenia
e viminlbut. .Perron.. .Sat. 135. Sallgna cratei.
h. e. canistrum. Caio R. R. 2. Colnmellam fer-
ream cuneit lallgoit oircumfigl oportet bene.
sALf.E, Brum, et
S.-UII, Crum. F. SALIUS.
SALILLUM, 1, o. 2. deminut. a taliaum, ia-
Uerelta, parvum tallnum. CatuII. 23. 19. parlor
aalillo. — Plaut. Trin. 9. 4. 90. saMtum anima
vocat ipiam animam ao ipiritum, qao vivit cor-
pus, et a putrediae, qaati tale eonditum, defen-
ditur. At rectiui leg. toiotillala anlma,
SALlNACfDUS. F. SALMACIDD8.
SALlN£, arum, f. plur. 1. (aalinut, a, am)
Negaat Farro 8. L. L. 48. »5M., et Charti.
1. p. 20. .Fultcft. ia liogalarl numero usur-
pari. — Salinas locus eit, la quo ial paralor,
a'Xorrwa, etXixou. F. SAL1FODINA «f 1.
Geaeratim. Cic 2. ifar. D. 53. 133. Sallott ab
ora maritime reraotiiiima. Plin. 31. Hist. not.
7. 39. (81). Sal factlclat plurimui ia ulicls.
marl edfuio, aoo line aqua duieb rlguii, ted
imbre mailme juvante, ae super omnia ioIi
molto: aoo alitor Inareieeoi. et ibid. 41. (89).
Ancut Marciut saliaai primui'ioitituit. Colum.
to. fl. R. 135. Qua dulcli Pompeja palae vl-
eioa talinii Uerculeii. h. e. qua lunt prope
Pompejos, Campania urbem, ubi Hereolli petra
fuit, at recte interpretatur Rosin. Dissert, isagog.
p. 30. F. HERCDLEDS ia ONOM. — Ladlt to
ambigao Cicero, jocot et talet intelligent to Illo
7. Fans. 32. Parum dlllgeater potteiilo taiinaram
mearum a te procurators defenditar. *| 3. Spa-
ciatim, teo seat" t'(o^v, Salines, locui in arbe
ad portam Trigemioam, Frontin. Aquwd. 5.,
Liv. 24. 47. tuft fin. et Solin. 1. 8.; itenrqae
ad Ostiam, Liv. 5- 45., tu5 fin., de qoibat id.
1. 33. Ia ore Tiberlt Ottla urbt condita, lallaa
circa facts, et 7. 19. bepopulatum agram clree
Romaaai lallnai. — Fuit etiam vallli Sallaarom
in Palastina ad Mare mortuum, lea Aipbaltiteo.
Fulgat. interpr. 2. Reg. 8. 13.
SAL IN A III US. a, um, adjeet. ad talinai, vel
ad sal pertinent, at Arete lalinarla, apud Fitrtm.
8. 3. circa med.
SALlNATOB, drii, to. 3. (lalioui, vel talino)
qui io taliaii venatur, qui tal cooQcit, aut veo-
dit. 1 I- Generatlm. £nniut apud Serv. id
1. /En. 244. Sallnatoret ararii. h. e. qui pro
tale cooOeiendo et vendeodo vectigal erario pen-
dant. Arnob. 2. p. 70. Sallnatoret, ungisenlarll,
aariQeet, aueupei. Inscript. apud Gruter. 1096.
4. t. L3P1DIO L. I . AN. PROCVI.O MIL. IIG. V. tsx-
CBD0N. etc. SAL1NATORBI CIVtTATII MSBiPIOavM OB
mbrita sivi. «| 2. Speciatiro Sa linator, titului
raimi Laberlanl. Gtll. 3. 12. — J/B. De cognom.
Rom. V. ONOM.
SALINIENSIS, Ii, m. 3. qui ia laliolt opera-
tar, uliaator. Inscript. Pompejaaa apud i?osin.
■Dissert, isagog. p. 30. h. ckbhikivk ajdilbk
8ALINIBKIM R00ANT. V. Colum. f0C CSt. in SA-
LIN>E, — NB. De nom. propr. F. ONOM.
SALlNUM, i, 0. 2. (lalioui, a, um) Etiam Soli.
nut, i, mascul. gen., dixit Farro apud Son. p. 546.
14. Merc Dicuntur enim pateile, sallni, acetabule,
catiol, pateaa. — Salinum, dXoioyj'toi, saliera,
vas, in quo ial reponilnr, turn ad meoia uium, turn
ad sacrai oblatlonei. Plaut. Pen. 2. 3. 14. Triperel
bomiaei, qui taliaum tervo obsignacrt eum tale
SALINUS
Alii leg. allium, alii aliiatura. Pen. 3. 25. Est
lib! fat modicum, purum et line labe lalioum :
Quid raetuasT Slat. 1. Silv. 4, 130. sad tape
deii ho* hilar bonoret Caipes, et cxiguo pla-
euerunt fares uliao. Liu. 26. 38. 01 tenatore*
lalinam patellamque deorum eaau habere poi-
Bint. Pal. Mast. 4. 4. n. 3. Id C Fabrleii et Q.
iEmllll Papl domibut argeotum falue eoofitear
oportet. ulerqae enlm patellars deorum, et ia-
linum habaU. Plin. 33. Bizt. fiat. 12. 54.(153).
Fabrielae Imperatore* plutqaam pateram et la-
ilaum ei argento habere vetabat. Amob. 2. p. 91.
Sacras feelUe raensaa tallnoram appoiita, el si-
mulaerli deorum. Borat. 2. Od. 10. 13. Yivitur
parvo bene, eul paternura Splendet lo menu
teaai ulinam. ft. t. eupellei, et rei femiHerU a
patre reticle, dlllgeoler et paree servatar, et ad-
minlitratar, quamvli tenuis tit. Pert. 5. 138. re-
guitatum dlgiio tarebrare islloum Cooteotue par-
ages, it vivere cam Jove teodli. h. e. modieo vi-
eto eontenla* erli, et pereo veterurn more, pa*
nam cum tale cceoablt, el piui ao retiglosus ene
cuplt. P. SAL. — Salioum la meaea pro aquall
aolilum eue pool, alt (Cincius, vel ferrim) cum
patella, quia nihil allud lit lal, quam aqua. Fe-
(tut. — Sallaom cam eaU la meosa ponere, B-
gulii rellglonl babetur : qaod quondam in Exqui-
Una regione Ogulo, qaum fornax plana vaiorum
Coqueretur, atque ills proiime earn convivatut,
auper modum potat eomno eiiel oppressut cum
convivb eaii; prseterlen* quldam pelulani, osiio
patanle, ei menta salloum conjecit In fornacem :
atqua It* Inceodlo excitato, figuiui cum suls eon-
cramala* art. Idem.
SALINUS, a, um, adject., undo SALINUM et
SALINAS absolute, qua* voce* vide »uo loco.
SALlO, sfillat, eSIIFi, et «aiil, •allium, (»al-
tum) iBIlre, a. 4. (lal) Sunt qui nbique lali'io
tcribunt, liquid* geminate, qaod improbare non
auslm : qaamvli a tal, talis, unde fit talio, nulla
geminalio orlatur. Salere ant talhre pro talire
unde et taltut, veleres dixisse Diomtdet 1. p. 371.
Putsch, idonela exempli* demomtrat. Sic Sail,
fragm. apud Priscian. 10. Parte eoniampta, roll-
qua cadaverom ad dinlurnUatem talerent. Adde
Patron. 6. L. L. 1 10. am., al. — Parlicip. San-
tut (et Salsus); Saliturut, et Salturut ; Salien-
du». — Salio est talem aipergo,*ale eoodio, aXs'Jtt
(II. iatalare, talare ; ft. taltr, soupoudrer;
Ui<p. talar; Germ, talzen; Aagl. to teaton with
tall, salt, powder, pick). Parro I. R.S.% tub
fin. Qaa rations oporteal perna* *alire. Cato R.
R. 23. Olea eadaea it 11a a tup. Celt. 2. 18. Piice*,
qui wlldl sallantur. Sittnn. apud Priscian. 10.
sub fin, Pbcium uliendorom cauta. Nov. ibid.
Salituru* blase e*t, mlltam talem. Uwnm. ibid.
IsUee coo muito tale Salsoru*. Pritcian. ibid.
PrsterlU parliciplam sallltui, et talsu*. At
huju* nullum adfert exemplam. Colum. 8. E. R.
32. Seliiu* tbjoaat. Pallad. 11. R. R. 10. SaliU
oliTa. Fabian, apod Diomed. 1. p. 372. Putsch.
cere. Cornel. Sever, apud Priscian. 10. sub fin.
SaliU pamilionei. Adde eumd. apud Diomed. lac.
Cat. Adde Marcell, Emp. 26. 123. et 14. 104.
retro. Tulgot. interpr. Tob. 8. 6. Cetera talie-
rant. Id. Bitch. 16. 4. Sale latita. h. e. fricata.
— liino
Saltut, a, um, adjectlvorum more, ande
Comp. Saltior I. 1: el II. 2. a.; Sap. Salsif
simut I. 1. et II. 9. ft. — Salia* ett tall* goilum
habeas, sale eipersus, salltut,
I.) Propria. *f f. Generatim. £«niw apod
Macrob. 0. Saturn. 4. Salsum mare. Plaul.
Trin. 4. 1. 2. Quelui. Ter. Adelph. 3. 3. 71,
Beo (alsum 'tt, hoc adustum 'it. Lucret . 4. 222.
Iliimor *alsl taporla. Id. 5. 482. -alia* garget.
Pirg. 2. G. 238. terra salsa. Io\ 5. £n. 158.
longa lulcant rada aalsa cariolt. Id. 2. ibid. 132.
ralhl sacra pirarl, Et salsa frugal, et clrcum tem-
pore rill*, h. e. far cum tale, qaod mola saha
dieltar. Sic aalsa farra apud Ovid. 9. Fait.
284. P. MOLA. Colum. 12. R. R. 57. Caseu* '
recent, aut taliat. Plin. 28. ifisr. not. 8. 50.
(821. Folia salsa gusto. Id. 36. ibid. 17. 28.
(132). Aiiiut lapii guilu «l«ui. Id. 31. ibid. 1. \
— 200 —
41. (85). Salsissimus sal, qui aiccissiraua. Id. 7.
ibid. 6. 5. (42). Salsiorlbui cibis uti. Auci. B.
Alex. 6. Aqua salslor. f 3. Speciatim salsa
dicuotur etiam lacrimal, sudor et sanguis, re
enlm vera tales sunt. Et de sudore quidem A-
rislot. sect. 2. rtpopKrjp. outsit. 3. causam qua-
nt. Accius apud Aon. p. 503. 29. Merc. Saiaia
cruorem gutti* laerimarom lavll. (Adde Lucret.
1. 918.) Pirg. 2. /En. 173. salsusque per artut
Sudor iit. fnniui apud Macrob. 8. Saturn. 2.
Neque misera lavere lacrima salsum taoguioem.
*f 3. Item saha dicitur rublgo, qua ferrum ab-
sumitur, lam quia gaitu salso est, turn quia a-
qus talis more rodit. Pirg. 2. G. 220. Nee
tcabie, et islia lsdU rubigine ferrum.
II.) Translate. *f I. Est sapldut, sapore pra-
ditui, taporito, gustoso. Plaut. Cat. 2. 3. 6.
Neque salsum, neque suava esse potest quicquaro,
abl amor dob admiscelur. *| 2. Uinc pereom-
mode referlur ad sermonem urbanum, lepidum,
facetum, argutum, et dlctia tamquam lallbus a-
spersum eoodituuique, onde rlius moretar, aat
mordetur aliqais et pangitur, faceto f gratioso,
acuta, frizzame, mordaae, oxortixoc, raXoio;.
— a) De rebus. Ouintil. 6. 3. 19. Salsum in
eontaetudine pro ridlculo tantum aeciplmut. na-
ture noa utique hoc ett: qaamquam el rldlcula
oporteal esie salsa, nam el Cicero nunc, quod
•alsum tit, alt eue Atticorum. et mos. Salsum
Igitur erlt, quod non eril insulsum, velut quod-
dam simplex oralionit condimentum, quod een-
tllar lalente Judicio, et velut palatum excttat:
quod et a tadlo defendlt orationem. Cie. Orat.
26. a -n«d. Quidquid est salsum, aut salubre in
oratlooe, Id proprium Atticorum est: e quibus
tamers non cranes faceti. Id. 18.- Alt. 12. Ncg-
otia aalsa. Borat. 1. Sat. 7.28. salao mulioque
Ouenti (termone) regerit eonvicla. Bursua Cic.
9. Fam. 1 5^ Saisiores, quam ill! Atticorum, Ro-
man! Teterea atqoe urbani sales. Martial. 3. 12.
Ret (alia est, bene olere et esurire. — Neutr.
plur. abtolnte. Cic. 2. Orat. 54. 217. Invenl ri-
dicule et satis multa Grsecoram. nam et Skull
la eo genera, et Rbodil, el Bjsanlii, et prster
eelero* Atticl exceilunt. Adde Plin. 13. Bitl.
not. 4. 9. (49). — • b) De hominlbu*. Cic. 2.
Orat. 56. 228. Homo faceta* atque salsus. et ibid.
63. 255. Addito ambSgao, altera genera ridiculi
full salsissimm. (At Orel), leg. tatiissimum.) Bo-
rat. 1. Sat. 9. 85. male salsus. maligna, tristan-
inolo. Catull. 14. 16. Noa boo tibl, salie, ale
abibit. h. «. ingenloie ad fraadem mibl facien-
dam. ^uguil.n. 2. de Genet, contra Manich.
23. eslr. Latine sals! dicuotur, qui Joceri amant.
— Commode ludit lo ambigoo Plaut. Rud. 2.
6. 33. de eo qui naufragium fecit. Bonam est
qaod habeas gratlam merito mibi, qui te ex Id
•ulso talsum feci mea opera, ft. «■ in cauta ful,
at fracta navi maderet taliit Ouclibut. Id. ibid,
2. 1. 12. de pitcatore. Neque qulequam eaptum
est pisclam: talsl lautiqae paredomum redimai
clanculam : dormimat InccanaU. Cic, fragm. pro
Scaur. 4. edenle A. ttaio la Clan. auct. T. 2.
p. 291. Qaare qaae potest, qaamTi* salsa lata
Sarda faerit, alia libidinis, aat amorli esse su-
splelo?
Salsum, i, a. 2. absolute, Idem ac lalsamen-
torn. Ccsl. Aurel. 3. Tard. 2. 39. Hands etiam
rapes madidats, atque talsam ex aoeto et oleo
eonditom.
SALIO, aSlii, saiivl, et cam, et iSlul, saltum,
tailre, 4. — a) Quod ad scriplionem attinet, ta-
bu in prsierlto pro tali* veterei dixere, non solum
la eompoiitit adtilui, protilui ele. led et ia tim-
pliei. Diomed. i. p. 370. Putsch. Salia perfectarn
tueWat enunciart Tidetnr talii, quam sofiui: ted
pleriqa* veterei ialu( dixerant. Pirg. 2, G. 381.
Molllbut in pratis unctoi saloere per utrei. Pri-
tcian. quoqae 10. p. 906. Putsch, testator ia
in quibusdam codicibat laiuere inveaisie. Serv.
ad Iliad 3. JEn. 416. Diniluisse ferantr biae ap-
parel, Inqult, bene dletcm, unclot taluere per
utret. Eit enlm positio *oKo, talis, salui. At In
eod. Romano el JUediceo lagitor salitre. Vlixi
quoqae Ovidii * mull!* cum Priscian. loe. tit.
SALIO
lie legitar, 4. Fast. 805. Per Caramai salulsse
pecus, saluisse co'ouos. — Salibit pro talivit,
ut videtur, babet Itala Jo. 21. 7. — Sallurvs
ponil Priscian. II. p. 929. Putsch., nullo tamea
exemplo adlato. — Saliendut pro salient, de
aqua, legilur in Intcript. apud Benzen. 7068.
kOVKTA SALIEWDAM o. — 6) Ratiooo habita eljmi,
talio eil ab aXkopai, adjecta littera * pro ipl-
ritu aspero Grscorom, el mutato X in i, at in
aXXoc, unde Lat. alius. — Particip. Salient sub
A I. 1. l.° a. et 2.°, II. I. a. el sub B, et la On.
— - Salio est saltum edo, salto, sijSau, aXXo^as
(It. saltan, balzare; Fr. sauter, bondir ; Hisp.
saltar, brincar ; tierm. ipringen, hupfen; Aagi.
to leap, jump, dance, hop, skip, bound), el oc-
currit A) lotraosillre, et B) Transitive.
A) Intraaiitive.
I.) Proprle. *| 1. Generatim est saltum edo,
•alto. — l.°) De bominibat. — a) Cum ad-
diiis. Plant, fragm. apud Priscian. 6. sub fin.
9aliam In puteum prascipitei. Ovid. lb. 558. In-
que maris salias, Glaucut ul alter, aquas. Plin.
4. But. not. 12. 28. (90). Ex rope in mare sa-
lientes. Runut Ovid. lb. 597. Trinaerll salias
luper ora gigantit. £»v. 2. 39. Obtasptit itine-
ribus, super vallum taliunl. Pirg. foe. supra ett.
unclot talaere [al. laliere) per utret. BoraU 2.
Od. 18- 26. ultra limitet clieolium sails avarut.
Liv, 2.24, Salire de muro, prscipllarlque. Plaut.
TYin. 2. 1. 80. Qui In arnorera preaelpltavlt, peju*
parit, qaam tl saxo taliat, h. e. da taxo. — b)
Absolute. Plaut. Bacch. 3. 3. 24. Hasta, disco, pu-
gilatu, pile, ealiendo se eiercere. Id. Mil. glor.
2. 3. 8. Metuo, ne lo malum eraclatum Insilla-
mus. pals, tu sail toliis. nam ego Istam In-
suiturara nihil moror. P. CRDCISALOS. Borat.
Art P. 430. saliet, lundet pede terram. Id. 1.
Ep. 14. 26. cujas (tibicince) Ad ttrepitam tallae
terras gravis. — 2.°) De brutlt animantibut.
Plin. 10. But. nat. 38. 54. (III). Avet vario
meatu feruntur, et ia terra, et la aere. amba-
lanl aliquae, at coraicet: sallunt alias' at p&sse-
ret, merula: currunt at perdlees, rusticals. Cf.
Propert. 4. 5. 52. et Flor. 3. 10. Ooid. 6. Met.
381. laliunt ia garglte ranee. Id. 3. ibid. 587.
calamo salientei ducere piece*. SImllller Mar-
tial. 1. 56. Et piscem tremula salientem ducere
sale. Colo 2. Ors'g. 16. Capraa fere, qua; taliunt
e taxo pedet seiegenoi. Phcedr, 4. 2. Fame eoe>
eta vulpii alta In vinea Uvam appetebal summii
laliens virlbut. «| 2. Speciatim inlire ett emi-
care, celeriter eraergere, prosllire, eitlHre, saliar
fitori. Claudian. praf. ad III. cont. Bonor.
3. eicusso saliit cam tegmiae proles, ft. e. pulla*
aquilea natut est rupto putamlne.
II.) Translate. «j 1. Geoerailm. — a) Me-
tapbora sumptS ex tuper. paragr. 1. Pirg. t.
G. 449. Tam multa, la tectlt crepitant tallt cor-
rida grando. Ovid. 14. Met. 543. Cam taliente
graves ceclderunt grandine nimbi. Id. 4. Fait.
409. Farra Deaa, mleaqae licet lallentl* honorem
Deli*, ft. e. *ali«, qui la ignem conjeelae et ta-
llt, et erepitat. Adde Borat. 3. Od. 23. 20. Sic
Tibutt. 3. 4. 10. Farre p!o placant, et lallente
sale. Com R. R. 154. Dt la eulleum de dollo
vinum lalire poult. — Hiac Particip. toiseni di-
citur de aqua in rivit, quia, lapillis curium In-
lerrumpentiba*, sallt potia* qaam deOuat: item
la fiitatit, et tubi*, ob impelum tcatariendi, aat
quia in altarn lalit, at in fontlbu* art* facile ?i-
dere ett. Pirg. 5. Eel. 47. Duleli aqua talleote
tilim reitlnguere rivo. Ovid. Remed. cm. 632.
Et mullam salient iaeitat anda sitim. Plin. 2.
Ep. 17. ad fin. Hac amojnitai deficltar tqaa
talientl, sed pateoi, ee polios fontes babel, rant
enim In summo. acgua corrente. et Sueton. Aug.
82. /Estate aperti* eubieuli foribui, ae tape In
peristfllo sallente aqua cubabal. Adde Frontin.
Aquad. 9. exlr. et 11. ele. — o) MelapborS
ex tuper. peragr. 2. duel!. Lucret. I. 187. B
tereaqae exorte repente arbusta lallrent. CIp.
Dig. 19. 1. 17. Persona, e quarum rostrit tqaa
salire tolet. Farro I. R. R. 13. Cobortes inte-
rlut complaviom habaant Ueum, ubl aqu* sailtt.
ft. c deeurrat, denuat. ^ »- Speeialim laiire
SALIPOTENS
pro palpitare, mtcare, subsilire, battere, palpi-
tare, tremclare, iro'X'Xa), saXXoftat. Ovid. 10.
jtfet. 289. sallual tentata polliie Tana. PUn. 10.
/fist. not. 53.74. (148). Gulta In ovo salit, pal-
pitatque. Seneca Sere. (El. 708. Stet terror a-
nirois, et cor attouitum salit. rtctXXsi ij xapfca.
Pars. 3. 109. visa est si forte pecunia, sive Can-
dida viclui aubrisit molle puella; Cor tibi rite
salit? Plant. Pseud. 1. 1. 104. Id futurom,
unde ao.de dicara nescio: nisi quia firiururo ett:
ita superciliura salit. K SALI8ATOR. Similiter
Borat. 2. Sat. 6. 34. aliena negolia centum Per
caput et circa saliuDt latus.
£) Transitive satire dlcitor in brails de mare
a'v tji ouvouoia, montare apud Italoa. Varro 2.
H. 71. 7. a med. Quum eqaus raatrem at sali-
ret, adduci oon posset. tfonius p. 105. 18. Merc.
Varro lege Mcenia: Nemo est tam neglegena,
quia 6umma diligeotia eligat asinum, qui suam
saliat equilam. — Absolute. Tarro 3. R. R. 4.
ante med. Verres octo mensium inclpit salire.
Addu 3. ibid. 6. et 10. Xucrei. 4. 1193. Vene-
rem salientum lata (nature) retractat. pro «a-
lieniium. Calpurn. 5. Sue. 23. Lascivumque
pecus 8allentes acclpit bircos. — Et passive. Var-
ro 2. R. R. 2. a med. de ovib. Neque patl oportet,
minores, quam bimas, saliri. Ovid. 2. Art. am.
485. Lata salitur ovii. — Hino
Saliens, til, et fere ia plur. num. Salien-
tes, urn, m. 3. absolute, dlcuatur fontes, et ipsl
lubl, ac fistula, ex quibus aqua salit, et alio
ducitur, quasque nos dicimus doccioni, sifoni,
canne, cannoni: owX>jve{. Cic. 3. Q. /V..1. 2. Af-
firmo, mirifica suavitate te villam babituroiD, pi-
scina et salientibns additis. Ulp. Dig. 19. 1. 15.
Labra, salientes, fistula quoque, qua salientibus
junganlur, quamvia ionge excurrant extra adifl-
ciam, adium sunt. Vitruv. 8. 7. In medio po-
nentur fistula in omnei lacus, et salientci. et ibid.
3. anle med. Ex bujuimodi locis et fontibus et in
asly, et ad ortum Piraeum ducti sunt salientes,
quibus bibit nemo, etc. PUn. 36. //ist. nat. 15.
24. (121). Agrippa lacus septiogentos fecit, pra-
lerea salientes centum qulnque, castella centum
triginta. Adde Fronlin. Aquced. 9. 11. 87. 103.
104. etc. — la sing, num, Cceliui apud Aiict.
de dab. nom. p. 590. 21. Keil. Sallens perpetuus.
Homonym. Differenliam inter talio, et soi-
to vide sis in hac voce.
SiLtpOTENS, eatis, m. 3. (saluru et poteos)
qui salo seu marl praest, maris dominator: tri-
buitur Neptuno. Plant. Trin. 4. 1. 4. Salipo-
tsntl et muliipotentl Jovls fratrl.atherei, Neptu-
no, Latus lubens laudes ago gratas. aXo's xpa-
«ou«t. (Cf. Borat. 1. Od. 3. I., al.) At Gro-
tiov. et Vailaur. cum Foreell. leg. salsipotenli.
SALlSATlO, et Salissatio, onis, f. 3. ab inusit.
saliso, vel salisso, ffequentat. a salio, (ef. odXda
et caXaoau, qualio, concutio) qua palpitare si-
gniflcat. — Salisatio est Igitur palpitatlo, traXudj.
Mareell. Empir. 21. in fin. Cordis pulsus, sive
salisatio. Gloss. Philox. Salisatio, naXude.
SlLtSATOR, «t Salissator, oris, m. 3. ab inns.
saliso, KoXfiooxo'iroj. Salisatorea, inquit Isid. 8.
Orig. 9. ad fin , voeatl sunt, qui, dum els mem-
t-rorum quacumque partes salieriat, aliquid Bibs
etinde prosperum, seu trisle slgnificare pra-
dicunt. Muret. I. 9. tiar. lect. e. 6. legit saJilo-
res. Hac pertlnet Iliad 77ieoer. Edyll. 3. t>. 37.
'AXXnat dpSaXue'e ue'v 6 oeftoe. ap*i' i$i)0&
Abttte* et Plaut. Pseud. 1.1. 105. ita super-
cUiom salit. et Asin. 2. 8. 49. Ergo mirabar,
quod dudum scapula gestibant mibi.
SiLlSOBSOLUS, et Salisubsilus, I, m. 2. idem ae
Salios subsillecs. Catalt.n. 5. Sic lib! bonus ei
tua pons libldloe flat, la quo vel Salisubsuli sa-
cra soseipiunto. h. «. in quo ellam Salll salien-
ces tubsilientesque securi sacra sua peragant, Jfu-
Ti'Hi loeum Qrmat auctoriiate Pacuvii ia At-
aurora judieio. Pro Imperio sle Salisnbjulas no-
iiro eieubet. h. e. Mars, qui ia prsliit bac lilac
salit subiilitq'ue, Imperiom nostrum tueatur. Hune
• atem Pacuvii venum primus ante Jfuretum
altulit Goorinus ad CatulU loe. eit., cujos fidel
acquiescendum e«ie vldetur. Alii apud Calull.
Ion. IV.
— 201 —
leg. Salii ipsulis, et Pacuvii versum spurium
putant. Jpsulas vero, sive ipsiltai, dicunt esse
lamellas in saeris edbibitas, specie vlrorum et ma-
lierum. V. IPSULLICES. Ita Foreell. Al Zach-
mann. leg. Salisubsili, quamquam u et i facile
permutaatur: cod. vero Laurentianus habet sa/»
subscili. (V. F. Hand Qucest. Catull. p. 7.)
S A LITIO, Cais, f. 3. actus saliendl: ut salitio
equorum, il saltare a cavallo, apud Veget. 1.
Milil. 18.
SALlTO, as, are, n. I. intens., seu frequen-
tat. a salio, valde, aut ssepa salio, saito. Varro
5. L. L. 85. Mull. Salii a salilando, quod fa-
cere in comiiio in saeris quotaonls et solent, et
debeot. Alii leg. saltando.
S ALITOR, flrls, m. 3. (salio) f 1. lo Gloss.
Philox. est lapi^sutJJs, h. e. salsamentarlus.
Quidam leg. apud Ctc. 4. Alt. 17. ad fin. Llt-
teras datas salitoribus Britannise. Sed plerique o-
mnes, datas a litoribus Brildnnice. ^ 2. Sal-
tator. Prob. de nom. p. 212. 30. Keil. Salilor
aa sailor? qood salitorem erudita coosueludo et
proba auetoritas ladicat, salivor dicimus. nam
salire taraquam sarcire farcire, ei quibus sartor,
non sarcinator etc. Anthol. Lai. 794. 54. Ries.
Salitores novl. Alii leg. salictores.
SALITOBA, a, f. 1. insalanieriio, aXtat«, coa-
ditura ex sale. Colum. 12. R. R. 21. Post sali-
turam musti.
S&LlTUS, a, urn, particip. V. SALIO, salera
aspergo.
SiLlONCA, as, f. 1. herba, de qua PUn. 21.
Bist. nat. 7. 20. (43). Saliuoca folio quidem sub-
brevi, et quod necti non possit, radlci oumerosa
cobaret, herba verlus, quam Bos, densa velutl
manu pressa, breviterque caespes sul generis. Paa-
nonia banc glgnil, et Norici Alpiumque aprica:
urbiuro, Eporedia: tanta suavitatis, ut metallum
esse cojperit. Vestlbus lnterponl earn gratissimom.
Hac PUn. Eamdem ae nardum silvestrem Scri-
bon. Compos.- 195. et spicaro Celticam, ibid.
258. facit. Virg; 5. Eel. 18, Lenta salii quan-
tum palleatl cedit oliva, Puniceis burailis quan-
tum sallunca rosetls. Obi Servius: herba quam
Orel tunicam vulgo vocant. Recentiores botanic!
putaot eamdem esse ac nardum Celticam (Vale-
rlanam Celticam £.). f. NARDUS.
SALlUNCULA, a, f. 1. deminut. a salionea,
parva saliunca. Gloss. Cyrill. 'AyptdpoSov, saliua-
cula. et ibid. 'Avejicovij, vaccinium, saliuncula.
Adde Hal. /s. 55. 13., Bieronym. in I*. 15.
55., ./nscript, Wilm. 2754. et Hot. Tir. p. 170.
SALlUS, a, um, adject, (salio) ad Salios per-
tinens. Fesl. p. 329. 18. Mull. Salias virgines
Cincius ait esse cooduclieias, qua ad Salios ad-
bibeantor cum apleibui palad&tas, quas Mllut
Stilo scripsit sacrlflciom facere la regia cum pon-
tifice paludatas cum apicibus in modum Salio-
rum. Potuit tamen virgines per epeiegesia ad-
di. Borat. i. Od. 1. 28. pede candido la morem
Solium ter quailed bumum. el 1. ibid. 30. 12.
Nsu morem in Salium sit requies pedum. Utro-
bique autcm Salium potest eiiam accipi pro 5o-
Jiorum. — Hiac
Salice, arum, t. plat. I. absolute, subaud. epu-
Ub, vel cents, apud ^pui. 4. Mel. Cf. Fesl. p.
329. 9. Mill.
Salii, orum, m. plur. 2. absolute. Sa'Xioi, sacer-
dotes Martb) apud Romaoos, qui ancilia eustodie-
bant, et eerto tempore ea gestantes, saltaoiesque
per Urbem discurrebant. f"arro 5. I» L. 85.
Mill. Salii s salilando, quod facere In Comitio
in saeris quotanais et solent, et debent. Festus :
Salios a'ealieodo, id est saltando, dictos esse,
quamvis dubitari non debeat, tamsn Polemon
ait, Arcada quemdam fuisse nomine Salium,
quem .Eneas a Man tinea la Italiam deduxerit,
qui Juvenes Italicos enc'nXuv sallationem doeaerit.
(a. Virg. 5. /En. 347. el 10. ibid. 753.) Al
Critolaas Saoaem ex Samothrace, euro £oe»,
deos Penates qui Lavinlum traostuleril, Saliare
genus sallaodi instituiue, a quo appellatos Sa-
lios: quibus per omnes dies, ubicumque ma-
nent, quia ampla ponuntur ccena, siqua alia ma-
gna sunt, Saliaret appellantur. Hac Feit. Virg.
SALIUS
8. &n. 663. Hie exsullantes Salios, nadoiqus
Lupercos, Laoigerosque apices, et lapsa aneilU
calo ExtudeTat. Cic. 3. Orat. 51. 197. Noo
neglecta, ut mlhl vldetur, a Noma rege doet!s>
slmo majorlbusque. nostrls, ut epularum sole*
malum tides so tibia, Sallorumque versua ta«
dlcant. — Iostitutl suat a Numa Pompillo. 0-
rigo hac full. Quum iEgerla Njmpba hortata
Numa Picum et Faunura de ralione piandl ful«
minis eoniululssel, illique Jovem calo elleult-
sent, eamque rem Numa a Jova precatui esset,
ille pollicltus est, se erastioo die, exorto sole,
Romaui Imperil diuturnllatls carta plgnore da-
turum. Igitur Numa eontionem advocavit, Jovls
promissum eoarravlt, postero die adeise Jussit,
Ubi sequens dies IIlux.it, populusque unlversue
adult ad regiam, Numa prodilt, sob dlo In solio
acerno sedit, et, exorto sole, Jovem veneratus est
precatusque, ut promissum munus exhlberet. Tunc
sine aubibus calum ter tooult, terque fulgura-
vit, tandemque scutum ab omoi parte recisum
delapsum est, quod Rumanl andle appellavere.
Sed quonlam tors imperil in Ilia sculo posit*
erat, ne forte bostes illud aurrlpere possent, Ma-
murlqm inclltum ea terapestata fabram ad se
accivlt, negollumque dedlt complora bujus •!•
miila efQngendl. Quod opus quum ille exquisilis-
sima absolvisset arte, scutum csleste eum ceteris
Numa mlseeri Jussit, quod dalncepe lnlernosel
non potuit. Optionem deinde rex artlfici obtulit,
quiequid- vellet, a se postulandl. Maraurlus non
pecuniam, sed gloriam pro raereede petlit. Quum
enlm Niima itlis diebus earmina quadam com-
posuisset, qua Salii per Drbam dlscurreales In
boDoram Klartii caneroot, Mamurius petiit, ut
nomea suum a Salils ia fine quoromlibet car-
minum recilaretur. Id, annuente Numa, per mnl«
ta tempora observatom est. Ovid. 3. Fast, a V.
259. — Numa Juvenes elegit ia Salios ex ordlne
patricio, qui forma et virtute eeierlt excellerent,
numero duodeclm : (Zyd. Laurent.^ de rneru. \
2. p. 56. AuaxaiJsxa sputo»tie «po'« too Nou^o
touc xaXoofM'vousZaMom o'pioMvai faolji u/ivcu»-
t«« tc'» 'Iawo'v *aid ts*v-t»v 'ItaXixaw fm»as»
a'piS-iuiv. et tnox. Taotij Itattxafauov »\*ai ,TO»
ou'too »«ev. xata to'v tiw tHjv«» ap«»M» v '> J nI
Palatini dictl sunt, qnique in Palatio sedem ha-
bebant, ut afQrmat Dionys. Malic. I. 2. e, 70.
Ilis alios duodeclm, Collioos et Qolrinalei ap-
pellatos, mox adjeclt Tullus Hoatillut ob TOtura
quod roverat, ut id. Diony: I. 3. c. 38. alt, in
bello contra Sabinos; ut Liv. 1. 20. et 27., ia
proslio contra Fidenates et Vejentes, quum, Ro-
manis in aoiem eduetis, Aibani a Romanis, duca
Melio Fulletlo, defecere. (T. Pauly, Real-En-
cycI. YL 1.) Hot Pavoriot etiam et Pallorloa
dixere, ut Serv. ad Virg. 8. Mn. 285. tradiC
Eo igitur bojut ordiait seeerdotium numero ere-
vit, ut ad collegium redaetum fuerit. Qui pr»-
erat SaliU, magister Saliorum (ut est apud VatV
Max. 1. I. ». ») dicebatur: alius erat preetul
sppellatut, qui alut prasultabat in earimomla
publicis: aliut vatet, qui Saliaret versus aata
alios pracinebat. Capitolin. M. Aurtl. *■ tuit
in eo sacerdotlo (Saliorum) et pratul, et va-
tes, et magister. Inscript. apud Gruter. 173. S.
MAWSIOKW SAHOBVM MLAtlltORVM . Alia apud
^urat.173, 8. Q. roareio o. f. # ona. »»«'»»«
saho couir.0, eic. - Salii Palate voeaU et-
iam sunt sacerdolei domos Aug. «■*«*•*■
Inscript. apud Gruter. 302. 8. V. *•«««*■»-
cheol. an. 1842. p. 13. et seqq., ubi P'"'"*
mult* altulit B. Sorghenu,. - In »«* »J
Us. qua Salii celebrabaot, lunieU pletis lnduli
erant, et aenels baltelt tupra tunlcat eincll, or-
natique pratextls, qua subtegminls puoicel fibulis
asiricia erant, et trabesa voeabaatur: getlabant
ia peetore aeaeum tegmea, la capita pllcot ro-
tundos, et ia alium fasiigiatos, quos Eomaoi a-
picts appellabaot: gladlo acclneU erant, mtna
dexira lanceam, aol vlrgam,-aat aliquid bujus-
modl teaebaot: collo aaelle ferabtot, Ibant par
Drbem caaentet earmlaa, Uudanletque MarUra
armorum pratidam eum tripodUt lolemnlqoe s*»
tu, et la fine omnium earmlnum suorucn M&mu-
10
SALIVA
rium appellabanl. Zucan, 1. 603. Et Sallus leto
portans ancilia collo. et 9. 477. qua lata ju ventus
Palricia eerviee moves. Adds Stat. 5. Silv. 2.
130, — Salii etiam estra urbem fuere. Inscript.
apud Gruler. 318. 2. et Orell. 2247. l. ahtiitivs
CS. I. HOR, SARCYLO SALIVJ ALBXNVS IDEM MAO;
samortm, — Salioi etiam Hercull sacros faii»e
Tibure, constat ei Firg. 8. ^En. 285., et ei In*
script. Tiburlina ap.id Oreii. 2249. c. terbntivs
TALZKS BIT. "8 AEDIl'.. POT. PRABP. Q. Q. SAL. (h.
e. Solium) pram, riyi svpsrn. patrono mvhi-
cipbi. T. Sturat. p. 173. In Gloss. Philox. asa-
menta (qua lunt cr.rmina Saliarla) dicunlur oti-
)^oi eiti $ua«dy'Hpax\e'ou;. Prslerea Octav. Her-
tennius apud Macrob. 3. Saturn. 12. la libro,
qui iqscribebalur de sacris Saliaribut Tiburlium,
et Jntnniui Nipho ibid, docuere, Salios Herculi
datos fulise. Hue autem ideo, quia, ul ait Ma-
oob,, ii Deui apud Pontifices idem, qui Man
liabetur': quod et Farron. auctoritat confirioat
in Sat. Menip., qua ioiciibilur ' AXao; Outo;
'JlpjixMjs. Cbaldal qaoque stellam ' Uerculis vo-
cans, quam reliqui omoei Martin appellant. Ad-
de Serv. ad Firg. loc. cit., Plin. 2. Hist. nat.
8. 6. (34), Hygin. Jttron. I. ad fin. F. etiam
ffartung. Relig. d. Romer t. 2. p. 22. — NB.
De noui. propr, F. ONOM.
SALIVA, m, t. 1. ffiaXon, aiaXi's, bumor in ore
aalmalis, iputum fit. laliva, iciahva, iputo,
bava; Fr. lalivc; lliip. »oKwo; Germ. d. Spei-
ekel; Angl. saliuo, spirt Ze) : est a Grace roce
adlata, et sapius in slog, num. usurpatur.
I.) Proprie. *f 1. Ueoeratlm. — a) r De bra-
'til aainiaolibui. Colum. 6. R. R. 9. Signa bovls
febrlcitaatis mananles lacrima, oculi compress!,
fluidum salivis oi ete. Plin. 28. Mist. nat. 12. S3.
(193). Tuuim aanat saliva equl triduo pota. —
o) Oe bomlnibui. Zucrtt. 4. 1101. Affigunt avide
corpus, Junguntque salivas Oris, et ibid. 839. ut
serpens, homiuis quae lacta salivii Diiperit. Ju-
venal. 6. 621. de Claud. Imp. (quem in ira
rietu apumansl fuisse, scrlbit Suelon. 30.) tre-
mulum caput, et longa roanantla labra saliva.
CatuU. 23. 15. A ta sudor abest, abest saliva
Mucusque, et mala pitalta nasi. ft. e. numqoam
eispuis. Id. 99. 10. Spurea saliva, et 77. 8. et
Seneca 3. Ira 38. exlr, pinguls. sputa grotto.
Feget. 2. Ftttrin. 22. jejuna. Tertull. Jejun.
6, Virgo. Cwl. Jura. 2. Jcut. 3. 15. Jrequens
ac'rellua. Id. ibid, etusta. ft. e. tenai, viscose.
- Id. ibid, erassior et iodigesta. Plin. 28. Hitl.
nat. 4. 7. (37). Salivam in manu ingerere. sou-
tarti in mano. et 27. ibid. 6-. 24. (41). eiere. et
37. ibul. 10. 59. (162). facere. Hinc id. 7. ibid.
2.3. (13). et 28. ibid. 4. 7. (35). et ibid. 7. 22.
(76). Jejuna saliva bbminis contra serpenles, fa-
scinationes, invidiam, comilialem morbum furan-
euloi, llcbenas, llppiludines ete. miram vim pra-
dical. Pen. 2. 31. cunis Eiemlt puerum, fron-
lemque atque uda label la Infami digilo, et lu-
stralibas ante salivis Eipiat. Cf. Suelon. Fitell.
2. *I 2. Speciatim, arcana taliva est veneO-
eium, in qua saga spurcam salivam suam Inspull,
vel amatorium poculum infecit. Propert 4. 7.
45. Aut Nomas arcaoas toilat versuta salivas.
II.) Translate. *f 1. Dicltnr de qulbusdam
eertorum animalium humoribas saliva similibus.
Plin. 30. Jfist. nat. 15. 47.(136). Cocblearura
taliva illita infantlum ocalis. Id. 32. ibid. 0. 21.
(60). Ostrea spissa, nee saliva sua lubrlca. Id.
9. ibid. 36. 60. (128). Purpuras diebus quinqua-
genis vivunt saliva sua. Id. 11. ibid. 37. 54.
exlr. Oculos naiura eomposult callosis In eitlmo
tuoicis,. quas subinde purificant lacrimationum
salivis. et ibid. 12. 12. de melle. Sive ilia est
cali sudor, slve quadam siderum saliva, sive
purganlis se aaris sueus. *T 2. Metoovmice sa-
liva est gustus, sapor, gusto, tapore. Id. 23. ibid.
%. 22. (40). Sua caique vino saliva innocentissi-
ma, sua cuique atas gratisslma, hoc est media.
Propert. 4. 8. 38. Et Metjmnwi Graja saliva meri.
Pert. 6. 24. turdorum nosie salivam. Pelron.
fragm. Tragur. 48. Surmann. Quidquld ad sali-
vam Tacit, In suburbano nascitur. ft. e. orane vi-
oum, quod sapore gralum est ; etguitui Jucundum: I
— 202 —
do nei gusto, f 3. Item generating appetitus,
cupiditas alicujus rei. Seneca Ep. 79. ante med.
Aut ego te non novi, aut /Etna tibl salivam mo-
vet. ft. e. valde cupis £laam cognoscere ac de-
scribere, Ital. far venir I'acqua, o V acquolina
_in bocca, eccitare o stuzzicar I'appetilo. Sic
saliva Mercurialii a pad Pert. 5. 112, est cupi-
ditas lucrl. Hue trabit Kloti. illud Petron. fragm.
Tragur. supra adl. *J 4. Omnia una saliva
conlinuare apud Hieranym. advert. Jo. Hiero-
sol. n. 10. est uno impetu, aut spiritu, protinus.
protelo, ita at ne semel quldem spuatur.
SiLlVAfilUM, «. F. voc. seq. in fin.
SlLlVARlUS, a, urn, adject. oidKa&ije, tali-
vale, ad salivam pertinens. Plin. 9. Hist. nat.
51. 74. (160). Mitull, et pectines sponte natura
la arenosis proveniunt: qua durloris testa sont,
ut murices, purpura, salhario ientore. h. e. bu-
more initar saliva, aed vlscoso. — Hinc
Salivarium, ii, a. '2. absolute, pars frea! intra
ora. Edict. Dioclet. 1 9. 5. ubi vulg. salibartom.
SALlvATlO, Cnis, f. 3. (salivo) otoXio/ioj, ta-
livaziont, saliva Ouxus. Cast. Aurel. 3. Jcut.
2. 7. Sequitur autem eos, qui jam passione ten-
tantar, salivatio plurima, etc.
SAlIVATDM, I, n. 2, (.salivo) noto'v, trdfsa,
irpoBOTiCfsa, medicamentum liquidam, vel soll-
d(im in qulbusdam animalium morbis a mulo-
medlcis adbiberl solitum. Dictum ex eo, quod
primo nimia saliva compescenda institutum sit:
vel quia salivam, ft. e. clbi appetentlam, restltuat.
Sunt tamen, qui talviatum ubique reponunt,
quasi prima ejus compositio ex salvia fuerit ; In-
villa tamen optimis Codlcib. Colum. 6. R. R. 25.
Luplni semierndj conteruntur, et offa salivati
more faucibas ingeruntur. et ibid. 9. Coctos
braisieas collcalos trigiota ex oleo et gare sali-
vati more febricitaoti bovl demittl. Plin. 27.
Silt. nat. II. 76.(101). Ex hac herba In tree mo-
dios salivati additur, quantum in nnam sagittam
add! solet (b. e. quantum addi solet ad unam ta-
gittam venena inficiendam) ; Ita offa demittitur
bonm faucibut in morbli. Pallad. 5. R. R. 7.
Vitulis tostum molitumque milium cum laete mi-
sceatar, salivati more prabendam. — Cum Ge-
oetivo. Colum. 6. R. R. 10. Receas tussis (bourn)
optime sallvato farina bordeacea discutitur. be-
verone.
SALlVO, as, are, a. I. Particip. Salivandui
2. — • Salivo, oiaAt(ft), tpulare, salivam emltto.
Translate. *| 1- Geoeratim. Ptin. 9. Hist. nat.
36. 60. (125). Purpura congregantur veroo tem-
pore, mutuoque attritu lentorem fujusdam cera
lalivant. *f 2 - Speciatim, euro eo medicamento,
quod talivalum dlcitur: quia etiam cienda sa-
liva vim babet. Colum. 6. R. R. 5. Panacis et
ervngil radices fcenicoli seminlbus miscendas, et
cum defruli ac moliti triticl farina, candentl
aqua conspergenda: eoqae medicamento sallvan-
dum agrotum pecus. et ibid. 24. a med. Fetce
vaeca cjlisus virldls praibetur, vel tenero olere
commhto torrido molitoque mllio, et per unam
noctem iaeta macerato talivatur. et ibid. 37. a
med. Admissarius equus desecto viridi pabulo, et
largo bordeo firmandus, nonnamquam etiam sa-
livandus erit.
SALlVCSUS, a, urn, adject.
I.) Proprie, saliva abundans, talivoto. Firg.
Calal. 5. 29. Ribbeck. Quibus (dapibut) u-
plelus ut salivosis labris Obesam ad uiorem red-
Is. Cael. Jurel. 2. JcuU 2. 12. igrotans sa-
livosus. Jpul. Jpolog. Salivosa labia, bavose.
II.) Translate, saliva similis, viscosus, tali-
vale, mucillagginaso. Plin. .16. But. nat. 38.
72. (181). Humor cerasis (in cortice) gummosus,
ulmls salivosus, lentus ac plnguis malis.
SAL1X, llcis, f. 3. genus plants, qaam ridi-
cule, ioqait Felt., interpretatur dictam, quod ea
celerilate crescatut salire videatnr: quod et Serv.
facit ad Firg. 1. Eel. 55.; aed polius duxerim a
Grace sXi'oou, torqueo, Qecto, unde i\ixi], sails tor-
tilis; hujui eoim ramis (ortilibus lexuntur cala-
tbi. — SallijiTs'ii (It. talice, salce, talcio ; Fr.
taule; Hiap. salce; Germ. i. IFeide, d- fFeiden-
baum; Angl. a vrillexo or tallow, a wilhy, osier).
SALJWACIUS
I.) Proprie est genus plants plurimi usus in.
cultu vinearum, sive grandior sit, et penlcalit,
sire' humilior, seu vlminalis: qua duo genera go-
nit Colum. 4. R. R. 30. et 31. Ferrius, vel Cin-
cius apud Pest, salicem esse alt virgulti genus,
non arboris: quod verum est, si de viminall, hu»
mill, et tenues virgas ferente loquatur: quamquam
et banc inter arbores ponit i*Jin. 18. Hist. nat.
28. 68. (267). ubi ait esse humillimam arborum.
— Qua Graca dicitnr a Farrone 1. R. R. 24.
extr. et a Catone R. R. 6., viminalis est, et Oavf
colorls. Gloss. Phihx. Salix GraCa, dyvof, Sa vSpon
(Gall, agnus-caslus). — Amerina ejusdem est ususy
gracili virgjt, et rutila: eademque et Sabina voca-
tur. Firg. I. G. 265. Atque Amerina parant lentSS.
retlnaeula viti. Adde Colum. loc. cit. — Est et
Gallica obsoletl purpurei, et tenuissimi viminlf.
Plin. 16. Hist, nat. 37. 68. (174). Salicis plura
genera, oamque et in proceritatem magnam emit-
tunt Jugis vinearum perticas, pariuntque bailee
cortlcis vincula: et alia virgas sequacis ad viactu-
ras lentitia. Alia prstenaes vimlnibus texendle
spectabili subtilitate. Bursas alia firmiores eorbi-
bus, ac plurima agricolarum sup ellec till : candi-
diores, ablato cortice leniqua tractatn, vilioribus
vasis, quam ut e corio fiant: atque etiam supiaa-
ram In deliclas catbedrarum aptlssima. Cadua sg-
lici ferlilitas, densior tonsura. etc. nultint quippe
tutior est redltus, minorisve impend!!, aut tempe-
statam securior. Hac ex Plin., qui 24. ibid. 9. 37.
varlos enumerat ejus usus In medicina. Id. 14. ibid-
16. 19. (1 10). Mira vitium natura saporem alienum
in se trahendi, qualem et sallcum redolent Pa-
tavinorum ia palustribus vindemia. Firg. 3. G.
175. Nee vescaa saiicum frondes, ulvamque pa-
lustrem etc. Id. 3. Eel. 83. lenta salix. Pallad.
de insit. 161. Ouminea. Ovid. 10. Met. 96. A-
mnloola selices. Zucret. 2. 361. tenera. Firg.
4. G. 182. glauca. et 2. ibid. 446. fecunda vi-
minibus. Id. 1. Eel. 79. amarss. Zucan. 4. 131.
cana salix madefacto vimine parvam Texltar in,
puppim: casoque indacta juvenao, Vectorls pa-
tiens, tutnidum itsperenatat emnem. Paul. Dig*
33. 1. 12. Salicis munda annua Ubrarum sin-
gula millla. ft. e. a folils, aut etiam a cortice
purgatss.
II.) Translate, per svnecdocben, ut ferrum pro
ense, tic et saiir poaitur pro vlrge ad cadenr
dum, bacchetta, verga. Prudent. 10 sups' ote^.
703. Impacta qaotles corpus attigerat sails, Tenul
rubebant sanguine uda vimlna.
SALLlO, Is, et
SALLITUS, a, urn, et
SALLO. F. SALIO, salem aspergcr.
SALLUSTf AnE, et Saluatiane, adverb, more
SallQBtiL Priscian. p. 1022. Putsch. F. SAL-
LUSTIOS in ONOM.
SALLUSTIANUS, et Salustianus, a, am, adject,
ad Sallustium pertinens. F. bane voo. In ONOM.
Hiac. Sallustianum cei apud Plin. 34. Hist,
nat. 2. 2. (3). in Ceatronum Alpioo tractti, di-
ctum est a Sallustio Crispo, Augustl amico, Hi-
storic! nepote ex sorore, et in nomen adscito
(ut ait Tac. 3. Ann. 30.: cf. et t.tbid. 6.), qui
ejus metalli domlaus fuit, unde effodiebatur. Ha-
rat. ad eum scripait od. 2. (. 2.
SALMAClDTJS, a, urn, adject. Est a Graca voce
aKur,, aqua marij, et aceo. Gloss. Hiilox. Salmacl-
dum, akuvpev, Salmacidus, ahutooit, a'XaiSijg. —
Salmacidus, saimaalro, salsus simul et acidus. Plin.
31. Hist. nat. 3. 22. (36). Mtrosas aquas, atqua
salmacidas ia desertit Bubrum mars peteotes, ad-
dila polenta, utiles intra duas boras faciuot. Flor.
4. 10: a med. -Non mioor ex aqua postea, quam
ab boslibus clades: infesta primum aiti regio: turn
quibuadam salmacidis fluviis Infeslior*. Plin. Fa-
let. 5. 41. ad fin. Ipsum vero balneum ex dulcl
aqua Gat, non ei talmadda. At ijeinea. 1. 3. var.
lect. c. 4. a med. et 5oifr»as. in 5olin. 5. omni-
bus sdlatis locis sali'naeidus leg! volunt. Utra ex
bis voelbus prafsrenda alt, tlderlnt alii. — IfB.
De nom. propr. V. SALMACI5 in ONOM. .
SALMAClUS, a, urn, adject, idem ac salma-
cidus. Glott. Zat. Grist. Salmacla aqua, aX^ta—
pes '.'-:,
SALMENTUM
SALMENTUM, I, n. 2. idem ae salsamentura.
Caper p. 101. 8. Seil. Salmanla proferre non
ilmeas, quia Latlnum est. Adda Charts, p. 265.
16., Julian, exc. ex eomm. Donat. p. 324, 10.
et p. 327. 15. et Content, p. 393. 10. JTetf., et
Gloss. Itid.
SALMO, onis, m. 3. talamone, sermone, ge-
nus piscle marini, qui etiam flavlos subit lemel-
que guttata aqua dulcl vix unquam In mare re-
greditur. Kin. 9. Silt. not. 18. 32. (68). In
Aqaitania salmo fluvialills marlnis omnibus pra-
fertnr. Auton. Edyll. 10. 97. Nee te puniceo ru-
tllantem viseere, Salmo, Transievim, lata cujut
vaga verbera cauda Gurgite de medio luminal
referuntur in undal, Oeeultus plaeido quum pro-
ditur aquore puliua. To lorieato iquamosui pe-
ctore, frontem Lubricui, et dubla. faeturui fer-
cula cceuiB, Tempore longarum fers incorrupte
morarura, Praslgois maculli capitis : eui ptodiga
uutat Alvus, opiraatoque linens abdomine venter.
F. SALAR. Adde Gargil. Mart, de medic. 62.
SAL NITRBM. F. NITRUM.
SALO. F. SAL10, salem aspergo.
sAlOpYGIUM, Ii, n. 2. motacilla: a oaXoff,
fliotus, et iruvrj, nates; quemadmodum etiam dicta
est osfooiru^is, a aeia, moveo, et trovij. Uiui ere-
ditur Catullus Ep. 50., et ita Calvura oratorem
appellasse^ hoe versu, Dil magnl, talopygium dl-
cerium! Sie vera Calvus dictui sit, quia mota-
silla instar in dicendo subsiliret. Placult hac
lectio Salmasio, qui pro se adduelt, quod in ve-
teribus Catutti, ac Senecce membranii salopu-
^ium legatur. Alii alitor legunt, ut dictum est
In SALAPUTIDM.
SALOR, Qris, ta. 3. eolor tali, sen maris, qui
medlus fere est inter viridem, et cseruleum, et
communis vitro et mari. Capell. 1. p. 8. Urna
perlacenlis vitri salore renidebat. At rectlus le-
gend, solo, vel hyalo: (F. SALUM.) Immo ex iis,
qua attulit jTopp. ad Capell. lot. tit., vox rejl-
eienda.
SALPA, a, £ 1. ooahtj, sarpa, geuut piscli ma-
rini, litoralis, squamosi, solitarii, aureis linels in-
tenlincti. Plin. 9. Hist. not. 18. 32. (68). Circa
Ebusum salpa, obsceous alibi, et qui nusquam
percoqol possit, nil! ferula verberatui. Obscenum
Toeat fortasse, quia itercore vescitur. Ovid. Ea-
lievt. 12t. merito vllissima salpa.
SALPICTA, sive Salpincta, sive Salplnetes,
sii-e Salpista, a, m. 1. Est a Gratis, qulbui di-
eilur ooXwyxfis, • aakitiYia, * e ' caXtnanjej, a
0^Xsi£u, buceino, tuba cano. F. SALPINX. —
Saipieta est igitur tubicen, trombetta. Fopisc.
Covin. 19. Eibibuit et centum wlpistas ono cre-
plto eone:nentes. Firmic 8. Mathes. 21. Salpictas
riidet, sed qui In bello eonfosst moriantur. Ste-
sceAUu similiter interpretatur illud Arnobii 1.
p. 239. Delectantar, ut ret est, Hopidorum ea-
pitibni rasii, salpictarum lonitu etc. Alii meto-
njiake hie aeeiplunt pro alapa, sonora guan-
p'if Cf. Gloss. Salapitta, pdmop-a. F- _SALA-
PITTA.
SALPINX, pingis, f. 3. ooAirirf. V. voc. praeed.
taut. — Salpinx est tuba, bnccioa, tromba. Str-
ia ctntimetro, in exemplum Sotadiei metri
hune Tersiculum, p. 1824. Putsch. Salpinx
, tempos fugit: intendito laborem. Legitur
etiam in Sot Tir. p. 173. Salpinx, salpinctet,
la'in""ilnirirli i
SALPISTA, a, m. i. F. SALPICTA.
SALPCGA, a, f. 1. genus formica venenata.
Plin. 29. Sist not. 4. 29. (92). Est et formi-
i genus venenetum, non fere in Italia : so-
Qcero appellat, salpugas Batica. Sillig.
_^u. Zucan. 9. 837. Quis calcare lues me-
lasst, salpaga, latebrasT Alii leg. solpago, alii all-
ut. F. SOLIPDGA.
SALSAMEN, minis, n. 3. (ealso) Idem quod sal-
aementam. Arnob. 7. p. 230. Carnem itrebulam,
at paipimrnlii, salsamioa denique, qua eommli-
tm ajuirinis copulate de frugUras. Gloss. Labb.
Sataasuo, Topiviov.
SALSAMENTARlDS, a, nm, adject ad talta-
fHata pertinens, da talume, xapiyripif. Colum.
1 H A 10. a med. Vase oleeria, et sajtamen-
- 203 -
taria. Plin. 18. BUI. not. 30. 73. (308). Salia-
menterii cadi. JdL 28. ibid. 9. 37. (140). Sa!«a-
mentaria tette. Inscript. epud Donat. 315. 10.
Tl. CLAVDIV3 DOCIMVS KBG0TUK8 SALSAMBNT1BIOS.
— Hino
5a/samenfariu», »», m. 2. absolute, qui salsa-
menta faclt, aut vendlt, pizzicagnolo, xapt%tv-
tjjs, tapiYOK»X»e. Cic. 4. Bertnn. 54. 67. Ut si
Balsamentarii Alio dieai: qulesce to, cuius pater
cubito se emungere solebat. Sueton. Fit. SoraUi.
Horatins Fiaccus, patre, nt credltom est, talsa-
mentario, quuin till quidam to altercatlone eipro-
brasset: quoties ego vidi patrem tuum cubito »-
raungentem 7 ete. Idem habat Jtfoerob. 7. Saturn.
3. Adde .SaJvian. 4. advert, avar. ^^ ubl tamen
Halm. leg. salgamariut. et Gloss. Labb. Salsa-
mentarius, ■capf/pjciot.-of „
SALSAMENTARIUS, Ii, m. 2. F. voc. praced.
SALSAMENTUM, I, n. 9. (salio) ^ t. Pisclt
sale, aut muria conditui elbl gratia, ad dluturoum
usum, pesce salato, talume, talsume, *api%ot.
Quia enim obsonia Latinii fere piscet erant, ea si
Ballerentur, salsamenta dicta. Fere in plur. num.
usurpatur. 2"er. Adelph. 3. 3. 27. Salsamenta hac
fae macerentur pulcre. fa che a auetti salumi si
levi U sale, et Farro 3. R. R. 17. Hortentlus sal-
samenta in eas piscinas empllcla conjlclebat, quum
mare turbaret, ut per tempestatem suit pisclbus
e maeello cetariorum, ntl e marl, obionium pra-
berel. Colum. 12. R. R. 53. in fin. Ea care
(suifla) semper contervatur, et tamquara salsa-
mentum In muria sua pernlanet. Id. 8. ibid. 17.
a med. Salsamentorum purgamenta, qua ceta-
riorum ofBcinls everruntur. Gell. 2. 24. circa
med. Carnls arida et aalsamenti certa pondera in
eiogulos diet conttituit. Plin. 32. //ist. not. 7.
28. (80). Salsamenlornm spipa. et ibid. 9. 34. (106).
Salsamenta eoracini. et i6ii. ». 9. (18). Piicei ita
salsos esse, ut posslnt lalsamenta existlmari, cir-
ca Cepbaleniam, et Paron. Adde «6id. 6. 17. Et
rursus ibid. 2. 9. (19). Salsamenta refieere. ft.
e. Iterum sale eondire. ^ 2. Item ipsa muria.
Cic. 2. Divinat. 57. 117. De vino, »ut saliamento
putes loqul, qua evanesennt vetustate. _
SALSARE, is,n. 3.eit Acroni* ad Borat. 2. Sat.
8. 86. Maxonomon genus laneii est, in qua por-
tantur esca, veluli grande salsare. Mane lancem
FeU Scholiast. Cruquii interpretatur magnam
tcutelam.
SALSARlUM, U : n, 3. T. toe. seq.
SALSARlUS, a, um, adject, (salso) ut nego-
tiant tdlsariui in Inscript.. Gruter. 647. 1., est
salsamentorum negotiator. F. MALACITANUS.
— Hlne
Salsarium, ii, n. 2. absolute, vai in quo aal-
eameutum reponitur, salsiera. Apic. 9.
SALS/.TJO, Snis, f. 3. actui saliandi. Gloss.
Cyrill. Taoi%swn{, salsatio.
SALSATUS, a, um, partielp. F. SALSO.
SALSE, adverb, (laltus) Comp. Salsius; Sup.
Saltissime. — Salse ett cum sale, aut salsitudlne,
con sale : et translate,_con grazia, con acutezza,
facetamente, cxoimxeie, xob'J'b;, urbane, facete,
cum dicti mordacltate. Cic. 2. Orat. 68. 275. Tal-
de hac ridentur, qua, quasi per dissimulatiooem
non intelligendi, subabsurde talseque dicuntur.
Quintii. 6. 3. 13. Salie dlcere In aliquem. et
mot. Nihil ex ill, qua dicuntur lalsa, dicitux
salsius. Rursus Cic. 2. Orat 51. ad fin. Saliis-
sime dicere aliauid.
SALSEDO, dinis, t. S. lalsui lapor, salsiludo,
oKuij (It. salsezza,talsedine; Fr. lalure; Hisp.
talsedumbre; Germ. d. Sahigkeit, d. salzigc
Geschmack; Angl. taltneis). Pallad.U. R. R.
14. Ut aqua marina salsedine careat. Bu/in. eoinm.
in Amos 1. 5. Salsedo amara.
SALSlClUM, Ii, n. 2. F. in voc. seq.
SALSlClUS, et Saliitiut, a, um, adject, salsui,
tale conditus, seu confeetui. ^cro ad illud Borat.
2. Sat. 4. 60. perna magii ac magis blllii Fla-
gilat immonui (itomochus) reOel; quln omnia
raalit, Quacumque immundii fervent lllala po-
plnls. hac habet: Ita reflcitar per bai res, Id
est pernai atque hilles, eonvlva slomachus, ut
non omnia mall^ qua venduntur in popiois im-
SALTABUNDUS
mundls. Hilla dicunler salie lnteilina hire!. Po-
situm demluutlve hac hilla. Quidam In demlna-
Hone neutrl generis esse dleunt, alii etiam farte
salticia (Paulu saliitla) salsiccia. At el. Furla-net.
in ^pp. Salslelum ponlt absolute, lubslantlverunx
more, ut genui fareimlnis idem quod insielum.
SALSlFLOUS, a, am, adject, (salsui tt Ouo)
qui laliui Duit. Paul. Diac. de cons. Herta v.
56. apad £»urandi dell' ant. citla di Pedona etc.
p. 33. Paludei Maotldei, Pontl coarctat quae unda
saliillui. Dalmatitrum, qulbui obstat terminue.
SALSIFODINA. F. SALIFODINA.
SALSlLAGO, glnli, I 3. Idem ao salsugo, o*.-
ur,. Plin. 18. Biit. nat.l 3. 32. (92). Cieerlt na-
ture est glgnl cum lalsilagine. h. e. cum lnilta eai-
situdine. F. SALSUGO.
SALSIP6TENS. F. SALIPOTENS.
SALSlPOTIS, ii, adject, idem quod lalilpotem.
Anthol. Lat. 31. 3. Ries.
SALSlTAS, Slit, f. 3. taltitudo.
I ) Proprle. Jut. Faler. res gest. Alex. M.
(edente A. Maio) 3. 29. Hujui fluralnii liquor
ad potum bomlols adversus, amarltudlne nlmla
cum sal.itate. Adde Cat. Aurel. 3. Tard.S. 113.
II.) Trenslate. ^uguitin. in ftalm. 73. Irri-
gare salsitatem gentium. Bieronym. advers. Zu-
cif. 14. Gratulor interim tibl, quia anlmo bono a
salsitale Sardorum ad tollus orbii ta «eporem
contullitl. Alii minus rede leg. faUItate. Y. Sal-
sus in SALIO.
SALSITIUS. F . SALSICIUS. '
SALSlTOUO, dlnls, f. 3. humor saporem nlli
referehi. Fitruv. 1. 4. ad fin. Bestia nalando in-
eonsueta salsitudlne necantur. Adde Augustm.
Serm. app. 295. — In plur. num. Plin. 20. Btst.
not. n. 54. (154). de pulgo. Salsltudlnes cor-
poris, ii eum vino tradatur, mlnult.
SALSlUSCfJLUS, a, nm, adject, demmut. a
comp. salslui, aliquantisper lalsui. Augustm. 8.
Confess. 3. Et ebrlosl saltiuseula quadam eom-
e SALSO, as, 5ti, Stum, ere, a. 1. (salius) Par-
Help. Saltalut. — Salso est saliamenio condio,
salio. Gloss. Cyrill. Taptxpo). »el»o. Augustln.
Ep. 108. Nee ulla aqua pevimenta salsavisw.
Gloss. Cyrill. T«TOpix i "f 1 * vo «> «'" tu *; «
SALSUGO, glnii, f. 3. oXsc, e!X«upi«, cD.p.ri,
salsedo, saltedine, taliuggint.
I.) Proprie. Titruv. 1. •». de arena marxna.
Parietes, quum In hli teetorla facta fuerlnt, re-
mittentei saliuglnem, ea diiiolvont. Pltn. 36.
hist. nat. 23. 55. (176). Uliginosa loca, e» ufil
salsugo viliat, tettaceo lublinl nUllai. Fulgat.
interpr. Job 39. 6.', et Strtm. 17.6., et Psalm.
106. 34. Terra laliuginii.et Plm. 35. But. nat. 15.
52. (183). Alumen, quod intelligitux eel""! '""^-
II.) Metonjmice. 5 1. Aqua salsa. Phn. tv.
EUI. nat. 5. 26 (85> Salsuglne amantudo (ra-
phanorum) eximitur. Adde Solin. 30. 8. ^ i.
Bumor qui In areis salinarum tub salis crusia
liquidus remanet, neque in salem coocreicit. Plm.
31. Bill. nat. 7. 42. (92). Prater bac etiam num
appellator la salinii salsugo, ab aliii salsilago.
tola liqulda: marina aqua saliior, si dist^-s.
SALSORA, a, t. I. salitura, salsamentum, tn-
salamenlo, talume, to aV»8«.
I.) Proprie. Colum. 12. R. R 21. Salsura
suilla earnit. insalamenlo. Id. 8. ibid. >'• a
med. Nulla aque, quam pradicia salsura pabula,
commode dantur. pesce marinato. farro -. «.
R. 4. o med. Corpus suis, quod in salsura luii.
H). Translate. PlauU Slich. 1. 2. 33. fa. Sal-
ve, mi pater, aut. et vos amba. Illieo ag.te, abs-
cedlte. dl Osculum.... aki. Sat est oseuli mini
vottrl. fi. qui, pater? aw. quia ita raca amines
lalsura evenlt. h. e. balitu vestro, o Dlia, bono et
sano Jam evenll osculis vestris salsura quadam et
eondimentum senill anlma mea. fulgent. ;Bytft.
1. prcef. Ordior fabuUm, quara nuper Attica sa-
porante salsura, nocturna prasule lucerna, com-
mentus sum. h. e. salibns, dicaeitale.
SALSUS, a, um. f, SALIO, salem »"P«80.
SALTABUNDUS, a, um, adject, (salto) taUiiani.
Gell. 20. 3. Saltabuodl canebant, qua nunc itau-
tes eanuQt.
SALTANS
SALTANS, antla, partieip. P. SALTO.
SALTAbIS. P. SALTUARIS.
SALTATIftE. P. SALTUATIM.
SALTATlO, Onia, f. 3. actus laltandi, et ge-
Iticulendl quippism canendo, aut reeitaodo, ut
expresilua id, ac planiua signlficetur {P. SALTO.),
opX.1«e> JCM*""*! «*ip«]<»« (It ballo, danza;
Fr. danse; Hlip, danza, baile; Germ, d. Tan-
ton, d. Tam; Angl. a dancing, dance). «| 1.
Geoeraiim. Cic. Brut. 62. txtr. Sex. Tltiua, homo
loquat jane, et aatii acutus, ted tam solulua et
jnoilia in geatu, at aaltatio quadara oaaceretur,
eui aaliationi Tltiua nomen esset. «f 2. Specia-
lim.saltalio mlliUris, quam Lacedasmonios, lam-
quam ad bella utllem, babuisie inter exercila-
llones accepiraue, ioquit QuinlU. t. 11. sub fin.
P. PYRRU1CHA. PUn. 8. Hist. nal. 42. 64. (157).
lie earns. Docilitae taota eat, ut univefaua Syba-
ritani etercltui equitalui ad aymphonls cantam
caitatioae qaadam moverl lolltuainvenlatur. (Cf.
Sit. It. 3. 347.) Pergil C-uinlt'J. Joe. cit. Neqoe id
veteribue Romania dedeeori fuit: argamentum eat,
eacerdotum nomioe ac religions durana ad hoe
terapus aaltaiio : et ilia in tertlo Cieeroala de Ora-
tore libro verba Craaai (c. 59), quibua pracepit,
ut orator utatur laterum inclination e fortl ae vl-
rili, ooq a iceena, el blatripnibai, led sb armia,
aut etiam a palastra: cujua etiam discipline usui
in oostram usque atatem sine reprehenalone de-
aeendlt. Hac Quinlil. f 8. Hinc taltatio belli-
crepa, genua aaltationia Romans militaria, a Ro-
mulo inatitutss In mernoriam raptua Sabinarnm
roulierum, de qua V. Paul. Diac. ei Pest. p.
:35. 3. .flfuW. 5 4. A«a fuit aaltatio Silio-
rum, de qua P. in SALIUS. «| 5. Saltatio
volupiuosa, oliro quidem boneata el ab hooe-
•ti» appelila, ut Macrob. 2. Saturn, 10. do-
cet: moi paullatim corrupts, mollis, eoluta, qua
etiam In convivils adhibebatur, deliciarum et li-
bidinia cauaa, poat raultum cibum et pocula. Sci-
pto African, apud Macrob. Joe. car. Vidi puerum
bullatum com erotalla aaltare: quam aaltatlonem
impudieui lervulus boneite aaltare non poaeet.
Cic. Mur. 6. 13. Nemo fere aaltat aobriua, nisi
forte inaanii: aequo in eolitudlne, neque In eon-
?ivio moderato, tempeativl convivii, amosnl loci,
mullarum deliciarum comet eat extreme laltallo.
Plaul. Stick, 5. 2. 11. Pro dii immortalea, quot
ego voluptatee ferot quot rieionee, quot joeot,
quot aavia, aaltationee, blanditlaa, protbjralat !
T 6. Paatomimorum aaltatio, quas adeo paullatim
artiOciosa evatit, ot ea aola, aine voce, fabulai in
ecan* i 1 li reprasenlarent. Macrob. 2. Saturn. 7.
«u6 fin. et Suelon. Tit. 7. a med. P. SALTO.
— I'orro aaltationia scanica genera trla enume-
raniur: eramella, eordax, sicionis; emmelie tra-
gcedia conveoit, eordax comcedia, aicinnia satyra.
V. Lucian. de lallat. e. 22. et 26. *| 7. Sal-
tatio fuit etiam aingulare quoddara ludl genua
apud Germaoos. Tac. Germ. 34. Genua speeta-
culoram unum alque In omni ccetn Idem. Nudi
Juienea, quibua Id ludicrum eat, inter gladioe te
atque infestas Trameaa aaltu jaeiuot.
SALTATIUNCCLA, a, f. 1. deminut. a aal-
Utlo, parva tallalio. Popisc. Aurelian. 6. Adco
ut pueri aaltaliuoculaa in Aureliaoum tales com-
ponerent, quibua diebua festla militariler aaltita-
fent. h. e. componerent caotilenaa quaadam, quat
aallando canerent.
SALTATOR, Orli, m. 3. qui sallal voiuptatia
•t deliciarum cauaa: mollia ertifex el probroaira,
*£Xgn9< (»• ballatore, danzatore, ballerina;
Fr. dameur, sauteur; Hiap. danzador, bailador ;
Germ. d. Tamer; Angl. a dancer, vaufrer),
1 f . Generatim. Cie. Blur. 6. 13. Saltalorem ap-
pellat L. Murenam Cato. maiediclum eat, li vere
objicltur, vehemeatle aceusatoris.' ain falao, ma-
ledlcl eooTiclaloria. Adde Dtjot. 10. 28. at I. Off.
43. 150. el Macrob. 2. Saturn. 10. f 2. Specie-
tim panlomimi aic diet., mils geatleulatlonibui fa-
buiaa, aloe verbla, expriroeatea. Quintil. 6. 3. a
ned. Finltlone uiuj eat Augualua, de pantomlmii
duobua, qui .Heroin geatibua contendebant, qaum
eorum alterum aaltatorem diiit, allerum loter-
poilatorem. Id. 1. 12. a med. Non comaduio in
- 204 —
pronunelando, oec aaltatorem in geatu faclo. Id,
11. 3. circa med. Abeseo plurircurr. a aaltoloro
debet orator, ut ait geetue ad aeostis raegis, qupia
ad verba accommodatua: quod etiam biatrionibus
paullo gravioribua facere moria fuit, P. SALTO.
— In Inscript. apud Murat. 975. 4. p. rvstichi-
tiVi jaltatob. At Orellio videtur cognomen R.
potlua eaae, quam appellativurn.
SALTATORlfi, adverb, aaltando. ^puJ. 10.
jSfei, Mercuriua aaltalorle procurrena,
SALTAtOrIDS, a, um, adject, ad aaltaodum
pertinena, da ballo, aoyyioxu6c. Cic. Pit. 10. 22.
Quum colleges tni domua ceintu el cjmbalia per-
aonaret,quumque ipae audua in convirio laliarei :
in quo ne turn quidem, quum ilium auum aal-
tatorium veraarel orbem, fortuos roiam perli-
meacebat. Sic Arnob. 2. p. 73. Ut incompoaitoa
corporum di8solveretur in motua, aaltitaret et can-
tam, orbea aaltatorioi verteret. Orbem sanato-
rium venare, eat in orbem ae aaltando conver-
ter, ioquit fffanut. et alii. Sunt etiam qui pu-
tant, in quodam aaltationia genere fuisae rotun-
dam aliquam machinam, quam aaltaotea impelle-
rent veraarentque. Neque abaurde aliquia cjmba-
lum intelligat, de quo Cic. ibid. 9. Scip. African.
apud Macrob. 2. Saturn. 1'j. Quum ductua aum
in ludum sanatorium, alia tcuola di ballo.
SALTATRICOLA, ae, f. I. demanuf. a aaltatrla,
ballerina, parva aallatrii. GeJJ. t. 5. eitr. Dio-
ojaiamque eura aotiasims aaltatricula nomine
appellaret.
SALTATRIX, tncia, f. 3. Geoet. plur. talta-
tricum apud Ammian. 14. 6. 19. et Pulgat.
interpr. Eccli. 9. 4. — Sallalrii, ballerina, op-
¥ij9tpia, qua aaltat. Cic. Pit, 8. 18. Tu ei teoe-
bricoaa popina conaul eitractua, cuu. ilia aalta-
trice lonaa, aenatum reipublics occaaum alque
interltum lugere vetuiati. h. e. cum A. Gabinio,
qui nudua in eonvivio taltaverat; cur vero dica-
tur ipae tonaa ealtalrli, P. in TONSUS. PUn.
10. BUU nat. 23. 33. (68). Olua Imltatrix avia,
ac paraalta, el quodam genere aallalrlx. Adde Am-
brot. de Cain et Abel. i. 4. Pautin. ffolan.
carm. 14. i20. Impia ealtatrix, filia digna patre.
V. Prudent. Ptychom. 380.
SALTATIO, a, um, partieip. P. SALTO.
SALTATrjS, ua, m. 4. idem ae aaltatio. Ziv.
I. 20. Per Urbera ire canen lea carmine cum trl-
pudiu aolemnique aaltatu Juaait. Ovid. 14. Met.
637. Satyri ailtatibua apta Juventua. Adde Senec.
Troad. 783.
SALTEU, adverb. — a) Quod ad aeriptionem
altinet, taltim aapiaalme legi in MSS. teataatur
erudili: aed saltern magla videtur utu receptom.
Quod Pritcian. 15. p. 1015. Putsch, inter ad-
verbia in im recentet, bia verbis; • statu atatim,
• raptu replim, a aaltu aalilm el taltaatira, a
eurta euraim, ate., videtur taltim accipere pro
sattitando. — b) Ratione babita etymi, obacura
eat vocia notatio, ut est apad Gell. 13. 14. Ne-
que enim probata ae potae dieit, quod quidam
putaruut, saltern dictum eaae per dereclionem,
pro ii oJiier non potest, quia tot verba in pan-
citiimaa litteraa cludere, improba cujuadam eal
aubtililalla. Neque quod aliit riaum eal, aaJJem
dictum videri, a litter* media exlriu, pro taJu-
lem, quia quum alia quadam pelita, et non im-
petrata aunt, tunc aoleamua, quasi ettremum all-
quid petiluri, quod negari minima debeal, dieere,
hoo aallera Oeri aut darl oporlere, tamquam ea-
lulem poalremo patentee, quam impetrarl eerte
ail esquiteimum. Sed hoc, lnqult, nimit ease vi-
detur commenllelum. Donat, tamen ad Ter. Andr.
2. 1. 13. et Adelph. 2. 2. 41., at Serv. ad 4.
;En. S27. potterlorem bane nolationem proba-
vere, tttJtem tcilieet nalum eaae a eepilvia, qui
nihil illad, prater salutem, s victors petunt:
quaai dieant: lublatla omnibui, aalulem concede.
Ila For cell. At alii reeeniiorei, licet bane vocem a
Ihera. sal, unde salvus (salut) el aoJua, totua,
Integer, derivent; nihilominua Um aeu tern rntram
eaae docenl termlnalionem, at la v. viritim a vir,
Ha at taltim, tea aaltem ait fere idem quod In-
tegra, aut talvs rei parte allqua vel minima. —
Ceterum aallem eat minlmam, el eerto, Umea,
SALT1T0
to' eV^os'Bov, ctiXd ye, o'XXd, »av, ^ov» (II. almeno,
per to meno; Fr. au mttint, du moins, pour
le moins; Hisp. d lo menos; Germ, im Gan-
zen wenigitens, sum wenigsten; Angl. at least,
at the least, at all events), et uaurpalur —
I.°) Affirmative. -* a) Cum oppositls. PJauf.
True. 4. 4. 2. Si alia membra vino madeanl,
cor ait aaltem aobrium. Id. Merc. 3. 4. 52.
ch. Ubl babitaret, Invenlrea aaltem, ai nomen n«-
quia. By. Nemo ajebat scire, ch. at aaltem horainia
faclem exqulrerea. Id. Pan. 3. 1. 41. Attrepidate
aaltem: nam voa approperare baud poatulo. Ter.
Andr. 3. 2. 14. tam aperte-7 Saltern accurate,
ut metui videar eerie, ai reaclverim. Cf. Phorm,
2. 1. 3. et Andr. 2. 1. 13. Cic. 9. Fam. 8. Dti-
nam quietie temporibut atque aliquo, ai non bono,
at aaltem certo statu civltatia hao inter nos studta
exereere poasemua. Id. 9. All. 6. a med. Ob-
eecro te, cripe bunc dolorem, aut mlnue aaltem
Cf. i?o»c. Am. 19. 54. Vere nihil polee dieere:
Snge allquid aaltem commode. — Interrogative.
Plaut. Amph. 1.1. 282. Quia ego anm aallem,
ai non aum Soaia 7 — b) Sine oppoaltla. Plaut.
Rud. 1. 3. 29. Nee loci gnara aum, nee dia hie
ful. Saltern eliquem velim, qui mihl viam mou-
atret. Cic. 8. Alt. 13. Nunc aaltem ad llloa cal-
culoa revertamur. Id. 12. Fam. 33. Antehac qui-
dem aperare aallem licebat; nuno etiam id ere-
ptum eat. Horat. 1. Sat. 6. 44. aaltem tenet hoo
noa. Quintil. 1. 4. 7. At grammatici saltern omnei
descendent. Ruraua PlauU Rud. 2. 6. 68. Saltern
ai mini muliercuia eaaent aaiva: apea allqua fo-
rent. Id. Rud. 4. 4. 146. triduum hoo ealtem.
Id. Pseud. 1. 3. 87. Ut opperiare boa aex dies
aallem modo. — c) Cum panic. tii*. Quinlil.
6. 4. 15. lllud vix aaltem pracipieodum videtur,
ne turbidua et clamosua ait alteroator. ft, e. eerte.
— 2.°) Cum partie. negatlvla, et eat ne - qui-
dem. £iv. 5. 38. TribunI, non deorum saltern,
ai non hominum, meraoree. ^uirttiJ. 1. 1. 24.
Neque enim mihi lllud saltern placet, quod fieri
in plurimia videq. Id. 12, li, 11, Ot ipsum iter
neque imperium, neque saltern durum putant. Id.
6. 5. 1. Ne a aententiia quidem ac verbia aaltem
alogulia aeparari. h. e. eerte. PUn. Paneg. 82.
Non polaum aaltem fragoremqae remorum per-
pell potefat. Id. ibid. Nee deformllate lata aal-
tem Dumina carebant. Apul. 7. Met. Nee mibi
ttaluta aaltem cibarla praitabantur. Ruraui Quin-
lil. 10. 2. 15. Nee vero saltern iia, quibua ad
evitanda villa Judicll aalia fait, auffieial imaginem.
vittutia effingere. et aolam, ut aic dixerim, catem.
/"orcefJinue ed h. I.: Pro eolum, tantummodo
affertur lllud Quintil. 10. 2. circa med. Nee vera
aaltem etc. Addunl alii loea Plauti Capt. 3. 1.
25., Cure. 4. 2. 21. et Pan. 3. 1. 41. etc. item
Terentii, Ptlleji, Liv., Virgil., Ovid. etc. Sed
viri doctl Cellar. la Cur. poster, et Porst. de
Latin, mer. susp. c. 18. ed priorem notionem,
minimum, redacuat omnia, et quidem recta, con-
tra tforriefc. lo Pindic. Latin, et Pareum In
Lex. Plaut. etc. Quia el locat modo allatui ex
Quintil. eodem reduci debet, Ita ut ell lenaui :
Si con omnibus, at Iia eerie, qui aalia judicll
habaerunt ed evitanda Villa, non debet aufft-
cere etc. Ita Forcell.
SALtlCUS, «, um, adject, qui aaltare aolet. Ter-
tull, advtrs. Gnosl. 3. de Joanne Baplitta. Con-
turaellosa cade truneatur, lo puelfa aaltlca lutar.
SALT1U, adverb. «| 1. Saltern. Auton. epist.
7. 23. Numerare aaltlm more vulgl at aoveris.
5 2. Saliando, Gloss. Labb. SalUm, «mJijTii£«S<.
Priscian. 15. p. 1015, A (alio aaltlm, et aaltua-
llm. P. SALTEM.
SALTITAMS, aalia, partieip. P. voe. aeq.
SALTlTO, aa, ere, o. 1. frequentat. a aallo.
Partieip. Sattitans. — Saltito eat aape ealto,
saltellare, ballare, exaieei. Macrob. 2. Sa-
turn. 10. mi (in. Appiut Claudiua, vir trt-
umpbalia, qui Sallua usque ad aeaeetutem fuit,
pro gloria obtinull, quod inter colleges opiime
aaltiiabal. Arnob. 2, p. 73. Seltitare el cac tare.
QaUtil, 4. 9. propt fin. Quotldle magia lael-
vimua, ayntonorum modia aaltittnUa. Alii l*g.
tilulantea; alii aUttr,
SALTO
SALTO, as, 5vi, alum, are, I. frequentat. a
aajio. Partleip. Saltans sub A. I. a. et B.;
Salta'.us. SoUalv.rus et Saltandus sub #. —
Salto dicitur do iis, qui lascivia causa, erti-
ficiosia saliibus et gesticulatioaibus ad sonora ti-
bia movemur, bracbia, pedes et eorpui verie Ja-
ctando, crotalis eiiaro et cymballs Interdum ad-
hibitis, ul ex Cic. Pis. 9. et 10. colllgitur, x»-
p'tiiu, opxioy-ai (It. ballart, damare; Fr. den-
ser, - Hisp. danzar, bailor; Germ, tanzen; Angl.
to dance), et usurpatur A) Intransitive; et B)
Transitive.
A) Intransitive.
I.) Proprie. — a) Forma active. Scip. Afric.
apud JUacrob. 2. Saturn. 10. Vidi puerura bul-
latuia cum crolalis aaltare. Cic. 3. Orat. 22,
83. Piegarem, poise histrionem satisfacere ia jestu,
nisi palastram, nisi saltare didicisset. Id.Dejot. 0.
26. Oejotarum vino seobraisse, ineonvivioque nu-
dum saltavisse. Id. Mur. 6. 13. Nemo fere saltal
jobriua, nisi forte insanii; neqae in solitudine, ne-
que in convivio moderato atque bonesto. Plin. 8.
.Hist, not. 2. 2. (4). Elephant! quosdaru inconditos
motus edldere, taltantium raodo. Inscript. apud
Orell. 2605. de ludione. saltavit cantavtt bt ? la-
CVIT PBO IOCIS QVIBV8 CYNCTOS OBLBCTABAT. — Pra-
cipuura saltandi artiDcium erat in jactaiione bra-
ehiorum, et gesticulatione manuum, ut ostendunl
ilia Ovidii t. Art. am. 595. Si vox est, canta:
li mollia braebia, lalla. Id. 3. ibid. 349. Quis
dubiiei, quin scire velim saltare puellam, Ut mo-
veat posiio bracbia jussa mero? et 2. ibid. 305.
Brachia saltaniis, vocem mirare canentis. Id. Re-
med. am. 333. Exige quod cantet, si qua est sine
voce puella: Fac sallet, nescit si qua movere ma-
nua. . V. BRACHIUM el MANUS. — Hinc in
scanam maxime saltatio inducta, in qua primurn
pantomimi agentem histrionem sanatoria gesti-
culatione tequebanlur, gestu slgniBcantes, quod
tile voce et verbis oxprimebat: ande et saltatores
dicti. Cui arti tanta aliquando flducia accessit,
nt Roscius, Celebris histrio, non dubitaret cum
Cicerone contendere, utrum llle sapius eamdem
§3ateutiam variis geslibus efliceret, an hie per
eloqueatia copiara sermone direrso pronunciaret:
qua sunt verba Macrabiii. Saturn. 10. a med.
Quo pertinet illud, quod de se narrat Plin. 9.
Ep. 34. atatuiste, quum male versus legeret, li-
berlum suum recltanlem inducere. Ipse, inquil,
quid, illo legenle, interim faciam? sedeam defl-
sus, et mulus, et similis otioso; an ut quidam,
qua. pronunciabit, murmure, oculis, rnanu pro-
stquar? Sed puto, me non minus male saltare,
quam legere. Uactenua Plin. Poslea crescente ar-
tificio, soli pantomimi, sioe ulla voce ant verbis,
adeo eipresse geitua moderari cceperunt, ut loiam
fabulam ag«rent, et intelligendam percipiendara-
que spectaturibus exbiberent, ut in PANTOMI-
MUS dictum eat. V. Macrob. 2. Salum. 7. Hinc
saltare fabulam, solo gestu agere, sub litt. B
exemplia declaratum est. — Salva rt$ est, dusr.
taltaJ seneXj proverbium, quod quare parasiti A-
polliuis in sciena dictitent, causam Vtrrius apud
Fest. p. 328. 33. Mull, reddidit, quod C.SuIpicip,
C. Fuivio Coss. !Vi. Calpurnio Pisone prstore Crbis
faciente ludos, subito ad arma exierint, nunciato
advento boitium, vietoresque in tbeatrum redie-
rint, sollicili, ne intermissi religionem afterrent,
instaorandique assent: inventum esse Ibi C. Pom-
ponium lihertinum mimum magao nalu, qui ad
tibiclnem aallaret. Ilaque gaudio non interrupts
leliglonis editam vocem nunc quoque celebrari.
Beprebeadit Verrium ipse Festus, ejusque bao in
ro ioconslantiam accusal, quod alibi referat Sinnii
Capitonit verba, quibus eoi ludos Apollinares
Claudio et Fuivio Coss. factoa dicit ex iibris Sl-
byllinis, el Vaticlnio Marcii valis inslilutos: (V.
Liu. 25. 12. et 27. 23.) nee flominatur ullui
Pompoulos, ridiculequa de ipsa appellatione pa-
rajitorum Apolllnii hie causam reddit, quum
In eo praleriisset. ait enim lla appellari, quod
C. Volumnius, qui ad tibicinem aaliaril, secun-
darum parlium fuerii: qui fere omnibus mimls
parasltui ioducatur. Hec Festus. Paullo aliler
Serv. ad 3. Xn, 279. Sciendum moiis fuine, ul,
— 205 —
piaculo commisso, lodi celebrarentur. narc qGV.ro
Rorar.ni iraeundia Metric deulfl laboieron", el
eaR neo lECriBciis, noo ludis plcce.re pMsCftt;
quidam tenex «Uto*h ludis Circenslbuc eeU:.vit:
quax sola causa fuit placattonis. Undo et naturif
proverbium est: Omnia secuade: saltat senes. —
Saltare apud veteres religiose res fuit: ita docs!
Serv. ad firg. 5. Eel. 73. el ha>c, ioquit, ratio
est, quod nullam majores noslri partem corporit
esse voluerunt,qua3 non senliret religionem. Hinc
etiam Salil originem habuerunt. — Saltare lasci-
vis et deliciarum causa, alieoum erat a Romanls
morlbus, ut ait Ifepos prcef. et Epam. 1. Olim
tamen moderato artiBcio, el honesta de causa id
facere (ut in eacris Saliorum) probatum fuit: el
pueri ingenui, et senatorutn filii in ludum sal-
tatoriura commeabani; et matrona non inbone-
stum docebaol saltandi artem addiscere. quid
enim ait Sallusiius? Cat. 26) Psallere, saltare
elegantius, quam necesse est probs. Adeo et ipse
Semproniam repreheodit, non quod saltare, sed
quod optima scierit. Hac Macrob. 2. Saturn.
10. Uinc Scipio triumphale lllud et militare cor-
pus aliquando movit ad numeros, ut ait Seneca
Tranquill. 13. a med. — b) Passive imperso-
naliter. Quintil. 2. 17. 10. Cantatur et salt&tar
per omnes gentes. Serv. ad firg. 5. Eel. 73. TJt
in religionibus saltaretur, hac ratio est, etc.
II.) Translate. C»'c, Orat. 67. sub /In. Numc-
rosam comprebensionem perverse fugiens Hege-
sias, dum ills quoque imitarl Lysiam vult, al-
terum pane Demosthenem, saltat, iocideos par-
tlculas. h. e. procedll oralione, non nu'meris pe-
riodicis, quasi cursu quodara, sed brevibus inci-
sis, et velut saliendo. Apul. 10. Met. Nunc acre
eomminaniibus geellre populls, et nonnumquam
saltare solis oculis. Anlhol. Lat. 617. flies. Ple-
ctra gerens Erato saltat pede, carmine, vultc.
B) Transitive. — o) Forma actiYa. Fellej.
2. 83. 2 Quum caruleatus et nudus, caputque
redimilus arundlne, et eaudam trahens, genibus
innixua Glaucum saltasset in convivio. Ovid. i.
Art. am. 501. Et plaudas aliquant mimo sallanle
puellam : Et faveas illi, quisquis agalur amans.
.Sueton. Cal. 57. Pantomimus Moester tragosdiam
saltavit, quam olim Neoptolemus tragcedus. Id.
Ner. 54. Voverat, se saltaturum Vlrgllii Turoum.
Macrob. 2. Saturn. 7. Saltabat Hjlas CEdipo-
dem : et Pjlades bae voce securilatem saltaniis ca-
sligavit: ou Pve'lrait. Scip. Afric. apud Macrob.
loc. supra cit. Quam saliationem Impudicus ser-
vulus honeste saltare noo posset. Aptil. Apalog.
Saltandis fibuliJ. — b) Passive Arnob. 4. p.
151. Saltatur \eaa», saltatur et magna Maler.
Ovid. Remed. am. 755. Illie (in thealris) asai-
due Scli saltantur amantes. Id. 5. Trist. 7. 25.
Carmina quod pleoo saltari nostra theatro, Ver-
sibus et plaudi scribis, amice, meis. Id 2. ibid.
519. Saltoia poemala.
Homonym. DiOert salto a taito. nam salio
est transcendo, et supero saltu, saito est motus
compositos pedibus edo : illud est alacritatis, hoc
elegiiotia. Varro 2. R. R. 3. 3. Capra furs
sunt, qua sallunt e saio pedes plus sexage-
nos. Quamquam poeta interdum salio pro salto
usurpant. Propert. 4. 5. 51. Calati medio quum
sal let e foro. Ita Popma. — Item soito a tri-
pudio diDcrt, quod salto omne genus saltatio-
nis conUnel, tripudio proprie est ter pede in sal-
tando, quantum per arlem licet, terrain percute*
re. Cf. Swat. 1. Od. 37. I. et 3. ibid. 18. 15.
Bine saltalum et tripudium sejungit Liv. i. 20.
Salios anciila ferre ac per urbem ire cantanles
carmina com trlpudlii solemnique saltatu
jussit. — Sic etiam saliationem Inter et saltum
disiingult Scalig. Poet. 1. 64. Jalire est mover!
in sublime vel lamquam medium, vel tamquam
melam. Ejus frequentalivoro est lalitare, unde
coneisum «a/lare. Grsca origo verbl aXXia&cu,
quod atotum rudem, tt certis legibus compositnm
of%r,oi9 vocavere. Latlnl rudem ilium veterem
solium, huno soltationeffl quum adpellassent,
non babuere verbum separatum stent Grael.
SALTOR, Srft, m. 3. idem te ultator. Quin-
til. 6. 3. 65. Augustus eorum (paniomlmorum)
SALTUS
alterum udtoron disit, alteruro interpellatorero.
Alii tstosii fea,t*ttetoMtri.C£ Pal. Prob. Excerpt,
de recH5. p. 5?f". ?C. Beit. SalBot en sattor? quod;
i&litoreai ara&lM coaccoti'-do et proba auctoritas
indlcat, esIKoe dieted, elioqula ratio analogise
pro alterc etc.
SALTRI&, a, i\ t. iGltstio, «8u ar» lallandf.
Schol. Jumr.Rl. 8. 92. Saltrta vocatus iprplj ex-
silitio, quam egebent Bapta. .
S<RIK, tricis, f. 3; ideni ae taltatrix. rut-
gat. interpr. Eccli. 9. 4. No reepicias mallerem
multivolara. Cum ssltrieo oa adsidou* tit, nee
audies illam, no fortg pereas ia efflcacUt (of. &-
clis) illius. Alii reditu kg. sallatrice.
SALTOARIS, e, adject, qui saltat. Salluan'.
insulce, sunt insula par?©, de quibus Plin. 9.
Hist. nor. 95. 96. (209). Sunt et In Nymphan
parve, Salteeres diets;, quonlam in symphonic
cantu ad Ictus rcodulsotiam pedum moventox^
Alii leg. saiiares, alii reotius saliares.
SALTOabIOS, li, m. 2. (saltus) guarda&oschsV
nostras vulgo saltaro, ctkooxopoc., proprie est
eustos s,aitus, sen sllvs pascaa: sed dicitur et de
custode' cujuscumque fuudi, agri, ruris. Pompon.
Dig. 7. 8. 16. Domlnns proprletatis, etiam In-
vito usufructuario, fundura, vel adesper saltua-
riura, vel insularium enstodire poterit. Id. ibid.
33. 7. 15. Mulier villa eustos in fundo, qui com
instrumento legatns ett, iontinebilur, sicuti
saliuarius. par enim ratio est. nam desiderant
laro villa, quam agri castodiam. Petron. fragm.
Tragur. 53. Burmann. Testamenta saltuario-
rum. African. Dig. 32. 1. 58. sub fin. Saltna-
rius tuendi et eustodiendi fundi magis, quam
colendi paralus est. Inscript. apud Orell. 1599»
t. avo. s. (h. e. Silvano Auguslo sacrum) cv W-
CENVVIVS HBLIV8 SALTVARIKS VmTVIlS. h. 6. CO-
stos saltus, qui ad Virtuils adem pertinet. _
SALTfJATJM, adverb, a satti, itijSrjpatHtuff,
per saltus.
I.) Proprie. Priscian. 15. p. 1015. Putsch.
A slatu statim, a raptu raptiro, a salto saliirn et
taltuatim. ^mmian. 29. 1. 31. SaUtutim incl-
dere singulis litteris. Gell. 9. 4. a med. Homi-
nes, qui monomeri appellantur, singulis cruribos
ealtuatim currentes vivacisslma pernicilatls. ^ItV
leg. sallatim.
II.) Translate. Saltualim scribert, est non
icribere rem tuo ordine, sed ut sese offers, hoe
esi digredl. Sisenn. fragm. apud Gell. 12. 15.
et Nan. p. 168. 11. Merc. Ne vellicatim, ae sal-
tuatim scribeodo lectorum auimos Impe'diremu*.
Ammian. 26. 5- 15. purn ei loco subiode saltua-
lim redire festinamus. Sidon. 3. Ep. 3. Dum no-
vum scribendi morem gradatim appeto, et ve-
terem saltuatim dedisco.
SALTOENSIS, e, adject, ad saltum, seu nemui
pascuum pertinens. Fundi saltuenses, In Cod.
11. 61. In lemmata, et ibid. leg. 13. et (if. 62.
Item in lemmale, sunt pastioni depulata nemo-
ra. Saltuenses coloni, ibid. 63. 1. sunt aallibuf
et pradlia colendls addicli.
SALTtlOSUS, a, um, adject, pt'eno di boschi,
boscato, iroXu'xvijucs, plenus saliibus seu silvu.
Sail. Jug. 58. Ilia sese in loca saltuosa, et na-
ture muoita receperat. Aepos Datam. 4. Sal-
luosa regio castellisque muniia. Liv. 27. 12.
Aperta erat regio, sine ullis ad insidias latebris:
ilaque in loca saltuosa eedere inde capit. PUn.
6. Hist. not. 7. 7. (19). Solitudines saltuosls eon-
vallibus aapera. Tac. 6. Ann. 34.1beri saliuosot
locos incolenles, duritia palieniiaque magia In-
suevere.
SALTUS, o», m. 4. Olim secunda decrinauo-
nis fuit. Accius apod Non. toe. cit. sub B. in
sail! faucibus. Sio tenati, txercili, tumpli ete.
dixere. — Saltus duo diversa signifies!.
A) Saltus, a talio, est actus sallendl, sea ce-
leriter scandendl, aut cnrrendl, aut raovendl,
akua, iriiy«x (It. salto j Fr. saut ; Hisp. saito,
brtneo; Germ. d. Springen, d. Scrung; Angl.
a ieapino, Jeap). ....
I.) Proprie. 5 I. Generailm. 5eneca Ep. 13.
anJi med. Salios, vel llle, qui corpus in allora
levat : f el llle, qui in longum miult : vel Hie,
SALUBER
Bt ita dieam, Ssliaris, sal, ut contumeliosjui di-
eam, fulloniut. Cic. Serect. 6. a med. Nee enlm
excarslone, oec isltu uteretar, ted coosilio, r&-
Kone, tententla. Zucret. 5. 559. lalta toilers
corpai. Virg. 6. /En, 515. Quum fatal!) equus
(llgneus) taltu super ardua venit Pergama. ft. e.
reloeiter aseendit. Id.. 9 G, 141. saltu auperare
Tlam - et acrl Carpere prata fugs. Claudian. III.
Cont. Sonor. 47. Saltu viocere vallei «t con-
cave, ft. e. celerrimo cunu. Plin. 9. Hist. nat.
8. 9. (32). Saltu eradere. Rursui Virg-. 2. Mn.
565. corpora saltu Ad terrain mime. Id. 9.
ibid. 815. pracept taltu *ete omnibut armis In
Ouvlum dedit. et ibid. 553. saltu eupra venabula
fertur. et 12. ibid. 287. corpora aalt'u Subjicloot
In equoi. et ibid. 328. saltu Eralcat In currum.
et 8. ibid. 257. aequo Ipie per ignera Pracipiti
InJecJt lalto. et 12. ibid. 681. Ovid. 1. Pasf.
507. Saltum dare, spiccare. et 75. 287. Dare sal-
tui de sumrao moote. precipitare. et 2. Met, 314.
facers. Id. 3. i6id. 599. Saltu* level. Slat. 6.
2T>eb. 569. volucre*. Id. 1. 4c&»'H. 178. repl-
dui. Zucret. 5. 559. pernix. Phce&r. 3. 2. ve-
lox. Plin. 7. Sist. nat. 2. 2. a med. Homines
mlra pernicllatii ad laltam, Cal. Aurel. 2. A-
cut. 22. 165. de pulsu. Celeritate . coactui, !m-
plicatU taltlbui, ordtoibui eareat et moao. Id.
ibid. 10. 69. Saltui latentsr commoveni muscu-
lo!, ft. e. cordis palpltatlo. Id. 3. ibid. 5. 50.
Saltus errant, ft. t. rootus regui. Similiter 2.
ibid. 3. 18. Saltut Inferlorit labil. <| 2. Spe-
ciatira dlcltur de lattatione ludiera, ballo. Ovid.
14. Met. 520. Nympha Ad nomerum motii pe-
dibus duxere choreas. Improbaf bat pastor sal-
tuque Imitatut sgrettl, etc. Juvenal. 8. 225. de
Herons. Gaudenlii fcBdo peregrins ad pulpita
aaltu. ft. e. blstrlonio. % 3. Item de exercitto
mllltari. Sail, fyagm. apud Veget. 1. Milit. 9.
extr, Pompejui cum alacribui taltu, cum relo-
clbut curtu, cum ralldli recta certabat. V*. Zi-
psium de Milit. Rom. 5. 14. et Ifieupoort. de
£it. Rom. 5. 5. 8.
II.) Translate. Ammian. 22. 4 3. Ab ege-
•tale ioflroa ad taltum tublati divitiarum in-
gentlum,
B) Saltui, a Gr. «Xtic, aXooc, quod est ab
oXSa'os, et ai&alitt, augeo, nutrio, derivator (ef.
Germ. fPald), favente Forcellino, qui ail minus
placere ab' eo deducl, quod io illo peeora taliant,
ut Ipsl tlgniBcare vldetur Varro bit verbis, 5. Z.
JL. 36, Hull. Quos agroi non colebant propter til-
fat, aut id genut, ubl pecus posset pate! et posside-
fcant, ab utu tuo taltu* nomloarunt. hsc etlant
Graci youa'e,' nottrl nemora . Festus p. 302.
20. Mull. Saltum Gallot £liut lib. 2. signiflca-
lioaum, qua ad Jul pertinent, Its deflnit: Saltat
est, ubl ellva et pastlonei tunt: quacum causa
casa quoque. Si qua particula io eo saltu pastoruto,
aut cuttodum eaosa aralur, ea ret con peremit
no men taltui: noo magia quam fundi, qni ett
Id agro culto, et ejus cauia babet adlfieium, si
qua particula in eo babet silvern. — Sailut est
local clivosut et pascuut, ' nemui, bosco da
pascoto, $elva, efXooj,' fco/oj. — Aliqoando a
silva in usu loquendi, et a nemore dlitingultur.
Cat. 6. B. G. 54. tub fin. llle latebrii ac tilvit,
aut taltibut te eriplebat. Virg. 8. G, 40. et 4.
ibid. 53. Dryadum saltut, eilvasqua teqaamur. Id.
t. JEn. 72. ellvat laltuique peragrat. Catull. 34.
10. Diana domioa Silvarumque Tirentium, Sal-
luumque reconditorum. Virg. 10. Eel. 9. Qua
nemora, aut qui rot taltui babuere, puella Nai-
des? el 6. ibid. 56. nemorum jam claudite sal-
tus. k. e. aditut ad silvai, anguttoi fere et aspe-
tot. (V. Beyne ad ft. /., et cf. 11. JEn. 904.)
Aliquando vero com Ui confundilur. Justin. 44.
4. circa med. Montei laltuique peragrarit. Virg.
2. G. 391. Talleique eaya, laltuique profundi, et
ibid. 471. taltui et lustra ferarum. Id. 1. G. 140.
magnot canlbut eircumdare taltui. (Cf. Clau-
dian. 2. flu/In. 376.) Id. 4. JEn. 121. laltuique
indagloe ciogont. Sic Pjrenai taltui, Cost. 1.
£. C. 37. ft. e. tilrae montlura Pyrensorum.
Plin. 5. ffitt. nat. 1. I. (9). Saltui pleol ferli.
el ibid. 4. 4. (26). repleli ferarum multitudine.
— 206 —
Id. 4. ibid. 7. 12. (25). Thebil Baotiii datur
saltut Cithsron. ft. e. mom cum silva. Id. 3.
ibid. 1. 3. (9). Saltui Tugientii. Ovid. 1. ZViir.
10. 21. Saltui ab bae terra brevii ett Tem-
pore petenli. ft. e. breyii silva, atqae adeo bre-
rlt tractai.
L) Propria. $ 1. Generatim. Virg. 3. G. 143.
Saltibui in vacuii pascant, et plena secundum
Flumina. Ulp. Dig. 19. 2. 19. Si taltum pascuum
locattl, in quo herba mala naicebatur. Jccius a-
pod Non. p. 486. 1. Merc. Hie Meoalippum in-
tra trajectui nemorum, in salt! fauclbus. Sue-
vola Dig. 19. 1. 53. Conductor saltus, in quo
fundus est, ^foiettin. ibid. 3. 5. 26. Major fraier
in saltu communi babeote habitations paternas,
ampla Eedificia adiBoaverat. Cces. 7. B. G. 19.
Omnia vada ac saltus ejus paludit cerlis custodiii
obtinebant. Farro 2. R. R. 3. 6. Saltui silve-
ttrei. Virg. loc. cit. profundi. Maximian. Bleg.
23. denti. Curt. 3. 10. 2. vasti. Id. ibid. 11.
19. occulti. — jEslivi saltus, in quibui astate,
hiberni, in quibut hieme pascuotur pacora. Ju-
stin. 8. 5., Paul. Dig. 4t. 2. 3. circa med. et
Papinian. ibid, 44. extr. — Uno in saltu apron
duot caper e, proyerb. apud Plaul. Cat. a. 8,
40., de quo V. In FIDELIA, f 2. Speciatim
eumitur pro possessione, fundo, prcedio, prssertlm
in quo pascua raulta sint, possessions, fondo, po-
dere. Cic. Quinct. 6. earlr. Quinetius contra Jai
de saltu agroque communi, yl detruditur. Id. diie-
rat ibid. 3. 12. pecuaria res ampla et ruslica, sane
bene culta et fructuosa. Juvenal. 7. 188. nnde
igitur tot Quintiliaous babet saltus? Adde Catull.
114. 6. et 115. 4, . f 3. item pro certo posses-
tionii raodo. Varroi. R. R. 10. extr. Ha qua-
tuor centurla eonjuncta, ut lint in utramqua
partem bins, appellantur in agrit divisii viritlm
publice saltut.
II.) Translate^ «f 1. Joculariter sat/urn dixit
Plaut. to' ctlioToi S'rjXuxdv, Cat. 5. 2. 42. et
Cure. 1. 1. 56. .Si mili ratione arvum, at hortum,
et agrum, et fundum recant Zucret. 4. 1100,,
Virg. 3. G. 136., Martial. 7. 102. et Plaut.
Attn. 5. 2. 24. el Mil. glor. 2. 2. 39. «J 2. Sal-
tus damni apud Plaut. Men. 5. 6. extr. est lo-
cui, obi plurimum damn! ioett, quasi tilva ma-
lii ferli plena. •} 3. Dicitur et de aliii rebut.
Sic montei mali apud eumi. Epid. I. 1. 78.
et mali mosrorit mom In Mott. 2. 1. 5. Vul-
gat. interpr It. 10. 18. Gloria saltut ejut. ft. e.
exereitui. Id. Jer. 21. extr. Succendam igoem
in taltu. ft. e. in arbe Jerusalem.
Homonym. Differ! taltut a tilva, quod hao,
ut alt Popma, tst nomen generis, babetque ar-
boret incaduai pariter et caduai; ille dicitur
loeut tecluiui, nee fiatori perrlat, ubi paicun-
tnr arineota, feraque vertaotur. Catull. loc. cit.
Diana domioa Silvarumque virentlom, Sal-
tu ura que recondiiorum. — Aliquando silva est
pari taltui; ut taltut eit pari tilvm, aut ne-
morit. Zactant. Phcsn. 76. et 68. Secretosque
petit dlreria per avia locoi Hie obi per taltui
tilva remote Jaeet. £nn. apod Schol. Borat.
1. Ep. 13. 10. Silvarum laitni, latebrai la-
masque lutosas. Virg. loc. cit. nemorum Jam
claudite saltus. Aliquando yero nihil differunt.
— Ceterum rldeiis, qua tupra diximui. (Cf. LU-
CDS In Bn., et Doierl. op. cit. V. 2. p. 93.).
SALOBER, brii, bre, et Salubrii, bre, adlect.
(talui) Quod ad quantitatem attinet, talubris, ut
involucrum, lavacrum (Prudent, c. Sytnmach.
1. picef. 54., Venant. miscell. 5. 5. p. 189.,
Fetron. Antig. Mey. 185. 8.), per atatem
extremam Imperii R. eorreptam habet ijllabara
panultimam. Ita Miller. — Comp. Jalubrior
tub A. I. a. et II. et tub B. I.; Sup. Saluber-
rimut sub A. I. a. et IL — Saluber otDijjpioe,
SALUBER
ouXioe, oyuevo'e (It- taJutevole, talubre, tano;
Ft. utile au 6ien-etr«, a la tanle, salutaire,
talubre, tain; Hlsp. taludable, talubre; Germ.
IFohltein tchaffend, heilbringend , gnund,
hiiltam; Angl. healthful, promoting health,
wohletome, salubrious) adbibetur
A) Active, et ett confereni ad booam yaleta-
dlaem, talutarii, UDilalem aUcreos,
I.) Proprle. — a) Absolute. Cic. I. Divt~
nat. 57. 130. Conjecturam capere, saiubrisne an
pestilens annua futurut ait. Cces. 3. B. C. 2,
Saluberrima regionet. Ovid, Remed. am. 704.
Dtq.ue facii, cceptis, Pbcebe taluber, adei. VarrC
1. R. R. 2. 4. {Terra pars) qua salubrior, illo
froctuosior Id, ibid. Spactate, utrum taluber Io*
cut esiet, an non. et ibid. 4. Utilisiimui it ager,
qui salubrior est. Ovid. 2. Amor. 16. 2. irriguii
ora talubris aquis. Plin. 5. Ep. 8. a med. Tri-
clinium taluberrimum. Cotum. 1. R. R. 2. Sa-
lubre ealum. Cic. 1. Divinat, 29. 61. cultut et
victus. Id. 9. Fam. 12. Baja. Borat. 1. Sat.
8. 14. Bsquilia. Id. Carm. sac. 31. aqua; Id.
1. Sat 7. 24. stella. ProperU 3. 28. 16. lym-
pha. Pelron. Priap. 52. ruta. jCuean. 1. 661.
tidus, Virg. 3. G. 530. somni. Id. 1. G. 262.
fluviui. Plin. 21. Hist, nat, 14. 48. (82). Hao
decocla fieri saluberrimum acetum. Ovid. 6. FatU
753. Pectora ter tetigit, ter verba salubria dixit
Joculariter Plaut. Cist 3.13. O salute rnea sa-
lus salubrior. — 6) Cum Dativo. Colum. 12. R.
R. 87. extr. Visum suave, Brmum, corpori salu*
bre. Borat. Epod. 2. 58. grart Malva talubrei
corpori. — c) Cum Accusat. et prapoi. ad,
eontra, Cato R. R, 156. Loliam &d omnet res
talubre est. Plin. 37. .ffist. nat. 10. 61. (170).
Icterias existimatur aalabrit contra regloa morboi.
n.) Translate est utilii, talatarlt. — a) Ab-
soluts. Cic.S.Att. 12. a med. Salubria consilia.
Borat. Art. P. 198. Salubris Juttitia. Pelron.
Sat. 140. Salubribus praceptit Juvenet initrue-
re. Gell. 5. i. Qua dicuntur, utilia ac talubris
•unt. Id. 6. 10. Bona ac salubria exempla. Plin.
2. Ep. II. Factum leveritate exempli laiobre.
Sueton. Aug. 42. Dt talubrem magli, quara im-
bitiosum prioclpam scires. ft. e. moderantem be-
neficia sua, et utilitatem magii reipublica spe-
ctantem, quam famam liberalitatlt, et glorlam.
— i) Com Dativo. Cic. Dom: 7. 16. Dixi tenten-
tlam reipublica saluberrimam. Ziv. 2. 3. Leget,
ret talubrior meliorquB inopi, quam potenli. Plin.
3. Bist. not. 4. 5. (31). Saluberrima Romano
imperlo Alpium juga. Quintil. 3. 1.5. Liber sa-
lubrior itudiii, quam duieior. — Salubre pre"
tium est Italorum prezzo basso, confacevole,
convenient* , modicum. Colum. 7. R. R. 3. a
med, Cicercula sampluosior ett, quam ut suburbs-
nil regionibus salubri pretlo posiit praberi. Mar-
tial. 10. 104. Jueundoi mihi, net laboriosoi Se-
cessut pretlo parel islubrL V. SALDBRITER.
B) Pasiive, et est sanus, valens, tano, vfisi'j.
I.) Proprle. Ziv, 3. 8. Defuncts morbii cor-
pora salubriora esse ioclpere. Sail. Jug. 20. Ge-
nus hominum sainbri corpore, velOi, patient la-
borum. Adde Martial. 10. 47. et 7ac. 5. Bist. 6.
II.) Translate. Cic. Orat. 26. a med. Quid-
quid eit talsum, aut salubre in oratione, id pro-
prium Atticorum eit. At Forceil. interpr.: quod
causa prodest, el eloquentia ostantatione caret.
rf?rat. Cyneg. 120. Tela modi salubrii. Forceil.
Interpr.: magnitudinlt roediocrli, atque adeo
habillora et utiliora yeoantibui.
Homonym. De differentia inter r. taluber
et t. satutaris bac habet Pronto de differ, p. 628.
14. Eeil. Salubre ad locum refertur et ad cibum,
•aiutare consilium est. ita talubre non nocet, ia-
lutare prodest. Ceterum taluber dicitur fere d»
rebus pbysicis, talutarii potlui de morslibut.
Cato apud Plin. 18. Bist. nat. 5. 6. (28). Ni-
hil talutare est, nisi quod toto anno salubre.
Cf. Cic. Mur. 13. 29. V. Orcllium ad Mil. 25.
p. 112. — Ita etiam differt v. saluber a v. sa-
nus, quum dicatur saluber, qui aCeri tanltatera,
tanus vero, qui sanitatem percipit ec tenet. Se-
neca 4. Qucsst. nat. 13. Quamdiu lanui, et
salubrii cibi capax slomacbus eit. — Sic sa-
nitat diitat a saluiriiaie. Translate Cic. Brut.
13. 51. Orel!. UI eloquentia - omoem illam sa-
lubrii a tern Attiea dietionit, et quail tanita-
tem perdaret. — Deoique talus dicitur de eo,
qui talvus ett, leu vita froltur; tar.itat de bono
stata salutls; saiubritas de qualitate rel selu-
lem, seu sanitatem afferentis; valetudo de tt&tu.
bono, aut malo. Cic Mur, loc. cit. A robii fju~
SALUBRITAS
nconsullisj salubritat quadam; ab ii«, qui
dicunt, salu* ipsa petltur. V. voc. >eq. et Er-
nest, n. 21. 172. , ,
SAlCDRJTAS, Hi*, f.'3. (Jalubet) \>fiua. (It,
talubrita, buon'aria; Fr. itat, qualill salubre,
salubritl; Hisp, salubridad; Germ. d. heilsame,
gesunde Btschaffenkeit , Gesundheit , BeiA-
samkeii; Angl. wholesamenest, salubrity).
A) Active, ett qualitat rei bonam valeludi-
aem afferent!* ■ ■
L) Propria. — o) In ting, num. Cie. 1. Vi-
vinat. 57. 131. Bi habita atque ei color* extorum
tarn talabritatit, turn pestilenllas aigna pereipl.
Id; 2. Ltgg. 1. a med. Loci amaoitai e( talu-
brlla*. Tae. 13. Ann. 66. Salubritat aquarum.
Plin. 8. Ep. 1. txtr. et Plin. alter 37. Bitt. not.
13. 77. (201). call. Id. ibid, nemorum. Id. 5..
ibid. 1ft. 15. (72}. Calidui font medlcss sakibd-
taili. Id. 14. ibid. 0. 8. (64). Vina Surrentina
convaleseentibus maxima probata propter tenul-
latem salubrltatemqae. — 6) In plar. num. Pi-
truv. 5. 3. Ut in primo de salubrltatibu* in
sncenium collocationibua eit icriptum,
II.) Translate. Cie. Brut. 13. 51. Orell. Ut
seme! e Piraeo eloquent!* evecta est, ita peregri-
Data iota Asia est, at te externii oblineret mo-
ribus, omnemqae Warn lalnbritatem Attica di-
etlonit, et quasi tanitatem, perderet. Id. dixerat
ibid. 9. 30. Sucus ills et sanguis incorroptut
usque ad bans statem oratorum fuit. Id. Mur.
13. ad fin. A vobl* (jureconsullis) salubritat
.quadam; ab lis, qui dicunt, salua ipu petitur.
h. e. ea qua condueere possunt ad causa* de-
fendendat; ab oratoribu* veto ipu defensio.
B) Passive, est sanitas, salaber status, lamii.
— a) In sing. nam. Tae'. 2. Ann. 33. Sala-
brltas corporum. Colum. 6. R..R. 4. Uao re-
media saiubritatem faclunt. Curt. 3. 6. 16. Dt
medicamentum se diffudit in venae, et tensim
toto corpore talubrita* perclpi potuit. — b) In
plar. num. Gell. 2. 1. txtr, Parcendi moderan-
dique ratlonibus dicifur salubritates corporis re*
tinuisse. h, e. incolumitatem, la sanita. et Cen-
lorin. 18. 7. Quod in eo (anno) dicunt morbo*
salubritatesque eircamire.
Homonym. Quomodo different salus, salu-
britai, sanitas et valetudo, vide in SALUBER.
SALCBRlTER, adverb, (saluber) Comp. Sola-
brius; Sup. Saluberrime. — Salubriler est cum
salubrilate, conducenter ad bonam valeludinem,
con za.lv.brHa, saluleoolmente, uyeivw?.
I.) Propria. Colum. 1. R. R. 8. circa med. Ut et
panis diligenter eonfiat, et reliqua salabriter ap-
parentur. Id. 2. ibid. 9. a med. Hordeum heia-
sticum bomlnem talubriu* pascit, qoam malum
triticum. Cie. Senect. 10. ad /in. TJbi ealm pot-
est ilia alas umbris aquisve refrigerari salubrios i
Plin. 19. Hist. not. 1. 6. (24). Velis forum in-
umbravit, ut saiubrlua litigantes consisterent. Id.
22. ibid. 12. 14. (29). Hsse bllem detrab.it obolo
ponderis, salhberrime cum malso. Gell. 3. 10.
circa-. med. Ante mensem septimum neque ma-
■cuius, neque femin* salubriter ac secundum na-
turam oasei potest, sicchk sia sano, e eampi.
II.) Translate, f 1. Est utiiiter, commode, gio-
■jcvolmenU, utitmente. Liv. 3. 02. Et trabi bel-
lum salubriler, et mature perBci potest. Pellej.
3. 89. a med. Leges emendate atiliter, lata si-
iubrlter. Gell. 0. 2. circa med. Salubriter otili-
Urqae fingere aliquid. Id. 2. 29. Res salubriter
ae prospielenter animadverts. Curt. 4. 7. 29.
Vera -et salubriter Eestimantl fidem. *f 2. El
parr* impensa, modico pretio, con poca spaa,
a buon mercato. Plin. ,6. Ep, 30. Tills est qui-
dem Tetustate veiata : tamen qua sunt pretiosio-
ra, But Integra manent, aut levissime lasa sunt.
AUendimns ergo, nt quam saluberrlme refician-
tur. Id. 1. Ep. 24. txtr. SI pradiolum istud
tam salubriter emerlt, ut posnitentia locum non
tellnquat. V. SALUBER.
SALUBROSUS, a, urn, adject, idem fere ac sa-
luber. Voi a lexlco expungenda; legllnr enlm
Untummodo in Wot. Tir, p. 125. Saluber, ta-
lobre, saluberrlme, salubrosum.
SALUU, i, n. 2. Maieuiino gen. Enn. spud
— 207 —
tion. p. 223. 24. Mere, undantem salora. — In
plur. num. caret exemplit. — Saturn, ab aki,
tel potiu* a oa'Xot (aXXcuat),
I.) Proprle. -f 1- Strlcto sensu, est motus,
agitatio seu Jaclatlo maris. Cces. 3. B. C. 28.
Tirones mnliitudine aavium perterrill, et salo
nauseaque confecti *e 4ediderunt. Idem Graci
pet v. odXas ligiilncant. f 2. Latiore sensa —
1.°) Accipitai pro lato apertoque marl, alto
marl, contra littut, aut portum. — a) In ac-
cusal. Cie. Cceein. 30. estr. Siqui ex alto, quum
ad patriam aceessisset, tempestate subito rejectus,
optaret, ut quum esset a patria dejeclut, eo re-
slitueretur; hoe, opinor, optaret, nt a quo loco
depulsut esset, in eum se fortune, restitueret, non
in salum, ted in ipsam urbem, quam petebat.
— &) In ablal. Auet. B. Afr. 48. Qao* in sta-
tionibu* cum long!* navibus epild Tbapsam cu-
stodial causa in salo esse Justerat. Nepos The-
mist. 8. sub fin. Diem noctemque proeul ab insula
in salo navem tenuit in ancoris, neque quern-
quam ex ea etire passes est. Adde Liv. 29. 14. a
med. et 37- 10. 13. et 1 6. — 2. 6 ) Fere apud poe-
tas pro marl. Virg. 1. JEn. 541. Perque undas,
tuperante talo, perque invia saxa Oispulit. h. e.
omnl vi maris, seu aquarum. et 2. ibid. 209.
Fit soaitu* tpumante salo. Vol. Place. 1. 08.
volat immlssit cava picas bsbenis, InBnditque
salum. et ibid. 703. Wlisque salum, facibusqua
eorateat. Ooid. 2. Amor. It. .24. Currit in 1m-
mensum panda carina salum, Propert. 1. 8. 2.
jEgeam salus. et ibid. 15. 12. Coljpao injusto
multa. locota talo est. et 3. 11. 0. Salum ru-
brum. Seneca Here, (Et. 731. Ionium. Id. Bip-
pol. 332. altam. Catuii. 03. 10. rapidum. Curt.
9. 9. 20. profnndura. ^SOrin, 52. de terpentii.
Idque iptum palam est, non qualibet magni-
tndlne evenire, at per lantern tali latRudioem
ad loci permeent destiaate. Farro Sat. Mcnipp.
p. 229. 3. Othl. Nee multinummut piteU ex salo
capiat..
II.) Improprie. — a) Dicitar de unda Ou-
minit. Stat. 10. Theb. 8.04. Amni* nt incum-
bent longxvi robora pontit Assidui* oppugnat
tquis. Jam saza faliscunt, Emotaque trabet: tanto
violentior file (Savit enim major* salo) quatsat-
que, trabitqoe' Uolem agram. h. e. impeto, teu
vi aquarum. — 6) De colore maris. CaptlL t.
p. 8. Orna perlacenti* vitrl talo renidebat. et
max. Urn* tali resplendentis. Dfrobiqae legeadum
videlur hyaio et hyali. V. SALOS et HYALOS.
At Eopp. nihil mutandum fienset. — c) Mcta-
phorice. Cie. 3. Zlute. 28. 67. e* Euripide. Si
- tristit llluxistet diet, Nee tam' arumnoto navi-
gavissem talo, Ettet dolendl causa. April. 4. Met.
Quum in bto cogitation!* salo ductuarem. Id.
9. ibid. Miro mentis tela et eogltatlonam dit-
sensione. Augustin. 9. Civ. D. 0. Ipsa mem
eorum salo perturbalionum Quetnat.
SALUS, Otis, f. 3. (salvua). Dativ. salutei pro
saluti in Inscript. apud Orell. 3030. — Salut
est Incoiumitat, sanita*, . vita , status, dlgnitaa.,
quies, bonum; cui opponitur exitium, pernleitt,
morbus, mors, seu nex, cumpe'a (It. saiveiza, sa-
lute, salvamento, vita, sanita i Fr. ti'en-etre,
same', salut; Hisp. salud, sanitad; Germ. d.
unuersehrte Zustand, ffohlbefinden, Cesund-
heit; Angl. safety, health, life, peace of mind,
ease).
I.) Proptie. — 1.°) Generatim. — a) Univer-
slm. — a) Qaa opponitur exitio, perniciai, oeci.
Plaut. Asin. 3. 3. 127. Qcid est olim homlni sa-
lute melius J Jocolariter Cist. 8. 13. O salute mta
talut salubrior. Cf. Cos. 4. 3. 3. Cie. 3. Crot. 0.
35. Frau* bominum ad perniciem, et Integrita* ad
salutem vocatur. Id. fragm. apud <rfn»mian. 30.
8. 7. Moltom posse ad salntem alterius, bonori
multft: param potultte ad exitium, probro ne-
mini unquam fuit. Id. 2. Fin. 35, 118. Opem
indlgentibus talutemqoe ferre. Id. Dom. 28. a
med. Allcui lucem salutemqne reddere ac restl-
tuere. Id. 10. Pam. 29. Menm ttudlum erga
salutem et Incolumitatem tuam. Id. i. Q. fr. 1.
9. ad fin. Alieujut commodit eontulere, et uil-
liiatl ttlutiqu* tenir*. Id. 1. OraU 8. 32. Salu-
SALUS
tem dare. Id. 3. Alt. 19. Ad jalutem proficiscl.
Id. Mil. 23. 63. Salaiem alicui adferre. Id. 4.
Verr. 0. 10. Fortunaram tuarum salutem io,
Istlus damns Hone consistere. Sail Cat. 58. in
fuga salutem sperare. Id. Jug. 77. In tumrno F«i-
culo talutem etse. Id. ibid. 39. Salutem quere-
re. Tae. Agrie. 16. Salutem paclscL Ftilgat. iif
Urpr. 1. Reg. 14. 45. facere. Nepos Dion. 9.
Navem trlremem armatit ornat, nt baberet, quo
fugeret, ad salutem. a salvamento. el Bannib.
it. a med. Fuga salntem peter*, salvani eon
la fuga. Cie. Barusp. resp. 10. 34. Salulit spaa.
Tae. 12. Ann. 23. augurium. Cie. Mil. 15. 39.
rettitator. Xactant. Benefie. 8. alma talutl* Ima-
go, h. e. talutl* spiritual!* sterna, — In plar.
num. epud Pulgat. interpr. Is.. 20. 18. — Ad-
bibetar salus la blanditlit. Plaut. Cos. 4. 3.
3. Quid agja, mea talus? Id. Pan. 1. 2. 153.
Mea salus, meum saviam, meum mel, meum cor.
et ibid, 170. Ouja* colostra, huju* talat amesnt,
bujut fettititat. Adde 1. 3. 12. — §■) Qua
opponitur morbo el morti. Varro 1. R. R. 2 -
27. Terra pestem teneto, talut hie manelo. Cata-
R. R. 141. Mar* pater, te precor, quatoque, nt
data bonam salutem valetudinemque mihi, domo
famillaque nostra. Cie, Barusp. resp. 10. estr.
Qui medicit suit non ad talutem, *ed ad necem
atitur. Id. ad Quirit. 9. 15. An dubitareat, quia
it me confectum contularlbn* vulneribu*, consu-
lar! medieln* ad salutem reducer at? Ter. Andr.
3. 2. 2. qua anolent Signa esse ad salutem, o-
mnla hulo esse video. Id. Jdelph. 4. 1. 3. Quod
cum salute ejn* Bat, ita se defatigaril, velim, at
hoo trlduo prorsuat e lecio nequeat surgere. tenia
scapito delta sua sanita. Bepos All.il. Auierim
dolores sine tpe salulis. Ovid. Herald. 20. 179.
Potiri firma salute. Apul. 9. Met. Salutem alleui
imprecari. — b) Saluti esse, talulare esstf ta-
lutem afferrs. Plaut. Merc. 1. 3. 32. saluti quod
tibi esse censeo, id comuadeo. Nepos Themist.
2. Id quanta taluti fuerit universe Gracia, bello
cognltom est Penlco. Sail. Jug. 33. Sociit esta
talutl. Adde Cie. 2. Oraf. 49. 200. r Cffii. 5. B.
G. 43. exlr. et 7. ibid. 50. extr. et Curt. 4. 4.
5. — c) In sexto cam. Plaut. Sfen. 1. 3. 25.
Avert! pradam «b hotlibut, nostrum salute to-
cifim. h. t. salvis sociit oottri*. Id. Rud. 4. 3. 1.
Neptuno ago gratiat, quum me ex salt pulcre orna-
turn eipedivit tempi!* reducem, talute borla. h.
e. salva et lnculuml borla. Sic Bacch. 4. 0. sub
fin. Ut ovaos prada onustut incederem, salute
nostra, atque urbe capla. Id. Merc, 4. 5. 8. Jam
mater rure rediiti responde mihi. «. »ua qul-
dem salute ac familia maxima. Cato R. R. 4.
in fin. Si te tibenter vlclnila* videblt, facllius
lua vendet, etc. si adlBeabit, adjuvabunt: si
quid (bona salute) usut venerit, benigne defen-
dant, tii^quicuof. cni simile est, quod dii omen
averlant; el not: cht Via ei guarii, — 3.")
Speclatlm interdum talus est remedium, perfa-
glum. Pirg. 2, JEn. 354. Una talut vlctl* nullam
tperare talutem. Plaut. Cas. 5. 3, 14. Nam tafu*
nulla est scapullt, ti domum redeo. — 3.°^ Tteai
sspisslme votum, tea precatio, qua allquem lanum
talvumque esse optamus, saluto: unde salutare,
talulalor, etc Cie. 4. Alt. 10. txtr. Pompeju* la
Camanam Parllibu* venil. misit ad me statim, qui
talatem nuneleret. mi recuse un suo saiuto. et
7. Pom. 14. Salutem enlm verbis tui* mihi nun-,
ciaret. et 10. Alt. 3. extr. Alticam euplo sua-
viari: ita mihi dulei* salu* visa est pet te mlssa,
ab Ilia. Id. 6. ibid. t. ad fin. Flllola lu* gra-
tam mihi fecit, quod libl' diligenter mandavit,
ut mibi talutem sdicriberet. Plaut. Epid. 1. 2.
23. Advenientem peregre berum mum talva ln>-
pertit talute tervut Bpidleut, Id. Ps. 4. 3. 47.
mllitarit disciplina est, Ballio; Mann talutem.
mlttunt. Id. ibid. 13. au non print salutas I tr.
nulla etl mibi salus dataria. V. OATARIUS. Cio.
3. Alt. 19. extr. Terenlla Imperii! tibi mullsm
salutem. et Lucilius apud Non. 7. 34. Merc Im-
pertit salutem plurimam et plenlssimam. Liv. 3.
20. a med. Salute data invicem, redditaque. Id.
7. 5. Hot Introdnctus, salute accept* reddiiaqoe,
ait, etc Ovid, 4. Pont, 0. 13. Jam limeo notuam
SALUSTIANE
Cuiquem roandaro salutem. snandare an saluto-
«— Bine salutem dicere in prlneipiis epistolarum.
Bt rerbum allquaudo omittitar, at Cicero At-
tica S. Sic 5. Tuse, 32. 90. Aoacbarsis Hanoonl
aalutem. Id. 13. Alt. 23. its /in. Iliad accuse, aoa
le, sed illam, ae e&lutsra quldem (ms'sisss) : at tu
et illi, et Piliie plnriraam. die, t»1 nuncia. — Ve-
teres, nt etiam num volgares homines apud nostra-
tas, eolebaat magnum peauluia polantl salutem ad-
precari. Apul. 10. Met. Satis genialiter gTandiasl-
mum ilium salieetn uno baustu perbauai. Clamor
exsurgit consona voce cusctorum salute me pro*
aaquentlum. Xiphilin. ax Dione I. 72. «. 18.
&ai KdfifioSoj {net) a'fiuoTi. ep' ^ xai'o 8-5fio{,
*o«' tusi{ , Kajpctjfjpwwz ffawtas , ttouto Sij to «'»
to»s ouftitooi'ote eiaiytJj Xettc&as, efjjSoijoafisv,
Zrjosiaj. h. e. Fs'va. Cf. /'enontti loc. cit. ia
BOMBICUM. — 4.°) Salus dea est babita, JE-
tculapil filli: templuiaque habuit in aummo Qui-
ilnall, quod C. Junius Bubaleus eeasor locavit
dedicayitqae anno 0. C. CCCGXLVH., quum
consul bello Samnltiom vovisset: (V. Zabu*.
Mori. scop, in Cartur. p, 8. et Fiie, Op. var.
T. 3. p. 346.) pintlt autem, enum operi aomen
inscribens, C. Fabliii Plctor. Sub Claadio pria-
cipe laceodio eoniumptum est. Liv. 9. 43. eslr.,
Fat. Max. 8. 14. n. 6., Plin. 35. Sist. nat. 4.
1. (19). Hlno Cie. Font. 6. It: Saln&ipaa vlrornra
fortiura inoocentiamtueri non potest. Ter. Adelph.
'4. 7. in fin. Ipsa «1 "capiat Saint, aorvare prorsus
non potest banc faraillam. Haul, Most. 3. I. 4.
Nee Salus nobis ealuil jam esse, si capiat, potest,
Adda Capt. 3. 3. 14. Slo Citl. 4. 9. 76. At vos
Salus eervasslt. ?. Farron. 6. L. L. Tt'. Mull.
■"• 6.°) Auguriom Saint's, 614'noy.a Swr^pias,
fuit solemne quoddam augurli genua, quo dco-
sum voluntatem explorabant, eonoechransne illis,
ut pro popalo salutem peteront: quasi oefaa as-
set earn peters a dili sice eorum voaia. Ad hoc
ciigebatur diet quotannis, quo die nulla nnquara
reip. domi forisve ealaroitas eveolsset, at docet
L>io h 37. c. 24. Intermissazn aliqaando fuit,
•ed revocatum ab Augusto primura, ut est apod
Sueton. 31., deiade a Claudio, ut apad Tac. 13,
Ann. 23. Memini? et Cie. 1. Dieinat. 47. 105.
II.) Translate, metaphor! duct! a super, pa-
ragr. 3.° Cie. 7. Fam. 33. Ego vero multam
salutem et foro dieam et curia;, viramque tecum
inultum. ubi tatutem dicert est ?ale dicere, de-
serere, ab allqua re recedare, dare I'addio.
SALUSTIANE. F. SALLTJSTIANB. ■
SALUSTIANUS, a, um. F. SALLOSTIANUS.
SAlOTABUNDUS, a, am, (saluto) mullum ia>
latans, aut potlus salutantl similis. Cum Accuia-
tifo. Capell. 7. p. 237. Septingentos decern 'et
eeptem oumeros Jovem aalutabanda subretit. Cf.
Xiv. 25. 13. et Jpul. II. Met.
SALOTANS, antis, parlicip. F. SALDTO.
SALOTARE, Is, n. 8. F. toc. seq. in fin.
SAlOtAEIS, e, adjecr. (salus) Comp. Salu-
larior I. j.° b. — Salutaris est salutem, ritam, sa-
niutem ellerans, saluber, talutevole, talutifero,
lalulare, ealubre, oariipioe; col opponltur 00-
cens, mortlfer, pernlciosus. «f 1. Generalim. —
I. ) De lis, sire penonis, slve rebus, qua inoo-
lumitatem, salutem, utililatem affcrunl. — a)
Absolute. Cie. 8. flat. D. 12. 34. Nature be-
siiis dedit accessum ad res talatares, a pestiferls
reccssum. Id. 27. ibid. 10. Salutaris el ri ta-
ils calor. Id. 6. Fam. 0. Salutare consilium.
Id. 1. ad Brut. 2. eererilai. Id. Mil. 8. 20. ci-
Tis tarn beneficus et salutaris. Sueton. Tib. 29.
Bonus et salutaris princeps. Liv. 24. 28. Habere
orationem salutarem. Plin. 6. £p. 31. exfr. Por-
tus vel maiime salutaris. Bursus Cie. 9. Alt. 7-
Sic babeto, salutares ta mibl litteras mlsisse. efts
in t han data la vita. Oiterat paullo tup. qua
mihi qulddam quasi animulse restillarunt. Vo-
pise. 4. 4. Quod bonom fauitum salutareqae sit>
Intcript. apud Bemtn. 6086. ovOD favjtvm
mux sAtVTARXQVB ut. — Salutaria, absolute
In plur. num. Cie. 2. Legg. S. 13. Pro salnlaribus
moulfera cooscribere. — Salutaria ibere, saluti
■micorum polare, far Irindisi. Apul. 2. .2T~et.
prope fin. Coroputoret Tino madidi rursuo ea-
— 208 —
cbinnum integrant: duroque bibere salutaria po-
stulant, etc. V. SALUTARIUS. — 5) Cum Oatiro.
Cie. 3. Nat, D. 9. ad fin. Mundo nihil est pulcrius,
nihil nobis »lutarlus. Id. Senect. 16. 56. Bo-
mlnom generl unirsrso culiura agrorum est sa-
lutaris. Id. 14. Fam. 17. Nihil prsclarius actum
anqnam, nihil reip. aalutarius. Plata. Aulul. i.
1. 26. Quod tibi aempiternum salutare sit pro-
creandis liberis.- — c) Cum Accus. et prcep. ad,
Cie. 1. Divinat. 39. 85. Stella Jovis ad ortus pua-
roram salutaris est. — 2.°) De lis, qns sanl-
tatem afferuot, sea morbos arcenl, aut pelluot.
— a) Absolute. Plin. 24. Bisl. nat. 16. 92.
(148). Badix in pestilsntia salutaris est In cibls.
Horat. Carm. stse. 63. Qui salutari lerat arte
fetios. h. e. aodicina. Ovid. liemed. am. 45,
Terra salutares barbae, eaderaque noceates Nutrit.
— 6) Cum DatiYO. Plin. 31. Hist. nat. 2. 2. (5).
Medios inter ductus essislit altquid valetudini salu-
tare. Id. 21. ibid. 19. 77. (132). Radices de-
coctani bibora, spastieia, 3?ers!a etc. oalutare est.
— e) Cum Accus. et prap. ad, contra. Id.
24. ibid. 9. 42. <7<). Ad dentlum dotorem de-
coctum eorum salutare est. Id. 25. ibid. 3. 6.
(20). Brittanica noo aarvis aodo, et oris mails
salutaris, sed 'contra anginas quoque, et contra
;erpentes. -| 2. Spaciatim digitus salutaris est
Index . ?al quia ilia ori admoto sileatium ia-
dicltur: res maxima salutaris; vel quia Silo ei
pollica contractis salutem precabantur. Sueton.
A-ig. 30. S-iitrs quoque manus digitum saluta-
rem '::■". Imbacillora interdum icnxlebat, ut etc
Capell. i.'p. 92. Quldam redimitus puer ad os
coiaprs35o digllo aslutari ailentium commonebat.
^ 3. Littzra salutaris, A, qua absolutions nota
erat: ut C tristis, qna coodemnationis. Cie. Mil.
6. ad fin. Nee vobis tarn salutarsm banc In ju-
dicando litteram, quam illam trktem dedisset.
^ 4. &a!titaris porta, inquit Fest., Roma ap-
pellata est ab side Salatis, quod ei proxima fuit:
vel ob salutatlones, quia ad earn praator saluta-
retur is, qui in provinc'iam pro praetors, aut
pro consul e ssibat. Adda in Praetor, quamqaam
hoc posterius ineertum est ob lacunam in verbis
Festi. ITibby, Mura di Roma p. 143. probal,
banc portam fuisse ad radices oollls Quirinalis
inter portas Sanqaalem, et Piacularem. ^ 5.
Similiter Salutaris coltis, qui fuit usus ei qua-
tuor apicibus collie Quirinalis, apud Farron. 5.
L. L. 52. Mull, ab eadem Salutis ade cogno-
men babuit. 1 6. Liaio Salutaris in Inscripl.
apud Orell, 2908., qua sublests fidei est. f 7.
Collegium salutare Diana tt Antinoi, et ab-
solute eoJfeffium salutare fuit appellalum illud,
quod, node defunctl sepelirentur, curabat. Con-
stabat autem fere ex servis, seu ex libertis et
tenuioribus cocdicionis bominibus. Ejus insti-
tute facta est ann. a Chr. n. CXXXlil. In bo-
norem Dianee, qua; at Hecate et Libitina diee-
batur, et Antinoi, amasii Badriani Aug., qui ann.
CXXIX. in Egypto pro ejusdem incolamitate vo-
luntariam mortem obieral. Quisquis porro in
hoc collegium intrare vulebat, capitularii nomine
sestertios nummos centum, et vini booi ampbo-
ram, item in menses singulos asses quinque con-
ferre, et aemet in menss in collegium coire de-
bebat. ilujusmodi autem cotlegii mentio est in
Inscripl., quae pluribua capilibos constat, reperta
Lanuvii, nunc Civita-Lavinia, ann. 1816., edi-
ts vero est in Alii delV decadem. Rom. di ar-
cheat. T. 2. p. 462., ibique a Jfic. Ratti iilustrata.
Idem collegium memoratur etiam in Inscript. Co-
nimbrlgensi in Lusilanla apud Bertol. Anliqu.
oVAquileja p. 199. n. 228. d. m. m. ivlio serano in
itikere vn. (se. urbano) drfvkcto bt sbfulto
COBLIA ROUVU HATER I IL10 FIISSIHO ET COLtEGlVM
8ALVTARB 0. D. — Hinc
Salutaris m., at salutare, is, a. 3. absolute,
ot»xr#m, perfuglum, salus, aut salvator. La-
elant. 4. 12. Qui (Jesus) Latlne dicitnr salu-
taris, sire salvator. Fulgat. interpr. Ps. 61. 3.
Daus meus et salutaris meus. Id. 95. 2. Annun-
ciate de die In diem salutare ejus, et alibi pas-
sim. Adda rertutt. Resarr. earn. 59. Fulgat. in-
terpr. Ps. 67. 20. Deus salutariam nostroram. |
SALUTATIVUS
I h. e. salutis, aut salvatoris nostri. — Est etiam
cognomen Jovis apud Cie. 3. Fin. 20. 66. —
Salutares, in plur. num., b, e. qui sglvant,dlcun-
tur Castor et Pollux apud Schol. Cais. Germ.
Aral. 146. p. 390. 9. Eyss. — Salutaria, b.
a. soteria, quidam leg, apud Tertull. Apolog. 1.
6., alii salaria. V. SALUTARIUS. — NB. De
cognora. B. F. ONOM.
SALCTARlTER, adverb, (salutaris). salutcvol-
mente, giovevolrncnte, owcripiaif, ntiliter ad sa-
lutem. — o) Absolute. Cie. Brut. 2. ad /in..
Tarn ea arma sumpla sunt, quibus illi ipsl, qui
didicerant eis uti gloriose, quemadmodam sala-
tariter uterentnr, con reperiebant. Plane, ad Cie.
10. Fam. 24. De miiitum commodia full Ubi
curs: quos ego non potentias causa (nihil enlm
me non ealatariter cogitare sclo) ornari volol a
senatu, sed primum quod ila merltos Judicabam;
deinde quod conjunctlores relpubl. ssse volebam.
Id. -.'bid. 23. Copias prope ia adspestum Lepldi
adduxi, eo consilio, ut vel celeriter accedere, vet
salutariter rscipere me possem.h. e. exercltu salvo
et incoluml. — b) Cum Dativo. Fat. Mas. 5.
2. n. 3. Quiaque consulatus falutariier reipublicee
admioistrati.
SALUTARIUS, a, um, adject, aaiutaris. Ter.
lull. Apolog. 46. Pleriqua philoaophi in prlncl-
pes iatrant, sustineotibus vobis, et faciliua statult
et salatariis rarauneranlur, quam ad bestias pro-
nacciaotur. h. e. muneribus at donis. Alii leg.
salariis. Hue adducendue videtur locus Apul. 2.
Met. in SALUTARIS adlalas. — Lsgitor et in
/vol. Tir. p, 105. Sslus, saiutarias.
SALOtAtIO, Cais, f. Z> actus ealutandi, con.-
salutatlo, datsao[ia. (It. saluto, saJwtazione,' Fr.
salulation, 3«Iut ; Hisp. salulacion ; Germ. d.
Begriissen, d. Begrussung; Angl. a saluting,
greeting, salutation). % 1. Generatim. Cie. Pis.
40. 96. Quia te aditu, quis alio honore, quis deni-
que communi salutations dignum putel? Tac. 4.
Ann. 60. Alius occursam ejus vitare: quidam, sa-
iutatioae rsddita, stalim avert!. Liv. 1. 1. sub fin,
Inde fesdus ictum inter duces, inter exercitus salu-
tationem lactam. Macrob. I. Saturn. 6. Accepta
ae reddita salalatione, coosederunt. Curt. 10. 8.
23. Mutua salutatione facta. Fitruv. 4. 5. In con-
spectu ealutationes facere. Cie. Brut. 3. 13. An
mibi potuit esse aat gravior alia salutatio. *f 2.
Specialim eat visltatio, qua fit aalutandi causa,
obsequium. F. SALUTO. — a) De salutations
privatorum. Cie. 7. Fam. 28. Dare se salutations
amicorum. h. e. prwbere se amicis salutantibus:
amicos coavenientes et salutantes admittere: et
alios adire, at salutare. Id. 9, ibid. 20. a med.
Mane aalutamos domi et bonos viros multos, sed
hos tristes; et bos latos, victores. Ubi salutatio
deOuxil, (Uteris me involve Id. 2. ad .ffrut. 4.
Hoo paullulum exaravi ipsa in torba matutlnse
salutetionis. Seneca Brevit. vil. 14. a med. Per
diversas domos salulationem meritoriam circum-
ferre. k. e. sportuls, aut gratis captandae causa.
Unda mercenarium talutatorem vocal Colum. 1.
R. R. prcsf. ante med. — b) De salutatione prin-
cipum. Gell. 4. 1. et 20. 1. In vestibule tedium
Palatinarum omnia fere ordioam mullitado, op-
perientes salulationem Cssaris constiteranL h. e.
ut admitterenlur, et salutarent Cfesarem. Jueton.
Fesp. 4, Prohibere aliquem non eontubernlo mo-
do, sed etiam publica salutatione. h. e. ne adeat
cum aiiis aalataadi causa. Id. Aug. 53. Promt-
scuia saiutatloaibus admittebat et plebem. — c)
De salalatione deorura in templis stantium, aut
sedeolium. Seneca Ep. 95. Vetemus salutatiool-
bus matutinis fuogi, ei ioribus asiidere templo-
rum. Humana ambilio iatis officii* capltar. Sio
Apul.il. Mel. De» perfeclis salutalionibus matu-
tinis. Id. 9. ibid. Inchoate lucis salutalionibus,
religiosi prlmam naneiaote* boram persirepunt.
Ft'lruo. 4. 6. Si circum vias publieas erunt sedi-
Gcia deorum, ita constituantur, uti prslereunies
possint respieere, et in conspectu salutaiiones fa-
cere. — d) De salutatione a mortuis reddita lis, qui
eorum sepulcra prajtergrediuntur, V. Cau&iuni"
Marm. !fov. p. 235.
8ALCTAT1VUS, *, am, adject, ad saloUlionem
SALUTATOR
perllnens. Glon. in Anted. Belvet. p. 243. Bag.
Vocations («»fl») rocatur et salutalivus, quia per
Ilium salutamos, ut o 5Snca salve.
SH.GTA.TOR, 6rls, m. 3: qui salulat, eatu-
taiori, spocijropoc. 1 *• Generatim. Slat. 9.
Sik'. 4. 29. de psittaco. Hie salutator regum,
jiomenqoe locotui Caeiareutn. 5 2 - Speciatlm,
qui vlsilat salutaodl, obsequendl, gretise captandai
cauia, cM corteggia. erant enlm mulil Roras,
qui ve! officii ergo, vel spa lucti, potentlum ami-
Botora s;des mane obibant ealutandl gratia. Q.
Cic. Peiit. eons. 9. Hujui autem rol (astecla-
tionls) ires partes sunt, una salutatorum, quum
domum venlunt; altera deductorum, tertla asse-
ctatoram. Colum. 1. R. R. fcef. ants med. An
honestloi daserlm mereenarl! ealutatorli menda-
elsslmum aucaplum, olrcamvoliiantls limina pol-
sntlorum, somnlomque regis ioI rumorlbus inaa-
garanlls? Martial 10. 74. quamdiu salulalor,
Anteambulones et togataloi inter, Centum me-
rebor plumbeos die totoT Id. 1. 71. qaaliacum-
quo leguntur Ista, salutator acribere non potalt.
Aiie Sue to-n. Claud. 35. et Juvsnal. 5. 15.
SAlOtAtOrIUM, II, n. 3. P. voc. «eq.
SALCTAtORIUS, a, um, adject, ad lalutandaro,
vel ad aalutalorem pertinent, irpocaYOpauTixo?,
^ 1. Generatim. Plin. 15. JSKit. nat. 11. 10.
(39). Omnia Jam et vlroram salutatorlis cubilibni
locluia. h. e. snbicalle, in quibui clientei doml-
num aalutabant. earner* d'udiema. et Seneca
Const. Sap. 14. Salatatorium publicum axerce-
re. Alii leg. ealutationum. V. PUBLICOS. «| 2.
Speciatlm salutatorius casus, vocatives, quia
bo salalamus. Priieian. 6. p. Ml. Putsch. Vo-
oativas ealutalorlua etiam vacatur, ut o Slnea,
Bt salve, iEnea. Cf. SALUTATITU9. — Hlnc
Salutatorium, ii, n. 3. absolute, lubstantlvorum
more, loam, quo salutandl causS eonvenltar, ca-
mera o sola di ricevitnento, d'udiema. Cassiod.
9. Hist. Eccl. 30. Theodoilns veoiens td antlsti-
tsm, et Inveniene euro in salntalorio reeidentem,
lopplicabat, -at ejut vlncala resolveret.
SALCtATRIX, trlcis, f. 3. salutatriee, qo»
jslatat. «J 1. Generatim. Partial. 7. 87. Pioa
salalatrli »l tibl, Lease, placet. Id. 9. 100. Mar-
col amat nostras Antonlus, Atliee, Musai, Charts
islutalrli li modo vera refert. letlera, biglielto
61 talulo, o di virita. «| 2. Speciatlm, qua ob-
leqntl causS salutal, che corteggia. Juvenal. 5.
20. sollicitus, ne Tola salutalrii jam turba per-
fgerlt orbem. V. SALUTATOR.
SAlCtATOS, a, om, partlcip. V. SALtJTO.
BALCTlFKR, Rra, fBrom, adject, (aalus et fero)
^ 1. Saluiem ferens, salatarls, aalobir, salute-
vole, talutifero, canjpios. Ovid. 2. Mel. 042.
totiqaa ulutifer orbi Creiie, puer, dixit. Id,
Heroid. 21. 174. Salulireram opem dare. Stat.
i. Achill. 117. Herbas laluilferaj. Id. 3. SitV. 4.
25, Hlntlfero mltii deui (h. «. £icalaploi> in-
enbatangol. Martial. 5.1. SalutiXera aqaa;. Li-
cent, ad Aug. 146. fFernsd. eermo. tnscript.
apod Murat. 05. 5. hbbctli salvtifbbo etc. Apul.
4. Met. None maxima funditoi peril, nunc ipsl «e-
latlfera renunclarl. Adde JEmil. Macr. c. 38, p.
337. retro. *\ 2. Item qui lalatatlonem fert. Al-
cim. 4. 225. Ille lalutiferit prlmum molcere tl-
mentem Aggredlena verbis casll mandate ferebat.
SALOTIFICATOB, 5rii, m. 8. aalvator. Ttr-
laU. Rcturr. cam. 47. et Qar. Chr. 14.
SALOTIGEB,. g5ra, g?rom, adject, (lalai et
gero) *J 1. Salutifer, qui lalotem gerlt. Auson.
Edyll, 8. 25. voi eomminni ile Stella islntlgerl
Jovii, at Crtberele Teiper. Prudent. 11. irepi'
;rjf . 235. lalntigeroi feret fale venerantlboi or-
tin. *J 2. Item qal lalatatlonem fert, Auson.
Epitl. 25. 4. Faaits talutlgerii adicribeni one II-
bsllii. h. e. epliiolli. — Ulne
Sa'.utiger, gtH, m, 2. absolute, Ul qui lalutem
getii, vel noneiat, ulutlgeralni Apul. loquem
de ill, qnoi iaiuoiat Grasct voeant, de Deo So-
crai. later lerrieolu cslleolaique vectorei, bine
preeum, Inde donoram: qui ultro citroque por-
'-!-.; hine petltlonei, Inde luppetiai, eeu qoidam
atriaiqoe interprets*, et lalutigeri. V. roe. teq.
BALOTlGfiROLOS, a, um, adjeel. (taliu et ge-
Tom. IT
— 209 —
raloi) salatem gerew, seu nuncianj. Puer sa'.uti-
gertdus, serrus hereB nomine hule et illl ialu-
lem, el Jussa perfereni, et refsrens, che porta »
3aluti e le amhasciale, valletto, paggio, mes-
saggiero, imminfQi, ul habetur In Gioss. P hi-
lot, ab imoxinmnah viso, vislto. Plaul. Aalul.
3. 5. 28. mlbi quidem ajquura est purpuram at-
que eurum dari, Aooillai ,mulos, mullones, pedis-
sequo), Selutigerulos pueros, etc. V. voc. prseced.
' SALOTO, ai, avi, Stum, are, a. 1. (salus) Par-
ticlp. Salulans mb S. 1. a. et 2.; Saiutalus mb
B. 1. 6. el 4.; Salutalurus tub B, 1. 6. et 2.
— Saluto duo djversa significat.
A) Salnlo est asrvo, quasi salutem do. Plm.
17. Hist. nat. 23. 35. (177). Sequentl anno pal-
mltes solutentur. Alii tamen leg. lerTentur; alii
ealvenlur; alii aliter. V. SALVO.
B) Saluto est salutem dlco, ialvare Jubeo, w«
bstem mitte, ootrafo,«ai (It. salutare, dare it
luon di, far riverenza; St. saluerj Bisp. sa-
Itiiar,-Germ. fPohl ivunschen, begrissen, grus-
sen; Aagl. to salute, greet). ^ I. Generatim.
— o) Absolute. Augustin. serm. 42. Qui lalu-
tat, saluiem dlcit. Plaut. Asin. 1. 3. 69. Sa-
lutare bone. Adde Ter. Adelph. 3. 3. 93. Cic.
IS. Phil. 2. extr. benigne. Seneca TranquUl.
3. Salutanti mutuam salutationam r8ddere. Plin.
28. Hist. nat. 2. 6. (23). Cur eternutamentli
salulamui i fc. e. aalutem adprecamur; not:
diciamo Dio ti solus, o V aiuti. — 6) Active
cum acensat., ant passive. Plant. Amph. 2. 2.
44. &oiphitruo uxorem lalulal lestui speralam
suam. Id. ibid. 84. quoi postquam salntavi. Cic.
Plane. t4. 33. Qoum Hie eum salutasset, ul fit,
dliiasetque, quid agls, Granit Id. 7. Fam. 29.
Tironem saluta nostrls verbii. satuta o nome
nosfro, Adde Oaid. 1. Trist. 1. 15. Cic. 4. Alt.
11. Dionrslus te, omnesqne vol salotat. Plaut.
Aulul, 2. 2. 8. Hllc homo aorum me sell ha-
bere, 00 me salutat blaodins. Cic. Cell. 16. extr.
Mulierem paulio liberius salntare. Virg. 3, JEn.
624. Italiam Iseto socil clamore ealutant. Ovid.
2. Pont. 1. i. Esse saiutatum vult te mea lit-
tera primum A male pacatis, Atliee, missa Getii.
Martial. 9. 65. lade salutalus plaas respoodet
arator. — Militibui mot erat salulandl manu,
vel ense. Mean. 4. 173. motoqne salulant Ense
snoi. Cf. Plaut. Pcen. loc. est. in SALTJ9. — Salu-
tare nomine, nomen alicujus dlcere in salntan-
do. Ct'e. 2. Phil. 24. 58. Aperta leetlca mlma por-
tabatnr, qnam homlnei bonesti, obviam necessa-
rio prodeuntei, non nolo illo, et mlmleo nomine,
aed Tolumniam salutabant. At OreU. eonsaluta-
bant. Slo Juvenal. 10. 161. dominant regemqae
lalutat. el Tac. 12. Ann. 41. a mtd. Obvll inter
se, Nero Britannioura nomine, Ille Domitium, sa-
lutavere. et Borax. Art. P.. 87. Car ego, si ne-
queo Ignoroque, pbete ealatort h. e. appellor
poeta, dam me obvll salatant. et Curt, 6. 11. 23.
Jovis fillam «e salolari Jossit rex. — - Hinc satu-
lore <mperatorem, apod mllltes est ereare, de-
clarer*, dieere. Tac. 2. ffitt. 80. Paucl mlliles
solito adslslentei ordlne, ot legatum salutatorl,
Imperatorem salutavere. Adde 2. Ann. 18. Verbo
oppeKands utltor Cic. 9. Pam. 10. et 6. Alt.
20. *f 2. Speciatlm est adlre, convenire, vUere,
vititare, far visita, «'xio>ejtri;«o&o«. Sail. Cat.
28. Salnlatnm Introlre. Cic. 14. All. 20. extr.
gram continao Piliam wlutelurus: delnde ad epo-
lai Testorli, navieolfi. et 13. ibid, 9. Tenit paulio
post Cartins, salutaodl causa: ted mansit invltas.
Adde 6. »"bid. 8. — Officii, eat spDrtalai caasa
potentiorei dllioresque salularl a ellentibos et ha-
mlllorlbas, mos erat, eorum sdes mane obeando,
et in vestibulis din exspectando, saperbos adltus
regnm, dorasqae forei eolendo, ot ait Seneca
Bere. Pur. 164., maxima vero eab Angaitls, ad
gratlam eaptandam, et obseqnlum tenendum. Cic.
Senecl. 18. 63. Haec Ipsa mnt honorabllia, sala-
tarl, appetl, deeedi els. ftrg. i. <3. 461. ingen-
lem forlbus domus alta saperols Mane lalotantam
totli vomit ajdlbui nndam. Juvenal 3. 184. quid
das, ut Coisam eliqaando salotei r Tac. dial, de
Oral. 29. a tned. Colllgnnt diselpalos non in-
genii eiperimento, sed ambiiiene ulatantlom, el
SALVATOR
illeeebrls e'lulatlonis. Id. 2. Bist. 92. Arnbitu r
comitalu, et immensls salutantlum agmloibus con-
tenduot. Plin. 7. Ep. 3. Saluta paullisper, quo
sit tibl Jucundlui salutarl. Adde 3. Ep. 7. et Se-
nee. 8. Benef y 34. et V. SALUTATIO et SA-
LUTATOR. — De loco, in quo stabant salpta-
turl. Geli. 15. 5. Qui domoi amplas antlquitus
faciebant, locum ante Jaouam vacuum rellnque?
bant, qui Inter fores domus et viam medius es.
set. In eo loco qui dominum ejus domus iala-
tatum veneranl, ptiusquam admitlerenlur, con-
sistebant. B»c Gell. % 3. Salutare plebem dl-
citur de ambitiosls hominibus, qui propter hono-
res prehensabant plebem, etlam nomenclatore
adhlblto. Sail. Jug. 4., Cie. Petit, cons. 8. et
Liv. 23. 4. ^f 4. SaJuiare deos est venerarl, ad-
orare, precarl. Cic. Rose. Am. 20. 56. Quum deos
saiutatum allqui venerlot. Plaut. Cure. 1.1.69.
Quo me vortam, nescio. fa. si deos salutas, dextro-
vorsum censeo. 2Ter. Phorm. 2. 1. 81. Ego deos
Penates hinc saiutatum domum devertar. Ous'd.
Beroui. 91. 91. Superls, qulbus Insula sacra est,
Flava salutatla tura, merumque damus. h. e. ado-
rails. Adde eumd. 2. Pont. 8. 15., Caton. R.
R..Z., Stat. 4. Silv. 2. 60., Sil. It. 4. 215., Liv.
88. 51. a med. et Martial. 12. 78., qui, preclbus
Jovem salutare, dixit. ^ 5. Hoc verbo propria
ullmur in advenlenles, et quum accedimus: all-
qaando et in abeuntes, et qnum recedimui, pro
uaiedtcere. Plaut. Mil. glor. 4. 8. 29. Etiam nunc
saluto te, Famlliarli, prluiqusm eo. Stat. 4. Theft.
29. stant in rope tamen, fugtentia carbasa visa
Ouloe sequl, etc. Stant tamen, et nolam puppem
de rope aalutant.
SALYAME.NTOM, i, n. 9. salvatlo, salai. Vw
nant. Alb. 9. Ut beata anius actio generale Be-
ret salvamenlum.
SALVANS, antis, particlp. V. SALYO.
SALVATIO, 6nis, t. 3. actus salvandl, salni.
JSoelh. de duab. not. p. 953., et Tuleat. inlerpr.
Is. 87. 32. et alibi. — In plur. num. Id. Pi.
27. 8.
8ALVAT0R, 5rls, tn. 3. (salvo). Vox est a pro-
batis icrlptoribus non usurpata, quia nic soluo,
at, in aso erat. Cic. enim 4. Ferr. 63. 154. La-
tlnam non esse significat, dum alt: Ilaqoe earn
non solum patronum Istius insula, sed eliam »o-
lera insorlptum vldi Syracosls. Hoc quantum est?
ita magnum, ut Latino ono verbo eiprlml non
possH. Ii est nlmirum soter, qui salutem dedit.
Sic Tac. ad eamdem Grascam vocem resplelens,
15. ^flfl. 71. Millcbui prajmlls ditatus, eonser-
vatorls sibi nomen Grseco ejai rel vocabulo as-
sumpsit. Copell. 5. p. 166. Auribus lemperan-
dom, et Insolentia fuglenda, quam vllani Cicero,
soterem salralorem.noluit noniinare, etc; Abstl-
nult etiam Plin. 22. Bi$U nat. b. 5. (9). et
34. t'&id. 8. 19. (67)., item Pal. Max. 5. 4. Oi
fin., qui servator uiurparunl : et Apul. 7. et 9.
Met. et Apolog., qui soipitator dieere maluit
Frnstra llaque "sunt qal ex qaibuidem MSS. nal-
lias ponderii Ouidio tribuunt 4. Pont. 15. 41.,
qaum booi llbrl omaes habeanl seruatorerft V,
SOTER. — Po8tea adbiberi ccepll a Cbristlsnie
icriplcribas Tertull. 3. aduers. Marcion. 18.,
Lactam. 4. 12., Juuenc. 3. 192., Prudent. 1.
trtpt' oti*. 11 5 , Sedul. 2. 155., Paulin. ffol.
carm. 3i 423., ^upustsn., Bieronrm., Aason.
Ephemer. tn oration*, 81. etc. Merlto igitur do-
ell vlri permulll (quoi Inter i?oroniui ad Mar-
tvrol. B, T. Cal. Deeembr.) bos reprehendant,
q'al, qnum de Jesa Christo agllar, serualoreoj po-
lios, qoam sofuatorem, vano meto, ne In Lail-
nam llnguam peeeent, appellare maluerint. —
Sdlvalor et Servator, utpote Gresea! voel Ziar^p
et Hebr, Jesus respondentia vocabuia, qoomodo
Inter se different, doeet Batth. MtisneerutDisp.
TI. Christolog. Sac. C XI. et Jacobus Ponio-
nus in ^iticis Bellardt Sr*- X- I'» BtWlsu.
_ Ceteram lalvitor est qal salvet, lervator, con-
servator, sorpitator, salvatore, OMTrjp. 1 '• G *"
nsratlm. Inscript. apod Gruter. 19. 5. ion cv-
grooi QvimifO IAI.VATOM. Pulgat. inttfpr. J"dic
3. 9. el 15. Suseitavlt sis iilvatorem. Id. 2. F.uir.
9. 97. Dedlsti eli salvalorei. Adde CapsH, allot um-
SALVATRIX
que locc, supra cit. ^ 2. Speciatim et- xat' e'f •
o#iv dicitur de ChrUto, qui, ul apud Fulgat.
mterp. 1, Tim, 4. 10., est salvator omnium bo-
mioum, quinue ideo vocatua est Jesus (P. banc
vocem ia ONOM.): ipse enim, ut apud eumd.
Mallh. I. 21., salvum facturui erat populum
iuuia a peccatia eorum. Praciare Jugusiin. term,
299, sect. 6. Cbristus Jesus, id est Cbrislui sal-
valor, hoc est enim Laiine Jesus. Nee quarant
grammatici, quam lit Lallnura, sed Christian!,
quam ?erum. Salus enim Latinum nomen est.
silvara, et salvator non fuerunt hac Latina,
anlequam veniret Salvator. quando ad Latinos
i/enit, et hac Latina feoit. Id. 13. Trin. 10.
mb fin. Qui Hebraice Jesus, Grace outTj'p, no-
stra aulem locutione salvator. Quod Terbum La-
tina liogua antea non babebat, sed habere pot-
sr&t: tieut potuit, quando voluit. Auson. he.
cit. Cbriste-Salvator, Deus ac Dominut, mens,
gloria, Verbum, Filius ex vero varus, de lumlne'
■ umen, iElerno cum Patre manens, in sacula re-
gnens. Prudent. 1. advert. Symmach. prcef. 80,
Salvalor geoofis Romulei. Cf. et irept nxtf. 1. 115.
Sever. Buc. 112. FFernsd. Sic vero Deu» boe
nomine prepotent Salrator vocitatus est, veniam
das pereuntibus.
SALVATRIX, trlcls, f. 3. safaalrice, qua sal-
vat. Prosper. Aquit. 39. 3. SalValrix autem cub*
ctorum gratia Cbristl.
SALVATUS, a, am, parttelp. F. SALVO.
SALVE est A) Adverbium, et B) Verbum.
A) Salve, adverb, con salute, integre, recle,
commode, ut Inlerpretatur Donal. ad illud Ter.
. Eur.. 5. 5. 8, Hem quid est? quid trepidas? sa-
tin salve? die mihi. Still, fragm. apud Donat.
ibid. Inde ortus serrao, perconianlibus utrinqae,
satin salve? quam grati ducibus suis: quantis fa-
jailiarlbue copils augeranlur. -Plaut. Trin. 5.2.
53. Satin salve? die mihi. His omnibus Iocis ad-
verbium esse alt Donat.. products « littera. —
Charii. 3. p. 225. .Futscft. et JDiomed. I, p. 340.
a talveo ducunt. Habet, Inquiunt, boe verbum
(salveo) el adverbtum, quutn dlcimus, latia salve,
salve est doml, Sed propius est Tero, ut sit a sal-
via, ut a recta j recle, et seicenta alia. — Liv.
1. 58. a med. Quarenti viro- salio salve? mi-
nims, tnquil. quid enim salti est mulieri, amissa
pudlcitla ? (Adde 8 34., 10. 18. el 40. 8.) Plaut.
Stick. 1.1. 9. st. Mulls volo teoum loqul de
re virl. n. ealvene, amaboT pi. epero quidem,
et volo. Id. Men. 5. 2. 28. Salven adveoio?
salven arcessl jubes? quid tu tristls ei? — Porro
ellipsis est in bit: et plena oratio esset, satisne
talve agis, agilis, agiiur, agens. Unde Apul.
1. Mel. in fin'. Quam salve aglt Demeas noster?
et Apolog. Ioterroga, puer ubi sit, et quam salve
agat. Simile est illud, rectene omnia? de quo
V. in RECTE. Snnt taraen qui pro tatin talve
tcribi malint satin salves , subinlelligendo res
•sunt; nos: e'e" nulla di guasto? quod plane di-
Cit Liv. 3. 26. a med. Bogitans, satin salva ei-
sent omnia. Quam litem na ego slm demens, si
Jirimere nitar, magnis utrinque criticls, pro sua
•juoque senteutia, aeerrime depugnantibus; pro
salve enim Donato, G. Fabric, AcidaL, Bris-
son., Taubm., Post., Perizon., Cort. in Sal-
lust, etc. , pro salvos autem Sanctio, Sciop.,
Vinelo, Gronov., aliis. Ita Forc'ell. Ad Sail,
fragm. supra bit. hac adnotat el. liritiiut: Quam-
quam coneedi debet, veleres diiisse saft'n lalvce?
sc. sunt res, et satin salva sunt omnia?; tamen
Bliara satin salve? optime se babet. Item quam-
vls agere fortasse supplerl pos'sit;. tamen, quum
formula ex eonsuetudine vulgaris vita rep'ellta sit,
simpllcius 'vldeiur tantumrnodo est suppler), quod
subject! Indeflnltl vim habens idem valet ac res
est, ita ut esse, abjecta copula vl, sigoifiCet off-
quo statu esse; b!c dicltar recte est, bene est,
et eimllia. Ceterara viderint eruditi.
B) Salve, pers. 2. imperativi v.' salveo, V. In
Voce seq.
SALVfiO, ei, ere, n. 2. (salvus) Verbum da-
fectivum, cujus prater futur, salvebis, imperat.
calve, salveto, salvete, et infinit. salvere, ce-
tera Latina consueludinc exsulant. Nam quod
— 210 —
Plaut. True. 2. 2. 4. diiit, non salveo, irridenter
posuit pro persona rustic!, inquit fal. Prob. iu Ca-
thol. p. 1486. Putsch. — Salveo idem est ao sal-
7us sum, bene me habeo, sanus sum. ^ 1. Ge-
neralim. Plaut. Cure. 1.2. 26. Salve, egon salva
slm, qua til! sicca sum? Id. True. 2. 2. 4. Sal-
ve, st. satit mihi est tus salulis; nihil moror
oon talveo. ^ 2. Speciatim turn de personis
vivis atque mortuls, turn da r«bus. — a) Est
salulantit, et quidem ulimur ia/ve et sotv/ie,
quum advenienlet salutamus, ti saluto, luon
giorno, Dio ti salvi, yeupa, u'yi'aive : quemad-
modum vale dicimus abeunlibus. Plaut. Mil.
glor. 4. 8. 5. Pbilocornotiora, talve. phi. et tu
salfe. Id. Trin. 3. 2. 39. O salvete, affines mei.
Catull. 31. 12. Salve, o venusta Sirmio, atque
btro gaude. Plaut. Rud. 2. 4. 3. Salve adole-
scent, sce. et Iu multum salveto, adolescentula.
et 1. 5. 5. Jubemus te salvere, mater, falas.
salvete, puella. Id. Most. 3. 1.41. Salvere jubeo
te, Misargjrides, bene. Id. Trin. 2. 4. 34. Jubet
te salvere plurlmum. Id. Men. 5. 9. 17. Tu he-
rus es: tu terrum quare. salveto tu: tu vale.
Enn. Fab. p. 107. Mull. Loca salvete iofera.
Id. ibid. p. 118. Salvete, o pia pignora. Auson,
tpisl. 18. in cam. init. Et die hero, meo at-
que tuo, Ave, atque salve plurimum. ffieronym.
Ep. 118. n. 1. Frater tuus Antonius in ipso jam
profectionit articulo, quum mihi prasentiam sui
tarde dedisset, et cito abstulisset, atque in puncto
temporlt, salve pariter, valeque diiisset- — In
matutlna ealutatione talve dicebant, vale In ve-
spertine. 5ueton. Gat6. 4. eitr. Veterem civita-
tis exoletumque morem, ae tantum in domo sua
liarentem, obstioalisslme retinuit, ut liberli ser-
vique bis die frequentes adessent, ac mane sal-
vere, vesper! valere, sibi singuli dlcerent. — la
l.ronis. Plaut. Rud. 2. 2. 5. Salvete, fares 'ma-
ritiml, famelica bomlnum natio: quid agitis? at
peritis? Id. Asin. 2. 2. 31. Gjmnasium Qagri,
talveto. Id. Cure. 2. 1. 19. tcelerum caput,
salveto. Catull. 43. 1. Salve ceo minimo puella
naso. — Sternaente* salvere Jubemus, Pelron.
Sat. 98. Giton ter eontinuo ita steruutavit, ut
grabatum concuteret: ad quern motum Eumolpus
conversus, talvere Gitona Jubet. F . STERNUTA-
MENTUM. — Etiam morluos sio salutabant, qua-
si dimittentes. Firg. it, -aBn. 97. salve aternam
mihi, maiime Palla, iElernumque vale. (Adde Slat.
3. Silv. 3. 208.) Farro fragm. apud Serv. ibid.
Ideo mortuls, talve, et vale did, oon quod aut
valere, aut salvi esse possint, ted quod ab bis re-
cedimus, eot oumquam visuri. — b) Est etiam
edorantis, et lavocanlis. f'irg. 2. G. 173. Salve,
magna parens frugum, Satornia tellus. Id. 8.
/En. 301. Salve, vera Jovls proles, decus addite
divis: El nos, et tua deiter adi pede sacra se-
cundo. Liv. 1. 16. Deum Deo oatum, regem pa-
rentemqae urbls Romans salvere universi Romu-
lom jubent. Plin. 7. Ilitt. nal. 30. 31. (117; ad
Cicer. Salve, primus omnium parent palria ap-
pellate, etc. % 3. Item est ealutem dicere, nun-
ciare, mlttere absent!, Jubere salvum esse. Cic.
16. Pam. 9. exlr. Medico de te scrips! diligen-
tissime. vale, salve. Id. 4. Alt. 14. exlr. Dionj-
sium velim salvere Jubeas. et 6. ibid. 2. exlr.
Salvebis a meo Cicerone.
SALVIA, a, f. 1. (salvus) salvia, t>.e\iopaxov,
(Salvia officinalis Lin.) herba, de qua Plin. 22.
Hisl.nat. 25. 71. (147). Nostri, qui nunc sunt,
berbarli elelispbacon Grace, Laiine salviam va-
cant, menta similem, canam odoralam. Id. 28.
ibid. 6. 17. (31). Altera (tussitajo) a quibusdam
salvia appellator, similis verbasco. Conteritur ea,
et colata ealeQt, atque ita ad lossiro lalerisque
dolores blbilur. — Nomina et virlutes salvia P,
etiam apud Apul. Herb, c. 202. et /Emit. Mac.
p. 234. retro. — NB. De nom. propr. F. ONOM.
SALVIATUM. F. SALIVATUM.
SALVlFlCATlO, flais, f. 3. salvaiio. Gloss. Cy-
rill. 2o)t*jpi'a, salvificalio, Incolumitas, salus.
SALVrFfCATOR, 6rls, m. 3. salvator. TerfuH.
Pudic. 2,, ubi alii leg. salulijicalor.
SALVlFlCO, as, are, e. 1. (sairificus) sttlcarr t
salulem do. Sedul. 5. 7. Palei isla memet ab
SALVUS
bora Salvifica. Adde Fulgat. interpr. Jo. 12. 47.
SALVlFfCUS, a urn, adject, (salvus et facio)
salutem aflerens. Alcim, ad Soror. 380. talvilicum
appellat corpus Cbrisli sepultum. Claud. Mar.
Fictor. Comment. 3. Salvificis purgalum iri et
luslralibus undis.
SALVO, as, Svi, Stum, are, a. 1. (salvus) Par-
licip Salvans 2. a., c. ; Salvatus et Salvatu-
rus 2. a. — Salvo f 1. Sanum facio, sano,
sanare. Gloss, Philox. SJIvo, owjio. et Zu^u,
sswo, sano. Gargil. Medic. 22. Salvare aliquem.
^ 2. Servo, libero, salvare, liberare. — a) A-
ctive cum accus., aut passive. Cic. Pit. 31. tub
fin. Posse ine iterum rempublicam salvare, si
cessissem. Plin. 17. Hist. nat. 22. 35. (177).
Sequenti anno palmitet salveotur , pro viribus
malris, singuli, aut geminl. Locum Ciceronis
ita leg. Faern, in MSS. suis: sed et ipse, et alii
fere omaes critic! damoant, et servart repo-
nunt es melioribus libris. In Plinio vero Bar-
dutnut ita emendavit, quum salutenlur inve-
nissel, et submittantur ab aliit reponerelur. Ita
For all. At Siiiig. leg. allottentur. Y. ejusd. ad-
nol. ad h. I., ubi inter alias varlat led. poait
etiam terventur. Quintil. 12. 10. 44. Salvant
personarum discrimen. Sio habent opt. MSS., sed
vulg. servant, et Feget. 3. Peterin. 23. 3. Hac ra-
lione salvantur animalia. Lactanl. Ira D. 5.
ante med. Laudabiie videlur prodesse potiut,
quam nocere; salvare, qnam perdere. Hitronym.
Ep. 20. n. 4. Quod ille, qui repromittebatur de
genere David, veneril salvaturus Israel. Augustin.
Serm. 125. Salvatnr unltas, salvatur uaus. Uo'eth.
Aristot. Analyt. post. 1. 6. p. 526. Si allquis
oescit, nunc habens ratioaem, et salvatus est.
Fulgat, inlerpr. It. 60. 16. Ego Dominus salvans
te. Id. Judie. 5. 13. Salvatse snnt reliquia po-
puli. — 6) Cum dalivo. Id. Ps. 97. 1. Salvavil
sibi destere ejus. Augustin. ad b. 1. Sibi, inquit,
id est, propter se tantum, gloria sua causa; sed
aliis, quibut Graea favent, si&t pro te aut euro
acciplunt. Ita /feitenouer. Adde It. 63. 5. —
c) Absolute. Id. Is. 63. 1. Propugnalor sum ad
salvandum. et 45. 21. Salvans ooa est prater me.
h. e. salvator.
SALV0S ; a, am, adject. Ratione babila etymi
philologi recentioret ducunt a them. oX, unde
o*Ao«, tolus, integer, et adjecta litl. t pro splrila
Gracorum aipero, sal, unde salvus: et. Gr. oa'oj.
— Salvus idem est ae vivus et saous, incolumlt,
integer, cooservatus, oioot (It. talvo, tivuo e sano,
tano e saluo, intiero, intatto; Fr. consent,
tain et tauf, tauvi, qui est en bon itat, intact,
bien porlant ; liisp. salvo, tano, entero ; Germ.
bewahrt, gerettet, erhalten, tuohlerhallen, g»-
tund; Angl. safe, safe and sound, well, in
good health). <f 1. Unlverslm. — a) De ani-
mantibus. Calo R. R. 141. Mars pater, te pre-
cor, paslores pecoaque salva servassis. Cic. 1.
Divinat. 26. 55. Ilium debllem factum lectl-
cula In curiam esse delatum: qoumque tenatul
somnlum enarravissel, pedibus suis salvum rever-
tisse. Id. 6. Fam. 22. Oro, te ut nobis salvum
conserves. Ter. ffecyr. 3. 2. 18. Gaudeo venlsse
salvum. salvan' Pbilumena est? ita ella bene?
et 3. 5. 7. Bene factum, te advenisse salvum at-
que validum. el ibid. 14. Ilium vivum el salvum
vellem. Ccet. 1. B. C. 72. Civlbus salvis atque
incolumibus rem obtinere malebat. Cie. 7. Ferr.
58. sub fin. Quern qoq ille summo cum* studio
salvum incolumemque servavit? Plaut. Epid. 4.
1. 36. Domi mea eccam Qliam salvam et sanam.
Id. Trin. 4. 3. 69. Di! me salvum et tervalum
voluat. Id. Capt. 4. 2. 93. Taum modo In porta
Pbilopolemum vivum, selvam et sospitem vldi.
Id. Stick. 3. 1. I. Quum bene re gesta salvua
convorlor doioum. Id. Amph. 2. 2. 88. Equidem
sana sum, el deos quaso, ut salva pariam Qlinm.
Id. Rud. 4. 4. 5. Salvam aliqaem sistere. Cic
leg. Manil. 18. 55. prastare. Propert. 2. 7. 41,
Penelope poterat bis deoos salva per annos VI-
vere. h. e. pudica, el a precis Intacta. Alcim. 3.
410. Omoes salvos fieri eupis atque bealos. h. e.
liberoi ab inferis, a ptrna a'.erna. — Salvum
ue, temVt, reveili, ledirt, formula la Inscriptt
SAM
V. OrtU. — Salvus sanus In Inscript. apud 0-
nil. 2143., el tanut salvus apud eumd. 4360.
— b) De inanlmis. Plant. Amph. 2. 2. 14. Sal-
Tum ilgoum eil. sigiilo e intalto. Id. Trin.
2. 4. 192. ager urbii salvus est. Id. Pten. 5. 2.
123. Restiluentur omnia: luam rem aibi salvam
slstara, si illo advenerlt. Id. Asin. 2. 4. 58. Da,
qusso, argentum, ac na formida: salvum bercle
erit. sara licuro, sara ben data. Id. Pseud. 4.
6. 8. Mios vlglntl aanse ac salva) aunt libl. Cic.
Divln. Ftrr. sub fin. Ct bsac retlnere Incolu-
mia ae salva possimns. Id. 12. Fam. 23. o mtd.
Nullam partem sance et salva reipubl. gustare
potukti. Liv. 1. 58. a mtd. Quid eolm salvl
est mulieri, araissa pndleitla? Tac. Germ. 23.
Salva utriuaqiK temporls ratio eat. h. e. utrlqua
suum trlbuitur. — c) Commodoa habet usus
In ablatlvo torn da perioaii, turn de rebui. Quin-
til. 11. 2. a med. Nee eat mendaeio locus, salvia
qui Interfuerunt. eisendo vivi « tani etc. Id.
4. 3. 75. SalTa causa) ratlone. Ter. Eun. 2. 2.
27. Qulbus et re salva, el perdita profueram. h.
i. et qunm rem baberem, de meo Jmpeudeni:
•t re familiar! abiumpta, de alieno. Propert.*.
3. 72. Subscrlbaro: salvo grata puella Tiro. C«e.
i. Fam. 2. tub fin. Hoe vlderour esse eonieeutl,
ot ne quid agi cum populo, aut calvls auspiciii,
sol salvia iegibus, aut deuique sine vi potsit. et
4. ibid. 1. Utlnam, Servl, aalvia rebus (»io
enlm eat dlcendum) colloqol potuissemui inter
cos. h. e. qaum salvos erat relpubliea status, qui
nunc coneidit elrlli belio. Id. Rose. Am. J. sub
fin. Ot utrumvls salvo officio se facere posse ar-
bitrareQtur. aenzo mancar al dovere. et ibid.
34. 95. Cuplo tibl allqua ex parte (quod salva
fide posslm) parcere. salva la mia puntualita:
vel senza pregiudizio delta mia puntualita. et
Wp. Dig. IS. 3. 1. a med. SI purpura Infecta
ait, vel lana (deposita sit), pondus adjiciendum :
salvo eo, ut al de quantitate ponderia Ineertum
est, Jurantl auccurrator. Sic, salvo ordlne, Stat.
5. Silv. 1. 181. salva conseientia, Seneca 4.
Qumst. nat. prosf. a med. salvo Jure amicitlaj,
Cic. 13. Fam. 77. *| 2. Speciatim. Salvus sum,
et salva res est, formula pradleantla, bene se-
eum agi, res belie procedere, rem esse la tuto.
Ter, Andr. 5. 6. 9. Salvus sum, si base vera
sunt, sono a cavallo: son felict: sono in saU
vamento. et Eun. 5. 1. 18. Tace, obsecro: sal-
ts sumus: babemus homlnem ipsum. Plaut. A-
sin. 2. 2, 54. SI istam firmitudinem antml ob-
tines, salvl sumus. Ter. Adelph. 4. 5. 9. Eru-
buit: salva res est. va bene. Id mataatum ex
Menandro apud Stob. tit. 31. EpuSpttov sac
yPtjoto's ei vat fioi Soxsu Sic Plaut. Epid. 1. 2.
21. Salva res est: bene proraittit. Adda Capt. 9.
2. 34. et Ter. Eun. 2. 2. 37. — Hue pertinet 11-
lud salva ret est, dum sallat senex. de quo
V . In SALTO. *f 3. Salvus sis est salutantis,
il del ti talvi! buon giornol ben venuto! sal-
re, ycuQ*, Vflam. Ter. Adelph. 5. •. 2. Sed
eccum Deraeam. salvus sies. Plaut. Batch. 3. 3.
53. Salvus sis, Mnesiloche: salvum te advenlre
gaudeo. Adda 3. 6. 7. et Ter. Andr. 4. 6. 7. et
5. 4. 3. «| 4. Satin salva? V. SALVE, adv.
SAM, est «J 1. Suam apud veteres. Paul.
Viae. p. 47. 3. Mull. Calllm (al. callm) anllqul
dicebant pro Clam, ul nis pro nobis, sain pro
snam, ira pro eum. <f 2. Item earn. Ennius
spud Fest. In Sas. Nee quisqusm sophiam, sa-
plenila qua perbihetur, In somnis vldit priu',
quam sam discere eospit. K SAS et SOS.
SAMANN ARlON, Onis, m. 3. voi, ut cuiplam vl-
detur, origiois Syra, et eum denotans, qui colores
vendit. Inscript. Ostias reperta, in Gtorn. Ar-
cad. T. 38. p- 359. L. Ostiksio Huabo Samar-
XAHI0NI QUI VIXIT AKS. VI. M. Tin. COKVARI3IA
VlCTOBINA ALOMHO BENS MEBEWTI »SC1T . Num
puero annorum seplem oondum impletorum mer-
catura aliqua convenial, videriat eruditl.
SAMARA. V. SAMERA.
SAMARDACUS, I, m. 2. Uane vocem alii dedu-
runt ab Hebr. pi IDS? shomer daa,^ observans
rem mlnutam; alii vero ab Grasc. a'papTaivu,
erro. — Samardacus
— 211 —
I). Propria, Afrls est morio, impostor, buffone,
furbo, ciurmadore, cingano, cafiapSaxo;. Au-
gust™. 3. contro Acad. 15. Ille autem casu pla-
©us erat, de lis, quos samardacos jam vuigos vo-
cal. Alii leg. sarmadacos. (V. SARMADACU3)
Vet. Scholiast. Cruq. ad lllud Boral. 1. Sat. 6.
113. Fallacem Circum etc. Fallacem diilt propter
samardacos et sorlilegos raatbematlcos, qui ad
metas speetatores circumslabant, et imperilos sor-
tlbus et nugis fallebant. His simiiia babel Chry
sostom. in Epist. ad Ephes. homil. 18.
II.) Translate vocatur terminus quidam agra-
rlus, quasi errare faclens, vel In errorcm indu-
eens. Auet. d*. termin. p. 305. 22. Rudorff. Ter-
minus si bifureus fuerit, samardacus dicilur,tri-
flnlum facit. Alii leg. samarliacas. V. voc. seq.
SAMARTlA, ea, f . I. dp-apxia, error. Ita vo-
catur terminus, qui Irifinium demonstrat; quia
pratereuntes facile in errorem induclt, ita ut ne-
scient, ad quos domlnos 11 fines pertineant : est
autem ab allata voce Greeca dfiapxia^ error, a»-
sumpta littera » ob aspirationem, ut Laiinl so-
lent in serpyllum et serpo, ab IpnuXXov et ap-
ir». Auct. de limit, p. 260. Goes. Terminus, si
tr«s petras circa se habuerit, trifinium demon-
strat . TalU terminus, nomine bifureiura, »a-
martia vocatur. Hine. derlvatur samaniacus, in
errorem Inducens, ut apud eumd. ibid. p. 303.
Goes., et corrigendss voces somardocus et sar-
madacus, quse nihlll sunt, et ublque scribeadum
samarltactw In locc. ibid. cil. Augustini, Chry
sostomi et vet. Scholiast. Boratii. Hucosque cl.
Furlanetto In Append. At Rudorff. ex recen-
slone C. Zachmanni ed. samardacus loe. apud
Gromai supra cit.
SAMARTIACUS, a, um, adject. V. SAMAR-
DACUS et SAMARTlA.
SAMBOCA, te, f. 1. Est vox Cbaldalca N33D
ia&6eca (lasertl littera m pro altera 6, ut so-
ieot Grssci et Lallnl in vocabulis orientaiibus.
V. -MAMPHDLA), quse opus impleium et re-
llculatum slgnificat. — Sambuca, cafipuxij, sam-
buta, instrumentum muslcum, fortasse iilud,
quod vulgarl vocabuio vocatur barpa. V. Por-
phyr. loe. infra cit. Sed Alhen. I. 14. p. 633.
Casaub. ait sarabucam qnatuor fidibus tensum
instrumentum, usitatum Parthis et Troglodjtis.
Paul. Diac. p. 324. 7. Mull, sarabucam organi ge-
nus esse scribit, a quo sambycistrias dlcantur, quo
nomine et Liv. 39. 6. utitur, easque per Asia-
ticam luxuriam in Latiura Introduces esse ait.
I.) Propria. Porphyr. in Ptolem. Harmon.
Sambuca triangulum instrumentum est, quod ex
inajqualibus longitudine, sicut et crassltudine,
nervis efficitur. Fitruv. 8. 1. Animadvertemus
ex eo esse schema trlgoni mundo, uti organi,
quam aaftfiu'xiiv Grsci dicunt. Scip. Afrie. apud
Macrob. 2. Saturn. 10. Docentur (puelUe pue-
ritjue) praastiglas inhonestas: cum cinsdulis, el
sambuca, psalterioque eunt in iudum bistrionurn :
dlscunt eantare, qua> majores nostri probro du-
eler voluerunt. Pers. 5. 95. Sembucam citius
calonl aplaveris alto. h. e. eillus ealonem pro-
cerum, el stulturo, atque ideo muslese impetl-
tum, sambucam pulsare docueris: citius ailnum
Ddlbus canendls aptum reddideris. Adde Ful-
gat. interpr. Dan. 3. 5.
II.) Translate. »| 1- Pro sambuclstria, ot
videtur. 5partt'an. Hadrian. 26. In eonvivio
tr8gcBdias, comiEdlas, Aleilanas, sambucas, lectores,
poetas pro re semper eibibuit. Plaut. Slich. 2.
2. 57. Sambucas adveiit secum. Alii leg. sam-
bucinas. F. SAMBDCINA. ^ 2. Est el genus
machlns mililarls, ponle levatojo. Paul. Diac.
loe. cit. Sambuca organi genus, a quo sarabycl-
itrice dlcuniur. Machlna quoque, qua urbs eipu-
gnalur, similiter vocatur. Nam ut in organo chor-
ds, sic In machina funes Intenduntur. H*c Paul.
Erat aulem bujusmodl machina pons quidam II-
gneus qui funibus circa (ensis e navibus, aul
turrl llgnea erectus conseendendis hoitlum maris
viam prasbebal. Feget. 4. Milil. 21. et Fitruv.
10. 22. F. PONS, et Lips. I. I. Poliorcet. dial. 6.
SAMBCCATUS, a, um, adject, sambuco con-
feclus, aut coadilus. Theod. Priscian. dicet. 12.
SAHERA
SAMBGCfiCS, a, um, adject, di sambuco, sam-
buchino, axrivcc, qui est e sambuco. PUn. iJ.
Hist. nat. 4. 14. (57). Canes vivi In furca sam-
bucea arbore rHi. Alii leg. sabucea. Aurel. r«i.
Fir. illustr. 10. I; Junius Brutus baculo sam-
buceo aurum infusum Deo donum tulit. Liv. '•
56. a med. hoc idem narrans, sorneum baculum
fuisse dicit. . ._
SAMBOClNA, a, f. I. (sambuca et e»ao)qut»
sambuca canit, sicut fidicina, qua fidibus. riaut.
Slich. 2. 2. 57. Bdicinas, libicinas, Sambucinas
advexlt secum forma eiimia. In ««*"J*j|» . e . di *
tionibus est sambucas eod. sensu. F. SAMUl.'-A.
SAMBOCISTRlA, et Sambycistria, s, f. I. oap.-
Buxiaxptx, mulier sambuca canens, qua- et sam-
buclna dlcitur. Fest. p. 325. 32. Mull. Sambuca
organi genus, a quo sambycislria dicuntur. -Jin
samblclstriee; al. sambucislria. Liv. 39.0. Tunc
psallrias sambucistriasque, et convivalla ludio-
num oblectamenla addita epulis.
SAMBOCISTRlO: saltalor. Gloss. Isui.
SAMBOCUM, i, n. 2. F. voc. seq.
SAMBOCUS, et Sabucus, m. el f., Sambueum, et
Sabucum, I, n. 2. De altera scriptione F. infra.
•I 1. Sambucus — 1.°) Mase. gen. est, qui sam-
bucam puisat, ut sambuca eadem est ac sambu-
cina et sambuclstria. Capell. 9. p. 313. Psaltas,
chordaciitas, sambucos, bydraulasper totum or-
bem ad eommodum humans utilitatis inveni.
2.°) Fem. gen., sambucus, et etiam sabucus, ut
apud Seren. Sammon. loe. infra cit., quam scn-
piiooem reprebendit Johan. Rhod. ad loe. Set*-
bon. Compos. 160., ubl notat poetica llceulla ex-
terl m, et a pross scriploribus non admittenda.
Est autem arbor fungosi generis, mulla medul-
la, racemos fereos acinis nigris et parvis , bo-
moris lent!, Infielendo maxlme espillo: qui et Ipsl
aqua decocli mandunlur. Raro visitor In montlbus.
Flrmissima est contra humorem ad pedamenta:
laleis seritur, ut populus: habetque varios In ne-
dicina usus. Plin. 16. Hist. nat. 18. 30. (7*J.
et ibid. 37. 71. (180) et 17. ibid. 20. 34. cxlr.
et 24, ibid. 8. 35. (51.) Sambucus babet.alterum
genus magis silvestre, quod Grsci chamsactso,
alii beiion vocant mulio brevius. Dioscor. 4.
172. Xxuaia'xTT) xaXsltos, oi li s~.eioc oxttj.
Seren. Sammon. 7. 100. et 19. 337. Ongitur eC
sucis, dederlt quos parva sabucus. h. e. ehamas-
acte. et 27. 503. et 28. 52S. teaers radix decocla
tabucl. el 32. 587. Ptodesi ex parvis acinos polare
sabucis. et 4. nbi de caplllo tiogeado, 50. vel tri-
stia poma sabuci. <| 2. Sambueum, aul sabucum,
neul. gen., frueto.ro significat apud Scribon. Com-
pos. 180.
SAMB?CISTRtA. F. SAMBUCISTRIA.
SAMBYS, h. e. sambuca, legitur apud Mar.
Fictorin. p. 2462. Putsch. Clari in studiis vl-
ri, qui allquid de orthographia scripserunt, omnes
fere ajunt, inter m et n iitleras mediam vocem,
qus non abhorreat ab utraque littera, sed neu-
iram propria exprimat, tam nobis deesse quain
Griecis, quum illl sambyi scribaat, nee m ex-
primere ncc n.
SAMECU n. indeclln. nomen Uebraicum ejus
lillers, a qua ipsa hac vox iocipit, 1CD, b. e.
0=J, quoque esi llebraici alphabeli decima-
quinia. Ambros. in Psalm. 118. Serm. 15. init.
Incipit samech littera deeimaquinia.
SAMENTUM, i, n. 2. pellicula cum lana in
apice Daminum: videtur esse a ca^a Dorice pro
snua, signum; eo enim Oamines a ceteris saeer-
dotibus dislinguebanlur. F. APEX. M. Aurel.
apud i=Von!on. 4. ad H. Cms, (edente iterum .4.
Maio) ep. 4. In porla Anagnls quum eximus,
ibl scriptum erat bifariam: Flamen, sume sa-
mentum. Rogavl aliquam ex popularibus, quid
iliud verbum asset? ait lingua Heroica pelliculam
de hostia, quam in apicera suum flainen, quum
in urbem Introeal, imponii. Ad Fest. p. 320. ex
conjecture Mulieri samenlum idem fortasse ae
sagmeo.
SAMSRA, et Samara, e, f. I.«w«! oirepjia,
semen ulrai. Colum. 5. R. R. 6. Atineam ulmum
Tremellius Scrofa non ferre sameram, quod tit
semen ejus arboris, falio eil opioatus. Plin. 10.
SAMIA
Bin. nat. 17. 29. (78). Alines non feruat ia-
maram, (is Toeatur ulinl seciec. Quidara leg. sa-
mara, Bt sit accusal, plur. a samarum, a. Id.
17. ibid. 11. 15. (76). Ulroerum prlus, quam
folio ves'-iantur, lamara colligeoda est circa Mar-
tia3 caleodai, quum Oaveseere incipli.
S&MfA, a, f. I. genua placentas, lio dictas s
Ssiiio Insula, ubi optima fiebant in laariOeiii
Junonli. Tertuil. 3. advtrs. Marcion. 5. o med.
Placental et ismiss cogere.
SAMlAfllOS, tl, m. 3. arrotino, qui Samia
iole arma et ferraroenta aeuil, et ad aitorem frt-
eal. Glos?. Philox. 'AxovjitiK, samlarlui, cotia-
rlui, acullator, samlator. Turneli. Advert. I. 3.
c. 21. affert ex Intcript. apud Grttter. 874= 5.
bsc verba: sahiabus dobvphoron. Sed in ejui-
dem inierlptionli initio Jo. Chr. AmaduUui, ut
per lilterai tettalui eit B. Borghetius, ae legii-
»« affirmavil: o. ivi.ivi c-andidv* lib. samia -
Bii OTiHTiAKt salvtsm., In fine autem: samia-
bis DORYiHor.iow. Ex bis patet, Dcryphorionem
fuiue unum ei libertls SamiarU Qniniianl, ideo-
qus Samiarii (am initio, quam in One llliui
inscription!, eaie noinea proprium viri, non er-
tii. Ceterum, quutn apud Cie. 11. Phil. 3. et 1.
eujuidam SamiarU In Alia exiulle of earnitteii
rnenlio lit, Tidetur, in adlata Inscriptions utro-
bique con Samiarit, ad Samiarii inicuiptum
fuisse,
SAJllAlOR, 5r!i, m. 3. (lamio) idem ao Sa-
miariui: quam vocem Tide lupra. Edict. Dio-
clet. p. 20. Saralatori in ipatba ei usu 3£ vigin-
tiquinque, ia caiiide ex usu $G vigintiquioque,
in lesorl ?g sax, la bipennl 55 oclo.
SAMlATUS, a, am, particlp. P. voe. leq - .
SAlrllO, a», (aTi) stum, are, a. 1. (Samiua)
Parlicip. Samiatm. — Samlo e»t Samia cote ex-
aipero, polio et lergo: nam Samium lapidera po-
liendo auro utiiera laudat Plin. 38. Hist, nat.
21. 40.(152). liine Autelian. Imp. in ep. apud
Popisc, Aurelian. 1. Arma lersa lint, ferramen-
ta Eamiata, calceamenta fortla. Ubi Salmas. me-
rllo Nor.ium reprebendil, qui p. 308. 30. Mere,
idee docet samiatum sigalQcare eiaaperaturn, et
lamiare acuere, quia Samiua acutum sigQiflcat.
Peget. 2 Milit, 14. oamiare iorkai Tel cata-
f racial.
SAMlOLUS, a, um, adject. oeminut, a Samlaj.
Flaut. SUch. 5. 4. 12. Batiolii bibunt, noe no-
ilro Samiolo polerio. h. e. parvo poeulo fictill.
SAMIIOM, tl, n. 2. P. too. leq.
SAMlUS, a, urn, adject, ad Samara Iniuiam
perlinem. V. bane voe. in ONOM. — liinc
•J •• Samius lapit, poliendo auro utillj, lauda-
tura Plin. 38. Hist. nat. 21. 40. (162). «J a.
Samia terra duplex, colljrium, et aiier, variot
habet usui la medicine. Id. 35. ibid. 18. 53. (191).
Adde 38. ibid. 12. 63. (194). et ibid. 19. 77.
(248). el 31. ibid. 10, 46. (117). *J 3. Samia
creta Qclilibui ralde Idonea, Samiii vaiii nomea
dsdlt: qua; et Samia abwlule dicta sunt:quam-
tii e Samia creta non euenl. Lucil. apud Non.
p. 398. 25. Mere. El non pauper utl Samlo curtp-
qaeealioo. Cie. fragm. ibid. Quam ilmpuTia
pantiecum dll, i grata slot, Samlaque capedinei.
T.bull 2. 6. 29. At tibi tela trabam Saraia
eonvlyla teitas. Cie. 4. Berenn. 51. a med Ar-
g«otua) quoque vult? ulatur Heel. no» Sa'ralis
deipctabimur. Plin. 35. Hist. nat. 12. 46. (160)
Samia etiamnum in esculent!, laudanlur. Plaut
Men. 1. 2. 65. Placlde pulta. pi. meiuii, credo,
ne forei Samia ilnt. Similem jocum babel Bacch
2. 2. 22. Auson. epigr. 8. Fama eit, fictllibu.
easnaiie AgalbocJea rcgera, Alque abacum Samio
•ape oneraiie luto. «J 4. Samia testes frag-
ment amputari luto membrum aliquod erede-
bant Pl in . 35 . m , t . nfl( . , 2 „ ^ . ^
mn testa Matrii deflm lacerdotei, qui Galll to-
eantur, vlrllltatem ampuiare, nee alller citra per-
nlelem, M Ccello credamui, qui linguam ,| e tm .
pulandam objecit gravi probro. Zucil. apud /Ton
Si- ?'.' T ^ ,tam ,umil horao Samiam. ilbique il-
i5» «f T wn Wl **"«» "« «5«W
ambo sie Juvenal, fl. 513. Mollis qui rupta
•ccuit genitalia (e ,ia, Adde Martial. 3. 81. E.
— 212 —
SANC10
bis male docuit ftga. he. sup. eit. Samiurt acu-
tum signiGcare: et merito reprebeudituc a Sal-
mas. ad f'opisc. Aurel. 7. [P. SA.MIO.) — Hice.
Samium, ii, n. 2, absolute. P. supra ad § 3.
SAM.N1S, Itii, m. et f. 3. qui est ex Sao-cuo,
V. bane toe. in OJiOM. — Samniles quoque
fuere giadiatorum genus, cui hoc noinea, noa
quia natlone essent Samaites, sed quia arm&tura
aoram talis eisot, qualis Samnitum: iidem et bo-
piomachl dicebantur. Liv. 9. 40. ad fin. Catu-
panl ab luperbia, ct odio Samoitium, gladisWree,
quod apectaculum Inter epulaa erat, eo ornatu
armaruot, Saranitiumque uoiuine appellarunt.
Vide de Hi Zips, in Saturnalib. I. i. c. II.
Cf. Cie. 2. Tusc, 17. extr. et Lucil. apud Cie.
3.. Oral. 23. 86.
SAMOLU3, I, f. 2. berba noraen, aliii eadem
ao Samolus Palerandi (Lio.); aliii, qua in offi-
cinii Anemone Pulsatilla (Lin.), seu rectiui Pe-
roniea Beccabunga (Lin.) P. el. Fee op. eit., ab
£liquibu» etlam Samiolo, dicitur, fortasse ab Hebr.
7NOU? tkemol, pel shamo., sinistra; quia au-
peritltiow tltu ilnistra manu colligebalur. Piin.
24. Bill, nat. 11. 63. (104). Iidem (Druids)
lamolum berbam nominaT6re nascentem in bu-
mldli: et bane sinistra manu legl a jejunis coa-
tra morboi »uum boumque, nee respicere le-
gentem.
SAmOtORACIOS, a, um, adject, ad Sarao-
Ihraciam pertineni. P. haoc voe. la ONOM.
Hino Samothracia ferrea apud Lucret. 6. 1042.
lunt annul! ferrei, qui la Samothracia primum
fieri Cffipti lunt. Piin. 33. Bisl. nat. I. 6. (23).
Neo non et leryliia Jam ferrum (annuli) auro
cingunt: alia per sesa mero auro decorant: cujus
llcentla origo aomine ipio in Samotbrace id ia-
ititutum declaral. Isid. 19. Orij. 32. Samotbra-
ciui aanalui aureus eit quidem, led capituio fer-
reo a loco ita vocatus.
SAMPSA, vel Samia, vel Sansa, a, f. 1. sansa,
olivarum caro mola suspense Ieviter comminuta,
at osiibui liberate, qua deinda eiprimitur, oleum-
que fundi!, aut aridii quibusdam berbii aaraini-
buive condita ia usum cibi coudimentive rcpo-
nitor. EJaa conficieada rationem Colum. 12. R.
R. toto e. 49. tradit. Id. ibid. 51. 2. Olea injicitux
quam mundissimis molli suspensli, ne nucleui
fraogatur: et quum est In sampsam redacta, tunc
lal coctui tritusque manu permiscetur cum ca-
terii aridls condlmenlii. Adde »"6id. 52. circa med.,
ubi quidara sampsam pro ossiculo, teu nuelao'
oliva accipiunt: sed noa satis probant.
SAMPSOCHl'Ntj'S, et Samsuclnui, a, am, adjeet.
tWft^uYWOc, qui est ex sarapsucno. Plin. 21. Hist,
nat. 22. 93. (163). Fit ex eo oleum, quod sam-
psuchinum vocatur, aut amaraeinum. Adde Teod.
Priscian. 2. 4. et alibi sape, et Cccl. Aurel. 4.
Tard. 7. 101.
SAMPSfJCtiUM, a., ef
SAMPSOCUUS, i, m. 2. Scrlbitur et sampsu-
cut. — Sampsuohum, oa>4.uvov, maogiorana,
peria, lansugo, berba, qua aliter amaracui (Ori-
ganum Majorana Lin.). Plin. 21. Hist. nat.
II. 35. (61). Ama-acum Dioclei medicui, et Si-
cula gem appellavere, quod /Egjplui et Sjria
larapiuebum, etc. Id. ibid. 23. 93. < 163). Sampiu-
ehum, slva amaracum, in Cjpro laudatissimum et
odorallssimura, scorpionibui adversatur ei acelo
et sale iliitum. — In plur. num. Colum. 10. R. R,
171. Nataque jam Teniant hilar! lampsucba Ca-
nopo. P. AMARACU9. -■ Forma lampjucftm
apud Marcell. Empir. e. 36. p. 141. retro.
SAMPSOCUS. P. voe. praced.
SAsABlLIS, e, adject, (sano) Comp. Sanabi-
lior. — Saoabills
A) Paisire eit qui lanari potest, sana'Ate, id-
oiuot. — o) De pbyilcii. Ovid. 2. Pont. 2. 59.
Vulnerli id genui est, quod quum sanabile non
•it, ele. Celt. 2. 8. ante med. Quisquis dolor de-
orsum lendil, lanabilior eit. - 6) De morali-
bus. Cie. 4. Tusc. 37. a med. Ii lunt conalilutl,
quan mala valetudine animi, isnabllei tamen. Se-
neca Ep. 108. Qui ad philosopborum icholai
venit, aut lanior domura redeal, aut lanabUior.
B) Aelive est lalutarii, «aluber ulilij, vel «-
naado aptus, et dicitur turn de phjiicis turn do
moralibus. Auguslin. serm. 18. Ista pceoiteatiai
csuciabilis, ngn jsoahiiii. Cml. Aurel. 4. Tard. 8.
123. Erit sarabilius ergo, ut etc. Pulgat. interpr.
Sap. I. 14. Saoabiles (Deus) fecit oatlones or-
bis lerrarum. h. e. rebus a se condilis lalubrita-
tem impertiit.
SlNAKS, antis, particlp. P. SANO.
SANATIO, Snis, f. 3. valetudinta restitutio, sa-
nitas, salus, i"oot{ (It. guarigiont ; Fr. guirison;
Hisp. recoiro de la salud, curacion ; Germ. d.
Heilung; Angl. a healing, curing, health, sa-
nation).
I.) Propria. Cie. 3. Tusc. 3. 5. Quum ad cot-
porura saaationem multure ipia corpora, et Da-
tura valeant. 27ieod. Priscian. 4. p. 314. retro.
Ulcer! imponito usque ad sanationem. Id. 2. 8.
Sanatio plena. Adde Ccsl. Aurel. 2. Tard. t. 83.
II.) Translate. Cie. 4. Tusc. 15. 35. Borurrt
igitur malorum ia ana virtute poiita (aaatio est.
et i6id. 28. 60. Sanatio ceria et propria. Augu-
slits, op. imperf. contra Julian. 6. Sanatio noi-
tra oatura. Adde Tertuil. de fug. 3.
SANATIVE, adverb, (sanatlvus) saiubrlter, vj^i-
eivoi;. Boelh. Arislot. Topic. 2. 3. p. 678. Ca-
sus, ut jusle et fortiter, et sanative, babitualire,
et qtiacumque eodem modo dicuntur.
SANATlVUS, a, um, adjeet. (sano) tanativo,
•aluber, uVeivde. Boelh. Arislot. Topic. 2. 3.
p. 676. Similiter effecliva et conservative conju-
gate sunt illl, cujus sunt effective, ut sanatlTa
lanllatlt etc. — la neutr. gen., absolute. Id.
ibid. p. 708. Si medicinam (dixit) diseipliaam
sanaUyorum aoimall et homini.
SANATOR, oris, m. 3. qui lanat, sanalort,
&epatreuri)'j. Paulin. Nolan, earm. 26. 294. Quum
laatum positi sanator adesset Spiritus. Adde eumi.
corm. 27. 272., /fugustin. in Psaltn. 36. serm.
2. at Hieronym. in Job 34.
SA.NATUS, a, um, parlicip. P. SANO.
SAnAvIvARIa porta dicebatur In ampbllbea-
tro epposita Libitinensi, ex qaa esibant gladia-
torei, aul bestiarii, aut re! ad bestias damoatl,
quibus a populo misericordia motus parceretur,
aut etlam vlctores. Act. Ss. mart. Peticit. etc. apud
Ruinart. n. 10. Caipl l/e cum gloria ad portam
sanavlvariam. P. LIB1TINENSIS in ONOM. At
Mazoch. Amphiih. Camp. p. 171. coi. I. sub-
dubitat, num pro sanavivaria legendum sit san-
dapilaria, ldeoque eamdem esse ac Libitinemem,
per quam saudaplla cum mortuorum oadaveribai
etlerrentur. Ita eliam judical Labut Fast, del-
la Chiesa T. 3. p. 217,
SANCAPTIS. P. Saucaplis.
SANCIIROMATON, et Sancromatoo, I, n. 3.
dracontea, genus berba. ^pul. Herb. 14.
SANCfENS, entis, particip. P. voe. seq.
SANClO, saneis, lanxl, olim saoeivl, out laocli,
sancltum, et lanctum, tancire, a. 4. Alterum pra-
lerltum antiquum eit. Pompon, apud Diamed.
I. p. 368. Putsch, et apud Prtieiart, 10. p. 904.
Sancleral jus utile civilati. Adda sancitlit apud
Lamprid. Alex. 15. — Ratione ' «bita etjml, Ser-
viut loc. Infra eit. scribit, inncire propria eise
lanctum aliquid, id est coniecratum facere, fuio
sanguine bostia: el dictum sanctum, quail san-
guine consecratum. Alii ducunt a th. Sanik. jag,
venerarl, lacrare, alii vero a sak, vel sag, slabilire,
Qrmare, itatuere, Inserta lilterj n, ut in jungo,
pango etc.; bine eliam Grac. ay, unde dytcf, san-
ctus, Lat. sacer. — Particip. Saneiens I. 1." 6./
Sancius el Sancitus la omn. paragr. et in fine;
Saneiendus II. — Sanelo, pro diverse notatione,
est aliquid rltu saero, tea religloio decerno, con-
stituo, aut timpilciter deeerno, conitituo, iclseo (II.
decretare, or dinar t, slabilire, stanziare; Fr. ita*
blir, decreter,ordonner ; Hiip. deerelar ; Germ.
festtelien, feslsiellen, verordenen ; Angl. lo de-
cree, ordain, appoint, establish, order) el pro-
prium est eorum qui leges feruot, et legum.
J.) Proprie. — l.°) Est decernere, eonitituefe,
•ciicere. — o) Cum accusal., aut passive, tan-
cire legem, sclicere, staluere, far una legge. Cie.
Piane. 18. 44, Noli pulare, leglbui Ulis, quae
•enatui de ambito saneire voluerit, id esse sctam,
SANCiO
ut suflragatlo tollereiur. Id. Dom. 80. ad fin.
Mejores de civltate et libertate ea jura saiuerunt,
qua Dec vis temporum, neo potentie megistra-
tuum labefactare poult. Quinlil. 2. 13. 6. Ne-
qua enim rogationlbus pleblsve icltli sancta sunt
isla pracepta. Cic. Amic. 12. 40. Haae Igitur lei
in aralcllia saneiatur, ut Deque rogemui res tur-
pes, nee faclamus rogatl. Hovat. 1, Sat. 3. 67.
in nosmet legem saoelmus lolquam. Liv. 10. 9.
Eodem anoo M. Valerius Consul de provocatlone
legem lulit, dlllgenlius sanctam. Alii leg. saocl-
tam; alii factam. Id. 3. 55. Legem tanclondo.
Borat. 2. Ep. 1. 24. tabulai, qua» bli qulnqoe
■viri sanxeruot. Cic. 3. repubi. 11.18. Samlsset
Jura nobis. Auson. Griph. 61. IFernsd. Jus trl-
plei, tabulas quod ter sanxere quatsrna. Si-
militer Suelon. Claud. 11. Omnium factorum
dictornmque venlam et obllvlonem In perpetuum
eaniit. Cic. Rose. Am. 25. 70. Quom lolo de
eo nihil sanxerlt, quod antea eommlssum non
erat. Id. Balb. 14. 33. Sacroianctura esse nihil
potest, nil! quod populus plebeique sanxisset. Id.
4. Verr. 60. 123. Agrigeniiol de lenatu eooptan-
do Sclplonla leges antiques babent: in qulbui et
eadem ilia aancta aunt, et boo ampliue etc. Plant.
Tiin. 4. 3. 26. Ambitio Jam more sancta eit, li-
bera est a leg I bus. tancila dalPusama, dive-
nuta di moda. et Sil, It. 11. 592. opibui sancite
raodum. — Hino sancire pes nam, lege pcenam
•tatuere, imporrt. Stat. 3. Theb. 244. ol ms
veterum pceaas sanclre malorum Gentlbui, at dl-
ros ilnltis punlre nepotes. Tac. 1. Ann. 6. San-
cire exsilium alieujua senatusconsulto. — b) Cum
ablat. lege, edicto etc., et accut., aat ablet, rel,
qua saacitur, et pratpos, de., aut eonjunetlvo et
panic, ut, ne. CI*. Barusp. retp. 14. estr. Hoo si
minus civil! Jure perseriplum est, lege tamen Datu-
ras, communl Jure geutium sancitum est, ut eto.
Id. 3. Off. 16. 65. De Jure prredlorum sanctum
apud no» non est Jure civil!. Id. Flacc. 28. 67.
Tlaccui tanilt edicto, ne aurum ex Asia eiportari
liceret. Sic Liv. 30. 19. Ne Servllio fraud! essel,
quod tribunus p). fuisset, contra quam legibue san-
ctum erat. Alii leg. sancitum; alii factum. Plin.
15. Bitt. nat. 19. 21. (8i). Cato cibarla rurit opera-
rlls, Justa ceulegetaneleos.pretcrivendo. et Justin.
8. 2. ad fin. de Lycurgo. Nihil lege ulla In allot
eaniit, cujus non Ipse primus In se doeumentu da-
ret. Similiter Cic. 10. Att.i. ante tned. Soloalt
legem negligant, qui capita tanilt, al qui In sedi-
tlone non allerutrius partla fuisset. ordinb pena
la vita. — e) Absolute. — a) Sequente Conjun-
ctiva. Cic. 2. Fin. 31. es'rea med. Tarn dillgen-
ter cavet et sancli, ut beredes sul etc. Id. 3. Leg.
agr. 2. 8. Lex tanilt, ne etc. Id. 1. ad Brut.
5. a med. Nee, quo minus id postea iiceret, ulla
lex sanxlt. Tac. 6. Ann. 16. Primo XII. tabulit
sanctum, ne eto. Lucret. 1. 588. Quid porro
neqneant, aancitum quandoquidem eistat. —
P) Stq. InQnito. Suelon. Claud. 25. Omnet, qui
exponerentur, llberot esse tamit. Cf. Ammian,
16. 12, — 2,°) Stspe est Qrrnare, conSrmare,
at quasi sanctum, vel sacrum facere, ilabilire,
confermare, ratificare. Cic. 3. Leg. agr, 1. ad
fin. Genus id agrorum certo capita Iegli impu-
denllsslme couUrmarl atque sanciri. Id. 10. Phil.
8. 17. Qua Casar agit, ea rata esse non curat,
de quibus conQrmandis et sancieodls legem eomi-
tiis centurlatli ex auctoritate nostra laturus est.
Id. 4. Alt. 21. Aotoolum clrcumire vetera-
oos, ut acta Cstarli sancirent. Cess. 7. B. G.
2. Et quoniam obsidibus carers inter se non
possent, ne res efferatur, ut Jurejuraodo et flde
saneiatur, petnnt. Cic. 1. fin. 10. a med. Filium
morte multavit, ut dolore tuo sanciret militaris
imperil disciplinam. Id. in Senal. 4. 8. Ut, me
cooservato, restrain in posterum dignitatem an-
ctorllatemque sanciret. Id. ad Quirit. 5. 13.
Quum omnia cum omnibus fcedera sanguine
meo sancirentur. Tac 12. Ann. 65. Sanoire pa-
cta. Claudian. B. Gel. 573. hac mundo pacem
victoria sancli Gell. 20, 1. ad fin. Earn capitis
pronam senciunda fidel gratia horrlQcam reddi-
derunt. Sil. It. I. 304. verba oelus acer Intorto
saaeil Jaculo, ligitijue per arm* Slaolem pro mu>
— 213 —
ro. fire, 12. X.n. 'iOO. Audiat h«c genltor, qui
feeders fulmlne sanr-lt. Ubl Servius: conflrmat,
sancta esse facit: quia quum fluot fcedera, si co-
ruscatlo fuorlt, confirmaniur. iVepot Attic. 19.
extr. Qua conjuactlo necesslludlnem eorum san-
xlt, famlliarltatem reddidit frequentlorem. Cic.
13. Phil. 6. 12. Utrum igltur augurem populus
R. libentlus sanciet, Pompejum an AnloniumT
Propert. 4. 9. 73. de Hercule. quoniam man!-
bus purgatum sanxerat orbem, Slo Saocum Tatil
composuere Cures, h. e. firmaverat, pacaverat.
Id. ibid- 19. ite bovas, Arvaque raugltu tanclte
boaria longo. h. e. firmate bis locis nomen fori
boaril. V. BOARIUS. Stat. 3. Silv. 3. in fin.
Sanclre allcui earmina. h. e. perpetua dicare, ut
ait Virg. 1. £n. 77. Rursus Slat. 11. Thib.
344. Non ego te contra Stygiis feralia sooxi Vota
dels. — 3.°) Siogulate est illud Terlull. advert.
Psych. Nam et Jobel exclemavit, eancite Jeju-
nium. ubl lancfre est pro sanclificare.
II.) Translate. Sancire iceios,pcena infllcta pu-
nlre, punire. Cic. 2. Legg. 9. acf ^n. Incestutn
ponliflces supremo suppliclo sanciunto. et 3. ibid.
20. 46. Noxis poana par esto, ut in suo vitlo
quisque plectatar, vis capita, avaritla mulola, ho-
noris cupidltas ignominia saneiatur. Id. Plane.
19. 47. Noll maleficium putare esse gratiam : no-
li observantlam sanclre pmna. Id. 3. Off. 13. 55.
Qui est allud, errantl viam non monsirare, (quod
Atbenls exsecrationibus publlclt sancitum est) si
hoc non est, etc? Or ell. leg. wincJum est. Cf.
eumd. 10. Alt. 1. ante med. Gell. 16. 4. in
lemmate. In qua verba coneeptum faerlt Jusju-
raadum de fnrtls mllitaribus sanciendis. Ipse Gell.
20. 1. a med. Injurlas factas qulaque et vigintl
asslbut sanxerunu h. e. XXV. asslura mulcla vin-
dicarant. — Hino Partlcip. prater., cujus exem-
pla retolimut,
Sanclut, a, urn, etlam adjectlvorum more u-
surpatuf; unde Comp. iSanclior; Sup. Sanclis-
limut. — Sanctus — 1°) Dicitur de lis rebus, qua
sanclione eeu lege firmata sunt et munlta, ne
quia aut invadere, aut violare possit, et est In-
violabilis, venerandus, aacer, incorruptus. — a) U
niversim. Vlp, Dig. 1. 8. 9. Propria dicimus san-
cta, qua nee sacra, nee profane aunt, scd san-
ctions quadam conOrmata: ut sunt leges, quia
sanclione quadam subnlxa sunt, quod enim san-
ctions quadam subnlxum est, id sanctum est, etsi
Deo non eit consecratum. Cic. Rabir. perduell.
4. 11. Castam contionem, sanctum campum, in-
vlolatum corpus civium R., integrum Jus liber-
tatlt defendo tervarl oportere. Id. 3. Legg. 3.
od fin. Trlbunl sanctl sunto. Ifepos Pelop. 5.
Legatlonit Jure satis tectum se arbilraretur, quod
apud omnei gentes sanctum esse eonsues9et._ h.
e. invlolabile. Tac. Germ. 8. Inesse quin eliam
sanctum aliquld et providom pulant. h. e. vene-
rablle. Gromal. p. 359. 16. Rudorff. Quoniam
sonclior est, id est Justior vldelur, maritimus li-
mes frequentius solet etc. Ifepos Allic. 3. Aliquot
(statuas) ipsi etPbidia locia sanclissimis posuerunt.
Virg. 12. <£n. 648, Sancta ad vos anlma, atque
istlut Insoia culpa Descendant. Ubl Servius, et
Macrob. 3. Saturn. 3. Sancta, hoc est incorrupta.
oeque enim saero aut religloso anima Tumi te-
nebalur, Ulnc sancta quacumque inviolate, In-
tegra, religiose servarl oportet. Enn. apud Cic.
1. Off, 8. 26. Nulla sancta socletas, Nee Bdes re-
gnl est. Liv. 8. 37. Nee induelarum sancta fides
fult, Cic. Quinct. 6. a med. Nullum est officium
tam sanctum atque solemne, quud non avarilia
comminuere atqus vlolar8 soleat. Id. Rose. Am.
38. 109. Nullum esse ofDcium, nullum jus lam
sanctum atque Integrum, quod non ejus scelus
atque perGdia violarit, el immlouerit. Id. Quinct.
1. tub fin. Si apud bos consilium ex opibus, non
ex veritete causa pendetur, nibil est lam sanctum,
neque sincerum in civltate. Id. Arch. 8. a med.
Sit igltur, Judices, sanctum apud vos, humanis-
simos homines, boe poeta nomen, quod nulla
unquara barbarla violavlt. Id. 12. Alt. 19. in
fin. He qutdem id multo magls movet, quod mihl
est et sanetius, et antiquius. Ifepos Timoth. in
fin. Sanctlora J»ra patrlje, quam hoipi'ii. Val.
SANCIO
Place. 5. 49S. Sed ma nude Dde?, sanctlque po-
tejtia Just! Hue tulit. ^ac. Germ. 34. Sanclius
ao reverentrus visum de actis deorum credere,
quam scire. Adde Sail. 3, Bisl. 67. 17. Nielsen.
— Neutr. gen., absolute. Liv. 21. 4. Nihil veri,
nihil sanctl. Id. 23. 22. a med. Si quid unquam ar-
cani, sanctlve ad sllendum in curia fuerit, Id o-
mQium mexime tegeodum, occulendom, oblivi-
icendum. Sail. Jug. 41. Nihil pens!, neque sanetf
habere. — b) Deararlo sanctiore. F. 4;RARIUM.
— c) Etiam murl clvltatis, et porta sanctcs di-
cuntur a Cajo Dig. I. 8. 1. et ab ffermogentano
ibid. 43. 6. 2., quia legibas cautum est, t>. gr., ns
cui ascendere, aut diruere, aut inbabitars liceat.
— d) Sanclut dies, sancle colendus, celebrapdus.
fforat. 4. Od. 11. 17. dies Jure tolemnis mini san-
ctiorque Pane natal! proprio. .SuJpicia inter ear-
mina Tibullii.S. 1. Qui mihl te, Cetintbe, diel
dedil, hie mihi sanctus, Atque inter fesloa semper
babendus erit. — e) Ilia etiam, qua saera sunt,
ut adesdeoruBi; ve! religlosa, ut sepulcra, san-
cta dicuntur: quia aut lege, aut instiluto majo-
rum sancitum est, ut ne quaplam re violentur.
f. REL1G10SUS. Hinc Trebat. apud Macrob.
loc. eit. Sanctum est inlerdum Idem, quod sa-
crum, idemque quod religiosum: Interdum aliud,
hoe est neo sacrum, neo religiosum. Virg. san-
ctum pro sacro posult (ut Macrob. ibid, adscriblt)
in lllo 2. Mn. 686. et sanctos restinguers fontl-
but ignes. icif. quia divinllus immissi. el 6. ibid.
65. tuque, o sanclissima vales, Prascla venturl.
scil, quia Deo plena,' et tacerdos. Slo 11. ibia.
785. sanctl custos Soractls Apollo, et 3. ibid.
406. Sancti ignes. ft. e. quibus orematur victl-
ma. Tibull. 1. 5. 18. Somnia ter sancta devene-
randa raola. Cic. Univ. 9. init. Lucifer delude
et sancta Mercurii stella eursum babent sollt
celeritatl parem. Vertit Cic. verba PJalon. in
Tim. "Etocrpopov, x« to'v ispo'v "Epfiou \iT>fUM
(KXavTJT-ijv) eSijxsv etc. Itaque lanctam sacram
Msrcurio intelligit. nam ispeic tivsc eit sacer
alicui. — 2.°) Dicitur eodem sensu eliam da
diis, et de rebus, que ad eos pertinent. Virg.
3. £n. 543. nuruina eancla precainur Palladli
armisona. et 4. ibid- 576. sequlmur is, sancle
deorum Qulsquls et. Lucil. apud Non. p. 427.
13. Merc. Sanctissima Erinnjt. ^irg. 8. Mn.
131. sancta oracula divum. Ouid. 14. Mel. 536.
Sancla deum genetrlx. el 3. ibid. 733. Sancta
era. Gell. 1.21, Saoollssimura Jusjurandum. —
Multss sunt Inscriptl. apud Grtiier., ut 46. 7.,
48. 1. 2. et 11., 49. 1. et 1070. 0., item apud.
Reims, cl. 1. n. 64. etc., Gudium et .Sfurat.,
In quibut Herculet sanclut, el tancliwimiw
eognominatar. Sio Propert. 4. 9. 71. Sanets palsr,
salve, cui Jam favet aspera Jano. Sanets, velit
libro dexter ineste meo. V. SANCUS in ONOM.
— Sanctos dixere etiam imperatores R. tamquam
diis proximot, immo tamquam dsot. Sie appellat
Vespaiiaoum, addlto patrit nomine, Fat. Place.
1. 11., et Auguttum Ovid. 2. Fast. 126. Sic /m-
perator sanclissimus, Domina sanclissima,^ tl-
tulus bonorarius Impp. sequlori alats. V. Dirk-
sen, Man. Jur. Civ. — Item Manes. V. dicta
In 8ANCTITAS. Virg. 5. ASn. 80. Salve, sanets
parens, iterum: salvete receptl Nequldquam el-
oeros. Cie. 14. Phil. 12. 33. Actum Igitur pra-
dare vobiscum, fortlssiml dum viiistis, nunc vero
eliam sanclisiimi mllltes. Adde Val. Flacc. 6. 288.
et Tibull. 2. 7. 23. — Sancti apud Christianos
scriptores ii dicuntur, qui calesti gloria donali
et allarium hoooribus ex deereto Rcclesix aucU
publico obsequio ae venerallone a lidelibus co-
luntur, calitei, calicola, beati; cujus voeis loco
sum qui minus reels utenlur v. divus. (V. 77i.
Vallauri de voce divus opusc. var.) Prudent.
2. rcapi oxip. 549. Sio, sanets Laurent!, mam
No« passionem quarimus. yuuenc. 4. 268. Huo
veniant sancti: Jamdudura debita sumant Dona
Patrii. Adds Alcim. 2. 37. et Paulin. Itolan.
ad Aus. 310. — 3.°) De hominibus, et etiam
de rebus ad eos pertinentibus; el esl — a) In-
teger, boous, probatls morlbus, Innocens, Justus,
atque adeo dignus qui observetur ab omnibus, vio-
letur a nemine, sonto, dotoc, 07105. Cic. Rose.
SANC1TUS
Com. 15. 4). V nl ordine senatores, state gran-
des Data, natur a taneli nl religloei. Tac. Germ. 7.
Sauetiiaiml t estet. h. e. incorrupt!. Cf." Cic. Rose.
Com. 15. 43 . Saoctissima tettimonia virorum opU-
mocum. Id. 7. Terr. 18. 49. Vir la publicit religio-
nlbua tederum aaactut et diligent. Id. Flacc.
2V. a med. Homines frugalissimi, sanctitaiml.
Sail, fragm, apud Macrob. 3. Saturn. 9. Ye-
.area et eanetl virl. Cie. 1. Oral. 53. 229. Quum
esset ille vir eiemplum innocentia, quumque illo
nemo neque tnlegrlor esset ia clvitate, neque
aancllor. Pirg. i./En. 430. Jura, rangislratusque
legunt, lanctumqua tenatum. h. t. ei probatls et
eanctii virla eonttantera: atque adeo vecerabilom,
Code et eanctissimut ordo dicitur, ut Serviut
monct. Ziv, 30. IS. Ad pacem peteadam mittunt
triginla aeolorura prlncipea. Id erat aanctiua apud
llloa consilium. Pal. Max. 3. 2. n. 8. Saootaa
xnanus habere, h. e. itttegrat ab avarltia, et ac-
clpiendia mnneribut. Gelt. 2. 29. sub fin. Sau-
etiorei libri pbilosopborum. et i. 2. a med. San-
etiasima disciplines (Stoicorum) nomea emeu-
tltl. Quintil. 10. 1. a med. Invent, qui Cal-
Tum praaferrent omnibus: iaveni, qui Ciceroni
crederent, turn nlmla contra te calumola varum
uanguinem. perdldiaae. aed eat et tsneta, et gcavia
oratlo, et caatlgata, et frequenter vehement quo-
que. h. e. pure, Integra, Incorrupta. Geil. eodera
sensu dixit 19. 8. Caslissirnui aermo. el 17. 2.
Caate pureque lingua Latlna atl. — 6) Sapo ad
caatltatem referiur. Horat. 1. Od. 3. 27. Virglnea
sancta. Pirg. II. JEn. 158. sanetlsslma eoojui.
Pkwdr. 3. 10. Sancta uior. Supra v. 14. eastern
raulierem diierat. Adds Vol. Place. 3. 345. Sio
Tibtill, i. 3. 83. aanctique pudorlt Asaideat cuatoa
ledula tamper anus. Quintil, 1. 2. 5. S&nctlaslmua
preceptor. — Cic. 3. Fin. 20. a med. He amo-
rea quldem aanctot a aaplente allenoe ease arbi-
trator. A Hi leg. cattot. Juvenal. 10. 298. San-
ctl mores.
Sanctum, I, et plur. Sancta, Brum, n. 2. abso-
lute, dicitur de loco aancto, aanctuario, vel templo
Pen. 2. D9. in aaaclo quid facll aurum? Pulgat.
interpr. P$. 59. 8. et 107. 8. Deua Iocutus est
ia aaocto aao. et Heir. 9. 1. Sanctum aaculare.
P. S;ECULARIS. et Pa. 150. 1. Laudate Doml-
nnm la aaactli ejue. — Sanctum, et Sancta tan-
Ctorum, dicitur pars Intima, adjtat taberoacull
vel templl, ab sod. JSxod. 20. 34., Num. 4. 19.
et alibi paialm.
•Sanctis*, i, m. 3. absolute. Pulgat. interpr.
Blare. 1. 34. et Zue. 4. 34. Sanetus Del. h. e.
Cbriatua, qui et Sanctut sanctorum dio. ab eod.
Dan. 9. 24. — Saneti, abaolute, omnea Cbrl-
itianl apud tumd. pasaim appellantur. — Nli.
De nom. propr. P. ONOM.
SANClTDS, a, am, partlo. P. roe. praced.
SANCROMATON. P. SANCHROMATON.
SANCTfl, adverb, (aa rictus) Gomp. Sanctiui;
Sup. Sanctissime. — Sancte est f 1. Religioae,
anguale, pie, aecundam ea, qua aancita sunt le-
gibua, lnatltutli et ritlbua, religiosamenle, pia-
■mente, lanlamente, cfyiwc, eu'oa/3t3c. Cic. 3. Nat.
D. 21. 53. Auguate aancteque venerarl deoa. et 1.
ibid. 20. tub fin. Pie aancteque colere Deum. Id.
Mote. Com. 2. a med. Adversaria aunt menstrua,
tabula sunt sterna): bao delentur alatim, ills
•errantor aanete. Plant. Hud. 4. 7. 8. Isto pau-
per ea, quum nimis aanete plus. Id. Cist. 2. 3.
27. et Capl. 4. 2. 112. et Ter. Hecyr. 2. 2. 20.
Sanete Jurare allcul. Nepal Tim. 4. Sacellum
eanctisaime colebat. Quintil. 1.3.4. Corrumpl mo-
rea in acbolia putant: aed domi quoqoe. et sunt
muita e]aa rei example, tarn lata bercle, quam
conservata aanctisaime ntrobique opinionia. Pal,
Max. 8. 15. n. 0. Q. Scavola Aalam taw aanete
et tarn fortiter obtinuit, at etc. h. t. abstiaemer,
moderate. Plin. Paneg. 87. Toa quoque, quoa
parent noster famillariter Inaplcere dignatur, fo-
late aanete Judicium ejus, quod de vobia babet. h.
e. diligenter, accurate, tcrupolotamente. et Mar-
tial. 8. t . laurigeroa domlni, liber, lotrature Pe-
nates Diace verecundo eabctiua ore loqul. Cic. 1.
Q. fr. 2. 4. Te numquam ulla In re dignum re-
preiientloua pulastero, quum te sanctissime gere-
— 214 —
rea, nisi inimlcoa raultoa babereraua. Id.S.Fam.
8. a med. Meque ea, qua libi promitto, sanctis-
sime ease obaervalurum, dlligentissimequc esse fa-
clurum. f 3. Ad caatltatem refertur. Pal. Max.
2. 1. n. 5. Null! tunc aubsessorea alienorum ma-
trlmoniorum oculi metuebantur: ted pariter et
videre sancte, et aspici, rautuo nudora custodie-
baotur. Quintil. declam. 3. 14. «u6 fin. Piura
pane moribua, quam viribut viciruus, quum ca-
ptlVJB quoque sjnete habeb^atur. A.df'e Curt. 3.
13. a med. et Zaciant. 6. 21. a med. Sic Quin-
til. 8. 3. circa med. Ductare exercitus, et patrare
belium, apud Salluatlum (P. DUCTO) dicta san-
ete, et antique, ridentux a nobit, si diis placet.
•I 3. Est etlam Inviolate. Ziv. 24. 18. Nuiquam
eaa (pecuniae) tutius aanctiuique deponere ere-
dentea, quam in publica Sde.
SANCTESCO, la, ere, n. 3. aauetus sum, vel
fio. Accius apud Nan. p. 143. 22. Merc. Ocule
noxitudo oblitieretar Pelopidavum, ac per nos
eanctescat genus.
SANCT1CIA, as, t. 1. idem fere ae tanetitas.
Vos a Lexlco expungenda; legitur enim tantum-
modo In Not. Tir. p. 92., obi taraen Ropp. le-
gendum putat lanciicolce.
SANCTlFlCANS, antie, particip. P. SANCT1-
FICO.
SANCTlFlCATlO, Onlt, t. S. (sancliBeo) son-
tificazione, dilo-opa, actua tanetificandl. Terlull.
Exhort, ad cattit. 1. et Sidan. 8. Ep. 14.
SANCTlFlCATOR, 5rt», m. 3. tonti/icatorg,
qui aanctlfieat. Tertull. in Prat. 3. el Augustin.
10. Confess. 34. a med.
SANCTlFiCATUS, a, nm, particip. P. 8AN-
GTIFICO.
SANCTMClUM, il, n. 3. (sanetincut) eancli-
flcatio, vei innctlflcatlonia locua. Tertull. Resurr.
earn. 47. ex S. Paulo ad Rom. 0. 19. et Pul-
gat. interpr. Pa. 77. 69.
SANGXlFlCO, ae, svi, Stum, are, a. I. (aan-
Ctus et facio). Particip. Sanctificam ; Sanctip.-
eatut; Sanctip,candus. — SanctiDco est sanotum
facio, eonaecro, divinis bonoribus prosequor. Ter-
tull. Or at. 3., Prudent. Hymn, ante cib. 15.
Id. 3. Calfcemer. *5. Omnia aanctificante fide.
Pulgat. interpr. Genes. 2. 3. (Deua) benedlxit
diel eeplimo, et tanctiGcavit ilium. Id. Jpoc. 22.
11. Qui eanctua eat, sanctiQcelur adbuc. Id. 1.
Cor. 7. 14. Sanctlficatus eat enim vir fidelia per
mulierem fldelem. Id. 2. jBsdr. 13. 22. Sanctl-
Beanda dies aabbati. — In illo Pulgat interpr.
Deul. 22. 9. Ne quee nascentur in vinea, aancti-
ficentur. tanctificare est inquinare, polluere, di-
ctum per antiphraain: reddit autem Uebr. qadash,
nnum ex lis, qua aunt eontraris aigniucatiooia.
— Sanctificata, Brum, neutr. plur., absolute.
Id. Zevit. 22. 10. Quum sanctificata comederlnt.
SANCTlFlCUS, a, am, adject, eanctifieana. /«-
vene. 1. prcef. in fin. Ergo age sanctiflcus adslt
mibl carmlnis auctor Spirltus.
SANCTlLOQUCS, a, um, adject, (sanctut et
loquor) qui aanete loquitur, at Lucae sanctilo-
quua, Prudent. Apotheos. 1070. Sanctiloqol 11-
bri, Arator. 2. Act. Apost. 730. Sanctlloquoa
propheta, Paulin. Nolan, carm. 23. 228.
SANCTlMONlA, a, 1. 1. (aaoctus)_ «j 1. San-
etitas, aantimonia, o'i'to'tijc. Cic. Rabir. perduell.
10. ad fin. Viri aepientissiml ac fortisslmi cives.
qui mibi videntur. ex bominum vile ad deorum
religlonem et aanciimoniam demigrasse. h. e.
deorum nnmero adscript! esse, et digni, qui re-
ligiose et sancte, tamquam dil, colantur. Id. i.
Herenn. 33. 44. Sanctimonla nuptiarum. *$ 2.
Ad eastitatem refertur. Cic. ^uinct. 17. a med.
Quid mibl, inquit, cum ista surnma sanctimonia
ac diligentia? viderint, inquit, ista ofQcia virl bo-
nl. et ibid. 30. 93. Habere domom clausam pu-
dorl et eanotimonlffi. Tac. 3. ^nrt. 09. extr.
Torquata, prisco aanctimonis Virgo.
SANCTImOnIALIS, e, adject, aanctimools stu-
diosus. Imp. Justinian. Cod. 1. 3. 58. Sanctl-
monialem vitam vlvere. Impp. Patent, et Mar-
eian. ibid. 2. 13. Sanctirnonialia mailer. — Ilino
■Sancli'monujfia, is, f. 3. absolute, est muller san-
ctimonlas, et Dei cultui addicts, manaca. Au-
SANCTITAS
oustin. Episl. 169. Sanctimonialls forraam am-
cipere. Id. 3. fletract. 22. Ut nonnuilas eliam
sanctimonialea dejecisse in nuptias diceretur. Ad»
de 1. Civ. D. 16. im't. Imp. Majorian. Novell.
6. § '• Sanctlmonialia puella non ante booorato
capitis velainine eonsecretur, quam quadraginta
annos a;tatii emensa fuerit. — Has virgirtet sa-
cratcB etiam dicuntur. P. SACRO.
SANCTlMONlALlTEa, adverb, cum sanctimo-
nia, ut aanclimonialem decet, aanete. Imp. Ju-
stinian, Cod. 1. 3. 66. Reliquum vita) tempua
sanctimonialiter degere.
SANCTlMONlUM, fi, n. 3. 1 1. Est idem
ac sanctimooia, tanetitas. Augustin. in Psalm.
99. ^f 2. Eliam maityrium. Cyprian. Ep. it-
el 75.
SANCTlO, finis, f. 3. (aancio) «J 1. Gene-
ratim est actus aanciendi, rogatio, lax: proprio
ut quidam sentiunt, lex ilia, vel para legis,
qua pcBnam Irrogat; quod non semper verum
est: dscrefo, cosn'tuzione, sanzione, sWJuto, leg-
ge, voua^dfritiz. Cic. Balb. 14. 33. Saoetionei
sacranda sunt aut genera ipso, ant obtestationa
et coDsecvatione legit, aut pmnse, quum caput ejui,
qui contra facit, consecratur. Id. 6. Perr. 66.
sub fin. Nisi vebemenlius bomiai minatus essem,
nisi fegum sanctionem pmnamque recitassem, ta-
bular um mibi potestaa facta non easel. Id. 2. He-
renn. 10. 15. Plus valet sanctio permisslooe. h. e.
lex qua: c«?it, quam qme permilllt. Ziv. 4. 51.
jiigerrime piebs ferebat, jacere lamdiu Irritat aan»
elionea, qua de aula commodls ferrentur, quunt
interim de sanguine ac supplicio suo latarn legem
confestim exerceri. Papinian. Dig. 48. 19. 41.
Sanctio legum, qua certam posnam irrogat lie,
qui etc. Cod. I. 2. 10. Sanctio pragmatica. *J 2.
Speclatim, in foidere est clausula, artieulue. Cic.
Balb. 16. 36. Ille populua in superior! condicione
causaque ponitur,cujut majestaa fesderia aanclione
defenditur.
SANGTlTAS, 5tia, f. 3. (eanctua) qualitaailla,
qua rea venerabilea et invlolabilet sunt, dtio'xyt,
ooior-ot (It. santita; Fr. Miuiolaoiiife*, caractera
sacri, auguste, tainteti; Hiap. inviolabilidad,
santidad; Germ. d. Unverlelilichkeit, Unan*
tastbarkeit, ffeiligkeit, Ehrumrdigkeit ; Angl.
laeredneaa, aancu'ty, lanetitude). *| 1. In aing.
num. — 1-°) Generalim. Sail, fragm. apud Ser-
vium ad 4. G. 21 1 . 3a regibua devovent, et post eos
vitam refutant: adeo illis iogenlta eat aanctitaa re*
gll nominii. Cass, apud 5uelor». CtBS. 0. Est ergo
in genere et aanctitaa regum, qui plurimum Inter
hominea poilent, at earimonia deorum, quorum
ipai in potestate aunt regea. Tac. 3. Ann. 62.
au6 fin. Qui non modo templo, aed duobua mil-
libua passuum eamdem aanclitatem tribuerant.
Quintil. 11. 3. ante med. Iptam foria sanetlta-
tem ludorum talarium liecotia solvere. Massur.
Sabin. apud Gell. 4. 9. Rellglosum eat, quod
propter sanctitatesn allqasm remotum ao tepo-
jitum a nobis est. — 2.°) Speclatim — a) Est
acientia eolendorum deorum, ut eat apud Cie.
1. Nat, D. XJ. in fin., alcui .'otaa est justilia
adversum deoa. Id. ibid. 3. 3. Qua potest ease pie-
tas, qua tanetitas, qua rellgio? Uac enim omnia
pure ao caste tribuende deorum numini aunt.
Adde 2. Off. 3. o med. - 6) Et eolendorum.
Manlum. Iliac 7*op. 23. in fin. ^quitas tripartita
dicitur esse: una ad Superoa, altera ad Manea,
tenia ad homines pertinere. Prima, pietaa: aa-
eunda, aanctitaa: lertia, juslitia ant aquitaa no-
minatur. et 3. Zegg. 9. in fin. Manium Jura ean-
cta aunto: hos leto datos divos babento. et A-
mic. i. 13. Plus apad me antiquorum anctoritaa
valet, qui mortult tam religiosa Jura tribuerunt.
•— c) In bomlnibus est probitas, innocentia mo-
rum, integrilas, Baoetlmonia. Id. 4. Fam. 3. ante
med. Omnea ale esistlmant, quasi iumen aliquod,
eistiactis ceteris, elucere sanctltatero, et pruden-
liam, et dignitatem tuara. Plin. Paneg. 3. extr.
Deoa oon tam aecuratla adoraniium precibua, quam
innocentia el lanciitate lotarl. Nepoi Zysand. 4.
Utad Epboroa tibi testimonium daret^ quanta san-
clitate belium gessisset. h. e. Inlegritate, el abs-
lloentia a crudelilate et avatiila. — d) Eti pra»-
SANCTITUDO
cipue abslioentla a rebut venereis, CMlitas, ca-
slita. Plin. 1. Ep. 12. Dolorem pedum abstl-
oenlit, sanctltate, quoad vlrldi* oias, vlcit, et
fregii. Tac. 14. Ann. 60. Plure* (.ancillce) pec
»titere lanctlUlem domina tuerl. Flor. 6. 2. a
med. Ad prouigandam provinciam maxlme pro*
fecisse siogularem duc'n sanctltalem: qulppe qui
capllvot puero* puellasque praeipua pulcrltudl-
Dli Bar bad* reilitueril. Adde Plin. 4. Ep. 11.
a med. Hue periioet Hlud Cie. Cat. 13. a med.
Petulauler faeimu*, ii matremfamllla*, eecui quam
maironarum tanctila* poitulat, nomlnamus. et
Ziv. 34. 0. ante med. NobI* quoque rerendam
tit, oe cum ea (lege) pudorem tanctltatemque
feminarum abrogemu*. et Pellej. 2. 29. 3. de Cn.
Pomp. Vir ioQocen.lt eximiu*, **netitate pra-
clpuus. et QuintU. 2. 9. 3. Ut teoeriotei annoe ab
Injuria saneiita* docentls custodial. — e) San-
clita$ tua, veslra, reverent appellatlo, teu titulus
Episcoporum, apud Augustin. Ep. 249. et Hit-
ronym. Ep. 82. Cf. Catsiod. 3. Tartar. 37. »t
V. BEATITUDO. ^ 2. In plur. nam. Cie. in
Senat. 14.34. Meeum deorum et homlnum san-
clitate* omnei et religione* abfuerunt. Adde 2.
Nat. D. 2. 6. Arnob. 6. p. 199. Siglllarla i»ta
formare, adorare pro dil* ea, *anetttatlbu* aecu-
mulare dirinit. h. t. earlmoniU et honoribu*.
SANCTlTODO, lab, f. 3. idem ac eanctilai :
excepto quod ininorii e»t utm. — a) In sing.
num. Cell. 13. 3. Nihil quicquam interest, »ua-
vitudo dicas, an euaTltai; tanctltudo, an lanetl-
tai. Acciui apud Won. p. 173. 33. Mere. Alia
hio eanctitudo eit, aliud et nomen, et nomen
Jovi*. et Pompom'u* p. 174. 5. Miseram ter-
rent me omnia, maris tcopalf, eonltui, eolltudo,
eanetitudo Apollinii. Claud. Quadrignr. apud
Cell. 17. 2. a med. Tantt tanctltudo fani, ut
numquam qultqoam violare tit auiut. Dbl Gelt.
Sanctlta* quoque, et lanctiinonla non mlnui La-
line dicantur: ted neiclo quid majorlt dignitatis
eit verbum, tanetiludo. Cie. fragm. apud Non.
p. 174. 7. Here. Sanctiludo lepulture*. Afraniui
Ibid. Tuam majeslatem, et nomlnlt matron* tan-
etltudinem. Apul. de deo Socrat. 3. Profana phi-
losophic turba, tana tanclltudlnit . Capilolin.
Per. B. Sanctltado morom. h. e. Integrltat. —
b) In plnr. num. Acciui apird Non. p. 174. 2.
Mere. Cfslilum tanetltudinei.
SANCTOR, Orb, m: 3. (tancio) legislator! ,
jiOfiO&JTTjj , qui aliquam legem tancit. Tac, 3.
Ann. 28. in fin. Sed praclpuu* Servlu* Tnlliui
sanctor legum full, quelt etiam reget obtempe-
rarent.
SANCTOARIOM, «, n. 2. (lanctaij «| 1. Bit
secrarlum, tacer loCus, sanluario, ayto-orypio*.
Aggen. de limit, p. 6t. Goes. Extra lanclua-
rlum, profanum dictum eit. Ambros. Ep. 41.
Porta eauctuarll. Pulgat. interpr. Exod. 15. 17.
et alibi tape, turn in ting., turn in plur. num.
*f 2. Dlcltur ellam de allit rebus, ut de tabulb,
aut librli, in qolbus tancta referuntor. Bine sau-
etaarlum prlncipit, idett libri, et eommentarii
ceeretloret prlnolplt, Tel locui Ipie, et tabula-
rlum, In quo bujuimodi libri repotiti euervan-
tur, — a) In ting. num. Sicui. Place, de li-
mit, p. 16. Goes. Quod iltjuli contradicat, san-
cluarlum Caiarl* reiplcl tolet. Omnium enim o-
grorum et dlvlsorum, et auignatorum formal,
ted et dlvlilonem commeotarlui, el principatut
in lanetuario' babet. Qualeacomque enim forma)
faerint, il ambigalur de earnm fide, ad sanctua-
Tlurn principli revertendum erlt, Inscript. apud
Maff. Mus. Vet. 92. 4. [Orell. 2388). bpitht-
MITO 4T0. L. IX OOLLSG. 8ANCTTAR. POSVRR. —
b) In plur. nnm. Plin. 23. Hist. nat. 8. 77.
(149). In tanctuarltt Mitbridatii mailml regii de-
Tictl Cn. Pompejat iorenit in peculiar! commen-
larlo lpilui manu compoiitionem antidoti.
SANCTfJLUS, a, nm, adject, deminut. a tan-
ctui, qua bonura, Innoeentem, Jaitum lignlfleat',
aliquantliper lanetut. Ita per contemptum ap-
pellal RuQnnm Bieronym, 3. <ri Rufln. n. 7.
Tibi quaii rellgioiolul el lanctului personam
bumllitatli imponii, etc.
SASCTDS, a, am, parlielp. F. 8ANCI0.
- 215 —
SANDiLA, et Sandula. f . SCANDALA.
8ANDALIARIS, e, adject, landaliarrai. In-
script. apud Gruter. 621. 3. ». m. k. afbakh
HSL10D0BI MACIITRl V1C1 IANDALURIS.
SAN0iLlARlOS, a, urn, adject, ad landalia
pertlneoi. Vieai Sandaliariai Boms in legione
quarta, vel nomen dedit, vel acceptum retullt
Apollloi Sandallarlo, cnjui lbl full lignum cam
sandtllli. .Sueton. Aug. 57. Deorum limulaora
roercatui, vicailm dedicabat, ut Apolllnem San-
dallarlum, et Jovem Tragcedum. Tnscript. apod
Gruter. 79. 5. ck. pompeivi ok. l. kicephok.
mao. tici iakdaliabii bm. iiu. Gell. 18. 4. In
Sandaliario forte apud llbrarioi fuimui. — Uinc
Sandaliarius, ii, m. 2. absolute, lubnantWo-
rum more, est qui landalia confieit, vel vendit.
Inscript. apud Spon. JUiscell. anliq. p. 114.
GBWlO VIABVM L. LYTATIVI h. t. TACCIVI SANDA-
L1ABIVI I. P. D.
SANDiLlARlfJS, H, m. 2. V. too. praced.
SANDALIGErCLA, «, f. 1. (sandalium et gero)
ancilla landalia herea gereni et lubminiitrani.
i°taut. Trin. 2. 1. 22. Veitiipica, Oabelllfers!,
tandaligernla.
6ANDALI9, Wis, f. 3. c<xvSaV«, genus palms
frnctam ferent lolea, aut landalii ilmilem. Plin.
13. Hist. nat. 4. 9. (43). Quarta auctoritai «an-
dalldam, a timiliiudlne appellatarnm.
SANDALIUM, Ii, n. 2. Quod ad quantitatem
attlnet, tant qui doceant, lecundam ijllabam lem-
per brevem esie, et vel male product, Tel aliter
cue legendnm epnd Albinov. 2. 65. Argentata
tuoi etiam tandalla taloi Vlnxerunt eerie: nee,
puto, Bacebe, negai. — Sandalium, oaySoXiov,
tandalo, ptaneUa, pantofola, genui calceamentl
muliebrii altiorli, elegantli, interdum etiam au-
rel, ansulis post talos aditricti. Turpilius apud Non.
p. 427. 28. itferc Sandallo inniia digitii primorl-
bni. Ter. Eun. 5. 8. 4. TJtinam tlbi commitigari
Tideam sandallo caput. Simile e«t Hlud Per*. 6.
169. tolea puer objurgabere rnbra. et Juvenal.
8. 611. Et tolea puiiare natei. — la Inscript.
apud MuraU 929. 1. habetur mania ieir« a i»n-
dallit. Adde aliam apud Gud. 199. 1., nnde palet
fulne Inter ofucia domnt augatls. In alia ibid.
legltor 200. 5. litiab alopb litiab avo. seb. a
cvb. sandal. Auguslin. 3. advert. Julian. Pelag.
5. Sandalla muliercularum.
SANDAPlLA, a, f. 1. Quod ad etymon per-
tlnet, tox poteit eonjungl cum oavi'e, t'!of, ta-
bula, anil, et tepetto, quam vocem V . — San-
dapila eit localui ligneui, in quo non nobl-
llum, led plebejorum et damnatorom eadavera
efferebantur, ut Fulgent, de prise, serm. n. t.
interpretatur, catafelto, 6ara, vixpopopsiov. VI-
lem aream Horat. 1. Sat. 8. 9., Orcinlanam
ipondam Martial. 10. 5. appellat. Id. 8. 75.
tollitur alte Grandls in angusla aarcina tanda-
pila. Sueton. Domit. 17. ad fin. Cadaver ejot
popular! sandapila per reipillones exportatnm.
Juvenal. 8. 175.. Inter carnifices, et fabroi tan-
dapllarum. Adde Martial. 2. 81. et 9. 3.
SANDAPll.ARlOS, II, m. 2. qui landapllam
fert, vespillo, beccamorti, vixpo&o'nTi}?. Sidon.
2. Ep. 8. Vespitlonura tandapilariorumque mi-
niiterla-
8ANDAPIL0, Snla, m. 2. Idem ac tandaplla-
rlas. Gloss. Lot. Gr. Sandapllo, vexpo^arrr-jc.
8ANDARACA, Sandereca, et Sandaracba, a,
t. 1*. o«v8opa'x-j, et oav5apa'x-j 1 1. Bit genni
colorlt rubrl, dupllcli special, foiillli, et facti-
on. Foiilli* invenltur in aurarlli et argeotariii
metallli, eo mellor, quo magli rufa, quoque
magit virus redolent, ac pur* friabilisque: ba-
betque rarloi usus in medieina, quos recenset
Plin. 34. Hist. nat. 18. 56. qui 35. ibid. 0. 22,
>ii Juba tradit, nasci etiam in Topato insula rubrl
marls. Fact!. la (quam adulterlaam ibid, rocet) fit
ex ceroua in fornace cocta: cujoi color debet esse
flammeus,pretiumqae babet In libra* asset quinot,
Vilruv. 7. 12. Cerussa quum in fornace eoqultur,
mutato colore ad ignli Incendium, efficltur tanda-
race. Id autem, loeendlo facto, ex cam dldicerunt
homines: et ea multo meliorem usum praitaL,
quam qua de metatll* per tt nata fodltur. Hac V i-
SANDIX
truv. et Marcell. Empir. 16. p. 109. Sandaraca
quoque cam resina terebinlhina ex ovo eorblll ium-
pta tuuim remedial. Adde Ccel. Aurel. 3. Tard.
4. 51. — De sandaraca pallid! color!* auripigmen-
to ilmill, rulgo Mas»icot, leu oits'do oittllo di piom-
bo, Y. Alois. Rossi in Bibliot. Ital. T. 2. p. 174.
Apud Pest, dlcilur esse genus colorls, qnod Gracl
sandycem appellant. V. SANDYX. 5 2. Est et-
iam nomen cujusdam sucl, quo apes vescuntur
ante confectnm mel. V. ERYTHACE.
SANDARACATDS, et Sandareehatu*, a, um,
adject, aavixpaxarii, col sandaraca edmlxta eit.
Plin. 35. Hist. nat. 15. 60. (177). Item lentes
tollll cum iquami* ari*, aceto wndaracato.
SANDAfiACBDS, a, um, adject, idem ao san-
daraeinu*. Labeo apud Fulgent, de priseo serm.
n. 4. Fibra Jocinorl* *andaracel colorls dum fue-
rint. V. MANALES.
SANDARAClNOS, Sanderacinut, et Sandara-
cbinu*, a, um, adject. oav8apax tv0 *» co,orem
sandaraca baben*. Nav. apud Fesl. Morula saa-
daraclno ore. h. t. luteo. Uunc enim eolorem
babet rostrom morula. Nempe landaraea quldem
rubet Ipsa, *ed luteo colore tlnglt.
SANDARES09, et Sandareio*, t, f. 2. gemma
In India nascent, loco ejosdem nominii: item in
Arabia m'eridionall, colore Igneo aurel* intut
gutli* inlerilincto. Plin. 37. ift»t. nat. 7. 28.
(100). Cogoataest et landaresoi, quam allqui gara-
mantitem rocant. - In tramlncldo igni* fulget
etc. SWig. leg. *anda»tro». Isid. 16. Orfo.14. ba-
bet sandasirus. et Plin. loc. eit. 102. Affert ali-
quando errorem timilitudo nominii landareil (of.
sandasel): Meander »andaserion roeat, alll sanda-
leron, quidam vero banc landaitron, illam landa-
resum, In India nascentem Illam quoque et loci
nomen eustodientem, mall colore aut olei Tltldii.
SANDASEL, et
SANDASEROS, vel SANDASIRUS, et
SANDA9TR09. V. In voe. praced.
SANDICINDS, a, um, et
SANDIX. V. SANDYX.
SANDRISITAS vocant nonnulll sandaUroi t-
pud Plin. he. eit. in SANDARBSOS.
SANDYClNUS, a, am. V. voc. seq.
SANDYS, djcl», m. et t. 3. Panultlmam in
obliqui* corripoit Gratius; sed produxit Pro-
pertiut loe. infra ctt. — Sandy* , Bawtf. »•'
potiu* oa'vSuf ^ 1. B»t geno* berba rubea,
cujui radice* Infante* quum coxerint, tabularum
certi e* eit tingunt, ande et tandinei et landl-
ess vestei dlcunlnr: Ita Schol. Bern, ad Virg.
4. Eel. 45.: foriasse £ic?iei> rocceKa (Lin.).
Grat. Cyneg. 86. Interdum Llbyco fucantnr
sandyce pinna, fopisc. Aurelian. 29. Dicitur
tandy* Indica talem purpuram facere. 5 3 -
Item genu* rubrl color!* faetiell, et qaod la-
ter Tlliora enumerat Ptfn. 35. Bit. nat. 6.
12, (30), sell, cam ochra ceruna u*ta, sanda-
raca, Syrieo atraroento. et ibid. 23. (40), doeet
si sandaraca torreatur, aqua parte rubric* ad-
mlxla, *andyeem fieri: quamquam animadverto,
inqult, Vlrglllum eiistlmasse herbam Id esse lllo
versu (4. Eel. 45.): Sponte *ua tandjx pascente*
vestiet agno*. Prellum In libra* dimidlum ejui,
quod landaraea. nee *unt alll duo colore* major!*
ponder!*. At, quod *erlbit Pftn. b. I, Vlrglllum
eitstimatte esse berbara, non lta Inlelllgendum
est, quod agni sandyce past! slnt, *ed quod pa-
scente* lanam induturl lint colore sandycls, *IT8
ea sit planta, slva plgmentum. Servius berbam
ease docet, ex qua, Inquit, sandyelnus tlngitur co-
lor. Besych. utrumque significare docet bit ver-
bis: 2<xv8uf, Ss'vSpoK &ai«ft)8«<, _oo m &vm%
vsotav *x« l *to'«lti* Sftfspv, «« imoiptoe. y $etp-
+iaxo» iftTpsKc'v. Quod rero rirotl. herba eolo-
rem iotellexerlt, Hlud precipue argumento eit,
quod pigmentii utuntur plctoret, numquam rero
Una Infectoret, »ed plantarura sucis, at adno-
tarit Salmat. ad Hlud fopi*el Aurelian. we.
eit. Plura de sandyce id. In Solin. p. m. 1152.
V. etiam Paulef, Flore d. firg., et Bubani,
Flor. Virg. Tameo I/eynius ad firg. loc. eit. it*
rem eiplicat, ut sanrlyi hie usurpelur pro colore
sandjcl*. Bnrsus Plin. 35. Hist. not. 6. 26. (45).
SANE
Fiogenlea sandjce aubiiia, mo: oto Indueenlti
purpurlasum, fulgnrera minli faeiunl. Propert.
% 19. 8t. lllaqae plebejo, Tel sit saadjeis sml-
ctu. h, e. ?este Indute lit, oujus color eat Una
i'hs citlrti*, ad fuscura aceedeai, at pauperlo-
e am; ?al sandyce tinetas, qui ast color rufus,
punlceus, purpureas, cocci Qua, ot diUorum. Adda
MateeU, Empir. earn*. 30. f. 141. f 3. lilne
sal sliam genua pigment!, spick di faitibelb), o
billelto. Anson. Epigr. de Bissula 0. Sandys at
fiaruasa, alias simulate puel'.sis Tamparlem hsao
Vultitf neseil menus.
SANS, ,;d?3rb. (mans) Comp. Saniui.
L) Propria oat aaoHer, more coram, qui cur-
gore at mania sani sunt, sanamenle , v^sSf.
jplatst. Cure. 1. 3. 20. Boaum est, pauxilU.ro a-
Kara sana: insane, noa boaam est. Id. Amph.
t, i. 993. Sana sapJo, at sentio, Borax. 3. Cd.
1. 97. aoa ago janlus Bacchabor Edonia. Seneca
5. Control*. 34. ad fin. Haterlus dixit sanius.
•Supra dizerali Dorlsu furioaa dixit. ■=— ,Sane
s&rleqm audlra, fidaraqua apud Pest, lis Sarte,
loculio as Augnrallbus surnpta, h. a. iatagra, et
mora coram, qui aaai aoat, at Mtita aarium et
esulorura bene valeat.
II.) Traaslats, et asplsslma est af. n nnandl par-
Ileal*, sj I. Carte, quldcm, proteose, vora, eer-
Zammts, par vsriih., di vero, pirns. — x.°) Ge-
RaraUm. Vatra 8. S. R. 10. ante med. Agsllua
sjoa ssna major Jugero ano. Plant, Cure. l. 3.
.35. aaaa baud quisquam sat naagis quod euplam.
Adds ramd, Jifil. j?op. 4, 3. 33, Cie. 14. jrfa. 7.
,4!ia qnadaia saoa passlma. /d. 3. .Fai/a. 5. estr.
Sana ?3llaoi, potulsiet obaaqai voirtntati tos. Ho-
fox. 1. £p. 15. 5. sana snurteta feliaqol. Adda
8. s5id. 9. 84. Phsdr. 4. 93. Est sane glortosus
eoajic'ui daum, r^uinlit, 4, 3. 330. Hoc iua fra
<jtsBntt«s!m>irfl sit. ~- a. ) SpacSaUm. — a) la
eaaeesilonlbai. Cis. 4. .-iced. (9, pr.) S3, sob ^».
Use si 7sbii son prob3mtti, siat falsa sane: inrU
Heat certa ooa unot. Jd. Sou 54. 115. Sit boo aane
lave Id, Prov, eons. 7, 18. Sad fruatur aana hoe
eolatto. Adda Sail. CaU 55. it Tae. Garm. 30. —
b) Sa rssponifonlbua. Tar. Ban. 2. 3. 69. Eaine,
ut fartur, forma T r.'.a, sane. pitfeUamente. Id.
ibid. 1. 3. % jjold tacs»T saaa qoja faro bai ir.lhl
pataot 33mpif foroa. Parra 1, fl. R. 2. Vultu
ia'.area, Taiua pfa?'3rMaa> usorpemua? isne, in-
qalt Agrioi. Cie. Part. or. 5. 15. Won lane. Bo-
rat. % Ep. I. 208. DIell adhuo aliquldJ Nihil
eane. — e) Cum sliia particulis affirmantibos.
Cie. 2. £egg. 4. 3. Sana quidem hereuie : et ast
lata recta docsadi via. Ter. Andr. 1. 4. 3. Sane
pol ilia tetoulenta est maliar. — d) Cum im-
poraSWU. Ter. Sfeattt 3. 8. 23. gt. Abi desa-
bulatum. ctr. deambalaloml quo J si. Yah, quasi
dasit locus! Abl 3aa8 istac, istoraam, quoTls. va
in ogni moSo: s», vatlene. et 4. 7. 4. Quid stas,
lapis 7 quia aceipis? cu. cedo aaae. via, da qua:
it dammi. at Adelph. 4. 2. 48. X sane. — e)
Gum conjunct!?!!. Sail. Jug. 31. Sed sane fuerit
regoi paratio. Id. Cat. 52. Sint saae, quoniam
Ha mores sa habeas, lib stales. Adda Cie. Amic.
5. 18. at Stxt. 54. 115. — f) Serrlt ironia. Plaat.
Mil. glor. 3. 3. 9. quara sane magnl referet.
Phadr. 3. 12. BencOcium magnum sane natal!
dedil, Ut exspsclarem ianium in boras siugulas.
JVero apud Suetoa. 33. Sana legem Juliam timeo.
— Sane <juam, ssrte raultum, ?alde quidem, ad-
modura quam. Cie. 2. Zzgg. 10. 23. Conciuaa qui-
dem est a ta tam magna lex sane quam brevi.
Id. 2. Q, fr. G. a mtd. Nam quod da Pompejo
Caninius aglt, aaae quam refrixit. Brut ad Cie.
11. Pam. 13. a med. Sana quam anm gavltus. Sul-
pic. ad eotnd. 4. ibid. 5. Sane quam, pro eo ac
debut, gravher moleateque tuli. f 2. Eat etiam
Talde, omnlno, admodum: qoam notionem agno-
teit quoque Pritcian. 15. p. 101 1. Putteh. (Cf.
Feler. Exe. VII. ad Cie. Brut. p. 280 et segq.);
»ei qua alTcr t, el ilia bujuamodi exampla, ait For-
cell. «d primam oolionem, certe, rare, reduci
pone. Ter. Fun. 5. 5. II. reete sane lalerro-
gastl. Adde tumd. Phorm. 5. 8. 10. Id. Ade'yh. 4.
S. 42. Sane bene. Id. Heeyr. \. 2. 103. Dene
■ane. Cie, Quinct. 9. a med. Erat ei peeunia rsi
— 216 —
ampla et rustica, sane bene culta. Plaut. Peri.
3. 3. 42. Sapienter sane. Id. Mott. 3. 2. 73.
Nam aibl laudasse hasce ait archliectonem ne3Cio
quem, em sdificataa has <ane bene. Charit. 2.
p. 194. adducit In hano senteoliam Ulud Cie. 4.
Ptrr,. 17. 42. Interea sane pertarbatui el ipse,
et amlci, et conaillaril ejoj etc. Id. 2. Orof.
69. 264. Res sane difBclIii.
SAiSESCO, is, ere, n. Inohoat. 3. (ab inusit.
saneo) aanus flo, convaleaco, guar ire, riicnarsi,
uyidtypat. ^ 1. Fere dicltur da aUsribua ei
?ulner!bus. Plin. 17. Bi*t nat. 23. 35. (214). Dlu
dolent (alia uleera, et dlfGcilo saoescar.t. Adde
Celt. 3. 21. ab init. Id. 8. 4. OTire med. Nao
lamea magno negotio cutis a≠sit. Id. 2. 10.
ad fin. Aruria intloa .is qua coil, neque eaneacit.
Id. 5. 28. mtr. Exulceralio dlgltoram aaneeoiodo
in unum eos Jtingit. Colum. 6. S. B. 7. in /in.
Tulnera facta igae duin sr.aoscont, etc Seren,
Sammon. e. 14. p. 83. rtlro. Saneacunt denies.
Id. piurles bao 7ose utliur. ^ 2. De toto cor.
pore tagfoSaatli. Celt. 3. S. a med. In morbo
comltlall, ;l slmul to'.um corpus affieitar, cujus-
eumqua !a tatatlo eat, 7ix aai'.eaoit. Id. 3. 18. ante
mtd. Xnsanientes sub aomno sane3eunt.
3ANGBNON, !, n. 9. gamma, apud Plin. 37.
BiiU nat. 9. 43, (138). Sme (pmderoa) Iaudatlaal-
ma eat in Indis, apud ijuos »aagenoa vocatur.
V. PiEOBBOS.
8ANGI. V. XSAHA.
SANGUlLIB. V . 9ANQ0AU8.
8ANGUEN, gnlnis, n. 3. V. SANGDI8.
SANGOMbUS, a, om, adject, (sanguis « bibo)
aangulnatius. Glote. In Prodr. glon. p. HO. ei.
Zoewt.
SANGUICOL03, !, ta. 9. densaaatrt. & s.inguis,
sajsgisjTOficca'o, zi'iiaiiov, Plin. 98. Bist. nat.
14. 53. (209). Dtuntar ad utramqoe vltlam at
saogalne L-.nU !a ■'lii-m fotEQato, quem iangui-
oalum vooant.
SANGIJlLENTDS, a, om, adject, aangtiigno,
sanguinoHntus, sanguineus. Scribon. Compos.
132, OciUl «sogu!!«ati, *{ 143, Sanguilentam u-
rlaam facere. — Neatr. plur. abaoluta, at San*
rpiilenla rejicere, „pud eumd. 186. For!5sse obi-
que 'co ic.nguinolsntut Icgoadurn,
SANGUlNALlS, e, adject, ad sanguinem par-
linens. Ceis. 3. 33., 3. 22. ad fin., 5. 1. et 6.
7. n. 3, et Colum. 0. R. R. 13. -tub (in. Herba
eanguinalla. h. e. sangulnaria, Grscii noXu^ovoc.
V. 8ANGDINARIDS.
SANGOlNANS, aatla, particlp. T. SANGUINO.
SANGt'lNARlOS, a, am, adject da sanouc,
ad 8anguiaem pertinens.
L) Propria. Herba sangulnaria, sanguinella,
sanguinaria, Grace ffoXu'j'ovoj,' et KoXuYo'satoj,
a frequentia geniculorum, oon attoilitar a terra,
folils rules, aemine graminia. sucus ejus infusus
naribca supprimit sanguinem: si potos com vino
cujuslibet partis proOurlum , eicreationesqua
craentaj Inhibet. Heec Plin. 27. ^r*iat. nat. 12.
9t. (113). Adde Theod. Priscian. p. 313. retro.
et Colum. 7. R. R. 5. ad fin., ubi tradit, gravcra
esse ejus perniclam, il ea o?Is pasta sit. toto enim
ventre dislendl eonlrahique, et spamam quamdam
tenuem tetri odoris esspuere.
II.) Translate. 5angu»'nori'ui dicltar, qui san-
guine et CEedlbui gaudet, crudelia, trux, sangui-
naria, crudele, alp-axoy^iQ-qt, fo'stof. Cie. 7.
Alt. 2. Bso sanguinaria Juventus inimicisaima
eat. Plin. 4, Ep. 22. a med. De bujua nequi-
tia, saDguinariisque senteotiis loquebantur. ^ue-
ton. Claud. 34. Ssvum, et aanguinarium natura
fuisse, magnis miniraisqua apparull rebus. Ju-
stin. 29. 3. 3. Cruenla el sanguinaria inter sa
bolla gerere. Plin. 19. Bist. nat. a. 53. (170).
Tarquinius Saperbus legaiU a Alio missis, deou-
liendo papavera in horto allltsima, aanguinarium
illud reaponaum bac fact! ambage reddidit.
SANGUlNATlO, onls,f. 3. (aangolno) aanguiois
eruptio. Ceel. Aurel. 4. Tard. 6. aiife med. de dy-
senter. Dllimo egetlioois tempore ulcerum taetu
sanguinalio fit. Id. 2. ibid. 4. ad fin. Gingivarum
sangainatio.
SANGTJINATDS, a, am, part. P. SANGUINO.
SANGUINO
SANG0INB03, a, urn, adject, qui eat ex san-
guine, et qui babet eanjtUonm, 'aflgulnolenlas,
crueatus, a.iyjj.T'iiifi (It. di zangve, tangnigno,
insa.iguinato, sa?yumo,o ,' Fr. d« Jflnj, com-
post de sang, sanglnrX, Smanglanti ; Hlap.
idng'iino, sangriti,-\to, maiu-hada con idngref
Gum. aus Blul bestehen-i, bk'.tig; Angl. of blood,
bloody, sa nguineoas ).
I.) Propria. Cie. 2. P'vinat. 28. 80. Lapideo!
But sanguineus imber. Ovid. 14. Met. 408. Spar-
aaqaa aaugulueia madue-'unt pabula gultla. St'
noca (Edip. 388.es Plin. 11. Btit. nat. 37. 72.
et 83, Sanguineus puln.o. .5,'neca Agartt. 780.
Saogulnea ?erbera. Ovid. 13. Met. 85. cedes.
Id. 3. Trist. 9. 30. Sa.igu'aeum caput, gron-
dante sangue. Sic ^oi. Place. 3. 587. velut re-
fugl quem contigit improba Mauri Laneea, san-
guineus -fasto lao marmure fertar. Stat. 8, Theb.
438. Haata aanguinea. insariguinata. et Ovid.
Her aid. 16. 334. Gaaniiua tianguinaam riclima
planget huranm. Id. t. Sftt. !43. de bello. 3an-
guineaqoa manu orapltautla coneulit arma. Pal.
Place. 6. 308. et 8. 134. Ssingaineam bellum.
Borat. 1. Od. 27. 4, Staguinsa rlxss. Stat. 10.
Theb. 173. Sanguinsi orines. tinti, intrisi di san-
gue. Cf. Auguslin. 2. Civ. D. 23. Sangulnaa
Marii felicltaa.
II.) Tranalale. % f . £«gtiinaus dicitur de eo,
qui babet coloram sanguinis, rosso, purpureo,
vermiglio. Ovid. 2. Amor. 1. 28. Carmine saa«
guinea] d*ducunt cornua Luna. Virg. 2. JEn.
207. Sangaiseas Jubaa. Sil. It, 4. 519. Sangul-
neum sagulam. h. e. pucpuream. Plin. 14. Hist.
nat 9. 11. (80). Colorej vlni qoatuor, albus, ful-
?us, saagutoeos, nigar, Id. 31. t&id. 18. 58. (95).
Elerba sanguineum sucum fundil. et 25. ibid. 0.
39. (89). xoiltlt. Id. 37. ibid. 10. 80. (165). He-
llotropiam gemma, sangulnele vsnii diallncta. —
dejecta in vaa aquio fulgorem solis accendit saa-
guineo ra>)ercuaau. Id. 13. ib'-d. 18. 30. (74).. et
19. ibid. 10. 58. (ISO), et 24. ibid. 10. 43. (73). «t
Modeslin. Dig. 48. 9. 8, sanguineum frutlcem,
et saDguincanr rirgam appellant genus planSea cor-
tieam habjntis colore aaaguiuso, sanguine, S>j-
Xuxpsivei'a. Colum. de cull, fcort. 402. Sangui-
neus cruor. h. e. sucoa eangr-lai colore siraiili-
mua. <J 2. Eat etiam sacgiilrjls et codis capldus,
aangulaariua, sanjuinan'o. Ovid. Remed. am.
153. Mars sangsineua. Sil. It. 1. 40. fir. h. «.
Hannibal.
SANGUINO, as, svi, Slum, are, 1. (sanguis).
Parlicip, Sanguinar.s sub i. L el II. et B. II.;
Jangi;t'rui!«» sub B. I. 1. — Sangaino osurpa-
tur A) Neuirorom more; et B) Active.
A) Neuirorum more, sangoioo ast sanguine
raano, sanguinare, scorrer sangue, aiuoppitt.
h) Proprie. Quintil. declam. 10. 8. Turn re-
petilis aaoguinavere plancUbus Jam eon?aleacan«
tee laeerti, Id. ibid. 9. cd fin. et ibid. 18. San?
guinantea iecertoa porrigere. Teriull. 4. oduers.
JUarcion. 20. a med. Lex a conlactu femlno san-
guinanlis eubmoret. h. e. cui menses Quant. So-
tin. fragm. ia Anthol. Lai. T 2. p. 384. Bur-
•nann. Venal alma fove, qua semlae call, Par-
tnriente salo, divial germinia cestu, Spamea pur-
poreia dum sangulnal anda profundla, Nasoerii
e pel&go.
II.) Translate. Toe. Dial, de oral. 12. Nam la
cross hujus et sanguinantis (al. sanguinaria) elo-
quentis uaua, recena, et malis raoribus natoi. h.
t. qua pecuniia ei cllentum marsuplo elicllis abun-
del, et quasi aangaioe maaat; rel polios eloqaea-
tia saaguinans est delatorum, qui ianocentlam
sanguine et pernicir delectanlur, qaalis full Epril
Marcelli, qui Thraseam Pslum accusavil, da qoo
id. 16. Ann. 22. el 33.
B) Active.
E.) Propiie. Sanguinary aliquem *| 1. Gene-
ratim est aliquem asoguine conapergere, alicujus
aanguinem fundere. Porphyr, ad Herat. Epod.il,
51. Puerperlo sanguioetl panni. Fulgat. interpr.
Eccli. 42. 5. Ranguinara talus servo pessimo.
^ 2. Specialim eat aanguinem emlltere, saiajja-
re. Pelagon. felerin. 3. Febrienlem eqnom, uti-
liasiraum eat sangainara. el 26. sub init. Poatea
SAN6UIN0LENTIA
sane quum Jim eruperil tcabiei, tanguinabii earn J
jwU genua. *
II.) Translate, wngnlneo eoioj*e ioflcere. Apul.
5. -Ifer. Serpene reneno noxie eoIU sanguinem,
Cf. SANIES II. At ForctlU propria Interpolator,
ot alt tangulne, ten lanbyreaenl eollum tumldtj m
habeas. i
SANGUInOLBNTIA, m, f. I. (fcngainolentui)
jangulaU luffutlo. Cist. Aurel. 1. Atut. 1. fO.
Sangulnoltntta oculorum, rel tepitli §rare4o.
Cf. too. tea. i
SANGcfpiOLENTCS, a, on, adject. (Mng*$«>
Sangainulenlut habel Scribon. Compos. 188.
et Claud. Quadrigar. apud Cell. lot. eit. p. 208.
Ptttr..— Saoguinoientui tit sanguine planus, ant
maoan*, langalaeui, craentae. tanvtinoto, in-
ssnguinalo, tanguinplento, ctifKlTaWrje.
I.) Propria. Claud. Quadrigar. apod Gift, 9.
13. ad /in. Caput pracldlt, torqaem detrailt, earn-
qua eangulnolenUwn libl In folium traponit. Ouui.
1. Art. am. tit. d$ Alli<t. Volnerftjui Laill (al.
Utile) senguinoleriia foil. Id. Btroid. 3. 50. San-
guioolenla peciora, ft 6. ibid. 46. Baton ti. K-
Still. 3. 7. 21. ab eicelia pracepi delapta fene-
stra Venit ad lafernoi seogulnoleata laeus. Parro
apud Aim. p. 465. «3.-i/erc. Sedlllonea sanguj-
noleota. Cat. Aurel. 1. Aeut. 9. 38. at 1. ibid,
3. 55. et I. Z"ard, S. 153. Sangulnolentl oooll.
Adda MarcelL Empir. 8. at Firmie. Mathet.
4. 12. Rureom Cat. Aurel, 3. Tard. 11. 134.
Vieina loci quoqne languinolenta apparebual. et
Ovid, fftroid. 7. 7. Sanguinoienia eonjugli ima-
go. Id. t. /fnwr. 330.. neoa natorum tangalno-
lent* parent. Seneca Bp. 60. Sangulnolenti as
acle redeuatea. — Neutr. ilng. tanguinolenlum,
mdrerbialiter, apud Marceli. Empir. n. 16.
p. 109.
II.) Translate. Ooid. I. Amor. 13. 13. San-
guinolenlui color. Cic 4. Ber enn. 39".- 51. Iot-
micl laoguinoleatrt p«<ma, erudellstima victoria
potltl, Intullabuni in horura mlierlas. Ovid. lb.
9. Nuilaqua, qua poult icriptla, tot milllbui, et-
ttat Littera. Natonla sanguluolenle, leg), h. e. qua*
aliquem dlctU -Jaserit. Seneca 7. Benef. 10. a
med. Quid eunt Irts -tabula, quid computations!,
at renale tempos, et sangulnolcntaa centesimal
h. *. niuree, pecanUra at quad tanguinem et tI-
tarn mlsaroritn erbaurientee.
SANGUINEUS, a, um, adject, (wngali) satt-
guigno, sanguine abundaaa. CceU A vet. 3. A.
cut. 4. 30. sangainotl .pblebotomandl.
SANGUINTINUS, a, um. adject, (tangaie) Idem
»b lenguiiteai. Content. An p. 398. 5. Jltik Alii
plerumque languintinoa pro languineU quad ad
vltuperatlonem proferunt : peccant hi non la re*
gala, non In prolatione, ted in biitorla.
SANGUIS, m„ et apud veteret Sanguen, gulnU,
n. 3. — 1.°) Quod ad qaantitatem ipeetat —
a) Cffiiures benefielo eeeonda tyllaba prodnoitur.
Tibull. 1. 7. 73. Quidqaid egat, eangaU est ta-
men Ilia toaa, Firg, 10. Jin. 487. Una eadera-
que Tla eangula animnique seqaaotar. Ovid. 0.
Fait. 488. Edacet at wngule ilia eororla erat.
iMcan. 3. 338. Dam tangaie Inerat, dam vie ma*
terna, peregl. et 7. 635. tanguie ibi limit Acbaus.
(Adda 10. 128.) Fat. Flaee. 3. 334. et Jutsa tan-
gait eiaberet alna. Sit. It. 10. 33. Et color, et
tanguie, et tela minora periclo. Adde Lucrtt. 4.
1043. at allot, quoa tlrl doctl Uroufcut. ad Ti-
euli., Oudendorp. ad Lucan. et Brakemborch.
•d Sil. It. Jam congetsere: qui idem factum ad*
notarunt in pittvis a Firgil., et in cinis ab At-
binov., etc. — b) Eitra caturam. Seneca Med.
775. Vectoria iJlio perBdl laoguii ineit. SIo Horat.
1. Od. i 5. 35. uret Aebaicui Ignit Iliacaa domos. Ita
Forcelt.; ted alii reetlut leg. Pergameat domot. —
3.°) Quod ad formam attlnet — a) Sanguen,
Deatr. gen., est Caion. apad GelU 3. 7. Quam
tegra tpirantem, quod aanguea deDuierat, eogno-
rere, etc. Sic Enn. apud Non. p. 224. 8. Mere.
Pergont larere tangaen ttngalne. Id. apad Cie.
5. Fin. 11. 31. et 3. Oral. 58. 218. et In Horlent.
apud Pritcian. 8. p. 708. Punch. Qoii est enltn,
aut quotutquitque, col mors quum appropinqael,
non, ut alt Bnnlui, rafugiat timido eaogaen, atqw
Ion. IV
— 217 —
eialbjseeal metaT Zuerat. 1. 836. et 859. Vlteeribua
jiieua' glgn.', taaguenque crearl, ate. Enn. apud
PrUsian. he. CiL at £oct«nt. 1. 15. in fin. O
pater, o genitor. o tenguen dila oriandum! Ad-
da Jicium, et Farron. apad Jfon. toe. eit.,
Petron. /room. Tragur. 59. Burmann. et Ar.
not), 1. p. 30. Sunt qut tributes etiam Statio
4. Theb. 464. Rtceptam pateri* prallbat ean-
glien, et omoee, ate At alii leg. tanguinem. V.
Cuper. Id Barpoer. p. 90. — 6) Genet, ting.
ett etiam taoguii. Ccel.Aureki.Tard. II. 138.
et Paulin. Nolan. 31. 370. — c) Aeeua. ting,
mate, etiam tangaem. Inteript. Frit. Arv. n.41.
tin. 33. apad Marin, b* roaciLiAt riACtxtBie
BrvLATi tvirr it (abotim. Adda Calendar. Con'
itanlinian. ad IX. Cat. April, at Inteript. apud
Orell. 2271. at 507*. — d) Ablat. ting, tangui
apad Enn. Fab. 7. p. 105. Mitt. — 3.°) Ra-
tione habita etymi, Tidetur poue derirarl a lb.
lakj/tl tag, Intertl litter! n, cal ineit itgnia-
ctUo Mlllandl, Ouendl. (CL TJNGO at V. A. Fa-
n»ee«f, Gr.-Lat. Etym, p. 999.) nam tanjui-
nem diet a tanciendo ax eo quia tanciat cor*
pui, I. a. eonOrmet, at ett in adnot. ad Com-
ment. Eihtidl. in Donat. eta. (ed. Hagt la A-
need. eto. p. 241), nautlquam probaTerim. — San*
guie ett. humor la corpora animal!*, par reoae
in omnia membra diffutui, ..aftta (It. tongue;
Fr. tang; Hitp. tangre; Germ. d. Btut; Angl.
blood).
B.) Propria. — I.*) In ling. nam. — a) Ge*
neratim. Cic. 3. Nat. D. 55. a med. rentriea*
lae eordit, in qaem ungalt a Jecora per renam
caram laflult: eoque modo at bia parti but at
Bangui* per Tenaa in omoa eorpat ditTundltar,
el tplrltat per arteriat. Id. 0. ^!f. 1. at Celt.
3. to. a med. at Petron. Sat. 90. Saoguinam mit-
tera ei bracblo, la temporibui, a capita, eavare.
Sic Enn. toe. eit. Aoimam mlito eangai tepido
tullil effiantei Tomiint. Plin, 20, Bitt. not. 4.
13. (37). Saogainem escreare. at 32. ibid. 10. 49.
(123). estrahere. Colutn. Q.B.. &.U. detrabere.
FegeU I. Feterin. 35. 9. deraere. Id. 3. ibid.
43. 1. trahera da cerrtca. PUn. 28. Bitt. nat.
5. 93. (56). emlltere Tenia. Gelk 10. 8. demlt-
tera. Slo Pronto ad L. Fer. imp. 0. Pott abatl*
nentlam Irldai, at tangalnem tatlt ttrenae et prom*
pte demitiam. dopo us' a65ondan*# a. pronto co>
vata di sangve. Celt. 9. 10. a med. San guineas
•upprimera. Id. 9. 4. ante med. at Ami. 33. Bitt.
nat. 35. 71. (147). eohlbera. Id. 20. ibid. 7. 35.
(59). et 38. ioif*. 18. 73. (289). at 33. ibid. 10.
43. (121). eltlera. Justin. 1. 8. 14. at Seneca
7hyett. 103, tiUre. Cie. 8. Phil. 29. 71. gn-
itare, ral potiua atiorbtre. Id, Quinct. 11. 39.
arlpera. Zia. 1. 94. baurtre. aut dare. Adda
Fulgat. interpr. LevU. 8. 15. Id, ibid. 16. 18.
lamere. Id. ibid. 17. 10. comedere. Id. Num. 23.
34. blbere. Id. 8. Beg. 91. 19. lambera. Jutlin.
1. 8. 13. Sanguine tailara. Nepot Epam. 10. era-
entare. Salt. Jug, 101. InQcere. Id. ibid, obllaere.
Id. I. Bitt. 23. Dietteh. fadare. Cie. 1. Disinat.
23. 46. Sanguinem fundera. Firg. 3. JEn. 30.
SanguU galldua eoit. Id. 3. ibid. 259. derlgult.
I'd. 5. ibid. 300. bebet. Id. 3. G. 484. circa
praeordia obitltartt. Id. 3. ibid. 508. ater it na-
ribua. Id. 13. Jin. 905. conereTh. £iv. S. 30.
exlr. Plat ibi tangainit, promitcua omniam ga*
nerum cade, quam in ipsa dlmieationa, factum.
Adde 35. 51. Cic Mil. 37. 101. Vot appello, for*
tisalmi Tlrl, qui moltam pro republics taagalnlt
effudlitlt. Plain. Matt 9. 9. 78. Gattam band
babeo ungalnle. h. e. p» metarefoglt mibi tan-
gale, non ut' e rimato tangut addotto. at Farro
Sat. Menip. p. 191. OtAL Sangalnia fooilum la*
-eas aperli, taque Tlta levai ferrao antir Id. ibid,
p. 111. Emit sanguine imbutot nlgro. Call. Au~
ret. 9. tard. tl. 139. Sangalnia Door, et ibid.
Par rut atque Qarut tangula ferri. Id, ibid. 130.
SanguU plurimui, tenule, et ipamotut. Id, 9. A-
cut, 29. 158. labtilli. Fulgat. interpr. Eccti. 33.
31. la .anguine anlma coropareitl ilium (ter-
rain), h. e. pretlo. qaod tadore et laborlbat par*
turn ett, ret cam pratenli Tlta periculo. Alii
allter (nurpretaoiar. Id. 2. Mach. 14. 18. Sen-
SANGUIS
gulna judlclam facere. n. e. prasllo deeernera. —
Coro at tanjuii apad ettmd. Matlh. 16. 17. art
Idem qaod homo, homo error! obnoxlat, vel op*
ponitar ipirltul et ration!. Adda 1. Cor. 13. 50.
at Gat. 1. 18. — 6) Speclatim dldtur da san-
guine boitia, at hoitia, qua Deo Immoiator.
Borat. 1. Oof. .36. 1. Et tare at fidibus ]uT»t
Placara et fitoli ungolna debito Cuitodee Nu-
mlda deoi. Cf. Firg. 3, Jin, 116., at 3. ibid.
67. etc at Fulgat. interpr. paetlm. — Hu-
mane) sanguine olim Jarabatur In tcelat. Stat.
5. Theb. 169. dulca nefat la tengalne Tiro
Coajurant. Salt. Cat. 22. Faera qui dicerant,
CatiUnam, quam ad jutjurandum popalarea ice*
lerii tai adigeret, bumanl corporie laaguinem
tIoo permiitum In paterle circumtulliia. Adda
JTfor. 4. I. Ct Dion. 37. at Farron. 6. I. L.
133. Mill. — Oa die tanguinit V. la BBLLO*
NARII. — ■ 9.') In plur. num. Pritcian. S. p. 175.
Kelt, negat potie usurper!; Inqnlt enim: plura-
llter non ntimar, quia aactorllat deflclt, col il
eolllbaisiet, quomodo eangulnaa dieera nihil
Imptdlret. Sed Fulgat. interpr. 9, Begt 16. 7.
et Pi. 95. 9. Vlr laogulnum. ft. t. eangulnariui.
Cf. Cattiodor. ia Pialm. 15. 4. et. Jo. 1. 13.
II.) Trantlate. *f 1. Dldtur aaspa da genera,
•tirpe, affiniUte, diteendenza, leMal'a, tangue.
— a) Abiiractorum more. Cic Rose. Am, 24.
68. Ifagnam vim, megnam neeessitatem, megnam
poisidet rellglonem paternal maternatqae ten-
gale. Id. in Senat. 7. 15. Cognetlo meterna
Trenialplnl ungalnle. Borat. 3. Od. 37. 65. alii
herite maria Carpera penium . Begiut unguis.
Firg. i. Jin, 23. progenlem Trojauo a ungalna
dad. et 4. ibid. 230. genua alto a sanguine Tea*
erl. Ovid. Berold. 3. 28. Ille gnda proplor tan-
gulola. Stat 5. Silv. 9. 116. Non tlbl deform.ee
obteuri tanguinit ortoi. Cie. 2. Invent. 53.
a med. at Salt. Jug,.10. Sanguine conjunctai.
Quintil. 8. 3. a med. Coharera alien! san-
guine. Propert. t. 15. 16. Sangalnia vtncula
rumpere. Plin. 7. Bp. 94. Sanguine aliquem
aUingerc Toe 9. ^nn. 71. *t 3. ibid. 12. Pro-.
pinquoe ttngalt. Flor. 3. 1.' ad fin, Boechue
Jara eangulnii Jagurtham rindlcana. — 5) Con-
ereto, all ajant, taota, ett tobalee, prolee, BUat.
Borat caxm. tase. 50. darii Anchlw Venerisqaa
tanguie. Id. % Od. 20. 6. non ego pauperum San-
guia parentam. Cf- eumd. 4. ibid, 9. 14. Enn.
Ann. relit, p. 19. Fahl. O peter, a geoitor, a
jangoen die orioodum! Ovid. 5. Met. 512. Sen-
goina meo. Stat 9. Theb. 659. SanguU aureut.
(?. Drakcmborg. ad SU. It 10. 170.) Firg. 6.
Jin. 836. ProJIce tela maaa, tanguli meue. TU
bull. toe. ett. Qutcquld agat, tanguU ett lamen
ilia taoe. *| 9. Metonyralce cadem at mortem
algnificat. Firg. 3. Jin. 360. dare sanguine pa-
nes. Ovid. 13. Met 149. pater fralern! sanguinis
Intone. Lucan. 8. 9. Nondum rile tai prelium
idt eanguInU esse. Petron. Sat. 120. Julius la-
gratam perfadlt sanguine Roman. Xiv. 23. 8.
esfr. Sangalae nannlbalii saneUm Homanam
fedut. Salt. Jug. 24. Ut sanguinem ineum quam
omnia malit. Id. ibid. 31. Quicquid lint tan-
galna olrium ulcbet naquilar. Cic. 15. Fam. 15.
Odium cirillt tanguinit. £tv.*9. 64. Pggottum
plurlmo sanguine. Cf. Curt. 3. U.S. Turn rero
mullum sanguinis faiam eit. h. a. multl rulna-
raU at oeehL «l 3. Per eataebresio • Poetls di-
cilar de aliie humoribui. Manil. 5. 212. Et rlrl-
dU nemorl tanguU decedit, et berbls. A'emesi'an.
9. Eel. 50. Pallai amat targentei languine bac-
ca*. h. e. oleum. *f 4. DIcitur da colore tan-
galnco. Calpurn. 1. Eel. 81. ardent! icintlllat
anguine Umpae. K c lumlne sanguineo. *f 5,
Flgurata ait rigor, rlree, ipiritui, audacla, spi-
rtto, (Una, vigort, nerbo. Plaut. Bacch. I. 9.
44. nlagiiiron' quemquam dlscipulum minlU-
rler? nihil moror dlscipuloi mibl ana Jam pla-
not langulnli. ralent afllictet ma vaelrom tl-
rlum. Fellej. 9, 9. 3. Bnnii adeo quidem, at
Illlt lima, in hoc pane plue Tideatur fuitte tan-
guinit. a. Quinlil. 13. 9. 19. Stat 9. Theb.
561. satum logeni toto sanguine nlxui Sostlnet.
Firg. 2. £n. 638. roe 0, qulbut integer «»I
28
SANGUJSUGA.
8»ogui«, ait, soiidaque tuo stent robore vires.
Cic. 4. Alt, 16. a med. Amislmut, ml Pompo-
nl, omntm non modo sucum et tanguinem, sed
etiam colorera ot speclem pristtaam eivltatls, Ad-
da Sail. I, Bisl. 45. 25. Rritz. <f 6. Item dlcitur
dc pecunla. Cic. 5. Vtrr, 36. 83. Qua quum de po-
pull R. vlclu, dc rec.tigallura nervlt, de sanguine
detmlsset eerarli, Tei lire mimes coodonavit. [d.
6. -lit. I. AppiiU quuro sf a'pc«ps'otio; provin-
cial curarii, sanguinem mlierii, quidquid potu-
t>rit, delraierit. •! 7. Refertur et ad oralio-
aem. Cic. Brut. 9. 36. Sueut 9 tie et tangull
ineorruptui usque ad banc atatem craiorum
full, la qua naturalli inesset, non fucatut nitor.
et Orat. 23. 76. In eTationii tubtilitate etc! non
plurlml sangulnit est, babeat tamen sucum all-
quern oportet, ut etiam si illls roaximlt vlribus
careat, sit, ut ita dicam, Integra valetudine. Ad-
da Brut. 82. 283.
Homonym. Quid sanguis a cruore differs!,
In CRDOR dictum est.
SANGUlsCG A, m, f. 1. (sanguis et sugo) Scrl-
bitur et sanguisugia. V. Acron. ad Horat. Art
P. 476. — Sangulsuga est Idem quod birudo,
Termls aquatilis sanguinem sugent, mignatta,
eanguituga, (StiKka.
I.) Propria. Kit*. 8. Bitt. nat. \0. 10. (29).
Elephant! erueiatura in potu maximum sentiunt
haosta birudlne, quam tangojsugara wlgo ca-
piat appellarl adrerto. Id. 32. ibid. 10. 42. (1-22).
DiTersui blrudlnum, quai sangulsagas rocant, ad
eitrahendum sanguinem asm est. Celt. 5. 27.
n. 16. SI sangulsuga epota est, aceturn sale bl-
bendum eat. Pallad, 1. R. R. 35. 4. Exttln-
guuntor cimices Ineenilt tangulsuglt. Adde Co-
lum. A. R. R. 18., Ctel. Aurtl. 3. Acut. 3. 21.
(I HaretU. Empir. 16. exir.
II.) Translate. Fulgat. inttrpr. Prov. 30. 15.
Sangulsuga due* sunt fill™ dlceotea: offer, affer.
h. «. insailabllii caplditatli, tea coneupiecentla.
SAMARIUM, II, n. 2. (sanlet) locus, ubi po-
nebaotur gladlatoret Tulneribut, teu plagit affecti,
specie di Jazsoretto. Curiot. are. Bom. reg. II.
V. Preller, d. Reg. d. Sladl Rom. 122.
SANIES, 61, f. 6. Eieepto recto, quarto et
•eito Catu lingular!! oumerl, nullum praterea
habet usum, nam pluiall carer*, docent etiam
Charit. 1. p. 19. et Diomed. 1. p. 314. Pultch,
Ita Forcell. 9ed genet, plur. lom'erum Invenl-
tur apud Ccel. Aurel. dt tign. dust, patt. 97.
et 98. — Sanies, qua; vox ab eodem them, ac
sanguis oriri nonnulllt videtur, ett sanguis corru-
pts, needum ad porlt albedioem crastltudinem-
qua coactut, i'x»? ("• vsarcia, sangue corroffo,
ranit; Fr. tang corromptt, tanie; Hisp. poire;
Germ. d. krankhafle, eitr'ige, verdorbcne Blut ;
Angl. corrupt mailer issuing from a tore, pu-
trid blood).
I). Propria. Celt. 5. 26. n. 20. Ei Talneribus
ulceributqu* exit sanguis, tanlet, put. Sanguis
omnibus ootut est. Saniea est tenulor hoc, varie
crassa, at giotinoia, et colorata. Put crassitsimum
albidisiimumque, glutinotiut et sanguine at ta-
nie. Eilt autem sanguis a vulnere recent!, aut
Jam sanescenie: sanies ett later utrumque tern-
pus: pus ex ulcer* Jam ad taoitatem tpectante.
hursus tt tanlet, (t put quatdam tpeclet Gra-cit
nominibut distinetai babent. est enim quadain
sanlet, qua Tel i'x«Pi ve ' -u»Vx>]pa, aoraiaatur :
ett put, quod tXasueec appellatur. 'I%dp tenuis,
subalbibus, ex malo ulcere exit: utVxijpa erat-
tlor ett, glutinoslor et tubalbida, melllque albo
tabtimilit, ete. Mate Celt. Cato R. R. 157. Can-
cer ater, It olet el taniem tpuream miltlt. En-
niui apud Cic. I. Tusc. 44. 100. es Pit. 19. 43.
Sax* tpargeat tabo, tanie et tangaloa atro. Virg.
8. £n. 487. tanie. laboque Ouentet. Lucan. 6.
048. nlgrainqat per artut Stlllaotlt tabl taniem.
el 9. 783. corput tanie ttlilats*' peruttum. Se-
neca OBdip, 140. Nee eraor ferrum maculavit:
atr* Turpit e plaga tanlet profuta ett. Virg. 3.
JEn, 632. d* Polyphtmo. taniem crucians, ae
frusta eruento Per lomnum eommiita mero. Ovid.
7. JUet. 3"8. taalem conjecto emittite ferro. Lu-
can. 9. 857. ilito ventre, per ore EJeclti uoleai
— 218 —
permiitus viscera sanguis. Proper t. 2. 23. 18.
Vuluera et ad taniem nunc oo'ero mea. Alii re-
clius leg. ad sanum. Tac. 4. Ann. 49. Pollui cun-
Cta sanie, odore, contactu. scil. caescrum milium.
Gell. 5. 14. a med. Cooceptam taniem vuinere
intimo eiprimere. Seneca F.p. 95. Antiqui ne-
sciebant saniem emiltere. Stat. 12. Theb. 569.
Putrie tanlet. Claiidian. 2. Rapt. Pros. 212.
cmsa. P. RAMES.
II.) Translate. •} 1. Generatim, aiiquando
cum pure cunfunditur, et de corrupto onini bu-
inore punitur. aut corrupto simili, licet non
eruento. Plin. 27. Bill. nat. 1. 28. (50). Sanie
si roanant auret. Id. '2U. ibid. 6. 39. (138). Sa-
nlet aranel. Id. 31. ibid. II. 47. (124). Spongite
taniem eraittunt. Id. 15. ibid. 3. 3. (9). Olivae
constant nucleo, oleo, carne, amurca. sanies base
ett ejut amara. (Adde Colum. 1. R. R. 3. in
fin.) Manil. 5. 671. Hinc sanies pretiosa Quit,
ete. h. e. garum. V. MQRIA. Plin. 33. Hist,
nat. procem. a med. de auro. Parum erat unam
vitas lnrenitte pestem, nisi in pretio esset *u-
rl etiam sanies, h. t. cbrysocolla, *f 2. Spe-
ciatim, a Poetis pro veneno ponitur noiiorum
animallum. Ovid. 4. Met. 493. colubrse Sibila
daot, tanlemque vomunt. Horat. 3. Od. It. 19.
de Cerbero. Spiritui teter, tanietque manat Ore
trilingui. Sit. It. 6. 276. eerpent TabiOcam ex-
spirit taniem. et ibid. 878. Tiperea sanies, et 12.
10. anguit taniem sublatit Fauci but efflat. Lucan.
4. 321. io Ouvlot taniem tabemqua ferarum Iq-
fundal. Id. 6. 457. Sanlet venenl. Virg. 2. £n.
221, Perfusus tanie vittat, atroqu* veneno. ay
iid Ju'o. *f 3. Item dicitur de cruore trUse pur-
puras lanta tlngendlt. Plin. 0. Hist. nat. 38. 62.
(134). Quioit laoa potat horlt, runutque mergi-
tur earmiaata, donee omnem ebibat taoiera. Id.
35. ibid. 0. 20. (44). Quoliet id factum ett, leva-
tor bonitat [coloris) pro oumero, dilutiore tanie.
Homonym. Saniet ita ditTerre a tabo, ut
hoc de vivo, illud de mortuo dicatur, docet Serv.
ad toe. tupra dt. Sed vei una Celts auctorl-
tate refellltur. Ipse Virgitius, at ait Popma,
banc differentials explodit, quura de roorluit di-
eat 3. G. 480. Et genus omne neel pecudum de-
dit, oma* ferarum, Gorripuitque lacut, Infecit
pabula tabo. Adde Sutton, fitell. 10. et Tac.
2. Hist. 70. Verlat ergo ett, taniem esse atr urn
el corruptum tangutaam, tabum ette liquorem
putridam, cujut appellatione interdum contlne-
tar omoe id, qaod ex putretcentibut defluit. Unde
dixit Virg. 3. JEn. 28. Hule atro llquontur san-
guine guitas: Et terram tabo maculant. Adde
Lucan. (oc. est. Enniut apud Cic. loc cit. Sasa
tpargeat tabo, tanie et tanguine atro, Cf.
,**u«. dt differ, voc. p. 220. 16. Putsch.
SANlFER, fira, fSrum, adject, (taaui et fero)
talutifer. Paulin. Mian. carm. 20. 218. qua te
quoque dextra poteatem Saoifera vlrtate dedit.
. SANlOSUS, *, urn, adject, (taoiet) taaie et 1m-
pnro sanguine eonspersus, marcio, iyjiiptoir^. Plin.
7. Hist. not. 15. 13. (66). Invalid!, aut uon vitalet
partut eduntur, aut tanloii, ut auctor est Nigi-
dlat. Augustin. serm. 8. Saaiosa ulcers. Adde
Ccel. Aurel. 4. raid. 0. 84.. et Theod. Pri-
tcian. 1. 7.
SANlTAS, Slit, f. 3. (tanut) Ineolumitas, talm,
bona valetudo, tlatut corporit actionet omnes
tuat probe obeuDtlt, vritia (It. tanifa,' Fr. tan-
ie',' Hisp. tanidad; Germ. d. Gesundheil; Angl.
toundnett of body, health).
I.) Proprie. Cic. 4. Tusc. 13. 30. Corporit tempe-
ratio, quum ea congruunt Inter te, e qulbut coo-
tlamut, tanitat est: tic aoiml dlcitur, qoum ejus
Judicia oplnionesque concordant: eaque ett animi
virtut, quam all) Iptam temparantiam dicunl esse,
alii obtemperantem temperaotia praeeptlt, ei
earn tubtequentem, nee babeatem ullam tpecieni
tuam: ted live boe, tiv* illud t!t, la tolo ette
sapiente. Ett autem quadam animi taaitat, qua:
in Insipientem etiam cadat, quura euralione me-
dicorum conturbatio menila aufertur> Celt. y.
8. in fin. Uoneo sanitate otslt dolor Qnlatur.
Id. ibid. 2. Reddere saniiatem veram. Ptaut .
JKeic.t. 1. 12, Apollo, quseso te, ut det paceui
SANNA
propilius, Salulem et saniiatem nostra f^milia-
(Adrle Plin. Puiwg. 22.) farro 2. R. H. 1. o
mtd, Saaiias pecorls, ret mulliplsx ac necessaiia.
Id. ibid. 5. circa med. Laoii, qui ad cuJtrum
bovera emunt, et qui ad altaria, boslia saniia-
tem non solent tllpuiari. Tac. 1. Ann. C3. exir.
Vim, saniiatem, copias cuncla in victoria habere.
Plin. 20. Hist. nat. 6. 23. (56). Allium tusslm
saoat, fracla lutecium faba, atque ita in cibo
mniplum, donee saniiatem rcttiluat. el ibid. Ca-
pilij ulcere manantla sanilaii resliluens. Id. 11.
ifmf. 18. 20. (64), de apifc. Hilarltale el nitore
Eanilas aslimatur. Gell. 18. 1. Corporis iulcgrilas
sanitasque, el bonesius modus formie eic. -Se-
neca 2. Qucest. nat. 38. exir. Sanilas debetur
medico. PluEdr. 5. 7. Ad saniiatem venit cura-
tio. Jus/in. 20. 2. a med. Saoltatein recuperare
peste sedata. et 11. 8. extr. recipere. Adde Au-
gustin. 19. Cii>. D. 4., ubi sanitati opp. int-
fceciltiiat., et Chalcid. Tim. 185. extr., ubi sa-
nitati opp. exilium., el Ccel. Aurel. 2. Tard.
14. 217. Sanilas eiteriorum ulcerum. ft. e. con-
solidatio. Id. 1. ibid. 4. 113. Liquid* sanltas.
II.) Translate. «f I. Generatim elsape refertur
ad animum, et significat bonam raentem, rectum
consilium, reele seniiendi vim, rationem, mente
tnna, buon giudizio, buon senso, ragione, cer-
vello, ouppooa'»ij- Cic. 3. Tusc. 4. e*tr. Saniiatem
animorum posilam in tranquillitate qnadam eon-
nan tiaque censebant; bis rebut mentem vacuam
eppellarunt insaoiam, propierea quod in pertar-
bato aoimo, sicut in corpore, sanitat esse' non
posslt. Id 4. ibid. 10. 23. Quemadmodum quam
sanguis corruptut est, aut pituita redundat, aut
bilit, !o corpore morbi agrotationesque natcon-
lur; tic pravarum opinionum conturbatio, etipsa-
rum inter te rrpugnantia sanitate spoliat animum,
morbisque perturbat. Id. Pis. 20. 46. Sua quem-
que fraut, tuum tcelut de sanitate ae mente de-
turbat. Id. 4. Verr. 40. 98. Ne turn quidern te
potoit, ti non pietatis, at talutit toat ratio ad.
officiura tanilatemque reducere. Id. 12. Fam.
8. Lepldut bonis a tenatu Judicatut, eeterique,
qui ana eum illo a republica defecerunt: quibua
tamaa ad tanitatem redeuadi ante eal. Septembr.
potettat facta ett. Id. Sull. 5. tub fin. Convertlt
te aiiquando ad timorem, numquara ad taoitatem.
Cist. 1. B. 6,42. Cartar Ariovittum ad sanitatrm
reverti arbilrabatur. Petron. Sat. 111. Etulce-
ratat mentet ad tanitatem revocare. Hirt. 8- B.
G. 22. perducere. Phadr. 3. eptl. extr. Durn
tanitat eonstablt, pulere meminero. sinche avro it
mio buon giudizio. et Plin. 6. Ep. 15. Ett omul-
no Pritcus dubia tanitatit. Seneca Hippol. 249.
Part sao ita lis,, velle taoari fuit. *f 2. Speelatim
ad oraliooem puram, prettato, non redundaatem,
qua probatit et loeorruptit verbit tanltque een-
tentils constat, purita di stile, parlare di buon
gusto. Cic. opt. gen. Orat. 3. 8. Eot imitemur, ti
pottumut: tin minus, illo* potlut qui ineorrapta.
sanitate sunt (quod ett propriura Atticorum),
quam eot, quorum vitiota abuadanlia ett, qaales
Alia multot tulit. Id. Brut. 13. 51. Ut temel •
Piraeo eloqueolia evecta ett, omnem Hiam talu-
brilatem Attica dlclionls. quail tanitatem, per-
didit. et ibid. 82. 284. Iatultitatem et losolen-
llara, tamquam insaoiam quamdam oratlonit, o-
dit: lanitatem autem et integritalem, qnatl re-
ligiooem et verecuodiam oralorit, probat. •( «'-
bid. 80. ad fin. Sic uot tumrni oratorlt vei ta-
nitate, vei vilio, pro argumento ad diluendurn.
crimen oil sum us. Tac. dial, de Orat. 25. O-
m'net eamdem laoilatem eloquentia ferunt. V.
SANUS.— Sanitat metri apud Ulacrob. 5. .Sa-
turn. 17. exir. est quum versus nulla In tyl-
laba contra prosodia leget peeeat. — .Sanilnf
Victoria apud Tac. 9. Hist. 28. est Integrltae,
perfectio, uitioria comptuia.
SAxlTER, adverb, (tanui) more tan! bomioii,
live ad corput re'ferai, sire ad animum, tana-
menle. Afran. apud Aon. p. 515. 22. Here.
Adetto: aiteotio te amare, me adorare laolter.
SAMNA, a, f. 1. Notalionem etjmologi ab He-
brait usque deducunt; vox llaque derlvari potest
ab Hebr. ye then, dent, unde rU'JC snenina.
SANNATOR
dieterium: nos Itali diciraus tanna, sanna, den-
tem magnum, vel deotem incurvum e quorumdam
animalium ore eistaatera ; recenliores yero alii de-
rivant a Saask. svan, sooo, alii a osivu, quatio,
eaudam moveo. — Sauna est ft. Bistortlo tnl-
tut, qua fit diductis labiii, ore biaoie, eorrugata
facia et ostentatione deoiium. Juvenal. 6. 306. 1
nunc, et dubita, qua sorbeat aera isona Maura.
«J 9. Hinc irrideodi genus est, quod eo babilu oris
fit, iileggiamento, sberleffo, p-aam, %ktm- f tTt -
t. 81. Voi, o patricius sangOis, quos rivers fas est
Oecipiti caeco, posliea oecurrite saana. (In pra-
eedeaiib. tres alias irrhionum species enumerat:
O Jane, a tergo quem etc.) Id. 5. 91. DM*:
ted ira cadat oaso, rugosaque sanna, Dura ve-
teres avias libi de pulmooe mello. ~ NB. De
cognom. B. V. OKOM-
SANNATOR, Oris, »• 3- (sanno) qui saonat,
Idem ac saanio. Gloss. Philoz. Geonator (.cor-
rige Sanoator), ^Xsuscrije.
SANNlO, Snii, m. 3. (sanna) buffone, zanni.
ttupdj, x Xsuaot1 k'. ,curra » qui omaibu$ mod "
risuai movere nititur, qui soluto risu et conior-
til corporis totius partibus quempiara irridet, mo-
resque aliorum.tana inepto gestu eiprlinit, at,
qoum alios irrideat, ipsa omnibus tit ridiculus.
Cic. 9. Fam. 16. exlr. Salis enim tatie est, ean-
nionum parum. Id. 2. Oral. 61. in fin. Atqoe
hoe etiam anlraadvertendum, non esse omnia ri-
dicula faeela. Quid enim potest esio tam rldicu-
lum, quam saaaio Mil Sad ore, vultu, imilandis
taoribus, voce, denique corpore ridetur ipso. Sat-
tam hunc possum dicere, atque Ita, non at ejus-
mudi oratorem esse velim, sed ut miraam. A pud.
Ter. fun. 4.7. 10. noraeo est sorvi: et Adelph.
t. 2. 2. lenoais. Adde Ammian. 14. 6. 16.
SAN NO, as, are, et
SANNOR, arls, ari, n. 1. (saana) yUwxrp,
uoxtrjpi'iju, idem ac «Bbianno. .Gloss. Phitox.
Gannat (corrige Sannat), VUua'Jss. Adde Do-
sith. p. 61. 3. fail, et V. SUBSANNO.
SANO, as, Svi, atum, ere, i. *. (sanus) Partt-
elp. Sanans I.; Sanatus 1. et II.} Snnaluru3
et Sanandut II. — Sano est idem ac sanum fa-
cto, euro, medoor, inorbum depello, sanilati ro-
stituo, tfWfta (It. guarirt, risanare, sanare;
Fr. gulrir, rtndre la tanli; Hisp. curar, sa-
•nar; Germ, gesund machen, heilen, curiren;
Anal, to heal, cure, restore to health).
I.) Propria. Cic. 3. fiat. D. 28. 70. Gladio vo-
raleara e'-je aperuit, quam sanare ruedicl non
potueraat. Id. 4. Tusc. 37. exlr. CUiue. repeating
oculorum tumor sanalur, quam diuturna lippi-
tudo depellitur. Id. 5, Fam. 11$. et Propert. 3.
2. 59. Sanara dolorero. Ifepos AlUc. 21. Quod
ad sanandum me pertineret. Propert, 2. 1. Ci.
Tarda Philocteta sanavlt crura Machaon. Ovid.
1. Pont. 3. 21. Adferat ipsa licet seeras Epldeu-
rius barbae, Sanabit oullo volner?. cordis ope-
(Adde Plin. 29. Hist. not. 6. 33. (114). Id.
Itemed. Am. 527. Corpora fix feJro quaidam
tananiur acuto. Id. ibid. 113. Post tameo bio
muHos sanatus credilur anaos, Ki»s. 20. Bht.
•not. 6. 23. (55). Alium turaores suapsctoa ISBBt
Id. 12. ibid. 17. 40. (81). Ad hunc eanaadinii
(oiorcm) uruBt styracern in pellibus hlrcinis.
■per togliere, o correggere. Id. 20. i6id\ 6. S3.
(56). Sanare morbum comitialem. Id. ibid, tuesirc.
Vulgal. interpr. Matth. 4, S. Sanaos omoen!
languorem et omnem infirmiiatem.
II.) Translate. Cic. 2. Cat. &. 17. Qus> sana.-i
poier u!<!, quaenrnque rallone sanabo. sTd. 13.
Alt. 12. Valde me momorderuot epislolse tu»
de Aitica nostra: ejedem tamea me ssnarerunt.
Id. MU. 25. 68. Omaes tibi reipublica partes a-
gras et labantes, ut eas bis armis sanaree et eon-
flrmares, esse comruisBas. Id. 7. Vtrr, 46. 121.
Qui te existimares avaritis »uloera erudelitalU
temediis posse sanare, Id. Suit. 9. sub fin.
Voluntates eonsceleraias ac nefarias nee sanare
potui, nee tollere. Cats. 1. B. C. 35. Reliqua, qus
ad eorum sanandas mentes perlinera arbitraba-
tur, commemorat. Tibull. 8. 3. 13. et Propert.
1. 10. 17. Sanar* euras. Hirt. 8. B. G. 38. tl-
menles animos coasulaliuue. felly. 2. 3. a med.
— 219 —
discordiara. h. e. sedare, discordes animos ad sa-
nitatem rerocaodo. Sie Liv. 2. 34. Saaata dis-
cordia. Can. 7. B. G. 29. Factum imprudea-
lia Biturlgum, nti hoe ineommodum reeipere-
tur: id tameo te celeriter majoribus commadis
sansturum. Seneca Sere. Fur. 1261. nemo pol-
lute queat Animo mederi: morte ssaandum est
acelus. h. e. eipiandum. Rar6um C«'c. 1. Q-
fr. 2. 2. Quem denique, prater Tuscenium, eu-
jus causa sanarl non potest, non mittgaviT h.
e. melior fieri, et defeodl. Cell. 2. 12. ad fin.
Ad?srsario» saaatos magls cupiunt, quam perdi-
(01. V al. Mas. 6. 7. n. t. extern. Uoiul ore-
tionis saluberrima mediclna sanatus.
SANQUALIS, e, adject. (Sancus) Legilur et
SanQtialii. — Saaqualls f t. Appellator avis
qos la commentarlis ossifraga dieitur, quia In
Sanci del lutela est, inquit Ftstut. Meminit et
Liv. it. 13. F. IMMISSULUS. f 2. Janijualis
porta appellate est ab avl saoquali: ideoque eo-
dem est nomine, quo arts ipsa appellatur. Festut.
Addit Paulas, proitmam fuisse sdibus Aocl. At
MjMerus oura aliis leg. cedibut Sanci. None in
via, qua a fonte, qui vocatut Trevi, ducit ad
forum, quod JUonte Cavallo dieitur, h. e. Piti
delta Vataria. (*. Becker, Handh. d. r. Alllh.)
SANSA. f. SAMPSA.
SANTERNA, se, f. 1. chrysocolla agglutinandu
anro temperala. Plin. 33. Hitl. nat. 5. 23. (U3(.
Cbrjsocolla temperatur Cypria seruglne, el pueri
irapubie urine, addito nitro: teritur Cyprio »r.'
in Cypriii mortariis: santernam vocaot. Adde
34. sMi. 12. 28. (116).
SANTCNICUS vel Saotonicus, a, um, adject.
ad Ssatones pertioens. V. banc voeem in ONOM.
— Santonicus speciatim dieitur de absinlhio .
His. 27. BUI. nat. 7. 28. (45). Absialhii ge-
nera sunt plura. Santoaicum appellatur a Gallite
cWiliite, Ponlicum a Ponto, etc. Martial. 9. 96.
Saaumicam (al. Sardoam) virgam appellat. Scri-
bon Compos. I4r. Santonica herba. santonico.
— Falvis tantonicus apud Vegtt. 6. Felerin.
10. % qui et absolute usurpat 2. ibid. 16- 2. Cf.
eur '. ibid. 5.
S5NUS, a, um, adject. Comr;. Sanior; Sup.
Sar;'3aimus. — Sonus, a Gr. oaoc,
I,) ProprU. % i. Passive est salvus, bona'va-
letuOIne uteas, firmus, Integer, liber a mofbo,
uyiij- (It. sano; Fr. tain, en bon itat, bien por-
tam; liisp. sane; Germ, heil, wohl, gisuni;
Angl. sound, in ktallh, well, sane). — 1.°) Ge-
nere'-im. — a) Abiolute. Fiaut. Btcch. 3. 3.
37. Sanaa esT pro sanusne. Sic Cure. 5. 2. 54.
Sanaa es, Q-^ae ini commiUsiT pro sanane. et
Pteod, 4. 7. S3. g:«-,in eslis? pro »»bI&>. Id. True,
2. 2. 5. iEg:otarc nialinj, quani ene u*s salute ;a-
nloi- Calo li. I 157. Kas omnia u'ceta p«f-
catii- eanaque belel sins delore. f'a-ro 2. E.
R. ?.' !3. Saatttn peeue. Cic, 3. Of. 34 ; 92. Sa-
nuvn fieri e«Uttni«atO. Id. 2. PhS. 39. E'.i-
Sanum facers aJiqosm. ae Oi ett. sacsr* Cell. ».
I. Saous homo, qui et bene valet, et sua ipaetu
est, nails* ohiigsro se legibus debei,^ac neqoe me-
dico, oeqae iQlroalipta ege.re. •— Cic. Sexl. *5.
97. Qui intcgrl sunt, e. sanl. l/o-at. I. Ep. 10.
21. fiea, tl te pupulus sar.um recieqoa valentita
Diclitat, occjilaw Cebrem sub tempun sdendi iMl-
BimoiES. Gtil. 16, 10. Opeia lus sUtas banc QOlli"
sacua atque ve'iaura quam citissicie. Plant-
Mtrr,. 5. 2. 48. Tuam awicam lanara at salv-im
vidi. C«(s. 7. 4. «. 4. Interim Hoot Ltgotia agtre,
ambulate,' la'/aro, oibum capers, periods atque
lanisslmo. — Absolute. Propert. 3. 23. 18. Vul-
neraque ad ssaum nunc colore taca. h. o. ad sa-
nltatein vensrunt: id quod spud Phcedr. 5. 7.
Ad jsQitatejn venit soratio. AM minus rede leg.
ad saaiem. — Sani plur. Dura., item absolute,
apud ^ujustin. ia Psalm. 38. et ''ulgat. t'n-
terpr. Marc. 2. 17. — 6) Cum Ablat. et pras-
pos. ex. Calo R- R- 157. circa med. Cltissirae
sanus flet es eo uiorbo. Propert. 2. 9. 12. N«c
qulsquam ei lllo (Amoris) vulaere sanus abiL —
2.°) Speciatim sanus etiam dieitur, qui Integrls
est inembris. et 8b omul vitlo- liber, licet (ortassa
moibo allquo laburet. Dodo quidam JCli apud
SAPA
Gell. 4. 2. qusrebant, num sanue asset 1», Cul
deas deesset, et qui non looge ridefei, et rnulser
sierilis. ^ 2. Active pro calubri, Lucan. 2. 829.
et quidquid nare sagaci Aera noa sanum, mo-
tumque cadavere sentit. crfa malsana, infetta,
II.) Translate. *J I. Generatira. Cic. 12. Fam.
23. Nullam partem sana et salras reipublicae gu-
stare potuisli. Plaut. Merc. i. 2. 61. Salva est
navls: armamenta salva et sane sunt. 5T 2 -. s P e "
clatim, etsaspe refertur ad animum, et eigaidcat
mentis compotern, rations et recto judicio prse-
ditum, ab omal sgritudinii periurbatione libe-
rum, saggio, assennato, prudent*, sano di men-
tt, ooifpoiv: eul opponltur furens, larvatus, cer-
rllus, iasacus, ameas, praceps. — a) Absolute.
Cic. 3. T'use. 5. 11. Eos. sanos Intelligl necee-
■e est, quorum men* mom, quasi morbo, per-
turbata nullo ait. qui contra effectl sunt, hos In-
sanos appellari necesse «st. JVarts'ai. 6. 84. O-
ctopboro sanus portatur, Avite, Pbilippue. Hano
tu si sanura credls, A v 'te, furls. Plauf. Men. 5. 2.
66. Sanun e», qui istuc eiopta? Id. Ainph. 5.
1. 31. Haee sola saoam rr.eatem geslat. Tiber.
apud 5uelo». Tib. 67. Quamdiu saoa meatis
fuisset. Cic. 3. Off. 25. a med. Si gladiuru qul»
apud te sana mente deposuerit, repetat insanieas.
Kaut. ^mph. 3. 2. 23. Kara cerlo si sis sanus,
aut sapias satis, cum ea sermonem non habeas,
et 2. 2. 98. Equidera eeestor sana et salva sum.
Vol. Max. 9. 13. n. 3. Sanaa satiooii modum
eipugnare. Id. 8. 9. n. 1. Ad meliora et sanlora
consilia revoeare allquem. Dtp. Dig. 27. 10. 1
Quamdiu. prodigus aanos mores receperit. Csc.
4. Acad. (2. pr.) 28. 89. Quisqoam sanissimus tarn
certa putat qu» vldst, qu?m Is pulabat, qua ti-
de!, quam is putabat, quae videbantur? Fellej.
2. 25. 2. ConDuenllbus ad eum oplimo quoque
et saoissimo. VirQ, 8. Eel. 66. Conjugis ut ma-
gleis sanos avertera sacris Eiperiar seasns. h. e.
animum ab amoie liberum. Cars. 5. B. G. 1.
ad fin. Nihil hunc, se ebsente, pro sano factum
rum arbiivaSus, qui pre:tatis imperium negle-
llsset. Plaul, Men. 2. 2. 24. Pro sano loqueris,
quum me appe'.las DOmine. Adde 5. 5. 42. et L\v.
39. 49. — 6) Cum Ablst. et prspos. ab, et est
liber, tmmonit, remotus. ^oraf. 1. .Sat. 4. 129.
ego sanus ab illis, Perniciem qutecuraque ferant,
mediocribiis et quls Ignoscas, vitlis leoeor.
c) Cum Genet, rel, quam qnie sar.arn habet. Plaut.
Trin. 2. 2. 53. Satin tu s?nus mentis, aut aoirai
tai, qui condilioaem bsac repudiesl — Ma-
lt, sanus, in.anus, Cic 9. Alt. 15, sub fin. Ego il-
ium male aaoum semper v uiavi. ^trg. 4. dSn. 8.
Mole sana Dido. Ilorat. S. £p. 19. 3. Male sani
poela). «V&QM«»'5)»tei. f 3. Hinc metaphorice ad
OuntiaU csrsum ooo pwclpttem, *ed leaem pla-
ciduir.que retulit ClaudUm. Cons. Mall. Tlieod.
235. eadec. dementia aao- Gurglsis immensum di-
ducii in ostfa Gangeo. ^' 3- Item ssepe ad oratio-
fcem refevf'-.r. Sanus snlm orator dieitur, et sanum
dlceudi ge-. -us, iu quo nlb!< est sbsurdum in sen-
tenlia aut alienum, aut aon acuium, aut subin-
julsom: ia verbis nihil iaquinatura, nihil abje-
ctum, nihil non aptuni, nihil durum, aut longe
petilum: a&sunt taraen 'ires, ouncitaiio, et im-
petus eloquent!*; ut in jorpore si sit quidem
ssnitas, denial autem virei, laeerii, senguls. Lege
Cic. BrvA. 55. 7G. et 80. et opt. gen. 0>at. 3.,
nti hoc totum describitur, et eiplicatur. Id. cif.
c. 55. Nihil erat In ejus oratione nisi sincerurn,
nihil "nisi aieeum atque sanum. et cit.e. 3. Sam
st skcl oratores. Id. Brut. 13. 51. Asiatic! o-
ratores ooa conteranendi quidem ncc celeriiate
nee copla: sed parum pressi et nimis redundan-
tes: Rhodil saniores et Atticorum slmiliores. Rsss.
9. Ep. 26. Orator rectus quide:o et sanus. sed
parum graodls et ornatus. Ptlron- Sal. 9, Ke
carmen quidem sani coloris enituit.
SAPA, a, f. 1. Ratione Uabita etymi, »oi con-
jungi potest cum Germ. Soft, sucos, a snu/an,
buuicclare. — Sapa, mosto collo, s$rjus, o:f oio»,
muitum decoctum usque ad dimidiutn, b. e. ut
e quatuor v. gr. beminis dus Isae absuraaalur,
du« remaneant, uli docet Tarro apud Non. p.
551. 23. Merc. Sapam appellauaat, quod de mu-
SAPENOS
lio ad medlam partem deeoxerant. At Ptin. vo-
oat inpam murium usque ad tertlam partem de-
eoelttm ; dtfrutum usque ad dlmldlam. Ejus verba
aunt 14. Bitt. not. 9. II. (80). Siraeum, quod
alii bepsema, noatri upam appellant, Ingenii, odd
oaturat opus ait, mmto usque ad tertlam partem
deeocto: quod abi factum ad dlmidiam eit, de-
frulum vocamus. Adde 23. ibid. 2. 30. (62), ubl
elui rirti ia medicine reeeniet, praeiertim contra
coiia animalia, at Pallad. II. R. R. IB. - Co-
turn. Ita da aapa ruqaitur 12. A. R. 19,, at cum
defraio confundat, at aire tertla, aire qaarla, aire
dimidia para nuitl deeocta tit, boo nomine eom-
plectalur. — Ctui aapas at defrutl fuit prsclpoi
Tioia condiendit. Colum. lot. cit. — et) la sing.
num. prater Joe est farto apod Non. p. 551.
1 7. Merc. Aallqua mulierea majorat oalu Mbe*
bant loram aul tapam. aot defrutum, aut pei-
turn. Ovid. 4. Fati. 780. Lae olream potw. pur*
pureamque aapam Martial 7. 53. El Laletanat
nigra legem aapae. — b) lo plur num., mutta
ad eapat decoquere apud Plin. 14. Bill, nat.
If. 24. (lit) ait aapam facers
SAPfisbs, i, f. 2. gemma ai geoere amethjito-
rum. Plin. 37. Hilt, not. 9. 40. (122). Alteram
(amtthyiiorum) genua detceadit ad hjacinthot.
Banc eolorem IndJ tacon voeaut, talemqoe gem-
mam tacondloa. Dilutior eadem at aapenoa voca-
tur. Alii leg. taplnot.
3 Ap Eft DA, », m. 1. axuiplys
T.) Propria, feslo est genua villtiiml plaeii.
Bay cb. at plicli, qui at eoraclnui dicitur, at sal-
aameoti rilloria apud Pootlcoi nomen esse docet.
Uode Per j. 5. 134. Et quid agam? rogitas? ia-
perdaa adrebe Ponto, Castoreum, aluppai, aba-
oum, lui, lubrica Coa.
II.) Translate aapirda ait lapleni, iaqult Fetl.,
at elegant, at addll Non, p. 170. 21. Merc. Parro
apud utrumqut Omnea ridemur nobis ewe belli]
festlvl, saperda, quum timui oatrpci. h. e. putidi.
Ita Forcell., at Madvig. ad b. I.: Nonlui, aut
Is, qaem teqaitar, Varronia rerba male inter-
pons.lt et imeiieiit, Vario enim lie eoojuogi »o»
laeral. taperda q\jum almas ooepoi, ut ta-
per da cot-epos inslpidl at nullioi pretli intel-
llgaular. (Cf. Alhen. 8. 339. eu'viett oana'pSas{
Suaiv. b. e. duobus bomuncionibus lneptli). Ita
Madvig., cul auffragatar Oehltr. Enimvero ta-
perda plicla quum vel reeeoa eaptui vlliisimui
ait, quanta magia postquam patr«(aetu» eit, Cele-
rum Gloss. Philbt. Saperda, xtft<{«';. h. e, fettl-
»us, elegant.
BAPI10, Indecl. Idem ac cbamselasa berba. A-
put Herb. 25. p. 214.
SAPUON, Call, m. 3. I(id. 19. Orig. 4. Sa-
pbon, funis nautical la prora potitut: de quo
Cteeillai: Venerlo curia real, proleto pede atque
ad aapbooem. — JYB, De nom. propr. F. ONOM.
SAPUTUO, lodecl. noraen jEgjptium berbee
bjoscjami, Apul. Serb. 4. p. 212.
SAPlDS, adverb, (tapldut) Sup. Sapidisiime.
— Bapide, grato tapore, tapoHiamenle, iu'xu-
iuj. A put. 8. Met. in fin. Femur ia protrimeo-
tit tapldltiime percoctam.
SAPlDfJLUS, a, am, adject, (tapidut) aliquan-
lltper aapidat. Translate. Mar. Merc. Nestor.
term. 12. 0. Ut eorom contionei etiam elegaotet
at aapidalat luperemoi.
SAPlDUS, e, am, adject, (tapio) Comp. Sa-
pidior; Sup. SapidUtimut, — Sapldui eit gra-
tum laporem babeot, iu^oVoc (It- taporoto, ia>
porilo, guitoto; Fr. tapide, cui a du gout, to-
vourtus; Hitp. eabroio; Germ. ichmack haft;
AngL well-retiihed, lavoury, tatted, sapid).
I.) Propria. Plant. Peri. 4. 4. 80. Nata eit
(puella) ia calido loco (.'». e. in culina), ubi re-
rum omnium bonarum eopla est tapidiisima. Ita
adidit Both* pro icrpiisime. Apul, 2. Met. Tu-
cetiim perquam lapldiitimum. et f 0. ibid. Coquui
qui lapidittimii iotrimealit lueuum pulmenta
condita vapore mollibat. A pic. 6. 0. Avem ta-
pidiorem faeere.
II.) Traotlate. Alcim. 0. 458. tapids raptim
properate paella. A, «. vlrgiaei prudeotet, ex
Matin. S3. 2. — NB. D» nom. propr. V . ONOM-
— 220 —
SAPIENS, enlii, particip. P. SAPIO.
sAPlENTER, adrerb. (sapient) Comp. Sapitn-
tins; Sup. Sapitntittime. — Sapientei trans-
late taotom adhlbetur, et ft- Eit tcite,
docte, cordate, pradenter, saputamente, awe-
dutamtnte, taviamente, sapientemente, coOws:
cul opponitur iaiipleater, itulte, lemere. Plant.
Pert. 3. 1. «7. Sapienter potiui facial, quam
itulte. Id. Auial. 3. 5. 3. Sapienter factum
eit eoniilio bono. Id. Cure. 4. 3. 15. Fecit sa-
pieatiat. Id. Pcen. 1. 1. 1. Same ret multat
tibi mandarl Oabias, egenaa, lnopioiat consllii:
qoai to sapienter, docte, et eordate, et cate Mihl
reddidiitl opiparat opera toa. Id. Mil. glor.
3. 3. 34. Lepide et sapienter, commode et facete
ret parala eit Id. Epid. 3. 3. 23. Docte et ea-
plenter dlcere. Id. Amph. I, 1. 133. Recte et
tapienter faeere. Id. Mil. glor. 8. 1. 69.. et Ju-
stin. 2. 1 5. tub fin. Sapienter contulere. Id. Pcen.
prof. 7. Qui editlii, multo fecittii sapiential. Id.
Ttac. 4. 3. S3, lntipienter factum tapienter ferre.
Ter. Adelph. 5. 8. 30. Bene et tapienter dixti
dadbm. id- £un. 3. 1. 20. Pulcre mebercle di-
ctum, et tapienter. Id. Andr. i. 1. 40. Sapien-
ter Titam inttltnere. Cic. l. Fam. 1. circa mid.
Si eecidiitet, u. rolumai omnei te, et tapienter
et fortlter, tin aliqaid esset offemam, eoidem Silos
et cup'Ide et temere fecliae dlctaroi. Id. 4. PhU.
2. ad fin. Non toium id anlmoie et fortlter, ted
considerate etiam taplenterque fecernnt. Id. Dom.
1.1. Sapienter interpretari religionei. Ifipot E-
pam. 3. temporlbut nil. Sie J^orat. 4. Od. 9. 48.
muneribat all. Gell. 19. 12. Minus tapienter, et
param rirlliier dolorem ferre. Bonus Cie. i.
Fam. 7. Memo eit, qui tibi sapiential auadere
ponit te ipso. Id. Brut. 42. 155, Servius laplentitil*
me fecit. «f 2. Eit etiam animoie, generoie, timul
et prudenter. Ovid. Beroid. 21. 57. Boitem ta-
pienter amare. Cf. Plaut. True. lot. cit. *\ 3.
Item, ia malem partem, celiide. Pulgat. inlerpr.
Exod. 1. 10. Sapienter opprlmamoa earn.
SAPlENTiA, 85, f. I. (sapient) gnttai, sapor,
juifo, lopore.
I,) Proprle. Cwl. Sympot. cenigm. 83. di per-
na. Una mibi toror eit, plurei licet este putentar.
De fumo faciei, laplenlia de mare nata eit. h.
e. tapor lalina eit: quod enlm tapit perna, de
sale babes. Tidetnr ad bane notionem retpeihte
Ter. Adelph. 3. 4. 00. Comerrii ad iitune pres-
clplo modom: Boo laliam eit, hoe adust um eit,
boc laatum eit param: Iliad reele: iterum sic
memento., udalo moneo, aaea possum, pro mea
laplentia. Ubl Donatut: aiaovowtic laplentla
dliit: quia condimentum guilo ao tapore tern-
perent cod.
II.) Traailate, et fere dlcllnr de animo 5 1.
Generatim lignifleat aanam mentem, recte ten-
tlendi rim, lanam de rebus Judicium, qulbut bo-
mo iui compoi eit, eognotcit, adrertlt, Intelliglt ;
et opponitur delirlo, amentias, farorl. Plin. 7.
Hiit nat. 60. SI. (170). Atque etiam morbus est
aliquii per tapientiam mori. tapendoio, accor-
gtndosi, eisendo in buoni lentimenti. et ibid.
61. 62. (171). Jem ligoa letalla in furoris morbo
ritam, lapienliae Tero eegritudlae fimbriarum cu-
ram, at itraguUe Testis pllcatarai. Ita Harduin.
nam alii aut leetlone, eat Interpretetione mire
variant, f 9. Speciatim dicilur de cognitions,
peritie, iigacftate, prudentia, reram espetendaram
at fugiendarum icientia, tapere, tenno, giudizio,
accorteua, taviezta, prudenia, ppc'vi-jij: et
opponitur itoltiliae, temeritali, Inscitis. Ter.
Phorm.9. 1. 17. Incredibile -it, quantum berum
anteeo tapientia. Mediiaia mihi tunt omnia mea
incommoda, berut il redierlt. Ifepoi Attic. 20.
a med>. Hoc quale sit, faeiiiat e.iitimabit it, qui
Judlcare poterit, quanta tit tapientia eotum re-
tinere uium beoerolentiamque, inter quot non
toium aemulatio, aid oblrectatio tanta ioterce-
debat. Cic. Marctlt. 2. exrr, Numquam temeri-
taa cum tapientia commiscelor, nee ad consilium
casus admitlitur. Ifepoi Timoth. 3. Homloet utu
at laplenlia praeitantet. Jutlin. 18. 3. a med.
Tuno intellectum est, quantum logenua servili-
bui iogenia prsitareat: malltitque terroi, non
SAPINrajS
saplentla vlncere. Haul. Mil. glor. 2. 2. 81. tlerui
meus non habet plus sapientize, quam lanit. Id.
Capt. 1. 3. 53. Emisisti e vioclis tuiim dierum
tua sapientia. Id. Merc. 3. 1. 7. Faeere cerium
est pro copie et tapientia, qucs te Telle arbltra-
bor. pe* quamlo «' ettendono te mie facolta e , l
mi'o tapere. et Stich. 1. 2. 62. Quacrta mea »a-
pientia est. per quanta io to. et Horat. t-Ep. ■
I. 4U. tapsentia .prima Slultitia caruine. xd. 3.
Od. 28. f. munitas adbibe rim tapientiea. —
Osjmoron. Id. 1, ibid. 34. 2. Intanieni tapien>
tla. Adde Pulgat. interpr. I. Cor.'i. 20. f 3.
item de temperatiohe .quadam lenliaMi et pra*
dentin : quia lapientii eat, in rebui bumanii aa-
quum te potjus, qaam rigidum prsbere. Cic.
Marcell. 6. 18. Videntur mibi dii immortalei.
vel placati Jam, vei aatlati ediquando, omneni
tpem talutit ad dementia tn victoria et sapiential?
contuUiae. Plaut. Mil, glor. *. 6. 36. Si parem
tapientiam bio habet, ac formam,' per amorem
tl quid fecero, dementi animo igooscet. Adde
Cic. Dejot. 2. 4. *J 4, Item Ue petitia in una
aliqua tclenlia. — a) Antolute. Cic. 2. Oral.
33: tub fin. litem oscitantem et dormltantem
tapientiam, Scarolaram et eeterorum beatorum
Otlo concedamut. h. e. Juris prudentiam. —
b) Cam Genetiro. id. 2. Orat. 37. 154. Saplen-
tiem illam eonitiiuendas clvitatii cognovit, f S.
Praegnantl, at ajant, tenia, tsepe eit cognitio
et icientia omnium divinarum humanerumque
rerum, quam vitss integritaa et raorum tanetitai
consequitnr, tapienza, filotofia, tantita, oofi*.
— a) In ling. nam. Cic. 1. Off. 43. 153. Pxia-
cept omnium rirtutum est ilia tapientia/ quam
oof lav vocant. prudentiam enlm, quam Grsei
fpovii<5;v, allam quamdam ioteliigimut: qua eit
rerum eipetendarum fugiendarumqae icientia.
ilia autem sapientia, quam prinelpem diti, re-
rum eit divinarum elque bamanarum, in qua
continetur deornm et hominum eommunitai et
tocietai inter Iptoe. Adde 2. ibid. 2. 5. et 6.
Tusc. 3. 7. etc. £nni«t Ann. 227. Neo quai-
qoara Sopbiam, sapientia qaa perbibetar, in io-
mnit vidlt. Afran. epud Gell. 13. 8. Usui me
genuit, mater peperit Memoria: Sophiam vocaat
me GraJi, voi tapientiam. Fiaut. Capt. 2. 2. 25.
Ad aaplentiam bujut nimium nugator full. Cie.
4. Fin. 7. 17. Sapientia hominit cnitoi et pro-
caretrix. Id. i. Legg. 22. 58. Mater omnium bo-
narum artium sapientia eit. Tac. 14. Ann. 59.
Sapientia itudfa. Id. 14. ibid. 16. doctoret. »' fi-
lotofi. Id. Agric 4. Juiiut Grateinnt tenatorii
ordinit, tludio eloquentias laplentfsque notu*.
Stneca Pit. beat. 3. A nature non deerrare,
et ad iliiui legem exemplumqae formeri, i«-
pientia est. Id. Ep. 20 Quid est tapientia? sem-
per idem veils, atque Idem nolle, licet Illam ex-
eeptluncuiam non adjiclat, ut rectum tit quod
veils, non potest cuiquam semper Idem placere,
nisi rectum, tl Ep. 89. Dicam, inter tapientiam
et pbilosopblam quid intersit. sapientia perfectum
bonum eit mentis bumans philosopbia sapien-
lis amor est et aCectatio. Colum. 1. R. R. 1.
7. Saplentis footibus orti. h. t. pbllosopbl. Curt.
7. 8. 10. Sapientiam capere. — 6) in plur num.
Cic. verleni Epicuri verba, 2. Tusc. 18. ad fin.
Qui li virlulet ebullire nolent, et tapleotlii, nihil
allud dicenl, niti etc. -
SAPlENTlALIS, e, adject, (sapientia) ad ta-
pieniiam pertinent. TttluU. Anim. 15. Summar
In anlma gradui vitalis et sapientlalit
SAP[ENTlFfLO at, are, a. 1. (sapient tl fa-
eloi sapientem (acere. Pulgat. /tat. t'nterpr. Pi.
145. 8.
SAPIEMIpOTENS, entlt, adject (sapientia d
poteos) qui sapientia raultum valet, ut bellipo-
ter.s, qui plorimum potest bello. Cie. 2. Divi*
nat. 56. 110- Postremo quamquam temper fuilj
at apud Eonium est, tlolidum genus ^Eacidarum,
Bellipoteniet ; tamen banc Versui ampbiboliam
intelligere potuisset.
SAPInBUS vel Sappineus vel.Sappinini, a, urn,
adject, qui est ei sapino. Colum. 12, li. R. 5.
in fin. Sapinea nuces. Plin. 15. Wirt. nat. 10.
9. (36). Tertium genus (pt'nearum nucum) lap-
SAPINOS
plnias, e pices saliva, nucleorum cuts varius, quam
putimlne, adeo molll, ut timal meadalur. — A
Fitruv. 9. 9. sepioea Tocatur pan abietls ima,
de qua V. in SAPi.NUS.
SAPlNOS. r. SAPENOS.
SAPlNUS vel Sappinui, 1, f. 2. De Toeii no-
tation* F. SAPPIOM. — Sapinus non eat, at
sit Forccllinus, genus erboris, led Domeo ma-
teriel quaramdam arborum essaruto, ut docel
Plin. 16. Hiit. nat. 12. 23. (61), ubi tamen Sil-
tig. log. sappium, preesertim vero abietii. In bae
eoim qua pari a terra fult, eoodia et liquids,
Duvio macerate, decor llcata et in qualuor parte*
secundum Tenarum eursum diffissa, tapinus et
tapinea materia voealur, ut id. ibid. 39. 76.
(196). et Fitruv. 2. 9. ante mid. diserle tradunt.
quemadmodum ejuidem abietii superior pari, no-
dosa duriorque, fusteroa dioiiut. — Sunt tamen
loca Don una, quibus bae voce genua uoum ar-
boris lignlfiearl vldetur. Nam Gloss. Philox. Sap-
pinui, sreu'xi). Item Saplnui, nitu;. Calo R. A.
31. et Plin. 16. Hist. nal. 39. 75. (193). Pre-
lume sapluo atra potissimam faeito. Apud Co-
ton, qu'idam leg. e carpino. (Sle et Schneide-
ru$: banc autem carpinum mooet Poniedzra
a materlarll* Venetis lappino Tocari.) Farro
i. R. R. 6. Queedam to montanis proliilora ua-
acuntur ae flrmlora, propter frigus, ut abietei ae
eappini. Sed heec, et alia tl qua mot, ad prlerem
sifjnlucat'onem trabl pouunt per eyneedoeben.
Yliixn enlm et ik'vuj, lapinui dleuntur, quia ex
bis lapinui 01. Atra eaplnui apud Catonem fa-
cile tnteiligitur ablet in lapinum redaeta. Farro
abietei et lappinoi diitimit, fuiternaro (ortasse
el tapinum Intelligent Serviui profecto ad Firg.
2. G. 68. Abielis ipeciea apla navibus, quam la-
pinum Tulgo vocsnt. Haae tamen non ego obsti-
nate deteoderlm. Hucusque Forcellinus. At rtcen-
tiores pbilologi tapinum arborem a tapino ar-
boris parte teu materia omnino distiaguuot. V.
Jilou ad b. T. Cf. etiam Colum. 12. R. R. 5.
2. Galll bodierni vocant sapin abietem, et ta-
pine assem, leu Irabem as eadem art-ore. P.
SAPPIOM.
SAPlO, tllpii, sSpivi et iSpll et sapul, s3p8re,
n. 3. Sapivi est Nov. apud Pvitcian. p. 879. et
apud Non. p. 508. 21. Here., et tapisti babet
Martial. 9. 6., et tapistel usurpal Plaut Hud.
4. 1. 8., ubi Pritcian. leg. tapuisset: quod et
Probus et Charts, probant 3. p. 218. Putsch.
Item sapv.isse apud Cassiod. 10. Fariar.Xi.el
fl. Hist, eccles. II. ante med., Prosper A quit,
epigr. 67. 7. et Alcim. 4. 469. Forma sapui locum
babel preecipue in composilis desipui, reiipui
etc. Sapilum, lupinum est in lib. Turieens. p.
LXVIIl. 7. Sage., »ed nullo adlalo exemplo. —
Balione babita etjml, recentlorei rocem conjun-
guot con Greec. citos, et Germ. Safe, tucus, unde
oofoj; alii cum azpfia alii cum oainta', alii varo
cum Copt sbo, docere, Tel sabo, icire, discere. — -
Parlicip. Sapiens in Qn. — Sepio est saporem ha-
fceo, guXo'v tyjn (It. aver tapore, o gusto; Fr.
elre sapidt, avoir de go&t; Hisp. fcaoer tabor}
Germ, tchmecken, schmackhaft sein, - haben;
Aogl. to have a taste or relish).
I.) Propria. *f i. Est saporem habeo. —
a) Absolute. Cato R. R. 66. Nam il utetur,
oleum male tapiet. Plaut. Mil. yhr. 2. 6. 104.
Certe scio occlsam sspe sapere plus multo soora,
quam manducatur. Colum. 7. R. R. 8. Ficl re*
mails glaciatus caseus jucundissime saplt. /u-
venal. It. 120. At nunc dlvillbns cenandi nulla
Toluptas: Nil rhombus, nil dama tapit. — b)
Cum Accusative. Plin. II. Hist. nal. 8. 8.
(18). Meila berbam earn lapiunt. sanno di quel-
Verba, et Seneca 3. Qucest. not IS. Tantum
In il lis esse fastldium, ut nollent altingere, nisi
eo die caplum piscem, qnl, ut ajunt, taperet
Ipsum mare. Adde Petron. fragm. Tragvr. 66.
Burmann., et Phwdr. 3. 4. — Non tamen, nt
ait .4sper 50. 9. Eeil., did potest sapior; ut
enlm neulrale. *J 2. Hem saporem perciplo, ten-
lire il sapore, guslar e. Cic. 2. Fin. 8. circa med.
Nte eoim sequllur, ui cui cor stpiat, (I non
capiat palalus.
— 221 -
II.) Translate. *J 1. Per cataehresin trans-
feror ad odores, aver odore, olere, redolei,*,
et cum Accusative oceurrit. Plin. 17. Hist. nat.
5. 3. (38). et 13. ibid. 3.. 4. (21). Cicero, me-
liora, lnquit, unguents sunt, qua terrain, quam
quae croc'um sapiunt/ boa enlm maluit dlsisse>
quam redolent. Ita est profecto. ilia erit opti-
ma (terra) quas ungaenia sapial. Quod si ad-
munendl samus, qaalis sit terra odor ille, qui
qunrltur, etc. sanno ds ierra. et Plant. Pseud.
2. 4. 47. Quid sapU4 cha. bircum ab alls. — St
inelaphorlee. Pers. 1. II. Quum ispimus pa-
truos. n. e. referimus, similes tumus, imila-
mur. ^ 2. Saepissime referlur ad aoimum, et
sijniQeat inlelllgere, tapiealia prsdituin esse,
quid agendum fugiendumva tit, scire, bonam
menlem et rectum rerum judicium babare, quid
e re sua euique sit, dignoscere, peritum esse, sa-
pere, intendere, aver giudizio, senno, modi
ragion*, ester awedulo, taggio, eonoscere, in-
Jendersene. — a) Absolute. £nn. Trag. 310.
Fahl. Qui ipse sibi sapiens prodesse non quit,
nequicquam saplt. Ter. Adelph. 3. 4. 22. (at. 3.
3. 32.) Isluc est sapere, non quod ant* pedes
modo est, Vldere, sed Ilia etiam quae future, sunt,
Prospicere. Nceoius apud Priscian, 10. p. 879.
Putsch, at apud iVon. he. cil. Ego plui saplri,
qui fullonem compress!. .Ter. Htaul. 2. 3. 81,
(al. 2. 2. 81.) Vis amare, vis potiri, vis, quod des
ill!, efficl: Tuum eise In potlundo periculum non
\ is : baud stulte sapii : Si quldem id sapere ail, Telle
te id, quod non potest contlngere. Id. Eun, 4. 4.
53. Tu pol, si sapis, quod icis, nescis. Plaut.
Pseud. 2. 2. 69. (it lassui veni da via, Me volo
curare, rssuo. aana tapis, et consilium placet.
Id. Rud. 4. 1. 8. Pol magle tapisset, il dormi-
vissel doml. Id. Sacch. 4. 4. 13. Verslpellem
(rugl convenlt esse hominem, eul pectus sapit.
Cic. 14. Fam. I. Qui quum primura sapere. cos-
pit, acerblsslmos dolores miseriasque pereeplt. Id.
2. Off. 14. 48. Magna est admiralio eopiosa sa-
pienterqoe dieenlis: quem qui audlunl, Intelli-
gere. etiam et sapere pluiquam ceteros arbilra-
mur. Id. Divin. Ferr. 17. 55. Causam inlmi-
ciiiarum cognosclte ex me. nam lite hid pro-
recto, nisi plaoe nihil saplt, numquam proferet.
Id. Quinct. 4. 16. Uomse sibi nummorum tacul-
latem esse, quam, si saperet, communem eilstl-
maret. Properl. 4. 6. 83. al quid sapii. Hor.at.
2. Ep. 2. 141. sapere est abjectis utile nagis. Id.
I. ibid. 9. 40. eapere aode. Id. Ar\. P. 456. tiroent
fugiunlque poetara, Qui sapiunt. Martial. 9. 6.
Nubere \'u Prisco, non miror, Paula: sapisil.
Ducera la non vult Prlscut: et llle saplt. La-
ciant. 3. 16. circa med. Sed sapiendum est, et
quldem mature. — 6) Cum Aceusailro. Plaut.
Pseud. I. 6. 81". Recta ego rem meam sapio.
Id. Most. 5. I. 45. nullam rem sapis. Enn.
apud Cic. I. Divinal, 58. de hariolis. Qui sibi
semitam non sapiunt, alterl monstraol riam. Cic.
7. Fam. 28, Quamqaam quli, qui aliquid sapial,
nunc esse beatus potest? Id. 14. Alt. 5, Ista
quidem eonjuratio facile opprimeretur, il recta
saperet Antonlus. Plin. 3. Ep. 6. Emi Corin-
tbium lignum, modicum quidem, ted festivom
et eipressum, quantum ego sapio, qui fortaise In
omni re, In bae certe perquam eiiguum sapio.
men intendo. — Sero sapiunt Phryges, pro-
Terbium natum a Trojanis, qui decimo denlque
aano Telle cosperant Heleoam, quoqae eum ea
erant rapta, reddere Achivis. Ita Fest. p. 343.
II. Mill. Cf. Cic. 7. Fam. 16. — c) Sapere
ad aliquid, sapere In aliqua te, quum de re qua-
plam agitar. Plaut. True. 4. 4. 1. Dlilea et lotea
est meretrlx, nisi qua sapii in Tino ad rem
suam. Id. Pers. 1.3.27. Sapis nullum ad Ge-
nium. Ter. Adelph. 6. 3. 46. Ad omnia alia
tetate saplmus rectlus. — Bine Pailicip. prai.
Sapiens, entis, eujus Ablat. dog. sapienti el
tapientt, et Genet, plur. sapitntium et sapientum
(V. locc. cit.): oceurrit autem A) Adjeciire, et
S) Subslantiroram more; sed tranileta tantum sl-
gnificatiooe.
A) Adleclire, unde Comp. Sapientior, el Su-
per!, Sapienlitsimus. — Sapiens »j I. Gen*-
SAPIO
ratim est doctui, peritus, prudent, niente et eon-
sillo p radii us, bene tan us: eui oppoqitur etut-
lus, fpoMftof, oopo's, taputo, dollo, prudente,
tavio, o saggio, aoveduto, accorto. — t. ) Ab-
solute. — a) De bominibus. Cic. t. Off. 5. 16.
Qui maiime perspiclt, quid in quaqua re veris-
simum ait; quiqoe acutissima et celerrime potest
rider e el etpllcara rallonem, is prudent isiimui
et sepientlssimus lite baberi solel. Id. Cluenl.
31. 84. Sapientissimum esse dicunt eum, cui quod
opus sil" ipti, venial in menlem; proxime acce-
dere ilium, qui allerius bene Inventis obtempe-
ret. Id. 10. Phil. 8. a mtd. Quls aut lapieoliOX
ad eonjecturam rerum fuiurarum, aut ad pro*
pulsandua metum diligeotiorl Plaut. Slich. i.
i. 66. Qu* tibi mifller ridalur mullo isplentisii-
ma. Id. Rud. 2. 3. 29. Alealor lapieni. Sail. Cat.
It. Sapiens nemo pecuniam concupirlt. Horal.
1. Ep. 7. 22. Vir bonus et sapiens. Id. 1. Od.
7. 17. eic lu leplens Quire memento TrlstiUam.
Id. 2. Ep. I. 18. populus sapiens Juslusque la
uno. Id. 2. Sat. 3. 265. serrus non paullo sa-
pientior. Colum. 11. R. R. 59. 5. Nee tamen
ca.oJi nalura dedlt eunctarum rerum prudenliam.
cam etiam quleumque sunt habit! mortalium sa-
pUntissiml, malta tcissa dicuntur, non omnia. —
b) De beliii*. Plaut. True. 4. 4. 15. Cogitato,
raus pusillu* quam sit sapiens bestie, £lalem qui
uni cubili numquam commiltit mam: Quia, il
unum ostium obsideatur, allud perfugium gerlt.
Plin. it. Nisi. nal. 38. 90. (221). Aolmaliurn
fortiora , quibus sanguis erassior; 'lapieuliora.
quibus tenulor. Co?'. Sympos. cenigm. 34. Sa-
piens fera. h. « vulpes. — c) De rebus innnl-
tuls. Ouid. I, Art. am. 62. sera *l sapleollor
slas. «a«sl. Per4. 4. 5. 1. Edepol dedisli ope-
rim allaudabilem, probam el sapienlem el so-
btiam. Cic. 8. Alt. 12. Nihil pralermissom
est, quod non babeat sapienlem cxeu'alionem,
non modo probabilero. Id. 3. Legg. t. exlr. Sa-
piens Jarls lemperalio. C. Carbo apud eumd.
Oral. 33. a med. dicium. Fat. Max. 7. 2. n. 4.
factum.. Ouid. 13. Slit. 433. consilium. Repot
Timoth. *. Moderate el sapiens vita. Cell. 1. 15.
tlomerus vlr sapienti facundla prsedltas. — Sa-
pientittima arborum, dicta eil morui, quia nor
vistima urbanarum germinal, neo nisi exacto frl-
gore. Plin, 16. Hist. nat. 85. 41. (102). —
_.°J Cum Genetlvo. Gtll. 13. 8. Qui sapiens (it*
rerum humanarum vult, non librls soils opus
etc. *| 2. Spcclatim, et praselpue sapiens did-
lur, qui humanarum dlrioarumque rerum seien-
lla pollet, el ad ea vllara suem moresqoe lla In-
itiluU, ut Integrum se a vitiis pravisque affeeli-
ba» priestet, et aaimum Tirtutibus moreiibus ex-
ornet. De quo multa Cic. in scrlpils pbilosopbl-
cii, el Seneca passim. — Sepiem fuere in Gra-
de vlri, consensu omnium Sapientet appeltali :
Thales Milesius, Solon Albeniensis vel Salaml-
aius, Cbilon Lacedsemonius, Pittacus Mitvlenxui,
Bias Priensus, Cleobulus Lindius, Periander Co-
rintblus. (Alii Ismen alia nomioa tradunt. V.
i°ia(on. dial. /Vofagor. e. 28. Cf. Zeller, Phi-
lot. d. Gr. el Vebertvtg, Grundrits d. Gtsch.
d Phil. d. Altenh.) Ilorum ivauat fuere, Tbs-
letls e'ryua, napeoTi t'atri, Solonls Spa ti^o;
uaxpou /Ji'ou, Cbilonls yvtoS* eaauTo'v, Pillaci 71'-
Yviooxe xaipe'v, Dienti* oV- frtictotot k3koc, .Cleo-
buli otirtOToe uixpm, Periandri fiikirr, «' irav.
qass omnia fuse varicque - eitulit Auson. in
ludo Fll. Sapient, vbi In Thslet* oomioi*
Orlgioem tradil, qua: talis full, Quidam Milesli
jactum retis emerani a pitcatoribus: eitracto
rete, loveotus est eum- pisclbus Iripus aureus.
Suum esse ajebant MUesii, quod Ilium omnenx
Jactum pecunia emissent: sibi rlndicabant pi-
scalores, quod solam plsclura cap.turam prpiglt-
sent. Dirimenda lilt, quss usque ad arma exar-
sarat, adlium est Apollioii oraeulum, eujus re-
sponsum full, saplenlissimo Ulius ataiis tclpo-
dem deberi. Omnium consensu ad Tbaleieta
delatu* est, a quo ad Clantem reinissus, lam-
quam se ispientiorem: hie tadem rle causa Pit-
laeo obtulit: ab hoc ad alius, quos nomlna-
timus, transmissus, donee ad TUalelem redi-
SAPLUT05
ret: qui damum ataluit Apollioi dieandura, toli
vert sapienii et lapientia largitort. Admirals
Griecia illorum virorum magnitudinem animi,
cos et esse et vocarl dehor e tapientei Judicavit.
Adde Fal. Max. 4. 1. 11. 7., ubi paacli muta-
lii eadern narral. — Post bo* fuit Pythagoras,
dignus et ilia quidem eo nomine, eed qui se
raaiuii philosopbum appellari, ideal amatorem
sapientia, quaro aapientem, at est apud Cic, 5.
Tusc. 3. 9. Apud Romanes sapientes dictl sunt
L. Alillus JCtus, M. Cato, C. Lalius, item C. Fa-
briclui, M'. Curiui, Ti. Coruncaahie, ut id. A-
inic. 2. 6. el 5. IS. tiadit.
B) Subslantlvorum more ^ 1. Significetlone
la super, paragr. I. artiat.a. Plant, Mud. 4. 7.
19. Samper cavere boc aapieules nequissimum
est. Id. 2. 4. 15. Sapieoti ornalus, quid velim,
indicium faeit. a chi sa. el Pen. 4. 7. 19. (el
Ter. Pkorm. 3. 3. 8.) Dictum sapieati sat est.
a boon inlenditor poche parole- Cic. 1. Hat.
V. 9, 23. Sapieotumne (causa) an atultorum? Id.
SexU 10. 23. Sapicotes omnia sua causa facere.
Sail. Cat, II. Secundfc res sapientium aoimos
latigant. Id. 1. Hist, fragm. 48. JDietsch. Quae
pessumi et stutiisslmi decrevere, ea bonis el
sapientibus faciunda sunt. Moral. 3. Od. 21.
14. sapientium cures retegis Lyao. Id. 1. Ep.
4, S. quidquid dignum saptente boooqae est,
^ 2. Signiiieatioae in super, paragr. 2. adlata.
Luerel. 2. 8. Sed nil dulcius est, bene quam
cnuniia tenere Ecliia doctrina sapientum templa
•erena, Nepot Thrasyb. 4. Pittacus ille, qui se-
piem sapientum numero est babllus. Tac, Agric.
40. Ut sapientibus placet, h. e. pbilosophls. Cic.
3. Off. 4. ,18. Nemo enim borum (sapientum)
tic sapiens est, ut aapientem volumua inlelligi:
nee ii, qui sapientes babiti sunt, M. Cato et
C. Lslius, sapientes fuerunl: ae illi quidem se-
ptem: sed ex mediorum ofGciorum frequentia
simililudincm quamdam gerebant, speciemque
sapientum. Uinc proverbii loco ab Horai. 2.
Sat. 3. 296. sapientum octavut ridicule voca-.
tur L. Stertioius, Sloicus philosophaster, ut Jo-
urnal. 2, 40. Terliui e e-nlo cecldit Cato. -• NB.
l)e cognorn. F. ONOM.
SAPLOl'US. V. ZAPLUTCS.
SAPO, On!*, m. 3. Etymon vocls Tidetur In-
esse Celtico tap, pinguis, glutlnosus, unguino-
aus. F. SAPPIUM: cf. Germ, ceife, et Angl. toap.
— Sapo est smegmalis genus, sapone, Plin. 28.
Hiil. nat. 12. 51. (191). Slrumis prodest et sapo:
Galliarum boc Infantum rutilandis capillls. (it ei
sebo et ciner o: optimus fagino (cinere), et caprl-
no (sebo), duobus modis, spissus ac liquidui: uler-
que apud Germanos mejore In usu viris, quam
femiois, Seren. Sammon. II. 157. Horrebit si
litor atroi, out nigra cicatrix, Altrito sapone
genas purgaro memento. Martial, 14, 26. cut
lemma Sapo. Caustlca Teutonicos accendlt spu-
ma cepil.os, Caplivis poteris eullior esse comis.
.Eamdem rem designat, out ejusdem generis, ibid.
27. Si mulare paras longivos cana capillos, Ac-
cipo Matliacas (quo tibi cslva7) pilas. Blatlia-
cum Germania oppldum. et Seren. Sammon. 4.
55. Ad rulilam speciem nlgroa flavescere crincs
Unguenlo cioeris etc. — Sapo Gallicui apud
Mar cell. Empir. 19. 113.
SAPONAIuUS, II, m. 2. (sapo) qui aapooem
conQcIt, saponajo. Plin. Falerian. 3. 14. ante
wed. Recipe lixivia, qua utuotur saponaril, libram
unam, uocias quatuor. Pap. n. 117. 6. (a. 541.)
apud Mar. Pap. dipl. Isacius saponarias emptor.
SAPOnAt UM, i, n. 2. (sapo) spuma ex sapone
equa macerato, taponala. Theod. Pritcian. 1.10.
Post eliam saponalo larare linimenta conreniet.
SAPOR, Aria, m. 3. (sapio). Diclum volunl ab
nop ;Eolico pro oWf, aueua, quia sapor in suco
el bumore maxime sentitur. F. SAPIO. — Sa-
por est gustus, qualitai ilia rerum, qua gustu
pirelpitur, yyw(, x u f* 'c ("• ous '<>> lavore, sa-
por*; Ft. taveur, gout; Hisp. tabor; Germ. d.
Getchmack; Angl. a latte, tavour , relith ,
tmaek).
I.) Proprie. — a) la plur. num. Plin. 11.
Bill. nat. 37. 65, extr. Intellectus saporum est
— 222 —
ceteris In prima lingua, bominl et in palato. Ho-
rai. 2. Sat. 4. 36. exacta tenui ratione sapo-
rum. Adde Plin. 8. Hist. nat. 51.77. (209). —
6) In sing. num. sapiua. Cic. Cat. 27. in /in.
Qui non odore ullo, non tactu, non sapore ca-
piatur,excludat auribus omnem suavitatera. Plin.
15. Hist. nat. 27. 32. (106). Qua sunl coramunia
et pomls omnibusque sucis, saporum genera
tredeclm reperiuntur: dulcis, suavia, pinguis, a-
raarus, austerus, acer, acutus, acerbus, acidus,
salsus. Prater bac, tria sunt genera mlrabiii ma-
xima oatura. onum, in quo plurea pariter sen-
tiuntur sapores, ut finis: alteruro, in quo sit et
alienus quidem, sed et suui quidam et peculia-
rs*, ut In lacte. siquidem inest ei, quod tamen
jure dici dales" et pingue et suave non posset,
obtinente lenitate, qua Ipia sucecdit in saporls
vieem. Nullus bic aquls, oe sueus quidem, ut
tamen eo Ipso fiat aliquis, acsuum genus faciat.
et mox. Mirura trla oatura preclpua elementa
sine sapore esse, sine odore, sine suco, aquas, aera,
ignes. Id. 8. iot'rJ. 51. 77. (209) de sue. Neque
alio ex animal! numeroslor materia ganea: quin-
queginta prope sapores, quum ceteris singuli. Id.
15. ibid. 15. 16.(55). Pira acidulo sapore Jucun-
da. Ovid. I. Pont. 10. 13. Non tamen exacuct
torpeos sapor ille palatum. V irg. 4. G. 277. de
amello. Asper in ore sapor. Ptin. 2. Hist. nat.
100. 104. (222). Asper sapor marls. Id. 14. ibid.
2. 4. (21). Sapor asperrimus. et 20. ibid. tl. 44.
(113). acer et fervidus. Pallad. 3. H. R. 25. el
4. ibid. 10. a med. argutu*. Plin. 34. Hist. nat.
13. 33. (129). horridus. Id. 26. ibid, 8. 50. (83).
odoratus et Jueundus. et 15. ibid. 14. 15. (50).
gratlssirous. Id. ibid. 16. init. blandus. Autii. 1.
Itiner. 253. mollis. Virg. 2. G. 120. tardus, h.
e. qui vlx percipitur. Ovid. 4. Trist. 6. 12. Po-
ena sapore Iristl. Pallad. 4. R. R. 10. a med.
Ficus saporlt obtusi. Apul. 1. Met. Caseus scili
saporia. Colum. 3. R. R. 7. 2. Sapor preliosus.
Plin. 15. Hist. nat. 1. 2. (5). Oleum sapore
prseslantissimum. Id. 31. t6id. 7. 39. (79). Uam-
monlacus sal ingratus sapore, sed medicines uti-
lis. Id. 26. ibid. 10. 63. (97). Erytbraicon sa-
pore subdulce. Id. 14. «6id. 20. 25. (124). TJt
odor vino contiogat, et saporls qucedam acumi-
na. Flor. de qaal. vit. 4. ^Pernsd. Asperum sa-
porem ducere. ^Emi(. Macer de eruca. Gratum
prastare saporeir.
II.) Translate. — a) Metonymies est res ipsa
saporem habeas. Kin. 9. Bill. nat. 17. 29. (63).
Admovit slbl gula sapores, piscibu* satis, et no-
yum iocolam matl dedit. Id. 12. t6Sd. I. 2. (1)
Tot sapores annul sponte venieates , et rnens.-e
secunda. (Odor quoque sic usurpatur. V. banc ?oc.)
Firg. 4. G. 02. bic In jussos asperge sapores,
Trlta melisphylla, et cerinthx iguobile gramen.
Adde ibid. 267. — b) Hem est ipsa facultas
percipiendorum ssporum, qua in ore est. Lu-
erel. 2. 509. Namque aliis aliud retro quoque
tetrius es et Naribus, auribus, aiquc oculis oris-
que saporl. — c) Per calacbresin ad odorem,
et etiam ad celeros ssnsus refertur. Kin. 32.
^ist. nat. 10. 39. (117). Gravilali sapotis occur-
rilur tectis naribus unguento. Id. 23. ibid. 4.
45. (88). Oleum earyinum ioers, et gravi sapore.'
Schol. Bern, ad V irg. 2. G. 246. Quinque genera
saporum sunt- risui, auditos, odoratus, tactus, gu-
stus. — d) Melapborice dieltur de oralione el
de aliis rebus. Cic. Brut. 46. ad fin. Tincam
multa ridicule diceotem Granlus obruebat oescio
quo sapore vernaculo. 7i. e. salibus, urbanitale,
faeellis. Petron. Sat. 3. Quoniam sermonem ba-
bes non publid saporis. h. e. non vulgaris, sed
cullioris eloquentia. Adde ibid. 5. et f. PU-
BLICUS. Cic. in Senat. fl. 14. Homo sine seo-
su, sine sapore, elinguis, tardus, h. e. fatuus, in-
sulsus, stultus. 'Arnob. 3. p. 103. Quisquamoe
est homiDum rationis alicujue sapore conlactus,
qui pllos et ianugioes eredat In deorum corpo-
ribus naselT che abbia fior di senno. Adde En-
nod, epigr. 15. —IfB. De nom. propr. V. ONOM.
SAPORANS, antis, et
SApOhATUS, a, am, particlp. V. voc. *eq.
SAPOaO, as, Stum, are, a. I, (sapor) Parti-
SAPPHIRUS
cip, Saporans II.; et Sapoiatas I. et in fln. —
Seporo est saporem alicui rei Iribuo, rendere sa-
porito.
I.) Proprie. Draconl. 1. H'.xaem. 185. Qui ro-
sulis stellare nemus, val floribus agros Imperat,
auctum'ni qui dulcia poraa saporat. Tertull. Spe-
ctac. 27. Condita pulraenla, el bene saporata, et
plurimuro dulcia. Firg. 6. jEn. 4!i0. Melle sapo-
ralani, et raedicalis frugibus ofTam Objicit. Ubi ta-
men codd. ms, Vatic, Medic, Palat. et Rom. ba-
bent soporalam. et Pelran, fragm. p. 675. Bur-
mann. Mills saporatam medicati6 frugibus oflam.
At reclius leg. soporatam.
11.) Translate. Fulgent. 1. Mylhol. prte/. Oc-
dior fabularo, quam nuper Allica saporante sal-
sura etc — Iliac
Saporaiui, a, um, adject, quoque occurrit;
unde Comp. Saporatior: et est idem ac sapo-
rus, sapore imbutus, conditus. Ammian. 31. 2.
21. TJt neque Igni , neque saporatis iadigeant
cibis. Arnob. 5. p. 164. Saporalior sanguis. At
alii rectius leg. loporatior. r.
SAPORUS, a, urn, adject, (sapor) sapore gralo
Imbutus, sapidus, saporatus, saporito, ysuOTo's.
I.) Proprie. Lactam. 3. 16. ad fin. postquam,
inquit (Pen. 6. 38.), sapere urbi Cum pipere et
palmis venit '■ tamquam sapleotia cum saporis
raercibusfueritinvecta. Prudent. Hamartig. 751.
Saporum saium. Jul. f'alerian. 3. 33. mala.
II.) Translate. Kurfent. 4. Calfiemer. 04.
Nibil est dulcius ac inagis saporum, quam vati3
pia pracinenlis orsa.
SAPPA, bi, t- 1. tappa, instrumentum rurale..
Gloss. Isid. Sappa, quasi sarculum.
SAPPIlICUS, a, um, adject. Sarrfsxo'c, a Sap-
pho. V. ONOM. — Hinc Sapphicum metrum et-
Sapphicus versus, de euju* origiue et diverso
genere V. Diomed. loc. cil., Mar. Viclorin.
p. 25 59. Putsch., Bedam p. 2377., Terenf.
Maur. p. 967., Sidon. 9. Ep. 16., al. Spoci-
minis causi stropbam afferimus es iis, qua ha-
bentur, paucis bujusce poetria carminum reli-
quils, apud Dionys. Halic. de Compos. Fer^
c. 23. £lotxi>.oSpo»', £btt*ax | 'A^poSiTO Dos
Aids, SoXorrXdxa, Xiaoouai osj-ftlri u' ooatoi, p.i)S',
a'viaioi iauva-tlotna, d'upiav. Unde patet Sap-
phicum esse versum beodecasyllabum, vel trirne-
trum catalecticum. Porro apud Latinos Sappbiel
hendecasyllabl exeroplum eat illud Horatii I. Od.
2. t. Jam latia terri* nivla atque dira. V. Dio-
med. 3. p. 508. Putsch. Alia aunt genera carmi-
num, qua Sapphica dicuntur, ut illud trocbai-
cum: Spleodet aurum, gemma folget, forma eed
placet. Item: Fauoe Nympbarum metua et to-
luptas: Et illud cboriambicum: Dulciaona Pie-
rides verslfieo favete. Et illud Ionicum : Sonet
alta trabe Dius tibi nidus. Serviut in Centime-
tro, p. 1819. Putsch, et seijuentib. ^fuson. E-
phemer. 21. Fora et htec somnuin tibi cantile-
na Sappbko suadet modulata versu. Fenanl. 9.
Carm. 6. Sapphica meira.
SAPPIIlRATUS vel Sappiratus, a, um, adject,
(sopphirus). Secundam syllabam Sidon. loc. cit.
corripit; sed licenlio est non imitanda. — Sap-
phiratus est sappbiris ornalus, ooir^eipeato{. Si~
don. 2. Ep. 10. in carm. Ac sub ?ersicoloribua
Dguria Vntoana hcrbida crusta, aappblraloa Fie-
ctit per prasinum vitrum lapillos.
SAPPIllRlNUS vel Sappirinus vel etiam Saffirt-
nus, a, um, adject, (sappbirua) oan^eiptvo'i;, qui est
ex sapphiro, aut ad sapphirum periinet, ut Lapis
aapphirinut. Kin. 37. Hist. nat. 9.38. (119). Ineat
el aliquando et aureus pulvls, non qualis in sap-
phiriols. Dig. 30. 4. 16. Sappbirious lapis. Adde
Alcim. 4. 731. el Fulgat. interpr. Exod. 24. 10.
iVieronyrn. in Is. 15. 54. v. II. et 12. Sapphi-
rina fuodameola. Jul. Falerian. 1. 3. horosco-
pus. lornand. Get. 3. HI (Scandt'nauii) quoque
sunt, qui In usus Romanorum sappbirlnaa pel-
les, commercio Intervenieale, per alias innumerai
gentes traosmiltuni, famoai pelllum decora ni-
gredine. F. MUR1NTJS.
SAPPIllRUS vel Saphlrua vel Sapplrut, I, f. 2.
ea'pftipc^; cf. Hebr. TglS thaphar, pulcrum esse.
— Maicul. gen, est apud Isid. 16. Orig. 9. —
oAPPlNEUS
Quod ad quanlitalem allinet, secundam lyllabam
llcenter corripuit tenant. 6. Carm. 2. 86. Sa-
pbiius, alba a^amas, crystalla, smaragdus, iaspis,
Ccdaol cuncta. Cf. Sidon. loc. eit. in SAPPHI-
RATUS. — Sappbirus, zaffiro, lapislazzoto, (et
venturina orientate apud Coripp. 286.) gemma
nomen, de qua «in. 37. JJisl. nat. 9. 39. (119-
120). Id sapphir'u aurura punclis collucet ceru-
leis. Sapphiroruin, qua cum purpura, optima
apud Medos, nusquam tamen perlucida: praterea
inutiles scalptura, intervenienlibus crystallinis
cenlris. Qua sunt ei iis cyanei coloris, mares
eiistimantur. Adda Tertull. advert. Marcion. 2.
ct Vulgal. inlerpr. £vod. 28. 18. Avien. De-
uript. orb. 130*, quarere pulcra Sappbiri late-
bras, el pr.Tduros adamantas.
SAPPlNEUS. V. SAPINEUS.
SAPPINlA Tribus, in Umbria. Scribitur et
Sapinia: qu« scriptura prubalur etiam a Mor-
gagno Episl. .Emit. 14. sect. 5., et a recentio-
libus; censent enim fuisse euin tracluro, qui Sapi
lluvio alluitur. Liv. 31. 2. C. Oppium cum bac
tumulluaria nianu per TJmbiiam, quam tribum
Sappiniam vocant, agrura Bojorura inyadere jus-
sit. Adde 33. 37. Ei hoc aulem loquendi raodo
satis coastal, non esse unam ei XXXV. IribubDi
R., 6ed locum in ea provincia sic appellalum.
SAPPlNUS. V. SAPINUS.
SAPPIRATUS. V. SAPP1I1RATUS.
SAPPIRlNUS. V. SAPPHIRIMUS.
SAPPIKUS. V. SAPPI1IR0S.
SAPPlU.U vel Sapium, II, n. 2. Origo VOCti
videtur esse i Cellico sap, pinguil, glutioosus, un-
guinosus, V. SAPO. — Sappiuin est picea, feri-
tatis paullura mitigala salu. Plin. li.-Bist. nat.
12. 23. exlr., ubi alii alitor leg.: fortasse locus
est corrupiui. V. ci. Fit ad h. I. et v. SAPINUS.
SAPllOPllAGO, it, ere, n. 3. pulridis cibii ve-
ecor: a oartpdj, putris, et payio, comedo. Transla-
te et obsceoo seosu de cunnilingo usurpat Mar-
tial. 3. 77. ut quid enim, D-elice, saprophagis?
Quadam editionei scribunt Grace oanoofayiif:
est enim Grsca voi.
S A PROS net Saprue, a, urn, adject, oaitpo'e,
Grace pulridum sigoificat. Hinc spud Plin. 28.
Hist. nal. 9. 34. (132). Saproi easeus dicitur,
qui cum sale et sorbis ilceii e.viuo tritui po-
tusque medetur eceliaeii.
SAPSA, ipsa, et noo alia, apud veterei: quail
it ipsa: a Saoskr. sa, pron. 3. pen., hie, is, b.
e. i-psa vel ea-psa, seu ea-pse. Hinc Festal p.
325. 17. Miill. Sai Virrius putal ilgnificare ea».
Enn. apud eximi. ibid. Quo res tapsa loco seie
osieolatque Jubelque. Pacuv.ibid. Nam Teucrum
regi lapse rei restibiliet.
SAR, ra. genus piscis, Pbasnleum. llngufi. Iiid.
12. Orig. 0. Qua nunc Tyrui dicitur, olim Sarra
vucabalur, a pisce quodam, qui illio abuodat,
quern lingua sua sar appellant.
SARADALA vel Saraballa, Crura, n. ptur. 2.
tl Saraballa, Srum, f. plur. 1. Est etiam Sara-
ballum, i. n. ling. 2., de quo vide infra. — Sa-
r"abala,..avaJupi'Ssj, eadem qua sarabara:. est a
Cbald. 7nu-;D savbeia, braca, quod a ^IID
sarbel, teiit. Uieronym. Ep. 1. n. 9. ei Da-
niel. 3. 94. Circa quorum saraballa, lanctaraque
casariem innoiium lutit Inceodiura. V voo.
seq. Forma taraballce, fem. plur., est /iugastin.
de Magislr. 33. — Etiam tarabaltum. Invenitur
apud Commodian. It). 1. Mercurius veiter fiat
cum saraballo depictui, Et galetm. aut plleum
pinnatui, cetera nudoi. At Schulziui la Lex.
Btbr. Chald. T. 2. p. 1197. putat, laraballum,
a Commodiano memoratum, Don bracas, sed
eblamydem sen pallium ilgnificare; eaimvero
Mercurial sapissirae la antiquis raoaumentli vi-
sitor cum cblamjde retro rejecla, cetera oudui.
SARABARA, a, f. 1. et Sarabara, Srum, o.
plur. 2. vestis Penica geoui fluium et ilnuosuin,
ot Isid. 19. Orig. 23. deseribit. Est autera eadem,
qua Latioe braca. Publiui apud eumd. ibid. Ut
quid ergo in ventre tuo Parthi sarabara msgen-
derunl? Bieronym. ad Daniel. 3. 21. Pro bracis,
quai Sjraraacbus a'vafupi'dae interpretatai est,
Aquila et Tbeodotlo saraballa diterunt. Lingua
— 223 —
autem Cbaldsorutn saraballa vocantur- braca
eorum, quibus crura tegunlur et tibia. Tertull.
Pall. 4. He Alex. St. Viceraf Medicam gentera,
el victus est Medica veste; triuoipbalem cata-
pbracten amolilus, in captiva sarabara decessit.
Id. Ilesurr. cam. 58. Babylonii ignes trium fra-
trura nee tiaras, nee sarabara lasarunt. Alii leg.
sarabaiai. Ei bis patet, sarabala rectius, quam
sarabara scribi; eamque restera fuisse, qua et
crura et femora legit, quamque ila definit Tac.
■2. Hist. 20. Bracas, legmen barbarum.
SARAPA, a, f. 1. nomen avis vulgo ardea.
Sch. Bern, ad firg. 1. G. 36*. Alii rectius leg.
srtipa. V. hanc voc.
SARAPIS, if, f. 3. Besych. Sapoirt?, it:p«-
xd; Y'toiv ixaooXeuxo;. h. e. Persica tunica can-
didos babeni elavol. Plant. Pcen. 5. 5. 33. De-
glupla manas, larapis, semicinctinm. Alii aliter
leg. _ l(B. De nora. propr. V. ONOM.
SARCASMOS uel Sarcasmus, I, ra. 2. oapxaop-o'e,
species allegorise, qua acriter Irridemus aliquem:
plena odio atque bostilis irrisio, per amarani iro-
niam, Jocus amarulentui. Grace voi a oapxdfa,
carnes detraho, ut (it a canibui morsu lacerantl-
bus : quia bujusmodl irrisio valde mordet, ct quasi
lacerat: nostrates vulgo levar la pelte dicunt.
Quintil. 8. 6. a med., Charts. 4. p. 247. Putsch.,
Diomed. 2. p. 458. Tale est illud Virg. 12. £n.
359. En BgroJ, et quam bello, Trojane, petistl
Hesperiaia, metir^ jacens. et 10. ibid. 557. Islic
nunc, metuende, Jace. Adde Sail. 1. Hist, fragm.
35. Kritz. A C«"c. 3. Orat. 53. 202. did videtur
illusio. V. — Alio modo deseribit Rufmian. defig.
sent, nempe quum fcediora slgniflcamus, non line
dlcaeitate corteiona: ut in Iilo Virg. 3. Eel.
8. Novimat et qui te, transversa tuentibus birds,
etc. et Cic. Dom. 18. 47. Seite noster, bona ve-
nia quonlara Jam dialectical ei, et boo quoque
llguris. et Ccel. 13. tub /in. N III intercederent
mibi iaimicitls euro iiilui muilerii Tiro: fratrem
volul dicere: semper ble erro.
SARClA. r. SARCOMA.
SARC1MBN, mloii, o. 3.(iareio) cucitura, rap*
pezzatura, p'apij, lutura. Aput. 4. Met. Tunc
tenui larciroine lummai oras ejus (corit ursini)
adaquamus, et Junctura rimam, licet gracilem
tats clrcnmDuentii dentitate isplmui.
SARClNA, as, f. 1. iavolucrum, faicll rerum
uteniilium, quern quit bumerii porlare potest,
v. gr. in itinere : a sarcio (ef. o'apyart), vlneu-
lum, vimineuni opui, caniitrum); purro fa mi-
litia eit qaldquld pro ie quisque portal miles, et
oppoo. s'mperlimento, quod pro toto etercitu est,
to; oxiu'tj, to' poptiov, pa'xeVXos (It. fardello, fa-
gotto, bagaglio, carieo, soma, talmeria ; ft.ba-
gagt, paquet; Uisp. bagage, paquete, carga;
Germ. d. tusammengesehnurte Bundel, BUr-
de, Last; Angi; a bundle, burden, load fardel,
pack).
I.) Propria. ^ I. Generalim. — a) In ling.
num. Fronto de differ, voc. p. 2197. Fudcn.
Onus Tehlcutorum et majus eit: larclna bomloum.
Plaut. Trin. 2. 4. 194. Actum esl de collo meo :
geitandui pertgre clipeui, galea, iarcina. et 3.
2. 93. Sarctnam comtrlngere, et clipeum ad dor-
sum acebromodare. Horat. 1. Ep. .13. 8. gravli
sarciaa cbarta. Proptrt. 4. 3. 43. Romania utinam
patuissent caslra puellis! Essem militia iarcina
Gda tun. Petron. Sat. 117. a med. Precatl deoi
riam ingredlmur: ted Corat, detrectator minli-
terii, posila frequentiui iarcina, maledicebat pro
perentibui affirmab&lque, ■• aut projecturum lar-
eioai, aut cum onere fugiiurum. — 6) In plur.
num. Sail. Jug 87. Prluiquam eiercitus aut in-
itrui aut aarclaai colligere qulvlt, equitei In nos-
troi iaeurrunt. Cess. 9. B. G. 17. Legionem
sub sareinis adorlri. Auct. B. Aft. 75.' Eilsli-
raabat, rallllei mb onere ae tub larcloii defail-
gatoi pugnara non pone. Cat. 3; B. G. 76. Ma-
gna parte impedimentorum et sarcinarum relicta.
Liv. 10. 20. Arma In larclnli deligata. /d^40.
3. Sarcinli.Jumentlsque eoactli etc. Tac. 1. Ann.
23. Sarcina fugientum direpta el ibid.- 20.
Sarelnti gravare allquem. ^ 2. Sp'ecialim di-
citur etiam de oaeribui, qua jumeoiii, aul plaui-
SARCINATR1X
iris vehuntur. Phcsdr. 2. 7. Muli graratl iar-
einis ibant duo. ct 3. 20. Asinus bajulaoi satct-
nas. Auct. B. Afr. 75. Liiaruro mercatorumque,
qui ploslrii merces portabant, intercepts sarcinif.
Uine sarcinaria jumenta. V. SARC1XARIUS. Cat.
I. B. C. 81. <f 3. Item de rebus do'rui cislii
arcave composills, moot'i. Martial. 2.11. Salva.
est et uior sarcinaque servique. et ibid. 68. To-
lls pilea sarcinii redemi. Quintil. declam. 12.
13. Ubi universal families fames eistiniit, Inane*
domus situm dueunt, jaeent, relicta sine berede
iarcina.
II.) Translate. Phmdr. 3. 15. portat onus igno-
tum certu mensibui: Novissime prolapsaro effun-
dit aarclnam. h. e fetum parlum. Sic Ovid. 6,
Met. 224. Ismenos, qui raatri sarcina quondam.
Prima lua fuerat. Id. Heroid. 4. 23. Sic mala
vixque subit primos rude pectus amoref. Sarci-
naque bac animo noo sedet apla meo. Id. 3.
Pont. 7. 13. Hac quoque, Naso, feres: elenim
pejora tuliitl. Jam tibl lentiri sarcina nulla pot-
est, h.e. molestia, calamilas. el 1. ibid. 2. 101.
publics sarcina rerum. il peso del governo. et
fiatif. Most. 2. 1. 82. hinc speculaoor procul,
Cnde advenientl sarcinam imponam seni. h. e.
curam, molesliam, ntgollum facessam. Varro f.
II. H. I. Annui octogesiraus admonet me, ut
sarcinas colligam , antequam proficiscar e vita.
far fardello, far fagotto. Ammian.n. 12. It.
Cundiciooum sarcina compensare ioimica facta.
Apul. Doctr. Plat. I. exlr. Valetudo obteritui
pabuli sarcina imraodico invecta.
SARCl.NALIS, e, adject, (sarcina) ad sarcinam
pertioens, ul Sarcinalia jumenta, bestie da en-
rUo, apud Ammian. 16. 6. 55. et 29. 5. 3.
SARCfNARlUS, a, urn, adject, (sareina) ad iar-
cina* pertioens, .oxsuopopixo's, ut-Sarcinarium ju-
mentum, quo iarcina vehuntur. C'cei. 1. B. C.
81. extr. Illi omnia sarcinaria Jumenta ioterfld
Jubent. — Cf. Saptuvapiat jSapxai, navicula ad
tranifretandum Jo. Lyd. de magislr. /?. 14. b.
e. onefaria, a iarcina; »U enim: Za'pxiva
nat' ou'tsu'j to dypot xbX«t«». — ■ Hine
Sarcinariui, »•', m. 2. absolute, qui larcina-
Jumento vebendai curat, mulattiere, apud Por'
phyrion. ad Moral 2. Ep. 2. 72.
SARCfNARlUS, Il t m. 2. F. roc. praced.
SARClNATOR, orii, m. 3. (lareina) dao dlvena
ilgniflcat, proui eit ^ 1. Sarcinaior, a jorct'c,
icil. iartor,qui resareil ae reparat, et specialim qui
suit, et vestei reflcit, sartore, risurcitore, oxtu-
aortip. Serv. ad Virg. 12- Mn. 13. Sarclnato-
resconcipera dicuutur veillmenta,quum e diveno
eoojungunt et edstruunt. Lucil. apud Ifon. p.
175. 33. Merc. Sarclnatorem esse lummura, mere
centonera optima.- Plaut. Aulul. 3. 5. 41. PetunC
fullonai, larcinaiorei petunl. Paul. Dig. 47. 2.
82. Fulio, vel larelnator, qui pollenda et sar-
elenda vaitimeota aeeapit, it forte bt* ulatur at
contrectalione eorum furtum fecisse videtur. Adde
Charii. p. 94. 21. lieil. et Inscript. apud Orell.
7274. •! 2. .Va-einator, a iarcina, bajului. Bf
da p. 2345. Putsch. Sartrlt, vel lertrli, quae
-arcit: lareinator qui {al. leg. larelnatrli, qua)
larclnaa tervat. Ila enim habet et Fronto de dif-
fer, vocab. p. 2192. Adde Albin. p. 309. 28. fail.
ei Gloss. Cyrill. Sxeuo^dpoe, v«slfer, larelnalor.
SARClNATRlX,' trlcii, I. 3. duo diverse «i-
goificat. ^ I. Sarcinatrix, a tarcio, muller,
qua veitei *ult, at redelt. sartora, o'dnyc,. Var-
ro epud Non. p. 68. 25. Merc. Uomlnei ru-
itieoi in vinderala incondlta eantare, iarcina.
Iricei In machlnl*. n. «. dum in machinl* veoalea
prostant. V. MACUlNA.Gyus Dig. 15. 1. 27. Ma-
jime slqua aarcinatrli, nut teilrii erit, aut aliquod.
anificium vulgare exereeat, — Full inter ofiicla
doraui Ai'gusta. Probatur quinque Inscript. apud.
Grutar." 580., quarum una n. 2. ivu* ivcvmm.
AVO. L. IARCINATR1X S MVWDO MVL1SBHI. Adde apud.
Murat 896, 5. el Orell. 615. el apud Benzen.
Tl~h. Gloss. "I.abb. Sareioatrii r)rrqTf >ec t «»•"
tpia. ^.2. 5arcinalrix, a sarcina. If on. loc. eit.
Sarcinalricei non, ut- quidara volunt. lareilricc*,
quasi a lareiendo: led cnagis a sareinii - , quod plu-
rimum vesllum lumam. Idem conQrmareTldentur
SARCJNATUS
Sot. Tir. p. 131. Sarcina, lercioulaj larctaalrli.
Adde Fronton, he. eit. Id SARCINATOR.
SARClNATUS, a,, am, p»r«cip. ab inas, tar-
eino, o*toofoct£», tarclnit onustut. Plant. Pain.
5. 9. 19. Video, homines earclnatoi eonsequl?
Adds Paulin. Nolan, carm. 21. 941.
SARClNOSOS, i, um, adject, (s&rcina) Comp.
Sarcinotior. — Sarclnosui est pondereeui, petan-
it. Jpui. 8. Mel. Lupi vaitt* corporibui Mreiootl.
Auit, Priap. 80. Ken ei poets -ercinosior not-
tzo. h. ». majors Ingoinum ponders przditui.
Mil reditu leg^ faiclndeior. F. FA3CINQSUS.
SARClNULA, as, f. t. (sarcina) deminul. a sarci-
na, fardeUetlo, fagotlino, batiujfoletto, oxeuctpiev,
parr* sarcina. — a) .In sing, ouro, Geli. 19. .1. a
I %ed. Bi larciatila sua Hbrum protulit. Item Augu-
tin. 9. Civ. D. 4. Be tarciaula lua proferre Stole!
Epic'.eti librum, Apvi. 1. Met, Sarcinulain turners.
■— b) la plur. num. Catull. 28, 1. Piionis com-
Itet, cohort insnls, Aptli sarcinulit et eipeditis.
Pelron. Sat. 99' Ilaqoe, quod bens even lot,
Sipedlte larcinulas, et lequlmloi ma. Plin, 4. Ep.
. Sarclnulat alllgare. quod tit iter faciuri. el Ju-
venal. 3. 160. Qolavgeoertife placnil cenwrmi-
nor i fttqu*- puella Sareinulli imparl h. e. dote
et oplbus. Id. 6. 146. Collige larolnula*, (Beet
llbertui, et eil. h. ». re* lua* tlbi babe, fa far-
dello, ■ vatlene.
SARClO, aareli, jarii, tartum, tarcire, a. 4.
Faler. Prob. la Oathol. p. 1489, Putteh. pra-
terltum earcivt pro earti agnoicit, led nullo terl-
piorls teitimoaio eooflrmat, — Rallooe babita a-
t jmi, alii conjungun t cum Sanskr. tares, omnia,
integer (Cf. Ftit. loe. eit.); alii cum Gr. pdma,
auo, per metatbeiln; alii cum apxe'ta, adjuvo, unde
earlui pro laraiiii, o'pscetde. — Particlp. far-
dent X. 1.; .Sariu*- in omn. paragr. et la fin.;
Sarciendu* II. — Sarclo eil integrum faeio, b.
a. qua nspta aunt, quaua, foittit, refielo, rsitiSjio,
reparo, rasarcio, p'affTu, avaoxeua'^ee (II. entire,
rappeitart, rattappare, racconciare, rifare; Fr,
raceommoder, ravauder, rapiieeri Hiip. remen-
dar, poner rtmendiot, 9ueir; Germ, tlvf, 9t-
tchadigiei ausbessern, zurechlmachtn, tuieder-
herslellen, flicken ; Angl. to botch, mend, patch,
piece, repair).
I.) Propria. *f I. Generatlm. Fettut In Sar-
fe; Sarta in anguraUbui pro Integra ponltur: tase
tarteque audi re -idereque> Ob quam cauiam o-
pera pabllea, qua loctntar, ul Integra praiten-
tur, tarta lecta rocantur, elenim sarclre eil in*
tegrojn facere. Bso Fettut, qua Charit. 3. p.
195. Putteh. repetll ab eo tampta. Cato R. H.
9. Fane* referee larcirtcDorotque fieri: eentonei,
cnculionet fam'Ulam oportulau ilbi sarelre., et
ibid. 33. et 31; Face, uti eorbnls tare ran tar. et
ibid. 39. Si dolia bene larierii, aut bene alllga-
Terla. Farro 6. L. L. 64. Mill, la Teitimento
tarlura, quod eoraprebemam. Juvenal. 3. 254.
Soindunlar tunica? tarta. Martial. II. 33. de
blbula tarta palude lege*, et 1. 104. Caleeu* eil
•arta terque quaterque cute. Colum. 4. R. R.
18. in f\n. Vlodemiatoret ptdstnenta sarcientea..
Plin. 18. Hitt. nat. 26. 84. (236). Dolla quassa sar-
clre. Id. 37. ibid. 2. 10. (29). Fragment* cry.
ttaill tarclrl nullo modo queunt. Id. 18. ibid.
20. 85, Semloarla fieri, el Vetera tareirl. ripian-
tarti, rimetterti. et Pallad. 1. R. R. 17. Rimas
et lacunas cltteroarum, el pliclnai, Tel puteot
tarcire. *f 2. Speciatlm, In re medlca. Id. 28.
ibid. 14. 58. Feminum heed! cinl* rupta lateitlna
aarclre mire traditur. et ibid. 16. 62. Pernlonet
artlnut adept, rlmaiqne pedum omnet tarclt. uni-
*ce, rammargina, ehiude. et .Scri&on. Corn-
pot. 206. Sarium Tulnut. — Sarcire legere for-
mula, da mdiflellt, in Intcript. apad Orell. 2488.
unde loeuilo tarta' tecto. V. Infra.
II.> Translate eat compentare damnam. reme-
dlum affsrre, reponere In prlorem itatura, ritar-
tire, rifare, rimettere, compentare. Liv, 9. 23.
a med. Daraoa reitra, milltet, omnium qui de-
feceront, populorum prasda tarcientur. Cqji; 3.
B. G. 68. Cupient ejua diet detrlmentum tarcire.
et ibid. 83. tub /In. Dandarn omnibut operam, ut
aeceptum Incommodum rirtote tarclretur. et ibid.
— 224 -r-
74. Exereltul qnldem omni tantut Incssslt es in-
-commodo dolor, tantumque itadium lnfamis sar-
cienda. Festut: Sarclto in XII. Servlui Sulplciut
all tlgnificare, damnum tolrlto, praitato. Cic.
9. Phil, m 8. Nulla dubltallo relinquetur, quia
bonore mortal, quam Tiro injuriam feclmus, tar-
eiamui. M. 3. Fam. 1. Perfleiam profecto, ut
long! temporli uturam, qua carulmut, erebriiate
et magnitudine ofQciorum meorum tarciam. Firg.
4. G. S49. generlt (apum) lapsaa jarclre rulnas.
Adde Claudian. Consul. IF. Honor. 460. Ho-
rat. t. £p. 3. 81. an male tarta Gratia neqoic-
quam coil, et retcioditur P amicizia mat vappat-
tumata. ~ Hino Particlp. prater., cujus eiem-
pla retulimut,
Sar tut, a, um, adjectirorum more oecurrit,
el conjungltur cum tectut per partlcuiam et, Ita
(tl Integra locutlo ill tarta et lecta: nam in ilio
Clc 3. Ferr. 61. estr. Cballson etiam in bis
tartlt tectit dominate eil: AscOn. legit tartit te-
ctitqae, el tubjunglt: Addidit que, ut enet ple-
num dictum. Ceterum fere loeutio eit tarta («■
eta, b. e. Integra et incorrupta, Ita eomemia,
ut tl quid corraptum til, reparetar, teQclatur:
et dieitut. de adiflciH et de operlbui publicls,
fabbriche tenufe, in buon estere, in buono tta-
to: nottratet vafeo dicant »'n eoneio e in colmo.
I.) Propria. — a) Absolute. Feslut loc eit.
Opera public* qua locantur, ut Integra prresien-
tur, tarta tecta rocaotur. et Charit. 2. p. 195.
Putteh. DiciraatUaria ttcla locare, conducera,
traders, eiigere, prastare, tueri, habere. Qic. 3.
''err. 50. 130. Qaum eoninles sdei sacra* iocavis-
sent, neque potulsssnt omnia larta tecta eiigere;
Tectum eit tenatuieootultum, quibus de tartii te-
etii cogoltum noo easel, uti psatores cognosce-
rent. Ubl Atcon. Harum rerom eura propria cen-
loribot dator, id eit sartorum tecterum esigen-
dorum. Varum hco tuerl el procurare^ cum ce-
terl* tarn publlcii, tarn priratlt operibui, adiliura
cura ett annua. Liv. 42. 3. Censor, cui sarta
tecta eiigere tacrli publlcii, et loea tuenda more
majorum traditam eit, Madvigiut tameo (Emend.
Liv. p. 619.) corrlgit locare tuenda. nam quuitr
sarta tecta, ut ille ait, lenslm prorsu* pro ipsls
adificlU, qua tuenda erant, ul tarta teciaque ei.-
tent, acclperentur, et locare larta tecta oon
mlnui quam locare adem lacraro dicebatur
et eiigere. Cic. loo. eil. Quatlrlt, quit sdem
Caitorl* uttam lactam deberet traders, et mox.
Monumeotum ilia amplitudlne, illo opere,quam-
rit tartam tectum lategrumque enet, tamen etc.
African. Dig. 7. 8. 18. Si domus usus legatus
tit tine frucsu, commanti refeetio est in sartis
lectli lam beredli, quam uiuaril. Vlp. ibid. 1.
7. Fructaarium reficere adei per arbilfcum cogi;
bactenu* tamen, ut tarta tecta habeat tl qua ta»
men Tetuitite corruiitent, neutiquam cogl refi-
cere. Id. ibid. 1. 46. 7. £det sacrai, et opera
public* clrcumtre loiplciendi gratia, an tarta te-
cta tint. — b) Cum Genetlvo Cii. 13. Fam.
11. Sarta tecta sdium laerarum locorumquo com-
munlum tuerl.
II.) Translate. Plant. Trin. 3. 2. 36. Sarta A
tecta tna pracepta usque babul rhea modeitia.
Cic. 13, Fam. 60. Hoc mlbl da, ut M\ Curium
•artum et tectum, ut ajunt, ab omnique Incom-
modo, detrimento, moleitia ilncerum Integrum-
qua conserves.
SARCfON, II, n. 2. oapxi'av, caruncala : ila di-
me Tltiam in imaregdis, quasi ijuaffidam gem-
ma carnem. Kin. 3/7. Hitt. nat. 5. 18, (73).
SARClTECTOR, Sill, m. $. (sarcio el tectum)
qui tectum lareit. 7sid. 19. Orig, 1 9, Sarcitector
dlctui, quod ea multii bine Inde eoojuoctii la<
bulli unum leeli tarciat corpui. Gtott. ejutd.
Sarcltector, qui tecta reiafHt.
SARCITIS, tidls, f. 3. oapxTtic, nomen gem-
ma bubulam carnem refereotii a oa'pf, aaaxo'c,
earo. Plin. 37. Hitt. n-f. 10. 67. (181).
SARClTOR, Brie, m. 3. (tareio) qui tacclt, el
refleit, tarlor. Intcript, apud Faorett. p. 753.
n, 601. m. pvprvt m. u vnBARTS barcitor mbi_
IT CLAHAB CONL1B8RTAB BT LAVRI.NTIRA8 t. 1. I. X,
Prob. app. p. 202. 2fc Xeit. Inter larlorem et
8ARC0PTES
sarcitorem boo intern! , quod tariorem agrum
•arrientem ilgnlficat; tarcltorem autem restem
sarclenlem demonitrat. Sed F. SARTOR.
SARCITRIX, trlcii, t. 9. (tareio) qua lareit,
larclnatrii. T. Ifonii toe. eit In SARCINATRIX.
SARCOCfiLE, et, Grmea poiitione, et Sarco-
eela, «j,"f. 1. oacxexifXi), hernia canto**. Iheod.
Priteian, 1. 26. Boo barnlarum et perse veran-
tiam ptercorrabit, et bydrocelai, et sarcocelai et
enteroeelaa similiter. Adde Mar cell. Empir. 38.
139. Celt. 7. £8. extr. Grace oturpat.
SARCOCOLLA, a, f. 1. oapxoxe^ia.genui ar.
borit, et ejua lacrlma in Perside: a acip£, cs.ro,
et xoaacc, gluttnum, quia rulnera glunnat. F.
ARGEUONIA. Plin. 13, Hist, nat. 11.20.(67).
Fit et ei taroocolia (ita Tocatur arbor) gumml
utiliisiiDom pictorlbui ac medicii, timlle polllnl
turit, et Ideo candidum, qnam rufum, meliui.
Id. 24. ibid. 14. 78. (127L Sunt, qui et lareo-
collam spina lactfmam putint, polllnl laris timl-
lem, cum quadarriacnmonla dulcem.
SARCOFAGO et
SARCOFAGUS. F, SARCOPHAGO et SAR.
C< HAGTJS.
oARCOUA, Stis, n. 3. aapxufia, eit luperfiaum
earni* Incrementura, quo ultra modum corpora
isginaotur: Gracl enlm carnem oapxct Tocant.
Isid. 4. Orig. 7. A.lll leg. tarda, alii, recline po-
lysarcia: Grace eoitn tnXpoagiua hujuimodl
corporis iltium appellator,
sarcOpiiAGO, at, are, a. 1. in tarcophago
eondo. Translate fenanf, la epist. pram. carm.
6. £. 5. tub iait. Intra me quodammodo ma*
ipsura tRenlio larcbpbagante ispelieoi.
SARCOPHAGliM, I, n. 2. F. roc. isq.
SARCOPHAGUS, a, um, adject. Sctibitor St
turcoftgus, Inscrtpl. apud Orell. 194, hbmuia
CAISIANA SARCOFAGO COKDIDiT. All* Bpod eUI7>d*.
4432. Adde Oromat. p. 381. 29. Rudorff. e( ?.
And. qucest. gramm. p. 183. 4. Xeil. qui etiam
alt banc vocem frequenter in antepanultima a
q.uibu>dam aeui, sed luaviut ease acui panulti*
mam. — Sarcophagus, oapxopa'yoj, qui carnem
comedit, consumit,' cakistlcui: a oo'pf, cato, et
Sayiiv, comedere. *J 1. Generatlm/ Intcript.
3ud Tochon, Cachets det oculist, p. 47. tvmi.
TAVRt CROCODES BARCOPHAGyM AD ASPR1IVDIKBM.
*f 2. Specialim dicilur de iapldii, leu marmori*
genere, in quo- corpora defunctorum condlla ci-
te ad ossa redlguntur, nee modo caro, sed etiam
ossa ipsa Intra quadtageslmum diem absumuntur,
eiceplis denlibus. Ct plurimum east Ispit Auiut,
qui «lc Tocabarur, quia effaderelur in Asn'a re-
gione Troadls, rel Mysia, nempe circa Ailum
urbem. Plin. 2. Hist, not, 96. 98. (210). At
circa AsVon Troadl* lapis naicltur^ quo consa-
muntur omnia corpora: iarc,opbagui vocatur. Id.
36. ibid. 17. 27. (131). In Atso TroadU tawo-
pbagui lapis fljsili T,eaa tclnditur. Corpora de-
functorum coadjta la eo abtuml constat intra)
quadragesimum diem, eiceptli denlibus. — Hino
Sarcophagus, m. et Sarcophagum, i, a. 2. ab-
solute, per synecdocben, pro lepulcro ponl c*nsue-
vlt, pr.£seriini eo, i-a quo cadaver Integrum sine ro.
go co udi tur, jspokro: cajas rel eiempta babes
ia Inscript. apua prufer. 688. 10. et 689. 8.
et C92. 10., et de Alejandro M. Curt. 10. exlu
aarrat. Juvenal. 10. 171. de Met. Ales. Quam
tamen a figullt munltam Intraverit urbem, Sar*
copbsgo eontentat erit. Sccevola Dig. 34, 1. IS-
tub /in. Ct per ebsentlam fillaram mearum ad
•arcophagbam meum memorlam meam quotan-
nis calebreot. In Intcript. apud ffruter. 607.
I. Ficilll sarcopbago. et mot. Marmoreo larco-
pbago corpora cornmendars et eolllgere. h. e. fl-
ctili fsreopbago ed tempos, marmoreo In perpt-
luum. Ad.e Prudent. 3. Cathemer. 203. et Aw
gustin. term. 102. — Plur. num. gen. neulr. in
Inscript. apud Don. el. 7. n. 38. obi t. mar-
mor subaudlrl poteil. — De larcophagli defun-
ctorum docte diswlt Fitcont. in Prozf. T. 6-
Museo Pio-Clem.
SARCOPHAGUS, i, m. 2. F. voe. praced.
SARCOPTES, a, m. 1. esrpxc'nT?)?, tltului eil.
libri jeoundi Apkii, in quo agit de earnlum «-
SARCOSIS
eilone, dequa Ineiiarum csrnlam eondimentli, •
oa'ef , eapxe'e, caro, el koht», eado.
SARCQS1S, la, f. 3. capxeeoie, morbu* veterl-
nor urn, quo, quum blberiai, inOantar, et sufflans.
Fegtt. 3. Feterin. 26.
gARCTB. F. SARTE.
SARCflLA, as, f. I. Idem ae «arculum. Gloss.
St. Lot. S*.aU'c, jsrcula, tareDlam.
SARCOlArIA, a, f. 1. T. voe. «eq-
8ARCflLARlUS, a, am, adject, (sarcalam) ad
*areuluw pertinent: bins
Sarcularia, a, t. 1. absolote, tltulot coma-
dia L. Pcmponll Bononlenslt, cuius meminit Ifon,
p. 13. 1. Merc Pomponlus Sarcalatla : Alter a-
raet, potat, prodlgit, patrem luppilat temper.
SARCfJLATlO, Sail, f. 3. (tarcuio) sareniamen-
to, cxaXtoij, acta* aareulandl, tarlilo. Plin. 18.
EUt. not 21. 60. (184). Sareulatio Induralam bi-
barno rigore toll trUtltlam laiat teporibu* vernis;
Pallid. 3. jS. R. 34. Caalit gaudet starcore et tar-
eulatione.
SARCGlATUS, a, em, particlp. T. Toe. leq.
SARCtUO, u, Slum, are, *u 1. (s.-.reulum) Parti-
clp. Sarculaltu, — Sarealo an tarcuio fodlo, wrio,
tarchiare, oxobXu. Pailad. 2. R. R. 9. Sereai*
diebu* *ant earcuIaDda friimenta. et max'. Si sle-
et* segetes eareulaTeris. Id. 11. 'ibid. 11. Sinapi
faraularl debet astldue, at respergator palrera,
400 fovetar. Prudent. 10. trips ouf. 204. Nate
In borti* *arcalatl*.
SARCflLUM, o. uspiui quam Saiealus, i, m.
S. (&ario) tatchio, larchiello, exaVf, oxaXssri]-
Sno», ferramentam rastleum, quo terra leTlter
adltar, earltur et ab iootillbos berbit purgatur.
I.) Propria. SdtcuU>$ timplictt, et Weorne*
raeraorat Palled. 1. R. R. 43. A mam et II-
gone differs, quia bis leTlue terram ferit. (Dade
saontana gentes tarcalls arani, at etl apud Plin.
38. Bin. not. 19. 49. (178), qala lapidum ero-
SrHas alte Infigers Tetat romerem aut llgonem.)
Cum bit !amm coofundlt Horat. loe. Infra cit.
Cato R.R. 155. Quura pluere lociplet, famillam
earn ferrets sareulii Mire oportet. , Colum, 10.
M. R. 91. Tune qnoque trlta solo tpleadentla
sareula suinat. Id. 2. ibid. 11. ad fin. Minimis
aratrlt proaciadunt, alqua Ita Jaciunt temlna, et
aareulia adobraunt. Plin. 18. Pitt, nar. 28. 65.
(341). Fabara let! urcolo purgare reriu* quam
fodsrs. et ibid. 7. 18. (80). Hordeum sareulo terl
dicunt saplentes agrlcela; proptarta' eelerrlme
redlt. Sillig. sacealo. Id. 19. ibid. 6. 33. (109).
Sarsalo levlter coarelluatut radices. Id. 17. ibid.
26. 41. (250). Rlguo* pro tarcuio est h. t. rifu*
dlrca *1'.8» deductae, berbat aeeaat, tareoli vlcem
prsitat. — looalarfter Pompon, com, 90. Sareu-
h>m bine UIo profectas et, iillm redilitl rutrum.
II.) Traatlate. — a) Per ijaecdochea, orane
rottlcl ferramentl genu*. Ita ForcelUnut latelll*
git Eorat. 1. Od. 1. 11. Ilium - Gaudeatem pa-
triot Bndere tarcolo Agrot Attallcla coadlcloatbua
Kumqaam dlmorea*. At aont, qui tarculum hio
proprle aeciplaot, at per Id tigaiScei Eorat, a-
groa Tlllorct, ubi tarculum pro romare adblbea-
tar. — 6) Melaphoriee. Snnod. 4. J?p.2. Fettlna,
Maguam lectionie tarcuio 'purgan'do.
SARCttLDS, I, m. 2. V. too. praoed.
3AR9A et Sardla oe, f. 1 . duo dlverta slgnlSea!.
-| f. 35t ptosis, eadem ae Sardinia, et geaere pt-
?23iiidi3m, eojoa multai usus la salsaioeatlj. Ett
salm pekmii loaga, et Ooeano vanieni, at Plin.
33. Mitt, ndU It. 53. (161) doeet. Id. aid. 6.
57. (46). Contra presterl* raoraum tarda prodeit,
JSdicL Diocl. 5. 12. Sards, tire tardlnat. Adds
Cahm. 8. A. R. 17. 12. et Plin. ralerian. 1. 37.
Jfie. 9. 10. Sards fertllla. — Joculariter ludit
In bao voce Cie. pro Scaur. 4. (edetxte A. Maia
la Clan. ouci. T. 2. p. 291.) Qaare qua potest,
qaamrlt talia iiU Sard* fuerit, alia Ubidioii
aut •morla ease tutplelo? Loquitur antem'ble de
malitrt Sard*, aj a. Bit etlam gemma teal-
ptart* otilluim*. prlmom Sudibo* reperte, ted
laadatlolme circa BabjJeniam, quam iapicidlna
qoadam tperirentur, barea* in uto cordi* modo.
IaTenltar tllam eomplaribo* etiii.Iocii la Paro,
In Abo, circa /Egrptum et Ltucada Bpiri (et
Ton. I?
— 225 -
la Sardlala, Ku-chsro te»te), neo fult alia gemma
apud anilquot uta frequentior. Plin. 37. EiiU
not.. 7. 31. Quldam puiaat, s nostril die! cor-
niila. — KB. De.cogn. R. f. ONOM.
SARDACHATES, *, m. 1. ocee5ax,«T>je. «P«-
elet achats timilitudinem cum tarda gemma be-
beatla. Plin, 37. Hist. not. 10. 64. (139). At
Silllg. leg. tmaragdachatet.
SARdXnAPALICUS et SardanepaIUeo*,i,am,
adject, pertiaen* ad Sardaoapalum, AUjrlotam
regem corrsptissima vita, *t libidlaum delicia-
rumqua affluent!*: de qao V. O^OM. Sidon. 2.
Ep. 13. a med. SardanapaHcom in morero pran-
dere.
SARDIa, m t •« r. SARDA. . _
SARDlANtJB, a, am, adject. 2ap«avo(, ad Sar-
det urbem Ljdla pertinent : quam Toe. V. In O-
NOH. Uioe Sardiaal batanl, h. e. eai!ane», quae
Sardibu* pro?enere prlmum: Sdeo apud Grasco*
Ita appellaaiur, nt docet Plin. 15. Mist. not. 23.
25. (93). Coil. Aurel. 4. Tard. 8. 67. Glan*.
quam Sardlsnam roeent.
. SASDlNA at
SARDINIA, a, t 1. tardtllo, Jrpioa*, gaant
pltctt, a Sardinia Insula. Colum. 3. R. R. 17.
a m*d. Tabente* haleeulat, et aalibu* aietam
cbalcidem putremque tardlulsm. Alll leg. tar-
dinam.
SARDtNfANTJS, a, am, adjeet. ad Sardlnlam ,
vel ad Sardet perttnen*. Bine Sardiniani la«
pete* apud Ifoh. p. 5*2. vl 3. iferc. Tarro Her-
eule Soeratieo: In omnibus booU qaotldlani*:
cdbo in Sardtnlanl* tepetlbu*. Alii allter leg.
SARDlNOS lapis, fortauo Idem ac Sarda gemma.
Fulgo-t. inlerpr. Apoc. 4. 3. Bt qui sedebat, »1-
milit erat adtpeetn lapldit Jaspidl* et lardini.
SARDISMOS, 1, m 2. flgura rhetorlca, for-
iQjse a SardSbue dieja, apud Cwsiocl. in Pi. 59.
SARDlUS, II, m. 2., absolute, et Sardlu* lapis
gemma dicta, at alt Isid. 16. Orig. 8., eo quod
primura reperta sit a Sardibu*: htsc rabrum ba-
bet colorera, marmorlbui prsestani: sed inter
gemma* ?!J!wlnia. Fortasse eadem est ae Sacda
Plinii. X. SARDA et SARDINTJS- TcrttsM. 2..
advert. Marcien. 10., Rieronym. In It. 15. 54.
v. 11. et 12., et fulgat. inlerpr. Exod. 39. 10.
8ARDO, as, are, 1. Intslligere »IgoIficat. Na-
Tius ; quod Bruti nee satis sat dare queaat. Ita Ft-
ttut p. 322. 24. Mull. Conjlcll Daceriu* dlelum
a Sardls, qnl etlam babebaatar Terslpellei; (Cf.
o'p&«i», et aosurdfMt.) At Tarro 7. L. L. 108.
Multa apad postas reliqua e$3e Terba, quorum orl-
gioes posslnt dial, non dubilo, at apud ria?Iam
In bcllo Panico: nee satis sarrare, ab aerate di-
ctum. Id est aperire. Ita leg. MuIUrut,
SARDOxfCDS, a, om, ejC
SAROONlDS, a, um, adject. SapSu'wee, qal
est et Sardinia int., quss Grace Sardo et Sardon
focatur. T. ONOM. — Hinc .^ 1. Sardinia her-
ba, qua et Sardoa. Solin et Plin. loec Infra ett.
% 2. Sardoniut risui, 2aoimioe <r&nt, qui sl-
mulata et cum ttomaebo fit, rliu* Actus, ami-
rnleaMu : Ita dletus a Sardoa berba In Sardinia,
qua ? escente* rlsus slmllitudlna eum apasmo emo-
rlunlar. Solin. 4. Barbs Sardoata si ednlio fue-
rit eesdentlbus, nerroe «ontrahit, rletu diducit
era, nt qnl mortem oppstunt, facie rldeotlum
Intercast. Badem Seroiiu tradit ad lllud Firg.
7. Eel. 41. Sardoit Ttdear tibl tmarlor hsrbls.
Plin. 20. ifiji. not. 11. 46. (116). Aplattrom in
eonfeua damnatlone est Tenenatum In Satdtnla.
Cie. 1. Fam. 26. Vlderl* mibl vererl, ae, el
tttam babuerlmas, rldeamu* yelkeica 2af 8»»ia».
Alii rlram Sardoniom rldere la boe Cleeronis loCo
iaterpretantar, prassenlis et qoaliscamque delecta-
tion!* causa pfernlclem albl areettere, sire in ea io
esse hltarem, qoas paullo post magnum malum ett
aIlatura.Sed vide, atalt el. FoWen. ad Sail. 9.
Mitt. 2^ mtriBcum origination!* errorea. Grael
enlm, Sardinia aoodam cognlta, telem ritum di-
tare fstas oafSct'wo* (Cf. Eomer. Od. 20. 301.,
ad qaem loe.. Schol. ed. Butlmann. p. 257.
autmor tt' to'* in' xavautaxyji* «poproe\jta» "j«-
X»ta irapaf to neapiwa*, & torn dwjm t«
^itXij. Qoa Tocit orlgine ignorati, Latin! mall*
SARIO
fanm rlsum ad stmUitudiotm. effeetu* Sardonia
trbat »ibl bene eogoitas dlterunl Sardonium.
•J 3. ^ordonscu* ecespes, de quo V. In SARDOUS.
SARDOnSICHA, m, t. 1. Idem ae eardonji.
Tenant. 8. oarw. 7. 19. Limine tardonjchai Ta-
riato lamina Oorent. niti tamtn legend, ear-
doniehi*. a. eumi. 8. tyid. 6. 228. •
SARpONltCBATCS, a, um, adject. e«p!ovu-
ytaTCC, tardonjebs ornatu*. Martial. 2. 29. Cuju*
et bloc laeet lardoojcbata manu*.
SARDONtCHOS.. I, m. 2. Idem ac sardonjt.
Juvtnal. 13. 139. Argult .Ipsorum qaot litter*,
gemmaqus Prlneep* Sardonjcbu*. AH1 leg. «or-
donychet. — Sardonychut lapit apud pulgat.
interpr. lob 28. 16.
SARDONYX, nfehlt, m. et f. 3. o*eB»vuf» «or-
donico, corniola, genu* gemmes: a tarda, qua
notat gemmarn colorls rnbel a Sardls prlmum re-
parian], et ony*, gemm», eoju* ett color *ul?-.
eandidu*, unguis human! *lmllltudlne, quia utrt-
usqa* colorem obtlnet. Plin.' 37. Eitt. vat. 6.
23. (86). Sardonjche* ollrn^ at ez nomine ipso
epparet, Intelligebaotur candore ta aarda (fe-
gend. et onrebl* candore et sarda: Ita enlm a- ,
pad Itid- loe. Infra ciU), boo est Telut carnibus
ongae homlals Imposlto, el utrinque traostueido.
Tale* esse lndlca* tradunt. et mo*. Arables et« .
cellunt candore clrenll pralueldo, atqoe non gra-
clH, neque la recesso gemmes, aut in dejecta II*
denle, sed in IpsI* ombonlbu* nitente, preeterea
subsUato nlgerrlmo colore. (Banc geroraanv Itall
none Tocant nJecolo.) Glott. p. 122. Id/Vodr.
Glon. Loewe. Sardonjt habet colorem. sangol-
nis. Juvtnal. 6. 380. denil radiant lestodlne iota
Sardonjche*. Ptr». 1. 16. Bt natalleia. tandem
cum sardonjche albua. Worttoi; 6. 41. Sardo-
njcha varum, !!ne|sqae ter clnCtum. et ibid. 28.,
Indo* *ardonjchas, Sejtba* amaragdos. Adde Te-
nant. 8. eorm. 6. 223. hid. 16. Orig. 8. Sat-
donyx, ex onjchlt candore at oarda, constat in-
but colorlbus: subtBrlu* nlgro, medio eandido,
saperlus mineo. -r F. alls de sardonjche apud
Plin, loe. cit., et fle aJusdsm asu In medicine
apud Pelagon. Peterin. c. 9. p. 18. $ 2.
SARDOUS, a, am, adject. S«p5e»t, AdSeri}!-
nlam pettlaeas, (jua Grace lapou dicitur :• bano
Toe. F. Sa ONOM. — Bine f 1. Jardoo herha,
aplasiram, qaod vsnsaatum in Sardinia est,, ut
Ptin. 20. Ifslt »Ofc It. 45. (.116) tradit F. 8AR-
DONiCOS, et ef. Tiro. 7. Eel 41. f 2. 5ardous
empti, glsba metalllea, qua to Sardinia In ar-
gentura excoqoltur. Kara Sardinia toluniatgenlt
dire, est, at SoKts. 4. scrlblt. RutH. '•/«" , « r -
354. Neo qaa Sardoo csesplte rnesta Quit- Alii
leg. Sardonlco.
SARGOlUS, I, to. 9. (tarsus) iljimntit. o tar-
gas, partos sargu*. ©!o«J. Cyrill. 2«p70C, «^?H«»
aargiilu*. ; ,.-.,.
8ARGUS, t, m. 9. plsclg gsnos, at alt niltif
p. 322. 20. ^5I«., <jal to JSgiptlo. marl lera
nascitar. iSparus Sargai Linn.) XticiKiu ap.u*
Fett. loe. cit. Quem praolarao belop*, quem *-
gjpto eargu' EOTeblt. Scrlblt Plin. 9. BtiU not.
17. SO. C63), 8819 asilduom'comUeni eju* gene-
tb) msllorum, qaod Salariua eppallatur, et cos- ■
num Jodlente eoi axeltetam pabalum deyotate.
Quam eutem aulll 5a nostro marl pastlm inre-
nlentur, fall! vldentat JJardufno Feitu* «**«-.
est., qui sarg'um /Egjgtiam esse pataot: olsl fottj-
Toluat !n ^!gjp«o praolpaum esse. BMkWon
Apvi. Analog. BrandaeU Sargu* bonu* est: aune,
magnu* erit si, Same. FUn. 9. Bitt. ««. 51.
74. (162) sargo* ait bis parere, Tere eteoetumao.
SARI, n. i'adeel. eiei, geniis June! in locls pa-
lustrlbu* nascent, cuju* Ineminit rheophr. flitt.
plant. I. 4. e. 9. et hi* terbls Plin. 13. An
war. 23. 45. (128>: Frotlcosl est generis et sari,
elrea Nilam naseen*, duor.um Cerme cubltoranx.
llttludtae, pollloarl crassltudlne, coma P>P7n (
slmiilqae mandilur modo: radlce ferrarli* ofQe>;
nit praclpua, carbonlt usa, propter durlliam. At
SlHIg. leg. sarlpha. (T. de earl etlam Maori ta
^ccod. Pont. T.9. p. 293. et AosenmSHer. »d
Exod. 9, 3.) — SB. De eognom. R. T. ONOB.
SARlO et Sarrlo, Is, tlTi et ril <t rol, rttum,
%9
SARIPHA
rire, a. 4. Quod ad icriptionem attloet, io opll-
mla ecdd. MSS., in Ediu. receatiortbui at la-
ser iptl. unum taotummodo r Invenltur. V. Fie-
ckeistn., If. Jahrbb. fur Phil. 60. 262. at 87. 212.
— Ration e autem babita etjmi, alii vocem eoojun-
guut cum Germ, tcharren, radere; alii cum ocu-
ptiv, verrere; alii cum tarpere, putare : ef. etiam
Cr. oxoXt'ftt et Let. icalpo. -r Particip. Sari-
lut at Sariendui. — Sarlo, $0Tavi£to, exaXi-
£u, eit tareulo, videlicet berbat inutilei inter ie-
getem tuccreieentei tareulo evello et purgo, te-
gctea iarlter icalpendo a noilli faerbii aareulo
purgo: et ditteri a runcare, qola boe fit manu,
earire ferramento : item ail occare, quia boe
est grandea terra glabat contendere, at pulvere
•emtoa Jaeta eooperlantor, earire eit berbai io-
utile* later legetem luccrescentes sarculo evel-
iere. Deiade occare potlremum eit ia agro co-
lendo, nrire eit prlmum pott enatas frugei. Fit
loim, quant tegei eit io berba. Prim porro ru-
»tlcl terrain variant, bine terunt, lade occaat,
turn Mriunt. Plata. Capt. 3. 5. 5. Nam tem-
per occaat priai, qaam tarluat, raiticl. Parro
■S. R. R. 29. Praia purged, ulleta ieri, legetei
tarlrl. Ptin. IS. Hut. not. St. SO. (184). Hor-
ileum occato, urilo, roocato, quibui dictum arit,
tliebu*. Id. ibid. Qui tariet, cereal, ne frumenti
radical eOodial. Calo B. R. 161. Ne ante aeraerii,
quam aiparagai aatui aril, ne io tariendo radical
!eJ»j. Alii leg. aarierif. Martial. 3. 93. ad fin.
Sirire latum. Ji. t. Inatiliter laborare, operam
perdere. Alii rectiut leg. futnere. Colum. 11.
JR. R. 2. ab init. Fabam aaririue nimiam lene-
rara, non expedlt. Id. 9. ibid. 11. Ligaeli raitrii
locoa tarieadut, et ideatidem raocandu* eit. In-
teript tpud Orttt. p. 380. tvtbl. heptybs iki-
tjsi aaiiTHxn. Rortat Plin. 18. Mitt, nai. 17.
45. (158). Fabam tar lariiam modiam fracUa a
medio aolida redderc Boe Ita aipiicat Colum.
2. R. R. 12, a med. Comperlmui, iaba beta et
etporgata modlurn para* tam plenum eue, qaam
Integra, Id. ibid, tub /In. Segei aerial earite
eorrompitur. Alii leg. tarta.
Homo 07m. Qoomodo different tarire, run-
care at occare, aupra dictum est.
SABIPHA, i,n. genus planla. Plin. 13.
JJiiL naL S3. 45. (128). Fruteclosl alt generis
at taripba circa Niium natceo*. Alii alitor leg.
P. 8ABL
SABtSA rectiut quam Sarlsta, a, fit, odpioa
et odpiaoa. tarta d'atta, picca, laneia, bails pre-
longs, qua Macedone* in balto atebantur. Pitt.
!•) Propria. Liv. 9. 19. Anna elipeoa tari-
*aque lllii: Romano KUtum at pUum. Id. 38.
7. tub fin. Przlonga casta, qoai tarlsas to-
cant, ad lummorendoi boitaa emlnebant. Stat.
8. Theb. 269. Fraiineai Tibraot Macetum da more
aariiu. Adda 37. 42., Curt. 1. *. ad fin, at 9.
1. a med. at Ovid. 19. Met. 400.
II.) Tranilata, per metonymiam, In illo Lu-
eani 8. 298. Prim! Pallaai area fregere eariiai,
ft. e. Hacedoaea. Sic 10. 47-Eol propiae timuert
ii'im, Qn«tn nunc piia tjment, popull. ft. a. Ma-
eedoaum, quam Bomanorum arm*.
SARlSAZONIUaJ et Sarlitazonlam , II, n. 3.
xona, 12 qua auipandltur aariia, at pbaretrazo-
nlam, ei qua pbaratra. Vox a Leileo axpuogen-
da; legitur aoim tantamruudo ia Not. Tir.p. 120.
ubi legend, aariiia, aaiiiiazoaiam pro Hrcw, ta-
rezonlum.
SinlsOPnOHCS «t Sarlnopborua, I, m. 2.
ooptoofo'poc , uriiam porlani, eaqoe In prcello
aleni, ut olim Maeedooea. Liv. 36. 18. LotIi ar-
malura partem ant* rallum loeaWt, turn Uaea-
doouai robur, quoi uriaopboroi appellabaot. Adda
Curt. 4. 16.
sahissa, sarissazomdm *t sarissd-
phorus. p. sabisa, 8arisazoniuu et sa-
hisopiiobos.
SABlTlO ft Sarriilo, Ooii, f. 3. (urltni) tar-
chiamento, larchialura, oxalate, oxaXioficc,
■eta* larleadi, earculatio. Colum. 2. R. R. 12.
Paracta lemeoti, lequeoi eura ut larltioaii. et
mos. Simul ac primuro larltlooam pali queaot
aegatti. tt dtindt. Plaoa lariliooa tetraiu permo-
— 226 —
rere. Id. 11. ibid. 2. ab init. Adbrei et triticl
tempeiiira larltio eit, quum eaata frumenta qua-
tuor Qbrerom eue caperunt. V. iSerw. ad Virg.
t. G. 21.
Ooraonjm. Quid taritio a runcatione et
oualione diDerat, P. in BUNCO et SABIQ.
SAHlTOR et Sarritor et per lyncop. sartor
(P. SARTOR), 5vil, m. 3. % 1. E»t qui larit,
lartor, larcftiatore, oxaXeuc. Colum. 2. R. R.
13. Triliei modi) quatuor bubulcorum operai oc-
cupant quatuor, occatorli unam, laritorii duai.
*f 2. Item occator. Parro 1. R. R. 29. Id ge-
nus pradli per taritorei occare solans, li qua
in porcli rolicta grandiores sunt glaba. P, IM-
PORCITOR. *f 3. Est etiam deus. Serv. ad
Virg. 1. G. 21. Fabiui Pletor bos deos enurae-
rat, quoi iarocat flamen, tacrum Cereale faciens
Tellurl et Cereri: Tervaetorem, Occatorcm, Sa-
ritorem etc.
SARItOrIOS et Sarritoriui, a, am, adject.
(laritor) ad urlendum pertinent. Colum. 2. R.
R. 13. Uordel modii qulnque operai tre* e>i-
guot, oecatoriam unam, laritoriam ona<n ete.
SAbITOBA el Sarritura, a, f. 1. idem ac
nritio. Colum. 11. 3. R. 3. ante med. Sarlfura
quoque frumentorcm iterator egregie.
SARlTUS et Sarritut, a, um, particip. P.
SABIO.
SABSlAD&CUS, If m. 2. smportore, planui.
Eit qui putet, Tocem esse eompoiltam ex Sar-
mala et Daeut, quasi Ita appellaretur li, qui
ex bitee profeetui provinelii erronom ioitar ubi-
que discurreret, locautum quamque deceptorui.
Augutlin. 3. contra Acad. 15. Ille autem eaio
planui erat, da Hi, quoi urmadacoi jam Tulgui
rocet. Alii rectius leg. nmardacoi; quam tocem
P. aao Soeo.
SABMATlCfi, adrerb. Zaueoftatixuc, more
Sarmetaram. Ooid. 5. TV-t'it. 12. 58. Jam didict
Getice Sarmatieeque loqul.
SARMEN, minis, n. 3. idem ae larmentum.
Plaut. Moit. 5. 2. 05. Jam Jubebo Sgnem et
aarmen, earoufei, cireumdari.
SABMBNTARIOS. V. too. leq.
SABMENTlClDS, a, am, adj«ct. (larmentum)
qoi eit et larmeotii, xXijf*aTiyO«. Colum. 0. R.
R. Tulnera aarmentlelo eioere cum argent! ipu-
m« Hoeoda mat. — Sarmenticii olim' et Se-
maxii dicti rant Cbrlitlanl, teste Tlsrtull., qui
et cauiam hujui appellatiooli atTert Apolog. 50.
Licet none larmeoticloi, et aemaxloi appelletis,
qola ad itipilem dimldll axi* retinoti, larmen-
torum ambitu exurlmur. Alii leg. larmentarii,
et iemiaxii.
SABMENTdSCS, a, am, adject, (larmentom)
idem ae larmeotii abundant, strmentoto, xkn-
uareoSfls. Ptin. 25. Silt. naU 11. 80. (140).
PijIUod radiee tenui, loperraeoa, *armentoium,
faba granli in caeuminibtu-
SABMBNTUM, 1, n. 2. (tarpo) virga, ramus
tenuis aoperTaeooi, a vite abicisiui vel abscin-
dendui, at ignl acceodeodo aplai, sermenfo, po-
latura, ramo verde teeco tagliato, xXf^a,
pp\iyanv. *J ■■ Strieto teniu dicitur de vite. Fe-
stus p. 323. 10. Mutt. Serpta Tinea putata, id
est pura faota. Tirgula enim ralieta impediments
Tltibui aolent eue, qua ideo abieinduntur. lode
etiam urmeota icriplorei did putant. tarpere
enim antlqoi pro purgare dicebant, Cic. Senect.
15. 52. Titem icrpentem moltlpliei lapiu, ferro
amputani eoercet an agricolarum, ne tilveicat
tarmeotia, et in omnei partes nimla fundstur.
Colum. 6.. R. R. 5. a med. Inutilia sar men ta
decidere. Liv. 22. 16. ad fin. Faces, fascesque
Tirgarum, atque arlda tarmenta praljgaotur cor-
nlbu* boom. Cic, 3. Ptrr. 27. 09. Ligna et iar-
mania elrcumdare, ignemque tubjieere ceperunt.
Com. 3. B. G. 18. cxlr. Sarmentii Tirgultiique
eolleetlt, quibus foiiai eompleanl, ad castra per-
guni. Sit. It. t. 314, Sarmcntique level front!
religare manlploi. a\ivt%l$yT> P ro tarmentorum.
— Latum larmenlum in viu est, quod *i bi-
ni* plerumqoe, ted proiimis ocutis, quum gemi-
nui cole* lit, per medullam coalescit, Ideo non
teret, ted compreisum et late etpemum gigoi-
SARRALM
tur, quousque teparetur: nonpumquam n unjgi
gemma, led parvi anlmantls vultiere protrudilur.
Colum. 4. R. R. 24. Sarmenta lata, TeUra, male
nata, contorts, deorium ipectantia recldito. el Pal-
lad. 3. R. R. 12. Aufereoda lunt late, lnloctn,
debilia. malls loeli nata larmeola. *} 2. Item
de palmlte, pamplno, Oagello Till adhsrante,
tralcio. Cic. Senect. 15. 53. Eisiitit tamquam *<1
arlleulos larmeotorum ea, qua gemma dicitur.
Parro 1. R. R. 31. Paropinare eit ex tarmento
cole*, qui nati sunt, decerpere. Colum. 3. R. M.
10. Numerut u varum, qui contpicilui in produ-
clitslmo sarmeoto. *| 3. Vfdelur dial etiam de
pediculis, e> quibus acini uvarum pendent. Plin-
23. Hist. fiat. 1. 8. (13). Sarmenta earum, In
quibui acini fuere, adslringendl Tim babent.
ej 3, Latiore teniu dicitur de virgli allarum plan-
Urum. Plin. 12. ibid. 25. 54. (118). de baliamo.
Et larmenla quoque In meree rant. Id. 22. ibid.
25. 72. (150). Clcerls folia el sarmenta decocta.
Solin. 33. ante med. Arabes tarmentli mjrrha
ignea fovent.
SARNA, a, f. 1. scabies. Itid. 4. Orig. 8.
Banc (scabiem) rulgus tamarn appallat.
SARPA, a, f. 1. Idem quod ardea. Serv. ad
Pirg. 1. G. 361. e. Gud. — Ad Pallad. 1. B.
R. 42. 2. per serram fieri non poteit. Gesner.
lecllonem per tarpam praferebat.
SARPlO. P. Toe. leq.
SABPO, larpis, tarpii, tarptum, tarpere, a. 9.
Sarpio pro tarpo legitur apud Fesi. toe. Infra
ct'i., ubi tamen alii alitar leg. — Particip. Sar*
plus. — Sarpo (quam vocem cf. cum oai'pu, ver-
ro, purgo, vel potiui cum apira, fall, et carpo)
eat puto, purgo, potare, nosUatei rustic! Tutgo
terps're et *er™r« diennt. Fetlus p. 322. 10.
Mull. Sarpta Tinea putata, id eit para facta, tar-
pere enim antlqul pro purgare dicebant. (Adde
Paul. Diac. p. 323. 1.) et p. 348. 3. Sarpiuntur
vlnea, id eit putantor, at In XII. : Quindoqae
sarpta, donee dempta eruot. Alii leg. larpun-
tnr. Gtott, Labb. Sarpo, xXaSeuu aune^ouc.
Charts, p. 245. 21. Eeil. Sarpo, urptl. Adde
Priteian. p. 531. 32. Keil.
SARPTDS, a, am, particip. P. roe. praeed.
SARRA. P. SKRRA.
SAKRAClUS. P. SARRALIA.
SARRACOtUM (vel Serraculum) et per *j-n-
cop. Sarracloro, 1, n. 2. (larraeom) demt'nut. a
tarracum, parvum tarracum, plauilrom. Am-
mian. 31. 2. a med. de Alanii hamaxobiit.
Quum ad graminea renerint, in orbiculatam 6-
guram tocalis tarraelii, ferino rilo vetcuntur.
Alii leg. tarracit. Paullo supra plauttra dlierat.
In Sot. Tir. p. 182. Epirhedium, serraculum.
SARRlCTJM, I, n. 2. Invenitur et terracun*
apod Sidon, 4. Pp. 18. Nulla terraea, nulla
esseda lobTebendlt oneribai attrahantur. — Sar-
racum, carro, carretta, corrut, plauttrum, Tebi-
eutum portandli oneribut idoneum, djux^a. Pi-
truv. 10. 1. ad fin. Porlationet froctuum non
eitent, nisi plauttrorum, not sarracorum per tar-
ram, navlcularum per aqaam Inventa eisent ma-
(jninatione*. Siienn. apud Ifon. ^. 195. 28. Merc
Impedimenturo collocaat omna, construunt carro*,
el lar.-aea erebra dlsponnnt. Cic. fragm. in Pit.
apud Quintil. 8. 3. ante med. Quum Ubi tola
eognalio In itrraco adeebatur. Ob! Quintil. no-
Ut, sordidum boe oomen eue, nd Ct'ceronem
ideo niurpawe, at eontemptom bominli angeret,
qaea deitructum rolebal. Juvenal. 3. 254. modo
looga eoruseil Sarraeo venienle abiet, atque al-
tera plnum PJauitra Tebunt: notant alte, popa-
loque mloantar. CapUolin, M. Auret. 13. Tanla.
pestilentla foil, ut Teblculis cadaver* sint expor-
tata sarracltqua. Juvenal. 5. 22. illo tempore,
quo te Frigida eireumaguot plgri larraca Boots.
ft. e. plauilrom lignum caleite.
SARRALIA, a, f. 1. (terra eel terra) genoe
lactuca illvestrli. Itid. 17. Orig. 10. Lactaca a-
greitfi, quam larrellara nominamut, eo quod dor-
sum ejus lo reodum terra eit. Hze, icriptura
baud se!o an rectiore, inquit Paucker, dicitur
•arran'a in Dynam. 2. 62 n at lit adject, tar-
raciui, a, um.
SARBANUS
SABRAxDS, a, om, adjeet ad Strram, sea
Tjrun. pertlnene. V. SARRA et 9ARBAN09 la
O.\0M. — Bin* ^ I. Sarranw tibim IU dicta
putaotur, qui* fuerlnt Tjrloroin Inrentunveieut
rhrygim Phrj giorum. la Inscriptions -Adttphor.
Tertntii: Modo« fecit Flaecus CUudI Ubiis S»r-
reals. Servhu ed Ulod Pirj. 9. .En. 6t8. bifo-
ytm del UM* centum: Tibia* Inqalt, ant 8ar-
saoa dleanlnr, qua toot pares, el aqualec ha«
beat earesaas: »ut Phrygla, qua «t Iropares sunt,
«t Inaqnalee habent easeiae*. Brgo biforem, dU-
eonum ditslinllemque. noa enim «ont pari mos!a-
kilont composltse. at enim alt Tarro, Xlbla Phrj-
gla dextra nnum foramen habet, alnUtra dao: quo-
ram unam a'oUlam soaam habet, alteram grarem.
Baa Servhii : da qnlbni fuse dliputat JManul. dt
qutttit. per tpist. a. 9. ep. 4. Boat qal l«g. Ser-
rana, et a serra distal patent, quasi eettto soao,
et itridorem serra, quam- aeultar, Imltanle. Sed
boo mlaoa placet. . % 9. Sape refertor ed pur-
param. Virg. 2. G. 506. Ot gemma bibat, et
Serrano dormlel oilre, Juvenal. 10. 38. et pieta
Barrens ferentem Ex hamerie eulaa toga. Sti. It.
15. 305. Serrano murlee fulgaos. Sidon. earm.
9. 8. hamerosque ex more prloram Iaeludat Sar*
rena ehlemji. Cotum. 10. B, R. 887. Jam rota
xnlteselt Serrano elarlor ostio. Id. 9. ibid. 4. a
tned. Samoa flola. h, e. colorls parpurel.
SARRlO, SARRITIO et cetera dsriraU. F. 3A-
RIQ, 9AR1TIQ ate.
SARSOR r Oris, m. 8. qal mennore rerilcoSorle
♦jomnjJttlt, motaictila. Jet. CirU Bum. ctt Sir-
tnond. Dam rentum est ed domain Fclieie ser-
toris, protullt codices quraque.
. SABSORtOS et Snrarias, a, urn, adject (sartor)
qui ptrtlnet ad sersurem. Sartorium opus apod
JSnnod. 9. Epigr. 01. la lemmete Tocatur, qaod
'marmoribas rersleoloribus coastal, at mailrum
dlcltar. V. Sirmondi adnot ed Joe. eft. — Sar.
soria absolute [subattd. eYs) la Cod. Bern, p. 40.
14. Hag.
SARS0RA. f. ASSOBA.
SAETAGO, glols, t 3. padeBa, tflw»», »u
eallnerium, In qao cibl friguntar: Tel ellud
quipplem llqaeBt, eat torrelnt: quail aprou va'-
fnio*.
Ir) Proprie. Juvenal. 10. 03. ex feele lolo orbe
eecuade Float areeoll, pelses, strtego, patella.
h. «. ex area Sejenl sUlua. ittis. 10. Bin. naC.
11. 99. (15). Beslnem terebintblnem la sertaglne
i-eferreatl eoquere. Adda JugtMin. Urm. 273.
IL) Translate. P*ti. 1. 70. Hoi puerls'mont-
tus patres taTundere llppos Quam rldees, qaarlsne,
node bac urtago loquondl .Teaerlt in Uoguaet
ijuesio mitcuglio, mixture Tocam probeteram et
damaaternm In oratloae: quasi rerll geoerls ci>
fiorum mlnatoram, qal frlgl solent, et confundi
la urtaglne, v. gr. panic xvfaMtv, ferine, adlpe,
melle, sesamo, ceseo confeetl, inqalt Cataubon.
Tel resplelt ed itridorem ingralnm rernm, qua
friguntar. Bed prior traaslello megts placet.
8ARTATECTA et Sarta teeta. V. SARTD3,
SARCIO et TECTDS.
- 8AOTS et Sarete, edrerb. (urtoa) Idem qaod
lategre. Paul. Diat. p. 823. 3. MM. et Cha»
Til. p. 220. 29. ilea. V. SABTDS.
SARTlO, anls, t 3. sjneop. pro san'ffo, saps
Isgiiur in MS9. Coium. T. gr. 9. R. R. 12. tub
fin. Subjangende delnde est sertlonl raneetlo. ct
IS. 2. ibid, qaem locum in 8ARITIO rstulimas.
Sic tartor pro $aritor: at tartura pro sarftura;
•t sartits pro san'Ius.
SABTOB, Oris, m. t. dao diferea slgolflcat,
proat dedacitor, at alt If on. «. 7. 98. if ere,
a sarcitndo, ant a ton'endo, b. a. lam earn, qui
sereit, qaem qal earil.
A) Sartor, a tarda, est qal unit, rel reser-
elt, sarelnator, riptaator; Htareitort, tartort.
Jugnttin. 92. Civ. D. 8. Sartori* arte H pescera.
Opiat. 3. p. 84. Dlsplicel libl sartcr, qui scissorem
dam senat, minaret, et ibid. Qui fecit, at sartor
peccere potaUset. Adda Pomptj. comment p. 140.
10. Etil. InieripU Jfric. epod Rtniv. 9118.
fia*oa AamaiTa aucrtna ruixa dtumxtjcib
>ostit. K e. qal unit dornp*. ffgn. lee cti.it-
— 227 —
fetl locum ex Varront, In quo videtnr sorter
esse pro eo qui resarcit
B) Sartor, a tario, pro taritor, est qol sarlt,
tarckiatort.
L) Proprie. Prob. app. p. 209. 29. Sett. In-
ter sartorem et sareltorem toe Interest, quod eer-
torem agrum urlentem signifies! : sarciiorem
autem restem larclentem demoaslrat. Adde Won.
toe. eft.
IX) Translate. Plaul. Capt. 3. 5. 3. Sator
sartorque seelerum, et mesior maxume. irn. Pfon
oceatorem dleare aadebes priasT nam semper oe-
cant prlas, qaam sariant, raiticl.
5 ABTBIX, trials, f. 3. Btlam sertrf* apud Be-
dam dt orthogr. p. 288. 29. Ktii. — SartrSx.est,
qua sareit, eartora. Coil. Auttl. 8. Aeul. 9. 100.
Sartrix etlam quadam qaum chlarajdem, Klssaor
rabldls morstbos, sarcleodam sameret, etque ore
itamlna componeret, et lingua pannorum iifluraa
lamberet adsuendo, quo tramltum ecus faseret
faoillorem, tertia die in rabiem venisie memo-
ratar. Adda Albm. p. 309. 28. Etii., Bedam
p. 288. 29. et Fronton, dediff. roe. p. 530. 15.
V. 8ARCINAT0B.
SARTUBA, a, L 1. 4| t. Eit idem ae aarl-
Inre, per sjneopen. Plin. 18. Bitt. not- 27. 67.
(254). Sartura nocera et' Tinea et segetl exiill-
matar. *J 9. Bit etlem Idem ae tarcimen, repa-
ratio, refectto: a tarcto. Colum. 4. S. R. 26. lugo,
si noxt erlt opus nova lartara, rectntia rlneula In*
Mraatar. Seneca ViU beat. 85. Tomsatam per
earturas Teterls lintel efOuens. Alii leg. suturas.
8ABT0S, e,am, particlp. V. SABaO et SAB-
RIO, SARTIO. ,
8AS, »ox, at alia hbjasmodl, qua dedacl pot-
est • Senikr. ta, Is, We : ef. oijfupe*, boo die,
et tie, hoc modo. K SAPSA. FetU p. 325. 17.
mil.Su Verrlus patat slgnlficare eet, teste Enulo.
qoi dleat la llbroprimo: Tlrglnts (al. Firgine')
nam sibi qulsqaa doml Bomanos babel sal. quum
sou magie rldutur signlflcara: sieutl ejuidem
Ubro septimo fatendum est earn slgnlSeerl, qaam
alt: Nea qulsqaam sophlam, saplentla qua per-
hibetar. In somais ridlt prln', quam sam dlice-
ra ccspit. IU Fettm. — Simile est sum pro aim:
quo nins est £nnius I. i. Al ta non at sam sam-
mam serrara deeet rem. et I 9. Ad sese sam
qoi dederat la lomlab one. Fttt. la Sum..
SAT, tox, sea form*, nnda tatit et satur, de-
ducts, at rldetur, a Grac aej", satletu, Tel aSijT,
ebande, satis, qua sunt eb ofa, attio; aut apo-
cope pro sntts, at /TjrcefiJnue putet. r. SATIS.
— Sat idem est ae satis, abbattama, et aiurpatar
A) AdjectWocum more. — 1.°) OnlTertlm.
Plant. Pert. 1. 1. 26. Quasi Titenl cam alls belli-
gerem, quibus sat esse non qaeam 1 h, e. par esse,
et rctistere. Id. Rud. 3. 6. 28. Bic rerbum sat est.
r<r. Eun. 4. 5. 3. eat erit offieinm. •**.>«. II.
JSn. 366. sal fanera rldlmus. Cie. Stneet. 14.
48. Tantnm quantum sat eit. — 2,°) SubitantlTo-
pipi more earn Genetlro. Plant Amph. proU 70.
Sat habet farilorum semper. Id. Slich. 1. 2. 34. Sat
est oscull mlhl sestrl. Id. Rud. 9. 7. 25. tltium.
a*r- JSTecrT. 3. 1. 39. signl. Cfc. 9. Fin. 93. 61.
teitlom. Propert. 1. 17. 10. 8at Ubl ill pcena nox
et Inlqaa Tada. — 3.°) Sat ett, sat aafieo. —
a) Sequent! InBnitO. Tar. Phorm. 5. 9. 3. Nonne
Id sat erat accipere ab ilia Injuriam? Ptro. 7. -Bel.
34. Bupectare sat est. Adda sumo*. 1. ibid. 70.
Ovid. Etroid. 19. 75. Perdere posse sat est. Quin-
til. 5. 10. 100. Quas neque gsheratlm tradere sat
est. Cotum. 6. R. R- 3. 6. Set erit deri. at 19.
ibid. 23. 3. Sal erit plcls sex scropula miscere.
Tet. Poet, apud Cie. 3. Eat. D. 97. 68. Ron ml
hsbult coojugem Ulese In stuprum. non ti tan-
tentb. — b) SeqaenU Conjunct, cam partlc ut.
SO. It. 17. 613. mini utqae laperqaa (est), Dl
me Oardenla metres atque Itaia Ullut, Dam ri-
ram, exipectent — 4.*) Jat supsr^ue, satis iu-
psrque, eflatim, ptosquam utls. SO. It. loc eit.
B) AdrerbiallUr. — a) Cum Verbis. Pectus
p. 168. Ribbeck. neque sat fingi neque did pot-
est Pro magniute. Firg. 3. SeL 111. ut praU
blberant, fetus Pact, epad GeSL 19. 6. non sat
Klo, — 0) Cum AdJtcUTis, BorOU %. Od. 19.
SATAN
26. non let Idoneus pugna. Cie. Roie. Am. 32-
89. Te pugne Canoensls eecuistorem tat bonum
fecit Liv. 6. 18. Sat planum. PublU. Syr. 82*.
p. 357. Ribbeck. Sal magna nsara.eit pro bena-
fleio memorla. — e> Cum Adrarblls. Plaut.
Capt. 4. 2. 19. Qui sat din rlxliie it arbitrable
tur. Adde Cie. 18. Alt. 3. estr.
SlTA, Brum, a. plur. 2. f. SATDS, a, om.
SATACCBPTC8 et '
SATACClPlO. V. SATISACCIPIO.
SATIGENS, eaUs, ptrtlelp. V. MTAQO.
SATA6BD8 et SeUglus, a, am, adjeot. teal «
ago) satagens et nimls dlllgeni, qui sataglt. Se-
neca Ep. 98. circa med. TJt Istos saugeos, ae Ubl
modestos describam Ubl.
SATAGITO, as, are, a. 1. (sat et agito) Idem
ec tatago. Plaut. Bacch. 4. 3. 23. Nona aglut
sat tuta tuarum return, n. «. axercerli, laboras,
lollicltae es, habet quid eogltet, at ejereearis, at
cruclerls. tmesis. Alll tamen teg. taiagitat.el Ttr,
Heaut. 9. i. 11. Magls nana me arnica dicta ill-
mulant: da mlhl, etque eller mlhl. Cul quid re-
inondeam, nihil habeo: nee me qaliquam eit an-
terior. Nam bio Cllnla, etsl is quoque tuarum re-
rum satsgitat, attamen habet pudtca et bene etc.
eductam, Igoaram artls meretrlola. ha pur trap-
po i tuoi grattacapi, ha da peneara anas a cats
tuoi. IU leg. Clsarit. 9. p. 193. Batch, pro
tatagit, tamen, el quldem reetlui; henc porioj
lectlonem In teitum receperunt i9otne, Bentlty
alilqae recenUores: at Forcell. locum jnratun
eltallt In Satago, quamquem ipse allter legendum
csnsere rldetur.
SATAGIUS. r. SATAGKC9.
SATAGO, cglt, Hgere, a. 3. (sat «t ago) Par-
ticlp. Satagent 1. a. et 9. a et e. — SaUgo % u
Est sedate ago, far con dWgenso, eon premura,
fare attai, et oecurrll absolute, aul cum accusal,
communi. aat geneliro. — a) In bonam partem.
Plaut, Atin. 9. 4. 43. Prius quam (peeumam)
eredidJ, Tix anno eiegl: nuno lataglt Petron.
Sat. 137. Interee bac satagent, lufra manui meat
cemtllam rlni posull eta. — 6) In malam partem.
Gelt. 1." 17. iantippe, SoaraUs uxor, morosa •«-
modam falsse fertur: Irarumque et molestlarom
mullebrium per dlem perqua noeum satagebat.
A1U leg. seatceot. ^ 9. Sapiut ait tat habio
auod egem, launte et tollleiu tgo, trepldo, axer-
citos tarn, angor re quaplam, ral dltflcuiuta tor-
qneor, ha the fart, ho da pensora, tono oceu-
pato, lio del iratiajlio, twVutrea7(JMi«, owtwsis*
uai, «'*<»«»» quamquam haa notlo Talde «B- ft '»
priori eit — a) Absolute. Quintil. 6. 3. 54.
circa med. ▼enuste Domltlus Afet Manllum Sursm
multam in egendo diicurisntem, sellentem, manus
jacuntem, togao dejlcltntsm el repontoiem, noa
agere dixit, sed tatagtre. Adde eumi. 11. 3.o wtoT.
^uet B. Afr. 78. a med. Poitquam equites »im
bostium suitinere non poterant, Caiat alteram a-
lam mitlli, qal ssugenilbus etlirller ocenrrerent
Jfetron. fragm. Tragur. 58. -Burmann. o tned.
Carrit, stupes, KUgis, tamquam mos In matella.
Amah. 5. p. 170. Jupplisr saUgit ivactus metu.
Fttlqat. inltrpr. Bich. 4. 10. Dole at istage, —
5) Cum GeoetlTO Ter. Beaut. 2. I II. is quoque
mutual rerum saUgit (Sed de has Isetlooe r. di-
cta la roce praced.) — e) Cum Oatl»o Commo-
dion, Apol. 1007. Qulique sibi saleglt, sed nihil
proficlal lili. — d) Cum Aeeus. et pianos, ctrea.
Fulgat. interpr. Luc 10. 40. Satagebat circa
frequem minUterium. — a) Cum Ablai. el pra-
pos. dt. GetL 9. It. loitruebaotur aciee a coosu-
libus, de rl ae mullltudina hoitlum setsgentibot.
Alii Isg. diviie sat aoentitus. all et i4tis ago boa
senia dicltur. P. 8AT1SAGO. — f) Cum Con-
JanetlTO el aertle. ut, «t ne. Puljafc inltrpr. 2.
Petr. 1. 10. Frelrts, mtgli uugiu, ul su. Pacuv.
trag. 79. Semper MUgtre, ul ne In emore enlmam
occapes. — g) Cum InOnlto. CommaJian. A*
pol. 604. ProTtnlre seUgll Tlr. ruljat. »'nUrpr.
2. Petr. I. 14. SeUglU ImmacultU at UTiolatl
el Inrealrl la pece.
8 AT AN, Indeclln., at SaUass, a, m. f. Quod
ad qnantiUlem ettlael, prime sjllsba la Satan, et
prima ao secunda la Solano*, productnda aa-
SATANARIA
— 228 —
enl ei eo quod Hebralce vocalibus loogii no- [ vii noma trans Alpes in Sebusiaooi biduo re
canlur; led utu at plurlmum corripluatur. — Sa-
tan Tel Satanas est ab Hebt. |Q1P talan, adversa-
tua ait: duplici forma, Hebr. prima, altera Chald.,
et signiflcal propria adversarium af t . Stricto
lensu dicitur de diabolo, bonorum omnium ho-
ate. Satar.a, Satanasso , 2atav et Savavae,.
Tgrtull. Apotog. 22. Satanas prlncepi hujus mali
generis. Pulgat. interpr. Apoc. 20. 2. Serpen*
enliquus, qui est diabolui et satanas. *| 2 - La "
Hore teniu dicitur do qnolibet adversario, boite.
Id. 2. Reg. 19. 22. Cur efflcimini mlbi bodie
in satan? Id. Matth. 16. 23. de Petro. Vada
rciro, satana. h. e- qui opiri tarn utili ae ne-
cessario human a talutia adversarii.
SATAN ARfA, s, t. 1. herb*, qua et peuee-
danos dicitur. Apul. Herb, 94.
SATANAS, a, in. I. V. SATAN.
SATARlUS. V, SATORIUS.
SATELLES, lltii, com. gen. 3. Satellet, is,
licenter deciinatur, et prior tyllaba producitur a
Commodian. 53. 14. Suicipit, et proprium sa-
tcllem dedicat esse. — Etymoiogl banc vocem con-
longunt alii cum I-tapis, sociui, seu comes, adje-
clo a pro spiritu aipero, et inutato, ut Dt, p in
I; alii cum ovftXew, rolttere; alii denique.cum
Germ, sith, cul ineit lequendi, seu comitandi si-
gnificalio. — Quicquid lit de ettmo, satollei est
milfli raercede conductui, qui cuslodia causa a
Tegis latere nan discodit, stipator, corpora - custos,
Iatro, iopuf o'poc, co>uaTopu).a|. (It. guardacorpo,
guardia, custode; Fr. garde du corps, garde
d'un grande personnage, satellite; llltp. guar-
dia de cor ft, guardia de principe, satelile, al-
guacil; Germ. d. dienende, od. beschuhende
BegUUer einet Fornekmen, bet.einet Furtten;
e. Trabant; Angl. a lifeguard, lifeguardman,
toldier u<rto guarded the person of the prince).
I.) Proprie. Sail. Jug. 69. Contumeliosura fo-
ret, si equites R. satellites Numida tradereotur.
.A epos Pausan. 3. Apparatu reglo utebBtur, vo-
lte Medics: satellites Medi et iEgjptfi sequeban-
tur. Liv. 2. 12. circa med. Quum comprebensum
regii satellite* retratisieul ante tribunal regis.
Ovid. 14. Met. 354.no posset adlre, Cursui equl
belt, circurafusuKjue satollei. Ctsrf. to. 7. 14. Nbvi
regii laUllet tequltur. Id, 6. 7. 29. Djmnua oc-
cunn latollitum inbibitm perfertur in reglam.
Add* Justin. 13. 3. 1. Plin. 11. Hist, nat. 17.
17. (53). de rege apum. Circa oum satellites qui-
darn, lictoresque, assidui eustodea auctoritatia.
II.) Tranilate. - 1.°) In bonam partem. —
o) Goneralim. Horat. 1. Bp. 1. 17. Yirtutii To-
re euiloi rigldusquo lalellei. Cic. 1. Legg. 9. 26.
Hominem natura non solum eelorltato mentis or-
nayit, sed etiam lensui, tamquam satellite! attri-
buit ae nuncioi. Plaut. Trin. 4. 1. 14. Satel-
lite! Neptunl. h. e. turbines, Tenti, proeella, Du-
clui. — 6) Speclalira. Uorat. 2. Od. 18. 34.
nee satellei Orel Callidum Prometbea Revet It
auro eaptui. h. e. Charon. Cic. i. Divinat.il.
106. ei verteni /Bschyli earmeo 2. TVsie. 10. 24.
niunt. Id. Prov. cons. 3. o med. Quos putavit
fore diligenlissimos satellites scelerum, minsstros
cupidilatum suarum. Id, 1. Cat. 3. 7. C. Man-
lium, audacla satelljtem atquo edministrum lua.
Id. 1. Invent. 2. 2. Caca ac temeraria domi-
natrii animi cupidilas, ad se eiplendam viribut
corporis abutebatur, perniciosissimis satellitibus.
SATELLlTlUM et Satellicium, Ti, n. 2. (safet-
ies) satellitum cohort et ofQclum, auillii et de-
fensionis causi, compagnia, o difesa ed ajuto di
guardacorpi.
I.) Proprie. Jul. Paler. 1. 17. Pausanias re-
peole, saleliitlo stipatus, s'lriclis gladils tbeatrum
irrolt, Phillppumque. vulnere prarenit.
II.) Translate. Auguslin. 3. Doctr. Chr. 18.
Cupiditas dominant, et ipsarum quoque Scriptu-
rarum, quibus evertenda est, satelliiium quarens.
Adde eumd. Ep. 118. et 2. contra lilt. Petil.
209. Itin. Ales. 31. In ejus satellicium con-
Ouere.
SATFAClO, facia, fac8re, n. 3. (sat et facio)
idem ae satisfacio. Laber. apud jtfacrob. 2. Sa-
turn. 7. Cur, qnum Tigebam membrli pravlri-
dantibus, Satfacercpopulo, et tall quam poterem
viro, Non Oeijbilem me eoncurTasti ut carperei7
SATIABrLIS, o, adject, (satio) f 1. Active,
qui latiat, aut satlaro potest. Cat. Aurel. 1.
Tard. 4. 123. Non alitor inutilei atquo satiabi-
lei sunt iocensiones, live fumigatiooes etc. Adde
Auguslin. term. 100. ^ 1. Passire, qui satiari
poteit. Victor. 2. Genes. 372. nallls satlabilii
unquam Amnibus Oceanus. — Est etlam in Not.
Tir. p. 33. Satiabilii, insallablili, aisatlabilll,
ineisatiabilis.
SATlABlLlTER, adverb, (satiabllis) latiabili
modo. Bufin. ei CJ«m. ep. 3. a med.
SATlANS, antli, partlcip. V. SATIO.
SAtIaN'TER, adverb, (satians) satiate, a saiie-
ta. Apul. 7. Met. Bqui pasti lallanter ae diu
saginati.
SATlAS, 5tis, f. 3. idem quod salielas per syn-
copen, sed rarior forma., ^ (. Obiectire, ut
ajunt, eat abundanlia, saxietd, abbondanza, xd-
pct. Plaut. Pseud. I. 3. 100. Ut bodie ad litalio-
nem huic suppetat satlas Jovi. Xtieret. 5- 1389.
Ilae animos olim muleebanl atque juvabaot Cum
satiate eibi. «t 2. 1036. fesiui satiate videndi.
Sail. /room, apud Non. p 172. 12. Merc. Fru-
montiquc ei inopia gravl satias facta. Pectus apud
Ifon. ibid. Quorum crudeiitatem numquam olla
aiptet latiai sanguinis. Macrob. 7. Saturn. 12.
cs'rca med. Cur qui avidiu* vorant, facllius satias
eapli, quam qui oadem quietius ederint. — Ad
tatiatem, abunde, atfttim, satiate, a tazieta. Lu- I circa med. No" ii longiijs osset'eitVaotaeognitloj
cret. 5. 40. Ha ad satialem terra ferarum Nunc I salielate et tadio quodam jastltia cognoscentlum
eUam icatlt. ^ 2. Suhjectlvo est tadium, nau- severilaique languesceret. Quintil. 9. -4. ad Rtl.
SATIETAS
bos, ac salie, necatis repeote mulsi polu dato. Ita
Harduin. et Sillig. AHi aliter. Juvenc. 1. 637.
Proveaiet tamen bis S3ties potusque elbique. —
Ad satiem, affatlra, abunde, satiate. Id. 3. 316.
popuiusque repletur Ad (atiem dapibus. f, SK-
TIAS.
SATIETAS, Stls, f. 3. (satius).
I.) Proprie. *J I. Objective, ut ajunt, est copia,
abundanlia, multiludo. — a) In ilog. num.
Plaut. Pmn. 1. 2. 6. neque eis ulla ornandi satis
satietas est. Ammian. 23. 6. 61. Satietas frugum.
Adde fitruv. 2. 9. ubi alii aliter leg. P. SA-
TIATB. — Ad satielatem, affatim, abnode, satia-
te. Curt. 4. to. 15. Ad satielatem eopia commea-
tuum instructus. — 6) la plur. num. FYiruu. 2.
9. ante med. Quercus terrenis prineipiorum salie-
tatibus abundans. h. e. eopia qnalitatum terra;
yel copiose particlpans qualitatet terra. <| 2. Sub-
jective est saturitas, sazieta, ripientzza,*.6p&i. —
a) Abstractorum moro. Plin. 8. Mitt. nat. 26. 40,
(96). Hippopotamus assldu* satletate obesus exit
In iitus, etc. Id. 11. ibid. 34. 40. (118). Unum
animalium, cul cibl non sit etitus: dehlscltque-
oimla satielate. — Ad satielatem, et pleniu*
usque ad satielatem, affatim, abunde, et donee
satialus sis, a sazieta, insino a saziarsene, avoi
xipou. Sueton. Domit. 21. Prandere ad satle-
Utem. Plin. 18. Hist. nat. 16. 43. (148). Medioa
dari Jumentii non ad utietatem debet. Id. 34.
ibid. 17. 49. (165). Laiatis spiramentis, ad satie-
tatem iofusus aer. Petron. Sat. 131. txtr. Re
quaplam usque ad satielatem frui. .Kaur. Cist.
1. 1. 72. Amor amarurn ad satletatem usque og-
gerll. — Citra satielatem eontrarlum. Plin. 23.
Bitt. nat. 0. 57. (106). Punica mala alvum si-
stunt, et stomacbiim, dumtaiat pauea, eitraquo
satielatem. — fc) Coocreto, ut ajunt, sensu di-
citur de stercore animalium. Solin. 2. a med.
Lupi, quos cervarios dleimui, quamvis post longa
Jejunla repertai agra carnes mandere cosperlnt,
ubi quid casu resplcluut, obliviscuntur; ot im-
memorei prasentis copia, eunt quasitum quam
reliquerant, satietatem,
II.) Translate, metaphor^ sumpta ei super,
paragr. 2,, est fastidlum, tadium, quod ei cibi,
vol rel alius cujuspiam olmlo usu nobis iogigoi-
lur, sazievolezza, rincrescimento, noja, fasti-
dio, tlucchevolezza : cui opponitnr deilderlunt,
avlditai. Cic. 2. Fam. 11. Mir urn me deiiderlum
tenet urbis, salielas autem proviooia. Plin. 12.
^ist. nat. 17. 38. (77). Tanta mortalibus sua-
rum rerum satletai est, alienarumque aviditai.
Cic. 1. Invent. 17. 25. Cibl satietas et fastidlum
subamara allqua ro rolevatur. Plin. 3. Ep. 9.
I'punata Jovis satelles.n. e. aqulta. Id.fragm. apud
/ton. p. 65. 10. Merc. Pravius Aurora, Solis No-
ctitqut SHtell>-s. h. e, Phospborua. Auton. Griph.
26 ff-emsd. de gallo gallinaceo. ter elara in-
stniilis Eoi Signn canli sexus deprenw Marie ia-
liiles. Scaliger minus recte de castrensi boeel-
natoro iulerpretalur. V. adoot. ad b. I. Macrob.
2. Somn. Scip. 4. Mercorialii et Venerlui orbit
pari ambiiu comilati solem ria ejui tamquam sa-
tellites obsequuntur. Cic. ibid, hos eomffu vocat.
Hm-: nostri temporisaslrOoomisafeHiles appellant
qumque planetas, qui eirca Jovis orbem, ot o-
du. qui circa Saturn! spharam volvuntur.
».") In rnalam partem, Itoinanis oamque odiosum
eiai regis nomen, et omnium, qua regem eir-
eutnslant; Ideo sapo satelles de malo ministro di-
citur mali ciris, et nimia potentia, sgherro, ea-
gnoito, bravo. Salt. oral. Lepidiconlia Suit. Sa-
teililei quidem ejus homines maiumi numiois,
dominationli in vos serf itium suum mercedem dant.
Cic. 2. Zag. agr. 13, 32. Stipatores corpurli eonsti-
»uil, eosdem ministrus el satellites potestatis. Id.
V?uiner. 25. c*tr. Administri ot satellites Sex. Nte.
lea, odium, lazietioJezaa, nausea, tedio, noja:
qua oi litletato oriri tolent. Ter. Eun. 5. 6. 1.
En meo propinquo rure hoc eapio eomraodj. Ne-
que agri, neque urbii odium me unquam per-
cipit. Ubi satias ccepit fieri, commuto locum. Id.
Hecyr. 4. 2. 18. Dura atatii tempus tulll, per-
fuocta satis sum. satias Jam tenet Studiorum Isto-
rum. Zucit. apud Non. loc. cit. Quid milii prod-
erit, quam satias jam omnium rerum tenet? Liv.
30. 3. Si forte eum satias amoris in more ei mul-
ta eopia eepissel. Id. 25. 23. Satias Tint Sit. It.
4. 110. Nee finii sailaivo, novi sed sanguinis ar-
doi Gliscere. Alii leg. latinve.
SATIATE, adverb, (latlalus) Sup. Saliatisti-
tne. — Satiate ist ad tatletatem, copiose, affa-
tim, a sazieta, abbondantemente, in copia, xa-
Toxcpuf. Pitruv. 2. 9. ante med. Populus, sa-
ils, liiia, vitei ignis at aerta habendo satiate, atque
bumorii temperate, egregiam habere videoiur >a
usu rigiditatem. Alii leg. salietalem. Terlull. A-
mm. 46. a med. Cetera Hermippua Beryltnsis
quinlone voluminmn satiatissime eibibcbit. Ar-
nob.t.tub inil. Ut eadtm rursus satialeque di-
canlur. Auguslin. 4. de Music- 14. a med. Quod
satiatissime senlli, quum singula repetis.
SATIATUS, a, um, particip. F. SATIO.
SATlES, 81, f. 5. (satis) satias, satietas. Plin. 8.
««'• »<«■ 51. 77. (209). Fico arida joginatis sui-
Id quum manifesto affactatlono, turn etiam slmlll-
ludine tadium ac satielatem treat. Cic. 4. He-
lenri. 27. sxlr. Rarlus utemur ea, no satletatem
pariat. Id. Mur. 9. a med. Ista nostra assidui-
tas, nescis, quantum elTerat bomioibus faitidti,
quantum satletalls. Id. 3. Orat. 25. 98. Qusnam
causa sit, cur ea qua specie prima acerrime com-
movenl, ab ill celerrlma fastidio quodam el «a-
lletate abalienemur. Id. Oral. 52. 174. Dicitur
Isocrates numeros seculus cum Jucunditatis causa,
turn ut varietas occurreret satietall. Id. 1. Invent.
41. 76. Variare oratlonem magnopere oportebil.
nam omnibus in rebus similitudo est satietatii ma-
ter. Sail. Jug. 36. a med. Nisi forte nondum etiam
vos dominationis eorum satietas tenet. Nepal
Pelop. i. Jledebur quum satietali turn ignoraa*
tia leetorum. Plaut. Amph. I. 2. 10. Satielatem
capere allcujuj rel. h. e. da re qoaplam sumere
usque ad salietalem. Sic 7"er. Phorm. 5. 5. 8.
Sumere satielatem amoris. prendersena una sa-
tolla. Rursus Ci'c. 15. Alt. 16. Hac p*teir07paftct
ripula videtur babitura celerem satielatem. et 2.
ibid. 5. Cupio Aleiandriam visere, et simul ab
bac bominum satielate nosirl dlscedoro, et oum
aliquo desiderio reverii. h. e. ab bit bominlbui,
quoi satietas rnel cepit. Id. 5. ftrr. 43. a med.
Fugera satitlatem judicum. Ii. 4. Berenm. II.
e*fr. Saiietaiem varietate vilaro. Plin, 8. Epm
SATIN
5. in fin. Salietas doloris. h. e. quum dolor Tel-
uti lallotus eit dijiot nilttte sasviendi. — b) IQ
plur. 'num. Cie. Amic 10. 67. Nod enirn arol-
eitiarum debent esse, sicut aliaruro rerun;, tatie-
tates.
SATIN, idem ac satisne. f. SATIS.
SATiO, as, Svi, atum, ire, a. 1. («at, »»H»)
Parilcip. Saltans I. a. el II. 2.; Satiatus in
omn. paragr. ; Satiaiurut II. 3. — Satio est sa-
turo, paieo, eipleo, xe-pj'w (It. tatollare, sbra-
mare, saziare; ft. rassasitr, taliifaire la faim,
la soif, assouvir; Hisp. saciar, hartar, llenar
la panza; Germ. m. Speise z. Gcniigt anful-
Jen, satUgen, tatt machen; Angl. Jo satiate,
satisfy, overfill, sate, glut).
I.) Proprle refertur ad appetitum cibl et potus.
— a) Cum Accui. (actum ejui, qui laliatur.
Cic; 2. Fin. 8. 25. Veniebai ad eeoem, ui anl-
mo quieto salieret desiderla oeturs. Ovid. 11.
Met. 371. Uiram famem saliare. Martial. 6.
35. sillm. Plin. 9. Bist. not. 6. 5. de orca.
Satiansque le per complures dies etc. Cofum.
8. R. A 9. o med. Satlat semodius cibi In die-
bus singulis vleenos el centonos turlures. — Pas-
»ive absolute. Lucret. i. 320. lallali agnl lo-
dunt blaadeque coniscant. — b) Cum Accui. ejus,
qui settatur, el Ablat. rei, qua quia latlalur. li-
ne prapoi. aul cum prap. de; Tel passive. Ful-
gat. interpr. Ps. 147. 11. Adlpa frumcntl latiat
te. Ovid. 3. Mtt. 140. vosque canes satiata san-
gulne beriii. Plin. 30. Bist. not. 10. 27. (92).
Vultur latialui bumano cadavers, fulgal. in-
terpr. Ps. 103. 13. D» fructu operum luorum
■atiabitur terra, h. e. homioet. Alii allter in-
terpr. Adde Auct. qucett. gram. p. 173. 11. Bag.
II.) Tranilate. 1 1. Speciatim refertur ad ap-
petiilonem animi, tire in bonam, lire in malam
partem, conlcntare, sfogare. — a) Cum Ac-
cui. untum ijui, qui laliatur. Ct'c. Barusp. resp.
20. 4-2. Saliare llbldinei. Id. 3. Fin. 2. a med.
Erat in eo incsbausta avidllas legend), n«c sa-
tiari poterat. Id. 6. Ferr. 28. 65. Alt ie Telle
illud (candelabrum) etiam atquo eliam eonside-
rsre: nequaqilam ie cue taliatum. Catv.ll. 64.
147. Libido mentii latiata. Ovid. 3. 7Viit. 8. 19.
Saliare irani. Id. 9. Met. 178. ear. Patron. Sat.
97. sub fin. Iracundiam. Sil. It. II. 601. Irai.
Id. 1. 150. furores. Capitol. Max. 10. Se sa-
liare non polult. h. e. latiari. — b) Cum Ao-
cui. ejus, qui latiatur, et Ablat. Tel rarlul Ge-
net, rei, qua quis satialur; rel passive. Cic. Dom.
22. extr. Ne absent quldem luctu meo mentei 11-
lorom saliare pcrtul. Id. 1. Q. fr. 3. ante med.
Crudelilas nondum est nostra calamitala satiata.
Ziv. 8. 20. Suppliclis satiatl noeentlum. Tac. 2.
^nti. 31. Cruore hos'.ium satlari. Ilorat. 1. Od.
9. 37. beu olmls loogu satiate ludo. Propert.
2. 12. 33. Sa tiara oeulos amore. .Slat. 4. Silv.
S. 34. luminj longo Tisu. Seneca Troad. 762.
a'idoi dolores ampleiu. Id. A gam. 519. quisquls
ei nondum malls Satiate tantis Calitum, tandem
tuum Numen terena. Zucan. 7. 803. Ira non-
dum latlala cadibus. Adde Sil. It. 4. 735. Ziv.
2. 65. inil. Romanus integer satialusque somno,
prodactus In aeiem, fessum staodu et vlgiliis
Volicum primo impetu perculil. Ouici. 7. Mel.
808. quum satlala ferlnai Deitera cadis erat,
repetebam frigui et umbras. Sil. It. 4. 436. quas-
taique per aural Tilanum bello satiaiam san-
guinis bastara. Id. 16. 603. satlatui et ari Rt
decorit *J 3. Bat etiam fastidium, indium erea-
re, annojare, infastidirt. Cic. 3. Oral. 50. 193.
Horum vlelsiitudinei efficient, ut neque il satien-
tur, qui audlent, faitidio slmiUtudlnis etc. Se-
neca Contol. ad Belv. 16. a med. Ncminem
MtUtura garrulltai. Tac. I. Ann. 75. Nee pa-
trum cognilloolbui satiatus, Judiclll adsistebal
in corou trlbanalli. Id. Agric. 39. Domitianus
Hereto mo satiatus. Id. 3. BUI. 66. senei pro-
sper Is adversisque. 'Tibull. 9. 1. 51. Agrieola
satiatus aralro. Alii leg. lasiatul. — Absolute.
Ct'c. Oral. 63. 915. Primaio enim numerus agoo-
Kitur, deinde satiat, posiea, cognlta facilitate,
conlemnilur. Quintil. 9. S. 5. Figure, ut novl-
Ute excitant, IU copia saiiant. Apul. 5. Mtt.
— 229 —
FcBtu uliaote, pOstremus partus efudlt. ^ 3.
In illo Cj-pr»art. I. £p. ad Slag. Satiat adbuo
in evaogello tuo Cominus. ttilio videtur esse cod-
Qrmo, slebilio. Sic apud et^rnrf. Mffit. ie eleen-.ss.
De^recctioncs solas parum ed impctraQdam ts-
lere, nisi faetorum et operum accesiione satien-
tur. *j 4. Generatlm idem est quod abundare,
rel replere, aliqua re large, abunde uti. —
a) Absolute. Plin. 5. Bist. nal. 9. 10. (51). Ob-
servatum est, prout in Mauritania nivei im-
bresTe satiaverint, ita Nilum iocrescere. h. e.
abundaverint, et terras repieverinl. — b) Cum
Accus. ejus, qui satiatur, et Ablat. rel, qua quls
satialur, sine pr&pos. aul cum pra-p. ex, de.
Id. 19. ibid. 8. 42. t!48). Satiarl slercore, cre-
bro purgarl, carer I, ne cum herbis evelletur
asparagus, h. e. large siereorarl. Sic Cotum. 2.
R. R. 10. sub fin. Solum subactum largoque
slercore satl&tum. Ouid. 4. Met. 758. largis sa-
liantur odorlbus ignes. h. e. multo ture spar-
guntur. Martial. 8. 36. satiarl lumine Phcebi.
h. e. plene illurtrarl. 5eneca CEdip. 632. piu-
rio Etbere satiate tellus. Slat. 1. Silv. 2. 153.
Robora Dalmalico lucent saliala metallo, h. e.
irabes auro large oblitai et ornalffi. Pefron. 5at.
135. pariea palea satiatus Inani Fortuitoque In-
to, h. e. deosatus, repletus lutoque oblitus, cuJub-
inodl fuisse casas apud priscos Fitruv. 2. 1.
scribit. Feget. 1. Velerin. 47. Olco raanum per-
unges, el ipsum anuio Jumenti oleo satlabis. Id.
2. ibid. 48. 0, Ei aceto et oleo loca satiare. Ful-
gal. interpr. EzeCh. 23. 22. De qulbus (ama-
loribus) saliata est aniraa tua. — Sic tatiari
lana dicitur, quum ioQcltur, si abunde eolorem
imbibat. Ptin. 9. Hist. not. 38. 62. (135). Tj-
rlus pelagio primum satialur, immatura riridi-
que corlina: mo* permutatur in buccino.
flomonym. In eo ditlerunt satiare et ex-
plere, quod hoc slgniflcat plenum esse, illud iu-
pra modum et abundanliem, Ita ut plus 5lt quam
explere. Ita Nan. p. 424. 35. Merc. Lucret. 3.
1017. anlml Ingratam naturam pascerc semper,
Atqus eiplere boaii rebus, «atiareque num-
quam. Cic. Paraii. 1. 2. Neque enim eiple-
tur unquam, nee satiatur capiditatis sltls. Id.
Partit. 27. 96. Eiplere cupldllates, satiare
odium. Cf. tamen Cic. Senect. 14. 47. Cupidis
volaptatum odlosum et molestum est foriasse
carere: saliatis rero et expletli jucundius
est carere, quam frui.
SATlO, Onis, f. 3. (sero, satus) actus serendl,
seminaoione, seminatura, piantagione, oiropa.
— a) la ling. num. Cie. 5. Ferr. 47. 112. In
jugero agrl Leontini medlmnum fere irillcl serl-
lur, perpetui atque squabili satione. Colum.
11. -fl. R. 2. a mtd. Velus est agricolarum pro-
rerblum, Maturam satlonem smpe decipere so-
lere, seram numquam, quln mala lit. Id. 3.
ibid. 14. Salionis (tritium) duo genera malleoli,
rei Tiriradlcis. Firg. 2. G. 319. Optima vinetis
satio est, quum vera rubentl Candida teait avis.
Colum. 2. R. R. 9. ante med. Sationem per-
agere. Adde Ziv. 32. 34. — b) In plur. num.
Idem ac lata, seminali. Cic. 5. Ferr. 15. 38. Ut
aralores lugera satlooum suarura profilerentur.
Homonym. Differt satio a semente, quaB pro-
prle est lemlnii ipariio: satio omnem culturam,
qua In lerendo fit, slgniQcat. Cotum. 9. R. R-
L4. ante med. Limosa arrt non sunt babilia se-
menll, aut oecaiioni, out latloni. (At in
optimls Codd. lop itur sartioni pro saritiani,
quod poilremum Schneiderus in testum admisit.)
— Idem omnino rldelur in Illo Pallad. 12. R.
R. 1. Novembrl mease triticum seremus, et far
aatlonr, Icgllima ac semente solemnl.
SATldNALIS, e, adject, (satio) qui sationi
idoneus est. Isid- 15- Orig. 13. Atrus ager, id
est sationalls.
SATlOR. F. SATIS.
SATlRA vel eliam Satjra, oiim Satura, a, f. 1.
Scaliger ad I. 5. Manila, ol Casaubonus I. de
satyra, scribere Jubent satira, rel more anllquo
satura. Qui satyra scrlbunl, eo id faclunt, quia
boe earmloia genus > Safrrls habere oomen ar-
biiranlur, idque ob dicaciiatem, qua *t Cat.
SATIRICE
Scaligeri senlentie est I. 1. Rei poetic® c. 12.
Aliqui caussirn afleFunt, quod In hoe genere csr-
minis re3 rldicol» pudeedsfque ccribuntur, quem-
admodut. proferrl e Sefyiis sols^'tnt, re! quod
In ant!q»i: t?tyrc inlrodi;;sbantnr ettyrorum peE-
sons-, aut el que ercnt ridicults limilss Satyris.
Qui satura maluot, es re adducunlar, qui® genuc
hoc poesie dictum censcnl ob carmlnit rarle-
tatem, et propter copisra rerum, quae ibl tra-
ctantur. Dt magis liquEEt, otra sententia lit po-
tior, dislinguendum fortasse est inter latyram
Lucilii, Boratii, Persii, et lalyram Ennii et
Farronis. Prior Ita diets videtur e satyrica poe-
si; nam huic erst similio ob maledicenliem. Al
satjr£ Ennii ae Farronit ei eo nomen acea-
pit, quod mulla metra el rei pariter mliceret.
Quod ei Diorhzd. 3. p. 482. Putsch, cognoscere
est. F. SATOR in Qn. Quare posteriorera banc
saturam rel satt'ram, alteram illam lafyraw
appellari placet lis, quoc adduiimus, Caiauba-
no et Scatig. Verum, ulcumque te res babaat,
non esse a comrauni scribendi per y eonsuetu-
dine recedendura,pluribus ostendit Daniel Beins.
l.i.de talyra Borat., quum utramque, quod dl-
ilmus, carminis genus commode possit a Salyrii
deduci. Hucusque ForcclUnui. Verum L. JUuller,
Schilz, Konig aliique plurimi pbilologl recen-
liores docent id carmiulo et genus et nomen,
non a Graicis esse profecturn, sed Romanorum
proprium fuisse (Cf. Qtiints!. 10. I. 93., tfiomed.
3. p. 483. Putsch, et Borat. 1. Sat. 10. 66.) et
scriptionem per u rel per i rocabuli etymo solam
respondere, Ita ut tit satura vel satira a satur,
subaud. lanx vel res. V. SATUR In fin. (Cf. Dio-
med. toe. eit., Isid. 8. Orig. 9., ^fcron. ad Horat.
1. Sat. 1., Paul. Viae. p. 315. 7. Mull., al.)
— Ceterum salira est genus carminis, in quo
multa metra ac res pariter mlicentur: Item car-
men maledicum el ad eerpende vltk composi-
tum. Duo enlro salircrun: genera fuisea constat,
allerum, quod carminum c! rsrura rarietate con-
slabal: eltarum apertam hominum reprehensio-
Dem coniinsas at aerem Tiliorura objurgationem.
At, secundum ipsum nominis etymon, numquam
latirie defuisse rarietatcm, nunc erudltl viri de-
fendunt. Salira enim, uti ajant, full Initio car-
men eitemporale, inconditum varluroque, pra-
cipue in Llberalibus uiurpalum, quum, mesia
condita, agricolsc saturi bujuimodi versibus dl-
cteria et probra sibi inTicem Ingerebant (Cf.
Firg. 2. G. 386., Borat. 2. Ep. 1. 145. et Ti-
bull. 2. 1. 51.): dein seanieum et ejcultlus per
Llrium Andronicom; In quo sutem verba, can-
tus et saltatio commiita rep 'untur: mos. per
Ennium eitra scasoam tractari ccepit versuum ar-
gumentorumque Tarietate insigna, et per T. Var-
rooem proia ac vena orallone; postremo per
Lueilium, quern ieeuli lunt lloralius, Persiut, al.,
hominum vitia hae nova «alira forma metrii
rebusque rarla castigantem. (Cf. Juvenal. 1.85.
el Isid. 5. Orig. 16.) Non est tamen Infitian-
dum,quaesl!onem de satire origine et nature dif-
ficilem esse at acriler veialam, adeo ut Tcufftl
dicere non dubitarerit: Debar die Satura 1st allea
dunkel und unsieber {Gesch. d. rSm. Liter. Ct
Fan Beusde, Sludia crilica in Luc). Quinlil. loc
eit. Satira quidem lota nostra eit, in qua pri-
mus inslgDem iaudem adeptui est Lueillui. IS.
ibid. Altorum Illud etiam prius satira genus, sed
non sola carminum rarietate milium, condidlt T.
Varro. Divmed. loc. eit. Salira dicitur carmen
apod Romanos, non quidem apud Gracoi. Alii
leg. nunc quidem apud Gracoi; alii apud Gra-
eos omilt., ut Eeil. Borat. 9. Sat. 1. 1. Sunt
quibus in satira videor nirais acer. Stat. 1. Silv.
3. 103. Liveolem salirara nigra rubigine turba. —
datura et datura jocabunda occurrit, xatd irpo-
ounoKoiiar, apud Capclt. 6. p. 189. et 9. p. 336.
sATlRlCE el Satyrica et Saturice, adverb. <«-
tirlcus) satirico modo, per satiram, satirico ser-
mone. Fet. Scholiast. Cruq. ad Borat. 2. SaU
H. 72. Hie autem satirlca significat escarum ml-
nlsierlum. Porphyr. ad eumd. 1. Ep. 15. I<
Pauly. Scribil satlriee de Bajarum Injuria, ubi
Ueytr saiyrice, Bautal saturice.
SATIRICON
SATlRlCON. V. voc. «eq. in Do.
SATlRlCUS et Salyricus, a, um, adject, (sa-
tira.) ad salirara pertineos. Zactant. 2. 4. Flae-
cus, ut satiric! carminis icriptor, derisit borai-
mwfi ■.nr.ilaiem. Sidon. 8. Ep. i*. a med. la
ina:eria saliriea aotlicitus at raordax, in tragica
aavus et flebilis. Fulgent. Myth. 1. prooem. 2.
Satiricus lepos. Sidon. 1. Ep. 11- versus. Schol.
Juvenal, leges. — Hinc
Satiricus, i, ru. 2. absolute, substantivorum mo-
re, est satirarum scriptor. Sidon. 1. Ep. 11. et
4. ibid. 1. -7- Satiricon, satira, Inscribilur Pe-
fronii liber.
SATlRlCUS, i, m. 2. V. voc. priced.
SAtIROGRAPHUS et Satyrographus, i, m. 2.
satirarum scriptor. Sidon. 1. Pp. 11. ante med.
Ut satirograpbum le aut exsecrantur, aut refor-
inidant.
SATIS idem ac sat, addita terminations no-
minis adjeclivi, quare, Don modo adverbialiler,
sed, ut ait Priscian. 15. p. 1015. Pusch., eiiam
loco nomiois positivi accipitur: itaque etiam com-
• parationem- recipit; quod quidem riders est in
jpolis, cui forma accedit. — Satis igitur usurpa-
•tur A) Adjectivorum more, et B) Adverbiaiiter,
qua ratione multo sapius occurrit.
A) Adjectivorum more satis idem est ac suf-
flciens, :squus, par, iscavc; (It, suffii.ix.nte, ba-
stanle; Fr. suffisant; Hisp. suficienle, bastan-
te; Germ, hinlanglich, zureickend, genugend ;
Aogl. sufficient, enough). Comp. Salior. ^f 1.
positiv. salts — a) Universim. Lucil. apud
Charts. 2. p. 103. Putsch. Cui, si coojnret popu-
iu5, vix totu' satis sit. Tilir>. apud lion. p. 81. 13.
Merc. Libram ajebaot satis esse ambobus farrla
iotrita?. Lucret. 1.24!. 'faclus enim ieti satii as-
set causa profecto. Id. ibid. 402. animo tatSs bac
vestigia parra sagaei. Ter. Eun. 4. 7. 40. Satis
boc tibi est. Id. Andr. 4. 2. 22. Dies mibi bic
ut sit satis, vereor. Plaut. Capt. 1. i. 9. Semel
fugieodi si data esset occasio, satis est. Firg. 7.
JEn. 470. Se satis ambobus Teucrlsque venire
Lalinisque. Cic. 1, Ilerenn. inil. Etsi negotiii
familiaribua impedili, vis satis otium studio sup-
pedilare posaumui. Vip. Dig. 5. 40. 45. a med.
Pecuniarium fideicommissura, si divisum fuerit,
satis injuriam facit libertati. Ita Torrentin. Alii
leg. sane, et Ovid. 3. Met. 149. Fortunamque
dies habuit satis. Cic. Orat. 22. Eos peccare dl-
eabat, qui oon sentirent, quid esset satis. Id. 9.
Fatn. 14. Sum enim avidlor, plus quam satii
est, gloria. Nepos Epam. 4. tub /in. Abslioen-
tUe erit boc satis testimonium. — ' 6) Cum Ge-
nelivo. Plaut. True. 2. 2. 4. Satii raihl est tu»
aalutls. Ter. Phorm. 2. 3. 89. satis Jam verbo-
rum est. Id. Andr, 1. 1. 111. Nee satis ad ob-
jurgandum cau»=e. Cic. 4.' Ferr. 1. 2. Ut ad dl'
cendam tempbris satis habere possim. Liv. 32.
21. a med. Satis exemplorum -nobis aliens cla-
del prabent. Quintil. 7. 4. 18. Si vldeatur satis
psnarum dedisse. — Satis superque, plus quam
satis, eddem jnodo adbibetur. Liv. 3. 67. Satis
superque Tits erat. Cic. Amic. 13. 45. Klolz.
Satis auperque esse sibl suarum cuique rerum.
Cf. Borat. Epod. 17. 19. et Liv. 2. 42. — Item
satis ac nimium sapa Junguntur. Itutil. 1. de
fig. sent. 1. Nobis si nibii accidit mali, satis
,ac nimlons boni videtur. Cf. Seneca Here. (Et.
1121. et Stat. i. Silv. 2. 169. — c) Cum
Dativo. Cic. Brut. 35. sub fin. Oicebanl de re-
publics , quod esset ill is Tin's et consular! dl-
gnitatl satis. Liv. 3. 53. Quibus non fuit. satis
consulea spondere. Quinet. 2. 4. 9. Si oratorl
talis esset docere. — Satis superque, plus quam
(alls, eodem modo usurpatur. Sail. Jug. 75. Tauta
repente calo missa vis aqua: dicitur, ut ea modo
exercitui talis superque (brat. — d) Cum Accus. et
prap. ad. Liv. 2. 49. Fabii satis erant ad presi-
dium tulandum. Cajus Dig. 38. I. 19, Dt satis
tempos ad quastum faciendum habeot. Ita Tor-
rentin., alii salis temporis. — «) Cum Verbis, ut
satis sum, puto, credo etc. — a) Sequente InOoi-
lo. Zueref. 2. 934. (Iuie satis lllud erit planum
fscere. Cic. Amic. 26. 98. Satis erat respondere.
Jloral. Art. P. 99. non satis pulcra esse poe-
— 230 —
mata. Id. 1. Sat. 2. 60. personam satis est
evitare. Firg. 6. ^n, 487. Nee vidisse semel sa-
tis est. Quintil. 2. 4. 9. Dura satis putanl vitio
carere. Id. 2. 1. 2. Non satis credunt excepisse,
qua reiicta erant. — Sic satis habeo, contentus
sum, sufficit mibi, mi basta, mi contento. Cic.
5. Fam. 2. circa med. Satis habeas, nihil me
etiam tecum de tui fratris injuria conquer!. Adde
Rose. Am. 52. 150. Sail. J4sg. 31. Satis babe-
batis animarn retinere. nam »ci 'fltati -> nuidem
quis restrum recusare audebat? Nepos Be.r-p.ib.
10. sub fin. A ceteris tantum satis habeant se
defendere. — /3) Cum Accusativo communi.
Plaut. Pan. a. 2. v. 12. Quando id, quod sat
eraV satis habere tioluit, ego pansam feci. Nepos
Epam. 4. Nee veto id satis babuit, sed, etc. ne
si contentd di questo. Ealb. ad Cic. post ep. 8.
I. 9. ad All. Atque hoc non solum in te satis
habeblt, sed, etc. — f) Cam particula si, quod.
Borat. 1. Sat. 4. 116. mi satis est, s! Traditum
ab antiquis morem servare - possum. Nepoa Ti-
mol. 2. Carthaginienses satis habere coegit, si li-
ceret Africam obtinere. li costrinse a conten-
larsi etc. Liv. 40. 39. Senatus censuit satis ha-
bendum, quod prator jusjurandura polliceretur.
— Satis superque habeo apud Cic. i?oJC. Com.
4. 11. ConStetur plus se petere, quam debeatur:
sed satis superque habere dicit, quod sibi ab ar-
bitro tribuatur. *} 2. Comp. salior, et sapius
satiui. b. e. melior, melius, utillus, prastantius.
— a) Absolute. Plin. 17. Sist. nal. 5. 3, (36).
Erit Igitur hac terra optima et opori salior. At
Harduin. et Sillig. et operi, et satis; alii aliter
leg. — b) Cum Infinite Plaut. Cist. 4. 1.
10. Satlus est mihi quovis exitio interire. Id.
Ttin. 2. 2. 30. Nimio satius est, ut opus est,
te ita esse, quara nt animo lubet. Ter. Heaut.
5. 2. 16. Satius est quam te ipso herede hac
possidere Baccbidem. Id. Andr. 2. 1. 7. Ab quanto
satius est, tefd operam dare, quam etc.! Lucret.
5. 1127. Ut satius multo Jam sit parere quietum,
Quam regere imperlo res velle, et regna lenere.
Cic. 4. Alt. 36. Non igitur satius esset derenire.
Id. Rose. Am. 52. 150. Inter feras satius est
atatem agere. Nepos Pelop. 1. Satius ducebant
eos obsideri, quam liberari. Id. Pausan. 5. Sa-
tius pulaverunt io arbe eum comprehend!. Plin.
23. Hist. not. t. 26. (52). Et quis satius cen-
seat, absinthite vino utendum potius, quara ab-
siotblo ipso? — Io illo Plauti True. a. 5. v.
36, Nihil ^XuctpsTv satius est, miles, si te amari
postulas, Auro, haud ferro deterrere potes, oe
amet Slratopbanes. satius est signiGcat opus est,
aut prodest, aut oecesse est, amissa signiQca-
tione comparatlTi. non occorre che tu faccia
delle bravate a credenza. — c) Cum Conjun-
ctive et partic o(. Laetant. 6. 20. 25. Satius
est, ut se ab'uioris congressione contlneat. Nov.
com. 16. (Ut) meam penum componam, satius est.
B) Adverbiaiiter, qua ratione multo sspius u-
surpatur, salts est quantum sufficit, aut opus
e'st, aXts, t'xavwf (It. a bastanza, a sufficien-
za, fcastanteroenfe, sufficientemenle ,' Fr. assei,
suffisament ; Hisp. harto, battantemente, sofcra-
damente ; Germ, genug, z. Gen&ge, genugsam,
hinreichend; Angl. sufficiently, well enough):
buc, ut ait Forced., reduci possunt multa ei modo
adlatis scriptorum locis. — Comp. Satius. * I.
Positiv. satis. — 1.°) Quantum sufGcit, aut opus
est, a bastanza. — a) Cam Verbis. Plaut.
Amph. 5. 1. 45. qaendo 6atis deluseris. Ter.
Ilecyr. 5. 4. 3. Ego Sitae satis scio. Id. Eun. 3.
4. 9. Nequeo satis mirari, Cic. 4. Acad. (2. pr.)
19. 63. Non enim satis iotelligebam. Id. 7. Ferr.
46. sub fin. Plusquam satis est, doleo. Id. 4.
Ilerenn. 43. Quid est quod a me satis e! per-
solvi possit? Ter. Eun. 1. 2. 5. Accede ad igoem
buuc, jam calesces plus satis. Horat. 2. Ep. 2.
53. Satis ludere. Id. 1. Od. 13. 13. audire. Id.
3. t&io\ 16. 3. munire. Id. 3. ibid. 15. 7. pla-
cere. Adde Liv. 26- 51. Id. 36. 35. Satis con-
stat. Id. 21. 8. creditur. Plin. procem. Non est
satis .cstimare, natura parens melior bomiol, an
trislior liorerca fuerit. non si pud abbastanza
discernere, non licet satis aslimare. — Salis ca-
SATIS
veo, txigo, offero, pelo, Juriscon'oltorum sunt, <tt
ad fidejubeodum pertinent. Paul. Dig. 7, 1. 60.
Satisque ei a possessore cavendum est, quod oon
sit prohibiturus. h, e. satisdando, per fidejusiorem.
Ita Torrentin. Alii leg. dandum. Id. ibid. 26. 7.
45. ad fin: Papilla a magistratibus tutor dalul
est: a quo magistratos satis eiegeruot, rem sal-
ram fore. h. e. Sicjussorem exegeruDl, richie-
sero la sicurta. Sic Scavoia ibid. 36. 3. 18.
Satis a Sejo patre meo eiigl .veto. Ulp. ibid. 43,
23. 3. ad fin. Si modo satis otTerat, et defendere
paratus sit. b. e. fidejussorem exbibeat. Sic Mar-
tian, ibid. 48. 17. 1. sub fin. Si provincix pra-
sidem adierit, et satis obtulerit. Adde Ulp. ibid.
26. 10. 5. Id. ibid. 36. 4. 3. Si is, a quo salis
petituT, oflerat cognitionem, dicendum est, ces-
sare satisdationem. h. e. fidejussor petilur. Sic
Papinian. ibid. 35. 1. 70. Ila ne satis Cdeicom-
miss! petatur, neve ratio exigatur. h. e. nomi-
ne Cdeicommissi. — His adde salt's acct'pio, sail's
do. V, SATISACC1PIO, SATISDO. — Salis ago,
idem ac satago. Plaut. Merc. 2. I, 3. Ego nocla
bae, qua praleriit, proxima egi satis, et ful ho-
mo exercitus. Calo apud Charts. 2. p. 193.
Putsch. Jam apud vallum nostri satis agebant.
Apul. 8. Met. Villa coloni multitudinem nostram
latrones rati, satis agentes rerum suarum exi«
tnieque trepidi etc. Geil. 3. 8. Quum Pyrrbut
rex in Itaiia esset, et unara atque alteram pugoas
prospere pugnassct, satisque agerent Roman! etc:
Id. 19. 1. Complorantibus nostris omnibus atqas^
In sentina satis agentibus. — Et impersooaliter
Cic. 4. Alt. 15. ad fin. T rib us faabet pomptl-
nam, Velinam, Maciam: pugaatur acritet: agitur
tamen salis. — Satis superque, abunde, affatim,
piuccne fcaslantemenle. Borat. Epod. 1. 31. Sa-
tis superque me benignitas tua ditavit. Cic. 2.
Nat. D. i. 2. Satis superque dictum est. —
De hoe salis, ellipsis, h. e. dictum est. Cic. 6.
Alt. 9. Quare de hoc satis. Nepos Alcib. 11.
extr. Sed satis de boc : rellquos ordiamur. — 6)
Cum AdjectlvlB. Plaut. Aulul. 2. 2. 62. Dum-
modo morata recte venial, dotata est satis. Ter.
Andr. 5. 1. 1. Satis Jam, salis, Simo, special*
erga te amlcitia est mea, Coss. 1. B. G. 16. Ne
pabull quidem satis magna copia est. Cic. lia-
bir. Post. 16. extr. Satis multa hominlbus non
iniquis bac esse debeot: nimls etiam multa vo-
bis, quos aquissimos esseconfidimus. Adde eumd.
Mil. 34. 92. Virg. 2. Mn. 375. Responsa non
dabantur satis fida. Borat. 1. Ep. 15. 43. sa-
tis Inter villa fortis. — c) Cum Adverblis.
Cess. I. B. G. 25. Neque, sinistra impedita,
satis commode pugnare poteraot, Nepoi Thra-
syb. A. Quum oon satis diiigeoter io castris age-
reotor vigilia. — d) Com partlcola ioterrog. ne,
quae. ira conjongi potest, satisne? et extrita utrl*
usque titters flnali, satin? et fere to sermons
familiari. Enn. apud Geil. 18. 2. extr. Satin
7at.es reran! stale in agenda? Plaut. Trtn. 4.
3. 64. Satlo ego oculis plane video? eatne ipsus,
an non est? Ter. Andr. 4. 4. 10. Satin sanua
es, qui me id rogitas? el 4. 5. 9. Quid vos? quo
pacto bic? satin tecte? Cic. 1. Nat. D. 41. 114.
Salin est id ad illam abundantem bonis beatis-
simain vltam? — Allquando interrogat, et af-
Srmandl vim habet, ut nonne. Plaut. Epid.
5. 2. 1. Satin ilia homo ludibrio nos vetulos de-
crepitos duos habet? Id. Hud. 4. 5. 3. Salio si
cui bomini Dei esse benefacium volunt, aliquo
lllud pacto obliogit optatum pils? h. e. nonoe?
vel nooae perspicuum est oblingere ? — Sa-
lin ut slmllem vim habet. Plaut. Mil. 4. 3. 40.
Pro Jupplter! Salio ut commodilas usquequaque
me adjuvat! Id. Merc. 2. 4. 12. cn». Qui sell,
esse amicam illam meam? bvty. tute herl lpsui
mibi narrasti. cha. Satin ut oblitus fui, tibi me
narravlsse? bvtt. baud mirum factum est. —
Satin salve? V. SALVE. — Apud Ter. locii
cit. quldam leg. tati ne. — 2.° ) loterdum
emraTixo'v est, b. e. aagendi vim habet, vebe-
meoler, valde, abunde. Plaut. Amph. 2. 2. 208.
Satis audacler. Id. Been. 1. 2. 73. Pro berili et
oottro quasto salis bene ornaia sumui. Ter.
Beaut. 1. 1. 19. Uac non voluptatl tibi esse,
SATISACCEPTIO
•*Ua e«rto «cio»/(i. Andr. 1. 1. 104. Ad 0am-
m.im accessil imprudenlius, aalii cum periculo.
Cic. 3. Off. 8. sub fin. Satis nobis persuasum
esse debet, si omnes deos hominesque celare poi-
•imus, nihil taraeD avere, nihil Injuite esse fa-
ciendum. Horat. 1. Od. 13. 13. Non, si me tatli
studies, Sper.es perpetuum. Cass. i. B. G. 43.
pianitiei erai magna, et in ea lumului terreus
•alia grandis. JVepos Epam. 5. Vit tatli eier-
citatus in dlcendo. Ulp. Dig. 29. 2. 70. Uoc
enim satis impium esset. Id. ibid. 43. 23. 7. cir-
ca meet. Magna et sails aecessaria causa. Rursus
Plaul. Peri. 4. 4. 53. Satis recte. Salt. Jug.
62. sepe. Liv. 34. 13. admodum. Ammian. 16.
12. 54. prosperrime. Adde alia quss congessit
Broukus. ad illud Tibulli 2. 6. 53. Tune tibi,
leoa, precot dirai. satis amis vivas. — 3.°) In-
cerdum minuendi. Satis bene est non omnino
fcene, sed medlocrltet . talis bonut non plane
bonus, sed probabilis. Cic. 2 Off. 25. 89. A Ca-
tone quum qussrereiur, quid maiime in re fami-
liar! eipediret, respdndit, bene pascere. quid se-
cundum t sails bene pascere. quid tertlumT ma-
le pascere. {Plin. 18. ffisr. not. 5. 6. (30). el Co-
turn. 6. R. R. praf; hoc ipsum Catonis dictum re-
creates, pro satis bene babeot medioa Her.) me-
diae, emente. et 3. Oral. 22. a med. Qaare si Jam
rue vultis esse oratorem, si etiam sat bonum, si bo-
nuui denique, non repugnabo. se anche mediocre,
totterabile. et 2. Au. 19. a med. Videor mihi
uustrum ilium eonsularem eiercitum lionoruro o-
rnaiuni, etiam satis bonorum, habere Srmissimum.
Ter. fleaut. 3.2. 12. Meretrh hsc est forma luca-
lenta. caRB. sic satis, coss, cost, et Stren. Sammon.
p. 07. retro. Qaodque sails melius verbis dicemus
llorall. ft. i. allquanto. Similiter Cic. 3. Off. 14.
init. Nee infaceius el satis litteratui. Cf. Nepot.
Cim. 2. Ilabebat enim satis eloquentis, summam
liberalitatem. Justin. 2. I. 1. Qu-t res satis amplas
magoifica-que fuerunl. Id. 2. 13. 6. Satis multl. —
4.°) Pro interne, ut latis agere. V. in SATAGO.
•f 2. Compar. satiut, idem ac potius Parro. I,
HR.2.ad fin. Ego, quod magis partloeat ad Fan-
danii raleiudinom, satius dlcam. Sed banc lectlo-
oem (coi adde Propert. 2. 34. 31.) falsam putat
Lachmar.n. ad Propert. p. 224. V. Haupt. o-
pusc. 2.. 419.
SATISACCEPTIO, Sale, C 3. (satis «t eewptio)
accettazione delta ticurth o del mallevadore,
ixavoXijifu'a, actus lailsaeeiplendi. Pompon. Dig.
45. 1. 5. Satisacceptlo est stlpulatio, qua Ha obli-
gat promiisorem, at adpromlssores quoque ab eo
•eclpiantur, id est qui idem promittanl.
SATtSACClPlO vet Sataccipio. et rectiui di-
vite Satis vet Sal accipio, eipii, eepi, cepturo, el-
pare, a- 3. Pariiclp. .Sataceepfur II. — Sallsaecl-
pio est accepto fidejussore mibi eaveo, fidejusso-
rem a debllore obiataro odraiito, acceltare la n-
eurtd, la pieggeria, ricevere it maltevadort, ixa-
»o'v Xap-fidvo . cul tatitdo respondet.
I.) Proprle. — 1.°) Aetive. Pompon. Dig.
45. I. 5. SeliMCCeplio est elipuiatlo, qua Ita ob-
ligat promissorem, ut adpromlssores quoque ab
eo accipisnlur, id est qui idem prorailtant. Sails
aulein acalpere dictum est eodem modo, quo sa-
lisfacere. nam quia Id, quo quls eonientus erat,
ei presiabatur, satisfied dictum est: et similiter
quia tales, quibus contentus qois futurns esset,
ita dabantur, ut verbis obligarentur, satisaccipi
dictum est. Cic. Quinct 13. a med. Peeuoiam
petit . negamus deberi indicium fiat statim : non
reeusamus. Numquid prseterea? si veretur, ut res,
Judicio facto, parala sit Judiealom solvi salisae-
cipiat: quibus verbis a me setisaectpiet. iirdem
ipse quod pelo. satis del el moz. Immo, inquit,
abs te satis accipiam ego aulem libi noo satis-
dabo- V. JfJDICATUS. Ulp. Dig. 46. J 33. Si
eum homlnem. pro quo satis da lite aceeperam,
Titius beredem reliquerlt, ete- Plaul. Slich. 4
1. 4. Satis abi te accipiam, nisi rldeam, mihi le
amlcum esse, Aotipho: nuoc qui te amieuiD mihi
eiperior esse, eredilur tibi. Cic. 5. Pert. 45. 115.
Si quit irstamenlo <e beredem esse arbitraretur,
quod turn non eistaret, lesje agere't in beredlla-
lem, juij pio prede litis tiDdiciarum quum satis
— 231 —
aecepisiet, sponsionem faccret. Ubi Ascon. Aut
pelerel, ut possessor esset, aul acciperet ab ad-
versario satis pro prsde litis viodiciarum, et ipse
sponsionem faceret. Ulp. Dig. 36. 4. 5. ad fin.
Nomine legatl satis accipere ab herede. Et nomine
omisso, Paul. ibid. 3. 15. et 17 Si ab berede
Insliluto legatorum satis acceperit legalarius —
2.") Passive. Calo R. R- 2. o me<i. Qua satis
accipiunda sunt, satis accipiautur. ft. e. qua sub
fidejussore accipienda aunt.
II.) Translate sataueplut est comperlus, cer-
lus, quasi datis acceptisque Cdejussoribus. Plata.
Most. 1. 3. 90. Si acceptum 3et babes^libi fore
ilium amlcum sempiternum. el ibid. 67. Si tibi
sat acceptum est, for* victum libi sempiternum.
se tieni per stcuro.
SATISDATlO, oois, f. 3. 11 Actus eatii-
dandi, hoc est fidejussors oBercndij sicurio, assi-
curazione, malleveria, pieggeria, ixavooWa. Ca-
sus Dig. 2. 8. 1. Satisdatio eodem modo appellate
est, quo satisfaetio. Nam ut salisfacere diciraur ei,
cujus desiderium implemus, ita satisdare dicimur
adversarlo nostro, quum pro eo, quod a nobis pe-
tit, ita cavemus, ut eum hoc nomine securum fa-
ciamus, datis Ddejussoribus. Ulp. (bid. 4. 6. 28-
Si quls nee in eustodia, nee In vincolls sit, eed sub
ndejusiornm satlsdatione. Id. ibid. 46. 5. I.Sti-
pulationum pratorlarum quxdam sunt, qase satis-
datiooem'exlgunt, qusedam quai nudaro repromis-
siooem. Papinian. ibid. 1. Prsetoriai latlsdationei
personas desiderant pro se Intervenienliam ; De-
que pignorlbua quit, neque pecuniae vel aurl vel
argenli depositions in vlcem satisdationis fungi-
tur. Ulp. ibid. 35. 3. 3. in fin. interponere. Id.
ibid. 26. 8. 17. offerre. et mots, implere. et in
fin contumellam satisdationis tabire. Id. ibid.
2. 8. 7 Satisdalionero prasstare. Paul ibid. 4.
8. 32. a med. dare. Ulp. ibid. 26. 4 5. alieui
remiltere. Plin. 36. Bitt. nat. 5. 4. (30). Satis-
datio capltalls. h. e. qua non fidejussor offerlur,
sed vita Ipsa ejui, qui qnlpplaro prasstandom sos-
oepit. 5 2. Satisdationis appellatione Interdnm
etiam repromtsiio contloebltur, qua eoniantos fuit
is, cul satisdatio debebatur, ut Ulp docet Dig.
50 16. 61. Bloc apud Cic. boe sensu salisda-
liooem Intelllgendam esse, contendit Grcemus,
quum alt S. Alt. 1. De satisdando vero te rogo,
quoad eris Romas, tu at satlsdes: el aunt aliquot
satlsdatlooei secundum maneipium, In his et
IMemmianorum prsdiorum vel Atillanornm. Nam
quum primitui, inquit Grcevivj, in mancipatio-
nibus fidejussio interponeretur, quo satisdatio se-
cundum maneipium appellabatur ; et deineeps ei-
olevlsset base fidejussio, lotroducta In locum ipslus
nova repromissiooa, vetus formula manslt quidem,
sed mutate veteri algniflcatione: at satisdatio se-
cundum maneipium nljill aliud nana significai,
quam repromlssionem pro re maneipi. ^ 3. Pro
latisfactioaa. itfartrmi. Dig 46. 3. 49 Soluiionit
quidem verbam noo pronoiel, sed satisdationis
sufficit.
SATISOATO el Satis dato, (satisdo) adverbli
more dictum, ut tttlato, datis rldejussoribus, con
dar pieggeria. Ulp. Dig. 5. 1. 2 ad /in. Ca-
vera nuda cautlone, aul satisdato. et ibid. 2. 1 1 .
4. ad fin. Quserltur, il quls, quum judicio sisteodi
causa satisdare noo deberet, satisdato promiserit.
an fidejutsoribus ejus eiceplio delur. Id. ibid.
40. 5. 4. ante med. Ergo cavendam est (donee-
quid esl idoueeT satisdato utiqua, aul pignorlbos
dalls. Pompon, ibid. 35. 2. 31. in fin. Satisdato
eautum debet esse ei. a qao pecuoia prorlscetur.
Marlian ibid. 49 17. 18. in fin. Satisdato fl-
lium in solid urn, non peculio teout defendere
debeblt. — Eamdem senteotiam habere videtur
illud Cic. 16. AU. bad fin Hoc, quod satisdato
debeo, pelo a la, ul ante provideas plaoeque ei-
pedias, et solutum rellaquas. el ibid. 15. ante
med. Sed at illl turpe arbilror, eo nomine, quod
satisdato debeal, procuratores ejus nou dissolvere.
Gronov. tameo prlora loco latitdato debert earn
putat noo qui Gdejussores dedit, sed oui Ipse
fidejussor pro alio fuit. Crnestiui vero, qui facia
pro alio idoaea cautione.se solulurum ipopondit.
SATISDiTOa, Srif, m. 3. ^satisdaius; maHe-
SATISFACIO
vadore, ndejussor. ^scon. in 3. ferr. 45. Pr«-
des dicuntur salisdalores locupletes pro re, de
qua apud judicem lis est. Sidon. 4. Ep. 24. sub
fin. Curatori needum. satisdator inventus esl.
SATISDATUM, i,- n. 2. el
SATJSDATUS, a, urn, pariiclp. V voc. ieq.
SATISDO ef Salis do, das, d8di, datum, dare,
a. 1. Pai ticip. Satisdalu$; Saliidaturut ; Salis-
dandus. - Satisdo est fidejussore dato creditor!
caveo, dar pieggeria, tieurla, ixavc'v Sifieoui : cul
respondet salitaccipio. V. SATISDATIO. Cic.
Ouinct. 13. a med. Quibus a me verbis satis aeei-
piet, iisdem ipse quod peto satis del. Id. fiosc. Com.
12. a med. Quid ita satis non dedit, amplius a aa
neminem pctiturumi Paul. Dig. 46. 6. 1. Quam,
puplllo rem salvam fore, satisdaium est. Ulp. ibid.
2. 8. 7. tub fin. Si satisdaium pro re mobill non
•it. Id. ibid. 36. 4. 1. Ante aditam bereditatem sa-
lisdaodum de legatis est. Cic. 3. Ptrr. bC 14r).
Qui redemerit, satisdet damn! infectl, el, qui a Ve-
tera redemptore acceperit. ft. e- nomine damnl
infedi. Val. Max 4. 1 n. 8. Quum Scipio Judi-
cata} pecunise satisdare noa posset. Ulp. Dig. 36.
4. 5. ad fin. SI legatarlus fidelcommissl sails non
det Id. ibid. 43 14, 1. a med. Dabitui aulem
satis viciois, sed et bis qui trans (lumen possi-
debuat. Cic. 4 Verr. 24. tttr. Debebat Kplcratea
ullum oummum nemini. amid, ti qul» quid pe-
terel Judicio, «eeum agi passuros, judicatum solvl
•atisdaturoi e.se dicehant. V. JUDICATTJS. Id.
13. Fam. 28. Rogo, 01 »i quid tibi .salisdandun.
erlt, amplius eo nine non peti, cures ul •■•
tisdetur fide mea. - Mine Parlieip, prater- pais.
eujus eieropla retullmut,
Satisdaium, », n- 2. absolute, substaotivorum
more, occurrlt. et esl idem ae satisdatio- Ulp.
Dig. 43. 3. 1. ad fin Quod alt praters nW »•"■
tiidatum sit accipere debamo*. il persevere! »a-
tiidatum. V. SATISDATO.
SATISFAClENS, enil», pariiclp. V. roe- «eq.
SATISFAClO et Sella facio, Bele, feel, factum,
fScere, a- 3- Olim tatisfaciar dlclura e»l. V. Far-
ronit toe. eit. — Parlicip- SatUfacien? 1. 4",
Satis factut fere In omn. paregr.; Saiiifacturut
t a. et 2. — Salisfaclo est lantum facio, quan-
tum satW est, officlum loturo pMMtO, impleo, st»ij-
popopsoj (It. fare il iuo dovere, todditfare, ap-
pagare, contentare; Fr. latisfaire, contenttr,
t'acquiti" dt, rimplir: Hi«p. latiifactr, con-
tentar, acquietar ; Germ. GanSje thun od. ««-
iten, tichi' 'tellen, be.friedigtn ; Angl- oi've «a-
titfaclion, tatitfy). q t Geoeralim. — . a) Cum
Dativo- Ca>us Dig I Salisfacere dieimur el, eujui
desiderium Implemos Cic 14 Phil. 8. tstr. Quum
eut roorte, aut victoria se sallsfacturum reipubll-
csa spopoodisset Nepot Alt. 21. Quibus quoniam,
ut spero satlsfeel. Colum. If. R. R. 3. a me*.
Quas ratio docet, uoiverw jugero talisfaeere mo-
dioi itereorli MCCCCXL Cic. Balb. I. Si Me o-
moibus, qol amlcl fuerint salull meat, el minus
referenda gratia salisfacere potuerim, et prsedi-
canda at babenda certa satis esse feeturum. Id.
7. P*rr. 53. 139- Sails est factum flleolll, t lie
officio ae neeessltudini. satis promisso nostro ac
recepto. Plin. 35. hYi$t. tat 10 36. (102). Non
judicabat te eiprimer* In to ipuraam aobelantls
posse, quom reliqua omnl parte »lbl Ipse alls fe-
elsseU 5. /fit. 18. asrr. Snot negntia lenta et ma-
nia . faciara tamen sails lib! quidem, cul dlffieilius
esl, qoam ipii . sed certe satisfaciam otriqua. Id.
Top. tub fin Ad Id autem.quod le velle aenaeran,
cumulate setisfactum eue debet voluntali tusa. Id.
Divin. Ptrr. 14. tstr. Ceosss el officio tuo lallsfa-
eere. Id. Clutnt. 10. 29. natures et leglbus. mors-
re, c andai in bando. et Orat. 41 140. el 9. Alt.
4. elleui qulppiam petenli Ulp. Dig. 36. 4. 5.
a med. volunletl defuoetl. Scon-old ibid. 1. 77.
eartr. eondicionl. Cic. flabir. Pstf. 17. 46. Dt
cmaiv m vel •asplcioni, vel melevolentia, vel cra-
deiilatl si Us flat. Id. 14. Fam. 7. Deo pie et caste,
n. e. Deum pie et caste colere. et 13. ibid. 16.
aa fin. Salisfacere immorulitail iaudum tuarum
cupii. ft- <- ita seribere de rebus tuis, ul scriptit
suii aquet immoriaiilalem Iaudum tuarum. ^e-
ft«c. Ep. 87. ant* med. Virtus, qusm salisfacere
SATISFACT10
fceatM vita nontendimus. h. e. satis esse ad bea-
t»a» vitam. — Farro apud Priscian. 8. p. 789.
Putsch, si mehercule purgant, et deorum eura
aoQ satisfacitur reipubiicae. — Obseeae sensu. i"e-
Iron. Ja£. 75. Setisfacere dominaa. Adde eumd.
ibid. 57. — 5alij superette facer e apad C»e. 1.
Orar, 47. 204. Satis superque aba ta videtur islo-
rum studlts esse factum. — 6) Cum Ablet, et prs-
pos. in. Cie. i. Etgg. % 5. Poles to profecto is-
tiafaeere 1n ea (historia). Id. Oral. 37. 170. in
lure drill. Adde 16. Alt 5. 2. — e) Cum Ia-
flaito. Itepot Att. 21. Satisfec! me nihil reliqul
feclssa, quod ad lanandum me pertineret. — d)
Absolute. Cie. i. JFin. 5. 15. Quamobrem tan-
dem, inqult, non eatisfacit? Adde Quintik 4, 5.
18. ^ 2. Speclatim, sapa refertur ad diasolutlo-
nem eerie alieul, pagare, soddisfar; acquietare,
far taeere. Cie. t. Q. fr. 3. a med. Video quid see-
leris adraiseflto, quura de visceribus tul», et Qlii tu!
satlsfaeturuJ sis, quibus debee: ego aecep.am ex
serario peeuniam tuo nomioe fruitra dissiparim.
Cat, 3. B. C. 60. exlr. Maiimaa' pecuaiaa mu-
tual!, parlade ae satbfacere, el fraudats reaiituare
veUent. Cml. ad Cie. 8. Fam. 13. Dt ;! mibi In
pocuaia rninas 6ati3fecisset etc. Cie. Place. 20.
47. Pecunia pctitur sb Hermippo: Hermippus ab
U?raclide petit: (pes lamen Fuslis satiafacit ab-
santibus, et fidem suam iiberat. Ulp. Dig. 40. 1.
4. ante med. Quneri poterit, si emptor festinavif.,
et pretium numeravit, an postea e! satisfaclo, ne-
vus eonsiliutiune utl possit. — Cum Accusative?
Cato 140. Bonleum peeuniam satisfecerit, aut
delegarlt. — Non Samen Idem sunt semper sa-
tUfacert et solvere, T. in fln. «J 3. Item pro
aatisdare, at occurrit sum Genetivo. Jabolen.
Dig. 33. 9. 30. Cui uausfruclua legatus easet,
donee el totiui delis eatisSereS: qaum ei ha-
ras pro sua parte .latisdsdiaset, qnamvis reliqui
sails boo darant; tamen etc. At Forctllinw inMa-
telligendum a3sa ait to'.ius dolts nomine. <f 4.
Btiam pro purgare 88 de injuria illata, verbis r -.-
susare, deprecari, vjni.im petsra snlpam faten-
do, dar soddisfazione, confessare Ufallo e chit-
4tr pertiono. formula satisfaciaadl sunt spud
Ttr. Adelph. 2. 1. ||. Nr !lem factum: Juajur'aa-
duin dabitur, te eua iBdlgiuia iojuria hac. si
apud Plaut. Amph. 3. 2, 50, Arbltratu Sao ju»-
juraodum dabo, ma msatn n-^icasn ssae uxorem
arbitrarler. — a) Absolute. Cie. 3. Vm*. 31.
a med. la qua tffJtate legatuJ populi a.' riola-
su» sit, nisi pabllce saiiefacbim sit, ei eivitati
bellum indiel solsre. DW Jieon. Saii>>facere est
senium facore, quantum aatie sit SraJo ad vindi-
ctam. Cats. 5. S. G. 59. filtaii ad Craearera ca-
Sinfoclundl SauiQ Isgat!*. Sutlon. Claud. 38. O-
B3ian3ibua gwvJSer *o,-rapti8, wpente, Senium noa
satliracientla raodo, faaiam dedil. — J) Com
Genetivo. Cornice. 4. Met. 37. lajuriarum s*>
Jiafeciati L. labeool. — e) Cum Datlfo, Cie. 2.
Phil. 20. 59. Accqieram Jem anta Claris Httcrai,
ut mibl eetlcOeri paterer a te. et mos. Praidi-
cabae, te coa sjisiimare, aiai Clodlum lnterra-
ciaaei, unquam fDihi pro Suis In me Injuriis salia
^sae facturum. Sentca 2. Ira 2!. a med. Non
reiistel offeasit pusr, eui nihil unquam negatutn
eat, cui de psdagogo iatisfactura eat. h. e . quod
a frodagogo se la sum disarat. Ouid. Retnat, am.
232
6li7. qui dicit /nulla pueBffl Probra, atisQerl po-
llalal ilia ?ibl. Adde Sueton. Cast. 73. et 2V6.
27., -Sinee. 2. Ira Z% et Tac. -3. Ann. 26. Bhw
MUM Slarlial. i% 79. Nil in So joripsc, Bilby
nice: oredera non Us, Si J« s nj Jubes: maio ia-
Maracera. h. a. faleri serlpjl- ., s t roniam pelere.
~ d) Cum Ablat. el praspsj. Ce, Cces. 5. S.
O. I. sesa paraWB ewe dimor.',trant omaibui ra-
lionJbua do injuriis .laiisfaeore. "f 5. Item talis-
facers ulicui, dare prenaa alieul, quoin tesefis.
Martial. 32. 14. sape aatiifecJt prsed3 Fenator,
el asri 5>ei-!rii; ojcHssua, 3«c rediturm equo. f fl.
Item pro sacrum fscere. Cato M. R. 141. Neque
J^'.is faat«m'fl»t. h, «. litaium.
Moijiofiyaj. S^piua dilleriint satisfa-sre it
solvent; r: m solvit, qui orsdilotl peeuniam c-
ionsin nur -at; ialiefac»t, qui q«geumque niodo
jreditoron, yijeat, y. g r . eauiiona, satisdatlone,
pigoore, partis debit! solutione, etc. V. Schard.
Lex. lurid. Dip. Dig. 13. 7. 9. Satisfactum
aulem accipimna, quemadmodum voluil creditor,
licet non ait tolutum. V't. 7"a6u!a aen. apud
Mural. 582. a med. Si earn peeuniam non sol-
verit, neque latia fecerit. jUodestin. Dig.
40. 4. 41. Stichus servus mens heredi raeo mille
nummoa si solverit, tatiiTe fecerit, liber
esto. Pompon, ibid. 18. 1. 19. Quod vendidi, et
tradidl, non aliter fit accipienlia, quam si aut
pretium nobla eolutura sit, aut satis eo no-
mine factum. Jabolen. ibid. 40.7. 39. Slichui
liber esto, quando -si alienum meum tolutum,
crediloribusve meli satisfactum, erit.
SiTISFACltO, 6nis, f. 3. (salisraclus) f 1. A-
ctus aatiafaciendl creditor! Paul. Dig. 46. 3. 52.
Satiafactio pro eolutioca est. V. voc. prceced. 2.
% 2. Item caiisfaciendi ei, quem isaimua. Co3s."8.
B. G. 8. txtr. Cisar Dbiorum salisfactionem acce-
pit. jeusa, di'scolpo. at C»'e. 7. Fam. 13. Bio tu
me eiism Insimula*, nee salisfactionem meant ac-
cipls. Sail. Cat. 38. Quam ob rem defensionem
in noro consilio non statu! parara, satisfactiooem
at nulla conscleotia da culpa proponere decrevi.
Pefron. Sat. 107. Fleclits ergo mentes aatisfa-
ctione leoitas.- Ulp. Dig. 47. 10. 17. Qui aeo'epit
satUfaetionam, injuriam suam remlsit. Plin. 10.
BUt. not. 34. 52.de columbis. Turn plenum que-
rela guitar, sovlque rostro ictus, moi in jatisfadio-
na eioseuiatlo. Quintil. tl. I. 76. Salisfaclio cul-
paa. Adda Tae. Germ.. 21. V. yoc. prcaced. 4. et 5.
SITISFACTI6NALI3, a, edject. {aatisfactlo) ad
satbfactionem portinens. Casst'od. 9. Hist. Eccl.
23. ad (in, Quam veniam Sjmmacbus meruiaset,
apologelicum, id cat satiafaclionaiem librum in
Tbeodosio eooseripsit imperotore.
SATISFA.CXUS, a, um, narticip. F. SAT1S-
FACIO.
SATi'OS. V. SATIS.
SATlVA, 6rum. n. piur. 9. P. ?oe. seq.
8ATIVUS, *, am, adject, (aero, aatus) qui se-
iltar et colitnr: sol contrarlus est qui sponte et
Oifle caltn provanit, agreaMe, ailveatris, aj/iapoj (It.
'he si temina a colliea, aativo, domestico; Fr.
iami, planti, qui r'tnt de semit, cultive; Hiap.
semojodo; Garm. was gesat, gspflanztwird, v.
zahmen, geflegt.en Gewachsen; Angl. that i$ or
may be sown, that may be set or planted, sa-
line, domestic). Plin. 33. Hitt.nOt.%. 11. (22).
Satira corna. Id. 24. ibid. 13. 73. (120). Satlva
morus. Farro apud Gelt. 17. 3. Gracl naves soa-
bant cannabo zl stuppa, eeterisque taliris rebus.
— Sativum temput, aationi apiom. Plin. 19.
Hist. -nat. 8. 40. (132). Noalr! betee genera fa-
cinnt, remain « auctumoale, a Semporibus sati-
fls, quamquam et Junlo seritur. Ita Edit Tel.
1469. 1470. at 1479. et alire. Jlarduin. earn Sil-
lig. et aliis adldit a tsmporibus satus. — Hlnc
Saliva, crum, a. plur. 2. absolute. Plin. t9.
Jhst, not- 13. 60. (184). Qua) aunt eiivesirla, ea-
dam In latiTll sieciora iptelliguntur at acriora.
SATO, as, Svi, are, n. t. frsquentat. vet in-
tens, a scro, dtligenler aero, aut oationem euro.
Augustin. term, 199.
SAl'OR, <5ris, m. 3. (sero, aatos) qn! plaotat,
at colit, pureuTYK (It. piantatore, coltivalore;
Fr. semeur, planltur; SSisp. sambrador ; Germ,
i. Saer, Pp.ans.er; Angl. a sower, planter or
seller).
I.) Propria. Farro 1. R. R. 45. Ita esse do-
aent silve3lria, -3d qua aaior non acccajit. Colum.
3. R JR. 15. Sator.viiii. Plin, 15. Hist, not!
1. 1. (3). oiea». Cie. 23. ifat, D. 34. 86. 0-
nmium rarum, que notura r;dtcini3!rantur, ionii-
nstor el sator et psrens, «t jt a dicaT), alqao
educator et altor est roundus.
II.) Translate. Cie. verier:! Sophoch % Tusc.
9. 21, tuq.sc ealssiura aaior, Jac-e, obsecra, in me
vim ':• ■ can fulajinls. h. «;. Juppiier g.-;iltor,
ere?! ■ : qui dicitur a Pirg. 41. ,En. 725. ho-
niin:.-!*' jbIw atqtt« deorum: a Silio It. 4,432.
rerun «tor: ei 9. 300. rator &vi: a Phw.iro 3.
17. Deorum genitor, atqoe hominam sator. Se-
neca Here. Fur. 357. verua Alcida salor. pa-
dre. Jsnus dcaignatus in iilo Jttarlial, 10, 28.
SATUft
Annoram nilidique sator pulcherrime mundi.
Liv. 21. 6. Satur litis, serni'iiatore, autore. et
Sil, It, 8. 260. Idem ut turbaruin sator, atque
accendere solers Iuvidiam. Platst. Capt. 3. 5. 3.
5ator sartorque aeelerum, et messor masime. Pron-
to, 1. ad Antonin. Imp. (edente itirum A. Maio)
ep. 3. de puerulis filiis ejus. D;o* preeor, eit
salfus sator, seWa sint sata, salva teges sit, quas
tarn similes procreet. h. e. salviii til pater, aalri
sint filii, salva sit eorumdem mater.
SATOkIUS, a, um, adject, (sator) da semi-
nars, ad sereadum pertinens. Colum. 2. R. R,
9. ciifg med. Pelia hjceas satoriam trimodiam
vesiiuat. Adde 12. 50. ante med. Sic satoria
quala apud Caton. R. R. 11. Schneid., ubl alii
leg. safart'a.
SATUAPA. F. SATRAPES.
SAtUAPEA. F. 8AT8APIA.
SATRAPES et Satrapa, as, m. 1. et Satrapea,
is, et Satraps, Spis, m. 3. Genetirus sing. Sa-
trapit apud Jfepot. loc. cit. a Salrapes est, vA
Orestis, Timarchi-iis pro OreslW, TimarchidCB,
et alia raulla de qulb. Priscian. 6. p. 705. Putsch.
Potest esse etiam a recto Satraps; eeteroa eaaua
utfiuaque numerl. V. in Jocc. cit. — Ratioae ha-
bile etyral, est a Persic, kshatrs-pavan, vel eon-
tract, kshatra-pa, regni tutor. — Satrapa, oet-
■todittjt, prsfectum, praiorero, president pro-
vincial sub rega Persarum significat, satrapa,
governatc.-s di provincia appresso % Persians.
Pra>torem vocal Cie. 5. Fin. 30. eair., prajfe-
ctum Justin. 5. 1. a med. si tfepot Datam. 9.
sub fin. Hi opalentiasimi habebaaior, £t quasi
rcguli. — a) In sing. num. Nepos Pausan. 1.
Mardonius Satrapes regius. Tier. Heaut. 3. 1.
43. Salrapa si siet amator, numquam sullerra
ejus sumplua queat. At Forcellinus leg. satrapea.
Sidon. carm. 2. 78. Quisqua aedel sub rege sa-
traps, et Alcim. 8. 392. Croat! cum fraude sa-
lrapa etc. ^epoi jCysandr. 4. Factum Pbarna-
baii satrapis regit. Curt. 5. 3. 16. salrapsa. Ne-
pos Con. 2. satrapem. Curt. 6. 4. 25. et 6. 6.
10. satrapea. Vulgal. interpn 4. Reg. 18. 24.
salrapam. Curt. 7. 3 V 1. satrapa. — 6) la plur.
num. Nepos Datam. 3. Optima ve3te, quam sa-
trepaj regil gerera consuercranL Adde cutnd.
Ages. 2. et Ammian. 23. 6. 14. Plin. 6. i^tst.
nat. 26. 30. (119). Oppldum, satraparum regia
appellators. Adda Curt. 6. 6. 20. fulgat. inlerpr.
1. Reg. 6. 5. at 29. 6. satrapis. ^puJ. de Man-
So. satrapes. Al. salrapa;. Jul. Valer. 2. 21. sa-
traplbua. Sidon. carm. 9. 50. Prasfectos satra-
pasqueperculisse. Adda iumd. 8. 3. et Jul, Fa-
ler.Ji. 23.
SATRAplA seep \U3 q'iam SatrapBa, a», f. t.
octf'pas8t'a, vopit, provincia satrapis. Curt. 5.
1. sub fin. Slazajum transfugam satrapea Baby-
lonia; donat. Adde said. 2. a mad. et ibid. 3. etc.
Vbime alii leg. Satrapla. Plin. 6. Hist. nat. 20.
23. (78). Adjiclunl quataor aatrapias, Gedrosoi,
Aracbotas etc. Adda ifcid. 21. 23. (79) at ibid.
23. 25. init.
SATRAPS. F. SATRAPKS.
SATULLO, as, are, a. I. (satuilus) salollare,
idem ac saturo. Farro apud ITon. p. 171. 15.
JUirc. Ntque coquam carncs, quibus salullem
corpora ac famem venlris.
SAXDLLDS, a, um, adject, (saiur) salollo, I-
dem ae s.itur. Farro 3. R. R. 3. a med. Dt
agni saiulli Bant Isote. Alii leg. safari. — NB,
De eognoia. B. F. ONOM.
SATUM, i, n. 2. oa'to', g'>Qus saenaurss arl-
doruin, asiqulraodiiis (Cf. Jo>. Anliqu; 9. 4.' 5.
10 X V£I ^ £ T0 ' so'tov fid8<oi xai ypiint s'toXixo's):
a voca Cb?ld. unsto sata, mansura. Fulgat. in-
tirpr. Mc'th. 13. 33. et £uc. 13. 21.
SA'fUR, tnra, tUrum, adject, (saiis) daturas,
forma plena, pro satur, sat in Prodr. Gloss.
Lot. p. 4 JO. Zoeioe. — Cocnp. Salurior. — 8a-
lur.cvbo pienns, saiiatus, 1/ircXsos, xopjo&et'f (B.
saiia, satollo, pieno; Fr. qui a pris suffisam-
ment de nourrilare, rassasii ; Uiap. saesado;
Germ. its. Speise zur Genuge, vollauf versehen,
salt, geeotligt; Angl. full, full of food, well-
fed, iated, Huffed, trammed).
SATURA
I.) Propria. — a) Absolute. Ttr. Beeyr. 5.
3. 2. Sed tu quum latara atqua ebria erii, puer
at sit satur, kelto. Pirg. 10. Bel. 75. Satura
eapella. Quint*!. 11. 3. 27. Cradum eat satu-
gam deolamare oernlnem. P. CRDDTJS. Parro
I. R. R. prcef. Qui nobis frumentum advebet,
qui laturi flaraui. — Ire, quo taturi tolent, pro
ire cacatum, honestii verbit diiit Kaut. Cure.
a. 3. 83. Adda Martial. 12. 78., ubl tatur tit,
Sol eacare eupH. ~ 6) Cum Genetlvo. Ttr. A-
efpft. 5. 1. 3. Intat mm omoium rerum ta-
tut. Borax. 1. Sat, 7. 35. Satur allilium. Colum.
7. R. B. 4. AgQQi lalucior laetit. — e) Cum
Ablatito. Pert. 8. 71. Satur anieria extls. Plin.
8. flirt, nat. 25. 37. (90). elbo placiam.
U.) Translate. *| t. Oniverslm. — 1.°) Ge-
neratlm satur, latlatui qualibet re, tatio. Lucret.
9. 973. Et nee opinantl mora ad caput adstitit
•ate, Quam satur ae planus possli dlieedere la-
tum. Cie. 5. Pen*. 42. extr. TJt allquando ai
coram agrii axplati atqua Mturi, cam hoc ea-
xnulo quaitui decederent. Catttfl. 48. 4. Saturum
cor. Flout. Pcen. pro!. 8- Qui ooa ediitii, salurl
fita fabulli. fatevi una tatolla di favole. — 2.°)
Speciatim piogois, graito, ingra$tato. Martial.
II. 52. Bt eo rtii aaturai, atqua paludis a vet. —
3.°) Item lumilur interdum pro fecuodo, ab-
undant!. Pirq. 2. G. 197. Saltui, et taturi petito
Jonginqua Tarentl. Pert. 1. 71. Nee rut M«a-
jrum laudare. viUa ricca di metsi. Cf. Pirg. 4.
G. 335. Sever. Mm. 12. Saturce menei. Alii
leg. sacra. Colum. 10. R. R. 43. Satur auotu-
mnus. Pirg. 3. G. 314. Satura praoaepia. h. «.
plena pabali. — 4.°) Satur color e<t pleaui,
vebement, color earieo, cul dilutut oppoaitar.
Ptin. 37. flirt, nat. 10. at. (170). loa apud In-
doa vlolaeea art, ted raro tataro colore lueet.
Pirg. 4. G. 335.' hjall 9aturo fueata (vellera) co-
lore. Seneca 1. Oucest. nat. 5. ad fin. Purpu-
ram, quo mellos taturiorque est, eo oportet al-
tius teneai, ut fulgorem auum oiteodat. Sic in
illo ejutd. 13. ibid. 2. Debent ha nubea, qua
hat praitant, deais esie, level, splendid®, pla-
ne oalurai tolit. pro natures toiii legend, sa-
Jurte tolit putat Madvigiut {Advert, erit. v. 2.
p. 435); noil eoim Latine die! ait «»«« natures
tolit, nee pone nubibut soils naturam Iribui;
it* at eodem aenta aeelpiendum sit ae satura
purpura apud eumd. loe. dt., et color tatur apud
Plin. loc cit. (Germ, (onnsngesaettigt). — So-
turot vettet ottro Tyfto apud Senee. Thytst.
955. tunt purpureo colore multo imbuta, large
lnfeeto, dlbapba. <f 2. Metaphorice. Porro Sat.
Menipp. p. 122. Oehl. Bt caterl scholastics, ta-
turia auriboi tcholioa dape eto. Alii allter leg. Cie.
Oral. 30. 123. Nee latara Jejune dices, nee gran-
die minute, neo item contra. Sentue est: Siqua
rei sunt plena, et qua magna dicendl eppia ei-
pllcari postunt, non eat Jejune at exillter traeta-
bit ete. — Saturum gettum, hoo ejjt variam,
plenum, perfeelum. Manil. 5. 474. de panto-
mimit. Btternii tamen aptat erit none toee po«-
tii, None tataro gettu. — liino
Satura, is, f. I. tubaud. l»n», abiolota, tab-
■tauiivorum more: ett eaim tatura, iani fariit
fcagum, pomoraca vel timilium geaerlbut referta,
plena.
I.) Propria. Acron in Box at. 1. Sat. 1. Lanx
plena diveriit fiuglbui in templom Cerarlt infer-
tur, qa» latara nomine eppellatur. Diomed. 3.
p. 483. Pulsch. Lanx referta variia maltiique
prlmitiii uerii Cererii ioferebatar, at a copia, at
a aaturilate rai tatura vocabatur. Cajut genortt
lanelam et Virgillai in Georgieit meminit, quum
boe modo dieit (2. 194.): Laneibai et pandii fa-
mantle reddimue ette. Bt (ibid. 394.): Laneciqae
et Hba fereroui.
H.J Translate. 5 t. Ab hae lance caspit otiam
diei satura, gaoui iareliolnii multis rebut refer.
turn. V. verba Futi Infra eit. Comtabal autem
uva pasta, polenie at nncleia pineii ax mulso
comperilt. qaibui alii addaul at de malo Puaico
graoa. Parro ibid. *f 2. Satura item ett let,
quo uno rogatu maita simul eompleetltur; unde
loculio per taturam: da eujoi orlgiae C infra.
To*. IV
— 233 —
Fett. pT3I4. 25. Mull. Satura et eibi geoat ex
variit rebai conditum est, et lex multit alilt le-
gibut eooferta. Itaqua in tanetione lagtrm adtcri-
bllur: Neva pat taturam abrogato, eat derogato.
T. Annlui Luieot In ea, quam dixit advenua Ti.
Gracchum. Imparlum, quod plebei per tataram
dederet, id ebrogatum est. Et C Laliut in ea,
quam pro ta dixit: Uein postero die, quasi per
taturam lententilt eiquisilii, in deditionem acoi-
pitur. Uxe Fetlut. et Gfott. Phiha. Satura,
vo'uos tsoWd gapd'xuv- Feiti tamen tententia
bae in re eruditia non placet, nam quum legimut
per taturam aliquid facer*, non videtur tigaia-
eari let aliqua, led per taturam idem ett ae con-
fute, nullo ordina aut distinction a, dueta traosla-
Uone ab ea lance, quam dixlmut (GalL pile mile).
Porro, qua ex C. Lalio ailert Fettut, sunt Sal-
luttii Jug. 29., ubl multl Codd., led in ill nolli o-
ptima nota, bab. per taturam legem. V. Eritz. ad
b. I. at Cataubon. in libro de Rom. Sat. II. 4.
Fortatse verba Lslii e toriptif Fetti exolderunt.
Imp. Justinian, prtf. ad Dig. ad Anttcettor.
ab init. Hoe oput legentibus tradebatur, non se-
cundum edict! parpetul ordiuellonem, sad passim,
et quasi per saturam collectam, utlll inutilibus mix-
to. Badem rationa commodiua ejplicarl vldentor
etempla a Fetto allata. Xucil. apud Diomed. loe.
cit. Per tataram adilem lactam qui iegibu' tolvat.
Per tafuram lets legis exemplum esto: VelitU
jaeeatie, cum Jugurtba pacem componi, fadu* fe-
riri, elepbantoa tradt, item perfugat omoee ete.
Lactam. I. 21. ante med. Peseennlas Fettut in
llbria blstoriarum per tataram refert, Cartbagi-
nlensee Saturno bumanas hostiat tolltoi immolara.
Ammian. 14. 0. 3. Tamqoam per taturam in-
bito cubicalarila tuffragantibui. Cod. JutU 7. 0.
1. Imperfecta Latinorum llbertai lacertls veiliglis
titubet et quail par tataram Inducts adbue re-
raaoet. Charit. p. 194. 21. Eeil. Paodecten vo-
cant, nam omaia in ta eapit quail collate per
saturam ooncetia »ibl rerura varla poteitate. Eu-
roen. grab act. 11. Separata Igltur utraqua dl-
cam ; naqna enlm quail per leturam coafundeada
aunt tanta benenela. Ceteram. V. CXCILSOS et
DIDIDS in ONOM. *| 3. Deaique tumitur pro
genere earmlnit, in quo malta metra multaqae
ret mlsceatar, quodque deln In tcanam traailatum
conferri potest eum Ital. farta, Germ. Mitckspiel.
Paul. Diae. ex Festo. Satura et elbi genus dioltar
ex varib rebut conditum, et lax multis allit eonfer-
ta legibui, et genai earmlols, obi de multis rebut
dispulatar. Xiv. 7. 2. (Hittrlooet) non ileal ante,
Feteennino versa timllem incompositum temera ae
rudem jaciabant, ted implatat modii lalurat dascrl-
pto Jam ad tiblolnem canto motaqua congraenti
peragabant. Pal. Max.t l.Ataiurla primaa o-
maium poeta Livioa ad fabularum argumenta spe-
ctantlum anlmoi tranatullt. — HIqo, ot Forcel-
(inut ail ad b. t. t Pelronil Satyra val Satyri-
con a oonnallit ita appellatum videtur, quia prota
oratione et veriibni constat; idem etiam dicen-
dum de ifarti'ani CapelUa Satjrrico, de qao ipse
auctor in fine oparlt ita eloquentem induait Bar-
moniam : Tandem tenllem, Hartiane, fabulam,
Miicella lusit quam iueernla famine Satjra (aiis
leg. Satura) Palaago, dam doeere nilltar Artet
creagrl* via amlcaa Attleia, Sie la novena decldit
volumina. — Da satura B., prater veteret, seripse-
runt erodlta Schnitzlerut, Schtibeut, Peterman-
nut, Pallauriut, Linguitiut, Ratiut aliiqua re-
eantlorei. P. SATIBA, de cuius origine et indole
ibi plura dieuotur. — SB. Da nom. pcopr.
P. ONOM.
SiTOBA, a, f. 1. P. voe. praced.
SATfJRABlLIS, e, adjeat. (saturo) qui saturari
potest. Glost. Gt, Lot. XopTaoTixo'e, tatarabiib.
S&tQrAmEN, minis, a. 3. (teturo) idem ae
aaturallo, latarltas. Paulin. Ifolan. cam. 27.
194. inopum laturamiae patci.
SATORANTER, adverb, (laluraoi) Comp. Sa-
tuiantiut. — Saturanter eit ad latarilatem. Ful-
gtnt. Contin. Pirg. ante med. Saturaater hae
la libra Pbjsioiogo, quern auper edidimus, omnem
arithmetiea artii dlgesiimus railonera. Id. 3. My-
thai. 6. Sed quia bzc laluraatiui Apulejut pane
SATURITAS
dnorum eontlnentia llbrorum taotatn falsltaioni
coageriem enarravarit.
SATfJaATIM, adverb % (tataro) ad satoritalem.
Glon. Gr. Lai. Kateucopeof, laturatim.
SAtCbATIO, 5nii, f. 3. (saturo) aetui lato.-
randi, taCoiiamento, xopijoic. Augustin. Tract.
24. in Joann. Saturatlo quinque mlllium homl-
num de quinque paaibut.
SAtCrATOR, 3rii, m. 3. (saturo) qui taturat,
Augustin. £p. 120. n. 25. Dt qua laturator ipi»
dieit etc. Alii allter leg.
SAtCrATUS, a, urn, parlicip. P. SATURO.
8ATURBJA, a, t I. et Saturejum, I, n. S.,
quod in plur. num. oecurrit apud Ovid, et Mar-
tial, loc cit. — Satureja, tanforegjia, Suuffeat,
berba bortentit, qua et cunila dieltur, cuadl-
meatls ciborum Idonea {Satureja Thymbra Lin.).
Kin. 19. fliat. nat. 8. 50. (185). Graci ttaim-
brao locaol, qua dt eunlla: bae apud not ba-
bet vocabulum et aRud, tatureja dicta. Colum.
9. R. R. 4. Nostras cunila, quam taturejatn rurticl
rocanu et 10. ibid. 233. Bt satureja tbjmi refe-
rent, tjmbraque taporem. ubl, ut ail el. Fie,
fortasie diitingult borleasem leu sativam (salu-
rejam) a tilvestrl (thymbra): quam Pirg. 4. G.
31. voeat graviter spirant. Sed V. Bubani, Flora
Pirg. Id. 11. i&id. 3. ad /in. Satureja et viridlt-
esui est Jucanda, nac arida inutilii ad pulmenta-
rla condleuda. Adda Ballad. 3. R. R. 24. — Ta-
nerie incitalrlcem barbara ette, eolligunt ex Ovid.
2. Art. am. 415. Sunt qui ptacipiant herbat, sa-
turaja, nocentet. et Martial. 3. 75. Improba nae
prosunt Jam satureja Ubl. Alii leg. iatyrea, h. e.
satjrlon, quia oeque Plin., neque Colum. earn
vim tatureja, eat eunlla tribuunt. -
BATOREJANOS, a, on, adjeet. Saturejanua
caballut dieitur ab florat. 1. Sat. 6. 59. qui in
Saturejaoo agro toUut Apulia fartillnimo eltua
full, Ideoque generosut. Ita Acron. Hue fecit,
quod Serv. ad 2. G. 197. et 4. ibid. 335. oppl-
dum Saluriam vel Saturejum ponit Juita Taren-
tum : qua ragio est Apulia Peucetia contermlna.
Alii tamen ducunt a palude Satora ubl esaent
prate, In qoibut equorum magoi gragei alerea-
lur. P. ONOU.
SAtORBJUM, I, n. 2. P. SATUREJA. —
KB. De nom. propr. P. ONOM.
SATURCE. P. SAT1RICB.
SATOrIO, 5nit, m. 3. nomen eomadia Plaa»
Una amiisa apod FetU in Catulinam, Xequ(~
turn, Bienet et Suecenturiate : qniboa lotis all-
quod ex ea fragmentum refert. Porro apud Gell.
3. 3. od fin. tradli, icriptam a Pfauto ruine la
plstrlno. Apad eumd. Plaut. Pert, nomea ett
peratiti: qui ita loquitur ibid. 1. 3. 21.- Sa-
tarlo opportane adveniit! mini! baits. Menda-
clam edepot dieie nam Eiurio venio, noa ad-
venla Saturio. Ceteram baae Inter avfiXt'Youtvat
ponlt Rittchel. in Parerg. CX. Gtll. ibid, f . Teuf-
fel. op. cit.
SATfjRISCTJS. P. SATYRISC08.
SAtOrITAS, Slit, f. 3. (letur) tatletet, taaieta,
lalollanta, *opoc, Aijouoyij.
I.) Propria. «| t. Generttim. «au4. Capt.
4. 1. 4. Offert mlbi penum, potatlonet, uturita-
tem, gaodlum. -<urel. Pitt. EpiX. 45. tub fin.
Quod intemperantia cLbl et taturitata, qua artua
dUTadarat, acelditta, plurea relulera. ripMnecta.
at Plaut. ilud. 3. 4. 53. Quid causa est, quia
virgie te usque ad talnrttatem sauciemt 5 a *
Speciatim et Joeularltet apud i°laut. dee ett pa-
rasltorum. Ita enim paratilus loquitur, Capt. 4.
2. 97. ita ma amabit lancta Salurltas, Hegio, iu-
qae too me temper eondecoret eognomlne.
II.) Trentlate. 4J 1. Speciatim dieitur da co-
lore saturo. Kin. 9. flirt, nat. 39. 84. (138). de
conehylia. Sic glgnltur laudatat ille paHot taturi-
tata fraudtta, *f 2. Geaeralim de abundanlla et
copia. — a) Abttractorum more. Cie Senecl. 18.
50. Neque solum o.o'cio, quod bominom ganerl
culture agroram est telutarlt; tad et daleetatlona,
qaam dlxi, at tatoritata eopieque omnium rerum,
qaa ad victum bomlnam pertinent. Adda PulgaL
tnterpr. fleele. 5. 11. — b) Conereto, at ajunt,
tanta, puta da axcramentU. Kin. 10. flirt, nau
30
SATURNALIA
S3. 49. (92). Uirundlnes ootabili munditia egerunt
escremeala pullorum, adullioresqae eircumagi do-
cent, el forii saturitatem emittere.
SATURNALIA, lum, o. plur. 3. V . SATUR-
NALIB.
SATURNAlICIa, firum, d. plar. 2. V. too.
sod. in flo.
SArURNALlClUS, e, um, adject. (Saturnalli)
ad Saturnalia perlinens. Martial. 10. 17. Salur-
riiiicio Uacrum fraudare trlbuto Frustra, Muia,
cupii. h. e. munutculo, quod Saturnalibui mini
tolebat. Id. 5. 30. et 7. 91. Satarnalicia nucei.
Id. II. IS. Saturnallcll venue. Id. 5. 19. Salur-
nallcUe ligulam mlslsse selibra. ft. e. ligulam ar-
geoleam selibra pondo. Id. 14. 183. dt ligillo
f\ctil%. Ebriut ba>c fecit terrii, puto, monstta Pro-
metbeut: Saturaallcio lusit at Ipse luto. h, t. quod
Salurnalibus pro munere esset. — Biac
Saturnaticia, Orum, a. plur. 2. absolute, b.
e. dona. Spartian. Hadrian. 17. 3. Saturnalicia
et. sigillaricia frequenter amicii inopioantjbui mi-
nt, et ipse ab bit libenter aeeepit, tl e!ia Invl-
cem' dcdll.
SATURNAUS, e, adject. (Salurnui) ad Satur-
nalia periioent, ut Saluroale fettum, Macrob. i.
Saturn. 2. a med. — Uioc
Saturnalia, tarn, n. plur. 3. absolute. Plu-
raliter declinatur, quia unoquoque anno fle-
hant: iia Comment, in Don. art. p. 241. 33.
Hagen. — la Genetivo Saturnalioram rectiui
dici, quam Salurnalium, Macrob. 1. Saturn.
4. monet; nam sic omnet fere icriptoret locuti
lunl, quamquam ex grammalicorum regula Sa-
lurnalium dicendum videatur. Itaqae refert serl-
ptores-Sadust., Masur. Sabin., Ferrium Ftacc,
Jul. Modest., ete., qui Bacchanaliorum, Finalio-
Turn, Saturnaliorum, A gonaliorum dhere. Clau-
dit Macrob. certura esse, licit* Salurnalium et
Saturnaliorum dial, quum alteram regula, alteram
etsi tola, ted multorum defeadat auctoritaa. —
Saturnalia, Kpo'vto, fetta anina, sea trium, seu
quinque, leu aeplem dierum, in honorem Satar-
nl. A. Serapronio Atraiino M. Uloucio Auguri-
do Con. sedei Saturno dedicate, Saturnalia in-
tlllutui fesiua diet. h. t. TJ. C ano. CCLVII. Uoc
aulem feslum la Attica primum ortum fuine, mo-
net Macrob. 1. Saturn. 10. ad fin. Joh. Malala
chron. PII. p. 179. Dind. 6 TiSuoc e'sevoijoa
*cf XiYCftava Bpoufia'Xicc. tt mox. iteti xataoxi
to'_ eS'oj t«» BgoopdKitii §t xjj 'Puftaicev mXs-
tila iat TTJs yu>. Alii aliis Saturnalioram orS-
giaem adsignant, Romolo prater boi -nemo, In-
quit Peter. «d h. I. Celebrabantur menie de-
cerobri unlco primum die, nempe XIV. E. Jan.,
testlbui Macrob. 1. Saturn. 10. et 11. et Ltv.
2. 21. et 22. I; Pore. Latro in Catilin. 17.
Salurnalibus proximo futuris adorlrl placuit; quo
die ciritas omnia forlala publico edicto coo-
lorro »e in mo&tcm Aventinum ac ruiticarl quo-
dammodo lolita est. Postea io triduum propagata
feitivitai, ei adjectii priui a Julio Casate buic
nienii diebus, deiade ex edicto August! ; a XVI.
igitur cccpta in XI V_ K. Jan. desieruni, quo solo
die fieri ante consueverant. Tandem a Caligula
quintua Saturnalibui eit additui diet, qoem Ju-
vcnalem appellarunt (Sueton. Cat. 17. et Dio
I. 59. c.6.): quod In desuetiidinera quum abiissel,
a Claudio iterum imtauratum eit [Id. I. 60. c.
2o.). Sed Sigillariorum adjecta eelebritai, ut ait
Macrob. ibid. 10, ad /in., In seplem dies dis-
cursura publicum et laiiiiam religionii extendit.
Rinc Martial. 14. 72. Qui venii bolului medio
tibi tempore brums*, Saturn.! teptem reaerat ante
diet. Porro erant diet illi pleui Ixtitis. Uia con-
tiaua epulos et comiitationei erant; munera al-
io eitroqae mill! remidiqae solebant Roman!
lis diebui iynlbesio, quod genui restii brevii
erat, tumebaat, jerviique diicumbeatibui ioser-
Viebant. Saturnlenim a?o omnia comnmnia fuere,
nee, quid tervitui euet, aotum fuit. V. Maa ob.
1. Saturn. 7., Liv. 2. 21., Stat. 1. Silu. 6. et
J. Zipsium I. I. Saturn, c. 2. — De Salurna-
libus mulla babel Zucian. in Cronosolone.
I.) Proprle. Ci'c. 5. Alt. 20. Saturnalibui raano
ie uiibi Pindeniiiie dedideruai. Macrob. 1. Sa-
— 234 —
turn. 2. Solitilialii dies, qui Saturnaliorum feits
conieeutut est. Petron. Sat. 58. Io- Saturnalia,
rogo, meniii December eit! Adde Colon. R. R.
57. — Secundit, ttrtiis Saturnalibui pro eecun-
do et tertio die Satarnallorom. Cic. 13. Alt.
52. Sed qaam iccundli Satamalibaa ad Pbllippum
vesperi venlwet. Id. ibid. Ille tertiU Saturnalibui
apod Pbllippum ad boram, nee quemqaam ad-
mlsit. — Ex Salurnalibus primit in Saturnalia
tecunda Idem est ex die Saturnalioram uniai
anni ad diem eoramdem anni laiequentla. In-
script, apud Marin. Frat. Arv. n 32. 35. et
38. 81 lATVRNAUBVS PHIMIS 1» SAT7BKALU BBC7MD*.
JtAoisTSyu abwvm jbcshtht. Y. eumd. ibid. p.
275. et PRIMUS.
11.) Tranilate. Martial. 5. 84. Scii eerte, poto,
reilra jam venire Saturnalie, Martial Calendas.
b. e. feriaa matronaiei. Ct Sueton. Fesp. 19.,
Macrob. 1. Saturn. 12. et Juvenal. 9. 53. —
Ifon semper trunl Saturnalia, proverbium, quo
■igniOcalur, non temper prosperis rebui uil licere.
Seneca Apocoloc. a med. Quum Tldiuet fortunai
auai deploranles causidicoi, accedit, et ait: dice-
bam vobis, Non temper erunl Saturnalia. — Sa-
turnalia, titului eeptem llbrorum, quoa eeripsit
Th. Macrobius.
SATURNitiENA, m, m. l.(Satarnoi et gigao)
Saturn! alius. Anson. Edyll. 15. 22. Teilalur
Saturnigenam, nee nomine cewat Incusare Jorem.
Sidon. carm. 9. 131. Venato, Cdibua, palsslra
et herbis Sub Saturnigena aene institutui. teil.
Achilles tub Cbirone centaaro, Saturai filio.
SATURNlUS, a, am, adject. (Satornai) ad Sa-
turnam pertinent, Hiac *f 1. Saturnius nume-
rut tea vertut, Tel Saturnium metrum, genui ra-
dlorlt earminit, ineondili et impolili, quo priicli
temporlbut et tub Saturuo ntebanlur. Festus in
Saturno. Venue quoque antiquiisimi, quibui Faa-
nui fata ceciniise hominibui videtur, Saturnii ap-
pellantar : qaibat et a Ns'io bellum Punieum scri-
ptum eit, et a mullit aliit plara composite sunt.
Ascon. In 2. Ftrr. 10. Antiquum Naerii est: Fato
Melelli Romes Cunt comulei. Cui tunc Metellai
lralut vertu responderat tenarlo b;percata!eclo,
qui et Saturniut dicitur: Oabunt malum Metelli
Nario T?oeti. V. Tuentian. de metr. p. 2439.
Putsch, rt INCOND1TUS. Hucosque Forcellinus.
Ceterum de versa Saturnio, (quam Tocam Gram-
malici retl. a SUturno, ve! a Siturnia urbe de-
rirant, T. Mar. Fictorin. 3. p. 1 38. iTetJ., Teren-
tian. p. 399. et Fortunait'an. p. 293. : minus re-
ete a saiura dacit Mommsenius. Cf. Cortsen, Aus-
sprache etc. I. p. 417.)qui et Faooiut ilcitat (Mar.
Fictorin. Joe. eit.), alii alia icripierunt, oec saiii
edh'uc constat inter rirot doctoi. Sunt qui puient
ab iailio ed rbjlbmum modo compoiilum, ut
Servius ad Pirg. 2. G. 381. (P. RHVTHMUS)
et ouperrime FPeslphal (Allgemeine Griech.
metr. F. 2.), qui formulam, seu carmen : Man
pater te precor - Quasoque utl lies rolent pro-
pitiui etc. ex Caton. R. R. 141. adert: dein vero
certis meniuras legibus adstriclum dicant, statuant-
quequaituor Saiarnii format: priioam, eatlquio-
rem radioremque, de qua loquatur /Joratius 2.
Ep. 1. 157. sle borridui ille Dcfiu^ii oumerus
Saturnius.; alteram ex reriiculis brevibui rbytbmi-
cam ac definito tjllabarum nuinero conQalam,
quam videre sit in ioscripliontt L- Snipioois: Hoc
unum plurimi - Consentiunt Roma - Booorum
optimum - Fuisie vlrum - Lucium Scipiooem
etc. ; tertian longiorem ac magis raettlcam, ut
Suminai opes qui rogum regies refreg it. , puslte-
main a Nzrio induclam, in qua Salainius ver-
sus coastet dirbetro jambico catalecticd, ut Adest
celer pbasalus., cui addltut sit itbyphallicus, ul Bt
Kjivio poctce - sic feruut Sietellos Quoin ecepe lude-
renlur - esse comminatoi Oabunt malum Melelli -
NxtIo poelai. (V. Serv. de cent. metr. p. 406. 5.
Seil ) quamquam reccntioribui pbilologis videtur
trimeter trochaicus cum anacrusi. At semper ad
quaatilatum leges ciacluin, non rbjlbmica muda-
latione leniperatum esse, afGrmat Z. Multerut io
Quwsl. N&v. adversus fltllerum. — De Saturnio
venu V. Santeniuiii «d Terentian. p. 350., Bar-
delti, de'primi abil. d' Italia ; Galuani, detli
SATURO
genti t favelle loro in Italia; Z. Miller, Melrik
etc. ; Rilschel., opusc. phil.; Ountzer et Zcrsch,
Havel, Pfau, alii. *{ 2. Oicitur Saturnius et de
aliis rebus. Cic. Somn. Scip. 4. Stella, quam io
terrii Saluraiam aomlnant. Claudian. III. cons.
Honor. 168. AlgenQ qua xone riget Saturnia Ira-
Ctu. h. o. elrcalut stella Salurnl, qua frigida di-
citur a Firg. 2. G. 336., quia altitsima, et a sole
maxima distant Hino Claudian. i. Zand. Sti-
lich. 178. Saturnia itagna. h. '•< maria Sepiaa-
trionalia. Id. 3. Rapt. Pros, 20. otia. h. e. pai
aarei taecali tub Saturno. Firg. 4. Eel. 6. regna,
h. e. atai a urea tub Saturno. Ovid, dt nuce. 63.
fall. h. e. qua eit Intigne Saturni, qui cultural
agrorum prsiidere videtur. ut ait /Vitus. Zu-
can. 3. 115. lempla, h. e. ades Saturni Roma,
ubl ararium. Pers. 2. 59. Aurum vasa Numa,
Saturniaque impulit era. h. e. paupertatem ta-
euli aurel sub Saturno, quo tempore nullus fuit
auri usat, ted aria laotummodo. Festus. Satur-
nia, Italia: et mont, qui nunc eit Capiiolinui,
Saturniut appellabantur, quod In lutela Saturni
ette existimatur. Saturnii quoque dicebsotur, qui
caslrum in Imo cIIto incolebant: ubi are dicata
ei deo etc. Torro 5. L. Z. 42. Mv.ll. Tarpejum
antea montem Saturnium appellatum prodiderunt,
et ab eo late Saturnism terram, at etiam Ennlut
appellal. Ejus vestigia etiam nune manent tria:
quod Saturni fanum in faucibut: quod Saturnia
porta, quam Junius tcribit, quam nunc vocant
Pandanam, etc Alia F. in ONOM. ad banc voe.
SATURNUS, i, m. 2. Saturno, Kpo'voe, de quo
F. plura in ONOM. — Hioc f • . Saturni hostia
dicitur miter et infelii, qui ultimum tuppliciam
exspectat, quail Saturno mactandua. Plaut. in Sup-
pos. Amph. tccena, qua? s'neipit Tun' me mactei?
v. 2. «| 2. Saturni dies apud Tibull. i. 3. 18.
est Sabbatum, quod erat religiotum non solum
Judais, sed soperstitiosit etiam apud Romaoot,
meluenlibut illo die quidquam aggredi, prsier-
tim iter longiueculum. Testem babemut Ovid.
Remed. am. 219. et 1. Art. am. 415., item flo-
ral. 1. Sat. 9. 69., Pin. 5. 184., Juvenal. 14.
96. et Tac. 5. Hist. 4. F. DIES. «| 3. Sa tar-
out item unut est ex planetit, ieu stelll* erran-
tibua. Cursum suum undetriglnta annit et sex
fere mentibut eonficit. Cic. 2. flat. If. 20. 62.
Nam ea, qua Saturni ttella dicitur, 4Vt'vtovqua
a Gracia nominator, qua a terra a bait plur imam,
trigiata fere annit cursum mum eonficit. In quo
cursu multa mirabiliter efQciens turn anteeedend;,
turn retardaodo, turn veipertinii temporibua de-
litescendo, turn malutlnia rurtum •» aperlendo,
nibil immutat sempiternis isculorum atatibot,
quln eadem iisdem temporibus sfGciat. Hao Cic
SATC'UO, at," Svl, atum, are, a. 1. (salur) Part.
Saluratus sub A. I. et II. 1. et in fin.; Satu-
randu* sub A. I, — Sataro idem ac lalu'rum red-
do, pasco, salio, expleo, xope'ui (It. satollare, sfa-
mare, cor.tentare; Fr. rassasier, repaitre, nour-
rir ; Hisp. saciar, repastar, comer; Germ, salt
machen, sattigen; Angl. to satiate, sate, glut,
satisfy, cram).
A\ Active
I.) Proprie. Cic. 2. Nat. D. 51. 128. Mam-
mas appetunt, earumque ubertate saturaotur.
Claudian. de phcenice, 13. Epulis saturare famem.
Juvenal. 14. 165. salurabat glabula talis Palrarfl
ipium tufbamque casa. h. e. alebat. Hieronyin.
Ep. 21. n. 35. Ipse es ejus carne saiurandui, Firg.
8. /En. 213. Jam stabulis saturau moveret Am-
phitrvoniades armenta. Plin. t). ^isf. not, 10.
12. (30). Testudloes paslura egressa avldeque satu-
rata. Ovid 10. Met. 541. armenti saturates cade
leonei. Id. 2. Amor. 16. 25. submenu ratlbui
saturata Charjbdii. Claudian. Nupt. Honor, et
Mar. 248. Rosa laturaia veroit roribui. Martial.
3. 60, Oslrea tu sumii itagno saturate- Lucrino.
*( 13. 24. Cecropio iaturata cydouio meile. ben
inzuppate. et Ovid. II. Met. 166. et ^farliai".
8. 48. saturala murice Testes, ben tinte, eon-
catt di colore.
II.) Translate. 5 1. Generalim. — a) Da
bominibui. Cic. 2. Phil. 24. 59. V«rsatu» in bei-
lo est: taiuravit te suoguine civium, Id. Falin.
SATUS
3. 6. Quuro crudelilatem vestram odiwnqne dlu-
turnum, quod ia bonoa jam inveteratum haba-
baiis, saturare cuperetis. Id. Dom. 17. 44. Eiplevl
animos invidorum, plaeavi odia improborum, aa-
turavi etiam perfidiem et acelus proditorom. Au-
stin. 12. 12. 6. Orant, suppliciis auis potiui laliiret
aa, quam contumeliis. Catull. 68. 83. Saturate
amorem. Seneca Thyest. 303. Me dulcis saturet
qaies. h. e. satiet, plena recreet. Cic. Plane.
8. a med. Homines saturali bonorlbua. Id. 1.
JOivinat. 29.61. Pare animi, qua mentis et con-
siiii est, salurala bonarum cogitationum epulis.
Catull. r>4. 220. cui langaida nondum Lumina
sunt goali cara saturala Ggura. sazi di mirare.
— Part. Saluratut cum accas., Gracorum more,
Firg. 5. Mn. 603. Multa movens, uecdum an-
tiquum saturala dolorem Juno. — b) De *ebus,
et est iraplao. Sever. /Etn. 266. Saturate horrea.
Pallad. 1. fi. fl. 35. a med. Querneo clnere
murium aditus saturare. Id. 2. 13. Vallei, quas
fluminura saturabil aggeslio. Plin. 2. Hist, not
99. 102. (221). Luna tidus terras satutat. aece-
dansque corpora implet, abscedens inanit. firg.
1. 6. 80. Nee saturate flmo piagui pudeat sola.
h. e. large stercorare. Martial. 8. 28. Qua uturat
Calabris culta Galesus aquit. h. e. large irrigat.
•Slat. 3. Silv. 4. 82. capillum multo Papbie sa-
lurabat amomo. ft. e. plene imbuebat. Claudian.
1. in Rufin. 208. Et picturata saturantur mu-
rica vestea. Fitruv. 10. It. ad fin. Tunc- ea
tabula pice saturantur, et laminis ferreis colli-
gantur, ut ab aqua vi ne dissoivantnr. % 2.
Speciatim est nauseam, fastidium, tsdium creo.
Plaut. Stick. 1. 1. 18. Ha res vita me, soror,
salurant: h'a mibl dividia et senio sunt. Obi no-
tandus genelivua casus.
B) Neutrorum more. Lucil. £ln, 264. FFemsd.
Horrea uti tatareni, tumeant et dolia muslo Ple-
naqae desecto targani fcanilia campo. Cf. Firg.
3. G. 214. — lilac Part, prater, past., cojus ei-
empla retullmua,
Saturates, a, um, adjeelivorum more occur-
rit; unde Comp. .Saiuraiior.apud Plin. 21. Mist.
nat. 8. 22. (46). Saturallor color.
SATUS, a, um, particlp. W. SERO.
S&X US, as, m. 4. (sero) actus serendi, semi-
catio, plantalio, seminagione, piantagione, oiropa.
I.) Proprie. ^ 1. Goneratim. Cato R. R. 5.
Satui semen dederit namini. Cic. 2. Bivinat.
32. 68. Her bam autem asperam, credo, avium con-
ges'.u, noo humano tatu. Id. Senect. 15. 53. Quid
ego vitiuin oftua, talus, incremeota commemo-
rem? ^ 2. Speciatim lumitur pro generatione.
Cic. t. Off. 32. ad fin. Hoe Uerculi Jo vis satu
edito potuit fort awe contingere. Id. 1. Bivinat.
42. 93. Ob eamdem caasaro multa iousilata partim
e calo, alia ei teTra oriebantur, quadam etlara bo-
miaom, pecudumque conceptu et salu. Id. 5. Fin.
23. A. primo satu, quo a procreatoribua nati di-
ligumur. Accius apud Nan. p. 174. 14. Merc.
Profecto baudquaquam est ortus mediocri satu.
7i. e. genere, sanguine.
II.) Translate. Cic. 3. iTusc. 5. 13. Pbilosopbia
exlrahit vitia rndicitus, et praparat animos ad
ealiM accipiendos: eaque maadat bis, el, ut ita
dicam, sent, qua adulia fructus uberrimos ferant.
SATYRA, a, f. I. V. SATfRA et SATYRUS.
SATYRIASIS, is, f. 3. saxupiaatt, inguinum
morbus, quuin nimia teotigine virile meinbrum
arrigilur; ita diclus vel a satyri'o berba, qua vim
excitaiida libidinis babel, vel a Satyrorum sala-
okate, vel quia iidem ea corporis parte maiime
arrecla passim visuntur insculpli la aotiquis aaa-
glyplis. Ccsl. Atirel. 3. Acut. 18. 175. et sea.,
el Theod. Priscian. 2. 11.
SATtHiaB. F. SATIRIOE.
SATiRICOS, adverb, (satyricus) Graca posl-
liorje, ounpiXas, satyrice. Porphyr. ad Horat.
1. £p. 18. 19.
SJU'SflTUUS, a, um, adjeot. (satyrus).
I.) Proprie. ^ I. Est ad salyrnm pertinenj,
da tatiru, oovrupucoe. Filruv. 5. 8. Genera sunt
screnanun tria: nuum. quod dicitur tragicum, al*
leium comkum, tertimn satyricum. Iloruni ornalai
sunt inter se ditsiiuiies, quod liag.ee defurmaclur
— 235 -r
coiumnls, fastlglis etc., comica adificiorum priva-
torum babent speciem etc, tatyrica vero ornan-
tar arboribus, speluncis, montibus reliqaisque
Bgreatlbu* rebus. Plin. 19. ffist. nat. 4. 19. (50).
de hortis. Quam rem comilata est et religio qua-
dam: bortoque et foco tantum contra Invidentium
ellascinationes, dicarl vldemus in remedio satyriea
signa: quamquam bortos tutela Veneris assignante
Plauto. h. e. signa satyrorum similla, tentis ve-
retris, cojusmodi Dnguntur in satyris et Ptiapii.
F. SATYRUS; 1 2. Satyricu$, ad satyram per-
tinens. ^cron ad fforot. -^rt. P. 216. Satyriea
fabula. Augustin. 5. Civ. D. 26. Satyriea vel
mimica. levitas. Ceterum F. SATIUICUS.
II.) Translate. Cwl. Aurel. 2. ^fcut. 18. tu6
init. Satyriea, vel s'vtotjko; vocant medicamenta,
qua aunt acrla atque incentiva et nervls improba.
SAT? RTON,rij a.2,oatupiov «J t.Herba genus.
Plin. 2G. Hilt, not 10. 62. (96). Concitatricem
vim babet salyiion. Duo ejus genera- ana lon-
gioribua foliis, quam oleaa, canle quattuor digito-
ram, flora purpureo, redice gemina ad formam
bominls testium, alternii annis iotumescente ea
ac resldente. Altera satyrioa orchis cognomioatur,
et (emina esse creditor: disUDgultur Internodiis et
ramoslore frulice : naseitur fere ju»ta mare, et ibid.
63. (97). Grscl salyrion foliii lilii robri minoribus,
et tribas non amplitis e terra eieuntibus traduni,
caule leyl, cubitall, nudo, radice gemina, eujui
inferior pars et major mares gignat, mperior ac
minor feminas. Et ali.ud genus satyrii erytbraicon
appellant, semiee nitlcis majore, levi, dura ra-
dicis, eortiee rubro, intus album includi aapore
■ubdulce: fere in mootnosis invenirl: Tenerem,
etiam si omoino manu teneatur radix, itireulari:
adeo si bibalur in vino aostero. Adda Theod.
Prise. 2. 11. et Apul. Serb. c. 15- ^ 2. De
suco bo]ua berba dicitur apud Petron. Sat. 8.
estr. Adeo abique oranes mibi videbanlur satyrioo
bibisse.
SATlfBlOS. F. ia voe. praced.
SAT^aiSCOS.-i, m. 2. (satyrus) oaTupioxoc,
salirello, satintto, parvui tatyrui. Cic. 1. iTfui-
nat. 20. 39. Somniavit se peperisse satyriscoin.
Baiter taturisenm.
SAVmOGRAPHUS. F. SATIROGBAPHUS.
SATYHOMA, StU) n. 3. od-cvftaita inusil., Sa-
tyrorum iusua. Helpid. Rust. earm. de Ckristo
45. Iliac etiam nostro nugata est schema dolori,
Garrula mendosls fingens aatyromata Musis, rai-
leret ut trepidos canlatrii pagina questus.
SAT5RUS, I, m. 3. et Satyrs, a, f. 1.
A) Satyrus, oa'Tupoj, ferum animal ex genere
•imiarum, a oaSri dictum, nt Domitiui ei Ma-
erob. putat, quod Satyrl iibldinosi sint.
I.) Proprie. ^ 1. Generation Plin. 7. Bin.
nat. 2. 2. a med. Sunt et satyri Subsoianis lo-
dorum monlibus pernieissimum animal, quum
quadrupedes, turn recte currentes, bumana efQ-
gie: propter velocilatem, nisi senei aut asgri, non
capiuntur. Id. 8. ibid. 54. 80. (216). de limiis.
Elii'talior cynocepbalis nature, sicul satyris. Alii
leg. sicul mitissima satyris. Id. 5. ibid. 8. 8. (46).
Salyris prater figuram, nibil moris humaoi. Id.
10. ibid. 72. 93, (199). (Joadit in tbesauros maiil-
larum cibuin spbingiorum et satyrorum genus,
moi inde sensim ed mandendum manibus espro-
mit: et quod formicis In annum solemne est,
his in dies vel boras. Solin. 27. sub fin. Sunt
et (simiaz) quas vocant salyros, facie admodum
grata, ges'.iculalis motibus inquieta. *f 2. Spe-
ciatim apud poetas saiyri sunt bipedes, superiors
parte homines, inferiore foras, villosos, caprinis
pedibus, petulantes, lascivos, salaciisimos, Baccbi
comites, Nympbis' infeslos etc. Horat. 2. Od. 19.
4. et aurel Capripedum Satyrorum acutai. Ovid.
1. Met. 193. sunt mibi semidei, Fauni Satyrique.
Id. 14. ibid- 637. Satyrl sallatibus apta Juventus.
Id. Heroid. 5. 135. Me Satyrl oeleres (silvii ego
lecta latebam) Quasierunt rapido, turba proter-va,
pede. Id. 1. Art. am. 542. Ecce leva* Satyri,
pra via turba del. et 3. ibid. 157. Talem te Bac-
chus, Satyris elamantibus Euoe, Sustulitin currus,
Giinsi relicla, suns. Calpum 2. Eel. 13. Satyrl
bicv-roes. Id. 10. liid. 26. procaees. % 3. Sa-
SAUC1US
tyrm Phryx apod Otiiii. 3. Ponl. 3. 42. est Mar-
syas. <| 4. In illo Pers. 5. 123. Ties lantum ad
numeros Satyri moveare Bathylli: Satyrus dicitur
Batbyllus, quia pedibua valde agilis erat, el sal-
taiu celer instar Satyri. — NB. De nom. pr.
F. ONOM.
II;) Metonymice, genus dramatis apud Greeos:
unde ^alyrorum scriptor apud HoraU^ Art. P.
235. eat qui drama satyricum scribit, minime vero,
ut quidam falso pularunt, qui satyrai componit
iis similes, quas ipse elegantissimas posteris le-
gendas reliquil. Adda ewnd. ibid. 226- et 233.
B) Satyra est femina satyri, satiressa. Lvr
cret. 4. 1162. Simula, Sileua et Satyra est. h. e»
puella, qua simls est naribus, vocatur ab ami-
tore auo Silena el Satyra; nam Silent ac Satyr
simi sunt.
SAUCAPTIS, plldis, f. 3. nomen Actum eru-
matis, apud Plaut. Pseud. 3. 2 43. Alii .leg.
sancaplis.
SATJOlANS, antli, particip. F. SAUCIO.
SAUClATlO, onis, f. 3. (saucio) actus wu
clandl, vulneratio, ferita, xfauua, Tpioois. Cic.
Cfficin. 15 o med. Et saucialio quaretur, quurs.
fugam factam esse constabit. ■
SAUCIATOS, a, am, particlp. F. SAUCIO.
SADCliiTAS, Stis, f. 3. (seueiui) idem ac sau-
cialio, ssu lasio, mala affectio, b. e. indv*pon-
zione. CcbI. Aurel. 2. TarrJ. 13. a med. .Nequj
gravedo aut singultus v«l qoapiam saucletai ai»
grum sequi videbitur. .-
SAUdO, aa, Svi, Slum, ara, a. 1. (tauelus,
Part, Saucians II.; Sauciatut I. 1. a»S fau-
ciandus 1. 1. 6. — Saucio eat vulnns infllgo, fer»o 7
cado, verberando rumpo, consaucio, ■Cfavua.tt.^a
(It. ferire, impiagate; St. blesser, User ; Hisp.
he rir, golpear, txtreflir violentatnente ; Germ,
verujundan, verletzen; Aogl. to tuound, hurt,
cut, gash).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. — o) De ani-
mantibus. Plaut. Rud. 3. 4. 53. Quid causa est,
quia virgis te usque ad saturltatem sauciem 1 Auct.
B. Alts. 52. exlr. Jaeentem aaueiat levibus pla-
gls. Sail, fragm. apud iron. p. 398. 8. Merc.
Ul Melelius iciu iragala sauciarelur. Cic. Falin.
6. e*tr. Omnia mea tela sic in te conjicientur,
ut nemo per ioum latus saueiettir. Ovid. 3. Art.
am. 708. indignas eauciat ungue geoas. Cqiuro.
11. R. R. 1. a med. Sive quis lauelalus in opere
noiam ceperlt. - b) De inanlmis. Plin. 17.
Hist. nat. 22. 35. (198). Cave, radices ne sauciai.
h. e. cadas. Coium. 4. R. R. 22. a tntd. Sau-
cianda ferro est atque eiulceranda vitis In ea par-
te, qua pamplnum studemu* elicere. fi. e- ca-
deada. Adde 4. ibid. 4. a. Ovid. Remed. am.
172. Sauciet ul duram vomer aduncua bumum.
h. t. fodiat. Adda Coium. 2. R. R. 2. <* ««■•
*I 2. Specialim, per eitenuationia Bguram, est
occidere. Cic. 14. Alt. 22. Meus discipulua talda
amat ilium, quem Brutus noster sauciavit. ft. «.
ioterfecit: el loquitur de Casare.
II.) Translate. Plaut. Bacch. 1. 1. 30. Facta
el famarn sauciant. et 2. 2. 35. Mini cor odio
sauciat f». e. mibi est odiosus, mibi slomacbum
movet. Enn. apud Fulgent, de prisco serta,-n.
19. Use aous sauciavit se flore Liberi. V. SAU-
CIOS. ^puf. 8. Mel. Lingua saucianlis susurroi.
improbos inurgere. Seren, Summon, c. 12. Dolor
sauciat aures.
SAUCI5LUM. i, n. 2. vocatur atrium in urbe
Carthagine a sontium supplicio, quod ibidem su-
mebatur. V. Morcell. Afr. Chr. t. 2. p. 151.
SAULlUS, a, um, adject, llano vocem coojun-
gunt cum Lat'. seco, cado, eicido, aut cum Germ.
SMicft, morbo allecius. — Saucius esl vulneratus,
(quamquam aliquid hie ab illo differre videlur
faiiassor., Antibarb. p. 585) TpwoS}e<'«, toavua-
ti'at (It. ferito, impiagato, ojfeso; Fr. 6Jesse,
Use; Uisp. hendo; Germ, vervmniet, verlett;
Angl. wounded, hurt, cut).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. — 1.*) De a-
nimaniibus. — o) Universim. Aecius apud Cs'c.
1. 2?u>»'r»at. 22. 44. me gravlter saucium. Farro a-
pud Non. p. 398. 1 3. Merc. Multis ci> ibus ei utr a -
que pane sauciis ete. Cars. 5. B. G. 36. Ilium
S4UC0MARIUS
com Colta uucio eommunicat. Firg. 9. JEn.
223. fugit qaum Mnciai aram Taurus, el incer-
tam exeunli eervlee seeurlm. Ovid. 1. Amor. 14.
18. Bracbla dlrepia Muela fecit tea. — ■Suuciut,
absolute. Cat. 3. B. C. 75. Sauoioram et esgro-
ruoi babita ratione. Justin. 27. 9. 2. Saueii ex
— 236 —
SAXIFRACUS
«ongressione. — b) Cam aeeus., Gracorum mo-
re. Tibull. I. 6. 40. iat taucia peclai. Firg.
12. £n. 651. Saees ad versa lagitia laueiui ora.
Id. 12. ibid. 5. de leone. Saaelui Hie grevl
venantum vutam pectus. Proptrt. 2. 8. 22.
sauclus eoie latat, Adda QuintU. 9. 3. 17. —
*■") Oe tenia earentlbut. Borat. 1. Od. 14. 6. Et
mtlui eelerl laucias Africo, Antemngqae gemual.
Claudian. f/. com. Honor. 138. trlremli ante-
nti.it uaeia fraetit. Alii aliter legunt. ( V. Seller.,
Epileg. zu Hot. r. 1. p. 59.) Id. Epithal. Paltad.
et Celer. 122. Cortex angue tauclat. Proptrt.
1. id. 5. Janua aocturnlt potorum uaeia rlxli.
Ovid. 2. Met. 808. Liqultur ut glaciai Ineerto
aaucie lole, tt 10. ibid. 372. Trabi taocla teeuri.
Id. 1. ibid. 102. nee allii Stuela vomerlbnt, per
te dabat omnia tellut. Claudian. Con*. Prob.
et Ofybr. 101. ilridunt Zepbyri curiuque rotarum
8aueia dividuii elareieuDt nubila tuleli. tquar-
ciatt. «i de Apsmo. 24. taaela eaxa. spezzati. et
IF. con*. Honor. 425. quo taucia Tento Decolor
iratoi attollat Cjnthla vultus, rotteggiante, tan-
guigna, ttmquam ti ?ulneratt etset. Sic Stat. 3.
Silv. 4. 84. Uulo et parporel cedat eoma taucia
Hitl. porporina. «| 2. Speeiatim dieitur, qui is
percutilt Core Llberi (ul Plant. Cat. 3. 5. 10.
loquitur), ebrlus, ubbriaco. Justin. 24. 8. 1. Galli
btiteroo mero taucil. Martial. 4. 00. Incalait
quotiei taucia vena mero. Adde 3. 08. et Justin.
1. 8. a med. F. 8A0CIO, at. -J 8. De agro-
tante, ammalato. Proptrt 2. 21. 33. Nunc ut-
«umqua potet, fato gera taucia morem. Apul. 4.
Met. Alvut lobrico Ouxu taucia. et Apolog. Diu-
tlno tUa TlKeram taacia muiier. Selua male
taucia apud Sil. It. 15. 789. eit fame laborant.
II.) Translate, tape refertur ad animum. *J t .
Generatim. — a) Dflivenim. Stat. 1. Theb. Hi.
Juno taneia dietli. foceaia ml vivo, punta. et
Prudent. 9. Cathemer. 90. Sauciui dolore mullo.
Claudian. 9. in Eulrop. 455. vitam tola formi-
dloe tauclai eiuat. Cic. I. AU. 17. Subeiie ne-
(cio quid opinionlt incommodes, tauciumque ejus
anlmuro, at iniediite quatdam odioiai lutpicionet.
— b) Cum genet,, Graeoram more. Apul. 2.
Mel. Mihl fatlgalionii besterna ellam nunc sau-
eio da veniam, maturiat eoncedam cubitam. Id.
4. ibid. Psyche agra corporis, animi taucia. An-
ton. Profess. 6. 15. clleutei fama et talulii eau-
eii. h. e. periclitantei. — e) Cum aecut.', Gro-
coram mow. SU. It. 0. 8. Funestl rumore mail
Jam tauclai auret. •f 2. Speeiatim dieitur de
•o, quem pupugere tela Cupidlnii. ftrito d'a-
more. Plaut. Per*. I, l. 24. Kdepol pallet, to,
eaueiut taetut mm : Id Tenerii prcello tagitta Cu-
pldo aor meum transfix!.. Firg. 4. JEn. 1. At
rsgiaa gravi Jamdudum ttaeia curt Tulnui elit
venli. Bnniui a pud Cic. B. Hertnn. 22. 34. et Cic.
Ccel.i. 18. Uedea animo agra.omoresavo saucia.
Ovid. Heroid. 5. 151. Ipse repertor opli vaccai
pevliit Pberaas Fertur ; et a noitro tauclai igae
full. Adde Tibull. 2. 5. 109. *J 3. Saucia, item
fuit appellate ana ei trlginta urbii Bom* curiis,
cujai mentlo eel apod Liv. 0. 38 ad (in. Triile
omen diem dlffidil, quod Saucia curia fuit prlo-
ciplum, duabut IntignU cladibui, eapta urbii el
Caudina pacii, quod utroque anno ejuidem cu-
ria fuerat princlpium. Macer Lioiniut tenia et-
iam elade, qoa ad Cremeram aecepta est, ebo-
miaandam earn curiam facil. Alii leg. Faucia,
nt allutio tit ad Faucet Caudinas, ied prastat
lectio Saucia, qua trials omen babuit a sauciii
In prmlio milltibui. F. PR1NCIPIUM.
SAOCOMARlUS. P. SACOMARIUS.
SAUCDNCOLUS, I, m. 2. tanguicului, tangui-
naccio, migliaccio, cibi genui ex taogulne por-
eino factum : quart voo. contraetam e tavilucun-
eulo putabat Beintitu. V. LUCTJNCULOS. Pe-
rron, fragm. Tragur. 00. Burmann. Ilabuimui
eanculum, et gigeria optima facta. All! lag. lu-
cunculum; Bucbelerus savunculum : at in Cod.
Tragur. legitur loueunenfum.
SAUMARlUS et Saogmarias, H. m. 2. idem
ao aagmariui : Galilee lommier. Fenant. vit. S.
German, init. Anna matrona daoram teureario-
rem cum pane dirigit ouera. Adde Gloss, in
Class, auct. ed. ab A. Maio T. 6. p. 513.
SAUEA, a, f. 1. ooufa, lacerta> I rid. VI, O-
rig. 4. et Apul. Apolog. 30. extr. — KB. De
eognom. B. F. ONOM.
SAURKX, rielt, m- 3. pro tores, ut eaudex
pro codex, Latine dieitur, ti Servio eat fidet ad
Firg. 2. G. 30. F. SACBIX.
SADRrON, II, n. 2. oaopiw, ita appellant A-
tbenientei temco papaverii, quia acrimonia tua
mordet, velul lacerta, qua UUt ooupo. Plin. 19.
Bitt. nat. 8. 54. (171).
SATJRITIS, it, f. 3. oaupJ-rij, gemma, qaa In
ventre viridii lacertl (qui Grece oaupo;) arundine
diitecti invenlrl traditar. Plin. 37. Bitt. nat. 10.
07. (181).
SAURIX et SSrix, rieli, m. 3. Pcnultimam ge-
netivi alii ponunt brevem, at Klolz., alii Ion-
gam, ut Doderltin.'i qui bane vocem cum Gr.
oupa| conjungit. — Saurix eitaiit, tribute Salur-
no ab augurlbui, ex noctuarum genere, tempestatii
nuncia. Mar. Fictorin. 1 . p. 1470. Putsch. CI.
8AUREX.
SAUROCTONOS, I, m. 2. oaupoKtovoj, lacerta
inlerfector: a oavpo;, lacerta, el XTfi'vu, interfl-
cio. Ita cogoominatur Apollo, quem Praxltelet
ex are nudum flnxit, dum puber adbuc Admeti
gregei paiceret, erborii trunco 'sinistra lonixum,
et lacerta per eumdem reptantl insidias sagitta
ttroentem. Plin. 3*. i^t'st. not. 8. 19.(70). Pra-
xiteles fecit et puberem Apoliinera subrepenli la-
certa comminui sagitta insidiantem, quem Sauro-
ctonon vocant. nine Martial. 14. 172. cujus lem-
ma est Sauroctonot Corinthiut. Ad te reptantl,
puer Insidiose, lacerta Parce: aupit digltis ilia
perlre tuit. V. Mon. Borgh. p. 134. tav. 21., et
Fiu. Mut. Pio-Ckm. T. 1. tab. 13. p. 75. edit.
Mediol., qui marmoream ejuidem Sauroctoni ita-
luam exhibet are iuclsam, doeteque illustrat.
SAURUS et Sauros, 1, m. 2. nomen piicis, qui
allai et laeertut dieitur. Plin. 32. Mist. nat. 8.
28. (89). F. LACERTUS. Cattiod. 11. Fariar.
a med. Sic at tauri, argutum -plscium genui, a
velocitate nomlnali, etc. F. integrum locum in
NEXDOSDS. — NB. De nom. propr. F. ONOM.
SAVADlA. F. 8ABAZU.
SArANDH. F. SABANUM.
SArlATlO, SAVIATUS, SAVILLDM, SAVlO,
8AVI0LUM, 8AVIOR, SAVltJM et 8AVIrjNC0-
LDM. F. SOAVIATIO, SDAVIATU8, SOAVIL-
LDM, SDAVIO, '8DAVIOLDM, SDAVIOR, SDA-
VIDM et SUAVftlNCULUM.
8AVDNCt5LUS. F. SAUCUNCDLDS.
SAXALIS. F. SAXIALIS.
SAXAMJS, I, m. 2. epitb. Berculls, qui ideo
Saxanvt dietut videtur, ut el Lapidarius in In-
script. Niciensi apud Zaccar. Excurt. per Hal.
p. 53., quod qaum ex Hispania Galliam fngre-
deretur, ab Alblone et Bcrgione, Meptuni Qliis
(F. ALBION et BEBGION in ONOM.) inde pro-
bibitus, quumque tela el defecisteot, ab rnrocato
Jove adjutus imbre lapidum fertur. Id ex Mela
2. 5. Intcript. Tlbure reperta, ubi Hercules in
primis colebalur ( F. TIBUR in ONOM.), apud Gra-
ter. 49. 3. BIRCVLI IAX4M0 aACBVM SIR. SV1.PIC1VS
TROTHiMVB AIDIU ZOTRSCAM OVLINAM F8CVNIA SVA
A SOLO BSSTITVW IDBMOVB 0BOICAV1T B. DBCBMBB.
I. TVBPILIO OXXTBO M, MABCIO RVFO COS. h. «.
ann. a Cbr. n. CCXXV. Sunt porro dua alia In-
tcript. apud Marat. 12. 5. et 05. 0., in quibus
Uercules eodem cognomine appellatur.
SAXATlLlA, lum, d. plur. S. V. voo. teq.
SAXATlLIS, e. adject, (taxum) «f 1. Est qui
taxa Incolit, che ita fra i tatti, tassajuolo, irs-
Tpaioj. Colum. 8. R. B. 10. ad fin. Saxosum
mare nominis sal plsces nutril, qui scilicet, quod
in petris slebalentur, saxatiles diet) sunt, ul me-
rula turdique, nee minus inelanuri. Celt. 2. 18.
in primo porcum pooolo euronatum, et circa sau- | d* piscib. Leviores sunt lupi mullique: et posl
hoi omnei saxatiles. Farro 3. B. It, 7. Golnm-
barum duo genera: unum agrest*, ul alii dicunt
sciiaiiie, quod habetur in luriibu* ae columlni-
bus villa, etc. * 2. Item qui e laxis constat.
Solin. 10. de gruib. Quuxn medium Potiti alieum
advenlasse ie tciunt, scrupulorum sareina pedet
ltberant. Ita nauta prodlderunt, comploli tfeua
ax illo cam imbre saialili. n. a. saiis depluenti*
bus. *} 3, Piscalu* taxaiilis, qui (it inter taxa.
Plaut. Rud. 2. 1. 1,0. Piicalum bamatilem at
taxatilem aggredimur. h. e. bamo pisees capta-
mas, qui In aqua deguot, et manlbus aos, qui
taxis adbarent et scopaiii. — Bine
Saxatilit, it, m. 3. absolute appellatur piteil
qui dam. Ovid. Balieut. 110. Turn viridii tqua*
mis, parvo taxaliiis ore.
Saxatilia, turn, a. plur. 3. absolute, laxatilea
pisees. -Plsn. 32. Bitt. nat. 9. 31. (94). et 9.
ibid. 15. 20. (52).
SAXATlLfS, It, m. 3. F. voc. praeed.
SAXETANUS, a, um, adject, videtur este idem
quod saxatilia. Martial. 7. 78. Quum taxetani
ponatur eauda laeerti. Alii tamen leg. Sexitani,
ab oppldo in Batiea Hispania provlncla. V. 8E-
XITANDS in ONOM.
SAXETUM, I, n. 2. (saxum) locui lasoini, ia-
lebrosus, luogo tassoso, Tpaxuv. Cic. 9. leg. Agr.
25. ad fin. Quod est tarn asperum taxetum, In
quo agricolarum eullui non elaborate
SAXEUS, a, um, adject, (saxum) qui e saxo est,
di tasso, Xi'&ivoe.
I.) Proprie. Lucret. 4. 697. per saxea eapta
Non penetrat Ovid. 14. Met. 73. Saxeut sco-
pulus. Od. Beroid. 10. 128. tecta. h. e. marmorea.
Catull. 04. 61. effigies, h. e. signum e marmo-
re. Lucan. 4. 15. Saxeus ingenti quem pons am*
pleclitar arcu. et ibid. 157. Attollunt campo ge-
mina joga saxea rupes. Plin, 12. Bitt. not. 1.
5. (10). Saxea crepido. Stat. 10. 77ieb. 879. te-
ctique trementis Saxea frena labaot. h. e. corn-
pages lapidum, quibus adificium colligatur. Ousd-
5. Met. 509. Mater ad auditas stupuit, ceu saxea,
voces. Uunc loc. Forcettinus in translatls posult.
^ueton. Ntr. 38. Saxeus moral, h. e. marmo-
reus.
II.) Translate. *J 1. Est durus, valde durui.
— a) De rebui teniu carentibui. Apul. 6. Met.
Saxea from. h. e. pradura, qualis in arietibut.
Sic 10. et 11. ibid. Saxei dentet. Cos'. Aurtl. 3.
Tard. 6. 81. Saxea duritiei Jecorli. — b) De
animantibui. Plin. 2. Ep. 3. Quem tu nisi con-
euplscis cognoscere, saxeui ferreusqne et. Stat,
eod. sensu dixit 4. Theb. 339. vos autem bane
ire eiaetis, Arcades? saxis nimirum et robora
oati. «J 2. In illo Stat. 1. Silv. 3. 20. Anien
taxeut est qui per alreum deQuit lapideo opera
instructum.
SAXIALIS, e, adject, (saxum) saxeui, di tatso.
Fronlin. de colon, p. 132. Goes. Termini lapidel
alii caxiales, alii molaree. At taxaltt omnlno Ie-
gendum videtur.
SAXlCOLA, a, adject, omo. gen. (saxum el
colo) qui saia, sive idola colii. i°au!in. Nolan,
carm. 26. 167. Nola Saxicolis pollula diu oul-
toribus.
SAXIFER, fSra, Rrum, adject, (saiura el fcro)
saxa ferens. Val. Place. 5. 608. saiifera sorgat
quibus imber habena. h. «, fonda, qua lapides
jccluntur.
SAXlKlCUS, a, um, adject, (latum et facio)
qui taxa fecit, h. e. in saxa rertil. Ovid. lb. 555.
SaxiOca videas infellx ora Medusa. Id. 5. Met.
217. Saxlfici Medusa vultus. .Seneca Berc. Fur.
901. Belligera Pallas, cujus in lava ciet j£gi6 fe-
tocct ore saxifico mlnas. Adde Lucan. 9. 670.
et Sil. It. 10. 178.
SAXlFBAGA et Saxifragia. F. voc. seq.
SAXlFRAGUS, a, am, adject, (saxum et fran-
go) saxa frangens, tpezzasatsi. Fet. Poela apud
Cic. 3. Orat. 42. 105. Mare taiifragii uadis.
Plin. 22. ff.it. naf. 21. 30. (64). de herba adianto,
Caleulo: e corpore mire pellit fraogitque, utique
nigrum, qua de causa potius, qaam quod In si-
sis nasceretur, a nostril laxifragum appellatuM
erediderim. — lime
SAXIFRICA
Saxifraga et Sasifragia, a, f. 1. absolute, her-
bs eadem, qua Italic* nunc tattifraga et tattU
fragia vulgo dicitur {Satifraga erauifolia Lin.).
Saxifraga apud Seren. Sammon. 32. 602. et A-
■pul. Herb. 67. (CaJes/raja apud .Scriton. 150.)
Ct Saxifragia apud «in. faler. 9. 36., et etiam
Saxifrica apud eumd. 2. 37. et 38. Benedict.
M edicin. 19. apud ^. Jfoiuin in Cfau. auet.
X. 5. p. 397. Saxlfrlcam tollunt petto Dee non-
que lellno. An potlui base Tragopogon porrifo-
Uum Lin., Italice taite/Kca? (In Joe. Seren.
Sammon. ett etiam mrxeiphagon. quid? an *o-
jcepHagon ? )
SAXlFRlCA, as, f. 1. V. too. praeed.
SAXfGENTJS, a, urn, adjeot (laiura et glgno)
e eaio natoi. Prudent. 6. Cathemer. 7. Incunu
■Ilieli lumina nan tamen Momtrai saxigeno se-
mine quarere. b. e. tcintlllai eieltare terando
aaia laiii. P. SAXUM.
SAXlPERlUM, 11, n. 9. Idem ac aacelperium.
fulgent, term. 74. Die tendebal areuro, Iste (Da-
vid) parabat aaxiperlum. Cf. Pulgat. interpr. 1.
Meg. 17. 40.
SAXlTAS, atii, f. 3. (laxnm) aaii nature. Cml.
Aurel. 3. Tar A. 4. 49. Doritia ant taxiias. Id. ibid.
8. 109. Difflclles ajunt onratlone hjdropet, qui ci
aaiitate tnaglt, quam ei darlUe foerint facti. Hie
saxitai, ut et taxositai, aiie Tidetur taxea dts-
ritiei. Sic 9. Tard. 4. tub init. SaxUat, quam
Kirrboiin vocant.
SAXOSlTAS, Stii, t 8. (laioini) Idem ae ta-
llies, apud Cml. Aurel. 3. Tard. 6. 89. Durltiea
aire laiotltai. P. roe. praeed.
SAX6S0S,a, urn, adject. (sasum) Apud Gromat.
vet. ed. Rudorff. legitur paiilm saxuosus. Sio di-
citur montosut et ffiontuoiuf ; fnofulrosut et mon-
itruotui. — • Saioiui eat taxis abundant, sastoto,
I.) Propria. Colum. 5. R. R. 10. ante mad.
Tlcut loca aprlea, caleuloaa, glareota, luterdum
et laioia amat. Sit. It. 12. 372. de Sardinia.
Qua vldet Italian), taxoio torrida dorio Eiercet
acopulli late ftdla. h. t. icopuloto Propttt. 4. 5.
30. Saioia via. Pirg. 5. Eel, 84. vallcs. Id. 2.
G. 111. monies.
II.) Tranilate. Aiiolule Pirg. 4. G. 370. Saxc-
anmque looani Hypanis. h. e. edeoi lonitum aqua
Inter aaxa decurrenllt. Ita legit Strvius ■ at. saxo-
autque. /i. e. inter taxa dedueni. Est autem Bypanla
Pontl uuviui. Sic PUn. 5. Jftat. nat. 24. 20. (84).
Eupbratei saiojui at vlolentui. Apud eumd. 15.
ibid. 7. 7. (24). chamels*. eat frutex taxotas. ft.
«. nascent in petroaii, nt de eadem dleit 24. ibid.
15. 89. (133). reset. 3. Pelerin. 13. 4. Solet
in locli taxoeli at commiunrallbua uitulam fieri.
h. e. ossuoiii, ut leg. Schneiderus. — Hine
Saxota, arum, n. plus-. 2. absolute,' loca sa-
xosa, apud Quintil. 5. 10. 21. et Plin. 21. Ritt.
nat. 29. 103. (175).
SAXtiLUM, I, d. 9. (taxum) dtminut a eaxnm,
aojsetio, exignum eaxnm. Cie. 1. Orat. 44. 196.
TJt Itbacam illam in aiperrimis saxnlii tamquam
nidulnm affixam sapienllsslmus Tir immortalitatl
anteponeret.
SAX DM, 1, n. 2. Saxe, in vocatlv. ling., pro Sa-
turn, babetur in Inscript. apud Oretl. 2982.
HTHC RBCIPI HE tAXg LIBBH3 TSCVB CVRA SOLVTV8
no. Adda Semen. 6406. — Vox foresee a aeco
derivanda, Ua ut aaxum lit allquid tectum: a
Ddderlein. vero conjuhgitur cam <f-.X-*C> **" ^ a "
aaj a ync'ca Tel ijia'a), couminuD. — Saxum est
lapli, petra, tilex, XtSos, n'tpa, « quibui, tl
quid differt, in LAPIS el PETRA dictum eit (It,
tasso, pietra; Fr. pitrrt bruie, roeher, roche;
Hisp. piedra, mtijarro, petta, Uerm. rohet Felt-
tluck, roher Feliilock, e. groittr itein; Angl. a
stone, rock).
I.) Proprle. *| 1. Generatim. Cic. Ccecin.
31. 60. 8axa jaoere. Phadr. 3. 3. Onarare ali-
quant taxit. earicar H tattate. ei ibid. Saxo a-
llqnem petare. Sail. Jug. 57 8axa yolvere in
proxumoa. Ovid. 2. Fait. $67. mltture. et 1.
ibid. 570. Saili rem gerere. Pirg. 1 JEn. 151.
Tolant facet et taxa. Id. 8. ibid. 226. Saxum
dejlcere. Id. 10. ibid. 381. Tellers, Id. 12. »-
— 237 —
6fd. 904. tnovere. Quintil, 12. 1. 27. Facet et
•axa Jacularl. Curt. 7. 11. 15. Saxa ]acere. Id.
8. 2. 24. proTolvere. Id. 4. 14. 13. devolvere.
Id. 8. 10. 30. Molei laxorum dejicere. Stat. 10.
Theb. 528. Saia mcenibut rotare. Sil. It. 13. 610.
Saxa tubigere. Id. 7. 623. intorqoere. Ziv. 9. 35.
Ingerere. Propert. 4. 6. 75. Saili cedere. Enn.
apud Serv. ad 1. Xn, 416. Culpiam cerebrum
taxo commlnuere. Ovid. 4. Fail. 237. Acuto
■axo laniare corput. et ibid. 795. cum taxit pa-
ttoret taxa terebant, Scintillam tubito ptoiilui.te
ferunt. Propert. 3. 1. 43. Saxa Cithsronit Tbe-
bas agitata per artem Sponte ana in muri mem-
bra coine ferunt. Ovid. Beroid. 10. 49. Aut mare
prospiciens in taxo irigida tedi: Quamque lapit
tedes, tarn lapit Ipta fui. Id. 6. Met. 573. Structa
rigent tolldo ttabulorum mcBnia taxo. Id. 12. »-
bid. 341. revultum Saxum e moote. Colum. 7.
R. R. 6. 6. Saxum naturale Tel mann conttra-
tum. Maximian. 1. Eleg. 273. venlens comumit
taxa vetustai. 4 3. Speoiatim dicitur da marmo-
re, marmo. Cic. 4. ^cod. (2. pr.) 31. 100. Non
enim ett e saxo sculptui, aut e robore dolatut.
Ovid. 5. Fast. 137. At canit ante pedet taxo
fabricatut eodem Stabat. Rorat. 4. Od. 7. Hie
aaxo, Uquldit Hie eoloribue Solart nunc bomlnem
ponere, nunc deum. -f 3. Saxum tilex, tilei,
telce, cioltolo. PUruv. 8. 1. ante med. Sub
radicibut montlum et in tat It tiiiclbut uberlo*
rei aquas tunt et afQuentioret. <f 4. Saxum qua-
dratum, genua illicit, quo adiflela et Tise con-
ttruebantur, tufo Irtot'de, apud Ziv. 6. 4. et 10.
23. V. Srocchi, tuoh di Roma. «f 5. Saspiuime
dicitur de rupe, caute, tcopulo, monte nudo
d'erba, rupe, tcoglio. Pirg. 2. /En. 307. ttu-
pet intciut alto Aeclplent lonitum taxi de Ter-
tice paitor. Sii. It. 11.217. Cnl patnere Alpei,
taxa impellentla colum, Atque onl caleata dso.
h. e. HercnlL J7orot. Epod. 17. 65. Neptunai
taxa alta tnndlt talo. Ennius apud Cie. Pit. 19.
48. Naufragio expulaui, aaxii fixut aiperit. Out'd.
7. Met. 376. alto DetUait taxo. Pirg. 2. G. 156.
Tot eongetta manu praraptis opplda «ult. iSe-
neca Here. ffit. 135. Ad Trachioa yocor, taxa
rigentia, Et dumeta jugia borrlda torrldii. Pro-
pert. 2. 13. 3. Saxum Geraunum. et 3. 9. 45.
Tarpejum. C«'c. Dom. 53. 136. Quam Lieinla Te-
italit aram et sdiculam aub taxo (aero dedicat-
ees h. e. tub rupe monlia Arentini, tacra dicta,
quia full in ea templnm Bono Deas. Ovid. 5.
Fait. 149. Bit moles nativa: loco res nomine
fecit: Appellant Saiumt para bona roontk ea
ett. *f 6. Etiam Tarpejut mont saspe Saxum
absolute dicitur. Horat. 1. Sat. 6. 39. Dejicere
e Saxo BlVet. STac. 2. Ann. 32. Quorum e no-
mero L. Pituanlui Saxo dejectut ett. et 4. ibid.
29. Robur, et Saxum, aut parricldarum po>
nat mlnltantet. Cic. t4. Att. 16. Quli enim
audeat, proposita cruce, aut Saxo? Modestin.
Dig. 48. 19. 25. De Saxo prascipltare. Xucret.
3. 1030. Career, et borrlbilii de Saxo Jactu' de-
orsum. Hue trabl potest lllud Plauti Trin. 2. 1 .
30. Qui In amorem prascipItaTit, pejus perlt,
quam si in Saxo aallat. et Silii It. 3. 327. dt
Cantabrit. Mirui amor populo, quum pigra in-
eanuit retas, Imbelles jamdudum annos perver-
tere Saxo. «f 7. Item Capltolium.. Sil. It. 1.
541. Superii habitablle laxum. • ^ 8. Saxa ru-
bra. V. RUBER.
II.) Translate. «f 1. DtrlTefiim. Saxum volvert
est assiduo arduoque labore atque Inutlli iab.o-
rare: ductum a fabuia Sisypbi apud Inferos. Ter,
Eun. tub /In. Satit din hoc Jam taxum ?ol»o.
abbaslanza oggimai ho io tudato attorno a
questo ceppo. P. S1SYPIIDS in ONOU. — In-
ter sacrum et taxum, proverb, in magnis an-
gustiis, atque nbl utrinquo grave perieulum
instat. P. SACRUM, f 2. Metonymiee taxum
pro muro. Ovid. 3. Fast. 431. Romulut ut saxo
lucum circumdedit alto, Cuiilbet, hue, inqui},.,
confuge: tutus eris. *f 3. Item taxa, in plui.
num., loca taxosa. Pirg. 2. G. 522. Mitis in a-
prlcis coqultur Tlndemia tails. Martial. 3. 82.
Llgarumque nobis saia quum minlstTPnlur, Vel
coda funis wusta Massililaots etc. n. e. vioa
SCABER
tenuis in laxosii Llgurum nata. — la lllo Ho-
rat. 3. Od. 16. 10. perrumpere amat taxa. taxa
tunt ropei et arcet ibi etstructss. «f 4. Item
ta*un» pro insule. Avien. detcript. orb. v. 606.
Nuno at qasque Tago mrreierit insula ponto
Ordine quo iteterlnt pelego elrcumOua taxa. et v.
666. Plurima praeterea consurgunt gurgite taxa.
Adda v. 691. -f 5. Inter genera ereta Clmollti
unnm est, quod Tocant tasom: cujui proprlelai
est, quod cretcit in maceraodo. PUn. 35. Hist,
nat. 17. 57. (196). 5 6. Figurate. — a) De
homine doro, lohumaoo, quem dielmui taxo da-
riorem esse. Ovid. 14. Met. 713. — b) De tto-
lldo, hebetl. Plant. Mil. glor. 2. 2. 23. Nullum
ett boo itoiidiut taxum. Cf. Ter. he cit.
SAXtJOSUS. P. SAXOSUS.
sc
8C', oota In Intcript. apud Orell. 3351. *t>
tbhio Mao. t>. so. tcil. raaglstro publico tacro-
rum, aut tacerdotum.
SCABELLTJM et Seabillum, I, n. 2. d«n.ntit.
a icamnum. Etiam tcabellus, i, m. apud 7t»>i.
20. Orig. 11. Hlne et teabelli, qui lectit parvls
vel telllt ob ascensnm apponuntur. Id. »6td. Tri»
podes icabelli tunt babentes tret pedea. Hie alii
babent teajnmeMi; et lie Zindem. Scribltur «1
tcapillum, ut doeet Scaurus p. 2252". 33. Puticfc.
— Scabellum est parTum icamnum, in qnod, ut
doeet farro loe. cit., una teanilone adicendi-
tur, at Intervit turn ascendent!, turn etiam tedenll,
cujut pedes tustlnet, icabaito, igobetto, oaneftetta, ,
prtdelia, unoiro'Sio*. &po'»o<.
I.) Proprie. Parro 6. Z. Z. 168. MviX. Qui
•Impliei teanilone uandebant In lectam non al-
turn, -eabellum; in altlorem, leamauro. Ouinbi.
1. 4. ante med. Quare diieat puar, quid In Ut-
lerli proprinm, quid commune, que cum .qui-
bui cogoatio: nee miretur, cur ex tcamno fiat
scabellum, etc. Cato R. R. 10. Seamnum lacu-
biculo unum, tcabilla trla, tellai quattuor. Pul-
gat. interpr. Jac. 9. 3. Sede aub teaballo pedum
meorum. Id. 1. Par. 28. 2. Scabellum DeL ft.
a. area foderlt.
II.) Translate, refertur per almllltudinem ad
initrumentum maiienm, quod a tibleine In teana
pede puliabatnr, dum roanu at ore tibiam inna-
te*: ahnlle parro aoppedaneo ligneo noeero,
quod ligoea ItMem tolea aut ferrea pedi Indlta
pereutiebatar, o» Tnlt Jfalmat., Tel Hgnea tcul-
poaea altiorl et Sua, qua agllatlooe el lew
pedis ttrepebat, ut ett in Qgura apud Montfau-
conium, Ruben, dt rt veil. I. 3. c. alt. el Spon.
Misct.ll. c. 21. (Cf. Mut. Pio-Clem. P. t. e, et
Mut. Capitol. III. 36.) eertlique ietuum inter-
Tallit non Ingratum ttrepitum, temper tamen
eumdem, e» line nlla Tarlalione, edebat. CxC
Caul. 27. extr. Miml ergo eit Jam exltui, non
fabuia, In quo quum elautula non invenltur,
fuglt aliqult a manlbui, deinde icabllla eonere-
pant, eulaum tollltur. Sueton. Cal. 54. Repento
raagno ilblarura et icabeliorum crepiiu,cum palla
tunicaque talari prosilult, ae detaltato cantico
abilt. con gran rumore di pifferi e di predelle,
nt ait Tel. interpret Ilalot. Jugutlin. 3. de
ifuiica in*. Velut quum ijmpboniacl icabcila'
et cjmbala pedibui feriunt, eerilt quidem nu-
'ffieris, et hit, qui itbl etrm aurlom voluptate jun-
guntur, eed tamen tenore perpetuo : ita ut il ti-
bial non audlai, nullo modo ibi notare possis,
quousque proeurrat connexio pedum, et nnde
rursus ad caput radeatur. Arnob. 2. p. 73. Nu-
raerosos iterare teablllorum concrepationlbus to-
nores.
SCABELLOS. P. Toe. praced.
SQABER, bra, brum, edjeet. (icabo). Btlem
icabrut prb'tcaber bab. Gtou. in Prodr. Glott.
ed. Zoeuie p. 317. — Comp. Sedbrior. — Sea-
bar ett Inaqualit at atper, \nei«, loay/pf. cut
opponltur ieois, Xi'oe (It. ruvido, aipro, tea-
bro ; Fr. rude, ra&oteu*, apre, inigal ; Hiip. »a-
SCABIA
do, toteo, tin piilulee; Germ, rauh, tch&big ;
/Vagi, roujfi, rugntd, uneven, icabrout).
1.) Proprle. »j I. Geoaratltn. Firy;, 9. G.
214, et Ovid. fJtroid. 15. t4t. Antra scabro
pendenlla topbo. Id. 3. ^rt. am. 390. Dt rudlt
•d tcabram turpi* eielia snolsro. «I ibid. 270.
Col digit! plnguet, el teaber ungolt eraat. (Adda
CtU. 6. 19.) Kin. 18. Hill. nat. 7. 10. (58).
Foiis hiudeo it&bra sunt, ceteris lerle. Id. 16.
ibid. 31. 55. (126). Cortei allU lerit, at roalo,
uco: Idem »eabtr robori, patmae. Fat. /"oaf. a-
pud Cic. 3. Tuic. 12. 26. I'actai Ulu»le seabrum.
Ot>id. 4. Fail. 921. Scabrat maaui. Sutton
Aug. 79 denies. Min. 8. £p. IS Chart* tea-
bris vel bibnlaj. Firij. 4. (1. 495. Steaa Sate-
clet sea bra robiglae pile. Piin. 13. flits, nat.
15.34 (67). Arbor rojrrha timillt Junipero, sea-
brlor taciturn ipinisque borrida. Id. 37. ibid.
7. 25. (96). «t ibid. 9. 46.(130). Sea bra gemma.
Id. 12. ibid. 25. 54. (114). Arborlt gtnui eetbro
afjuau. incurrum, frutieoiura ; trachj appel-
lant. •! 2. Speclallrn icaber eat teabioiui, ro-
gnoju, 5*>p»6vi5 . quia aeabiei cutem acabram fa-
Bit, Colo H A. 96. 0»t« na icabrat Bant, amur-
cair. condllo, etc Adda Coium. 4. A. A. 8 el 7.
ibid.*. CI. 7heophr. 11. P. 5. 22. Plin. 20. flitl.
nat. 23. 87. (239). Hinnpl tnungere icabrat genat.
II.) Traoalsic. Haerob. 6. Saturn. 3. tub fin.
Noma «t boc Tllee putel Teleree poetai, quod
vereui eorum icabri oobia Tideniur. ilia roim
stilus Banian! ireeull aurlbut tvlut plaeebat. h.
c. lneompll, duri, loiusret. Quintil. dec/am. 13.
4. Quo oon penetrat ilror Improbe I quldre tea-
bre uiallgnlleli elautum ett I Hirio
Seabrum, I, n. 9. abtoliila, uabrlliet. Piin.
37. BUI. not. 2. to. (28) CritUila Inlattentur
plurlinit Titiit, icabro, ferrugioe. maetilos-i =:ube,'
ate. Ilarduin e« Sitlig teg. tt MSS. aab'c ft-
mmin$ Cat. Aurtt. 5. Tard 4. 60 da vecica.
^fmp'.fOit, qutm ecabtein *«l icebrnm appelant.
SCABlA V. SCABIES
StABlALIS. », adleet (scabies) »d icabtern pet-
tlaent,uu qui icabiel medetut. Ptlagon. Petsrin.
35. ante med. Compctitio eauttlcl: pidt dors li-
bra, rninai frieUs, retinas tcablalla libra, ct«. Sed
tldetur Icgeoduio eavtaUi t hene too.
SCABiDUs, a, nm, adject, (icablea) teabloiut.
1.) Propria. BtarcelU Empir. 8. Scabidat pal-
pebral. Id. 19. Impetigo. Sevan Sammon. 6
80. eorput.
II.) Trantlate. Ttrtult Anim 38. Set bid*
Coneuplteenlia. n. i. malt prnriglna Infect,-.
SCABIES, 31, f. 5. f.ctbo). Bliem icabia, m,
i. In Glot: Cyritl. Vupu, tetbla. icablet. lit.
Fhitox, Seabia (mala Sca'ia), 4-bjso. — to. Ge-
ootito icabit pio jcabiei olim dictum ett *'.
DIRS. — Scabies ett atperitat tt laaeqaalttas taf
perQelel, atprtua, «uviilezta, uabrosila
I.) Propria. ^ 1 Oeutrtiim. Pi'g. 3 G 220.
Nee teable, at talit indit rabiglua ferrum /«•
venal. 5. 153. Tu icabia (ruerii mall qaod Id
ageera rodil, Qui tegilur parent tt galea -ipul.
0. Mo Scablem Tetuiumearioia leitiB aeclpit
•itculpera. 1 2. Speeialim ett aiperiiti cutlt earn
prurllu, fyif* (It. tcabbia, rogna, tlizza; Ft.
Jole, ^ipra, areorra; Hiip tarna, rofla ,- Germ.
iriiut, Kduic, Schorf; Angl scabbineil, Ispro-
»)•). Cell. 5. 28. n. 16. Seibiei ett durltiet eutli ru-
bieuoda, at qua putlula uriuatar, quxdam bo-
aiidioret, quadtm tieeiorei. Kilt ai quibuidam
aarilei,- Atqua et bit continual* exuleeralto pru-
rient., firg. 3. G 441. Turpia ovet tental tctbUa
Juvenal. 9. 79. gret totua In tgrli Onlun icabia
eadii et poTTtgiae parei. Sentca Fit. beat. 37. ad
fin. Qatm fosda teabiet depaieitar. <7cme<fan. Cr
tiro. 203. Scabies lorrflde Coium. 7 8 A 5 Orel
Infotanlur tcabio. Juttin 36 %. 13. Scablem et
Titiligintm pali Cell, toe tit 8eab!e laborare
Plin. 38. /fill. not. 18 73. (244 j. Ctnnm icablea
tanalui bubulo laoguiue recent!. Id 33. ibid.
7. 63. (117). Palpebrarum actbiem amendat flel
tueut laeleut. Id. 31. ibid. 9. 45. (105). Scablem
pecoruin tal tollit.,/d so. ibid 14. 45. (ISjj. Sea-
hiem Mdart. Id. 22. ifciil 23. 41. (84). lenlra.
Id. 33. ibid. 10. 61. (140). at Coium. 6. A. A.
— 238 —
13. eitenuara. *| 3. in piantli eat morbut cor-
licit, quum ttptra isabrltie corrugttur, ex Imbra
a us rore putreieeota. Piin. 17. ffi*(. nat. 24.
36. (223). al 19. ibid. 10.57.(176). at 31. ibid.
3. 21. (33). *} 4. Jcabiei, ot det, a Bomanit
cults ett, Prudent. Uamartig. 220. Par furor
lllorum, quoa iradlt fama , dieatia CoDieeraut
deat, Febrim Scablemqua ucallit.
II.) Tranilale. CU. 1. I.tgg. 17. a*tr. Yoiu-
ptatli blanditilt eorrupll, qua nature bona aunt,
quia dulcedine baa el teabie earent, oon eeroi-
mot tatit. ailtitamento, illecebra: quia icablet
prurltuiD ticittt, et tcabendi cupidilatrm: Iptum
autcm icabtre duleedlnem quamdani Isabel, tto-
rat. I. Ep. 13, 14- Qaom lu inter tcabitm laotam
et contegla lueri Mil parrum capiat, et adbuo
tublimla Ourea prorito a eoglia di avert, it
Martial. 5. 60. Not bta a ecabia tenemot on-
guet. A. e. Ilbldlue maledicendl. Adda 6. 37. et
11.7, qulbut loeit ponltur aeabiei pro turptt vo-
luptatli pruriglne. Auton. S'jmm. 15. Hunc lo-
cum da ternarlo oumero nostra lUa poelica ica-
blet cctpit aiKalpera ate.
SCAbU-S, la, n. 3. idem ae taabelium tau tea-
bllhim. Cato A. A. 10. Scamnam In eubieulo
unum, tcabilia tria, aellaa qoallaor. Alii leg. tea-
biXta mallo rectiut.
SCABILL AalUS, II, m. 9. (teabUlum) qui tcabil-
ia tacit la utu tlblclnura at teams, tei potlut qui
icablllli pultandii operam dent: Idem dlcltar et
tctmillariut, coooKTuson, ■o8eAaPa<. Irueript. a-
pud Don. el. 8. n. 43. oscvaut mT- scadiluh. v»-
TSati a tcaciit. Alia epud Fabrttt, p. 603. n. 40.
orKaaa ras. tottiLULK. Alia apud Ortll. 4117. ofa-
«io Miato »tL. col. tea. ft. a. collegium tcabilla-
riorum. Adde allain tpud eumd 2043. et tret aliai
tpud «*urat. 539. I. 3. 3. P. SCAMILLARII.
Porro Qguram Faunl tcabillarii babei delineators
apud Got. Hut. Flor. T. 3. p. 59-, qui dertro
pede icabillum, el ambabue manlbui cymbala pul-
tal; et tpud Pile. Hut. Pio-Cltm. T. 3 tab.
C. Oguram Baccba, quas itdent detlro iildem pecla
icabillum puliav, it bloai liblat, ouam tietam,
alteram cur»am, ore admolai, InQal. — Oe ica-
blllli V. L'alliachii tyntagtna de ludlt lean. p.
82.-89.
SCABILLDM. T. SCABELLUM.
SCABlO, at, gfl, are, n. 1. (scabies) teabie labo-
ro, diuenir rognoto, ifiispta'et. Ptlagon. Peterin.
26 init. Pecutqoum tcablt?erit, oon iialim enrarl
debet, ne rei perieulota praveoiatur, ft la aoi-
butn te eoovertat.
SCABIOla, tt, t. 1. (icablei) rfaminut. a ica-
blet Augutlin. 4. opt' itnptrf. contra lulian.
n. 13. Stlrot eoi facit oon a pcceatii, sed 1 >ca-
biolft.
SCABfdSUS, S, urn, adject, ticabiei) aiper, In-
■qualli, rugotut, aeaber, ruuido, aspra, rpa^>/;.
*} 1 UtntraUm, Plin. 32. Hat. nat. 2. M. (22).
Caraliam probalittlmum quam maiitut rubeni,
nee tcebloiuro, aut lapideum. Pert. 5. 74. Sca-
bioiam far. h. e. feluituro, putre, a enrcaliooibot
exetum *| 2. Speciatim tcabiosui est tcabta la-
borani, iBpuiij; (It. rognoto, tcabbioso ,' Fr. ga
lew, lepreutr; (liap. iarnoso, roiioio , Germ,
raurfig, Itratiig; Angl. scabby, covered wtiU
tcobs). Peri. 2. 13. namque ett scabiusui, el acrl
Bile tumei. Coium. II. A, A. 2. a mtd. SI peu-
siuilbai diebui giant detur, per ver icabiosi bc> ■ '••
fiuoi Plin 29. ffttt. nat. 3. 10. (37). CEiypuio
llile eroiii et durU genii, angulit teabioiis et U
crlmaatibut. Aput. 'J. Oet. Jtuli icnei, toinm
COrlom teterna atqua tcabioaa made eiasperaU.
Adds Cat. Auret.Z. Atul IS 177. et Uaretll.
Empir. 6 p. 91.
SCAbItCDO, dlnit, f. S. (icabo) icablet, Tel
teabioi* prurigo.
I.) Propria, in Clatt. Auet, ed- tb A. Bfaio
T. 8. p 560.
II.) Trantlate. Petron. Sat. 99. Omoem tca-
bltudintm tnimo delere line cicatrice. Alii leg.
ica6ri(udin«tn.
SCABO, tesblt, icabl, icibere, a. 3. InOnit.
icobere apud Menippeutn Varronem in Cala-
milo: lla Eutych. p. 2168. Puttcft., qui, proe-
SCABR1TIA
ttr bane et aubjuact., nullum ailum modum apud
aliquem ae eognoviue falatar ; qaamqaam ax aub-
Jeetla atempllt oilier dicendum eit. — Katiooe
babita eijmi, eonferenda tor cum Gr, mta'ntas, fo-
dlo, eicavo. — 8cabo eit rado, abrado,leTll« par-
tlringo, frleo, tcalpo, ratchiare, xvaafsac.
L) Propria. *f 1. Ganeratlm. Plin. 10. A*it(.
not. 71. 91. (196). Pedlbut tellurem teabere noo
eetiant. Id. IS. ibid. 26. 64 (236). Dolla quaita
tareirt, Iptorumqae Itmtaet Ktbtndo pargare.
raichiando. 4f 2. Speciatim dicllut da euta,
qaam quit fricat ad pruritum aedaodum, grattart.
hucil. apud If on. p. 473. 6. ifere. at Horal. 1.
Sat. (0. 70. et io venu (aclendo Saspe caput
tcaberel, Tlvoi et roderet ungues. Lucil. tpud
Priteian. 10. p. 884. Pulich. Scaberat ut por-
eut contritit arbore eottlt. Plin. 11. HitU nat.
48. (08. (260). Solidipedei in tnfanlia ecabunt au-
rei pottarioribai pedibut. Id. (0 ibid. 74. 93.
(204). Aiinui ipinetii te icabendi eauta atterent.
Id. 8. ibid. 27. 41 (99). Anguit il tquama cb-
torpuere, spioit luniperi te icabit. el ibid. 25.
37. (90). at II. .'did. 37. 77. (198). Seebtndl
doleedc.
IL) Trantlate. Mutuum teabere dicitar de duo-
but, qui motuo te laudtal, tumptum ex prorerbio
mutuuM mult tcabur.t, quod P. ia MDLCJS.
Symmach. I Ep. 31. SI pi ore da te prsdicem,
tidebor matuum leabere, el magle Imitator tui
alloquli, quam probalar. Ennod. 1. Ep. 10.
Dum la praconlic mutuum vldemur teabere.
SCABRATUS, a, om. partieip. ab Inuilt. ica-
bro. icaber facias. Coium. 4. A. E.H. tub fin.
Tills leniaie at scabrala h. a., ut idem Coium.
eiplicat, quaodo obtuio alqae bebetl ferrarnenlA
et aBpetli el loRquallbui platfh Ir nraxidendo
lanlalur et perfringitur
SCAnB.fi, *d» ut (tcaber) cam tcabrltle, atpa-
rt GI011. apod A. Mil. in Clan. Auct. T. 6.
p. 544. Scabie, ruginoia (teg. ctruglnote).
8CABREDO, lalt, f. 3. Mem ac tcabrliiet. A-
pul. Berb. 75. Ad caligineia ocaloruo, at tea*
bredintm. IHtroitym. 7\l. Silaricm. ab inil.
Videm totum eorput loipetlglne el pumicea qua-
darn icabredine eantrabl. Coripp. 4. Laud. Ju-
ttin. 48. et tracts ttrldent icabredine terro;.
SC&BREO. «t, era, c. 3. Btiam tcaprto leg.
epud Enn. toe. eit. — Scibreo ett icaber sum,
teabie laboro.
I.) Proprle. Eimiut apud iVon. p. 169. 21 .
If ere. Scrupeo io»etlil3a taie atque oilr'iit tqua-
ms icabtenl. lu leg. DaCae at Ribleck., a':!
icaprtnt. V. voe. lequcnt.
II.) Tranilale. facuuiut apud Ifon. p. 152.
29. Qua deiideria alun-nun: (pro alumnonim),
pasniiudine, Squr.es tcibresqae (al. aeaprei) ln-
culla rasliludinc ite Hereto, leg. com Turneb.
I. »5. -tfduertfir. c. 15. el I. 39. c. 20. AUi leg.
iqtioit tcabreqm, el i-'Jiult 1 etc.
SCABRES, 81, f. 6. (?eabr) Etiam aeaprei le-
gltur a quibuidan Cf. toe. praeed. — Soabret
ett idem ac tctb-Uia. Farro apod Ifon. p. 168.
20. el p. 125. 3i He c. iiger derellnqneretur
ac perircl iquale 1 ;abrt |ue, 'limit ae Tattitadine.
Virg Cir. 249. quam te Urn tritlibut lllii Sor-
dibuj, tt acabre p: -.iar 'tbetiere lali. Ila emendat
Scaliqer. V. SCO J A. Apul. Florid, n. 15. tub
/m. Infandl mot I putiedioo ia itrpentium ica-
brtr. lolulum reli, ioie I ams'it. Alii leg. tcabitm.
V. roc. praced.
ScAERlUDS, a, am. adject, (icaber) icaber.
^enan.'. * earrr. 13. I. S^abrida nnno reionat
mea lingua rubig .0 tu bs. h e. aipera, imua-
via, rodia.
SCAnnrTlA, », f. 1. «l SctbriXiei, II, f. 5. (taa-
ber) Scribilur et 1 :abri, ia. —■ Scabrltia eit aipe-
rilai, ioasquaiitai, *pax'"K ("• rvvidczza, a-
tprezia; Fr. atpc tie, 'ugotJ-i, inigaliti; Uiip.
etcabroiidad, gro sria, ineg taldad; Germ. Adu-
de, Rauheit; Ad; .. rou jhnt it, unevenneti, tea-
bredity). *J 1. General im. Plin. 13. Bitt. nat.
13.25. (81). Sccb- ;, .ia* c! ?rla levigatur dente cou-
ebart. Id. 21. tbid, 4. 10, (11). Scabrilla eorlicia.
Id. 31. ibid. 9. 45. (10;). S:abrillet lingua. Id.
23. ibid., 9. 41. (143). L'l (erumentorom tcabriti*
SCABRITUDO
poliatur vebcibeutiui, quam lima, et 34. ibid. 13.
31. (13!). Spodoi digilli icabritiem exterlt. Id. 34.
ibid, 10. 33. ( (05). Oculorum icabritiem exleauare.
Inscript. apud Tochon, Cachet des ocul, p. 70.
?'. IVNII TAVHI STACT. AD SCABR1TUSM BT CUBIT.
V. Ortll. intcript. 4234.) — Iq plur. num. Plin.
28. Hist. not. 9. 37. (139). Unguium scabritlai
emendare. Id. 27. ibid. 13. 105. (130). Arlerla
icabrlUu tanare. Inscript. apud Tochon, Ca-
chet. dCl OCUf. p. 68. C. I.VC11 AL1XADDBI AD CA-
X.IGINBI BT tCABBtTIAt OMKBJ. *f 3. SpecIalilD
dicitur de tcabie, rogna, tybkia, qua icabritiem
euti iaduclt. Colum. 7. A. a. 5. ante med. Pot-
est etitm icabritiem tollere tueut viridii cicuta.
SCSbbItODO, loll, f. 3. Idem ac seabcitiea.
Plin. Valerian. 1. 18. Ad ealiginet oculorum et
ad'teabritudines. Adda Marcell. Empir. p. 379.
F . SCABITODO.
SCABRO, Soli, m. 3. (icaber) f t. Is, qui
tcabritla fosdalua e»t. SpeciaUra dicitur de eo,
qui UluTle taboral, deotetque Ideo teabrot et
ginglTai putrlda* habeL, Ulp. Dig. 31. 1. 12, ad
fin. Trebatlui ail, non etie morboium, ot alieul
olere, veluti hlrcotum, acabronam; boo euim ei
Hluvle oris aeeidere solet. It* leg. Von. in Elf-
mot. et Cujac. I. II. Observat. e. 10.; neque
eaim strabonem (quod Iq vulgatli babetur) aut
male olere, aut orli vitium esse, ted oculorum.
•J 2. Vltlose pro crabro la Glon. Cyrill. Ka'v-
Saooe, Bcarabaus, acabro.
SCABIlC-SUS, a, urn, adject, (scabret) Sup. Sea-
brositsimut. — Scebrotut ett idem qui icaber.
I.) Propria. Plin. 20. Hilt. nal. 21. 85. (233).
Hippulapatbl radical privatlra uaguee seabrosos
deuaburtt. Harduin. et Sillig. leg. tcabros: et
sane recte, quum alibi temper ita Plin. loquatur.
Prudent. Psychom. 108. scabroia sorda. — Le-
gitur etiam la Not. iHr. p. 181. Scober, teabroiui.
II.) Traoiiate. Optat. 5. 9. SI inveniei cate-
eburaenum icabroiinimii moribus. fenanl. preef.
ad fin. Scabroai operls igoorantiam coo (item. A.
e. iocoaditl.
SCA8RUM. F, SCADER la Qa.
SILENA et ScSna, m, f. I. — t.°) Quod ad
acriptionem attlnet, multl icribunt sccena, aucto-
resque habent Pandectai Florentloaa, plurimoa
lapides (later quoi Cenolapbiam Pliaoam C. Ca-
aarlt Aaguitl avo inicriptum) et doctinimot Ti-
rol Varron., Priscian. I. p. 561. ftsfteft. et
allot apud Dausq. Sine- dipbtbongo malunl Jul.
Scalig., Manut., Cellar, alii: et ex aotiqnii A-
ctiut apud Farron. 7. L. Z. 96. Still. His ad-
itipuiatur ratio, quia Grace, est oxu»ij: item ve-
teret librl a Manutio viti, et udui et alter lit-
teratua lapii apud Reinee. cL 9. n. 30. et 89.
Prior teribendt ratio eontueludiue nititur UIo-
rum temporum, altera ratlooe: idemque dlo de
voce sceptrum, quod ratione line dipbtbongo
oxf/irrpov; eonsoetudice tunc obtiaent* scceptrum
tcriptum tall. Varto loc. ci't. neutram reprehen-
dit; utramlibai ergo tequl possumut. At Romanl,
qui ei jEollbui multa habent, tccenam etiam, et
suBplrum, et rasp turn ab /Eollco cxaivrj, axcu-
rrTpon, oacxce, uturparuot frequeotluime . Ita
Forcellinut. Recentlorei varo plerique omoei 6-
ptim. MSS. et loicrlptt, tecutl prlorem.icripiio-
near prxferendam cement. V. Cachmann. Zu-
crer. p. 217. et eeq., fFagner, Orthogr. Vergil,
p. 470. et Freund. Cic Mil. p. 29. Sane olim
et tcaina icriptum ett. V. Inscript. Henten.
6594. — 2.°) Quad tpectat ad Oexionem, Inve-
nltur sccenai pro teo?nce apud Lucretium 4.
77. V. too. teq- — 3.°) Ratione babita etymt,
ett a Grata voce oxtjur, qua laberoaculum,
tentorium aigoiGcat: baeo autem in' trj? cxiac,
umbra, ut dooet Serviut ad illud Firg. I /En.
168. turn tilrit tcaena eoraicii Deiuper, boru-n-
tlque atrum aemut Immlnet umbra. Cf. et Cas-
tiod. loc. Infra ett. — Scene propria ett om-
braeulum, camera ei orborum remit ae fron-
dibui, tire • natara, tire ab arle tit, frascato,
coper's- fatta di rami e fraiche, ntyatj. Sob bu-
jatmodi ambrtcallt Attica Javantat, quum adbuc
ditperia per agrot babitarct, ctrmlaa quedam
locoadita decaatare tolebat, fabulatque tuu mo-
— 239 —
re agere: postea in urbem redacts ecsnem eo
tecum tranttulit, In qua, vel froadlbus Ttl ei
tabullt compacta, bistrionea ageodli fabulli eier-
cebantur. Ab Atticl. ad Romaaoa et ret et uo-
men traatiit: diciturque sccBna part Ibeatri pro-
xima prosoxnio, ilio superior, in qua bistrionet
et miml ludierum populo spectaculom prsbent.
Paullo latiut deBnit tabeo apud Ulp. Dig. 3. 2.
2. sub fin. Ait prztor, Qui in tcanam prodierlt.
Scana ett, ul Labeo deficit, qua ludorum faclan-
dorum cauta quoiibel loco, ubi quit contistal,
moreaturque, tpectaculum tui prsbiturue, poiita
sit, in publico privatove, Tel in Tico : quo tamen
loco passim homines speciacali cauta admlttat.
(It. scena; Fr. tcbne, thiatre; U?sp. escena, tea-
tro; Germ. d. Suhne, d. Theaters, Scene, Schau-
buhne; Aogl. the stage, scene).
I.) Propria. Catsiod^ 4. Tartar. 51. Front
tbeatrl tcana dicitur ab umbra loci densiislma,
ubi a pastoribui, inchoante verno, dirersli tonle
carmlna cantabant. Vitruv, 5. 7. ad fin. Ipias
scans tuat babeant rationet eiplicatat. ita uli
media Talva oroatut babeant aula regia, dextra
ac sinistra bospitalla. Secundum ea ipatla tret
tint speelei ornatlonlt, qua, quum aut fabuiarum
mutationet sunt fatura, teu deorum adventat
cum tonitribut repentinit, rertentur mutenlque
speciem ornationit in fronie. Id. ibid. 9. Genera
sunt tcanarum tria v tragieum, comieum, laljii-
cum. V. SATYRICUS. Alia ration* diridltur ica-
na in TertiUm, aut ductilem. Serviut ad illud
Firg. 3. G. 24. Vel icana ut Terilt diseedat fron*
tibui: Tertilit tuno erat, quum tublto lota ma-
cbinit quibusdam conrertebatur, et aliam piclu-
rae faciem ottendebat ! Oucttlit tunc, quum, tra*
ctis tabulatis hac atque iliac, species picturo na-
dabatur interior. Virg. 1. jSn. 431. bic alta
tbeatrlt Fundaments locant alii, immaoeique eo-
lamnat Rupibui excidunt, tcani* decora alta fu-
turit. h. e Bcsnis traglolt. Id. 4. ibid. 471. Aut
Agamemoonlut acanit agitatut Orestet. h. e. ee-
lebratut in tragcediit Plin 4. Ep. 25. Ladibria
scans et pulplto digna. ft. a. qua hlttrionet df*
cent. Gell. 17. 21. tub fin. Plautut poota In tca-
na floruit, set', fahuli* scribundlt, qna In tcana
agerentur. Cic. 3. Nat. D. 27. 09. Nee vero tcana
solum referta eit bit teeleribui, ted multo Tita
communis pane majorlbiit. Id. ibid. 59. Laterora
infleiio fortli ee Tirilis, non eb scana et blttrio-
nibui, eed ab armlt, aut etiam a palattra. Id.
3. Oraf. 57. o med. Soleo mirarl eorom impu-
dentiam, qui agont in tcana gettum, ipectante
Roicio. Sail, fragm. Hist. p. 39. Dletsch. Scs-
nit ad ottentationem hiitrionum fabricatit. Its-
pot prosf. Nulla Laeedamonl tarn nobilit ett vi-
dua, qua non ad scanam eat mercede conducta.
Sil. It. It. 428. Scsnarum artet. ft. e. miml.
— Product in susnam dieebantur hislriones
mlmive, quam ab eo, qui ludot edebat, pretlo,
Buctoritate aut gratia adducebantur, at in sca-
nam ad agendum prodirent: redact, quum post-
quam tui spectaculum aliquamdiu prxbuerant, ali-
quanto intervallo revert! jubebantur. Plin. 7. Hist,
nat. 48. 49. a med- Galeria Copiola reducta est in
tcanam C. Poppxo, Q. Sulpicio Coss. annum can-
tetimom quartum ageni, qu^s prudueta fuerat tlro-
cinio a M. Pompooio adili pleb. ante anoot no-
naginta unum. — Scanam adillbut pratoribusque
prabendam censoret locavisse narrat £>v. 41.27-,
h. e. eensorea scanam faclendam locavisse, quae
Interrlret adillbut et pratorlbui tcanieot ludot
facienllbus. Scana in tbeatrit non temper eadem,
ted alia aliis temporibut, et alio oroatu ac ma-
teria fult. Ittarmuream in ima parte, medlam vi-
tream, tummam e (abulia inauratit fecit M. Seaa-
rut: admire bill picture ornatam Claudius Pul-
cber: argenteam C. Antoniut: ei ebore Q. Ca-
lulut etc., ut est apud Plin. 33. Hist. nat. 3.
16. (53)., 35. ibid. 4. 7. (23). et 36. ibid. 15. 24.
(114). et Pal. tins. 2. 4. n. 6., qaia, ere<centibut
opibut, religiooi'in quoque ludcrum tecula luiu-
rla est. Centoles. de quibut loquimar, et pecunis
publics tcznam faeiendam curarunt, qua digna
esse! populo R.. at leverent onnt lamptuum a-
dilibus et prxtoribut oondum per ea tempora \
scmicus
tarn loeupletibui, ut publics magniCcentie tuf>
Qcereot.
II.) Translate. ^ I. Est apparatus, species, os-
tentailo cujuepiam rei, quo in oeulit omnium
geritur. Ccet. ad Cic 8. Pain. II. a med. Sca-
ns rei totiut hao: Pom pejus tamquam Catarem
non impugnet etc. Petron. Sal. 1 17. Et ne
quid aeiena deessel, quotiescumqua aliquem noi*
trum rocare lentatiet, ilium pro alio vocaret.
Tac. 14. Ann. 7. ad fin. Scanam criminlt pa*
rare. Aput. 4. JIci. specto tcanam mea cala-
mitatis. Id. 8. ibid. Omncru seaaam scclerit II*
luminal . et ibid. Scaoa feralium nuptiarum »
— (line Sueton. Cat. IS. Nee minora tcana
Ostiam, praCxo in biremit puppe rexillo, ct la-
de Romam Tiberi tubvectua (matiiz fratrisqua
cineres), per tplendidisiiinum quemque equestrit
otdinit, medio ae frequent! dieduobut fercaiit Mau-
aoleo tntullt. ft. e. nee minora apparatu ac pom-
pa. — Afferre aliquid in tcanam, proverb, apud
Cic. 3. Or at. 40. 162. quasi in theetrum et notitiam
omnium ferre, metiers in eampo. — Servire
tcmncB, proverb, in eos, quorum vita et actionet
In omnium oculia fiunt Cic. t. ad Brut. 9. AO
mibi turn officio tolum eral et Datura, lib! none
populo et tcana, ut dicitur, eervieodam ett. agli
acchi di (uffs, Contrarium ett illud Uorat. 2. Sat.
I. 71. Quia obi ib a vulgo et tcana in teereta
remorant, etc. ft. «. a turba et publico la tub-
duxerant f 2. Ett etiam idem ae loeut, ubt
•pectatoret tedent. Cic Harusp. reip. 13. 25.
Quid maglt deformalum, inqninatum, perrersura,
eonturbatum dlel potett, quam omna •erTltium,
permlssu magiitratot, liberatum, ia alteram sea-
nam immiuum, alter! prapusilum ete.I Petron. .
Sat. 5. neve plausor In scanam Sedeat redemptui,
bistrionia addlctue.
SCEN ALIS et Scsaaili, a, adject, (teana) idem
ae icanieus. Zucret. 4. 77. el omoem seanalem
tpeciam patram malrumque deorumque laQciuot.
ft. e. colorant omnem ornatum, at cultum tcana.
Plerique omne* leg. eoaoai. V et. Poeta la An-
(hoi. Lot. T. 3. p. 48. Burmann. Seanaiei fron*
del datexunt bine geminam umbrara.
SC.ENARlOM et ScSoarium. V. roe. teq.
SC£S ARlDS et ScSnarlut. a, urn, adject, (tca-
na) scenieui. Ammian. 28. 4. ad fin. Se-enaril ar-
tlQces. Inscript. apud JUurat. 948. 4. t. CORRILIT6
p. t. pHti.ny.vsvB riCToii scaikarits. Alia apod
eutnd. 970. 3. u. petrokivs w. t. scaikabivs.
scil. tcanariut bie cognomen - est, ted ab arte
scaoica deriratum, at ibid, adnolat Muratoriat.
V . OSOM. — Uine
Sc&narium el Scenarium,, ii, a. 3. absolute,
tubstaotivorum more, est loeut, ia quo teana
constituitur, palco scenario o scenico. Inscript.
opt. nota apud JtTarin. Frat. Am. p. 527. (0-
rell. 2000.) t. ATBtva m. ». cafito dvomyib ovikq.
CVRIAM TABVLARIVM SCABSARIVH JVBSBLlARrTM LO-
CO FRIVATO 1)1 STA TECVMA TACITKDA COSRATIT.
SC^ENAtICUS et ScEnaticut, a, am, adject.
(scana) scanlcut. Farro apud Non. p. 176. 19.
Merc. Ot comici, einadlei, seanatiel.
SC£NATfLIS et ScEnatllis, a, adject, (teana)
scaoicut. Varro apud Non. p. 176. 18. Merc. 81
te pigeat bie modi icaoatilie.
SC/ENlCA et Scenica, a, f. 1. F. SCENICUS.
SC.ENlCfi et Scenice, adverb, (icanleai) 0x5m-
KtSe, scenicamente, mora tcaaa. Quintil. 6. I.
a med. Facare aliquid icxnlee.
SCiENlCOLA, at, f. 1. Sccenicolaf meretrleei
in scanam produclat dixit fiauitu apud Fctt.,
ut quidem Govarliat ibl legendum cental. Ita
J?ucftner. Sed F. SCIIffiNXCULA.
SC/ENlCUS. et ScEnicut, a, urn, adjeet. (teana)
oxnvcxo'c, ad tcanam pertinent, eomieua, bittri-
onalis, tbeatrallt, da tcana, tealrale, cornico.
I.) Propria. 5 ■■ Generatim. Cic. Arch. 5.
10. ArtlQcet icaoieL Id. 3. Orat. 8. 30. Ret fo-
reuses tcanica prope veoustatt tractare. Ovid. 9.
Trist. 514. Scanica adulteria. ft. «. qua par fa-
bulas. ia scania enarrantur. QuintiL 6. 1. ante
med. Scanlei actor**. Id. 1 1. 3. ante med. Sca-
nica modulatlo. Id. 6. 3. ante med. Oieaeitai tear-
rilit et tcanica. Sueton. Ner. 53. Scanica CO-
SC^NICOS
too*, h. e. qua dtntar •Ineentibat to tecna. Id.
Aug. 43. Scanles «l gladlatoria opera. Id. Iftr.
44. ScanJet organs, k. e. intrramenla malice, qui-
but In teana utebaatur, at tibia, tcabella etc In-
icripl. apud ©r*K. 2618. tiitivm kukic IT oia-
out. h. c. teanlcaram et gladiatorlaram. quia
Umtn Ortll. tatpectem btbet «t apad Schiaii.
Guida el Mat. BoL p. 137. aiuiirro atb. mi.
•-oc'hatori KASRico etc «J 3. Speeletlm icani-
ti ludi mat, qal in iheairo Bunt, ad diffat •ntlam
elurum, qui alibi, nl In Cireo eto. Hojannodi
tract tabula, mlml, exodle, aattatlonei ad libicinJi
modoi at alia, qua) in tcana aibibebantnr. Ho*
ram origlnem at uuui at progreuue tradit Liv,
7. 9. Atiquando aura theeirum eoi Auguttat fe-
ell, rieatlm a pluribua teantt, at apad Sutton.
Jug. 49. legitur. Liv. 31. 4. Ludl Romaal tea-
Dial (0 anno magnlBce apparateqae faetl. Id. 34.
54. Megalaiia ludoi teanlcot C. Aliliui Strrtnut,
L. Seriboniui Llbo adilei eurulet priml ftcerunt
h.t. Megalaiia, qua Jam aota eelebrabaotor, ptl-
mi par ludoi itanleot eeltbrtnint Sutton. Col.
18. Bcnnlcoa ludof at auldue et "erll generic ae
rnultlferiea feelt: qaoidtra et noeturooa, aeeaoaia
tot* urbe lominiboa.
II.) Translate tcanicuz ait Imaginarlot, Oetui :
nam leantd aetorea ojuiioodi personam lomunl
et represented, qaans elto, paracta fabula, sunt
depoiituri. Flor. 9. 14. populu* B. Inrletoe a
Terii reglboi ; at Ulo imaginario et icanlco rege
eaptrttar. da tcena: de Andrlsco loquitur, qal
m Pblllppum mentllaa Maeedoolai regnant wye.
eeret — £8 ins
Scaniea at Setniea, or, f. 1. abiolute pro tea-
Biea mnllere. Imp. Comtantin. Cod. ft. 97. 1.
81 ei anenie, rel eneilla fllla; rel liberie, »er II-
berta flUa: rel tcaniee, rel seanlea (Ilia susee-
ptoa Slice la namero leglllmoram bebere "olae-
riot,
Scaniau et Sctnicut, i, ra. 9. absolute eat
biilrto, actor, eommtdiantt.. Cic I. Of. 31. a
mcd. Na teaniei plus, qnam not, Tldeantar be*
lira pradenllc. Sutton. Mr. 49. ttif. Caldam
eeanleo plaeentl nnneium mitll, abnti torn oe-
cupatloolboi tab. Id. Tib. 34. Ludorum ae ma-
aerum Impentat eorrlpait, mercedlbnt Kaaleorum
reeitb. Adde Toe. IS. Ann. 59., abl Nero per
eootamellem tceenkat dicltar. — Scccniet Atia-
Kciant, quorom oat era! AeitUen* neeelo quit,
In Imeript, apud OriU. 384S.; at Scania Latini
■pud tumd, 3419., et Satniconm> adltctt apud
tumd. SSS6. el Scanieorum collegium apod
tumd. 4818.
S&ENlCOS ei Seeoieut, I, m. t. F. roe. pra-
•ad.
SCiENlPACTOa tt Selnifeetor, Orb, m. ». (sea-
oa c( faeio) oxijueseto'c qnl kboi« tea tentorle
fteit. Arat A* act. Apoti. 9. 914. nam aeanifa-
ctor nterqne Pollebant operl* itodil* et dogoate
lajte,
8OE!*dFACT0RlUS *I SeZnofaelorlns, t, am,
adject, (acaaa et (ado) qal ad artem faeiendorum
taberoaealoraB pertiMt. Vulgml. inUrpr. Act
is. 3. Srant icauofaetoria artla.
8CAN0GBAPHIA et ScSoograpbte. T. 8C1A-
GRAPIIIA.
SCXNOPfiGlA, a, f. I., Scxnopegia er Sel-
noprgle, Oram, n. plor. 9. exirwcirria, b. t. la-
bfinaeull, tea taberaacaloram eompaetio, a exayq,
labcrnaealum, el *vcn\n., pango (Ariit Hitl. an.
0. 7. tj r»k veXiKVM emrwcvtJa) : apad Be-
brao* feitum uberuaculorum, rnaon Jn hhag
hastukolh, quod quotaontt ab lit eelebrabatur
Inde • XT. die Titri per leplem diet, tam nt
mtmorie recoleretar temporb, qao mejoret In
d curie Arabia peregrinaDtet tentorla tibi flieraot
Site. 93. 40.), tarn nl paracteo meuem ae »lo-
etnlem diet fettl itquereatur (Z>cut. 18. IS.): de
boe (etto Y. Irak. 9. IS. et Lev. lac. eft. et el.
Aektrmann. op. eft. FulgaU infrpr. I. ttach.
10. 91. In die tolemni tecnopegla. et 9. ibid. 9.
9. FreqoenlaU diet teanoptgla. et Jo. 7. 9. Diet
feitm ludaorom tcaoopegia.
SCXOMk, M*, a. 9. e x atmpa, earrltae. Trent.
lata tit HnXbrtuniunj) am cadarn bominlt. a'crv.
— 240 -
ad Tiro. 3. JBn. 351. Seaa porta dteta Ml non
a pugnlt ante to faetit tcarit, Id tit mallt (nam
et ante tie dicta eU): nee ab Itlntre iogrciiit
■caro, id Mt ilniilro; quod Ingreiii non recto,
ted ilniilro eoot Itioere: ted a cadarere Laome-
dontit, boe tit tesomaie, quod In ejut fuerlt iu-
perlimiolo. Cettrum et interprettlionibai teeunde
ridttur emplectenda, qua cooflrmalur etlam loco
Foijrbii I. ft. e. 59., In qao atuitoua ert tditat
obtiqaat el tortuoiat.
SCEPTRlFSB et Sceplrlf&r, fSra, (cram, adject,
(tcaptrum et fero) qui tesplrum tert, teaptri-
ger, portatcettro, tctltrato, sxqirTpo^aaof. 0>
aid. 8. Fail. 480. Scaptrifere manui. Stat. tt.
TM>. 638. Bntem tczptrlferl ipollura lacrima.
bUe LaJI. Seneca Jftd. 59. Scaptriftri Tonanlet.
h. c. iupplter et Juno. SU. tt. 17. 143. Scaptrl-
fera palma. Capttt. 9. p. 309. Dladamt tea-
ptriferum.
SC£PTRlGEa ct Seeptrlger, gJra , glrom,
adJecL (tcaiptrum et gero) qui teaptrum geril,ieae
ptrlfar. SU. It. 18. 349. Scaptrlgero cum rege
perl tub bonore retidunt. Adde Auguttin. con-
tra Fault. 19. AucU Epit. Iliad. 8. Sesptrt-
ger Atrldet, el belio elarot Aenillet.
SCEPTBUM et Sceptrum, I, n. 3. Oe icrl-
bendl ratlone Farro 7. L. L. 98. Mull. In pla-
ribut Tcrbb e ante a alii ponunt, alii non; at
qaod partial dleant teeptram, partim tcs-
ptrnm. F. dicta In SCffiNA Inll.: etterain o-
pllml librl manuKrlptl el edit! babent tctptrum
tine diphlbongo. — Sccptram, mrqrtpc*, rlrga,
basulot, baita, teiplo: a oxqietouai, innitor, In-
sum bo: et tpeclatim teiplo, qao atantar regei
(It battont, verga, tctUro; Fr. batpn, tceptrt,
bdton royal; Uitp. cetro; Germ. d. Sctptir Bo-
nigutab; Aogl. rod, icep(re).
I.) Propria. Firg. 13. JBn, 308. 8captrnm boe
In tilrtt Imo de ttlrpe recltnm Matre caret, po-
toltqae eomet at braebla feno. Juilin. 43. 3. 3.
Per ea adhae tempore (tub Romulo) regei be.
tut pro ditdemate babebant, qaat Grael tcaptra
dliera. Cic. Stxt SO. 57. Ret tedeni cum pur-
port et tcaptro, el illi* Iniignlbut reglit. ITepoi
Bum. 7. Stalalt tabernaculum, In toque tellam
aaream earn tcaptro et dladtmatt juiiil pool.
■Sutton. Aug. 94. ante and. Cam fulmine tt
tcaptro etturliique Jovle. Ovid. 7. Sttt. 103.
res tcaptro Inilgnit tburno. et ibid. 508. £acut,
in capulo teaptrl nitenle tlnltlre, Ne petite en>
xilium, ted lumite, dhit, Atbtna. Id. 3 Amor.
I. 13. Seapttum regale. Id. 3. it eL 847. Gra-
ritat icaptrl. 5tot. I. Theb. 34. Scaptrum exi-
liale. — Plur. pro ting, apud Cic. 1. Dioinau
19.- 31. Iupplter tietUe clarabat teaptra cola-
mne. Ovid. 3. Mtl. 90S. gemmantla dextra Sea-
ptra tenet. GC. Firg. 1. JBn. 173. et Ovid. 11.
Met. 580. — Scaptrum Jugutti epad fat-
ton. Galb. 1., non tit teaptrum rtgala, quia 11-
llt ttmporlbaa a reglit Intignibat maxima abhor-
rtbaat, rtgtam licet poterttttm adectareot: ted
hatla Imperalorla, rel teiplo eburneut earn eqal-
la, qoalem trlumpbantet gettabtnt, etlam matt
repabl., et eontalet tab imperstoribut (F. SCI-
PIO) et la iriampbalibot ttatnlt. arilngebatar, Q
baiton dt comando. Juvenal. 10. 43. De nunc
et Tolaerem, tcaptro qua turgil eburno. Clau-
dia*. Con*. Frob. et Ofybr. 305. Ul teaptrum
gettere mens. — Scaptre, ei penonat bbtrio-
nutn (b. a. qalbna utebanlur ageatat regem) n-
nionlbae oroebal Nero, tette Piin. 37. BitL not.
3. 8. 17.
II.) Trenilete^ *| 1. Htlonrmlee ett regnum,
regno. Firg. 1. JBn. 357. tie not in teaptra
reponii? et 10. ibid. 853. pultot tolio tcaptrii-
qoe paternit. Id. 9. ibid, 9.. Scaptra Palatini
tedemqae petit Buendrl. Ovid. 4. Fat. 197. opti-
ma regum A neto tcaptrit excaliere tail. Potla
epad Quintil. 9. 4. 140. Rn impero Argit, tea-
ptra mibl Uqull Pilopt, Acciui apud Non. p. 110.
19. Mere. Scaptra Oaeeeni. Firg. 1. JBn. 78.
la teaptra Joremque Coneiliat. Id. 9. ibid. 9.
Scaptre petera. Id. 9. ibid. 267. Scaptrli potlrl.
Adde Zueret. 3. 1038. Ovid. Beroid. 16. 175.
Scaptra Alia ttntrt. Id. 8. Mtl. 667. 8captre
SCjEVOLUS
Igel etpera. SU. It. 1. 44. Scaptra fandert.
Matimian. 5. BUg, 135. da conjugio. Ctdunt
imperiie maxima teaptra tula. — In ting. nam.
Acdut tpad Non. p. 481. 30. Mere. Scaptrum
potlrttar. Stat. 11. Thtb. 649. Scaptrum Irene.
ftrre alio. Ovid. 15. Met. 585. Scaptrum ptren*
oe. 4| 3. In Ulo ei'uid. 9. Amor, 18. 18. Scaptra
ttmen tampti: eartqae tregcedla nattra Creril:
teaptra tumerc ett regum gtita, qua traglel car*
mlnlt malaria cnnl, retilbui perteqal. Hlne epad
tumd. 3. ibid. 1. 18. Ongltur Tragasdia lara mana
•captram regale tenem. tt ibid. 63. Altera me tca-
ptro decortt, elloqae eotbarno. •} 3. Scaptra
padagogorum Joealtriter apad Martial, 10. 63.
tuai ferula trltttt, qoibut putri rtrbtrentur. F,
FERULA, aj.a. In Ulo FulgaU interpr. Num.
18. 9. Sed et fratrei tuot de tribu Lerl, et icaptram
petrlt tui tame tecum, teaptrum ett tribut; nam
apud Bobraot tox X31VJ thevet et teaptrum, et
trlbum tlgniaeat. Cf. tumd. Gen. 49. 10. aj 8.
item membram rirlle epad ^uct Priap. 39.
Scaptrum, quod patblea petnnt puelUt. *J 6.
Scaptrum ett etiam nomen eipalatbl arborie.
Plin. 13. Bitt. not. 94. 59. (110).
SCJSPTfJCHOS tt Sceptuebue, 5,_ ra. 9. rcij-
rrouxcC) teaptrum tenent, ret, exqerpor Ifm*,
Tac. 6. Ann. S3. Pbaraimauea adjungere Alba-
not, acclpere Sarmetat: quorum tcaptucbl, ulrin-
que donii aeceptit, more gentieo dlrerta Induere.
SC£VA, a, 1. oxctio'e, duo direrte ilgnlQeet,
proat tit gen. mateuliol, ant famlnlnl.
A) S<xeva, m. gen., ett taroi, tea qui ilnlitra
nana utitur pro dtittra, mancino. Ulp. Dig.
91. 1. 13. Sciendum ett tearam non eat mor-
boium rtl vitlotum, prater quem tl Imbtcllli-
tale dextera ralidiut tiniitra olalor ; led bono
non tearam, ted mancum etie diolmut. — NB.
De eognom. R. F. ONOM.
B) Scava, I. gen., ett augurium : e tearlt auga-
rill, idett tiniiirit. farro 7. L. ti 97. dfuH. Ob-
etaaum ab eo, quod paernlit tarplcale ret In collo
qaadem tuiptndilor, nequld obiit, bona teara
eanw icsrola appeliata. Be dicta ab teara, Id
ett tiniitra, quod qaa ilnlitra tuns, bone &uipl-
cia eslitlmantur. A quo dlcuntar eomltia eiiudre
qald, tlniitime, tiniitra qua nunc sunt. Id a Graeo
ett, quod bi tinlitram rocant axaid*. Quare, quod
dixl, obtcanum omen ett omen tnrpe. Fell Sea-
rtm ruigut quidem tt in bona tl In mala re roeat,
quum ajunt bor>am, et malam icaTaa. At tori*
ptoret in mala ponere eoniuiverunt, at apnd Gra-
eot Inrenltnr potitum pro tinittro. flout. Pttud.
4. 7. 39. Dene ego ab hoe pradatat Ibo: norl:
bona eeara ett mibl. Id. Cat. 0. 4. 4. Qao ibo :
eeninam learem tpero meliorem fore. UW per
caninam tcavam aat oecunam eenlt Intelllgli,
qal ineutpleatui babebalor, aat lalratom', at ten-
lenlia tit, miaot bane grerem fore, qnam latra-
tam ae rlxat uiorlt Botha Tero patal, bit rer-
bit malieret innnl, qaa propter erebra litigia et-
nee vocanlnr, at apad tumd. Plaut. ibid. 9. S.
13. F. ei CANIS. Stalino igilar tenet a ttrro
Cbtlino male rerbit aeceptui pedum refeii, tt mo-
litret, Inqoit, adlbe, quat mibl meliora porten*
dtrt trbilror.
SCEVlTAS, ««% t S. (tearm) a} I. Bit pre-
ra nature, perrenltat, malltia, perveriita, ma-
tignita, axatims- Gttt. 6. 3. a med. Ingtnle a-
tpera el lntctta et radia, ellanul nallo fate.Ua in*
eommod! conOleta urgeantar,. toe tamen tcarl-
tale et roluntarlo Impetu in aitidna dellote ruunt.
•J 9. Infortunium, ealamilat, Infelicitet. Apul.
4. Met. Praelarai lilt contlui Fortana me* tca-
TiUtem anteire non potuit Apud tumd. 8. ibid.
Indlgnc rel tcaTitaa. b. t. infortunium, InfeUet-
tet, tamquem oalo omlne ret lndlgna evcnerlt.
Sic I'd. 3. ibid. Quod toum feetum tearltai eon>
lecota In meum eonrertlt eiilium. ifrona dif
grazia, malignlta dt dettino. Y. S«HTAS.
SOEYOLOS, a, am, adject (leavot) dtminut. A
tearae. Farro 7. L. L. 97. Mull. Obieaoum ab
eo, qaod paerailt tarpleaia ret In collo qundim
tutpendilur, nequid obtlt, bona teara caota
tcarola eppellata. AM leg. Scarrolt, ut ill cogno-
men. — NB. De eognom. B* F. ONOM.
SC.&VUS
SCEVUS, a, uin, adject, cxato'e; unde Sup.
Sccevissimas. — Scasvus est sinister.
I.) Proprle. Fitruv. !• 8. Scava itinera porta-
rum.
II.) Translate, tam in bonam, quam in maUm
partem sumitur, ul Scava auspicia. F. verba
Parron. el Fetti in Scava, a, f. Plerumque
tamen in malam partem sumitur, at Fest. ibid.
monet, et eil *J '• meptus, itultui, noxiue, prs-
vus, eontrarius. GeU. 12. 13. Scasvui profecto et
cscut animi forem. h. e. stolldus, stultus. Sail-
or at. Zepidi contra Still. Qua cuncta icavui iste
Romulus, quasi ab externis rapta, tenet, h. e. Ro-
muio dlssimlllimus, perversos (nam Romulus ur-
bi« eonditor, iste eversor): vel malo reipubllcs
nato*. Ita legit Serv. ad firg. 3. Eel. 13. Alii,
ut editores ei Vatic. 2., scripserunt tcevut, quasi
Bom 'ilits ob savitiam famotus fuerit; quam op i-
nionem Gertack. v. 3. p. 55. satis perversa tue-
tur, ut ail Kriiziut- ad b. I. Paulin. Nolan, cwrm.
11. 44. Scara fabula. Apul. 4. Met. p. 620.
Oud. Femina scava, »ava, virosa, ebriosa, pervl-
eax, pertiou. s| 2. Infelii, calamltosui, miser,
arumnosus. it? pus. 10. Met. Scavum przesagium
portendere. Id. 2. ibid. Fortunam scavam an Me-
vam verius diierim. Id. 10. ibid. Scava rivalitas.
Id. 4. ibid. Scavissimo s'omnio cumalatar (aL red-
integratur) infortunium meuro.
SOAFA, «, f. I. F. SCAPHA.
SCAFlSTfiRlOM, 11, n. 2. F. SCAPHISTB-
BXUU.
SCALA, a, f. 1. F. lot. »eq.
SiALdS, Sruin, f. phsr. 1. Notant grammaflei
Farro 9. L. L. 63. et 68. Mull., CharU. I. 1.,
Diomed. I. t., Donau, Fhocas etc. semper plu-
rali aum. usurper!: et Quintil. 1. 5. 16. vitiosum
esse ait, si quis scala et scopa dicat. Beperiuntur
tamen et in singular!. V. loce. eit. — Ralione
babita etymi, vox est a $cando, ut ala ab ago, ut
mala a mando etc. — Scala, machina pluribus
gradibus constans, qua utimur ad ascendendum
in superiora, xkipal- (It. scala, acalea; Fr. esca-
lier, echelle; Hisp. eicalera, escahn; Germ.
Treppe, Stiege, Leittr; Angl. a ladder, ftair,
greete).
I.) Proprle. •Jl.Generatlra. — a)Inplnr.num.
Sympos.cenigm.TI. /fem»d.,cujus lemma scala.
Ad calum lendimo* alta petentes Coneordi fabriea,
quas unu* coollnet ordo, Ul simul harenles per
nos (scalas) Mandator ad aurat. Sail. Jug. 6.
Murum modo sullodere, modo scalis aggredi. et
ibid. 6*. ad fin. Bt Jam scalis egress! milites
props surama ceparaot. et mot. Ubi ana at-
que altera scala comminuta, qui supersteterant,
afJicti suot. Ptin. 14. Hist. not. 1.2. (V). Scalis te-
ctum seandltur. Ennius apud Macrob. 2. Saturn.
1. Bomaai scalis summa nituntur opum vL Cces.
1. B. C. 28. Milites positis scalis muroi ateen-
dunt. et ibid. 63. a med. Scalas admovara. ap~
poggiare. et Toe. 4. Bi*U 99. apponere. Id. 2.
Ann. 81. crigere. «l 4. ibid. 51. inferre propu-
gnacalls. t 15. toid..4. promovere. et 12. Aid.
17. Scalis evadere. Curt. 4. 2. 9. Uanibui ap-
plicare. Ovid. 14. Met 650. Induerat scalas: le-
cturum poma putares. V. INODO. Ptin. 1. BisL
nat. 37. 37. (124). Scalarum iapsu axanimatus eat.
Id. ibid. 20. 19. (83). Salvias duo centenarla
pondera pedibus, totidem manibut, et ducenarla
duo buroerls contra scalas ferebat. its per le scale.
Veget. 4. lie C'apaneo. Qui scalis in obsidione
urbiiim utunlur, frequenter perieulum sustlnent
exemplo Capanei, a quo prim am scalarum pro-
pugnatio (leg. oppugnaiio) perbibetur invents.
— In navibus. Firg. 10. JEn. 653. Forte ratis
eelsi oonjuneta crepidine taxi Expositis stabat sca-
lis et ponte paralo. Adde £iv. 26. 43. A. Cacina
apud Cic. 6. Fam. 7. Quemadmodum scalarum
gradus si alios lollas, alios incidas, nonnullos
male harentes rallnquas, rnina perieulum struas.
non ascensum pares; sic tot malii etc. — In adi-
bus plures erant gradus Dgoei vel lapidei parieti-
bus infixi atque immobile*, ad snperioretn eonll-
gns tionem ferentes : de quorum rations Fitruv. 9.
2. dbsedu BorttL 2. Ep. 2. 15. In scalis latuit
netueni pendentis hsbeoz. Cic Ml. 16. a med.
Xox. IV
— Ul —
Quum se llle fugieus in acaiarum lencbras ab-
didlsset. in on soKoscato. Ita ioierprel. Forced
linus; sed V. Rich, ad h. ?., et ef. pa rag r. 3.
Id. 2. Phil. 9. 21. Nisi llle se sub scalas tabern*
librarla conjeclsset. Martial. 1. 118. Bt scalis ha-
bito tribua, sed altis. h. e. in tertia adlura eon-
tignatione, ubi habitare solebant pauperiores. in
soffuta. V. CCENACULUM. — 6) In sing. num.
Cels. 8. 15. circa med. Sic braehiura deligaium
super seals gallinaria gradumtrajlcitur. scala da
mano. V. GALLINARIOS. Cajsis Dig. 46. 2. 56.
ad fin. Qai sealant eommodaverit ad ascendendum.
Sulp. Sever, vit. S. Martin. 19. Confragosl scalte
gradus. Inscript. apud Orell. 3093. scala hbdia-
ka. Adde Isid. 7. Orig. 8., Hieronym. Ep. 3.
et Fulgat. interpr. Gen. 28. 12. el 13. % i.
SpeciaUm scalte Gemonis. V. GBMONIUS. ^ 3
Grteca scalce sunt, qua ab utroqae latere tabulis
elauduntur, ne adspeetum ad partem aliquant cor-
poris admlttant. Dine Oarninleas Diales problbe-
bantar scalas aseendere, qua ultra tres gradus
extollerentur, nisi ex iis estent, qua Graca ap-
pellantar, at ei Massurio Sabino tradit GeU.
10. 15. et pleniut Serv. ad 4._ JEn. 646. ^ 4.
Scala Caci, vel Cacii, videntdr fuitsa in aogulo
oceidenull mentis Palatini, qui Forum boariam
respieit at Velabrum, ante quas in inflmo gradu
atrium, quod item Caci, vel Cacii, dicitur. V.
JDiod. 4. 21. Solinri. 18. Sllva, qua est ad su-
pereilium scalarum Caei, babet lerminum, ubi tu-
gurium fait Faustuli. «J 5. Scala Jacobs, de qua
V. Augustin. in fer. quadrag. serm. 1. ^6.
Scalx, genus poeulorum. Isid. 20. Orig. 5. 5.
Caliees, ealathi et scala, pocnlorum genera, antes
ex llgno facta, inde el voeata. Graci enira omno
lignum scaXov dicebanU — De scala in antiquis
artis monumentis V. Annals dell' IstiL Arched,
an. 1869. p. 309. et SISTRUM.
II.) Translate. 4J t.' Scala, in plnr. num.,
per synecdocben, aunt ips! gradus, scalini, gradini.
Martial. 1. 20. Hae per ducenta* quum domum
tuiit scalas, etc. «J 2. Scala, In sing, num., est
figura rhelorica, eadam q«a gTadatio, jraAjifone,
apad Grscos item xAt'ua|. Aqua. Rom. de fig.
sent. § 40. Gf. Augustin. 4. Confess. 7.
SCALARB, Is, n. 3. F. voc aequ.
SCALARI8, e, adject, (scala) ad sealas parti-
nens. Fitruv. 10. 13. Regulas scalar* forma eom-
pacta. — Dine
Scalare, U, a. 3. absolute, idem ao scalarlum.
— a) In ling. num. Inscript. apad Hefner, d.
7. ts. 16. (Ores?. 4570.) aoc scalabs ATtucvtv*
hvic ssrvicao. et moa. mo eodisuo anvenoma
SCALABIS QVOD EST VIA OSTIXIISI rABTB l«STA IB-
tbb mux. i. Bt n. — 6) rn plar. num. ^ttroc.
5. 6. sub fin. Cunei anient, qui aunt in iao,
et dirigunt scalarSa, srunt nomaro stptem. F.
voc. seq.
SCAlArIOM, TJ, n. 3. (fealarlt) sealaria di-
Cuntar viz in amphitheatre, per quas gradibus in
euneos aacenditur. Gloss. Or. Lot. K5.ufwuw»»,
hoc scalarium. Fitruv. 6. 6. Jnscripf. funebr. a-
pud Mural. 1752. 2 HOC toco tsqvb ad
scalabia ollae btisbro LXTtit. Hao tamen duo
postrema loea a Forcellino adlata commode pos-
sum referri ad rocem praced.
SCAlArIOS, li, m. 2. (seala) qui scalas faeil.
Inscript. apud Orell. 4071.
SCALENUS, a, urn, adject. owsXuvo'e, inaqua-
lis. Dicitur de triangalo, eujas omnia latera aunt
inter se loaqualla. ^uson. Edyll. 13. Isoseele,
vel Isopleura, orthogonia quoque, vel tcalena.
F. ORTHOGONIUS. Adda Cromot. termin. diagr.
p. 341. 10.
SCALMATDS, a, um, adject, eorroptus, fcada-
tus, morbidus. Feget. 1. Feterin. 17. 4. Foiaum
bordeumque sealmatum. Gesnertss interpretatur
de bordeo, quern aquus tulmatus attigerit et foj-
daverit. scalmanato, o atfetto dal mat deU'an-
ea. Sed reetias cam Seftneic'rro legeodam est cor
ruplum.
SCALMUS, L, tn. 2. axaXuo't, rcarmo, lignum,
on! remus intra navim alligatur, ul Crmius im-
pellaf « ma*A«». fodio; id enim ncivatum est
ad ramum axeipiendom (It. scarmo, ecalmo;
SCALPO
Fr. tolet ou toulet, touletiirt; Dhp. escaUmo;
Germ. d. Pftotk, d. BSlzchen, worm sich d.
Ruder beuieyt, Rudtrpfoclt ; Angl. oar-pea,
oar-pin, a round piece of wood, called a tnouf).
I.) Propria, fitruw. 10. 8. a med. Btlam ra-
mi circa scalmos stropbis religati, quum man!-
bu> impelluntur at reduauotur, axiremil progre-
dicntibus a eentro, palmis maris undis spumin-
tibus, impulsu »ehementl prottadunt parracum
oavem. _.
II.) Translate oeourrli f I. Pro cjmba. Cic
3. Off. 14. a med. Venil Ipse mature: aealmura
nullum vldet. S 2. Pro remo. Id. 1. Oral.
38. 174. Tu mibi qmim in eircalo deeipiart ad-
versarii stipulatiuneula, ego tlbi allam caa'sam
majorem eommlttendaui putemt Clllos htrcule
is, qui duurum scalmorum navienlam in puitu
everteril, in Busino Pooto Arganaularum n»vein
gubernarit. una fcarca da due remi. Adda eumd.
16. Alt. 3. Fellej. 2. 43. 1, Casar quattuor tcal-
morum navein ingressus effusissimum Adrlallcl
maris trajeoit sinum.
SCALFORUS. F. SCALPRUS.
SCAIUARUS, i, m. 2. grassator. apud Jornand.
de reb. Gelh. 5a.
SCALPBLLO, as, are, a. 1. (sealpelluml soor-
pellare, scalpello reseco. rejef . 1 . reterfn. S6.
Totum simul ungula solom in clreuitu scatpel-
letur, et circumgyrabis. Edilio Schneidcri babet:
in eircuitu scalpello circomserlbes. Horcelt. Em-
pir. p. 295. retro. Denlem, si circa cum gingiva
suppurabil, scalpellabis. Gloss. Phi'o*. Scalpellat,
xaxzorX'h wtta*WC«. Adde Galen, ad Glaue.
2. 5. et it.
SCALPBLLUM, 1, n. dteminut. a sealprum,
et scaipellus, I, m. 2. deiitinut. a scalper *| l»
list parvum scalprom, qtib utunlur cbirurgi ape-
riendv vena, secandta carnibus etc. ojiiXiov, f aj-
ftoxopa* (II. collelKno, loncella,' Fr. scalpel,
lancette,bUlouri ; Hisp. lanceta; Germ. i. cM-
rurgisene Messer, 6. Lament, d. Scalpell!
Angl. lancet, a lancet, scalpel, Wile knife).
Cic. Sesh 65. 135. Non est es medicina, quum
sans pari! corporis scalpallum adblbetur. Cels. %•
10. a med. Si nervum scalpellus aiiigil, sequelur
nervorum distentio. et inox. Si tiniide scalpellua
dimittitur, soiamam cutem laecrat, neque venam
incldit. Colum. t>. R. R. 32. Scalpello usque ad
vivnm reseeare et amputare scablem. Flits. 28.
Hi$U nat. 8. 28. (110). Corli crocodili clnis et
aeeto Ulitua bis partibua, quas seeari opus sit, Ma-
lum omaern sealpelli aufert. del tagtio. et Seneca
2. Ira 27. a med. Quorum casligalio sic aceiplcnda
est, qoomodo acalpellum et abstlneotia et alia,
qua profutura suat. •] S. Cultellus librarlua,
tempcrfno. Fulgat. interpr. Jerem. 36. 23. Quum
legUset Judi tres pageHa* vel quatuor, seidlt U*
lad scalpello scriba,
SCAUKLLUS, I, m. 2. F. voe. placed.
SCALPKNS, entia, partleip. F. SCALPO.
SCALPER, ri, at. 2. F. SCALPRUM.
SCALPO, scalpis, aealpsS, aealptum, Kalpern,
a. S. Tidetur #brc«IKno esae a oxaAXa*, rodlo.
rorro enim Inquit 6. L. L. 96. Mill. Qua a
Graca lingua putant Latioa, at ecalpert a exa-
\rooai (sBoit'uavett a exaXAee); stertiere a oxp«»»-
««u«; linger* a IvytaoZat etc.; alija MM du-
eeadum videtur a tAa'pas, Incido, ttt sculpo •
yKvfsa. — Part." Scalpens L J. si tt S.J Seal-
ptu» L 8. — Soalpo est cado, Incido, fodio, ya4-
a«,.E»a'as., .,
L) Propria. *I I. Geoeratim. — •) Abso-
lute. Cic. 2. ^fat. D. 60. 130. Iuqae ad pin-
geodara, ad fingendum, ad sealpendum, ad ner-
vorum eliciendos aonos ae Ublarum, apta manui
esl admotiooe digltorum. — 6) Com Aoeusat.
rei, quw sealpitur. Borax. 3. Od. II. 51. el naslri
memorem sepulero Scalp* qoerelam. Plin. 28. .
Hist. not. 5. 4. (15). Et ipsum Pbidiant tradunt
scalpsisse marmora. Sillig. aealpslss*. et 95. ibid.
It. 40. (128). Bupbraoor Istbmias marmora ae
seyphoi scalpsil. Id. 37. ibid. 10. 66. (177). R««l-
pere gemmas. et ibid. 1. 4. (S). aliqaem In gem-
ma. Id. »3. ibid. 7. 14. (56). Pieas perqaam fe-
cundo proventu, scalpendo tantum farraia »n-
SCALPRATDS
guibus. — Fart, soalpi'ts. Harat. 2. Sat. 3. 22.
Quid 6ealplurn lafabre, quod faium duriui esset.
4CU leg. soalplum. Pttno, 2. 7. a med. Floras,
Ol acuachi eluganter eualpli. Tertull. Peenil. 6.
Qui vecdiiant, prius nuinmara, quo paeiscuntur,
eiaminani, ne sealptus, neve rasus, ne adulter
erlajn. ^ 2. Spaciotim sonlpo est leviter fodio.
JJo.nal. 1. .Sal. 8. 20. Scalpere terrain unguibuB.
Pallad. 10. S. fl. 10. Si prata Vetera rausous
Obduierit, abradeudus eat, et scaiptts eisdcm locis
fmni spargcnda sunt seraina. h. e. abrasii, sarcu-
ldtis, saritis, leviter fossis. ^ 3. Item scabo, frlco,
gpattare, fregare. Juvenal. 9. 133. Qui digito
scalpunt uno caput. (V. Senec. Ep. 52, a med.)
Colum. 7. R. R. 5. ante med. de scabie. VitiOBum
locum pecudes aul moreu scalpunt, aul arbDri
Sdfricani. Sneton. Vomit. 16. Eiulcoraleiu ver-
rucara vehumanlius scalpers. Plin. 9. Hist. nat.
45. 6N. (147). Pisces attritu petra scalpcntes pru-
Wiuiu. Id. 30. ibid. 4. 9. (27). Penna vulluris si
SQalpaulur denies, acidum halllum faciuDt. Id.
2}i. ibid. 6. 15. (57). Palmam alteroa manu scal-
pere. '
II.) Translate. ^ 1. Generatim. Pers. 1.20.
Quutn canniua lurubum Intrant, et tremulo seal-
puntur ubi 'tilima vcrsu. h, «. litillantur. ^ 2.
HiQC speciatini scalpers cadaver apud Martial,
i. 93, est cunoura vetula fodere. "f 3. .Seal-
pere nates est virgis oadere. Pompon, apud ffon.
p. 510. 25. Mere, Virginera prateriens vidK duos
teasum la ludo verecuoditer non doceotem eon-
discipuium, verum scalpeutem nates. Bolhe le-
jfcDdum putat: Prateriens vidi Dorseaoum in ludo
lavereeunditer etc. 5caipentem vero notes bic
posses etiam interpretari atuprantem.
SCALVKATTJS, a, urn, &dject. (sealpruni) xo-
XasTijpoeiSijj, ad sitnilitudiitcm scalpri formatni,
ut Scalpraiuru ferrainentum, quo opus est ad ca-
strando; apum alveos. Colwn. 9. R, R. 15. a med.
SCALPRUM, i, n. et scalper, ri, m. 2. (scalpo).
Etiam scalprns, ♦', occurrit apud Isid. 19. O-
rig. 19. 13. Scalprus. dictum, quod scalpturU et
forarainibus sit spins, quasi scalforui, — Seal-
pram est ferramentum, quo allquid inciditur.
Varil hoc artifices utunlor, tutores, lapicida, agrl-
coIfB, cbirurgi etc., op.£k-q, xoXannip. ^ 1. Ge-
n era Sim. Comment. Sedul. in Eulych. in Anecd.
Helv. p. 1 9. 22. Hag. Notandum, quod quasdara
liuoras aut sjllabas in quibusdam derivationibus
natara vel detrabit rel addit: detrabit quldera ut
ab in video invidus; addit vero at scalpram pro seal-
pum. % 2. Speciatim dicitur de icaJpro sulorum,
ccltello, falcetto da calzolajo. Horat. 9. Sat, 3.
100. Si scalpra et formas non sutor (etnat), nau-
tlca vela A versus mcrcaluris, deliros et omens Un-
dique dicatur. *f 3, Item lapicidarum, tcdrpello.
Liv. 27. 49. Elephant! ab ipsit rectorlbus inter-
fectl. fabrile scalprum cum malleg bibebant: id,
ubl savlre bellus cceperaut, magister inter tares
positum. quaato maiirno poterat ictu adlgebat.
f 4, Ilem agricolarum, falciuola, falcino. Plin.
17. Hist. nat. 16. 20. (119). Cato oleam Ccuroque
sic insert Jmilt: cortices scalpro excidl qoattuor
digitorum longitudihe. Colum. 4. R. R. 25.
scalprum rocat earn partem falcis vinitario, qure
( Oeia procurrit: qua utuntur, quum allerare
quid volunt. Pallad. 3. R. R. 25. ante med.
Vermes il plurei circa arborem sunt, eereo scal-
pro semel ras] etc. . T 5. Item cbirargorum,
lancetta, pro quo scalpellum ssepias osurpatar.
Celt. 8, 4. Scalpro deradere. et ibid, circu med.
Ad manum scalprumque venire, et ibid. Scalpro
piano eicidere. Jtfarcell. Empir. e, 12. p. 101.
Scalprum medicinale recldSt dentem, qua cava-
tus est. Cell. 8. 3. Tanc eicisorius scalper ab
altero foramina ad alterum malleolo adactus, Id
quod inter utrumque medium est, eicidit. et ibid,
4. anted. Scalper ad rlmam agendas. V. SCAL-
PKLLUM. % 6. Item de cultella, qao cssditur
calamus scribendi causa, temperatojo, tampers'-
no. Tac, 5. Ann. 8. P. Vltellius, petlto per spe-
cicm stadiorum scalpro, levem ictum venli in-
tulit. ^uelon. Filett, 2. Scalpro librario venas
tilii lncid.lt.
SCALPRUS, I, ra. a. P. voc. prsc. iniu
— 242 —
SCALPTOR, oris, m. 3. (scalpo) qnl scelplt,
incisors, scuJlore, xoAo'fftijt. ^ 1. Generallm.
Plin. 3. Ep. 10. Di!ii:lle, ted tamen ut scalcio-
rem, ut pictorem, qui Olii vettri iinngioem fa-
oaret, admoneretb quid eiprimere, quid eruea-
dare deberet. ^ 2. Speciaiim dicitur de scal-
pioro gemmarum et marmorum, Plin. alter 37.
Hist, nat, 4. 15. (60). Eipetuntur (adamantes)
a scalptoribirs, ferroque Includuntur. Adda eumd.
36. »6»'rJ. 6. 5. (44)., ubi Sitlig. le? sculotoribus.
et 20. ibid. 13. 51. (134). et ftlUj. 1. 17. «•
^ 3. Item de scalptore vasculorum. Inscripl.
apod Orell. 4276. critonia q. l. philbnia pofa
01 ISSVLA (}, CRMONI I. L. DASSI SCALrToaiS T-
CLARt SIBI SVISQVB POSTER. EOR, ubi VClflrl Don
tiirs' clarissimi , ut in Inscript. apud eumil.
2457. eiplicavit Marat. 948. 9., sed vascula-
ris legend. An bic opilicium latet scalptoris va-
scularii, qui varlas imagines vasculis insculpsitl
quant Orell. : ita profecto intcrpietatur Marin.
Jscriz. n. 16. p. 110. in not. ^ 4. Scalptor
etiam dictus is, qui ad cudendos nummos para-
bat formas aeneas , h. e. le matrici di bronzo
per coniar le monete, -^apdyp-axa, xvttaixipia.
Inscript. apud Marin, /sen's. Jib. p. 10'J, p.
ASLIVS FEUS Q VI KT NOVBLLIT3 AVO. LIB. ATITTOR
pra£pos. (h. e, adjutor priepositi) scalptorvm
SACKAB MONZTAB FECIT SIBI etC. Oiac Imppp.
Gratian., Valentin, et Tneodo*. Cod. 12. 34. 7.
Scaiptores et ceterl aurifices centonarfl. f. VA-
SCDLARIUS. — De scalploribus raonetariis, qui
quandoqoe in nummia nomina sua ponebant,
console Zelronne, Eettre «ur let graveurs -ties
monnaiei grecques. *J 5. Morcell. in quadam
sua Inscript. in Oper. epigraph. T. 4. p. 108.
edit. Pat. vocat scalplores lineares mre c&lan-
do, quos nunc Hall incisors in rame dlcunt.
SCALPTORfUM, It, n. 2. V. voc. seq.
SCALPTORlUS, a, um, adject, (sealptor) ad
scalpendura pertinent. Absolute scalptorium est
inttrumentum instar manus ad scalpendas sca-
pulas prurientet. Martial, 14. 83,, cujus lemma
•ftatptorium. Defendet manus hxe scapulas, mor-
dents moiesto PaKce, vel si quid police sor-
didly.
SCALPTCRA, a, 1 1. (scalpo) scarpendi actio,
$coltura, TAufrj.
I.) Propria. Plin. 37. HUt. nat. 7. 30. (104).
Omnia auleia base genera tcalpturse contumaci-
ter resistant. £ueton. Galb. 10. Scalptura gem-
ma vlctorlam cum trop«o eiprimens. Inscript.
apod Marin. Prat. Arv, n. 43. pucvlvm »a-
CTVM OB VSRBI IBLATIOKBH SCBIFTVBAI BT SCAL-
ptvrai marhobu cavsa. — In plor. num. Plin.
37.' Hitt. nat. 10. 63. (174). Gemma, qua ad
ectvpat scalpturai aptantur, Adde Isid. 19. Orig.
19. 13.
II.) Metonjmlee re* Ipsa scalptura formate.
Filrav. 4. t. Zophori Kalpturis ornatl.
SCALPTOrATOS, a, um, particlp. ab Inoslt.
tcalpturo, varili scalptoria ornatut, ut Scalptu-
ratum pavlmentum, varlis lapldibu* et varie scal-
ptis elaboratum. Plin, 36. Hist. nat. 25. 61.
(185). Roma scslpturatum, In Jovis Capitolinl
ade prlmum factum est post terllom Punicum
bellum inilum, Sitlig. ex opt. Cop. Bamberg.
legend, monet scutulatum pro tcalpturalum.
SCALPTCRlGO et
SCAtPTORlO. r. in SCALPDRIGO et SCAL-
PDRIO.
SCALPTOS, a, am, particlp. V. SCALPO.
SCALPGRlGO et sculpurrlgo, glols, f. 3. (scal-
pario) titillatlo et voloptas, quae In cote pru-
rient* sealpenda nasultur. Solin. 32. circa med.
Troohilos avis os belua (crocoutfl) paullatim seal-
pit, et sensim scalpurlglne bluodlente adltum sibl
in usque fauces facit. Alii minus recte leg. scat-
plurlgine.
SCALPfJRfO et icalpurrlo, Is, Ire, a. 4. deti-
derat. a scalpo: ratpare, xva'u, xmi'dca, xvi'^u,
idem quod scelpo: et speciatim dicitur de go Mi-
nis, quum terrain frequentibus Ictlbus percutiunt
ad querendum cibum. Plant. Aulul, 3. 4. 8.
PFagner. Tjbl erat bae dsfossa, oecepit Ibl gallus
galliaaceus scalpturirs uaguibns. Alii cum For-
SCAMMONIA
calltno leg. scalpiurire eodem sensu. Cf. ivoit.
p. 171. 32. Merc.
SCAIMDL'S, a, um, adject, sksu^s'c, qui pravls
et varis est cruribus, vatia, valgus (It. cftt ha
le gambe s'orte, slrambo; Ft. oagneui,' Hlsp.
estet'atJa; Germ. Arunwibeinia,' Angl. DOioleg-
gei, with shambling legs). Sueton. Oth. 12.
Fuisse traditur et modica; statures et male peda-
tus scambusque. Gloss, Philox. 2xa(x|3dc, scau-
rus, valgus, curvus.
SCAMELLUM, scamillum el scamnellum, 1,
a. . deminut. a scamnum, parvum scamnum,
V. SCAMILLUS. Frtscian. 3. p. 615. Putsch.
Neutra io tram desioenlia gemlnant in deminu-
tione I ante um ; et e habent in paoulliraa, nisi
sit panul'.lMft primitivi naturaliler looga, ut bo«
oum bellum, geminum gemellum, 6carnnum sea-
mellam. [Keil. leg. scamnellum) Apul. tamen
fi agm. apud eumd. ibid. Verum inDrma scamlllo-
ruai, obice fulia fores. Ilir. Futschius male edi-
dit scammellorum. Paulin. Ifolan. fragm. apud
A. Maium T. 3. p. 371. Si terra tuorum Sonmoel-
lum merito creditur esse pedum, f. SCADELLCfti.
— Legitui etiam in Not. Tir. p. 163. Scamnum,
scamellum, scabillurn.
SCAMlLLARfUS, II, m. 2. (scamillus) qui sca-
millis pulsaudis epcram dat in scoena, Idem oo sca-
bitlarius. In pfur. num. Inscript. apud Gruter.
467. 7. DBCVRIAB IUI. ^CAMILLLABIORVH OPBBAB
VBT8RBS A SCAENA. V. SCAUILLARIUS.
9CAMILLUS, i, m. 2. deminut. a scamnum,
ut mamitla a mamma, parvum scamnum, aut
gradus, picciol gradino. In plur. num. scamilli
impares apud Vitruv. 5. 3. et 5. 9. vidantur
esse quidam veiuti parvi gradus in stylobatls co-
lumnanum , qui veiuti parvas scalas unut post
aliam deorescendo afficiunt, pradini »te' piede*
stalli delle colonne-, vel piedestalli risaltati, V.
de bis apuBculum Bemardini Baldi, in quo rem
totam satis implicatam varils coojecturis et Q-
gurls illuitrare coaatur: de qua tamen re ad-
hoc sob judice lis est. Slalz et Freund reddunt
«ung{eicne ErhQhungen, Ansatze an den iTa-
pt'taUems. Alii leg. scaballi ; al. tcabilli.
SCAM. .11 A, fitis, n. 3. an.dp.pia, tpatiam in arena,
seu stadia, Itnea vel fossa concUsum, extra quod
cortaotibus progradi non licet: a oxairrw, fodio:
quia locus cavatu* est, et depressus. Allis tamen
est ipsa fossa, seu sulcus, quo illud spatium con-
cluditur; bmc Gloss. Philiox. 2xdp.ua, foisum.
V. Pelr. Faber Agonist. 1. II. c. 1. et 7.
I.) Proprie. Cat. Aurel. 2. Tard. i. ad fin.
Deambulatio in arena spatio, et quod appellant
scamma.
II.) Translate. ^ 1. Est arena, in qua oarla*
men fit. Hieronym. advers. Joann. Jerosolym.
n. 16. Cur tu, omitsit super quibus pugna est,
de scammate et loco certamiols egredlens, in per-
egrinis et longe alisnti dlsputationibut immo-
raris J Paulin. Epist. % (al. 24.) ad Sever, ad
fin. Noll Interim, dura in scammate sum us, alia
pro nobis sapere, aat loqui. ^ 2, Item fpsum
certameo. Tertull. ad Martyr. 3. a mei. Bpista-
tes vester Cbristus Jesus, qui vos spiritu un.-lt, et
ad boc scamma produrit.
SCAMMfJNEA. P. SCAMMONIA.
SCAMMONBUM. V. SCAMUONIDM.
SCAM.WONlA et seamonia , a, f. 1. Etiam
icammemea dlcituv a Plin. 25. Hitt. not 5.
22. (54). ubi tamen 8!lUg. leg. scamraonlbm. —
Scammooia, oy.ap.pimi a. et oxauiim'a, scansmo«
nia, berba ab radios ramosa, pingulbus Coliis,
trlanguHs, albis, radlce erassa, madiia, naoseosa
(Convolvulus Scammonia Lin.). Naioitnr pingul
et albo solo: radix elrea Canis artam exeavatur,
ut In ipsa conOuat sucut (quod seammoolam di-
citur), qui sole sieeatut digerltur in pastilles, ba-
betqoe varlos in medicioa usui: Ipsa quoque her*
ba, ejusque radix Iscbiadicis prodest, et panit etc.
Plin. 20, HUt. nat. 8. 38. (59)., ubi SiUig. scara-
raoniura. et ibid. 58. (91). et ibid. 9. 93. (60).
Ccel. Aurel. 2. Tard. 13. 189. Uluaour pirrga-
livis medloamlnibus ex papavere vel hai',:boro,
aut diagridls, quod Gracl sctmmonlam vocant.
Adde Cic. t. Divinat. 10. IS.
SCAMMONITES
SCAMMONiTES, a, m. I. at^umlvrii (otvo;),
Vlnum (acticiuro ei seammonio, sen soammoma
tuco. Plin. 14. Bill. nat. 16. 19. (109).
SCAMMONlUM, 1i, n. 2. Etiara tcammoneum
ep U d Caion. R. R. 157. a med. — Seammo-
niani ait iucui icamooia. Cato loc. est., at Pan.
Joe. cit. in SCAMMUNIA, quam voc. F.
SCAMNAMUS, ii, m. 3. (seamnum) fortasse
Idem qui arcarius, apod Rtnier. Inscript. Afnc.
"sGAMNATDS Ager. F. 8TRJGATUS et SCA-
MNUM.
SCAMNELLCM. F. SGAMELLTJM.
SCA.MNOliOM, i, n. 2. (seamnum) deminut. a
aeaijmam, parvum seamnum. Agnateltur a Dio-
med. 1. p. 312. Puttch.
SCAMNUM, I, n. 3. Quod ad etymon attioet,
vox conjungl poteit cum v. icapus But «cipio,
• Gr. <7KTJ)tii«, fulclo, luitenio, unde oxrjirrpov,
tea Dor. oxairreov, icipio; vel, lecundura Doder-
Uiit; eum tcabo, a oxa'trwi, unde et scabellum.
Of. Ouiniii. 1. 4. 12. Verum Anted. Belvet. in
Comment, in Donal. p. 235. 1. Bag'.n. Seamnum
dlcltar a scaudendo, quod altioribu* lectU appo-
nebator et da teamno la leetum aseendebatur. —
Seamnum eat gradui llgneui, qui lecto apponitur
ecendendi causa: aot fulciendoram pedum, dum
eederaus, ^i&pov, wreitoJiov (It. gradino da «a-
lire, banohina, predella; Fr. banc, marchepied,
etcabeau; Hup. escabelo, taritna; Germ. d. Tritt,
Scheme'., d. Rank; Angl. bench, ttool, foot-
I.) Propria. — a) Stricto lenia. rarro 4. L.
L. 168. Hull. Quia aiaipliei icanilone eeandebant
In leetum non altum, acabellum: in altiorem,
ecamnum. Ovid. 2. Art. am. 211. Nee dubita
teretl icamnum produeere leelo: Et tenero loleam
deme, Tel adde pedi. Id. 1. ibid. 162. Et cava
eub tenerom eeamna dcdlise pedem. uempe ib-
dentl in Cireo. — 6) Latlore eensa, eubselllum,
■edile, Wvo?, panea, tedile, tcanno: a ilmilita-
dine. Ovid. 6. Fail. 305. Ante focoi olim longit
coniidere leamnit Moi erat. Celt. 2. 15. Geiia-
tionum lenluima eat navl vel In portu, vel in
llurnine; vel leetica, aut eeamno: acrior vebicu-
lo; vehementlor in alto maii navi. Martial. 5.
41. Sedere in eeamnis equiium. Inscript. apud
Ortll. 164. OBDO DBCRBYlt ITATVAM «T ICAMHA
UABMOBBA IT ABBAM MABMOR.
II.) Translate. ^ 1. Dncla ilmlliludine a poste-
riors anperlorle paragr. tigoiQcatione, scamna
In arborlbut aunt rami traisiores in longitudinem
diffasi, et eedilium osum prabentes. Plin. 12.
Eiit. not. 1. 5. (II). Cajus priucepi in Veliterno
rure miratui unlut platanl tabulata, laieque ra*
tnorom trabibus tcamna palula, et in ea epula-
tna, qnindeeim eonvivarom ae mlniaterii eepace
ttielinlo. Id. 17. ibid. 21. 36. (159). Scamna in-
tequalia. Id. ibid. 23. 35. (201). Olmut detrun-
cata a medio In ramornm tcamna digeritur. et
ibid. (208). Palmitea primo anno imli ingerantnr
acamnis, ae per alnguloa annos ad auperiora tcan-
dant. *J 3. In agrl* icamnum dicitur glaba ter-
ras grandior non protctssa. Colum. 2. R. H. 2.
a mtd. Bubulcum autem per proselisum lngredi
oportet, alterniiqoe vertlboa obliquum lenere a-
ratrnm, et alternia recto plenoque tuleare, aed
Ha, aeeabl eradnm solum et immotam relinqaat:
quod agricolas eeamnum voeant. Id. Arbor. 12.
Aralrum eeamna faoiU Plin. 18. HitL nat. 19.
49. (179). Seamna inter dnoa tuleoi eruda ne re-
Unquantnr. *J S. Item ipatiom terra ligone non
fossa, inter dua* aerobes. Colum. 3. 11. R. 13.
Qua faeiunt In eadem llnea, intermiiiii totidem
pedum tcamnit, donee peragant ordinem. % 4.
Praeterea icamnum voeant agrioienwrea agrum
latitudlne pracellentem: tleut Hrigam, longitu-
dine. Hino ilia: ager per atrlgaa et icamna difi-
*ui. Et: Ager per cenluriu et teamns auigoatua
eto. Var. auct. rei agrar. p. 46. 125. 198. Go«. V.
Guarini Illuslraz. dtUa Camp. Tauracina p. 98.
*f 5. Pigarate icamna ream', loliam et jus regni.
£nn. apud Cic. 1. Ctuinal. 48. extr. et Gtll. 6.
0. Coniplcit indc libel data Romoiui eite priora
Aiupicio, regnl ilabilileque Kamna aolumque.
— 243 —
SCANDXlA, », f. i. V. SCANDUIA.
SGANDALISTA, 9, m. 1. Vox a icandalo con-
Seta, qus legltur apud Auguttin. 2. contra Cre-
icon. t. Qui (Donatua) altare contra altare In ea-
dem civitate primus ereiit, magnam ecandaluro
factum est: ita fortaieia a Donato Donatlstai, ut
ab scandalo acandalistes voluit appellaie.
SCANDALIZATD8, a, em, parUcip. V. TOO.
SCANDALIZO, ai, Svi, Stum, are, a. I. <«eanda-
lum) Part. Scandateatu*. — Scandalizo, oxav
SaXi'Ju, ecandalum alicui prtebeo, aliquem of-
fendo. Translate. Vulgat. interpr. JUalach.%. 8.
Scandalirastis plurimoa in Jerusalem. Id. Marc.
9. 42. Si scandaliiaverit te maau* etc. et alibi
passim. Tertull. 5. advere. Jfarcfon. 18. «ub
fin. Angell icandalizatl in Alias bominnm. Adde
eumd. Virg. uefand. 3. et Cor. mil. 14.
SCANDALOSUS, a, am, adjeet. (scandalum) In
quo scandalum est, scandaloso. GJosi. Isid. Abor-
ris (Abborris), scacdalosus.
SCANDALUM, i, n. 2. oxovSaXov, tcawlalo,
Grsce signiCcat ollendlcnlnm, quod in via po-
nllur, ut pedem In illud Impingendo eadamne.
I.) Proprie. Prudent, prcsf. Apotheas. 47.
Lapis-Signum eaventi, non caventi loandalain:
Bunc sternit, ilium dlriglt.
II.) Translate. 5 1. Sumltnr pro ruine, per-
nlcie. Tulgat. interpr. Eccli. 27. 20. In verbis
tuis dabit scandalum. Id. Rom. 9. 33. Eeee pono
In Sion lapidem offensionia et petram icaQdall.
•J 2. Item pro auasione, ten induetione alicujui
ad peceandum. fulgat. interpr. Rom. 14. 13.
Ne ponatia offendiculum fratri, vel ecandalum.
Adde TertuH. Firg. veland. S., fldtiers. Jud. 14.
et 3. adver». Marcion. 1. etc., ^uoustin. 2.
contra Crescon. t. et Sulpic. Sever. Epist. 1.
SCANDENS, entii, partieip. F. SCANDO.
SCANDlANUS, a, um, adject. 5condiana mala
inter varia malorum genera recensent et laudant
CoJum. 5. R. R. 10. ad fin. et Plin. 15. Bitl.
nal. 14. 15. (50)., item Farro 1. R. R. 19. et
Celj. 4. 19. a med. Tfadit Plin. ibid, nomen
traiisso a quodam Scandio, sleul Manliana a Man-
!io, Matiaaa a Matio etc. Quaro non audlendi,
qui ducuat a Scaudia, insula Oeeaoi Septentrio-
nalis (apud Plin. 4. ibid. 16. 30. (104)., unde ad-
teeta fuerint. F. ONOM.
SCANDIX, dieii, f. 3. cxav8i|, genne olerii
vulgaris apud ^gjptios, alio nomine tragopogon
(Tpayoiroircov, b. e. barba hirci), foliis eroeo el-
mil iimis, looga et dulel radlce iScandi* Cisra-
folium Lin. At el. Fea, op. cit. v. 3. p. 131.,
bic habet: Nous ne voyons paa de raleon suf.
lisante pour recounattre, avee ^prengel et eel prA-
decesseurs, le cerfeuil daas le icandis dee Greee
el des Remains. Le 2xa'v5i| est une ombellifere,
it laquelle noue lattacbone la concordance eyoo-
nymique Seandli, Plin. I 22. c. 35.; Peeten
Veneris, ejusd. I. 24.; Soaodii Peeten Ve-
neris Lin. Plinie a nomme au (. 21. e. 52. le
leandlx, que d'autrei appellant Iraoopogon;
maii II J • ividemraent erreur toit du piopre
de noue au eur, loit de lei eopiitei). V. Plin. 31.
.ffiit. nat. 15- 52. (89)., qui ejui varios nsus in
medicina recenset, 22. ibid. 22. 38. (80).
SCANDO, icandis, icaudi, acantum, eeaodere,
2. Vox ducenda videtnr a tb. Sanikr. ifcand, ande
efcanddmi, lalio, aicendo, et etiam cado, labor. —
Part. Seandene tub B. I. 1.° 6. et II. et in fin.;
Scandendus sub A , 1. 2.° — Seando eit in altum
repo, feror, evebor, aicendo , eonioendo , ,a'»a-
/3ai>a> (It. andare in tu, rampicarsi', montare,
aseendere; Fr. monter, grimper, gravir, tica-
lader ; Hisp. trepar, escatar, tubir ; Germ, ttei-
gen,emporsteigen; Angl. to climb, mount, clam-
ber, get up, ascend). Uiurpatui antem A) Transi-
tive, et B) intransitive.
A) Transitive.
I.) Proprie. — 1.°) Forma activa. — o) De
enlmaotibui. ^eeius apud iron. p. 237.27. Jferc.
Scandit oral. Cic. Senect. 6. 17. Quum alii maloi
scaodant, alii per foros current. Coei. 6. B. G.
49. Alii vallum manu scandere, alii fossas eom-
plere. Lis. S. 68. Scandere arcim. Id. 5. 21.
SCANDULA
maroi. Fed. Place. 8. 4. queieoraque per andas
Ferre fugam, quacumque cuplt Jam icandere pop-
plm. Propert. 3. 20. 24. Scandere vlam. h. C
viam accllvem earpere. Id. 4. 4. 90. cublle. Lu-
can. 9. 599. Capitolia carta. Firg. 2. En. 401,
equum. Tac. 3. Biit. 28. teitudinem. — o) De
inanlmii. Id. 2. ibid. 237. eeandlt fatalU oaeWM.
maroi Feta armis. — 2.°) Forma paulva. Plin.
14. flist. nat. 1. 3. (9). Scandltor ecalli teetam.
Propert. 3. 18. 24. Scandenda eit torvl pabllca
eymba eenii. .
II.) Translate. «f 1. Geneiatlm. Lucreu *■
1121. Paullatimque gradut setetie scandere ad-
ults, acanzare in eta. et .floral. 2. Od. IB.
21. Scandit seratas vltloia naves Cara. "I 2. Sp«-
clatlm est inlre, eaUre inseeodere, ooltue causa.
Plaut. Pseud. 1. 1. 31. Dt oplnot, quajrant Ut-
teras has iibi Ilberoi: alia allam loandit. % ».
Scandere verstu apod grammatleos eat per \txat
pedes metlrL /Homed. I. 3., Priicicm. I. 1. «
2. etc. Hine Ironies Cfaudion. epigr. 29. ire poo-
agrum. Qoee «JM earn pedibae ratio! quid car-
mine eotpasT Scandere qui neseli, verslculoi la-
cerat.— Bine pro divide V. Jiid. 17. Orig. 3. 11.
J?) Intraniitlve. . . ..
t) Proprie. — ■ «.°) Forma activa. — a) AB-
Mlnte. Zueret. 3. 651. Nee eeeldiise altui aeitttm
quam scandit, et inslat. J°acav. apud iron, p. 467.
15. Merc. Ineipio ferrnm tentane scandere. Plm.
13. flist. nat. 4. 7. (29). Palma. facllei le ad
teandendum Orlentis populU presbent. — 6) Cum
prapoi. in, ad, per, wiper. £it>. 3. 67. estr*
8eanden'tem In eggerem Volscam boslem aemp
submovit. Ot>»d. 1. .Fast. 398. Inque domoi »n-
perai seandere eura fuit. Plin. 10. Biit. not.
10. 20. (40). Scandentes in subreptum fellum
modo. Quintil. 1.1. 3. ante med. Demosthenee
scandens in adversum continuabat plurimos ver-
ius. PhcBdr. 2. 4. felei Ad nidum ecandit. Toe.
3. Hist. 71. Scandere per eonjuneta asdiQcia. Id.
ibid. 28. super testudinem. — 2.") Passive Un-
personaliter. fifruw. 10. 1. Ot line perlculo aean-
datur ad apparatus ipeetatioaem-
II.) Translate. Plin. 15. Biit. not. **•**•
(30). In teeta Jam sllva seandunt. Id. SI. «>«*
i. 1. (3). Seandunt aquie in sublime. Id. 18.
ibid 28. 68. (264). Sol scandeoi'ad Aqullonem.
Id. 14. ibid. 1. 3. (10). Vitee per raraos po-
pulorum procaeibu* brachile genicalato curia
ecaodentei. — Metapborice. florat. 3. Od. 1. 38.
timor et mines seandunt eodem. Tac. 4. But.
8. a med. Soadere Priieo, ne icandeie* eupra
prloelpem, ne Veipasianum prscepiis coerceret,
.rfuer. Paneg. ad Piton. 33. Scande super tituloi
et avitss landis honores, Armorumqoe deem pre-
cede foreniibui aelli. Ammian. 17. 13. 28. per
licentiam In majui. — Hine Part, present, ea-
Jus axempla tetalimns,
Scandeni, entii, adJeeUve qaoqne occurric,
et eit eiceltut, allut, se attollena. Propert. 4. 1.
65. Seandentee si quit cernet da vallibut areei.
et ibid. 125. Seandentiique areit eomurgit vertiee
moral.
Homonym. Inter te diaerre videntur ican-
dere, et compoilta aicendere, eicendere, con-
scendere, inscendere; ilquidera icando eit ioi-
nibui pedibuiqae lurtum repo, re\ reptando a-
tcendo- Cic. toe. cit. Qunm alii raalos itan-
dant. Adde loc. cit. Can. et Plin. 14. But.
nat t. 3. Cetera tic disiinguit iDoderiein. {op.
eit. v. 4. p. 60.): Atta ajcendtwitur, ut mon-
tee; eminentla vel defenia eieenduntur, at ro-
stra vel vallum; navet eonacenduntur; eurrui
intcenduntur. Bxempla videiii apud Cie. Hit.
35. 97. «t 2. Q. fr. 8. 4.; ^tifto*. Cces. 58.;
Tac. 15. Ann. 59. etc. Aliquando tamen pro-
iniicue murpantur.
SCANDCLA, a, f. 1. Ratlone bablta etyml, de-
rivatur a icandendo; eant taraen, qui patent non
a ecandendo, ted a icindenao orirl, et ««ndula
icribl jubenl: quod prreter alioi plaeet Stiioi-
chio ad Teget. 2. St Hit. 23. Hine /«td. 19. O-
rig. 19. 7. Scindula) dicta eo quod lelodeotur. id
est dividaniar. Ceterum Oudendorpius ad Apul.
8. Net p. 204. exwiimat, icanduia boe i«niu
SCANDOLACA
esse voeem minu* Latlaiui; io voeabull* vsro
ccindufa, scindularit, tcindularius, cedent* La-
tlnitale, irrepsisse a pro i ob Hbrariorum osel-
tmtlnm ea Tulgari tuae loqaeadi modo. Bine
Papias: Seladula, qaod scladaniar, icanduls
vulgo. — Seandula duo diverse aignlfleat, "J 1.
lit assula, tabella, leant* lamia* et ligno nuiU
«id tarlos oiai, praiertixa ad leeta domorum:
a icandtndo, ot diitmui, qata In teeili Ha dlt-
poniintur seandula, ut alia aliats scandal, assi-
— 244 —
SCAPULA
eella, icandoia, e^iSof, c-titiiav, Hdhipixdxtot.
Ptin. 16. Uitl. not. 10. IS. (36)/ Seandula) e
robore epllssima, mox e glandiferls allU fagoqoe.
Seandula oontectam fuisse Bomam, Id Pjrrhl
usque bellum, anal* CCCCLXX, Cornelia* Hepos
aactor est. Paltad. 1. R. R. 11. 4d aitatls
lemperaadum calorem porlicai furels, asserlbas
at froade former! debent, que Tel seandulli, v«l
tegulti tegentur. Ita leg. Scbneld.; alii sclndali*.
Fitruv. 2, 1. jEdiflcla eonitltoere •canduli* ro-
tunds, tot itrementl*. Cotum. 8. R. B. S. a
tntd. Ab eoborte foriniecui feneitellli seandula
Injungantur, qulbai Irrepant ere* ad requiem
noeturoam. Plin. 16. Bin. not. 10. 18. (42),
Materia* pices ad fissile* seandula* cupasque et
pauea aUa lecementa. MM. 8. B. G. 42. Op-
pidanl eupu tevo, plea, seandull* eomplcnt, ea*
ardenle* in opera provolvant. Adda Inseript.
epuq Bemen. 8587. *| 9. Est etiam spelta
aeu bordel genu*, qaod Itail naoo $candella
vacant, quodque dietlehum et Galatlcum appallat
Colum. 2. R. R. 9. ad fin. De eodem ita Plin.
18. Bitt. not. 7. 11. (62). Gallia qaoqae mum
genu* farri* dedere : quod illle bracen roeant,
•pud no* *oandulam, oitldlsslml grant. Sic scan-
dutam pro taiuialam, quod poitremum habent
Plinii edltioaes, iegeodum Tidetar; at Pontedera
Op. pott. T. t. p. 90. tcandalam minu* recta
legeodam palat. Sle enlm Edict. Dioctet 27.
Spelta munda K. U. ^g centum. Seandula;, tire
tpella K. M. ?g trlglota. Ita apud Fbrceltinum.
Alii tamen at reeeoUorlbnt ecandalam leg. ad
Ptin. foe. eft. (ubl Sillig. (andalam) et in Wot.
Ttr. p. 95.- — Bamdem later frumentl genera
receruet IMA 17. Orig. 3. II. Seandula a divisions
▼oeata : duplex enlm est, seandlturque, id art dl-
Tlditur.
SCANDOLACA. P. OBOBAKCBB.
SCANDOlABJS, e, adject, (acaodula) ad scan-
duiain pertinent, qua aieulam (JgnUieat. ApxA. 9.
Wet. Tectum scandolare eonseendit. A III feg. fcfo.
dutari. Y. SCANDOLA inlt,
SCANdOlAuICS, XI, ro. 2. (*e*ndula) qui sc«n-
dolls domes legik JurtL dread. Dig. SO. 6. 6.
SCANSlLIS; a, adject, (icando) qui facile ican-
diiur, cht H pud ascender* facitmenU, d*a-
paxae.
I,) Propria. Ptin. 17. BitU not. 11. 16. (84).
Fleam ale etiam tcantllem fieri, ft. e. Ra asiur-
gera, at lla prorenlre, ut icandi facile poult.
Itin. AUa. 49. Scanaiilf ria. Senol. In Juvenal.
7. 45. Gradu* laper lores. Ammian. 16. 10. 14.
El«tl Terllcei, qui teanilli tuggtetu eoniurgant,
il.) Translate. Seatuili* annomm kx dicitar,
per quam ad aertam astatam, veluil qulbuidam
annomm gradibo*, ajcendlmui. Ptin. 7. Bitt.
not 49. SO. (161). Ingeoa lurba naieatur, tcan-
•ill annoxum lege oecldoa, quam dimacura t ap-
pallant. T. Ctnsorin. d* die not. 14. — Uiaa
ScaniiU, is, a, 3. absolute, eel gradu* ieu sea-
bellum. lsid.ia.Orig. II. 8. Scantilia *unt, obi
bonoiatl in tedlbo* fedent.
SUANSlO, Oola, f. 3. (seando) acta* /candendi,
asceaiio frodatlm facta, oxtndimtnlo' imfiaaie.
I.) Er..prie. Farm S. £. Z. 16S. Mull. Slm-
pllci tcauilone iean<lcbant in ledum, at ibid. Du-
plicate icaoilo gradua dlcitur.
!»•) Traortate. «| 1. Scansion** sonoram a-
pad Fitruv. 6. I circa mtd. sunt eoram elatlo-
ne* de gradu in gradum, r. gr. ab ima grarl
ad iupr«raam aeutam. innalzamento delta voce
oM grado. *f 9. Apud grammatlco* scansio in
veriibus ett eorum memuretlo per pede*. Diomed.
p. 4»0. 8. Ktil. Pedei ilngull ecaDilonii lege
ditui. Adda tumd, p. 4M. 20. a Donat. In
vil. Firg. 85. — In plur. num. Serv. ctntim. jj.
-457. 3. Quaj ecaaiionum dlvenitete ccdontur
(metro.% Adde Bed. de metr. p. 245. 17. Ktil.
SCANSOH. F . SCASOB.
SOANSdRlUS, a, urn, adject, (icando) ad seen-
deadaai pertinen*, leandendo apto*. Fitruv. 10.
I. Bit autem unam genui (machinarum) tcaaio-
rlam, quod Grace axpo/Satixcv dlcitur. si mox.
Scaaiorium autem est, qiiurn macbina ita fueriut
collocata, ut ad altltudinem tignie statu lis et trans-
Tersaril* colligatls, tine periculo acaodetur ad ap-
paratus spectationem. Schntiderus leg. scantoriai
machinal.
SCANTl&NDS, a, am, adject, ad Scantlum, Tel
ad Seantlam ailTam pertinen*. P. ONOM. — Scan-
liana mala memorat Cato R. R. 7. et 143. in
doliiteondl wllta, et Farro 1. R. R. 59., qus
a quodam Scantlo caltore, aat iarentore dicta vi-
dentur: rel a lilva Scantia. Idem die de Scantlana
vita, qua eadem est atque Amminea, Plin. 14.
Mist. not. 4. 5. (47).
SCJlPEB, pra, pram, adject, pro icaber, aunt
qnl lag. apud Stat. 1. Theb. 622. scaprosque
molare* Deculcare genii. At rectiui leg. aspro*.
SCAFRES, a, f. 5. pro icoorel, apud Son.
p. 169. 25. Mare. V. SCABRES.
SClPHA, a, f. 1. Cadentlt Latinltati* tempore
etiam teafa jerlbltor. tenant, loc.cit. et Wot. Tir.
p. 177. Scale, «eafula. — Scapha «| 1. Est eiigua
narteala, qaale* sons, qua in majoribu* navibus
clrcamvehunturA »ei e** pone leeantar; item qui-
bu* atimar ad piicandum, schifo, barchelta, tan-
ettta, battello, palitchermo, oxopij, efiiKKit (Cf.
ft.tstpiif, Angl. skiff et Ilisp. etquife): a cxctjrta,
fodlo, quia prlmom et prsgranoi arbore ccBpta
aunt eiearari. Cie. 2. invent. 51. 154. Usque adeo,
ut domino* navia, qcum idem gubernator esset, in
tcapbam eonfugeret. Wepos Bannib. 11. Tabel-
larium in tcapha cum caduceo mlttit. Justin. 2.
13. 10. Ubl solutom pontem biberoi* tempe-
■tatlbus oSendit, plscatorla scapha trepidus tra-
Jecii. Bar at. 3. Od. 29. 62. Turn me blremlt
prsiidio «c«pha Tutum per JEgso* tamoltu* Au-
ra feral. Salt, fragm. apud Won. p. 535. 11.
Stero. Tot tcapha^ qua* ad ostia cam pauci* Q-
di* peronoetatoio miteret. Adde Patron. Sat.
103. at Plant. Bud. 1. 2. 74. Curt. 4. 2. 22.
Scapha* remoTere et appellere. Id. ibid. 23. sub-
ire. Id. ibid. 3. 3. la Kapha* desilire. *f 2. Est
etiam radicals, romatuofo. tenant. 6. earns. 10.
14. ed. Brower. de coco. Frliara, cacuma, sea-
fa, patella, tripea. F. FBIXUBA. — MB. De
nom. propr. F. ONOM.
SCAPHARfOS, II, m. 9. (scapha) qoi acaphii
navigando negotiator. Jnscript. apad Grater.
258. 1. 804PH18H QTI ITLIAB BOMVLil BSSOTIAfl-
tvk. Adde atiam apud Marat. 1050. 3. (Bemen.
6522.) icaFRabii BiifALEKSM. it. scapharii, qui
Jalia RoraulB aegoliaotar, di Sivigtia.
SCAPUE, os, r. 1. indtm, qvadrante, idem ae
•caphlum. rirrslo. 9. 8. Scaphen, dva hemlspba-
rlom Ariatarcbu* Samloa lnvenUse dlcitur. F .
SCACBIDM.
SCAPBIOLTJH, I, n. 3, (icapbium) daminut. a
icapblum, axafi tiar. Tot a Leiico eipuogenda ; le-
gltur enlm tantmnmodo in Wot. fir. p. 164. Sea-
pbium, scaphloium.
SCAPUISTERlDM. F. CAPISTERIOM.
SCAPBlDH, II, n. 9. (scapha) Scribitur et sea-
pium: de qua scrip tione T. Lachmann. ad Lucret.
p. 411. — Seapblum, oxoft'ow, »as conearum. *f 1.
Generatim. Fitruv. 8. 1. a med. Podiatur locu*
pede* qalnque, In eoque coltoeetur icaphium a-
reum aut plumbeam, aul pelvis etc. Lucret.
6. 1043. Et ramenta ilmul ferrl furere lntui
aheal* In tcapbil*. «|.3. Speciatim va* eooca-
Turn, in eujas medio stilas Infliu* solb ambra
bora* tndicat. CapeU. 6. p. 194. Soaphla dieun-
tut rotunda et are vase, qua boraram duciu*
•till in medio fuado su! proeeritale discrimlneni :
qui stilus gnomon appellator. *J 3. Item vat,
quo corporis cxerementa eicipiuatur, lasanem,
pitale, cdntero. Quidam putaot esse raullerum,
et fitsanum vlrorum: quia rrpnnitur a Pollute
Onom. I. 10. a, 8. inter rau mulieb.ia, et ea J
loco Juvenalis mot adjrendo, ab! de mallere
sermo est. Coil. Aural. 4. Tard. 3. 50. Sea*
phie posita ed egestlonem. Martial. 11. 11. To
potare decet gemma, qui Mentors frangli In sca-
phium maschs, Sardenapele, tua. Dip. Dig. 34.
2. 28. sub fin. Argeoto legato, non puto rentrls
causa babita scapbia contioeri. Juvenal. 6. 263.
Et ride, icapbium poiills qaum (umliar armii.
Sunt qui minus recte bio Intelligunt quoddam
mullebre ornamentum capitis, cuffia: sunt qui
ligoQam: a oxairra, fadlo. *f 4. Item vail* po-
totli genu*, figure oblooga in *capha •imilltudl-
nem. PlauL Stich. S. 4. It. Quibus dlritla doml
sunt, acapnia, et ceDtharls, Balloli* bibunt: at
no* nosrro Samlolo poterio etc Id. Pert, 1, 3«
40. Cjnlca esse e gente oportet parasitum probe:
Ampullam, rtrlgilem, seapblum, soecos, pallium,
Marsuplum habeas. Cie. 6. Ferr. 17. 37. A pa-
plllo llejo scapbia cum emblematli utrnm empta
esse dicis, an coaflterls erepta?
SCAPBON, Sals, m. 3. (scapha) ranis ad ante-
riorem partem scapha. Cecil, com. 257. Cf. Isid.
19. Orig. 4. 5. et F. SAPBON.
SCAPilOLA, a, f.1. (scapha) deminat. a scapha.
•J 1. Est parva scapha. Fegeu 3. Milit. 7. a med.
Monoijlos, hoc est paallo latlure* scaphulai ax
singulis trabibus eicavalas carpenUs lecam portet
etereitus. Paulin. Wolan. epitt. 49. (at 36) n,
1. Nauta eiterriti scaphulam demiserunt. *| 0.
Vas quodcumque coocarum, speciatim baloearlum.
Ccel. Aurel. 1. Atut. 11. 95. Turn suppooenda
scapbula alta, aqua calida plena. Adde 2. ibid.
40. 232. F. SCAPBIUM.
SCAPBDU, i, o. 2. exs'^ot to', idem quod sea-
phiam, sea vai quoddam concavum. Fitruv. 9.
9. ante med. Per id carurn influent aqua subla-
vat scaphum Inversum, quod eb artlflcibui phel-
los, sive tympanum dlcitur.
SCAl'UUS, 1, m. 2. 1 I. Bit idem ae scapba.
Gloss. Lat. *f 2. Bit etiam genus instrument!
testorli, quod navetta dicimut. Fulgat. interpr.
Ital. 1. Par. 11. 23.
SCAPIO F. STAPIO.
SCAPlDM. F. SCAPBI0M.
SCAPREO. F. SCABRBO.
SCAPRBS. F. SCABRES.
SCAPOLA, a, I. I. duo dltena lignifleat.
A) Scapula, at scspius plur. scapula, drum, f.
1. Idem qaod humeri, Tel potiue superior dord
per*, qua onera gestantur, bumeri* at summit
dorr! Tertebris conilam, inter cerTlcem et scu-
tula o parte, spalle, ameri, ovttouiat, cofMC •
Gr. oxqietu, fulclo, uada sctsptrttoi at scipio
et scapus, at etitoc, ab oi» pro pe'pa, porto.
L) Proprie. — 1.°) De bamlniba*. — a) Stri-
cto lensu. — a) lit plur. num. Celt. 8. 1. a
med. Bursas a cerfiee duo ossa lata utrinque ad
scapula* tendunt. nostri eeatnla operia, tiftoiikj-
■ca? Graci nominant. Plin. SO. Mist. not. 14.
43. (124). Vermes terrenl illltl, ne eerviels sea-
pularumque narvl doleant, praatant. Id. 21. ibid.
21. 89. (155). SI later!* dolor sit, aut inter sca-
pulas, aat In thoraee. Martiui. 6. 69. Toilers
iacernai da .'capulis. Ovid. 3. Art. am. 273.
Convenlunt tenae* scapull* analeetidei alii*. —
B) In sing. num. Glost. Zabb. Scapula, ajf(0«
k>otij. — ■ Et pro bomern. fulgat. interpr.
Gen. 21. 14. et 24. 15. et Zachar. 7. 11. —
6) Sape latiut scapula accipiuntur pro toto tar-
go. Plaut. Asin. 2. 9. 49. Mirabar, quod du-
dum scapula gestibani mibi, Bariolari qosa 00-
oojperant, elbl esse in mando malum, h. e. pra-
seatiebant virgas perstas tergo immlnere. Sunt
bao verba tervi metoeoUs verbera. Sle Cat. 8.
3. 14. Sales nulla est scapulis, ai do mam redeo.
et True. 4, 3. 19. Jam livorem luU scapulls
eoneinnas tub. Seneca 3. Ira 19. 8aepolai prse-
bere verbsribus. Ttr. PKorm. 1. 9. 26. Sen! ft-
dalle dum sum, scapulas perdldi. Ineert. Bpit. IL
Bom. 1. 4. f. 666. ed. JPerntd. Perqae Tir!
scapulas annosaqoa pectora transit. Sed est nil-
gar* Id et pUbejum,comIcls fere oaurpatom. Fast.
In Pro. Pro seapulis qauro did! Cato. sigoilleat
pro Injuria - Terberura. nam eoropliirr> i*gn crant
in clret 'ogalse, quibua tanciebalur poni Texbe-
SCAPULABIS
mm. Hii slgniBcat pronibuitse multos »uoi elves.
Id ea orallone, qua est eoatra M. Cmllum: Si
hostem percuss!, sap* Inoolumis abii: pralerea
pro republics, pro scapulie, atque arario maltum
reipublica proful. Hsc Feslui. — Scapulas te-
gere apod Senec. Ep. 61. a med. en uleumque
amicirj, coprini, vettini. Sio venlri et icapu-
lit tuum redder* apad eumd. Ep. 17. victu
vesiiluque, quautum (aid eit, sibi eoaiulere. —
9.°) Oe beiiiii, et armos significant, b. «. earn
partem corporis, ubi cervix desinit, donum io-
cipll. Parro 2. R. R. 7. it equit. Humeris ta-
li*, ventre raodico, lumbU press!*, (eapuli* la-
tit, spina maxima duplici- (Humerus oua lata,
qaa> sunt supra crura anterior*: scapulas, quod
eupra bumeroi est, et dors! inlllum faclt, intel-
ligere videtur. Nisi malii to' scapulit latis ad-
•oltieium esse.) Calpurn. 7. Eel. 60. Vidimus et
tauroi, quibui aut eerviee le?ata Dtforml* tea
puiis torus emintt. PUn. 11. Hitt not. 29. 35.
(107). de loctutis. Toi earum proflcbel ab oecl-
pitio Tidetar. Bo loco In commissure teapatarum
babere quasi denies eiittlmaDtur, eotqae Inter w
terendo strldorem edere. Apul. *. Met. de arino.
A meis Jam qoaisis scapalls abegiuet. h. e. a targo
meo. P. HERCUaius.
II.) Translate. Pilrov. 10. S. Retioaeota supra
scapulas macbina longe dlsponantur. h. e. in su-
perior* parte. Tertull. Fall. 3. moniium scapu-
las diiit. h. *. latera a vertlee decHrla. Sic dor-
sum loontii C<ss., Liv. et alii. — Scapulit ob-
umbrare alicui, meiaphorice, apud Putgat. in-
terpr. Pi. 00. 4. atiquem protegere.
B) Scapula est etiam idem ae venucuia. PUn.
14. Hill. nal. 2. 4. (34)., ubi Sillig. leg. rtacw-
la; alii allter. — IfB. De eognom. B. F.OSOW.
SCAPtil.AUlS, is, m. 3. (scapula) vestls sca-
pulas lauium lugens, icapolare. Vox cadentis La-
tloitatis apud A. Malum la Clou, auct. T. 8.
p. 578.
SCApOLARfOS, tt, m. 9. (scapula) qui *ea-
pulares eoaficit, aut bajulus. Spon. Miscel. erud.
Jntiqu. p. 232.
SCAPGLfUM, II, o. 2. (scapos) dtminut. a
•capus. Gloit. Itid. Ct. Alii leg. tcapolutn; al.
scapulum.
SCAPUS, i, m. 9. propria est eaulli rectus In
harois in column* modam, xauXo'j, oiujirav: est
ab altera Grace voce adlata, convers* iittera «
lu a, at fere tolent Latlni Uoricam dialectum se-
euti (It futto, gambo; Fr. (rone, lige d'une
plante; Hirp. tallo, tronco; Germ. d. Stengel,
Stiel, Schan, Siamm ; Aogl. stem, ilatk).
I.) Proprie. — a) Stricto sensu. Parro 1. R.
R. 3t. de vieia. Ad scapum luplni aliumve, quem
ot bareat, solet vincirl. Colum. 9. R. R. 4. Sea-
pus asphodel!. PUn. 18. Bill. not. 10. 21. (95).
Inventus est jam et scapus onus centum fabls
onustus. — 6) Latins dicitur de erassiore ar-
borum truneo. Seneca Ep. 80. a med. Magna-
rum arborum truneo*, eircumeisii rami*, et ad
unum redact!*, pedera sum scapo suo transtaUt,
amputatis ridlcibus, relieto tantom capita ipso,
ex quo ilia pepeoderaot. Schweig. leg. rapo. T.
RAPOM. — e) Item de teaui illo llgoosoque
ra musculo, • quo uvarum aelnl dependent. Farro
1. A. R. 54. Qua caleaks eroot arm, earum
senpi earn foment!* subjieieadl sob prelum. Alii
leg. rectiu* scops'.
II.) Translate. *f I. Dieitar de corpora cola-
mine, seu stilo, et velutl virga, idest de eo, qaod
interjacet later basim, sire spirant, et capltolum.
FUruo. 3. 3, In aummis eolamoaram seapls. et
ibid. Imus eolumnas scapos. Adda ibid. 3. el ali-
bi. — «J 1 Item de stilo transferso libra, vel
slater*, J" atta. Fut. in Agina. Aglna ess, quo
Inrcrilur leapae trutiaa. Id. in LibriU. Librile,
scapus libra. *f 3, item de truneo, tea eorpore
eaadelabri, tl futlo. PUn. 34. Hist. nal. 3. 0.
(1 1 ). Privatlm JEglna caodelabrorum superficiem
duintarat elaborarli, sieut Tareotum scapos. *f 4.
Item d* iostrumenlo tattoris, cujus pulsu tela
coarctatur et dcoeatar: Sentea Ep. 'JO- circa
mid. spuharo appallal. Lucre/. 5. 13.' 1 Ir^illa
ta rust et radii scapiqu* sonaoies. Sunt qui hie
— 245 —
Juga Intelligent, quibos et stamen, et tela Invol-
vitur: quod sane aptios esset, quia scapo jugum
similius est, quam instramenturn, quo tela pal-
saodo densator : verom to' lonantet magls huio,
quam Jugo conrenit. *| 5. Item de ligno eras-
siore in valvis, b. e. de regulis quibnsdam, qui-
bus forium omementa prscinguntur, V ilrwi. 4.
6. a med. Fores Ita eorapingantur, uti scapi car-
diaales sint ei altltudine lomtnis totius dnode-
cima parte: !nter duo* seapos tympana ei duo-
declm partibus babeant ternas partes, et mot.
Sceporurn latitudines Baot impagis dlmldla parte.
V. Said. Id Lex. Pitruv. «I «. Item In scalli
sedium fills, de ee parte, qua subjects et incli-
nata gradus Ipsos suttinet: quia dcut in plantia
scapus ramus fert, ita In sealis gradus. Id. 9. 2.
tub /in. Si aititudo contlgoatlonis, ab summa coa-
tallone ad imum libramentum, divlsa fuerit in
partes tres, erit earum qulnque in sealis scapo-
rum Jusla longitadine incllnatlo. Nam qoam ma-
gna fuerint, inter eoniignatidoem et imum libra-
mentum, altitudiols partes tres, quattuor a per-
pendieulo recedant, et ibl collocentur interiores
calces scaporum. Y. Said. ibid. Sunt qui potent,
scapos scaiarum esse dao tigoa foraminibos pertn-
is, in qua trans verai bacilli graduum InGxi sunt:
quod eerte in sealis mobillbut, r. gr. gallinarlis,
commode intelllgltur. «| 7. Scaput chartarum
est certus earum nomerus inter te jonctarum et
simul complieatarum : fortasse quia ollm in to-
lumen (in rofoJo) convolvebantur; seu potlus ej-
lindrot rotundus ex liguo, circa quem librl rel
cbarta convolvebantur. PUn. 13. Hilt. nat. 12.
23. (77). Siccabtor sole plagula atque Inter se
junguntur, numquam plore* scapo, quam vice-
ns. Adde Barron, apad Ifon. p. 168. 14.
Merc. <T 8. Est etiam membrum virile. Jugu-
itin. 7. Vie. D. 24. ad fin. Super Priapi scapum
nova nupta sederejnbebatur. Adde PegeU 5. Pe.
lerin. 14. 17. de equo. CoIIjrium faclto, et in
scapi ejus foramen ioserito. Ita edidit Schneide-
rus, qaum Getnerut antea legissei veretri loco
te&pi.
SCARAB^DS, I, m. 2. (oxapa'^eioe) Scrlbitur
et scaraieo*. Cf. xapa^oc, carabas, et Germ.
Krebt, cammarus, cancer, et irabbeln, repere.
— Scarabsus, oxapa^iio;, wt'vS'apes (It. tcarabeo,
tcarabone, tearafaggio; Fr. escaroor, tcarabie;
Hisp. eicarabajo; Germ. d. Safer; Aogl. a oeet-
le, scarab, tcaraoee), insect! genu* tenues habeas
et fragile* pennat, et ob id crusts supervenlente
tectas. Hi* negatu* aeuleut: sed.in quodam ge-
nere eorom grandi, eornua pralonga, bisolcls den-
tate forelpibus In caeumine, qaum libuit, ad mor*
sum coeuntibut, infantlam etiam remediis ex cer-
vlce tuspenduntur. Lueano* voeat bos Nigldius.
Allud rursus eorom genus, qnl e flmo ingentes
pitas tTersi pedlbus volatant, parvosqae in iis con-
tra rlgorem bieml* vermleulos fetus sol nldulan*
tar. VoliUnt alii magno earn murmurs ac mugilo.
Alii foeos tt prata erebrlt foramlnibus etcavant,
noeturao stridor* vocales. Uae PUn. II. ffist.
not. 98. 34. (97), qui 30. ibid. II. 30. (99). tra-
dtt, (Egypt! magnam partem searabxos inter nu-
mtna colere: nempe quia /Egypt!! icarabaum fa-
cer* soli* aymbolum, eo quod lex menses sub ter-
ra latet, sex alios sub divo ducit, et quod unto*
tantum generis maseulinl esse putnbatur. Marctll.
Empir. p. 95. Scarabaus smaragdinl coloris. HInc
y^uson. eptgr. 70. Perversa Veneris postlco vul-
nere fostor, • Non eaper, ant aries, sed scarabaus
erit. Auguttin. 9. mor. Hanich, 17. Nemo fere
de scarabxis dobitat, qnlo de (imo eisistaot. Ad-
de eumd. 2. Attract. I ft.
SCABOlA, a, f. 1. berba, qua et aristolochla
dicitur. Apul. Serb. 19.
SCAKIFAtIO, scaripbatio u scarificatio, Onis,
f. 3. (searifo) actus searifandl, sea icariQcandl, a-
p.irt!o facta tenal valnere, at sanguis emittatur,
graffiamenlo, tcalflltura, tearnamento, oxaoic.
I.) Proprie. Colum. 8. R. R 12. Si sanguis
adbue supra ungula* In eroribus est, assidua sea-
rifation* dlseutltur. et ibid. 17. Scarificatio fer-
ro facta. Adde t'egrl 4. Pelerin. 21. 1.
II.) Translate. ' ej 1. Da lev! raUteratione,
SCARUS
qoa arborum cortex aperltur. PUn. 17. Hitt.
nat. 27. 42. (251). Sillig. Interim est et scaripha-
tlo quasdam In remediis, quum made corticis
ex agrltudlne ostringente se, justoqse plus vlialia
arborum comprimento, exactam falel* acierc n-
traque menu imprimentei, perpetuis inclsuris de-
ducuni ae velnti cutem latant. *f 2. De lev!
araUone. Id. 18. ibid. 16. 39. (140). Sillig. Fee-
num Grjecum scaripbatlone seritur, non alliore
quattuor digitorum culeo. ForceUsnu* ublq. log.
tcarificatio.
SCARlfATDS et
SCARlFlCATUS, a, am et
SCARfFrcO et
SCARlFlO. P. In voe. seq.
SCARIFO, searlflco et searlpho, as, »Ti, Itom,
are, a. 1. (searifus) Pro tearifico, Inquil Ifbrcel-
Knos, In, multis MSS. Plinii, Colum. el allor.,
teste Post,, SaUnat., Harduino, legitur tcarifp,
et tcarifatut. Sic Gloss. Philos. Searifo, %apda-
oa», xataxvjjw. Et: Scarifat, KaraxytCo, uata-
o^<f«i, xcvtarfjipdoait. Porro^ tcarifo Graenm
est, oxapi'fto, onaptpeu'os : 4 exa'pifWe, stilus. Banc
vero lectionem prsferendam esse putat Zud. Ja-
nut eilam ex cod. Bamberg., obi eamdem nbl-
que fere serves, — Part. ScarifaUtt vel Sea-
rificatut, et Searifandut vel Searificandut I. —
Searifo est levlter In superfiele rado, scalpello
aperlo, levlter valnero, qaaallquid facillus exeat,
oxapifaojsai, oitooxa'cu, s'lrtfuco (B. tearnare,
graffiare; Fr. scarifier; Ulsp. lajar; Germ.
aufritzen, tchropfen; Aogl. tcarify, make an
incision).
I.) Proprie. PUn. 33. Hitt. nat. 7. 28. (70). Sil-
lig. Pastinaca quoque radio scarifare gingiva! est In
dolore utlllssimum. Sis ibid. Dentium dolores
sedautur osslbus diaconls marlni scaripbatls gin
girls. Id. 28. ibid. 1. 31.(179). Scarlpbare denies.
Fallad. 4. R. R. 10. 28. Truoeus arboris, quo
loco turget, scarifleandus est, nt possit humor ef-
(luere. Adde /Wagon. Peterin. 18. p. 67. et 29.
p. 100. — Scarifuare dolortm, pragnanti , ut
ajunt, sensu, est scarificando dolorem expellere.
PUn. 28. Hist. nat. 11. 49. (181). Hoc scarllW
car! dolorem deiuonstraot. Sillig. scaripbarl. —
Passive. Searifio, it, anom., singulare est apud
■ Scribon. Compot. 272., ubi ait: Lamb! lenller
scarifiant
II.) Translate. Colum. 13. R. R. 55. Intrltam
ad medium mortarium contrahlto et comprimllo
maau plana: deinde quem compresteri*, saarl-
fato. h. t. varils in locls pertundllo, quaslqae la-
cerate Inter, in Ann. delV IttU. archeol. 1680.
p. 434. PARIBTS* TOGBIBSBa Aft 1CABIPHABI.
SCARlFOS et tearlpbat, I, m. 9. (cxapefo;)
Scrlbitur et scarfpu*. V. InseripL tpad surat,
8887. — Seerlfat *J j. Est stilus, sou potlus in-
stramenturn, qao ebirargi scarifant. Hot. fir.
p. 150. *J 9. Est etiam forma, diagramma,
pianta, diseono, mappa. Gromal. vet. p. 944. 4.
Rudorf. In searifo eivilatis Gapuenaium. et t'KdL
8. In searifo reglonlt Aseulanoram Pieenl. — SB.
De eognom. B. P. ONOH.
SCARlPIlATlO. P. SCABIFATia
8CAR1PHATUS, «, urn, «t
SCARIPBO. P. SCARIFO.
SCARlPHDS. P. SCARIPTJS.
SCARlTIS, Idl*. f. 3. (sttrn*) gemma teari eo*
lore. PUn. 37. JKst. not. 11. 73. (181 ).
SCARIZO, a*, are, n. 1. oxaps'fa, sabsaito, t-
pud Putgat. interpr. Ital Iodic. 4. 91. T. far-
eeUone, Par. leet. 8* *. I. O. Glou. CrriO.
Zzapi^o, palplto.
SCAUdTlCUS. P. BSCHAROTICOS.
SCAR03IS. P. BSCIIAROSIS.
SCAHUOSOS. P. SQDARROSOS.
SCAKUS, I, m. 2. Primam produxit, quia for-
tasse icaurutn pro scerum lcgeb.it, ^nnius apud
Apul. Apolog. quid Scaruin prreterii, cerrbrum
Jovi' pans) supremi? Ubi cerebrum Jovit vocal
propter saavitatrm elbi. Aide e'-rxspaXcs 1 dieunt
I'eria (teste Suida) prorerbislilur epulis exquU
sitas. P. SCAOItUS- — Scarua est pisels nvbilis-
simi genus, oxieae, senro: de quo Pfi'n. 0, Hilt,
nat. 17. ttf. (6i). Nunc tecro dalur principdtu*
SCASOR.
qol solus piscium dicitur ruminare, berbisqoe re-
ed, noa aliis piscibus, mari Carpatbio maxlme
frequent. Promontorium Troadis Leclon sponte
eamquara tranait. Inde adTectoa, Tiberio Claudlo
priocipe, Optatus Elipertius (Macrob. idem nar-
row? % Saturn. 13. babet Octauius prafectus
class, contra omnes MSS. Harduini) prasfectut
classis inter Ostiensem et Campania oram spar-
sos disseminavit etc. — Da scaria Cilicibus men-
tionem faclt Varro in Sat. Menipp. wept eSso-
udxoiv p. 130. Oehl. — Festus in PoHucere docet,
licuisse pollucere diis omnes piacea, quibua eat
squama, prater scarum : quia scilicet admodum
racua etat, et gravioria impend!!. Plin. 32. Hist.
nat. 2. 5. (11). ex Ovid, Halieut. II. tradit, in-
clusum naaaia noa fronte erumpere, nee infestia
virainibua caput inaerere, eed averaum caud;e icli-
bus crebria laiare forea, atque ita retrorsum e-
rurapere. Ovid. ibid. 119. tit acarua epaatas so-
lus qui ruminat berbas. Horat. 2. Sal. 2. 21.
pinguera vitiis albumque neque oatrea, Nee sca-
rua, aut poterit peregrina juvare lagoia. Mar-
tial. 13. 84. [lie acarua, cequoreis qui Venit obeaus
ab undis, visceribus bonus eat : cetera vile sapit.
Sueton. fit. 13. Scarorum Joeinora. Adde Cxi.
Am el. 1. Tard. 1. 22. et Inscript. apud Ben-
zen. 5087.
SCASOR, Oris, m. 3. Inscript. apud Reines.
cl. 9. n. 66., et Fabrett. p. 210. n. 526. et Ma-
rat. 2046. 6. m. vtprra avg. mb. plooamvs bx
DOMV AVG. SCASOB BT IYMA CBELIDO CONTVBER. BIVS
etc. Imp. Constantin. Cod. Theod. 13. 4. 2. Bar-
barlcarli, acasores, pietores, sculptures, diatretarii
etc. Fabrett. loc. cit. et Golhofred. in Gloss. Phi-
lox., exponiturque Kaxacrpuixrii, ft. e. qui pavi-
meata aternit. Suot qui putent, bac voce eum
aigniflcari, qui equum aternit et parat domino
ad ascendendum ; sed boc aenau minima loco cit.
Cod. Theod. convenit: Deque admiltenda Rei-
nesii conjectura, qui stator leg! mallet. Sunt de-
nique, qui leg. scansor et per earn vocem ilium
indicarl existimant, qui circa gradua acalarum,'
per quoa acandilur, eat occopatus. Divinent alii.
V. Orell. n. 4277., qui neutram banc lectioncm
probat.
SCATEBRA, eb, f. 1. (scateo) eruptio aqua* aca-
turieniis, et ipse locua, uti erumpit, sorgente,
scalurigine, irt'8a£, wjyri: a scateo, ut a lateo
latebra etc.
I.) Proprie. Ace. trag. 505. Scatebras fluvia.
h. e. Oovii. Virg. 1. G, 109. unda cadena rau-
cum per levia murmur Saia clet, scatebriaque
arentia lemperat arva. Plin. 5. Hist. nat. 1. 1.
(6). Binds opacus, nemorosua, et scatebris fomium
i'Uuus. Id. 31. ibid. 10. 46. (108). Scatebra fon-
uli temper emicaos.
II.) Translate accipitur pro caterva, eeu mul-
tirudine, qua; icatei. fYonlo ad Antonin. Pium
(edente iterum A. Maio) ep. 9. Reapondlsli co-
miter, fulurum, ut, quum Appiano, me rogante,
procurationem dedisses, causidicorum acatebra ei-
oriretur idem petentium. V. SCATEO. — NB.
De noin. propr. V. ONOM.
SCA'fEUROSUS, a, om, adject, (scatebra) pie-
nut scatebris vel aquis scatentibus. Schol. Bern.
ad firg. 2. G. 348.. Occurrit etiam apud Hilar.
Arelat. carm. in Gen. 787,
SCATENS, entis, particip. V. voc. aeq.
SCATEO, scStes, acatere, n. 2. et aliquando
ecalo, tcatia, scatere, 3. Praiterltum scatui ana-
logia dofenditur, ut patui, lalui etc. — De ety-
mo hujusce vocla ita Bopp. {Gloss, comp. etc.
p. 101).: ICshar, stillare, eCTundere; scatere for-
tasse cum bac radice cohceret. — Part. Scatens
II. 1. 1.° a. et 2.° et 2. — Scateo eat effluo, ex-
tilio, aut ita plenus sum. ut aasidue et large ef-
fluat exailiatque, quod intus est, sgorgare, man-
daf ftiori, o tnandar fnori in copia, abbon-
devolmente, /3Xu'£w, fiozl^a,
I.) Proprie. — a) Absolute. l(et. Poet, apud
Cic. I. JTosc. 28. 69. Fontes scatere, herbia piata
convestirier. Lucret. 5. 597, Largifluum fontem
scatere, atque erumpero flumen. Adde ibid. 9iJ0.
— b) Cum Ablat., aut G'net. rei, qua: implet
at erumpit. Plaut. Aulul. 3. 6. 22, Quas mibi
— 240 —
interbibere sola, si vino scateat, Corintbiensem
fontem Pirenem potest, se scorresse vino, et Lu-
cret. 6. S90. fons dulcis aquai, Qui scatit, et
salsas circum se dimovet undo-
II.) Translate. *5 *• Est plenum esse, large e-
rumpere, afQuere, abundare. — l.°) Concreto, ut
ajunt, eensu. — a) Cum Ablat., aut Gen3l. rei,
qoss Implet et erumpit. Colitm. 6. R. R. 16.
Solent etiam neglecta ulcera scatere vermibus.
empirsi e tnandar fuori. tt Horat. 3- Od. 27.
26. Scatens beiiuis pontua. Zucret. 5. 40. Ma *A
aatiatem terra ferarum Nunc etiam acatit. ab-
bonda. et Plin. 3. Hist. nat. 3. 4. (30). Me-
tallia tote ferma Hispaaia acatet. Id. 16. ibid.
32. 59. (138). Terracina ailTis nucum scatet. Sillig.
acatente. Id. 19. ibid. 8. 55. (172). Serpjllo et
aisymbrio montes plerique acatent. Id. 6. ibid.
20. 23. (73). Popull tigri fera scatentes. Mela
1. 9. ante med. Nilus 6catet piscibuB. — b) Ab-
aolute, ipsa etiam res, quae abundat et erumpit,
scatere dicitur. Zucret. 6. 896. cie tone. Et sca-
tere ilia foras in stuppam semina. Plin, 8. Hist.
nat. 58. 83. (226). Cuniculi scaleot in Hispania
Balearibusque. — 2.°) Dicitur et do abstractis.
Plin. 17. Hist. nat. 25. 38. (243). Ostentia A-
ristandri voiumen scatet. Id. 22. ibid. 13. 15. (31).
Urtica plurimis scatet remediis. Gell. 1. 15, Vi-
deas quosdam scatere verbis. Id. 17. 8. Puer fe-
8tivissimia argutiis scatens. Id. 1. 17. Uior morose
irarum et molestiarum muliebrlum per diem per-
que noctera scatebat. Alii leg. satagebat, — Plaut.
Pers. 2. 1. 9. Amas pol misera : id tuus scatet
animus. Ego istuc placidum libi ut sit, faciam. h. e.
asstuat, ebullit, fervet, quasi ulcus vermibus. *f 2.
Spumare, ebuilire. Cwl. Aurel. 4. Tard. 3. 39.
Tunc donee scatere tentet coquenda. h. e. ebui-
lire. Id. ibid. 20. Scatens stercua. h. e. ebulliens,
Id. 2. ibid. 13. 169. Quum semel, vel secundo
scatere viderimus, espressas detrabimua lenlisci
comas, h. e, spumare,
SCATO, is. V. SCATEO ioit.
SCATOREX et Scaturroi, rlgis, (al. rfcis), f. 3.
(scaturlo) scaturigo, scatebra. Translate usurpat
Varro apud A'on. p. 172. 27. Merc, ubi For-
cellinus leg. scaturir. V. VINITO. et foe. Ziu.
In SCATURIGO.
SCATORlENS, eDtis, particip. V. SCATDRIO.
SCATORlGlNOSUS, a, jim, adject, (scaturigo)
pteno di scalurigini, Kjoaxo'e'l. scaturiginibus
abundans, irriguus, uliginosus. Colum. 5. R. R.
8. ad fin. Creta ex toto repudianda est, magis
etiam scaturiginoaa, et in qua semper uligo con-
aistit.
SCATURIGO, glnia, t. 3. (scaturlo) Scribitur
et scoturrijo. — Scaturigo est locus, unde aqua
scaturit, scatebra, fonticulua, iri'Saf (It. rampollo,
sorgente, fonlanella; Fr. source, eau 17111 sourd;
Hi6p. surtidor de agua; Germ. d. rieryorspru-
delnde Quell, Born; Angl. a spring, source).
I.) Proprie. Capell. i. p. 12. Scaturigiois ve-
na. Colum. 3. R. R. 13. 8. Si 6caturigo palustris
plus quam 6esquipedem probibeat infodere. Solin.
37. Scaturigo fontanea. Apul. 6. Met. summi fon-
tla penita. — In plur. num. Liv. 44. 33. Sca-
turiginea turbids. Alii leg. scaturigea. Eumen.
paneg. Constant. Aug. 22. Fontium acaturigi-
neB. Plin. 31. Hist. nat. 3. 28. (47). In torra
nigra scaturiginea non fere sunt perennet. Fron-
tin. Aquxd. 10. Signino circumjecto conliuen-
darum Bcaturiginum causa. Apul, de Mundo. Sca-
turigines qusdam ac proluvionea easdem atrages
dederunt. Cf. Augustin. 4. Civ. D. 2.
II.) Tranalate. Apul. 8. Met. Multijuga scatu-
rigo formicarum. sciame, brulicamn. Adde Am-
mian. 19. 1. 9.
SCATCRlO, ia, ivi, ire, n. 4. (scateo). Scri-
bitur et scaturrio. Forma scaturt'oat syncop- pro
scaturiebal apud Apul. loc. cit. — Videntur
Auct. Priap. et Prurlentius loc. cit. syllabam bu-
Jua verbi antepanullimam licenter produiisse. nam
omnia verba d-.sMeralira, quaa ei simplici derivata
in urio desinunt, banc semper corripiunt, ut
amaturio, lecturio; ideoque nonoulli duplici rr
scribunt. scaturrio, ut melri lex conslet. Ita .Fur-
lanetto in App. — Cart. Scatui tens I. a. et II. a.
SCEDA
— Scaturlo est scateo, pc-rOuo, efuuo, emltto,
jSXJ^m (It. rampollare, spicciare, scalurire, sor-
gere ; Fr. sourdre, cou'er ; liisp. manar, bro-
tar, surtir ; Germ, hervorquillen, - fliessen ; Angi.
to spring, spout out, rise, issue), et dicitur fere
de aquis.
1.) Proprie. — a) Absolute. Seneca 3. Qu&st.
nat. 19. a med. Soium crone aquas reddet, summi
scaturitat montes. Colum. 3. R. R. 1. ad fin. So-
lum modica roscidum, quod fontibus non in sum-
mo, non in profundo terras scaturiat. Pallad. 1.
11. R. 33. extr. Limua, quern scaturiena aqua, vel
Duvii increments respuerint. — b) Cum Abiat.
et pra;p. de. Apul. 4. Met. De aumrno vertice fons
scaturibat. Ampel. 8. Ibi de terra oleum acaturit.
II.) Translate. — a) Absolute. Coil, ad Cie.
6. Fam. 4, Curio totus, ut nunc est, hoc scaturit.
n. c. prs ae fert, jactat, eCuadit. Sunt qui aliter
leg. Prudent. 10. jreoi' crsp. 551. Verbositatia ipse
rumpatur locos, Scaturientes perdat ut toquacitat
Serinonis auras, perforatis follibus. h. e. auraa
effluentes e buccis. Auct. Priap. 47. Scaturienlea
vermickli. ^ujustin. Serm. 9. Vestra vita quo-
tidiana ipsis peccalis scaiurienB. che abbonda, ab-
fcondante, ripiena. — 6) Com Ablat, et preep.
ex. Id- 4. Confess. 13. Ista consideratio scaiu-
rivit in animo meo ex intimo corde meo.
SCATBRIX et
SCATL'RRF-X. V. SCATUREX.
SCATIlRHlGO. V. SCATURIGO.
SCATUHRIO. V. SCATUKIO.
SCAURfPEDA. V. in SCKUPEDA.
SCACRUS, I, m. 2. V. voc. aeq. init.
SCALRL'S, a, am, adject. In quibusdam libric
Colum. 8. R. R. 16. et 17. a med. legitur scau-
rus pro scarus, piscis. — ScauroB, oxaupoj, qui
talos tumentes et porrectos habet, chi ha i tat-
loni grossi: a oxat'po), aalio, Baltito; quia qui
talo: habet ejusmodi, difliculter potest oxaipa"":
vel potius a cxa£to, claudico: Doderlein putat
esse pro curvu:. (V. SCRUPEDA) quas ego nota-
tiones nihil rooror. In Gloss. Philox. eiponitur
oxa-pp-h) oxsk\6(, oTps/jXo'itous, ^Xatoo'irouc : quo-
rum duo priora distorlura cruribus significant,
altera pedibus. V. TALAX. Iloral. 1. Sat. 3.
44. atrabonem Appcllat pstum pater: et pullum,
male parvua Si cui filius est, etc. hunc varum,
distortis cruribus: ilium Balbutit scaurum pravls
fultum male talis. Ex hoc Horatii loco intelli-
giraus, minimum pedum vitium esse, si acaurua
quispiam sit, inter eos, qui pedibus pravis dislor-
tisque aunt. — Hinc ortum cognomen multis Ro-
manis civibua, praesertim in gente JSmilia: do quo
V. ONOM.
SCAZON, ontia, m. 3. cxcc'£u>v, scazzonte, verant
iambicua sex pedibua constuns, quorum quintuff
iambus est, sextus spoodeuB vel trochseus, qualluor
reliqui partim iambi, parlim spondei, vei etiam o-
mnes iambi: et dicitur a cxafto, claudico, quia
quum varus iambic us in iambura desinat, hie desinit
in spondeum. quare et choliambus vocalur: Item
Hipponncta;us ab auctore. Eiemplum esto apud
Diomed. 3. p. 507. Putsch. Ligare guttur pen-
dulo cavum vioclo. et illud Catulli 8. I. Miser
Catulle, desinaa ineptire, Et quod vides perisse,
perditum ducas. et Martial. 1. 97. Si non mo-
lestum est, teque noo piget, scazon, etc. Plin.
5. Ep. 11. Cave, ne eosdem illos libellos, quoi
tibi bendecasyllabi nostri blandiiiis elicere non
possunl, conricio scazontes extorqueent. scil.
quia iambis constant, qui maledicerjdo apti sunt.
— Iambicus integer, et non claodicans est, v. gr.
illud Horat. Epod. 2.1. Beatus ills, qui procul
negotiia Palerna rura bobus exercet suis. Utrura-
que genus carmiais amplectitur ^uson. episl. 14.
31. Ei'Xin-JSTiv oxa'Jovta, xat ou oxa'^evra Tpt-
ftsrpcv. — Scazon elegius apud Mar. Fictonn.
p. 111. 21. Keil. traditur talis, ut primura colum,
id est penlbemimeres, integrum babeat, secundum
vero contra legem suam con una, sed duabuj
syllabia terminalum, ut «nil mihi reBCribas* pri-
mum colon, secundum « attinet ipse reni » tca-
xon * attinet ut veniatis». adfectat enim secundo
colo ultimum pedem trocb^um inducers.
StJlijA, V. Sl.lIEDA et SCHEMA.
SCELERATE
SCElKRATE, adrerb (sceleratus) Camp. Sce-
leralius ; Sup. Scrteratissixne. — Scelerate eft
cum sotiere, per «celui, iaipie, uefarie, tcelesie,
sceUeratarr.enle, a'vostciic: cui ppponitur pie. Cic.
Mil. 38. 103. Pace lua, patria, dixerim. meluo
euiiu, oe scelerate dicam [a le, quod pro Milooe
dicam pie. Id. t. Cat. 10. etlr. Bellum scelerate
suscepturn. Id. Still. 24. 67. Nihil scelerate, nihil
audacter facere. Id. 1. Q. fr. 3. 2. Peccavi, sce-
ler.iieque feci. Id. Dom. 38. Domua per religio-
nis vim sceleralius adiucata, quam eversa. Id.
Sexl. 64. 1.13. Mihi omnes est inridiai sceleratis-
sime inacliinaiut.
SCELEHATUS, b, um, particip. f. SCELERO.
SCELEHiTAS, stii, f. 3. (scelus) scellerateiza,
fcellerii,ii, uagitium, se-elus. Martian. Dig. 48.
21. 3. Noa eaim fasti aeeleritatem esse obooiism,
aed consciaatle metum. Ha Torrenlin. el Go-
ihofred., alii minus recte cete.ritatem.
SCELERO, as, (avi) Stum, are, a. t. (scelas)
Part. Sctleratui 3. et in fin. — Scelero *| 1.
Est toelsre polluo, coolamino. firg. 3. Mn. 42.
Pares piai toeierare maiius. Calv.ll. 64. 403. ma-
ter substernens to ioipia ualo, Irnpia non verita
ect difos scelerare Penates. Juvenal. 9. 25. Sce-
lerare tedei deovum. Stat. 9. TTieb. 666. insontis
pueri sanguine deitram. •} 2. Item sceleratum
facio. Id. 2. ibid. 662. non Orgia Cadmi Cer-
oitii, aut avidas Baccbum scelerare parenlet. Sil.
It. 16. 122. Scelerare aoimum. *f 3. Item no-
sium facio. Id. 3. 272. Scelerata sucii spicala.
— Hinc Part, prater, pais., oujui exempt, reiu-
limui,
Sceleratus, a, urn, adjeclivorum more fere
nsurpatur ; unde Comp. Sceleratior II. 1. a, et 6;
Sup. Sceleralitsimus II. 1. a. et 6. et 2. a. —
Sceleratus est scelere pollutus, contarninalns, fis-
fXtCKTfUVO;.
I.j Proprle. ^ 1. Geaeratim. A act. differ.
voc. p. 2208. Putsch. Inter sceleratum, et sce-
lestum. et scelerosum boo interest, quod scele-
ratus suo vel alieno ace.'are contaminatur : sce-
sesius, scelerum cogitator : icelerosui quasi in-
aidiosus. firg. 3. JSn. 60. et Ovid. 1. Pont. 6.
29. quum fugerenl sceleralat numina terras. Id.
1i, Met. 628. scelerataqua llmina Thracum.
*f 2. Speeiatim .Jcelerat'-is incut spud Ovid. 6.
Fait. 609., in quo Alia Servii regis earpentum
Jusait agi per cadaver palrlt a Tarquinlo Soperbo
ocelli, ut ipsa ibid, et Fett. p. 333. 32. Mill.
(Cf. Paul. Diac. p. 332. 9. Mull.), et Varro 5.
L. L. 159. Mull., et Liv. 1. 48. docent. *f 3.
SceUrata seda apud Tibull. 1. 3. 67. et Ovid.
4. Met. 455. h, e. locos apud Inferos, ubi pu-
niunlur scelerati: quod firg. 6. <£n. 563. sce-
leratum limen vocal. ^ 4. Sceleratiu camput
apud Fett. p. 333. 32. Mill, appellator prope
portam Latinam, In quo virgines Vettalet, qua
Inaestum fecerunt, dafossa sunt viva.
II.) Translate. *f 1. Generatim ast scelere
• dstrictos, uagillosus, improbus, scelestus, nefa-
tius: et pracipue qui Impius est In doum, pa-
triam, parentes, civet, malvagio, ribaldo, icelle-
rato, axaiaf, Kaxdpaxo{. — a) Oe hominibut.
Ovid. 3. Met. 5. de Agtnore. facto plus et seele-
ratui eodem. Id. 11. ibid. 781. ego aim scelera-
tlor lilo, Nl tibi morte mea mortis solatia mlttam.
Pclron. Sat. 137. Scelerate, etiam loquerif 1 ne-
tcis, quam mognum Oagitium admiserii. Cic. Bar.
resp. 3. 5. la me sceleratior, qaam la deoi Im-
mortelei. Id. 3. Off. 8. 37. Est enitn deliberaotiam
genas totum sceleratum et irapium. flirt. S.
Afr. 22. Aadaees et icalerall civet. Cic Dam. 41.
107. et Sail. Jug. 34. a med. Homines scoleratis-
simi, craentli manibut, immaui araritia, noeeo-
tissimi iidemqoe saperblssiml. Id. 14. ibid, la-
gartba omnium, quos terra lualinat, tealeratU-
slmai. Cic. Mur. 30. 62. Sceleratus at nefariaa
foerlt, si miaerlcordia adduotos feoerii. Id. 9. All.
15. ad fin. Ego Ilium male laoum temper pa-
tori, dudo etiam impurum at sceleratam polo.
— Id. 3. Pin. 19. sub fin. Tor iabumana at
;:tlirst«. Id. Cluenl. 86. ad fin. Ba&Xet&la pro-
cei et nefarla vota. Seneca Here. Fur. 1319.
liMtra. Quid. 1. Sla. 131. amor sceleratoa ha-
— 247 —
bendi. Sic Claudian. 1. in flu/In. 2Q0. Cresca-
bat scelerata sitis. Vai. Max. 1. 1. n. 11. Sce-
lerata avaritia. Justin. 24, 2. 3. voluntas. Id.
27. 2. a med. audacla. — Scelerati, plnr., ab-
solute. Cat. 8. B. C. 12. Numero impiorura ac
sceleratorum haberi. Curt. 6. 10. 14. Scelerati
conscientla obstrepente, quum dormire non pos-
siat, agitant eos furis. Cf. tic-rat. 2. Od. 10.
15. — 6) De rebus. Cic. 11. Phil. I. 1. Contra
patriam scelerata arma capere. Ovid. 8. Met.
94. Sceleratum munus. h. e. scelere paratum.
Plin. 34. Hist. not. 14. 39. (138). Sceleratlssima
humanl ingenii fraus. Seneca CBdip. 238. Sce-
lerata cades, firg. 7. .En. 461. insania belli.
Id. 2. ibid. 576. Subit ira cadentem Ulcisci pa-
triam et sceleralas sumere pcenao. h. e. quales
merentur scelerati. Justin. 10. 2. 12. Causa par-
ricidii sceleratior Ipso parricidio fuit. Quintil.
3, 8. 45. Rem sceleratissimam audere. — Jocu-
latiter rceJeratum argentum apud fetron. fragm.
Tragur. 56. f. ARGENTABOLDM. «| 2. Spe-
eiatim est callldus, vafer, improbus. Horat. 2.
Sat. 3. 70. mills adde catenas: Rffugiet tamen
bac sceleratus vineula Proteus. «f 3. Item ri-
gidus, severut, tristis, tetricu*. Martial. 9. 69.
Quid tibl nobiocum est, ludi scelerate magister,
Invisum puerit virginibusque caput? firg. 2.
JBn. 575. supra est. «f 4. Item, per metony-
miarn, infelii, ealamitMui, miser, tciagurato,
sfortunato, infelice: quia sceleratot pieromque
calamitat et prana premit: et quia infelice* cre-
duntur esse scelesti, et ob id puniri. — a) 0-
niversim. Quintil. dtclam. 10. 6. Nullis, Inquit,
destiiuta sum tenebris, donee scelerata tacui. Al-
binov. t. 135. Tene ego sustineo posilum sce-
Itrata videre? Tene mea poterunt uDgere, nale,
manus7 Inscript. apud Reinet. el. 12. n. 122.
Tl. CLAVDIO ST CLAVD1AE KtCB F1UIS SVIS rNFBLI-
C1SSIMIS MATBR SC1LERATA BT SIBt BT LIBBBT. etc.
Alia apud Fabrett. p. 237. n. 631. bilarvs bt
ANHIA BLPIS MATBB 8CELBBATA OVAB HOC FACINVS
VIDIT B1LIO DVtCISSIMO FBCBRVNT. Alia apud Mil-
rat. 1187. 2. C. MABJM1VB BCHTO 8T MAMMU BOMK
PARENTES SCBLBRATISSim TITVLVH POSVERVNT MAM-
mio BOMVLO T. svo. ▼«« anh. lis. Adde aliam
1280. 2. — b) Scelerata porta, apud Fett. p.
334. 2. Mill., qua et Carmentalia dicitur. V.
CARMBNTALIS In ONOM. — e) Scelerata
castra, in quibus D. Drusus paier Claudii Imp.
morbo periit, Sueton. Claud. 1.- *f 5, Item
noxius, perniciosus, nocevole, malefico, pesti-
fero. firg. 2. G. 256. iceleratum frigas. Plin.
24. Hist. not. 13. 72. <117). SeeieratUslmi ser-
peotum bamorrbois et preater. Martial. 1. 102. O-
reret implir.Hum quum scelerata lues. 4pul. Herb.
8. Herba scelerata. (fianuncultu sceleratus Lin.)
tcil. quia si quit earn gustaverit, rldendo eianima-
lur. Sic Plaut. Pseud. 3. 2. 28. Teritur (ioapis
scelerata cum illis, qui teront. tct(. quia lapore
acerrlmo ast, et ignei elTectui, lmpositu puitalaa
eicitaos, ut est apud Win. S3. Bill. nat. 8. 64.
(170). P. SCELERUS. f 6. Item molestus, im-
portunus. Martial. 3. 30. Quod ti non aaombri*
scelerata poeraata donas, Crenabis solus Jam, IJ-
gurine, domi. Am*o. 2. sub fin. Nescient hoe
facto ei, cui videatur ofOoere, darl ab >e I'uoem,
et sceleratam eripi oacitatem.
SCELBRO, Oats, m. 8. (tcelat) homo sceleratot.
Ila quids m legunt apod Cic. 9. Au. 18. et Patron.
fragm. Tragur. 50. B urmann. ; alii r actios lag.
apod Cic. Ara teelarum; in Cod. Tragur. Pe-
troit. Scallo. Boo videtar ratinendam, eodem
nempe teota ae tcelero. Ita ForctUinut ; at Bu-
chelerut leg. tteito, idem ac ttellto.
SCELEROSUS, a, urn, adjaet. (ttelot) Sop.
Scelerositsimut. — Scalerosat, tcellerato, mat-
tie et magnlt ecelerlbut plenat, sceleralas. Lu-
cret. 1. 85. sceleroM atque impla facta. Parro
6. L. L. 92. Mull, gcelerosa* homo. Ttr. Bun.
4. 3. 1. Obi ego ilium scelerosum mitera inve-
oJamT Apul. to. Met. Soolerosa el pollute fe-
mloa. Afran. apud Non. p. 174. 28. Merc O diem
scslerosoJt) et indignumT Inscript. apud Gruter.
19. 6. qtoo is tciLEBosiurm sixvr rrsLici m-
f abco LA-ruxuno etc At la Iapide autbgrepbo,
SCELETUS
quern Morcellm Inspexit, legitur sctleratimmi,
ut ipse edidit in op. De Slit. Inter. Lat. T. I,
p. 51. ed. Pat.
SCfiLERiTIS, tldis, f. 3. Accus. sing, sceierr-
tida. — Scelerytis est genus spurns ei argento.
Plin. 33. flist. nat. 6. 35. 1108)., ubi Sillig. pro
scelerytis leg. scirerytis.
SCELERUS, a, urn, adject, (scelus) scelestus, sce-
leratus. Plaut. Pseud. 1.5. 31. Hie mihi corrura-
pit fllium, scelerum caput, et 3. 2. 28. Teritur
sinapis scelera cum iilis. Ita Sen, ad 9. JEn.
486. Verum bao loca nihil conQciunt, Primo 8-
nim loco est genit. pluralis, altero plerique ra-
dius leg. scelerata. (V. locum in SCELERATOS)
Cf. Brim et Lorenz ad .Rau/. Mil. glor. 2. 6. 14.
SCfiLESTE, adrerb. (scelestus) Comp. Stele*-
ttius. — Sceleste, sceHeratomente, scelerate, ch-
coi'u?. Liv. 24. 25. Quacumque post Hieronts
mortem sceleste atque iropie facta essent. Plaut.
Bud. 2. 6. 21. Minima miror, navls si fraeta est
tibi, scelus te, et sceleste parta qua ?eiit bona.
fellej. 2. 60. 3. Sceleste insimulare aiiquem.
fal. Max. 5. 1. n. 3. eiercera arma. Cic. 6.
Alt. 1. ante med. suspicari. maliziosamente~ et
Jugustin. Bp. 202. Illic non sanguis bumanuB,
ted multo scelesiios pudor bumanus ioterlt.
SCELESTUS, a, ura, adject, (scelus) Comp.
Scelestior 1. 1. et II.; Sup. Scelettissimus II, —
Scelestus est idem ac sceleratus, a'vo'aios (It. seel-
lerato, malvagio, tciagurato, ribaldo; Fr. cri-
minet, scelerat, infdme, impie; Hisp. maluacTo,
rebaldo, impio; Germ, frevtlisch, frevelhaft,
gottlos, verruehl, abtcheulich; Angl. suickei,
villanout, mischievous, knavish, impious), et
dicitur turn de bominibus, turn de rebus.
I.) Propria. *f 1. Generatim. Cic. Rose. Am.
13. 37. Occidltse patrem Sei. Rosciut arguitur.
Scelcstum, dii immottales, ac nefarium facinut!
et ibid. 22. ad fin. Profecto ret tarn sceleste, tarn
atroi, tarn nefarla credi non potest. Ter. Eun.
4. 4. 41. Juppitdr magna, o scelestum atque au-
dacem boraioem! Sail. Cat. 51. ilomines scelesti
at factioil. et t'btd. 55. sub fin. mall et scebsli.
Horat. Epod. 7. 1. Quo, quo tcelesti ruitis?
Plaut. Men. 3. 1. 2. Numquam quicquam fa-
cinus feci pejus, Deque tcelettius. Id. Bud. 2.
6. 24. Scelesliorem ccsnam canavl tuam, quam
qua Tbvetta quondam antepusita est. Plant.
Cure. 1. 1. 40. Ila Ienonie adet scelestam ser-
vltutem terviant. Sail. orat. Licin. ad pleb. Sce-
lestam territium imponere. Id. Cat. 15. Scele-
tta auptla. Phadr. 2. 4. Scelesta avaritia. Liv.
5. 27. Scelesto facinori tcelestiorem Bermonem
addidit. et mo*. Scelestus ipia cum scelesto ma-
nere veaisti. *f 2. Speeiatim vafer, callldus, Im-
probus, attutot, maliziato, furbo. Plaut, Mast.
1. 3. 14. Ita me dU ament, lepida est Scapna!
tapit scelesta moltum. Ut lepide tea omnet tenet
senteDtiasqae amentum ! V. SCELERATUS.
II.) Melonjmlce est infelii, miser, calamitotas.
Plaut. Bud. 3. 5. 22. Ebeu I scelestus galeam
la navi perdldi. Id. Cat. 3. 5. 34. Seelestlssi-
mum me ette credo. Id. Mott. 3. 1. 1. Seele-
stlorem ego annum argento fenori Numquam ul-
lum vidl, qaam bie mihi annul obtigit. Adde
Bui. 4. 4. 123. et.MO. P. SCELERATOS.
SCELfiTUS, i, O. 2. oxeXtto'v (oaua) eadsver,
camibut privatam, et ossibus tantom conctaot,
ut compage* ouea, qn« forma mortem iptam
raprateDtere tolent pictores, earcame, tchdetro:
aat potius cadaver eiticcatam, cadavert ditsee-
cato ed inaridilo come una mummia, mummt-
ficato : est e otuaabj, eiaicco, atttmuo (Fr. sque-
lette; Bisp. squeleto; Germ. Skelttt; Angl. tkc
leton). ApuLApolog. Tertium mendacluot ves-
irom fait, (me habtre) macilentam vel omnf-
no avisoeratem formam dirt eadaveris fabrica-
tam , prorcoa borrfbllem et larvalem. Dudum
ergo quum audi rem, soeletam perqa.tm impu-
denll mendacio dictitari, Jusii earrLculo Irel ell-
quls, et ei bospitto mao Uerourlolum affarret,
quam mihi Saturnlus Iste (Ea fabricatas est. Bn.
voblt, quern soelestar Ills sceletoin notnlnaiut.
Rlclne est saeletus7 bssclne est larva T hooine
est, quod appeUItabatls dxmoiiium? Rune qui
SCFJ.10
iceletum audcl dicere, profccto tile simulacra dec-
rum nulla vidil: hunc dcQique qui larvam pa-
tat, Ipie eat larraiui. et ibid. Sceleti form* tarpe
St horribile.
SCRLfO, Gate, F. SCELERO, onl*.
SUftLSTYHDE el
SCfiLOTURUE et
SCELOlYBUE, es, f. 1. MtUvStfh, morb! ge-
nus, qao crura et genua tentantur: a «w'Aoe,
erut, ot vipfiii, tumulrue, turbx. Plin. 25. Hist.
nat. 3. 6. (20). In Gennania matiilrao tractu Tom
erat aqua dulcii, qaa pota intra bieaalum denies
dociderent, corapagesque !a gcnibui solverentur.
Stoiaacaceo medlci voeabaat, et iceletjrbea ea ma-
la. Sillig. iceloturbea ; alii aliter,
SCELUS, lerii, n. 3. Vocem derlvant alii a
ox^ijoc'?, rigldui, aiper, duros; alii a tb. Samkr.
tkhal, cadere (Cf. Germ. Scheld). — Celerum
eeelui eit nefarium [acinus, Oagitlum, peccatum,
xnaleflcium, fraui, aW^fia, xaxoufpi^ta (It. mis-
fatto, tcelleraggine, scelleratetza, ribalderia,
tnormita; Ft. crime, forfail, attentat; Hisp.
crimen, delilo; Germ. d. Frevel,d. Frevellhat,
Ferbrechen, Schelmttreich ; Angl. wichedneis,
guilt, a misdeed).
I.) Propria. <f 1. Generatlm. Cfc. 7. Ferr.
60. 170. Facia us eit vlncirl eivem R. ; icelui, ver-
berarl; prope parrlcldlam, neearl. Id. Rose. Am.
0. 25. Iatelligltur, Judicei, Iroprudente L. Sulla,
scelera bas el flagitia flerl. Id. Pii. 19. 44. In-
firmatui eonsclentla ecelerum et fraudum luarura.
Id.fragm. apud Zactant. 3. 10. Yltiii et icele-
ribus eootamtnatl. Id. 2. Cat. 4. 1. Quid enim ma-
ll, aut icelerU Sngi, aut eieogltari potest, quod
son ilia eoneeperit? Quintil. il. 1.42. Ultum ire
•cetera et Injuries. Id. 13. 1.9. Facultai dieendl
loeia eeelerum, advene innoceotia. Cic. 3. Ferr.t.
9. Homo tot, tanlis, lam nefariii iceieribua cooper-
tui. Id. liar. resp. 10. tuft (in. Seelere eontaml-
nare aomen popull B. et ibid. 3. 5. violate deos
Immortales. et mot. devincire tests. Id. 0. Ferr.
32, 71. ee obilringere. Id. Place 17. ad fin. te
aliigare. Id, Sett, 60. 106. adstrlogi. efibii. 37.
Edere sceiui in allquo. Id. 1. Oral. SI. 220. ne-
farium facere. Id. It. Phil. I. a med. laseipere.
tt Cluent. 08. tub fin. perflcere. Id. 3. Ptrr.
4. 9. et 0. ibid. 32. tub fin. In ea eonclpere.
Id. 7. Ail. II. molifl. Id. 2. Cat 1.1. anbe-
lare. Id. 0. Alt 10. ante med. et f. Q. fir. 8.
a med. admiitere. Id. Still. 3. 0. commiltere.
Quintil. 6. 13. 30. eommlniici et eonarl. Id. 1.
8. 42. efflcere. Id. 2. 15. t7. euadere. Id. 12. 1.
26. compeiecre. Curt. 0. 3. 13. eudere. Id. ibid.
7. 23. parare. Id. 5. 10. I. agltatum eitequi.
Id. 8. 8. 0. lupplielo lucre. Ovid. 8. fuel. 024.
Samnare ailquem icelerli. Tat. i, Ann. 6. Su-
ipectare eeelui alleujus. Id. 6. ibid. 24. tegere.
Sail. Jug. 25. Ad icelui rapl. Cic Cluent. 00.
188. lofeitum eeelui et immane. Id. Amic. 8. a
med. detestabiie. Id. Bar. retp. 3. 4. importu-
num. Firg. 0. £n. 511. eiitiele. Id. Cir. 322.
nefandum. Slat 2. Theb. 534. timidum. Curt. 5.
10. 12. occultum. Id. ibid. 15. eogitatum. Quin-
til. 8. 0. circa med. abominandum. Pelron.
Sat. 17. Ineiplablle. Seneca Sled. 979. bc-rrl-
dum. et Agam. 983. Infandom. et Troad. 1057.
ferum el trine. Salt. Cat. 22. sceleris atrocilas.
Id. fragm. Bltt p. 11. Distich. Immanltae. Id.
Cat 51. magnitude Id. Jug. 31. Impaaitas. Id.
fragm. Bin. p. 10. Dietsch. lieentia. Id. Jug.
14. Scelerlbui tuii ferox atque praelarui. Id. Cat
12. Per eummum eeelui omnia adimere. Id.
Jug. 39. Seelerie locioi. Grat. Cyntg. 449.
Queie scelus ant manibui lumptum, aut in pe-
ctora molum tit ft. e. quels icelui aut opere
patratam, eat eogitatum est. Ziv. 3. VI. See-
lus divinum et bumanom. h. e. adrersui. deoi
at homioei. Id. 4. 38. legaloram contra Jul
gentium. Id. I. 41. Hloiiter icelerli. In Illo lu-
san. 2. 103. cognoieltur lllle Quidquid ubiqae
letet teeleram : non Thracia lantum Tidit Biilo-
nil itabnlii pendere trrannt Poitibui Ants! Li-
bya, ecelus ail Id quod eeelerati faeinorii indi-
eiam eit. — Scelera non habent consilium, pro-
Teib. apud Quintil. 7. 3. 44. b. e, rations ea-
— 248 —
rent: Impeta flunt et absque lententla. «f 2. Spe-
clatim scelue dicitur, qaod religion! et pietall op-
ponltar. Cic 2. Cat. II. 25. Ei bac parte pudor
pugnat, Illine petulantia: hinc Qdes, illiao frauda-
Uo: blno pietai, Illiac eeelui etc. *f 3. Dt Fu-
ror, Discordia, Lucius, Metal et bajusmodi trl-
itia Inferorum numina sunt, epad Firg. 0. JErt.
275., its et Sceiui. Seneca Here. Fur. 95. imo
Dills e regno extraham Quidquid relictum est:
venlat Inrisum Sceiui, Suumque lambent san-
guinem Impietat ferox.
II.) Tramlate. ^ t. Cniverslm dicitur de vl no-
eeadi in beitiii et rebus Inanimli. Plin. 29. Hist.
nat. 4. 23. (74). Inter omnia venenata salamandras
scelus maximum est. cetera enim singulot feriunl:
salamandra populoi pariter etc. Id. 25. ibid. 3.
0. (20). Nee bettiarum solum ad noceodum sce-
lera sunt, sed .interim aquarum quoque ac loco-
rum. — Scelera natures apud eumd. .3. ibid.
93. 95. (206). mnt terra motus, Incendia, iaun-
dationes et buJusmodL ^ a - Meialeptice teefut
est pcena, supplicium. Firg. 7. /En. 307. Quod
icelui aut Lapiihit tantum, aut Caljdone meren-
te? et 2. ibid. 229. et scelus expendiise meren-
tem LaocooDta ferunt. e| 3. xtera infelicitas, in-
fortunium, disgrazia, miseria, tciagura. Plaut.
Capl. 5. 5. 104. Major filiui poiitus est hostium.
quod boc est scelus! che tciagura e la mia!
et Ter. Ban. 8. 3. 32. Nee quemquam esse bo-
minem arbitror, coi magit bona felicitate! 0-
mnei advena slent, par. quid boc est iceleris?
F. SCELBRATOS. 1 4. Melonjmiee est homo
sceieratut, et oceurrit etiam cum pronomine
mate. Ter. Andr. 3. 5. 1. fjbi illic est lee-
lus, qol me perdiditl Plaut. Bacch. 5. 2. 57.
Abin' a me, scelus? h. e. soeletta muller. et 5.
1. 9. Is me icelut usque attondit dolis doctis In-
doetum. Id. Pert. 4. 9. 0. Ego pol te lactam,
scelus, te quoque etiam ipsum ut laraentere. el
2. 2. 10. Scelus tu puerl et. et True, 2. 7. 00.
Etiam, sceiui viri, mlnitare?
U to n t m. Quomodo tcelus differat a delicto,
facinore aliitque limilibut, F. tab FLAGITIUU
SCfiMA et
SCSMiTlCUS. F. SCHEMA.
SCENA, SCENALI9, SCEnArIds, SCENATl-
CUS, SCENATlLIS, SCfiNlCE, SCENlCUS, SCE-
NIFACTOR. SCENOFACTORrDS, SCEnOGBA-
PHIA, SCENOPEGlA. F. SC^NA, SC^ENALIS.
SCENARIOS, SC.ENATICUS, SGESATILSS,
SC^INICE, SOENICUS. SG/ENIPACTOR, SiLfi'
NOFACTORIUS, SOENOGRAPHIA, SCLENOPE-
GIA.
SCENA, a, f. 1, per svneopen pro tacena.
Fett. p. 330. 33. Hull. Scenan. genui fuisse ferrl
manifeitum est, sed utrum tecuris, en dolabra tit,
amblgllur: quam Cincius In Hbro, qui est de
Terblt prlscli, dolsbram alt esse pontiOciam. Li-
rial in Lydio: Corruit quasi Ictus scene, baud
multo secus. F . adnotata ad SACENA. A. Rich
ex anagljpio opere rilla Borgbes. docet icenam
laminae securli et dolabra ad percutieodum et
ad CEdendum pretulisse.
scEnObAtes. f. schcenobates.
SCENSAS antiqui dicebant, quas nunc ceoas :
qua autem nunc prandla pro eenis babebant, et
pro cenis Tesperaai appellabant. Ha Feslus p.
339. 14. Still. Dbi Scaliger mallet legi ctsnat:
node tificetnions, postee Hitcernium ; alii tcet-
not. V. C(ESA.
SCEPTlCL F. PTBRHO In ONOM.
SCEPTOS et seeptus, I, m. 2. oxTjirtiJc, pro-
ceila: a oxrJitTts, magno impeta decido. A put. de
Mundo. Sceptos generals omnibus (pracefiii),
qua da nubibui eedunt, nomea est. — 1SB. De
cognora. R. F. ONOM.
SCUASTERlA. F. CASTERIA.
SCI1BDA, Kbida, sceda et teida, a, f. 1. ayl-
Bb, a oxi'fes, findo f I. Bit pbilyra, plaguta,
membrane tenuis et papjri libro, ex qua cbarta
Bt. jPtirt. 13. Hist nat. 12. 23. (73). Primo so-
pina tabula scbeda adlinitur iongitudine papyri,
qaa potuit esse, reiegralnibus otrinqoe ampoiaiit:
transversa postea crates peragit. *f 2. Aeetpitur
et pro pageila, tabeiia, cbarta folio tioguiarl, et j
SCHEMA
eum aliit non eompacto: eojusmodl eit, In qno
icrlbimus, il quid ex tempore in mentem venit,
foglio, mezzo foglio di carta, cartella, cedohne,
pagina. Cic 1. Att 20. sub fin. Patut mibl libroe
eoi donavit etc. Enltere, at icbeda neqaa de-
pereat. obi alii leg. tcida eod. tensu. et a seindo
deduount, vel etiam a trxj£u, ted aspiratlone ex-
trila. (V. Charit. 1. p. 81. i"uijcn.) Quintil. I.
8. ad fin. Nam qui omnes, etiam indignat Ie-
ctioce, scbedae exeutit, aniiibue qooque fabulle
accommodare operam potest. Alii leg. scidat.
atartial. 4. 91. Ohe Jam satis est, ohe libelle!
Jam perveoimas usque afi ambllicos. Tu proce-
dere adhue, et ire quarts, Nee summa potes la
scbeda teoeri.
SCHEDrA, », t I. F. too. seq.
SCHEDIOS, a, um, adject. <jx 8 '8 ,0 «» f att ° *»
fretla, all improvviso, eittmpotalit, aubito fa-
ctus, inelaboratut, tubitarius: vox Grace a eye*
86v, prope, quia qaa subito flunt. prope et ata-
tim exsistunt. — Hinc
Schedia,cs, t. 1. absolute (subintellige nautt,
oxisioj vauj), genas nevigii inconditam, trabibat
taaium Inter se conneiis factum, quo mercimo-
nia-eircumferunt post amissam navem. Ita Fe-
slue. Ulp. Dig. 14. 1. 1. ante med. Navem ac-
cipere debemus sive marioam, tlve in allquo sta-
goo naviget, sire scbedia til.
Schedium, li, a. 2. absulute, substantlvorum
more, opui ineonditum et impolitum. Fest p.
334. 13. Mull. Eodem vocabulo Lueilius quoque
poemata levia et versus, non latii perfect! qui es-
eent, appellavil scbedia, quum dixit: Qui scbedlum
faciuat iaconditura. Auson. Edyll. 7. prmf. Bis-
sula in boc scbedio caatabitur, aut Erasious.
Petron. Sat 4. erfr. Ne me putes Improbaue
icbedium Lueiliana improbilaiii. h. t. latiram
Lucllii, qua audacter secuit Orbem, in bora tape
ducentos venui fundens. Apul. Florid, n. 23.
Etiam in isio, ut eit Lueilius, scbedio incondlto
eiperiminf, an idem stm repentinas qui et pra-
paralos. Sidon. 8. Ep. 3. Apollonil PjtbagoricI
vitam, ut Tascius Victorianus, e Nicomacbi scbe-
dio exscripslt, misl. Id. 9. Ep. 10. SI quod sebe-
dium temere Jecens cbartqlis putridis ao veter-
nosis eootinebatur, raptim coactimque translator
fesiinus exserlpsi. Alii interpr. de scripture mate
babita, male eustodile, corrupla.
SCHfioKUM, li, 0. 2. F. voe. praeed.
SCUfioOLA, a, f. I. (icbeda) deminut. a scheda,
Satva scheda, carticella, ctdola, polizzetta, cva-
iov. Cic. 16. Fam. 10. Hac te tenia jam epiitola
ante oppress!!, quam tu sehedularn, aut lilteram.
Hieronym. 3. in Rufin. n. 5. Fatsitaiatn icbe-
dularum in sancto viro oon suscipio.
SCHEMA, 80s, n. 3. et schema, a, f. t. -
a) Quod ad scriptiooem attinet, sunt qui icrlb.
tcema, prasertim epud Petron. et ^pul. non
uno in loco, el in Not Tir. p. 173., obi etiam
teematiewt hebeiur, at scida, aut tceda pro icfte-
da etc. — 6) De quantiiate obiervandura est,
primatn tjllabam in tcftemo apod Plautum lot.
eit eorripi, quum eadem apud ..ilos semper pro-
ducatur; quod tamen noli mirari, eteoim etiam
Grace apud Hesychium oy^ux et c-^e'^a babe-
lur. — c) Batione babita flexlonit, seu declina-
tionis, In dat. et ablet, plar. et tchefnattbnt ba-
bel, et schematit magii Latine. V. Diomed. t.
p. 285. Putsch. Lamprid. Elagab. 19. Vasa tebe-
matibue Ubldinositsimii ioquinata. Plin. apod
Cftarit. 1. p. 38. Putsch, dt Farront. Quam
maxima vicina Graco Grace dixit, at nee sebe-
metis qaidem dlcet, sed scbemasin. Sic emWe-
matit dixere et potmatis. P. EMBLEMA et
POEMA. — Sebema, fyjifta, est v^stis, habitus,
veite, abito, foggia di vestire: a evtce pro fan*
babeo. % 1. Generatim. Plaut. Amph. prol.
110. Nunc, ne bune oroatuin 7 us meum edrai-
remini, Quod ego bue process! sle cum terrlli
schema. Id. Pert. 4. 2. 2. Tbeatrum lepide con-
decorat schema. (Ua leg. Priscian. 0- p. 079.;
alii recti 01: Tiara ut lepidam lepide eondeeorat
Kbemam! Subdit vero, veteres tape bae nomlna
neutrs Graea termiaationis femiolo' tilnlisse.
et dogmam, diademam, syrmam, glaueomam
SCHEMATICS
dixiese. Hoc idem prscipue locum habet In no-
minibua propriii feraloiois, e Gratis Dominions
Beutfl genesis derivalia. F. /EMA, EUREMA, LA-
LEMA, MELKMA, NEUMA, PHILEMA, TOREU-
MA et ZETEJHA) Itcev. apud Non. p. 225. 3.
Mens. Perglte thvrsigerai Baceba; modo Baccbl-
oo com achcmate. 'Auct. verb. Achill. FFernsd.
t. 4. prssaga creatrix Subducena fatis aiieai ache-
znale aexua etc. *\ "2. Speciatim Qgura, speeiee, mo-
do, atteggiamento, figura. Sueton, Tib. 43. Ne
cul la opera edenda etcmplar Imj-'triHta) schemas
deestet. Ccecil. apud Priscian. loc. cit. Flttue in
me incedit aatle bilati eehema. Fitruv. 6. praif.
tnit. Ariatippus philoaophua, oaufragio quum
ejectus ad Ruodiensium Mat, anlmadrertisse!
geometries achemata deaerlpla, exclamavisse di-
citur: bene speremaa. bominum enim vestigia
Video. Id. 8. 6. Sphseroidea schema. Cat. Aurel.
1. /fait. 6. 51. Schema Jacendl. 1 3. Item fi-
gure dicendi apud rhetores. quia est veluti ha-
bitus et ornatua et conformatio oratlonia. Cic.
Brut. 97. exlr. Z^ijitaTet qua recant Grscl, ea
maxima oraant oratorem : eaqae non tarn la ver-
bis pingendls babent pondua, quam la iilutni-
nandis aenteatiia. Quintil. 9. 1. 14. laluendum
eat, quid accipere debeamua figaram. Nam duo-
baa modla dicltur: uno, quallscumque forma aen-
tentias, aicat la corportbua, la quibat, quaqao
modo aint composite, utique habitus est aliquia:
altera, quod propria schema dicitur, in aeaau Tel
termone aliqua a vulgar! et almplici specie cum
ratioae mulatio. Id. 4. S. 4. Schemata non ln-
Jucaada. Id. 9. 1. 27. aaslraulata et arte com-
posita. Martial. 3, 68. Schemata Dec dubio,
aed aperte aomioat lliam. h. e. noa lecte et
per flguram, aed verbis propriis apertisque. Pa-
tron. Sat. 128. grigidum acbema. et fragm.
Tragur. 44. Bwinann. Scbemas, loqui. parlar
figuratamentc. et £nnod. 3. Epigr. 10. Maseula
rhetorico schemata lingua tooet. % 4. Prauerea
schemata appollaatur, qua prsaertim a poetla,
contra legem loqueadi dicuatur la carmine.
Quintil. 1. 5. a med. Quasdam et faciem eolce-
clami babent, et did vitiusa noa possuat; ut
tragcBdia Thjeiles, et ludl Fluralia: quamquam
bmc sequent! tempore intercideruot, numquam
alitet a veteri&iu dicta. Schemata igitur nomi-
nabuatur, frequentiora quidem apud poetaa, aed
oratorlbua quoqua permiaaa etc Ban Quintit.
Adde Charii. 4., ubi diatinguit schema lexeos a
schemata dianosaa, et Diomea. 2. p. 410. et 449.
Putsch, r. METAPLASMU9. 1 5- Eat etiam
peouliaris appellatio figures cojuadam oratorios,
quae et emphaiii, et figura did potest. Quintil.
9. 2. a med. Jam ad Id genus, quod et frequen-
lissimum eat, et esspeotari matlme credo, venien-
dum est: la quo per quamdara auapicionem, quod
noa diclmus, accipi volumus- noa utique cod-
trarlum, at in it'euviiqc aed aliud lateoa et au-
ditorl quasi Inveniendum, qaod jam fere solum
schema a nottrla rocatur, et aode controversies
figuratas dicuatur. Ejus triplex us us eat : uaua,
ai dlcere palam parum tuiam eat' alter, li noa
decet: tertiae, qui veouetatis modo gratia adhl-
betur, el Ipsa novitate ao varietate magia, quam
si relatio ait recta, delectat. f. FIGURA. *f 0.
Controversial^ quas bac figure aeribuntur, figu-
ratcB et schemata appellaatur. Seneca 1. Con-
trov. procern. in fin. Schemata negabat decoria
caoaa invents, aed aubsidii, ut qutfd palam aurea
offensarum esset, ai palam dlceretur, Id oblique
et furtlm aubreperet. F FIGURATUS.
SCHEMATICS, adverb, oxijftattxe*, figurate.
Won. p. 334. 5. Plautus acbematice: Nam pater
foaa numquam cam ilia etiam limavlt caput. Scht-
tnatiee pro Scematico, quaai aie inacripta fuissel
aliqua ejus fabula, legit Lips. Epiit. Qucest. I.
I. c 18., qui potat, schematice a Ifonio addl-
tam, ut noa moaeret, figurate a Ptauto dictum
limare caput pro cuvcus«x£uy. Ita vero edidit
Bothe, aicut etiam alibi legitur scasnice, dulice,
comcedice: at Jtfercerias Scenatiro.
SCHB-MATsCUS, a, am, adject, (acbema) ad
schema perliaena. V. SUHBMA.
8CHEMATISMDS,- i, m. 2. Bj^atmw^ par-
Ton. iv
— 249 —
lar figvrato, ratio loqueadi per schemata et 0-
guras: Grsca vox. Quiftil. 1. 8. ad /in. V. ME-
TAPI.ASMUS et SCHEMA.
SCUESIS, Is, f. 3. «x £ '<"C' schema quoddam.
Jul. Ruf. p. 51._»— Si:hesis onoi/iaton apud
.Saeerd. in Analect. gramtn. p. 35. Adde Be-
dam ia Antiq. Rhel. p. 377. Capperon. at T.
Diomed. 11. p. 44 1. 26.
SCUIOA. V. SCIIEDA.
SCUlUlA, as, f. 1. oyi'3'Ov, tcheggia, fragmea-
tam ligai aut marmoria, quod fabri caxluodo
aut sculpendo dejiciant: a Vftfa, Qndo, la plur.
num. Fitruv. 2. 1. ante med. Iatervalla, qua)
relinquantar propter crassitudiaem matciiae, acbi-
diia et luto obstruunt. Id. 7. 10. Sarmenta aut
tsda scbidlaj oombursntur.
SCUlNlSL'S et schtEninuSi a, urn, adject. (»chi-
nas) ad scbiaum pertinena. Jttarcell. Empir. ci
19. p. 111. retro, Scbiniaum oleum.
SCUlNOM. i, n. «t
SCIifNUS vel acbiaoa, 1, f. 2. oytvot, lenti-
ecus. Fulgat. interpr. Dan. 13. 54. Die sub qua-
nam arbore viderla eot colloquentet aibl; qui ait,
aub acbino. — Neutr. gen. apad Isid. 17. Orig. 9.
11., ubi alii leg. squinum. V. lot. loc.
SCH1RR6SIS. F. SCIRROSIS.
SCHISMA, Stia, n. 3. oyioita. f *• Scisaura,
scisma: et translate; disseosio, diacotdia: a svijeo,
sciudo, findo, divJdo. TerGill. Prescript. S". A-
postolus dissensiunes et scbismata increpat. Adde
Prudent. 11. irepi orep.-19. et 30. f 2. Apud
Musicos unum ex iotervallia minotibus aemitoaio.
F. DIASCUISMA.
SCUISMATlCUS, 1, m. 2. axwuawoc, scisma-
tico, dissentiens, et disseatteniibus adhajreaj. Au-
gustin. de qucest. XFII. in JUatth. quceH. 11.
Scbismalicos non fides diversa facit, aed comma-
nionij disrupts aocietaa.
SClilSTOS, a, uui, adject o^ioxos, flssilia, et
acissilia: a oy^ita, Qndo, dlrido. f 1. Schistos
lapis, oxtoxas Xi&oj, genus lapidia hsematits ai-
mills, sic diclua eat, quia ai fraagatur, in mma-
tissimaa scbidiaa abit: none broecatello antico,
ut probat Corsi (Delle metre anU p. 115). Ejus
meraiait Plin. 29. Hislkjnal. 6. 38. (124). et 33.
ibid. 4. 25. (84). et 36. ibid. 20. 37. ((31). «| 2.
Schistum lac, o^teto'v fa'Xa, lac a aero diviium.
Fit autem hoc modo. Fictili nov^ervet caprlauia
maxima, ramisque llculaeia recentibua miaoetar,
odditis totidom cyatbia mulal, quod aiat hemiaas
lactia. Quum fervet, ne circumfundatur, prasatal
eyaibua argeoteua cum frigida aqua demiasua,
ita ne quid iofundat: ablotum delude Ignl refrl-
geratione dividitur, et discedit serum a lacte. Base
id. 28. ibid. V. 33. (126). Theod. Priscian. 9.
18. Lac bubaluin aobiaton juvat. ^ 3. Schistum
al'umen, op^iotij oTunnspto, genus alumlaia Dssilis,
et la capillameata quxdaRreaaescentla debiscea-
III. Id. 31. s'6i'd. 7. 39. (79). et 35. ibid. 15.
52. (186). Adde Ccel. Aurel. 9. Tard. 7. 103.
•f 4. Scliista ccepa, o^ioto'v xpo^uoy, later ees-
parum genera enumeralur ab eod, 19. ibid. 0.
32. (102). Earn, loquit, bieme cum coma aua re*
liaquuat, vera folia detrabunt, et alia auboaacua-
tur iiadem divuuria. uode et nomen. *| 6. Schi-
sta ova. V. SXTlsTUS.
SCUCENANTBU9 vel achosnaatbot, I, m. 9.
Ailes forms schoinuanthos, schanuanthos, stha-
noanthos, squinanthos, squinantut et sauinan-
Hum. — ScbtEQantbua eat flos June! ndoratj, squi-
nanto.* a o^oivof, juncua, et av&oe, Ooa. Ejus
raentio in medicloa babetar apud Plin. 21.
ffist. nat. 18. 72. (120)., ubi juncus odoratus
rocatur. Pallad. 11. R. R. 14. a med. Schsn-
aatbl ancis quattuor. ubi corruple squinunan-
thos, unde Italorum squinanto. et Pelagon. Ft-
term. 6. ad fin. Ad tuasem, schcBnaathi P. XUII.,
opobalsami P. XIII. etc. Adde ibid. 28. ab iniL,
apud quern priore loco achtsnuantfioi, in altera
seyrmanthos. et Ccel. Aurel. 2. Tard. I. ante
med., ubi leg. squinantus. et Feget. 1. Ft-
terin. 56. Sebsaanthl aemunela. Adde 3. ibid.
4u., apud quem sci'noant/tos. Adde Theod. Pri-
idon. A p. 315. et Plin. Falerian. 2. 17., apud
quus sqtsinanliuai.
SCHOLA
SCUdiKlCCl-X, Srum, f. plur. I. (scuaaus)
Schieniculas, laquit Fe$t., eppcllaro videtur mt-
retrtCes Plautua propter usum unguentl scbsnl,
quod est petsimi generis. Itaqae dixit: Diobolares,
schsniculee, cum exlritis (a(. eitortis) Ulii, eura
toaillis cruscalls (at. crocotiiia cruaculia). Idem
(Pcen. 1. 9. 54.) Proaedaa, pislorum arnicas, re-
liqulaa alicariaa, miseraa. acbosno dellbufas, ser-
vilicolaa (al. aervulieolaa) aordidaa. Farm 7. L.
L. 64. Mill. Diobolares, schasnlcula, miraculx.
Diobolares, a binle obolia : eehccniculge, ab acbosno,
nugario uogueato. obi Bothe scceno.
SOBCE.NlNOS, *, am. F. SCIIININD3.
SCIKENObATES, at, m. 1 . ■^•^iii.vofiifiK, cht
cammina sulta corda, fuaamoulus, qui per tu-
nes ludendo gradltur; a oyaiv<.i, funis, et 'flzivu,
eo, incedo. Juvenal. 3- 77. Aagur, acbosnobatea,
mudicua, magus, omnia norit. Inscript. apad
Gruter. 332. 7. (Orell. 2502.) et 768. 4. o. U.
CASStAE F2BEG&INAI IMTEOB. rAH. (h. t. Integra
fama) vtx. ab. xxvii. n. Biatve maot. {tic pra
jchcenobates) sard, conivoi s. K. r. L (h. *. bene
oiereati ponendum juuit.) Ia loco postoiiore
perparam acribilur a h. r. l.
SOHCENOrITICDS, «, um, adject, axptvo/fc-
tixoc, ad icbcEuobatea per tineas, ut Ara scUos-
nobatica, exercitium funambulorum. Cat. ad Cic.
8. Fum. 1. sub fin. Ego qui acirem, Q. Pom-
pejum Baulia lebranobalicam facere, et usque' eo>
ut ego miaererer ejus esuriel. l'lorlque tauten rectius
leg. empenettcam, quam Tocem vide luu lodu.
SCHCENOM, n. «t
SCHCENUS t>eJ achasnoa, i, m. 2. ajgHfOft Juo-
cut, frutei, eujua varia aunt genera, apud Plin.
21. Hist. nat. C. 18., later quas odurati uiitf
est viala coadieadis, et euldam viliorl unguenld
facie ado.
L) Propsle. Calo R. R. 105. Scbaaum et ea-
lamum In doliunt Infuadito, ut oduratum aiet.
CoJuns. 12. R. R. 20. Odorca vino fere aptl *iiul.
qui cam defrulo coqauatur, iris, fmnum Groscum,
schffiaum. Adde Ibid. 51. Est idem ae icboaau-
ttwa. V Cal. Aurel loc. est. la TRIPTICUS. ;
II.) Metoajmice ^1 Oogueatum de qao),<P'.
ia SCIICEMCUL^. f 2. Fault, rel nets* e jua-
co Plaul. Rud. 2. 1. 5. Slice scbisai, ttqucb*
ar undines sunt nobis qtisistu et eultu. Alii leg.
hami. ^ 3. Item meosura rlatam apud I'ersaa
et jEgjptios, qualluor aut qulnque tnllliaria con-
tinena. Of. Italorum perlica' Plin, 6. Hist. not.
26. 30. (I2j). Peraui acbccaoa et parasaogas, alii
alia menaura, determiiiaut. Id. 12. ibid. 14. 30.
(53). Scbsoua patet. Eraiostheuis raliune, atadia
quadraglata, boo, eat pasiuum qulnqoe millibus:
aliqut triglnla duo atadia singulis Kbaola de-
dere. Adde 5. ibid. 10. 11. (63). Uioo trischa-
nus, Tpi'o^_oc»o«, trea eebosaos eoatiaens. Id. 6..
ibid. 24. 20. (85). Euphrates Arabian et Com-
magenem distermiaat trlschosM menaura.
SCBCLA, aa,f. 1. Scola invenitur in MSS. et
Inseriptt: r. Inscript. Heap. 9227. et 2t*tu«
archeol. 1865. in Dee p. 431.; et .etiam ucola
(unde Fr. icole) In Inscript. apud -So««i, Rom.
sotltrr. ST. I. p. 320. — Scbola, propria otium,
requlet (Ct Fitruv. loc. cit. 5 6.): a o-x,oaw, quod
idem stgniGeat (unde el oxpXa'fes, eewe labore,
cunetor) et oocjungl potest cum T. ex*>>> tenere,
retlaere, apud Latinos dicta est, nl ait FuU, con
ab olio ae vacations omol, led quod, eelerit re-
bus omiuia, vacari llberallbus itudiis poeri de-
beat: est itaqae lltteraria oceupelio, erudite die-
putatio, doctrinal explicatio, letterario essrcici'o,
(ratlentmento erudtto, disvuta, insegnamtnlo
letter ario o scientifico.
I.) Proprle. Cic 3. Fin. 1. 1. Ne me taroquam
pbilosopbum putetla achoiam vobia tliquam ex-
pllcaturum. Id. 1. Tute. 4. 8. Sebolat Qraworum
more habere. (Cf. Atuon. Edyll. loc. cit.) at Hid.
a med. Itsque dierum qulnque echolas, ut Grsecl
appellant, in lotldem librae contuli. «t S. ibid.
34. 81. Carta acbols sunt de exstlio. Id. Pis. 26.
60. Yerlere ae ad alteram aeholam. Quintil. 8.
6. 59. Telut regeatsa la boa eommentarloa scbo-
Is. h. e. dispuiatloues rhaiorioss. Alii luterpr.
de diacipulis. Id. 3. 1. 14. e)sho!aa pomeriillaruB.
12
SCHOLARIS
II.) Translate, f 1. Melonjmice ickola ssplus
eit locus, in quo libaralibui itudiis sub magistro
operam damut, ludai litterarlus, gymnasium, 3>-
SaoxaXeiov, yvuvdatov, axoVg (It, scuola, ginna-
tio, accademia; Fr icole, lieu ou Von tntti-
gne, acadimie; Hiip. escuefa, gimnasio, acca-
demia; Germ. Schule, Collegium, Academie;
Angl. school, tcliaol-hou.se, academy). Auson.
Edyll. 4. 6. Grajo schola nomine dicta est, Jatta
laboriferls tribuantur at otia Musis. Cic. 2. Off.
25. in fin. Sed de toto boe genera commodlo* a
quibusdam ad medium Janum sedentlbus, quam
ab ollls philosopbis nlla in sebola ditputatur. Id.
2. Orat. T. 28. Hominem aadietit de sebola st-
que a roaglstro, et Gracis litterla eraditam. Id.
Pit. 25. 59. Homo politut 6 sebola. Martial. 3.
20. An otiosus in sebola poetarum Lepore tinctos
Attico sales narrat? Alii hoc dictum speciatim
yoiuot de looo, In quern ad poetarum carmine
recitanda convenlebatur. Sueton. Gramm. 10.
Scbolam aperire aprire scuoia, magistrl munus
suscipere. el ipid. 6. et 18. dimittere. h. e. mo-
nil's docendi deponere. Plin. 26. BitL nat. 2.
8. til). Sedete in sebolis audition! operatoa, gra-
tiiis erat. Fal. Max. 1. 8 n. 17. Scholato adire.
Quintil. 1 2. 2. 23. Sebola rbetorum, Aeademia
spatia. Id. 2. 1. 3. Sebola minor. Id. 5. 13.30.
In sebolis et In foro. Id. 2. 3. 10. In scholis
et domi. — Quam memorat Plin. 35. Bitl. nat.
10. 37. (114). et 38. ibid. 5. 4. (22). scbolam
in Octavia porlicibus, fuit atatio quadam instar
iadi iitteraril, in quam conveniebant pbilosopbi
eteruditi homines disputandl el colloquendi causa,
qnamque Graci Xa'o^Tj», nostratei casino vocant:
hue tpectat Intcript. apud Orellium n. 344. c.
ILAVIO CAMILIO H. VtB. COt. HBLV. K.AMIM AV-
OVBTt OVBM 0RD0 PATB0NVM CIViTATIS C00PTAVIT
I'QVI OB MERITA SITS BROA RBM FVBr.ICAM SCBO-
LAM ST STATVAS DBCREV1T VICAHI BBOBYDONENSBS
ami co et patroko. % i. Dicitur et de ipsis di-
ecipulis, et sectis addiscentiam. Cic. 1. Orat.
13. 50. Clamabunt omnia gymnasia atque omnes
pblloiopborum sebola. sua hsec esse omnia pro-
pria. Plin. 29. Hist. not. 1. 6. (6). Dissederunt
ha* diu schola : et omnes eas damnaTit Heropbl-
lui. Id. 14. ibid. 7. 9. (76). Exoievit et prota-
gion, quod Italicis proiimum fecerant Ascle-
piadis schola. . ^ 3. Sehola erat etiam locus,
exercitii militeris. Iter, di M. Lolliano p. 27.
(Orell. 3300.) schola armatvb. h.e. armatura-
rnm. F. ABMAT0KA. % 4. Dicta snnt etiam
schoke, corpora live ordines varil generis bomi-
aum, unl eldemque officio addictornm, at Schola
agentium in rebus, doraesticorum , militum In
Paiatio appareotiurn, quastorura etc. Impp. Ar-
cad. Honor, et Theodos. Cod. 12. 20. 20. Nollus
de sebola agentium .In rebus de cetero locum
mortal conetur invadere Impp. Theodoi. et Fa-
lentinian. ibid. 17. 2. Priroieerius domesticorum
et protectorum utriusque sebola. Ammian. 14.
7. 1 1. Sebola Palatina et protectorum. Coripp. 3,
Laud. Jutlin. 158. Acciti proceres omnes, sebola
ouncta PalatI Jussa suls adstare locis. Justinian.
Cod. 4. 65. 35. Milites appellamns tarn eos, qui
■ub exeeiiis maglstrit militum tolerere noscantur
mititiara, quam qui undecim devollssimia scholis
taxatl snnt, Intcript. apad Gruter. 169. 7. SCHO-
l>A BPBCVLATORVM L8GI0NVM I. ET II. ADIVTBICVM
PIABVM f IDBllVM »tC." F. SCtiOLAHIS et SC0-
TABIUS. — Hlnc comitet uholarum, qnl scho-
lis Palatini* praerant. Cod. Theod. 6. 12. Gf.
GOMES. ^ 6. Eodem nomine appellatt suul
adiBcIa, in qua ejusmodi corpora conreniebant.
Intcript. apad Gruler 170. 3. o. avilivs lici-
KITS TBOUVS CTRATOb SCHOL'K 01 «VO FBCIT. BE-
BHYX AVG, h. DRVSIANVS A. FABIVS XAJiTBVS CVJt.
SCBTBIS LIBRARIIS BT FRABCOMIBVf A8D. CVR. iCHO-
1AM AB IKCHOATO HEFSCBRVIIT HABM0B1BVS ORKA-
V8BVHT VICTORIA!! AVGVSTABf XT IEDE8 A8HBAS BT
CBTER4 OBVAHEMTA di »va fbcvbu fbcbrtbt Ad-
ds JUtf. h. Alia apud Reinet. c(. a. n. t7. coti.
CBSTOHARIOn. SCHOLAH C7M aBTOMJ pBCVUIA STA
rsciT. V. AETOMA. Adde el. i. n. 273. Hoe
pertinent Sebola quastorum (dr qua videtur esse
Iuiciipuo mode aUaia.) et Sahola UalU et Ce-
— 250 —
pulatorum, qua fuerunt in tertia regione TJrbls,
ut est apud Sex. Ruf. et P. Victor. Schola Gall!
nomen babuisse videtur ab eo, qui eistruxit: Ca-
pulatorum, ab diitributoribus olei, quod publice
Bomam quotannii advehebatur. V. OLLA et Fa-
let, ad Ammian. loc. ciU — De schola carru-
carum in Intcript. apod Orell. 4121. et 4924.
V. Zirqrdini ad Leg. nov. p. 451. et CAE-
ROCA. ^ 6. Metapborice scholis bestiarum di-
cantur ampbilbeatrales ludi, sea ipsam amphi-
tbtatrum, in quo ipsa certamina edebantur. 7*er-
tull. Apolog. 35. Testis est Tiberis et schola
bestiarum. n. e. Tiberis, in quern rei conspira-
tions in principem mergantar, et certamina fe-
raram, quibus iidem laniandi objiciuntur. ^ 7 -
In balneis tchola fuit- tocos, puta spatiosi mar.
glnes, aut porticos circa labram, ut conjicit Mer-
curial, .1. 1. art. gymnast, e. 10. ante med., abi
otiosi conslstebant eispectantes, dura* alii lavarent,
qui priores locum occapaverant, camera termale.
Fitruv. 5. 10. ad fin, Magnitudines balnearom
sint ita coraposita: quanta longitudo faerit, tertia
dempta, latitado sit, prater scbolam labri et al-
vei. Scbolas autem labrorum ita fieri oportet spa-
tiosas, at qaum priores occupaverint loca, cir-
cumspectaotes reliqul stare possint. Adde In-
tcript. Ifeapol. 2227. f 8. In Intcript. apud
Reinet. cl. 16. n. 53: (OreH. 4542.) Schola ol-
larum est ordo sea series oliarum sepuicraiium.
F. OLLA. — ItB. De cogn. B. F. ONOM..
SCHOLABIS et scolarls, e, adject, (sebola)
J I. Est, qui ad leholam pertinet, di scuola.
apell. 3. sub fin. Seholarla incboamenta Id.
5. p. 139. monitus. Bieronym. Ep. 36 -n. 14,
declamatio. Prudent, 9. vtoi axtf. 16. murmur.
Inscript. apud Ore!I.-1183. otlam. *| 2. Impp.
Honor, el Theodos- Cod.^Theod. 11. 18 1. et
Cod. Justin. 12. 38.. 14. et rnrsui Cod. Theod.
7. 4. 34. appellant tcholaret militei cohortium
cuslodia sacri Palatll depuiatarura. Sulpic. Se-
ver. Fila S. Martin. 2. ■ Inter scbolares alas
sub Constantino rnilitavlt. F. voc. prac Alii
aliter interpretaninr.
SCHOLASTlCA, Oram. F. SCHOLASTICOS-
SCHOLASTICS vel scolastice, adverb, (scbola-
stlcus) idem quod rhetorice. Sulpic. Sever. Dial,
1. 4. Adde. Anecd. Helv. p. 54. 21. Bag.
SCBOlASTIcCLDS vel scolasticalui, 1, m. 2.
(scbolaslicns) demt'nut. a scbolastieut. Catsiod.
de orat. 1. ed. Garet. Code derivativa et demi-
nntiva veniunt, at schola, echolastlcns, scbolasti-
calus. abi at scholastlcell us et sohola-
itlcellolus. Char it. 2. p. 128. Putsch. Ui
moA'anoi montanlcaioi, scbolasticus scholastl-
calus. Donat. Art. gramm. 2. p. 1723, Putsch.
eadem habet.
SCaOLASTlCUS vel scolasticus, a, urn, adject.
c^oXooTneo'e, da teuola, tcolaslico, rettorico,
oratorio, ad scbolam pertinens: przeipue ad o
ratorias declamationei, et eioquentia etudium.
Gill. 15. 1. Scbolasllca declamation en. Tae. dial,
de Orat. 14. in fin. controversla. Farro apud
Hon. p. 452. 1. Merc, auras. Quintil. 11. 1, a
med. materia, h. e. de qua dlsputatar in scholis.
Plin. 2. £p. 20. a med. Safuciant dua tabula,
an scholasUca lege tertiam poscls. h. e. lege et
more otiosoram hominam eliam iniuper poscls.
Id. 9. Ep. X. Nisi forte volumus scbolesticat tlbl
atqae, at ita dicam, umbraticao lltteras millere.
— Hlno
Scholattica, Brum, n. plor, 2. absolute, de-
clamationei, controversla rhetorics, materia rhe-
torics. Quintil .4. 2. 30. In tcholastlcif oon-
numquam evenit. at pro narrationo sit propo-
sitio. Id. 1. 1. ante med. Nam quadam io scbo-
iasticis pooantur ad coojungendam modo acta
rei seriem.
Scholatticiu,^ i, m. 2. absolute •} 1. Est qui
declamatorlbus,* et eloqoentia in icboils, sea ei-
bedris in portico gymoarii alicujus dat operam.
rettorieo, tcolare. Pelron. Sal 6. Iogens scbo-
lastieorum turba in porticum venit, at apparebat,
ab eitemporali declamatione nesclo cujus. et ibid.
10- Qui" tamquam icfaolastici ad caoam prorni-
ilmus. seil qoia soiebant declamalorei, quo plu- ,
SCIADEUS
I res anditores bebercnt, comas aliquando ejbifcere«
Quintil. 12. 11. circa med. Cognosaere enim, el
priecepta Vivendi perdiscere, et in foro nos ex-
perlri potuimoa, dam scholastioi sumus. Adde
Tac. dial, de Orat. 15. estr. et »6id. 42. et Plin.
1. Ep. 24. 5 a - Qalcamqae est litteris eiuditus,
doctus HberalibQi stadiit, elegant moribus, ut so*
lent esse litterarnm studiosi, tcholasticus diet
potest- — a) Generatlm. Alex. Aurel. in ep.
apad Capitolin. Maximin. jun. 3. Quamvii Ipse
adoleseena et palcber et schoiasticas, ad Greseas
munditias eruditus esse videatar. Bieronym. Fir.
iiluttr. n. 09. Sereplon oi> elegantiam ingenll
cognomen scholastic! meruit. Sulpic. Sever, dial.
1. 9. et dial. 2. 10. a med. Nam quia scbola-
sticus ei, non immerito te verso Comici lllias
(rer. Andr. 1. 1. 41.) admonebo. Obseqniom
amicos, Veritas odium parit. Feget. 3. feferfn.
protsm. Libelli erit pracipua felicitas, si eum nee
scbolasticus fastldial, et bubalcus intelligat. Apvl,
2. Mel. Beus to, schoiastice, ait (nempe ancllla,
eai ills savlam irapegerat), dulcem et amaram
gustulam carpis. h. e. simplei et Imperlte reram
hamanaram: eujusntodi sunt qal in sebola adbao
et ambraticis litteris versantar. Adde Firg. Cat.
7. 4. — 6) Speciatim slo etiam appellator rhe-
tor, quamdlu in scholis el in privata o rubra cau-
sal agit declamando. Sueton. Rhet. 6. di C. At-
but. Silo. Declamabat autem genere varlo : modo
splendide atque adoroate: torn, ne usquequaque
scboiastiCQS exlstimaretur, circomcise ec sordide
et tantummodo trlvialibus verbis, h. e. ne v.ide-
relur meditate afferre, et ei ecripto, at sape fa-
ciunt achoiastici eioquentia studios! : cuplebat
credi, se dicere seire etiam ex tempore. (Adde
Senec. 3. Contrnv. prcef.) Plin. 2. Ep. 3. An-
num sexagesimum excessit. et adhuc sCbolasticat
tanlum est. quo genere bominum nihil aut aim-
plicius, aut sincerius, aut melius. Nos enim, qal
in foro verisque iitibui terimar, maltum malitia,
quamvls nolimas, addiscimus. Tac. dial, de Orat.
35. At nunc adolescentali nostri deducuntur in
scanas teholasticoram, qai ibetores vocantur, elo.
sewnat dicit, quia Acta caasa id sebolis agita-
bantur, quemadmodum In scana ficta fabula. —
Quum vero bujusmodl rbetores in eioquentia exer-
cenda plurimum proflcerent, et legates formulae
apprime callerent, hino sape in praaidum pra-
toriis aderant relt et litigatoribai, et pro iitdem
sapplicee libellos imperatori sen Judici nfferendoi
seribebant, ac propterea advocatornm munla fus-
tlnebant. Auguttin. Tract. 7 in Joann. Qui
babent cansam, et volunt suppllcare imperatori,
quarat allquem icholastlcum jurlsperitum, a quo
sibi preces componanlur, ne forte, si aliter pe-
tierlt quam oportet, non solum non impetrent
quod petunt, sed et panam pro beneficio conse-
quantor. Imp. Constantiut Cod Theod. 8. 10.
2. Nee latet mansuetudinem nostram. sapissime
scholasticos ultra modum acceptis honorarlii, in
defensione causarum omnium et annonas et earn*
plus accipere cooiuesse.
SCnOLASTlCOS, i, m. 2. F. voc. praced.
SCHOLIASTES, a, m. 1. o^aXiaavnc, scriptor
icboliorum, inlerpres; Grsca vox, a o^o\--a^a,
scholiis illustro, ut Scboliastes Uoratli, Jiivpna-
lis etc.
SCIlOLlCUS rei scollcus, a, am, adject, o^o-
Xtxo'c, di scuola, ad scbolam pertinent. Gell. 4.
1. Ottentabat quisplam grammatics rei doctor
scbolica quadam nugalla. Farro apod /fan. p.
452. 1. Merc. Sebolaslicis farris auribus scholien
dape, atque ebriis. Capell. 4. p. 94. Scboileuip
axioma.
SCHOLlON, 11, n. 2. c^oAioy, Graca vox, «
o^oXtj, schola: breve scriptum, ditpulationeni, la-
terpretationem tigniQcans . Cic. Grace usorpaC
16. Alt. 7. et ipse Atticut ibid.
SCHDTATUH. P. SCYTATCM.
SClA, a, f. 1. ioxiov, Idem ao coxa. Plin. Fa-
lerian. 2. 33.
SClADE, es, f. 1. (scia) ischias, tciatiea. Sexl.
Ptacit dt Medic. 23. 2.
SClAOEDS, i, m. 2. piicls marln us mas, cxta-
Stiic, cujui femina sci^ne, ski aiva. dicitur. No-
SCIiENA
men habent a oxict, umbra. Plin. 32. Bist. nat.
11, 53. (151). V. DMfcRA.
SULENA. ib, t. 1. K. voc. praced.
SClAGRiPHlA vet" seiograpbia, a, f. 1. axtcc-
vpa#a, disegno d» aualche fabbrica, abbozzo,
mode«o, adumbrate deteriptio adificii: a own,
umbra, et waf m, icribo. Differt ab ichnogra,phia,
qua) e»t deacriptio solius area «eu plani : et ab
ortbograpbia, qua frontls tantummodo erectam
imaginera reprasenlat: at gciagrapbia totum per
umbras et llneamenta deaeribit oorpus adiucli.
Pitruv. 1. 2. Sciagrapbla est frontis et laterom
sbscedenlium adumbratio, ad cireinique eentrum
omnium llnearum responsus. Alii leg. sciogra-
phia: alii vero recliui sccenographia, h. e. uni-
vertl tecti deformatfo: a oojvtj, vel cx»ivo«, ta-
bernacolum, tentorium, quia in ea totum sdirl-
cium cam iuo tecto describitur.
SdAMACHlA. V. SCIOMACHIA.
SCf APOUES. P. SCIOPODES.
SClAS, adis, t. 3. genus piscit marinl. Pl\n.
82. Bist. nat. II. '53. (151)., ubi SMsg. tolas.
SClATlCUM, i, n. 2. P. voc. jeq.
SCI ArtCUS, a. um, adject. (scia) Isehladjeui.
Boeth. Music. 1. 1. p. 1375. Quos scbiatici {leg-
icialici) dolorea vexabant Adde Plin. Palenan.
2. 37. et 4. 12. — Bine
Sciaticum, i, n. 2. absolute est idem quod
Iscbias. Apul. Berb. 24.
SUIBBdLBTH. V- SMUOLBTH.
8C1B1LIS, e, adiect. (scio) scibile, qui scientia
eomprebendi potest. TertM. 5. advers. tfarctott.
16. Non omnibus scibilis. CapeH. 4. p- IM« A-
iicului rei scibilis scientia est.
SClDA. F. 8CHEDA.
SClENS, entis, particlp. F. SCIO.
SClENTBK, adverb, (seiens) Comp. Scientiu*,
Sup. Scicntissime. — Scienter f 1 . Est sciendo,
non Ignoranter, data opera, de industria. Ftm.
Pantg. 64. Eipresslt verba, quibus caput suum,
ei scienter fefellisset, deorum ires eonsecraret. Ad-
de Auquslin. contra duas ep. Pelag. 3. et 47.
et contra Jitf. Pelag. 6. ^ 2. Ssspiue est scite,
intelligenter, saputamente, ei&OTwc, eic«m)(iovtoj.
Cic. 1. Orat. 29. 132. Ut iis, qua babeant, me-
dice et scienter utantur. Id. 2. ibid. 2. 5. Bene
dicere est scienter et perite el ornate dicere.
Ifepot praf. Saltare commode scienterque tibus
cantare; GeU. 17. 5. a med. Perite et scienter
dicere aliquid. Cess. 7. tf. G. 22. Galli aggerern
cuniculis subtrabebant. eo scieniius, quod apud
eos omne genus cunicolorum notum atque usl-
latum est. Cic. 1. Divinat 41. a med. Etrorla
de cslo tacta scientissime animadvertit. Id. Orat.
52. 175. Neminem in eo genere tcientius versatum
Isocrate conQtendum est. Id. 2. Off. 5. sub fin.
Moderate et scienter uti aliqoa re. et t. Orat.
29. 132. Modice et scienter.
SClENTiA, a, f. 1. (scio) q i. In «">g.
nam. — t.°) Subjective, ut ajunt, est actus
sciendl, eognitlo, inielligenlia, ootitia, t*»T)jt(ig
■ (It. saputa, cogni.iont, notiiia, pratica; Fr.
science, connaissa.net ; Hisp. ciencia, conoci-
rniento; Germ. d. IPissend, d. PPissen, d. Eennt-
niss; Angl. knowlegde, science, skill, expert-
nest). — «) Absolute. Cic. 2. Phil. 23. in
/in. Notabo siogulas res : etsi nullo modo poteril
oratio mea satlsfaeere veatra sciential, dir ijuonto
tioi ne tapete. et I. Off. 6. 18. Omnes^ trahl-
mnr et docimur ad cognitionis et scientias cu-
piditatem. et ibid, in fin. Omnis cogitatio roo-
tusque anirai in stndiis scientia eognitionlsque
rarsatur. Id. 4. Berenn. 41. a med. His in unum
locum collatls, certam samere scientiam, oon
susplcionem maleflcll. Id. leg. Btanil. 10. extr.
Hoc meam scientiam fugit. nol so. et Tac. 3. -*nn.
69. Neque poue principem sua scientia euncta
complecU. Fvlgat. interpr. Pi. 138. 6. Mlra-
tilis facta est scientia tua ei me (ft. e. pro ma,
super me), et non potero ad earn. ft. e. adml-
rabilior, vel sublimior est tnl eognitlo, qaam at
earn assequi possim. — In plur. num. id- 1.
Reg. 1 . 3. Deus seientiarum. ft. a. scientisslmus,
omnium seiens, qus a nobis agnnlur, et intra
dos latent. — b) Cum Genet, rei, quam quis
— 251 —
scit. Ctc. 1. Orat. 14. 60. Regionum terrestriom
et maritimarum scientia. .ffsrt. 8. B. G. prowm.
Commentarii sunt edili, ne scientia tantarum re-
rum scriptoribus deetset. Cess. 2. B. G. 20. lis
difficuitatibus duas res' erant eubsidio, scientia
atqne usus militom. Tac. 16. Aim. 17. Miita in-
ter patrem fllinmque eonjurationis scientia fingi-
tur. ft. e. conseios fuisse eonjurationis patrem si-
mul et filium. — c) Cum Genet, persona, quae
scit, et Ablat. rei, quam quis sait, com prw-
pos. de. Cic. Sail. 13. t'n fin. Cujus scientiam de
omnibus constat fuisse, ejus ignoratio de allquo
pargatio debet tlderi. — 2.°) Objective, oil
ajunt est doctrine, eroditio, facultas in aUqua
arte liberal! (It. tcienia; Fr. science, erudition,
jawot'r, instruction; Hisp. ciencia, erudtcion,
doctrine; Germ. d. FFissenschaft, Gelehrsam-
keit; Angl. erudition, learning). ■— a) Abso-
lute. Cic. 6. Fam. 22. a med. Memoria et scien-
tia multa eomprebendere. Id. 1. Orat. 14. 59.
Promere quippiam ex obscuriore aliqua scientia.
Id. 1. iVat. D. 33. 91. Enamerasti memoriter et
copiose (at mlbi quldem admlrari liberet, in bo-
mine esse Romano tantam scientiam) use^e a
Tbale Milesio de natura deorum pbllosophorum
tententias. erudiiione. et Quinlil. t. 4. 6. Eier-
eere aUlssimnn erudltionem ac scientiam. Id. 2.
15. 33. Scientia eivilis. Parro Sat. Menipp.
p. 91. Oehl. multiplex. Id. 2. 21. 24. consum-
mate. Id. 5. 10. 119. muta quasdam. Id 1. 4.
27. Irivialis. Boral. Epod. 17. 1 . Jam Jam effi-
caei do menus scienlis. ft. e. veneScio, maleB-
cio. Rarsuin Cic. 1. Orat. 20. 92. Quibas non
scientia asset tradenda, sed exigui temporis ob-
scure opinio. Id. 1. republ. 2. 2. Etsi ars, quum
ea oon utare, scientia taraeu teneri potest, teoria.
Id. 1. Divinal. 1. 2. Dluturna observatiooe ali-
cujus rei scientiam efficere. — 6) Cam Gene-
tito. Cic. I. Divinat. 41. 91. Magorum discipli-
nam sclentiamque percipere. Id. 1. Orat. 6. 20.
Omnium rerum atque artiuui scientiam conse-
qui. Sulpic. tide. 4. Fam. 5. Tenere medicinas
scientiam. Ct'e. 2. Orat. 9. 36. An, qua: verbo-
rum aut faciendorum ant deligendorum scien-
tiam proutetiir. Cess. 3. B. G. 23. Habere scien-
tiam rei militarls. Sail. Jug. 67. Scientia militis.
Justin. 2. 4. 17. belli. Quintil. 7. 3. 8. bene di-
cendi. Id. ibid.-i. 12. declamandl. Id. 8. 6. 26. ar-
morum. Id. 12. 11. 21. Ilberalium disciplinarum.
Id. 2. 15. 36. civllium ofGeiorum. Vellej. 2.79.
2. militarls et mariiima? rei. Cic. 2. Nat. D. 62.
extr. Neqoe serendl, neque colerrdi, nee deine-
tendi, neque condendl.fructus ulla pecudum scien-
tia est. et 1. Legg. 6. 18. Scientia juris eivilis. —
Scientia voluptatum apud TVic. 16. Ann. 18- est
intelligence earum rerum, quae lutu constant, et
corpori voluptatem cibis, sonis, unguentis, tar-
pibus oblectationibos alTerunt. — c) Cum Abla-
Uvo, etpraspos. in. Cic. 9. Phil. 5. 10. Admira-
bilis et Incredibills scientia in legibus interpietan-
dia. — 3.°) Item dlcltur de artlbus mecbaolcis
et fabrlllbus. Plin. 34. Bist. nat. 7. 18. (46),
Ea statua Indicavit, interiisse fundendl aris scien-
tiam, quum Zenodorus scientia togeudi caslandi-
que nulli veterura postponeretur. Id. 35. i6id. 12.
14. (153). de pJastice. Quo apparet, antiqaiqrem
hanc fuisse itientiam, quam fuudeodl aris. — Ce-
terum unum ab altero usu semper baud facile dl-
stinierii. *J 2. In plur. num. Cic. Stnect. 21. a
med. Quum tanta celerltas animoram sit.tanta me-
moria prateritorum futurorumque prudentia, tot
artes, tanta scientia, lot Invanta, non posse earn
oaluram, qua res eas contlneat, esse mortalem.
fitruu. 3. prcsf. Scientias artiBcioram penltus
litentas Judlcare. ^#rno6. 2. p. 55. Quod si ha-
berent scientias anima. Augustin. 7. Civ. D.
30. Scientia artium variarum. Jul. Paler. 2. 13.
Seientiarum artes.
Homonym. Ila dlfferl scientia a tsotitia et
eoonitione, ut bac sit quodamroodo exterior, Il-
ia intima rei ootio, aut bac rei simplex perce-
plio, ilia peoitior ac eertlor notio seu intelli-
gentia. Cic. Seneec. 4.12. Quanta notitla ao-
tlquitaiis! quanta scientia Juris Romanl. et
3. 0.' at. 33. 136. Nulla cognitiooe rerum, nul-
SCIL1CET
la icienlla. Adda 1. Fin. 19. ««• « 1. Off.
61. 9.
SClENTllLIS, e, adject, (scienlia) ad sclentiani
pertinens, scientiflcus. Boeth. Aristot. Analry
post. 1. 10. p. 530. Si autem idem est inturrogauo
sjllogietica et propositi contradictionis, propasi-
tiones autem sunt secundum unamqaimque scien-
tiam, ex quibus est sjllogismus, secundum unam-
quamque erunl utlqoe aliqua interrogationes
soientiales, ex qaibas qui est secundum unam-
quamque proprius fit sjllogismus.
SClENTiALrTEE, adverb, (scientialis) scienter r
secundum scientiam. Ctaud. JUamert.' 2. Stat,
an. 5. Ulud In animo numerosnm potius arbl r
tror, quo aadem ideniiallter compos est numer-
ut non partlbus, tlcul corpus, numerosa » lt ».**«
ipsum dignoscat, et secundum eumdem judicr
numerum. ... j r
SClENTlFlCCS, a, um, adject, (scientia el, ft-
cio) ad scientiam pertinens, e'«wr>]f*oi>!xoe. Boetn.
est, quoniam Aristot. Analyt. post. 1.7. p. 527.
Manifestum de iis, qua sunt per se, scientific*
doroonatrationes sunt. , . ' .
SCIENTIOLA, a, f. 1. (scientia) detmnut. a
scientia, parva scientia. Augustin. 11. Civ. v.
31. Tereor, ne seleotiolam nostram leviter ma-
gi* quam otilHer jactare telle videamur. — fo
plar. nam ^rnob. 2. p. 56. Parvas conelnnavit
ldentiolas artium.
SCILICET, adverb. Divise Invenitur apud Lu-
cret. 2. 809. Xachmann. Scire .licet sine eo fieri
non posse putandum. XamWnus tamen leg. set-
licet id' sine eo etc. At idem Lucrel. 3. 866.
Scire licet nobis nil esse in morte ttmendum.
— Tox constat, ut doeet Fesl. p. 343. 20. mil.,
sx scias vel scire, aut polios, ul Madvigxo ad
Cio. 5. Fin. l..videtar, ex Ipsa radice verbi
ecire, et licet (ut videlictt ex v. videre, et Uicel
ex v. ire et licet), r. de hae voce 5luremou.g
ad Arch. II. p. 69. seqq. ed. 1., et Sladvvg loc.
cit. p. 608. — Scilicet ^ 1. Generatira idem ac
manifestum est, perspicuum est, e manifesto, e
facile a vedere, S^svdt., J>j, et. hoc sensu in-
finitum post se babet. Sail. Bist. fragm. p. 69.
Kritt. Scilicet eos gratiam ab eo peperisse. £u-
cret. 2. 468. Scilicet, esse globose, lamen qiuia
aquaiida conttenl, Provolvi stouil ul possint, ertla-
djre tcirsus. Adde loc. supra rft. Plaut. Cure.
2. 2. 10. tfac nocle In somnis visut sum yiderfar,
p'rocul sedere looge a me /Eseulapium. co. item
alios deos facturot ecilicet. Id Rud. 2. 3. 64.
Nunc earn cum navi scilicet abivisse pessum
in allum, !Tsr. Beaut. 4. 8. 16. scilicet Datum
lri non pensare che sarfl dato. Ad.dit *orcel-
linus Iliad Sail. Jug. 4. Scilicet, non ceram
illam, neqae figuram taoum vim in se habere;
aed memoria rerum geslarom earn Dammam egre-
giis viris in pectore crescere. Sed V. iTritutum ed
ft. I. «| 2. Uinc speciaiiin habet vim affirman-
dl, et valet eerte, profeclo, quippe, neinpe, ni-
mlrum, c«r!amen«, per certo, veramente, aXij-
&<3«, ^XaJr,'. TV. Phorm. 1. 2. 82. Quum tu
borum nihil refelles, viacam scilicet. Ctc. 7. /*am.
2-3. Quod libi destinaras trapeiophoron, 6i te de-
lectat, babebii: sin autem senieotiam mutasti,
ego babebo scilicet. Pirg. 2. G. 534. Scilicet et
rerum facta est pulchorrlma Roma. Plaut. C apt.
2 2. 33. Nunc vival, necoe, id Orcum scire o-
portet scilicet. Id. Merc. 2. 3. 40. Quis est iste
Peuiculus? brot. Scilicet qui dudum tecum ve-
nit, qnom pallam mihi detulisli. colui per ap-
punto cfte etc. et Pseud. 3. 2. 88. Uirnm aimc.a
hodie, an Inlmiels luis daturua eojoamt b*l. pot
ego atnicb scilicet. Ter. Beaut. 4. 1. 33. Hoe
le obsecro, ut mea stultiiia In Justllie tna sit
aliquid prasidll. emig. scilicet equidem istuc fa-
ctum ignoaeam, i^ftadr. 5. 6. simulant tese ve-
sUmentls rastlcus Porcelluro obtegere, quod ra-
clebat tcilieet. H che appunto factva. et Ctc. |.
Q. fr. 4. a med. Si reievare poles eommuoem
easum mlserieordia horoinum, scilicet iocredibile
quiddam assequerls. Id. 13. -sftt. 10. Quamqua.n
hoc nullara ad partem valet ecilicet. Ter. Eun.
2. 3. 51. Comiles aeeuti tcilieet sunt virglnemi
cb-83. Verum, paresitus cum encilla. Ubl Z»onot.
SCILLA
Interrogative quldem, sed sic, ut scire videatur
ia quod qaterii. — Sequent, sed. Cic. 5. Fin.
I. ad /in. Me qaldem special quadam commo-
vit, inanis scilicet, ted eomraovil tamen. *J 3.
In respooslonibue. Plattt. Attn. 2. 4. 83. Tam
ego homo mm, quam ta. mbr. iclllcei its ret est!
— Per ellipiio. Ttr. Adelph. 4. 7. 33. St oove
aupia eadem hac diicet? hi. scilicet, appunto,
it, mestcrtl, gnorti. et Eun. 5. 9. 10. Pratri*
ijfitur Thaii tola eat? chs. solllcet, coat e. f I.
Servil ironia. Ttr. Andr. 1.3. 14. Meiim gaa-
tum rumor ett amare. dav. Id populai curat
scilicet. Cic. Rabir. perdutll. 5. 14. Scilicet tlbl
graviorem dolorem patrui lui mora attulit, quam
0. Craccbo f raids - el lib! acerbior ejus patrui
mors est, quem nuoiqoam vidistl, quam lilt ejua
fratris, quicum concordisslme viterai. Firg. 4.
j£n. 379. Scilicet ii Superii labor eat, ea cura
quieu>s Sollicitat. Adde Cic. Suit. S4 67. •} 6.
loterdum quamdam cootiaet amaritudinem et
irrisiooeui Cum affirmations eoojuactam. Cic. 3.
Q. fr. 1. 1. sub fin. Columnas Deque sectas, ne-
que e regione biphiius oollocarat. es_j scilicet de-
molietur. aliquaado perpeadieulo et lioea dlseel
uti. Id. Pi$. 9. 19. Ego iitini pecudia conillio
• cilices, aut prieiidlo Dili rolebam? tt 4. Ftrr.
58. 142. Scilicet eiipectemus legititbum illud
quinquennium* Fal Place. 3. 873. Scilicet in
»olis profugi ttetil Horculla armii Nostra aalui?
*I 0- Aliquaodo babet etiam vim eiponendi, aeu
■lecl&randl, et ponitur pro id eit, bos eat, videli-
cet, cioh, vale a dirt, Farro 10. L. L. 18. Mull.
Prima para caiualia divldilur In paruia duaa, in
oomiaatus scilicet et articuloa. Cf. ibid 44. Sue-
ton. Aug. 29. Sub nomirte alieno, nepotum scl-
liaet et uioris aororisque. Cf. Tib. 14. et fesp
if. et Gramm. 4. At Forcellinut de bac algal-
lleaiioae aubdubitat, et, adiatia locia Cic. 4. Fin.
32, cxlr. litis tamen alio tempore responsurus
sum, tunc scilicet, quum tlbl. D. Brut. oA St.
■Brut, et Cau. 11 Fam 1. Qua mente asset
Antoniue, demonstravll, pesslma scilicet et lofl-
dellesima. Cic. Stnect. 8. 28. Seoectus est ope-
rosa, at semper ageos aliquid ot moliens, tale
scilicet, quale cujusque stadium la superiors vita
fuit. (Add. 6. Ftrr. 12. 27.) nasu, lnquit, et alia, si
qua affarrl sclent, commodlua et veriusvtd ratio-
uera as vim afrtrmand! reducantur : il sipooen-
dum sit aliquid, videlicet libentius diierim. Ce-
terum, qua lp«e ettuli, eiempla propositam el-
goiacatioQem satia probare ao tirmare videntar.
T,«' v"idetur ellam esse pro quoniam, quia, nam.
Claudian. t. de laud Stil. 188. Scilicet lo
vulgus raanaot eiempla regenlum, utque ducum
lltuos, ale moras casus secuntur. Cf. Fira 1
G. 282. *'
SCILLA vet squills, a, t. 1. wctWes, squitla,
tcilta. ^ 1. Ejt berba e bulborum genere, im-
mo bulburum nubilissima, ut Flin. ait 19. Bin.
nat. 5. 3o. (U3)., qua radicem habel cajparum rao-
do multipl.ciier lunieeiani. Nniciiur tam In marl,
quam iu term. Grace similiter dicitur oxAXa, ut
erreut qui teyllit scribuot, (Jct'ifa maritima Lin.)
Pun. loc. cil. Nobilitslma est sciila, quainquam
raedicamiui Data acetoqueetacuendo: nee ulil am-
plitudo major, sicut oeo vis asperlor. Duo geoera
medic*: masculua albia foliia, femloa nlgris. gt
lertlam geuus est cibis gratum: epimenidium vo-
catur, aogustius folio ae minus aspcro, etc. Id
21. ibid. 17. 66. (106). Notabilii est sciila erocll
que naiura, quod quum omoea berba folium prl-
mum emiUani, mot in eaulem rolundentur, in
ils caul Is prior intelligitur, quam folium. Id.
20. ibid. 9. 39. enumeral varioa ejua, et acetl
seillinl aaus in med.ieina. Adde Ccsl. Aurtl. 3
Tard. 8. 130. f 2. Sciila pueftyi, alio nomine
paneralion, berba en foliia alibi IJllL loogioribus
crassioribusiiue, radice buUM.mwpal, colore rofo.
Id. ». m. ti. 92. (118). f 3. Est boc no-
mine el piscis marlnna, et genere tb» uaXaxo-
9T P ax<*», seu uioliium (f. MOLLIS), Grace •*-
pit. Id. 32. ibid. 11. 63. (151).
SCIl.l.ffTUS, a, urn, adject. (oxilXiwjc) Pa-oul-
llmani produilsse vldetur Sertn. Sammon. 27.
60. abepe m sciiiiuo pellunlur noila Uaccbo. h. |
— 252 -
SCINDO
e. vino seilliie. Alii leg. scillUico, alii scillite; sed
male utramque. — Seilllans, ad scillam pertinens.
Scillinum acetum, b. e. sciila iofusa coaditum,
lantajn vim babet, lnquit Plin. 20. Hist. nat.
9. 39. (98)., at evidlus haastus etsiincta animee
momento aliquo speciem prtebeat. Ceterum multos
babet usui In medicioa: quos id. 23. ibid. 2.
28. describlt. Ejus conQciendi raiionem traduot
Colum. 12. R. R. 34., Pallad. 8. R. R. 8. et
Mar cell. Empir. 20. a med., qui earn corupo-
slllonem diascilliu, b. e. Sio cnuXXiou, appellat.
Adde Call. Aurel. 1. Tard. 1. 29.
SCILLlTES, as, m. 1. axOXi-cm-, squillilico, vi-
num, vel acetum, vel oleum factum ei sciila, ut
absinthitei, vinum ei absioibio. Colum. 12. fl.
R. 33. Vlnum scllliten ed coquendum, et ad cor-
pus reddendum, itemqae ad veterem tussim, et
ad stomacbum boc modo condire oportet. Plin.
32. i/ist. not 10. 47. (135). Ortica marina trita
ei aceto scillite. Sillig. scillitioo. Auson. epitt.
4. 69. SeiUite decjes non si purgeris aceto. V.
ABROTONITES. Adde Mar cell. Empir. e. 6.
p. 109. et Theod. Pritcian. 3. 12.
SCILLrttCU8, a, um, adject. oxtUfTixc'e, tquil-
litico, scllllnua, aclllites. Celt. 5. 19. n. 19. Aeeti
sclllltiai bemlne.
SCIMpODlUM vel scimpodlon, Ii, n. 2. axtp-
ffc'&ov. idem quod grebatus, ant grabatulus, sella
piioatijis, in qua sedere el accombero pro lubito
licet, tettuccio: est a oKi'ttirous, leciica, quod a
oxi'itRTte. Incambo, et iroue, pes. Gell. 19. to.
Memioi me et Celsinum Juliaaum ad Frontooem,
pedes gravlter agrum, ire et visere: atqae Ibl
udendimus earn cabantem in scimpodio Grsciensi
SCIN? V. In 8CIO.
SCIN. r. SIN.
SCINCUS vel seincoi, I, m. 2. oxi^ce, animal
simile eroeodilo, circa Nilum frequentissitnum :
itemque In Libya, Arabia, India. Condiri solet
salsusqne afferri: ao valet ad Venerem eicltan-
dam. Plin. 8. Hitt. nat, 25. 38. (91;. Slmilis
eroeodilo, sed minor etiam iebnoumone est in
Nilo natas scincos. contra venena prscipuus an-
lidotis. item ad inuammandarn virorum Venerem.
Id 28. ibid. 8. 30. (119). Ei eadem slmilitudine
est scincus, quem quidam terreslrem erocodiluin
esie dlierunt, oandidiore autem el lenuiore cute
Praecipua tamen differentia dignoscitur a eroeo-
dilo squamarum serle a caada ad caput versa. Ma-
llmus Indicus, delnde Arabicut, etc.
SCINDAPSUS, I, m. 3. onivfad/oc, tria Grace
signlQcat, b. e. verbum nullius seosus et inane;
genus berba bedera slmilis, et musicum inatru-
uientum, quod tree cbordas babel. Qua vero si-
gniQcaUone Latlne b!c usurpata sit, baud facile oo-
ve ris. Boelh. in Ariitot. lib. de interpr. p. 221.
Naturaliter nomen nullum est, sed quando lit
oota: tune eoim signlfioaj nomen secundum plu-
cilum, quando at oota aliCojua rei, id est, quan-
do signifies! aliquant rem: ut acindapsus. Quam-
diu enim buie vocl nihil eubjectum est, scin-
dapsus nomen non est: nam nominis est slgnifi-
care subjectum, scindapsus aatera subjectum non
slgniHcat.
SCLNDENS, entia, particip. P. voc. seq.
SCINDO, sciadis, scldl, olim tclscldl, scissura,
sciudere, a. 3, Sciscidi (ai. idcidij prneteritum
anliquorum fuit. Afran. apud Pritcian. 10, p.
890. Putsch. Satis fortiter veatrat sciscidistls eo-
lus. Acciui ibid. Non ergo aquila ita, ut pradi-
cant, sciseiderat pectus. Adde Enn. el N<sv. ibid.,
quibus locii Gell. 7. 9. in fin. scriptum fuisse
ait icescidi. ut simile sit memordi, spepondi, pe-
posci, letuli, et reduplicatiouem verborum Gra-
corum referat. — Part. Scindens L l.j Scissus
I. 1. et 2. et IL I.; Scindendus I. I. — Scin-
do est Undo, alirumpo, Jacaro, o^i'fw, a qua voce
derivatur, luierto n, ut a Xe t '^», lingo (It. fen-
der*, romper*, squarciarf, lacerari, stracciare;
It. dtchirer, fendre, diviser, siparer violent-
ment, seinder ; llisp. desgarrar, rasgar , despt-
dazar, hendtr, dividir violentamenle ; Germ:
zerreitsen, tertpalten, serthtilen, m. Gewall-,
gewaltsam trcnnen,-lkeilen r ztrtegen ; Angl. to
cul, tear, rend, break asunder, lacerate).
I.) Proprie. 5 *- Generatim. Cato S. R. 199.
Lutamenta seindunl ee. Firg. I. G. 144. cunela
scindebant Qsslle lignum, et 7. &,n. 509. quer-
eum cuneis ut forte coaclis Scindebat. Cat. S.
B. G. 5. Quum homes vailum scindere et fossae
complere cceplssent. Colum. 9. R. R. 18. Peeora
majors demergunt ungulas, et atterunt scindunt-
que radices berbarum. Firg. 8. £n. 702. Scissl
gaudeni vadit Uiscordia palla. Auct. Epit. If.
p. 721. PFerntd. t. 4. seindit firmas de pectore
vestes. Ovid. lb. 172 Et scindent avida perfida
corda canes, ttibid. 185. Hie libi de Furiis scln-
det latus una uageilo. Sil. It. 1. 171. verbera
passim Ictibus lnnumeris laeeram scindentia cor-
pus. Firg. 12. /En. 870. Infeiix crines sclndit
Juturna solutos. Cic. 5. Fam. 20. e*lr. Han«
epistolam cur non seindi velim, nulla est causa.
Tac. 1. Ann. 65. Arniiniua cum delectis soln-
dit agmen, equisque maiime vulnera ingerit. k.
e. perrumpit aciem, pertransit, diajicit. Am-
Mian. 16, 12. 42. Neiam scutorum compapem,
qua nostros in inodum lestudinis tuebatur, acln-
debant ictibus gladiorum adsiduis. Plaut. Batch.
4. 9. 130 seiodere urbem. h. a. dirutis rosni-
bus evertere, etscindere. Petron. Sat. 120. ad
/in. frontem cicatricibus. Firg. 1. G. 50. fer-
ro aquor. k. «. vomere terrain arare, proscln-
dere. Sic Claudian. 1 £aud. Stilich. 134. qui
fangaa juvencis Scinditis. et Seneca Phaniss.
124. Quisquis Anyrio loca possessa regl sciadis.
Ovid. i. Trisl. to. 48. Seiodere Bistoniae altera
puppis aquas, fd. II. Met. 463. iclu remorum
seiodere freta. Claudian. IF. com. Honor. 347.
durios aatatu. Martial 3. 12. Dnguentum, fa-
teor, bonum dedistl Conviris bere, sed oibii scl-
disti h. e. nuliam cibum distribuisti. scindere
ett In frusla secare cibum et convivis distribuere,
Irinciare: unde scissor. Seneca Fita beat. 17.
Scindeodi obsonii magisler. Id. Brevit. vit. 12.
a med. Scindere aves in frusta. Adde Martial.
3. 94. — Scindere alicui panulam, apod Cic.
13. Att. 33. V. PiENULA. Cf. Propert. 2. 4. 21.
Scindere cuipiam veetem de oorpore. — El Medio*
ruin apud Gracos more. Ovid. 4. Met. 123. vitlato
fistula plumbo scinditur. si apre. et £ucrefc 4.
93. OmniB fumus, vapor -Scinduntur per iter. —
Part. Scistut, eadem signiBcatione. Liv. 3. 58.
a rued. Sciisa vesta tergum laceratum vlrgla
osteodit. Petron. Sat. 89, Scista robora. Tibull.
1. 11. 53. telssosque capillos Femina, perfractat
conqueriturque fores. Firg. 8. /E». 703. Et scissa
gaud eat radii Discordia palla. Quid. lb. 282. Vi-
scera clivenis scista feraolur equls. Stat. 4. Theb.
460. portent Suminecesque lupos, scissasque Mi-
mallones ursas. h. e. pellet loporum, el urssrum
coria detracta. Martial. 12. 62. Scisse bumut ad
Manes, h. e. effossa, perfotsa. Seneca Troad. 931.
Hupes latere scisto. h. e. abruplo. Propert. 3. 14.
8. Et faceret scissat languida ruga geoas. frappate.
Sio Martial. 14. 60. Scissus venter, rugoso. at in
Calal. Firg. 5. scissut venter, eat podex diffututus;
Plin. 25. Hist. nat. 5. 21. (48). Folia platano simi-
lia, sed pluribus divisuris scissa. frastagliatt. el 14.
ibid. 2. 4 (24). Vitis folio iniuua scissa. Id.it. ib-
id. 37. 50. (136). Cervlsaures scissa ac velut di-
visa. Colum. cult. hort. 418. de ficu. Sciisa Ll«
byssa. h. e. qua babet candicantem rlmara. «f
8. R. R. 13. Scissura alumen. F. SCISSILIS. —
Cum Accusal, apud poelas. Firg. 9. Mn. 478.
Scissa (mater) comam. Propert. 3. 10. 28. al-
ternas scissa Charybdis aquas, n. e. cojus aqua
alternlt sciodootur, el in diverse refiuunt. —
Neutr. piur. absolute. Plin. tt. Hist. not. 24.
28. (84). de araneo. Scissa prolinui reDcit. ad
polituram sarcieoi. h. t. loca Kissa In tela. *| 2.
Speciatlm eit dlvido, diduco, dirimo. Tac. Germ.
43. Dirimil tcinditque Sueviam continuum mon-
llum Jugum- Mela 2. 4. from Italia In duo se cort
nua scindii. Firg. I. £n. 591. Seindit se nubes, e-
in ntbera purgat aperlum. Tac. I. ^nn. 60. LI-
mltem seindit. A. e. aperlt. Cf. Fellej. 2. 120.
2. — El Medlorum apud Gracos more. Sail,
fragm. apud Serv. ad 3. Mn. 400. Italia icio-
ditur lo duo promonloria, Brulllura et Salenti-
num. tuean. I. 650. Uamms Scinditur lo partes,
SCTNDUfc..
geralnoque caeumine surgit. Ovid. 15. Mtt. 739.
Sciuditur Id geraiaat partes cireumfluus iranii.
— Absolute. Plant. Cat. 3. A. 3. il ess erepluin,
lllico icindunl. — Item P-rt. Scissai. Plin.
35, Hilt. nat. 5. 21. (48). Folia pluribut di'I-
turil scissa. Lucan. 4. 143. amnlt Spargitur In
sulcos, et iciuo gurgite ri via, Dal pccnaa majofii
squat, h. «. io malto* rivos derlvato as divlio.
diramato. et Seneca Troad. 178. Tom scissa val-
lia aperit Immensos ipecu*. h. t. did acta ac de-
hiscent. Falgat. inttrpr. Hob. 3. 9. Scissa mat
•qua. h. e, per tcinam terrain eruperunt. *f 3.
Obseeno seasu scindere podicem est apud AucU
Priap. 78. V. DIV1DO.
IL) Translate. «J 1. Metaphor* a luper. pa-
ngr. I, lampta. Plin. Paneg. 37. extr. Balus
noa sine plaealo sanclisslmas neeessiludinei, relut
lotereedente vieetlraa, scindi. Id. 3. £p. If. Ne-
que ioeboarl poterat actio, niii ut noctis inter-
sentu scinderetur. t'inlerrompesse. Sic Ovid. 3.
Font, t 1 57. Nee tua it Oetu sciadeotur verba,
ete. Slat 3. Siiv. 3. 127. (lore ntesque inaau scl-
dlt Atropos annus. Vie. 3. Alt. 15 Nolo com-
memorare, quibus rebus lira ipoliatui, ae seln-
tlnai dolorem meam. h. e. ne refrlcem, renoveio,
tamquam vulout jam jam cieatricem ducont. Ett
qui malit reiclndsm. Lucret. 3. 1008. Cor* ani-
mum sclnduut. h. a. mordent, lacarant. Cic. 3.
Oral. 57. Tocum plura genera, (ere, asperum;
contractual, diffusum, contlnentl splritu later-
mitse, fractum, sclssum; flexo soou attenuatuu,
laaatum. QuinliL^ti. 3. 20. Fauclam vitio et
ftangilar, et obscaralor, et exaaperatur, et scla-
dilur vox. -et max. Fiaditar etiam spiritus ob-
jeeto aliquo, sieut lapillo tenues aqua, quarum
iluxut etiain it ultra paullum colt, aliquid tameu
cavl relinquit poit id ipsum quod offenders!.
*f 3. Matupliorfi a auper. paragr. 2. deduct!. St-
mca Ep. 89. a med Naturalls para philosophiai
lu duo sninditor corporalia et iacorporalia. Toe.
1. fiist. 13. Hi discordes In duas faetiones scia-
debantur. Fitg. 2. JEn. 39. Scindltur incertum
Mudia in contraria vulgut. Id. 8. ibid. 143. Sic
genus amborum icindit se sanguine ab uao. ti
dirama. — Clielyn scindere, ita puliare, ut djs-
cori, confusut iogratusquu lonua Oat. Stat. 5.
Siiv. 5. 31. igaavo pollice cbordai I'ulso: >ed
tacertam digilis erraotibui amen* Scindo ohelya.
scindola. F. SCANDULA.
SCfNDtJLAaiS. F. SCANDULABIS.
SClNlFES. F. CINIFE9.
SCINTILLA, a, f. 1. oiKv&jjp, partieula Ignli,
qua e Billce, qaum cadttur, exstllre aolet; quasi
scindilla, a tcindo, quia flamma videtor quasi
icindl: rel quasi spintilla, a Grsca voce adlala
(It. favilla, tcintiUa; Fr. itinceile; Hisp. chi-
spa, centtlla; Germ. d. Funke; Angl. a spark,
sparkle).
I.) Propria. Firg. 1. JEn. 174. Ac primum
•llici iciatillam excudit Achates. Lucret. 6. !So.
lapidem i! Perculiat lapis, aut ferruin: nam turn
quoque lumen Bxsiiit, et Claras scintillas dissupat
Ignis. Id. 1. 174. Scintillas agere, ao late diflerre
favillam. Plin. 38. /list. nat. 19. 30. (138). Lapl-
des vlvi altero laplde percuss! scintillas edunt, qua
excepta sulpbure, aut lungls aridis, aut fuliis, di>
ct» celerius igoem trabunt. Id. 18. ibid. 35. 84.
(358). Ignis scioUllam emiuit. Id. 37. iBfd. II.
73. (189). In antbracltide scintilla; dUcurrere all-
quando videntur. Ovid. 4. Past. 795. qaum sails
pnsiores saxa terebant, Sciatillam sablto prosiluis-
se ferunt. Firg. 12. JEn. 101. lotoque ardentls
ab ore Scintilla absistunt..oculls mlcat acrib,us
igufr. Sle TVissu* S. 7. dixit, fnfiamma d'ira
it princtpt U gote B negli occhi di fuoco arde
e sfavilUt. et Ammian. 30. 1. 7. Fandens in
modum sclntillarum saglttas. Curt. 6. 3. a med.
Parva saepe scintilla eontempta magnum excila-
vit Incendium. TvaJpt). Sic lucret. 5. 608. vide-
mus Accidere et una scintilla Incendla passim.
et Hitronym. Ep. lil. De parva scintilla et pwne
morlente maxima suscltavil incendla. Sic et Dan-
tei Par. 1. dixit: Poca favilla gran flamma it-
conda. CX. flora*. I. Ep. 18. 85. a Fiar. 3.
5. 14.
— 253 —
II.) Translate. Plin. 33. Hist. nat. «. 31.
(95). Argentum nulla sal ope naseitar, aullls, ut
la auro, lucentlbua sclntillif. h, «. punetulls la-
■tar icioiiiiarum lucentibos. — Metapborice dl-
eltur si de minima partieula sarum rerum, qua
igni tut loeendio comparantor. Cic. 10. Film.
14. Ut a» qua selotilla teterrlml belli relinqus-
tur. lii. I. Acad. (3. pr.) 19. SI. lit! autem,
tantii "iTusi* tsaebrts, ne sclntillaat quldem al-
lara nobis ad aspiciendum reliqaerant. Plaui.
Trin. 3. 2. 52. Ne seialillam quidem relinques,
genus qui congllscat taora. Futgat. inttrpr. 3.
Reg. 14. 7. Quterunt exstinguere scintillam meam.
h. e. lobolem. — WB. Da.cognom. B. F. ONOM.
SCINTIL1.ANS, antis, partielp. F. SCINTILLp.
SCINTILLATfO, Cnis, f. 3. (iclofillo) sctnlsi-
lamrnro, ofttv^ijaiaprfe, actus lelniillaadl. Plin.
20. Hist. nat. 9. 33. (80). Cato brsssicara prod-
eise tradit ocoiorum caligini icintlllaUonlque.
Sillig. iclnlillatlonibuiqae. Catoais. verba sunt R.
R. 157. a med. Et quibds oeoll param elart
sunt, eo lotio (ejus qui brauicam esitarit) In-
ungito, plai vldebuDt. Porro ocufs parurn clari
sunt tam il caligine laborent, quam ej, lolntlllas,
h. t. obliquoi et frequentes quasi radio- erebra
motatlona emitters vldeantnr. boe enlm quoque
visum Impedit.
SCINTILLO, as, Svs, (Itum), ara, n. I. (scin-
tilla) Part. Scintillans. — Selntlllo, «ivShjpi^o».
scintillas emltto (It. tcinlillart, ifavillare; Fr.
itinctUr, brillar: Blip, chispear, centeltear,
brillar; Germ, funkeln, flimmern; Angl. to
sparkle, emit sparks, scintillate).
I.) Propria. Calpurn. 1. Eel. 81. iclntlllat
lampas. Ptaut. Merc. 5. 3. 77. Oeull selntiltant.
Lacretl Q. 644. Fumida quura cAVi sclntillare o-
mnla templa etc h. e. Oammls mlcare. Firg.
1. G. 391. testa qaum ardent* viderent Scin-
llllare oleum, et putrei concrescere fungos. Plin.
3. flirt, nat. 43. 43. (113). Sctntillantia iutgetra.
Id. ibid. 34. 34. (tOO). Clipeus ardeni ab occasu
ad ortum scintillans traQscurrit. Id. 37. ibid. 7.
35. (100). Carbuncull contra radios tolls sclntil-
laat. SU. It. 7. 593. Sclntillaat arista.
II.) Figurate. SU. It. 9. 508. scintillaTltque
crnentis Ira gents. Calpurn. 5. 23. Tunc Venus
et caiidi sclntillat fervor amorll. Ambros. in
Ps. 118. sertn. 18. Cupiditails ardor, qui sein-
tlllet la aolmis audlentlum. Augutlin. 4. Con-
fess. 2. Tidlstl la muito fumo scintillantem flderu
meam.
SCINTILLOSDS, a, um, adject, (scintilla) soln-
tillas emlttens, <n-tv$rjpo/3oXcc. Cassiod. 3. Fa-
riar. 39. de Apono fonte. Nam Juxta caput footis
seintilloai quemdam itbl meatum provida natura
formavlt.
, SCINTILLCLA, as, t U (scintilla) deminut. a
scintilla, scinlilletla, {.ixpo'c. c-rtv&ijp, parva scin-
tilla. Translate. Cic. 5. Pin. 15. ad fin. Eas In
pueris virtutum quasi scintillulas vldemus, e qui-
but aeceadi philosopiil ratio debet. Tertull. A-
nim. 33. Scintillula vita. Plaui. Trin. 2. 4. 91.
oos homuncull Sciutlllulam anlma qui quura et-
templo amfsimus, £quo mendicus aique ille
opulentisslmus Censetur. At vulgatl llbrl bab.
saliUum.
SClO, scit, sclrl et sell, idtum, scire, a. 4.
Scibam pro sciebam, et iciio pro sciam In o-
mnibus perionii utriusqae numerl, positiones sunt
la verbis 4. conjugal., ot prssertim In boc fre-
quentes. Ter. et Ptaut. sajpa usurpaoL Bt pra-
terea CaluK. 68. 65. (Juod sclbant Pares non
loago tempore abesset. Inicript. apud Gruttr.
602. 6. gCIBAT MOR1VHDVM SIBI. Cato R. R. 5. SI
fecerlt, scibit, in meole famlllat quid slet. — Pas-
sive icibilur apud Ptaut. Capt. 4. 3. 5. — Scisti
sjneop. pro icivisti babel Ovid. I. Art. am.
131. et 4. Fast. 537. — Pro scivisi* recllus dl-
ciroui seine, ut Liv. 43. 5. Neque seine fu-
ture. Ovid. 6. Fast 336. telat) ted ipse negal.
Cotum. 13. R. R. 13. 5. Mortanum saplentis-
siral muita selstt dleuniur, noa omnia. Adda Cic.
1. Orat. 13. 58. Sle scisitnt pro tciuissent le-
ge) epod rumrl. 12. Alt. i Quintil. I. th 17.
sails spans slgnlAcat, to' itiviss* minus fains la |
SCIO
aia apud eos, qni non tam aaaloglam, quam
consaetudiaem lequcndam censebaat. — Scito
fere pro «ei; et seitote septus quam scite. T. In-
fra. — Scin? sclsat? Plaui. Baech. 5. 9. 5».
At icla, quo pacto me ad ta Intro abdacaiT —
Scitin? icitfsneT Id. Men. 5. 9. 92. Seisin quid
ego vos rogoT — Ratlone habita etjml, videtur
deducta vox a 8k. kha, et Graic. xties, divido,
scindo, addlto *.- ef. Lat cerno (secerno), quod
est separo, el InteTnosco. — Part. Scient 1. 6.
c et d. et In fin.; 5eiCui 1. b.; -Scilurat 1. 6.
et d. ; Sciendus I. b. — ScIo ett novl, non Igno-
re, cognitum babeo, teneo, non me fugit, per-
spectum est mihl, babeo, ioijiu, Saia, •fiv&axto
(It. sapere; Fr. savoir, eonnaitrt, comprendre;
Uisp. ta6er, "eonoeer; Germ, wisen, kepnen,
verttehen; Aogl. to know, understand). *f 1.
Generaiim. — a) Absolute. Cic. Arch. 4. 8.
Adest v'r summa auctorltate et religions et Ode
M. Lucutiat, qui se non opinarl ted scire; non
audlrlste, ted vldisse; non interfuisse, sed egisie
dlcit. ubl to' scire opponitur tcb opinari. Plaut.
Bacch. 3i 2. 13. qui scire possum? Id. Asin. tu
Jam solo patiere. Ter. Phorm. 5. 1. 38. nemo
ex ma scibit. Id. Adelph, i. 3. 45. Vera seio.
Id. Andr. 3. 3. 33. Certe enlm sclo. Cic. A-
mic 31. 77. Ut scitls. Id. 4. Alt. 8. Stallm
fac, at selam. Liv. procem. Nee satis icio, neo,
si selam, dicftre ausim. Id. 25. 10. Nemo sails
pro certo scire. — Scire, Inflnit,, tubslanllro-
rum more. Pers. 1. 37. Scire tuum nihil est,
niii te scire sclat alter, h. «. selentla tua, ut in
Comment. Einsidl. p. 205. 34. Keil. — Scire
Lstlne, Grace, Maurteatim, saper Latino, Gre-
co, Mauro, subaudl looisi. Cic. Brut. 37. 140.
Nun tam praclarum est scire Latine, quam tur-
pi' neselre. Id. 3. Fin. 5. 15. Qumn Grace, ut
videor, luoulonter telam. Laber. apud Charii.
2. p. 184. Putsch. Scire Mauricatim. — Scire.
fldibus, taper tonare, subaudi eanere. Ter.
Eun. 1. 3. 52, TJbi haac forma videt honesta
vlrgiaem, et fldlbut scire. — Passive. 2*er. Phorm.
5. 8. 14. Nod opus est dlclo. puokm. tibl quldem:
at scito buio opus est. — 6) Cum Aceus. rel,
vel persona, quam quis scit. Farro X 11. R. 1.
2. Nemo enlm omnia potest scire. Sic Horat. 4.
Od. 4. 29. Id. 1. Ep. 14. 44. Scire artera. Cie.
5. republ. 3. litters*. Plaut. Pan. prol. 112.
Is omnes lingual sell, sed dlsiimulat setens ss
scire. Ter, Becyr. 3. 2. 15. Non sciuot ipii viam,
doraum qua redeaai. Id. Phorm. 5. 7. 60. Id
certo scio. Id. Eun. 5. 3 12. I bo iatro, de cogni-
tions ut certum sciam. per taper la cosa ap*
punto. Adde Cie. 12. Alt. 17. Seneca Ep. 0.
Nee me ulla res delectablt, quam mihl uni scl-
turus sim. Fulgat. interpr. Prov. 1. 2. Ad scien-
dam saplentlam. — Passive. Asper p. 50. 59.
Keil. Passive verba bac sunt, ut audlor etc.
scior, telodor etc. Cic. 3. Oral. 7. a med- Ars
earum reram esl, qua sciuntur, Plaut. Capt.
4. 2. 5. Quod quum sclbltur, per urbein irride-
bor. pro scietur. V. supra lull. — Iutpcrsonali*
ter. Cic. Seat. 38. 8-2. llumiaem In ptweulo
fulsse, quoad scltum all. Senium vivere. Id. Rose,
Am. 34. a med. Nondum lucebat, quura Ainerlas
scitum est. — Scire aliquem, conoscere. Spar'
tian. Carac. 3. Eum, quem puerl scireat. Alii
scierant. Capitolin, Anton, to. Scire allqucro
bene. Adde Apul. 6. Met. et 7*er(ul(. apolog. S.
el 21, — De consuetudlos concubitus. Trebell.
In XXX. Tyrann. 30. dt Ztnabia. Cufus et
castites fulsse diellur, ut ne virum quidem suum
•cirei, nisi tentatis conceplloulbut. f.COGNOSCO.
— c) Cum Inliolto, tat oum Aecui. et IoQa.
florae. 1. Ep. 17. 14. si iclret reglbus all. Liv.
24. 35. Llbertetem nee spernere neo habere sciunt.
Id. 9. 4. Quoniom oe vlotl quidem ac captl for*
tunam fateri sclent, ^uinlii. 9. 9. 4. Bodire ad
proposlium suum leierit. Publit. Syr. fragm,
p. 984. Ribbed, parera scire. Plin. 33. fliit.
nat. 4. 21. (73). Neo tamen tdbuo aurum rati
nee seiers esse, quum foderent. Cato apud Fest.
p. 242. 3. icftil'. Sclo fortunas seeuodas nrgil-
irentlam preadere solere. Afran. apud Ifoit,
p. 333. 15- Merc. Sclat ibsue ingtalom. Ftrj,
SCIOGRAPHIA
10. /En. 904. Seio aeerba ineorum Cireumstara
udis. CtC. S. repuW. 3. 3. Quae lege* tcltb ex-
•Ur'e, Id. 3. OraU 32. 84. Ita me axlsllmerl wio.
Ter. Btcyr. 4. 1. 36. Multo pries tclvl, quam Ju,
Ilium amleam habere. Caj. 4. 144. Pro posses.
tore is pojsldet, qui totam bereditatem eeleoi ad
m iion periloete possidtt. — Bet Hellenlsmat io
iUo Stat 7. Teb. 793. Soil peritara rati*, h. a.
■e perilurtm. Cf. Pindarum Nem. 9. et ft'rj.
3. JSm. 377. — Paiiire. Arnoh. 1. p. 38. Chri-
etue ccitur eoelt timplicit Jutilone tmbulatum
dedisse contractu. — d) Cum Tarile particulit.
Ter. Adelph. 4. 8. 18. Scire equidem rolo, quot
inibl eiQt domlni. et ibid. St. Seio ubl elt : *eram
nuinquam monstrabo. Firg. 13; JEn. 143. Sell,
at le eaaclii uoam - Pratulerim. Lucan. 7. 579.
Scit, eroor Imperii qui elt. Cic. 13. Att. 18. a
mtd. NUl eeltteni, quid eeeet. Qvid. 4. Fail.
537; eciati, qua cogere pu»ie» (pro scivitli.) Cass.
ad Cic. 15. Fam. 19. ad fin. Cnsus toil, quo-
modo crudelllatem rtrtutem putet. scis, quem te
semper • uobie derbum putet. et mot. Velim
eelre, utrum lite tolliclto animo, an eoluto Iegai.
Liv. 43. 5. Nee ee eelre, propter quam eaa»ara
etc. Ter. Earn. 4. 7. 30. Qui ecii, an quag Ju-
beam, sloe vl facial 7 Id. Becyr. 3. 5. 18- Omnera
rem tcio, ut elt getta. -Flout. Ften. 1. 3. 38. Co-
qua est base quidem: eelt, murlatlce ut maeeret.
Cic Jfur. ». iufc fin. We tenet, et eclt, at bo-
slium eopia; tu, ut aqua pluria areeantur. Fiaut.
Sacch. 1. 1. 44. Ut Hie te videat, TOlo. icio, quid
ago. ruT. et pol ego seio, quid metuo. Id. Aulul.
1. 3. 38. Quid agam, eelo. to quel che farb.
Phcedr.5. 3. Bgo qui sum eipertui, quentis fu-
gia* viribuo, Seio, quod Tlrlutl non lit credendam
tua. Liv. 3. 52. Sclturoi, quod line reitltata pot-
etiate redigl in coneordiera ret nequeant. Alii
utroblque leg. quam: quia huluimodi partieula
in MSS. tolo q, et transversa llueola terlbl .solent.
P. QUOD, perehi. et Curl. 7. 1. 15. Brerl Mt-
turui, qui) ipse asset. Ammian. 14. 7. 11. Soioni
quod jubebo. — Cum panic, quia, quoniam, mi-'
nut elegaoter, apud Fulgal. interpr. Jerem. 42.
19.' Seienlee tcletls, quia obteitatu* earn voi
hodle. ubi eciente* tcittU, b. e. dUaelde perspl-
eielii, eit purue patuique Hebraorum dlcendl
modus. — Pawlre. Ttr. Becyr. 3. 1. 15. Cuivb
fuclle ecitu est, quam fuerlm miser. Ovid. 5.
Tiitl. 9. 5. Quid tlbi deberem, tota selretur In
Urbe. — «) Cum Ablet, rel, et prapoa. de, et
ett dociom, peritum esse, notUlam habere, over-
ne notizia, laperni. Cic. 1. Oral. 13. et mad.
De legibut Inititueodie, de bello, de pace, deeo-
ciii, de veetigalibus, de jure elvlum Ljeurgum
seine melius, quam lljperidem. Id. Suit. 13.
tub fin. Quum is, qui de omnibus sclerlt, de
Sulia te selre negarit. — f) Cum Ablat. perso-
na, et prop, ex, de, et est ab aliquo oarrante
scire. .Haul. Cure. 3. 3. 0. roeliorem, quam ego
sum, suppuno lib). Nam quod tcio, omoe ex boe
seio. Cic. 9. Fam. 17. Ex quo rel ex sobrlo, rel
certc ex ebriv scire posses, — Paiiire. Id. 12.
Alt. 33. Id de Marcello, aut eerte de Postumia
sclrl potest. — Imperatiris utlmur quum rem
grarem loculcamus, et quam probe iutelligi cu-
piraui. Cic. 0. ''err. 35. 77. Apud Segeitenos
ruperium eise, judices, scitote oemlnem, qui II-
lud lignum auderet attingere. Cf. 2. Att. 23.
Tolo te eelre, 5arapsiceramum rehementer sui
status posnltere. Ovid. 15. Dial. 141. Quumque
bourn dabitls cstsorum membra palato, Maodere
ros restros Kite et.tentlie eolonos. Plaut. Cure.
1. 1. 53. Semper tu seito, Flamma fumo est -pro.-
sima. Cf. Triii. 4. 3. 24. Vetera quarit: retera
amare bune, more roajorum, solas. Id. Mil. glor.
9. 3. 11. Tute scl sollte tibl; mibl ne dixit:
scire nolo. tea. Non enim faciam, quin scias.
Ulc $ct est idem ao icUo; male in editt. set's
legitur. Sothiui tameo ici reeepit. V. SOLITB,
ubi ilidem sci scribeodum est pro tcit. — Sci-
re*, iuielligeres, cogooseeret, rlderes. Ovid. 1.
Amor. 31. 47. Jurgia Qnleram. selres audine;
cube tut. Id. Mel. 23. 8eu pingebat aeu, icires
a Pallade doctam. Feiron. Sat. 91. Video Gl-
(ona «um Hotels et ttrlgilibus trbtem eonfusum-
— 254 —
que. selres non Ubenter terrlre. Adde Ftllej.
2. 80. 4. Iteli dlcont diretti. — Quod tciam,
quod tcio, quod norim, quod aadlerim, quantum
mini peripectum est: babetque rim afnrmaodl:
che io eappia, per quanto to. Cic. 10. Att. 2.
a mtd. Sesllus non renerat, quod sclam. Plaut.
Men. 3. 3. 35. Non edepol ego te, quod selam,
unquam ante hanc diem ridl, et 2. 2. 23. Est
tibl Menaehmo somen tantum, quod sclam. et
3. a. 39. Menacbme, rlgila. mm. rigilo hercle
equidem, quod sclam. Quinlil. declam. 9. 18.
Quod tcio, rictis etiam gladiatores parcunt. et
declam. 8. ezlr. Fortaue aliqult Jobebit lepelirl.
eerte, quod sclam, nemo prohibebit. Apul. 5.
Met. Jamdudura, quod Kiam, fldei atqae parel-
loquil mei perpendiitl doeumenta. Minuc. Fel.
Oclav. 11. ad (in. Hoc, quod sclam, neque mens,
neque anlma, neque rita est. — Non tcit pro
neteit. Plaut. Pteud. 1. 2. 89. Ea paclsel modo
scit, ted qua pacta et, non scis solvere. — Baud
tcio an. F. UADD. — Quod Kit, nescit. V.
NESCIO. — Scin pro tcitne? apud .Rout. Joe.
supra cit. et Julul. 1. 1. 8. Slo Ttr. fun. 5.
8. 5. Scin me in quibus sim gaudiis? — Sci-
tin pro icifisne? apud Plaut. loc. supra cit.
— Scin quoaiodo7 malum mlnltantls formula.
Plaut. Amph. 1. 1. 100. At scin quomodo J fa-
dam ego bodie te snperbum, nltl nine abls. Ad-
de Julul. 5. v. 31. et Rud. 3. 5. 18. f 3.
Speelatlm scire pro pone, i^onto ad SI. Cat.
1. 3. Patasne alius dolor penetrare selat cor-
pus, aut anlmum menmT *f 3. Item pro tcitoe-
re. Liv. 30. 33. Tribunal rogatlonem ferret scl-
retque. Alii teisceret. Dig. 48. 3. 98. Lex XII.
Tabb. tlgnum adlbus juaetum rlodicari posse
tcit. Alii sciit, out sciscit. V. SCISCO. — Mine
ParL, cujus exempla retulimus,
Scient, enH$ t adjeetlrorum quoque more oc-
cur rit; nnde Comp. Scientior 3. a.; Sup. Scien-
tittimut 3. a. et 6. — Sclent *} 1. Est qui scit,
gnarus, prudens: cnl inteiens, imprudent oppo-
nitur, Ifcpot Con. 5. exir, Ulud addubital, utrum
Tharibato sclente, an imprudente sit factum, te
con taputa o no di Teribazo. (Hie Calpurn.
dlscrlmen ponlt inter scient et prudent. Ilia est,
inquit, qui alterlus indieio rem eognoselt ; bio, qui
intelligentla sua aliqold sentit.) Ttr. Beaut. 4.
8. 33. Nam te telentem faciam qulsquis egero.
h. e. certiorem. not: non alztro un dilo ten-
ta di te. et Andr. 3. 3. 28. Id tibl renuncio,
here, futurom, ut tit telens. Adde Plaut. Pten.
5. 3. 78. Id. Cat. prol. 03. Seiens ejus mater,
ai dat operam. conscia di do, contapevote. —
Scient, et idem et prudent rel prudent et tcient
rel prudent tcient, et tcient et vident qulpplam
facere dicltur, qui data opera, de Industrie all-
quid agit, quod tcit minima oportere, a bella
potto, volendo. Cic. Plane. 10. in fin. Planciui
ila rixit, ut offenderet tcient neminera. Plaut.
Ann. 3. 2. 10. Ubi verbis conceptii scient 11-
benter perjararia. Ter. Beep: exlr. Plus bodie
boni feci imprudens, quam scieus ante hunc
diem unquam. Id. Phorm. 3. I, 0. Lex coegit.
audio, fateor. Varum scientem, taciturn cauiam
traders adrersarlit, etiam ne Id lex coegit 7 Cic-
Cluenl. 40. 129. Babcblt igitur, te sciente et
ridente, curia senatorom, qui rldem sua pecunia
commutarit? Id. JtTarcell. 5. a med. Ut prudens
et seiens tamquam ad Interitura ruerera volun-
tarium. ad occhi veggenti. Cat. ad Cic. pott
ep. 9. t. 10. ad Att tub fin. Ne te scieot pju-
dentque eo demittas, ande eiitum vides nolium
e'ue; Ter.-Eun. 1. 1..27. Prudens, seiens, rlr'ui
videnique pereo. V. VlBENS. — Si idem (al-
io, .formula imprecaudi in jurejurando. V. FAL-
LO. Intcript. Orell. 3065. si scieus Mtio tx-
rsiLsnova Trai u LiBSROSQVx mos itfitib ma-
ximvs ac Dim irovsTvs cktbbiqvc ovvxs di im-
mobtalbs an (ic. extorrem, extulem] patbu inco-
LTHITATE JOBTTSISOV* OXSNIBVS ZAXI.1T. *f 2.
Perilus, doctus, pratico, intendente, etperto.
— a) Absolute, forro I. R. R. 31. Tites
pamplnarl, sed « sciente.- nam id, quam puta-
re, majui. Cic. 1. Invent. 34. 58. Scientiiii-
mut gubernator. Id. 3. Berenh. in /in. Tu scien-
SCIPI0
tlor erls praceptorum arliScio, nos alacrlores ad
rellquum persolrendum. Id. leg. Man. 10. 28.
Quls hoc bomine scientior fuit7 h. «. peritlar
rel militaris. Borat. epod. 5. 73. Scientior ve-
nerea. Colum. 11. R. R. 1. Sit oportet idem
■clentiitlmut. — b) Cum Genetlvo. Farro 3.
R. R. 3. Dominant tcientem esse oportet earum
rerom, que in villa all et patel possunt. Sail.
Jug. 102. extr, Booiani scientes belli, el ibid.
105. Perfuga regionum scientisslml. Ftllej. 3.
88. 2. Vir proridens, atque. agendi tcient. Tac.
3. -^nn. 70. el 6. ibid. 20. Vir humanl diviniqne
jurlt seiens. Id. 2. ibid. 13. Latino lingua. Borat.
3. Od. 9. 10. eitbera. Cic. t. Orat. 49. a mei.
Kegenda reipubl. seientissimus. Ammian. 15. 3.
8. Scientisslml rerum. — c) Cum InBnito. Bo-
rat. 3. Od. 7. 25. Quamris non alius Qectere
equum idem etc. QuintU. 13. 3. 5. Neque de-
lectus agere neo locum ctpere caitrit seiens. Cf.
12. 7. 7. — d) Sequente partlc. Interrog. Quin-
tU. 13. 0. 6. Seiens, quid sit pugna.
Homonym. Quomodo dilTerat v. idem a v.
ecitut et prudent, V. in SCITUS et etiam Init.
hujus vocis.
SCIOGRAPHIA. f. SCIAGRAPUIA.
SCIClOS, i, m. 2. (sclus) deminut. a scius, qui
aliqaantum scit, vel etiam qui scit. — a) In ma-
lam partem ett prope ignarus, aut qui scire ee
pradieet, qua re vera ignorat, tapufeifo, lac-
centc, tciolo. Arnob. 2. p. 88. A sclolls nonnul-
lis, et plurimum sibi arrogantibus dicitur. Adde
Bieronym. prcef. in Daniel, et Ep. 48. 18. at
135. 10. et Claud. Mam. de ttat. anim. 9. 9.
— 6) In bonam partem, estque idem ac sclent,
ant peritus. Frontin. 3. Strateg. 13. Mllitum
selolum nandl, et nautlea artls peritum, juvtt
etc. In opt. editionib. legitur milittm « tuit nan-
di etc. — In illo Cadi, apud Charit. p. 144. 18.
18. Ktil. scioll schema; Ribbeck. piselcull schema.
SClOMiCHlA et sciamachia, m, t 1. <ncta>
/t a^t'a et axioua^i'a, umbrarum pugna, b. a. ra-
num certamen : est tltulus satira eujasdam Vai-
roniana. FarrO apud Non. passim; ubi tamen
Merctriut Grace legit
SCIOPODES et sciapodei, urn, m. plat. S.
axio'iroStc, a <nnd, umbra, et nouc, iro8o'{, pes:
fabulosum monstroiorum hominum genus In Li-
bya, singula crura habentium, nee poplitem Oa-
ctentium, et mirabili tamen eelerltate: qui pet
esstum In terra Jacentes resupinl, umbra se pe-
dum (quot amplisslmoa habent) protegunt. Au-
gustin. 18. Civ. D. 8. et Ttriull. Apolog. 8.
Memorat etiam Plin. 7. Bill. nal. 2. 2. (33), ubl
legitur tciapodtt, cxta'jroJtt, quod Graca ana-
logic magls respondet.
SClOTUERlCON, J, n. 3. (oao&ijptxe'v) Legi-
tur et iciathericon. nam et Grace ojuo&hpo;?
et axta&ripac. — Seiolherteon, vox adjeetiva, ho-
rologium signlficaas, quo ex eollt umbra horat
iepteheaiaatur, orologio da sole: a mid, umbra,
et &i)'p a > ' r8nallo > indagatio. Gnomon in eo UKto-
Sjjpoc voealur: de quo fitruv. 1. 6. Collocetur
aeoeus gnomon, indagator umbra, qui Grace
oxiO&r,'pa« dicltur. Plin. 2. Biit. not. 78. 78.
(l87). Umbrarum ratlonem, et quam vocant gno-
raonicen, Invenlt Anaximenes Miletiua, prlmus-
que borologlum, quod appellant telotherlcon ,
Laeedsmone ostendit.
SCfOTUERUM, 1, n. 2. oxtd&jjper, gnomon.
Bygin. de limitib. p. 175. Goes. Seribemus elr-
cnlum In terra loco piano, et in puneto ejut
sciotberum ponamas, eului umbra et Intra clr-
eulum aliquando Intret. Id. ib. p. 178. de tad.
re. Loco piano gnomonem constitoemus, etc.
Sciotberum ilaque Idem est ae gnomon.
SClPlO, Ools, m. 3. neqireiy, ox^irroor, 5asto-
ne, baeulus, quails ait, cul senes innlxl incedunt.
Plaut. Cat. 5. 4. 8. Quid fecisli sclplon'e7 Adde
Amph. 1. 3. 22. Plin. 88. Bitt nat 3. 4. (15).
Scipione print determlnata tempi! Imagine in so-
lo ante se. Colum. Arbor. 8. 5. Quum sclplones
amplitudinem acini habuerlnt. At Sertneide-
mi rectiui aliter leg. P. SCOPIO. — In illo
Catull. 37. 10. totiui robii Frontem taberna sel-
pionibus scribam. jcipto «t hsoulus semlustas
SCIRC1TULA
sea carbo, tizzone. — Scipio eburnus, seu eoirr-
neut, stente republica, fuit insigne triuaipban-
tiura: sub imperaloribus, etiam consulum et con-
sularium. Liv. 5. 4i. sub /in. Papirius dioilur
Gallo barbam suam permulceali, ccipione ebur-
neo in caput Incusso, iram movisse. Pal. Max.
4. 4. n. 5. Manus, qua; modo arantium bourn
jagum reierant, triumphalis currus habeDBS re-
iidueruot: nee fuit lis rubori, ebarneo scipione
deposito, agrestem stivam aratri repatere. Va-
lerian. Imp. apud Popisc. Aurelian. 13. sub fin.
Te coQsulern bodie designo, scripturui ad sena-
tum, ut tibi depute! scipionem, depulet etiam fa-
sces. Ammian. 29. 2. 15. Borret none renrini-
bcI, quo jujtilio bumiliatt tot rerum apices vi-
tebaatur, et praclpue coasulares, post seipiones
et trabeas et fastorum monumenta muDdana.
Sc&ptrum voeant Juvenal, et Claudian. V.
SC/EI'TRUM. — Cur vero fcedere faeientes soi-
pione ebaroo, seo scaptro uterentur, habes apud
Serv. ad Pirq. 12. /En. 206. Cf. Val. Flacc.
3. 807. -r NB. De cogaom. R. P. ONOM.
SCIRCiTOLA et
scircOla. P. SCIRPULA.
SCIRER'iTIS. p. sclererytis.
SCIRIA, se, f. 1. pellis icabra, villosa. Terluil.
de pall. 4.
SCtROMA vet scirrhoma, matls, n. 3. oruoa\ia
et oxi'p'p'tons, icirro, tumor in corpore prater
naturam durue et siae dolore: a cxipof, duri-
ties. Plin. 25. Hist. nat. 8. 42. (82). Buphthal-
mos cum cera solromata discutit. At Silllg. re-
clius leg. steatomata.
SClRON, Soil, m. 3. oxipav, ventus peculia-
ris Atbeniensium, paollum ab Argeste deQesus,
idemque (ere cura Zepbyro : reliquas Graels
ignotus, ut ait Kin. 2. Hist, nat. 47. 46. (120).;
ita dictai, quia a Scironiii sails spirare videba-
tur. .Seneca 5. Quaist. nat. 17. Atabului Apu-
liam infestat, Calabriatn Iapyi, Athenas Sclron,
Pamphyliam Catagia, Galliam Clrcius. — De
hao voce P. plura id ONOM.
SCIROP.<£CTE9, », m. 1. oxtpoiraixTee, qui
tesserii iudit. Vox a Lexico eipuugenda; legitur
enim taotummodo ia Ifot. Tir. p. 173.
SClROS. P. SC1RROS.
SCIRPATUS, a, um, particip. V- SCIRPO.
SCIRPEA, m, f. 1. P. SCIRPEUS.
SCIRPfiTUM, i, a. 2. (scirpui) locus scirpis
consitoi, apud A. Jffaium ia Class. Auet. T. 8.
p. 505.
SCIRPEUS vet sirpeus, a, um, adject, (scirpus)
qui est e (cirpo, Junceus, di giunco, u^oivtiijrjj.
Ifovius apud Fesi. in Scirpus. Sume arma. quid
est ? an occidam elava icirpea 1 Plant. Aulul. 4,
1. 9. Quasi puerl, qui nare diseunt, scirpea in-
duitur ratii, qui laborent minus, faciiiui at neat
et moveanl manus. Parro 7. L. L. 44. circa med.
Argei flunt e iclrpeii virgultia. Mull. bab. scir-
peii absolute. Ovid. 5. Past. 059. Scirpea pro
domino Tiber! jactatnr imago. P. ARGEI. Pru-
dent 6. Cathemer. 15. Fila icirpea favls eon-
ifta. fc. e. eandela e eoirpo oera illito. P. SCIR-
PUS. — Hinc
Scirpea vel lirpea, m, f. t. absolute, lubstan-
tivwum more, ait corbli arapla ei vlminibui,
quce plaustro imponitur Tebendo itercori aliive
rei minuta, graticcjo. V. BENNA. Parro 5. L.
L. 139. Mill. Sirpeo, quod virgia alrpatur id
est colllgaodo implicatur, in qua stercue aliud-
»e quid vebitur. P. voe. prase. Cato R. R. io.
et 11. Sirpes etercoraria. farro I, B. R. 23.
a med. Ut habeas, vimlna, unde Tieodo quid fa-
cias, ut alrpeas, vallos, cratei. Ovid. 0. Fast.
680. In plaustro elrpea lata fuit. Adda Justin.
43. 4. 0. Arnob. 2. p. 38. Vannorum sirpearom-
que vitorei.
SCIRPlCULA, 9, t t. P. iu VOC. seq.
SCIRPlCULUS, lirpicalui vel surplcului, e, am,
adject, (scirpus) scirpeus, junceus, ei Junco aliove
quo lento vimine eonfeclus. Hinc scirpiculce fal-
ees apud Caton. R. R. 11. et farron. 1. R.
£. 22., de quibus P. loo. Barron, in SCIRPO.
hunc lamen Forcellinus aberrasse putat ia ety-
mologta el uiu scirpicularum falcium, qutB yi-
— 255 —
deantur esse, quibus vines sarpantor, unde sar-
inenia fiaut; scribit enim sirpiculus perinde ac
sit pro sarpiculus. — Hinc
Scirpicula, <b, t. i. et Scirpiculut, i, m. 2.
eadem, quam supra vidimus, varietate icriptionls,
absolute, substantivorum more, est vas ex janco
aliove quo lento vimine confectum. Propett. 4.
2. 40. Scirpiculis medio pulvere ferre rosam. Co-
Innt. 10. R. R. 304. cano Jam vimine teitum Scir-
piculum ferrugioeis cumulate hyacintbit. Lucil.e-
pud Non. p. 490. 24. Merc. Tintinnabulura abest
bine, surpiculique holerorum. Parro 2. R. R. 3.
circa med. Jugutn contioet sirpiculos. ft. e. corbel.
Plant. Capt. 4. 2. 36. Eis ego ora verberando
sirpiculis piscariis. k. e. nassis piscaloriis. Nisi forte
malia intelligera ipsai virgas, ex quibui naissa
Hunt, nam et Parro tic videtur acclpera sirpi-
culas, quum alt earum usum esse alligandis fa-
seibus, fustibus, faculls. f. ejus verba in SCIRPO.
In hoc tameo Plautl loco rectius legas ex libb.
veterib. surpicuiis. Sic irpices et urptces dictum
est, recipero et recupero.
SCIRPlCULUS, i, m. 2. P. In voc prssced.
SCIRPO vel slrpo, as, (svi) Stum, are, a. Prlo-
rem lectionem prseferunt recentioree lexicogra-
pbi, at probata edilionea posteriorem. — Part.
Scirpatut. ' — Scirpo, vel sirpo, est vlnclo, al-
ligo, necto vel intexo; a scirpus, Juncus, b. e.
Juncis aliove quo lento vimine ligo, connecto; vel,
ut ait Forcellinus, ab ecpu, necto, delude cum
digammate ffiollco n'pFo, tandem oei'pnta. Parro
5. L. £.139 Mull. Sirpea, quod virgis slrpatur,
id est colligando implicatur, in qua ster'cua allad-
ve quid vehitar. Id. apud Ifon. p. 83. 24. Merc.
Cupai vinarias slrpare noli. Id. 5. L. L. 137.
mill. Falces sirpicula vocatee ab sirpando id est
ab alligando. Sic sirpata dolia quassa, quum alilgata
bis, dicta. Utuntur in Yinea alligando fasces, In-
cisoi fustes, facutas.
SCIRPULA Vitis memoratur a Kin. 14. Bitt.
nat. 3. 4. (4t)., ubi passum acinum, h. e. rugo-
sum et aiccum, habere dicitur: et a Colum. 3.
R. R. 2. a med. et Scirpula uva ab eod. Plin.
14. Hist. nat. 9. 11. (81). Sed varie admodum
ab alii* legitar, scircilula, scircuta, scirtula ,
scripula, scriptula, ex varlis codicibus et eon-
Jecturis.
SCIRPUS vel" slrpus, 1, m. 2. (Cf. Gr. -yp'troj
vel 7pcpo«) f/ 1. Est juncui, ersopTTj, o^olyoe
(Scirpus lacuslrit Linn.). Fest. p. 330. 7. Mull.
Scirpui est Id, quod in palustribus loeis naseitur
leve et procerum; unde tegetes sunt. Plin. 10.
//i»f. nat, 37. 70. (178). Nee in fruticum, nee in
veprlum cauliumve, neque in berbarum, aut alio
ullo, quam tuo genere nuraerentur jure seirpi
fragile! palustresque, ad tegulum tegetesque: e
quibui, detracto corlice, candelas luminibui et
funeribui tervlunt. Firmior quibusdam ia locie
eorum rigor. Namque ill veliQcant non in Pado
lantum nautiei, varum et in marl piscator Afri-
cus, prspostero more vela Intra mains impen-
dent, et mapalia sua Mauri tegant: protimeque
ssstimanti hoc videantur esse, quo inferiors Nili
parte papyri sunt, um. Hajc Kin., qui 7. ibid.
56. 57. (207). scribit, naves quoque ex scirpo De-
ri, bis verbis: Etiam none in Britannlco Oceano
navei vililei corio ciicumsuts Hunt: in Niio
ei papyro et acirpo et arundine. — Ifodum in
scirpo quiEris, proverb, de bis, qui In rebus
Claris atque apertis difOcultatem faciunt: scirpus
enim enodis est. Ennius apud Fest. Quaritur in
scirpo, soliti quod dicere, bodui. Adde Plaut.
Men. 2. 1. 22. et Ter. Andr. 5. 4. 38. Itali dl-
eunt cercar t'osso nel fico: vel it pelo ned'uo-
vo : vel cinque piedi al montone: vel etiam il nodo
nel giunco. — El lllud scirpo peculiare, quod
semper aresc.it, etiam In aqua. Hinc leao apud
Plaut., quod naufragio bona perdidisset, ita eo-'
mice queritur, Rud. 2. 6. 39. scirpe, scirpe,
laudo fortunas tuas, Qui semper serras eloriam
aritudinis. ■/ 2. Est etiam snigma, indovinel-
lo, logogrifo. Gell. 12. 0. Qua Graci diciint a»-
aigmata, boo genus qaidam e aostris veteribus
sirpos. appellarunt. Alii leg. scirpos.
SCIRRB.OMA. P. SCIROMA.
SCISG1T0R
SCIRRH08. P. SCIRROS.
SC1RRHOSIS. P. SCIRROSIS.
SCIRROS, sciroe t>ei scirrbos, I, m» 2. sxt'pot
et oxi'p'p'oi, scirro, idem quod sciroma. Plin. 7.
Hist. nat. 15. 13. (63). de mola uteri. SlnilU
qaiddam et virii in ventre gignltur, quod to-
cant icirroo.
SCIRROSIS, teicrhotU vel schirroels, !«, f. 3.
oxipp'oiot;, duritia teu tumor durus in membris
Cat. Aurel. 3. Tard. 4. 49. Utraque passio fje-
corosorum et lienosorum) e loeii palientibus no-
men accepit. SI quidem est in Jecore vel in liens
constituta, tumore scilicet effecta, live collection*
vel duritia atque saxitate, quam soirrosin vocant
Adde Plin. Pal. 3. 26.
SCIRTULA. P. SIRPULA.
SCISClTANS, antis, particip. P. SCISCITOE-
SC1SCITATIO, Soil, f. 3. (sciscitor) actus tci-
scitandi, interrogatio, dimanda, irtuat;, iam-qus,
— 0) Universim. Petron. Sat. 2*. Cujas essei
puer, diligeDtissime sciscitatione qussivit. Adde
Chalcid. Tim. 153. — 6) Cum Genetivo. Id.
ibid. 128. SciscitaSio veri Dei. Id. ibid. 166. Sa-
plenlia;. — c) Sequent, partlc. interrog. Hie-
ronym, Ep. 59. Tua sciscitatio fuit, quss sint
ilia, quee oec'oculoj vidlt, nee auris audivit.
SCISClTiTOR, <3ri», m. 3. (sebcitor) qui scl-
scitatur, investigator, domandatore, ricercatore,
rccu&TJv. Martial. 3. 82. Digiti erepantfi signa
novit eunuchui, Et delteata; sciscitator urina
etc. Prudent. 7. Cathemer. 193. Explorat arte
sciicitator callida, Deusne membris sit receptui
terreii. Ammian. 22. 16. a med. Herodlanui
artlum miaatissimui sciscitator.
SCISCITATU3, a, am, particip. P. voo. ieq.'
SCISClTOj as, Stum, are, a. 1. et stspiui .
SCISCITOR, Srls, stui sum, ari, dep. I, (seiseo)
Sciscito, forma aetiva, apud Plaut. Here. 2. 3.
51. Mane: paucula etiam sciscilare priui volo. it
Paul. Diae. p. 303. 2. Mull. Sciseito, sententlem
dico. — Part. Sciscitans 1. c. et «.,' Seiscitatut
fere in omn. paragr.; Sciscitaturus 1. «. — Sol-
icitor est iclendi gratia Interrogo, icire labo-
ro, quesro, teitor, loquiro, pereunctor: quam-
quam sciscitor a percunefor aliquid dlOerre vi-
detur, Ita at boe tit graviter, lllud contra anxle,
edrioie, ct etiam eallide Inqulro, ut teiam : cf.
Liv. loc. infra cit. (It. dimandar per sapere,
inttrroqart, ricercare, cercar d' intendere, in-
formarsi; Fr. e'enouersr, t' informer, faire det
recherches, rechercher ; Hisp. inijuirt'r, averi-
guar, informarse; Germ, licfc er&undigen, nach-
farschen, erforschen ; Aogl. to inquire, demand,
ask; seek to be informed). ^ 1. Genera tim.
— a) Absolute. Liv. 0. 34. Elicait eomlter
sciscitando, ut fateretur etc. Id. 1. 56. Cupido
inceiiit animos Juvenum ipiscitandl, ad qaem
eorum regnum R. euet venturum.' Gell. 12.13.
Si de vetere jure dlscendum esiet, issem plane
sciscitatum ad istoi, quod dicit. Quintil. 9. 2.
7. Quotiei non sciscitandl gratia atsumitur (ro-
gare), sed imiandl. — b) Cum Aeoui. rei. Liv.
7. 26. Sciscitarl consult* voluntatem. Id. 45. 27.
Sciscitatum deos descendant. Tac. 2. Hist- 33.
Missi, qui consilium ejas icfseitarentur. et 1. ibid.
84. Parendo polios, eommilitones, quam Imperia
ducum sciscitando, rei milltares cootinentur. Gell.
I. 9. Pythagoras a princlpio adolescentei, qui se
ad dieendum obtuleraot, eQua'.oyvaucvti. id ver-
butn slgniQcat, mores oaturasque horoinum con-
jectatione quadam de oris et vultus ingeoio, de-
que totius corporis Glo atque habito sciscitarl. —
Part. Sciscitatus, eodem modo. Petron. Sat. 137.
Sciscilata causam tristitia, et Ipsa fleracspIL —
Passive. Ammian. 25. 8. a med. Omnium sen-
tentiis occultius sciscitatis. Id. 28. .4. 24. Ephe-
meride scrupulose sciscilata. — e) Cum Ablat.
persona?, quas interrogator, et prap. ex, ab. Cic.
1. If at. D.I. a med. Epieuri ex Vellejo seiscl-
tabor lenteotiarn. Cf. eumd. 1. Oral. 23. 10.1.
Pulgat. interpr. Dan. 1. 20. Sciscitatus est ab
eis rex. — d) Cum Ablat. persona aut rei, de
qua quis Interrogatur, et prap. de. Cic. 14.
Phil. 7. 19. De unoquoque nostrum seheitantur •
omnes. Id. 1. Z?ivtna(. 34. ad fin. Quum ora-
SCISCO
calam ab Jore bodoaso petiriaient, de rtelorie
aelsdlante*. Adde eumd. 9. All. 15. a mti. —
t) 8eqqeate parllcule interrog. Cie. ,/M. foe.
ei£. De Domitio, at fads, ititertare, abl all, quid
cogltes. Id. 1. Nat. D. 0. 21. Ab utroque autem
tdscltor, eur loandi aniifleatores repente extti-
lerlnt, Ter. Bun. 3. 4. ex£r. Qutdqutd tit, proeal
hloc label print, quid tit, telteltarl. Sueton. Tetp.
S3. Selieluni, bom odors ouendere tar. <fd. Jfer.
48. ScIkIUdi, ecquld la Urbe dotI de Nerone.
Id. null, 1. txtr. Ut mane tlngaloi, lama*
Jentaneat, tclieltaretar. Petron. Sat. 37. Ccepl
telteltarl, qo» eual ilia mailer, et ibid. 124. ad
{In. Sdieltintet, quod genu* bomlnum, sat undo
Te air emu*. Sutton. Col. '88. Revoeatam quero-
dam ■ rater* auilio sclteluiui, qaldaam Ibi
facera eontuetset. Frontin. i. Strang. 2. 8.
Tlumeoui prseinltlt lelaeitataroa, quid re! font.
■f 3. Speelallm pro axperlrl, teoure. Capttolin.
M. Aurtl. 5. Verai ia tomnU m hamerot ebur-
neoi habere ridll: iclicltatuiqua, an apt! eisent
oaeri ferundo, tolito reperit fortioret.
SCISCO, tciteif j . telfi, tcitum, tdscere, a. 3.
(aelo) Scitcor atiam pro icisco, deponent, forma,
diiere veteret, tette Priscian. 8. p. 799. Putieh.
Forma ridatur aise Inehoat. • aeio, quail teira
Inelplo, ral sciendum euro: eeterum eeatalive
est atlam efflcio, ut quia aeiat, vulgo, prqmolgo.
T. Infra. — Part. JWtoa II. i." a. et in fin.;
Scisctndus IL 8.° — Seiaco Igltur ut aeieadam
euro, investlgo, at aeiam, reacio, cercar di tape-
re, informarsi, venire a tapere. ,
I.) Proprie. Afraniiu apad Charit. p. 186.
Putsch. Sciieere, quid alt neeetaum iclra. Ac-
cius apod Ifon. p, 605. 12. Merc. Dt aeiaeam
quid tint. Sic Plant. Amph. 5. 1. 17. Oeloi ae-
curro, at teltcam, quid relit. Id. Batch. 2. 3.
87. Auferimos auram omoe HUs prajsenlibus, pa-
lam atqae aperte, at ill! id factum iclseerent.
Adde Posts. 3. 5. 27.
II.) Tranalate in re foreoai uaurpatur, et eat
— 1.°) Senlentiam dicere, et tulfraglam ferre,
ut doeet FtiU la Ni quit tcivit. utol tradit, foiaae
eeoturiam a Tulllo *ege coastitulam, ia qua II-
ceret el auOVegium ferre, qui noo talliaet ia eaa,
nequla elria aulTragli Jure prlraretur. Erie aatem
ni quit tcivit, nhl qaii tcivit. h. *. el quia
auffraglam aoa talit. Porro la ea centurla neque
ceoturio pmficlebatur, neqae eeaturialii cite pot-
erat, quia certua nemo ent ejui eenturiae. Id.
— 9?) Frequenter pooltar pro etatuere, decer-
uere, aaaelre, deereUre, ordinare, ttabilire, <}nj-
fi{opcu, x"p"o»a'i». Hoc foriatte Ideo, quia aoo
aolet did tcntentla, neque. decerol, alti de lis,
qaai plane aelaotur. — c) Absolute, rel earn
Accusal. War. Fictorin. p. 2483. Puttch. Scire
faelt eclicere, Id eal.Jobere, prasbera. Cic. 1.
Phil. 10. a med. Cedo Hie legillma: Uooiulei
populum Jure rogarerunt, populuique Jure trivjl.
Liv. 42. 21. Plebea icirlt justltque. Id. 8. 35
Nee quidquam ad aeliceodum plebi Oeri pasif
aunt, Adda Plant. Cure. 4. 2. 83. el Sil. It.
7. 545. Cic. Flaee. 7. 15,. Que aeisceret. plebes
•at qua populue Juberet. — Passive. Cie. 2.
Legg. 6. ad fin. Malta peroleloie aelaeaator ia
populla, qua aoo magii legla oomao attioguot,
quam-ai latronet aliqua eonaeaio auo laoterlnt.
Id. t. ibid. 15. Qua aella alot ia populorum
loelitaUe aut legibua. — b) Cum Conjunct, et
parlic. ut,- ne. Cic. 3. Off. 11. 46. Duriai Albe-
Bleaaei, qui tdverant, ut £ginetii, qui elasse
ralebaat, pollicei prasclderentur. Id. Balb. II.
87. SI Gadllani icireriat aoralnaUm de ellquo
clre a., at alt clrie Gaditanui. Curt. 8. 1. 18.
Solvere gentit auas more, oa pedei venaretur. Cf.
Liv. 26. S3, a med. Ot tribunui plebii roga-
tlonera ferret, aelretque pleba, ut etc. ubl tciret
pro tcitceret: nam et »cio pro tcitco. et Paul.
Dig. 46. 3. 08. ettr.; Lei XII. Tab. tlgoum as-
dibui juoctum rindlcare poua iclt: aed interim
Id aolrl problbuit. Croftoo. tamea apud Liv.
nutlet aciieeret. — c ) Cum Infinite. S3. It.
7. 5*3. ouoc muoara Martli £queai imperio, et
— 256 —
SCISSOR
Fabio dlctatore. — 3.°) Scitctrt legem, roga.
tionem, est ferr* et eafTraglo suo comprobare.
Cic. Plane. 14. ad fin. Pleneiat priraui acirit
legem de publlcaaie. Id. Prov. com. 15. 36.
Slmul oatendlt, earn ae aclsctre legem, quam ene
legem Deget. Id. 3. Legg. 15. 33. SuiTragia in
magistrate raandando, aut reo judlcando, aut le%e
tut rogatlone iciaeenda, palam ferre. et ibid. 3.
in fin. Creatlo maglstratuuro, judicia, popuii Jussa,
earn auffraglo reiceentur, plebi libera tunio. Alii
leg. contciieentur. — Hlne Part, prater, pais.,
cujus eiempla retulimus,
Scitut, a, um, adjeetirorum more occurrit;
oode Comp. Scitior I. c. et II. 8.: Sup. Scitis-
iimus II. Let 2. — Scltaa eat doetut, acius, pe-
ritua, ingeoiosut, aeutus, the ia, dotto, pratico,
accorto, ouverc;, aiifmic. Goerenziui ad Cic. 1.
Fin. 14. putat, tcientem a tcfto ita dillerre, at
tcient ait ii, qui quam maiime norli artem »el
icieatiam ailquam; tcitut vero, qui qood aciat,
rite eppllcare pottit.
I.) Proprie. — a) Absolute. Plant. Ampk. 1 .
3. 8. Nimif bisecitos eit ajreopbaota. Id. Pttud.
1. 3. 151. Homo astutus, doctoa, acilua et eal-
lidua. Id. Cat. 3. 1. 8. Nlmlam Kite icltua et.
Getl. 13. 4. Mulier eeita atque prudent. Enn.
apud Ftil. Seltut agaio. pratico delis tirade.
Liv, 36. 49. Scitat eoarivator. Rurtum Plant';
ifou. 1. 3. 104. Cedo parpurittam. sca. aoa
do. Sells e* la quidem. aora pletora interpolare
Tit opot leplditalmum. Id. Pseud. 2. 4. 58. Bc-
qold it homo Kitut eit? cha. pleblteitum non
eat tciliut. <j<uVod ityla.. Quintil. 5. 7. 28. 8cita
interrogate. Id. Citt. 4. 2. 13. Non turn scitior,
quas hot rogem. — I) Cum Genativo. Ovid. 9.
Met. 108. Neuua adit, membrlsque ralena, tcitut-
que Tadoruaa. Id. 5. Fatt. 64. carrs (cite Tha-
lia Ijne. Quintil. 9. 3. 10. Scitut pugnaodi, —
c) Cum IoQoito, more Grxcorum. Sil. It. 17.
293. Dut retut armorum, tcituique accendere
eoida Laudibut.
II.) Translate. •{ 1. Scita dicuntur quis.
cumque docte, petite, Ingeniose, acute facta, aut
dicta. Plant. Asin. 4. 1. 57. Pulcre scriptitti. od-
ium ajngrapbum! tcrs'tfura ben metta. et Stidi.
1. 3. 30. Oratio optima et scititaime. Cic. t.
Nal. D, 33. a med. §dtui termo et Atticut. —
■Stitum dictum, aapieilter, aeote, commode di-
ctum, un bel detto, un motto grazioto. et Too,
6. Ann t 20. Uode acltum Passieoi dictum (de Ca-
ligula) percrebuit, neque meliorem uoqnam ter-
Tum neque deteriorem dominum fuitte. Cic. 2,
Divinat. 24. 61. Veins illud Catonlt admodom
teltum eit, qui mtrari te ajebat, quod non rideret
baruapea, barutpieem quuiu riditaet. Id. Orat.
16. SI. Quum autem, quid et quo loco dicat, ia-
renerit, illud e»l lor.ge maiimum, ridare, quooam
modo, acltum est eniB), quod Caroeades ooaler
dicere tolebai, Ciilomathum eadem dicere, Char-
midam autem eliam eodem modo dicere. — ■Sa-
turn ttt, ret eit ingeniose, mira et adtu digna.
Ptin. 35. BttU not. 10. 36. (81). Scitum eit-
later Protogenem, et eum (Apettem) quod ac-
eidit. — Scitum ut, taplentii ett, optimum ett.
Ter. Beaut. 1. 8. 85. Ho* scitum est, perleulum
ex aliit facera, libl quod ex otu alet. Id. Phorm.
5. 4. 2. Quam tdtum ett, ejutmodi parare ia
aalmo cupidltatei, quat, quum rat adverts tieot,
paullo mederi pottit! Cic. 3, Orat. 61. 228. Sci-
tum ett eoim, caotam conferre in tempus, quum
offcrra plura, ai cupiat, non queaa. ^ 2. Scitut
est etiam pulcber, reouttus, ejegani, ben formato,
bello, leggiadro, garbalo, Ter. Andr. i. 2. 6.
Per ecattur tcitut puer ett natua Pampbilo. Ubi
Donat. elegant, pnlcber, quod Grsci xo'a^ioy di-
cunt. Ptaut. Men. i. 4. 15. Satit scitum liium
mulieria. Apul. 10. ^et. Scitisiimum coottru-
icruol djoram. h. e. elegaotiitimum. Festus;
Sella fades, bona facies. Lamprid. Commod. 2.
ad fin. Muliercuise formas icitiorit. F. P1CTURA.
"I 3. Item accommodatus, aptut, opportunus, i-
doneus. Ffaut, Amph. 1. 1. 132. Use qoi telle
etl eiereendo tcurto eondueto. male. Gell. 18. 5.
totem eoneedere noctl Sclscant. h. t. decernant Voce admodum teita el cauora Ennli Annales
par Iinperiuru M.uucio maglilro equitum cum | legare, "J 4. item muUerei et meretricei scitum
voeani rev a»5pa e'v ri aujovala t'ovtipe'v xa»
qsmga*. F, PRCELiaM.'Kaut. True. a. 5. v. 42.
Quamquam hie horridut est, quamquam hie tqua-
iidus est, scitus belium tail. Contra inscitut, tar-
das, igcarus, segois. Id. Merc. 5. 4. 57. Annot
natus semginta qui erii, >i quem tdbimut icortai
rler, eum eo not hie lege agemus, intcitum ar
biltabimar. Sed Hothe ia priori loco ej MS. pro
scitus belium init edidit at eit btllui mihi. —
WB. De cogn. R. F. ONOM.
Scitum, i, a. 2. absolute, lubslantlvorum mo-
re, est decretum, Jussum, decreto t ipfciopa..
I.) Proprie. *J t< Generatim. Cic. Balb. 18.
42. Quum scita ae jussa nostra sua aenMntia com-
probat. Id. opt. gen. Orat. De hoc igltur Cte-
eipboa acitum fecit, ut corona aurea donaretor.
Liv. 1. 20. a med. Cetera quoque omnia public*,
privataque aacra ponUBcii teili* aubjeeit. PUn.
14. But. nau 22. 28. (146). Scito legum diligeoti
contra blbendi falladat. Firmic. 1. 3. Fetalis sdU
lei. *J 2. Speciatim populi scitum et plebis tci-
tttm, eut eonjuncte populiscitum (de quo tamea
F. POPULISCITUM) el pleftisottunj. Ad b. v. Ft-
itut: Scitum populi dicebatur, quod tine plebe
eunctut patridua ordo tuis tuffragiis Jutait. Quod
autem atiquo iaterrogante ex patribut, et plebe
tuCTragante, tcitum esset, id jam legat scripts di-
ctbantar. Sed illud plebisciium ett, quod tribu
But plebii tiae patriciit plebem rogarit, id ett
coosuluit, plebatqae tcivit: plebet autem est ooinU
populua preler tenatores et preeler patriciot. et
Scita plebei appellantur ea, quae piebs tuo auf-
fragio tine patribut jussil, plebejo magittratu ro-
gaote. HfflC Festut. Liv. 31. 50. in fin. Et de
altero entile scitum plebis ett factum, rogantibua
trlbuais. Id. 22. 26. Scitique plebit unut gratiam
tulit. V. PLEBISCITUM.
II.) Translate tcitum est placltum, dogma, d-
%iay.a.. Seneca Ep. 95. Nulla art conteraplaliva
tine decretit tult ett, quse Graci vocaat So'^fioTa :
nobis decreta licet appellnre, vel tctts, vel pla-
cita.
SCISSlBlLIS, e, adject, (sciado) idem ac scIhi-
lie. Theod. Priscian. 4. 2. ant* med. Quam tit
omnia tpuma levlt, atque fjilnloaa, et facilitate
adstibillt, tolubilis.
SCISSlLIS, e, adject, (scindo) f i. Est qui
facile tciodltur et frangitur, Dssllis. Celt. b. 2.
et 6. 11. Alumen adstlle. sruirtflpia oyiotv. (.Co-
turn. 6. R. R. 13. et PUn. 23. Bin. nal. 6. 58.
(108). vocaat scistum: quia in eapillamenta qua-
darn canesoeotia debiacit. V. Plin. 35. ibid. 15.
62. (186). 4T 2. Etiam Missus, lacer. Apul. 1.
Met. Uomuaeuli acitsili centuneulo magis inum-
brati, quam obtecti. Feget. 2. Ftlerin. 47. Fra-
cluram compvnea, et tasciit mundji seitsilibus,
InfusiJ tx vino et oleo conligabU. n. e. paoni*
lacerts; ttraect.
SC1SSIM, adrerb. (scindo) sgindendor/Yndeni.
Airrox- 84. Eece Dei famullt srissim freta ru-
bra debiaouni. h. e. tdndeodo te et aperieindo.
SCISSlO, 5nit, f. 3. (tciadfl) actui»jdndendi,
divisio.
I.) Proprie. *I 1. Generatim. Augustin. i.
Cont. tvang. 19. Scistio veil. 4J 2. Speciatim
ia re grammaliea ett Idem ae diaresis. Macrob.
1. Somn. Scip. 6. ab init. Djet cum quinario
aptistime juogllur, dum hie ad errauter, ut di-
ximut, ad cali zones ille refers tur: ted 11 ie ra-
lione tciislunis, hie numero. Anted- Helv. p. 99.
5. Bag. Per diaresin, hoc esi per sclisionea
tyllaba?. y
II.) Melonjmice. V algal, inlerpr. Am. 6. 12.
Scissiones perietum. h. e. rima, scistara, ftuu-
re, squarci. Cf. Rufin. in Amoi II. e. 6. Va-tro
apud iVoij, p. 414. 25. Aferc. Taleai scissiones
lignorum vel prasegmina. scheggie, trucioli.
SCISSOR, Oris, m. 3. (scindo) 4J 1. Eifqai
icindii, el ipecletiro qjii sciodit obtonia in menta,
carpior, strucior, incisor, trincianle, x"P sv0 '/ 1 ^C-
Pelron. Sat. 36. Processil slalim scissor, et ad
irmphonlam gesliculatus lacerarlt obsoniom. V.
SCINDO. *\ 2. Est eliam tcittor inter gladia-
tores, isque videlur ene, qui jacentium cadavera
ictibus disiifabat, ne quia ipeewtore* limuleti
SCISSURA
morle deluderet, ut Laclant. 6. 20. ante med.
alt. IniCTipt. apud Fabrett. p. 40. n. 203. et
p. 62., eaque emendalior apud Lupul. /ter Me-
lius, p. 330. scissob. m. CAEciuvt t. ft. e. 'iro.
V. Orell. 2569.
SCISSORA, a, f. 1. (scifido) divisura, ricna,
aclssio, hiatus, divisione, fesso, fessura, scissu-
ra, oyi'oij.
I.) Propria. Plin, 5. Bin. nat. 9. 9. (50). Ad
•cissurai Nili. Id. II. ibid. 28. 34. (100). Pennss
insectls omnibus 6ioe scissura. Id. 31. ibid. 7.
39. (79), Sal probatur quam maiime perapicuus,
rectis scissuria. Pallad. 6. R. R. 12. Lateres,
qui estate Aunt, celeritale fervoris in aumrna cute
siccabtur, lnterius buinora sarvato : qus res scis-
suris eos faciei aperlri. Seneca 6. Quant, nat.
2. Ungulculi nos et do tolius qutdem, dolor, ted
aliqua a latere ejus scissura conDcit. Adde Theod.
Priscian. 3. 4. et Marcelt. Empir. c. 23. p. 100.
relro.
II.) Metapborice est dlssensio, discordia. Pru-
dent. Psychom. 758. Scissura domestics lurbat
Reni/popull, titub'atque foris, quod dissidel iotus.
Adde Pulgat. interpr. I, Cor. 11. 18.
SCISSUM, 1, n. 2. et
SCIS3US, a, urn, particip. V. SCINDO.
SCISSTJS, us, m. 4. (scindo) scissio. Gloss. Phi-
lox. Scissui, ayiop.a. farroni quoque tribuunt
his verbis: Scissu materia; fatigatus quiescebat
lectulo. Ita Siponiinus. Sed bsc lectio a recen-
tioribus improbatur.
SClTALA. V. SCYTALA.
SClTAMENTA, drum, n. plur. 2. (seitus) scita
edulia, cibi delicati, manicarelli, saporetti, lec-
Ctimi, ijSuaiiata: B ict'tus pro pulcro, quod sint
saporls egregil et prscellenlis.
I.) Propria. Macrob. 7. 6'afurn. 14. Apud po-
pinatores pleraque scitamentorum cernimus, pro-
poslta ampliora specie, quam corpora. Plaul.
Men. 1. 3. 26. AUquid scitamentorum de foro
obsonarier. Alii aliter leg. Mattius apud Cell.
20. 9, ad fin. Dein coquenti vasa cuncta deje-
Otat, Nequamve scitamenla pipulo poscit. Apul,
10. Met. Scitamenla inellita.
II.) Metaphorice ornaments oratlonis. Gell. 18.
8. 'OpoioTs'XfiuTa xai itopioct xai ditoidrrrioTa,
ceteraque. bujusmodi scllamenta, qua; itti a'usipd-
xtxXoi Id collocaadls verbis immodice faciunt.
SClTANS, antis, particip. V. SCITOR.
SttTATlO, 6ois, f. 3. (scitor) dimanda, ri.
cerca, srsuoij, iciscltatio, interrogatio. Ammian.
IS. 5. 1. Commeatuum copito aa abuode suppe-
tant, lodefessa scitatione percontane. (At Gardt-
haul. leg. sciscitatione.) et Chalcid. Tim. p. 36.
Propterea, quod rudlbus aaimis Insedisset verl
Del scitatio.
SCtTA"TOR, 6ris, m. 3, (scitor) qui ioterrogat,
et sctscitatur. Ammian. 22. 8. 10. Scientissiml
{Gardlhaus. minutissimi) icitatores. Alii leg. scru-
latoret.
SClTAtOS, a, am, particip. V. SCITOR.
SCtTfi, adverb, (seitul) Comp. Scitius; Sup.
Scitisiime. — Scite est docte, scienter, cordate,
perite, doltamente, saputamente, aggiustatamen-
te, iictorripGYot, iiiit>\&{: cul intcite oppooitur.
Piaul. Merc. 3. 1. 28. toodetur nintlum scite.
Id. Trin. 3. 3. 56. Satis scite et probe. Id. ibid.
53. Scite herele sane. Vac. 3. Hist. 62. Mimos
aetltavit soite magis, quam probe. Cie. Pi*. 25.
ad fin. Raticnes ita sunt peracripts acite et lit
terate, ut etc. Liv. 10. 19. Scite Ioqai. Seneca
Ep. 9. Si eiprimere dvc&aiav una verbo scite
voluerimus. Gell. 12. 13. circa med. Scite per-
qaam, atqua enucleate disputare. Id. I. 1. Scite
aubtiliterqVie ratlocinari. Cic. 4. Pen. 35. a med.
'Japella scite facia et venuste. arlifiziosatnentt.
et 11. Fam. 16. Die, cui mandavi, salis scite et
commode tempus ad te cepit adeundl. accorfa-
mente. et Ter. Beaut. 4. 5. 16. At si scias, quam
scite io mentcm venerlt. cms. Tah ! gloriafa e-
veaisse ei sententla? ingegnoiamente. et Cic. 5.
Parr. 24. sub fin. Turn ilia ex patellis et larl-
bulls qus fdlleroc, ita scite In aureis pocolis il-
Ugabat, ita aple in aeypbis aureis iocludebal, ut
ea ad HUm rem nata esse dlceres. Sail. Jug. 90.
Toi». iy
— 257 —
Sordiduin me, et inculiis moribus ajuot, quia pa-
rum scite convivlom eiornn, elc. h. e. elegsnter,
eiquislle. Liv. 4. 44. sub fin. Vcatalam absolu-
tam pro colltgii sentenlia, pontifex rnaiimus abs-
tinere jocis, coliqua sancte potlus, quam scite, jus-
sit, galanlemente, pomposamenle. et Plin. 36.
/list. nat. 22. 48. (106). Scite dictum est, ad te-
cia eos pice, ad vinum calce uti. k. e. commode,
;,cute, sapienter. Gell. 4. 11. circa med. Qui di-
ligentius scitiusque carmina Empedoclis arbilrati
sunt. Est qui leg. anquisiiiusque. Plaut. Slich.
I. 3. 115. Vinum poculo pauiillulo s«po eian-
clavit submersuin scilissime. saporilissimamenle.
SCITUE, et, f. 1. nomen herbs cbamaleonis
apud Uacos. Apul. Herb. 25.
SClTO, as, are, a. 1. frequentat. a scio. Am-
mian. 30. 5. circa med. Geouino percoQtando
s*:rmone, quos uon scilabat. Alii reclius leg. quos
nuscitabat. cl Gloss, in Prodr. Gloss, p. 353,
Loewe. Plebs scitat: plebs interrogat. et Plebem
scltat: plebem alloquitor.
SCITOR, Sris, Slus sum, ari, dcp. 1. (.scio)
.Sato, forma active, f. voc. pr.\:c. iSeilarier, in-
linit. paragog. pro scitari, apud Ooid. 2. Met.
141. — Part. Scitans et Sdtalus. — Scitor, a
suplno jcitum verbi scio, est idem ac sciscilor.
— a) Cum Accusal., aut Ablat. et pra.-pos.rfe,
ab, ex. firg. 2. *£n. 114. Suspensi Eurypj-
lura scitatum oracula Pbcebi Mittimus. Ovid. 2.
JJal. 511. causamque via: scitantibus infit. Id.
t. ibid. 793. Scitari digua relatu. Ammian. 22.
12. 7. oraculorurn responsa. Id. 24 S. 4. con-
sulta numinum. Ovid. 10. Mel. 504. Scitanti deus
huic de coojuge dixit. Id. 1. ibid. 775. gradere et
sc.labere ab ipso, fforat. 1. Ep. 7. 60. Scitari II-
b.-l ei ipso. — b) Cum panic, interrog. Cic.
Oral. 16. 52. Non te id scitari, qualem esse ora-
lurera vellem, sed id mihi quserere videbare, quod
genus ipsius oratiouis optimum judicarem. Ovid.
II. Met. 622. Quid venial, scilatur. Id. 10. ibid.
357. scltatur ab ipsa, Nominibu* diclis cujus velit
esse maritl. Ammian. 16. 12. 41. Scitantibus, ubi
relictus sim irnperator, respondete nihil fallentes.
— c) Absolute. Dosith. Gramm. p. 61. 3. Keil.
Sciscor, ^i>.oirpa7uovdJ • / < i pijT'n'pia (h. e. curiose
scrutor oracula),. scitalus sum. Adde Augustin.
Serm. 2. n. 2. ed. Mai.
SCITOR, Sris, m. 3. (scio) qui aciens est, cogni-
tpr. Claud. Mamert. 1. Slat. an. 11. In ima-
ginero Del proauncias, lamquam potissimorum
scitor, qui mioorum probaris ignarus.
SCITOLE, adverb, (acitulos) demiout. a icite,
scite, apte, perite, eallide, deceDter, veouste. A-
put. 2. Met. Diribitores splendide amicti, fer-
cula copiosa, puells scitule ministraoles. et 7.
ibid. Tucela concinnat, apponit scitule. et 10. ibid.
Gradus scitule referens. con leggiadria, con garbo.
SClTULUS, a, urn, adject, (scltus) deminul.
a sci'tus, aliquantum seitus, aut scltus, aptus, ve-
nustus. Plaut. Rud. 2. 7. 7. Muliercula qua sunt
facie? scb. scltula. et 4. 1. 3. Amba> forma icitu-
la, atque selatula. ^rno&. 5. p. 179. Scitull pu-
siones. Apul. 1. Met. Ad quamdam caupoaam,
Meroea nomine, anum, sed admodum scitolam,
devorto. garbata.
SClTUM, i, o. 2. et
SClTCS, a, um, particip. V. SCIO.
SClTUS, us, m. 4. (scio) Idem ae scitum. Liv.
25. 7. Ccmitia de senatua sententla, plebisque
scitu sunt habita. Cic. 4. ^tt. 2. Si neque po-
pull Jussu, ant plebis scita id faeere Jussus esset.
V . PLEBISCITDM.
SClCaoS, i, m. 2. oxt'oupoj, icojatlolo, sciuro,
silvestre animal ei genere murium : a ay.-.a, umbra,
et ou'pa, Cauda, quia villosa eauda in cestu slbi
umbrara facit. Plin. 8. Hist. nat. 38. 58. (138).
Provident tempeslatem sciurl, obluratlsque, qua
spiraturus est ventus, cavernis, ei alia parte ape-
riunt forea : de cetero ipsls vlllosior Cauda pro
tegamenlo est. Id. 11. ibid. 43. 99. (245). Sciuri
admoveat cibum ad os pedibus prioribus. Mar.
tial. 5. 37. Cul (puelteVcomparatus indecens
erat pavo, Inamabilis seiurui, et frequens phca-
nix. Hinc patel, hoc animal apud Romanos in
deliciis habitual fuisse.
SCOBIS
SClL'S, a, um, adject, (icio) ^ I. Est idem
ac sciens, ei'Sui;. Laclant. 8. 3*. ad /In. Putu,
eus prudentes ei icjoi raeodeele defendends sas-
clpete, Adde Hon. toe. cit. in fin. P. SCIENS.
^ 1. Est etiam doclus, perltus, sapiens, s'jrio-i]-
jj<»». — a) Absolute. Pacuv. apud Priscian. 4.
p. 034, Putsch. Poslquam defessus peirogitando
advenes de natis, neque quemquam invenit jcium.
I'ttron. fragm. Tragur. 63. b'urmann. sub fin.
Sunt muiieres plua »ci«. — 6) Cum Genelivo.
Macrob. 6. Saturn. 9. Luciliui namque vir ap-
prime Latins lingaan acius. Laclant. 2. 14. Das-
monaa dicl ajant qnasi 5o'i)p:ova{, ideal perilol
ac rerun) scios. — Bine
Scius, U, m. 2. absolute, ^utgaf. t'nlerpr. Ec-
cli. 21. 18. Verbum sapiens quodcumque audie-
rit, scius laudabit el ad se adjiclet. Adde Hygin.
(ab. 92.
Homonym. Scius et contcios hoc diCTerunt,
juod scius seeum, conscius cum alio acius est,
licet conscium indifferenter positum legerimus.
ita Hon. p. 429. 23. Merc, — Similiter sciens est
is, qui quam maiime scit artem vel sciootiBm
jliquam; scilus vero, qui quod scit, rite appli
care potest. Ita putat Soerenr. ad Cic. 1. Fin. 14.
SCLAREA, s, f. 1. genus fruticis. Strab. Gall,
c. 16. Hie uinbrosa novoi inter Sclarea vltoren
Stipite prsvalido atsurgens ramotque comasque
Aitius eitoliit.
SCLAREIA, is, f. 1. genus Instrument! musici,
forlasse listula, tibia, cennamella. Gargil. Mart.
de medic. 62.
SCLEKER YTIS, «dis, f. 3. spuma argenti. Plin.
33. Hist. nat. 6. 35. (108). Quidain dno faciuot
genera spurns, qus vocant sciererytida « peu-
rnenen. SilUg. et Jan. scireryiida; al, aliter big.
V. SCELERYTIS.
SCLINGO, is, ere, n. 3. voi anseris. Sueton.
Or, 161. p. 251. 3. Anserum est gliccire Vel sclin-
gere. Ita Reifferscheid. V. Lotw. in Cioss. noin.
p. 248.
SCLlROSIS, Is, f. 3. idem ac scirosis. MmU.
Mac. de Oslrutio, p. 235. V. SCIRRBOSIS.
SCLIS, ills, f. 3. pro Jis vel litis in Inscript.
apud Mommsen. n. 314.
SCLOPPUS. V. STLOPPUS.
SCdBA, se, f. 1. instrumentum ad politiorem
ornatum. Gloss. Gr. Lat. Kcefojtijptov i wobi.
Cf. SCOBIS et SCOBINA.
SCOafiO. V. SCOBIS.
SCOlllNA, se, f. 1. (scobs vel scoba) lnstrumen-
lum, quo fabii liguarii utuntur ad abradendum,
ut lima, quo ferrarii: a scobs, p'lvrj (It. scuffina,
raspa ; Fr. sorte de lime, r/ipe; Hisp. eaeo/ino,
lima grande de dientes gruesos; Germ. Feile;
Angl. a rasp). Parro 7. L. L. 68. MUll. ScobiD*
a scobe. lima eaim materia fabrills est. Plautui in
Nervolaria: Scobioa ego ilium aclutum adraie-
rim. Plin. II. Hist. nat. 37. 68. ejtr. Novissi-
m.i asperitas (in stomacho testudir.is), ut scobioa
fabri. Tertull. Apolog. 12. Uogulia deraditia latara
Cbristianorum ; al in deos vestros per omnia mem-
bra validiua incumbunt asci« et runcias at sco-
blna. V. GROSPH11S.
SCOBIS et scobs, is, m. et scepius t, 3. (sea-
bo) Rectus casus scofcs, at scrobs, ngnoscitur a
Priscian. 7. p. 751. Putsch. — Scobis est Id
quod ab aliqua materia mioutissimum decidil,
duin lima aut. scobina radltur. vel serra secalur,
vei tercbra perforatur, vel aliquo corpore atteritur,
p'i'vijiia (It. roditura, segatura, limatura ; Fr.
iimaille, iciure, rapurt. rdclure, scories; Hisp.
roedura, rasura, limadura ; Germ. Feils'uub,
Sagespdm, Bammerschlag;\ng\. reaping, saui-
dost, sawing, scrapings, filings). Quomodo aa-
tcm a ramentis diQVrai, in en »«ee dictum est. Qua
est ei auro, Italice dicitur calia.
1.) Proprle. Comm. Sedul. in Eutych. in A-
need. Helv. p. 14. 19. Hag. Scobs scobis, scobeo
icobes. Cels. 5. 5. I'urgaal ficus arida, coccum
Goidium, scobis eboris etc. Id. 8. 2. a med.
Finis villi (in osse) est, ubi scobis, nigra esse
desiit. Colum. 4. R. R. 29. ad fin. Antique la-
rebra scobero faciebal. et moi. Scobis numquara
sie siimehatur, at non inbiererei forainlnl. Id,
33
SCOBS
1, 10. ante med. Nauseantibus lalutaris habetur
eC'.irnea soobis sali frlcto eornmista. Id. 12. 43.
ante med. Populnea Tel abiegna scobe virldes
uvas cuetodire. Flirt. S4. MUt. »«f. I i. 26. (it),
SsobBffl arts delitnaiam eceto spargere. Lamprid.
Glagab. 31. in fin. Scoba auri porticum etravit
61 argent), dolens quod non posset et electri. Ho-
tel. 2. Sat. 4. 81. Vilibus ia scopis, ia roappis,
Id icobe quaDtua ConsistH sumptuB.' scil. ad ter-
genda marniora, pavimenta, rnensas. Sic Juvenal.
14. 67. et tamen uno Semodio scobis brae emeu-
dat servulus unua. Vitruv. 8. 3. Scobe vitreo.
Pallad. 3. R. R. 17. 7. Educto omul scobe.
II.) Translate. Flin. 30. Hist. vat. 4. 10. (28).
Scobem cutis in facie oasypum extent!*' h. e.
furfures, forfore, aut allquld simile.
SCOBS, i». f. voc. praced.
SGOCLATARICS vet achoclalarini, II, m. 3.
Legitux in Inscript. Chr. apad De-Rossi T- i. n.
330. el 1015. et videtur vox facta per metatbetim a
sculeator, qui pro tcultator vel exculcator, h. e.
axpiorator, genus militia. Cf. Veget. 2. Ulilit. 17.,
el Cavedoni In Opute. di Modem. Ser. 2. T. 1.
p. 24.
SCOLA, SCOlARIS, SCOLASTlCB, SCOLA-
STlcOLUS, SCOLASTlCTJS et scOlIcus. V.
5CKOLA, SOUOLABIS, SCHOLASTICS, SCHO-
LASTICTJLOS, SCUOLASTICUS et SCHOLICUS.
SCiJLAX, acis, m. 3. okoXo£ inuait., funale.
Itid. 10. Orig. 20. 5. Funalia Graaci acolace* dl-
cunt, quod lint scolls, (oxoXeot), hoc, est intortl.
Hail Dane torcie a venlo vocaat. V. FONALIS
ta fin.
SCOLEClA, 83, f. 1. ssrago in are Cjprio.
PUn. 34. HUt. nal. 12. 28. (118). Est el alte-
>um genus saruginis, quara vacant sco'.eoiam: in
Cjprio rare hoc, trito alumlne, et sale, ant nltro
pari pondere, cum aceto albo qaam acerrlmo;
leritur autem, donee vlride fiat, contrahatque se
rermiculorum specie ; undo el nomen. et mow.
Seolecia fit et per se, derasa ab arario lapide,
At rectius scoleca leg. Sitlig. cum allis tfriore
loco, et icolex loco posteriore, quod est AGraco
oxoA7j|, vermiculus. Ex hac mixture fit color,
qui Italia dicitur verde grigio. a
SCCLECfON, li, n. 2. oxuXjjxtov, genua cocci,
quo Testes lingaotur. Flin. 24. Hist. nat. 4. 4.
(8). de coceo. Est genus ex eo io Attica fere et
Asia nascens, eelerrime in veroiiculum se mi-
tans: quod ldeo scolecion vocanl, improbantque.
SC0I.ES, lecls, m. 3. V. SCOLBCIA.
SCOLIBROCHON, 1, a. el
SC5l!brOCUS vel acoliprocbus !, m. 2. <rxo-
Xi'/Spoxov, berba, qua et callitrichon, et icolo-
pendiion, el capillus Veneris dicitur. A put. Herb.
47. V. ADIANTUM et SAXIFRAGA.
SCOLlUM, II, n. 2. oxoXtov, carmen dODTivale
et eliam genus either as, ut videtur. V. voc. seq.
Diomed. 3. p. 475. Putsch. Soollus qnoqne ideo
(diclus), quia babiliter camponltor scolio. est nu-
tem cithara species mensalit. ■*- KB. Scolla ab
epitbalamiia dirersa fulsse, negare videtur Sou-
chay [Mimoire lur Vorig. et le car act. de V i-
pilal. in Mem. de lillirat. t. 13. p. 475.). Sad
non param differre ilia cannlna, ei Aristoxeno
et Pbylllde musico patet, qui scoiia noptialia
oon earmioa fulsse docent in sponsi eponiaque
bonorem composite, sed amatorias potissimum
cantilenas. I la POpma. Cf. C, D. Hgtn in ope-
re, quod inscribitur 2xc'Xt<x, ed. Jence, 1708.
SCOlIUS, li, m. 2. oxoXio'j, dicitur pet me-
trical, freqnentiore appellatione amphibrachys, ex
brevl, longa et breVi constans, ut amcenus, re-
nidet: a oxoXsoj, tortuoius, obliquus, quia aptui
est ouldam carmial cooTlvali, quod dloebalur oxo-
Xiov, et a oonvlva prlmo cceptum, non a pro-
limo, ted Oeiaoso- oircuitu nltro «itroq-\e eiol-
picbatar. Diomed. 8. p. 476. Putsch. T. voo.
prsced.
SCOlOpAX, pHcis, m. 3. oxoUsa^ et aoxa-
\taKa^. Secundam syllabam nlmlt iicenter produ-
ait, Tel alteram Tocem Gr.-ecam secutos est Tie-
mtthn. Joe. cit. — Soolopas est avis gallina
corpora et moribus, rostro prslongo, arbori num-
que.ni insideni, eadem ae ruslieuli, gallo di man-
— 258 —
tagna. V. RTJSTIC0LUS. Nemesian. fragm. 2.
de aucup. 3. prsda est facilia. et amcena scolopai.
SCOLoPENDRA, a, f. 1.' oxoXoirjuSpa, scofo-
pendra- % 1. Imectam octipes venenatum, cu-
jus in altero eitremo, quod caudae loco babet,
•nperemioat corniculnm, quasi surculus impactus,
a quo nomen creditur accepisse, ne.mpe quasi
ifmv oxo'Xoira iv t^ eSpaV Plin, 8. Hist. nat.
2». 43. (104). Et a scolop'endris abaetos Rbcstien-
ses auctor est Tbeopbrastus. ^ % Scohpendra
item piscis rharinus eat. /d. 9. ibid. 43. 67. (146).
Scolopendra terrestribua similes, qnas centipedes
vocant, hamo devorato omnia Interanea evomunt,
donee baroum egerant: deinde resorbent.
SCOLOPENDRlON vel scolopendrlum, n. et
scolopendrios,li, m. 2. axoXoE£v5p;ov, genus herbs.
V. SCOLIBROCHON. Adde hid. 17. Orig. 9. 87.
SCOLOPENDROS, 1, f. 2. f !. Est idem ac
scolopendra. Isid. 17. Qrig. 9. 87. ^ 2. Est
etiam idem ac scolibrochon. JHarcell. Empir.
c. 28. p. 122. retro ed. Aid:,
SCOLOPS, ISpie, m. 3. < &xoXo'4i, valius, paliz-
zata, apud Serv. ad Firg. I. G. 264.
SCOlS.MOS, I, ra. 2. oxoXuuo; ^ 1. Genos car-
dui silvestri8: aliis est Cynara qardunculus Lin.,
allis Scolymus- maculaius Lin., aed, potiua Sco-
fymus Hispanicus Lin. ceneetur a cj. Pea op. cit.,
qui de eo inqult: «Tout ce'cqu' en dit Pline,
d' apres les aoteurs, est errone ». Plin. 20. Hist.
nat. 23. 99. (262). Cardudtum silTastrium genera
sunt duo : onum frulicosius a terra atatiro, alte-
ram unicaale crasslus. Utrtque folia pauca, spino-
•a, muriealis cacuminibus: sed alter 'florem pur'
pureum mittit inler medios aculeoa celeriter cane-
seentem et aboqntem cum auie. scoljmon Gracl
Tocant. Sillig. Grace legit. Id. 22. ibid. 22. 43.
(86i). Scofymon quoque in cibos reeepit Oriens,
et alio nomine limoniam appellat. Frutei est nufn-
qaam cubitali ailiqr, crislisque 'foliorum ac fa-
dice dlgra, sed duici, Eratostbeni quoque laudata
In pauperis co3Da. V. L1MOMIA. % 2. 5co/j--
mot 'a quibirsdam dici^ir etiam he.rba saiifraga.
Apul. Herb. 98.
SCOMBER, bri, m. 2. Scombriu babet Pri-
scian. p. 224. 14. Keil. — Scomber, oxs'fi^poc, I
scotnCtrp, genus piscis marini 'yilioris. Plin. 3-.
Hilt, nat It. S3. (161). Scomber, '-salpa, sparus
etc. Id. 9. ibid. 15. 91. (49). Cum tbynnis pejasni-
des in Ponlum ad dulciora pabula intrant grega-
lim, et primi omnium scombri, qofbus est io aqua
sulphurous color, extra qui ceterj*. Id. 31. ibid. 8.
43. (94). Garum e» scombro puce laudatissimum
Id Cartbaginis Spartaris cetariis. Scombri's qui-
dem, et Mauretania Baticaque Carteje,, ei Oceano-
intranles capiunt ad nihil aliud utiles. Martial.
13. 102. Eispirantis adbuo scombri de sanguine
primo Accipe facosurtt, munera cara, garum. Id.
3.(50. scombris soeiepta poemata donas, ft. e.
cbartfs poematum involucra ,facis ecombriB et
id genus vlllsslrqis piseibus. it 4. 87. ail libr.
suum. Nee scombris tunicas' Sabis molestas. (Ad-
de Catull. 95. 8.) Peru. 1. 43. nee scombros
metuentia carmine, nee tus. Plaut. Capt. 4. 2.71.
dorsum ecombmm. h. e. salitam, sea salsamen-
to eondltam, marinato, o eondito con talsa. Alii
leg. horcsum absolute, ot ait Balsamenti;genuB ex
pelamide pisce. V. BORjEUM. Martial. 13. 40.
Candida si croceos circamQuit unda Titelloa He-
speriua scombri temperet ova liquor, h. e. garum
Hlspanum. V, GARDM. — KB. Garum ex scom-
bro usitalum fiisse apad veteres, patet ex plur
ribus Tltulii Pompejanis, qnl Tasis fletilibus in-
•eripti sunt, ed. in Corp. Inicript. Lat. t. 4.
SCOHBRUS, I, m. 2. K toc prac. iolt.
SCOMMA, atls, n. 3. veSppa, motto, detto
piccante e frizzante o arguto, bottone, dictum,
dlcterium, salsus Jocut, eavlllatlo: Graca vox a
oxdnxia, caviilor,' sallbus ator. Aglt de eo Ma-
crob. 7. Saturn. 3., abl sic deflnlt: Sunt duo
apud Gracos nomina, XoiSopi'a et aiceiftpz, qui-
bas nee vocabala Latlna reperio, etc V. LCE-
DORI4. et max, Scomma enim pane dlierim
morsum figuratnm, quia sape fraude vel urba-
nltate legltur, ut aliud sonet, aliud fntelligs*. N'ec
tamen semper ad amsriludtnerq perglt, sad non-
SC0.PA
numquam his, io quos jacitiir, el duloe e»t. Per-
glt deinde Macrob. discrimen inter Icartoriam ot
acomnia,adlatis quoque eiemplis, aiponere: qua
legisse non pesnitebit.
SCOPA, a, f. 1. oxortij, speyjlatio, speculdzione.
In plur. num. occurrit apud Capell. S. p. 274., ubi
loquitur A stronomia. IJtinani nulla me in Gra-
cia terrestres illecebra, nee jactantes crioitorum
scopas palliolos (Grolius scopa palliolis) non te-
geDdarn (leg. ex Kopp. contegeijdam) polius,
quam divulgandam cogno\issent . — KB. De
nom.propr. R. P. ONOM.
SCOPA, 'a, slog., et fere Scopa, Brum, plur. f. 1.
Enumeratur a graromaticis inter feminiaa semper
pluralia: dicimua tamen et scopa, ioquil Charis.
1. p. 20. Putsch,, sed nullo adlato eiemplo: for-
tasse respeiit ad scopam rejjiam. Verum habetur
etiam apud fulgat. interpr. Is. 1*4. 23. Scopabo
earn in scopa lerens. et Gloss. Philox. Scopa, od-
ptu&pov, oa'pov. Adde jSympos. 3Znigm. 78. ed.
PPernsd. Sed hac nonlmitanda.nam scola el sco-
pa vitio-a sodI et barbarismi, monente Qujntil.
1. 5. 16. — Ralitine habita etjmi, poles banc voc.
conferra cum scobia et scafco. — Scope
I.) Proprie. % I. Slricto sensu, qua tcopa
regia dicitur, esi genus herba simlliB Acbilleo,
sed latioribuB fo'iis. [Clenopodiuin tcoparia Lin.)
Plin. 21. Zrtst. nat. 6. 15. (28). et 25. ibid. 5.
19. (44). % 2. laliore sensu scopes sunt ma-
nipuluB berbarum, aut virgultorum, ramulorum,
frulieum eolligatus, mazzo, mazzelto, mana-
ta. Plin. 2i. Hist. nat. 15. 80. (131). Cha-
madrys incipientibus hydr ( opfcIs efScax, raanua-
libus scopis ejus in tribus beminis aqua decocla
usque ad tartles. Id. 20. ibid. 22. 89. (241). Sco-
pa marrubil. Id'. 22. ibid. 18. 21. (46). ori-
gan!. Id. 14. ibid. 16. 19. (109). absintbil in vi-
num addifa. Hirt. B. Afr. 47. a med. Paucl tub
pellibus adquiescebant. rellqai, ex vestimenkis ten-
torioiis factis, atque ex arundinibus scopisque con-
textis, permanebant. manate d> fratche. % 3.
In asparagis scopes aunt, quum io tenues inultos-
namuaculos abend et arescurjt, Pallad. 3. R.
4. 8. Asparegi radices annis omnibus In-
cendamus in scopis, uf' fructus. freqoentlor sur-
gat at fortior. Id. 4. ibid. 9. 12. Postea sco-
pas ejus locendes: tunc circa hiemeui spongiia
adjlcies stercus et cinerem, Colum. If. R. R.
3. a med., banc eamdem rem docens, scopionet
vocal.
II.) Translate ^ 1. 5copcs dicontor arborum
rami; quibaa bombjx telam suam efflgiS et distent
dit. P. BOMBYX. TertuU. Pall. 3. Bombyi, qna
per aerem iiquando araneorom more scopis ido-
nius sedes tendil. Alii pro more scopis leg. ho-
roscopi), b. e. aranedrum telis, qua qaodammodo
borosoopl sen Solaris borologil formam repra-
•entant. ^f 2. Metonymice scopa, et fere sco-pes,
plar., eo quod, ut in Comm. in Donat. Id A-
need, Htlv. p. 241. 18. Hag., ex mult!) virgls con-
stant, sunt instrumentam, qao rerrimus et sordei
cumulando purgamus, xo'pof, xetXXuvtpov, oa'pw-
Spov (It. scopa, granata; Fr. balai; flisp. aieo*
6a,* Germ. d. Besen ; Angl. a broom, besom,
brush). — a) In plur. nam. Hon. p. 46. 6.
Mere. Uas dob scopas, roBtioi eo nomine syrus vo-
cant. P. SYRDS. Plaut. Stich. 2. 2. 23. Munditlaa
fieri volo: nffcrte bac scopes timulqne arundinem.
et ibid. 27. Cape lllas scopas: hoc egomet, tu boc
converre. fetron. Sat. 34. Argentum inter rell-
qua purgamenta scopis cceplt verrere. Herat. 2.
Sal. 4. 81. Yilibns in scopis, In mappis, in scobe
qaantoi Conslstil somptaal Cato R. R. 152. Scopa
virgeea. Martial. 14. 82. In pretlo scopas teatatur
palma fuiase. Plin. 23. Hist. not. 9. 83. (108).
Castor oxymyrsinem myrtl foliis acutis, ex qua Hunt
rarl scopa, rascum voeavlt. Id. 16. ibid. 26. 45.
(108). Tamarlx scopis lantum nascens. Ammian. 28.
l.o med. In id tempos scopa Oorere sunt visa,
quibui Dobilltatis curia mundabalnr: idque por-
tendebal, extollendo! quosdam deBpieatisiima sortls
ad gradut, potestatum eicelsos. — Scopas dis-
solvere, proverbio dicitur, rem aliqusm prorsui
inulilem reddere. nam scopa solula nulla sunt.
Cic. Orat. 71. 235. Iitl autem quum diilolvun] o-
$COTE
ratlonem, In Cfua nee res, nee verbum ullum est,
nisi abjeetum; non clippura, sed, ut injjroverbio
est <elsi bumiHus dictum est, taroen simile est),
ecopaa, ut ita flicarn, mibi vWentur dissolvere,,
Woe tcopae solace de horaine nihil!. Id. 7. All.
13. a roed. L. Casarem vidi Minturnla cum ab-
surdlsslrais raandatia* non hominem, sed seopaa
solutaa. — 6) In sing. num. loco. init. cit.
SCORE, 5ium, f. plur. 1. v~. voe. praced.
SCOpArIUS, II, ro. 2. (scops) $copatore, ler-
vu, euju» miolsterlom est, ut deverrat pa*lmenta
so.dentia. Vlp. Dig. 33. 7. 8, 'Quibusdam In re-
gionlbui aceeduot instramento, al villa eultlor est,
etiam atrlensea et aeoparil. Adde Inecript: In
Bullett. dell'Isttt. Archeol. a. 1869. p. 142-
SCOPfiLlSMOS vel scopellatmia, I, m. 2. oxone-
Xiojide. Ulp.Dig. 47. 41. 9. In provincla Arabia
oxotri^iono'v crimen appellant, cujus ml admis-
aura tale *st. Pleriqse immlcoram solent pne-
dlura ipimici oxoseXtJeiv, id est lapides ponere
indicio toluros, quod »l quia eum agrura coluis-
ael, malo leto periturot asset insidils eorum, qui
acopulos posuisaept: qua) re« tanlam timurem
babet, ut nemo ad eum agrum accedere audeat,
crudelitatern timena eorum, qui scopelismon Jeoe-
runt. Hanc rem presides eisequt solent gravlter
usque ad pa-nam capitis, quin et ipsa res mortem
coramloatur.
SCOPES, um, f. piur. 3. axuirae, avium genua.
Plin. 10. Hill. nat. 49. 70. <138). Nominantor
ab Homero iO(*rs». I. 5. «. 66. '£»&<* ti^t'Sg-
w&se, Tavuuiirrepoi euW£ovro 2xd>rca'{ t tp»ixae
je. t. ~L) scouea, avium genus: neque barura sa-
tyrleoa motui,i,«juom inaldentur, plerisque memo-
ratos, facile conceperlm mente: neque ipsa Jam
aves noscuntur. Sunt qui bubonea putent.
SCOPlO, Sots, m. 3. et Scoplua, II, a. <Cf.
icapui) pediculua, cut uva acinum adharet, »pa-
(taoTTip (It. gra\po, roapo, radmolo: Fr. grappe
de raisin sans grain, raffe ou rafle; Hisp. e-
scobaio, el gajo del racimo de uvat ; Germ. 65.
Slield. Weinbeeren ; Angl. o footstalk, pedicle).
V arro 1> R. R. 54. 2. Qua ealcata erunt uva, ea-
rum scopii cum folllcuJis subjlcleodi sub prelum
ut, si quid reliqul babeant roustl, eiprimatur. et
3. ibid. 4. 17. a med. Dari soient porcellia vl-
nacea ac acopil ei uvia. Ita leg. Schneideras: at
.Forceifinus et Rtotziui utrdbique tcopi, at alt a
scopuj, i. et Cdto R. R. 112. Tom acina de
uvia mlscellis decerpito de BCopione. Ita leg.
Schneid.; at alii acoplo, At. acopia. Colum. 12.
M. if. 39. a med. Obi satis corrugate erunt
acina, demlto» et sine icopionlboa in doliam con-
jicito, et ibid. 43. ad fin. Modice separatls aco-
pioolbua, reaolutaque intrlta folllculorum. et It.
ibid. 3. a medi Soopiones, ita uli aunt, in auo loco
peturendi aunt. ft. e. caullcull aeu stlii asparago-
rum. Petron. Sat. 22. Non sentientie labra hu-
merosque scopionlbua pimit. In loc. Colum. pef-
peram alii leg. icipionibus ; at in loo. Pelrdn.
mlra est dlssenslo: alii leg. «ciptoni6u«, alll acor-
piontfrua, alii allter. Sucheiertia ed. aopiti....oni-
Cut.
SCOPlOS, II, m. 2. V, voc. praaced.
SCOPO, ai, are, a. 1. (scope) scopia everro,
purgo tit. icopare; Fr. balayer; Hiip. escobar;
Germ, mil d. Btien fegen, ausfegan, kehren;
Angl. to aweep).
I.) Proprie. Comm. in Donat. in ^necd. flete.
f. 241. 19. Hag. Scopare dlcitur pavimentum ver-
tere. tenant, vit. S. Radeg. 23. Scopare mo-
naateril plateoa.
1L> Tranilat*. Bieronym. 6. In fiai. 14. 23.
Clementlasimua Domlnu* acopavlt earn (Babylo-
ittm) vebementiatlme terena, et quaal quodam
verrlculo ad purom uiqoa mundaVit, Si'c Art-
ilophan, la Etpiiv. v. 68. Mtj xo'pat njv 'EXXa-
8o. /». «. ne scopee Gresoiam.
SCOPO, la, ere, a. 3. Sunt qui legunt icopeo>
U. — Scupo, a axonia, eat ipecalor, consider o,
et tranilaie eiamlno, diacutlo. fulgat. interpr.
A. 76. 7. Soopebam aplrltum meum. Cf. Hie-
ronrm. ad A. loc. cit. Id. Ep. 136. babet
tcrutabar pro leopebam, quod tamen plurea do-
$uot a acopia, tamquam verrebam; aliqui a ico-
— 259 —
cina, taraqaam scobebam, h. e. abradebam lima.
SCOPTCLA operta. V. SCUTULUM.
"SCOpOLA, aj, f. 1. (scopa) deminut. a seopa,
parva scopa;
I.) Proprie eat ramulua scops. Colum. 12. fl.
R. '48. a raed. Dollum ferventissimti pice lnfusa,
novo alio rutabulo et scopula picatur.
H.) Metonjmlce, qua verrendo inaervit, grana-
lino, gratazza, icopetta, xdp'jS'fov. In plur. num.
Cato R. R. 26. Dolia extergeantur: prirasque aco-
pulaa in dolia facito habeas Uli rei. Colum. 12.
R. R. 38, ante med. Scopulia aridas mjrti seria
suflricatur.
ScOpClOsxjSj a, um, adject, (scopulus) sco-
pulia abundana, petrosus, oxoitaXuSTjc, pieno di
icogli, scoglioso, lassoso, pelroso.
I.) Proprie. f^ic. 3. Orat. 19. 66. Mare infe-
rum scopulosum atque infestum. Lucan. 2.619.
Hinc illioc monies scopuloss rupis aperto Op-
nosuit natura mari. Stat. 4. Theb. 102. scopo-
losa Pjlene. SiL It. 7. 274. ecopulosl vertiee
colles. et 15. 305. acppuloals Neriton arvls. —
Neutr. plur. absolute Plin. 6. /Tisr. nat. 18. 22.
(65). Gangeo cum magno fragore ipsiua atatlm
footla erumpere, dejectumque per acopuloaa et ab-
cupta etc.
It) Translate. Slat. 1. Achilk 56. ocopulosa-
qua ceta. Tyrrhenique gregea clrcSimque infraque
rotantur. fc. e. Instar icopuli in mari exstantia,:
vel squarals prsdutia et concbia obsita atque a-
spera. Ett qui mallet scrupoaa. Val. Place. 2.
618. Bla (6eiua) molem borrificam scopuloaaque
terga Promovet ingentique orabra aubiu jr Figu-
rate. Cic. Divin. in Ccectf. 11. «td fin. 1 ' Intelli-
go, quara scopuloso dlfficllique^Ioco verser. h. e.
duro, arduo, perlculoao.
SCOPOl.09, i, m. 2. oxo'rtaXo«^luo dlveraa ei-
gniflcat. 'U
A) Scopulus est proprie locua editus, bin* ro-
pes, aaium eminens, aive in mari, aive in monte,
aive alibi: a voce Grsca allata, qua? a^ cxotcj),
apecdla: quia ex acopulo circumspicl late potest
(It. rupe, Toccia, icoglio, sdsso, uetfa sasiosa;
Fr. recher, eminence cTon rocher, icueil; Hisp.
pSna, penaico, roca, etcollo; Germ. d. hefvor-
ragende Pelsspitze, d. Pell, d. Klippe; Angl. a
high rock, cliff, crag, tear).
I.) Proprie. <f 1. Onlveralm. Phadr. 2. 6. sua-
dej (aquilis), ut scopuium auper Altit ab aatria
duram illidat corticem. Firg. 12. Bn. 531. Praa-
oipitfim acopulo atque Ingentia turbine aaii Ex-
cutlt effunditque aolo. Id. 8. <6id. 192. de apa-
lunca Caci. et Ingentem acopuli traxere rulnani.
Id. 4. ibid. 445. de ^uercu. Ipsa haret scopulia,
et quantum vertiee aa auras eto. Id. 3. G. 253.
Non acopuli rupesque cava, atque objecta retar-
dant Fluntlna. Sil. It. 10. 263. Quum vldet in aco-
pulo rorantem saia cruore, Torvoque obtutu !a-
bentem in Tartara Paulum. (Liv. 22. 49. Quum
L. ^milium aedentem In aaxo cruore oppletum
vidlsset.) Ouid. 0, Fait. 70. Scopulua Mavortiua.
h. e, Areopagoa. ^ 2, Speclatim de sails et lapl-
dlbua majoribua. Pal. Place. 6. 384. machine.
murl, Qua scopulia trabibusque diu, confectaque
uainmla Prooubuit tandem, h. e. ingentibus sails
tormeoto milltarl In earn emissia, Stat. 7. Theb..
965. In hxe ultro acopuli veoere volentea. h. e.
aaia ab Ampbione aono testudlnli tracts. Sio Pal.
Place. 6. 832. vebit blberno proruptoa ab area
Imoer agena scopulos.- h. e. saia volvena torren-
ilbus aquis. Prudent. 7. cipt oraf . 75. auapendar
Summo gurglte flumlnia, Quum scopuium collo
trabara. *f 3. De aaxli emloentibua in marl, cut
Utore. Cces. 3. B. C. 27. Ot ex magno remlgum
numero ■pars ad scopulos alllaa tnterflceretur..
Virg. 1. Mn. 140. aouto Detrudunt navea sco-
pulo^t 5. ibid. 370. (sero e acopulo multa vis
arte revulaua, Amlaaia remia, atque ordine debilla
uno, Irriaam aloe booore ratem Sergestua age*
bat. Id. 3. ibid. 536. Turrill acopuli. et 7. ibid.
588. pelagi rupea sese, multla latranrtbui uodis,
Hole tenet: acopuli nequidquam, et spumaa dr-
eam Sot* fremuat, laterique llllaa refundltur at-
g*. Id. 3. G. 261. scopulia HUia reolarnant £,-
quota. Ouid. 0. Met. 692. Aulerri In actpuloa.
SCORDALUS
Id. 11. ibid. 783. e acopulo, quem rauca aabe-
derat unda, Se dedlt In pontum. Id. 4. Fast.
419. Terra tribui scopulia vastum procurrit In
aquor Trinacria. ft. e. tribus promontorllt. flo-
rae. I. Od. 3.20. Infamea scopulos Acroceraunia.
Varro Sat. JUenipp. p. 105. Oehl. Rivua offeniue
a scopulo lapidoso albicatur. *f 4. ScopuH er-
ranles apod Val. Flacc. 3. 821. aunt dua in-
sula Cjanea, seu Symplegadea In Ponto._ Adde
4. 63i. _ 5copuJo im'mobilior apud Ovid. 13.
Met. SOI. eat qui nullii preeibns Decll potest.
Sic Horat. 3. Od. 7. 21. Scopulia surdlor. — B
scopulis natus rurans apud Ouid. 3. Trist. 11.
3. est, qui luhumanis est moribui. Sic Virg. 4.
£n. 366. durie genuit te eautibua horrens Cau-
casus. ,
II.) Translate. Ter. Phorm. 4. *. 9. Qol te
ad acopulum e tranqulilo inferat. ti riduca da
buono a cattivo stato. et CicJ Rose. Am. 29. 79.
0bi BCopulos oBendl ejusraodi. Id. Pi*. 18. 41.
Gemirue voraginea scopullque relp. ft. e. Pi">
et Gablniua. Id. Rabir. Perduell. 9. 25. Nee
tuaa umquam ratlones ad eoa scopulos appulissea,
ad quoa Sex. Tltil afOlctam novem, et in quibus
C Declanl naufragium fortunarum vlderea. Quin-
til. declam. 12. 22. Commeatura publicum In
scopuloa annona Impingis? Enn. pott. rel. p.
35. I. Pahl. (et Cic. Brut. 18.71.) Quum neque
Musarum scopuloa qulsquam auperarat, Nee diet!
studioaua erat. Cic. 3. Orat. 41. 163. Deindevlden-
dum est, ne Ionge simile alt ductum. Syrtim pa-
trimonii, soopulum llbenliua dlierim. Charybdim
bonoruro, voraginem poliua. facillua enim ad ea,
qua visa, quam ad ilia, qua audita aunt, mentis
ocuji feruntor. Auct. inc. fab. p. 255. 5. In Scan,
fr. ed. Ribbecb. neque me peliar Iterura ad sco-
pulom ut olim classem Aehivom offendere. Xu-
cret. 2. 1170. omnia, paullatim tabescere, et Ira
Ad scopiilum, BpaVJo ataitt defesta vetuato. ft. e.
adrinternum. — Eleganter acopuioi dlcitur quld-
quid.,«iitio est alter!, ut loopull navibui. Vol.
Mas. 3. 7. n. 9. L. Casslua prator, cujua tribu-
nal propter nimlam aeverltatem acopulus reorum
dlcebaiur. Petron. Sat. 123. tub fin. Pompejui
plratarum scopuloa. Flar. 4. 9. Scopulua et nodus
et mora publics sacarltalia Antoniua. — Figurate.
Ovid. 7. Met. 33. Ferrum et scopaloa geatare In
corde. ft. e. lmmttem eaae. Ammian. 30. 5. 10.
Ipso quoque praturam, ut e celsiore acopulo c«-
deret, a(T«ctaute-
B) Scopulu3 deminut. a tcopus, parvoi scopua,
piccolo beriaglio o eegno. Suelon. Domit. 19. Non.
numquam In pueri procul stantla prabentiaque pro
senpulo dlspaoiara deitra manua palmam. aaglttat
lanta arte dlreiit. at omnea per Intervalla digito-
rum lonocue ev«derent. Ita Forceilinua, qui U-
men alt, opt. editionea habere scopo. V. »oc. aeq.
SCOPTJS, I, m. 9. ScBput, cum prlore ayllab*
longa, b. e. pediculua acini, leg. a nonnullla apud
Barron; loc. cit. In 8COPIO: quam voc. V. —
Ceterum icOpus, oxcude, est slgnum, quo.Bagitlaa
difiglmus: a axinxoucu, diapicio, intueor: unda
et' oxoirs'u, apeculor (It. beriaglio, tegno. icopol
Fr. but (au lir), eible; Hisp. hito; Germ. d. Zitt
wonach man ichienl; Aug!. 6utt, target).
1.) Proprie. Sueton. Domil. loc. cit. in voc
peso. B., ubl Forcellinui, Babeloniui, Rolhiui
log. icopulo: at recentlores plerlque oinnes acopo.
II.) Translate eat Bnla, proposilura: eaque ra-
tlone uaorpatur a Cic. 8. AtU 11. et 15. i6id.
29., aad Graoe. 8le ifacroo. 1. Somn. Scip. 4.
Nunc ipsam ejuidem aomnii menlem, Ipsumqua
propoaltum, quem Gracl exoico'v vocant, tenumu*
aperire. Caaaian. 1. Coll. 6. Nos ad buno soo-
pum diriger.e.,
SCOaoALfA. a, f. 1. (acordalos) eontantlo,
rlia. Petron. (ragm. Tragur. 69. Burmann. A*
gite soorda|las da medio: suavltar alt potiua.
9CORDAL08, I, m. 3. feroct. inioknte. feroi,
Impatleoa, at In ultlonem facile erumpena: pU-
beja vox, at Inter vulgl eonviaia. S&noca Bf>.
83. ant* mtd. Tulllua Cimber et nimlua erat In
vino, et scordalue. In bane rem Jocatua eai Ipta:
Ego, Inquit, qoemquam feram, qui vinuro ferrt
non possum? Id. Suaior. 7. <ut> fin. Rrat siiara,
SCORDASTIS
'.hi pietaj oon exigeret, scordalus. Adde Pelron.
Sat. 95. a med. et rursus Seneca Ep. 56., ubi
Lips, adscribit, origioem vocis patera alios a o>to>p,
ole'.um : alios a oxdpcSov, allium, quasi fcetidum
;C€UDASTIS, is, I. 3. arbor Persici marls.
Plin. 12. J/ist. nat. tt. 19. (36). Cetera ejus ge-
nera cortict: et scordasti: ila vacatur aibor a-
Dula guairni. Alii leg. in recto scordasius.
SCOKDASTUS, i, f. 2. V. voc. prx-ced.
SCOltDlLON, i, n. 2. herba eadem qua scor-
diun. Jp-.tC. Herb. 70.
SCORDlO.N vel scordium, li, o. 2. oxo'pSiov,
scordeo, berba magnitudine cubitali, caule qua-
draogulo, ramosa, foliis lanugioosis, gustu amaro,
odorc allii, alio nomine scordotis. (Teucrion scor-
dium Lin.) riin. 25. Hist. nat. 6. 27. (63). Ad-
ds Pelagon. feterin. 16. et Apul. Herb. 70.,
ubi varia ejus nomioa recensentur.
SCORDISCALE, i», n. 3. idem quod scordi-
scum. Glost. Cyrill. "Epi'iririov, scordiscale.
SCORDlSCARlUS, II, m. 2. (scordiscum) qui
scordisca conQcit et veadit. Hieronym. Ep. 51.
n. 5. Numquid coriariua aut scordiscarius era'.
Reus, ut coDQcaret pellet aaimallum, et consup-
?ot ex eis tunicas pullicsas Adam et Eva? Editio-
ns perperara habeat sordtscartus, aut scortisa-
ring.
SCORDISCUM a. et scordiscus, I, ro. 2. deminut.
a scortum, terraiaatione Gracanica, ut calathui
calathisctu: alque ita pro jcorli'scum scribitur,
ei facill peimutatiooe lilterarunl d et t. — Scor-
discum est pellis, qua railites loco sella utebau-
tef In equis stern eudis. Gloss. Philox. Scor-
discus, t'^i'irmoy. el Isid. Scordiscum, corium
cruduni, scortum, Edict. Dioclet. 24. De lora-
menlis. Scordiscum mililare 3g quingentis. Pela-
gon. Feterin. 9. Si dorsum ab injuria aut im-
peritla icdealis iniumuerit, mallonera cap* super
tumorem irnpones, fascia conslringes, aut seordi-
er.ura superimpooes. Veget. 2. ifeterin. 60. eadem
f«te vsrba repetit, at aiendose ibid, ia editiooib.
Cordiscum legitur. duel. Bippialr. p. 93. eadem
fero continet, ibique babet : xxi au'tijv oe'XXav
■?&> i"iwru e'lri'&ej. h. e. et ipsam sellam squo im-
pone.
SCORDISCUS, I, so. 2. V, voc. praced.
SCORDIUM, li, a. 2. V. SCORDION.
SCORDOTIS, tldis, f. 3. (scordion) Accub. slug,
ncordoiim. — Scordjlis est berba eadem, qua
scordion. Plin. 25. Hist. nat.. 6. 27. (63). F.
SCORDION.
SCORlA, ee, t 1. at raro Scorles, 51, 5. oxw
pt'tx, racrementum, relrimentum, fei, spurcitla,
jsordes, qu,e ex metallo Inter coquendurn, veluti
spuma quadarn, eipurganiur (It. scoria, feccia
de' metalli; Fr. scorie, crasse, icume, ordure
do metal; Ilisp. escoria; Germ, Abgang von
Melallen, Schlacken; Angl. scoria, dross, scum).
I.) Proprie. Plin. 33. Hist, nat. 4. 21. (69).
Argentum (uocant), quod eilt a foraacla audore.
qua 8 catiuo Jactalur spurcltia la oiuni metallo,
vucatur scoria. Harduln. et Sillig. sic leg. ax
MSS. Vocsnt argentum, quod exit a fornnce:
jMJorisque, qui e caniino jactatur, spurcitla in
a rani roetallo scoria appcllatur. Id. ibid. 8. 35.
{'05). Scoriom in argento Graci vacant belcysma.
1 ■'. 34, ibid. H. 21. (107). Scoriam tsria. et Hid.
51. (lit), plumbl. Patted. 1. H. fl. 41. 3. fer-
ri. Ceh. 5. 19. n. 33. retrlmentum vocat.
I!.) Translate. Pirg, Clr. 244. Si noncessaa
amor noio Se taaceral igai, Per tibl Diciycioss
prnasentla numina Juro, Omula ioe poslus dlgna
atquo intllgna laborum Millia visuram, quam '.a
Um tristibus lotis Surdibus, ot scoria pallnr fa-
5>escero '.all. h. «. oura, luctu, aucrore. Sca'ig.
Vult log! scabre a nomioativo stabrcs, quia sco-
ria priraam producit, at voi est sordida, nllido-
que lllo poematiu Indlgaa. Alii ollill mutant, et
pro quantllata cjllaba ad sjnizi'sim, vel sjnsre-
slm conlugiunt, 5!a Forcellinui ; at Ribbeck ro-
etlM leg, j.ir.io. Ghss. Isid. SoorioJ, ttuill, sto-
I'dl, fatul. y-algct. riisrpr. Etech. 9,3. 19, Vers!
eotls ouiiios in Wiiriani. Ct Is. 1. 9SL
iiCOnrss, 31, i. 5. V. voo. pr«oed.
— 260 —
SCfiF.ODON, i, n. 2. Licent.-r primam produ-
tit /Emit. Macer loc. cit. — Scorodon, cxapo-
So», allium. AEm.il. Macer 1. 5. Scorodon a
Gr.ecis sunt ailia dicta Latiae.
SCOhOkIO. V. SCORPIO.
SCORP/E.NA, je, f. 1. ozdprratva, tcarpione,
genus marini pixels, qui inde nomco babere di-
citur, quod iostar scorpii pungal. Plin. 3_. I/isl.
nat. 11. 53. (151). — - Suot qui patent, eumdem
esse ao scorpiuro; sed Plin. loc. cit. t> scoipazncB
et scorpionis mentionera facit.
SCORPlXCE, es, f. I, et
SCORPIACUM, I, n. 2. oxopjitaxo'u, proprie ab
adject, ottopiriaxo'j, ij', dv, scorpiacus, a, urn.
^ 1. Potio, seu pbarmacum contra scorpiooum
ictus. ITerIut(, aduerj. Gnost. 1. ad fin. Ad-
versus bestiolas scorpiacutn temperare. ^ 2.
Scorpi'acum, vel ^corpi'ace est etiam titulus ope-
ris, quod 7'ertUttianus contra Gnosticos scripsit.
II ieronym. contra Figil. 8. Volbmen, quod scor-
piacum vocat (Tertullianus) rectissimo ooraioe.
SCORPlNACA, as, f. 1. berba eadem qua:
proserpinaca. April. Herb. 18.
SCORPIO, Snis, m. 3. et scorpiua vel scor-
pios, li, 2. sxopnrt'o;, insectum terrestre, cauda
veneaaturo ictum inOigens (It scorpi'one, scar-
pione; Fr. scorpion; Hisp. escorpion, alacran ;
Germ. d. Scorpion; Angl. scorpion).
I.) Proprie. Terlull. initio Scorpiaci. Scorpii
series ilia aodorum, venenata iatriasecus veaula
aubtilis, areuato impetu iocurgens, bama'ile spi-
culum ia lummo tormecti ratiooe restrio^'ns.
unde et bellicsm machinam, retractu tela vege-
tantem, de scorpio aominant. Plin. 11. Hist.
nat. 37. 62. (163). Scorpionis caudie inesse den-
tem, et plerlsque ternos. Id. 28. ibid. 2. 5. (24).
Atlalus afQrraat, scorpione viso si quis dicat,
duo, cohiberi, nee vibrare ictus. Id. 29. ibid.
4. 29. (91). Prodest scorpio ipse sum plags im-
positus. el mox. Proprium est scorpionum, quod
tnaous palmam noa fariuat: nee nisi pilos atti-
gers. Ovid. 4. Past. 163. elatce metuendus acu-
mine cauda Scorpios. et 5. ibid. 541. Scorpion
immisit telluj. Id. 15. Met. 371. Scorpiua ti-
tbit, caudaquc aiinabitur unca.
li.) Improprie et translate. ^ 1. Celeste si-
gnuia ia Zodiaco, coastans una et viginti sleilis,
(ut ait Force.llinus, qua? nenipe nudis oculis cou-
spicihntur jutta probatara 5e)-ericotnpulBtiouem;
quamquara recootss quidam acutiore vlsu ad u-
aam at quadraginta se deteiisse dicunl) inter Ll-
bram et Sagiltarium: quod olim duorum signo-
rum locum occupare dicebalur, suum corpote,
Libra; vero chelis, ut ia LIBRA dictum est. Fa-
bula de eo est bujusmodl, apud Hygin. 2. A-
stron. 26. Quum Orion venator Celebris gloriare-
tur, aullarn esse feram, quam non conDceret, Tel-
lus irata scorpionera immisit, a quo ictus interilt.
Juppiter utriusque animum admiratus, scorpio-
cem in cielum traustulit, ut species ejus bomini-
bus docutuento esiet, na quis eorum de aliqua re
sijji conGJeret. Peteute Tero Diaoa, idem honor
Orion! oat babilos, constltuturaque, ut quum Scor-
plus oriatur, Orion occidat, quasi eum adliue tl-
mem. V. CUIUS et OHION in ONOM. f 2. Item
ab anlmali aomen tra»ll machine bellica, ri'lractu
tela vegetans, ut all TfertvAl. loc. cit., alio no-
mine manuballista, ideo sic auocupata, Inqull
Vegti. 4. Stilit. 22„ quod parvis subtilibusque
splculis Inferat mortem. Ammian. ita dr.scribit
23. 4. 4-7. Scorpionis, queiu appellant nunc ona-
grum, bujusmodi forma eat. Dolantur aies duo
queraoi val illcel, ourvanturqne raedlocritar, ut
prominare rideanlut in gibbas, hlquo In uiodum
serratorlffl machine connectuotur, ex ulroqua la-
tere patonllua pyrforell: quos inter per cuveroos
funes colliganlur robusti, compagem, na disaillat,
coulinontes. Ab hac medietale restiiim ligncus
stilus ajHurgr-QS obllquus, et in modum Jugalis
tetnonla crectus, ita nervorum nodulii iruplica-
tur, ut altlus toll! posslt, et iocllnari: tumml-
tatiqua ejus uuui ferret copulantnr, et qulbui
peodat stuppea vel ferraa funda : ool llguo ful-
mentum prostornltur ingens, clliclnra palals con-
fertum miautis, vaMdis ueiibus Illigatum, et lo-
sconriTis
Calum super congestos csspltes, vel latericios Rf-
geres. oaio muro saieo bujusmodl moles itnpo-
sila, disjectat quidquid invenerit subter, coacus-
sione violeota, oon pondere. Quum igi'.ur ad
coocertationera veotum fuerit, lapide rolundo
fuada imposito, quclerni altrinsecus Juvenes re-
peeula, quibus incorporali sunt funes, explican-
tes, retrorsus stilurn p?ene eupinum iaclinant: 1-
taque demuui sublimis ads'.ans magister claustrum,
quod totius operis continet vincula, reserat mal-
leu forti perculsum: unde absolutus ictu volucrl
stilus, et mollitudine ollensus ollicii, sexum coa-
torquet, quidquid incurrtrit, colliaurum. Et tor-
mentum quidem appellatur ex eo, quod omnis
eiplicatio lorquemr: scorpio aulem, quoniam acu-
leum desuper babel erectum. Mac Ammian., qui
larnen suorum temporum, oon superiorum scor-
piones persequitur, quum cerium sit ex Ccbs. 7.
U. G. 25., non saxa modo, sed et spicule scor-
pioaibus jaci: Item alia. Sail, fragm. apud flon.
p. 553. 24. Merc. Quarum uaam epistolam nacti
prjcdaiores Valerian!, scorpione in castra misere.
Ex Liv. 25. 47. et 49. discimus, duplicis geaeris
fuisse, majorea et roinotes. fittuu. 10. 1. scor-
plones inter organa ponit, h. e. Inter, eae machi-
nationes, qua, ut idem ait, unlet opere, pru-
denti tactu perficiuat, quod propositum est. ^ 3.
Ipsa quoque tagitla, qua? scorpione jacitur, scor-
pio dicl posse videlur. >Virt. B. Afr. 29. Scor-
pione accuralius misso, atque eorum decurione
percusso. ^ 4. Inter insitumenta, quibus ca>-
duntur sootes, ponit Isid. 5, Orig. 27. 18. virgat
aculeates, vel nodosas, qua, iaquit, scorpiones
rectissime vocantur, quia areuato vuioere ia cor-
pus iDfiguntur. f'ulgat. inter pr. 1. Reg. 12. 11.
Pater incus cecidil vos llagellis, ego aulem vos
cadam scorpionibu!. //ieronym. 1. Sufin. n- 17.
ad fin. Quoiidie in plateis actus bariolus stulto-
rurn nates verberat et obtorio scorploao deotes
mordentium quatit. V. adnot. ad >'ATES. *f 5.
Item berba, de qua Plin. 32, //»sl. nat. 15. 17.
(39). Ei argumenlo nomen accepit scorpio berba.
.semen eniin babet ad slinililudinom Cauda scor-
pionis, folia pauca. valet et adversus animal sol
numinis. Est et alia ejusdem nominis eiTectusque,
sine fuliis, asparagi caule, in cacumine actileurn
ho bens, et inde nomen. Uac Plin. ^ 6. Item
frutei. Id. 27. t'frtd. 13. 116. (1*2). Est et alia
berba liagos, quam aliqui scorploa vocant, se-
mlpidem hlta, frulicosa, sine foliis, pusillis race-
mis rubentibus, grano tritlcl, acuto cacumine,
ot ip*a in maritimis nascent. Adde 13. ibid. 21.
37. (116). ^f 7. Est ctlam piscia marinas hoc
nomine {Cotlus scorpio Lia.), de quo Ovid. Ha-
lieut. 117. Et capitis dure nocilurua scorpios ictu.
Adde Plin. 32. Hist. nat. 11. 53. (116). f 8.
In re agraria scorpiones sunt congeries lapidum
la uiorern meta in acutjm desinentis coaoerva-
ta, et loco termini in f.gris collocata: fortasse
a oxcpitijio, spargo, dissipo, quia ex dispersis per
cgros lapidibus Gunt, vel quia oxopitto{ Gracis
dicitur etiam quidquid ia Bietam instar caudea
scorpionis fasligiatum est, v. gr. tutulus in crl-
nibue, ut Scalig. ad Sever. JEt-n. 104. docet. Si-
culus Place, ds covdil. agror. p. 4. et 7. Goes.
Ali congiries lapidum pro terralals observant,
et scorpiones appellant. Balb. de limit, p. 144.
Scorpiones, id est mole petrarum construct!'. A-
pad Gromat. vet. ed. P.udo'ff. occurrlt passim
scorofio pro scorpio.
SCORPlOCTONON, 1, o. 2. oxoprr(c\TC»cv, her-
ba heliotropium, ila diet a, quod contra scorpio-
nes magnam vim habei : a axopiti'ot et miiva,
occitio. Apul. Herb. 49.
SCORPION, li, n, 2. genus herba. Plin. 25.
Hist. nat. 10. 75, (122). Thi'.jphonon herba ab
alils icorpion rocatur, propter siroilitudinem ra-
dlcis, eujus tactu niorluntur scorpiones.
SCORPlOMlt'9, a, um. adject, (scorpio) ad
scorp'onem portlnfas. Hinc cucumls quoddam
genus acorploDlum dicitur, quia simlla est tcor-
plonls aniraalla, et contia ejus iclos efScacissl-
mum. Plin. 20. Bist. nat. 1. 3. (8).
scorpios, ii, m. 2. r. SCORPIO.
SCOBPlTIS vel scorpi'.es, tldis, f. 8. ftxspfet-
SCORPIURUM
ti?, gemma Bcorpionis colore, aut effigie, Inquit
Flin. 37. Eist. nat. 11.71.(187), ubi alii leg.
scorpilet.
SCOBPfURUM vel scorpiuron, n. et
SCORPJORUS vel scorpluros, i, m. 2. cxop-
jrioupoj, haliotroplum majus. April. Herb. 49.
et Ptin. 22. Eist. nat. 21. 79. (60).
SCORPlUS, B, m. a, F. SCORPIO.
SCORTANS, antis, pariicip. V. SCORTOH.
SCORTATlO, oais, f. 3. (scorlor) actus scor-
tendi. Augustin. In Ps. 70. term. 1.
SCOKTATOR, 6ris, m. 3. (scorlor) puttaniero,
evaiptonjc, meretricum seetator. Cic. 2. Cat. 10.
eatr.QunmhanesitbabituruBCatilinascortatorum
edborteni prretoriam. Alii leg. scortorum. Eorat.
2. Sat. 5. 75. acortator erit? cave te rogel: ul-
tro Penelopam facilis potior! trade. Adde Plaut.
Amph. 1. 1. 131. et Eieronym. i. ad Ephes.
1. 13.
SCORTATUS, ub, m. 4.. (icorlor) consuetudo
cam merelrlcibus. Apul. 5. Met. Quod ille qui-
dem montano scortatu, tu vero marioo natatu
eecesaeritis.
SCORTEA-, a, f. 1. et Scortea, Crura, n. pi. 2.
V. in SCORTETJS.
SCORTES, pelles testlum arletinorum ab lisdem
jcorleis pellibus, Paul. Diac. p. 331. 2. Mull.
Cf. Pest. p. 330. 9.
SCORTfiOM, I, a. 2. F. in ?oc. »eq.
SCORTEUS vel scortius, a, um, adject, (scor-
tura) (it pelle, oxu'tivoj, pel licous. coriaceos.
I.) Propria. Petron. Sat. 138. Protulii Eootbea
acorteum fascinum. Cels. 8. 12. Subjecto inter
parietora et Caput ejus scorteo pulrino duro. Farro
1. L, L. 84. Mull. In aliquot sacris ac sacellis
acriptum babemus, Ne quid scorteum adbibeaiur:
Ideo ne moitieiouin quid adsit. F, MORTICINUS.
Eieronym. Chron. ad ann. MCCC. ad Abraam.
Numa pompilius congiarlum dedit asses ligneos
et scorteos.
II.) Metaphorice icorleum scortum, V. In
SCORTUM. — Bino
Scorte-a, ce, t. t. absolute, substantivorum mora
% 1. Veitis o pelle. Martial. 14. 130., cujus lem-
ma Pcenula ecortea. Ingradiare viam caio licet
usque sereno, Ad Bubltaa nusquam scortea dealt
aquas. Seneca 4. Qucest. nat. 6. Quum slgnum
dedissent, ade9se jam grandinem, quid exspectaal
nt homines ad panulaa discurreront, aut ad scor-
teas? ^ 2. Scortea, seu scorlia, eat etiam vas ex
oorlo, olre. Iliao Isid. 20. Orig. 7. I. Scortea
Vas olearium, eo quod sit ei corlo, dicta. Edict.
JDioclet. 25. De 6C0rli ! s Scortia in sexiario uno
5fi viginti.
Scortea, Brum, n. plur. 2. absolute. Pest.
in Scorto. Omnia ex pellibus facta, scortea ap-
ptllantur. Ovid. i. Pest. 629. Seortea non illi
fas est inferre sacallo, Ne violent puros exanimata
focos. Farro 7. L. L. 84. Mult. Scortea ea,
qua ei corio et pellibus sunt facta.
Scorteum, i, o. i. absolute, pharetra. Pest.
Scorteum ab eadsm causa, qua scortum, voca-
batur pelliceum, in quo sagitta reconduntur: ab
eo quod ex pellibus factum ess. Salmas. ex con-
jactura et ex qocdaro MS. legit: Scrautum ab ea-
dem causa, qua scrotum, etc. Alii nihil mutant.
SCORTlA, a, f. 1. F. voc. pracad.
SCORT1LLGM, I, n. 2, (scortum) deminut. a
soortum, amorosetta, puttaneUa, sopsii&jov, itai-
pi'f'.ov, psrvum scoTtum, merclricola. Catull. 10.
3. Scortlllum, ut mihl turn rapente visum eat,
Non sane illepidum, nee iuvenuslum,
SCORTlNUS, a, um, adject, (scortum) ad soor-
tum, sea pellem pervinens, pelliceus. .Suefon.
fragm. 178. p. 319. Reiff. Scortlnl sssoa.
SCOBTI9CUM. F. SCORDIS'.:UM.
SCORTIUS, a, um. F. SCORTEUS.
SCORTOR, grls, art, dep. 1. (scortum) Scor-
!aiier,paragoge pro scortari, apud Plaut. Mere.
5. 4. 58. — Part. Seortans In Bn. — Scorlor
^f •• Eat scoria frequento, mereiricor, among-
glare, ar.dare a donne, J?aipt r j[opai. Farro 7.
I. Z, 83. 3ti.ll. Scortari est sapim merotriflulam
dar.jre, Plaut. Pseud. 4. 7. 34. Qui se suamque
rtinem bene cursnt, eduni, bibuui, scoiisntur.
— 261 —
Td. Mire. 5. 4, 25. si is'.uc jus est, senecta eetale.
scortari senes, Ubi loci \e* suinma nostra est
publics 7 Adde Ter. Adelph. 1. 2. 22. ^ -i. Usur-
patur etiam de mulieribus, qure 6cortaloribus si
prKbent. Eupn, 1. Invectiv. <n Eieronym. n. 27.
Quasi vero si qua meretrix una se fiocte aut dua-
bus a scortando -contineat, debeat continuo le-
ges de pudicitia 6Cribere. — Uinc Part. pras.
Scortans, antis, 6ubstaDtivorum more occur-
rit. In plur. num. Augustin. in Psalm. 1 36.
Scortantes et meretricantes. Fulgat. inlerpr. 2.
Mach. 6. 4. Scortantes cum meretriclbus.
SCORTC'LU.M, i, n. 2. (scortum) deminut. a
scortum, dictum apud TertuU. 2. ad nat. 10.
de pelle .leumna.
, SCORTUM, i, d. 2. pelle, cuojo, oxu'toc, o"s'pa«,
pellis, coriura; a oxuto«, quod idem significat,
inserto r, vel potius ab eod. themate, unde co-
rivm, cortex. ,
I.) Pfoprie. ^arro 7. L. L. 84. Mull. Pellem
antlqui dfcebant 'scortum. TertuU. Pall. 4. ante
med. Qualis ille Hercules in serico Oraphales fue-
rit, jam Omphale in Herculis acorlo desigoala
descripsi't. h, e. in pelle leonis. ,
II.) Translate. 4 *■" Sspissime de femlna, et
est meretrix, meretrice, amorosa, BOpnj, s'-rai'pa,
vel quia scortea veste olim induta bujusmodi femi-
ox: vel quia, ut ait Paul.Viac. Fesli abbreviator,
ut pellicula sublguntur : vel ut per svnecdocben
pellis pro femina? corpore ponatur, ut ait Voss.
Scoria, inquit Pestus, appellanlur meretrices. ex
consnetudlne ruslicorum, qui, ut est apod Atel-
lanos antiquos, solebant dicere, Be attulisse pro
scorto pelliculam . Omnia namque ex pellibus
facta, scortea appellanlur. Farro loc. cit. eadem
fere habet. Plaut. Amph. 1. 1. 132. Hac nox
scita est eiercendo scorto conduclo male. Id.
True. 3. 2. 10. Scortam ducere. Ter. Eun. 3.
1. 34. habere. Id. Adelph. 5. 9. 8. ObBonare
cum fide, scorlum adducere, apparare de die con-
vivium. Cic. 2. Cat. 5. 10. In vino et atea co-
missationes et «eorta qusefere. Plaut. True. 1.
1. 45. Nunc lenonum at scortorum plus est fere,
quam olim muscarum est, quum caVetnr maxime.
5uefon, A'er. 27. Cajnitabat inter scortorum am-
bubajarumque ministeria. Id. Tiber. 15. Scoria
meritoria. ~ Scortum devium apud Eorat. 2.
Od. 11. 21. esl mereiris, qua in urbis receasu
habitat, et adventores doml eispectat. — Apul, 1.
Met. appellat scor(eum scortum meretrlcem an-
nosam, vietam et laxam ioslar corii. ^ 2. De
viro usurpant Plaut. Cure. 4. 1. 12. et Pan.
prol. 17. et Cic. Sext. 17. 39. Bino Aur. Fict.
Cass. 28.de Philippo. Usum virilis acortl removen-
d i.i i n hooestissirrie consallavlt: verumtamen ot ma-
net. ^ 3. De parasitoperjocum Plaut. Capt.l.
1.1. Juventusnofnen indidit scorto mihi, eo quia
invocaius soleo esse in convivio. F. integr. lac.
SCOrI.4, se, I. 1. oxoti'a, soosia, Grace um-
bram, seu tenebras significat. A FUruv. 3. 3.
ecoiia dicitur para cava In basi columnaa, qua
ideo, quia cava est, umbrosa appSret. Id. 4. 3.
scotiam vocat cavitatem InXuDdo corona Dorics,
quoe a mento ipso corona propendens, quadam
regula sou margine separator.
SCOTlXOS vel scotinus, a, um, adject, oxo-
•ssino.;, obscurus, tensbroaus. Seneca Ep. 12.. a
tned. Heraclitus, cul cognomen Scotinon fecit
orationls obscuritai.
SCCtO.^IA, fitis, q. 3. oxdrwfia, niorb.i gep.ua:i
a ey-o'VOf, umbra. Isid. 4. Orig, 7i 3. Scolbma
ab accidents nomon sumpsit, quod repeotinas la-
nebrus ingerat oeulls sum vertiglne.
SCOrOMXrtCOS, a, iim, adject, (scotoma) oxo-
vo,u<it(vu){, ad scotoma pertinent. Ccel. A-.trel. 1.
Tard. 2. 51. SvOtomalica pasalo ab acciduoti no-
men surapsit, quod rafjnllnai oculls ingiral te-
nebras. — Bino
iScotofnatt'cus, i, m. 9. absolute, qui :;aotoraale
laborat. Thcod. Friscian. 2. 3. Scotomalicorum
et epi!ijp'.ic*rani pasoe similis est in ilsdem oasl-
bus E-ollicitudo; slmlll enlm mentis confusione
aliensntur. Adde Scribon. Compoi. 99.
SCOtOMATICUS, I, m. 8. V. voc. priced.
8CC-T0.MO, aSj are, a. 1. (scotoma) scotoma
SCRIBA
induco.,7TieoiJ. Priscian. de dicela. 12. Falsum
vinum caput (cotomalj
' SCOTOSIS, is, f. 3. idem ac scotoma. &mil.
Macer c. 49. de Pceonia p. 241. retro.
.SCOTCS, i, m. 2. morbl genus. Marcell. Em-
vir. c. 20. p. U5.'retro. Antidolum acbaristum
facit etc, ad omnia, qua Interiua, causa* males
valetudinis babent, id est ad scotum etc.
SCRANTlA ef scratla vel scratlia uel scratta, e,
f. 1. Apud Fest. legitur Scrapta. Scrapta?, loquit,
dicebantur nugatoria ac despicienda mulierei, ut
ait Verrius, ab iis, qua screa iidem appellabant, id
esl qua quia exscreare solet, quaienus id faciendo
purgar^t. Titinius: Ledum bodie stratum vidi
scrapta rauiieris. Hac Pest. Apud Gell. loe. eit,
its legitur versus ille Plauti ; Scratta (al. scra-
pta : ah stratea, etc.) 6crupeda,3irictivilla, sor-
dida. Sunl praterea varia lectiones alia ex
variis MSS. et erudilorum conjecturii, qoas re-
ferre omnes piget. Adde Non. pi 169. 8. Merc
— S.crantia est coovicium In merelricei et ei-
prob'ratio vitii aut deformitatis. Plaut. fragm,
apud Farron. 7. L. L. 65. Mull. Scratia, scru-.
pipeda, siriiabilla, tantula. Forcellinus scran-
lia. Ipse Farro ibid. Ab excreando tcratlae
hie adsignificabat. (Scalig. leg. ab exscreando;
scrantia siccam significat, h. e. aridara, line
suco et sanguine.) Cf. Eibbecls. Coroll. ad com.
R. fragm. p. 67. ed. 2.
SCRAPTA et
SCRATlA vel seraltia vel
SCRATTA, a. F. voc. praced.
SCRAUTUM, i, n. 2. % pelliceum, in quo ia-
gilla reconduntur. Paul, Diac. ex Fest. p. 332.
5. Mull. V. SCORTEUS.
SCREA, a, f. 1. Id quod quid Bcreat. Gloss.
Isid. Screa, pituita. Adde Fest. loc. oil. In
SCRANTIA. . ;
SCREANS, antis, pariicip. F. SCRE0.
SCRKATOR, 5ria, m. 3. (screo) cW fosse spesso
per ispurgarsi, qnl identidem screat. Plaut. Mil.
glor. 3. 1. 52. Minime sputalor, screator sum:
ilidem minima mucidus.
SCRfiATCS, us, m. 4. (screo) lo spurgarsi
lossendo, xp«'f"l"ti isscreatlo. Ter. Heaut. 2. 3.
132. Gemitus, screatus, lussit, risul.
SCREO, aB,.are, a. I. Part. .Jcrean*. — Screo
est cam conatu quodam de pactore sputum seu
catarrbum ejicere, spurgarsi tossendo: verbum
factum per onomatopceiam, ut et Grscum XPV*
ntouai, a quo XpsVl?, comic! senia nomen, quia
senes multiim screare solent. Pfaut. Cure. 1. 2.
22. TibI qui screanll, sicca, semisomna Affert
potionem, et te oedatum It. Plin. 23. Eist.
nat. 1.. 17. (28). Phlagma aut aangulnem, qui
screatur, etc. Sed alii omnino aiiter leg. ?> In
tfLEMINA.
8CRIBA, a, m. 1. Fem. gen. videtur In In-
script, apud Gruter. 593. 3. 33ST1A aA^THA scbib.
LiBn*BiA., ubi lamen Orellius «il legend, seb.
b. e. serva. — Scriba est qui legos, acta, ratlo-
nes, vel allud quidvb clviiatis aut magistralui,
aut principis nomine at Jussu perscrlbit, et icri-
ptum facere dicitur: yp<*Mf«mu'{, XoYOYpa'poc
(It. notojo, 'eomptttiita, secretario, cancelliere;
Fr. icrivain public, alui jui siiregt'stre let
acles publics, $ul Hint let regillrit, 1*1 com-
ples, grzffier, scribe; Uiip. notario, essribano
de jnslicia, -.av.cilUr, compuiisU,} Gera. d.
beim J mt angcslilllt Schreiber , Sscrzlabr ;
Aogr. o icrihe, ■.■ohiry, ■:o::ipulist, secretary).
f !. Gcnorutim. Fest. p. ^33. 91. Hull. Saribas
proprlo noroina ml'^ni at llbrarloi at pcotas
vocabant: al naae ISsunto :ctiba quM:m U-
braril, 'jul n^ioosa pg,blI8aa cMJfcanl in 'abulit,
itaqoe quum Livim \3df0flSjiU \i\\o Puuljo :«•
cuodo jcribsiisei ;arr?.on, •i-il a rtrglnlSaa :sl
canlatum, qu'a pro.'pjrlus -"p. jiopul! 3. S^rl
cspta ati, p"blice sairlbota :;t !a Avsatloo 3-
dis Minerva, In qua llcarat -.ribij hlslrloalbus*
que consislero ac dona ponsra in hocofcra 7J»
vll, quia Is ot sarlbebst taBula*, as 2jobat "30
Pestus. Cic. Dom. i6. 74. 3crlba, qui noblscurn
in ratiouibus mooumon'-hque public!* '/OftlsSurj
non obsc jium de mois In lompubl. tomficHs suajn
SCRIBATDS
Judicium decretumque esse voluerunt. Id. Pis.
25. in (in. Rational ita mat perscripta seite et
lilterate, ut scriba, ad serarium qui eas retulit,
perscriptis ralio:iibus, aecum ipse caput parfrl-
Cane coiorijurmuiatus sit: ratio quidem hercie
app*ret: argen'.um sl^sTai. Id.S.Agr, leg. 13.
32. Deeemviros ornal apparitoribus, scribis, 11-
brariis, prsconibus, arcUiteclis. (Sunt qui post
scribit distinctionem tolluot, ut scribis libraries
unum sit. Sane apud Varron. loc. cit. et in In-
script. apud Gruler. 585. 3., 3. p. 5., est scriba
librarius, at videtur idem esse ac librarian sira-
plicher. Sic scriptor librarius apud Horat. Art.
P. 354. Festus quoque scribas cum libraries coo-
fundit. Ceterum P. LIBRARIUS, ii.) Id. 5. Perr.
79. 183. Scribarum ordo eat honestas, quod eo-
ruia bominum Sdel tabula publico periculaque
magistratus committunlur. et ibid. 80. 185. S:epo
nostti iiupsratores, superatie hostibua, scribas suoa
aanulis aureis la coatlone donarunt. ^2. Specia-
tlin. Quum multl assent io civilate acriba, in decu-
rlas paullalim descripli'auot, Tel iectione magislra-
tuum, v,£?e.sogatione pecunia. Itaque alii qaaatoril
dlcll, alii adilicil, pratorii, etc., prout variia
magistralibua apparebant. Cic. 3. Perr. 79. a
med. Noli boi colllgere scribas, qui nammulia
corrogatia de nepotum donii ae da scanicorum
corollariia, quum decuriam emerunt, ex primo
ctdioe eiplosorum Id secundum ordinem ciW-
tails ae renisae dlcunt. Liv. 40. 29. a r.ied. L,
Petillum acribam quastor Q. Petlliua Id decuriam
legerat. Sueton. Claud. 1. Corpua ejus per mm
nicipiorum colooiarurnqne primorea, suicipienti-
bua obviie scribarum decnrUa, ad Urbem deve-
ctara. Plin. 26. Via. nat. 1. 3. (3)>«t Suelon.
Pesp. 3. et Domit. 0. Quaatoriua scriba. Si-
militer Inscript. apud Gruler. 365. 1. Scriba
legionia. Orell. 3637. classis pratoria. et 2430.
collegii arvalium. et 3243. medicorum. et 3637.
trireinium. — Porro, quamvla bonestua esset scri-
barum ordo apud Romanoa, paruin taroen babe-
bat digniiatia, quia exercebatur id munua Tel ab
lagenuia quidem, aed tenuloribui, Tel a libertia
libertorumque Glib, et lacri ac mercedii gratia.
Scriba tamen pontiQcum Lonoratiores erant,
quippe qui rolnores pontificea appellarentar, ut
ait Liv. 22. 57. — Hinc perrara aunt apud Ro-
manoa exempts scribarum, qui ad majores bo-
norum gradus ascenderint. Gn. Flavlum Cn. F.
adilem curulem factum, quum posita tabula Ju-
raaaet, ae acriptum non facturum, oarrant L.
Piso apud Gell. 6. 9., Liv. 9. 46., Plin. 33.
Hist, nat. 1. 6. (17) et Pal. Mas. 2. 5. n. 2.
Pratorem ei scriba factum memorat Horat. 1.
Sat. 5. 35. Adde Jntcript. in Bullett. deWIstiU
Archeol. a. 1854. p. 19. % 3. Scriba ab epistolit,
In dorao Augusta, qui "est eplstolia conscribendia
addiclus, jecrefario. Inscript. apud Gruter, 577.
8. TI. CLAYDtVS ALCtBIADES MAG. A BIBLIOTEBCA
11TIJA AFOLL1MS ITEM SCRIBA AB EPISTOMS UT.
P. EPISTOLA. — Similia eat scriba cubicularius,
tecretario di camera. Intcript. apud eurnd. 575.
7. lANVABIUa D0M1TIAM CAE3AEI9 L. SCR1B. CV8.
coiSTVBBRNAL! oftiAae fecit. — Scriba subcomi-
cularius, minister cornicularii. Inscript. apud
Orell. 3490.— Scriba armamentariut apud Gru-
fen 253.5. P. ARMAMENT ARIDS. — Scriba li-
■bellorum, idem ae scriba a llbellls, Hbellarlua. In-
tcript. apud Orell. ?993. At Maffeius, levissimfj
aane rationibus ductus, bancinacript. spuriam ba-
buit. — Privatorum bominum scriba non erant, sed
Ubrarii, quorum condicio fere setvllis. nam quern
Cic. 5. Fam. 20. M. Tullium vocal tcribam
rwum, et $ervum tuum tcribam, intelligit acribam
publicum in proconsulatu, et administrations
provincial Cilia!*. Et quem Horat. 1. Ep. 8.2.
dicit coroitem et scribam Neronie, aigniQcat Ti-
berii Neronis acribam, quum In secestu Rbodienai
a£eretcumIrlbuniclapoleslate,at est apud Sueton.
Tib. 11. Cf. Parron. 3. R. R. 2. 14. et Inscript.
apud Orell. 1621. et 2950. <| 4. Apod esleraa na-
lionel scriba mullo erat bonoratlor. Nepos Eu-
men. t. Fulgebal Jam io adolesceotulo indoles sir-
tutls. itaque turn habuit ( Philippvt rex) scriba
loco, quod mullo apud Grajoa bonoriucsntius est,
— 262 —
quamap'ud Roraanos. nam apud nos revera, sicut
sunt, raerccnarii scriba etistimantur: etapod illos
contrario nemo ad id ofQcium admittitnr, nisi bo-
nesto toco, ac ride et industria cognita: quod
necesse est omnium consiliorum eum 'esse parti-
cipem. Liv. 2. 12. Quum slipendium forte mili-
tlbua daretur, et scriba cum rege sedens pari
fere ornatu multa ageret. Plin. 12. BisU nat.
14. 32. (64) de ture. Sunt et qua sacerdofibus
dantur porliones, scribisque regum. Adde Pal-
gal, interpr. Esth. 3. 12. «f 5. Aliquanrfo stf^ba
sunt consillarii xegis, apud eurnd". 1.' Esdr. 4. 8. ;
aliquando surami magistratua aeu prafecti, apud
eurnd. Act. 19. 35. — De acribarum dignitate
apud Graces V. Eckhel, V. Ii. P. t. 4. p. 196.
et teqq. De Inscript. Tero apud Sorghesi, t, 2.
p. 55., valde dubitat itfofrnnseniua. <| 6.
Scriba, ypaiifiawoi, apad veteres Hebraos, erat
legis Mosaica et Scriptura aacraa peritua, lnter-
prea, religionla doctor, et, universira, Tir sa-
pientia pra,dita8. Pulgat. interpr. Matth. 13.
52., 23. 34. et 1, Cor. i. 20. Apud' Luc. Aii.
25. dicitur qooqoe vofuxo's, et 15. 17. uo/io-
JtSaoxaXoj. Adde Juvenc. 2. 699. Qaum vero
legis peritorum consilio atendum esset in causia
cognosceodia et in difQcilioribua solvendis qua-
stionibas, acriba adscript! aunt Synedrio una
cum principibua eaaerdotura et preBbjteria ecu
sonioribus, at est apud Malth. 21. 15. et al. pas-
aim. — In malam partem apud Pulgat. interpr.
ibid. 1. 29. — Da scribis porro mnlta et schu
digna ' congessit Casp. Batik, adaers. 50. 1.
Boeel. Adde Serm. Bugon. de prima scrib. orig.
c. 32. el Van. FesseK advert, sacr. 1. 1.
SCRIBATDS, us, m. 4. (acriba) acriba munua
el ofQcium: Imp. Philip. Cod. 7. 62. 4. Ad scri-
batum nominatua. P. SCRIPTOM.
SCRlBENS, entia, particin. P. SCRIBO.
SCRlBLlTA, a, f. 1. Legitur et scribiKtai —
Scriblita eat genua placenta ex caseo, farina, sine
melle, cujus facienda rationem docet quidem Cato
R. R. 78., sed unde parum admodum discere
queas. Dicl putatar quasi scribilita, quod multis
in auperQcie notla inscrlr>ta sit. Plant. Pom.
prof. 41. ia popinam pedlsequi Irrnptionem faci-
le, dum nunc occasio eat: Nuno dum scribliia
astuant, occurrlte. Petron. Sat. 35. Statera, in
cujus altera parte scriblita erat, in altera placen-
ta. Id. fragm. Tragur. 66. Murmann. Sequens
ferculum fait scriblita frigida, et supra met cal-
dum infuaum. Menaa videtur rustica. ubi rjuplei
error hominl elegant! commiifl •Tidebaiur, quod
mel addebalur et quod ipaa scriblita frigida po-
nebatur. Cf. loc, Martial. 3. 17. Circumlata diu
m'enaii scriblita aecundia, TJrebat nlmio sava Ca-
lore manus. — Omnib. bis looi* alii scribi To-
luol striblita, aat streblita, ducique a Graco
otp s^Xetv, torqnere, quia in circulum torqueatar
In modura restis; unde Italoram torta, et no-
stratum tortiglione.
• SCRlBLlTARlOS, Ii, m. 2. (scriblita) qui scri-
blitaa faclt veuditve. Afram apud Non. p. 131.
27. Merc. Pislori nubat: cur non scriblitario?
ut miltat /ratris Gilo lucunculaa?
SCRlBO, scribis, acripsi, acriptum, scrlbere, a.
3. Scriptti, ayncoo, pro scripsisti, est Plauli A.
sin. 4. 1. 57.; et tcriosiats't pro scripsistis est En-
nii apod Non. p. 153. 29. Merc, ubi el. Pahlen.
leg. scripstis; tic scribsisset pro icripsisset apud
Pest. loc. cit. in SCRIBA, et tcripse, pro scripsisse
est Zucti, Sat. 29. 26., Auson. in VII. Sap. de
iudt'o et ^frnoB. 4. p. 139. In nonnullls Tet.
Inscript. et Cat. rcliq. p. 66. 5. lord, babelur
scribtus pro scripfuj. — Rations babita etjmi,
videtur factum a Graco fodfa, quod idem signi-
iicat ac scribo, addito a et mutato p in 6, fere
ut tculpo a 'y'Xu'pco: Tel a. oicapipot, stiloa aat
penleillus, extrito a. Sane scribere et sculpere
apud Gracos per iinum Terbum esolvuotar, id
est Ypa'f cn : unde pueta unum pro altero ponero
solent. Scriptum autem aurum monetam dicit
solidorum, qua efGgiem imperatoris babet fsl
capilellum imperatorij at Iboraces (id est prolo-
loas). Ita Schnl. ma. ad Juvenal. 6. 204. —
Part, ^crioens 1. 1. a. et e; 2. 1." a; Scriptus fere
SCRIBO
in omn. paragr.; Scriptwus I. 2. 1.° b; Scrti
bendus (pro quo el Scribu ndut: cj. PrOb. art,
min. 778. in fin. p. 402. Emit.) I. 2. 1." b. —
Scribo est aculpendo tineas duco, noto, signo,
ypdpiii (It. segnare, notare, Urar lirtee tcavan-
do ; Fr. icrire, tracer des timet, graver} Hisp.
formar tineas, dalinear, esculpir, incidir ; Gurm.
scharfen Spit2j> o. Grifjel efivas kratzen, eifl-
kratzen, graben, eingraben , Linien tiehen ;
Angl, to mark, cut, or imprint lines).
i.) Proprie. ^ 1. Stricto seosu. — a) Ge-
jieratim. Quintil. 7. 4. ante, med. Si quis fugl-
tivo stigmata sctipsurit, Prudent. 40. itep! oitf.
557. Charaxat arnbas ungulis scribeotibus Genas,
con vnghie che graffiano. (Sic Plauf. fragm.
apod Serv. ad illud Pirg. i. Mn. 482. et ver-
sa palris inscribitur basta : Corpus tuum Tirgla
ulmeia iriacribam.) id,.2. ibid. tao.-Mribert nam-
mum. improntare ta rtloneta* et ^nnod. Diet.
11. sub init. Agricola, si aliquando Tomerem il-
leclus urbanitate contemnat, in deviam, bobue
dum 8Cribit terga (telluris), rapietur. — b) Spc-
ciatim est lineis deformare, describere, deKneare,
disegnare. Plin. 9. Ep. 39. a m£d. Quantum ad
porticos, mini interim ocenrrit, nisi ut forraam
secundum rationem loci scribas. Horat. 1. Ep.
16. 4. Scrlbetur Ubi forma loquatfter, el situs
ogri. Sic ^tat. 3. Silv. 1. 117. Nee mora, con-
scripta fonrratui Imagine tela, it fa il disegno.
Id. 1. ibid. 3. 9. Visa manu tenera tectum acri-
pjisse Voluptas. Cf. PulgaU interpr. Jo. 8- 0.
Jesus digito scribebat in terra, h. e. lineas In-
cerias ducebat, prout facit quia jnediiabunduB et
inepta inlerrogationis pertasus. Sic Archytas Ta-
rentinus de ineptis inlerrogarus siluit et in pa-
riete scribebat. V. /Elian. Par. Hist. 14. 19. et
cf. Acherma,nn. ojx cit. § 87. — c) Aliquando
ponitiir pro tingere, aut pingere, aut efftngere,
tegnare, dipingere, effigiare.- Cic. H»7 Tutc...Z9.
113. Tieometria munuj tuebatur, Terbia praci?
piens discentibus, unde quo quamque 4ineam
sorlberent. Stat. 11. Theb. 514, de aquo vulne-
rafo. Arcaque sanguineo acriblt rotilantla gyro.
Id. 1. Silv. i. 400. Apellep cuperent te icr!-
bere Cera, et 3. ibid. 1 . 95. scripto viventes la-
mina cera. Catull. 37. 10. Frontem tBberna sci-
pipnibus scribam. Martial. 11. 4. Scriptus ea a-
terno nunc primum Jupplter auro - . Stat. 3. Silv.
1. 95. tot saxa iraltantia vultus, ^Eraque, tot
scripto viventea lumine eeras Fixisti. P". IN-
SCRIBO. — d) Est etlam, quod Itall dlcunt ri-
camare. Martial. 9. 14. nouien Qupd Cytberea
sua scribere vellet acu. Sil. It. 14. 659. qua-
que Attalicia variata per artem Aulais scribun-
(uracn. — e) Item litteras formers, quod flebaC
olira iiilo librum aqt ceratam tabellam aulcando.
Plaut. Pseud. 1. 5. 131. Quasi in libro quum
scribuntur calamo litters, stilis me totum ulmeia
conscriblto. Propert. 1. 5. 22. Scribitur et veitrla
Cynthia corticibus. Cic. Arch. 8. 18.. Quotiea ego
hunc Tidl, quum litteraro scripsisaet nullamj ma-
gnum numeram optimorum versuum de bis Ipais
rebus, qua torn agerentur, dicere ex tempore?
Plaut. Pseud. 1. 1. 28. Obsecro, babent quoque
gallina manus T nam bas quidem tabellae gallina
scrips)!. Cic. 3. Cat. 5. 10. Llnum incldimua,
legimus: erat scriptum ipslus manu. Lucan. 2.
343. liceat tumulo scrtpsisse, Catonis Marcla. Mar-
tial. 14. 87. cul lemma SUbadia. Accipe luoata
scriptum testudine sigma. h. e. formatum iostar
littera C. Alii leg. scriptum testudine signum.
Festus: Scriptum lapidem esse ait, et Ita vocarl,
AnUstius Labeo, in agro Menullino, ubi divinam
rem facereot. Ovid. Heroid. 18. 128. Scrlptaqae
slat litulo nostra sepulcra breTl. Pallad. 9. R.
R. 15. a med. Nasei amygdala scrlpta, si aperta
teste nacleum sanum tollas, et in quollbet scri-
bas. *f 3. Lallore senau. — 1.°) Generatim
sapiaaime .est componere, commentari, traotare,
mandare litteria aliquod opua Iltterarlum, canere,
carmine celebrare (It. scriuere, verjare, compor-
re, tr attar e ; Fr. Icrire, composer, ridiger, di-
crire, notijier, faire part ; Hisp. ttcribir, com-
poner libros; Germ. Sitchem, Reden, Brie-
fen schreiben, abfassen, betchreiben, mcMsfl
SCfUBATUS
berichten, verf&ssen, schreibend darstellen;
Ang). ta^tvriie, draw up, compote). — o) Ab-
sohite. Plaut. Attn. prol. Democritua ecripsit:
Marcus barbate verllt. Cf. Ter. Beaut, prol. 7.
Gell. I. 3. Plutsrchu! Ita scribit. Cic. 1. Legg.
3. 8. A quibos (eroporlbus scribendi capiat ex-
ordium. Id. i, Divinat. 18. ad fin. Ut C. Grac-
chus seriptum reliquii. Id. 4. dead. (2. pr.) 43.
129. Nobilis disclpliaa, cujuf, lit seriptum video,
princeps Xenppbanes. Quintil. 1. 7. 13. Scribere
et Joqul. Id. 12. 10. 57. Dieere et scrihere. Id.
8. 3. 44. Culpa non scribentium Bed legentium.
Id. 10. 3. ante med. Clto scribendo oun fit, ut
bene scribatur : bone scribendo fit, ut cito. yvoifirj.
— Scribendo odium. V. ADSUM. — De poetis.
Ter. Andr. prol. 1. Boeta quum primum ant-
mum ad icrrbeodum appulit. Cic. Arch. 3. 4.
Ut primum e puerls excessit Arcbias, se ad scri-
beodi itudium e.ontuUt. Ovid. 2. ZVist. 495. De-
nlque nee video de tot scribentibus anum, Quern
•ua perdiderit Mass, repertae ego. Adde 4. ibid. 1.
9)., 1. Pont. 5. 10, et 2. ibid. 6. 4. et alibi.
— Saro invenitur in monumentis sepulcralibus
{Marin, fr. Arv. p. 625. col. 2.) scribere pro
tiluluoj ponere. T. Inscript. apud Oderic. Syll.
p. 215). — b) Cum Accusative rei, quse scribitur,
Tel de qaa icribitor, addilo aliquando Dat., aut
Acoife., cum prapos. ad, in (contra), persona,
oui scribitur. Cic. 4. Eerenn. 3. 4. Cur quidquam
torlbuot aat locuatur? Id.t. Orat. 33. 150. Ca-
put eat quampturimum scribere. stilus optimus
dicendi effector. Id. 1. Fam. 9. ad fin. Scrips!
Aristotefeo more tree Iibroi ia dlsputatlcme ac
dlelogo de Oratore. et max. Scrips! etiam ver- ■
si bus tres llbros de tempbrlhus raeis. Id- 7. Ferr.
43. 112. Earius defensionem causa sue scripeit.
SoraU A. Ep. 1. 117. Scrlbimus indocti docti-
que .poems ta passim. Cic 2. Att. 19. Hpc scrips!
properans. Id. "6. ibid. 4. 11. Scriberem ad te
de hoe plum, Id. 7. Fam. 3. Esc ad te scrips!
Terbosius. Id. 7. ibid. 10. Nihil mibi scripsistl
In ista epistoia. Id. Brut, 75. extr. Scribere M-
•toriam. Id. %. Orat. 88. 352. carmen in aii-
quem. Id. 2. Alt. 10. litteras. Flirt. 7. Ep. 9.
eplstolam. Gelt. 3. 8. laudes et gratlas, Ovid 2.
Trill. 407. mimoi. Ziv. 21. 1. Bellutn me serf-
ptaram. Sail, Cat. 3. Scribere res gestas, Cic.
1. Fam. 7. Scripts, qua scrlpserlm. Ovid. 5. Trist.
12. 81. Scribimus, et scrlptos absumimus igne 11-
htUot. Id. 3. Pont. 2. 9. Ad fratrem ssrlptas ei-
arat ille ootas. et 4. Fast. 224. Et manat la folio
scripts querela suo. Cf. Martial, t. 118. taberna
Seriptls pottibul bine et inde totis. h. e. insorlpiis.
Plin. 7. Ep. 16. Bquldem beatos puto, qulbus
deorum munere datum est aut facere scribenda,
aut scribere legeada. Quintil. 3. 6. 37. Alia esse
seripta, alia loscrlpta. Id. 9. 4. 52. Quid prosa
ecriptum. — Scribere salutem, salulare per lit-
teras. Plaut. Eacch. 4. 4. 79. Quid scrlbam T chat.
aalutem too patrl verbis tuis. — Scribere leges,
coadere, facere, fare, dar leggi. Sueton. Tib. 2.
Decemvir legibus scribendis. Cic. Rose. Am. 25.
70. Saplentlsslmos Athenlenslura Solon, qui le-
ges, nulbus bodie quoque utuntur, soripsit. Adde
1. Orat. 19. 86. — Hlnc tran«late Seneca Med.
319. Ausus Tipbrs pandeie vasto Carbasa porno,
legesque novas Scribere veotls. Cf. et Prudent.
1. contra Symmach. 300. — 5eri6ere milites, de-
lectum habere, far leva di soldati: quia detect!'
Id tateroolo scribuotur. Liv. 9. 8. et Sail. Jug.
47. Milites scribere, prasidia ondlque areessere.
Sic id. Cat. 33. Priusquam legions* ecrlbereniur.
Id. Jug. 27. Etercitus serlbitur. Id. ibid. 43. et
Cic. 3. Fam. 3. Supplemental scribere eiereltai.
far reefnte. — jfcrioere cives, idem ae civltate
donate, fulgat. interpr. 2. Mach. 4. 9. —
Scribere teatamenfom, facere, far testamen-
to. Paul. Dig. 28. 2. 25. Quum quo tem-
pore sertberetur tertsmeotam, Jam editus esse!
partus. — Hue ilia pertinent Cic. Mil. 18. tub
fin. Teatameotom palam feeerat, et illnrn beredem,
et me seripserat. h. e. lastltuerat. Crst. 3. B. C.
108. In testameato Ptolemsl heres erat «criptus
ex doobus SltU major. Birt. B: Alex. 33. Casar
reges canstltult, quos Plolomsus tcsumento scri-
— 263 -r
psernt. Salt. Jug. 65. Quom (Gaudam) Mlcipsa
testamento secuodum heredem seripserat. Sic So-
rat. % Sat. 5. 48, Adrepe officiQsus, ul et scribare
secundus Heres. Scxvola Dig. 44. 4. 17. $ 2. Ex
quadrante heres scriptus. (Adda Plin. Paneg. 43.)
VIp. ibid. 29. 2. 70. Scribere servo Ub^rtetem.
lasciare in testamento. Id. ibid. 37. 4. 8. all-
quern eiberedem. Cic, Cluent. 14. a med. aliquem
tutorem liberie suis. — Scribere peeuniam dicitur
debitor, qui con prasentem solvit, sed chirograpbo
per ae, vel per trapezitam cavet el promittit, se
ad certam diem solulurum, obbligarsi con iscrit-
tura a pagamento, Plaut. Asin. 2. 4. 34. Ad-
ducit domain ultro, et seriblt nummos. Eorat.
2. Sat. X 6,9. Scribe decern a Nerio. Alii eite-
runt to' a. Porro Nerius erat'trapezita. 5co3uo!a
Dig. 44. 4. 17. Homo rusticanas genero acripslt
usuraspraslandas quasi ex dotis promissiooe. Ulp.
ibid. 26. 7. 8. a med. Noa tantum autem sibi
solvere tutor, verom etiam sibi ereditam pecuolam
scribere poterit. ft. e,. mutuam -accipere, et ae co-
luturum, cavere scripto. Paul. ibid. 12. 1. 40.
L. Xitlus scripsl me aocepisse a P. Msvio qu|o-
deeim mutua numerata mihi de domO. April. A-
polqg. Qui inaaiores venere, quasi ad discendum
venerint, noa priue abeunt, quam aliquid scri-
pserint. — ■Scrioere dicam, formulam. V. DICA
et FORMULA. — De person's. Plaut. Mil. glor,
*. t. 48. Nullos babeo* seriptos. Eorat. I. Qd.
6. 14. quia Martem digae scripseritl Cic. 12. Att.
1.9. Quern (Matfum) scrlpsissem. Eorat. 1. Od.
6. 1. Scriberis Vario fortla et bostium victor, ta-
rai celebrato. Cf. fulgat. interpr. Jer. 22. 13.
Becedentea a te in terut scrlbeatar. h» e. receden-
tiumate (Dens) nomina acribentar in palvere a
quo^bet vento obliteranda et et bominum oealis
menioriaque tolleoda. — c) Cum Datlvo, aut
Aecu8. et pra3p. ad, persona), cui scribitur, et est
epistolam mittere, slgnificare per litteras. Cic. 7.
Fam. 10. Sed to in Ista epistoia nihil mihl scrl-
psjsti. Id. 9. ibid. 16. De quo et tu mihl an tea
scf ipseras, bis quidem eodem exemplo. ef 14, ibid.
I. sub fin. Ego ad qoos aeribaui, neseio, hl»\ ad
eos, qui ad me seribant, aat ad eos, de quibus
ad me vos aliquid scribitis. Ovid. 1. Pont. 2.
II. aodebo tlbi me-*eripsisee fateri. Petron. Sat.
104. Scribit amaterl meretrJx. Gell. 3. 8. Box
Pjrrhus populo Romano laudes atque gratlas scri-
.pelt. h. e. laudavit, et gratias egit per litteras.
— d) Com . Ablativo rei, de qaa scribitar, et
presp. de, super. Cic. 6. Att. 1. De me impe-
ratore acribis, te ex Pbllotiml litteris eognosse.
Id. S. ibid. 10. In qua (epistoia) de Campano
agro scribis. Id. 12. Fam. 17. Scripsl de Optimo
genera dicendi. Id. 16. ibid. 19. Medico, Carlo,
Ljconl de te Mrlpsl dillgentluhne. Adde Plin.
30. Eist. nat. 1. s. (4). Gall; 1. 3. extr. Super
hoe Cbilone Piute rebus in libro xspi ■Jwrik ita
scrlpslt. — a) Cam partieula relatlva. Cic. 3,
Att. 7. 1. Nee scribis, qoam ad diem te eispecte-
mas. Id. 7. Fam. 12. Scribe aliquando ad nos,
quid agas. — f) Cam Conjunctiva et partle. ut,
ne. Id, 4. Att. 14. 1. Vellm domam ad me scrl-
bas, at mibi tal llbri pateant. Id. 16. ibid. 7. 2.
Ad me serlberet, ut In Italiam venlrem. Tac. I .
.sfnn. 29. Scrtpturus pair!, at plAcatus legionum
preoes exelperet. Liv. 30. 23. Selplonl seriben-
dum, ne bellam remitteret. -- Cces. 5. B. G.
47. Scribit Labieno, veniat. — o) Cum Infini-
te. Plant. Asin. 45. 1. 45. in foribus scribal oc-
oupatum esse. Cic. 3. Att. 13. Quod ad te scri-
pseram, me In Bpiro fnturam. Id. 1, republ. 17.
28. lit Afrieanum seribit Cato soiitum ease dice-
re. Eorat. 1. Ep. 6. 43. Post paallo scribit, slhl
mlllia qoinqae Esse doml clamjdam. Adde Quin-
til. 11. 1. 92. — Passive. Cic. 2. flat. D. 59.
Radem bso avis scribitur, eoncbls se solere iro-
plere. ^rut. et Co»». apod Cic. it. Fam. 2.
Scribitur nobis, magnam veieranorum raultitodl-
nera Romam oonvenlsie. Cic. 1. Vivinat. 64.
123. Seriptum est etiam, qasslvlsse Soeratem ete.
Tac. 15. inn. 95. Scribitur, telrarohls obiequl.
— 2.°) Speeiatim est priestltuere. Seneca Eerc.
Fur. 189. Solil juiio oessare llest, Null) icriptam
proferrp diem. h. e. la fstis seriptum. — 3.°)
SCRIBO
Scribeye tectum disit Stat. 1. Silv. 9, pro facere,
coodere, aat ellgere, decernere.
II.) Translate. *f 1. Metephora ducta ab usl-
tatlore vocis significations, tcribere in animo
est e Ita mente repooere, imprimer neW animo,
tcrivere net cuore. Ter. Andr. 1. 5. 47. etiam
nunc mibi Scripts ilia dicta sunt in animo. Si-
militer Fulgat. interpr. Prov. 7. 3. et Jer.
31. 33. — Scribere in vento et aqua apud Ca-
lull. 71. 4. eat id promltlere, quod minime per-
ficere allquis In animo habet. % 2. Metaphor*
ducta ab eo, quod slgnlfical delectom habere, h.
e. milites conscrlbere. Borat. 1. Ep. 9. 13. quod-
si DepoBitum laudes ab amiei jassa pudorem, Scri-
be tul gregU hunc et fortem erede bonomque,
rieevilo net numero da' tuoi. — Hlne
Seriptum, i, n. 2. absolute, sabstantivorum
more. ^ 1. Generatim est Id, quod litteris man-
datum est. scripture, scrlptio, tcritta, tcrittura,
scritto, avfyoanua. — a) Univeraim. Cic. 1.
Eerenn. 11. 19. Quum in scripto, aat ex scripto
aliqaid controversies naseltur. et mox. Ex serlpto
et sententla naseltur eontroveraia, qoum videtur
scriptoris voluntas earn scripto ipso dlttentire.
Id. Brut. 39. 145. Mulls contra seriptum pro as-
quo et bono dixit Id. ibid. 88. 301. Memorla tanta,
ul ques secum eommentalus esset, ea sine scripto
verbis eisdem redderet. Id. 3. Q. fr. 3. 5. Laudarli
pater de scripto meo. Ovid. 1. Art. am. 469.
Si non accipiet seriptum. Id. Heroid. 6. 4. De-
bueram scripto ceriiqr esse loo. Id. 3. Tritt.
632. Regale seriptum. Tac. 4. Bitt. 39. Adire
aliquem scripto. Quintil. 3. 6. 38. Corn. Celsus
qualilatem in rem et seriptum dividll. Scripto
quattnor partes legale* suhjioit. Id. 1. 10. 3. Seri-
ptum et voluntas de eo dlspotat verbo, quod est
in lege, svllogisraas de eo quod non est. Id. 3.
6. 46. Et script! et sententla rei voluntatis qua*-'
itio. Id. 3. 6. 100. Seriptum legls. Id. 7. 6. 6.
Seriptum aat apertom est, aut obseenom, aut
ambignam. — b) De scripto dieere contrarlam
eat to> memoriter dieere, in dieando seriptum
ia made habere, et omnia dieere, ut doml scri*
palmoa, recitdre colla carta alia mano, Cic.
Plane. 30. ad /in. Oratlo, quo propter rei ma-
galtadinem dicta de scripto est. Adde 10. Phil,.
9. a med. el 4. AtU 3. — c) Seriptum relin-
qutre, mandare teripiit, litteris maodatom N-
llnquere. Id. 6. Ferr. 56. 124. Malli Graci da
valvaram baram paierltudine seriptum reiiqae-
rant. Id. 2. Off. I. a med. Ut seriptls actional
nostras mandaremas. Id. 9. Orat. 46. extr. Quod
a Platooe in seriptls tellctum esse dicant. — d)
Seriptum facere, scrlbam esse, et seribendo vi-
ctum qusrere. L. FUo apod Gell. 6. 9. et JM*.
9. 46. Cn. Flavins patre libertlno natut seriptum
faciebat .Sueton. Fit. Eorat tub init. Seriptum
qoaatoriura eomparavit. Pito foe. cit. Dieitur ta-
bolas posaitte, serlpto aese abdicasse. Peter leg.
tcriptu, at sit 4. deelin., quod confirmaiar hoe lo-
co Front. 2. ad amic. (edente iteram A. Maid) ep.
6. Estoe lege colonia Concordieosium cantam, no
quis scrlbam faxlt, nisi eum, quern deeorlonem qoo-
que reete facere posslt j Fueruotne omne* et snnt
ad boo locoram, qulbus unqaam *eriptu* publi-
co* Concordia latus est, deeurlone*7 h. e. qulbus
public! scribatus officium delatum est? F. SCRI-
DATOS. ^ 9. Speeiatim seriptum est lex aut
oratio seripta. Cic. Dom. 26.. ad fin. Quohlim
scripto ilio istlus sententiam dieere vetabatur. Id.
3. Q. fr. 8. a med. Serranl QUI fonus perlaetuo-
sum full, laadavit pater scripto meo.
Seripta, arum, n. plur. 2. absolute, substan-
tivorum more *| 1. Sunt opera lltteratorum ho*
mloum, blstorla, carmlna . artes ete. Cic. 5.
Fam. 12. Ardeo copidltate Ineredibill, nomen at
nostrum seriptis illastretur et eelebretar tuls. tt
4. ibid. 4. Facile cedo tuorom seriptorom sab-
tllltati h elegantis. 5 2 - I(tm lodal daodecim
seriptorom. Cic i . Orat. 50. 217. Licet, lata ratlone
dicamas, pita bene, et duodeclm Mrlptlsr ladere
proprium esse Juris elvilis, qaoniam otrumqae
eorum P. Muclus optime feeerit. Edit. vett. taw
pis. Id. fragm. apud A'on. p. 170. 30. Merc. Ita-
que tibl coacedo, quod in duodedm seriptis sole-
SCRINGIS
Was, ut calcu'um reducas, ii te allcujus dall pre-
r.ilot. Ulroq. loco flat qui leg. scrupis, sed iuvilis
_<ibr. et Critlcis. Quintil. II. 2. a tned. Scavola
la lusu duodeclm icriptorum quum prior calcu-
Sum prr iGvisset, 'essetque vidua, duin rui tendit,
'•'petite totiua certaminls ordine, quo dato erraa-
eet, recordatul est. Scripta bac vocat scriptula
(vel tcriputa, ut quidam volunt, led idem est)
Odd. 3. Art. am. 3G3. Est geous (fudt) in toti-
dera tenui ratione redactum Scriptula, quot men-
ses Iubricus aonu» habet. Parva tabella capit ter-
noi utrinque lapillos: In qua viciue est, conti-
auaise suos. Ei quo Ovidii loco et Grmalur le-
ctio scriptit, Don scrupis, in verbis Cic. cl Quin-
til., et hie ludus a talis seu lessens et latrunculia
diversus fniise ostenditur. V. Ovid. ibid. 353. et
teqq. Porro scripta bac sive scriptula alii putant
fuisie llneaa disposilas iu tabula lusoria, qua si-
milii efat ill), qua eum ludura ludimus, qui vulgo
Tria a nostralibus appellatury similis, inquam,
non oadem, quia alio ordine in ilia line* de-
icripta fuisse videntur. Alii scripla lotelligunl
lpsoa calculos, qui in ludo adbibebantur: argu-
mento esse, quod ab aliis legatur scrupis pro scri-
itis. Prior aeoten'tia magis congruere videtur cum
•Italia Cic. et Quintil. verbis: ipsum lameb lu-
um cre-iimus In anliquilalis tencbris adbuc late-
•e. DIsseruot de eo Salinas, ad Fopisc. Procul.
13., Gronov. de pec. vet. I. 3. o. 15. et Thorn.
Hyde de lud. Oriental. Cf. Bonghi, Man. An-
tiq. Rom. n. 82. A. Rich, ait fuisse ludum non
•.leatoriom 1111 adsimilcm, quem Itall dlcunt ta-
vota reale. V. ABACUS.
SCRINGIS, fortasse plur. ablat. a seringa, ce,
ifgimr in Giomak de term. p. 306. 15. flu-
dorff. Scringia, allabinibus et centuriis signa pro-
ponebanlur. An leg. slrigis?
SCltl.NT ARfUS, li, m. 2. (scrioium) scrinii cu-
•tos, qui eliam magistet scrinii dicitur. — a)
Absolute. Pet. Glossarium. Scriniaril sunt ma-
gistri scriniorum, vci momorialea scrinloium. Ad-
de Inscript. apud Crufer. 643. 9. et 1035. 5.
— b) Cum additis. Cassiod. 11. Variar. 23.
Soriniariuj actorum. Id. ibid. 24. euro milltaris.
Inscript. apud Grurer lit I. 10. acareuRiva ab
BPfSTVCU. et 587. 10. scrinumvs a tlBRtLIS. Ad-
de alias apud eumd. 643. 9. et-1035. 5.
SCRlNlOLUM, I, n. 2. {jcrlnium) deminut. a
Krinium, parvum scrinium.
I.) Proprio la Not. Tir. p. 163. Scrinium, icrl-
Ciolum.
II.) Translate. Hieronym. Ep. 77. n. 7. Fa-
biola per propbetas, euBngclia psalmosque cur-
rcbat, quastlonea et propunens, el solutai recon-
dons in scrlniolo, pectoris Bui.
SCRlNlUM, li, n. a.' arcula, loculus, eapaa, In
qua res prelloss et cariore3 et arcana, (praser-
tim charta, ui epistola, Carolina, commentalio-
■".ca) clausa> servaotur: fortasse a Tpwvoe, cavue,
-npa«, (cf. Germ. Schrein, capsa), aut a.seeerno,
ob dislinctos loculos, quibus a capta dilTerebat
(V. Plin. loc. infra max cit. et JUus. Sorb. IX.
12., ubi scrlnij figuram babes) xiftoto'c, ki/3<otiov
(It cassetta, slipo, forzigre, scrigno, scansia,
icajfale; Fr. coffre.destini a contenir des objeti
precieux, des ecrilures, des livres, det papiers,
'SI lettres, scrinium, ecrin ; \lii r \'cofre, area
■:ofiecito, caxtta; Germ. e. Behdlter fur Schrif"-
ten, Biicherschrank, Brief,- Papierkasten, Hi-
ite, Schrein, Schrank ; Angl. a casket, coffer,
trunk, escritoire, bookcase). Plin. 16. Hist.
■nat. 43. 84. (229). Fagus sectilibua laminia, in
lenul Oeiilis, capsisqua ac 'scriniis sola utilia.
Sail. Cat. 47. extr. Flaccum pralorem scrinium
cum titterls, qua» a legatis acceperat, aQerre
Jubet. Seneca 2. Ira 23. A med. Quum C.
Cesar icrinia deprchendisset epistolarum ad Pora-
pejum missarum, combussij. Sic Plin. 7. Ilist.
nat. 25. 26. (94). Captii apud Pbarsaliam Pom-
pejl M. sciinils epistolarum. Id. ibid. 29. 30.
(108). Aleiander Inter spolia Daril uoguentorum
jorlnlo capto, quod erat auro gemmisque ac mar-
garltli pratiosum, vorioi ejui usai araicis demon-
ttrannbus, immu bercule, inqult, librorum Ho-
meri eusludia detur: ot prciiosisrimum humani
— 264 —
animi opus quam majlme diviti opero strvaretur.
Adde 13. ibid. 1. I. (3). Juvenal. 6. 276. qua;
scripts, et quas lecture tabellas, Si tibi zetotyp.v
reteganlursciir.ia mcecLa! Horal. 1. Sit. 1. 120.
ne me Cmpini scriala lippum Compila<se putes.
Id. 2. Ep. 1. 112. et prius orto Sole vigil calaraum
et cbartas et scrinia posco. portafoglio. Adde
Val. Max. 6. 5. n. 6., Ovid. t. Pont. 1. 24.
et 1, 7Yist. I. 106., et Martial. 1. 3. 4. et 67.,
4. 33., 6. 64. et 14. 37., quibua omi:;;. *i--is de
area aut pluteo librorum sermo est. Cf. Seren.
Sarr.mon. c. 61. — Palatii, seu pfincipura qual-
luor eranl scrinia, memoris, epistolarum, libel-
lorum, epistolarum Gracarura. qui priml eranl
in siugulis scriniis, dicebantur proximi, et ma-
gislri. (Iia Forcellinus. At pro epistolarum Gra-
carum repbn. dispositionum: sic emendaadurn
inonet Zirardin. ad Nov. leg. Theodos. p. 203.
et 223. ac pracipue 469.) De bia multa Salmas.
ad Lamprid. Alex. Sev. 3. el Cod. Justin. VI
til. 19. et Cod. 77ieoa\ 6. tit. 26.
SCKIPLUM, I, o. 2. V. SC1UPULUM.
SCRIPTTLIS, e, adject, (scribo) qui scribi pot-
est: cui opponitur inscriptilis apud Diomed. p.
420. 12. Keil. Ammian. 17. 4. a med. Moas (h. e.
ubeli8cus) ipse effigiatus scriptilib-n elementis. Dio-
med. 2. init. Vox artlculata lilteralis ve! scripii-
lis appellatur, quia liltcris comprebendi potest.
SCKlPTlO, unia, f. 3. (scribo) actus scribtndi,
scripture, to scrivere, se'rizione. <{ 1. Abstracto-
rum more. Cic. 10. An. 17. Lippitudo, qua im-
pediat jcriptionem meam. Id. 9. Fam. 12. Ut rem
tcouem et inopem, aec scriplione magnopere di-
gnam.' ^ 2. Concreto, ut ejunt, sensu, teu ma-
tonjmlce, est res ipsa, qua scribitur. Id. 5. Tusc.
41. in fin. A quo non modo impulsi sumus ad
pbllosopbicaa scriptiones, verum etiam lacessiii.
Id. Brut. 64. 228. Hoc genus acriptionie nondum
est Latinit lilteris illuatratum. ^ 3. Idem fere
quod inscriptio. Macrob. 1. Saturn. II. 16. rj r .
binus restitutua monumentum ei fecit litulo scri-
pllonis. ^,4. Hera sumitur inierdum pro eier-
oitatione oratoria reinota a foro, quails est Para-
oesla Isocratia ad Demonicura, Declamatioocs et alia
ejus generis. Id. ibid. 24. 92. Nulla res lantum ad
dicendum profkit, quantum scriptio. Id. Oral.
11. 37. Quoaiam plura sunt orationum genera,
eaque diversa, neque in unam formam cadunt
omnia, laudationum, scriptionum et historiarum,
ete. ^ 5 - Ilem cbirographum, acriptura, cario di
obbligazione, pagherb. Varro Sat. Jfenipp. p.
97. Oehl. Vulgoque avarus fenerator spe lucri Rem
scriptione duplicarat. Alii inierpretantur Its, at
scriptio sif census aslimatis et descriptli In ta-
bulls censualibus bonis, .secundum quas in publi-
cum opcj eonferebaot: factumque imitatione Gra-
corum, qui censum dinyaaifrjv ouVa; xai' airo-
Tifti)oiv, descrlptionem subsiantis, at espllcant
gloasa. «| 6.' Est etiam stigma, nota, qua aervia
aut damnatia inurebatur. Cod. Theod. 9. 40. 2.
V. tabus, Fast. 7. p. 409.
SCRIPTlONAUS, e, adject, (scriptio) ad scri-
SCRIPTOR
Scrip lilavil oraiiooes multas, orator numquam
full. .Yep. fragm. 3. 4. Slav. AlbiDus res R. o-
raiione Graca scriptilarit. Plin. 5. Ep. 3. Talia
sauctisslmos homines scriptitasse. Cf. Arnob. 4.
p. 138. — Cum advtrbiis. Cic. 2. Orat. 23. a
med. Sed ne le quidem, Anlonl, mullum scri-
ptitasse arbitror, Id. 2. ibid. 12. 51. Grscl sic ini-
tio ipsi icriptiiarunt.
SCRIPTlU.NCC'LA, a, f. 1. (sciiplio) deminut.
a acrlptio. Satvian. Gubern. D. prcef. In scri-
(•'tijoculii nostria con leDocinia esse volumus, sed
remedia.
SCniPTLL'M et acripluluro. F. in SCRIPLCM
SCRIPTO, aa, are, a. 1. (scribo) frequenlal. a
scribo, unde et sciipti'Io. — Scripto est idem ac
scrip tito, sape scribo, scrivere spesso, scrivac-
chiare. Cetera, qua ad l.anc vocem pertioeol, V .
in LECTO.; quibus addimus, prater Bentlejum,
etiam Orellium banc vaceru rejecisse. Sed cum
bona pice tantorum vironim pro v. feclo afferimus
iliud Porphyr. in Ilorat. loc. cit. Lee to pro-
ducts sjllaba enunciare debemus, quia frequen-
tativum est ab eo, quod est Jego: et prokscripfo,
prater laudatos, Priscian. p. 825. Putsch. Fre-
quentativa plorumque a supinis derivantur, ut scrl-
ptu scripto; dictu, dicto; ourBu, curao etc. Adde
eumd. p. 1224.
SCRlPTOR, oris, m. 3. (scribo) Tpaffnip, qui
scribit (It. scrivano, sdittore ; Fr. e'eriuain,
copiste ; Ilisp. escri'6iente, escrt'iono; Germ.
d. Schreiber, Schriftsteller ; Angl. a writer,
icrivenerr). % 1. Generallm. Cic. 1. Oral.
30. 136. Ei ejua scriplore et lectore suspicarl
liceret. Id. 2. Fam. 4. Tuarum rerum dome-
slicarum babes et scripiores el nuncios. Id. Brut.
22. ad ftn. AdUebat eliam, scriptures illos male
mulcatos eiisse cum Galba. h. e. illos servos lit-
leralos, amanuenses. Horat. Art. P. 354. Scri-
plor llbrarius. Tac. 15. Ann. 63. Advocatia scri-
ptoribua pleraque tradidit. ^ 2. Specialim est
auctor, h. e. qui opua aliquod Hlterarium condil
et lilteris mandai, ul rhetor, bistorieus, poeta et
bujusinodi, scrittore, autore , ouvypafeuf. —
a) Absolute. Cic. Orat. 9. 29. Venuslissimuj ille
scriptor ac polilbsimus Lyslas. Cf. eumd. 5rtif.
9. 35. Turn f.:it Ljsias, ipse quidem in causii
forensibus versatus sed egregie subtilia icrlplor
atque elegana. Horat. 2. Ep. 1. 62. babet bos
cumeralque poelas Ad nostrum tempus Livi (An-
dronici) scriptoria ab avo. Id. 2. Ibid. 27. 77.
Scriplorum chorus omnia arnat nemua et furit
urbein. Poctarn scriptorem vocal, ut alibi, quem
priaci etiam acribam diiere. Liv. prcef. 2. In
tanla scriplorum turba. h. e. hiatoricorum. Salt.
Cat. 8. Scriplorum magna ingenia. Gell. prcef.
4. Scriplorum ulriusque lingua, h. e. Lalina et
Graca. Id. 19. 8. extr. Classicus assiduusque
scriptor, non proletarlui, Martial. 3. 20. Fa!-
aua scriptor. h. e. blitorlcus mcndai. Phcedt .
5. 1. (iic est Menaoder scriptor. h. e. poeta co-
rn icua. I/oral. Art. P. 120. Scriptor hoDoratum
ai forte -reponia Aebillem etc. h. e. poeta. Quin-
ptlooem pcriinens. Capell. 5. p. 463. Species til. 7. 10. 7. Eat hoc quod scriptor demonsirare
quastionia scriptiooalia.
SCRIPTITANS, antla, <t
SCRIPTItATUS, a, um, particip. V. voc. seq.
SClUPTlTO, as, 5»i, alum, are, a. 1. (scribo)
frequenlal. vel Inlena. a.acripto, quod a scri-
bo. — Part. Scriptitans et Scriptitatus. — Scri-
ptilo est s.epe scribo, scrivere spesso, andare scri-
vendo. «| 1. Generallm. Vel. Long. p. 57.21.
lieit. Quod ca qua ooa per ae, antiqui per ai
scriplitaveruot. Plin. 13. Hist. nat. 11. 21. (68).
In palmarura fbliis scrlpliialum esi. «f >. Spe-
cialim alicui scribo aut sape scribo, aliquem per
litleraa aeu acriplo doceo, cerliorem facio, moneo.
Cic. 7. .1(1. 12. in fin. Et hac el si quid aliud
ad me scribas velim vel poiius scriplites. Tac. 3.
Hist. 52. Ad Primum el Varum media scriptita-
bat. — Absolut:. Id. 2. ibid. 88. Scriplilasse Olbo-
ni crodebatur. Pronto 1. ad amic. (edente iterum
A. Majo) ep. If. Nee ignoro, oullum adbuc inter
nos mutuo scriptiianiera usum fuisse. Iia Codex
pro scriptiianrll. tf 3. li P m sape compc.io, vpus
lilterarium coodo, scribo. Cic. Brut. 15. 159.
non poaail. h. e. artlum. ^Uintit. 7. 6.. II. Ao-
cldit, ut esael scriplum, quod appareret scripto-
rem noluisse. h. e. teslamenii scriplorem. Id. ibid.
2. 53. Signalor et scriptor. V. SIGNATOK. —
6) Cum Genetivo. Cic. 1. Oral. 34. a med. Le-
gendi eliam poeta, cognosceoda bistoria, omnium
bonarum artium scrlploret ac doclorei legend].
Id. Arch. 10. 24. Quam raultoa acriptorea rerum
suarum magnua ille Alexander secum habulste
dicitur! Sail. Cat. 3. Scriptor et actor rerum.
Horal. 1. Ep. -2. 1. Scriptor Trojani belli, n. ».
Homerus. Id. Art. P. 235. Satirorum scriptor.
di drammi salirici. Plin. 38. Hist. nat. 5. 4.
(36). Callislbenes historiarum scriplor. Quintil.
". 4. 96. Scriptorea arlis bujua. it 10. I. 9. jara-
borum el veleris comairiis. et 1. 5. 11. carmi-
num. et ibid. 21. tragndiamm. et ibid. 10. 17.
miuiovum, ^ 3. Item publicua scriptor, condi-
tor , auclor- Sueton. JYer . 17. Scriptor testa-
ment!. Cic. 1. Brut. 1. Solon sapieniissimus e».
si'pt-rn et legum scriplor aolus o sepirin Ingisla-
toie. Adde 5. repuhl. 2. 3. el cf. 2 Invent. 47.
SCRIPTORIUM
139. — Absolute Quinlil 7. 2. 53. et ibid. 6. II.
Scriptor. h. t. testament!.
SCRIPTORIUM, li, n. 2. F. voc. seq.
SCRIP TO RlUS, a, urn, adject, (icriptor) da
tcrivere, icrillorio, ypapixo'c, ad icribeodum per-
tinent. Cele. 5. 28. n. 12. a med. Scriptorlus
calamui. Id. 6. 4. exlr. et 8. 4. ante med. A-
tramentura scriptorium. — IBM
Scriptorium, ii, a. 3. absolute, substantivorura
more, grapblum, fpapiov, stilus ferreui, quo ve-
terei In tabulii eeratis ecribete solebant, Isid. 6.
Orig. 9. 2. Grapblum Grace, Latine scriptorium
dicitur.
SCRIPTULA. P. SCIRPCLA.
SCR1PTOLUM, I, n. 2. (scriptum) deminut. a
scriptum. In plur. num. Ovid. 3. Art. am. 381 .
it ludo duodecim icriptorum. b. e. parva linea.
P. SCRIPTUM. — De tcriplulo, cuo<» et scrl-
pulum, V. SCRIPLTJM.
SCRIPTDM, I, a. 2. P. SCRIBO in fin.
SCRIPTCRA, ee, f. I. (scribo) Scribtura le-
eitur In Intcript. apud OreJI. 4570. et Gromat.
vel. ed. Rudorff. — Scriptura est actus scriben-
di, teriplio, ypafn (It. tcrizione, lo tcrivert;
Fr. aetion eVecrire, ecriture; Hisp. etcrilura,
la action dt eicribir; Germ. o?. Schreiben; Angt.
the act of writing, « writing). % 1 . Genera-
tlm. — o) Abstractorum more. Martial. I. 67.
Erras meorura fur avare librorura, Fieri poetara
posse qui pulas tanti, Scriptura quanli constat, et
tomut Tills. PUn. 33. Hitt. nat. 7. 40. (122).
Minium In voluminibus quoque scriptura usurpa-
tur, elarioresque litteres facit. Cic. 1. Orat. 33.
150. Si eubitam orationem commentallo vincil,
bane ipsam profecto assldua ac diligens scriptura
superabit. Id. 15. Fans. 21. Scriptura aliquld per-
eequl n. e. scribere. et Ccecin. ad Cic. 6. Fam. 7.
Mendum scriptural litura tolitur. Suelon. Gramm.
8. a med. Navii Punicum bellum, unico volumine
et eootinenli scriptura expotltum.divisitin eeptcra
Jibros. — fc) Concreto, ut ajunt, sensu. Ptiron.
Sal. 128. Supercilia usque ad malarum scripturam
eurrentla, et rursus confinio luminum pane per*
mixta, ubi scriplura malarum vel est extreme ti-
nea seu eonOnium malarum in superiore parte: vel
picture seu fucus earumdem: vel deoique cum
iDultis aliter est legeodum. *| 2. Speciatim. —
a) Abstractorum more est modus scribendi, stilus.
C'recin. ad Cic. 6. Fairs. 7. Genus boo scriptura
son modo liberum, sed incltalum atque elatum
esse debet Ter. Pkorm. prol. 5. Fabulae lenui
esse oratione et ecriptura levl. Id, Andr. prol.
12. disit, oratione ac stilo. Nepot prmf. Genus
ecriptura leve. Alii interpr. libelli. Cf. Felly. 2.
52. 3. — - b) Concreto, ut ajuot, eensu est scri-
ptum, ypa<pi (It. icrilto, tcritlura; Fr. compe-
tition tcritt, icrit, redaction; Hisp. escrite, etcri-
tura; Germ. d. Schrifl, Abfacsung; Angl. a
writing, competition, book). Plane, ad Coit,
etc. 10. Fam. 8. a med. C. Furnlo legato plura
verbo, quara scriptura, mandato dedi. piu a bocca
che tit Ucritto. Vol. Mas. I. 1. n. 12. Duabut
areie lapideis repertls, quarum lo altera scripture
Indicabat corpus Numa Pompilii fuisse. rinscri-
eione, to lopratcritta. «t Ftllej. 2. 61. 3. Se-
nalus eum bonoratum equeslri ttatua, qua bo-
dieque in roslris posila alaiem ejus ecriptura In-
dices. V inscriziont. Ammian. 19. 12. 4. Deside-
riorum indiee missa scriptura tupplicationibus ex-
presse eonceplie. petitione, ittanza in iscritto.
ct Sueton. Cat. 41. Libelli scriptura brevi. t»i-
glictti di pocht parole. Fulgat. interpr. Pi. 86.
6. Doininue narrabit in ecripturis populorum et
prineipura: horum qui fuerunt in ea. h. e. tanta
erit copia eoruro, qui vera Ecclesia se aggrega-
bunt, ut solus Deue tot principes et populos enu-
merate et ioGnita teientia velull libro complect!
oraaet possit. In ^eifenauer, Lex. Bibl. ad
h. 1. — c> Item opus litterarium, ut earmina,
bistorts etc. Tier. Adtlph. inil. Postquam poeta
seasit, scripturam toam ab ioiquti observari, et
adrermrioi rapcre in pejorem partem, quam a-
cturi surnus etc. Id. Htcyr. prol. 2. 5. Ne eum
poeta scriptura evaneseere. Tac. 4. ^nn. 32.
IStmo Aonales noitros cum scriptura eorum
Ton. IV
— 265 —
contenderit, qui veteres populi R. res com-
posuere. Sueton. Fit. Juvenal, tub init. Genus
scriptura studiose eicolit. h. e. satira facieoda.
Tac. 3. Ann. 3. Diurna actorum seriptura. h.e.
acta diurna Urbis. — d) Item libri sacri, Ta ti-
ed p:6Xi'a, Scriptura, seu, in plur., Scriptura, la
Sacra Scrittura, o la Scritlura, not «|3X r ' v - Ju "
venc. 1. 419. Testis erit Scriptura libi, qua spon-
det aperte. Adde Chalcid. Tim. 277. et 278. (Cf.
Alcim. ad Soror. 426.) et Terlull., Ilieronym.,
Jugustin. aliosque cbristianos tcriplores. — e)
In re agraria — a) Est inscriplio termini. Gro-
mat. vet. p. 111. 24. Rudorff. et alibi passim. —
6) Modus agri-lii tabula seriplut. Id: p. 129. 13.
et p. 131. 12. — f) In re cirili — a) Est scri-
ptio teslamenti, aut teslamentura et ipse ejusdem
teitut. Cic. 2. Invent. 40. 117. Ei superiore
et ex Jnferiore ecriptura doeendum, quod qua-
ratur, fieri perspicuum. h. e. euperiore el infe-
riore parte testament!. Adde Quinlil. 9. 2. 34.
Id. 7. 9. 6. Scriptura dubia. — f3) Lex scripta.
Sueton. Col. 41. EJusmodl vectigalibus indietls
neque propositls quum per ignoraotiam scriptura
rauUa commissa Oerenl. — f) Vectigal ex agrii
et tilvit publicis, quod pendebalur ab iis, qui
in ill is pastionls causa pecudes babebant: et scri-
ptura dieebatur, quia numerum pecudum apud
publicanoi profiler! cogebantur, qui in commen-
taries referebant et seripto eervabant, gabella
de' poscoli. llujusmodi Tectlgalia multa erant
in Asia, item in Italia, in silra Scanlia et in sa-
liclis ad Minlurnas, ut Cic. 2. leg. Agr. 14. rae-
murat. Id. leg. JUanil. 6. a med. lta neque ex
portu, neque ex decumls, neque es scriptura ve-
ctigal eooserwi potest. Plaut. True. i. 2. 44.
Dlii non est, scripturam undo dent, incusant
publicaoos. non han modo di pagare it futo.
Scriptura autem dieebatur, quia in censorils la-
bulis scripta erant vectigelia ex iis agris et silvii,
ut relicta erant loca, qua, ut alt Serv. ad Firg.
4. G. 125., non ritibus vel frumentis vel pascuis
aple erant. V. RELICTOS et SCR1PTURARIUS.
— De magistro scriptura, V, MAGISTER.
SCRIPTtJRi.BlLlS, e, adject, (scriptura) ecrit-
turabile, ctil inseribi potest. Castiod. 1 1. Variar.
38. de charta ex papyro. Scripturabilis facies,
qua nigredinem suscipit ad decorein.
SCRIPTfjRARlUS, a, um, adject, (scriplura)
ad scripturam pertinens. Seripturariut ager pu-
blicus appellatur, lo quo, ut pecora pascaolur,
certum as est: quia publicanus scribeodo con-
Deit ratiooem eum pasture. Festut p. 333. 10.
Mull, -e Iliac
Seripturariut, ti, a.. 'I. absolute, substantiro-
rum more, vectigalis ex agris et sllvis publicis
exactor, /fan. p. 37. 33. Mere. Scriplurarios ve-
teres, quos nunc labulariot dicimus, dici 'vbluot,
quod tcrlpturit vel eommentariii omnia vel ur-
biunj vel provinclarum eomplectereotur. Lucil.
•pud enmd. p. 351. 7. Publicanus vero at Asia
Cam scripturarius, Pro Lucilio, id ego nolo, et
uno boe non muto omnia.
SCRIPTBRARlUS, fl, to. 2. V. roe. prac
SCRIPTORlO, is, ire, a. 4. (scribo) dtsidcral.
a scribo, scribere gestio. Sidon. 7. Bp. 18. In-
eltalut temel aoimue nee dum scriplurlra desinit,
Adde 8. Ep. it. a med.
SCRIPTUS vel ecribtus, a, um, partlcip. V,
SCRIBO. Adde particip. tcripta (eubiud. lex,
constitute) absolute invenlri is aubtcriplionibut
legum. Cod. Theod. 1. 8. 1. in fin. Item Mar-
tian. Novell. 2. I. t'n fin. et Cod. Theod. 1.
22. 9.
6CRIPT0S, u», m. 4. P. SCRIBO In Cn. ad
1. Scriptum, i, J$ 1. cT.
SCRlPOLA. V. SCIRPDLA.
SCRIpOLARISbcI serupularit, e, adject, (seripu-
Into) (Tuno tcropolo, icripulum continens. PUn.
33. BitU nat. 8. 43. (126). ProUnus dleunt, quaa-
turn auri ail to ea, acripuiari differentia, mlra-
bill rations non fallente. Alii leg. tcrupulari. Ad-
ds Theod. Priscian. 4. p. 914. retro.
SCRIpOLATIM vtl terupulatim, adverb, (scrl-
pulum) per Krlpula, minute, Kropoloss. Plin.
22. Ilitt. nat. 24. 56. rus fin. Scrip ulitim quidem
SCRIPULUM
colilgere ae roiscere vires, impudentia est. Alii
leg. scruputalim.
SCRll'DLliM et scriplura, i, n. 2. (scrupus).
Pro icriplum legitur et scriptlum. boc vero est
syncope a ecriptuiiim: Hind a scripulum: qua
idem sigoifieaot. Inscript. apud Mann. Frat.
Arv. p. 357. ex voto fosvvt abo. r. *v. senr.
ix. h. e. argenti pondo XV. icrlplis IX. *^*
pud eumd. ibid. p. 230. T. r. I. r. xxms. &TU.
h. e. lestamenlo ponendum Jusslt pondo tno**
et viginti el semis, et seriplls VII. Sic in AHL
archeol. n, 1830. p.!07.,ubi P.IS::S 9VIIK.
b. e. pondo unum eemis unci* quatluor semis,
scripla oeto semis. Earn enlm id. Md. docet.'te
anliquis monumenlis fuisse notam scriplorum.
V . GRAMMA, et consule Ponteiera Ij, AnUqu.
Lai. et Grac. p. 07. Farro apud Chant. 1.
p. 105. 6. IltU. Nummum argenteum fiatum
primum a Servlo Tulllo dleunt. is quattuor seri-
ptulii major full, quam nune est. Charit.ibul.
Scriplulum, quod nunc vulgu* sine t diclt, Varro
in Plutolorjne (at Phavorino, vel Plutorino) di-
xit. Colum. 12. R. R. 23. Plcis sex scripula lo
•extarlos qoloque mlscere. et ibid. 28. Medlcami-
nis pondo unciara et scripula oeto. — Et »cru-
pufum, apud Fitruv. 7. 8. a med. Si ibl aurl scru-
pulum Iraponatur, non oatabit. Ita edit. Elzevir.
16J9. — De ludo duodecim teriptuhrum vel
icruptulorum, seu icriptorum, Ouid. 3. Art. am..
363. F. SCRIPTDLTJM et SCRIPTUM. — Eo-
dem sensu dicitur et icropulum, sive ex consue-
ludine vertendi i In is, ut In carnufes, opfu-
mus.-siredeminutivum sit a scrupus, qua lapil-
lura signifieat. Ovid. Medic, fac. 92. Qutnque
trabant maratbri ecrupula, mjrrba novera. Cte.
4. Att. 16. a med. Neque argenti serupulum
esse ullura in ilia insula. Alii leg. lerlpulum;
Plin. loc. Infra cit., ubi leg. sci upulum. In MSS.
esiseiipulum,lesies7arduino et Sillig. Martial.
10. 55. Libras, scrupula seitulasque dicit. Adde
4. 89. el 6. 19., quibus locis esl qui leg. scri-
ptula. — Scripuluro proprie est parvus scrupus,
iaiulum, lapillulus (F. SCRUPULUS): translate,
universim esl quodcumque exiguum pondut ;
speciatim vero % 1. Est ponderit exigut nomeu.
scropoto, foduux, ducenlesima oetogesima octava
pars assis, seu vigesima quarta pan uncix. Rhemn.
Fann. de ponderib. 8. Semloboli duplum est
obolus, quern pondcre duplo Gramma vocant:
acriplum nostri dixere priores. Semina set alii
illiquis lalitanlla currl* Attribount eeriplo: leoies
veraciier oeto, Aut tolldem speltas numcrn-nt
trislesre lupinos Bis duo. ted ei par geneiaiim
hit pondus inesset, Serrarent eadem dlrersaTon-
dcr» gentes: Nunc variant. Hac Fonn.-.-A-dde
eumd. ibid. 25. Eiempla babes apud Colum., O-
viJ., Cic, Fitruv., Martial, et Inscript. supra
adlata. <t 2. Item nummus, eeu lertia pars de-
narii. Plin. 33. Hitt. nat. 3. 13. (47). Aureus
nummus percussut est post inoos eeiagmta duos
quam argenteue, ita at ecrupulum valeret se-
stertii* viceni*. IU «in. Ejus nota fuere ca-
put Marlie galea opertom in una facie, in al-
tera vero aquila eum Inscriplo nomine Urbis,
ut constat ex perraro exemplar!, quod in Bi-
bliotheca regia Parisians! bodiedum asservatur.
V. A. Rich. op. cit. Cf. eliam, qua init. dicta
sunt. % 3. Scripulum praterea est minima
pars Jugeri, h.*. deeom pedes In longltudioem e.
latiludioem quadratuin, Ita ut Iriginla sex scri-
pula efficient clime et quattuor climate tewm.
P. CLIMA el ACTDS. Farro I. R- R- *0< *«•
geri pars minima dicitur icripulum, id est decern
pedes lo longitudioem et latitudinem quadratuin.
et mot. Jugerum babet scripula CCLXXXVIII. :
quantum as anliquus noster ante bellum Punicum
peodebal. Alii leg. scruputa. Adde Colum. 5. U.
R.\.a med., ubi quoque alii leg. scrupula. «| *. i
Et minima pars eujusque mensura. Plin. 2. ant.
nat 10. 7. (48). Non semper, io scropulis par-
Hum eongruonte slderum motu. n. e. parlibus
minimis graduum: minuli nos Toeamus,_ aui se-
condi. et frontin. Aquxi. 26. Caplt quinanam,
et plus quam quioarie octaram, hoe sat seicun-
elam quiaaria, et scripula iria, et bessato serl-
3A.
SCKOBATIO
puli. 4| 5. Item rieeiima quarts part bora U.
AurtX. apod Fronton. 2. ad Cat. (edente lie-
Turn A. Maio) ep. J). Cslum Neapolitenum pla-
ce eommodum, »ed veberaenter varjuro. Id sin-
gulis tcripalli ho'rarum frigidiui. aut tepidiui, aut
borridlui. F, SCRUPULUS. Adde Itucript. apud
Orell. 4718.
SCRObAtIO, finis, f. 3. (isrobli) aetui fodien-
«U foreai ad erbores depangendai. Jlalend. ru-
•'.leum Farnalan. apud Gruttr. 138. ment. So-
vemb. Serobatio arborum. Bojui Kalendarii au-
itunlav Inflraare eoo-tus ett Ponledera In -An-
tiqu. Lai. et Grac. p. 393. at leqq.; varum JUor-
cellu$ de tlil. Inter. Lat. T. t. p. 76. et «eqq.,
id. Patav. ejuidem diffleullaiibui Ita occurrit,
ut Iliad genuinam opui euo probit. Cf. Orell.
Intcript, v, 8. p. 381.
SCRObICOLTJS, I, m. 9 (serobii) deminut. a
eerobii, parvus serobii, fottelta £o'Spiov. Colum.
4. R, R, IS. Bt icrobiculo facto ad imum solum
praelditur. Id. 5. ibid. 0. ante med. Non me-
almoi serobieuloi, tetquipede Inter te distaotei,
fodere. Plin. 31. HUl. not. 6. 13. (20). Lllia
In jcroblculii muotur Adda Farron. apud Son.
p. 225. 9. Slere.
SCRfJBIS et tcrobi. la, m. al f. 3. Scrobs a-
gaoseltur a PrUeian. 6. p. 657. et 7. p. 751.
Putsch. Terum Schneiderus in tocii Colum. ubl-
que tcroefi reitlluit; quibui loe. editl Hbrl tcrobi
eiblbibanl. — Ablat. sing, aerobe; el Genet, plur.
tcrobivm tut monet Ineert. fragm. Gramm. p.
135. EndX — Serobii eat eavum Id terra fa-
ctum, folia, fovea, formtUa, buea, fotia, aptr/aa,
axduua: fortaiie a Gr. yoa'fw et Let, tcribo.
(Cf. Germ. Grube, tout.)
I.) Propria. 5 '• Generatlm. Colum. 5. R.
R. 5. Serobs, aut sulcus faelendus eit. et mox.
De protinui totus serobs terra eompleatur. et
ibid. 6. eirea med. Serobii fieri debet latua
(ledum duornm. <( mo*. Scrobem euctumno fa-
cile. *( ibid. 10. Serobii elibaoo similii flat.
Firg. 3. G. 50. 8crobe* eubigere. Id. ibid. 255.
leplere. Id. 388. Serobibui qua lint faiUgia,
juarai. quanlo fonde ti richiedano It fotte. et
Plant, fragm. apud PrUeian. 7. p. 761. Putsch.
i% Ron. p. 225. 6. Merc. Ibi aerobei fodito le-
.ageooi In diet. Id. ibid. Ego aefodiebam in diem
Jenoe aerobe*. Farro ibid. In aerobe fodlendo In-
vaniuot arcam. Cie. fragm. apud Serv. ad 3. G.
.s88. Plin. 17. ibid. 13. 31. (97). Bamum ab ar-
uora In aerobem deprimere. Id. 34. ibid. I. 1.
(I). Quareutn in aerobe depangere. at 10. ibid.
44. 61. (126). Serobei aieavare. Colum. 4. R.
R. 4. Facta la paitlnato aerobe, tIHi pr os tenia -
tar. Id. 19. ibid. 44. circa med. Facta acrobl
iperculam Impooltur. Ovid. 7. Jfet. 343. egesta
.crobibaa lellure duabui. Lucan. 8. 755. laeera
;ragroenta carina Bxigua trepidui potuit aerobe.
Jraeeh. apod Serv. he. cit. Abunde fotia icro-
Lila est, Plin. 16. Sin. nat. 31. 57. (I3t). Pla-
;anl in tua aerobe reponuntur. «J 3. 8peciatim
..Icilur da foiia, in qua bamatar cadaver. Mar-
tial. 10. 97. Jam aerobe, Jam laeto, jam poliin-
tore parato. Sueton. Iter. 49. Scrobem coram
ilerl Imperavit, dimeneui ad corporii aai modu-
lum. Tat. t. Ann. 61. Quot patlbaia capllrli,
qux icrobei. abl at mora R. fortaiie dlcitur, quo
qui lupplieio afdoleadi eranl, In aerobem demit-
tebaolur; rectiui lamen tntelllgaa de foveii, in
•quu cadavera eoogerebanlur. (Cf. Polyb. I. 80.
de Cartftooinieniifrui. Sunrpc'^avtae to? exiXq,
aw ££»rac,'a'0'p'i$a» eig W»« tafpot.) Adde eumd.
.5. ibid. 67- tub /In. *f 3. Item de pudendo
muliebrl. Arnob. 4. 'p. 131. Pertuoda, que in
cublculii. praeilo est Vlrgioalem aerobem effodlen-
tibui marltli.
II.) Translate. Pert. t. 119. Hen mutire ne-
fei, nao clam, nee earn aerobe? Nuiquam. Hie
tamen Infodiam: rldl, vldl Ipte, libelee: Auriculas
aalol quia non babel f h. t. oeeulte. ne di na-
ttotto, ni rimbucalo. V. MIDAS In ONOM.
Homonvm. Quomodo acro»ti differat a pa-
Stino al tulto, V. In bee roce.
SCRCKPED8, a, am. F. 8CBUPKU3.
— 266 —
SCRUPULOSUS
tcropha. - Serofa, a voce Grasca Bllata «f I.
Est pores velula, qua feiui cauia alitur, terofa.
Farro 2. R. R. 4. Serofa in ma quique bars
•uoi alat, oportet, poreoi. Colum. 7. R. R. 9.
Serofa probantur loogiisiml iialui, et ut tint
Scrupea, w, f. 1. absolute, lubilaQtWoram
more, idem ac icrupului, qua en tollielludo, di-
ligeni inquiiitio, religio. Acciui apud ^"arron.
7. L. L. 65. Mull. Reicii abl te religionam, ut
scrupeam imponai- libi. ita leg. et Ribbeck. At
rellquii membris limllet deicriplis, verribui. Ju- Forcellinus Jeg. icrupew et interprelatur: iu-
venal. 6. 176. Atque eadem icrofa Niobe fecua- perititione laboranti, «crupoto«a. V. SCRDPBDA.
BCRdFA, •, L t. (igtufa'c) Sunt qui lerlbunl
dior aiba. Laber. apud Aon. p. 114. 30. itferc.
Grundientem (al. gruoaieotem) adipeii icrofam.
Intcript. apud Gruler. 105. 12. c. cobnelivs
CABlO IACERDOI 61)110 MVMCIF1I ICBOf AU CVil POE-
cii TutGiKTA D. d. •} 2. Serofa videtur eise mor-
bui apud JZmil. Macr. c. 6. de Planlagine
p. 227. ^ 3. Scrofce, In plur. num., idem ac
icrofulae apud Plin. Faltr. 4. 8. — SB. De
cognom. R. F. (XNOM.
SCRCfIna, a, f. 1. F, voe leq.
SCR6FINUS vel lerophinui, i, am, adject.
(icrofa) ut Scrofinum itereos, Mar cell. Empir.
4. at Gargil. de euro, bourn., ubl alii miooi re-
cta leg. tcrufinum. Scroflna perna, Mar cell. Em-
pir. 13. Adde eumd. 18. — Hlnc
Scrofina, a, t. 1. abiolute, lubilantivorum
mora *J 1. Bit caro icrofina. Glott Labb. Scro-
flna, ffspwp ia. *| 2. Item matrii, vulva icroGna.
In plur. num. Plin. Faler. 6. 35. Scroflna ate-
diet. (ed. Aid. acropbina.)
SCBOFlPASCDS, i. m. 2. iMrofa et paico) qui
•crofai paieit, porcajo, ^oipo^oonec. Plaut. Capt.
4. 3. 27. Tarn pittorei scroflpaHii, furfure qui
alunl »ues.
SCRdFOLiE, Irom, f. plur. 1. (icrofa) tcro-
fole, x«<£ a 'S«> atruma, aut ilmllli morbus circa
gottur. ^eget. 2. Feterin, 23. Pierumqua llro-
raa, vel parotldei, aut icrofulajamenlorum gut-
lur lafeitant.
8CR0PHA. P. SCROFA.
SCnOPIIlNDS. F. SCROFINU9.
SCROTUM, i, n. 3. cogtia, bona, coxioe, tae-
eului a pelle, quo testiculi coatlneolur : per me-
Utheiln a tcorlum, qua pellem ligalQcat. Celt.
7. t9. Incidilur interdum ingueo, interdum aero-
Cum. Adde ibid. 20.
SCRfJPfiA, a, £ 1. P. SCBUPEDS.
SCROpEDA vel rectiui aeropipeda, a, m. et
I 1. aeioneofo, chi cammina malamente, qai
agra ineedit, velut qui pedibui icrupoi caleani
difficile logreditur at dlttorto corpore. Farro 7.
L. L. 65. Mull. Scratia, icruplpeda (Forcellt-
nua icrupedse), itrlttabilla, Uotula. Seruplpedai
Aurellm aerlbit ab icaurlpeda; Juventiai comicui
dlcebat a vermlculo pitoio, qui lolet esse Id fron-
de cum multii pedibui; Valerlui a pede ac icru-
pea. Ei eo Acci poiilum In curloia : ltaque eit
in Helanlppa : relets abi te rellgionem, ut icrupeam
Imponai libl. ubl Scalig cum Forcellino leg.
tcrupem, blc autem lubdit: tcrupea eit SeieiScu-
uatv, b. e. curloia in religionlbui, lupentitloia. Ad-
da Plaut. fragm. apud Getl. 3. 3. F. SCRANTIjE.
SCROpEUS, a, um, adject, (terupui) aorupli
plenai, Upidoiui, aerupoiui, aiper, difBcilla at-
trectatu, aosioio, atpro, groppoto, XtSulw.
I.) Propria. Pacuviui apua Farron. 7. L.
L- 6. Mill. Templum Irlbui modla dlcitur: to
ealo templum dlcitur, ut io Hecuba: O magaa
templa calilum etc.: in terra, ut In Perlbcsa:
Scrupea laia Baccbl Templa prope adgreditur: tub
terra, at in Andromacba : Acberuiia templa ate.
Item .£nniui apud .Fett. in Scrupi. Serupeo In-
f eitita iaio atque oitreii iquama icaprent. (Mill.
•crospeo) h. a. terga cavia tuper obiita concbii
ut ait Ovid.. A Mel. 724. de eadem re, h. t. de
marino mooitrb loqueoi. tt I. ibid. 332. Triton
bumeroi inoato murice leciui. Firg. 8. ASn.
237. Speluoca alta full, vaitoque Immanli blatu,
Scrupea, tuta lacu nigro etc. Seneca Agam. 558.
Eit-bumllli unda, terupeii mendai vadii, Ubl aaia
rapldii eluia vortleibui tegll Fallax Caphareui.
Adde Stat. 9. Theb. 411.
II.) Translate, ^uion. prasf. Edyll. 12, Scru-
pea difficultai. h. t. erdua, moletla, difflcilij.
Tertull. Pall. 4. de Achille. Hie apod rupieem
al eilricolam et momirorum erudltorem scrupea
■ebola eruditua. k. «. apud Cblronem centaurum
— Hine
SCRCpIPEDA. V, SCRUPEDA.
SCRCPdSUS, a, urn, adject, (terupui) idem
quod icrupeui.
I.) Propria. Acciui apud Son. p. 223. 2. Merc.
Scropoia ipecui. Plaut. Capt. 1-2. 82. Scrupo-
sam viam commeare. Lucan. 5. 675. Scrupoil*
aogusta vacant ubi liioro laiii gropposi. Grat.
Cyneg. 514. luitratur equli icrupoia Pjrene. *
sastosi Pirenei. et Sil It. 7. 274. Scruposi col-
les. Apul. Florid, n II Scrupoium agrum,
meras rupinas et lenticeia eolere Capell. 9. p.
301. Scruposis lsssata salebris
II.) Translate. Cucret. i 524. baudquaquam
ratio scruposa lelicta est. iTerenrtan. de metr.
p. 2385. Putsch Scruposis lequimur vadis.
SCROpOlARIS F SCRIPULiRIS.
scrOpOlAtim. F. SCRIPULATIM.
SCRCpOlATOR, drli. m 3. qui icrupaloie
sollicitat. Gloss, nom. ed. Loewe p. 169.
SCROpOLOSE, adverb, (icrupoloioi) Comp.
Scrupulosiut ; Sup. •Scupu/oMiiime. — Sera-
pulose est oimis euriose, diligenter, icrupofosa-
mente, con troppa diligenza, u'aepaxpi^td;. Co-
lum 9. R. R. 8 Qua dooo vel aucupio eod'tin-
gunl, minus icrupulose probanlor. Plin. 2. ffitt.
not. 46. 45. (118). Scrupuloilui, quam iaitituto
fortasili conreniat operl, traelabo ventoi. Quin-
til. 5. 14. a med. Minutiui et icrupulotiui icru-
tantur omoia. Apul. 9. Met. Scrupulosius con-
templantei singula. Id. I. ibid. Scrupulosiuime
eiplorani. Colum. 1. prcef. Corporii geillculato-
rem icrupulosiiiime requlrunt laltationii ac musl-
ca ratloois stodioii. Adde Auguttin. de anim. A.
SCROPULOSf TAS, (til, f. 3. (icrupulosui) «| I .
Bit nimia dlligeatia, anila eura, troppa esattez~
ta, vwipaxpt^ji'a. Colum. n. M. R. i. in fin.
Id bac autem rurii dlsclplioa noo desiderator
ejuimodi icrupuloiitai. Adde Mar, Fietorin. art.
gramm. p 39 32. Ee.il. f 2. Item ansletai,
loiliritudo, tcrupolo, riguardo. Tertull. Firg.
veland. ti. a med. De ceteris, qua deipomata
non tunt, vlderit pareatum procraillnatio de an-
gusliis et icrupuloiilale detcendeai. Adde Riero-
nym. in £p. ad Galat. pro!, ed. Fallart. t. 7.
p. 370.
SCROpOlOsoS, a, um, adject, (icrupului) Comp.
Scrupulotior el Sup. Scrupulotiilimui II. 1. —
Scrupulosui eit Idem ac icrupoiui, icrupeui, a-
iper, groppoto, atpro, tcabro, ruvido.
I) Propria. Cic. 4. Tutc. 14. tub /In. Bx qui-
bui quooiam, tamquam e icrupulosii eotibui, ena-
vlgavlt oratio. Alii leg. acrupoili. Pacuv. apud
Pritdan. 6. p. 713, Adveoio In icrupulosam
ipecum. Alii aerupowm Plin. 15. Bitt. nat.
23. 25. (94). d* easranes'i. Cetera auum pabulo
glgnuntur, icrupulosa cortieis, intra nucleoi quo*
que, rumioatlonc. TerluM. Cull.femin. 10. Scro-
puiosa Deui auribus rulnera iotulit. h. e. auetor
full foraodarum aurium, unde lapilli peodereni.
II.) Translate, f I Est diiigens, raiauta qua*
que periequeos, sollicilus, aoiius, quasique scru-
pula ipia pooderum el menturarum eiaminam,
eiaUo, diiioent^, icrupoioio : a icrupufum, mi-
nima ponderis pari Fronlin. Aqua>d. 64. Scru«
puloia inquisiliooe iavenire aliquid. Plin. 13.
Uitt. nat. 33.76- (326). Ventorum ratio crit paul-
Io acrupuloiior. Pal. Max. !. I. n. 8. Seropo-
losa cure parvula qusque momenta religiools ei-
amloare. Apul. de Deo Socrat. Scrupulosissimua
deorom eullus. tuperttizioto. et Tertull. Spe-
ctac. 3. Quorumdam fides aut limplicipr, aut icru-
puiosior. Apul. 0. Met. Scrupu'.osui lector. i^Vonfo
B. Parth.(eitale iterum A. Maio) p. 203. eas-
ier duos de aoalogia libroi icrupoloslisimoi aerl*
psit. ej 2. Item molestus, diffleills, nojoto, rin-
creiceuole. Paul. Diac. p. 332. 4. Mull. Scru-
pulosam rem diclmus, qua aliquid la te habet
asperi, ^utnlif. 9. 1. 7. Scio, quam multiplicem
SCRUPULUM
labeaol, quamque terupuloiam disputationsra.
Cell, praef. circa med. Qua erunt In hii com-
mi;ntocii» pauca quadam scrupuloia et anxia, Tel
ei grammatiea, Tel ex dialectic* etc. Plin. 3. Ep.
a. ant* mei. Miraria, quod tot volomina multa-
qoe ia bla tarn tcruputoia homo oceupatui ab-
tolverlt. Auton. Grat. act. 24. Scrupuloiui bic
EDihi locui eit, et propter earn, quam aamquam
eppetivi, glorlam reeuaandui. Id. Ant. nupt.
Quam icrupuloiam mlbt faerit, intellige. Vel.
Long. Dt Orthogr. p. 2228. Putteh. Scropu-
loiior quasitio.
SCRCpOLUM, i, d. 9. (icropua) icrdpolo, mi-
nim* ponderi* part. F. SCRIPULUM.
SCRUPtJLUS et tyncop. teroplui, 1, m. 2.
(icrupui) demt'nuf, a icrupui, parvus icrupui,
Mlcului, lapllla* mlautui, quail* est, qui In eal-
eeo lateni et p renal pedem ladit, fapie (It.
tasnlino, pielruzza; Fr. petite pierre, eaiUou;
Biip. guijarro; Germ, ipitiet Steinchen; Angl.
a pebble, imali ttone).
1.) Propria. Solin. 7. Inter calculoi, quiboa
rips Acbelol mlcant, invenilar galactite*, qui
aerupulut, ipae ater, si leratur, reddlt tucum al-
bum ad lactit eaporem.
11.) Tranilate. % 1. Bit minimum pondu*.
F. SCRIPULUM. *J 2. Item vlgeiima qaarta
horar pari; quod temporli ipatlum Latinl ve-
terei momentum (P. MOMENTUM), reeentlorei
rero icrapulum rocabant. Allquando etiam in
XL VIII. ptrtei, qua licilici dicebantur, boram
dl?idebant F. SICILICUS et ef. Fabrett. he.
eit., ubi de omnib. diei partibui aeeuratiislme
diapulal. Qujuemodi porro minutiiiim* temporia
indicatio in lepulcralibui monumentli fuit Ro-
mania aiilata, qaia eiidem maxima erat circa
horoieopum luperititio. Intcript. apud Fabrell.
p. 97. n. 919. BBNBMBBBNTI IN FACI IILVANAB
QTAB BIO OORBIT VIXI? AWN. XXI. HB53. HI. BOB.
IV. iCRTFTt.01 vs. Alia apod Murat. 915. 3.
<) TAB VIX. AN. XVII. B. Illl. D. IX. HOH. XV. 8CBV-
rVb. xxx. (HIo fortaiie scrlbendara XX., nam
bora apud Romano! comtabat icrup. XXIT.)
V. aliam ipud Donal. 351. 1. Ceterum F. SCRI-
PULDM. *| 3. Metapboriee eit lollicitudo, ca-
ra, dillgenlia, leu nimii aoeurata inqaiilllo. A'
put. Apotog. Quibai comltibui, quibat ecrupalii,
quibus cuitodibui perniclem prohibeat? con quali
cautele e diligente. et Gell. 5. tS, in Jin. Hoi
arguta desidia aculeoi qou'm audiremui, Deque
In bit icrupulii aut emolumenlum ad ratlonem
vitas pertineoi, aut finem ullum quarendl Tlde-
remui' etc. in queers tottili e minuziost ricer-
ehe, aut in quette cote diffieili, ut Forcellinui
Interpretatur. ^ 4. Item quidquld dubitatlonem
alters, lollicltudioem, dlffionliatem , moleatlam ,
tcrupolo, dubbio. Ter. Andr. 5. 4. 37. Mibl
unui icrupului etiam reitat, qui me mala babet.
mm, dignui ei cum tua rellgiooe odio. nodum in
icirpo quarl*. Cse. Haruip. tetp. 6. eitr. Pri-
raum eiplabo rellgionem tedium mearum, ii id
(aeere vera ac tine oujuiquam dubltatlone potero:
•in Mrapului lenuisaimai reiidere ailqui* Tide-
bltur, religion! parebo. Id. 1. At:. 18. Dome-
(tlcaram lollicltudinum aooleoa omnei et aerupu-
los occullabo. et 9. totcf. 4. Mibl placet, ea, qua
male eropi* mnt, reddl, il Tolunlate Pomponla
fieri poterit: il ne Id quidem, numml potiui red-
dantar, quam oltui lit lorupului. Id. Rote. Am.
2. tub fin, (lunc aibl ex ammo icrupulam, qui
•e diet oocteique •timulat ao pnngit, nl evella-
til, postulat. Plin. 3. Ep. 17. Biime bunc mibi
acrupulum, cui par eiie non possum. Cic. CZuenl
28. 70. Hie turn lojectui eat bomlnibui icrupu-
lui, et quedam dubitatio, quidnam etaet actum.
Adde Sueton. Claud. 37. Ter. Adelph. 9. 9. 19.
Timet: iojeei acrupulum homiat. gli ho metto una
pulce nell' orecchio. et A pul. 1. Met. Mibi ood
parram incuaaiati lolllcitudinem, Immo vero for-
mldlnem, injecto non tcrupulo, led lancea, na
•ermonei noatroa anoi Ilia cognosce!, Colum. 5.
R. R 11. Omnia aureulua, ii ilmllam fructum
affert, alne acrupulo egregl* lnierltur. Adde fui-
gat. interpr. 1. Reg. 25. 31. ^ 5. Iiein for-
aaido, metua. Cum geaelivo Apul. Apolog. Reus
— 267 —
icrapalo quaitionii liberator, ial timore del lor-
memo,
SCROPDS, I, m. 2. Doderltin bane voc.
conjuogit com rupet, et derivat a rumpo, ut *a-
xum a seco. (Cf. Germ, tchroff, aaper.);alil vero
ducunt a Gr. oxip'p'o'f, durui, per metatbealo:
cf. SCIRRHUS. — Scrupoi eat, at expoait Itid.
10. Orig. 252., arena durlor; live, ut Paul.
Diac. p. 332. 4. Mull., mum aaperam et diffi-
cile atueclata, pietra, tatto atpro e ruvido,
I.) Proprie. Fetlux: Scrupi dicuntar aipera
taia et difficilia: petra etiam attrectari insueta
aut naurragiorum polluta icelere. Serv. ad Firg.
8. i£n, 238. Scrupui proprie eat laplllui brerii.
Petron. Sat. 79. Quum bora pane tola per o-
muei icrapoi gastroramqae eminentium fragmen-
ta traxliaemai craentoi pedei. Avien. detcript.
orb. 503. Cautibui borreicit: icrnpui sola creber
inlqua Aiperat.
II.) Tranalata idem eit ac aerupulua, quam vo-
cem vide. Cic. 3. de republ. 18. 26. Contra autem
ImprobU lempor aliqui icrupni in animls hareat,
aemper iii ante oculoi judicla et aupplicia ver-
aentur. — NB. De cognom. R. F. ONOM.
SCROTA, Srum, n. plur. 2. Tpu'tij, ij, yaota-
pio, vol, (a 7fu, bilum) rei veterei omne genui,
ut altrlUe nau veitei, dimldlata itrigilei, jumen-
torum tritai idea, vaia quassa et futllla, et hujus-
modi qua vliiaaimi proxeoeta venalla habent: a
voce Grace allata, * prafixo (It. ttracei, da-
balte, ciarpe, vecehiume, ciarpame, tferre vec-
chie ; Fr, vieillei hardei, - nippet, vieilleriet,
difroque; Biip. cotat viejai y uiadat, andrajot,
ropa vieja; Germ. d. Trodelxuaare ; Angl. old
clothet or rage, frippery, lumber, broken ttuff,
tatter*). LucU. apud Gell. 3. 14. Quid nl? et
icrula quidem, ut vendat, icrutariu* laudat, Pra-
fractam itrlgllem, aoleam improbu' diinidiatam.
Boral. 1. Ep. 7. 65. Villa vendeotem tunlcato
icrnta popello. Petron. fragm. Tragur. 62. Bur.
matin. Scruta acita eipedire.
8CRUTADILIS, e, adject, (senator) U, quern
icrutari quit potest. Protper. retp. ad Capit.
Gall. 8. ProQtetur aibl icrutabilla judlcia Del.
SCROtAOUNDUS, a, um, adject, (acrulor) qui
scrutator, icrutationl intentui. Chalcid. Tim. 7.
Noeturnii viglliii icrutabundui (fsioxott&v) o-
mnla reeuperavi.
SCROTANS, aatl*, partlclp. F. SCRUTOR.
SCROTANTBR adverb, (icrutor) dlligen tar, cum
lerutatione. ^m&ror. Ep. 40. SCratanter diieutere.
SCRtlTARiA, a, f. 1. F. voc. leq. in fln.
SCRUTARIU9, a, um, adject, (icrutor) ad scru-
ta pertinent. Intcript. apud Orell. Collect. In-
tcript. Lai. n. 2954. abascaktvs aktonii avn
a. acavT. h. a. lerrui serutariui — Hino
^crutariut, Ii, m. 2. absolute, subsiantlvorum
more, qui scruta vendit, ic-vtontaiiK (It. ferravec-
chio, cenciajuolo, rigattiere, rivenduglioto ; Fr.
frippier, revendeur ; Hiip. ropavejero, reven-
dedor; Germ. d. Trodler; Angl. a broker, rag-
man, regrater). LucU. apud Gelt. 3. 14. icruta
quidem, ut vendat, icrutaria' laudat.
Scrutaria, e, t I, absolute, substantivorum
more, an scruta vendendl. Apul. 4. Mtel. Vos in-
ter furta parva atque tervilla, per anllit cellu-
les reptantei tcrutarlam faeitU.'
SCROTARlUS, It, m. 2. F. voc. praeed.
SCROTATlO, Sail, t. 3. (icrutor^ ectui ecru-
tandl, inquliltio dillgens, ricerca, sfe'vaoic.
I.) Proprie. Seneca Fit. beat. 23. Si tutui et
seearui tcrutatlonem populo prabuerlt. h. «. per-
mlaerlt domum iuam acrutandam.
II.) Tranilate. Gelt. 9. 10. tub fin. Egregiam
litiui vereeundia laudem Iniuha nlmia et odioaa
icrutallone vloiavlt — In plot. num. Bieronym.
in Euteb. chron. I. procem. 9. et Auguttin.
in Pi. 68. 15.
SCRUTATOR, Orli, m. 3. (icrutor)
I.) Proprie. *f 1. Bit qal icrutatar,. Investi-
gator, ioquliitor, rs'cercator*, tfiraotTjs. Slat.
3. Silo. 1. 84. Flnetlv»goi nauUs scrutatoresque
profundi, pescatori. el ibid. 3. 99. Quodqoe le-
git menu pelagi icrotator Boi. pescotore di per-
SCRUTOR
le. et Lucan. 4. 298. Astarii lerutator pallidal
aurl. icavatore. Sic Sil. It. 1. 231. Aitur ava-
rui Visceribus lacera teliurii mergitur Imli, Et
redit infelli ellosso concolor aaro. *f 2. Item
qui manibus pertrectat, brancicatore. Sueton.
Claud. 35. Salutatoribui icrutatorei temper ap-
posuit, et quidem omnibus, et acerblssimos. h. e,
qui pertrectarent scrutarentarque, numquorura
tab vestibai laterent arma. Juttin. 38. 1. 9. Scru-
tatorl eurioslas imam veotrera pertractanti, alt,
caveret, ne aliud telum etc. Serv. ad Firg. I*
G. 109. Scrutalorei vel repertoret aquarum a-
quilieet dieuntur. F, SCRUTOR et PRiETENTA-
TUS.
II.) Tranilate. <| 1. Metaphors a loper. pa
ragr. 1. dueta. Xocan. 5. 122. Scrutatpr fat:.
Lactant. de mort. persecut. 10. rerutn future
rum. Adde Maximian. 3. Eleg. 47. Fulgat. ir-
terpr. Prov. 25. 27. raajettatli. Id. It. 40. 5.
secretorum. f 2. Metaphor^ a super, paragr
2. dueta. Ammian.' 23. 8. 10. Hecatant at Ptolo-
roaus aliiqne bujuimodi cognitlonam mioutUsimi
icrulatorea. At Gardlh. leg. tcitatoret. Cf. eumd.
ibid. 20. Z.Alcim. ad Soror. 712. tolusque (-Detis)
animi scrutator operti. acrutatora o conoscilore
della cotcienza.
SCRUTATRIX, tncii, f. 3. (icrutor) qua «ru-
tatur. Alcim. 2. 326. scrutalrix Eva malorura.
SCRUTATOS, a, um, partlcip. F. SCRDTOR.
SCRUTILLUS, i, m. 2. venter suillua condlto
farre eiplelus. Paul. Diac. ex Fett. poit Sort, et
Plauto. et Itid. Glott. Olim eorrupte legeb. jor-
tuittiui. V. Pompej. gramm. p, 155.
SCRGTlNATlO, 5nii, f. 3. (scrutino) aclui
scrutlnandi. Glott. Gr. Lai. "Esiuva; tcratlnath),
Indagatio.
SCROtInATUS, a, um, partlelp. P. SCRU-
TINO.
SCRCTlNlUM, II, n. 2. (serutor) inquitizione,
ricerca, e'|epeum)Oic, investigatlo, Inqulsitlo. ^put.
9. Met. tub (in. Postremum magistratlbua pla>
colt obstinate denegantem. acrutinlo detegere.
Gtott. Gr. Lot Ztjt»o«<; icrutinium, quastio.
Adde Falgat. interpr. ft. 63. 7. — In plur. num.
Ammian. 29. 2. 3. Inter acrutiola lapellactilii.
SCRUTINO, ai, (5vl) Itum, are, e. 1. (aeruta)
Part. Scrutinatuz. — Scrutino idem eit ac icru> .
tor. Interpr. Ital. fragm. Joel. 1.1. 7. Scrutao*
icrutinavit, et projeclt, et eialtarlt vitei iuai.
Fragm. If. term. Arrian. apud A. Malum
In Script, vet. &- Coll. t. 3. p. 218. Neque qua-
cumque aibi libet narrare, sed verltatem scruti-
natam atque pfobatam in eorde per labia emit-
lere ad salutem el sibi et audientibua.
SCRUTO, ai, avl, Slum, are, a. et
SCRUTOR, srii, Stui aum, arl, dep. 1. f scru-
ta) .Seruto, forma active, apud antiquoa, leata
Pritdan. 8. p. 799. Puttch. et lion. p. 649. 1.
Mere. Ammian. 15. 5. 30. Scrutabemua. In-
terpr. Ital. (fragm. Weingart.) J'oet 1.-7I.
Ranke- Serutavit. Adde Minuc. Felic. 5-5. Glott.
Philox. rputeuaj, icrnto. — Part. Scriitani I.
1. 1.° c, d. et 9. et II. 9. at in fin.; Scruta-
(as I 1, 1.' t, et 9.° et II. i. ; Scrutandttt I.
t. i.° a. — Serutor eit diligenter rlmor, per-
icrutor, et derivator a icrulti, quail lit ita la
loco allquo prateotare el rersare omnia, ut etiam
icrula misceantur; unde ead. Glott. PhUot- Ya\f
teues, icrutatur : e'£Ma'£&), jptuvaia (It. frugart,
frugolare, ricercare rovittando, far la cerca;
Fr. fouilltr, reehercher, vititer, explorer ; ilisp.
eicwdrtflar atguna coia, examinar, r«6uscar;
Germ, torg /aJrig-,g«nau durcft/brscnen,-rfi<rcfc-
tuchen, visiliren, untersuchen, durehtiobern;
Angl. to feel, grope, tearch diligently, explore).
I.) Proprie. ^f t. Strieto «eoiu eat diligenter
rimor, veraando peraerutor. — 1.°) Active.
— a) Cum Accuaat. rei, qua icrutationl sub-
jicitur. Petron. Sat. 33. Scrutarl paieam em-
perunt, erutaque tubinde ova diviiere eonvivlt.
et ibid. 78. Arandlne omnia foramina parietiim
aeratatur. Zucret. 6. 809. Scrutarl terrel abdlta
ferro. Cic Fatin. 5. 12. Quum omnium domot,
apotbecai, navea furaeieaimeecrutarere. Sail. Jag.
12. Scrutarl loca tbdita, elaua* effringer*. Ci«.
SCRUTULUS
Pit. 26. 69. L. Crassus spieulii prope serutatai
•st Alpei, ut, ubt boitlt non erst, lb! triumph!
«»»m aliquam quareret. Sla.1. 1. Theb. 426.
seruutur et intima vultus Uaea menus. Seneca
CEdip. 965. SeruUtur avldus manibut uocis lu-
mine. Id. Med. 10IS. et Lucan. 8. 557. Gladio
acruUri viscera. Tae. 8. Bitt. 27. Disjceteni Out-
uoiemque teitudinem laaeeit conlisque scrutan-
tur, donee solute eompage tcutorum etc. Id.
Germ. 45. SorutarJ mars, ptteare. et I. Ann.
61. occulta iiltuum. riconotcere, tcoprire, ipia-
re. Sie Plin. 5. Nitl. nat I. 1. (9). Scrutandl
orbls gratia, claua clreumveetui. Seneca Thyett.
49K. caait pretto vlai SeruUtur ore. /info, irae-
cheggia. et Plin. 8. «*t, not 40. 61. (147). ce-
nis scrutator flera reillgia, atqua periequltur.
HoraL 2. Sat. 8. 976. SeruUrl ignem gladio.
r. GLADIUS. — b) Cum AceuMt. persona est
inanibui pertreetare, nam armt teeU aut aliud
quipplam tub veste hibeat, ctrcart addotto, bran-
deart, vitilare. Cie. Eou. Am. 34. a med. Non
excutio te, it quid forte ferri babuitti, non scru-
tor. Sueton. Fetp. 12. extr. Nam consuetudinem
talutaniei icrutandl, maneotc adbuc bello clvlll,
oruiseret. Adda Plata. AuluL 4. 4. 24. et Wepoi
Salam. 11. et V. SCRUTATOR. Atin. Poll, ad
Cle. 10. Fam. 31. Qui loci* omnibus dlspoiltl
scrutaolur tabellarios, et refluent, lac 3. SM.
28. Serutarl semlanlraem. nil. expolrendl causa.
— e) Cum partlc relative. Curl. 8. 3. 12. So-
apeetus scruianlibus, quid occuleret, oitendit etc.
Atnmian. 21. 3. 5. Capto notarlo scrulatoque,
•ei quid portaret, — 6) Absolute. Ptlron. Sat.
97. 01 eifeolue Infra grabatum acrnUotium elu-
deret ramui — 2.°) Pauire. Aurel. Piet. O
■rig. gen. R. 6. Scrutalla omnibut ejuscemodl
laiebrie. Ammian. 15,8. a med. Feint icrutatli
Teterlbui llbrle. Id. 21. 3. 5. Scrutato notarlo.
5 2. Lallore seniu est quaro, Inqnlro, Investigo,
cercart, indagare, invtsligqre. Plin. 35. Bitt.
nat. 6. 19. (37). Scrutantea inter saxa venas me-
linl. Sil. It. 1. 273. Serutarl prcelia. Claudian.
1. Rapt. Proi. 172. rentut OlTonio per aaia
furll rimost meatu, Dum aerutatur Iter. h. e.
quajrlt etllum. Rursuni Plin. 23. Ilitt. not 6.
60. (112). Non eft Mtit rairart curam dillgeo-
tlaioque priieorum, qui omnia scrutatl, nihil ia-
teotatum reliquernnt. Tae. Agric. 31. Mare seru-
tantur. h. e. marl ad Ignotas terraa accedunt. Cf.
eumd. Gem. 34. Fulgat. interpr. It. 22. S.
Serutane (Pent) murum. h. e. eligeni et velut
oitondens imbecilliorera murorum partem.
II.) Tranilate. «J 1. Metaphor* a «uper. pa-
ra gr. I. eumpll. — a) Absolute. Pronto dt
differ, verb. t>. 2199. Putsch. Scrotatur la te
»le, qui intercipifallqua tecreta. — 6) Cum Ac-
cusal. Cie. 1. Q.fr. US. ad fin. Serutarl omae.
eordes, eieutere unumquemque. Tae, 4. ffi$t. 55.
enlraum alicujui. et 16. Ann, 5. nomine ae vul-
lui, alaetltalem Irlitltiamque coeuntium. Seneca
S. Ira 36. Totum diem meeum icrutor facta
•o dicta mea remelior. eiamino. et Juvenal. 2,
44. reiplee primom, Et icrulare vlros. eeamina.
el Slat. 1. Theb. 614. Imai aoiraa muerone eo-
ruseo Scrutalus latebras. — Serutart ignem gla-
dio, proverb., de quo V. la GLADIUS. «f 2.
Metapbori a euper. paragr. 2. duett. Cie. Par-
? . . Ar i umeot « 'erularl et queerer* ex omni-
bus lode. Phn. 4. Bp. 30. estr. Scrulare causai,
qua tantum mlraculum efQclunt. Tae. 12. Ann.
52 Scrolari finem principle per Cbaldaoe.'et 16.
ibid. 14. a met*, feu alicujus. Horn. I. Ep. 18.
»7. Arcanum neque to ecrutaberie illiue unquam
GommUiumque teget. Ovid. 15. Met. 136. Qbrae
Zoipieiunt, menteaqua deum ecrutanlur In illle.
ftanU. 1. 11. Jam proplutque fave; muadui icru-
(aolioui Ipium. PvXg. interpr. 1. Mach. 3. 48. Ei-
nanderunt llbroe legit, de qoibua acrutabantur
gwiee cimilitudlnem ilaulacrorum suorom. ft.e.
trahebaat u, qua in a tiai3 Kr i p , ur |, | a g eb a Q ,
51 , !wf"Sf B, 5 ""t 10 "*- - Com Ablat. etprT
de. Id. I. Petr, I. io. - P «MlTe Ammian. 28. 1.
10. Faeioore aeruUri. a. 14. 11. 34. et 16. 8. 16
—-Hloe Partj)ra»en», cojui esempla retu'limui,"
vorulant, antii, occurril etiara adjectirorum
— 268 —
moif, unde Sap. Scrulanliisimui. Ammian. 30.
9. 4. Milltaris rel ordinam icrutantisiimi.
SCROTOLOS, li, m. 2. deminut. fortatse a
rcruta, b. e. Tentrlculue fartue. ut eiplieat Itid.
In Glou. Y. SCRDTILLUS.
SCObIjE, Jrum, f. piur. 1. tpolia. fulgat. in-
terpr. Hal. I. Mach. 5. 68. Et absiuiit tcubiat
civitatie. Fortawe excuofai; ef. SCUTIO. Sed
V, voc. eeq.
SCUDClI, flruto, m. plur. 2. poputl quidam
baclenui Ignotl, vel potiua militum quoddam ge-
nue fulne ridentur, fortaue eicubilorum ieu ei-
cubiarum. Cf. to;, prac., unde expoliatorit ligni-
Dcatio icobulit loesie vlderetur. Borum inenilo
babetur in Intcript. opt. nola, apud Spon. Mi-
tcell. anliqu. p. 173., qua nunc prope Patavium
entat In Mut. Obiciano. tBAif. iovitvm alai
I scvBTLOavM. Alia apud Donat. 10. 2. fbabf.
alas acvsTLORTH. Alia apud Marat. 804. 5. eqvks
alai icvbtl. Tab. VI. apud Cardinal! Dipt. imp.
tin. 7. ala icvsviobvu. Cf. eumd. ibid. p. 91.
on. Vtl. et V. Borgheti hit. 6. a. 1830., Co-
vedoni, Nolizia di un dipt. mil. dell' Imp. fe-
epatiano tcoperto in Vngheria p. 19. et Ben-
sen. Inter, n. 5418.
SCDLCATOR, Srii, m. 3. Alia forma eat tcu-
clator, oxouxXartep, eiploralor; alia tcultator
pro autcultator, ut placet Furlanetto. — Soul-
cator eet mllee ex genere eiploratorum levii ar-
matura, qui to prosiiia boslium rettigiii iaiitie-
rent, quail escuicator dictui ab exculcandit jive
emittendle Jaculla. Vtgcl. 2. Milit. 15. et 17.
F. SCULTATOO.
SCULCiTOBlOS, », am. F. SCDLTAT0RID3.
SCUDICIA, m, f. 1. blpaliam, vanga, foisorium.
Itid. 20. Orig. 14. 7. Scudieia dicM ab eo quod
circa eodlcem terrain aperiat, et quamrli ejui uius
In rellquii operibue babeatur, nomen tamen ex
caudiee retinet,
SCULNA, a, m. el f. I. rjneop. pro teculna,
a tequor, idem ac tequeiter, depositary, mez-
tano, ouvS'ijxofu'Xaf. Gell. 20. 11. p. Lavinll li-
ber eet non incurioee factui. is iatcriptu* est, Ds
rerbli xordldU. In eo ecripjit, iculnam vuigo did
quail eeculnam: quem qui elegantlua, ioquit, lo-
quuntur, lequetlrem appellant. Utrumque voca-
bulum a tequendo factum eat, quod ejus, qui e-
lectua lit, utraque pare (idem tequatur. Sculoam
autem icriptum eue in Loglitorico M. Varronii
qui imcrlbitur Catui, idem P. Lavlnlui io eodem
libro admonet. Ilac Gelliut. Macrob. 2. Saturn.
13. ad fin. Spooeione contendit Antoniui, digoui
iculna Munatlo Planco, qui lam bonetli certaminii
arbiter electut eat.
SCDLPATOR, Srle, m. 3. (icolpo, at) Idem
ae sculptor. Glott. Cyrill. rXu'«T5ie, iculpator.
SCULPENS, entli, partieip. F. vq& ie q.
SCOLPlClA eel iculpille, a, f. 1. genui arle.
Glott. CyriU. KopueoXdc; iculpicia, bardalia.
SCOLPO, ae, are. F. roe. «eq.
SCDLPO, eeulpie, eeulpii, aeulptum, eeulpere,
a. 3. (yAvfi*, jkcifu) Diomed. 1. p. 574. Putsch.
non agnoiclt: etcompoiila intculpo, excutpo du-
ail a tcalpo, ut inculeo a ealco; eed contra est alio-
rum oonieneuf, to derirata et qoldem cerU reoJ-
ptut, teulptura, teulptau, tculptor ete. Ceterum
non est Intillandum, bao duo rerbe a librariii
permutata fuiite. — Edam teutpo, at, legitur io
Glott. Cyrill. rXopo», iculpo, unde et iculpator.
— Part, Sculpent t; Seulptut I. et II. j Sail-
pendut I. — Sculpo eit eadendo imaginem all-
quam aut flguram efflogo, icalpo (It. tcolpire,
efligiare; ft. graver tur pierrt, tur metal ou
tur bou, tculpter, tailler, graver, eiseter: ||jip.
graoar, eicutpir, imprimir y tefialar alguna
eoia en mital, madera 6 piedra; Germ, in
Stein, En, Bolt Hechen, graben, tchneiden,
tchmtteln, meitteln, aushauen, bilden; Angl.
to carve In ttont, grave in metal, cut, engrave,
tculpture, teulp).
L) Propria. Cie. 2. Acad. (2. pr.) 31. 100. Non
est e tato uulptua aut e robore dolatai. Alii
leg. icalptue. iToror. 2. Sat. 3. 23. qumrere ama-
bam, - Quid jculptum infabre, quid fusu'ra durlui
met,- Ovid. 10, Met. MS. nireum mira feiiciter
SCULPTURA
arte Sculplt ebur. Alii leg. iculpilt, alii eaalpilt,
filruv. 1. 2. a med. la oorooii denticui! iouI-
peatur. Id. 4. 6. Souipeadum eit cjmaiiuro La-
ibium cum aitragalo. Manil. 5. 504. Soulpealam
faclet tanciU laquearia templli. Apul. Florid, n.
15. Quem comperio gemmii faberritae saulpao-
dii tiudem raagii, quam opem quniiue. Addunt
Plin. 38. Bitt. not. 4. 4. (9), ubi tamen alii legunt
tcalpo. e( Juttin, 15. 4. 4. Annului, in cidue gem-
ma ancora iculpta erat. Sueton. Aug. 50. Imago
Dioacorldii manu iculpta. Zucdn. 3. 224. Saulp.U-
que tervabant magicax animaUa linguae. Lain-
prid. Elagab. 19. Va*a argenlea sculp to. et Out,
22. Gemma sculpts. Addunt Plin. 38. BitU not.
4. 4. (9)., ubi tamen alii legunt tcalpo.
II.) Translate. Quintil, 12. 9. 16. Dieet icripta,
quam res patletur plurima, et, at Demosthenes ait,
si eontinget iculpta. Apul. 2. Dogm. Plat. Natura
lege in anlmo ejus sculptum eit, quod nihil borum
posslt nocere lapjenti.
SCULPOnB/E, Jrum, L plur. 1. toccoli, no«
strates vuigo tgdlmare voeant: a seuipo oem-
pa, quia sunt calceamenta rudia et rustica, ex
solldo ligno excavate, qualia erant xpou'icejos
Bceotiorum, ut Pautaniat et Euttathiut indi-
cant, qua* xpouieajiat vocal Pollux Onam. I. 7.
c. 22. et aetyckiut. Cf. tamen eliain Gr. x«.
Xobous, ligaeui pes. De hae voce of. Schneid. ad
Cat. loe. eit. 1., Tumeb. Adv. 6. 23. et ful-
gent, de pritco term, p. 58X 33. Coto R. R.
59. Scujponeas bonaa alternli aonis dare (familiar)
oporiet. Plant. Cat. 2. 8. 59. Einito sepiolas, le-
padas, loligunculai, soleas. ca. Qui, quaso, potlue,
quam iculponeas, quels tibi batuatur os, senex ne-
quissime? tfatviut apud Fulgent, de pritco term.
21. Sculponeis* baiuenda sunt buic latera probe.
— PulgenU toe. eit. perperam ita loterpretslus
est banc vocera : Soulpqneat dici voiunt cceslue
plumbo ligatot: etenim jam nolum est, vetarea
lolitos fuisse soleii et sandaliis puerorum nates,
et virorum caput eommitigare. F. SAWDAL1UW-
SCULP0NEATU5, a, um, adject, uculponea)
iculponeii indutue. Farro apud Nan. p. 164.
23. Merc. Dum in agro sludlosius ruror, ad-
spicio Triptolemum sculponealum bigas sequl
cornutas.
SCULPRUM, i, n. 2. (sculpo) idem quod soal*
prum. Glott, Lai. Seulpum (hg. sculofuro):
sculpellum.
SCULPTfLIS, e, adject, (iculpo) jkwnie., qui
sculpi potert, aut sculptus est. Ovid. 4. Pont.
9. 27. Signa quoque In sella noeeem formate cu-
rull, El totum Numida sculplile dealli opus.
Prudent. 10. irtpi cwp. 106. Forma In are icul*
ptilis. — Uiac
Sculptile, it, n. 8. abiolute, substantlvorum
more, imago sculpta, efflgles. Bieronym. Ep.
29. 3. Sculptile aut conOnlle. Sic Auguttin. 18.
Civ. P. 31. Seulptllla et conQalilia. Adde eumd.
in Pi. 96. 11. et Fulgat. interpr. 1. Mach. 0.
68. et alibi.
SCULPTOR, Srie, m. 3. (iculpo) fXvKrne, qui
scolpil, icalptor (It. tcultore ; Fr. tculpteur,gra>
veur tur pierret, tur boit; llisp. etcuhor, ora-
vqdor; Germ. d. Sleinschneider , Graveur ;
Angl. a graver, engraver, carver, tculptor). —
a) Absolute. Plin. 36. Bitt. nat. 5. 4. (It). Jam
fuerat in Cblo insula Malai iculplor, dein Qlius
ejui Miceiades. Plin. alter 1. Ep. 10. Oe pi-
ctore, iculpiore, fictore, niil artifex Judieare non
poleit. Fulgat. interpr. Esod. 28. II. Opoft
iculptorii et eslatura geinmarii. — b) Cum Ge-
netivo. Plin. 29. Bitt. nat. 6. 38. (132). Scul-
ptores geminarum. Cairiod. 7. Fariar. 5. mar-
morum. Firmic Mathet. 4. 7. estr. ilmuiacro-
rum. — Lectio tamen sape varlal cum sca<plor.
SCULPTORA, a, f. 1. (icalpo) yXufij, art
iculpendi.
I.) Proprie. Quintit: 2. 21. 9. Architectonic*
in omoibui, que sunt adlOcio ulilia, venalar,
ealstura, aoro, argento, are, ferro opera efHoit;
iculptura etitm lignum, ebur, raarmor, vllrum,
gemmei, prater ea. qua supra dixi, compleai-
lu-r. Justin. 15. 4. 5. Annului eluidem soul-
piura; in lectu inrenlui oil Sueton. ft'er. 16. a.
(ned. Aunului, cujut gemmaj eeulplura erat Pro-
ecrpiua raplui.
II.) Metonymlce. Fitruv. 2. Popului alba et
nigra, item ulii, tilia etc. in iculpturis eom-
modam prastant tractabilitatem. Plin. 16. Hist.
■nat. 40. 77. (209). Habent ia iculpturii facili-
taiem Qcui et salix. Adda /impel. 8. 14. Fulgat.
inlerpr. 2. Par. 2. 14. Calare sculpturam.
SCULPTORATOS, a, um, particip. ab inusit.
sculpturo, ad iculpturam perlioeoi. Fenant.
9. carm. 15. 8. El sculptural* luiit ia arte
fa bar.
SCULPTTJS, a, um, particip. F. SCULPO.
SCULTATOR, orii, m. 3. chi fa la icolta,
miles qui eicubiai agit. Feget. 2. Milit. 17. Fe-
renlaril autem, armatura, icultatorei, sagiltarii,
funditorei,. hoc est leria armatura, adversarlot
proTocabanl. Alii leg. eod. sensu tculcatoret,
quarnquam tcullatorti prastare videtur, ul cor-
Tuptum lit ab autcultalor. (Sed F. SCULCATOR
et PROCULCATOR ; et Cf. Duchang. ad t. col-
locare, ubl de v. cculta, aut tculca, explorator,
apud Greg, Ep. 12., loquitur.) Id. enim ibid.
15. Rrant fereniari! et levis armatura, quoi nunc
eiculcatorei et armaturai dicimui.
SCULTAtOrIUS, a, um, adject, (icaUalor)
epeculatoriai. Cauiod. 2. Fariar. 20. Decer-
cimus, ut quanta! ia Rareartsti urbe icultatoriat
(ecil. navei) potuerli reparire, frumeotii flicali-
bus onarataa ad ooi usque perducai. Alii leg.
teulcatoriai, alii sulcatorias, Cf. roc. pressed.
sculteilAtus. f. scutulatus.
SCURRA, as, m. I. Alia forma scurrui, i, m.
2. est in Gloss. Gr. Lat. Eurpa'seXo? j leurra,
scurrue. — Ad etymon quod altioet, Ferrius
Floccus, .apud Ftstum ia Scurrce, eeaset, icur-
ram dictum esse quasi securram, a sequendo,
ul is proprie icurra lit, qui paraiitico more di-
tites homines sectaodo, et risum movendo Tictum
qu*rat. Hoc tameo lamquam ineptum id. Fe-
stal deridet, quod, inquit ct. Furlanetto, mibi
non ilidem videtur. Etenim icurra etiam dici-
lur miles, quia ducis seu prlncipis asiecla eat.
F. infra II. Ila et Isid. 10. Orig. 255. Alias
notations! proferunt recentiores philologi, qui
icurra conjungunt cum Slcr. kshur et per me-
tathesin skhur, casdere, locidere, fodere, scal-
pere, trinciare, tcalfirt; aut cum Gr. OKipta'ta,
•alio, latclvio: cf. Germ, scherzen; It. scher-
tare. Sed hsee, tarn sunt iocerta , ul in bis
immorarl fere (quod plerumque fit) preniteat.
— Scurra igitur est qui risum ab audientlbas
eaptnt diclis jocularibus re! corporis gesta, nulla
babita ratiooe vereetindia et dignitatis, et etiam
qui hisce artibus parasitico more convivia au-
cupatur.
I.) Propria *f I. Generalim. Cic. 9. Oral. «0.
£47. Tempori* ratio et ipsius dieacitalis moderatio
et lemperaatia el raritas dictoium distinguel ora-
torem a Karri. Id. 5. Ftrr, 62. sub fin. Qui
se scurram improbisiimum eiistimari rult; qui a
•curris potius gladiator, quam icurra appellatui
•it. Id. Quinct. 3. 11. Nam neque parum facetus
leurra Sei Navius, neque inbumanui praco est
unquam eiistimatui. Adde Moral, 1, Sat. 5. 49.
et .Suefon. Tib. 57. Plin. 9. Ep. 17. Nequaquam
me delectat, si quid molle a eioado, petulans a
acurra, siultum a morioae profertur. — Socrates,
quod Alticorum more, dictorum leporibus, et ca-
villaiiooibus delectaretur, et pracipue quod esset
es'puvtuuv, scurra Atlicut a Zeaone est appelialus.
Cic. I. Nat. D, 34. 94. el Lactant. 3. 19. Cete-
rum ei'pujvi'a Socratica, a lb. e'popai, sciscitor, In-
terrogo, ad metbodum seu rationera docendi per-
linet, qua Socrates ii'puveuuv, b. e. dissimulando
se nesoire, ab aliis rem iciscitabatur. Cf. Cie. 2.
Acad. (2. pr.) 5. 16. et Brut. 85. (V. Kilter et
Preller, Hist, philoi. Gr. et R. e. S. et Veber-
wegs, Grundriss d. Gesch. d. Phil. d. Alterth.
§ 33.) — De scurra multo facilius dives, quam
'paterfamilias fieri potest, proverb, apud Cic.
Quinct. 17. sub fin. — Scurra; parasitici descrl-
pllonem babes apud Horat. I. Ep. 18. a v. 10.
Cr.l addendum illud Piaut. Pcen. 3. 2.. 35. Fa-
olunt seurrae quod eoasueruol, puce sese homi-
— 269 —
nes locant. ft, e. locant se pone homines, eos-
que sectanlur, mensa gratia, Cymba relut magnas
sequitur cum parruia classes, ul ait Firg. Cir.
479. Eosdem umbras rocat Horat. 2. Sat. 8. 22.
*f 2. Speeiatim scurrm rocabantur etiam homines
urban! non rustic!, sed comes et elegantes, qui
assidue in urbe essent numquam in agris, for-
tasse, ut ail Forcellinus, quod sine cura el opera
omoi essent. Plaul, Most. 1. 1. 14. Tu urbaaus
vero scurra, delieis populi, rus mibi tu objectas?
Id. Epid. 1. I. 13. Scurra es. bf. Scio te esse
quidem hominem mllilarero. Id. Trin. 1. 2.
165. Nibil ell lluitius, neque perjurius, quam
urban! assidue civet, quos icurras rocant. Id.
True.. 2. 6. 10. Non placet, quern icurra lau-
dant, manipulates mussitans.
II.) Translate. *f 1. Scurra est nomen mlmis
quoque tributum, ul apud Juvenal. 13. 110. mi-
mum agit ille-, Urban! qualem facundu* scurra
Catulli. Capilolin. Fer. 8. sub fin. Adduierat
seeum et- Sdicinai et Odicines et histriones seur-
rasque mlmarios el prsstigiatores et omnia man-
cipioram genera, quorum Syria el Aleiandrli
pascitur voluptate, prorium ut videretur bellum
non Parthicum, led bistriooicum eonfecisse. ^ 2.
Aliquaodo scurra dlcli sunt milites eustodes cor-
poris, et armigeri principis, quia ejusdem asseclse
•ant, [F. scurra etymon.) Lamprid. Alex, Sev.
61. Unusei Germanis, qui scurrarnm offlcium »u»-
tinebat, ingressut dormientibus cuocti* etc. el
ibid. 62. extr. Scurra; barbari manu perlit. Id.
Elagab. 33. a med. Nam, ut diiimus, occisus
est per scurras. Supra c. 16. extr. et e. 17. di-
lerat occisum esse « militibus, maiime prxto-
rianii. Trebell. de XXX. Tyrann. 29. de Zeno-
bia, tub fin. Nee eollo aureum vinculum deerat,
quod scurra Persicus prasferebat. Salmas. ad
Lamprid. he. cit. ideo sic appellatos putat, quod
non magis ab latere domini discederoot, quam
scurra et parasitl ab iis, quorum menses sects-
bantur. Uuc pertinet Inscript. apud Murat. 843.
2. POHAfilO ICVRRjtB D, POKTIL. VAC I. ITEM TORQ.
i. dom. etc., ubi Tides roilitem, et quidem stre-
nuum donatumque corona vallari et torque vir-
tutis ergo, scurram, eo quod armiger esse! ex
decu«ia Postilii, appellari.
SCURRANS, anlii, particip. V. SCURROR.
SCURRlBlLIS, e, adject, (scurri) idem ac icur-
rilis. Jul. Fid. Art. rhet. (edente A. JBaio) 17.
a med. Ridiculam nee nimis frequeni lit, ne
scurribile videatur; nee lubobseenum, ne mlml-
cum etc. Uie locus sumptus ut ex Cic. Oral.
26. 88. F. SUDOBSCENUS.
SCl'RRILIS, e, adject, (scurra)
I.) Proprie. *f I . Stricto sensu est ad scurram
pertinent, ridiculus cum turpitudine, /3o>^o^owtd$
(It. buffonesco, scurrile ; Pr. plaitant, bouffon,
comique, deshonnete; (lisp, burletco, de bufo,
placentero, lasciuo; Germ, possenhafi, possen-
reisscrartig, leurril; Aogl. buffoon-tike, abu-
sive, insolent, seurrifoui). Cic. 2. Oral. 59. 239.
Ne aul icurrilii joeui lit, aul roimleus. Id. ibid.
2. 60. Scurrile vilium. et ibid. 60. 244. dicaci-
las. Fal. Max. 7. 8. n. 9. lusut. Auct. carm. de
Phil. 34. itrepitus. Cie. 3. Oral. 60. 245. Visum
est scurrile totum ridiculum. ^ 2. Latiore sensu
et in bonam partem est facetus, urbanus. Fal.
Max. 8. 8. n. 3. Ut eoim In rebus seriis Sea-
volam, sic in scurrilibus lusibus hominem agebat.
II.) lmproprie. Juvent. Phil. 34. Pica loquat
variai coocinnat gutlure voces, Seuriili strepitu
quicquid et audit, ait.
SCOURlLfTAS, Slit, f. 3. (scurrilis) 5curru-
litas quoque legitur apud Porphyrin, ad Horat.
1. Ep. 17. 19. — Scurrililas est turpis et pro-
cax dicacitas, neque temporis, neque loci, neque
personarum rationem babens, JStau'Jkoyja (It. buf-
foneria, scurrilila; Fr. bouffonnerie ; llisp. 6u-
foneria, bufonada; Germ. ol. /'ossenieijjerei,
■Scurri'li'idt,- Angl. buffoonery, icurrility, drol-
lery, pleasantry). Tac. dial, de Oral. 29. in
fin. Feds et insulsa scurrililas. Adde Quintil. II.
I. 30. — In plur. num. Sidon. 1. Ep. 5. Scur-
rilities histrionum.
SCL'RUiLlTER, adverb, (icurrilii) Scurruliler
SCUTARIUS
legitur apud Porphyrion. ad Horat. I. Ep. 17.
19. — Scurrililer est scurrarum more, procacS-
ter, buffonescamente, $wp.t>\v%xa>i. Plin. 4. Ep.
25. Qui in taola re, tarn serio tempore, lam
■curriliter ludal? Justin. 24. 6. 4. Scurrililer io-
eari. Porphyr. ad Horat. loc. cit. obiequi.
SCURRO, on is, m. 3. idem ae scurra. Gloss.
•pud A. Mai. in Clan. Auct. T. 6. p. 579.
Scurro, irrisor.
SCURROR, aril, «rl,dep. I. (icurra) Part. Sew
rant II. — Scirror eil icurram ago, ^a>ficXo»
X«» (It. fare il buffone, buffoneggiare; St. fai-
re le bouffon, faire dei facetiee pour plaire,
(latter, (lagorner; llisp. bui-Iar, litonjear, ala*
bar; Germ, poisenreisser, lustigsnacher tein;
Angl. to p(aj- the buffoon, act the part of 6
scoffer or jester).
I.) Proprie. Horat. t. Ep. 17. 19. Scurror ego
ipse mibi, populo tu.
II.) Translate est adulor,nam scurra, ut in 0-
mnibui placeant, assentari etiam tolent. Id. ibid.
18. 1. metues, liberrime Lolli, Searrantii speciem
prabere, professui amlcum, adulatore, cortigia-
no, ubi icurram prope tumitur lubstanlivorum
more, perinde ac icurra.
SCURHOLA, a», m. I. (scurra) deminut. a
leurra. Apul. 10. Met. Quidam praseni scur-
rula, date, inquit, buic quippiam merL Arnob. 0.
p. 206. Scurrula urbanus. Adde Gloss, in Prodr.
Gloss, ed. Loewe p. 155.
SCURRULlTAS et
SCURROLlTER. y. SCURRILITAS el SCUR-
RIL1TER.
SCO R RUS, i, m. 2. F. SCURRA.
SCCTA, a, f. 1. F. SCUTRA et SCUTUM.
SCUTALE, is, n. 3. (scutum) pars funda, cui
imponitur glans seu lapis mittendus: ita videtur
appellata a sculi seu rhombi Dgura, quam babet,
Liv. 38. 29. Centum funditores ab JEgio et Pe-
tri! et Dymis accltl. A puerii ii, more quodam
gentis, tan's globosis, quibus ferme arena im-
miitii strata Iilora sunt, funde mare apertum
incessentei exercebantur . Usque longiui cer-
tiusque et vaiidiore ictu, quam Balearii fundi-
tur, eo telo uii sunt: el est non limplicia ha-
beas, ut Balearica aliarumque gentium funda,
•ed triplex scutale crebrii sulurii duratum, ne
Quia babena volutetur in jactu glans, sed li-
bra ia quum tederit, veluli. nervo missa excu-
tiatur. h. e. iis funda non siraplici loco con-
stat, sed in ejus medio linui sea scutale est tri-
bus quasi scutulii eoriaceli sibi impositii, el era-
bris suturii duratum, in quo giant poiita velul
lormenlo missa excutialur. Ita locum loterpre-
lantur Gesnerus et Ernestiut, qui posterior eo-
dem tensu inlerpretandum, atque ita legendum
putat alterum locum Liv. 42. 65. Funda media
duo iculalia (alii amnes leg. funalia) imparia
habebat; quum major! linu libratum (spicufum)
funditor babens roiaret, exeussum, velut glans,
emicabal. — Forcellinui tainen cum aliis reclius
eensel, in priori Livii loc. cit. voeem scutale
ligniiicare lorum seu babenam funda. Verum
quum in eo loco bis jam habeas mentio sit, et,
demptii his voeibus triplex scutale, lententla,
per ie optima coostet, (etenim illud dttratunt
ad te'um supra memoraium referendum vide-
tur), ae praterea scutale, si ejusdem lit cum
scytala sen oxutaXp Gracorum sigoilicalionit, es-
sel generis feminini, minima vero neulri, satii
apparel, easdem pro rater) glossa babendai ene,
ab imperilis librariis in texluin iolrusas Ideoqui
eliminandas. Ila cl. Furlanetto. Celerum bio
Livii locus alTertur etiam a Priscian. 6. p. 326.
Putsch. Adde Charts, p.- 118. 34. Beit.
SCOTANKUS, a, um, adject, (scutum) in mo-
durn scuti Cactus. Far. auct. de limit, p. 270.
Goes. Termini scutanei sunt, hoe est dolalllei.
ici/. in uno latere allquaotum excarali in rxio-
dum sculi.
SCOTAltiUM, li, n. 2. F. voo. seq.
SCCTAUlUS, a, um, adject, (scutum) ad icu-
turn pertinens. Feget. 2. Milit. It. Habebant
etiam fabricas sculariai, lorieariis, arcoariss. —
HiQC
SCUTA RIUS
Seutariui, li, in. 2. abiolute, lubstantlTorum
more *| I. Bit qui acuta facit, tcudojo, a'oni-
conoic';. Plant. Epid. I. 1. 35. Id mods »iden-
dum, ut malarias tuppetat scutarlli. f 3. Sea-
tarii fuerunt quoque militei icatli armitl, a
Constantino At., at Tldetur, iaitltull, et cuito-
disc principis eddicti, at patat ei Suida in F.
2.)jo).dp[Oi , ei Agathia I. 6. p. It I., ac pra-
tertiin at Zoiima I. 3. e. 29., quisub Juliauo Aug.
duoi eorum ordinal m'emorat 'imperatorem iti-
pare solitos. Ill ridantur iu bs tituti fuiste pralo-
rianli, qooi idem Constantinui M., ot dictum sit
la PR£T08ICS ad /in., lustuleret. Duplet fuit
bac militia, ia Orients nempe et la Occldente.
Ia Oriente gemina eebola eonitabat, at ex Ar-
meoiorum prlmorlbue dellgebatur, teite Saida
toe. eit. In Occidents rero Id pluree icbolai dl-
Tidebatur, ut patet ei Intcript. apud Marat.
1895. 3. RIO UCST ITITINYI ICVTARIVI SI SCHOLA
-raiMA. et 1922. 4. fas bvcharidi v. sctt. ickol.
ibcvnd. et apud Gruler. 1059. 11. ilatits higgo
•CTtarivj schola TIRTlA. Uine lidem appellat!
'•liam mot icbolarei. F. bane Tocem. Eligebaolur
autein ei quails reglone, hiae ia Graca Imcript.
apud Murat. 798. 5. memoratar Asthiaoui ne-
tione Vlndellcui deeurio icutariorum: el ia alia
861. 8. Valeriue Llla tcutarlue oatione Maurui.
Ammian. 20. 4. 3. Oe tcutarili et gentillbui
eteerpere quemqaa promptisslmura. et ibid, 8. a
med. Bquot prabebo curulei Hiipanos, et miscen-
doi gtntibue atque icutariit adolneentet. V. La-
but Fait. t. 2. p. 355. Ita Forcellinut. Ceterum
tculariorum manllo eit etiam apud Sutton. Aug.
58. et Fulgat. 5. Reg. 14. 28; 4. ibid. 11. 8.
•t 19. et 2. Par. ft. to. «J 3. Scutari! etiam
dicll lunl gladiatorei loogie ecutli armati apud
Mare. Aurel. comment. 1. 5. F. SAMNITES.
Scutarium, li, a. 2. asloma mllitare, d^iay-a.
CTpattuTixov. Glon. Labb. et Char it, p. 118.
34. Sell. Seutale, scutarium. — NB. l)e oom. B.
F. ONOM.
SCUTArIus, II, m. a. F. »oe. praced.
SCOT^TUS, a, um, (scutum) particlp, ab iouiit.
tcuto, a$ ; a'oitiSitoTij;, tpipeoooxjjj, armato di ecu-
do, icuto armatui, at quldem icuto obloogo ac re-
clengulo, (ut ridere eit Roma in columns Trajani)
quo initruetl eraot legionarii, non Tero equltei
at pratorlanl, qui forma ulebantur plana, ovale
aut leiangula. {V. A. Rich. op. eit.) Cie. 2. Phil.
42. 108. Seutell militei. OrtlU aliter leg. firg. 9.
J&n, 370. Tereentum, ecotatl oraoei, Yolicenta
inagiilro. Sit. It. 6. 212. leutataque.raplim Con-
aequitur manus. Intcript. apud Orell. Coll. Inter.
Lai. n. 3148. at. tarovitio t. f. tbo. iatvrmko
rafter, cohort. ecTTATAi tie. — Abiolute icatali
eaot militei icblii armati. . Civ. 28. 2. Eranl au-
tem ia Ceiliberd eiercitu quattuor milia scute-
torum et dueenti equitei. et mot. Jam ferine
omnibus icutatii Celilberorum interfeclii. Fegtt.
3. Milit. 15. Scuta!!, qui plumbatli, gladlU et
niiilllbue tecinctl. Alii leg. icultatorei, qui etc.
SCOTBLLA, as, f. l.(icutra) Primem sjllabam
produclt Ftnant. 11. earm. 10, 7. Intumuit
pullli Tllreo icutelh rotato. (Adde etimd. 3. ibid.
15. 4.) et reete quidem, ei ratio babeatur o-
tjml, quod grammatici veterei quidam statuunt,
at Diomtd. p. 328. 27. Rtil., Priician. 3.
44., Donat. p. 370. 8., Content, p. 346. 29.
el Serv. ad Firg. 2. £n. 324., qui bane rocem
deducunl a scutum. 'At rectlue diierii loulellam
deminut. a icutra, ut eit a eapra eapella et a
tnilra mitella. — Seutella *J 1. Bit geoui ?a-
ei* concert xotundl, quo minute! ex earns Tel
elerlbue to meniam, aut polluj poeula la con-
Tlvai diitribaeada eihibenlur, scodelia o vattojo,
wvaxc'oxoe. Cie. 2. Tu$e. 19. 40. Demui icutel-
lera duleieule: pollonii, aliquld provideemui et
oibl. *J 2. Scutellce etiam dicuolur patella, qua
Taiinuppoauntur, et ea luitinent, soitocoppe. Ulp.
Dig. 34. 3. 20. circa med. Si rata liot legata,
Don lolum ea contlnentur, qua aliquid in ia re-
cipient, ied ellam qua aliquld luitloeaat: et Ideo
teuUllai, rel promuliidaria contlaeri.
SCCTfCA, a, f. 1. .Scy-ttca apud Fat. p. 333.
Si. Mull. — Sculica, sxutoXi;, (it geoui ver- |
— 270 —
berli e lorii faeti: a oxutixo'c, coriaceai (It. ite.fi
file, sferza. scuriada; Fr. itrivilre, fount; Hiip.
atote, turriogo, latigo ; Germ. d. PeitichenrU-
men, d. Rarbalsch* ; Angl. itirrutlrap, whip,
lath). Martial. 10. 62. Sculicaque lorli borridii
Scjtba pellll, Qua Tapulavi: Martial Celeaaui.
F. ANGDILLA. Ovid. Meroid. 9. 81. Kutlca
tremefaetue habeoli. Uaae ita deicrlbit Captll.
9. p. 49. Quod ei caprlgeal tergorle reiectioae
eoofeeerat, robri admodum colorii eiprorapiit.
Adde Horat., Juvenal, et DomiU Mart, apud
Sue ton. lae. infra eit.
Homonym. Scutiea minm eit, qoam fla-
gellum. fforat. 1. 5at. 2. 119. Ne icatiea di-
gnum borribill tectere fie gel lo. Juvenal. 0.
479. blc fraogll ferulae, rubet Ills flagellli,
die eeattca. — Differ! etiam icutice a ferula,
qua lignea Tirga est. Vomit. Man. apud Sutton.
Gramm. 9, SI quos Orbiliui ferula, eeutlea-
que cecidit. Bieronym. 3. contra Rufin. 6. Nee
tibi f er ul a ■ adbibeo nequeatbenogerunia meum
■ co tic a et plagii litterai docere conteado.
SCOtIgBrG'LUS, a, um, adject, (scutum et
gero) icudiere, 6it\opapo{, lerrui mtlilaril, qui
scutum domlnl gerit. armiger. Plaut. Cat. i.
3. 44. Qui (malum !) hominl scutigirulo date
label 7
SCDTrLOSOS. F. roe. eeq.
SUUTlLUM, teaae et macrum dicltar ax Gre-
co (oxuTiXog, e oxu'toc, pellii) ul quum dlelmui,
ecutilum bomlnem.eiilem ailquem demonitramai,
ia quo pellicula) taotum. In pompa aliud dicimui
icutllum, ut rideatur icutiium de icrutilo da-
riratum, detrite r littera; titque ie, qui Tirtute
poteit icrutari. Sed ex Graco nomen factum, ecu-
tilo, quum (Forcellinut scutilosum)~coriarlum li-
goiScamui. (lac Fetlut p. 329. 16. Mull. F.
SCUTULA.
SCOtIO, icotli, ecuiil, ecQtere, a. 9. (ex et
quatio) idem quod eicutio. nam es prapoilttd
cum rerbii a consonant! inciplentlbui conjuncta
molllto tono facta eit «», et bae ijllaba t. Ita
Zoetve la Prodr. Corp, GIqsi. Lat. p. 429.,
unde ex cod. Leid. Meiiie collegltar et icutitar.
Occurril etiam lo Not. Tir. p. 165.
SCCTLATUS. F. SCUT0LATO8.
SCClRA, a, f. 1. alia, pentola, Taile, ant
lancii genua, ^aXxiov : fortaiie ita dictum, quod
ia modum ecuti factum ill. Plaut. Pert. I.
3. 8. Strntbea coluteaque appara, bene ul to
iculrii concaleeal. Calo R. R. 157. Cbi in ica-
Ira ferrefecerii, etc. Quidam bic leg. chutra Tel
chytra, a Graco Yu'Tpct, olla, cacabui. Adde Cce-
cil. com. 68. 1., Pompej. comment, p. 164. 24.
Reil.,Serv. ad Firg. 1. G. 110. et Fulgat. in-
lerpr. 3. Reg. 1. 40. Legitar et la Not. Tir.
p. 165. Seatra, icutella. V. .Scuta in 8CUTUM.
8CCTHILLUS, 1, ra. 3. (icatra) deminut. a
■eutra. Pompej. comment, p. 164. 26. Rtil. V.
voc. praced.
SCGTHISCUM, 1, a. 3. (icutra) deminut. a
icutra, Tel idem ae icutra. Cato R. R. 10.
el 11.
SCOTuLA, a, I. 1, Haae Toeem dueendam
alii putanl, ut deminut. a icutra, quod eit ge-
nui vaiii (Cf. SCUTRA el Gr. xotuXij, rat ea-
Turn); alii rero a oxura\q, quod est baculum,
aut Tirga: tunl etiam qui tcululam a icuto deri-
Tant; led buic etjmo minus fare! prims ijllaba
quanlitai, qua in icuto longa eit, blc brefio.
Porro bujuice vocil ligniQcatio videtur modo
unam, modo alteram notatiooem sequi. Itequa
A) Sculula a icutra eit parra lans quadam,
ant rao, quod octo uncierum capai Tidetur full-
ee: unde et pro tali pondereaut memura poiitum.
I.) Proprie. Cato R. R. 68. Obi oleitai facta
erlt, orbei, flbulai, Tectei, icutulai, Gicinai, cor-
bulas, in iuo quodque loco reponito. Alii leg.
•uculai. (Ita Forctllinut, Klotziut, alii; at bic
tcutulce altera ligniQcatio recliui Tldetur Ineiie,
quaro lub B atlulh) Martial. II. 31. Sic implet
gabalai paropsidesque, El leves icutulai earaique
lancet. Id. 8. 71. OessaUm ad icutulam into per-
venimui anno.
II.) Translate direna signifies! ab bujui rasii
SCUTULATU8
rel lancii flgura, In qua deflniende alii allai eoiv-
Jecturos feeere: Ita ut rei ill adbue iocerw. fbr-
cellinut dicll earn fultie Tel quadratam, Tel
rhombl ilmilem. Varum Cemorin. fr, 7. p. 84.
Jahn, Seutuia eit rbomboi, quod latere parla
babel neo enguloi reetoi. Dnde Tldetur icutuJa
rhombi, eat rbombi limilero flguram potiue ha-
buisse. Ita etiam freund et Elott ad b. t.
^ 1. ^culute iunt bujui flgura lectilla mat-
mora in pa?imenlii, Tel tabulaiie, teu laquea-
rlbue. Fitruv. 7. i. Quum peTimenia enlrucHi
faerint, el faitlgla exitruetionee babuerint, iU
frieeotur, uti, li lectilla mat, null! gredue la
icatulii, aut trigooii, aut quadratli, iea faTle ex-
itent. Pallad. I . fl. R. ft. in fin. ^EtllTa maa-
slonei leitaceam eccipiant paTimeolum, Tel mar*
mora, rel teiserai, aut icutulai, qnibui aquala
reddatar aagalie leteribusque conjunctli. Idcirco
lo Pitruv. hsbei icutulat distiactai a trigonit ol
quadratic el favit: farl aulem licet lei angu-
loi babeant, quadrall dici ponunt: ia Pallad.
distinctae a tesnrit, b. a rbomboi a quadrte.
Tac. Agrie 10. Pormam lotlui Britannia au-
ctorei oblonga tcutula, ?el bipenni aiiimllaTera.
Dum addlt obionges, satis indicet, icutulam per
■a eise quadratam, inquil Forcelltnut. Sed cum
booa pace tanti Tirl hoc abiolute inferendum ml-
nime ceniuerim. CI. Rritzio et boe loco, quum
Tacitut scutula addal bipennem, ad Intelligca-
dam aliquatenui scutula formam e notiore bl-
peonli proQciieendum ewe Tidetur; qua quum
ex utraque parte late promineat, media, ubl ma-
nubrium est, tenuli lit, icotula quoqua limilem
quamdam formam babulise putanda eit. Ceterum
a Plin. 11. Hiit. nat. 24. 28. (81). tela are neo-
rura tcutulato reti comparatur: retli autem ma-
cula Tel quadrata iunt, Tel rbombi figure.
<ej 2. 5cu(u<o? In Teitibui eranl tegmenta inteita
ornatm gratia; eujuimodl iunt la foraminibut
retium et ia tells areaeerum, mandorle, qua-
dretti, tcacchi Ita Foreeitinut. Hine scutulata
Teitii, aut scutulata, neulr. plur., tuoaud. ve-
ftimeala, F, 8GUTULATUS PHn. 8, Hist. nat.
48. 74.(196). Plurlmit licili latere Alexandria In-
•titull: icutullt dlTldere Gallia Prudent. Ha-
martig. 269. Ouitantei lumere amictai Geudent,
et.icululli durum perfundere corpus. Ubl II tint.
minus recte leg. tcutilit, b. e- tenuibui el pel-
iucldls Teitibui. •! 3. In empleitratione cortex,
qui uoi arbor! delrabitur, ul alter! Inseretur, scu-
tula dicltur a Plin. 17. Hilt. nat. 16.26. (118);
Ie autem cortex fere la quadrum deciditur. (Id.
ibid. mox. Bxempta aortic! tetiella. Idem igl-
lur apud Plin. ilgolflcat tcutula ac tetiella. Ita
FurlantUo in App. Et quibue omnibus infert
Forcellinut flijri, sculula Qguram, lire TBI iit r
lire tegmentum, aut quadrum eiee, aut amjgda-
lum teu rbombum, qui et ipse raaxtme ed qua-
drum eccedit, quum quattoor latere babeat. Sunt
qui putanl, fuiue etiam rotuodem; quia scutu-
iatut dicltur eqaui a Pallad. 4. R. B. 13., cujut
pellle orblculii Tarii colorle asperse eit, Italic*
leardo pomellato varum i!c appellator Is quoqua,
eujm macula rotunda oon euat, Italics (eardd
moicato, — Mercian tcutula fitruv. etiam 10,
17., ubl de balistii aglt- sed III* locus rel oorra-
ptui eit, Tel certe edmodum obseurui.
B) Sculula, a cxotoai), est baculus, seu lignum
terei, aul cjiindrni, qui magnii pooderlbui iap-
pooltar, ul faeillue TOlTentur et impeilantur, at
phalange etiam dicilur, earro. Cces. 3. B, C. 40.
Quattuor blremei, lubjeclli icutulii, impulsai re-
ctibue in inlerlorem partem tramduiit. — A Tir-
ga significations eit scytale Leconica, de qua
Infra iuo looo. Ab eadem iunt tcutulos in Testl-
bus, aerope Tirga, eeu segmenta oblonga 'aril
colorii: el scutulata eetlit eadem ae virgata. Ita
Salmat. ad Fopiic. Aurelian. 46. el alii. Sed
F. dicta tub A. II. 2.
SCUTULATA, drum, n. pi. 9, V. voe. eeq. in
fin.
SCOTULATUS, e, um, adject, (iculula) Etiam
tcutlatui, per sjneopen, dicilur. Imppp. Theodoi.,
Arcai. et Honor. Cod. Theod. 15.3. II. Mlmem
ul! (veilibut) scuilaili, el varus coloribui lerlcii,
SCUTULO
non vetamut. V. Golhofred. adnol. ad he. eit.
— Scutulata! est scutula formam habent, fatto
a mandarin o a scacchi o quadretli. (P. dicta
in SCCTULA.) Piin. 11. Hist, nat. 24. 28. (81).
de araneo. QuaDta arte celat pedicas scutulato
rele gratiantes! Id. 8. ibid. 48.73.(191). Laaa,
quam Salacia icutulato texlu commeDdat iu Lu-
■ilanla. id. .36. ibid. 25. 01. (185). Scutulalum
paviroeatam. (Cf. Senzen., Bullet. Hell' Instit.
archeol. a. 1843. p. 125.) Schol. in Juvenal. 6.
38-2. pecten. Auct. var. de limit, p. 341. Ru-
dorff. terminus, ubi iculteilatus pro scululaiut
legiiur. — Referlur ad eolores. Pallad. 4. R.
JR. 13. Colores bl praeipui (in equis), albineus,
rusieus, inurteut, tcutulatui, albui etc. {P. SCU-
TULA sub A. II. 3.) — 7. Fitcont. Monum.
Borghet. prcef. XXV II. et Cavedon. Indie, an-
tiqu. p. 76., ubl dypyuov eit veitia reliculi roodo
coofecta, scutulata, a maglia. — Hiac
Scutulata, Brum, n.plur. 2. subaud. vestimenta.
Juvenal. 2. 87. Carulea indutus scutulata, aut
galbaaa rasa, cdi yerdi rati Coperta o di ci-
leslre. ocehiuta veste >. Garg. Adda Cod. Theod.
15. 7. Fulgat. interpr. Eteeh. 27. 16.Gemma:,
purpura, scutulata, h. «. vestas acu picta.
SCtJTfJLO, as, are, a. 1. Banc vocem leg.
Codd. Parron. Sal. Menipp. 11. ei coll. Oehleri.
Legem (Lucanicam) luci claro latam scululans.
Fro tcululant alii leg. tcutulavimus, ut Popma
eiplicant obscuravimut. Nee ioeptum hoc, quum
anlilbeton luci claro (b. e. palam et publice) en-
Ucedal: Ileal verbum icutulare (a oxuraXij, lit-
ters lecondita, mandate arcana) apud neminem
veterum icriplorura lectum sit. sed alitur Farro
passim verbis nova (ormatis et compositis. Ita
Oehlerut, qui iamea pro tcutulant dedit suslu-
Ittnus.
SCOTULUM, i, n. 2 (ictttum) deminut. a scu-
tum, parvum acutam, icudeflo, seudieciuoio, a-
eniSiov.
1.) Propria. Cic. I. Nat. #.29. 82. Juno Sospita
cum pelie caprioa, cum.baita, cum icutulo, cum
ealccolia repandis. (Adde Inscript. apud Orell.
1307. el V. Eekhel D. N. I. F. p. 294.) Cf.
Tulgal. interpr. 1. Mach. 4. 57., ubi Grace est
•acitiSc'oxij. Sunt tamen, qui a scutula derivaal.
V. hanc voc. aub A II.
II.) Translate. Scutula operta sunt out duo
lata in lergo humanl corporis: Ita dicta, quod
scutuli Oguraro referunt. Celt. 8. 1. a med. A
cerrice duo ossa lata ulrinque ad scapulas ten-
dunt: ooslri scutula operla, duonXaxat Grsci
Dominant. 3a in summis rerticibus slnuata ab
bis triaagula, paullatiraque lateicentia, ad spioara
tendunt. Sunt qui leg. icoptuta, quae vox unda
ail, non satis apparel; ideoque mendosa est ha-
benda. Id. 3. 22. a med. ossa scapularum vocal.
F. 8CAP0LA.
8CCT0M, I, n. 2. (ojwToe) Ollm aeuius, i, m.
S. et scuta, ffi, f. 1. dictum est. Turpil. apud
Non. p. 226. 13. Here. Quia non minus res ho-
mlnera, quam icolus tagil. Lticil. apud Priscian.
3. in /in. Scutam Hgoeotam eerebro lnfixil. Alii
sic vas lotelligunt, unde deminut. tcutella, —
Scutum, cto«ie, genus armorum figura quadrata
oblonga, quod lava gestalnr ad protegendutn cor-
pus, ei assibus eonfeetum valrarum ioitar, unda
Gr. &u'pa et &upede. Est auiem non a tectura,
ut ait Farro 5. L. L. 115. Hull., ut seeutum,
quod e minute eomaclls fiat labellii; sed potlus
■ Gr. oxuto;, pellis, corlum, quia llgnaum quum
asset, corio sape contegebatur: qua ratione cum
parmaetpelta confuoditur. Sed a parma dittert,
quia baec rotunda, scutum quadrature oblongum:
et a pella, qua lunata el icuto minor a clipeo,
quia blc fere areiit et scuto longe rnioor. (V.
Peget.2. JUilit. 18.) Poets passim sine discri-
mine usurpani.
I.) Propria. Liv. I. 43. Secunda classis junio-
ribui anna imperata, scutum pro clipeo, et pra-
ter loricara etc. Claud. Quadrigar. apud Gelt.
9. 13. Scuto pedestri et gladio Hitpanlco elnetus
contra Galium eonitiliL h. e. brerlore et leviore,
qoam era! equeitre. Farro Sat. ifenipp. 33.
■p. I8«. OehL Ssula oslata Hlbero argento gra?l
— 271 —
erebra fulgent, obi scutum pro clipeo oiurpa-
lum videtur. Cic. 2. Tusc. 23. 54. In proslio
ignavus miles ac limidue, simul ac vlderil boilem,
abjecto scuio fugit, quantum potest. Tac. Germ.
6. Scutum reliqniese, pracipuum Oagilium. Ovid.
4. Tritt. I. 73. glBdioque iatus, scutoque sinis-
tram, Canillem galea subjicioque meam. Tac. 4.
I/isl. 15. Impositus scuto, more gentis, et susti-
nentium burnerii ribralus, dui deligitur. Id mo-
ds etiam lestatur iTieodaricus apud Cassiod. 10.
Fariar. 31. Judicamui parentes oostros Gotbos
Inter prociacluales gladioi, more najurum scuto
supposito, regalem nobis contulisse, prasiante Deo,
dignitatem; ut bonorem arma darent, cujui opl-
aione-o belli pepereranl. Plin. 16. Miit. nat.
40, 77- (209). Leolitsima (genera arborum) et
ideo sculis faciendis aptissima, quorum plaga
contiabit se prolinus, clauditque suum vulnus,
et ob id contumacius transmittit ferrom. Firg.
8. JEi). 662. scutis prolecli corpora longis. et
ibid. 538. quam raulta sub undas Scuta virum
galeaique, et forlia corpora volves, Tybri pater!
(Adda 1. ibid. 101.) Ammian. 24. 4. 10. Op-
pidum ordioe circumdatum trino icutorum. h.
e. scutatum, scutis armatum. Adde 16. 12. 6. et
21. 12. 4. Tac. Germ. 6. Scuta tantum lectissi-
mis eoioribus diitinguunt. Id. pro icutis Germa-
nos habere tenues, fucatas colore tabulas, tradit
2. Ann. 14. Quintil. 6. 3. 38. Imago Gall! io
scuto Cimbrico [al. Mariano) pieta. Firg. 7. JEn,
722. Scuta sonant. Id. 9. ibid. 666. dant soni-
tum. Id. 12. ibid. 130. reclloare. Id. J 2. ibid. 563.
depooere. Id. 7. ibid. 796. pictum. et 8. ibid.
93. fulgent. Curt. 111. 2. 5. leva. — Scuta ex
viminibus meraorantur apud Fronlin. 1. Stra*
teg. 7. 6. Spartaco copiiique ejus scuta ex vi-
mine fuerunt. V. Sail. 4. Bisl. fragm. 22. flriis.
el cf. Fior, Z.20. — Scuta gladiit, aut bastis fe-
n-re, in contione militari signum est ira et dolorit:
at illidera genibus, latitia et plausut. V. Liv.
28. 29. et Ammian. 15. 8. 15. el 25. 3. 3. —
Scuto irapooebantur, qui duces teu imperatoras
eligebantur, lam apud Romanoi quam apud Gras-
cos. Toe. 4. Bitt. 15. et Ammian. 20. 4. 17
Per scutum, per oeream eegre aginavi legitur
apud Pelron. fragm. Tragur. 61. Burmann.,
quod Fr. Orioliut io Coll. O'putc. di Bologn.
T. 1. p. 123. legend, putat per sooton, per ocrem
etc. h. e. per tenebras (oxotoc enlm tenebra),
per collium aipera agre fettioavi.
II.) Translate est auxilium, presidium. Cie.
fragm. or. pro Tall. 18. (edente A. JUaio in
Clati. duct- T. 2. p. 353.) Sed no quoddam
scutum dare in Judicio viderenlur its; quot pro-
pter bac arma in Judicium vocavisseoL Fior. 2.
6. circa med. de Feb. Max. Iliac Iliad ex po-
pulo, ut Imperii scutum vocaretur. Similiter Liv.
3. 53. sub /In. Scuto vobis magis, quam gladio
opus est, h. e. defeniione, seu propulsions in-
juria, quam illatione. Adde Pulgat. interpr. Sap.
5. 20. et Pt. 5. 15. Id. Thr. 3. 65. Scutum cor-
dis labor tuus. n. «. angor, qui cor operit et
opprimit.
Homonym. Quomodo differat scutum a cli-
peo, parma el pefia, V. in SCUTO M init., et
CLIPEUS in fin.
SCtTUS, I, m. 2. V. voe. prae. Init.
SCtBALON, I, n. 2. Apud Fegel. 2. Feterin.
19. 2. sijuibala pro teybala scribitur, sed ittud
glossema est. — Scjbaloo, oxu'^aXov, fax, Omus,
stercus. findician. in epist. pramiss. Mar cell.
Empir. Vesica icybalii, vel lapidibus par vlcina
loea meaotibus premeretur. Theod. Priscian. 2.
9. Scybalorum vero egerendorum causa prlmo
eoi cbalastico clystere compello. Qui si eootenll
fuerint, in lecundis acrioribus imminebo.
i SCYBlLlTES, a, ra. 1. oxu/SeXjTiis (subaud.
oivoe), genus vini in Galatia. Plin. 14. Bitt. nat.
9. 11. <80). Silligius legit icybe«l««; alii aliter.
SCYLAX, Scis, m. 3. «uXa{, calulus. Hioo
Scylax Inseriptui 3»t mlmus LaberiL Hujus me-
minit Kon. p. 491. 4. Merc, el idem est qui
Catutariui. V. Rilich. in Parerg. I. 158.
SCYLLA. a, f. t. 2xu"Uo, de qua F. etiam
in O.NOM.
SCYPHUS
I.) Propria *J l. Eit nomen scopull Broc-
tiorum In Italia, in frato Sieulo, in mare pro-
nuiiens, cujua ax adverse parte, b. e. in Sicilla,
est altar tcopulua aque periculoins, qui Cba-
rybdii dicitur. (r.CHARYBDIS et SCYLLA In
O.MOM.) Seneca Ep. 79. Scjllam taium esse, al
quidera non terribile navigantibus optime seio.
— Ei duobus bis icopulis orlum est vulgatum
lllud proverbium eujus lamen auctor incertui
est : Incidit in Scyllam cupieos vitare Cbarybdim ;
et de iit dicitur, qui volentet parieulum minus
evitare, in msjus ineiduot: fuggir I' acqua totlc
le grondaje, o eadere dalla padella ntlla bra
ce. *f 2. Est etiam nomen berba nobilitsim-v
a genere bulborum. Colum. 10. R. JR. 374.
V. SCILLA-
II.) Translate a priore ex bisee signilicationi-
bus. Sidon. 7. Ep. 9. Primum tamen noste voc
par est, ia quas me obloquiorum icyllas, et }*
quos lioguarum, ted bumanarum, latratui quo-
rumdam vos iofamara cooanlum turbo conjecerit,
SCYLLJEUS, a, urn, adject. SxuVXaloj, ad Scjl-
lam pertinent. Translate periculosut. Ambros. 2.
de Cain et Ab. 10. — Item Scyllal eanes, Bit'
ronym. Ep. 125. el Scyllaum ijlud aria alieni,
Cic. Sext. 18. F. ONOM.
SCYLLlTlCOS, a, urn. F. SCILLITICTJS, a, um.
SCYMNOS vel eevmnus, i, m. 2. oxu'uvo; Xeov-
tof, eatulus leonis, Uoncino: Grata vox. nam
oxupivoc est a xvuv, eatulus. Lucret. 5. 1036.
At catull pantberarum, scjmnique, leonum Un-
guibus ae pedibus jam turn monuqu'e repugnant.
— NB. 'Ue eogoom. B. F. 0>'OM.
SCYNlPHES. F. CIMIFES.
SCYPHOLUS vel scypulus, i, ra. 2. deminut,
a seypbus, parvus tcypbui, bicchierino, cxu'f co».
De parva lampadeusurpal Paulin. Nolan, carm,
26. 463. bis scypbulis incerta relucenl Lumina,
quum fert fetta dies. h. e. parvis lychnis. F.
CANTHARULUS.
SCfPIJUS, 1, m. 2. (oxu'poc) Olim et tcyfut
seribebatur. Falerian. apud Trebell. Poll. Claud.
14, 4. — Seypbus 5 '• Est VB » polorium el io
convivio et in lacrit locum babens, ppculum, pa-
tera, cyalhus, crater: a Graca voce allele, qua
foitasse est a x&foc, vas quoddam concavuro. Far-
ro Sat. Menipp. p. 91. Oehl. Seypbus caio-do-
litus artem osteniat Menloris? Cic. 7. Fam,
21. Illuseras beri inter tcyphos. trap' o'vov. Mat'
tial. 8. 6. Hie seypbus est, in quo mitceri
jussit amicis Largiui decides, et bibit ipse, me-
rum. Borat. Epod. U. 33. Capaeiores affer hue,
puer, scypbos. Id. I. Od. 27. 1. Natis in a-
sum latitia scypbis Pugnare, Thraeuin est. Zi>
bull. 1. It. 8. r'agious adttabat quum seypbus
ante dapes. Farro apud Gelt. 3. 14. Seypbus ar-
genteue. -Perron, fragm. Tragur. 62. Burmann.
Scypbi uroales plus minus. Firg. 8. d£n. 278.
Et sacer implevit deitram seypbus. ocyus omnas
In mensam lati libant, diroique preeantur. Ubl
Serviut: Legiiur in libris aotiquit, Berculem ad
Itaiiam iigoeum ingens poeulum attuliste, quo
utebanlurin saerit: quod oe carle coniumeretur,
pice oblitum serrabatur: eujus magnitudinem et
religionem simul signifies t dieendo: Et taeer im-
plevit deitram seypbus. Scypbo prator io anno
temel vino libabat: oeque boc tine sacra fiebanti
Hae Serviut. Adde Fat. Flacc. 2. 272. De tcy-
pbo Berculit Slat. 6. Theb. 531. et teqq. verba
facit: el Seneca Ep. 83. a med. Aleiandrum tot
prajlia, tot Oumioa, tot roarla lutum dimiserunt!
inlemperanlia bibendi, et llle Herculaneut ac fa-
talit scypbut eondidit. Lipsiua ex Athenoso ad-
scribit, Bceotios primum magoos quosdam argen-
leos icypbos fecisse, quot Hereulaoeot vocabant,
quia Hercules llle Bceotlut otui fuerat. nam Her-
culem epulandi cupidisslmum fuitta: ejus ex-
emplo morem obtinuiste, ut libantet nihil In ea-
lice vini relinqucrent F. CANTHARDS. — Po-
nitur etiam inter donaria. Plin. 34. Bitt. not.
4. t. (141). VldemiM et Roma tcypbot a ferro
dlealot in templo Martis Dltorit. Adde Intcript,
apud fiem'er. n. 1891. «| 2. Bit etiam ns
aquarium. Itid. 20. Orig. 6. 5. ^3. Pragnan-
ti, ui ajunt, teoiu, poeulum cum infuto reoeao.
SCIRIUS
Cit. I. Tuic. 40. 97. Tadit in eumdera careerem
•tque In eumdern ptueii post annii icjpbum So-
Craiea.
SCYfilOS, s, um, adject. Sxiipioe, ad Sejrum
Imulam pertinent. V. ONOM. Iliac Scyriui la-
pis, genui puraicis, breccia di tciro. (Y. Corti,
delle pietrc ant. p. 140.) Plin. 2. Bill, not.
103. 10S. (233}. Scjrium Upidera quamrit gran-
dem innalare, eumdemqua eommiautum mergi.
Adda 36. ibid. 16. 26. (130).
SCSTiLA vtl icilila, as, el teytale, at, f. 1.,
et iculale, !», a. 3. oxvraXig ^ I. Grace inter
alia e«t flaggllum, lorum, rel babena • carlo:
Besych. ZxoraXai, (la*Tiipicu xat eu' tffsrcxai
«Xat xai" efecov 11805-. fi.a1SM.1a, Xipoi. Lalioa
quoque ale appellat Liv. 38. 29. babenem fun-
da, qua circumacta torqoentur globou taia, la
coreggia delta frombola. Ita Forctllinut lnter-
pretatur banc Tocem apud Liv. he. eit., quern
P. Id 9CUTALB: alii aliter, quorum interpre-
tallonem babe* (bid. «| 2. Eit item genu* epl-
i\a\m teereliorlt apud Laconei, quam jcribebaot
In membrane, Tel loro, mper aureulum ipirso in-
star eitento, deiode erolulum lorum mittebaot
ad eum, qui contciui «ral: a quo runut circa
param turculum etrcumvolrebatur, apparebantque-
Tarba prim deicripla, quae parern lurculum non _
babentl, fieri nullo modo poterat ut legerentur.
Earn ratioaem Gtll. 1?. 9. eccureliui persequi-
tur. Anson, epitt. 23. ■ 23. Tel Lacedamoniam
icytalen Itnitare, libelil Segmina Pergaroei teretl
clrcumdata ligno Parpetuo Inicrlbent versu : qui
deinde tolului Nod respondents ipano dabit or-
dine formal, Donee eooaimllii llgni replicelur Id
orbem. Nepos Pautan. 3. Id poitquam Laee-
dasmooll reaelveruot, legaloi ad eum cum icytale
miierunt, In qua more illorum erat scriptum,
etc. *I 3. EH etiam tcytalc lerpeoi ianta (ut ait
Solin. 27. circa med.) prwfulgeni tergi varlete-
te, ut notarum gratia videntei retardet: et quon-
iam reptando pigilor ett,quoi aisequi non quit,
miraeulo lui capiat itupemei, In hoc tameo iqua-
rnarum nitore biemalei eiuviai prima ponlL La-
can. 0. 717. El icytale ape nil etiam nunc sola
pruinii Eiuviat positura luai. Salmat. in Ex-
ercitat. PUn. p. m. 330. oegat earn tergi rarle-
aaiera in scjtale, et in eenchri veram eue aue-
ril leslimonio Lucani ibid. 712. *J 4. Le-
gebatur ollm apud Colum. 6. R. R. 17. Mm
araneui, quem Graci okutoXtjv appellant, quam-
vit eiiguii denlibui etc De eo iDtelligit Bar-
duin. Mud Plin. 32. Biit. nat. 5. 19. {54).
Eadem via contra reneoatorum omnium moraua,
prirallm icjtalen, et anguei. Varum Id Colum.
•Ill nunc rectiui leg. pvjaXrjv.
BCYTAlICCS, a, um, adject. oxutaXixo;, el-
milii icytala.. Plin. 19. Bin, nat, 5. 23.- (08).
Cucumerum Grecl trie genera feeere: Lecorfl-
cum, lejtalicum, Bceotlcum. Theophratt. Hitt.
plant. 1. .7. & 4. eumdeo cucumer'em axiiaXi'av
rocat. .
SCYTAlOsAGITT/IPBLLIGBR, girl, m. 8. cw
TaXoT5|oJi?^aTOfc'po;, rot b jbrlda, a Grace voce
nittdX.il icjtale, b. e. bacului, Clara, et Lallnli
lagilla et pelligtr. — Scylalosagiuipelllger eit epl-
tbeton Htrcalls, apud Tertull. Pall. 4., quod li-
gnlGcat oli'a et lagittia armatam, et pells leo-
nine lodutura.
8CYTANUM. P. roe. leq.
SCYTATCM, I, n. 2. genai medicamentl, eea
tlrmures. Plin. 33. Bill . nat. 5. 26. (88). Cbry
(ocolla nlal rapuit coiorem, adduntur icjlatum
atque turbjitum: lla vocanf medicamenta tor- J
tare eogentla. Alii leg. ichalalum\ at SUlig. leg.
tcytanum.
SC^TH^E, Srum, m. plor. 1. Sxudai, pop. Scj-
thl*. V. plura de bit in ONOM, — Hinc Scytharum
tolitudlnet, proverb, apud Curt. 7. 8. 23. de re-
gione raita et parum cults, nam Scjrlbarum geoa
omnium loto 01.be Taitiasima eit. — Adjectlre
Scythes tmaragdi, apud Martial. 4. 28. V. SCY-
7 UICUS.
SCYTHlCA, ae, et
SCSTIIICE, ea, f. 1. V. roe. *eq.
SCSTHlCUB, a, um, adject. SxuWs, ad Sej- |
— 272 —
Ibai pertinem. 7. ONOM. — Hinc 5 I. Scythici
ipnes tunt imaragdl, JVarlial. 14. 109. Gemma-
turn Scjthicis ut iucaat ignibui aurum, Adspiee.
V. ejttid. loc. cit. In SCYTHJS et tocem wq.
•J 2. Scylhica herba, quas el Scylhica rel Scy-
thice absolute dicitur, Sejlbarum inventum eit.
Plin. 25. Hist. nat. 8. 43. (82). InTeoere berbai
et unlvenas gentei: Scyibla primum earn, qua;
Serlbiee vocalur, circa Besotiam (.SUlig. Mseo-
tim) naiceoi; prsduleem aliai, utilinimamque ad
ea, qua; ipaimata (SUlig. ailbmata) TocanU Ma-
gna et ea commendatlo, quod in ore earn ba-
bentei famem lilimque non lentiunt. Idem prat-
•tat apud aoidem bippaee dicta, quod in equii
quoque eumdem efTeetum babeat: traduntque, bit
duabui berbia Scjtbai etiam In duodenoi diet
durare in fame sitiqoe. Bae Plin. et 26. ibid.
14. 87. (146). Scjtha rulnera Scylblca curaot.
Adde ibid. 5. 15. (28.); Item 27. ibid. A. i. (1.),
ubi tradit, Sojtbioam berbam a Maolii paludibui
in toto orbe ported.
SCYTIirS, Idle, f. 8. mulier Scjtbici. V.
ONOM. — Hinc ita etiam Tocatur 'emaragdui. \
nam, ut alt Plin. 37. Bill, not. 6. 17. (65).,
noblliuimi imaragdorum toot SCTtbiei, ab ea
geote, In qua reperiuntur, appellati. Capell. 1.
p. 18. Diademe, cui oeqae ScytbidU (h. e. gem-
ma Scytbidii) fireta, nee eerauniornm Tibrani
fuiguramque lumen, ,nee flueticolor bjecinlhl
credebatur abeiie.profunditai.'Verum ibid. p. 20.,
ubi ioquit: Duarum gemmarum emaragdui una,
SoytbU altera: iaip'u tenia Tocatur. imaragdum
a Scytblde dittioguit aliqtiatanui, fortaua ob di»
Terium gradum ririditatli, ita ut menii Majo ima-
ragdui, Scjthlt rero April! reiponrteat. (Cf. Sopp.
ad b. I.) V. Tocem praced.
SCfTlOA. r. SCOTICA.
SCYZlNOM, I, n. 2. Tinl genui. P. ITA20-
MEL1S.
SE
SB eit I.) Pronomen ; II.) parlleula indeclloa.
bllii; III.) Note in monanienyt.
I.) S3 pronomen. V, SOI.
II.) St ptrtlcula IndecllDabilla — 1.°) Bit
prapoiitio, et idem relet ac line. Porro boc lenra
etiam se,d pro le Kripiere, ei prieea coniuetu-
dine addend! d multie voclbue, ut dictatored,
altod marid in eolumoa roitrata Duillii tpud«jj
Qruier. 404. 1. V. (nllium littera.tf, Paul. Diac.
ei Festo, Sed-pro line luveoiuntur poiu'iise anljqul.
V. BED' et SCAD. Oecifrrit auiem — 1 a) Sepa-
rata eum Ablaliro, apud retarea. Fragm. leg.
XI I. Tab. apud Cie. t. Legg. 24. 80. ast im ^
CVM !LLO SIPSIIHI VHSRBVI 3K fBATDI ISTO. A-
Hud apud Geit. 20. 1. ad- fin. u plvs miktiv*
sfcviRVHT ib FB4VDS bjto. Pet. PUbiicU. apud
eumd. in Pablica pond, eti qdabqvbtvr is dolo
m. h. t. line dojo malo. Ita Scalig. In rolgatii
eit sedulum. Fragm. tab. aen. apud Grufer. 509.
lirr. 20. cam ncvyiAM bii ixo bratdb ita aOLTRO.
Adde apud eumd. 508. lin. 1.7. — 5) Conjun-
cta Cum -oominibuj et verbli, qulbul praflgl-
tor, additl litt'eri d ante vocalia, nil! t eiteratur,
et fer.o divisiooem et aeparationem lignifieat: lie
ircordia, compoiita, ut Fetto videtur, ei se,
quod ell line, el cor, cordit; unde tecort, aut
•ocori (cf. tobriue), sedilio, lecurtu, sudui, sol-
vo, tecedo, seduco, tedeo, segrego, tejungo, stli- '
go, tevoco etc. — 2.°) Aliquando eit pro tcmit,
ut in telibra, temodiui. V. Parron. 5. L. L.
171. M3v.il. — 3.°) Aliquando pro tec, ut Id
levir, tedigilus, temettrU. — ' 4.°) Bit etiam
adrerbium pro leorium, ut le quamqvc prose-
onum quamque, apud Feit. poll 5epulcrum. — ,
6.°) Se pro si, ita ut ordine Htterarum defenda-
tur, eibibet gloisa te non quiverit: si non poterit.
ita Loewe In Prodr. Corp. Gloss. Lat. p. 422.
III.) Si note In monumentii occurrit, et eit
sepulcrwn, apud OreM. in Jmcript. n. 4400.
at 4428.
SECABUITAS
SGAPSB, idem ac tepse, b. e. ie Ipie. Jul.
Paler, reg. gest. Alex. Jtt. (edente A . Maio) 2.
18. dementia ma leapie lie et beneficiil com-
mendavit, ut etc.
SBbACBARICJM vel lebeeiarium, Ii,n.2. (ae-
baceui) illumioatio, qua fit cum lebaceii. Hinc
in plur. num. Sebaciaria facert in BiiHcit. del-
I'Instit. areheol. a. 1867. p. 15. et 33. et teqq.
SEB&LEArIUS vel lebaciariui miles, qui ou-
rara iiluminandi babet, rel poliui, qui nactu Tiai
urbii iebacea face perluitrat. Inter ipt in Bul-
let. dell'Inttit. arch. a. 1867. p. 24.
SEBACBUS vet tebaciui, a, um, adject. (10-
bum), qui ei lebo ett, ort <it&>oij{. Apul. 4. Met.
Tadli, lacernii cereii, lebaceii et eelerii noctur-
al luminii instruments elareseunt tenebra. Alii
tamen tebaceii rectiui accipiunt absolute pro lu-
eernii lebaceii.
SB&ADIA. P. SABAZIA.
SEBADlUS. p. sabazius.
SEbAlIS, e, adject, (sebum) tebaceui, apod
Ammian. 18. 6. 15.
SBBASTOnICES.b, m. t.ctj3actoyixii;,qui cer-
tamen Tjcit Neapoli in ludit Auguitalibui, lira
Se^asToc"; : a 2«pacTo'c, Augustus, et rixa'ea, rin-
CO. Intcript. apud Fabrett. p. 54. n. 3(2. et
Cud. 217. I. bbriab TBliBAB MOKODuaiAB (.uxori)
TI. CLATDIl OLAPHYB! CBORAVLAB ACT10NICAB ET
iBBAiTOKKAg etc. Cf. Storcelli, De Ml. Inter.
p. 109. ed. Rom. -
SEBAZlUS. P. SABAZIUS.
SSBO vel iero, at, are, a. I . (tebum) tebo obdu-
eo : voi ab euee, u-ro, videtur eue cl. Fwlanetlo,
pramiua llttera 1 pro adipiralioae, quod tebum
prius quam Oleum apud pauperiorei rulgo mi-
ls turn faerit ad lumioum mum, cTtaro'ta. Colum.
2. R. R. 22. Feriis autem ritui majorum etiam
ilia psrmittil, far piniere, facei incidere, cande-
lae tebare. Alii leg, tevare eod. teniu.
SEROSUS vel levosus, a, um, adject, (sebum)
»ebo abundans, oTsot<oJy/e. Plin. It. Bill. nat.
37. 86.(214), Medulla pinguii lie, quibus adept;
terosa cornlgerii; nervosa osia non habeniibui.
— NB. de cognom. B. y. ONOM. •
SfiBUM vel <evum, I, n. 2. Sebum, an te-
vum rectiui icribatur, noo facile diierim. 6 enhn
et v ralde cogoata aunt, et Invieem trantmutan-
tur. P . litleram B. At tevum, et etiam' tCEUum
eum dipbtbongo ae, videtur eiie forma antiquior.
V, Colum. ei "Pallad. loc eit. ; item fnten'pr apud
Orell. 3166. el" £d»'ci. £>iocl. 4. 49."— Sebum eit
oleosa et pinguii tubitantia, adipe tieeior, con-
qretlor et'magii compacts* fragilior etiam el igne
difiiei|im liquetceoi, cojui uiu praelpuuiln can-
delia biitriendo luinini : a rue dictum, nt all hid.
20. Orig. 9. 25., quail tuebum, qupd flue pin*
guedlnii boc animal ba,bel (P. etjam SBBO),
cte'ap (It. tei>o; Fr. tuif; Hiip. iebo; Germ. d.
Talg, d. Umchlitt; Angl. tallow, suet). Plin.iU
Hist. nat. 37. 85. (21 2 J Cornigera tero pingue-
icunt, non cornigera adipe. Colum. 7. R. R. 5.
circa med. Candeni lerum rulneri per ardentem
ladam initillato. Flout. Capl. 2. 2. 31. Quid
divitiar mot ne- op'rmat pbil. unde eieoquat
tevum tenei. h. e. adeo tunt opima, at murium
teri inde etcoqul pouit: quod eel dicer e sffluen-
let. Adde Paltad. 1. R. R. 35. I. et 40. 3., et
tlarcell. Empir. 16. Seren. Summon. 19. 547,
Proderit et reterii teri pilo lumpta tulilo. Id.
42. 19. tevumque ei amere ramo Eteoque. Pe-
get. 4, Peterin. I .' 8. Sebum bircinum. Id. ibid.
8. 2. caprinum et bubulinum. Id. &. ibid. 18.
1. taurinum. Bunui Seren. Sammon. 15. 270.
Driinum et tauri. fnicript. spud GruUr. 647.
6. el Orell. 3166. -tsvm lactAks bt idbgvlabi.
8BCABILIS, e, adject, (teeo) tejaticeio, lecii-
rui, lectilit. Lactam. Ira D. 10. ante med. Si
aipera et angulata sunt, et bamaia, ui poitint
cobarece, dividua ergo et leeabilia mnt. Auson.
'Eel. I. 7. nullique lecabHe tegman. Adde Hicro-
nym. in It. 5. 18.
SECAbIlITAS, (tit, f. 3. (lecabilii) qualitae
leu conditio ejus, qui leeari potest. Claud. Ufa-
merl. 1. Slat. an. 15. In Deo bujui lecibililalit
et localitatii partes el ipatie ent non diciruut.
SECALR
SfiCALE, Is, n. 3. Sicale iegitar In Edict.
Diocl. 1. 3. — Secale est trumenti genus, quod
Kin. 18. Hist. not. 16. 40. (141). Secale Tau-
rlol sub Alpibos asiara vocanl, deterriroum et
tantum ad arcendam faraem utile, fecunda sed
graeili stipula, nigrilla triste sed pondere prceel-
puam. Admiscetor huie far, ut mitiget amarilu-
dinem ejus, et tameu sic quoque ingratissiraum
ventri est. Nascitur qualieumque sdlo cum cen-
testrao grano: ipsumque pro latamine est — De
secall hae babet Pontedera in Op. post. T. 1.
p. 30." Secale In Italia antiquani nomenclsturam
retlnet: sero ad Roman os pervenit; ideoque in-
ter Romanas fruges non est inqairendum. et el.
Fee [op. cit. T. 2. p. 167.): Le sCca!* de Pline
etait-il bien le seigle des modernes?
SECALlClOS. V. SEGALICIUS.
SECAMENTUM, 1, n. 2. (seco) opus scolpen-
dl ant ineidendi arte confectom. In plur num
Flin. 16. Bist- nat. 10. 18. (42). Materiel, que*
abieti pulcberrlma, pieote ad fissile) scandulas
eupasque, et pauea alia secamcnta. h. e. opera,
qua ss sectlli ligno Bunt.
8ECANS. anlis, particip. V. SECO.
SECATlO, 6nit, f. 3. sectio. Prcecept. music.
(ei August.) apud A. Maium Nov. Coll. T. 3.
p. 133. Ipsa dua lines, qua ipsa secatlone fl-
unt, procul dubio linese sunt.
S5CATTJS, t, um, particip. V. SECO.
SECEDENS, entis, particip. V. voo. seq.
SECEDO, cedls, cessi, ceisum, cedere, n. 3. (se
et cedo) Part. Secedens I. 1. a. — Secedo est
j'en alter en se se'paront de, s'eloigner, se re-
tirer ; Uisp. apartarse, alejarse. desviarse, reti-
rarst; Germ, bei Seiie gehen, weggthen^ Angl.
to go apart, retire, withdraw, step aside, re-
treat, secede).
I.) Propria. *f 1. Generatlm. — a) Abso-
lute. Ovid. II. i!fet.186. secedit humumque EETo-
dit. AUi leg. iuccedit. Sueton. Tib. 10. Statuit re-
pent? secedere. Propert 3. 12. 21. Lei igltur Spar-
tana vetat lecedere amantei. scotlarsi J'uno d&U'al-
tro. et PUn. 3. Ep. 2t . Prosecutus eram Tiatico se-
cedentam. — b) Cum Ablat. ejus, a quo quis se-
cedit, et prapos. ab, de, aut sine prapos. Cic. 1.
Cat. 13. 32. Secedant improbi, secernent se a
bonis, nisi malls hunc loc absolute aecip^re. Pro-
pert. 1. 10. 4. Secedere a luiu. Plant. Cure.
2. 3. 2. fagite oranes, abite et de via secedite.
Ovid. 2. JSet. *S5. deque soo Jussil secedere
ccetu. Id. 3. ibid. 467. Secedere oostro eorpo-
re. — e) Cum Aecui. ejus, ad quem quis se-
cedit, et prrcp. ad. Liv. 45. 36. Secedere ad de-
liberandum. Sueton. Ifer. 15. ad coosultanduro.
Sail. Cat. 20. In abditam partem adium seees-
sit. QuintU. 3. 1. 17. Quum in Insulam seces-
uisset Tib. Ca«ar. — d) Cum adverb, rootus
ad locoin. Kaut. CapL 2. 1. 23. Secede hue
jqoo jam, si videtur procul, ne arbitri dicta
nostra arbitrari queaot. "% 2 Speoiatim in re
slvill de aecesslone dicitur, et idem valet, quod
ileScio, ribellarii. F. SECESSIO- Liv. 7. 40. In
Sacrum mootero aecesseront. Sail. Cat. 34. a
■med. Plebs a patrlbus secesslt. Kin. 1 5. Bist
.iat. 10. 15. (37). Quum plebs secessisset in Ja-
uleulum- Seneca brevit. vit. 13. Quod plebs eo
sgcessissel. At Forcellinus bujus paragraph) *)-
«ropla Iranslatls artsoripsit.
II.) Translate. 4| I. (ieneralim. Seneca Ep.
1 17. ADlequam ego incipiu secedere, et alia parte
eonsldcre- h. a. diseedere ab illorum sententia,
at ditcedere in alio omnia, et Ep. 25. sub fin.
Tone pracipue in te ipse secede, quum esse co-
gens In turba. ritirali in U stesso. et Gell. 2. 12.
Secedere a commani mak> eif i talis, el Propert, t.
10. 9, a luiu, Ca'ull. 64. ISO. a fesso secedant
corpora tensus. Cuintil. I. 12. 12. Secedere ad
•lllora. ritirarti a comporre. at 10. 1. 91. Qnid
(amen bii ipsis ejus operibus, in qusjuvenis le-
To*. IV
— 273 —
cesserat. Alii log. successerat. ^ 2. Speciatim
est disto, remotus sum. Kin. 2. Ep. 17. ab init.
Villa decern et septem miilibus passuum ab urbe
secessit. Ovid. 6. Fast. 379. Bt quantum a sum-
mis, tantura secessit ab itnls Terra. Claudian.
Epilh. Pallad. et Celer. 62. qua sic Impervia
fama Secessit regio, quo non etc.? *J 3. Item,
per euphemisraura, est mori. Inicript. apud Gru-
ter. 1059. 6. in Bullett. dell'Istit. Arch. a. 1870.
SECENA, a, f. 1. (seco) culter, aut aliud In-
strumenturo secando aptum. Liv. Andr. com. 2.
Cf. Bibbeck Coroll. p. VII. V. SACENA.
SfiCERNENS, entis, particip. V. voc. seq.
SECERNO, cernis, crSvi, cretum, cernere, a. 3.
(se et cerno) Secernier, pBragoge pro secerni,
apud Lucret 3. 263. — Part. Secernens I. c.j
Secretus I. 6. et in iln J 5ecemeniJuj I. a. el II.
1. o. — Secerno est oeroendo separo, semoveo,
sejungo, discerno, divido, aitoxpivu, a'f-optjoi (II.
cernere, separare, dividere; Fr. separer par le
triage, trier, mettrt a par', siparer ; Uisp. se-
parar, apartar una cosa de otra, entresacar,
escoger ; Germ. afc-ausJOndern, aft-ausscheiden,
trer.nen; Angl. lo put asunder or apart, se-
ver, part, separate, distinguish, secern).
I.) Propria. — a) Cum Accusative Lucret. 2.
729. terras ac mare totura Secernunt. Varro 2.
B. B. 2. a med. Arietes, quibus sis usurus ad fetu-
ram, bimeslri tempore ante secernendum el largius
pabiilo eiplendum. Ovid. 6. Met. 55. Tela Jugo
vincta est: stamen secernit arundo. Id. 3. Fast.
127. Secernere pares centum denos in orbes. h. e.
distinguere, dividere in decern decurias. Liv. 7. 16.
partem prads in publicum, mettere a parte, ri-
serbart^'t Borat. Epod. 16. 63. plffi secrevit
liitora genti. h. e. selegit et piis hominibus babi-
tanda dedit. — 6) Cum addito Ablat. ejus, a quo
quis secernltur, et prap. ab. Cic. i. Cat. 13.32.
Secedant improbi, secernant se a bonis. Borat. 3.
Od. 3. 46. qua medius liquor Secernit Europen
ab Afro. Lucret. 5 448. Secernere a terris oa-
lom. Ovid. 1. Met. 23. calum ab aere. Liv. 41.
3. Inermes ab armatls. .Sueton. Aug. 44. militem
a populo. — Item Part, prater, pas*. Farro 2.
B. B. 2. ante med. faciendum quoque sapta
secreta ab aliis, quo incientes teeludere poaslt.
Id. ibid. 1. 18. Secret! mares a feminis. Cic.
9. Nat. D. 31. 55. Ilabeol suatn spba-ram stal-
ls inerrantes, ab atberla conJaDCtiona seore-
tam et liberara. Id. ibid. 55. 137. Secretus socua
a rellquo elbo. Lucret. 2. 912. manus a no-
bis. Liv. 6. 25. Secretl ab alils ad tribunos
adducuntur. — c) Item cum prap «. dt. Id.
35. 14, extr. Quod e grage se imperalorum velut
ioastimabilem secrevisset. h. e. nun.ero impera-
toruro exemisset. .Sueton. Aug. 94. Secernere u-
nuro f compluribus. Id. Galb. 18. monlle ei
omnl gaia. Seren. Sammon. 27. 501. lympha
interens vitlo gliscente tumescit, Escernens rai-
eeram proprio de viseere pellem Ik. 8. dlvellans.
— d) Poetice sine prapos. Ovid. Beroid. 18.
125. Ilei mibi! cor animo juneti oecornimur nn-
dis? iVem«ian. Cyneg. 394. pulvera puras »e-
earneve fruges.
II). Translate. ^ I. Generatim. — a) Cum
Accusatlvo. Cic. 4. Cat. 7. 15. Ilosce ego homi-
nes esciplo et secerno libenter. — Passive. Id.
Top. 1. 31. Non satii acute, qua sunt oesar-
nenda, distinguit. — 6; Cum addito Ablat. rei,
a qua quis secernitur, et prap. ab. Id. Ar/Ac.
25. 05. Secerni blandus amicus a vero at Inter-
noici potest. Id. 2. Orat. 84. 341. Secernimus
tertium genus a prisceplis nostril. Id. Sail. 1. 3.
Quaro, cur me a ceteris clarissimis viris in boe
officio secernas. Id. I. Off. 27. 95. Venustas el
pulcritudo corporis secerni non potect a valitn-
dlne. Liv. 4. 67. Secernere sua a publicis consillij.
Quintii. 1. II. Ii. ipsaro pronunclaliooem ab
orator*. Id. 2, 15. 3. dleendi faculiatero a majore
vita laude. Sueton. Ifer. 19. hsc a probrii ac
soeleribus ejus. — c) Poetice cam Ablat. sine
prapos. ^oraf. I, Od. i. 30. rae gelMum nemus
Nvmpbarumque laves com Saijris eborl Secer
nunt populo. distinouono. et Art. P. 397. Pis-
bliea privalis secernere, sacra profanii. Id, I.
SECERNO
Sat. 3. 113. Juslo secernere Iniquum. et ibid.
6. 63. turpi honestuui. ^ 2. Speciatim est ell-
go, seligo, oirsx^e'i-ouii. Cic. 1. Alt. 16. 3. Se-
cernere frugaliuimum queTiqae. ^uelon. Vitell.
2. minus idoneos se.natores. — Hlnc Part, pra-
ter, pass,, cujus eiempla retulimus,
Secretin, a, um, adjectlvorum quoque snore
occurrit; unde Comp. 5ecrets'or I. 2. etll.,1.;
Sup. Secretissimus I. 3. '
I.) Propria. % i, Generatim. Varro 9. L, L. .
38. Mull. Singularibus et secretli vocabull) ap-
pellare aliquid. Id. 1. B. R. 54. 2. Uva electa
in secretam corbulam conlrudalur. in torbelto
a parte, et Liv. t. 53. Secretum imperium ha-
bere. «| 2. Speciatim est solitarius, desertus, se-
motus, abditui. Borat. 1. Ep. 18. 104. Secre-
tum iter, solingo, romito- et Art. P. 298. loca.
Virg. 6. Jin. 477. arva tenebant Ultima, qua
ballo clarl secreta frequenlant. et 8. ibid, 609.
natumque in valle reducta Ut procul egelido se-
cretum In flumioe vidit. solo solelto. et Martial.
7. 32. Secreta quies. h. «. qaasita procul ab bono-
ribus et foro. Seneca Ep. 91. ante med. Inva-
dil temperantisslmos morbus, validlssimos phthi-
sis, secretisslmos tutnultus. ritiralissimi, i piv, to-
litari. et Tac. Agric. 38. Proximus die) faclem
victoria latiu) aperull: vastutn ubique silentium,
secret! eo|le», fumantia procul teeta. solitari, ab-
bandonati, nollo hostium apparente. Petron.
Sat. 100. Ul super coosiralum navi) oecupare-
mini secret! priinum locum. Tac. 11. Ann. 21.
Vacui) porlicibu) secretus agital. f^trintif. 11. 1.
71. Loeo-celebrl, secreto. — Neutr. plur. abso-
lute. Tac. Germ. 41. Pars Suevorum In secra-
tiora Germanla porrigitur. V. infra 5ecretum, i.
— Poetice loco adverbii dam, secreto. Virg. 4.
JSn. 499. Tu secreta pjram leoto interiore iub_
auras Erige. Borat. 2. Sat. 8. 78. Stridere se-
orete diviaos sure 3usurros.
II.) Translate, f 1. Secretus est occultus, mi-
nime ootui, arcsnus, iterate-, ocsalto, arcano,
aVo'pp'ijTot. Ouid. 7. Met. 438. carmen Auii-
Uare eanlt, aocratasque adJocat arias, k. t, ma-
gical. Petron. Sat. 128. 31 menioat U'mot al-
ius babet, aa forte gravalura Sscutiat gramiuro
secrati coaiz'ivi auri it ibid. 3. Quoniam a mas
bonam monism, aon ftaudabo ta arte secreta.
Lucan. 1. 599. qui fata deum oscrataque _ car-
mlna eervaat. n. t. Ilbros Sibjlllnos. Qtsintil. I .
1. a med. Spii'ola sseroUl at familiares. et ibid-
ad fin. !Q'.6rprs!?.tiondm lingua aacretiorls, quas
Graci yXiioaae, vacant, 8dioeare. h. e. a vulgi
secsu rsmotiorls. Tac. 4. Ann. 38. Secretl ser-
raones. n. *. t)H?ati. Martial. 1. 67. Secreta
quara carmlna at rcdas ouras. h. e. raposlta, la-
tenlia, In vulgus noadura edita. Id. 3. 77. Ne-
acio quod :!oraacbl vitium oecretius esse Suspi-
eor. Id. 8. 15. Hos quoque oesretos meinoiabit
Soma trlutnphoe. h. 3. sine ulla porapa autosten-
tatione actos laarsa 50lum Jovi Capitolioo mlssa-
Plin. 1. Ep. 9. Audai bac, non tamen improbi,
quia score'.* cootentlo. QuintU. 2. 18. 4. Est ali-
qols ax iserst!) 2'udils fruetui. Id. 12. 2. 7. Se-
ctato dbpalsilonaa. Toe. Agrie. 40. Liberlus es
soeritloriisi!) mtnlstariis missus ad Agricolam .
de' pi*i jsD^IdenK et Martial, 5. 5. Et secreta
duci3 podtofa 30358 Hcot. s secrtti. — Absolute.
Pubtii. Syr. 033. ESfllaa aaltan* Sn secreto, pajol
cogSlal. "J '55. Itam eslaaSiu, attains. QsUntU.
9. 3. 5. 4 r !gnr3 SSersSa OS o«5ra 7algas8m usum po-
»lla, Idooqcj aajls nobibs, ut novitate aurem
ascitant, !=a sepia sallsat -^ 3. 3t probibilui,
privotus, euia AblolSvo r.nt iJisa GeneUvo. Lu-
cret. I. 194. Wso pcr?o saerota cibo aatura anl-
mantum Propagara gsnos posslt TStamqua luerl.
Id. 2. 841. Sad aa forta pules solo epoliala co-
lors Corpora prima mansre. otiam secreta tepori)
Sunt, ac frlgorls omnloo' calldique vaporlt.
5scretum, i, sing. 6t Secreta, Oram, plot,
n. 3. abjolute, aubstaatlvorum more, locu* remo-
tus ab urbe et frequentia h«minum ( tectum,
rus, ritiro, luogo tolinao, villa,
I.) Propria. •}. 1. Generalim. The. 14. Ann.
63. Augoslus Agrlpps Miir'enanja »ecretum per-
mlsit. Plin. 2. Ep. 17. Altum abditumuue «e-
85
SECERPO
cretum. id 3. Ep. 1. Quam pulcrum illud, quam
dulce secretum! Quintil. declam. 17. 17. Sacra-
tuin solitudinernque captare. Lucan. 3. 313. la-
crimas civilibus armis, Secrelumque damus. h.
t. secessum, receptaculum. Virg. 6. JSn. 10.
fcoireodaque procul secreta Sibjllce. Borat. 2.
■Sa!. J. 71. ubi se a vulgo et scana in secreta
reraoranl, etc. Pheedr. 4. 24. Slmonides, Victo-
rii laudes cuidam pyctra ul scriberet, Certo con-
dixit pretio: secretum petit, h. e. secedlt in locum
icmoium scribeadi causa. Id. 3. 10. Seductui in
•ecretum a liberto »uo. Iralto in disparte. et
Plin. 9. Ep. 3;s. Locus ipse quietem secrelumque
perdebal. la soliludine, il tilenzio. et Tac. Agric.
3W. ad fin. de Domiliano Talibus curia eier-
Citus, quodque sava cogitatiooia indicium erat,
secreto auo satiatus. del suo riliro e de'suot
lecreti pensieri. Sic Quintil. t. 4. 5. Grammatica
aecessaria pueria, jucunda aeoibua, dulcia seore-
torum comes, de' ritiri e delle villeggiature. —
•fecretum peteie, secreto colloquendi copiam
petere, dimandare udienza in secreto. Sueton.
Tib. 25. in /in. Secretum peteotl, non Dial ad-
bibilo olio Druso dedit. Tac. 2. Hist. 4. Pelito
secreto, fulura aperit. Adda Plin. 1. Ep. 5. a
med. «f 2. Speciatim secretum eat Ipsa com-
mo ratio in secreto loco, la star solo. Ovid. lie-
roid. 21. 21. Moi ubi aacreti longi causa optima
aomo.ua Credibilis tarda desinit eaaa mora etc. Tac.
13. Ann. 18. Crebra cum amicia secreta habere.
n. e. cstus.
11.) Translate arcanum, rei occulta, quam ta-
eili apud not servamus, secreto, arcano, et'itop-
P'tjtov. Petron. Sat. 21. TJterqne nostrum reli-
giosisslmis juravil verbis, later nos penturam
esse tam horribile secretum. Id. ibid. 20. Peri-
culoaum est alien is intervenire/ sofiretis. Plin. 1.
Ep. 12. Quin etiam<uiof quamquam«omn|t se-
cret! capacissima, digrediebatur. Seneca Ep. 83.
a med. Secreta continere. Plin. 14. Hist. nat. 22.
28. (141). animi proferre. Tac. 4r Ann. 7. extr.
prodere. Id. 6. ibid. 3. omnrumi. rlmari. et 4.
ibid. 0. a med. Secretorum particeps. Idi Germ.
9. Lueos ac nemora consecrant deorumque no-
mlnibua appellant secretum illud, quod sola ra-
Ter.entU vident. h. e. lncomprenensibilem numj;
oia vim. Seneca Uippol. 884. Verberum vi se-
creta mentis eitrahete. Tac. Germ. 1°. Littera-
rum secreta virl par iter ac femina Ignorant. Pal.
Itlax. 1. t. n. 13. Secreta clvilium aacrorum.
Val. Place. 3. 200. Opheltem fans sonantem,
Qua atomacbl aecreta ferlt. h. e. lotima et vita-
— 274- —
tabo: neque mea quldem Opera unquam nlhilo-
minus propere, quam potest, perjbit. Kin. 3. Ep.
20. a med. Quotocuique eadem hoaestatis eura
secreto, qua) palam?
SECERPO, pir; pai, plum, pere, a. 3. aeoraum
carpo. Vox a Leiico eipuogenda; occurrit enira
tanturflmodo In Not. Tir.'p. 145. Sunt t^men,
qui leg. apud Hieronym. Ep. .131.
SECESPlTA, as, f. 1. f 1. Eit genus cultri io
ancriOciis adbibitum, fortassi t stca -;i>:ita2lri, spa-
tba, gladitia. De boc Festus p. 348. i. .Si'.'., "«-
ceipitam esse Antiatjua Labco ait cultrum ferreum
oblongum, manubrio eburneo, rp,tundo, tolido,
vincto ad capulum auro argentoqire, flium clavia
aeneis, sere Cjprio: quo Flamiues, flaminica
sirginea ponlificeaque ad sacrificia utuntur. Ser-
vius ad. illud Virg. ^Mn. 262. stellat^a iaapide
fulva Eoala: eamdam descriptionem habet, di-
ctamque eaae aecespitam a secandb. et Paul. Diac.
ei Ftsto p. 330. 9. Mull. Secespilam alii -ecu-
rim, alii do'labram aeocam, alii cultellum esse
putant. Sueton. Tip. 25. ad fin. Nam et Inter
pontlQces sacrificanti aimul, pro secespita plum-
beum cultt'um subjiciendum curavit. ^f 2. Pergil
Fejtus ibid. Eadexn alias dicitur, qua in sacrario
utuntur. sacraria namque in. templis reticulo ae-
neo oiim saspiebantur : in. quo tubae relicice aunt,
per guas manibus sacra, t^ngere licet. "Est boc in
templo lions Des : tedfet aliis in locis: et aunt
velut repagula, qusedam. Ita secespita dicuntur
duobusmodis. Hasc Festus,
i SECESSlO, .onis.-f. 3. (sec^edo) diaoesalo, re'bei-
aua in aliquem locum sccretiorem et minus fre-
quetitem, a'va^oip-ijoic (It. partenza, ritiramen-
to; Fr. action Se se retirer, dfe »b tiparer, d' al-
ter 4. V icarty relrtite ,' v IHsp. la action de re-
tirarie , aparlamiento , separation; Germ. d.
Ab&itsgehen- Angl. a retiring, withdrawing,
going asid or apart, secession). "
I.) Proprie. % \ r (Jenefatim. Cic. Mar. 24.
49. Mcealos amicoa, obae^vatiooes, teatiBcationet, J
seductiones testium, secesaioneni aut6cripcprum
aoiruadvertebaoL ^ 2. Speciatim' de actu, quo
pleba Romana, quum a patribua defecisset, ag-
mine' facto, alio bostiliUr cpncesslt; bine Inter-
dum sumitur pro defectione, difisione populi aut
AierciUia in duaa plureave partea. Varro 3. L. L.
81. Mull. Xrfbuni ptebei, quod et tribunia mi-
lium p^rimum tribuni ptebei fact! qui plebem de-
fendereot, In secessions Cruatumerina. Cic. 1.
repu&fc 40. 02.. Sacesslouet plebel. Liv. 2. 32.
Plao auctor eat, aeceaalooem Tactam ease in Areu-
lia. Captll. 9. p. 302. Sec'retla aanctiorlbua ala- I tinum. Cic. Ligar. 0. ad fin. Secessionem tu
mnatua. Maximian. 5. Eleg. 95. Coascia aecreti
aemper fidlssima nostrl. fulgat. interpr. Prov.
20. 27. Secreta invcaligare. Id. Job 11. 0. osten-
dere. Id. Amos 8. 7. revelare. Id. I: 45. 3.
Arcana aecretorum.
Secreto, occurrit etlam adrerbialiter et eat
seonurn, aeparatim, separatamente, in dispar-
ts, xaT'i'Siay.
I.) Proprie. Liv. 3. 30. Impotentibua inatructl
eonsiliia, qua secreto ab allia coquebant. Justin.
8. 4. sub (in. Secreto audltx utrseque legationea.
Afran. apud Charis. 2. p. 190. Putsch. Idcirco
hsBo agere tecum aecreto volul. Plaut. Aulul.
2. 1. 14. Eo nunc ego secreto te hue (oral seduii,
ut luam rem tecum bic loquerer familiarrm.
Seneca Ep. 10. Quum vidiaaet addlescenlulurn"
secreto ambulantem, interrogavit, quid lllic solos
faceiet. Cic. 7. Ait. 8. Ab hora octava ad vespe-
rum aecreto oolloculi aumui. in disparte. et Sail.
Jug. 9. ad fin. Laudatum pro contWe Jugor-
Ibam in pratorlum abdutit, ibiqae secreto rao-
nuit, uli etc da solo a solo, et Plin. 10. Hist.
nat. 42. 09. yt). de avib. Oocemur (iooui) ae-
creto, et ubi nulla alia vot miaceatur. Petron.
Sat. 28. In aurem allquid aecreto dicers. Cic.
1. Fam. 26. Secreto boc audi, tecum habeto, ne
Apella quldem liberto tuo diierls. tu solo, t
non allri,
II.) Tranalate eat occulta, clam, secreiamente,
»n secreto, a'irop'p'TJTiae;, et opponilur to! palam.
Ulam eiislimaviatl, Cssar, initio, non boll urn
et non hostile odium, sed civile dissidium. Cces.
1. B: C. 20. Divulgato Domitii consilio, mililes,
qui erant CorSnlj, secessionem fs'ciunt. ammu-
tinamehtOj rivolta. — Quater Romana plebs,
aut domioaodi atudio permota, aut auperbia ina-
giatratuum, ut ait Salt. Cat. 34 )v armata a pa-
tribus aecessit. Prima aecesaio in Sacrum .mootem
facta eati'ob feneratorhm •jnjusliiiara. Liv. loc.
cit. et Flor. l. 23. Secunda in Aventinum pro-
pter atuprum ab Appro Claudio ingeous Tirgini
Hlatum: Liv. 3. 5., Flor. I. 24. et Eulrop. I.
18. Tertia in Janiculum, ob matrimonii plebtjo-
rnnj cum pafticiia, ut Tult Flor. 1. 25., ysl ob
as sfliunum, ut eat in £pi(. Liv. II. cub (in V.
Augustin. 3. Civ. />, 17. QWtam racit Flor.
1. 20. ob cupiditatem bonorum, adnitente pleba,
ut secum patricil magistratue_communicarentur.
Sed in bac nulla secessio facta est: per tin*! tan-
turn diaeordia grassari prius non deslitit, quam
quod cuplerat, obtineret. T. Liv. 6. a e. 34.
II.VTrarialate-. Chalcid. Tim. 41. Secessio animl.
NB. Secessio, dictio aeu harrallo, apud Paul.
Diac. ei Festo p. 336. 10. Mull. Secessionea, nar-
rationea.' Sed alii leg. aectiones, alii vero secy-
Hones, at ait a verbo iouait. sicert, boc 'eat di-
cere. Sane Inieclionea pro narrationea dictum esae
testatur Cell. 18. 9. (Cf. SEQUOR et EXSE-
QUOR) V. ibid, adnot. MWeri.
Ilomon jm. Quid dlacrlminla Intercedat Inter
Plaut, True. 2. 7. 7. quandoquidem Ipius per- I secessionem et siiitionem, V. In SEDITIO.
dtiiim so it, Secreto hercle equidem ilium adju- J SECESSUS, "», m. 4. (sccedo) aecesiio, abs-
SECLUDO
cesslo , discessui, ritirc. nenfb, partenza t a'no-
YaipTjotc, avaytapiiscj.
I.) Proprie. % 1. Generatim. Plin. 10. Hist.
nat. 29. 41. (70). In seceaau avium et nqctua; pali-
cia diebua latere traduotur. Id. 8. ibtd. 36. 54*
(120). Seceasua ferarum in jpecus. Gell. 2. t.
Tamquam quodara aecessu mentis atque anirai
facto a corpore. estasi. ^ 2. Speciatim dicitur
de recessu a frequ8Dtia bominum et a negotiia,
v. gr. quum quis ab urbe. discedit, et ras abit,
'emisslonis et otii causa. Sueton. Tib. 50. Eihli-
laaoa eiprobratum sibi velerem seceSsum. Tac. 1.
Ami. 4. ad fin. Annis, quibus specie secessug
eisulem egit, Plin. 1. Ep. 3. Quia ipse le in alto
lsto pinguique secessu studiis odseris? Ovid. 1.
Trisl. 1. 41. Carolina seceaaum scribeatis et otia
qusrunt. Quintil. 10.5. a med. Mini videlur ill.
Tullius tantu'm intulisse eldquentia lumen, quod
id hos quoqua studiorum aecessua eicurrit. h.
e. in. atudia remota a conteniionibns fori, f 3.
Item de secesslone civili. Plin. 19. Hist. nat. 4.
19. (56). Nemo irata plebis aecessua circumspe-
xeril. V. voc. praced.
II.) Translate. \ 1. Metonymice dicitur da
loco, quo secedimus:. et qui a frequentia remo-
tua sit, ritiro^ firg. 1. JEn. 163. et 3, ibid.
229." in secessu longo sub rupe cavata. Plin.
Paneg. 49. Arcana ilia cubilia, savique seceav
sus, in quos timore et superbia et odio homi-
num agebatur. et ibid. 83. Cubicula ipsa, inti-
mosque secetaua recludere. Tac. 14. Ann. 62.,
Juvenal. 3. 5. et .Sueion. Cal. 45. extr. Amce-
aoa aecesaus celebrare. Io. Aug. 72. Ei aecesai-
bua pracipue frequentavil maritima inaulasque
Campania. ^ 2- liefn de pottica eorporia parte,
secesso. Bieronym. Ep. 64. n. 2. TotutB quod
curamus, quod voraniua, in secessum projic!.
Pet. epigr. in Anthol. Lat. T. 2. p. 468. Bur-
mann. Nam, turpea fatore gravi, si forte loqua-
rla; Si taceas, binis Acesaum naribus efQas, % 3.
Est etiam locua, in. quo venter eiooeratur. Pul-
gat interpr. JUatth, 15. 17. Omne quod in os
iotrat, in ventrem vadit et In secessum emittitur
Adde Gloss. Lat. p. 269. n. 5. 5 4. Metapho-
rice.\Pal, Max. 7. ni 9. exfern. Io aeceasu, quam
in fronte beatior neli' intemo deft' anitno.
SECINGO, ciogis, cinii, cinctum, cingere, a. 3.
seorsurn cingo. Voi a Leiico eipuogenda; occur-
rit eoim lantummodo io Not. Tir. p. 158.
SECIPIO, cipis, cepi, cipere, a. 3. seorsurn ac-
clpicv Voi a Leiico eipuogenda; occurrit enim
tantummodo in Not. Tir. p. 17.
SEClUM et aetivum est, quod secespita seca-
(ur, libum aeu placenta, qoa soleat necessarlis
aacrificiia adbiberi. festus p. 348. 16. Miill.
SEClUS. y. SECL'S.
SfiClVUM. V. SECJUM.
•SECLCdO, -cladis, clasi, cinsum, cindere, a. 3.
(se et eludo rei elaudo) Part. Seclusus in omaib,
paragr. et in Sn. — Sepludo est seorsurn elaudo,
aejungo-, aeparo, curox^jiio (It. chiuderg a parte,
serrar fuori,separare; Fr. enfermer separiment,
isoler, fermer ; lliap. encerrar separadamente,
apariar una cosa de otra, separar ; Germ, be-
sonders verschliessen, abschliesscn, einsperren}
Aogl. tho shut apart, shut out, seclude, sepa-
rate).
I.) Proprie- — a) Universim. Varro 2. R. R.
2. 8. Faciendum aapta secreta ab aliis, quo in-
cientet aeclodere possia. Stat. 1. Achili. 358. no
luatria nemorum concede vagari: Intua ale, e(
aimilea Inter seclude puellaa. Cic. 2. Orat. 39.
162. Illuc earn rapiam, ubi non seclusa aliqua
aquula leoeatur, aed unde anireraum Oumen
erumpat. Festus p. 318. 15. Mull. Seclusa aacra
dicebanlur, qua Grsel mjsteria appellant, h. e.
aacra Cererla, qaa clauaa qeculebantnr in ciatli.
P. CISTA. — b) Mediorum apud Gracoa more,
aecludi idem ac delilescere, se occullare, cum
aut sine prapos. Proper!. I. 20, 29. snb eitrema
pendens aecluditur ala. Pirg. 3. /Eti. 446. Qua:-
cumque In foliis descripsll carmina virgo, Digerlt
In name rum, alque anno leclata rellnquil. h,
e. eitra antram posita.
II. ) Translste. — a) Universim Parto 2.
SEC LIB!
R. R. 15. a med. Quum parera ctEperunt, Inl*
gunt in stabula ea, quee habent ad earn rem se-
clusa. — ft) §ffiplus cum Ablat. el prap. ab,,
aut aloe pisp. Ccet. i. B. C. 55. Cohors se-
ciusa a ceteris. Id. ibid. 97. ad p,n. Hunltioue
Rumen 4 monte seclusit, ne Pompejani aquarl
possent. Id. 3. MA, 69. Dextrura coma, quod
erat a sioistro seclusum. Ziv. 29. 9. Ab auls In-
terceptui et seclusus. Plin. 36. Hist, nat. 15.
24.(125). MareTjrrheoum a Luorino molibus se-
clusum. Id. 6. ibid. 17. 20. (55). Geos aprieis ab
oranl nojio afflatu aecluia collibus. Zucret. f>.
753. cur luna queat terram seeludere soils Lumlne.
Plaut. Rud. 1. 4. 1. vitam corpore, cacciar Va-
nima dal torpo. — Metaphorlce. Cic. 7. Verr. 9.
23. de eo, qui in carcere tenetur. A conapectu
parantum ac llberum, danique a libero spirilu
et communi luce seclusus. Virg. 1. /En. 566.
Solvite eorde metutn, Teucri, secludite curas.
TJbi Servius: pro ejcludite: quod fit aut pro-
pter Malum, ant propter auavitatem, nt (1. Eel.
15.) silice in nuda connixa reliqult: pro epiia.
— Hiae Part, prat, pass., cuius exempla retu-
llmus,
Seclusus, ip, um, adjective quoque occurrit,
et est remotua, aolitarius, secretus. Virg. 6. Mn.
704. videt jEneaa in valle reducta Seciusum ne-
mus. Absolute Potto 3. R. R. 5. 6. Hoc Ideo
in 6eeluso clam, ne reliqui, si videant, despon-
deaut anlmum. h. e. loco secreto ac *emoto. Cf.
Cie. 1. Tusc. 30. 7:4.
SBCI.TJ.H. V. SifiCOLOM.
SRCLOSORlOM, «, n. 2. s'xxAsKroipiov, Jocus,
In quo allquld secluditur. Varro 3. R. R 5.
Eicl«duntur (aaes) in minusculum aviarium,
quod est conjonctom cum majore, ostio et lu-
mlne illuetriore, quod seclusorium appellant.
SECLOSDS, a, um, partieip. V. SECLUDO.
SBCO, sBcas, sBcOi, foro secSvi, sectum, roro
seta turn, eecare, a. 1. Secarunt pro secauerunt
occurrit In Inscript. apud Orell. n. 4944. (V.
Inscipt. Ifeapol. 7143.) Item 3ecarit pro seca-
verit apud Serv. ad Virg. 5. £n, 2. — Seca-
his pro secfus in Inscript. Chr. apud De-Rossi,
T. 1. p. 265. MVNBRA FRrNClPlBVS COLLA SBCATA
DBDIT. Vulgat. interpr. apocr. 4. Esdr. 4. 32.
Quando secata fuerinl apicat, quarum non est
numerus, quam magnam aream incipient facere 1
Adde &mil. Macr. c. 43. v. 7. de Iri, p. 240.
— Stcaturus , pro secturus, spud Coium. 5.
Ji. R. 9. 2. — Ratione habita etjmi, voi derl-
vatur a Sanskr. sagn, ferlre, caedere; Tel a Or.
adv. ey.di, quod separatlonem, sea dlvlsionem el-
gnlQcat; unde i%aoro{, quisquo, el Lat. secus.
— Part. Secans I. 1. et II. 2. et 3.; Sectus in
omnib- fere paragr. et Secalus init. ; Sectttrus
et .Secaturvi I. 1.; Seeandut II. 3. — Seco duo
diverse lignrfieat.
A) Seco est cedo, eicldo, reseco, te'(* v ». "oiriru,
*pi'» (It. tagliare, segare, fendere ; ft. couper,
trancher, dicouper en morceau*, en pieces ;
Hisp. cortar, trinchar, despedaza ; Germ, schnei-
den, abschneiden, zerschneiden ; Angl. to <ut,
cut off or asunder).
1.) Proprle. *| 1. Generaiira. — a) Dni-
verslm. Plaut. Merc. 2. 2. 38. Cape cultrom,
sees dlgitum vel aurem, vel to nasum vel la-
brom. Cces. 7. B. G. 14. Pabulam seeari non
posse. Cic. 3. irat. D. 12. 29. Omne animal
aeceri et dlvidi potest. Id. Petit, cons. 3. Qui
ctanti calluui gladio leilera sua secoerlt. Mar-
tial. 6. 48. Sacare caplllos. firg. 3. G. 12ft.
pubentas herbaa. Horat. 4. Od. 4. 6t. Hydra sa-
cto corpore flrmler. Id. 2. Sat. 4. 67. Sectaa
berbre. Id. 1. Ep. 1. 104. prave sectam stoma-
cheris ob unguem. Colum. toe. supra cil. Supra
quam (partem) ramum aecaturu* es. Perperam
lullur Beda ds Orthogr. p. 289. 22. Sail. Be-
cturus, non secaturus, a verbo quod est seco.
Martial. 12. 88. Eiiguos secto comenlem dente
cpillos. n. «. pectine. Seneca Troad. 76. Secare
* Was. k. s. melere. Fter. 1.5. dolem novacula.
Pal. Flacc. 7. 607. velat otmpos Libres ec pln-
gula NIII Fertills arva seoet. h. e. vomere pro-
seindat, ari. et Stneca Troad. 559. vinclis ma-
— 275 —
nus secantibus prsestrieta. che segano i pohi.
et Xucan. 10. 144. secti orbes Atlantlde sil^a.
h. e. mensc rotundas e cltro. — 6) Cum addito
Accus. et proo. in. Virg. 1. /En. 216. Secare
tergora In frusta. Justin. 18. 5. circa med. co-
rium in tenulssimas parte§. Plin. 11. Hist. nat.
37. 45. (126). Cornaa in laminas secta translu-
cent. Id. 16. t'6fd. 43. 84. (229). Secare ilicem
in laminas prastenues. *J 2. Speciatim in partes
dlvido, trincfare. Juvena'. 5. 123. nee miaimo
saDe discrlmine refert, Quo gestu lepores, et quo
gallina aecetur.-' (Adde 11. 135.) Martial. 3. 77.
sects quadra placenta;, et 9. 91. Quadra de pla-
centa secta. ^trg-. 3. ^En. 464. dona secto ele-
pbaoto. h. e. ebore seclili. Horat. 2. Od. 18. 17.
Secta marmora. -fiio Zucan. 10. 113. jectisque
(domus) nitebat Marmoribus. (Atide Plin. 36.
Hist. nat. 6. 8. (50).) V. SECTILIS. f 3., In
re medica est amputare, operare, ainputare.
Plaut. Pen. 2. 5. 13. Secare vomicam. Martial.
11. 84. Mitior Jmplicita* Alcon secat enterocelas.
Cic. 8. Phil. 5. 15. In corpore si quid ejusmodi
est, quod reliquo corpori noceat, orl secariqoe
patimur. (Adde Plin. 29. HisU nat. 1. 6. (13).)
Id. 2. Tusc. 15. 35. Quutrl varices secabantor C.
Mario, dolebat. Id. tbid. 22. 53. Marius quam
secaretur, vetijlt se alligari '. nee qulsquam Ante
Mariumiolutui dicitur «sse seclus. Plin. 26, Hist,
nat. 12. 78- (126). Fistulas In qmni parte* »er-
punt, medicotum vitlo male sectii 1 corporibos.
Id. ibid. 11. 69.(112). Membra, qua periclltan-
tur, eecari — Hinc- secta neutr. plur. abeolute,
pro partibus corporis tectil. Id. 31. ibid. fl. 47.
412ft). Spong& ei aqua Saltfti imposita3, secta
rtecentia non p^tinntur intumescere. » tagti fre-
schi. *| 4. Est etiam evirare, castrare. Martial.
9. 7. Non paer avari sectui arte roangonia Ti-
rilitatii damna mairet erepias. at 5. 41. Sectua
Gallus.
II.) Translate. % «■ Genaratim pro divjdere,
partiri. Zucon. i. 101. qualiter undas qui se-
cat, et gemlrnim gracilis mare separat Istbmos.
4 2. Speciatlm secare sa9pe dicuntur quae rne-
dlam quampiam rem pertranseunt, et dlvidunt.
Plin. 18- Hist. nat. 34. 77. (331). Limes, qui
ita secabit agrura, dee"umsaus vooabitar. Id. 35.
ibid. 10. 36. (82). Apelles vine! erabescenj, ter-
tio colore llneas seeuit. et 37. ibid. 10.63/(174).
Mesomelas (gemma) nigra vena quemlitet colo-
rem seoante per medium. Id. S. ibid. 27. 22.
(92). Amnis urbem secans. et ibid. 9. 10. (53).
et Virg. 7. Mn. 717. et Plin. alter 5. Ep. 6.
Nilus medioa fiHhtopas secat. Horat. 3. Od. 27.
75. tua sectus orbis Nomina duces, h. e. orbia
terra; pars ucsa. Ovid. 2. Past. 703. Hortus odo-
ratia auberat cultlssimua berbis Sectus humum
rico lens sonantis aqua;, intersecato. et Seneca
Thyest. 845. Signifer secat obiiquo tramite xo-
nas. Martial. 9. 58. Neo qua; Ftamlnlam secant
'salebrffl. fi. e. per mediam Flaminiam obsitas vlam
impediont. Pirg. id. £n. 440. Turnum, qui vo>
lucri curru medium secat agmen. h. e. penetrat,
et dlsjlclt. Slo Claudian. VI, cons. Honor. 468.
et stricto prosterneas omnia ferro, Barbara 1'ul-
raineo aecuit tentoria oarsu. 1 3. Secare viam,
mare, auras etc. dicuntur qui vlam earpunt,
navigant, no tan I, volant etc.; tellarem enim quo-
dammodo, undas et auras divldere ac secare »1-
dentur : et poetlca fere sunt. Virg, t. ifin. 900.
Die viam secat ad naves, soclosque revisit Quin-
til. 3. 1. a meal. Hine velat diverss secari co-
peruni visa. Sic (Paid. 2. Amor. 16. 15. Sollicltl
Jaceant, terraque prenrantar loiqua, In longaa
orbem qol secuera viae. Aot Juveaum comltes
Jussissenl ire puellas, Si fuit In longas terra se-
canda viae, ei Sil. It. 2. 170. Obliquos detor-
quet equoa, larrumque per orbem Fallacl gjro
eampum secet. et Grot. Cyneg. 226. oaois majore
secat apatla Biters' gyro. Virg'i. JBn. 594. Del-
phinam similes , qui per, maria bumida naodo
Carpalbium Llnycumqne secant, et 5. ibid. 218.
Sic ipsa fuga secat ultima Prlstls jEqaora. -Ouid.
11. Met. 478. medium non ampllus ajquor Pup-
pe secabalur. Sic 1. ibid. 8T0. Cephlaldes andas
Jam vada noti secantea, K c. ejieo suo decur-
SECO
rentes, et Virg. 9. JSn. 103. Galalea secat tpo-
mantem pectore pontum. et 8. ibid. 96. viridea-
qce secant placido esquore silvat. h. e. umbras
arborum in Qumine. et Seneca Agam. 429. Au-
rata primas prora designat vias, Aperilque cur-
6us, mllle quos puppes secant. Virg. 12. /En.
267. sonltum dat stridula cornus, et aura* Certa
secat. et 1. G. 406. avis secat libera permit.
Sic 4. Mn. 257. terras inter cselumque volabat,
Litus areaosam Libyoe, ventosque secabat Cjlie-
nia proles, ee 9. ibid. 15.de/ride.Ingentemque
fuga aecuit sub nubibus arcum. ft. e. duiit quasi
nubes mrasque coloribus suie secando. et Seneca
Here. OSl. 680. Pbaetbon Phcetelt Ignota secat
Sidera Qammls errante rota. — Porro ut secart
viam est viam carpere, via secta est ducts, fa-
cta. Zucon. 5. 272. Inde super terras Ouit {aqua)
agmine dulci, Qua via secta semel liquido pede
detulit undas. ^t'rg. 1. G. 238- via secta per ambas
(zonas temperatas),. Obliqaus qua ae Signorum
verteret ordo. Sic 2. ibid. 277. nee seoius omnis In
oaguem Arboribas positis secto via limlte quadret.
•| 4. Item est vulnero, scalpo, lasdo, casdo. Virg.
10. Ed. 49. Ab tibi ne teneras glades secet aspera
plantas! et 3. G. 444. hirsuti secuerunt corpora
vepres. Ouid. 1. Met. 508. ne prona cadas, in-
dignave lasdl Crura secent senses.. Tibull. 1. 10.
22. intorto verbere terga seca. Horat. 1. Ep. 19.
46. luctantls acuto ne secer ungui. Id. Epod. 4.
11. Sectus Oegellis hie triumviralibus PrseoaU
ad fastidlum. Lucan. 1. 565. quos sectis Bellorui
lacertls Sasva movet. Propert. 3. 2t. 8. Sectaque
Peraea Pborcidos ora menu, capo mozzato. et 4.
4. 29. birsutii bracbia secta rujais. Martial. 10.
5. a med. severi aectus jEaci lorls. Id. 2. 66.
Ef cecidit sectis icta Plecusa eomls. h. e. lacera-
tis. Ouid\ 6. Fait. 148. Genas rigldo ungue se-
cta;. graffiate. *J 5. Item cruclo, lanoino, tor-
queo. Catull. 71. 2,, Aut si quern marlto tarda
podagra 'socat< Martial. 9. 93. podagra chera-
graque seqatnr Caius, et pallet verbera mllle pali.
•J 6. Pro rodere, ajbsamere. Plaut. Most. 3. |L
138. Poste* sb inflino tarmes secat. $lc Lucil.
p. 125. Mull, Laoai opus omne petit: pallor,
tinls omnia cadunt.
III.) Figurate. ^ 1. Est pungo, perstrlngo,
mordeo. Pers. 1. 114. seeait Lucllius urbem, Te
Lupe, te Muti, et genuinam fregit In UUi. trincid.
5 2. Item divido, partior. Cic. 2. Oral. 27. 117.
Quum causae In plura genera secuerunt, singulis
generibut argumentorum copiain suggeront. Quin'
til. 4. 5. 6. Scrupuiose in partes secta (al. seetse)
divlsionls dillgentia. Id. ibid. 25. Qua natura
singalaria sunt, secant. Id. 8. 6. 13. Secanlur
base in plurea (partes). Id. 12. 2. 13. Sectie ad
tenuitaiem vires. Ovid. Remed. am. 443. Secta
bipartito quum mens dlsoarrlt utroque.i — Apud
geometras et matbematicot. Soeth. 1. Arilhm.
10. Incurris In imparem (numerum) quam se-
care non potels. Id. Art. geom. p. 386. Fried/.
la dues aquas pules earn (lineam) angulus secat.
•J 3. Item dlrimo, terminare, disbrigare, de-
ciders, troncare. Horat. 1. Sat. 10. 15. ridi-
culum aeri Fortiui et melius magnas plerumque
secat rei. Id. 1. Ep. 16. 42. Quo multas ma-
goajque secantur Judice llles.
B) Seco aliquando est sequi; unde secta et
sectores. Virg. 10. .En. 107. Qua; cuique est
fortune hodie, quam quitque secat spent, Troi
Rutulusve fual, nullo discrlmine habebo. Ita et
5ervi« ad h. I. SI poeta, ut ait Beyne, arebai-
smum sectatus sect! scripsissal, posset esse antiqua
vox seco, secere pro sequo, sequere, unde se-
quOr mansit. Tarnebus exposuarat sumit, b. e.
sibi partem sumit spel sectae, Ita ut Ilalice seoiui
-esset: qualunque ha la parte di sptranta che
ciascun si prende c si arroga. et Sealiger alio
sansu: aperit, ut qui viam secat, aperit. Sed base
dura sunt et Idnge petite. Spem incidere at, ei
Horatio, spent longam resecare, ratlonem aartam
loquendi satla produnt, qua quldem ita fart, ut
spem seaare sit incidere, interclpere spem. VI-
derlnt erudltl.
SECO, is, eOl, cturo, care, a. 3. ab eadem oil-
gine, qua seco, as, duel potest, sed alia slgnlfi-
SECORDIA
calione: est eoim idem ac dico, oarro. V. INSECO
«l SEQUOR.
SECORDlA, as, t. t. et
SfiCORS, ordis. V. SOCORDIA et SOCORS.
SECBfiTARlfJM, li, a. 2. (secretin) locui »e-
:-stQ5, penetrate.
I.) Proprie. ^ I. Generatim. Apul. de Mundo.
Ignea qui terrs lecretariis coulineotur. Id. Flo-
rid, n. 17. ad /in. Avibui hsc iecretarla utique
magis congrueriot. h. e. solitudines. <f 2. Spe-
ciatim conclave, in quo judices considebant: ju-
diciale secretum Ammian. 15. 7. a med. appel-
lat. Augustin. Se>m. 47. Ultimam sententiam
judei in lobelia descriplurui manu sua, ultra,
quam lentenliam nihil jam judicaturoa est, par-
tes aon audiuni, illis Coras eieunlibui icribitur:
atlonita sunt ambs partes atque suipenss, con-
tra quam, vel pro qua senieniia llllus proeedat:
magnam secretum Judicis, unde secretarium no-
miaatur. Lactant. Mori, persecute 15. Tormen-
tornm genera inaudita eicogitabanlur: et ne cui
temere jus diceretur, arse in secretariis, ao pro
tribunal! posits, ut liligatores prius tacrificarant,
atque ita causai. suas dicereot. lie ergo ad iudi-
ces, latnquam ad deos, adirctur. Adda I m P- &e-
non. Cod. 3. 24. 3. et Impp. Arcad. el Honor,
ibid. 9. 3. 1G. et Imp. Constantin. Cod. Theod.
1. 7. I. % 'i- Hem locus, in quo aenatus ba-
bebatur. Inscripl. apud Gruler. 170. 5. (Orell.
28.) SBChETARlVM AMI-LtSSlMI SBNATVS QVOD V1R
U.LTSTRIS FLAVIAN** tlsSTITVERAT BT FATALIS IGMS
ADSVMI'SIT PLAV1VS ANNIVi BVC1UR1VS BPIPANIV'S V.
c. praep. vrb. REr-ARAViT. ^ 4. Item locus in
Ecclesia, vel Ecclesis adjunctus, ubl episcopul vel
presbjler audieodis ac dirimeodis laicorum oeg-
otiis vacabat: ubi etiam sacrs veilei et supellei
ad rem sacraiu faciendum ntcessarla adservaban-
tnr. Sulpic. Sever, de S. Start, dial. 2. c. t.
Secretarium ingressui, quum solus, ut era! con-
tuctudo, reslderet, quum quidem in alio secreta-
ry) presbyter! sederent, vel salutationibua vacan-
tes, vel audieodis negotiis occupati etc. V. Pau-
lin. Kolan. epist. 32. {at. 12.) t>. 16- — De
oujnaruodi secretariis, vliiesis opu» cl. Fr. Can-
cellieri, de Secret. Basil. Vatic, nov. et vet.,
BomiB an. 1786.
II.) Translate. Augustin. in Psalm. 78. Se-
crelarlnm mentis, et in Psalm. 34. Intoriora
mentis aecretdria.
SECRETE, adverb, (leoretus) Comp. Secretiu$.
— Secrete est occulta, prlvatiin, secreto. Tertull.
Oral. 1 . a med. PtsccptuiD secrete adorandl. Id.
Pall. 4. art /in. Leciicas domeslice ac secrete
babere. Auguslin. scrm. 387. I. Secrete aut pu-
blic*. Cassiod, 0. Hist. Eccl. 2. Tarn secrete quam
publlce pagani sactiiicia celebrobant. Addu Ju-
venc. 3. 205. Colum. 11. R. R. 2. ante med.
Ue quibus suo loco dicam secretiui, ne Inter banc
quasi turbam operum negligcutius oiitoris officia
desoripiisse videar. piu a parte, piu specialmen-
te. et Seneca 5. Quicst, nat. 4. In nostris corpo-
ribus ei eibo fit infwtio, qus ventrem interduin
oum sono eionrrat, interdum secrelius. tacita-
mente, senia strepito. et Auguslin. 8. Con/ess.
S. Et dicubat Siiopliciano nun palam, ted secre-
tins el familiariut.
SfiCRETlM, adverb, (secretus) Idem quod se-
crete. Ammian. 29. 1. 6. Fiduitlum et Perga-
inium nomen impernturl post Talentem doteslan-
dir praasagiis didicisic seorellm.
SEi.'RETIO, onis, f. 3. (secerno) actus secer-
neudi, <«parnzi'o»e, sxxpiaie. Cic. 1. Tusc. 2'J.
71. Est inter itut quasi iliicessua, et secrelio ac
direuiptio earum paitiuru , qus ante interitum
junctions aliqua lenebanlur. Adda Chalcul. Tim.
353
SECKfiTO. r. SECER.NO In Bn.
SECKfiTUS, «, iiai, particip. P. SECERNO.
SECT A, s, f. 1. ratio vits, instilutuui, disci-
plint, vel etiam fainilia, scbola, congiega'.iu bu-
mtoum in atudiis aut in alia re quapiam idum
;«rilientiuro, el unuin aliquein dncem sequeotium:
a aeco, qua cadere slgnincal, quia sects, b. e.
divisa est ab alils; vel qua signifir.at sequi, quia.
peculiars imtllutum sequitur. vel a ieouor, a
— 276 —
quo sector verbum ac nomen, ot'psctj fit. spe-
ciale modo di pensare ed operare, o pat tito, fa-
zione, setia; Fr. facon ou rnanitre d'agir, genre
de vie, voie qu' on suit, ou paid', icole, secti ;
Uisp. listema, doclrina, maxima, opinion par-
ticular, secta, parlido; Germ. d. Folge, d. »'.
die Grundsatze, d. Jmd befolgt, d. Denk - und
Ilandlunga-od. ferfahrungsweise, Schule, Se-
cte; Angl. an opinion, way, manner, or a
sect, parly, faction). *X . '•-:' '■ii'.l. — o)
Unlvereim. Catull. 63. 15. Sectam ,i.-,c- -■ :-*m-
cuts. Loquitur hie Aljs ad comltes suos. Lucret.
5. 1114. DivitiorU enim sectam plerumque se-
euntur Quamlibet et fortes et pulcro corpore creti.
Cic. Ccel. 17. 40. Qui banc sectain raiioncmqne
vitae re magis quam verbis seculi sumus. Id. 2.
Nat, D. 22. 57. Quod (oatura) babet quasi viam
quamdam et sectam, quam sequatur. Ouinlil. 3.
8. 38. Secta vits. Gelt. 4. 20. Altera severitas
ejusdem aeeta) disciplinKque est. Plin. Paneg.
45. Qua tibi secta vita, quod genus hoinlnum
piaceat. Juvenal. 14. 121. Juvenes hortatur, ut
iliam Ire viam pcrgant, et eldem incumbere se-
cta. h. e. ditescendi institute — b) Sequent.
InOnito. Zncan. 2. 380. bi mores, bsc duri
immota Catonis secta fuit, servare modum Qneni-
que tenere. principio, massima. ^ 2. Speciatim
in re politica. Cic. 7. Verr. 70. extr. llorum
not boinioum sectam atque Institute persequi-
raur. h. e. eorum qui quum bumili loco nati
essent, suiamis laborlbus et magis inimicitiis sus-
cipleodis ad primos bonores in republ. parve-
nerunl. Id. Rabir. per-duell. 8. 22. Quam tan-
dem auctorilalem, quam vocem, cujus sectam se-
qui, cujui imperlo parere potissitnum vellesT
Id. 13. Fam. 4. circa med. Est tus prudeolia
sequi ejus auctoritatem, cujus sectam atque im-
perium summa cum tua digoitate secutus es. Liv.
H. 9. Pro Vitruvlo sectamque ejus secntis. Id. 29.
27. Qui meam sectam, imperium auspiciuinque
terra, mari amnibusque sequuntur. Cic. 1. ad
Brut. 3. ad /in. Hostel omnes Judical!, qui M.
Aotoni! sectam seculi sunt. ^ 3. Item in re
philosophies. Cic. .Brut. 31. 120, Ei vetere Aca-
deinia pbilosophorum sectam spqui. Quintil. 3.
2. 22. Neque me cujusdam ecctse velut quadam
supcrslillonc imbulus addiii. Id. 5. 7. 35. Euter
Stoicos et Ep'curi sectam seculos pugna perpe-
tua est. Tuc. 16. Ann. 32. AuctoritAlem Stoics
sects prsferre, (Adde Quintil. 11. 1. 70.) Id.
4. Hist. 40. Cynlcam sectam profiler!. Id. 6. Ann
22. Sapieolissiini veterum, quique sectam eorun.
feniulaolur. Sueton. Gramm. 18. Ad alicujus se-
ctam trao6ire. Hursus Quintil. 3. I. 18. Ad mo-
rem cerlas in pbilosopbia sectas Bequendi Id. 5.
13. 59. Inter duos diversarum sectarum duces.
Gell. 20. I. ante med. Solilum esse ine pro di-
sciptina saclm, qn^m colo, inquirere etc. Id. 19.
I. circa fieri. M.ijnres nostri eonditores sects
Stoics. Plin. 20. Hist. nat. 1. 5. (9). Novam
sectam instituere. et 30. ibid. 1. 2. (3). Inter
lapicotiar sectas clarissimsm utilissimamque earn
inlelligl voluit. — Varias philosophorum 5eclas
enumerat Cic. 1. Orat. 10. et seqq. % 4. In re
medica. Seneca Ep. 95. Alia est llippocratis se-
cta, alia Asclepladis. ^ 5. In re forensi. Dig.
1. 2. 2. Hi duo primurn velut) diversas seclas fe-
cerunt. ^ 6. In re sacra eeu reiipiosa turn in
bunam turn in malam partem, iocfant. 4. 30.
Plurims sects et hsreies. Adde Cod. Justin. 1.
9. 3. (V. /'indent. 5. rrepi cT«f. 83); Cyprian,
de bono patient. 1. et rulgat. inlerpr. Act. 24.
14.; 26. 5. et 28. 22. et 2. Petr. 2. 1. — Pro
dissidio. Id. Gal. 5. 20. ^ 7. Item est genus,
farailia, domes. Plor. 3. 12. Sinoera el innoiia
pasloris illius aect-e inlegrilas. ^ 8. Est etinm
grasiatoruin, latrooum, prsdonum manus aut
an, 6anda di ladri, di malandrini, o mal<xn-
drinaggio. A put. 4 Mel. Oisciplioa sects, el ibid.
Sects aueta.
SECTACt'LA, m, t. I. f- voc. scq.
SECTACOLD.M, I, n. 2. (sector) propago, pro-
geniei. Apul. 6. Met. Occipiunt scisclUri. quoit's
ei merlins, el unde na.lalium seelacula prurenl-
reni. h. e. seiies el steutuiaia generis. Ita leg.
SECTILIS
Forcellinus ; 6cd nunc rectius leg. seciacula pro-
veniret, ita ut ill lectacula, os.
SECTANS, amis, parlicip. V. SECTOR.
SECTARlUS, a, um, adject, (seco) \ 1. Est
qui lectis teeliculis alitur ad veicendum : a seco,
as. Plaul. Capt. 4. 2. 40. Qui petroni nomen in-
dunt verveci sectarlo. P. PETRO. Aveltinus p.
121. putal, bic sectatium idem significare quod
admissarium apud eumd. Plant. Mil. glor. A.
3. 19. Ita /brceiiinus. At V. Mullerum ad loe.
Paul, infra ciL % 2. Item, aut potius, is, quern,
quit lequitur. ^aui. Diac. ei Fest. p. 336. 8.
Mull. Sectarius vervii qui gregem agoorum
prscedens dueil. % 3. De poreis sectarlis apud
Co/on. B. R. 150. V. in SERARICS.
SECTATlO, 6ois, f. 3. (lector) actus sectaudi,
seu sequeodi. Tertull. 1. ad uxor. 6. to fi-n. In-
venit dlabolus quomodo bominet etiam bonl se-
ctationibut perderet. fulgat inlerpr. Prov. tt.
19. Sectatio malorum.
SECTATOR, Oris, m. 3. (sector) qui aliquem
aisidue sequitur, a'xoXou3o«, aipeTio-rrje (It, «-
guace, s-ttatort; Fr. compognon asstriu, par-
tisan," Hisp. cotnpan*ro, seouaz , adHerente ,•
Germ. Begleiter, Anhanger ; Angl. a follower,
attendant). ^ 1. Geaeralim. Cic. Mur. 34. 71.
At lectabantur multl. quid opui est eeclatori-
bus? et mox. Lei Fabia, qus est de numero
sectatorutD. Loquitur bic Cicero de clientibus
candidaiorum, qui eos quocumque aeelabantur,
gratis conciliands causa. Tac. 4. Ann. 68. Ne-
que omiserat conjugem liberoaque ejus percole-
re, sectalor domi, comes in publico, post tot
olienles unus. *f 2. Speciatim dicilur de disei-
pulis pblloiophorum, qui ut aliquid ab iia eddl-
scaut, ab eorum latere numquain discedunl. Plin.
18. '/fat. nat. 28. 68. (274). Hoc poitea Sestiui
e Romania sapientis sectatoribus Atbcnis fecit
eadem ratione. 5i/iig. assectatoribus. Gell. 2. 2.
Taurus, sectatoribus commodum dimissis, sedebat
pro cubicull sul foribus. Id. 19. 5. Eloqueolis,
aut philosophic sectalores. Id. 13. 5. Cobors se-
ctatorum Aristotelli. ^ 3. Hem de profesiore
alicujus religloal cullui. tenant. 3. carm. 17.
13. Vocis apostolics sectator dignui haberls. f.
Prudent 7. Cathem. 198. ^ 4. Item de eo,
qui adhsret alters quacumquo in re. Tac. 5.
.^nn. 10. ei(r. Multli sectatorum dilapsis, ascen-
disse navera etc. Adde Intcript. apud Orell. n.
1194. £unten. Restaur, scnof. 6. in /in. Omuium
rerun, sectalores atque faulorei. Sidan. 3. Ep.
13. Sectator epularum. % 5. In re morali. P"ulgat.
interpr. Tit. 2. 14. Sectator bonorum operum.
SE<;T.4TR1X, trlcis, f. 3. dectator) qua aliquid
assidue sequilur. Julian, apud Augustin. op. im-
perf. contra Julian. 4. 43. Seclalrii ejusdem
pbilnsophi*. Augustin. de Virgin. 18. perpetus
continents,
SECTATUS, a, um, parlicip t'. SECTOR.
SECTILIS, e, adject- (seco) % 1. Esl idem ao
sectui in tenues laminas, aut paries mlnutos. se-
gaticcio, segato, ruircis, euo^iotoe. Ovid. Medic.
fac. 10. Seclile deliciis India "prsbet ebur. Ftin.
16. Hist. nat. 43. 84. (229). Scciiles Iainlns. et
ibid. Sectile tuber, et ibid. 39. 76. (195). Larici
at abieli ad fabrorum intestioa opera medulla
sectilii. h. e. qua utuDtur intestinarK ad opus ie-
olile ligneum. a commesto, a rtmesso. et Pitruv.
7. I. ante med. Supra nucleum ad regulam et
libellam pavimenta struantur sive sectilia, slve
tesserij. Sie Sueton. Cost. 46. extr. In eipedi-
tionibui tessellata et sectilia pavimenta eireuni-
lullt. Sectilia pavimenta mnl lapidibui varia
figure ct colore sectis strAta, qus Ilali a corn-
messo vocant: tessellata vero, sive tesserit stru-
eta intellige, qus minutls quadrallsque lapillis
ei variu colore constant, qus (tali a mosaico,
seu potius laooro tessetlato diennt. Adde Chat-
cid Tim 37. Auson. Epigr. 12S. Tuumque
nomen & -eclilis lignel. h. e. qus liliera trani-
versa llneola secla est. — Absolute- Plin. 16.
Hist. nat. 13. 83 (227). Serrabilia ac iecliila
qua modice huraida. 4 2 - R " etiam qui seearl
norest. sec&bitis . seciivns Id. 36 Hist. nat.
21. *4- tl5»). Secliles lapides. Juvenal. 3. a93.
SECTIO
et Marital. 10. 48. SectUe potruio. h. e. secli-
Vum. Adde Mar ceil. Empir. c. 33. p. 133. retro
ed. Aid. V. PORRUiYL
SECTrO, o"ni», f. 3. (seco^ actus tecandi, tjiti-
ctc, top»j, cryi'oic, (II. tagliamento, taglio, sega-
msnto, divisions: Fr. notion de couper, de di-
couper, coupure ; Hiap. cortadura; Germ. d.
Schneider., Abtchneiden; Angl. a cutting, se-
ction, rfitniton).
I.) Propria. ^ I, Generatim. Plin. 19. #ist.
TWtt. 8. 41. (137). Brassica cjmas a prima sectione
praatat proiimo rare. Vilruv. 2. 3. Individna
corpora nee internecionem reclpiuut, nee sectio-
nibus divlduDtur. Gell. 20. I. a med. Sectio et
partitlo corporis, sanartamento. ^ 2. Sjjeciatim
In re medica, operazione, amputazione. Plin.
25. But. not. 13. 94. (150). Bibilur et ante se-
ctlones punciionesque, ne sentiantur. h. e. ante-
quam secolur a medico aliquid in corpore. <f 3.
Item actus castrandi, castratio. Apul. 7. Met.
Destinatam sectionem meam Oagitat.
11.) Translate- % 1- Abstractorum more. —
a) In re grammatics et rhetorics- Quintil. 1. 10.
sub fin. lie ratlone dividend), de sectione in in-
finitum, etc. — 6) Item in re forensi, est asti-
matio atque emptio bonorum allcujus proscri-
ptorum, et auctlone venditorum. Sector enim,
ut docet ./icon, in 3. Vvr. 20., est Estimator
et redemptor bonorum damnati atque proscripti :
tX seclio est ipsa actio, qua ea bona redimil
lucri causa. (V. SECTOR, oris.) Cic. fragm. apud
Gell. 13. 24. Preedaro, inanobias, sectionem, ca-
•tra denique Co. Pompeji, sedente imperatore,
deceuivlrl vendent. h. e. aoa solum prsdam, ma-
nubias, sed ipsaro quoqua eorum redemplionem.
— Jus et auctoritas sectioois lanta erat, ut essel
unum es bis, per qua legitimum dominium ac-
quiritur. Varro 2. J3. R. 10. In emptionibus do-
minutn legitimum set fere res perflciunt: si he-
reditatem jusiam adiit; si maocipio accepit; aut
ti in jure cessit, cui potuit cedere; aut si usu
cepit; aut si e prada sub corona emit; tumve
quum in bonis lectioneve cujus publice veoit.
Adde Cic. 1. Invent 45. ad /in. -— Duplici inodo
emebantur bona damnatorum, aut avertiont-, b.
t. omnia slmul, acervatim, et, ut dicitur, una
pertica : aut sectione, b. e. singnlas res asliman-
do, et prwlutn pro singulis soirendo. Sectores,
ui ait Atcon. loe. cil. 23. extr., bona conderana-
torum semel, b, e. averslooe emebant: ac postea
pro compendio suo singula! qaasque res pecunia
populo veodilabant. boc erat sections vendere,
quail res lecaodo el dividendo, a minulo. Di-
citur tamen lectio turn seetoris, turn proscriben-
til ratione. Cic. 2. Phil. 26. 04. llasla posits,
bona Cq. Pompeji voci acerbisslma subjecta pra-
conis. Eispeclanlibui omnibus, quisnam essel tarn
irapius, qui ad illud seeliis sectioois auderet ec-
oedere, inventus e.«t nemo prater Antonium. et
ibid. 29.71- Appellalus es de pecunia, quam pro
domo, pro bortis, pro sections debebai. Saeton.
Viteil. 2. Sectionibui et cogoiturii uberius com-
pendium nactui. Tac. 13. Ann. 23. Paiui ei-
ercendis apud ararium lectiooibus famosui. V.
COGN1TOR, Laborabat infamia lectionnm pro-
fessjo, turn quia ijcrabalar ei damnatorum bonis,
turn quia delationibus el accusatiooibus grassa*
balur, ut In citata voce dictum est. Edict. Vio-
rlet. proam. lin. 30. Quis nuiciat, utilitatibus
publicis insidialricem audaciam non modo per
vicos aut oppida, sed in omni itinera animo se-
ctioois oecurrere. ^ 2. Concrete, ut ajunt, sen-
sit, i[\'.in. quuque res sectioni subjects codem no-
mine eppellanlur. Cres- 2. B. G. 33. in fin. Be-
fraCtii portii atquo intromissis mllitibui noslris,
seciiooem ejus oppidi unirerssm Csesar vendidil.
Tac. 1. Hist. 90. Ri'liquias Neroaianaruro lectio-
Dam, nondum in rlscom converses, revocntis ab
eisilio concessit. — ^3. Bsl eli.irn persecutio
Jurla, apud Paul. Diac. p. 337. 2. Mull. Seetio,
pprsceulio juris, ubi Ant. Auguslin. I'auli epi-
tome oiiois cunclsa est in boruiu vciborum in-
lerpr.ialicnc. V. SPCTOR. oris.
SGCTlDS. P. SECDS
SECT! V Us, a, urn, aJjvet. (seco) oni secari
— 277 —
potest, sectilis. Colum. 11. B. R. 3. ante tntd.
POTTum si sectivum facere ?elia, cUxisius satum
prEceparunt priores refioqai, et its quum Incra-
verit, secarl. fd. 12. ibid. B. Coocisi sectivi por-
ri, quantum videbitur, adjicito. idde Pallad. 3.
R. R. 24. a med., Theod. Priscian. i. 12. p. 294.
et Marcell. Empir. c. 25. p. 121. V. PORRUM.
SECTO, as, avi, Stum, are, a. 1. et scepius
SBCTOB, 5ris, Stus sum, ari, dap. 1. frequen-
tat. vel intent, a sequor. Sectarier, paragoge
pro sectari, apud Ptaut. Mil. glor. ot Horat.
Sat. loe. .eth — Part. Sedans I. 1. et II. 2.,
.Seciatas I. 2. et II. 2.; .Seetancfoi IL 8. — Se-
ctor est adiectttr, frequenter leqaor, comitor,
adnsreo, et dicltor de servii, clientibus, dUci-
pulis, pastoribui, amantlbus eta, Tr<xpaKoXou&e'<»
(It. sejut'tare/andai- dietro, acdompagnare ; Fr.
suivre assidument, escorter, alter a la suite,
courir apris, poursuivre^ HUp. ttgvtr, perse-
guir , acosar , acompanar ; 'Germ. Jmd. ube~
rall-^m. Eifer-, in. Begierie folgen; Aogl.
to follow, follow aftev, attend or wait upon,
accompany)*
J) Secto, forma activa. ?
I.) Propria. iViscian. 8. p. 79.9. Putschi Multa
(verba) anclpili terminatione in una eacfeinque
terminations protulerunl antiqui ut partio el
parUor etc n ,tecto et sector. — Passive. Varro 2.
R. R. 9. ante.fived. Qui vellet le a cane secta-
ri, uti ranam objiciat coctaro. — In illo Capell.
2. p. 46. sunt qui leg. secla(us, sed qua ducitur
a seco, b. e. sectas, divisus; recline tamaa lbi
leg. sxptatus. V. S^PTATUS.
II.) Translate. Pulgat. inlerpr. Ital. 1. STim.
6. 11. Secta vero juslitiam. Isid. eccl. off.fi. 5.
extr. Qui ista lectaverit. cerchero di cogliere,
di conseguire.
JO Sector /forma deponent.
I.) Propria, "f 1. Generatim. Plaut. Mil.
glor. 2. I. 13. Omnes se ullro eectarfer. mensu-
ral mulierej. correr dietro. Adde 3. 1. 180. Id.
Epid. 3. 4. 50. Nam servuiu raisi,> qui ipeuri
eolet meum Gnatum. Id. Pert. 2. 1. 5. Nam
eqqjdem te jaiii sector quintum bunc annum.
Sueton. Cces.86. Cuitodias LUspauoruiu cum gla-
diis sectantiom se removit. Cic. Rote. Ami 28.
a med. Ii servi ubi sqnt? Cbrysogonum, judu;es,
sectaotur. Id. 4. ferr. 70. 169. Quum pisetorem
eircum omnia fora sectarelur, neque'ab eo un-
quam discederet. Id. Mur. 34. 70, Neque postu-
laudurn eit'ab equitibui Roman., ut iuVi deces-
•arloi candidaloi tectentur lotos dies. Tac. 15.
Ann. 33. Quique Casarem per booorem aul »*■
rios usus lectantur. Ter. Eun. 2. 2. 30. Homo
cccpil me obsecrare, ul eibi liooret discere Id da
me. sectari jussi'. Ubi £?onat'. propria; nam el
sects philosopborum'ab eo dictss sudU HJnc sunt
eliam sectatores. Gell. 20. 6. Percontabar Apol-
linajem Sulpiclum, quum sum Roma adolescentu-
lus sectarer. Tibull. I. 11. 41. Ipse ma'i lecla-
tur ovei, at liliiii aynot. et 2. 3. 7. Agrlcola-
que modo curvuui sectarer aratrum. Calull. 6. 9.
Nunc jam ilia non vult ? lu quoque impotens ne
lis, Nee, quaa fugit, seciare, nee miser vive. Bo-
rat. 1. Sat. 2. 78. Ueslne malrooasr sectarier.
(£>onat. ad 7"er. Pkorm. t. 2. 36. elicit, sectari
propria esse, ut laurus Sjuculain, ut aries ovem.
Tiro. 3. Eel. 65. trahir'sua quemque voluptas.)
^ 2. Speciatim esl iosector, inscqaor,. urgeo, lo-
sundique causa sequor,' Schixto. Cic. 6. Ferr. 66.
148. Homo ridicule insanua, qui illic ejusmodi est,
ot euro pueri tectentur, ut omoei, quum loqui
CCBperil, irrideant. Plaut, Citt. 2. 2. I. Anum
■ectatui sum clamore per viai. Cato apud GetL
17. 6. 'Earn pecuniam viro mutuamdal: poitea,
ubi Irata facta eit, servum rec«pticium sectari
atque Oagitare virum Jubet. Propert. 2. 7. 81.
Biagitel nostros manes, sectetur et umbras, In-
•altelque rogii. Horat. I. Sat. 8. 119. Ne scu-
tlca dlgnum borriblli aectere Oagello. Plin. 8.
Ep. 22. sub fin. Seclari, carpere allquem. 5 '•
Item periioel ad rem venatoriam. Varro apud
.Von. p. 555. 31. Mere. Suei silvatlcos in mon-
tibus Sf Claris v.eoabuio, aut cervus. Ovid. 2. Art.
am. 201. Nunc leporem pronum caiulo si-ciare
SECTOR
sagaci. Virg. 3. Eel. 75. dura tu leetatla aproi,
ego retia servo. Ter. PKorrn. prol. 7. Cervam
fogerc, sec.fr! cor-.: Adde Plant. Ml. glor. a.
2. 7. et 2S., SU, It. U. 2G2:. et Horat. 1. Sat.
2. 106. et 2. Hid. 2. 9.
IX) Translate. S *• EtS P e:o > "SP 10 ! appeto.
C<es. 0. B. G. 34. a med. Quid voa hano mi-
•erarn et tenuem seslf.minl prcedam, quibuc jam
lice; essa fortunatl.simbl (Adda Tac. 1. Ann.
65.) Justin. 11. 10. 2. Luxurioia convivia et
magnjfieentlem epularuis sectari. Plin. 2. Ep.
17. sub fin. Illuc e paeeuis peeora convenliinl,
si quando aqaam umbrsmva lectantur. Seneca
Here. Fur. 752. In emne medio faueibus «icel»
senei Seciatur undss, ablnlt menlum lates. Plin.
9. Hist. nai. 31. 50. (96). Cancri hieme aprioa,
loca {al. lilora) eectantur. Horat. 2. Sat. 4. 44.
Fecundi leporii sapiens leetaberie armoi. % 2.
Item quaato, affecto, operam do, conssctor,
a mo. Plaut. Mil. glor. 3. 1. 28. facinora: Quo*
istsc «tas fugere facta magis, quam teetari tolet.
Sueton. Aug. 89. In evolvendii aoctoribus nihil
ajque seetabator, quam prsscepta et exempla la-
lubria. Id. ibid. 25. extr. Minima commoda noa
minimo seciantei discriEino, similes ajebal eiie
aureo hamo piscantibiis. Justin. 27. 2. a med.
Uierai cognoralaatas ec!, quie non bominii, led
accipitris ritu, in alienio eripiendis vltam secta-
relur. Plin. 9. Ep. 19. Lauds dignisslmoi judico,
ii immortolitatein, qusra taerusre, sec'.aolur. Tac.
1. Ann. 80. ds Tiberio. Ot eallidum ejui inge-
nluw, its solium judicium, neque eoim emlneo-
tes vlrtutes sectabatur, et rursum vitia oderat.
h. e. non spectabat, non respiciebat in prorao-
vendis ad hooores. Apul. 2. Dogm. Plat Tir-
tutam affectaDdam profecto ei sectandem esiiti-
mavit sui causa. Plin- 1. Ep. 22. Non qoideui
gjmuasia ceciaitf.' cul portloc", «ed in toga, oeg-
otlisque vorsaluc. no-rt ei diletla-, nore freouen-
ta. et Horat. 1. Od. 38. 3. RSitta laotsri, rosa
quo locoruD Sera moretur. indagare. et Art.
P. 26. seclantem Ienia nervi UeQciunt. h. e. qui
lenti versus icribere auiat, nervis et vl caret.
Auson. Edyll. 15. 1. Quod vitaj seclabor iter?
Gell. prcef. ante med. Multa el varie lectiUotat,
iu quas res cumque inciderent, soiam oopiam «8-
ctati, converrebant. Vulgat. inlerpr. It. 5. 11.
Ad ebrietatem lectandam. Id. 1. Thets. 5. 15.
Seclari quod bonuui eit. et I. Tim. 3. 8. turpe
lucrum.
SECTOR, Cri*, m. 3. (seco)
I.) Propria. •{ 1. Generatim eit qui aliquid
secat et abiclndit, taglialore, tegatort, TOfiiu;.
Plaut. Trin. 4. 2. 20. Mira lunt, ni iliio bomo
est aut dormitor, aut seclor tonariui. tagliabor-
se, crumenlseca, ^aXayttOTo'itoc. Hie est fur diur-
nui, ijpspQxKtBzric : dormitator autem nociurotu,
ij^epcxoitoc, quia bujuimodi, noctu ut vigilant,
die loto dormitant. *| 2. Speciatim In re f»-
brili, sector materiarum eit qui ligna ad fabrl-
cendum idonea in lilvii credit, leu polios qui
arborum truocos in trabes tnbulasque lerra st-
eal, seu scindit, quern Itali sepalore di legname,
nostrates vulgo teganlino vocanl. Inscript. apud
iM"arin. /Vat. Arv. p. 588. (V. Orell. n. 4278)
IILVAKO IACSVW IBCTORSJ MAT8BUBVM 10VH.BIEII-
SIVM ST IKCOI.AB rOSVBRVHT BT MBKSAM. V. MA-
TERIA. *| 3. Item in re geomelrica, est an-
gulus qui secal. Boeth. Art, geom. 379. IS. Fr.
Seclor circuit esl ligura, qua tub duabui a een-
tro ductis lineis, et sub circumfurenlia, qus ab
iisdem cumprebeuditur, conlinetur. Adde Gro
mat. vet. p. 388. 15. lludorff. % 4. Bsl etiam
idem quod carnifei. Prudent. 10. nifi ottf.
HOI. Cesiablt equidem tor tor el sector debinc,
Judei minatur. Cfr. 5. itirj. 529. Sic Cic. loe.
infra cil. ^f 5. Eit prsterea «ctor, qui damna-
torum bona in aactiooe, vel a proscribeoilbus
emit, et eompendii cauii disirahit: diclui vel a
seco, qua sequi slgoiflcal; aut ab ipso ttqwr, ■
quo secuior, at per tyncop. lector, quia ipctn
luori sequltor: vel a seco, b. t. eoucido, incido,
qui bona simul empta in partei velutl tecat, et
sinjjiliaiim veodii. Ceterum olim sector erat Cre-
ditor, cui jui iccaodi in psrtes euro, qui solvere
SECTORIUS
nollet aut non posset, voce pr.ocoi.is publics.
Priorem noiaiionem prubare vidclur Ascon. in-
fra illatus: item Paul. Diac. scribeus ex Festo
p. 337. 5. Mull. Sectores el qui secant, dicun-
(ur, et qui empta sua perseeunlur. De poateriore
F. SECTIO. Ascon. in 3. Terr. 20. lectorem
dicil astimatorem redemptoremque bonorum da-
raoati alque proscripti, qui spera tpectam luerl
iu!, id est secutus spem astimationis sua, bona
omnia auctiooe reodit, et eemel infer! pecaniam
Tel arario, vet sociis, chi compra i bent confi-
scate et ibid. 23. Sectores dictl sunt, qui spem
lucri sui seculi, bona condemnatorum semel au-
ctionabantur, proque iis pecuniai pemitabaot sin-
gulis, ac postaa pro compendio mo singulas quas-
que res pecunia populo venditabant. Cic. Rose.
Am. 29 circa rued. Nescimui per iata tempora
eotdem fare sectores fuisse collorum et bonorum?
et ibid. 36. Quum de bonis et de cade agatur,
testimonium diclorus est is, qui et sector est, et
slcarius, boc est qui et illorum ipsorum bono-
rum, de quibus agitur, emptor atque posse'saor
est; et eum hominem occidendum curavit, de
ciijus morte quaritur. Flor. 2. 6. a med. Hanni-
bal basts subjecit'argentarias TJrbis tabernas: nee
sector inventus est. compratore. et Cic. 2. Phil.
26. ad fin. Quum sector sis, isto loco natus,deinde
quum Pornpeji sector, oon teeieeerandurn populo
R-, non deiestabilem sciasl Claudian. IF. com.
Honor. 496. oon baita refi-ias Vendlt opes, avida
sector non voce cttatur. Adde Cic. 33. Phil. 14.
30., Cass, ad Cic. 15. Fam. 19. el Pacat. Pa-
meg. Theod. -25. et 28., ex quibus patet, secto-
res fuisse vile et invisum bominum genus, et quia
de iniserorum bonis dilescebant, et quia iidem
sape delatores erant, aut delatorum socii, ut in
COGNITOR el in SECTIO dictum est.
H.) Translate Lucart. I. 178. Mine raptl pre-
tio fasces, sectorque favoris Ipse sui populus. h. e.
largllionibus vendeni suffragia, quibus bonores
mandantur, et lucrum captans ex favore too, ut
sector ei veoditlone bonorum.
SECTORlL'S, a, urn, adject, (tec lor) ad aecto-
rcm pertineos. Cajus 4. Instit. (edente iterum
Goeschcm'o) § 146. Item ei, qui publics bona
emerit, ejusdem conditlools interdictum proponi-
tur, quod appellatur sectorium, quod sectores vo-
cantur, qui publice bona mercantur. F. vocem
prated.
9ECTHIX, tricis, f. 3. (sector) mulier, qua bo-
na damoatoruni emit in auctionlbus. Plin. 36.
Hist. nat. 15. 24. (116). Unde enim vilricus Sul-
la, et Metella inater pruscrlptionum sectrix?
SECTOR A, a, f. 1. (seco) sectio, Xagliatura,
taglio, T0fi>).
I.) Proprie. Plin. 37. Hist. nat. 8. 33. (111).
Callaldes seciura formantur, alias fragile*. Adde
Farron. 5. L. L. 115. Mull. .
II.) Metonymice. ^ 1. Est locus, ubi sectio
facta est. Plin. 17. Hist. nat. 17. 28. (124). Ser-
vandum ut latere seciura inferior ponatur sem-
per. ^ 2. Item locus, ubi terra tecatur et ef-
foditur, fodioa. Cms. 3. B. G. 21. Cunieulis ad
aggerem actis, cujus rei sunt longe peritinimi
Aquilanl, proplerea quod multis locis apud eos
aroriat lecture sunt, Alii tamen earn vocem ex-
punguot; alii leg. itriclurn?, alii structures.
• SRUTUS, a, urn, particip. F. SECO.
SKCTUS, us, m. 4. eloquium: a sequor, qua
ilgaiiicat loquor, narro. Capeit. 1. p. 10. Ille
[Apollo) roentem aovit tu (3tercuri) verba corn-
pools. Pbcebo suevit [Juppiter) instante cooce-
dere, tibl seems solitus aperlre. ft. e. sua juisa
tibi solct trsdere.
SPCCUANS. aotis, particip. F. SECDBO.
SfiCOUATlO, dnii, f. 3. actus secubandi, seen-
Wtus. Solin. 26. de ursit. Secret! bonore reveren-
tur roares gravidas, et in ilsdem licet foveis, parti-
lls tamen per sorobes secubatlonibus dividuntor.
SECOBlrO, as, are, n. 1. frequentat. a se-
cubo. — Secubito est saspa seorsum ?ecobo, ipesio-
dormir 10I0. Lucll. apud iVon. p. S82. 33. Merc.
Si secubitel, sic quoque a me, qua; rogel, oon im-
petrei. Alii log. si se cupit, nullo sane sensu. Ita
lag. el t. MXMerui, .
— 278 —
SECObITDM, i, n. 2. F. SESQUICI'BITUM.
SECObITL'S, us, m. 4. (secubo) actus secu-
bandi, secubalio, :.' dormir sola, nam die: l u r de
femlna, que sola sine mo cubat. Cat<M. 64.
379. Amia nee mater, dlicordis mcesla puella
Secubilu, caros mittet sperare nepotes. Ovid. 3.
Amor. 10. 15. de Cerere. Haoc quisquam la-
crimls lalari credit amantum, Et bene tormen-
tls aecubituque colli — In plur. num. Id. ibid.
43. Quod tibi secubilus tristw, flea (Java, fuiss^nt,
lloc cogor sacris nunc ego ferre tuis.
SECUBO, cubas, cObui, cnbTlum, cDbare, n. 1.
(se et cubo) Part. .Secubans. II. — Secubo est
seorsum cubo, arcCfcotTsto (It. dormir solo ,' Fr.
coucher a part, (aire lit a part, coucher seul
ou seule ; Hisp. acostar separadamente, dormir
solo, aparte; Germ, allein liegen, allein schla-
fen; Aogl. to lie apart, asunder or alone,
sleep by one 's self).
L) Proprie. — a) Uicllur fere de femioa,
qufe sola dormit sine viros quod pracipue ser-
vabatur in casto Cereris et Isidis et Bacchi.
qua de re multa Propert. 2. 24., Ovid. 3. Amor.
10. et Zip. 39. 9. el 10. etc. Tibull. 1. 3. -25.
Quidve,, pie dum sacra colis, pureque lavari Te
meir.ini, et puro secubuisse toro? Ovid.loc. cit.
v. 2, Secubat in vacuo sola puella toro. Id. 2.
Fast. 328. Et positls juste, secubuere toris. —
b) De vlro. Liv. 39. 10. Per jocum adolescens
vetat earn mirari, si per aliquot nodes secubuis-
set. Sueton. Tib.,7. a med. Cum Julia primo con-
corditer Vii.il : mot dissedit, et aliquanto gravius,
ut etiam perpetuo secobaret. Adde Quintil. 7. 8. 2.
II.) Translate est seorsum degere, starej vi-
were solo. Propert. 2. 19. 41. Miles deposilis ao-
nosus secubat armis. h.e. quod ait Borat. 1. Ep.
t. 4. Vejanius, armis Herculis ad poslem Siis,
latet abditus agro. ut Sroukus. adscribit. Apul.
2. Met. Omnium ore et oblutus in uoo quem-
piam angulo seeubantem conferuntur.
SECCLA, a, fr 1. (seeo) fall, apud Campauos,
falce, JpsitovTj. J-'arro 5. L. L. 137. Mull. Fal-
ces a farre, littera eommutata. hae in Campania
tecula, a secando. — TfB. De nom. prqpr. V .
ONOM.
SECOlARIS et
SECOLUM. f. S.ECULARIS et SyECDLUM.
SECUM. F. in SUL
SECUND/E, Srum. F. SECUNDUS.
SBCUNDANUS, a, um, adject, (secundus) qui
est secundi ordinis. Capell. t. p. 16. Secunda-
nus Juppiter. fulcanius dueit a secundis el fe-
licibus successibus; Item Comm. ms. ad Capell.
I. 1. Secundanus, qui prsest secunditatibus, id
est prosperitalibus et felioibus Successibua. At
ne jecirodi auibigua voi pro prospero accipare-
tur, consulto usus fuisse videtur Capella voce
secandani. Sane e tribus fratribus Jovi proii-
mus erat Neptunus, terlius Pluto; quuffi vero
Pluto Juppiter Stygius dloatur (V. Firg. 4. lEn.
638.), nihil obsiat, quominus Nepluno noineo
impoiilum sit Jovis secundani. («X SECUNDI A-
NUS et V. Slat. 1. A chill. 48. et Catall. 81.
3.) Videsis liopp. ad h. I. Adde Capell. ibid, de
Pale, et F. SECUNDIANUS. — NB. De cognom.
R. F. ONOM. — Hinc
Secundani, Orum, m. plur. 2. absolute, sub-
itantivorum more, milites secunda legioois, si-
cut primani prima, tertiani tertla, etc. Liv. 34.
15. sub fin. Secundani terga hosliutn cadunt. et
ibid. 46. extr. Secundani se porta ejecere. Plin.
3. Bist. nat. 4. 5. {36). In medilerraneo 0010-
nla, Arelate SeilanOrum, Be'lerra Septimaoorum,
Arausio Secundanorum. Adda Tac. 5. Bill. 16.,
Melam %. 5. et Auct. B. Alex. 54.
SBCONDANS, amis, particip. F. SECONDO.
SECUNDARlOS, a, um, adjeat. (secundus)qul
est secundi ordinis, aut qoalilalis, S:utss2!o;,
Bsutapc'ac, secondario, di secondo ordine qua-
nta inferiore. — a) De concretis. Cic. Brut.
69. 242. Q. Arrius, qui fuit M. Crasti quasi se-
cundarius. h, e. secundum a M. Crasio locum elo-
quentia oblinens. Alii leg. iftcunrtanus eod. sen-
su : alii, ut Or ell., leg. sectfudarum, tjuod rectius
videtur. Plin. 18. Bist. nat. It. 19. Secundaria
SECU.NDO
alica. h. e. qua.post primam secretionem aretioie
cribro traosmiUitur. Id. ibid. 9. 20. (87). Se-
cuudariuui iritlcum. h. e. quod post siligloem,
«eu Oorem c cribro redit: quod et cibarium
dic.tur, ut Ibid. 10. 20. (90). docet. UInc Sue-
ton. Aug, 76, Secundarlus panis. h. e. qui ex
secundaria ilia~~ farina fit. ( Plin. tamen. ibid.
distinguit secandarium panem a cibario, de si-
milaglne loquens. Secundarii, inqnil, panii qui-
nas selibras, totidem cibarii, et furfurum sex-
tarios sex. Hoc aotem sic iotelligendum videtur,
ut In siligine tria sint, Qos, secundarium et
furfures: in similagine quattuor, Dos, secunda-
rium, cibarium, et furfures.) Id. Plin. H. Bist.
nat. ti. 11, (82). et Colum. 12, R. R. 39. 9e-
.cundarium pa3<um. h.e. quod post eipressas se-
mel uvas, adjecta vioaceis aqua puteana, prelo
iterum eiprimitor. F. DEOTERI*. Id.ibiS.il.
Secundarium met. h. e. quod e favis exprimlltu,,
poslquam primum deduiit, ut id. 9. ibid. 15.
in. fin Iradit, et secuntice nolo: appellat. Plin.
33. Bist. nat. 7. 40. (120). Secundarium minium.
h. e. ariulleralum et inferioris noire, quod lit e
laplde exuslo, in argentariis et plumbariis metal-
lis reperto, et nalivo longe detetius est. — Se-
cundarium oleum eod. sensu apud 77ieoct, Pri-
scian. p. 312 et MarcelX. Empir. c, 25. p. 121.
— 6) De abstraclis. Cic. 1. republ. 42. 65.
Habet statum res publica de tribus secundarium.
— Hinc secundarium, absolute, est res secunda-
ria, cui opponilur caput, b. e. res primarla, pra-
cipua. Cic. 2. Invent. 7. 24. In btrC autem loco
caput illud eril accusatori, si demonstrara poterit,
alii nemini causam fuisse faciendi: secundarium,
si tantam, aul tarn idoneam nemini.
SECDNDARlUS, li, m. 2. absolute, videtur qui
secundas in tbeatro partes agit, monitor. Gloit.
Lat. Gr. V. adnot. Fulcan. ad ft. I.
SECUNDATUS, ui, m. 4. (secundus) secundus
locus. Terlull. Antm. 27. Alteri primatum, da-
mus, alteri secondatum.
SECUNDE, adverb, (secundus) Sup. Stcundt's-
sime. — Secunde propria est adverbium ordlnia
(V. Anecd. Belv. p. 167. 19. Bag.); translate
vero est felidter, prospere, a seconia, ftlice-
mente , prosperamente , vixvy&i, Cato apud
Gell. 7. 3. an(e med. Quod bsc res tam se-
cunde procesait. Ctc. 3. Mat. D- 34. 83. Orell.
Quum secundissime cursum teoeret. Alii leg. se-
cundissimo vento.
SECDNDlANUS, a, um, adject, (secundus) qui
est sacundi ordinis, idem ac secundarlus. In-
script, apud Murat. 945. 10. ti. cl*vDIO prasco
SgCVNOIAKO. COACTORt etc.
SECUNOTCEsIUS, li, m. 2. (secundus et cera)
qui seeundus nbtabatur in tabula cerata, live in
albo vet catalogo munere aliquo fungentlum, leu
qui secundo gradu est in aliquo ordine officlo-
rum: ut primictriut, qui primo. Imp. Justi-
nian. Cod. 12. 17. 4. Si quis virorum fortium,
prasenialium doiuestlcorum, in equitum scbola
secundicerii locum adeptus etc. Adde ibid. tit.
7. qui inscribilur De prlmieeAo el secundicerio
et riolariis: et F. PRIMICEftlUS. Eadem ratione
intelligenai sunt terftocerius , quartoceriut , de
quib. Imppp. Gratian., Falent. at Theodot.
ibid. 24. 7.
SECL'NDINA, a, f. 1, F. voc. leoj.
SECUNDINUS, a, um, adject, (secundus) ad
secundum petlinens. — Hinc
Secundina, ce, f. 1. absolute, substanlivorum
more, membrane, qua felus in utero involvitur,
et qua posl eum fere prodil, secondina, placen-
ta, SjuTs'piov. F. SEUUND/E. Sex. Placit. de me-
dic. 14. et Fulgat. interpr. Deut. 28. 57.; ubi
larneo nunc lagilur lecundarum pro secundi-
narum. — NB. De cognom. H. F. ONOM.
SECCNDO, adverb. F. SECL'NDUS in tio.
SECDNDO, as, svi, slum. are. a. 1. (secun-
dus) Pari. Secundani I. a. ei 2. — Secundo est
proprie sequor el quasi propcllo. promoveo: bine
translate faveo, juvo, prospeio. prospcrtim reddo,
s'ltoupia'fo) (it. secondare, favorite, protperare,
felicilare, far andare di ben' in oicu.t'o; St.
favor ser, rcnd<-e heuteux, secundur ; Hup. fa-
SECUNDUM
vorecer, fomenlar ; Genn. nach ettvas Schick-
lich eiaxrichten, begvnsligen, begliicken; Aug!,
second, farther, favour, prosper). Verbum est
fere poelicura. 4 '• Generatim. — a) Abso-
lute. Tac. 2. Ann. 24. Tandem relabenle asm
at secuodanle vento, Clauds naves revertere.
tAdde Justin. 26. 3. 4.}. — 6) Cum Accusa-
tivo. Firg. 1, En. 259. dii nostra jncepta se-
euodent, Auguriumqua suum. Propcrt, 3. 20. 14.
Jam liquidum naulit aura tecuudal iter. Ovid.
Htroii. 13. 130. Blandaque composites aura se-
cundet aquas. Seneca Here. Fur. 645. Volurri,
SBCuadet, qui potest, nostrum Deus, Anson. Pro-!
fen. 10. 9. Sad numquam Jugem cursum Fot>
tuna tecundat. — Secundare visus, somoia et
visa infausta et mall ominis in bonum eonver-
tere, et efficere, ut fellciorem babeant exitum,
quam mlnabantur. Firg. 8. £n. 36. Kite seenn-
darenl viiut, omenque levarent. Lucan. 1. 635.
dli visa secundent, Et fibris tit nulla fides. Ad-
da Sit. It. 8. 124. Sic rirg. 4. G. 397. Eipe-
diat morbi causam, event usque tecundet. tf 2.
Speeiatim est accommodare. Apod Plaul. ancilla
beram meretrlcem ita alloqultur True. 4. 2. 2.
ama, id quod decet, ram tuam: istum eiiaaol
Nunc, dum Ittl lubat, dum babet: tempus ei
rei tecundei. Alii leg. obsecundet: alii secun-
dat. b. e. tempos ei rei favet. Cf. Farro Sat.
Menipp. p. 162. Oehl. Seeucdans quo naiura
aurigatur. ^f 3. Item cedere, moram gerere.
Ter. Adelph. ed. Umpf. at Speng. Secundare in
loco. Alii tamen leg. obsecundare.
SBCUNDUM (seeundus) est A) Adverbium ;
et B) Prsposilio.
A) Aaverbii more secundum occurrit sine casu
f 1. Dt loco, el est — o) Post, pone, su-
bito dietro. nam qui pone sequitur, tecundus est
post prseedentem. Plaut. Amph. 2. 1. 1. Age,
i ta secundum, so. sequor, subsequor. su vienmi
tu dietro; — b) Item secuado, in secondo ltu>-
go, secondariamente. Farro apud Non, p. 149.
15. Jferc. Animadvertendum primura, quibus de
cauiis, et quemadmodum coustituerint paces: se-
cundum, qua fide et justitia eat coluerint. —
Juguilin. de Grammat. p. 2008. Putsch. Se-
condo ad ordinem pertinet. secundum ad nu-
merom : at puta quum dieo, secundo faetus est
consul, pertinet, ut dill, ad ordinem, quod pri-
mo altar (actus lit, et tie alter lecundo : quum
autem diciraut: secundum consul, Tel tertium,
qaarium etc., ad numerum pertinet, quod bis
fuerit consul. lade Cicero de Mario sic ait, textum
consul, id esl qui set consulatu> meruit. Hoc
Varro distiniic in librii nomerofnm. ilee Augu-
/fin. F. TBRTIO et QUARTO, et Ante. Belv.
p. CHI. Hag. «J 2. De tempore, et «it panllo
post. Cxi. Jurel. 2. Acut. 3. 14. Interrogatus
non sialim sed secundum respondeat. *J 3. Pro
Jterum. Liv, 7. 3. Vrakenb. Itaque, Cn. Ge-
nocio, L. .Emilio Mamercino secundum coniu-
Hbas. per ta teconda volta. ubi duobus eonsu-
libas pro secundum leg. Fots. et secundis con-
reiibut leg. Gaertn., sed error ortus est ex eo,
quod per nolas scriptum fuerit //. contulibus,
at in maltis Codd. superest.
B) Prspositio secundum occurrit cum Accu-
nliTO, qui plerumque sequitur, etiam interjecla
Toee, at apud Plaut. Stich. 3. 1. 4-5.; aliquando
vera praeedil, at apud eumd. Mil. gU 4. 8. 39.
— Est autem
I.) Propria. % t. Ratione loci. — o) post,
pone, tubito dietro. Plaut. SticA. loc. sppra ci'f. Up
bae secundum vos me. h. e. venite vos pone mi.
Svipie. ed Cic. 4. Fam. 12. Duo vuloera acce-
pisse, nnum In stomacbo, alterum in capita se-
cundum aurera. Piaut. fragm. apud Priscian.
10. p. 990. Puttch. Secundum ipsam ararn au-
rum abicondidl. — » 6) S»pe de iis dicitur, qus
longo tractu vieina sunt, lungq, lunghesso. Cic.
16. Att- 8. Facere iter secundum mare lupe/um.
cotfeggiando. et Cist. 2. B. G. IS. Secandam
flamen pauwe stationesequKum ridebantar. Plaut.
B~&. 1. 9. 61. Quid (Hue est homioum seeun-
ea.ii lltat? Plin. 23. Bill. not. 6. 31. (68/. Cen-
U-'ion secundum foritei nasciiur. Id. 7. ibid. 56.
— 279 —
57. (202). Centauri babitantes secundum Pelium
montem. 14. 31. ibid. 3. 28., (49). Secundum
puteum dertra ac sinistra fodiunt asiuaiig. far-
ro 1. It. R. 14. Facere sspea secundum vias
publicas et secundum, amnes. Id. 7. X. L. 5.
Mill. Quum leno secundum parleiem traosver-
lus iret. et 6. ibid. 3. ante tned. Uuic deo ia-
crificatur secundum segetes, — c) Est etiam
prope, juxla, ^ppresjo, uicino, Katd, rtapdi quia
quaa juxta sunt, secundo ttatim loco sunt, post,
illam rem, qus nominatur. Peiron. Sat. I3i-r
Remotis omnibus, secundum inTitaotem eonsedi.
Varra 1. It. R. 27.- Prsecidere arbores aecun-
dam terram. Plin. 7. Hist. nal. 60. 60. (214).
Horologium statutum in publico secundum Ro-
stra, in columna. ^ 2. Ratione temporjs,
post, aul -statim post, dopo, o subito dopo.
Plaut. Cat. prol. 28. ludis poscunt neminam,
Secundum ludos reddunt autem nemini. Cato R.
R. 114. Secundum, vinderaiam. Cic. 2. Verr. 14.
exlr. Tua, ratio est, ut secundum binos ludos mini
reSpondere incipias: mea, ut ante binos ludos com-
peiendinem. Id. 1. Oral. 62. 264. Secundum hune
diem. Id. 3. Ait. 12. 1. comi'.ia. Liv. 8. 10. pr<E-
lium. Id. 9. 29. tumultus. Id. 24.10. apum ex-
am en. 'Plin. 19. Hist. nat. S. 42. (148). aquino-
ctiuih rernum. Inscript. apud Murat. 20. 2.
ABSCVLAPIO 8T HTGIAB U. VLPl?S HOKORATVS DBC.
EQ. S1NO. IMP. V. PHO SAI.VTE «VA 6VOSVMQVE ET
(/. IVLII HKLICFS KEDICI QTI CVHAM MB I 0ILIGE!!-
TBK 8GIT SECVRDVM OBOS T. S. *.. h. U. — iS«-
cundum quielein est in ipsa quiete, b. e. in so-
mnis, in sogno. Cic. 2. Divinat. 61. 126. Cur
secundum quietem aliquid videre, audire, ageM
vidaamur. (Adde 1. ibid. 24. 48.) Sueton. "Vtutj.
94. a wied. Cujus imago secundom quietem sibi
obversata sit. Adde Petron. Sat. 104: Similiter
fulgat. inlerpr. 1. Mach. 4. 54. Secundum tem-
pos et secundum diem. h. e. eodem mense eo-
demque mensis die. % 3. Ratione ordiois, aul
qualitatis, post, dopo. Cic. 2. Off. 3. a tnedt Pro-
xime et secundum deos, homines bominibua ma-
time utiles essepoasunt. Id. 3. ad p. fr. 1. 5. extr.
Ille mibi secundum te et liberos nbstroi ita est,
ut sit pane pan et 12. Alt. 15. Secundum te
nihil est mibi araickis solitudine. Plaut. Capt. £
1. 41, Nam secundum patrem la et pater pro-
timus. Cic. 3. Oral. 59. a med. et Orat. 18.
ad fin. In acliope secundtffn vocem vultus va-
let. Id. Fatin, 6. 15. Secundum ea qusero, ler-
varisne in eo fidpm. Liv. 32.33. Sesuodom bse
silentium fuil. % 4. Siogulare est itlud Sail.
Bist. fragm, inc. 56. Ilrilz. Hi sunt qui secun-
dum pocula et alias res aureas diis sacrata in-
struments convivio mereantur. obi secundum
est prster, ut docet Briitiut ad h. I., nisi malis
hunc loc. cum allatis io paragr. 1. conjuogere.
II.) Translate est ctsnvenienter, ad, Juxta, eon-
forme, secondo, a tccontfa, cui oppon. contra.
«| 1. Generatim. Quintil. 12. 11. i % Faclllni se-
cundum naturam, quam contra earn vivere. Ter.
F.un. sub fin. Et collaudavi secundum facta el
virtutes tuas. Cces. 4. B. G. 17. Tigna prona ao
fastigiata, ut secundum naturam tluminis pro-
cumberent. Cic. 5. Fin. 9. 2*4. Secundom natu-
ram vivere. Id. Senect. 19. ad fin. Omnia, qu»
secundum naturam Sunt, sum babenda in bonis,
quid est autem tam secundum naturam, quam
secibus emori? Id. 7. Ferr. 6i. sub fin. Secun-
dum arbitrium tuutn testes dabo. Plin. 17 Bin.
nat. 16. 29. (US). Cato oleam ficumque sic insert
Jussit, mensura etiam prsllnita secundum reliqiiam
diligentiam soam. Gell. 12: 13. ante nwd. Secun-
dum verb! ipsfus rationem. Id. i. 1. Secundum
naturalem membrorum omnium inter sa corope-
tentiam. »t 13. 20, ad fin. Secundum -gramme-
ticam legem. Id. 20. 1. ante med. Numerari sta-
tim, secundum daodecim tabulas, vigioti et quia-
Hue asses Jubebat. Cic. ad Plane in Ep. 6. post
Ep. 16. I. 16. ad Att. Ea, qua consules decre-
verunt secundum Ca?saris decreta et response.
.Sueton. Claud. 15. Secundum eos se sentlre, qui
vera proposaissenl. Gell. 1. 17. Secandam bano
sententlam quoque Varro scripill. Fulgat. in-
lerpr. Eccli. 36. 25. Non est vir illius secun-
SECUNDUS
dum sllios bominum. h. e. nemo bomlnum est
illo viro beatfor. <% 2. Speeiatim pro, ad vo-
luntatem, in commodum, in favore. Cic. i. Alt,
2. Nuuclat populo, poniilices secundum te decte-
visse, et max, Multa secundum cauiam nostram
disputavit. Id. 4. Ferr. 17. 41. lie abienle se-
cundum prte.seotem judicare. §ie Sueton. Claud.
15. Absentibus secundum prsseotes facillinie da-
bat. Tac. 3. Bist. 7. Post principia belli tecuu-
dum Flavianot. favorevoli ai Flavian*, Id. 4.
^nn. 43. ita «£Cuoduro Messenios datum. Cf.
Liv. 23. 4. et Cic. Rose. Com] 1. 2. .^ 3. Pro
contra, apud Apul. De dogm. PlaU 16,
SECUNDUS, a, urn, adject, (sequor) Corap. $*-
cundior II. £, a. et 3.; Sop. *«cundi«imut I.
2.' el II. 3. — Seeundus dicitur, qui itatim post
primum est, alter: a sequor, quia sequitur on-
to um, Saurapoj (It. secondo; Fr. qui vient apres,
seconde, deurieme; Uisp. sejunio; Germ, fol-
gend, zweile,- d. ndchste; Augl. second).
:■ I.) Propria. *f 1* Generatim. £nn. apud Cs'c.
7. Att. 26. Si te secundo lumine bie odendeio.
h. e. die sequent!. Cic. Oral. 15. ad fin. Jam
verp ea. qus invenerit, qua (Oligemia collocabit?
quooiam id secundum oral de tribus. Id. I. Off.
It. ad /in. Secundo earn obligaret militia; Sa-
cramento, quia priore amisso etc. Plin. 7. Bist.
nat.^O. 6b. (212). Seoundo rolumine. Auguslin.
6. Civ. D. 3. *u6 ftn. Ties prascedentes iibros
ita aubdivisit, ut etc. tecundos tret ita, ut ate.
Publil. Syr. 597. Secanda In paupertate fotluna
est tide*. Borat. 3. Sat. 5. 48. ut et scrlbare te-
cundus Heret eft. Inscript. apud Gud. 153. 10. *.
ABLIVS jBtAXIMVS DBCVRIO H. IT T. AVRBLIVS DBXT8B
secvndvs H. et apud Fabrett. p. 358. n. 82. r.
ABLIVS AVRBLIVS BBB. BT IVLWS MAXt»rt DBCVBlO
secvs bbr, h. e. tecundus beres; qua i;ncopa
usum fuisse Roras vulgus putat Marin. Frat.
4rv.p. 625. Morcellus veto iestil. Inter. Lat.
T. 2. p. 93. sacus /teres ita interpretatur: n«-
res, ti secui accidat; quod tamen loogius asquo
pelitum videttir. P. HERES. Rursum Cit. 3. re-
publ. 14. 23. Optimum esl facere, secundum nee
facere nee pati. Id. 2. ibid. 20. 36. Prioribut
equltom partlbus teeundit odditis. — iSecunda
menta, poma, oucat at cetera bellaria, qos pott
fercula ovorum, olerum, piscium, carnium in-
feruntur, i potpasti. Cic. 14. Att. 6. et 21. cztr.
Use tpripsi, apposita secundo menta. Celt- !■ 8-
sub fin. Secunda mensa bono slomaebo nihil nocet,
io imbeeillo coacetcit. Plin. 9. Hist. nat. 35. 58.
(120). Inferri mensam taeundam juisii. Id, 18.
ibid. 8. &3*. (108). Semen papaverls lottum in se-
cunda mensa cum melle apud antiquoi dabatur. Id.
' 16. ibid. 5. 6. (15). Hodieque per Hispanlas secun-
dis mentis glaos inseriiur. Firg. 3. G. 101. Non.
ego te, diis et mensis accepta secundis, Trantierim,
Rbodia. Adda iVapot. Agesil. 8. at Martial. S.
50. et 5. 78. at F. MENSA — Secunda diti,
psnoltima retro numerando. Ovid. 1. Fait. 710.
Iliec erit a mentis line secunda diet. — .Seeunda
persona, apud grammalicos, forma ferborum.
^iper p. 51. 13. Bag. Persona verborum txat
sunt, prima ut Jejuno, secunda, ut jejunal, tar-
da, at Jejunal. — Secundum tampuj att idem
ac priBsens. Quinlil. 7. i. 46. Qusstio, an fe-
cerit incipil a secundo tempore, ideal praientl,
eo deinde coojuocto. Id. 5. 10. 46. Seeundum
tempus sublilids qujdam quam oeceite esl, di-
viietuDi, ut esset juncti sonus euditoi eti;
adbiereotis clamor sablalus as t; intequeotlt
aunt ilia latuistl ete. — .Secundce partes, et
absolute secundo;, seeonda persona bistrionum,
qu* minus frequenter prodit, el minora agit,
quam prima, eique se submittit el inservit, pali-
turque in omnibus excellere: qoa de re in PARS
satis dicium est. Plin. 7. Bist. nal. 13. 10. (54).
Spintber seeundarum terllaramqua Pampbilu*
cogoumen dedere eollegio Lentoli et Metalli Cot*.
— Seeundarum item moottter est, qui teeunda lo-
eo aliquid procurat in oppido, pago, vieo. V. In-
script. apud Oiailin. 106. — SeeundtE pomS.nt
et terlis palms, quai in ludis ferebaui gladiatorct.
At scripts pud Orelli n.2587 1 ABKA»V5 MBRiflia»iU
VICIT UW iSCYKD. TVL1T Ut. UlIX- URt. TTUT
SECURE
XUl- FAirtHij bt coHonas. y. PALMA. — Absolo-
le. Puigat. interpr. Soph. i. 10. Vox elamoris a
port* piaciara, tst alulatus a sr-cunda , subaud.
porta, h. «. porsa piscium respiciebat mare, coi re-
•Bponilebat In muro eltero seeoi»da. Id. Eccle. 9.
8, Osius est et secundum non habet. ft. «• be-
'«de caret. — Secundo Ealendai, Nonat, Idui
pro prldie, F". in PRIDIE. ^ 2. Speciaiim »«•
cundui e»t, qui facile seqoitar poit nos, et eontes
adjuvel ferlque: ut Quvius, ventus, currui, etc.,
ehe va a seconda. Vita. 3. G. 447. (e£ 7. dSn.
494.) mlssusque secundo dedult amoi. Adde Curt.
4. 30. 9. Liv. 29. 7. Naves marl secundo misit.
h.e. IncUoante asta. Id. 5.46. Secundo Tiberi.
Id. 21. 28. aqua. Cf. Tac. 2. Ann. 8. Cic Plane.
39. 94, Quum videam navem secundis ventis cur-
iam tencnUm suum. favorevoli. [Pirg. 3. Mn.
3 3. Prosequitur surgens a puppl ventus euntei.)
Horal. 2. Ep. 2. 201. agimur tumidis veils A-
quilone secundo. Cic. 3. Ifat. D. :S4. 83. Se-
eundissimi venti. Virg. 1. /En. 160. Fleclit e-
quoi, enrruque volani dat lora secundo. Nigid.
apud Macrob. 2. Saturn. 12. Cur alii pisces
squaroa secunda, aeipenser adveraa sit. h. e. qua,
:i raanura trahos a capite ad caodam, non ad-
ersatur. «| 3. Item qui Juila, prope eequi-
•ir, qui est secundum, juita, nulla rations ha-
iila alterius, seu absolute. Sail. Jug. 19. Ad
ualabatbiDon, qui locus .Egyptum ab Africa di-
vlrlit, secundo marl prima Cyrane est. ft. «. (ex
fPassii et Rrilzii sentenlia, cul libenter subacri-
bo) secundum mare: Ital. lungJsesso il mare,
vel »1 secundum mare pergas, sou snarls oratn
■equaris, so. ad oecideotem pergas (V. Pallauri
id ft. J.): ila secundo flvmine apud Cxi. 7.
3. G. 58. dicltor etiam de ils, qui DuminU tra-
etum sire decursuin in ripa secuntur. Simile est
illud Ifigid. apud Gell. 2. 22. extr. Etesise to-
eon Jo sola Dant, ft. e. sa^p.adura ntb curauni.
II.) Translate. *f 1. Metopborfi 3» super, pa-
ragr. 1. sumpta. — 1.°) Dlcitur da eo, qui est
deteriorls qualitalls, inferiore. — a) TJoiverslm.
Seneca Ep. 52. Bgregiura boo quoquo, sad dscuq-
da sortls, ingsnlum. Flor. 3. 20. Sarvi quasi se-
cundum borainum genus sunt. Juvenal. 9. 31.
tenuo argentura venaque secunda. Horal. 2. Ep.
1. 123. vlvit sillquls ft pane 3ecundo. ft. a, «a*.
cundario. P. SECUNDAR1US. Cf. Suelon. Oth.
9. Secum ad secundos casus detlnuerat. (V. Mad-
vig. ad ft. I. in Advert crit. v. 2. p. 380.) —
6) Cum Inlinlto. Slat. 3. Theb. 574. nee ver-
tere cuiquani Prena gacoodui Halys. — 2.°) Po-
nitur etiam In lauda, qu'im quls flon quldsiu
primus aut opttaus 05t, ::d alius] proUme Be-
.lultur, at statlai post sum pretltim sut dlgni-
taum babel. Cse. 3. Fin. 16. 59. Quorum ortfo
prosime aeoedit, ul eeecsdaa sit od rejiom f rln-
cipatam. AutX. 8. diss. 33. Sacsrdoi <4 U ' a *"
majestsle, Imporlo jt poSsotla Sssundui a r»sa
tabetur. ifapoi Pat-op. 4. «3£r. Donlque bac fiilt
altera persona Tbebl:, mi '.bkoq s^noda, i?a ul
prosima octet EpiminonOa. h. a. anus de dnobus
lummis virls, non taaan primus, scd ^tati'n post
primum. Seneea 5. Szm.f. 25. Bloaarl Telle aa
posse, seouoda virtus &z%. Plin. 14. Mitt. nal.
6. 8. (62), Secunda nobili'.as Falerno agro orat.
Id. 36. ibid. 22. 47. (i84). Cotes Creticfe diu
-'iiiimam laudem babuere, secundam Laconics.
Id. 12. ibid. 13. 2B. (48). Secunda bonilaa a-
munio pallldo. Horal. 1, Od. 12. 17. da Jovr..
Unde nil inajus geoeratur Ipso, Mac viget qo!d-
quara simile, eol secuadusn. PfOaimOl '.111 tsm8n
occupavlt Pallas honor co. h. e. nihil adco pt«-
stans est, ut itailm post Jovom sit: Pallas tameo
est proilma, led longo intsrvallo at firg. 5.
£\> 320. loquitur. Sit II. IS. *48. lulit '-.■•■:
vlrtute secundut. Cf. Publil. Syr. 600. Seeundus
a matre nutricis dolor. — flulli, \av.d ulli se-
-uniius, qui eseeilit, qui nullo est inferior, an'.
it omnium, prseatantissioio par est. Virg. 11.
.En. 441. Turnus ego, baud ulli veterum virtute
■ icundal. Curl. 5. 10. 3. Spa tin locorum null!
•rum gentium secunda. Martial. 9. 1. null!
lugarum laude secundos. ^ 2. frlelapbora ei
super, paragr. 2. ducti, est favens, favorevole.
— 280 —
cu! opponitnr aduersus. — a) unirersim. Enn.
1. Ann. 97. secundam Solus avem servat. Id. 7.
ibid. 24. Secundos rumor. Cic. 2. leg. Agr. 37.
101. Quis onquam tarn seconda contione legem
agrariam suasit, qoam ego dissnasi ? Id. 2. Tusc,
i. ad fin. Pbilosopbia est multitadini suspecla
et Invisa, ut si quis velit vltuperare, secundo id
populo facere possit. Id. 1. Alt. 19. ante med.
Es bac lege, secunda conllonis voluntate, omnia
tollebam, qos etc. Id. 2. ad Q.ff 1. 3 "tsd. Bum
accusa'i multis et secandis edmurmuretioaibos
cunctl senatusi Horat. %. Sat. 8. 83. Bidelur
fictis rebus, Balatrone secundo. h. e. applaudente
et arrideote. Liv. 33. 46. Ut secundis autibus
accipl orationem snimadvertit. firg. 5. JBn. 491.
primus clamore secondo Ilrrlaeidae ante omnes
eslt Jocus Hippocoootis. et 4. ibid. 45. diis au-
spicibus et Junone secunda. et 10. ibid. 21- tu-
midusque sacundo Marte rual. et 8. ibid. 302.
(el 10. ibid. 255.) Et nos, et tua deiier adi pede
sacra secundo. et 11. ibid. 739. dura sacra se-
eundus baruspex Nuoclai. ht-e. sacra secunda,
et litatum 2sse. hypallage. Liv. 2.-38. Stdulo au-
dienles s%cuuda ira verba. Sueton. Cces. 2. Re-
liqua militia, secundlore fama fuit: et corona ci-
vica donatus eK. eb6e conjetlo mijliore. — b)
Cum Dativo. Liv. 8. 12. Tres leges secuodissl-
mas ptebei, adversus nobilits'.i 4ulit, Cf. Cic. 1.
Divinat. 15.27. Auapicia, qus allcui aecunda eve-
neruqt. ^f 3. Item prosper, •'ad roiuntatem nos-
tratDf Ouens, prospero, felice. Paul. Diao. ei Fe-
slo p. 337. 3. Mull. Secunda res non a numero
dlcuntur, sed quia, ul Valiums, sequantur. Cic,
3, Xat. D. 36. ad fin. Improborum prosperila-
tes eecun^o!r(ue res, Cws. ad Cic post ep. 8.
1. 10. ad Alt. Omnia socundissima nobis, adver-
jisoima illis accidiase vidontur. Cse. Sull. 23. eztr.
Bt iscundas f^rlunas afflittsre coacius est, et In
advents sine alio remedio parma^are. Cat. 7.
'B. G. 62. 'Ut bus pristioBB virtutis, et tol sec-un-
dlas'morum prcalloriira Meraoriam tonerent. et
2. ibid. 9. "scundlore . cquituia aostrorum pros-
llo, CEsar suos in caslra rsdmit. Piaut. Bacch.
3. 6. 14. Nullus est, ca! non Invideanl rem so-
cundarn obtlngere. Virg. 10. Mn. 502. Mens
humapa imodum robus servare secundis Wescia.
mlh prosperila. et l Ctc. 1. Off. 26. 90. Dt ad-
versas rps, sic aacundas fmmoderale ferre levi-
tate est. et max. Homines secundis rebus effre-
nstl "lbique prafidantas. Sic Nepos Tim. I. TVlullo
■aptenllus tufft sscuodam,- quam adversam for-
tunaiu. Cic. 4. Herenm 17. 24. Saplenler cogl-
tant, qui lefnporibus aocundls casus adversos re-
formldaaC Ter. Hzaut. i. 2, 1. Si salhi 'secunda
res de amure raco ::-Jeni. — 3t absolute. Id.
Jndr. 5. 6. 11. Age, mi in lull secundis respice.
et .iVepot ,-llcib. 8. a -ined. 81 quid sac,undl avo-
nU-it. Seneca Thy-ist. 615. Ncimo conDdat nl-
ralum aicuadii. Tac 1. ^Vist. 10. ?ir. aecundis
adTSfslsqua Juxl^, famosui. Id. 2. ibid. 59. Ni-
rata* boaos iclar r.sounda. Curt. 4. 38. 31. El-
iiim ssoundis »Usiebantur copia. — NB. De
prsjoom. et cognonj. R. P. ONOM. — Hinc
Secunda, Brum, t. plur« 1. absolute, substan-
Sivorum more.
I,) Proprle. ^ 1. Sicuwid, aabaud. partes.
f. qua supra dliiraas ad I. 'J 2. Mombrana, qua
fetus ip uteto loTolvItur, et qu-a post eum fere
prodit, Htanda, r.c-ondina: item qoidquid post
pufium esit sx utero, id iwepa, Ssuts'pioy, -ro
•w«pa./. SBCBK01SA. Celt. 7. 39. sub fin. Hit-
dij'jis Ifabara a«abi!S«»ra debet ufequa ad sas, quas
j'Scaadas voc^ut, quod velameittum Snfaulis intus
fuit. (Adda S33WC. Ep. 92. sub /in.) Colum. 7.
H. M. 7. i : :jb fin. Q»'iin '.'Sets pecudii ucaaim
non rs'-vondariat. 'Plin. 30. Hist. nal. 14. 43.
(1-23). partus coaceplos ovocat isambrana e ca-
Dum sseundis, si tsrram non alligerinl. Id. 9.
ibid. 13. 15. (41). Tllulus marious peeuduin mure
iecundas partus Jiddit. Id. 27. ibid. 4. 13. (30).
SI Mcunda) csaost-sque morentur. Id. 20. ibid. 11.
44. (115). Apium urinam clet, manstrua ao ae-
aundas partus. Id. ibid. 6. 23. (51). Sacciodas
partus evocare. Id. 2*. ibid. 16. 92. (147'. et
27. ibid. 8. 38. 1.60). trabere. Id. 30. ibid. 14.
SECUBICIATUS
43. (124). pellere. Id. 21. ibid. 24. 95. (167).
purgare. Id. 26. ibid. 15. 90. (152). moraoWB
eitrabere. et 20. ibid. 14. 54. (154). sedare. Cels.
512, retro ed. Aid. expellere.
II.) Translate, ^f 1. HetaphorS ducta ei su-
per, paragr. 1. Seneca 2. Benef. 29. Diis agare
gratiae, quod nos in hoc pulchtrrimo domicilio
voluerunt tecundas sortirl. ^ 2. Uinc secundat
tractare, agere, obsequi, assentari, andure a
seconda, compiacere. Moral, i. Ep. 18. 10. Al-
ter in obsequium plus aquo pronue etc. Ut pue-
rum sevo credas dlctata magistro Reddere, vel
partes raimum tractare secundas. Seneca 3. Ira
8. a med. Optimum Judicavit, quidquid dixissat,
sequi, et secundas agere. Addunl hue locum
Plauti Asin. 2. 4. 89., £ed varia ibi leclio.
Secundo, adverbialiier usurpatur et f 1. Est
secundo loco, ("einde, secondariam»nte, in se-
condo luogo, Seutspov, Seurepuf. Plusdr. 4. 10.
Significat primo, Jape quos ipse alueris, Tibi in-
veniri maiime coutiarios. Secundo ostendit, sce-
lera non ira deum, Fatorum dicto sed puniri
tempore. Cic. Plane. 20. sub /in. Primum ut
bonore dignus essem, maiime semper laboravi;
secundo ut existimarer; tertium mibi fuit etc.
Usurpavil etiam Cato senex apua Charis. 2.
p. 195. Putsch. — De tempore, et est exinde,
postea. Covl. Aurel. 1. raid. 4. 61. ^ I.
Pro iteruin. -rfuct. B. Alex. 40. Poniica legio
quum fossam circuire secundo sonala asset, ut
aparto latere aggrederelui bosiem, in ipso trans-
itu fossa conflxa et opprsasa est. Adde Spar-
tian. Hadrian. 4. et 23., £utrop. 2. 19. et La-
ctam. 4. 17. ABertur a Nizalio etiam fragmen-
turu Cicer., in quo secundo pro itdrum pooitur,
la seconda yolta. Scmel bominem alloculus fue-
rara : an secundo rnibl redeundum esset, iguo-
rabam. Sed bac nee apparel, unde ducla lint:
9t CictroTyim parum aut nibil aapinnt. quare
insrito 3uapecta etse debenl, donee certius aliquid
afferatur. P. SECUNDUM. Item secundo, pro ite-
rum, perparam legitur a quibusdsm apud Liv.
42. 26., aam Jbt cum ^faduigio aliter legendum.
V. ej'usd. Emend. Liv. p. 633. Verum in In-
scriptt. ssspe oocurril bac significalione. V. Gru-
ler. p. 464. n. 8., Omli. n. 3161., 3171. etc.
4 3. Pro bis. Trebell. Gallien. 17. tavil ad diem
septimo aslate vel sextu, biume Mcundo vel ler-
tio. Adde Cupit. Cord. 0. el Captll. 8. p. 276.
T. liopp. ad h. I.
SECURS, adverb, (socurus) Comp. Securiiu.
— <f. 1. Est sine cura, remisse, nagligenter.
Plin. i. Ep. 4. Ut rnei eipergUoanlur aJiquaodo,
qui me sacure ac propo negligenler ssipeelant.
5ueton. Iter. 40. Noapoli de motu tjalliarum
cognovit, adeoque Icnla et secure lulit, ut gau-
dentii etiarsi siispicionom prrubaret. PeUej. 2.
189. ad fin. Quam ilium et boaotale, nee secure
conlinotl Justin. 5. 9. 10. Quum bine pro patria
surumis viribus, iude pro aliaua domioalioub se-
ourius pugnarelur. Paler. Max. 4. 7. n. I. ex-
tern. Cui secure vivere liobal. Hone loc. Forcel-
iinuj ad aeq. paragr. retulil. -^ 2. Item sine
tiinore. fidenler, audactar, lenza paara, fran-
camente, sicuramente, craewfi, a'f«piuvu?. Ju-
stin. 5.5.2. Dum agros securius populatur. Jeep
leg. securus. et Plin. 2. P.p. 17. ar.ie med. Usa
fanestra aubjaeens mare loogius quidem, sod se-
curius intuetur. £timsn. Pc.nsg. Conslanlm.
16. Secure scilicet u.urua oiarcitu, qutm vanale»
manuJ habere docuisset. Id. Grot. act. 8. Socura
vovare. Seneca Ep. 18. circa mid. Securius di-
vilea eriuius, si scifiimus, quam non sit grave
pauperis esse. Quinlil. 6. 3. 10. Securius IOO.nl.
SBCCRltXA, a, f- 1. V. SECimiCULA.
SfiCOHICLATA, a», f. 1. P. voc. seq.
SECORICLATUS, a, um (seeuricla) ab inutll.
securicula, securicula compactus. rreXextvwtoe, ut
SecurlclBli cardinti apud Pitruv. 10. 15. P. voc.
seq. — Hinc
Securiclata, ce, f. I. absolute, sobslanllvorom
more, genus herbs, eojus slliqus sunt securi-
cuIb similes, ittX«uvo<, apud PUn. 18. Hilt.
nat. 17. 44. (155)., obi aUl leg. . tecuridaca. 1.
banc vuc
.SECURICULA
SfiCORlCCtA. et syncop. seeuric!*, a, f. t.
deminul. <t seeuri., P«" s • eeur, *» dolabeila, pic-
cola jcurc. nAexuSw«<
I 1 Propria. Ptaat. Iotet crepundia nommat
Had *• * "*• eaaieulum aureolunr, seeurieu-
iaro/ancipitem. ifarcwl. 1*. 35. cujua lemma
Jeeurieula. Quum Betel Hilli* solreodi* audio
noomi* M» quadringenli. mUlibua empl. fuil.
«iniu* eeeurieulara vocal, quam Co(um. Z. a.
r 3 {» /ire. dolabrenr, nerap* ferrameetura ad
axeidenda* tadieer in araodo, at, si vomere Id
ftai hove* luetaoda- noiam- contrabani. Verb*
ptinii aunt 18. Bitt. not. 19. 49. (177). Seeuti-
eulara in»i«um panders (air ara(ro), qu* iniet-
ctdaatuf radices. Hoe rneliun quara coovelli Ma-
in boreequ* luetark Harduin, i* suit. MSS. It"
ail tericulam, uoda- coojieit jerriou/ar/*, ul Hi
aadem cum tirrula mioor*, quam intac ferra-
meaia mitica receam Fallot. I. /i. ». *3v Porro
fmOiva leeurieul* rideiur diei, qui* apt* eat
atlam flndanda materia la ioserenda: esd root
qui lag. if» *H»* Sic SiMgiut lef. securicttlam
II.) Melon jmlee, apud ^ilrutr. 4. 7. (et 10.
17. <» mad.) en eapul ligal in madam parts ee*
ouria formatuo*, el alleri llgoo iramitaarn, quod
ndio* Ugura caraton* iH, ui eum eo tenaeiJsima
calligalur: ineatiro <t coda d* routine, ireXe-
jci.mto* ub* alii leg. securicUt pro- tecurtiulis,
unds lectxri.i'oju*. apud eumd, 19. 1S.J alii *e«
atriolif. .
Homonym* Quomodo securictuav ditieral •
subscude, V. la SUUSCUS.
SSCCRlCOLARtUS, If, m. 2. (seeurleula) qui
marica!** eonficil el rendiu Glot*. Itid. Seeu-
rleulatiut, qui ateure* fcrt. Legitut eliam in .To*.
Tir. p 64.
SficCRrcOLATUS Idem ac SECtRICLATUS,
qaafa roe. P.
SECCrIDACA, a, f. 1. herb* liliquae ferena
xeeurleula aimilet, inlet lentem naaeentj el earn
eaeeant. unde el ttrvei peleciaoa rocaas, tte-
3uu«a«| a mlixuc, seeutlt. PUm 18-. /Kit. nat.
17. 41.(155). MSS. apud Barduir*. babeni ««*•
riciaia: quod unice probaadum-. It* el Sillig.
SfiCOKlFER, fera, fBrum, adjeeb (eecuria el
fero) qui fert tecurim, icaXexufo'pe-c. Ovid. 13.
^fet. i60.HelImuroque,ieeuriferumque Pjracmoo.
SBCOBlGER, geray glrum adjeot. (teeuria et
gero> Idem as teeurifer. Ovid, fferoid. *. 117.
Prima lecurigera* later Tirtuls puella* To pepe-
ril. h. e. Inlef Amatoaet^ qua ia belto laeuri-
bua utebaatur. Sle ZaX. Flaee. 5. 139. Securi-
gerat ealerrar. Id. 3. 191. <eeurigerumqu* Neal-
eea Trioiigib Senua QZdip. p. 471. Regai «e-
curigert Baeebam leaeer* Ljcurgh h, r. qal te-
curl Tile* eeciderae. SiL It. 19v *&. wearigera
raitcebat prcsiik deilra-. h. r. armata leeuri.
sECCRIS, It, r. 3. Form* AeeuiatiTl eat »«-
curim plarumque; tllquaoda rero tecurerrr, ut
apad Parron. Sab Jfenipp. St>. p. 185. OehL
Fereaa ferream humero blpeaaam leeureax. Add*
Liv. 3. 39. et Seneca 3. Canrr. 3. el T. Pri-
ician. 7. p. 758- Putsch. Item forma Ablaliri eat
ttcuri pleramqaa; aliquaada rero tecure, ui apud
vffraJ. H. Jftt el rerfuiii Pudie. Iff. V. Con-
tent, tn 355. 14. Keit. — Seeuria eat ferramea-
tum lata aeie ad madum biruadiaiaa eaudar, cujua
uiua ligaia cxdeadit, cerfiei amputandsr, item ia
proellit: a teco, at, Tel acuo, it; alii tamea roluat
tm a temi, dimidium, el curis, hail*: (quaniTia
prima in semi longs lit, ia curia breTla) quia,
ul ait Isid. 19. Orig. it. a mtd^, ex una parte
acuta eit, ei altera fonoria; quod li lit otrioque
acuta, bipennii dicilur (P. BIPEMMS): rel quia
manubrium babel dimidlo breriut, quam baxa;
ilii a roee Periica, qua Greece eat odfagiq, oriri
putant. De Taria seeuria forma, rideaia A. Rich.
op. cit. ad h. v.: Grace eil itrXjxu^ (It. man-
naja, scare, axza; Fr. riacAe, coone* a fran-
<Aant large; Hiip. stjur, hacha; Germ, dot
Beit, die Art; Angt. an aie or hatchet).
I.) Propria. *| li Gaoeratim. Pirg. 7. JSrt.
184. CapUfi pandent carrua eurvaque leeuret.
et itid. 927. labiguatqut la cola tecurea. Id.
Toa. ir
— 281 —
12. io:rt 308. i»» leeurl AdTenl frootem me>
diatn, rotttiumquo redueta Disjicit. el II. ibid.
SOS. Turn 7aiidam parqu&.irma tiro, perque ossa
tecurim Congeminal. el ibid. 65». aeralam qua-
lieoa Tarpeja iecurira.(F/t»«ittr». 7. p.758. Putsch.
ble? legit teeurem, ut osiendat, ulraque poiitione
aceutalifum deeinere.) Ooid, 9. Past. Gl 9. Silra
Teuw aullaqua diu Tlolala leeurl. Id. 10. Jlet.
373. traba in gene taueia. aeeurl. Pirg: 8. £rt.
18ft Procumbual piee»,ioaaHet8sieeuribu«iIei.
Pal. Place. 5. 438. Teiilur Argoa piouaPaga-
aea leeurl. CatuW. 19. 3. Quereua arida, roiiicai
coaformata aeeatl. Juvenai. 10. 59. rota* big*-
ram Impact* tecaris Cadit. Plin. 18. Hist. nat.
39. 7*. (192). Scipioai* cla*ti*=quadrageiimo dlft
• tecuit aarlgaTit. k. e. poatquamt materi* ia
■Ufa cat* eat. Apud Coftim* In deaeriptioa* ri-
altoria falcl* 4. R. It. 28. aupetpoalt*.- falei ie-
mirormto luoa ipeeies, aeeurl* dieltur: eaqueuti-
tor rioitor, quura tela jllqaidrcsderrtult. Ho-
rat, 4. Oct. 4. 20. Amazonia aeeart Deitraj o bar-
met h. e. ab una taatara pari* acuta, quam
prlmura. Inteieruot Amaxoaea, dicta securigercs
ab Ovict. Beroid. 4. 1»T. Grot. Crneg. 68.01
{Ancceue) pradaitar erat, gemiaiaqu* ieeuribu*
iogeox. h. e. teeurl ulrlnqus aeata, bipenoi. Idem
enira epud Ooid. 8. Met. 391. dieitur bipenni-
fer Area*, et 30T. Aoeipitemqua maaa tollen*
ulraque seeuria. «t Porro Sat. Men. loc. ei(.
Seeuri* bipenoi*. h. e. utriaqa* acuta. — BJaa
uiu* est la eadendcv marmor* to lapicidioia:
da marmora enim loquiiut Stat., ublaii %Silo-
2. 87. Sraoada qnod moat* PBrjgia fodera-ieeo-
ret. *f 2. Speeialim ia r* ia«r*, h. e. io «aeri>
Geih faciendii. Marat. 3. Od. 23i 12. Vletlrna
pontiQcam leeure* CerTleerllaget. Ovid. 4. THtt.
2. 5. Csndidaque addocta eoirurrtpercuHe leeurl
Victim*. Id. 19. i/et 248. Telutl qui candid*
tauri Rumpere saerl lie* molltur eolla aeeart. «| 3.
Ilera ia re eirill. Eraot aempe apud Romaooa
Tlrgarum fascee, (ut dictum eat in FASCIS) qui-
magijiratibua a lietoribu* praferebantar, at ia
liagulia faacibu* singula sfeurea ad inmendum:
da rei* tupplieium, quam opu* esaet. tio. 2. 5.
a med. iltiaai lictore* ad aumendam lupplieiam,
oudatot Tirgia caduot, aeeuriqua feriuot. Cie..
PU. 31. 83. To Raboeeolum Betsiea gentle prla-
eipem aecuri pereaaaiitl. Lucret. 3. 098. Srera*
eeeuret. Pat. Max. ». I. P. Valeriua popllcol**
iaTidloaum m*giatratua faatigium e>t tolerabilem.
babitum dedutit, fatee* seeuribua raeuefaeiendo
et la contion* popalo lubmittendo. et Cie. 2^
repuoi. 31. 55. Securei da Taieibua demi- Juaiil.
Flor. 2. 2. circa med. Seeurim diatrlngera, et
iSjoV 3. SUicUi la principum colla aecurefc. —
Dupllci aeata apud Ptaut. Ptead. 1.2. 23. Te,
cam ieeuri, caudleaU praGeio profiaeia. *f'4.
Oa aecuri Tenedie, b. e. MTera et expedlt* ia-
Uitl*, P". TENED10S.
II.) Traoilate. ft Metoniraiea secure* li-
gnirlcant imperium popali B» Ipsoiqua magiatra-
tua. Cx*. 7. B. G. 77. <*ir. Fioitlma Gallia ia
prorineiim redacts, aeeuribu* mbjecta, perpetua
premitat letTitute. Borat. Cartn. scecuL 53. Jam.
mart terraqua manum potenient Medut, Alba-
nasque timet secure*. Id. 3. Od. 1. 19. Tirtu*
Nee surait. aut ponil secure* Arbitrio popular!*'
aura. Seneca Ep. 88. Ostendam raulta seeuri-
bua reeidenda. Tac 12. Ann. 15. Majoriim virtula
vaeui a securibus el a iributia. Sil. It. 11. S2.
geminasqne Tidere secure*. — fa sing, num..
Pitg. 8. y£n. 825. aaeumqu* seeuri Aipica Tot-
qualum. h. e. Manlium Torqualum, qui consul
Qlium seeuri percusiit, quod contra edieturn suum
cum hosts eilr* ordinem pugnarerat, ul est a-
pud Liv. 3. 7. Ooid. 4. 7>«'st. 9. *5. Germa-
nia, colla Romana prabea* animot* seeuri.
•T 3; Item eat valnue, letua, damnum, detii-
mentum. Ctc. Jfur. 24. 48. Quam ia lecarim
putat Injeciase petilioai lua, quura pojulura R.
ia earn, metum tddusiatl, ui pertimeseerei, n*
cooaul Catilio* fleretl h. e. quam, magnum de-
trimentum: duet* meupbor* a cadendia arborl-
bua. Id. diieral iotcJ. 23. a mecJ. Atque ex o-
moibu* Ula plaga eit InjecU peliliont lua, noa
SECURITAS
tacente me, maiim*. Id. Plane. 29. 70. Quam
eniui illi judice* gratlorem potueruat-reipublics
iaaigere seeurim, quam quura- ilium • ciTiiair
e]ecerunl7
SfiCCRlTAS, Sti», f. 3. (seeurua) Tacuiiaa, im>
muoila* a car*.
I.) Propria. «|~ t. In bonam partem eat iren-
quiltitat, tranquiilu* animu», loiietatis et peri*
cull eipert, i' eater senza cur*, LranquiUita,
quiete d' animo, sicurtiza, dataklta, a'fiiji-
(i»i'a, eu'duuea. — a) Absolute. Cie 5. Tute. 11.
42. Qui autem illam. maxima oplatam el espe*
ditam ieeuritaiera (seeurilatem autem nunc ap-
pello raeuitatem agriludiai*, ia qaa Tit* beau.
poaita est) habere quisquars poteat, cui aut ad*
3it,sut adesea poaail multitude; malorum? (Add»
Celt. 4. 4. nib, fi.su) Id. 5. its*. 8. a med. He-
mocritl teeuritaa, a,a» *>l iQimi tamqaam (raa-
qaillitati quara appellant :u9vuc'a>. Id. t. Off".
29. a med. Vacandurs eat omai aoiroi pertur-
batloae, turn- eupidital* ei metu, torn elUrs a-
gritudios et- Toioptata aaimi, et Iracondia, ut
tranquillita*- tt securita* adilt. Pal. Ma*. 7. t.
sub fin. Reapoadit, magi* s* probara ateoriUto
rideot laguriom, quam (rlatem curl* at toilfel-
tudiaibua aulam. Justin. 43. 5. 8. Part* paee,
el teeuritata fundat*. i^ita. 7. Ep. 8. exlr. Sa»
earilatem et otium dart/ alleuL Id. 10. Ep. 89.
Generis humanl lutel* et securitat salull tu» la>
'aiaa eat- — la plarali num. Hits. 23. Hist. nat.
1. 23. (41). Vioura- Jejuaoa- biber* iautilitiimom
est curis: lomoa- rero as lecuritallbo* Jaradun
duo boe foit, quod etc. per t» tcaceiamento it*
pentieri. — 6) Cum GeoetlTC /*. 7. sWeV 53.
5*. (184). Operoeitaima teeariU* mortl* Its M.
Orillo Hilars ab aollqaU trtdltar. T * ^
rntlero partem eal rimlsaio, Ineari* at negligea-
tia. — a) Abiolul*. Quintt'I. 3. t. 8. Sit pra-
eeptor Io leudandl* dIseipalorun» dletioaibu*
nee maligna* nee effato*: qaia re* altetvar*
dium labori*. allefB saearltatem peril. Id. 8. 3.
circa med. Jungilar amphiboll** aimililodo: at
L. Galb* pilam negligeaUf peMpU, ale, inquit,
petls, taraqaam Casari* eandidatn*. nam iUud,
quod pell*, ambiguam eat, aeearila* aimilla. GelJ.
f. IS. Videa* qaoadem ale setter * rerbi*, siaa
alio- judleii negoiio, earn itcaritat* mult* et pro-
fund*, ut loqueatee pleramqa* fldeaotor loqai
sea* neaeir*. Id. 4. 20. lay Jar* elan*, elar* ni-
mi* ac sonor* oiciUTil: alqna inibl propn "«
pleeteretar, full, Umqnaax ilia* iadleium tagi
aoimi foretv et allaeioanUa, et floxa atqu» aperta
seearitaiiav Xae. 3. *i*t. 83. Kuae inbumana
securita*. Pellej. 3. 118.3. Frequentiuimum ess*
[allium eaUmiiatU aeeurila*. — b) Cum Gene-
liTff. ^airsttf. 10. 8. 3. rTallas aeribeadl *«eariut»
laiatar. . ,
II.) Trenelalev «fM. SobJecUT*, uU ajanl, eat
raeaita* tlmori*, fldenll*, audad*, franchexsa;
inirevidf-ia, fermexta: ia atramqu* partem.
— a) Abtolute. Plin. 8. Ep. 18. a med. Lom-
plectitur trepidantem, eoniolatur, horUtur: ut-
que timorem «ju» su*. seeariUU lenirel, deferrl
is ia baiioeurrt jubet. gua'tifif. 8. 1. « «»«'«• Sta
est babenda aueieritati* ralio» n* sit Inns* se-
curita*. — ») CuraGeoeUro. -**tuos>. Grat.aeu
3. Agunlar gratia imperatori. indulS«o»» J " a »»
doeel seearitaa erroria bamao*. ft. e. Udenua er-
rori. humani, fore ul sibi parcel pnacep*, ss de--
liquerit. ej 2. ObjecliTe, ut aiunl, est seeanu*
rei, ia qu* qulspiam into* eat, *« u " I **, f T
a) Absolute. Plin. 7. UUt. not. SI. 53. [XT**.
Quum innumerebill* slot mortU signa, salutt*
securitatitqua null* sunt. Trajan, ad J*"- '»-
Ep. 113. Sicul largilione* ex publico Ben, mart-
data prohibent: ii* ne multorum secunUt suo-
ruatur, facta* ante aliquanlura lempor.i relra-
ctari noa oportel. ft. e. certa. statu, rei fami-
liari*. Tac. 11; .e*n». 11. SecuritaU ant* quam
Tindicta consuleret. Justin. II. IS. 3. Soma.. .
repentln. securitat. daloa. /*■ 39. % 9- P»'«*
regno securitat.. Ptllej. 3. 08. I. »'"«»"?-
ilmura leeuritalia urbana eutlodera habemua. /a.
ibid. 103. 4. Spet coiieepu perpetua srcurltu...
Id. ibid. 128. 4. Ia tulilam tecunuJit iaa **-
98
SECURITER
vocat. — 6) Cum Genelivo. Plin. 28. Hist. nat.
2. 4. (21). Cssarsm dic.atarem, pott uoum ao-
cipilem vehiculi casum, ferunl semper, ut primum
consedisstt, carmino ter repctito securitatem ili-
neruru aucuparl eolitum. Tac. to. Ann. 18. Se-
curiiai aanona. '$ 3. Hem in re ci?ill est epo-
cha. acceptilatio, qua necurui cerlusque quit efQ-
citur, Dibil ampliui eo nomine a se pelitum iri,
iicurt'a, quietanza, riceouta, cestione. Jmmian,
17. 10. 4. Suscepiorum Vilium more tecurltatet
accipient pro ilialit: quai si noo ostendisset in
tempore, etc. Castiod. 11. Fariar. 7. antemed.
Merito testimonium solutionis tecuritat dicitur,
tl a qua non solum animus, ted substantia com-
munitur. Symmach. 10. Ep. 43. [at. 50.) ad fin.
Quum videretur omnibus leourltatibut esse vehe-
mectior Imperatoril asserlio. Ulp. Dig. 21. 4. 1.
ad fin. Quod sibi dcbetur, coniequl debet, vel
ejus securitalem. Cod. Theod. 11. 1. 19. Securi-
ties reddero. *f 4. Veteres Securitalem tara-
quam deam venerabanlur, eamque mulieria ha-
fcitu reprasenlabaot bastam fere dextra getlan-
tem, sinistra aulem cubito sic arat inniiam, ut
genam palma suatentarcC. Sapitsime In nummii
iiiiperatorum saculi lerlii et quarti legltur Se-
curitas Aug. vel publica. V. Rasche Lex. Num.
T. 4. P. 2. p. 350. et Eckhel. D. N. F. T, 7.
p. 62. et a). Eidern a Pranesiioii itatuam dedi-
calam fuiaje, docet Inscript. apud Gruter. 105.
8. iscraiTATi avo. sachysi dbcvhionbs ropytvaovB
coloniab pbabnestik. — Speciallm trlbuitur Ma-
nibus aiicujui, quorum quietl in sepulcro prs-
aideat. V. Intcript. apud Orelli n. 2824. et Ma-
rini Fr. Arv. p. 161. — Hinc Dii Securitatis
appellati videntur lpsl Manes In Intcript. apud
Oretl. n. 2201 i F . roc. seq.
SfiCORlTKR, adverb, (securus) secure. Au-
gutlin. In Joh. Ep. ad Parlh. 10. 8. Timet,
led securiter.
SECORUS, a, urn, adject, (se as sine et cura)
Coup. Securior fere in omn. paragr. ; Sup. Se-
curissimus II. a. —.Securus est generallm va-
cuus eura, qui est sine eura.
I.) Proprie. *| *• Iu bonam partem, qui sine
cura, b. e. timore vel sollicitudioe est et se la-
tum putat, qui tranquilio est aniino et quieto
tranquillo, quieto, tenza timore, sicuro, o'Seris',
c'fis'pi/xvoj: cui opponitur tollicitus. — 1.°) Ge-
Deratim. — a) De peraonis. — a) Absolute. Cic
Place. 20. 46. Securus proAciscitur. Liv. 25. 39.
Ilosles securi ao solull. Tac. Germ. Securum desa
cuitorem prastat. Adde 31. 25. Tibull. 1. 1. 77.
eompotlto tecurus acervo. Ovid. 1. Met. 100.
Mollia lecura peragebant otla genles. Id. 5. ibid.
672. Ceres nala secura reperte. Id. 9. ibid. 785.
Nun secura qulde.ro, fausto' tamen online lata.
Justin. 13. 8. 5. Lato ei victoria et securo Eu-
menl superveniaot. Sever. &tn.- 9. Aurea se-
curi quia neseit tacula regis? h, e. Saturnl, sub
quo nulla fuere bella. V. Ovid. I. Met. a v. 97.
Intcript. apud Gruter. 10. 8. hadriahvi avo.
?USTSR03 rBABSTlTIT HAG LIBBRAUTATK SBCVROt.
Quinlil. 6. I. 14. Securior reus. Ammian. 2V.
6. 6. Trucidarl securum feoit. Haupl secure. —
P) Cum Genelivo. Firg. 7. JSn. 303. Teucri
opiato oonduntur Tibridis alveo, Securi pelagi
aique mel. h. e. neque timente» amplius mare,
Deque me Junonetn lnfeatam. Horat, 2. Ep. 2.
17. Securus pawa. Ovid. 6. Met. 137. fulurl.
Id. 7. ibid. 435, Quodque aula securus erat Cro-
myona colonus, Munns opusqne tuum est. h. t.
son timena aprum • Theseo jam occisum. Id.
12. ibid. 199. Slot tua vota licet, dixit, secure
repulta: Blige quid vovea*. h. e. sine timore
repulta. Stat. 13. Theb. 780. vade atra datura
Supplicla, eilremique tamen secure sepulcrl.
sieuro cht avrai lepoicro. el* Seneca Agam.
637. Secure metua Troict pubes Sacroa gaudet
langera rune*. Luean. 8. 784. Seouru* venia.
h. 1. oertus aut oonflsus at renlam obtentururn.
Seneca Here. OBt. 1693. at Thyett. 720. Sul ie-
ouras. h. c. nihil da' se ilrnenn. Tac 3. Ann. 28.
Securus polentfae. Id. 3. Hitt. 41. Millies avidl
pericuiorum et dedeeorlt (at. deeorls) securi.
{Forcelliuui buna loc. ad seq. paragr. relulii.)
— 282 —
Id. Agric. 43. odli. Curt. 5. 29. 15. perlcull. Tel-
lej. 2 109. 4. Neo securara incrementi sui pa-
tiebatur esse Italians. — 7) Cum Accus. et
preep. adversus. Tac. Germ. 46. Securi adTersus
homines. — 8) Cum Abiat. et prapos. de, pro,
ab. Gic. 12. All. 52. extr. De lingua La Una se-
curi et anirai, dices, qui talia consorlbii. Liu.
36. 4'. Antiochus, Ephesi securus admodum de
bello Romano erat. Tac. 16. Ann. 2. Securus
de facilitate credenlis. Justin. 3. 1. 3. Securior
de Arlaxerse. Tac. Agric. 26. Securi pro salute
de gloria certabunt. Pttron. Sat, 18. Bonum
animum habere earn jussi, el de utroque esse
securam. Tac. 4. Hitt. 58. Numquam apud vos
verba feci, aut pro vobls solllciilor, aut pro me
securior. Plane, ad Cic. 10. Fam, 24. s'rs /in.
Si leglones celeriler venerint, securos vos ab bac
parte reddemus. Plin. 30. Hist. nat. 15. 51.
(145). Hirundinis rosirl cinis securos pr:esiabit
a temulenlia. Liv. 9. 22. Dictator securior ab
Samnitibus agere. — a) Cum partic. relatlva.
Sorat. 1. Od. 26. 6. Quid Tiridatem terreat,
unice Securus. (Cf. Justin. 42. 5.) Id. 2. Sat.
4. 50. Quail perfuodat pisces securus olivo. Id.
2. Ep. 1. 176. Securus, cadat, an recto itet ta-
bula talo. Dlrobiqae tamen possis inurpretarl :
nihil! pendent, negligees, non curante. — b) De
rebus. — a) Absolute. Lucrel. 3. 211. Secura
qules. Id. 5. 82. deos securum agere avom. Firg.
3. G. 376." Secura otla. Horat. 2. Sal. 7. 30. oius.
Tibull. 2. 1. 46. meram. Id. 3. 4. 54. dies. Id. 3.
6. 30. menta. Ovid. 7. Met. 455. gaudia. Seneca
1. Clement. 26. Secura couvivla. Quintil. 11. 3.
64. Vox secura claritatls. Id. ibid. 151. Cause
trisles, hilars, sollicita, secura. Id. 12. 1. 20.
Tempore ad componendum tecuriore. Tac. I. Sist.
1. Uberiorem securioremque materiam seoectull
teposui. — /3) Cum Genetivo. Ouid. 12. Met.
199. tint tua vota licet secura repulsa. — 1) Cum
Ablativo et prapos. ab. Plin. 28. Hist. nat. 9.
42. (150). Securos praslant ab eo metu somnos. — ■
2. 9 ) Specialim interdum ponitur pro audaci, et
minime tlmente, ubi timore allquo opus est. Quin-
til. 6. I. ante med. Iram ollenslo judicls faclt, si
reus conlumas, arrogans, securus sit. baldamoso.
et Petron. Sat. 123. rnagnam nlxus in bastam,
Horrida secaris frangebat grestlbua arva. con
passi franchi. et Tac 3. Ann. 54. Leges obll-
vlone aut contemptu abolita seouriorem luium
fecere. f 2. In malam partem, qui sine cura
est, non sollieitus, non anxlus, niblli pendens,
ncgligens, remisius, tpensierato, non curante,
trascurato, negligente, a'jxeXij(, luxpoXoYun. —
a) .Absolute. Seneca Hippol. 974. ad Jovem.
Cur securus abes? non sollieitus Prodesse bonis,
nbculsia malls I Ovid. t. Art am. 639. Neo se-
cura quiaa illos (deot) elmliisque sopor! Detinet.
Tac Agric. 9. Castrensis Jurisdlctlo. secura el
obtuslor, ao plura manu agent, calliditalem fori
non axercet. — b) Cum Genetivo. Pirg. 1 . flZn.
350. tecurut amorum German*. (Simile ail II-
lud ejxttd. 10. ibid. 324. Dardania stratus destra,
securus amorum, Qui juvenum libi semper erant,
miserande, jaceres. h. e. deposits omnl amorum
cura, qulppe e vivis sublatus.) At Jllotziut bunc
loc. ad auperlorem paragr. retulit. Ctaudtan. 2.
in Eulrop. 52. Et ruil in velitum damn! secura
libido. Quintil. 8. 3. a med. Vitiurn, in quod
sspe incidit etiam Cicero, securus tarn parva
observation Is. Ovid. 1. Tritt. 1. 49. Securus
fama, liber, ire memento. Sil. It. XI. 628. Sci-
plo securus scaptri. h. s. regiam dignitatem a-
speroatus.
II.) Translate dicitur de rebus locisque, qua
vel tuta sunt, vel securitalem, quletem, pacem
praslant. — 1.") Generatirn. — a) Absolnte.
Liv. 39. 1, Uostls velox et repentinui, qui nul-
lum usquflin temput, nullum locum quietum aut
securum este tineret. Petron. Sat. 137. Quisquis
babel nummos, secura navlgel aura. Plin. Pa-
neg 62. Frequenteot secures tandem ac paten tes
domot. Tac. Vial, de Oral. 3. Tragosdia uon
quidem melior. ted tamen securior. Spariian.
Sever. 18. Trlpollm, eontusit belllcositsimis gen-
libus, seeuritsimam reddidit. Firg. 6. -En. 715.
SECUS
Securos litiees et ionga obllvla potant. che tgom-
brano dall'anima le cure, rentfono I' anime
Iranquille. — Neutr. plur. absolute. Tac. Dial.
de OraU 37. Quorum ea natura est, ut secura
relint. — 6) Cum Genetivo. Id. 1. Bitt. 86.
Tiberis immenso auctu noo modo Jacentia et
plana Orbit loca, ted tecura ejutmodl casuum
implevit. — 2.°) Speciatim de qniete sepulcri.
Intcript. apud Henzen. n. 7386. — Hinc Hit
Securi ipti Manet foriatsa dlcli in Intcript. apud
Orelli n. 4453.
Homonym. Hoc difhruol tecurut et tutus,
quod bic re vera est extra perlculum, quamvia
forlaste timeal; ilie extra timorem, quamvit for-
tasse in periculo sit. Ita Xandin. ad Horat. 1.
Od. 28. et Forcellin. ad banc voc. Cf. et Popm.
op. eit. Bine Seneca Ep. 97. ad fin. Tuta
tcelera esse possunt, secura non possum. Id.
Hippol. 165. Seelut aliqua tutum, nulla se-
curum tullt. et Ep. 105. Tutum aliqua res
in mala conscicotla prsstat, nulla seourum.
Solin. 1. § 32. Casar Augustus principatum Ita
iDgresius eat, ut vlgilantia illius non modo se-
curum, verum etiam tutum Jmperlum etset.
Similiter derivata conjuagent Plin. 10. Ep. 60.
Generic humanl tutela et securitas lua »a-
lul! innixa est. — Erravlt Cortiut ad Sail. Jug.
88., qui tutum Interpreiatui est: id quod tnetur
et tutum prastat. nam tutus dicitur, qui a pe-
riculo prorsus liber eit, cuique nihil potest no-
cere: ab eo diversus est securus, quippe qui opl-
netur tantummodo a periculo te este liberum,
live tit vera hac opinio, slve falsa. Quum igitur
borum vocabulorum ratio talis sit, qualis inler-
cedlt Inter rem lpsam et rei opinion em, Gari pot-
est, ut qui re ipsa tutus sit, tamen errore quo-
dam judicii vel teosut tui haud tecurut tibi vl-
deatur; contra securus etse potsit, cui, toilioet
nihil tentient! et quasi Imprudenli, gravissima
pericula immineant. Ita Hritziui.
SBCUS, n. indecl. Non. p. 222. 27. Merc, et
Pritcian. 5. p. 653. Putsch, docent, sexus esse
etiam neuiri genertt: et in adlatis Sallustii,
Sisennce et Plauli locit teius legunt pro te-
em: quod et in aliit exemplis ab aliis factum
est. Non tamen perficlunt, ut secus vetua verbum
non sit, et Latinum, ut saniores crilicl consen-
tient. V. Krilt., qui ad loc. Sail, de bac voce
dlsserit. — Ratiooe babita etjmi, vox conferrl
potest cum Gr. T('xo(, fetus, prol.es, aut potiut, ut
Dbderleinut docet, cum seco, at, unde et tesvi.
— Secus eit Idem ae sexus, setto, 71*0$. Sail,
fraqm. apud Charit. 1. p. 61. Putsch, et Maerob.
2. .Saturn. 9. et Non. loc. eit. Metellus magna glo-
ria concurrentium uodique, virile et muliebro
tecus, per viat'et tecta omnium vltebatur. Si-
tenna apud Non. loc eit. Turn In muro, virile
ac muliebre secus populi mullitudlne colloeata.
Liv. 26. 47. Llberorum capitum virile seeus ad
decern milia capla. Plaut. Rud.,i. 2. 19. Virile
tecus numquam ullum babul. A sell, apud Cell.
2. 13. Eum, quern virile secus turn in eo tem-
pore babebat, producl Juasit. farro apud eumd.
3. 10. Quarts bebdomade, quod ejul virile secut
futurum est, caput et spina, qua est in dorso,
informalur. ^uson. Edyll, 11. 8. Vesta, Cere*
et Juno, secus muliebre, sorores. Id. Epigr. 70.
6. Corrupit totum qui puerile secut. Capell. 7.
p. 236. Ne nunc seius (corrig. aecut) jugalit Cura
feraie morsum etc. Adde Tac. 4. ^fnn. 62. et 5,
Hilt. 13., Sueton. Aug. 44., Arnob. 5. p. 165.
et Ammian. 29. 6. 8. Porro virile ac muliebre
seeus quarto catu absolute ponitur, ut subintel-
llgatur xaxd vel secundum.
SBCCS, vox multiplicls utut, diversitatem aut
opposllionem significant; unde Comp. Seciut, ut
Vldelur, licet quantitatem prima tvllaba variel,
aut potlua Sequiu.- el Sectiut (apud A [ran., te-
lle Charit. 2. p. 195. el apud Plaut. Men. 5.
7. 57.) et eiiam 5etius. (Cf. IFagner Orthogr.
Firg. p. 472., el IFeihrauch in Philog. 30.
631.) F. suit locis. — Ratiooe habila eljini, po-
sltiv. secut, putat Falgius e: Gr^co, quod est
ixd{, dictum: absurds scilicet- signiDeal Milan
sp = rti, alller, exeiuplit owuijtn fere, itoi ea.-n
SL3CUTI0
■vocem usurpant. Ita Feslus p. 297. 1. Mull- At
Dacerius et Voss. sic Falgium defendunt, ut
quum e'xae signified longe, eo respexerit, quod
qui secus facit, longe ab officio recedit. Carta
quidem secus saepe el, quod rectum est, opponi-
tur. Comp. vero secius Tel sectius a seco ducunt,
qua significat sequi: et sequius a sequor ceoset
Pahntr., 8t de bi» multa subtiiiter disserit ia
Spicileg. 4. Lampad. criL p. m. 676. Alt Popma
ad h. v., aibi videri secius et sequius omnino ea-
dem esse, nee raagis dillerre, quam arcuj et ar-
quus, oculus et oquulus. Non est lamen, ut pu-
to, discedendura pro utraque forma a teco, five
qua dividere, sive qua sequi significat, nam
utraque notio subjectis exemplis inesse vldetur;
Tel etiam qua est sequi tantnm, nam altera notio
ad banc facile redigi potest. (Cf. Seyffert ad Cic.
Amic. 9. 29.) Occurrit itaque secus, ut A) Ad-
verbium; B) Prsepositio; et C) Adjectivura.
A) Secus adverbium % 1. Generatim est ali-
ter, allrimente, diversatnente, oXXuc, a'T«'pa>«. —
1.°) Positiv. secus. — a) Absolute. Plaut. Capt.
3. 4. 92. si secus reperies. Id. Cat. 2. 6. 25.
si aveniet gaudebimus: Sin secus, patiemur ani-
mis tequis. Id: Trin. 4. 3. 57. sin secus est,
faciam, nti jubes. Cic. Brut. 85. 293. Lysis Ca-
tonem nostrum comparabas. nemo dicet secus. Id.
1. republ. 19. 32. Secus esse scimus. Id. Quinct.
9. 32. Quum causa nihil esset, quin secus judi-
caret ipse de se. fforal. 2. Od. 3. 2. jEquarn
rebus in arduis Servare menlera, non secus in
bonis -temperalam. Tac. 6. Ann. 10. Nea secus
apud princlpem ad mortem eguctur. — 6) Cum
adverbiis. Id. Partit. 5. 15. C. F. Quid faciendum
est contra reo? C. P. Omnia longe secus. Id. 4.
Fam. 9. Is utitur consilio ne suorum qnidem,
sed suo: quod non multo secus fieret, si is rem-
publ. teneret, quern secu'i sumus. Id. Mil. 10.
a med. Fit obviam Clodio hora fera undecima,
aut non multo secus. a ur» di presso. Sic A-
put. Apolog. Profiteor, mibi ac fratri meo reli-
ctum a patre BS vicies, paullo secus. 13.1. Mel.
Et cum dicto modico secus progressus, ostium
accedo. poco piii avanzatomi. — c) Cum op-
positis. Id. Pis. 28. 68. Recte, an secus, nihil
ad nos. Id. 3. Fin. 13. exlr. Nobis aliter vide-
tur: recte secusne, postea. Liv. 7. 6. Pro bene
aut secus conmlto babitura. Plin. Paneg. 44.
Prout bene aut secus cessit. Quintil. 2. 20. 1.
Utiles, aut secus secundum mores utentium flunt.
Tac. 13. Ann. 6. Honestis, an secus, amicis ute-
retur? — d) Cum partlculis quam, atque, ac.
o) Prsecedente particula negative. Cic. 6.
Alt 2. ante med. Mibi arit maiirae curs, ne
quid Bat secus, quam volumus. Gell. 6. 17. En-
nius non longe secus dixit, quam Catullus. Ju-
tlin. 22. 8- 9. Haud secus, quam si ab boste capti
assent, trepidavere. Cic. 2. Oral. 6. 24. Non dixi
secus ac seotiebam. Borat. Art. P. 148. in me-
diae res, Non secus ac notas, auditorem rapit.
Firg, 3. Mn. 236. Haud secus ac jussi faciunt.
Cic. Mur. 4. »'r» fin. Non secus ac si meus es-
set frater. Salt. Jag. 81. Solet in locis illis tem-
pestas baud secus, atque in mari, reiioere. —
pj Sine paflioula negativa. Ter. Phorm. 2. 3.
91. Is tu illam altlgeris secus, quam dignum est.
Calo apod Charts, p. 195. Putsch. Secus atatem
egerem.quam illi egissent. Cic. 6. All. 2. Ne quid
fiat secus, quam volurnus. — Et cum adverb.
Id. 3. Oral. 30. 119. Eadcm sunt membra in
utrisque dispotationibus, eea paullo secus a me,
aiqua ab illo, partita ac dislributa. — e) Sa?pe
firg. In similitudinibus afferendis non secus,
haxtd secus usurpal, ut 3. G. 346., 11. -En.
455. etc. Similiter Plaut. Pcen. 4. 2. 3. bibi-
lur, astur, quasi in popina, baud secus. Id. Trin.
4. 1. 16. Ita jam quasi canes, baud secus cir-
eumslabant navem. 5 -■ Speciallm secus adje-
ctiri vim habet in bis. Plaut. Epid. 2. 2. 96.
nisi quid tua Secus sentenlia est. h. e. alia, di-
verse. Id. Capt. 2. 2. 23. Nee mi seeus eraDt,
quam si essem familiaris filius. Id. Trin. I. 2.
93. Quid secus est, aut quid interest, dare te in
minus Argeotam amanli bomiui adolescenti? h.
e. quid est aliud. % 3. El substanlivi. Tac. 4.
— 283 —
Ann. 5. sub /In. Neque multo secus In iis vi-
rium. h. e. neque multa disparitas virium in an-
xiliis el in legionibus. ^ 4. prasgnanti, ut
ajunt, sensu, aliquando est male, contra ac par
est, aut volumus, malamente, al conlrario. Sail.
Jug. 23. a med. Prius omnia pali decrevit, quam
bellum enmere, quia tentatum antea secus ces-
serat. et ibid. 27. o med. Quod ubi secus pro-
cedit, neque quod inlenderat, efBeere potest etc.
Tac. 2. Ann. 80. Qaamquam ccepta secus cade-
bant. Sail, sub fin. Oral. 2. ad Cms. 3i raorbo
aut fato buic imperlo secus acoidat, eui dubium
est, quin per orbera terrarum vaslitas, bella, ceb-
dea oriantur 7 Cic. 3. Fam. 6. ad fin. De tuo
in me animo iniquis secus existimandl videris
nonnibil loci dedisse. Tac. 2. Ann. 50. lnter-
rogatus, quid de bis censeret, quae de matre ejus
locuta secus argueretur.^W leg. sequius. Val.
Max. 9. 11. n. 2. Interrogans quid de eo secus
dicturus esset, cui pro sanctitate morum satis
digba iaudatio reddi non posset. Sueton. Tib. 2.
Multa Claudiorum agregia merita, multa eliam
secus admissa in rempublieam exstant. Tac. 13.
Ann. 6. in fin. Honestis, an secus amicis ute-
retur. Similiter cum particula quam. Id. 4. Ann.
8. Ne secus (eos) quam suum saoguinem foveret.
— 2.°) Coraparativ, secius. — fl)_ Generatim
est magis aliter, vel minus, aXXowTs'pws, et ad-
hibetur fere prsecedente negations. — a) Dnl-
versim. Firg. 2. G. 277. Indulge ordinibust nee
secius omnia In unguem Arboribus positis secto
via Iimite quadret. h. e. sive in agro, sive in
colle vitem ponas, non aliter, sed eodem modo
utroblque omnis via secto iimite quadret. et 3.
ibid. 367. Interea toto non secius aere ninguit.
h. e. dum cuncta glacie adstricta sunt, non mi-
nus interea nix cadit. Id. 7. fen. 781. Filius ar-
dentes haud Becius squore campi Exercebat equos.
n. e. quamquam pater ab equis distractus fuerat,
non minus tamen Blius equos agitabat. Afran.
apiid Charts. 2. p. 195. Putsch. Perdit imbecil-
litas tpa me, quo secius me dolllgara. h. e. quo
minus. Sic Cic. i. Herenn. 12. 21. Impediment
est, quo secius lex feralur. firg. 9. Mn. 441.
lnstat non secius ac rotal ensem Fulmineum. —
/3) Cum ablativis comparativorum. Plaut. Capt.
2. 3. 57. nam si servus meus esses, nihilo secius
Mibi obsequiosus semper fuisti. Sueton. Ner. 42.
Actum de se pronunciavil : nee eo secius quidquam
ex consuetudine luxus atque desidias omisit. h. e. et
nihilominus de luxu nihil imminuit. Ter. Andr.
3. 2. 27. Sed nihilo secius mox deferent puerum
hue ante ostium, ma niente di meno. et Ifepos
Miltiad. 2. Neque eo secius Atheniensibus, a qui-
bus erat profectus, ofGcia prcestabat. Zucrel. 6.
315. Lachmann. Nee, quod frigida vis ferrist, hoc
setius illi Seraina concurrunt calidi fulgoris ad
ictum^ — Cum addito tamen, quam. Ifepos Alt.
22. Tamen propositum nihilo secius peregit. -Sue-
Ion. Domil. 2. Nee tamen eo secius -omni ope
contendit, ut etc. Adde Cms. 5. B. G. 3. Plaut.
Men. loc. cit. init. Ha?c nihilo mibi esse videntur
sectius, qnam somnia. h.e., at Varro enarrat apud
Gell. 18. 9., nihilo magis narranda sunt, quam
si ea essent somnia. Alii leg. secius, alii secus.
Apud Apul., si sana est lectio, nihil secius, pro
nihilo habetur, 3. Met. Nihil secius, quam una
de ceteris statuis. — 7) Sine negaiione et se-
quente particula quam. Plaut. Aulul. 3. 2. 22.
quid diiimus sequius, quam vellesl — 6) Spe-
ciatim, aut prsgnanti, ut ajunt, sensu est ma-
gis aliter quam oportet, pejus. Plaut. Cist. 4.
2. 24. Sed memet moror, quum hoc ago secius.
h. e. remissius, segnius. Ap an. apud Charts, p.
220. 8. Keil. Sin ratio talis sequius ceciderit. Id.
apud eumd. ibid. 5. Setius me colligam. Colum.
3. B. B. 4. In eo coasistit, melius an sequius
terras mandaverit. .Seneca 6. Benef. 42. Yereor,
ne homines de me sequius loquanlur. Liv. 2.
37. Inritus, quod sequius sit, de meis civibus lo-
quor. Farro Login. (Tanaquil. I.) p. 268. Bie-
se. Sequius cogitare de aliquo.
Bj Secus praposilio f 1. Est apud, Justa,
secundum, appresso, lungo, nXijaiav, cum quarto
easu: de qua significations Charis. 1. p. 61.
SECTJTOR
Putsch. ha?e habet: Ceterum id quod vulgus
usurpat, secus ilium sedi, hoc est secundum il-
ium, et novum et sordidum est. Ipse tamen p.
195. Sempronium Asellionem, Gracchianss X"
latis scriptorem, Histor. lib. 14., lestatur hoc se-
cus posuisse temporia signiGcatione. (/ . infra et
cf. Gesnerum.) — a) Generatim. Plin. 24. Hist.
nat.U. 85.(1 35). Chamasleuee nascitur secus flu-
vios. Ita edition, vet. ann. 1469. 1470. et 1472.
et Harduin. Alii reclius leg. secundum. Similiter
Quintil. 8. 2. a med. Conductus est cscus secus
viam stare. Est qui secundum legit. Certe Enn.
fragm. apud Zactant. 1. 11. Dt insiilis omni-
bus et quse secus mare essent locis, regnarel.
Fulgat. interpr. Ps. t. 3. Tamquam lignum
plantatum secus decursus aquarum. Id. Matlh.
13. 48. Secus litus. et ^ct. 22. 3. Secus pedes. In-
script, apud Fabrett. p. 211. n. 533. abdificw
QVAB SVNT IVKCTA EX VTBAQVB PABTB SBCVS VIAM.
Alia apud Gruler. 806. 5. ipsa sibi sb viva se
cvs conivobm svvm f. c. Adda Colon, if. R. 21.
et cf. composite altrinsecus, antisecus, circum-
secus, longisecus, postsecut, utrtnquesecus. —
Suo casui poslponitur. Cml. Aurel. 2. ^fcuf. 29.
149. Lanarura oppositio tboracem secus atque
medio scapularum. Hinc translate Inscript. io
Bullelt. di Corr. arch. a. 1845. p. 132. (Ben-
zen. 7170.) btatvam pbdestrem S8CV8 MERITA
eivs decbrnbrb. Hsc autem pertinet ad ann. 141.
ante Chr. n. — b) Speciatim de tempore. Astl-
lio apud Charts, p. 195. Putsch. Ne pouent
vel statjones {Keil. sationes) facere boe secus. id
est non multo post. ^ 2. Est eliam contra- Put-
gat, interpr. Hal. Rom. 1. 26. Immutaverunt
naturalem usum in secui natnram usum.
C) Secus adjectiv. pro secundus, per s'jncopen,
qua usum fuisie Romae vulgus putat Marin. Frat.
Arv. p. 625. T. Inscript. apud Fabrett- p- 358.
Ti.82.; quam Morcellius aliter interpretatur. f.
SECUNDUS et HERES.
SECCTIO vel sequutio, onis, f. 3. (sequor) a-
ctus scquendi,appetiHo. Augustin. 1. SIor.Eccles.
Calhol. Ii. Seculio Ue> bealitatis appelilus est,
conseculio autum ipsa bealilas. Quidam addunt
Gell. 18. 9. ad fin., sed ibi sectio est.
SECCTOR vel sequutor, Oris, m. 3. (sequor)
qui sequilur, sectator, assecla, sejuila/ore, axo-
■XouSoj. <| 1. Generatim. Apul. 9. Met. Acer-
rimum relinquen9 uxori secutorem. h. e. cuslo-
dem, qui illam ubique 6equatur. Id. 4. ibid. Quern
prioris exemplo sepulture tradltum, bonum secu-
torem Lamacbo dedimus. % 2. Speciatim est
genus illud gladialorum, qui cum teliariis com-
mittebantur: iidemque erani ac mirmillones, ut
in RETIARIDS dictum est. Cf. Apul. 4. Met. (V.
tamen A. Rich. op. cit. EfOgiem veto secutons V.
apud Murat. 617. 1.) Alii putant secutorem fuis-
se, qui, altero ex duobus gladiatoribus interfecto,
su'ecedebat pugoas: et suppositiciusdicitur a par-
tial. 5. 24., et terllarius, e'fsSpoe, iu Gloss. Flu-
lox.; supponebatur enim in locum occisi, et _tar-
lius post ilium pugnam iniens sequebatur. Isid.
18. Orig. 55. Sacutor ab insequendo reruinum
diclns. Gestabat enim cuspidem et massara plum-
beam, qua adversarii jaculum impediret, uv an-
tequam ille feriret reti, iste eisuperaret. Cic 1.
All. 14. Secutorum In ludo quingenll fuere. ^u-
venaJ. 8. 209. Ergo ignominiam graviorem per-
tulit omni Vulnere, cum Graccho jussus pugnave
secutor. 1 3. Seculores, genus servorum domus
Augusta; in Inscript. apud Mommsen. n. 2910.
* 4. Secutor tribuni in Inscript. apud Gruter
431. 9. et 521. 8. et 561. li.videlur fuisse, qui
in militia tribunum sectabatur In spem promo-
tionii. Ita Forcellinus. Sed Reinesius rem for-
tasse acu tetigit, qui docet seculores tribunt ge-
nus fuisse satellilum seu slipatorura, tribunum 10
exploraudi officio comitanlium. V. ^orghen in
Bullelt. dell'Islit. a. 1835. p. 174. ^ 5 -jf e '
cutor fui« eliam titulus Martis. Apul. 7. Met.
Prsfectum graQdem bircum Marti Seculon Co-
miiique viclimant. h. e. euslodi et sodalr. bic
enim sermo est de latronibus, quibus mos erat
Marti sacrificare, ut ilium sibi propitium red-
dereat.
SBCUTORIUS
SECPtOeIUS. a, -urn, adject. <secutor) qui ali-
quid acquilur. Caj'us 4. Instil, (edeme iitrum
Cotschtnio) § 166. Si apud adrerjeriura meura
possessio est, quia isfructus litiialiooe licit, nisi re-
atitual mihl pu»ieisionem,Caice!liano,iiTe leculo-
tio judldo coudemnalur. e( $ 1D9. Dicitur aulciu
el boc judicium aeculorlum, quod tequilur apon-
clonii Tieloriem. V. CASCELL1ANCS id 0."SOM.
S2C8T0LBJCS, a, iiin, adiect. (sequor) qui
stquilur. -Mulier eeeutuleje, apud Ptlron. Sat.
81. Surmann. ad fin., est «t, qua Tlrum «p-
pelit Ct aeclalur.
5EC0TUS vtl leguulus, a, urn, perticip. T.
SEQUOR.
SED, dlrerse signlfieal, front «it A) Prono-
roer, ; B) Pneposllio ; »i C) Coojuoclio.
A) Sid pronomen, cum ijlliba long*, pro ie,
addita inter* 6 ex feted eontueludine. V. SUI
ct SHAD, «t infri ad C init.
B) Sid prepotitio, com ijllaba longa, eerlbi-
tur pro te, h. «. tine, de quo dictum cit. V.
SE «l StiAD.
C) Sid coojunctio, com tyllaba bred. — a)
Itatione babila seriplionii, ted *l eliaro «et «c-
currit (V. liitichl, Jfon. epigr. tr, p. IV. et
Jltattl, Xtx. Cat. p. 1794.) «b afBnilatem,
<ju»m litters t ct d inter ae hibent. De iae
icriptlone iU Vel. Xong. de Orlhogr, p. 70.
Ktil. Bed eonjunctio, quamdi lei grammali-
corum per I liiteram dieal, quoniam d litter*
buIIu tonjunctio lermlnitur, oesdo quo no-
do tamen obrepiil auribus nostril , at d litte-
ram aoneL obi quareudum eret, contra ne it
ioquimur, aciibendum, an secundum aeriptionem
ioqaendum. — Eliam formam tedum apud it-
-tares oiurpalam fulsae tnonenl Charity Har.
Viclorin, at Scaur, lot. infra cit.; unde ted
derive turn polatar: iU at Albin. Orihoar.p.3 10.
JEeil. doeeal, ideo sed per d cue ecribendom,
■quod antiqui tedum dleerent. — h) Conjundio
ted euaple oatura initio aeotenlis colloeanda cit;
« Poetis tamen interdum per anastropben voca-
iulo primo, aut eliam tecundo poitponitur. T.
Virg. 1. JEn. 19., JTorot. 4. Od. 4. 33. et 3.
&j>. 1 . 89., Tibull. i. 4. 47. etc. — e) In com-
p oiilione Interdum cum parlic. enim conjungi-
tur, ot lit tedenim, in aliq. MSS. Codd. et cd>'t.
Siob, — 4) Quod ad etymon special, ted, qoan-
tllelc ijllaba noo obilante, conjuogl poteit cum
prapw. ae, b. e. cioe, aut eum pronom. ted,
•blat., pro te, b. *. per u, ceoriim. <Cf. Far.i-
eei, op. tit. p. 1037. *t U. Hutler. Vt T \. II.
SG8.) Sekellerui pulabat ai antique rerbq and
vet asel factum cue per eontractlooem att, et,
ornitJa prlmi iltlert, tit val ted. (V. Band, op. lit.
1. 1. p. 417.) Force'.linui itio ait esie a tedum
par apocopec, quum tedum, ot diiimaa, siurpi-
rlnt antiqul pro ted [Charit. 1. p. 87. Fultc;.,
Jfar. ricjortn. I. p. 8158. «l Scaur.p.iZ. Etil.);
sedum autero, quam notaliooem tabeat, band fa-
cile did p«ie. Teiom, ai cum receotloribui ps>.
namn« tedum eiie pro ltd et dum, qua ptT.l-
cala in interdum, r.ondum at aimiiibui codes-
silii *idere ctl, ei iii, que tupra docuimui, maris
epparet, quid alt da utraque toee Itnendui'.-;
quamquara tape in eijrao vocum parTesCgio-'o
plui cit Jacluro quam luerl. — Sed, atXd, ti,
crap {It. ma; Fr. mail; Uiip. mat, pero; Gem.
allein, nfcer, sondern, doch, dagegen; Angl. bft,
7*1) vim babel ceciudandl, aecernandl tt appa-
nendl id, quod dislioguendum Tidelur, ct bine
atlam adTSriaodi : eit igitur, qunmvii, quo aubji-i-
»uj, aubtllim quam variui totinte dh'.inguantr.r,
1.) Parlicula ^drercatira; ponltur anim quLm
contrarlua eliqaid sabjleitur, ui Gr. aUci. ^ J.
Antecedenti noUoni Tel sentential eliquid oppa-
™t- — O) Abtolute. Plant. Mud. 2. S. 14- A;>-
ponam bercli urnara jsm ago bane in media via.
Sed autem quid, si banc abitulerit quiipiam. Ter.
Andr. 3,1. 14. si in rem est utrique, ut Cant,
areem jube; «d il ei ca re plui mali esl.cusai
commodl Utriqne, id ieoro.in commune at «.B>
sulat.*r3.4, 8. Hon fuerant nupti^ future: »fd
•» gratU Slmulari, toj ot pertrniflrfm. Cic.A.
stead. (£. yr.) 20. 66. Nee tauifu egu is turn,
— ^84 —
qui nihil opiner : jed qusrimus dc aapienle. Ife-
pot Pausan. 1. Pausaniai Tnagous ijomo,aed
Tariui iu omai cenere vita fuil. Cic. JUii. 22.
59. Eise tamen ilia a meritum prsmium penolu-
tum. Sed qusitionei urgent Milonem. Ovid. 2.
Pont. 2. ISO. Adde aed et propriat in mea
verba precei. Xiv. £. S3. Sed res ipsa cogit re-
linquere urbem. — In conceuionibui. <Cic. Xi-
gar. 12. 35. Sed -ierli ad bellum :. diicenerit bod
a le aolum, varum aiiam a fralribus. Adde 1.
^cad. <2. pr.) 24. 75. — In cbjectio&e et an-
Ibjpopbora. Ctc12. -Pha.1t.a6. Sed tllugl in-
aidia', perrupl Apeuninum. neinpe .in Antonii
coDgreisum colloquiumque Teoieodum cit. —In
correctione. Id. S. jicad. <1. post.) £. 18. Sed
quid ago? inquit, aut aumne aanui, qui bzc to;
doceo? — b) Cum parlic. snim, tnimvero, sal-
J tern, tamen,xero.-Pirg. i.JEn. 19. -boc regniim
Oea gcnilbus cise, Si qua- fata alnant, jam 4um
•sendiiqae foretqur. Progeniem ced cairn Trojino
a aanguioe duci Audieral ale. Xiv. 45. 19. xl
taed. Sed enimvero quum deletlabiiii altera rei
.el proiima parricidio ait, etc. Adde 15.19. Piaut.
Amph.i. 2. 12. Sed boc me £>eat saltern. 2d.
Asin. 2. 2. 72. Ita enimrero,sed tamen tu nempe
cos aiinos przdicas. Cic. A. repuibl. 30.46. Scio
libi ita placere,ted umen relim icire. Id. ".ibid.
43. 66. Difficile factu cit, ted sonabar tamen. id.
5. ibid. 33. 57. Defuil forlasse srelio, aed tamen
vincit Ipia rerum publicarum oalura txpe ratio-
Hem. Id. IB. Fata. 71. Sed tamen ctl) omnium
cauu, quoi commendo, veils debeo; tamen cum
omnibus con cadem mihi cauia est. Id. 1. All.
18. Iii non aunt permolesli, aed tamen intideot
ct orgent. Od. 7. Ftrr. 6. 14. O praclarom im-
peralorem! &ee jam cum ai.' Aquilio, aed Tero
cum Paulii, Scipionibui conferendum. Id. Cluent.
6. a med. Quo Ciuentius hoc tempore aileret
omnia, atque ea ai oblirione noo panel, tamen
taciturnilate sua tecta esse paierelur; aed ca (mo-
ter) Tero aic agit, utpronus relicere oulio modo
poitit. <j 2. Noiioni vel aenleolia; coarclandce
iutervit. — a) pott CQUDCialum afiirmaUvom.
Piaut, Capt. 3. 1. 2. Miter bomo est, - Sed ille
mlierior. Id. Amph. 9. 2. 205. Tera dico, aed
cequidquam. Sail. Jug. 75. Taia cujuiqoe modi,
aed pleraque lignea. Id. ibid. 85. Nsluram unim
et communem omainm etiilimo, ted iortissimum
quemque generoiisslmum. Id. Cal. .33. Pierique
patrie, ted omaei iama atque forlunli eiperUs
aumui. Cic, S. repuM. 11.21. Aream aibl turn-
pilt-praclaram ille ouidem, aed a vita bomi-
oum abborrentem at moribui. Id. Brut. to.
247. Perfectui interlaced Crseeb. Id. 1. Off. 23.
81. Imroane quiddam cat, ted decertandum mann
cit. Id. 2. rtpubl. 26. 47. Sane bonum tei pu-
blics genus, icd tamen inclinalum ad pernlcio-
tissimum datum. Jfepot Sam. 1. Primo Punlco
bsllo, ted tcinporibus aitremii. — t) Prsce-
dente oegalione. Cic. 1. repuM. 11. 32. Hon
turn tantoperc admiratus; - sed potteaquam cspi
ralionem eiponere etc. Id. ibid. 22. 86. Hon
pusiuoi dicere; - sed aeque bit eontentus turn.
Id. 5. Alt. 21. Nee lum in ulla re moleslui ei-
vitatlbus, eed iottaise tibi. ■Tali. Cat. 51. rieque
•ludeie, seque odisse, led mioume irassi decet.
Id. Jug. 33. Sin reliceat, non sociis laluli fo-
re, ted ie suasquo ipes corrupturum. £,iv. 36.19.
Ipsum quidem regem asieculus boo est, ted ma-
goam partem agminii oppresserun:. — ^3.
•Sed pro tcmen. Stat. 3. Silv. 113. beudquaquaro
proprio m^bi cogcita visu; S:J deem eiimium for-
ms, par reddit imago Tultibus. »J 4. S^pplet
Tieetn partic. autem, •none, Tiune autem. Sail.
Jug. 21. Sed obi plernmque coclii proceitil. Tie-
pot Eumtn. S. Sed quod enstrum tubtidia ha-
bere non polerat, prsfectii Aoligoni imposuil.
Muslin. 11.8. 6. Sed Oljrapias ultra obTiam
procedil. Id. 2. 4. 14. Sed treeanti ei juienibus
ciTiletem in « conTerterunt. Cic. Amic. 9. 82,
Si coaglutintret; ted quia m uteri non poled. Id.
ibid- 27. 101. Sed aee ilia cii'.ioela sunt.— Apud
Sail, tape tupcriori lenteotlia Coem imponli.
V. eurnd. 2. Eitt.fragm. 30. Xritz. *J 5. Pro
iinmc Tidelur luurpari, ?e! iimili augini: tigni-
SED
tJcalione. Vol. Place. 3. 391. in le a&imos.itd
el omnia nostra repoao. Cic. 5. All. 21. unit
med. -Q. Voluiium, cerium bominem, ced miii-
£cc eliam abslineciem, misi in Cjprum. Piaut.
Hud. 3. 5. 19. cuniculo atTer Dual Claras, ca.
Claras 7 is. -ted pfobas, propera cito. Phadr.
4. 17. Odore eanibui enum, ced raulto, tepltnt.
Bfanial. 3. £4. Ill cito leniculoi, aed acuta,
Xalce aecarel. Alii leg. peracuta. — filegaoter
repelitur, apud Pulgal. inlerpr. 2. Cor. 7. It.
Quantam (tristilia aancla) operalur in vobis coi-
licitudinem, ced defemionem, ied indigoationem,
ced timorem, sed desiderium, sed smulalionem,
ted Tindictam. SJ 5. Demoasirandi at decla-
randi vim babere lidetur, ul nam. {Ita Zi pro
?io apaiffom.Vdyts. a. 433.; obi V. aSuitatfc.
. 468.; srVetiod. Scut. Here. 251. «t er. At.
naldi, Animad. erit. p. 5.) Sil. 4l. 14. 387.
Terribilis Tilu puppii. — Sed qualer hat cen-
tum cumcroso sremige po&tum Puliabat toniis.
Adde Liv. 24.35.
31.) Parlicula Sisjuncti?a; ponltur cnim ad
orationis partes separandat, it* in aequenti sen-
tenlia oppositum alicruid pracedenti. aut eb ca di-
verium «fGrmando,ut logicui sen;enliaram neius
■irieiior appareat.ut Gr. riXXa. — <o) fjoiveriim.
£nn, Ann. 201. Is'ec cauponantes *ellum, ced
ielligerantei. (V, CAUPOXOH) Id. ibid. 276. Non
ei jura ruanum contertum,-ted mage ferro item
tepeiunt. fiaut. Co.pt. 2. 1. 41. Non ego faerut
tibi, sed serrui cum, Cic. a.-repuM. 17.29. Nor.
er agri consitara, sed ei voctrinx ladiciii inter-
pretabalur. Id. -ibid. 34. S2. Nee leges Imponit
populo, aed iuam Tilam prafert civibus. Ambrot.
Ep. 70. tie tnortt Samsonit. Viriulis full, quod
Ticloriarum oumero <diem dautil; sec capliTum
eiitum ced Sriumphalem inrenll; sec Selii, ced
bostium cadaveribus pressus Bumatus cit, pro-
prio lectus triumpbo. — £iegam «st ejus vepe-
titlo, qua inulla vis addiuir oralioni. Ovid. 5.
Jtfct. 16. Quem tibi son Perseus, varum ci quat-
rii, ademit; Sed grore Nereidum oumen, ced
eornigtr AtnmoQ, Sed aquas viseeribui weoiebat
bellus ponto Esiaturanda smeii. ei ibid. S06. Ilia
quidem trisfu, nee adbuc interrila vullu: Sed
tegina tcmen, aed opaci raaxlma mnodi: Sed ta-
men inferni pollens matrona trranni. P~al. Place.
4. 803. ieminets &ec to cane trede catervei, Sed
qualis, ced quanta ririi iosullct £nro. Adde C-
vid. 3. Met. 8Ii. ct 7. it-id. 718. — *> Com
cdditii, gradalionii eaou, parlieulli «on modo,
non loium, -inon (anfum-ced eliam, med quOf
eue, ttd tt; quamquam ct pro ctism poit ced
in boc eiemplorum geoere oiurpari non facile
cuneeaant Teeentiorei quidam; alii Tero aed *.(
idem esse ae sed adeo coatendunt. (T. Elottium
ad b. t.) Cic. Hil. 23. 61. Neque Tero ce populp
eolum, ced eliam seoatui commiiit; -neque cenalul
modo, sed ttiam publicis prssidiit ct armii; ne-
que bis tantom, cerom ejus potetlali etc. Id. J.
Zegg. 11.41. O rem dignsm, in qua son modo
dociij aed eliam agreitei crubeseant. (Ortll. ve-
lum etiaro.) Id- 1. repubi. 8. 13. Non modo
usu, ted ttiam aludio descend i ct doceodi (eise-
mus cuctorei). Xiv. 30. 11. lize non boitili
modo odiu, sed amorls eliam ilimulis. Curt, 4.
16, 24. Non usitala modo prssidia, sed qnsdam
etiam nora. Cic. il. j»*fj. 9. 2. Non roodo fa-
riise sed et pecunism dedisse. Ti'cpot Tlirat. 1.
Non solum princeps, sed ct lolus. —'Sed ttiam
post non tolum frequen.iisimam en. Curl. 5. 9.
20. Non dunum tolum, ted eliam opus Tide. Cf.
Cic. --frofc. 27. 102. Cms. 1. B. G. 12. -sub fin.
Qua in re Csssr non lolum publicas, ied eliam
prira'.as injuries ultui e;t. — Earo w vion to-
lum oppenitur red quoq-tt. liv. 36. 35. Kon re-
iponum lolum benigne est, ied Pbilippus qoo-
que Ciius legalis dslus est.— e) Paisim ttiam
omitlitur. Cic. 1. Film. t. Qui omnibus negotiU
Don inierfuil eolum, led prafoit. Xsu. 3. 17.
Tanlum boslium son solum intra muros eil, sed
in aree supra forum curiamqoe. Id. 3. 3t. Ncr.
inGmis solum led primoribus patrum. Cid Brut.
91. 316. lis recepi me non nsodo eitreiutior.ted
prop: mulilul. Id. 2. repufti. 41. 70. N»u casdo
SEDAMEN .
jatian Iliad esse,' sed toe Teriiiimuin. Jd. 3.
•ki-rf 10 It. Won rnodo in tot #enlibui, sed in
loi'orbe. Add. 5. .bid. 8. tl. Id. 5. Fam.ZL
Hioc aon solum -adreriam, sed -iundiius aTerasro
forlunem ierre debemus. Tac.i.Ann.W. Con-
sul ner nacaonanodo Cberuiei,*ed coniernrinit
Si Add. 3. ibid. 44. Curt. 3. It. 12. Mi*
non anguilamodo, sed plerumqoe pnernpu. Jd.
j jl ft. Won *uoranumodo rnilitum.sed ulliui
sinKi barbera elrii. — d) Aoget atiam Tim
* tD Seoti*, qoaro praseedit, a parte ad totum.ab
uno »d omnts gredum lignifieando. Cic.mil. 34.
i£B Cavebel son ea solum, que limeade tram,
,rf emnioo omnia. Id. 1. Of. 38. 99. Wegligere
anid de se quitque senlial, Ton solum arrogantli
irt sed emnino diuoiuli. Seneca 2. Clement. 5.
«ee sibi untum, sed unirersii singuliique eon-
sulere. Plin- Jfcn«:9- 2. tjon coniuli iriodo, sed
omnibai ciribui enitendum «or. JuKin. I. 8.
^4. Kon initio ientam.sed eontiuuo totlus tern-
fporii sueeesin ndmirabililer iniignb. Flor. 1.16.
Hod rnodo Italia, sed *oto orbe lerrarum. — a)
Hem stquente panic, ttiam. Cic. 1. Tutc. 37.
S9. Son snodo duetorei noitri, aed ocivrral et-
ism aiereltui md non dobiem mortem eoneurre-
jant. Cart. 5.4.24. «on **gii mode, sed atiam
omnium aeuloi In *t convertit. — f)Sti tl-
dam rttsrdum aubjieilur, *on pripouto non
mo&o: qua rations Med pro sromo ponltur, anti.
CicZ-AU. 15. eirefl aied. 4Jie snlbi qjrimum
sneum aoniillum defult, sed Miam ebfuit./d. «.
ibid.tt.-a tned. Amiiimoi, *ni Pomponi,«mnem
•ueom «e aanguJnem.sed «lUm feeiem prisli-
mm *iTiUlb. *t 10. ibid. It. in fin. To quon-
itm aaartane cares, al novum morbom Temo-
aiili.sed eliam gravedinem. Id. 13. Fail. 8. 18.
In slnn avarUiima, «ed eliam erodeUisim* *jso-
lii delecloi legionis SI artist aenturlonei trueida-
all. -OrtU. aon roodo Md eliam. Jd. 4. Be-
renn. 14.20. Btquum idem terbom erebrios po-
tutor, boo oBtndat eniraum, »ed *tiaro concin-
BJoram •rationea reddit. Quertlur P. Fictoriui
io-»ilgath librii b*e tut eorrnpu,«i «on tno-
do, ml txtdum inierlam *sst ab lit, qoi bane
ioquendi raiionem Don ialelligebant: qoK lemen
In anUqotoribai HSS. *on*tanter ltgitur:«loeU-
O.M est a Gree'u,-qoi aiXd subjiciunt, son pre-
potlto «o pot**, firmalqoe id auetoriute Arittot.
91 Simplicii, ol videre «tt in cjoi catligationibui
ad «it. £3. ad dVL AdtlipoUnlor riclerto Bu-
<J«iu in Cttmmtnl.iinguig Greece!, ct Grenov.
•d cil.1.4. Berenn. Adiai'u aatem otroplis addi
polett Cic. S. •Of. «0. circa rr.td. tteque »ero
Terb'u angel suum snunoi, sed cliam aittnual.
*tlii eniiuttitm.— g) Cam piTtic.*eg»t.«on
tnodo won — «ee5 tliem, -ted. Cic. Plane 3t.
76. Plaacius anes «a)ntli non oppugnator, aed
*liam tlefenwir fait. Id. 3. Phil. 6. 14. ludiettur
son -nodo nan consul, sed ctlam aoitii Aoto-
cim. Id. 10. Pam. 8. In iitii ampliuinui ho-
jnioibus son saodo digniui sutla «rit, atd arit
imu derormiUs. Xiv. 2t. 40. Tantu» terror,
au non snodo alini quieqoam arma caperet, sed
*tfim ipse t« «d ntfei psrfugerlt.'-^ It) Ifon
<nodo non — ttd nt — fuidern, ted ■vix. Cic.
£ok. Am. 28.79. Ron tnodo nihil eornm feeiue,
*ed ai potuun quidem lace're- Id. C'uent. 20.
36. Non roodo ad me amieoi aon>addotil, ssd ip»e
iii eeqae derenioriboa oliaeqoe laodatoribui po-
toil. Addi 3. Of. 19. 77. tt Amic. S4. 69. Id.
4. Fern, 1. liihi In m totem venire nihil poteit,
bod atodo quid tperem, sed tli quid aodem c-
ptars.— i) If on tolum — ted vis, non tnodo -
ttd neqttt. Id. Cttl. 17. 40. Hze genera sirlulum
a»oe solum in snoribut, ssd Tli jam in librii re-
perionlur. Id. Suit. 8. 26. He non mode rerum
f esUram (aeslio, sed Deque bonorli, neaoe ■ls-
tt> neastlio Tindieat a Ubore. — i) Non -ttd
*H*m,-ted snoaue. Id. 2. If at. D.ti. 162. Wee
**?* aapra lerram, sed ellam in inlimii cjoi te-
**brts ploriaurnni rsram lalet aliliut. Liv. 28.
*'-iU»iooD pneda, ud anoati quoqut in peri-
*•»» fa*rial. Pli%. Fanes- S. *ee jodieia bo-
«sinuai, «ed eeoroB eliam. Cnrt.t. 35.25. «a-
f 8 " aaa salolis, sed eliam iDTidist perieulum.
— 285 —
— -m] 1ft - fluidem - ted. Cic. 13. Phil. 19*
43. Tu ae pioi quidem, ssd piissimoj qurrii,
■rerbum omnino nullum in lingua Latins. Plin.
33. Bitl. nat. 3. 21. (74). Di proeul lotuenlibus
speciet na (erarum qoidem, sed allium Sal. Cart.
8. 5. 44. We poiita quidem, aed abjecla poeola.
111.) Particuia coniinualira, idetl oralioni eon-
Hinuanda; tnsenrisDi, at Gr. *5i. *H l-Ceneratim.
Ter. Phorm. 1. 4. 3. Sed quit bit *it eenej,
quem »ideo in ultima platea? Cic. Srut. 8. 30. Bed
ul iotetieetam ail, quantam rim baberet accurals
el facia quodammodo uratio, turn cliam msginri
dieendi -multi aubiio 0isiiteruoi. Colum. i. sB.-
H. 1. Sed aec dominui in snaqoaque re, eui
eolonum ebligaTeril, Unas esse juris sul 4ebei.
el sfct'd. 6. eircn tned. Sed el incubus disiingunn-
tuT granaria, ai separalim quatqae iegnmina po-
naniur. Cat. 6. X. C 13. Sed 4e bit 4uobm
jeneribui atieruro estDrnidom.aUernm eqaituaj.
Cic. S. Oral. Ct . 330. Sed quando atendum ait
ant non ait, oarrsiione, id «st comiiii. Jd. 3.
ibid. 56. 213. Sed base ipsa anmie perinde sunt,
at agnnlnr. ~*f 2. Speeiatim iransllioni inwrrH.
Jd. Oral. 36. i88. Sed ii anmerl poelieine sint,
deineepi <st »idendum. Flaut. Amph. 3. 3.7.
Sed age, responde. Id. Asin. }. 1. 112. Ssd qoid
*go eesiol Cic. Orat. 8. Si. fateor.aed iU at
rerom «ipiieator prudeni. id. Hose. Am. Si.
28. Audio, aed qua ae caosa ^creri 4ebuerit, Be-
ano dieit. Jd. 3. Jjegg. 1 1. 26. Ego aane disieo-
tio; sed ea, qua; Tenant, audiarous. Jd. t.ri-
pvbl. 13. 20. Nan impedio, pneierilm qnonisra
feristi snmui; aed powumns andire *liquid t Jd.
2. if at. D. 1.2. Contra Epicuram sslii .saper-
qae dietam «tt, *ed arco andire, tu 'Ipse -qoid
senliai. Flaut. Capl. i. 2. 16. Sed satis Terbo-
Tinn ait. Cic. Oral. 19. 81. Sed Jam Jllioi per-
leeli oraloris apeeiei eiprlmenda ait. 3d. Urut.
81.220. Sed ad intlitota redeamoi. Id- A. Tutc.
30.84. Sad aegrltadinl finlllmai est metal. Adda
2, rtptibl. 44. 70. £nn. Ann. 818. Sed qoid
•go hoc snemorol Id- ibid. 210. Sed qaid ago
faic animo limtntor? firg, S. JEn. 101, Sed
quid ego bsee ingraU mtoIto. Id. t. ibid. 135.
Sed snoiot prestat aomponsre fiuetnt. Oninlil.
7. 3. 12. Sed de bl» dbpatatur, aon UUgatar.
Id. 6. 3. 77. Sed aleysndi genus «n cliam cau-
aaram Telatio. Id. 11. 3. 59. Sed ai ad propo-
•Horn Tedeam. Id. 8. 4. 45. Sed transsamui ad
nomerot. — Com aposlopesl. Cic 4. Acad. [i. pr.).
It. 36. Sed de perceptions ssclenos. Id. 1. Off.
39. 140. Sed siee baetanui. Ouiniii. 8. 8. 76.
Sed de boe satis. Jd. 5.1*. 32. Ssd de Agurii
alio loco. 4| 3. Item reiameodae aratlonl loco
T0v inquam, «ui igilut. Sail. Cat. 23. Sed in >ea
eonjuratione iult Q Cariui. Cic. 3 Oral. 12.45.
Eqoidem quum audio aoerutn meam Lattiam,
((aciliui eDim mulierei incorruplam aniiquitatem
cocserrsii, quod multorum aermonb ciperlei aa
teneni semper, qua prima didicernnt) sed asm
sic audio, ut Fiautum mini Tidear audlrc. rt ibid.
19. Quart si bsc aloqoentis atqus hoc orators
conlenli sumui, qoi seiat ant aegars etc al as-
tli ane pulatii ca diicere, qure tic sed al fcis
conlenli ettii. oratorem in ciiguum asne grrum
eompellitli. Id. 7. All. 1. Tidere ailbl Tideor
tantam dimiealionem, ahl idem Deui, qui aoi
Partbieo brtlo llbtraTit, reipeierit Tempublieam:
ted lentam, quanta eumquam fait. Adde 2. ad
Q. fr. 3. at 8. Fam. 16. ct Plin. 5. Ep. 3.
tiomontm. Quomodo later se dillerant ted,
at, aurem at slmilis, T. In AT ct AUTEH.Ca-
terum cum el. Bandio animadvertimui,qnauilum
cue de diierimine conjuneiionum adTersatlrsrom,
sed plerumqoe fruilrs : asm qua f rsmmslicl do-
euerunt, plurlms aot Ial»a,aui non satit diiiineta
sunt. Cf. tumd. ad b.T., qnl Zumplium, Doe-
iefctum el Ramshomium de barnm particuia-
rum dilterenlili disiereniei earpit.
SEDAMEN, mtoH, a. 3. <iedo) sedallo, quiei.
Seneeo Bippol. 1188. Coon amorii ant ae-
damen mali.
SEDANS, anlii, partielp. ^.SEDO.
SEDATE, adrerb. (sedstui) tomp. Sedaliat.
— Sedate esi IrinquiUe, soEilanlir, tint olla
SEDENTABIUS
eoroTnotiooe, auielamenle , sjpepaiMe. Cic. 2*
Tutc 24. 58. Tlacide «t aedale dolorem lerrt. art
ibid. 20. 46. Won «omunter at aedaU lerrel 16.
Oral. 87. 82. 0«ua> sedate plat' —ut loquitur.
Plaul. Mien. 5. 6/ 16. fceri ampen ssequor
bene, at aedste aerTio. A. a. aequo at ...aati a*
aimo. ^romion. 25. t. 5. Sedatioi procedert.
SEDATlO, Soil, 1. 3. <sedo) iranquillilai.quiei.
ssoderalio, JrenouHlifa, qiuiele,«ftJfl»n,aipefiT,OiC.
Cic i.^Off- 2". 83- 1° «J U * acreeundia at quaii
quidem arnatui aite, semperanlia at anodtstla
amniique aedalio perlurbationum ainiml *l aernm
rnodui aernitut. Jd. 3. 2"uie. «7. *5. *Dt apnc
liomerum quoiidianc aeee> anteritusque anulio
rum, sedslionem snatendi aafleronl. 3d. 2. Pi'
18. tub fin. Sedalio ainlmi. — In iplur. aturc
Cic. 5. Tuic. 15. 43. Sedationti <animl). *
ta pertarbaliontt epponitur.
SEDlTOB, «ris,»n. 3. <sedo) ainl sKusv.^paci
ficalore,pacUrt. Arnob. 3. f>. 815.Sed»t0iaD'
litarii insanic.
SEDATDS, a, am, martleip. r.SEDO.
SEdaTUS, «i, an. 4. stsedo) aedatio. **rga.
Gramm al ic. sjb A. aVato ad. in Ciats. Autl.T. 5.
p. 38. Won cnim io aedstu at iello «no anodo
regnal, neqaa inajandio at Sristltla.
SEDDA pro tella dictum lait ab snstiqBU,4e-
sle Scaur, de firthogr. p. 2252. jftiiscb.
SEDECENNAUS, e, adject. i*n it deeennani;
sedeeennU.Cedadesezirtat.a»und.3.2.ip.'185.
f. Quichjtral. Adde Clori. in Prodr. setc. Jtoe-
•we p. t,l8.
SEdEOENNIS «wJ»e»decennli, a.aojec^ tstae-
aim ae' aexdecim tl annas) aedecim annoi i»-
fceDJ, di tedici anni. In iemmale mpilaphii 22.
•pod Auton. Ssdecennii anatrona.
SEDEdES, adverb. ^sedeeim -vtl asi atdecieii
sedici voile, asateoJeaaK*;. Plin. 8. aVuf.«al.29.
35. <183). Sedeeiei aenlena aall U. Bl ii ice. ati-
deelei; mUi recliat avi. {Sillig. lavi.) Utv nil:
Hulil. i. IHner. 835 Qnsmrb «edee'iei denU *t
inUie peraeiia, Annoi preure* ism Uibi aonm
Mt, Ji- «, ajnamrii anoui tnilleiimoi atnteiimai
•eiageiimui nonui *lbi, Soma, aeruter. Adds
Paul. Dig. 3B. 90. 80.
SEDECtM a>e» •exdecim.ao»«.».^ss»aidecem)
decern cl set, ttdici, 4xxa.iii*a.,^t7Utll- IFloiit.
Hod. 5.3.86. Teniioie ad meadaonot aedecim.
Ter. £un. 3- 3. 20. Annoi mala a»t aiedecim.
Ctet. i. X. G. 49. .Sedeelm anllia aipediu. Alii
XVI. «i»10. »u/.»Mif.33.31.^l03).d.d*edeelro
annoi durars axinlmetur. Xitenna alpud JVon.
p. 652. AVerc. CaUpulia sedeelm.^joauuor -bt\-
lists! cte. iiu.37.40. Setdecim elepbanli. Jfepot
All. *6- Seidecim *olumina «p2iioUram.
SEDBdMIJS, *, «am, 5adjeei.<<iedecim)ae>to»-
deeimus.aediceiimo, 'sxnaioixaToc. iCttaeu.88.
p. 221. Ibi yin inruio T'aprobant) Innam ab
»elaTa Aa aedeeimam tantum^upra ierras^ideot.
Sic J°Iin.«. *i»l.a»nl.S2.2t. <87).1Neiuna»
quidem apud ipwi *Ui ab aetata ad'aedtcimam
*upre lerram adipici fsttntei. Hi Silllg. lea.Wl
B£DEl3MVlRI,'«ruro,«i.'plur.ia. (itv isuat
air) aedecim Tiri, aolltgium sacrum,* quo aaera
Greco litu.aon Homano, fiebanU ! *'«rro7. -Z.X.
«8., nb! leg.-duodecim seu XII. alrl;aed tialri
Sibjllinli librii inipiciendii at ^Apollrnsribui a»-
arii taeiuDdli coniiltuti-sjuaroaiqoead C«urem
XV luiasenl, bie «noo ab D.X. OCCVIl.onnm
•ddidit. T. J>io Can. 42. 51. >«t 4 J. 51. -Bine
probabile a "Varrooe -seriptom asss 1 XTJ "alro*.
|U B viler ma ft. I-
•SEdECOLA, -■, f.'l. (sedei) deminuf. « Mdei,
•ct -Dulpreuio a aulpei.-plebeetita * plebu ate,
parra sedei, selluls. -seoyiolo, Srpow'oien.-Ctc. 4.
-Alt. 10.*lalo in ilia lua execute, quem <bab«
sub imagine Arinolelii.'srdeTe.qo.am in fatorum
sells auruli. Alii -serib.aedieulo. asm al Paul.
2>iac.*i Festo p.336.-6.l*/i«.-Sedienluin,sedlU.
•SEOECC l PL0S,s,'om, , «djeei. <sei et-decuprai)
qui qaaolilalem aliquamaedeeies-eoDlinel.'^eo'a
de ration, aale.-l. i.-p.*1tt.*V.''0uickerat
■^EdENIM. "f.-SED inH.
•SKDENS, «nli.. pirlieip.T.^EDEO.
*EDENTAnlUS, a, -um, -adject. tsedenij »[i.
SEDEO
O* personU etl qui ssden^o aliquid facit. Flaul.
Aulul. 3. 5. 39. Propolw, lioleones, calceularii,
Kdenlirii suloves, dlabathraril etc. — Deus se-
denlarius, Isia, quia fers sedens repreesentalur.
Jul. Paler. 1. Gest. Alt*. M. 30. <f 2. De re-
ioiii est qui sedendo St, ut Opus sedentarlum.
Colum. 12. R. R. 3. a med. Neque enim sedcn-
tarie ejus opera, led modo ad telam debebit ac-
oedere, modo eoi qui cibum families conGciuot,
invisere. Plin. Paneg. 76. Ceteri (senaloret) de-
fix! et aUooitl ipiam illaro mutam ac sedenia-
tlira assentiendi necessitatem perpetiebaatur. A-
pul. 1. Met. Ut fatigallonem iedeolariam discu-
terem. P. VEGETATIO.
SEdEO, iSdei, (Sdi, leiium, sMere, 2. Ralione
etjrai, videtur esse a Sanskr. sad, te fleeter a; vel
• Gr. e'S, pro est, cade e'Soj, series, et e£ouac
Cfut. -e'Soupai), sedeo, mulata adspiratiooe In lit-
teram $, ut itiper ab limp etc. — Part. .Seden*
tub A passim; et B I. 1. et 2. et II. 1. et 5.;
Setsurui sub A 1. 1. I." a. ; Sedendus sub A I.
1. 2.° — Sedeo duo diverse, quamvls affiaia, «i-
gniGcat; scilicet
A) Est id aliquo loco oatibui insisto, assideo,
eoniideo, xdSyuat (It. tedere, star a seders;
Fr. I'aiseoir, elre assis, sieger; Hisp. sentarse,
tstar senta&o; Germ, tilzen; Angl. to sit, sit
down), et occurrit plerumque intransitive, all-
quando vero transltivorum more.
I.) Proprie. % l.Generatim. — 1.°) Intran-
attlve. — a) Absolute. Plant. Capl. prol. 2.
hi stant ambo, non sedent. Id. Men. 5. 3. 6.
Larnbi sedendo - dolent. Cic. Rose. Am. 1. 1.
Quufa tot sammi oretores sedeant. Id. 5. Fam.
3. 9. Sedens lit assensi. Propert. 4. 5. 37. Sup-
plex ille ledet. Pirg. 10. Eel. 71. Dura sedet,
el gracill fiscellam texit bibisco. Horat. Art.
P. 154. SI plaueorti egei aulssa maneotls, et
osque Sessurl, donee etc. Phadr. 5. 6. Et de-
rlsari, non ipeclatarl «edent. Gell. 2. 2. Herit.
Sedeat bic potius, qui populi R. magistratus
est. Absque prsjudiclo, lnquit Taurus; lu in-
terea sededum, quum conspicimus quasrimusque,
utrum conveniat, lene potiui sedere, qui pater
es, an Qlium, qui magistratus est. At Madvig.
in Adv. crilt. v. 2. p. 589. bunc locum dc-
pravatum dicit, ac legendum esse monet sede,
dam circumspicimut etc., et quidem recte. —
Passive impeisonaliter. Id. ibid. Quum in dome-
(Ilea re elque vita tedeatur. A put. Florid. 16.
Sed ubi diiitius aequo tedetur. — 6) Cum Abla-
tivo et praepos- in, sub. Plant. Pain. prol. 5.
bono ut aolino sedeant in subselliis. Id. Rud. 3.
6. 0. Sedere In era. Ter. Eun. 3. 5. 35. In con-
clavi. Cic. 1. Pivinal. 46. 104. Quum Virgo
•taret, et Cecilia in sella tederet. Id. 2. Fin.
21. 09. Ornalu regali in solio sedens. Id. Antic,
i. 2. Sedere in hemlcyclio domi. Id. 7. Verr.
10. eilr. et Plin. 35. Hist, nat. to. 36. (9C).
In equo. Id. ibid. (109). in leone. Horat. Eped.
4. 16. Sedibusque magous in prlmis equei Otbone
contempto icdet! Rursus Cic. 4. Alt. 10. Malo
in ilia tua sedecula sedere, quam in istorum sede
eurull. Asin. Poll, ad Cte. 10. Fam. 32. lle-
rennlum Galium blstrlonem in quatuordecim ses-
sum duilt. P. QUATUORDECIM. - e) Cum
Ablativo line pnepos. Liv. 1. 34. Ei carpento
sodenll aquila pileum aufert. Id. ibid. 41. Se-
dere sede regie. Id. 5, 41. eburne.is sellii. Id.
30. 19. sella ourull. Ovid. 4. Met. 261. hunio
nudi. Id. t. Art. am. 497. theatro. Id. 1. Mel.
29H. cyraba. et 6. Fail. 471. Navita puppe se-
dent. Id. 3. ibid. 749. Sedere tergo aselli. Mar-
tial. 5. 38. et II. 105. equo. Ovid. 4. IViil. 2.
44. tub pede duels. Id. 2. Fast. 255. sub ar-
bore. — d) Cum Accusat. el prrepos. ad, apud,
supra, $uper, ante, post, inter. Cic. 7. Pert.
41. a med. Bum vident sedere ad lalus praetoris.
Martial. 4. SO. Bajanos sedet ad lacus rogator.
QuintU. 12. 3. 12. Sedere ad arculas. Cic. 3.
republ. 28. apud aliquem. Plin. 36. Hist, nat.
6. 4. (26). supra delpbinus. Pelron. Sat. 17.
taper lorum. Ovid. 4. Met. 453. carcerls ante
fores. Herat. I. Sat. 6. 40. post me gradu uuo.
flaul. Men. 5. 2. 46. Inter ancilki. — e) Cum
— 286 —
adverbils, vol adjectivis. Plaut. Stick. 1. 2. 36.
pi. asside hie, pater, an. Nun sedeo Istic : vos se-
dete: ego sedero in subselliis. Ter. Hecyr. 5. 3.
4. Sedere il lie. Cic. fragm. apud Diomed. I.
p. 405. Putsch, Proxime Pompejum sedebam.
Ovid. 1. Art. am. 139.- Proximus a domina,
nullo probibente, sedeto. — 2.°) Transitivorum
more, cum accusativo, si de equitando sermo sit,
ut sedere equum, liinc passive Spartian. Ha-
drian. 22. Sederi equos in civita tibus non sivit.
Solin. 45. de bucephalo. Qum ab equario suo
alias etlatn molliter sederetur. Feget. 2. Peteiin.
28. 12. Si sspius, et cum moderatione animalia
sedeantur. Impp. Palentinian. el Patens, Cod.
Theod. 9. 30. 3. Sedeodorura equorutn potesta-
tem alicul dare. ^ 2. Speciatim dicitpr — o)
De judicibus et consiliariis judicis prstorisque.
Cic. Brut. 43. 161. Scsevola (tribuno) in Rosins
sedente. Id, Mil- 29. 79. Ejus igitur mortis se-
detis ultores. Id. Rabir. Post. 5. 10. Vos modo
iidem in A. Gabinlum Judices sedistis. Id. Cluent.
38. 105. Si quis quarerel, sedissentne judices in
C. Fabricium, sedisse se dicerent. Liv. 40. 8. Sedeo
miserrimus pater judei inter duos Qlios, accusa-
torem parricidii et reum. Ovid. 3. Pont. 5. 23.
sedissem forsita'n unui De centum judei In tua
verba viris. Propert. 3. 17. 27. Minos sedet ar-
biter Orci. Cic. Cluent. 37. 104. Quum paucos
dies ei snbsortilione sedisset. Seneca Here. Fur.
731. Non unus alta sede Quassitor sedens, Judicia
trepidis sera sortitur reis. Pelron. fragm. ed.
IPernsd. t. 3. p. 62. Sedere in causa, k. t. Ju-
dicare. Plin. 1. Ep. 10. a med. Sedere pro tri-
bunal!. Similiter Fulgat. interpr. Pi. 121. 4.
Sederunt sedes in Judlcio. h. e. collocata? sunt
sedes judicum. — 6) De rircesidentibus. Cic. 1.
Orat. 37. 168- Nobis in tribunal) praetoris urban!
sedentibus. Id. Rose. Com. 4. 12. Utinam se-
deret in consilio Pisonls. Tac. 11. Ann. II. Se-
dente Claudio. — c) De advocatis. Quintil. 11.
3. 132. Incumbere advocato adversis subselliis se-
dent! conlumeliosum. — d) De testibus. Id. 5.
7. 32. Dicendo contra reum, cum quo sederit. —
e) De coosultantibus. Plaut. Most. 5. 1. 63. est
consulere igitur quiddam quod tecum volo. tea.
Sic tamen bine consilium dedero. nimlo plus sa-
pio sedens. Hue Forcellino videtur pertinere Il-
iad farron. 1. R. R. 2. 2. infra alia turn ad B I.
4.— f) De meretricibus, qua quwstui sedent, ai
ait Ter lull. 2. Cult. fern. 12. Adda Apul. Apo-
log. 76. et of. Pelron. Sat. 126. <f 3. Item pro
desideo. Marcell. Empir. 2S. Cf. Pal. Max. 9.
13. 71. 2. Sordido in loco sedere. *f 4. Item se-
dere, absolute, Idem est ac veotrem eionerare.
Marcell. Empir, 29. Qui propter perfrictlonem
assidue sedere cupiuct, et nihil dejiciunt.
II.) Improprie et translate. *J 1. Dicltur de
brulis animalibus, prssertim de avibus alieubi
se locantibus, posarsi. Quintil. 2. 4. ante med.
Super caput Valerii pugnantis sedisse corvnra.
Plin. 9. Hist. nat. 51. 74. (164). Poljpus femlna
modo in ovis sedet, modo elc. h. e. incubat. firg.
6. /sEn. 191. ctelo (cofum&ce) vanere volantes, Et
viridl sedere solo. Ovid. 3. Amor. 5. 23. de cor-
nice, in Tlridi garrula sedit bumo. Id. 6. Met.
431. tectoque profanus Incubuil bubo, tbala-
mique In culmine sedit. Phadr. 3. 6. Musca
in temone sedit. ^ 2. Item de ils, qua? in
piano et bumil! loco sila sunt, ut Gr. r,o%ai.
Sil. It. 6. 647. Et sedet iogentem pascens Ne-
vada taurum. Id. 12. 162. Carapo Noia sedet.
Id. 8. 508. per udos Alba sedet campos. Ovid.
1. Fast. 109. Flamma petit altum: propior lo-
cus aera cepit: Sederunt medio terra fretumque
•olo. Avien. descr. orbi 562. Insula qua: plntanl
folio compar sedet. Id. ibid. 732. sedet eminus
Ingeus Phasnagore. Cels. 7. 26. ad fin. Si venter
Imus sedet. h. e. depressus est et jacens non tu-
mescent Claudian. de bello Gild. 21. Vox te-
nuis lardique gradut uculique jaccntet : Interiua
sedere genas. Alii fugere. Calpurn. 6. Eel. 54.
cte nofis equi genevosi. Terga sedent, mica t acre
caput, sine pondere cervix, h. e. ampla satis levl
sunt arquora dorso, at alt Ifemesian. Cyneg.
243. Similiter Vulgal. interpr. Ezech. 31. 16.
SEDEO
Brachium uniuscujusque sedebit. h. e. robur u-
niuscujusque depi'essum, seu fractum Jacebit. Slat*
1. Theb. 330. qua molle sedens in plana Cilbai-
ron Porrigitur. f 3. Item de plantis. Mar-
tial. 10. 48. Lachica sedens. ft. t. lessiiia. Cf.
eumd. 3. 47. et Plin. 19. Hist. nat. 8. 38. (125;.
•I 4. Figurate. Sil. It. 10. 624. His dictis sedere
minje, el converse repente Peclora. h. e. sedatiB
tuDt. Slat. 10. 7"he6. 823. sedit rabies feritasqua
faraesque. ^T &• Item de guberoatore. Cic. Rose,
Am, 18. 51. Clarissimi homines, qui ad guber-
nacula reipublicas sedere debebanl.
B) Esl etiam manere, cessare, otiosum esse
(II. fermarsi, rimanere, star a sedere, slar
ozioso ; Fr. s , arriter, r ester, sojourner, demeu-
rer, slalionner, se lenir, demeurtr oisif, elre,
dans I' inaction; Hisp. pararse, permanecer,
quedar, morar ocioso ; Germ, an e. Orte ver-
karren, verxoeilen, verbleiben, ruhig, unthalig
dasilzen; Angl. 10 stay, remain, continue, sit
still, be idle, remain inactive, loiter, do no-
thing).
I.) Proprie. «f 1. Generatim. Plaut. Aulul.
1. 1. 34. Quasi claudus sulor domi sedet lotos
dies. Id. Pseud. 3. 2. 11. cur sedebas in foro?
Id. True. 1. I. 48. Sedere circum argentarios
quotidic. Ter. Adelph. i. 5. 40. an sedere opor-
tuit Domi virginem lam grandem, dum cognatua
hinc illioc venirel, exspeclantern? Ifepos prwf,
Neque sedet nisi in interiore parte tedium, h. e.
habitat, degit. Cic. 16. Fam. 7. Qui venll si
essent, nos Corcjra non sederemus. Id. 12. Alt.
44. Quid enim sedere lotos dies in villa ista 't
Liv. 3. 68. Sedemus desides domi. Horat. i.
Ep. 17. 37. Sedit, qui metuit, ne non succo-
deret. Pirg. 3. G. 456. aut meliora deos sedet
omnia poscens. Id. 12. Mn. 15. sedeant spe-
ctentque Latins. Seneca Troad. 211. fugere bel-
lum Jussus, et longa sedens £vum senecta degere.
Sil. It. 14. 265. Non Herbesos iners, non Na-
luocba pigra pericli Sederunt. Id. 10. 598. Dura
inter pavidos alitur fortuna sedendo. Tibull. 4.
4. 20. frustra credula turba sedet. ft. e. exspeelat.
— .Sedere compressis manibus, proverbium a-
pud Liv. 7. 13. nos dioimus: slarsene ccile ma-
r.t in ma-no. *J 2. Speciatim dicitur de ils, qui
alieubi sed em et domicilium Qgunt. Flor. 2. 11.
Gain, qui Orientem secuti, in media Asia parte
sederunt. Sil. It. 3. 560. et quando terrasqua
fretumque Emensis sedisse dabis? fulgat. in-
terpr. 1. Reg. 4. 4. Area frederiB Domini eier-
eituum sedentis super Cherubim, ft. e. habitanlis
et quasi sedentis in area el nomlnatim supra ejus
propiliatorium inter Cherubim, unde oracula ede-
baatur. ^ 3. Hera da oranlibus, eupplicibus,
vota solventibus, prxsertim mulierculis. has enim-
hum! considere mos fuil. Tibull. I. 3. 29. Ut me
volivas persolvens Delia nodes, Ante eacras lino
tecta fores sedeat. Propert. 2. 21.45. Ante tuos-
que pedes ilia ipsa adoperta sedebit, Narrabitque
sedens longa pericla sua. Ovid. 1. Pont. 1. 51.
Vldi ego llnigeras numen violasse fatentem Isidis,
Isiacos ante seder6 focos. Id. 2. Amor. 13. 17.
Saps lib! sedit certis operata diebus. Adde 3.
Art. Am 635., JVg. 2. JEn. 517. et 574., Ma-
eroh. 1. Saturn. 10. ad (in. el Jul. Obsequent.
de prodig. 71., item 72., ubi non tanlum mulie-
res, sed populus circa sacella operalurus sedisse
legitur. Quin et ipse Tibull. de se loquer.s 2. 7.
15. Iiiius ad tumuium fugiam, supplexque sede-
bo. et firg. 9. Xn. 3. luco lum forte parentis
Pilumni Turnus sacrata valle sedebat. Quod la-
men Servius de capiente consilium, aut augu-
rium captante inUlligit. Adde Nepal. Pausan.
4. ad /in. ^ 4. Item de exercilu contra hostem
tendente, aui urbera obsidente. Plaut. Amph. 2.
1. 52. Dum apud bosles sedioius. Ifcev. 6. 2. Se-
ptimum decimum annuru illico sedent. Firq. 5.
/En. 440. monlsna sedel circum castella sub ar-
mjs. Calo apud Ckarit. 2. p. 107. Putsch. Ho-
stium eopis msgnt; coutra me sedebant. Liv. 2.
12. Sedendo expugnalurum se urbem, spem ha-
bebat fal. Max. 7. 4. n. 5. erir. Ad ultimam
el seneciulEin apud nicBnia Conlrebia: armalo se-
dendum foret. AdUe JYepoL Dctam. 8. el Lu-
SEDES
Can. 2. 474. Iliac obsideo, assideo etc. — Hinc
proverbium spud f'arron. 1. R. R. 2. 2. Velai
proverbium quod est, Romanus ledendo vincit.
XI.) Translate. % I. Res ioanimas sedere di-
euntur, quae apis coaiistunt, basrent, manent.
Ovid. 12'. Hi el. 28'J. in liquido lederuat ossa
cerebro. Martial. 9. 30. Noo taraen efficies, ot
tibi parma cadat. Noleotem tequilur: teauesque
reveria per aural, Vel pede vel lergo, clune vel
ongue ledet. si ferma, ti posa. et Colutn. 4. R.
R. 29. ad fin. piaga levis relioquitur, qua: fa-
ciliui oraoi parte aedeotem Burculum contlngat,
nulla iolerveoieote laDugine. Flor. 4. 2. Cujus
In ccuto centum atque vigintl tela aedere. Ovid.
I. Amor. 2. 2. neque in lecto pallia nostra se-
dent. (Similii est locus Propert. 4. 3. 31.) Mar-
tial. 7. 1. lorica sedel pectore. Plin. 36. Hist,
nat. 14. 2!. (96). Ut seoiim opus aederel in cu-
Jbili. ft. e. epislylium in somma columna siste-
retur et conquiesceret. fitruv. 10. 22. a med.
Naves super aggeralionem, qua; fuerat sub aqua,
sederunt, nee ad murum accedere potuerunl. si
arenarono. el Quinlil. 11. 3. a med. Ita tog8 se-
det melius et continetur. sta asseltata, sta bene.
(Cf. Iloral. 1. Ep. 1. 96. toga dissidet. sbrendola.
V. DISSIDEO) Adde eumd. ibid. 161. — Hinc fl-
gurate Plin. Paneg- 10. Quam bene in humeris
tuis sederel imperium. f 2. Sim ilia sunt base.
Martial. 1. 90. penilus sedit hie tibi morbus, ft.
t. iaveteravit. el II. 91. tenero sedit in ore lues.
ft. e. diu mansil et grassata est. Ouid. 3. Trisl.
9. 18. Pallor in altonilo Virginia ore sedet. Id.
Remed. am. 108. Et vetus in capto pectore se-
dit amor. Maximian. 1. Eleg. 1. 2. quid cessas
linera properarc scnectus7 Cur et in hoc fesso
corpora larda sedes? Quinlil. 9. 4. a med. Si
nihil rafert, brevis, an longa sit ultima, idem
pes eril: verum, nescio quomodo, sedebit boc,
illud subsisted ft. e. aple claudetnr, et veluti eon-
quiescet. Vulgal. inlerpr. Gen. 49. 24. Sedit in
forti arcus ejus. ft. e. arcus ejus fortis et insu-
perabilis permansit vicitque. ^ 3. Item qua: de-
scendunt, subsidunt, dcmitluntur. Ldcrtt. 5. 475.
Quod neque tarn fuerint gravia, ut depressa le-
derent. SOU. fragm. apud Isid. 14. Orig. 1. Ven-
us per cava terras cilatis, rupli aliquot montes
tumulique sedere. Tac. 2. Ann. 47. ivlolu lerrae
sedisse immensos monies, visa in arduo quae plana
fuerint. Tibull. 4. 1. 41. Justs pari premitur vel-
uti quum pondere libra, Prona nee bac plus parte
ledel, nee surgit ab ilia. Ovid. 4. Fait. 300.
Sedit limoso presia carina vado. Stat. 2. Theb.
567. Fraclaque commiito sederunt pectora ferro.
Id. 9. ibid. 521. et viso sederunt llumina nutu.
s'abbassarono I'acque. f 4. Item ictus, et le-
lum, quod penetrat et vulnui facit. Ovid. 3. Mel.
87. Sed leve vulnus erat, quia sa retrabebat ab
Ictu, Laesaque colla dabat retro, plagamque se-
dere Cedendo arcebat. Sil. It. 7. 606. Deiteriore
gena sedit eul letifer ictus. Ovid. I. Fast. 576.
adduclaqae clava trinodls Ter quater adversi se-
dit iu ore vlrl. Stat. 10. Theb. 656. Omne sedet
talum: null) sine csedibus ictus. Id. 9. ibid- 347.
de hasla. alque animaa tola in penetralia sedit.
el Sil. ll. 4. 179. Ilasta vlrl femur, ei pariler
per anbela volaolis Ilia sedit equi. Id. 5. 345.
[Sum lateri cuspis, num tolo pondere telum So-
disiet, tic. rogabat. et 6. 273. alvo penitus de-
mersa falarica sedit. *f 5. Metaphoriee est in-
sidere, inhirere, imprimi. Outntil. 12, 3. anle
med. V'oi ftrma, clara, purs, secans aera, aurl-
bus sedens. Seneca Ep. 2. Certli ingeniis im-
morari el innulrlrl oporlel, si velit aliqoid tra-
bere, quod in aoimo fideliter sedeat. Stat. 12.
Theb. 114. unum Polvnicis amali Nomen in ore
sedel. Plin. Paneg. 55. Cujus amabilis vultus in
omnium civium ore, oculis, animo sedel. •¥ 6.
Iiem sedere dicilur, quod probalur, et poilquam
iaspius cogitavimus, tandem decretum el conni-
lutum est. — a) Absolute. Plin. 2. Ilisl. nal.
7. 5. (24). Sedere ecepil sentenlia bxe, et vulgm
in earn cursu vadil. Quinlil. dtclam. 17. in fin.
Qua-curaque sederil conditio leli. ^ol. Flncc. 7.
427. occurnbere landem I'ossruins: idque ledet,
quam Quo qu-icumiue ibiic Patiis j'uss lui.
— 287 —
Firg. 5. /En. 418. Idque pio sedet /Enese, pro-
bal auctor Acestes. Ovid. Heroid. 2.75. De tanta
rerum turba factisque parentis, Sedil in ingenio
Cressa relicla tuo. ft. e. placuit et inlixa est, ut
recordarere ad imitandum. Adde Sit. II. 15.352.
Hue pertinel illud Senecce Ep. 46. sub fin. De
libro tuo plura scribam, quum ilium reiracla-
vero: nunc vero parum raibi sedet judicium. A.
e. nondum slatui, quid sentiam, sed mens iocertn
adbue dubiiat. — b) Sequente Iofioito, apud
poelas. Vat. Place. 2. 383. Si sedet iEgsei sco-
pulos babitare profundi. Stat. 1. Theb. 324. ferre
iter impavidum. Id. 3. ibid. 459. vacuo petere
omina caelo. Seneca Phceniss, 141. boc animo
sedet, EITundere bane cum morle luctantcm diu
Animam. — Et seq. Conjuoclivo. Firg. 4. /En.
15. Si mibi non animo Cium immoluraque se-
deret, Ne cui me vinclo vellera 60ciare jugali etc.
Homonym. Discrimen inter sedeo et sido,
V. in bac voc.
SEDES, is, f. 3. (sedeo) Sedis in recto sing,
apud Liv. 9. 23. V. eliam .^necd. Helv. p. 117.
19. Hag.; ubi et Set ponitur p. 108. 3., nullo
scriptore laudalo. In genet, plur. babet sedium
et per syncop. sedurn.' alque hoc frequentius esse
pulat Priscian. 7. p. 771. Putsch., ut vatum
pro t'alium: adscribitque illud Cic. Sext. 20. 45.
Vestrarum sedum templorumque causa. Sed alii
leg. tedium. Sio Vellej. 2. 109. circa med. A
tergo sedium suarum baberet Noricos. Adde Liv.
5. 42. ProMenb. — De quantitale pasnullimae
syllable V. SEDO init. — Sedes est sella, sedi-
le, subsellium, tSpa, fic&pov, (It. sedia, seggia,
seda, sedile, scanno; Fr. siege, chaise; (lisp.
cilia; Germ. Stuhl; Angl. a seat, a chair).
I.) Proprie. Andron. apud IVon. p. 127. 31.
Merc. la sedet collocat se regias. Adde Curl.
8. 4. 16. Cic. 1. Or at. 7. eilr. Crassum pulvi-
nos poposcisse, et omnet in iis tedibus, qua: erant
sub plalano, consedisse. Id. I. Uivinal. 46. 104.
Tibi concedo meat sedes. Ovid. 6. Met. 72. Bis
sex c&lesles, medio Jove, sedibus allis Augusta
gravitate cedent. Id. Heroid. 10. 49. io saso
frigida sedi: Quamque lapis sedes, lam lapis Ipsa
fui. Plin. Paneg. 52. Media inter deos sedes
auro itarel, aul ebore. Virg. 7. /En. 323. tcmplo
divum palriaque Latinus Sede sedens. Id. 2. ibid.
525. Locare aliquem in sede. Eucan. 3. 673.
avulsas, expulso reinige, sedes. ft. t. Iransira. Curl.
8. 4. 16. In sede considere. Vulgal. interpr. Sap.
7. 8. Prajposui illam regnis et sedibus. ft. e. tbro-
ois. — Sedes sunt eliam sedilia pro iis, qui se-
deat conversandi seu colloquendi causa, sedili
per comodo di chi si reca in un data luogo a
conversare. Inscript. apud Garrucci Monum.
Bab. p. 17. CN SVKLL1VS EVTVCHSS. L. D. D. D.
cvw 8KDiBvs. Item alia apud Morcell. de ttil.
T. I. p. 226. HORILOGtVM CVB SBD1BVJ. HinC «-
pud Maff. Mus. Ver. p. 422. 3. hvic ordo dk-
CRBVtT ST/TVAM BT SCAMKA S1ARMOB.EA BT AREAM
marmorbah. Hee sedes et baac scamns circular!
furma visuntur taepe Pompeile circa sepulcva:
fortasse sedet circea dicuolur in Tab. Eceb. col.
2. 2. 12. — A sede servus vel libertas inter offi-
cla domus Augusta. Inscript. apud Mural. 889. 4.
II.) Translate. ^ I. Esl gradus, locus, quern
quis one aliis sibi viodicat, poslo, luogo, grado.
Cf. SUBSELLIUM. Iloral. 4. Od. 9. 6. priores
Mrcooius tenet Sedes Ilomerus. Cf. Lua et. 3.
10i9. % 2. S.-epe est locus quilibet, ubi quis
moralur, habitat, reside!, ut domus, palria, re-
gio, domicilio, toggiorno, luogo, residenza. Enn.
Trag. 375. ferro septus possidet sedes sacral. Ace.
fragm. 62. Ribbeck. Scdee ioferoa. Sil. It. 12. 48.
Sedes Toninlis. ft. e. Capilolium. Virg. 2. JEn.
568. et lacitam secrela in tede latentern Tynda-
lida a-picio. Id. II. ibiti. 112. Nee veni, nisi
fata locum sedernque dedissent. Cic. Mur; 39.
tub fin. Omni in srda ac loco ferrum (lammam-
que mtlueni'is. Cits. 4. B. G. 4. Revert! se in
suas sedi'S legioi.fsque siiiiiilaverunt. Id. 6. ibid.
24. Hit sedibus sesa continere. Id. 1. ibid. 31.
Alias <.ilfi pelore. Cic. Mar cell. 9. a med. Se-
Hem ilaliilPMl el dotnicilium cerium nun babe-
biU Id. Piov. cons. 14. 34. Iliee urbs lummo
SEDES
imperio domlcillum ac icdein praebuit. Id. 1.
Leg. agr. 35. 97. In domicilio superbis atque
in sedibus luiuri?e collocati. Id. Cluent. 66. a
med. Earn sibi domum sedernque coojugii delegil.
et ibid. 61. ad fin. Actum esse pr-ecioitein io
sceleralontm sedem atque regionem. Sail. Cat.
6. Profugi sedibus incertis vagabantur. Justin.
3. 4. 12. Sedes ibi consliluunt. et ibid. Eipnlsi
ledibus sui». Cic. Arch. 4. sub fin, Sedem omnium
rerum ac fortuoarum suarum Romas collocavil,
BoraX. Epod. 13. S. deus bac fortasse benigna
Reducet in sedem vice, sfafo. Adde 1. Od. 13. 6.
Juvenal. 3.2. Alicubi ledem figere. piantar casa.
el Ouid. 3. Met. 539. hac profugoi posuistis sede
Penates. Tac. Germ. 30. Catli inilium sedis ab
Hcrcynio sallu incboant. del loro paese. «1
Germ. 25. Suam quisqoe sedem, suos penaln
regit, ft. e. domum cum agro. Curt. 9. 4. 2. Se^
dem capere. et ibid, obtinere. Id. 7. 6. 13.
Condeodae urbi sedem eligere. Flin. 36. Iliu.
nat. 15. 24. (102). Circus esstruclus longitudine
stadiorum trium ad sedem CCL. milium, ft. «.
ut esset capai 260. milium sedentium. Petron
Sat. 120. /Edificant auro, sedesque ad aiders
miltunt. le case, i palagi. et Virg. 1. /En. 415.
sedesque revisit Laala suas. Id. 6, ibid. 431. sine
sorte data;, tine judice sedes. Juslin. 2. 11. a
med. In ipsius polissimum sede moriluri. ft. e. in
labernaculo ducis. Virg. 4. G. 228. Si quando
sedem augusiam servataque mella Tbesauris re-
lines, ft. e. alvearia. Id. 6. £n. 577. hydra in-
tus babel sedem. Iloral. 1. Od. 2. 10. Ulmus
sedes columbis note. Virg. 6. /En. 283. sedem
somnia vulgo Vana tenere ferunt. ^ 3. Dicilur
de sepulcro. Ovid. 10. Met. 33. Serins aut cilius
sedem properainus ad unam. Virg. 6. j£n. 371
Sedibus ut saltern piacidis in morie quiescaro. I-
tem Inscript. apud Oi ell. 4534. ssues M. oct»vio
N. i. ApntNF.M (leg. Apiooi vel April!) elc. Adde
Inscript. apud De Rossi, Bullet. Crist, a. 1873.
p. 57. h. 6. el Henzen. n. 7008. ^ 4. Locui
cujuslibel rei, in quo conquiescit. Virg. 2. JEn.
461. lurrim convellimui altii Sedibui, impuli-
mu6que. et ibid. 611. lotamque a sedibui urbem
Eruit. da' fondamenti. et 1. ibid. 88. Incubuere
raari, tolumque a sedibus imis Una Eurusque No-
tusque ruuat. dai cupi fondi. et Celt. 8. 10. Ossa
suis sedibus moln. et ibid. Ossa in suam sedem
cotnpellcre. et ibid, reponere. Colum. 9. R. R.
13. ad fin. Favos sedibus suis commovere. Ovid.
11. Met. 554. Alhou Pindumve sede sua revul-
sos. Lucan. 2. 184. cavis evolvit sedibus orbes.
ft. e. oculos eruit. Plin. 2. Hist. nat. 38. 38.
(I02>. Aeris sedes infra lunam. Id. 33. ibid. 4.
21. (74).'Rupes caaduntur, ledemque trabibui ca-
vatas prabere cogunlur. Seneca 3. Outtst. nat.
27. Maria sedibui euil eicita. Sic Curt. 3. 5. 12.
Totius Orientis eicita sedibui suis moles. Cels. 8.
10. Fracla esse in suis tedibus remanent. Ouid.
2. Met. 147. lolidis etiamnum sedibus adstai. —
Metaphorice. Cic. Pis. 22. 52. Quum mibi ipsa
Roma, prope convulsa sedibus suii, ad complecien-
dum conservatorem mum procedore visa .. Id.
Farad. 1. in fin. Voluplas mentem e sua sede et
statu dimovet. Plin. 1 1, tbid. 37. 51. (138)_Su-
perbla (in superciliis) sedem babet. el ibid. 58.
(157). Mais, sedes pudoris. Id. 22. ibid. 6. 7.
(14). Sedes periculi. ft. e. locus, ubi pe'riculum
fuit. Quintil. 5. 10. 20. Sedes argumentorum. Id.
8. 6. 63. Eligendae sedes (verboram). — Sedel
tcelerata. V. SCELERATUS. — ^edei anguli
est locui anguli, ubi lines perpendicular!*, aut
alia iosislit. Gromat. vel. p. 100. Rudarff. Cujus
(anguli recti) si subtendem linea perpeudieurarl
fueril lojuticia, efftclt triangulum recto angulo.
— Sedet belli, locus Ormui et opporlunui, ubi
copi.s el' omne inslruiueolum belli consliluitur,
piazza d* arme. Vellej. 2. 74. 3. Haec sedem belli
Pneneste ceperal. Suelon. Galb. 10. In muni-
lione oppidi, quod sedem bello delegerat. Tac. 3.
Ilitl. 8. Qussitum inde quae sedes bello legere-
lur. Verona potior visa. Adde Lucan. 2. 394. Cf.
•Stat. 2. Theb. 438. Lecla dolis tedei. — Sedem
habere, locum habere, aver luogo. Cic 3". Oral.
5. 19. Neque reiba ledem habere posiuot, si rem
SEDIBILIS
tabtriierit.* nequ- re* lumen, ti verbs settiorer!*.
Id. X fijiii. 87. ad /Ik. OmoiDut que tub aspe-
etuia- reaiuat, sedes. opus est. eteninj corpus in-
telligi ilae> loco ooa poiest. ^ j. 5edei est Idem
at lanlu* [a ills CjeJ- .iurei. t. .ic-.f. 3. 38.
Relarali* et, ad oedera pergentibus omnia supra-
diet* rainuuolur. *f 8. Metonymies ett podei,
naletv aaut, it seders. /Yin. 22. Mtt. nat. 25.
70. (143). Leoli* decoct** tucua adbibelar id
aed«m cunt rosacea. Id. 32. ibid. 9. 33. (104).
Sedia altritui. el 23. ibid. 3. 37. (75). etulcera-
Uo. Id. 22. ifrid. at. 2S. (01). etereieeatia. id.
ST. ie-ufc 4. 41.(83). iouamraalioae*. el 26. ic-id.
X 58. (90). procidentia. Adda Apul. Beta. 87.
SEdEbILIS, a, adject, (sedeo) locus, abi tederi
potest. Catiiod. in, Ft. i. I. Cathedra eat at all-
qua. malaria composite form* aedibllia, qu- ooa
eurtalo* mollller a dona suseipit, moqua greraio
demistos Teluli habilla thee*, compleclllur.
SEorcIONOft. P. SEDITIONOR.
SEDleCtA. IT. SEDECULA.
SEDleOLUItf, i, d. 2. (sedeo) sedile. Paul.
Diae. *s Fetlo t>. 339. S. Milt. Sedieulun, icdile.
Parte X L. L. 34. Hill. Ut • cuballoo* cubi-
culiim, sio a session* sedieulum, ooa eit. Dade
apparat banc rocam minim* usiiatam tune tem-
poria fuiise. P. SEDECULA-
SEDIGlTTJS. a, on, adject, (set «t digitus) qui
ut digtto* babes. Plin. It. Hist. nat. 43.99.
(3H>. Digjli quibusdam la maoibua seoi. C. I!o-
ratli ei patrieia genu filial duct ob id Sedigiu*
appellataa aecepimu* at Volcaiium Sedigiium, Il-
lustrate la poetic*. CI. C rOLCATIUS SEDI-
GITUS In ONOtf.
SSOlLS, U, a. 3. (tedeo) aedea, tetmnum, «eg-
cio, seggia, itdia, itdite, pane*, ("Spa.
I.) Propria. — a) la sing, aura. Pirg. 8.
•En. 178. gramineoqu* Tlroa local lpaa> ledili.
Ovid. ft. Jfel. S39. Membra tenet pow'ta Juuit
relerara tedili. Id. Medic, foe. IX Quum ma.
trona premena altum rublcuoda sedile. Aitiduo
durum poilic* nebat e-pua. GtlL 2. 2. Sadlla ap«
pooer* alicul. — IM loco aadeodt la vehiculo
Seneca Ep. 70. — i) Id plur. aura. Sutton.
Aug. 43. Esstructi* in, eampo Ma'rtio tedilibus
iigoeit. Ovid. I. Jfel. 317. Factaque da Tiro pres-
tere tedili* taio. Adda Pirg. 1. En. 167. Id.
«. G. 350. Vilrea tedili*. Plin. 5. Ep. S. a mad.
Snot locii plarlbua diipoiila aedilia ai mirmore.
— Da thelitis. Uoral. Art. P. 205. Nonduro
ipiiia nitnii compter* tadilie. Id. Epod. 4. 15.
Sedilibuiqua magnut in primit equei, etc. sedet.
— De iraastrla. Firg. 5. JSn. 837. plicida lata*
rant membra quieta Sub remit futi par dura aa-
dilia naulz.
II.) Translate. *f I. Kit loeut quilibat ad
commorandum, apud Parron. 3. B. R. 5. a med.
Mululi erebri omaibat eolumoii impotill, tedliia
arluca. <| 2. Eat ailero Idem ae tadtrt, qoia-
icera. Celt. I. 3. ami med. Pott Iter prlmam
ledlle, d jiada ooelia raQcIt. Id. ibid. AlTUffl ad-
strloglt labor, tadila,
SSDlHEN, mloU, o. 3. (tedao) labiidiolla
(II. potalura, dtpcriziom, itdtmcnto; St. it-
diment, dipot; liiip. ledimenlo,' Germ. i. San,
Bodenialz; Aogl. a ntllemenl, sediment). Itid.
17. Orig. 9. C. Sedimen aeeti. Cxi. AureL 5.
Tdrd. 4. 01. dt urina. eratiiat. Id. ibid. 87.
ireaotam »al eapilloMn). — la piur. num. Id.
'bid. 62. la ipta praterea arlna iediailaa lara-
niuotur, aliquaodo cratiiora at ealida, allquando
arenoaa at uiotat Id. ibid. to. 10ft. Sedlmiaa
purulenta. -
SBDlMKNTDM, I, o. 2. (tedao) lurnidenUa,
ealamtnlo, tprafondaminto, \ix6<rra9if. Plin.
36. But. nat. 10. 15. (73). louodatioaiboa Tt-
baria ledimeolo molii facto, h. *. mola tubildea-
t>; loquitur eaim de obeliaco.
SEDlTlO, Sola, r. 3. Toi doeltur • tt, qua
ttoraum tigaifieat, at la leparo, itdutty etc. [P.
SE], et ilia, iotarto d eupboola caata, ol io red.
Mo. — Seditio ait reeetiio ab uno In aliao
locum.
I.) Propria. Ammian. 17. 13. 2S. Bt qnf aol-
nai amlltera poilus, quam cogi solum mitre
— 288 —
putabator - parere. imperiia el tedet alias luiei-
pere mat asseosi iraaquillat etOdat; ui oec bel-
li* teiari aee mutari tedilionibui potsenl.
- IT.) Translate eat diueosio, lurba, discordii,
motua populi ircperlum detrectaalia, Tel inter se
eeruntit, otaoif, axaTaoraoia (It. dissension;,
dircordsd, sedisione,' Fr. disunion, division,
diicorde, agitation, revolts; Hisp. disunion,
dilseniion, discords, sedicion, solevamitnto ,'
Germ. d. Eursich - gehen, d. Trennung, Auf-
stand; Angl. dissension, discord, debate, broil,
sedition). *f 1. la malam partem. — a) Ui-
cllur de publicia dissentioaibos, discordiis, turbis.
Cie. fragm. apud iVon. 25. 4. Here, et apud Serv.
ad Pirg. 1. £n. 153. Eaque dissensio cirium,
quod eeorium eunl alii ad alios, seditio dicitur.
Id. 10. Alt. I. Solon capita saniit, ti qui in sedi-
tione ooa alteruirius partii fuisses. ( V. bac de
ra GeU. 2. 12.) Id. 2. Oral. 28. a med. HUm
Norbani sedilionera aeque reprirai poiuisse, et
jure esse conaalam. Id. 2. Alt. t. a med. S*pe
seditioae commou. Id. Mur. 39. 83. Scditioaem
ei discordiaro coocilare. Tac. S.Ann. 3. Discor-
diam et teditloaem quserere. Id. 1. ibid. 19. Per
seditioaem et turbas. Cie. I. Divinat. 24. a med.
Magaam sedilionera ia castrit ioter Pcenos et Si-
cuius militei esse facurn. Cars. I. B.C. 87. Quuin
ilipendium ab legiooibut, pane seditioae facta,
flagilarelur. ammulinamtnto. et 7. B. G. 28. ad
/in. N'a qua la castrit seditio oriretor. Liv. 6.
16. a med. Ilaud procul seditioae ret erat. Salt.
2. Bist, fragm. 49. Seditio Fimbriaoa. fellej.
i. 68. 2. el Curl. 10. 4. 3. Seditioaem motert.
FUxr. 1. 25. atciure. Toe. 4. Hist. 68. extr. mi-
scert. Id. 1. Ann. 38. et 45. cospure. at 2. ibid.
15. Induere. et 14. s'bid. 17. extr. concire. et 16.
ibid. 30. alert. Id. X Mitt, 29. coercere. Id. 1.
Ann. 42. eompeseero. et ibid. 52. oppriroere. et
tiid. 69. el Curt. 7. 2. 31. comprimere. 5ueton.
Cau. 4. et Tib. 25. eompoaere. Justin. II. 3.
5. eitlinguere. Cie. 5. Alt. 14. at 3. Perr. 27.
70. sedan. Pillej. 2. 81. 1. ditcutere. Liv. 5. 16.
a med. leoira. Toe. X Hist. 29. Deuagraale paul-
latim sedilloar. Liv. 6, 18. recrudesceate. Id. 42.
X Gliscil seditio. Pirg. 1. En. 149. ma goo In
populo quum uepe coorla est Seditio. — lu plur.
oum. Cie. 2. Oral. 38. 124. Quum bomiaem
leditiosaat defeoderet, ooa dubitarit seditioaea
iptat ornara ac demonttrare, multot sarpa im-
petus populi ooa lajatlot esse, - multat ellam a
republic* ledilioaea sape ass* faeua. Adde Sail.
Jug. 51^ Liv. 4. X at Toe. 4. Ann. 68. Hat at.
X Od, 3. 39. Noitriaqua dactum tedilionibui
Bellam retedit. Sail. t. Bist. fragm. 10. Pla-
rlma tnrba, seditioae* at ad pojtremum ball*
eirilia orta sunt. Id. ibid. It. Sedilionea grarea
eoepar*-. Id. Jug. 37. tribuoicia. Capell. 9. p.
31 X Asdepiadea seditiooet (plebia) accaosas caotu
iohibult. Curt. 9. 4. 32. Seditionii ooo retnedia,
qoao principia majora sunt. — fr) Dicitur io-
terdatD da prlralis discordii*, rise, Jurgio. Ttr.
Andr. 5. 1. It. PerpufUli roe, ut Qliata darein
in tadiliontm atque iocartaa aoptia*. Plaut.
Ampk. t. X 14. Ampbilrao aetulam utort tar-
bat eoaciet. turn m*ui pater Earn leditioaem la
traaquillum eooferet. Ovid. 9. Met. 427. eratctl-
qua farort Turbida tedillo. Liv. 45. 19. Seditio
domeatie*. Sueton. tfer. 26. paotomiroorum. —
e) Jocular iter Plant. Mere. t. 2. 14. ledille-
nam. facit lien, oeeupat pracordia. h. t. lotuma-
icit, In star populi lumulium cientis. — d) Apud
Ooid. 13. Met 61. Seditio cum Credulilate, vaoa
Letilia, Timora etc. comiles Fama Qnguntur. el
apod Capell. 1. p. 16. Diseurdiam rero ac Sedi-
tioaem quis ad sacraa nuptias corrogaril. *)J 9,
la booam partem. Claudian. X in Rufm. 225.
magno certatur amore, Alternamque (idem oon
lllaudal* laeeisit Seditio. ^ 3. Figurate. Cie. I.
repuii. 38.60. Archjias Iracundiam, videlicet dis-
tidentem a rilione, sediliooem quamdam animi
Ttr* ducebat, at earn cooiilio sedari rolebat.
Stat. 9. Theb. 141. Sieuli velut aaiia puppit
Sedlllone maris, nequlcquam obstante magiitro,
Brrat. tempests, et Manit. 2. 90. Seditio pelagl.
et ifrid. 196. Quia iris Sign* oorem Sigais con-
SEDO
juacia repugnant, Et quasi seditio cslum tenet*
Stat. t. Theb. 35. Qammasque rebelles Saditione
rogi. h. e. quum rogua duorum fratrum E'.eoclit
et Paljoicis ignem la duai dirersaa parlea dls-
tulit, ut est apud eumd. 12. • v. 420.
Homo a j ra. Hoe diOerunt tedilio, secetsio,
tumultui el turfrcr, quod seditio et recestio suat,
quum de gereoda reipubliese ration* eire* inter
se disseotiunt; lumuttus et lurfrce ob causat quatr
libet, eliam a republic* alienee, oriuatur. Pra-
terea seditia a secession* dilTert; seditio enin>
est, quum difersi eirium ordinal, ut plebeii et
patricii, in urb* it* dissemiuot, ut part eoruro
mista 10 ulriaque parlibut til; la secessions vero
altera, pars dividitur el recedit ab altera: aut
sefessia est rnoiui eirium aliquid peieatium oec
ioferentiura bellum. Tumullut autem boe dif-
fers a furoif, quod tumuflut oppoaitur quieli,
lurore ordiai. Cie. Ligar. 6. 19. Sec eniou«m
tu illam etiatimasll, Casar, initio, aoa bellum;
noa hostile odium, sad cirile dissidium. Tae. I,
Ann. 19. Noa per lediliaaem et lurba*
desideri* militum ad Casarero fereod* ait. Sail.
l. Bist.fr. 10. Plurima lu r be, sed I lion at
et ad postremum bell* eirili* ort* suat. Id. ibid,
48. Uumiaes scelerum conscieati* eiagitati, qui-
bua quiet ia aediilanibui, ia pace turba
sunt. Adde Quintil. 3. 16. 2.
S£DlTlf)NOR uef sedieiooor, arls, ari, dep. 1.
(sedilio) sediliooem facio, araaid^m. Gloss. Labb.
et Dosith. p. 61. X Beil.
SEOITIOSB, adverb, (sedllioius) Comp. Sedi-
tiosiui; Sup. Sediliotissim*. — Seditioae eat
pes sediliooem, mora sedllioaorum, cooteatiosa,
sedaiosamente, axaotaottxae. Cie. CUtenU t.
X Qua cootioaibut seditioae coaeltatit accotnmo-
dalior est, quam traaquillit modaralisqua judiciit.
Id. Mil. 3. X Quam • iribuao plebit ia caa-
tioae tedilioss ioterrogiretar. Tae. 3. Ann. 12.
Turbide el sediiiose incurs eiereitui. Id. Agrie.
7. Sedisiose agere. h. e. modeatiam paraadi omis-
lere. Id. 5. Hist. 12. de Judau. Sedltioiiut •-
gebanl. Cie. X AlU 21. HulS* quum seditiosis-
aime dieeret.
SfiDlTlOSOS, a, urn, adject, (seditio) Comp.
Seditiosior ; Sup. Seditiosiisimu*. — Sedilioau*
(tt qui seditiooet facit, turbuleoiut, craasamso'c
(IE. tedin'oso, tumuituant*; Fr. seditieux; Uisp.
ledieioso; Germ. Aufruhr errtgend, au/rfinr*»
risek, unrvhig; Aogl. turbulent, tumtsituotM,
seditious). *| I. Ia ra public*.— a) De per*
tonis. Cie. X Oral. tt. ad fin. Seditiatu* eitit
et lurbulentai. Id. t. Phil. 9. 22. Ut turbulent],
ui sedilioti, at peraiciots ciret vtlint esse. Id. X
Legg. 19. 4*. Noadam nails aedltloaia tribunis
plebit. Id. t. repuii. 19. 31. Triumtiria sadiliosit-
aimii aliquid quotidi* no»l morantibui. Quintil.
tl. t. 40. Qui pro republiea tediliosum civen
totla* compescuisset Tae. 2. Bist. 66. Seditia-
iltsimu* quisqua igoarut. Sueton. Cat- 70. Se-
dilioiissimum quemqo* et prada at agri desii-
oali tenia parte maltatil. — fr) D* rebus. Cie.
I. Invent Z. ad /In. Ei sediltot* et tumultaosa
>ls* ia la itudiura allquod trader* quietum. Tae.
t. BUI. 53. in /in. Seditios* eolloqui*. et 3.
t'frtd. 50. Seditiosa mililum roeet. Ascon. In Cie.
Mil. 17. Nam ejus seditiosior fult eootio. .Sue-
ton-. Cart. 12. Seditiosut tribunatut L. Sataroiai.
— Neutr. plar. absolute. 7*ac. 3. Ann. 40. Per
coaciliabala el ealut seditios* diss'.rebant. *{ 2.
Ia re pritit*, el est Idem ac riiosut, et qui domi
sempar lumultuilur. Cie. 2. ^sftt. f. de Clodia
P. Clodii sorore. Sed ego illam odi mala eon*
sularem. Est eniro seditios*, et cum Tiro bellum
gerit, aeque solum cum Metello, sed eliam sum,
Fabio, quod eat mihi arnicas esse, moleste fert.
SSDO, is, J'i, Hum, are, a. I. causat. a te-
deo. — De origme rods et qusotitate panulll-
idi t;llaba bzc babet Eulych. Art 2, p. 487.
Reil. Sedao: et praterlto perfeclo soo, quod
est ia primitiTO sedeo sed I. factum expulsion*)
e, qua ante o erat, produeuque pznultima, faelt
Terbum prima eooJugaUonis sado ttdaa (quo>
rr.cdo io eireurofleiia apud Graeot Srracusano
mort izpe rerbi poiilio deriratur ab aliarics
SEDVCENS
verbl praterito perfecto, ul noito irenoiijxct ?re-
srcujxw); qi<od potest eliam a praterito perfecto,
quod est »edl proJucta pznultima, nomen fe-
cisse hac ledee eadera verbi longitudina etiam
in nomine setvata. Ita Eutych. Verum puto
quantitatem diflerre in sideo et sides, sSdo et
•imilibui vel tatione accenlus, Tel interdum ob
additara voeaiem, leu diphthongum, ut videre est
in diico pro douco, in dico pro deico, ab duco
*t dUo, unde dux, darts, et maledlcut. — Part.
Sedant 1. et II. 1. a. ; Sedatus passim et Io fin. ;
Sedandut III. — Sedo
I.) Propria est facio, ut quii sedeat, aut loco,
obi sedet vel est, non moveatur. Phcedr. 2. 5.
Alveolo ccepit ligneo conspergere Uumum astuao-
tem, come offlcium jactitans: sed deridetur. lode
notis Oeiibus Precurrit alium in ijstum, sedans
pulverem. Cf. Suclon. Cal. 43.
II.) Translate est facio, ut aliquid residat, quod
•xcitatum et turbatum erat, lenio, miligo, placo,
reprlmo, restloguo, irau'u (It. acchetare, calma-
n, tmortare, miligare; Fr. arreler, rasseoir,
apaiter, calmer ; llisp. valver a /entar, detener,
apaciguar, aquietar; Germ, machen, dass sich
etuia$ stlzt, eu Boden tinkt, sich selzen od.
sinken machen, beruhigen, slillen; Angl- to
stop, stay, allay, appease, assuage, mitigate,
toften). q I. Generaiim. -- a) Traositive.
Ct'c. I. republ. 42. 65. Sedare'mare aut flam-
mam. Id. Aral. 125. Curriculum nomquam de-
fesso corpora sedans, non fermando mai. et 2.
Cat. 13. 28. et If epos Datam. 8. exlr. Sedatum
belium. Outd. Remed. Am. 117. Sedare inceo-
dia. Id. 15. Mel. 83. Carrie feras sedant jejunia.
si 3. ibid. 415., Phcedr. 4. 3. et Zucret. 4.
848. sltim. Plin. 11. Hist. nat. 54. 110. (284).
famem. Plant Sacch. 1. 1. 75. et Ifepos En-
men. 9. in /in. lassitudinero. Propert. 3. 20. 19.
per Ionium rectus quum fessa Leehao Sedavit
placida Tela phaselcs aqua, avra ammainato.
— Passive. Cic. 3. Cot. 3. 6. Interventu Pom-
ptini pugna, qua erat commiisa, sedatur. Id. 3.
Ftrr. 18. 46. Tempeslar ledatur, Dolabella pro-
ficiscitur. 5u«ton. Oth. II. Sedata litis gelldaj
aquas potione. Justin. 20. 2. 8. Pestis utrobique
■edata est. Cat. 3. B. C. 18. Sedatus tumultus.
Cic. 2. Invent. 51. 154. Sedatl Ductus. Ovid.
15. Mel. 349. venli. — b) Neutrorum more.
Propert. 3. 17. 5. Flaroma per loceasa* cltius
•edaret arislai. Alii leg. sedetur. Cn. Gell. apud
Gell. 18. 12. Poslquam lempestas sedavit, Alber-
bal tautum iminolavit. % 2. Specialim, i«p.e re-
fertur ad morbus corporis. Plin, 28. Hist, nat.
9. 34. (132). Sedare tormina. Id. 29. ibid. 6. 39.
(134). dolorei aurium. Id. 30. ibid. 13. 39.(114).
tumorem vulnerum. Id. 20. ibid. 17. 73. (188).
anginal, et ibid. 20. 81. (211). cruda. Id. .30.
ibid. 6. 15. (46). tusiiro. et ibid. 13.41. (121).
icabiem, pruritum. Plant. Cure, i . % 22. Liber
Tibi qui screanti, sicca, lemisomna Adert potio-
nem, et te sedatum it. titene aristorarli. *| 3. Et
ad incommode fortuna. Id. Pcen. 5. 4. 93. Mul-
torum aonorum miseries nunc bac voluptate se-
do. 7"er. Hecyr. prol. 2. 23. Earn calamltatem
Tostra intelligence ledabit Cic. 2. Phil. 18. a
med. Tenia mala Oorentissima familiie sedevl,
Tel potius sustuli. ^ 4. Et per mclaphoram ad
appelllus et agritudioes animi. Cic. 1. Oral. 46
a med. Quemcumque in animis bomlnum mo-
tum res et causa postulet, eum dicendo vel ei-
ciiaref, vel ledare. Id. 3. Zegg. 10. 24. Populi
impetus aliquando incenditur: gt quldem sa>pc
sedatur. Id. 1. Off. 29. ante med. Appetilus omnei
contrahendi sedandique sunt. Id. 1. Divinal. 29.
ad pin. Illam partem animi, in qua Irarum etslstit
ardor, sedare atque restinguere.^o/I. Jug. 4. a med.
Meraoria rerum gesiarum earn flammam egregiis
viris in pectore crescere, neque prlus sedari,
quam virtus eorum famam atque gloriam ada-
quaverit. Ovid. 4. Pont. It. 19. quum longa
dies sedavit rulnera mentis, Intempestive qui fo-
vet ilia, noval. Liv. 1. 16. Sedare pavorem. Id.
25. 37. lameotationem. Propert; 2. 13. 31. Do-
lus. Justin. 12. 15. 2. lumulltunles milites. Cic
5. Alt. 14. sedltionem. U. 1. Phil, it 1. dii-
Tok. IV
— 289 —
cordias. Id. 1. Legg. 21. 54. eoniroveiiiam.
Plant. Merc'. 5. 4. 1. iram. Stat. 12. Theb.
514. cures. Seneca Here. (Et. 1837. queslus.
Cic. 2. Verr. 1. 1. invidiam et infamiam. Auct.
B. Afr. 87. sub fin. Sedands eorum imporlu-
nitatis gratia, singulis HS centum divisit. Slat.
12. Theb. 514. Vii ibi sedatis requierunt pe-
ctora curis. Plaut. Merc. 5. 4. 1. Ad pattern
ibo, ut matris iram sibi sedalam esse scial. Id.
Amph. 2. 2. 210. Non ego illam mibi dotem
duco esse, qua; dos dicilur, Sed pudiciiiatn et
pudorem et sedatum cupidinem. — Uinc Part,
prater, pass., cujus esempla retulimus,
Sedalus, a, um, adjec'.ivoruui quoque more
occurrit; unde Comp. Sedalior ; Sup. Sedalis-
simus. — Sedatus est traoquillus, quietus, mi-
nime praceps, calmo, quieto, tranquillo, f,otuoi,
tjouyoc, ijoo'/a.ioc.. — a) Generaiim. Liv. 25.
37. ad jin. Contemptim et sedato gradu in caslra
abeunt. o lento passo, a bell' agio, el firg.'i. /En.
30. Sedatl amnes. Cic. Cluent. 37. 103. Paullo
sedaliore' tempore. — b) Specialim, srepe refertur
ad aaimum. Firg. 12. £n. 18. Olli sedalo respon-
dil corde Lalinus. Horat. 1. Ep. 18. 89. Oderunt
bilarem trisles tristemque jocosi, Sedatum cele-
res. Cic. 8. Ait. 3. exlr. Sedaliore animo scri-
bere. — e) Interdum ad oralionem et vocem.
Ct'c. Oral. 52. ad /In. Est enim ul in Iransfe-
rendis faciendisque verbis traoquillior, sic In i-
psis numeris sedalior. Id. 3. Herenn. 14. 24. Ser-
mo quum est in dignitate, plenis faucibus quam
sedaiissima et depressissima voce ull convenUt.
— NB. De nom. propr. f. ONOM.
SEDOCENS, enlis, pavticip. V. voc. seq.
SEDOCO, dDcis, duii, ductum, dQcere, a. 3.
(se et duco) Part. 5etiucens II. 3.; ^educlus I.
2. et II. 1. 3. et in Un.; Seducendus H. 3. — -
Seduco est seorsum ab aliis duco, quasi do re ali-
qua locuturus, a'naiofixt {It. tirare in disparte;
Fr. conduire, lirer a Vecart, prendre a pari;
Hisp. tirar, aimer d parte, apartadamente ;
Germ, bei Seite (uhren; Angl. to lead aside
or apart).
I.) Propria, f 1. Generatim. — a) Abso-
lute. Plaut. Cure. 2. 3. 60. Salve, inquit mibi,
prehendit dexteram, leducit, rogat. — b) Cum
Accus. tantum, aut eliam addito Ablat. cum prre-
pos. ab, Tel Accus. cum prsep. in, vel adverb,
loci, ex quo aut in quern quia seducitur. Liv.
30. 5. Seducere irnguloi separatim. Cic. 5. Alt.
21. 12." Me runui leducit. Ovid. 2. Mel. 691.
bune blaoda manu. Id. 3. Fast. 678.,venit Gra-
divui ad Annam, Et «um seducta lalla verba fa-
clt. Pert. 2. 3. non tu prece posois emaci, Qua
nisi seduclls naqueas committere divis. h. e. quasi
semotii, et clam eos rogando. Plaut. Asin. 2.
2. 95. Nam me hodie senei seduiit solum seor-
lum ab .Tdibus: Mibi tibique interminalus est
etc. Apul. 9. Met. Quasi quippiam secrelo col-
looulura, in 6uum cubiculum seduclt eum. Phxdr.
3. 10. Seducere in secrelura, a liberto suo. Pe-
Iron. Sat. 13. Seduiit me paullulum a turba, et
icis, Inqult, fraler, etc. 7>r. Hecyr. 1. 2. 69.
Pamphllus me solum seducit foras, narratque etc.
J°iaut. Aulul, 2. 1. 14. Secrelo le hue forei se-
duii. — .Seducere aJi^uid, seorsum irabere, se-
ponere. Seneca Ep. 90. a med. Irrupit in res
oplime posilas avaritia: et dum seducere aliquid
eupit, atque in suum vertere, omnia fecit aliena.
Klotz. b. I. translatis adscripsit. ^ 2. Speciatim
est averlo, abduco, alio converto, subduco. Pro-
pert, 1.9.27. Qulppe ubl, rion liceat vacuos se-
ducere ocellos. /i.e. alio convertere et ab arnica
speclanda defleotere Ouid. Remed. am. 446. Se-
ducto stipite. levato, tirato via. Alii leg. sub-
duclo; all! diduclo. Id. 8. Met. 673. Vina paul-
lum seducta. h. t. seposila.
J I.) Translate. ^ I. Est separo, divido, sepo-
rare, et occurrit absolute, Tel cum Abl. et pra?p,
ab, aut stne prasp. Ouid. Heroid. 19., 142. Seducit
terras brec brevll unda duas. Zucan. 8. 291. Ca-
•piaquelmmensoi sedueunt clauitra recessus. O'
uid. 4. Met. 371. et istum Nulla dies a me, aee
me ledueat ab lllo. et 13. ibid. 611. seducere ca-
stes, ft. e. bifariam divider! eierciura. Ovid. 4.
SEDUCTOB
Fast. 385. Plura iocuturi subiio icdueimur imbte.
Adde Senec. 1. Oua?st. nat. 5. ^irg. 4. /En.
385, quum frigide mors anim.i isduierit artus.
Ovid. 3. Met. 379, puer eomitum ledaeim ab
agmine (Ido. Id. 4. ibid. 37i. el istum Nulla dier
a me, nee me seduce-. t ab illo. Id. 1. ibid. 80.
Sive recens tellus seductaque nuper ab alto ililbe-
re. et Slat. 3. TVieb. 460. Moni erat audaci se-
ductus in retbera dorso. h. e. elatus, et quasi »
tellure separatus. Liv. 2. 54. Consilia non pu-
blico, sed in privato, seductaque a plurium con-
scientia habere. Seneca Ep. 117. ante med. Ani-
mi habent proprium quiddam , et a corporibui
seductum. Manil. 1. 82. Seducta in varies cer-
tarunt peclora curas. fi. e. distracta. ^ 2. Item
sublrabo, eicludo, removeo. Cic. 13. Phil' 10. "a
med. Quod te idibus Martiis a debila tibi p«sl8
seduiit. Adde 10. Fam. 28. Curt. 10. 6. 7. Quod
semper ab immorlalitat6 icduciluf. n. e. eiclu-
ditur. Seneca Consol. ad Helv. 16. ants med.
Non potes ad obtinendum dolorero muliebre no-
men praitendere, ei quo le virtutes tns sedu-
lerunt. ft. e. subiraieruot, eiemerunt, lepararunt
a vulgo muliercularum. *f 3. Metaphorice est de-
cipio, illudo, sedurre. Tertull. 2. advert. Mar-
cion. S. Nam etsi Angelus, qui Jfeduxii, sed liber
et sua polcslalis, qui seduclus est. Auguslin. 2.
Confess. 3. a med. Seducabal me, quia ego sedu-
clilis eraro. Adde Tract. 29. in Johann. sub init.
et 14. Civ. D.li. sub /in. Addunt et Ter. Andr.
4. 1. 20., sed varia ibi lectio. Item Quintil. 7.
2. 24., Tac. 2. Hist, 90. et Ulp.Dig. 43. 28. 3.
sed invitis crilicis. f^ulgat. inlerpr. Is. 9. 16.
El erunt, qui beatificant populum istum, sedu-
cenles. Id. Jac. 1. 26. Seducens cor suum. illu-
dendo se sfesso. Adde Act. 8. 9. Id. Marc. 13.
22. Ad seducendos electos. — Sunt qui leg. apod
Ter. Andr. 4. I. 20.; sed reciius Ibi leg. du«r*
b. e. fallere, irretire. Cf. Phorm. 3. i. 15. cl
Propert. 2. (3. 57. Eodem sensu Graci asurpanl
uxxyuv. — Iliac Part, prater, pais., eojus ei-
empla retulimus,
Seduclus, a, um, etiam adjective occurrit; unda
Comp. Seduclior. — Seduclus est seorsum du-
ctus, abductus a turba, tirato in disparte, ana-
I.) Propria. Pers. 6. 41. tu tne'iii taeres Quis-
quis aril, paollum a turba seduclior audi.
II.) Translate. <J 1. Est semotui, remotus,
lontano, discoslo. Ovid. 4. J tfet. , 622. etei alto
seductai atbere longe Oespectat terra*. (Cf. Stat,
3. Tlieb. 460. supra cit.) et 13. ibid. 902. iedii-
eto* nacta recessus. Lucil.jun. Xtn. 31. seducio
regnant sublimia calo. Plin. 7. Ep. 25. sub fin.
Effecilque, ut illis, quoi doctissimoi novi, non
minus bos seductos el quasi rusiieos verear. the
uiuono ritirati. el 5eneca de consolat. 19. Se-
ductum Tlla genus. — Absolute. Id. Tranquill.
3. In seducio. AM leg. in seductu. V, SI£I»IJ-
CTUS, ui.
SfiDUCTlBlLIS, e, adject, (seduco) qui se-
duci polesl. Auguslin. in Pi. 54. 22. Animra
seductibiles. Adde eumd. in Ps. 67. 39.
SfiDUCTlLIS, e, adject, (seduco) qui Mattel
potest, qui In errorem facile duel potest, tusfa-
satilToc. Alcim. 2. 166. murlifeium seduclilis Eva
venenum Auribus accipiens. Adde .^ujustin. 2.
Confess. 3. f. SEDUCO II. 3.
SEDUCTlO, Onis, f. 3. (seducoj actus seorsum
ducendl, il tirare in disparte, anu-iuf}.
I.) Proprie. Cic. Mur. 24. 49. Mcestos araicci,
observationes, leslificationes, seductiones lestiuin,
secesslonem subscriplorum animadverlebaot.
II.) Translate. ^ '• Esl «ep a[alio ' »P aias ' 1 '-
ne. Laclant. 2. 12. Mors esl corporis animaque
seductio. ^ 2. Item deceplio, stdu'menlo, se-
duzione. Tertull. 2. advert. Marcion. 2. sub
fin. Adam confessus est seduclioocm, non occul-
tavit seduclricem. Adde Ambrot. in Luc. 7.
§ 218. et Vulgat. inlerpr. Jer. 14. 14. et 23. 2C.
et 2. 77ieis. 2. 10.
SSDUCTOR, oris, m. 3. (seduco) qui seducit
et declpit, sedudore. Giosi. Philoz. Seductor,
n).3V.e, a'tiaTr,Tr;{. Auguslin. Tract. 29. in Jo-
hann, Jub t'nil. Si eni-n seducere deoipcre est, ncc
37
SEDUCTORIUS
Cbrlstut teduetor, nee ApoJtoli ejus, oee quis-
quam seductor debet esse Chrlstlanus. Adde eumd.
in Psalm. 63. n. 15. ex Matth. 27. 63. fenanl.
i. carm. 2. 10, de Paulo. Seductor quondam
qui modo doctor oral.
SEdTJCTOrI'US, a, urn, adject, (seductor) ad
seduccodum pertinent.
I.) Propria. Ambrot. De bono morl. 9. n. 41,
ISon tequamur illecebroia et teducloria; ted se-
quatnur lllud, quod bonum est. Adde Auguslin.
5. Confess: 6. tub /In. et Tract. 4. in Johann.
Id. Serm. 38. Abslinerent ab omnibus teducto-
riis.
II.) Translate. Cassiod. Expat, in Pt. 1 . ilomo
lerreous, quando inOatur seductorio vento tuper-
liim etc.
SfiDUCTRIX, trtclt, f. 3. (seductor) qua In
trrorem induclt, teduttrice. V. Terlulliani he.
< it. la SEDUCTIO.
SEDUCTCM, 1, n. 2. et
SfiDUCTUS, a, am, parlicip. F. SEDUCO.
SEDUCTUS, us, m. 4. (seduco) secessus, te-
uclio, Hiiro. Seneca Tranquill. 3. Nec u ut leo-
um impetus caveia coercetur, sic hominum, quo-
um maiime in seduclu actiones sunt. Alii leg.
edaclo, et quidcm reclius. V. SEDTJCO in Dn.
SEdCLARIa, flrum. F. SELIQUASTRCM.
S£DUL£, adverb, (sedulus) Idem ac tedulo.
olum. 9. 21. fl. 9. Semper quidem eustos se-
ttle cireumire debet alvearle. Prudent. 5. traps
xtf. 407. Hoc munus implet sedule. Alii ali-
:.r leg. Adda FulgaU interpr. 4. Beg. 4. 13.
Cf. Pritcian. p. 1299. Putsch.)
SEdGlITAS, His, f. 3. (sedulus) ardent stu-
.lium. implendi ofiiciam suum, dlligentia^- assl-
.luitas, e'muAew (It. auuralezzat, .diligenza,
.issiduita; Fr. atsiduili, aetiviU,empressemenl,
■liligence; Uisp. aplicacion xontinua, ajctividad,
■litigeneia; Germ. d> Emsigkeit, Geschaftigkcit ;
\ogl, carefulness, assiduity, diligence}* f 1,
ue bominibus. — 'a) In bonam partem. Cwl. ad
Cic. 8. Fam. 11. ante tried. Balblfeperam et sedu-
litatem laudare possum. Cic. Cacin. 5. a med. Vo-
lunlariui amicus mulicris, non necessiludine all-
qua, ted Gclo ofGcio simulataque sedulftale eon-
Junctui. Id. Arch. 10. ad /in. jQul tedulltatem
mall poeta duierit aliquo tamen pramlo dignem;
Plin. 3. Ep. 18. Prattere ledulitalem alicui rei.
Ovid. 3, Fast. 668. Pauper, aed munda tedull-
tatii, anua. et 4. t'6id. 434. Et non lenlltar se-
dulitale labor. Id. 3. Pont. 8. 18. Ml Igitur
Ponti tola regions linistri, Quod mea sedulitas
mittere posset, crat. Sueton. Galb. 12. Pro te-
dulitale et diligeoiia. — 6) In malam partem
est nlmia et raisers dlligentia, ntoitOfia. Haral.
2. Ep. 1. 260. Sedulitas aulem stulte, quam dl-
Ilgit, urgel. et I. ibid. 7. 8. Officiosaque sedu-
litas et opella forensls Adducil febres, et testa-
cnenta reslgnaL *J 2. De brutis animantibui.
Plin. II. Ilitl. not. 30. 36. (109). de formicis.
Jam In opera qui labor! qua sedulitas!
SCdOLO, adverb, (sedulus) Impense, ttudlose,
accurate, diligenter, con diligenza, accurata-
menie, leipikuc, offoueWeoe. *J j. Generatim.
Tcr. Beaut. 1.1. 74. pro se quisque pedulo Fa-
ciebat, quo lllam mini lenirenl mlserlam. Falin.
'ad Cic. 5. Fam. 10, Faciam omnia aedulo, qua
le sciam Telle. Plin. 7. Ep. 19. Munere tedulo
fungi, Sutton. Tib. 37. Turaullui ne orlrentur,
aedulo cavil. Ter. Phorm. 4. 3. 10. Id agitant
mecum tedulo, lnveol, oplnor, remedium bulo
rel. Id. Beaut. 5. 4> IS. Ego, quod polero, enl-
lar tedulo. Id. Adelph. 3. 4, 63. Sedulo moneo,
qua possum, pro mea,iaptenlla. Plant. Men. 5.
7, 20. Operant dabo, ot defendam, et tubrenibo
aedulo. Id. Aulul. 1. 2. 35. Sedulo celara allquid.
Id. Bacch. 3. 3. 73. rem maodatam garere a*
mid. Id. Pseud. 1. 3. 108. deproperare. Id.
Au. 5. 2. 62. curare. Cic. 3. Alt. 12. Tu qui-
dem tedulo argumentsrit, quid tit spcraodam, et
maxima per lenatum. Liv. 2. 38. Sedulo audlen-
tes tecunda Ira verba. — Feci tedu/oy formula
wcutanllt, ubl ad volunt'atem res non siiccessit.
Cato R. R. 2. Si domino oput non apparel, di-
cit villieus, ec fcciax aedulo: tarvoi ooa valuls-
— 290 —
se, tempeslales malas fuisse etc. Ter. Andr. 4.
1. 06. Parum succedit, quod ago;, at facio se-
dulo. Plaut. Merc. 2. 3. 128. at tu eicusalo,
te fecisje sedulo. (Similis formula est omnia fa-
cere apud Ovid. 9. Mel. 54Q.; Audi, de jig.
sent. 1. 13.; Sueton. Ner. 33. etc. V. Gronov. in
b. I.) Passive. Cic. %\Fam. 11. Sed tamen sedolo
Ct,'el in primis a Palisco. *f 2.'Speeiatim est de
Industrie, data opera, a bello studio, a' posta:
quia qui diligenter facit, data operS Tacit. Ter.
Iltcyr. A. 1. 1. Non clam me est, gnate mi, tibi
me esse suspectam, uiorera tuam Propter meoe
mores bine abiisse: elsl ea distimulat sedulo. Id.
Eun. 1. 2. 58. fiogit caused, ne det,| sedulo. Liv.
2. 58. c med. SI ciliut agi Vellet agmeo, tardius
tedulo incedere. Id. 34. 14." Nusquem, nisi in
vlrtute, tpet est, militet, loquil: et ego sedulo,
ne esset, feci. Quintii. 7. 1. o med. Sedulo iml-
tor quarentem, (it quarare doceam: et omisso
speciosiore illo stili genere, ad oiiiUa'.em me sub-
mitto discentium. Adde 7"er. Adelph. 1. 2. 64.
et Phorm. 2. 3. 81. *J 3. Item serio, ex ani-
rao, bona Ode, tt'nceramente, lertamente. et boc
enim est diligenter agere. Keque tamen v«rum
quod Donat., Non. et Isfdor. doceok, sedulo ex
ttne dolo conQalum esse. Ita Forcellinui. Cete-
rum r. voc. teq. et Acron. in Ter^ Adelph. Ut
falto at consulto, ita sedulo diclitatum: nisi forte
bic est sine dolo, per se timcn sedulo sic utique
est, ut falso. Ita Charis. 2. p. 191. Putsch. Ter.
Phorm. 2. -1. 13. Ego sedulo bunc dliisse credo.
Plaut. Capt. 4. 2. 106i quando mibi nibil cre-
dit, quod ego dico sedulo. Lucil. apud Non. p.
37. 31. Merc. Salufem flctls versibus Lucllius,
Quibus pofas't, impertit: totumqae boc ttudiose
et tedulo. ,
• SEDfJLUM. F. voc. teq. In An.
SEDfJLDS, a, um, adject. RationeTiablla etr-
ml, Graajmalici reieres Sueton. fragm. 289. 5.
Reiff. (318. 26. Rolh), Charis. p. 219. 6. Keil.,
Donat. In 7*er. Adelph. 3. 3. 59., Non. p. 37.
28., /«t"d. 10. Oritj. 244. et 247. doceot sedu-
lo, ande tedulus, ex te, h. e. sine, et dolo factum
esse: cut notationl favent quantitas prima syl-
labs et loca Ter., Plaut. et Lucil. cit. in Gc.
vocit praced., qulbut adde Ambrot}. 2. Off. 7,
V. etlam Sedutum In Go. AI11 vero, etlam ex
communiore utu vocit, volunt esse a tedeo, aut
ttdet, quia sedulut tedet, boc est tmmoratur operl
et asslduus est. —Sedulut est qui studio tenelur
implendi officii, atsiduus, Intentus, aocurotus, di-
ligent, studiosui, oirouSaroj, iitifid.i\t ("• diligen-
te,altento, sollecito, pronfo, assidao ; Fr. em-
prette, soigneux, diligent; f lisp, apresurado,
activo, diligente; Germ, emsig, geschdflig, be-
triebsam, eifrig, torgfdltig; Anel. careful, at-
tentive^ diligent, assiduous), ^fi. Generatim.
— a). In bonam partem, slva de parsonlt tl-
16 dc rebut. iPhcedr. 4. 4. Mater seduja Jurls-
perltot coniudt. Borat. Art. P./tlO. at Ovid.
fferoid.il. 95. tedula nulrlx. Id. 1. Art. am.
377. hac fit tedula, tardlor Ilia. Borat. 2. Ep.
1. 178. Exaolmat lentut tpectator, sedulus InGat.
Plin. 17. ffist. nat. 14. 24. (102). Sedulut iigrl-
eola. Ovid. 13. Mel. 928/ apis. Id. 4i Fast. 297.
Sedula fune Tlrl eootento pracbla lasiant: Vis
tubM advertas bosplta navls aquat. Seneca Hip-
poli 1109. Sedulut labor. Apul. 2. Met. Indu-
strie, et 9. ibidf operam dare, et II. ibid, ml*
nisteriunv Colum. 8. R. R. 1., cura. Horat. 1.
Od. 38. 6. puer. Tibull. 1. 3. 84. anus. Id. 1.
5. 3,3. hune tedula curat. %- b) la malam par-
tem de eo, qui dlligentia' nocet. florat. I. Ep.
13. 4. Ne studio, noitri peccet, odlumqoe libelilt
Sedulut Importet. Ovid. 3. ^rf. am. 699. Con-
Jtrgis ad timidat allquls male sedulus aures Au-
ditot memori detulit ore sonot. Adde Propert.
I. 3. 32. et Borat. 1. Sat. 5. 71. riiu.'l. 2, 4.
42. Neo quisquam Gamma tndnlot addal °,quam.
Cf. Ovid. 10. Met. 438. *I 2. Speclatim dlcitur
de bit, qui In eioquentla allquam operam potue-
tunt. Cic Brut. iT.'istr. Rtoqaer,t«t snlio ri-
debare, non tedulot velle oonquircre. *J 3. Item
simplex, slneerus; sine dolo. Ambrot. loe. cit.
Sedulot corde, — Hina
SEGfaO
Sedulum, neatr., absolute, adverblorom more,
pro sedulo oecurrit et est sine dolo malo, bon«
Gde. Ftt. Plebisc. apud Fen. p. 246. 3. Mull.
Publica pondera ad legitimam normam exactam
fuisse et ea causa Junius - colllgit, qnod duo Si-
lli P. et M. Trib. pleb. rogarlnt bit verbis: Et
ponderibut publicis, quibus hao tempettate po-
pulas utier solet, uti cosquetur tedulom, atl
quad rental vini octoglnta pondo tlet etc?. Scalig.
corr. se dolo m. b. e. te, vel line, dolo malo.
At Boeckh. omnino ita legendum centet, ot te-
dulum sit line fraude Indiligentiave culpa. Cf.
Charis. 2. p. 194. Putsch.
Sedulo absolute, adverbiorura more, F. supra.
SEDUM olim pro ted. V. SED inil.
SfiUUM, 1, n. 2. duo diversa signiQcat.
A) Sedum est genut herba, a), tempervivum,
et digitellum, tempreviva, oijuov. tL'aizoum,
inquit el. Fie op. cit., est una plante crasse,
qua Pline dit eicitante, mais mal-a-propoi. On
peut etabllr la suirante iTOOnymie del deux ai-
zoum I, Alajus Diotcor. — bapbthalmon, xooph*
tbalmon, tlergetbroo, hjpogeson, sedum magnum,
ambrosia, aut oculus, aut digitellut Plin.: Sem-
pervlvum teclorum Linn. II. Minuseulum Dio-
tcor. — Sempervivum minus, erithales, chryso-
thales, aizoum Plin.: Sedura ochroleucum Sibth.*
Cetera de sedo V. ibid. Itali ex foliis, qua ver-
miculorum limilitudincm babenl, vermicolaria-
nominant. Plin. 18. Hist. nat. 17. 45. (159). De-
mocritus suco berba, qua appellatur aizoon, in
tegulis nascens tabulisve, Latino vero ledum, aut
digitellum, medieala teri Jubet omnia semina.
Colum. 2. fl. R. 9. circa med. Sueus herba,
quam rustlel ledum appellaot. Id. 10. ibid. 355.
Profuit et plantis laticet infundere amaros Mar-
rubii, multoqua sedi contingere suco. F. SK-
SUNIUM. •— De hujus herba virtute V. JEmil.
Macr. p. 232. retro.
B) Sedum, a sedeo, est idem ac ledlle apud
Farron. 5. L. C. 28.; ubi tamen Millerus ra-
dius leg. solium.
SEGALlClCJS, a, um, adject, e segall vel te-
cali confeclus, et ideo secundarius, ut Segalicint
penis apud Fenant. Fit. S. Radeg. 21.
SEGES, gStis, f. 3. Ratione habita etjml, banc
vocera cunjungunt alii cum stro, (amino: tic
Fest. p. 340. 31. ^/ii«. Segei dlcitur ao para
agri, que arata et consita est: a terendo vide-
licet. Sic a jafu vel semina ducunt Farro 5.
Z. L. 37. Mull, et Isid. 17. Orig. 2. 7. Alii vero
derivant a ti'htm, gi(?no, produco, quod eit a
tb. Tex. — Seges sunt fruges nondum demessa,
ve! aotequara in area terantur, prasertim ex qui-
bus panls conGcitur (It. biada; Fr. moisson a
couper, bli; llisp. mies, trigo; Germ. d. Er-
zeuglc,d.junge Anivuchs ; Angl. standing corn,
growing corn, a crop).
I.) Proprie. *| 1. De frugibus prasertim, ex
quibus panis conficltur. — a) In sing. num.
farro 1. R. R. 52. 1. Seges grandiisima atque
optima. Id. SaL Menipp. p. '46. Oehl. bona
et mala. Cat. 3. B.C. 81. p:«{M Jam matura.
Colum. 2. R. R. 9. 9. TJIigo segetem enecat.
Id. 2. ibid. 12. 9. Antequam seges In'articulum
eat. Slo Plin. 18. Mitt, nat. 17. 45. (160). SI
In articulum seges ire cceperit, runcare, ne ber-
ba Vincent. Firg. I. G. 112. Luiuriem segelum
tenera depasclt in herbs, Quum primum sulcoa
aquaot sata? Ovid. 10. Met. 655. Et tegelli ea-
na stanles percurrere aristas. Id. 3. Art. am.
102. culto slat seges alia solo. Seneca 2. ^ucest.
nat. 6. Producit fruges et segetem imbecillem.
Id. CEdip. 50. Seges Dava. Id. 6. Benef- 4. Se-
getem ejus proculcavlu — Cum Genellvo.- Co-
(um. 2. fl. fl. "J. a med. Seges bordei. Farro
1. fl. fl. 45. faba. Firg. I. G. 77. liol et •-
vena. — b) In plur. num. Lucret. 5. 1372.
legeles vioetaque Ista. Colum. 2. fl. fl. 17. 8..
Cic. 3. Oral. 33. ,154. et Orot. 24. 81. Segeles
lata. Co.'n/r.. 2. fl. fl. 9. 10. aduila. Id. Mi,
9. circa med. Demessil tegetibut, jam in area
futuro semini eonrabUBos. Seneca 3. ^ucEtt.
not. 27. Ssjftam sine fruge sarjenlics ntr-
sot. fi. 4. ibid. 7. Qaod Begiitjeotia ccrtus se-
SEGESTELLUM
eetes procidissenl. — Cum Genetivo. Colum. 2.
R. it. 14. 3. Segetes leguminuru. — In segelem
spicai ferre, proverb, ejusdera sentemia ac no-
dual Alhenai. V. HOCTOA. Ovid. 5. Trist. S.
43. io lilui arenas, In segelem spicas, in mare
fundi! aqua.. f 2. De aliis. Merc Fur. 909.
Indorum seges. h. e. aromata. Ctaitdian. irupr.
Honor, el Mar. 94. casias et amomi. ^ 3. In
illo f'irg. 1. G. 212. el lini segelem et cerealc
papaver Tempui humo legere. seges videlur ac-
cipiendum pro semeote. Cf. Colum. 2. it. R- 14.
2. et Parron. t, R. M. 45. I.
II.) Translate. ^ t. Uoiversim ac sape di-
cilur de copia et densa inultiludine cujusque
rei: etiam in malam partem. Pirg. 3. £n. 45.
hie eonflium ferrea teiit Telorum seges. Sic se-
ats armala, b. e. armalorum, apud Enn. retiq.
p. 131. ed. Pakl. et Ovid. 3. Met. 110. seges cli-
peata virorurn. Claudian. 2. in Rufm. 391. se-
ges undique ferri Circumfusa micat. mills spade.
Eadim ratione tegetem diclt den.os aculeos in
corpore hystricis,. id. de Hyslric. 12. Sie sege-
lem ahenam vocal id. Cons. Mall. rheod. 317-
raurtitudinem tubulorum areorum iu inacbina
hydraulica, ad eiprimcndos varios soaos et con-
centum inusicum efficiendum. Verba Claudiam
sunt: Et qui magna levi deirudens murmura
lactu, Innumeras voces segelis modeiaius ahena
lntonet erranti digito, peuituSque (at. pcdibus-
que) traball Vecle laburantes in carmioaf conci-
tet unda. ^uc£. Symp. cenigm. 29. de ericio.
Sustinet armalas segetes babilator ioennb. It. e.
densam spinarum mulliludintin. Catutt. 48. 5.
Non si densior aridii arjstis Sit nostra seges
osculalionis. — Sic segelem vocant poets mujlitu-
dinem homioum, instar segelis ortam es satis
denlibus serpeotii. Ovid. 3. Met. 110. et 7.
ibid. 30. et Ileroid. 12 59., Pod. Place. 7. 96.
et 282. et (7iaudian. B. Get. 26. 5 2. Meto-
nymice est ager, terra deslinata accipieodis se-
ruinibus, necdum sala, siw arala est, sive non,
terra, campo da seminare. — 4) De terra
neodum sala, sive est arata, lift non. Parro 1.
R. R. 69. Far ad sa*ionein turn promendum,
quuin segetea malura sunt ad accipieuduin. Id.
Sal. Menipp. p. 233. Oekl. Segetes sarrire. Cato
R. R. 36. Stercus columbioum spargere oport^l
in pratuui, vel in borium, vel ip. segetem. ter
ibid. 37. Nucleos- in segelem ne indideiis. et 38.
eztr. Virgas et sarmenla, qua tibi usioni super-
erunt, in segete comburilo. ubi eat combusse-
rii, ibi papaver seiilo. Cic. ftagm. a*ud Non.
p. 395. 1 5. Merc. Segetes agricola subigunt aralris
mullo aole.quam serant. Vet. Poeta apud aumd.
•2. Tusc. 5. 13. Etsi in segelem sunt deleriorwn da-
ta Fruges, tamenipsasuaptenaturaenitent. Par-
ro 1. B. H. 6. a med. Stgcies raeliores exisli-
mantur esse caropeslres, vines collina, eilva
i.ionlana. Id. 2. ibid. 7. q med. Dt res'ibilci
tsgeiei essent eisuctiores. Pirg. 1. G. 47. Ilia
s=gei demura votia respondent avari Agrieola.
bis qua solem, bis fcigora sensil. Colum. 1. R.
R. prc9f. a med. Segetum el arationum mom
percipere. Tibult. 1.3. fil.Ferl casiam non oulla
seges. Pirg. Mor. 122. Sub Juga parentes cogit
lorala juvencos, Atque agit In segetes, et terra
eonditaialrum. Kin. 18. Hist, nat. 1 J. 29. (Ml).
Segetes, qua interquievere. Adde Colon. M. R.
29. et 155., Cic. Senect. 15, sub fin., Parron.
1. R. R. 23. et 37. a med. et 50. et 2. prosf.;
item firg. 2. G. 267. et 4 ibid. 129. et alios,
quos dode eongessit Jul. PonUdera turn ad
Farron. 1 . R. R. 29., ubi tradilam ab eo defi-
rsiiiooem segelis et arvi examioal: turn in An-
liquitalib. Lai. el Greec eptit. 10.— 6) Item
terra arata et sala, campo teminato. Festus he.
fnit. cif. Seges dicitur ea pars agr!, quffl arala,
!'. eonsila est. Cic. Orat. 15. 48. Segetes fecunr
da et ubcres non solum fruges, verum beibas
etiam effunduni iniraicissimas frugibus. Enn. re-
liq. p. 113. Fahl. Segeles lafgiri fruges. Pirg.
9. Eel. 48. Astrurn, quo segete? gauderenl f*i-
jibus. Borat. 2. Ep. 2. 161. Quum segeles oc-
cat tibi mos frumcnla daluras. Tibult. 2. 1. 19.
?icu leges ijludal m«i«tui fallacibus lislbii. et 4.,
— 291 —
SEGMENTUM
1 172. Tondeturque segfis rnaturos annua par-
tus. Martidl. 5. 42. Non\ raddet sierilis sem.na
jacta seges. — 5timu(orum teges apud Plaut.
Julul. 1. 1. 6. convicium est in malum ser-
vum : cujus in corpore taraquarn in arvo, stimulos
seri et deligljustum est. *f 3. Ilinc metapbonce.
^ccius apud iVon. p. 395. 27. Merc. Quod beneG-
cium baud sterili in segeU.rei, leobsesse inlelleges.
Ovid. 4. Pont. 2. 1 1. Fertile pectus babes: interque
Uelicona colenles Ubeilus nulli provenit isla se-
ges. Juvenal. 7. 103. Qua 'tameu iode segesT
h. t. quis fructus? Arnob. $>p. 172. Videlur
Juppiler non esse causam ob aliam natus, nisi
ut esset criminurri seges, malediciorum materia.
h. t. e* quo tamquam ei arvo cullo et saio cn-
mina alTalim orirenlur. Prudent! Hamarlig. 258.
Auri namque fames parto Dt major ab auro.
lode seges scelerum. Cic. Mil. 13. ad /in. Quid
enim otiisset ClWium Uilo segetem ac mawnara
sua gloria? h. e. ei quo.l. tamqiTam ei arvo,
gloria fruclum percipreba^. Sil. /t. 16.' 61 5. sti-
muli si [Qudla %gunt nos, Hanc tegetem mete.
h. e. llannihalem Veils ei Italia, tjua larga glo-
ria materia est, •> ' '
\ SEGESTF.LLUJI. 1. n. 2-. deminut. a segestre
Vox a Leiico a eipungenda; legilur 'enim tan-
tummodo in Ml. Tir. p. f&6. Segaaire^ege-,
stelluui. < _ .
SEGESTRAuel segeslHa, a, f. 1, et SegestHim,
if n. 2. vel SegWre, is, 3. Forma sege»t>io est apudj
Patron., qui vo«m ita sequitur 5. L. L. 166.
Mull. Qui lecticam inrolvebanV q uod fere sira-
uttnla cranl e segele, a&jgestrlam appellarunt,
ul etiam nunc in castris, nisi si a-Gracis. nam are-
•yooTflo?, ut>l leptus mortui ferlur, dicebant>f«re-
irumnostti, Gracifsperpov. (Sic et Gfoss. Labb.)
l>orro oteyooTpov, a o«y<o, tego, monet segest* a
Graco par metatbasin fagtum. — Segestra est
leges, quo lectjca ejerncbantur et imolvebantur.
ft. Stricto sensu. — 1.°) Gener^im. — a)
Est teges e paleis et stramefttis segetum confe-
ctus. Parro loc. cit. Id. ap«d Non. p. 11. 10.
Merc. Lecticam queii involvebant, segestiia 8p-
pellabant. LucU- apud eumd. p.537. 10. Panula, si
quafis cantefiu', servu', segestre iMlior mihi,
quam sapiens. — 6) Etiam e pellibus segasiria
facta iunt. Paul. Diac. et Fest. p. 70. 7. Mull.
Ae'psij Gr.-uci appellant p'elles naulfcas, quas n»s
vocamus segestria. -Edicl. Dioc'.el. p. 23. de se-
gestribus. Segestra de caprinis pellibus N. octo
5^ scicertjis. PulviDare tenerrimuiii et maiimum
Jcj seicenlis. — Hint p»let,segesirJ»Tuisse idem ac-
stragulupi pellice.um, q^pd- memorat Paul. Dig.
34. 2 24.. et apud Piin. 8. //»»(■ nat. 58. 83.
(226) Stragula cubicularia e pellibus talpa. Al-
tamen notandum est, in £dict Dioclet. scrotum
fuisse tegestri&ui et fegestrce. Gloss. Lat. Gr.
p. S4&. Pule, ^iegestrum, Bisf&spa. et p. 2;72.'
Sogeatrum, oTaVwrpov. — 2.°) Speciatim est
genus straguli, quod corpori iojiciebalsr in ei-
ercendo. Sueton. Aug. 83. Vectabatur et deam-
bulabat ita, ul in eitrerois spetiis subsullim de-
currerel, segeslri Vel lodicula iudutus.- Ita cum
CujaC. 1. 3. O&sem. «. 13. plerique leguul: ses-
lerlio minus recta alii. 1 2. Latiore sensu
ponitur el pro quovis Involucio, invollo. Plin.
13. Hist. nat. 12. 23. (76).- Cbarla emporelica
inutilis scribendo, involucris chartarum scges-
iriumque in morc.ibus usum'prabet, ideo a rner-
caloi ibus, cognonlioataS
SEGESTUATOS, a, urn, adject, vel part, ab
inns, segesiro, segestra opertus. Pegel. 2. Pe-
terin. 1.5. Oportebit quiescetS et omnibus rebus
et etitlm segeslratum lemperato- tempore ineni-
bulationibus lenibu* animal commoveri. Ita re-
SF.GETO, as, are, o. 1. (seges) apud siuct.
comment, io Donal. art. p. ClVl. Hag. Aliat
uniui partis non reciprocantur, ut est Ductuare
segeles et gemmare rites, nam non possuraui
eas ita convertere, ut dicamus segetare Duciui
et vitescere gemmas.'
SEGMEN, minis, n. 3. (seco) segmentum, re-
segmen, ritaglio, xdfiua. Fabiut Pictor apud
Gel*. 10. 15. Unguium Walls, el capilli segmina
subler arborem felicem terra operiuntur, Plin.
13. Hist. nat. 12. 23. (77). Longiludine papyri,
qua potuit esse, icgmiiiibui utrinque- amputa-
lis. i 6ricioti. Ita edition, vet. 1470. et 1472.,
quibus addi potest et anliquior 1 469., ubi aperto
errore est oramtni&ut. At Sillig. leg. resegmtni6u».
^fuson. Eel. 1. 7. 3ed solidum in paryii nulli-
que secabile segmen. h. e. atomus. Pitruy. 7.
3. in fin. Ita cannarum duplex in panetibui,
ordioibus transversis, flxa parpeluitai, nee seg-
mina, nee rimam ullam Deri patietur. scorsa-
ture nostrates vulgo voeant.
SEGHENTARIUS, ii, m. 2. qui segmenta iu
veslium usura conficit. Vox a Lexico expungenda^
v occurrit enim.tanlummodo in Not. Tir. p. 16y.
tegmentum, Agmentariul.
SEGMENTATUS, a, uin, partieip. ab musit.
sSgmunto, as: intarsialo, segrnentis vanegalus,
lessellatus, emblematii dittincius.
I.) Proprie. Juvenal. «. 88. in magnis opibui,
tplumaque paterna, Et segmentalls dormi«set par-
vula cunis. Martial. 6. 74. Calvam trifllem seg-
menialusfunguentp. h. e. unguenli quasi seg-
meutis .imbutus. Alii leg. semilolus, b- •• aa '
Ruenti "quasi sulCfs, aut semitis dislinclus. Alii
reclius semiractus. ei Isid. 19. Orfg. 22. 18. S(g-
menlata (uestis est) toois quifiusdam, et quasi pra-
cisameniis oroala. 5j-mmach. 4. Ep- 42. Amlci-
tia cullul^Ingenuus est. Alba Telamina, non teg-
mental! amictus Cdem vestiant. ^rat. 2. 343.
Qui {ponlifex) segmentatus mediis allaribus *d-
Stal. h. e. segmenlis disiincla vesle indutus. con
vesle a varie lisle e diuerji colori. el Intcript.
apud Marin. Frat. Arv. n. 32-. {Orell. n. ■>-210 .)
DlSCVMBKSTBS TORALIBV3 SECMEJiTATI*. H 1. 41.
FRATRSS AnVALES 8VPER TORAL1BVS SEGMENTATIS
DISCVBVF.RVKT.
II). Translate. Symmach. 3. Ep. 12, Pagma
Tulllano segaientatx auro. -
SEGMENTUM, I, n. 9. (seeo) lectio, Ipelsio,
sectura, laglialura, t tagliatnento, taglio, xcjtn,
ltOLtLtfX«
I.) Proprio. ^ 1. Generatim. Plin., ubi agil
de secandil maruioribus, 36. Hilt. nat. 6. 0. (53).
Crassior arena lailoribus segmentU lerlt, et plua
erodit marmorii. ^ 2. %>eci«tim est particula
secla ex seiico, auro, purpura et bujusroodi, quae
a^suitw vel pratcxitur vestibus ornatui gratia,
slriscia, nastro, fetluccia, frangia, cerro, guor-
niit'one: et per synecdocben Ipsa Testis. X'surpa-
tur In plur. num. Pal- Max. 5. 2. n. i. Se-
natus permislt feininis purpurea veste et auren
uii segrnentis. Ovid. 3. Art. an. 169. Quid de
vesle loquar? ncc vos, segnienta, require Nvo
qua bis Tyrio ilurice lana rubes. Juvenal. 2.
121. Segmenta et loogos babilus et Uamea su-
mit, ArcBno qui sacra ferew nulanlia loro Su-
davit clipeis aocitibus. h. e. qui fait s^cerdos
Mai lis et Salius, inuliebrei ei preiiosas yestes
Iniluit. Itinghe vesti orlale. el Sidon. 8. Ep. 6.
anfe med. Et Hla Sarraail ebri&iu sueis inter
crfpilanlia segmenta plus picla oratlooe coote-
nusiarfe. * ....
11.) Translate f I. Ell lectio, divisio.dirisio-
ne, seiione: ilemque ipsa pars cujilslibel rei, qua
illaseclioneconlinelur. Plin. 6. ibid. 33. 39., 21 1 ).
comparaiione loci similis- in Hippialr., ubi soxs
nacjiivoz legilur.
SKGEST,RE, '*, n. 3. et
SEGKSTRUM, i, P. 2. P. SEGESTRA.
SEGETA.LIS, e, adject, (seges) Gladiolus sege-
talis, berba est folia habeas gladio slinilia, cau-
lem cubilalom, Hores pui.-pureos, radices duas
parvulas el rotundas, nasccnsjujia se?de». Apul
Herb. 78., ubi lanian alii leg. gtniUilii.
bulationibu. lenibu. animal commoven. Ila re- » - -~ »— -- Vemcn^ mundi.qua nostri eir-
cle Schneideru, pro yuig.lc > eeaueHralum ex I lur« sunt J« »e8men« £ ^
..., nn .r»iinn« Um-a > mi lis- n Hivmalr.. ubi sons- cuios .appcnavcri , ui*t v ...„„.
ippCl,-.v.. , r -•
34. 39. (216). Quinto cculinenlur segmenlo Ba-
clra, Iberia, Armenia etc, Auson. -Edyll. 10.
118. de perca pisce. solidoque in corpore par-
ies Si'gmenlis coeunt, sed dissocianlur aristis. h. e.
incisuris. f 2. flelapborice. iinnod. Paiiej.
Tlieod. 4. Quo (coiisufe) in segmenlis posito.
Hue ab bonibus sumpia fuerunt arm*, tiemue-
iuu .
SEGNE
SEGNE V. SSGNIS in Gn.
SEGNRSUSfJS, entit. V. in roc. seq.
SgQMBSCO.iSjere.n. 3.(!egn!») segnis fio. del.
Aurtl. 2. Acut. 18. a med. Mlteteeoiibus ot
sfgaeioeotibui ipulii.
SEGNlPES, pSdis, adject, (segnis el pes) qui
lards Incedit, pigro, tardo, j»a3uVet>;, 7uve-
■fiai. 3. 67. tritoqpe irsbunl epirbedia' eollo Se-
gnipedes. ft. t. equl plgrlorei, eaballl.
SEGSIS, e, adject. /Viftii p. 330. 31. JHuif,
in segniiia, esse monet a te pro tine e( ni'.i, ul
segnis tit, qui non nilitur ad Id, quod bone-
slum cst,aul utile. Alii a le et ignis, quad du
Igne et ardore anlmi (Cf, y#uct. di/f. verb. he.
Infra ct'f.); alii a Gr. o'xvo'c, piger, aut a Lat.
sequor. — Comp. Segnior (pro quo Segnilior
spud Wp. Z»ij. 47. 10. 17. a merf., ut qul-
tiem edldil Torrentin.) et Sup. Segntiiimut. —
Segals ett plger, tardat.ignavut, cul oppooltur
promplus, industrial, dxvo'j, «'pyo'{, vu&jjj (It.
pigro, tardo, pollrone, inftngardo, neghilloso;
Fr. qui se Vaine a to jui'fe n*e quelqu'un, Unt,
trainard, nonchalant, inaclif, paresseux; Jliip.
rarrfo, /Joxo, ntgligente, perezoso; Germ, las-
tiff, trdge, langsam, zSgernd, saumig; Angl.
dull, heavy, stolhful, slow, lazy), ^f 1 . Genera-
Jim. — 1.°) Absolute, — a) Ds aoimsntibut. —
a) Unlvertim. Tae. Agrie. 2t. Laudando prom-
plos et e&sllgando tegnet. Quintil. 1. 3. 2. Probui
ab Illo segni et Jaeeoteplurimum aberil. Txbull. I.
I. 58. Dummodo slm, gusto, segoit laenqae vo-
eer. Sail. Jug. SI. Bonus segnior fit, ubl negligai.
Ores. 1, B. C. 3. Segolores eastigat atque ineilat
Ci .'. 8, All. 11, SI cul odhuc rldeor segr.Ior fult-
se. Justin. 3. 4. 27. Stgnlores vlrlt feminas. Cat-
ti'orf. 8. Fariar. 14. cd /in. SegnlssimI est tor-
pere, quura se ad provectum eognoscat rerum
domino* invltasse. Firg. 3. G. 75. equus aut
morbo gravis, aut segnior aonls. FJorat, 2. Sat.
3. 100. Arlstlpput aerros projlccra aurutn jussit,
quia Urdius lrent, propter onus segnes. duet.
differ, verb. p. 281. Hag. Tardus est, qui treble
tcupus; leers, qui sine arte nullius officii ca-
pai ; piger, qui per omnia aigro simliis est; eegnit,
remotua a caloro. — • /3) Quum referlur ad ant-
ral naturam, lardum alupidumic signilicat. Plin.
II. Wist. not. 52. 114. (-275). Froos ubl est ma-
gna, tegntm animum subesso signilicat; quibus
purva, mobllem, Tae. 12. Ann. 26. Segnls Indoles.
Id. 1. Hist. 52. txlr. Segne Ingenlura. — b) De
rebus Inaalmli. Sail, fragm, 1. Hist. 56. Kriti.
Segnior naque minus gravis sed multiplex Cora.
h. e. paullo remissior, minus Instans atque ur-
292
Segnis campus. Id. 10. ibid. 592. fuga. Liv. 5.
48. obsidio. Id. 10. 12. bellum. Id. ihid. 30.
pugna. Id. 26. £1. militia. Id. 30. 10. navlga-
lio. Id. 25. 14. imperium. Id. 35. 40. Duo fuerunl
lerrores, dlutinus alter sed tegdor. Apul. Apolog.
a med. Luna segnisslml corporis eicremeutura.
— Pecullare et elegans est illud Lucan. 10. 114.
sectisque (domui) nitebai Marmoribus; stabatque
sibl non segnls- at bates, etc. h. e. non ollosus et
ornatus solum gratia in tenues cristas disiectus,
sed solidus et integer in columoam elabotatui,
ut laquearla el tectorum pondus susiineat. —
2.°; Cum Genetivo. 2"ac. 16. .^nn. 14. Vir In-
quies anlmo, et occasionum non eegnis. n. e. non
tardus In occasiouibus arripiendis, slallm ac ro
otTerunt. Adde etimd. 14. ibid. 33. — 3.°) Cum
Daliro Sil. It, 1. 614. Deiteraquc a curvls capulo
non segnis aratris. h. e. inutilii, — 4.°) Cum Ac-
cusativo ct prsep. ad, in. Cic. 1. Fin. 10. a med.
Nee rae segniorem ad respondendum reddidisti. Id.
Font. 3. sub fin. Segniores ad Imperandum. Ad-
de Dan. 33. 57. Sic Liv. 24. 13. exlr. Segnior
ad credendum. Id. 44. .12. ad alia facta. Nepos
Thras. 2. Use illos ad persequendum segnea
fecit. Ot'ic!. 1. Pont. 8. 75. nee ad cilharam,
nee sd arcunt segnls Apollo est. et 3. ibid. 4. 50.
Mens ad latiliam segnis. firg. 11. ASn. 706.
Segnes In bella. Id. 4. G. 148. Segnes in Ve-
mTim. Adde 11. /£n. 786. et Slaximian. 5.
Eel. 50. — 6.°) Cum Ablaliro et prap. in. Sue-
ton. Claud. 10. Segals la eisequsndis conati-
bus. — 6.°) Cum InOnito. Horat. 3. Od. 21.
22. Sggncique nudum solvere Gratis. Ovid. 5.
Trisi. 7. 10. Deitera non segnls fiio dare vul-
nera cultro. Adde Lucan. 8. 206. — firg. 10.
/En. 699. poplite Palmum Succiso volvi eegnem
sinil. h. e. vulnere tardatum, nee ampllus fugien-
do aptum. Diierat enlm ibid. 697. Palmumque
fugacem. ~ 7.°) Sspe prsllia negatlone ad-
bibetur: et alacrilalem celeritatcrnque signilicat.
firg. 4. JEn. 149. baud illo segnior ibat /Eneas,
et 7. ibid. 383. oon cursu segnior Illo Per me-
dlas urbes egltur. Adde 8. ibid. 414., Pal. Flacc.
5. 587. et Lucan. 6. 181. Sic Val. Max. 6. 4.
n. 2. Nlbllo segnior Sciplonls In cooiione gra-
Vital. ^ 2. Speclatim ponitur et pro infru-
ctuoso, slerill, inulili. Quinlil. declam. 3. 4. Se-
gnem futuris novalibui eruere sllram. Lucan.
9. 433. Uoc tarn ssgne solum raras (amen eise-
rlt berbas. firg. 1. G. 151. segnlsque horreret
In arvis Carduus. et ibid. 72. Et stgnem patlere
situ dutescere campum. k. e. cessantem a cul-
lura et ftuclu. Id. 2. iiid. 275. agro In denso
gans. Cic. fragm. apud Non. p. 33. 23. Jilere, aon segnior ubere Saccbus. — nine
In quo Jua me provoeavit oratlo, mea consecuta
eat segals. Horat. 3. Od. 12. 8. neque pagno,
aeque sagnl pede rictus. Seneca TVoaci. 1C0O.
Segni gtadu pergere. ffemesian. Cyneg. 258. Se-
gnes aures equl. h. e. qua dod sunt aglle3, ut ibid.
245. dlttrat: qua faeile non arrlguntur. Val.
Flacc. 8. 90. Ssgnls Datus. tordo nspiro. et Ovid.
1. Pont. 5. IS.Segnla otia ducere. Id. 3. Met. S-53.
Jus*'* mora segnis ab»io. st 13. ibid. 500. Segnla
ecu. Lucan. 9. 849. fata. h. «. mate tarda sd-
Toniens, A'.binov. i. 549. Segnes anal, h, e. ni-lls
prccUra re gests, !a ctlo perectl. Sie Seneca
Sled. 399. at litre. CSl. SO. Segnls dies. h. e.
spin nihil actum est. Curt. 8. 9. nd /in. e'.as.
ft. e. seneelUSj quaa pj'ilra tarda dieitur. Se-
mea Hire, Fur. 350. Segnli aopor. Colum. ds
cult, hart, 00. Segnes comnl. lucan. 4. 700.
rattui. Ovid. Hemed. am. 401. rolup'.as. ft. e.
quit tarda st partita mov«l. Smuts Troad. 8W.
at Here, Fur. ?83. it Curt. 8. 9. ante med.
Segnes aq..t?3. ft. e. qure plscide a! lente Ouutid
6ic PHn. 3. ffist. 5iaf. 4. 5. (33). Segnis Aiar. P.
ABARIbOMOm; 1., ai. adds fat. Flacc. 1.3-7.
Segtiej/adil eoIIj, aputj Ifemesian.- Cyneg. 2«3.
8ua»,quiim'eo1 al fa soUUtto astivo, el lard* oscra-
eu desceasuqa* (aoretur. Id. ibid. 164. past-
5«aia Phabuj eacdaatcm fsrvidui aseia Couti-
g<rit, tardaiqaa viae Cancrlque moraatls Si-3ua
bit. Sfe J^cl. Flaw. i. 484. Melhn segaes vo-
C3t Orsam otramqae, et Hooten, qucs pigra et
tenia sWera a posHj dleyniur. f irg. 1, <£n. 72.
Segne, adverbil rltu occcurrit; unde Comp.
Segnius, et Sup. Segnissime. — Segne est idem
ac segnlter. -^ 1. Positiv. Segne. — a)Universim.
Ammian. 21. 10. 1. Nihil deinde difTerendura, nee
agendum cegne ratus. — o) Cum praOta nega-
iione. Liv. 38. 33. Haud segne id ipsum tempus
oonsumpserat. '•J 2. Comp. Segnius est frequent.
— a) Uniferslm. Ziu. 30. 21. Segnius homines
bona, qnam mala jeniiunt. Id. 40. 27. Hostss se-
gnius ic;ordiu£que ojipugnabant. Tac.S. Hist. 40.
Segnius, quant ad bellum incedens.^uefon.Cfaud.
9. Quod gtatuas segnius locandas curasset. ^ijrat.
Art. P. 180. Segnius irritant animos demissa
per aures, Quam qua sunt oculii sabjecta Dde-
llbus. ft. e. tardius et remlssius, — &JPrseedenta
uegatione slgniGcat eadem celeritate, alacritaie,
diligeatl«. Sail. Jug-IS. exlr. Oppidaoi, insolila
re pefculii, nihilo segrtiul bellum parare. Nepos
Datam. 3. extr. Quum ab Ariobariaae desertui
esset, nliiilo segnius perssreravit, J°^in. 3. Ep.
18. tub /in. Non Idea tarata 3egnius precor, ut
e!e. F'.qt, 3. 3. Nee segni ut, quara minati fue-
rant, per Alpes ferebaniur. Lucan. 8. 286. qui
C.'csails arrna Segnius haud' vidit, quam etc,
Adde Plin. 6. Ep. 20., Liv. 7. 18. sub /In.,
Suetun. Ifer. 20. ad fin-, Plin. Paneg. 69.,
Tee. 3. Hist. 25. t"n /in., item Ovid. 7. Diet.
770. at 10. ibid. 538., quibus loe. elii reponunt
Iteiat, aut stqvitu, levl aut nulla mntsilone
senlenti.T. Sic Plin. 28. ^fist. nat. 7. 23. (77).
SI In daiectu Luns songruji rit ilia, irremedia- feilantur.
SEGNITIA
bilem fieri: non segnius et in silente. limil-
mente, non altrimente. ^ 3. Sup. ^ejniisim*
babet Caniod. I. 1'c.riar. 35. Nautaa torpedlnis
lactu segnissime torpuerunt.
H o m o n j m. Differiml sejnis, inert, piger, tor'
dus, socors, deses et ignavus. Nam piger est sl-
rnilis .tgro, in agendo lenlut: eegnis, socors eldeses
tine fervore ; tardus terit vel trabit tempus ; iners
siae arte, irnperilus, nullius officii capat, ad
nihil Idoneus, quia ignavus, b. e. quia nihil vult
efCcere. Piger et socors naiurl, tejnit veto,
deses, tardus, iners voluntate sunt; quamquam
hoc perpeluuin non est. Cf. Aucl. differ, verb.
supra cit., Palcem. p. 995. et Popm. op. cit. Tae,
Germ. 14. Pigrum quin lmrao et inert Tide-
tur sudore adquirere,quod possis sanguine parare.
.Seneca 3. Ira 3. Ira erepta inermem animum
et ad ccnatus m?gnos pigrum inertemqua
Deri. Cf. Colum. 7. H- R. 5. Pigre el tegnlter
agere. f. SRGMTIA in fin.
SEGNfTAS, Stis, f. 3. (segnis) idem ae aegal-
lia, sed rariorit iisus. Accius apud Hon. p. 174.
23. Mere. Eo nunc quod eorum segoltate ar«
del focus. Id. ibid. Dt dicam, te melu aut aegni-
tate addubitare. Cic. 1. Oral. 41. 185. Et quoniam
de Impudentia diil, e&uigerous etlam segnltatem
horaiaum atque Inertiam. Ita leg. Hon., ted In
libris edicts passim babetur segnitiem.
SEGNlTER, adrerb. (segnis) tarde, plgre, Igna-
ve, per Inertiam, fardamente, pioramente, n«-
ghiltosamente, CKv^cSj, o'pytoc. Liv. 3. 58. a
med. Segniter, otiose, negligenter, eonturaaclter
omnia agere. .Sueton. Cat. 43. Adeo segoiter et
delicate, u» oclopboro veberetur. Vellej. 2. 69.
2. Ad iclum servl sul Dolabella non segniter cer-
vlcem dedit. Curl. 4. 3. Me segnlter adsldere unl
urbl videretur. Tae. 2. Hist. 97. Auiilla e Ger»
mania eicivlt segniter et necessitatem disaimulana,
Stat. i. Silo. 4. 106. iaveoiunt positot Jam segni*
ter artut, Pugnaniemque animam. ft. e. membra
grariter cegrolantis jacenlla. peaitut et letbargo
oppressa, ita ut ne moverl quidem posseat. Tae.
2. Hist. 71. Mills et injurlam tegniter laturas.
ft. e. tarde seaturus et squo aoimo passurut.
SEGNlTlA, ie, f. 1. el Segailies, II, 5. (sa-
gnlej larditas, pigritiai inertia, negligent!*, oxvoj,
do-jia. (It. tardila, pigrizia, inftngardaggine,
poltroneria, negligenza ; Fr. lenfeur, noncfta-
lanca, paresse ; Hisp. lenlitud, pereia,desaseo,
negligencia; Germ. d. Langsamkeit, Lassigkeit,
Saumigltheit ; Aagl. slowness, sloth, laziness,
inactivity, negligence).
I.} Propria. *J 1. Geaeratira. Ter. Andr. 1.
3. 1. Enimrero, Dave, nihil loci est segaitlas, ne-
que socordla. Plaut: A sin. 2. 1. 6. tu abi
te socordiam ornnem rejice, el segnitiem amo»
Te. Ct'c. 1. Fin. 2. 5. Rudem esse in nostri*
poetis, aut Inenii.-ima segniti.-a est, aut fas|i-
dii delicailtslml. Id. Brut. 81. ad /in. Sine ar-
rogantla gravis esia videbatur, et sine sjgnitla
verecundus. Id. 1. Orat. 41. 1S5. Castigemus segnl-
tiern bominura atque inertiam. Liv. 36. 15. Na
teiaere cccpta segnitia insuper eierteret. ^uinliJ.
1. 12, 18. DifGcultatit patrocinia pr<etesimus se-
gnilte. Id. 6. 5. S. Seg liila populi in asserenda
literlate. Id. it, 3. 52. Segniiia solvit animos.
Tae. 1. Hilt. 33. .CuncUliona el segniiia tem-
pus ierere. firg. 3. ^£n, 373. Festinate viri.
nam qua tam sera moratut Segailies 7 % 2.
Speclatim allquando est tocordia, stultilia, ttu-
piditas. Sueton. Claud. 5. Super veterem segni-
iia notam ebrietatis quoque et ales InfamUm
subiit. Tae. 4. Ann. 5'.'. extr. Qui oune paliei -
tiara senis et segciliam Juvenis Jujta lasultel.
Hue trahl etiarn potest illud Plaut. Trin. 3. 3.
66. la ejiismodi ncgorto Diem sermone terere,
tegnltlet inera est. e una tnera pazzia. Potest
e'.iam veils trascuraggine, oegligentla. segni*
enlm et piger negligens e'sL Quo sensu Colum.
9. R. R. 5. de apib. Neque ea ret euratorem
fraudiilenium lantum, ird etiira immucdasegni"
lias perosa est. xque eaim dedigoatur, ti minus
pure babita est, ac ti traetetur frauduleoler. ft.
e. quum apes ne-gHgcatil carjiorit imauociirUiOjr
SEGNITIES
II.) Tranttate. Tac. 3. Hill. 42. y»!en» e siau
Pisano segnitia maris, aul adversante tento, por-
tom Uerculla Moored depellitur. calma, bonac-
eia. Sic segnitia ventorum apud Colum. 2. R.
M. 21. ad fin. sileotium, quies, quiim venti ne-
quicquam esspectaulur ad vealitanda' frumenta
In area.' Alii tamen in Tac. leg. ic&vilia. Quin-
tal, declam. 12. II. Segaitlet verbl. h. «. tar-
diias, parcilaa, verbum minus esprimens rel atro-
citatem. Casl. Aurel.^5. Tard. 6. 76. Segnitia*
morborum. a'fovs'a.
Homonym. Hoc segnitia differs a socordia,
-quod ilia e>t tardilat, bsc stupor et remissio:
ilia corporis, bsc animi: ilia in agea'dis lis, qua
provisa consultaque sunt, remissior est; hac ni-
hil eioogitare et invenire potest, quod ad rem
•it. Ita Popma. Sic Plant. Asin. loc. cit. Tu aba
to soc6rdiam omnem rejlce, et tegnitlem
amove, et Ter. Andr. loqi cit. Enimvero, Have,
nibil loci est segnitia atque soeordia. Ubi
Donalus: Segnitia^ad agendum, soeordia
ad considerandum. Cf. Liv. 40. 27. Hos'tes se-
gnius socordiusque oppugnabant. et Cic.
1. If at. D. 2. 4. lit eicltaret homines non so-
eordei ad veri investigandi cupiditatem. V. SE-
GNIS. -v
3RGNITIES, 6i, f. 5. V. voc. praeed.
SEGNlTlOR. V. SEGNIS ioit.
SEGREltfOR, grSdSrit, grSdi, dep. 3. (se et
gradior) secedo, abeo. Tertull. Anim. 18. Segredl
ab oculis et auribua.
SEGREGATIM, adverb. (segrego)"separalamen-
te, separatim. Prudent.- pros f. Hamarlig. 30. Et
aegregatim nuraen sternum colens. Adde Serg.,
*xpl. in Vonat. p. 560. 10. Keil. et Gto$t. Gr.
LaV
SEGUEGATlO, 5nis, f. 3. (segrego) separa-
zione, separatio. Tertull. Anim.43. Somnua est
segregalio spirltus. Gromat. vet. p. 408.' 16.
Mud. Segregatio locorum. Adde Chalcid. Tim.
279.
SEGREgItIVUS, a, um, adject, (segrego) qui
•egregat, separative, ut Segregative pronomina
apud Atper. p. 550. 36. Keil.
SEGRBGATUS, a, um, particip. V. SEGREGO.
SEGREGIS. V. SEGREX.
SSGRSOO, as, Svl, stum, are, a. 1. (se et
grego inus., a grei) Per tmesln Lucret. 1.452.
Conjuncture est id, quod numquam sine perni-
ciali Discidio polls est sejuogi seque gregari. —
Part. Segregaius fere in />ra.n. paragr.; 'Segrega-
Xurut II. 1. 6. et 4,; Stgregandut II. 1. o. et 4.
— Segrego est a grege separo, rel, ut ait Paul.
Diac. ei Pest. p. 23. 7. Hull., es pluribus gregi-
bus partes 9educo, airojSouxoXj'd) (It. disunite,
separate dal gregge; Fr. sipartr du troupeau;
Ilisp.' separar de manada, segregar; Germ, von
d. Heerde absondern od. trennen; Angl. se-
parate from the (lock,- segregate).
I.) Propria. Ifemesian. Cyneg. 156.de canib.
lie conscla meter Segregat egregiam'sobolem^vir-
tutis amore. f. ABGI1.EGARS. Phcedr. 3. 15.
Ovesque segregatas ostendit procul. h. e. sepa-
rates a igrege capellarum. )
II.) Translate. ^ 1. Generatim est aepa-
?o, sejungo, reraoveo , separare, allontanare,
dpoptjoj. — a) Cum Accus,, cul addilur Ablal.
et prap. ab. Plaut. Capt. 3. 1. 10. juventus
jam ridiculot- Inopesque ab se segregat. Id.
Most. 5. 1.9. illi me a senaju segregant. For-
celtmus e .-enatu. Id. Mil. glor. 4. 6.r 17. Ille
illas Bpernll, jegregatque ab se ornnes. Ttr. Andr.
1. 5. 56. ne abs te banc segreges neu deseras.
Id. Heaul. 2. 4, 6. Merelrices, qua vulgus abi
•■} segregaot. &.-«. oon omnes proiciscue admit-
Sunt, ted unl se dant. Id. Hecyr. 3. 6. 30. Se-
greganda' mater a me est. Id. ibid. 5. 1. 25.
pollicerer tibl, Laches'ine Segregatum babuisse,
aiorem ut duiit, a me Pampbilum. h. e. aegregasse
a me Pamphilura. di avere allontanato,- licen-
tiato da me Pamfilo. et Cic: 5. Phil. 11. 29.
Eicluslt ilium a republ., dictraiii, segregavlt see-
lus Ipsius. Id. Harusp. resp. 12. exlr. Qui anlea
Toce prsconis a liberis semorebanlur, tuls ludls,
non roce, ted maau liberos a te tegregabant.
— 293 —
Id. Arch. 2. extr. Segregare allquem a numtro
Civium. Slat: 1. Theb. 183. Tune moves arte
dolum, quo semet ab agmine fido Segreget. —
6) Sine additis. Liv. 22. 58. Captivla productis
et segregaiia. Augustiii. de -/id. et oper. 15.
Omnes gentes segregeturum ae diiii. Adde Lu-
cret. loc. cit.init. ^ 2. Special! msecerno.
Peli on. Sal. 133. Grafta sordidissimit pulami-
nibus Testita curiosa mana segrego. *! 3. Se-
orsum eligo ad" aliquid. Pulgal. inlerpr. Act.
12. 2. et'GaJ. 1. 15. f 4. Melaphorice. Plin.
34. ^j'sr. nat. 2. 3. (17). Segregare te a cete-
ris, distinguersi. et Plaut. Capt, 3. 3. 2. Spes.
opes auiiliaque a mo segregant, sperauntqoe te.
Id. Trin. 1. 2. 41. ei Asin. A. 1. 29. Omnes
boaos curare addecet, susplcionem et culpam ut
ab se segregent. Cic. 3. Or at. 47. 182. Iambum
et trocbteum ffequeotem segregat ab oratore'Ari-
stoteles. Id. 3. Fin. 9. 30. Segregare vlrtutem a
Bummo bono. Id. 3. Off. 6. 32. Isla feritat a com-
muni lamquam bumanilatis corpora segreganda
est. Id. 5. Tusc. 28..86. Quid ea vita ftBdius' ? quid
deformius sola relicta, comitstu pulcberrimo se-
gregata? Nepos ffonnib. 2. Segregari. a consi-
lils. h. e. non adhiberi. £iV. 45. 23.' ante med.
Publicam causam a privaiofum culpa segregata-
ros. Id. 1. 25. V( segregaret pugnam, c'apesilt
fugam. h. e. ut bostea disjuogeret, quum anus
contra tres pugnaret. ^f 5. Segvtgaref termo-
nem apud Plaut. JUi'. 'glor. 3. 1. 60. et Pcen.
1. 2. "J.36. est abrumpere, et tacere. trapcar le
chiacihiere, ammulolire. Cf. Ace. apud Non.
p. 357. 16. et p. 206.2. Merc. Ut omnes adbi-
beant faventiam, ore obscene dicta segtjgent.
SEGREGOS. P. voc. seq.
ijEGREX, grggis el Segregis, e,et eliam Segre-
gus, a, um, adject, (se el grei) Segrez tribuitur
Plaut. Most. 2. 2. 85. Qastoi quid segrei et7 h. e.
quid eitematus et? Alii tamen leg. qirld agre
est7 Adde Senec. loc. cit. — Segregus tribuitur
Auson. Parental. 8. 10. Ipse t^o vivens segre-
gus arbiirio. Grasvius millet segregis. — Se-
grei f *f I.JEsl segrcgalus, aeJuQCim, scpatalus:
quasi 1 a- grege remotua, separata, airoSiopioSsi'?,
vooft&eic.. -Seneca. *. Senef. 18. Qusecuraque
animalia vaga naacuntur, et actura vitarh segre-
gem., armata tuot. solitarfa. Altef Seneca Hip-
pol. 1208. Qui nova natum nece Segregem spars!
per agftft. h. e. discerrJtum, dllanlatum, in fru-
sta C6ncisum. iVudenl. 7. Cathemer. ^8. Fr'*-
gore ab. omoi quem rerrtotum et segregem Spre-
visse tradurit crimlnuu? frequentlam. — Corn Ge-
netiro. Seneco 7. Contro'v. 6. Quasi- public! mall
segrei. ^ 2. OissimiliSj-diversut, varlus. Id. Ha-
marlty. 804. Omnibus una>subest natura^sed aii-
tut omnes' Non unut peraglt, p!acltorun> aegfsge
forma. Adde Sidon. 9. Ep. 3.
SEGULLUM. V. voc. seq.
SEGUTILUM, 1, a. 2. terra genus In summo
solo, ei qua metallarii cognoscunt subesse ve-
nam aurl. Plin. 33. Ititi. nat. 4. 21. (67). Au-
runr ojui quarunt, ante omnia segutilum tollunt.*
ita vacatur indicium. Forcellinus leg. sigstllum.
SEt. V. SI.
SE1BI pro sibi. \. SDI.
SK1C et-SEICE. V. SIC.
SEIVE. V. SIVE. <
SEJUCE, Srum, f. plur. 1. V. SEJUGIS. )
SEJUGALI9, e, adject, a'd tejuges pertinem.
Voi a< Leiico eipungenda; occurrit enim tan-
tummodo 1 in Soli Tir. p. 181. Sejuges, se'jugales.
,SEJfJGATUS, a, um, particip. F. SEJUGO.
' SEJUGIS, e, adject, duo diverse signifies t.
A) Sejugis (set et Jugum vet jungo? est qui
sex equos Jugo Junctos babet : cui-rui fere sub-
audilur. Paul. Viae. p. 104. 8. Mull. Juges
ejutdem jugl pares, uode et conjuges et sejuges.
V. Inscript. in DECEMJDGIS el alias apud Fa-
brell. p. 276. n. 165. et Gruier. 337. Adde Apul.
Florid.. 16. et Aurel. Ficl. vir. ill. 76. r^- Uine.
Sejuges, ium, m. plur. 3. et etiara Sejugce, Srum,
t. plur. 1. absoluie, sunt ipsl equi senl ad unum
cur rum adbibili: vel enrrus, qui a.sei equla trt-
buntur. Isid. 18. Orig. 36. 1. Quadriga, et bi-
ga, triga, et aejuga ab {quorum numero et
SELA
jugo dicta: ex qaibut quadrlgat Soil, biga> Lu*
ee et trlgat Inferit, tejugai Jovi aacraveTuht.
et mox. Sejugarum maiimut currut currlt Jovl,
propter quod maximum deorum tuorum eurn
ette credunt/Fftn. 34. Hist. nat. 5. 10. (19).
Serum hoc et in bis non nitl a diro Augutto
sejuges, slcut et elephantl. Liv. 38. 35. Sejuges
Id Capitnlio auratt a P. Corrielio positi.
B) Sejugis (te et Jugura vel jungojdicitar it-
paratus, sejuttctut, vel qui tine Jugo el legibut
ett. Solin. 4. de Sardinia. Sejuges gentes ad
unum morem conjugare.
SEJUNCTIM, > adverb, (sejunctut) leparata-
mente, , disjuncte, aeparattig. Tibull. 4. 1. 103.
Seu llbeat duplici ssjunciim cernere Merle, Dei*
ter all lsvum teneat, dextrumque tlnltter Miles,
ailque duplex gemlnls victoria caatfla. Ita legend,
probat Heynius, alii allter leg.
SEJDNCTIO, flnia, f. 3. (sejungo).
I.) Propria ett actus tejungendi, separatio, dl-
visio, iid^euatf. Uabst locum Inter Ogurat sea-
tetfliarum. Cic. 3. Orat. S3. 203. Propotilioque,
quid tU dicturus, et ab eo, quod est dictum,
sejunctlo, et reditus ad propositum etc.
II.) Translate est ditcordia, disstdlum. Plot.
1. 23. Deinde moribundoa a tejunctione reditM
in gratiam.
■ SEJUNCTDS, a, um, partioip V. "00. teq.
SEJUNGO, Jungia, Junxl, jurtctum, jungeri.t.
3. (se etjungo). Part. Sejunetus I. b. fi II. a.
et b. et in fin.; Sejungendus II. .a. — Sejungo
est seopum iungo, separo, .temoveo, segrego,
vtopt'Ju, a'rcoJtvj'vufH (It. separare, disgiungeraf
Fr. desunir, dijoindre, siparer; Hisp. detunfr,
apartar ; Germ, aisondern, auteirtnnde* /ujist,
trennen; Angl. to separate, disjoin).
I.)- Proprie. ,— a) Dnlvertim. Zucrei. 2. 728.
qua non animalia tolurn Corpora tejungunk Id.
1. 451. Conjuncture ett Id, quod numquam tine
perniciall Discidio potit eat tejungijteque grega-
ri. — Hediorura spud Grseoa more. Stiiti'n.4. 1.
18. DisceBere ac sejuogi promontorla, qua ant*
Juncta fueranl, arbilrere. — b) Cum. Ablat. et
prap. ab. Ifepos Hannib. 2. ad (in. Alpea, qua
Italian) a Gallia sejungunt. Lucret 1. 430. ni-
hil esOquod possls dicere ab omni Corpora ie-
Junelui3,33er8tusaque este ab Inanl. — e)Cnm
Abl. sshe prspot. Stat. 5. Silv. 3. 241. tejun-
geve roatrern Jsia getidis nequeo buttit. staccart..
II.) Translate. % 1. Generatim. — a) Cum
Ablat. st prap. ab, sx. Lucret. % 648. Seraota
a noslrls "itbm sejtsnetaque longe. Cic. 10. Fam.
7. SeJaoge te. quato,-allquando ab lit, oum qal-
bus t8 temporum vlncala coojunierunt. Id. 3.
Nat.<.D. 24. 60. Fortunam nemo ab inconttanlia
ettsmorltatotejunget. Id. a. V err. 84. 193. Defen-
sio remota ab militate, sejuncta a r,oluntate atque
tententia leglsc Ifepos • Petop. 3. Libat Inter-
ponera, Gtti tejunctum a re propotita ett ele.
Id. Alt. 10. extr. Dl appareret, nullatu tejun-
ctam sibi ab eo voile fortunam. Quintil.. 8. 3.
23. Bxereltatlo procul a verltate sejuncta. Id.
3. 17, 31. rfcetorice a bono rlro atqoe ab Ipta
vlrtote. Cfc.lTatfsi. 10. extr. Quod me ex fortinl-
morum eiviutn numero tejungendum 'non pule-
rlt. ^pul. de Deo Socrat. Non utque Jjdeo *e-
Janctot el allenatot. a nobit deos predico, ut eto.
— 6) Cum Ablat. tine prap. Lucret', 2. 18.
Corpora tejunctut dolor abait. Claudian.- VI.
cons. Honor. 407. Larlbua tejuncia potestat Extu-
lal. h. t. remote a Laribua. •} 2..Speclalim ett
dlatlnguoj diaeerno, Ci'e. Orat. -1. 25. Sejungere
liberalilatem ac benigniiaterp ab ambitu atque
largillone. Id. 4. Tiite. 13. 29. morbum ab
agrotallona. — Uinc ParL prater, paat., eojut
exempla retullmut,
Sejunetus, a, um, adjectivorum quoque- mora
occurrit; unde Sup. Sejunctissimus. Ennod. i.
Ep. 6. Ad'illud veoio, in quo me seJunctUel-
mut InttrUiltti. 3 ,
SEJUNX »el
SEJ.CJX Jng'«> eomm. gen. 3. (te el Jugom v«
Jungo) semotui a Jugo. aut tejanclal. Vel. Long,
p. 77. 18. Eeil. V. CONJOX
SELA, Indecl. K 1. Kit gtnui mtaiura, for-
SELAGO
tasse pro sescla vel sextula. Gromal. vet. p. 339.
liudorff. Sela 6eila pars tin'cia. el max. Duo se-
la lertia .pars uncia. ^ 2. Sela. vel sela/i, ab
Ilebr. JT7D sela'i, apud Gracos Sia\J>;tXjja, est
carta ratio canendi, oimirum vel pausa vel eleva-
tio vocis aut inutalio nieli, aut simile aliquld:
ali! lainen putant sisriificare amen, ita est, aut
in tunpiternum. Hieronym. Ep. 137. et 138.
ad Marcel I. V, Augustin. in Ps. 4. et cf. Cal-
met, dissert, de Sela in pr&f. ad Psalm.
■ SELAGO,' glnis, f. 3. planta'berb* Sabina si-
milis, coatra omnem perniciein utilis babila, et
fujno contra oculorum vitia. (Zycopodium Selago
Linn.) Plin. 24. Hist. nal. It. 62. (103).
SELAS, n. Sela iu plur. num. apud Senec.
loc. cit. — Selas est meleori quoddam genus: a
as'Xaj, aoj, to, fulgor. Apul. de Mundo. Selas
Graci vocent intemi aeris lucem. Seneca 1.
Quasi, Tint. 15. Fulgores, !aqnis, quomodo fiuol,
quos Grreci sela appellant? rd cre"Xa pro oeXaa.
* 5ELECTI0, Onis, f. 3. (seligo) actus seligendi,
txXcyTj' (It. tcella; Fr. choir, triage ; "lisp, esco-
gimento ; Germ. rf. -Vusmahten, Justesen," Angl.
fl selection, choice). Cic. 3.' Fin. 13. ad fin.
lit earn rerum selectione eispoliarent. Id. 3.
t'6id. 4. 12. Nulla selectione uli. /d. ibid, 6.
20. /Esliruabile esse dicuot (S(oici) id quod aut
ipsurn secundum naluram sit, aut tale quid ef'
tlciat, ut selectione dlgnuro propterea sit, quod
aliquod pondus babcat digourn astimatione. (*"*.
Madvig ad b. I.) Id. «. Legg. 10. 23. Est iniqua
la otnni re accasanda, pratermissis bonis, malo-
rum enumeratio vitiorumque aelectio. Id. 3. Fin.
9. circs med. Si seleclio nulla sit ab iis rebus,
qua contra naturam slnt, earurc rerum, qua:
tint secunJum naturam. Id. ibic 31. Si insi-
pientls Judiclo multitudinis facta est deorum iala
seleclio. Adde Auguslin. 7. Civ. D. 3. Selection!
contraria est rejcclio. Id. 3. Fin. 6. 20. Qua
invents selectione et item rejectione, etc. h, e.
qua; inrenta, adbibita selectloDe et rejectione, etc.
SELECTOR, aril, m. 3. (seligo) qui selegit,
tceglitore, cu'piir/t. Auguslin. 7. Civ. D. 3. Cujus
muneris Dearu ( iUenlem) selectores istl inter se-
lects aumina minima posuerunt.
SELKCTUS, a, urn, particip. V. SELIGO.
SELENlON, li, n. 2. aeXijveov, herba paonia,
apud Apul. Herb, 64.
^SELEtflTES, », to, 1. oAflv.'njs, vel
SELEnIITS, tldii, f. 3. oeXijvittj. * I. For-
ma selenfles, ge'o.-masc, quia vox lapis subio-
ielligltur, apod Solin. 37". ad- fin. et dugustin.
21. Civ. D. 5. Adde Isid. 18. Orig. 10. 7. et
Priician. Perieg. 'J89., ubi tainen alii leg. se-
lenitis. ^ 2. Forma selenitis, gen. fem., quia
•ublntelligitur vox gemma,' apueV Plin. ZI.Hist.
nat. 10. 67. (181). Gemma ex candido translu-
cent .melleo fulgore,, imaginem* Inns continens
(qua Grace ojXtJvtj), rodditque ea in dies tin-
gulos crescenlis minuentisque sideris: nasci pu'-
talur-In Arabia. Edltores l'arisieoses Plinii ann.
1833. T. 20. p. 478. arguunt, esse nostrum
iolfato di r-ame cristallizzQto.
SELEnITIUM, li, n. 2. genus bedene minora
ecino, racemd sparslore. Plin, t6. Hist. nar. if,
62. (146)., ubi tamen 'alii aliler leg. Silligias ait
eljmoo buju} hMera fuisse 2eiXr,vo'c, unde Plin.
Silenicuin. a JsiXrjvDtc';, scripserlt.
SELEnOGCJNO.N, i, n. 2. \tf«Xr,vc'yovov, berba
eadem qua sjleoion.' Apul. Herb. 64,
SELESOMAMIA, :e, L I. cAijvofiavTe'a, ge-
Dus divina.tionis, qua lit per lunara: a ae^TJvr;,
luna, et p.%yx : .T., divinatio." Plin. 3". Hist. nal.
10. &0. (1C«). Sillig., ubi alii aliter leg.
SELE.NCsIL'M, li, n. 2., ge'ous ("ritici prsci-
puum. Plin. 18. Hist. nar. 7. ,12. (64). Sfllig.
leg. Setinusium, quod praestat. h. «. *b oppido
Selinunse dictum. .,
Si.liEL'C(§, Idis, f. 3. oeXsu/i'c, genus avis
Casii montis incolls grata'. (Twdus ' Seleucis
Linn.), piin. 10. Hist. na(.(27. 39. (75).
SELGlCL'S, a, um, adjject,, ad ignotam quam-
pia,m Jegioncm pertloens. Cf.-voc. seq. Tertull.
Pall. ^. Eiindo materia- nee de ovfbus dico JMi-
Iwiit jSt S^lgicij et Aliltfii, aut queis Tarentum
- 294 —
vel B,rtica cluit. natura coloranle. Pro Sstgids
aut Salgicis, ut alii legunl, scribendurn esse Gal-
licis. satis arguunt scriptorum loca cit. in LANA.
Ita cl. Ftirlanetlo.
SELGtTlCUS, a, um, adject, a Selga oppido
Pamphylire, ut Selgilicum oleum, facticium, ei
berbis selectis coinposilum nervisque admodum
utile. Plin. 15. Hist. nal. 7. 7. (31). et 23.
ibid. 4. 49. (95). Sillig. utrobique leg. Selgicum.
SELlliRA, *, f. 1. (semis el libra). — Quod
ad quantilatem atlinct, babet Bpud Martial, loc.
cit. priinam sjllabam brevem, quamvis longa sit
in semis, a Gr. rp'.iuj. Longa tamen habetur
apud Prisrian. de ponder. 96, Selibramque fe-
runl mellis superi'sse bilibri. Alii leg. Sed li-
bramque. At quttm lo Not. Tir. p. 164. sit it-
bra, st'fibra, sesquili'ira, dicenduni fortaise, ideo
prima ru syllabam breviari, quia valgus Roilla pro
selibra proounciahat silibra, ut in aliis pluri-
bus vocibus a Graca lingua derivatis, in quibus
liuera Graca tj per i a vulgo Romano elTereba-
tur. — Selibra idem est ac dimirtia libra, ajftf-
Xttpov: a semilibra per syncop. V. LIBRA. Plin.
,14. BUI. nal. 16. 19. (108). Malobalbri selibris
in must!' congios duos additis. Martial. 4. 46.
Et turis piperisqae Ires selibrse. Id. 10. 57.
Argenti libra m millebas: facta selibra est Calo
R. R. 84. Selibra farina. Varro 5. L. £.171.
Muil. Sa valet diinidium, ut in 6elibraet semodio.
Liv. 5. 47. a med. Selibras farris, et quartarios
vlni contulerunt.
SELlGENS, entis, particip. V. SELIGO, ligis.
SELlGO, glnis. V. S1LIGO.
SELIGO. Itgis, ICgi, ledum, Ugere, a. 3. (se
el lego) Etiam selego in Anecd. Hela. p. 181.
Hag., ut delejo, tntcliejo etc. — Part. iSeK-
gens, Selectus et Jelijencius. — Seligo est seor-
sum lego, deligo, a'troXs'-rto, e'kXs'yo) (It. sceglie-
re, fare scelta, trascegliere, eleggere , Fr. choi-
sir en siparanl, trier; Hisp. entrtsacar, esco-
ger ; Gtrm. aisondernd auslesen, auswahlen;
Angl. to select, choose or cull cut). Cic. Oral.
15. 47. Nee vero utetur (mprudenter liac co-
pia, sed omnia eipendct et'seliget. et ibid.
29. a med. Qua exempla sclegissem, nisi vel
nota esse arbilrarer, vel posse eligcre qui qua-
rerenl. Id. 3. Fin. 6. 22, Illud quasi seligeoclum,
non expetendum. Ovid. 3. Amor. II. 49. tu se-
llge taotum, Me quoque velle veils, anna coa-
ctus amen. Apul. 10. Met. Partes optimas quas-
que devorabam, et rancidiora seligens, abligu-
riebam dulcia. h. e. rejiciens. — Iliac Part, pra-
ter, pass,
• Seleclus, a, um, adjective quoque usurpatur.
*J 1. Generatlm. Cic. 1. Nat. D. 30. in fin.
Selects brevesque santentia. Ovid. 5. Fast. 71.
Romulus boc vidit, seleclaque peclora Patres
Dixit. 8d hos Urbis aumma relate nova. h. e.
eiimia. *J 2. Speciatim dii select; sunt duo-
declm mares, Janus, Juppiter, Saturnas, Genius,
Mercurius, Apollo, Mars, Vulcanus, Neptunus,
Sol; Orcus, Liber pater: octo femina, Tell us,
Ceres, Juno, Luna, Diana, Minerva, Venus, Ve-
sta. Ita Var.ro antiqnitat. tar, divin. I. 16.,
qui de dill selectis t'nscrifcetatur, apud Augu-
slin. 7. Civ. D. 2., qui ifctii. et c. 3 de hac
appcllatione multa disputat: ac demum arbitra-
tur, non ideo dictof selectos, quod pr.i;statiiiore8
in mundo atfrainistratlones agereni;sed quia po-
pulis inagis innoteecerent. Adde i'6itJ. 27. el 33.
*f. 3. Selevli judices erant judjees causarum pu-
blicarum, qui una cum pratoribus quaslionum
pc.rpetuarum in decurias distribuli judicia de cri-
minlbus publicis et capitalibus eiercebant: ita
dictl, quod a pratore Drbano non sorte, «ed ju-
dicia et jurejurando initio rnagislralus selige-
banfur ex ordinibus iis, apud quos judicia as-
sent. Cic.Cluent. 43. 121. Deinde pratores tan-
lum Urbaoi, qui juraii debent optimum qucm-
que in aelectos judices rcferfe. Adde Hot at. 1.
Sat. 4. 123. et Ovid. I. Amor. 10. 33. et 2.
Trist. 132. ^ 4. Plin. 33. Hist. nat. 2. 7.
docet, decurias judicura pluribus nomlnlbus dis-
ereta filiate, tribunorum aris, selectorum, Judi-
Cum el nocgenlorum,_ ubi quod selcctos a jadi-
SELLA
Ci bus diiticguit, U\to fsr.it, quia sub Auguslo
(qui decurias jadicum recogoovit et auxit, ut ess
apud Sueton Aug. 29. et 31.) cttpere selects
esse nomco ordinis, qui antea erant sorlis, ju-
dices vero dicti, qui allerius el inferiorls ordi-
nis erant, el fortasse boc loco intelligunlur du-
cenarii; qua fuit quarta decuria ab Angusto in-
stiluta, ut narrat id. loc. cil. 32. ad /in. {V. et-
iam Inscript. apud Oreii. 3755.) Quod select**
nomen ordinis fueril, colligi videtur ex !Ho Se-
nec. 3. Benef. 7. eitr. Ubi id, de quo sola sa-
pientia decernit, in controversiam incidit, noa
potest ad hac sumi judex ex turba selectorum,
quern census in album, et equestris bereditas mi-
sit. Sed rectius alii ^enecam ceasent de iis lo-
qui universim, qui a pratore olim seiigebantur,
Ut dictum est. Hactenus Forcellinus. — Verum,
quum ante Augustum tres tantom fuerint Judi*
cum decuria, senatorum scilicet, eouitum et
triDunorum csrariorum, quibus Ipse quartam du-
cenarilorurn, et Caligula quintam Item ducenario-
rum addidit (V. DECURIA); ex vetustis lapidi-
bos satis eiploratum est, hos omnes nullo discri-
mine fuisse appellaloB modo judices de selectis
(Inscript. apud Cruter. 438. 5.), modo judices
selectos ex decuriis trib, (Aiia apud eufliti. 479.
6., ubi tamen perperam pro TRIB. leg. TRII).),
vel ex decuriis quatuor (Alia apud Mural. 760.
1.), vel ex decuriis quinque (Alia apud Maff.
Mus. Ver. 365. 3.), modo judices ex quinque
decuriis inter selectos (apud eumd. ibid. 371.
4.). Quandoque tamen qui ei tribus prio'ribui
docuriis erant, judices quadringenarii vocati
sunt, ut scilicet dislinguerentur ab iis, qui ex
duabus po<tremi6 (iucenarii dicebanlur. V. QDA-
DRINGENARIL'S. Ilinc ex Plin. loc. cit. patet,
eos, qui judicia eiercebant, solitos fuisse usur-
pare diversa et superba nomina, licet eodem o-
mnes pacto et judices et jeiecti et ex decu-
riis tribus, quatuor, quinque jure ac merlto ap-
pellnndi es'enl. Ita cl. Furlanetto.
SELlNAS, Sdis, f. 3. F. voc. seq.
SELlNtJioES, ciXivoeilrjc. Accus. sing, selinoi-
dia apud Plin. loc. cit. — Selinoides est epi-
tbeton brassica crispa, a sirailitudioe apii folio-
rum. Ss'Xivov enim apium est. Plin. 20. Hist,
nat. 9. 33. (79)., ubi alii pro selinoidea leg.
selinarfe, ut sit a selinas, adis.
SELl.NON et selinum, i, n. 2. cs'Xwcv, apiura
(Apium graveolens Linn.) nostrates vulgo seleno
vocanl). Apul. Herb. 8. 118. 5e't'non agrt'on
apud eumd. ibid. 106. est quod Lalini olusatram
dicuot (Smyrnium olysatrum Linn.).
SELlNOPHYLLON, i, n. 2. oeXtvdpuXXov, herba
eadem ac callilricboo, poljtrichon, adianton etc.
y^pui. Herb. 47.
SELlNCSlUS, a, um, adject, ad Selinuntem
oppidum, ei (luvlum Sicilia, Acbaia et Cilicia
p«rlinens. V. ONOM. — Iliac Selinusium trili-
cum, Plin. 18. Hist. nat. 7. 12. (64). Alii leg.
Selenusium. V. SELENUSIl'M. — iliac etiam
Selinuiia crela, apud Vilruv. 7. 14. et Plin.
35. Hist. nal. 6. 27. (46).
SELlQUASTRUM, i, n. 2. Festus p. 340.10.
Mill. Seliquaslra, sedilia antiqui generis appellan-
tur, D liUera in L cooversa, ut etiam in sella fa-
ctum est, ei subseliio, el solio, qua non minus a sa-
deodo dicta sunt, f'arro 5. L. L. 128. Mill. Ab
sedendo appellataj sedes, sedile, solium,* seliquas-
ttum. — SeliquaUrum igilur est sedile, sella,
spdia falta all' antica, p a nca, s'Spa. Paul. Dig.
33. 10. 4. Inttrumenll signilicatione rheda, et
seliqua'lra In supellectili adnumerarl solent. Alii
leg. sedularia. n. e. qua in rheda sedenti sub-
jiciantur. (Cf. Serg. expl. in Donat. p. bS9. 13.
lieil.) I/ygin. 2. Astron. 10. el 3. ibid. 9.
Cassiopeja sedens in seliquaslro collocate est.
SELLA, a, f. 1. (sedeo) 5edda apud veteres. V m
Scaur, p.i 2252. Putsch. — Sella esl sedes, sedile,
pro seduia seu sedla inus., a sedes, ;ipa, ~fOvcf,
seggia, seggiola, sedia, scanno. — ^ '■ Ge-
neralim. Cato R. R. 10. Scabilla, sella, solia.
Plr.ut. Cure. 2. 3. 32. Video nt eipallait? da-
tin isli sellam, ubi assidat, cilo? Cic. 1. Di-
vitifll. 46. a mid. Quam virgo sUret, et Csci-
SELLARIA
Ha la sella lederet. el max. Ut in ejus sella re-
quiesceret. Sail. 5. Hist. fr. 13. Krilz. Sella ad-
eurgerB. Curt. 8. 4. 15. El sella exsilire. Id. ibid.
8. In lella considers. Petron. Sat. 136. Fracta
(it patrii eella, qua ilatura allitudinem adjece-
rat. Cic. 4. Cat. 8. 17. Nulli sunt inveniiy qui
non ipsum ilium sella etqua operis et quastus
quotidiani locuin talvum esse veliat. h. e. arti-
Bcium, quod sedendo eiercelor. unde sellularii
et Plaut. Pcen. 1. 2. 56. Qua tibi olant sia-
bulum, aiatumque, scllam et sessibulum merUm.
h.e. mereirices, qua tolos dies prosiant sedendo
et amatores enpeclando. Seneca 1. Benef. 9.
Bustieus, inurbanus est, si quia coojugem in sella
prostare veluit, et rulgo admissis spectatoribus
vebi undique peripicuam. h. e. sella gestaloria
(d» qua moi) aperia in publicum prodeuntem,
omnibus se conspiciendaro dace. Juvenal. 3. 136.
alia tieducere sella. — Duahua lellis sedere,
proverb, de lis, qui duo vel plura negotia inier
ie diversa eodem tempore suscipiunt: vel qui
duobus cerlaotlbuj,.neutri favent, et utciusque
amici videri volunl: sedere sopra due seannt.
Hioe in Clceronem, qui nee Ponipejo oertus ami-
cus, neo Casari /uisse vldebatur, sed utriusque
adulator, usurpavit Laber. apud Senec. 3. Con-
trov. IS. ad fin. Qdum enim ille misisset ad La-
beriutn in quatuordecim sedere volent.cm, nee lo-
cum invenieoiem: Becepissem te, nisi anguste
(ederem; Laberlus ad Ciceronem remiiU: Atqai
soles duabus sellis sedere. Adde Macrob. 2. •Sa-
turn. 3. <f. 2. Specialim est sedes, thronus ma-
gistraluum, S-po'voc. Cic. 4. Ptrr. 38. 94. Palam
de sella ac tribunal! pronunciat. el 5. ibid. 59.
135.Salisne vobisprslori improbocircumdalican-
celli videntur in sua p jovincia, immo vero in sella
ac tribunal!? Id. 2. Phil. 34. 85. Sedebat in Bo-
stris collega tuus amictus toga purpurea, in sella
aurea, coroaatus. Plin. 2. Ep. it, a tned. Qui
sellis consulum adsliterant in Cornuti sententlam
Ire cceperunl. Sueton. Galb. 18. in fin. Neque
milites allbcuturo caslrensem sellam de more
positam pro tribunali, oblitis ministris: et in se-
aatu curulem perverse collocalam. % 3. De re-
gia sede vel solio. JVepos Eumen. 7. In prin-
cipiia nomine Aleiandri statuit labernaculum,
in eoque sellam auream cum scaptro ac diade-
mate Jussit poni. <( 4. De sella curuli, P. in
CURULIS. — Sella cdrulis locus in Circo da-
tus est Valerlo Diclatori poslerisque ejus hono-
ris causa, ut proiime sacellum Murcia specta-
rent, uode aspiciebant spectacula magistratus.
Ita Fgst. p. 344. 4. Mill. <f 5. Sella gettato-
ria, qua dicitur a Ccsl. Aurel. 1. Acut. 11. 83.
bajulatorla, el 1. Tard. I. 15. porlatoria.: erat
auiem adaperta eut operta seu clausa prout veto
tegebalur, aut minus, qua et sella absolute, se-
dia di mano, lelliga, seggetta, portantina, qua
diliores bumerii bominum vehuntur, pooaiov.
P. GESTATORIUS. Plin. 3. Ep. 5. a med. Ro-
ma; quoque sella vehebatur. Juvenal. 1. 124.
Oslendena clausam et vacuam pro conjuge sel-
lam. Sueton. Aug. 53. In consulatu pedibus fere,
eilia consulatum aape adaperta sella per pqbli-
cuin incessit. Id. Oth. 6. a med. Abditus pro-
pere muliebri sella, in castra conlendit: ac de-
ficienlibus leclicariis, quum descendisset, etc. Tac.
14. Ann. 4. Agrippina gestamine sella Cajas per-
vecla. et 15. ibid. 57. Vinclo fascia in modum
lajuei ad arcum sells restricto, indidit cervi-
eein. Id. I. Histt 27. Sella aliquem imponere.
et ibid. 35. Sella levari. Martial. 12. 17. ge-
• tari. Id. 2. 57. Recensque sella linteisque loris-
qui.'. % 6. Sella familiarica, qua et simplic(-
tar sella, locus ad ventrem eionerandum, cesso,
eameretla, &pewi'ov. Scribon. Compos. 19?. Ex
eturnacho cruorem rejiciunt, postea per sellas eum-
ittin dejiciunt. el t'&irf, 227. Quum desederint ad
sellam, J/arctll. Empir. e. 30. p. 131. Per sel-
la:n duducere bilem. Cato R. R. 157. a med. vocal
sellam pvtusam. V. FAMILIARICDS el PATRO-
CLIANIIS. f 7. Epbippia, sella. /rnppp. Patent.,
Thcodos. el Arcad. Cod. Justin. 12. 51. 12. at
Cod. Thtod.i. 5. 47. Sesaginla llbras sells cum
trtnis, Ingrnliquinque veto avert* nob trauieat.
— 295 —
Peget. 4. Pelerin. 6. Ad usum sella Persis pro-
viociia omnibus meliores prsestat equos. da ca-
valcare, Adde pulgat. inlerpr, Eslh. 6. 7. V.
SELLARIS. <I 8. De sede antica currus, ubi
auriga sedet, cassetla o sedile pel cocchiere.
Phcedr. 3. 6. Sella qui prima sedens Jugum fla-
geilo temperat.
Homonym. DilTerunt sella et lectica, quod
in ilia sedetur, in isla decumbitur. Sueton. Claud.
25. Viaiores, ne. per Ilaliee oppida, nisi aut pe-
dibus, aut sells', aut lectica transirent, mo-
nuit edicto. Martial. 11. 98. Lectica nee te
tula pelle veloque, Nee vindicabil (a basiis) sella
sspiui clausa. el 10. 10. Lectleam sellam-
que sequar.
SELLAKlA, as, f. 1. P. SELLARIUS in fin.
SELLArIOLL'S, a, urn, adject, deminut. a
sellarius,ad sellariam perllnens, ihpaixtf, ut Sel-
larlolar popina?, idest in quibus desidenl homi-
nes ignavi ad libidinem ^t luxum. Martial. 5.
70. In sellariolis vagus popinis.
SELLARIS, e, adject, (sellal ad sellam perti-
nens. Cml. Aurel. 1. Tard. i. 92. Sellarls ge-
slatio. h. e. gestatio in sella. Peget. 1; fete'
rin. 56. ad /in. Sellaria' jumenta.,da cavakare
V. SELLA.
SELLARtUS, a, urn, adject, (sella) ad sellam
pertinens. — Hinc
Sellarius, li, m. 2. absolute, substantivorum
more. ,
I.) Proprle. In Gloss. Fhilox. eiponitur lif po-
fdpo?. est eutem St'ppdj proprie sella in curru,
ubl auriga sedet, et qui e curru pugnat. Quare
hue pertinere puto Inscripl. apud Gruter. 339.
5., in qua Varia nomina recensentur agitatorum
et aurigarum, et bis inservienlium, inter quos et
jeliart'us.
II.) Translate et obscena sighificaiione est qui
alicujus Tiri libidini parere coacius, prunus ca-
dit, ut paidiconi suo dorsum obverlat, iransla-
tione sumpla ab sellariis juiueutis, qua dorsum
sella premendum eihibent. Tac. 6. Ann. 1. Tunc
primumignota ante vocabuln reperta sunt sella-
riorum, et spintriarum. V. Sueton. toe. cit. in
Sellaria.
Sellaria, ce, f. 1. absolute, substantivorum mo-
re, eat locus, in quo sedes disponi solebant.
I.) Proprie. Plin. 24. Hist. nal. 8. 19. (84).
Signa ?iole,Qia Neronls id Urbem convecta, ct in
sellariis domus aurea disposita. Id. 36. ibid. 15.
24. (111). Sic habitarunt illi, qui boc imperium
fecerunt, quorum agri quoque minorem modum
obliouere, quam sellaria; istorum.
II.) Translata et obscena sigoGcatione. ^ 1.
Sellaria dicitur conditio illorum, qui tamquam
sellaria jumenla psdiconibus luis dorsum prte-
bent libidinis eiplendas causa. P. SELLARIUS.
Sueton. Tib. 43. Secessu Capreensl etiam sella-
riam eicogltavit, sedem arcanamm Ubidinum.
^f 2. Est etiam meretrii, apud Schol. in Juvenal.
3. 136. Cf. Plaut. Pcen. A. 2. 56.
SELLARlUS, li, m. 2. 'P. voc. praiced.
SELLASlAnlUS negotiator, In Inscript. apud
Henzen. n, 7261. fortasse pro sellariariua, a s«J-
la dicius.
SKLLlFER, fera, fgrura, adject, (sella et fero)
qui sellam fert. Translato et obsceno sensu de
puero pathico usurpat Pet. Foela in Anthol.
Lai. P. I. p.' 629. Burmann. Publica seHife-
rum per loca duiii equum.
' SELLISTERNlfB, li, n. 2. (sella et sterno)
apparatus sellarum, qua In supplicalionibus ster-
nebantur in tcmplis. Nam, ul ait Pal. Max. 2.
1. n. 2., feinins cum virii cubanlibus sedentes
cenitabant : qOie consueludo ei bominum conviclu
ad divina peaetrarit. nam Jo*is epulo ipse in
lectulum, Juno et Minerva In sellas ad cenam
invitabanlor: unde sequitur discrlme'n inter selli-
sternlum et lectisternium. V. Terlull. lot. cit.
Tac. 15. Ann.H. ed. Orell. Hausta aqua templum
et simulacrum Deaa (Junonis) persperium est: et
sellisiernia ac pervigilia celebravere femina, qui-
bus mariti erant. Est qui leg. Zectisterma : item
tOfisCeraiii. Sed dubiem Tacili leciionem conflr-
manl Feit. p. 298. 18. Mill. Soliar ilernere dicun-
S|HEL
tur, qu! slellisternium babent. ft.i*. qui tunC
aTpti>Tai dearum. Sic Tertull. 1. If at. 10. cir-
ca med. Regibus quidem etiam sacerdolia ad-
scripta sunt sacrique apparatus, ul tensa et cur- .
rus et solisternia (/e^.aelliJlernia) et lectisternia.
scil. sella feminis', lecti viris. Gloss. Cyrill.,
2«5Aa'ffTpwst{, sellisternium. Legitur et in Ifot.
Tir. p. 164. Sella, sedariui, sellisternium.
SELLULA, a, f. 1. riemi'nut. a sella, patva
sella, teggetla. ^[ 1. Generatim. Hieronym.
Reg. S. Pachom. n. 87. Nemo dormiens suppo-
nat nisi reclinem sellulam. Arnob. 2. •p. 23. Sel-
lula arquata. % 2. Specialim est parva'lectica,
vel sella geslatoria. 2"<ic. 3. Hist. 85. In domum
uioris sellula deferlur. Pronto 5. ad M. Cat.
(edenle iterum A. Maio) ep. 44. Pu.eri dum e.
balneis me sellula, ut adsolenl, advehuut, im-
prudentius ad ostium balnei fervens adlliieruni'.
SELLClARIOS, a. urn, adjecl. (sellula) ad sel-
lulam pertinens. Gell. 3. I. a med. Ncgotiis'ie
plerirraque umbralicis et sellulariis quastibus ia-
tculos babent. h. e. lucris, qua domi et sedendo
captanlur, ut Ct a trape/.iti* et feneratoribus.
Apul. Florid, n. 15. Quern comperio inter «cl-
lularios arlilices, gemmis faberrime sculpcndis
laudem magis, quam opera quasisse. et iot'd. 9-
Faieor, me sellulariasartes muius callere, vestem
de teitrioa cmere, baieas de sutrina prastinar'e.'
— Hinc
Sellularii, Brum, m. plur. 2. absolute, eub-
staotivorum more, opllices, qui sedendo opusfa-
ciunt, ut cerdones, teitores etc. Liv. 8. 20.
Opif)currr vulgus, et sellularii, minima mllitisi
idoneum genus. Cic. fragm. apud Augustin. 9.
contra Pelag. 37. Da plebeja face sellulariorura.
SEM, nom. propr. flHi Noe. P. plura in ONOM.
— Sam in Hebrao, idest noinen. rel nominetur
ovoua in Grceco. Anecd. Belv. p. XL11. Hag'.
V. etiam SliMETH.
SEMAdAPERTUS etsimilia composita. P. SB-
MI ADA 1'EIVTL'S, SEMIANIMIS « SEMHIANS.
SfiMAN-llCOSi a, um, adject, onuavtixot, «•-
gnificativo, signiCcandi vim habens. Ctlpell. 9-
p. 332. Trochaus (versus), qui seinanllcus dicl'
lur. et max. Semantieus sane, quia, quum lit lar-
dior tempore, signilicationem ipsain products et
reinnneniis cessalionis efUngit.
SEMATUS, a, um, particip. ab inusit. semo,
deminulus, tcemalo: ab qiiiout, dimidius, un-
de Lalinum semis. P. SEMUS. Hinc Gioss. Phi-
lox. Sematus, ijurxevo;, airijpiuiroe. h. e. semi-
vacuus, semiplenus. planted, p. 436. 14. Reil.
Sematum caput. Putsch, leg. semiatum. V. SIN-
CIPUT. — SB. De cognom. R. P. ONOM.
SEMAXlUS, a, um, adject, (semis et eils) ad
medium aiem pertinens. P. SARMENTICIOS.
SEMBELLA, as, t. f. mezza liretta, libellse
dimidium : syncope a semitibella, uummus argen-
teus apud veteres Romanos. P/irro 5. L. L. \"IK.
Mill. Sembella, quod libella dimidium, quod
semis assis. Id. 10. ibid. 38. Quum dicimus, eara-
riem ratiunem habere_essem ad semissem, quam
babel in argento.Iibclla ad sembcHam.
SEME indecl., vox /Egyplie, quam quidam leg.
apud Apul. Herb. 14.
SRMEL, adverb. Rations habita etymi, dueuni
a ii'mul, quia quod semel Ht', una opera el il-
mul fit; bine utriusque frequens permutatib in
vet. MS. et edit. libr. P. in Bo. —Semel esi una
vice, a'iraf (It. una volta; Fr. une fois, une
seufe fois; Hisp. una vez; Germ, einrnal, es'n
einziges Mai; Angl. once).
I.) propria. % 1. Universlm. Sail, epist. Mi-
thrid. ad Arsac. circa med. Crelenses lmpu-
gnati semel Jam, neque finem nisi exeiilio babl-
lurl. «aut. Capt. 3. 5. 99. eertum est null!
post hffic quicqunm credere. Satis turn semel de-
cepius. Horat. 1. Ep. 18. 71. Et semel emissum
volat Irrevocable verburo. Nepos Iphicr. 3. Cau-
sam capitis semel drill bello sociali, simul oum
Timotheo. Cic. 2. Vivinat. 62. 107, Semel Ita
est usus oculis, ut vera eeroeret. ^ 2. Cum
addito Abiativo teroporis, quo quid semel fit. —
a) Cum prapos. in. Colum. 19. R. R. 30. Se-
mel in dlabus iriginia sex vlnum curare lail*
SEMEN
est. una volla in trenta sei giorni. et Cato R.
R. 43. Semol immense sulcus sarrito. Plin. 4.
Hist, nal. Ii 26. (89). Semel In anno. Simili-
ler Cie. 5. Fin. 30. 93. Semel la Vila risisse.
el Plin. 7. Mitt. nal. 13. 11. (58). Alii* seruei
in vita daiur giguere. — b) Sine ulla prapos.
Celt. I. 3. ad fin. Semel die cibum capcre. una
volta al ii>. et Plin. 13. Uist. nal. 14. 32. (58).
Tai meii semel anno solebat. una volla all' anno.
•f 3. Cam adverb, temporls. Id. 2.ibid: 25. 22.
(U0). Semel adhue juba effigies mutila in al-
bam est, Ur bli aano CCCXCVIII. una sola volta
sin era. et ibid. 35. 35. (110). Scintillam e itella
eadere, et eugerl terra appropinquanlem, leroej
anquam proditur, Ca.Octavio C. Scribonio Con.
h. e. samel la omnl memorla praieritl temporls.
*f 4. Cam allli" adverb., conjunclis aut opposUis.
Plaut. Pseud, i. 3. 30. Potto, ut semel >modo
buno earn luero respiclsi? una sola volla. et
Atin. 5. 4.. IS. numquam unam rem me licet
•emel praclpera furl, Quia centies eadem ira-
perem. et Pan. 1. 2. 148. juravistl me baud
•emel, led cenlies. Farro 10. L. L. 33. ltv.ll.
Semel et saplui. Sie Cie. 14. Phil. 8. 22. Se-
mel et sapiui sententiara meam de n^imero seb-
icDjiarum tustulerunt. Id. 5. Ferr. 77. 179. Nod
•emel, ted bli frumeatum vendidisll. Id. I. Ml.
19. Noq semel, led sspe mulliique verbis. Sta
2/epot Spam. 7. Neque toe seme! fecit, led ise-
piui. Quinlil. 7. 8. 3. Quod semel Jul est, Idom
et siispius, *J 5. Cum adverb, iterum, Cues. I.
B. G. si. Cum-'Dis ASduoi lemel atque iterum
•rmii eooteadlsse, magnam eladem pulsoi acce-
■plsos. una e due volte, et Ptlron. $ai. 115.
Percusil temel iterumque maou pectus. Cie. Fonl.
8. 16. Pecunlam semel atque iterum ac yieplui In*
vltissiml dare eoactl sunt. Liv. 27. 16. Semel
atque iterum »v ei non addixerunf. Satlon. Aug.
Janum clausurfi semel. iterumque. *J 6. Prace-
deole pltu. Farro apud Plin. 14; 8itt.nat.lt.
17. (96). Numquam Jautum convivium vidit, la
quo plui seinel Gracum vinum daretur.^ piu
d"u»a volla: et Cie. 3. Off. 15. 61. Non plui
quam lemel eloquetor. Sio Fellej. 2. 40. a med.
Id ills non plus quam semel usurpers luitlnuit.
•J 7. Referturad oumerum, et monadem ligoi-J
Qeat. Ptin. t. //ill. nat. 48.' 49. (1 57). Sella eu-**
rail temel ac Tlclei sedll. ventund volta. et 2.
ibid. 108. 112. (243). Vlciei et lemel eentena trla
railia.passuum. et Inter ipt. Cn. Pomptji apud
eumd. 7. 26. 27. occuis in dbditionbm accsftu
BOHnirH CINTIBI TtCIEI,ISMEL tXXXUI.' M. - Adda
Pilruv. 1. 6. ^ 8. Et ad magnitudlnem. Se-
neca 6. Quail, nal, 16. Sol omni terrerom
unbilu noa semel major.
II.) Translate, f 1. Allquando ponit^ar pro
prlmo, prlmum, In ordlne temporum vel reram.
Qaod enirav dixit Cie. 1. Invent 39. a med.
Primo quidem deelpl, ineommoduraeitr Iterum,
itultum: lertio, turpe. Dleen potalt, temel qui-
dem decipi etc. — a) Unlvertlm. Plaut. Amph.
f . f. 118. Neque ie luna qooquam mulat, atque
atl eiorta eit semel. Cat. 1. B. G. 31. ^a mtd,
Arlorlilam, at semel Gilloram eoplai prallo viea-
cit, saperbe et cradellter impersre. He-rat. 3r Sat.
l. 94. taliat Milonlus, at lemel ieto Accessit fervor
eapili, nqmerusque lucernli. Plaut. j&osui. 2. 39.
septem menses sunt, quura In basee eedei pedetn
Nemo Intro tetulit, seme! ut emigravimui. K e. tx
quo prlmum. — b) Cum opposllii bit, iletum,
tertio, rel item. Quinlil. 11. 3. 34. Qaum temel
•at bin audierit. Cat. i. B. C. 10. Yiballiam bii
In potettatem pervenisse Cssarts, semel ad Corfl-
nlum, iterum in Hiipania. TAv. i. 19. t Bli clan-
iui est: semel T. Maalio eoasule,"poit Punlcum
prlmum perfectum bellura iterum, post bellum
Actlacum. (Adde Sueton. Cast. 36.) Id. 23. 9.
ad fin. Tibi ter prodila patria tuitinendnm est
orlmea: semel, quum defecllonii' ab Bomanli:
Iterum quum pads cum Uannibale auctor ful-
ili: tertio hodie, quum etc Pulgat. interpr.
Phil. 4. 16. Semel et bii mlililii. Sueton. Tib.
9. Parentei Tagitu luo pse.ne bii prodidit : semil
quum a nutrlcii ubire: item quum a lino ma-
trie eta. f 3. Hem mra ordinem temporum
— 296 —
ret reram, et significat alicujus actionii inilium.
— a) Unirersim.' Plaut. Amph. pro/. 106.
Quantusque amator ilet, quod complacitum est
semel. Ter. Phorm. 5. 7. 9, Ne oon id fa-
cerem, quod recepissem semel. Cie. Dejot. 14,
39. Qui semel a ts liberal! tint timore. Liv. 2.
45. Incitato semel rallili. -Adde eumd. 5. 6. et
L 25. 6. Quinlil. 2. 12. 2. In Id, quod lemeljin-
vasil, inc.umbit. — 6) Cum particblii si^ut,
ubi, <j"jum,ijua parlicula? possuot subaudiri, lira
habet tou statim ac, sirauJ ut, non appena : su-
6ito che,.ete. PlauC. True. 1. 1. 22. Si semel amo-
ris poculum accepit, etc. Eitemplo et ipsus periit,
■et res et Ddes. Id. Most. 2s 2. 40. pedem Nemo lo-
tto tefulit, semel ut emlgravimas- Id. Amph. 3.
1. 13. Nunc Arapbitruonem memet, ut occcepl te-
mel, Esse assiraulabo. Adde Cost. 1. B. G. 31. et
Cie. Brut. 1 3. 51. 7- Plaut. JBaech. 4. 4, 105. ubi
erit accubitum semel, Ne quoquam eisurgatii.
Cie. Amic. 12. 41. Quum semel ctepit, labilur.
Horal. I. Ep. IS* 78. et lemel emissuro volat
Irrevocablle verbum. f 3. Potest eliam reddi
ali^uando. Ter. Beaut. Z. 4. 09. Si semel tuum
animum ille Intelleicrit. Id. ibid. I. 2. 34. ubi
animus semel suplditale sa delimit mala Ne-
cesse est, Clitipbo, consiiia corrsequl cocsimilia.
Plaut. Epid. Srti. 6. ii hercle ego Ilium semel
prebendero, Numquam Irridere nos ilium (nullum
■inam. Ovid. Beroid. 12. (9. Semel ia nostras
nova puppls arenas Veberat. Horal, 1. Od. 24.
16. Quam virga stfmei borrida Nigro compulerit
Mereurim gregi. pie.. 5. Fam. 12. Qui semel ve-
recundift Qnei transierit, earn bene esse oportet
indulgentem. Liv. 10. 14.,Quando in apertum
temel dlscrimen evasura -esset res. A^de 3. 36.
Nepoi All. 15. In, nitendo quod semel anouis-
tet (Forcellinus' admisisset), tenia eraWcura,
ut, etc. Justin. 18. 1. 2. Inctinatum semel ani-
mum, pfscipitem agere eiempla majorum. *J 4.
Pro tandem. Quinlil. 10. 3. 22. Deolque^ut sa-
me), quodiest poteotissimum, dicam. — Cum
empbasl. Id. 5. f 3. 3. Ut'quod sentio, seme! dicam.
^ 5. Pragnantl, ut ajunt, sensu eit prorsui, omnl-
QO, penitus. Cie. 14. Alt. J3j. extr. ■■ Anlooius
quoniara temel indiiiit animum sibi lleere quod
vellei, fecifset nibilpmlnui. me invito. Id. Dejot.
3. 9. Quum facile exorari, 1 Casar,, turn semel
.eiorarl soles. Quinlil. declam. 6. 2. Nam ut
pletatem fllil temel indicem, patrem rederuit,. h,
e. uno Ter bo, 'in una parola. "J 6. Item ii-
gnificat eliam in perpetuum, in perpttuo, per
tempre, una volta per sempre: .et dicitur de lis,
qua non Iterantur, vel regressurd oon babenl.
fsVo.Jll.'JBn. 418. PrOeubuit morten*, et bu-
mum lemel ore momordit. Quinlil. 1. 2. a med.
Nee de hoc semel decretum erat:kricesimuidies
reddobat vlcto certaminii potettatem. Tac. Germ.
19. Cum" ipe votoque uiorii semel translgitur.
Ovkr. Biroi/i. S. 103. nulla reparabilii arte Leesa
pudicitia eit: deperit Ilia seme}. Zucan. 8. 707.
semel impulit. ilium Dilate For'tuna manu. Flor.
9. 12. Persei s,emel in perpetuum victim ette
Macedonians, non pntabat ex ^entli dlgnitale.
Burmann. reels luspicatur, in perpetuum esie
interpretationem tou temel, qua postea in teilum
irrepierit. IIuo et Ilia pertinent ^uintil. 9. 4. tub
fin. Denique, ut lemel flniam, sie fere eompo-
nendum, quomodo pronanclandum oil. Id. II.
1. a med. El ut semel plura complectar, num-
quam deeebit'alc agere, quo modo etc. Plin.
29. But. -nat. 5. 32. (98). TJt lemel dlcamui.
per dirlo una volla' per tempre. f 7. Pro si-
mul. Plaut. Aululi 4. 3. 2. lemel (coruus) ra'de-
bat pedlbui terrain, et voce cr'ocibat sua. h. e.
eodem tempore.' 'Alii leg, airnul. Seneca 4.
Qucest. nat. 2. a med. de Ifilo. Quod>-_ii e marl
ferretnr Allantico, lemel oppleret ^gyptum. at
nunc per gradui ereieit. tuilo in una volta. et
2. ibid. 8. extr. Lumen non paullatira prorepil,
•ed temel univeri.ii infunditur rebus, in un tral-
to, in un colpo. et Ep. 71. a med. Quemadmo-
dum Una quosdam /eolorei semel dueit, quosdam,
nisi szpiui macerate et recocla, non perbiblt. alia
prima, et Quinlil. dec/am. 337. ante med. Gra-
vel causal allevare penis, si non Ingruant ao
SEMEN
semel veniaot. tuffe in una volta. Alii leg. ti-
mul. et Cie. 3. Off. 15. 62. Quum poslulasset, ut
sibi fundus, cujus emptor erat, semel indicaretur.
s'e ne dicesse alia prima I' ultimo preMO. et
Ulp. Dig. 37. 14. 16. ad fin. Si quis plane noa
semel alieoarerit, led quasdam ret ante, quas-
dam poslea. Ila Zorrentin., alii simui. Alia eon-
gecit Senllej. ad illud Boral. 2. Sal. 8. 24. Ri-
diculus lotas semel absorbere placentas. "h. t. uno
bauslu, in ,un 6orcone. Ubi alii leg. timul.
Homonym. Docet Itid. 1. Differ. . 522. boo
differre semel a stmul, quod lemel ad nume-
rura pertinet, ut semel, bis; timul ad eongrega-
tlonem, ut: Globat! simul feruntur !n arma viii.
1 SEMEN, iodecl., vol jEgjplia, qua signifi-
catur herba, a Laiinls dicta rosmarinum. Apul.
Herb. 79. -
SEMEN, minis, n. 3. (sero) id, et quo, tarn-
quam causa material!, res glgnuntur,' ut fru-
imentl, plantarurnj anlmalium: a sero, it, quail
terimen, ut nomen a nosco, flumen a fluo etc.
airdpoc, oirspfia, 70 mj (It. semenza, sementa, fe-
me; Fr. lemence ; Hisp. semen, genitura; Germ.
d. Samen, Setzling; AogJ. teed).
I.) Propria dicitur de vegeialibui. *f 1. Slri-
eto sensu. — t.°) Generatim. — • a) Absolute.
Cie. Senect. 15. 51. Terra quum gremio mollito
ac subaclo somen eicuplt, primum id occacatum
cobibet, deinde tepefacturn, rapore et corapressu
suo diffundlt, it elicit berbeiceotem ex eo vlri»
dltatera. Plin. 26. Bisl. nat. 81 48. (76). Herba
radii decocta, priusquara semen demittat. Id. 18.
ibid. 18.48.(173). Semen prdtinus lojlelunt, cra-
tesque denlatas supertrabuot. Id. 17. ibid. 10.
10. (59). Semj-o serere. Colum. 2. B. R; 10. lolo
Ingerere. Id. t. 1'61'd. 7. su6 [in. mandare terra.
Cie. Rose. Am. 19. maau spargere. F irg. 1. G.
223. committers talcis.Cotum.lt. R. R. 2. ante
med. In areolat disserere. Ovid. 3. 7Visf. 8. 2.
raittere Ir^bumura. Id. 1. Pont. 5. 34. eondere
hurao. Tac. 13. Ann. 54. arvii inferre. Ouid. 3.
Amor. 10. II. lurgescit" semen in agrii. Id. 7.
Met. 123. lemlne mollit humui. Ptin. 19. Hut.
nal. 6. 34. (114). Allium exit in semen, u'a in-
semenza, ttmenzisce. et 21. ibid. 11. 38. (65).
Viola obit in seraeo. Sillig. aliler leg. (Cafo^. XL
161. de asparago. Donicumln temon viderli Ire.)
et ibid. 35. Amaracum serilur utroqde genere, et
semine, et ramo. Pallad. de intit. 137. Sorba iuo»
partoi merito majorii bonestant Semlnli. h. «.
fructui. Fulgat. interpr. Is. 17. 11. Mane se-
men tuum Dorebit. — 6) Cum Genetivo. Cie.
Senect. 15. 52. Terra ex" flei tantulo grano, aut
ex acino vlnaceo, aut ei eeleraram^frugum so
stirpium mlnutlssimis seminlbui tantoi truncoi
ranfosque procreat. Celt. 4. 19. a med. Semi-
na mali Puniei. Coium. de cult. hort. 106. ge-
nitalia lamina bulbi. — 9.°) Specialim it-
men dieltur genoi quoddam frumentl (qua et
tea) an^onomaslice, ob prattantiam et -uberla-
•tern. Plin. 18. J?iit.- nat. 8. 19. (82). Qui tea
ntunlur, non ha bent far. Est et bae Italia, ia
Campania maxime, lemcnque a^ellalur. boc ba-
bel nomen rei praclara etc. et ibid. 24. 55.
(198). Serere In Jugera leraperatl lOli Justura est,
Irltiel aut sillginls modioi quinque; farrlsaulie-
mjnis (quod frumentl genus ita appellamus) de-
cern; horde! lex. F. ALICA. Si Isidoro eredi-
mui 17. Orig. 3. 6., uoa eademque res lunt ado-
reum, ieu far, tea, iemen. ^ 2. Latlore lensa
temr.n est surculut, ramui, talea, malUolui re-
cisui ab arbore pangendl aut inserendi gratia,
ramicello, marza, magliuolo, piantone, glaba.
Firg. 9. G. S54. Seminibus positii, superest de-
ducere terram Sipius ad capita. Colum. 5. R. R.
10. Semina (pomariit) lege non minus, quam ma-
nubrium bldenlis, recta, leria, proeera, integro
libro. Adde 3. ibid. 4. et 6. et Arbor. 20. et
Farron. I. R. R. 39. et 40.
II.) Traoslate. «| 1. Metaphor* ex super, pa-
ragr. 1. dueli — 1.°) Dleitur de animantibui.
— a) Generatim. Zucret. 4. 1037. Sollicitatur
Id e nobii, quod dlximus ante, Semen. Id. ibid.
1040. Ex bomine baminum semen ciet uni to-
mlnii vU. i^auf. Amph. 5. S. 9. aoitro ius««-
SEMENSIS
— 297 —
Ummate. coagulatio. Ovid. 6. Fast. 285. Ei Ope
juoonem memorant, Oreremque creatas Seraiae
Saturni. Sentca 3. Quasi, nat. 29. la semine
omnls futurl bominis ratip. Varro 2. if. R. 6.
de asinis. Duodecimo mease conceptual semen
redduut. — 6) Spedallm de pisdbus,qal alua-
mr la piscials, ut sobolem, angeaut, pesci di razza.
Colum. 8. M. R. 16. Quos rerum natura laeai
fecerat, coareeiii mlirinls semioibus replebaat. j*
c) Kleganler de inaaimis apod poetas. Pirg. 6.
ACn. 0. part qazerit seraina flamma Abstrusa in
venis silicis. ft. t. scintillas la,tentes. et Ovid. 45.
J/el.347. et nabeotem semina flamma Materiem
jactant, et conclpit ietibus ignera. Id. 1. Ttiit.
8. 42. Bt rigidum Terr| semina pectas babe*.
(Adde Senec. Med. 834.) Sever. Mtn. 270. Qua-
ritur argentl semen, ft. e. particula, Tens vel
segments. Jd. t&i'd. 539. rerura natural semina.
h. «. eferaenta. De etellis Manil. 5. 728. Tunc
cooferta licet call fulgentia temple. Cernere se-
mialbut dentin, lotlsque micate Floribus. ^ 2.
Pragoaati, *»t eJuat, seaeu. Palgat. inlerpr.
Is. 23. 3. Semen Ni«. ft. e. opes ei frumcoto
Kill, *c. JEgjpfi, collects. «f 3. Metonjrfiiee se-
men eft indoles, genus, sanguis, P arro 2. B. R.
2. Vldcndum, ut boa! semiois pecui babeai. di
buona razza. et ibid. 3. Meliore semiae es ct-
pras, qua bii pariuat. £7ie. 4. Pwtf. 5. a tried.
Virtus, qua ptopria est Romaoi geoeris etsemi-
ni». Id. 2. leg, Agr. 35. Noo iageneraatur ho-
iniaibui mores tarn a stirpe generis ac scraiaii,
quam tt lis rebus, qua ab ipsa natura loci et a
vita coosueludioe suppeditantur. Seneca Here.
Fur. 987. Sed ecee proles, regis ioimicl latet, Ljci
nefaadum semen, razza, seme, *f 4. Fig urate,
eeu raetaphoriee, est origo, principium, causa,
auctor. — a) la siog. nun. Ct'c. 2. Phil.
22. a med. Ut la semioibus est causa arborum
el itirpium', sio bujus lusluosissiroi belli semeo
tu fuisli. Sic 2. Off. 8. 29. Nee vero unquara
Dellorura civilium semen et causa deerll. el Sit.
It. I, 654. Cie. I. Cat. 12. ezlr. Stirpj ac se-
maa malorum omnium. Plant. Pud. 2. 2. 21.
Scelerls semeo. h.e. auctor. — 6) la plur. num.
Cie. i. JJivinat. 3. 0. Zeao In suls comraea-
itriii quasi semioa quadara sparslt. Id. 5. Fin.
1. (8. la aoimis quasi virlulum igaiculi et se-
mioa. Tae. dial, de Oral. 33. Initia et semlna
veierii eloqueolia. Id. 2. Hist. 76. ad /in. Nova
bello' semina ministrare. Id. 12. Ann. 48. odio-
rum jacere. Liv. 3. 19. Tribunl temiaa discor-
oiarura. Seneca, Plueniss, 279. Jaet^ sunt se-
mina cladi* futura. Ouia!. 6. Fast. 5. Est Deus
In aobis: agiiaate ealesdmui illo. Impetus blc
sacra semioa mantis babet. Seneca Ep. 73. in
I'm. Semina la corporibat humaais divina di-
spersa sunt: qua si bonus eultor eiolplt, similia
origin! prodeuat. Calpurn. 10. Eel. 15. Semioa
rills, h, e. serenda Titii et ftodemla ioltia.
Homonym. Ditcrimen inter semen et semi-
nium V. In hac toc.
SEMEMSIS, e, adject, dimidium seu semis
rnensia, mezzo mere. Vol a Lei'co eipungenda;
occurrit enira taotummodo in Not. Tir. p. 103.
Mensls, seroeosis. Hie perperam legitur simeB-
sis. Kopp. ioterpretatur singulus mensis.
aESIENSTUIS. f. SKMF.STRIS.
SEMENSTUUOM. V. SEMESTIUUM.
SEUENTATlO, unis, f. 3. Memento) sementis.
Tertull. Speclac. 8. Columna Sessias a semen-
latioaibus, Messias a messibus sustineal.
SfiMSNTE, is, a. 3. (semen) sementis. In plur.
num. Augustin. Serm. 110 2. ed. J. Mai.
SEMEN'flClUS. V. SEMENTITIQS.
SEMENTlFEU, fSra, Te'rum, adject, (sementis
It fero) f. SERPENTIFER.
SGMENTlNOS, a, um. f. SEMENTIVUS.
SEMENTIS, is, f. 3. (semen). In slog. num.
dupllnera bibtt posiliooem pro quarto casu in
•a let itn, tpud Flaut., Colon, etc. (oc. cil. ; et
pro stvto caju io e et i, spud Cie., Colum.,
Tom. IV
alone; ft. ensemencementf Uisp. ttmentera}
rjerm. <J. ^den, d. Saat j^'Aogl. a sowing).
I.) Propria* ^ I. UaWersim. — a» Ia-*iog.
aum. Cato R. &. 27 - « t ^ 30 - et ziv - 23# 48,
Sepientim facererCic. 1. Orat. 5& a med. Nemo
tarn slop ocjiIIs, tarn sloe meats' Tivlt, ut quid
sit sementis ao messis, quid arbqrum pulatio, c^-
mrUno nesclat. Id. 5. Pert. 54. 125. Semeote
prohibita, aut messe a,missa, fruetus anQuus In-
Jeribat.- Colum. 2. R. R. ». Prima sementis ra-
rius serere ^ermltiit, norissiaja sptsslus postulat.
Ovid. U Fast. 667. Vlilice, da requiem terra
semetye peracta. i*Ior. 1.11. Sementis tempus. —
Ut sementein feceris, ita et metes, proverb., quo
signiflcamut, ea quempiam relaturum, qua merl-
tutfuerlt.ApudC»c. 2. Orat. 65. 261. dicentl M.
Serrlllo: Die mihl, M.Pinarl,num s! contra tedi-
xero, mihl male dicturus es, at ceteris fecisti7
resppndit Pinarius: Ut sementem feceris, its mo-
tes. Qua! asin da in parete, tal riceve — b)
la pfur. num. Cots. I. B. G. 3. Sementes quam
raaiimas facere, ut copia frumentl suppeleret.
Plin. 18. Hist. nat. 25. 60. (224). SemenUbus
tempore plerlque prasumunl. «| 2. Joeulariter
PtauL Mere. 5. 7. 23. Hisce ego Jam semen-
tem in ore faciam, pugnosqoe obseram. una se-
mina di denti.
II.) Translate. «f 1. Melonyraice est sementis
tempus. Cato R. R. 17. Nuces per semeoUm In-
clpiunt matura esse. Co/urn. 2. R. R. ante
med. Media sementl pars faba serl, pars ultima
debet. Adde ibid. 9. % 2. Item ipsum semen,
quod terra raandatum est. Id. ibid. 8. no fin.
TJbi venit imber, mullorum dierum sementis uno
diesurgit. Vulgal. inlerpr. Lev. 26. 16. Semen-
tem serere. Id. Deul. Jacere. 5 3. Et Ipsa
seges enata. Ovid. 1. Fast. 679. Vos date per-
peiuos leneris sementibus auctus. Gell. 2. 29.
Cassita In sementes forte coocesserat tempesti-
viores, ^ 4. Et ipsum semeo animala. Arnob.
5. p. 163, Neeesse est credere, et receptacula la-
pides habuisse geoitalla, et jaculatam combibitse
sementem et eompletis lemporibus suslulisse al-
vos graves, et postremum peperisse femioel mo-
ds diffieultate conniios. ^ 5. Item plsntarura.
rufoat. s"nJerpr. Gen. 1. 12. Lignum habeas
sementem secundum speeiem suam. Adde ibid. 29.
Homonym. Hoc diOert sementis a satione,
quod ilia est seminls sparsio, hac omnis cul-
ture, qua ioserendo St. Pallad. 12. R. R. I.
Novembri raense triticum seremue ei far satio-
ne legitime ac semeote solemol.
SEMENTlTlOS vel semeoticius, a, om, adject,
(sementis) ad sementem partinens. Gloss. Gr. Lat.
SEMENTIVA, orum. C voe. seq. In On.
SEMENTIVUS, a, am, adject, (sementis) Omni-
bus toe. Infra ctt. alii leg. sementfnui, quia In
MSS. facile ado confunduutur: at Dautqu.,
Freund, IClott, al. praferunt u, — Sementlvus
est ad sementem pertiqens.
I.) Proprle. Varro 8. t. L. 26. Sementiva fe-
rla dies is, qui a pontiQcibus dictus, appeltalus a
semeote, quod satlonis causa suscepta. At Mull.
hie leg. semeotina. Paul. Diac. ex Festo p.337. 9.
Mull. Semontiva ferla fuerant ioslituta, quasi es
lis fruges graodescere possiat. Varro \. R. R- 2.
Semeolivis ferlis ia adem Tellurls veneram, ro-
gatus ab adilimo. Adde Macrob.i. Saturn. 16,
ubl inter conceptlvas recenset: quod tt Fest.tt-
clt in Concepliuce. scilicet quia non habebantsta-
tum In aono diem, sed indicebantur a sacerdo-
llbus. Jlioc Ovid. I. ^ast. 657. Ter quater evol'i
signaows tempore Fastos, Nee sementiva est ulla
reperta dies. Quum mihl (sensit eniro) lui hac la-
dicitur, Inqult Musa. quid a Faslis non state sa-
cra pells! Ulque dies incerta saero, sic tempore
eerta, Semlnibus Jaetls est ubl festus ager. Per-
git iode OvJi. multa penequi ad hoe sacrum pcr-
linenlit, quod Tellurl et Cererl Oebal. nam Uac
prabet causam frugibus, ilia locum. — Semen-
tiva pira epud Caton. R.R.7., Varron. 1. R.
SESIESTRIS
R. 59., Plin. 15. Hist. nat. 15. 16. (36). et
Cloat. apud Mfacrob, 2. Saturn. IS. ezlr. dicta
videTftur, ■quod sera et cemenils tempore, b. e.
auctumno, maturttcan.t. sere certe a Ctoalio vo-
caniur. — NB. Ds eognom. V . ONOM.
II.) Translate, tenant. 5. carm. 1. 3. Ut te»
nebres animjs lui semeotiva (£uangeIsV) fugarek
— Hine
5emen(t'wa, Orum, n. plur. 2. absolute, iud-
rta.otlvorum more. Sementiva qaidam vocaat irl-
tieum, hordeum, fabam, napum, rapa.m; vernsi
autem, milium, panicum, lentem, deer, alicaro,
at alt «in. 18. Hist. not. 7. 10. (50). b. e. qu«
ma.ture seri oportet, tr^utottopa, scilicet auctumno
(quod est solemne tempus sementis) in, reoturatn
astatem, ut In trltlco 01.
SEMENTO, as, (Svi) Stum, are, o. I. (sementis)
Part. Sementafurus. — Semento est semen peo-
duco, proiur semenza, andar in semenza, se-
meniire, eirep(iaWJe». Plin. 18. Hist. nat. 28.
67. (259). Est la primts tantlle In prttit enasei
herbas semeotatura*. Fortasie, Inqult d. Furfa-
netfo, rectios legendum quls putaverlt semen da-
turas. Sio lamen leg. cum Silligio recentiores.
Quicherat ei Onom. Lat. Gr. Semento, osmj-
p.aTifta,
SEMENTDM, I, n. 2. (semen) sementis, In plur.
num. apud Augustin. Serm. 73. ed. A. Mai.
V. Comment, ms. in Capelt. 2.
SEMEOR, inded. genus berbs, qua etiam
ehamaleon dieilur. Aput. Herb. 26., ubl alii
leg. semneor, vel semmeor. Cf. Parthef, La.
Copt, et Jabtonsk. op. 1. p. 278.
SfiMERMIS. P. SEMIERMIS.
SEMES, Mis. V. SEMITA.
SEMESSUS. P. SEMESUS.
SEMESTER. V. SEMESTRIS.
SfiMESTRALIS, e, adject, (semestris) ad semes*
tiem pertinens. Inseript. apud Orell. vs. 5411.
SEMESTRlA, lum. V. voe. seq. In fin.
SEMESTRIS, e, adject. Sunt qui scribunl se-
menstris: ita In opt. MSS. et Gloss. — Elians
semesler vel semenster occurrit In Gloss. Gr.
Lai. 'EJafMjva'cs, semejtef.
A) Semesuis (sex et mensis) dlcitur, qui sex
mensium est, i"x<«jvo{, e'fa^ijvos (It. di seimesi,
semes tre, semestrale; Fr. de six mois, qui dura
sis mois, semestriet; Ilisp. semestre; Germ.
seensroonatJieh , r»aI6/iiArIich ,• Angl. of sic
months, naff-year/y). farm 1. R. tt. 2. Illie in
semestri die, aut nocte qulcquam serl, aut alescere.
«ut metl possit, lllie, b. e. inter dreulum septe-
ntrioaalem el inter cardinem cat!. Cs'c. 10. Alt. 8.
atned. Semestre regoura. Cms. 1. B. C. 9. impe-
rlum. i°«n.8. Bill. nat. 39. 60. (141). Semestrle
vita, et ibid. 16. 17.(451. Leoaes semestres vis in-
gredl posse. Id. 11. ibid. 51. 112. (270). Semes-
tris loeutus est Cross! Alius In crepuodlls. /c.
10. ibid. 25. 36. (73). Semestres eves, hlrundl-
oes. ft. e. qua semestri spatio apud nos visun-
lur. Alter Plin. 4. Ep. 4. Iluoe rogo semesiri
trlbunatu spleodidiorem et sibi et avuoculo suo
facias, ft. e. milltarl.qul sex meases dura bat. Ju-
venal. 7. 88. Hie et militia multis largitur ho-
norem: Semestri vatum digitos cireumi: atauro.
h. e. tribunos miliiares faelt, ut et ^s"p. I. 2. de
milil. Rom. dial. 9. ioterpretatur. Loquitur au-
tem Juvenal, de Parlde pantomimo et poeta Ne-
ronis, quem semestribus tniiliiolls tumeoiem (ul
alt .-fuel, vilie Juvenalis) Ipse eo loco perstrin-
git. Capttl. 6. p. 214. de ffypeiooreis. Geoa
moribui elc. semestri die pradicaoda. /nseiipf.
apod Orellium n. 3»4i. el 3143. ex eompara-
tioae aliar. trium Inseript. apud Fafcreli. p. H9.
n. 7. et p. 217. «. 564. et apud Gruter. 487.
9. ita efQngenda: q. *. ml. vslskio sevsbo dt-
CSKARIO TRIB. SIM. t»0. X fMSSIO. T*A*I.
SESL COH. II. CtASSICAl TATBOKO HIRCOLAKOEOSi
casiumxsiom etc. Hioc patet, turn iribunos le-
giooum, turn prafeetoseohortiora, qui esseot ea
ordioe equestrl ideoque aogailidavil tppellali,
semestri taotur tempore; eos Tero,qu!ex ordlne
senatorio eraol, ideoque letidavll nomlnati, an-
nuo spatio digaitstem suam eonstrtaue. Sin-
ion. Aug. 35. o med. SIM lartituil eonsUIt »r-
38
SEMESTRIUM
Cirl lemestria, cum quibus de aegotiis ad fre-
quectem seoatum referendis ante, tractaret. h. e.
consiliarios, qui tibi per senos menses adesseot.
— Uine
Semestria, lum, a. plur. 3. absolute, subslan-
tlvorum more, dicuatur libri, la quibus perseri-
pia eraat, qua M. Aureliui Antoninus de jure
civili coastituerat lex Mil mensibus, quibus sole-
bat quotaaais jarl dicuudo vacere; quod fecisse
videiur ei institutions August!. Sccevola Dig.
18. 7. 10. Divus Marcus, fore liberos ia Semes-
trlbus constituit. et Typhonin. ibid. 2. 14. 46.
Ia Seineslribui relata est coostltutio divi'Marcl.
Adde Ulp. ibid. 29. 2. 12.
B) Semestrii (semis et raensis) etiam dicitur di-
rnidium mensil spatlum coatiaeos, ut semodivs
pro semimodius, ij'fHUjjvioe, ut Semeslris tuna,
b. e. plena. Apul. II. Met. Stella dispense eo-
ruscabaat, earumque media semestrii luna flam-
jneos spirabat ignes. Vet. Scholiait. ad illud Ju-
venal. 7. 89. Semestrl vatum digitos circumtulit
auro. hcec habet: Semestris autem luna dicitur,
quum measis medium permease est spatlum, aut
deelmam quiotam dlcit, hoc est, cui, ut plena
•it, parum admodiim deest, quum velut annului
In orbem collecta est. Cf. ?oe. seq.
SE.MESTRlUM Vel semenstrium vet semens-
truum, 11, o. 2. (semestris). ^ 1. Est dimidii
measis spatium, spazio d'un mezzo mete, jjim-
fnjv«cuo». Colutn. 11. R. R. 2. Hoc Igilur le-
mestrium, et deiocepi sequeatia tempeslatibus
adnotatii perceosuimus. Alii leg. temimenslruum,
quia lemestrtum ex onalogia sex measium tera-
P hi lignlGcare deberet : at Colutn. certe dirai-
dlum mensem Inlelligit. V . vocem praeced. % 2.
Est etiam spatium sex measium. Gloss. Gr. Lat.
'££auT)yt'Sioy, semeastruum.
SEMESUS, a, urn, adject, ex partlcip. (semi el
edo) Ribbed ia Virg. toe. eit., et Fritzsche la
Borax, he. cit. ed. seoiessus. — Semesus est di-
raidia parte comesus, arrosui, mezzo mangialo,
rosicchiato, qjo/SpWTOC, rj'tHoaifj.
I.) Proprie. Sueton. Tib. 34. Ot parcimonlam
publieara eiemplo quoque Juvaret, solemaibus
ipse ceais pridiana lape ac semesa opposuit. Id.
Vitell. 13. eitr. Ne ia itinere quidem uilo tem-
peravlt, quia circa vlarurn popioas famantia ob-
•onia, vel pridiana atque semesa manderet. firg.
5. JEn. 244. Semesam pradam et vestigia fosda
rclinquant. Adde 8. ibid. 297. Horat. 1. Sat. 3.
81. Semes! pisces. et 2. ibid. 0. 85. Semesa lardi
frusta. Juvenal. 5. 167. ecce debit jam Semesum
leporem, aut aliquld de cluoibus apri. feiron.
Sat. 141. Quum esset Nuraaotia a Scipiooe ca-
pia, invents sunt metres, qua liberorum morum
tenercat semesa la siou corpora,
II.) Translate. Cato apud Fttl.ei Paulo Viae,
p. 59. Mull. Cceplam semesa verba loqul. Mull.
leg. teditioia.
SEMBT. V. ia SDI.
_ SE.MBTER, tra, trum, adject, (se et metrum)
CftaTpo*, quod est sine measure, enorrae, aon
t) inmeirum : rox bybrlda ex Latlao se, sine,
el Gr.eco utroov, measure, modus. Prudent.
-Psychom. 826. Aurea planitlem spatlis percurrit
aruodo Dimeosis, quadreot at quatuor uadique
frontes, Ne commissuris distantibui angulus im-
par Argutam mutllet per dissooa lemetra oor-
rnam.
SEMETU, lodecl., nasturtium. Apul. Herb. 21.
SEMlllANS pro semibiaos; in bis oamque com-
positis librl variant. Ceterum V. SEMIHIANS
el cf. SBHIANIMIS. .
SEMI, pro semis, ia compositis dimidium si-
golQcat, at r,ut pro iju-.av. Ipsa compusita Kara
OToiyei'ai* bic receaseatur.
SEMiAUKRBflS, », uro, adject, mezzo acerbo,
tnal mature u'tro'Spitioc, Iminaturus, subacidus.
Paltad. 9. R. R. f3. Ovst leralacerba sucus.
S£MlADAPERTUS et leroadapertus, a, um,
adject, ex partlcip. (semi el adaperio) mezzo aper-
lo, socckiuio, dlmidio aui apeitus, lemiapertus.
Ovid. 1. Amor. 8. 3. adltu fee jinna parvo
Ouliquura otpiat semladaperti latus.
SfiMlAuOPERTCLUS, a, um, adject, demi-
— 298 —
nu(. a semi et adopertus, mezzo coperto, dimi-
dia parte adopertus. Apul. 3. Mel. Oculi ire-
muli, marcidi, jam jamque semiadopertuii. soc-
chiusetti.
SEMlAGRESTIS, e, adject, mezzo ruslico, zo-
tico, ruvido, subagrestis. Aurel. Via. Ccesar.
39. ante med. Maxiraianum Qdum amicitia, quam-
quam semiagrestem, militias tamea et iageaio bo-
oum, imperatorem jubet.
SEMlALPHA, iadecl. (semi et alpha) dimidium
alpha", quo nota quxdam musics signiQcatur.
Soetk. 4. Mus. 3. Trite bjperboleoa, qua est
tertia excellealium, j deorsum respicieas deitrum
et semialpba sioistrum sursum respicieas (0).
SfiMlAMBCSTDS, a, um, adject, ex particip.
(iemi et amburoj semlustus, mezzo oruciaio, -qui-
xauotoj, ij/ufikoyrfs, Sueton. Cal. 59. Cadaver
tumultuarib rogo semiambustum. Sil. It. 14. 63.
Semiambusta rotat liquefactis saxa caverais. Adde
2. 681.
SEMl A.MICTOS, a, um, adject, ex particip. (se-
mi et amlcio) dimidia parte amictus, male veslibus
opertus, semiaudus, mezzo vestito, mal veslilo,
ijf»'7Uftvoc- Apul. 1. Mel. Bumi jacebat scissili pal-
liastro semiamictui. et 7. ibid. Ceatuaculis dis-
paribus et male coasarcioatis semiamictus. Adde
9. ibid.
SEMlAMIRlCUS, a, urn, adject, ad Semiaml-
ram (qua sapius Soaimiat appellatur) pertineos,
qua fuit Elagabali mater: ut Semiamirica seaa-
tuscoosulta, tamprid. Elagab. 4.
sEmIamPHOra, a, f. 1. (semi et amphora)
dimidium amphora. Soran. Isag. Cap. extr. V.
Metrol. Script. Lat. p. 144. 19. Hultsck.
SEMlAMPOTATUS, a, um, adject, ex par-
ticip. (semi et amputo) dimidia parte amputatus.
Jpul. 1. Met. Baculo, quod ramulit semiampu-
tatis nodosum gerit.
SEMlANlMIS, e, et eemiaaimus, a, um, ad-
ject, (semi et aaima) Su'ot qui jubeot semani-
mis icribl, extrito i, prasertim ia carmine alii
ubique i retinerl, et syaizesim, seu syaecphoae-
lim, seu lyaaresim Geri.. Inscript. apud Orell.
el j'tfomins. n. 7143. babeot semanimist Ceterum
libri variant Pier, ad Virg. 3. Xn. 578. in
auis semiustum reperit, noa semustum: sibique
magii placere ad figuram coafugere, qaam t tol-
lere. In eadem lententla sunt Erythrwut in In-
dies firg. in Semtanimem, et Dausqu., tametsi
oon In omnibus, qua post semi habeat vocalem,
s relinetur, ut in semesus. — Semianimis est se-
mivivai, semimortuus, seminex, riuimooi. *| 1 .
Stricto sensu, vel proprie. Enn. apud Serv. ad 10.
Jin. 390. Oscitat In campii caput a cervice re-
vulium, Semianimesque micant oculi. Cic. i. Di-
vinat. 47. 106. ipsa ferls transBgens aaguibue aa-
guem Semlanimum, et varia graviter cervice mi-
canlem. Xucret. 6. 1266. Languida semianlmo
cum corpora membra vlderes. V irg. 10. Mn. 395.
Te decisa suum, Laride, dextera quarit, Semi-
aajmesque micant digit!, ferrumque retractant.
et ibid. 403. curruque volutus Cadit semianimis
Rutulorum calclbus arva". el It. ibid. 635. Se-
miaaimes volvuatur equi. Liu. 28. 23. Quum in
luccensum rogum semianima plaraque injicerem
corpora. Adde Ph&dr. 1. 9., Juuenai. 4. 37.,
Senec. CEdip. prope fin., Stat. i. Theb. 83.,
qui semianitrMs usurpaot: et Senec. 4. Benef.
37., Lucan. 3. 747. et "4. 339. et alibi, Vol.
Flacc. 5. 135. et Sil. It. 9. 123., qui semiani-
mis. Scilicet in quibusdam casibus alterum pra
allero melius sonat. *J 2. Laliore sensu, vel trans-
late, de eo, qui est in magno metu, mezzo morto
di paura. Lucan. 4,. 339. Semianimes ia casira
trabeni boslilia turmai, Victorls stelit ante pedes.
SEmIANNODS, a, um, adject, di mezz' anno,
dimidium aoni conilaeoi,* semestri*. Capell. 6.
p. 194. Sol ia insula Thule brumal! descensu
semiannuam facit borrere aoctem.
SEMlAPERTDS, a, um, adject, ex particip. (se-
mi et aperio) mezzo aperto, TJpeca'voiXTOC, se-
miadapertus. LivJ 26. 39, sub fin. Paueos ei
mollis trepida fuga iueideotes 1 semiapertls porta-
rum foribus, in urbem compullt.
SEMIClNCTIUJff
SEmTAS, assis, in. 3. (semi et as) dimidium
assis. farro 5. L. C. 171. Mull.
sEMlASSUS vel semassui, a, um, adject. ie-
micrematus, semiambustus. Enn. apud Cic. I.
Tusc. 44. 106. Heu! reliquias semiassi regii.de-
nudatis ossibus, Per terram sanie delibutas fade
divexarier. At Orell. reclius leg. Neu reliquias sic
meas siris, denudatis etc. De hoc loco, fluem re-
centlores plerique omnes Pacuvio tribuual, V.
Ribbech ia Trag. rel. p. 101. v. 200.
SEMlATER. V. voe. seq.
SEMlATRATUS, a, um, adject, dimidia parte
atratus. Parro apud iVon. p. 107. 6. Merc. I-
psum propter vii llberti semiatrati eisaqniantnr.
Ita leg. /"orceWint'u* el Oehlerus; alii minus ra-
cte semiatri.
SfiMlATUS. r. SEMATOS.
SfiMlAXlOS. r. SARMBNTiaDS.
SEMIBARBAROS, a, urn, aajaot. mezzo bar'
baro, qui dimidia parte barbanui est. Sueton.
Cces. 76. Quosdam e semibarbaris Gallorum re-
cepit in curiam, h. e. Narbooeases, ut quidam
interpretes putaot, quod bi inter barbafoi majo-
ris cultus esseot atque elegautie. Capilalin. Ma-
xim. 2. Adolescent et semibarbarus. ffieronym.
1. advers. Jovinian. n. 48. Leptis urbs semi-
barbara.
SEMlBOS, bSvls, adject, mezz'uomo e mezzo
bue, homo dimidia parte bos, qualis fuit Mino-
taurus. Ovid. 2. Art. am. 23. Dadalus ut clauslt
conceptum crimine matris Semibovemque virum,
semivirumque bovem. (Adde 4. TVist. 7. .18.)
Porro bunc versurn vaide amavit Ovid., et re-
prehendi ab aliis (locci fecil. Rogalus enim ali-
quando ab amicis suis, ut oarrat Seneca 2. Con-
trov. 10. in fin., ut lolleret trea versus, invicem
peiiit, ut ipse tres exciperel, ia quoi nibil illif
liceret. aqua lex visa est. Scripseruat illi, quoi
toll! vellent, secreto: bic, quos tutot esse vellet.
Ia utrisque codicillis iidera versus eraat: ex qui-
bus primum fuisse narrabat Albiaovaous Pedo,
qui inter arbitros fuit, Semibovemque virum
etc., secuadum Egelidum Sorean etc. Terliutn,
quis fuerit, Seneca oon adjicit.
SEmIcAnAlICULUS, i, m. 2. dimldlul caot-
liculus. fUruv. 4. 3. circa med. de triglyph.it
Doricis. In medio canallculi ad norma cacumea
imprimatur : in extremis pariibus semicanaliculi
intervertanlur.
SEMlcANUS, a, am, adject, mezzo canulo,
semicanuto, grigio, isi^c&pif, caplllos habeoa
partim cauos, partlm uigros. Apul. 8. Mel. Cat-
vus quidem, led cincinnis semicanis et pendulia
capillatus- et 9. ibid. Coma semicana.
SEMlCAPER, pri, comm. gen. 2. mezzo ca-
pra, ■quixQayof, qui dimidia ml parte caper est.
•J 1. Epithelon est Faunorum el Satyrorum, qui
inferiore sui parte capris similes pingunlur. Ovid.
5. Fast. 101. Semicaper colerii suecioclii Faune
Lupercis. J 2. Item Panii. Id. 14. Met. 515.
Semicaper Pan. — Absolute Gloss. Gr. Lat. 'hi-
yitcdt, Semicaper. % 3. Est etiam convicium bo-
rainls rustic! et vilis, Anlhol. Lat. n. 682. ed.
Riese. Semicaper, villose, fugax etc.
SEmICAPUT, capitis, o. 3. dimidium capitis.
Vtl. Long. loc. cit. in SINCIPUT.
SEMIcEMTEsIMA, a, f. I. pars semicentesi-
ma, un mezzo per cento. Imppp. Gralian., Pa-
lent, et Tlxeodos. Cod. Theod. 13. 9. 3.. Ut o-
mnis io puslerum duarum semicenlesimarum,
qua ei hibernis ooeribus poslulantur, a vobii
petilio conquiescal.
SE.MICHRlSTlANUS, um, adject. Cbristianus
ei dimidio, nonduio omnino Chrisiianus. Bie-
ronym. In Gal. 3. 14. et Auguslin. 1. contra
Faust. 2.
SEMlClNCTlCM, li, n. 2. xona minus lata,
cincticulus, fascia, cinlura, cingolo, grembiule
stretto , 7JpitJuviov. Isid. 19. brig. 33. inil.
Cinctus en lata lona, el minus lata semicin-
clium. Martial. 14. 153. cujus lemma Semicin-
etium. Del lunicam dives: ego le praeisgtre
possum. Estem si locuplei, muaoi atrumque dt-
rem. Pelron, Sal. 94. Iacluscs eso sosprGdia
viism flairs coastitui: et jam semiciastio sua-
SEM1CING0
Urn ad parietam spondarn vinteram, cervieesque
nodo coadebam, quuin etc. Adde Plant, loc. cit.
in SARA PIS, Ambros. Hymn. 2. De inv. Ss.
Gerv. el Prot. 29. el Vulgat. interpr. Jet. 1 9.
12. el cf. Aral. 2. Act. 635.
SElHlCINGO, Si, ere, a. 3. (semi el cingo) di-
midia ei parte cingo. Vet. Scholiast, ad Ger-
manic. Aral. 48. Inter ambas Arctos maiimus
flesuoso corpore adjacens Draco, qui utraioque
Arclon Qexuoso corpora semicingit. Helices super-
volvit caput, Phosnices (h. e. Arctopbylaeis) cir-
cumcineit caudam. Adde Oros. 1. 2.
SfiMlClPlUM, li, n. 2. Gloss. Gr. Lat. Uui-
xeSoaiov, semicipium.
SEMlCIRCGLARIS , e, adject, (semicircului)
semicircolare, T)>ocu'x>.ioj , semicirculi formam
babens. Apud Coium. 5. R. R. 2., quo loco po-
■ita est figura eemitirculi, leguntur base verba:
semicircularis agri forma: qua tamen. iocer-
turo, sintne Columella, an alterius, qui ad m-
dtcandam flguram ea addtderil. Ila Forcellinus.
At recentiores additicia babent.
SEmICIKCBLATUS, a, urn, adject, (semicircu-
lus) semicirculi forma faelus. Cels. 7. 26. n. 2.
sub fin. Ferramentum fecit rectum in summa par-
te labrosum, in ima semicirculaium acutumque.
SEmICIRCULUS, i, m. 2. occurrit
A) Substantivorum more, et est dimidiuro
circuli, mezzo cerchio, semicerchio, yuUvx'^t-
5 I. Generatira. Cels. 7. 26. n. 2. a med. Un-
cus in semicirculi speciem, relusa latiludiois.
Adde Colum. 5. R. R. 2. 1. et Gromat. vet.
p. 37S. 3. el p. 390. 9. Rud. ^ 2. Speciatim est
idem ac bemicyclium, in quo sedere confabu-
lantes solebant. f. HEMICYCLIl'M. Cic. 5. Fin.
20. 56. Cireulos aliquoa et semicirculos^ conse-
ctari. Goerenzivs ita recte edidit, Scaliger ei
quodam MS. leg. sessiunculas pro jenu'circuJos.
Ita cl. Furlanello. At Orellius quoque leg. ses-
siunculas et: Speciose, inquit, h. 1^ G. defendit,
•ed equidem ego suspicion! resistere non potui,
ortum esse boc vocabulum, aqua airaj ).eiofitvov
hoc seosu, atque alterum sessiuncula, e ilupi-
dilate librariorum, qui oirculoi pro 6guri« rua-
tbemalicis babereot.
B) Adjective, et est circularis. Colam. 5. R.
R. 2. a med. Si semicircului faerit ager, cujus
basis habeat pedes CXL., curvatura autera la-
tiludo pedes LXX. et mox. Si autem minu» quam
aemicirculus erit, arcum sic metiemur. Adde
Groiruit. vet. p. 355. 14. Rud-
SEmIiXAUSUS ef semiclusus, a, um, adject.
*x particip. (semi et claudoj mezzo chiuso. % I.
Geoeralim. Apul. 10. Met. Semiclauao ore bal-
buliens. Ammian. 18. 6. 11. Semiclausa postica.
Mar. Viclorin. de Orthogr. 1. p. 2452. Putsch.
Semivocales littera io enunciatione propria ore
semicluso strepunt. Cwl. Aurel. 3. Acut. 3. 18.
Seiniclamo ore el dimisso ita ut meotum pro-
pendeos videatur. % 2. Speciatim epitbeton del
Silvani. Inscripl. apud Fabretl. p. 230. n. 607.
SILVAN8 SACRA SSM1CLYSE FRAXINO ET BVIV3 AlTl
svmmb CY8TOS hortvli. Silvanus hie dicitur se-
miclusus fraxino, quia, dei Termini ritu, caput
ejus bumerique eistabant, reliquum corpus trunco
inclusum lalcbat.
SEMlCLtJSTJS, a, um. V. voc. praced.
SEMlCOCTUS, a, um, adject, ei particip. (se-
mi el coquo) mezzo colto, guascotto, i)uii$%o{,
dimidia parte coclus, semicrudua. PUn. 18. Hist.
not. 11. 29. (116). Ei tritico caodidissiina atque
grandissima eligunt grana, et semicocta in ollis.
Colum. 8. R. R. 5. Semicoclum bordeum. par-
cel!. Empir. c. 29. p. 130. retro, ovum. Adde
eumd. c. 23. p. 119. retro, et Pallzd. 1. R- R.
■27. 1. et Theod. Priscian. 1. 17. p. 295.
SEMlcOLTJMNll'M, li, n. 2. Gloss. Isid. Cl-
lindrum (corr. cjlindrum), lemlcolumnium.
SEMlCOMBUSf US, a, um, adject, ei parlicip.
(semi el comburo) mezzo bruciato, abbruciacchi-
ato. Prudent. 10. vepl oztf. 859. Alunl olivo
icinicombostai face*. Adde Sidon. 3. Ep. 13.
SEmIUONFECTGS, a : um, adject, ei parlicip.
(semi et canficio) mezzo fallo, ut Semieoufectus
crepes. Sidon. 8. Ep. 10.
— 299 —
SEMlCONGlDM, li. n. 2. dimidium congii.
Gloss. Gr. Lat. Tpi'fsorov, semicongium. V. Mt-
trol. Gr. 240. 19. Rullsch.
S2MlCONSPlc0rjS,"a, um, adject, qui dimidio
conspicitur. Apul. 3. Met. post init. Nbnnulli
per fenestras semiconspicui.
SEMICORPOrALIS, e, adject, idem ao semi-
corporeus. Firmic. 2. bathes. 12. Ariel est si-
gnum masculinum, semicorporale, oculis Ian-
guidis, erraticum.
SEMlCORl'CJREUS, a, um, adject, mezzo cor-
porate, dimidio corporeus. Firmic. 2. Mathes.
12. Cancer signum est in caio femioinum, mo-
bile, semicorporeum, irrationale. h. e. cujus cor-
pus dimidia tanturri parte in ca?lo coospicilur.
SfiMlCORPUS, Sris, n. 3. mezzo corpo, dimi-
dium corporis. Cassiod. 8. Hist. Eccl. 1. ante
med. Amraonius ad episcopatum tractus atque
diffugieni deiteram sibi amputavit aurem, ut se-
micorpore ordinalionia opus effugeret.
SEMlCORRECTUS, a, um, adject, ei particip.
(semi et corrigo) djmidia parte, aut non omnino
seu parutn correctus. ^uonslin. 3. (ontra men-
dac. 6. Per boc mendacium et nos erimus ei
ea parte perversi, ct illi semicorrecti,.quando-
quidem istud, quod putant esse pro veritate men-
lieodum, non in eis corrigicius. Adde Vulgal.
interpr. Hal. Os. 3. 2. ,
SEMlCORUS, i, m. 2, (semi et corus) dimi-
dium mensura: cori ad grana metienda. Ambros.
Ep. 6. In coro et \a 'seraicoro hordei. In coro
mensura pleoiludo est, in eemicoro semiplena
mensura.
SE.MICREMATUS, a, um, adject, ei particip.
(semi el cremo) mezzo abbrucialo, ■nui<p\ixv>i,
dimidia parte crematus. Ovid. Jb. 636. Membra
feras Stygia; semicremata oeci. Martial. 11.54.
Turaque de medio semicremata rogo.
SEMlCRiiMOS, a, um, adject, idem quod se-
micrematus. Ovid. 12. Met. 287. Semicremoque
novat repetitum stipite vulnus.
SEMlCRODUS, a, um, adject. J 1. Est di-
midia parte crudus, mezzo crudo, qfCHpof. Co-
lum. 6. R. R. 25. Lupini semicrudi conteruotur.
Sueton. Aug. 1. Semicruda eitu. Frontin. 2.
Strateg. 5. caro. ^ 2. Est etiam qui cibum
pro dimidia parte digessit. Stat. 4. Silv. 9. 49.
Quid, si quum bene mane semicrudus Illatam
tibi dijero saluleral
S£MlCt)DlTALIS, e, adject, dimidio cubito
conslaos. Liv. 42. 65. Bipalme spiculum haslili
■emicubitali inliium.
SEMlCOl'A, s, f.-l. Apud Ammian. 28. 4. a
med. Semicupas, Cirnessores, Statarii etc. sunt
scurrilia oomina otiosa plebis bominum.
SfiMlDfiA, s, (. 1. V. SEMIDEUS, a, um,
in fin.
SfiMlDEClMA, as, f. 1. dimidia pars decims.
Cod. Theod. 14. 4. 4. Per siogulaa 6emidecitnas.
SfiMll>EUS, a, um, adject, dimidia parte deui
h. e. vel *i deo et bomine nalus, vel ob virtu-
tern oi bomine deus factus, beros: ut Pan, Her-
cules, Romulus, Sirenes etc. [F. HtKOS et IIS-
DIGETESJ semideo, semidea, <6p&me, 1P u ti
■rj'pmvTj, .i)uiSicttva.
I.) Proprie. ^ 1. Geoeralim. Ovid. Heroxa.
4. 49. Semidea; DrjB(fes. Val. Flacc. 5. 222. clari
Taulantis alumousSeniidea genitriceTages. ^2,
Speciatim semideum pecus, Panes. Stat. 6. 77ieb.
111. cana Pales, Silvanu3que arbiter umbra, se-
mideumque pecus. 1[ 3. Semideus canis, latra-
lor Anubis. Lucan. 8. 831. Nos io templa tuam
Romana accepimus Isin, Semideosque canes, et
sistra Jubentia luclus. <| 4. Semidei rcges apud
Slat. 2. A chill. 362.. et 3. 7"heb. 518. sunt Ar-
gonauts, quos id. b..Theb. 373. el I. Achill,
87. semideos heroes vo^ty at Val. Flacc. 3. 504.
reges diis geoilos, et 5. 504. deum genus, et Se-
neca Med. 227. proles deum. (f. Horat. Art.
P. 83.) Adde Prudent, ffamarlig. 99., ubi cum
nomine neulri geD. eaojuogilur,
II.) Translate. *[ 1. Bst dlvinus, sublimis.
Auct. JBpitat. T. 4. p. 485. ffernsd. Semitic*
lneales. h.e. diis similes, divins, sublimes. ^ 2.
Est etiam propbeta, vir saoclui. Paulin. Jfol.
SEMIFER
carm. 5. 256. de sancto Johanne. — lline
Semideus, t, m. 2. et Semidea, <z, f. 1- ab-
solute, substantivorum .more. — Semideum ge-
net, plur. pro semideorum, apud Ovid, lb.-
81., Stat. 1. Theb. 206. et 5. -'id. 273., Si-
don. 23. carm. 252. et Apul. de Dogm. Plat.
2. al. — Semideus aut semidea est dimidia parte
deus aut dea. Ovid. Jb. loc. cit. vos quoque
piebs Superum .Fauni Salyrique Laresque Flu-
mlnaque et Nympba lemideumque genus. Id.
14. Met. 673. Mille proci cupiunt el semideiqut
deique. Lucan. 9. 6. Quodque patet terras in-
ter lunaque meatus, Semidei Manes habitant,
quos ignea virtus Innocuos vita patieotei ajtberjt
imi Fecit, et auemos animam collegit in orbes.
(Creduolur semidei babitare spatium, quod est
iater cslum et terram. Manil. 1. 800., PUn. Pa-
neg. 89. ad fin.) Stat. 9. Theb. 376. Hoe llbL
semidei munus tribuere parentes? Rutil. 1. Zl»-
■ner. 365. Sacula semideum ferrati nescla Martis.
pro semideorum. h. e. letas aurea. Auson. Edytl.
11. 21. de Sirenib. Tres volucrei, tres semidea,
ires semipuelbe.
SEMlDlAMETROS, i, f. 2. dimidium diame-
tri. Boelh. Geom. 2. Et In semidiamelro XHII
pedes habeas.
SEMlDlES, Si, m. 5. mezzo un di, dimidium
diei. Auson. Eel. de rat. dier. 5. Semidlemqoe,
duosque dies deciesque novenos. Adde WW. de
rat. soislit. in cequinoct. 2.
Sf.MlDlGlTALlS, e, adject, qui .babel magni-
tudinem dimidii digit!, fitruv. .10. 22. ante
med. Te'rebratur foramen digitale, semidigitale,
sesquidigitale.
SEMlDlCS, a, um. V. SEHIUDUS.
SEMlDIVlNUS, a, um, adject, fere divlnui. M.
Aurel. ad Front. A. ad M. Cess, (edente iterum
A. Maio) ep. 5. Legal lemidivinum locum ei
oratione tua.
SEMlDOCTDS, a, um, adject, ej particip. (semi
et doceo) dimidio doctus, aliquantum doctus, me*
diocri eruditione aut arte lmbutui, lemijnoran-
te, semidolto, ijuiuaSTJc. f 1. Dicilur de por-
sonis. Plaut. Asin. 1. 3.73. Hacine te esse obli-
luro, in ludo qui fuisti lamdiu? aro. Tua ista
culpa est, qua discipulum semidoctum abs te
amoves, a mezzo il corso degli sludi. Cic. 2.
Orat. 42. 178. Hac ut properans, et apud do-
ctos et semidoclos ipse percurro. Adde /"ronton.
loc. cit. in SEMIPER1TUS. Cell. 15. 9. Gram-
maticuf semidoclus. ^ 2. Et de rebm. Martial.
10. 92. Et se,midocta villlci manu stroctas To-
naatis aras.
SEMIELEGIACUS, a, um, adject, dimidia ex
parte elegiacus. TVrentian. p. 1801. Putsch. De
epodo qui et semielegiacus.
SEMlERMIS vel semermis, e, et Semiermui
vel semermai, a, um, adject, (semi et arma) De
scriptione cf. SEMIANIM1S. — Semiermii est
armis male instructus, meno disarmato, t:u :0 "
rrXo;. Liv. 30. 28. Tumultuarii exercitus ei agre-
stium semiermi lurba subilo collecti. Id. 23. 16.
Ipse dux in proximo! colles cum sei millibus
ferme semiermium evasit. Adde 39. 31. a med.
et 40. 58. a med. Pro altera positione Tac. 1.
Ann. 68. Uosls facile eicidium, et paucos ac sein-
ermos cogilanti etc. et 3. ibid. 45. Io fronle
statuerat Terrato*, In cornibus eobortes, a ttrgo
•eraermos.
SRMIES0S. r. SEMESUS.
SEMlFACTUS, a, um, adject, ei parlicip. (term
et facio) imperfetto, dtiUt, dimidia lanluro parte
factus, imperfeclus. Tac. 15. Ann. 7. Serflifaeta
opera fuga perrupit, seque ratio citulit. Auct.
B. Apr. 83. In portal valli lemifactas ruere eon-
lendunt. .
SEMlFALARlCA Ml semiphalanca, a, L !■
telum falarica minus, cubilale, quod manu ja-
Culabantur. Gell. 10. 25. .
SEMfFASTlGtUM, Ti, n. 2. dimidiatum raiii-
gium. VUruv. 7. 5. a med.
SEMlFER, f?ia, fCrum, adject, (semi et rerusj
Semiferus ir. recto casu analogia defundi polesl:
usu, quod adhuc sciain, non potest. Ita Parcel-
linus. Al banc formam babet Augustin. 19. Cm.
SEMIFERUS
D, 12. it Caco. Ipse sxvissims fers, node ill e
partem babuii feritatis (nam et semiferus dirjjus
■act). — Semlfer eat qui dimidia sui parte fera est,
•Hera homo, semivir, semihomo, ut Centaurus,
Siren, Scyila, Cacus, mezzo bestia, /nl-foyp,
Tjiu'dsjp.
I.) Propria. — a) Adjective. Lacret. 2. 701.
Stmiferos homiuum ipeeiei eisistere. et 4. ibid.
588. Fan Piaea semiferi capitis velamiha quat-
ho*. Cic. in Aral. 2. Nat. D. 44. 112. Corpora
•emifero roagoo Capricornut iq orba. Virg. 10.
/En. 212. de Tritone. Spumea semifero lub pe-
ctore murmurat uada. Claudian. III. cons. Ho-
nor.' 60. non oelus bauslt Achilles Semiferi prs-
cepta tenia, et VI. cans. 634. semiferi Gortynia
t«cta juveoei. h. e. Minotauri. Id. Giganlom. 80.
de Peloro gigante. femorurn qua fine vohilus Du-
plet seraiferis conoeclltur ilibui atfguii. Seneca
Phcenist. llll. semifero dolos Spblai ore nectens.
Adda Here. (El. 966. et 1470., Stat. 9. Theb.
220. at Zucan. 6. 386. — 6) Substantivorum
more. Ovid. 12. Met. 405. Ujlooome, qua nulla
nltentlor Inter Semiferos altij. habitavit ferainar
•il via. h. e. Centauros. et 2. ibid. 633. Semifer
loterea divinas ttlrpli alumno Latus eral. h. e.
Cbiron.
II.) Translate. — a) De bruits aniroa'libus,
et speciatim de domestica beatia, qua multum
ferltatii babel, ut canes ei lupo et cane genitl :
fyciscae ob Id appellatl. Grat. Cyneg. 233. de
lycitca. Uic et aemiferaro Thoum Aa sanguine
prolem Fins.it. Plin. 8. Hi»t. nat. 57. 82. (224).
Gliret lemiferum animal, oul vivaria la dolils
Idem, qui aprli, Inititult. — b) De homlnibus,
qui sunt agrectes, inculli, montium Incola, fdrls
morlbut. Plin. 6. Stilt, nat. 19. 22. (66). de
Indit. Genus bomlaum eemiferum ac plenum
laborii Immeosi. — Apul. 4. Met. Suralferl fca-
pitbas. V. Oudendorp. adn. ad h. I, — Absolu-
te. Sit. It. 3. 541. Illuvie rigldaque coma squa-
lore perenni llorrida semiferi proinunt e rupibuj
ora. telvaggi. De Alpiuin Incolis loqukur. —
2fB. Malta in hane vocem ecrlptorum testimo-
ny ideo protullmus, quia son defuere, qui earn
toto Latlo extulare Juberent, et semivij sub-
itituereot.
SfiMlFgRUS. V. SEMIFER loll.
SEMlFORMIS, e, adject, informs, tnttta ftf
mato , ijjt/izoppoe. , dimidia aul parte formatus,
Imperfectns, semifactus, Informis. Colum. 8. R.
R. 5. circa med. Tonitrua, qulbus vltiaatur ora,
pullique temlforme* Interlmuntur, emequam toil
psrlibus tuts eonsummentur. Id. 4. ibid. 25. Se-
miformit lunat species, mezzaluna.
SEMIFRACTUS, a, urn, adject, et particirr. (se-
mi et frango) dimidia parte fractus. Beda 5. Hist,
Seek 13. DeOutnlibut circa euro semlfractarum
eruslls gltcierum.
SEHlFULTUS, e, am, adject, ei particip. (se-
mi et fulcio) appoggialo per la meta, dimidia.
tan turn parte fultus. Martial, 5. 14, Subsellioque
temifultut ettreino, Et male receplus altero genu.
h. e. una lanlum nate incommode sedeos.
SEUIfOmans, amis, adject, ei particip. (semi
•t fumo) mezzo fumante, adbue aliqua parte
fumans. Translate. Sidon. i. Ep. 7. Qui adhuo
in eo semifumantem prefectures nuper extorts
dignitatem venerabalur,
SEMlFUNlUM, II, o. 2. (semi «t funis) mezza
/Vine, cordicella, funis dimidio tenuior. Cato li.
li. 135. Funero loreum in plostrum justum pe-
dc< LX., semifunlum pedes XLV.
SEmIGjETULUS, e, un, adject, qui ad Gea-
luios vel regione vel moribue accedlt. Apul. A-
polog. Memet profestus sum Seminnmidam &j
Semigaetulum.
SfiMlGELATOS, a, am, adject, ei particip. («-
R>! et gelo) dimidia parte gelatus seu gelo con-
•tricias. Compend. Filruv. 30. p. 312. 11. Rose.
SEmIGENIUS, «, um, adject, diversl generis,
OTcpoysnjj, ut Semigenla nomine, h. t. nomina
qu.n in diverse num. divers! sunt generis, ut cae-
lum, plur. ctsli. Anted, Helv. p. 762. 21. Hag.
SEMIGERMANU8, a, om, adject, de Germa-
ns participant, Ziv. 81. 38. tub fin. Quum qu»
— 300 —
ad Apenniaum ferrftS, obiapta gentibus Setn-iger-
manis fuiiseot.
SEmIGOUOR, n. indeel., dimidia pars gomor.
Ambros. Ep. 26. it. 9. Per semigomoiasemiplena
mensura intelligitur. *
SEMlGR,ECE, adrerb. mezzo alia Greca, pas-
Lne Graco more- Zucil. apud Pel. Long, de Or-
thograph. sub init. p. 2214. Putsch. S nostrum,
et Semigrsce quod dictroji' Sigma Nil erroris he-
bet. I ta et Lachmann. ; at j!fu/ferus leg. Grace.
SEMlGRiECOLUS, a, urn, adject- deminut. Se-
migrsci. Hieronym. Ep. 50.n. 2. Si je absque
uiu Latins Uogitae, Semigraeculum barbarumque
homo Latinissimus et tacundissimus tuperet.
SfiMfGR^OUS, a, um, adjeci. 'Bfiis'XXijv, Grs
eis panicipans. f'arro 2. R. H. I. Ut Semlgrai<-j
cis pastoribus dicam Grace. Flar. I. 10. Taren-
tum , Semigrajfca ei Lacedamooiis conditoribus
civitas. Sueton. Gramm. 1. Poets et oratores
Semigraci. h. e. qui utraque lingua, Grsca at
Latina, usl sunt.
SEmIGRAVIS, e, adject, mezzo aggravato,
pane omnino gravatus. Liu. 25. 24. Magna pars
in turribut epulati, aut sopiti vino erant, aut
Mraigraves poiabant. Alii rectius leg. somno
orates. At Lactam, ad Stat. 1. Hieb. 149. Se-
migravei vino conviva. jt
SEMlGRO, as, Svl, art, n. t. (te et migro)
partirsi, d'froixf'to , ad seorsum babita^idum me
confesS. Cic. Cast. 7. ad /in. ReprebendistU, a
palre quod semigrarit.
SfiMlUlANS vel semhiaris, aatis, adject, ei par-
ticip. (eeml et bio) mezzo aperto, aiiquanlum
hians. Apul. 10. Stel. Semibiaotes labias compri-
roere. Id. 5. ibid. Semihiaos voi. h. e. vox semi-
hiaotl ore prolala. Catull. 61. 219. Dulce rideat
ad patram Semibiaote labello. Dt ratio carminis
cdostet, recurrendum est ad sjnssresin. V. qua
dicta suol iu SEMIANIMIS.
8£MFHlTJLCUS vel semlulcus, a, um, adject.
De quantitale sjllaba V. voc. praced. — Se-
mihiulcus est ?';mihians. Poit. quidam apud Gfll.
19. 11. Dum i-jinihiulco aavlo rjeum puellam
savior. \ /
SSmIhO-MO, Inls, m. 3. SI ratio habeatur qoan-
tltatis, ubique bio a poetit adbibetur eo modo,
quo in SEMIANIMIS dictum est. — Semibomo
eat aemivir, teraifer, mezzo tiomo e mezzo be-
ttia. ifftieiVdpuira;.
I.) Proprie. Virg. 8. Ma. 193. Hie spelmnca
fuirVasto tubmota recessu Semihomlnis Caci. Id.
ibid. IHS. vocal monstrum, et 287. semiferum.
Ovid. f2. Met. 536. Sitae Inter Lapltbat et se-
mibomines Centaujrot Prrelia. Ssdul. 1.231. Se-
aihominemque canem eupplei homo proous ad-
oret. h. e. Anubim. Colum. 10. R. R. 19. Quam-
vis semibominis resano gramine feia Blandragoro
parlat fiores. icil, quia radice inferiorem partem
boihinis refer!, h. e crura et pedes.
II.J Translate, qui intultis et feris oil raorl-
bus, selvaggio, besliale, fiern. Sil. It. 11. 180.
Ilia 8go semibomioes inter Nasarnonas, et inter
Savum atque aquantem ritus Garamanta fera-
rom Mannarico ponam tentoria mlitus alumno?
SEmIIIORA, a, f. 1. mezz'ora, »)ftiti)piov, spa-
tlum Uiraidiurrr uniua brjr ». Cic. Rabir. perdueO.
2. a med. Mcqua ei comparato et constituto
epatio defensionis In semiborx curriculum coe-
gisti. Celt. 3. 21. a med. Id ante meridiem tola
bora, post meridiem eeraibora fieri oportet. Adde
Auct. S. Afr. 38 , Petron. Sat. 69. et Marcell.
Empir. c- 22. p, 118. retro.
SEMflNANlS vel eeminanis, e, adject, dp.pl-
Hupws, dimidia parte inanis. Plin. 2. But nat.
18. 16.(80). Luna in quadrato soils divldua est,
in triquetro seminanl embitur orbe, laipletur au-
tern in adrerto. h. a. orbe Immlaoto, major sci-
lioet dimidia, minor plena.
SEMllNSOLA, a, f. 1. psaninsola, Sedo fit.
Cuthb. c. 17.
SEMIINTEGER, tegra, tegrum, adjeet. dimidia
parte integer. Ammian. 20. 5. 4. Post ciritatum
eseldia peremptaqua Innomera bominum milia,
pauca, qua semiintegra sunt relicts, cladit im-
memltas persultaret.
SEK1EAS
SEMUEjCnIUM, li, n. 2. mezzo digiuno. la
plur. num. Tertull. advert. Psycht 13. Statio-
num semijejunia interpoueotes.
SEMIJOD^EDS, i, m. 2. qui dimidia parte io-
daus est. Hieronym. 1. in Is. 2. 20. videlicet
Judai aut Semijudai, id est Ebionila.
SfiMUOGERUM, g«ri, n. 2. iftti'^Xe&pov, me-
dium jugerrrni. Colum. 5. R. R. 18. Vel in se-
mijugera omnis modji: dirimatur. et ibid. I.
Galli semijugerum arepenoem vocant. Adde Gro-
mat. vet. p. 374. 17. Rudorff.
SEMIJL'STUS, a, um, adjeci. et dimidio ja-
stus. Gloss. Isiii.
SEMlLACER, c5ra, cSrum, adject, mezzo la-
cero, r^itpairtoc, dimidia parte lacer. Ovid. 7.
Met. 341. Semilacerque toro tenia! consurgere.
V. A [ran. apud Perott. Cornucop. ed Martial.
1. 15.
S£MlLATErt,l6iis,in. 3. mezzo mattont. Vi-
truv. 2. 3. a med. Una parte lateribus ordines,
altera semilaleres poountur. Ila Forcellinus. At
Sthneid. leg. semilateriis. Sit Schneid. el flo-
tit.s apud eurnd. ibid. Flunt cum bis lateribus se-
milaleria.
SEMlLATERlUM, II, n. 2. (semi et later) V.
voc. placed.
SEMlLAUTDS, a, um, adjeet. ei particip. (semi
et lavo) mezzo lavato, male lotus, sordidns. Ca-
tull. 54. 2. Semilauta crura.
SEMfLlBER, »8ra, berum, adject, rnetto li-
bero, rjfic"J.au'5epos, media libertate frueos. Cic.
13. All. 31. Obsecro, abjiciamns Ista, et semill-
beri saltern simua, Seneca Brevit. Vtt. 5. in fin.
Semiliberum te dixit Cicero, at mehercules num-
quam sapiens in lam bumile nomen procedet;
oumquam eemillber erit, Integra semper liber-
talis et solids.
SEMlLlORA, a, f. I. mezza libbra, selibra.
Apul. Herb. 99. Adipia cervini temilibra. Adde
Aurel. Pict. vir. ill. 58. ^eget. 5. Vclerin. 46.
3. Resins terebinibinas semilibram, piperis triti
drachmam, olei veterit scutariot duot pariter de-
eoques.
SSMlLIXA, a, m. 1. Yifiiaxsuofcpoe, qui fere
lira est. Li v. 28. 28. XI I i primum non Atrium
Umbrum semiliiam ducem secutl sunt. Ila per
conlempturn vocatur C. Atrius Umber, qui ab
eod. ibid. 24. gregarius miles dicitur. Id. 30.
28. Cul (Sypkaci) Stalorius semilixa ducere exer-
eitus soiitus sit. Uic idem semilixa per contem-
ptum appellator, qui taraen ab eod. 24. 48. Q.
Slatorius eenturio dicitur.
SEMlLIXOLA, f. I. Tarro 5. L. L. 107. Mull.
V. L1XUL*.
SE.MlLON&TlCUS, e, um, adject, mezzo lu-
natico, qui paullo minus est, quam lunaticut.
Firmic. 7. Mathet. 3. ad fin. Semilunatici na-
tcentur. . -.
SEmIMADIdUS, a, um, adject, mezzo bagna-
to, rj'fitjSpo^oe, dimidia parte madidus. Colum.
2. R. R. 4. Ne lutosm ager tractetur, neve eil-
guit nimbis semirnadidu*.
SEM1MAGUS, i, m. 2. qui fere magus est
Vo» a Letico expungenda; legitur enim tantum-
modo in iVot. Tir. p. SO. Magus, simiroagus.
Lege semimagus; at forlasse legendus est Simon
Magus. Ita cl FuWanetfo in App.
SfiMlMARl.NL'S, a, um, adject. ri/xia'Xioe qui
et de in ari et de terra parlicipat. Lucrtt. 5. 890.
Aut rapidis canibus succincia* semimarinis Cor-
poribus Scjllas.
SElllMAS, mSris, adject, comm. gen. mezzo
maschio e mezzo femina, ermafrodito, oJuSflo*-
Tuvos, mas simul el femina.
I.) Proprie. Ovid. 4. Mft. 380. Ergo ubi te
liquidas, quo vir descenderat, undas Semimarem
fecisse videt, etc. Liv. 31. 12. ad fin. Ante o-
moia aborainati semimares, Jussique in mare de-
portari. Apud Ovid. 12. Met. 506. Ceneum Elati
fllium, qui puella fueral w et Neptuni munere
transloius in rirum, Ceniaari per eonvicium se-
mimarem hostem vocant.
U.) Translate eat castratus, eviratus, essectnt,
castrafo, eunuco, semiiir, r!tt:i»5;je. Teles enim
| maiculi vigorii quasi diuiidio cafeau f'arro 8.
SEMIMASCULUS
B. B. 9. el Colum'. 8. B. B. 2. Femla*, "gal-
lina; marei, galls ; eapl, lemimarei, quod » unt
castratl. Ovid. 4. Fatt. 183. Ibunt seraimarei,
el iaania tjmpana tundent. h. e, Galli Mattis
deum. Id. 1. ibid. 588. ia rnagnl caitus Jowa
seit sacerdos Semimafil Qammia viscera libat
ovis. h. e. vervecU.
SEMlMASCCLOS, I, m. 3. lemimai^eaitratui.
Fulgent. 3. Mylhol. 5. Bereejntbia Attla. ea-J
itrando semlmasculura fecit. Anacreon Od. 13.
w. 3. Tdv ij>'Si)>.oy "Atriv.
SEMImATORUS, a, urn, adject, mezzo matu-
re Pallad. 7. ii. it. 12. Semlmaturum bordeum.
Id. 4. ibid. 10- 22. mespila. lSarce.ll, Empir.
c. 20. p. 129. retro, aceium. „
SEMlMEDUS, a, ud, adject, pane Hedai, ut
Semigraous, Semlnamlda. .</pu(. Apolog. G*n£re
mlxio full, Sem'medui el Ssmiperrt.
SfiMrMENSTROUM, I, a. 2. AsEMESTRIDM.
SEMIMHTOpION, Ti, d. 3. dimidla melopa.In
,plur. num. Ttfruv. 4. 3. circa med. In extremis
angulli semimetopia tint impresta.
SEHlMlTRA, a, f. 1. dimidla vel parva mi-
tre, mitella. Ulp. Dig. 34. 3. 26. a med. Orna-
raealorum hae luni: v!t$», milra, lamimitrs,
calraliea etc.
SfiMlMIXTOS, a, um, adject, ei particip. (te-
xni el raisceo) rrwiso mitlo, 'olraidia parte nix-
tus. Marcell. Empir. e. 23. p. 119. retro.
SEMr.MODlDS. F. 9EMODIUS.
SfiMlMORTfJCS, a, um, adject, ei particip. (se-
mi el morior) dimidia parte mortuui, pane mor-
tuus, temtvlvui, mezzo morto, iemivSvo,jtyu%a-
mjj. Catull. 50. 14/ At ttefesra iabore membra
poitqusm Senrimoriia lectulo Jacebant. Petron.
Sat. 108. MullJ utrioque temlmortul Iabuntur.
Alii leg. fine mortp. Apul. 6. Met. An cutto-
diam anul semlrrjortua formidabii i
SEMfNALlA, Hum, n. 3. F. voe. eeq. in fin.
SfiMlNALIS, e, adject, (leman) ad aemealam
et jemen pertinent, do teminare, da semenza,
oirep;io»«xoV ^ 1. Geaeratim. Colum. 11. B.
B. i. a med. Vicfa seminalia modi! quinqne,
vieia pabularii roodil sepiern. Augustin. 13.
Confess. 17. Seminalii berba. *l 2. Speciatim
de anlmantibus. Auct. Priap. 26. Seminale mem-
brum. h. e. membrum virile. Laclunt. Opif. D.
12. vena. Auct. Pervig. Fen. 65. irames. Ccel.
Aurel. 3. Acut. 18. 180. via). Theod. Friician.
4. 2. vaseula. h. e. qua ad semen virile perti-
nent. «f 3. Setninalir vita est, qua et ve-
gelabllls et Itaiice vegetativa diellur. Claud.
Mamert. 1. Stat. an. 21. Gratlai creator! suo
totus homo referat, qui ill! ineffabills benlgpi-
talii largiiata etseot'am cum lapidlbus, vitam se-
mioalem cum berbis et arboribus, vilam seusua-
lenr eamdemqae animalem cum pecudibus, vi-
tam rationalem cum angelis dedit. — Hinc
Seminalia, turn, n. plur. 3. absolute apud Ter-
tuU. 1. advers. Marcion. 13. aa\fin. iunt ipsa: ie-
gele'n, aut messes.
SEMlNALlTER, adverb, (semioalis) ex semi-
nibus. Claud. Mamert. 1. Stat. an. 21. ad {in.
Omnia corpora slve crassa vel gravia, ut est aqua
vel terra; »lva tenula et levia, ut est ignis et
aer; live Ilia, qua ex his eonGunt, seminaliter
eoeuntibus, corporis nomine includi non ambi-
gitur.
SEMlNlNIS. F. SEMIINANIS.
SEMlNANS, antis, particip. F. SEMINO.
SE.MlNARlA, a, f . 1. et
SEMlNARlUM, II, n. 2. r. voc. seq. in fin.
SEMlNARlUS, a, am, adject, ad semina per-
tinent. Calo B. B. 10. st»6 fin. Pilura fabarium
unuin, farrearium unum, seminarian! unum, qui
nucleoi luecernat, unum. — Uino
Seminaria, a, t. 1. absolute, substantivorum
more, est qua semina herbarum veodit. Intcript,
npud Gruler. 79. 3. atibia ijiunkh wmin*bi*
a roaTA iBivHPHALi. fleinei.ad Inscript. cl. 11.
vs. 79. legendum putat feminaria. h. e. lalro-
maa, obitetrix.
■Seminarium, ti, n. 2. absolute, subslantivo-
rum more, est plaotarlum, locus in agro, in quo
sureuil arborum, aut lemiaa seruntur, ut, ubi
— 301 —
ad certain magnitudinem tdolewlnt, la aliam
ioeum transferantnr: cujns faclendi rationem.C«-
ta B. B. 46., Colum. Arbor. 1. it i., PKn. 17.
Mist. nat. W. *. (75), el ibid. ft. 15. (78). •»
Pallad. 3. B. B. 10. tradunt. Palavlnl rnsticl
chiocdra vocant. Grace ejrt «uT«uTTjpio»,^ fu-r»-
ptov (It. semenzajo, nestajaola, teminario ; Fr.
pepinier«, plant de petits arbres; Qltp. piant«J/
Germ. «. Baumsthule, Ffianzschule ; Angl. a
nursery or plassfafson of younj trees).
I.) Propria. Cato B, B. 40. Suicos M scrobes
eeminarii* faeere. Id. ibid. 48. Pwnarium semi-
narium ad euradera modum, atque oleagloeum,
facitos Farto t. B. H. 29. Seminaria omae ge-
nisi ul serantur. Colum. 1 1 . B. B, 3. ante med.
Seraioaria insittuerB. et ibid. Matures plantas de
seminariis ijj scrobes transferre. Id. 5. B. B. 6.
Olmorora s'eminariiira paratum habere. Pallad.
4. B. B. 8. estr. Seminaria baecarum «t sernii
num faeere. Plin. 18. Hist. nat. 29. 71. (295).
jiu-gare sarculc. Pallad. 6» B. B. 4. ass'.due fo-
dere. Ulp. Dig. 1i 1. 9. a med. Conserendl agrl
causa seminarium paratum renovare, quasi in-
ilrnmentum agri. Tertult. Exhort, cast. 6. Com-
pe»cen« «oneubltum, seminarium generis (bu-
mani).
It.) Translate. Farro Sat. Menipp. 6. p. 117.
Oehl. Vino nihil Jucundlus quisquam bibit, Hoe
agriiudinem ad medendam invjnerunt, Hoe hi-
iaritatis dulce seminarium, Hoc eontinet coagu-
lirra convivta. h. e. oecasio, origo, prinelplum.
Cic. 2. Cat. 10. a med. Qui nisi exeunt, nisi
pereunt, etiamsl Catilina perierit, scitole, hoe in
republica seminarium Calllioarium futurum. f». «.
ex hoc, genere hominum semper raultos Caiilina
similes eistiluros. Epit. Liv. 39. Bacchanalia
scelerum omnium seminarium. Cic. iZ. Phil. 2.
3. Veteraol seminarium judieum tertia deeuria.
Ifiv. «. 13. Vii seminario eilguo milltum reil-
cto. Id. 42. 61. Equiles seminarium senatus. Flor.
3. 6. a med. Ilispaoia seminarium bostllis eierel-
tu». Cic. Pis. 40. a med. Ex lllo fonte et temi-
nario iriumphorum quum arida folia laureas re*
tulisses. Capell. 7. p. 238. Monas omnium no-
merorum sola seminarium est. Bieronym. In
Helvid. n. 20. Hino dlscordia, seminarium re-
pudil. Id. Ep. 37. t». 3. Seminarium rixarum.
Apul. Apolog. malorum. Adde Curt 8. 6. 6., et
Auson. Grat. act. 30. Fopitc. Prob. 3. ad fin.
Puer semioario virtutum generosiore concrelus.
— Ad banc rationem Seminaria dieunlor loea
rediiibua Eccleslastlcls inslructa, in qulbut alunlar
et erudlunlur pueri bonarum artium et religlools
Intiilutls, ut suo tempore alius alio colenda VI-
nea Domini traosferaotur. cujusmodl est nostrum
hoc Palavinum, cujut gratia hac a me, quem
jamdiu alumnum habet, lucubrantur. Y. Concil.
Tridenlin. sets. 23. c. 18. Ita /Vcelfmuj, cujut
verba religiose sltulimus, vir et doctrina et pie-
lale esimius, noslri Semioarii atque adeo totiut
Italia decus immortale, ex quo foal), quicquid
boni in hoe litierarum genere adhuc prodiit, de-
rivatum est.
SEMlNATiO, Onis, t. 3. (semlno) actus seml-
nandl, t( seminare, atropa.
I.) Proprie. Cassiod. Complex. 1. oi Cor. 27.
Qua seminationis triticea facia eomparailone de-
struxit. Farro 2. B. B. 6. Ad semlnationem ona-
(rrus idoneos, quod e fero fit mansuetus facile.
h. «. ad generationem, ad coilum. Adde -^miros.
de Noe 29.
II.) Translate. Cyprian. £p.73. n. 10. Nova
adhuc ae rudit aermonis semioatio.
SEMlNATOR, flria, m. 3. qui seminat, semi-
natore, oiroptuj.
I.) Proprie. Cic. 2. flat. D. 34. 86. Omnium
autem rerum, qua natura administranlur, semi-
nator el tator et parens, ul ita dicam, atque
educator et altor est mundus.
II.) Translate. Id. 3. ibid. 26. 66. Qui est ver-
sus omnium seminator malorum. Zactani. 5. 2.
Tamquam fallacia stminalores. Julian, apud Au-
guslin. op. imperf. 1. 9. Inimicus ille seminator.
SEmInATRIX, trlcU, r. 3. (leminalur) qua
seminat. Julian, epud ^ugustin. op. imperf.
SEMINO
4. 104. tub fin. Qal vttlll non lit conceptoi 6X
semlne, liber a nexu aeminatrlcli "a6 u P I »"R'*f'
SfiMlNATTJS, a, om, particip. F SEKINO.
SEMINECO, ai, are, a. 1. dimidia ax parti
neeo. Vox a Lexleo axpungenda; legitut enim
tanlammodo In Hot. Tit. p. 123. Necat, lemU
oecat.
SfiMlNfiCOS, n8ci, (I
SEiBlNEX eel semtneeli, nScIi, adject, qui e»
accepto volnere, vel ax morbo morll eit vicl*
nus, semivivus, lemlmorluoi, morlbondus, f"*"
morlo, ■nuiofarit. — «) D« pertonti. Liv. 29. i.
ad fin. Qui elrca regem, leminecem rettantem,
pugnabaot. Id. 23. 15. eiVea med. Seminecera
eum in aeervo casorom corporum invenlum cu-
ratamqua benigne domum remlseral. Tac. 3. Hist.
28. in fin. Ir.tegH eum cauelli, teminecei cum-
enpirantibus volvuntur. Sil. IU 10.456. Semi-
neeem exlremo vitam exhalabal In auras Hur-
mure deBdeni Jam Casliui. Firg. 10. £n. 46_.
Cernat lemineei tlbl me rapere ,arma cruenta.
— b) De rebui. Fat. Flace. 6. 176. Seminecei
erlnes. scU. in capita Meduia. Ovid. 1. -«ej-
228. ertut. ^i6inou. 1. 394. oculi. Sil. It. 4.
164. Semineeum latum peragll ungu'a pulsu. it
6.11. Frustra lemineeum quarentla lumina ca-
lum. — Adde sequentei formal rariorei. Hegee.
5 47, Seminecibus. Glott. Labb. Semlnex. Spar-
tian. Sever. 6. et Sertn. Sammon. e. 43. Semt-
neeli. Fragm. Sob. 543. 40. Iteil. Semineeui.
SEMlNlFEB, Rra, fSrum, adject, (semen «t
fero) qui lemen ferl, Plin. 19. BM. nat. 7.
36. (121 J. ubi tamen Sillig. leg. annifer.
SfiMlKlUM, II, n. 2. (semen) semen, quo ge-
nerator animal, seme, oniaua.
I.) Proprie. Plaut. Mil. 4. 2. 67. Nisi bale
verrl affertur mercei, non hie suo umiolo q« ,n l",
quam poreulam impertilurus est. Tarro 9. fl.
B. 6. Aslnl oplimi, e quorum seminlo ego hie
procreavl {lege procuravl) pullos, et Ipils Area-
dibus vendidi aliqaollei. — In lllo Zucret. 3.
765. SI non eerta suo cum semlne serainioque
Yii anlml pariier creicit cum corpore quoque.
semen est Ipsa materia genitalis; semimum ea-
dem malaria generando lofuia, et in proiern
transmissa. ...
II.) Melonjmice est genns, proiei, Indo.es, na-
ture, razta. ^arro 2. B.B.t. circa med. Bovei
quo slat seminio, quarendum. td. 3. ibid. B. ul
eaKii gallince. Nee tamen sequeodum In seminlo
legendo Tanagricos, qui ad partus sunt steri lo-
res. Zucret, 3. 742. cur acris violenlia trlstl
leonum Semlnlum sequiturt
Homonym. Discrlmen iuter leminium et it-
men, V. apud Zucret. loc. supra cit.
S£5!lSlVERBfUS, ti, m. 2. (semlno el ver-
bum) qui verba bac iliac serit, loquei aut va«
niloquus, ougator, cianciatore, orrspf»o\croe : c«.
Firg. 6. /En. 160. Multa Inter sese varia ser-
moue serebant. Fuijaf. tnterpr. Act. 17. 18.
Quidam Epicurel et Stoicl philosopbl diiserebanl
cum eo, et quidam dicebanl : Quid vult semlnl-
verbiui hie dicerel Adde Cassiod. Co- F'*x.
^ct. an. 42.
SfiMlNO, as, avi, 5!um, are, a. 1. (semen) pan.
Seminans II. 1.; Seminalm I. 1. a. <>■, »• *• a -»
Jeminandus I. I. 0. el II. 2. 5. - Sem.no est
semen apargo at terra mando, sero, comero,
avtioa <lt. seminare; Fr. temer, eniemtncer;
Uisp. sembrar,- Germ, saen; Angl. to sow) a
conslrullur eum Accul. rei aut loci, ellam ie-
quente Ablal. cum prep, in, aut sine prap., Til
cum Aceua. at prap. in, super; aut absolute.
I.) Proprie. fj 1. Gauarsiim. — a) Cam Ac-
cu». rei, qua seminator. Colum. 2. B. B. 8. 1-
Semloara adoreum. Id. ibid. 3. trllleum. — Pai-
live. Id. ibid. 9. a med. Hordeam aliero suloo
seminarl debet, post aquinoctium. ^cro ad Bo-
rat. Art. P. 187. Draco, ex.cujui icminatU den-
tibus dicitur acies armatorum nala eue. Fulgal.
inlerpr. Matth. 13. 20. Semlnatas est loper pi-
trosa. Id.ibid. 23. In terram bonam. — b) Cum
Aecus. loci, ubi seminatur. Fulgal. inlerpr. Exod ;
23. 10. Sex annls serainabis terram. Id. Ps. 106.
37. Seminaverunt agros. — Pasiive. Colum, 2. a.
SEMINOSUS
R. 4. extr. Neque in lira sed »ab sulco UUi ager
jemlnandus est. Adde Pulgat. interpr. Jer. 2. 2.
— c) Absolute, /d. -EecK. 8. 19. Quail it qui
•rat ei semioat. Id. Eccle. II, 4. Qui observat
■ventos, non lemiaat. — Seminata, part, neutr.
plar. abiolute, idem ac tala. Ambrot. in Luc.
5. 8. ^ 2. Specialim est genero. firg. 6. £n.
■205. Quale lolet eilvis bruroali frlgore viseura
Fronde vlrere nova, quod doq sua seminal arboi.
I!.) Translate. <[ J. Metaphora duetS a luper.
paragr. 1. Zactant. 1. 22. et 4. 10. Dt eullum
Dei per totam terrain seroinaret. disseminasse.
Adde Pulgat. interpr. Prov. 6. t4. Semlnat in-
ter fratret diicordiai. Id. ibid. 14. jurgia. Id.
Ot. 8. 7. Ventum seminabunt, et turbinem me-
tent. Id. Prov. 11. 18. Seroinanti justitiam mer-
ees fideiii. 4 2 - Metaphora ducta a tuper. pa-
ragr. 2. — o) De bomioibui. Plant. Amph. 1.
9. 19. Alter decumo post mensa nascetur puer,
Quam teminatut est. — b) De brutii animan-
tibus. Colum. 8. R. R. 24. Tauri quadrimil
minorei temlnaodit armentii parum babentur
idonei. et moz. Si parte dexlra detilult, marem
•eminasse manifestum est. et ibid, 37. Asinum
deilinare mularum genert seminando.
SEmINOSUS, a, um, adject, (semen) seminibus
plenus. Auct. Priap. 52. Semlnosss cucurbits.
SEmInOkOS, a, urn, adject, dimidia parte nu-
du>, mezzo nudo, ^uifouvot.
I.) Proprle. £iv. 9. 6. Priml consulei prope
•emioudi sab jugum mis'sl. Id. 24. 40. Ipse rex
prope serainudus fugient. Adde 31. 35., Ca-
pell. 1. p. 3. et .fVo'iton. princ. hist, (edente ite-
rum A. Maio).p. 318. — Seminudus, absolute.
apud Senec. Ep. 62.
II.) Trawlate. .FVonto 1. ad Antonin. Imp.
(edente ilerum A. Maio) Ep. 2. ante med. Se-
minuda; sententia. V. INDECORE.
SEMlNUMlDA. P. in SEMIGiETULUS.
SEmIObOlUS e( semobolus, i, m. 2. dimi-
dium oboli, ijuibj3o\os. Aliui erat- Atticus, alius
jEgineticm. (X .fltch, op. cit. et V. OBOLTJS.
Pann. de ponderib. 8. Semloboli duplum eit
obolui. Adde Isid. 16. Orig. 25. 10.
SEmIObRUTUS, a, um, adject, ei particip.
(semi el obruo) mezzo coperto o tepollo, dimi-
dia parte, obrutus. Apul. 9. Met. Dolio, quod
erat in angulo semiobrutum, ied alias vacuum,
bominem abscondit.
SEMlONUSTTJS, a, um, adject, dimidia parte
onustus. Siienn. apud Pri$cian. 10. tub fin.
p. 909. Putsch. Sic in earn paludem mnlti pi-
tcluni saliendorum eauia navibus semionustis
eommeant.
SEMlORBIS, is, m. 3. mezzo cerchio o glo~
bo, vjutxuxXot, dimidium orbii. Seneca 1. Quant,
nat. 8. a med. In semiorbe nihil probibet aspic!
totam pilam. Ammian. 20. 3. a med. Ai^pp^C
luna : que forma semiorbem ostendit. h. e. me-
dilunlam. Id. 22. 8. 5. Mare semiorbe eurvesceni.
sEmIpagAnus. F. PAG anus.
SE.MlPASTUS, a, um, adject, ei particip. (semi
ct paseo) mezzo pasciuto, dimidio pastus. Isid.
12. Orig. 5. 9. Nee advolat (eruea), ut locusta,
at, hue lllucque discurrens, temipasta dimlttat,
aed universe consumit.
SEmIpA'I'ENS, entii, adject, ex particip. (semi
tt pateo) metxa aptrlo, semiapertns, dimidio
patens. Sidon. 7. Ep. 6. a med. Semipatenlibus
jaeere vestibulls.
SfiMlPATER, Is, ro. 3. V. SEMO.
SEmIpEdALIS, e, adject. ijumoStalos, medit
pedis longitudiaem habeas. Plin. 13. Hist. nat.
I. 8. (37). Semipedales ramorcm relinquentes
trnncos. Id. 32. ibid. 1. 1. (3). Ecbeneis, se-
mipedalis. piseiculus. Id. 26. ibid. 8. 42. (69).
Semipedalis altitudo. Colum. 12. R. R. 50. At-
•ercull inter se distantes semipedallbus ipatiii.
Adde Pitruv. 10. 19. circa med.
SEMIpBdANEUS, a, um, adject, semipedalis.
Colum. 4. R. R. 1. Abunde est, semipedaoeam
contills resolutam vitibui terram subjicere.
SEMlPfiRACTUS, a, um, adject, ex particip.
Ssemi et parago) temiperfectus, semifactus. Pau-
in. Solus, carm. 20. 239. Msierisque eadem
— 302 —
defecta in parte perornat Seroiperaetum bomi-
nem, qua toto corpore finiit.
SEMIpEREMPTUS, a, um, adject, ei particip.
(lemi et perimo) dimidia parte peremptui. 7>r-
tull. carm. de Sodom. 133. Semiperempta etiam
si qua illic jugera. h. e. semiambusta.
SEMfPBRFECTlO, Oois, f. 3. dimidium per-
fectionis. Ambros. Ep. 44. Plenitudo in evan-
gelio, eemiperfectio in lege. Alii leg. temipletio.
SEmIPERFECTUS, a, um, adject, ex particip.
(semi et perQeio) dimidia parte perfectus.
I.) Proprie. Suelon. Cat. 21. Opera sub Ti-
berio semipcrfecta absolvit.
II.) Translate. Apul. 2. Dogm. Plat. Virtutet
semiperfecta.
SEmIpERiTUS, a, um, adject, dimidia parte
peritus. Pronto ad M. Cms. (edente iteram A.
Maio) ep. 3. snit. Omnium artlum, ut ego ar-
bitror, imperitum et indoctum omnino esse pra-
stat, quam semiperitum et semidoctum.
SEMlPERSA, sb, m. 1. V. SEMIMEDUS.
SfiMlPES, pSdis, m. 3. dimidius pes, mezzo
piede, rnuttiZmv. ^ 1. Est mensura, et dicitur
— a) De mensura octo digitorum. Cato R.
R. 123. De junipero materiam semipedem cras-
sam concidito ' miautim. Varro 3. R. R. 5. a
med. Tympanum in latitudinem duo pedes, et
semipedem in altitudinem palmum. Filruv. 2.
3. Later longus pede, latus semipede. Plin. 17.
HUl. nat. 20. 33. (144). Intervallo duum pedum
et semipedis. (V. Gronov. de setlert. 1. 3. p. 29.
irsv&ijpiiTtoSiou.) Id. ibid. 11. 16. (80). Scrobes
non altiores quino semipede esi6 debere. Sillig.
semisquipede. Id. 9. ibid. 5. 4. (11). Deotes bel-
lu* maximi dodrantium mensura, minimi semi-
pedum. — b) De dimidio pede iu versu. Gell.
18. t5. Varro scripslt, observasse se in versu bexa-
metro, quod omni modo quintus semipei verbum
finiret. Auson. epist. 4. 86. Qui peothemimeria
babent priorem, Et post semipedem duos iambos.
^ 2. Semipes apud Prudent. 2. jcepi oref. 150.
Bit qui altero crura truaco est.
SEmIPHALArICA, as, f. 1. V. SEMIFALA-
RICA.
SEulPISClNA, as, i. 1. dimidium pisciote,
parva piscina, species piscina, apud Parron. 1. R.
R, 13. Una cohort, ut interdius compluvium ba-
beat locum, ubl aqua saliat, qua iotro st;lobatas
quum venit, fit semipiscioa. Ita locum refiniit
Schneiderut ad Scriptor. R. R. T. 2. p. 704.
SEmIpLACENTINDS, a, um, adject, aliqua
ratione Plaeentinut. Cic. Pit. 6. in fin. Calati-
Dut, credo, aliqui), aut Africanut, aut Maximua
et non Casoninus Semiplacentinus Calventius.
f. GALLICANUS.
SEMiPLAGIUM, It, n. 2. (semi et plaga) ge-
nus retis. Isid. 19. Orig. 5. I., ubi sympl/xoium
pro limplagtum, vel temiplagium esse dicunt
eruditi, nisi malls a ou'v, cum, et plagium pro
plaga vocem derivare.
SEMlPLfiNE, adverb, dimezzatamente, plena
pro dimidia parte. Sidon. 4. Ep. 22. a med.
Praterlta' infructuose, prasentia temiplene di-
cuntur.
SEmIpLENDS, a, um, adject, plenus pro di-
midia parte, Tj'f«'itXeo{. — a) De rebus seu lo-
cis capacitate -praditis. Cic. 7. Verr. 25. 63. Se-
miplena naves. Colum. 9. R. R. 15. favi. et 5.
ibid. 5. tcrobes. Pallad. Febr. 32. vas. Eumen.
Paneg. Constantin. Flav. 7. carpenla. — Cum
Ablat. Ccel. Aurel. 3. Acut. 3. 12. Apponenda
exterioribus parlibus vesica oleo dulci calido se-
mlplena. — b) De aliis est semiperfeclus, spe-
eiatim quod ad numerum attinet. Liv. 25. 30. ad
fin. Qui improviso adorli temiplenas stationec et
adapertas fores porta etc. Vellq. 2. 80. 1. Se-
miplena legiones. Inscript. in Bullet. delV In-
stil, archeol. a. 1849. p. 285. honor. Serv. ad
Pirg. 5. JEn. 847. eloculiones. Priscian. 18. 19.
Semiplenum eum (actum) significaoi. Strg. in
Donat. p. 504. 5. ICeil. Aliter semipleoui est
seniui. — Absolute in plur. num. neutr. gen.
Serv. ad I'irg. 2. JEn. 100. Dt semiplena dicen-
do cogal et ioterrogare et avidips audire Trojaooi.
SEMIPLElIO, unii, f. 3. V . SEMIPERFECT10.
SEM1R0TUNDUS
SE.MiPLOTlA. v. plactus.
SE.MIpOdIUS, a, um, adject. l>mi et trout,
koSos) qui est semipedis. Mar. fictorin. de tneCr.
p. 1 66. 28. Keil. Inter qua si semipodia syllaba
posi.a fucrit, heroi tetrametri Arcbilochii me-
trum implebit.
SEMlPOETA, a, m. 1. dimidia parte poeta.
Schol. in Pert. prol. 6.
SEmIpOELLA, a, f. 1. lemifanciulia, che ha
meta del corpo umeno come di giovanetla, di-
midia parte puella. V. SEMIDEUS et SIRES.
SEMIPULLATUS, a, um, adject, semiatratus,
dimidia parte pulla Veste iodutus. Sidon. 1. Ep.
7. a med. Accusatores semipullati.
SEMlPDLSUS, a, am, adject, ex particip. (serai
« pello) In fragm. incert. Auct., quod Censo-
rino adnectitur, in esemplum paonis denarii re-
feruntur bac verba antiquioris cujusdam poeta,
e. 14. ad fin. Qui repens semipuisus onere gravi
feres strepitu terret. At recentiores banc voc.
rejieiuot.
SEmIpUTATDS, a, um, adjeot. ex particip.
(semi et puto) dimidia parte putatus sive casus,
mezzo tagiiafo, ijptxXaSsuToc. firg. 2. Eel. 70.
Semiputata tibi frondosa vitis in ulmo est. Adde
Par. Ruf. tr. 9. et Ambros. Ep. 37.
SEMfQUlNARU, a, f. 1. f. voc. seq. In fin.
SE.MlQUlN ARIL'S, a, um, adject, (semi et qul-
ni) qui contioet dimidium numeri quinaril. Se-
miquinarius, nulla tamen Latini scrlptoris adla-
ta auctoritate, agnoscitur a Pritcian. p. 1355.
Putsch. — Hine
Semicutnaria, w, I. 1. absolute, tubstautivo-
rum more, dicitur dimidia pars versus penta-
metri, qui ex quinque pedibui, seu quatnor cum
duabus casuris, constat. iKomed. 3. p. 502.
Pulsck. Pentameier, id est quinarius, tcanditur,
ut dua seraiquinaria, ita ut posterius comma
duos dactylos habeat et semipedem. Adde Pri-
scian. p. 740. Putsch. V. PENTHEMIMERES et
adnotata ad SEMISEPTENARIUS.
SEMlRASUS, a, um, adject, ei particip. (semi
el rado) mezzo raso, dimidia parte rasus. Ca-
tull. 59. 4. Quum devolutum ex Igne prosequens
panem Ab eemiraso tundaretur ustore. Apul. 9.
Met. HomineB frontes litterall, et eapillum se-
mirasi, et pedes anulati.
SEMlREDDCTUS, a, um, adject, ex particip.
(semi et reduco) aliquantum reduetut, retrofle-
xus, interius reductus. Ovid. 2. ^rt. am. 613.
Ipsa Venus pubem, quoties velamioa ponit, Pro-
tegitur lava semireducta manu. Hoe Veneris sche-
ma ita describit Lamprid. Elagab. 5. Ipse Ve-
neris personam Bubiens, Ita ut sublto vestes ad
pedes deOuerent, nudusque una mann ad mam-
mam, altera pudendii adhibita etc. Idem porro
est etiam schema Veneris, qua nunc de' Medici
dicitur, et Florentia asservatur, quaque vldetur,
ut ait Ovid. loc. cit. 584. Parlibus obscenii op-
posuisse manual. P. INTERFEM1.NTUM. Sic Tu-
cson, ^mor. 13. 'AppoSiTT, <y«Y ,; f v , e ' ta ''. n ^ t ' 1 ,"
Sua Tp ets'po; x"P' TI ' > at'Soi 'XsXn&o'Tiut tTriitpu-
ITTEIV.
SEMlREFEGTUS, a, um, adject, ex particip.
(semi et reficio) dimidia parte refectus, mezzo
rifallo, ijutavaoxB'Jooro;. Ovid. Beroid. 7. 176.
lanialaque elaisis Poslulat eiiguas semirefecta
moras.
SEmIrEMEX, mlgis, m. 3. mezzo remalore,
dimidia parte remci. Septim. Severus apud Serv.
ad firg. 5. JEn. 116. Semiremex Hercules. X.
Mullerus banc vocem corruplam putat.
SE.MlROMANUS, a, um, adject, aliqua ratione
RoroanuB. Acron ad Horat. 1. Sal. 7. 2.
SEMlROSUS, a, um, adject, ex particip. (semi
et rodo) mezzo rosicato, dimidia pane rosus. Ar-
nob. 6. p. 202. Semirosus panis.
SF.MlROTU.NDUM, i, n. 2. P- voc. seq. in fin.
SEmIrOTUNDUS, a, um, adject, mezzo ro-
londo, Bemicirculi formam babeos. Apul. If.
Mel. Setnirotundura sublerraneum. h. e. Orcus.
Id. 3. ibid. suggc-.lui. t'egtl. I. Jtilit. 23. Se-
xnirolanda caslra. — lltnc
Scmirolunduin, i, u. 2. absalu'.f. nsblUolI-
vorum more, est sigaii, UciaiD semieireuli for
SEMIRUPTDS
raam habeas. Apul. 5. Mil. Tiso slatira proximo
•emlrotuodo.
SEMlRUPTUS, a, um, adject, ex partlcip. (semi
et rumpo) dimldia parte fractui , at Semirupta
mosnla, Diet. Cret. 5. It. ad fin., ubl alii re-
r.tias leg. semiruia.
S£m[B(3TCS, a, um, adject, ex partlcip. (leml
et ruo) mezzo rovinato, TJfu/3aX5J{. Liv. 32. 17.
Purgalo loco, qui tlrage semirnti muri euraula-
tai erat. Flar. 2. IS. a med. Plut negot:; fuit
cum semiruia Carthagiae, quam Integra. Stat.
5. Silv. 3. 101. Essere serairutoi sublto de pul-
vere voitui, Partheoope. Tac. 1. Ann. 01. Se-
miruturo Tallum. Lucan. 1. 24. Semirute tecta.
et 4. 585. Semiruia: arcei. Claudian. 3. Rapt.
Pros. 155. semlrutas confuso itamlne tela), At-
que Inlerceptas agnoseit pectiali artei. h. e. se-
milacerat. — Semiruta, neutr. plur., absolute.
Apul. Florid, r.. 15. Oppidom fulite amplum,se-
rnir.its msnium indicant. Adde Liv, 36. 24,
Dra'icenb., ubl tamen Gronov. leg. prorutot
muro;.
SEMIS, iodeclin. ijuiou. — a) Male Priseian.
6. p. 708. Putsch, tribuit bule voel genollvum re-
missis, ext enirn iodeclinabilia, ut dictum eit. —
h) Derivationem voel* F , Infra. — c) In com-
position* pro semis eit semi, et conjungitur vo-
cibuf a qualibet vocal! vel consonant* ineiplen-
libus, ut in exemplii, qua Katct otot^aiejv pro-
posuimu*, vldere eit. — In quibuadam tamen
vocibus doe aolum t, led etlam i abjicitur, ut
in semusius pro semiustu*, qua) V. tula locii.
Cf. SEMIANIMIS. — d) Interdum vero in com-
poiitii integrum maoei, ut in temistertiut ; ant
ajneopen vel cootractionem quomodocumque pa-
litur, ut in telibra vel in sestertius. — Semis
eit dimidium cujusplam rei: a voce Grace allata
(it. meld, mezzo; Fr. moitii d'un tout, moitii;
Hisp. mitad; Germ, halb, die Halfle; Angl.
half, the half of any thing). Festus p. 293. 9.
Mull. Semis, lemodiua, aemuncia: qua ratione
ax Graco trabuolur etiam alia, qua • litteram
pro aspiralioae eorum babeat, ut imd, aeptem,
uXac, silva : sic ista ab eo quod llli dicunt tgiusu,
declioata sunt. Farro 5. L. L. 173. Mull. Ses-
tertius, quod duobus semi) additur. dupondius
enirn et semis antiquus sestertius est. Ascon. in
Cic. Pit. 4. Lei annooaria, at frumentum po-
pulo, quod aotea semis saris ae trleotibus in
siagulos modios dabator, gratis daretur. ft. «.
semissibus. Sic Horat. Art. P. 328. si de
quiacunce rernola est Uacis, quid supereit? pot-
erat dixisse, trlens etc. redit unela, quid fit? Se-
mis. F. SEMISSIS. Farro 5. L. Z. 173. Milt.
Veteris consuetudinis, ut retro sere dicerent, ita ut
semis lertius, quartos semis pronunciarent, ab
semis tertius sestertius diclu*. Coluro. 5. fl. R.
1. ad fin. Pars dimldia (jugeri) pedes quataor-
decim mills oi quadringentos, boc est semis.
scii. dimidium Jugeri. Frontin. Aquted.7. Du-
ctus ejus babet longitudinem a capita ad Urbera
passuum sexaginta milium, et MDCCX., et semis:
rivo subterraneo passuum quinquaginta quatuor
milium IXXXXXVU. semis. Paltad. 2. tt. R.
13. ad fin. SI campus est, duobus semis pedibas
pastinetur. piedi due e mezzo: alte duos pedes
at semissem, ut Colum. quoque 3. R. R. 13. a
med. tradit. Rursus Pallad. 3. R. fi. ». a med.
Si duos semis pedes Inter vites relinqul placue-
;it. Id. 2.- ibid. 15. ante med. tfodleraus ergo
ellam pede uno semis arcam. Isid. 1. Orig, 4. 4.
Semivocales dicta, eo quod quiddam semis da
rocallbus babeant. Ulp. Dig. 28. 5. 6tl. extr.
Partes assis sextans, qaadrans, triens, quincanx,
semis etc. Pitruv. 4. 1. a med. Septem crassi-
tadlnli diametros In altitudinem columns Do-
ricse, Jonica octo semis constituerunt. Fulgat.
interpr. Exad. 25. 10. Longitudo babeai duos
CI semis cubitos. Id. Num. 34. 15. Dues semi*
tribus.
SEMIS, missis, ra. 3. F. SEMISSIS.
_ SfiMlSAUClUS, a, um, adject, mezzo ferito,
ijiUTporroe. Translate. Augustin. 8. Confeu. 8.
med. Ssmlsauciam versare el jactare voluniaiem.
SSMI5SGTUS, a, um, adject, ex parlicip. (semi
— 303 —
et seco) dimidia parte secius. Pelagon. Feterin.
I. 7. Si equus eosperit semixeetis pedibus clau-
dictre. Alii allter leg., ted minus recte.
SEM'SENEX, sen!*, m. 3. legilur a qulbus-
dam In Haiti. Mil. glor. 3. 1. 5. lepidum se-
misenem, si, qua) memorat, virtute* babet. Alii
leg. senem; alii senicem: quia olim declioabant
tenex, senicis vel seneeis (undo tenecio), ut ver-
ves, duplex, codex etc., quod et Charii. 1. p.
Puttch. adnotavit. Plaut. fragm. apud Pritcian.
3. p. 816. et 0. p. 724. Datores bellissimi aego-
tioil, seoices, soletls esse. Ita Forcellinut. Ce-
lerum Rlotzius banc lectionem retinuit; at
Rittchl et Fleckeisen leg., senem.
SfiMlSEPTENARlA, as, t. 1. V. voc. seq. in
On.
SEMlSEPTfiNABlUS, a, um, adject, (semi et
septeni) qui continet dimidium numeri tepteoa-
ril. Semiseptenarius, nulla tamen adlata scripto-
ris Latini auctoritate, agooscitur a Priseian. p.
1355. Putsch — Hine
Semiseptenaria, <s, f. 1. absolute, subitanti-
vorum more, dicltur pats versus, quas ires pe-
des at dimidium continet. Beda de metr. p. 2369.
Putsch. Heptemlmeres, ubl post tres pedes inve-
nltur syllaba, ut Quum tua gentilet studeant.
Dicta autem beptemimeres Grace (sitmiKpepijt)
quasi semiseptenaria; quia quum per spondxos
fit, constat septem syllabi), et septima syllaba
tenet semipedem. Adde Diomed. p. 497. 23. Keil.
SfiMlSEPULTUS, a, um, adject, ex partlcip.
(semi et sepelio) ijfutafii?, dimidia parte sepul-
tu>. Ovid. Heroid. 1. 55. SemUepulta virum "cur-
vis feriuntur aratri) Os>a-
SfiMlSERMO, onis, ro. 3. lmperfectus sermo.
ffieronym. Ep. 7. n. 2. Uic enlm aut barbarus
semi)ermo discendus est, aut taceodum.
SEMlSEXTARlUS, D, m. 2. dimidia para sex-
tarii. Feget. I. Felerin. 15. Hxc omnia dlli-
genier contusa in trei divides partes et diebus
singulis in aqua tepida quasi singulos semisexta-
rios clystere per inlestioum aoimalis infundis.
SEMISICCUS, a, um, adject, mezzo secco, tec
chereccio. Pallad. 3. R. R. 24. 4. Veilendi sunt
tballi ad hue sem'uicci.
SfiMlSlClLlCDS, I, m. 2. dlmldius sicilieus.
Pallad. 12. R. R. 22. circa med. Tin! veteris
anus semisicilicu). At recenllores alller legunt.
SfiMlSlLlQUA, as, f.l. dimidium slliquas. f.SI-
LIQfJA. Translate. Impp. Leo et Major an. Leg.
novell. 1. a med. Ita ergo prsdleta aumma in-
ter compulsores, ut dixlmus, partienda est, ut
palalinu) siliquam mediam pro aillquatieo solid!
remunerationi) binorum solldorum ; exactor sili-
quam, quatuor autem siliquas lam eurialis, quam
ofQcium proviaeiale pereipiat; ofllcium saae pra-
fectorum sex semlsiliquai eonsequatar.
SEMlSOMNIS, e, et
SEMlSOMNUS, a, am, adject. Semisomnii
est apud Cic. toe eit. et Senee. Fit. beat. 14.
et Ep. 122. — Semisomnus est fere adhue dor-
miens, non satis experrectus, semlsopitua, mezzo
addormentato, ifciuirvoe. Cic 7. Fam. 1. Quam
ill! ioterea >pectareoi communes mlmoi semiso-
mni. Id. 7. Verr. 36. 95. Quum is etiam turn sa-
misomois stuperet. Liv. 30. 5. Multos semisomnos
hausit Damma. Alii leg. semisomnes. Plaut. Cure.
I. 2. 22. Anul screaoti, sicca, semisomna polio-
nem afferre. Adde Salt. Jug. 21., Liv. 9. 24. et
Phcedr. 4. 15, 7VXC. t. Ann. 5t. Semisomnos,
Inermos, palantes cecideranl. Id. I. Hist. 22.
Dai semisumous ic prope iotectus. 31. Ccel. a-
pud Quintil. 4. 2. ad fin. Semisomno sopors
inter manui eeoiurionum jactabatur.
SfiMlsONANS, anils, adjeet. ex partlcip. (se-
mi et sooo) 5emisonantei litterae, )emlvocales.
Apul. de Mundo. Ex litteris alia sunt Insooa,
semlsonantei alia, para aonaniet. — Absoiuie
in plur. num. Terentian. de carm. her. p. 2406.
Putsch. Qua tibl quum loquerer aeptem quo-
que semisonantes etc Adde /ltd. 1. Orig. 4. 4.
sfiMlsONUS, a, am, adject, idem ao. semi-
sonans. Mar. Fictorin. 1, p. 2455. Putich. Su-
perest, ut septem rellqaas [litterai), semisonas,
spirita quoque inslrepcoiu, ordioe qaodam per-
SEMISSIS
sequamar. Itid. 1. Orig. 4. 4. Voealei It •«•
mlrocales et muta a veuribui sona et otmiiooa
et iosona dicta sunt. Id. ibid. Semivocales di-
cta eo quod quiddam stmisonum da vocslibaa
babeant. Adde Arnob. in Ptalm. 130.
S£MlS6PlTD9, a, um, adject, ex partielp. <•«-
mi et sopio) Tenia sjllaba est brcvii apud Ooid.,
si vera est lectio. V. Infra. — Seraisopitui est
idem ac lemisomnls, mezso addormentato, rjuiu-
«vo{. Ovid. Heroid. 10. 10. movl These* prex-
suras semisopita manus. Id. 1. Amor. 14. 20.
Purpureo jacuit semisopita toro. Liv. 23. 39.
Pars semisopitos bostes caduot. Apul. 1. Met,
Ilia marcidus et semisopitus, in alterum latus «vo-
lutus etc. Apud Ovid, i.troque loco alii reeila*
leg. semisupinus, quia in icmisopitut tertia ijU
laba nature est longa; apud Liv. vero i*m»so-
mnoi.
SEmIsCpORUS, a, um, adject, lemiiopitus- se*
mlsomnus. Virion, carm. 11. 59. somooqus ra«
fusa (f'tnerii) Semisopora tevi scalpebat lumina
penoa (Amor).
SE.MISP.4THA, a, f. 1. eosis dlmidio minor,
quam spatba. feget. 2. Milit. 15 M eajus verba
P. in SPATIIA, item e. 16. Alii tameo ita leg.
ut sit a temispathHim, ii, b. e. parva spatha.
SEMISPATIltUM, Ii, n. 2. semispalha. Isid. 18.
Orig. 6. 5. Semispatbiuin gladius est a media
lonftitudine spatha sppellatus. «". voc. prase.
S£MISPil£Rl(JM, Ii, D. 2. rjuiof ac'ptou, ideas
ac bemispharium. Boelh. 4. Music. 17. A puti-
cto, quo nervus semisphzrium tangit, uxque ad
punclum, quo rursus ab alia parte altcro nervu*
semispbario Jungitur, divido spatium. — lu plur.
num. apud eumd. 5. ibid. 12.
SEM1SQUARTUS, a, um, adject, cut deest di-
midium quarla parti*. F. SBMISTF.RT1US in uo.
SEMlSQUll'ES, edis. F. SEMIPRS.
SSMISSAUS, e, adjeet. semissem contineo*.
Modectin. Dig. 50. 12. 10. Ut socs apud earn
remaoerel, et ipsa usuras semissales exsolreret.
icil quibu* semitsis, *eu dimidium asxis quot-
meosibm pro sorte centum asiiura exigitur, qui
sunt sex asses quotennis. sei per cento. V. SE>
MISSIS. Gromot. oet. p. 215. 7. Rudorff. Ter-
minus lapideus eemlssati*.
SEMISSARlUS, a. am, adject, ad semissem
per linens. jFlbrenfin. Dig. 30. 113. Semissariu*
cohere*, h. *. qui temissem teu dimidium here-
ditati* habet.
SEMISSIS, it, vel semii, missis, m. 3. Recen-
tiore) In recto cam siog. pro temitsit leg. se-
mis. T. Comment in Donat. etc. p. 222. 34.
KeU. — Semissis oeeurrlt, turn propria turn
improprie, A) Substantive; et B) Adjective.
I.) Proprie, et quidera
A) Substantive iemi*, vel semtssii, est dimi-
dia par* assis: quasi lemidisii, a Gr. semis, el
Lat. a*. V. AS. *f I. Strlcio sensu. — a) Ge-
neraiim. Farro 5. L. L. 171. Milt. Sestaui
ab eo, quod sexta pars assis, ut quadraos quod
quarts, et triens, quod tertia pars. Semis quod
•emlat, id ett ut dimidium assis. ubi F cell!-
nut leg. temisiii. et Ptin. 33. Hilt. not. 3. 1 3.
(44). Placuit denarium pro decern librii ari),
qoinarlum pro quinque, seslertium pro dupondio
ao semisse. — 6) Speciatim de nummo areo,
qui dimidium assis valebat. Epit. Liv. 60. C.
Graecbu* legem tulit frumentariam, ut semisse
et trieote frumentum plebi daretur. (In re simili
^scon. in Cic. Pit. 4. diclt iemi* «rii ao
trientibus.) Cic. 1. Berenn. 12. 21. Quum L.
Saturninus legem frumenlariam de semissibus et
Irientibui laturua esset Id. Sext. 25. 55. Ut re-
missis aemltsibui et Irientibui, quinia prope
pari veetigalium toller etur. Loquitur Cic. de
lege a Clodio lata, ut gratis frumentum daretur
populo, quod antea lemisie et triente in sin-
gulos modios dabalur: Ha ut quints pars ve-
etigalium tolleretur. nam temitie sunt unci*
sex, el triente uncla quatuor. h. *. 10 /u = Va-
— Signatus cernitur litter! S. T. apud Rich,
op. cil. — Valorem semissit Augustus moiavit,
ratione monetaria in tolo Imperio aqaeta; al-
lamen nomen serravit. T. Mancint la Giornait
SEMISSO
dtgli Scavi di Pompei o. 187 1 . p. 1 91. — c) Fuit
etiam numrnus aureus valeos dimidium solid! au-
rei. Zamprid. Alex. Sever 39 Tunc prynura se-
misses aureorurn formali sunt; tuac etiam, quum
ad tertiam aurei partem reciigal desidisjet, tre-
misses. — Hinc translate dicitur de bomine minimi
pretii. I'atin. ad Cic, 5. Fam. 10. Simius, nonJie-
missis homo, contra me arraa tulit el eum bello ce-
pi. ft. e qui oe semisse-ra quidem Valet. ^ 2. La- s
liure team. — a) Generslini dicitur de parte di-
midia eujuscuraque rei, mtl'a, mezzo, ut eajm as
tolum aliquod aigoiQcat, v. g. hereffilatera, sortem,
jugerum : ita semistis dimidiara partem. Liv. 0.
16. ad fin. Bioa Jugera at semiuet agri assignati.
Plin. 18. Hiit. not. 19. 49. (178). Justum est pro-
icindi iemii]em,iterari assem. ft. e. proiciodi Jugeri
dimidium, iterarl Jugerum integrum- -Id. ibid. 6.
7. (35). Sex doinini (eminent Africa; posside-
boot, quum interfecit eos Nero. ft. e. dimidium
Africa propria dicta, qua eit regio Zeugitaaa,
ut id. 5. ibid. 4. 3. (23). docet. Sccev'ola Dig,
30. 1. 78. circa med. Oil post obitum vestrum
reddatii, restitualit Titio et Sempronio temistein
patrimonii et portionie ejus, quam vpbis dedi.
Sutton. Ifer, 32'. Ut • libertorum defunctorum
bonis pro semisse dextani cogeretur ei, qui etc.
Plin. 17. Hist, nat. 21. 35. (160). Intereise in
plantario sesquipedei inter bina semioa io lati-
tudinem, in loogitudinem semisses. ft. e. temipe-
des. Qaintil. 7. !>.&*, Quum alter leraissem, al-
ter uiHreTia (sibl viodicet). — b) Speciatim in
re usuraria semisiit est "quum pro tone v. gr.
centum denarlorum dimidiut denarius singulis
mensibus penditur, fa. e. seni denarii quolanois,
tii per cento: quod est dimidium uturss cente-
limas. Plin. 14. Hist. not. 4. 6. (56). Usura muL-
tiplicata semisiibus, qua civilis ac medics est.
Cic. 5. Fam. 6. ad fin. Omoino temissibus ma-
gna eopia (pecuniae) est. a set per cento si tro-
vano lienors' in copta. et Cofum. 3. R. R. 3.
a med. Semisses ujurarum. ei tnox. Usura semis-
slum. Adde Zamprid. Mies. Sever. 26. Paul.
Dig. 22. 1. 17. J 8. Si debilores, qui minores
temissibus prastabunt usuras, fiscl esse cceperunt,
pustquam ad liscum traosieruot, semisses cogendi
sunt prastare. Inseript. apud Mural. 318. 1. el
Guasco Mus. Capit. 7. %. p. 74,, qua pertinet
•d ano. 81. l. mablivs" svccbsivi on cvm milia
IYNTTCHKN. MATBI SVA SIU1ISB (sic) PORTIOHEM
BABSBAT B.TIVS AVIAR P8RASQTATIT CYH SOCIIS SVIJ
Vt ONKIBTI COMMVMS 1ST- (pro eSSet) H|S) QTI S.
1. S. LlBBHTiS LiBERTABVI POSTBRISO. BORVM ITA
OV! TXSTAMBMT<< ICRtrTI I VERINT.
BJ Adjective occurril speciatim ^ 1. De usu-
ris et semisse. Sccevola Dig. 22. 1, 13. Qui se-
missei usuras promiseral, Per multos annos mi-
nores prastitit. Paul. ibid. 45. 1. 134. Quum pre-
ttaturura se carerit pecuniam, et usurat ejus se-
mlsjes. Adde ibid. 46. 3. 102. ad /In. Inscnpl.
apud Grater. 378. 1. (emendaliur epud Finetlres
SfU. Inseript. Rom. p. 183.) l. caicilivi l. i.
tAt. OrTATVS) DO LSGO DABIOVE TOLO ?£ VU. D. ItX
QTOHTM VSVBI3 SBSIISSIBMXDI VOLO QVODAKMI SPX-
CTACLTM PV0IL7M DIX ||||. IDVVH IVKH VSOVX AT
Sfc CCt. BT IADIN DIB BX 5p CC IK THSRMIS ty-
bmc. rorrLO prabbbri. Vide Igitur legatos fuisse
septom milia quingentos denarios, quorum usura
semisses sunt denarii quadringenli quiaquaglnta.
— Semisses kWtrn egrorum cultu. V, Plin.
loc. cit. in VECTIGAl, et Inseript. apud Orell.
n. 3678. et cf. Colum. 3. R. R. 3.
II.) Improprle et quidem
A) Substantive. *{ I. Semis apud Matbemati-
Cos est nutneru* ires, f'itruv. 3. 1. Sic sextantem
anum, trientem duo,>emissem tria, bessem, quem
Sluotpav dicunt, quatuor etc. % 2. Etiam instru-
mentum acmicirculi figure, quo equi inuruntur.
Feget. 5. Feterin. 40. 4. Hinc SEMISSO, as.
B) Adjectire ab Instrumento, quo equi inu-
rontur. Id. 3. ibid. 11. 4. Caput et tempore sub
Ipso procomlo semisse inure ceuterio.
SEMISSO, as, are, a. I. (semissls) semisse inu-
rere. Feget. 1. Ftterin. 26. 4. Semissabis iilud
hoc modo. — Hoc modo plane qui semissantur,
n»n fsaduniar.
-t 304 —
SEMISTERlIUS, a, urn, adject, cu*! deesC di-
midium tenia. paTtis. Prt'scian. de ponderi'6. p.
1347. Putsch, ftesler^us numnjusj duarum semis
libraYum per duas II, et S, ex qua incipB se-
mis, perscriptas, US ', unde sestertius dicitur se-
mis tertius, de quo Aruotius bac ait: Sestertius
olim dupondius et semis, quasi semisterlius, quo
tempore denarius decussie valebat. Hoc est, post
duos asses, sequens tertio loco est semis. Farro
5. £1. L. r 73. Mill. Dupondius enim et semis anli-
quus sestertius est. Est veteris coosuetudinis, ut
retro iera dicerentur) ita ut semisterlius, semis-
quartus pronunciareot. Sestertius igitur ab se-
misterlius dictus. F. SEMITALENXUM et SES-
TERTIUS. Ha Forcellinus; at Mullerxis leg. se-
mis tertius et amis quartus divisim.
SEMISTRKJIDM, li.'n. 2. (serai et striga) di-
midium slriga. Hygin. de munit. cajlr. § 1. Cf.
Rlenze in Philol. Jbhundl. p. 146.
SfiUlSUPlNUS, a, um, Adject, ijfuou'irtio;, me-
dia parte supious. Ovid. 3. Art. am. 788. Quum
jacel in dextrum semisupina latus. Martial. 6.
35. ritreisq^e tepeoAem Albpullis potas semisu-
pinus aquam. F. SEMISOPITUS.
SEMlSYLLABA, a, f. 1. dimidium syllaba.
Consent, de barb, et metapl. 18. Metaplaemus
aut* rocalem litteram escludit, aut^jllabasp ei
una vocali et m, aut semisyllabam.
SEMlTA, a, ft 1. Semes, jttj, f. 1. occorrit
in Corp. Inscr. Lai. T. 3. n. 5524. wtis semi-
TIBVSQVS PRO SALVTS SVA Q. SABiKIVS ASCLEPIADBil
v. i. 1. m. (se»'<, votum solvit libeos merito) ubj
Semes pro deo, qui seraitis prteest, usurpatur. —
Quod ad vocls etymon atiiaet, bac babet Farro
5. L. L. 35. Mill. Qua ibant, ab itu iter appel-
larunt semita ut semiter dictum, ubi mesne!, vo,-
cem a semi et iter derivatam esse. Alii ducunt a
Gr. oi'ftij, Tie. F. etiam Martini, £tym. At re-
centiores pbilologi compositam esse putant a se
et to. mi (Skr. maj, unde Lat. mio vel meo),
quod signi&cat ire, ita ut semita sit margo lalio-
rls via, seu trames, qua secedentes a iatiore me-
dia via spatio homines gradiuntur. -^- Semita
igitur est callis anguetior in margine major's vis,
seu trames, qui in oiroque margine lata et mi-
lilaris via calcatur ab bominibus ad evitandam
molestiam jumentorum, vebtculorumg bajulorum,
luti, ptriveris, crepido (It. tnarctaptede, send'ere;
Fr. chemin lateral, trottoir ; Uisp. earnino para
la comodidad de la gente de d pie; Germ. e.
Fussiueg, Fusssteig, Trottoir, Nebenweg; Aogl.
a causeway').
I.) Proprie. ^ 1. Universim. -f a) Siricto
sensu. Plaut. Trin. 2. 4. 80. Decedain ego illl
de Tie, de semita. Id. Cure. 2. 3. 8. Nee quis-
quam sit tam opulentui, qui mi obsistat in via, -
Quin cadat, quin capita sistat in, via de semita.
Seneca Ep. 64. sub fin. Si coosuiem videro,
equo desiliara, caput adaperiam, semita cedam.
Cf. Bnn. Ann. 44. Semita nulla pedem stabi-
libat. — b) Latiore sensu est callis quicumque
apgustior, vesligiis commeanlium signatus, via
strelta, viottota, senlieruolo, oif"]> ipi'^o{. Plaut.
Rud. 1. 3. 30. mibi ex hit locis aut 'iam aut
semitam monstret. Id. Merc. 1. 2. 5. Simul eu-
tera, plenis semitis, qui advorsum eunt, aspel-
lito. Ita pro vuigato plenissume eos leg. Ritschl
(Op. phil. p. 398.). b. e. ultro citroque commean-
lium concursu crebris, frequentibut. Cf. Cres. 3.
B. C. 25. Portari atque agi plenissimis Tiis. Cic.
2. leg. Agr . 35. 96. Romam in moolibus positam,
cenaculis sublalam atque suspeosam, non optirait
Tiis, angustissimit femitis, pra sua Capua pianissi-
mo loco eiplicata, contemnent. Cofuwi. 2.R. R.tt.
In morem" borti areas lalas facilo, ut per semitas
aqua ministrari possit. Firg. 9. /En. 383. Rata per
occultos lucebat semita calles. et 11. ibid. 524.
tenuis quo semita ducit. Liv. 44. 43. Simul in
siivam venium est, ubi plurei diverse semita
erant, cum perpaucis via divert!!. Liv. 9. 24. Se-
mita anguste et ardua. Curt. 6. 4. 20. invia. Id.
7. 11. 2. perangusu. Sueton. Ifer. 48. Per erun.
dineti semitam egre evasit. — c) Latissirao
sensu, de quaeumque via, tive lata, tive aogusta,
•ape usurpant poeta, ProptrU, Seneca Tragic,
SEMITA LENTUM
Cicuclia/i. etc. — Jocus in ambigao est illud
Plaui. Cure. 1. 1. 35. Nemo ire quemquam pa-
blice probibet via : Dum ne par fundum septum
facias semitam, Dum tete abslioeas, nopta, vidua,
virgin », Juvenlute, et pueris liberis; ima quid
lubet. — $ut tibi 1 semitam non tapiunt, altsri
monstranl viam, proverbio dixit £nn. apud Cic.
I. Divinat. 58. 132. de bis, qui quum se tt.lt*
suas curare nesciant, aliis-prospiciunt. e pii de-
bole il puntello, che la trave nos dieimus. —
De via in stmUam degredi, de via lata at re-
cta in viam augustam el impeditam decedere,
et dicitur de eo, qui sciens et prudent se ipse
impedit, in arctum cogit. via euitn lata est et
facilis semita angustior et impeditior. Piaul.
Cas. 3. 5. 40. % 2. Alta semita dicta est sexist
regio urbis Roma, an qua via fuit, qua ad
summum coilem Quirinalem ascebdebatur, V.
Sex. Ruf. et P. Fictor, *J 3. Alia est ilia, de
qua Martial. 5. 22. Alia Subuirani vincenda est
semita clivi.
II.) Translate, ft. Firg. 4. £n. 407. de for-
micis. opere omnis semita fervet. Sic Plin- It-
Hist. nit. 30. 36. (110). de iisd. Silices itinera
earum attritos ridemus, et io opere seraitaut fa-
ctatn. Fai. Flacc. 2. 4£9. Jam rem! rapuere ra-
tem, jam Qamina portant: Spuinea tubtequilur
fugienlis semita claTi. h,*. vestigium gubernacull-
undas a puppi secantis. Plin. 11. Hist. nat. 37.
88. (218). "Arle'fte, id est tpiritut semita. Ctau-
dt'4-n. 2. Laud. Stilich. 438. quicj Telox semita
Luna, Pigraque Satumi etc. ft. e. cursut. Id. de
Afyono 25. lierculei inocstrator aralri Semita.
ft. e. sulcus, Data, sigoum. Id. 2. Rapt. Pros.
99. de Iride. cum tramite flexo Semita dlscretlt
interviret humida nitpbit. ft. «. lines, fascia pro-
teose. Sic Sentca Troad. 356. Et ttella longa
semitam (lamrna trabens. striscta. — De gnguslo
frejo maris, Slat. 1. Achitt. 409. Phrixl qua se-
mira jungi Europamq'ue Asiamque vetat. *J 2.
Et metapbotice. Cs'e. 4. Ferr. 23. a med. Jam
intelligent, iiaqc pecuniam qua Tie modo vita
est eiire ab islo, eadera semitaj revertiste. Alii
leg. eadem, semita revertisse. ft. e. e»dem ratio-
ns, ted semita occultiore et brevjore. per la scor-
ci'atoja, et Horat. 1. Ep. 18. 102. Quid pure
tranquillei, honot, an dulce lucellum, An teere-
tura iter et fallentis semita vita. Juvenal. 10.
363. remita certe TracquiHa per virtutem palet
unica' vita. Phcedr. 3. prol. 38. Ego porro illiua
semita feci viam. ft. e. illiut vestigiit insistent
progrestut sum: et quum ilia (JSsopus) pauca
quadam scripsittet, cogilari plura, quam reli-
querat. Flof. 1. 14. Novum ad vietoriam iter
sanguinis sut semita aperire. — Blegaoter Quin-
ts'!. 5. 14. a med. Locuples et speciosa vult esse
eloquentia etc. Feratur igitur non semitis, spe
eampis, non uti fontes angustii flstulis colliguu-
tur, sed, ut latisslml amnes, tolit valllbut fluat.
*\ 3. In lllo Pulgat. interpr. Is. 41 . 3. Semita
in pedibus ejus non apparebit. semita interpre-
tibut afiis est, per metonymiam, vestigium se-
mita seu itioeris. scil. doloris laboritque signutn
in pedibus ex Icngo itinere; alilt vero via nova,
ignota, null! antes trite.
Homonym. Ita dilTerunt semita et via, ut
via tit latior et frequentior, semita angustior.
Plaut. Cas. loc. cit. sciens De via io semitam
degredere. Martial. 7. 61. Jussisti tenues, Ger-
maoice, cresenre vicos; et modo, qua fuerat se-
mita, facta via est. Cms. 5. B. G. 19. Omni*
but vilo noils lebi 1 1 Isque. Adde Farron. loc.
cit. et Liv. 22. 14. F. plura io VIA.
SEMlTACTUS. F. SEGMENTATUS.
SEMlTALE.NTUM I, n. 8. tjuitoaovtov, «ex
talenia ei temis, ft. e. eui deest dimidium ta-
lentl. iVisct'an. de ponderi'6. p. 1347. Putsch.
Hoc quoque secundum Atlicos et lonas, qui -iju:a»
tpi'toy dicebaot pro 50o ijuiau, tesie eodem Di-
dymo, qui hoc pooit, ostendens in orani parte
orationis et constructionlt analogiam Graeorum
secutos esse Romaoos, unde et Herodolut in pri-
mo Ilistoriarum (I. t. c. 50). ' E"Xxmj etaduci
e*/3o'ou.ov n'uiTaXayroii (ft. e. babeot pondut sex
tilentorum 11 semis).Sepliisum temitaUalum dixit
SEMITAL1S
aro tex temit talenta. F. SEMISTERTIE3. Adde
Metrol. script. Lai. p. 67.- 7. Butlsch.
SEmJlTALIS, e, adject, (semila) ad semitam per-
tinent. Dii Semitales, a'vo'Sioe, qui In semilis co-
lebantur, Lares Vialei, Compilales, ut Mercurius,
Hecate etc. Firg. Catal. 8. 30. Neque ulla rota
Semitallbut deii etc. InscripL apud Garrucci
Diss, archtol. T. I. p. 51. laribvs compitali-
BVI VIALIBVS SBHlT.l.MBVt IACBVM.
SEMlTARlUS, «, urn, adject, (semila) ad se-
mitam pertinent. Semitarii mcechi apud Catull.
37. 16. tunt, qui meretrices iriobolarei conse-
ctantur, in quadrhiis el angiporlis et semitis
prostanlet.
SEMlTATIM, adverb, (semila) per lemitai. Ti-
tin. apud Charit. 2. p. 194. Putsch. Ita semi-
latim fugi, aique ellugi patrem.
SfiMITATRIX, trlciJ, f. 3. (semito) qua seral-
tls protest. Semitatrices decs babentur in In-
script, apad Orcll. Coll. Inter. Lat. n. 4989.;
its etiam dii Biril, Trivii, Quadrivii iaol ap-
peilatl.
SfiMlTATOS. F. SEGMBNTATTJS.
SEMTTECTCS, a, um, adject, ex particlp. (te-
mi et tego) dimidia parte contectus, male te-
Ctut, teminudus, mezzo coperto, ij'fxiicaXurtTOj.
Seneca Fit. beat. 25. ante med. Halo, quid
mibi animi (it, ostendere, peialut et gaujapatus
(alii leg. praslextatui el clamjdatus) quam nudis
tcapulli aul temiteetit. Apul. 4. Met. Capull ca-
rle et vetuitate tcmitecii. Ammian. 19. 11. ad
fin. Bxercitut ob procunionem subilem Semite-
etui. Arnob. 6. p. 209. Semitecli* femoribus
Diana. Capell. 6. p. 189. Sordenti pallio temi-
teeti.
SEMITES indeel. (semi et iter) dimidlum iti-
nerb teu via, semita. V, loe. Farron. io SE-
MITA.
SEMfTERTiUS, a, um, adject. Scholiast, ad
Lucan. 2. 338. Semitertia divisio. h. e. pes uqiis
et ayilaba.
SEMITO, at, are, a. 1. (seralta) aemitis distin-
guo, ul limito est limites constituo. PUn. 17. SUt,
•nal. 22. 35. (169). Semper vero (uineas) quiolanit
iemltari, hoc est ut quinto quoque palo singulis
jugo pagios includantur. llac Plin., ubi alii
perperam leg. teminari.
SEMItOnICM, li, n. 2. (semi et tonus) ij'ujto-
3iov, bemitonium, dimidium toni. Macrob. tamea
3. Sornn. Scip. 1 . ad fin. Soaum tono rainorem
Teteret qoidem temitonium vocitare voluerunt.
ted non ita accipleodum est, at dimidius tonus
patetur: quia oec semivocalem in litterit pro
medietate rocalia aecipimus. Deinde tonus per
nataram iul in duo dividi tibi aequa non pote-
rit; quum enim ex novenarlo niimero coostet,
novem autem numquam sqaaliter divldantur,
tonai In daas dividi medietates reeuset. Sed te-
mitonium vocaverunt sonum tono mlnorem, qaem
tarn parvo distare a tono deprebensum est, quan-
tum bl duo numerl inter te distant, Id est du-
oenta quadraginta trla, et ducenta qainqaaginta
«ex. Adde Ilrgin. Attr. 4. 14. et Boeth. loe.
eit. In SEMUS. Ceteram (Censorin.) fragm. de
tnetr. p. 610. 17. Beil. Initium modi dtcitnr
diesis, dimidium temitonium, totarn tonoa. Cf.
Capell. 9. p. 315. et Tt'truv. 5. 4. 3. Schneid.
SEMlTONSOS, a, am, adject, ex particlp. (te-
mi et tondeo) dimidia parte tonsus. Cyprian.
Ep. 77. circa med. Semitomi eapitlt capillui
borretcit. et Ep. 78. Semitootit eapilit capiila*
taram adaquattl.
SEmITRACTATTJS, a, am, adject, ei parti-
clp. (temi et tracto) dimidia parte, vei non o-
ronino traetatui, trattato per la metis, o imper-
fettamente, at Semitractata materia, Tertull.
.Fug. in ptrsecut. t.
SEmItrBpIDOS, a, am, adject, metzo tre-
tnante. Apul. 7. Met. Semitrepidat Jaxta mu-
cronet Hartlos eonttitutui.
SEmITBXTTJS, a, um, adject, ex particlp. (le-
mi et tero) TjiuTpipet'c, dimidia parte tritut. Co~
turn. t. R. R. 6. tab fen. Quo eollocata teml-
trila frnmeott protegantur. Adde Pallad. 1. R.
R. 36.
TOM. IT
— 305 —
SfiMITRUNCGS, a, um, adject, dimidia parte
truncus. Gloss, apud A, Maium in Class. Auct.
T. 6. p. 534. Mutilom, tine cordibus, semi-
truncus.
SfiMlCODS.a, um, adject. Philargyr. ad Firg.
4. JSn. 77. Sudum est serenum subhumidum.
Propria autem sudum pars serena inter nubes
quasi semiudum. Serv. ad Firg. 8. JSn. 529.
Sudum SJt quati subudum, serenum post pluTiat.
Alii sudum semiudum. Volunl diet quum per nu-
bes ad noiperveoiat solis ictus non integer. Non.
p. 31. 14. Sudum dictum est quasi semiudum,
nt est aer post pluvial serenus et liquidus. At
Merceriut leg. semidium.
SEMlULCUS. F. SEMIHULCCS.
SE.MlUNClA. F. SEMUNCIA.
SEMlGNClALIS. F. SEMUNCIALIS.
SEMlUSTlLO. F. SEMIDSTCJLO.
SEM1USTGLATITITJS, a, um, adject, (semi et
nstulo) qui est unut ex temiuitulatis. Vox a Le-
xico eipungenda; occurril enim tantummodo in
Nat. Tir. p. 165. Dstulat, utiulatitiua; lemiustu-
lat, semiustulatua, semiuttulatitius.
SEmIUSTOLATOS, a, um, particip. F. toe.
•eq-
SEmIOSTOLO, as, Stnm, are, a. 1. (semi et
nstulo) In antiquis MSS., teste A. Peyron. in
Cic- fragm. oration, p. 161., tiepissimo semi-
ustilo pro term'usluto scribilur. — Part. Semi-
ustalatus et Semiustulandus. — Semiustulo est
dimidia parte ustulo, seu amburo, negligenter
cremo. Cic. Mil. 13. 33. Tu P. Clodii. cruenlum
cadaver ejecisli domo, tu spoliatum imaginibut,
essequiis, infelieissimla lignis semiuslulatum no-
cturnis canlbus dilanianduro reliquisli. Id. 2.
Phil. 36. 91. Faces incendisti, quibus seiniustu-
latus ille est. Id. fragm. oral, pro Tull. (edente
A. Maio In Cioss. Auct. T. 2. p. 339.) 14. Se-
miuslilatus effugit. Curt. 6. 23. 32. Pauei semi-
ustulati venere in possessionem. Prudent. 2. irepi
oTi^. 348. Semiustulatum corpos. Adde Farron.
apud Ifon. p. 263. 21. Merc, et Ifot. Tir. loe. cit.
in SEMIUSTDLATITIUS- *ue!on. Tib. 75. tn
fin. Conclamantibus plerisque, Atellam potiut da-
ferendum et in ampbitbeatro semiustulaodum.
SEMlUSTOS, a, um, adject, ex particip. (temi
et uro) Pier, in vet. exemplarib. quotquol legit,
scrip turn reperit temtustut: alii leg. semustus,
ubi ratio carminil id postulet. V. SEMIAPUMIS.
Gloss. Labb. Semustus, qiuxauot o$ ; semustum,
ljftifXexrov. — Semiustus est dimidia parte uttus,
male ustus, mezzo abbrttcialo, abbrostito, -giu-
xaoOTos, tfiu^eygg,
I.) Proprie. Sueton. Domit. 1 5. tu6 /in. Bve-
nlt, at, repentina tempestate dejecto fuoere, te-
miustam cadaver discerperent canes. Ovid. 4.
Fast. 167. Semiattamque facem vigilata node
viator Ponet. Lucan. 8. 792. Semiustus stipes.
et 10. 490. Semiustas classes. Stat. 12. rf«e5.
439. clipei fragmen temiustaque notco Cingula.
Sil. It. 3. 16. dona, qua nuper ab aree Victor
fomantlt rapult aemlusta Sagantl. — Cam Abla-
tivo. Firg. 3. /En. 578. Enceladi eemiustum ful-
mine corpai.
II.) Translate. Ziv. 22. 40. Se popalare Id-
cendiam priore eonsulalu semlustum effugiate.
SfiMlTfiCORS, ordls, adject, ttultulut. Gloss.
Itid. Semivecort, minimut a vecorde.
SSMlTlETDS, a, um, adject, mollis, Oaccldai,
langaldui. Colum. 12. R. R. 16. Alii foliil vl-
tigineii, nonnalll platanlnlt Mmlvietai uvat con-
tegunt.
SfiMlVlR, vlrl, m. 2. dimidia parte rir. Ana-
led, ffelv. p. XXIV. Bag. Semideot et se-
■ulvlroi viclmut, non quod semis, ideal medii
dii tint vei medii vlri, ted quod perfect! dii et
perfeeti vlri non lint: aic et temivocales, quia
perfectum tonum non babent, ideo nuncupate
Sunt. Quod an varum omnino tit, ex ils, quas
subjects rant, videre licet. Adde ibid. Comment.
la Donat. p. 222. 30.
I.) Proprie. ^ 1. Strlcto tenia. — a) Est
media parte vlr, medii beitia. Ovid. Beroid. 9.
141. Semivir Nenai. Id. 5. Fast. 380. Chiron.
Id. 2. Art. am. 34. bos. a. e. Minotaur ot. F.
SEMMEOR
SEMIHOMO. — b) Est etiam hermapbrodltuj.
Martial. 3. 91. Semiviro Gjbelea cum grega
junsil (Mirilius) iter. ^ £. LctloFft cenoa eit fto"
perfecie vir, eunuehets. PH%. It. Bht.nat. 6%
110. (263). Testes hosiint tactum injuria, 4ut
sponte naturs franguntar, Idque tertlum ab ber-
mapbroditis et spadonibut tsmivirl genu! habent.
II.) Translate. ^ 1. Est esstrauis, leetui.
Farro Sat. Menipp.p. 121. Oehl. Semiviri
QaJH. Sil. It. 17. 20. chori. Zaetant. 1. 17.
Juvenem euectis viriiibus temlvirum reddll. Ju-
venal. 6. 513. Bellonas matrisqae deum eborus
intral et ingeos Semivir. Bieronym. Ep. 22.
Pracedit caveat basternarum oido temlvlrorum.
■"y 2. Et per metaphoram somitur pro effeminate,
molli. Firg. 4. £n. 215. Bt nunc ille Peril cum
semiviro comilatu. Ziv. 33. 28. Qui lam. alro-
cem csdem pertinere ad illot lemlviroi crede-
banl. Adde Stat. 2. Achil. 363. et Lucan. 8.
552.
SfiMlVlVTJS, a, um, adject, lemimortuot, mes
zo mono, semiviuo, T/ftifuoj.
I.) Proprie. Cic. 3. Ferr. 17. 45. Ibl horainere
ingenuum, fumo excruciatum, temivivom reli-
quit. Ifepos Eumen. 4. Craterum ex aeie temi-
vivum elatum recreare studuit. Cic. 7. Alt. 2,
extr. Paribi repente Ribulum semivivum, reliqae-
runt. mezzo morto di paura.
II.) Translate. Cic. Sexl. 59. 126. Contlo.
nem interrogare solebat, vellentne me redire: et
quum erat reclamatum semivivit mercenariorunt
vocibus, populum R. negare dicebat. h. e. debi-
libus el nullius vigorit. Id. Pis. 14. 31. Qui non
admurmuratione, ted voce et clamore, abjecti be-
minis et temivivi furorem peiulanliamque ttea'i-
stis. Seneca Brevit. vit. 13. Ille otiosut eit, cui
otii sui sensus est: bic vero semlvivm, cui ad
intelligendos corporis tui babilus indlce opus eti.
non sa d' eiser vivo. At Bloliius propria aigni-
ficatione h. I. accepit. ,.
SEMlVOCALIS, e, adject, •ffl. Est ad vo-
cem et sermonem prope accedens. Farro 1. R. R.
17. In ires parlet instrument genus dividual,
vocale et semivocaie et mutum, vocale, in quo
sunt larvi : semivocaie, io quo sum boveii mu-
tum, in quo mot plaustra. FegeL 3. Milit. b.
signum milllare teminocale vocal cornuj buccl-
nam, tubam; vocale verba; mutum vexilla. ^f t.
Semivgcales UtiercB, ieu temiuocolet absolute,
semlsonantet grammaticil sunt, quarum appella-
tio a vocali incipit, et in Ipsat detinit, ut F, L,
M, N, R etc mutas, quarum nomen ab ipsic
incipit, et in vocalem terminatur, at 13, C, D, U,
P, Q, T etc. ^uintif. 1. 4. ante med. Contu
nantes a vocalibui diiceroere, ipaasque eat In se-
mivocallam numerum mutarumquo partlrl. Id.
1. 7. 14. Semivocalet non geruiuare diu fuit
usltaiissimi morit. Adde Priscian. 1. p. 540.
Putsch., Macrob. he. cit. In SEMITONIOM. et
Analect. Belv. In SEMIVIR init. Gloss. Gr.
Lat. 'Hutpuvo* ypap-na, teraivocale.
SEMlvOCTJS, •, um, adject, (temi et tox) di-
midia voce elatus, pronunciafo a mezza voce,
balbettalo. Augustin. Serm. 3 51. 3. ed. A. Maio.
SEmIvOlCCEB, oris, ere, adject, dimidia pane
volucris. Semivolucres puella apud Symmach.
1. Ep. 41. (at. 47.) tunt Sirenet, qua plumam
pedesque avium, virgiolt ora gerunt, at alt Ovid
5. Mel. 553. F. SIREN.
SEMlVOLSUS, a, um, adject, ei particip. (le-
mi et vello) mezzo strappato, dimidia parte evul-
tus. Capell. I. p. 5. Absque lauri erentil p»u-
cis admodum foliii vittisque (alii perperam tea.
vitibusqae) temivuliti.
SEMIZONARlOS, li, ro. 'iqui eemicinetia fe-
cit. Plant. Aulul. 3. 5. 42. Slropbiaril adiunt,
adstant lemiionarll. Cf. FFagner de Plant. Au-
lul. p. 21. Bonn. 1864.
SEMMEOR vet temneor, indeel. beiba eadem
quit cbamaleon. F. SEMEOR. Ell autem ab £.-
gvpt. nmehuor, berba canine: cf. Gr. xuvdftAov,
plants canit. Apul. Berb. 26. Verum Apul. el
Kirker. male chamtkea posuerunt pro chamat-
leon, quae est bcrba ab ilia omoioo diverta. Sia
In Append. Dioicor. p. 452. pro semmtot »eri-
31
SEMNION
ptutn oesni/up tUIosb, idqoe da dipiaca. v. J.
Rossi op. tit. p. 190.
SEMNlON, 11, n. 2. oepviTov, herba pavonis
plcturU timilis, odors eiimio : sic dicta a maje-
atata potential, at ait Plin. 24. Hitt, nat. 17.
102. (162); fftfivo; enim sit venerabilii, eo!endu3.
S£MO, 5nli, m. 3. Semunes Tel Simunet pro
Semones la Corp. Inscr. Lai. 1. 28. — Ra-
tions bablta etjml, Forcellinui vocem docet el-
se eompotitam ci ttmi et homo tea bemo ;
Mommtenut ex partlcula se et hemo. hcmonem
pro homine diiit Enn. apod Pritcian. 6. p. 683.
Futsch.; iuq( (amen, qui derivent a semen, per-
lode acsiot dii leroiQum presides. — Semo,iea Se-
monet erant dii ei illorum nuraero, qui minorum
gentium dicuntur, hoc eit ex bominibui in deoi
rela.ll. Fulgenliui de prise, term, n, li. Semo-
net die! volueruni deoi, quot eslo nee dignos
edscriberent, propter merit! paapertatem, aicut
Priaput, Epona, Tertumnuj; nee terreoot eot de-
putare volleot, per gratis venerationem. Ovid.
6. Fast. 213. Quarebam, nonai Sanco Fidione
refcrrem, An tibi, Semo pater: tune mlbi 3an-
cut slt:Culeumque ex Ittit dederit, ego munut
habebo : Nomina trlna fe;o. Qaidam minus recto
leg. An tibi semipater eto. Liv. 8. 20. Bona
(Filrwii damnati) Samoa! Sanco eentuerunt
comecranda. Capell. 2. p. 39. Superior portio
eos, licut conipicii, claudil, quot jjttiS'a'ouc dl-
ount, quosque Laiina semones aat lemideot eon-
venit memorire. F. SANCTJ9 et ef. Capell.
loc. eit.
SSmOdIALIS. s, adject, (semodius) temodio
constant, ut Semodialit placenta, Cato R. R.
78. extr, oils, Marcell. Empir. 16. a med.
SEmOdIUM, II, n. tt fere
SEMODIUS, 11, m. 2. (tern! et modiaa) Semo-
dium neutr. gen. bab. Gloss. Gr. Lot, 'H/jijm'oiov,
lemodium. Etiam tcmimodiut, a quo per syncop.
est semodius, leg. apud Feget,%. Feterin. 8. 21.
et Metrol. script. Lot. p. 145. 17. Bulttch. — Se-
modiui, rJfiijidJiov, metza mina, dlmidius modlus.
Cato R. R. II. Botaro aquarlam uoam, medium
prsferratum uoam, lemodium aaum. Colum. 2.
R. R. 11. extr. Cicera quatuor modilt, nonnun-
quam et tribut, interdum etiam duobus ac te-
modio Jugerum occupat. Farro Sat. Ulenipp.
a. p. 134. Oehl. Semodius margaritarum. Adds
eumd. 5. L. L. 171. Mill. Martial. 7. 53. Se-
inodiuaque fabas cum rimina Picenarum. Juve-
nal. 14. 66. et tamea uno Semodlo icobli hso
emendat sermlus uout.
SBMOL. F. SIMUL.
SEMONES. F. SEMO.
SEmOMa, x, f. 1. epltbetoo deas a Semo di-
ets. Macrob. 1. Saturn. 16.
SEMOTE, adverb, (iemotut) leparatamente,
teortum, secreto. Marcell. Empir. 20. a med",,
et agnc-scitur a Diomed. I. p. 399. Pultch.
SEMOTiM, adverb, (iemotut) idem ae temote,
rrparatim. Theod. Pritcian. 4. 1. ante med.
II tc quatuor tuoduntur, eeroantur: mellls sutem
A Wei libras II. semotira bulliunt, et sle deauper
t:ipra memorala milluntur. Adde Scholiast, ad
Lvcan. 4. 402.
SEMOTlO, unit, f. 3. (icmotui) separatio, te-
ccssio. Fulgent. I. Mylhogr. 6.
SF..MOTUS. a. om, et
SfiMOVENS, eotit, p.articip. (ie et movent) qui
>e movel; Mne est semovente recentiorum Ita-
lururn. Resp. Papinian. tit. 8. ad /in. Quod si res
mobiles, vel si temoventei vi qultque rapaerit
etc. Sie babet Cod. Amadutii, editlooet alia se
moventet. Res porro temoventes suol pecudet et
Cetera anlmalia. Ila el. Furlanetto in App.
SfiliOVBO, mikes, m6vi, motura, mflvere, a.
2. (se el muveo) Semovo, it, nl mendum Irre-
psit. lu fragm. Leg. repetund. In Corp. Inter.
Lm . 1. 198., ubl leg. temovantur pro eemo-
vtnntur. — part. Semolut I. et la fin.; Semo-
vemlui H. — Scinoveo est Idem ac removeo,
sreerno, teparo, sejungo,. a'so^uptfai <It. tco-
etare, teparare, allontanare, levar via, rimo-
fere; Fr. ilaignrr en tiparanT, tiparer, met-
tre & I'esatt; Ilitp. teparar, alejar, apartar; j
— 306 —
Germ. 6. Seite tchaffer., alsondern, enlfernen ;
Angl. to remove or put aside, tet apart, sepa-
rate, withdraw).
I.) Propris. Ter. Andr. 1. 5. S. Jam ferme
roorient ma vocat: Accent: vol temota, nos toli.
Cic. Harusp. resp. 12. extr. Qui antea voce
prsconii a liberis semovebantur, toll ludU aon
voce, led manu liberos a te legregabant.
II.) Translate. Cic. 3. OraU S. a med. Neqae
verba tedem habere possunt, si rem nibtraierls;
aeque rei lumen, il verba temoveria. Id. 1.
^cao!. 9. 34. (2. post.) Ab ea discipline omnioo
Strato lemoveodus eit. Id. 5. Fin. 8. 7. Volu-
ptai lemovenda est. Ovid. 5. TVisr. 7. 65. me-
qua ipie redueo A contemplatu, semoveoque,
mall. scil. studio, carminlbut. Alii leg. sulmoveo.
— Hloe Part, praster. pass., eujus eiempl. retu-
limni
■Semofus, a, om, adjective quoqne occarrlt;
uade Comp. Semotior.
I.) Proprie. — a) Absolute. Auct. S. Alex.
2. Munitiones semotarum partlam tuebantar.
Sorat 1. Od. 3. 32. Semotique pries tarda ne-
eeisitat Leti corrlpuit gradum. morte lontana.
— 6) Cum Ablat. et prjep. ab, aut line prap.
Cost. I. B. C '84. Colloquium petunt temoto a
militlbas loco, Borat. 2. Ep. 1. 21. et miii qas
lerrii semota, misque Temporibus defuncts vl-
det, faslldit et odit, — Neutr. plar. absolute. Lu-
ereL 5. 579. longe semota tuemur.
II.) Translate. ■ — a) Abtolute. Lucret. 4.
811. quasi omnl Tempore lemotum foerit, lon-
geqae remotum. Tac. dial, de Orat. 2. Ut eo-
rum dlsputatlonei et arcana semota: dictlonls pe-
nitui eiciperem. h. e. secrets a vulgo el priva-
tion doml habitat. — b) Cum Ablat. et prasp.
ab, aat slae prasp. Lucret. 1. 58. Semota a nos-
tris rebui sejunctaque longe. et ibid. 45. Semo-
tus a earls, el 2. 19. eura metuque. Zactant.
5. 15. a med. Quo nihil arrogantius et nihl! a
sapientis ratione semolios.
SEmOvo, Is, ere. F. voe. prteoed. inlt.
SEMPER, adverb. Ratione babita etrml, alii
vocem conitare dieunt ex sem pro Sansk. sam
vel soma. Gr. cTua, simul; uade Let. timplex,
singuli, temel, simul etc., et sjllaba per, qu» ad
augendara vim affigl solet, non mutata vocis il-
gnificatione, at nuper, parumper, paullisper
etc. Alii vero ducunt a Gr. s'voe, vetus; Doder-
lein a Gr. duntaic. pro Stapiiepe'f, prorsus, In
totum, perpetao. — Quidquid sit da eljmo, tem-
per eit omnl tempore, in omnl vita, in omne
tempus ffitatis, usque, del (It. sempre, tempre
mai, mai tempre, lulrodt, continuamente; Fr.
toujour t, constamtnent , en tout tempt; Hiip.
tiempre ; Germ, allezeit, immer ; Angl. always,
ever, for euer). Adverbium latinimi usui.
^ I. Unlverslm. — a) Abtolute. Plaut. Amph.
prol. 79. Sat habet favitorum semper qui re-
ete faclt. Id. Sacch. 1. 1, 49. quamvii au-
bito venial, temper liber eiL Id. Capt. 3. 5.
5. semper occant, priuiquam sariunt rustic).
Cato apud Gell. 16. 1. Nequlter factum Hind
apud vol tamper tnanebit. Ter. Andr. 1. 1.
8. poslquam te eml a parvulo, ut semper tlbl
Apud me ju?ta et Clemens fueri tervitui, Scis.
Phosdr. 3. 14. CUo rumpei aroum, semper if
tenium habaerls. et 4. 1. Non temper ea sunt,
qua videntur. Cic. 1. Tusc. 23. 53. Quod sem-
per movetur, seternum eit. Firg. 5. /En. 49.
dies, quern semper acerbum, Semper bonoratam
(tie dii voluistls) habebo. Plin. 29. Hist. nat.
6. 38. (114). Quod remcdlum plaribus lemperque
prodett. — Interdum redondare videtor. Plaut.
Aulul. prol. 24. ea mini cotidle — semper aup-
plicat. Id. Amph. prol. 14. Lucrum ut pereone
vobis semper tuppetat. Ter. Beaut prol. 39. ae
temper asiidue agendi slot mihi. Cic. Rose. Am.
18. 51. Qaum rari sssiduut semper vlterit. Liv.
5. 42. Nee ullum erat tempac, qaod a no -e sem-
per cladii elicajai ipectaealo cesssret. Catull. 63.
90. Ibl semper omne vita ipatium Tamula fuit.
Ovid. 4. fast. 686. rara aEsidals avlda lemper
aqals. Similiter Qvintil. 1. 1. 29. Semper et ubi-
que. Id. 10. 1, 108. Hie semper, hie frequen- |
SEMPITERNITAS
ter. Adde Sueton. Aug. 90. et Petron. Sat. 99.
— b) Cum Genetlro. Apul. Florid, n. 16. in
fin. Totoqae abhine orbe, totoque abhlne tem-
pore laadei benefacli tul ubique gentium, semper
annorum reprsientet {libtr meus). % 2, Sem-
per Auguslut vel Augustut temper, formula re»
eentlor adulaadl imperaloribui. Intcript. apud
Orelii n. 1003. divo tilxbuko fabbbti eto.
8KMPFB avo. Adde aliam in Corp. Inter. Lat.
7. 1190. F, ADG0STCS In ONOM. <f 3.
Adjectivi more, qui quidem adverbioram uim
non solum Latinis, ted Grxcli et etiam Be-
brsels familiarls ett. (Cf. Prov. 3. 25., Xenopfc.
Anab. I. t. c. 4. ete.) F. BTPHEN et ANTB.
Ter. Andr. 1. 2. 4. Beri temper lenltas, vore-
bar, quonum evaderet. h. e. perpetua lenltas.
Cic 5. Ferr, 12. 29. Omnes SIcilla temper prat-
toret. Liv. 5. 3. Seditionum temper auctores. Id.
8.1. Sui temper bottei. Adde 30. 42. *f 4. Simi-
liter conjungitur cum adjectivli. Lucret. 1. 124.
temper Oorentis Homeri speciem. V. vso. teq.
Kin. 14. Bisl. nat. 9. It. (83). Medium Inter
dulcia vinumque eit, quod Grscl aigleucos (a'et-
l\txJxoc.) vocant, hoc ett temper maitum, Liv.
9. 38. Avidam ulterioium temper gentem. % 5.
Interdum ligniQcat contiouitatem per aliquod
lemporis ipatium. Plaut. Amph. 1. 1. 195. Bex
Creo vlgiles nocturnot tingutoi semper local.
Cic. 1. republ. 23. 37. Quibus ttudiis semper fue-
rls, tenemut. Adde 2"«r. Adelph. 4. 4. 24. ^ 6.
Pro tape, per eynecdochen, aecipit Stdul. Com-
ment, in Eutych. p. 2. 15. Beil., quamquam.
non absolute rem ponit.
SEMPERFLORENS, entii, adject, semper do-
reus. Lucret. 1. 124. Unde tibi exortam tem-
perObrentii Homeri. Ila Quicherat; at Lachman-
nut leg. diviie temper florentis. et Ambrot. 3.
Bexam. 17. Hane viridilatem gratia temper-
Oorentis la Cbristo secuta Eccleila.
SEMPERFLORlDDM, I, n. 2. F. voe. teq.
SEMPERFLORlCJM, II, n. 2. herba eadem que»
tempervivum. Apul. Serb. 123. Alii leg. tern-
perf.cridum.
SEMPERFRONDENS, entii, adject, semper
frondeni. Ouid. 8. Mel. 295., ubi Ouienerat leg.
dtviilitt.
SEMPERPLOrALIS, Is, adject, semper plurt-
lii. Friscian. 18. p. 1201. futich. Pro bis nos
genetirii, s) prima sint vel secundaa nomiaa ur-
biuro ; sin terrs, ablativis otimur et In semper-
pluralibas, ut Roma;, iTjri, Carthaglne. A then is.
Adde p. 1354.
SEMPERVlVENS, entii, adject, semper vivut.
Cml. Aurel. 2. ^sfcut. 2. t92. Herba sempervi-
vem.
SEMPERVlVDS, a, am, adject, qui temper vl-
vit. Prudent. Bamar tig. 164. Deus et Sapientia
vera, Spiritus et Sanctus, res serapervlva. Apul.
Eerb. 123. Herba semperviva folia potul den-
tur. Ccel. Aurel. 2. -4cuf. 37. 201. Semperviva.
herba, quam de^aov vocant. — Bine
Semperviva, m, t. 1. et
5empert)iuum, i, n. 2. absolute, sobstaolivo-
ram more, herbs genut, ita dictum a perpetoa
viriditate, quod et aizoon Grsca voce appella-
tur, semprevivo, a'ei'feiov. J°iin. 25. Bist. nat.
13. 102. doo ejus genera enumerat, majas et
mlnuscalum, additque raajus ab Italis vocari etiam
sedum magnum, minusculum ab aliquibut tem-
perTivumj quamquam otrumque genut uno etiam
sempervivi nomine appellator. V . AIZOON. Adde
Apul. Berb. 123. Pallad. 1. R. R. 35. Contra
erncas, temina qua ipargenda innt, semperviva
■ uco madefiant.
SEMPlTERNALIS, e, adject, (lempiternus)
idem ac sempiternui. Fulgat. inlerpr. Hal, 1.
Mach. 1. 51. Suscipite gloriam magnam et no-
moo sempiteinale. Adde Augustin. Spicul. 28.
ed. A. Mai.
SEMPlTERNE, edverb. (sempiternal) perpe-
tuamente, temper. Pacuv. apud -Vjn. p. 170.
20. Merc. Populoque ut fauitum lemplterne so-
spiteat. Adde Claud. Mam. 1. Stat. anim. 3. et
Augustin. 9. Confess. X et II. Hid. 7.
SEHPlTEflMTAS, Slis, f. 3. (lempitercas) per-
SEMPITERNO
yaiuila. Apul. Trismeg. Mundut itabill tempi-
ternltate circumvallatut. Adde Claud. Mam.
1. Stat. anim. 1. 3.
SEMPlTERNO, adverb, (seoipiternus) semper,
perpetuo. Colo apud Chant. 2. p. 194. Putsch.
Ego mlhi monumenta bac Bernpiterno poiui, qua
(itEpi. Filruv. 1. 5. ante med. Ea materia per-
manet aiaa vltilt utilU tempilerno. Solin. 35.
Tenacibut follii sempiterno inumbrantur.
SEMPlTERNUM. f. voc seq. in fin.
SEMPlTERNUS, a, am, adject, (semper et *•
teraui) semper duraoi, perpetuus, a'eio'ioe, cku>-
Vioe (It. conlinuo, perpetuo, eterno, sempiter-
no; Fr. qui dure toujourt, perpiluel, iternel,
sempiternel; Hisp. durable, perpetuo, eterno,
sin fin; Germ, immer ivahrend, immer fori-
iauernd, ewig; Angl. continual, perpetual,
endless). Piaut. Mil. glor. 3. 3. 15. Imraortalit
memoria et semplterna. Id. Peen. 5. 4. 84. diii
gratias agero sempiternal. Id. Most. 1. 3. 67. SI
Tibi sat acceplum est, fore victual tibi aempiter-
Dum. Id. ibid. v. 90. Sempiternue amicus. Ter.
Andr. 5. 6. 3. deoruta vita. Farro 1. R. R.
8. biemei. Cic. 4. Cat. 9. 18. Ignis Vestas
perpetuus et sempiternua. Id. 2. Oral. 40. 169.
Bl barbarorum est in diera vlvere, nostra con-
allla sempilernum tempus spectare debent. Id.
6. republ, 13. 13. Sempilernum arum. Id. 5.
Fin. 20. 55. In omni animali appetit animus
agera temper, neqne ulla condlcione quieiem tern-
plteroam potest pati. Id. 4. Cat. 4. 7. Vinculo vero,
8t ea semplterna, certe ad slngularem pojnam
nefarii seeleris invents sunt, prigione in vita.
et Rabir. perduell. 10. 29- Nihil nisi tempiter-
nnm spectare. Adde t. republ. 17. 98. Id. Sezt.
85. 137. Sempiternum consilium Senatut. Id. A-
mie. 10. 35. odia. Id. 6. republ. 17. 17. carsua itel-
laram. Apul. Trismeg. Deus in mundo sempi-
ternal gabernator. Bursam Flout. Jtferc. 2. 4.
2. Homo me miserior nullus est aque, opinor,
neque adverse cui sint plura semplterna. — In
liiulls Imperatorum R. occurrit. V. Inscript. apud
Orelt. n. 1096. — Absolute. Ambros. 5. in Zuc.
50. Qui contempseril sacularia, merebitur sem-
plterna. — In sempilernum Tel usque in lem-
pilernum, pro semper, perpetuo, sape apud
Scriptt. Eccl. et Pulgat. interpr. — Hinc
•Sempiterno. V. suo loc.
Sempiternum, adverbii more, pro semper, per-
petuo. Raul. Aulul. 2. 1. 26. Quod tibi sem-
pilernum salulare lit procreaodis liberie.
Ho m on j m. Sempiternut et ceternut ad deot
et calllei pertinent secundum Donat. Ter. Andr.
5. 5. 3. Ego vitam deorum propterea lempi-
ternam esse arbilror. Perpetuus vero est con-
tinuatus, noo interruplus; sempilernus et ceter-
nus qui semper manet: ill e intennissione, hi
fine carent. Cic. 4. Cat. 9. 18. Vobis ilium
Ignem Vestam perpetuum ac sempilernum.
V. Popm, op. cit., Goclen. Obs. 345. el Do-
derlein. ad h. v.
SEMl'L. y. SIMUL.
SEMUNCIA, a, f. 1. (semi el uncia) Semi-
uncia in Gloss. Gr. Lat. Hfi'-ouyxiov, senil-
uncia.; et etiam semiuntia in Metrol. tcripit.
Lat. p. 130. 11., 134. 11. et 131. 15. JJultsch.
(V. lahn, yar. Zed. in Pers. 5. 121. et Her-
mann. Led. Pers. 3. p. 25.). — Semuncia est
uncia dimidium.
I.) Propria. ^ I. Generatim de cujusque rei,
qua In duodecim partes dividi possii, parte vi.
geslma quarts, pracipue in bereditate. y. A3.
Cic. Ccecin. 6. ad [in. Faeil beredem ei deunce
el semuncia Caeinam. ^ 2. Speciatlm dlclturda
nommo. ynrro 6. L. L. 171. Mull. ,Erlt mi-
nima para seitula, quod sella pari uncia. Sem-
uncia quod dimldia pan uncia. % 3. De mon-
tura in re agraria, a( eit viceiimaquarta pan
Jugerl. Colum. 5. R. R. 1. 10. Pan viceiima-
quarta (jugeri) pedes (haoei) mille ducealos, boo
est lemuncla, in qua sunt scripula duodecim.
4 1. lie pondore, el est vigesimsquarla pars li-
■ara. Liv. 34. 1. We qua mulier plus samuncia
aurt baberet, Adde Cic. I. Ftrr. 28. 57. rt
Sal. Max. 9. 1. n. 3. Colum. 12. R. R. 59. 6.
— 307 —
Semuncia bene plena sails cocli. Apic. 1. Pipecii
semuncia. Boeth. Geom. p. 426. 6. Fr. Stater, id
eit semuncia. *f 5. De temporis spatio. Semun-
cia horce est pars vicesimaquarla, qua et icri-
pului dlcitur, quaque duos ticilicos continet. P ' .
SCRUPULUS. PUn. 2. ffist. nat. 14. 1 1.(58). llaud
dubium est, lunam lucere dodrantes semuncias
borarum : ab seeunda [scil. die) adjlcieotera usque
ad plenum orbem, dttrahentemque in derainu-
tionem. b. e. la luna crescendo luce nel se-
condo giorno sino al plenilunio tre quarlt e
una decimaquarta parte d' ora piti che nel pry-
mo, cio'e minuti 47 '/j. e decrescendc face men
di altrtttanto. V. SICiLICUS.
II.) Translate. ^ 1. Est semuncia in inslru-
mento rustico apud Colon. R. R. 10. el 11., et
creditur a nonnullis esse clitella dimidio minor,
quam esse solet. Gloss. Philox. KavSrjXtov, sem-
uncia, cliiella. Calo loc. cit. Sirpeas itercora-
rlas ires, semuncias tres, instrala asinii tria. et;
Ornamenta bubus. ornamenta asinis instrala trla,
semuncias tres. ^ 2< El P er metaphoram. Pers.
5. 120. sed nullo lure litabis, Hareat in slultis
brevii ut semuncia recti, h. e. eiigua pars. Ascon.
in Cic. Mil. sub /In. Bona ejus, propter alieni
aril magnitudinem, semuncia venierunt. k. t.
minimo pretio. numino seslertio.
SEMUNCIALIS et semiuncialii , e, adject,
(semuncia) Semiuncialis leg. Mommsen. apud
.Solin. loc. cit. in opt. Codd. — Semuncialis eit
qui menturam, pondus vel valorem semuncia
eiaquat, ut Semunciales asses, apud Plin. 33.
BilU nat. 3. 13. (46). Adda Solin. 53. Unio-
nei ultra semiunciales inventos oegant.
SfiMUNClARlUS el lemiunciarius, a, um,
adject, (semuncia) semuncialis. Liv. 7. 27. Sem-
unciarium ei unciario fenus factum, cento di
un mezzo per cento all' anno. V. USURA.
SEMUs, a, um, adject, (semis). ^ I. Est di-
mldia parte imminutus, seraipl.-nus, sceino. Gloss.
Philox. Semus, rjutxavo;. .Eugenius prcef. ad
Dracanl. Semum mihi opusculum videbatur, si
noo inde aliquid iu hoc codiculo habaretur. V.
SEMATUS. Adde Boeth. 1. Music. 16. Est mi-
nor pars sepiimadecinia, major seitadeciiua: sed
utraque semiionia nuncupantur; nou quod omui-
no semitonia ei aquo sint media, sed quod se-
mum dici sulet, quod ad iotegritalem usque hog
pervenit. ^ 2. Videtur esse ideal ac Semo,
onis. in Inscript. apud G ruler. 96. 7. saxCO J"l-
dio sbmo fatri etc. — NB. In Lenicis Itlotiii
el Freundii bat vol desideratur. — Semus iu
fine quaruuidum vucum Lat., ut sunt decase-
mus, polysemus etc., est a Gr, o-gpa, signum,
nola.
SEMUSTClATUS vel lemuitilatui. F. SEMI-
USTULATUS.
sBMUSfUS. V. SEMIUSTDS.
SKMACt'LUM, i, o. 2. (senatui) lotui seoato-
rum, ut ail Paul. Diac. ei Fesl. p. 337. 12.
Mill., leu locus, quo senatores conveniebant, leu
ubi consullandi gratia consislebanl: quemadmo-
duin locus, ubi cenarent, csnaculu.tr. rocabalur,
palano o piu;ia del consiglio, ^ouVsuTiipiov-
I.) Propria, yarro 5. L. C. 150. Mull. Se-
naculuiu supra Gracuslasim, ubi ades Concor-
dia, et basilica Opimia. Senaculum vocatum, ubi
■enatui, aut ubi teniores comisterent: dictum
ut geruiia apud Gracos. Adde Fest. toe. infra
cit. et Liv. 41. 27. — DiOert a curia. VaX,
Max. 2. 2. n. 6. Sed ut a luiu perdiiii mo-
ribui ad teverlsiima majorum institute trans-
gredlar, antea tenatui asiiduam itationem eo loci
peragebat, qui bodie quoque tenaculum appel-
latur, neo enpectabat, ut edicto contrahere-
tur, led inde citatut protinui In curiam venle-
bat, ambigua laodii cirem etittimani, qui debi-
til reipubl. ofSciit non lua iponte, ted Justus
fungeretur, quia quicquld Imperio eogitur, eii-
genll magil quem prattanti, acceplum refeitur.
— Aliquando senaculum et Curia promiscue e
grammaticii accipiuntur. In beo accepiiune tria
seuacula Roma fueraat, qua « Feslo bis verbis
•numerantur. Senaoula tria Tuitte Roma, la qui-
but tenetui baberi soiiius til, memoria prodldlt
SENATOR
Nicoitrattii in Ilbro, qui Inierlbitur, De senalu
babendo: anum, ab! nano eit adit Coneordie
inter Capitoliam et Forum, In qao lolabant ma-
gistratus D. T. com senloribui dellberare: alte-
rum ad portam Capenam: tertium citra (al. In-
tra) adem Bellooaj, in quo exteraram netionum
legatls, quoi in Orbem admittare nolebant, te-
naius dabatur. Ita Festut p. 347. 22. Mutt.
II.) Improprie dicitur de loco, quem Elagaba-
lus staiuit mulieribut, ubi tolemnibui laltem die-
bus conventus Qeret matronal!!, ut in ejui vita
prodit i-amprid. 4. Adde Fopisc. Aurelian. 49.
Homonym. Quomodo tenaculum differat a
curia, V. supra.
senapi. y. SINAPI.
S£NARI«5lUS, 1, m. 3. ieminut. a lenarlut,
h. e- versut senariolut. Ci'e. 5. Tusc. 23. 64.
Tenebam etiam quosdato Mnarloloi, quoi in ejus
monumento ene imcriptoi ecceperam.
SSNAfilDS, a, um, adject, (iini) qui conitat
sei rebus, vel pertibui, stnario, e'xtaToj. Fr on-
tin. Aquced. 25. Senaria Gitula. h. e. eojoi dia-
metrot est lei quadraulum. Capell. 7. p. 240.
Senerius oumerui. V. HEXAS. Adde jJTacro6.
1. Somn. Scip. 6. Viomed. I. p. 286. Putsch.
Senaria nomlnum forma, h. e. qua per tes cams
declinatur. Prob. Cathol. p. 33. 6. Ktil. form*,
casuum. Id. Inst. p. 121. 9. nomine. V. MO-
NAR1US. Phcedr. 1. pro*. ^Ssopui auctor quam
materiam reperit, Hanc ego poliri veriibo* «e-
nariis. Adde Quinttt. 9. 4. 125. — Hino
Senarius, li, m. 2. absolute, lubitantivoruDi
more, versus senarius, b. e. lex pedum, idem ae
iambicus seu iambicui trirnetrus Grecorura, fsjui
auctor fertur Archiloeui (V. fforat. Art. P. 79.),
tragicis et comicii usitatui; led apud Gracos ses
iambii fere constabat, apud Latinos vero plerum-
que liberior fuit. Hlnc Terenlion. p. 2432.
Putsch. Iambut, ipie set enim lucit manet, El In-
de noraen indilura eit tenario.Sed ter feritur: bine
trlmetrui dicitur, Scandendo binoi quod pedes
coDjungiroui. el Priscian. p. 1319. Putsch. O-
mnes taiu tragosdla quam comcedis Telerii La-
lina scriptores eodem raelri modo iambic! wnt
usi, ut omnibus in locis inditTerentgr ponirent
quiuque pedes, id est iambum, vel tribraebum,
vel anap^stum, vel dactjlum, vel spoodaum, abt-
que pusiremo loco elc. Cf. .floral. Art. P. 25I t -
258. Cic. Orai. 55. 184. Comieorum tenerii pro-
pter siiuilitudincm sermunii tic sape abjecti lurrt,
ut uonnumquam vix in bit numerut et renin
intclligi potsil. Adda Quintil. 9. 4. 140.
SfiNAHlUS, ii, m. 2. F. voc. praeed.
SENATOR, Oris, in. 3. (seneo) Senator fe-
min. gen. y. BALNEATOR. — Senator, sena~
tore, erat vir primi et tupremi ordinit, qui pru-
deotia et auctoritate una cum regibut olim, dein
cuosulibus alliive magislralibui, postremo Im-
peiatoiibut, tuarn in gravioribus negoliis ien-
lenliam dicendo rempubl. admioiitrabat: yrppu*
Oiaavrjt, •ripojv, /3o\A«uTijs, a leneetute dictot,
ui ait Fest. p. 339. 11. Mull-, cujui bac sunt
verba: Senatorei a senectuie dici lalii conitat,
quos initio Romului elegit cenlum, quorum con-
silio rempublieam adminiitraret. Itaque etiam
Patrei appellati aunt, et nunc, quum senatores
adesia jubentur,. quibuiqoe in tenatu lenten-
liam dicere licet: quia ii, qui post luitnim eon-
ditum ex Junlorlbui magiitratum ceperunt, et
in tenatu senteotiain dicunt, et non vocantur
ienatorei ante, quam In teniorlbui tunt cenil.
V. L. Krahner, Alterth. R. ad h. I. 1 1. Strieto
seosu. — a) In sing. num. Cic. 3. Ltgg. 1H. 40.
Est enim ipse tenator U, cujui non ad aetorem
referatur animus, sed qui per se ipse speetarl
velit. Uuio jussa tria tunt, ul adsit nam gra-
vitatam rai babet, quum fiequeut ordo est:
ul loco dlcal, id est rogatus: ul modo, ne tit
InSoitui. Nam breviiat, non modo lenatorii, led
etiam oratorii magna laut est in senieuila. Id.
1. OraL 49. 215. Contilii public! auclur uc le-
nator bonui. Adde Clucnt. 56. 154. //oral. 1.
Sat. 6. 77. Art**, qua* doceal qaita equti »iqo«
senator Samet progoatos. Quintil. II. 1. 43. Ne-
que eadem apnd priocipeui, uia^iitriiuiu, seu»-
SENATORIUS
torem etc, ratio est. — b) la plar. num. Liv.
36. 2. Qui seuatorej esseat, qalbuique !a aenata
SJnteatiam dicers lieeret. Hi.jus discrimiais ratio
sffertur a Pest loe. lupra cil. Sic Gell. 3. 18.
Qui nondum a eensoribua in aenatum lecti erant,
senators* non erant,, aed quia bonoribua popull
lis', eraot, in seoatura renlebant', et neatentias Jua
babebant. Can, i. 8. C. 17. Magnus numeru« »«•
natorum alque equitum Romanorum in pericu-
lum venturui. Adds Cic.Stnecl. 16. 56. — Apud
Taciturn, ubi Tox senator additur nomioi, di-
serliro excludit roagiatratue signifies. ionera,. qua
alias fere aemper adjungjtur. Cf. 2. Ann. 33.
Proiimo Seuatus di* (nulla la luxum civitatis
dicta a Q. Haterlo consulari, Octavio Frontons
prxlura fuacto. el 3. ibid' 31. Domitiua Corbulo,
pratura functus, de L, Sulla questua set epud S<s-
naturn. Cootra 1. ibid. 15. Piu« Aureliua sees-
tor. et 2. ibid. 27. Firiniui Calm senator, etc. ■-
Priml senators* Ronia ab rega Roinulo centum
creatl run! ; delude alii adject! vsl ab Ipso, Tel .car-
te a subiecutii regibus: item a consulibus, Iribiinia
lAilit. consulari potestata, et maxims • eenaori-
bus. P. PATER et CONSCRIPTUS. — Legebantur
turn ei online patriciOj turn ex equestri et pla-
bejo, ut Fesl. doeet la Pnsteriti p. 248. Hull.
et ia Qui palres p. 254. et colligitur ellam ex
Ziv. 5. 12. ad fm. el 23. 32. — Prater boa in
seoatum admiltebantur etiam ii, qui, licet ooa-
dum a eensoribua la senatum <ecti esseat, nee
senators! dlcereatur, tamen ob gestos magistra-
lus, prasturam, consulatum etc. Jus dicendas sen-
tSnllas In senald babebant. Gelt. toe. supra tit.
.— Seoalorum numerus post C primos auctus
est tub regibus ad CC. Tempore C. Gracchi erant
CCC, ut est in Epit. Liv. 60. Is DC. tquites
adjicere roluit, sed non obtiGuit. Sulla dictators
et deioceps supra CCCC. fuere. Y. Cic. %. Alt. 14,
a med. Ciesar dictator auxit usque ad DCCCC.
(Dio /. 43. c. 47.) Triumviri post «Jus saorleia
usque ad CID., sod deraiouit Augustut, et «d DC.
redegit, tit .Fuelon. Aug. 33. at Did I. 54. e. 14.
Dan-ant. — " Jifazochi (Amphilk. Camp. p. 166.
col. ?.) ail, ducenlorum lanatorum numeruni
appeljarl a Cicerone frequenieio jaa?itum; Au-
guslum Tero eaoxUse, ut oa pauciore* quam
quadringenll requlrerentur. — Caosua aenatoriua
duplo major fuit equestri. Decebat sniin, omplies!-
mum ordiuem cum dlgnitats tenerl. — iEtasqun-
nam fuerit, Incertum. Probabila ast fuisse post
qussiuram. Quceaturse statutus erat annas Tiee-
•imusseptimui; trleesimus igitur cirsiter fuerit
retaa senatoria. Sanl tamen, qui potent, vices!-
rnumquintum Ingrediendaj curls satis fuisse: in-
ter quo* Lipt.la Tac, V. QOyESTCRA. «— Peal
■eiagesimum quintum annum non eogebaolur so-
natores in seoatum ^eoire, nee vatabanlur, ia-
quit Seneca t. Controv.S. ante med. Apud Se~
nee. aJlar. Brevit. vit. 20. ponitur annus seia-
gesimus. Cf. Cic. pro leg. Man. 21. — Senato-
»um ornaments erant tunica lati clavi, quam in
luetu depooebaut, et (si patricil essent) Iudb la
ealeeis: Jura, sedeodi ia orchestra ludis spectan-
dis, et epulas publics habsadi ia Capilolio. Cic.
Clutnt. 47. a med., 13. Phil. 13. 28., ffarusp.
retp. t2. 24. el pro C. Cornel, apud Ascon.,
Sueton. Cat. 80. et Aug. 33. ef B4. ad [in. ei
Gell.il, 8. V. CLAVOS, ORCHESTRA, LUSA. —
Diserimen aliquod inter senstores fuisca patet es
loe; Fronton. 2, ad Per. Imp. 7. Senator state
at loco minor majorem gradu atque nalu senate-
rem probe colit ae promerelur . P. CONSCRI-
PTDS." — De cfarisjinsafui titulo, quo eerius pra-
diti fuerunt. V. CLARUS et GLARISS1MAT0S. —
Sub imperatoribus lenaiore* Tetitl erant Italia e-
gredi sine publico raaoere; ted anno post Cbr.
XLIX. ill hac venia data eat. T. Tac. 12. Ann.
23. «t Dion. 52. 42. — Censores in quoque ceosu,
qoum flebat lectio lenatua, constiiuebaot album
jenatorum, eoa aecundum uniuscujusque gradus
ordlnem dfaponendo, prout erant consularea, di-
ctalorii, eenaorll, praetorii, aedilicii, tribuoicii,
quiestorii, pedaril, eosqus aenatn ejiciebant, quo*
boc muoere indlgnoa putarent. V. CENSOR et
— 308 -
etaloriis :lc. V. CONSOLARIS, DICTATORIUS
etc. 1 9. Latiore sensu. — o) Jenaiore* to-
cat! aunt eiiam in municlpiis, qui aspius deeu-
rionea dicunlnr. Intcripl. apud Jtfural. 2024. 4.
SSX. OCTAVICS SBI. F. r IS.. JELICUKVI IEB*IOB aSV-
KICI7U it asdii.. hew »ach. ob BOKoasM etc. Hie
lapis Tuseuli repertus eat. Adda aliam apud Orelli
n. 4031. Ceterum aenafores pro decarionum or-
dine deprehendere est Lannvii, Neapoli, Nols, Sa-
gunti, Tiburs etc. apud Gud. 89. 3., Gruter. 194.
6., al. — 6) Apud exteras gentea tenaiores sunt
etiam viri principee, Tel seniorea, Tel magistratua,
qui Judice8, duces, consiliarii, aeu generatim pro-
ceres reipublicaj, aut regni, ant imperii dicuntur.
Pulgat. inlerpr. Prov. 31. 23. Nobilia in portia
Tir eJna,quaado sederit cum senatoribus terrs. Id.
Pan. 6. 7. Consilium inierunt omnea principea
regni loi, magistratua el aatrapa:, eenatorea et ju-
dices, ut decretum imperatorium eieal. — c) VI-
dttur die! de aliquo gradu in militia palalina. Sie-
ronym. adv. Joh. ffierotol. n. 19. Senator, dn-
cenariua, biarcbua etc. — d) Dicltur etiam de
eo, qui in Sanctorum numerum reiatua est. te-
nant. 10. carm. 3. 4. — KB. De cognom. R.
f . ONOM.
SBNAT6RI0S, a, nra, adject, (senator) aena-
torio, (iouXeuttMt, ad aenatorem pertineni. Cic.
3. Vtrr. 2. 4. Socios, legea, rempubl. aeoatorlo
eonsllio maxime posse defend!. Id. Place. 18. 43.
Lysaoiaa adeptus ast ordinera senatorium. Id.
leg. Manil. Sf.SI.Cajui a senatorio gradu slat
longs abesset. Id. fragm. pro Cornel, apud A-
scon. Sanatoria aubsellia a popular! eonsessu (i"i»
ludis) separare. Id. i. Tale. 1. 1. Senatorlla mu-
oeribus liberalus. QuintH. II. 1. sirea med.
Aliud dicendi genua poscit gravitaa senatoria,
aliud aura popuiaris. Sueton. Claud. 24. Sana-
toria digoitas. — Senatoria dignitat Item ap-
pellator decufionatua In Inscript. apad Grttler
408. 1. et Orell. n. 4040., qua prostal etiam
Duno Tergeste, st partiuet ad tempora Antoaini
Pil Aug., qui iraperaTlt ab ann. CXXXVIIL ad
aan. 1,11.1, Sursum Sueion. Claud. 25. Sena-
toria dotjius. Is. *. quam senator fcabilat. Id.
ftsp. 17. Senatoriua census. Tac 4. Ann. 42.
exlr. Albo 33natorIo aradere aliquant. Id. 15.
iSt'd. 23. et Cell. 14. 8. Senatoria staa. h. e.
ano. XXV. [P. supra.) Id. 12. I, Ia arat loci
oenatorii ei farailU nobiliore. Ii. 4. 10. Liber
ds _ officio senatorio. Plin. Paneg. 2. ad fin.
Quid tain civile, tam aeaatorlum, quam etc.?
— Hioc
Senatorial, Xi, m. 2. absolute, substantlvorum
mora, est Idem ac senator. Sail. orat. 2. ad Cces.
de republ. or din. 11. tub [in. Homines nobiles
cum paucia senatoriia.
sarfATonrus, ti, m. 2. r. t c. prsced.
SENATUS
apod Tac, I. Ann. 10. Capit. AUXn. 12. 9. In
Past. Philoc. 1. Nov. In Corp, inter. Lat.t.
354. — Senatud pro tenalum in Inscript. apud
Orell. n. 3257. q, ravbuj (aj"c) r. comihio c. %. t.
HALIO C f. QTAUTOagl JSXATVD C0101T8EI HI.
chkst«b8 etc. At pro Senatu apud Btommtcn.
•»• "5. — Dal. et Abiat. plur. Senatibu* apad
Priscian. 7. 91., nulla taiaea aliata serlptorli
aactoiitale; eeterum iegltur apud Jul. Capitolin.
M. Ant. 10. PeUr., ubi a III leg. senatoriow. —
Senatua eat ordo Wrorum, qaorom consillo res-
publice regilur: a senibvt dictaa, quia senactus
aptissima est consillo dai^do, ^otiXij, -repovaia (It.
tenoto, consigtio; Ft. le conseit de* ancient,
le sinat; Hisp. teaado; Germ. d. Senat, d,
Rath d. Alien; Angl. a lenatf, council).
I.) Proprie. ^ 1. Stricto aeaau. — a)DniT«r»
aim. Cic, Senecl. 6, !9.CoD8ilIam, ratio, asnteutta
nisi essent In aenibua, noa lummum consilium.
majorsj noitri appeiiasaant aenatum. Apud Lace-
dsmoi'iios quldem ii, qui ampllssliuura maglatra*
turn gerunt, ut sunt, aic etiam nomloontar senes.
h. e. yapovres. Ovid. 5. Pait. 63. Nee nlti post an-
nus patuit tunc curia aeroa; Nomaa et e aenUiu*
mile senatua erat. Cie. 2. republ. 12. 83. Ills
Roaiuli atnalua, qui constabat ex optimatibna,
quibus Ipsa rex tantum irlbulaaet, ut eoa patres
rellet nominarl. Id. Scxi. 65. ad /in. Maglalra-
lua aanuos ereaTerunt, ut consilium aenatua rel'
publica prsponerenl semplteraum: senatum rel-
publica custodem, praaidem, propugnatorein eol-
iocarerunt; hujus ordinis auctoritate utl magis-
tratus et quasi mioiatros grarlsaiml consiiii esse
Toluerunt. Id. Barutp. resp. 27. 48. Senatua
prlnecpa salutia menliaque publicas. Id. 1. Divi-
nat. 12. 20. populua satictusque senatua. Id. 3.
Legg, 12. 28. Quum potestas io poputp, aucto-
riias In senatu ail. Lie. 9. 17. Senatua, quem qui
es rjglbua constare dixit, uoua Tsram specienx
Roraanl senatua cepit. Csc. Sail, 'XZ. 85. Quum
in Capitolium noa senatyra eonrocaiiemui. Id.
b. Pam, 2. ante med. Senatum sogere, Liv.
3. 38. a mid. vocar*. Cic 3. Orat. 1. 1. Sanatui
frequcna, Tocatu Drusl, In curiam Tanit. Id.VLad,
Q.fr. 12. J. Saoatuj iafrequena. Qttinlil. 8. 3. 14.
Suadiiado sublimius aliquid senatua, goncltatiui
populus poscunl. Jul. Capitolin. Mas. it Balb. 3.
Noro genere senatua eocsulti (Gordlaaua) Inda-
ctus ia ciiriam Casar sal appellator Ziv.i. 38.
Senaiura consulere. h.e.ii senatum raferre. Ct'c.
Senect. 12. ad [in. Aliquem e senatu ejicere. Id.
Clucp.t. 43. 122. Senatu ovovsre. Id. Placets.
42. Venire in Senatum. k-e. tenatorem fieri. Id.
Dotn. 31. 82. I_egi.ro in aenatum. h. e. sena-
torem creire. Sueton. C(Bt. 80. allsgere. Liv. 9.
29. legere. h. e. senatorun noraina recitare: quod
era! ceasorutn. [f. ?,EGO, la.) et Cic. I, Perr, 49.
natoriura ordinem pcrtlnet. Priscian. 4. p. 638.
Putsch., nullo allato exemplo.
S8NA.TUS, us, ra. 4. (seneo) Senatus est etiam
seconds declin.; bloc genet, sing. Senaii apud
Qtsfatif. 1. a. a med. Quid de aliia dicam, quum
Senatus, «a, ui, an Senatus, ti, to facial, incertum
sitT Cs'c. Divin. Perr. 5. IS. Quod In unaquaque
re baneficlo oenati populiquc R. juris babui, id tu
raibl aiipuisti. Adde tumd. ad Brut. I. 26. Sail.
Cat. 31. 37. 57. et fragm. apud Donat. ad Ter.
Andr. 2. 2. 38. Senaii decretum. Plaut. Cos. 3. 2.
6. et Epid. 2. 2. 5. Senati columen, presidium
popll. 5»jenf». apud Non. p. 484. 19. Here. Ex
senaii consulio. Ciceronis locum Ha recital etiam
Cfcari*. 1, p. 116. Putsch, (cui sddunt alii 2.
Fam, 7. sub fm. VI aenatl consultum el leges
defendaa.) Sunt tamen MSS., in quious benefuio
senatus legitur. Inscript. apud JUaff. SIus. Per.
108. SBX. ATILITS M. t. SASAKVS PHOCOS. EX 8E-
RATI co«vtTO etc. Adda aliam apud Benzen.
n. 6593. et Auson. Edytl. 8- 5. — Etiam Sena-
tuit In geneliro olim dictum eat. C. Fann. apud
Charit. ibid. Seoatuia consulta. Adde iVisenn.
apud Non. toe. eft., el ^enafuos ap^aixwc in
S. C de Baccbanal. apud Fabrett. p. 427. n. 1.
i trrrtn n. V ' f RUCTUS. Parro et Itigid. apud Gelt. 4. 16.
LECTIO. De aenatonbua Tero consularibus, di- | - Dat. sing. Senato et Senatu (V. Cell. 4. 16.)
SENATRIX, trlcis, f. 3. (senator) qua ad ae- a med. cooptara. — 6) Sena lam numerare. V.
KUIUERO, as. — c) Senatus legilimut el s'ndi'-
cltts quid sit, P. Ia INDiCTOS. ~ d)De Sena-
tus actis, et auctoritate, et consulfo, U decreto,
V. ACTA, AL'CTOUITAS, CONSULTUM el DE-
CRETUM. Hue special dissert. JJubner, De se-
natus populique actis, Lipsice a. 1860. et Momm-
sen, Sui modi usati da' Rcmani nrf eonw-
vare e publicare le Uggi e i senalasconsnlti ia
Annali dill' Istil. archeol. a. 1858. p. 181.—
De Senatus decreto bse adda ex Fesl. p. 239.
20. Mull. Senatua decretum a soaaalto ^liu»
Callus aic dlslioguit, ut id dieat partlculam
quamdam esss senatua eonsulti, ut quum pro-
Tincla alicui decern itnr, quod tamen ipium se-
natus con5ulti est. P. CO.NSC'LO in fin. — «)
De siglis S, C. (b. e. Senatua consultum) in num-
rnla Kreis Romanorum, V. Avellino iu Atti delta
Societa Pont. T. 3. p. 183. - f) Senatus po-
putusque B., legitur passim ia publicis mona-
mentis. P. POPULDS. Alias oeeoxrit etiam se-
natus el pocufui vel populua et senatus, V. Soil.
Jug. 41., I(i4. al. —Sub imperaloribal senatul
pr^erat prsfectus Urbis, ut coastal ex formula
bujus dignitatis apud Cassiod. 6. Pariar. 4. Cf.
Symmach. 10. Ep. 62.: turn rero bic ordo rr.ul-
lum suz auctorlialis polentlaque amiseraL Plin.
3. Ep. 14. et Toe. Agric 2, Cf. Beubelal, De
SENATUSCONSULTUM
comislorio Prine. R. in Opusc. Acad. v. I. et
JUarquardt, Anliq. p. 232. ^f 2 - tatiore sen-
5u, ellam in munieipiis et eolooiii ordo decu-
rlooum tenatus allquando appeltatur. Cess. 3.
B. G. 16. extr. Ouinl senatu {Fenelorum in
Gallia) oecaio, reliquos sub corona vendidit.-/«'n.
Foil, ad Cic. 10. Fain. 32. Quibus temporibus a
sediliosis senatus (.Gaditanus) trucldatus, aut ex-
puiflus eit. IntcripU apud MuraU 1023. 3. {Orell.
71. 120). S. P. Q. (h, e. senatns populusque) ahaoot-
livs. et apud Orell. 124. lavrsni. et 1 13. tjbvbs.
Adde alias apud ffensen. n. 5131., 5347., 6501.
etc. Cf. Cic. 6. A'err. 65. 146. Ne senatus eoosullum
Siculi bomioes facere possent etc. Non allquis Si-
Gulus, ted quastor pratorem appellat. Quit boe vl-
dit? quis audivil? Prffltor teqaut et sapiens dimitli
jubet lenalam etc. % 3. De Bliit hujusmodi cra-
tibus otlam apud exteros popalos. Salt. 3. Mist.
fr, 8. p. 207. Krtiz. Eum alque Metropbanem
eenatus (Sertorii) magna induslria perquirebat.
Senatus hlc non Homanus, «ed quem Sertorius
ex saoram nuraero composuerat. V. Appian.
i. S. C. 108. Cwt. 1. B, G. 31. jEduos omuem
genalum amisisse. Aiin. Poll, apud Cic. 10.
.Fafjs. 32. A seditioiis senatus espulsus est. Liv.
30. 7. Senatutn sufeles (quod .velut consnlare
imperium apud eoi (i. e. Oartbaginlenses) erat,
Toeaverunt. Pulgat. interpr. 2. Mach. 1. 10.
de Judceit. Populus eenatusque et Judas. Id.
ibid. 11. 27. Res Antiocbus senetul Judeorutn.
7s. a. Sjoedrio. t[ 4. De aliis bominum ccetibus
anlTerslm. Cie. 1. Nat. D. 34. 94. Senatus phi-
losophorum. Bieronym. Ep. 125. De senatu do-
Ctorum excludere. Cf. Plant. Most, et Epid. loc.
Infra eit.
II.) Translate. *f I. Uaiveriim. Plaut. Most.
8. 1. 158. Hue concessero, dum mibi senatum
consilil In cor convoco. et Epid. 1. 2. 56. lam
senaium convocabo in corde consiliarlum. Id.
Most. 5. 1. 8. Capio consilinm, ut senatum con-
gerronum couvocem : Quem quam convoeavl,
atque till me a senatu segregant. ^f 2. Sena-
tat dium apud Captll. 6. p. 582. Sic de ccetu
Sanctorum in oailis dixit renant. 3. carm. 15.
17. P. SENATOB. % 3. Melonjmiee dicitur
da senatorum conventa, seu se*sslone, radananza
tedata del senato. Cic. 12. Fam. 25. Eo die
non fuit senatus, neque postero. non $i tenne
eonsiglio. et Sueton. Cat. 80. estr. Senatum edi-
oere In Pompeji curiam, et 88. agere. tener eonsi-
glio, et Cic. 1. Fam. 4. Senatus baberl ante Ca-
Tend. Febr. per legem Papiam oou potest. Id. 6.
Verr. 65. 146. Senatum dimiitere. Id. 2. ad Q.fr.
■i. mitlere. Adde Liv. 41. 6. Cic. Amic. 2. 6. Multa
8f in senatu et in foro proviso prudenter. —
Sari tenatus dicebalnr, quum legal! in cenetu
audiebantur. Nepos Bannib. 23., Cie. 2. ad Q.
fr. 13., Sail. Jug. 13. extr. et Liv. a=epe. <f 4.
Est etlam locus, qoo seoatores coeunt, curia. Cic.
i. Cat. I. 2. Hie tamen Writ, vivlt? lmmo v«o
otlam In aenatqm venlt. Id. fragm-. apud Quia-
til. 9. 3. circa med. Qui indieabantur, eos ?d-
carl, cuslodirl, ad senatum adduci JubsI: in se-
natu sunt posit!. Id. 4. Acad. 45. 137. (2. pr.)
Qut^m Cameadei et Diogenes ad senatum In Ca-
pitolio starent. Sail. Cat. 49. B seoatu egredi.
Sutton. Claud. 25. ad fin. In seuatu sedere. h,
e. In orchestra inter senatores. Id. Ner. 12. a
med. Dejnde in orcbe3tram senstumque descendit.
SENATUSCONSULTUM. P. COMSOLTUa 81
SENATUS.
SENDIONOB, iodecl. herba apud ^.gyplios ca-
dem qua sideritls apud Grseco!. Apul. Strb. 72.
SfiNEClA vel senicia, as, f. 1. myslax, pllatura
.labrorum. Bieronym. in prol- E'W.ch. Di Town-
lur fagolidoros, hoc est manducaQtss sanecHt.
Alii leg. senitiai; alii aliter. Sunt, qui interp.-s-
tentur h. I. de sallvis per genis deQueotibut.
SSNSClO, 6nis, m. 3. Senteion, Xi, o. 2. est
JBmil. Mac. loc. eit., qui primam ijllabam li-
center produiit. % 1. Docet F/iscian. 3. p. 618.
Fulsch. esse deminutivum a a :■:?, quod eenecit
in obliquis facere deberet, ut ait Ckarit. 1. p.
116. V. SBM1SBNEX. Boc sensu Afran. apud
PriiCian. ibid. Tu senecionem bunj satis est si
— 309 —
serves anus, oeechietlo. ^ 2. Est etiarn herna r
crescione, senazione, de qua V. ERIGERO.N.
JEmil. Macer 51. 1. Erigeron Grsci, nos sene-
clon Tocilamus, Quod canis simllis Tidealur Dora
capillis. Adde Apul. Berb. 75. — IfB. De co-
gnom. B. r. ONOM.
SfiNRClON. P. toc. prseeed.
SEN EOT A, as, f. 1. P. foe. seq. in fin.
SENECTDS, a, um, adject, (senax) SI Priscia-
no 9. p. 869. et p. 887. Putsch, credimus, tene-
cius est o •ftiQO.oa.t, qui senuit, particip. a seneo.
ACTert in banc rem locum corruptum Catull. 4.
25. Sed hsc fuere non recoudlta senecta quiete.
Sed Catull. babet: Sed bzc prius fuere: nunc
recondita Senet quieta. Dicimus tamen senecta
cetas, senecta membra, tenectum corpus. V.
SENEO init. — Senectus est senilis, senile, vec-
chio, T«pc'vTa(0{. Lucrel. 5. 8S4. jElae senecta.
Adde Sail. Oral. Cotlce ad pop. (ubi tamen Kritz,
leg. acta pro senecta) et Plant. Trin. 1.2. 5. Rur-
sus Lucret. 3. 774. QuidTe foras sibi vult membrls
exire senectis? Sail, fragm. apud Pritcian. 9.
p. 869. Putich. et 10. p. 887. Omnes, quibui, se-
uecto corpare, animal militaris eraU P. roe. seq.
— Hlnc
Senecta, m, t. i. absolute, substantiv orum mo-
re, est idem ac senectus, ut juventa pro ju-
venilis.
I.) Propria. ^ 1. De bominlbus. Ccscil. apud
Cic. Senect. 8. 25. Turn equidem in senecta boc
deputo mlserrimum Sentire ea state esse se odio-
lam alter!. Lucil. apud Nan. p. 492. 23. Merc.
Prosplciendum in senecta: nunc adolescentia est.
Borat. 1. Od. 31. 19. non turpem senectam De-
gere. Justin. 14. 3. sub fin. Ne victos quidem in
misera et inopl senecta quiescere sinit. Ovid. 14.
Met. 148. consumptaque membra senecta. Ter.
Adelph. 5. 8. 31. nimium ad rem in senecta at-
tenti sumue. Parro 5, L. L, 3. Mull. Quem
puerum vidisli formosum, bunc Tides deformem
in senecta. Adde Plaut. Mil. glor. 3. 1. 29. Pt-
tron. Sat. 132. circa med. Senecta oitimse znibi
IsssUodloem imponeras. Enn. fragm. 298. Rib-
beck. Senecta tarda, Tibull. i. 9. 42. cana. et
ibid. 11. 40. plgra. ef 3. 5. 16. cum. et ibid.
25. rugosa. Martial, i. 106. annosa. Tac. 4.
Ann. 8. et 29 estreats, et ibid. 41. vergens. Sil.
It. 1 3. 583. qaerlbunda. Piin. 7. Bist. not. 50.
51. (167). vlvax in pcenam. Id. 35. ibid. 4. 7.
(20). Esttinctus In longa senecta Antistius Labeo.
Publil. Syr. p. 325. 185. Ribbeck. Fruslra, quum
ad senectam Tectum est, repetas adulescentiara.
Pulgat. interpr. Pt. 70. 18. Csque in senectam
et senium. Debratca eit: usque ad senectuclem
el canos altlmcs. est lgitur gradatio, its ut
plus sit ssi'.ium, quam senecta. V. SENIUM Init.
% 2. De bestils, plantis, llgnis et lapldibus. Phsdr.
4. 1. Mustela annis et senecta debilii. Plin. 8.
Eiit. nat. 32. 50. (117). Senecta ceml. Tibult. I.
4. 27. et Plrg. 3. G, 96. equl. Id. 1. Ibid. 186.
inopi metusna formica senectse. Piin. 17. Bist.
nat. 27. 43. (252). Senecta ulraotum. Id. 18. ibid.
27. 51. (117). amjgdata et pjri. Id. 9. ibid 35.
54. (109). Margarita flaveseunt :ei!«8t9. A:lda
Martial. 9. 106.
II.) Translate. <f I. Est »etasta«, ■i:!iqnit-.s
seu diuturnltai. Cteudian. Com. Mall. Tb.iod.
67. Omnia CeCropia relegis st-creta saaeots, 5U-
cutisos quod qulsque novum ElandaT-3rlt a7o.
h. a, antiqua erudiiioDls Gracorura, li prlseo-
rum philoiopborum placila. Id. 2. in Eutrop.
277. pntribus jarn propugnscula sxxis Longo cor-
raerjot .3?o, paclsqua senecta. h, e. diutaraa pa-
ce. I 2- "or iroetonTmiam est senex, jive mil
sire femioa, vtcehio o vecchia. Sil. It. 8. 3. hae
spirente sonects. Adda Auguslin. Se;m. 101. 3d.
A. Mai. *$ 3. Senecta serpznti'Mn apud PUn.
28. Met, nat. 11. 48. (174). et 30. ibid. 3. 22.
(69). et 20. ibid. 23. 95. (254). esi mSiabrana,
quam verno tempore exuuni. spoglia. V. voc. aaq.
SS.NECTDS, Otis, f. 3. (senecta) Ultima sjllaba
male corripltur apud t?orn. Gait. 1. 246. Con-
tinues gemitus sgra senectus babet. — Seneetus
est senium, senecta, -rnpac (It. vecchiaja, vec-
c&iessa; Fr. age avanci, vieitiesse; Hisp. vejet,
SENECTUS
vejedad; Germ. d. hohe Alter, Greisenalterf
Angl. age, old age).
1.) Proprie. *{ 1. De bominibns. Seneca Coil*
sot. ad Marc. 11. estr. Boc quod seneetus ro»
calur, pauci sunt circuitus annorum. Cic. Top*
7. sub /In. Quasi qui adoiescentlam florem 8!t»»
tis, senectutem occasum vita velit definire. Id.
5. Fin, II. a med. Homines seneclute confectl.
Id. Brut. 48. 179. T. Aufidius visit «d summam
senectutem. Id. 8. Phil. 10. sub fin. Quam esiet
summa senectute et perdita valetudlne. Nepos
Alt. 31. Quota septem et septuaginta annos eom-
plesset, atque ad extremam senectutem dignitate
et fortune erevieset. Id. Reg.i. Darius senectute
diem obiit supremura. Justin. 41. 5. 5. Arsaeee
mature senectute decedit. Borcct. Epod. 8. 3. et
rugis vetus Frontem seneetus eiarat. Pirg. 3. G.
67. subeunt morbi tristisque senectus. Id. 6. Sin.
304. (et Tac, Agric. 29.) cruda el viridls. Id. 7.
ibid. 440. vieta situ rerique effeSa. et 8. ibid,
508. taida gelu, eaclisque effeia. Seneca Here,
Fur. 1027. vivax. Id. QZdip. 594. aibimet gra-
vli. Id. Btrc. Fur. 198. cana. Tibull. 2.2. 20.
tarda Induce! rugas, inQciatque comas. Ovid. 14.
Met. 143. tremuloque gradu venlt sgra sene-
etus. Sic Masimian. 1. Eleg. 223. baculo Sncum-
bens ruitura seneetus Assiduo pigram verbete
pulsat humum. Xucan. 1. 343. Seneetus exsan-
guls. el 2. 128. fe3sa. Slat. 3. Silv. 3. 156. tarda
situ rebusque osbausta. Tac. I. Ann. 4, proveeta.
SU. It. 13. 583. queribonda. Curt. 6. 5. 3. prae-
ceps. decrepita, eslrema. QuintU. 11. 1. 10* ul-
tima. Maximian. I. Eleg. 261. onerata malls,
incurva. Calpurn. 7. Eel. 73. trernebunda. et 8.
ibid. 43. ionga, cunctisque din epectata. et S. ibid,
13. baculum premat incllnala. Curt. 9. 6. 19. Se-
neclut33i obscuram et ignobllem pet otlam cor-
poris exspectare. 'Juvenal. 3. 26. Dum nova ca-
nities, dum prima et recta »nectus. et 9. 139.
obrepit non intellacta seneetus. et 10. ISO. qnaoi
oontinuis at quantis loaga seneetus Plana malls!,
deformem st tetrum ante omnia yultum Dialmi-
laraque sai, deformaa pro cute pellera, Psnden-
tesque gaaai at tales aspica rugas etc. Cf. ibid.
188. Una ooaum faciei, cum voce iremsntia aem-
bra, Et Jam love caput madidiqua infantia nasi.
Ccsl. Azrel. 2. ^cut. 1. 8. Aptior senauum dif-
Qcultatl atqua damersioni seneetus. Pulgat, in-
lerpr. Gen. 15. 15. Seneetus bona. h. e. matu-
re, proveeta. Id. Sap. 4. 8. Senectus veasrabilif
est, non diuturna neque annorum oumaro com-
puta'.a. yEtas WQsetutil vita immaculate. ^ 2.
De beetiis. Plin. II. Bist. nat. 37. e4. (139).
Seaactus in squis et ceterii veterinis in'-o'ligllur
donllum brocbltate, tuperciliorum canltia. Adde
Pirg. 3. G. 96. — Aguilts senectut, provjibium,
da quo V, AQUILA. *f 3. De Inanlmis. Ovid.
1. ,-fnjor. 12. 29. 70s (tabe'ke) e».rioca senaclua
JVodat. Juvenal. 5. SJ. da ss'ao. cujus patriam U-
t'jJamqiis Maactui Sslevlt oiulta veteris fuligine
testa, tt 13.314. Atbani lAitU presiosa ssnectoc.
'^ 4, Senseftse 3pud veierea Jea habita est, He-
roW et PloeSis filia. V. 3y$in. praf. fab., colU
Cic 3. Sat. D. 17. 44. at Pirg. 6. JSn. 275.
II.) Treble, "J 1. r.ietonymice. Pirg. a.
JEts. yi5. Toapo/iSui gjminis canebat cpatse,
r:nec!i:3. cy.iizie. si Pal. Flacc. 6. 983. qua?
vox :uiUo. t-.a toia MMBttti Corripuit, fregit-
q'j.3 aairaos? '.anguUkziH, paiira. at Hornt. E,
pjd. 13. 4. ^ataqofl 7ii3at jsuua, Et desfit, ob-
d'jeta ;o!?itur frc3»a aaassjut. Irtstezia, iJJflKn-
eea&s, n CfsadUn. PI. com. Manor. 634. Q=am
pax lolulerat, feoKo dkcujra voncelus. iucoHetta,
sori'.d-izza, ravine. 1 0. JSaxa roambrsna Ilia,
quam Mbetoo alia carport olductaa, varno tem-
pore c-;:uite3, in ipso fere c.iTerna adilu snguet
atttu&f, :;-r.nl-Ji at ssnscta dici'.ur. PHi*. 30.
Hist, not. 9. 23. (31). Varrusas tollit aicabrana
jaaeetatia snguium. st ibid. 7. S9. (81). Sanectos
angaljm dy.autarich et tendinis ate. Id. 9. ibid,
30. 50. (95). Cancrl veris prlcclpio senectuteni
a agulum more asuunt ranovatlona tergorutu.
Aide 8. ibid. 31. 49. (HI), et Marcell. Emplr.
c. S9. p. 129. ^ 3. Tigurate. Cic. Brut. 3. a
med. Quam ipsa otatio jam nostra canejcerat, ha
SENEO
beretque sosm guamdam maluritatem et quail
senectuiem. et ibid. 76. a meA. Me admodum
delectabat Triatii, In Ilia state, plena litteraias
senectutis oralio,
Bomonjra. Differentials inter senectam, se-
ntclutem et senium tradit Isid. i. Differ. 531.
Senectus esl gravior alas post juventutem auc-
cedens, senium autem ultima slai post gravita-
tem veniens. Sic sene* et senior. Seneeta autem
est ipsa son sive conditio seneotuti accedens. V,
SENIUM init. et SENECTA, ubi tatnen seneeta
non a senectute, sed a sent'o diitinguitur apud
Vulgat. interpr. Ps. 70. 28., nt dictum est.
SENEO, sSnes, tenlli, senere, n. 3. Ratione ba-
bita eijmi, ducitur a Gr. fvoc, vetus, addita pro
adspiratione lillera J. — Uujui participlum pra-
teriti temporis apud Priscian. 9. p. 869. el p.
887. Putsch, est senectus, a, um: sed quomodo
a forma seneo sit lenectus, viderint eruditi. —
Seneo est senei sum, fwpa'w (It. esstr vecchio ;
Fr. etre vieux ; Uisp. ser viejo; Germ, alt sein;
Angl. to be old or aged).
I.) Proprie. Catull. 4. 25. it pha$elo. none
recondila Seoet quiete. .Pacuv. apud Priscian.
10. p. 887. Putsch. Quamqaara eatas senet. Sue-
ton. .Jug. 2. a med. Avus tranquillissime seouit.
Vulgat. interpr. 1. Reg. 12. 2. Ego autem ie-
nui el locanui.
II.) Translate. Accius apud Priscian. he. cit.
Jam Jam ttupido Tbessala somno Peciora lan-
guentque seoentque. Pacuv. apud Non. p. 137.
1. Merc. Corpusque meura tabe, mcarore, errore,
macore tenet. Plin. 2. Hist. nat. 46. 45. (118).
Mores bominum senuere, non fructui. Adda Eu-
men. Gratiar. act. Constantino Aug. 6. et Dra-
eont. 8. carm. 316.
SENEOCOft, indecl. berba apud jEgyptios, qua!
apud (iri-cm balracbion, et apud Latinos scele-
rata appellatur. Apul. Herb. 9.
SKNESCKI'iS, entii, particip. V. voe. seq.
SENKSGO, is, ere, n. 3. incftoat. a seneo.
Pari. Senescent I. 6. el d. II. 1. 2." a. b. et
2. ; .Senescendus I. a. — Senesco est senei do,
7ijco'oxio (It. inveccftiare; Fr. ileuem'r vieui,
vieillir, blanchir ; f lisp . envejecer; Germ, alt -
od. grauwerden, ahem; Angl. to grow, become
aged).
1.) Proprie, sea etricto sensu, de tempore, ,-e-
tate. — a) De bominibus. Ovid. 6. Past. 771.
Tempore labuntur, tacitisque seneicimui ennis.
Sie Cic. Sentct. 11. ei(r. Sensim sine seniu se-
nescit ielas. Varro 6. L. L. 11. Mull. Seclum
spalium annorum centum vocarunt, dictum a
sene, quod longissimura spatium senescendorura
bominum Id putarant. Val. Max. 8. 7. n. 14.
Solon signiQcat, se quotidie aliquid addlsceolem
sencscere. Curl. "4. 21. 5. Senescendum fore lan-
ttiro lerrarum vel sine prcslio obeunti. — 6) De
brulis animalibus. Colum. 9. It. R. t. a med.
Nee vero paliendus est orjx, aui aper ultra
quadrimatum senescere. Horat. I. Ep. 1. 8. Solve
senescealem mature sanus equum, ne Peccet ad
eilremum ridendus, et ilia ducat. Cf. Ovid. 4.
Trist. 8. 19. — c)*Promlscue de utrisque. Plin.
7. Hist, nat. 4. 3. (37). Feminas gigoi celerlus,
quain mares, sicuti eelerius senescere. — d) De
planlis. 13. 16. ibid. 27. 50. (116). Arbores.quo
magis senescunt, hoc maturiut ferunt. Cic. 2.
Divinat. 14. 33. Atbores hiemali tempore cum
luna simul senescentes. — e) Unlversim. Augu-
ttin. in Psalm. 38. Puerascere, Jnvenescere, se-
nescere. Vulgat. interpr. Hebr. 8. 13. Picendo
novum, vetera vit prius: quod autem antiqualur
el seueseit, prope ioteritum est.
II.) Translate, sen laliore sensa. ^ 1. Gcnera-
tim est decresco, defieio, andc.r moncando, cui
oppoo. creieo. — 1.°) De personis. Liv. 29. 3.
txtr. Hannibalein ipsum jam el fame senescere
et viribus. — 2.°) De alils. — a) De concretis,
it a'unt. Getl. 3. 10. a med. Quasi jam mundo
jBoescenie, rerum alque bominum decrementa
Sunt. Domitian. apud Sueton. Vomit. 18. extr.
Forli animo fero comam in adnlescentia sene-
sceniem. h. e. dccideniem. Varro 1. R. R. 64.
Quum senescit luna. Add* ibid. 37, Sie Plin. 2.
— 310 —
Sist. nat. 9. 6. (41). Cresceos et seneicens luna.
Cf. Cic. Divinat. loc. supra cit. Id. 2. tfat. D.
19. a med. hiems. Varro 6. L. Z. 2. Midi.
Prioris meosis senescenlis eilremum diem el no-
vam lunam. Capelt. 8. p. 273. Nondum slomacbo
seoescenle. ft. e. sedata ira. — b) De absiraclis.
Salt, in Oral. Zicin. ad pleb. a med. Seoescunt
vires, tfepos Alcib. 5. Atheniensium, male gestis
in Sicilia rebus, opes senescere, contra Laceds-
moniorum crescere. Cic. 2. Tusc. 2. 5. Oraiorum
laus ila ducla ab bumiii venil ad sumrnum, ut
jam, quod nalura Ten in omnibus fere rebus, se-
nescal, brevique tempore ad nibilum ventura
videatur. Id. 2. Oral. 2. circa med. Ut Iaudem
eorum jam prope senesceolem ab oblivione bo-
minum atque a silentio viodicarem. Id. 7. Fam.
26. Visa est raihi vel loci mulalio vel anirai re-
missio vel ipsa fortasse jam senescentis morbi re-
missio profuisse. Liv. 30. 19. ad fin. Mullique
alii, populi, senescere Punicum bellum ceroenles,
defecere. Id. 5. 21. ad fin. Deiode, mulla jam
edila ca-de, senescit pugna. Id. 3. 12. ad /in. Se-
nescenlibus villi*, maturescente virtute, sinerent
tantura virum seaem in civitale fieri. Vellej. 1.
17. sub fin. Studium cum spo senescit. et 2. II.
extr. Nunc florere fortunam, nunc senescere, nunc
iuterire. Tac. 2. Hist. 24. Senescens fains. Plin.
8. Ep. 12. Lilterarum jam senescenlium reduclor
ac reformator. Ovid. 3. Art. am. 594. has artes
tolle, senescet amor. Sil. It. 3. 581. blandoque
veneoo Desidis virlus paullatim evicts senescit.
Sell. Jug. 2. Omnia orta occiduni, et aucta se-
neicunt. ^ 2. Specialim est vim aut pulcritudi-
nem emltto. Cic. t.republ. 37. 58. Senescente Jam
Grsecia. Plin. 18. Hist. nat. 28. 67. (459). Sene-
tcunt prata, reililuique debent faba in bis sata.
Id. 9. ibid. 35. 56. (115). Uniones senescere, co-
loremque eispirare. Id. 37. ibid. 5. 18. (70). Sma-
ragdi seoescunt, paullalim viridilale evanida. Id.
15. ibid. 19. 21. (82). Ficus senescunt in arbo-
re, oousque destillant gummium lacrima. Ovid.
3. Art. am. 82. conlinua raesse senescit ager.
(eamd. sentent. babel 1. Pont. 4. 13.) Pallad.
3. R. R. 28. Theriacffi iofusione assidua vim suci
senescentis iterare. — Sequent. Accus. et prcep.
in. Plin. 11. ^isf. nat. 42. 97. (242). Caseui
senescit in salem. va in tale. <f 3. Item macie
aut mcerore corrumpor, tabesco, intristire, non
altecckire. Varro 2. R. R. 2. ad fin. Quum de-
puisi sunt agnl a malribui, diligeniia adbibenda
est, oe desiderio senescent. Colum. 8. R. R. 8.
Columbie, quasi gravi perpeluiE custodise servitio
contristatse, seoescunt. «| 4. Per melonymiam
dicilur de bis, qui nimis diu in re quapiam im-
m'oranlur. Liv. 5. 44. Quum diis hominibusque
accusandis tenesceret. Quintil. 8. procem. a med.
Resistant lis, qui, omissa rerum diligeniia, quo-
dam inani circa voces studio senescunt. <f 5.
Item esl lorpesco, impigrire. Liv. 25. 7. arf fin.
Vir inquieli animi, et minime oliura, quo lum
diulino senescere videbalur, palientis. Id. 1.22.
Tullus senescere civitatcm otio ratus, undique
materiam eicitaodl belli quierebat. Sail. Jug.
39. Avidus consul belli gerundi, mover!, quum
senescere omnia, malebal. Liv. 35. 12. 52toli a-
gilandum aliquid miscendumque rati, ne cun-
ctando senescerent consilia. ft. e. evanescerent.
Cf. Tac. 1. Ann. 9.
SENES, b5o;>, adject, (seneo) Olim declinatum
fuit senei, genet, senici el tenia's [ PI aut.
fragm. apud Priscian. 3. 38. et 6. 94.); dat. se-
nict (Apul. 6. SSet.); accus. senicem (Plaut.
Mil. glor. 3. I. 64.): unde senecio, senica, se-
niculus, Seneca. V. SEMISENF.X. — Sene pr»
seni in dalivo videtur esse apud Lucil. 28. 33.
Mull. Fulmentus sene lubducere. — Com p. .Se-
nior (et etiam senicior, qua forma legilur In Hot.
Tir. p. 89.). — Quod ad superlalivura ailinet, hsc
habel Asper p. 40. 4. Hagen. Aliquolieos poii-
livui et comparalivus, ui senei, senior, nam
lenLsslmus die! non potest. Aride Art. Anon.
p. 77. 8. — Seoei, mullorum annorum qui est,
velus, aotiquui: et fere diellor de provecla slate
animanlium, iT,;a::;. na\ai6i (It. vecchio: Fr.
tgi, vieux, charge" d'anniej, viiW.ari; a\tn.
SEKSX
viejo; Germ, alt, bejahrt, e. Alter, Greis; Angl.
o'd, aged, ancient); oceurrit aulem A) Adjecti-
ve; ct B) Subsiantivorum more.
A) Adjective. ^ 1. Positiv. senei — a) De
hoinirtibus. 7er. Eun. 4. 4. 21. llic est vielus,
vetus, velernosus, senei. (FlecJieisen leg. veler-
nosus senei.) et Ca(o 2. R. R. Servu:n senem.
Pompon, apud Varron. 7. L. L. 28. MM.
vere pusus tu, tua arnica senei. Cic. Senect. 4.
10. Admodum seuei suasor legis Cincia. Id. ibid.
7. 24. Nemo esl lam senei, qui se annum noo
putet posse vivere. Ovid. 1. Am. 9. 4. Turpe se-
nei miles, turpe senilis amor. Martial. 13. 23.
Chia seni similis Baccho. Id. 5. 18. Et acuta se-
nibus cum Damasceois. — 6) De besliis. Plusitr.
5. tO. Senei caois. Auct. Priap. 83. Seneive
corvus impigerve graculus. Oviit. 3. Art. am.
7S. Nee faciunt cervos cornua jacla senes. Mar-
tial. 5. 37. Puella senibus dulcior mihi ejeais.
Id. 10. 30. Et adasse jussi prodeunt senes inulli.
Juvenal. 6. 159. Et vetus indulget senibus de-
mentia porcis. — c) De inanimls. Martial. 3.
58. Et mulla fragrat testa senibus auclumnis.
ft. e. vim> mullorum auctumnorum. Plaut. Stich.
5. I. 8. Seoes dies. ft. e. aero. Sic Virg. Cir.
40. Nostra tuum senibus loqueretur pagina sh-
ells, f 2. Compar. senior: at senius in recto
et quarto casu non est, quod sciam, in usu, in-
quit Porcellinus ; legitur tamen apud Boeth. la
Categ. Arist. 4. p. 234. Migne. Aliud antiquius
dicimus, aliud senius. Antiquius in lis, quas in-
animata sunt, ut Porphyrio placet; senius vero
in iis, qua anima non carent. — a) De per-
sonis. Lucret. 3. 955. Grandior hio vero (1 jam
seniorque feratur. Cic. Amic. 1. 5. Catone eral
nemo fere senior lemporibus illit. Ovid. 2. Trist.
166. et olim Imperium regal boc cum seniore
senei. Sil. It, 15. 598. Sed frigens aaimii, nee
bollo prospera turba Aocipili senior teraeraria
empta velabaDt. — 6) Oe rebus. Cic. 2. Legg.
4. a med. Quae vis non modo senior est, quam
retai populorum, sed sequalis illius cesium atque
terras regentis Dei. Cats. 5. 28. «. 4. Hoc malo
fere corpora seniora tenlantur. 5eneca Here. (Et.
390. Senior alas. Id. Hippol. 742. Fama mira-
trii 6enioris avi. Ovid. 14. Met. 47. mortem
senioribus imputet annis. Martial. 9. 94. Qua-
draotera duplica de seniora cado. Adde ibid. 58.
et Plin. 17. Hist. nat. 20. 34. (151). Alia con-
gerit Broukus. ad Tibull. 1. 7. 83., unde pie-
raque bsec sompsimus. — Translate. Cic. J?rut.
43. 160. Senior quam ilia cetas (erebat oralio.
ft. e. maturior.
B) Subslaniivorum more, vir aut femina gran-
dis natu: est autem senei idem ac senior, nulla ha-
bile ratione eomparativi, apud I'oetas, uecchio,
veccftia, itoiav, ypavi. 5 '• Po'itiv. senei. — a)
Dniversim. Varro Sat. Menipp. 19. p. 213. Oehl.
Senibus crassis, bomuli, non vidimus quid lial? ft.
e. hebelibus, siullis. Plaut. Cat. ■>. 3. 28- te sent
omnium senem ncminem esse igoaviorem. Id. 5.
1.10. Quo 6eoei nequior nullus vivit. Id, Merc.
2. 2. 34. Benei nequissime. Cic. Senect. 11.37.
Pelulanlia magis esl adulesceolium quam senuio.
Id. Amic. I. 5. Ad tenem senei de seneclute.
Horat. 1. Od. 28. 19. miita senum ac juvenum
funera. Id. 2. ibid. 9. 14. Ter ajvo functus se-
nei. ft. e. Nestor. (Cf. Horn. II. 1. y. 250. tjJtj
5u0 pe'v 7«veii fxsp. a'v&p. 'Ep^iaS' - fierai 8e
Tpttarotoiv d-iacott. V. JET AH) Id. 1. Ep. 1. 55.
hsc recinuot juvenes dicleta senesque. Id, ibid.
26. negiecluin pueris senibuique. Liv. 30. 30. Se-
nem in palriam revertenlem, unde puer profeclus
sum. Stat. 5. Silv. 151. Senei Sicuius. h. a.
Theocritus. 5eneca Tranquill. an. 3. Nihil lur*
pius en, quam grandis oalu senes, qui nullum
aliud habel aigumentum, quo se probel diu vl-
liise , praster slatem. fviJ^in. Hurius Cic. •Se-
nect. 18. a med. At sunt moroii et amii el ira-
cuodi el difficile; senei: si quarlmui, etiam ava-
ri. Tibull. loc. cit. Juvenumque- caterv* Comme-
moraot, merito lol mala ferra senem. ft. e. anum.
Sic apud Senec. Hippol. ila loquitur nuirii ve-
tale. 109. Forlem facil vicina libertas spnem. 7Y-
btff, t. 9. 50. In reieres eito dura puella s«ncs,
SENI
Clc. Ccel. 18. 38. Senex tristis et directai (al.
decrepltus). «t Stnect. 11. 35. Senes imbecilli.
11. ibid. InBrml. Id. ibid. Haiti, credali, oblivio-
sl, dissoluti. Id. ibid. 23. 82. Ot de me ipso ali-
quid more leaam loquar. Sulpic. Sat. 43. Wernsd.
Bio nostrl palare senes dicaator et ipsi Ut ferale
snoi onus exstirpare libelloi. Cf. Ovid. 2. Trist. 1.
Curl. 8. 4. 31. later janiores senesque orta con-
lentio eat. Quintil. 11. 3. 178. Senes acres, et i-
bid. 74. aosteri ae mites (in comcediis). Id. 1. 5. 24.
Nobis JuTenibut doctiaiiml series dicere solebant
etc. U, 11. 1. 31. fa CANESCO. Maxim tan. 1.
Eleg. 195. Wernsd. Seaex dubius tremalusque.
et ibid, malorum credulus. Id. 2. ibid. 6. imbeliis
decrepituaque. Auct. carm. de hort. 2. p. 197.
V. 3. incurvus. fforat. Art. P. 169. Malta seoem
cireumveniuat iacommoda. Id. ibid. 172. seaei
Dilator, spe loogus, iaers avidusque futari, Dif-
flcllis, quorulus, laudator temporis acti Se puero,
sastigator ceasorqae miooram. Ambros. 1. Off.
17. Ut io seaibus gravitas, in juvenibus alacritas,
Ita in adulescentibiis Terecundia, velut qaadam
dote commendatar nature. — 6) Senex coem-
ptionalis quid sit, V. in COEMPTION A LIS. *f 2.
Compar. senior, — 1.°) Generatim. Cces. 2. B.
C. 4. Omnium seniorum precibus. Cic. 2. re-
publ. 22. 39. Seniores a junioribus di visit. Virg.
2. j£n. 692. Vij ea fatus erat senior, etc. Ovid.
4, Fait. 515. Restitit et senior, quamvis onus
urget. Supra v. 508. et moi v. 523. senem dicit.
Stat. 1. Silv. 1. 102. Senior Atlicus. h. e. Phi-
dias, et ibid. 3. 94. Gargettius. h. e. Epicurus. Id.
2. A chill. 582. Tbessalus. h. e. Chiron, fforat.
2. Sat. 5. 107. coberedum senior Id. Art. P.
341. Centuries seniorum. Liv. 2. 30. Cura fuil
consulibus el senioribui patrum. Id. 3. 41. Con-
sularea et seniores. Flor. 1. 16. 10. Sapieotes, ut
senior, suaserat. Id. 2. 6. 26. Juaiores a senio-
rlbus consilium petiverunt. Curt. 8. 4. 27. Use
lati audiere Juvenes, ingraia senioribus eraot.
Gell. 10. 28. Senium Tullium milites ab anno
septimo decimo ad annum quadragesimum sextum
juaiores, supraque eum annum seniores appel-
lasse. Cf. Sail. 2. Hist. fr. 50. 2. Krilz. et Cell.
26. 6. Facilius senescit puer vel adulescens quam
senior. — Norainibus addilur, ut junior. V. In-
script, apud Orell. 2762. et seq. — In tribubas
R. memorantur seniores etjuniores. V. Inscripl.
apud Orell. 3093. et seq. — 2.°) Speciatim apud
Bebraos, seniores, irp£c/3utspoi — a) Erant preci-
pes tribuum Tel capita familiarum, ei quibua una
cum principibas saeerdotum et scribis compo-
nebatur Synedrium seu Saobedrin. Vulgat. in-
lerpr. Matth. 27. 3. et 12. etc. — 6) Et etiam
qui erant in singulis oppidii prafecti, et synago-
gis praerant. Id. Luc. 7. 3. Ceuturio misit ad
earn (Jesum) seniores Judeorum. — c) Item ci-
titatis proceres et judices. [V. SENATOR) Id.
Deut. 22. 15., 25. 9. etc. — d) Etiam majores,
antcnali. Id, Marc. 7. 3. Traditio seniorum. —
3.°) Senior est etiam sacerdos, presbyter. Cyprian.
Ep- 75. n. 3. Ut per siogulos annos seniores et
praposlll in uoum conveniamus ad disponenda
ea, qua curie nostras commissa sunt. Adde Pru-
dent. 11. Kips' OT»f. 78. Cf. Vulgat. interpr.
Act. 15. 4. et alibi. — De episcopo seu pr£elato
nonnulli interpretantur loc. ejusd, 1. Joh. 1. 1.
•J 3. Aliquando senex et senior est non tarn ata-
tis, quam honoris vocabulum, uade factum Italo-
sum signor, Gallorum seigneur el Hisp. sefior.
Sil, It. 1. 564. Jam patrlbus clarisque senum
sua munia curs. Liv. 34. 60. Scriptum erat,
Aristonem privatim ad neminem, publics ad se-
niores (ita senatum vocabant) mandate babuisse.
Varro 5. L. L. 156. Hull. Senaculum vocatum,
ubi senatus, out ubi seniores consistereot. — la
titulis Iroperatorum. V. Inseript. apud Orell.
n, 1056.
Homonym. Senex et veins differunt. nam
senex respiclt eetatem ejus, qui dlu Hilts tietus
atatein aliorum, ante quos vixit, licet fortasse
ad aerleotutem non perTeneril, Horat. taraen 2.
Sat. 1. 34. Laeilium senem Tocat, qui anno s-
tatii XLVI. mortem obilt. — Sle veteres dleuo-
lur senes, ut uetuf'js pro sene. Ter. inn, 4, 4,
— 311 —
21. Hie est vetos, Tietus, Teternosus senox
*rancido» (Cesari) tgrinzosn* (Sindi). el
Lucil. Sat. 14. Nam Tetus ills Cato dignum
quemcumque Iacessit. Varro apud Tfon. p. 154.
7. Mere. Quod non solum innuba Sunt comma-
aes, sed etiam veteres puellascunt et multi
paerl puellascunt. Inseript. cit. a Popma op.
Cit. ARYNCITANI 7BTERB S ST I7VBHB3 OPT. CIV.
— De dillereatia autem inter t. tenex et senior,
hac subjicio. Sen. ad Virg. 5. £n. 409. de
bac 70C. ita dissent, ut secundum Varron. se-
nior, et etiam juTeoior, comparati?i sint per
imminutionem. Hinc apud Virg. 6. Mn. 304.
Jam senior : sed cruda deo viridisque senectus.
additum enim hoc ad esprimendum, quid sit se-
nior. Item Ovid. 12. Met. 464. inter j ut en em-
que senemque. Ergo senior non satis senex. Di-
cit aulem hoc Varro in lib. ad Cic. Sic Comment,
in Donat. art. p. 232. 20. Bag. Seaex dicitur
a demioutione sensos, et plus signiGcat posilivus
Istlus nominis, quam comparatiVus, quia senior
dicitur, qui intra senectutem est; senei vero,
qui ad altimam jam pervenit atatem. Varro a-
pud Censorin. de die. nat. 14. discrimen statuit
inter senior em et senem: ilium dicit esse ab
anno XLV. usque ad LX.. quod tunc primum
senescere corpus incipiat: bunc ab anno LX. us-
que ad Goem Tits, quod ea atate corpus senio
Jam laboret. Sed in usu loquendi hoc noo ser-
vatur. Nam apud Liv. 30. 30. Hannibal annus
Jam natus XLIV. non seniorem se, sed senem
nominat. Quare Terius est, seniorem et senem
proroiscue adhiberi.
SENS, a, a, adject, numerate distributlTura
(set) Sisnus , in siog. num., apud A put. de
diphthong. 29. Fuerunt quidam , M. Varrone
teste, qui eas dictiooes in principalibus pro-
duct's dipbthoogari putarent, quia ab eis dictio-
nibus deriTareotur, qua in principalibus e cor-
reptam baberent, ut videlicet ipsa riipbthongus
esset iodicio, correptionem primitivorum in de-
riTatis 'non obs'ervari, ut ssnus a sex etc. —
Genet, piur. senum pro senorum. — Conjungitur
etiam cum aliis num., hinc bisseni, senideni, se-
niviceni etc. — Seni idem ac sei, sei, o a sei
a sei, a sei per sei, ogni sei, sei per volta, ?£.
I.) Proprie. — a) Absolute. Cms. 2. B. C.
15. Muris senam pedum crassitudiae. di sei piedi
ciascuno. Cic. 4. Verr. 49. 122. Pueri annorum
seoum. Liv. 6. 4. ad /in. Quum in sex partes dl-
Tisus exereilus senis horis in orbem succederet
prcslio. sei ore per isquadrone. et Piin. 2. Bist,
nat, 97. 99. (213). £stus maris senis semper ho-
ris reciproci. 09ns' set ore. et 11. ibid. 43. 99.
(244). Digiti quibusdam in manibus seal, sei per
mano. V. SEDIGITOS. Colum. 8. E. B. 1 1 . a med.
Non debeat amplius quam teraa pavonine et sens
generis sui fovere. tre e sei per volta. et Curt.
8. 14. 3. Senos Tiros siaguli cur r us Tebebaat. ogni
carro set. — b) Cum numer. distrib. Tel car-
dinal. Liv. 9. 30. Ut tribuoi milium senideni
in quatuor legiones a populo crearentur. 2*ac.l.
Ann. 38. Missionem dari Ticena stipendia meri-
»!♦, exauctorari qui seoadeaa fecissent. Ptin. 37.
Mist. nat. 2. 6. (16). Militibus singulis data sena
mills Sestertium. set mila per uno.
II.) Metonymice, sspe ponilur pro cardinall
se/. slaa distrlbutione. Cic. 4. Verr. 49. sub /In.
Putii annorum senum septenumqae denum se-
aatorium nomea nundinati sunt, di scdici e di-
ciassett'annt. el Ovid. 5. Fast. 623. Corpora
post decies senos qui credidit annos Missa oeci,
sceleris crimine damnat avos. dopo sessant'annt.
et 12. Met. 429. qui sena leonum Vinterat In-
ter se connexis Tellera nodis. Virg. 1. Eel. 44.
quotannis Bis senos cul (Juveni) nostra dies al-
taria fumant. ogni anno dodtci volte, un giar-
no per ogni mese. et fforat. Art. P. 253. trl-
metrls accrescere jassit Nomea iambeis, quam
senos redderet Ictus. Vitruv. 6. 9. Latitudo pe-
dum senum denum. Inseript. apud Gruter. 575.
1. SenaTicena stipendia.
SffNlCA, a, m. et 1. 1. (senex vel senious inus.)
senex Tel anus Tihs. V . SENEX. Pompon, apud
Ifon. p, 17. 1°. Merc, Pappus h!e medio habi-
SENIUM
tat, seoiea noa sescuacia. Id. ibid. Me exercct
senica nequam.
SE.vICOLUS, i, m. 2. deminut. a leuicoi inus.,
Tel sene>, parvus et vilit seaex, senecio. Apvl. 1.
Met. props fin. Demonstro seaieulum ia aagula
sedeatem. et mox. SufGcit mibi senicali tanta
hac conlumelia.
SENIDENI. V. SENT
SENILIS, e, adject, (senex) ad senes pertinent,
da uecchio, senile, fepovtixo's.
I.) Proprie. Cic: Sext. 22. a med. Senile cor-
pus. Ovid. 8. Met. 210. gens, et ibid. 528. vul-
tus. et 13. ibid. 66. anai. 7. ibid. 250. artui.
Id. 5. Fast. 58. ruga. Id. 7. Met. 478. egre-
ditur tardus gravitate senili ^Sacus. Cic. i. Verr.
35. 87. Stesichori itatua senilis. Plin. 7. fftfU
nai. 51. 52. (171). Cito prodidit, senilem ja-
Tentam prematura mortis esse signum. Horat.
Art. P. 176. ae forte seniles Mandentar juTeai
partes, pueroque Tlriles. 2"ac. 1. Ann. 7. Adoptio
seailis. h. e. qua a sene Gt. Cic. 2. Divinat. 23.
50. Senilis prudentia. Ovid. 1. Amor. 9.4. turpi
senilis amor. Quintil. declam. 6. 18. Senilis iner-
tia. «in. 31. Hist. nat. 11. 47. (126). Ulcere se-
ailia. h. e. senum. Seneca Ep. 30. Ia senili cor-
pora aliquatenus imbecillitaa sustinerl et fulclrl
potest- Id. ibid. 14. Senilis anima in primil la-
bris est.
II.) Translate. Cic. .Senect. 11. circa mtd. Se-
ailis ttultitie, qua deliratio appellari solet. Quin-
til. 11. 1. ante med. Morum senilis auctoritas.
Liv. 10^ 22. Seailis animus. Apui. 4. Met. Se-
nile illud faclnus. h. e. facinorosa ilia anas, ut
scelus dicimus pro sceleslo. Ovid. 15. Met. 212.
lode seailis biems trcmulo Teoit borrida passu,
Aut spoliata tuos, aut, quus habet, alba capillos.
Inseript. apud Gruter. 408. 1. qvamtis aosodtsi
ADVL8SC8NS KMLtBTJ TAMBN KT PBRFBCT1S OPB-
R1BVS AC TACTIS PATRIAM STAM BOSOTB IHSVfU
SIBI YN1VBRSOS OBSTRiriXKMT.
SfiNlLlTER, adverb, (senilis) more seoum, da-
vecchio, fspovwcioj. Quintil. 1. 11. 1. Non enim
puerum aut femlne* »6cii exilitate frangl volo,
aut seoiliter tremere.
SENlO, Sais, m. 3. (seai) tenarius oumerus,
ti sei. ^ '• Geaeratim. Capell. 7. p. 266. Singu-
laritas quiaarium numer um quioquies metitur;
idem facit senio in trlginta. % 2. Speciatim.
dicitur de sex punctis, qua in jactu talorum ei-
sistunl. il sei del dado, sfac. Pers. 3. 48. quid
dexter seaio ferret. Scire erat in Toto, damaosa
canicula quantum Raderet. « sapere Quanto gua-
dagna il sei, quanto il dannoso Atso perde »
(Monti), et Martial. 13. 1. Noo mea magnanlmo
depugoat tessera talo, Senio nee nostram cum
cane quassal ebur. August, apud .Sueton. Aug,
71. Talis enim jactatis, at qaisqae caaem, But
seaiooem miserat, in siogulos lalos singulos de-
oarios io medium coaferebat.
SENIOR. V. SENEX.
SENlOSUS, a, um, adject, (seniom) qui senio
laboral. V. INSOMNIOSUS.
S&NlPES, pedis, adject, (seal et pes) sex pe-
dibus constant. Sidon. carm. 23. 131. HiC dun-.
seaipedem slilum polibat. h. t. versus sex pedum
seu beiametroi. Loquitur enim de Consentio, qui
par Homero Tidebatur in heroico Tersu pangendo.
Adde Hieronym. prcef. Chr. Euseb. § 2.
SENIUM, II, 0. 2. (eeneo) Genius legilur apud
Cic. 3. Oral. 38. 154.; sed locus est corropius.
y. Orell. et Ellendt. — Senium est atas seni-
lis et, qua earn comitatur, infirmitai. Est enim
plus aliquid, quam senectus (V. SKNECTA), vec-
chiaia, veechiezza, decrepitezza, yrjpac, cl di-
citur turn de aoimanlibat turn de inanimis.
I.) Proprie. Nav. apud Gell. 19. 7. Homo
meats enensa, tardigemulo senio oppressus. £nn,
apud Cic. Senect. 5. de equo. Qui sape nuraero
Ticit Oljmpia, nunc senio coafeclus quiescit.
Cic. Tim. 5. Opus perfectum, quod omni morbo
seniore careret. Id. ibid. 6. Se ipse (.mundus)
coosumptione et senio alebat sui. 7*urn. fragm.
Sat. 3. IVernsd. imperii senium, itfar. Vict, ep
ad Salm. 69. sola est, senium qaa neteit, bo-
neitts, Phadr, 4, epil. olim senio deblleni Trc
SENIVICEM
stra adjnviire bonitas oltetur tua. Slat. 8. Thtb.
863. Adrastut ager »eaio. Toe. 1. Ann. 34. Car-
Tats teoio membra, et 2. sfud. 42. Fettut teoio.
et S. i&id, 38, Objectare aiicui Quxam tenlo men-
tem. Liv. 7. 22. Lents velut table tealo victa
penlnacis. Sutton. Aug. 38. Seoio ret aliqua
corporis labe iaiignes.
II.) Translate. <f 1. Est dioturnitat tempo-
r!«, vetuslai, tempo, antichita. Plin. 14. Bill,
•oat. 3. 4. (21). Seolo proficient vial vita. Stat.
4, Silv. 7. 54. omoe maodl aeaiura rememui.
Ji. e. chronica scrips!!. Cell. 20. 1. ante med.
Pasiui eit leges istai situ etqae seoio emorl. Stat.
9. Thtb. 316. ear Ipie excitui in arma Israenos,
docla QOsie iodulgelo sororea: Yestrum opus,
Ire retro et senium defeodere fama. h. e. effi*
cere, ne priica fama oblivione purest. Claudian.
If., con*. Honor. 504. Firmatur teaium juris,
priscamque resumunt Caniliem leges, h.e. aatiqua
reverentia et taaclitai. C 2. DIcitur de lis, qua
decrescunt (P. SENESCOj: at Senium tuna?,
ultima ejus decrescenlia, quum proxime ad no-
Tilualura aceedit. Plin. 7. Bitt. not. 48. 49. (155).
^ 3. Metouymlee. — 1.°) De abstract!* — • a)
Est moroaitas, sever itas, tetricitas: quas senara
Titia sunt. Seneca Bippol. 917. Moramque se-
nium trUle et aipectu grave, Borat 1. Ep. 17.
47. Surge et inbumaoa senium depooe Camena;.
■Pert. i. 25. Eo pallor seniumque. — 6) Item
trislia, rnosror, molestia, ladium, odium, qua
cruclaat animura, et senium quodammodo aata
terapus afferaot, tristezza, malinconia. Plaut.
True. S. 5. 13. Id Ills- morbo, Id 1111 eenlo est,
ea illl misera miseria est. Id. Stick. 1. 1. 19. lis
mibi dividla et senlo mat. Pers. 6. 10. usque
lecosera Carrai ob id mloul »enio. Turpil. apud
Ifon. p. 2. 23. Merc. Odlo ac Halo mibi bus
•uat nuptiES. Accius ibid. Mora amicl aubigit:
quod mibt est senium multo aeerrimum. Pacuv.
ibid. Metua, esestas, senium exsiliumque et sa-
neclul. Au'de Pompon, et Xuctl. ibid. — In plar.
num. Tilin. ibid. Quot pootei, tenia et Jurgie
gape meli adibui emlgraront. — 2.°) Concreto,
at ajuot, seasu. — a) Est seaex. Sil. It. 8. 466.
Ore puer, pulcberque babitum, ted eorde aagaei
iEquabat senium, atque astu superaverat auaos.
— b) Est etiam eonviciurn la seaem rnoiestum,
trlstem, difflcilem. Ter. Eun. 2. 3. 10. Ut Ilium
dil deaque teaium perdant, qui me bodle rerno-
ratui est. TJbi Donatui: Plut dixit senium, quam
ttnem. Et tenex ad setatem refertur, senium ad
conrleium. Sic Zueiliut alt: At quidem te, se-
nium atque insulse sophista. Dae Donal. —
C) Item 'carles, situs. Sil. It 3. 20. leniumque
repellere templii. ft. e. probibere, ne situ et ve-
tuttate putrescent.
Homonym. Quomodo differat senium a te-
■nectufe vel leneela, V. inlt. it la bliee yoelbui.
SfiNlVlCENl. p. SENI.
SENSA, 3rum, n. plur. 2. V. SENTIO In fln.
SE.NSATE, adverb, (sensatus) unicnter, pru-
deoter, sensatamente, euvtTUf. fulgat. interpr.
Etcli. 13. 27. Hunuilii deceptus, iasuper et ar-
gultur; locuius est seosate, et non est datal el
locus. Adde Fulgat. interpr. Hal. Stare. 12. 34.
SENSATUS, i, urn, adject (seosui) sapient,
eordatiM, prudent. Firmie. 5. Jtfathet. 12. a med.
Sensall, eallidl, astutl homines, fulgat. inltrpr,
2. Par. 2. 12. dt Salomone. Filiui tap lens et
eradilua et isnsatui atque prudent. — Absolute.
Id. Eccli. 4. 29. In lingua tapleotia dignoscltor,
at tentut, et tcientia, et doctrina in verbo lensatl.
Adde ibid. 5. 15.
SENSMLIS, e, adject, (aentio)
A) Patiire. f 1. Ett qal tenia perelpl pot-
est, tentlbilli, lensibile, as'o&^to'e- fitruv. 5. 3.
a med. Tox ett spiritut fluent et aerii ictu tea-
libillt auditu. Seneca Ep. 124. Qulcamque vo-
luptalem in aummo ponunt, aensibile Jadicant
booum; aoi contra lotelligibile, qui iliud anlmo
datum, Apul. de dogm. Plat. Seosus Ipil ad ea,
qua eon; seasibilia, apte compositi a natura.
•J 2. Bit etiam gravabilli, gravis, moleatua. CceL
Aurel. 2. Tard. 1. 51. Seosibilii poit cibuta o-
tnnii el romiloi it multo grivius jugis.
— 312 —
S) Active est, qui sensu percipere potest. La-
elant. 2. 10. Simulacrum sensibile et iotelligeas.
Id. ibid. 8. Ex bis enitn duobus alterum sensi-
bile est, alterum caret sensu. Apul. de Jfund.
Seosibilii substantia. />. e. res seasibus prsdita.
— Neutr. sing, absolute. Id. 7. 4.
SENSlBlLfTAS, Stii, f. 3. (sensibills) *f 1.
Est Tit lentiendi. Fulgent, eontin. p. 750. ed.
Staver. At rero aairnum pictura inaoi quod pa-
acit, cerium puerile studium refeit: iafar.tia enim
Tidere novlt, lectire »ero, quid videat, oescit:
tlcut la picturii est vislbilitas, deest sensibilitas.
/'seudo-.Soran. ^uc»st. medic. 7. Sensibilitas cor-
poris. Itid. in Exod. 31. 2. earnalis. *f 2. Su-
mitur etiam pro seatentia et vi verborum, senso,
lignificato. Ifon. p. 173. 14. Mere. Seolentia
•eosibllitai. et p. 520. 22. Sensibilitatit ejus oon
levit ratio ett, qua, prima seatentia philosopbica
aecipit intellectual eto. Gave ita uiurpea.
SENSfolLlTEB, adverb, (sentibilii) per ien-
iqi, tensibilmenle, as'o&iitto;. Arnob. 7. p. 234.
Iaaaii apud deoi odor ett, nee seosibiliter com-
movere aura eos potii est nidorii alicujui. Adde
Auguslin. Solil. t. 1.
SENSlCOLTJS, I, m. 2. (aeniui) damsnut. a
lensui, exlgua leotentia, piccolo pensiero o tenli-
mento, e'vSouij/tti'tio*. ^ut'ntil. 8. 5. ante med. lo-
de minuti corruptique tenticuli, et extra rem petlti.
SENSlFEB, Bra. fSrum, adject, (aensut et fero)
teaium ferens, ato3>jf<aTofopO{. iucret. 3. 273.
SeasiCer aade oritur primum per viscera motut.
et ibid. 938. Longe ab aeasiferii primordia mo-
tlbui errant.
SBNSlFlCANS, antis, particip. T.SENSIFICO.
SENSlFlCATOR, (iris, m. 3. (seasiSco) tenli-
ficatore, qui senaiflcat Augustin, 7. Civ. D. 3.
Titomnut viviScator, et Sentinui seoaiflcatoi.
SENSlFlCO, as, are, a. I. (lensui et facto)
Part. Sensi[icant. — SensiQco est teasibllem red-
do, seatiQco, render sensible. Capell. 9. p. 308.
Ilao (Barmonid) potult rupet aeatiQcare tonis.
Claud. Mamert. 1. Stat. anim. 17. Univer-
sum corpui movere el leosiCcare. Id. 3. ibid. 2.
Nee alia part anima seosificat oculuin, et alia
viviflcat digitum. Forcellinut leg. utrobique ren-
ts/Scare, et Augustin. 1. Confess. 7. Est alia fit
non solum, qua vlvlflco, ted etiam, qua seasiGco
camera meam. Adde Theod. Priscian. 4. p. 316.
retro. Fulgent. De Incarn, 28. Anima viviflcani
et seosifkans corpaa.
SENSlFlCCIS, a, urn, adject, (sensua et facio)
•eosui eausam prastaoi, ot'o&i]p;aToiroio'c. Ma-
crob. 7. Saturn. 9. a med. Septem nervorum
oujufs'at de cerebri ventre aascentei, vlcem im-
pleat Bstularum, spirameotum sensiQcum ad tua
quaque !oca natural! lege dacentei. Capell. 2,
p. 43. de Phcebo. Fomes lemidcui, mentis foot,
lucii orlgo. Adde Theod. Pritcian. 4. p. 316.
et 317. SensiGca virtui.
SENSlLIS, e, adject, (lentio) lenaibui lubjcetui,
tensibile, cu'tf5ri)T0f. Zucret. X 888. Ex tnaeasl-
libui ne credas seasile gigai. — Neutr. plar. ab-
solute. Chalcid. Tim. 349. et 350.
SENSlLlQUUS vel leosilocui, a, am, adject,
(aensus et loquor) qal cam senaa loquitur, ten-
timenlale. Ifon. p. 186.' 10. Merc. Vinaalam,
seusilocam, id est illecebrum. Ribbeck sens! lo-
cum. Cf. tamen ejusd. Coroll. p. XL. Scan. B.
P. fragm.
SENSIH, adverb, (tentio) paullatlm, pedetem-
ptlm, et quasi motu sensum fallente, oxoXrj, yp&ua
(It. a poco a poco, insensibilmente, lehlamen-
te, adagio; Fr. peu a pen, petit a petit, tn-
tensibltmcnt, par degris, lentement; Riap. poco
A poco, lentamtnte, poquilo a poqvito; Germ,
nur oat frautn merklich, altgemach, unter der
Band, gtltgentlich, nach una* nach; Aogl. by
little and little, insentibly, leisurely ; gradually).
— a) Oniveriim. Plaut. Cat. 4.4. LSensim in-
perat: tolla limen, nova nopta. Liu. 10. 5. Sen-
aim Ineedere Jubet. Gelt. 13. 4. Semim et co-
miter aliquem admonere. Id. 1. 11. a med. Qal
fistula brevi tensim graviuiciliun tonum iospi-
raret. plan piano, et 17. 8. Quota omnea teasim
atque tubmlMim rideremui, et 12. 6. ad /in, et
SENSUS
19. 1. exlr. Car lapieai tonllra vehemeatlai fa-
cio, tenaim parescat. h.t. leTiter. PKxdr.A. 10.
Parce gaudere oportet et lentim queri, Totem
quia vitam mitcet dolor et gaudium. h, e. mo-
derate. Ovid. 3. Art. am. 565. ills vetoi miles
tensim el sapleote'r amabiU — In illo Ifepau
AlL 9. Sed semim is a aonnallii optlmalibui re*
prebeadebatur, quod parum oditte maloi civet
videre'.ur. sensim eit slaocalum. Ita leg. For-
cellinut, Klolz, Vannucci, aU; sunt vero qui
leg. senini ejiu pro sensim it, ita at tentut
idem ait, quod propositum, consilium, judicium;.
quomodo pasaim ea voce quum alii veterum,
turn Nepos etiam, tuot uti. (P. SENSDS) Ita Bar.
thiut, Balmius, al.; omnet tamen reclamantl-
bua librit. — 6) Cam oppoiltit. Cie. 1. Off.
33. a med. Magit decere, amicitiat lemim dit-
suere, quam repente pracidere. Id. 5. ftrr. 68.
158. Noa sensim atque moderate ad iiilui ami-
eitiam adrepserat, led brevi tempore. Id. 2. Phil*.
17. 42. Hie seasim dicebat quod cauia prodet-
tet: tu curtim dicil aliena. Liv. 2. 45. Non Jam
aenaim, ut aate, per ceatarioaem principal po-
stulant, ted passim omaei clamorJbui aguat. —
6) Cum homonjmi* vel limllibui. Cs'c. Scnect.
It. extr. Seasim line tenia leaeseit stat. Id.
3. Tutc. 22. tub /In. Sensim et pedetentim pro-
gredieni extenuatur dolor. Id. CceL 11. Verebar,
ne ilia lubliiiter ad criminandura inducta oratlo-
ad animoi vestros sensim ac leoiter aecidereb
Gell. 5. 14. ante med. Leo sensim atqae placo-
de, tamquam aoscitabundua, ad hominem acca-
dit. Id. 12. 1. ad f.n. Vigor Site tenaim atque
paullalim extlinguitur. Plin. 5. Ep. 0. ante meat.
Villa leniter et aeoaiia, cllvo fallente, eomurgit.
Plin. alter 5. Hist, nat, 9. 10. (57). Nilue in-
cipit ereicere sensim modiceque.
SENSlO, Onls, f. 3. (leotio) *\ 1. Bit idem
ae leotentia. Gloit. Itid. Seniio, lententla. FtU
Scholiast, ed Cic. oral, pro Sulla (edent* A.
Maio in Class. AucL T. 2. p. 264.) 13. Ne tentio
in coatrarium rergeret. *f 2. Sentio itomachi
est Idem quod infertio, infarcimenlo, apud Coil.
Aurel. 2. ^cut. 10. 69.
SENSCalUM, Ti, n. 2. (leniat) local, in qua
tensui residet, lenwrs'o, f»y>j/ioy(Xo'». Boeth. Art-
slot. Topic. 8. 5. p. 732. Similiter quoque et la
orallooibui promptum este ad principle, et pro-
potitiooei memoria tcira oportet, nam periods
ac in memoria itmsorlo solum loci propositi tta-
tiro faciunl ipsai res memorarL
SENSOALIS, e, adject, (tensui) tensa pmdilat,
iens>'6tie, che ha tenso, a*o&i)Tc'e. Tertuli. A-
nim. 43. Sloici tomnum retolulloaem leniualit-
vigorii afGrmaoL Prudent. 10. trips' oxtf. 340.
iEdem ilbl ipse [Deus) mente in bominfi coq-
didit VIvam, lereaam, lemualem, flabilem, islvi
I" iaeapaeem posse, nee deiiructiiem. Adda Apul.
Trismeg. p. 80. Elmenhortt., obi tamen recliu*
leg. sirrmioui. Ccel. Aurel. 1. Acut. 1. 14. la
lentibut^ boc ett ia lensualibui viii, quat GrscI
ai'o3"ijTij?ta, vocaat. Adde eum^. ibid. 8. 57. et-
Theod. Pritcian. 4. p, 315.
SENStiALlTAS, Stii, f. 3. (leaiaalli) leniifct'-
lita, teatibllitat. 7'eriuii. Anim. 17. Plato irra-
tioaalem pronunciat lentualltalem. Adde 38. eztr.
et Augustin. contra Faust, 15. ,.
SENSOALlTER, adverb, (leniaaiii) f 1. Eat
jaxta sensum corporeum. Claud. Mamert, 3,
Slat. an. 12. a med. Omnium teniualiler riven-
Hum principaliter tactat «i terra eit. •f 2. Bit-
etiam seasim. Itid. De nat. rer. 33. de fluviia..
Pluvia oubium eloqaia aonl apottoloram, qal
quail guttatim id ett lemualiler reaiunL
SENSOLOS, i, m. 2. (seatai) dtminut. a tea-
tat. Eugen. Tolet. prcef. ad Dracont. Oracontii
libelloa multit videm erroribut involutoi, pro te—
nuliete mei teasuli lubcorrexl.
SENSDM, i, n. 2. et
SENSUS, a, am, parUcip. P. SBNTIO.
SENSU5, at, m. 4. (lentio) vis sentiendl, fa-
Coltai aoirai, qua per corpus object* teotiUa per—
elplt, ai&Tjotc, (It. leruo, lentimento ; Fr. action
de tentir, tens, sentiment ; Hltp. tenlido, len-
timiento,' Germ. d. tmp[indin dt oi. fuhltnde
SENSUTTJS
Tn&tigktit, d. Empfindung, d. Gefuhl, d. Sinn /
Angl. sens*).
I.) Propria. *| 1. Dleitar de ill, qua sd cor-
pus pertinent. — i.°) Abstractorum more, et
ponltur pro actione leDtleodi. — a) Unlver-
slm. Cic. 3. Ferr. 18. 47. Tametsi nallu* in
te tensut humanitaili, Qalla ratio unquam fait
religion!!. Id. 7. ibid. 40. iuo /in. An voi quoqae
hie erucialui el mcsror peri teniu doloris afflclt 'I
Id. I. Fin. 19. 64. Quldqnid enirao eeroimus, Id
omne oritur a semibus. tensazion*. (F, qua) ad-
not. ad h. I. Madwig, op. eit. p. 121.) Cf. 1. Nat.
D. 7. 70. Id. 9. Phil. 6. 13, Sulpic. ad Cic. 4.
Fam. 5. ad /in., Ovid. I, Font. 2, 1 13. et Phcedr.
4. 4. SI quia eit tensut In morte. Cic. Rabir. per-
duel!. 10. circa med. Tits et tenia earere. Id. 1.
ad Brut. 9. circa wed. Cerere ornni temu dolo-
tb. Cat. Aurel. 3. -*cut. 8. 88. Mietorla veiicam
morentia omnei prorocant nervoi, qui (ane turn-
mo atqae attento lemu babitantur. et 5. Tard.
1. 3. Seniui patlenlb. -r b) Sentui Fenerit
eat faenlta* 'mends Venerea voluptali*. Ovid. 3.
Art. am. 795. Ta quoque, eul Yeneri* senium
nature negavlt — 2.°) Conereto, ut ejunt, lentu,
est faeullat tentlendi, et ipsa corporea instrumen-
ta, quibui enlmas objecta sansilia pereiptt. Porro
hujuimodl tentoum all! aunt eiterni, alii Intern! :
ill! lunt quinque, vliut, auditui, olfaetui, guitui,
tectut: bl duo, tenia* communis, et phantaslaslve
Imagiaatlo, ad quam pertlnet raemorie. Differunt
aaiem seniui et Jensa: 111! mot facultatet et in-
strumenta, quibui ret tenlimus: baa tunt rei
Ipse, qua: lentlmui. /Ton. p. 433. 9. Merc. Sentui
et senia boa teparantur: iensu« eaim tunt, qui
eeotlunt; tenia, qua isntluntur. Adde Quir.til. 8.
6. 1. Quinque lensuB corpor'n Ita describil Prosp.
Aquil. epigr. 58. 6. Auditui, viiut, guitui, con-
tactut odorque Praberl gaudent undique quod
placeat. el Comment, in Donat. art. in y^necd.
fielv. p. 219. Hag. Quinque sunt corporli len-
iui: visas, auditui, gusius, odoratui et taetus, ei
unusquisque illorum suum babet accident. Anl-
roa quoque quinque enumeranlur: intellectual!!,
railonabilis, iraicibilli, eoncup'ucibills, vilalls. Cic.
■2, Nat, D. 56. 140. Seniui autem Interpretet ac
a unci) rerum, in capite, tamquetu In arce, mlrl-
lice ad'usuB nccessarioi et factl (it collocatl sunt.
Id. 1. ruie. 20. 36. Neque enlm eit uiius sentus io
corpora, led ris quail quadara sunt ad oculot,
ad aurei, ad narei a tede anlml perforata. Id.
Oral. 2. ad /in. Quod neque oculii, neque au-
ribui, neque ullo len-u percipi potest: coglta-
lione laatum et ineole complectimur. Id. 2. O-
rat. 87. 357. Ea masime anlmlt efflogi nostrls,
qua; essent a icnsu tradita alque impressa: acer-
rlmura autom ex omnibus nostril leosibut esie
senium ridendl. Id. 2. Phil. 45. 115. Dt quldara
morbo aliquo et teaiui stupore luavitatem clbl
non seciiunt. Id. fragm. apud duguitin. 4. con-
tra Julian. Ptlag. 14. Quit autem tantnt eit
garget, qui diet et noctei vellt Ita mover! iuoi
sentui, ut movcntur In summit voluptatibusl Celt,
3- 31. Senini excitant ncpeia, fhjmum, eatureja,
Ttjsiopum, pracipueque puleja, ruta et eepa. Qvin-
til. 1. 3. 8. Ea, quffi temu et anima carent. h.
e. facultate tentlendi. Id. 8. 3. 19. Qusdam non
torn raliooe quam semu JuSicaaiur. % 2. De
Ut, qua pertinent ad aoiraum — a) Ponitar
Jro eententia, opinione, cogitatione. Quintil. 8.
, I. Non raro reterei tic locuil tunt, ut sensa
sua dlcerenk nam stnsus corporis vidcbanlur.
Sed eoniuetudo Jam lenait, ut raente concepta
census vocaremui. Ter. Adelph. 4. 1. 17. Ego
III! us senium pulcre calleo. il suo nalurale. et
Cic. 2. Oral. 35. 148. Vultus scqjus animi ple-
rkraque Indicant. Nepot Dion. 8. Sensus iuos
Sjicui aperlre. h. e. consilia, propoiita. Ovid. He-
boid. 21. 104. Fateri allcul iuoi lemui. Cic. 4.
AU. 16. a med. Nemo in terrls eit mihi imi coa-
lenttenilbui lensibus. et I. Fam. 9. anl« med.
Uoam fere teniam fulsie bonorum omnium. Id.
IS. Att.1. Talde mlb! plaeebat leniui ejus de re-
publics. Id. Mil. 97. 72. Non sum Um vestri sen-
sat Iguarut alque eipers, at neiciem, quid de
morle Clodii sentiitls. Id. Farad, i. 6. Yereor,
To* IV
— 313 —
ue ca! veitrum ex Stotcorum bominum diiputs-
lionibui, non ex meo lemu deprompta bxc videa-
tur oratio. Id. Par lit. 36. 123. Penetrare ad sen-
ium opinioaemque Judicii. Id. 2. Legg. 1. tub
fin. Iaeit ortclu quid et latet !o anlmo ae tensu
meo. Id. 10. Phil. 2. 4. Qui eit Isle tuus leniui
el cogttatio, Drutoi ut non probes, Antonlos pro-
bes? Id. 2. Oral. 35. ezlr. DeBnitio In leniutn
et In mentera judicii inlrare non potett. — b)
Item pro allectu el motu animi. Cic. floje. Am.
41. ad fin. Ea pro me Ipio, ex animi me! temu
ae dolore pronuodo. Id. 3. Oral. 25. 96. Ut
oratio admirabilii, ut polita lit, ut leniui, ut dolo-
ret babeat. Id. Flacc. 42. 106. Pereipere sensum
ex racerore patrlo. Id. 2. Oat. 43. ad fin. Tan-
tam babel vim, si eit sua'vlter et cum temu tra-
datum. Id. Amie. 8. 27. Sentui amorli. Plin.
1. Ep. 8. exlr. Sensum quemdam voluptatemque
perclplo, si ea, qua mihi denegantur, amlcis vi-
deo sup6fetie. Ovid. 4. TWit. 1. 48. Temporli
adveril ilo mlbl tensus bebet. — e) Est eliam
nolitla, Judicium, eiistimatlo, eaptut, Intelligen-
tia, capaci'ta, inlendimento. Publil. Syr. 590.
p. 353. Ribbtch. Seniui, non astai, loveoit ia-
pientiam. Cic.t.Orat.3. sub fin. Ut Id maxlme
excellat, quod loogisiime lit ab Imperitorum In-
telllgentia teniuque disjunctum. e( ibid. 18. 83.
Hao erat spinota et exilis oratio, longeque a nos-
tr!s lentlbat abhorrobat. et ibid. 23. a med. Sunt
enlm ad vulgarem popularemque sensum accom-
modata omnia genera hujus foremla noitras di-
clionli. — genius eommutii's eit Judicium, exl-
itimatio, opinio, quam omnei babent aut habere
tolent de rebus, xoivo; vou{. qua exlstimatlo turn
a nature Ipsa eii, turn uia rerum et contuetu-
dine perflcltur: ande itulti et bebetet communi
tensu earere dieuntur. Quintil. 1. 2. o mtd.
Sensum Iptum, qui communis dlcltur, unde di-
tcet, quam te a congressu, qui non bominibus
solam, sed mulls quoque aniraalibus naluralis est,
legregarit? Lucret. 1. 422. Corpui enim per le
communis dedlcat ene Seosus. Cic. Dom. 36. ad
(in. An ego poteram Inuilarl, me esse bomluem,
et communem Daturas senium repudlaret Id, 3.
Oral. SO. a med. et Cfuent. 6. circa med. Quod
In commnnibus bominum senslbus, atque in ipsa
nature poiitum atque Infiium eit. Seneca Ep.
h. ante med. Uoc prlmum philosopbia promitlit,
seDiiim eominunem, bumanitatem el congrega-
llonera. Sunt taraen qui interpret, de sensu a-
quaiiialls omnium bominum ob comtnunem co-
rum originera. Adde fforat. 1. Sat. 3. 66., Cic.
/Vane. 13., I. Oraf. 3. extr., Juvenal. 8. 73. et
Phcedr. 1. 7. Sic .*rno6. 2. p. 92. Quid est a
nobis factum contra sensum Judiciumqae com-
mune, li majora el certiora delegimus, nee tumas
aos passl fatiorutn religionibus attinerIT
II.) Translate. <[ 1. Generatim sumltur pro
ipia mente, ratione aut usu rallonis. Vlp. Dig.
1 . 9. 1. Nee enlm potest die; animal injurlam
fecisse, quod tenia caret. Id. 34. 3. 22. Iliad
quidem dubio procul obiemtur, earn personam,
qore padore retenta eit, quia tensum non babet,
nunclum mittere non posse. Catull. 51. 3. raise-
ro quod omoes Eriplt semas mihi. Cf. eumd. 66.
25. TibI nunc toto pectora lotlicite Seosibus ere-
ptlt mens exeidit. % 2. Sp3ciatim sensu* est
verborura lententia, teu Id quod verbis slgolD-
catur, significato, sento, tentimento. Phcedr. 4.
5. Non lestamenti potuit seosus colligl. Horat.
I. 5at. 3. 103. Verba, quibus voces leosusque
notarent. Ovid. 5. Fait. 483. Lemurs* animas
diiere lilentum : Is verb! seDius, vis ea vcsls erat.
Ouintil. 8. 2. 20. Qua verbis aperta oceultos
sensus babent. Id. 6. 3. 48. Verba duos sensus
significantla. Id. 8. 6. 44. 'AXXij^opia nliud ver-
bis, allud tensu osteadit. Id. 9. 3.24. 'Aitootco&i
non sensum mutat sed formam eloquendi. Id.
ibid. 2. a mtd. Arobigottai qua turbare potest
sensum. el ibid, paullo tup. Etiam latsrjeetione
(qua et oratore* et historic! frequenter utootur,
ut medio sermone allquem inseranl sensum) Ira-
pedirl solet intellectas. Gell. 7. 2. Iloram ver-
suum sensu*, atque ordo »le, opinor, est. 5eneca
7. ad /in. Egregie dicla circa eumdem fere san-
SENTENTIA
sum. ijuaii al medesimo propositi). % 3. Sic
Ipia quoque leotemia, el cogilats sensut dieun-
tur, lenfimenti, peniieri. Quintil. 10. 3. 33. Ir-
rumpent optimi nannumquam seniui. Stat, 5.
Silv. 1. 117. Maoriium sire ille seaem Trojaque
laborei Diceret, tut caiut tarde remeanllt Ulys-
sls, fpie pater leniui, ipsl slupuere magjttrl. Ftl-
lej. 3. 9. in fin. Pomponlus sensibui Celebris, ver-
bis rudis. *J 4. Item pro periodo oceurrlt apud
Quinlil., quo Integra continetur sentehtla, 0. 4.
61. Sensus oronll babet tuum flnem, posetique
naturale lotervallum, quo a sequenlis Initio dl-
vldstur. Id. 7, 10. 16. Qui tsensui) non modo ut
tint ordine collocatl, elaborandum est, sed ut In-
ter ie Juoctl atque Ita cobzreniet, ne commls-
tura pelluceat: corpui tit, non membra. Cf. eumd.
11. i, 20. Ridendl, qui relut leges proasmlls o-
mnibui dederunt, ut intra quatuor lemut termi-
oarentur. Id. 9. 4. 26. Yerbo senium eludere
muilo optimum eit. Adde Strg, in Donat. So-
miplenui sensus. ^ 5. Hine pro loeis eomrau-
oibus apud Tac. Dial, de Oral, 31.
Homonym. Diseriraen Inter tensu* et senta
Y. supra Inlt. et in SENSUS, a, am.
SENSOTUS, a, urn, (seosus) sensatus. Fulgat.
inUrpr, Hal. Eccli. 26. 26. Vlr sensutus. Adde
Augustin. Specul. 33. Mai., si vera ibi lectio.
SENTE.NTlA, a, f. 1. (seolio) id quod animb
seotlmus, quod nobii vldelur, tensut, judicium,
opinio, consilium, mem, voluntas, yveefiq [U, ten-
timento, avvito, opinione, parere, infensione,
voglia,''tr. opinion, maniire de voir, volonti,
tent,jugement, sentiment, awis ,• Ilisp. opinion,
dictamen, tcntir,juicio, conceplo; Germ. d. Ge-
tinnt - od. Gtstimmtsein in e. Sache, d. Mei-
nung, IFillensmeinung ; Angl. opinion, judg-
ment, resolution, mind, purpott, will).
I.) Proprie. «f 1. Generatim. — a) Unlver-
stm. Quinlil. 8. 5. 1. Sentenliam veteres, qood
anirao seosissenl, voeavernnl. Id quum est apud
oratores frequentlssimum, turn etiam la u»a quo-
tidlano quatdara reilqulai babet. nam etjuraturi,
ei animi noitrl tenteatia ', et gratulantel, ex sea-
tenlia dlclmus. Cm. 7. B. G. 77. Varlli dlctil
tententlli, quarum pari - centebant. parert, a»-
uiri. Sle 2. B. C. 30. Brant sententla, qua cea-
lerent. et Plin. 2. Ep. l2.Sent*alla numeraa-
tur, non ponderantur. Plaut, Most. l.S. 15. Ut
lepide res omnes tenet, seateotiasque amentum!
i fatti ed i pensieri. et Mil. glor. 9. I. 51. Quon-
lam iaspei! mullerls seateottain. Vanimo,la men-
te. et Cic Mur. 1. 1. Ut vestra raente* etque sen-
tentla cum populi R. voluntatibu* »u0"ragllique
consentient. Id. I. Orat. 37. «*lr. Quoolam *ea-
tentla atque oplnlonl* mea volulills eise parllcl-
pes, nihil oecultabo (Adde 2. ibid. 34.) et ibid.
18. tub jtn. Carneades multo uberlus tlsdem da
rebus loquebatur, aoa qua aperlret sentenliam
suarn, sed ele. Id. 3. Itat. D. 1, 2. De dlii 1m-
mortalibus habere aoa errentem et vagam *ed
slabllem eertamque sententiam. Id. 4. Fam. 4.
tub fin. Adhue In hac sum sentcntia, nihil ut
faeiamu*, nisi quod mailme Casar velle videa-
tur. Id, Mur.ZO. 63. Mutare walentiam. et ibid,
in fin. et4. Fin. 19. 52. De seotentla decedere.
Id. 9. Att, 2. Tdanere In nentenlla. et I /ibid. 20.
Porniangre In pristine sententie. Id. Rote. Com,
18. 56, peretare. Id. 1. Fin. 19. a med. Deil-
stere santentia. Id. 3. Tuie. 12. 28. De senten-
tia de3istere. et ibid. 5. a mtd. dejlel. et ibid.
25. 60. deducere. Id. 2. Divinat. 39. 81. deler-
rerl. Ccet.'i. B. G. 10. Deducere ad sententiam.
Plin. I. Ep. 8. in sonteotlam. Ter. Ueaut. I.
I !t4. Sicine eit ointeotla? as. lie. hai fitto
cost? at Adslph. 3. 6. 5. Sin aliter do bae re est
ejus senieDlia, respondeat mlhl.'se la senle ol-
trimenle. el Uecyr. 4. 4. 15. Sin est, at aliter
tua siel sententla, acciplai puerum. — Quol ho-
mine*, tot senfentice, provsrb. apod Ter. Phorm.
2. 4. 14. et Cic. I. Fin. 5. a med., quod fforat.
ita espresslt 2. Sat. 1.37. Quol ospilum nlvuot,
totldem iiudioruia Mille. et Ptri. 5. 52. Yell*
jaum euique eit. et Fira. 2. Ed,, 05. trehit sua
quemqua voluptss. — 6) ^*t sententia Vel tlat
sanlenlia, est voluntai, propositus), siatulam est.
40
SENTENTIALIS
Cit-3.0ff. 33. 110. SI boneslatem lueri ac re-
tioere sententia est. intenziont, voglia. Sic 3. Be-
renn. 24. 40. Pluribui verbis ad earn to horlari
oon ei( tententia. Ovid. 8. Met. 67. itat sen-
tentia credere mecum Dotaiem palriam finemque
iioponere beilo. ho tlabilito, ho fisso. el 1. ibid.
242. dent ociut omnea, Quai meruere pall (sic
stat lanleatia) psoas. — c) De tententia alte-
rius quippiam facere, gerere, scribere etc., ie-
que ado alteriui lentenliam, col parere, tecondo
il sentimento altrui. Cie. I. Fam. 7. ante med.
■a Cal. 29. 68. Ea, quae tcribam, lie babeto, me,
cam iilo re tape communicate, de iiiiui ad te ten-
tenlla atque auctorltate scribere. Id. 1. Alt. 5.
tub fin. Quid semis Igilur? inquis. nihil scilicet,
nisi de tententia tua. Id. Suit. 19. ad fin. Quo-
rum de tententia tota res gesta est. Id. ad Ca-
piton. post ep. 16. /. 16. ad Alt. circa med.
Coosulet de consilli sentcntla decreveruat secun-
dum Butbrotios. Id. ibid, ad Alt. ep. 3. sub
fin. Quum el prascriptum esset, ne quid sine Seitl
scntenila ageret. Liv. 38. 45. Quod quern uaquarn
do sua senienlla facere ausum? di tua tetta. Ad-
de Plaut. Bacch. 4. 9. 105. — d) Mtea M'nten-
tia, ut ego senlio, ut mlbl videtur, a mio giudizio,
* mio parere, tecondo mt. Plaut. Cat. 9. 3. 1.
riiultlUa magna est, mea quldem tententia. Adde
/fen. 11. 5. el Pcen. 5.6. 1. Cie. 2. Orat. 33.
85, Demetrius omnium lilorum iaea senleotia po-
Jliisslmut. Ter. Pkorm. 2. 2. 21. Alere Dolunt
Lominem edacem : et sapiunt met sententia. Id.
Adelph. 5. 6, 2. ergo edepol hodie mea quldem
•eotentle Judico, Syrum fieri esse eequum llbe-
tum. — «) Ex tententia, ex sententia mea,
tua, nostra etc., ut rolumus, ei Toto, feliciter,
prospere, a grado, com 1 io voltva, con loddis-
fatione, a mio modo, protperamente, xator ttjv
e'fiTJv Tvupijy. Sail. Jug. 47 % Ei sontentia omni-
bus rebus paratis compositisque, In Numidiam
proQelseltur. Ifepot Alcib. 7. Quod apud Cyinen
minus ei sententia rem general. Cie. 1. ad Brut..
9. tub fin. Ut reliqua ei sententia succedant. Id.
t.Att.21. Te ei sententia navigasie, vehemen-
ter gaudeo. Ter. Heaut. 4. 3. 5. Istuo libl es
sententia tua obtigisse lator. Id. Phorm. 2. 1.
26. Satin omnia ex sententia? Plaut. Pert. t.
1. 17. ia. Quid agitur? to. vivilur. sa, satio ergo
•t sententia? to. si eveniunt, quee eiopto, satis.
Ter. Adtlpk. 3. 4. 56. Pisces naetus sum ei sen-
tentia. Cie. 3. Alt. 20. Quam omnia essent ei
sententia, si nobis animus noo defuissel! Plaut.
CUt. 1. 3. 7. Qulo ego nunc quia sum onusta
mea ei sententia, -Tacere nequeo. Id. Men. b.
0. 89. bseo evenerunl, frater, nostra ex sententia.
— f) Prater animi tententiam, contra animl
propenslonem, voluntalem, contro uojlia. Id.
Mud. 2. 7. 29. edormiscara banc crapulam Quam
poiavl prseter animl quam libuit seotentiam. —
g) Es animi tententia, ei anlmo, ut vera sen-
tltnus, ilneere, vere, fiddlier, veramtnte, con
tincerita, da tenno, daddovero, xatx fvoauriv.
el est formula Juranlis, aut serio aftlrmaleque
adseverantit. Cie. 3. Off. 29 od fin. Quod es
animl tul seoteolia Juraris, Id noo ficore, per-
Jurium est. Petron. Sat. 109. Tabulas fcederls
signat, quels beec formula mil Es tui animi
sententia, ut tu, Trjpbana, neque injuriam libl
lactam a Gilone quereris, neque etc. Liv. 22.
53. ad fin. Ei mel animi sententia, ut ego rera-
Dublicam populi (I. non deseram- (Similem juris-
Jurandl militarls forraulam babes In Intcript.
apud Fabrelt. p. 673. n. 13.) Et oroiuo ut. Liv.
43. 15. Censores Ita Jusjurandum mililes ad-
Igebant: Ei tul animi senleotia tu ei edicto
censorum In provineiam Maeodoniam redibis.
Cie. 2. Oral. 64. sub fin. et Gell.t. 20. Ridicule
etiam illud L. Porelus Nasica censor! Catoni: Ei
tui animl sententia tu uiorem babes? Noo bcr-
Cule, tnquit; ei mel animi sententia. Apud Gelt.
leg. ellam posleriore loco, ea: animi tui tenten-
tia: signiQeat autem idem quod ei sententia.
Sail. Jug. 89. Nam inc tiuidem, ex animi sen-
tentia, nulla oratio ladere potest, in verita, per
mill ft. in-dlus fldiui, rnebercules: formula ad-
leverandl, «| 2. Speciatim, in re foreoji, di-
— 314 —
citur de unluscujusque judlcio vel sensu, qui In
conslllo verbis eiprimilur. Cie. 2. ad Q. fr. I,
I, Causa perorate (.in tenalu) sentenlias se ro-
gaturum negaTit. et mox. Marcelllnus quum gra-
viter da Clodiaois sententlii questus eiset, seoten-
tiam diilt, ul etc. Liv. 8. 20. sub /in. Consul,
elsl, Inquit, mea partes eiquirenda magis sen-
tentia, quam dandse, sunt, tameo etc. ptu di ri-
cercare il parere altrui, chedidlr il mio. Cie.
1. Fam. 2. Persplciebaot enim, in Hortensii sen-
tentiam multis partibus plures ituros. Id. 4. Alt.
I. a med. Factum est seoaluscoosuilum In meam
sententiam, ut etc. Seneca Ep. 102. ante med.
An sit aliquid ei distanllbus bonum, etiam nunc
qusritur, et pars utraque sentenlias babet. h.
e. qui pro ee stnliant. ha i tuoi fautori. et Curt.
6. 11. 11. Qui aliud suaserant, in horum senten-
tiam transeunt. Intcript. apud Orell. 1186. pbos-
r-Honi lvcio avb. aviawio syhmacho - qvi pri-
MVS l» BXKATV SBKra^TlAM nOGARI solitvs. 5T 3 '
Oicltur etiam de prudentia et saplentia, quae dl-
cenda sententia facuitatem prsbet. Clc. Senect.
6. circa med. Non viribus, aut velocltallbos, aut
celerltate corporum res magna geruntur; sed
conslllo, auctoritate, sententia. it mox. Nee enim
eieurslone, nee saltu, nee emlnus basils, aut com-
mlnus gladiis uteretur, sed conslllo, ratione, seo-
tentia. Id. 1. Legg. 22. 58. Pbilosopbla nos quum
eeteras res omnes, turn, quod est dlfQcillimum,
docuit, ut nosmelipsos nosceremus: cujus pra-
ceptl tanta vis, tanla senteutia est, ul ea non
bomlnl eufpiam, sed Delpbieo deo tribueretur.
*J 4. Item de suftraglo, tabella, ooto, fava. Cie.
6. Verr. 47. 104. De quo vos, judiees, sententiam
per tabellam feretis. Juttin. 22. 3. 6. Tacita de
eo surfragla lulerunt, et sentential, priusquaro
recitarentur, in nrnam eonjectas obsignari jus-
serunt. «J 5. Item est decretum el Judicium, quo
Judei reum vel absolvit vei damnat, «enien*a.
C«c. Cluent. 26. ezfr. Sua Ilium seoter.tia.quam
palam omnes laturl essent, condemnatum iri.
Suelon. Domit. 11 Numquaro tristiorem sen-
tentiam tine prafaU6ne dementis proDuQelaTit.
Cie. 6. Ferr. 45. circa med. Servus ille inno-
cens omnibus sententlii absolvitur. a pieni voti.
Apud eumd. 3, Off. 16. circa med. Judex tenten-
tiam dicit, quum pron uncial. Quintit. 5. II. 36.
De qulbus ex eaasis sententia dicta est. Petron.
fragm. Tragur. 70. tfurmann. Neuter sententiam
tullt decernentls. non t'acchetb alia tentema.
et Ifepot Phoc. 3. Ex consilli sententia In eu-
slodlam eonjectus. Id. Lyt. 3. Judicum absolu-
tus sententlii.
II.) Translate occurrlt de oratione. *f 1. Abs-
tractorum more. — a) Est res Ipsa, qua ver-
bis esprimitur, senio, tignifuato, Stafvoto. Cie
Orat. 39. circa med. Quum eootlnenter unum
verbum non io eadem senienlla ponilur. Id.
Dejol. 9. 25. Dixit verium Gracum eadem sen-
ienlla, qua ellam oos babemus Latinum. Id.
3. Off. 3. ante med. Quod sumrnum bonum
a Stolcis dicitur, convenlenler natura vivere,
id babet banc, ul opinor, sententiam, cum vir-
lute congruere semper, vuoi dire, et Lucret.
4. 562. Internoscere, verborum sontentia qua
•it. Cie. Balb. 8. 20" Totum boe In ea fuit po-
situm semper ratione atque sententia, ut etc. Id.
4. Herenn. 53. sub fin. Ambiguum, quum ver-
bum potest in dues pluresve sentential accipl.
— b) Etiam orationis argumenlum, il concet-
to, il conlenuto del ditcono o V argomento.
Can. I. B. C. 1. In eamdem sententiam loqui.
Salt. Cat. 51. Earum (iitieraruro) sententia bac
fuit. la tottama, la tomma. Cie. 3. Orat. 52.
200. Nobis orator conformandos est et verbis et
sentenliis. Id. opt. gen. oral. 3. 7. Est vitium
in sententia, si quid absurdum est. Cf. Legg.
he. cil. I. 4. Similiter 3. Oral. 4. 16. Loci ac
senienlla bujus disputalionis concetti princi-
pali o generali. el Liv. 30. 31. In banc senten-
tiam reipondere % 2. Concrclo, ut ajunt, sensu.
— a) Eil prononcialuin, quo sensui integer
verbis exprimitur, senso, senfimenro, proposi-
tion*. Cie. 13. Phil. 10. 22. £as lilleras dum
rtcito, dutnque de singulis sententlii breviter dii-
SENTICETUM
puto, velim, ut atlente audialis. Borat. 1. Sat.
10. 9. Est brevitate opus, ut currat sententia,
neu se Impediat verbis lassas onerantlbus aures.
Quinlil. 9. 3. 45. Initia et clausula sententia-
rum. — Opponitur orationi, Id. 9. 2. 1. Con-
formational verborum ac senteniiarum. Id. ibid.
101. Nescio an orationis potim, quam sententia
sit. Adde 11. 3. 153. — b) Apud rhetores sen-
tentia est, loquil Cie. 4. Hertnn. 17. 24., oratio
sumpta de vita, qua aui quid sit, aut quid esse
oporteat io Vila, breviter ostendit boc modo: Dif-
ficile est primum virlutes revereri, qui semper
secunda fortuna sit usus. (taints/. 8. 5. 2. Con-
•uetudo jam tenuis, ut mente concepta sensus
vocaremus: lumina autem, pracipue in clausulis
posita, sentenlias. Cf. 6. 3. 36. (Multa low illo
cap. de sentenlili.) ^necd. Eelv. p. XXXV. Bag.
Sententia quid ett? Dictio generalii ad vita e-
mendalionem in commune pertinens. Cf. »'bio\
p. 289. Consilium cogitalio, sententia consilli
pronuociallo. Pacuv. fragm. p. 121. Bibbed. Odi
ego homines igoava opera et phllosopha aentenlla.
. £ ur< P' f r \ Q%. fuoio oof o'v "Out «'v Xdyoiotv,
ec J ovjs<7iv ou oofou. Csc. 2. Orai. 8. sub fin.
Acula crebraqua sententia Id. Brut. 78. ai
/in. Concinne aculaque tententia. Id. 1. Orat.
8. 31. Saplentibus tententiii graribusque verbis
ornata oralio et polita. — c) Etiam Integra
oratio, qua lapieoi alicujui dictum expllcatur,
fenfentia dicitur. Quintil. i. 9. 9. Sententia
quoque et ebria el ethologia, lubjectii dictorom
ratiooibus, apud grammaticos scribantur. — d)
Sententia necetsaria et sententia respontiva
•uut figura rhetorica apud Jul. Bufinian. 18.
el 19. — e) Aliquando pro oraiione absolute
adbibetur. Curt. 6 9. 12. Sententiam ordlrl.
SENTENTIALIS, e, adject, (sententia) senien-
tiosus, tentenzioso, yvwfitxds. Isid. 2. Orig. 9.
It. Sentenliale est, quod sententia generalii ad-
dicit, at apud Terentium: Obsequium amlcos,
Veritas odium parlt. Adde Castiod. Bhetor. 13.
p. 499. 22. Balm.
SENTENTlALlTER, adverb, (sententiaiis) Ma-
lentja modo, per modo di tentenza, tvcouoXo-
?ix<o{. Macrob. 5. Saturn. 16. Et alia plurima,
qua sententialiter proferuniur: nee bac apud
Virgilium frostra desideraveris. 8. Eel. 63. Non
omnia possumui omnei. (Recentiores quidara
hunc loe. corruptum putant.) 10. Eel. 69. 0-
mnia vlneit amor. Tertull. Car. Chr. 18. a
med. Ipie Dominui seoieniiallter et definitive
pronunciavlt (Joh. 3. 6.). Quod in earne natum
est, caro est. Adde Castiod. in Pi. 30. 9.
SENTBNTrOLA, a, f. 1. deminut. a eenten-
lia, brevli ieviique sententia, concertino, ten-
limenluzzo, ptnsieretto , yvtuf«' J(oy , difltitm.
Cie. 3. Phil. 9. 21. Senlentiolas edict! cujus-
dam memoriaa mandavl, quas videtur ille per-
acutas putare: ego aulem, qui intelligeret, quid
dicere veilei, adhuc oemioem inveni. Petron.
Sat. 118. Controversia sententious vlbrantlbus
picla. Quintil. 12. 10. ad fin. Corruplum dlcen-
di genus, quod puerilibui sententious laselvit.
Id. 9. 2. a med. Nee meretur (idem, qui pro
senlentiole Jurat. Id. 11. 1. a med. Sententio-
lisne Quendum est? Adde 5. 13. a med. — In
booam partem. Gell. 17. 12. Non hercle bao
•enlentiola invenuste luiit. "AXXote ftgrtninj ire'Xei
•quipy, oXXots (jiJTTjp.
SENTENTIOSB, adverb. (sentenliosuO % i.
Est cum sentenliis, seu senientiosis diotionibus,
tenlenziosamente. Cie. Oral. 71. 218. Compo-
site et aple sine sentenliis dicere insania est;
senientiose autem sine veroorum et ordine et
modo, iofantia. Id. 1. Invent. 55. 106. Oralio
graviter et senteotiose babita. sy 2. Est ellam
per sentenlias, con icntense, o con motti ar-
guli, vivaei. Id. 2. Orat. 71.286. Sape etiam
sententiose ridicula dicuntur.
SENTENTlfjSL'S, a, um, adject, {sententlaj
sentenliis, boc en sapienter dictii abundans, sci-
tus, pieno di senlcnze, tenlenzioto, yvauixis.
Cie Brut. 95. 325. Gsnus dictioois sententln-
sum fi argutum.
SE.MicETL'M, 1, n. 3. (sentis) locus sentlbiii
SENTICOSTJS
obiitus, spinetum, a'xav&itov tit, prunaja; Fr.
lieu buissonntux ; iiisp. seto de zarzas ; Germ.
e. Dorngestrauch; Angl. a place fwM of bram-
bles or briars). Apul. Florid, n. II. Qui hcrc-
diolum sterile el agrum scrupoium, meras rupi-
nas et senliceta miseri colunt. — Frigide jocatur
Plaul. Capt. 4. 2. 79. hi. nil sentio. bb. Nod
enim es in senticeto: eo non senlis.
SENTlCOSUS, a, um, adject. (sentii) Comp.
Senlicosior. — Senlicosus est senlibus obiitus,
spinoyjs, axavSwO*7j; (It- spinoso, prunoso ; Fr.
plein d'epines; llisp. espinoso, zarzoso; Germ.
dornenreich, voll Dornen, domig ; Angl. full
of brambles, thorny, brambly).
I.) Proprip. Auguslin. 6. Op. imperf. contra
Julian. 27. lit compungeretur homo, (terra)
lolito senlicosior futura promillitur.
II.) Translate. A [ran. apud Fest. p. 339. 28.
Mull. Quam senlicosa verba perlorquel lurba!
Alii leg. luba. V. SKNTIS. Apul. Florid, n. 18.
Mercfs Prolagorie tam aspera, tarn senlicosa ver-
sutis et avarii relinquenda est.
SENTlENS, eotis, parlicip. f. SENTIO.
SENTlFlCO, as. V. SENSIFICO.
SENTiSA, ee, f. 1. De notatione bujus vocis
nil rcperi apud etymologos, oisi frigldura et longe
pelitum. Cf. lamen tends et sen'.us. — Senlina
est ima interior pars, seu fundus navis, cloacs
vicem preeslans, quo aquas el sordes conduunt:
recentlores tamen volunt proprie esse ipsam a-
quam fcelidam in fundo navis: Germ. Schiffsbo-
dcnwasser. (Cf. Anecd. Hell), ei Comment, in
Donat. art. p. 214. Hag.) avrXot, TpciTi; (It.
sentina, - Fr. sendne; Hisp. senlina; Germ. d.
Schiffsboden; Angl. sinfc-uiell o/ a ship, com-
mon sewer).
I.) Proprie. Plin. 10. Hist. nal. 70. 90. (194).
Pisces senlina cavium odorem procul fugiunt.
Gell. 19. 1. Iq sentina satis agenlibus dies tan-
dem illuiit. Adde Flor. 3. 12.
II.) Translate, f 1. Allegorice. Cic. 9. Fam.
15. a med. Sedebamus enim in puppi et clavum
tenebamus: nunc autem vis est in sentina lo-
cus, h- e. primum locum tenebamui in admi-
oislrationo reipublicce: nunc Cassare rcrum po-
tUo, >'ii in lurba civium consislimus, et inlima
condilione sumus. ^ 2. Tropica est ipsa aqua
fcelida in fundo navis. (V. tamen, qua diximus
init.) Cic. Senect. 6. 17. Quum alii malos scan-
dant, alii per foros cursenl, alii sentinam ex-
baurianl. aggotlino. et Seneca Ep. 30. Quem-
adinodum in navi , quae sentinam trabit, uni
riroae nut altcri obsislitur: ubi plutimis locis
laxari cerpit el cedere, succurri non potest na-
vigio debiscenti. fa acqua. et Sail. Cat. 37. Ro-
mam sicuti in sentinam confluierant. Cces. 3.
B. C. 28. a med. Milites conQictatl et tempe-
stalis et senlina- Yiliis. f 3. Hinc metaphorice
est fai, sordes, pars inlima ac fcadior alicujui
rei. Cic. t. Cat. 5. sub fin. Sin tu eiieris, es-
baurietur ei urbe lucrum cornilum magna et
perniciosa sentioa reipublicse. ft. e. multitiido et
fsei bominum icelestorum. Id. I. Alt. 19. ante
med. Qua emptione conilituta, et leotinani urbis
eshaurlri, el Italia solitudinem frequentari posse
arbitrabar. ft. c. fcecem popull, turbam fovea-
sera, inQmum popellum. Quintil. 8. 6. ante med.
Non enim si Cicero recte sentinam reipublicas
diiit, fceditatem bominum significant, idcirco pro-
Bern illud quoque veteris Oraloris: Poriecuisli
reipublicce vomicas. Adde Liv. 24. 29. et Flor.
8. 12. Sic I'al. Max. 2. 7. n. 1. sentinam eier-
cilus vocal llias, inslitores, scoria.
SENTlNACfJLUM, 1, D. 2. (senlina) instru-
mentum, quo senlina esbauritur. Paulin. No-
Can. Ep. 36. 'al. 49.) n. 3. Port unum t«I «J-
tcrurn brevis sentioaculi hiustum humore destri-
clo siccataque naTl etc.
SENTlNANS, antis, parlicip. P. SENTINO.
SENTlNATOR, Oris, m. 3. (scotino) qui sen-
tinam eihaurit. Paulin. Nolan. Ep. 4fl. (al. 49.)
■r.. 12. Quid haic obfuli senl persona seotlnaloris
■t in Dautis vilissima ?
SENTlNO, as, are, a. 1. (santina) Part. Senti-
■nams. — Senlino est seruiojm eihaurle, ul do-
— 315 —
cet Fest. foe. infra cit., (It. aggotlare, from-
bare; Fr. vider la senline, pamper ; llisp. ago-
tar ; Germ. d. ins Schiffeingcdrungenc JP'assen
ausschopfen ; Angl. to pump out the bulge-ioa-
ter from a ship).
I.) Proprie. Paulin. Nolan. Ep. 36. (al. 49.)
post init. L'nuin es omni numcro naularum sc-
nem sentinando depulatum relinquunt. Conlirmat
Anguslin. homit. 42. ex 50. c. 9. Addunl et
Gell. III. t. Complorantibus nostris omnibus al-
que spnlinanlibus. Ila Scalig. ad Fest. Setl ple-
rii[ue alii leg. atque in senlina satis agenlibut.
At I'enant. fit. S. Badeg. 31. Oborio vento-
rum turbine, nee tam uaula senlinante, quam
unda suparvergente. — Passive. August in. Serm.
278. Sentenlia isla est in corde bominis, quo
modo cadus, unde sentinalur navis in pelaco.
It.) Translate. Paul. Diac. p. 338. t. Mull.
Sentinare, satagere: diclum a sentina navis, quam
quis, ut aqua liberct, evacuare contendit. Itaque
sentinare est subliliter periculum vitare. C.-eCi-
lius: Capit consilium, postquam seminal salis.
Paullo aliter Fest. p. 339. 8. Mull. Senlinare,
satagere, dictum a senlina, quod mullum aqua
navis quum recipit, periclitatur. Adde Auguslin.
Serm. 56.
SENTlNOSUS, a, um, adject, (sentina) aqua
sentina; pjei.ui. Cato aporl Non. p. 152. 25.
Merc. Si indu naves pulidas et sentinosas com-
meatum ponere volebant. ft. e. in senlina vilio-
sas. Ambros. de exc. fr. Satyr. 1. Sentinosum
navigium.
SE.M'IO, senlis, sensl, sensum, seotire, a. 4.
Senlior, deponent, forma, apud fulgat. inter pr.
Hal. Eccli. 23. 19. Improperium seotiaris. ful-
gat. nost. ibid. Improperium patiaris. — Sen-
sli, syncope pro senst'sti, apud Ter. Andr. 5.
3. It. in plerisq. libr. — Quod ad etymon allioet,
V. Vanicek , op. cil. p. 1018. et cf. Germ,
st'nn, sensus, et sinnen, meditari, cogitare, et Gr.
aia&aycuat. — Part. 5enti«ns I. l.° c, 3.° a J;
2. l.° e, 3.° a; Sensus 2. I." e el in Ad.; Sen-
sutus 2. 2."; Sentiendus 2. 1.° a. — Seatio est
sensu pertipio, ai'o&a'vouoi (It. aver senso, sen-
tire; Fr. sentir, auoir du senttmenr, perceuoir,"
llisp. senlir, haber sensacipn 6 sentimiento;
Germ, fihlen, empfinden, wahrnehmen; Angl.
to discern by the senses, be sensible of, per-
ceive). *[ 1. De seosibus eiterais. — 1.°) Ge-
neralicn. — a) Cum Accusativo rei, quam quis
sentit. Enn. Ann. 345. ferara sentire nare sagaci.
Plaul. Cure. 1. 2. in /In. Tace, lace: sentio so-
nitum. Lucret. 1 . 496. utrumque (calorem et [ri-
gus) manu sensimus. Id. 4. 267. Duriliem penitui
sail senlimus in alto. Id. ibid. v. 615. Nee, qui
sentimut sucum, lingua atque palatum Plusculum
habent in se rationis. Id. 3. 384. Nee nebulam
noctu, neque aranel lenuia tils Obvia senlimus,
quando obretimur eunles. Id. 1. 298. varios rerum
seDtimus odores. Cic. 2. Phil. 45. 115. TJtquidam,
morbo aliquo, et sensus stupore, suavitalem cibi
non sentiunt. Rursum Luirei. 3. 647. Sentire
dolorem. Id. 4. 260. frigui. Id. 2. 809. plaga
quoddam genus eicipit in te-Pupula, quum sea-
tire colorem dicltur album. Atque aliud por-
ro, nigrum quum, el cetera seotit. Adde 4.
494. £iu.35. 13. Sentire faraetn. Plin. 32. Hist,
nal. 4. 16.(7) paraljsin et morbos articularios. —
PassiTe. Cces. \. B. C. 67. Censebant, ut noctu
iter far.erent: posse prius ad angustias veniri,
quam senlirentur. — 6) Cum Infinito. Plaul.
Merc. i. 2. 40. Si me secarl tensero. Id. True.
2. 3. 29. Sentio aperiri fores. Zucret. 3. 607. ire
forat aoimam. Id. 4. 229. omnia semper Cer-
nere, odorari licet et sentire sonare. Id. 6. 928.
Frigus item transire per set calidumque vaporem
Senlimus, senlimus Ham transire per aurum.
Claudian. t.ltapl. Proserp. 269. Sentit adesse
deas. ft. c. eernit. — e) Absolute. Plaul. Bacch.
i. 9. 77. Non print salutera scripsil? mc. noi-
quam sentio. Zucret. 2. 923. Qua sentimos, san-
lire neeesse ost. Id. 4. 229. Parpetuo quoniam
senlimus. Cie. 2. Cat. 10. 21. Ila ut ne ticini
quid em sen'.iant. Martial. 1.1. Cul (Mardali),
lector studiosc, quod dedi.U Viventi tecus atque
SENTIO
sentient!, Rari post cineres habent poeta. efte fta-
vila e se.'iso, senziente. - 2.°) Speciatlm d»
concubitu pro cognoscere. Ouiri. 6. ^/e£. 119.
Et le, (lava comas, fro gum mitissirra mater, Seu-
sit equum: te sensit avem crintla colubiis Mater
equi volucris: sensit Delpbina Melanlho. — 3.fl
Hem pro esperiri damoo suo, prouare, espers-
mentaie. — a) De animantibus. — o) "C,uin
Accusativo rei, quam quis sentit. Ccet. 7. B.tj.
52. Kiposuit quid iniq-uiias lo'ei- -posset, quid ipsa
ad Avaricum sensisset. P'ttron. Sat. 139. Juao-
ndin Pclias sensit. ft. e. tripsins est inimicam et
gravem. Seneca Again. S20. Te sensil Nemeaui
arclu Pressus lacerlo fulmineus leo, Cervaque Par-.
rliasis. Horal. 2. Oil. 7. 9. Tecum Philippos, et
celercm fugam Sensi, rulicla non bene parmula.
Id. 3. itid. I. 33. Sontire contracla ajquora. Id.
3. ibid. 27. 22. cacos mutus orieotis Auslri. Id.
V. idid. 6. 3. Apollinem vindiccm. Pal. -Place.
6. 501. meque ills magistram Sentiet. Ovid. 1.
Amor. 6. 71. Qualiscumquc vale, tentique ab-
cuntis amorem. Liv. 45. 28. Qua? quiique Persei
bello sensisset. Tac. Agric, 6. Ne cujus alterius
sacrilcgium, quam Neronis sensisset. ft. t. passa
fuissel. Juslin. 2. 3. 5. Audivere, non seosero ar-
ma. — Ptaut. Pan. 1. 1. 25 v Jn«» istue scapula
sentiunl. — |5) Cum particula'refatlva. Ter. Eun,
I. 1. 21. Sentiet, qui vir iiem- Phcsdr. 5. 2. jam
curabo seotiat Quos altentarit. — i) Cum In-
Boito. Cic. 2. Cat. 12. 27. in hac urbe essa cott-
sules vigilantes. Id. Sext. 28. 60. manera liber-
tatern illam. Ovid. 13. Met. 864. Sentiet esse
mihi lanto pro corpore vires. — S) Absolu-
te. Ter. Adelph. 1. 2. 59. isle tuui ipse sentiet
Posterius. Inscripl. apud Marin. Frat. Arv.
p. 263. POSVKRVNT GAIAKVS ET EVCHARIS ?<HINTU
yiLUS DVLClSStMIS SED NON HOC MBRBNTIS A VOBI1
QVl SIBl SENSRBYNT III. ID. SEPT. B_X OVIBVI VNVS
VIXIT IN Xl. KAL. OCT. BT ALlVS IN |||. K*L. E*5DEH.
— b) De inanimis. P'irg. 1. G. 136. Tunc al-
nos primum lluvii sensere cavatas. fforat. 3. Od.
23. 5. Nee pestilentem sentiet Africum Fecund*
vltia. Id. I. Ep. 1. 84. lucus et mare sentit
amorem Feslinantis heri. Liv. 9. 37. Vastatio-
nem sub Ciminii monlis radicibus jaceni ore
tenserat. Plin. Paneg. 31. Cessantera Nilum.
sentil urbia annona. Plin. alter 17. Hist. not.
23.35.(210). Vites orbitas vinculi sentiunt, ve-
satiooe noo dubia. Id. 11. ibid. 42. 97. (242).
Caseus ita temperatus, ut vatustatem non seotiat.
et 37. ibid. 10. 65. (177). Gemma igoem non sen-
liens. Id. 18. t'iid. 28. 68. (270). Sentiunt Canis
ortum raaria, el terrse. — 4.°) Item pro obno-
liura esse, esser soggello, padre. Id. 1 2. ibid. 7. 14.
(28). Radii celeriler cariem seotit. Id. 8- iiid.
18.26.(68). Camcli rabiem sentiunt. Id. 9. ibid.
49. 73. (156).. Morbos universe genera piicium
non accipimus sentire. ^ 2. Sspissime reftrtuc
ad animura, et ponitur — 1.°) Pro intclligere,
percipere, videre, scire, (nlendcre, vtdwe, co*
noscera. — a) Cum Accusativo rei, quam qu.tT
seotit. Flaut. Cure. 2. I. 2. iEsculapil ita senllo
seoleoliam. Id. Pseud. I. 5. 7. id jam c .idam
sensi. Ter. Adtlph. 4. 2. 7. Primus senllo mala.
nostra. Cces. 7. B. G. 52. Eorum arrogantlam
reprebendere, quod plus se, qu'am imperatorein,
do victoria -alqiie eiitu rerum sentire eiistima-
rent, saperne pits, el Cic.-Rabir. Post. 1.1.
Senlire nihil. Horal. Carm. scec. 73. hoc Jovcm
sentire. Id. 2. Ep. 1. 131. piiesenlia oumina sen-
til, ill. It, 12. 639. /Eneado! sensere deum. ft.
e. cognoverunt volunbtem meutemque benignam
Jovis. Seneca Ep. 75. Omnia me ilia sorrtire, qu*
dicerero, nee tanlum sentire sed amare. Id. ibid.
100. Ilium sensisse, qua- scripsil. Apul. de Dogm.
'Plat. I. Macbinamenta, quibus ad senliendas di-
judlcandatque quantitates el qualllales sentus in-
struclisunt. Ccel. Aurtl. 1. -^Cut. 14. 105. Asole-
plades coostiluerat alomos eorpuscula iotelleclu
sensa. Adde Theod. Priscian. 4. p. 316. — Put-
lice. Ovid. 5. Met. 557. Prolinus, ut vestrnm
lentirenl aquora curam, Posse super fluotus 4l«»
rum iosislere remis Optasiis. Id. 12. ibid. 619.
Kate illi raeniura viro respondet cl base est Pit
libi Pellde oec inanla Tartara sentit. — 6) Gum
SENTIS
lafinito. Phut, Men. 3. 3. 78. sentio Errare,
Ter. Adelph. 3. 4. 66. Inepta bae esse, nos qua
ficimus, sentio: Vet urn quid facias? at homo
est, lis morem geras. Cic. 1. Tuic. 23. ad (in.
Sentit Igitor animus as mover! : quod quam sen-
lit, Mud una sentit, te vi sua, noa aliens mo-
*eri. Id. 2. Cat. 3. S. Me «eire tentluat. Nepot
Them. 8. Senilt ilbl esse pereiindum. Horal. 2.
Sat. 8. 58. poitquam nihil eiie pericli Sensirhus,
arlglmur. — c) Cum particula relative, tequenle
Conjunctive, vel etiom Indicalivo. Plant. Bacch.
9. 3. 56. quoniara lentio, Qua ret gereretur. Id.
Trim 3. 2. 23. Scio ego et lentio ipse, quid agora.
Cic. 1 . Off. 4. 14. Unum hoc animal sentlt, quid
lit ordo, quid deceal, in facile dictiique qui sit
modus. Id. Arch. 1. 1. Si quid est in me logenii,
quod sentio, quam sit eiiguum. et ibid. 6. 13. Il-
ia qaldem eerte, quae summa sunt, ei qao fonte
hiurlam, sentio. Horal. 4. Od. 4. 25. Sensere,
quid mens rite, quid indoles Posset. Plata. Capt.
2. i. 14. sentio, quam rem agltii. — d) Cum
Ablat, et prap. de. Can. 5. B. G. 32. Hastes
ei nocturno fremllu rigililsque de profectione
•orum senserunt. — a) Absolute. Plant. True.
3. 6. 04. Vehementer nunc mini est irate: sen-
tio aiqne intellego. Cic. Oral. 57. 193. Ipsos
noa sentire, quum utantar. Id. Sexl. 21. 47.
Mentes lapientium sentire ae vigere. Quintil. 9.
4. 52. Non lentienlibus nobis eicidunt versus.
Id. dtclam. 9. 20. extr. Qui lucent, libertatem
non Ignarus, at primo netalls horse tempore, sad
Tldeni eentienique aecepl. h. e. quod alt Tar.
Eun. 1. 1 . 27. prudens, seiens, Vivu* vldensque.
.P. SCIENS. Liv. 3. 25. Sensere vlgiles. Id. 34.
14. Prlusquam hostes sentlrenl. — Impersonaliter.
Cic. 3. Oral. 42. 168. Non ul dictum est, sed at
senium est. — 2.°) Pro advertere, accorgtrti.
Ter. Adelph. 3.4. 3. Si me senserit earn qaa-
filere, numquam dicet. Cic. Amic. -27. 203. Num-
quarn Ilium ne minima qaldem re offendi, quod
quldem senserlm. Ovid. 13. Met. 287. Est ani-
mus eerte yestros eeosurua bonores. — 3. 8 ) Et
pro Judlcar'e, exlstimare, oplnari, itimare, giudi-
care, etser ai parere. — «) Cum Adverbiis.
Cic 2. Acad. 19. 63. (2. pr.) Joeanene, an Ita
eeotiens. Id. 1. Tusc. 3. 6. Fieri potest, ut recte
quls senliat, et, id quod sentit, polite eloqui non
possit Adde Quintil. 3. 0. 4. Cic. 3. republ. 2* .
32. SI ita sensit, ut loquitur, -ein aliter. Quintil.
8. 1. 5. Qui contra sentient, — „ b) Cam Aeca-
•ellvo. Ter. Adelph, 4. 2. 29. idem, quod ego,
sentit. Cic. 1. Fatn. 7. ante med. Nos quidem
bee sentimos: si eiploralum lib! sit, posse te
llllui regal potlri, non esse cunotandum: si da-
blara, non eue eonandum. Id. 4. Cat. 7. 14.
Causa est ham invents sola, In qua omnes sen-
tlrenl unum atque Idem. Quintil. 5. 13. 3. Ut,
quod sentio, semal dicam. A'epot ffannib. 2.
Alia atqoe sotea sentire. h. e. Qdem mutasse. Ar-
nob. 5. p. 181. Eadem sentire, ques sub taeitii
eogllatlonibus ipsis ab bistoricis sensa sunt. Adde
•Suelon. Jfer. 43. — Cum addito Ablat. el prap.
de. Cic. 3. Cat. 2. a med. Qui omnia de repu-
blics praclan atque egregia sentlrent. — c) Cum
InOoilo. Cic. 5. Tutc. 28. 82. Quum senserint,
fluem bonorum esse coogruere natural.. Id. 1.
republ. 46. 70. Sic sentio, nullam rerum pu-
blicarum eooferendam esse cum ea. — d) Sen-
tire de aliquo, aver .opinione o concetto. Cic.
4. Fam. 13. a med. Familiares vero ejus, et II
quldem, qui 1111 Jucundissiml sunt, mirabiliter de
te et loquuotur et sentiunt. Id. 5. Tutc. 8, extr.
Moo est ausus elate et ample loqui, quum bural-
lller demlsseqne sentiret. Cat. 2. B. C. 32. Quid
irati gravlus de vobis sentire poisunt, quam ul
eos prodatis, qui se vobis omnia debere judi-
cantT Quintil. 2. 2. a med. SI pa rum a pra-
ceptore laudentur, ipsl de illo male sentiunt.
Plin. I. Ep. 5. Sentire de Modesto bene. —
«) Sentire cum aliquo, titer del medttimo pa'
rare O partilo, concordart col iintimtnto al-
trui. Cic Bote. Am. 49. 142. Fateor, me In-
einiise, qui cum lllit senserim: larnetsl inermla,
Judlces, senserim. Ter. Andr. i. t. 24. Na late
baud mecum sentit. Plaut. Mott. 3. 3. 24. Sen-
— 316 —
tire tecum. Liv. 1. 52. Stare ac sentire cum ra-
ge. Cic. 7. All. 1. 3. Sentire cum Casare. A'epot
Phoc. 3. cum Cassandro. Liv. 34. 32. cum Philip-
po. Id. 36. 31, eura ^tolis. — f) Sentire ad-
v-ersus seu contra aliquera, esser del partito aw
verto o della contraria fazione. If epos Dion. 7.
Licentius eorum bona, quos sciebat adversus se
sensisse, milllibus dlspertivit. Sail. Cat. 26,'con-
legatn suum Antonium pactions proviheiae per-
pulerat, oe contra rempublicaru sentiret. mac-
chinattt. — g) Sentire pro, vel ab aliquo, etser
dalla sua, tener da lui. Plaut. Rud. 4. 4. 56.
Omnia patior, dum bie hine a me senliat. Ceil
6. 10. ad /in. Si Judices pro mea causa senserim.
— h) Sentire ab aliquo seorsum, vel seorsus,
dttcordare daJ sentimento altrui, distentire.
Plaut. Capt. 3. 5. 52. abs te seorsum sentio.
Afran. apod Charit. p. 195. Sell. Ul abs te
seorsus senliam de uxorla re. — 4.°) In re fo-
renil aliisve pro censere , decernere , statue-
re. Cic. 2. Verr. 31. Quae vult Ilortensius, o-
mnla dlcat et senliat. Id. 3. Fam. 8. 9. Si un-
quam mea causa quldquam aul sensit, aut fecil.
Id. o. ibid. 9. 9. Mibl lenissime sentire visl
sunt. Id. 11. ibid. 21. 2. Quum ego sentisiem,
de its untenllam ferri oportere, Gell. 5. 10, Si
Judices pro eausa mea senserint. n. e. senlentiam
lulerint. Catull. 64. 21. Turn Tbetidi pater ipse
jugandum Pelea sensil. Est qui leg. tanxit. —
Ulno vetui Ilia formula: Qui haec sentilis, in
bane partem; qui alia omnia, in illam partem
ite, qua sentitls. V. Plin. 8. Ep. 14. — Hlne
Stnta, Orum, n. plur. 2. absolute, substantl-
vorurn more, ea, qua; meote coneepia sunt, sen-
timenti, »or,uaxa. Cic. 1. Oral. 8. a med. Quod
esprimere dleendo sensa possumus. Id. 3. ibid.
14. tu6 fin. Sensa mentis et consiiia sic ver-
bis eipllcat, ut etc. Adde Quintil. 8. 5. 1. et V.
SENSUS, us.
Homonym. Sentire differ! ab intelligere
(F. super, paragr. 2, 1.°) eo quod boc proprie
signlficat rationales mentis notiones per actus
refleios ac per synthosln, ut ajunt pbiiosopbl,
acqulsltas; fllud rero cognitlones indicat natu-
rales per sensus comparalas. Seneca 3. Ira 13.
Quidni gauderet, quod iram suam mulll Intel-
ligerent, nemo sentlretT Petron, Sal. 129.
Non iotelllgo me rlrum esse, non sentio.
Adde Plaut. True. 2. 6.64. V. etiam COGNOSCO
in fin,
SENTIS, is, m. 3. Feminioum facere videtor
Ovid, dt Nuee 113. At rubua et sentes tantum-
modo Isadera nata. Nisi ad arbores recurras, es
praecedentib. Ita Forcellinut. At feminioum o-
mnlno est in Illo Pirg. Cul. 55. tenera frutl-
cum sentes. — De etymo vocit, V . dicta in SEN-
TIS. — Sentis est spina, rubus, vepres, axavda
(It. pruno, tpina; Ft. ipinet,roncet, buitson;
Hisp. etpinal, bren'a; Germ. d. i>ornsfrancS;,
Dorn; AngU a trior, 6ram6Ie^.
I.) Proprle. — a) In sing. num. Colum. 11.
JR. R. 3. Graci uuve's^ccros, nos senlem caais
appellamus. f. CYNOSBATOS. — b) In plur.
num. Fettut p. 339. 27. Mull. Sentes quum con-
stat esse spinas, et Afranius in Abdncta diierit,
Quam sentieosa verba pertorquet turba [a!, lupa:
al. rtctiut tuba) pro spinosis accipi debet Plaut.
Capi. 1. 2. 85. Asper meus vicius sane est. p.ia.
sentesne esitas? Colum. 6. R. R. 3. Llberanlur
arva sentibus, qui asiivo tempore reeisi plerum-
que radieitus Intereunt. firg. 2. G. 411. et 9.
^Sn. 382. Deosl senles. Id. 2. ibid. 379. aspri.
Id. 4. Eel. 29. incultl. Ovid. 2. ^fef. 799. ha-
matl. et, 1. ibid. 509. Crura secant sentes. Pal-
lad, de intit. 81. Spiniferas prunos armataque
robora senles Levlgat. — Feprtt et tentet conjun-
gunlur In velerl Lege de aquaductib. apud Fron-
tin. Aqurnd. 129., fortasse, quia Ml sunt qua-
cumque vlrgulta Inulilla, bl splnosa tantum, Sic
Dracont. 3. Hexcsm. 439. Mella darent vepres,
senlis sudaret amomam. Quintil. 12. 1.7. Terra
sentibus ac rubls oecnpata.
II.) Translate et Joeolariter Plaut. Cat. ser-
vos furaees sentes vocal, 3. 6. 1. Olxm. Vide far,
nt tentM sub signic duoa*. co. qui Tero sunt
SEORSUS
sentes? olth. quia quod tetigere, tllleo raplunf:
si eas ereptum, lllico seindunt.
Homonym. Dumut signiflcat virgulia densa,
que sunt loco silvestri, ut ei probablilore etymo
vocls effieitur {V. DUMUS); vepret virgulta po-
tius inutilia ac splssa, sentes spinosa. V . quat
supra diiimus ad I. b In fin., et DUderlein,
op. cit-v. 6. p. 208.
SENTISCO, is, ere, o. 3. s'nehoaf. a sentio (7.
Pritcian. 8. p. 824. Putsch.), Idem ae sen*
lio, cognoseo, adverio. Lucret. 3. 394. Quam
primordia seniiscant coocussa animal, et 4. 587.
Et genus agricolum tale sentlscere, quum Pan Pi-
nes semiferi capitis velamina quassans etc.
SENTITO, as, are, e. 1. frequentat. vel s'ntene.
a sentio, Glott. Isid. Sentitare, in animo sen*
sim adjudicare.
SENTIX, tlcis, m. et f. 3. (sentis) De bae voce
ita Itid. 17. Orig. 7. 60. Sentir. dicta a situ,
quod est terra lneulla, in qua sentlces spinsque
oaseublur. At boc Smprobabiie est; luiit enim
verbis Virg. 6. En. 462. Per loca senta situ.
— Sentii est idem ac sentis, rubus: hlnc sentf-
cetum et tenticosut recte deducuntar.
I.) Proprie. Apul. Herb. 87. A Gracls dicta*
batos, alii cynosbatos, Hall senticem appellant,
alii rubum. Itid. foe. cit. Rbamnus genus est
rubl, quam vulgo senticem urainam appellat, aspe*
rum nirais et spinosum.
II.) Translate. Prudent. 2. Symmach. 1042.
Ne frugem segetemque aaima splnosa malorum
Impedial sentii.
SENTOSUS vel
SENTUOSUS, a, urn, adject, (sentis) sentlcosai.
I.) Proprle. Paulin. Ifolan. carm. 6. 310.
sentosarum purgans concreta viarum. Fulgent.
Mylhol, prol. ab init. Tandem inter sentosa ne-
raorum frntecta squalebat viduus sulci* ager.
Aero in Horal. 2. Od. 9. 1. Agri sentosi.
II.) Translate. Boeth. in Porphyr. dial. 1.
p. 12, Id ipsum latius eipedil, quod stride et
aentuoso brevitatis vinculo colligaverat.
SENTUS, a, urn, adject, (seatis) borrldus, in-
cultus, asper, quasi seniibus obsitus, orrido a
guita di prunaja, dxa&aZ-Qc..
I.) .Proprle. Firg. 6. /En. 462. juua deum
nuoe has ire per umbras, Per loca senta situ
cogunt, noctemque profuadam. Prudent. 2. in
Symmach. 1039. Eistirpamus enim sentot de
corpora vepres. Id. Apotheot. 123. senta rubus,
— Senta, neutr. plur. absolute, loca senta, apud
Petron. Antig. in Bultett. archeol. n. 1831.
p. 49. Orelti Intcripi. 1194. tt tsds qvi .Mi-
cro vadii raa sskia, viatob.
II.) Translate. Ter. Eun. 2. 2. 5. Video bo-
mlnem senium, squalldum, agrum, pannis an-
nisque obsitam. h. e. iocomptum, borridum. Do-
nat. senium ad borrortm retulit, squalldum ad
sordes. Capell. 6. p. 227. Banc ego crediderim
sentii spinescere membris.
SfiNUS, us. P. SINUS.
SEORS1M et
SEORSUM vel seorsus, adverb. P. voe. seq.
In fin.
SEORSUS, a, um, adject, seorsum positai, te-
paralo: pro sevortut, a se et vorto seu verto.
Terentian. de tytlab. p. 2398. Putsch. Sed dua
fient seorsa syllaba per se breves, et de carm.
iamb. p. 2439. in /in. Nuoe quia, qua potul, vi-
deor tractaue seorsa. Auton. Edyll. 17. 5. sape
seorsis Obsistunt studli*. Fortasse quit patet, hud
perlinere el liiud Colon, apud Gell. 7. 10. PI*
gnorlscapio ob as mililare, vocabulum seorsum
fit. Id. apud Pen. p. 201. 26. Mull. Majores seor-
sam aique divorsum pretium paravere bonis atque
strenuis. — Mine
•Seorsum vel teortut, adverbialller occnrrll. —
a) Sortum, pro teortum, babel Lucret- 3. 629. et
alib., et Priap. 85. 17. — Seortim barbarum
ease, moael Forcellinut. Ceterum legitur apud.
Prudent. 2. contra Syrornacr.. 774. Hinc alio*,
asl inde alios properare saorslm Quemqae per
aafractas proprios. Alii tamen leg. seorsum. —
6) Poetis fere disyllabam est, aliqaando irisyl-
labum. CaluU. (?) 20. 16. Proin riiior bunt)
SEOBSUS
Deam Tereberlt, Manumque teortum habeblt:
hoe tibi expedit. h. e. abstinebis manum, ne
quid furto auferat. A11I terib. tortum eod. sea-
so. Zucret. 4. 498. Seoriut item taper oris
babet vim, teorsus aiiorea. Id. 3. 638. Til aliqua
nt seonum partem tieernat ulramque. it ibid.
SS3. Et veluti ibjuui atque oeulut naresque
■eortum. et 4. 493. Quod molle aut durum est,
geiidum fervensque teorium etc. — Seorsum
vel leotiui eat leparalim, itcreto X u P'5i * a *^
/to'vae (It. teparatamente, a parte, in disparte ;
Fr. a part, iipariment; Hiip. teparadamente ;
Getm. betonderi, abgesondert; Angl. apart,
asunder). Occurril aate'm *f 1. Geueratlm. —
a) Absolute. Cato apud Charit. 2. p. 195. Putsch.
Qua arte oatio ma separata :eorsum. Plaut,
Epid. 3. 3. 20. Ca?e, sirii cum fills, mea copulari
banc. la adicularn Islanc seonum eoncludi volo.
Id. Rud. 5. 2. 26. Numml octlngenll aurel lo
martupio Infuerunt: prater et centum den&rla
Philippe* In pasceolo teorsui. Lucrel. 5. 447.
Est teorsam mare nil tecreto bamore pateret,
Seortui Stem purl seeretlque atherlt igoes. Adde
lot. ialt. est. — b) Cum AblatiTO et prap. ah,
aut sine prap. Ptaut. 4 tin. 2. 2. 95. me sedaxlt
solum, seorsam eb adibut. Fleckeisen sorsam.
Id. Capt. 3. 5. 52. At ego ejo recte, qui abs te
seorsum teotlo. h. ». aliter ao to. P. SENTIO.
Sail. Jug. 73. Qui plerumque seorsum a rege
eiercitum ductare, et omnes ret exsequl, qua
Jugurtha fetio tuperaverant. Call, ad Cic. 8.
Fam. 9. a med. Seorsum' • college puto mihi
omnia paranda. Cic. 3. Btrenn. 4. 7. Seorsum
trsctaadum est boe ab ll'.o. — Lucret 3. 564.
Lachmann. Dispieere (nequit) Ipse oculus rem
seonum corpore tolo. Id. ibid. 631. At nequa
tortum ocull neque aarei Deo rnanut ipsa Esse
potest anlma (Lachmann. enlma), neque torsum
lingua nequa aurel. % 2. Speelatlm eil potlfil-
mura, praserlim, ipecialmenle, distlntamenli.
Ttr. Adelph. 5. tt, 14. Omaibus gratiam habeo,
et seorsum tibi pralerea Demea. f 3. Item
longe, procul. V, Catull. loc. Ialt. cit, f 4.
Item aliud vel aliter. Jlulil. 2. 15. Seorsum est
beneQcium dare libeoter, iojuriam facere nolle.
Alii leg. diver sum, Tel aliter iuterpretantur, Gf.
JHacrob. 4. Saturn. 6.
SEOilSDS, adverb. P. roe. praced.
SfiPA et sepai P. ia SEPS.
Sfil'AH, parlt, adject, omo. gea. (se et per)
Ia Ablative sing, separe el separi ex loo. sub-
jects die! posse coastal; at vocem la plur. num.,
quod sciam, asurpavlt nemo. — Separ est dlvi-
sus, teparalut, tecretus. Priseian. 5. p. 646.
.Putsch. Par et qua ei eo componunjtur ira-
par, dispar, eompar el eepar. Pal. Ftacc. 5.
57. carat humus base ooa divide! umbras, Oi-
saque nee tumolo, Deo tepare cooteget uraa.
Stat. 4. 77id6. 482. ta tepare costu Eljtlos, Per-
sei, plot, virgaque potent! Nubllut Arcat agat.
Solin, 4. ad (in. Duo flumlna natura teparl. h.
c. dlverta. Prudent. Apolheos. 511. de Trinil.
Sic tamen bso coattare (ria, ut no tepare du-
otn Tret faciam. '
SEpArAbILIS, e, adject, (teparo) qui sepa-
rari potest, separable, ^opind;. Cic. I . Tuie. 10.
a med. Vim earn, qua vet agamot quid, Tel tea-
tlamui, in omnibus eorporibut Tivis aquabllltar
esse futam, neo teparabiiem a corpore ette.
SEPArAbIlITER, adverb, (teparabilit) idem
•e tcparatlm. Boelh. in Porphyr. dial. 2, p. 37.
Ab accideatlbut genus maglt de pluribut pradi-
calur, quod quum unlut cjgbl Insepirabile for-
tasse aeeldaas fit album, animal non actum de
ejgno prsdicatur, ted etiam de albit omnibus
el non albit anirnjllbui. At vero acoideot de
soils taatum itlis, quibut Inteparsbillter eontl-
netur, Tel quibat separabiltter. Adde Asper. p. 55.
17. Keil. et Augutlin. Serm. 52.
SSpARANS, anlis, particip. P. SEPARO,
SEPARATE, adverb, (teparatus) Comp. Se-
■paraliui. — Separate Idem ac separatim. fit-
men. Gratiar. act. Constanlin. init. Separate
igliur ulraqoe dicam. Cic 2. Invent. 51. ad
fin. Qusdam argumentalionet commuoiter ac
— 317 —
timlliter tractabuntur, quadam teparatiut adjun-
geotur.
SEPARATLM, adverb, (teparatui) teorsum,
divitim, tecreto, teparatamente, x u c ,, 'f* — a )
Cum Ab'ativo et prap. ab. Cat. I. B. C. 76.
at fall. Cat. 56. Pottulat, ut jureot, se eierci-
tum od'a deserturos, neque tibi leparalim a rell-
quit coosllium capturot. Cic. 2. Ifau D. 68. 165.
Dii teparatim ab unirenit tingulot diiiguat. Id.
2. Fam. 16. a med. Nihil accidet ei separatim
a reliqult elvlbut. Liv. 40. 47. Separatim ect ab
lliit te ooatulturoi, — b) Absolute. Cces. 3. B.
C. 18. Ad aerainem uaum lumma Imperii red-
lit, ted teparatim tuam quiique elaisem ad ar-
bitrium tuum admiaislrabat. Id. 1. B. G. 20.
Quibiis in tabulis oomioatim ratio coDfecta erst,
qui oumerut domo eiisset eorum, qui arma ferre
posteat, et item separatim puerl, tenet mulie-
reique. el 1. ibid. 36. Medlocribut intervalllt
teparatim liaguiarum civilatum copiat colfoca-
verat. Nepos Datam. 11. Compluribut loclt se-
paratim gladios obrult. ijua e la. et Cic. 1. Or at.
3. 9. Qui non aoa aliqua in re separatim elabora-
rlnt, ted omnia quacumque poiseot, compreben-
derinl. Id. Dam. 52, ad (in. Se a me bit "lu-
tein acuepitse, separatim seme), Iterant cum uni-
verses. Id. 13. Fam. 12. Alia epistola eommen-
davi tibi legatot Arptnatlum, bac separatim Q.
Fufldium. Id. 2. Oral. 27. 118. Tel separatim
dlcere tolemui de genera unlvirso vel deQaite de
singulis temporibut. tenia una relatione o rap-
porta special', tenza alcun neiso.
SSPARAtIO, Sais, f. 3. (teparo) actus tepa-
randi. tejunctlo, tegregalio, divisio, ttparaiio-
ne, a&opioui(.
I.) Propria. Cic. Orat. 3. 33. Distributions
partlum ac teparatione magnitudinet tunt artlum
deminuta. Gell. 2. 8. Separatio animl el cor-
poris la morte. Tic 6. Sisl. 46. Tam qua m ea
teparatione ad oadettt destioarentur. Gromat.
vel. p. II. 30. Rudorff. Separ8tionee agrorum.
II.) Translate. ^ I. Generatim. Cic. 2. In-
vent 18. 55. Fact! a deQaifjone teparatio. Quin-
til. 7. 1. circa med. Congregatio crlminum accu-
lantem acijuvat, teparatlo defendentem. 7"ac. A-
grie. 38. Mitecre iarieem eoasllia aliqua, deiode
separare. h. e. consilla in commune inlre, ac
deinde rurtut pro te qnitque eapere. % 2. Spe-
ciatlm apud fbeloret ett figura eadem qua dia-
copo vel diastole, quum Inter duo eadem verba
divenum ponitur aliquld medium, ut: Due ana,
due ad not. Jul. Rufinian. It. P. DIACOPB
et I1TPERBATON.
SEPARATIYCS, a, am, adject, (separo) 8i«.
feuTcxo'c , separandl Tim babent. Diomed. t.
p. 412. Putsch, Aut conjunctio separaliva. Pri-
seian. 14. p. 1002. Putsch. Praposllioaee d< el
dii eamdem tigniQcatlooem babent: tunt aatem
aeparatlTa, at divldo dittraho, quod spud Gra-
eos Bid praposltlo fecit.
SEPARATOR, Srlf, m. 3. (teparo) qui tepa-
rat, separatore, x u P' "is- Ttrtult. Prescript.
30. a med. TJnitum ante quam separaretor, po-
tlerlorem ottendlt teparatorem. Glo$i. Gr. Lot.
XupioTijc, teparalor. Adde P ulgat. inttrpr. Za-
char. 9. fl.
S&pARATRIX, trlcit, f. 3. (teparuor) tepa-
ratrice, qua teparat. ^uaustt'rs. II. TVin. 10.
Volunta* coojunclrlx ae teparalrix hujuscemodl
reram.
SEpArATOS, s, am, particip. P. SEPARO.
SEpArATUS, ut, m. 4. (teparo) ds'vttione, te-
paratlo. Apul. Florid, n. 15. Adoletcena eil vl-
tenda pulcrltadine, crlnlbut (ronte parill tepa-
ratu per malat remultit.
SEpArIUS vel taparlut, II, m. 2. (lepes) qui ta-
cit teu ttruit sapet, vel qui tapibut agrot cingit
easque reparat. Inieript. apud Pratill. Pia App.
p. 160. m. s*bi»o (leje Sabinio) u. t. onrci ss-
rABIO IBTEMIA S. L. IEC P. SiEPARICS, ubi
non omnia reete.
SGpARO, as, ItI, Stum, are, a. 1. (te et paro)
Primam sjllabam llcenler corripll Capell. 1.
p. 33. (T. £. Muller dt re melr. p. 361.) Part.
Stparans I. a; Separatist I. b. d.; IL 6. c. et
SEPARO
la fin,; Separalurui I. a; Separandus I. b:
II. 0. — Separo ett tejungo, divldo, ucerpo,
discludo, distermino. distraho, x (0 P t 'f ft '» a '?*r\'C*
(It. dicgiungcre, tceverare, separare; Fr. tepa.
rer,d:tjo-:ridre t d£sunii;diviser; Hisp. separar-
dividir, deu'.nir, aparthr ; Germ, abiondern,
trennen; Angl. to sever, separate, part, disjoin).
I.) Proprie. — a) Cum Accuiativo. Ovid. 4.
Met. 448. nee nos mare teparat ingeoi, Neo Tla,
nee montet. Plin. 0. Bitt. nat. 15. 30. (50).
Anguslia freti Eoropatn Asiamque tepattntis.
Utg. JDiq. 34. 2. 19. § i. Et scrlptil, vueula
non teparaturum, licet el optio fueril reticle. —
Passive. Cic. 2. leg. Agr. 32. 87. Ul duo maris
pertenui dlicrimioe scpareotur. Liv. 42. 55. Se-
paratut Thessaloruni omnis equitalui. Toe. 0.
Hist. 5. Separatl epulis, discrcti cubilibut. Ovid.
Beroid. 8. 173. Quid mibl, quod lato non te-
paror aquore, prodettT — b) Cum addilo Ab-
lativo el prap. ab, ex. Cie. fragm. pro C.
Cornel, apud Aicon. A popular! eoaiesiu ia-
natorla lubsellia teparare. Plin. 4. Hist, nat, 12.
•16. (87). Usee tatitudo Aslam ab Europe teparat.
Oui'd. I. Jt/e(.' 313. Separat Aonios tEtais Pho-
eis ab arls Tura ferax. — Passive. Curt. 7. 10.
35. Separaodot a cetero eiercilu ratut. Cie. 2.
republ. 22. 39. Equitum magoo numero ei 0-
mnl popull tumma teparato. — c) Cum Abla-
livo tine prap. Ovid. 1. 2Vitf. 10. 28. Setton
Abrdena icparat urbe fretum. Zucan. 9. 524.
Separat trdentem tepida Eerenlcida Lepti. Id. 4.
75. tpatium atbere terram. — d) Cum Accu-
iativo et prap. in. Pellej. I. 18. I. Corpora
genlis llllus separata In aliat eivitatei.
II.) Translate. % I. Generatim. — a) Cum
Accusative. Quinlil. 5. 7. 9. Separemut offielum
danlit tenet el reteMeniis. Tac. Agric. 38. Mi-
scere lnvlcem^consilia, deiode separare. h. e. in
commune loirs ac deinde pro te qulsqua eapere.
Capell. loc. supra cit. Qui (Sfcrcurius) fata tuc-
cldentis Separat libent Osiris, h. e. ditcerott, aut,
ut Roppiut lnterpretetur, cum nemine commu-
nicat, reticet. — Patsive. Pellej. I. 17. 3. Ut
idem separetur Cato. Quinlil. *. 2. 101. Miscenda
lit, an teparanda nsrralio. — 5) Cum eddllo
Ablativo et prsep. ab. Cms. 7. B. G. 63. extr.
Neque tuum consilium ab reliqult teparare au-
deat. Cic. 5. Fam. 12. 2. Multl GracI ■ per-
petuis suit biilorilt ea, qua dlxl, beiia tepara-
verual. Liv. 38. 44. Nihil est quod te ab £to!it
tepareot. Quinlil. I. 5. 5. Separare a Qgurlt ea
(villa). Id. 2. 21. 12. oratorem a bono Tiro. —
Passive. Cic. I. Ojf. 27. 95. Cogilaliooe magii a
Tirtute potetl, quam re teptrari. Liv. 23, 20.
Ob leparata ab te eontilia. — c) Cam Ablativo
line prap. Cic. 4. Tusc. 13. 34. Vlrlut Ipsa per
te tua tponte, aeparata etiim utiliiale, Iaudabi-
lit. «| 2. Specialim pro exclpio. Cyprian, de
Slortal. 8. Quum fetu sterlll terra jejuna est,
nemlnem famet separat. — Uinc Part, prater,
past., eujut eiempla retullmus
5epara(ut, a, um, adjecllvorum quoque more
occurril; unde Comp. Separation Cic. 1*. Alt.
17. a med. Itla Tero, qua lu conteil vii, aliud
quoddam separatum Toiumen extpeotaoi. Nepot
Eumtn. 10. Quam ttercitui ei ler ante tepa-
rallt lemporibus jurastet, te eum defeoturum.
Cces. 4. B. G. I. Pilvaii te leparatl agrl apud
eoi nihil est. Horat. 2. Od. 19. 18. ad Batch .
Tu separalis uvidut in jugit Nodo coerces vipe-
rino Bistouiduin line fraude crinet. h. e. remo-
lit, tecretis. Tac. Germ. 22. Separata lingullt
ledet tt tua cuique taenia. Quints"', t- 5. 35.
Neulrum riliosuin separatum eit, sed compoti-
tlone peceatur. Id. 8. 3. 77. Interim libera et
separata est (para&ole), interim eum re conne-
ctive. Id. I. 3. 15. Quid leptrtta, quid eon-
Juneta (verba) etigant. Capell. 9. p. 324. Te-
tracborda pricdipalium, mediarum, conjuncta-
rum, separatarum, eicellenlium. Y. Pilruv. 5.
4. el TETRACHORUON. Pulgal. inlerpr. Ot.
4. 17. Separatum csl coovivium eorum. h. e. dl-
versi, dispares cibi. Terioll. Anim. 18. ad /in.
Inlellectus separalior. — Cobs'. Aurel. 5. 7"ard. 10.
| 101. Erual purulenia separaliora a stereore et
SEPELIBILIS
dltereta. — Separatum exordium apud Cic. I.
Invent. 18. a med. ett, quod non ei ipsa cauia
duclum est, nee ticut aliquod membrum anne-
sura oralioni.
Separali, Brum, n. plur. 2. absolute, qui se-
paralim vel seorsura tuot. ^libro*. Bextsm. 5.
8. n, 45. Copulamur abientibut, alloquirour ie-
psratos.
SEpEUbI LIS, e, adject, (tepelio) qui lepeliri,
■ea tegi abscoodique potest, aut debet. Transla-
te. Plant, Cist. 1. i. 64. cymm. Indidem, undo
oritur, faeito ut facial stultiliam sepelibilem. iil.
Quid faciam 7 gymh. in latebrat abscoodas pe-
rnors penl(issimo.
SEPELlENS, enlli, parliclp. V. voc. seq.
SEl'ELlO, pSlii, pSIIvi et pSUi, pultura, p«-
lire, a. 4. — a) Quod pertiaet ad tcriptioaem,
lepelliri, cum duplici I, occurrit la /user, opud
De-Rotti, Bullett. Crist, a. 1871. p. 147.; item
in Inscr. de Lyon 6. 10. et Inscr. Afric. apud
Jlemer n. 1767. — Scepelitui, cum dipbtbongo
In prima ijllaba, occurrit la Inscr. Neap. n.
3137. — b) Quod ad formam attioat, sepeli pro
stpelii, legilur apud Pert. 3. 07. ; sepulivil lo
Corp. Inscr. Lai. 3. 2326.; sepelibis pro sepe-
lies apud Auson. Ep. 25.; tepeiituj pro sepu/(ui
ei Caton. apud Priscian. 10. sub /in. V. etiam
Janssen, Mus. Lugd. Sat. Inscr. p. 99. 3. ;
lepeiisset, lyncop. pro septlivisset, apud Pro-
pert. 1. 17. 19. Lactant. de mort. persec. 40. 6.
et Quinlil. 8. 5. 16.; Hem sepelisse, pro sepe-
liviste, apud Aur. fid. de orig. gent. Bom.
10. 2. — c) Ratione habila eijmi, nibil certl
efferrl potest; oon est enim audiendui Serv.,
qui ad V\rg. 0. Mn. 424. Sepulto, inqult,
dormlente line pulsu, b. e. motu. Alii vocem
ducuot • radice sepal pro ipal teu seal ei Gr.
axaXXta, fodlo, aut ab eadem, qua topio. V. Va-
nieek, op. cif. p. 985. — Part. .Sepeiiens I. 1.;
Sepultut 1. 1.; II. 1. 2. et 3.; Sepeliendus I. I.;
11. 4. — Sepelio eit terras raando, in aepulcrum
infero, terra cootego, bumo, (quamquam pro-
prie humo a sepelio ditTert: V. in fin.) %imv> (It
tolltrrart, tcppeltire ; Fr. inkumer, enterrer,
ensevelir ; Hisp.enterrar,iepu<tar;Germ. bejra-
btn, btstallen, beitetzen; Angl. to bury, inter],
I.) Propria. *{ I. Generatim. Ace. apud Cic.
I. Tutc. S4. 106. Surge et lepeli natum. Cato
apud Priscian. loc. tupra cit. Mortuui est, le-
pelitus eit. Ter. Phorm. 6. 7. 40. Nullut turn,
tepultus turn. n. e. occidi, peril, actum eit de me
Zucrel. 5. 991. Viva video* Tiro lepeliri viscera
buito. Loquitur Zucrel. de eo, qui a ferii virus
mandilur. Liv. 27. 42. Suorum corpora collate lo
unum lepeliri Juiiit. Kepos Timol. S. Uie quum
diem mpremum obllnel, publice a Sjracuiaoli,
tots celebranle Siellla, lepultui eit. Id. Phoc. 4.
Nemo auiui eum (Phociontm) liber sapelire, Ita-
qae a servii lepultui est. Prodltoribui enim, at
id. Them. 10. extr. tradit, Atbenii non concede-
bitur itpultur*. A put. 2. Met. Femlnam cam
eorpore merlti lepeliendam. Ovid. Scroti. 14.
127. El lepell lacrimii perfuie fldelibui one.
Boral. 2. Ep. I. 88. Iogeniii non file Caret,
plaudltque sepallis, Rostra led Impugnat. Lucan.
8. 869. templti aoroque lepultui. Pert. loc. supra
eit. Jaropridem bunc lepell: tu reitai. h. e. tepeli-
rt, mortuui eit. Seneca Agam. 742. te tequor
Iota, pater, Troja lepulte. Petron. Sat. til. a
tned. Quid proderlt hoc llbi, ii te vivem tepe-
lieris? Id. ibid. 115. a tned. Ilium diii vote
reddentem Penalum suorum ruina lepeiit. Plin.
II. Bist. nat. 30.36. (110). Formiox lepeliuol
inter ie viveotlom sola, prater bominem. ful-
gat. interpr. lYum. 33. 4. Fiili Israel, fidenti-
bdi jEgjptiis el lepellentibui primogenitor, quoi
percuuerat Domiooi, castrametatl sunt In Soc-
ootb. — Apud Romanoi lei relabel, quomloui
eadavera in urbe lepelirentur. Cic. 2. Ltgg. 23.
W XII. Tab. nOMIKIM MOHTVVM IK VHBI KB II-
wtiTo un tdito: credo, vel propter Igoii pe-
rleulum. (Paul. I. Rtcept. lent. 21. 2. Corpui
In eiviiatem inferri oon licet, ne funeitentor sa-
cra eivltatii. /lid. 18. Orig. 11. 1. Priui quit-
qua In dome sua lepellebatur: postea vciiium eit I
— 318 —
legibus, ne fcetore ipso corpora viventium coo-
tacta ioGcereotur. Eadem babet Serv. ad Virg.
6. JSn. 152.: quod velitum ait ad II. Mn. 206.
console Duillio. h. e. ann. U. C. CCCCXV1U.)
Quod autem addit, neve urito; indicat, ood qui u-
ratur, lepeliri, sed qui humetur. Dein rursus, (|uum
legs bujuimodi minime Qeret satis, Antoninui
Piui, ut conQrraat Capitolin. in ejus vita (c. 12.),
Intra urbei lepeliri raortuos vetuit. — Varioi
apud varies gentes sepelieodi ritus enequilur
Sil. It. 13. 468. et seqq. Jornand. Get. c. 30.
de Alarico, et c. 49. de Atlila refert, barbaro-
rum procerei sepultos cum iogeniibus divitiis.
— De Decebalo Dacias rege in alveo Quvii Sar-
getia sepulto, V. Dion. 68. 14. — Sepeliri cor-
pora defunclorum oon licebal in Ecclesiis sine
permisiu. V. Mural. Aned. p. 258., sed prreci-
pue Marini Pap. dip. p. 283. et Lupi S. Sev.
p. 25. ^ 2. Speciatim pro cremare, ut &a'itT«v
epud Gracos, quoi et de sepeliendis et de cre-
mandis cadaveribus banc vocem usurpasse osten-
dit P. Ifesselingius ad Diod. Sic. I. 3. c. 53.
Cf. Burmann. ad Vol. Place. 5. 10. et Ernesti
ad Suelon. Vomit. 16. V. eliam Cuper. Obss.
1. 7. et HOMO. Cic. Flacc. 38. 95. Vos in in-
cendio patriae lepelire conalus est. Liv. 8. 24.
Sepultum Coosentla, quod membrorum reliquum
fuit. iftpos Pausan. 5. Eodem loco sepulius,
ubi vitam poiuerat. Sueton. Domil, 15. Inter-
Dei quidem sine mora, sed sepeliri quoque ac-
curatisslme imperavit. Justin. 11. 15. 15. Corpus
regio more tepelirl, et reliquiae ejus majorum
tumulii inferri jussit.
II.) Trenslate. *f 1. Generatim. ^pu(. 8. Met.
Crebrii potionibui avide ac secure baurientem
facile tepellvlt ed somnura. Ovid. I . Pont. 5.
85. tunc cum mea fama sepulta est. Addunt el
Senec. Ep. 12. Quum se vino et funerei epu-
lii sepelivisset. h. e. edeo ,ie ingurgltaiset, ut pa-
ne mortuui videretur. Sed alii aliter leg. Virg.
2. JSn. 265. Iovadunt urbem somno vinoque
•epullam. Sic Propert. 3. 9. 56. assiduo lingua se-
pulta mero. Auguslin. Serm. 391. Vinolentia le-
peliri. Similiter Sil. It. 13. 480. ><evo aepelire
profundo Etaoimos. h. e. marl submergere. ^ 2.
Speciatim eit tollo , deleo, exstioguo. Plaut.
Most. 5. 2. 1. Ubi lomoum tepellvl omnem, at-
que obdormivi crapulem. k. e. finivl, abegi. Lu-
cre!. 2. 170. in leleroum sepelire salutem. Cic. pro
leg. Manil. 11. 30. Quod bellum eispectaUooe
Pompejl attenualum atque imraioutum est, ad-
ventu iublatura ac sepultum. Adde fellej. 2.
129. 4. Propert. 3. 13. 9. Cuncla tuui sepelivit
amor. h. e. obruit, delevit: interieruot omnia.
Maximian. 1. Eleg. 266. Et tensui membrls sic
lepelire tuii. ft. e. teniui esitinctoi atque obrutoi
corporii tui membrii bebare. Telle). 2. 75. 1.
Bellum adventu Caaarii sepultum atque discus-
turn, et ibid. 126. 2. Sepultffi ec titu obsitee Justi-
tie, esquilai, indoitria. Quintil. declam. 12. 24,
Pudor projectui et jam olim sepultui. Petron.
fragm. p. 72. v. 3. JVernsd. fama sepulta ptobrii.
Rursus Cic. Pit. o. 11. Hasc sunt, o carnifoi, In
gremio sepulta eoniulalut tui. h. e. abdlta, dele-
te, tublata, te comule. Id. 4. Car. 8. II. (el Pro-
pert. 1. 22. 3.) Cerno animo sepulta in patria
miierot atque loiepultos acervos civium. h. e.
diruta, etciia. Borat. 4. Od. 9. 29. Peullum se-
pulta) distal inertis Celata rlrlut. h. e. igna'te,
meria otio. Seneca Here. (Et. 12. 46. Sepulta
virei. h. e. defects, iolermortuse. ^ 3. Item
operlo, coprire. Sidon. carm. 7. 413. jam jam-
que frequent! Cade tepulturui terram, non boste
lepulto. h. e. operturut corporibus easorum.
^T, 4. Et reprimo, occulto, occultare, reprimere.
Cie. 2. Tutc. 13. exlr. Amiitenda igitur fortl-
tudo est, eut tepellendul dolor.
Homoovm, Discrimen inter tepelio et humo
boe slat nit Plin. 7. But. nat. 54. 55. (187).
Sepultui inlelligitur qnoque modo eonditui,
bumelai bumo cooteolui. Cf. Jul. Capito-
lin. Anton. P. 12.
SEPES, pedis, edject. omn. gen. 3. (set et
pes) qui tet pedei babet, i£a'r?ov{. Hlnc sepedei
populi dlcuntur formica tb Apul. 6. Mel.
SEPONO
S6PES, SEPlA, SKPll.UXA, SfiPlMEN, SC-
I'lMENXOM, SEPlO, SEPIOLA et SEPlOlt-
CCS. V. S^l'ES, S.'EPIA, S.EPICULA, S<EP1-
MEN, S/EPIMENTUM, S.EPiO, S.EP10LA et
S.El'IOTICUS.
SEPU?RUS. V. ZEPUVUUS.
S£P18 in recto sing, pro sepes, apud Biero-
nym. in ep. ad Eph. 1. V. SEPES.
SEPLASlA, a, f. I. el aliquando Seplaiia,
drum, n. plur. 2. Secunda syllaba licenter corri-
pitur ab Ausonio epigr. 123. ne Aere Seplasi«
decipiare cave. — Seplasia est forum, plalea
urbii Capua, in qua plurimi unguentarii ocg-
otiabantur, ut Fesl. et Ascon. in Pis. docent.
I.) Propria. ^ 1. Universim. — 1.°) Forma
iSepfnsia, ce, — a) In sing. num. Cic. Pis. 1 1.
24. Seplasia mebercule, ut dici audiebam, te ut
primum aspeiit, Campanum consulem repudiavit.
Pompon, apud Fest. p. 317. II. Mill. Lepidum
unde unguentum, nisi quod et Seplasia, est?
Adde Plin. 18. Bist. nat. 10. 18. (41). et Auson.
loc. cit. — b) lo plur. num. farro Sat. Menipp.
84. p.219,OeW. Hie narium Seplasia, bic ijSa'trvouc
Neapolis. Adde Ct'c. leg. Agr. 34. sub fin. et
Sext. 8. 19., Plin. 34, Hist, nat.il. 25.(108). et
Val. Max. 9. 1. extern. — 2.°) Forma Sepla-
sia, arum est f'arron. Sal. Menipp. 8. p. 97.
Oehl. Dotis dato insulam Cbrvsam, agrum Cecu-
bum, Seplasia Capua, macellum Romali. Adde
Mar cell. Empir. 66, ^ 2. Seplasia, Satura Var-
roniana titulum, quern fioiit, Postumi, cur se-
plasia fetet (apud Proi. in Firg. 6. Eel. 31.) Bu-
chelerus, mus. Rhen. 19. 476., tuipicatur ex
Atellan^ aliqua sumptum esse (Cf. Pompon, v.
160.). Proverbium Riese p. 199. fuine opioalur
post vinum seplasia fetet. Adveriui utrumque
qui dispulavit in ,-r'nn, philol. 1867. p. 507. non
protulit raagis credibilia. Ita Ribbeck in Scasn.
Rom. fr. v. II. p. LXXXVT.
II.) Translate, f 1. Pro ipsii unguentii, odo-
ramentis, aromalibus, pigraentii. Petron. fragm.
Tragur. 76. burmann, Oneravl vinum, lardum,
fabam, leplasium, mancipia. ^f 2. Pro taberna
unguentaria, Gloss. Labb., ubi Seplatium. ^ 3.
Et pro ill, qui leplaiias vendunt. Plin. 33. Bist.
nat. 13. 57. (161). Non obllll Demettlum a tola
seplasia, Nerooii priocipatu, accutatum apud eon-
sulei.
SEPLASIARlUS, II, m. 2. (Seplasia) aroma-
tariui, uoguentariui, profumiere, droghiere, um-
pojraiXijt, Lamprid. Elagab. 30. Pintit ie at cu-
pedinarium, ut leplaslarium, ut popioarium. In-
script. apud Gruter. 636. 12. T. TKTTiVa T. t.
hsrmss 6KPL* stARive. Alia apud Donat. el. 17.
n. 19. t. rBmivi tbanqvillvi ihititoh aipt*-
HARiVB, Giois. /sid. Pantopola, leplatiarlut. —
V. Schiass. Lex. Morcell. T. 3. p. 324., qui
non modo unguentorum sed rerum omnium rai-
nutarum venditorem esie potat. et Rich op. eit,
qui putet, seplasiarium herbal medicinalet vete-
rinerili et pbarmaca medlcli vendidisie, at eit
noiter ipeziale.
SEPI.ASlARlUM, II, n. 2. (Seplasia) taberna
unguentaria, profumeria, drogheria, ptupoireiXion.
Gloss. Lat. Gr. Seplasiarium, uupoiriAiov. ( v
Excerptt. ex veil. lex. Grmcol. p. 247. 47.)
SKPONO, pdnii, pSinl, pSsttum, pSnere, a. S.
(ie ef pooo) Seposlut, per ijncopen, ut repo-
slut, a poetis uiurpatur. Sil. It. 8. 378. Ipsius
meosii leposta Lyal Sella, el 17. 28t. et'ieposta
trlumpbo Laurent prada duels. — Pari. Sepo-
tilui I. I.; II. 4. el In fin. ; iSeponendut II. 3.
— Sepono eit leonum pooo, removeo, legrego,
separo, reierro, airovaosio (It. meltere a parte,
teparare; Fr. placer a part, mettre separi-
ment, siparer ; Hisp, aparfar; Germ, bei Seite
setzen; Ajgl. (o lay apart or aside, separate).
I.) Proprle. Cic. 1. Orat. 35. 102. Seponers
ornaraenta. Id. 6. ferr. 10. 23. Qood eelari o-
pui erat, babebant lepoiitum et recondltam. Id.
2. Divinat. 54. 112. Quamobrem Sibyllam qui-
dem sepoiitam et condllam bebeamos, at lojussu
senalus ne legautur qaldem llbrl. Id. 11. Alt.
24. Seponl et occulteri poisunt, ut eitra ruinam
ilnt eim, qua impendet. Liv. 1. 63. Cipilvem
SEP0S1TIO
pecuniae! la sediOcationem ejus templl teposuit.
Phmdr. 4. 4. Seponit racecba vestem, mundum
muliebrem: Laniflca agellos, pecora, villam, ope-
rarioi, Potrici pleaam antiquls apotbecam cadis.
riserva, dtslina. Sic Cic. 15. Alt. t5. a med.
Quod ex ittii fructuosit rebui receplum est, id
ego ad iilad fanum tepotitum putabam. h. e. re-
positurn et veservalum ad illud fanum ornandum.
Liv. 42. 52. El pecuniam el trumenlum tepo-
nere io decern anooi. Plin. 8. Ep. 14. a med.
Ui io ipeciaculii quibusdam tort aliquem sepoail
ac terrai, qui eum victore contendat. Sutton.
Cat. 47. Nonnulloi legit ac tepotuit ad pompam.
Out'd. 3. Fast. 730. Primillas maguo tepotuisse
Jovi. Id. 5. Met. 380. de mllle tagiltil Doam
tepotuit. scehe. el Stat. 2. Silv. 2. 150. Non
tibi tepositas infelii tlraugulat area Diviliae. f'ui-
gat. tnlerpr. I. Cor. 16. 2. Unusquitque vetirum
apud to seponal recoodens quod ei bene plaeue-
rlt. da se metta in serbo.
II.) Translate. ^ 1. Generatim. Cic. Orat.
42. Seponera tibi afiquod lempus ad quippiam
agendum, riservarsi, deilinare. Sic 3. Orat. 33.
132. lit oemo genus univenum complecteretur,
otque ut aliut ali'ara tibi partem, in qua elabore-
ret, teponeret. Tac. 2. Ann. 59. Augustui, In-
ter alia domiualionii arcana, tepotuit /Egyptum.
h. t. ejus admioiitrationem tibi retervani, per
prafeelum , procuralorem et Juridicum miois-
travit. V. PR/Ef ECTOS. Id. 1. Hist. 1. exlr.
Priocipatum Nerva et imperium Trajani, ube-
riorem securioremqu8 materiam tenectuti iepo-
tui. mi ritervo per la vecchiaja. el 6. .inn. 19.
Aurarias ejus, quamquam publicareolur, tibiraet
Tiberius tepotuit. li ritenne, $i riservb. 5 %■
Speciatim. est teeernere, eligere, ditcernere. —
a) Cum Ablal. et prap. ab. Cic. 1. Orat. 6.22.
Seponere a ceteris dictionibus earn partem dicen-
dl. Quintil. 12. 2. 16. Seponere rationem ma-
dendl ab honesti quaslione, — b) Cum Ablal.
tine prapot. Horat. Art. P. 273. Scimus iour-
banum lepido seponere dicto. dittinguere. —
c) Cum Accui. et praep. exlra. Liv. 0. 37. circa
med. Seponenduro eitra certamen alteram eon-
sulalum, ad quem plebl tit aditut. h. e. eitra
ponendum. f 3. Git etiam amovere, arcere,
eiimere. Tat. 2. Nisi. 33. Intereste pugnsa luipe-
ratoreoi, an teponi melius foret, dubltavere. />.
e. amoveri a pericuto. Id. 3. Ann. 12. Si le-
gatus obtequium erga imperalorem eiuil, odero
aeponamque a domo mea. h. t. ei amjeorum
nuinero eiimam. «J 4. llinc relegare, ritegare.
Sutton. Aug. 65. Agrippam ob ingenium feroj,
abdicavil, sepoiuitque Surrentum. Tac. I. Hist.
13. ad fin. Moj. tuspeclum in Poppaa In pro-
vinciain Lusilaniam tpecie legaiionis teposuit. et
ibid. 46. sub fin. Seponere aliquem in insulam.
Id. 1. ibid. In tecretum Alia tepotitus. el ibid.
88. Sepositut Dolabells in coloniam Aquinatem,
neque arcta cuttodia, neque obtcura. *| 5. Pro
deponere, pratermittere. Out'd. 3. Met. 318. Jo-
Tem inemoranl ditTutum neclare cures Sepotuisse
graves, h. e. ad temput depotuisse. 5eneca Med.
■405. Sepuoe questut: non leva! miseros dolor.
Fal. Placet. 831. linquite, terra, Spem pela-
gi, tacrosque ilerurn tepooite fjuctut, h. e. depo-
nite, abjicite cogitalionem, consilium navig&ndl.
— Hinc Pari, prater, patt., cujut eiempla ra-
tulimut,
Seposilus, a, um, adjective quoque occurrit.
I.) Proprie. ^ I. Generatim. Martial. 6. 16.
Jugera sepositi pauca tuere loci. h. e. horti, qui
separatua ab agrit ette tolet, et lapto clautu*.
% i. Speciatim ett remolui, longe positui, rs-
mo'.o, lonlano. Id. Spectac. 3. Qua lam tepo-
Jlta ett, qua gens tarn barbara, Casar, Es qua
spectator non tit in Urbe tua? Seneca Sled.
335. Dene distapti fcedera mundi Traiit in uQum
Thessala pinus: Jussitque pati verbera ponium :
Partemque metut fieri nostri Mare seposilum.
h. e. longinquum, dissilum: vel de quo perctir-
rendo bominet antea non cogitaveranl. V. ti-
milcm locum Vakrii Flacci in SEPONO.
II.) Translate, f I. Est eleclus, cximius, pre-
tloiui, prtiioio, sceilo. hujuimodi enim teponi
— 319 —
tolent, et ad peculiarei rarotque uiai reierml.
Martial. 2. 43. Te Lacedamoaio Tela! toga lota
Galeto, Tel quam tepotito de grege Parma dedit.
Tibutl. 2. 5. 7. nunc indue rettera Sepotitam:
longai nunc bene pecte comas. ^ 2. Ovid. 2.
Amor. 12. 11. Al mea tepotita ett, et ab omni
milite distort Gloria, stposita ett mea propria el
a minium eommuoione remota.
SEPOSlTlO, 5nit, f. 3. (tepono) J I. Ett
actut teponendi, il mtllere a partt, a'tro'Seaie.
Ptgtt. 2. SMit. 20. Seposilio itta peeunla. ^ 2.
Item separatio, divisio. Ulp. Dig. 50. 12. 2. SI
decimam bonorum quit rovit, decima non prim
ette in booit desiit, quam fusrit separata: et ti
forte qui decimam vorit, decesseril ante tapoti-
tlonem, beret ipsiut bereditario nomine decima
obstrictus est.
SEPtfSlTUS et
SfiPOSTUS, a, um, parlicip. F. SEPONO.
SEPS, sSpit, 3. duo diverta tigniGcat.
A) Seps m. el f. arify
I.) Proprie. f 1. Ett genus laeerla, teu par-
vus serpent, cujus Iclu membra peroutsa putre-
scuot: Graca originit voi, a oijuto, putrefacio.
Lucan. tl. 723. Ostaque ditsolvent cum corpora
tabificut teps. el ibid. 763. rpiierique in crure
Sabelli Sept stelit eiiguus. (P. ibi reliqua, qui-
but via tabit ejut deteribitur.) Plin. 29. Hist.
not. 5. 32. (102). Lscerta, quam hi aepa, alii
chaleidicen vocant, in vino pota monut iuoi la-
oat. Id.1t. ibid. 2. 29. (61). Oijmeli profuitte
fatentur contra terpentes, quat tepat vocant.
Terlull. cartn. i. advert. Marcion. I. tub fin.
tepis manante veneno. Auton. Edyll- 12. Gram-
malicomatl. 14. An Libya ferale malum til Ito-
mula voj, tept. Adde ^enanl. 8. cartn. 6. 193.
et 7. ibid. 160. ^ 2 Etiam miliepedem, ani-
mal e vermibus terra pilotum, pecori pracipue
nocivum, tepa vocant Graci, quum tabem mortu
alTerat, forlasse quod Itali dicunt porcellino ler-
retire. Plin. 20. Hist. nal. 2. 6. (12).
II.) Translate,' metapbora duela a tuper. pa-
ragr. 1. Prudent, t, contra. Symmach. praf. 74.
Seps intueta tubit, terpere flenibus, Et vibrare
sagas eloquii caput.
B) Sept pro sepet vel sapei. F. S^PES.
SEPSE, voi composita ei te et ipse. Seneca
Ep. 108. a med. Eotdem libros (Cicer. de re-
publ.) quum grammalicus eiplicuit, primum,
reapse dici ab Cicerone, id est re ipsa, in com-
mentarium referl: nee minui tepse, id est se
Ipse. At htc cl. Furlanello, cui analogia satis
favet, omnino legendum etse docet te ipsa, non
te ipse, adlato loco Cic 3. repubt. (edenle A.
Maio) 8. 12. Qua [justitia) omnet magis, quam
tepse diligit, aliis nata potius, quam tibi etc. Be-
centiore.s tamen apud Senec. leg. »e ipse, aut
tese ulrobique ponunt. Ceterum particula tyl-
labica pse geoeri cuique inservit, ui videre est
In bujusmodi compositis apud veteres, et in ipsa
voce reapse. V. REAPSE.
SEPTA, Srum. F. S.EPTUM.
SEPTAGE. F. SIPTACE.
SEPTAGENUS el
SEPTAGONUS vel teptagenus, a, um, adject.
(teptem et yciivca) septem angulos babeos. Gro-
mat. vet. p. 24'J. II. et p. 405 8. Rudorff. Adde
Soelh. Geom. p. 405.
SEPTAS, Sdis, f. 3. dictus est a veteribus nu-
merus septcnarius, qui Grace dicitur e'lria;, spi-
ritu in t iraoseunte, teste Macrob. 1. Somn.
Scip. 6. circa med.
SRPTATUS, a, um. F. S^PTATUS.
SEPTEtOLlUM, II, n. 2. genus herba. Apul.
Herb. 107. Graci beptaphjllon, Itali septefolium
dicunt.
SEPTEJUGIS, e, ad^ct. (septem etjungo) Se-
plejuges equi, septem equi ad curruro juneli, al-
quo absolute septejugit, tcil. currus. Inscript.
apud Gruler. 337. (in. 8. indb SKrTliVGB vicit.
et lin. it. ATOVS AS1PL1VS SKPTKM tQVIS IN si
IVKCTIS ^V^QVAM «>T1 HOC HVMRRO SQVOBVM srE-
CTATO CKBVAJIINR VICTOB IUIKVIT. F. UECE^l-
JUGIS.
SEPTE.M, nomen numirale eardinale. Septim
SEPTEMBER
at ttpU pro lepfem, in Inter, apud Sfommsen,
3293. etc. et floiuieu p. 553. n. 11. — ttftione
bablia etyml,duclturaSansk. «aptan et Gr.tnta.
— Septem, oumerut, qui proilme sequilur tei|
telle. ^ I. Stricto tentu. — a) Ooivertlm. —
a) Absolute. Plaut. Most. 2.2. 39. Septem men-
•et. Horat. carm. tcec. 7. collet. Cat. 1. B. C,
34. naves actuarla. Plin. 36. Hitt. nal. 5. 4.
(30). miracula. Adde Fal. Max. 4. 6. n. 1. ia«
elant. 3. 24. raira. Gtll. 10.18. omnium terra-
rum tpeetacula. Adde Fitruv. 2. 8. — p) Oun
aliit numeralibut. Plaut. Citt. 4. 2. 89.. et Ctc.
5enecl. 6. 16. Septem «t decern. Liv. 33. 21.
ei Plin. 2. Ep. 17. Decern et tepiem. Nepoi
Cat. 1. Decern teptemque. Plaut. Merc 2. 3. 94.
Septem el vigtnli. Aepoi All. 21. Septem (I
teptuaglnta. Cat. 4. B. G. 33. milla pasiuum.
Adde Cic. 9. republ. 10. 17. el Plin. 7. Hilt.
nat. 52. 63. (175). Fulgal. interpr. Gen. it.
21. Duaenll teptem anni. Id. i. Par.l. 12. D«-
cem et leptem milia. Id. Lev. 25. 8. Septles te-
piem. — Ses aut ttptem v«r tea itptem apud
Lucret. 4. 577., T«r. Eun. 9. 3. 40. et Horat.
1. Ep. 1. 58. Cf. Cic. 10. All. 8. — 6) •>«-
plem, oi tirtci, ic. taplentet Gracia, i i«»e taggl
delta Grtcia, apud Cic. 3. Orat. 34. 137., A-
mic. 2. 7. el 16. 59., 5. Tusc. 3. 7. el alibi, et
Colum. 1. R. A. I. — c) Septem vel «epten»
dies mat, qui Nonat aeplimanai praeedunt et
complent. Hut. p. 348. 3. Mill. Septem diet vel
lepiem tlmpliciter calo, Aolittiut Labeo alt, pro-
clamare magistratum publicum, tlNona leptl-
mana fulura mnt. Sia Farm 6. L. L. 27. Mull.
Priml diet meotium nominall Calenda ab eo qood
bit dlebut calantur e]ut mentit Nona a ponll-
fleibui, qulntana an tepllmana, in Capltollo Io
Curia Calabra tie:" Diet te quinque calo Juno
Covella. Septem diet le calo Juno Corella. —
d) Septem ttetla, Septeotrlo. Seneca Troad.
439. _ e ) Septem maria, laeuna ad oslla Padl
fiuvii apud Venetot. Plin. 3. Hitt. nat. 16.
20. (119). et Tac. 3. Hitt. 9. Cf. Fulgat. interpr.
It. 11. 15. — Septem Aquae: de quo loo.
F . ONOM. 1 2. Latiore tensu In taerit Seri-
pturis multltudlnl vet universltatl iotervil, ut t»-
ptiet, quia secundum nonnulloi, at alt ^anoW-
nitit notter(ie*. Hebr. p. 488.), orbit lerrarum
teptem dierum t patio est absolutut (F. etiam SB-
PTEUBON'US), tt idem valet as mulll, plurei.
Fulgal. interpr. It. 4. 1. Et apprebendent le-
plem mulieret vlrum unum in die Ilia. Adde
Lev. 26. 28. el EccU. 9. 8. et it. 2.
SEPTEMBER, brit, bre, adject, (leptem) oi-
trTt>/3pio;, p.oip.oxTT,pitt)v, Sellembre, unui e»
annl mensibut, iia eppellalut, quod teptimum
obtineat locum a Martio, a quo Romulut annum
ioclioavit, Ceterum de etjmo hujut roeli F. DE-
CEMBER. ^ 1. September nrlcte dicitur de
mense; et quidem — a) Cum eo nomine Jua-
gilur, ac mensit September etl, ut diiimut, qui
teptimum locum teaet a Martio. Cf. Farron. 0.
/,. L. 3*. Mull. Sed apud posteriori! atatlt
tcriptoret est nonut. Cf Cic. 2. Legg. *'- M"
Id. 1. All. 1. Eicurremut mease Septunbrl.
Sueion. Cat. 15. Septembrem mensem Germa*
nicum appellaviu Sic Vomit. 13. Pott eutera duos
liiumpbos Germanic! cognomine attumplo, Se-
pLembrem mensem el Octobrem ei appellatio-
nibus tuit Germanleum Domitianumque trani-
oominavit. Hue pertinel illud Stat. 4. Silv. 43.
nondum omnii bonorem Annus babet, cupiunt-
que decern lua noinina menses. V. Macrob. i.
Saturn. 12. «in. 18. Hist. nat. 23. 53. (193;.
Seplembri rninse limum Inaret post imbrem- —
6) 5eptem6er etiam absolute occurrit, tubslanlivo-
rum more. Auson. de menji6. Auctumnum, Po-
mona, luura September opimat. Id. ibid. Septem-
ber, Baccbi muncre prela rigani. ei ibid. Bacchi
September alumnui. el ibid. Implent tricenat per
tingula menslrua luces Junius Aprilisque et eum
Scpiembre November. 4J 2. Latiore sensu, S«-
plemter est, qui ad mensem Septembrem qua-
cumquu raiiODe pertinel. Cic. 14. Fam. 21. Ok-
lcndis Muiembribus. Horat. 1. Ep. 16.^ 16. Se-
piembribus boris. Sueron. Ctst. 83. Id^but SB-
SEPTEMBONUS
ptembribni. Adda Ziv. 7. 3. — Seplerabrli de-
icrlptiooera et opera V. apod Colum. II. E.
R. 2. 81. „ ,
SEPTEMBONTJS, a, urn, adject, (septem el bo-
nus) valde, perfects bonus, (aam numerus septe-
nariui perfoctionem quamdam continet. V. Ma-
crob. I. Somn. Scip. 6.) ol Septembona bras-
ilea, apud Colon. A. R. 157. 1. At divisim te-
ptem bona rectiui ed. Schntidtrut; alii fero
•liter leg,
SEPTEMBRlUS, a, orn, adjeet. (lepteraber)
pro sopiember -videtur usititum fulsse; etenim
ita Ifgitur apud Cfp. io Collat. Mo». et Rom.
leg. tit. 13. $ 3. Dlvui Hadrlanui Tereotio Gen-
tiaoo XVII. EL. Septemuriarum !• III. Coal.
[h. e. Senium eoaiule) reserlpsil.
SEPTEMCHORDIS (septemeordls) et septichor-
dis, 8, adject. (»aptem el ehords) qui septem chor-
da) babel. Iiid. 3. Orig. 22. 4. Antiqua citbara
•epteracbordli erat: unde Virgiliui: teplem ■ dit-
crimina vocum. ubi alii minus recte leg. divisim
teplem chordit. et Aero ad Horal. 1. Od. 1.
94. Lyra septlehordii.
SEPTEMDECIM. V. SEPTENDECIM.
SEPTEMFARlAM, adverb. De etytno f. BI-
FAR1US. — Seplemfariam est septem partibus,
in $elte parti, eirrafiepeJc. Santra apud flon.
o. 170. 92. Mere, Id quod voiumen unum no»
leclitavtmas, et poitea invenimus leplemfariam
diviaura. At ForcellMut et Janiui leg. septi-
fariam.
SEPTEMFLOOS, a, um, adjeet. (septem et Quo)
/irrapp'oug, qui septem elveis, rivia aut fontibus
flult. Ovid. 16. Met. 753. Perque papyriferi Je -
ptemOoa OumiDa Nill Viclrices egisse rates, et
ibid. 422. Sic ubi deseruil madidos septemfluue
agros Nilua, et aotiquo sua flumioa reddidit alveo.
SEPTEMGBMfNUS, a, um, adject, (septem et
geminus) e'sTct'rrXooj, septem habeas partes, firg.
0. /En. 801. Et septemgemioi turbant trepida
ostia Nill. h. e. seplemllui. Slat. 1. Silv. 2. 191.
Septemgemina Roma. Id. 4. ibid. 1. 6. Et »e-
ptemgomino Jactantlor slbera pulset Roma Jugo.
Catull. 11. 7. Sive qua seplemgemlnui colofat
.ffiquora Nilus. ,
SEPTEMMESTR1S vel aeptimestrli, e, adject,
(septem el mensis)di selte mesi, ut Septemmestris
Solans, Censorin. de die not. 8, a med. el Se-
plemroestris partus, id. ibid. It, sub init., ubi
quidain leg. teptimettris. Cic. to. All. 18. e'tr-
*«/xrjviaiov vocat. V. NUTIUBILITER.
SEPTEMNERVA veiscpteoervla, x, f. 1. (se-
ptem et nervus) herba eadem quro planlago major.
Apul. Herb. t. Ita porro est appellata, quia ger-
mina habet teplem laterlbus limiiia et nervosa,
ut id. ibid. ait. f. IIEPTAPLEUROS.
SKPTEMPEIU, as, f. I. (septem el pes) per-
Ilea septem pedum. Gromai. vet. p. 258. 13.
Rudorff, Seplempeda, oppidum.
SEPTBMPEDALiS, e, adject, (septem et peda-
lis) STttoiroSiaioj, laptein pedes magniludinls ba-
beus. Ptaut. Cure. a. 3. v. 70- ibi nunc staluam
Tult dare aurcam, Solidani faciundam ei auro
Pbllippeo, quo siel SepUmpedalls.
SBPTEMPLRX, pllcis, adject, omn. gen. (se-
ptem et plica) sapllaa dupllcatus, septem plica-
turas habeas, doppiato selte voile, s'?tTctjr\ou;.
I.)Proprie,vel stricto ;eosu. Firg. 12. 4Sft. 9 .'.5;
oraique recludil Loricre, et clipei eiiremos septem-
plicis orbes. Clipeutn /Eneas sepiemplicem dixit
firg. secuius Homtram, qui Ajacls scutum ei
septem bubulis peilibui altera alter! superpos'ilis
confeclum e'trtapiiov oa'xoj vocat. Ovid. 2. Frist.
18V. ad egressus missus sepiemplicis Istri. h. e.
septem ostia babenlli. Sic &. Mel. 187. geoitus
aeptemplice Niio. Terlull. cam. 4. adt>e> i. Mar-
tian. 128. In cujus tenebris seplemplei Splritus
nous Lucebat Saoctus semper. Adde Ambros. de
•lac. et vit. 'beat. 2. (I.
II.) Translate, vel laliore senm. fulgat. in-
ttrpr. Eceli. 20. 14. Dalua iasipienlis non erit
utllls tibi: oeuli enico illlus seplemplices sunt.
h. t. inslplens oculos habet avidissimos et pro
slngulii obsen<><<< sepiena, ideal muHs, a te rs-
paiC&L Y. fFtiltnautU
— 320 —
SEPTEMPLlClTER, adrerb. (septemplei) per
septem plicaturai, septemplici modo. Auqustin.
in Pi. 11. et Fulgat. inter pr. It. 30. 26.
SEPTEHTRlO. V. 3EPTENTRIO.
SEPTEMTRlONAHS.r.SEPTENTRlONALlS.
SEP,TEMTRl6NARtUS. V. SEPTENTRIONA-
RIUS.
SEPTEMVlCENNIS, e, adject, (septem vigintl
et annus) qui est annorum septem et vigioli.
Imcript. apud Marat. 1406. 6. stbkniab va-
NISIAB C. SSHTIVS ATLAX VXOHI SANCTISSIMAB It-
CtT JVIT IB MATBIMOSIO BIVS AKKII V. MBIH18.
VI. DIEB. lilt. VIX1T AM. XXVII. UIC 8ITA B3T SB-
PTBMVIC5NNIS SBNTII AVLACIS VB^■^RIA etC.
SEPTEMVIR, vlrl, sing, et icspiut Septemvirl,
Srum, plur. m. 2. jepiemuirum pro seplemvi-
rorum habet Cic. 6. Phil. 5. a med. — Se-
ptemviri, e'ttiopYOVTij, collegium seu magistrate
Romas septem viris constans: ut epulonum, qui
convivia deorum instruerent: de quibus V. EPCJ-
LO; item agris divideodis et assignandis: de qui-
bus Cic. 5. et 6. Phil.; item Judiciis esercendis:
de quibus V. SEPTEMVIRALIS. — o) In ling,
num. Cic. 15, AH. 19, exlr. Die mibi, C. An-
tonius roluilne fieri septemvirJ Plin. 2. Ep. it.
circa med. Stabat modo coasularis, raodo septem-
vir epulonum, jam neutrum. Lucan. 1.602. Se-
ptemvirque epulis festis, Tiliique sodaies. Adde
Tac. 3. Ann. 64. Intcript. apud Orelli 773. cn.
DOMITIO «X.,?. VBL. AFRO TITIO MARCBLt-0 CVRVIO
S.VCAWO COS. PROCOS. PROVIKCIAB - 1EPTBMVIRO BPV-
lohvm etc. Alia apud eumd. n. 2255. et 2365.
o) In plur. num. Cic. 5. Phil. 7. 21. Judi-
eendum, multoi septemvltos fuisse, nihil placere
ratum esse, quod ab iis actum diceretur. Id. 6.
ibid. 5. a med. Septemvlrum acta luitulimus.
V. dicta in QUINDEC1MVIRI. Tac. 3. Ann. 64.
Ludl raagni ab seoatu decernuntur, quos poo-
tifices et augures et quindecimviri septemviris si-
mul et sodalibus augustalibus ederenl. Add8 In-
tcript. apud Orelli n. 590. et 2259.
SEPTHMVlRAUS, e, adjeet- (septemvir) ad Se-
ptemvlros pertiaens, ut Septemviralls auctoritas,
Cic,. 12. Phil. 9. — SepJemiuYafis vir, qui »e-
piemviraiu priditus est. Id. 13. ibid. 12. Septem-
virales Lento et Nucula. — Septemviratia ju-
dicia erant, qus a septem judicibus, ei centum-
virorum ordine seiociis, eiercebantur. Hinc li-
ber Paulk JCti De teptemviralibut judiciit, ci-
tatur in litulii legit 7. 28. et 31. Dig. 5. lit. 2.
SEITEMVIrATOS, us, m. 4. (septemvir) «e-
ptemvirorum dignllas. Cic. 2, Phil.-ZS. 09: Eum-
dem in septemvlralu nonne deitituisti? Adde
Plin. 10. Ep. 8. et Intcript. In Annal. del-
I'Istil. archeol. an. 1839. p. 49. At apud Mor-
celli de slil. T. 2. p. 291. iegitur //. viratu.
SEPTE.MVlRl, Orum. V. SEPTEMVIR.
SEPTEY1Z6DIUM. V. SEPTIZONIUM.
SEP.TENARlUS, a, um, adject, (septeni) la-
ptem continens, sedenorio, a'maSiKo'4. f I.
Universim. Plin. 11. Hitt. nat. 37. 43. (120).,
Gell. 3. 10. 'et Macrob. 1. 5oiiin. Scip. 6. Se-
ptenarius Humerus. Macrob. ibid, multa disserit
de hujus numeri perfectione. Cf. firg. 5. /En.
85. (V. Neyne ad b. I.), Sit. It. 16. 295., Gell.
:i. 10. et Capell. 7. p. 241. et V. ctiam ^friitot.
MetaphyS. 14, p. 305. Brand. — In illo Mar-
tial. 4. 48. Et crasso figuli polita cslo Septe-
aaria synthesis Ssgunti: Tar neb. I. M.Advertar.
c. 19. intelligit septem pocula ficlilia Segunlioa.
Alii putant sigoificari vas fictile, septem uncia-
rum capai. Magis placet Tarnebi sententia. f.
SYNTHESIS, ^f 2. .Sepfenan'uj, seu iambicut
versus, septem pedibus constans, ut lenarim sei.
Diomed. 3. p. 514. Putsch, et Hufm. Comm. in
i7ietr. Terent. p, 555. 5. Heil. Seplenarium ver-
sum Yarro fieri dicit hoc -roodo, quum ad iam-
bicum pes trisyllabui additur et Qt tale: ^uid
ijnmere uli'bus noces? ijuid invidet amicis? Si-
milis in Terentio [Hecyr. 3. 2. 14.) Nam si remit-
tent qulppiam Pbilumena dolores. Cic. Septena-
rios vocal, qui iambicl lelrametri sunt, et ocio,
non septem, babent pedes, 1. TVisc. 44. 107. Non
Inlelllgo, quid meluat, quum lam bonos septena-
rios fuodot ad libiam. Versus, de quib. Cic. lo-
SEPTENTRIO
qaltur, innt : flea reliquLw semiatil regis, dena-
da'.ia ossibui, Per terram sanle dellbulas tode
diveiarier. Miratur boo Vott. in not. aafragm.
tragced. Ennii: putat Scalig. 1. I.d* re Pott.
deceptum esse: Lambin., ut culpi Uberet, legit
tarn bonos octonariot. Quid, si dicamui, qulcum-
que versus iambicorum oumeroi eicederent, sa-
ptenarios vulgari quadam eonsueludln', dipi eon-
wevisse7 f. SEMIASSUS. ^ 3. 5eptenar«us
ionicui apud Censorin. de metr. p. 613. 14.
Keil. lonicus septenariui: leant malaci viers
Veoerlam coronam. ^ 4. Fistula teptenaritt
in aqusductibus aunt, qua dlametrum babent
septem quadraotum. fronlin. Aqumd. 26. V. et
ibid. 41, — Bine
Septenariui, si, m, 2. absolute, seplenariua
versus, apod Cic. he. supra eit. et Spartian.
Anion. Get. 2.
SEPTEXDEC1M vel septemdecim, nomen nu-
merale cardinale indeclin. (septem et decern), idem
ac decemieplem, diciaisette, iittd xai ttxd. Cic.
7. ferr. 47. 124. Nos In sepiendecim populis Si-
cilia numeramur. Prisctan. 18. p. 1170. Putsch.
testatur, Zivium quoque frequenler septemrfecifn
diijsse. Adde in cap. Legis Agrar. apud Cic. 2.
leg. Agr. 7. 16. et Ziv. 38. 33. ad fin., quib.
locis in mullis MSS. nota numerales XVII. ad-
scripts sunt, et Tac. 13. Ann. 6. Cf. Charis.
1. p. 55, Putsch. Apul. 8. Mel. Septemdecim
denarium.
SEPTESERVlA, as, f. 1. f. SEPTEM-
NERVA.
SEPTENI, as, a. F. SEPTENC8.
SEPTENNIS, B. V. SEPTUENNIS.
SEPTENNlUM, II, n. 2. V. SEPTUENNIUM.
SEPTENTRlO, Cnis, m. sing, el rtclius Se-
pteolriones, flnum, plur. 3. (septem et triop.es)
Scribilur et Septemlrio, qua acriptio est in II*
brii et lapidib. apud Manul., probantibui Cei-
lario^ et Dausqu, Aliis lamen n placet, ut In
tanlat, quantut: et quod m ante t non facile
effertur. V. Inscript. infre adlaiara, et litteram
M. Recentiores Septemtrio et eliam Septemplrio
libentius scribunt. — Tmesis est in Illo Cic. in
Aral. 2. Nal. D. 41. Stella, Q^as noslri Septem
solil! vocitare trlones. el firg. 3. G. 381. Talis
Hyperborco septem subjecta trioni Gens, et Ovid.
1. Mel. 64. Seyibiacn Septemque trionem Horri-
fer iovasit Boreas. — Septentrio seu Septenlrio-
ne>
I.) Proprie septem stella prope polum Arcti-
cum. f. TRIONE3. Pestat p. 339. 2. Mill. Se-
ptenlrlooes septem stells eppellantur a septem
bubus Junctis, quos trionas a terra rustiel appel-
ant, quod Juncti siraul terram areot quasi ler-
riones. reliquos aiera diserunt, quod id aslrum
Graci dfia^av dicunt, idque babetpartem qurm-
dam temoBis specie, unde alt Eoniui: Superat tft-
mo siellas. Sed el pbysici eum situm septem slel-
larum eonlemplati, septeolrioaes dici ajunt, quod
ita sunt septem Stellas sits, ut terns proiim=e
quoque efficient tria tiigona. Sic Gell. 2. 21.
Graci d/iit|av, ideal plaustrum vocant: LalinI
similiter pfaustrum. Ei septem slquidem stellis
duB pariles uno in loco cernuntur, qua pro bo-
bus accipiuntur, reliquee qulaque plaustrl figuram
desigaant. Itaque et proilroum sidus Bootes Gra?-
cls, Latinis Bubulcu) dicilur, quia more bubulci
currutn jequitur. Atque bs stplem Stella sidua
efficient, quod dicilur L'isa mioor, et a filruv.
6. tl. minor Septentrio. Alterum vero sidus, quod
Ursa major, et a Filruv. i&ui. Septentrio major
vocatur, viglnli septem stellis constat, qua et 1-
ps3 posilione plaustrum reforunt. lllnc est, quoH
frequtntlui a serip'.orib-JS Septenlrionei, quum
de ilderibua sermo est, in plurali numeto usur-
paotur. Plaul. Amph. 1. 1, 117. Nam nequa se
lepteftlrioDJi quoqiiam in calo commovent. far'
ro Sat. Menipp. 53. p. 154. 0-:hl. Ventlque frigi-
do se ab tie eruperjnt rbrendici Septentrionum
filli S'Cum ferentes iegu ; as, r-.moi, suus. fegtl.
1. fe'.erin. 57. A Septa .liriocum reghjne. Adde
Cic \a At at. loc. nupra eit. — ■ In sing. num.
filruv. 6. 1 1, ei Cic. 3. -Tat. D. 43. 111. Septen-
trio minor, tt ibid- major.: de quib. f. lupra-
SEPTENTRIONALIS
II.) Translate. *| »■ Eit plaga cali e regiODB
austr! leu rneridlel, settentrione, tramontana.
Gell. 2. 22. Satii ootum est, limltes regiones-
qae esse call qnatnor: exortum, occasum, meri-
diem, septentriooes. Cat. 1. B. G. 83. Erat a
aeptentrlonlbut colli*. Cie. 2. flat. D. 19. 49.
InQecteni autem eol curiam turn ad lepteotrlo-
nes, turn ad meridiem, attstei et blemei efflcit.
iVepot Miltiad. 1. Hlc venlus (Jquilo) a te-
pteatiioaibai orlens. — In eing. num. Liv. 32.
13. Latat orlens special: teptentrio a Macedo-
nia objlcitoi. Adde Melam 1. 1. et Tac. 2. Ann.
23. «| 2. Septentrio Hem nomen est ventl, qui
Austro objectui est, Ha dicti, quod a tepleotrlo-
nlbus stellla spiral. Greece Aparctias appellatur,
quod ab Arcto flat. Poets fabulantur, fillom esse
Astra:!. Cie. 9. Alt. 8. Ei ea die fuere tepten-
trlonei Tentl. Liv. 28. 45. Acer eeptentrlo ortu*
•tagnum loclinatum codem, quo astut, ferebat.
Adde Seme. 5. Quceit. nal. 16. ^ 3. Item po-
nltur pro polo septeotrionall. Plin. 6. HitU nat.
22. 24. (83). Slderum In navigando nulla obser-
vatlo, eeptentrlo noo cernltur. Adde Stelam 2.
6. Plin. 2. ibid. 70. 71. (178). 8eptentriones non
cernlt ^Egyptut. <f 4. Dicltur etlam in slog. num.
de quodam oroamenli genere, fortasse ei septem
gemmlj, quibus constabat, itellarom formem 1-
mltantibui. Inter, in Corp. Inter. Lat. 2. 2080.
y. Hxibner et Jlfommsen ad b. I.
SEPTENTRIo.nALIS vet teptemtrlonallt, e,
adjeet. (septentrio) ad septentrlonem pertinent,
teltentrionale, a'pxttxo'j. fitruv. 9. 8. In septen-
trlonall clrenlo dua posita sunt Aretl. Plin. 9.
Bitt. nat. 17. 30. (64). Septentrlonalii oceanni.
Id. 2. ibid. 70. 70. (177). (et .Seneca 4. Quail,
nat. 5.) plaga. Id. 15. ibid. 16. 18. (59). Poma-
ria septeatrionallbui fenestrlj sereno die patere.
Parro 1. R. R. 2. 4. Prlmum quum orbli terras
divlsu* ill In dnai parte* ab Eratostheoe, mail-
me secundum naluram ad meridiem versus et
ad teplentriooei et sine dubio, quoniam salubrior
pari aeptentrlonalia est, quam meridians, et qua
salubrior, ilia fructuosior, — Bine
Septenfrionaiia, ium, a. plur. 3. abiolute,
parte* cujutlibet loci eeptentrlonem ipeetantes.
Plin. 11. Sitt. nat. 14. 14. (33). Allubl favl cera
apeetabile* glgnuntnr, ut In Pellgnii; aliobi mel-
lis eopia, at In Crete : allabl magnltudine, ot In
teptentriooalibui. Id. 6. ibid. 34. 39. (213). Se-
ptentrloaalla Africai el Numidia. Adde Toe. A-
gric. 10.
SEPTENTRIOnARIOS vel leptemtrlonarlui,
a, um, adject, (septentrio) Idem ae leptentriona-
lis. Gelt. 2. 22. Septentrlonei babent ob earn-
dem causam unum (ventum): it objectus dlre-
ctusque In Austrum , Lailne septentrionarlut,
Graco a'lrapXTi'aj appellatut.
SBPTENUS, a, um, et fere plur. Septenl, as, a,
adject, numerl septenaril (septem). Septenum,
pro teptenorwn vel teptenarum, spod Cic. et
Colum, Ice. eit. — Septenas, vel eeptenl, Idem so
teptem, inxd. — 1.°) Est propria diitributlvum.
Colum. 12. R. R. 28. In serial singula!, qua
tint ampborarum septenum, addito medicamlnie
pondo unclam. oonuna di tett'anfore. et 1. 3.
a mid. Llclnlana Ilia eeptena Jogera, qua plebli
tribuna* vlrltim dtvlierat. Plin. 7. HitU nat.
25. 25. (92). Epistolai vero tantarum reram qas-
ternat parlter Mbrariis dlctare, aut il nlbil allud
ageret, leptenai. telle alia volta. et 17. ibid. 10.
11. (64). Pinea nucleii septenia fero la ollaa
perforata! additit. tetfe per pignatta. et Liv.
40. 29. Duo faicei tepteaoi babaere llbroi. Vul-
val, inttrpr. Gen. 7. 2. Tolle eeptena et tepte-
aa. a telle a telle. — 2.°) Sapissime ponitar
pro cardinal! teptem, eitra distributlonem. —
a) In plur. num. Cic. 4. Perr> 49. sub fin. Puerl
annorum teaum septeaumque denum, di tedici
t diciatseft' annf. et Plin. II. Bitt. nat. 37.
87. (216). Homo crescit In longiladinem ed an*
not usque ter eepteoot. Propert. 8. 21. 16. Et
qua leptenai temperat unda via*, ft. e. per te-
ptem alveot et oitia (lull. firg. 6. /En. 21. turn
pendere psoas Cecropida JunI (miierum !) septena
quolannli Corpora neiorum. Ovid. 2. Mel. 682.
Tob. IV
— 321 —
dispar leptenii fistula cannij. Seneca Here. (El.
1850. bii septenoi greges deplanjlt una mater.
quallordiei figliuoli. — . b) In sing. num. fere
poetlcum esi Pal. Place. 6. 343. contraqoe ruen-
tem Septeno validara circumfert tegmlne molem.
h. e. clipeo teptcmplici. Lucan. 8. 445. de NUo.
Gurgite septeno rapidui mare submovet amnia.
con tette foci. Sic Stat. 5. Situ. 2. 136. Se-
ptenui Ister. Adde Sit. It. 1. 197. Claudian. I.
in Rufin. 185. Hie blbat estivum septeno gur-
gite Nilum. Apul. Apolog. lox bac optata ca-
natur, Qua Bii lepteno vere tibi remeat. Auson.
Eel. de ral. puerper. 4. Septeno moderanda
cboro. Plin. 28. Hitl. nal. 16. 66. (228). Non
removerl septeno clrcultu.
SEPTERESMOS. V. SEPTIREMIS.
SBPTlCEPSOS. P. BICEPSOS in Bn.
SEPTfCHORDIS. V. SEPTEMCHORDIS.
SEPTlClANUS, a, did, adject, nt Septiciana
libra opud Martial. 8. 71., dicta est libra Ro-
mana, qua secuodo bello Punico, attritis Roma-
norum oplbui, ex duodceim uneilt ad octo et
lemuneiam redacta est. dicta credltur Septiciana
a Septit, quo loco Roma oegotiatores versaban-
tur, et ad pondut vendebant. Id. 4. 89. memlnit
aroenfi Sepliciani. Cf. SEPTICIUS In ONOM.
SEPTlClOM vet laptlclum, II, n. 2. (rtplo vel
•apio) tcatoletta, loeulns septus. Ennod. epigr.
46. In lemmale. De murana, qaa in leptieio
cleaditur.
SEPTlCOLLIS, e, adject, (septem et colli*) te-
ptem collet babent, e'irt«Xofo{. Prudent. 10.
traps ctsf. 412. quum puer Mavortlui Fundaret
arcem teptieollem Romulus, n. e. Romam,. in
qua leptem collet fnerunt, Palatlnut, Qalrinalii,
Aventlnus, Tarpejut sea Capltollnne, Ccellut, VI-
minalis et Esquilinas, de qulbat tale loc. Serv.
ad 6. Mn. 784. omittit Tarpejom, et lantcaium
tabstitait.
SEPTlCDS, a, am, adject. cTjirrixo'e, Tim ba-
bent molliendl, ebsumendl et eiedendl eicre-
scentla: a c^'trto, putrefaclo, consumo. Et dlcitur
de medicamentls. Plin. 30. /fist. nat. 4. 10. (29).
Use cum hircino sevo illita llcbenat ex facie tol-
lit teptlca vl. Sillig. smectica. Id. 34. ibid. 18.
55. (177). Sandaracha doe teptica. Celt. 5. 19.
n. 18. Quadam sunt emplastra exedentla, qua
otjirttxa Grsci vocant. et 7. 2l. i MedIcamenta,
qua esedunt, nee erodant, oijirtcxa' GracI vocant.
SEPTlDOMCS. V. voc. teq. in fln.
SEPTIdrOmUS, 1, m. 2. tpatlum temporlt te-
ptenl: vox bjbtida a teptem, et 8po'/*««> cunot.
tpatlum. Tneod. Priteian. 4. 3. a med. Manl-
fettum eit, teptidromum teptem tpttllt cootlne-
ri; teptimo mense dentet naici, allqulbut nono;
teptlmo anno infant) dentet cadere; bit tepteno
pubetcere, et nucleaatibut mamilllt lemen gene-
rare; ter leptenit et uno anno barbam matura-
re; teptldromii a3grot perlclltarl. Perperara te-
ptidomum et teplSdomit In edltlonib. legitur.
SEPTiES tiel teptieni, adverb, (leptem) leptem
viclbui, setfe voffe, eWxit;. «J 1. Strlcto ten-
tu. — a) Dnivenim. Liv. 23. 6. Eurlput te-
ptlei die temporlbat ttatlt reciprocal Alii leg.
in die. Plin. 16. tfiit. not. 40. 79. (214). Septiet
restitute templo. Spartian. Bair. 1 . Comul te-
ptles.. .ffmmian. 14. 10. I. A coniulatu iuo te-
ptlet. Cod. Theod. II. 28. 9. Ctque ad eontu-
latum leptlet. — b) Cum alii* additii numeta-
libut. Cie. 2. Phil. 37. 93. Obi ett teptieni ml-
llent te'itertlum, quod In tabulit, qua wnt. ad
Oplt, patebat. Pulgat. interpr. Btallh. 18. 22.
Dsque. septoagic* septiet. Id. Lev. 25. 8. Septiet
teptem. — Septiesdeciet conjunctlm apud Be-
dam de numer. 1. 100. «| 2. Latlore eensu pro
plurlet, taplui. V. SEPTEM. Pulgat. interpr.
Id. Pt. 118. 164. Septiet In die laudem dhl tlbl.
Id. Prov. 24. 16. Septiet cadet Juilut et resur-
get: Impil antem eorruent in malum. V. TPei-
tenauer.
SBPTlESDEClES. f. voc. praced.
SEPTlFARlAM. V. SEPTEMFARIAM.
SEPTlFARlL'S, a, um, adject, qui septem par-
tibui constat. Cassiod. in Pt. 23. Seplifaria nar-
rallo.
SEPTIMONTIUM
SEPTIFLtJCS. T. VESTIFLCOS.
SEPTlFOLlUM, II, n. 2. (septem et folium;
titrdivWav, herba tie dicla a foliorum numero.
.*pul. Herb. 116.
SEPTIFOR1S, e, adjeet. (septem et fori*) te-
ptem fores, »eu foramina babeni, Alcim. 1. 83.
Septiforii vultue. Sidon. 2. Ep, 2. a med. fletula.
SEPTlFORMIS, e, adject, (teptem el forma)
di tette forme, teptem habene format. Augustin.
I . term. Dom. in monte 4. 8eptlformit gratia
Splritus Sanctl. Adde /«id. 7. Orig. 3. 13. et
Cyprian, ad Fortun. 11.
SEPTjGESlMDS, a, um, adject, (leptem) idem
quod leptingenteiimui. Priteian. de Fig. nu-
mer. p. 1352. Putsch.
SEPTIM. P. SETTIM.
SEPTI.MANA, a, f. 1- ^- SEPTIMANIJS.
SEPTImAnARIOS, a, um, adject, (septima-
nti») leptenarlat. Auguttin. Serm. 09. n. 2. ed.
Mai. Septimanariui nutnerui nostra talutli co.n-
linet saeramenlum.
SEPTlMANDS vel leptamanui, a, am, adject,
(septlmus) e/SJonaSixee;, ad leptem pertinent. "J 1.
SeptimancB Monte, qua teptimo mensl* die occur-
rant, Martlo, Majo, Julio, Octobri ; ut quinlanm,
qaa qainto. farro 6. L. L. 27. Mull., Macrob.
i. Saturn. 14. et Centorin, de die nat. 20.
•f 2. 5epfimante feturm, partu* eeptlmo meote
edit!, ^rnob. 3. p. 105. — Bt teptimonut parlus,
partue, qui lalubrlter ae iefiundum naturam Ht
mense a eoncepllone teptimo. Capell. 7. p. 242.
Septimani partue homlnera absolutura perfectum-
que dimlttnnt. V. Kopp. adnot. in h. i. — Hinc
5eptimana, ce, f. 1. abiolute, tobttantlTorum
more, ipatium teptem dierura, teffimarMt, e'p-
Souofe. Impp. Theodot. et Palentinian. Cod.
Theod. 15. 5. 6. Dominlco, qol teptlmana to-
tius primus est diet. Adde Plin. Palerian. 3.
Pulgat. interpr. 2. Maeh. 12. 31. Venerunt Je-
rosolymam die solemnl leptimanarom iastanie.
h. e. die Pentecostei, quia post teptem bebdo-
madas a Paichate elapia*, ieu post diei novem
et quadraginta, ipso quinquagesimo die agebatur.
Septimani, Brum, rn. plur. 2. absolute. ^ 1 ■
Milltel leglonii sepllme, ut tecundani tecunda.
te*(ani lexta. Plin. 3. HM. nat. 4. 5. (36). In
medlterraoeo colonla, Arelate Sextanorum, Bl-
terra Septlmanorum, Arauiio Secundanorum.
Adde Toe. 3. Hist. 25. 1 2. Item popull Gal-
lia Narbonenili. V. SEPTIMANIA In ONOM. t
SEPTImATRDS, Bum, m. plur. 4. festuro Mi
nerva, leptlmo die potl Idui Martial celebratoro
ut in Q0INQTJATRU3 dictum eit. farro 6. L.
L. 14. Mull, et Paul. Diae. ei Fett. p. 255
io. vm.
SEPTlMRSTRIS. F. SEPTEMMESTRIS.
SEPTIMO. V. SEPTIMUS In fin.
SEPT1MONS, montlt, adject, omn. gen. (te-
ptem el mom) qui teptem babet monies. Clot*.
Crrill. 'Eitta'Xofo«, leptlinoni.
SEPTtMOMTlAMS, e, adject. (Seplimontlom)
ad Septimontli diet pertinent, ut Septimontlale
sacrum, Sue'on. Domit. 4. Septlmontiali* *atIo
faba, Cotum. 2. R. R. 10. «nte med. h. e. qua
mense DeoembrI fit clroa Sepllmontium. Sunt qol
perperam leg. teptuncialit, h. e. qua dlmldlum
Jogerl et ejutdem duodeelma pare lerllur: at-
enim de eadem re bae habet Pallad. 13. fl- «.
1. tub init. Faba circa Septlmontlum ten potest.
SEPTlMO.NTlUM u«J Septemootium, II, n. S.
(teptem et mont) «1 1. Spatlum septem habeni
monies. Parro 5. £. L. 41. Mull. Obi none
ett Roma, erat ollm Septimonllum, nominatum
ab tot montlbui, quoi postea urbt murlt eom-
prebendit. Glost. Gr. Lat. "Eirtaopw*, teptimon-
tlum. •J 2. Ett etiam dlei festu* Roma IIL Id.
Decembr. celebralut ob loclusum pomosrllt ee-
pllraum collem, ut ait JPIutarchiw Quast. Rom.
c, 69, lu dietut, quod la teptem monvlbu* u«-
banl *aera, auctore Feito et farron. 6. L. L.
21. Mull. Verba Fetl. p. 340. 7. Mull. Sepll-
montium diet appellatur raeme Decembrl pott
eum, qui dlcitur In Fasti* Agonalla, quod eo die
In septem monilbut flnnt taerlflcla, Palatlo, Ve-
lia, Fagulall, Subura, Cermalo, Opplo, Cltplo.
41
SEPTIMUM
el p. 3iS. 24. Seplimonllo, ut ait A&tislins La-
beo, hisce monlibus feria. Palatio, cul saeriQ-
eium quod fit, Palaluar dicilur. Velia, cu! item
sacrificium. Fagulali, Subura, Cermalo, Oppio,
Calio moDti, Cispio monti. Octo enumerat Fe-
slus, quia Cermalus non est moo, ted locus
iiniii ad Tiberim {F. CER.UA.LUS In ONOM.),
in quo lemeo sacra eodetu die fiebant. Varum
Mullerus ait, Calio interpolatum esse, idque vel
Clarissime apparere, quod Oppius aon per se
partem urbis aigoIDcet, led Oppius mons. V. Ar-
gaorura sacra apud Parron. 5. L. L. 50. Id.
6. ibid. 24. Mull. Diet Septimontium nomina-
tus ab bis septem monlibus, ia quis sita Urbs
est, feria dod populi, sed montanorum modo;
ut Paganalia, qui sunt alicujus pagi. Adde Fell.
p. 321. 10. JUiill. et Terlv.ll. Jdolol. 10., qui
2. ad Nation. 15. bac de re loquitur, ut For-
cellino videtur, quasi i"eptimonliuj Deu* lit, Cui
Mora Oerent. Cf. Dellefsen in SulleU. dell'I-
slit, areheol. a. 1861. p. 57. et seqq.
SEPTlMUM. P. voc. leq. In fia.
SEPTIMUS, a, did, adject, (septem) Setimut
in Inscript. Apr. apud Renter, n. 3729. ; et Se-
ptumus, dpyaiXNt, la Inscript. apud Orell. n.
4508. — Septimus est ultimus in septem, e'jSoV
po;, setlimo. q 1. Stricto lensu. — 1.°) Ge-
neratira. — o) Absolute. Horat. 2. Sat 6. 4.
Septimui octavo propior jam fugerit annus. Plaut.
Pseud. 2. 2. 3. Septimas esse ades a porta, ubl
iile babitat. Id. Amph. 1.2. 20. Septimui men-
tis. Id. Pert. 2. 3. 8. Ibi mercatum dixit esse
die oeptimi. h. e. die septimo. V. in DIES et
Cf. Macrob. 1. Sat. 4. Cic. 3. Tate. 26. 63.
Septimus dies. Ovid. 4. Mel. 213. isque Septi-
mus a prijci nuroeratur origine Beli. Martial.
1. 100. Intra septimas calendaa. h. e. Intra se-
ptem meoses. — 6) Cum allii numeralibui. Cic.
Cluent. 27. 75. Ut ipsiua Staleni tententia acpti-
ma decima accederet. Plin. 7. SitU nat. 52.
53. (175). Ui in septimum et quinquagesimum
atque centesimum visa duraret annum. — 2.°)
Sptciatlm septimui casus grammatlcis eat idem
cum ablativo, qui ordineseitusesl:sed cum diserl-
raine, dicitur enim ablatirus, quum per passivum
modum utimur: Septimus casus, quum per acti-
tum. Viomed. 1. p. 302. Putsch., Priscian. 5.
p. 673. el Cledon. p. 1863., quorum aliquii
aliud discriraen statuit, ut abtativus ait, quum
prapositlonem babet; septimui cams, quum sine
Ilia est. Oclarum etiam casum addit Cledon. da-
tive similem, ut quum dlcit Pirg. 5. £n. 451,
It clamor calo. — 3.°) Septimus annus, annua
Sabbaticus opud Hebraoa, quo terra relinqueba-
lur ioculta et cum incolis quiescebat. Pulgat.
interpr. 2. Esdr. 10, 31. P. de boc aono A-
ckermatm, op. cit. J 333. f i. Latiore, seu
indeterminate, sonsu. P . SEPTEM et SEPTIES.
F'ulgat. interpr. Job 5. 19. In aex tribulation!-
bus liberavit ie, et in septima non tanget le
malum, ft, e. in qualibet, id oranl., q. d. nullum
malum lib! nocebit. — !fB. De pranom. et
eognom. R. P. ONOM. — Uino
Septimo, adferbiorum more ^ t. Est se-
ptimo loco, in seltimo luogo, ut secundo, ter-
Uo etc. Cassiod. de anim. 12. Cf. Capelt. 2.
p. 204. ^ 2. Ponilur etiam pro sepiirauru. Qua-
drig. apud Gell. 10. 1. Crealus septimo consul.
^ 3. Est etiam aepties. Trebell. G allien. 17.
Lavlt ad diem acptimo sstate, vel seito: bieme
•ecundo, vel tertlo. Adde Popisc. Florian. 4.
Sentimum, adverbialiter occurrit, et est septlr
ma vice, la teitima volta. V. TERTIUM. Cic.
3. Ifal. D. 33. ezlr. Marina aeptimum consul.
Alii leg. teplies.
SEPTlMUSDGClMUS, a, urn, adject, dceimua
aeplimua, deeimosellimo. Pitruv..9. 1. Adde Cic.
Cluent. 27. 74., ubi lamen alii divisim leg. P.
voc. praccd.
SEPTINGENArIUS, a, um, adject, (sepllngenl)
qui aeptiogen'torum numenm complectitur. Par-
to 2. R. R. io. ad fin: Septiogenaril eoimmel:
tu, opinor, ocliogetaarios babuisti. sett, greges.
SEPTINGfiNI, as, a, adject, (aeptingenti) set-
tectnto, auptingecteni per ajocopen. Plin. 33.
— 322 —
Hist, nat. 3. 19. (61). de auro. Nee aliud la-
lius dilatatur, ant numerosius dlviditur, utpote
cujus uneta la septingenaa et qninquagena: bra-
cteas spargaotur.
SEPTINGENTfiNI, ea, a, adject, (reptigeotl)
septigeni. Priscian. p. 414. 2. Keil. et Pulgat.
interpr. 2. Slack. 8. 22.
SEPTINGENTESlMUS, a, um, adject, (septln-
geuti) ultimus, sive unus ei septingentls, aeftecen-
fesimo, eiTTaxooiooToj. Lit). 1. protem. Ut quas
lupra septingentesimum annum repetatur. Aurel.
Vict. Cess. 1. Anno urbii seplingenteslmo fere
vicesimoque secundo. V. SEPTIGESIMUS.
SEPTINGENTI, a, a, adject, numer. distribu-
llvura (septem et centum) settecento, eirraxo-
ctoi. Liv. 23. 20. Oppidum firmatum septlogen-
torum milltum de eiercitu Hannibalis preesidio.
Plin. 3. Hill. nat. 5. 11. (76). Insula absunt a
Dianlo septingentls stadiia. Enn. apud Parron.
3. R. R. 1. Septingentl aunt, paullo plua aul
minus, anni. — Bine
Septingenla, absolute. Martial. 7. 10. Septin-
genta Tito debet lupus. teiJ. 700. aestertla.
SEPTINGENTIE5, adverb, (septingenli) septin-
gentia vicibus, tettecenlo volte. Plin. 36. Hist,
nat. 15.24.(10.4). Milonemsestertlum septingenties
mria alien! debuiase. Id. 28. sfiic?. 12. 50.(183).
Qnotidie septingenties lacte asinioo cutem fovere.
SEPTlNCBA, ea, f. 1. (septem et nubo) qua
oupsit aeptiea. Auguslin. Op. imperf. contra Ju-
lian. 6. 30. Quum ei Sadducai quaalionem ei-
emplo septiouba mulieria intulissent etc.
SEPTlO, 5nia, f. 3. P. S^PTIO.
SEPTlPES, pgdia, adject, omn. gen. (septem
et pes) di selte piedi, aeplem pedea babens. Si-
don. 8. Ep. 9. in earm. Hie Burgundio teptipea
frequenter Fleio poplite aupplicat quietem. h. e.
Burgundio glganlea statnraa, Adde carm. 12. 11.
SEPTlRE.MIS, e,_ adject, (aeptem et reraua)
■Septeresmoa, e/pvafxtuj, leg. in Columna rostra-
la, de qua in Corp. Inter, tat. 1. 195. —
Septiremis est navis, qua babet aeptem ordinea
retnorum, (irtjiprjc. P, HEPTERES. Adjective
usurpat Curt. 10. I. ante med. Imperavlt in-
gentium carinas navium ponere: aeptlremes omnea
esse, deducique Babjtonem.
SEPTIZONlUM el Septemiodiom, II, n. 2. (se-
ptem et tona) Forma Septemzodium apud. Am-
mian. 15. 7. 3., ubi P. adnot. Cf. Becker, ffandb.
d. Rom. Allth. 1.434. At Septidonium damnat
Prob. opp.p.197. 23. iTet'J. — Septizonium, eVva-
fo'viov 5T '• Eat aeptem pianeiarum numerus,
qui sua quisqae tona seu fascia dislinguebantur.
Schot. Bern, ad Lucan. 7. 425. An e planetla
dicit qulnque, Saturnnm, Martem, Mercurium,
Jo rem, Venerem; id est Septidonium {teg. Se-
ptizonlum), eiceptia Sole et Luna, qua videan-
tur separata lege circulre. Adde Commoiiian. 7.
In lemmale et ^croslic. de aeptizonlo el atellia.
Id. 19. Terribiles omoes, atulti, septizonio fortes.
<[ 2. Septizonium a simlliludine dicitur fortasse
etiam adiucium Roma alte asiurgeas, et septem
zonis seu fasciis (corm'cioni) cinclum, qua se-
ptem veluti moies, allam supra aliam decrescen-
do Impositas, referebant. Duplex fuisse videiur,
alterum ia regione decima ad caput Appia: via,
non procul a Circo masimo, sub Palatio, eistru-
ctum a Severo Imp., alterum retustiua In re-
gione duodecima. Alii unum tantum fuisse ajuot.
P. Piclor de reg. urb. Rom. pooit In regione
decima, Septizonium vetus, alias Severi: in
duodecima, Septizonium Severi. Vlderint alii.
Memoratur a Sueton. Tit. 1. et Spartian. Sever.
19. et 35. et ^nton. Get. 7. — De ruderibus,
qua adbuc eistant, Septizonii Severi, V. .Jor-
dan, io Bullet, dell' Istil. areheol. a. 1872. p.
145. et seqq. et Rich, qui hujus adiOcli for-
mats describit, et dlagrarama eiemplari sac. SVl.
depromptum et parte eibibct.
SEPTOAGEnArICS, a, um, adject, (septua-
genl) septuaglota contlnens, di setla^ta, i^iouv
xooroj. «f I. Generatira. Frontin. Aqueed. 50.
Fistula septuagenarla diamrtrl dlgilos habel no-
vem etc. ^ 2. Specialim annos natus septua-
ginta, teltungenario. Caltistral. Dig. 50. 6. 5.
SEPTUNX
circa med. Si ante quis ad manera monk
vocalus sit quarn septuageDariua fieret.
SEPTCAgEM, a, a, adject. Septuagenus in
sing. num. Plin. 26. Hist. nat. 10. 63. (99). 8e-
ptuageno coita durasse libldinem cootactu her-
ba cujusdam. — Septuagenum, pro sepluage-
norum, apud eumd. loe. Infra cit. — Septoa-
genl, seffanta, septuaginta. — a) Dislributiva
ratione. Plin. 36. Hist. nat. 13. 19. (92). Pjra-
mides quinque, In Imo lata pedum quinum ae-
ptuagenum, alta centnm quinquagenum. — 6)
Ponitur etiam, obi nulla distribulio fit. Colum.
5. R. R. 2. a med. Septuagies aoptuageni fiunt
quatuor milia et noningentl.
SEPTfJAGE.VlQUl.M, se, a, adjeet. tettanta-
cinque, septuaginta quiuque, ot Fistula aeptua-
genumquioum, Frontin. Aqumd. 57. Alii ta~
men rectius leg. divisim aeptuagenum (h. e. ae-
ptuagenorum) quinum.
SEPTUAGENUS, a, am. P. SEPTUAGENI
init.
SEPTOAGEsIES, adverb, (aeptaaginta) aeptua-
gies. — a) Stricto aeosu. Capell. 7. p. 241.
Seilei leptuagesies dipondiua tacit quadrlngentos
trigies dipondius. Similiter octies se'ptuageslea di-
pondiua qulngentoa septuaginta sex. — 6) La-
tiore aenso, eodem modo ac aeptem et aepties,
pro aape vel sapisslme. Hieronym. in Chron.
Euseb. Exord. 4. Septuagesles septem. Alii tamen.
leg. septuaglea. CL Pulgat. interpr. Matlh.
18. 22.
SEPTOAgEsImALIS, e, adject, (aeptua-gesi-
rous) Idem ac septuagesimus. Beda Argum. Lun.
T. 1. p. 202. Et de Septuagesimall terminoi qui-
dem in omni biseitili anno boc observabia.
SEPTUAGESIMUS, a, um, adject, (aeptua-
ginla) uliimua ordine ex septuaginta, tettanle-
simo, ifiSofirttooTc'c.. Cie. 1. Divinat. 23. 46.
Cjrus ad Mptuagesimum annnm pervenit, quum
quadraginta natua annos regnare ccepiaset. Liv.
28. 16. a med. Sciplo cum ceteris copiia, ae-
ptuagesiroia castris, Tarraeonem rediit. in let-
tania marcie, o giomale.
SEPTOAGESSIS, is, ro. 3. (septuaginta et as)
septuaginta Bssea. Priscian. de fig. num. 3t.
p. 416. 33. Keil.
SEPTOAgIES, adverb, syncop. a leptuagesies,
aeptuaginia vicibua, settanta volte, e^5o/*jjxev-
xdxi*. — a) Stricto seniu. Colum. 6. R. R. 2.
a med. Septuagies aeptuaginta. — b) Latiore,
aeu Indeterminate, sensu. Pulgat. inlerp. Gen.
4. 24. et Matlh. 18. 22. P. SEPTUAGESIES.
SEPTUAGINTA, adject, indeel., numer. car-
dinal, s'^ScfirjxovTa, settanta, decles septem. Cic.
5. Perr. 52. 121. Unua ages 1 Agyrinenais centum
septuaginta aratoribus inanlor quum ait. Orell.
CLXS. Colum. Arbor. 4. 3. Septuaginta pedes.
— Ifepos Alt. 21. Septem et aeptuaginta anni.
Liv. 35. 1. Septuaginta et tret de esercltn.
SEPTUE.NN1S vel aeptennia, e, adject, (aeptem
et annus) Septcnnis defenditur analogla, ut quih-
quennii, sexennis etc., prasertlm nouetsnt'f, et
legilur apud Capitulin. M. Aurel. 21. Filium
nomine Yerum C;esarem, eisecto aob aore tu-
bere, eeptennem amisit. — Septuennis est qui
septem est anoorum, di selte anni, a'irte'-rijt,
Plaut. Pcen. prol. 66. Puer aeptuennis corripi-
tur Carthagioe. Adde Men. 5. 9.57., Merc. 2.
2. 21. el Bacch. 3. 3. 36. Prudent. 10. trip?
crap. 656. Da septuennem circlter puerum aut
minus. Seren. apud Z>iomed. 3. p. 316. Putsch.
Pusioni meo septuonnls cadens.
SEPTL'ENNlUM vel septenniam, II, n. 2. (se-
ptuennis) spalium septem annorum, tempo o apa-
zio di sette anni. Fell. p. 347. 20. Mull. Se-
ptuennlo quoque Enoiui (?) usus est, ut prlore
aumero. Prudent. Aittox- 24. de Pharaonis
somnio. famis duo per septennla lempus, Auson.
Edrll. 12. lodical in pueris septennia prima no-
vua dens.
SEPTUM. P. S.EPTCM.
SEI'TL'MANUS. P. SEPT1MANCS.
SEPTOMUS. P. SEPTIMUS.
SEPTUNClAl-IS. /'. 5EPTIUONTIALIS.
SEPTUNX, unci's, m. 3, (septem et u.icia)
SEPTUOSE
tfirtou'YXiov, mcntura, vel pondus septem uneia-
ruin, h. e. aula panel septem.
i.) Propria. «f I. Generatim. Liv. 33. 19. ad
fin. Septunces auri in singulos pretiutn conve-
nlt. Adde Farron. 5. L. L. 171. »"«■ f 2
Speclatim in agrl mensurls septanx dicilur, qui
continet semijugerym, et Jugeri partem duode-
cimam. Colum. 5. R. R. 1. .ad fin. Pan Olml-
dia et una duodecima, pedes seidecira mllia at
ociingentos, hoc eal sepiuni, In quo mat icru-
pula CLXVIII. Liv. 5. 24. Triumvirlque ad Id
creatl terna Jugera et septunces virltim dlvise-
rant.
II.) Translate accipitur etlam pro septem cya-
this vinl. Solebant enim veleres, quando le paullo
liberiua invito bant, tot vini cyaibos ebibere, quol
erant litters in ainasiorum amicarumque uoini-
nibus, singulosque cyalbos appellabant uncial.
Martial. 8. 51. de vhiala ab Insianlio Rufo
sibi data. Det ouraerum cyalhis Instanll liltera
Run, Auctor enlm tantl rnuoerii Hie mini. SI
Theletbusa venit, proralssaque gaudia portal, Ser-
Tabor dominie, Rufe, triente tuo. Si dubla est,
aeptunce irahar: si fallii amantem, Ut jugulem
curat, nomen utrumque bibam. Instantiui con-
stat decern litteris, flu/us quioque. Ulnc tl The-
letbusa arnica raea venit, epoturus sura trientem,
h. e. qulaque cyathot, qui triens est tuu», b. e.
numerui tertia partis nominum tuorum, qui est
quiodecim. Si dubium est, ventura alt, necne,
bibam septuncem, b. e. septem cyathos,dimidiura
netnpe prater propter luorum nominum. SI o-
muino ventura noo est, bibam utrumque notneo,
h.e. quiodecim cyatbos. F. BIBO et QUINCUNX.
Id. 3. 82. lub fin. Septunce multo deiode per-
dltus stertit. h. e. btae potus, ebrlus. sci'J. se-
ptem Tinl cyelbls plurles repelilis; tot enlm sunt
Jitters io nomine Malchio, quo delicatus Hie
eopviva appellabetur.
SEPTOOSE. V. SEPTUOSE.
SBPTU65US. V. S-EPTliOSUS.
SEPTUPLUM. V. voc. seq. in fin.
SRPTflPLUS, a, am, adject. BirraiiXoue, tnta-
«Xaoto«, septem continens. Safin, ad Orig. Bo-
mil. In Num. 23. 11. Sold septuplum lumen.
Septuplum, absolute occurrit. 5 1. Septu-
plum, i, u. 2. subsiantivo'rum more — a) Est
quantitas allcujui rei septies aucta, il lettuplo:
•ed fere adblbetur sensu lalo, seu indetermina-
lo, ut septem, septiei, septuagles. Fulgat. in-
terpr. Lev. 26.21. Addara plagas vestrat in se-
ptuplum. Id. Psalm. 78. 12. Redde vicinls nos-
tril septaplom. — 6) Docet Augustin. Serm.
83. {al. 15. de verb. Dam.) a med. accipl pro
loto. Verba ejusd. sunt bac: Septuplum solet pro
toto computari, quooiam septem diebus volvltur
tempos. <f 2. Septuplum, adverblaliter, pro se-
ptlss, sensu Item lato, seu indeiermlnato. Fulgat.
imterpr. Gen. 4. 15. Qui occlderit Cain, septu-
plum punletur. Adde Psalm. 11. 7.
SEPTUS lodecl. F. SEPTUSSIS.
SEPTUS, a, am. F. SEPTUS, a, um.
SBPTUS, us. K SEPTUS, us.
SEPTUSSIS et seitussis, in. 3. septem at sei
asses (ad modum oclussis, isonnMsi, decusiis) de-
renduntur analogla. Farro 5. L. L. 169. Mull.
Ab trlbus assibus tressis et sic proportions usque
ad nonussis. Ita Forcellinus. V. SEXIS el Mix-
tion, de asse § 54., ubi septus Indecl. pro se-
plussis. Verum ba voces, quum nulla auctoritate,
▼el eiemplo allato flrmentur, raerito a recentlorl-
bus rejlciuntur. Quod utinara hao saplus cautela
uterentur nostra atatis philologl, oovarum re-
rum studioslores, ceteroquin doctissiml, qui ana-
logic taoium vel elymo levlbusque aliis ratlo-
nibus ductl inauditos quosdara pronunciandi aut
acribeodl modos coinminiscunlur . Quamquam
non il sumus, qui, dum bujuseemodl homines
reprehendimus, miriQcos nosirorum teraporutn
in phllologla et hisiorlca llnguarum sclentia pro-
gressus Inllllemur.
SEPULCRAUS vel sepulchralls, e, adject, (se-
pulerum vel sepulchrum) ad sepulcrum pertl-
nens, sWapiov. Ovid. 8. Met. 480. Ante se-
— 323 —
pulcrales Infelli astltit eras. Id. Beroid. 2. 120.
Fa» sepulcralis. Auson.U. 1. Sepulcrales tituli.
h. e. epitapbia.
SEPULCRETDM vel sepulchrelom, I, n. 2. (se-
pulcrum vel sepulchrum) locus.ubl frequtntiora
sepulcra sunt, cimitero, xoip)T»jpiov. Calull. 59.
9. sape quam la sepulcretls VidistU ipso rapere
de rogo cenam.
SEPULCRUM vel sepulchrum, I, n. 2. (sepe-
lio) Sepulcrus legilur In Inscript. aptid Gritter.
U40. 7. V. in Corp. Inter. Lat. 5. 5115.; sed
cava usurpes — Quod ad seriptionem atilnet,
in quibusdam veterib. monura. occurrit seouf-
chrum cum aspiralione: quibus favet Gell. 2.3.
Sed plura sunt, ubi nulla aspiratio est. qu.-E
eipungilur a Servio, Cellar., Dausquio. al. Hue
facere possum, qure In PULCHER dicta sunt.
Neque lamen putes ferum esse, quod nonpulli
docuere cum Charis. 1. p. 56. Putsch., factum
esse sepulcrum a se seorsura, et puicrum. Est
enim a supino sepullum, ut fulcrum a fullum,
lavacrum a lavatum, ambulacrum ab ambula-
tum. Ita Forcellinus. Recentlores in optiinis
MS. cum aspiralione legl affirmant, ut Ribbeck
apud Firg., Frilzsche, Keller, Holder apud So-
rat., Miller apud Cic. in lib. Legg. et Mommsen
in Digest. Prior tamen scriplio buic prafereo-
da, sive ei monumentorum copia et auctoritate,
sive ei analogia. — Eiiam jephulcrtun leg. in
Intcript. apud Orell. 5423. Sed V. -ffram&acn,
op. eit. p. 333. — Fuere denique qui in pri-
ma syllaba dipbtbongum appingerent. Unde in
epitapbio Aureoll apud Trebell. in XXX. Ty-
rann. 10. Donat sspulcro victor post multa ly-
rannl Prrella etc. Adde Inscr. De Lyon apud
^os'meu, p. 585. n. 43. Sed bac nlbil ha-
bent, cur Imltanda sint. V. SBPELIO. - Se-
pulcrum est locus, in quo mortuus sepultus est,
quod antiqui bustum appellabant, ut ei Gallo
/Ello alt Fest. p. 339. 30. Mull.; vel locus, ubi
corpus ossave bominis condila aunt, ut clarius
Ulp. Dig. 11. 7. 2. definit, -ra'poj, tufj^oe (It.
romfta, avello, sepolcro; Fr. Jt'eu de sipullure,
sepulcre; Hisp. sepulcro; Germ. d. Grabtt<e,
d. Gruft, d. Grab; Angl. a tomb, grant, se-
pulchre).
I.) Propria. 1 1. Dniveraim. Zucret. 5.260.
terra rerum commuDe sepulcrum. Feitu* foe. cit.
Sepulcrum est, ut all Galius ^lius, in quo mor-
tuus sepultus est: quod antiqui bustum appella-
bant. isque clppis aulaiiqua alia re mortal causa
designatus est, intra quos sepultura est facta. Ulp.
Dig. 47. tit. 12. qui est De sepulcro violato, I.
3. Sepulcri appellaliooe omnera sepultura locum
continerl, eslslimandum est. Cic. 2. Legg. 22.
a med. Siti dlcuntur 11, qui conditl sunt: nee
tamen eorum ante sepulcrum est, quam Justa fa-
cta, et corpus incensum est. Id. 1. 2\i»c. 14.31.
Quid ipsa sepulcrorum mooumenta, quid elogia
significant, nisi noi futura etlam cogltare? Enn.
apud eumd. ibid. 44. ad fin. Neque sepulcrum,
quo se reciplat, babet, portum corporis. Rursua
C7t'c. flosc. Am. 9. 24. Cul de taoto patrlmonio
prado Iste nefariui ne lterquldemad sepulcrum
patrlum reliquisset. Horat. Epod. 9. 26. Sepul-
crum condere. Alii aliter h. I. Interprotantur.
iucan. 9. 235. prastare allcul. Ovid. 7. Met.
618. (el Virg. 6. ^En. 152. at 3. »6id. 67).
Condere allquem sepulcro. Id. Beroid. 11.123.
Membra imponere sepulcro. Borat. 2. Od. 20.
23. ac sepulcrl Mitte supervacuoi bonoTes.re. ».
(lores, coronas, cippos, columellas, statuas, Inscri-
ptions. Ifepot Dion. 10. Elatus publice, sopul-
crl monumento donalus est. % 2. fferedita-
rium sepulcrum differebat a familiari. Iliad
enim sequebatur heredes, ae dicebatur etlam gen-
tile seu oenttZs'ciutn, patrium, avitum etc.; boo
vero unl familla cum llberiis etfeminU destlnar
batur. Caj'us Dig. II. 7. 5. Familiari sepulera
dlcuntur, qua qull albl familiaqoe sua consti-
tute hereditaria, qua quis sibi beredlbusque suls
constitult. Adde Ulp. ibid. 2. 7. 5. J 3.- Coffl-
mune sepufcrum, b. e. plurlam personarum ad
unara aut piures familial pertlnentlum. Cic. 1.
Ojf. 17. 55. et ^uion. Ep. 38. 1. V. C0L051DA-
SEPULTO
RIUM. el cf. Rich, op. cit. ad h. v. Alio lensu Bo-
rat. 1. Sat. 8. 10. Hoe mliera plebl stabal com-
mune sepulcrum. Ad h. 1. Ita T^rneftus: Quum
olim qui locupletes erant, Id mil fundls aliquid
loci sepultura seponerent.et ibi haberent prlvata
srpulcra sibi tamillaque sua aut beredibus, plebs,
qua agris fundisque oarebat, In loco eommunl
sepultura destlnato humabatur sepulcrumque
commune vocabatur. Hlnc etlam Calull. 66.89.
Troja (nefas) commune sepulerum Asia Europa-
que. — Sepulcra slgnls armlsque mortuorum ei-
ornabantur et Doribus quotannis adipergebantur.
Virq. 6. £n. 80. et 6. U>id.214.el teqq. et Sxl.
It 9 118. et 16. 309. y. etlam Infra. — De
sepulcrl ollls r. OLLA et SCHOLA. - De se-
pulcris seu arcii e eedro eonfeeils, ubi eadajera
recondebantur, matlme apod Grascoi (Cf. Phn.
21. BUI. nat. 5. 11. 17. et Diotcor. 1. 105.)
loquitur Curt. 8. 10. 8. — De lepulen custo-
dia, emptione.doDatlonlbas, partlbus dlmidia, ter-
lia etc., tutela, jure, et de pamii Mljlij-
puicrum violent, V. Intcript. apud Ore .4367.,
4515., 4789., 4567., 4579., 4305., 4368. Cf. etlam
^arini Iscriz. Mb. p. 73. et M«M. el *>*-
Rossi in Ballet, arched. Cr.a. 1865. p. 89.
et inscript. Chrilt. T. 1. p. 331, Dig. 47. 12.
3 et FFalch. in Act. Soc. Lat. etc. T. *. p- us.
' II ) Improprie et translate. % 1. Dicitur de
tumulo, qui sepulero lmpoollur. Firg. 10. JBn,
558. non te opiime maier Condel humi, patrio-
que onerablt membra sepulcro. % 3. Similiter
de monumento sepulerall etiam com Inscriptiool-
bus, oroamentii etc., irionumento. Cic. a. Legg.
26. 61. Sepulcrum facere. Id. Senect. 7. 31. lege-
re. J?orot.2.*al.5.104.eMtruere line sordibus.
Id. ibid. 3. 84. Saramam lncldere sepnlero. Ju-
stin. 9. 4. 4. Ul ad sepulera majorura deferrent.
SU. It. 9. 118. Dona feram, nail nt flgai asterna
sepulcro. h. e. cenotaphio. f 3. De loco ubi
cadaver cremalui. Ter. Andr. 1. 1. lol - ta
sepulerum venimui, in ignem imposlta ert. rvrg.
6.^En. 167. Ara sepulcrl. h. e. rogai, pjra.
Adde SU. It. 15. 388. f 4. De Ipso rogo. Ma-
nil. 1. 883. totaique per urbes Publiea succensis
peraguntur fata sepulerls. 1 5. Metonjmice Ma-
nes, umbra vel anlma mortuorum, qua crede-
baalur sepalera Inbabltare. Ovid. 2. Fait. 33.
placatli iant tempora para sepulerii. CatuH. »o.
1. Si quldquam mutli gratam aeceptumque M-
pulcrli. ^ 6. Sepulcrum vetui voeat servus
herum iaum, eapularem »enero, apad Flout-
Pseud I. 4. 19. — EJusdem ratlonli lunl wetui
buslum. b. e. tuu^OYspuv, tilicernium, apud
Aucl. Priap. 58. 5 '• Joeulare est et Iliad
ejusd. PlautiMen.i. 9. 43. Clam uxorem ubi
sepulcrum babeamai, et bune combaramui diem.
h. e. potemus uique, et condamui diem. ^ »•
Sepulcra deatbata vocat Chrlstui Pharlsaos, qui
pletaiem amentiebantur, boo esl le publice pro-
bos religiososque prabebant, led prlvalira mo-
ribus eradt corruptlMlmii : metaphor* ex eo
sumpta, quod sepulcra quotaonli dealbabant, quo
nitidlora essenl ilmulque eorom situi evldentior.
ne quls imprudens ea eontlngendo Immundui ne-
ret. FuXgal. interpr. Matth. 33. 27. Cf. Luc
11 44 <9. Flgurate. Enniut apud Prlsaan.
6. 'p. 683. Putsch. Vollurii in illvli mlserum
mandebat homon.m. Hea quam eradell eonde-
bat membra sepulero! ^ccius fragm. p. 185. ea.
Ribbeck. Atreus natli sepulcro Ipse est parens.
CcbI. Sympot. cenigm. 53. de vile. Nolo sepul-
cra pall; scio ma submergere terra. Cf. ruigot,
interpr. Rom. 3. 13. .
Homonym. Inter sepulerum, tumulum, mo-
numentum et eustum hoc Interest, quod icpui-
• crum local, In quo corpora tepeliuntur et a ie-
peliendo dicilur; lumului, qui clnerei tegit,
monumenlum, quod sepulcro clreumdatar, at-
etum a monillonibus; buslum, in quo otsa sunt.
Ita ^uet. differ, term. p. 286. 18. Etil. V.
BUSTUM. „ , , „
SEPULCRUS. r. voe. praced. Init.
SEPULlO. F. SEPEUO.
SEPULTO, U, are, a. 1. inrenj. Tel frtqvenla t.
a sepello, sepjlcro mando IblqueWTO. fenoiw.
SEPULTOR
8. carm. 6. 167. Yitalera ac reliquos, quos eara
Ravenna sepultat.
SEPULTOR, 5ri», m. 3. (sepelio) qui sepelit,
teppellitore, TOtpeuf, vexpo&otrTtjf.
I.) Proprie. Augustin. 4. Trin. 3. Sepultores
corporis mortol. Cf. eumd. 1. De locut. Script.
n, 202. ad h. I. Id. in Psalm. 78. Sepullores
•anotorum corporum. Fulgat. inlerpr. Ital. Gen.
50. 2. Dixit Joseph lervia euis sepultoribai.
II.) Translate Tertull. Anim. 48. ante med.
Augustus civilium turbiaum sepultor.
SEPULTORlUM, II, o, 2. (sepelio) locus se-
pultura, ccBmeterium. Gloss. Gr. Lai. ©airr»)-
pio», sepultorlam.
SEPULTURA, a, M.(iepello) Sepoltura leg.
In Inscript. apud Mommsen n. 1942. — Se-
puitura est actus sepeliendl, eisequia, huma-
tio, tapi), wufieix, sepoltura, esequie, funerali.
^ 2. Universim. Lucret. 6. 1778. nee rno« Si 1 e
sepulturs remaoebat In orbe. Cic, 7. Ferr. 61.
a med. Oico, In illo supplicio mereedem fuueris
ac sepulture constitui, nefas folsse. Id. t. Divi-
nat. 27. 56. Sepultura aliquem afticere. Id. 2.
Phil. 7. ad fin. Corpus alicujus ad sepuituram
dare. Id. Senect. 20. a med. Cuius loterltum
ne crudellsslmus quidem hostis honore sepulturs
carere passus est. Sueton. Aug. 17. a med. Sepul-
tura honorem tribuere. Id. Galb. 20. exlr. Cor-
pus sepultura dare. Justin. 6. 6. in fin. Cor-
pora Interfectoruro ad sepuituram poscere. id.
3. 5. ad fin. et 12. 2. ad fin. Sepultura traders.
Fal. Max. 9. 8. in fin. mandare. Tac. 6. Ann.
29. Damoatos sepultura probibcre. (Sic Curt. 8.
2. 12.) Id. i. Hist. 47. Corpora sepultura con-
cedi et cremarl Jussit. et ibid. 49. llumill sepul-
tura corpus contegere. Id. 1. Ann. 11. Sepul-
tura more perfects, templum et calestes religio-
nos decernuntur. Id. 16. ibid. 16. Illustres virl
.eisequiis a promlscua sepultura separantur. Plin.
7. Hist. nat. 52. 73. exlr. Post sepuituram quoqu e
vlsornm eiempla sunt, dopo la morte. et Propert-
2. 21. 28. Ilia sepultura fata beata tua. Feget. 2.
Mtilit. 20. In saccum uodeclmum tola legio par-
ticulam (pecunice) conterebat, sepultura scilicet
causa, ut da illo ad sepuituram Ipslus promere-
lur eipensa. V. Zindemann. ad Charis. p. 40.
?2. De sepultura insepulta. V. INSEPULTUS.
3. Sepultura asini apud Uebraos dicebatur,
quum quls hoaore sepulcrl privabatur; quare Id
Scripturls per modum coovicil vel dlra conimi-
natiools sape Indlcltur, cadaver alicujus sine Iti-
nera et sepultura feris avibuoque relinquendum
fore. Fulgat. inlerpr. Jer. 22. 19. Cf. 1. Reg.
17. 44. et seqq.ei^.ibid. 4. 12., Jer.T. 33., 8.
2. etc. f 4. Videtur etlam poDl pro sepulcro.
Sulpic. ad Cic. 4. Fam. 12. ad fin. Ab Atho-
ienslbus, locum sepultura intra urbeco at da-
rent impetrare non potul. Tac. 2. Ann. 73.
J fin. In foro Antiocbensiom, qui locus aepul-
lira destinabatar. 5ueton. Tib. 1. Locum sibl
id sepuituram sub Capltolio. publlce acceplt. Adde
Fulgat. interpr. Tab. 4. 18. Inscript. apud Mu-
ral. 1705. 2. DBC8BT0 DBCVR10NVM LOCVS SBrVL-
tvbab Datvi. — In plur. num. Cic. 1. Hat.
D. 41. 119. Et mortes et sepultura demon-
strantur deorum. Verum ad Tac. 2. Ann. 73,
lla BottUcher; Sepultura, h. e. cremando cor-
porl; clneres enlm postea Romam iraasfere-
bantur (Cf. c. 75., 3. 1., 4.); non Igltur b. I.
sepultura idem valet quod sepulcrura, quamquam
cenotaphlum, sepulcrum, eo ipso loco, ubl ere-
matus est, ereclum Germanico legiinus c. 83. Ni-
hil probant loci, quos Forcetlinus eontullt, nam
ibi quoque sepultura propriam retinet signifi-
cationero, qua in universum eiprimil condendl
actum; neque unquam sepuituram pro sepulcro
dlctam esse contenderlm. De loco creirtationis,
immo de Ipsa crematione interpretatur lilotz.
At si qua lint dubia, poo omnia, qua altulimus,
loca comm.unl bac signiflcatlone omnlno accl-
pienda esse censemus, el Forcellini sententia
libentiut subscribimut. Da sepultura nior-
tuorumque traclandorura rariis rltlbus apud va-
rlas jentas, de qulbus Stl. If. 3. 341. el 13. 468.,
V. Xirchman. de fun. Rem. App. c. 2, et sqq.
— 324 —
SEPULTURArICS, a, nm, adject, (sepoltura)
ad sepultoram pertinens. Auct. de limitib. p. 296.
Goes. Fines sepolturarii, sive einerarii.
SEPULTUS, a, urn, parlicip. F. SEPELIO.
SEQDAClTAS, SUj, f. 3. (sequai) ^ 1. Ge-
nerating est assiduitas vel facilitas sequendi. Si-
don. 9. Ep. 9. circa med. Tribuit et quoddam
dictare celerantl scribarum sequacitas saltuosa
compendium. Id. 4. Ep. 11. Pigra sequacitas.
^ 2. Speciatim apud astronomos idem quod utro-
XskJiij. Chalcid. Tim. 74. Est quippe sequacitas
visum imaginatloque Stella velut ad sequentia
signa pergentis atque ad orientem transeuntii.
SEQUAClTKR, adverb, (sequax) sequendo. Ar-
nob. 2. p. 49. Concludere acutissime sjllogi-
smos, ordinare sequaciter Inductiones suas. Add
ibid. 75. et Augustin. 2. Doctr. Chr. 22. et 4.
Jifusic. 10.
SEQUAX, Sell, adject, omn. gen. (seqoor)
Comp. Sequacior I. 2., Sup. Sequacissimus II.
1. 6. — Sequai, qui facile aut assidue sequltur
vel Insequitur, chi non iascia di seguitare, se-
guace, a'xoXoy&Titixd;.
I.) Proprie. «f. 1. Generatim. Propert. 4, 5.
41. Nee te Medea delectent probra sequacis. ft. e.
secululeja. Firg. 10. /En. 364. Arcadas, insue-
tos acles ioferre pedestres, Ut vldit Pallas Latio
dare terga sequacl. ai Lalini che gl'incatza-
vano. et 2. G. 374. Silvestres uri assidue, ca-
preaque sequaces Illudunt. sctJ. frondlbus tene-
ris, qua* avlde sectantur. Sidon. carm. 16. 3.
Ogygtamque cheljn, qua saia sequacia Dectens
Cantibus auritos ereiit carmine muros. (saia se-
quentia Ouid. dixit 11. Met. 2.) firg. 8. Mn.
432. Sequaces Oamma. che facilmente si appic-
cano. sequuntur et arripiunt quidquld est com-
bustibile: pracipue vero ignes folminum, de
quibus firg. loquitur. Id. 4. G. 230. Fuml se-
quaces. h. e. qui tenuitate sua omnia penetrant,
aequunturqne omnes rimas vel tenulasiraas. Id.
5. jEn. 193, Maleaque sequacibus undis, h. e.
qua pratereuntia navigia insequnntur et vexant.
^ 2. Speciatim dlcitur de lis, qua facile Decton-
tur, qua leota sunt, et tenacia, flessibile, pie-
ghevole, viscoso. VaX. Place. 1. 124. lenloqoe
sequaces Mollirl vldet Igne trabes. Plin. 11, Mist.
nat. 37. 45. (127). de cornib. Adeo sequai na-
ture est, ut In Ipsls viventiurn corporlbus fer-
ventl cera fiectaotur. Id. 36. i6t'd.26. 67. <198).
de vitro. Heo est alia nunc materia sequacior.
sci(. dum candens flatu figuratur. Id. 16. ibid.
37. 68. (174). Salicle virga sequacis ad vinctu-
ras lentitla. Id. 7. iiid. 15. 13. (65). Bituml-
num sequai, ac lenta natura. Martial. 13. 57.
Niliacum rldebis olus lanasque sequaces. ft. e.
colocaslam ejusque caulem, qui quum coclus est,
araneosus est in mandendo, ut ait Plin. 21,
Bist. nat. 15. 51. (87.). ft. e. In flla minuta et
fibres len'.as ac tenaces instar lana, sub dentl-
bas diducitur. Unde Martial. 8. 33. Lenta mi-
nus gracili crescunt colocasia filo. Seneca Hip-
pol. 1086. Sequaces nodi, scorrevoli, correnti.
et Fat, Place. 6. 263. avis visco correpta se-
quacl. f 3. Sequaces slellce apud Chalcid.
Tim. 26. sJperest, ot iractatul, qui est habitus
de stellis orranilbus, lllud addatur, quasdam earum
sequaces esse, quas appellant bjpolipticas Matbe-
matici, ut sol et luna sunt, satelliti.
II.) Translate, f 1. RklapborS sumpta ei
super, paragr. 1. — a) Concreto, ut ajunt, sen-
su. Ovid. Heroid. 4. 46. Torquentem frenis ora
sequacis equl. h. e. facile obsequentis Imperio
(nanus, docllis. Alii leg. fugacis. Pers. prol. 6.
Iledera sequaces. h. e, qua parielibus adbwrent
eoaquo sequunlur. Claudian. Cons. Mall. Theod.
40. Vena sequaces aurl. ft. e. vena auri ducti-
lis. Val. Place. 7. 6 1 9, prior ense sequacl JE-
quaibumo truncos. ft. e. habili et facile scquenti
motus celeres raanus. Cafpurn. X. Eel. 31.. rum-
ps moras, oculoque sequaci Quaraprimum no-
bis divinum perltge carmen, ft. e. qui cclerlier
seqollur doctus liiicrarum. (Adde Stal. 3. Theb.
5tKI.) — b) De abstiactls, Lucret. 3. 3t5.In-
que aliis rebus multis dlllerre necesse est Natural
hominum variai moresque sequaces. ft. e. qui
SEQUESTER
naturas illas sequuntur. Id. 2. 47. metus homi-
num curaque sequaces. ft. e. qua alte pectorl
inharent, et ubique sequuatur. nam, ut alt Ho-
rat, 3. Od. 1. 39. neque Decedit arata trlreml,
et Post equitem sedet atra enra. Grat. Cyneg.
411. Scabies sequai ma um. altaccaticcio. et
Auson. Edyll. 5. 3. Jmbueretque novas artes,
seosusque sequaces. ft. e. facile sequentet, et arrl-
picntes, qua qui» doceat. Cassi'od. in Psalm. 103.
Priscorum peccatls ita qui reus est, quando eo-
rum sequacissimus Invenitur. % 2. Metaphor!
sumpta ei super, paragr. 2. Plin. Paneg.45. a
med, Fleiiblles qoamcumque In partem ducimur
a principe, atque, ut ita dicam, sequaces sumus.
Pacat. Paneg. Iheodos. 15. Sequaces discipulL
o6oedienti, docili. — Hinc
Sequax, acis, m. S. absolute, idem ac secu-
tor, seguace. Manil. 5. 143. Bacchi Venerlsque
sequaces. Cassiod. 1 . Hist. Eccl. 1 3. ante med.
Bac itaque dicentee, id estAriua et qui cum eo
sunt. Et in bis impudenter instantes ipsos et se-
quaces eorum. Id. 6. ibid. 23. Melelii sequaces.
SEQl'ELA, a, f. l.(sequor) Sequella in In-
script. apud Marini, Fr. Arv. p. 500. n. 61.
et apud Orell. 4134. et in opt. MS. — Se-
quela ^ 1. Est id, quod ex quaplara re sequi-
tur, conseguenza, rrctfaxoWSijoif. Getl. 6. 1.
a med. Incommoda non per naturam, eed per
sequelas quasdam necessaries facta dicit Chrjsip-
pus: quod ipse appellat xaicl napaxoXou^'iiOit.
Lactant. 7. 5. a med. Iramortalitas non sequela
natura, sed merces pramlumque virtutls est. Id.
de Opif. D. 4. Mors sequela morborum est. % 2.
Est etiam, qui aliquem sequilur, accessio. — a)
De hominibus. Fronlin. 2. Strateg. 4. Lives*
calonesque et omnls generis sequelas conclamara
Jussh. ft. e. quicumqoe secunlur exercilnm. Ad-
de Inscript. apud Rinier n. 138. — b) De
aliis. dp. Vig. 47. 2. 14. a med. Si Jumenta
libi coramodavero, quorum sequela erat equu-
leus. Tertull. Patient. 5. sub fin. Post manna
escalilem pluvlam, post petre aquatilem seque-
lara desperaol de domino, h. e. oquam sequen-
tem et Ouentem de petra. Sccevola Dig. 46. 3.
93. a med. TJbl ei obligation!, qua sequela ob-
tloet locum, principalis accedit, confusa est obli-
gate, if 3. Item frequentia. inscript. apud Mu-
ral. 564. HVaBBVM HABBKTIBYS SB0YB1A BIVSDEJI
COLLBGII IBI RBfEBBNTIBVS CASIDIO SBTBBO FATBP
«tc. V. Orelli 2. p. 245.
SEQUELLA. T. voc. praced. Inlt.
SEQUENS, entis, particip. V. SEQCOR.
SEUt'E.NTER, adverb, (sequeos) sequendo. Ex-
cerpt. Charis. p. 539. 25. Keil. Hie Marcus,
hujus Marcl el sequenter. Gloss. Philox. Sequen-
ter (male Sequlentes), ta £%rif.
SEQUENTlA, a, f. 1. (sequens) Id quod se-
quilur, sequela, series, seguito, conseguenza.
Frontin. Aquesd. 34. Qulnariarum multiplicatib
in amplloribui modulis serrare sequentia sua
regulam debet. Polen. ei opt. MS. lagit conse-
quents. Boeth. In Arislot. de Inlerpr. p. 2.
Nunc vero priorem sequentlam permutanlei.
conje-juenja, conclusione. et 1. Arithm. 23.
Cuncti qui eecuntur, omnium ordine multipli-
clum sequential varletatesque custodiunt. et 2.
ibid. 11. Ad eamdem sequentiam cuncti proce-
dunt. Fet. Scholiast, ad Cic. Sext. 6. (edente
iterum A. Maio in Class. Auct. T. 2. p. 128.)
Aptissumis verbis et congruentibus, quoniam nau-
fragium diierat, cmtodin't sequentiam.
SEQUESTER, tra, trum, et sequester, trii,
tre, adject. — Sequestris quoque, pro seque-
ster, Irgilur apud /st'd. t. Differ. 195. Seque-
stris dicitur, qui cerlantibu9 medius inteivenil.
Reclm casus, inquit Forcellinus, elism seque-
stris esse potest, est calm cognomen elvis R.
apud Liv. 33. 26. L. Julius Sequestris. quairi
lamen leclionem Dukcrtts in dubium vocal. —
Eljaioa tocIj aliis videlur sscus, a quo, ut a ma-
gis magis'.er, a minus ministei, ducalur; allii
a'xosjTTj'p, sanalor. Sed V. ir.fra dicta sub Se-
quester iuil. — Stjuester, qui medius est in-
ter plures et quasi conciliator. Firg. II. /En.
133. Bis senos psplgere dies: el pace sequasira
SEQUESTRA
Pet sllvas TeuCri, miitlque lmpune Latin! Erra-
Tere Jagii. h. e. medlii el eonelllantibus indu-
clli, at quasi spondentibus, impune lore. Stat. 2.
Theb. 425. nee scasptra fide, nee pace sequestra
Poscitis. per vie amichevoli. Adde Ambrot. In
Luc. 7. n. 122. — Hine
Sequestra, ce, t. 1. absolute, substantlvorum
more, quee media, et eoncillatrlx est, mezzana.
Stat. 7. Theb. 542. ubl tune fldei pacisque se-
questra Mater eras I ApvX. 9. Met. Anus quaa-
dara stupri sequestra, etadnlterorum loternuncia.
Sequester, tri, et frit, in. 2. .el- 3. absolute,
substantlvorum more, mezzano, deposilario, us-
o«77uo{, utoivnt, ouv^Jixopu^aJ, est i« (deflnien-
te Modestino Dig. 50. 16. Iu9.), apud quem
plures eamdero rem, da qua controversla est, de-
posuerum: dlctas a tequendo, quod ocenrrenti,
aut quasi sequent! eos, qui contendant, commit-
tltur: vel, ut ait Gell. 20. 11., quod ejus, qui
electus tit, utraque pars fidem sequatur. Festui
p. 339. 21. Mull. Sequester Is dicitur, qui in-
ter aliquos, qui certain, medlus, ut inter eos
conTenerlt, deposllum-lta tenet aliqnld, ut ei red-
dat, qui id deberl jure slbi constlterlt. Cato in ea
oratione, quam babuit de Indigitibus: Sinnnt
miseros perlre, Ut bona rapiant, aut, si super-
etites petant, eequestro dent. Et Plautus Merca-
tore (4. 3. 36.) Imo sic seqaestro mibi date eat.
Base Feslus.
I) Propria "J 1. Strleto, nl vldetur, sensu. —
a) Generatlm. Plaut. Rud. 4. 3. 79. Ms! pars da-
tur, aut ad arbitrum redltur, ant sequestro ponltur.
et fragm. apud Priscian. 6. p. 692. Putich.
Vidulum hie apponile: ego servabo, quasi se-
questro delis; neutrl reddibo. doalcaro ret Judi-
cata erSt base, et Cato apud Gell. he. cit. Per
deos immortalei, nolite vos sequestro ponere.
Gell. ibid. Quod apud sequestrem depositum erat,
sequestro positum , per adverblum dicebant,
Plaut. Rud. 4. 3. 05. To Jstunc hodie non fe-
res, nisi das sequestrum aut arbitrum, eujut hoc
res arbltrala fiat. Id. fragm. apud Priscian.
10. p. 898. Putsch. Nudc apud sequestrum vi-
dulum posivlmus. Pompon. Dig. 16. 3". 12. Cum
eequestro recte agetur deposit! sequestraria actio-
ne. Ulp. ibid. 5. In sequestrum deposit! actio
competlt, ti tamen oum sequestra oonveplt, ut
oerto loco rem deposltam eihiberet. — b) Spe-
olatlm sequester est is, apud quem pecunia de-
ponltur cujusplam rel gratia, et inde qulppiam
lacratur, ut qui corrumpendos indices suseipit,
aut emenda suffragia trlbaum: blno est In con-
TlcHs pro eorruptore. Cie. 2. Ferr. 12. tub fin.
Qui aut deponere, aut reclpere, aut aecipere,
aut poliicerl, ant tequestres, aut Interpretes
corrumpendl Jndiell solent esse. Ubl Moon.
Deponltor in sequertri, aeelpitur ab eo, qui cor-
rumpitur: reeipltur, Id est promittltur eb eo, qui
pro Judicaturo spondet: polllcetur, qui apud te
diclt aut premium, aut sententis potestatem esse.
Sequestret sunt, apud quot pecunia depooitur ■
interpretes, per quos lnducltar pactlo. Id. Plane.
19, 48, Unam trlbum dellge: doceld, quoddebes,
per quem sequestrum, quo divlsore corrupts tit.
Adde {bid. 16. 38. et Cluent 8. 25. et 20. 72. et
4, ferr. 44. 108. et Ccel. 7. 16. et 13. 30. Sense.
Ep. 118. et Q. Cie. Petit, eons. 11. «J 2. La-
ilore sensu, quioumque aliqua ratione medium
te interponlt, et qulppiam alter! concilia*. Serv.
ad Virg. 11. £n. 133. Sequester est medlus In-
ter duos allercantes. — Cum Genetho. Seneca
Consol. ad Belv. 12, a med. Menenlus Agrip-
pa, qui inter patres ac plebem publics gra-
tis sequester fult. Sil. It. 6. 347. pacisque se-
questrem Mlttere. mediatore. Adde Zucan. 10,
472.
II.) Translate. ^ 1. Metaphors sumpta ei
super, paragr. 1. Tertull. Resurr. earn. 51. et
65. Caro in deposito est ublcumque apud Deurn,
per Qdelitsimum sequestrem Dei et bomlnum,
Jesum Christum, ^f 2. Metaphori tomptS ex su-
per, paragr. 2^ Fal. Max. 9. 1. n. 7. Qui suam pa-
dicitiam sequestrem perjaril fieri pas:l sunt. h. «.
qui te prostiluendo, In causa fueroot, ut Judices
Uodli pejerarent, dum Jurarunt, se nihil In eo
— 325 —
Judiclo daturos gratis. — NS. De cogn. B. V.
et ONOM.
Sequestrum, i, a. 2. et Sequeslre, it, 3. ab-
solute, est fere idem ec sequestratlo. In seque-
stro vel sequestri deponere, sequestro ponere,
meliere in sequestro, deposilare. Paul. Dig. 16.
3. fi. Propria in sequestro est depositum, quod a
pluribus In solidum certa eonditione custodiendum
reddendumque tradltur. Labto ibid. 16. 3. 33.
Servus tuos pecunlam com Tilio in sequestro
deposuit epud Msvlnm, ea eonditione, ut etc.
Adde Ascon. loe. supra cit.
Sequestro, adverbialiter, sequestrando. Ita do-
eet Gell. 20. 11. Quod apud sequestrem depo-
situm erat, sequestro positum per adverblum di-
cebant. Idque ex Caton. apud eumd. loe. eit.
Per deos immortales, nolite vos sequeslro pone-
re. Cf. Fest. et Priscian. ad Plaut. loe, su-
pra cit.
SEQOBSTRA, m, t. 1. F. voc. prasced.
SfiQOESTRANS, antls, partlcip. F. 6EQUE-
STBO.
SEQOESTRArIOS, a, urn, adject, (sequester)
ad sequestrem pertinens. Sequestraria actio a
JCtls dicitur, qua allquid, apud sequestrem depo-
situm, dum lis transigeretur, ea peracta, repeti-
mos. Pompon, Dig. 16. 3. 12. et Ulp. ibid. 4.
3 9
' SfiQUESTRATIM, adverb, (sequestro) tepara-
tamente, separate. Cassiod. 11. Fariar. 1 sub
fin. Quaratls forsitan, tequestratim prinelpls
bona.
SEQUESTBATlO, Ours, f. 3. (sequestro) depo-
sltio apud sequesirero.
I.) Proprie. I-mpp. Honor, et Theodos. Cod.
Theod. 2. tit. 28. qui est De pecunls sequestra-
tlone prohibits, I. 1. Quotles ex quolibet con-
tractu pecunia postulatur, eequeslraliouls neces-
altas conquiescat; oportet enlm debitorem prlmo
cunviocl, et slo solution! suceumbere. Gloss. Gr.
Lot. MaoeTTu'i), sequestratlo.
II.) Translate est teparatio, ttqueslramento, te-
quettro.(V. SBQOBSTRO, 81,2.) Cassiod. 9. Fa-
riar. 24. ante «ned. Bras a ritlbus probabili se-
qnestratlone dlvlsus. Id. Complex. 1. ad Cor.
28. Caslestla et terrena facta teqnestratlone dis-
cernlt. Fictoriut Inter opera Aleim. ep. 14. 8i
est indlcenda sequestratlo (a comuge germana),
vel qui modus pmnllentlee, edocete. Claud. Ma-
mert. I. Stat. an. 27. Non arbltror anlmos ss-
questratlone dlsjlcl,
SEQUESTRATOR, Oris, m. 3. (sequestro) qui
eequestrat, sen separat. Symmach. 8, Ep. 53.
(al. 54.) Dolor officlorum famlliarlnm sequestra-
tor. h. t. impediens, Cassiod. In Psalm. 23-. 4.
Sequestrator bonorum maloramque,
SEQUBSTRAtORIOM, H, n. 2. (sequestro) lo-
ens, ubl allquid apud sequestrem deponltur. Trans-
late Tertull, Resurr, earn. 52. sub fin. Serai-
nibus sequestratorlum terra est, llllo deponeodis
et lode repetendls.
SfiQUESTRATUS, a, um, partlcip. F. SE-
QUESTRO.
SfiQOESTREr is, n. 3. et
SEQUESTRO adverb, et
SEQDESTROM, I, n. 2. F. SEQUESTER In
fin.
SEQUESTRO, at, Svl, Stum, are, a. 1. (seque-
ster) Part. Sequestrans 2. b,; Sequestratus 2.
b, 3. et 4. ; Sequestrandus 2. a, — Sequestro est
proprie apud sequestrem depono [II, deposi-
tor*/ Fr. confer en dipot, deposer ; Hisp, d«-
postiur; Germ, aufzuheben geben, zur Fc-
wahrung ubergeben; Angl. to deposit); aed
translate usurpatur. Est igltor % 1. Depono
apod sequestrem. Prudent. 10. Calhemer. 133.
Nunc susclpe, terra, fovendum, Gremioque buoc
coneipe molli. Homlnis tlbl membra sequo3lro, Ge-
nerosa et fragmina credo. TertuU. Rtsurr. earn.
27. a med. Corpora medicate condlmentis aepuliu-
ra, mausolels et mooumentls sequestranlur. ^ 2.
Item saspius est Beparo, sejungo. — a) Cum
Ablat. et prsspos. ab, Maerob. 3, Somn. Scip.
14. ante med. Nam eaatam mot us eb eo, quod
movetur, ratio saqnestrat. h, e, secernit, separat.
SEQUOR
et I. »"bid. 8. a med. Qui a rerumpublicarum
actibus se sequestrant. Sidon. 1. Ep. 1 1. Omni
ab Infamla vir sequestrandus. h. e. collocandut
In tuto, ut ad euro perllngere Infamia non pos-
•14. — ' b) Absolute. Feget.i. Feterin. 29. ad fin.
Sequestratum aoimai. h, e. separatum a ceteris.
Ru.fin. 3. .flecoanit. 6. Honorera unicuique io-
teliigibilium sequesiranles. ^ 3. Item abjicio,
depono. Maerob. 1. Saturn. It. Commascula froo-
tem, et, sequeslrata vereeundla, quam in te fa-
des rubore indicat, confer nobiscum llbere quod
occurrii. f 4. Item compono, Jmmian, 17.
13. 29. His sequeslratis, Llmlgantet quoque for-
Utudine superavimus pari.
SEQClOB, m. et f. et Sequiut, n., oris, adject.
Est eompara'.lv. aoomaluro, tine potitlvo: el a
sequor ducitur a qalbusdam, quit qua sequlora
soot, sequuniur posies, qua mellore: ab alii*
a secus, quia atller sunt, quam esse rtebent. F.
SECUS et SEQUOR. — Sequior est deterlor, pe^
Jor, fnsnore, inferior!, peggiore, sXa'tTeey, x,*'"
pov. Liv. 2. 37. Invltus, quod tequius tit, de
melt cWibus loquor. Ulp. Dig. It. 16. 8. circa
med. Sed et pertonarum eontemplatlo babenda
est: hoc est cujus vitas sint bl, quibus aliment*
relicta sbol : utrum frugl vitas, an seqqioris. Apul.
10. Met. Si sexus sequiorls edldisset fetam. fc. e.
femlnlnl. — Sequiut, absolute, adverbiorum mo-
re. F. SECUS.
SfiQUlCS. F. voc. prseeed. In fin,
SEQUO, Is, ere, a. 3. F. SEQUOR Init.
SfiQOOI pro si cui, In Intcript. apud Qrell.
n. 31-21. ami eidvs sbxtiui ramus sbovoi db
1A RK IS10Y0M VIDB81TV8 MSB At) KOS »DB»I«T.
SEQL'ONDUS pro tecundus, apud Tereutian.
p. 2349, Putsch. T. Brambach, op. eit. p. 235.
SEQUOR, tSquSris, sSquQlus veJ sSeOtus sum,
sgqui, dep. 3. — a) Quod ad scrlptlonem at-
tin'et, secutus apud veteres pro seguulus, undo
et secutio, secular pro sequutio, sequulor etc.
Similiter in -vetustiorlbu* MS. Plaut., Firg. et
Cai optimisque aliis sacuntur pro sequuntur
scriptum occurrlt. F, litteram Q In". Ad rem
Mar. Fictorin. p.. 3430. Putsch . At' quum
locutus, secotas per c, quam quidam prascU
plant ad originam dabare referrl: quia est lo-
cutus a loqaendo, eecutai aseqaendo,
per q potlus quam per c hso scribunda. nam
ooeus a eoquendo: attamen per e potlus quam
per q acrlbuntur. — ^eijuontur pro seauunlur
apud Pabrstt, p. 165. vs. 300. — b) Formam
aequo, pro seauor, ftQtlquos protuiisse, notat Pri-
scian. 8. p. 799. Putsch., eadem- scilicet slgnlfica-
tioce. Gell. vero 18. 9. ad fin. tradlt, teqao et
seouor eoasnetodln8 loquendl dlfferre: nempesi-
quo pro dlco ollm usurparunf, undo- inseoue.
T. Infra sab B. — Hlnc se^ui passive oecurrlt
apud Cie. 3. Berenn. 5. 8., a! Sta legend. —
c) Ratione habita styml, vox dusenda vldetur a
Saoskr. safe, sequor, el 9tlam dlco at seco, undo
el Gr. ssoueu. f. litteram Q sub A. b. et SB-
CO, 8BCUS. y- Part. Sequent sub A. 1. 1< >•-' '«
el 5.°; II. 1. 13.° et In fin.; Secutus fere in
omnlb. paragr.; Setfuturus sub A. II. Is 13. ;
Sequen&us sub A, II. 1. 4.° — Sequor duo dl-
versa signifies!.
A) Ssq-jor est cum ollqoo prscedenU lie, pone
ambulare, sonsjslarl, comitarl, s'rteuai (It. an-
dare, tenere- o venir dietrd, aguV.are, nguire;
Fr. siiivte, aceompagner, alter apris; Hisp.
seguir, acompahar, ir deirai Jj alguno; Germ.
folgen, nachfolgen, beghiUn; Angl. to go or
come after, walk behind, follow).
I.) Proprie. % 1. TraojHlve. — 1. ) Geoe-
ratlm. >— a) Da p3r:snit — et) Cum Accus.
persons, vel rel, quam qu!s ssqultur. Plaut. ./u-
lul. 4. 7. 16. Jam sequor te, eater, id. SSirc. 2,
3. 39. r.atram :atls boneste 5tiim sequl po'.eriU
2"er. Beaut. 4. 1. 51. Sequc-ra ae Intro bac.
Id. Becyr. 5. 2. 27, Saquimlnl me lotro hue.
Id. Eun.2.2. 54. Comltes ac\H\ sunt vlrginem:
parasltus cum ancllla. Co;s. I. B. G. 39. Amlcl-
tise causa Casarem oecuti. Nepos Alt. 6. Scqul
magislratom in provinclara. Borat. 4. Od. U
38. Jam volucrem sequor Te per gramlna MartU
SEQUOR
Cerapi, (« per aquas, dure, volublles. firg. 2.
j£n. 723. deitra se parvus lulus Implicnit,
•ei|iiiturrru0 petrem non passibus aquis. Tibull.
1. 3. 56. Messalam lerra dum sequilurquo ma-
ri. Ovid. 7. 31 ti. 658. Sequi aliquem ad bella.
Id. 3. Fast. 503. aliquem a lergo. — Id. 4.
SI el. 515. Sequi Tesligia. Id. 8. ibid. 332.
pressa signs pedum. Sail. Jug. 80. de mi-
lilibus. Sequi signs Ziv. 32. 0. vallem. iluc
tralii potest illud Tac. Germ. 38. Apud Suevos
usque ad canitietn horrentem capillum relro se-
quuolur, h. e. ve) pedant, *ei inanu levigant,
proline vel raaou eum sequendo, sc. retro agen-
do ; am componunt ila, ul relro lequaiur. Cf.
Ovid. I. Met. 529. el Qitintil. 11. 3. 160. —
/3) Absolute. Plaul. Amph. 1. 3. 46. Abl pra,
jam ego sequar. Id. Asin. 4. 1. 64. sequere in-
tro. /J. Fcen. 3. 3. 6. procul. Ter. Bun. 5. 2.
in /in. I pra: sequor. /rf. Andr. I. 1. 101. fu-
duj procedit: sequimur. Cces. I. 6. G. 24. Ilel-
vctii cum omoibui suis carris secuti. Id. ib. 40. Si
ncinu sequaiur. Sail. Jug. 55. Jugurtba per collei
sequi. Moral. 1. .Sni. 6. 78. scrvi sequcntes — 6)
De rebui. OviiJ. 1 1. Met. 2. Tbreicius vales el saia
Sequeolia ducit. II or at. 2. Oil. 14.24. neque ba-
rum, quas eolis, arborum Te prater invasis' cu-
prcssue I'lia broveni duminum sequelur. Id. 3.
ibid. 27. 59. Secula zona. Aucl. ti. Gall, ma-
gna multitude carrorum. Curt. 4. 45. 6. ilos
(alcati currus sequebantur. — 2.°) Specialim pro
insectari, perseguitare, incalzare, dar la cac-
cia. Cces. 1 . B. G. 22. Eo die, quo consuerat,
Intervallo bostes sequilur. Sail. Jug. 54. Cum
delectis equilibus Molellum sequilur. firg. 11.
.En. 674. sequilurque, iocumbens emiaus basla,
Tereaque, Ilarpalycumquf. Moral. 2. Sat. 7.
1-15. Sequi fugacem. Ouid. 2. Met. 498. feral.
Sil. It. I, 115. Romanos ferro igoique. Tact.
Hist. 2tf. hoslem pilo. Flor. 3. 5. a med. rebel-
lei Asia reliquias. — Absolute Cces. 7. B. G.
47. Finern sequeodi fecemnt. — 3.°) Item pro
adire, petere, accedere, avviarsi, andare, o an-
dare in cerca. I'irg. 4. /En. 3CI. Italiam non
<poute sequor. Id. 5. ibid. 629. Italiam sequi-
mur fugientem. Ovid. Meroid. 7. 10. Quasque
ubl tiot, oescis, llsla regoa sequi. Cic. 2. fiat.
D. 56. 141. Narea secula sunt vicinitalem oris. Id.
10. Atl. 18. Formias nunc sequimur : eadem nos
forlasie furi-e persequeolur. el 3. ibid. 16. Si
apei eril, Epirurti; sio minus, Cyzicum, aut aliud
quid sequemur. Floe. 2. II. Galli Drenno duce
vastaverant Grsciam: moi Orienlem secuti, io
media Asia parte sederunt. Pal, Flacc. 1. 2.
Falidicamque ratem, Sc) thiol qua; Fbasidis oras
Ausa sequi . —r 4.") Item occurrit dejerainis,
qu.e amoris caus.a lurpitepniros seclanlur: inde
secululejce diets. I'irg. 10. Eel. 22. lug cura
Ljcoris Perque oives aliuin, perque horrida cas-
tra secuta est. Proptrt, 2. 25. 8. Colchis el
ignotum nonne tccuia virum est? Ovid. Me-
roid. 16." 323. Si pudet, el meluis, ne me vi-
deare secula, Ipse reus 6ine to criminis bujus
agar, el ibid. 5. 77,. qua le per aperla sequan-
lur -Equora, legitimus destituaotquo toros. Va\.
Fiacc. 8. 12. non carior ills, Quern sequimur.
Sabin. I. 30. Tyndaris eilemos ipsa secula vi-
ros. — b.°) Item de aquis jugiter flueotibus.
'fit g. I. G. 108. satis fluvium Inducit, rirosquo
tequentes. L'bi Servius: id est juges, aut secu-
luros: aut quia, qua cluieris, sequuntur. Clau-
dian. 1. Laud. Slitich. I3S. sed densior instant
Geslorura series: laudumqua sequeotibus uodis
Obruimur. — 1i.°) Sequi viam, ire qua via ducit.
Ovid. 1. Pont. 4. 38. Quas sequerer, docuit, quas
fugeremque vias. Plin. 1 1. Mxtl. nat. 31. 70. (185).
Per cavarnam lautumiinim evasil, angusjos vul-
piuin aditus sequutus. Ovid. 2. Pont. IO. 17.
Sunt tameo inter ti cummunia sacra poetis. Di-
rersum quamvis quisquv sequamur iter. ^ 2.
Intransitive, labenle Latinilate, cum Datifo. l'ul-
gat. inlerpr. Ital. Tub. C. I. El canis seculus
est eis.
II.) Translate. ^ I. Transitive cum accus., aul
absolute. — 1.*) Sequi hereiiemdicuntur.qua le-
itamento in ejus dominiuiii veniunl. Moral. 1.
— 326 -
Sat. 8. 13. heredei monumentom ne sequerelur.
Ilinc ills cola io lapidib. II. M. U. N. S. h. a.
boc monumenlun; her:'.'<i non sequitur. in-
scripf. apud Gru'.er. 52j. 5. hoc monvmekttm
BXT. BBRBD. ^•0^ SSQVBTVR KHC BEHEDBS 0»0»VMBH-
tvx.Cato apud Priscian. 4. p. 629. Putsck. SI
quis morluus est Arpinatis, ejus beredem sacra
non sequuntur. Plin. 9. Hist. nat. 32. 60. (124;.
Ei boc sterna prope possessions est: sequitur
beredem, in mancipatum veoil. — 2.°) Pra-
goaoti, ut ajunt, sensu dicitur de iis, qua lenu
sunt, Oeiibilia et aequacia. C"c. Orat. 16. 52.
Oratio mollis et ila (leiibilis, ut sequalur, quo-
cumque torqueas. Stat. 1. A chill. 332. artiQcis
victura pollice cers Accipiunl formas, ignem-
que manumque sequuntur. Adde Plij\. 7. Ep.
V. m carm. — Z.°) Et uoiversim do iis, quas
usum sui facilem prabent, qua ooo obluctau-
tur aui resistunt, sed obsequunlur et parent.
farro I. R. R. 47. Uerba, dum tenera sunt,
vellenda. piius coim arida facta riiautur, ac
celerius rumpuntur, quam sequuntur. V at. Flacc.
5. 562. Eipertique simul, si tela artusque se-
quantur. Quintil. 2. 14. 1. Sed non omnia
nos ducentes ei Graco sequuntur: aicut ne illos
quidein, quoties suis utique verbis signare ooslra
volueruot. firg. 12. /En. 908. Ac velui In
somois, oculos ubi laaguida pressit Mode quies,
non lingua valet, ooo corpore nota SufBciunl
Jliei, nee voi aut verba sequuntur. (Adde Ovid,
11. Mel. 327. el Stat. II. Thtb. C02.) Ovid.
Meroid. 4. 9. Qua licet, et sequilur, pudor est
miscandus amorl. h. e. facile est. — - 4.°) Ilinc
melapborice pro lodulgere, obsequi. Tac. I. Ann.
49. a. med. Sequilur ardorem mililum Casar.
Ifepos praf. ante med. Non admirabuntur, nos
in Grajorum virtulibus eiponendis mures eorum
secutos. essersi accordati a' loro coslumi. Adde
Salt. Jug. 33. Id. 1. Mist.fr. 48. Dietsch. Con-
silia alicujus sequi. Id. Jug. 2. Rea cuncta stu-
diaque omnia noslri corporis alia, alia animi
naturam secunlur. If epos Milliad. 3. Sequi sen-
lentiam alicujus. Quintil. 8. 3. 71. Naturam in-
tueamur, banc sequamur — 5.°) Item pro stu-
diose sectari, appeiere, quarere, captare, ample-
cti, deleclari, andare o correr dietro, cercare,
abbracciare, diletlarsi. Cic. Mur 27. 55. Qui
remoti a studiis ambitionis, olium ac traoquilli-
tatem vita sunt secuti. Id. 2. Legg. 1. 3. Ego
varo, praserlim boc tempore anni, et amcsnila-
tem hanc el salubritatem leqao' . Sail. Cat. 52.
Laudamus di villas, sequimur inertlam. Moral. 1.
Sal. 6. 87. si praco parvas, aut coactor, Merce-
des sequerer. Ter. Mecyr 3. 5, 31. Sequi cora-
modum alicujus. procurare. el Properl. 2. 13, II.
Cynlbia non sequilur fasces, non quarit bono-
res. Ovid. 14. Diet. 364. Spem vanam sequi. Ife-
pes All. 7., Ovid. 3. ^mor. 8. 26. et Zucan. 10.
407. castra. h.e. militiam : milUem esse. Ovid. 6.
Fast. 109. rura. Ter. Andr. 4. 5. 16. et Adelph.
■2. 2. 40. lites. Cces. 1. B. C. 1. gratiarn ali-
cujus. Id. 4. B. G. 21. sub fin Ddem populi.
h. e. servare. ifepos Spam. 6. alicujus arnici-
liam. Quintil. 5. 10.83. Sequenda igitur virtus.
Plin. :)5.. procem. Nos in iis brevitiilem seque-
mur. — 6.") Et pro stare a pjrtlbut alicujus,
favere, assectari. Cic. Amic. 12. sub /in. TJt na
quis sibi cuncessum pulel, amicum vel bellum
palria inlerentem sequi. (Adde V. Alt. 10.) firg.
3. .En. 54. Res Agamemnonias victriciaque ar-
ma seculus. C'ojj. I. II. C. 1. Pompejo esse in
animo reipublica non deesse, si senalus sequatur.
Sail. Jug. 13. Plurcs Adherbalem secuntur, sed
ilium allerura bello meliores. — 7.°) Item pro
imitari, imilare. Ovid. Meroid. 16. 325. Nam so-
quar /Egida (actum, fralrumque tuorom. ifepos
Agesil 4. Cujus eiemplura ulinam imperatores nos-
tri sequi voluissenl! Tac. Agric. 5. Discere a pa-
ritis, sequi optiraos. Moral. 2. Sal. 8. 39. Invertunt
Allifanis vinarla lota Vibidius llalatroque, secutis
omnibus imis. — 8.°) Item est probare, appruba-
re, assenliri, Obtcinperare. Cic. 4. Fam. 3. nnle
med. Eos, qui auctoritatcm ct consilium luum oon
sunl secuti, sua stultitia occidisse. C<ss. 1. B.C.
2, el Ifepos Milt. 3. ad fin. Senleatiam alicujus
SEQUOR
sequi. Cic. Flacc. 41. ad fin. sectam aliquam.
Plin. 2. Ep. 6. consuetudlnem. Cic. Parad. 5.
1. Sequi el colere legeB. — 9.°) Sequi aliquem
auctorem, ejus doclrinam probare, eique adba-
rere. Id. I. Fam. 9. circa med. Plato, quem
ego vebementer auclorem aequor. Id. l.Off.2.
ad /in. Sequimur igitur hac in quastiona polis-
simum Sloicos. Morat. An. P. 119. Aul famam
sequere, aut sibi convenientia Qnge, Scriptor.
scn'ui quel che dice la fama. — 10.°) Ratio-
nem aliquam sequi, habere, speclare in agendo
aul sentiendo. Cic. 2. Divinat. 6. eilr. Use qui
ante dicunt, quam ralionem saquantur, vides. Id.
2. Orat. 50. sub fin. Trademus etiam, qua uoa
sequi In dicendo, quaque maiime speclare sole-
mus. Id. ad Pompej. 2. a med. post ep. If.
(. 8. ad All. Nee, «i ego, quid tu sis seculus,
non perspicio ; idcirco ralous eilslirao, te nihil
oisi summa rations fecissa. Id. i.Ojf. 11.35. Majo-
rca noslri Carthaginem et Numanliam funditus
suslulerunl. nollem Corinthum : sed credo aliquid
secutos, opportunitalem loci maiime. credo, che
abbiano avulo qualche ragione di cost fata, et
2. Divinat- 7. 18. Qui thesaurura inventurum,
aul heredilalem venturam dicunt, quid sequun-
tur? Adde Senec. 2. Benef. 7. — 11.°) Se-
oul" verbum, vim et signilicationem verbi specla-
re. Cic. Ccecin. 17. a med. Nonne, si verbum
sequi volumus, hoc intelligainus necesse est, eum
delrudi, cui menus nfjeraulur? — 12.°) Sequi
numerum dicitur de iis, qui micanl. f. MICO.
2. — 13.°) Dicitur eliam da iis, qua rationa
lemporis, aut causarum, aut ordinis succedunt
oriunlurve, vemr dopo, teguirt, nascere. Enn.
ann. 406. .Eslatem auctumnus sequilur. Civ. 9.
I. bunc annum (iaudina pai. Ifepos Thras. 4.
Sequeotl tempore. Plin. 13. Hist. nat.-2i. 43.
(126). Converbcratara (aciem illinent sibi, et se-
cuto die contra famam, eulem sinceram circum-
ferens. il giorno seguenle. et Zucan. 2. 528. ee-
cuturo lussurus classica Pbcebo. Plin. 10. Mist.
nat. 62. 82. (170). Ova in terra incubant, et fe-
tum sequent e eicladuat aono. Id. 6. ibid. 23.
25. (101). Secula atas propiorem cursum Indica-
vil. Id. 17. ibid. 2. 2. a med. Pracoces germi-
nationes, evocala indulgentia cali,secuUs frigo-
ribus eiuruoiur. sopravvenendo. et 6. ibid. 34.
39. sub fin. Sequentium diligenlissimi. Id. 34.
ibid. 10. 22. (102). Cadmia hac pooderoslor prio-
re, levior porro secuturis. Satl. orat. Philippi
contra Zepid. ante med. Ubi malos pramia se-
quuntur, baud facile quisquam gratuito bonus
est. Cces. 1. B. G. 4. Damoaturn pcenam sequi
oportebat, ut igoi cremarelur. Cic. Ilarusp. resp.
18. 38. Clt quisquam pojnain, qua sequerelur il-
lud scelus, scire possel. Ziv. 5. 6. ante med. An
mediocre discrimen opinioois seculurum ei bac
re putalis? firg. 12. /En. 51. el noslro sequi-
tur de vulnere sanguis, el 9. ibid. 503. At tuba
lerribilem sonitum procul are canoro Increpuit:
sequilur clamor, calumque rernugit. Cic. 2. A-
mic. 20. o med. Dispares enim mores disparia
sludia sequuntur. Colum. 7. It- A- *. Pecus est
avidissimum cibi : cui si detrahitur fraude villici,
clades sequilur gregem. ^uiniti. 8. 3. 77. Pra-
cedit res et sirnilitudo sequilur. Adde tO. 4. I.
— 14.°) Et quo? secuntur, idem ac ceiera, et
cetera. Cic. Oral. 49. 164. Qua lerapeslale Pa-
ris llelenam. et qua 6ecuotur. Adde 2. Fin. 8.
23. — 15.°) Item esl prosequi, persequi, pro-
seguire. Tac. 1. Misl. 55. Insita mortalibus
nature, propere sequi, qua pigel iuchoare. Cic.
Ccecin. 21. 59. Perge porro hoc idem inter-
dictum sequi. — 16.°) Item eisequi, obire,
operara dare. Sail. 3. Mist. fr. 89. Krilz. 0-
mnium ordinum eilrema inunia sc-qui. Id. 6.
ibid. fr. 8. Ceteri negolia sequebantur familiaria
legalurum aul iribunoruni. — 17.°) Et eve-
ning conlingere, accadere. Cces. 2. B. G. 22.
exlr. Itaque in tania rerum ioiquilale, foituna
quoque eveotus varii sequebantur. ."\epos Alt.
8. Sccutum esl illud, occiso Casare, quum res-
publica penes Drulos vidcrelur oss*. Plin. 35.
Mist. nat. 10. 36. < 1 '. >- Hoc e»e»'plo sirr.ilis et
Nealcem succces^s lecutus d,cilur. *\ 2. lolraosi-
SEQUUTIO
lire. — 1.°) Est fieri, consequens esse, hlnc esse.
— a) Cum Infinite Cic. Fat. 12. 23. Nee,
si omne enunelatura aut verura nut falsum est,
sequitur Ulieo, esse causes immutabilet- ne se-
gue, ne viene in conseguenza. el 5. Tusc. 8.
21. Seqoatur, vitam beatam virtute conficl. —
b) Com Conjunctive Id. 2. Fin. 8. 24. Nee
enim eequituT, ut cul cor sapiat, ei non tapiat
palatal. Id. Fat. 12, 28. Sequitur, at falsa enun-
ciatio sit. /d. 2. Phil. 13. 31. ut liberatores tuo
Judicio lint. Quinlil. 3. 8. 23. ut boo subjiciatur.
Jd. 6.. 5. 8. ut majorum pmniteret. Id. 3. 11.
17. Nam ti est Insidlatus Clodiu*. ;equitar, ui
reete lit oceiius. — 2.°) In tran«ilionibai, pro-
limum est, consequent est. — a) Absolute. Cic.
3. Fin. IS. 55. Sequitur ilia divisio. Flin. 2.
Hist. nat. 63. 03. (f 34). Hiee dicta slnt de acre.
Sequitur terra etc. — b) Cum Infinito. Paul.
Dig. 45. 1. 91. ante med. Sequitur videre de
eo, quod veteres eonitituerunt, quotie9 culpa in-
tervenlt debitorii. Id. ibid. 4.1. 3. 4. Sequitur
de usucapions dicere. — c) Cam Conjunctive
Cic. 2. Sat. D. 32. "81. Ac de prima quidem parte
•alls dictum eit. Sequitur, ut doceam, omnia
aobjecta ease natures.
B) Sequor veterei pro loquor, narro, usur-
paruot. Plaut. Slit. glor. 4. 6. 6. obsecro, tute
Ipsum conveniiti? milfbid. cum ipso poi turn
tecuta. Lips, leg. loeuta contra MS. et libr.
vet. Ita Forcellinui: at Flecheisen lection em
Liysii sequitur. P. dicta inil. et In INSECE et IN-
SEQUE. Hue pertlnere posiuot ilia Senec. Troad.
230. tnclilas laudei Juvat, Et Clara magnt facta
ganiODrls sequi. h. e. narrare, referre, penequi.
el firg. /En. 195. Sic prior /Eneas: sequitur
»ie deinde Latinus. riiponde, ripiglia. — Hioo
Sequent, enlis, adjectlvorum et etiem absolute.
lubstanlivorum more, occurrit.
• .f) Adjective le^uen* est qui seqnttur, chi st-
yue o vien dopo: dlcitur autem turn de ordine,
turn de temporis succesiione.
I.) Proprle. — o) De personls. Flin. 7. ffitt.
»OI. 59. 59.(211). Primus omnium radi qualidle
initiluit Africanus sequens. h. e. minor, seu po-
iterior. Cajus Dig. 27. 10. 7. a med. Si cu-
rator sequens peeuniam in rem furiosi vertlsset.
h. e. lubstitutus in locum curatorli remoli. In-
script, apud Marini, Iter. Alb. p. 82. domxae-
dits poissssoB colonvs seqvens. V. eutnd. ad k.
L — b) Da rebui. Flin. 23. ffitt. nat. I. 20.
(33). Sequens eetas. Auct. 8. B. G. 50. a med.
annus, venturo. et Colum. 11. R. R. 2. biduom.
Id. 2. tiid. 12. cara. ft. e. proilma. Ovid. 12.
Met. 197. bodlerna Diana lequente, SI crescit,
minor eit; major, si contrahit orbem. Id. 2.
Amor. 0. 45. Septima lui aderit, non exhibi-
tors sequentem. i( di vegnenle. et Martial. 7.
44. Priraurn eit, ut prasstes, si quid te, Cinna, ro-
gabe Illud deinde sequent, ut clto, Clnoa, neges.
II.) Translate, f I. Jist idem ac futurua. Abso-
lute Cic. 4. ruse. 30. OLQuibus ratlonibus in-
stantia feruntur, eisdem eoniemnuntur sequentia.
At Madvig In Advert, crit. v. 2. p. 243. dooel,
locum esse mendosam, et pro sequentia legendum
esie venientia. Ceterunt Orell., consentlentlbus
codlclbus, ut ipse Madvig fatetur, leg. sequen-
tia. Non video tamen, cur sit aliter legendum,
qoamvis alibi to' venientia opponat t<5 instan-
tia: varlat enim Cic. locutlonera, at' 3. ibid.
11. 25. a. Quintil. 5. 10. 75. Sequentia, irap-
irtc'uiva, qua postea facta sunt, aut futura.
•f 2. Item secundus. Quinlil. 4. 3. 9. Est hie
locus velutl sequentls eiordii. Id. 0. 3. 44. Prio-
ri! sententias rerbum ultimum ac tequentit pri-
mum frequenter ett idem. Adde 5. 7. 5. ^f 3.
Metapborlce est deierlor, Inferior, lnferiorls qua-
lllalii. Lamprid. Ales. Sev. 37. Panii rauodi
pondo triglnia, ponls sequentls ad donandam
populo pondo qulnqasglnta. ft. e. secondaril.
Edict. Dioclel. 3. 8. el 9. Viol veterls priml gu-
tfiis: vlnl veterls sequentls gustus. <f 4. Item
otjtquenj. Slat, 4. Silv. 9. 17. Te Germanicut
erbitruin sequent! Annonas dedlt. ft. e. quas fa-
ciiis, obiaqueni, obedlens eit lib) procuranli. lie
Gronoo. In Dialrib. c. 45.
— 327 —
B) Substantivorum more. — 1.°) Iq sing. nam.
sequens — a) Est epitheton, suc'S'etov, Laline
apposltum, ut a nonnallli dicitur, neutro quidem
genere, teste Quintil, 8. 6. circa med. — 6)
Est etism idem atque acoljthus in Inscript. apud
Le Slant, Inscr. Chr. de la Gaul. n. 617. —
2. p ) In plur. num. sequentia — a) Suot es,
qua: tecuntur. Ambrot. 2. de Abr. 9. inil. Quam
hoc Abraham ipiritali et prophetico afi*ectu fece-
rlt, sequentia docent. — b) Item qua; Inferlora
seu deteriora sunt. Id. de Elia el Jei. 22. in
fin. Non primitiva obtulit (Cain), sed prlmitivii
Ipse perfunctas ett, de seqaentibut munui Deo
tentavit ollerre.
SEQUtJTlO. P. SECDTIO.
SEQUCtQLEIUS. P. SECOTULEIOS.
SEQUOTOR. V. SECOTOR.
SBQDOTDS et leeutui, a, am, particlp. P.
SEQUOR.
SERA, a, f. 1. — a) Ad scrlptionera quod
attlnet, male a qaibusdam scrlbitur serra du-
plici r, ut est in Gloss. Lai. Gr, Serra, f«>$c'c;
quamquam etiam sarra dictum ett, quae vox ori-
gine ac lignificatione . Idem videtur ene quod
sera. — b) Ratione babita quantttatii, ijllaba
ubique brevis occurrit;. hlnc licenter producitur
a Sit. It. 13. 252. Obniii torquent obieei, muni-
mina aerae. Lemaire. leg. sera; et Beins. bab.
ferrea. Si quid tamen mutare velii, cum Bur-
mann. reponas sceva. Lectio igltur lncerta.eit. —
e) Si vocii etymon quasratur, Festo non facile ett
assentiendum, qui in Adserere earn duclt a tero,
is, quia foribus admota upponitur defiia posti-
bus, quemadmodum ea, quae terras Interantur.
Ita Paul. Diac. ei Fesl. p. 25. 11. Mull. Sed
potlui cum receniioribus standum, qui derivant
a Sanskr. tar, necto, llgo; unda et Gr. oeipa,
catena, funis. — Sera est repagulam, fuitit, qui
opponltar elauils foribut ut Fest. m Reterare
definil. po-^Xo'j, ffXt &pov (It. stanga da chiu-
dere olt usci, chiavislelto. catenaccio, chiusura,
sr.ffatura ; Pr. barre, verrou, loquet; Hiip. 5o»"-
r&, cerojii pieaportt ; Germ. t. Thurvertchluss
in Riegelfi,. m. der angeslemmt und abgenom-
men untrde, od. forlegeschloss ; Angl. a bar,
bolt, barrier, loch). P. tamen dicta in fin. Pa-
cuv. apud Fest. p, 182. 32. Mull, pandite val-
val, renovate serai. Saras namque, inquit Fest.
ibid., dicuntur fuites, qoi opponuntur elausis
foribus. Sic Varro 7. L. L. 108. Mull. Seras,
quibus remotis, fores panduntur. Cf. Ifon. p. 41.
10. itferc. Ouid. 2. Amor. 1. 28. Carmlnibus
oessere fores: Inserlaqua poitl, Quamvis robur
erat, carmine victa iera eit. et i. ibid. 0. 24.
eicute poste leram. Id. 8. Met. 029. domot clau-
se™ sorae. Colum. 9. R. R. 1 . 1. Serls transversis
(vacerras) clathrare. Seneca Ep. 90. Habere cla-
vem et leram. Ovid. 1. Fast. 205. El Jam eooti-
gerant portam, Saturnia cujai Dempserat appo-
iltas Intldiosa serai. Id. 2. Art. am. 636. Et
centum durli postibus adda serai. Tibuli. 1. 2.
6. Clauditur et dura Janua fulta sera. Juvenal.
0. 340. Pone leram, coblbe: sed quls cuttodiet
ipsos Cuttodes? Pelron. Sat. 10. Sera sua ipoote
delapsa cecidlt, recluiasque tubito fores. — Ei
hii, inquit Fvrcellinus, facile colligei, non fuisse
seram, at nunc, clevis affisaa postibus eat val-
vls, sed eiemptilem, et quo epponeretur ac re-
moverelur. CI. Rich, op. eit. ad h. v., ait seram
Idem fuisse quod Angl. padlock, Ital. lucchetto,
probatqae prcesertim et loc. Parron. 7. L. L,
108., Ouid. 1. Fait. 266. et 280. et 2. Amor.
1.28., Petron. Sal. 10. et Propert. 4. 11. 26.
Homoovm. Una eademque res esse vldentur
pessulus, rtpagula, sera. Sed fortasse pessuli
mlnores sunt, quam Ilia: pessuli laepe ferrei: ilia
llgnea. Repagulorum usut erat etiam In aliii re-
but pessuli et sera in lolil foribus. V, Salman.
in Esercit. Flin. p. m. 924. ei seqq. et ef. D5-
derlein, op. eit. v. 5. p. 293.
SERA, m, I. 1. V. SERUS, », ora. — KB. De
oom. propr. V, ONOM.
SERAPH et plur. num.
SERAPHIM vel Serapblo, m, et n. lodeel. Se-
cuoda ijllaba Hebraice eit longa, ted uiu brcvii,
SEREMGER
voces enim Oebraics Lalinii litterls eipressa In-
genitam quantitatem baud raro amlttunt; quare
non damnaverim, si quit bano sjllabam producat.
— Vox ducenda est ab Hebr. 'lit/ saraph, us-
sit, incendit, quia Seraphim a claritate et aipe-
cius splendore quasi fiammantia et ignea viia sunt.
Hebraice dicjtur etiam de preitere, vel terpente
ignlto (Num. 21.6.); Laline vero tantum da uno
ex ordinibus supremas hierarchies Angeiorum.
Bieronym. ad /». 6. Serapbim plural! numero
appellantur, et singular! Serapb, ilcol Cherubim
et Cberob. Adde Isid. 7. Ortg. 5. 24. et Pru-
dent. 4. Cathemer. 5. PulgaU interpr. Is. 0.2.
Serapbim itabanl super illud, let alas uni el set:
als alters : duabus velabant faclem ejus et duabus
velabant pedei ejui et duabm volabant. El cla-
mabant alter ad alteram : Sanctas, sanctas, san-
ctus. et v. 6. Et rolavit ad me unus da Serapbim.
— De borum imagine symbolica In Nummo Pb,os-
nicio V. Cavedoni in Opusc. di Modena T. 1.
p. 161.
SBRAPlA vel Sarapla, drum, n. plur. 2. dicta
a Serapis. quod nomen hi proprium del JEgj-
ptiorum. (P. ONOM.) Sunt autem Ita appellata
•olemnia tacra In Serapidis hooorem, qua: Qe-
bant menie April). Pet. Calendar, apud Gra-
ter. 138. Sacrum Pharlas, Item Sarapla.
SERAPlACUS, a, urn, adject, ad Serapidem
pertinens. Hinc Serapiacm cence tuni eens sum-
ptuosae, quales in honorem Serapidis celebraban-
lur. Tertull. Apolog. 39. a med. Ad fumum cenas
Serapiacae sparteoli excitabaotur. Alii leg. Sera-
piece. — ' SB. Da cognom. R. P. ONOM.
SERAPlAS, Hdii, f. 3. (ospatrio's) et Serapion,
Ii, n. 2. herba, qua et orchil dicitur, foliii por-
rl, caule palmeo, fiore purpureo, radlee gemlna,
tetliculit ilmlli. Flin. 26. Hist, nat 10. 62. (95).
et Jpul. Berb. 1*5. Hujui planlas bane exhibet
lynoovmiam el. Fee (Op. eit. t. 3. p. 404.)
t 'Ooyji TbeoDb. Hist. pi. 9. 19.; 'Op^if e'ripoc,
"v ospaRiaVa tttpot xaXouaiv, Dioicor. 3. 142.;
^spaaia'ua Cratosv., teste Dioicor. I. o. — Tpi'op-
X'« Paul. iGgld. I. 7. p. 249. — Orchis sire ia-
repiai Plin. i.e.; Cynosorchit Morio Lobe). I-
con.; Orchil Morio Linn. .Spec, plant. 1333. >
SfiRAPlCDS, a, urn. P. SERAPIACOS.
SERAPION. P. SERAPIAS. — JTB. De eogooo.
R. P", ONOM.
SErArIOS, a, am, adject, (serum) qui tero
India patcitur. Cato R. R. 150. Porcos serarioa
In oves denas sloguloi pascal. AIM leg. uttariot,
quod non videtur hie locum habere. Schneidertu
pro porcos serarios legendum putat arietet se-
ctaries. V. SECTAR1US.
SfinATRlNA, as, f. 1. (sera) local, la quo ti-
re etaborentur. V. FERATRINA.
SErAtOla. P. SERRATDLA.
SRRATUS, a, dib, particlp. P. SEBO, as.
SERE NANS, aotis, particlp. P. SERENO.
SERENATOR, Oris, m. 3. (sereno) epitheton
Jovli terenum caelum inducenlii. Apul. de Blundo
sub /In. Dicitur et fulgurator, et lonlirualii, at
fulminalor, item serenator. Inscript. apud Gad.
p. 3. n. 8. ef 9. iovi 0. m. skbbnatobi sxcara.
Adde p. 4. n. 1. 9. 3. 5. et 0. — Apud Gruter.
23. 1. et 77. 6. at 1009. 9. babetur: Jovi Sere-
no. P. SB RENOS.
SEafiNATDS, a, om, parlicip. P. SERENO.
SEREnB, adverb, (terenui) chiaramente, ela-
te. Auguttin. 8. Trin. 3. Qoanto flagrantlua dl-
llglmus Deum, tanto certius serenlutqae ridemaj.
SERENlFER, f8ra, fSrum, adject, (serenai et
tero) ai'SpjiY«v»itijt, serenitatem Indueens. Avitn.
Aral. 988. Axe sereniferi descendit iol Aquilo-
nls. Adde Prognott. 414.
SERRNlFlCOS, flea, fleam, adject (lereno*
et faclo) qui serenom seu serenitatem affert, Hem
serenus. Inscript. apud Orell. Coll. Inter, tat.
n. 955. LABTA IKBtNIPICO DEVVKDBRB CAMUIA
CAS 1.0.
SERENfFLUOS, a, am, adject, (terenui et Duo)
serene fluens. Anthol. Lai. 4. 241. Riese. Quom-
que lererr iflno ludat nox bumlda c.tIo.
SEhEnIijER, gsra, gBrum, adject, (terenai et
gero) idem ac serenifer. Pet. Poeta In Anthol-
SERENITAS
Lai, T. 3. p. 295. Surmann. Fulcra sereni-
gcro fulserunt. sldera motu.
SErenItaS, Stis, f. 1. (serenus) sadam, sere-
nus aer, a'&pa (It. sereno, tempo chiaro, sere-
nila; Fr. sirinili du tempt, tempi serein, ciel
pt-r; Hisp. sersnuiad, tiempo 6 eielo sereno;
Gerra. Beiterkeit, heiter Himmel; Angl. /at'r
ard clear u>eat/>er).
10 Proprio. Cic. 2. Divinat. 45. 94. Tam 39-
renitas, turn pertarbatlo caeli. Liv.^2. 62. Adeo
tranquilla terealtas reddita, ut etc. Aucl. B. Hisp.
29. Diei solisque .terenitat. Plin, 18. Bisl.tial.
35.. 80. (351). Auclumai serenitas reotosam hie-
mcm faciL /d. t'iirf. 87. (36i). Grues ailentio vo»
Unlet tereoitatem prxsagiunt. Id. 10. t'fivd. 67.
8G. (183). Salamandra magnil imbrlbus prove-
nient, ef serenitate deficieai. — la plur. num.
Colum. 3. R. R. 1. in /in. Vines imbribus ma-
gii, quam serenitatibus offenditur.
II.) Traoilate. *f I. Est prosper itas, traoquil-
lilas. Liu. 42. 62. Modum imponere secundis re-
bus, nee Qimis credere lereaitatl praseutit for-
luria. prbsperita. et Seneca 3. Ira 25. tub [in.
Omnia licet facial, Forluna, minor et, quaro^ at
•ereailatein meam obducas. h. e. animi tranquil-
litalcm. Adde Curt. 10. 9. 5. <f 2. Adulatlo
principibua sercnitatem tribuil. Inscript. apud
Crater. 286. 2. Maximo pbikcipi inovi.cb»tis-
S1MO DOMINO VALENTI TfllYHJATORI SEMPER AVO.
ET D. HKRCVM SACRVM C. CBIONIV3 RVFtVS V0L7-
SIAHVS SERBK1TATI EIV» DICATVS. Feget. 3. BHUt.
epil. Sagiltaodl peritia, quam ia serenitate tua,
imperator iuvicte, Persa miratur. Adde Justinian.
Cod. 8. 17. 1. $ 1. et Cassiod. 3 'fariar. 35.
SERENO, ai, Svl, alum, are, a. 1. (serenus)
Part. Serenant I. 2>; Serenatus I. a. et II. —
Sereao est serenum et clarum reddo, a&0iot'£ea
(It. inserenare, ratserenare, terenarei Fr. ren-
dre serein, rassirener; Hisp, aclarar, serenar;
Germ, heiter, hell machen od. erscheinen las-
sen; Angl. to make clear or fair, clear up,
serene).
I.) propria. — a) Cum Aecuj, ftrg.%, J£n.
259. Vultu, quo caelum tempestatesque serenat.
Stat, 1. A thill. 120. properatque dapes, largo-
quo serenat Igho domum. h. e. illustrat et quo-
damtnodo lalilical. Ilunc loc. Forcelliniis traru-
late accepit. Claudian. de Apono, 36. Glauca*
que furaifera lergi serenat aqun. ritchiara, —
Passive. Sit, It. 12. 637. Serenatus aits, et 12.
665. Oljraput. — b) Absolute. Cic. 1. Divinat.
11. 18. Luce aereoanti vltalia lumioa liquit.
II.) Translate, Firg. 4. £n. 477. Consilium
vultu tegit, ao, spem fronts serenat. h. e. vultu
tranqulllo spem ostentat. (Adde JVemesian. Eel.
4. 16.) Sil. It. 11. 368. turn reddere sese Fe-
stinant epulis, el trlitia froote serenant. h. e.
l=eta in speciem fronts trislitiam discutiunl. Plin.
2. Bisl. not. 6. 4. (13). Sol caeli trislitiam dit-
eutit, alque etiam bumani nubila anirni sereoat.
Slat. 2. Theb, 55. fusea volucer Deus Vobsitus
umbra Eisilit ad superos, inferoaque nubila vultu
Disculit, et vivis afflatibus ora serenat. Seneca
Agam. 519. quisquis es, nondum malls Satiate
taotis, ealitum, tandem tuuro Numen serena. h.
e. fleets el propitium prasbe. — Passive. Sil. It.
5. 181. Serenatus Pbcebus. Fenant. 6. carm. A.
103. vullus.
SfiRENS, entis, partieip. F. SERO, is, ieruL
out SERO, is, tevi.
SERENUM, I, n. 2. F. voc. seq. ia On.
SERENUS, a, urn, adject. Ratiuue babila etj-
rai, est a tb. 'Sansk. svar, Spleodeo, undo el Gr.
otic, sol, el fortasse etiam ijaioj. — Comp. Sere-
nior ; Sup. .Serem'ssi'mus. — Sereous est clarus,
purus, sine nubibus, tranquillus, atSptoc., euSio;
(It. sereno, instrenato; Fr. serein, pur, sant
uuages, limpide, clair ; Hlsp v sereno, claro ;
t'letm. heiter, hell, ungetrubl, klar } Angl. clear
and fair, brigl, serene).
I.) Proprie. — a) Passive, qui serenitale pra;-
dltut est. Enn. apud Cic. 2. Divinat. 39. 82.
Qnuin toouit laevum bene tempestate serena. Zu-
crel. 4. 213. c.tIo stellanle serena Sidera respon-
dent in aqua radiantia mundo. Adde 6. 247, Id.
— 328 —
6. 99. Serena para csli. Id. 2. 149. lumen so-
ils. Firg. 5. JEn. 104. lux. Id. 1. G. 100. hle-
raes. Id. 1. ibid. 426. cslam et pelagns. Sil. It.
15. 53. boras. Ennod. epigr. 149. El sine nube
pluit sub tectli lmbre sereno. Borat, Epod. 15.
1. Noi eral, et cselo fulgebal luna sereno. firg.
6. /En. 707. Serena sstas. Id. i. G. 340. ver
Ovid. 6. Jfcst. 718. itella. Plin. 17. Hist. nat.
24. 37. (222). Aer Immotus et sereous. Virg. 8.
Mn. 528. Arma Inter nubem, caeli regione sere-
na, Per sndum rutilare vident. Id. 1. G. 426.
Serena nox. .Seneca Thyesl. 263. Dies sereous.
Id. CEdip. 250. Sol sereni matimus tnundi decus.
Phxedr. 4. 16. Faeiem ad serenam subito muta-
tor dies, firg.,5. /En. 870. O nimium cselo el
pelago eonfise sereno! mar tranquillo. et Mar-
tial. 4. 64. Casio perfruilur sereniore. Plin. 9.
Hist. nat. 35. 54. (108). de margaritis. Inde
nubilura trahi colorem, aut pro claritate matu-
lina sereoum. Martial. 6. 42. Aqua Candida et
serena. Id. 3. 58. Cingunt setenum lactel focom
vernaa. Translate Pert. I. 19. Vox serena. chia-
ra. . — b) Active, qui serenitatem inducil, sic-
cus, iecco,atciutto: quia serenitai siccltatis causa
est. Plaut. Merc. 5. 2. 35. Uie Favonius sere-
nus est, Istic Auster imbrlcus. hie tacit tran-
qulllitatem, iste omols fluctus coocieL Firg. 1.
G. 461. undo serenas Ventus agat nubes.
II.) Translate. % 1. Est quietus, tranquillus,
Istus. Cic. 3. Tusc. 15. de Socrate. Nee vero ea
from erat, quaa M. Crassl illius veteris, quern se-
me! alt ia omnl vita risisse Lneilius; sed Iran-
quilla et serena. Apul. 8. Met. VuUa noo qui-
dem bilaro, verum paullo sereniore. Justin. 44.
2. 4. Serena latiUa. Zucret, 2. 1092. Qux pla-
cidum degunt asvum, vitamque serenam. Sil. It.
14. 80. tractare sereno Imperio vulgum. Ooid.
3. Pont. 2. 65. Quumque sereous erit, vultusque
remlseril illos, Qui tecum terras imperiumque
movent. Id. 1. 2>iit. 1. 39. Serenus animus, et
ibid. 9. 40. At mea sunt proprio quamvls mas-
itlssima casu, Pectora processu facta serena tuo.
mi it I rallegrato il cttore. et 2. Pont. 1. 5.
Tandem aliquid, pulia curarum nube, sereoum
Vidl. Sil, It. 7. 461. de Pallade. pacemque se-
renis Coodiscens oculls ibat. h. e. milibus, pla-
cidis. Cf. eumd. 15. 53. ^ 2. Hem prosper,
rails, Ovid. I, 2>tsf. 5. 27. vultu ridel For-
tuna sereno. Sil. It. 15. 53. Sed current albus-
qua dies, boraeque serenas. Id. 8. 546. Capua
rebus servare serenis Inconsulla modum. ^ 3.
.Serenus est epitbetoo Jcia, qui semper Ixlus et
felix, nulla tristltla lurbatur, el serenam cxli se-
dem habitat. Insr.ript. apud Murat. 1973. 5. el
f. SEflENATOR. Hmc Martial. 5. 6. el 9. 25.
terenum Jovem nppellal Oomitianum. (line ita-
peralores terenissimi dicti. Justinian. Cod. 6.
4. 23. a med. Etsi non serenisslmo prlncipl sop-
plieaverlol. — JfB. De cognom. R. SERENA et
SERENUS V, ONOM. — Uioc
Serenum, i, n. 2. absolute, substantivorum
more, serenita, serenata, sereno.
I.) Proprie. — a) Ia slog. num. Cato R.
R. 156. Ponlio pocillum In sereno ooctu. al
sereno. et Plin. 11. Bisl. nat. 24. 28. (84).
Aranel sereno non texunt, nubilo teiunt. Lie.
37. 3. Nursli sereno satis constabat nimbum
orlum. o'uefon. Aug. 95. Repente liquldo ao
puro sereno, circulus ad speciem cselestis areas
orbcm solis ambiii. Lucan. 1. 530. Fulgura
fallaci micuerunt crebra sereno. Stat. 3. Silv.
t. 81. laisique fides rediiura sereni. Sil. It. 5.
58. nitidum serenum. Id. 12. 3. blandisque sa-
lubre Ver Zepbjris trepido niulcebat rura sere-
no. Cf. Farro 3. R. R. 10. 4. Cotidie serenum
quura est. Fulgat. interpr. JUallli. 16. i. Facto
vespere dicilit: seronum erit, rubicundum est
enim cslum. — b) In p!ur. num. Lucret. 2.
1100. Caeli serena Conculial sonilu. Firg. I. G,
393. soles el aperta seruaa.
II.) Translate Imppp. t'alentin,, Theod. et
Arcad. Conslit. Sirmond. 8- Non deceat inter
serena votorum aliquid irisle seotire, audire,
conspicere. !'*t. Plate. I. 332. Nee de le ere-
dam oostris ingrata sorenis.
SERICARIUS
H o m o n j m . .Serenus. a tranquillo differre
ita docet Isid. 1. Differ. 536.: Serenum ad
c.-elum referri potest, ad mare non potest, Sere-
num eoim caelum dicimus, tranqulllum mare. —
At boc cimls rigide ac perperam dictum putamus,
siquidem Firg. utrumque conjunxit 5. JSn. 870.
O nimium caslo et pelago eonQse sereao.
SERESCO, is, ere, a. 2. duo diversa sigalScat
A) Seresco, a serenus, est siccus 6.0, quasi
serenesco, Idest serenus So, quooiam sereoitas
sicca est, seccarsf, asciuparst, fafaunftiu. Lu-
cret. I. 306. Oenique Qactifrago suspensaa in II-
tore vestes Uvescunt, ecedem dispansas In sole
serescunt.
R) Seresco, a serum, qoa est pan lactis aquo-
sa, in serum abeo. Plin. II. BisU nat. 41. 96.
(238). Omne autem lac igne spissatur, frigore ie-
rescit. Alii aliter leg.
SERGIANDS, a, uin, adject, ad Sergium per-
lineos. P. ONOM. Uinc Sergiana olea, genos
olete. Cafo R. R. 6. et Potto I. R. R. 24. At
Colum. 5. R. R. 3. el Pallad. 3. R. R. 18.
Sergiam vocant.
SERlA, ae, f. 1. F. SERIES.
SERIA, m, f. I. Videtur esse ab Uebr. TO
tijr, olla; vel a Gr. crtJAia, vas Oetile, litteras
namqua I el r facile inter se permutantur. —
Seria est vas fictile oblongurn et veotriosum, Ta-
riae magoltudinis, vino, oleo aliisque rebus con-
tinendis ac serrandls, dolio tamea minus, si vi-
narium, et amphora majus, pignaKa, olla, bot-
taccio, caralelto, barile, Farro 3. R. R. 3. ante
med. Vasa viodemiatoria, aut aerias olearias, aut
trapetas. Colum. 12. R. R. 18. circa med. Dolt*
et seri<e ceteraque vasa ante quadragesimum via-
dernia* diem picanda sunt. Ter, Beaut. 3. 1. 51.
Relevi omnia dolia, omnes sarlat. C'lp. Dig. 50.
16. 206. SI frumentum in serils eondatur. Co-
lum. 12. R. R. 53. sub fm. In teriam substernitur
sal, deinde o.Tulce carols spisse couiponuotur, et
allernis sal ingeritur. sed quum ad faucet serlas
perventum e>t, etc. (De bit intelligeadum lllud
Plaut. Cap'.. 4.4,9. Cocum percoatabalur, pos-
sentne serias fervescere.) et Pallad. 4. R. R.
10. ante med. de malit Punicit servandit. Ia
seriola, eul ad medium aqua mittatur, suspen-
duntur mala,ne bumorem tangant: et seria clau-
dilur, ne ventus irrumpat. Colum. 12. R. R. 28.
Ia serias siogulas, qua tiat ampborarum seple-
aunt etc. Liv. 24. 10. Ia vico Iitrlco fontem
sub terra tanta vl aquarum Duxltse, at serias
doliaque, qua: in eo loco erant, proroiuta, velut
impetus iorrentls lularlt. Pen. 2. II. ti Sub
rastro crepet argenll mibi seria dextro Hercule!
Lamprid. Elagab. 6. ad /in. Peoetrale sacrum
Vestas est auferte cooatus: quumque teriam, quasi
veram, rapuisset, atque ia ea nibil reperliset, ap-
plosam fregit. — Inter terminos ponitur ab By-
gin, de Limit, p. 341. 28. Rudotf., ubi ejut
ligura eibibetur ia Tab. 34. n. 300.
SERIATIM, adverb, (series) secundum teriem,
ordiqatim. Apul. de Diphthong. 2. Seriatim lgi-
tur de ae prlmum, po>t de oe ictabimus.
SERlolBI, Crum, m. 2. (terui et bibo) qui ad
multam noctem compotatiooibut indulgent. Jo-
cularlter Inscr. la Ealle.lt. deWInttit. archeol.
a. 1867. p. 93. m. ckbrinivb vatiam aid. ov».
SKAIBIBI ROGA.VT.
SEHICA, orum. F. SERICUS.
SEltlCABLATTA, a, f. 1. F. SERICOBLATTA.
SEltlCAItlA, a, f. 1. F. voc. seq.
SfiRfCAIilCS, a, tins, adject, (sericum) ad se-
rlcom pertinens. Inscript. apud Orell. n.1368.
A. TLVTIV8 KPAPHBODITVS NEGOTIATOR SKntCABIVS.
Alia apud Reines. cl. tl. n. 25. 51. avrilivs ?la-
vianvs segotiaks seriCaRivs. In qua siricariut
scriptum est, et in alia apud Pea, quam F. in-
fra. — Uinc
5ericaria, ts, t. I. absolute, substantivorum
more, mulier a veste serica. Inscript. apud Mu-
ral. 1046. 5, (Orell. 2955.) thymele sjabcellaj
sericaria. i'i. e. qua Marcella vestes sericas curat.
Sericarius, ii, m. 2. absolute, substantivorum
more, qui in serico negoliatur, vel sericum opus
faeil. /'. sERlCCS. Inscript. apud Gruler. 645.
SEIUC\IUUS
3. (qui earn ei Jfanutio perparam conturbat et
Tlbure poult); at reci« affertur spud Fea. in
Giorn. Artad. T. 54. p. 204. (in. 1332.) m.
uvj«»no fhocvio ihucabw (tie) vai,mu anna
-COBIVQS OrTIHO BKNSHEHBKTt "KCW. Alia ipud
Fabrett. p. 713. n. 348. skmcabii d. 0.
SErICARIUS, II, m. 2. P. toc. ftsc. la fin.
SEBlCATUS, a, urn, adject, dericum) lodu-
tui lerlco, vettito di tela, orjpiiiof dpoj. Suelon.
Col. 52. Armillaluj lo publicum* processit, all-
quando seridatas at ejcladatue. Adde Sidon. 8.
Ep. 13. at Isid. 10. Orig. 23. 6.
SErICBUS,, a, am, adjeet. <«erlcum) lerleui.'
Flor. 3. 11. o med. Sigaa au#o lericeiique re-,
xlllle Tibrantia. Ita FtrcelKnut; at recenllorei
plertqaa omnali leg. serial.
SSRlCI. P. SERICUS la fin.
SERlCHATOM, 1, n. 2. genui arborle odorl-
fera. apud Plia. 13. Bttt. nat. *•>■ 1. (99).
S£RlC08I.ATTA,'is, f. 1. Oericui et blatia).
testis lerico tests et purpura tincta, blaltoieri-
ca. P. BLATTOSERICUS. Cod. Justinian. 11.
7. 10. et Theod. 10. 20. 13.
SfiRlCTJM, I, B. 2. P. toc. »eq. in fln.
SEKlCUS, a, am, adject. Siricus pro leriem
babet/nscr.ln BMttt.delFlstit.archeol.a. 1871.
p. 56. et tfaiwian. Joe. infra £«". Of. SERICA-
HIOS. — Sericui (de quo P. etlam ONOM.) eil
ad Serai pertinent. PUn. 34. Bitt. nat. 14. 41.
(145). E» omnibui generibut palma Serico ferro
est. Serai boo cum veitlbus lull pelllbusque mil-
tunt. Id. 6. ibid. 13. 15. (37). Serious Oceanui.
orienlaie. et Proper t. ,4. 3. 8. boitii. Borat. 1.
Od. 28. 9. Serleai sagittal tendera. — Sape re-
fertor ad Tertem, quas a Serlbus inittebatur, ut
la SER dictum est. P. ONOM. Id. Epod. 8. 15.
libelli Stolcl inter Jerieoi Jacere pulrilloi amaat.
^uiniii. 12. 10. a me<k toga. Propert. 4, 8.
23. carpenta. h, e. taricia Telia ornata. Ctau-
dian. 2. Laud. Stilick. 350. freoa. h. a. ba-
bena series. PUn. 21. Hitt. nat. 3. 8. (11). Sr-
.rlca 'Teitii. drappo df seta. Sic Tac. 2. inn,
33. Ne veilia icrica vlros fosdaret. — Zips, la
-Ere. 1. Bjiilna, inquit, a lino, bombjclna a rar-
me, series ex arborum laaa confecla. Quayido ae-
rica reitli renorit la asum, piaaistime aoa iclo,
Suiplcor Julii Csiarie ajro; nam ante ooa inve-
nt, qui etiam Iudii tbeatrnm totum relit con-
tent toricit, ut ex quorurnda.ro fide refert Dio
43. 24. Earn reitem etiam Medicam dietam, icri-
plum reliqait Procopiui de Bello Peru. 1. 20.
Genera ejus facta poitea: holoserica, (ubterica,
ususqua primus boloieriea Elagabajut, da qao
Zamprid. 20. — Bine
Seriea, Brum, a. plur, 3. absolute, subitantlTO-
rum more, series Testes. Pfbperi. 1. 14. 22. Quid
relevant yarns lerica tutilibui? Martial. It. 28.
Neo il prima relit de Tasco series vlco. Id. 9.
38, Nee dentei alitor, quam seriea, node repo-
nai. Claudian. 2. -in Eutrop.. "S36, mininieque
virllei Mundiiise. comptl Tultui onerlqua Tal Ipia
Seriea. ' , '
Seriei Tel lirt'ci, arum, m. plur.' 2. absolute,
-ubstad'tkoruin more, sunt Udeoi ac lerlcarii.
Salvian. 4.. Gubern. D. 14. a med. Coaside-
remus solas negolntorum el liricorum omnium
turbas. P. SERICARIU8. v
Serieum, i,. a. 2. absolute/ lubitaniiTorum
more, quod teiitur apud Serai, ei arborum fo-
liis. Dlrum lit, quod not dieimus ttla i aut a
bombree dillerat, diiqulrunt eruditi. P. BOMBYX
et qua) lupra ei Lipsio allkla lunl. Cf. etiam
Phil. carm. IX. xtpi oqoooxuiXiixo;. Ammian.
33. 0. a nied.'Serleum' conficere. /fid. 19. Orig.
27. 5. Serlcora dictum, quia Id Serei prlml mise-
runt. rermleull eoim Ibi nascl perbibeatur, a
quibos base eiicum arborti Ola dueuatur. Adda
Solin. 50. Cyprian, de Babitu virg. 13. Sari*
cum et purpuram ladutce Chrlitum iadueere oon
possum. .
SfiRlE, ad»erb, (urlui) larlo. Jur. Fict E-
pit. 15. Juititla quam ornabal Tullu atria pul-
cro. Alii leg.' if reno et puicro.
SERlBS, »i, f. 5. (aero) Serib, a, t. 1. In
Corp. Inter. Lot. 7. 39. — la teeanao et ter-
Ton. I?
— 329 —
tlo eaiu qui usurparerit, Tii ioTealei. — Seriei
est ordo et quajdam relut progressio rerum ia-
Tlcem neiarum, aut eerta lattooa dispoiitarum:
a i«ro, it, ui, neeto: ut tit propria de rebua in-
Ticem conaeiia, et alia ai alia pendentibue, ot
anu'.l iq catena, ta'fij, iudSoyQ (IL ordint,
continuations, seguewa, ttrie; ft. file, rangie,
tuite, tntrelacement; Bjip. fita, hilera, ttrie;
Germ, Reihe od. Kette, Ferbindung noers der
Relhe; AngU a teriet, ordef, courte, itsceeiit'on).
I.) Propria. Curt. 3. t. a med. Seriei Tincu-
lorum ita adstrlcta, .at ande nexui tnclperet.
quore le etaderet, nee ra.tione, neo vliu percipl
point. Id. 7. 3, ad /in. Sia Inter la tot Juga,
Velut aerie eobserentla, perpetuum babent dor-
ioio, Id. 4. 9. 3. Ferrea lamloa eerie Inter le eon-
neio. P(in. 7. Bitt. not 19. 15. (70). Series
itruclura dentium. Id. 11. ibid. 37. 69. (182).
Duaa graodei tiqs iu prlora et terga diieurrunl,
iparsaque ramorum lerle, omnibui membriiTi-
lalem la'nguinem rigant. Stat. 3. Silv. 3. 102.
looge serj.es porrec^a Tiarum. h. a. quarum una
la aliam fert, ut Tena in corpore. Jpul. 2. et
10. Met. Seriei eapillorum. capelli dispotti in
treetie a io cioeche. el Tibull. 1. 3. 63. Jure-
num. h. e. jurenei maaibui in 'Ice m pexl, cho-
reas ageotei. ,
II.) Translate. ^ 1. Generatim. Cs'c. 1. Ifat.
D. 4. exits Est eoim admirabiiii quxdam coa-
liiiuatio leriesque rerum, at alia ex alia nexa at
omnes inter se aptae colligatsqua Tideantur. Id,
t, Viyinat. 55. 125. Falum appello, quod Graei
i('tsaei/a'»Ti», id eit ordinem leriemque cauiarum,
quuin cauia causa nexa rem ex te gignat. Gill.
6. 2. Fatum est lempiterna qusdam et lodecil-
oabilli series rerum et catena, Tolveas lemetipsa
aese, et tmpiicam per atero&i copseqoeotia or-
dinal, ex qulbui apta connetaqua est. Cs'c 2.
Oral. 16. 68. Seriei dispulallonum. Fal. Max.
t. prol. bistoria. Quintil. 7. 1. ante med-. rel
acts'. Apul. 1. Met. tub /in, et 2.' ibid, fabu-
larum. h. «. looga oarratio snultarum fabularum,
urlui post aliam. Runui Cie. 1. Legg'. 18. 53.
Seriei rerum ie»tealUfomqne. Id. Parlit. oral.
39. 137. artii, Firg. I. JBtt, 615. luogissima re-
rum. Ovid. Heroid. 9. 5. Immense laborom. Id.
4. Mel. 564. malorum. — Io plur. num. .Sua-
ton.Peip. 10. Lltium series ubique majorcm in
modum eicreTerant. Sie Fellej. i, 118. 1. Seriei
acta litlnm. f 3. Speclatim de tempore. Mo-
ral. 3. Od. 30. 4. Seriei lonumerabilji aaoorum.
Ovid. 4. Trist. 10. 51. Quarlui ab bii lerle tem-
p6ri« Ipse fui. in ord/ne di tempo. Id. lb. 64.
SiO Vitas series tola lit atrataai. Slat. 4. Silv. 3.
145. Tldl, quam leriem morantii ari Pronectaat
tibl Candida; tororei. guanto lunga terie d'an-
ni. — Absolute de lerle »nnorum. ^uion. epigr.
148. Hso erit sterna lertei ab origloe Roma.
V 3. ltom.de orationa. Quintil. 1. 5,. 3. In com*
jflexu loquendl lerleque. Jpul. Apolog. Iodefesil
lormonb sterna series. — Absolute Ci*> 2. A-
cod. 7. 21.(2. pr.). Cetera teriei delnde lequilur,
majors ncctens, ut bao: Si bomo eit, animal
eit etc. a. Quintil. 5. 14. 3i. Horat. Art. P.
242. tantum leriei Junctur'aque pollent< ^ 4. 1-
tem de perpetua luecassio.ne in famlliis, diicen-
denza, protapia, successions di figU e nipoti:
quod sic elegahter espresiit Firg. 3. /En. 9?".
Et natl Mtorum, et qui nascenlur ab litis, fro-
pert. 4. 11. 69. Et serle fulcite genus. Ovid. 3.
Pont. 2. 109. Dlgoa Tir bac lerie. Fal. 3fax.
2. 7. n. 5. Communis nominii aa familis, Te-
terii propinquitelii lerie cobsreni. SU, It. 1.
88. slant marmore mo-rio Effigiei Belusque pa-
rent omnliqua nepotum A Belo series. Claudian.
1. in Eutrop. 457. gent Claudia target Et Curil
series. Adde essmd. 4. Coswuf. JEfonor. 21. et Se-
ven. 56.
II o m o n jm. Seritt et ordo hoc differ ant, quod
nriet tignlfieat aliquld eiteriui, artiflcioeum aui
fortultum; ordo aliquld interim et morale. Cie.
Scaur, fir. 18. Babel leriem quamdam et or-
dinem contract! negolli eonfectlo (pit tabula.*
ram. Adde 1. Bivinai. 55. 135.
SSRIETAS, Illi, f. 3. (serial) ie-tcta, gra-
SERISAPU
Tilai. Juson. Parental. 3. 6. Et gravitai eo-
mii lataque eerletai. Sidon. carm. 23. 439. O -
conriTia, fabula, libelli, Riiui, lerietai, dlcacl-
tatet!
SBRILLA vet lerlllia, Turn, a. pi or. 3. (tero)
propria adjeet, a ilag.lnui.terllii, (unde eMetplur.
■ert-ia) qao ligaifieantur funiculi ipartel. Fist.
p. 310. 33. Mill. Serilla Verrlus appellari patat
aatigla Hlitrlca ac Llburolca, qua lino ad iparto
eondensaatar : • eoniereado et eontexendo dicta,
quia dlcat PacuTiui Io Niptrie : Neo ulla tobicua
cobibet eompagem elrei, Sed iota lino et ipartels
lerillibui (ai. lerilibui). quum iriotppctonxuc et
fieio Tocabulo uiui ill pro funiculi!, qui iparto
conieruntur. .ForeeKim.! leg. leriiiioiif, at ad-
dit: Alii leg. aerifia et terilibui, qaod rectlai;
nam'ieriiibui' a teriiia quldem, non Item a le-
rilla derirari potest. Serilla tainea leg. Miiller
ad Fesl. lac. eit. et Paul. Diac. p. 341.. 7. Cf ; .
RibbecU, trag. tat. rel. p. 91.
SERlO, adrerb. (»erlui) Tere, graritar: eul joca
opponitur, »'» orrouJq (It. aeriamente, teriota-
me^le,daddovero } tt. tirieutiment, vraiment ;
Hiip. leriomente, verdaderamentt ,' Germ, im
Erntle, ernttlieh, in vollem Ernttt; Angl.sn
earnett, in right earnest, leriouitj*). Kceviut
apud Charit. 8. p. 185. Tereor lerio. Afraniut
apud Fett. p. 301. 24. Mull. Suecrotilla Toae ie-
rlo. Plaut. Amph, i. 2. 25. Cum ea tu lermonem
nee Joco, aeo serio tlbl babeai. el ibid. 39. 81 quid
dictum est per Joeum, non squum eit, Id te lerio
pra'ortler. Liv. 7. 41. fie quli earn rem Joco ie-
riofe culqoam axprobraret. Runui Plaut. Ampfr.
3. 3. 9. An id Joco dliliii? eqoldem lerio ao Tero
ratui. Id. Pseud. 4. 7. 94. et Pan. 1. 3. 26. et
29. Respoode, obieero, herele boo Tera eerlo,
quod te rogo. Id. Amph. 2. 2 225. Dio mill to-
rum lerio. Ter. Eun. 3. 3. 22. Orare lerio all-
quem. et 3, 1. 3. Id Tero lerio triumphal. Liv.
4. 25. mo /In. Parfa rei el Tii lerio agenda.
PUn. 2. Ep. 20. a med. Aureila Mere boml-
nem putabat, ilia lerio Inslabat. Adde Curt. 4.
I. 23. et Quintil. 1. 2. 1.
SEKIOLA, m, I. 1. deminnl. a icria.'parTa
■eria. Pallad. 4. R. R. 10. SI itrlola lub dio
obruatur, qua babeat areoas usque ad medium,
et mox. In lerlole, cul ad medium aqua mltla-
tur, luspenduntur mala. Adde Iiid. 20. Orig. 0.
6. Pert. 4. 29. Serlol.-a Teterera metueni deradera
Umi'm, iQgemlf. boo bene alt. h. t. parTl Taste
Tlnarll. « raicliiando con cuor trtpido It wee-
chio limo al botticelto, un gemilo Rompe a in
li dice : »' numi me la mandino Buona » (Monti).
SERlPllIOS Grceca potitione, et
SERlPUlOS vel Seripbui, a, um, adject, ad.
Serlpbum, losulam perram el Igaobllcm merft
/Egal, pertlneni.de qua P. ONOM. -Ilioc »J 1,
5eriphium absinthium, ab (Egypt, herim abiin-
tbium, el phiom, mare, me'moral i°tin. 27. Hitt.
nat. 7. 29. (53).' et 32. ibid. 9. 31. (100)., quod
et raarlnum appellatur. SUUg. leg. utroblque ie-
riphum. % 2. 2ts!p ie« /Sxtpa^oe, Seriphla ri-
oa, prorerb. Grscura de bomiue laclturao, Tel
lofacundo, Tel caaendl Imperito. Muta iunt ealm
rana, inquit PUn. 8. Hist. nat. 58. 83. (227.)v
etiam nunc In ea Insula: eademque alio tram-
lata eaount. v .
SKRlPUOS, a, um. P. toc. praced.
S2RIS, tdia, f. 3. oicie, genoi cicorea, berba
eit, loqult «in. 20. Bitt. nat. 8. 32. (73.), Ia-
ctuca Jlmllllma, duorum generum: iIlTestrii rae-
llor. nigra li.a, et sstira. delerior hlberna, et
eandidior, utraque amara, itomacho otllliilme,
prscipue quern humor veial... Farro 3. it. n,
10. Sarunt anserlbus berham, qua Tocalot seris,
qood ea aqua tacta, etiam.quura est erlda, fll ri-
rldli. -— Gracii litlerli epud Cotum. 8. R. R.
14. Genua Sntubl, quod ce'f" Grsei appellant.
SSalsAPlA, a, f. 1. (lerui et lapio) Priorera
s-llabam Forcellinui corripit, qui roeem a tiro
ducit, quail lerum lapiat. — Serisapla genni
depli, quod lero lapit. Pelron". fragm. Tragur.
56. 5urmann. Serisapla et contumelia, acieopba-
gia, adlela sunt. P. ACRE0PIIAG1A. Beintiut
levbapla; Schefferus leria sapa, P. Integrum
42
SERITAS
locum apud Buchelerum, qui Iectiones mirlDco
varias coogeaslt.
SERlTAS, Stis, f. 3. (serui) tarditaa.iymmacri.
3. Ep. 28. Nee rnireria, quod lib] sermo nosier
scro uadetur. et mot. Desine Igltut animum nos-
trum eplstolarum seritato matin. Gloss. Gr. Lai.
Bpa&viTrf, mora, remora, serins, tardltas.
SZRlUS, adverb. F. SBRO.
SfililDS, a, urn, adject. Serium pro seriorum
apud Capcll, 3. p. 71. Potest ptobare lerlum
faatiJIum. — Rations bablta etyml , et cadem
radice videtur esse, qua levenii. At Doderlein
conjungit cum verus, at tgrpo cum verpus. et
Nonius p. 33. 32. Merc, dictum ease putat, quasi
sine risu, sell, a »e, teorsum, sine, et risus. Undo
Gell. da Tarquinlo Prisco, qui bit ad indication
librorura quorumdam pretium riserat, tertio (t.
10.) Ore jam lerio atque attentlore animo fit.
— Seriui est rerui, gravii, oirouSaloe : cui op-
nitur ludlcer, jocosut, levii (It. grave, serioso,
serio; Fr. sirieux, grave, viritable, reel; Hlsp.
lerio, grave,yerdadero; Germ, ernst, ernslhaft;
Angl. graved terioui, in earnest). — a) Dicitur
fere de rebus. Cic. I. Off. 20. circa med. Ludo et
joco utl quidero licet, ted ilcut aomno et quie-
tibui ceteris, turn quum gravibnt teriisque rebui
aaliafeeerlmui. et ibid. 37. a med. Si de rebuJ
terlis loqualur, levariiatem adhlbeat; il Jocosli,
Ieporem. Ter. Eun. 3. 3. 7. Rem serlam agere
cum allquo. Plaut. Pcen. a. 2. v. 51. Rei se-
rins omnes sitollo ei boo die la alium diem.
Ziv. 28. 17. Ilium diem religiostim Carthagi-
nienslbns ad agendum quidqitam rei aeria esse.
Cf. eumd. 23. 7. Ruraus Plaut. Pcen. 5. 3. 50.
Opinor, quod ego diil per Jocum, id eveniurum
esse et aevorum et lerlum. Ilorat. Art. P 107.
et Tibull. 3. 0. 5i. Serla verba. Plin. Pineg.
54, carmioa. it ibid. 82. exlr. Stria cura. Quin-
(il. 6. 3. 37. Vltupcratio (I graviui posita sit, se-
rla est; si levins, ridlcula. Alii leg. severs. Gell.
5. 21. Homo doctrina serla, ac nihil de verbis
laborante. Sueton. Cat. 32. Sape in conspectu
eoraissantla aeria qtisestlonca per tormeota ha-
bebanlur. Quintil. dectam. 10- Serii et graves
affectus. et Plin. 4. Ep. 23. Quid hune puta-
mut doml facere, qui In taota re, tam serio tem-
pore tarn tcurrlliter ludal? h. e. tempore suffrngll
ferendl in comltlls. Sic id. Paneg. 40. aeriaa die!
partus oppooll remlstiorlbua. Porro terice diei
partet dicebantur eeptem prima boras diet, qua
negotlli agendla dabantur. Inscript. apud Ri-
mer n. 1520. Serla vetuataa. — o) Allquando
de personla. Afran. apud Ifon. he. cit. Non ego
te novl trlstem aerum, serium. loslenuto. et Quin-
til. deelam. 15. 3. ad /in. Ioclpia agere serium,
gravem. Fronto 2. ad Amic. 6. Pleriqu'e ad ce-
tera minima ser 11, In judlcando tamen asperl fue-
re. Adde Ammian. 28. 3. 2. el Trebell. Claud.
12. — Illne
■Serium, U, n. sing., et sepias
Serio, arum, plur. 2. absolute, eubslantlvo-
rum more, ret teria. — 1,°) Iq sing. num.
Plaut. Pcen. 5. 5. 42. si quid per Jocum dl»l, no-
lito in aerlum contertere. Sic Curt. 5. 7. 10. Res
in eerlum veraa eat. Tac. 8. Ann. >4. Nihil ad
aerlum. — 2.°) In pint*, num. — a) Universim
de reboa. Cic. 2. Fin. 26. 85. Qulcum Joca, aerla,
ul dicitar, qulcum arcana, qulcum occulta omnia.
Sail. Jug. 101. Joca. atqua serial cum humillimla
agere. Tac. 2. Ann. 13. Per teria, per jocos lau-
dare aliquem. Id. Germ. 24. Aleam (quod mlrere)
tobrll Inter aeria eiercent. Curt. 9. 8. 16. Per
teria et ludura. Horat. 1. .Jar. 1. 27. Sed tamen
amoto quaeramui teria ludo. Id. Art. P. 226.
vertare teria ludo. II serio, il grave, o il vero,
il raale. et Ovid. I. Trist. 8. 31. Quid, nisi lot
lutut, et tot raca aeria oosscs, Tot no-sem lutut,
aeriaque Ipae tua. Id. 5. Fail. 341. Nulla coro-
nate peraguntur teria fronts. Quintil. 8. 16. 108.
Stria partltur in trla. genera (Marsus)', honorl-
Ccum, eontumeliotum, medium, — 6) Dicitur et
de to, qulcum aeria iractamut. Plin. 8. Ep. 1.
En'eolplat lector, llle serla nottra, file dcliei,-e,
eiaiperalit faucibut pulvere, sanguincm rpjecit.
Serio, adverblorum more. V . auo loco.
- 330 -
SfiRlVA, a;, f. 1. (sero) idem ac serium, ser-
la, corona. Plin. 21. Hist, nat. 2. 2. (3). Quum
floribus Cerent serta, a aerendo seriva appella-
bantur. Ila leg. Freund.; alii service: at Sillig.
et Ian, rectiua serieve.
SERMENTCM pro sarmentum bab. veterea a-
Hq. edilionet. Cf. Schneid. Scriptt. R. R. ad
h. v. F. SARMENTUM.
SRRMO, flnia, m. 3. Farro 6. L. L. 64. Mull.
docet, banc vocem esse a serie, qua a sero est.
Sermo enim, Inquit, non potest in uno homine
esse solo, sed ubi oralio eat cum allero conjuo-
cta. Hlno Plaut. Mil. glor. 3. 1. 105. Sennonet
serere. et Virg. 6. Mn. 160. Multa later sese va-
rio sermone serebant. Cic. 1. Off. 37. 132. Sermo
in circulit, disputationlbut, congressionibus fa-
millarura versatur, aequltur etlam convivla. Vol
igitar eat a aero, quod recentiorea ducuot a Skr.
soar, necto: unde et Gr. ti"p». — Sermo est col-
locnlio, awoui\ia, xeiv&ca/i'cc, tietko-joc. (It. cof-
loquio, conversazione, dialoao- Fr. enfreft'en,
conueraatfon, causerie; Hisp. tntrerenimiento,
convertacion; Germ. d. Untcrredting, Vnler-
haltung; Angl. common discourse, conversa-
tion, talk, speech).
I.) Proprle. «f I. Stricto aensu. — a) Genera-
tlm dicitur de oratione soluta et familiarl et trana-
laticia, eollocutione, dialogo: et opponitur versul
atqae oratloni elaborata et forensi. Ennius apud
Gell. 12. 4. Quoeara bene tape libenter Mensam
aermonesque auot rerumque suarum Comiter im-
pertit. Plaut. Mil. gl. loc. tupra est. Hac me pro-
hibeat uiore, qua aui bujut similes aermones ae-
rat. Adde Cure. 1. 3. 37. Sic Co?c«. Stat, apud
Gell. 1. 23. Nunc credo Inter atlas aqualia co-
gnates termonero terit. Similiter Virg. loc. su-
pra est. et Varro apud iVoij. p. 374. 7. Merc. In
argument!* Oaclllut palmain poscit, la etbesin
Terentlut, In termonibut Plautus. h. e. in col-
locutlonibut personarura et dialogia. Cic. 2. Earn.
0. Hac me mente fulsse in nostrlt termonibut
collocutionibutquc ipae vidiatl. Adde eumd. 1 Off
37. 132. P. COLLOCTJTIO. Id. 2. Orat. 80, 328.
Narratio ditllncta personla, et interpuncta ser-
mooibut. el ibid. 73. 206. Quum mihl aerroo cum
Craaao easel de te lostitutus. Adde Cces. 5. B.
G. 37. Cie. 2. Orat. 2. 7. Dt eum eermonem,
quem ill! inter te de bit rebus habulssent, man-
darem lltlerls. (Adde Tilin. apud iVon. p. 392.
15. Merc. Loogut aermo habetur, revortetur apis-
aa) Id. Amic. 1. 2. et 1. Orat. 24. III. Me-
mlnl la eom termonem ilium incidere, qui turn
fere omnlbut erat In ore. Id. 1. Orat. 21. circa
med. Intperanti mihl eecldit, ut In lstum ser-
m'onem delabererainl. Id. Vatin. 1. o med. Nul-
lum llbl omntno cum Alblnovano aermonem ulla
unquam de re fulase. Id. Flacc. 6. 14. Sermo eat
tota Aala dlsalpatua, Pompejum conteodlsse etc.
Id. 7. Alt. 43. Mihl venit in mentem, multum
fore aermonem, me Judicium Jam de causa pu-
bllea feclsse. eke si dira assai etc. et i6id. 3.
in fin. Sed hac coram, nam niultl ai-rmonis aunt.
6itojna parlarne a lungo. et 1. ad Q. fr. 1. 14.
Primus annul habult de hac reprehensione plu-
rtmum termonlt. at parld moltissimo. el 10.
Phil. 7. 14. Esse In ore et sermone omnium. Civ.
44. 17. Jam In eiitu annul erat, et propter Ma-
cedonia! mailme belli curam in aermonibus ho-
mines babebant, quoa in annum consules ad fl-
nlendum tandem id bollum crearent. Tarro Sat.
Menipp. 27. p. 114. Oehl. Sermone cenulam
variare. Id. ibid. 73. p. 1U5. levare longuin ill.
ner. Horat. 1. Ep. 5. 11. Impune licebit ,Esti-
vam termooe benlgno tenders noctem. Ovid. 12.
Met. 105. domllo victoria Cjcno In sermone
fult. Seneca Ep. 95. ante med. Memini, fulsse
In sermone nobllem patioam. si parlava: diede
muteria di discorrere. et Cic. Mil. 12. a med.
Versarl in pervagalo clvitatia sermone. trovarsi
prrsente a cid, eke comunemente si dice, ot
Pi open. 3. J. 31. E\iguo sermone esse, esser
poco menzionato. et Cic. 13. ^rr. 23. arl [in.
Dare ae in sermooem. mettersi a parlare, o
Irarlare. ot 1. Oral. 2t. ad fin. Sermnnnm or-
illrl. Id. 1.0/f. 38. 136. conferre cum allquo. Sic
SERMO
Priscian. 15. p. 1010. Putsch. Semiler bodle
sermonem amlca meeum contullt. Ter. Eun. 4.
1. 8. Sermonem occipere. Id. Beaut. 2. 3. 1.
cadere. Cic. 3. Verr. 26. 66. facere Inter all-
quos. Id. Marcell. 2. 5. Quippiam crebris asor-
pare sermonlbus. avere spesso in bocca. et Plaut.
Trin. 3. 3. 68. Diem sermone terere. Virg. 4.
Mn. 388. Sermonem abrumpere. Plaut. Most. 4.
2. 17. absiinere de aliqua re. Id. Pcen. 3. 3. 42.
copulare cum aliquo. Id. Cas. 2. 8. 8. captare.
Ter. ffecyr. 3. 5. 32. Accesait sermo ad aurea. Cic.
8, Ait. 1 1,. So totum avertere a sermone alicujua. Id.
7. ibtVi, 13. Sermonem arripere. Id. I.Orat. 8.28.
inferre de aliqua re. Id. Brut. 5. 2l.ducereallcun-
de. Id. Harusp. resp. 16. 38. esse de aliqua re. Id.
2. Zegg. 16. 41. esse alicul apud aliquem. i°(«uf.
Trin. 2. 2. 5. essequl cum allquo. Ovid. 0. Met.
418. fremere sermone vario. Catull. 10. 5. In-
cldunt nobis aermones mil. Cic. 1. Oral. 24.
111. Incidere in sermonem fortuito. Id. 12. Fam.
16. Injlcere in sermone. Id. 2. leg. Agr. 5. 12.
[osinuare se familiariter la sermonem aliquem.
Quintil. 6. 4. 11. Sermones medioa iatercipere.
Turpil. apud Ifon. p. 332. 28. Merc. Sermooein
aublegere. Ter. Eun. 3. 3. 10. quarere. Plaut.
Trin. 3. 3. 68. Sermones teiere. Cic. 1. fam. 9.
Sermonem alicujua perferre ad aliquem. Id. 6. re-
publ. 10. 10. producers In multam noctem. Id.
13. Att 10. reatringere. Ovid. 1. Met. 208. rorn-
pere ailenilo. Quintil. 2. 15. 28. suscipere. Curt.
8. 2. 7. aociare. Id. ibid. 4. 27. aicipere. Id. 5.
11. 3. revooare. Id. 8. 5. 21. finire. Id. 9. 6.
17. altiua repetere. Cces. 5. B. G. 41. Aditum
aermonia habere cum aliquo. Cic. 4. fam. 16.
Conjunctio aermonum. Plaut. A sin. 3. 3. 130.
Caput et pea sermonis. h. e. inltium et finla. O-
vid. 3. Trist. 7. 2. Llttera sermontt Ada mlnistrn
mei. Firmic. 8. Mathes. 10. Affiueotla sermonis
verboaa. Horat. 1. Sal. 1. 7. Amari sermoni*
homo. Tac. 15. Ann. 48. Sermo comis. Plaul.
Mil. glor. 4. 3. 23. congruus. Cic. Ccecil. 18.
52. et familiaris et quotidianua. Id. 9. fam. 24.
Fomillaris sermo, qui est in convlviis dulcisai-
mus. Catull. 62.144. Sermones fideles. Tac. 4.
Ann. 68. fortuill. Horat. 1. Sat. 10. 11. joco-
sus. Plaut. Pseud. 5. I. 21. molesll et moroai.
Horat. 2. Ep. 1. 127. obscenl. Quintil. 4. 2. 9.
otiosi. Plin. 1. Ep. 9. slnlstrl. Cic. 0. Fam.
21. plebejus. Id. 2. ad Q. fr. 10. 2. bumania-
slraus. Maximian, 5. Eleg. 53. mills, ^ucf.
Symp, cenigm. 8. ineptus. — Illud Fulgat. in-
terpr. Ps. 138. 4. Non eat sermo in lingua mea
ecce, Domioe, tu cogoovisti omnia, h. e. nondtim
lingua sermonem protullt, et tu euro Jam omnem
nosti. — b) Speclotlm non raro dicitur de ob-
trectatione et reprehensione, rnaWicenza. Cic. 8.
Ferr.T, 13. Ut in sermonem hominum, atque in
tantam vituperationem veoiret. Id. Ccel. 16. 38.
Sermones iniquorum effugere. Id. 3. fam. 8- a
med. reprimsre. Ccel. ad Cic. 8. fatn. 6. retun-
/lere. Cic. 13. Att. 10. restlnguere, aut sedare.
Id. 9. Fam. 3. dare lis, qui etc. ciar rfa dire:
dar occasions di sparlare. et Tac. 4. Hist. 4.
Malerlam sermooibus prabere. Adde Cic. 1. Cat.
9. 23. at Flacc. 5. exlr. — c) Sermo dicitur
etlam de vaticinlo apud Fulgat. interpr. Jer. 14.
1. Sermo aiccitatia, n. g. vaticinlum de iterili-
tate ac fame supervenlura. <f 2. Latlore aenau
de oratione simpllciter, aeu locutlone, loquela,
partare, discorso. Plin. 7. Hist. nat. "16. 15.
(70). Vocls sermonisque regimen primorea (den-
ies) lenent. Adde Quintil. I. I. 37.
II.) Metonymice. «| 1. Unlverllm. — 1.°) In
re oratoria de genera oratlonis sublimi aut pedet-
trl, vel compto aut iocompto. jVepot £pam. 3.
Quum in circulum venisset, in quo aut de republ.
disputaretur, aut de phllosophla sermo habaretur,
numquara Inde prlui discesait, quam ad flnem
aermonia essel adductua. Cf. Horat. 3. Od. 21. 9.
et Quintil. 2. 15.26. Cic. 3. Herenn. 13. 23.
Tres rocis modoa, qui In varlia oralioola parlibar
adhlbentur, eiae ait sermonem, eoateotionem,
ampliQcatlonem. Sermonem deflnit, orationsm
remissam el Onitimam quotidiana location!. Dl-
vidlt in partes quatuor, dignitatem, demonstra«
SERMOCINANS
tionein, oarralionein, jocetionem. Seneca Ep. 15.
a med. Naiurale esl paullalim iocitari, ul litigau-
te« quoque. a aermone Incipiant, ad vociferatio-
nem traoseaot. Runui Cic. Or at. 19. 64. Mollis
est otalio philoiophorum si umbralllis. - Ilaque
letmo poliua quam oratio. Cf. •■ Off. 37. 131.
Id. Senect. 0. 28. Sed lameD deoucui est senis
sermo, quietua et remisaus, facitque perispe ipsa
tibi audienliam diserti senie cuinpta et milia ota-
lio. Id. Brut. 68. 239. C. Piso sletarius et ser-
mooii planus orator. V. Ellendt. p. 408. /d. 3.
Oral. 45. 177. Nun enim sunt alia coBlenliooia,
alia sermonis verba. Cf. Quintil. 11. 3. 25. Di-
scere (optimum eril) quam ojaiime raria, que
at clamottiu et dUputaiionem et lerinuneiu el
fleiua habeaot, ut aimul iu omnia paremur. Ho-
ral. Art. P. US, loterduiu lamen el vocem eomu?-
dia tollit-Et tragicui pleruiuque rtolel sermoue
pedeilri Tclepbua el Peleiu. — 2.°j De pro«a
seu loluta oratioae. Iloial. I. Sal. 4. 48. eomco-
dis DecDe poerua Esset, quassivere; quod acer spi-
ritu» ac via Nee verbis nee rebui ioest, nisi quod
pede carlo Differ! sermooi, Bermo meruf. Cf. ibid.
42. Si quit acribat, ull oos, sermooi propiora.
et QuinUl. 9. 4. la. Soluta oratio, qualii io aer-
rnoae et epiitolii. Adda II. 3. 162. — 3.°) Uinc
dicitur sermo carmen, pedestri et traoslaticia lo-
cutione coDfectum, ut salira. Itaque serrnones
libri latirarum Iloralii inscribuotur. Id. 2. Ep.
3. 59. hie delectatur iambis, Hie Bioneia aeimo-
nibui, et sale nigro. — 4.°} Item quicmnque li-
ber, liaclalus, bistoria, qua a Gracis quoque
Xo'-ros dicuotur. Id. 3. Od. Set. 0. quamquam So-
cralicia made! sermoDibus. »t ibid. 8. 5. Docla
lermoaes utriusque linguse. Alii leg. sermonis.
V. blc flenlfej. Plin. 18. Hist. nal. 1. 1. (5).
de sua hisloria. Quippe lermo circa rura eat,
agreslesque uaus. Hinc in plurirola Declamalio-
nibua, qua; @ui/tliliano Iribui Solent, termo in-
aetibilur brevia oiatio limplicl ttilo cufflpoBiia,
qua ratio el modua tradilur cujusque dtciama-
lionii traclandas. — 5.°) Sermo e>t etiam pro-
pria cujusqua nalionis lingua, iingungoio, lingua.
Cic. 1. Off. 31. 111. Sermone eo dtbemus uti,
qui notus est nobis: ne, ut quidam Graca verba
inculcaotei, jure opliino inideamur. jl'epos Han-
■nib. 13. Libri Graco sermone confccli. Id. The-
mist. 10. Sermo peisarum. Cart. 6. 10.23. pa-
Irius. et max. oalivuj. — 6.°) Dicitur et de
lino tar.tum vocabulo. Serv. ad Virg. 1. G. 93.
et 3. ibid. 250. et 1. £n. 248. Sic Ilafin. Orig.
■princ. J. or. 8. Nod idem sensui ibi ei islo
sermone aowu-itou indicator, qui oslendilur,
quum de iocorporea natura a philosophis dispu-
lalur. et Cassiod. in Ps. 21. 1. Ss'oc lermo
Grujcus est, qui Latins, ioterpretatui timor. Hjc
supeiinduclicia vocabuli poltstaie usi sunt, qui
jnawipserurrt Nonii c. IV. « de raria BigniQca-
lione sjmionum» h. e. tocuih. el Fulgent, li-
bi-lluin « eipositio Bermouum aQtiquorum » ft. e.
luterpretalio vocum antiquarura. — Hue futtasse
perlinet illud Ulp. Dig. 7. t. 20. Si quis ila
iegaveril: fructus aonuos fundi Corueliaui Lhjo
M^vio do, lego, perinda accipi dtbet bic seiuio
ac si usufruclus fundi esset legatus. — 7 ) Di-
cili'r de elocutione ao itilo. Cic, 7. All. 3.
Fabella (TerentiiJ propter eleganliaiD Beriuo-
ois pulabantur a C Lslio scribi. Quintil. l.tt.
43. Fuerit pxne rldiculum malle seraionem, quod
loculi sint homines, quam quo locunlur. Et sane
quid est aliud vetus sermo, quam velus loqueudi
coQBueludo? Adde eumd. 12. 2. 3. *| 3. Con-
creto, ut ajunt, >eniu. — a) Apud Ecclesiasticos
scriptores est idem ae Filius Dei, qui Grace Ad-
yoe, Latine »ero Verbum dicitur, caro factus.
Tertull. Monog. 1. Per Sermonem scilicet Dei,
qui caro factum (rtc) est. Adde eumd. adtarj.
Ptaz. 5. P. SEHMONALIS. Cyprian. Ep. 73.
Numquid eumdem novit Fiiium Christum de
rMaria Virgine natura, qui Sermo caro factus est?
Prudent. 3. Cathemer. 141. Fit earo ?lvida Ser-
mo PalriB. Cf- Fulgat. interpr. Sap. 18. 15. —
b) Pro eo, qui est aermonis argumenlum, sea
de quo est sermo. Plaul. Pteud. 1. 5. 3. Filius
ir.eus dudo per urbein solus lermo est omnibus.
— 331 —
V e. bis, de quo sermu est omnium; qoi Io ore
e»l omni populo, ejus flagitia repreUeodenti. Pro-
perl. 1. 17. 7. Et nuuc inter eos iu aermo ea.
Cic. Babir. Post. 14. ad fin. Calaplo* llle Pu-
teolanus, aermo illiua temporis. Sic HoraUEpod.
11. 7. Ueu me! per urbem fabula quanta fui!
et Propert. 1. 12. 24. Tu quoque uti ceres oo-
bilia bistoria. «t Juvenal. 10. 167. Ul puerla pla-
ceas, et declamalio Gas. — c) Jocularitei lam-
quam personam adbibuit Plaut. Hacch. t. 2.
7. Quid hucf quia islio babel? fibt. Amor, To-
luptas, Venus, Venuitaa, Gaudium, Jocua, Ludua,
Sermo, Suavisa"ialio. LVD. Quid tibi commercl 'at
cum dia uaronosisiomia 1 — KB. De eognom.
R. V. ONOM.
Homonym. Hoc dirierunc aarmo »l collo-
quium, quod llle ul forluito et sine gravi aliqua
vel detertninata causa; hoc dedita opera ae prs-
stitulo modo ac line, i'ueton. T&. 61. Quibusdam
custudia iradilis oon modo itudcodi solatium ad-
emptum, aed etiam sermonia el colloquii
ubub. Tac. 15. ,*nn. 60. RcspondisBa Senecam,
lermooet muluoB el erebra uolloqula neutri
couducere. — Similiter dicendura da isrraona el
coifoculione. Cic. 1. Earn. 9. Uao me meola fuia-
se-, tu in nosiria aermoaibus et collocu-
tionibua ridisli. Praterea colfoculi'o esl collo-
quium, quod fit remolls arbitria el de arcanis re-
bus: sermo latiua patel et publicum quoque col-
loquium aignifical. Colfocutio veto minui con-
cieto, ul ajunt, aensu accipi videtur, quam Mi"
foquium; ait enim furro 6. L. L. 57. Mull.
Colloquium quum con»eniunt io unum locum
loqueadi causa. V. COLLOCUTIO et COLLO-
QUIUM. — Sermo denlque ab oralione differl,
quod llle de eo dicilor, qui oratioae remissa, ul
ail Ct'c. Ilerenn. loc. supra Cs'f., el Qnltima quo-
tldiana loculionl loquilut ; base de compta el
erudita locutione. Csc. Orol. 19. 64. Sermo
potiua quam oratio. Quamquam enim omnia
luculio oratio est, lamen uniua oratoria loeulio
hoc proprio sigoata nomiae est. Id. 1. iVaf. D.
34. 94/ Curatiu' corporis erit eadeui edhibenda
deo, qus adbibelur homiui: - ad eilremum et-
iam aeruio et oratio. Cf. Tac. 1. Hisl. 19. A-
pud Scualum oon eoinplior Galbs, oon longior
Bermo, Pisonia comie oratio. V. etiam, qus
supra diiimua. — De aarmunis el contenlionis
disc.imine V. Cic. 1. Off. 37. et 2. ibid. 14.
apud Popmatn ad r. sermo.
SKUMOClNANS, antia, parlicip. V. SEtt.UO-
C1NOR.
SE11MOCLNANTER, adverb. (Bermocinor) riia-
correndj, sermocinaodo. Sidon. 8. Ep. 6. a
med. Sermooinaoter boras evlrahere.
SERMOClNATiO. onis, f. 3. (sermoclaor) dis-
corso, diaiooo. f I. Esl actus Bcrinocinandi,
iciojo. Quinlil. 9. 2, 31. Sermones bominuin aa-
aimulalof dieere Sia^c'^ou; malum, quam quod
l.atir.urum quidam direrunt seroiociaaiioocm.
Adde Cell. 19. 8. X'uljaf infer pr. Prov. 3. 32.
Cum simplicibus lermucinallu ejus. a| 2. De »er-
inocinaliooe taruquam parte oralionia Capell. 5.
p. 176. de gfslu oraioria. Jlaoua in coatonliooa
fusa porreciiua, in aermocinatione cootracia.
«| 3, Est etiam Ogura rhelurlca, qua aliquem
loqueolem ioducimus. Cic. 4. Ilerenn. 52. 65.
Seruiociaalio est, quum alicui persons aermo at-
trlbuitur, et is eipoaitur cum ratioue dignitatis,
Adde ibid 43. 55.
SKRMOCI.NATIUX, trlcis. f. 3. (sermocinor)
qua: scrinociDJlur. QutnUl. 3. 4. 10, Plato so-
pbiita judiciall et coolionali terllam adjecit rtpio-
ouiXijTixriv , quam sane peruiiltaurjs pobie di-
eere 6ermocinairicein qua; a forensi ralione
disj.mgitur, el est accomruodata piivatis dispu-
laliuuibua. Apul. 9. Uti. Seimucinatrii Ibiuiu-
dicu. ciarlijra.
SERMUClNO, as, are, n. I. et
SKUMOtlMOU, aris, 5tus sum, ari, dip. 1.
(«erino) Sermocino, forma active, apud /sid. 1.
Orig. 40.2. £supic.e (fabulx) sum, quum aniraa-
lia inula inter ae «ennociaaue Qaguntur. — Part.
5£iiiwcinon* 1.1-° 6. e. el 3.°et 2.; Strmouna-
lurui 1. l. u 6.— Sermuciaor est sermonem bsbeo,
SEEO
colloquor, ipAm (It. discor.ere eon alcuno,
conver tare, aver colloquio con aicuno; it. parler
avec ou a quelqu 'un de, a' trUrelemr, conver-
ter , causer ; Hisp. enlrelener, hablar, conversar
con alcuno, d^scourri' con afouno soore alguna.
cosa, Germ, tich unt«r.eden, uber eiw as spre-
cher. mil Irndm; Angl. Io talk, commune, corn-
verse, discourje). 1 I. Generalim. — 1. ) V-
airersim. — a) Absolule. Cic. 2. Invent. 17-
ad fin. Quum, quibus io rebus horoiaea in con-
Bueludine teribeadi aut aermocinandl eo verbo uti
aoleaul.cunsiderabilur. Adde ^uauslin. 12. Con-
fess. 27. — 6) Cum Dativo, aut Ablativo el
prap. cum, persona., quicum quis colloquitur.
Prisoan. 18. p. 1163 Putsch. Sermocinor l.bi.
CtC. 3. fetr 52. od fin. Libeuter ait ae ea:e fa-
ctutara, el se cum isio diligenter sennocinaturam.
c) Cum Accusntivo comiriuni rei, da qua quis
aeimocinslur, April 2 Diet. Ilac Milone diulmo
lermocioante, lacilui ingemiscebam. Vulgar, in-
terpr. Sap. 8. 12. sermocinante me plura. —
2.°) Esl terbum eomcrdorom propiium. Apul.
Florid, n. 18. Mimus alucioatur, comcedua ier-
mocinalur, liagcedua vocilerotur eic. — 3. )
Dicitur etiam de beUuia. Pirn. 10. Bisl. not.
42. 58. (117). de pi\l(aco. Humanaa voces ted-
du'nt (aves qucedam). ptiitaci quidem etiara sar-
mocinaQtes. % 2. Specialim de re aliqua oisce-
ptare. Sueton. Tib 56. ienonem quemdam «x-
quisitius •ermociaantem quum inierrogassel, qus-
na'm Ilia lam molesta dislectoa esset etc. Gall.
5. 21. Pluria foile quis diiit sBrmocinana, Tir
apprime doctus.
Homonym. Inter fori, loqui, sermocmari
et narrare boo interest, quod famur, quum ali-
quid facunde dicimos, fo^uimur natura; aeimo-
cinornur, quando cum aliis atrmones conferi-
mua-, narramua docle. Ita Aucl. differ, term.
In Anted. Helv. p. 279. I. Hag. Verum barum
ditlerentiarum non omnium par babcuda ratio.
SEHM0.NAL1S, e, adjeel (.sermo) ad sermouero
pertineos. Tertull. advers. Prai. 5. Item in uau
esl nostrorum, per siinplieiiatoiu imerprelation.s
termunem dieere in piiuuidio apud Deum 1UJI-
■s, quum magia ratiooem compelal anliquiorem
habeii, quia uoo ietmoualiB a priucipio, aed ra-
lionali. Deua etiam ante ptincipiuin.
SEKMONO. as, are, o. 1. el
SERMO>OU, aris, ari, dep. I. (sermo) Str-
mono, forma acliva, in Corp. Inscr. Lat. 1.
118. col. 1. 'in. 3. et 6. — Sermonor ost idem
ao sermocinor. De eo sic Gell 17 2. Sermonati
ruilicius tidetur, sed rectius: jjrmociaan ere-
btius, sed corrupliua.
SEflMUNCCLUS, 1, m. 2. diminuf. a sermo.
parvus .ermo. — o) In bouam partem. Hie-
ronym. Ep. 32. n. 1. Dues cpislulas buic ser-
munculo anneiui. Ci.iud. MamttL ep. Sap cd
fin. Resonantes seimuoculi. — 6) In nialam
partem. Cic. li. Alt. iu. Sermuoculu.n enim
umncm aut icslinierit, aut sedant. Id. Vejot.
12. 33. Nonae ioUlligis, Caisar, ei u.-bauis m»-
levolorum scrrounculis hte ab islis esse cone-
da ? Adde Plm. 5. Ep. b- et Augw.un 2. iie-
Iroct. 22. . . ,. . „
SEP.NlOSUS, a, um, adject. Oernia) peligmo-
sus, petigiue seu scabie aBectuj. Theod. J'rucian.
I. 12. Serniosi, quos Dos peliginosos dicuaus.
Adde Hemes, far. hct. 3. 11. p- 522. _
S£RO, advaib. (aerus) Comp. Seruw H. ■*.•«■«
Sup. 5eristim« II. •- (a sere inusit., quod Mo-
(zius sioe eiemplo pooit, potius deductumj.
Sero propria, ut videlur, est sub Qnem dies, ve-
speri, advenieote aocte. tera, loirs'pi; (»• »' ""
ra, sul finir del otorita, suK'imBrunire; rr-
bien auanl dans le jour, le soir ou a la lorn-
tea d« io nuil, a la nuil tombanle ; Hup- de
(arde; Geim. abends, zu Abend ; Angl. in trie
euenino). ,
1.) Propria. Cic. 7. Alt. 21. Vem Capuam ad
aonas Februar., ila ul juiscran! consules. eo dia
Lentului veait aero. Id. 7. Fam. 22. Etai do-
mum bene polua aeroque tedieram, lamen etc.
Cassiod. 6. ffist. £cc(. 0. Ejub cadaver impo-
DCDtes cameio. a niaoe usque ad vesperam per
SERO
totem portarerunt civilattm el circa lero concre-
maveruot. Pulgat. inlerpr. Mure, 13. 35. Sero,
&u media node, an gall! canlu, to mane. Id.
Mauh. -id. 8. Seco factum eite. Adde Judith
13. t. el Joh. 20. 10.
II.) Impioprie et translate, 4| t. Eil tarde,
e*<J.i. Colo A. R. 5. a med. Opera omnia mature
couflcias, lace, nam ret ruilica lie est: il unam
rem aero fecerii, omnia opera aero faciei. Cie.
JSrui. 10. 39. Videsne, at la ea ipia urba, In qua
nata ill eloquentia,quam lero prodlerlt In lucemT
Ovid. 3. Art. Am. 676. (am wro cur venial-
que, rogel. QuinlU. 3. 17. 12. Hoi lero potlui
quam unquam dldicisie. Cf. 1.1. 19. Id. 3. 5. 3.
aero Invenire. Id. 2. 17. 7.. reperlre. Id. 6. 3.
103. intelllgere. Id. 5. 1. 1. Serlui quam ratio
poilulat. Moral. 3. Od. 3. 25. omnium Tenatur
urna terlui oelui Son exitura. o preito o lardi.
el Cie. X Oral. 20. 75. Ad myiteria biduo terlui
veniram. Ovid. 4. Met. 105. Serlua egreisui ve-
illgia vidlt In alto PulTera eerta feras. Id. 10.
ibia. 33. Serlui an citius itdem properamui ad
uoam. Liv. 31. 11. Diitiaendo eopiai, oauia
Imprimli fuiiset aerial lo Africain Irajloleadl.
Martial, 1. 109. Ipse ululabo declma, Tel •••
rim, bora. Ccei. 3. B. C. 75. Ut quam terli-
lime ejui profeetlo cogooiceretur. Plin. 15. Sitl.
naL 17. 18. (61). Pira Tarentina lerlulme le-
gi. It* et Sillig.; alii vero. seriisima. *J 3.
Item pott tempui, Intempeitlva, ponquam abilt
occaslu rel gerunds, frustra. Plant. Trin. 3.
4. 14. Sero atque nulla, prlua quod eautum
oportuit, poitquam comedlt rem, post rattonem
' putat. Id. Capt. 4. 2. 90. Abl itultui: aero post
tempui veois. Id. Men. 5. 6. 31. Meiuo, ne se-
ro veolam ( dcpugoalo praslio. hits to'v neXe/so*
il cvufta^ia. Ter. Seoul. 3. 3. 103. Age modo.
bodie tero ac nequlequam Toles. Cie. 3. fferenn.
23. ad fin. Yitioium eit, quod Jam quasi lero,
alque aeto negotio did videlur. Id. 7. Alt. 5.
ad fin. Sero reililimui el, quern per annoi de-
cam alulmae contra not. Adda Sail, in epiit.
Milrid. ad Artac. circa med., Cat. a. B. G.
29., Nepoi Agetil. 3. ad fin. et Sueton. Ifer.
49. a med. Stat. 1. Theb. 596. Sero memor tha-
laml, mcesla tolatla mortl, Pbosbe, paras. Pro-
pert. 1, 1, 25. Et toi, qui lero lapium revoca-
tle, amle). Juvenal 1. 169. galeatum tero duelll
Psnltet. Cat. 3. B. C. 8. Serlui a terra pro-
vecim navei, neque usa nocturne a ore, la red-
eando offenderunt. troppo fuor di tempo, et Cie.
1. Cat. 2. 6. Brit verendum mlhl, ne non boo
potlui omnei bonl lerlui e me, quam qulsquam
cradcllui (actum eiie dicat. ej 8. Est amphlbo-
U* U> lllo XU., epud QuinlU. 6. 3. 49. Qaum In-
terrogaret (accutator), quo tempore Clodiui occl-
iui euet I reipondll (Milo): Sero. «J 4. Hue per-
liaet proverb. «ro lapiunt Phryget, apud Feit.
p. 343. II. jtffiK. et Cie. 1. Fam. 16., quod
Trojanl deelmo denlque anno telle coxperant Ue-
lenam, qoaque cam et erect repta, reddere A-
ehlvii. Id et Diet. Crel. narrat 4. 22. V. Ber-
chem, de Gn. VFsp. vita etc. 1861. p. 81-82.
Eodem teniu Itall dleuol a lalolla giugnette la
gragnuola.
Homonym. DUTerunt tarde el tero.' nam
tardt fieri poteit qulpplam, quod tamen adhue
Juvet: tero quod Bt, non ampllui prodesl. Pe-
tron.Sat.7. Tarde!, Immo Jam aero intelleil,
me la foralcem esse deductum. — Aliquando
tamen aero pro tarde ponitur. P. Colon., Cie.
et Ovid, etc tupra eit. ad 1.
SBRO, ti, iri, (turn, are, a. 1. (sera) Prater-
Hum teravi in uiu folsse monet Content. Art.
p,2074. Quitch, at Priteian. 8; p. 837. — Part.
Seratut. — Sero eat cleudo, terrare, xXei'ce. Pe-
na.nl. Pit. S. Medard. 6. Obttaeulo oullo aerala
Ipn dedlt prada tlnnitum. Adde Priteian. et
Conaenf. loc. eit., qui tamen nullum afferuot
Latlnl scriptorli aoctoritatem.
SERO, tirls, lira!, icrtam, iBrere, e. 3. Ralloae
habil* etyml, vox est a radlee Skr. tar et Gr. io,
code lieu, neeto. — Pert. Serent XL', Sertut
.1 et la Bo. — Sero eit neeto, eonneeto, teio,
Jungo, iipc* (It. infieeeiare, latere, infiltart;
— 332 —
Fr. Iter, riunlr,. enchniner, entrtlacer, enfre-
miler ; Hisp. ligar, alar, frabar, enlatar, unir ;
Germ, reihen, reihend verbinden u. dneinander
fugen; Aogl. to knit, plait, twine, wreathe,
connect, join). Ell mufto frequenliorii usui iu
compoiitli consero, iritero et alile.
I.) Proprle. Lucan. 10. 14. Aeelplunt irrtai
nardo Oorente coronas. Apul. 4. Met. Puellam
per plateaicommeaotem populi frequenter floribua
sertii et tolutla adprecantur. 'Id. 10. ibid. Jaculls
Doris aerti et lolull deam propltiantes. et 2. ibid.
Boia aerta et solura. Qulbui locla tertut oppo-
nltur loluto. — Hinc Sertum et Serta absonite
P. iofra.
II.) Tramlate. En<n. apud Charit. 2. p. 177.
Puttch. Alternum aeritote die concorditer afnbo.
h. e. its lerlem diernm diaponKe et ordinate, at
alternii etc Sermo esse vtdetor de Tatlo et Ro-
mulo, qui alterna vice Roma Imperabant. Liv.
25. 6. Fall lege rerum humanarum ordo aeri-
tur. Seneea Med. 281. Quid seria fando moras?
h. e. aectii, quod dlili Seneca uterque, Pal.
Place, et Toe., et necfere cautat inanet eod.
•emu Piaut. Mott. 5. 1. 51. Serere negotium.
h, e. lmplicare, impedire et difficile reddere. Cie.
Fat. 13. Ex sternllata causa cauirm aereni. Cf.
■SOU, fragm. 1. Silt. fr. 51. Britz. Serendo bells
ex bellii. Sle Liv. 31. 10. Id. 2. f. Cum patri-
bat terere eertamina. Toe, 5. Eitl. II. crebra
proslia. Apul. Apolog. Non mono nova odla noa
lerul, aed Vetera quoque fu&dltua exitirpavi. —
Hue referrl ponnnt ilia terere termones, collo-
quia, verba, etc., qua In voce sequent, tub II.
ponuntur. nam et Cie. 9. Fam. 21. texere fpi-
ttolat dixit. P. SERMO init Hinc
Serta, ce, t. 1. absolute, eubsiantlvorum more
^ I. Eit idem ac lertum. Charit. 1. p. 83.
Puttch. Serta neutro genera dlcuntur, aed Pro-
perliui feminine dixit (2. 24. 37.): Quum tua pra-
peodent demiaia In pocuia serta: et Cornelius
Several (t'n fragm.): Hue adei Aonia criuem
cireumdata.serta. *f 2. En etiam funiculus, re-
itli, funieella, cordicina, o^atyi'cv, quia ex plu-
ribua lloeis comerta eit. Hoc- aensu aeeipi posse
videtur la lllo Tibulli 2. 5. 97. Aat e Teste sua
Undent umbracula tertii Vincta. Dubia mot Ilia
Palladii 4. R. B, 10. a med. Sutpendendi grosii
ex capriBco velut llnea serta pertoil. Alii leg. li-
no, velut lerta, pertuai. Id. 8. ibid. 6. Schneid.
Poit XL. dierum ipattum aerta, qua appensa
•ant, aaferantur. Porta. 3. R. R. i, Sertara
ducere cum ellquo. h. t. altercarl. Alii rictiui
leg. lerrafri. T. bane voe. <| 3. Serta Cam-
panica, berba geoui, de quo P. In CAMPA-
NICOS. Absolute Cafo R. R. 113. Suffito lerta
et icboano et palma, quam babeot onguentarii.
Sertum, i, et lapiot plur.
Serta, Brum, a. 2. absolute, iubitantlroram
more, sunt floree eat folia la coronam comerta
et intexla, corona, ghirlanda, otepavo;. TJiar-
patur plerumqae plar. num., quia corona ex
piaribua folila aat florlbui serifs constat. — a)
In ilng. num. Auton. Edyll. 6. 88. roieo Te-
qui eurea lerto Mcerentem puiiat puerum. toil.
Cupldlaem. CapeK. I. p. 79. In capita uterque
dominandi aertum pro regni conditions gestabat.
— Hine tramlate. farro Sat. Menipp. II, p.
101. Oehl. Nee me pedalui veriuum tardor re-
frenet : tarde enim peril p'u^/xuv sertum. h. e.
quominui carmloa pangat, minlme patietur se
probiberi Ingenio suo, paulio lardiore in reril-
bui numerli suit adstrlngendii; versuum enim
lerta non eque mature pereunt, quam Oorura.
Pulgat, interpr. It. 58. 5. Sertum exiultalionis.
— 6) In piur. num. Pirg. I. JEn. 421. Ture
calent ara, tertiique reeentibua halant. Cie. 3.
Tusc. 18. in fin. Ineendea odorei, et serlis rcdi-
mirl Jubebii, et rosa. Tibull. 3. 5. 63. Sjrio
madefaetui tempore nardo Debuerarn lertii im-
pliculiie comas. Ovid. 4. Fail. 616. Imposuit-
que tua iplcea terta coma. Id. 5. TYiil. 3. 3.
Feslaqae odoretli laaectuot tempora tertii. Co-
pell, 1. p. 1. Comere veralferU florealia llmioa
•artli. — Translate. Masimian. I. EUg. 139. El
quot grata priui cillorum terta legebaat. Sails
SERO
olefin ter dictum, quia cilia rei palpebra tam-
quam sertum oculos cingunt et ambioot. (Cf. I-
tid. II. O.-19. 1. 42). Nisi forte cilia blc sunt su-
percilla, aut poiius legeodum tepta pro serta. Cf.
Lactan*. 10. 2. Intcript. apud OreM. 4763. djliab
date ssrta. tf. Pirg. 6. JBn. S84.
Homonym. Videlur terta a coronis distin-
guere Plaut. Atin. 4. 1. 58. Turn el eoronas,
aerta, uogueota Juiterit anclllam ferre Veneri r
aui Cupidlni etc. Corona esse proprle videtur,
qua fit ci agendo capiti: terta, qua ornatui in
aliis corporis partibus, aut la postlbus adium,
etc., licet In citcularem textum compoiila non
sint: qua nos dicimus fettoni. V. BNCARPI et
PANCARPH38. Cf. ^moroi. de Isaac et Anita.
7. ti. 60.
SERO, oe'ris, sgvl, e'Stum, iBrere, a. 3. Eliam
stfui pro sen' diet posse, docet Priteian. 10.
p. 900. Putsch. Veiustissimi etiam In simplid
serui protulisse inveniuntur pro ordioavl et pro
•evi. JSnniut in praceptii. (Jbl videt a,venam lo-
liura crescere ioter iriiicum selegit, tecernit, au-
feet sedulo Ubl operam addidit, quam lento nu-
dio leruii. — Rations bablta etyml, vox ducliur
a rad. Skr. ta, uode temen : cf. Gr. s'pvo; et alio?,
el Germ, iden ejusdem sigalQcationls, — Part.
5er«ru II.; *a!us I. 1. 1.° «'&.; 2." et 2. el
In fin. ; Saturut I. 1. l.° a.; Serendut 1. 1.
1.° a. el 2. — Sero est s.emiao, plento, oireipu
(It,' teminare, -piantare; Fr. temer, planter,
ensemencer; Hisp. sembrar, plantar; Germ.
tden, pflanzen; Aogl. to tow, plant, tet).
I.) Proprle. ej 1. Sirjcio sensu de planlis.
— l.°) Ue re, qua serllur. — a) Cum Ac-
.cusativo. Cafo R. R. 6. Ager si nebulosus est,
rapa, rapbanos, milium praicum, id maxime
serl oporlet: in agro caldo et crasso olearn con-
dlilvam, r-edium mejorem, Salenllnam, orcbitciu,
poseam, Serglenam Colmi.cianam, albicerem ;
quam earum in his locis optumam esse , diceqt,
earn maxima serito. Parro t. R. R. 40. 2. Pri-
ma, qua sire coloao, prlusquam sata nata; se-
Cudda, qua ex lis collecla, Deque prlus quam
sata nata. Cf. ibid. 32. 2. Serendum viciam ,
lentem, cicercutam, ervlliam ceteraque. Rursui
Cie. 3. republ. v. 16. Noa - Transalpine! genlei
oleam et Vitem serere non sinimui. Ccei. 5. B.
G. 14. Plerique frumenta non serunt, led lade
et carn6 vivunt.- Pirg. 1. G. 210. Exercete, vi-
ri, lauroi, lerke bordea eampii.. Cie. 2. Oraf. 69.
278. Da rnibi ei lata arbore, quoi leram, lurcu-
loi. Id. Senect. 7. 24. Serlt arbores, qua alter!
saeulo pfosient, ut ait Sta litis noster In Sjne-
phabis. Horat. 1. Od. 18. 1. Nuilam sacra vite-
prius severls arborem. Cotum. li.Jl.R. 3. cirea
med. Ha res el semine et plantis serualur. Plin.
18. Silt. nat. 23. 53. (193;. Auctumno ellquid
saturus, Septembri mense Qmum inaret poit Im-
brem. Pal. Place. 3. 5. Dal Cererem lectumque
pecul, nee palraite Baccbum Bitbyno Phrygioque
latum, aed quem sua nolo Coile per anguita Lea-
boi freta luggerit Belles. Plin. 17. iTist. nat.
20. 33. (144). Arundo serllur bulbo rodicis. Id.
ibid. 10. 9. (58). Serere folia palmarum. Id. 18.
ibid. 25. 60. (224). fruges. Pirg. 8. Eel. 98. mes-
ses. Id. t. ibid. lt»3. seioina. Parro I. R. R. 48.
2. vlneam In agro. Ccei. 3. B. C. 44. Muliaque
erant inter eum locum maau tela. Cf. Pirg. 3. G.
176. — 5) Absolute. Cie. Senect. 7. 24. Nee du-
bitet agrlcola - quarentl, cui serat, respondere. —
c) Passive impersonallter. Plaut. Epid. 2. 2. 80.
Mihl istic nee serltur, nee meiitur. h. e. nibil boc
ad me atlinet, quia neque damnum affert, Deque
utilltatcm. QuinlU. 5. 9. 5. Nee fieri potest, ut Ibl
tnessis sit, ubl satum non en. V. METO. — 2.°)
De loco, ubl serllur. Cie. 5. Perr. 47. a med. DC
tantum decuraa sit, quantum severls, boe eit, at
quot Jugera sunt sata, lotidem medimnn debeao-
tur. «iix. 18. IHtl. nat. 11. 29. (tilt. Serilar
(terra) loto anno paoleo semel. bli farre. OvitJ.
2. Art. am. 668. Isle feret legetes: Isle lereodui
agar. Tibull. 2. 3. 8. Serere arva. Id. ibid. 42.
Quid noculi sulcos non babulsse satos? *f 2.
Lallore seoio de aaimantibus est gijncre, genera-
re, gene! are, Cie. 14, Alt. 20. Teriulla (.CauU
SEROPODION
uxo'ris) nollem abortura: tam enim Cassii sunt
Jam.fiuam Bruti serendi. Id. 1. Legg. 8. 24. Eisii-
tisse quamdam maiuritatera lereudi generis hn
manl, quod sparsum In terras atque latum di-
vino auctuin tit animorom. muoere. — IHdc
Part, prater, pan. talut eadera tigniueationc,
abiolute vel leqaente Ablat. cum prap. ab, aui
sine prap. Cie. t. Tusc. 49-J.18.Nun enim te-
raere nee fortuito *ati et creatl tumui. Liv. 38.
58. Non. sanguine humano led itlrpe dlvlua ia-
tui.' Sle firg. 6. Jin. 125. late languine divum.
Id. 10. ibid. 540. fulvumqoe Camertem Ma-
gnanimo Volicenle latum. Id. 8. ibid. 36. O sate
gente deum. Ovid.- 3. fast. 799. Hatre tatus
lerra. Id. 12. Met. 93. talus Nereide. Id. 4.
ibid. 282. aalos Curetai ab Imbri. Id. 4. Fail.
55. Ilia cum Lauio de Numitore lall. Id. 4.
Met. 12. Baccbum-saturaque iterum lolomque
Jjimatrein. Id. t. ibid. 89. Aurea prima lata est
EBlai. — Proper t. 3. 7. 19. Hie wtus ad pa-
cem, hie caitrensibus ulilii armli. Cf. Itatus
sub B in NASCOR.
II.) Translate. Sil. It. 1.80. soleri nutrire furo-
res, Romanum levltjuvenili in pectore beilum. h.
e. Uamilcar in anlmo llannibalis Qlii. Liv. 28. 25.
TJbi lermones inter te lerentiura clreulos vidisseni.
Sie Plaul. Mil. glor. 3. 1. 105. Serere lermones
alicul. h. e. habere cum aliquo. Rursus Liv. 24.
3t.colloquia eum bostibus. Seneca Med. 26. In-
cassum querelas et verba, h.e. spargere, fundere.
Sic Slat. 2. Achill. 35. Sic legnei heroes eunt,
campumque patentem Alterno lermdne serunt.
— Et absolute. Id. 6. Theb. 941. Multa duces
errore serunt: hi nubile, et altos Oecurriise No-
lo* : adverao roborls ictu Tela repulta, alii. h. e.
ditserunt, disputant. Sueton. Cat. 26. Serere
causam diicordiarum later plebem et equiles.
Plant. Pan. 1. 1. 67. Dt villicum banc perdo-
cesraus ul serat fallaciam. Alii leg. fetal. Id.
ibid. 3. 2. 10. Serere litei. Liv. 3. 40. a med.
civilei discordlas. Id. 24. 3. sub fin. crimina in
senatum apud inflma plebis homines. Hue tr'a-
hunt nonnulli 31. 10. et 40. 48. Serere bells ex
bellis. et Sail. loc. cit. in SERO (serui). Ju-
$lin. 8. 3. 8. opiniooem. Seneca Ep. 104. ante
med. sibl causas solliciludinuu). Virg. 12. Jin.
228. rumorei varios. LucreU 5. 1288. et Sil.
It. 5. 236. aire lolum terra traciabant: are-
que belli Miscebant fluctas, et Tulnera vasta is-
rebant. h. e. crebra Tulnera infllgebant, ut qui
serunt, dema grana ipaigunt. Alii leg. ferebant.
— (line
Sata, Oram, n. plur. 2. absolute, tubstanlivo-
rum more, loca sata, et ipsa segetes, i seminati.
Virg. 1. G. 325. et 2. Jin. 306. lata lata bo-
umque labores. Id. 3. Eel. 82. Dulca satis bu-
mor. Apul. 9. Mel. Ideo conjunct! terram pro-
Kinduqt boTei, Ul In futurum lata germlnent,
sata.
StfiROPODfON, Ii,'n. 2. herba eadem qua Ve-
tooic seu Belouica dicitur. Apul. Herb. 1.
SEROTlNUM, i, n. 2. V. voc. ieq. In fin.
SERdTlNUS, a, urn, adject, (sero) Paaultima
brevis est, ul docet Voss. I. 2. de Gramm. c.
23. TJt enim a diu, eras, prius, horno, peren-
die adverbiii Bunt adjective - brevla diulinus,
crastinus, prislinus, hornolinus, perendinut;
ila a sero serotinus, quod et Priscian. iradit 2.
p. 590. Putsch. Coolra,qua a nomlnibus fiuot,
longa sunt, at a Malula matutinus, a' vesper
vesperlinus. Conlrarium docuit Scalig. de cnu-
tU L. L, c. 98. Sunt qui putent, saltern priora,
ex adverb, (enus composlta. V. ANNOT1NUS.
— Serotlnui eil qui lero venit, et dicitur de po-
mis et alils rebus, qua tardlus maturescunt, aut
venlunt, aut Dunt, e^ioj, li/iuic., tardivo, se-
rotino, seroline. ^ 1. Geoeratim. Plin. 15.
Sitt. nat. 15. 17. (58). Plra serotina ad Me-
nem usque ad matrem pendent, gelu mature-
eentia. et ibid. 18. 19. (71). et Colum. Arbor.
21. Flcui biferee, seroiloo et pracoeet. Plin.
17. Hist, nat. 2. 2. (17). Serotina blemei. et
■max. Serotina aqua. Id. 18. ibid. 24. 56. (204).
Fettlnatam sementem lape dsclpere, lerotinam
semper. Id. 31. ibid. 10. 32. (58). Floi tsroil-
— 333 —
nui. Colum. 8. II. fl. 5. sub fin. Serotini pulli,
qui ab solstilio natl eapero jutium lncrementuro
non potuerunt. «| 2. Speclalim serotina loca,
in quibus lero matureiCunt plantarum fetus: qui-
bus pr&cocia opponuntur. Plin. 17. Hist. nal.
11. )6. (79). Ante omnia in similem traoiferri
terram, aut mellorem oportef. nee e tepldii, aut
pracocibus In frigidoi, aut lerotlnos situi. Id.
18. ibid. 24. 54. (197). Non tramfereodum se-
men ei pracocibus locis in serotina. ^ 3. Ra-
plor serotinus apud Senec. 3. declam. 21. ad
fin. est qui lero puellam rapult. *J 4. Serotina
con/or qusenam lit, V . in Inscript. apud Gru-
ter. 824. 1. sab. begvi,. v. f. sibi bi florksti
C0NIVQI 8BROTmA» AN. VHI. — IlinC
Serotinum, », n. 2. absolute, lobsiantiTorum
more,.imber lerotinui, cul opponitur matuti-
num, leu temporaneum ; duplex enim prsci-
pue in Palastina exoptabator imber ab Hebrais,
hoc est matutinus ten auctumnalii pro latlone,
et lerotlnus ieo vernalli pro meise. f'ulgal. in-
lerpr. Jac. 5. 7. Agrlcola exipecial fruclum ter-
ra patlenler ferens, donee acoipiat lemporaDeum
et lerolinum. et Hal. Deut. 11. 14. Rt dabit
pluviam terra tua in tempore iuo, matutinum
et eerotinum, apud ^uguslin. 5. Loc. in Hept.,
ubi adnotat: Serollnum minus Latinum eat, sed
non potuitmagli proprie de Graco exprimi, quod
ilii dicunt oijiiftov, tamen etiam in lingua Latioa
vuigo usilatum est, ut dicatur serotinom, sed
quod tardlui, quam oporteat, factum eit; hie
vero tempus annl potlua lotelligi voluit.
SERPfiDO, dlnli, t. 3. (lerpo) tumor; qui «er-
pit in cute, risipola. Isid. 4. Orig. 8. 5. Ser-
pedo est rubor cutis cum pustularum exstantia:
et nomen swnpill a serpendo, co quod aerpal
per membra.
SERPENS, entii, particip. et nom. V. SERPO.
SERPENTARlA, w, f. 1. (serpens) berba, qua
et viperlna dicitur, foliii mollibus, guslu aspero,
quaprodestad morsns viperarum. Apul. Serb. 5.
SBRPENTARlOS, II, m. 2. (serpens) idem qui
Ophiuchus. Capell. 8. p. 28*. Gemiuii orient!-
bui occiditSerpeotariui usque ad genlcula. Schot.
ad German. Aral. 75. Hie (.Ophiuchus) est
serpentarius, qui supra scorpionem stat teoeoi
atraque manu serpentem.
SERPESTlFER, f8ra, fSrum, adject, (lerpeni
et.fero) qui aerpentes ferl. Virg. Cir. 477. X.?\-
namque tlmul lerpenliferamque Seripbum. lta
Forcellinus. Varum recentlorei plerique omnss
leg. semenfi/eram, h. e. fertilem lementis.
SERPENTIGENA, », coram, gen. 1. (serpens
et gigno) ex lerpeniibui natus, dp'OT*^?- Ovid. 7.
Met 212. Vot isrpentrgenli in se fera bella de-
distil. Loquitur de ilia Juventute, qua ex serpen-
lis a Cad mo occisi dentibus bumi satis nata est.
SEHPENTx'GER, gSra, g8rum, adject, (lerpeni
et gero) qui terpentei gerlt, ofiouYoj. Ovid. 4.
Trist. 7. 17. Spbyngaque et Uarpyias, eerpenll-
gerosque Gigantei. Alii leg. serpenlipedesque. b.
e. lerpentis similes pedes habontes: quod megia
placet: nam Macrob. 1. Saturn. 20. circa med.
Glgantum. pedes in draconum volumina desl-
nebant.
SERPENTlNDS, a, um, adject, (terpens) ad
serpentem pertinent. Male quldam legunt apud
Justin. 32. 4. 6. Omne tsrpentlnunx genos. ser-
pentium enim leg! debet. Qabet tamen Augit-
gustin. 2. de Genes, contra Munich. 26. Ne-
tcio quoi serpentinoi netos esse arbitror, qui ter-
pentem pro Chrlsto colere dicuntur. et .4mbros.
2. t'n Luc. 2. 51. Serpentina pectora. — Ser-
pentina suasio apud Augttslin,, 2. Serm. Dom,
56., est peccatum, quod dlabolut terpentii for-
mam simulant prlmii humanl generis pareotlbus
suaslL
SERPENTlPES. V. SERPRNTIGER.
SERPENTUM, I, n. % genui monllls, apud
Isid. 19. Orig. 31. 19. Monile ornainentum ex
gemmli ett, quod solet ex femlnarnra pendere
collo. - Boe etiam et terpentum dicitur, quia
constat ex ampborulls qalbusdam aureii gemmls-
qus varlii in modum factura terpintii. Nonnulli
hoe et ngmentum dicar.t.
SERPO
SERPER4STRA vel serpiraslra, 5rum, n. plur.
2. (lirpo, h. e. alllgo) Klolz putat masculinum
esse apud Cic. loc. cit., ut lit serperastri', orum;
ted Cic. tyllepsl usiim esse prob*':ilius mihi vl-
delur. — Serpersstrs sunt machiaula, adminl-
cula, qua puerorum genibus alliganlur, ne va»
cia fiant, aut comperocs, ginocchielli, xaunf
aiyuia.
1.) Proprie. Varro 9. L. L. 11. Mull. Non
lequltur, nt itulte faciant, qui puerii In genlca-
lis alligeot serperastrs, ut eorum deprafate. cor-
rlgant crura.
II.) Translate. Cic. 7. Alt. 3. a med. De «er-
perasirii cobonis raea nihil est quod doleas. Ipsi
enim se collegerunt admirations integrltatis
mea. h. e. de prafectis, legatls, tribonit, qua-
itore, accenso etc., qui in meo comitatu sunt
in provincia. Serperastra sot vocat, quia eorum,
quibui praeraot, vitia corrigere debebant, ut
seperastra distnrtlones crurum. ipsi tsmen inale
se gerere ccuperant, ied eiemplo Ciceronii Jam
rcsipiscebant. Alii intelligunt sordidoi homines,
lucrii iotentos et hooesli nullam rationem lia»
bentes: a serpo, quasi bumi serpant, nil lubli'
me cogitent. Sunt etiam qui inallent cerbcrastris,
quasi Cerberi limilibus, avidis, voracibus et_ pe-
cunia inbiantibus. Ad h. v. hac habet DMer-
lent (Op. cit. t>. 6. p. 331.): «\Veist aufapiro$e»v
hin,denn das folgeode adinlratione integrita-
tis mea , und plura ofQcla mea duxit quam
omnem pecuniam lasst kelnen Zweifel, daw utl(
jeoem rathsclbaflen Worta eigennatiige, geld-
sucbllge Offuiere beielchnet werden. Ebsn
so deute ich den Zunaroen, den bei Tac. 1. Ann.
23. die Suldaten einem verhassten Centurio ga-
ben: centurionem eognomento_ Sirpicura, «el-
cher buchst. xu apnaya oder doisaiav sliment.
Icb glaube, es bedeutet serperastrum elwai ahn-
licbes, wie o'pnaXoYoj bei Oppian. Cyn. 1. 153.
ein niebi oaher bekanniei Faogwerkxeug des
Jagers; dieses telbst aber sett eine Nebenform
von dpnxki^ai voraus, a'ptiXaJn). dessen Nomen
apitaXastpov zu ierpev»slron stimmen wurdn».
At cl. Furlane/(o in App. ait, in loc. Varron.
et Cic. legeodum este syinperasmsla, Gr. oujitrs-
pdauaxa, b. e. coocluiiones, complexionet. Vi-
derint eruditl.
SERPlLLlFER. V. SERPYLL1FER.
SERPILLUM et
SERPILLUS. V. SERPYLLUM.
SERPlO. V. SERPO inlt..
SERPlBASTRA. V. SERPERASTRA.
SEKPO, lerpii, serpsi, serptuin, serpere, o. 3.
Alia forma ett serpio, is, ere, apud Vulgat. in-
terpr. Hal. Act. 4. 17. Serpiat in populum.Sed
cf. Prob. Inst. orl. p. 141. 37. et p. 18a. 37.
I{ eil. — Serpsil pro serpsertt aotiqui usi sunt,
taste Paul. Viae, ex Feit. p. 349. 6. Mull., qui
ceteroquin nullum effert eieroplum. — Ratione
habits etymi, serpo ducitur a Gr. (£iro», rep*,
tplritu In sibilum verto, ut sei ab «{, seplem
ab a'irta'.quod Fest.in Serpsit docet -, vel poliuS
utrumque a rad. Skr. sarp ejusdem tigniOcalicnis.
— Part. Serpens In omnlb. para|r. el lu fin. —
Serpo est ventre iagredlor, repo, spirw (It. andar
serpendo, slriietore, serpeggiare ; Kr. ramper, se
trainer; Hlsp. arrastrar per la tierra, andar
arrastrando ; Germ, fcrsechen, schlevchen; Angl.
to crespe, slide, go trailing along crutfl)-
I.) Proprie. ^ 1. Dniversim. — 1.°) Stricto
seosu de animalibus, prasertim de angue. — a)
Forma activa. Cic. 2. Nat. D. 47. a med. Alia
anlmalia gradiendo, alia serpendo ad paslura ac-
cedunt, alls volando, alia nando. Id. 5. Fin.
15. 42. Serpere angulculos, nare analieulai, evo-
lare raerulas. Ovid. 12. Met. 13. Serpere caru-
leum Daoal vldere draconem In platanum. eM5.
ibid. 689. Serpit anguil per bumum. Id. 3. Pont.
3. 102. Ulque latens ima vipers terplt humo.
Juventin. Philom. 63. fVernsd. t. 6. p. 401.
venenosus setpeodo tibilat aoguls. TJbi videsii di-
vcrianim, quai diverts aolinalia emittunt,vocura
propria Domina. Plin. 9. Hist. not. 13. 15. (42).
Plnnii, quibus In mirl utuntur, bumi qnoqua
vlee pedum sorpunt. — Serpens, edjeetifs. Cic.
SEftttJLA
I. Tase. 13. 33. Serpentet quasdam (teslias),
quasdam sue gradlentes. — 6) Passive. Solin.
32, (22. 10.) Quura terra nullo terpatur aogue.
— a. ) Latiore teotu dicitur de planlis. Cic.
Senect. 15. 53. Yitem lerpenlem multiplici lapsu
e( ertatico amputorei eoercel ars agricolarum.
firg. 8. J3n. 13. atque baae siae tempora cir-
cum Inter rldtrice* hederam tibi serpere Iaurot.
Laber. apud JUacrob. 9. Saturn. 7. Ut bedera
serpens Tlret arboreal necat. PUn. 27. Hist, r.at.
II. 74. (99). ythospermos (herba) jacel, atque
aerpii bumi.et ibid.9. 58.(82). Rami in terram ter-
punl quinl lenlve. Id. 22. ibid. 18. 21. (45).
Cbamaleon nrplt In terra, echini modo spi-
nal erigens. Id. 31. ibid. 16. 59. (99). Acu-
ieatarum caalei allquarum per terram serpunt.
el 17. ibid. 20. 33. <144). Inter te radices ser-
punt, mutuoque discursu nentur. — 3.°) La-
tissimo tensu da aliii rebus per terram repenti-
bui et progredientibui vel lenl vcl tortuoso eur-
su. Tibull. I. 8. 13. Ad te, Cjdne, eanam, ta-
citli qui leoiier undii Caruleis placidus per vada
serpli aquis? Ovid. 3. Trist. 10. 30. Isler Con-
gelat, at tectii in mare terpit aquis. Lucan. 9.
974. Id licco terpentem pulvere rivum. Slat. 11.
Thib. 008. lacrimal terpunt per vulnera. Sil. It.
13, 539. tulfureii gelidui qua serpit leniier un-
dii Ad genitorem Anio labeni line murmure
Thybrim. Adde Ovid. 14, Mel. 5U8i Liv. 30. 6.
Fiararaa per continua serpens uno repenie omnia
Incendlo hausit. Zucret. 5. 523. slve ipii (ignet)
et alberis seslus Serpere posiuot, quu cujusque
cibas vocat etc. Firg. %. /En. 269. et PUn. 7.
Hist, not. 24. 34. (90). Somoo serpeote. firg. 2.
JEn. 269. Tempui erat, quo prima quiet inor-
tallbui tegrli Incipit et dono dlvum gratissima
•crpit. Propert. 3. 11. 64. Fallacem patrla ser-
pere dia.lL equum. h. t. tensim icandere inuroi
Troja. Claudia.*. IV. con*. Honor. 641. Per
tua lanugo quum serpere cceperit ora. Cell. 6.
18, tj. 9. Ulcus laliui atque altlui terpit. Sic
PUn. 24. ifttt. nat. 14. 77. (120). Ulcer a ler-
pentia. firg. 3. G. 409. culpam ferro compe-
ice, priuiquam Dira per iocautum terpant con-
lagia tulgus. Martial. I. 79. Inque Ipsus vultus
serperet atra lues. PUn. 29. Ilisi. nat. 2. 10.
(38). Sordei caudarum prosunt gingivis, ti car-
cinoma terpal. Id. 27. s'bid. 12.91. (117). Polj-
gonon ilstlt omnia quacumque serpunt. Lucret.
6. 660. Eisiitit lacer ignli et urit corpora ser-
pens Quamcumque arrlpuil partem, repilque
per artus. Cic. in Aral. 47. Namque cit Alei
avis, lata lub tegmine call Qure volat, et serpens
gomlnli tecat aera peonii. xaraj^pijatj. Sic Lu-
cret. 5. 690. Propter signiferi posiiuram totius
orbit, Annua lol In quo contundit tempore ser-
pens. — Serptntia, plur. neutr., absolute. PUn.
30. ffitt. not. 13. 39. (113). GEsypurn ad carci-
nomala ac lerpenlia valet, h. e. ulcera terpuotla.
*f 2. Serpen aerem dixit Lucret. C. 118. h. e.
flare, meare, iplrare.
II.) Translate est sensim, aut occulte progre-
dl, dilatarl, crescere. Flor. 2. 9. Serpsit lamen
lallus In proiiinos belluni, oinneinque lato Ce-
pbaleniam. Ovid. Remed. am. 105. taciia ter-
punt la viscera flam ma. tcil. amuris. Cic. Amic.
U3. 87. Serpit enim, nesclo quomudo, per omnium
vital amlcilia. Id. Mar. 21. tub fin. Serpit bic
rumor, et Stat. t. Theb. 168. jam murmurs
aerpunt Plebii. Cic. 1. Phil. 4. 5. Quum ter-
pen! Id urbe inQnitum malum, idque manaret
In diet laliui. et 4. Cat. 3. i» /in. Hoc ma-
lum obscure serpens multas Jam provincial oc-
eupavll. Id. I. Alt. 13. et itabir. Post. 6. txlr.
Uoc terpet louglus. Justin. 31. 3. 3. Ne viei-
duid malum (belli) eliaru ad ie serperet. Cic.
JDivin. Verr. 21. 68. Si paullatim bae consue-
tudo lerpere ac prodire cceperit. PUn. t-*. Hist.
nat. 11. 13. (87). Altlui cura terpit. Cic. 2.
Orat, 50. 203. Ecce autera, quum te nihil pro-
fcclite arbitrarer, serpere occulte ccepiill etc. h.
«. leoilm progredl orallone. Horat. Art. P. 28.
Serpit hum! tulut nimlum tlmidusqoe procella.
h. e. buraill illlo ulilur. — Uinc Part. prat.
Serpent, entit, m. et f. 3. absolute, tubstan-
_ 334 -
livorum more. — Genet, plur. terpend'um et, prs-
tertim apud poetas, etiam terpenlum, quam la-
men formam improbat Caper p. 111. II. Ileil.
— Serpens est anguls, draco, coluber, epic, et
subintelligilur hetlia, draco, anguis, aut quip-
piam simile, quod et aliquando adjicitur, ut
Sueton. Tib. 72. Erat et la oblectamentlt ter-
pens draco.
I.) Propria. Cic. fatin. 2. 4. Bepente eoim
te, tamquam serpent e latibulii, oculit emiuen-
tibut, InDato colio, tumidis cervieibus intulia'.l.
Id. Harusp. resp. 25. exlr. Jam ista serpens,
qua turn bic delitescit, turn ie emergit et fer-
tur illuc, compressa atque llllsa morietur. Sail.
Jug. 89. Loca latesta terpentibus, quarum vis,
ilcuti omnium ferarum, inopii cibi acrior. firg.
2. jEn. 214. Corpora natoram terpens am-
ptetut oterque Implies t. Id. 11. ibid. 753. Sau-
cius at serpens tionota volumina venal, Arre-
ctisque horret tquamii, et tibilat ore, Arduat in-
surgent. Lucret. 4. 639. ut terpens, bominit qas
tacta talivii Disperit, ac tese mandendo conOcil
ipsa, et ibid. 58. quum lubrica terpen! Eiuit In
tplnli vestem. Lucan. 9. 397. plena veneno. lie-
pot Hannib. 10. Quamplurimai venenatai ser-
pentet vivai colligi imperavit. Outd. 3. Met. 33.
lougum caput extulit antro Caruleus terpens,
burrendaque ilblla mitlt. et 2. ibid. 651. Serp?ns
dira. Id. 2. Amor. 13. 13. plgra. Id.1. Mel. 534.
Miliaqua iocultoi terpeotum multa per agrot
Erraste. firg. 8. JEn. 436. Serpentum squama.
Horat. Epod. I. 20. avil lerpeotium allaptui
timet. Celt. 5. 27. n. 3. Serpentina! mortus.
fitruv. 8. 4. Africa nutrii terpenlium. fulgat.
inlerpr. Jer. 8. 17. Mittam vobit terp:nles re-
gulot. h. t. basiliscos. — De terpenlium usu in
medicinii tlmulque de mediclnis contra serpen-
lium mortut passim agit PUn. — Descrlptionem
lerpentit poetlcam babel apud firg. 2. JEn. a
». 203. et Cul. a v. 161. et 3. G. a v. 425.,
Ovid. 3. Mel. a v. 31., Stat. 5. Theb. a v. 505.
et Sit. It. 6. a v. 151., ubl inutitala molls an-
guem a SI. Regulo in Africa cssom, ad Bagra-
dam Quvium, describit. Cujut rei mentio Bt etiam
a PUn. 8. Hist. nat. 14. 14. (35)., GeH. 6. 3.,
fal Max. 1. 8. n. 19. estern. et Oros. 4. 8.
— De serpeote lauclo V. firg. 5. JEn. 273. —
Serpent apud veteret ijmbolum fuit dignitatis
et divinii bonoribui cultut. Cf. fulgat. interpr.
Sap. II. 16. et A. Malum ad Jul. faler. 2.
Gesl. Alex. M. 29. V. infra II. 2. — Hlnc tape
In tepulcralibut monumealit occurrit ut ijmbo-
lum Irainortalilatii. V. ^s'tconti, Mut.fio-Clcm.
T. 5. Tab. 19. et Cavtdom, Monum. del Mas.
del Calaio p. 22. n. 18. — Item ijmbolum
luil prudenlia et callidltaiit apud Hobraot. Cf,
fulgat. interpr. Gen. 3. 1. Serpens erat calii-
dior cunctis animantibui. Id. Matlh. 10. 16.
Estote ergo prudentei ticut terpentei. — De ter-
pentibus f. alia apud Sil. It. 1. 411. et teqq.,
i. 587. et teqq., 12. 6. et teqq.
II.) Iinproprie et translate. <$ 1. Serpent eat
lignum caleste, apud fitruv. 9. 6. et Brain.
2. Atlron. 14. et 3. ibid. 13. f. OPH1UCUUS.
Allot ett, de quo Hygin. 3. ibid. 1. f. AN-
GUIS. *$ 2. Serpens dictut ett etiam diabolut,
qui specie terpentii callidissimut Evam in pa-
radlto terrestri seduilt. Prudent. 7. Calhemer,
tub fin. tortuote serpent, Qui mllle per mean-
droi Fraudetquo fiexuotai Agitai quleta corda,
Discede : Cbrlstut bic ett. f. et fulgat. interpr.
Gen. 3. 1.-14. et 2. Cor. 11. 3. Id. Apoc. 12.
9. Serpent aatiquut, qui vocatur diabolut. % 3.
Uinc ett convlcium in homines mallgnot et va-
frot. Id. Matlh. 23. 33. ^ 4. Dicitur pralerea
de verroibui corpori bumano innatcentibut, et
fStipi'aoiv afferentibut, pidocchi. PUn. 7. Hist
nat. 51. 52. (172). Ut Pberecjdet Sjriut terpen-
lium mulllludioe ei corpora ejus erumpente ei-
spiraveril. Adde Apul. Florid, n. 15.
Homonym. Qui diderant Inter te terpens,
anguit, coluber et draco, f. in ANGUIS.
SERPOLA, a, f. 1. (terpo) deminut. a ter-
pens, parva terpens, terpe, Fett, p. 351. 13.
Mull. Sorpuia terpterit, alt Menala, terpens In-
SERRA
rcpserlt. et Paul. Diac. p. 349. 6. Serpsit antt-
qui pro serpserit, untie videntur serpula dicia,
qoas nunc terpentes dicitnus.
SRRl'ULLUM. f. SERPYLLUM.
SERPYLLlfER, fSra, firum, adject, (serpyl-
lum et fero) serpyllum ferent. Sidon. 8. Ep.
It. in carm. Qua terpylliferlt oiet catinis Bac-
cas per gemlnat ruber botellus.
SERPYLLUM, tarpullura et terpillum, I, n.
2. In veierib. codicib. firg. invenit Pierius ser-
pullum: Cafonit quoque non uni idem habent,
ei eonsuetudlne vectendi Gracam u in o. —
Serpiltus quoque occurrit apud Itid- 17. Orig.
9. 51. Herpyllut, qua apud not lerpillut voca-
tur, pro eo quod radices ejui looge terpen t. —
Serpyllum est berba eondimentli elborum apta,
•psuXXov, termo'ino, terpolio, terpillo (Thymut
terpyllum Linn.): a voce Graea allata, qua ab
epiro), terpo, ut farro 5. L. L. 103. Mull, et
PUn. 20. Hist. nat. 22. 90. (245). doeent. Nam
tilvestre terpii, dlspergitque tese per humum qui-
busdam rimujculis tenuibus, qui quacumque ter-
ram attlgerinl, radicem agunt. Plm.loc. cit. Ser-
pyllum a serpendo pulant dictum, quod In til-
vestrl eveoit, in petrii maiirae. Sativum non ser-
pit, ted ad palma altiludinem increscit. Pinguiut
voluntarlum, et caodidloribui fotiii ramisque.
firg. 2. Eel. 10. Tbestylii et rapido testis met-
soribus astu Allia lerpyllumque, berbas contun-
dit olenlet. Id. 4 G. 30. casiw viridet, et olen-
lia late Serpilla Adde Caton. R. R. 73., Co-
turn. II, fl. fl. 3 circa med. et Pallad. 4. R.
R. 9. in fin. — Yatla ejusdem nomina et vir-
tutes persequitur Apul: Herb. 100.; qui etiam
herpf'ion meja ait vocalam cite hetbarn, qua
Grace sisymbrios oomiostur.
SERRA, a, f. 1. Ratiooe habita elymi, vox
ducllur a seco, quasi serera et secra, uode ter-
ra. Cadente Latioitate, male litteiam r gemina-
runt, et seroro confuderunt cum terra; item
promiscue usorpata, sed perperam, terra, sarra
ei tarpa, qua diUerunt et origlne et tigniflcalio-
ne. Itid. 19. Orig. 19. 0. docet, strram a sono
orirl, id est a tlridore. Cf- Cic. et iucret. foe.
infra cic. — Serra ett inttrumentuizi dentatum,
quo ligna et lapldet tecantur, «pi'&>» (It. lega,"
Fr. tcie; Hltp. sierra; Germ, tisge; Angl. taut).
I.) Proprle. % 1. Unlvertim. farro epud
A'on. p. 223. 10. Merc. Id sal virgines Yettalea
terra ferrea tecant. fitruv. 2. 7. Lapis albut in
Yenetia terra dentata, uti lignum, tecatur. Cic.
5. Tusc. 40. 116. Surdl ne ttridorem quidem ser-
ra audiunt turn quum acuitur. Zucret. 2. 410.
terra ttridentli acerbui Horror, firg. 1. JEn.
153. Turn ferrl rigor atque arguta lamina ter-
ra, Nam priml cunelt tcindebant fissile lignum.
Seneca Ep. 90. ante med. In quadrature tigna
decidere et, terra per detignata cur'rente, certa
manu trabem tciodere. Colum. Arbor. 9. Yilem
terra pracidere. Ccel. Sympot. JEnigm. 60. de
terra In lemmale. Dentibut Innnmerit turn toto
cerpore plena: Froudlcomam tubolem mortu de-
patcor aculo: Alando tamen fruttra, quia reipuo
pramla dentil. Gromat. p. 323. 27. Rudorff.
Serra cava. — Ejus inventionem PUn. 7. Hist,
nal. 58. 67. el Seneca Ep. 90. ante med.
tribuuot Dadalo: Hygin. fab. 274. et Ouid.
8. Mel. 8. 21 1. Perdicl, Dadall tororit Alio.
f. PERDIX in ON OH. K» iplua pitcis formam
terra duclam, Hygin. loc. at.', ei foiiis terratis
obamadryos alii apud PUn. 24. Hist. nal. 15.
80. (130). tradunt. V. Heyne ad Apoltod. 3.15.
9. p. 891. Ouid. loc. cit. 241. llle etiam medio
tplnat in pisce notatat Tratit In exemplum fer-
roque incidlt acuto Perpetuot denies, et terra
repperit utum. f 2. Est et serra perpelua
acie slve denlibui, qua marmora secenlur. A-
rena boc at (inquit PUn. 36. Hist. nat. 0. 9.
(51). et ferro fieri videtur, terra In praienui
llnea premente arenat, venandoque iractu ipso
secante, % 3. Serra lignea, genus supplicii
apud veteres; nempe serra alicubl, pracipue in
Persia, per longum dlssecabanlur rei. Cf. Hie-
ronym. 15. in It. 57. 1. et Par. 20. 3. cl A-
chermann, op. cil. § 251. f. SfUUiO.
SEI.BABIUS
II.) Improprie. <f I. F.?t p'ucis, aut frutei
marinui boc nomine, fortasse quia formarn serra
refert, Ptin. 9. Hist. nat. 2. 1. (3). et 32. ibid.
11. 53.(145). *| 2. Item genui plaustri, quod
rotissubter ferreia ac deotatis volvitur, ut, eicus-
tis frumentis, stipulam In areii conterat, el in.
clbos jumenlorum, propter fceni iterilitateu), pa-
leas comminunt. Hieronym. in Amos 1. Adde
Pulgat. interpr. Is. 28. 27.
lit.) Translate. ^ 1. Universira. Tertull. Cor.
mil. 3. Et quamdiu per banc lineam lerram re-
ciprocabimus? h. e. da cadem re fraitra altercabi-
mur. Sic Parro 3. R. R. 0. Ducere lerram cum
aliquo. h. e. cum aliquo altercarl, contendere,
certare, alicui adversari. AHi perperara leg. ser-
lam. Adde eumrl. Sat. IHenipp. 59. p. 169.
Oehl. Cf. Tertull. Pudic. 2. f 2. Serra pro;-
liari dicitur, quum assidue acceditur reeeditur-
que, neque ullo consistitur tempore. Calo dare
militarl: Siva forte opus «il cuneo, aut globo, aut
forcipe, aut turribus, aut serra, utl adoriare. Hac
Festus p. 344. 9. Mull., qua aciel nomina etiam
a Gill. 10. 9. referuntur. Peget. 3. Milit. 19.
ad fin. ejus usum esse ait, quum turbatam aciero
reparare opus est. opponilur enlm bosti urguenli
strenua militum manui, qua tantisper, dum or-
dinei iterum ad pugnam raficiuntur, eju» impe-
tum aggrediendo et recedendo remoretur. ^ 3.
Festive serra dicitur spina dorsi mulieris macra.
Martial. II. 100. Cui serra Iumbis, cuspis eminet
ate. % 4. Serra In sacris nomen erat Tiberioi
fluminis, si credimui Servio ad lllud Firg. 8.
/En. 62. Ego sum, pleno quern, flumina cernis
Stringentem rlpas. et pinguia rura secantem,
Caruleus Tibris.
SF.RRABlLIS, a, adject, (serro) qui serra secari
facile potest, segabile, ajirptotoj. Plin. 16. Hist.
nat. 43. 82. (227). Serrabilia ae sectilia, qua
modice bumida, arida antra lentiut serra cedunt,
viridla pertlnacius resistunt. Ita Harduin. et Sil-
lig. Alii perperam leg. durabilia : bic enim
i"<im'tss verlit locum Theophr. Hist. Plant. 1.5.
c. 8., ubi surrpiota Kat* euo^iata habet; alii
vero dalabilia.
SERRACOLUM, I, n. 2. clavui navis, 111500-
Viov, ftmone delta nave. Ita eiponltur in Gloss.
Philox. Vlp. Dig. 9. 2. 29. Parvl referret, na-
vem immittendo, aut serraculum ad navero da-
cendo, an tua manu damnum dederis. Ita qul-
dam leg., at babet etiam Torrantin. in margine:
sed in teitu eervacutum, quod alii ancoram, alii
clavum, alii icapbatn navis interprelantur. Ha-
loander edidit verriculum. At etiam in Not.
Tir. p. 182. serraculum legitur.
SERRACUM. P. SARRACUM.
SERRAGO, glals, f. 3. (serra) scobls, frag-
menta minullssima, qua homl cadunt, quum all*
quid serrS secatur, segalura, itpiopa. Cxi. Au-
rel. 4. Tard. 8. 120. Cervini cornu serrago,
quam Graci p'l'vqua vocant. Id. 1, Acul. 14.
106. Caprinum cornu nigrum, sed alba ejus set*
rago. h. e. ramenta. Quidam Iribuunt et Plinio
37. Hist. nat. 2. 10. <28). Infostantur crystalli
plurimis viliis, scabro, serragine, maculosa na-
be etc. Alii tamen leg. scabro, ferrugine: alii
scabro ferumine: quod reclius est.
SERRALlA,a,f. t.idem ac sarralia. f.hanevoa.
SERRANS, aotit, particip. P. SF.RRO.
SERRANUS, a, um. P. SABRANUS.
SEURArIUS, a, um, adject, (serra) qui serra
secat. Inscr. in Corp. Inscr. Lot. ft. 1108^
coklegivm sbctorvm sBHHABivM. ft. «. serrario-
rum. — Uinc
.Serrarius, ii, m. 2. absolute, substantivorum
more. 5 ' • R,t 1 al lsrra secat. Gloss. Zat.
Gr. Serrarius, Xi&oirpiotrjs. Adde Inscr. io Corp.
Inscr. Zat. 2. 1131. et 1133. «f 2. Est etiam
qui serras facil. Seneca Ep. 56., ubi plerique
leg. ferrarium. Sed V. Rich et Fickert ad h. I.
SERKARlUS, II, m. 2. P. ?oc. prae.
SERRATA. P. SERRATUS.
SERKATIM, adverb, (serra) a foggia di iega,
In moduiD serra. Pilruv, 6. 11. Oti dentel con-
junct! muro serralim struantur. Apul. Herb. 2.
folia serralim icisia.
— 335 —
SP.RRAtOrIUS, a, um. adject. (serro) In mo-
dum serra, vel ad serrandum factus. Ammian.
23. 4. 4. In modum serratoria machina con-
necti.
SERRATRlNA, a, f. 1. (serra) locus, ubi serra
secantur arbores. San. 1. 320. (p. 63. 26. Merc.)
Moletrina a molendo, quod pistrinum dicimus,
ut serratrioa, ut fcelutina. Alii leg. serafrina;
alii aliter. Ita Forcellinus. Recenliores cum IHer-
cerio leg. feratrina, et banc vocera spuriam
babeot.
SERRAtOLA, a, f. 1. deminut. a serrata,
bellonica. V. SERRATCS et BETONICA.
SERRATORA, a, f. 1. (serro) segamento, ser-
randi actus. Pallad. 3. R. R. 17. de insilione.
Arborem sorra recidemus: post serraturam, pla-
gam ferramentls acuiis incidamus. Adde Plin.
25. Hist. nat. 8. 46. (84)., ubi tamen Sillig.
leg. serratula.
SERRATUS, a, um, particip. P. SERRO.
SERRENSES el Serreses, luro, m. plur. .3. ar-
tifices, qui collegium coraponebant, incognita
originls et professions. Inscript. a el. De- Rossi
ed. in Bultelt. Crist, a. 1861. p. 57. c. hsdv-
IEIVS IAHVAHITI QO. ABiM SODALIBVS SVIS SBB-
bbhsibvs donvm posvit. Adde aliam, ibid. A Ser^
ra urba vult eos appellatos Desjardins in Re-
vue Arch. a. 1865. p. 511,-517.; a gante ali-
qua vel etiam loco nomen factum pulat Z>e-flossi
(oc. cit. p. 59.
SERRlcOLA, a, f. 1. serrula. V. SECORI-
CULA.
SERRO, as, 5vi, stum, are, a. 1. (serro) Part.
Serrans ; Serratui et Serrandus. — Serro est
•erra seco irpi'Ju (It. segare; Fr. seier ; Hisp.
tegar ; Germ, sdgen; Angl. to saw, cleave).
Pegel. 2. Jttilil. 10. Ad ejus {prwfecti castro-
rum) Industriam pertinebant vehicula, sagmarii,
nee non ferrameata, quibus maleries serratur vel
eaditur, quibus apariuntur fossa, contetitur val-
lum, aqua ducitur. Adde ibid. 25. Pali dado-
lantur atque serrantur. Hieronym. 15. in ttai.
57. 1. Quod Iiaias terraodus sit a Manasse serra
lignaa. et ibid. Pluriml illud ad Hebr. (II. 37.)
terrati sunt ad Isaiae passionem referunt. Put-
gat. interpr. 3. Reg. 1. 9. Omnia lapldibus pre-
tiosis, qui ad normara quam dam atque ruensuram
tarn intrinsecas quam eitrlnseeus sarratl arant.
Id. 2. ibid. 12. 31. Populum adducent sarravit.
Id. Is. 41. 15. Rostra serrantia. — Bine Part.
prater, pass., cujut exempla ratallmus
~Serratut, a, um, adjective quoque occurrit et
est Io serra modum deoticulatus, fatto in forma di
sega, irpiovosiSijj: ut aerratl denies, qui inter aa
distinct! sunt, et pectlnatim ttipati ad tlmilitu-
dlnem deatium serra. i'iin. It. Hist. nat. 37.
01.(160). Dentium trie genera, terrati, aut cou-
tlnui, aut eisertl. Serratl pectinatim coeuntes,
ne contrario occursu atterantur, ot serpentibus,
plscibus, canibus. et ibid. Piscium omnibus ser-
rati dentes, prater scarum: bulc anl aquatilium
plani. Id. 0. ibid. 59. 85. (182). Antbia spinas
io dorso serratas babenl. Id. It. ibid. 37. 48.
(132). Capitis ona terratis pectinatim structa com-
pagirut. Petron. Sat. 136, Anser non dubitavit
crus meum serrato veiare morsu. Plin. 25. Hist.
nat. 8. 46. (84). Folia berba serrata. Ii. 25. ibid.
6. 30. (66). Centaurii folia lata, serrato ambitu.
— Cauterem serrotum memorat Cast. Aurel.
1 .3. Tard. 4. 57. — Serrati nummi apud Tac.
.'Germ. 5. in fin. sunt, quorum ambitus asper et
dentatua est in modum serra: quod indicium
quibusdam videtur, nihil lis resectum, et Justl
esse ponderis. V. Eckhel. D. If. P. T. 5. p. 94.
coll. p. 196. De tempore, quo la usum venere,
Inter erudilos disputalur. V. &ulle(t. archeol.
Ital. a. 186 1, p. 59. et seqq
Serrata, a, f. 1. absolute. 1 I. Est berba
eadem, qua betonica eeu v<>tonica, qaod folia
habeat serrata, ut Plin. 25. Hist nat. 8. 46.
(84)., ubi etiam banc herbam refert In Italia ter-
ralulam vocari. Adde ^pul. Herb. p. 222. retro
ed. Aid. *f 2. Serrata dicitur etiam ebamadrjs.
Plin. 24. Hilt. nat. 15. 80. (130). Chamadrjs
herbs, est, qua Latiae Trlngo dicitur. Aliqui earn
SEKUM
chamoeropen, alii Teneriam appellavere, -alii ser
ratam et ab ea serraro inventara esse diserunt.
SERRO, oais, m. 3. nasum seu rostrum aduo-
cum habeas, ut videtur colligi posse a voce Grre-
ca in Gloss. Gr. Zat. rpunc'j, serro. Tputrc'c enlm
est aduncus, curvus.
SERRULA, a, f. 1. deminut. a serra. seghetta,
ttpic'v:i:-j, parva serra. Cic. Ctuent. 64. 180. et
apud Priscian. 3. p. 617. Putsch. Se in auctio-
ne quadara vidisse in rebus mioutSs aduncam, ei
omni parie deniatam et torioosam venire sorru-
lam, qua illud po'lulsse cireumsecari viderelur.
Colum. Arbor. 6. a med. Vitem juita aliquem
nodum serrnla desecato. Celt. 1. 33. Allquid
ossis nudetur: dein id ierrula pracidendum est.
^"arro l. R. R. 50. Serrula ferrea. Pallad. 1.
R. R. 43, manubriala,
SERTA, a, (. 1. et
SRRTA. P—m. n. plur. 2- •*" "10 (serui)
in fin.
SERTATUS, a, um, particip. P. voc. seq.
SERTO, es, Stum, are, a. 1. (sero) Part. Ser-
tatus. — Serto est corona cingo, corono. Ca*
pell. 1. p. 21. Rosis decussatis ciocli sertata con-
testio. et 5. init. Caput regall majestate serta-
luro. Gloss. Zat. Gr. Sertat, OTefavoT.
SERTOR, Oils, ro. 3. (sero) qui . serlt. Fest.
p. 340. 22. Mull. Sertorem quidam putant di-
ctum a preodendo, quia quum culpiam adserat
manum, educendl ejus gratia- ei icrvitute In li-
beriatem, vucetur adserlor : qnum veri similiui
sit, dictum, qai sereret quid; ac potius. adserto-
rera a serendo cepisse- nomen, quum aliquem
serai petendo in libertatem eamdem, qua Ipsa
lit, ideal Jungat.quia fruges, quum leruntur, ter-
ra iungit. quod totum Verrlu»-a'r:t&avu{ inlro-
duiil. Ilac Ftstus. — Hine qui per latiocem
natus erat, serlor pranomen babuit, at docet
^uct. de nominib. fl., cojus lamea pranotnlaU
eiempluro adbuc est incompertom : nisi vellmui
reputare, bunc auctorem pranomen Serviutn,
quod 5er. scribi solet, cum -SerJora confa-
disse. CI. Furlanelio, qui bac postrema addl»
derat, postea In App. retractavlt bisce verbis:
Uac tameo corrigenda aunt, nam ipse Auct.de
nominib. R. eub init. nomlnat Sertorem Rejium
qui primus jus fetiala tntiitotc, Ita fttWanetto.
Varum apud tumd. Auct. none leg. .Ferlor pro
Sertor e: Inscript. reperta nuper editaque la
Corp. Inscr. Zat. 1. 56*. Legitur tamen iSer-
tor in Inscript. apud Smet. p. 7. n. 4. et
Gruter. p. t67. n. 8. post, summits 0. t. T.
U1MBSIVS SEBT. F. KBH. CAP1DXS C. f. BVF. etC. FA-
CIVKDVM C01RAVKBI.
SERTRIX. P. SARTRII.
SERTULA Campana, berba eadem qua me-
lilolos, apud Plin, 21. Hist. nat. 9. 29- (53).
P. CAMPANIOJ8.
SERTfJM, i, B. 2. et
SKRTUS, a, um, particip. P. SEBO (seruij.
SERU. P. voc. seq. init.
SERUM, I, n. 2. Seru pro serum, ul genu,
gelu, tonitrn, ponii Charts. I. p. 23. P^'.'ch.,
sed qui usurpaverit, adducit nemioem. — Se-
rum est pars aquosa in lacte, qua post con-
factum caseum colatur per fiscellam e vimine
(unde a nostratlbus vulgo tcolo voeatur), vel alio
modo separatur; fortasse a voce Graea oppoc
ejusdem significalionis (It. liero, liere; Fr. pe-
tit-lait, serum; Hisp. suero; Germ. 6. Molken;
Angl. whey, serumt. f 1 Strlcto eensu. Plin.
11. Hist. nat. 41. 96. (i39). Butjrum est spuraa
lactis, concretiorque, quam quod serum vocalur.
Id. 28. ioid. 9. 33. (127). Lac ablatum igoi re-
frigeratiooe dividitur, et discedit serum a lacte.
Outd. 4. Fast. 769. Dbera plena premam : re-
ferat mini caseus ara: Deotque vlamllquldo vl-
mina rara sero. Tibull. 2. 3. 15. Turn fiscella
levi detexta est vimine June), Baraque per ca-
ms est via facta sero. Pirg. 3. G. 405.acremqu«
molosium Paice sero plngal. — De usu set! In
mediciaa. Plin. 28. Hist. nat. 9. 33. (127). et
ibid. 12. 55. (197). ^ 2. Latiore sensu dicitur
de aquosa parte aliarucn rerom. Plin. 16. Hist,
nat. 12. 23. (60), Resinsm decoctam minus plcls
SERUM
redder*, quonlara la serum abeal. Catull. 80. 8.
de fellatore. el emulso labra notata sero. h. e.
stmiae Tlrill.
SERUM, I, o. 2. r.. SEEDS In fin.
SEaUS, a, urn, adject. Falluniur, qui prlroam
ejllabam corrlpi poise putant ex illo Cic in Aral,
413. Oecidil Andromeda clarum caput, et tera
r-istrix. (era enim legendura e«t. — Ratlone ha-
bits etjml, nihil certl proferre licet j tamea vox
eohjungl potest cum Gr. ijpi pro «'» r.tpi, ab a'rjp,
aor nubiloauj, callgo; ita ut proprle, ul rldelur,
tignlQcet, quod vespertlnum dicimui. F. SEEO
Init, — Comp. Serior II. 1. c; Sup. Serisiimui
II. I. b. et 2. — Serua igitur est veapertlnui,
d» «era, ioirepi»o's. ~
I.) Proprle. Firg. t. G. 403. de culmine
lummo Nequidquam seros exercet noetua cantus.
Ovid. I. Met. 219. Sera crepmcula. Id. 15. ibid.
651. lux. id. fferoid. 10. 14. bora. Cf. Sense.
Here, Far. 871. nocte etc mhia lolel Praebere
lumen primus aut serus dies. Adde Tae. 3. Mist.
82. — UIoc itra et serum, absolute, est tern-
pus vespertinum, vespora. P. in fin.
II.) Translate. % I.JJeneratim est tardus, qui
diu dirjertur, jyjo'vioj, otjijoc. — a)De tempore,
furro spud dell. I. 22. Nescls quia vesper serus
Tebat. Cf. ibid. 13. II. Sic Ovid. 4. Met. 415.
euro a vespere. Propert. 1. 3. 10. et Fal. Fla.cc.
1. 400. Sera nocte. falta gia nolle, o a nolle
gih inollrala. el Ziv. 32. 28. Si aut maturius
in provlnclam venisset, aut biems magls sera full-
set, potuerll debellare. Ovid. 6. Met. 29. Serl ■nut.
h. a, seniles. Id. 1. Art. am. 65. sera el saplen-
tlor Eetas. eta avanzata. Id. 1.16. vita, Sio Tibutl.
1. 4. 3. serior atas. Martial. 5. 6. seneetus. Id. 1.
10. vita. Quiniil. 12. 1. 31. tempus. — b) De
personis. Propert, 3. I, 35., Ovid. 6. Jtfet. 138.
« Taf. /Voce. 8. 397. Serl nepotes. h. e. qui
multo post erunt. Sic Ovid. I. Pont. 4. 34. Sera
posteritas. Fellej, 2. 131. Successors quam se-
rissimos deslinare alicul. — c) De elils et sa-
pe de Us, qua frustra QuQt, quia nimis tarda
et quum elapsa occaslo est: quod et in SS-
RO admooulraus. Plant. Aulul. 4. 1. 4. qui
hero ex sententla servire servos poatulat, ,ln
berura matura, In se sera condecet capessere.
Cic. vertens Homeri carmen, 2, Divinat. 30.
04, Noble huso portanta deum dedlt ipse crea-
tor, Tarda et sora nlmls. Id. 5. Phil. 1. 1 . Ot
magls esoptata Kaloadse, quam sera esse vldean-
lur. Id. 2. Fam. 7. Sara gratulatlo reprehend!
non tolet, prasertim si nulla negligeotia prater-
mlssa est. Celt. 2. 0. a med. Serlorem mor-
tem, rel maturlorem deountlare. Colum. 4. R,
It. 23. Slccltas seriorem putatlonem facit. Id.
8. ibid. 10. satlo. Ziv.2. 3. Beilum spe omnium
lerlui fait. Gell. 11.7. Sera orudilio, quam Gracl
0fs|ut9t<» appellant. Ovid. 15. Met. 383. fe-
tus Melliferarum apium sine raembrls corpora na-
icl, Et serosque pedes, ssrasque assumere peu-
nas. fat. Flace. 3. 779. Hunc olbl praclpuum,
gcalis de more nefaods, Thessalls In seros Ditis
eervaverat usus. h. e. eitremos, et si quando po-
•tularet necessilas. Id. 3. 279. pars sera coropo-
nanl lamina dextra. h. e. exiremum officlum
olaudendi ocaloi prsstaate. Seneca Here. Far.
731. Judicla trepidis sera sortllur rola. h. e. ul-
tima apud Inferos. Prcpsrt. 1. 15.91, Sari ignes.
h. a. rogi. Vol. Flace. 4. 705. ttram at venla-
mua ad aranem" Phasidls. h. t. longe positum,
et ad quam tarda et aero perventurl sum us. Sail.
fragm, apud Philargyr. ad firg. 4. G. 144. et
Serv, ad 5. 3Zn. 521. et 12. ibid. S54. Serum
beilum In aoguslils futurum. h. e. frustra pu-
pnam futuram, quum in angustias redact! fuerint.
fat. Place. 3. 562. Sera euiilia ciare. el 4. 217.
redit Alcida Jam sora cupldo. Seneca Thyest.
487. Serum est eavendi tompus in raediis ma-
lls. Id. Hippo!, 594. magoa pars scalerii rael
Olim peracta est. eoru's est nobis pudor. Sue-
ton. Aug. i'7. Sara condiciones. Ziv. 3. 40. con-
silium. Firg. 8. Met. 509. vires ad fortia. Id.
1. G. 255. sera rubens acceodit lumina Vesper.
Tibull. 1. 10. 3. psna tacltii sera veait pedl-
bus. Herat. 3. Od. 8. 22. Ceotaber sera domilui
— 336 —
cetena. (Cf. 2. ibid. 8. 2. el 4. ibid. 14. 41. et 1.
Ep. 12. 26. et £iv,23. 12.) Ovid. 2. Met. 619.
sera ope vlncere fata Nititur. «J 2. Specialim
est serotinus, lardivo. Plin. 15. Hist. naU 15.
16. (55). de piris. Serlssima omnium Amerl-
na, PIcentina etc. Colum. 6. R. R. 10. anfe
med, SI voles Scum, quamvls non nature, se-
ram facere, priorem fructum decutito; Iterom
alterurh edet, quem in hlemem dlderet. Firg. 4.
G. 144. Iile etlam serai In versum distant al>
mos. h. e. qua tarda cresennt, et adjuslarama-
gnitudinem lente perveniunt. SI Servio credas,
serus blc est magnus. Ovid. 2. Art, am. 697.
Sera plateaus. <f 3. Item loogui, diuturnus.
Ovid. 13. Met. 403. Imposlta est sero tandem
menus ultima bello: Troja slmu! Prlarnutque
eadunl. Id. 13, Met. 860. Tarda sit ilia dies et
nostro serior sro. *f 4. Poetioe dlcttar de eo,
qui sero quippiam faclt et occasiooem elabi sl-
vlt. — o) Unlversim. Firg. 10, &n. 94. Tunc
decuit metuisse tuls. nunc sera qaerelis Haud Jastii
asiurgis, et Irrita Jorgla Jactas. Pa}. Flace. 3. 713.
ilercaleas Jam serus opes, spretique vocabis Arma
viri. Adde Ovid, 2. Met. 617, Horat. 1. Od. 2.
45. Serus In calum redeas, dluque Latus In-
lersls populo Qulrinl. Id. 1. Ep; I, 161. Serus
enim Gracls admovit acumina cbsrlis. Adde 2.
Sat. 7. 33. Ovid. 15. Met. 297. Arguit iricepto
(me) serum accesjlsse labori. Id. 2. Art. am.
224. Jussus adesse foro, jussa maturius bora Fac
semper vealas: nee, nisi serus, abl. Id. 3. Pont.
4. 57. Non ego cesfevl, nee 1 fecit Inertia serum.
Id. Heroid. 17. 107. Ad possessa venls prace-
ptaque gaudla serus. — b) Cum Genetlvo. Ho-
rat. i. Sat. to. 21. serl studloruml 6$c
U3.%s!$, qui parum dldlcistls, quia sero ad line-
ns anlmum applloulnis. Sil. It, 3. 255. Contl-
lio vlFidls, sed belli serus Ilerles. All! leg. belle.
— c) Cum Infinite. Prppert. 3. 3. 57. Cur se-
rus versare boves et plauslla Bootes. <f 5. I-
tom funestus, gravis, trlstis, infelix, in Illo Firg.
12. Mn. 863. avis, Qua quondam In bonis,
aut culminibui detertii Nocte eedeos, senim ca-
nitlmporluoa per umbras, et 5. ibid. 524. Sera-
que terrlBcl ceclneruot omina vates. Ita Serv.,
qui addlt et fragmentum Sallustii supra alialum.
Addunl alii illud 4. Mn. 462. Seraque culmi-
oibus ferail carmine bubo Sspe queri. (Ita enim
legit Non. p. 191. 2. Mere.; all! sola.) Et
Pal. Flace. 6. 431. funesia prluiquam Consl-
lia, et seras aperil rex perfidus Iras, *f 6. Se-
rum est, absolute, troppo tardi. Martial. 8. 44.
Titulle, mones, vlve semper hoc serum est, flub
pada*gogo ccoperit licet: serum est. Quintil. 12.
6. 3. Dum deliberaraus^ quando Incipiendum sit,
iocipere Jam serum esj. Adde 4. 2. 115.— Hino
Sera, acens. plur., at multa pto mullum,
absolute pro sera, more adverbii, tardi. Firg,
4, G. 122. nee sera comantem Nerclssum - la-
culssem.
Sera, rs, t. I absolute, subitantlvorum more,
est bora sera, vespera, sera. Glass. Gr, Lat.
'Earrs'pa, sera, vespera, crepusculum.
■Sero, adverb. P. suo loco. ,
Serum, i, n. 2. absolute, su&aud. tempus, est
eitrema diet pars, vesper, la sera, il tardi, o'jfii'cc.
— a) Absolute. >9ue(on. Aug. 17, Navall prcelio
viclt, In serum dimicatlone protracts, at In navi
victor pernoctaverit. — b) Cum addito genet.
diei aut noctis. Liv. 10. 28. Estrabehatur in
quam maii.me serum die! certamen. Id. 7. 8.
Castrorum oppugnatlone, quia serum' erat dial,
abstlnuere. Tac. 2. Ann. 21. in fm. Jamque sero
diei subduclt ei acia legiooem. Ziv. 33. 48. Multo
vino in serum noctis convivium productuni.
SERVA, a, f. 1. F. SERYUS, a, dm, In fin.
SERVABlLIS, a, adject, (servo) f 1. Est
qui servarl potest, conservabile, lerbevole. Plin.
14. Hist. nat. 3. 4.(40). Duracine uva, sine ul-
Us vails in vite servabills. All! tamenrectius leg.
servatur, f 2, Item qui salvarl potest, ehe si
pub salvarei Ovid. 4. Trist. 5. 21. Bl tutare
caput null! servablle; sl non Qui merslt Stjgia,
sublevet illud, aqua. *f 3. Item qui observarl
et retiaerl potest. Cxi. Aurel. I. AcaU 17. 180.
SERVILIS
Ea, qua Empiric! servabilia vocaverunt, etlam
nunc adbibenda existimat, h. e. observallone
cognlta.
SERVACOLDM. f. SERRACDLDM.
SERVANS, anils, partlolp. F. SERVO.
SEKVATlO, 6nis, f. 3. (servo) «| 1. Actus
•ervaodi, seu observandi. Plin. 10. Ep. 121.
Usque In hoc tempus, Domlne, neque culquero.
diplomata commodavi, neque In rem ullam, nisi
tuam, misi; quam perpetuam servatlonem meam
quadam necessilas rupit, regola, pratica, ri-
guardo. *f 2. Item observatio, experlentla. Coil.
Aurel. 3. Acut. 4. 45. E'mplricus solum serva-
tiunern lotuens, quam xr^-qoiv focant.
SERVATOR, 6rls, m. 3. (servo) f 1. Gene-
retira est, qui servat, qui salvat, conservetor, eon-
servatore, sahatore, autijp. Plant. Pseud. -3.
2. 83. Eho, an etlam veneficusJ co. irpmo ede-
pol vero hominum servator magis. Lucr.et. 4.
685. Servator Roroulldarum arch. Cic. Plane.
36. exlr. Ego commruerem, ut idem-perdilor rei-
publica nomlnarer, qui servator faissem. et ibidr
42: Nemo aril, qui a me mei aervatorem capitis
dlyellat. Liv. 34. 50. ad fin. Prosequentlbas-
cunctis, ser valorem llberatoramque acclamantl-
bus. Ovid. 4. Pont. 15. 41. Teque mea causa m
servatoremque salutls. Id. 4. Met. 736. Aaxl-
liumque domus servatoremque fatentur. Clau-
dian. 1. in Eutrbp. 439. £mi!los inter terva-
toresque Camillos Eutroplus? Propert. 4. 6. 37.
o Longa raundi servator ab Alba Augusta. *f 2.
Speciatlm, per aatonomasiam, dlcltur de Cbristo,
qui genus bumanum ab ete'roo interlta< llbera-
flt. Juvenc. 2. 249. Sederat hie rapido Servator
aabelus io astu. *f 3. Item est epttheton Jovis,
ut castas, conservator etc. Inscript. apud Gra-
ter. 18. 8. IOVI OPTIMO BAX1MO SBRVATORI COM-
saRVAToar p. AiLivs chhssty! aifi. Plin. 34. Hist.
nat. H. 19. (74). Templura Jovis Servatorls in
portu Athenieosium. *f 4. Item spectator, os-
strvatore. Lucan. 8. 171. Doetus ad hae fatur
tacltl servator Oljmpi. *f 5 Item servans, cu-
■tbdiens. Id. 2. 389. Juttitiae cultor, rigidl ser*
valor honeitl. Claudian. B. Get. 496. Servator
fcsrleris. Stat. 5. Theb. 352. cruentus Bebrjcii
nemorls,
SERVAtOrIOM, 11, n, 2. (servo) id quod servat,
preservatorio. Gloss,. Gr. Lat. $iAa*TJJpiov, eer-
vatorlum.
SERVATRIX, trlcli, f. 3. (servator) qua ser-
vat, conservatrlx, talvalrice, guardatrice, oto-
tuett,
I.) Propria. *f I. Generalim. Ter. Secyr. 5.
4. 16.0 mea Bacchls, servatrlx mea! Cic. 5. Fin.
9. ad (in. Non dubltem dlcore, omnem naturam
servalrlcem esse ml. Plerique omnes nunc leg.
comervatrlcem. Stat. 5. Theb. 672.. dox et ser-
vatrlx coborlii Inacbia. Adde Ovid. 7. iifet. 50.
% 2. Speciatlm est epithet, decrum. Inscript.
apud Gud. 31. 7. »iva» diamae stflVATRict. et 52.
5. MlMRVAE 8BRVATBICI 5ACRVJS. Alia dua apud
Fatritt. p. 470. n. 109. et 110. prosbrpisas
laavATRtci. *f 3. Item castos, custode, guardia.
Stat. 12. Theb. 606. Ipsa metus Libycos, serva-
trlcemque Meduiam Pectoris, iocussa movlt Trl-
toola parma.
II.) Translate. ApuX, de Dogm, Plat. 9. Ser-
vatrlx convenientia.
SERVATUS, a, urn, partlclp. F. SERTO. —
IfS. De cognom. R. F. ONOM.
SERVICE. F. SF.RIVA.
SERVlCOLDS, i, m. 2. deminut. a servus,
piccioi servo, Ter tail, Idolol, 10. Saturnalia,
qua etiam serviculls celebrarl nacesse est.
SERVlENS, entis, partlclp. P. SERVIO.
SERVlENTtA, a, f. I. (servio) nervitu. Plaut.
Rud. 4. 2. 13. Paupertalem berl qui et meam
servieatlam tolererem. Alii rectlue leg. pauper-
tatem heri qui et meam sententia tolerarem.
b. e. sapientla, prudeatla. Ita Forcellinus. At re-
centlores pUrlque omnes leg. servitutem.
SERVlLB. F. SERVILIS in fin.
SERVH-ICOlA. F, SERVULICOLA.
SERVILIS, e, adject, (servus) Ablat. sing.
servile pro strviti in Corp. Inscr. Lat. 1»
SERVILITER
1429. XBYWDIA H'° cvbat r. trvted. ahfhiohii
iib. bominb mrviw afha. V. -flrambacA, op.
cif. p. 159.— Servllis est ad servura pertioena,
da schiavo, servile, foifaxfc. *f ». Universira.
Cic. J. fftil. 3. a med. Cujui a cervicibui ju-
gum servile dejeceranl. Id. Suit. 19. fa fin.
Munere servili oblulit «e ad ferr8menta prospi-
olenda. Id. Pis. 38. 92. Vestis servilia. et ibid. 1.
l.Servilis color. Cces.i.B. G.40. Servilii tumul-
tas. Sail. orat. Lepidi contra Sail. Servilia ali-
menia. ft.e.quini quaterni inodii fruraenti, quos
heri eervls in jingulos menses dimetiri solebaot.
«. Donal. ad Ter. Phorm. 1. 1. 9. et Senec.
Ep. 80. Liv. I. 5. a med. Indoles miaime ier-
vilis. Petron. Sat. 139. Serviles psoas date.
CaUislral. Dig. 48. 20. 1. Servilis conditio. Paul,
ibid. 4. 5. 3. Servile caput nullum jus babet:
ideoque nee minui potest. Cess. 6. B. G. 19.
De uxoribus Id servilem modum quaslionem ha-
bent. Quintil. II. 3. ante med. Humilii atque
eervilii gestus. Salt, fragm. apud Auguslin. 2.
Civ. D. 18. ServM imperio patreaplebem eier-
cere. Flor. 3. 19. Servile bellum. et ibid.- 21.
ante med. Marium servilis fuga eiemit. ft. e.
loslar eaivl fugilivi et latitantia. florae. Epod.
4. 19. Servilis manui. ft. e. servorum eiercltus.
Id. 2. Sat. 7. 110. qui pradia vendit, Nil ser-
vile, gula parens, babet? Cic. 2. Orat. 80. 327.
Servilis percunctaiio. ft. e. Sosialiberti, sed adbuc
hero servilia ofQcia prastantls. Seneca Tran-
quill. 9. a med. Plerisque ignaris etiam servi-
lium litterarum etc. ft. «• earum, quas vel servi
norunt, legere, scribere, rationes conQcere: qui-
bus opponuntur liberates, eruditiores nempe et
libero bouiiue digna. 50, It. II. 527. Servilia
feeders, ft. e. turpta, inbonesta. — Absolute Am-
tr-o«. de Jfoe et Arc. 39. Operarl terram magu
•ervile, quam llbarom, est. «| 2. Servile opus
apud icriptorei Eccleslastieoi, quod testis die-
bus nulll sive servo live libero faciendum est ex
divina legis pracepto. Vulgat. inter pr. Lev. 23.
1. Omne opus servile non facietis in eo (die aty-
tnorum) — Hioc
Servile, absolute, adverbll more, ut facile a
facilis etc., idem ac servillter. ClaMian. S. Gild.
364. fractos ioglorius armos Supposuit, servile
gemeni.
SERVILlTER, adrerb. (servilia) servorum mo-
re, da servo, servilmente, SouXixiaj. Cic. 2._rusc.
23. 55. Ne quid servillter muliebriierve faciamus.
JFtor. 1« 23. Impotentia teneratorum, qulbus in
terga quoque terviliter savlenlibus etc. Tac. 1.
BUt, 30. Otbo protendens manus adorare val-
gum, Jacere oscula et omnia servililer pro do-
minatione. con villa, et Petron. Sat.^ 117. Ser-
vililer ficti dominum consalutamus. Cf. /Tor. 1.
23. et Sidon. 2. Ep. 1. Augustin. t. Op. im-
perf. contra Julian. 85. Sub peccato servillter
delineri.
SERVlO, is, ivi et li, Hum, Ire, 4. (servos)
Seruibaro et seruibo, pro leroiebaro et serviam,
positiones sunt in quarta conjugatione non in-
usitata. Plaut. Capt. 2. I. 50. Ne me aecua
honesles, quam ego te, quum servibas mibi. Id.
Merc. 3. 2. 3. antiqua recolam, et servibo tibi.
Id. Trin. 2. 2. 27. animo servibit, non «ibi. —
Part. Servient sub A II. 4. et in An.; Servi-
lurus sub A I. 1. l.° a. — Servio est In «er-
vitute u«se, sub domino officlum facere, deservi-
ra, minlstrare, Souasow (It. essere schiavo o ser-
vo, servire; Fr. etre esclave ou serviteur, etr-
vir; Hisp. ser esclavo b captivo, servir come
criado 6 esclavo, servir; Germ. Sklave od. im
Sklavenstande sein, als Sklave dienen, dienst-
bar sein; Angl. to be a slave, serve in the ca-
pacity of a teruarrt or slave) et oceurrlt
A) Sapid" intransitivornm more.
J.) Proprie turn de tervitote privata, torn de
publica. <f I. Forma aetiva. — 1.°) Genera-
Urn. — a) Absolute. Plaut. Pseud. 2. 2. 16.
ha. Quid lu? servusne ei an liber? pi. Nunc
quidem etiam servio. Id. Bud. 1. 3. 37. Nunc
qui minui aetvio, quam el forero lerva nata?
Ter. Andr. 1. 1. 11. propterea quod servlbai 11-
berallter. Tac. Agric. 13. Brilannl injuries ag:e
TOM. IV
— 337 —
tolerant jam domiti ut pareant, nondum at ier--l
viant. Sit. It. 17. 191. traducere captain Servi-
turn gentem, Latioque imponere leges. Plaut.
Pseud. 1. 5. 105. Aliquem servitum abducere.
Sail, epist. Milhrid. ad Arsac. ante med. Quia
fama erat, divitem, neque serviturum esse. Horal.
1. Ep. 10. 40. qui pauperiem veritus potiore
metallis Libertate caret, dominum vebit Impro-
bus atque Serviet sternum. Quintil. 5. 10. 60.
Aliud est servurn esse, aliud servire; qualis esse in
addictis quastio solet. — b) Cum Dativo per-
sona, cui servilur. Plaut. Bacch. 4. 9. 71. Ju-
stum est tuus tibi servus luo arbitratu setrial.
Ter. Phorm. 1. 1. 33. Ea aerviebat lenooi ira-
purissimo. rtrg. 2. Mn. 786. Grajis servitum
matribus ibo. Ovid. 15. Diet. 827. frustraque
erit ilia (Cleopatra) minata,Servitura suo Capito-
lia nostra Canopo. Cic. 1. republ. 35. 55. Bac li-
bertate omnea carere, sive regi sive optiraatibus ser-
viant. iVepos Alcib. 9. Qna fortuna Alcibia.des non
erat contentus, neque Mbenas victasLacedamoniis
servire poterat patl. Sueton. vit. Ter. 1. P. Te-
rentius Afer Carthagine natus servivit Roma Te-
rentio Lncano senatori. — c)-C,um Accus. et
prap. apud. Plaut. Capt. 2. 2. 62. Tam llle
apud nos servit, quam ego nunc hie apud te ser-
vio Cf. ibid. 2. 2. 80. Filius meua illi apud vos
servit captus in Alide. Id. Aulul. 1. 1. 12. Potuis
quidem quam boo pacto apud te serviam. Cic.
l.Orat. 40. 182. SI quis apud nos servisset, sese-
qne liberasset. — 2.°) Speciatlm servire etiam
dicuntur, qui sub tjrannide VivanL Liv. 39. 37.
Quum sine marls per octingentos prope anoos li-
beri fuissetia, murls, veluti compedibus circum-
dalia, vincti per centum annos servistis. •! 2.
Passive impersonaliter. Cic. Rabir. Post. 8. extr.
Quid etultius, quam equitem R. venire In eum
locum, ubl parendum alter! et eervieodam sit.
Sail, oral, Lepidi 10. Hac tempestate terviun-
dura, attt imperitandum: habendu* metai est,
aut facieDdus.
II.) Translate. ^ 1. Domus et tgrl terutre
dicuntur, qui allqua re sbnoiii aunt alteri a. do-
mino, v. gr. tlgno immlttendo, aqua ducenda,
itinerl orastando etc.; qua da re eunt in pi-
gestis trtuli omnes Ubrl octavl. Ct«. 3. leg. Agr.
I. ai fin. Capita hoc omnia pradia, qua ser-
vlebanl, non servient. Id. 3. Off. 16. 67. et 1.
Oral. 39. 178. aides ba Sergio servlebant, Rursus
Cic. 1. Orat. 39. 178. Quam M. Marlus - sdet
Orata vendidisset neque servire quamdarn earum
adiurn partem in mancipi lege diilsset. V. SER-
YITDS et SERVUS. *| 2. Metaphorice est usum
prabere. Plin. 7. Ep. 24. Lator, quod domus
C. Cassll serviet domino non minorl. Frontin.
Aquced. 18. Omnibus humillor Alsietioa est, qua
iacentibus locis eervlt. «t 92. Ot Marcia po-
tul tota aerviret. Plin. 33. Hilt. nal. 12. 54.
(152). Argento femlna laventar, et aisl argentea,
solia fasiidianl: eademque materia et cibis et
probris serviat. Id. 16. ibid. 36. 64. (157). Chartii
.erviunt celami. et ibid. 37. 70. (178). E scirpia
detracto cortice, candela lumloibue et funerl-
bus serviunt. Colum. 4. -R. R. 29. a med. Ut
totus truncus alien? generis viti serviat. scil. so-
cum prabendo. % 3. Item morem gerare, io-
servire, praslo esse. Cic J»'anc. 38. 92. Respubll-
ca ageret mecum, at quoniam sibl aerrlssemsam-
per, nuraquam mibl etc. ot jam mibl sarvirem,
consulerem meis. Tfepot Themist. 1. Diligenler
servire atricis. 7Vber. epnd Sutton. Tib. 29. 3o-
num principem senatai eervlre debere, at oni-
versis civlbus aapa etplerumque etiam aingulii.
9 4. Item parere, indalgere, obsequl. Cie. Prov.
cons. 1. ad fin. In bac sentenlia diaenda non
parebo dolorl meo, non iracundia serviam. Id.
Ccel. 32. 79. Ut In alterius dolore vel pielatl vel
indulgentla vestra servlatis. Vtllej, 2. 23. 5. Ani-
mos eitra mojnia, corpora neeessitali servlsntes
intra muros babebant. Cfaudian. 1. £aud. Sti-
lich. 167. placldl servirent Iegibui enies. Id. IF.
cons. Honor. 555. Servlretqae tuls, contempio
Castore, frenis Cillarai. Cai. 2. B. C. 27. HI
sea vere, quam habueraot, opinlonem perferuot,
aire etiam auribos Vati serviunt, (nam qua ?o-
SERVIT1UM
lumus, eredimus libenter) oonBrmant etc. ft. o.
blandiuntur. Horat. i. Ep. 10. *7. Imperat aut
servit colleeta peeunla cuiqua. — Passive im-
personaliter. Sail, fragm. apud Donal. ad Ter.
Andr. 2. 2. 23. Senati decreto serviendumne
lit •» 5. Refertur ad morei et religlooem.
Prudent. 1. irspi otsf. 59. Et Del formaro ge-
rentes leivlemos saeulo? Adda Juvenc. , 1, .744.
et Vulgal. interpr. Exod. 23. 25. et alibi pas-
ilm 4 6. Item operam dare, Ineumbere.
Sail. Cat. 56. Domi voluptatlbus, hio peeunia
aut gratia larvitii. Cic. Rose. Am. 15. 43.
Patresfamiliai optatlsslmum libi putanl , aiioi
auos rel familierl majlme lervira. Id. ad V»- 1 r -
9. ad fin. Populi commodl* consulere, et "»»"-
tail salutique wrvlre. Id. 5. Tusc. 3. ad fin.
Alios gloria servire, alios peeunia. Id. 4. yerr.
2. 5. laudi eiistimationique. Nepos _aamtje. I.
paci. Id. Themist. i. fama. Cic. 16. Fam. 18. va-
Ietudlni. Id. Brut. 69. 242. multorum vel hondrt
vel periculo. retlej. 1. 13. a mtd. Semper aut
belli aut pacis serviit artlbm. - Passive Imper-
sonaliter. Cic. 1. Off. 10. 31. Prlrnom ul n« eul
noccatur, deinde ut communl utllltati lerviatur.
Id. 2. Orat. 80. 837. Dt non brevitatl lervitarn
sit, sed magis venustatl. f 7 - " e , m ^ 4b , e " r »"
lionem, eeotari, ellectare. Cic. Orat. 52. extr.et
69. 230. In co libro Isocratei didt, sesa minni
jam servire numeris, quam lolitui esset. et 5*.
in fin. Compositio, qua tota lervlt gravilatt to-
cum, aut saavitatL <f 8. Item accommodate se,
aptare se. Cic. 8. Alt. 3. et 10. »bft». 7. Serv.te
tempoti.-— Passive Impenonaliler. /* . «. -M
Brut. 9. Tibi ouuc populo et scana, ut aiciiar,
.erviendum est. Id. 3. Off.29. 106. Iliad Idc.reo
recie dtcitur a poeta, quia qaum tractaretur A-
tteus, persona servlendum fult.
B) Transitivorum more. ^ 1. Passive. Se-
neca Tranquill.9. Assueicaraus ergo cenare posse
aioe populo et servls paucloribui eetviri. a«*-
vig leg. servire, et serviri barbarum «««•»■
Advers. crit. v. 2. p. 379. « 9. Ser«,r« «r-
vitutem modus est loquendl antiquorum . slo iu-
dere ludum, pugnare pugnam eto. et apua ura-
cos fcuXsu'siv SouXe.'av, «xax«S«' ^I^'aZ
a) Absolute. Plaut. Capt- 3. 4. 12. Eqo dem
tam sum lervas quam tu, etil ego domi "bar
ful, tu usque a pueto ie«Hu!em «« Tlv '» u n * ft
Alide. Id. mi. glor. 2. 6. 2, Neqaa herlla neg-
otium plaa curat quam il nor. aefVitatam ser-
viat. Cic. Top. 6. 29. Quotum m«°. ruI ?. a8 f n
.ervitutem .ervlvit. Adda Mur. 29. 61. Lxv. 40.
18. Qui (ciues) aarvitatem oervlssent. Cf. «. 10.
_ b) Cam Dativo. Plaut. ^ulul. *. »• 6. qui
amaoli hero servitutem servit. et Capt. a s. vs.
Dicito, - me servitutem eervha buio bominl optu-
mo. et Trin. 2. 2. 21. Tuti oervivl servitum
imperii! et praceptis, pater. Adds Copt. *■ *.
84. et 3. 4. 12. - c) Cam Aocus. et pr^p.
a r ud. Plaut. Mil. glor. 2. 1.17. ;«•*»«; "f
apud bunc servitolera servio. - In «*9**
ibid. 2. 6. 2. at 3. 1. 147. ForctlUrM leg.' ser-
vire servitule; at rscentlorsa otrobique leg. *«"•
vire servitutem. — Olne Part, prcs,, cujos ax-
cmola retulimui, ., ,. .
. Servian*, entis, etiam adjective oeeurrit et
est qui serrlt. — a) Cum Dativo. /"«"?/• * -
pud U Slant, Inscr. Chrit. de la Gaul. n.
667. a. mrAMvs paiMiciBivj («c) scoiab -w-to-
ara sxnvrass ustwCM ivGOvsaaai. - •) «£
solute ait servus, minister. Tac. Agric. 40. Tur-
ba «r?!entium immistus est. Cxi. ^"f«- '• f '
cut- 9. 34. TJillratlooei wo 3grotaotiu3t »■
dettero atque artifielo oervloa'.es sjMtoan ^M-
lerato debebunt. iidde Amine. In PsaLA.lj.
n 17 — e) Sat atlam lobdllui, obnoiias ;v:39U
raorall. Prudent, iisp.' orif . 3. (*«■ ft** "tC
Prudentium Et servientem eorporl Absolva fin
C SERVlTlALIS, 9, adject, (aervitlum) ad ser-
vitium pattlnem, lervlens. isid. I, Ep. 15. ser-
vitiales clericl, ,
SERTlTlDM, li, n. 2. (servos) setvllos, famu-
latus, feruoggio, tervitu, tavkila-
I.) Proprie. — 1.°) Absiraclorom more en
*3
SERVITOR
servitus, famulalus. Ttr. Andr. I. I. 52. Ego,
Pamphile, hoc tibi pro servitio debeo, Cooari
maoibus pcdibu3, noetcsque el dies. Sail. Jug.
66. Quum secum ipsa reputarei, quam gravis
casus in serriliam ex regno foret. Id. 1. Hist,
fr. 41. Dielsch. Potior periculosa libertas quieto
aerritio. el Jug. 99. a med. Servitium minari
aiicnl. Ziv. 2. 23. Ducere aliquem in »erviliam.
Id. 41. 6. Non publico tantum ae preml impe-
rio, sed sioguloa justum psti servitium. Ovid. 4.
Trist. 6. 8. Servitium subire. Sail. oral. Zicin.
ad pleb. ante med. scelestum imponere alicui.
el epist. 3/ilhrid. ad Arsac, ante med. grave
alicui deraere. Brut, ad Cic. 1. ad Brut. 16. a
med. Civitatem a servitio abslrahere. Virg. 3.
J£n. 327. juvenemque superbum Servitio enixa
tulimus. h. e. \a servitute parientea. Id. 1. ibid.
285. Quorn domus- A3saraci Pbthiam clarasque
Mycenas Servitio premet. Adde Justin. 15.. 3. a
med. fforat. 2. Sat. 5. 99. Quum ta servitio
longo curaque levari!. Virg. 1. Mn. 41. Ser-
vitio en'r'e. et Colum. 8. R. R. 11. 2. Ilberart.
— 2.°) Coacrelo, ul ajunt, senau dlcitur de 1-
psis servis, ieu multitudine servorum, eervido-
ranza, tchiavi, servitit, — o) In 6ing. num.
Plaut. Cure. 2. 3. 21. ita none mo« viget, Ita
nuno eerviliurn est. Cic. 7. Verr. 4. a mtd. Et
tamen caiptum esse In Sicilia mover! aliquot lo-
cis efirvilium suspicor. Id. Ilarusp. resp. 12.
circa med. Omne senltiura in alteram scsnam
immissum, alter! prapoattum* Adde fellej. 2.
82. 3. Raraus Cic. 3. republ. 9. extr. Ljcurgus
agroi locupletium plebl ut servitio colendoa de-
dit. Sie Pis. 4. 9. Ex omnl fasee urbia as aeryl-
tlo. et Barusp. resp. t2. 25. A servitio cavere.
Tac. 12. Ann. 17. Servltil decern milla. Adde
Claudian. 1. in Eulrop. 150. — 6) In plur.
num. Cic. Flacc. 38. sub (in. Via absit, ferrura ae
lapides removeantur, operas faeessant, aervitia Bi-
Ieant. Id. Ccel. 32. 78. Servilia ad casdem el
Inaamrnandam Urbem iocitavlt. Ziv. 2. 20. Ser-
Titla regum supcrborum suas libertatis immemo-
res alienam oppugnatum venire. Colum, 11, ft,
R. 1. Servitia sic tirunculum vllilcum eonte-
mount, ut aenem. Petron. Sat. 107. Servilia
ecce In frontibus cerniiis. Alii Interpretantur b.
J., at strvitic sint nois seu atlgmata, quibua ser-
Ti, si peccassent, inurcreotur.
II.) Translate. J 1. Metaphora ducta a super,
paragr. 1," Sail. Cat. 1. Aniral imperlo, cor-
poris servitio magia ntimur. Tibull. 2. 1. 41. 1111
elSam teuros primum docuisse leruntur Servitium,
et plaustro snpposuisse rotnm. e£ ibid. 4. 1. Hie
mibi aervitium video, domlnamque paratam. O-
vid. 3. Art. am. 486. Vidi ego pallentea lalo
terrore puellas^Scrvitium miseras lempua in o-
rane pali. Id. 1.. Amor. 2. 18. Servitium amorls
ferra. Colum. 8. fl. R. 8. de eolumbis. Ne quasi
gravl perpetuas eustodiie servitio - contristatas ae-
nescaat. ^ 2. Metaphora 1 ductS a super, pa-
Tagr. 2.° Plin. 11. [list. nal. 11.11. <27). Sunt
aatem fuel velut Imperfecta apes, norissimaique
a fesiii et Jam emeritis Inchoate, scrotioua fe-
tus, el quasi lervitla verarnm aplum.
UoraoQ ym. Servitium videtur plus mm quam
seruilus; bare enlm est conditio ten -tatus ser-
vilia; illud vero, quidquld est in hoc statu pro-
brosius et sasvlua. Zfo. 41. 6. Fulsse Lycios sub
ditione Aatiochi; earn reglam servltutoru col-
iatam cum prasenti statu, prschrara iiberlaiera
visam; non publico tantum ee prc-mi imperio,
sed singulos Justum pall aervitiom. Justin.
15. 4. 13. Sandraeoltui titulum Hbertaila post
Tictorlam in servitatem verlerat; siquidera
oceupato regno populam, quem ab enema do-
minations vlodicaverat, ipse eervilio pmru'fcit.
Cf. Tac. 3. Ann. 45. et 2. ibid. 73.
SEItVlTOR, oris,, m. 3. (servio) -crrui. In-
script. apud Slural. 76. 4. (Orell. 236:}.) ki im-
PBRIO CB»n ALOTUill E0ARISIV8 3BT.VIIOR DSOHVM
ex nso itb. ab. h. e. libenti animo. Addo ftllam
apod Bottari, Roma sotterr. T. i.p. _o7. Auci.
lermon. 43. ad Fratr, in Eremo (inter op. An-
gustini)ame4,?to lecto habero vol ,,t rp.-.jn.
pro servitorlbus borem el asinum.
— 338 —
SEUVITRlClfJS vel
SEHVITRlTlUS, a, om, adject, (servus) Sta-
b iium servitricium, convicium la servura, quem-
admodura stabulum flagilii, ncquitia etc. Sunt
qui pulant esse a tero, is, quasi tritus verberi-
bus, aut fugilivi notia; vel quasi servorum vilis-
simus, quem terant ceteri et calcent. Plerique
ta-neo rectius leg. serviluftum. V. SERVITOS.
Plaul. Pers. 3. 3. 13. Vir sumrae populi, sta-
bulum servitulium, seortorum liberator, audicu-
lura llagrl. Ita Forcellinus. Recentiorea lamen
leg. ser"uiiW«'um.
SERVjTtJDO, tois, f. 3. (servos) servitos.
I.) Proprie. £iv. 24. 23. Servitudinia indignl-
tatisque boraine eipertoa etc. Alii aliter leg. Fe-
stus apud Paul. Diac. p. 83. Mult. Erltudo,
serviiudo. Gloss. Philox. Serviludo, SouXe/a. Qui-
dam addunt Ziv, 39. 37., sed ibi omnea fere
servitutis.
II.) Translate. Cyprian, ad Forfunat. De
exhort, martyr. 7. Revert! qusrlt ad ffigypti,
Id eat ad sicsuli aerviiudinem, unde fuerat etu-
tus.
SERVlTtJS, nils, f. 3. (servus) Servitulium
pro servilutum, ut civitatium, Arpinatium, ha-
betur ia Dig. 8. 2. 31. extr. et ibid. 3. 1. eitr.
in edltione Torrentini aliorumq., et atiara la-
gltur apud Plaut. Pers. loc. cit. In SERVITRI-
CIUS. V. banc voc. — Servitus est conditio
tervornm, serTitium, famulalus, aive aub domino
aive sub tyranno, SouXet k cc (It. schiavilu, servag-
oio, seruitu; Fr. eondits'on d'esclawe, esc.'aua-
ge, servitude; Ilisp. esdavitud; Germ. Knechl-
schaft, Sklaverei; Angl. slavery, servitude).
I.) Proprie. <J 1. Abstractorum more. — a)
Generation Florentin. Dig. 1.5. 4. Servitus est
conslitutlo Juris gentium, qua qn is domioio aiieno
contra naturam subjieitur. Ifceviui apud Charit.
2. p. 192. Putsch, quanto llhertatem banc hase
superat servitus? Ennius apud Won. p. 290. 17.
Merc. Cf. Cell. 6. 16. QuibuB none arumna
mea libertatem paro, quibua servitutem mea ml-
aeria d?[r«or, Cuto apud Gell. it). 3. Quit boc
imporlum, quls baoo serrltotem ferre potest?
Adda Kaut. Capt. 2. 3. 12. Ter. Andr. 1. 1. 9.
Servitus Justa et Clemens. Publil. Syr. 11. Rib-
beck, acerba. Id. 227. gravis. Sueton. Tib. 24.
misera et onerosa. Phmdr. 1, 2. tristls. Cic. 2.
Phil. 44. a med. Pat est Iranquilla llberta-:
sarvitui malorum omnium postremum. Cass. 7.
B. G. TJ. Servitutem perpetuam injungere cirl-
tattbus. Id. ibid, 14. Abitrahere liberoa In aer-
vitutem. Id. ibid. 77. Addieere aliquem perpelu33
servitull. Cic. 1. republ. 44. 68. Afflcero liberum
populum servitute. Id, Cluenl. 7. a med. Esse
in serviiute (h. e. baberi in servitute, ut sit Tac.
12. Ann. 53.). Id. Dom. 51. ot Ifepos Thrasyb.
1. Servitute oppressam civitatom tenera. Cic.
Prov. cons. 5. Aliquem la .servitutem tradere.
Sail. orat. Zicin. ad pleb. ante med. Servitu-
tem alicui Imponere. Cic. Slur. 29. 61. Servi-
tutem servire. Id. 0. Phil. 7. extr. patl. Plaut.
sJu{ul. 2. 1. 47. In servitutem redigare. Sic
Cic. 1. rapu&J. 35. 54. Ziv. 34. 58. mittere.
Ter. Phorm, 4. 3. 48. Dare ae alicui In s.rvilu-
tarn. Cic. Pis. 34. su6 /in. abducere. Justin. 8.
1. 3. Servitutem tubire eogore. Cic. Divin. in Q.
CtcU. 17. !S6. Ipsara (mulierem) Veaerl in ser-
vil'jtsm adjudicat (^erres), delude bona vendil.
Id. 1. Off. 42. 150. EH enim in illis ipsa mer-
ces auctoramentum servi'.uiij. Id. 2. republ, 25.
46. Dcpellere a civioo - . eah Injuslom duras ser-
vl'.ulia Jugum. Id. 1. ail Qrul. ii. extr. Re-
pelkre (ersitirtem u tfribiu. Id. Amic. 12. o
mtd. Grcociam servitute liberqro. Ziv. 34. 7. sub
/in. Eiucra servitutem. fftpos ThrayO. 1. Tio-
Jiciro e aervitnte in iibartatera. QuinliS. 11. 1.
8S. Kiira do servitute. /ustin. 15. 4. i2. Carvl-
cibus jugum serviiulis eieulere. — Cum Ddtlvo.'
Piaut. Amph. i. 1. 12. Opuiento hominl dura
hoc nia-jii j.jrvitos est. h. e. servlra. — 6) Spe-
c!ii...n scrL.'ti] ui.ilur de proidiis, qunm alicoi
rci obneuia suat, ut io SBIiViO dietum est. Cic.
3. cj Q. f,. .. 2. .Servitutem fundo Irnpooere.
V '. l' : j. -.. J. J. Strvilutrj n-ijijiorum custl-
SERVO
coram sunt has: iter, actus, via, aquwduitiil,
Cajus ibid. -l. 1. Urbaaorum prcediorum jura
talis sunt: altius tolleadi et ofQciendi luminibus
vicini, stillicidium avertendi in tectum, immit-
teadi tigna etc. ^ 2. Concreto, ot ajunt, sensu
occurrit de multitudine servorum, seu potluB a-
maalium. fforat 2. Od. 8. 17. pubes tibi cre-
scit omnis, Servitos crescit nova. Ita Brouku;.
ad Tibull. 2. 4. 1. Aliis fortasse non placebit,
quia bis idem Horalius dicers rideretur.
II.) Translate. <f I. Generalim. i^aut. 7"r»n. 2.
2. 21. tuis servivi servitutem imperils et prsceptis,
r. SERVIO. Cic. Ilanc. 30. 74. Ego bojuB otacil
tantl servitutem astringebam testimonio sempi-
terno. Publil. Syr. 595. BiioecA. Fortana ma-
gna domino est servitus. Quintil. 2. 16. 9. Neo
legura repertores sloe summa vi orandi conso-
cutos, ut se ipsi homines ad servitutem ioria ad-
stringereot. si obbligassero all'obbedienia delle
leggi. et 7. 3. circa med. Ilia ei consuetodine
pbiloaophorum ducta servitus ( est eaim ccrto
aervitus) ad carta se verba adstringendi. % 2.
Speciatim refertur ad cultum religiosum. VvX-
gat. interpr. Eccli. 2. I. Aeeedens ad servitutem
Dei, sta in iustitia. Id. Col. 3. 5. Avaritla, qua
est simulacrorum servitus. et Ital. Exod. 12. 26.
Qu3s est servitus Ista? obi Grasce .Xatpei'cj, el
apud f^ulg. nostrum reftjio.
SERVO, as, svi, Stum, are, a. 1. Servasso,
is, it, a'pYcxcxioe pro seruem et servavero, ut
amasso, levasso etc. Plaut. Most. 1. 3. 71. SI
bonam faraam mibi servasso, sat ero dives. Id.
Cist. 4. 2. 76. At vos Salua aervassit. Id. Cat.
2. 5. 16. et Asin. 3. 3. 64. Dii IB servassint
semper. — Ratione habita etymi, Forcellinui
vocem ducit a Gr. e'poa), Irabo, custodio; Cur-
tius et Vanicek, op. cit., a rad. Skr. sar, inte-
ger, onde etiam, simu! commutatis, uti assolet,
litterts I et r, Gt Gr. oXoe et Lai. salvus. V.
banc voe. — Part. 5eruar.» 3., 6. et 8. et in
fin.; Seruafus 1. a, b., 3. et 7. 6.; Servatu-
rus 3.; Servandus 3. et 4. a, b. et 7. a. —
Servo est salvom el incolumeui prssto, tueor,
cooservo, e'pu'u (It, salvare, conservare; Fr. sau-
ver, conserver, maintenir intact, pr Iserv er ',
Ilisp. salvar, conservar ; Germ, erhalten, un-
versehrt bewahren, schirmen, aufrecht erhal-
ten; AgL to save, preserve, conserve). ^ 1. Ge-
neralim. — a) Absolute. Ennius apud Cic. 4.
Tusc. 32. 69. Tu me amorls magic quam ho-
noris servaviatl gratia. Id. apud Ifon. p. 277.
11. mere. Ocitr:' serve eive». defende hostes.
Plaut. Amph. 1. 1. 157. Quid, el' ego ilium.
tractim laogam, ut dormiat? so. servaverla. nam
cootiouas bas tres noctes purvigiiavi. mi darai
la vita, et Cure. 2. 3. 56. Perdis me tuis dictls.
CVRC. imo servo, el servalum volo. Ter, Phorm.
5. 3. 24. Ita me servet Juppiler, ut proplor illi,
quam ego sum ae tu, homo nemo est. Id. Beaut.
4. 8. 4. Serva, quod io le est, Gliuin, et me et
farnlllam. Cic. 14. Fam. 1. Qui celeroi terravl,
at Qos periremus. Sail. Cat. 56. circa med. Dii
banc reropublioam io maiumi: -cpe perieulli
servavare. Formula apud Colon. R. R. 141. 3.
Mars pater, te precor pasSorea pecuaque salva ser-
vassis duisque bunam salutem mibi etc. Enn.
opud Fest. p. 298. 4. Mult. Astu, non vi Bum
(pro eumjsummara servare decet rem. Cf. Fahlen.
reliq. Enn. poes. p. 16. Seneca Oclav. 444.
Euiinguere hostem raaiima est vlrtaa. docla:
servare cives major est patrias patris. — 6) Cum
addilo Ablat. ejus, a qao quis servatur, cum prsp.
ex, ab, aut sine prasp. Formula apud Ziu. 22.
10. SI res publica populi R. Quiriliuro ad quin-
quenoiuu) proiumum salve servata erit biscc
duellis. datum donum duit etc. Cf. Inscripl. a-
pud Gruler. 48. 5. q. servilivs vvwbrb sbrva-
tvs. Co;s. 2. 3. C. 41. £Ztr. Si quoa ei eo pa-
riculo foriuna servare potuisset. Cic. Arch. 0.
21. orbs ex omni impetu regio atque tollus belli
Ore ae faucibus erepta alque servata. Id. 5. Verr.
£7. 131. Quo ei judicio le uulia Salus servare poa-
6eL Ifepos Ait. !0. extr. Navem servare ei hieme
marique scopuloso. firg. 5. Mn. 699. Omoej
quaiuor ami»U setvais a paste carins. — • Str-
SERVOLA
vari aliquid ab aliquo posse dlcitur a ICtis, quod
ai ejus boois tedigi potest. Paul. Dig. 25. 5. 2. et
Pompon, ibid. 26. 7. 61. et Paul. ibid. 17. 1 45.
ad fin. et alibi. ^ 2. Speeistim est retineo, cu-
nodio, teneo, osservare, ritenere, mantenere.
Cess. 4. B.G. 26. Nostri neque ordines servare,
neque urmiier insistere, neque signa subsequi pot-
eraot. Liv. 26. 51. Hunc ordinem laboris quia-
Usque, quoad Carthagioe morati sunt, 6ervarunt.
Cic. 4. Fin. 27. 75. Fides tta contents numeriB,
ut concenlum servare possint. Cffis. 1. B. C. 85.
Eos neque colloquii, neque induciarutn jura aer-
vasse. Cic. 3. Pam. »7, Servare legem. Id-1. Phil.
8. a med. paceui cum aliquo. Nepos Agesil. 2. jus-
Jurandura, religionem. Cic. Amic. 7. extr. amici-
tiam lumma Cde, conatanlia et juslltia. Id. 3. Off.
24. 92. promisaa. Ter. Andr. I. 5. 45. firtem. ru-
tin, ad Cic. 5. Pam. 9. consuetudioem suam In pa-
Irociniii tuendis. Calo R. R. 5. feriaa. Plin. 7.
Mist. not. 53. 54. (180). et Lucan. 2. 38. mo-
dum. QuintS, 12. 10. 71. Non unus color procs-
mii, narrationis etc. servabitur. Rursus Cic. 1.
repufc-l. 34. 63. Servare aquabilitatem juris. Id. 1.
Off. 19. 64. aquitatem. /i. ibid. 13. 4t. justi-
tiam. Id. 3. ibid. 29. e.?tr. fidem iurisjurandi
eum boste. Id. 9. Fam. 22. extr. verecundiam.
Id. 1. Tusc. 30. 72. se inlegros castosque. Id.
Cat. 3. 10. urbem et cives integroa incolumes-
que. Id. t. Tusc. 28. 68. de stellis. Cursus con-
stantissiroe servanles. Ovid. 2. Fast. 159. Servare
fiedera. Horat. 2. Od. 3. 2. asquarn mentem. Id.
1. £p. 16. It. consulia patrum, legos, jura. Id.
2. Sat. 3. 301. animi rectum, Firg. 2. &n. 789.
■amorem nati. Id, 2. G. 524. pudicitiam. ^ 3.
Item in specula esse, videre, sollicite et diligenter
observare oculis, cavere custodi* causa, guarda-
re, attendere, cuslodire, stare in guardia, esser
di- gaardia, osservare. Ovid. 4. Met. 645. ao-
lidis pomaria clauserat Atlas Mtunibos, et vasto
dederat servanda draconi. Cic. 9. All. 10. ante
med. Volumen epistolarum tuarum sub signo ha-
heo servoque diligentissime. Ter. Pun. 4. 7.
10. Ubi alii? sak. qui, malum, alii? solus San-
jnio servat domi. ft. e. reraanet domi nt servet.
•^uidam leg. doraum. Horat. I. Ep. 5. 31. Atria
«ervantem postico falle clientem. Plaut. Most. 2.
2,21. Natus nemo in adibus servat, neque qui re-
cludat, neque qui respondeat. Id. Aulul. 1. 2. 3.
Jiedi nunc jam intro, alque intus serva. sta. quip-
pini ego intus servem? anoe quia aides auferal?
nam bic apud nos nihil est aliud quasi! furibuB.
ft. e. domestica rei sedulam curam habe, quod
veteres dicebaot servare domum. et Cist. 1.
1. 106. Nunc te amabo, ut banc hoc triduum
solum linas esse hie, et servare apud me. (Trans-
late Firg. 7. £n. 52. Sola domum et tantas
servabat filia sedes. ft. e. quum nullus essct heres
regni et familia, sola Glia bac servabat quo-
darnmodo, et fulciebat.) Plaut. Asin. 4. 1. 58.
Si coronaa jusserit ancillam ferre Veoeri, tuus
servus aervet, Venerl eas del, an viro. Id. Rud.
4. 1. 4. Sed uxor scelesla me omnibus servat
modis, ne qui signiucem qulppiam mulieribus. Lu-
cil. apud JVon. p. 387. 26. Merc. Quid servas, quo
'earn, quid agam? quid id attioet ad te? Firg.
6. /En. 338. Palinurus dum sidera servat, Es-
cideral puppi. Co?s. 2. B. G. 33. Prasidia indi-
ligentius servaturos credebanl. Ovid. 2. Met. 538.
.Nee servaturis vigili Capitolia voce Cedoret an-
•eribui. — Bine servare de ccbIo est baruspicum
auguria captantium. Cic. Dom. 15. circa mtd.
Augures responderunt, quum de calo servatum
sit, cum populo agi non posse. Id. Prov. eons.
19. a med. Quum let feratar, de calo serrari, ob-
uuntiari, intercf.di iicere. Id. Falin. 7. 16. Quos
tu quotidie sciebas servare de calo. Adde Sext.
6t. 129. et 2. ffttf.32.Cf.5tat. 8. Theb. 194.
Eljsias dedlt ioservare volucres. ^ 4. Item ob-
servare, cavere, osservare. — a) Absolute. Call.
Aurtl. 2. Tard. 14. 203. Non its ut viscobus
(sueus) Gat: quod servabitnr. Id. 1. ibid. 4. 114.
Servanda omnis nimietaa. — 6) Sequente con-
janctivo et parlic. ut, ne. Colum. 8. R. R. 5.
rirca med. Servat autem qui snbjicit, ne singula
era ir. cubili manu componat. Liv. 39. 14. extr.
— 339 —
Triomviria mandatum est, nt servarent, ne qui
noctumi ccbIub fierent. Plin. 17. Hist. nat. 17.
28. (124). Servandum in eo ante omnia, nt lalea
ei feracibos riant arboribns. Adde Quintil. 11.
2. 47. et I. 5. 20. ^ 5, Serva, formula ad-
monentii, simllis atque hoc age, intends animum,
animadverte, osserva, atlendi, guarda. Ter.
Andr. 2. 5. 5. et Adelph. 2. 1. 18. hem serva!
quasi do improviso respice ad eum. Plaut. Pers.
5. 2. 29. Hem, serva rursum! Horat. 2. Sat. 3.
59. Uic fossa est ingens, bic rupes maxima, ser-
va. <f 6. Poetice seruare dicuntur, qui incolunt.
taentur eoim et custodiuot, abitare. Firg. 4. G.
383. Nymphee, Centum qua silvas, centum qua
uumina servant, et 459. Iramanem ante pedes
bydrum moritura puella Servantem ripa3 alia
non vidit in herba. ^ 7. Est etiam conservare,
reponere in aliud tempus, mettere o parie per
altro tempo, serbare, conservare. — a) Ab-
solute. Plin. 30. Hist. nat. 13. 39. (116). Ver-
mes in me servandos censant. Id. 36. ibid. 17.
28. (132). Lapii. chermites mltior est servandis
corporibus, nee absumendis. — 6) Cum addito
termino, ad quem vel cul quid servatur, h. e.
accus. et prajp. in, ad, vel dativo, vel adverbio.
Calo R. R. 114. Si voles servare in vetustatem
ad alvum movendam aervato, nee comraisceaa
cum cetero vino. Cf. ^orat. 2. Od. 14. 26. et
Colum. 12. R. R. 28. 4. Cic. Plane. 5. a med.
Ego quoqoe ad ea tempora revocavi, ad qaa tu
te ipse servaras. Id. 1. repu&J. 48. Placet esse
quasdam res servatas Judicio voluntatique multi-
tudinis. Auct. B. Alex. 35. Causa Integra Ca>
aari servaretur. Liv. 2. 11. In parvls rebus neg-
legens ultor gravem se ad majora vindicem ser-
vabat. Cf. 10. 28. Firg. 1. Mn. 207. Durate et
vosmet rebus servate secundis. Horat. 1. Ep. 19.
44. Jovis auribus isU (earmfno) servaB. Sit. It.
17. 561. huic servabar leto. — c) Cum infi-
nito. Stat. 9. Theb. 187. infectaqoe sanquine tela
Conj-ugibus servant, parviaque ustendere natis.
*| 8. Pro teoere, habere. Firg. 7. &n. 178. pa-
terque Sabinus, Vitisator, curvam aervans sub
imagine falcem. — Uinc Part. pra;B., cujus ex-
empla retulimus
Servans, antis, adjective quoque occurrlt;
unde Sup. Servantissimus. — Servans est qui
observat et cuslodit, osseruanle. Ovid. 1. Met.
'615.de Argo. junctisque canendo Yincere aruo-
dinibus servantia lamina tentat. vigili. Transla-
te. Gloss. Lai. Gr. servans sequi, <pv"KaS «C
SixaTou. Firg. 4. .En. 426. cadit et Ripheus,
Juslissimufl unus Qui fuit in Teucris, et servan-
tissimus asqui. Sic Auson. Perioch. in Iliad.
prcEf. Vir servantissimus Juati.
SERVOLA. V. SERVOLA.
SEUVOLlCOLA. F. SERVOLICOLA.
SERV6L0S. V. SERYULOS.
SERVOLA vet servola, te, (■ 1. deminut. a
serva, esigua serva, servicina, ^5f ;.itvi'Jicv. Cic.
1, ^tt. 12. ad fin. Eum per manus servula ser-
vatum et educlum.
SERVOLICOLA vet servolicola, s, m. at f. 1.
(servulue et colo) qui servulos colit. Plaut. Pan.
1. 2. 55. de meretricib. Versarier inter ittas rni-
seras, Bchosno delibutas, servullcolas sordidas. Alii
perperam leg. servilicolas,
SfiRVOLOS vet servolua, i, m. 2. Ser&uius
pro seruufus in /riser, apud Mommsen n. 3497.
F. SERVOS init. — ^ervulwm pro servulorum
apud Apul. 4. Met. — Servulus eBt_ parvus aut
tills servus, schiavetto, vallello, Sou^a'piov. Plaut.
Capt. 4. 2. 100. Vidi tuum gnatum et servulum
meum Stalagmum. supra v. 95. senium dixerat.
ei quo apparet, non semper deminutivl rationem
haberl. Idem videre eat Cist. 1. 3. 34., Merc,
prol. 107. et 108. et ZYuc. 2. 4. 74. Pan. 1.
2. 58. Servolonim sordidulorum soorta diobo-
Iaria. Sic Ter. Andr. 1,1.56. Obaervabam illo-
rum servulos venlentes aut abeuntes. C«"c. Qvinct.
6. a med. Servulum unum abduclt. Adde Plin.
2, Ep. 17. a med., 3. Ep. 16. a med. et 6. Ep.
16. ad fin. el Farron. 3. R. R. 17. Cod. Theod.
4. 7. 1. Qui religiosa mente in ecclesis gremio
aervulis auia merilaul concesserit libertatem ,
SERVUS
eamdem «lc. At Cod. altar I. 13. 2. habet ter-
SERVOS, a, um, ad]ect. — a) Ad sunptlo-
nem quod attinet, servos et tervam pro tervus
et seruum apud antiquiores ocourrunt, sive In
libr.' aive in lapid. scriptis. V. Inscript. in Corp.
Inscr. Lat. 1. 573., 1067. etc — Strvtit pro
servis est ibid. 208. — Serous pro servus, ut
nos serbare pro servare dicimus, ibid. 8. 300.
— 6) Servus in Inscriptt. allquaodo omittitur.
Inscr. in Corp. Inscr. Lat. 7. 28. asknclktvs
pnoviKC h. e. provincia? servus. Cf. Aput.'dpo-
log. p. 438. Oudend. et ibid, adnot. — c) Ra-
tione habita etymi, alii dicunt esse a servanrto,
quia imperatores, ut ait .Ftorentinus Dig. 1. 5.
4., captivos vendere, et per hoc servare, ncc oc-
cidere eolent. Idem decent Donat. ad Ter. A-
delph. 2. 1. 28. et ^ugustin, 19. Civ. D. 15.
Alii sic dictum putant, quod In vinculis servat i,
seu cuatodiri aoleat. Alii ducunt a_ Sspotrcov.
Recentiores etymologi derlvant ab spuw, quod
est traho, cuatodio, servo, unde erus vel herus,
qui trabit vel servat; aut a Skr. sar, unde Gr.
e?po) et Lat. sero, necto, Ita ot servus idem sit-
ae oeius sen ductus. — Servus est qni alisui
aervit, subjectus, obnoilos, toggetto, servo, ser-
vile, Sovkct. — a) Oniverslm. Plaut. Pers. 2,
4. 9. Servam operam, Ilnguam liberarn berus me
jussil habere. Sail, epist. Mithrid. ad 4 r sac. ad
fin. Omnia non serva, et maxume regna, hostilla-
ducunt. ft. e. non sobjecta. Liv. 37. 54. Beget
serva omnia et subject! lmperio soo esse velint.
Id. 38. 24. Corpori, qood tervura forluna erat,
vim fecit. Paul. Dig. 40.7.16. Statullbera, quid-
quid peperit, boo servum heredis est. Ovid. t.
Amor. 6. 26. Nee tibi perpetuo serva libatur
aqua. ft. e. qua setvorum potus est: vel qua a
servo bibitur: contra aqua libera, qua a libero.
Cf. Petron. fragm. Tragur. 71. Purmann. Ser-
vi, me salvo, cito aquam libersm gustabunt-
Ovid. 6. Fast. 558. Serva manut. Liv. 29.29.
Octo milia Uberorum servorumque capitum. Ho-
rat. i. Ep. 19. 19. O imitatores servum pecus.
Ovid. Remed. am. 54. servum vltii pectus ha-
bere. Alii leg. vitlis. Plin. 10. Hist. nat. 23. 31.
(61). Ciconia capllva et Berva. -r o) Serva
prtsdia, serva cedes, qus aliqua re alterl a
domioo obnoiia sunt, ut in SERVIO el SER-
VIT08 dictum est; Cic. 3. teg. ^gr. 2. ai fin.
Libera prsdia meliore conditione sunt,quam ser-
va. Cels. Dig. 8. 6. 6. a med. Fundus servus..
Julian, ibid. 2. 34. Serva ades. et 33. Area ser-
va. — Hinc
Servo, w, t.1. absolute, subslantlvornm mo-
re, 'est ferolna in aervitute, ancilla, SouXij, xtpa-
iruva (It. schiava, serva, ancella, matsara;
Fr. une esclave; IIIsp. esclava; Germ. d.SMo-
vin ; Angl. female slave). — a) Oniversim. Plaut.
Rud. 1. 3. 37. Nom qui minus servio, quam si
forem aerra nata? Id. ibid. 4. 4. 62. Quid id id
vidulum attinet, serva sint Iitas an libera. Cf.
Cist. 4. 2. 99., Pers. 4. 4. 62. et Pan. 5. 4.
31. Liv. 1. 47. extr. Servum servaque natum
regnum occupasse. Firg. 5. /En. 284. 0111 serva-
datur, operum non ignara Minerva. Horat. 9^.
Od. 3. 3. Serva Briieis niveo colore movit Achit-
lem. Ulp. Dig. It. 3. 1. Qui servum,. servam,
alienum, alieham recepisse dicetur etc. /nscripf.
apud Fabrelli p. 308. n. 310. voltwai o. b. sb»^
ft. e. Casaris nostri serva. — 6) Serva a vetie
reconsetur inter officla domus Augusta, inscr.
apud Don. el 7. n. 40. et 49. — c) Refertur
etiam ad religionem, et est qua Deum colit. ''ul- -
gat. inlerpr. 1. Reg. 1. 11. de moire Samuehs.
Dederis serva tua sexum virllem. Cf. Xue. 1.
33. et 48.
Servus, i, m. 2. absolute, substantivoram mo-
re, est qui in servltute est, qui noa est sul Juris
Bed alienO domlnlo subjectus, maoelpiurn, famu-
lus, puer, eui liber opponitur, SsuXoj, »spaiiu»
(It. scftiavo, servilore, servo; Fr. esclave! Blip.
etclavo; Germ. d. Sklave; Angl. tlave).^
I.) Proprie. «^ 1. Slricto sensa. — a) Unl-
verslm. Martian. Dig. I. 2. «■ Servlln domi-
nium nostrum rcdiguutur aut Jure clvlll aut
SERVUS
gentium. Jure cjvili, si quia se major viglnli Bo-
nis, ed prelium participandum, venire passus est :
Jute gentium servi noslri sum, qui ad bostibus
capiuolur, aut qui ei ancillii nosiris nascuntur.
Enn. apud lion. p. 401. 19. Merc. Agros au-
daces depopulant serf i domiaorum dataiai. Cato
apud Gell. 10. 3. Servi injurias nimis agre fe-
ruot. Quid illo bono geaere gnaios? Id. R. R.
2. 7 Servum seuem, morbosurn vendat villicus.
Put. p. 234. 32. Mull. Servi, aociilar, li quii
eorum mb ceulone crepuit, quod ego non leasi,
nullum mibi ritium facit si cui ibidem servo
aut ancilla dormieuli evenit etc. Plant. Pseud:
2. 2. 16. Quid tu, eervosne an liber? Id. Most.
4. t. 16. ut servi tuum volunl berum esso, ita
«olet. Id. Cas. 2. 3. 39. Servus armiger. Mar-
tial. 2. 31. amicus. Pompon, apud Non. p.
83. 2. Merc, comicus. Plant. Asin. I. !. 72.
dotalli. Ovid. 1. Amor. 15. 17. fallal. Plant.
JuM. 4. I. 1. frugi. Id. Epid. 3. 3. 29. gra-
phics el quanllvis preci. Juvenal. 9. 120. ma-
las, et Plant. Pcen. 5. 2. 70. nequam et malus.
Sail, eptst. ad Mithrid. Miserrimos servorum. el
ibid, servoram postreinissimus. Plant. Rud. 1.
2. 24. Servus p'eculiosus. Sail. Jug. 31. Servi
sere pa rati. QuintU. 5. 10. 67. Oic servuB, quem
tibl vindicas, aut verna tuus est, aut emptus, aut
donatus, aut testameato relictu9, aut ei boste
eaptus. Cic. 1. Off. 31. a med. Ulysses domi et-
iam contumelias servorum aneillarumque pertulit.
Id. 8. Att. 5. Pollicem, servum a pedibus meum,
Romans misi. Id. 3, Ornt. 60. 225. Quem ser-
vum ille babuit ad manum. Sueton. Ccet. 74.
■ Pbilemonem, a imno servum, morte puniit. La-
ctant. Inslit. 4. 3. Fllius maoumitlitur lamquam
sarvus, et servus liberatus patron! nomen accipit
lamquam Glius. — 6) Servus fugitivus. Y. banc
voc. — c) Servus mediastinus. V. baac voc. —
d) Servus nomenclator. V. haac voc. — e) Ser-
vus pecutiaris. V. baac voc. — f) Servus sla-
tionarius. V. banc voc. — 5) .Servus verna.
V. baac voc. — h) Servus vicarius. V. hanc
toc. — ») .Serin pcence dicebantur qui ob Cri-
mea adscribebantur Gsco. Cod. Theod. 10. 12.
2. — J) Servi publici erant, qui magistrali-
biu ac sacerdotibus publico ioserviebant, et ali-
quando lictorum aut scribarum aut apparitorum
etc. officio fuDgebaolur, 6ive servili conditione,
•i?« ingenua essent. Cie. 8. Phil. 8. 24. Eum
Jas»a Antonii in convivio servi publici loris ce-
ciderunt. Liv. 26. 47. Opiflces ad duo milia homi-
num erant, eos publicos fore populi R. ediiit, cum
«pe propinqua libertatls, si ad ministeria belli enlse
operam navassent. Id. 9. 29. ad fin. Politia gens,
. «ujui ad aram masimam Uerculis familiare sa-
. cerdotium fuer'ai, servos publicos, minislerii de-
legandl causa, solemnia ejus sacri docuerat. farro
apud Gell. 13. 13. /Ediles stipati servis publici*
non modo prendi non possunt, sad etiam ullro
lubmovent populum. A'. C. apud /Von (in. A-
quad. 100. Placere senatui, eos qui aquis pu-
biieii praesseot, liclores b'nos et servos publicos
tarnoj, arcbitectos singuloa et scribaj et libra-
rios, accensos praconesque totidem habere, quot
habent li, per quos fruinentum plcbel datur. —
m) Quot servi, tot hostes, in proverbio est. De
quo Sinnius Capito eilslimal, errorem homini-
•bas fntervenisse, praposlcre plurimis enuntiantl-
bu». vero enim simijius esse, dictum initio, Quot
hostel, tot servi, tot captivi fere ad servitutem
adduaabantur.. Usee Festus p. 261. 29. Mult. Opi-
n'onera Sinii falsaru esse, vel Mud Seneca? satis
oitendit Ep. 47. Deioda ejusdein arroganlia pro-
verbium Jactatur: Tutidem esse hostes, quot servos.
Non babemus illoa hostes, led faciraus. Adda Ma-
crob. 1. Saturn.- it-, ante med. — De origine
eervorum seu de causis servitutis V. Ackermann
(Op. est. § 169,). — Servos qui vendebant olim,
paeiicebantur nonnumquam, ne fugitiroi aut
errooei prastarent: interdum et lei dicebatur,
ut iuo periculo adquireret emptor. Et ii servi,
quorum nomine vendilor nihil prsstaret, pileati
venom Ire solcbant. Plant. Pen. 4. 3. 55. —
Pretium commune lervorum vldetur fuisse vi-
gintl aureorum apud Romanos, sed variabat sape j
— 340 —
pro diversis servorum dolibus. V Papinian,
Dig. 4. 4. 31. et Cod. 7. 1. 1. Sic apud He-
braos pretium fere erat triginta sic'orum. V.
Exod. 21. 32. et Zevit. 27. 1. et seqq. De ser-
vis Hebraorum V. Ackermann (Op. cil. J 168.
et leqq). — Servi, quibus eicisa virililas fuerat,
pretiosiorefl erant et pluris aalimabaolur. Quin-
tU. declam. 340. — Servoram nomlaa sume-
bantur vei ei patria, ut Syrus, Geta, Phryx,
vel ei priscii beroibus, ut Castor, Achilles,
vel a DOiibus et gemmis, ut ^mt'anfus, beryl-
lus, vel a noro. Rom., ut Slatius, Davus, vel
ei pranom. dominorum, ut Marcipor, Publipor,
Lucipor, b. e. Marci puer etc. (V. Krahner,
Antiq. R. § 27.) Servos vero fuisse binomiocs,
id est, servos, quemadmudum ingenuos, habuisse
(prcenomen) oomen et cognomen, negant, pau-
caque ea eiempla, qua coutra facera videan-
tur, vel corrupts vel ad liberios referenda esse
docuerunt ^ajentuchi'us passim, et HuUmannus
in egregia Diatriba inaugurali etc. Lugd. Sat.
Ita Orelfi Inter, v. 1. p. 489. — Servi da-
bantur etiam in premium iis, qui viciures ex
prcElio discesseranu Sil. Iu 16. 455. el 567. —
Servos crudelisslrce babilos apud veleres, prsci-
pue Romanos, tradunt bistorici. V. Pignorio, op.
de servis, ubi tetetrima de hoc bominum gen ere
refert. Servilium suppliciorum instrumenta varia
uno quasi catalogo recenset Plant. Asin. 3. 2.
4. Porro buic dominorum ferilatl nullus modus
impositus est, nisi imperalorum astale, per legem
Petroniam, el quidem Hadrian! polissimum at-
que Antonin. opera. Atlameu liberaliler haben-
dos esse, mullis ostenduot Seneca Ep. 47. et 1.,
Clem. 18. et Macrob. t. Saturn. 11. Ilabet all-
quid etiam Cic. 1. Off. 13. ad /in. et de libertis
Ptin. 5. Ep. 6. et 8. Ep. 18. — Servi frugi
raro ultra quinquennium serviebant, quuni se
peculio 8U0 rediinerent. Plant. Aulul. 5. 8. et
Seneca Ep. 80. — Servorum dies festus Tulgd
eiistimatur Idibus Aug., quod eo die Ser, Tul-
lius, natus serva, sedem Dianas dedicaverit in A-
venti&o, In cujus tutela sint cervi, a quorum
celeritate fugitivos vocant servoj. Hsa Fest. p.
343. coH. p. 345. Mull. V. SATURNALIA. —
De ritu, quo servi olim manumiltebantur, V.
eumti. p. 158. 10. el Flam. Amph. 1. 1. 306,
Ob manuinlssionem vero prelium plerutnque so 1 -
vebant. V. MAMi.MISSUS. — Servi libertatem
adepti Mercurio §olvebant votum. Inscr. apud
Fabrelti p. 700. n. 213. et apud Ortlli n. 2935.
Item Uereali. Inter, in Cory. Inscr. Lat. I.
1233. — Servi tamen inde a primis Ecclesise ten.
poribus cleric! fieri vetabaotur, aotequam liberta-
temconsecutl essent. V. Justinian. JVov-123. c. 17.
— Ceterum de servis V. plurima in Codd. Theod.
et Justinian, itemque in Digest, et apud Pigno-
rio, op. supra cit. Cf. etiam Drumann, Gesch. R.
II. 147., 211. etc. et Seeker, Gallus II. p. 8t. sei?.
2.* ed. *| 2. Laliore sensu servus dicitur quifis
subjectui. — a) Generatim. Vel'.ej. 2. 73. 1. Sei.
Poinpejus Magni fllius, libertorom suorum liber-
tus, servorum servus. — 6) Speciatim est mini-
ster. Tac. Agric. 15. Alterius manum, cenlurio-
nei, alterius servos vim et contumelias miscere.
h. e. procurators ministros. Fulgat. interpr,
Matth. 8. 23, Voluit rei rationem ponere cum
s;r.-i suis. Cf. Esth. 2. 18. et 1. Mach. t. 6. —
c) Dicitur de eo, qui Deum colit. Prudent. 8.
Calhem. 1. Christe, servorum regimen tuorum.
Adde fenant. Vit. S. Martin. 4. 143. el Put-
gat. inteipr. Exod. 14. 31., xfum. 32. 31.,' Pi.
33. 23. elc. — d) Servus Dei, xaf efoj^ijn, di-
citur de Chrislo apud eumd. Is. 42. 1. Cf. Matth.
12. 18. at Act. 13. 47. — e) Uuc etiam per-
tinet formula servus servoram Dei, qua primus
Gregorius Magnus, Pontifei R., ejusque succes-
sors dein usi sunt, bouc tamen vel similem
ante alios usurpavit Augtistin. £_). 217. Augu-
stinus episcopus servns Christ! et per ipsura ser-
vus servorum ipsius. Adde eumd. Ep. 130.
II.) Translate. Cic. 3. Verr. 22. 58. Vidit e-
nim, eos, qui Judiclorum dominoi se did vole-
bant, harum cupidilatum esse servos. Id. Cluent.
53, Legum idcirco omnes servi sumus, ut liberi
SESCENARIS
eise possiraos. Id. 2. Verr. 50. 112. Ncquc tarn
servi iili dominorum, quam tu libidinum- Cf.
Plin. 8. Ep. 22.
IV B. Sunt qui servum etiam atque adeo pro-
prie talvum ligniQcaro velint inniii auctorilate
Isid., qui 9. Ori'g. 4. 43. habet: Servi Voca-
bulum inde ttaierunt, quod hi, qui Jure belli
possent occidi a victorious, conservabantur et
ser?I Cebaat. a servando scilicet servi appel-
Uti. Ita et Donat. el Auguslin. loc. supra cit.,
sed, ut vidimus, de origins vocis alii alia sen-
tiunt, nee prater hoi, qui etymon vociB tantum
slatuere conantur, non significatioaem et usum,
in hoc sensu u-.urpavii quispiem, quod aciam.
Homonym. De discrimine iutei seruum et
famulum, V. plura sub FAMULUS.
SERVUS, i, rn. 2. P. voc. placed.
SESA.MA, a, f. 1. et
SESAMA, Orum, n. plnr. 2. f. SESAMUM
SESAMlNUS, «, um, adject. OTjctifuvoc, di se-
samo, qui est ei sesemo. Plin. 23. Hist. nat.
4. 49. (95). Sesaminum (oleum) aurium dolores
sanal, et ulcere, qua serpunt. Adde 13. ibid. 1.
2. (11). et 28. ibid. 11. 47. (168).
SESAmOIDES vel Besimoides, is, adject, oijoa-
f'icior;;, simile al sesarto, sesamo similis. Acsolutd
sesamoides n. gen., sesamoide, her ba est grano a-
maro, folio minore, quam sesame. Plin. 22. .Hist.
nat. 25. 64. < 133,. Sesamoides a limilitudine no-
men accepit. etc. Detrablt bilem in aqua potum.
Est aliud sesamoidet Anticyra nascens, quod ideo
aliqul Anlicyricon vocant: cetera simile erigs-
lomi herbs. Sillig. sesimoides. Id. 35. ibid. 5.
21. (52). Uelleborum in Anticyra insula (utissime
sumitur, quoniam sessmoides admiscent.
SESAMOM, I, et plnr. Sesama, orum, n. 2.
et Sesama, a, f. 1. (eijaap.uv el or,aauri) Scri-
bitur et sisamum, (nra in quibusdam libris Scri-
ptorum, lutn apud Pallad. 10. R. R. 7. et 11_.
ibid.i., ut apud I/esych. otoaui(. et Lyd. itspi
fiijvcijv. — Hem sesi'ma apud Plin. 15. Hist. nat.
7. 7. (28). et ajibl. — Sesamum, iisamo, sesu.-
mo, orjaafisv, inter sstiva frumenta numeratur a
Plin. 18. Hist. nat. 7. 10. (49). et ibid. 10. 22.
(96). et 23. (98). Ad rem el. Fee [Op. cit. T. 2.
p. 127.) bac habet: <AuJourd'hui la culture
du sesame est abandonuee en Europe: mail en
doit croire qu' elle fut autrefois Ires - luivie en
Grece et en Italie, paiiqua Theophraste (de
Causis II. 17.) et Pline mettenl cetta plante parml
la cereales*. Moi vero statuit banc synooymiam:
«Zr,'o<x/ia el Sij'oafiov Uippccr. Affec.; Theuphr.
do Caus. plaot. 17. 19., Diosc. II. 121. — Sesa-
ma Pliu., loc. comm.; Sesamum Veterum, C.
Baun. Pin. p. 27. - Schit-chi, Rbeed. Malab. 9.
p. 105. - Sesamum orientate Linn., Spec, pi.,
574. ». Sed inter legurnina ponitur a Colum.
2. ii. R. 1. Ab Indis venit, et calroum ba-
bel ferulacenm, folia sanguinea, semen vasculis
inclusum, ut Plin. tradil loc. cit. Hoc adeo gra-
tum est in cibis, ut locum babeat in bellariis et
cocdimeotis. — a) Universim. Plant. Pcen. 1.
2. 112. Ul mulsa loquitur! uihil nisi laterculov,
sesamum papaveremque, triticam et frictai Du-
ces. Alii leg. papaveremque trilnm. Pelron. Sat.
i. extr. Riuiiiios verborum globulos, et omnia di-
cta factaque, quasi papavere et sesamo sparsa. —
Varios habet usus in medicina, quos recenset
Plin. 22. IlUt. nat. 25. 64. (132). et Cels. 5. 15.
ponit inter ea qua molliunt: fltque ex eo oleum,
tests eod. Plin. 15. Hist. nat. 7. 7. ad fin. V.
SESAMINUS. Colum. 11. iH. R. 2. circa med.
Quibusdam reglooibui hoc manse sesama eerun-
tur. Id. 12. ibid. 15. Admiscent torrefacla sesama.
cum aniso .•Egypiio. et ibid. 57. Sesamum leviter
torrefactum cum iis viridibus conterito. Plin. 18.
Hist. nat. 10. 22. (95). Estiva frumenta diil-
mus, sesamam, milium, panicum. Sillig. sesimam.
— b) Ciclo, arborera in .Egypto eoplosam, qul-
dam sesamum silvestre appellant. Id. ID. ibid.
7. 7, (25). — e) Sesamon agrion dicta est
etiam a quibusdam herbi bellotropium, teste
Apul. Herb. 50.
SESCE.NAR vel
SESCENARIS, is, adject. Voi est parura certee
SESCENI.
orlginls et significationis. Sunt qal docant a so-
cena, dolabra pontificali, Ita at sit qui hac do-
labra percussus mactatusque est: alii caasent com-
positam cue ex lesqui aut sex, et annus, its ut
»it qui annum habet cum dimldio aut sex anoos,
tdcireo legendum es»e uxctnnaria cam duplicl ft.
alii tandem, ut in re admoaum obscara, alia eom-
mlnisouutnr. Ziv. 41. 15. Esposuh patribus coo
scriptis, bovis eescenarls, quem immolavisset, jecui
deDuiiiie.
SESCENI et
SBSCESTI. V, SEXCE.NTI.
SESCENTESlMOS. r, SEXCENTESJMOS.
8ESCENTIE3 vel sescentiens. r.SESCEMIES.
SESCESlMDS. V. SEXCENTESIMUS.
8ESCLA, a, f. 1. idem ac seitula. Anthol.
Zat. 741. II. Seitula sexta modo solet et modo
seicla vocarl. Adde duct. Carta, it libra: part.
11. et 13. Hultsch. — Use et lescli dicitur in
Tab. Cod. Bern, apad Hullseh. Metrol. Zat.
SESCLI. f. voc. prteced.
SESCONClA. V. SESCDNCU.
SESCONTRABtOS, a, um, adject, idem for-
Sasie ac »abcontrar!a». Frontin. De limit. 2.
p. 33. 21. Rudorff. Cujus rlgorli Inceiium ut ses-
coutratio aquemas, edflcta «Die llnea ad capl-
tulum pertiea etc. Adde Balb. ad Celt. Exp.
et rat. mentur. p. 102. 16. et alib. apud Gro-
■mat. ; ubl Goetius leg. tubconlrarius, all* ali-
tor. ?. SUBCONTRARIOS.
SESCtJLYSSES. v. SESQUIOLYSSES.
SESCUNClA, a?, t 1. (sesqul et uneia) Serl-
bltar el seseones'a. Intcript. mendoia apud Mu-
ral. 1479.3., emendata apad OrelL Coll. Inter.
Zat. ». 4563. 10CY8 FATET AQBBJ BE8C0SCIAM
gvADBiTVi abca w mbdio Bit. — Sescuneia, at
definit Pritcian. De fig. num. p. 13*8. Puttch.,
eit uncla et dimldla para uncla, tin' oncia e
mezzo: accipitur autem pro parte duodeclma
cum ejusdem dimidio, eeu parte octava cujua-
cumque qaantilatis. Occurrll autem % l.Substau-
tivorom more. Mcecian. De ass. § 5. Dividitur at
|q octo octavas, quo sescuneia vocantar, quarum
eit nota 2 — Balb. De attt $ It. Eel Integra la
octo partei distribute pari quallbet ei Ellis tine
alils conllderata aeseuncla dlci potest, rellqua iet-
cuncideuax. Ce(s. 5. 18. n. 28. Maiagma, quod ha-
bet galbani tine sarcalls sescunclam. Colum. 12.
R. R. 57. iaserls radieU sescuneia. Id. 5. ibid.
3. Qua lumma efflcit Jugeri sescanclam, icripala
doo et dimidlum. Tryphonin. Dig. 87. 8. 7.
8eieancla hereditatii. Frontin. Jquced, 26. Di-
gitus qaadratai, in rotaadum redactas habet dla-
metrl dlgltam uaum et digit! sescanciam. «| 3.
Adjective. Plaut. Epid. 6. 1. li. In manlbaa
gestant copulas sesconclas. Alii secuncias; st
Gotz leg. tecum timul.
SBSCUNdALIS, e, adject, (sescaocia) c? un'
oncia e mezta, sescunc'.am continens. Plin. 13.
Hit i. nat. 15. 29. (94). Mema craisltudlne tes-
cunciali.
SESCCNCfDfiONX, uncis, m. 3. (sescuneia tt
deuux) ita vocatut pars essrs, oul ssscanela deest,
quaqae etlam dextans semaacla dlaltar. Balb.
De attt 5 11. Septlme divlslo (asris) hisadjanpl
potest : nam rel Integra) in octo partei dlstrlbu-
is part qualibel ei ill line alllt comlderaU set-
euoola die! potest, reliqua teicunctdeoiu. et mos.
Licet assli plares tint divitiones, tamen hit teptem
namerarii ratlodaatorei magls utaoiur, etpars Ilia,
quae eit seseuneideani, characterem dob habet,
quo deilgnetur. AIU utrobiqae leg. temund-
deunx.
SESCUNX vel sesqaaax, uncli, m. 3. (sesqai
et uoola) tin' oncia < mato, leseancla. Plin.
36. But. naU 25. 62. (187). Faitigium lervari in
pedes denot teteuneem. Sillig. seicunclas. Adde
Prlscian. De fig. num. p. 1343. /kitsch.
SESCfJPLARIS, e, adject, (tescoptai) Idem ao
sescaplus. Chalcid. Tim. 38.
SESCCPLEX, leiqaiplex vtl eeieaplei, Ids,
adject, (sesqai et pllco) idem ae tescuplai. Qain-
lU. 9. 4. ante meet. Pu&po'e aii"i par eit, ut da-
clylus, unam enlm ijllabam pa rem brevibus ha-
bet: aut tateuplax, at paon. cujui Tit eit ex
— 341 -
long* et tribus brevibus; quiqae el contrarios,
ei iribus orev'ibus et longa, te! alio quoquo mo-
do, ut tempora tria ad duo retata sescuplum fa-
ciaat: aul duplex, at Iambus (nam est ei bre*l
et lODga), quique est ei cotitrarius. V. SESQOl
PLICAB1DS. Adde Paul. Didc. ei Fett. p. 223.
3. Mill. Cic. Oral. 57. 193. Ita factos eos pedes
esse, ut In eis singulis modut Inslt aut sesqai-
plei eut doplei aut par.
SESCOPLICARIDS. ?. SESQCUPLICAaiDS.
SESCOPLUM". V. roc. seq. Id fin.
SESCOPLUS vnl sesquiplus, a, um, adject,
(sesqul et plico) qui namerurn, poodos tut men-
saram totam lo te continet, et prauerea ejus
dlmidlam. Alio nomine seijuiailer dicitar. Bi.
gr. ternarius dicitar esse sescuplas bioarii, qola
continet bin&rlum et ejus dimidiame senarius
dlcltur esse lescuplut quaternarii, quia qualuor
in te continet et lnioper dimidiam ejos par-
tem. Centorin. De die natal. 1 1. novem dlei cum
sex collatos, ait, sescuplam rationem facere. Te-
renlian. De tyUab. p. 2395. Putsch. Sescuplum
tempaa, necesse est, edere Utam ijllabam. Plin.
2. Bitt. nat. 22. 20. (34). Pjtbagorai appellat
tonam, qaaniam abslt a terra Luna . ab ea ad
Mercurinm, spatil ejui dimidlum: ab eo ad Ve-
nerem fere tantuodem: s quo ad Solem sesqui-
pium. Adde Intcript. apud Benzen n. 6086. —
Bine
Seieuplum, i, n. 3. absolute, tubitantiroram
more, sescupla ret. Quintil. 9. 4. 47. Tria ad
dao relata sescaplam faclunt. Terentian. he. eit.
p. 2412. Sescuplo vel una vincet alterius slngu-
Iom. Adde Mar. Fictorin. p. 40. 29. Ktil.
SESE. P. SDL
SESfiLI, la, D. et
SESEL1S, is, f. 8. et
SfiSEUDM, II, n. 2. ca'oeXis, herba folio fee-
nicull, led cratslore, lemine qaoqae non abil-
mill, ted calloilore' et hebetiore, capltb anelhl,
la quo granam habet oblongam et angalotum,
el quam edltar, acre; radiee aatem longa et o-
dore Ingrato. Vulgni hertrartoram .saxifragiam
majorem appellat Cie. 2. Nat. D. 50. ad fin.
Cervss paallo ante partom perpurgant te qoa-
dam herbula, qdw tetelb dlcltur. Plin. 8. Exit
nat. 52. 60. (112). Idem narrat: Kem 20. i5id.
5. 18. (36)., obi etlam tili vocarl ostendit. oiki
qaoque oa'otXi neutr. gen. Grescl dlcunt. Dnde 25.
ibid. 8. 52. (91). Cervas monstravare teiell, e-
nixa) a partu. StUig. pro teseli eniace leg. htl-
xinen. et Plin. Palerian. 1. 58.8eieliam Galll-
cum. a. Fie (Op. eit. Tab. 8. p. 378.) exhSbet
banc s'jnonymlam : Zs'cAs jiaouaAieaTtxov, Olosc.
III. 60; 2&s live 2«Xi, Veter. Gr«e.; 2ioiXi,
Antiq. Latin.; Seseli tortuotum Linn., Spee.
plant. 373. Mox vero addlt: «Pllne eonvlent qu'il
regne une trei-grande eonfusiou dan« la nomen-
clature hellenlque da elseli; noat en convenoai
avec lui>.
SESlMA, V. SE9AMDM.
8ESCOALTBR. V- SB3QTJIALTER.
SESQDAS, atiti, m. 3. (leiqai et as) jyneop.
pro ier^alai, at et dimidlum. Gloss. Gr. I ..
p. 399.' Pule. 'Aaodpiov tihiou, leiquas. CL Pii-
ician. D» fig. num. p. 1351. Putsch.
SESQOATCS, a, um, parllclp. ab laaslu tei-
quo, at, quod a teiqui derlvatur. ^ei^uali
porro appeliantar dao numerl Inter te ita com-
paratl, ut oon totut namarat major allquollei
mloorem eonllneat, tea minor majorem aliquo-
tiei metlatar; ted at taatam ea pan, qua ml-
norem excedlt major, tea minor exeedltar •
majore, ambot metlatur. Horum nomerorum ra-
tionem Capell. 7. p. 251. luperparllculorem
vocal. V. SBSQCI. JugvtUn. f JUutic. 9. J 17.
Quoclrca ill! numerl, ubi multipllcatio mlnoie
fit major, voeentnr coroplloatl, bl autem teiquaii
veterl Jam nomine. Nam seiqae appeliantar, nbi
dao nameri ad n ea rations affect! sunt, at tot
partei habeat ad mlnorem major, quota parte
tdl pntcedit major mlnorem: nam si ttt tria ad
dao, tertla parte tul prsecedit major mlaorem;
il quaiuor ad trie, quarta; il qulnqua ad qua-
tuor, quJnta, aiqua 1U dclncepsz eadem ratio eit
SESQUIALTER
et to tex ad quatuor, octo ad lex, decern ad
oclo, et lode licet banc rationem in consequen-
tlbus et in majoribus numeris animadvertere atque
eiplotare. Nominii autem hujus originem non
faoile dherim, nisi forte sesque quasi sa absque
diclum, id est, absque se, quia qoinque ad qua-
luor absque qnlnta parte tui major boc eit quod
minor, et mox. Hujat origo nominii noa eit
absurda, etlamsi forte non ea tit, quam lecutui
est qal boc oomen initltuit. Id. ibid. § 18. Na-
meri lesqoBti la infinitam possunt pergere, nam
duo ad tria, tria ad quatuor, quatoor ad quin-
que quum dicimas, vides nihil probibere cetera
persequi.nullo resiitente fine: live iito modo ve-
ils In eodem genera perieveram, ot doo ad tria,
quatuor ad set, sex ad novem, octo ad duodeclm,
decern ad quindecfm et deiocepi: tlve In boo ge-
nere, live in ceteris, noilus finii occurrit. Teren-
tian. De pedib. p. 2417. Puttch. Irapar nomerus
paoniois utrlsque coget Aptare duobus tria fel
quaterna ternls, Seiquate fere qaod nameroi pare
•eeat istos. n. e. quod unitai, qua major nume-
ral excedit mlnorem, atramqae dlvidlt «a me-
Utur, at 2 ad 3, 4 ad 3. Alll leg. ttscupla,
alii «esi)uiallera, alii seiquaria, sed nihil ma-
tandum.
SESQUB. P. SESQUI.
8ESQUE0CTAVDS. V. SBSQOIOCTAYUS.
SESQUETERTIDS. V. SBSQUITERTITJS.
SBSQUI, adverb, namerale. — o) 5«sque pro
sesoui babet Augustin. 1. itfusie. 9. $ 17. —
b) Ratlone babita etjml, nominis hujos origo, at
alt id. Auguttin. toe. eit., non facile reperilur,
nisi forte sesque quail se absque dletam, id eit
a&iijue se: at Furlanelto palat tm ab e'm', praa-
inisiH- et inierta litlere t, et mnlata p In qu, ot
ab sr priua sex, dein ti factum est, a Jrorvij po?na
et pcesna et ab impai sequor; hine etlam La-
tinorum<ruo a Grseo iroi, et ^uinijue ab JEoMeo
ns'ftns pro communi nivet. P. IN3EQDB et PIT-
PIT. Duriuscula tameD lunt hscj probabllior
mibl videtur notatio Forcellini, qal taqui*
temit et que, vel qui, at placet J^reandio, fa-
etnm ene doeat, h. e. «t lemt'i. — e) Fre>-
quentlui usurpatar In composition*, at tetqux-
cyalhut, tetquidigitut, ittquihora et all* mol-
ta, qua hie ordiae subjlcimus. — Besqui est di-
mldla alicojas quantltatis pars, qaas toil addl-
tar, un mezzo in ps'u, ot In eompoiltlt videre
eit. Cl. Furlanetto vult ex eo, quod ttatait,
etrmo, proprie slgniflcare insuper, pneterea;
Idolrco bseo habet: Quum duo prloret numerl
ex eoram serle, qal seiqaatl dicuntur, nt tria
ad dao, Ita inter te affecti tint, nt major ml-
norem contiaeat, et intuper uoitatem, quas qul-
deot est etlam ejusdem. mlnorls namer! dimi-
dlum; hlnc factum est, ut seiqui, quod propria,
at vidimus, Idem ttgnifieat ac iniuper, etlam pro
dimldio oajuicuraque quantltatli a Lallnli ple-
rumque asurpatum faerlt, eiceptlt tamen voei-
but tesquilertiui et sesc;uioe(aous, In qulbus Idem
signlficat ao Grascorum tirj, insuper, earn Jclli-
eet mlnorls nameri partem, qua a sequente nu-
meral! adjeetivo fertisii et oetatmi satis penpi-
cue indicatur. V. SESQUATUS. Ita Furlanet-
to. Sane in eompoiitls prasertlm et numeris
ordlnallbus buie vooi vim hand raro loesia Gras-
oas partlculsa eiti, eiempla lubjeeta ostendunt. Y.
Capill. 7. p. 251. C\e. Orat. 56. 188. Pes enlra,
qui adbibetur ad numeroi, partllar 1U, at ne-
cene lit, partem pedis aal aqualem alterl parti,
aut altero lanto, ant lesqui esie majorem. Ita fit
aqaalls daotjlis (—w^), duplex lambls (-'—),
seiquiplex paeonl (— ^ — •-). h. e. Ita in «*■
etjlii pan pedlt fit aqualli alterl parts, quia ijl-
laba looga daat brevet aquat, ut In dieert: da-
plex In lambls, quia babel uoam partem altero
tanto majorem altera, quum sjllaba longa sequent
duplo major tit brevl praeedente, ut In salut :
tesqaiplex la pssone, quia quam is constat looga et
tribus brevibus, ut inioiitus, tres Ilia breves Ion-
gam dimldio superant.
SESQOl ALTER uel seiqualter, «ra, Hrum,
adject. Formam sesqualter apud Boelh. loe. eit.
legit i=Viec«eiti. — Sesqulalter est superdlml-
SESQTJ1C0BJTTTM
dius, qui qujntitatem aPquam ju se continet ejns-
que partem dimidiam, sesquialterfi, tffttsMo;.
I.) Proprie. Cic. Tim. 7. Deiode (delraxit par-
tem)tertiam,quaesset secundisesquialtera, prims
tripla. et mox. Sesquialteris autem intervallis et
eosquiterliis et sesquioctavis sumptis ex bis colliga-
•ionibus, in prlmis intervallis sesquioctavo interval-
to sesquitertia omoia eipleblat. Vilrav. 3.1. circa
med. Dimidia adjecta quum facta sunt novem,
eesquiallerum (mathemttlici dicunt), qui r,uiiuiot
appellatur. Augustin. 2. Music. 10. § 18. Quum
eos pedes coasidero, in quibus ana brevis est
et duas longje, id est bacobicum (•— ), et
creticum ( — — — ), sesquialteri Dumeri rationo
levaliooem ac positiooem in his Ccri video. Ea-
dem ratio est et in iis quatuor, in quibus una
looga est et tres breves, qui qnatuor piones ei
ordine nominantur (— ^-— • — . »-- — ^■ s —.
w— • — >^. v^^-^._). et mox § 19. Sesqui-
altera vero copulatio in duobus et tribus appa-
ret, jam sesquitertia tribus et quatuor. Boeth. 1.
Arithm. 24. Superparticularis vero est numerus
ad alterum cqmparatus, quoiiens babet In se to-
iiiia minorem et ejus aliquant partem: qui si
minoris babeat medietatem, vocatur sesqualler, si
vero etiam partem, vocatur seaquiterlius, si vero
quartam, se3quiquartus et si quintam, sesquiquin-
lus; atque bis Dominibus in inQnitum ductis
in ioGnilum quoque superparticularium forma
progreditur. Adde ibid, 27.
II.) Translate. Apul. Apolog. p. 578. Oudend.
lute, Maiime, Consules computarl: nisi falior,
invenies nunc Pudentills baud mullo amplius
quadrageslroum annum stalls ire. faliura au-
dat et cimium mendacium, viginti annoram ex-
siiio puniendum! dimidio tanto, £miliane, men-
tiri falsa audes et scsqualtera?
SESQUlCOltiTUM, i, n. 2. cobitura com di-
midio. Gloss. Gr. Lat. irijYus eij qiuau,' secu-
bitum (leg. sesquicubitum).
SESQUICfJLBARIS vel sesquicullearis, e, adject,
qui culei meosuram continet, et dimidii. P'.
SESQUL Colum. 12. R. fl. 18. txlr. Sunt autem
talis sesquiculearibus doliis picis durte pondo vi-
ce, n a quina.
SESQUlCYATHUS, i, m. 2. cjatboi oum di-
midio. Cels. 6. 7. n. 2. Nuces amaraa XXV.,
mollis sesquicyalhus.
SESQUIIjECImUS, a, urn, adject, qui unum
aliquero numerum continet, et insuper decimam
ejus partem. Boeth. 2. Arithm. 9. p. 1092. Si
duos numerus eorum differentia integra fuerit
permease, in eadem sunt proportione nurneri,
quos sua differentia meosa est, in qua arum pro-
puttiooe etiaiD hi numeri, secundum quos eos
sua mensa est dilTerentia. Siot errim numeri L.
ot LV., bi ergo ad se invicem tesquidecima ha-
hitudine comparantur, et est eoruiu dilTerentia
quinarius, qui scilicet est pars decima numeri L.
SESQUlDlGITALlS, e, adject, sesquidigilum
eontinens. fiiruu. 10. 22. ante med. Foramen
lemidigitale, digitate, sesquidigitale.
SESQUlDiGlTUS, i, m. 2. an di'fo e mezzo.
Filruv. 8. 6. Canalis latus digitum. situs ses-
quidigilum. Adds 10. 17.
SESQUllIORA, a, f. 1. un" ora e mezzo,
'yprijy.iwptov, una bora cum dimidia PUn. 4. Ep.
9. ante med. Egeram boris tribus et dimidia:
supt rat sesquihora.
&ESQUUOGERUIU, i, n. 2. jugerum cum di-
midio. PUn. 18. tfist. nat. 19.49. (ITS). Juslum
est proscindi Jugerum uoo die, iteiari sesquiju-
gerum. Id. 4. ibid. 8. 15. (31). Tempi! vocan-
tur quioque mil. passuum longiludiiic et ferme
sesqirijugerl latitudine.
SESQUll.IURA, a, f. 1. una it'&ra e mezzo,
Tfi>)fi[XiTpC» ( uoa libra euro dimidia alltlius.
Cato R. R. IOC. Sesquilibram talis frigilo. Co-
lum. 12. fl. fl. 36. Sesquillbra rorismarioi.
Gloss. Lat. Gr. Seiqailibra, Vtjxx xai' v.it'.cv.
SESQUlMENSIS, is, m. 3. uous mensis cum
diuiiiiifl parte alterius, tin mese e mezzo, tpir,u.i-
pr,vov. — a) Substantivorum more. Farro 1
fl. fl. 27. Ejus (sod's) cursus aunalis primuin
fero circiter ternis mensibus ad fruclus est di-
— 342 —
visus in quatuor partes, et idem sublilius ses-
quimensibus in octo. — 6) Adjective. Id. 3. 10.
ad fin. Ad saginandum eligunt pullus circitc-r
sesquimenses qui sunt nati. Alii leg. sesqui-
mense. Scftneiderus vero legend, probat putios
quatuor sexve menses qui sunt nati.
SESQUlMODlDS, li, m. 2. un moggio e mez-
zo, raodius et modii diinidium. Farro I. JR. fl.
7. Nuces inlegras, quas uno modio comprehen-
dere possis, quod putamioa auo loco qnaque ba-
bet natura composita, easdem si fregcris, vii ses-
quimodio concipere pussis. et 42. In jugerum
unum scribuot opus esse Medics sesquimodium.
Cic. 5. Ferr. 92. a med. Numquam tam grati
hi sesquimodii tritici, Q. Dortensi, fuissent. Co-
lum. 2. fl. fl. 13. Lenlis sesquimodius.
SESQO'lNONUS, a, um, adject, qui aliquem
numerum continet, et nonom ejus partem. Botlh.
Geomelr. 1. p. 1518. (ed. Basil, a. 1570.), Fried-
leinio repugnante. P. taotcn Gy.ich.eral, Aid.
Lex. Lai. p. 256.
SESyUlOuOLUS, i, m. 2. Tft7j^:o'^o>.o», obo-
lus cum dimidio. PUn. 26. Hist. nat. 8. 46.
(73). Dejecto quod supernatat, reliquus 6ucus
purgat utraque parte, sesquiobolo in aqua mulsa.
SESQUIOCTAVOS vel sesqueoclavus, a, um,
adject. s'ho'yBoo;, superoctavus, qui continet a!i-
quam quantitatem ejusque partem octavam. V.
SESQDI. Cic. Tim. 7. Sesquioctavo intervallo
sesquitertia omnia eiplebat. Boeth. 1. Music.
10. Sesquioctava proportio. Adde Arnob. 2. p.
68., ubi leg. sesqueoclavus. et Capell. 1. p. 6.
V. EPOGDOUS.
SESQDlOCTAVDSDEClMUS, a, um, adject,
qui continet aliqoam quantitatem ejusqua par-
tem decimam octavam. Boeih. 3. Music. 2. Ses-
quioctavadecima habiludo.
SESQUlOPfiRA, a, f. t. opera did anius et
dimidiatl. Colun. 2. fl. A. 13. Fabas modii qua-
tuor occantur sesquiopera, sariantur sesquiope-
re. metuntur una opera.
SESQUIOPCS, Sris, n, 3. opos die! unius et
dimidiati. Ptaut. Capt. 3. 5. 65. Inde ibis porro
in latomias lapidarias. Ibi quum octonos alii la-
pides ettcdlant, Nisi quotidiaous sesqulopus con-
feceris, Seicentoplago nomen indetur tibi-
SESQUlPEDAlJS , e, adject, d' un piede e
mezzo, pedem magoitudinis et dimidium babens.
I.) Proprie. Cuto fl. fl. 15. Se'squipedalis pa-
ries. Vitruv. 10. 21. Arrectaria latitudine ses-
quipedali. Id. 5. 10. Sesquipedales tegulas. Co-
lum. 9. fl. fl. 19. Sesquipedalis meosura. PUn.
7. Mist. nat. 16. (75). Sesquipedales bomiQes. Pi-
truv. 10. IS. crassitudo. et ibid, latitude.
II.) Translate. Moral. Art. P. 96. Telephus
et Peleus, quum pauper et eisol uterque, Projicit
ampullas et eesquipedalia verba, h. e. grandia,
tumida, gravia, inQala, qnalia sunt tragicururn;
vel id, ut alii interpretantur, ucsp/SoVxco; di-
ctum. Adde Martial. 7. 14.
SESQTJIpEdANBCS, a, um, adject, sesquipa-
dalis. PUn. 9. Xfist. nat. 27. 43. (82). Attoilil
e marl sesquipedanea fere cornua.
SESQL'lPKDIS, e, adject, (sesquipes) sesquipe-
dalis. Gargil. 2. rie re hort. (edente A. A. Scot-
tio) 1 Supra nuces terra sesquipedis ingeritur.
SESQUIPES, 5dis, m. 3. meosura unius pedis
et dimidii, un piede e mezzo, Tp:rj|xtirc'Stov. Plaut.
Trin. 4. 2. 53. Qua facie est homo? sv. sesqui-
pede est, quam tu, longior. Varro 1. fl. fl. 43.
Cytisum in sesquipedem ponitur. Coium. 3. ,fl.
fl. 13. a med. Nisi tameo si scaturigo paluslris
obvia, plus, quam sesquipedem, prohibeat info-
dere. Martial. 8 60. Sumroa Palatini poieras
aiquarc colossi, SI fleres brevior, Claudia, ses-
quipede. — Absolute. Plaut. Pert 1 56. quum
tibi, Calve, Pinguis aqualiculus propenso sesqui-
pede eistet.
SESQCIPLAGA, », f. 1. una ferita e mezzo,
duo ictus sed imparei. Tac. 15. Ann. 67. Quum
vis duobus iclibus caput amputavisset, tsvitiam
apud Neronem jactavit, sesquiplaga ioterfeclum
a se dicendo.
SESQUIPLARIS, ii, m. 3. (sesquiplei) miles,
qui ob virtutem annonam unam cum dimidio
SESQUITRICESIMUS
accipiebat. Vegel. 2. Milit. 7. Torquati dupla-
res, torquati sesquiplares, quibus torques aureur
solidjs virtutis prxm>um fuit, quem qui meruis
set, praeler laudem interduni duplas; duplarei
duas; tesquiplareB unam Bemis consequebantui
annonam, Inscript. apud Reines. el. 8. n. 13.
AVREL1VS QVtMVS DVPLICABIVS HERBS ST AVflELtTS
AvriabVS sbsq. (h. e. seaquiplaris) secvxdvs berks
a.mico optimo F. C. V. DL'I'LARIS et SESQUI-
PLILAIUL'S. Adde aliam apud Henzen n. 7184.
SHsUt'IPLEX. V. SGSCUPLEX.
SESQt'Il'LlCARfOS, a, um, adject, (sesquiplei)
idem ac sesquiplaris. Mycin. Gromat. 16. p. 75,
Ala miliaria lurraas babet XXIV.. in iis decu-
riooes duplicarii et sesquiplicarii, idem qui et nu-
merus turruarum. et ibid,. Uabent equoa sjnguli
decuriones ternos duplicarii et sesquiplicarii bi-
dos. Inscript. apud Fabrett. p. 104. n. 245.
T. FL. 6ATUnSlNO SBSQUIFUO. BX HVU. EQVITVM
singvlar. avg. etc. Alia apud Don. eh 1. n. 147.
L. AVF1DIV3 MASCVLIK7S SESQVIPLICARIV8. Alia Bpud
Donal. 301. 9. arbitratv celari (lege Celadi)
srsoviplicarii berbdis. — Spon. Miscell. an-
tiqu. p. 262. in eadem Inscript. > quam refert
Fabrett. loc. cit. in § 1., perperam, ut videtur
legit sesquiplici pro sestfut'pfic. ; quasi vero ses-
quiplei idem signiBcet ac se^uiplicarius.
SESQClPLUS. P- SESCUPLUS.
SESQL'IQDARTOS, a, um, adject, idem ac
auperquartus. Boeth. 1. Arithm. 24. Superpar-
ticularis est numerua ad alteram comparatu9,
quoties babet in se totum minorem et partem
ejus aliquam. Qui ai rninoriB babeat medieta-
tem, vocatur sesquialterj si vero tertiam par-
tem, vocatur sesquitertius; si vero quartam, voca-
tur sesquiquartuj, et ti quintam, vocatur sesqui-
quintus. Id. ibid. 27. Qui duplicem babuerit alium
numerum et ejus mediam partem, duplei ses-
qualter; qui vero tertiam, duplex sesquitertius;
qui quartam, duplex sesquiquartus. Id. 5. ^fu-
sic. 17. Su8quiquarta proportio.
SESQUlQUISTOS, a, um, adject, idem ac su-
per'quintus. Boeth. 1. Arithm. 33. Sesquiqulnta
proportio. Adde 1. ibid. 29. et V. Toe. prasced.
SESQUlSENEX, sSnis, m. 3. qui senis unius
ffltatem et dimidiam alterius pratergressus est,
atque adeo est decrepitus. Pompon, apud Par-
ron. 7. L. L. 28. Mull. Ridiculura est quum te
Cascam tua dicrt arnica, Fili Potoni, sesquisenei;
puerum. i^urlaneKo in ^pp. ait, locum sibi vi-
deri ita esse refingendum - Ridiculum est quum
te cascum tna dicit arnica Filla Tithool, Besqui-
scnar puerum. At recentiores aliter leg. Cf. Mul-
lerum ad h. I.
SESQL'ISEPTllWUS, a, um, adject, qui unum
aliquem continet Dumerum ejusque septimam
partem. Boeth. 5. Music. 17. SesquiBeptima pro-
portio.
SESQUlSEPTlMOSDEClMUS, a, um, adject,
qui continet aliquem numerum et septimamdeci-
mam ejus partem. Boeth. 3. Music. 1. Sesqui-
septimadecima proportio.
SESQUlSEXTAliJUS. Vi, m. 2. sextarius cum
dimidio. Masa contp. med. 2.
SESUt'lSEXTUS, a, nm, adject, qui continet
numerurn aliquem et seiiam ejus partem. Boeth.
2. Arithm. 4. et 2. Music. 4.
SESQUfSEXTCSDEChlTJS, a, am, adject, qui
quantitatem aliquam coutioet et insuper sextatn-
decimem ejus partem. Boeth, 3. Music. 1.
SESQUlTKRTlL'S, a, um. adject. e'rcitptTOC,
supertertiuj. qui continet aliquam quanlilaleia
ejusque partem tertiam. V. SESQUI. Cic. Tun.
7. Inlervalla sesquitertia et sesquioctava. Boeth.
I. Arithm. 27. Sesquitertia comparalio. el 28.
habitudo. it 29. Duplet lesquileilius, P. SES-
QUIQUARTUS, SESQUIALTER et EPITRITCS.
— iliac
5eSH-u;'(ertiurn, ii, n. 2. absolute, substantivo-
rum more, est, ut definit idem Boelh. I. Mu-
sic. 29., ter pars teitia. Gloss. Lat. Gr. Sesqul-
terlium, e'tri'tfiToy.
SESQOlralCfiSlMCSi a, um, adject, qui tli-
qua.n quantitatem ac iricesimam ejus partem
continet. delft. 5. Music. 17. Sesquiiricesima
SESQUIULIXES
quinta proportio. Alii leg. sesquitricensimaquinta
conjnnctim.
SESQUlOl-YXES we! Sesculjsses et Sesqululiiea
»el Seaculisses, Is, m. 3. quasi unus et dlmldius
Uljssea. farro boo titulo inseripsit anam e salirts
culg, posuitque pro bomiao astutlsslmo et call S-
disslmo. Citant hanc latiram Plin. pro.'/". BUI.
nat. 24. et Ifonius sape.
SESQOMCESlMCS, a, um, adject, qal con-
tlaet allquam quantltatem et viceslmam e]ai
partem. Boeth. 5. Static. 17. Sasquivlcesima pri-
ma proportio, et ibid. IB. Sesquivicesima septi-
ma proportio. Sunt qui utroblque oonjunctim
leg.
SESQBlVlCESlMUSPRlM0S, a, um, et
SESQDlVlCESlMUSSEPTlMUS, a, um. V.
SESQUIVICESIMTJS.
SESQUONX. V. SESCDNX.
SESSlBlLE, 1», n. 3. (sedeo)tdera ac seeslbu-
lura. Jul. Faler. 1. Ret geit. Alex. M. 36.
(edente A. Mai) Aleiandrum icductum in a?dera
templumque Vulcanl, /Egjptil regni veite dlgnatl
tont, et sella ae sesslbile Del.
SESSlBULUM, i, n. 2. (sedeo) tedUe, tedia,
sedile, sodas: a tettum «npin. verbl sedeo. Plant.
Pan. I, 3. 5<J. de meretricib. Qua tlbl olant
ctabulura itatumque, seltam et seasibuium ma-
rum, h. e. odoro declarant, is totoi diet stare,
aut sedere pro foribus fornlclt, dum amatores
exspeotant. Apul. 1. Met. Asalde iatio. nam pra
metu latronam nulla t-««" la parare nobis licet.
SBSSlLIS, e, adject. o)
I.) Propria. % t. i eel ii, qui sedeudo
aptus est, In quo facile . ur. Ovid. i2. Met.
401. de tqua pulero. ilo tergum sessile, ale stant
Pectora celia torts. «f 2 - Active, qui facila se-
det. Pert. 5. 147. Vejentanamque rubellum Ex-
balet vaplda lasam pice sesiilis obba. h. e. qua
fundnm habet latum, et per ee facile stat ac
sedpt.
II.) Translate tessilia pira . dleantnr, apud
Plin. 15. Hist, nat. 15. 16. (56)., qua mlnlmo
pedlculo et ventriosa sunt. — Senilis lactuca,
}(ojjac'£i)Xo{> e'SpaToj, qua In caulem non ere-
scit, nee atsurglt, led in piano et in latltudi-
nem te sparglt. Plin. 19. ibid. 8. 38. (125). et
Martial. 3. 47., qui 10. 48. sedenfem vocal. 9Io
brassica lesalll folio, Plin. ibid. St. (140). Sic
Pallad. 11. R. R. 11. de malvit. Si tramferen-
dli plant!* nodum facial In radiee, seniles Sen).
— Sessile: verrucas, deptessip. non emtuentes.
Plin. 37. Hist. nat. 2. 8. (22).
SESSImOnIOM, 11, n. 9. (sedeo) id, lo quo
fedemm, nt Sssslmonla deorum, apud Fitruv.
1. prcef. a med., sunt loca In qulbui dli -sedent.
7i. e. templa, ubi simulacra deorum reponuntur,
quasi sedeant.
SESStO, Unit, f. 3. (sedeo) sedendl actio.
I.) Proprle. "f 1. Generating. Cic. t. Off. 35.
a med. Statu*, Inceasus, sessaio, accubltlo ha-
beant illud decorum. Id. 1. Tfat. D. 34. 94.
Ingressus-, eursus, aecnbltlo, taclinatio, aeaaio.
— In plur. nam. Id. 6. Fin. 12. a med. Ses-
ilonei qusdaai et fleil fractique motns. *f 2.
Speclatlra de disputations alllsTe, qua sedendo
Hunt /oV 3. Oral. 30. sub fin. Ambulatio ante-
meridiaua, aut pomertdlana sessio. *f 3. Dies ses-
sionum, qulbui prsetor Jus dlclt pro tribunali se-
dans, giorni d'udienzfl.apud Vlp. Dig. 38. 15.
2. ante med. % 4. Est etiam embails, bagno.
Ccel. Auret. 5. Tard. 1. a med. Prodest et sessio
ex vino lehementiorl confecta, quam Grsecl e'yxof-
Sic/ia vocant.
II.) Translate. *f 1. Abstractoram more.
Cic. 14. Ail. 14. circa med. Illam sesslonem
Capitolinam mihl non placulsse, tu tettia as. h.
e. Illam moram et cessationem, qua Brutus et
Caislui, Casiare oeclso, in Capltolio temput otiose
ferlverunt, nee quiequam aliud egerunt, quo res-
publ. in libertatem restitueretur. Seders enlm
aliqnando est otiosum esse. Apul. 4. Met. Cress
dlutlna captivitate faligatai, plgra etiam sesslone
languid", dallo star fermt in gabhia. — Hue
pertioet lllud Fulgat. inlerpr. Pi. 138. 3. Tu
cognovistl sessionem meam et resurreclionem
- 343 —
meam. h. e. omnes actus meos, statum omnem
vitai meaa. SiDJillter Thren. 3. 63. Sessionem
eorum et resurreclionem eoram vide: ego sum
psalmus eorum. b. e. sive sedent slve surgunt,
te. omnl tempore, ego sum sermo seu fabula
eorum. 1 2. Conereto, ut ajunt, sensu. — a)
Est locus, ubl sedetur, sedlle, sedes, sedile, tedia.
Cic. 2. Orat. 5. 20. Portlcus et palasstra et tot loci*
sessionea. Id. 5. Fin. 1. 2. Polerao, cujus ipsa ilia
aesslo fuit, quam videmus. Ccel. Aurel. 2. Tard.
7. 94. Sessio oculorum. h. e. orblta. Id. 5. ibid.
4. 66. verelrl. h. e. Inflma pari. Id. 3. .rfeur.
22. iniU Defluilo est fluor parvl temporis, ulti-
marum partium coll atque sesslonis sire longa-
nonls, at nos appellamus, tc. longl seu recti in-
testlnl. Id. \. ibid. 8. 53. AHqui cerebrum pa-
tl diiernntj alii ejus fundum siva basin quam
nos sessionem dlcere poterimus. — 6) Pro podlce.
Id. 4, Tard. 3. 45. Session!, quam Grasei hedram
(e'Spav) vocant. Cf, SEDES. t't mox. Apponepda
rursum session! vaporatio strmmatam.
SESSlTO, as, 5vi, are, n. 1. frequentat. vel in-
tent, a sedeo, sape sedere, KctSi^opai.- Cic Brut.
15. 59. Ut quam deam in Periclis labrls scripslt
Eupolissessltavisse. ^pui. 1. Dogm. Plat, prope
fin. At enlm ilia opima eunt partes (corporis),
quas labor subigit, ut femlna Ipsa, qua sessl-
tandi reglo est. 1 Jut. Faler. 3. Ret geit. Alex.
M. 85. Super orbem simulacrum columbas ses-
sltabat.
SESSlUNCULA, a, f. 1. deminut. a sessio,
parva sessio, piccolo sesiione o circolo di per-
tone. Cic. 5. Fin. 20. 56. V. SEMICIRCOLUS.
SESSOR, Otis, m. 3. (sedeo) qui sedet, sedi-
tore, s'Spsuttic. ^ 1. Generatlm. Boral. 2, Ep.
a. 130. In vacuo latus sessor plausorque tbea-
tro. Sueton. Fit. Zucani. Adeo ut quondam in
latrinis publlois, clarlore atrepita ventrls emlsso,
bemisticblum Neronla, magna cum sesiornm fuga,
pronuntiarlt. h. e. dealdentium. <f 2. Speclatlm
de eo, qui eqna sedet, caualiere. .Seneca Const.
tap. 12. ad fin. Pecora verbere domantnr: neo
irascimur illis, quum aeasorem Tecusaverint, Add*
Sueton. Cws. 61., Feget. 2. Feterin. 28., An-
gustin. Serm. 385. et Fulgat. interpr. 9. Mack.
3. 25. *f 3. Item babltator, Ineola. Nepo* Cim.
2. Sessores veteres urbe Insulaqae ejeolt.
SESSOBlOM, II, n. 2. (sedeo) f I. Est se-
dea, sella. Cosl. Aurel. 1. Acut. II. ante med.
In victna portico geetatlo adbibenda, Its at sella
bajulatoria, rel quolibet eessorio leniter atque
medlooriter moveantur. ^ 2. Item locus ad se-
dendum. Petron. fragm. Tragur. TJ. Burmdnn.
Cublculum, in quo ipse dormio, vipers bujus
sessorium. h. e. sedes, babltatlo, conclave. Adda
Heron! ad .Herat; 1. Sat. 8. 18.
SESSTJ8, as, m. 4. (sedeo) sessio, sedendl actus.
Apul. Florid, is. 16. Locum sessul impertiunl.
SBSTERTlA. F, SESTEBTHJ9.
SESTERTlANDS, a, am, adject, dlcltar de
agro a .Frontin. de Colon, p. 109. Goet. Agar
Buientinus seatertlaous est assignatua in cancel-
latlonem limitibua marllimla. At Rudorff. leg.
alivetterlianii. CI. Furtanetto in App. ad n.
v. hac habet: iSesferrianus quid slgnificet, era-
ditls inquirendum relinquo. Pro mea parte ni-
hil sane certi dleam; led, si vera est lectio a
Goet. propsslta, bac vox mihl vldetur coojungi
posse cum v. tetterliut, qui ad mensuram qno-'
qae agri refertur. T. Colum. Arbor, t. a med.
in SESTERTIUS; ita at loci sententia hsso sit:
Ager Buientinus per sestertios dlmensus est assi-
gnatua etc. ,
SRSTERTlARlUS, a, am, adject, (sestertius)
ad seetertiurn pertinens.
I.) Proprle. Mcecian. De ait. § 1. et 75. Ad
quinarium et yietoriatum rallonem Roma con-
nci neacio; quemadmodum tamen, si veils, con-
flclas, faellius apparebit, s! priue Inspeierit, ad
quern modum sestertiaria ratio eonfial. h. e. qua
de sestertils ealculandis aglt. Cf. Mommten in
Memor. dell'Istit. archeol. v. 2. p. 330. et tea.
— Settertiaria usura, idem quod Itallee' dlci-
mus if doe e meizo per cenioi 'V. Bultett. ar-
cheol. a, 1835. p. 131.
SESTERTIUS
II.) Translate. Petron. fragm. Tragur. 45.
Burmann. Glyco autem, seatertiarias homo, dis-
pensatorem ad beitias dedlt. h. e. qui eaniu pau-
per, et cujus patrimonlum nammo sestertio eml
potest: vel qui patrimonlam babet, mille nam-
mos : a sestertio, non nammo, verum pondere,
quod valebat nummos mille. Ita Sheffer. Rursat
Petron. ibid, paullo post. Dedit gladiatares ses-
tertiarlos, jam decrepitos, quos si sufflasaes, ce-
eidissant. h. e. parvl pretll. — Hinc
5esterfiartus, Ii, m. 2. absolute eat, qui ses-
tertios erogat, ut exponitur in Glost. Itid.
SESTEBTlARlUS, II, m. 9. F. voe. prac. In
flu,
SESTERTWLDS, I, m. 2. deminut. a sester-
tius, parvns sestertius. Marliaf. 1. 59. Sed ses-
tertlolum donavit mentula Phaho Bis decies. boe
da tu mihi, plurls emam. n. e. bis decies ses-
tertium.
SESTERTlOM. F. voe. seq.
SESTERTIOS, t, am, adject. — a) Ad scri-
ptlonem 1 quod atttnet, male in qulbusdam MSS.
codd. et edit libr. sestertius serlbltur pro'sester-
tius, perinde ae si vox e ses at tertiut confecta
sit. F. Gloss. Lat. p. 371. n. 159. Bild. — Pro
sestertius brevlor forma ocearrit descripta dua-
bus lineis et litt. S, Id eat IIS vel HS ; aut etiam
LLS. F. infra. — 6) Poeta per metaprasmum,
metri gratia, teitertia paulm dicunt. Horat. 1.
Ep. 7. 80. Dura septem donat sestertla, mntua sa-
ptem PromittH. Martial. 6. 20. Mutua te centarrt
sestertla, Phosbe, rogavl. Juvenal. 4. 1&. mal-
lum sex mllibur emit £quantem sane paribus
sestertla llbrl*. h. «. sex milib. seiUrtlum,
quippe qui sex llbrarum erat. Cicero quoque tei-
tertia dixit, si aanas est loeas Farad. 6. 3. C«-
plt llle ex sals pradils seicenta seatertia: ego
eeotena ex men. Sed Rudeo, de Atte I. 2., eor-
ruptus est. Fortasse etiam pro voce notam US
Cicero posutt. Ita ForceJIinus. Ceterum Orelli
aliique apud Cic. retlnent sesttrtia, quod oc-
corrit etiam apud Tac. 9. Ann. 38. et 11. ibid.
7. et .Senec ad Pritcian. de fig. num. p. 1349.
Pulich. et <sfptt»\ 10. Met. alioaq. et rursum apod
Cic. 4. Ferr. 3. 50. Sed abiqae setttrtia ha-
bendum est. at adjecUvum, et subandlendum mi-
lia. — SeitertiUm pro lestertiorum asltatlssl-
muin est. Cic. Orat. 46. estr. Alias Ita loquor,
at eonceisam est: at hoe vei proh deum dlco,
|, val proh deorum; alias ut neeesse est, quum trium
virum, non virprum, quam . teittrtiwn num-
mum, non nummorum: quod la bis consueta-
do varla non esu. Id. 3. Off. 24. 73. Qaam el te-
st a man to sestertlum mines rellnquatur. Id*. 12.
Phil. S. tub fin. Sestertlum septles mllles aver*
tlsse Antonlam peounio pabllea,'jadteavlstls. —
Seilertiorum qatdam leg. apud Cic. Cluent. 64,
179. aed alii reetius sabstltaaot notam Illam HS,
qua passim pro Ipso v'ocabulo ponabatar, at- X
pro denario, P. pro pondo, S pro semit etc.
Quod, at alt Forcellinut, fere semper suipican-
dum, quam testertia la plarall neutro apud
prosa serlptore* oecurrit, nl in illo Plin. 33. HiiU
nat. 2. 8. (32). Ne eui jae id esse!, olsl eul la-
genuo Ipsi, patri avoqua paterao sestertla GCCC
census fulsset. Veri enlm limit limum est, in MSS.
fulsse HS CCCC (Ita et Sillig.) «t legendum ease
testertium quadringentitt, ut apud Cic. 4. Vtrr.
10. 26. HS quadringentlei sccepiue te arguo
contra leges. (Ore«. H3. CCCC.) et Plin. 35.
Bill. nat. 15. 24. (103). P. Clodlas leitertlum
centles et quadregies oclies domo empla bablta-
vlt {Siltigi HS CXLTIII.) tt 10. ibid. 20. 23.
(45). Ei eo qucita reditus isitertlum seisgeoa
mills babuit. Sed cf. qua paullo superlui dicta
sunt. Ceterum viderint eruditt. — e) nations
nabita etyml, vox eomposita est ex temit et ter-
tiui, per ajneopen, teate F.arront 6. Z. £.173.
Mult. Sestertius, quod duobus semis additur. du-
pondius enlm et semis anttquot sestertius est: et
veteris coosuetudinls, ol retro are dleerent, IU
at semis tertius, quartus semis prbnuntlarent,
ab semla tertius sesiertlui dictus. V. Mull, adnou
Filruv. 3. 1. circa med. Noatrl quartern dena-
rii partem, quod efficiebatur ex duobus awibuf
SESTERTIUS
et tertio semisse, sestertium oominaveruut. Cha-
rts. I. p. 58. Putsch. Denarii quarla pars du-
poodius semis, seslertius dicilur, quod do tribus
assibus semis deOciat. V. Gronou. de pec, vet.
v. 9. p. 33., Aid. lie sesfert. io Antiq. Grcev.
v. I.App. p. 834. et Cavedoni Append, p. 3D.
n. 22., a quo sestertius assis lertius dimidiatus
dicitur. — Sestertius, sestenio, olim oummus ar-
genieus, quarta pars denarii: valet enlm duobus
a>sibus et semis, b. e. dimidio, quod ex ejus nota,
qus constat duab. lineis II (h. e. duob. assibus)
Tel duob. LL (h. t. libra libra) et S (h. e. semis),
significatur: babelque, si redigatur ad ratiouem
nostra; mooela, valorem quints circiter partis li-
bra; Parisiecsis vel Italics (vents centesimi al-
Cincirca): dein vero et nummoB areus, sub Au-
gusio ao deinceps, quatuor assibus reEpondens. Mce-
cian. Distrib. § 47. Seslertius quatuor asses valet.
Db hujus materia Plin. 34. Hist. nat. 2. 2. (4).
Uoc {ess Marianum) a Liviano cadmlam maxime
■orbet, et auricbalci bonitatem imitatur in sBster-
tiis dupondlarii6qne, Cyprio suo assibus contenlis.
Ita Uarduinut legit ex omnium librorum con-
eensu; Gronoviut vero pro seslerJits dupondia-
riisque legi mallet sesquassibus dupondiisque. Sed
Eckhel, D. If. V. T. 6. p. 283., Hardaini lectlo-
nera coaQrmat Dummorum auctoritate. V. AR-
GENTUM el Cavedoni, Append, p. 142. in adn.,
Eckhtl he. eit., prasertim Ihipuy In Mimoir.
de latitat, de I' Acad, des Inscript. I. 28. p.
681. Occurrit autem A) Adjective non solum, sed
etiam et stepluB B) Subslantivorum more.
A) Adjective.
I.) Propria. Colum. 3. R. R. 3. a med. Per-
clpere In annos singulos mllle nongentos quin-
quaglnta seatertios oummos. et ibid, ad fin. Ot
non lnviii sesiertiis sexeentis aammii singula mi-
lia viviradlcam a me rusljcl mercentur. Vitruv.
1. 4. in fin. Constitult mania, et areas divisit,
Dummoque sestertio singulis munlcipibus man-
clpio dedit.
II.) Translate. Cic. Rabir. Post. IT. 45. Ecquis
est qui bona Rabirii nummo sestertio aibi ad-
dici velit? Epil. Ziv. 65. Damnatus, sub furca
diu virgis casus est et sestertio nummo veniit.
Adde Val. Max. 5. 2. n. 10. et 8.2. n. 3., ubi
nummo sestertio est parva pecunia, mlnimo pre-
tio, a preiio disfallo, per una mica. V, SEM-
UNCI A.
B) Subslantivorum more.
I.) Proprle. 1 I. Sirlcto seosu de nummo.
Vitruv. et Charit. loc. supra cit. — Antiquum
sestertium nominal Varro ad differenliam recen-
tioris, qui, ut vidimus, quatuor aises valuil, mutate,-
plus semel aisls pondere, ut est apud Plin. 33. Hist.
nat, 3. 13., Ita tamen, ut sestertius aainper quar-
ta pari denarii fuerit. Cic. Vivin. Verr. 10. 30.
Quum easel tritlci modiuB US duobus, in mo-
dios singulos, duodenos sestertios eiegisse. Plin.
18. Hi*l, nat. 13. 34. (130). Taxatio In libras ses-
tertii singull et In penuria binl. — Ratio lo-
quendi per sestertlos est bujusmodi: usque ad
niille, liuipliciter dicitur quatuor, decern, vi-
ginti etc. sestertii: quum numerus eicedit mllle,
nee ad decies centena rnllia pervenlt, dicitur
mi'fle sestertii vel sestertium, bis mille, octo
milia, viginti quinque milia sestertium etc., vel
vox milia omitlitur. Sic Plin. 10. Hist. nat.
51. 72. (141). jEiopi nlstrlonis patina IIS cen-
tum laiata. h. e. sestertium centum milia:
(Adde 35. ibid. 12. 46. (163).) et Cell. 5. 2.
Ducephalum emptura talenlis Iredecim: icrls nos-
trl summa est US CCCXII. h. e. sestertium tre-
centis duodecim milibus. qua summa si notls,
non verbis, exprimenda sit, hoc etlara modo scri-
hi solet, 115 cccxil, ut superducla lioea mille sl-
goificet. Si majorem lummam significaie veli-
mus, utimur adverblls decies, vicies, ducenlies,
subintelligeudo miliet vel mille vel cenlena
milia: Idqu,e sivc Io slngolarl ablalivo, live In
plurali genetivo $eslertiu3 adhibealur. (Use vero
eniiclealius eiplicata reperies apud Morcell. de
StiL inter. Lat.-T. 1. p. 120. 137. el 274. edit.
Pat. Nee abs re erit base adnotasse ei Plin. 33.
Hist. nat. 10. 47. (133). Non erat apud anii-
— 344 —
quos numerus ultra centum milia; Usque et ho-
die multipiicantur beec, ut decies centena milia,
(Sillig. milia omilt.) aut sapius dicanlur. Hujus-
modi autem coosueludo apud Romanes numerandi
laotummodo usque ad cenlum milia sesteriiorura
repetenda est ex Servii Tullii censu, qui statuit,
tesle Liv. 1. 43., ut prima classis avium esset ex
iis, qui centum milium aiia aut majorem censum
babereot. Prsterea ad juslam sestertiorum ra-
tionem observandum est, noiam numeralem, qua
sestertii ligniDcantur, ita eliam dislingui, ut si-
ne linea valeat totidem sestertios, cum lioea su-
perducla, ut diximus, totidem sestertiorum milia,
cum lineis denique in vertice et ad latera descri-
ptis totidem cenlena milia: sic IrS X = decern ses-
tertii; HS x =decem milia sestert.; HS_IxI = de-
cies (centena milia) sestert., vel f!S Ice I- miliet
(cenlena milia) sestert. Juvenal, 10. 335. ritu
decies centena dabuntur Antiquo. h. e. decies cen-
tena milia sestertium dotis nomine. Seneca Con-
sol, ad Helv. 10. act /in. Apiciui quum sestertium
milies in culinam congessisset, etc, superfuturum
sibi sestertium ceoties compatavit: et velut In
ullima fame viotnrus, »i In sestertio centies vl-
lisset, veneno vitam finivit. Quanta luiuria erat,
cui sestertium centies egestas full! Id. ibid. 9.
ad fin. C. Cssar centies sestertio ceoavit uno die.
Id. ibid. 12. ad fin. Quorum pantomime decies
sestertio nubunt. P'.in. 8. Bist. nat. 48. 74. (196).
Quae Neronl princlpi quadragiens sestertio nuper
itetere. Ifepot Alt. 14. Ol neque in sestertio vi-
cies parum se splendide gesierit, neque in sestertio
centies affluentius vixerit, quam institueret. In-
script. apud Orell. 2648. adsvmpto is cOnsilivm
AD 81. LX. M. IV. IVR1SPBB1TO. — At GrOnO-
vius In aacuratissimo suo opere de pecun. vet.
eontendil, sestertium adjectivum num. sing, esse,
In quo subaudiendum sit pondus argenti. V, qus
prolixe disserit (. i. c. 1.-5. el I. 2. c. 1. et seqq.
Secundum Xetronne {Mon. Gr. et R. p. 80.)
sestertium est pondus libras. — De sestertii inseri-
piionibus, valore, numeratione V. eumd. Gronov.
op. cit. et Antiqu. etc. v. 9. p. 1563., Jttorcelli lu-
pra iaud. et Schiass. Lex. Morcell. T. 3. p. 331.
1 2. Latiore sensu Interdum refertur ad mensuram
magniludinum- Colum. Arbor. 1. a med. Agrum
planum et sucosum sat erit bipalio vertere :
quod vocant rustici sestertium. h. e. quod ge-
nua paslinationii vocant iesterlium, scil. quum
duo* pedes et semlsiem leu semipedem humus
convertitur, ut id. 3. 5. a med. ait. Ita recte
locum Interpretatur Schneiderus ad Colum. Ar-
bor. 1., ubi locos hue pertioentes invicem eom-
paravit. Lex. XII. Tab. apud Mcecian. De ass.
dislrib. Ambitus parietis seslertius pes esto. Idem
aliis verbis sic babet Paul. Viae, ex Pest. p. 18.
16. Mill. Ambitus proprie dicitur inter vibino-
rum sdiGcia locus duorum pedum el aemipedis,
ad clrcumeundi facultatem relictua.
II.) Improprlo et translate. ^ I. Improprie.
— a) Sestertius, sive potius sestertium, full
etiam locus extra portam Eiquilinam duobus pas-
auuro milib. cum dimidio ab Urbe distans, ubi
cruces et patibula deQxa, cadavera abjecta alia—
que, qus ad supplicia plebls. Vet. Scholiast.
Cruquii ad floral. JSpod. 5. Esquilina porta Ro-
mas dicitur, ad Sessorium (lege Sestertium), ubi
certus erat locos sepulcrnrum ad corpora paupe-
rum aut scelcratoruin viliumquecomburenda, aut
canibus projlcienda. Plutarch. Galb. c. 28. ir,v 5a
ToiX/Ja Hlf a\tji Xa^ovtsj ep'p'i'l'a^ rj tou'c aito tuv
Katoa'puv xoXai[outvouj SavaTouoiv. o' Se ^roffoc
Sijorioxnv xoXeitai. — 6) Hem genus vesti-
meoti in illo Sueton. Aug. 83. Teclabatur et
deambulabat, Ita ut in extremis spatiis subsul-
tim decurrerel, sestertio vel lodicula Involatus,
Turneb. putat fulsse vestem duum in omnem
partem pedum et semissis. Alii cum Cujacio re-
etius leg. tegeilrs' vel segestrio. ^ 2. Traoslale
pro pecuoia: bino sestertio amplo emere idem
est ac magna vl peconla emere, io illo Solin.
27. ad fin. Basilisci reliquias amplo sestertio
Pergameni comparaverunt. Ita Salmat.
SESTERTIUS, H, m. 2. V. voc. praced.
SESTlANUS vel Sextianos, a, um, adject, ad
SETTA
Sestium perlinens, de quo V. ONOM. Hlne Se-
stiana vel Sextiana mala, genus nulorum ita
dictum a quodam Sestio, qui primus ea in Ita-
lians inveiit; vol, ui alii putant, a Sesto urbe
Hellespont), ubi cupioie proveniunl. Colum. 5.
H. R, 10. ad fin. et 12. i6id. 45. Alii tamen
aliter leg.
SESTlQS. V. SEXTIUS.
SESUNlUM. V. voc. seq.
SESUVlDM, li, n. 2. Vox ignotie orlglnis. Fe~
stus p. 343. 25. Mull, Sedum, alii sadum, ap-
pellant berbam, quam Opillius Aurelius sesuvium
(Furlanetto sesunium) vocarl ait, eamque in te-
gulls Beri, nee quamobrem id Qat, indicat. Hie
Festus siulte, ait Jos. Scaliger, quasrit, qoars
sedum seralur in tegulis, putaas scilicet ob reli-
gionera potius, quam naturam illiua herbas, hoo
fieri. Of. tamen Plin. 18. Hist. nat. 3. 3.
SET pro Sed. V. SED init.
SETA. V, S.-ETA.
SETANlA, a;, f. l.el Selanlon vel Setanium,
II, n. 2. atftasia et oijto'vwv. ^ I. Est genua
mespilorum, sorta di nespola piii grande e p'il
bianca. V. Mureto ad Plaut. loc. cit. Plin. 15.
Hist. nat. 20. 22. (84). Mespilis tria genera,
anthedon, setaaia, etc. setania majus pomum can-
didiusque, acini mollioie ligno. Plaut. True. a.
5. v. 16. Noq possunt militares pueri setanio edu-
cier. Alii leg. educari. «J 2. Sunt etiam seta-
niaj caps qusdam minima, sed sapidissimas, apud
Plin. 19. Hist. nat. 6. 32. (101). ^ 3. Item
setanium est bulbi species. Id. ibid. 5. 30. (95).
SETASlON vel
S£TA>*I(IM. V. voc. prajced.
SETANIOS. V. SITANIUS.
SETATUS, a, um, adject, incerts significalio-
cls. Legltur in Inscript. apud Labusium Marm.
Sresc. n. 3. i. 0. at. d. ex ivssv eiys m. J"vb.
C1.0DIAW. CANDID. KIO. IK HAC ABA SBTATVS AC BIT7
bi. Poslreraa verba Mommsen. In Corp, Inscr.
Lai. 5. 4242. leg. conjunctim setatvsacbitvi-i,
aullo plans sensu.
SETHIM, Seltim vel Septira, plur. inaecl. ab
Hebr. D'DIT shittim, lignum pretiosum, qnod
carie non laborat. Si Tbalmudicis credimus, ge-
dus prajatantisslmum oedrl est; at recentlores
idem putant esse cum Setta, cujus pluralis for-
ma Bit. V. SETTA. Vulgat. inlerpr. Exod. 25.
10. et alib. passim, et Sieronym. 12. in Is.
41. 17. infra allat. — NB. De nom. pr. V.
ONOM.
SETlGER. V. SiTIGER.
SETlMLS pro Septimus, in Inscript. Afrie.
apud Renier, n. 3729. bt Discissu sbtimo ca-
LBKDAS ACVSTAS (sic).
SfiTlNUS, a, um, adject, ad Setiara urbem
pertinens. V. ONOM. Bloc ^ 1. Selinum vi-
num, ab Augusto, at ait Plin. 14. JSfist. nat.
6. 8. (60)., ceteris Italia vinis praslatum : ob Id
fortasse quod cibos concoqui cogit, teste eod. 23.
ibid. 1. 21. (36). Adde 3. t&id. 5. 9. (60)., Ju-
venal. 10. 27. et Martial. 6. 86. Inscript. apud
Oreliin.2591. mirvm rsoyvsoiTB rigbvm falbb-
NVM AVT SSTINVM AVT CABCVBVSI etC. ^ 2. Est
etiam titulus Comcedia3 VeUli Titioii apud Iton.
p. 249. 18. Merc. Titinius Selina. Cocus ma-
gnum abeoum, quando fervit, paulla confulat
Irua. el alibi.
SETlUS pro Secius. V. SECDS.
SETOSUS. V. SJTOSUS.
SETTA, a, f. I; ab Hebr. .TCW shitta, qua
signiflcator spina iEgjptiaca veteran), bodie aca-
cia a gomme arabique a Gallia dicta (Mimosa
Ifitulica tlno-), arbor magna in /Egjpto et Ara-
bia crescens, coitice splnis nigrls teeto (ex_ qno
gumml Arabicum deitillat), siliqnis subnlgris, II-
gDO durissimo, et, ubi veleroieit, ebeno simlU.
Uieronym. 12. in /*. 41. 17. Quia omnibus na-
tura earum (aroorum) nota est, de setta tantum
Hebraico edisseramus, quam spinam Theodotlo
transtulit. Est autem genus arboris nascenlis In
eremo, spina alba habeas similltudinem; unda
omnia ligna area et tabcrnacull facta sunt in-
slrumfnta, qaa appellantur Seilim : qnod lignum
Imputribile et levlssimum, omnium lignorum tam
SETTIJ1
Sn fortitudine, quam in nitore, soliditaiem supe-
rat el pulcritadinem.
SETTIM. r. SETHIM.
SETULA. V. S-ETULA.
SED, coujunctio, per apoeopen a seivt, olim
pro sive, ut nets a neve, factam ; ijllaba autem
ve eadem videtur Uandia [Op. cit. T. 3. p. 45),
qas in vel apparet: cujui vit primitiva posits
est lo eqniparando tea epponeodo ex sequo. —
Io MSS. tamen codd. et edit. libr. tapitsime par-
ticular >eu, sive, ceu confusse tunt. — Seu eit
I.) Coojuaetio diijunctiva; hac enim Jungi-
mus ea, quorum alteram, non utrumque, affir-
raarous, rf, titoi (It. o, ossia, ovvero; Fr. ou;
Bisp. 6; Germ, oier ; Angl. or); occurril an-
tem, ti Jungatur verbis, cum Coojanctivo, et et-
iam, prscipue apud poelas, cum Indicative. —
1.?) Generatim. — o) Aliquaodo teoiel tantura
ponitar. Cic. Quinct. 25. eztr. O bominem forta-
natum. qal ejusmodi nuncios, seu poUus Pegasot
babeat ! o per dir meglio. et Propert. 2. 20. 29.
Seu mare per longum mea cogiiet ire puella,
Hanc sequar. — EUam quum necessario repetenda
videtur. Horat. 1. Od. 3. 15. Qoo non arbiter
Hadrias Major, lollere seu ponere vult freta. Pro-
pert. 2. 20. 34. Prora cubile roihl, seu mibi pup-
pis eriC Tac. 15. Ann. 45. extr. Tradidere qui-
dam, renenum el per Hbertum ipsius paratum
Jutsu Nefonis: vltatumque a Seneca proditione
libertl, sen propria formidine. — 6) Sapere-
petitar bit et amplius ipse, aut com sive aliisve
particulis disjunctivis; bine seu-seu, et eliam
apud optimos scriptoret, sive-seu; inselentlus
jeu-seu-st'ue, vel-sivesive, sive-seu-an etc.
Ccet. 5. B. G. 30. Facilem esse rem, seu ma-
neant, seu proficiscantur. Cic. Quinct. 8. sue fin.
Bomines nobiles, seu recte sea perperam facere
eenperunt, ita in ulroque exeellunt, ut etc. Cces.
i. B. ti. 23. Seu quod timore perterritos Bo-
nianos discedere exlstimarent, sive quod re fra-
mentaria intercludi posse conflderant. Cic 7.
ferr. 58. a sued. Civilis dissensionis, et sive a-
mentlas, aive fatl, sea calamitatis, non est iste
molestai eiitas. Liv. 21. 7. Saguntiol In tantas
brevl creverant opes, sea marltimis, seu terre-
atribus fruetibus, seu multitudinis incremento, seu
eanctitate discipline, Virg. 12. JEn. 684. saxutn
de vertice prseceps Quum ruit avulsum vento, seu
turbidus iinber Proluit, aut annis solvit aublapsa
vetustat. Id. 9. ibid. 680. Sive Padi ripis, Atbe-
sira seu propter amasnum. Tac. i.Ann. 79. Seu
preces coloniarum, seu diffieultas operum, sive
auperstitio valuit. Adde 12. ibid. 25. et 2. Hist.
78. Apul. 5. Met. 28. Sive ilia de Njmpharum
populo, sea de Horarum numero, seu de Musa-
rum cboro, vel da mearum Graliarum ministe-
rs. Adde Capell. 8. p. 270. — Seu - seu idem
ac tarn quam, apod Tac. 1. Hist. 7. Iociso se-
mel principe, tea bene seu male facta premant,
— 2.°) Speciatim ponitur pro vel. yitruv, 5.
7. Qoum aut sabularum mutationes sunt fulurae,
seu deoram sdventus. Pen. 5. 47. Nostra vel ee-
qoall suspendit tempora libra Parca tenax veri:
tea nata Gdelibus bora Dividlt in geminos coo-
cordla fata duorum. — 3.°) Etiam pro aut vl-
detur esse in illo Ovid. 6. Fast. 433. Seu genua
Adrasti, seu furtis aptut Uliies, Seu plus /Eneas
eripuisse datur. At JUadvig in Advers. crit. v.
2. p. 102. corrigit eripuisse ferunt, ita ut in
nnoqnoque inciso sit subaudiendum eripuit. et
recte quidem. — 4.°) Pro on. Virg. 2. JEn.
739. Beui misero conjunx fatone erepta Creusa
Substitit, erravitne via seu lassa resedit, Incertum.
IL) Conjuoctio copulandl et ampiiandi ali-
quando vim babens. Paul. Dig. 34. 2. 31. SI
quit ita legaverit: TJxori mea mundutn, orna-
ments, aeu qua; ejus causa paravi, do, lego: pla-
cet omnia deberi: sicnti quum ita legator: Tilio
Tina, qua in urbe babeo, seu in portu, do, lego,
boc enim verbum, scilicet sea, ampiiandi legati
gratia positum est. Apul. 7. Met. Villas seu ca-
Stella solas aggredlent, viaticulum mibi corrasi.
Quintil. 7. 1. 60. Batlocinativa sea collective
quasslio. Alii leg. alque.
III.) Conjaoctio declaratira seu explicative, sad
Tom. 17
— 345 —
rarius. Imp. Justinian. Cod. 1. 1. 6. Semper vlr-
go Maria Tbeotocos, seu deipara. Inscript. in
Bullett. dell' I slit, archeol. a. 1849. p. 10. sOlvb
CATENtm TYitn SBV CAKBS TVOS ACBESTB5 SILBi-
txco* (**<:).
Homonym. Discrimen inter seu (sive), vel
et aut V. tub AUT.
SEOTLOPHACK, es, f. 1. Vox eomposita a
otorXov, . beta, et paxii, lens, edulium beta et
lentibut confectuin. Ccel. Aurel. 2. ^eut. 39.
229. Asclepiadet cibum dat betara cum lenti-
eula, quas appellavit seotlopbacen. V. TEUTLO-
PBACE.
SfiVEHO, vShis, vectum, vShere, a. 3. (se et
veho) teponere, sejungere. Translate Propert.
3. 8. 21. ed. Baehrtns. Cor taa prasscripto se-
vecta est pagioa gjro? h. e. a via, qua solebat,
deflexlt? Alii tamen aliter leg.
SEVERE, adverb, (severus) Comp. Severius;
Sup. Severissime. — Severe est serio, austere,
rigide, acriter, con gravita,^ sul serio, con ri-
gore, severamente, ouotijpuj, airoto'/iu}. Cic. 1 .
JFam. 9. a med- Quam inimieum meum sxpe in
seaatu, modo severe seducerent, medo familia-
riter atque bilare ampleiarentur. Id. 2. Fin. 8.
a med. Ita graviteY et severe voluptatem secer-
nit a bono. Sail. Jug. 18. Hiempsalis mor-
tem severe vindicandam censebant. 5uefon. Cces.
48. Diligenter severeque domesticam discipll-
nam rugere. Cic. 10. Att. 12. onte med. Quin-
tum ulium severlut adbibebo. h. e. accipiam,
acriter objurgando. Grcevius mallet cokibebo. Sic
Justin. 3. 3. 8. Severius aliquem coercere. Gell.
19. 5. Increpare. Cic. I. Off. 21. M, Voluptatem
severissime contemnunt, in dolore aunt mollio-
ret. Id. Rose. Com. 15. 44. Mt3s eeverissime
exacla. Cms. 3. B. C. 25. a med. Cassar Brun-
disium ad suos severius scripsit, ut nacti idoneum
ventum, ce occasionem navigandi dimitterent.
Sueton. Cces. 43. Jua laboriosissime ao severis-
sime dicere.
SfiVfiRlTAS, Stis, f. 3. (severaa) gravitat, trl-
stitia, asperitas, duritat, etuonjpctijc (It. gravith,
contegno, toslenutezza, rigore, teverita; Fr. gra-
vili, air sirieux, austeriti, siviriti ; Hisp.
gravedad, severidad, rigor; Germ, ernste Hal-
lung, Strenge, Scharfe; Angl. gravity, serious-
ness, severity).
I.) Proprie. — o) Absolute. Anir. 5. 2. 16.
Trisilt aeveritas inest In valtu, atque In verbis
fides. Publil. Syr. 79. Ribbeck. Bono Juttitia
proxime eit severitaB. Cost. 7. B. G. 4. ad /In.
Severitat imperii. Cic. 9. Fam. 14 a med. ani-
madvertlonia. IS. 1. Fin. 7. ante med. L. Tor-
qaatui 111am severitatem in Alio adhibuit, ut etc.
Id. 3. ibid. 1. 1. Voluptatem dimittamut, ne blan-
ditiii ejus iliecebrisqae impediatur disputandi te-
veritat. Plin. 3. Ep. 18. a med. Severitas au-
rium. h. e. acre audientiam judicium. Id, 2.
Ep. 5. orationis. ^uct. B. Alex. 48. extr. Mi-
iitarem disciplinam severitatemque minuere. et
ibid. 65. dissolvare. Quintil. 2. 4. ante med. In-
genia puerorum nimia emendationit severitate de-
Qcere. — b) Cum oppositit ant bomonjmis.
Cic. Senect. 18. sub (In. Severitatem in sene-
date probo, led earn modicam; acerbitatem nul-
lo modo. Id. Brut 25. ad fin. Homo non II-
beralitate, ut alii, aed ipsa tristitia et severitate
popular! «. Id. Mux. 31 • extr. Si iliiua comita-
tern et facilitatem tus gravitati severitatique
asperserit. Id. Orat. 16. sub fin. Duritiem et
severitatem quamdam verbis et orationis quasi
mcestitiam sequi. Id. Brut. 93. ad fin. Laxare
judieum animos, atque a severitate paullisper ad
bilaritatem risumque traducere, Id. 2. Orat. 17.
ad fin. Judex turn ad severitatem, turn ad re-
missionem aoimi, turn ad tristitiam, turn ad Isti-
tlam est contorquecdus. Id. Sail. 33. 92. Severita-
tem jodicioram lenitate ac miscricordia miligare.
Coiorn. 11. R. R. '• 25. Severitatem vereniut
subject!, tsvitiam deteslantur.
II.) Translate. Plin. 13. Hist. nal. 3. 4. (21).
In M. Gcerooit monumeotis invenitur, onguenta
gratiora esse, qua terram, quam qua crocum aa-
piunt: qaando etiam corrupliiiiroo in genere, ma-
SEVERUS
gis tamen Jurat qusdam ipsius vitii aeveritas. A.
e. asperiUs, insuavitas.
SEVERlTER, adverb, (severus) % 1. Est gra-
viter, setio. Plin. apud Pritcian, 15. p. 1010.
Putsch. Ssveriter hodie aermonem arnica mecum
contullt. Cf. Ifon. p. 509. 33. Mull. Apul. 2.
et 3. Met. Facinus severiter rindicare. f 2.
Item ssviter, aspcre, difficile- Enn. apod Ifon.
p. 511. init. Severiter fortuna ferri cernunt da
victoria. Id. ibid. Severiter tuspectioaem ferre
falsam, futilium est. Ita ulrobique Forcellinus:
at legead. so?«i(er. Plaut. etiam usurpavit, teste
Priscian. loc. cit.
SEVEalTDDO, Inis, f. 3. (severus) severitas,
tristitia. Plaut. Epid. 5. 1. 2. et apud TVon. p.
173. 9. Merc, quid illud est, quod illl caperat
frons severitudina ? Apul. 1 . Met. sub fin. Mo-
rum severitudo.
SEVERUM. V. SEVEBUS in fin.
SEVERUS, a, urn, adject. Omissa notatione
/sf2t *0- 6*ig. 250., Forccllino a6senlimur, cui
vldetur esse a oifiijpof, b. e. otpvee, quamvis re-
pugnet H. Stephanus, qui in Thes. L. Gr. po-
nit ex Zonar., aipr,poi a Latina voce ortum,
ut austrjpo't, ignorans saltern beo reperiri apud
Aristot. Eth. Euiem. 7. 5., Plat. Thecet. p.
178. c. § 89. et Xenoph. 5. .sfnab. -4. 16.;addit
tamen ex Titlmann. dubitationem movere Buy-
chium, qui habet in gloss. Sjpijpoft su'cej3Tj'{, 5i-
xato;. Immo dicendam a rad. Skr. siv, veneror,
dedaci posse, node Gr. os^u, ai fiouxi ejwdem ti-
gniOcationis, et subjects lerminatlone adjectivo-
rum quorumdam propria, vox oifinoo; vel oi'jSi-
poj facta. — Comp. Severior ; Sup. Severissimus.
— Severus est gravis, serius, tristit, rigidos, auite-
ros, acerbus, vebemens, asper, durus, auoTrpo;,
oifivit (It. grave, sotlenulo, serio, rigoroso,
severo; Fr. sirieux, grave, severe, quant au
visage, a la conduite etc.; Hisp. serio, grave,
sentado, severo; Germ, ernsthaft, geselzt, ernst-
lich, scharf; Angl. graue, reserued, serious, so-
ber, severe).
I.) Proprie. <| I. Generatim. — l.°)Univer-
sim. — a) De eiterlore homlnit facie. Ter. Beaut.
5. 3. in fin. Sed ipse egreditur: quam severus! rim,
quum videas, censeas. ft. e. quaatam gravitatar*
vultu prafert! Cic. 2. Orat. 71. a med. Vulttx,
quo aeverior est et tristior, boc ilia, qus dicuntur,
salslora videri solent. Borat. Art. P. 105. trl-
siia mcestum Voltum verba decent, etc. teverum
teria dlctu. Plaut. Mil. gfor.2. 2. 46. severa fronte
curat cogitans. ^arro Sat. Menipp. 31. p. 12!.
Oehl. loionsa coma, tordido vestitu, ore severo.
ft. e. tristl. — 6) Deinde refertur ad animom,
cujui Indicium vultus ett. Lucrtl. 5. 1356. Agri-
cola: eeverl. ft. e. duri, laborlbus assueti, a moili
vita, deliciit et luiu abborrentet. Sio Virg. 8.
<£n. 638. Tatioque seni Cuributque teverii. 0-
vid. Beroid. 18. 63. Severum pectus, ft. e. alia-
num ab amore. Catull. 5. 2. Rumoretque teoom
severiorum Omnet unius sstimemus assis. Cic.
Brut. 31. 117. Q. Tubero vita severus, et con-
gruen8 cum ea disciplioa, quam colebat. "I. 3,
Off. 31. ixtr. Qui perindulgens in patrem, idem
acerbe severus in iilium. Id. 4. Tusc. 19. 43.
Imperia severiora nulla esse putant tine aliqaa
acerbitate iraeundias. — 2.°) In rebus judicia-
libus dicitur de eo, qui nibil de pcena legibut
constituta remittendum censet. Cic. pro leg.
Manil. 13. a med. Neque potest severos esse ia
Judicando, qoi alios in sa severos esse judieei non
vult. Id. 2. Perr. tO. 30. Duo severissimi alqua
integerrimi judices. et mox. L. Cassius ex faml-
lia turn ad ceierat ret, turn ad judicaodum se-
verissima. Id. 6. (bid. 59. a med. Posteaquam
judicla severa Rom» fieri desierunt. Ovid. 3.
Pont. 3. 57. Adulterium lege severa vetitum. —
3.°) In oraloriis de eo, qui 6erius est et • feea-
liis remotus. Cic. Brut. Vs. 325. Sentential non
tam graves et severes, quam concinna; el venusta.
et ibid. 30. 113. P.Rutilius in quodam trisli et
severo genere dicendi versatut est. Borat. 2. Od.
1. 0. severs Musa tragcjdii. Adde Quintil. 9. 4.
!20. ^ 2. Speciatim est verax, fidelis, et qui se
corrumpi non slnit. Cic. Divin, Verr, 5. 18. Cujus
44
SEVIR
legis non rnodo a populo R., led etiam ab ultiinii
nationibus jampridem sever! custodes requiruntur.
Plin. II. Hisl, nat. 53. 11*. (275). Trogus auctor
e oereristimis. *y\ 3. Pictor aeverua ia coloribui.
Plin. 35. HisUnat. 11. 40. (137). Arislolaus e
aeveriaiirois picloriboi fuii. h. e. qui verltalem
poiiua e! osturain seeuiui ess, quara amcsnitatem
ac aplendorem. ^ 4. Est etiam ssvue, crudelis.
Propert. 4. 11. 22. tuiba levera Eumenidum.
Plant. Trin. 4, 1. 8. de Neplu.no. Te omnea
saavum severumque atque avidis moribui com-
memorial.
II.) Translate refertar ad inaoima. 7 1. Me-
tapbora aumpta ei auper. paragr. 1. Moral. 1.
Od. 27. 9. severl Falerni partem lumere. h. e.
nuiterl, acrls. Lucret. 4.461. severa silentla no-
etii. h. e. la quibui omnia religiose, ut ita di-
es tc, silent at quiescunl. Id. 5. 1189. dox et
noctis signs severa. h. e. sacra et borrorem in-
culieulia. Pers.i. 64, ut per lereseveros EfJundal
Janctura ungues, h. e. qui acres sunt in depre-
hendendii rimio et InaequalitatibuB. Plin. 6- £p.
31. a mert. Sever! diet. h. e. quibus res aeriaj
at grarisslmas aguntur. Quintil. declam. 4. 14.
Sevens biernes. h. e. aajvae, rigidae, acres. — Co-
mat teveras Palladi$ diiit Stat. 1. Achill. 288.
quia Pallas dea levera est, el a mollibus ferni-
□arum ttudiis proraui alieaa. *f 2. Metapbora
suiopta ei super, paragr. 2. Plant, Pcciu 5. 3.
50. Opinor bercle, bodie quod ego diii per Jocum,
Id eventurum esse et severum et serium, 01 base
inveniantur bodie esse bujua Silas, h. e. varum,
cerium, non Actum, -J 3. Metaphors auaipti
ex super, paragr. 4, Lucret. 5. 36. Oceanum
propter lilua pelageque severe, h. e. infesta, pe-
rieuloia, inimica navlgantlbus. /Torat. 1. Od. 35.
20. Severui uncus. Virg. 3. G. 37. Furiasamnem-
gue aeverum Cocjti metuet. h. e. tristem, fune-
iium, borribllem. Plaut. Cist. a. 3. v. 15. Haul
volulstl lituc aeverum facere? h. e. te ipsum in-
terficere. — NB. Da nom. propr. V, ONOM- —
Iliac
Severa, Srum, n, plur. 2. absolute. HoraU 2,
Od. 8. 28. Dona praeieotla cape lcetus bora; ao
LInque severa. h. e. moleata. Plin. 3. Ep. 18.
sub fin. ed. Sell. Austeria illla aeverlsque dulcia
h*c blandaque vel Jutta posseasiona decedant.
Alii log. leoenii icriptit. Adde Quintil. 2. 4. 6.
Severi, arum, m. plur. 2. absolute, dicitur da
11a, qui aobriam vltara agunt, vino el luiu abs-
tinent. Horal. t. Ep, 19. 9. adimam canlare
severla. Catull. 27. 5. At vol, quo lubat, bine
ablte, ijmphaj, Vlnl perniclei, et ad severoi Mi-
grates. Tibull. 3. 6. 21. de Baccho. Jam venit
Iratua niraiura, cimlumque laverli.
Severum, adverb, severe. Prudent. 2. Co.-
themer. 33. Nunc aeverum vivilor.
Severui, i, m. 2. absolute. Horal. 1. Ep. 6.
13. Parous ob heredii curam Dimlumque leverus
Assidet iniano.
Do mo Dim. Dirlerunt severus et teriut eo
quod ilia fere de periooia, bic de rebus uaurpa-
tar. Horal. Art. P. w O)7. decenique Ludentem
laiciva, severum aerla dicta. — Item differ!
sererus ab austero, quod ille potlus de morall-
bus adbibetur, hie de intelleclualibus, ut a! quia
dicatur philosopbua auilerua, ic. doctriaa, el bo-
mb leva ut, ic. rooribua. Sic Quintil. 11. 3.74.
Seoes auateri ac miles: juveaei aeveri ac lu-
luriosi. ubl tip autteri oppoa. mites, et ftp se-
verit oppon. luxurioti. Cf. Doderlein (Op. cit.
v. 1. p. 75. at ti. 3. p. 232.) — Item difTerunt
teverut et gravis ia ilia Tae. Agric. 9. Agri-
cola, ubl judlcia poscereat, gravis, aeverua et ss-
piua miserlcors. ubi grain's est, qui dignitatem
prte se fert; teverut, qui non et gratia eut li-
bidine led secundum legei aglt.
SEV1H el seivlr, viri, m. 2. (aex et vir) Sex-
vir in Intcript. apud Orelli n. 3726., 3931. etc.
Scribitur etiam, et quidem axpiasiuie, nolia Film.
vir, vel vl. vlr„ut to /nscr.apud eumd. n. 3041-
3947 etc. — Sevirum pro levtYorum in Inter.
apud eumd. n. 3910, 3963. etc. — Sevir est
unit* e lei vlrii, quibui aliquls magistrate aut
aliquod collegium conilal: ul decemvir nnui ei
— 346 —
decern, duumvir ei duobus. *f i. In re civili,
et quidem in municipiis el coloniis — a) Se-
viri dictl, qui in albo coliegiorom artlficura primi
omnium sex scribebantur, noo modo quia ante alios
in eadem corpora adlectl fuerant, ut quatuorprimi,
quinqueprimi, octoprimi, decemprimi, quiode-
cimprimi appellati sunt In aliis corporibus, sed
quia praesides erant eorum coliegiorom. V. Bor-
gheti in Bullelt. deW Ittit. archeol. a. 1839.
p, 62., qui eos eliara a sexprimit distinguit. Hi
porro absolute, vel cum addito occurrunt mu-
nlcipil aut colonies; unde si ex. gr. tevir abso-
lute, vel sevir Opilergii aut col. Jul. Fanettris
quia dioilur, Inde colligimua, eumdem fuisse
sevirum coilegiorum illius civitatis, in que posits
fuerat ea lnscriptio, aut illius, cujus additur no-
men, qaemadmodum eape legere est in Bntiquis
monumentis, ut cl. Furlanetlo in App. tradit.
Intcript. apud Gruter. 471. 5. T. tadivs i. i.
OVF. CATIANV8 VI. VIR VRB. etc. et 416. 8. Q.
COL1VS Q. t. KICOMBDEI MJDICVS OCVtARIVS S8XVIR
COL. J7L. FAHESTRIB. et p. 365. 3. L. ARRIVS T.
F. SEXVIR OFITERCI SIBI BT SVIS T. 1. I. Alia apud
Orelli 3940. ordo dbcvrionvm bt sbxvirvm sk
ABRB COLLATO OB MBRITA BIVS cvivs etc, — Inter.
apud Orelli n. 3843. vj. vir ivri dicvkdo cor-
rigenda vldelur cum Henzen. in iv. vir. i. o.
— - b) Seviri etiam Auguttalet sive Auqusta-
lium, vel Auguttalet absolute, fuerunt, qui col-
legio Augustalium prserant eorumque erant ina-
gistri, ut Henzeniut ex allatae Intcript. n. 7165.
connexa recte conjicit: hi a decurlonibui crea-
bantor et annua fungebantur dignitate. V. AU-
GUSTALIS. Porro iidem confuodendi non sunt
cum prioribui, quamvia flerel, ul quii utraque
dignitate eiset oroatus; idclrco in aotiquis 1:10-
numenlii babentur et seviri slmpliciter et seviri
Auguttalet, ilemque seviri et seviri Augustales
vel seviri et Augustales. Petron. Sat. 30. In
posiibus triclinii fasces erant cum aecuribua Oil,
quorum imam partem quasi embolura navia ae-
neum Qniebat, in quo erat scriptum: G. Pom-
pejo Trimalchioni VI. Yiro Augustali Ciona-
mus dispensator. Inscript. apud Murat. 194. 2.
sbvir idem avovstalis. Alia apud Orelli 3927.
QVI D8DIT COLLegiO VI VIB. SOCIORVM H8. N"- »
Adda aliam apud eumd. n. 3913. Alia apud Gru-
ter. 19. 3. C. FLASTORIVI O. F. 6TBL. PEOBBVS VI.
VIB avovital. et ibid. 6. PRO salvtb colosiab
■T ORDIHH DBCVRIONVIU BT POFVLI TVOBRTIS JOVI
OFT. MAX. V. CAWCRIVS CLBHEKTM L. FRIKICKNIVS
8BXVIB IV AVOVSTAL1I ET FLAVIAL1S, Alia apud
Seines, el. 6. n. 135. o. valbrivi c. libehtVb
FAVSTVI SKXVIR AVOVSTALIS FRIMVI VIVO! SIBI etc.
Alia apud Murat. 19. 3. asclbfio dbo l. cornb-
livs hygikvb BRViR avgv8tali8. Alia apud Gru-
ter. 449. 1. T. FETIDIO T. F. FABIA CES5IHO AD-
LBCTO SVFRA KVUIR'. 8BVRVM AVOVSTALIVM. Adde
aliam apud Gui.120.,10. ffenzen.n.7101. el Jffu-
rat. 19. 3. Alia apud Orelli n. 3918. l. pvbl. a pro
LIB. BT TABVL. RBI PVBL. AVO. GRATV1TO VIW8 F8C.
sibi. h. e. eevlro Aagustall gratis facto. — In plurl-
bui muulcipiia unus idemque hoc honoie fungi
poterat, ul palet ex Intcript. apud eumd. n. 3952.
ibx vir avo. brix. bt trident. Adde aliam apud
Murat. 195. 3. — Inscript. epud Gud. 4. II. u,
FL06CIVB IHIll. VIR HVHICIPIt ABQVICOL. BT SEVIR.
avovstalis etc. (quam lameo spuriam babel Hen-
zen. in Suppl. Orell. ad h. n.) Alia apud Orelli
71. 1802. VALVAI SIGNA DEOBVM... VI. VIRI ET V|.
viri avgvitalbb etc. — Sevirot Augustales falci-
bua bonoratos fuisie, f. apud Labut, adiwt.
ad Rotmini, Slor. di Milano T. 4. p. 438. et
/Vron. loc. supra cit. Cf. FASCIS. — c) Se-
virorum Augustalium Humerus quum excreris-
set, ccspit diecrimen inter juniortt et teniores
seu majoret. V. Intcript. apud Orelli n. 3925.
et teqq. et n. 39 tt. el uqq. el Rotmini, St. di
Milano T. 4. p. 416. — d) Item dein In Au-
guslorum bonorem cultumque additi sunt seviri
Claudialei, Flavialet etc, servalo AuguBlalium
nomine. Y. Intcript. apud Henzen, n. 6056. et
In Corp. Inter. Lai. 6. 4968. % 2. In re mi-
litari aetn'r dicilur, qui uni e sex equitum tur-
tuii, aul unlvenim lurms equitum pracsl: id
SEVOCO
vero muneris tribuebatur fere adoiescentlbui
curiam ineuatibus; sed aliquando collalam iii,
qui tribuaata militari et etiam qaseatura et sdi-
litate perfuncti fuerant. — a) Cum addltis. lw
tcript. apud Gruter. 1093. 7. t. didio m. f.
PAL. FRISCO III. VIRO CAPITAL! SBVIR' TVRM. V.
bovit. rom- trib. mil. etc. Alia apud Gud. 112.
2. T. ABLIO T. t. PAL. NABVIO 8BVIR0 BQVITVM
ROMAKORVM TVRMAB SBCVKDA8. et 121. 8. 6BR.
CORIS'BLIO SBR. F. DOLAB8LLAB 8KVIR. SQVIT, ROM.
tvrm. 111. Adde aliam apud Henzen. n. 6488.
M. VBTTIO M. F, AN. VALBNTI QVABSTORI PROVIWC.
MACKDON. ABDILI FLEB. 8BVIRO BQ- ROM. FRAST. etc.
et n. 6*95. c. CALrsTAno rantio.... q^abstori si-
VIRO EQVIT. ROMANOR. TR. PLBB. etc. CapitOlin.
M. Aurel. 6. Pius Marcum levirum lurmia equi-
tum ttomanorum, jam conaulem designatum, crea-
vit. — !>> Absolute. Intcript. apud Orelli n.
2761. q. P0MPKIO XX. VIRO MONBTALI 8BVIRO
prabf. fbriarvm latiiiarvm etc. Adde aliam n.
2377. ^f 3. Iidem videntur esse, qui Tcojiu iudum
edere solebant. f . TROJA. — Plura de iouiri»
V. apud Seines, cl. 1. n. 99., Jforit in Ceno-
taph. Pit. el alios, quoi recenset cl- Henzeniut
in Suppl. Orell. ad n. 7089.
SEVIRALIS et sexviralis, e, adject, (sevir) ad
seviroa pertinens. «f 1. Refertur ad sevirot el-
viles. Inscript. apud Gruter. 1103. 9. Seviraiia
ceoa. «| 2. Item ad militarea. Capilolin. M.
Aurel. 6. Edeoti Marco cum collegia ludoa aevi-
ralea Piua adsedit. — Hinc
Seviralit vel texviralit, it, m. 3. absolute, sob-
slantivorum more, idem qui sevir. Inscript. apod
Gruter. I. 5. p. nvmbirvs uartialib abtigitan.
sbviralib. Alii leg. sevir avovstalis. Alia apud
Gud. 208. 5. L. AFPIO L. F. VALBNTIttO ORDO 8B-
Viralivm OB mErita mvt. Alia apud Orelli n.
2229. ordo vj. viramvm. Alia in Corp. Inscript.
Lai. 5. 2536., ubi legitur sexvirales.
SEVlRATUS et seiviratui, us, m. 4. (aevir) di-
gnilas seviri in municipiis et coloniia. Inscript.
apud Gruter, 400. 7. Hie fro sevIratv in rbmp.
dbdit frS co co etc. Adda aliam 378. 1. et Pe-
tron. fragm. Tragur. 71. Burmann. Inscript.
apud Gruter, 150. 4. ob hunorem bbxviratvs.
At Orelli n. 1814. leg. mill, vibatvs. et apud
Gruter. 1073. 6. VI. Vir. h. e. eexviratus.
SEVisAPlA. V. SERISAPIA.
SEVO, aa. V. SEBO.
SEVOCATOR, oria, ro. 3. -(sevoco) qui eevo-
cat, seductor. Glost. Gr. Lat. Airo^upioTrjc, ae*
vooalor. et Glost. Lat. Gr. Sevocatorem, ^a>-
piotr!», anaxeuva.
SEvOcATUS, a, ura, particip. V. voc. aeq.
SfivOCO, aa, avi, Stum, are, a. t. (se et voco)
Part. Sevocatui I. a. el II.; Stvocandus I. b.
et II- — Sevoco est seorsam voco, abduco, aeduco :
et proprie de hia dicitur, qui eecreto coliocuturi
cum atiquo, eum a turba vocando aeducunt, airo-
KaXs'o> (It. chiamar da banda, o in disparte ;
Ft. appeller en parliculier, tirer a I icart,
prendre a part; Hisp. llamar a parte, apar-
tar ; Germ, abseits, von andern fort od. ab-
rufen; An«l. to call apart or aside, take or
draive aside).
I.) Proprie. — a) Abaolute. Plaut. Men. 5.
9. 25. Sevocato heroin. Cic. 2. i'hil. 14. 34.
Quum interficerelur Cssar, turn te a Trebonio
vidimus sevocari. Cess. 5. B. G. 6. a med. Pria-
cipes Gallia: sollicitare, sevocare aioguloa' borla-
rique ca-pit, ut etc. Liv. 7. 16. tub fin. Trlbunl
plebis, ne quia postea populum aevocarat, capita
aanierunt. h. e. eitra Urbem voearet, a .palribui
seduceret. Petron. Sat. 110. Ancilla aevocatum
me non minus decoro eiornavil capillamento.
Adde Ovid. 2. Met. 836. et Sueton. Cal. 36. —
b) Cum addito loco, in quern aut unde quia se-
vocatur. Ct'c. Mur. 7. 15. Facia, ut turaua plebt
in Aventinum sevocanda esse videalur. — Sevo-
care se, rilirarsi in disparte, apparlarti , ae-
cedere. Plaut. Aulul. 3. 6. 13. Quid lu te aolui
e senatu sevocas? Id. Merc. 2. 3. 45. Quid illuc
est, quod ille solus se in consilium sevoc&t?
II.) Translate est separara, sejungere, atduce-
re, abslrabere, tlaccare, aKonlanare, stparare,
SEVUM
rimovere. Catull. 65. 1. Etsi me asslduo con-
rectum cnra dolore Sevocat a doclis, Horlale,
virginibus. Cic. I. Tusc.Zi.75. A voluptate, a re
familiari, a repobl., a negotio omni Bevocara ani-
mum. Id. Oral. 20. 66. Ab bis non multo secus,
quam a poetis, base eloquenlia, quam qusrimus,
sevoeanda est. Cic. 1. Divii.at. 30. 63. Quum esl
sorano sevocatui animus a societate et a conta-
gione corporii. h. e. separatus, sejunctus. — Se-
vocare aHquid ad se, separare a reliquis et ed
se trahere. Cic. Quinct. 3. ad fin. Itaque hercule
baud mediocriter de communi, quidquid poierat,
ad se Id privatam domum sevocabat.
SEVUM cum derivat. V. SEBUM.
SEX, indecl., nomen numerale cardinale. Sexs
sspe videre est icriptum in antiquis Lapidibus,
ul in Inscript. apud Fabrett. p. 11. »• 51.,
Ollas contikvaj sbxs. quod pro sexaginta usur-
paturn fuisse perperam conlendit Guarini in
Bullett. deU'Iitit. archeol. a. 1836. p. 127. V.
Mommsen in Inscr. Begn. Neapolit.^ n. 2243.
— Sei esl qui quinque eicipit, sei, ef : a Skr.
shash. Occurrit autem ^ 1. Stricto, seu deter-
minate, aensu. — a) Absolute. Plant. Capt.
5. 2. 2t. Filium vendidl Theodoromedi sei mi-
nis. Id. Cist. 2. 1.13. apud vlilam detinuit me
bos dies sei Rurj continuos. Ter. £un. 2. 2. 46.
Sex ego te lotos, Parmeno, bos menses quietura
reddam. Cceciiius apnd Cic. 2. Fin. 7. 21. Mihi
sex inen6es satis sunt vita, seplimum Oreo spo'n-
deo. Cm. 2. B. G. 5. Q. Tilurium legatum cum
sex cobortibui reliquit. et 3. ibid. 5. Quum am-
plius boris sei continenter pugnarelur.' Cic. 2.
rep. 22. 39. Equilum centuria? cum sei sutTra-
giis. Lucret. 4. 577. Lachmann. Sei etiam aut
seplem loca vidi reddere voces. Alii aut omittunt.
Liv. 7. 5. ad fin. T. Manlius, qui postea Tor-
quatus appeliatus est, secundum in sei locis te-
nuil. — Sex septem pro sei aut septern, sei o
setie. Ter. Eun. 2. 3. 39. Ilium, liquet mihi
dejerare, bis mensibus sex septem prorsum non
vidisse proiimis. Horat. 1. Ep. 1.58. Sed qua-
dringentis sex septem milia desiot. — b) Cum
additis aliis numeralibus. Cic. Bosc. Am. 7. 19.
Sei et quinquaginta milia passuura. C(BS. 7. B.
G. 51. Nostri quadraginta sei (.codd. XLVI) cen-
turionibus araissis dejecti sunt loco. Ennius apud
JUacrob. 6. Sat. 4. Lucbnorum lutnina bis sei.
q 2. Latiore, seu indeterminato, sensu. Vulgat.
interpr. Job 5. 19. In sei tribulationibus libe-
tavll te et in septima non tangel te malum, h.
e- ei omnibus ,-eruinnis la liberabit.
SEXAGEIN'ArIUS, a, urn, adject, (sexageni) di
sessanta, qui seiaginla cont'met. ^ 1. De re-
bus. — a) Generalim. Fror.tin. Aquced. 54.
Seiagenaria fistula, di sessanta pollici. et Cy-
prian, de habit, Virg. 21. Sexagenarius fructus.
— b) Specialim sexagenaria procuratio est di-
gnitas illius, qui ob aliquam procurationem ss-
KBgies sestertium slipendii noniino accipiebat, qui
oil OS. Ex. procurator dicitur in JnBcript. apud
Mural. 514. 1.; quemadmodum ducenarius pro-
curator, qui duceua accipiebat. V, DUCENA-
1UUS. Inscript. apud rassion. p. 10. n. 3. sb-
PT1MIVS VKRVS BERMOGBUBS 58XAGBNARI* TBOCV-
katiunb sv^pragio mvs ornatvs. Adde aliam in
Memorie dell'Istit. archeol. v. 2. p. 294. ^ 2.
Ue personis sexagenarius est qui babet annos
sexaginta, sessagenario, s'fijxovTasrT]?. Quintil.
6. 3. a med. Cicero objurgatus, quod Publiliam,
quum Beiagenarius esset, virginem duiisset, eras,
Inqult, mulier erit. £utrop. 8. 7. lladrianua obiit
major sexagenario. h. e. annos natus sexaginta et
amplius. V. MAGNUS. Suelon. Claud. 23. Ca-
pili Papiae Poppaze legis, a Tiberio Casare,_quasi
ceiagenarii generare non possenl, addito, obro-
gavit. — Seiagenarios per pontem mittendos,
male dlu popularitas intelleiit, quum Varro de
vita populi R. 1. 2. bouestam oausam religio-
aamque palefecerit. Quum in qulntum gradum
pervenerant, atque hab«bant sexaginta annos, turn
denique eranl a publicis negotiis liberi atque otio-
il. ldeo io proverbium quidam pulanl veniise, ut
diceretur, seiagenarios de ponle dejici oportere,
'id est quod sulTragium non ferant, quod per
— 347 —
pont»ra ferebant. Hsc iVbn. p. 523. 21. .Were.
Alias bujus proverbii causas atTert Festus p. 334.
16. Btvll, his verbis: Seiagenarios de ponte olim
dejiciebaDt: cujus causam Manilius hanc referl,
quod Romam qui incoluerint primi Aborigines,
borainem, sexaginta anoorum qui esset, immolare
Dili patri quotannis soliti fuerint: quod facere eos
destitisse adventu Uerculis, sed religiosa postea ve-
teris rltus observatione scirpeas hominum effigies
de ponte in Tiberim, veterl modo, mittere instituis-
se. Alii dicunt, morante in Italia Hercole, quod
quidam ejus comitum babitaverint secundum ri-
pam Tiberis, atque Argeos se a patria vocave-
rint Argis: quorum propagatam memoriam red-
inlegrari eo genere sacri : alii e Gracia legatum
quondam Argaum temporlbus antiquis Roma
moratum esse: Is ut diem obierit, iostitulum
esse a sacerdotibus, ut effigies scirpea ei omni-
bus, quum, qu» publicas erant rel, nunciavisset,
per flumea ac mare in patriara remitteretur. Sunt
qui dicant, post Urbem a Gallia liberatam, ob
inapiam cibatus ccaptos sexaginta annorum ho-
mines jaci in Tiberim: ei quo numero unus filii
pietate occullatus, sajpe profuerit patria? consilio
sub persona filii, id ut sit cognitura, ei Juveui
esse ignotum, et seiagenariis vita coocessa. late-
bras autem ejus, quibus arcuerit senem, id est
cohibuerit et celaverit, sanclitate dignas esse vi-
sas: ideoque Arciea appellata. Sed exploratissi-
mum illud est causa: quo tempore primum per
pontem Cffiperunt comitiis sufTragium ferre, jn-
niores conclamaverunt, ut de ponte dejicerentur
sexagenarii, qui jam nullo publico raunere fun-
gerentur, ut ipsl potius sibi, qoam illi, deUgerent
imperatorem. Cujus sententia; est etiam Sinnius
Capito. Vanara autem opinionem de poole Tibe-
rino contirmavit Afranius in Repudiate Hactenus
Festus. Ceterum de Scytbis .Fortunafian. Schol.
t. p. 63. Capper. Mos apud Scythas fuit, ut sexage-
narii per pontem mitterenlur. Scytba Alhenis se-
lagenarium patrem per pontem dejecit, reus esl
pariicldii. Die enim se dicit gentis sua; more fe-
ciese. -
SEXAGENI, s, a, adject, numerale distribu-
tivum (sexaginta). Sexagenum pro sexagenorum,
V. in voc. seq. — Sexageni, sessanta, efrxovva.
^ 1. Strleto seosu. — a) Generatim. Liv. 8.
3. Postremo in plures ordines inslruebantur. Ordo
sexagenos railites babebat. Monum. Ancyran. a-
pud Gruter. 231. trbcbntis bt viginti millibvs
pr.BBIS VRBAKAB SBXAGBNOS 0ENAB10S V1RITIM DSDt.
Plin. 36. Hist. nat. 5. 4. (30). Mausoli opus
patet ab Aust'ro et Septenlrione sexagenos tcrnos
pedes. — 6) Specialim extra dislributionero pro
cardinall seiagiota. 6't'c. 7. Verr. 21. 53. Use
sexagena milia modium, qu£E Mamertinis remi-
aeras. Varro 2. B. B. 3. Caprre fene sunt, qate
saliuot e saio pedes plus sexagenos. — In sing.
iiom. Augustin. 21. Civ. D. 27. Aderre terrain
bonam uberem fructum, aliam iricesimum, aliam
sexagenum, aliam centenum. f 2. Latiore sensu
seu indefinite de raagno numero. May Hal. 12.
26. Sexagena leras quum liinina mane senator.
Alii tamen leg. sezajinta.
SEXAGEMQLLM, te, a, adject, (sexageni et
quini) sessantacinque, sexaginta qulnque, ut Fi-
stula seiagenumquinum, Frontin. Aquctd. 55.
SEXAGENUS, a, um. f. SEXAGENI.
SEXAGESlES, adverb, (sexagesimus) idem quod
sexagies. Cc.pell. 6. p. 198. de terra ambilu. Ilia
stadia quiogenta Irecentis seiagesies complicate
etc.
SEXAGESlMUS.a.om, adject, (seiagiota) sexa-
ginta conlinens, sessantesimo. — a) Univer-
sim. Slarlial. 4. 79. Condita quum tibi sit Jam
sexagesima messis. Adde 6. 70. Flor. 2. 2. Intra
sexagesimum diem. Seneca Brevit. vit. 20. Lei a
sexagesimo anno senatorem nou citat. — 6) Cum
addilis aliis numeralibus. Ter. Adelph. 5. 8. 15.
novus maritus anno demum quinlo el sexagesimo
Fiam. Cic. Brut. 94. 324. Idem (Horlensius)
quarto el sexagesimo anno - una tecum socerum
tuurn defendii Appiura. Id. 5. Alt. 13. Epheium
veniiuus a. d. XI. cal. Sen. sexagesimo el quinto
post pugnam Duvillam. Augustus apud Cell. 15,
SEXCENI
Spero. latum et benivolentem celebrasse quar-
im et sexaeeiimum natalem meum. Seneca i.
7.\
turn et sexage
Controv. 8. Senator post 9exagesimum et quin-
tum annum in curiam venire non cogitur, neo,
vetatur. — Bine
Sexagesima, ce, t. i. absolute. Plin. 29. Uisl.
nat. i. 8. (24). Quarumdam rerum seiagesima
denarii unius liuperata. h. e. pars sesagesims
denarii ponderis.
SEXAGESIS. T 7 ". vtw. saq.
SEXAGESSIS, is, m. 3. (sexaginta et a*) »»•
xaginta asses. Priscian. de fig. num. p, 1358.
Putsch, et Beda de num. 1. p. 101 . .— Sexa-
gesis, vel radius sexagessis (V. Oehler p. 173.
et 212. et Riese p. 215.) inscribitur una ei sa-
tiriB Menippeis Varronis, ei qua mulia fragmen-
ta servavit iVonius.
SEXAGIES vel seiagiens, adverb. _ (sexaginta)
sessanta volte, seiaginta vicibos, e'fijxontaieis.
Co3S. 1. B.C. 23. Sestertium seiapieB quod *d-
vexerat Doraitius, - Domitio reddit. (codd. HS LX.)
ft. e. sexagies centena milia sestertium. sei mi-
Iiom di sesterxi; quum enim de pecunla sermo
est, subintelligitur centena milia. V. SESTER-
TIUS. Sic Cic. 2. Phil. 18. 45. Si sestertium
sexagies pe'eret. et Bosc. Am. 2. 6. Bona patris
hujusee Sex. Roscil, qua sunt sexagies. h. e.
sexagies centena milia sestertium.
SEXAGINTA, indecl., oomen numerale car-
dinal, e'jijxosTa. Sexsaginta pro seiaginta, ut
sexs pro sex, in Inscript. apud JXarini Fr.
Arv. p. 271. — Seiaginta est decies sei, tetsan-
ta. q t. Stricto, seu determinato, sensu. Plaut.
Most, 2. 2. 63. Sexaginta annis. Ter. Heaul. 1. 1.
10. Seiaginta annos natus. Cic. Bosc. Am. 35.
100. Minor auois sexaginta. Liv. 44. 4. Q" am
imperator major seiaginta aonls omnia militaria
munera impigre --ipse obirei. Cic. 2. Zegg. 24.
a med. Rogum bustumve novum vciat propiui
seiagiota pedes adjici sdes alienas, invito domi-
no. .PJin. 4. Ep. 23. Ipsa leges tnajorem annis
seiaginta otio reddunt, — Cum aliis numera-
libus. Vellej. 1. 6. 4. Ante annos qainque et
seieginta, quam urbs Romana conderetur. Ad-
de C'bs. 7. B. G. 3. 1 2. Latiore, seu inde-
terminato, sensu. Cic. 3. Verr. 47. sub fin. Pos-
sum seiaginta decreta proferre. Alii tamen cum
Vonato ad Ter. Phorm. «. 3. 63. leg. seicenla,
quod certe usitatius est, et Ciceroni familiarius.
Adde Martial. 12. 26., ubi alii leg. sexagena.
V. SEXAGENI. et cf. Pelron. Sat. 122. San-
guine germano sexaglntaqae triumpbis Esse no-
cens ccepl.
SEXANGOlATUS, a, um, parlicip- ab inunt.
sexangulo, as, seiangulus, ut Seiangulata cry-
stallus, apud 6'olin. 33. ad fin.
SEXANGULUS, a, um, adject, (sei er aogu-
lus) sessagono, di sei angoli, efayuvioc, sei an-
gulos babens. Ouid. 15. Met. 332. Nonne vides,
quos cera tegil seiangula, fetus Melliferarum a-
pium sine membris corpora nasci? Plin. 11.
Hist. nat. 11. 12. (29). de apib. Seiangula omnes
cells: singulorum es pedum opere. (Idem 'era
babel, licet aliis verbis, ^arro 3. B. B. 16. -«re
med. In favo sei angulis cella, lotidem, quot
habet ipsa t,apis) pedes) Id. 37. »6id. 5. 20. (-6).
Barylli poliuntur seiangula Dgura. — Hinc
5exangulus, i, m. 2, absolute. Boeth. 2. A-
rilhm, 16. Seiangulorura Dgura.
SHXANGULUS, i, m. 2. V. voc. prsced.
SEX.AlRUS, Dutn, f. plur. 4. seilus dies post
Idus. Varro 6. L. L. 14. Mill. Ab Tusculanis
post diem seitum ldus similiter vocsius sexatrus,
et post diem septlmuro septirnalrus. Adde Paul.
Viae, ei .Test. p. 255. 10. Mull. V. QC1NQUA-
TRUS.
SEXCEnArIUS vel sescenariu', a, um, adject,
(sexceni) ex sexcentesimo numero conslans. Cess.
3. B. C. 4. Eispectabat funditorum cobortes sex-
cenarias duas. h. e. quaa seicentls funditoribus,
ut quadriogenaria, qua militibus quadringenlis,
constabant.
SEXCENI t'el sescenl, as, a, adject, numerale
disperliliv. per syncop. a sexcentcni , "idem ac
seicenteni. Cofum. 3. B. R. 3. Singula Jugera
SEXCENTENARIUS
vlnCarum seicenas urnas vini prsbuiase. Curt. 5.
1. in fin. Equiiibus seiceni denarii iribuii. Adda
Kin. 29. Hut. vat. I. 5. (7). et V. loc. Cic.
in SEXOBNTEM.
SEXCENTEnARICS vel sescentena'ius, 8, urn,
adject. (leiceoii) ad seicentos pertinent. Pri'
tcian. de fig. num. 37. p. 415. 13. TTei'i.
SBXCENTENI, b, a, adject, (seicentl) teicen-
to, 6|axo'aioi, texceni, leieenii. Cic. 7. ferr.
25. 62. Civilatibui cerium pretlum, seieentenos
nummos nautarum mission! coaetiluere. Orell.
•etceoos. Colum. 3. R. fi. 5. la singulis ordinl-
bus, qui ducenoi quadragenos pedes oblinent, aex-
oentenl malleoli paogendl sunt. eC ibid. 9. Sei-
centeoas urnas priseis eultoribus singula Tinea-
rum Jugera fudliie. — Absolute Sueton. Claud.
32. At plerumque seieentenl ilmul discumberent.
SEXCENTESlMUS, a, urn, adject, (seicenil)
Setcentetimus leg. A. Mai apud Cic. 1. rep.
37.; el sexcesimtis vel tetcesimus apud Priscian.
de fig. num. p. 1352. Putters. — Seicenietlmui,
secenteiimo, ifaxooiaaro'e, ullimui, live uoui ex
leieenlis. Kin. 8. JSTiit, not. 7. 7. (19). Anno
Urbis leicenteilmo quroqoagesimo quinto.
SEXCENTI, as, a, adject, numerale cardioale
(sex et centum). Sescenli etiam icribitur; ita
enim icrlptum ae iovenllte teitatur A. Mai
ad Cic. 1. rep. 48. ubi leg. lescentoi. et 2. ibid.
10., ubl seteentii. et In merabranis Palatin. fregm.,
ubl eeicentorum; quas icrlplura, ut ip«e addil,
aliis quoqtio etemplii facile conflrmatur. Ila at
Merceriui leg. apud Non. he. cit. et Fleckeii.
apud Ter. lac. cit. — Sezcentwn pro tescento-
rum apud Zucil. el Gell. cit. — Sexeentl, teicento,
e'faxo'osoi, aexlei centum, ^f l.Generatim. Plaut.
Pert, 1.3. 37. oravi, ut nummos lexcentoi mihi
Daret utendoi mutuoi. Id. Pcen.i. i. 38. Sexeentl
aurel niirnml Pbllippel. Lucilius apud Non. p.
493. 32. Merc. Argenll sescentum et mille. h.
t. lexeenlorum. Sic et Gell. 1- 1. Curriculum
stadli pedum esse numero leicentum. Ccsj. 5.
S. G. 2. Sexcentaj navel. Id. 4. ibid. 3. Circl-
ter mllla paiioum eescenta. Cic. 2. rep. 10.
18. Seicentli annii. — Cum aliis nuraeralibus.
Cat. 1. B. G. 38. Ampllui pedum M. sex-
centorum. % 2. Speclatim sspe uiurpatur pro
numero iogenti et lndefinito, ul fiijpioi apud
Grecoi et apnd noa'quoque mille. Qua ratiooe
et mitiet Latlne dictum est. Plaut. Aulul, 2. 4.
41. Sexceota sunt, qua memorem, li lit otium.
Ter. Phorm. 4. 3. 83. Seicentai proinde icribito
ralbl dicai: nihil do. Cic. 14. Alt. 12. Quid 7
Dejolari nostrl causa non limilii? dlgoui file
quldem oranl regno, ted non per Fulviarn. lex-
centa slmilla. et 6. ibid. 4. In quo multa mole-
ita, diicesiut nosier, belli periculum, cnililum
Improbitas: lexcenta prslerea. Adde 4. Perr. 48.
119. et 2. 2>iuinat. 14. extr. et 7. Att. 2., Plaut.
Trin. 3. 3. 62., Martial. 6. 59. etc. Sic Plaut.
Bacch. 4. U. 110. Care, tlbi ducentl numml
dividias fuant. Sexcenta tenia reddam,il vivo, tlbi.
SEXCENTIES, sesceoliei vel sesceotlens, ad-
verb, (sexeentl) seicgnto volte, j'faxoacaxie, sex-
ceniis rieibui. •{ 1. Geoeraiim. Cic. 4. Att.
18. Ui forum laxaremui, et usque ad atrium Li-
bertatis espliearemus, contempsimus sexcenties
sesiertiura. Lamprid. Commod. 15. Sexcenties
Yieies. Adde Plin. ». Ep. 20. extr. «f a. Spe-
ciaiim de numero Indeflnlto. Plaut. Men. 5. 4.
8. Susptrabo plus sexcenties in die.
SEXCENT6plAG0S, a, urn, adject, (sexcenii
et plaga) e'£axooia'nAij70c, qui sexcenlas plagas
accipit. Plaut. Capt. 3. 5. 68. Sexeentoplago no-
men libi.
SEXCKSlMOS. r. SEXCENTESIMDS.
SEXCUNClA Idem ae SESCUNCIA. V. banc
Toe
SEXCtjPLEX- P. SKSCDI'LEX.
SEXCUPLUS, a, om, adject, e'f anXdctof, sescu-
plo, alicujoi rel quantltatem sexiei contlnens.
Boelh. 1. AHlhm. 23. 81 quatuor (numeros)
intermlllas, quineuplui Invenltur; li qninque,
lexeuplni; tl sex, septuplus, semperque ipsius
moltlpilcltalii nomine uno minus intermisslonis
roeabulo proereatur. fi, e. 1. 9. 3. 4. 5. 6. 7.
— 348 —
SEXDfiCIM. r. SEDECCM.
SEXbEQUINQUE, adverb, pro et eetdecim.
Vet. Plebiscil. apud Pest, in Publico pond. 246.
8. Sextarius equus cum librario siel: sesdeqnin-
que librs in modio sient. Ila Scalig. At Mullerus
corrigii lexdecimque.
SEXENNIS, e, adject, (sex <t aonus) d> tei
anni, e^astr,(, qui e»t sex ennoram. Plaut.
Pmn. 4. 2. 80. inde surreptus fere texennis.
Plin. 8. Bist. nat. 32. 50.(116). de cervii. Sin-
guloi aanis adjicienlibus ramoi usqne ad eexen-
nei. Adde Piaut. Pan. 5. 2. 27. — Ca?J. 3. B.
C. 20. Legem promulgarlt, ut sexenni die line
usurls credits; pecunis solTerentor. h. e. sex an-
riorum ipatio, nel (ermine o spaiio di sei anni.
Ila ed. B. Meutel in aceuraiissimo Lex. Caes.
ad h. v., alii leg. sexiei teni; alii aliier.
SEXENNlDM, li, n. 2. (sexennis) e'£airt'a, tem-
pus sex sonorum. % 1. Generalim. Plaut. Pcen.
prol. 66. Puer leptuennii tubripitur Caribagine
seiennio prim quidem, quam moritur pater. Cic.
1. Bivinat. 44. ei(r. Quod quidem sexennio post
Tejos captos factum esse vidimus. Id. 6. Alt. 1.
Centesimii setennli doctii. Adde 5. Phil. 3. 7.
et Cod. Theod. 12. 1. 171. ^ 2. Speclatim pro
sexto anno. Aur. Vict. Ccei. 27. 8. Perlli sex-
ennio imperii.
SEXERES, is, n. 3. c£i)'pri<;, navis sex remo-
rum ordines habens, eadem que bexeres. In-
tcript. apud Mural. 784. 7. 9. abbvktio aqvilae
ma». r. (scrlbendum videlur mahif.) ti. ope. h.
e. manipulari sexere. Alia apud eumd. 837. 1.
(Benzen, n. 6902.) kaevio skntiano mil. vi. ope.
Uine patet, Latinos etiam sexerem, ut et bexe-
rem, eamdem appellasse,
SEXESSIS. V. SEX1S.
SEXFASCALIS, e, adject, (sex et fascis) iex
fascei habens el dlcitur de proconsule aliove ma-
gistralu, qui in provincla sex modo iictores ha-
bebat. Inscript. apud Henzen, n. 05C8. et 650'J.
Cf. Mommsen in Bullett. dell' Istitul. archeol.
a. 1852. p. 105. et ieqq.
SEXlES vel lexiens, adverb. Sexsient leg.
in Monum. Ancyr. t. 3. /. 24. — Sexles, sex
vieibus, set volte, s'|axt;. Liv. 4. 32. Vejentem
hostem sexiei victum pertimescaot. Plin. IB.
Wist. nat. 16. 43. (146). Medica secatur incipiens
florere. id seiiens evenit per annos. Fellej. I. 15.
5. ed. Baai. Bporedia colonia deducia est, Ma-
rio sexles, Valerioque Flacco Coss. Krilz et Halm
leg. sexlum. Adde Colum. 5. R. R. 2. extr. el
Mar. Fictorin. 4. 36.
SEXIESDEClES, adverb, sexies decies. Pri-
ician. de fig. num. p. 1355. Putsch.
SEX1S et seietsis, n. indeol. (sei et as) f 1.
Est idem ac sex asses. Captll. 3. p. 80. 5 lit-
tera i prscedcnle Gnita neutra nionoptota sunt,
ut Iressls, sexis. — Theiaur. If. Latin, (edente
A. Maio In Class, auct. T. 8. p. 35.) habet
sexessii, quod analogic magis contooum esset.
•f 2. Est etiam idem ac namerus senarlus. Ca-
pell. 7. p. 255. Ulque ex duobus triplo sexis im-
plevit, tic senario numero duos adjiciendo super-
tertlum ipvenit. V. SEPTDSSIS.
SEXJUGIS. P. SEJUGIS.
SEXOCTUPLI, drum, m. plur. 2. (sex et 0-
cluplus) sex numeriseu termini per se ipsos mul-
tlplicatl. Boeth. 2. Music. 30. (31). At Friedltin
leg. sex octupli divisim.
SEXPRl.UI et divisim sex primi, Crura, plnr.
et raro Sexprimus, i, sing. m. 2., sex viri, qui In
ordine decurionum, sive albo sacerdotum vel scri-
barum aot oollegiorum principes sunt. V. SE-
VIRI. — a) In plur. num. Cic. 3. flat. D.
30. 74. L. Allienus chirograpbum sesprimorum
Irnitatui est. Fragm. juris antejuit. (edente A.
Maio) p. 37. III quoque, qui sunt ex collegio sex-
primoram, habens a tutelis excusationem. Inscript.
apud Mural. 977. 6. p. sbptvmivs p, t. cot. ice.
o. de sixi paissts. V . DECEMPRIMI. — 6) In
•ing. num. Inscript. apud Z^onaf. 321. 7. et
Fabreit. p. 386. n. 223. (Orelli n. 3242). or:
FylT ECH1BA QTABSTOBIVS SEXPRtMVS.
SEXS. V. SEX inlt.
SEXSIENS. r. SEXIES init.
SEXTARIALIS
SEXSCS. P. SEXUS init.
SEXTAdECIMA.M vel sextadecuraiBl, orum,
m. plur. 2. (lextus et decimus) milites legionls
seilajdecimas. Tac. 3. Bisl. 22. Seitadecimaoos,
duoetvicesimanosque et primanos lsvum cornu
complesse.
SEXTAtfEA, as, f. I. P. voe. seq.
SEXTANEL'S, a, om, adject, (sexlus) idem ac
sextut: ut Sexianeus limes, Par. Auct. de li-
mit, p. 239. et 258. Goes., dictus a meridie, qui
veterlbus erat bora diei sex la. Sic Innocent, ae
litt.'p. 220. Goes. Ab orientali parte aquam vi-
vam signiQcal casa; a seitanea parte rlvnm si-
gnifies!, h. e. a meridie. — Hinc
Sextanea, ffi, f. 1. et
.Seitaneu*, i, m. 2. absolute, seitanea pars,
sexianeus limes. Innocent, ibid. p. 313. et p.
321.
SEXTASEUS, 1, m. 2. P. voc. prase, in Do.
SEXTANI, Orum, m, plur. 2. (sextos) milites
sella legiotii. Plin. 3. Bist. nat. 4. 5. (36). et
Mela 2. 5.
SEXTANS vel seslans, antis, m. 3. (sextus)
Sextas pro sextans apud Bultsch., Metrol. Rom.
p. 87. — Sextans est sexta pars alicujus certaa
quantitatls, qua ad unum redlgatur. ^ 1. Di-
citur de setia parte assls, qui sumitur pro toto
aliquo, quod In paries duodecim dividatur. Parro
5. L. L. 171. Mull. Sextans ab eo quod sella
pars assls, ul quadraos quod quarta, et triens quod
tertia pars. h.e. unciae dua-, ut in AS dictum est.
bine Cic. 13. Fam. 23. amed. Testamento heres
ex parte dimidia et tertia est Capito: in sextante
sunt ii, quorum etc. Paul. Dig. 44. 2. 30. Ex
sextante beres institutus. Cf. Cod. Theod. 9.
42. 8. ^ 2. Item de parvo nummo aeneo. V.
Rich ad h. v. Hinc Laberius apud Gell. 16.
9. Servus sexlaolis verbis nefariis utilar. h. e.
minimi prelii. Alii leg. sexcentis. et Liv. 3. 33.
extr. Buic (Agiippai Menenio) sumptus funeri
defuit. Exlulil euro plebs textanlibus collatis in
capita. Adde Gran, apud Cic. 2. Oraf. 62.
251. ^ 3. Item de pondere, b. e. sexta parte
libra, due oncie. Ovid. Medic, fac. 65. Sextan-
lemque trabat gumml cura semioe Tusco. Plin.
26. Bist. nat. II. 74. (121). Mentis sextans, vlvl
sulphuris uncia, ex aceto simul trita. Martial.
8. 71. ligulara roisit sextanto minorem. Adde
Scribon. Comp. 4. 42. ^ 4. Item de meniura
liquidorurn. Colum. 12. A. R, 23. Pleif sextans
el semuncia in seilarios quinque et quinqua-
ginta (uini) adjicitur. h. e. sexla pars seitarii,
qui suat duo cyalhi. nam seitarlus duodecim
cyatbos continet. Sic Martial. 5. 64. Sestantet,
Calliste, duos infunde Falerni. .Sueton. Aug. 77.
Quoties largissiroe se invitaret, senos sexlantei
non exceialt : aut, si eicessiisel, rejiciebat. ^5.
Hem de mensura agraria. Colum. 5. fi. fi. 1.
a med. Jugeri pars sexla pedes quatuor railia
et octingentos, hoc est lextans. Adde Farron.
1. fi. fi. 10. ^ 6. De aliis. Plin. tt.ffist, nat.
15.29.(94). Tlberio principi mensam fuisse qua-
tuor pedes sextante et sicilico excedentem, tola
vero crassitudine sescuociali. 5 7 - Mathematici
seitantem appellant sexlam partem numerl sex,
quod est unum. Pilruv. 3. 1. ante med.
SF.XTANTALIS, e, adject, (sextans) seitantem
conlinens, ul Sextanlales fusi, apud Pilruv. 10.
6. b. e. crassitudinem habentes duarum uocia-
rum, seu pollicum.
SEXTANTARlfJS, a, um, adject, (sextans) sei-
tantem conlinens, aut pondus habens sextanlis.
Asses qui a principle librales erant, bello Punico
primo (ut ait Plin. 33. Bisl. nat. 3. 13. (44).)
aut secundo (ut Fett. in Sexlantarii p. 347.
Mull.) seitantaril facti sunt, b. e. seitantis sea
duarum uociarum pondere, ita ul ex libra ecris
sei asses berent: idque eo quod respublica im-
peniic non sufficiebal. Plin. loc. cit. Coustitu-
tum , ut asses senentario poodere ferirentur.
Fest. loc. cit. Sexlantarii asses in usu esse era-
perunt, etc. P. AS.
SEXTARIALIS, e, adjeet. denarius) qui sel-
la rium equal. Absolute usurpalur subauditurque
meruura. Inicript. apud Gruter. 223. 2. 11x71-
SEXTARIOLUS
MAUI EXACTA T.... DD. Ml. ARCADI1 BT SONOBII.
Cf. De-Ross, in BulletU Criit. a. 1864. p. 57.
SEXTARlOLUS, i, to. 2. deminur. a seila-
rius, parrum vas seitarium oootineni. Augu$tu>
apud Suelon. Fit. Horat. a med. Itaque lice-
bit, in lextariolo icribas. in una quarteruola, in
uno siajuoto. lta leg. etiam Orelli et Reifferscheid.
(V. Suefon. opp. ed, Wolf v. 3. p. 51. Theil
apud Freund In £e* ad h. v., legendom esse
putat schedariolo fel scidariolo).
SEXTARlUS vet sestarius, Ii, m. 2. (leitui)
seita pari cujuique rei. V. SEXTANS. ^ 1»
Geaeralim. J°/in. 27, Hist. nat. ». 10. (27). da
androscBmom. Uios ad purgandam alvam tuias
cum seroioe, poteeque matatioo vel a cena dua-
bui drachmis iD aqua malia 'el vino vel aqua
pura, totiui polionii lexlario. Ita Forcellinus el
Jllotz; at Furlanelto in App. '■ Hie, inquit, sex-
Uriui mioime vero lignificat seitam partem ali-
cujui rei, sed PJin.hic indicat in lingulo iex-
tario aqua; muiss vel vini vel aqua pura tun-
dendai eeie duas drachmas androsaemonis cum
lemine ipsius, dein mane vel post eenam po-
tandas. Cfr. Fest. p. 246. 5. Mutt, et Rhemn.
Fann. de -pond. 71. ^ 2. Specialim est men-
sura; genus, duas beminai seu cotylas continens,
b. e, duodecim cyatbos: babetque pondus vi-
ginli unciarum: ita dictus quia sella pars est
congii. Duodequinquaginta seitarii quadrantal
vini faciunt : sesdeeim modium frumenli. Rhemn.
Fann. de ponderib. 71. Fest.ia Publico pond.
et Gromat. vet. 'p. 375. Lach.-Rud. Est autem
tnensnra turn liquidorum, tuio aridorum. farro
spud Gell. 3. 14. Si e seitario bemiaa fusa est.
Horat. I. Sat. t. 74. Panis ematur, olus, vini
•eitarius. Cic.2. Off. 16.56. Aqua: seitarium mina
emere. Vopisc. Tac 11. Ipie fuit vitas parcissi-
ma>, ita ut seitarium vini tota die numquam
potaverit, sspe intra beroinam. Colum. 2. R. R.
9. sub /in. Panicurn et milium seitariis fere qua-
tuor jugerum implent. h. e. quarta modii pane,
modius enim sesdeeim leslarios babet. et ibid.
10. extr. Jugerum agr! oon amplius quatuOf
seitariis raporum aeminis obserendum est. So-
ran. 24. Seilarius capit cotulos binos. Adde Plin.
18. Hist. nat. 13. 35. (131). Id. 24. ibid. 14.
79. (129). Seitarius sorborum. Colum. 12. J?. R.
5. salis. VIp. Dig. 47. 2. 21. circa <med. fru-
nienti. Gromat- vet. p. 375. 8. Zack.~Rud. Est sei-
tarius sella pars congii, qui in divinis scripturia
hin appcllatur in liquidis. 5 3 - Ta! seitarii ca-
pai. Cato R. R. 13. ad /In. Urnam quinquage-
nariam unam, 6eitaricm olearura unum, label-
lum unum.
5 EXT AS. V. SEXTANS iuit.
SEXTIANUS. V. SESTIANUS.
SEXTlCKI'SOS. V. MCEPSOS.
SEXTILlANUS, a, urn, adject, ad Seitiliom
aliquem pertinens, ut Seiiiliana pira, Cloat. a-
pud iUacrob. 2. Saturn. 15. extr. et Murat.
257. 2.
SEXTILIS, e, adject, (seitus) leilui; bine Sex-
tilis mensis, quod seitam obiineret locum a Mar-
tin, a quo Romulus annum incboavit, Senal.
cons, apod IUacrob. t. Sal. 12. extr. el ffo-
rat. I. Ep. 11- 19. Poslea Augustus appellalus
est, ei decreto senatus, a Cssare Octaviano Au-
gusto, qui boc mense, vielo M. Antonio, bellis
civilibus flnem impoiuit. Sueton. Aug. 31. V.
AUGUSTUS. Sic et lialendce sexliles apud Liv.
3. 6. et 6. 1. extr.; et Nonce seztiles apod
eu-md. 41. 16. j el Idus sextiles apud eumd.
ibid. — Flinc
Senilis, is, in. 3. absolute, lubstaolivorum
more, mensis Seitilis seu Augustus. Ovid. 1.
Fast. 4-2. farro 6. L. L. 34. Mull, et flora*.
1. Ep. 7. 1.
SEXTlUS vel Sestius, a, um, adject, ad Sex-
tiam geniem vel Senium aliquem pertinent. V .
ONOM. Hinc Sextia tabula apud Cic. Quincl.
6., de qua /'. in TABULA.
SEXTO vel leslo. f. SEXTUS.
SEXTULA, as, f. 1. (seitus) 5 1. Est uncias
sails pars, assis sepluageiima secunda, quia duo-
decim ieiiei dacla efficiual LXXU. farro 5. L.
— 349 -
L. ITUMiiU. ,£ris minima pars, ses tula, quod seita
pari uncia:. Remn, Fann. de ponderib. 22. Sei-
tula quw fertur. nam sei his uncia constat. ^ 2.
Pars septuagesima secunda jugeri, pedes continens
CCCC, at Colum. docel 5. R. R. 1. a med. 4 3.
Item hereaUtatit : quia bereditas ai vocstur. Cic.
Ccecin. 6. 17. Facit heredera ei deunce et semuneia
Csecinam. ei duabns seitulis M. Fuleiaium: £.-
butio seitulam aipergil. Quod ait aspergit, re-
spicit ad vai conlinens mensurem seiiute, hoc
est foriasse seitam pariem seitarii, seu cjathos
duos. Unde moi dicit. Iste autem bac seitula
se ansam retinere omnium coniroveriiarum pu-
tat. quasi seztula vas ansatum lit. ^ 4. Est
etiam nummus aureus, quas seita pan uncia; poo-
do est. Isid. 16. Orig. 25. 14. Solldus nuncu-
patur, quia nihil illi deesse videtnr. Solidum e-
nitn veteret integrum dicebant et totum. Ipse
quoque nomisma vocalur etc. apud Latinos alio
nomine leitula'diciiur, quod lis lei uncia com-
pleatur. Hunc vulgus, aureum solidum vocat,
eujus lertiam partem dlierunt iremissem.
SEXTUM. P. SEXTUS in fin.
SEXTL'PLEX, Icis, adject, (sextui et pllco)
idem quod »eiiuplu« Gloss. Gr. Lat. EfasXous,
leiluplex.
SEXTUPLlCiTER, adrerb. (seituplex) aex ti-
cibus. Beda de numer, 1 101.
SEXTOPLUS, a, urn, adject, (stilus et plico)
qni quantitatem lex vlcibus lumptam conlinel.
Boelh. 1. Arilhm. 23. Si sex (numeros inter-
miltas), seituplui etc. Adde Gloss. Gr. Lat.
SEXTUS, a, um, adject, (let) sesto, extoj, ol-
timns in sei. ^ I. Generating. — a) Uf.i-
versim. i°iaut. Pseud. 4. 2. 5. Seilura a porta
proiimum aogiportum. Id. Men. 2. 1. V. Hie
annus seitus, postquam ei rei operant dam us. id.
Jtfost. 4. 2. 41. beri et nudius lerlins, Quartus,
quintus, seitus usque postquam etc. Cic. 3. O/f.23.
89. Plenus est lexlus liber de officii! Hecatonis ta-
liom qusitionum. Id. Invent. 1. 53. Seitus lo-
pus. Ovid. -2. Fast. 682. seilui ab Urbe lapis
VtMt). 1. 3. 3. et 2. 17. 2. Aletei, leitui ab
Hercule. — Absolute Coium. 11. R. R. 2. 34.
SeitO idus Apriles. tubaud. die. — 6) Cum aliis
numeralibus. Cic. 2. rep. 3'3. 57. Non longo
intervallo, seito deeimo fere anno. Adde Liv.
30. 19. et Tac. 1. Ann. 87. — Absolute. Co-
lum. II. R. R. 2. 94. Sexto deeimo Kalendas
Januarii. subaud. die. ^ 2. Speciatim lexlui
casus, b. e. ablativus. farro 10. L. /- 62. Mill.
Sin ab singular! quis polius proficisci volei, id
ilium facere oportebil ab sexto caiu, qui est pro-
prie Latinus. — NB. De praencm. et cogn. R.
V. O.NOM. — Uinc
Sexto, adverbiorum more, pro seiies, sei voire,
sex vicious, apud Trebell. Gallien. 17. Lavit
ad diem septimo sstate, vel lexto. V. SECUNDO
adverb.
Sextum, adverbiorum. more, la testa volta,
extov. Cic. Pis. 9. 20. C. Mariue sextum con-
sul. Calo apud Gell. 10. 1. «u6 fin. Carlhagi-
nienses seitum de fosdere decessere.
SEXTUSDECfMUS et divisim seitus deeimus,
a, um, adject, decimoseslo, seslodecimo, twa-
exto;, sedecimus, deeimus leilui. Liv. 30. 19. Post
lextumdecimum annum. Tac. 1. .Inn. 37. Sei-
ladecima legio. et ibid. 17. Sestusdecimut ilipen-
dii annut. Adde fitruv. 1. 6., Coium. 11. R.
R. i. 94. et jMactan. de asse § 41.
SEXTDSSIS. P. SEPTUSSiS.
SEXU. V. SEXUS.
SEXCALIS, e, adjeel, (lex-ui) ^d.s^ium perti^
oens. Co3i. ^urgl. 3. ^cul. 18. 184. Pe"s"S«um
sensim eum seiualibus manibus-in muliebre ve-
rendum initli jubemus. h. e. per manut alterlus
feminx, qu* esl ejasdem seius.
SEXUNClA idem ac SKSCUNCIA. V ■ bano voe.
SEXD.NGG'LA, as. f. 1. (sex et uogula) diciiui
a Piaulo True. 2. 2. 57. merelrii rapai et sraa-
torum bona consumens: quasi seoos in manibui
digiios babeat. Sie Aulul. 3. 6. 17. Mihi intromi-
slsti in aidibus quingentos cocoi cum lenis ma-
nibui- b. e. furaces.
SEXU.SX, uncii, m. 3. (tex it uncia) lex an-
SFONGIUS
clas. JfJusa compos. 19. Mellii coctl lexuneem
sc. sumito.
SEXUS, uij ID. 4. — a) Ad scriptionem quod
attinel, sexsui inreaitur in Intcript. in Bullell.
dell'Istil. archeol. a. 1865. p. Ml. - b) For-
mam sezu, neutr. geo^ quam babel Foreelli'
nus, finiit Scalig., sed non exstare dooel Mul-
lerus ad Fest. p. 334. 20. — Alia forma lecu*
apud veteres. V. SECUS. — e) Generii etiam
neutri sexus esse affirmant Non. loc. infra cif.
et Priscian. 5. p. 653. Putsch. Plautus hoc ta-
ins, bujus sexi ocutro genere protulit in Ru-
dente (1. 2. 19.) Virile sexus numquam ullum
habui. Sail, fragm. apud Macrob. 2. Saturn.
9. Coocurreniibus uadique virile et muliebre
sexus. Ita legit etiam Non. p. 222. 25. addem
et illod Sisennffi Bist. I. 3. Turn in rauro virile
ae muliebre leius, popu)i multitudine omnl col-
locata. Mercer, tarn en aliique leg. secus. Sic A put.
Demund. 20. ini't. babet femineum sexus; ubi
tamfu alii leg. secus. V. SECUS indecl. — d)
Sexus in genetivo licenter corripit Sedul. 3.
Carm. Pusch. 266 — e) Quod ad fleiionem,
In dativo «ezu pro sexui oceurrit apud Cyprian.
Orat. Dom. 28. — Sexibus, ablat. plur., est Spar-
tian. Hadrian. 18. ad fin. Lavacra pro seiibui
separavit. Adde Lactam 1. 8. et Arnob. 3. p.
20. et 7. p. 19.; et icrubus babet Jul. Val. 1.
35_ _ /■) Ratione babila elymi, alii deducunt
a Gr. Tixoj. fetus; alii ab«*Jt«, habitus, ut Fesf.
ex correct. Scaiio. Sexus, aliter seiu, oa_tura ba-.
bitusque ei Graco, quam illi vocarit s"|iv, sed
V. Mutlerum ibid- p. 334. 20.; nlii tandem deri-
randum pulant a seco. — Quidquid sit de elymo,
seius est habitus, nalura, id quo animal raa-
sculum a femina dittinguitur, livej, efi? (It-
seiso; Fr. sexe ; Hisp. sexo ; Germ. d. Gesch-
lecht; Aogl. a sex).
I.) Proprie — 0) De nomine Pacuuius apod
Fest. p. 334. 24. Mull. Triplicem virili seio
partum procreat- A [ran. ibid. Orbus virili seia
adoptavit sibi. Cic. 1. Invent. 24. a med. Ho-
lninutn geoui ei in seiu cunsideratur, virile an
muliebre lit. Liv, 26. 34. Maneipia praaler pu-.
beres virilis leius.restitoenda. Addo 27. II. Lu-
can. 10. 91. nullo diiciimiue seius Reginam ecit.
ferre Pharos. Martial. 9.9. Tamquam pnrva fo-
ret seius injuria noslri. Plin. 10. Ep. 97. ad
/in. Multi omnis atalis, omnis ordinis, ulriusque
seius. Plin. alter 10. Hist. nat. 55. 76.(154).
Julia quum parere vlrilem seium admodum cu-
perei. Tac. 3. Ann. 34. a med. Sexum natura
invalidum deserere. et 16. ibid. 10. eiir. Modo
mulit-bri ejulstu, aliquando seium egressa, voce
infensa clamiubal. Plin. 7. Wist. naf. 52. 53.
(175). Feminaruai seius buic malo videtur ma-
xima opportunus Apul. 7. Met. In soquiurcm
seium iniertus atque absconditus. h. e. mulie-
brem. — In illo Ncpot. Ages. I. Sin is virilera
seium non rcliquisscl, luin deligebalur etc. se-
xus est proleB, jigli maschi. — 6) De besliis.
Plin. 27. Hist. nat. 2. 2. (4). ; 28. ibid. 17. 68.
(232). et 32. ibid. 2. 5. (14). — c) De p' :-tis.
Id. 13. ibid. 4. 7. (31). Arboribus. immo polius
omnibus, qu* terr* uignat, lierbisque utrumque
•eium esse, diligrntissiiui nature tradunt. Hinc
de lapide iii.ignele usurpal 36. ibid. 16. 25.(129).;
de aetile ibid. 21. 3a. (t*a). ; de lure 12. ibid.
14. 32. (61). ,
11.) Meiouyinice, aeSoia quoque ipsa, quibus
seiui dislinguuntur, se.rus appellantur ab eorl.
22. ibid. 8. 9, (20). — De femina. Gloss. Phi-
lox. Seius, oyjip-x ■yuvuxsiov. Sil. It- 3. 114.
'Siri-s"ola--a6piftim,ur seiu etc. I', inlegr. loc.
. SEXVIR, SExVlRAHS el SRXVlRATUS. V.
SEV1R, SBVIRAL1S el SEVIUATUS.
SF
SF.ERA. y. SPH.ERA init.
SFONUlLUS. P. SPONDYLUS.
SFONGlA. y. SPONGIA.
SFO.NGlC'S. y. SPONGIUS.
SI
Si, coojanclio — a) Scribitur el tei, ut In
aliii vocibua fiebat apud veterea, ubi liltera i erat
producenda. (V. Rittchl, pr. Lai. man. ep. 1. 69.
et teqq.) Inscript. apud Mommten n. 3329.
sbc viibi potvisset. Adde alias, la Corp. Inter.
Lai. 1. 33., 603. etc. — &) Sola vel in com-
positione adsciscit particulam ce, vel ne, cum
apocope litters finalis, ut in ticuti, licunde et
tin. — Sic pro ti, legitar apud Fulgat. interpr.
Joh. 21. 32. Sic eum volo mauere doneo ve-
niara, quid ad tei Sed potion eit error Hbra-
rli, aat parliculs eit plane affirmantis pro ita.
V. Xav. Patrizi, Comment, in loh. ad h. I.,
Cavedoni In Lex, Evang. et plura apod Corn.
in loh. — Item In aliis compoiitli Initio aut
in fine ocourrit, at tunt live, et etiam tiquis-ti-
qua-tiquod, siquando, siquidem ; etti, etiamsi,
nisi, quamquara non omnia aemper coDJunctlm
scribuntur. — - e) Apud poetai iffipe poilpooitor.
Firg. 1. JEn. 321. mooitrate mearum vldistii ai
quoin hie errantem forte tororum. Id. 2. ibid.
138. dura vela, darent li forte, dediuent. Anson.
26. p. 65. Schtnkl. Grajoi aotiquug ai sequere-
tur bonoi, — d) Ad origlnem voeis quod at-
tioet, prooum ett earn derivare a Grteca si', ad-
dita Initio littera libilante asplratlonis loco, ot
eolllgl etiam videtur ex velerura icriptlone, de
qua V. mpra. Alii tamen putaot esse a til, at
ai ab 9ii], per apocopen. — Si, li' (It. it, quan-
do; Fr. et Hiip. ti; Germ, tvtnn, wo fern, ge-
telzl dan; Aug), if) eat propria particula son-
ditionem indicaoa, qua remota aut poilta vel im-
pleta, tllquld potest aut non potest fieri vel baberi :
quare et conjunctiva est, rem rel eoutiaoarl de-
rnonstraos, ut ait iViseian. 18. p. 1142. Putsch.,
qui plura de vi et usu bujus parliculas doeet,
apeeiatim vero quod pertlnet ad modos verbo-
rum, qulcum coQstruitur, Ad rem Auct. qtuest*
gramm. In Anecd. Belv. p. 181. 14. Mag. Scien-
dum eat quod, Prisciano testante, tunc #i mi-
lime coojungitar conjunctiva, quando profertur
dubitative; tunc autem indicativo, quando con-
firmative. Hinc si agitut de re in facto posita
ten vera, vel qua; vera et oerta habetur, ita at
conditio transeat fere in lensura cauialem, cum
Indicativo conjuogitur; sin minus, cum Conjun-
ctive, aervato fere discrlmine temporum, prout
agitur de re, que aut fieri poteat, aut non. V.
Grammalicos. Bat itaque
I.) Particula propria condillonalls, et occarrlt
^ 1. Geaeratlm. — 1.°) Dnlversim. — a) Se-
quente Indicativo. — a) Cum praientl. Lea
XII- Tab. apud Gell. 20. 1. si i» ivs vocat
HI IT ANTESTATVR. et mOX. SI HORBVI ABVITASVS VI-
TIVM JSCIT QVI in IVS VOC4VIT IVUBNTVH DAW
SI VOLET ARCERAM KB STERNITO. CcECtl. apud
Gell. 6. 17. Audibis male, si male dicia mihi.
Turpil. apud If on. p. 491. 7. Merc.Uso li Ira-
petro abs le, satis fructi cepero. A (ran. ibid,
p. 21. 34. Et si sum, non deaunt mini. Id. ibid.
p. 138. 13. Si Hie base nunc seotlt, facere 111! sa-
ils Vis. Id. apud Priscian. p. 114. il.Etil.Tn
seoecioncm buoc, satis est, si serves, anus, Ttr.
Andr. 8. 1. 23. Si id facls, me videa. Cf. Hecyr, 3.
5,51. Pompon, apud iVon.p.476. 1 . Merc. Si eum
nemo vocal, revortit. Ccei. 2. B.C. 31. At vero
quid pro&cimua, al accepto raagno delrimento ab
oppugoatione caatrorum diacediioua? Id. 5. B.
G. 30. Viocite, si ita voltis. Id. 7. ibid. 38. Si
quid in nobis animi est, persequamur eorum
mortem, qui lodignissime inierierunt. Cic. 1. re-
publ. 37. SI Via, dabo tibi testes. Id. 2. ibid.
44. Si placet, io bune diem bactenus. Id. Babir.
ptrduell. 1. 3. SI est bonl consults, - est etiam
bonorum clvluro. Id. Suit. 8. 24. Si tibi non
peregrin! videmur. Id. Amic. 22. 81. Si bac ita
sunt. Id. 2. Phil. 10. 24. Ea veiim reprehendas,
si polos. Sail. Cat. 42. SI modo virl eate voltis.
Liv. 4. 3. 81 non ad fasloa admlitimur. Id. 7.
13. Si rjos el boitea baud aeeua quam feminas
ludicaa csae. Id. 22. 53. Si scieni fallo. Id. ibid.
— 350 —
60. SI tot exempla virlotia nun movent. Pu-
blil. Syr. 70. p. 315. Ribbeck. Bene cogllata si
eiciduot, non occldunt. Sil. It. t. 046. ductus
SI prohibere plget, vestras etTrloget In urbea. —
/3) Cum Imperfecto. Plant. Asin. t. 2. 17. ea a!
erant, magnaa babebas omnibua dta gratiaa. Cic.
2. Phil. 25. 61. SI te municlpiorum non pude-
bat, ne veteran! quidem exercitus? Id. 1. rep.
27. in fin. Si Alhenienses quibusdam tempo-
ribas nihil nisi popali scilis so decretls agebant.
— y) Cum prater, perfecto. Lex XII. Tab.
apud Pest. p. 363. 5. SIii.ll. ti membrvh rvpit si
cvm bo paCit tamo esto. Ccscii. apud iron, p.
124. 6. Merc, Si unquam quisquam vidil. La-
ber. ibid. p. 122. 10. Cocas si lumbum adusiit.
Cat. 6. B. G. 19. Quum pater familia illu-
striore loco nalua decessit, ejua propinqui conve-
nlunt et de morte, ai rea in suspicioaem venit,
de atoribua io aervilem modum quastionem ba-
bent, et ai compertum est, ignl atque omnibua
tormentia excruciataa Internciunt. Cic. 5. Fm.
15. 10. de paerit. Si vlcerunt, efferuot ae lse-
tllia. Id. 1. rep. 44. 68. Quoa si bonl oppres-
aeruat, recreatur civllaa. Id. ibid. 23. 37. Si,
ut dicia, animuoi coutuliati In iaiam ratloaem,
babes maiimam gratiam Lalio. Id. ibid. 27.
43. SI Cjrus Ule Peraea juatlsaimua full, non
tamen mihi vldetnr. Adde eumd. 2. Phil. 36.
90. Tac. Agric. 3. Quid? el per quindecim an-
aoa multl interciderunt. — 8) Cum prater, plus-
quam perf. Enn. apud Cic. 2. Berenn. 24. 38.
Si improbum Creaphontem eiialimaveras, Cur me
buio bodie locabaa nuptiis ? Liv. 30. 30. Si fa to
ademptum erat. — a) Cum futuro. Lea XII.
Tab, apud Gell. 20. 1. si volet svo vivito -
81 VOlst ptvs dato. Enn. apud Varron. 7. L.
L. 89. ^fiili. Si volee advortere aoimum, comller
monairabiiur. Plant. Atin. i. 1. 96. si quid te
volam, ubi erisr Id. ibid. 1. 3. 95. Si mutuaa
non potero, cerium eat aumam fenore. Tiling
apod Paul. Diac. p. 370. 2. Mull. Si erit tibi
cantandum, facito usque ex vibrisses. Cess. 7. B.
G. 77. Quid anlml exhtlmatis, al pane in iptit
cadavorlbus prcclio decertare cogentur? Id. 5.
ibid. 30. SI sapient, reposcent. Cic. 2. rep. 23.
42. Id persequar, si potero, subtillus. et 1. ibid.
34. 51. Si forluito id faclet, tam cito everte-
tur etc. Id. 2. Fam. 7. Kumquam labere, si
te eudies. Id. 2. Phil. 22. 53. Si recte ratioci-
nabimur, uni aceepla referemus Antooio. Quin-
til. 12. 3. 8. Qui qoq magnopere commovebi-
lur, al quis diaseatiet. Cic. 1. rep. 19. 32. Si me
eudiella, solem alterum non metuerilis. Adde
Ovid. 3, Art. am. SSI. — 'Q Cum fut. exacto.
Alia apud Gell. 8. 9. Sed si pepugero. Enn.
apud Cic 7. Alt. 26. SI te hie otTendero, mo-
rlere. Cato apud Gell. 16. 1. in fin. Siquld voa
per laborem recte fecerltis, labor Ule a vobis
cito recedet; - sed si qua per voluptatem ne-
quiter fecerilis, voluptas cito sblbit. Ccei. 5. B.
G. 30. Ui sapieot, si gravius quid accideril, abs
te rationem repoacent. Id. 2. B. C. 24. Meutel.
Si qui volueriot, perveniuol. //o\ 3. ibid. 94.
Tuemini caatra et defendite dlligenter, si quid
duriua accideril. Cio. 2. Fam. 4. ad fin. Ei-
apectationem facillime vincea, al boo elaiuerla.
Id. 1. rep. 40. 62. Turn magia aeaeatlere, al ad
. majora pervenero. Id. Sail. 8. 24. Qui si at-
tuleriat nervos et iodustriam, mlh! crede, ei-
cutieot tibi islam veiborum Jactatlonem. Id. A-
mic. 4. 16. Pergratum mlbi fecerls, ai sic de
amicilia diaputarls. Alii leg. dlaputea. Liv. 23.
II. Si ita faiilia. Quintil. 6. 3. 65. Onerabo II-
brum eiemplia, ai persequi voluero aingula vete-
rum. Adde 10. 4. 4. — &) Sequento Conjunctive
— a) Cum pries, vel pneterl perfecto. Plant.
Bacch. 1. 1. 12. hac al babeat aurum, quod illl
renumerel, facial lubena. Id. Cure. 1.3.8. nam al
abaim, baud recusem. Id. Bacch. 2. 2. 2. abire
bine nullo pacto pouim, si velim. Ttr. Andr. 2.
1. 10. Tu al bic aia, aliter seotias. Nov. apud Non,
p. 374. 31. Merc. Quid profanari modo si Ires
menses sim In sde at parlter diapertiam. CcBcil.
apud eumd. p. 506. 4. Audibis, ai redeat. Ju-
vent, apud Varron, 6. L. L. 50. Miill. Gaudia
SI
ana ai omnes cooferant, - Tamen mea eisaperet
latitia. Ccei. 5. B. G. 46. Si poaait, veniat.
Id. ibid. 30. Qui, ai per te liceat, conjmunem
cum reliqula belli catum aaslioeant. Cic. 3. Fin,
13. 44. Si et aapere eipeleadum sit et valere:
conjuactum utrumqae magis eipetendam sit,
quern sapere solum, neque tamen si utrumque
estimations digaum, pluris sit conjuactum. Id.
Amic. 3. 10. Si Soipionis deaiderio me mo?eri
negem, menilar. Id. 3. rep. 4. 7. Si singuioa
numeremui In alogulaa respubl., quanta jam re-
perialur virorom exceilentium multitude. Id- 1.
ibid. 32. 48. Si jua suum popull teneant, negant
quidquam esse beatius. Adde Liv. 21. 8. Quirt-
til. 10. 2. 8. Ac ai percenseaa omnia, nulla ait
ara. Id. 9. 4, 14. Si ilium turbes, tela projeoe-
ria. Cms. 5. B. G. 36. Si velit eecum eonloqui,
licere. Id. 1. ibid. 14. Si obsides dentur, ae pa-
cem facturum. Id. 1. ibid. 8. Si vim facere co-
nentur, ae prohibiturum ostendit. Tac. Agric.
13. Ipal Drilanni delectum ae tribute el iojuncta.
Imperii maoera impigre obeunl, ai injuria ab-
aint. — ^iaut. Amph. 1.2. 64. Perii, si me aspe-
xe-ll! Id. ibid. 272. Vidua sum, si dlxeriB. Ccei.
1. B. G. 85. Ilomani, si rem obiinuerlnt, finem
laborum omnium exapectant. Id. 2. ibid. 14.
Quod ai fecerit (Ccssar), Baduorum auctorita-
tem apud omoeB Belgas ampiificaturum. Quintil.
6. 2. 26. Aliquando etiam ridicule fueril iml-
talio, ai verba etc. accommodavimus. — /3)Cuin
prat, lmperf. vel pluaquam perfecto. Pacuv. 391.
p. 129. Ribbecti. Priamua si adeaaet, ipae ejus
commisereaceret. A (ran. apud JVon. p. 2. 2. Merc.
Si poasent homines delenimentia oapi, Omnea ha-
bereot nunc amatorea aaaa. Cic. 1. rep. 34. 52.
Quod ai anua omoia conaequl poaaBt, nihil opn»
easet ptoribua. Id. Senect. 3. 7. Si id culpa ae-
nectutis aceideret, eadera mihi aau venirent. Id.
7. Verr. 51. 133. Quod certe non fecisaet, ai suum
numerum naves baberent. Sail. Cat. 36. Sibl
qnisque, si in armis foret, ex victoria lalla spera-
bat. Id. ibid. 38. Si victoriam adeptl forent, diu-
tlus ea utl licuisact. Liv. 22. 33. Et li ill videre-
tur, alter eorum venlret. Id. 38. 47. Si tribunl me
triumphare prohiberent, Furium et ^milium te-
stes cilaturus fui. Quintil. 9. 2. 71. Quod for-
taaae non crederet, si audirel. Id. II. 1. 74. De-
traclurua alioqui plus auctorltatls, si faleretur. Id.
5- 12. 19. Quod al naacerelur, monsirum eral.
Adde 9. 2. 74. — .Piaut. Merc. 4. 2. 3. Decern
vocasael si ad cenam sumroos viros, Niinlum ob-
sonavit. Cat. 1. B. C. 43. Quem (tumulum) si
occupavisset Caaar, ab oppido se interciusurum
adversarioa confidebat. Id. ibid. 32. Si probasiat,
cur ae uti populi beuoiicio problbuiaset ? Cic. 1.
rep. 41. 64. Maasiaset eadem voluniaa in co-
rum posterie, ai regum slmilitudo permanslsset.
id. Senect. 7. 19. SI ad ceateaimam annum vi-
xliset, aeneclulis eum sua pceniieret. Liv. 11. 10.
Poos Subiiciua iter pane buslibus dedit, ni unus
vlr fulsaet, Uorailus Codes. Adde 21. 2. — 2.°)
Eleganter ropetilur. Cic. 3. rep. 4. in fin. 81.
Italia) Latium, si Samnlum, si Etruriam colluatrare
animo voluerimua. Similiter Cat. 1. B. G. 3*., S.
ibid. 29. etc. Quinlil. 5. 10. 97. Ctilur fictions,
si miles, ai iufans sil, ai reipubl. causa absit. Id.
10. 1. 130. Nam a! aliqua cootempsiEset, ai partem
non coacuplaaet, ai non omnia eua amasiet etc.
— 3.°) Elliplice. Ter. Andr. 4. 4. 5. Si pol
Glyceric non omnia bee. Cic. 1. rep. 18. 30.
Ists artes, si modo aliquid, valent ut amant in-
genla. Id. Arnic. 2. 9. Aut nemo, aut ai quis-
quam, Ule sapiens full. Adde Orat. 29. 103. et
3. rep. 4. 7. et 1. Cat. 5. 10. Liv. 22. 14. Neo
ai nullius alieriut, noa ne civium quidem borum
pudel. Adde ibid. 29. Sueton. Claud. 40. Si
quem alium, et se llberum eiae. — Eodem modo
aliquando etiam ti non, si nihil uaurpatur. Cic.
7. Fam. 3. Si bac civllaa eat, civam ease me;
ai non, exaulem eiae. Id. 3. Vtrr. 58. 152. Hie
veoit in judicium, ai nihil aliud, aaltem at etc.
Adde Liv. 2. 45. et Curt. 4. 6. 28. — 4.°) later-
dum, prcecipue apud poetai, omlititur. Cic. 3.
Off. 19. 75. At dares bano vim H. Craiso, at
digiiorum percuisioae here: puisei ccriptui tae,
StkGOSM
in foro, mihi erede, ialtaret. h. e. s! darii. Id.
13. Phil. II, a med. Recesseria; undique none
inaequentur: manseris, harebis. Pirg. 6. Mn. 31.
Pattern opera 1q tanto, elneret dolor, Icare ha-
beret. Ovid. 6. Fast. 113. Huls aliquis Juvenom
dixisset amantia verba, Reddebat tales protiaai
ills sonos. Propert. 4. 5. 9. Ilia velit, poterit
magoes non ducere ferrura. Seneca Thj-est. 744.
Uactenus siatat nefas, pius est. Aide Ovid. Re-
med. am. 745., Tibull. 1. 7. 43., Stat. 9. Theb.
243. et Juvenal. 3. 78. fforat. I. Sat. 3. 15.
decie) centena dedisses Uaic parco paacij con-
terUo, quinque diebus nil erat id loculit. C(.
Martial. 1. 101. — 5.") Ironice. Lucret. 4.
364. Zachmann. p. 69. Aera si credis privatum
lumlne posse Indugredl. Cic. 1. Wat. D. 14.
36. Si intelligl potest. Adde Zucrtt. 1. 1057. —
6.°) Cum particulis a) Si forte, t\ casu, «e
mai. Plaut. JSacch. 3. 5. 4. si forte ett domi.
Cic. Ccel. I.. 1. Si quia forte nunc adsit, Liv.
22. 13. Si forte possit. P. FORTE. — b) Si
mazime, et xd pdkioxa. Plaut. Bacch. 4. 9. 80.
Nam ego aon Jaturus sum, si jubeas maxima. (Sed
cf. Hand, op. cit. t. 3. p. 587. et 592.) Cie. i.
Fin. t. 4. Qui autem, si maxima boo placeat. mo-
deratiua tamea id voluot fieri. Adde eumd. Quinct.
10. 35., 3. Tusc. 21. 51., 1. Cat. 12. 29. et Ter.
Phorm. 2. I. 65. P. quid contra Goerenz dicat
Madvig In I. Cic. de Fin. p. 8. — c) Si mo-
do, si tamen. Cic. 1. rep. 34. 51. SI modo aalvua
esse vult. Id. 2. ibid. 12. 24. Si modo boc in Lj-
curgi potestate potuit esse. Id. 13. Alt. 19, Si
modo it est aliquis in nobis. Id. 2. Legg. 18.
45. Si modo iolerpretarl potuero. Cf. Liv. 23.
43. — d) Si minut, si minus - at, si non. Cass.
2. B. G. 9. Herzac,. Si minus potuissent. Id. I.
ibid. 47. Si id minus Telle!. Cic. 2. Tusc. 3. 8. Si id
ipsi minus consequl possumus. Adde eumd. Cluenl.
6. 15. Id. 2. Oral. 16. 68. Si minus, ut separatlra
respondeat; at certe, ut in causa etc. Tertult. ad-
vert. Prax. 24. Sed quia ego in Patre, et Pater
In me est. SI quo minus, vel propter opera era-
dite. h. e. si quo alio modo vel argumento non. —
e) Si ne, si non. Plaut. Bud. 3. 4. 26. Voa adeo,
ubi ego inauero vobis, si ne el caput exosculassi-
tis', ilem ego » os virgis circumviociam. — f) Si
non, nisi, ei uij. Lucrel. 2. 39. Quod superes..
aoimo quoque nil prudesse putandum est, Si non
forte etc. Cost. 10. B. G. 8. Tibi minus com-
mode consulueris, si non fortuna obsecutui vi-
deberis. — Si non - at, at certe, tamen, turn,
tunc. Cic. Co?cin. 29. 84. Si non sum ei eo
loco dejcclus, quo prohibitus sum accedere. Id.
Oral. 29. 103. SI non perfectio, at conatus ta-
men atque adumbratio. Cms. 5. B. G. 29. In
quo' si non prxsens periculum, at certe loogin-
qua obsidione fames essel limenda. Pirg. 2. Mn.
189. si resira inanus violassel dor.a Minerva,
Turn magnum eiiiium - Priami regno Phrygi-
busque futurum. — Sape vis Inert negallonl,
non condition). Manil. 4. 106. Oenique si non
est, fati cur traditur ordo? Sueton. Aug. 26.
Si vos nou fecerilis. Id. Tib. 21. Si tu non va-
lebis. Adde eumd. Ner. 39. — ■ Ceterum quo dif-
fcrant si non et nisi, V. in bac voce. — g) Si
quis, si qui, si quisqnam etc., at aliquis etc. Ct'c.
Fat. 6. 12. Si quis In Oriente canlcula natus est,
In mari non morietur. Afran. apud Fest. p. 182.
9. Milt. Sic est orator, si qui oritur. Cost. 6. B.
G. 13. SI qui aul privatus aut publicus constitil.
Cic. Ccel. 1. 1. Si quis forte nunc adsit. Adde Liv.
21. 43. el Pellej. 2. 23. 4. Cic. Sext. 49. 105.
SI qua rea erat major. Liv. 23. 29. Si qua dubia
erant. Pirg. 6. mn. 194. Si qua via est. Ccbj. 1.
B. G. 48. SI quid erat durius. Id. 7. ibid. 20. Si
quid frumenli in agris reperire possent. Id. 6.
t'6id. 13. Si quod est admissum facious. Id. 1.
ibid. 42. Si quid facto opus esset. Cic. 1. He-
renn. 17. 27. Si quo tardius. Quintil. II. I. 54.
SI quldem volet. Id. 7. 2. 5. SI qaando non pot-
erlL Adde Cat. 3. B. G. 13. — Si qui, siquis
etc., siquidem et alia hajusmodl V. suo loco. —
Si quid accidit, ttax' su'pJ7ftiouo'». Cic. 1. Phil.
4. 11. SI qui mihi bumaoitui accidisset. Plene
Sail. Jug. 14. Si qaid ex improviso mali acci-
- 351 —
disset. Adde Cat. 1. B. G. 18. et Lin. 22. 40.
P. ACQIDO sub B. 3. — h) Si quotiet, si
qaando. Sulpic. Pit. S. Martin. 21. ad (in. SI
quoties accidiiseot, louga antea pravidebal. —
«') Si • tin, tin autem («»" autem), tin vera.
Cic. 3. rep. 21. IS. Si ita seosit, ut loquitur, est
homo impuroa ; sin aliler etc. Quintil. 2. 17. 29.
Nam al mihi eapientea Judices dentur,- nihil la-
vidia valeat etc. Sin et audientlum etc. pugnan-
dum est. Id. 3. 21. 23. Sed qnastlonei s! neget ad
rbetorleen pertinere, disieollt a nobis ; si aotera
ad rbetoricen pertinent. Id. ibid. 10. 9. S) pro-
fectus gratia dicimus nibil (intereril) - ; si vero
in ostenteliooem comparetur etc. Cic. 7. Fam.
1. SI id asseeutus sum, gaudeo; sin minus, boc
tamen me eoniolor. Id. Amic. n -. 14. Id si ita
e:t, - sin autem Ilia veriora. P. SIN. — Si • si
non, ti minut. Cic. 5. Fam. 19. SI feeeris id,
magoam babebo graliamjsi non feeeris, igooicam.
HoraL 1. Ep. 8. 67. si quid novistl rectius iitis,
Candidas imperii,- si non, bis utero meeum. —
7.°) Item cum alils eopulatur vocibas, qua aut
praceduot aut subsecoutar. — a) Quod ti
(auodsi) inservlt fere traniitlonlbus. Cic. Brut.
2. 7. Quod si fuit In re publics ismpus allom,
Sam profecto fuit- Id. Orat. 16. 51. Quod el In
pbllosopbia tantum interest, quid tandem in caa-
sis existimandum est? Adde Arch. 7. in fin. —
Pro quod si aliquando etiam et ti oceurrit. Plaut.
Mil. glor. 5. 23. Et si intestatus non ab eo bine,
bene'agitur pro aoxia. Cic. Amic.2T. 104. Bt si
illis plane orbatua essem, magnum tamen aOerrel
mihi atas ipsa solatium. Cf Band, op. cit. t. 2.
p. 608. seqq. — b) Si est, ut, pro si. Plaut.
Peer.. 5. 2. 102. Si ita est, ut tu tia Iachoois fi-
lms, signum esse oportet In manu lava tibi. Ter.
Hecyr. 4. 1. 43. Si est, at dicat, velle se, redds:
sin est jutem at nolit, reele ego eonsulal mea.
Id. Adelph. 3. 6. 4. Si est, faeturos ut 'it of-
Gcium suum, facial : sin aliter etc. Adde Phorm.
2. 1. 40., Hecyr. 3. 5. 51. et 4. 4. 102. - c)
Si nihil aliud; formula pro eo quod est taltem.
Cic, 13. All. 43. Mihi tamen lllud, quicquid
erat, non molestum fuit, si nihil allud, scire me
novi te nihi habere. V. 3. Perr. 58. 152., Liv.
3. 19., 30. 35 et 33. 44. Of. Madvig, qui loo. Cic.
ita emendavr. (Advert, cril. v. 2. p. 239.) —
d) Sub conditione, ti, formula apud .Sueton.
Cat. 63. Pleriqne captl concesiam aibi sub con-
ditione vitam, si militare adversus eum valient,
recosaruot. Adde Claud. 24. — Sub exceplio-
ne, ti, apud eumd. Cost. 78. — e) Utique ti.
P. UTIQUE. — f) Si credit, formula est Ir-
ridantls. Lucret. t. 1057. Ipsum si qulcquam
posse in se sistere credis. Adde 4. 364. Cf. Lach-
mann ad eumd. t. 1061. — Si intelligi potest,
eodera sonsu Cic. 1. If at. D. 14. 36. P. supra
I. I. 2.° — g) Si tamen netcit, eat corrlgentia
aimul et Irrideotis. Apul. Apolog. Ne quid tu re-
rum raearum nescias, si tamen nescis, proBteor.
V. ffeyne ad Pirg. 3. Ed. 23. •— h) Si vivo
est comminantis. P. VIVO. — i) Si deus, ti
dea, V. DEA. ^ 2. Speciatim inservlt corre-
ctioui. Cic. II. Fam. 8. Roma delectus habe-
tur: si hie delectus appellaodus, quum ultro se
oderunt omnea. f 3. (label looum in ralionatl-
bua seu argumentalionibus. Id. t. Invent. 36.
65. SI oportet velle sapere, dare operara philo-
sophia convenit. Oportet autem velle sapere etc.
Id. Fat. 6. 12. SI enim est verum, quod ita con-
nectitur: si quia orienle Canicula natus est, (n
marl non morietur. Hind quoque varum est: si
Fabius oriente Canlcula natua est, Fabius in mari
non morietur. ^ 4. Ilabet interdum vim con-
Qrmandl, ut quia, siquidem, quandoquidem, aut
timilla. Cic I. Cat. 3. 6. Quid est, Catilina, quod
Jam amplius eispectea, el nequa noi obscurare
castas nefarlos potest? si illustranlur, al erum-
punt omnia? Pirg. I. G. 7. veatro al munere tel-
lua Cbaoniam pingui glandem mntavlt arista. Liv.
7. 31. Commotl patres vice fortuoarum huma-
narum, al ille prepotena opibua populua adeo in-
fractoa gereret aoimos, ut etc. — Hue et ilia
apeclaot Pirg. 1. /En. 607. Dil tibi, si qua pioa
respeclanl numina, si quid Csqiiam Juatilla eal, |
SIAGOXES
et mens sibl eonscia recti, Prsmia digoa ferant,
Adde 2. ibid. 537., Cic. Babir. perduell. 1. 3.
et Propert. 3. 13. 21. »| 5. Item advenandi, pro
etsl, quamvia, eiiamil. Ter. Eun. 1. 1. 4- Ki-
clustt: revocat. redeam? non, si me obaecret. et
5. 2. 26. Nam si ego digna hac contumella Sum
maiime, at tu indignua qui faceres tamen. Cic.
3. Off. 8. exlr. Satis enim nobis peranasum essa
debet, al omnea deos homlneique celara posil-
mua, nihil tamen avare, nibil lojuate e»ia faciea-
dam. Adde 5. Alt. 4., Plaut. Cist. i. 1.29. et
XepoL Phoc. i. «| 6. Item optandl, pro utl-
nam. Pirg. 8. /En- 186. ^Eneas «ie roce preca-
tur: Si nune se nobia ille aureus arboie ramus
Ostendat nemora in tanto! Pert. 3. 10. o ti
Ebullit palrui praclarom funua! el, o •! Sub ra-
stro crepet rrgentl mihi serla deitro Hercule!
Inscript. apud OreIJi n. 4871. mbmomjb abtbr-
KAE M. 17STIMI VKRI PATBH IKFBL1CIS51MVS F. S.
GRSGoni si essbs. h. t. ulinam viveres. Sed P.
ibid, adnol. *f 7. Referlur etiam ad tempus,
pro ubl, postquam, simul ac. Catull. 14. 16. Nob
non hoc lib! salsa sic abibit. Nam al luierlt, ad
Ubrariorum Curram scrioia etc. Pirg. 6. zJSn.
64. al nona diem mortalibus almum Aurora ei-
tulerit. Ter. Phorm. 2. I, 17. heroi si redieril,
moleodum usque In pislrino. Plaut. Stich. 5. 5.
18. Poatidea loci, si boc edaierls, - Leptdam can-
latlonem allquam occipito. Adde Cat. 1. 18.
•J 8. Si, ac al, quasi, com Conjunctive Id. Capt.
3. 3. 57. Nam si aervus maul easea, nlhilo ae-
eiua MibI obsequiosus semper fuisil. Adde Ter-
full. Apolog. 22. «| 9. Si pro tlve. Plaut.
Cure. S. 1. 4. Si media nox est, slve est prima
vespera, - est eundura quo Imperat. Id. Capt. 1.
■i. 3. Sinito ambulare, si foris, al iatus volent.
Gell. 2. 28. Bas ferias si quia pollulsset, bosllam,
si deo, si dea Immolabai. *f 10. Si est etiam
jurantis, lla ut si sequatur parlieula oeiatira,
aflirmet, aliter neget Pulgai. interpr. Pi. 94.
11. Quibus Jurari in Ira mea, si introibunt In
requiem mean. n. e. non Introibunt. subaud.
enim xavr' «ufr]uiaf(o'», ne lim veras, ti etc., aut
quid simile. Id. 3. Reg. 17. I. Vivit Uominus, si
erit anaia bis ros etpluvia. Adde Amos 8. 7. —
Id. It. 14. 24. Juravit Dominus, «1 non lla erit. h.
t. sic erit, sic flat. Adde Pi. 130. 2. «J I t. Ali-
quando tamen est solum afQrmaalia pro sane. Id.
Pi. 54. exlr. Si uliqoe eat fruclus Jutto: utique
est Deus judicans eoa in terra, Adde Jerem. 21. 30.
II.) Parlieula etiam, sed impioprle, Interrogates
et dubitativa, et vicem supplet parlieula an, num.
— a) la oration e pierumque obliqua. £iu. 31. 9.
ad fin. Ad collegium pontificum referre consul
Jussus, si posset recta votam iocerts pecunla su-
sclpi. Id. 39. 50. a med. Nihil allud locutum fe-
runt, quam quasisse, al iacolumia Lycortas evasis-
seL Adde 29. 25. et 40. 49. sub fin., Pirg ». Mn.
110., Plin, Paneg. 3. Similia sunt ilia Ter. Eun.
3. 4. 7. et HeauU I. 1. 1 18. Visara, st domi est. Id.
Phorm. 3. 3. 20. Vide, si quid opii potes alTerre
buic. Co?s. I. B. G. 8. exlr. Saplus noctu, si per-
rumpera possent, conati. Cic. 9. Phil. 1. 2. Nod
recuiavfl, quo minus vel eitrerao spiritu si quam
opero reipubl. ferra posset, experiretur. Liv. I,
57. Teotata rei ait, al primo impelu cap! Acdea
posset. Plaut. Ciil. 1 . 3. 37. Operam aervua dat,
si posslet Meretricem lilam Invenire. Id. Pain,
prol. 12. Jamdudum exspecto, si tuam officium
scias. Quintil. 5. 7. 30. Rogarl solent, si turpi-
ludo, si bumilitas etc. Id. 7. 2. 4. Est qaasitum,
si is Figulus easel, an Soaipater. — SI pracedat
oegatlo, si pro an perrarum est. Pallad. de in-
tit procem. Neaeio, 1 tuarn ad has mioutias
inollnetur lag'eniurn. — b) In oraliona recta.
Pulgat. inlerpr. Act. t. 6. Interrogabant diceo-
tea: Oomloe, al in tempore boc railitues regnum
larael. Adda ibid. 7. 1. al Luc. 22. 49.
SIAgO.NiE, Srum, I. plur. 1. uel
SlAGO.NES, Coum, m. plur. 3. Grace oia'rovrc
sunt mala, maxilla; Lalloe vero n'aaonas ap-
pellor,; Medici temporum et maiillarum muscu-
lo!. Ca>l. Aurel. 1. Tard. I. 36. et ibid. 4. 90.;
ubl accural, tiagonat possis a sitigonos, arum t
darivare, at in bujuimodi vocibus fieri tolek
SIAGONITiE
SllGONIT.E, srura, f. plur. I. idem ae aia-
gones. Ccel. Aurel. 9. Acul. 10. 69. et alibi.
S1BAN. P. SIVAN.
SIBBOLBTB vet icibboletb, Indecl. Secunda
lyllaba longa enet, its namque est Hebraice, ted
usn eorripilur. P. SERAPHIM. Sclbboleth estigi-
tur voi Hebraic* n?3W shibboled, spica, culmui,
ob cajut malam pronuncialionem Bpbratal, pro
scibboteth eono litlerm * aspero, sibboleth leni
•ibilo ellerentes, ad quadraglnta duo milia oecili
sunt Jutta vada Jordanis. Pulgat, inter pr, Jud.
12. S. P. Integrum locum.
SlBE Tel
SIB EI pro Sibl. P. SUI.
SlBI. P. toc. praee.
SlBlLANS, aotis, particip. P. SIDILO.
SfBft.ATlO, oolj, f. 3. (libilo) Sifitatxo legitur
apud //on. p. 531. S. Merc. — Sibilatlo est a-
etut ilbilaadi, aibilatut, sibilus, tufolamento, fi-
tchio.
I.) Propria dicitur da lerpenlibui. Pulgat.
interpr. Sap. 17. V. Transitu animaliam et ser-
peatiun sibilalione common.
II.) Improprie et translate, f I, A similitu-
dinB dicitur de aliie rebus, apud Medicos. Ccel.
Aurel. 3. Tard. 14. 108. Sibiiatio vel stridor
thoracis. *| 8 - E " eliatn conviciurn. fulgat.
interpr, Ilal. Jer. apud Tycfton. de sept. reg.
A. ante fin.
SlBlLATOR, oris, m. 3. (sibilo) qui sibilat.
Sdeih. Arislot. Anal. post. 1. 10.
SIbIlATRIX, trlcis, r. 3. (sibilator) qua? sibi-
lat. CapeU. 0. p. 307. Silvanura arundinia eoodia
fistula tibilatrli docuiu
SIbZlATOS, us, m. 4. (tibilo) actus aibilan-
di, sibilus. Ccel, Aurel. 9. Acul. 27. 144. Cum
quodam vehement! libilatu. Adda Prob. Art.
min. 4. p. 229. Endl.
SlBlLO, as, 5Ti, stum, are, 1. (sibilus) Sifilo
pro libilo legitur apud Son. p. 631. 2. Merc,
ut sifilum pro libitum apud Priscian. 1 . 46., et
• Grieco, inquit Non. ibid., ducit originem ,
quum venerebilii Homorus dicat Iliad. I. 14.
v. 140. 'AXX' o us'v eo'e ccxoXoito, S'eo's Si i ct-
fXoioj»«». — Part. Sibilant. — Sibilo est sibl-
lum edo, oupt'iTTta (It. fitchiare, sufolare, sibi-
lare; ft. li/fUr; lllsp. litbar, chiflar ; Germ.
pfeifen, titchen; Angl. to hiss); occurril autem
neutrorora more, et etiam cum accusative.
I.) Propria. *f 1. Absolute. — a) Gene-
ratim. Cic. 4. Berenn. 31. 42. Imitation!* hoc
modo, ut majores rudere et vaglre et murmu-
rara et tibilara appellaverunl. Pirg, 11. j£n.
764. de angut. Arrectisqua borret squamis et
sibilat ore. Zucan. 2. 698. Nee quatlunt Tali-
do*, na aibilet aura, rudeotes. Quintit. declam.
12. 16. sub fin. In tonal calum, scissis rudentl-
bus tempestis sibilat. Sil. It. 17. 257. procella
Anterana immugil, stridorque immite rudeatum
Sibilat — b) Speciatim est propriuin amaloris,
puellam in via occurrentem ad te sibilis alii-
cientia. Plaut. Merc. 2. 3. 71. Quando (ancilta)
Incedal per Tlas, contemplent, conspieiant omoes,
nutent, nietent, sibilent, vellioent, vocent, mo-
lest! sint. *J 2. Cum Dativo, et est sibilo aliquid
indieare Tal aliquem accersere. Pulgat. interpr.
Zachar. 10. 8. Sibilabo el* et congregabo illoa.
h. e. sibilo eos facile adducaro. Id. It. 7. 18.
Sibilabit Domiou* musca et api. h. e. Domlous
quasi qui sibilat ad muscat et apes cugendas,
convocabit ad se .Egyptios et Asijrios.
. IL) Translate, f 1. Neutrorum more, teu
absolute. Ovid. 12. Met. 27U. ferrom igne ru-
beos Strldet, et in trepida submersum sibilat un-
da. ttride. el Ammian. 25. 1. 18. Virorum anno-
rumque lugubra aibilaotium fragor. Adde eumd.
31. 12. 12., obi perperam alii leg. timulam pro
u'oilans. *f 2. Cum Accusativo. — a) De re-
bus est aliquid sibilando profero. Fulgent. 3.
Mylhol. 9. Tibia, Idiomatum proprietate amiita,
•ibilat pollu* rem, quam enuntiat. — 6) De
pertoni* est aliquem sibilis insectari, contemne-
rs far le fitchiate. Moral. 1. Sat. 1. 66. po-
nului me sibilat, at mini plaudo Ipsa domi. Cic.
8. Alt. 19. Populares iali Jam etiam modeatos
— 352 —
bomioes tibilara docuerunt. Cf. Ifon. p. 531. 4.
Merc.
SlBlLCM et sibilus, i, n. et m. 2. Scribitor
et sifilum, V. SIBILO Init. — Veteres etiam »i-
bilut, ut, deolinarunt, teste Priscian. 6. p 715.
Putsch., obi alien illud Sisennce in 12. Mist.
Procul sibilus slgnificare consul! caplt. Sed beec
verba probaat quldem, esse masculint generis, at
□on 4. declln. In edit, tameo lirshiu Lips 181 v.
onus e Codd. babet stoiiu. — Raliooe habita
etyml, Tot ducitur a sono, ut ait Quintil. 8. 6.
ante med. et Cic. 4. Berenn. 31. 42. pet ono-
matopceiam, ut mugiloa, murmur. — Sibilum
est igitur sonui, qui fit ore compretsls dentibus,
v. gr. quum t litter* T-ebementiu* pronuncialur
(unde ipsa sibilum poltut, qaam liltera, a non-
nullis babita est), item ab aere et vento, quum
in Tebementiori Oatu seinditur,ut In tilTis. Safe
angulbo* tribultai : et dicitur etiam de cantu,
quern Tel oie Tel tibia sibilando edimus, cuprite;
(It. fischio, sufolo, fischiata; Mi. siffiemcnt;
Uisp. titbido, silbo, chiflido; Germ. d. Zitchen,
Pfeiftn ; Angl. a hits, hissing). *| 1. Gene-
ratim. — a) In *iog. num. Pet. Poeta a-
pud Ccel. ad Cic. 8. Fam. 2. Strepitus, fre-
mitus, clamor tonitruum et rudentum sibilus.
Pirg. 6. Eel. 82. venientis sibilus Austri. Ca-
tull. 4. 12. loqueote tape sibilum edidit coma.
Liv. 25. 8. sub fi-n. Ut quoeuraque noctit tem-
pore sibilo dedistet signum, porta aperiretur. Co-
turn, 2. R. R. 3. Bovet ad aquam duci oportet
tibiloque allectari, quo libentius bibant. — 6)
In plur. num. Ovid. 15. Met. 669. cristis au-
reus altis In serpent* deus prxnuntia sibila mi-
sit. Lucret. 5. 1381. Et Zepbjrl cava per ca-
lamorum sibila primum Agrestes docuere cavas
inflare cicutas. Ovid. 13. Mel. 785. de fistula.
Senserunl toll pattoria aibila monies. Stat. 6.
Thcb. 338. stupuit qui aibila canna. Pal. Flacc.
6. 201. dum aibila reapicit Iron Cuapidia Argl-
vffl, Pjliam latere accipit bastam. Sil. It. 9. 247.
stridentit sibila tell. Pal. Flacc. 525. Torqoere
aibila. Lucan. 9. 631. fuadere. et ibid. 724. ef<
fundere. Ovid. 4. Met. 793. dare. *f 2. Spe-
ciatim occurril, quum tibitis eiplodimos et con-
temoimus. Cic. fragm. apud Chart's. 1. p. 61.
Putsch, la Tusaulanum mini nunciabantur gla-
diatorii sibili. Id. Bote. Com. If. E scana non
modo sibilis, sed etiam convicio eiplodebatur.
colle fischiate. et 2. Alt. 18. Clamorlbut et coovi-
ciis et sibilis coosectari aliquem. et ibid. 19. Con-
scindere aliquem sibilis. Pal. Max. 7. 3. n. 6. ex-
tern, veiare. Cic. Pit. 27. 65. Da te populo, com-
mute ludis. sibilum matuis? Id. Sext. 58. a med.
Non modo gladiatores, ted eqoi ipai gladiatorum
repentinit sibilis eitimescebant. h. e. equi esse-
dariorum propter repentioa popull totlua aibila
ettimeacebaot. — Hoc pertinent plora loca ^ul-
gat. interpr. Jer, 51. 37- Et erit Babylon stupor
et sibilus. Id. ibid. 29. 18. In sibilum dare, et
25. 9. ponere. et 2. Par. 29. 8. tradere. «J 3.
Item de ipso aerpente, qui sibilum miltit, et est
genus quoddam serpeotis ila absolute dictum.
Isid. 12. Orig. 4. 9. Sibilus idem est qui re-
gulus, sibilo enlm occidit ante quam niordeat
vel eiurat. Adde Glost. apud A. Mai. in Clan.
auet. T. 7. p. 579.
SlBlLUS, a, urn, adject, (sibilo) sibiloso, fi-
schiante, sufolanle, sibilant. Pirg. 3. G. 421.
de co(u(>ro. Tolleotemque raioas, et aibila colla
tumentem. el 2. £n. 211. Sibila lambebaot
Unguis Tibrantibus ora. Adde 5. /En. 277. Sic
Pal. Flacc. 3. 50. Setigerum latus et torra
coma sibila frootis. Loquitur de Pane, cui caput
est piuu acuta pracinctum. P. PAN in O.NOM.
SlBlLUS, I, m. 2. P. SIBILDM.
SlBlMET et
SlDlMETIPSE. P. SUI.
SlBlNA, tubina, sjbioa vel tibyna, a, f. I.
3i/3\jvT], Illyrlcis est telum venabull simile. En-
niut; 111 j rici rettant aicit sibiniiqae fodentet.
Hac Paul. Diac. ei ^esto p. 336. 5. Mill, lie-
tjcbiui: 2i^u'yij, oir\c» Ja'parj rtopairXjj'oiov .
Gloss. Philox. ZijSo'vTj, renabulum. Pacuv. a-
pud A'on. p. 40. 32. Barbarlcam peatem tubiqis
S1BYLLA-
aosirii obtulit. It* leg. Ilibbeck., at Merc, na-
vibus. Jer lull 1. advers. Marcion. 1. ex Isai.
2. 4. Concidunt mscbaras auas in aratra, et si-
bynas. quod genus vcoabulorum est, In falce*.
Put gal. babet (anceas. V. toe. teq.
SfBO, Onii, m, 3. idem (ortatse quod sibina,
apud Cell. to. 25. inter telorutn , laculorum
gladiorumque rocabuia, qu* in blstotiis veteri-
bus icripta sunt, recensetur,
SlBOLLA. P. SIBYLLA.
SlBULLlNOS, a, um. P. SIBYLLINUS.
SlBL'S. a, um. adject, callidus (el acutus, ot
docel Paul. Diac. p. 336. 4. Mull.: fottatse
a Skr. fubhas, spleadidui, prudeos; vel a Gr.
oopos, sapiens; uode pertibus, qui peraculum,
ut ail Fest. p. 217. 26. Mull., aigniUcare vide
lur. Cf. INSUBIDUS.
SIBYLLA, a. f 1. Scribilur et Sibulla apud
Pal Slax. 1 5. n. 1 ed. Balm., Tac. 6. ^fnn.
12. cod. M. et ed Nipperd. et in numm. t.
tor9t«ti. in. Tib. V. Caued'oni In Opusc. di
Modena T. 10. p. 324. Cf. SIB7LL1N0S init.
— r Ad etymon quod ottioet, ducuot a 0104 po-
lice pro Sice, et /SoXXa pro /3ouXij, quaai Del
consilium. Ita Lactant. moi eitaod. et Serv. ad
3. &n. 445. et 6. ibid. 12. Alii apud Post, a-
liuode. Terum ab eadem radlce esse diierim,
unde si bus vel co^o'c, addita terminations. — Si-
bylla videtur olim fuisse oomen proprium cujua-
dam mulieria falldica, postea vero id genus fa-
minarom seu virginam commune. Pture* bujus-
modl muliere* apud veteres oumerabaotur; pra-
cipue vero decern. Prima fuit Pertica, cujus
menlionem fe^it Nicanor, qui res gestas Ale-
landri Macedonia acripiit. Secunda Libyca, cujus
meminit Euripides In Lamia prologo. Tertia
Delphica, de qua C/iryiippus loquitur in eo
libro, quam de Divinatiooe coiuposuit. Quarta
CumiEa in Italia, quam A'ceviui in libris belli
Punici, Piso io Aooalibu* rlominat. Quinta oata
Babylonia, Erythrcea appellate, quam Apollo-
dorut Erylhrtsus affirmat, auam fuisse civern,
eamqua Grzcia Ilium peteniibui vaticiDalam et
periluram ease Trojam , et Homerum mendacla
scripturum. Seita Samia, de qua acripsit Erato-
sthenes in antiquia Annalibus Samiorum repe-
riaae ae acriptum. Septima Cumana, nomine
Amalthcea, qua ab aliia Demophile vel Hero-
phite oominatur. Octava Helletponlica, in agro
Trojano oata, vico IMarpesao, circa oppldum Ger-
gytblum, quam scribit Heraclidet Ponticus So-
lonia et Cyrl fuisse lemporibua. Nona Phrygia,
qua vaticinate eat Aocyra. Decima Titurtina,
nomine Albunea, qua Tibure colebatur ut dea,
juita ripas Anieois. cujus in gurgite simulacrum
ejus ioventum. ease dicitur tenens in manu II-
brum. Ilujua aacra senalua in Capitolium tram-
tulit. Parro apud f.actant. t. 6. — Harum 0-
mniuni celeberrima et nobillsaima Erythrxa fuit.
Nam Fenettelia apud Lactant. toe. cil. de quin-
decimvirls traclans, ait, realituto Capitolio retu-
Usse ad tenatum C. Curlonem eonsulem, ut le-
gati Erytbras mitterentur, qui carmina Sibylls
conquliita Romam rcportarent: itaque mlssoa esse
P. Gabioium, M. Olacilium, L. Valerlum, qui de-
scriptos a priralit versus circa mille Romam de-
portarunt. Idem a Parrone loc. cit, scriptum est.
•— Celebris item fuit Sibjlla Cumaa, cujul libri a
Romania occulebantur, nee eoa ab ullo, nisi a
quindecimTirit, lospici fas erai. Uanc, ut poets
fabulantur, Apollo odamavit, et el obtulit potcen-
di, quod vellet, arbitriom. Ilia hausit arenam ma-
nibus, et tarn longam vitam poposcit, oblita pe-
tere perpetuam juventutem. Quum illam vit»
longitudinem obtinuitset, tamen Venerem pati
dedignala est. Sibylla bujus ope /Eneas ad In-
feros descendit, et iterum ad Superot regreisus
est. Eo tempore Sibylla anoos lepiingertos trans-
egerat, ill I seicenti adbnc anni in bumana forma
sopererant, quibua elapsis paullatim decrescere
debebat, donee ad minimam molem et in sim-
pllcem Tocem redigeretur. Ovid. 14. Met. a v.
104. et Serv. in 6. JSn. 321. — £que cUra Cu-
mana fuit, qua novem libros attulisse dicitur ad
regem Tsrquinium Prlscum, et pro eis trecenius
SIBiXLINUS
aereos postulasse; quum rax aspereatus esiet prelli
magnitudiDem et derislsset mulieris Insaoiam, Ilia
!n eonspectu regis ires combussit ac pro reliquU
Idem pretlum postulavlt. Tarquinlus multo ma-
gli mulierem Inianlre rata. eit. Denuo tribes
aliis exuitis, quum In eodem pretlo parseveraret,
motui est rex ac rellquos trecenlli aurels emit.
Zactant. Joe. eit., Gelt. 1. 19. qui hoe inbutt
Tarqulnio Supetbo: et Win. 13. JKft. not. 13.
27. (88). qui tres tentem Hbroi eldem Superbo
oblatoi icribit, et duos ab ipsa crematoa, terimm
In Capltolio reposltum, una cam illo perllsie ex
ineendio, Sullaois temporlbus. Tide August in. to.
Civ. D.'13., imprimis vero, qua de hi» eommen-
tarloio lotegro complexui est Onuphrius Panvi-
niui; item Foil. etc. Non enim desa&t erudai,
qui totam banc hiitoriam oppugnant. — *V feat
in docta de Sibyllis disserlatiooe omnes Sibyllas,
at initio Innuimus, ad- unam reduiit contendit-
qoe diverse ejuede'm nomlna pro tottdem diver-
•is Sibjllis babita falsse. Eiistirr.at ergo, Iitam
fuisse Gracam eo quod oracula 1111 attribute
Grace serlpta »lnt, Erythraa in utbe Asia
mlnorii uatara et Herophllen nuncupatam, dl-
veria nomioa aibl indita habuiise ob frequen-
ce ipslui pet dlversas mundi partes itinera, ac
tandem Carols In Italia obiisse. Ita Jannens
in fferm. § 13. — Quod autem ad usum vocls
pertlnet, Sibylta est virgo fatldlca, seu, ut ait
Farro supra eit, cujus pectus numen recipll et
qua vaticlnator.
I.) Proprle. Cie. 2. Divinat. 54. 110. Sibylla
Tersus observamus, qaos ilia furens fudlsse di-
eitur. Id. 1. ibid. 38. 79. Terra* vis Pytbiam
Delphi* incltabat; nature Sibyllam. Juvenal. 8.
1S8. Credite, me vobls folium recltare Slbyll".
h. e. merum Del oraculum, verissiraum valiei-
nlura. Folium didt, qufa Sibylla Quraasa in more
habult responsa sua foliia arboris inscrlpta da-
re, ut apud firg. 3. Mn. a v. 441. Adde C«e.
3. Nat. D. 2. 5. et 1. Fam. 7., Liv. 3S. 45.,
Jtid. 8. Orig. 8. 1. et Rutil. 2. Iliner. 51. —
In feeds geniallbus ut solebant vlrl annoi Neslo-
rls blbere, ita et mulieres annos Sibylla; Cu-
manam namque diiimus vitas longitudinem ob-
tlauiiso. Ovid. 3. Fast. 533. Invenles illio, qui
Nestoris ebibat annos, Quae sit per calices facta
Sibylla suos. .
II.) Translate dieitur de Jnterprele loci ob-
scurl, quod Sibyllas earmina funderent satis ob-
scura et intellectu difiieilia. Plant. Pseud. 1.1.
23. Has quldem lltteras, credo, nisi Sibylla le-
gerit, interpretari alium posse oeminem. — NB.
De cognom. R. V. ONOM.
SlUYLLlSUS, a, urn, adject. (Sibylla) Sibul-
linns scrlbltur in lialend. Prcenesiin. mense
April. Ei librls Sibullinii. Inteript. opt. nota
apod Ortll. Coll. Inter. Lat. n. 2276. patbb
PATBATVS POPVL1 LAV8BMT1I BOtDBBIl BX tlBBIS
iibvllirm pbbcvtibndi. — SlbyUioui est qui ad
Sibyllam pertlnet, qui est Sibyllas. 1 1. TJnl-
verslm. Cie. 2. Nat. D. 3. «xlr. Multa ei SI-
byllinis vatieinationibus, multa ex baruspicum
respoosli eonirudinorare possnm. Id. Barusp.
retp. 13. 26. Slbyllinus sacerdos. Id. 3. Cat. 4.
9. fata. Moral. Carm. uscul. 5. versus. Plin.
11. Eitt. nut. 29. 35. (105). remedia. h. e. In-
spectio librorum SibylUnornm, qaotie* relpubl.
calsmltas aecideret, oujus nee causa, nee flnls
invenlretur, ut ait Liv. 5. 13. % 2. Sibyllini
libri foere pluret libri decern Slbyllarum, qai
Romas In Capltolio diligentissime asservabantar.
Lactam. 1.8. M- Verro, quo nemo unquam do-
ctior, ne apud Graseoa quidem, Deque apod La-
tino* vliit, in librls rernm dlvlnarum, quoi ad
C Csasarem leripslt pontlfieem maximum, quum
de anlndeermvlrli loqaeretur, Sibyllinos libros
ait dod fuliie anloa Sibyllas, ted appellari nno
nomine Sibyllinos, quod omnes feminea vates 81-
bylla lunt a vertlbui naneupatas, vel ab nnlai
Delphldls nomine, vel a eostllili daoram denan-
tiaodit ete. et infra. Et toot tlngalarnm slogall
libri, qai, quia Sibyllas nomine inicrlbontar, a-
nioi cue eredantar, raatqoe eoniasl, nee dlieer-
ni as loom eaiqne atslguri potest piaster Ery-
Tom. IV
— 353 —
tbrasa;, qoas et nomen suum earminl verum in-
eeruit, et Erythrasara se oomtnatum irl praslocu-
ta est, quum esiet orta Babyloniai. Ha»c Zactant.
Sed nonnulli, teste Serv. In 6. Mn. 321., di-
eunt, Sibyllam Erytbrasam, quas delude Comaa
dicta sit, fuisse. Banc Romaoa fata consenpsis-
se, Incenso Apollinis templo libros Romam al-
latos esse. — Primum Tarqulnlus emit Ires li-
bros Sibylla Cumanas trecentis aurels, jussitque
eos In Capltolio religiosisslme custodiri. (P. voc.
prasced.) Denique progressu temporis et omnibus
urblbus Italia, Grscia et allarum regionum cujus-
que Sibylla libri diligentissime eooquisltl sunt et
Romam delall. — Asservabanlur In Capltolio, in
cella subterranea, in area quadam lapidea. Ho-
rum legendorum et interpretaodorum causa duum-
viri lostituti sunt, qui duumviri sacrorum appel-
labantur. Delnde decemviri ac tandem quindecim-
vlrl sunt creatl. Cie. 1. Divinat. 2. 4. F. QOIN-
DECIMVIRL Hos libros Stilicbo, quum adversus
Honorium et Arcadium prioeipes defectlonem
moliretur, exussit. Until 2. Iliner. 51. Neo tan-
lam Geticis grassatus proditor armls, Ante Sl-
bylllna fata cremavit opis. V. GuW.-fioner, vita
de' Gr. e Rom. n. 103. At Guillelmus Beve-
regius in Cod. can. prim. Eeel. ete. 1. 1, c. 14.
n. 10. et 11. ires classes carmlnum seu oraco-
lorum Sibyllinorum distlnguit. In prima collo-
cat germane earmina Sibylline, qua an. LSXVI.
ante Chr. cum Capitollo igne abiumpta sant. In
altera ea, qua Roraanl dein eollegerunt, et quo-
rum fragmenta occurrunt apud Plutarchum,
Farron., Cicer., Firg. oliosque R. scriptores;
hoc autem Slllicho sao. quinto flammtt tradldlt.
In tertia denique octo libros carmlnum Sibylli-
norum, Bibliolheece Patrum insertos, qua ta-
men eruditi virl recentlores saculo secundo eon-
Dcta esse consantiunt. Ita/anssens, op. eit. § 14.
•J 3. 5acerdo(es, seu duumviri, seu decemviri,
seu quindecimviri SibyUini, quorum erat Sibyl-
linos libros cusiodire ; et quotlei prodlgia eontl-
gissent, libros illos aperlre et interpretari, et le-
ctiiterniii ad pulvinarla deorum fastis, eos pla-
care lllorumqne minas avertere. Cie. et Liv. mul-
lis in locls.
SIB5NA. f. SIBINA.
SIC, adverb. — a) Ad icrlptlonem quod at-
tinet, occurrit etlam, veternm more, tttc in Corp.
Inteript. Lat. 1. 8t8.; pro quo teiee leg. Sful-
lerut apud Zucii. 15. 27. p. 67. — Item sice pro
tic, at hoce pro hoc, apud Kfltlt. Bud. 9. 4.
12. Non licet te sice placlde bellam belle un-
gere? JlH leg. sie; altf reeliut sic, sic. De le-
gendo autem lice pro eieee V. Lueil. toe. cif. et
SICINB. — Si pro sic nonnalll asarpatom vo-
lunt in Corp. Inteript. Lat. 1. 1447. — 6) Ra-
tiona habita etymi, vox composite est ei parUcula
si a Gr. I, unde is el ita, addlta t asplrationls
loco, et ex syllablca demonstrative ee, de qua F.
■no loc. — Sic est particola ilmilitudlnis et el-
gniflcat boo modo, tali modo, Ita, oot«, outue
(It. eot\, in tal guisa, in tal maniera o modo ;
St. ainsi, comme cela, de la torte, de cette ma-
niere; Hisp. asi; Germ, to, to tthr, auf to lent
fFeise, also; Angl. to, thus, in this way); oc-
currit autem absolute, aut refertor ad ea, qua
pracedant vel aubsecantar. *f 1. Generatim.
— a) Universim. Enn. epud .tfacrofc-. 6. Sat.
2. Quid Ita cam too lacerato eorpore miser ?
Aut qnl te sic trectaveret Cat. 7. S. G. 19.
Sic mllites consolatus reduclt In caitra. Cie. i.
Leqq. 17. 47. Ilia, qua aliii *lc, allls eecos
vldetor. Id. 2. Z»ivinot. 18. a med. Slve sic est,
live illo modo. Id. Jmie. 9. 32. Slo et ntillta-
tee ex amicltla maxima caplentnr. Id. 8. rep.
20. 35. Rex creates est L. Tarquinius : tie enlm
iuam nomen ex Graeo nomine InQexeral. Tex.
Fharm. 6. 8. 17. Slo tectum est. Sail. lug. 117.
estr. Afl statlm rex ilo inciplt. Coec«. apud
Strv. ed r~irg. 1. G. 7*. Sie quasiante capita
trlites Ineedant. 2urp«.epud Priieian. PjISM.
Putsch Currendum lie eit. Poeta apnd Chorit.
». 285. 1. HtO. Nonne bsc tlbl lie diceretT Pom-
ion, apud Non. p. 224. 33. Here. Slo In MrtlH
ithema, Cie. 15. Fam. 14, 10. Sic isllm enJUre.
SIC
Id. Pit. 33. 82. Sic tali icelerlbai relpoM. pra-
terita fata refricabls. Firg. 5. JEn. 622. Sie is ln«
fert. Ovid. 3. Met. 111. Sks slgna tollere lolent.
Liv. 21. 43. Qoum sic aliquot spectalls paribus
adfectos dlmliisset. Id. 23. 10. Yelltii iubeatline
lie fieri? Cie. 2. rep. 1. l.Ingreisui est tic la qui
Scipio. Salt. Jug. 109. Statim ilc rex loeiplt. —
Cie. 7. F«rr. 2. 5. Noi sic acceplmai, nullum
In Slcilla bellam fuisse. Id. 2. Alt. 9. Sic velim
pules, nihil hoe posie mlht cue Joeaadloi. Ru-
til. 6e fig. tent. 1. 21. Ego ilc arbltrabar, fibum
venlurum etc. Cf. Cie. 2. Fin. 4. 13. (De boo
usu V. ^umpt. Gr. Lat. $ 748.) i- fc est
absolute, Ita rei ie babet, coil i: formola eoi-
Ileendl ex lis, qua tapra dicta iant. Borat. E-
pod. 7. 17. Sie eit: acerbafata Romanoiagunt.
Adde Ttr. 4ndr. 2. 1. 2. et Senee. Bippol.
646. — b) Repetitor allquando. Plaul. Fan.
2. 13. Ego pausam feci: ilc ago, •!« me decet.
Cf. firo. 4. JSn. 664. Curt. 4. 14. 8. Sic da-
eei, sie proxiral mllitum instlnetl rant. Id. 9.
2. 13. Sic Cllieia fauees, ilc Mesopotamia cam-
poi lerrlblles feceranl Peria. — e) Stride per-
tlnet lape ed ee, qua i»eontur,et babet post ie par-
ticulate ut com Conjanetlvo. Cat. 7. B. t». i».
Sic animoi paratos vldet, ut nalium pro _sna
laade perlcalum recusent. Id. 7. ioid. 37. Ksso
beneQcIo affectum, lie tamen nt justiiilmam epoa
eum causam obtlnuerlt. Cie. 8. rip. 81. T«r-
quinlai sic Servlum dlligebat, at li ejai Tuigo
haberetar filial. Id. Plane. 8. 1.1. PrirfeetaM
plena vlrorum fortiiilmorom lie nl nuUa lota
Italia frequentior did poult. — Id. fit. 88.
69. Sic iuoi lenius voluptarloi omnei Ineitavii,
■lo ad llliui oratlonera adhlnnivlt, ut ete. ^ 3.
Speclatlm inservlt eomparatlonlbui it babet port
eut ante ie respondents parlleulai ut, tamouam,
quomodo, quemadmodum, quati, quam. — a)
Cum parlicolii, qua secuntur. Cat. 5. B. b. sx.
Sic ex castris prouelieuntor, ut qulbui esiet per-
suasura. Cie. 13. Fam. 1. Atlleum lie amo, ot
alteram fratrem. Id. 7. ibid. 17. We Ir eom-
mendavl.ut dlllgenassime potol. Id. Plane, w,
60. Sed nemo anqoam sie egit, ut to. la. *.,
rep. 15. in fin. Sie, Sclpto, ut aval hie tadi,
at ego, Jailltiam cole. Id. 8. Fam. 94. Ejui neg-
otlum tie luiclplai, ut il esiet rei met. come
n. Id. 13. ibid. 69. Apod eum lie fal, um-
quara doml mea. - CcO. «d Cie. 8. Fam. 4.
Id fin. Ego lie nihil exipecto, quomodo Paulum
coniulem. - Cie. ad Quirit. ». «i. Sla ulcltcar
faclnoram lingule, quemadmodum a qalbaiqae
•am provoeatai. - Id. Senecl. 8. ad fin. Gr«a»
lltterai ilc avide arrlpui, quail dluiuraatn slum
explere eapleni. r Claudian.IF. eons, ffonor.
281. Non ilc excubla, non etrcnmitantla plla,
Quam tutatar amor, — h) Com partieuUi, qn».
Jracedunt. Cm*. I. B. G. 44. TJt Ipil ooncedi
non oporteret, ilo Item »« «»ie Inlqooi. Cie,
Pit. 17. 40. TJt la orbe nequlor ei lnfentai, lie
In provlnela panllo tamen qu»m III* demlsslor.
Id ibid. 94. 57. Nam ut leviiatli Ml «n»neni
aucuparl rumorem, lie eit levli •nlmj. {a.i.\g.
12. 37. TJt eoneeislsti ilium leoatol, uc d« nuao
pnsj&Ortl. 9. Met 163. TJt l.bant carv-
justo sine pondere neVM, Sie onere "•« { J | "*
eua. del in eere nltai. Liv. 91. 13. TJ »lct«
fert Hannibal, lie toi ot Tlell audlatli. Adde
28 60. - Cat. apud Gt». I. to. Tamqaam
.eopolam, lie fuglei loiudllam tt«ue £Mdtu
wKm"- Cie. Jmie. 4. 16. Si qaemedmodom
vole, de eeteri. rebus, ilc di emlcIUe ^nUrb.
Liv. 93. 49. Qaemadmodum eondueta omnia
roagno anlmo wnt, lie inmma fide P'"hiu. "| 3.
Est asseverantis In reiponilonlboi. Ttr. Pnorm.
9. 9. 1. bob*. Itane patrh all eooipedora «•
rltum bine abliseT ob. admodum. fhomt. pbe-
nlam relielam lolamt ob. ilc bbobb. Et Iratum
seoem? ob. ocpldo. Seneca Bippol. 645. Amors
nempe Theiei ceito ftitU. u*». BtpoolTte, ■«»
est: Tbesel voltes amo. Cic.l. rep, 38. 60. Bint
vero ilo placet. — Hue vlditur perllnere Iliad
Fulc. interpr. /oh. 91. 92. 81c earn volo manere
quid ad te. Mi tamen lee. tl. V. dleta In SI id
h. I, «|4. ium BdjorantU, preeaatli, optantU, ie-
M
SICA
quenle Conjunctivo. Ovid. 8. Met. 886. sic nai
Deut eaquorls artes AdJuvet, ut oeaic jamdudum
Hiore In isto Constitit. Tibull. 1. 4. 1. Sie urn-
brosa tibl conlingant tecla, Priape, Ne capili so-
lei ne noceantque nlves. Horat. I. Od. 3. i. Sic
te diva potent Cypri, Sic fratres Helena elc.
firg. 9. Eel. 30. Sie tua Cyrneas fugiant eia-
mina lasoi: Sic eyliso pastse distentent ubera
vaccra; Jncipe, il quid babes. Sil. It. i. 31. Sic
propria luel hoc pana. Adda 5. 179. ^ 5. Hem
irescentls et Increpantls simulque interrogantis.
Proptrl. 2. 8. 79. Sic igitur prima moriere ce-
tate, PropertiT Jpul. 6. Met. Sic, lnqult, di-
goata es socrum luam salutare? cosi eh.' <f 6.
In demonstrando. Ter. Eun. 3. 5. 53. ego II-
mis especlo Sie per Dabellura clanculutn. Plaut.
Amph. 1. 1. 151. Hem! nunc Jam ergo: sic co-
lo. Cic. Orat. 63. ad fin. Verborum ordinem
immuta : fac sic, Comprobavit Dlii temeiitas.
^ T. Appohilur adverbiit, et videlur significare
leviter, modice, tine cura, negligenter. Ter.
Phorm. 1. 3. .94. Quid psedagogus ille? Quid ret
gerit? gb. sie, tenuUer. Id. Heaut. 3. 2. 12. Et
quidera barcla forma luculonta, curb, sic s^tis.
Horat. 2. Od. 11. 14. sob hac pinu jacentes sic
teraere. — Absolute. In fragm. Pelron. p. 687.
Burmann. Non ergo, ut pecudes libidinosse, Caci
protlaus irruamus illue: Sed sic sic sioe One fe-
rial! etc. Donat. ad illud Ter. Andr. 1. 2. 4.
Mirabar, hoc si slo abiret: Sic pro leviter el
negligenter: quod Grajcl oowjc dlcunt. — Alia est
ratio in illo Virg. 4. /£n. 660. Sed raoriamur
ait. lie, sic Jural ire sub umbras, h. e. eerie hoc
raodo. Serviui leg. «ic? Sic juvat etc., ut sit
quasi interrogate et responsio. % 8. Aliquando
statum et naturam indicat et ponitur pro "talis.
7"er. Phorm. 3. 2. 42. Sic sum: si placeo, utere.
Id. Andr. 5. 4. 16. Sic, Crito, est hie* Plaut.
Amph. 2. 1. 57. Satin iu sanuj es? so. sic sum,
ut vide*. Cic. Hose. Am. 30. o med. Sic vita
homlnum est, ut ad maleGdum nemo conetur
sine spe accedore. et Rose. Com. 10. ad fin. Sic
est vulgusr ei veritale pauca, ei opioiooe multa
icitlmat. cosi e fatto. Id. Amie. 1. in /in. Lajlius
sapiens, sic eniin est habitus. Rursus 7"er. Andr.
3. 4. 9. Quid ais? ft, sic re* est. Id. ibid. 1.
1. 35. Sic vita erat. Id. Phorm. 1. 2. 20. Sic
ingeoium esl. Plaut. Most. 4. 3. 40. Use res
sic est ul narro tibl. ^ 9. Inlerdum occurrlt
pro Ideo. Plaut. Most. 2. 2. 20.'thbo. Quid vos?
insauine estis? tea. qui dam? ihso. sic, quia
Foris ambulalis elc. ^ 10. /to sic, per pleona-
smmn, pro itaque. liv. 2. 10. Ha sic armatus
desiluit. Adde Quintil. 2. 21. 20. Phmdr. prol.
2. 12. Ha sic rependet Ml brevila* gratia. At
X. Midler et A.-Vannucci leg. Ila si. Alii ta-
men dc hac locutione aliter sentiunt. ^f 11.
.Sic abundat eiiain la lllo Cic. 2, Fin. 4. 13.
Yltioxa res {volupias) ut Sioici putant, qui earn
sic deliniunt, sublaiiooem animl sine ratioae.
^ 12. Sic magis pro eo magis. Grat. 421. Sic
:.. = ;;:. ut nudis incurubunl Tallibus asstus. 5 13.
Sic, nnum nihil pr<ccessit, pro adeo, omuino, pror-
sus. f'irg. 12. £,n. 280. bine densl rarsutinundant
Troes Agylllnique, et picli* Arcade* armi*, Sic
omoes amor unus babet decernere ferro.
.Homonym. Quomodo sic ab ita differs!,
Gtammaticl inter se non conseotiuot. Isid. Dif-
fer, app. n. 208. Sic' quidem ostendit eiempla;
ila ad ratiooem refertur. Ilerzog ad Cms. 4. B.
C. 29. parliculam sic logicam vocat, quae Judi-
cium moderelur, ul iodicet, quomodo rem cogite-
inus eoinparando, quod sit in dem Grade, der-
geslalt; ita autem objectlvum nomlnan* refert
ad res factas, ut sjt tali modo, hae ratione. Sed
base, inquit Ilandius, aut ego non perspicio,
aut in componendis mndis omnia squallier re-
Jeunt ad judicium. At Ramshomius in Gramm.
p. 694. et In Synon. t. 2. p. 11'4. accedit ad
Isid. docetque Via referri ad cogitationem, sic
ad rem ante oculo* compositam, Ilandius de-
nique putat tic et ita eo modo differro, quo
hie et is; Illud Igitur babet vim demonstrati-
Tarn 6lgniDcanj hoe modo, sed ila ei relatira
•ua natura proprio requlril coioponendx tllerius
— 354 —
rei ejposiliooera, quara pra?stant uti, quomodo
aliaque vocabula. Hajc tamen differentia uegii-
gltur. Horat. Art. P. 151. Atque Ita menlitur,
sic veris falsa remiscet, Primo ne medium etc.
Plura V. apud Band., op. cit. t. 3. p. 467.
SlCA, 3, t. 1. Seica pro sica olim scriptnm
est. V. Mar. Victorin. p. 18. 4. S. et qua; Keil
ad h. I. adnotat. — De vocis notatione bae ba-
bet Isid. 18. Orig. 6. 8. Sica a secando dicta
est. Est enlm gladiui brevis, quo raailroe utun-
tur, qui apud Ilalos latroclnia exercent; a qno
et sicarii dictl sunt. Foreellinus ait huic nota-
tion! quantitalem obstare, sed hoc in vocum de-
rivatione lanti non fit. Cf. Mar. ficlorin. he. cit.
et V. SICO pro seco, et SICILIS. — Sica esl ita-
que brevis gladius, SoXoy, pa^atca, ay^et-t'Siov
(It. spada corta, daga; Fr. p'oignar'd; Hisp.
punal ; Germ. d. Dolch; Angl. a short sword,
dagger, poniard). In Gloss. Philox. dicitur 0po-
kixov fipoe ittuutpicie,, Tbraclus gladius incurvus.
I.) Proprie. Enn. apud Paul. Viae, ei Fest. in
Sibina p. 336. 5. Mull. Illyrlci restant «icis sibinls-
que fodentes. Cic. 2. Catil. 10. a med. Hi non so-
lum amare et amari, ted eliara sicas vibrare et spar-
gerevenena didlcerunt.et t.ibid. 6.eifr.Sicam de-
Dgere in corpore alicuju*. et ibid, eitorquere all-
cul de manlbus. Id. fragm. contra C. Anion.
apud Ascon. sub (in. dis'.ringere in aliquera. Vol.
Max. 3. 2. n. 12. Latin alicujus sica confodere.
Quintil. declam. 321. a med. Peconia ticat per-
cussorum acuit. Martial. 3. 16. Das gladialoretj
sutorum regule Cerdo: Quodque tibi tribuit tu-
bula, sica rapit. Uinc colliges, sica usos giadia-
toret: et ei 11. 28. eliam cblrurgot: qoo loco
latet eliam obscenus tensus, ut et apud Caiull.
56. 7. V. SICULA.
II.) Translate. ^ 1. Metonymice est csdes oc-
culte facta. Cic. 3. Off. 8. 36. et 3. Nat. D. 30.
74. Hinc ties, bine venena, nine falsa teslamenta
nascuntur. % 2. Item improbu* et crudelis ci-
vis. Cic. fragm. orat. in toga candid, ad fin.
Qui posteaquam Ilia ut conatl erant, Hispanientl
pugiuDCulo nervos Ineidere clvium Romanorum
non potuerunt, duat uno tempore conantur in
rempubiicam sicas distringere. Ascon. adnotat,
Hisp. puglunculum esse Cn. Pisonem, ticat vero
Catilloara et Antontum. ^ 3. Metaphorlce. Plin.
18. Hist. nat. 1. 1. (2). Arbore et aaio aprl
dentlura ticat exacuunt. Ammian. 30. 4. 9. Si-
cam ingenii destringente*.
Homonym. Quid sica a puoione dillerat, V.
in PUGIO.
SlCALE. V. SECALE.
SICARDIClUS. V. SIDERATICIUS.
SlCAnlOS, II, m. 2. (sica) qui sica bominem
interficit, et quicumque arma gettat paratus ad
quamlibet csdem boioinis, gladiator, grassator,
f(pofc'po{ (It. sicario; Fr. meurtrier, sicaire;
llisp. matador, asesino ; Germ. d. Menchelmor-
der, Mbrder, Erdolcher; Angl. a cut-lhroal,
murderer).-
I.) Proprie. 1 1. Generalim. -^ a) Universim.
Quintil. 10. 1. 12. Nam per abusionem sicaiios el-
iam omoes vccarnui, qui credem telo quocumque
comrnlserint. Cic. Rose. Am. 14.39. Vetus videlicet
sicarlus, homo audai et sspe in cade versalus. el
ibid. 3. sub fin. Homines sicarii alque gladialores.
Id. ibid. 36. Quum de ca;de agatur, testimonium
diclurus esl is, qui sicarius est : hoc est, qui eum
bominem occidendum curavit, de cujus morte
quaritur. Vqrat. 1. Sat. 4. 3. Si quis erat dignut
describi, quod malus ac fur, Quod raa;chus foret,
aut sicarius, aut alioqui Famosus, — b) In-
ter sicarios, de sicariis: formula, quum dejudi-
cio et Judice horaicidii agitur. Cic. 2. Fin. 16.
ad fin. L. Tubulus, qui quum przlor quxslionem
inter ticarios eiercuissct etc. Id. Rose. Am. 32.
90. Seicenti *nnt, qui inter sicarios et de ve-
neOciit accusabant. Id. 2. Phil. 4. 8. Qui quum
hoc ipso tempore stent cum giadiis in conspe-
clu senatus, ego quoque te diserlum putabo, si
ostenderit, quomodo si* eos inter sicarios defen-
suru*. — Uuc spectant Justinian. 4. Instiiut.
18. 5 5. Hera lei Cornelia de sicariis, qo.2 ho-
micidal ulioie fcrro peisequitur, rel eos ; qui ho-
SICCESCO
minis occldandi causa cum telo ambulant. Tae,
13. Ann. 44. extr. Condemnare aliquem lege da
sicariis. Sueton. Crss. 11. ad" ^rj. Quastionem
de sicariis eiercere. ^ -2. Specialim pro gladia-
tors sica instructo conjici potest ei Tnscript.
apud Gruter. 334. 4. slamma sic. (h. e. sicarius)
V1X AN. XXX. PVGNAT XXXIIU. VICIT XXI. etC. Alii
tamen ieg. sicutor (pro secufor).
II.) Translate dicitur de homine iuipio et era-
deli. Q. Cic. Petit, consul.2. Ambo [Antonius
et Calilina) a pueriiia sicarii, ambo libidinosi,
ambo egentes. M. Cic. eosdera vocat sicas in
orat. In Tog. cand. loe. cit. in SICA.
SICCA, .-e, f. 1. F. SICCUS in fin.
SICCAclLIS, e, adject, (sicco) qui siccare pot-
est. Ccel. Aurel. 3. Tard. 8. 138. el 139. Qui-
dam lamquam siccabilem bamorit opbitem la-
pidem ligaverunt. h. e. bumorit siccativum.
SICCA MEN", ln:s, n. 3. (sicco) id quod aridnm
factum est. Gloss. Isid. Cremla, siccamina II-
gnorum. h. e. llgna siccala. Cf. CREMIA.
SICCANfiUS, a, um, adject, (sicco) qui est na-
turaliter siccus et nullo humore irriguut, asciut-
to, xafafijpoj. Colum. 2. R. S. 17, Eju* prati
animadvertimus duo genera, quorum alterum est
siccaneum, alterum riguum. Id. 4. ibid. 30. Ri-
guu* aut siccanens locus. Adde ibid. 139. V.
1MPLED1LIS.
SICCANS, antis, particip. V. SICCO.
SICCANUM, 1, n. 2. V. voc. *eq. In flo.
SICCANL'S, a, um, adject, (sicco) idem ac sic-
caneu?. Plin. 16. Hist. nat. 17. 19. (72). de-ul-
mit. Italia Attineaa vocat eicelslssimas, et ex ii»
siccanas prsfert, qu,-B non tint riguas. Pelagon.
feterin. 7. Siccanum olus. — Hinc
Siccanum, i, o. 2. absolute, videtur esse lot urn
illud spatium in borto aliquo, quod riguum non
est. Inscript. Ostis eistana in wdib. episcop.,
quam mecura per litteras coramunlcav.it B. Bor-
ghesius. hvic monimsnto cedit siccawtm totvm
hortobvm cvm piscina sva in fbonte. p. cclxxxx.
IN AGRO COMPRENSA MACERIA COLL1CIT IVGEBA IS.
Ila Furlanelto in Append.
SICCARlOS, a, um, adject, (sicco) qui slceando
inservlt. Serv. ad 1. En. 710. Vetcribut non in
manus dabantur pocula, sed raentte apponeban-
tur: ut bodie aped plures pocala In canistris
argeoteis apponuntur, qus canistra ticcaria di-
cuntur.
- SICCATlO, onis, f. 3. (sicco) actut siccandi.
Plin. 34. Hist. nat. 13. 33. (129). Emplastra,
quibus quasritur refrigeratio et ticcatio. — In illo
Vulgat. interpr. Ezech. 26. 5. et 14. et 47. 10.
Siccalio sagenarum erit in medio marl, est vali-
clnium de Tyrq delenda ita ut eo loco deserto
piscatoret sagenaa ad sotem sircent.
SICCATlVL'S, a, um, adject, (sicco) seccafioo,
siccatorlus. Cusl. Aurel. 4. raid. 3. a med. Sic-
cativum malagma. Id. 2. ibid. 3. 69. et Theod.
Priscian. 2. 3. virtus. Cassiod. 10. Variar. 29.
Aquas Bormias slccativas, salutares buic speciali-
ter paisloni (podaorce) velle te petere postulasii.
V. DELINITOltlUS.
SICCATuRlUS, a, urn, adject, (sicco) seccativo,
siccandi vim habens. Theod. Priscian. de diaita
10. Origanum est slccatorium.
SICCATL'S, a, um, particip. V. SICCO.
SICCE. V. SIC inil.
SICCE, adverb, (siccus) aride, atciuffamenle,
seccamente, fijptiJs.
I.) Proprie. Cofum. 6. R. R. 12. Ne bos in
aquam pedem miltat, et ul sicce slabuletur.
II.) Translate. Cic. opt. gen. Oral. 4. a med.
Eos solos Attice dicere, id est quasi sicce. h. e.
presse, tenuiler, sublililer.
SICCESCENS, entis, particip. V. voc. seq.
SICCESCO, Is, ere, n. 3. (siccus) Part. Sicce-
seens. — Siccesco est siccus Bo, asciugarsi, ina-
ridhe, seccarsi, facalvouai. P'itruv. 2. 10. Ar-
bores venarum rigorem permutantes siccescendo,
propter raritatem Cunt Inaaet et eranids. Cels.
7. 7. fl. 15. Numquam sicce; cere oculos, sed sem-
per humore tenui madere. Colum. 13. A. R. 28.
F'T.iuci Grscum velere vino macerato, deinde in
sole eipooito aut in fumo, ul licce>C3L Flin.
SICCIFICUS
18. Mitt, not. 34. 77. (339). Aquilonero prs-
nunciai terra 6icceseens repenta.
SICClFlCUS, a, urn, adject, (siccus etfacio)
seccativo, siccandi vim babeos. Maerob. 7. Aa-
turn. 18. exlr. IneBl sari vis qusdam remedialu
et licclQea.
SICCtNE. p. SICINE.
SICCITARIOM, Ii, n. 2. (i.eco) Id, quod
fit agri siccaodi causa, ut fossa, quahl m de-
pressis locis fieri solet. Par. auct. de limit, p.
245. Goes. Casa ia suil .iccitarlis. Ita Goesius
acribendum putat pro sucitariis, quod slgoifica-
tione caret. Adda p. 227. et 238. At Zachm-
Hudorff. leg. sucitariis.
SICClTAS, Stis, I. 3. (siccus) aritudo, aridila.,
deficienlia bumoris, asciugaggiiie, secchezza, a-
ridita, fyjpoTi]?. . _, , _ . „
I.) Propria, •? 1. Generatim. Plant. Mud. 3.
2. IS. Ab llppitudine usque siccitas ut sit tlbi.
Plin. 13. Bist. nat. 4. 9. (47). de palmula-
rum quodam genere. Id /Ethiopia friatur (tanla
est siccitas), et farina; modo spissatur in panem.
Id. 18. ibid. 31. 74.(3l5).Uvam calidara ne le-
glto, boo est in ejus siccitate, ac nisi imoer In-
terveners Curt. 7. 5. 5. Siccitas absorbet na-
laralem humorem. % 2.Speciatim sarpe d.citur
de ariditate terras ei deficienlia pluviaj, asciutto,
asciuttore, siecita. Cess. 4. B. G. 38. Siccitates
paludura. Liv. 40. 29. Siccitate et ioopla fru-
gum iosigois annus fuit. Sex menses numquam
pluisse, meraorlas proditum est. Cic. 3. ad Q.fr.t.
init. Aquam belle sane Quentem vidi, prauertira
maxima siccitate. Ceis. 2. 1. circa med. In sic-
citatibus ecutaj febres orluntur. Tarrol. B. II.
31. Siccitatibus in poma aquam addi quotidie
vesperi. Plin. 10. Hist. nat. 65. 85. (187). Pro-
rentus murium alccilatibus. et 31. tbid. 4. 29.
(32). Omnis aqua hieme dulcior, ssstate autem
minus, auctumno minima minusque per siccitaies.
* 3. In corpora est gracilitas obesitali cootra-
ria et vitiosi huraoris deficienlia. Varro apud JYon.
p. 395. 5. Merc. Perss propter eiercitationes pue-
riles modicas earn sunt consecuti corporis sicci-
tatem, ut nequa spuerent, neque emungerentur
aufflatove corpore essent. Cic. Senect. 10. exlr.
Summam in eo esse corporis eiccitalem: itaque
eiscqui omoia regis officia et munera. esser molto
asciutto di corpo. et 5. Tusc. 34. sub /in. Sic-
citas consequitur conlinenliam in victu.
II.) Translate. «J I. Uofertur ad oratiooem.
Cie, 2. Nat. D. 1. 1. Neque- enira Quinine con-
turbor loaolum verborum nee subtliitate senten-
tiarum, si oraiionis est siccitas. h. e. deficieatia
aucl et sanguinis, atque adeo nervorum, flrmi-
tatre el virium. Adde eutnd. Brut. 82. a med.
V. SICCUS. ^ 2. Hem ad litterss aspirations
carentes. Dosilh. Gramm. p. 379. 13. Keil. A-
spirationem H adscripla prasstabit: si adscripts non
erit, liccllatem. *J 3. Allegorice. Cic. 4. Be-
renn. 0. ad /in. Isli quum sa ipsos fontes esse
dicant, et omnium rigare dabeant ingeota, non
pulant fore ridiculum, st, quum Id polliceanlur
aliis, arescant ipsi siccitate.
S1CCO, as, fivi, Stum, are, a. 1. (siccus) Part.
Siccans I. 2.; Siccatus I. 1. a; Siccandus I.
2. — Sicco est siccum reddo, arefacio, {upaivu,
dju (It. asciugare, seccare; Fr. faire secher,
secher, rendre sec, desicher ; Hisp. secar, en-
xugar; Germ, UocUen machen, trocknen, aus-
trocltnen; Angl. to dry, make dry, siccate); occur-
ril autem A) Transitive; et B) Neutrorum more.
A) Transitive.
I.) Piopiie. *\ I. Generallra. — o) Cum Ac-
cusaUvo: et passive. Lucret. 5. 390. Venil el -sol
•iccare prlus confldunl omnia posse. Id. 6. 625.
una node vias persrepe videmus Siccari mollisque
luti concrescere crusias. Pirg. 3. Eel. 95. ipse aries
etiam uunc vellers siccal. Id. 4. En. 687. atros
aiccabat veste cruores. Gell. 5. 14. a med. Sic-
care atque detergere cruorem. Ovid. 4. Met. 82.
Solque pruinosas radii* siccaverat herbas. Co-
lum. 12. R. R. 44. a med. el PUn. 12. BUI.
■nat. 13. 27. (47). Siccare qulppiam in sole. Id.
27. ibid. 9. 55. (70). (ot Ouid. 11. Met. 770.)
sole eepillus. Id. 21. ibid. 11. 36. (62). aliquid
— 355 —
ad lunam. Id. 17. ibid. 11. 15. (76). el 25. Old.
5. 21. (53). in umbra. Id. 21. ibid. 6.17. (3«).
umbra. Id. 19. ibid. 5. 24. (72). furao IA. .15.
ibid. 29. 37. (123). folia in farinam. Id. 12 ibid.
22 48. (104). Palustria ssstale siccantur. Id. Z.
ibid 103. 106. (229). a med. Fluvius omnibus
solsliliis torreos. bruma siccatur. Propert. 1. 19.
23. lacrimas siccare cadentes. Seneca ffidip. 57.
Ouin ipsa tanti pervicai ciades mall Siccavit ocu-
los Cc=J. ^urel. 4. Tard. 3. 34. Siccatis spon-
glis. h. e. eipressis. — 6) Absolute seu imper-
sonaliter. Cato fl. R. 118. Dvas relinquito in
vinea : et ubi pluerit et siccaverit, turn deugilo.
• 2. Speciatim pertinet ad medicinam. PUn.
23. Mst. nati I. 3. (3). Pampioi trill, et impo-
st tl tumorero omnem slccant. dtseccano. et 24.
ibid. 4. 6. (II). Vlscum siccat strumas.. Id. tv.
ibid. 14. 53. (148). Menta arterias (.h.e. fauces)
hamidas siccat. /d. 36. ibid "•»(«»> *g"
lapis snppurata siccat. Id. Z3. .ftjL t.' 13. t«>.
Siccare pltuilam oris. Id. 31. ibid. 6. 33. (62)
Marina, aquas calefiunt*d nervorum dolore.
item corpora slccanda. Id. 12. ibid. 1* 26 (43
Folium nardi gustu maiime siccans os. iucif.
»pud iVon. p. 394. 29. Merc. Quum sludio in
aimnasio duplici corpus ilccasiem pila. h. e eier-
coissem el gracile reddidissem rin .adeo « u»tt
bumoribus eisiccassem. Vvg. iO.Mn. 834. Yul-
nera siccabat Ijmphis. h. e aq ua bMdi i rtileb a
sanguinem. f 3. Pro exbaurire. Cic. 5. Phil. 3. 9.
Die paludes siccare voluit. Sueton. Cess. 44. De-
stinabat siccare romptinas paludes, emittere Fu-
cinum lacum. fforat. 2. Sal. 6. 63. Siccat ,,»*.
qaales calices conviva. vuota. Tiro. 2. Eel 42.
Bina die siccant ovis nbera. mungono. Adde li-
vid. 13. Mel. 690. Zucan. 4. 314. et Borat.
II.) Translate seu allegorice. Martial. 8. 70.
Ouum siccare sacrnm largo Parmeisida posset Ore,
verecundam maluit esse silim. h. e quum mulla
posset carmina scribere, et egregius poeta ba-
beri, abstinuit «l earn faraam glorwmque recu-
B) Neutrorum more est siccus flo, seccarsi,
inaridire. Apic. 3. Tundis cumlnara et poslea
infundls in acelo; quura siccaverit, poslea melle
omnia comprebendis. Adde eumd. 4. et 0. Ccel.
Aurel 1. -*cut. 9. 66. Oportet spongia tenera -
aansim universe, qua siccaverunt, bumectare.
TerluH. advers. Valenl. 24. Anda, aquis ante
segregatis," supetstite limo siccaverit.
SICC6CCLUS, a, urn, adject, (siccus et oeulus)
eiccos hibeos oculos, ^cif^idK^i. Ptaut- Pseud.
1 i 73. psbvd. Pumlceos oculos babeo: non
q'ueo' Lacrnmam exorare ut eispuant unam mo-
do. caud. Qoid ita 7 psevd. genus nostrum sem-
per liccoculum full. ..,.,,
SICCUS, a, um, adject. Ratione babila elyrai,
vldetar esse a Skr. «u«e, «iccare ; Cf. etiam Ur.
Wvo), refrigero, arefacio, et sauitot, siccus vei
lOYvc's, gracilis, nam vii attendendum, quod babel
/sid. 10. Orig. 262. Siccus, quod sit exsuccatus,
live per antipbrasim, quod sit sine succo. —
Corap. Siccior I. 5.; Sup. Siccissimut U.a.
— Siccus est huraore carens , aridus, gflpoft
a'roXs'oeflt. asciutlo, arido, secco ; Fr. •«/ UiiP.
ttco; Germ, troefcen; Angl dry, arid, wthered).
I.) Propria. 1 1. Generalim. - o) Umver-
>im. Cato R. R. 50. Sicca loca. Pirg. !. G.
389. arena. Id. 4. ibid. 427. fauces fluminum.
Id. 5. £n. 180. siccaque In rupe resedit. Id.
6. ibid. 162. Siccum llttus. Borat. 2. Sat. 4.
15 agri. Id. 3. Od. 11. 22. itetil urna paullum
Sicca, dum grato Danal puellas Carmine raulces.
Quintil. 2. 4. 8. Vitandum leneris adhuc plan-
us siccum et sine humore ullo solum. Colum.
12 R R. 15. Vasa in horreum slccisslmum re-
pooere. P irg. 2. £n. 357. catuliquo relicti Fau-
cibus eiipectant ilccii. h. e. Jejunis. et.*.' G.
97. lioco terram ipuit ore viator. Ulp. D\g. 43.
8 1 a med. Sicca via. asciuila. eui paluslru
opponitur. Fropert. 8. 11. 15. lacui. Tibull. 3.
6 18. pocula. 5eneco Tioad. 50. ensis. o. e.
locruentui. Sic Stat. 8. Theb. 383. Stat me-
dius campii etiamnum euipide sicca Bellipoten'.
SICCUS
Ou.d. 4. Trisl. 9. 18. Sicca signa. h. e. Vtn
ulraque numquam in mare occidua. Martial. 4. 3.
aqua*, h. e. nives. Pegel. 4. Pelerxn. 2. 2. Est
humidus (morbus) quotie* per os et narei bar
mor email bobus: est siccus, quolies nullus ba-
mor apparel. Ctls. 4. 6. Sicca tittMft— ?)p«Wl
Geoet" ant Ablativo. Sil. It, 1. 213. MM «-
mulabant sanguinis ernes. Propert. 4.10. 2.
Spolia sicca sanguine, ft. *■ nollo tangoioe ua-
cta. 1 2. Speciatim siccus do caslo, aere eic.
est sine nube, sine phtttu ■« /*"««• f £;
18. Bist. nat. 13. 31. (123). Calum utique , «t>
cum. Ovid. 1. Mel. HO. ""is aet tervoribu.
canduit ustut. Id. 3. Am. 6. 100. Sicca hM
h. e. sine nive. Tibull. 1. 4. 6 east ivl tempora
sicca Caais. Propert. 2. 28. 4^ laelpiet *****
vere terra Cane. Borat. 3. Od 29. 20. Siecl
die,, ft. e. fervidi, sine plo»ia. PUn. II. Bisu
nat. 29. 35. (101). ver. Colum. &.?-*r™' : f*
mis. PUn. % Bist. nat. 47. 48. (127). Auster.
Lucan. 4. 331. nube.. *\ 3. S.cci oeuli, »'«ce
gence, siccum lumen, b. e. sine fletu et lacri-
.nis, atque adeo immolls, intrepidis. PrlBiBW-
bent Seneca Tranquill. 15., Propert: I. tT. »!.,
Ouinlii 6. 2. 27., JfartiaJ. I. 93. *»*
1 Od. 3- 18. (ubi pro siccit oculis Bentle). ma-
vult reclis; alii aliter: Colonnetti verlit «eon
occhio placido*; alterum Propert. 4. 11. 76.,
Ovid. Beroid. 11. 10. et Seneca Here. ffit.
1689. ipo.trem urn Zucan. 9. 1044. Quin abio-
luie siccus dicitur qui non net. Seneca Here.
QZt. 1269. Siccus srumnas lull. V. vocem prs-
ced. *\ 4. Siccum medicamenlum apud Atri-
bon. Compos. 71. est slccandi vim habens. *% 5.
Siccum corpus, ad.tricium et superfluis bumo-
ribus carens, asciutto ; cui opponitur obesus, pi-
tuitosus, gravedinosus eic. Wool. **■£"•£
I. 189. Mailer sicca, succida. PUn. 34. But. nat.
8. 19. (65). Corpora graciliora aiecioraque. U-
tull. 23. 12. Atqui corpora sicclora cornu. Aut
si quid magis aridum est, habctis. u. MM-
sian. Crneg. 111. Sicca alvus. et Gral. 277. u-
certi. r. SICCITAS 3. f 6. Sicca paella e.i,
qus in concubilu sine voluplatis .ensu J a Ml, rm-
nime prurieos, et opponitur udca. I . «»»«»• *J
uid 2. .^rt. am. 686, Siccaque de Una cog-l-
lat ipsa sua. Martial. 11. HI. El jac.et in me-
dio sicca puella toro. ^ 7- Siccus, qui oon
bibit, sitiens, assctato. Plai-t. Pers. 5._ 2. 41.
Jamdiu factum est, postquam bibimus: mmu . diu
sicci sum us. /d. fteud.1.ia.5l.vo,tro.madefa.
ciiis, quum ego sim hie siccui. Id. ibid. JUfc «•
Liber Tlbi screaoti, siccce, semisomnas Afferi po
tionem. Id. Pseud. 1.2. 51. Voslros paDtice. ma-
defaeitis, quum ego sim hie siccus. Borat. a .ua,
5. 38. dicimus integro Sicci mane d ie , diciinue
uvidl. Ovid. 2. Met. 278. Sicca vox h. e. .ill
aridas fauces habenlis. , ^ 8. Sicca luna die -
tut a Propert. 2. 13. 71. el Plin. «•*»"•
nat. 9. 8. (57). eadem ratione, qua «>«»««*« «
Piin. ipsa interprettlur ibid. 14.24.(112)., boo
esl minime pluvia aut veniosa
H.) Translate ^ I. I'onitur pro sobtio, parco,
sobrio. «aut. ^si". 5. 2. 6. meum virum fui
rata Siccum, frugi, cuotinentem. far. At nunc
scito, ilium - Madidum, niblli.inconl.nenlem. Ctc.
4. ^cad. 27. 88. (2. pr.) Uorroientium et vmolenlo-
rum el furiosorum visa imbecilliora esse, quam
vigilanliom, slecorum. sanorum. Adde frapn. *■
oud Non. p. 395. 3. Merc, et 1 . leg. Agr. 1.1.. «e-
„ec. Ep. ii .1 Borat. 1. £p. 19. 9 - H.oe J lecom
logenium, sicca voluptas, qua P. . m 80BHUJS.
« 2. Hem pro paupere, tenui. Horat. I. ip-
17. II. Si prode.se lull paolloque ben.gums ipsurn
Te traclare voles, accedes siccus ad uncluin. 1 »■
Siccvs panis est penis solus, sine polu, sine jure
Hoe palmentario. Seneca Ep. 83. Paai; i de.ode
siccus et sine mensa praodium. Vopise. Toe. «.
Paoem, nisi siccum, numquam comed.i, eumdem
que sale atque alii. rebu. conditum. £«£»
^/ntonin. 13.Senex etiam, antequam .aluiatore,
venirent, panem siccum comedit ad «w" n '"_
da. vires. Plin. 22. Bist. nat. 25.68.(139). Vo
els studlosis, et contra di.UUatione., iieeum pa-
nem esie prlmo cibo, ulilliiiraum est. m. **•
SICCUM
ibid. 7. 18. (32). Agaricum manduealnm sieeurn,
ut ei iatervallo merum turbeslur. Iiali quoque
dlcunt pan sccco o solo. ^ 4. Metaphorice seu
flgurate dieitur de oraiione. Cic. opt. gen. Orat.
3. 8. Oratoret Attici sani et licci. h. e. pressi et
sine redundaQtia. Id. Brut. 55. 202. Nihil erat In
ejus oratione, nisi tiacerum, nihil nisi siccum
aique sanum. Quintii. 11. 1. ante tned. In ju-
venibuo siccum et sollicilum et ccQtractum di-
ccndi propositum, plerumque affectatione ipsa te-
verHaiis in visum est. Gell. 14. 1. Sicca et in-
eondita et properaodura jejuna oratio. — lline
Sicca, ce, t, t. absolute, idem ac terra, Vul-
gat. inlerpr. Ps. 94. 5. coll. Gen. 1. 9. Cf.
<?uinrii\ 12. II. ante med.
Siccum, i, n. 2. absolute, locus ticcuB, ariJus.
Virg. 10. /En. 301. Donee rostra tenent siccum.
Id. 1. G. 362. quamque marina In sicco lu-
dunt fuiiojt. in tecco. Ptin. 26. Hist. nat. 7.
22. (.19). Tripolium in maritimis nascitur saiis,
ubi alludit unda, Deque Is atari, Deque in tic-
co. — In piur. num. Id. 17. i6id. 22. 35.
(158). Hale in slceit malleolus ierllur. ft. e. in
locia sieclt. Id. 16. ifiitf. 36. 66. (165). Multum
pralala arundo, qua in siecii provcoit, scil. ei,
qua in aquatlcis. Adde 9. ibid. 8. 8. (27). Quin-
tii. 12. II. ante med. Aqua piscibus, sicca ler-
renls, spiritus volucrlbus convenit. ft. e. terra.
Homonym. Quomodo different siccus, ari-
dus el torridai, V. sub ARIDU3.
6ICCCM, i, n. 2. /'. voc. priced.
SlCfi. V. SIC init.
SICEL. r. S1CLGS.
S?CEL[CON, i, n. 2. at aXixo'v, oerbe qua alio
nomine psjllion dieitur, radice tpnui, graoa ti-
milij Cabs habenj in cacumine, folia caoino oa-
pill non dlssiroilia, semen autem pulici. Plin.
25. I/ist. nat. 11. 90. (140).
SlCfiUSSlTO et SlCELISSO. F . SICILISSO.
SICfiKA, a, f. 1. (ai'xepa). Toi ab Ilebr. MV
sekar, potio inebrians, cujus.rad. 1311) sakar, ine-
briatui est. — Sieera est omnis potio, eieepto vi-
no, quae ioebriare potest; bine fulgaV. interpr.
Is. 5. 11. et 22. vertit ebrietas, ubi Hebr. babel
sekar: Italice dixerit siccera, cervogia, birra.
Ilitronym. Ep. 52. n, 1. Sieera llebrao ser-
mone omnii polio ouncupatur, qua inebriare
potest, sive ilia, qua e fruraenlo conflcitur, sive
e pamorum succo, out quuca favi decoquunlur
Id duleem et barbaratn potionem, aut palmarum
fructut esprimuntur in liquorem, coclisque fru-
gibut aqua pinguior colatur. Adde Tertutl. ad-
vers. Psych. 3., Isid. 20. Orig. 3. ad fin. et
Vulgat. interpr. passim. Cf. -Xenopft. Anab. 1.
5. 10. et 2. 3". 9.
SfCHlMA. V. SICIMA.
StCILA. V. SICULA.
SlClLlcOLA, as, f. 1. deminul. a eicilii, vel
a sieila pro sicula, gladiolus, falcula, tlcula, pu-
gmneului, lancetta, collellino, ttiletto. Plaut.
Had. 4. 4. 125. Post est linilicala argenteola et
dua conneiaj reaoieula,
SlClLlCOS, i, m. 2. — a) Ad icriptionetn
qaud allioet, occurrit etiam ticitiqutu In MSS.
codd. — In aotiquli monumeails tape sieilicus
non litteris scribebatur, sed hac nota J indica-
balur, ut videre est in Inscripl. apud Marin.
Prat. Arv. p. 226., ubi reperitur et nota ~ pro
uocia el ( pro semuncia. — 6) De qaantitate
lecuods tjllaba pro diverso tocis eljmo alii ali-
ter scntiunt. Haoc vero corripil Rhemn. Fann.
de pondcrib. 118. Terna dus sasclas pars (un-
ciwj est eademque duella : Quarta siclui vel si-
eilicus vel denique sicel. — c) Ratione babila etj
mi, videtur esse a sicitit, qui a sico pro teco, teste
Fist, epud Paul. Diac. p. 336. 10. mil., siqui-
dem all: Sicilicum dictum, quod temunciara te-
eet. — Sicilieut q 1. EH para assis quadraga-
elmaoclara, icu quarta pars unci*, qua) scrupula
"lei, sire, quod in idem reeidit, drachmas duas
contioet, peso didue dramme, Ji'SpavMOv. Rhemn.
am' de P° niierio - 20. Drechmaru si gemines,
• der »i loom dicier audit, Sieilicus. Sccevola
">!!■ 33. 1. 21. ante med. Quum n.iverca uni-
Teuarhereditalii baleal dodrenlern, seuiunciara
— 35G —
el sicilicum. JXacian. Uistrib. J 29. Dieitur un-
eia in quatuor ticilicot, id est quatuor quartet,
•f 2. In mensurlt est quarta part pollicis. Plin,
13. ffitt. nat. 15. 29. (94). Menta solida tribut
ticilicit infra quatuor pedes, totidemque infra semi-
pedem crassitudinit. ft. e lata pedes quatuor, mi-
nut dodrante pollicis seu tribut pollicis partibui.
Id. 31. ibid. 6. 31. (57). Libramentum aqua? in
Centerjoi pedes sicilici minimum crit. Frontin.
Aquced. 28. Senaria Qstulacapit quinariam uoam,
et quineuncem, sicilicum. 'f 3. Sieilicus hares
est quarta pars duodecimo partis borte: scil. cin-
que minuti", ut vocant Itali, efflciunt duodeci-
mam partem bora: ilia quioque ti in quatuor
partes iribuantur, baram unaqueque erit sicili-
eut, b. e. un minulo e on quarto (V. SEMD.N-
CIA); qua: minima bora; pars apud Romanoi fuisse
videtur. Plin. 18. Mist. nat. 32. 75. (324). de
luna. Seeunda die supra terras erit bora uniut
deitante sicilico, h. e. minuti cinquantuno e un
quarto. *f 4. In Jugero est summa pedum DC.
Habet enim jugerum pedes quadratos 23,800, ut
Colum. 5, R. R. 1. docet; coram pars duode-
cima sunt pedes 2, 400., bujus quarta pars 600.
Id. ibid. 2. Dicemut banc summam pedum qua-
dratorum (39,000) esse in eo triquetro: qua men-
sura efGcit jugerum et trieateni et sicilicum.
% 5. Sieilicus, idem quod o'ooaf iov, fuil nummus
areus, qui pondere aquabat uncia partem quar-
tern, valebat autem denarii argentei decimam.
Inscripl. apud Mural. 1063. 1. dbcvbiombvs
NBtCANIINIIVM SING. HS X. BIKOS CIV1BVI ATQVB
INCOLU ITBM SBBVIB STATIONAB1IS SINfiVLlS X.
sieiucot (dedit). ^ 6. Fuit etiam Grarama-
tieorum noia, eaque erat, quam virgola ounc
vocamut. Mar. ficlorin. p. 2467. Putsch. Si
prius quam distlnctum (ft. e. finis periodi) con-
cluditur, mora fuerit neces!arla,a'iAijv aversam,
id est ticilicnm in ima parte versus pooite. <| 7.
Item alia nota supra litteras consonantes, qua ab
antiquit geminabantur, vel pnscipue supra vo
calem ti, quum ea producenda, seu per duas to-
calei ou effereade erat. Id. p. 2450. Coosoaaa-
tet litterat non geminabant, ut in bit, Anoiui.
Lucullut, Meuimiut et cetera bit similia, sed su-
pra litterem, quam geminarl oportebat, sicilicum
imponebant, cujus Bgura bac ett('), quod erat li-
gnum geminandi, sicut apparel in multis edhuo
vetcribus ita acriptis libris. Isid. 1. Orig. 27. ail
fin. Sic et ubi liners consonantes geminabaotur.
eicilicum superponebant, ut Sel'a, Ser'a, Aa'e-
ree. Veteret enim non duplicabant litteras, sed
tupra ticilicot apponebant, qua oota admoneba-
lur lector, geminandam ossa lilteram : et sieilicus,
quia in Sicilia inventut est primo. V. Osann.
Anal. p. 13. not. 7. In nummit genlit Pompo-
nia apud Morelt. Fam. Rom. tab. 2. M u't a
teribilur, et in Inscripl. apud Marin. Frat.
Arv, p. 39. Dtvo iv'lio ivssv fopvm homam
etc. Cf. Inscripl. in Bullell. archeol. IVapolit
a, 1858. p. 116. 7>. 17.
SlClLlMENTUM, i, n. 2. (sicilio) berba ticl-
liendo resecia, idest quam fceniseca prima te-
ctione rcliclam, iterata sectione demetunt. Cato
R. R. 5. t'n fin. Idem fcenum cordum, sicill-
menta de prato demito eaque arida condilo.
SlClLlO, it, ire, a. t, (sicilis) Pari. Sicilien-
dus. — Sicilio est teco, tagliare, tj'fivia. Yeibuin
eat proprie ad prata pertiaens, qua tunc siciliri
dicuntur, quum ea, qua prima sections relicta sum
a fceniieeis, ilerata sectione demeluntur. V arro 1.
R. R. 49. Quo facto sicilienda prata, id est falci-
bus eonsecanda, qua fteniseca pralerierunt. ac
quasi herr-a tuberosum reliquerunt campuni: a
qua sectione arbitror dictum sicilire pratum. Plin.
18. 28. I/ist. nat. 67. (259). Praia quoties secta
sunt, ticiliri hoc est, qua fooiseca praterierunt,
secari. Adde Colum. 2. R. R. 22.
SlClLlQUDS. V. SICILICUS.
SIClLIS, is, f. 3. (sica) Sunt qui secundam
sjllabam corriplunt rati Ennium toe. tit. pro da-
elylo sicilibus fecisse anapasium, qood in vertu
dactjlico heroico non facile admiserlm. Ita et in
sicilio ac deriTatlt affinibusque vocibui iDCerla
quantilat teeunda el eliam prima sjllabs, proul
SIC1NNIU3I
dueunl » tlco, vel a ilco pro tea. — Sicilit en
mucro, tpiculum, aut generatim instrumentum.
quod secando inservit. ptin, 6. Mist. nat. 13,
15. (38). de mart Caspio. Ubi caspit in latitu.
dinem pandi, iunatit obliquatur cornibut, velut
ad Maotium lacum ab ore descendent,tleilis (ut
auctor est M. Varro) similitudine. Alii Scyihici
arcus pro sicilis leg. Festus apud Paul. Diac.
p. 337. 1. Mult. Siciles, bastarum spicula lata. En-
nius. Incedit teles volgo slcilibu' iatis. Alii apud
Festum leg. sicilices, in Enn. autem stcils'cttVii,
Sed V. Gell. 10. 25. Hertz.
SlClLlSSO, ticelisso, ticilizo, sicelissito, vel si-
cilieissito, at, are, n. 1. oixsXi'Jw, Siculot imi-
tor, Siculorum lingua male loquor. Plaut. Men.
prol. 12. Non atlicisiat, varum slcilicissitat. Fe-
stus epud i°aui. Diac. p. 28. 17. Mull, in voce
^(licissat boc eodem ioco Ptauti legit sicilissat.
V. S1CULE. — ^scon. ad Csc. Divin. Verr. 12.,
lac. Plants Pers. 3. 1. 66. afferent, docet, Si-
culos ueutra lingua, Graea et Latina, bene usoe
fuisie. V, Siculi logi in SICOLUS in ONOM.
SlClLUM, i, n. 2. (sicilis) Gloss. Labb. Sicilum,
£op:'v oxuts'o);. ft. e. novacula tutoril.
SlClMA vel slchima, a, f. 1. Tox ab Ilebr.
C-U; shekem, dorsum, et etiam portio teu tra-
ctus terra elalior.
I.) Proprie. Ambros. de bened. Patriarch. 3.
4, II. Do libi sichimam pracipuam super omnes
fratret tu03 (ei Pulgat. interpr. Ital. Gen. 48.
22., ubi I.XX. Inlerpr. babent oUtua et VtT-
cetlone in Var. Led. T. 1. p. 183. sicima).
II.) Translate. Ambros. Ep. 27. n. 16. Ad
earn (£cc(esi'am) qui venit, sicbimam pretiosam
111am et ectuosam in habi let vlrtutum offlcicam,
ubi lass casiitalis gravis est ultio. — JXB. De
noro. propt. V. ONOH.
SICIN. V. voe. seq.
SlCi.NE vel slccioe el per apocop. tiein, ad-
verb. Rectiut sicine uoico c tcribi monet Ritter
a Ter. Andr. I. 5. I., Oreli. ad Cic 1. Fin.
10. 34, p. 75. et Hand, op. cit. t. 3. p. 83.
et stqt], — Sicine est sio ne7 ita ne? coti7 cos\
eh? outwoi; elra; a sfc el partieula interroga-
tiva n», ajllabica ce interjects ; occurrit autem
K 1. In interrogallone et increpatione. Ter.
Eun. 4. 7. 34. et Adelph. 1. 2. 48- Sioino
agisJ P/auf. Merc. 1. 2. 46. Sicine mihi Ob-
sequent es? Id, Pseud, 5. 1, 1. Sicine hoc
fit 7 Propert. 2. 12. 6. Sicine lente jacei? Cic. 1.
Fin. 10. 34. Sicine eot censes aul in armatom
bostem impetum fecisse, aut in liberot atque in
sanguinem suum tarn crudelet fuiste etc. I Rat-
sue Plaut. Cist. i. I. 15. Cure te emabo: Si-
cine immunda, obsecro, ibis 7 Adde Pers. 1. 1.
43. Sil. It. 9. 25. Sicine, tie, inquit, grates
preliumque rependis, Paule, tui capitis ? Ter.
Heaut. 4. 3. 13. Fleckeisen. Sicin mihi intet-
loquere? Alii sicine- mi. f 2. Aliquando line
increpatione, Propert. 3. 4. 9. Sicine earn in-
comptit vidisli Qere capillit.
SICINISTA. V. SICINNISTA.
SIClNlUM. P. SINCINIIM.
SICINNISTA, a, m. 1. aixivixotr);, qui tiein-
nium saliat. Gelt. 20. 2- Quos ticinislas vulgui
dicit, qui rectiut locuti sunt, sicinnistas lltlera N
gemioa diiernnl. Sicinnium enim genut velerit
saUationia fuit. Sallabundi autem canebanl, qua
auoc slanlei canons. Posuit boc verbum Lucius
Accius poeta in Pragmaticia, appellarique sicia-
nistas ait, nebuloso nomine: credo propterea ne-
buloso, quod siclnoium cur dicerclur, ei obscu-
i-jiTj esset. noec Gellius. Sicinnista prostat apud
Pisconl. Man. Borghes. p. 239. tab. XXXV.,
qui nempe nudus et altero crure elevato saliat.
SlCIN.NfUM, II, q. 2. os'xiwt;, rj, genus sal-
Idiioois Satjrorum propria. Vel. Scholiast, ad
Arisloph, Nub. v. 540. Tpc'a c/irj cpxnoetaf,. iu-
ui\s<a uiv zpii'.xn, eixr.vi; cafufcxrj, xe'pSaf
xwuixTi'. Harum nempe prior graTit et moderala;
altera, in qua Sat jrl sioguli incondite taliebaat;
tenia , ubi laicivioret Gebant corpoiis moiui. Sunt
qui deducunt a ala, quatlo, et kiv/b, moTto:
alii a quodam Sicinoo Cretensi, bujus saltationit
inieniora. V. Gell. he. cit. in voce praced. Ze>
SICIUM
but in Mut. Plant. T. 3. p. 127. polat siein-
nlum ene earn saltationem, quam in orgiii Bae-
chicia femlns seminuda, cum virls llidem sallan-
llbui, eiercera conspiciantur in aris quibusdam
Baccbo dlcatis. V. SALTATIO.
SlClL'M pro Isieium. V. INSICU.
SlCLUS, I, m. ». Est alia forma tieel, quam
V. infra. — Voxab Hebr. 7pW thiqel, pondui,
quod a p?W thaqal, ponderaviu — Siclui f I.
Apud Hebrsot antiqulsslmis teoiporibus, quum
mercatores melalla qoq numerareot, ted pende-
rent, cerium pondus desigoabaf. bioc ticlut
auri, ar genii, ferri pro carlo borum metallorum
poodere, in Fulgat. inter j>r. sape occ irrit. Td.
Amos 8. 5. iraminuamus memuram, augearaua
•iclum et supponamus slateras dolosas. Cf. AS.
•J 2. Fuil deio moneta argentea, qnaluor dracb-
tuarurn Alticarum poodere, leu scmuocia) circl-
ter Romans el, il redigalur ad raliooem nostra
moDela, valorem babel irium circiier libellarum
Itallcarum. Apud fulgat. inlerpr. dicilur eliam
aitopliciier argenteus (Malth. 27. 3.), el idem est
ae daler Gracorum (Mallh. 17. 26-): de forma
autem et ioscriptlone videsis tPeilenauer, op.
cit. ad v. Argenleus. Hieronym. 1. in Ezech.
4. 9. Siclui, id eit staler, habet drachmas qua-
tuor : drachms autem octo Latiaam uaciam fa-
ciunt. Id. lamer- tui oblitut bac babel Qucssl.
Htbr. ad Genet. 24. 22., el ex eo /fid. 16.
Orig, 25. 18. Sicel, qui Latino termone elctus
corruple eppallatur, uncla pondus habet. Alii
apud Bieranym. toe. cit. legere maliot temuncue
pro uncial : alii nihil mutanduin putaot, rati ul-
mirum, dupllcem fuiue apod llebraos aicluin, sa-
crum s«u lanctuarii, et piofaoam seu commu-
ii em; ilium autem hue duplo fuisse majorem.
Sed accuratiores critic! arbitrantur, slclum san-
ctuaril > eumdem fuisse ac profanum: vocatum
■ ulem lanctuarii, ut pondus iustum et eiactum
indicaretur, ad exemplar scilicet illiut, quod ibi-
dem servabatur. — 1'orro, ut monet cl. De-fit,
ante captivilatem Don miaor fuiise vldetur, quum
Ezecbleli ad vitam misere sustentandam XX. ai-
cll pauis in diem cooeedautur, seu uncia X.
V. Ezech. 4. 10. (V. Cavedoni in Lex. Ev.
p. .201.) Rectius autem deunlvii eiclum idem
Jiieronym. la Mich, prophet, e. XIV. Siclus vl-
giali obolos babet et quarta part ticli quioque
aunt oboll. {V. Cavedoni in A'umitm. Bibl.
p. 40.) Adde Vulgat. inlerpr. Exod. 21. 32.
et flum. 18. 10. — Ceterum de valora veterii pe-
cuniae el inprimls pooderum multatunt incerta,
maiiroe, si, ut alt Ackermann, op. cit. § 117.,
coosidoratur timul diversa metalli puritaa, de
qua in Scrlpturls frequentior recurrit menlio.
V. Psalm. 12. 7. f 3. Est eliam idem ac aici-
licus, qui et slcol dicilur. Rhemn. Fann. de
ponder, et mens. 188. Quarta (part uncial) si-
clus vel sicilicus vel denique sicel,
SlCO. V. SECO.
SICTOR. V. STRICTOB.
SlCt'Bl, adverb. Videtur factum a si el ubi,
inserto c ad bialuin vltandum, vel parilcula de-
monstrative ce; aut poiius a si et alicubi. —
Sicubl est si in aliquo loco, si uspiam, se in
qualch* luogo, eiitou, ei iro&i, e> btj. ^ 1. Ge-
neraiim. — a) Cum Indicalivo. Tar. Eun. 3.
1. 13. Turn sicubl eum satieta* bomluum aut
aegoll si quando odium cepcrat etc. Cic. 1. Tusc.
43. 103. Sicubi me nacius eris, sepelito. Id. Sexl.
SI. 110. Sicubi aderit Gellius. Id. 15. All. 29.
Ad M. /Eliura oullus tu quidem domum, sed slc-
ubi locidorit. Liv. 9. 4. Sicubl est certamen. Tac.
Agric. 37. Sicubi artiora erant. Quinlil, 8. 3.
69. Sicubi inajus lucrum est, pugna inter victo-
ies. — Sicubi locorum apud Apul. de deo Socr.
Sicubi lucorum aliena sapiential ofQoilt consul-
talio iogruerau — 6) Cum Conjunctly. Zucil.
30. p. 118. Mill, sicubi ad auris Fama luam
pugnam claraos adiata dicasset. firg. 3. G. 332.
Sicubi magna Jovia anliquo robore quercus la-
gentes tendat ramos, aut sicubl nigrum Iliclbut
crebris sacra nemus aecubel umbra. Adde Stat.
2. A chill. 410. Cat. 5. B. G. 17. Repeate ei
omnibus parlibui ad pabulalores adrolarerunt,
— 357 —
slenbl ab eignia legionibusqvie non abslsterent.
Alii lamen leg. tie uli. et Sail. Jug. 60. Sicubi
audiri a suis aut cerni possent, raonere alii, alii
bortarl. Sueton. Cal. 3. Sicubl elarorum viro-
ruin sepulcra coguoiceret. «f 2. Speciatira pro
alibi. Apul. 2. Met. Pone lerguio dea sacrum
Iniurgit, la speluncas modum rauscls et berbis
et fullls el rirgultis, et sicubl pampinis et arbu-
sculis alibi de lapide Oorentibus.
SlCULA et sicila, a?, f. 1. demt'nut. a sica,
parva sica, piccola dago, pugnalelto, £ifc'8io».
I.) Propria. Glost. Lat. Gr. Sicila, aui\a,
a'p^rfXiov. et inox. Sicila, ^apTOxoVot.
11.) Translate. Catult. 67. 21. Languidior te-
nera cul pendens sicula beta etc. ijiuXij, men tula.
SlcOl.fi, adverb. Siculorum mora aut lingua.
Paul Diac. ex Pest. p. 26. 17. Mull. Atlicis-
sat, Atllce loquitur. Plautus: Non aitieissat sed
slcilissal: Id est Sicule loqulmr. P. SIC1L1SSO.
SlCUNDE, adverb. Vox eomposila ex s» el unde,
inserta parilcula c«, vel littera c, eodem modo
quo dictum est in SICUBI init.; aut potius a si
et alicunde. — Sicunde, te da qualche luogo,
si ex aliquo, ei ito£«». — a) Cum Indicative
Apul. 2. Met. FA sicunde latratut de proximo
Ingruerit, eum pulabis de fauclbus lapideis exire.
— , b) Cum Conjunciivo. Cic. 13. AtU 30. Sicunde
poles, erue, qui decern legati Mummio fuerint.
Civ. 26. 38. Nee consul Romanus tentandii urbi-
bus, sicunde spes aliqua te ostendisset, deerat.
Sueloh. Cal. 51. Non raedlocrem fore constarna-
tiunem, sicunde hoslis appareat. Id. ibid. 4. Quo-
ties aliquo advenirrt, vet sicunde dlscederel.
SICUT e£ sicuti, adverb, sirallitudiais et com-
paratloois (sic et ut, uti). Etiam sic ut, tie uli
divisim scribitur; sed de hao re videsis, qua
adnol. LacUmann. ad Lucret. 2. 536. p. 103.
et seq. — Ad quantitatem quod altinet ultima
sjllab* in sicuti, diceudum. quosdara putasse
earn a Lucil. licenter correplam; sed ^uicheral
ad Lucret. 2. 535. et Mitller in lac. Lucil. leg.
steut. V. Lachmann. ad Zucret. ibid. p. 106.
— Sicut est quemadmodum, velul, ut, tamquam,
u";, tocit_8p (It. coss come, siccome, come; ft.
de mime que, comme; Ulsp. coma, a«i que;
Germ, sowie, gleich wie, wie; Angl. just as,
as, at if). \ t. Ganeraiim. — 1.°) Oniver-
sim. — a) Cum addlto verbo. Plaut. Rui. 4.
2. 23. sic faciam, sicut consilium est. Id. Aulul.
2. 4. 15. Nempa sicut dicil. Id. Capl. 3. 5. 38. Si
ille buc redibil, sicut coolido adore. Id. Cat. 3.
3. 4. Sicut ego feci stullut. Id. Trin. 3. 3. 76.
Sicut pracepl. Cces- 7. B. G. 47. Obtestabantor
Romanos, ut sibi percerent, non sicut Avaricl fa-
cisseat, ne etc. Vatin. ad Cfs. 5. i^am. 9. Si me,
sicut soles, amas, susclpe me totum. Cie. Parad.
5. 1. Sapienti etiam fc'ortuna ipsa cedit: sicut
sapiens poeta dixit : Suis ea cuique Ongitur mo-
ribus. Id. 1. rep. 41. 64. Sicut ait Enniui. Liv.
23. 8. Valeant preces apud ta mea, sicut pro te
bodia valuerunt. — Waul. Rud. 4. 4. 67. sic-
uti prius dixi. Sail. Cat. 6. TJrbera Romam, sic-
uti ego accept. Alii sicut. et Cic. Ccel. 3. 12.
Uabuit enim ilia, sicuti memialsse vos arbitror,
permulta matlmarum non expressa signa. Adde
eumd. ibid. 6. 14. et Lucret. 3. 816. et 5.
361. — 6) Omlsso verbo. Plaut. Men. prol.
74. Sicut familia, Cws. 1. B. G. 44. Provlnclam
suam banc esse Galliam, sicut illaia nostram. Alii
leg. ticuli, alii ut. et Cic. Amic. 2. 6. Ta esse
sapienlem, nee sicut vulgus, sed ut etc. Id. 1,
ad Brut, ad fin. liac de re scripsl ad eum, ut
tuo Judicio uloretur, sicut In rebus omnibus.
Sail. Tug. 2. Ingenll facinora, sicuti aniraa, Im-
morlalla sunt. Cic. 4. Acad- 28. (2. pr.) Tibi illud
sicut caput et famam tuam , defendere ncoeisa
erit. Ilorat. Epod. 11. 1. felt!, nihil me, sicut
antea, Juvat scribere versiculos. Liv.Z'J.it. lluoc,
sicut otnol vita, turn pelentem premebat oobi-
lita'i. Adde 31. 9., Sil. It. 6. 553., Lucan. 3.
633. ei Martial. 2. 433. — Cres. 6. B. G.
19. Vlri in uxores, sicuti Id liberoi, vita oecii-
que habent potestatem. Cic. 9. Fam. 6. extr.
He a'mielsslma Cxiar ampleciitur: familiares qui-
dem ejus, sicuti neminem. Adde Zucii. apud Non.
SICUT
p. 174. 33. Mere, et apud Pest. p. 206. 27. Mull
— 2.°) Sequente in altero oratioois membro
pariie. i(a, ita quoque, tic, vel etiam item, iti'
dem, quoque. — a) Cnru addito verbo. For-
mula apud Liv. 8. 9. Sicul verbis nuncupavl,
ita pro republ. Quiritiura legiones mecum diia
msnibus devoveo. Plaut. Atin. 1. 1. 1. Sicut
tuuin vis unicuoi gnaluio lua Superesse vita -:
Ita oblestor ele. Liv. 23. 11. Slcul eoronatui
laurea corona oraculum adiisset, ita etc. Id. 21.
13. Si civis vaster, sicut ad pacem petendam ad
llannibalem venit, ita pacis oondicioDea ad vos
retiuiisset. ^uinfiJ. 1. 2. ad fin. Sicut firmiorei
in litteris profeclus alit amulallo, Ita Incipiea-
tibus jucundlor imltalio. Cces. 3. B. C. 15. Sic-
uti marl parllbusque Casarem problbebat (Bi-
butus), (ta Ipse omul terra earura regionum pro-
bibebatur. Id. 6. B. G. 20. Sicut magno aceidit
caxu-, sic magna full fortuna. Cic. 1. Tusc.
17. 40. Num dubitamus, an, sicut pleraque, sic et
hoc? jPlaut. Mil. glor. 3. 1. 133. Sicuti mere!
preiiuio statul-, Iiidem divos disperlisse vilem
humanara aquum fuit. — b) Omlsso verbo.
Quinlil. 3. 1. 20. Pracipuum lumen sicut elo-
queutia, ita praeeptls quoqua ejus, dedil M. Tui-
lius. Id. 12. t. 13. Nam sicut Id vita, Ita la
eausls quoque spes improbai habent. Liv. 28.
28. Elli, slcul Campanl Capuam, slo Bbegium ha-
bliuri parpetuam sedem erant. Cie. 1. Oral. 26.
118. Nulla lites sunt, qua cogant homines, sicut
in foro bonos oratores, Item Id tbeatro aciorea
malos perpeli. — 3.°) Absolute aiiquando Initio
comparatioals. firg. 8. /En. 22. Sieut aqua tre-
mnlum labris ubl lumen abenla, Sole repercus-
sum aut radianth (raagine luna, Omnia pervo-
lilat late loca. Similiter ^rioslus: a Qua! d'acqua
cbiara tremoianie luma Dal sol pereossa o da not-
lurni rai Per gli ampi Will va con iungo sallo A
destra ed a sinistra, or basso or alto » {Orl. Fur.
VIII.). Zucil. apud Fesl. in ftlaurislas p. 206.
27. Mill. Sicut mechanic! quum alio extiluere
petauro. ^T 2. Speciatlm ponltur pro lamquam
Bi, quasi, come se. Sail. Cat. 3U. Uoueslii no-
minibus, alii, sicuti popull Jura defeaderent,
pars, quo senati auctoritas maxima foret, booum
publicum simulantes, pro sua quitque polentla
cerlabant. Id. ibid. 23. Ea nocta paullo post eum
armatis hominibus elcuti salutalum Introire ed
Clceronem. Id. ibid. 31. Sicuti Jurgio lacessllua
foret. Adda ibid. 60. Lyco apud ilulil. de fig.
sent. 2. 7. Lacessit, sieut in prcElio bosllum quam
plurimos auperarat. h. e. perinde ac si. ut cor-
rigit B. Sleph., sed perperam. <f 3. Pro ut.
Pallad. 5. R. R. 2. Deiode sieut adolesclt, ter-
ram sublnde colligimus. I tat. secondo the, dt
mano in mano che; Fr. a mesure que. «| 4. Pro
quonlam. Plaut. Epid. 2. 2. 87. Nunc occasio et
faciundlprlusquam in urbem adveoerit, Sicuicras
bio aderit, hodie noo venetit. Id. Mil. glor. 4. 1.
27. Quio tu illam Juba abt te ablre, quo lubet,
sicut soror Ejus hue venit Ephesum et malar,
arcessuotque earn. <{ 5. Pro quauiqunm, se-
quente ita pro lamen, quo sensu ut - ita did
tritlstimum est. TVxc. Agrie. 44. Nam sicuti da-
rare in banc beatissirai aacull lucem - ominaba-
lur; Ita fesiinata mortis graode solatium tulit
evasiise etc. Cf. eumd. dialog, de Oral. 37. et
Liv. 21. 35. et 39. ^ 6. laservlt similiiudlnl.
Ccet. 6. B. G. 26. Ab ejus sumrao, sicut palraa, ra-
mi dirioaduntur. a M/iujJianza di. Cic. 'i. Invent.
3. 8. Ex bis duabus dircrsls, sicut famlliis, unum-
quodque esl eonltaium genus. Id. 5. Fam- 8. a
med. Me, sieut altermn pareotem, el observal et
diligit. Id. 1. Oral. 2U. 132. Qui, sicut unus pa-
terfamilias, bis de rebus loquor. Id. I. Tusc. 10.
20. Natura retlonem in eapiie, sicut In area, po-
suit. Sail. Cat. 2. Multl moriales vitam, sicut
percgrinantes, transegere. Ovid. Ileroid. 10. 137.
Aspics demiisos lugeniis In ore capillos, El tu-
nicas lacrimls, sicul ab imbre, graves, f - Hem
exemplo atferendo. Enniui apud Gell. 3. 14. Sic-
uti si qui feral vas vlni. Adde Zucif. apud flon.
p. 154. 27. Merc. Cie. Plane. 35. 86. Consult!
poit hominum memoriam tiierriml atquc tot-
pissimi, sicul el Ilia principle el bi receuiu r(-
SICUTI
rum exilus declararunt, a bonis omnibus dcfe-
cerant. Id. 1. Oral. 56. 238. Quibus in causis
omnibus, sicut iu ipia M.' Cutii, qu."e abs te
nuper est dicta. Nepos Datam. 9. Sicut, quum
nunclatum esset quosdara sibi insidiari. Id. Pe~
lop. 4. Omnibus prsterea periculis, 6icut, quum
Spartam oppugnavit, alterum tenuit cornu, Quin-
til. 9. 3. SO. Use omnia copicsius sunt eisecuti,
qui propria libros huic operi dedicaverunl, sicut
Cascilius, Dionjsius, Rulilius etc. Adde eumd. 7.
3, 17. et Sueton. Aug. 56. % 8. Item conflr-
mando, sequeata plerumque sum, aut aliis all-
quando verbis. Cic. Rose. 8. Am. 22. liuc accedit,
quod, quaravia ille felix lit, sicut est, tainen etc.
com' e di falto, com' £ ueramente. et i. Legg.
5. 17. Sit ilia res magna, 6icut est. Adde Plin.
5. Ep. 15. Cic. 7. Fain. 32. a med. Ilia quam-
vls ridicula essent, sicut erant, mihl tamen rU
•ura non movarunt. Ovid. 12. Met. 205. poterat-
que vlri vox Ilia videri, Sicuti erat. Liv. 45. 7.
Secundam earn Paulus, sicut erat, vicloriam ra-
tus. Cic. 1. Oral. 53. 230. Quamvia scelerati illi
fuissent, sicuti fuerunt, pestiferi cives tamen. —
Et cum addilo revera. Nepos Epam. I. Apud
nos, revera sicut sunt, mercenary scribe eiisti
mantur. — Cum aliis verbis. Cces. 5. B. G. 58
Quod fere, sicut accidlt, videbat. Cic. 3. Off
33. 117. Quamvis muitia locis dicat Epicurus
•icut dicit, satis fortiter de dolore; taroen etc
Adde 3. Fam. 10. Liv. 25. 24. Terreodi magii
bostei erant, quam fallendi, sicut terrili sunt.
^ 9. Sicul eram, as, at, aoirsp ei^py, ec, e,
in re subita: et ad eiprlmendum rei statum et
condiciooem prsesenlem. Ovid- 5. Met. 608 . Sicut
eram, fugio sine veslibus. et 3. ibid. 178. Sicut
erant, viso nudee sua pectora Nymphse Percus-
•ere viro. Slat.l. Theb. 810. nou arma manu.
non frena remisit: Sicut erat, rectos defert Id
Tartara eurrus. Adde 3. ibid. 680. et Zucan.
2. 365. Nepos Pelop. 3. Qua; (epistola) quum
Jam accubanti in convivio esset data, sicut erat
obsignata, sub pulvinum subjiciena etc. Curl. 8.
3. to. Sicuti erat cruenta veste, in Macedonum
castra pervenit. Id. 10.4.2. Sicut vincli erant,
mergi in amnem. Justin. 14. 4. 1. Sicut erat ca-
teuatus, manum oslendlt. Sueton. Cat. 45. Sicut
erant, loricatos ad diicumbendum adbortalus est.
Similiter Claud. 9. Przecipitalum in Oumen, sicut
veitltus edvenerat.
SICUTI. P. in voc. pra:ced.
SlCUTOR pro Secutor. P. SRCUTOR et SI-
CARIUS. •
SlCtONlA, Srum, n. plur. 2. P. voc. seq.
la iiii.
SlCtfONlUS, a, am, adject, (sicyos) ^ 1. Est
idem qui cucumeracius, ut Sicyoniuni oleum, ai
cucumeribus eipressuui. Theod. Priscian. 2. 3.
de lelhargicis. Et si udliuc in veterem capitis
depressioneni non deponaot, eliam sioapismus
sdbibeadus ost unguenlaque ex castoreo et oleo
sicjonio. P. CUCUMERACIUS. % 2. Est etiam
ad Sicyonem urbem Acbais porlinens, de qua
P. ONOU. Ejus Incolic inolles et munditiei nl-
mil ainatores aliquando tuerunt, prscsariiin in
calceis. Mine Cic. 1. Orat. 54.231. Si mibi cal-
ceos Sicyunios atliilisses, non uterer, quamrls es-
sent babiles et apii ad pedem, quia non essent
Virile*. — llinc
Sicyonin, Brum, n. plur. 2. absolute, substan-
livurum more, sunt bujusrnodl calcel. Lucil. a-
pud Paul. Dine, ex Fest. p. 337. 0. Mull, pedibus
Sicyonin demit liouosla. Lucret. 4. 1118. et pul-
cra in pedibus Sicvimia rident. Adde Pirg. Cir.
\m.
SlCfOS, li, in. 2. oixuo;, cucumis. Iliac Si'
cyos agrios, cucumis silvestris, oomen frulicis,
apud Apul. Herb. 1 i"3.
SIDE, es, f. 1. a Hi}, genus aquatics arboris,
in Jnscript. apud Henzen. n. 74.0. e a., qui
pi'Tperam eenset esse nomen propriuin Igooia;
ulicujus urbis vel pagi. (Cf. //. Sleph. Thes. L.
G. ad ft. v. ed. Vidol.) Est. tamen et Sida vel
Side urbs et Insula, de qua P. ONOM.
SlllENS, enlis, particip. P. SIDO.
sidEhaUS, e, adject, (sidus) ad sidera per-
- 358 —
tinens, ct'aTspixc';. Plin. 7. Hist. nat. 49. 50.
(160). Poscere videlur locus ipse sidsralia scicntias
senteoliam. Auson. 22. 2. Sehenkl. Sideralis in-
•Cilia. Plin. 18. Hist. nat. 24. 56. (206). Side-
ralis difDcultas. /». e. qua circa siderum cognitio-
nem est. .Sue/on. fragm. apud Reiffersch. p. 156.
Siderales dies (dicti), in quibus sidera moventur,
et homines a navigationibus etcluduntur. Cf. Isid.
de rer. nat. 1. 14. Hygin. fab. 14. in /In. Si-
deralis circuhis.
SlDERATlCfUS vel
SIDERATITlUS, a, urn, adject, (sidus) sidera-
lus, ut Sideraticia jumenta, Peget. 3. Peterin.
35.
SIDERATlO, oais, f. 3. (siderol siderum af-
Qatio seu induiuB vel efBcacia; specialim vero
constitutio siderum, constellalio, sidus nataiicium,
boroscopus, Sc'fJB.
I.) Proprie. Finnic. 6. Malhes. 31. Hac si-
dsratio miserum oculis onus cacilatis impoail.
Id. 4. ibid. 13. extr. Use tamen omnia, licet e
malo signata fuerint, talis siderationis influiu,
beoevolarum stellarum ut plurimum tesllraoniis
niinuuutur.
II.) Translate. *J 1. ^iderntio vocatur mor-
bus plantarum;quum siccitate CaniculiB vel Cancri
eiare6cunt atque emorluotur insits ac novella;
arbores, prscipue vitss ac Ecus. A Griecis vo-
catur a'mpo|3oXi« vel oaipo^o>.ionc't, sideris per-
ousslo. PUn. 17. Hist. nat. 24. 37. (218). Side-
ratio tota e cselo constat, quapropter et grando
in bis causis intelligi debet et carbunculalio et
quod pruinarum injuria evenit. et mox. Pro-
prium tamen siderationis est ab ortu Canis sic
citatum vapor, quum insita? ac novella: arboies
morluntur, prscipua Qcus et vites. ^ 2. Item
accommodalar animalibus, qua merabro aliquo
aut corpore unlverso eiarescunt: uode et aiife-
rata appeliantur. Aliqui dicunt, hunc morbum
e cebIo vl quadam sideris provenire eiistimari,
quod repentino quodain impetu evenit. V. SIDUS.
Mar cell. Empir. 20. ante med. Antidotos hiera
facit ut ad tremuloa et ad sideratione teotatos
utralibet, una enirn cum conlractiooe, altera cum
remissione nervorum conspiciuntur. — Uode li-
quet, cur Martialis sideratam optet linguam
llaccbarce, qui, eiquid petoretur, baud inlelligere
se slmulabat. Locus est 7. 92. Uoc opus est, su-
bito Cas ut aiders mutus, Dicere ne possis, Bac-
cbara, quid tit opus. Sic It. 85. Sidere percussa
est subito tibi, Zoile, lingua.
SlDERATUS, a, nm, particip. V. SIDERO.
SiDEREUS, a, urn, adject, (sidus) ad sid_era
pertinens, Stella tus, stellans, CEeiestis, a'avpoJo;,
ct'otepo'sij (It. «(ei/a(o, stellante, celeste; Fr. etoi-
li; Uisp. ettrellado; Germ, sunt Ges.'irn gerio-
rig ; Aogl. of or like stars, starry, glittering,
sidereal).
I.) Proprie. Oiritl. 10. Met. 140. Sidcreum cs-
lum. Id. 15. ibid. 665. ignes. h. t. astra. Id. 3.
Amor. 10. 21. an. ft. e. caelum. Sic 2. Art. am.
39. (et Virg. 10. /En. 3.) sedes. Id. 4. Met.
169. luJ. et 6. ibid. 341. a>stus. ft. e. calor solis.
Id. 4. Fast. 941. caniB. Id. 15. Met. 31. Et caput
eituierat densisiima sidereum noi. Id. 11. ibid.
445. Sidereus coojui. ft. e. Ceyx Luciferi filius.
Properl. 3. 19. 10. dea. ft. e. luna. Martial. 12.
60. deus. ft. e. ioI. Id. Sped. 2. colossus, ft. c.
solein refereus et soli dicotus. Val. Place. 4, 643.
polus. Ammian. io. 3. 12. corpora.
11.) Translate. <f 1. Est divinus. Paler.
Place. 7. 166. Sidereus sanguis, ft. e. genus cav
lesle, deorurn Slius. Colum. 10. II. R. 29 ; i.
Nuc tam sidereo fuiget Tbaumanlias arcu. Id.
ibid. 434. Sidere! valis referens praicepla IMaro-
nis. ft. e. divinl, seu insignia, eicellentis. C'au-
otian. Ifupt. Honor, et Mar. 252. Salve siderea
proles Augusta Serena. Id. Cons. Mall. Thcod.
265. Stilicho dura prospicit orbi, Sidereusque
gener. ft. e. divinus Uonorius. ^ 2. Item splen-
dens, iplendidus, pulcbOr, diis dignus. Virg. 12.
j£n. 167. jEaeas Sidereo (lagraos clipeo et cas-
Icstibus armls. ft. t. splendenll. Paler. Flaccl.
104. Venus sidereos diffusa sinus, ft. e. pulcros,
eslestei! Sic Stat. I. Silv. 2. -141. Siderei artus
SIDERO
{Veneris). Claudian. 2. in Eutrop. 330. Sida-
res avps Junonls. ft. e. pavones cauda gemmata
et quasi stellis disllncla. Id. I. ioi'd. 351. stat
cassis utriquc Sidereis birsuta jubis. ft. e. splen-
denlibus iasljr sideris. Pal. Flacc. 8. 122. de
aureo vetlere Phrixi. villisque comaatem Side-
reis pellern. ft- e. pretiosis, pulcherrimis. Id. 4.
490. sidereo Pollm interritus ore. et ibid. 330.
teoues ire cruores Siderea de fronte Vident. et 8.
ibid. 26. Turn quoque siderea clarus procul ore
juventa. et Seneca CEdip. 409. Baccbi sidereus
vullus. Martial. IQ. 66. Si tam sidereos roanet
eiitus iste ministrus. ft. e. lam fcrmosos. Sic 9.
37. Siderei mares, ft. e. pneri pocillatores Do-
milianl. Slat. 2. Silv. I. 41. Sidereique orbes,
radialaqua iumina c<elO, ft. e. oculi sidera refe-
rentea. Claudian. Laud. Seren. 219. Siderese
ulna;. ^ 3. Est etiam qui ad cilestia et divina
refertur. Ooid. 4. Pont. 16. 6. Iliacusque Ma-
cer, sidereusque Pedo. ft. e. qui de cielo et si-
deribus scripsit, sicut IMacer de rebus Iiiacis.
Stat. 2. Silv. 2. 112. sidereas eiercet Pollius
artes. ft. e. studia rerum diviaarum et crele-
slium.
SfDfiRlON, GrcFca posittone, li, n. 2. Oi&rj-
pio«, genus herbas sic dicta;, quod omoia vul-
nera ferro iPata sanal; nam ot'Sqpog ferrum si-
gniticat. PUn. 25. 7/tst. nat. 4. 15. (34). He-
raclion sideiiou et Ipsuin ab Ilercule iovenlum
est, caule tenui digitorum quatuor altitudine,
flure puniceo, foliis coriandri. Julia lacus et a-
riiaes iavenitur omaiaque vulnera ferro illata ef-
licacissime sanat Adde 26. ibid. 14. 87. (140).
sIdEHITES, a, m. I. aiS-gplxvs- ^ '■ Est
lapis magaes: a oiinpKt ferrum, quia ferrum
trahit. Plin. 36. Hist. nat. 16. 25. (127). de ma-
gnete. Siderilen ob hoc alio nomine appellant
quidam Iletacleon. Alii leg. siderilim a siderili$
V. banc voc. % 2. Gemma item est ex genera
adaniantlum, ferrei ipleaaoris, pondere ante ce-
teros, sed natura dissimilis: nam et ictibus fran-
gitur et alio adamante perforari potest, quod et
Cyprio eveoit etc. Plin- 37. toid. 4. 15. (68).
SlOEllIlESIS, is, f. 3. herba eadem ac helio-
tropioo. Apul. Herb. 49. Alii teg. aiderilis.
SlOERlTIS, is et Idis, f. 3. nSqpttic 1 i.
Est herba, cujus multa genera aflert Plin., et
malts viriutls Io vuloerlbus, qua ferro junt il-
lata, curandis. Plin. idem 25. Hist. nat. 5. 19.
(42). Inveoil .at Achillea ditcipulus Cbironis, qua
vulneribus mederetur, quas ob Id Achilleoj vo-
catur. — Aliqui et banc panacem Heracleam,
alii lideritim et apud nos millefolium vocant. et
alibi passim. ^ 2. Item cideritis appellata est
helxine. PUn. 2-2. ibid. 17. 19. (41). Helxinea
aliqui perdiclum, quoniam perdlces ea pracipue
vescantur, alii siderltim, nonnulil parthonium. Ad-
de Apul. Herb. 81. «| 3. Siderilis dicta est et-
iam aliquando hierabotane- Id. ibid. 3. % 4. Item
cbaroaipitys Id. ibid. 23. ^ 5. Item beliotro-
pion. Id. ibid. 49., obi alii leg. sideritesis. V.
banc voc. f 6. Item herba vetonica. Id.ibid. i.
^ 7. Item gemma ferro 6irailis, qua litiglo 11«
lata dlscordias facit. Plin. 37. Hist. nat. 10. 67.
(182). P. SIDEROl'CECILOS. ^ 8. Item gemma
oritls globosa specie. Id. ibid. 1. 65. (176.).
SlDEttlZGSA Aqua est, qua> ferro mixta con-
tinet, quos Itaiice dlclmui, sali di ferro: a at-
Sijpi^io, ferro immisceo, nnde particip. m. oiSij-
pt'Jiui- et t. oiSqcijOuoa, aqua ferruginosa. Ccel.
Aural, 4. Tard. 1. sub init. Aqua; ferrugineej,
quas siderizusas appellant. V. STYPTERIAZUSA.
SIdErOPCECILOS, I, f. 2. oi&7)poTroixi>.o«,
gemma ferrei colorls et guttls varianlibus: a
ci'Sijpo;, ferrum, ot iroiKi^of, varlus. PUn. 37.
Hist. not. 10. 67. (182). Siderilis ferro similli
est, liiiyio inlata discordias facit, quajque nascl-
tur in Ethiopia tideropcecilcs ex ea lit varian-
libus guttis.
SlDEflO, as, Stum, are, a. 1. (ildui) Part. Sl-
deralus. — Sidero est sidere afflara, arefacere,
aisirierare. Passive usurpatur et quidem specia-
lim da morbo, qui ob id siderallo dieitur, aoTpo-
P»Vf«», ofaxsX.'Jio. P. SIDERATlO. Plin. 9.
Hist. nat. 16.25. (58). Fluviatilium sllutus Ca-
SIDO
nicula exortu sideratur, et alias semper fulgure
sopltur. Ilino Part, sideralus, qui est sideratio-
nia morbo eflectus, qui sidere vexatur et tadi-
tur. Id. 28. ibid. 16. 63. (58), Sideratis urioa
poll! asicini Dardo admhto perunc.ione prodes-
»e dicitur. Veget. 2. Veterin. 39. Jumentum el
Tuerit sideratum, hi* agnoscitur sigois etc. Mar-
cell. Empir. c. 14. p. 104. retro. Siderata lia-
gua.
SlDO, sldli, sidi, (sedi, sessum) sidere, n. 3.
— 1.°) Ad forraam quod altinat. — a) Pra-
teritum bujus verbi esse sidi negat Priscian. 10.
p. 889. Putsch.; moi vero p. 893. videtur ad-
mittere, ted hac bebet: Sldo praterea sidi Tacit:
Gujus pralerilum in usu non est, dubitalioais
Tel altemitails causa; debuit enim sisi esse. Sed
mi mar praterito sedeo verb!, Id est sedi, pro
supradicti quoque verbl praterito- Ita Priscian.
Potius d'uerim, formal sidi et sedi a librariis
esse permutatas, ita at statul nequeat gerraana, si
tamen ulla fuit, bujus temporis forma. V. CON-
SID©. — b) Passivum sidor, iris adhlberi posse
moaet Priscian. loc.cit., nullo certo auctoris al-
ia to etemplo; Dam, quod effort ex Zucan. 3. 674.,
aibil probat. — 2.°) Quod ad etjmon, eadem di-
ceoda suoi, qua la SEDEO eiposuialus; utriusque
enim vocis eadem eat orlgo ac prope slgnificatio.
— Part. Sidens I. 1. 1.° et 2.° et II. — Sido est
ad sedeodum me demitto, deorsum feror, descendo
el sislo, subsisto, consido, xaS'i^a'vto (ft. meltersi
a sedere, posare, calare; Fr. s'asseoir, se per-
cher, se poser ; Hisp. tomar asiento, sentarse,
posarse ; Germ, tick setzen, - niederlassen ;
Angl. to light or perch like a bird, settle).
I.). Propria. «[ 1. Generatim. — 1.°) De
anlmalibus est ad sedendnm me demitto, con-
sido. — o) Absolute. Ovid. 1. Met. 307. Qua-
sitisque diet terris, ubi sidere detur, la mere las-
eatis volucris vaga decidit elis. Plin, 10. Hist.
nat. 63. 83. (177). de canib. Eilstimantur la
uriaa atlollere eras Cere semestres: id est sigaum
coasummatl roboris- femlna hop idem sideates.
— b) Cum Ablat. et prap. super. Virg. 6. /En.
202. de columbis. iiquidumque per aera lapsa,
Sedib.us optatis gemioa super arbore aidunt. —
2.°) De rebus inanimis. — a) Est desceado st
•isto, deorsum feror, subsido, vel eliam jaceo, im-
niotui biEteo. — a) Absolute. Zueret. 5. 490.
Sidebant campl. Plin. 6. Hist. nat. 22. 24. (82).
Mare certls caaalibui Ita profundum, ut nulla
ancora sidaat. h. e. ad fuodum perveniant et ia
eo bareant. Id. 16. ibid. 10. 19. (47). Secures
in quocumqae genera arborum depreheridunt
marem: quippe respuuatur et fragoslus sidunt,
agrfui evelluntur. h.e. intrant atqae harent la
ligno. — /3) Cum Ablat. et pram. in. Id. 18.
ibid. 35. 83. (357). Nebula ia vallibui sideates.
Propert. 4. 3. 31. Turn queror, In tola dob si-
dere pallia leclo. h. e. Jacere, sed eicuti ex ja-
claiiooe et Insomnia. Sic Ovid. 1. Amor. 2. 2.
neque In leclo pallia nostra sedent. — b) Uol-
versim st'ohint, quas non innatant. Plin. 14. Hist.
nat 16. 19. (106). Rosa folia tusa, in linteolo ia
raustum collala cum pondusculo, at sidat. Id.
12. ibid. 25. 54. (132). de balsamo. Aresclt Sn
manu inversa el in aqua sldit. et mox. Id tepida
aqua gutta sidens ad ima vasa. Id. 16. ibid. 38.
73. (186). Lignum in loogitudinem Ductualur:
«t qua pars fult ab radice, validius sidlt. Coturn.
12. R. R. 24. Deindo patiemur plcem considere,
et quum siderit, aquam oliquabimui. Est qui leg.
Baderit. — c) Hem qua decroscunt. Zucan. 7.
791, sidentet la (abem spodaat acerros. h. e.
aceryos cadarerum paullatim decresceDtes, putre-
Tactis carnibus. Sic Stat. 5. Silv. 3. 199. Vix
requiea ilammas: nee dura rogus ilia deorum Sl-
derat. h. e. consumptls llgnis, ruerat. Propert.
3. 7. 37. Non Qebo in clneres arcem sldlsse pa-
lernos Cadml. — Simile est Hlud Virg. 2, JEn.
625. visum est considere in igies Ilium. <\ 2.
Speclallm sidere de navibus dicitur, quum brevl
vedo doprehensa, carina in arenam implngunt,
ei qoo fit, ut sapo quassentur, vel qaum gravl
Icta pereasso, solula compage panduntur et mer-
guntur. Tae. 2. Ann, 0. Quadara naves plana?
— 359 -
carinis, :it sine noia 6iderent. et 1. ibid. 70. Quo
levior classis radoso mari ionaret, ?el reciproco
slderet, Nepos Chabr. 4. Nevis rostro percussa
casplt sidere. andare afondo. et Propert. 2. 11.
31. navis mediis sidat on us la vadis. Liu. 26. 45.
Ut el nunciaium est, astum decedere, quod per
piscatores nunc levibus cymbis, nunc, ubi e-s si-
dereal, vadis peivagatos siagnum compertum
habebat. Adde Tac. 1. Ann. 70. et Quintil. 12.
10. 37.
II.) Translate. Seneca Const. Sap. 2. Adver-
sus vilia civilatis degenerantis et pessum sua
mole sidentis, stetit solus, et cadentem rempu-
blicam retiouit. Plin. 15. Hist. nat. 18.20. (78).
Sidentia imperii fundamenta. Tac. 2. Uia. 15.
Trepidatum apud naves: donee sidentem paul-
latim metu etc.
NB. Loca etiam afferrl possint, ubi sedi el ses-
sum occurrant cum sigoificalione V. sido, at Virg.
6. /En. 192., Phaadr, 3. 5. etc., sed de bis V.
SEDEO.
Homonym. Discrlmen later v. sedeo et sido
recentlorei philologl ia eo statuunt, quod boc
sigailicet motum ad locum inferiorem, Hlud vero
siatum axprimat in loco, ila ut sedeo sit Italice
sedere, star sedulo; at sido sit meltersi a se-
dere. Ceterum boc discrlmen non est perpetuum.
V. etlam, qua de horum verboram permutatio-
ne initio diiimui.
SlDDS, Sris, n. 3. Vol est eerie Lalina: quare
non per y, sed per i scribi debet. Ita enim, te-
stibus Manut., Dausq., Cellar .,• habent librl
veteres et erudilorum consuetudo, — Elymon
esse videtur ab eiSoc, species, sibilante llttera
initio eddita loco aspirationis; quamquam Varro
I.L.L.H. ab t'ns.idendo, et Capell. 8. p. 275\
et Isid. 3. Orig. 71. 4. a considerando ducunt.
Recentiores etymologl cum Skr. suid, quod a
candoris signlQcatlone non distat, et cum oi'Sjjsor
conjaogunt. — Sidui est signum casleste ex plu-
ribus etellis coraposlium, at sunt duodecim ilia,
quibus constat Zodlacus, Canis, Ursa, Andromeda,
Lepus et plurima alia, quaa ab Hjgino I. 2. et
3. Attron., a Manil. et Firmic. in ^stron. re-
ceasenlur: aarpov (It. costellazione, segno ce-
leste, astro; Fr. groupe d'hoiles, constellation,
astre ; Hisp. eonsteJaeion, astro; Germ. d.
Slernbild, Sterngruppe, Geslim; Angl. a con-
stellation , sign in the hearens consisting of
many stars, cluster of fixed stars).
I.) Proprle. % i. Unlversim. — a) Stricto
sensu. Cic. Somn. Scip. 3. Hominlbus animus
datus est ex litis sempiternis ignibus, quae sldera
et stellai vocatis. Macrob. in bunc loc. 1. Somn.
Scip. 14. a mad. Neque enim bic rei una ge-
mioa appellallone monstratur, ut ensis et gla-
dlui; sed sant itellsB quidem singotarei, ut er-
ratics qalnque et cetera), quse non admlxts a-
liis, solas feruoiur: aiders vero, quse in allquod
sigaum stellarum pluriam composillone forman-
tur, ut Arlea, Taurus, Andromeda, Perseus vel
Corona. Sic apud Gracos aster et.astron diversa
significant: et aster stella una est; astroo, si-
gaum stellis coaotum, quod noa sidus vocamus.
llxo Macrobius, enjus quidem oratlo de re Ipsa
vera est: ced non item Interpretatio verborum
Ciceronis, qui duabas his vocibut unam eam-
demqae rem sigoififl.avlt, at locum integrum le-
gem! planum net. Sunt tamea alii, qui sidus eo
sensu usurparunt. Val. Flacc. 4. 92. Sol aurl-
comus, ciogentibai Boris, Haltiadum jubar, et
bisseno :ldere textam Loricam indoltur. et 3. 7.31.
nox sldera sustain astrii. Alii aliier leg. Manil.
1. 464. formal dlstlnguere tantum Contedta, et
stellis ostendere sidera certls. Ovid. 5. Fait. 345.
Baccho placulsse eoronam, Bx Arladnso sidere
hosse potei. Plin. 18. Bitt. nat. 31. 74. (311).
de Arcluro. Slgnnm orlentli ejus ilderlt tervetar
blrnndinum abltai. — b) Latlore teniu et fre-
quentlsslme pro stella usurpetar, stella, astro,
o'oTij'p. Cic. 5. Tusc. 24. 69. Qaum sldera vlderlt
innnmerabilla cslo inbasrentla cum ejus' Ipsiaj
motu congruete, certls inQU tedlbui. Horat.
Epod. 17. 5. Refiia ealo deroeare ildera. Id.
ibid. 41. Perambuiabis aitra ildui aaream. Ti-
SIDUS
bull. 2. l. 87. Jam Nox JungU.equOT, enrrnm-
que sequuntur Matris tasclvo sidera fulva oboro.
Ovid. i. Met. 315. radlanlia nocte micabanl Sl-
dera. Juvenal. 8. 149. Nocte quidem: sed luna,
vldet, sea sidera testes Inlendunt oculos. — c)
Item de plenetis. Ovid. 14. Met. ,172. Quod lo-
quor et spiro, celumque et sidera soils Respicio,
ills dedit. Tibull. 2. 1. "47. calidi cam elderii
ssto Deponit (lavas annua terra comas. Justin.
13. 7. ertr. Solsiitialls ortus slderls primus {Ari-
stCEus) iovenit. Plin. 2. HUt-ysal. 8. 6. (32). et
Juvenal. 6. 168. Summum Saturft'l sidus. Lucan.
I. 66!. et Kin. 2. Hist. nat. 8. 6.(36). VenerU
ingens, alterno mealu vagum, aamulum tolli- tt
luna sidus. Seneca Med. 750. Sidus noctlum. h.
e. luna: quam Plin. 2. Hitt. «• t. 9. 6. (41). vo»
cat novlsslmum sidus "el terris famlllarisslmum.
^umJi'l. 2. 16. 6. Solem lunamque prscipua ilde-
rum. Ammian. 20. 3. 3. Utriusque slderii conver-
sions et motus. Curt. 6. 4. 16. de (una plena.
Noodum toium orbem sidere lmplenle. — Et de
comeiis. Ammian. 30. 5. 16. Crioits sidere cbme-
tarum. Cf. 25. 10. 2, — Siderom apposite, prai-
sertim apud Poetas, sunt: alia, Virg. 3. JEn. 619.
aurea, 1. (bid. 496. Candida, Zueret. 5. 1209. lu-
cida, Horat. 1. Od. 3. 2. certa, 2. ibid. 16. 3. mi-
cantia, Catull. 64. 206. palantla, Lucrtt. 2. 1030.
publica, Ovid. Beroid. IS- 150. radiantla, 7. Met.
325. eparsa, Seneca Bippol. 961. surgentia, Virg.
6. £n. 850. sublimla, Seneca Berc. Fur. 7. vaga,
et Octav. 1. voiantia, Virg. 5. JEn. 528. — Et
in sing. num. Borat. Epod. 1. 27. Sidus fervldum.
Tibull. 2. I. 47. calidum. Ovid. 5. Met. 281.
grave. Virg. 11. JEn. 260. trlste. Val. Flacc.
8. 58. lugubre. Id. 6. 606. letale. Claudian. e-
pith. Pall. 120. clement. Virg. 4. JEn. 309.
bibertuai. Ovid. 2. Pont. 4. 25. brumale. Stat,
1. Silv. 1. 95. nivosum. Ammian. 15. 10. 2.
occidenlale. Id. 27. 4. 5. cornulum. Plin. 6.
Bist. nat. 32. 24. (87). lngent et claram. —
.Sidera et cesium sape conjungant Poetas. ^t'rj.
1. JEn. 259. sidera call. Id. 2. G. 477. calique
vias et sidera. Adde 1. it-id. 335. Ovid. 2. Met,
487. manns ad calum el sldera lollit. Add* l"4v
ibid. 172. «f 2. Sidera decidua. T. DECIDUUS.
5 3. <$idui utrumque est sol orient et Occident.
Petron. Sat. 119. Orbem jam totum victor Ro-
manus babebat, Qua mare.-qaa terras, qua tidal
currll utrumque. Cf. Plin. 7. Bist. not. 60.
60. (212). A columna Mania ad carcerem J»-
clinsto sidere tupremam (horam) pronaoclabat.
Forcellinus interpr.: tolls umbra. — • Creduntur
ildera, apud Malhemallcos et Mytbologos, praettt
naiivltall bominum, eorumque vltam moderarl It
ntramqua partem : et nataie sidus dicitur, tub quo
quisque naicitur. Cic. 2. Divinat. 43. 91. Quart
ortut nascentium luna moderetur, eaque enimad-
vertant et notent ildera natallcla Chaldesl, quan
eomqae luna Juncta videanlur. Juvenal. 7. 194.
distat enim, quo Sidera te exclplant mode prlmoi
iociplentem Bdere vagltus. Id. 16. 3. Me pevldnm
exclpiat tironera porta secundo Sidere. Slat. 3.'
Silv. 4. 63. o sidere dextro Edite! multa tlbl dl-
vum indulgentla favit. Propert. 1 . 6. 26. Vlvera
me duro sidere eertut eris. Ovid. 5. ZViit. 10. 45.
O duram Lachetin! qua tarn grave slddi babentl
Fila dedit vita non brevlora mea ! Id. lb. 217. Tt
fere, neo quidquara plaeldum ipondenlla, Martlt
Sldera presterunt, falclferlque tenii. Slat. 9. Theb.
158. gemioa mibl naroque nepotum Lata fidet,
aquo pubescunt sidere nets. n. «. etale pares.
Hinc Inscripl. in Bollett. dell' Itlit. archeol.
n. 1872. p. 30. bidbra kon tibso big (in se-
pufcro) WBC KIMBOl KHC MABB IABV0M. — All-
tiqul sldera deoi feeere. Seneca Berc. Fur. 19.
Ferro mlnael terret Orion deoi. h. e. Fleltdei.
et ibid. 584. To non ante tuam respiea cooja-
gem r Qnam quum dare deoi obtulerlt diet. Id.
Thyest. 842. de Chao. Iblt in uoum eongeitt,
sioum turba deoram. Adde ibid. 893. et Capell.
1. p. 23. Adde Zucil. £tn. 34. el Calpurn. 10.
Eleg. 81. Hao pettrnent loca fuljat. interpr.
Am. 6. 26. et Act. 1. 43. — Symbolum atet-
nltatls et vita beatte lidera olim erant; Idclrco
In antiqalt monumentlt eomm imago poneba-
SIEM
tur. V. Caution*, Muteo del Catajo, p. 89. Cf.
Firg. 6. JEn. 640.
II.) Translate. ^ I. Per synecdoehen tidui
tignlficat calurn. Ovid. 1. Met, 180. de Jove.
coacmilt lerque qualerque CEesarlem, cum qua
terram, mare, aiders moril. Juvenal. 16. 63. de
JEnea el Hercule. Alter aquis, alter flammis ad
tidera missus. «f 2. Iliao sidera tangere, ma-
gaum esse, felicem et dill parem, toccare il cielo
col dito. Ovid. 7. Mel. 01. Et diii cara forar,
et vertlce aidera tangarn. Propert. 1.8. 43. Nunc
mini lummi licet contingere tidera plantis. Sic
Borat. i.Od. I. 35. Quod si me Lyricls vatibus
Inserts, Sublimi ferlam sidera vertice. % 3. Et
ferre ad sidera, lmpenie laadare. firg. 9. Eel.
29. tuum nomen Cantaotei sublime ferent ad
sidera cjcni. Calpum. 3. Eel. 42. Et tolet ilia
meat ad tidera ferre camenai. f 4. Ad tidera,
hyperbole de Ingenti allitudine, tino al cielo.
Propert. 3. 1. 57. Pjramidum tomptut ad si-
dera ducti. Martial. 9. 6a. Sic viret, et ramis
tidera celsa petit. Cf. 8. 36. Hac, Auguste, ta-
men, qua ?ertice sidera puliat, Par domut est
calo. % 5. Melonymiee designaot tidera lem-
pus uocturnum, tuna eoim conspicua lunt. Slat.
8. Theb. 219. vario producunt sidera ludo Ante
domos, intraque. Propert. 1. 3. 38. Languidus
exactit, bel mlbi, lideribus. Juvenal. 5. 22. Si-
detibui dablli. k. t. suromo mane, quum aurora
ineipiente iucipiunt slelia evaneicere. <f 6. Item
cerium anni terapui. Firg. 1. G. 1. quo aidere
terras Vertere eooreoiat. Id. 4. £n. 309. hiberno
molirli tidere elassem. Ammian. 22. 13. a med.
Sidere etiam turn inslante brumali. Tac. 1. Ann.
70. Sidere eequinoctli mailme tumesclt oceanui.
•f 7. Item dies. Fal. Place. 5. 197. Tot freta,
tot dare properantia tidera pasaum. f 8. Item
call temperamenlum, clima. Plin. Paneg. 15.
Et diveriam aquarum eslique lemperiem, ut pa-
triot fontet patrlumque tldui, ferre eonsuevlsti.
Juvenal. 12. 103. Nee Lalio, aut usquam not-
tro tub lidere talli Bellua (elephantut) oooci-
pitar. *| 9. Item 7*rias esll tempestatet et ln-
flaxum, qui ab aldeVbui In terras deraitti puta-
lar: et fere de malo iicitur. Ovid. 4. Met. 424.
jEtherioque recent exarsit tidere limut. ft. e. co-
lore, et 5. ibid. 281. Ne dubitate, precor, tecto
grave tidui et imbrem (Imber erat) vitare meo.
h. t. vent urn, procellam. Firg. 12. /En. 451.
Quails obi ad terrat abrupto aidere nimbus It
mare per. medium. TJbl Serviui; Vel immeata
Tel magna tempesiate; per tidui enim tempeitai
lignlficatur, ut (II. JEn. 259.) tcil trlite Mi-
nerva Sldut. Claudian. 2. in Eulrop. 423. orba
magUtro Fertur in abruptom catu, non tidere
puppls. *f 10. Uine dicllur de quodam morbl
genera, quod ei ioduiu mall tiderli nasci ere-
dltur, at In SIDE RATIO dictum ett. Plin. 2.
Ziiit. nat 41. 41. (108). Afilaotur alii tidere, alii
commorentur alalia temporlbut alvo, nerrit, ca-
pite, menle. Pelron. Sat. 2. Animosque Juve-
oum ad magna turgentes, relull pettllentl quo-
dam ildere afflarit. Martial. It. 85. Sidere per-
cuisa est lubito tibi, Zoile, lingua. Id. 7. 92.
Hoc opui eit, lubito nat ut tidere routui. •Jil.
Sidut confcclum dioitur,quum ea tempestai,qaam
tidui inferre putatur, peraota ett. Plin. 18. Silt,
nat. 25. 57. (207). Alias cillui, allat tardiui call
aflaclu si terram deciduo: vulgo, lerenilate red-
dlla, eonfectum sidut audimui. Id. 16. ibid. 23.
30. (87). ClreumaguQtur folia ulml, lilia olea-
que per tolitilluin: nee alio argumento cerilut
intolllgitur tidui eonfectum. *J 12. Figure te di-
eltur de lit, qua decore et pulcrltudtne excellunt.
Ovid. 3. Pont. 3. 2. O ildus Fabia, Maxima,
gentit adet. h. e. deem, lui, araamentum. et 4.
ibid. 0. 9. Fabia lux, Mailme, gentit. Colum. 10.
£. R. 96. Pangite- fiupe varioi, terrestria tide-
ra, floret. — De tpleodore forma et pulcritu-
dlne. Stat. 3. SHv. 4. 26. Hio puernm egregiie
prcclarum tidere forma Conspicil. Fal. Place.
5. 467. nebulamque erumpit laion, Siderii ora
ferent. Borat. 3. Od. 9. 21. Quamquam sidere
pulcrior Ilia eit. — De pulerit oculii. Ovid. 1.
Met. 498. Tide! ig'ne micaates, Sideribut similes
- 360 —
oeulos. Id. 2. Amor. 16. 41. et Propert. 2. 2.
21. oculi gemiaz, sidera nostra, faces. — Ad-
hibelur in blandiiiis. Sueton. Cal. 13. eslr. Si-
dut et puilum et pupum et alumoum appellantes.
•f 13. Sidera erranlia dicuntur irapii scelerali-
que bominei apud Fulgat. interpr. Jud. v. 13.
Homonym. De discrimine Inter slellam,
astrum et sidus bac habet Hid. 3. Orig. 60.
Stella esl quslibet singularis; sidera tuDt ttellis
pluriinii facta, ut H jades, Plejades; astra autem
lunt itella granges, ut Orion, Bootet. Sed hae
nomina scripiores confunduot. el 1. Differ. 495.
diitinguit hac a signis, quibus animantis imago
formata est, ut Taurus, Scorpio et alia bujus-
modi. et Append, n. 217. Inter astra et sidera
boc ait Intereiie, quod aifra flxa tunt ealo;
sidera moventur. Borat, Epod. 17. 41. Peram-
bulabii attra tldui aureom. Similiter Popma,
op. eit. ad h. v. Sidus est lignum fixum, In quo
plures tlelloe inilduot, at Aries, Taurus, Per-
seus, Andromeda et il quod allud nota aut forma
aliqua In calum receptum est: tlella eit erra-
tiea et sola fertur, non admiitit aliii ttellii, ot
Lucifer, Vergilia et reliqua omnes toto ealo
■paria. Ct'c. loc. tupra eit. His animus datut eit
ei lllli templternlt Ignlbui, qua ildera et stel-
I at voeatlt. Sed F. dicta in h. I. Inlt. Xucret.
2. 309. Non eadere In ierram alellai el il-
dera cernii. Manil. 1. 465. formal diitioguere
tantum Content* et ttellis ottendere tidera
certli. Quamquam interdum tidus pro sole et
luna, aliquando, ted fere In plur. num., pro
slella umrpant Cictr., Quinlil. et poeta, ut
qood diiit Lucret. tiderlbut fixura calum,
boo dlcat Firg. it ell la ardentlbui aptum. Cf.
Macrob. loc. eit. inlt. et ▼. Doderlnn, op.
eit. t. 4. p. 409. et seqq.
SlEM, tiet, ilet. F. SUM.
SIFAROS. F. SDPPARTJM.
61FILATIO. F. SIBILAT10
SlFlLO. F. SIBILO.
SlFlLDM et SlF'LUS. F, SIBILTJ9.
SIFO vel sifon. F. SIPIIO.
SlFdNARlOS. F. SIPUONARIUS.
SlFUNCULOS. f. SIPHUNCULUS.
SlGE, ei, f. I. cepj, taciturnltai: noraen JEo-
nil sexus femlninl apud Gnoilicoi. Tertull. ad-
vert. Fatentin. 12. f.ZOE. — NB. De cognom.
R. F. ONOM.
SIGENTIANA. F. SINGENTIANA.
SlGILLARlA, Oram, n. plur. 2. F. SIGIL-
LARIUS, a, um,
SlGILLARlARlOS, li, m. 2. (slglllum) qui
tigillarla facit. Inteript. apud Don. el. 8. n. 15.
T. ftAVIO T. f . X.ABQOMO JiRBO ILATrRABtO It-
oillariabio etc. Habetur etiam apud JJeiner. cl.
11. n. 89. et bit apud Fdbretti p. 177. n. 359.
el p. 720. n. 415., ubl tigillariario legitur.quod
mendam fuiiie Tidetur illiai, qui eamdera exicri-
piit. Adde Orclli, n. 4280. F. SIGILLARIDS
et FLATURARIDS.
SlGILLARtClUS Tel
SlGlLLAnlTlUS, a, ora, adject, (slglllum) ad
tigillarla pertinent. Spartian. Badrian. 17. Se-
turnalicia et Slgillariela frequenter amicii Ino-
ploantibui misit, et ipse ab eit libenter aecepit.
tubaud. munera. F. SlGILLARlA. — Sigilla-
riciut annulut est, qui obiignandii eplitolli aliire
rel tigilio nolanda Inserrit. Fopisc. Aurelian.
50. TJiori et Qlia aooulum eigillariclum quail
priratui Inititait.
SlGILLARlUM, li, n. 3. F. voe. teq. in fin.
SlGILLARlOS, a, um, adject, (ligllluro) ad »!•
gilla pertinent. Hinc vicut tigillarius live tugil-
larius, qn! Itardinio erat, ubl Tla eit appellala
Chiavi d'oro, el auctoritate Sext. Ruf. De re-
gion, probabatur; ltd plane nunc etpuogendui
?idetur. F. Infra. — Occorrlt itaqoe tantum
Sigillaria, Orum et lum, a plor. 2. et 3. ab-
solute, lubitantlrorum more, diet festui Romano-
rum, He. dictui a tigillum, quod ollro eitroqoe
sigilla, live Irnagnnculai et manoieula alia mis-
ilcularent. Hoe feitum Lucilius Indicat, qaura ait
apud Parphyr. ad Borat. 1. .Sat. 5. 87. lervo-
rum feslu' diet est, Quem plana heiametro reriu
SIGILLO
non dicere possis. Nam vocem Sigillaria Tertas
beiamcler non admittit. Ideo sic per peripbrasin
Auson. Ec'.ogar. de Per. Rom. 32. Fesla sigil-
lorum nomine, dicta colon:.
I.) Propria. Macrob. I. Saturn. 10. s'n fin.
Saturnalia uno tantum die, ldett quartodecimo
calendarum tollta celebrari, sed poit in tridunm
propagate. Sigillariorum adjeeta eelebrltai in ie-
piem diet discurium publicum et latiliam re-
ligion iB extendi!. Id. ibid. 11. ad fin. causam.
nominls afiert, quod Herculet, oeeiio Geryone
quum in Latium venisset,bomioam simulacra pro
numero tociorum, quel caiu peregrinationia ami-
serat, ponte Subiicio in Oumen demitil, ot aqua
tecunda in mare devecta, pro corporlbua defun-
ctorum veluti patrlii tedibui redderenlnr. Sed
verier ilia origo eiiitimator, tabdit id. ibid., Pe-
lasgos, poitqaam felicior Interpretatlo capita non
vivenilum, sed fictilia, et puto'j astimatlonem
non solum bomlnem, ted etiam lumen slgnificaro
docuinet, cospisie Saturno cereos potius accen-
dere, et in laeellum Ditis, ara Saturn! cobareni,
otcilla quadam pro mil capltibus ferre: ex illo
traditum, ut cerel Saturoalibui mlsiitarentur, et
tigllla arte fictili fingerenlur ae venalia para-
rentur, qua bominei pro le atque tuii piseulam
pro Dite Saturno facerent. Cf. Sueton. Claud,
5. et Spartian. Caracall. 1, exit. Infra eit.
II.) Translate. <f 1. Dicitur de icunculit deo-
rum, idoletti. Tertull. Oral. 12. a med. Quum
perinde faciant oatlooes, adoralis sigillaribui
mil, reiidendo. Amob. 6. p. 197. Quia immo
deos esse sigillaria Ipsa censelil. «| 2. Ipsa quo-
que muouscala, qua pracipue Saturnalibus mis-
sitari mos erat, sigillaria et sigillaricia dicta
sunt: el putantur fuisse panes dulciaril et pla-
ceotula aliqua forma inslgnita, v. gr. aTis, puel-
11 et bujusmodi: quales bodieque, at alt Parcel'
linus, panel eolumba figure pueris per Paicba-
lei dies donari lolent, Seneca Ep. 12. Ego turn
Felicio, cal tolebat tlgillaria afferre. Tiber, apud
Sueton. Claud. 5. Qoadraginla aureos, In Satur-
nalia et Sigillaria misisse ei. Spartian. Caracall.
1. extr. Qua a parentibut gratia sigillariorum
acceparat, ea vel elieotibus, vel magistrlt tponte
donavit. *f 3. Sigillaria denique vieus fait Ro-
ma, In regione Urbis septima, ubl ilgllla et alia
rainuta opera fabre facta veoibant. Cell. 2. 3. Ll-
brum emptum in Sigillariis viglnti aurelt. Adde
5. 4., Sueton. Claud. 16. su6 fin. et Ntr. 28. a
med. Sic Sccevola Dig. 32. 1. 102. Laudei, quae
de Sigillarlbut-eml. F. etiam SINGILLARIUS.
Cf. qua inlt. de vico tigillario dixlmai.
Sigillarium, li, n. 2. absolute. 7er(uU. od-
vert. Falentin. 12. Ut autem tantam ilgllla-
riam extrlnsecus quoque Inornarent, latellites ai
angeloi proferunt. h. e. taberoam siglllariam.
Sigillariut, li, m. 2. absolute, qui sigilla
eonllat. Inteript. apud Gruter. 1035. 3. c. TV-
Dicblio jbx. apbo sigillabio etc. Uae eadeffl.
babetur apud ilfanut. In Orthogr. et apud Fa-
Irelt. p. 243. n. 609.; uterque autem legit ti-
gillariario, quam vocem F. suo loco.
SrGILLARJX'S, II, m. 2. F. toe. prseed.
In fin.
SiGILLATIM, adverb, (slgillom) signatim.
Fulgat. inttrpr. Ps. 33. 15. Qal finxll sigilla-
llra corda eoram. Adde Rieronym, Comment.
In It. 66. 18. Cf. SINGILLATIM.
SlGILLATOR, 3rls, m. 3. (sigillum) qui si-
gilla facit, sigillarius. Inteript. apud Murat.
936. 2. (Orelli n. 4191.) aoataboivs ». t. pth-
BBTI TIGVL'S SrGlLLAtOB.
SlGlLLATUS, a, am, particip. F. SIGILLO.
SlGILLlOLUM, I, n. 2. deminut. a sigillum,
parvuro sigillum, imaginelta, tlatutlla, figuri-
na, ffpfoyi'Ssov. ^rnob. 0. p. 197. Et abstinetis
a rlsu, quum pro dils immorlalibus, slgilliolU
hominum et formii topplicatls bumanlit Adde
p. 204.
SIGILLO, at, Svi, Stum, are, a. 1. (sigillum)
Part. Sigillatus. — Sigillo est ligillo lea ngno
initruere, manire. *f 1. Generatim. Fenant. Fit,
S. Mar tell. 10. Quod diacooem sigillavil ille. n.
e. signo croeli fojavit. «1 2. Sptd3iim et sapios
SIGIIXUJVt
occurrit Fart. Sigillatus adjective, et est sigillis
acu iniaginibus oraalus, ornalo di figure, di ri-
lievi, istorialo. Cio. 6. Verr. 14. 32. Jubet me
sejpbos sigillatos ad prstorem slatim allerre. h.
e. umblematis et cruslis eicultos. Id. 1. Alt. 10.
pute3lia sigillata duo. Varro Sal. Menipp.14.
p. l'JG. Oehl. Sigillata plags. £w5t<oTae'. Cf. ibid.
odnot. Aful, 2. Met. Vilruro fabre aigillatum.
Trebell. in XXX. Tyrann. 16. de //erode. Ilo-
mo Grscs luxuria, eui eranl sigillata tentoria
et auraii papiliones. {[uSt&iTa. Imppp. Theod.,
Arcad. et Honor. Cad. Theod. IS. 7. It. Nulla
mima gemmis, nulla tigillatis sericie aut teitis
utatur auratis. Prudent, sigillatum sal, Hamar-
tig. 707., vocat staluam salis, in quam versa est
uior Lotb, ut habetur Genes. 19. 26.
SIGILLUM, i, n. 2. deminut. a signum, ut
tigillum a lignum, parvum signum. ^ 1. Ge-
neratim occurrit pro parvo signo, vestigio, apud
tenant. Fit. S. Martin. 2. 326. Retnige pen-
nigero qua non facit ala sigilluin. Id. ibid. 4.
56. Moi super ampullara fecit crucis ipse sigilluro.
1 2. Speciatiro et sspius est imaguncula, icuncu-
lam, in qua sigilla eraat cgregia. et mor. Sigillis
avulsis, reliquum argentum sine ulla avarilia red-
didit. Horat. 2. Ep. 2. 180. Gemraas, martnor,
ebur, Tynbcna sigilla, tabellas Sunt qui non ha-
beant, est qui non curat habere. Ovid. 1. Art.
am. 407. Circus ornatus sigillis. Plin. 36. Hist.
■nat. 24. 59. (183). Usus gjpsi in albartis, sigillis
scdiGciorum et coronis gratissimus. slucchi. — &)
In sing. num. Inscript. apud Marin. Frat. Aro.
p. 357. CN. TYBPILIVS Of. ?. TVRPILIA^YS AED. BT
pb. sac. yolk, (h. e. adilis et prstor sacris Vol-
hanalibus) sigillym yolkani ex yoto rosviT abg.
p. xv. scrp. ix. (ft. e. argenti pondo quindecim,
scriplis novem). ^ 3. Sigitla dicuntur etiam
Dgurre in tela depicts aut intests. Ovid. 6.
Met. 85. de Pallade lexente. certamina quatuor
addil Clara colore suo, brevibuS distincta sigillis.
^ 4. Item imagines quso annulo signatorio in
Cera aliave materia imprimunlur, obsignandis lit-
'.eris, araphoris, scriniis etc. sigillo, bollo, cam-
meo, oppwriatrio. Horat. 1. Ep. 20. 3. Odisil
slaves et grata sigilla pudico. Cic. 4, Acad. '26.
txlr. Quid si in ejusrnodi cera centum sigilla hoc
annulo impressero7 Cf. Vulgat. interpr. Apoo.
5. i, 3J 5. Item sigillaria : bine a sigillis imma-
nis seu vacans dicebatur, qui in aliquo collegio
quinqueunalis, aut scriba aut viator esset: quo
quidem iotelligiPur, imtnunes eos esse ab iis largi-
Sionibus, quas quotannis sigillariorum gratia col-
legis suis donare mos erat apud llomanos. V . SI-
GILLAKTA. Jtisciipt. Lanuvii abbinc paucis an-
ais reperta, edita vero in Alii dell'Accad. Rom.
di Archeolog. T. 2. p. 462. rani placvit vi
QYISQVI3 O/flNOYESNALIS IN HOC COLLEGIO ?ACTV8
?V3R1T A 31311X18 BITS TiiMpORIS QVO QflNQVES-
balis aniv immvnis esse DBBEBiT (leg. debeas) et
SI EX OMRISYI ClYlSIOtilBVS FART3S DVPLA3 »ABI
ITEM SCRI8A8 ST V'ATORI A SIGILLIS VACANT1BYS
(•ABIES SX OMNI DIVISIONS SESQVIPLAS DAM ?LACYIT.
SIGLA, Crura, n. plur. 2. Sunt dicta pro si-
giUa, quum sint parva signa compeodii causa io
jcribendo inventa: vel quasi singula: unde per
svneop. singla, deinde sigta: quia singula? lit-
ters vocem integram signillr.ant: unda a Gell.
17. 9. litterte singularia dicuntur. — Sigla Igi-
tuc »unl nota; compendiaria?, litteraj singulares,
quffi vocem Integram significant, ut S. V. B- E.
B. Q. V. si vales bene est ego quidem valeo.
abbreviature, tigle, orjftetai aif\a.i. Justinian.
in epist. ad Senat. et omn. pop. ad {in. Earn-
dem pcenam falsitstis constiluimus adversiu eos,
qui leges nostras per slglorum obscuritatei ausi
fueriot conscribere. Omnia enim, id est et no-
mina prudeotium et titulot et librorura oumeros
per consequentias litterarum volumus, non per
sigla, manifestari. Adde in epist. ad Anlecesior.
ad fin. Ulroque loco sigla babtt rorrenttn. et
lta legit etism Cujac. 1. 12. Observation, c. 40.
ffiUoander babet tignth
TOM. IV
— 361 —
SIGMA vel simma, n. indecl. (cfyua) Simnfa
pro iigma babent Prob. Instit. Art. p. 121. 23.
ICeil. el Innocent. Cas. litter, p. 324. 13. Lachm-
Bud. — Sigma 5 1. Est Jittera s. Tereniirtn.
De metr. p. 'J25. Putsch. Nestoris si forte no-
men dividendum incurrerit, Nu et e versus prio-
ns obtincbuot eitimura, Sigma versus insequentis
alque xau eiordium. ^ 2. Item nota rausicalis.
Capell. 9. p. 324. Si a iota direclo in sigma
jacens signa concurraot. Adde Coelh. i. Music. 3.
SIGMA, rnatis, n. 3. Dictum est a similitudine
seu Ogura scmicirculari Gracai litters a, qua
majore forma ad similitudinem Latins C scribe-
batur, ut videre est in antiquis mooumentis. Ila-
qua Apul. 5. Met. semirotundum appellat — Sig-
ma ^ 1. Est lectus ad mensas rotundas accom-
modatus vel ligneum sedile, in quo perpetuus
lectulas stratus erat ad convivas recipiendos. Nam
veteres olim recla linca sedebant, leclulij ita dis-
posilis, ut ab una tantum parte discumbcrotur ;
postea sigma inventum est, ut eidem menss plu-
res assidere possent. V. STIBADIUM. Zamprid.
Elagab. 25. Primus invenit sigma in terra ster-
nere, non in lectulis, ut a pedibus utres per pue-
ros ad reflandura spiritum solrerentur. et mox.
tlabuit et hanc consuetudinera, ut octo calvos
rogarct ad cenam, item octo luscos et item octo
podagrosos, octo surdos, octo nigros, octo lon-
gos et octo pingues, quum capi non possent uno
sigmate, ut de his omnibus risus citaret. Mar-
tial. 10. 48. Septem sigma capit, sei sumus, adde
Lupum. Id. 14. 87. Accipe lunata seripturn te-
studiue sigma: Octo capit: venial quisquis amicus
erit. % 2. Item appellatur solium scmicirculare
io balneis. Sidon. 2. Ep. 2. ante med. Ita ut
ministoriorum sese non impediente famulatu, tot
possit recipere sellas, quot solii sigma persooas.
Adde carm. 17. 6.
SIGNACOLUM, i, n. 2. (signo) signum rei
appositurn, quo ab ceteris secernatur, et icuncula
vel figur3 instructum, sigillum, segno, contras-
segno, sigillo, nota. f I, Generatim. P'ulgat.
inlerpr. Eccli. 3S. IS. Signacula sculplilia. Aside
Testam. a. 552. apud Marini Pap. Dipl. n. 74.
Apul. Florid, n. 9. Etiam crepidas sibimet com-
pegerat, ct annulum in Isva aureum faberrimo
signaculo. el Ulp. Dig. 16. 3. 1. § 36. Sigillis
videlicet prius sacculo pecuuia impresses vel a
pratore vel ab iis, coram quibus sigoacula re-
mota sunt. Adde Tertull. Pall. 4., Ilieronym.
Ep. 16. et Vulgai. inlerpr. Apoc. 3. 2. ^f 2.
Speciatim dicitur de circumcisiooe apud Hebraos.
Teriull. Apolog. 21. Neque de ipso signacuto
corporis, neque de consortio nominis cum Ju-
dsis agimus. — Iliuc translate f'ulgat. interpr.
Rom. 4. li. Signum accepit circuincisionis si-
goaculum juslitire fidei. Adde Cant. 8. 6. <| 3.
Item apud Christianos dicitur de sacra unctione,
qus fit in Baptismatis vel Confirmntionis sacra-
mento conferendo, et de signo crucis. Cyprian.
Ep. 73. n. 9. Quod nunc quoque apud nos ge-
ritur, Qt qui In Ecclesia baptizantur - per nos-
iram orattooera ac manus iropositionem Spirituin
Sanctum consequantur et signacuto Domitiico con-
summentur. Rufin. i.Misl. Eccl. 3. Si base l!a
esse credis, surge et aeqoece me et hojus fidei
signaculum suscipe. Prudent. Psyeom. 360. Post
inscripta oleo frootls signacula. »* sacri scgni di
croce. V. SIGNATIO. f 4. Signaculum fidei
est Baptlsmus apud Tertull. Spectac. 24._i-"ompa
dlaboli, adversus quam in signaeulo Qdei ejera-
rnus. % 5. In illo Hieronym. io Blalth. 6. 13.
Amen: signaculum orationis Dominies, signacu-
lum est clausula seu conclusio. ^ 6. Esi eltem
vexillum. Prudent. 1. contra Symmach. 533.
Seicentas numerare doraos de janguine prisco
Nobilium licet ad Christ! signacula veans ,e<.c
« 7. Signaculum similitudinis apud rylgat.
interpr. Etech. 22. 33. idem est, ai usu loqueLdi
Hebraico, quod signaculum simile vel simit'i-
mum, et dicitur de rege Tjri, tamqoam peffocta
regis imagine, Deum io terra referemif. V. Wzi-
tenauer «d h. v. ...
SIGNAMS, e, adject (signum) ad ngnum per-
tinent, signl causa constilutut. Joel. iTtcert. it
SIGNATORIES
Umi'.ib. p. 267. Goes. Glareas Dumloaiel «i»
gnales coostituimu». ft. e. qusdam quasi signa ae
terminos. V. MISCITaCCS.
SlGNALtTER, adverb. :sigaalis) in signuro,
figuraliter. Cassiod. 1. Variax. 10., ubi alii ali-
ler leg.
SIGNANS, anlis, particip. V. SIGNO.
SIGNANTER, adverb, (signo) Corop. Signan-
tius. — Signanter est signate, eipresse, peculia-
riter, siogulatim, espressamente, sejnatamenre.
Anson. Grat. act. 3. Signanter et breviter o-
moia indlcare. Hieroym. 1. advers. Jovinian.
■n. 13. ad fin. Signanter et propria supra diierat.
Boeth. De person, et duab. nat._ 3. tonga vcrn
1 11 i signantius Datura ralionabilis individuam
substant'.am uirStfwt'uiMS nomine vocaverunt. Alii
leg. signatiiis. Adde Augustin. De consens. E-
vang. 2. 6. ,
SIGNARlfJS, «, m. 2. (signum) * 1. Est qui
signa, h. e.statuas, facil, signif6x, slatuario, scut-
fore, Jii)S:ctrotos. Inscript. apud Murat. 963. 4.
MAETTO U'RiLt ABTIFICt SIGNARIO QVI VIXl* AHSIS
xxxn. etc. Cod. 10. 64. 1. hahet signarii. At io.
Cod. Theod. 13. 4. 2. hsc vox non legitur.
^ 2. Est etiam signifer. Vegel. 2. Milit. 16.
Omnes autem signarii vet signiferi Iqrica»_ ml-
nores accipiebant. Alii tamen pro autem signa-
rii rectius leg. flnlesignani.
SIGNATE, adverb, (signo) Comp. SignaUutf
Sup. 5ijna(issime. — Signate est evidenter, si-
gnificanter, con evidenza. Gell. 2. 6. Qui pro-
pria et signate locuti sunt. Adde Macrob. 6.
6'af. 7.', Ammian. 29. i. 33. et Augustin. 14.
Civ. D. 8. Ammian. 23. 6. 1. Signatius aliquid.
eiplicare. Addu eumd. ibid. 15.2. Pelagon. ep.
ad Denietr. 5. llliua sigaatissime ostendit fi-
guram. t
SIGNATIM. adverb, (signo) signate. Gromat.
vet. p. 307. 5. Zachm.-Rud. Signalim, at inve-
niantur pali ipsi, stellam consccravimus. _
SIGNA'l'IO, onis, f. 3. (signo) actus signandl
et etiam sigillum.
I.) Proprie. Teriull. 2. ad Uxor. 9. Fnrtiva
signatio. h. e. sigoi crucis formatio. Co J. Theod.
11. 1. 19. Digesta sigoatio formam indictionis
tencat.
II.) Translate est notatio. Finnic. 4. Mathss.
12. Qus omnia geoera (mortis) in terlio libra
speciali signatione monstravimus. Tac. dial, at
Orat. 18. Uoc primiim intcrrogabo, quos vocetia
antiques, quam oratoruin alatem signatione isla
determinetis. Est qui minus rede leg. sigoiQ-
catione.
SIGNATOR, Sris, m. 3. (signo) fl 1 . Est qui
signat: et prteserlim qui tcslainenti aut altenui
negctii tabulas aliudve quid, adscripto prius no-
mine suo, confirmat, dein'do annulo suo ( signat,
ad Ddein faciendatu, sigillatore, cf pa'r 13 "')'- Sail.
Cat. 10. Juvcntutcm mult'.s modis mala facinora.
edocebal: ei lib's testes signatoresque falsos com-
modare etc. Sueton. Tib. 23. Illatum August!
tcstamenlum, non admissis signatoribus, nisi se-
natorii ordinis, recUavit per libertum. Addu Quin-
til. 5. 10. 44. Pal. Max. 7. 7. n. 2. Testamen-
lum pstris, quo prsterilus erat, rescidit, quura
io eo Tullianua Pompeji M. familiaris, ipso qui-
dem Pompejo signatore, bcrcs seriptus esset. Scoz-
sola Dig. tB.'j. 8. Testatu* est, se saceulura
cum pecuni'u signatorum sign is obsignasse. Ju-
vtnal.iO. 334. Tjfriusqu* paraiB jenialis in hor-
tis Sttrnitur, et ritu deeiei ceutena dabuntur An-
liquo: vsniet sum signatoribus auspei. Cf. Au-
yisstin. Serm. 107. 7. <J 2. Sig^ator 3«t Sliam
inter aitifieet petunia cudends. Snsciipt. apud
Gruler, 1066. 5. et 1070. 1. et Oretli n. 3229.
V. 5IALLEATOR. U 3. Signalor iirrce lumen
est horltOB. Manil. 0. 631. pbclbm esorl's quum
pa.rs vicesima prima Signotor ta kb luinen fulge-
bit. Ita Limaire; alii taroen leg. jii/nafum vel
signalur.
SIGNATOItlUSl. f. voc. aeq. in fin.
SIGNATORlUS, fl, 'ita, adject, (signo) da tt-
oillare, ?.d signaadum perlioans. Val. Max. 8.
14. n. 4^ Aooulo, quo signatorio u'ibatur inscol-
ptam lllam traditionam habuit. Paul. Dig. 50.
40
SIGNATURA
16. 74. Signaloriue annulus ornamenli appclla-
tiona non contlnetur. — Hinc
Signalorium, ii, o. 2. absolute, aubslaolivo-
ruro more, est ipse annului signatorius. Alcim.
Ep. 78. Signatorium quod pietas veitra non tam
promittere, quam offerre dignata est. In nunc
rnodum fieri volo. Gloss. Gr. Zat. ^fpa^CTj]'-
pjo.v, eignaculum, signalorium.
SIGNAtORA, a, t. t. (sigao) sigillo, lignum
aoaulo appositum. Suelon. Ifer. 17. Cautum, at
in teetamentis prims dues cera, testatorum modo
p.otiiiae inscripto, vacua aignaturia ostenderen-
lur. Ad h. lamea I. bac babet Furlanetlo :
o Perperam Forcellinus cum aliit hac verba est
interpretatus; etenim signalurit non est casus
ablai, plur. a recto ling, signatura, ted daliv.
plur. a partlcip. signalurus. Sensui autem bic
ett: cautum, ut prima dua cera sea pagias te«
■tamentorum a tettatore, suo tantum nomine in-
scripto, teitibus, qui ligoaturi easent, vacua he-
ledum nomioibuB ottenderentur, qaoi noise te<
atium non intererat; constat enim post testato<
til nomen continuo beredum etiam nomina in-
■cripta fulite in testamentii. V. Dasumii testa-
mention in Annal. dell' Inslituto etc. T. 3.
■p. 387. » Klotz, Georges aliique Leiicographl
recentiorei banc vocem non admittunt.
SiGNATUS, a, urn, parlicip. V. SIGNO.
SIGNlFAClO, is, ere, a. 3. (lignum et facio)
eignifuare, idem quod signifies. Mcetian. Dig.
36. t. 65. a med. Si audilus capacei lunt, vel
l&terrogatl nutu possuot lignifacere. Ita Torren-
tin. Alii rectiua leg. significar-e. V. Mommsen
ad h. I.
SIGNIFER, Rra, Krum, adject, (lignum et fe-
ro} lignum vel ligna ferem, orj^tiopopos. f 1.
Generalim. Zucan. 3. 558. Tunc in signifera re-
sident! puppe magiatro Drutui ait. h. e. irnagi-
nibui deorum ornata. Pal. Place. 1. 337. Si-
golfer crater, h. e. asper eignii exitanlibui, ut
est apud Virg. 9. &n. 263. et Ovid. 12. Met.
235. Adda Ammian. 27. 9. 7. % 2. Specia-
lim dieitue da tignli sets ilderibui, et est qui
itellai fart. Cic. 2. Divinat. 42. 89. Vim quan-
dam ens ajunt ligoifero in orbe, qui Grace
£u8cctxoe dicitur, lalern, ut etc. k. t. circulo,
la quo lunt daodecim signa, qua ioI annuo cur*
in pereurrit. Zucan. 7. 363. et 8. '72. Signi-
fero quacumque Quunt labentia calo Sidera. Id.
3. 254. Signifer polui. Zucret. 6. 481. Siga'iferi
super etheris astus. Adde eumd. 5. 690. et Se-
ttee. 7. Quasi, nal. 11. — Olne
Signifer, iri, m. 2. absolute, lubstanllvorum
more.
I.) Proprle. *f 1. In re aitronomica .est si-
gnifer circului, signifer orbit, lo zodiaco. Pi-
truv. 6. 1., Plin. 2. Bitt. not. 10. 7. (48). Se-
neca 7. f^ucEjc. nal. 23., Ctaudian. 1. in Sa-
fin. 3G5. etc. «f 2. In re milllarl, qui in cier-
citusigoum seu vexillum fert, alfiere. Cic. I.
Divinat 35. 77. Quum signifer primi bastati li-
gnum non posset movere loco. Cces. 2. B. G.
25. Signifero Interfeeto, aigno amisio, etc. Ovid.
2. Amor. 12. 14. Ipse eques, ipie pedei, signi-
fer ipse fui. Pegel. 2. MiliU 1. Signiferl, qni
»igoa (cohortium) portent, quos nunc dracooa-
rioi vocant. Inscript. spud Grater. 80. 4. av-
bbl. mabivi sigh. hg. mi, gem. Alia apud eumd.
4. T. I1LIVS HOSMS IIGHIFSB COS. Mil. VBB. Alia
apud Furlanelto, Lap. Patav. p. 171. L. cvl-
■mi i». ». boss, tso. xa. iiGNinsa. Adde aliam
apud DonaU 298. 2. et Orelli n. 3481.-83.,
3553 etc. Alia apud Gruter. 569. 7. m. vi.no tu-
TVBO HOHina TVBM. IBBBKI EQ. 8IM0. IlinC patct,
•igniferum fuiue tam in legionaria et in urbana
et auxiliaria militia, quam in equitata. Et signi-
fero autem aquilifer quit fi'bat. Inscript. apud
Orti, JUarm. delta G. Sertoria p. 39. t. see-
rOEIVS I. 1. FOB. 1IBMVS IIGKII. iQVIL. LIO. XI.
clavd. rui iidblu. Alia apud Eenzen, n. 6855.
r. tttimv* r. r. ovr. vstibikvs sigmu. aovih-
m tio. etc. r. SIGNDM. «| 3. Pro eo qui si-
gnum dil, uiurpavit Arator Act. Ap. 1. 101.
II.) TramlaU. *| 1. Bit dm, auetor, caput.
Cic. Jttur. 25. 50. Valde ealamltosuru esse opor-
— 362 —
tere earn, qui esiet futurus dm et iigaifec ea-
lamitosoruru. Id. Plane. 30. ad fin. Qui causa
nostra ducei et quasi signiferl fuissent. Li. 2.
Alt. 1. a med. Quum equitatus ille, quern ego in
oliro Cepitolino, te signifero ac priacipe, collo-
caram, senatum deseruerit. Id. Suit. 12. 34.
Quum prlnceps, quum auetor, quum signifer esses
juventutis. *J 2. Dicitur de eo qui signa Chri-
stiana religionis fert. tenant, fit. S. Martin.
2. 467. Sigoifer arma crucii fers nobililata
triumpbis. Adde Alcitn. ad Soror. 814.
SIGrjlFEX, flci6, m. 3.'(signum et facio) qui
6igna faclt, id est slatuas ej are rel marmore,
slataario, aya^fiatonoio'c. Apul. 2. Mel. Sum-
mum specimen opera fabrilis egregius ille signi-
fe. prodidit. Id. de deo Socrat. ad /In. Son
pudet me non esse sigoiCcem. Alii leg. signifi-
cum. V. SIGNIFICUS. ^rno6. 6. p. 199. In-
ter signiGoes Ille memoratus est Phidias primus.
Sidon. 6. Ep, 12. Plcioribas signiOcibuiqiie
Gracia illustris. Capell. 1, p. i3. Vivos vultus
sris aut marmoris^signifex animator inspirat.
SIGNlFlCABlLIS, e, adject. (signiQco) signi-
ficativo, significans. Varro 6. Z. L. 52. Mull.
Fatur is, qui priinum homo significabilem ore
emitlit vocem. Auguslin. de Magisir. 8. Placet-
ne eppellcmus signiGcabilia ea, qua eigois si>
gnificari possunt, nee signa sunt?
SIGNIFICANS, amis, partielp, V. SIGNIFICO.
SIGNlFlGANTER, adverb. fsigniOcans) Comp.
Significantius ; Sup. Signi ficanlissime. — Si-
gnificanter est espresse, evidenter, evidentemente,
chiaramente, espressamente, ittw^mB, ixfav
toc<o(, ipfatMiZt. Seneca 3. Control;. 20. a
med. Quotidiano verbo salii signiScaoter usus est.
Quinlil. 11. I. a med. Breviter ac signi Ocaoter
ordinem rei proferre. et 12. 10. a med. Propria
et signlfieanter rem Indicare. Id. 10. 1. ante-
med. Quii narrare signi Scantiui potest, quam
qui etc.? Cic.3.Fam. 12. Non majore quidem
iludio, led acrius, apertiui, significantius digni-
tatem tuain defendissem. Gell. t. 25. Graci ei-
gnilicantiui consignantiuique cessationem islam
pugna ixey^tiaiav appelraruot. Id. 17. 2. ante
med. Probabillus signiGcantiasque lie dici vide-
bitur. Quintit. in term, declam. 247. Illud quam
fieri potest brevissime et lignificanlisiime com-
prehendite.
SIGNlFlCANTlA, m, f. I. (ilgoifleo). ^ 1.
Est ligniticatio, significato, senso. Tertull. He-
surr. cam. 21. Instruments divina nullam ad-
mittunt Ggurata signifieantia suspicionem. La-
ctant. 4. 26. Quacumque Cbristui passus est,
habueruni Gguram et signiGcantiam magaam. —
In plur. num. Arnob. 7. p. 230. Series, qua
•equitur, librorum sigoiScantias contineU <f 2.
Eit aliam sigoiflcandi vii, evidenlia, arjiiaata,
l/ipaoij. Quinlil. 10. 1. ad fin. Tanta verbo-
rum, etiam qu^e assumpta lunt, proprietai: tanta
in quibusdam ex pericuio petilii iignificantia.
enfasi. Adde Jul. faler. 3. Gest. Alex. M. 41.
Qua vero leguntur apod Non. p. 375. 33. ^ferc;
verba non Parronis, ted ipsiui Ifonii sunt.
SIGNlFlCATlO, Snii, t 3. (significo) indi-
cium, lignum, oijutitaot(, er.wriixa.oi a (It. si far
sapere, espressione, segno, indizio, inlimazione,
notificazione, avuiso, cenno; Fr. indication,
designation, indice, declaration, annonce/Uisp.
indication, indice, anuncio, declaracion; Germ.
d. iTuerftennenjeften, Anzeigen, Bezeichnen,
Audeuten, d. Bezeichnung, Zeichen; Angl. a
signification, intimation, expression, declara-
tion, sign, token). «f 1. Generalim. — o) Ab-
solute. Cic. 3. Orat. 59. 220. Omnei hoi motui
mbiequi debet gestai non hie verba expriment,
scanicus, ted universsm rem et lenteniiam, non
demomtratlooe, sed tigoificatione declarant, ubi
si'gnt/icati'o minus esl quam deirionstratio. el Cces.
3. B. C. 65. SlgniQeatione per castella fumo facta.
Cf. 2. B. G. 33. Cic. 1. Fam. 9. a mei. Nutu et
slgnifieatlone appellare allquem. Id. 1. adQ.fr.
i. 14. ad fin. EJusmodi tbealrum totius Asia vlr-
tutibus est datum, natuia aulcm ita resooans, ut
usque Romam ilgniGcationci rocesque referan-
tur. Plin. 18. 7/i'if. nal. 35. 86. (360). Call mur-
SIGNIFICATUS
mar noa dubiam (tempestati* Venturis) habot
signiGcalionem. — 6) Sequeate Genetivo. Cces,
5. B. G. 51. Ad portal castrorum clamor orl*
relur: quo clamore sigaiGcatio victoria ueret. et
6. ibid. 28. extr. Ut igaes Geri prohibeat, na
qua adventus ejus procul eigniGcalio Gat. Id. 7.
B. G. 12. in fin. Quum ei lignificalione Gallo-
.i.uHi. novi aliquld ab iis iniri coosilii, inlelle-
sissel. Cic. pro leg. Manil. 3. 7. Dno nuncio
atque una lilterarum tigniQcatione cives R. ne-
candos trucidsndosque denotavit. Id. Cluent. 11.
31. Quum testameatum mutare cuperet, in ipsa
signiGcatione bujus voluntatis est mor'.uua. Ccel.
Aurel. 2. Acut. 10. 59. SlgoiGcatioaes singula-
rum. h. e. sigaa morbi. — c) Sequeote InGnito.
Id. 1. Off. 36. a med. Ex quibue magna ligni-
ficatio Gl, non adesse constantiam. Sueion. ifer,
37. Multas uec dubias signiGcaliones sspe jecit,
ne reliquis quidem se parsurum senaloribui. Cic.
2. Orat. 43. 182. iiasc adjuvant in oratore, lenitas
vocis, vultus, pudoria signiGcalio, verborum comi-
tas. et ibid. 36. 153. Orator, qui primum quam
minimam artiGcii alicujus, deinde nullam Gra-
carum rerum signiGcalionem darel. non deits
indizio. el 1. Off. 15. 46. Neminem esse negli-
gendum, in quo aliqua tigniGcalio virtutis ap-
pareat. *f 2. Speciaiim est signum benevolen-
tia, studii, plausus. Cic. Sext. 49. a med. Po-
puis judiciis aique omoi sigaiGcatione Oorere.
Adde ibid. .57. in fin. et ibid. 59. Zio. 31. IS.
SigniGcatiooes et acclamationes multitudinis, at-
seotatione immodica pudorem oneranlie. % 3.
Praterea apud Rbetoras eil oratio, qua plus ip su-
spicione relioquit, quam positum esl in orations.
Ea fll per eiuberationem, ambiguuin,consequen-
tiam, abscissionem, limilitudinem. Cic. 4. He-
renn. 53. a med. et 3. Orat. 53. et Orat. 40. extr.
V. EMPHASIS. «| 4. Sigtificatio verbi est ejus vlt
et sensui, significato, senso, forza. Cic. PartiU
31. 108. Dl liceat ei, qui contra dicat, eo trabere
signiGcalionem scripti, quo eipediat, aut velit.
Plin. 18. Hist. nat. 3. 3. (14). Verba prison
sigaificationis. Gell. 12. 13. Verborum vers*
atque propria tignificationes longiore oiu ma-
lantur. Id. 15. 13. Testor et interpreter aignl-
ficatione reciproca dicuntur. Adde Quinlil. 10.
1. 10., Priscian. 8. p. 370. 1. UeU. et ftL
Long. De orthogr, p. 2226. Putsch. — Com-
ment. In Donat. Art. maj. p. 254. 17. K. Genus
et ligni&catio in verbo idem est: — SigniGca-
tiones dicuntur eo quod actum vel paiiionem de-
monstrant, et est significatio seotua verbi. — Su-
neca Ep. 87. Duas tignificationet babet propoti-
tio vestra. h, e. sententias. — Apud fitruv. 5.
8. incerla significatio verborum est in locia cir-
cumsonantibus, quia non verba distincte, sed ver-
borum sonitus confuse auribus infertur.
SIGNIFICATIVE, adverb. (ligniGcativui) «<-
gnificalivamente, cum aignlficattone. BoettuA-
risloU Topic. 1. 13. p. 669. Si talubre inulti-
pliciter dicitur et salubriter mullipliciter dicetur:
ut ii aalubre dicitur hoe quidem sanitatia effe-
clivum, illud autem cooservativum, quoddam
vero signiGcativum: etaalubriter vel effective vel
conservative vel significative dicelur. h. t. ad va-
letudinem indicandam.Adde Augustin.2. Quosst.
in Heplal. 138.
SIGNlFlCATlVUS, a, um, adject, (lignifico)
significandi vim habeni, significant, significa-
livo, or,pavtix6c,. Ulp. Dig. 45. 1. 75. Boni ap-
pellalio non est certa rei sigaificaliva. Cajui
ibid. 50, 16. 232. Uae enuntiatio et quanlitalis
el aslimaliouis sigaiGcativa est. Adde Auguslin.
2. Qumst. in Heptat. 124,
SIGMFlCAXOK, dris, m. 3. (signiGeo) qui si-
gniGcat. Hitronytn. inlerpr. Origen. in Luc. 35.
SIGNlFlCATORlUS, a, urn, adject. (signiQco)
significative, Tertull. advers. Bermig. 32. Ver-
bum factltaUonla signiGcatorium..
SIGNlFlcATCM, 1, n. 2. V. SIGNIFICO in
fin.
SrG.VlFlCA.TUS, a, am, partielp. V. SIGNI-
FICO.
SlGNlFICATL'S, ut, m. 4. (signluco) «f 1.
Esl significatio, signam, ir.dv.io, segno\ progno.
SIGNIFICO
tticn, PitruV. 9. 1 sub j|», SiJerum et occasus
st orlus tefiipestalumque significatus. Plin. 18.
J/iU. nat. 25. 59. (221). Ipsi dies raro non ali-
quos tempestatum significatus babeat. et ibid.
3'. 74. Arcturus oritur prid. Id. Seplembris ve-
fcementissimo significatu terra inarique per dies
quinque. ^ 2. Item vii, senaus, significata.
Cell. 5. 12. Pe partieula duplicem significa-
tum, eumdemque inter «ese ditersum capit. Ar-
nob. 1. p. 3. Unde novit antiquitas miseriarum
brae nomina? unde bellis significatum dedit? pe-
stilentiam, grandines qua potuit ratiooe signare,
aat inter suai voces, quibus oratio explicabalur,
• ssumore? h. e. nomeo, quo aignificarentur.
SIGNlrlCO, as, avi, Sturo, are, a. 1. (sigoum
et faeio) Veteres diierunt etiam significor depo-
nentis forma, teste GM. 18. 12. in fin. V. In-
script, allatam in DEXTANS. — Part. Signifi-
cant I. 3. et in fin.; Significatus L 1. et 2. ;
Significalurus I. 1. c; Significandus I. 1. 4
— Sigaifico est signum faeio, per signa ostendo,
lndico, declaro, StjXo&j (It. fare o dar segno, far
tapere, dare ad inlendere, mostrare, indicare,
accennare, avvisare; Fr. marqtier d'un signe,
d'une empreinte, indiquer, [aire connaitre, si-
gnifier; Hisp. tenalar, indicar, dar d conocer,
dar d entender, cignificar; Germ. e. Zeichen
geben, anzeigen, bezeichnen, zu erkennen-ver-
ttehen geben; Angl. to give notice or warning,
■make or give a sign, signify, indicate, notify).
1.) Propria. % 1. Geoeratitn. — a)' Abso-
lute. Cic. 1. Orat. 28. in fin. Hie oraoea as-
■ensi, significare inter sese et colioqui eceperunt.
Id. 3. ruse. 20. 46. Sed utar, ut quam maxima
BigniGcem, pluribus. Cf. Cces. 7. B. G. 7. —
Passive impersonaliter. Id, 2. ibid. 7. Ut furao
atque ignibus signiQcabatur. — b) Cum Ablat.
et prsp. de. Id. 7. ibid. 20. ad fin. Conclamare at
significare de fuga Romania eceperunt. Cic. ad
JSrut. 1. 1 . Quod nihil significem unquam de suis
aetis. — Passive. Id. Plane. 21. 52. Estaliquid
de virtute significatum tua. — c) Cum Accu-
fativo. Lucret. 1. 13. tuumque Significant inl-
tum. Cess. 7. B. G. 40. ad fin. Manus tendere
et deditionem signiGcare. Cic. 2. leg. Agr. 12.
30. Quum intercessio stultitiam intercessors sigoi-
flcatura sit. Id. 4. Alt. 1. ante med. Gralula-
tionem alicui significare plaueu maiimo. Id. 5.
Verr. 91.213. Hoc enira mihi slgDificasse et an-
nuisse visus est. Id.. Fonlej. 13. 29. Quem na
Inimicus quidem satis in appcllando significare
poterat. If epos Ages. 8. Vestita bumili atque
obsolelo, ut eorum ornatusin bis regem neminern
significaret. Cic. t. Alt. 11.' Quippiam signifi-
care alicui per litteras. Ovid. 5. Trist. 10. 36.
per gestum. farts' inlendere a cenni. Sie 3. Met.
613. nutu. — Passive. Cces. 4. B. G. 14. Quorum
timor cum fremitu et coocursu jignificaretur.
CiC. 4. Att. 76. Quod ex lis verbis a te signi-
fied putem. Id. 3. Orat. 13. 49. Qu» signifi-
cari ac dcelararl volemas. Id. Fonlej. 1. 18. Na
quasi signiGcari possit suspicio. Tat. 1. Hist. 18.
Qua fato manent, qaamvis significata, non vi-
tantnr. Plin. 3. Hist. nat. 21. 25. (140). Insu-
la), priEter supra signlficatas, Absjrtlum, Arba
etc. Id. 6. ibid. 29. 34. (161). Haeo est regio se-
cundo volumine a nobis significata. — d) Cum
Infinite. Cces. 3. B. G. 13. Voce significare ece-
perunt, sese in ejus (Idem et potestatem venire.
Id. 4. ibid. 3. Uac re sigoificari, magnum no-
merum civitatium suam vim sustinere non posse.
Cic. 3. rep. 30. 42. Oranea, qui aderant, signi-
ficabant ab eo se esse admodum delectatos. Id.
6. Fam. 13. Hoc non significandum solum sed
etiam declarandum arbitror, nihil mibi esse po-
tuisse tuis litterls gratius. Adda 1. Alt. 11. —
e) Cum Coojunctivo et partis, ut. Cat. 1. B.
G. 86. Voce et manibas ei vallo significare ece-
perunt, nt statira diir.ltlerenlur. — f) Cum par-
tieula relative ant conditional). Cic. 2. Fam. 19.
Accept a te missas litteras etc. sed neque unde,
nrqae quo die date essent, aut quo tempore te
eiipeetaretn, slgnlfieabant. Id. Rose. Am* 20.
56. Ot significant anseres, si fares renetlnt. *f 2.
Speclailm pertioet ad hariupicinam et divioaiio-
— 363 —
nem. Tibull- 2. 1. 25. viden, ut felieiba*. extii
Siguificet placidos nuntia libra deos? Ct'c. 1.
Divinal. 1. 2. Gentom nullam video, qua, non
significari futura, et a quibusdam intelligi pr«-
di'cique posse, censeat. Ovid. 15. Met. 576, Q«iid
sibi significant, trepidantia consulit exta. Id. 9.
ibi'4. 494. Quid mibi significant ergo mea visa?
Cic. Harusp. resp. 12. tt n»ed. Quod ex aliquo
disjuncto diversoque monstro significatum cave-
remus etc. 1 3. Item est prsenuncio, prsemon-
stro. Colum. 11. R. R. 2. Ventus Africus tem-
pestatem significat. et paullo post. Siderum oc-
casus tempestatem facit: interdnm tantummodo
significat. Sic smpe eod. cap. et Plin. 18. Rist.
nat. 26. 66. (246). Significalur imber Libra oc-
casu. Id. ibid. 35. 79. (318). Luna significant
serenos dies. Id. 2. ibid. 103. 106. a med.
Foos Neminie alio atque alio loco eioritur, an-
noase mutationem significans. ^ 4. Notat sen-
sum vimque verborura, significare, voler dire.
Cic. 1. Tuse. 36. a med. Carere hoc significat,
egera co, quod habere veiis. Id. Ccscin. 30. o
tned. Videtis, hoc uno verbo significari res duas.
Phcedr. 2. 8. base significat fabula, Dominum
videre plurimura in rebus suis. Adde 4. 10.
II.) Translate. ^ 1. Est per figuras osten-
do. Cyprian. Ep. 63. Aquas namque populot
significari in Apocaljpsi Scripture divina decla-
re!. ^ 2. Item appello, nomino. Capttolfn.
Gord. 17. Antoninum filium suum ipse signifi-
cari voluit in aenatu. — Hinc
Significant, anlis, adjective quoque usorpa-
tur; unde Corap. Significantior; el Sup. Signi-
ficant simus. — Significans est qui significat,
apertus in loquendo et evidena, chiaro, evidente,
significante, che esprime e da ad intendere,
oyattivW. Quintil, 9. 2. ante tned. Locorum di-
iucida et significans descriptio. Id. 12. 10. ante
med. Qui solos esse Atticos credunt, tenues et iuci-
dos et significanles, sed quadam eloquentlasfruga-
litate eootentqs. Id. 11.1. sub init. Verba Latina,
et significantia et nitida. Id. 8. 6. Transfertur no-
men as eo loco, in quo proprium est, in eum,
in quo aut proprium deest, aut translatara pro-
prio melius est. Id Cadmus, aut quia necesse est,
aut quia significantius est. PCin. 8. Hist. nat.
40. 61. (147). de cane venatico. Visa fera, quam
silens et occulta, qaam.slgnlijcans demonstrate
est, cauda primum, deiode rostro! Gelt. 1. 15.
a med. de blateronib. Quod genus homines a
Grascis slgnificantissimo vocabulo xatafXcoocioi
Bppellantur. — Cum Genetiro. Ccef. Aurel. 1.
Acai. 3. s'nit. Significans ejus rei, quam demon-
itrat.
Significatum, i, n. 2. absolute, substanlivorom
more, nomen, appellatio. ^rnob. 1. p. 3. Unde
novit antiquitas raiseriarum base nomina? unde
bollis significatum dedit? pestilentiam, grandines
qua potuit ratione sigoare, aut inter suae voces,
quibus oratio eiplicabatur, assumere? — Gloss.
Lat. Gr. Significatum, OTj/iaoect, Bij'Xtoffia.
Homonym. Distioguas oportet, quum simul
concurrunt doo verba significo et declaro I prius
enim minorem habet vim qaam posterlus, ut pa-
tet et lllo Cie. 5. Fam. 13. Itaqae boo ssspius
dicendum tibiqae non significandum solum
sed etiam declarandum arbitror. Adde 3.
ibid. 13.
SIGNlFlCOR, firis, ari, dep. 1. V. voo. prate.
loit.
SIGNlFlCUS, a, om, adject, (slgnam et faeio)
prasclaras, Insignia. Cattiod. 1. fariar. 23. Pau-
linus quidquid adversus supra memoratos signi-
ficos viros se habere -causatur, pari sorts depro-
mat. Alii leg. magniflcos. — Hinc
Significut, i, m. 2. absolate, substaotivorura
more, est idem ae signifex. A put. de deo So-
cial. Nescio, ut Apelles, eoloribas pingere sed
non pudet rae non esu signifieum. ^I«»' aliter
leg. V. SIGNIFEX.
SIGNlFlCUS, 1, m. 9. V. Too. pr»3Ced.
SIGNIXIS, e, adject, (slgnam) ad Sigoum ce-
lesta pertinens. Capeli. 6. p. 193. Quum in A-
teiandria eliam Canopoa quarta parte iolentltii
lignilis ultra terras emineaL Trionesqoa gemi-
SIGNO
not tt deveia non carnal- h. e. interValll qnod
eat inter quodlibst Signum caeleste, nempe gra-
duum triginta. Koppius pro signilis dedit tignt
unius, ut est apod Plin. 2. Rist. nat. 70. 73.
(178).
SIGNlNUM, I, n. 2. V. voc. seq. in fin.
SIGNINUS, a, urn, adject, ad Signiam, Voi-
scorum urbem, pertinens, de qua V. ONOM.
Hinc ^f 1. Signinum vinum, austeritata maxi-
ma celebre et utile continendsa alvo, ideoque in-
ter medicamenta numerabatur, ut docet Plin.
14. Hist. nat. 6. 8. (65). Sic Celt. 4.. 5. a med.
Vinum quam asperimum maiimeque Signinum.
(Adde eumd. 4. 19. et Marctll. Empir. c 27.
p. 125. Aid.). — Absolute apud Martial. 13.
116. Putabis liquidum Slgnina raorantla ven-
trera. Cf. Sil. It. 8. 380. spumans Immlttl Si-
gnia muato et Colum., qui 10. R. R. 131.
laudat cytnata, qace pariunt Marruclni st'Si-
gnia monte Lepino. *f 2. iSiantna pira inter
pira geoerosissima enumerat id. 5. ibid. 10.,
quod et Plin. facit 15. J?»st. nat. 15. 16. (55).
addeas ab aliia appellari letlacea, • colore: for-
lasse quia Signise testa nobilis erat: unde Si-
gninum opus. Meminit borum pirorum et /«-
venal. 11. 73., item C'oati'us apud Macrob. 2.
Saturn. 15., Cels. 2. 24. et 4. 19. et Scribon.
Compos. 104. f 3. Signinum oput quid sit,
docet Plin. bis verbis 35. Rist. nat. 12. 46.
(165). Quid non etcogitavil ars? fractia etiam te*
atis utendo sic, ut firmius durent, tusis calce ad-
dita: qua; vocant Signina. quo genera etiam pa-
vimenta excogitavit. Colum. 1. R. R. 6. anta
med. Solum perfossum et amurca madefaclum,
velut Signinum opus, pavicalia eondensatar. Pi-
truv. 8. 7. tub fin. Signinis operibus ex teetis
aut a superioribu* loeis eicipiendss sunt copfs
aquarum. Cf. Pallad. 1. R. R. 17. Signlni pa-
rietes. — Hina
Signinum, i, n. 2. abiolute, sabitantivorum
more, eat opus Signinum. Colum. 9. R. R. 1.
Infossi lacua Signino consternuntur, qui receptam
pluviatilem contineant. Ulp. Dig. 43. "20. 1. ad
fin. Si quis terrenum rivum Signinum facera velit.
SIGNlO, is, ire, a. 4. (signum) unde insi-
gnio, agnoscitur a Priscian. PartiU XII. vers,
JSn. p. 1263. Putsch., nullo tamen auctore Ian-
da to. .
SIGNlPflTENS, entls, adject, (signam et po-
lens) signis sive sideribus potens. Cic. Aral. 475.
Sigaipotens noi.
SIUNlTfiNENS, entis, adject, (aignum et te*
neo) signa tenens, signifer, signis sea sideribus
ornatus. Varro S. L. L. 19. Itaqua dicit Andro*
maeba Nocti: Qua cava esli eignitenentibas con*
ficis bigis.
SIGNO, as, svl, stum, are, a. 1. (signum)
Part, iSicinans I, 5. et II. 3.; Signatut fere in
omnib. paragr. el in fin.; Signaturut I. 5./ Si-
gnandus 1. 1. — • Signo est notam appono, sl°
gnum appingo aut imprimo, nt docet Fett. p.
340. 3. Mull. Signara dicitur signis noire, ut
in pecoribus fit; sed antiqui eo pro seribtre ute-
bantur: unde et subaignare et consignare invenl-
tur potitam pro subscribere et conscribere., ctj-
(teio'co (It nofare, segnare; Fr. Tnarauer, indi-
o^ter, mettre tine marque, una empreinle, uu
tignt i Hisp. poner una marca o tenal, mor»
car, indicar; Germ. e. Zeichen versehen, zei-
chnen, bezeichnen; Angl. to mark, mark out).
I.) Proprie. ^ 1. Generalim. Lucil. apud
Jton. p. 405. 17. Merc. Diierimen non facit ne-
que signat lioea alba. Nov. apud Priscian, p.
657. Putsch. Signare oportet frontem calida Corel*
pe. Plaul. Cist. 4. a. 23. Ecce locum signat, ubl
cistella excidit. Sic Tibull. 4. 1. 97. aut signati
cita loca tangere funds, tt bianco, il segno, et
.Seneca Agam. 354. de caeca. Nescia aratri,
nullo collura signals Jugo. Pirg. 2. G. 379. ad-
morso signals in stirpe cicatrix, et 4. ibid. 15.
Et manibus Procne pectus signata croenlis. 0-
vid. 8. Met 539. Signata saxa nomine. Id. 1.
Art. am, 291. de tauro. Sigaatus tenui media
inter cornua nigro. ^tat. 3. Theb. 681- laceris
turbata capillis Et fiatu signata genas. Moral.
SIGNUM
Art. P. 15S. Reddere qui voces jam scit puer,
et pede cerlo Signal hurnum. ft. e. vestigia fa-
eil. Firg. 3. G. 171. tumrno vestigia pulveresi-
gneot. Ovid. 3. Amor. 8. 42. (et Firg. I. G.
126.) Signabat Dullo Hmite meusor bumum. Id.
4. Fast. 819. Mania signare atalro. Id. 10. Mel.
210. Ecce cruor, qui fasus humi signaverat her-
bam, et 13. ibid. 753. octonis itcrum natalibus
aciis, Signabat leneras dubia lanugine malas.
Martial. 9. 53. Signandi (dies) aielioribus la-
pillis. Id. 14. 33. Pugio, qaera curvis signat
brevis orbita venis, ^ 2. Speciatiro dicitur de
•cribente. Ooid. 2. Met. 326. Corpora dam tu-
muio, signantqua boc carmine saiura: Uic situs
est Pbaethon etc. Firg. 3. £n. 337. rem car-
mine eigno. Colum. i. R. R. 3. a mad. Quod
vir eradititslmus traditum vetus praeepium do-
merle eignavit. Plaut. Rud. 5. 2. 7. Cubitum
Ififigis lilteris elgnabo jam usqucquaque. Si quit
eic. Sieronym. in ep. ad Gal. 6. 11. Epis'.clam
•uam (Pautus) tua annotations signavit. ft. e.
subscripsit. Adde Cyprian. Ep. 67. — -Hinc
Part, tignatus idem ac perscriptus, notatus. O-
vid. 2. Fast. 7. Idem sacra caao signataque
lempora Fastis. Plin. 3. Hist. nat. 5. 6. (46).
Coloniarum raentione signata, quas illeiaeopro-
didit oumero. «} 3. Item de pingente aut scul-
pente. Martial. 9. 75. Florentei nulla signavit
imaging vultus. non fece alcun ritrallo. ^ 4.
Uinc signare aurutn, argenlum, ws est num-
mo« publics nola impressa cudere, eoniare. Cic.
3. Legg. 3. jEs, argentum aururave publice si-
gnanto. Id. 13. Fam. 19. Quum signaretur ar-
gentum Apollonia. Plin. 33. Mist. nat. 3. 13.
(42). Proiimum scelus fecit, qui primus ei turo
deuarium signavit. Cic.7. Ferr. 25. 63. Navis
plena argenti fact! atque signati. tavorato e in
monela. et Plin. 33. Hist. nat. 3. 13. (43). Sar-
citis rex primus signavit ass: antea rudi asos Ro-
mas Timsus tradit. Signatum est nota pecodum,
unde et pecunia appellata. el tnox. Denarius si-
goatus Victoria. Ovid. I. Fast. 229. cur na-
valis in are Altera signata est, altera forma bi-
ceps? ^ 5. Item est slgillo obsignare, sigillare.
Plin. 2. Ep. 20. Aurelia, oroata femina, signa-
tur* testamentum etc. Ovid. 2. Amor. 15. 15.
Dt arcanas possim signare tabellas, Neve tenax
ceram siceave gemma trahat. Martial. 9. 88.
Nunc signal meus annulus lagenam. Id. 5. 39.
Supremas libi tricies in anno Signanti tabulas.
ft. t, testamentum. Et absolute eodem sensu
30. 70. Nunc ad Iuciferam signat mea gem-
ma Dianam. Ctc. it. All. \. Accepi a te signa-
tum libellum, quern Anteros attulerat. Ifepos
Pelop. 3. Signata epistola. Tibutl. 4. 7. 7. Si-
gnals labella. Cws. fragm. apud Charts. 1.
p. 60. Putsch. Locellum lib! signatum remisi.
Jlorat. 1. Ep. 13. 2. Augusto reddee signata vo-
lumina, Vinui. Plin. 35. Hist, nat. 6. 14. (33).
de rubrica Lemnia. Nee nisi signata venunda-
batur: unde etsphragidem appellavere. Martial.
13. 30. Caseus Elrusca sigoatus imagine luna.
— Signata jura, b. «. feeders sancita et quasi
sigillo impresio utrinque firmata. Lucan. 3. 301
lignaiaque Jura Et causas, non fata scqui. Ilino
illud Fulgat. interpr. Apoc. 22. 10. Ne signa-
veris verba prophet!® HbrJ hujus. h. «. sub si-
gillo clauseiis. et Mallh. 27. 66. Signantes lapi-
dera cum eustodibus. ft. e. sigillo obsignantes
^ 6. Signo apud Ecclesiasticos scriptores est si
gno crucis obsigno. Crp'ian. ad Donat. 15
init. de Sacramento Confirmation!!. Tu, quern
jam spiritualibus castris caleslia militia signavit.
tene incorruplam disciplinam. Adde Inscript,
apud De-Rossi, de litul. Christ. Cartag. p, 24,
Tertull. 2, Uxor. 5- Qaum eorpusculum tuum
siguas.
II.) Traoslate. ^ *• Generating est ostendere,
designare, indicare, eiplicare. — a) Onlversim
Tac. dial, da Orat. 23. Nerainem nominabo,
genus bomlnum sigoasse contentus. Quintil. 0.
2. circa tned. Et ut proiime utriusquo difforen-
;iam signem, illud comcEdia, hoc iragcedia simile.
Id. 1. 4. 17. Sed mibi locum signare 6aiis est.
— 364 —
dian. 2. Laud. Stilick. 291. Signal prodigiis ea-
su* Datura futures. Quintil, 2. 14. 1. Non omnia
nos ducentes ei Graco sequuntur, sicul ue iltos
quidein, quoties suis clique verbis signare uostra
voluerunt. ft. e. significare. Id. 12.10.16. Qua?
proprie signari poterant, circuitu cceperont enun-
ciare. Id. declam. 12. 12. Parum proprie boc
legis verbo nef3S islius signatur. Lucan. 4. 655.
Signare nomine terras, ft. e. dare nomina terris,
appellare. Martial. 9. 17. de Earino. Nomiue
qui signat tempora verna suo. Cic. Orat. 19. a
med. Quamquam - oranis loculio oratio est, ta-
men unius oratoris loculio boc proprio signata
nomine est. ft. e. sigoificala. Tertull. 1. ad-
vers. Marcion. 29. Quomodo habebit, in quo
bonitatem suam signet, ft. e. ostendat, ve! con-
ferat bonilatem suam. — 6) SequeDte iofinito.
Albinov. 4. Quod verura esse, patris epistola
signat. — c) Cum parlicula relativa. Fellej. 2.
115. 1. Id qua regione quali adjutore Iegatoque
fralre meo usm 6it, amplissimorum honorum,
quibus triumphans euro Ca;sar dooavit, signat
memoria. Fulgat. interpr. Joh. 3. 33. Qui ac-
cepit ejus testimonium, signavit, quia Deui ve-
tn est-, ft. e. fassus vel testatus est. ubi quia est
idem quod Uebr. kij, vel Gr. oti. Alii referunt ad
paragr. 3. /'. infra, ^f 2. Spccialim, metapbora
ducta a super, paragr. 3. Cic. Fat. 19. 43. Visum
objectum imprimct et quasi signabit in animo suam
speciem. Ovid. Remed. am. 417. Tunc animo si-
gna quodcumque in corpore menda; est. Martial.
6. 27. Filia, qua patrii signatur imagine vullus. ft.
e. vultu refert pavrem. ^f 3. Item metapbori du-
cti a super, paragr. 5., polissimum a testamealis,
qua? signantur, ut rata sinl. Plin. 10. Ep. 41.
Vola pro incolumitate tua et suscipimus el colvi-
mus precatl deoi, ut velint ea semper solvi sem-
perque signari. ft. e. coccipi et firmari. Mai Hal.
4. 45. Ut qui prima novo signat quinquennia lu-
slro. ft. e. claudit stalis annum quinlum, et ad
seitum, qui alteram lustri initium est, transit.
Tertull. Apilog. 2!. Dies media, orbem sigoanie
sole subducta est. ft, e. occultante lumen suurn et
obsignante. In illo Fulgat. interpr. Joh. 3. 33. su-
pra cil, signare est, ut quidara interpr., subscri-
ber el veluti obsignalis tabulis fateri. Cf. eumd.
6. 27. ^ 4. Prsgnanti, nt ajout, sensu, est ob-
servare, osservare, notare. Firg. 2. i£n. 423.
primi clipeos mentitaque tela Agnoscunt, atque
ora sono discordia signant. Id. 12. ibid. 2. Tidet,
sua nunc promissa reposci, Se signari oculis. Mar-
tial. 9. 60. Mjrrhina signavit, seposuitque de-
cern. ^ 5. Hem ornare,decorarc,!nsignire. Firg.
6. JSn. 781. Et pater ipse suo Superum Jam si-
gnat honore. Claudian. Ifup. Honor, et Mar.
272. si Bacchus atnator Dotali poluit ealum si-
gnare Corona. — Dine Part, prater, pass., cujus
exempla retulimus
Signalus, a, um, adjectivorum eliam more
translate occurrit; unde Coinp. Signatior. —
Sigoatus ^ 1. Est ciausus, obseraius, cuslodi-
tus, cfti'uso, cusJodifo, Propert. 4. 1. 145. Nee
mille eicubia?, nee te signata juvabunt Liraina.
Farro apud Jfon. p. 397. 32. Merc. Signati sa-
cra esse desierunt, posteaquaro homines sunt sa-
crl. Lucil. apud eumd. p. 171. 5. Chrjsidem ne-
gatsignatam reddere. ft. e. integrara, inviolatam.
Sic Tertull. Exhort, ad caslit. 12. Adsume do
viduis fide pulciam, pauperlate dotatam, stale
•ignalam. ^ 2. Est etiam significans, evidena.
Tertull. Resurr. cam. 13. Quid ciprcssius atque
signatius in baac causam? aut cai alii rei tala
documentum?
SIGNUM, !, n. 2. — a) Quod ad scriptionem
allinet, singnum pro signum babeot Inscriptt.
apud Gruler. 37. 13., 42. 4. et 54. 8. — 6)
Quod ad formam, signus masc. gen. occurrit in
Cod. Rebd. Fulgat. interpr. Hal. Joh. 2. 6.
Post hunc signum. Cave tamen usurpes. — Si-
gnu pro siono Iegitur apud Murat. in Inscr,
1382. 8. [F. I. 3.) et apud De-Rossi in Bullell.
Crist, a. 1873. p. 71. et a. 1S69. p. 61. —
c) Da quantilaie prion's * jllabic dicendum est,
oonnullos putare contrabi posse, quum mutam
SIGNUM
gunt apud Lucret. 5. 918. Nil tamea esseslgni,
dl ibi legend. Nil tamen est signs. V. Lrchnann-
— d) Ralione habita etymi, nil cerli proferri
potest; ceterum receoliores etvraoiogi conjungunC
cum sequi (secere) pro dicere. Cf. Germ, sagen.
vol zeiclir.n. Alii dufunt a Sir. ctftna, signum. Qui-
dam vero censent ab et'x.o'^ factum, prsposita, ut
s^pe fit, littsra sibilanle. Cf. I. 14. — Signum
est nota, vestigium, indicium, quidquid nos in
alterius rei notitiam ducit, teste Cic. I. Invent,
30. 48. S'.gnum est, quod sub sensum aliquern
cadit et quiddam significat, quod ei ipso profe-
ctum videtur, quod aut ante fuerit, aut in ipso
negotio, aut post sit consecutum, ut cruor, fuga,
pallor, puKis, et qua? bis sunt Eimilia, cijfisTou
(It. sejnaie, segno, marco, traccia, indizio; Fr.
st'jne, marque, empreinie, caract'ere; Hisp.
marca, sciial, impresion ; Germ. d. Zeichnen,
Kennzeic'ten, Merkmal; Angl, a mark, sign).
^ 1. Gencratim. — a) Universim. Plaut. Mil,
gtor. 2. 1. 45. ubi aspeiit me, oculis mibi si-
gnum dedit. Ter. Andr. 3.2. 1. qua adsolent,
qua:que oporlet Signa esse ad salutem, omnia
huic esse' video. Id. Eun. 4. 7. 11. Signa dar8.
Cic. 2. Oral. 41. 174. Signa et notaB ostendere
iocorura. Ter. Andr. 3. 3. 7. Num ejus color
pudoris signum indicat? Afran. apud Non. p.
267. 27. Merc. Nam ut signa indicant, bi conje-
ccre verba inier se acrius. Farro Sat. Slenipp.
7. p, 96. Oehl. Candiclum lacte e papilla q^um
Quit, signum putant Partuis. Cms. 1. S. C. 71.
Signa limcris mitlere. Madvig pro mittere ait
scribijndum ceiti;3ime dare, el Cic. 2. Orat. 45.
ad fin. Neque facile est perDcere, at Judex ad
misericurdiam adducatur, nisi tu ei signa doloris
tui verbis, sententiis, voce, vullu, collacrimatione
denique osleadtris. Firg. 1. G. 263. Aut pecori
signum aut numerum imprcssit acervis. marco.
et 8. .En. 212. Quajrenti nulla ad speluncam
;na ferebant. ft. e. vestigia, orme. et Nepos
ion tnim doceo. led admoneo docturos. Clau- \ liquidamque litteram prsceual: ita oamque le-
Agesil. 1. ad fin. Domum qui [ntrarat, nullum
signum libidinis^ nullum Iuiuria videre poierat:
contra, plurima patientia atque abstineatia. Cic.
2. Divinat. 26. «r» fin, Signum quibusdam dare
cantaodi. Ovid, 4. Met. 63. Loqui nutu et signie.
Id. 15. ibid. 595. Dicere aliquid signo. Ter.
A del ph. 5. 3. 36. Facers conjecturam es signis.
Quintil. 3. 6. 29. Rem aliquam 6ignis colligere.
— ifoe signs est vel erit, Cato R. R. 88. Ooc
ligoi erit, ubi call coda eril, summos lapidit
coclos ess8 oportubit. — 6) Cum InBnito. Ter.
Heaut. 2. 3. 57. Magnum hoc quoque jigoum
est, domin&m esse eilra noiiam. Ctc. I. Invent.
34. 59. Qua signo sunt omnia, non mediocri quo-
dam coasilio natoram mundi administrari. iVe-
poi Alt. 17. Quod est signum, nullam inter
eoj querimoniam inlercessisse. ^ 2. Specialira
dicitur de ostentis, ct qua maii aut boni aliquid
pranuncient. Cic. 1. Divinat. 35. 77. Equus
ejus repente concidil: nee earn rem habuit re-
ligion!, objeclo sijno, ui perilis videbatur, ne
committerei prcelium. Firg. 3. G. 503. Hac ante
eiitium piimis dant signa diebus. Adde ibid. 440.
et 4. »'6id. 253. fulgat. interpr. Luc. 21. 11.
Signa magna erunl. ^ 3. Item signum est po-
pulare coguomeniura vel agnomen alicui facetia-
rum causa inditum, quod vocaotilum quoque
Tac. I. Ann. 23. appellat. Fopisc. Aurelian.
6. Aurelianus fuit gladii exscrendi cupidus; nam
quum essent in eicrcilu duo Aureliani tribuni,
.bic «l alius, qui cum Valeriano captus est, huic
signum excrcituB apposuerat manu ad ferrum;
ut si forte quareretur, quia Aurelianus aliquid
ve! fecisset vel gessisset, suggereretur, Aurelia-
nus manu ad ferrum, atque cognosceretur. In-
script, apud Murat. 1382. 8. Octavue eelici-
TATl SIGKO LBO.MI CON1VCI DVLCtlSIUAB ET l»-
coufarabili A7a. EEHCissiavs siGKV (lege signo)
lEOSTiva B. h. s. Alia apud Gruter. 631. 7., in
qua lvgilivs mbtbobivs sigho sAPBicrvs. Adde
aliam apud Fabrelt. p. 252. n. 42. el Rinier,
n. 1777. V. Minervini in Bullelt. archeol. Jfa-
polit. a. 1S56. p. 62. ^ 4. Item signa dieuntur
verba decurtata vel eompendiaria, abbreviature.
Bierojtjm, De oil, susp, contub. F-ilempjral'u est
SI6KUB
diclatio et lanta ad lumea lucernuls facilitate
profusa, ut notariorum manus lingua pracurrat
el signa ac furta verborum volubilitas sermonum
observet. ^ 5. Item rncta, scopue, bersaglio.
Translate apud Vulgat. interpr. Luc. 2. 24. Po-
situj est bic puer in signum, cui eontradicetur.
Grace est xtTrai ei; cijusTov. Aliter Grimm, Lex,
Gr. IV. T. ad h. v. Adde Job 16. 13. ^ 6. Item
quod ante tabernns solet suspendi, inscgna. Quin-
til. 6. 3. ante med. Taberna erant circa forum
ac scutum illud signi gratia positum. V. Livii
loc.cit.ia LINGUA. ^ 7. Item statua, efOgies,
simulacrum, imago vel fusilis vel scuIpCilia Tel
inleita, tlalna, immagine: quia signum est ejus,
cujus simile est. Plaul. Amph. 1.1. 265. in ci-
stula Ampbitruonis obsigoala signo est, SO. sign!
die quid est? Cum quadrigis sol eioriens. Sail.
Cat. it. Signa, tabulas pictas, vasa calata mi-
rarl. Cic. 6. Verr. i. 1. Nego 6ignum ullum ae-
ncum, marmoreum, eburneum fuisse, quin etc.
Id. t. Off. 41. 147, Pictores et ii, qui signa fa>
bricantur. Id. I. Divinat. 35. 77. Signum Jo.
vis Statoris. Virg. 9. JSn. 263. argento perfects
atque aspera signis Pocula. Adde 5. ibid. 267. Id.
ibid. 536. Craters impressum signis. et 1. ibid,
652. pallam signis auroque rigentem. Quinlil.
2. 19. 3. Si Praxiteles signum aliquod ei molari
lapide conatus esset eisculpere - si illud idem ar-
tifei eipolisset. ^ 8. Item dicitur de imagine
anoulo aliire rei insculpla ad obsignandum, si-
gillo, otipoLyie, Cic. 3. Cat. 5. 10. Ostendi la-
beltas Leotulo et quasivi, cognosceretne signum.
annuit. Est vero, inquara, sigoura quidem no-
tum, imago avi tui, clarissimi viri. lit. ibid. 3. G.
Litteras, integris signis, pratoribus traduntur. Id.
C-uinct. 6.25. Tabula 6ignii liorninum nobllium
consignantnr. Id. 9. Alt. 10. circa med. Volu-
men epislolamm tuarum, quod ego sub sigao
habeo servoque diligenlissiirre. sotto sigillo, fotto
chiave, chiuso. et 1. leg. Agr. 7-21. Nos sub sigr.o
claustrisque reipublica posilum vectigal servare
dod potuisse- — Hug pertinei Illud VulrjaU in-
terpr. Eccli. 46. 13. Zorobabel quasi signum in
dexlera manu. h.e. annulus sigoalorius, qui sub-
signando Inserviebat. — In illo tamen 2. ZTiess.
3. 17. Salutatlo mea manu Pauli, qnod est si-
gnum in omni epistola, signum non est sigillum,
•ed ipsa Pauli sslutatio. V. Caverloni in fflemor.
di Mcdena Ser. III. T. 17. p. 8. et seqq. et
Curd In Comment, ad h. I. ^ 9. In re mi-
litari — o) Est vexlllum, bandiera, stendar-
do, gonfalone, insegna: quia fere efOgies erat
alicujus anlmalis, ut aquila, lnpi, draconis, apri,
equi etc. Aquila erat princcps signum totius le-
gion is: hinc Veget. 2. JttUil. 13. Piimum si-
gnum totius legiunis est aquila, quam aquilifer
porlat.j deinde quot erant in legione manipuli,
suum quisque siguum babebant. Unde Lucan.
1. 6. infestisque obvia sigais Sigaa, pares aquilas
etc. Tac. 2. Hist. 29. Circumdatum aquilis si-
gnisque in tribunal ferunt. Adde 1. Ann. 18.
Cic. 2. Cat. 6. a med. Arma , secures, fasces,
tuba, signa militaria, aquilam illam argenteam
etc, Liv. 33. 1. Cum unius signi militlbifs pergil
ire ad urbem. et ibid. 7. Tarn densa caligo ob-
cxeaverat diem, nt Deque signiferi viam, nac
signa militei cernereot. Cws. 2. S. G. 25. Si-
gnifero interfecto, signo amisso. et i. ibid. 26.
Signa subsequi. el 5. ibid. 16. et 33. Ab signis
discedere. Sail. Jug. 48. a med. abesse. el ibid.
55. Neque signa, neque ordines observare. Cces.
1. B. C. 71. Signa servare. Sail. Cat. 9. ad
fin. relinquere. Id. Jug. 60., Nepos Datam.
6. et Cres. 2. B. G. 25. et 7. ibid. 67. inferre.
h. e. in hostem ferre, armis et animis infestis ad
bostem accedere, pugnarn inire. Sail, Cat. 63.
Maiumo clamore, signis infestis concurruut: pila
omittunt: gladiis res geritur. Cic Pis. 21. 49.
Conferre signa cum hosts, altaccar la baltaglia.
Sic pro leg. Manil. 23. et Ziv. % 50. Collatis
signis pugnare. ft. e. integris aciebus utrinqua
dispositit et oppositis. Virg. 11. £n. 517. Tu
Tjrrhenura equitern collatis eicipe signis. P",
COLLATUS. Tac Germ. 7. Kfflgiesque et signa
quadam detracts locis in prcelium feiunt. Sail.
— 365 —
Jug. 80. Signa sequi. Curl. 4.7. 15. prima an-
tecedere. Liv. 3. 1. convellere. et ibid. 50. vel-
lere. et 1. 14. movere. Adde Sil. It. 4. 27G.
Lucan. 7. 77. revellere. Liv. 4. 2t. habere.
Id. 9. 35. rertere. Cces. 3. B. C. 69. manu
prendere. Liv. 6. 24. circumagere. Id. 34. 15.
pta? se ferre. JUadvig. corrig. propere ferre.
et Auct. B. Alex. 57. tollere. Ammian. 27.
10. 6. Cgere. Id. 14. 2. 10. locare. Sail. Cat.
59. collocare. Cces. 6. B. G. 1. Convenire ad
signs. SH. It. 15. 420. Signa coronare diebus
festis. Ziv. 4. 37. Signa retistentia. Id. 1. 12.
prima. Id. 5. 18. Ante signa. el 2. 49. Post
signa. — Auct. B. ffisp. 18. E suo signo pe-
riisse homines triginta quinque. h. e. ei iis, qui
6ub signo suo erant. — Sub signis milites esse
dicuntur, quum suis ordinibus disposili atque ar-
mati in castris, in agmine, in acie sunt. Lucrel.
5. 997. At non multa virura «ub signis milia
ducts Una dies dabat eiitio. Plane, ad Coss.
10. Fam. 8. a med. Legiones babeo quioque sut
signis, rcipublicre conjunclissimas. Liv. 3. 51. a
med. Porta Collina TJrbem inlravere sub signis.
Cic. 16. Att. 8. Legionem sub signis ducere. Tac
2. Hist. 14. Quingtuli Pannonii nondum sub si-
gnis. — Adjutor signorum, gradu? in militia
Rom. Inscript. apud Slural. S30. 4. — Signa
ciercilus R-om. serva&antur in jr-dicula. Stat. 10.
77ic&. 176. Cf. Herod. I. 4. to'c 8s' s'os'csnfc Ui
ro oTpatoireSov, si'j ts tuv usion iv%x xd or,-
jista xai ti dfoXuaxa tou arpoTCBiSou trpot
xuvsttat. — Apud signa pnecipui caslrorum
actus celebrabaotur. Stat. ibid. V. Btrnart. ad-
not. — Signa sunt otiam collegiorum arliDcum,
V. VEXILI.UM. — 6) Est etiam sonul tubas pu-
goam aut iter aut aliud quippiam indicentis; tesse-
ra, et unurrj aut duo verba (rorius piuia) ab im-
peratore concepts, quibus utebantui - In obeundis
vigiliis. V. Lips, Slilit. Rom. 4. 12. Botcl. Sue-
ton. Ifer. 9. Primo imperii die signum eicubanti
tribano dedit Optimam matrem. et Cal. 5C. Tri-
bune aignum petfnti, Priapum aut Ftntrem
dare consueverat. Id. Claud, 43. Qooiics bostem,
vel insidiatorem ultua esset, eicubiiori tribuno
signum de more poscentl non temere aliud de-
dit, quam "AveV e'lra^u'vao&ai, evs ti; irpcTepcic
%a\trtaij-o. et ?irg. 7. JSrs. 637. it bello tessera
«rgnuni. Adde Tac. 1. Ann. 7. V. TESSERA.
Virg. Z.jEn. 239. dat signum specula Misenus at
alta iCre cavo. Sail. Cat. 62. et Virg. 10. /En
31Q. Signa canunt. primus turmas invasit agre-
stes X.aeat. Adde Sil. It. 11. 132, Liv. 4. 3f.
Incertam sciem, siguum aliis dari reccptui, aliii
cani jubentibus, invasere Vejentcs. cans" dixit,
quia signum pugnre tubarum cantu proponi coo-
suevit, quo mile« ad prnjllandum accendoretur.
Iliuc et Cces. 3. B. C. 92. signum concinere. Id,
7. B. G. 19. eiposcere. Liv, 9. 23. proponere,
Virg. 8. 3^n. 1. efferre. Curt. 3. 8. 23. accipere.
— Signum dare pr.Tsertim est quod nos diciinus
dare ti segno della battaglia. Ter. Eun. 4. 7.
11., Liv., Tac. etc. llinc signo dato, quum jussu
imperatoris initur pugna et acies lota movetur
ad rem gereodam. Cces. i. B. G. 52. Noslri a-
criler in hoste?, signo dato, impetum fecerunt.
Sail. Jug. 24. Milites Jugurlbini, signo dato,
castrahoslium invadunt. Cic. Harusp. resp. 11.
Vis lnnumcrabilis repente fornicibus ostiisque o-
mnibus io sca?nam, signo dato, immissa irrupil.
JYepos Iphicr. 3. Quum prcelii signum ab im-
peratore esset datum, et Hannib. 11.. Priusqujm
signum pugnse daretur. — Hino translato seDSu.
Cic. Fonlej. 16. 34. At infestis props signis info-
runtur Galli in Fontejum, et instant atque urgent
summo cum studio etc. Id. Pis. 15. 34. Mei ca-
pitis servandi causa Romam uno tempore, quasi
signo dato, Italia tota convenit. Seneca Brevit,
nit. 12, circa med. Quanta. .celerilate, signo dato,
glabrl ad ministeria discurrant. Id. Ep, 95. ants
med. Transeo pislorum turbam, transeo ministra-
torom, per quos, signo dato, ad Inferendam cenam
discurritur. — Sigwm petere, eod. sensu, apud
eumd. 4. Benef. 2. Virtus docere debet, iropcra-
re, summo loco stare: tu illam Jubes lignum pe-
tere. h. e. ewpectara outum voluptslis eique pare-
SIGNUM
re. — Signum tollere, eod. sensu, aucforem fiferi,
prseire hoitsndo, invilaodo, alzar bandiera. Cic.
SJaxcell. 1 . 2. 1 iis omnibus, ad bene de omni re-
publics sptraodum, quasi signum aliquod (ustu-
listi. ^ 10. Hinc in circensibus ludis dicitur de
consule vel pratore signum danle incipiendienr-
sus. Enn. Ann. 87. Signum mittere. Ziv. 8. 40.
Signum mittendis quadrigis dare. — Similiter far-
ro Sat. Menipp, 31. p. 121. Oehl. Dura in esseds
coronam sdlatam Imponeret sedilis signo. Alii leg.
signosia ; alii aliter. Locus desperatus. V. cl. Z>e-
Vit ad v. SIGNOSIA, quam hoc Leiico eipuo-
simus. «5 11. In re agraria est id, quo limites
designantur. Agenn. Urb. ad Front, p. 72. 27.
Luchm.-Budortf. Signa, quibus territpria finiuD-
tur. Jl^ontin. p. 13. 4. Use autem controversia
frequenter in arcifiniis agris variorum signorum
demonstrationibu* exercctur. Id. ibid. p. 33. 8.
Ad omnes angutos signa pooere, quae normaliter
ei rigore cogantur. «J 12. In re medics signum
est indicium proiirae futuri aut prsiantil moibi.
Cels, 2. prot. Adrersa valetudinis signs comglura
sunt. Adde i&id. c. 1. 2.3. 4. et 5. Cic. 1. Divinat.
70. ad fin. Medici signa quajdam babent et venis
et ei spicitu agroti; multisque et aliis future
persentiunt. Ccec. Aurel. 2. Acul. 36. 190. Signs
pra;sentia. et ibid. coDCurrentia. Id. i. ibid. I. 29.
ProScans passionis sigaa necessaria, Omne lignum
ad earn rem, quam signifies!, inteliigitur. Quo-
mudo igitur signum vocari potest, cujus doq so-
lum prasens non est quod ostenderit, verum et-
iam in quibusdam neque erii? Id. 2. ibid. 3.13.
Sigoum indicabile. h.e. signum vere ac propria
Indican;. Id. ibid. 33. 176. Aliud est signum, aliud
accidens. Nam signum neque reeedit et semper
sigoificato conjuoclum est. Accidens autem quod
Graci sjraptoma vocant, nunc adrenit, nunc Te-
cedit. ^ 13. In re astronomies est sidos, cotfer-
laiioiis, segno celeste, astro, iozcov, fioJtos:
quid secundum fabulas alicujut animalis simili-
iudinem habel. Varro 7. L. Z. 14. Sigoa di-
cuntur eadem et lidera: sigoa quod illiquid af-
gnlGcenl, ut libra aquinoctium. Quintil. 11. 2.
22. In XII- signis, per qua sol meat. Cic. .1.
Divinat. S3. 121. Si luns defecijset in sigao
leonis. Id. 1. Invent. 34. 59. Signorum orlus
et obitus. Ovid. 5. Fast. 113. Nascitur Olenlea li-
gnum pluriale capella. Id. 13. Mel. 618. quum
sol duodena peregit Signa. Enn. Ann. 416. Vahl.
Not signis pracincta. Id. ibid. 218. Tertitur interea.
calum cum iogentibui signii. — Collcgit Signo-
rum omnium calestium oomina uno carmine
Alison. Eclogar. de signii caiestib. V. *I 14.
In re matbematica est punctum. Capell. 8. o.
228. Priocipium D7i^siov (Geometries plana?),
quod punctum vel signum Latialiter appellatur.
Id. ibid. p. 235. Ab omni signo ad omne li-
gnum directam lineam ducere, Cf. Balb, Expos,
et rat. mens. p. 9". Siguum est, cujus pars nulla
est - ; signum autem sine parlo est initium, a quo
omnia ineipiunt. Sic Capell. 6. p. 228. Mini si-
gnum vncatur, quod ulpote incompreh> > " ibile
parte nulla discernitur. ^ 15. In re philoso-
phies sijnum its deCnit Boelh. 2. Prior, A-
nal. Arist. 27. Eicos et signum non idem est,
sed eicos quidem est propositio probabilis— .
Signum autem vult esse propositio demonstra-
tes vel necessaria vel probabilis, nam quo ei-
sistente est, vel quo facto prius vel posterius res,
signum est vel fuisse vel esse. Enlhymema ergo
est sjllogisrous iinperfeetus et eicotibui et signis.
Accipitur autem sigoum tripllciter etc. Cf- Tren-
delenburg, Log. Arist. p- 115. et i^acciolati A-
croas. I. de Enthym. ^ 16. In re grammatics
signum dicitur tempus syllabarum, quod et Graci
arusrov vocant. Mar. Viclorin. p. 24S5. Putsch.
Sijftciov vetercs ^pc'uov, Id est tempus, non ab-
surdo diserant ei eo, quod signa quadam accen-
tuura, qua Graci spoowSi'aw vocant, ijllab'u ad
declaranda temporum spatii superponuntur, unde
tempora sigoa Graci diierunt. ^ 17. Sigoum est
etiam similitado vel flgura rei future vel alterlus
ordiois, ut ait Auguslin. apud Eugypp. Tkeinur,
259. Signum est prater speciem, quam iogerlt sen-
sibus, aliud aliquid et se facieoiln cogitjliooem Ve'
SIL
n'lre, iicnl Vestlgio * Iso, transisse animal, cujai ve-
•tigium est, cogitamus, fulgat. interpr. Luc. 11.
29. Geaeratlo liso signum qua-rli, et signum non
dabitur el nisi signum Jons prophets etc. Cf. § 3.
*f 18. iliac signs diouatur etiam mlracola, pro-
digit. V. Infra Homonym. Fulgat. interpr.
It. 7. 11. Dablt Dominas Ipse vobis slgnum. Id.
Joh. 2. 11. Hoc fecit toilium slgn'orum Jesus, et
alibi passim. ^F 19. Signum Filii hominis
apud eumd. Malth. 24. SO. est erui, quod est
Texilluro victorias et glories. Iliac Auguslin. Tract.
In Joh, 1 f 0. Quid est signum Christ!, nisi crux Cbri-
eii? -De. hoc signo, qaod signum Domini, li-
gnum caleste etiam appeilatur in anliquis monu-
jncntis Cbristlanb, fuse disserit cl. Ve-Rotsi, de
Tilul Chriil. Carthag. apud Pitra, Spicil. So-
letm. T. 4. p. 529. et ttqq, "J 20. Hinc signum
disilur etiam de socramento Confirmation!!, quod
conuclator unctione In modum erucls. Cf. Ma-
rini apud De-Rossi In Sulletl. Crist, a. 1869.
f>. 24. et teqq. <| 21. Hue etiam portiaet tor-
mula in clavo magico in Annali delCIstit. ar-
eheol. a, 1846. p. 216. Ter dico, Ter ineanto in
ijgnu Del.
Homonym. I.) Stattue et tigna dlllerunt
In iiio Caton. apud Gelt. 3. 7. Gratiam preset-
puam elaritudinis inclutlaslma decorarere ruonl-
menlli, ligab, sUtaii, elogiii, bistoriis. et PUa.
1. Ep.- 20. Sletuat, ilgna, pfctatas nihil magls,
quam amplltudo commendat. Scil. tigna propria
aunt simulacra deorom, status imagines homl-
oum, quod probatur auctorllate Inscript. apud
.Gruler. 174. 8. ivnu D. >. bvstica sightm aj-
^EVM MAHTIB ET 3IGN7K CTNDIKI* ET 8TATVAS SIBI
»t c. iabio itkiaho i. avo fostit. Terum Cato
apud Prtobian. 7. Mlror audere et rellglonera
non teaere, statue's deorum exempla eorum fa-
clorura, ilgna domi pro supellectlle statuere. Cf.
Cs'e. 0. Ftrr. 49. 110. Insistebal In menu Cereris
dcitra grande simulacrum pulcberrlrae factum
Victories: boe late e signo Cereris avellendum
aiportaodumqua euravlt- — Prsterea, at docet
Popma, interdum signum dimldlara habet emi-
nentlam et 'beret in ipsa materia, in qua Tel In-
cisum est, ul Id gemma; vel iocrustatum aut
afflxum, ut la vase oaelato; Tel Inteitum, ut m
veste. Firg. t. JEn. 648, pailam signls auro-
que rlgeotem. Stalua Tero Integra ondiquc et
Bolide prominet, neo maleries, undo facta est,
inharet. — In lllo lac. 1. Ann. 74. Alia in
• tatuei amputate capite Augusts efflgiein TI-
Jberll indltam- status dioitur de toto corpora;
effigiet Tero de Tultu Tel de parte corporis su-
periors, quam qos dlcimus butto. Sic 2. ffist. 3.
Simulacrum dea non efflgie humane, Sue-
'joii, Aug. 31. Status triumpball efflgie. Ad-
de Curt. 3. 9. 17.
II,) Signa el vexilla saape ab historicls Jun-
junior, sed eo differunt, quod tigna erant ob-
longs basts, in quorum summilete breve trans-
Tersim atDium erat lignum In formain erucls
cum eoborlis tltulo; vexilla erant parra vela:
ilia habebant Cosarum ex auro argenlore ima-
gine! Innexas a suramo ad medium; bac eorum
quoque nomlna prieferebaDt. F. V-BS.ILI.TiM.
Suelon. tfer. 13. Inter sign a militaria et ve-
xilla. Tac. t. Hiit. 36. Medium inter sign a
Othonem veiillis clrcumdarent. Id. 2. ibid. 18.
18. Correptis (ignis voiilllique tuercf. V.
Popm.
III.) Signs, jiortenta, prodigia et virbutet
•pud Fulgat. interpr, 3, Scriptures ita difle-
'r'nnt, at signs dicanlur mlracula, quod Indicia
alal -verl tails et doctrines ac' testimonia; por-
tenia et prodigia, quod tarn natures vim, usum
et curium, quam hominnm opinionem ac scien-
tlam luperent; virtules, quod tint' opera potea-
lis dirlaa. Ailter Thorn. In Comment, in ep. ad
Hebr. 2. 4. « Virtui dicltur quod est secundum
naturera quoad lubstaatlam rei, non Tero quoad
modum; portenla et prodigia, qus sunt contra
naturam; tigna, ques prtcter Tel supra naturam ».
Fulgat. interpr. Deul. 6. 22. Fecit slgna et
prodigia. Id. Hebr. 2. 4. Conlestante Deo si-
gnls et pottentis et rariis viriutibus. Pro-
_ 366 —
miscoe tamen eliam usurpantur, vel conjure te
ad majorem vim. Cf. Grimm, Lex. Gr. JY. T.
ad >. • cij_fis7oi». et Frilzsche, Ep. ad Rom. T. III.
p. 270. iqq.
SIL, sills, n. 3. Vox originis iucertsa. Auson.
Edylt. 13. ITechnopargn. in Grommad'oomast.
o. 8. Estae percgrlai vox nominis, an La Ut, ail 7
Sunt qui a Gr. i'Xu'j, llmus, ducant, fautorem-
que babent Plin., qui, toe. mox citand. sil, In-
quit, propria limus est. — Sil ^ t. Est genu.'
coloris fossicii, lutei seu flari, sorta di color
giallo 1 , uxfet. Plin. 33. Hist. nat. 12. 56. (158).
In argentl et auri metallis nascuntur etiam pig-
ment?, sil et CEeruIeura. 611 propria llmus est.
Optimum ex eo, quod Atticum vocatur: proxi-
raum marnwrosum : tertium genus preisum, quod
alii Syricum vocant ex insula Syro. et ibid. 13.
57-. (1 60). Site plngere Instiiuere prlmi Polygno-
tus et Mycon, Attlco durataxat. Hoc secuta eotas
ad luralfla usa est: ad umbras autem Sytlco etc.
et »'6td. VI. (164), Teritur difCeillime sil. in me-
dendo levlier mordet adstringitqv.e et >eiplet ul-
cere, Fitruv. 7.M. Gteba sllis boui ooqoltur,
ut sit in Igr.e canden*: ea autem aceto exstin-
guitur et efflcltur purpureo colore. — De ejus
asu ia medlcina.V. Plin, 33. HUt. nat. 12. 57.
^ 2. Est etlam-Wis Idem ac sesells harba. F.
SILATUM et SESELIS.
' SlLACETJS, a, urn, adject, (sil) ad sil perti-
nens. Plin. 35. ifisr. nat. 7. 32. (50). Qualoor
coloribus solis immor.Ulla ilia opera fecere: ex
albls Melloo, ex sliaeeis Attico, ex rubris Sioo-
pide Poatloa, ex nigrls atramento. Fitruv.. 7. 4.
a med. et ibid. 6. Cunel ilfacei et mioiacel.
' SIL AN A, m, f. 1. et
SlLANOM, I, o. 2. F. In voc. seq.
SlLANUS, I, m. 2. vultus aeneus vel marmo-
reus, in cujus ore deslnlt fistula, unde aqua ef-
fundltur: matcharone delta f on tana ita dicltur,
quia ille pierumque refer! personam Siieni, qui
Grsece 2iXrj»o's et Dorlce'S&avo'c appellalui. |d
apparet ex nummls apud Sfortll. Fam. Rom. In
gente Juola tab. 1. n. 6., qui bano Siieni per-
sonam in aversa parte babent, sinialque alludunt
ad cognomen D. Junil Silani. Gloss. Phllox.
EoeuvQf, Quor, tubus, silvanus {lege silanus), I-
tern Silanus, Siiana, ^o^vij, Silanum, u'Spi'os. L*
crtt. 6. 1262. Multa sill proetrata viam per, pro
que volute Corpora sllanos ad aquarum strata
Jacebant. Celt. 3. 18'. a med. Confert etiam ell-
quid ad somnura silanus Joxta eadens. Imcript.
apud Orell. Coll. Inscr. Lat.n. 3321. c. ivlivs
8EVBBV8 OB BONOBEB MAniSTSRl GOXib. BA8RVM
SILADVH PBCVK1A SVA VBCIT MTCIAHO ET fADIAKO
(lege. Fabiano) cos. h. e. anOi a Chr. 0. CCI.
Addo Ifygin. fab. 169.
Homonym. Silanus differs a riyo, quia si-
lanus est artiflcio factus, cujus fistula e llgno,
plumbo, are, etc., rivus canalis t err en as aut la-
pideus, per quem pars aquse e flumine aut fonte
decurrit. Festus in TulUot p. 352. 34. JtfSK.Tiil-
llos alii dixere sllanos, alii rivos. — NB. De
cognom. B. F. ONOM.
SILATUM, inquit Festus p. 347. 25. Mil!.,
anliqul pro eo, quod nunc Jentacuium dlcimus,
appeilabant, quia jejuni vinum sili conditum ante
meridiem absorbebant. Vox est adjective, et sub-
audilur vinum sill sire seseii conditum.
SILAUS, I, m. 2. apium paluitre, herba na-
scens glarcosls et perennibus riris, cubitalis apii
similitudlne. Coqultur ut olus acidum, magna
ulilltate vesicas, (^pium graveolens Linn.) Plin.
26. JJisl. nat. 8. 56. (88). et teqq.
S1LE, es, f. 1. Auct. comment, in Donat. art.
mpj. p. 230. 10. JJage. Addita, adjuneta s,
per dasian, vel detracta, subtracta per sllen. -
Site a silendo dicltur. Ita Auct. Sed rectiui, at
d&ela est Gr. S-icu'e (splrltns) asper, sic siie est
Gr. <|u).o; (spiritus) Unit,
SlLfiNA, as, f. 1. Xucret. 4. 1162. Simula,
Silcna ac Saiura est. h. e. ea femlna, qus; ti>
mula, nempe naso eimo et oolliso est, 5ilena
aut Satyra vocalur, quia Silenus et Satyr! simis
naribus pinguntur.
StLfiNtCjUM vol
SILENT1UM
SlLENlTlCTJM, i, n. 2. genus hedcra idem ac
seleuitium, F. SELEMTICJM. Apud Plin. loco
ibi est, selenllium Siltigius rledit; varum In ad-
not. aliom lectionem, h. e. 5itenirun», propooit,
ut ill a Sileno, qui Bacchi nalrillus et pxdago-
gus fucrit, et quo nomea hoc hederai geaus ac-
ceperlt. Hinc Furlanetlo in App. ad h. v. t Si-
lenicius ad Silcnum pertinens. Hedersa genus a-
liud acioo majore dicltur Bncchicum, quia Bac-
cho sacrum est (F. HEDBRA); aliud acino mi-
nora Silenicium, quia Sileno. Plin. 16. Hill. nat.
35. 63. et ibid'. 34, 63. d$ hederat.
SALENS, entis, panic. F. SILKO.
SlLENTER, adverb, (silenn) tocirnmenle, ta-
citfl. Juuenc. 8. 462. qua pingaia rura lilenter
Agmlne Jordanls viridis prorumpil amono. Sim-
plic. p. 80. Goes. Si jam tempus excessit memo-
rlam aballenalionls, iplel Juris formula oon li-
Icnter iniarvenire. Adde. fulgat. interpr. 1. Reg.
24. 6. et hid. in I. Reg. 17. 6.
SlLENTtAIlfDS, ll, m. 2. (silentlum) servue,
qui conservls *uii in privatorum aut principum
domibus tilentlum indicit, ii'cuyaircidf. Hue per-
tinent ilia Senec. Ep. 47. Infelicibus tervis mo-
v.ere labra, ne In boc quidem, at loquaatur, licet:
virga murmur omne compescitur, et ne fortuita
quidem verberibus excepla sunt, tussis, sternuta-
mentutn, singultus: mag-no male ulla voce in*
terpellatum silentlum luitur. Salvian. 4. Guoern.
D. 3. Servi quippe pavent aniores, pavent silen-
tiarios, pavent procuraiores; ab omnibus, csdun-
tus, ab omnibus conleruutur. Inscript. apud
Jtfaff. Mus. Fer. 445. 4. p. aklivs avo. lib. tb-
tKSPiiOHVs eiLBKTiASivs. Alia apud .Fairett. p.
208. n. LIV. t. abuts tbbom avo. lib. silbw-
tiarivs. — Posiremis Imperii B. lemporibus ser-
vile hujusmodi ministerium ita nobilltatum fait,
ut dignitas palatine evaderet; bine silentiarii fae-
runt triginta cum tribus eorum decurionibus, qui
in palatio Augustorum ad quietem periinenlia
curabani. Imp. Anastas. Cod. 15. 62. 25. Viroe
clerissimos sacrl nostri palatii silentlarios, circa
latus nostrum militantes, de tutelis et curationi-
bus excasari sanctmus. Imp. Justinian, ibid. 3.
28. 3D. ad fin. Spectablles silentiarii. Inscript.
apud Fabrett. p. 207. n. 612. 9. sebvIlivs at.
T. QVIR. 8ATVRKtKVS SILENTIARIVS P0ME9TICVS. Alia
apod Gruter. 105:1. 10. rvuvs eelix vaj.bkti-
NIAWVS V. C. ET EX SILEKTIARIO SACRI PALAT1T. —
De Silentiarii* tituii babentur in Cod. 12. 16.
et in Cod. Theod. 6. 23.
SlLE^TlOSE, adverb, (silentiosus) silenler.
Castiod. It. Fariar. 1. ante med. Paucis litl-
gla nodosa dlssolvit, bella ferventia sub quiete
disponit. lileotlose geritur publicum bonum.
SILENTIOSUS, a, um, adject, (silentium) al-
iens, taclius, quietus. Apul. 11. Met. circa init.
Nactus opacs noctis silentloso secreta. Cassiod.
7. Fariar. 7. de prcef. vigilum. Discusser ob-
sourus, arbiter, silentiosus. Id. 8. ibid. 32. Stu-
dlose silentiosus.
SILENTIUM, XI, n, 2. (sileo) retlceotla, taci-
.urnitas: tlve a loquendo abstinealur, sire a quo-
vis alio strepjtu, oiyj) (It. silenzio, chelezza;
Ft. absence de bruit, silence; Bisp. silencio;
Germ. d. Lautlosigkeit, d. Stille rein, d. Stille,
Sing; Angl. a being silent, silence, quietness).
I.) Propria. *f 1. Universim. Cic. 3. Orat.
35, extr. Usee quum Crassus diiisset, parumper et
ipse conticult et ceteris silentium fuit. Id. 2. ad
Q. fr. 1. 1. Lupus egit causam agri Campanl
sane accurate, audilus est magno silenlio. Id. 5.
Alt. 16. sub fin. De Partbo silentium est. non
le ne parla. et Plin. 1. Ep. 6. Silentium quod
venation! datur. che ti osserva Delia caccia. et
Ter. ffecyr. prol. sub fin. Causam aecipite et
date silentlum. Liv. 1. 16. Oblinere silentium.
osservare. et Ouid. 2. ^rt. am. 603. prsstare
fileotia rebus. Plin. 1. Ep. 23. (et Sueton. Col.
55.) Silentlum indicere. Id. 4. Ep. 17. et 7.
Ep. 6. tenere Intra sc. AddB Liv. 1. 28. Plin.
Paneg, 55. et Firg. 10. F£n. 63. rumpere. Ovid.
9. Met. 091. suadere dlgito. Tac. 1. Ann. 25.
manu poscere. Quinlil. II. 2. 48. inducere. Gelt.
15. 2, Turn silenlio ad audiendum pelilo, loqni
SILENTUS
cecpUbat. Cic. 2. All. 19. a med. et Quinlil. 2.
3. 1. Silentio quippiam transire. passar sotto
iilenzio. et Parlit. 23. 82. et .SuH. 21.62. pras-
tevire. el 13. Phil. 6. 13. (et Justin. 43. 1. 2.)
prateiroittere. «t 7. rtid. 3. 8. pratervobi. Quin-
lil. a. 13. otife med. dissimulate. Curt. 6. 7.
*. tegere. Id. ibid. 6. 8. 15. preraere. /(J. 8. 1.
23. Silentium habere. Id. 4. 6. 18. vincere. et
ibid. 6. vitae pcriculo sancire. Quinlil. 10. i.
3S. l)e re aliqua silentium agere. Id. ibid. 3. 22.
Silentium quam aitissimom. — In plur. num. fere
opud Poetas. OoUl. 1. Met. 349. Alta silentia a-
gere. et 2. ibid. 700. fer opem furtoque silentia
dame. Slat, 10. Tftei. 890. torquent ilium furi-
buuda silentia- ftrg. 3. JSn. 112. Silentia fida.
Slat. 10. 77ie6. 91. pressisque. silentia pennis
Alula sedent. Sever. Carm. bucol. b. Sjlcntia con-
dere sensibui. Durius vel AtwutxuuSg pro rem
silentio condere; similiter taraen Prudent, prcsf.
in Symmach. 55. Subter comprimera clause si-
lentia. Cf. Claudian. Cons. Olybr. 186. condunt
oblivia mentem. % 2. .Siieiifium facere, silentio
uti, silentium adhibere, usar tiltnzio, oicoirrjp
iroietv. JP/aut. Amph. pro?. 15. Ita bale facietis
fabula silentium. Cic. 1. Divinat. 28. 59. Tu
tamec silentium fieri Jimisti- Ouid. 1. Fast. 185.
Desierat paucis. nee ionga silentia feci: Sed tetigi
verbis ultima verba meis. Win. 32. Hist, nut. 5.
18.(51). lllatis rubeiis in populura, silentium fieri.
— Hinc silentio facto, quum omnes contieuerunt.
Quadrigar. apud Getl. 9. 13. Eitemplo silentio
facto, cum voce maxima eonclaraat. Adda Pa-
tron. Sat. 14. exlr., Liv. 24. 7. in fin. et Quin-
tal. 5. 2. 6. «| 3. Silentium facere est etiam
indicere, in causa esse ul slleatur, far latere.
Phcedr. 5. 5.. Silentium ipsa fecit oiapcctatio.
Liv. 2. 45. a med. Fabiut quum silentium clas-
sieo fecisset etc. Tac. 3. Bin. 20. Antonius in-
•erens ee manipulis, ubi aspectu et auctoritate
silentium fecerat , affirmabat etc. Pert: 4. 7.
Fert animus calidse fecisse silentia torboa Maje-
stata manus. Adde Curt. 7. 2. 8. -f 4. Ablatlvu*
sUtntio, adverbii inslar, eat tine verbis aut etrepi-
tu, chetamente. Cces. 7. B. G. 11. 18. et 58. Me-
dia nocte silentio profectui, ad hoslium castra
perve'nit. Id. 1. B. C, 27. Sii«otlo naves con-
scendere jubet. Id. ibid. 66. Silentio copia.1 ca-
stria educere. Adde 7. B. G. 60. Liv. 0. 38. ad
fin. Nocte deinde, silentio, ut mos est, L. Papi-
rium didatorem diiit. Cic. 2. Tutc. 20. 46. Quum
pueros Laccdajmonc vlderis cicipiantcs gravissi-
mas plagas et fcrentes silentio, si te. forte dolor
aliquis convellcrit, eiclamabis ut mulier? senza
lamentarsi. et Jabolen. Dig. 19. 2. 51. Videtur
aulem in bac specie id silentio convenlsse, ne
quid prajstaretur. facitamente. ot fulgat. interpr.
Joh. 11. 28. Yocavit Maria sororem suam silentio.
ft. e. clam signo aliquo, non voce. Cf. Eccli. 41.
25. *J 5. Per silentium, cum silentio, in si-
lentio, silentio, silenter. Ter. Phorm. prol. 30.
Date operam, adeste atquo amino per silentium.
Tac. 4. Ann. 53. Profusis dlu ac per silantium
lacrlmls. Ter. Eun. prol. in fin. Date operam et
com silentio anlmum attendite. fulgat. interpr.
Eccle. 10. 11. Si mordeat serpens in silentio. ft.
«. clam. •/ 6. Pecunia silentium oendere, apud
Ascon. argum. oral, pro C. Cornel, a med. est
pecanla accepta ab accuiatione desistere. *f 7.
Dicitur etiam de ligno enodl densoque et quod
Ictu non resonet, et in csdendo aut premendo
nihil strepal. Plin. 16. Hist. nat. 16. 28. (70). In
ptimi* materies honorata buio est, raro crispan-
ti, nee nisi radiee: ceteto lenis qoies materia, silen-
tio quodam et dutitie ac pallore commendabilis.
II.) Translate. «Jf 1. Est oblivio, quum all-
eujus facta sllentor et in tenebris jacent. Se-
neca Ep. 21. Pauca iogenia caput eiserent, et
in idem quoque silentium abitura, oblivion! re-
sistant. Plin. 9. Ep. 14. Proferre aliquem e te-
nebris et silentio. Cf. Sil. It. 3. 145. Sail. Cat.
2. Borum ego vitara mortemque Joila asstimo,
quoniara de utraque siletur. f 2. Est etiam sea-
pa quies, otiam, eeisatio, desidia, socordia, et
dlcitur si'-a de personis sive de rebus. — a) U-
nirersim. Ter. ffecyr. prol, 2. 35. Nunc turba ttul-
— 367 —
la est: olium et silentium est. Liv. 2. 45. Novum
seditiuais genus, silentium otiunrque inter arraatos.
Id. 37. 38. Biduurn deiodo silentium fuit neutris
transgredientibus amnem. Ctc. Pis. 14. 32. Cu-
rias taciturnitas silentium perpeluum judiciorum
ac fori. Sail. Cat. 1. Omnes bomioes, qui aese
student prastare ceteris animalibus, summa ope
niti decei, vitam silentic ne transeant. Sil. It.
3. 145. Quantum etenim distant a morte silentia
vita? Tac. Agric. 3. Tot annii, quibus juvenes
ad senectutem, senes props ad ipsos eiacts s-
talis terminos per silentium venimue. et ibid. 6.
Silentium praitura. ft. e. qua- nullis actis et sino
iurisdictione transigitur. et ibid. 39. Studia fori
et clvilium artium decui in silentium acta. ft. e.
jacere et latere coacta. Enn. apud Macrob. 6.
Saturn. 2. a med. Mundus CJeli vastus constitil
silentio. ft. e. a motu cessavit et nullum soni'
turn edidit. Afran. apud Son. p. 219. 26. Merc.
Silentio opus est, nulla inest paratio. Cf. SB. It.
5.13. belli Ignava silentia. Cf. Plin. il. Hist,
nat. 2. 1. (3). Pulgat. interpr. Judic. 18. 2. Prs-
stolari com silentio. Id. 1. IfJach. 7. 58. In si-
lentio habilare. Id. Esth. 13. 2. Silentio vitam
transigere. — Ovid. 1. Met. 232. Territui ilia
fugit, naclusque silentia ruris Eisultat. fulgat,
interpr. Is. S. .6. Abjecit populus iste aquas Si*
loe, quce vadunt cum silentio. ft. e. lenlter. Alle-
gorlce de rege Juda, cut oppon. v. 7. aquas flujni-
nis fortes et malt®, sc. re» Assyriorum. — 6) Si-
lentium noctis, teste fart-on. 6. L. L. 2. a med.,
est idem quod concubium et aoi intempesla. Sed
communiter est tempus nocturnum, quo tacent
cuueta et qulescunt. Liv. 5. 32. Sa vocem noctis
silentio audisse claiiorcm bumana. Sit. IU 5. 2.
alta silentia noctis. et Lucan. 5. 508. vasta silentia
noctis. ft. e. quum late silent omnia, et Ouiii. 7.
Mel. 184. per muta silentia uoclis. el Lucret. 4.
461. aovera silentia noctis. Similiter V irg. 2. lEn.
255. tacitaa per arnica silentia luo%. ft. e. luna
favente Grajcis luce sua per noctis llleQtium, el
Lucref. 4. 58b. noctivago .strepitu » taciturna
silBQtLa rarapi. CL Lucan. 4. 585. — ■ c) Dies
iiientii apud fulgat. interpr. Esth. 14. 16. vide-
tor dici de sabbato, qui erat dies quletis. Cf. Luc,
23. 56. — d) Silentium est idem ao solitodo, a-
pud Ammian. 19, 5.5. Silentio summoti loci de-
feati. — e) Silentium dlcitur ellam de vastatiooe
et solitudine ab hostibus illnla. fulgat. interpr.
Am. 3. 3. In omni loco projicietur silentium.
*| 3. In auspiciis silentium est, quum ulbil vitil
intervenit. Festus p. 318. 29. i>/iili. Situntio sur-
gere, ait (Aiejus Capilo) dlci, ubi qui post ma>
diam noctem auspicandi causa ax lectulo iuo al-
iens surresit, et Ijberatus a lecto, in solido ee po-
suit: sedetque, ne quid eo tempore dejiciat, ca-
vens donee se in lectnm reposult. Hoc enlm est
proprie silentium, omnis villi in auspiciis va-
cuitas. Vcranius alt, non utique ei lecto, ted ex
cubili: neo rursus ae in ledum repooere necesse
esse. Id. p. 351. 19. S'mistrum in auipicando signl-
Qcare ait Ate) us Cepito, lstum et prosperum auspi-
cium: at silentium ubi dumtasat vaeat vitio. Igt-
tur silentio surgere quum dlcitur, slgniQcat non
interpellari, qno minus rem gerat. Ctc. 2. Divi-
nat. 34. 71. Peritum esse necesse est euro, qui
■ilentium quid sit, intolligat. Id enim silentium
dlcimos In auspiciis, quod omni vitio caret. Hoc
Inteliigere, perfect! auguris est. Illi antem, qui to
auspicium adhibetnr, quum imperavit is, qui an-
spjeatur: Dicito si siienlium esse videbitur;
nee suspiclt, nee ciroumspicit: statim respondel,
siienttum esse vtdert. Use Cic.
SlLENTDS, a, uui, adject, (sileo) silens, soli-
larius (vo> prisca) ut Sileola loca, Ncevius apud
Gell. 19. 7.
. SlLEO, alias, allui, sllere, a. 2. Silevi usorpa-
turn fuisse apparet ex Cod. Cant. Fulgat. interpr.
Act. 15. 12. et 13., ubi silevit et silerunt le-
guntur. — Silitus, si sana est lectio, apud Au-
guslin. 16. Civ. D.2. a med. De Justorum all-
quorum commemoratione sllitum est. Alii leg.
silentium. — Rations habita etjmi, Gesenius vo-
cem ducit ab Rebr. rOV thala, quietus fuit, et
Doderlein ab aX^o'e, mutu», ut Schol. ad 5oph.
SILEO
Ajac. 1267. vertit; alii vero conjungunt cum
Gr. aifdto, at Goth, silan. Paul. Diac.et.Fest.
p. 345. X.Mull. bacbabet: Silare tacere signiQ-
cat, ficto verbo a s litters, qara inltium et nota
sileutii est. Cf. ST. — Part. Silens I. 1. a et in
fin.; Silendue I. I. 6 et II. I. 2.° — Sileo est
taceo, silentio utor, aifda (U. tacere ; lit. ne dir
mot, elre silencieux, se laire, garder te silence ;
Ulsp. callar, enmudecer ; Germ, lautloi sein,
still sein, schweigen; Angl. to 6e silent, hold
one 's peace, keep silence).
I.) Proprie. % 1. Generating — o) Abso-
lute. Plaut. Pxn. prol, 3. Silete et tacete. Id,
Capt. 3. 1. 19. quo imus uca, inquam, ad pran-
dium? atqus illi tacent. Quia ait, hue? at-t quis
proHtetur? icquam. quasi muti silent. Liv. 39.
27. Optimum quemque silere. Ovid. 2. Pont. 2.
Gi. Lingua sile. non est ultra narrabile quid-
quam. Id. 10. Met. 389. Muta eilet virgo. Sue-
ton. Aug. 91. Obsliepentcs ranas silare Jussit.
Outd. 2. Fast. 609. Due, ait, ad Manes: locua
ills silentibus aptus. fal. Place. 7. 407. voltu
defiius uterque silent). Sueton. Claud. 21. Se-
dentibus ac silentibus cuoctls. — Fvdjiri est illud
Senec. Hippol. 876. Alium silere quod voles,
primus sile. — 6) Cum Accusativo est 'silen-
tio celo. Ctc. 2. An. 18. ad fin. Aveo pugna-
re, magna sunt horn'mum studia. Sed nihil af-
firtno: to hoc silebis. Horai. 1. Od. 12. 21.
nempe te silebo. Ovid. 12. Met. 575. Nee tsmen
ulterius, ijuara fortia facta silendo, Ulclscar fra-
tres. Id. 2. ZYist. 208. Silere facti culpam. —
Passive Ctc. Place. 3. 6. Fuit Id Cilicia trl-
buaus raiiitura, ea res siletur. Ovid. i. Fast. 47.
Ills (.dies) nefaslus erit, per quern Iria verba si-
Isntur: Fastus erit, per quern lege lieebit agl.
Id.. 3. Pont. 1. 148. Nee factum defenda meum.
mala causa silenda est. Plin. 8. Ep. 22. eilr.
Quijquis ills silealur. — e) Cum Ablat. et prip.
de. Cic. Suit. 29. 89. Si quum ceterl ds nobis
silent, non etiam nosmetipsl tacemos. Id. 2. Dir
vinat. 30. in fin. De passereulis coojecturam fa-
clt, de deacons sile;. Adds, Brut. 42. in fin. Sail.
Jug. 19. Nam ds Cartbaglne silere melius puto,
quam parum dicere. Cf* Z>t«tscft ad h. I. — •
Passivs impersonaliter. Ter. Phorm, 5. 2, 13.
Argumentum inventum est Phsdriea: ds jorgio
siletur. Cic. Divin. ferr. 10. a med. Silebitur
toto iudicio de maxlmis SIM lis furtis. Adds Sail.
Cat. 2. — d) Cum Infinito. ^uct, B. Hisp. 3.
a med. Unus et noitris respondit, ut sileat ver-
bum facere. ft. e. verbis absllneat. .— c) Cum
partle. relative. Ovid. 7. Met. 683. Qua tulsrit
merceds, sile. % 2. Specialim, prscedeats ne-
gations, est pati, ferre. fulgat. irsterpr. Psalm.
49. 3. Dsui mauifeste veniet, Deus nosier, st non
silebit.
II.) Translate, f 1. Uoiversim. — 1.°) Neu.
trorum mors. — a) Est silentium eervare.
— a) De personis. Cic. 1. Acad. 1, 2. (2.
pott.). Silent enim diutias Mass Varrools, quam
solebant. ft. e. nihil tcribit Varro, nihil edit. Cf.
Lucret. 2. 506. El eyenea mele Pbcebeaque Ix-
dala cbordis Carolina consimili ratione oppressa
silerent. — j3) De rebos. firg. 9. /En. 190.
silent late loea. Id. 1. G, 247. intempesla silet
doi. Ovid, 10. Met. 446. Tempus srst, quo cun-
cla silent. Adde Petron. Sat. 110. — b) Est
ab opere cessare, otiusum esse. — a) Ds per-
sonii. fal. Place. 4. 281. fltaque silet Gradivus
in batta. ft. e. quod ait Stat. 7. Theb. 10. po-
sits respirat cuspide Mavors. Tac. 3. i?ist. 47.
Nee ceterea naliones silebant. Snbila per Ponlum
arma barbarum maucipium moverat. — Ds quis-
lo sepulcrl. fulgat. interpr. Job 3. 13. Nune s-
,nim dormtent (.in sepuicro) silerem et somno
meo requiescerem. Inscript, in Corp. Inscr.
Lat. 5. 5930. taadem astebna side fsceftvs
silet. — P) Ds rebus. Ctc. Mil. 4. 10. Silent
leges Inter arms. Sis Albinov. 1. 185. Jura si-
lent, mulzque tacent sins vindics leges. Cie. 3.
Ltgg. 17. in fin. SI quando ambitus sileat. Cost.
Aurtl. 1. Tard. 4. 88. Si forts oppresili senii-
bui, quum motu earueril, allqaas partes corporis
mo fere videalur, ut palpebral, qua Jamdudum
SILER
mortis similitudina oppressa siloerant. Ftltgat.
interpr. Jer.iT. 6. O macro Domini, usqueqao
non quiesces? ingredere in vaginam tuam, refri-
gerara in vaginam tuam, refrigerare et sile. h.
e. cessa percutere. — c) Item quietura, tran-
quillum else. Pirg. 5. Mn. 127. Tranquillo si-
let, immotaqae attollitur tinda Campai. Id. 9.
Eel. 57. Silet tsquor. Sic Fal, Place. 7. 542.
mare. Seneca Med. 627. Reetitit torrens, siiuere
venti. Colum. 2. R. R. 21. Si eompiuribus die-
bub ondique ailebit aura. Ovid. 7. Diet. 185.
homines volucresque ferasque Solverat alta quies.
nnllo cam murmurs capes Immotaque silent
frondei, diet humidut aer. — 2.°) Cum Accu-
sative- eat ellentio celo. Jlorat. t. Od. 8. 21. Si
charts., glieant quod bene feceris, Cf. ibid. 9. 30.
Non ego te meis Chartis inoraatum silebo. Se-
neca Here. Q2t. 59. Nulla m'e tellus silet. — Pas-
sive. Sit. It. 9. 304. sileri Non dignu* Juvenis.
— Silenda, neutr. plur. absolute, res silenda,
re* arcana, mjstoria. Liv. 39. 10. et Curt. 6.
1. 3. ^ 2. Silere ab atiquo est obliviooi dart,
deter!, derclinqui, apud Pulgat. interpr. Ps. 27.
1. Deus roeus, ne aileas a me. et ibid. 38. 3.
Silul a bonis. — Absolute. Id. ibid. 34. 22. Vi-
ditti, Domine, ne silea*. Adde 28. 13. — Ilins
Part. priES., eujus exempla retulimui
Silent, enlit, adjeetive quoqne accurrlt; cujus
Genet, plur. silentum. — Silens ess qui silet, ta-
citus, tacenle, tacito, otusnSv, aMoirqpo'e,
I.) Propria. Plin. 8. Hist. nat. 40. 61. (147).
ie cane venatico. Visa fera, quam silens st oc-
culta, qoam significans demonstratio est, cauda
prlmum, deinde rostro! Cf. Ovid. 2. Fast. 609.
II.) Translate. *? 1. Metaleptice dicitur de
Manibus: quorum quam nulla sint corpora, Qui-
to item voces, Pirg. 6. Mn. 264. Dii, qaibus
lmperlum est animarum, orabraquo silentes. Sil.
It 13. 521. Silentes Manes. Claudian. 1. in Ru~
fin. 125. ,et 2. Rapt. Pros. 237. Silens popu-
lus. Seneca Hippol. 221. silens nocte perpetua
domus. h. e. Inferl. — Absolute. Virg. 6. Mn.
432. ilte {Minos') silentum Conciliumque vocat
vitasque et crimioa discit. Ovid. 15. Met. 772.
sedei intrare silentum. et 5. ibid. 356. et rex
pavet ipse silentum. Fal. Place. 1. 750. pia
turba silentum. ^J 2. Metonymies anni silen-
let, quinqne iUl, quos totos stlebant novl disci-
pull Pythagoras, solum ea, qua dicerentur, au*
dientes. TJnde Ovid. IS. Met. -36, ccetus rilen-
turn dictaque miranlum vocat Pythagoreo* au-
ditorei. Claudian. Cons. Mall. Thsod. 157. Py-
thagoras monitus annique silentes. % 3. Poetice
dicitur — a) Da locis solitarils et de tempori-
bus, qulbus slletur et nulla est vox aut sleep!-
tus. Firg. 1. G. 476. Vox quoque per lucos vuigo
•xaudita silentes. Id. 9. Mn. 393. dumisque 8i-
lentibus errat. Petron. Sat. 89. Qualis silenti
nocte remorum sonus Longe refertar. sc. Quum
Ucet omnis ager, pecudes pictaque volucres, ut
ail Firg.k. Mn. 525. Sic Tibull. 1.5. 16. Vota
noTsra Trivia nocte sllente dedi. Stat. 1. Theb.
337. Titanis lata muodo subvecta sllcnti, Rori-
fera gelidum teouaverat aera blga. h.e. tempore
noctls; qua ratione tacentes tenebras dhit Qui-.:-.
til. declam. 10. 7. — 6) Item de Srauquillis et
qaieti*. Zucan. i. 579. Silentes aura. Colum.
13. R. R. 25. venti. Id. 4. ibid. 29. ante med.
Die* tepidus et silens a ventis. et 3. ibid. 19. £•
ligere sationi sllentis vel certe placid! spiritus
diem. Plin. 18. Hist. nat. 28. 69. (279). Qua si-
lente calo serenisque noctibus Hunt. fal. Place.
5. 523. Silens unda. — Cum Ablativo «S prap.
a. Colum. 4. R. R. 29. 5. Silens • venti*. <| 4.
Silens Juno dicitur, quum non apparet. h. e. in
interluoiis. luna nuova. Plin. 16. Hist. nat. 39.
74. (190). Arbor ei utilisslme in coito lunas sterni:
quem diem alii interionii, alii silentts luna appel-
lant. Adde Colon. R, R. 29. 40. et 50. ei Colum.
2. R. R. 10. 5 5. Silentes colicutos ferularum,
rustics sed eommodl metaphora diiit id. 12. ibid',
?., qui nondum folia amiserunt, et ibid, silew
'em florem villi alba, qui nondum sese aperalt.
:( 4. j'fciri. 27. silentes vineas, qua nondum ger*
ninaTunt: eodemque sensu ibid, 29. silens sar>
— 3G8 —
mentum. et 11. ibid. 2, ante med. silentes sur-
eulos. *f 6. Silentia Ova apud «umci. 8. ibid.
5. sunt, in quibus nullus putlorum motus sen-
titur. *f 7. Silentes leges apud Lucan. 5. 31.
quum Jastitium est et forum tacet, ut Bt in bel-
lo, prasertim civili. Sic Plin. Faneg, 56. Quam
juval cernere arariura silens et quietutn,et quale
ante delatores erat! h. e. sine litibus et strepitu
forensi. «J 8. @uercus silentes apud Lucan.
3. 179. sunt Dodonaa nulla oracula edentes.
^f 9. Silentia anna apud Calpurn. 1. Eel. 67.
cessanlia, quiescentia pacii tempore.
Homonym, Discrimen esse quidam putant
inter sileo et taceo, ex illo Plauti Pan. prol.
3. Sileteque et tacete, atque anirnura ad-
vortite. Pronto p. 2196. Putsch. Silet, cujus
loqueotls sermo, comprimitur: ab ipsa slgoiB-
ealione litters s. tacet, qui ne loqui quidem cca-
pit. In uso tacien bac differentia non serratur.
Cf. JDoderltin, op. cit. v. 1. p. 84. et seqq. et
Dietsch ad Sail. fug. 19. § 2.
SlLER, gris, n. 3. frutex aquosis^ locis ere-
seens: qui nobis incognilus esse creditor, inqult
Forcdlinus ; recentiores vero putant alii esse
vimen vel viticem, vt'nco o vetrice: alii psyllium,
fusaggine, silib (Evonymus Europaus Linn.)
Plin. 16. Hist. nat. 18. 3t. (77). Non nisi in aquo-
sis proveniunt salices, alni, populi, siler. Id. 24,
ibid. 10. 44. (73). Sileris folia illita fronli capitis
dolores sedant. Ejusdem semen triturn in oleo
pbthiriases coercet. Sevpeates et hunc fruticem
refugiunt: baculumrjua rustic! ob id ex eo ga-
runt. Vtrg, 2. G. 12. molle siler lentaqua ge-
nista. Ubi Servius : Arbor!* genus est. et no-
taodum genus neutrum de arbore: qood e?t ad-
modurn rarum. V. JSubani, Flora Pirgiliana,
p. 105. Venant. 3. earm. 7. 23. Myrrha, salis,
ables, corylus, siler, ulmus, acer, oux. — SB.
De Qora, propr. V. ONOM.
SlLESCO, si, ore, n. 3. inchodt a sileo, si-
lara incipio, ioii!iceo, latere, acchetarji.
I.) Proprie. Virg. 10, Mn. 101. 80 dicente,
doum domus alta silescit.
SI.) TraQ3lat8 as! sedarl, quletnta fieri, Ter.
Jdelph. 5. 2. 9. Quid ego nunc agam? nisi,
dom ha aileacunt ?arba, interes ia angulum
aliquo abeam. Catv.ll. 46. 2. Jam srali furor se-
qalnoctialls Jucundis Zephjri silesclt auris. h, e.
mitescit, oeiatur. Ovid. 2. Trist. 151. de ventis.
Sed modo subsidunt interraissiqua silescunt,
SlLF.X, Icis, m. el raro f. 3. — a) Ad scri-
ptionem quod attinet, priorera syllabam per i et
eliam e scvibendam esse, traditur apud Mar.
Viclorin. p. 18. 4. K.; sed V. Keil ad h. I. —
6) Prima syllaba licenter pioducitur ab Etcher,
poelr. 10. Corapar silicibua nunc Siyacintbus eat.
— c) Silki ablat. s'ng. in Imcript apud OrelU
n. 7170. et alia in Corp. Insert Lo.t. 1. 1101. —
d) Ratione babita atjrni, quidam voluut esse a
salio, quod in compositls fit ss'Iio. V. tamen at
SILIO. Quocirca Isid. 16. Orig. 3. 1. Silex est
durus lapis co ijaorl sssilial ignis, ?b at dictus.
Verura potiui conjnngenda ssi vox «i'iBi Gr. oe-
"kac., fulgor, unda cAgye!, falgeo. Sis swgtVgc a
itvp. •— Silex propria videtur esse Saptl WCtiHs,
at in L4?S3 dictum sat: BOpfew W»4S {M- 5s! "
ce, selice, pielra; Jfr, toute piere4u/re,roeksr,
caillov, silex; HSsp. tjuijairo, pUttfaj BBXM,
d. harte PeldsUin, KissthtBin; Angl. u stuae,
flint-stone).
t) Proprie. f 1. Univevelm. — a) Strlcto
seaso est, ut diximus, lapis ssctilis. Unds Vi-
trut). 3. 5. Etiam da calca diligentia est edbi>
benda, cti de albo saxo out oillca coquatur; et
qua erit ei spisco et duriore, erit siiiior in stri!"
ttura: qua sutem a Sstuloso, ia tectoriis. Yide-
iur Vilruo. desigaare sain, quae a nostris dicitar
tcaglia. —* Cum hoc Vitruvii loco confer«ndos
est aller /ltd. 19. Orig. 10. 52. Silex durns la-
pis, ex eujus gonere nigri sllices optimi, quibus-
dam Id locis etiam- rubentes. Albi silices contra
vetast&tem iatorrupti. Viridis silex, vehemeater
igni resistsns sed rtusquam eopiosus, et ubl love-
nltor, lapis, non saxum eit. Pallidas in cameo-
to raro nililx. Globus (l«g. Globotus) contra inju-
SIL1CARIUS
rias forlis et in Btructnra infidns, nisi fuerit mul-
ta sulTrenatione devioclus. Fluviatilis silex sem-
per veluti rnadens e9t. Hmic astate eihiberi opor-
tet, nee ante biennium ir.serere in structotis do-
morum. — b) Laliore jeosu qaodcumqua par-
va molls saxum sites dicitur, ot id, ex quo 1-
gnis eicutitur; et turn adjective, lam substantive
usurpatur. Plaut. Pcen. 1. 2. 77. Ilia mutisc
lapidem silicem subigere, ut ee amet, potest, mix..
Pol id quidem haud mentire. nam tu es lapide
silice slultior. Liv. 30. 43. a med. Ot fetiales
privos lapides silicas prirasque verbenas secum
ferrent. Id. 1. 24. sub fin. Porcum saxo silice
percussit. Paul. Dioc. ex Pest. p. 115. 4. Mull.
Lapidem silicem tenebant juraturi per Jovem,
hac verba dicentes: Si sciens fallo, turn me
Diespiter, satva urba arceque, bonis ejiciat, uti
ego hunc lapidem. Liv. 41. 27. CliTum Capito*
linum silice sternendum ouraverunt. Juvenal. 6.
343. Pedibus silicem atrrjm eonterere. h. e. pa-
ditem per vlas silice strata* incedere, bailer lei
selci. et Fronlo 5. ail M. Cces. (edente iterura A»
Maio) Ep. 40. Si facile silicem toleravoto, quan-
tum pote ad te eurram. h. e. viam silice atra-
tam. Virg. I. Mn. 178. silici scintillam excudit
Achates. Sic 1. G. 135. Et silicis veois abstru"
sum encuderet Sgnetn. Adde 6. Mn.6. Ovid. 1.
Met. 107. terrena silicea fovnaca solutl Conci-
piunt ignem Hquidarura aspsigine aquarum. CO'
lum. 3. R. R. 11. a med. Est vineia amicus et-
iam silex, cui saperposUum est modicum terre-
num. Ovid. It. Met. 30, torquere silices. et 7.
ibid. i39.jsculari In hostes. Inscript. apud Ma-
rat. 1114. 5. PKOCViUTOil StLICFM ¥ti.3YH 3ACBA1
vbbis. Futgat. interpr. Job 19. 24. Qui* mibl
det, ut ejbrentur in libro stilo ferreo et piutnbl
lamina vel celte scu'pantiir in silice? V. CELTE.
~ e) Item et do magnis saxi*, petra, rupa,
marmore. Lucret. 6. 63?. de Mtna. lotius sub-
eava moatis 3st natura, fere silicum snSfulta ca«
?ernis, Virg. 6. £n. 4'JO. Kec tnagis Inccpto
fallufa s?f.mone movctup, Quam si dnra ailax
aut slut ftfarpetia ea ites. >?ueton. Cal. 37. a met.
Jacia mole* piofutulo mm, tic\tx fupos dari*-
slral silisis. Virg. 8. Mn, 233. Siabat ecnta »I-
lax prtecisii tjodiqua satis, Speluncsa dor*0 in-
surgens. Seneca Flmxis*. 69. Kudua hie pandet
silss. Zucan. 4. 304. Juvsntu* dorls silieam las-
sata rjetallls. Stat 1. Si'v. 2. 14S, Hie Libycus,
PJirygiusqua silex, hie dura Laconum Saxa vi-
raot. ^f i?. Silice vias (tenure proprie est ex-
struere silice inult^ngulo, qui iapidl tea saxo
quadf ,-ito oppoalter. V. QOADRATDS. Liv. 41.
27. Ccnsoies vias sternecdas silice in Urbe, gla-
rea eitra TJrbem substerieodas marglnarjd.isque
primi oir.oium locaieruct, el :nos. Et extra por-
tara Trigeminaai e upor'um lapide slraVarunt.
h. e. lapide qnadrato. et pau'lo post. Et eitra
ramdem portam in Aveciiinura poriicura silice
st raver ant Adde Inscript. apud OrelU, n. 3316.
et Hunzta, n. 6617.
II.) Trauslata dicitur r'a duritla aniral. Quin-
ti>. dtctam. 6. 19. in fin. Non erat ills ferreum
pectus, nes cot 5i!!ce cc-acreium, ut bmc pati
po.-.tet aquo animo. Tibull. 1. 1. 77. non tua
sunt Juro piajeordla ferro Viocta: nee in te-
ueio list iibi (jorde cilex, Ovid. 3. Trisi. 11. 4.
St '3' 1 iin silica* pectus habere suum. Id, 4. Pont,
30. 3. Ecquo* !u siiiees, acquod, caiissime, fer-
rum Buritia confers, Albiaovaee, meal — NB.
Da nom. propr. V. ONOM.
Sit I, tt. Indecl. eadem arbor, qua proprie cici
socalur. PHn. 15. Hist. nat. 7. 7. (25). Sillig.
ProxumaiB fit eta cici,arboro in ^Egyplo copiosa -
alii crotonera, alii sili, alii tesamoo silvestre ap-
pellant. Alii tameri leg. »ibin; alii triiin. Dio--
scor. A. 161. liaeKi Eu'tspios vocal. F. SESELI.
SlltS, arum, f. plur. 1. (sileo) epula, ut vi-
detur, morluaria nots sub nomine silicernii. In-
script. in Corp. Inter. LaU 5. 4489. V. Mom-
msen ad h. n.
SILICA. F. SIMCIA.
SlLlCAfilDS, II, m. 2. (silex) qui silice Warn
sleroit. SiHcarioTUin opera erat in equaductibui
sareiendis. Tiax enim slralas periampebant lol-
SILICEO.
leadis aqoaductuum vrtiisr* postea rursus ster-
nebaot. Fronlin- Aquced. 117. Familia dedu-
citur ia villicos, castellarios, clrcitores, sHicanos,
tectGres. — Silicarii etiam in militia fuisse vl-
dentur. Curios, et tfotit. Urb.p. 30. et 31. Pr.
Castra silicariorum.
SlXfCBO, onis, m. 3. (silaO durus, silieeus.
Translate Lcev. apud Gell. 19. 7. Qui est tarn
siliceo? J. Oil. leg. $ilico. Cf. RUPICO.
SlLlCERNlU.M, li, n. 2. Vox parum cerla
eriginis; ceterum videtur composila ex stli a
sileo (Cf. Paul. Diac. p. 2U5. 3. JUfiU. et V.
S1LIJ3) et cernium pro cesrounij a cesna pro
cena, at sit cena taciia. sileos. Sed V. Z>oiier(eir»
ad ft. v. — Silicernium est ceoa funebris, quam
alio nomine exsequiuin scriptores vocant, iraoi-
Betittov.
1.) Propria. ^ 1. Strlcto sensu. Fest. p. 294.
18. Dim. SHiceruiura dicitur ceoa funebris, quam
Graci irepi'Seiirvov vocant. Sed Varrius eiistimal,
oibi genus, quod nos farcimen dicimus, quo pur-
gabalur fletu familia, silicernium dici : quod,
sujus nomine ea res Instituebalur, is jam silen-
tiurn (at. silicem) cerneret. Cacilius: Credidi,
silicernium ejus me esse esurum. feruius ad illud
5. /En. 92. Libavitque dapes etc. Leviter gustavit
epiilas superpositas, qua silicernium vocanlor,
quasi silicenium, supra 6llicem posit*: qua per-
aclis sacris, senibus dabantur, et sa cito rooritu-
ros cognoscerent. Ifon. p. 48. 9. Merc. Silicernium
pessime intelligeoles, ita posulsse Terentiutn pu-
unt,qupd in curvitate silices ceroal senei. Silicer-
nium est proprle convivium funebre, quod seni-
bus exbibetur. Varro: Funus exsequiatls laute, ad
sepulcruro aotiquo more silicernium confecimus,
Id est irepiSetitvoy, quo pransi discedentes dicimus
alius alii vale. Buchehr verba: id est irepifcitrvoy,
imcis secluslt; Oehler nullo dubii signo eerva-
vlt. — Silicernium nono die fieri soiebat; nine
Plant. Aulal. 2, 4. 45. Cocus ille nundinalis
est, in nonum diem Solet ire coctum. (V. NUN-
DINALIS) at Tac. 6. Ann. 5. Novendialis cena.
Cf. tforaf. Epod. 17. 47. et V. NOVENDJAHS.
•J 9. Latioro sensa dlcitor de fareimine. A mob.
1. p. 229. Quid si bi hsec voluat, apeiabo, isicia,
silicornia, loogabo? qua sunt nomina el farci-
minum genera, birquioo alia sanguine, comral-
nulis alia Ineulcata pulmonibus.
II.) Translate est convicium in senen, quasi
ejus causa brevi silicernium futurum sit. Ter.
Adelph. 4. 3. 48. I sane, ego te eiercebo bo-
die, ut dlgnus es, silicernium. vecchio slanlio.
Ad h. I. base babet Donalus : Cena qua infer-
tur dlis Manibut, quod earn silentes cernant,
ldest umbra possideant: vel quod qnl hac in-
ferant, eernaut tantura, neque degustent. nam
de bis, quas Ubanlur inferis, quisquis comederil
aut blberll, funestatur. Aut erit silicernium se-
nei, qui jam jamque silentlbus umbris cernen-
doa sit : et sic est melius, quam ut qnldara Xe-
oophonta {Pots, mallet geronta, figaita) inter-
pretantes putaot, sic nos silicernium intetllgere,
b. a. silicem cernentem senem, dum Incurviis
est, vel strata saxo via; inlentus, vel sarcophagi
jam jam appropinquantis sibi. Use JDonat. V.
Post. «t Martin, in Etymol. At Joe. Baileyas
recta putat pro Xenopftonta vel Vossiaho yi-
povta, legendum fuvvtvo^o'ta, particip. prat,
perf. med. verbl ouvvt'potiai, oubilam mentem
habco: fretiis auetorilate fragm. Arisloph. (s'v
Nnoois) 8pud Brunck. p. si&7. a Suidil el /-fto-
tto cilali. 'Ji; ei'; ti"» fcti xufyaax xctxn xai
ouvvsvofuTa (ht&iZtt. Locus, ut videtur, est de
Incurva et oxu&pwiKfl velula.
SlLfCE&MCJS, a, um, adject, (silicernium)
5jficernu5 ia Gloss, apud Mai. in Class, aucr.
T. 8. p. 559. — Silicernius est ad liliceroium
pertinens. Fulgent, de prisco serin, n. 8. Sili-
cernios did voluerunt senes Jain incurves, quasi
jam sepulcrorum uiorum silices cerneotes. TJnde
Ciocius Aliraenlus: Qui dum jam silicernius fl-
nem sul temporis eispectaret, etsi morti non po-
lult, tamen inOrmiiatibus insuliavit. V. Lersch
ad ft, I. p. 38., qui hoc Iraki! Ioc. Terenl. in
vidilph. supra cit., ubi silicernium etiam pro
1'OM. IV
— 369 —
adjectivo baberl posse vldetur. Capell. 8. p. 271..
de Sileno. Siliceinlumque nutans Teotat celerare
cursum.
BlLlCEBNTJS, a, nra, adject. V. voc. prxced.
inil.
SlLlCEOS, a, um, adject, (silet) ad silicem
pertinens, di Kite, 'Xi&ivoj.
I.) Propria. *f I. Unlversim. Calo R. R. 18.
Inibi lapides siliceos to turn forum etc. Alii leg.
silice3. filruv. 8. 3. ad /In. Saxa sillcaa, qosa
neque ferruin, neque Ignis potest per se dissol-
ves, pieire focaje. et inscripl. In Mullelt. del-
I'lslit. archtol. a. 1839. p. 63. p. avbvkcvibim
D. I. C. MINVCIVJ C 1. TKBRMYi II. Villi VMM
lapid. silic. ex n. d. p. p. (ft. e. laplde siliceo
ex decrelo decuriooum pecunia publica) stbrn.
cvr. rDEsio. prob, (ft. t, sternoodam eurarunt
iidemque probarunt.) ^ 2. Siliceus terminus
agrorum fines deslgnabat. Hygin. Dt limit, p.
109. 11. Lachm.-Rud. Termini quoque quibus-
dam locis positi sunt, ut ab uno ad unum di-
rlganlur, silicei. Adda eumd. p. 127. 1.
If.) Translate. Seneca 3. Ira 8. Impudicorum
ccetus fortem quoque el silleeum vlrum eraollit.
ft. e.. durum et a voluptaiibus alienum. All! re-
ctius le?. si liceat.
SlLlClA, te, t. I. herba, quaa pabul! gratia
seminatur, h. e. ftenuin Gracum, quod searifi-
cationB seritur, non altiore quatuor digitorum
sulco: quantoque pejus tractatur, lanlo provenit
melius (Cf. BtTuf). Ha PKn. 18. Hist. nat. 16.
39. (140), qui 24. ibid, 19. 120. (184). nee fceno
Grseco, inquit, minor auctoritas, quod tella vo-
cant, alii earphos, aliqul buceras, alll asgoceras,
quoniara corniculis semen est simile: nos sill-
ciam. Vis ejus siecare, mollire, dissolvere etc Alii
leg. silicam, alii siliclam, alii tiliquam. '— Hine
Colum. 2. R. R. 11. a med. Fomum Gracum,
quod siliquam vocant raitici.
SlLlClNEUS, a, um, adject, (sllei) siliceus.
Gromat. Vet. p. 306. 22. Lachm.-Rud. Lapis
aha silicinea. Verum ila .FurJanetto in App.:
Lapis albua liiigineus. Bane autem, vocem trans-
late usurparl ait ob albedinem, coll. Cofum. lot.
cit. in GALATICOS. Sed cf. SILICEOS 2.
SlLlelOS, II, m. 2. Plin. 16. Bisl. nat. 16.
27. (68). Bruscum intortius crispum: molluscum
simpliciui sparsum. Et, si magnitudioem mensa-
rutn eaperet, b?ud dubie prajferretur citro. Nunc
intra pugillares leclorumque sillcioa aut laminas
raro usu ipeetatur. Ubi Harduinus : Ita Ilbrl
omnes etiam icripti, et quoi teriraus et quos
Salmaslus vldit. Sed latet adhue ejus voeis sign!-
flcatus: nisi forte pro operioienlo lamina lectls
mensisve addito aeclpl quis vellt._ Sunt qui s»-
Jaceas laminas bic legant, boe est sills eolpre
tinctas. Hac Uarduin. V. et Silligiutn ad ft. I.
SlLlCO. V. SILICEO.
SILICON. V. XYLIGLYCON.
SlLlCULA vel siliquula, a, f. 1. dtminut. a
siliqua, parva siliqua, baecelieffo. Tarro 1. R.
R. 23. Lupioum quum oecdum sllicularu cepit.
h. e. prlusquam siliquetur, ut Plin. loquitur 17.
Bist. nat. 9. 6. (54).
SlLlGlNACEOS, a, oro, adject, (siligo) siligl-
neus. Plin. Valerian, 1. 46. Furfures slligina-
eel. ;
SlLtGlNARlUS el siliginiarius, II, m. 2. (sl-
ligo) siliginis distributor, venditor, pistor. Ulp.
Dig. 47. 2. 52. $ 11. Si siliginario quis dixerit,
utquiiquis nomine 8jus siligioem petisset, ai da-
ret. Inscript. apud Gruter. 81. 10. {Orelli n.
1310.) Corpus pislorum siliginariorura. .ilia apud
fleines. tl. 1. n. 254. at apud Dunium cl. 0.
n. II. (Oreili n. 4138.) Colleg. slllgiQiariorum.
V. Schiass. In Let. Slorcell. T. 3. p. 338.
SlLlGlNEUS vel slliginius, a, um, adject, (si-
ligo) ex oiligine factuJ, aiXirv'ti);. ^ I. Oni-
vetsim. Cafo R. R. '3. Siiiginea farina. Adda
Plin. 18. Bisl. nat. 9. 20. (85). Seneca Ep.
110, ante med. Utrum hlc panis sit plebejus, an
■Ulglneus, ad naluram nihil per^net. Id. Ep.
123. anle med. Malum panem, inquis. Etspecta:
bonus flet. etiam ilium tenerum tibl ct siligineum
fames reddet. Sic Varro apud iVor*. p. 88. 14.
SILIQUA
Merc. Vel maxima lllic didicl, et iltlenti viderl
aquara rnulsum, esurient! panem cibarium siligi-
neura. Martial. 0. 3. Ilia (mentula) siliginels
pinguescit adultera cunnls. ft. e. panibus siligi-
nels in formam eunni factis, qualei in bono-
rem Cereris fiebaot, teste Alhenreo I. 14. e. 14.;
quemadmodum et In mentula Qguram, ut constat
ex Martial. 14. 69., eujas lemma Priapus «»'•
ligineus, Si vis esse satur, nostrum potei e»«
Hiiapum, Ipsa licet rodas logulna, parus eri*.
•I i. Siliginius tacerdoi In Inter, apud i^iner-
uin», Monum. ined. di Baron*, T. 1. p. 40. et
In iuiJeil. archeol. Ifapolit. 0. 1867. p. 92., di-
ctus, ut vldetur, a panibus siliginels, Hercull obla-
lis, accipisndls. »f 3. 5ilt'oineum tec. V. LAC*
•f 4. saiotneus tepis. V. SILICINEUS. — Ulno
Siligineus, i, m. 2. absolute, panis ex siiigi-
nea farina confectus. ^pic. 7. 11. Siliglneoi rasoi
pangis et buctllas majorei facia, In lacte lnfon-
dis, frigis et In oleo mel superfuodis et loferes.
Id. ibid. 16. Siligloeum lac.
SlLlGlNURlUS. V. S1LIGINARITJS.
SlLtGl.NlUS. V. SILIGINEOS.
SlLlGlNUS, *, um, adject, (slilgo) siliglueuf,
Dynam. 1. 7. Fortlor bis omnibus est slliglnui
panis.
SlLlGO, lols, f. 3. Seligo quoqpe .erlbllur, ut
monet Furtene'fo, quod apparel ex reperta ia
veteri pane, qui ab Hetoulanels ruinli eru-
lus adhuc Neapoll serTatur, bac Inscript. (Oreili
n. 4314.) SBLtOO 0. GRAMl 8 CICKRS. V Goti
Symb. 2. T. 2. p. 139. Hlnovocis etymon qult-
piam deduxerlt ab Hebr. 1?U? sfteieg, nix; et-
enim niveus vocatur 2 Juvenal. Joclnfra eit. paaii
e siliglne factus. Qnod si verum est, etiam Gr. ei-
Xiyvic inda est derivandum. ita cf. Furlanr.llo. At
Dodertein conjungit cum aXe'u, moio; Isid. vero
minus recte 17. Orig. 3. 7. « Siligo, lnqult, geoal
tritici a selecto dictum; nam in pane species pra-
cipua est ». — Siligo, ciXiyvec, siligine, genus tri-
lial levlssiml etcaodidissimi, ei quo laudatUsimui
panis couDcltur {Trilicum hibemum Linn.).
I.) Propria. Colum. 2. R. R. 6. Trlllel genera
eomplura cosuovimns. Verum ax bis masime se-
rentfum est, quod robus rticltur, quoniam et pon-
dero at nilore prsoiet. SaCunda conditio est^ ba-
banda siliginis, cujus spades in pane pracipua
pondere deficitur. Plin. 18. Hist. nat. 9. 20. (85).
Siligiuem proprle dlsarlm tritici delicias. candor
est el sine virtute et sine pondere, conveniens
bumidlt iraetibus, qualcs Italia sunt et Galllsa
comata. et ibid. 9. 50. (88). E siligine lautissl-
mus panis pislrinarumqud opera laudalissima.
PracallH in Italia, si Campaoa Pisis nala ml-
iceatur. ^arro 1. R. R. 23. In piogul terra
rectius seruntur olus, trlticum, siligo, Unum.
Plin. 18. BUt. nat. 10. 20. (92). Far aina ari-
sta est: Hem siligo, excepts quo Lacooica ap-
pellator, et ibid. 7. 10. (SI). Ib area extaruntur
trilicum et siligo et bocdeum, Colum. 3. Si -8.
9. a mid. OfflQB SrSSieura. solo nllglnoso post tar-
tiam cailonaia coairertHur !n «lliginem.
II.) TfaoslaSe, per naetoujaiaro, dicitur de fa-
rina e slUgine. Plin.l8.BUl. not. 9. 20. (87).
Juslutn sst, a grano Campnha, quam vocant ca-
stratam, 8 raodio rsdira watarios quatuor sili-
ginis 7al 9 grjgali else easUatara c:.'.tsrio5 quln-
que, aralaiaa Saris tgmoolain. -Juvenal. 5. 70.
Sed taaar 'Jt atVcoi (panit) raollique siligiae
factus SftStm rtoujiao. et 3. 371. ^ocluqaa il-
liginis oSits Aosipit ot Btadldta.
5!LlO, sills, sIlIvS at SM«, ifa, B- *• !&>S> a «
3 alio,pro qua sijbomHik a Pro*. C-ilhol. p. M33.
Putsch.; qoaiairaaa si'.nt qui ibid. !;g. sslio etc.
CoUrsm 3!n. gr. spirt Vi,j. jr. tpM. 3. p. 04.
Emius 01 sao :il!S i'^ngolo. Cara Smiterl*.
SlLfQUA, a, r. *. Silica pro siliqua, uaae
silisuSa pto siiiquiite yld^ur ajtsrpatum fuls»<
Cf. S1LICIA. — Sijaton ?I quara», foiiasw, ut
ait cl. De-Vil, ejuidusi n\ latitU ac silex, ne_m-
pa a duritla factam, ut aoim tiliqua cortex siva
Involuerum, quo lc-jumina cootiaentiir. — Si-
liqua sst funiculus, lovolucrum, tbeca (uode
nostrum tulgare tega), qua eontlnaatni legumi-
05, ut fata, pirt, phaieoli, eicer etc. el >l quid
47
S1LIQUASTRENSIS
est legumlnum siiolle,'Xo^D{(It. baccello, gagliw
lo, guscio, tiliqua; Fr. silique, coise on gousse
det ligumet; Hiip. tiliqua, cdteara; Getm. d.
Schote d. Hultenfruchle; Angl. the hutk, ihell,
pod),
I.) Propria, f 1. Generatim. rirg. t. G. 74.
latum tiliqua quassante legumen. et ibid. 195.
Graadlor ui fetui liliquls fallacibas esset. Farro
1. R. R. 23. SI ad tiliqnara non ita pervenit,
at fabam legere eipediat. Plin. 18. Hist, nat.
12.30.(120). Faba» liliqua eaaleiqae gratissimo
aunt pabulo pecorl. ^ 2. Speclatim, par anlo-
noraasiam, siliqua et lilwjua Grceca dlcitur ar-
bor ceronia et ejiis fruutoi digilum longua, fal-
ealui, pollicarl laiitudlne, Id quo certex ipse
niandilur, suco eiiguo sed pradulci: semina in-
cluia projicluntur. Grace est xspa'nov, |uXdxe-
paj: quia ioOexum eoroiculum refert. Roceotio-
rei Graci }(.2poDj3av vocant, corrupts voce b xu-
pa/Jiov vel xupij/3ioy, coraa; unde xupTj/3»a>, oor-
nu peto. Hine caruba et caroba Italorum. Plin.
15. Hist. not. 24. 26. (95)., Colum. 5. R. K.
10, ad /in. «f 7. ibid. 9. et Arbor. 25. et Pallad.
3. R. R. 25. a med. et de Insit.in. V. Schenkl.
ad h. v. — Quibus Iocis abuodat, eibui ett suum
pargratui, ut est spud Colum. cit. 7. R. R. 9.
Unde apud fulgat. interpr. Luc. 15. 18. Alius
Hie prodigus cupiebat implere ventrem suura de
•illqu't, quai porel raanducabant. ubl Grace eil
xepartov. Alii taraen aliter. — Sunt qui patant,
de hit Intalligenda esse loea Horatii, Pen. et Jw
venal, qua ad legumiaa referrl mox dicemus.
^ 3. Siliqua Syriaca ejusdem special est ac
Grace, nisi quod peculiarem aliquam rim hnbel
In medicine. Plin. 23. Hitt. nat. 8. 79. (151). et
Seribon. Compoi. 121. «| 4. Eti«m ftenum
Grareum titiquam rosticl appellant, teste Colum.
a. II. R. n. o med., ut In SILICIA diximus.
II.) Translate. ^ I. Per syneedochen ipsa Ie-
gumioa, tenulorum cibus. I/orat. 2. Ep. i. 123.
vivunt sillquls et pane secundo. Peri. 3. 55. Ju-
ventus illlquis et grand! pasta polenta. Adde Ju-
venal, ll. 58. «f a. Dlcltut etfam ob simill-
tudinem de quodam gcnerf Ilgnl naicentis In
Htorlbus marls, follieulos sex Jiabentis, vel far-
ris, cujus sei grana scrip alum faeiunl. Ver.fragm.
apud //ultich, Slelrol. R. p. 133. f 3. Hlnc
tiliqua nornen Mt eiigul pondarii, nempe Jemi-
ma In siliqua Greca latenlli, un grano. Siliqua
sex icrupulum faciunt: decern et oeto drachmam.
Rhemn. Fann. de ponderib. 10. Seraina sex
aJll siliquls latilantla curvii Attribuuat seriplo :
lentes veraciter octo. Aut totidem speltas oume-
ranttriilesve loplnos Bis dno. ^ 4. Est etiam
vlcesimaquarta pars solid! in illo Imp. Juilinian.
Cod. 4. 32. 26. ad fin, Interdicta liceatia cra-
dltoribus e* peeunlit fenori dandls allquid detra-
bere vel retlnere slllquarum nomine vel sportu-
larum Tel elieriui eujoscumque eauia gratia. Cf
liid. 16. Orig. 25. 0.
sri.lQTJASTRE.NSI3, e, adject, (siliquastrnm)
sillquasirl rnagnitudinem babeni. Anthot. Eat.
n. 761. v. 46. flieia Turn siliquastrensis tangit
coofinia basis. "
SlLrQUASTRUM, I, n. 2. (siliqua) herba bor-
tensis , gengiovo, Tcurjpmje: ita dicta, quod sili-
qua babaat similitudinem: ut mtntastrum a
menta ob eamdem causaro. Plin. 19. Hitt nat.
12. 62. (187). Panax piperis saporem rcddit, ma-
gii etiam slliquastrum ob id plporllidla nomine
aecepto. Adde 20. ibid, 17. 66. (174).
SalQUATARtCS,!!, m. 2. (siliqua) qui exigit
•vecllgal, quod sillqualicum dlcitur. Casj.'orJ. 2.
Varxar. 26. SI peosioncm bujua tlluli siliquata-
rio praslat, moDopoliurn quoque negotiator excr-
ceat. Si vero sillquatarius bune titulum negotia-
•onbus judicat abrogandum, nullara ab eii eiigat
-«sIonem. Adde ibid. 12. in tit.
miQUATleUM, I, n. 2. (.iilqua) vecligai,
'-.aod In nundinli pendilur flseo ob venditioDeto
^roponendam. Id inductum fuit a Tbeodotio el
Valeniioiano Augg., augeodo Jam eihauslo o>ra-
no, ut nundinli qulbusque, decreto provinela-
lium.luco et tempore consiltutls, ex qualibet
inercium negotiaiione In ilogulos solidoa vendi-
— 370 —
lor dimidiam siliquam, ae similiter emptor al-
teram dimldiam fisco Inferret, ut est in eorum
Novell. 1. 5!. Castiod. 4. fariar. 19. Siliqua-
licl aamque prastationem, quam rebus omnibus
nuodinandis prorida definivit antlquitaa, in fru-
mentis, vino et oleo dari prasentl tempore ooo
Jubemus. Adde 2. ibid. 30. et 3. ibid. 25.
SlLlQOO, as, are, n. 1. et scepius
SlLlQUOR, Sris, ari, dep. 1. Siliquo, lor-
ma activa, apud Plin. 18. Hitt. nat. 16. 52.
(143). Ocimum erat a pabulis, segete viridi deje-
cta, antequam siliquaret. Alii perperam leg. ge-
laret vel genicularel: etenim farro i. R. R.
31. de eoc!. habet: antequam genat tiliquat. Cf.
Sillig, ad h. I. — Siliquor est siliquam sen In-
tegumentum emittere, siliqua legi. Plin. 17. Hist,
nat. 9. 6. (54). Nibil esse utiliua lupinl aegete,
prius quam siliqoetur, aratro vel bidentibua vcr-
ia. Id. 18. ibid. 1. 10. (59). Sillquantur vero o-
rania diveraia diebus, et ab ima primum parte
paullatim flora subeuote.
sri.rQrjOLA. V. SILICOLA.
SILIS. V. SIL § 2.
SlLlTUS. V. SILEO.
SILLCgrAPIIUS, I, ax. 2. oiWoyodfa, tali-
rtco, qui mordacia carrolna acribit. Ammian.
22. 16. a med. Chaleenterus Didymua, qui in
lllii lex iibrls ubi nonuumquam imperfecta Tul-
lium reprehendit, slllograpbos imitatus icriptores
maledieos, Judicio doctarum aurium incusatur.
SILLTJS, 1, m. 9. siX^o;, genus carminis apud
Gracos, simile Latinorum salira, eujusmodl li-
brum In Platonem composuisse Timonem, Gell.
3. 17. refert. Cic. 16. All. If. Ut sciant rrarSac
iraijojii sine sillo Luciliano, eum (it, Anlonium)
ex C. Fadii filia liberos habuisse. h. e. sine con-
vicio, quo maxima usus en Lucillus in satirlt
lull. Alii raloui recte leg, vallo, alii ullo. Ita
Furlanetto; veram Orelliut leg. vallo, at leetio-
nem Gronovii ait probabilitate carere. Ceterurn
cf. vo-.. prao. In illo Apul. 4. Florid, n. 21.
canit enlm Empedocles carmine etc. Xenocrates
saljrai, Causabon. et Menag. leg. tillot Da
hoe salirarum geoere V. Diog. Zaert. 1. 9.
5 111.. el Cuper ad Apolh. Horn. p. 64.
SILLfBUM. V. SILYBUM.
SIU,?BU3, I, m. 9. oAXoft?, biglielto, car-
tella, index, membranula, pittacium, in quo au-
ctoruro nomlna at operuro tltull Inscribuntur ,
quodque tergis voiuminara el codicom t blblio-
pegli agglutinatur. Cic. 4. All. 4. Etiam velim
mibi miltai de t ui 3 librarlolii duoi aliquot, quf-
bui Tjrannio utalur glutloatoribui, ad Cetera ad-
inlnisttiJ, iisque iruperes, ut sumant membranu-
lam", ex qua indices flant, quos voi Graci, ut
"plnor, ciXXu/Souj appellatis. Id, ibid. 5. Biblio-
thecam rnibi iut pmxerunt consiractione et
•illybii eoi olim laudes. Id, ibid. 8. Nibil venu-
•tiu«, quam ilia tua pegmala, pos'quam ml »ij-
lybis libros il lustra runt. In locit cit. quldam leg.
tiltybis, alii syllabit, ted perperam; nam ojt-
to'pn sunt membranula, quibus involvuntur II-
brl, ut a pulverU, tloearuro et temporii injurlla
iotegri serventar: tyllabi autem suni Indicai
eorum, qua? operibai cootinentur.
SlLO, onil, to. 3. (silus) Idem quod silus, h.
e, quiilmus est el repandii oaiibui aarsum ver-
jus, chi ha il nato rincagnato, schiacciato, co-
tnuio, oip.it. Plaul. Rud. 2. 2. 11. Ecqueui re-
calvum ac sllonem seoem, itatutom, ventriosum,
torlls auperciliii, contraeta fronte etc.! Est qui
leg. tilenum aut tilanum. Plin. 11. Hist. nat.
37. 59. (158). docet, cognomlna Simorum et Si-
lonura apud Romanoi a naribui orta esse, fn
Glost. quoq'ie Philox. tarn silo quam tilus di-
eilur oifjo'c. Quare non audlendoa Nonius, qui
p. 25. 22. Merc, sllonem esse dicit, qui prominen-
tia supercilia babet. Nihil enim ei suffragatur
farro illli verbis: Nonne unum scribunt esse
grandibui auperciliii, siionem, quadralum7 Nam
it lilo Is enet, qui prominentia babet supercilia,
Ineple Varro pramisisset grandibui tuperciliij
— NB. De eognom. R. V. ONOM.
SILPB. V. SIRPE.
SILPIJlON Grmca vositione et
SILVA
SfLPUlDM, li, n. 2. cVXptov, Graca appellatio
laserpitii. Cato R. R. 137. ante med. et Plin.
19. Hist, nat. 3. 15. (38). et 22. ibid. 23. 48.
HOC). Grace usurpac Colum. 6. R. R. 17. et 12. i-
oid. 7. el 57. Hac planta nunc thapsia silphium ap.
pellatur. V. Bullett. dill' Ittilut. archeol. a. 1843.
p. 116. — De Silphio Cyrenaico,- cujui ftgura
ocpurrit In nummis Cyrenaica regionis, V. Cave-
doni in Osserv. sulle mo'nelt della Cirenaica p.
10. ef seq. el Mutler, Ifumism. de I'Afriq. v. 1.
Sll.UA. ?. SILVA init.
SlLCANUS. v. SILVANUS.
SlLUNCOLUS, i, ra. 2. (silus) aliquantum al-
ius. Arnob. 3. p. 108. Ergo esse dicendum eit
quosdam capitones, sllunculoa, frontones, labeo-
nes eic. Alii melius leg. cilunculos. V. CILUN-
CL'LUS.
SlLURUS, I, m. 2. et^oupoc, piseis genni, de
quo Plin. 9. Hist. nat. 15. 17. (44). Praeipua
magnitudine tbynol. Sunt et in quibusdam axnni-
bus baud minorei, silurus in Nilo, esot in She-
no, attilus in Pado. et mox. Silurus graisatur,
ubicumque est, omne animal appeiens, equos na-
lantes sape demergeni. Id. 32. ibid. 10. 43. (125).
Slluri fluviatilis, qui et alibi quam in /Egypto,
naicitur. — Id. ibid. 9. 33. (104). lscbiadicoa li-
berant salsainenta ex, siluro infuaa clystere. Adde
ibid. 10. 43. (t25). et 46. (130). ubi de ejusdem
usu In medicina agitur. et Ambros. 5. Hexaem.
5. — Apud Juvenal. 4. 32. magna qui voce so-
iebat Vendere munlcipes fracta de merce siluroi.
E: hoc loco Juvenalis colligere licet, lilurum.
in /Egyptu parvi pretii piscem fuisse, et inter
vulgares cibos. Quare longs « vero abesse vl-
dentur, qui Italorum itorione fuisse putant. V.
Harduin, ad Plin. cit. 9. ibid. 15. 17. (44).
SlLDS. a, um, adject. oiXXo't et oiXo't, otf°'ff»
idem quod silo, simui, h. e. qui naso est lunum
ver6ui repando, chi ha il naso rincagnato: unde
galea qnoque a similitudioe aila dlcebantnr. b.
e. dalla grondaja dell" elmo ripiegata aWintit.
V. Cavedoni, App. al Sagg, p, 166- n, 200. Ita
Festus p. 340. 13. Hull. Cic. 1. Hat. D. 29.
10. Ecquos (deos) arbitramur silos, flaccos, fron-
tones, eapitoues, qua sunt in nobis? f. similem.
loc. Arnob. in SILU.NCULUS. — Iiine
Silus, i, o. 2. absolute, substantirorum more
genus teli, apud Sit. It. 10. 414. Et silus occu-
litur, cacum In vesiigia telum. Alii lainen leg.
stilus. V. adoot. el, ifuperK in n. ;. — NB. De
eognom. R. F. ONOM.
SlLUS, i, m. 2. y> roc. praced. in fin.
5ILVA, a, t. t, — o) Ad acriptionem quod
atilaet, mnt qui sylva aeribunt, ex Graco vXij r
sed Inritis Gifanio, Jffanut., Dausq., Cellar.,
Vost., litleratls' Lapidibus et anliquii librii. —
Silua apod poetai interdun> ett trisyilaba per
diaiesin, ut Pritcian. doeet 1. p. 546. Putsch.
Horal. 1. Od. 23. 4. Aurarum. et silua metu.
Id. Epod. 13. 3. nunc mare, nunc silua Tbref-
cio Aqullone sonant. Quib. loc. etiam prior lyl-
laba corripltur. i'j. Miller De re metr.^ p. 262.
— b) Genet, sing, silvai, pro silvw, usurparant
antiquiores £nn. apud Macrob. 6. Saturn. 2.
Silvai frundusai. — c) Ratione habita etjmi,
planiui est vocem deducere a Gr. uXij, ilbilante
liUera initio addita et digammate inserlo, quam.
ab eo quod tradit Itid, 17. Orig. 6. 5. lilvam
dlctam quasi xitvam, quia ibi ligna cadantur,
quum Graci £uXoy lignum dlcaot. — Silva est
locus arboribua nalura ipsa consilus et caduui,
hK-q (It bosco, seCva; Fr. foret, boit; Ulsp. boc-
que, floresla; Germ. d. fFald, d. IFaldung,d.
f'orst; Angl. wood, forest, wilderness).
I.) Troprie. «| 1. Generatim. — a) Strieto
aensu. Cic. 12. -*1M5. Quam mane me in i£l-
Vam abstrusi densam et asperam. Id. 3. Oraf.
5, 18. Locus in media lilva mailme et opaeui
et frigldui. Ovid. Reined, am. 183. sonant silva:
mugilibus ail*. Id. Reroid. IS. 107. Ardua pro-
ceris spollaolur Gargara silvis. Id. 10. Met. 687.
Templa deum Malrii nemoro«l« abdiu silvis. et
6. ibid. 521. In slabula alia trabit silvis obicura
vetuslls. Id. 3. Amor. 1. 1. Slat vetus et mullot
incadua siira per eunos. Id. 4. Jfei. 776. abdita
SILVANUS
ionge Deviaqne et silvis horrentia sasa fragosis.
Fropert. 1. 20. 7. Silva ombrosa. Seneca Heic.
Fur. 836. nigra. Lucret. 5. 49. profunda. Ftin.
16. Hiit. not. 32. 59. (138). Terraciaa eilvis nu-
cum scatet. Ovid. t. Met. 475. Silvaram late-
brro. Enn. Ann. fr. 557. Fahl. Silvas saltus
latebras lamasqae Iutc9as. Tibull. 4. 13. 9. »e-
cretis vlvere Bllvis. Propert. 2.15.29. Sola sil-
va;. Gromat. vet. p. 205. 14. Lachm. Rud. Silva
glandlfera. et ibid, vulgaris. Fal. Flacc. 3. 21.
Faligaro silvas. scil. venando. Nav. apud Trim.
p. 95. 27. Merc. Saia, silvas, lapidcs, monies
dlssiois. luoglii seluosi. Sic Lucrel. 1. 90*. con-
Ccerent silvas, arbusta cremarent. — 7t» siluam
ligna ferre. V. LIGNUM- - Ab JCHs tUvu di-
stinguitur In ctEduam et pascuam. Cojus Z?ig.
60. 16. 30. Silva cadua est, ut quidam putant,
qaa) in boo babetur ut ciederetur. Servius earn
esse, qua succiia rureus ex stirplbUB ant radici-
bue renaicitur. et mos. Pascua Bilva est, qua pa-
■tul pecudura destinata est. — 6) Latiore eenio
dicitur de loco quibuscumque plantis consito.
Colum. 7. 71. R. 9. circa med. Eroere radiculas
aquatilis silva, tamquam loirpi Juncique et arirn-
dinls. Grat. Cyneg. 46. At pauper rigui costos
Alabandlcus bortl Cannabias nutrit silvas. — O
In Wo Cic. 3. Ferr. 19. a med. Signs, qua apud
te nuper in silva disposita sub divo vidimus, sil-
va est viridarium, ut ait y^scon. ^ 2. Speciatim
apud Phllosophoe" silva est materia, quam dlcunt
primara, eodem ecosu, quo Grace v\n. Isid. 13.
Orig. 3. i. Hylen Gracl return quamdam pri-
mara matcriam dlcuot, nullo prorsua raodo for-
inatam, sed omnium corporaliom forraarura ca-
pacem, ex qua vislbilia bae elements formats
aunt. - Proinda et earn poets lilvam nomina-
verunt; nee incongrue, quia, materia sllvarum
sunt. Chalcid. Tim. p. 35. Post Chaos, quam
Graci uXijv, nos sllvam vocaraus.
II.) Translate, f 1. Metonymice silva. loot
Ipsa arbores et ligna. Firg. 2. G. 26. Silvarum-
que alia pressos propagiois arcus Eispectant el
viva sua plantsria terra: Nil radlcis egeot alia.
fc. e. vites. Propert. 1. 14. 5. Et nemus omne
salas intendat vartice silvas. Stat. 2. Tlieb. 248.
Ture deos fractlsque obtenduot llmlna silvis. Se-
neca (Edip. 542. Ingcns arbor umbra gravl sil-
vas mlnorei arget. Albinov. 1. 255. Tandem obi
complexa {flamma) est silvas, alimentaque sum-
psil etc. ^ 2. Item una arbor tilva dicitur a
poetis. Slat.*. Theb. 280. de Tantalo. qui fal-
lenlibus undls Imminat aul refugm Herilero ra-
plt aera silva. Martial. 11. 41. Cedentes onerl
raraos silvamquo Duentem Vicit. h. e. quercurn
pondero corporis inflexit. ^ 3. Hjperbole est
In illo Zucani 8. 205. densamque ferens in pe-
ctore silvam. ft. e. plurima tela infiia. Sic Sil.
It. 4, 619. silvam (telorum) ingentem concuiso
corpore vlbrat. ^ 4. Et metapborice. Juvenal.
9. 12. vultus gravis, borrlda sicca Silva coma. h.
e. capilli impeii et implicati inalar arborum in
silva, et nullo unguento delibutl. Maximian. I.
Eleg. 140. de superciliis. Desoper incumbeni
hlspida silva premit, — Tertoii. Apolog. 40.
Nonne squalentem silvam legum novis principa-
Ilum rescriptorum et edictorum secoribus trun*
catis et eaditis? Id. de Fudicit. 16. Ut Intelligas
quanta securl censura omnem silvam libidinum
cadat el eradieet et excaudicet. «f 5. Item est
quacumque congeries, et prima veluti materia, ex
qua deinde quod voluraoi, secernimus. Cic. Oral.
3. ad fin. Omnls ubertas et quasi silva dicendl ab
Acidemia ducta est. Id. 3. Orat. 26. ad fin.
Prlmum silva rerum sentenliarumque eompa-
randa est. bac forraanda fllo ipso et genere ora-
tlonls, illuminanda verbis, varianda sententili. si
ibid. 30. Qua reforuntur ad agendum, in officii
disceptatione versantur. quo in genere quid rectum
faciendumque sit, quaritur : cui loco omoii vir-
tutum et viliorum est silva subjects. Gell. prcsf.
Quia varlam el miieellam et quasi confusancam
docirinam conquisierant, eo titulos quoque ad
earn sententlam exquisitissimos indidcrunt. nam-
quo alii Sfuiaram intcrlpseronl, alii Silvarum
etc. Sic ^uelon. Grammal. in fin. ileliquit non
— 37i —
mediccrem silvam observationum sermonis anli-
qul. % 6. Poeliee silva dicitur arbor vel arbo-
res navis, quia tracla e silva. Auct. Carm. de
Jona 37. Una rails certamen erat caloque frc-
toque, Funditur hinc illinc, tremit omnis silva
sub ictu Fluctivago. ^ 7. Item silva dicuotur
ipsa silvestres fera. Grat. Cyneg. 3. Silvas movere.
el 65. impellere. Cf. Xucret. 5. 966. % 8. 5i/uas
inscripsit Statius varia poemalia sua io libros
quinque distributa (ut videre est in ejus epistola
libro quarto pnellia), vel quia sunt varil argu-
ment], ut varia sunt arbores ia silva: vel po-
tius quia rudia ipsi visa sunt et impolila, et li-
gnorum'modo ex ailva excisorum similla, utpote
qua magoam partem extemporall impetu et su-
bitls versibus fusa sint. De bis Sidon. carm. 9.
227. quod Papinius tuus meusque pedum minore
rbytbmo Pingit gemmea prata silvularum. Quin-
til. 10. 3. circa med. Dlversum est buic eorum vi-
tium, qui primo decurrere per maletiam etllo quam
velocissimo volunt,el sequentes calorem atque im-
petum, ex tempore scribuot. banc silvam Tocant.
Repetunt deinde et componunt qua eOuderant.
Uomooym. Quomodo diderant silva, nemus
et lucus, V. sub LUCUS.
SILVANUS, i, m. 2. (silva) Eliam tihsanus,
ot silua pro silva, in Inscript. apud OrelK,
n. 4957. V. ONOM. — Silvanus % 1. Est pro-
pria adject., ad silvas perlinens. Bine Mars Sil-
vanut apud Calon. R. R. 83.; et Silvani, dil
silvarum. V. pariter SILVANUS io ONOM. ^ 2.
Est etiam idem ac silanus. Gloss. Lai. Gr. Sil-
vanus, xpouvd?. V. SILANUS.
SILVATlCUS, a, um, adject, (silva) Etiam sil-
baticus legitur in Inscript. in Bullett. dell'I-
slit, archeol. a. 1849. cakbs agbbstks sh-batici.
— Stlvatlcut est ad illvatn pertinens, Silvester,
da bosco, selvareccio, uXeuoe.. Coto 71. 7L 11.
Falces vineaticai sex. icirplculas quinque, falces
silvaticas quinque, arborariaa tres. Adde Farron.
I. A. JR. 22. — Opponilur sativo et domestico,
leluaggio, selvatico. Cato R. R. 8. Laurus sil-
valiea. Flin. 30. Hist. not. 8. 22. (70). Clnis
murls sitvatici. Torro apud Non. p. 555. 31.
Merc. Soes sllvatieos In montibus sectari vena-
bulo aut cervos.
SILVESCENS, entls, particip. V. voc. seq.
SILVESCO, is, ere, n. 3. (silva) Part, Silve-
scens II. — Silvesco est in silvam abire, sil-
vestres el infructuosas arbores Deri, nimia ra-
morum ubertate luxuriari, u'Xoftavs'u, dnoXoyjioo-
f*oi (It. far si selva, imboschire; Fr. pousser trop
de bois; UIsp. enseluorse, emboscar much* 6
desmasiado ; Germ. Wild u/achsen, verwildern;
Aogl. grotf tfiid).
!.) Propria. Cic. Senect. 15. a med. Vitem
ferro amputans coercet ar» agricolarum, nt ill-
vescat earmeotis, et in omnes partes nimia fun-
datur. Colum. 4. R. R. 11. Nee patl, vitem iu-
ptrvacuis frondibui luxurlantem silvescere.
II.) Translate, ^rnob. 3. p. 109. Capilli sil-
vescentium crlnium velleribus involutl. — Fl-
garate. Ambros. Ep. 45. Paradisus silvescens
plurimarum oplnlonura plantarils. Augustin. Dt
dial. 10. /Equivoca ubi amblguitatum perplexio
props inflaita silvescet. Id. i. Civ. D. 18. Uode
talis vitia silvescerent. 7d. 2. Confess. 1. Silve-
scere ausus sum variii et umbrosis amorlbus.
SILVESTER, tris, tre, adject, el
S1LVESTRB, adverb. V. voc. seq.
SILVESTR1S, e, adject, (silva) Alia forma Sil-
vester, is, t, apud Pelron. Sat. 131. Biuheler.
Dignus amore locus: testis silvestrls aedon At-
que urban* Procne- ubi tamen olii leg. Silve-
ster. Adde. Colum. 1. pra>f., Plin. 14. Uist.nat.
16. 19. (110)., Gromat. vet. p. 44. 14. et p. 75.
7. Zachm.-Tiud. et Senec. MippaX. 460. — Etiam
silvestrut, a, um, io Inscript. apud Orelli, n.
4990. SH.VANO silvbstro lACBvm. Adds Inscript.
Neapolit. 1515., 1550., 5508. — Genet, plur.
s ili'estrum pro silvestrium apud Ace. trag. 256.
7Ji6oecfe. — Comp. Silveslrior 2. — Silvester est
silvam babons, arboribus abundans, uXuSri; (It.
botcoso, selvoso, tilveilre; Fr. de foret. boisi,
couwert de for Hi; Ulip. eubierto de botques,
SILVIGEK
selvoso, tilvestre; Germ, sum IFalde geborig,
waldig; Aogl. woody-, wild). ^ 1. Geoers-
tim. Varro 1. R. R. 13. I. Sllvestris moos. Sic
Cic. 2. Nat. D. 53. 132. Monies veslitl slque
silvestres. Id. Artie 19. 88. Locii montuosis
delectamur atque sllvestribus. Id. Brut. 74.
a med. Ineulta et siivestris via. Liv. 27. 26.
Turauius sllveslris. Plin. 13. Hist. fiat. 10. 19.
(65). Silvestrls regio tarn vaslis arborlbos, at etc.
el ifctd. (61). traetu. Horat. 2. Ep. 2. "6.SH-
vestrem flammis et ferro oillget agruro. Ovid.
13. Met. 8t5. silvestri nata sub ombra Mollis
fraga leges. «J 2. Speciatim est In lilris na-
scens: cui opponilur sativui, agrestls, domesli-
cus. Plin. 11. Hist. nat. 16. 15. (41). Silveiirs
mel. Id. 18. ibid. 13. 30. (131). Ma. »• »•
ibid. 41. 63. (153). rosa. 7d. 16. ibid. 37. 50.
(114). malus. Id. 15. »6id. 13. 12. (42). pruna.
7d. 21. ibid. 7. 18. (35). Sllvestria omnia odo.ra-
tiora sativis. 7d. 16. ibid. 27. 50. (110). Silve-
striora omnia lardlota. «t 22. ibid. 25. 71. (156).
Est et slterurn genus ejus silvestrlus, odore gra-
vi. Id. H. ;6id. 21. 30. (74). Silvestres lauri majo-
re« aercstibus. Propert. 3. 7. 51. Silvestre uber.
h. e. lupa mamma. Fal. Flacc. 8. 252. sllvestria
p'ramia. h. e. prada ex venatlone in silvis. 5 3.
In silvis degens, boschereccio, selvaggio, selva-
tico: et refertur etiam ad mores agrestes.rusticos,
a deliciis alienos. Pelron. Sal. loc. cit. silvestrls
aedon Atque urbana Procne. Alii leg. Silvester.
V. ACER adject. Plin. 36. Hist. -nat. 12. 17.
(77). Sphinx, silvestre numen accolentlum. Alii
allter leg. Lucret. 5.967.0onssctabanlur sllvestria
sacla fetarum. Cic. 2. rep. 2. 4. Silvestrls belua.
Liv. 44. 6. materia. Cic. 5. ruse. 27. ad fin.
Bestia frigus, famero, mootlvagos slque silvestres
cursui lustratlonesquo patluntur. Id. Cat. Its
'26. eoctlo Lupercorum. Calull. 64. 279. dona.
Virg. 1. Eel. 2. Silvestrem lenu'i Muiam medi-
isrls svena. h. e. carmen rosticum et pastorale.
Sio Lucret. 4. 590. Fistuli silvestrem oe cesset
fondera Musam. Horat. Art. P. 390. Silvestres
bomiaei etc. Cadibus et vlciu tedo -deterruit
Orpbeui. Sintca HippoL 461. Truoulenius et ill-
vesier et vita inscius Trisiem juventam eolis. Lu-
cret. 5. 1215. Silvestre bellum. t- Iline
Silvestre, adverbiorum more, est idem ac ru-
itice. Manil. 3. 39. Quin etiam ritu* pecorum-
que et Pana sonantem Io calamos Sioula ine-
morat tellure crcatui: Nee silvis silvestre eanit.
Silveirrio, lum, n. plur. 2. absolute, Ioca an-
veitria. Liv. 88. 49. An eulla ex silvestribus fa-
cers potuU Plin. 2S. Hist. nat. 7. 33. (70).
Cljmenus a rege herba appellata est - silvestri-
bus et montuosls oaseens. Adds Gromat. vet.
p. 56. 3. et p. 86. 31. Zacftm.-Ttud. — NB. De
nom. propr. V. ONOM.
SILVESTRUS, a. um. F. vos. prac. init.
S1LVICJED0S, a, um. adject, (silva et MM)
qui silvas eadil, chi taglia boschi. Absolute Chal-
cid. Tim. p. 36. Brant paitores et sllvicadi eateri.
que hujusmodl. Bxspeolares silvicioUs, ut lapicida.
SILVICOLA, te, coram, gen. 1. (silva el colo)
silvarum incola, abitatore de' boschi, uXoicotoiKO{.
Propert. 3. 11. 31. puella Oscula sllvicolis empta
dedere vlris. Firg. 10. /En. 551. Silvleola Fau-
nas. Ovid. 4. Fasr. 746. Sllvleolam tepido lacte
precare Pslen. Capell.7. p. 237. Tellustres silvi-
colaque divi. Adde Nxv. et Ace. apud Dlacrob.
6. Sat 5.
SILVlCOLENS, entis, adject, (silva e! colo) qui
silvas incolit, silvleola. Inscript. In Corp. Inscr.
Xal.2.2660. jijyobvm silvu.ulbntvh pbockmks.
SILVlcOMUS, a, um, adject, (iilva el coma)
qui tectus est lilvis seu nrboribus tamquam co-
ma. Incert. poeta apud Mar. Ftitorin. 4. p-
2592. T^utsch. Ibam forts per arduum Montu
lilvicomi nemus.
SILYlCULTRIX, trleis, t. 3.(iilv^ tl colo) sil-
vleola, ot Carve silvicultrlx, Calull. 03- 7s.
SILVlFRAGUS, frSga, fr.lgum, adject, (silva el
fraogo) silvas frangens. Luarei. 1. 271. vis veuli
mootes supremos Silvifra^is veiai llabris.
SlLVlGKR, gura, gEruin, adject, (silva el fiero)
silvan) gereus, silvosus. Plin. 31. UM. not. 3.
SILVOSCS
£0. (43). Ilyreani monies silvigerl ab Aquilonis
lanlum parte mat. Inseript. apud Mural. 41.
13. Silviger Deus. Verum el. Orelli, ad n. 1488.,
repngnante De-Fit, 6uspeetain dicit, nescio qua
ratiooe ductus.
SILVOSUS, a, uro, adject, (sllra) silva Tel ar-
iof urn densitate obsitus, selvoto, bcscoso, uXuStj;.
I.) Propria. Liv. 9. 2. Saltui duo alii, angu-
iti silrosique sunt. Plin. 12. Hill. nat. 5. II.
(23). Superiorea rami emicaDt eiivoso multitudi-
ne. Fitruv. 8. f. ad /in. Crebr» arbores el sil-
fosse. ./pui. 7. jJfet. SilTosa oemora. Auguslin.
in Ps. 95. 5. Ioo>».
II.) Translate. Au$uslin. 13. Confess. 19, Ei-
•tirpa lilrosa dunitrla avarillas. — Absolute tit-
vosa plar. ncutr. sunt silvosa loca. Augustin- in
Pi. 70._serm. 2.
SILVtJLA, eb, f. 1. (feminist, a silva, parva
aiiva, boschello, selvetta. Colum. 8. R. R. 15.
Vet in tilvulis tamaricum aut sclrporum frutetii
immorari. Sidon. carm. 9. 229. de Sialio, pe-
dum minors rbjihmo Pingit geminea prala lil-
vulanim. F. SILVA.
SIL?BUM, i, d. 2. c0.u/3ov, herba cbamaleool
elbo similis, aque spioosa: lacteuin lucum ba-
bel, qui densatui in gummi sumitur cum melle
prseipueque bilem trabit (Gundelia Tournefor-
Hi Lino. 7). Ptin. 22. Hist. nat. 22. 42. (85).
et 20. ibid. 7. 25. (40). At Silligiut leg. ulro-
bique sillrbum.
SlMA, ee, f. 1. (simus) In architecture est su-
premurn eoronse rcembrum oblusius et hebeliua,
iostar oasi caprarum (unde cornea) quod Itali
goia diritta et ellam sima vocaat, ut cymatlum
jola rovescia, e'iriTiStt. Fitruv. 3. 3. ad fin.
Insuper coronas aims, quas Gresci e'lKTidiqctc
dicuot, facienda sunt, alliorea octava parte coro-
narum altitudioli. Intcript. apod Gruler. 207.
COl. 1. IMSVPEB SIMAS PICTAS JBBRO OFFIGlTO.
SlMATUS, a. um, particip. F. SIMO.
Si MR ITU. V. S1M1IU
SlMlA, as, f. 1, et Simius, II, ra. 2. (aimo.8)
animal, .jioDiinuirj figures proiimum et bominiun
geslus irri'itans, Idemque- turpissiroura, sine Cau-
da, nam caudatum cercopilbccus dicitur: a si-
mus, quia piessis est naribus. Multa et mira de eo
Ptin. 8. Bisl. not. 54. 80. et If. ibid. 14. 100.
I.) Proprie. — a) Simia, nt'&ijxoj (It. ber-
tuccia, icimmia, simia; Fr. st'nae, auenon,-
HIsp. mono; Germ. d. Ajfe ; Angl. ape, mon-
key). Usurpatur tam de mare quam de femlna.
(V. Serg. expl. in Donat. p. 494. 27. Ileil.)
Enniu) apud Cic. 1. Nat. D. 35. 97. Simia
quam similis, turpissima besila, nobis! (Cf. Se-
ren. Sammon. c. 45. 1.) Adde Plaut. Mil.
glor. 2. 2. 7. et Rud. I. I. 6. et Quintit. 5.
11. 30. — b) Simius, Italics scimmione, scim-
miollo, bertuccio. Phcedr. 1. 10. Turn Judex In-
ter illos sedit simius. Martial. 14.202. Callidui
emissas eludere simius bastas. Claudian. i. in
Eutrop. 303. humanl simulator simius oris. Cf.
Odd. 14. Met. 92. et seqq. In deforms Tirol
animal mutavit (Jupiter) ut Idem Dissimiles bo-
mini possenl slmllesque viderl.
II.) Translate. ^ '• Dicitur de nimia stu-
dioso et Inepto imltavore. r- o) Simia apud
Plaut. Most. 4. 2. 4. Vide at fastidit simia!
Sie Plin. 1. Ep. 5. Rusticam losectatur, atque
etiara Stoicorum simiam appellat. et Capitolin.
Maximin.jun, 1. Talianui dlctui est simia tem-
porli sul, quod cuncta imitatui esset. Sidon. 1.
Ep. 1. Oralorum simia. — 6) Simius apud Bo-
vat. 1. Sat. 10. 18. quoi Deque pulcher Hermo-
genei umquam legit, neque limlui Jite. et Se-
neca 4. ConCrou. 26. ad fin. Quid putalls, aje-
bat, Argentarium esse) Cestii slmiui est. Fuerat
eniifl Argentaiiui Cestii auditor, et eral imitator.
J 2. Est etlam coDviciunkvilis, nequam et turpis
bominli. Laber. apud Charii. p. 84. Putsch. 81-
mium dearaare occipit. A {ran. ibid. Quls est bio
aimia, qui me bodie ludificatue eill Ccel. ad
Cie. 8. Fam. 12. Maloi college ejai me obllga-
re, quam lulus ilmiaj Tultum sublre.
SImIdALA, a, f. 1. oi[iiiaXts, idem ac slmi-
ia, Gloss. Gr. Zat. 2iuita\i(, simila.
— 372 —
SlMII.. V. SI)!Ii.IS init.
StMlLA, i, f. I. atp.i$z\t{ Tel cjut'Ja).!;, fiox
di farina, Oos farins trlliceas. Cels. 2. Is. ante
med. Plus ali>nr>nti est in pane, quam in ui.-o
alio. Firmiu: est trilicum, quam milium. Kl tri-
tico firniissima siligo. deinde simila, deinde cai
nihil ademplum est, quod avTOitupov Grreci ro-
cant. Martial. 13. 10. cujus lemma Simila et
triiieo. Nee poteris simils dotes nomerare, Dec
usus: Pistori lotie* quum sit et apta coco. Adda
Apic. 7. 11. et Pulgat. inlerpr. Gen. 18. 6.
SlMfLACEUS. a, um, adject, (simila) idem ac
similagineus. Traoslate Ihtfin. Inlerpr. Orig.
Homil. in Lev. 2. n. 4. ad /in. Panis similafeus
oleo subactus.
SlMlLAGlNARfDS, a, um, adject, (similago)
ad aimilaginem pertinens. Inseript. in Bullett.
dell'Istit. archeol. a. 1840. p. 19. (Corp. Juscr.
Zat. i. 1017.) Pistor simllaginarius. di pane
fatto di for di farina o di pan buffetto.
SIMILAGINEUS, a, um, adject, (similago) ei
similagine factus, ut Similagineus paDis, apud Se-
nec. Ep. 119., ubl alii reclius leg. siligineusF.
Adde Fulgat. inlerpr. Eccli. 39. 31.
SlMlLAGO, ginis, t. 3. (simila) Idem ao simi-
la. Plin. 18. Ilist. nat. 10. 20. (89». -Similago
e tritico Qt laudatissima. Ei Africo justum eat e
modils redlce aemodios et poliinis aeitariot quio-
que. Ita autem appellant in tritico, quod do rem
in siligine. Hoc sraris ofDcins chartirisque
utuntur. Prasterea seeundarii sestarios quatuor
furfurdmque tantumdem. Panis ?ero e modio al-
railaginis CXXII. (pondo seu libra), e Doris mo-
dio CXVII. AdJe Colon. R. R. 75., Ambros.
in Zuc. 8. $ 49. et de Cain et Abel 1. 8. —
Fulgat. inlerpr. Eccli. 35. 4. Offerre similagl-
nem. h. e. sacriBcium, cujua para eral simila.
Adde 38. 11.
SlMlLARlA. F. SMILARIA.
Sl.MlLATlO, 6nis, f. 3. <sitni)o) acfoi lim!-
landi. .PoelrH. 3. in Porphyr, p. 78. Quorurrj na-
turam et similationem eontinft.
SlMfLATUS, a, um, particip. F. SIMILO.
SlMlLE. F. SIMILIS.
SlMltlCfiSCS, a, um, adject. (simHis et ge-
nus) qui est similii geoeris. Absolute Ccel. .4a-
rel.% Acut. 19. 115. Admiscere sibi similigena.
F. PEPLIUM.
SlMlLIS, e, adjeet. Simil pro similii, per sjd-
copea, est Ifcev. apad Non. p. 224. 25. Merc.
Pol baud parasitorum aliorum simil est. Ita Rib-
beck, Coroll. ad Comic. Rom. Jr. p. XVI. et
Ritschl, op. 2. p. 331. et 617. Sed potius ibl
cum JVonia legeod. simile est, neutr. pro mascul.
F. infra. Fortasse olim simil 'est Tel similist,
ut alii leg. Nonium seentui est Forcelltnus. Ce-
terum simil pro st'mul V.in SIMUL, — Ration*
babita eljmi, alii et recentiorlbui coojubgunt
cum imitor ; alii ducuot a Skr. lama, idem, par>.
node et Gr. (a'p.a) c^otoj et apaXot, cqualii, et
etiam Lat. simul, semel, simplex et singulus de-
rivant. — Comp. Similior 1. 1." a, 3." a, b;
Sup. Simillimut 1. 2.° b, 3.° b., et a'p^aTycoc
timillumus et similumus. V. Cenotaph. Pis. t. 2.
I. 14. et Plaut. Asin. v. 241. Fleckeisen JTrit.
Misc. p. 38. — Similii est qoi cum aliquo simi-
litudinem babet, parilis, asqualis, geminus, consl-
mills, o/jiooc (It. somigliante, simile; Fr. tem-
blable, pareil; Hisp. «emej'a6Jej semejante ; Getm.
ahnlich, gleich ; Angl. similar, like, resembling).
q I. OniTersim. — 1.°) Absolute. — a) De per-
sonii. Quintil.il. 1. 102. Parea eo« magis quam si-
miles. Plaut. Mil. glor. 2. 6. 48. Pro dii immor-
talei! slmlliorem mulierem Magiique earadem - dod
reor. Borai. 4. Od. 5. 23. Laudantur sitaili prole
puerperas. — fc)De rebus. Plaut. Amph. 1.1. II I.
QuoDiam formam cepi bujus in me et statum, Uecel
et facta moresque bujui habere me similes item.
Adde Men. prol. 19. Ter. Pkorm. 2. 1. 34. Ecce
•imilia omnia omnes eoogrunnt. Cic. Rose. Am,
10. erlr. Par eit aTariila, similis improbitas,
eadem Impudentia,gemlna aodacla. Plin. 10. Hist,
nat. 35. 52. (106). Canlus columbarom similis at-
que Idem. ^uind'J. 7.8.7. Simile et majos est
et p»t at minus. — Neo.tr. piur. subsunil7orum
'SIMILIS .
more. Id. 1.&.69. Sic ijjnaTi et efeptl et aiml-
lia, Id. 7. 2. 46. Latilatio, metus, si ixi ilia. Id.
9. 4. 19. Da philosopbia, dr re publice, siraili-
bus. — 2.°) Cum^Jenellvo. — a) De persoois.
iYcbv. apud Non. he supra cit. Pol haud par&-
sXtorXim aliorum simile est. h. e. similis. Plaut.
Amph. 2. 2. 226 1, Ecquis alius -qui mel similis
siel. Id. ibid. 1. 1. 128. deos esse tui similes
putas? Id. ibid, nimis simile 'st mei. Id. Asin.
1. 1. 53. Tolo me patris mei simi|em. Adde ibid.
3. 3. 91. Ter. Adelph. 3. 3^57. Similis majorum
suurum. Id. Eun. 2. 3. 21. virginum nostrarum.
Id. ibid, 3. 2.. 43. domini. Eucret. 4. 1218. si-
mHes eisistere avorirtn (.na(i') Possint et refe-
rant proavorum ssepe figuras. Cic. 2. Nat. D.
61. 153. Viriuies, e quibus vita beala eisislit par
et similis deorum. Id. 1. ibid. 28. 77. Est vis
tanta nature, ut homo nemo velii nisi hominis.
similis e6ie. Id. 7. Ferr. 12. 30. Orelli. Simi-
lis palris. Alii legj palri. Id. Amic. 14,50." sui.
Id. ibid. 25. 94. multi Gnalbonum. Id. 1. rep.
43. 67. In magistratu DriTatorum. Horat. I. Sat.
4, 96. dud. ego Capri Deque Sulci. Liv. I. 20.
plurea Romuli quata Noma. Tac. Germ. 4. tan-
turn sul gens. Fal. Max, 9. i-i. n, 2. Menogenii.
Cic. Srut. 13. a med. Rhodil leoiores et Atli-
corum similiores. A'epos Dalam. 9. Elegit cor-
pore et statura simiHimum sui. — 6) De rebui.
Plaut. Mil. glor. 3. 1. 105. Hasc atque .hujus ei-
milia alia damns multa mulierum. Ter. Eun.Si.
3. 42. Ebo: oonne hoc monslrl simile 'at? Di' t
non par questo proprio un deslino? Lucrel. 5.
G30. oeC manet ulla sul similis res. Cic. 3. Fin.
15. ad fin. Dolorem, morbum, seosuum amlsslo-
nem, pauperiatem, ignomiolam, similia borum.
Id. 1. rep. 36. 56. Quid babet illius carmlnii si-
mile hiEC oralio? Id. ibid. Fabalaruin similia. Id.
12. Fam. 5. Id eo facillus credebatur, quia simile
Teri Tidebatur. Alii leg. veto. Id. i. Oral. 19.
80. Narrationera Jubent •Jeri simiiem esse et aper-
tam. Adde Cels. apud Quintil. 2. 15. 32. Plaut.
Asin. 1.3. 63. Non tu scis? bic noster qurestus
aucupii limiilimus est. Id. Sacch. 4. 8. 52. Simil'
Ilmus lippi ocul} serTus, Id. Cist. 1. li 82. me-
retrii fortunati oppidi. Cic. Hose. Com. tub /in.
Siraillinia et majime gomlna societal heredltalis
est. Id. 5. Tusc. 4. II. Quid esset -simillimum
reri. Ovid, 15. Met. 201. pueri similllmus asvo.
— 3.°) CuJn Dative. — o) De pers'onii. Vil-
nius epud Cic. 1. Nat. Z>.35. 97. Simia quam si-
milis, turpissima besiia, nobis. Adde Afran. apud
Juelon. uit. Terent. Plaut. Capt. 8. 4. 50. Si-
miles ojmnes tibi. et JPcen. 3.2. 36. malo. el True.
2. 6.24. ecquid mibi puer? CaluH. 61. 2>1. Si-
mHi: patrl suo. Sail. Cat. 14. Par ilmilisqua ce-
teris. Adde Cat. 14. Cic. 4. Acad. 37. 118. (2. pr.).
Democritus huic In boc similia, uberior in ceteris.
Bdrat. 1. Od. 23. 1. Vitas bionuleo me similis,
Cbloe. Id. 2. Sat. 5. 92. mullum similis meiuenli.
Ovid. 3. Mel 652. Similis OeDtl. Id. 2. ibid. 501
cognoscenti. Liv. 3. 65. Ductuanti. Quintil. II. 2.
32. legenti. Id. ibid. 46. ediscenli. Id. ibid. 47.
CTigilaatibus et dubitaotibus. Firg. 1. &n. 593. Oi
humerosque deo eimills. Liv. 3. 65. Si similei
Icilio tribuDos habetet. Plin. 7. Bist. nat. 12. 10.
(51). Similes quidem (genitos) alios avo et ei ge-
minis quoque alterum patrl, alterum malri, anno-
que post geuiium majori simiiem fuista ut gemi-
Dum; quasdam sibi similes semper partre, qaai-
dam viro, quasdam oulli, quasdam feminam patrl,
marem sibi. Quintit. 5. 10. 24. pareotibus ac majo-
ribus suis. Plaut. Men. 5. 0. 29. Nam ego bo>
minem houiini aimiliorem numqaam vidi alte-
rum. Fulgat. inlerpr. Eccli. 13. 19. Omnia bomo
simili sibi lociabitur. — 6) De rebui. Ter. Eun.
3.2. 15. Perpulcra credo dona, baud nostris el-
milia. Lucrel. 5. 435. Nee similii noilrii rebus
res ulla viderl. Cce». 7, B. G. 77. Quid ill! si-
mile bello fuit 7 Cic. 9. Fam. 21. Quid simile
babet epis'.ola aut judicio aut conteoiloni? Bo-
rat. Art. P. 2o4. Primui (iambtu) ad eitremuui
similii sibi. RutiL de fig. sent. 2. § 4. Velitne
se airnilaui esse illius fsctii el moribasl Cf. Ne-
pot. Chabr. 3. eilr. Liv. 10. 20. Es quamquam
similia veris erant, cerliu) Ismeo espiorandi f*>
SIMII.ITAS
lus. Quintit. 2. 4. 9. Argumenlum quod fal-
suui, sed vero simile comcedls flngunt. Maul.
Men. 5. 9. 30. Nequa aqua aqua}, neque lacte
est iacll, crede mibl, usquam Blmlliut. Liv. 4. 3t.
Similiora omnia castris quam utbt. fforat. 2. Ep.
2. {-20. Vehement et liquidus puroqoe limillimua
amnl. Liv. 26.49. Slinillima media vetii. — /d.
3. 40. Orallo full precious quam Jurgio ilmilia.
pro limllior. — 4.°J Cam Genetlvo el Dativo
in eadem construction. Maul. Amph.% J. 54.
Neque lac laetl magis est 6imile, quam llle ego
similis est raei. Cic. 2. Kat. D. 50. extr. Pleetrl
similem linguain oostri sOleot dicere, chordarura
denies, narca corniba» lis, qui ad nervos resonant
in caniibus. Id. 1. ibid. 32. 00. Nee inlelligo cur
maloerit Epicurus deos hominuui similes dicere,
quam homines deorum. Quseres quid inlersit, si
enirh hoc Uli simile est, esse illud huie etc, Lu-
■cret. 4. 1207. Turn similes raaltum materno ee-
mlne flunt, Ut patribus polrio. — 5.°) Cum Ac-
cusal, et prep, inter, et aliquando cum dupllci
coostrucilone. Cic. 3. Oral. 64. 200. Aut qua*
paribus paria referuntur, aut quae aunt inter ee
timilia. Quinlil. 12. 10. 22. Similes homines in-
ter se. Id. 9. 2. St. Res inter se similes. Ovid.
13. Mel. 835. later se similes, vli ut dlgooscere
possis. — Cic. I. Legg. 10.29. Nihil est unum
ant torn simile, tain par, quam omnei Inter noa-
metipaoj sumus. Quintit. 12. 3. 49. Sunt inter
se slmilia, sed non etiam prloribus. — 6.°) Item
com praspos. in. Jpul. 10. Met. Puella Id des
Junoqis speelem slmilia. Cf> Tac. 2. Ann. 39.
Dissimilis In domlcum. — 7.°) Cum partieulli
aiq:ut, ac, ut si, tamquam si. Cms. 7. B. G.
38. Ut simill ratlone, atque ipso fecerit, »uai in-
•juriae poraequaniur. Cic 5. Verr. 83. in fin.
Si doeere vis, eliquid ab Isto simile in estima-
tioQo atque- a ceteris esse factum. Id. 4. Fin.
12. a med. Nee, si sapiens ad tortoria eculeum
a tyranno ire cogalur, similem habeat vultuin
ac si ampullam perdidisset. (Alii leg. et il. V. SI-
MIL1TKB. Id. Senect. 0. 17. Similes sunt, ut
si qui gubernatorem in navigaado agero nihil
dicant. Id. . Divinat.G\. 131. Similes sunt dii,
el ea obis objiciant, quorum oec scientiam, ne-
qae eiplanatorem habeamus, tamquam si Peeni
aut IlispanI in senatu noitro loquerentur sine
interprete. ^2. Uicitar de efOgle plcta aut scut-
pta, alicujus Taeiein raferente. Id. 1. ruse. 15.
34. Phidias sul -similem speeiem Incluslt in cll-
peo Mlnefvaj. il ritraito di se stesso. et Juve-
nal. 2. 6. Si qsis Ailstotelem similem vel Plt-
tacon emit. Stat. 3. Silo. 3. 200. te luclda saia,
Ta similem doctas referet mlhi Hnea cetee. et 1.
ibid. 1. iOQ, Apelieae cupereot te scribere cero,
Optassetque novo similem te ponera templo At-
licus, Elal, senior, Jovls. et. 2. ibid. 7. 120. Vul-
tus, qui simili ootalue ouro Strolls prasnitet. Ad-
da Martial. 1. 110. et 8. 104. <f 3. Similes
numeri quloam dleantur, tradlt Capeil. 7. p. 249.
•f 4. Simile eit, antique pro tiiuills est. V. luit.
— Hinc
Simile, is, o. 3 absolute, auMantivorum mo-
re, similltudo, timititudine. f 1. Est oratio
tradueens ad rem quampiam aliquld ex re dispart
simile. Cic. 3. Fin. 14. 40. Utuntur simill. ut si
cothurni laos essei etc. et ibid. 10. 54. Ab lis hoc
simile ponitur. Ut eniro, inquiunt, li etc. et 4.
ibid. 27. a med. Ecce aliud simile dlssimiie. Ut
enim, iaqult, gubemalor aique peCeal etc. Ca-
peil. 5. p. 158. Argumenlum a simill. Fronto
l.ad Anlonin. Imp. (edante ilerum A. Jtfaio)
Ep. 3. Vidi pullulos tuos tam simili facia tibi,
ut nihil sil hoc simili simlllus. Quintit. 7. I. 61.
Nee Improbum sil pro simili acelpl, quod plus
sit. V. SIMILITUDO. »f 2. Simile casibus apud
Rheloras Dgura est, qua Gracia Oftoit'irtutou di-
citur, Capeil. 5. p. 174. «j 3. Simile delermi-
■natione est figura eadem, qus Grscis ouwts-
■Xsutov. Aquil. de figur. § 28.
Simile, edverbiorum mora. — Comp. Simi-
lias; Sup. Siinillime. — Simile est idem ac «1.
mlliter. Oic. 4. Acad. 5. 11. (2. pr.) Simile vos
quum peiturbare, ut illl rjmpubllcam, sic vos
philosophiam bene Jam cooitiiutam velitis etc.
— 373 —
Or el Has lomen cum pleri»?iie leg. similiter. V.
SIMILITER. Id. 2. 'fuse. -23. 54. Ut onera con-
tentis corporibus faciiius feruntur, remissk op-
prlmunt: slmillime animus inteotiose sos de-
pellit depressum omnem ponderum; remisslooe
autem sic urgetur, ut se nequeat eitollere. Phcedr.
5. 5. Acclamat populus, scurram multo Eimilius
Imitatura. — Cum partic. atijue. Cic. I. leg. Agr.
4. ad (in. Hie lamen eiclplt Pompejum: slmil-
lime atque in Ilia lege, qua peregrinl Roma ejl-
ciuntur, Glauelppui eicipitur. — JfB. l)e cognom.
R. V. ONOM.
Oomonym. f 1. Differunt pat et simitie.
Far est, qui tenturudera habet: limitii, qui pro-
lime accedil. Liv. 45. 43. Hsrente adbuc me-
morla Macedooici triumph! L. Anieius (rlum-
pha?it de rege Gentio. Similia omnia magis
visa bominibus, quam par la. Sic Quintit. 10.
1.102. T. Livlui immortalem iliam Sallustii ve-
loeitalem diversis virtalibus consecutus est. Nam
mihi egregle dltisse videtur Servllius Nonianus
pares eos magis, quam ai miles. V. Filiscum
ad Curt. 5. 5. 7. Popma, op. eit. ad t, par hao
habet: Par respicii pleruraque astatem ac digni-
tatem, raro mores; simili) mores magis et cor-
poris formam. Sed ef. etiam Cic. Rose. Am. 40.
in fin. Pallad. 5. R. R. 4. 2. Sirallli solid!-
tali polllcis. h. e. asqualis. *J 2. Inter illius
similis et Uli similis boc Interest, loquit Isid.
1. Differ. 309. et App. n. 104., quod illius si-
milis ad mores refertur, Uli similis ad vullum.
Ceterum de reglmine eesuum has animadver-
tenda subjiclmus. Cicero at anliquiores in anl-
mantium, bomiuum prssertim et deorum, siml-
litudlne notanda longe Sfcplut Genelirum utur-
pant. De rerum vero timiiitudine iidem adeo
promltcue Genclivo et DatWo utuntur, ut In eo-
dem loco uterque occurrat, ot 2. /Vat, D. 50.
149.; quod fecit in hominibus Lucret. 4. 1211.
el 1212. Sunl tawen cerla vocabula, in quibut
alteruter casus prsferatur, ut veri similis sem-
per a Cic dicitur. Vldesls alia hac super re apud
illadvigium, in adnot. ad Cic. II. dt Fin, p.
623. et seqq.
SlMlLlTAS, stib, f. 3. (similis) idem ac simi-
lltudo. Ccecit. apud lion. p. 176. 33. Merc. Vide
Deraea, hominls quid fert raorura similitudo. —
In plur. num. V ilruv. 2. 9. ante med. Non pot-
est id robur, quod ables, nee eupressus, quod
ulrnuj, Dec ceteraa aasdem habent Inter se na-
ii'.rre rerum iimilitatei. propriela simili.
SIMILITER, adverb, (similis) Simulter pet
conlracdonem V. auo loco. — Gradua V. In SI-
MILE. — Similiter est cam slmilltudioe, simill
ratlone,. psriter, item, seque, con simigliama,
parimente, liljiiglianttmenit, medesimamente,
o>oi'ws. <t i. Absolute. Plaul. 1. 2. 36. Age,
me asplce: eequld assimulo similiter? Cic. Brut.
66. 233. Omnia fere ut similiter atque uno modo
dleerentur. Id. 3. Oral. 64. 206. Et ilia, qua) si-
militer deslnunt, aut qua) oadunt similiter. Id.
2. ibid. 10. sub fin. Qui cerlarum rerum ge-
nera ipsa dldicerunt, reliqua non incommode
persequuntur. similiter arbilror In bao ratlone
dlceodl. «t 2. Cum Dall»o. Plin. 11. Hist. nat.
25. 30. (86). Aranei parlunt vermlculos ovls si-
miles etc. similiter bis et seorplooes terrestres,
vermiculot ororum specie pariunt. % 3. Post
se easdem particulas, qua» iimiti», regit. Cs'e. 1.
Off. 25. 87. Similiter faesre eos, qui contende-
rent etc. ut si nautas cerlarent etc. Id. 3. Nat.
D. 3. estr. Similiter faeit ae il me roges, eur
etc. Id, 1. Phil. 4. 9. Neque Tero ilium similiter
atque ipsa eram, commotum esse ridl. *J 4. Si-
militer et, pro ac vel itl, qoldam recte leg. 2.
Fin. 7. a med., quod aliis eieinpilj eondrmat
/. A. Goerenziits. V. Ciceronis loc. eit. ei 4.
Fin. 12. in SIMILIS et qux ed h. I. adnotal
Madviqius.
SlMlLlTUDO, Inis, f. 3. (similis) species, for-
ma eadem, Imago, eollatio, eiemplar, c'uoio'tti;
(It. somigliama, medesimita, conformila, simi-
litudine; Fr. restemblance, analogie, pariti, si-
militude; Hisp. ■ semejania, simililud ; Germ. d.
Aehnlichkeit; Angi. reiembfanee, analogy, si'
SIMILITUDO
militude); occurrit autem vel absolate, vel eum
Geoetivo et rarius cum Detivo, *el cum Aeeus.
et prap. infer, ve! Ahltf. et prsp. cum.
I.) Proprie. *| f. GsQeralia. Cat. 7. B. G.
73. Id 6i similltudinc floric lilium appellabat. Id.
ibid. 5. Bi simllltudine ermorum noslroe pertex-
ruerunt. Cic. 5. Fin, 24. 69. Gloria babet formarn.
honestatis el similitudioem. Id. 3. Off. 4. 16. Si-
militudinenj quamdam gerebant speeiemque «a-
plenlum. Id. 7. Phil. 2. a med. Not ab incunta
state studlorum 60eletae similiiudoque eonjunxlt.
Id. i. Oral. 87. 356. Base are lota dicendl, aire ar-
ils Imago qutedam eet et limllitudo, habet banc
rim, ut etc. Id. Brut. 16. a med. Est noonulla
In iis etiam Inter ipsoe similitude. Id. 2. Nat. D.
64. a med. Ut eierceemur la venando ad simi-
litudinem beillees dlaciplirts. Cffi*. 3. B. C. 48.
Genua radieis, quod admlstum lacte mullora lno-
pla lerabat. Id ad similitudinero panls elficiebat.
Fellej. 1. 17. 5. Similitudo ingeniorum. h. •«
similia Ingenla. Id. 7. Alt. 2. Aceedere ad •!-
mlliludlnera rel. Seneca Ep. 84. Si eujue in »e
eomparebit similitudo. Soil. Cat. 6. Vel estate
rel cures aim'.litudine octree adpellabanlur. Cie.
Amic. 21. in fin. Id faciuot (beatio?) eum qaa-
dam slmllitudina amoris humanl. Id. 2. rep. 32.
66. Imperil genus proiimum eimilltodinl regief. h.
e. regni. Id. Amic.H. 50. Nihil eet, quod tam
alliciat quam amlciliam similitudo. Id. 1. Nat.
D. 34. 96. Ad ttmllltudlnem Deo proplus acce-
debat umana virtus. Id. 1. Legg. 8. 25. Bit
bominl cum Deo similitudo. Top. Germ. 23. Hu-
mor In quamdam slmtlHudiEram viol eorruptui.
— In plur. num. Cic. 9. 7\jsc. 23. 54. Sunt
qti-edam anim! a'unllltudiaes cum eorpore. f 2.
Speciatim apud Rheloras est oratio tradueena ad
rem quamplim aliquid el re dispari simile, ut
id. 4. Herenn. 45. 59. dent.it. Item loeus et
sedee argumenlorum: qui dicitur locus a limili.
Id. Top. 10. et 2. Oral. 40. De bit Quintit. 8.
3. a med. Prceelare ed inferendam rebus lucem
repertsa soot slmlliludioes: quarum alia aunt,
quae probations gratia inter argumenta ponuntar,
alias »d eiprimendam return imaginero composites.
Cf. 9. 1. 31. et ibid. i. 2. Adde 8. 6. 4. et ibid. 49.
•| 3. Hinc est comparatio, parabola. Cic. I. r«j>.
40.62. Ut omiltam slroUiludines. Quintit. 5. II.
1. Noslrl fere simllltudinera vocarl maluerunt,
quod ab illis rrapojSoXjj dicitur. Adde Zfteronym.
3. in Mallh. 18. I'ulgaU interpr. Luc, 6. 39.
DIcebat litis et similitudinem. Adde 4. 23., 12.
16. etc. Cf. Ps. 43. 15. Posuiati noe In siml-
llludlnero gentlbus. n. «. in proverblum. ^ 4.
Item dicltar de Imagine plcta aut seulpla for-
mam alicujus referente, rilratlo. V. SIMILIS.
Cic. Orat. 2. sub fin. Nee vero llle arlifei, quum
faceret Jovls formam aut Minervss, contempla-
batur aliquem, e quo slmillludlnem duceret. Se-
neca Ep. 71. Nemo, quarnvls paratoa babeat co-
lores, aimllitudlaem reddet, nisi etc. Kin. 35.
Hist. nat. 12.43. (151). Finger* ex argilla tinjV-
liludlnas, Dibutadee flgulua primus lovcolt. et
34. ibid. 7. 17. (36). Simillludlnea eiprimere. et
35. ibid. 10. 38. (88). lmagloem adeo almilltu-
dinis indiscrete) plntlt, ui etc. i»n rilratlo cost
al nalurale. Cf. Plin. 34, Hist. not. 7. 17. (38).
Indiscreta veri similitudo.
II.) Translate. «f 1. Est Imago, exemplar, et
dicitur fere de Imitations dicendl. Cic. 2. Orat.
23. 96. Uaae' timilitudloem qui ImiUlione asie-
qui volet, tam eiercitetionibus crebria, turn scrl-
bendo raailme penequatur. et tnox. Esse mulios
videmus, qal oemlnera imllenlur et suaple nt-
lura, qund velint, sine cujusquam slmilitudine
consequaotur. *| 2. Etiam semper Idem modus,
vel agsodl eadem ratio, uni/brrr.i(a. Id. I. In-
vent. 41. 76. Omnibus in rebus similitudo est sa-
lietails malar. «J 3. Hem pro simulatione usur-
pavit Scholiast, apud Suringar, Hist. Sch'ol. p.
I. p. 237. Similitudo praTa. Cf. Prob. App. 99. p.
450. Endl. f 4. Simtiitudo navioera, per met-
oormiam, est species piscls navis modo vehenti*
aliquid, apud Plin. 9. Hist. nat. 30. 49. (94). Ni-
vigerara simillludioem et allain In Propoatide
viiams'blprodldil Mutianut: concbam eue acaiii.
SIMILO
Bomonjm. Inter ti-nilitudinem et figuram
dlscrimen esse ita docet hid. 1. Diff. 528. « Si-
■mililudo est, quum eecundutn aliquam speciem
visam troago Tel pingitur Tel formatur: figura
est, quum impressions forma alicujus imago ex-
primitur, Telut si in cera et annulo effigiero iu-
mat, aut ai figulut In argillam manum Tultom-
que aliquem imprlmat et fingendo flgnrarn fa-
cial*. Item inter timilitudinem et exemplwn
boo interest, quod, nt alt Aucl. Differ, in
Anecd. Helv. p. 284. Bag. exemplum historls,
fimilitudo re adprobatur.
SlMlLO) as, fivi, 5!nm, are, 1. (similis) Si-
milo cum ttmulo in MSS. et edit. Ubr. sape con-
fusum reperltur: ridetur lamen lequiori state
el vulgo tantum usurpatum fuissa. P. SIMULO.
— Similar etiam, deponentium forma, pro si-
mills sum tel 0o, oceurrlt apud Pulgat. interpr.
nostrum Bebr. 2. 17. Debuit fratribus similarl.
et Ital. Matlh.25. 1. Similabitur regnum calo-
rum decern Tlrglnibus, ubi Pulgat. nosier bab.
simile erit. — Part. Similatus sub At. — Si-
mile occurrit
A) TianshiTe et est similem faclo, parago-
nare. ff I . Generatim. Pulgat. interpr. I-
Xal. Marc. 4. 30. Cu! simllebimus regnum Del?
aut in quam parabolam timilabimue Mud? Adde
Auguslin. Serm. 57. ed. Mai. — Passive. Pul-
gat. interpr. Hal. Bebr. 7. 3. Slrailatui Fillo
Dei manct sacerdos In sternum. Ita MSS. San-
germ, et Clarom. Pulg. noiter babet as$imila-
lus. et Pseud.-Crprian, de mont. Sina et Sion.
15. Similatus gratis apiri tall. *f 2. Speciatim est
imitarl, rassomigliare, imitare, rappresenlare.
Martial. 2. 35. Quum bIqI crura tibl, simileot
qua cornua lunir. Alii tamen leg. slmuleot.
Cwl. Jural. 2. A cut. 35. 186. Sudor aliquando
cardiacis crassus oxcluditur et male redolens, ut
aaniem vel eruorern aimilet. Alii leg. simulet. et
ibid. 199. Mannam turis ot! alboribui conte-
rentes Ita ul crassitudtnem mellls similarent. Sil.
It. 15. 427. Lemaire. Antrum - quod ecus si-
nilavit in ostro. Addo 17. 533. Sed P. SIMDLO.
S) Neulrorum more est slmilis sum, tomiglia-
re, esser limile. Pulgat. interpr. Ital. Is. 1 . 9.
Quail Gomorrha slmilaremus. Adde Inscripl. a-
pud Murat. 3. p. 1514. aide pvek similant alba
ligvjtha tibi.
srMlLOR. P. toc. praced. inll.
SIM1LTA9. P. SIMULTAS.
SlMtMNUS, a, urn, adject, (simla) ad itmiam
pertinens. 5 '• Universim. Obseq. Prodig. 103.
Id Lucanis duo agni equlnis pedibui nali, alter
siminino capile. At John feminine ^ 2. Si-
tninina herba est, qua Grace pjibecion dicitur
et eynocepbalion, et ab Italis cerebrum conic.
dpul. Herb. 86.
SiMlOLUS, I, m. 2, deminut. a slmlus, par-
vus slmius, scimmtollo, tn&ij'xiov. Occurrit trans-
late tantum pro bomine nequam el nullius pre-
lii, Cic. 7. Fam. 2. a med. Hie simlolus animi
causa me, In quern inveheretur, delegerat.
SlMlTD et
SlMlTUR. P. SIMUL.
SlMlUS. P. SIMM.
SIMMA. P. SIGMA.
SIMMATUS, a, um, adject, in modura aim-
raalls factus, ut yidetur. nine Simmalus terminus
apud Grotriat. vet. p. 250. 27. et p. 406. 13.
Zachm.-Rud. Fortasse utrobique legend, sima-
tus, ut putat Lachmannus. in altero tamen loc.
alii leg. lummalui,
SIMMlEUS, a, um, adject. Siitpt'uog, • Sim-
mis, quod est nom. propr. poeta Gracl, de quo
P. ONOM. Uinc Simmieum melrum apud Plot.
De melr. 2635. Putsch. Simmiurn (corrt'ge Sim-
mieum) melrum pentainetrurn mohoacbeiuatiatum
est. Constat qualuor dactyiis et quinto pede oyl-
laba indifferent!. Nam ut spondeus erit, aut
pnriambus, id est pyrrhichlus, aut trocbeus, aut
iambus : ut est Fulmine magna Jovit feril op-
pida grandi. vel: Juppiter ipse paler tuain
erige domum. vel : Culininibui crepitans sonal
horridn grando. Tel: Agiicolit dedit omnia dul-
cia Ceres. Buie malro, id est Simmio (corrig.
— 374 —
Simmieo) molmm /Eolicum dactjlicum Sappbi-
cum contrarium est. Nam incipiens a pede di-
syllabo desioit in dactjlos.
SIMMlCJS. P. toc. prsced.
SlMO, as, svl, Slum, are, a. 1. (airaas) Part.
Simalus. — Simo est sirnum facio. iVon. p. 169.
31. Merc Simal, deprimil. Luciliua lib. VII. Si-
maTit taiim ed nares, delpbinua ut oiim. Al
Miller in Lucxl. reliq. p. 37. et Srambach, op.
cit. p. 331. leg. simat pro simavil. et Sulpic.
Luperc. in Anlhol. Lat. T. 1. p. 516. .Surmann.
Simatieque Jacent pando sinuamine nares. Pi-
truv. 4. 2. SiraatcB projectura.
SlMO, onis, m. 3. (simus) qui simis est nari-
bus. Scribit Wits. 9. Hist. not. 8. 7. (23). et e»
eo Solin. 12., delpbinos, quum simum rostrum
babeant, simones dici, et boc nomen miro modo
agnoscere et raalle Ita appellari. — NB. De
nom. et cognom. R. P. ONOM.
SIMONlANUM vel Symonianura trifollum le-
gebatui olim apud Peget. 5. Peterin. 21. 2., ul
ipse Schneid. dedit., et apud Colum. 6. R. H.
17. 2. Sod P. eumd. Schneiderum ad h. I,
SlMONlDEOS Tel
SlMONIDiUS, a, am, adject, ad Simonldem
pertinens, de quo P. ON05I. Hinc Simonidium
melrum apud Mar. Pictorin. p. 73. 16. Keil., et
Serv. De centim. p. 460. 23. et p. 462. 22.
— De Simonideit lacrimii apud Catutl. 38.
8., coll. Quintil. 10. 1. «4. P. SIMONIDES in
ONOM.
SIMONlOM, li, n. 2. nomen semiols ignoti,
quod usum babet in medicina, apud Plin. Pa-
lerian. 1. 2. Pulvtt 8d rbeuma capitis: Sam-
psucl uncias sei, Simonii uncias duas, balauatil
duas etc. et mox . Sapa Constanlini: Simonii un-
cias duas, rosa nnam etc. Sunt qui leg. Consta-
tini Simonii; sed quamvis daretur vocem a no-
mine proprio esse deriy&tam, tamen buic lection!
conteitus refragatur.
SIMPfiAX Vox Dacica, qua elgniQcatur her-
ba, qua a Grxcis Arnoglossos et a Latinis ptarr-
tago dicitur. Apul. Herb. 2., ubi alii leg. tim-
plax, alii sipolax.
SIMPHAEPOON vel sympbaepbon. Vox jEgy-
plia, qua significatur berba, a Grcecis crinon
basiiicon, a Latinis liiium dicta. Apul, Herb.
108.
SIMPLA, m, t 1. 7. SIMPLTJS In fin.
SIMPLiGlLIS. V. SIMPLICABILIS.
SIMPLAGlDM vel sjmplagium, H, n. 2. idem
quod aemiplagium, ut rectias tcribitur. P. SE-
MIPLAGIUM.
SIMPLARIS, e, adject, (sinrplus) simplex, aim-
plus, ut in militia timplarit dicitur, qui unam
seu timplicem accipit annonam; duplaris, qui
duplam. Peget. 2. Milit. 7. Armatura dupiares,
qua blnas consequunlur annonas: itmplare>,qua
singula!, el mox. Candidal! dupiares, candidal!
simpiares. P. DUPLARIS et CANDIDATUS.
SIMPLARlDS, a, um, adject (simplus) sim-
plaris, simplus. Simplaria vendilio, pro qua
oecesse venditor non babel de dupla emptor! re-
promillere, sed de simpla dumlaiat. Pompon.
Dig. 21. 1. 48. extr. Simplariarura sendltionuin'
causa ne sil redbibilio, in usu est. Alii leg. tun-
plarium a timplaris.
SIMPLEX, pllcis, adject, omn. gen. In Abla-
tio sing, simplice pro timplici habetur apud
Lucret. 1. 1012.; in Genet, plur. simplicum pro
simplicium apud Cyprian. De laps. 6. et Ep.
55. n. 11. — Quod ad notationem attinet, alii
ptitant esse » semel et plico; alii vero a sine
et plica, siquidem sin pro sine agnoaci videtur
a Glost. Lai. p. 272. n. 184. Hild. Sed cf. SI-
MILIS- init. Z>6Jerlein eonjungit Cum s"y, ut du-
plex cum 8u'o, et plico. — Corap. Simplicior I.
1. et II.; Sup. Simplicisiimus I. 1. el II. —
Simplex eat purua, uniusmodi, qui una re con-
stat, nihil aliud babet adjunetum, nullo modo est
composilus. ut sunt elementa rerum, cui oppo-
nitur duplex, muili'pler, uorius elc: oirXout (It.
scempio, semplice, solo ; ft. simple; Hisp. sim-
ple; Germ, einfach; Angl. simple, puie, un-
mixed).
SIMPLEX
I.) Propria et quidem concrete, ut ajunt, »en-
•u, slve etiam abslraclo, quem alii tranalatum
babent. «f 1. Universim. Ter. Heaut. prol. 6.
Duplex qua ex argumento facta est simplici. Lu-
cret. 3. 231. hac simp'ex nobis natura putanda
est. Cic. 3. Nat. D. 14. 34. Aut simplex eat na-
tura aniruanlis, ul rel terrene sil Tel ignea etc.
aut concreta est ei pluribus. Id. Fat. 13. 30.
Quadara sunt simplicia, quadam copxilata. Id.
I. rep. 35. 54. Recte quatis, quod masime e
tribes (rei publics formis), jjuoniam eoruro nul-
lum ipsLim per se separatum probo, anteponoque
singulis iilud, quod conflatum fuerit ex omnibus.
Sed si unum ac simplex probandum sit, regium
probem. Id. 3. Oft'. 33. 119. Finis bonorum, qui
simplex esse debet, ex dissimillimis rebus misceri
el temperari poiest. Id. i. Nat. D. 11.29. Omnem
eoim naluram necesse est, qua non solilaria sit,
neque simplex, sed cum alio juncta atque eon-
nexa, habere aliquem in se principatura. Id. 2.
Invent. 57. 171. Ease quasdam cum adjunction*
necesaitudines, quasdam simplices et absolutas.
Quinlil. 1. 5. sub init. Verba sunt aut nostra
aut peregrins, aut simplicia aut composite, aut
propria ant translata. Cic. Oral. 24. 80. Orna-
tus Terborum duplex: unus simplicium, alter
collocalorum. ft. e. quum singula et sola eonsi-
derantur. Id. 6. Fontej. 12. Unum est et simplex
aurium judicium, el Suit. 3. 9. Simplex ofQcium
atque ana est bonorum omnium causa. Id. Cas-
ein. 2. 5. Nihil est in re praserlim aperta ac
simplici, quod eicellens iogeoium requiratur.
Ovid. 2. Amor. 6. 32. Peltebetque aitim sim-
plicls humor aqua, d' acqua schielta. et Ho-
rat. 4. Od. 14. 13. plus vice simplici. piu rJ' una
volla. ei Art. P. 23. sit quodvis simplex dum-
laiai el unum. unum requirit propria rel, sim-
plex exciudit aliena. Ovid. 6. Met. 254. Simplex
Tulnas. una tola ferila. et Tac. 5. But. 23.
Naves, qure simplici ordine agebantur. Quintil.
9. 4. ante med. Quod babet non simplicem dif-
ferential^ h. e. non unam, sed plures. Cic. 2.
Invent. 1. tub fin. Nihil limplici in genera o-
mni ex parte perfectum Datura constituit. a. e.
uno in genere. Plin. 25. Bitt. not. 7. 36. (74).
et ibid. 10. 77. (124). Herba simplici caule. Id.
16. Cbiri. 39. 7ft. (195). Larlx, abies, pinus qua-
dripartitos venarum cursui biQdosque babent Tel
omnino simplices. h. e. recla diicurrent&s. Sic
Cic. 2. Nat. D. 57. a med. Aodltus flexuoium
iter babet, ne quid intrare possil, si simplex et
directum paterel. Quintil. 9. 1. ante med. In
armorum certamine adversos lotus et rectal ac
simplices manut quum vldare, turn etiam cavere
ac propulsare facile est: aTersa tectaeque minus
sunt obserTabiles. Nepos Timol. 1. Non simplici
fortuna conQictatus est. h. e. varia. Ziv. 44. 12.
Simplex ordo. Sic -4ucf. B. Alex. 37. Simplici
directa acie, simplicibus ordinibus. Prob. Art.
min. 765. p. 388. jEndl. Simplex figura. Boeth.
de interpr. edit. pr. 2. init. proposltio. Id. 1.
Music. 1. muaica. Isid. 3. Orig. 5. 7. nume-
ri. Quinlil. H. 3. 15. Quantltas simplicior, -
qualilaa magls varia esl. Id. 10. 5. to. Simpli-
cissima materia, et ibid. 2. 10. re». ^ 2. Sim-
plex cibus, purua, non Tarlus et multiplies con -
dlmento careos, cibo schietlo. Plin. 11. Bist.
nat. 53. 117. (282). Homini cibu* utilissimus sim-
plex, acervalio saporum pestifera et coodlmentu
perniciosior. Borat. 2. Sat. 2. 72. memor lllius
eaca, Qua simplex olim libi sederit. Tac. Germ.
23. Cibi simplices, agreslia poma, recens fera
aut lac concrelum. Adde Martial. 4. 30. ^ 3.
Simplex mors, qua una tantum de causa renit:
contra jemina et non una, qua ex pluribus Bi-
raol. Suelon. Cms. 74.,/u;!i'n. 12. 10. 2. et 44.
4. Sail, fragm. apud Serv. ad 3. G. 482., ^t'rg.
ibid., Lucan. 3. 751.
II.) Translate referlur ad aniroum et eat aper-
tus, sincerus, candidus, ruinime eallidua aut Ter-
sulus aut Tafer, srhi'elfo, semplice, dit in/into,
senza malizia, sinctro. Cic. Plane. 9. 22. Tola
ilia aspera et moaiuoaa el lidelis et simplex et
fautrix auoruni regio se hujui bonure ornari ar-
bitrabalur, Id. 10. ^11.6. MirabHia muili: nihil
SIMPLICABILIS
simplex, nlbll slncerura, Ovid. Heroid. 12. 89.
base animam movers puella; Simpllcis. Id. 15.
Met. iHO. Quid ineruere bovas, animal sine frau-
ds dollsque, Inuoeuum, simplex? Id. Heroid.
17. 176. Simpllcis utamur commoditate virl. sem-
fliciolto. et Stat. 9. A thill. 171. Han simplex
nlmlumque radis, qui callida dona Grajornmque
doloi, varlumque ignorat TJIyssem! Maliui ad
Cic. U.Fam. 28. tub fin. Trebatiui tuum erga
me anlmum iltnplieem atque amicum aperuit.
el Velltj. 2. 129. 1. Simpllcl virtute merentls
tamper, non eaptantli gloriam. Martial. 10. 20.
Tu raibi timplicibos, Maui, dileelus ab annb. h. e.
teoerli, rudibus et nondum doli capacibm. Hus-
ton. Tib. CI. Omne crimen pro capital! rece-
ptam, etiam paucorum limpliclumque verborum.
dtlte semplicemente. et Horal. 1. Sal. 3. 63: Sim-
pllcior si quia, qualem me sjepe libonter Obtu-
lerim tibi, Mscenai etc Seneca 2. Ira- 16. ad
fin. Sirapllclsslmi omnium babentur iracundi.
fraudulent!! enim et versulis coroparaotur, el tim-
pllees videntur, quia etpositl aunt, et Petron.
Sat. 10!. Se nullum dolum malum oonsilio ad-
hibulsse, sed mente simpliciasima et Tera fide in
neviglum comltes induxisse. Tac. Germ. 21. Aut
ad simplices cogitallones pateat animus, aut ad
magoas incalescat. h. e. eogitatlonet- rerum aim-
plicium. Forcellinvt vertit: liberi » indifferenti
pentieri. et Fellej. 2. 116. 4. Optimo civl, siro-
plicissimo duel nibil oon perisse. — Hino
Simplex, ids, m. 3. absolute, est vir simplex,
b. e. sincerut, tine dolo, sine versutia, candidui.
Cyprian. De laps. 6. Ad decipienda corda sim-
plicium callldas fraudes. Id. Ep; 55. n. 11. De-
cipere aures simplicium. fttigat. interpr. Prov.
10. 29. Fortitudo simplicium via Domini. Add»
11. 5. et 3. 32.
SIMPLlCABlLIS, e, adject, (simplleo) idem Ore
ac simplex. Cassiod. De anim. 12. circa med.
Fatearaur, Trinitatem, repleotem omnia timul
subsiantlali virtuts sua, unum triplex trinumque
■Implleabila. Alii aliter leg. V. Quicherat. ad ft. v.
SIMPLlClTAS, Stii, f. 3. (simplex) ratio rei
limplicls, oon lnvolutse, non mixta aut varies,
a'«Mt»K (It. templicita; Fr. timplieiti; Hiip.
timplicidad; Germ> d. Einfachheitf Angl. sim-
plicity).
I-) Propria. Lucret. 1. 574. solids' poltentla
simplicitate. Adds ibid. 609. Plin, 13. Hist. <nau
15. 30.(98). Mensee vitia, lignum: ita vocatur
materia aurda et indigesta slmpllcitaa, aut pla-
tan! foliorum modo digesta. ft. e. ooo criape, non
vlrgata, maculis non diatincta.
II.) Translate eit iogenultat, tincerltai animi,
ubi dolus abest aut verautia, templicita, sckiet-
tezxa. Id. 35. ibid. 10. 38. (70). Pinxit pueros
duos, In qulbos spectatur eecuritaa et statii aim-
pUcilas. ft ibid, de Apelle. Fuit non mtaorie
limpllcitalis, quara arils; nam cedebat Ampbioni
de dispositions, Asclepiodoro da mecsuris.. Ovid.
1. Art. am. 241. Tunc [in vino) spirit mentei
sevo farisairaa nostro Simpllcitaa. Id. 2. Amor.
4.- 17. Sive ct docta, place* rarat dotata per ar-
te): Sire rudls, placila es eimplicisatoiua. Id.
Meroid. 16. 314. liters non vafrl almpllcitate
virl. Id. 1. Amor. 3. 1*. Slmplleitas nuda. Id.
3. Art. am. 113. rudia. Martial. 10- 47. pru-
dent, et M.20. Romaoa. Fetlej. 2. 125. in fin.
generosiisima. schietlezza d'anima mobile, ttZiv.
40. 8. puerilli. Id. ibid. 47. de termone. anti-
qua. Quintil. 4. 3. 67. Callldissims slmplicitatis
Imitatio. Maximilian. 5. Eel. 49. Gra.'s turn
nesclus artle Succubui Tuaca slmplicitate senex,
SIMPLICITER, adverb, (simplex) Comp. Sim-
plicius I. 1. 3. et II. ; Sup. Simplicissimt, pro.
prie ab adject, simplex, IX — Simpliciter eit
absolute, cum slmplicitate, tine adjunato, recta,
tempKcemente, a'rtXu;.
I.) Proprie, Give eonereto, <it ajuat, sensu; »l-
19 ebstracto, quern alii transtatum babent. *f 1.
Generatim. Plin. 16. Situ nat. 16. 07. (63).
Bruscum intortius criapum, molluacum aimpllcim
sparaura. ft. e, rectiore venarum diicursu. *f 2.
Speciatlm opponltur numero singular!. Hieronym.
1. in Matlh, 2. 'it. Numquam diceret per pro-
— 375 —
pfantas, sed simpliciter, per propbetam. in tin-
golare. «( 3. Item sine arte, sine orootu. Cic.
2. Invent. 3. tub fin. Eiponere ailquid simpli-
citer sloe ulla etornalione. schiello, naluraie.
et Oral. 2. 16. Locuti aunt simpliciter et eplen-
dide. Ovid. t. Art. am. 106. frondes aimplici-
ler posits, scaoa sine arte fult, eosi alia buona.
et Tac. Germ. 5. Simplicius et antiquius per-
mutaliooe mercium utuntur. *} 4. Item sepa-
rate, singulariter. Cic. 2. /nuent. 33, a med.
Qusdam genera caasarurn simpliciter, et ex sua
vi conaideraDtur : quajdam sibi aliud conlrover-
sia genus assumuni. Id. Top. 22. 84, Quum quae-
ritur, quale quid sit. aut simpliciter quearitur aut
comparale. Id. 3. Oral. 37. 149. Verboium pri-
mum nobis ratio simpliciter fidenda eit, delode
eonjuncte. Quintil. 1. 6. 13. Illod nomen sim-
pliciter posisum, boc ad ejiquid esse.
II.) Translate est aperte, sincere, sine dolo,
sine aslutia, sine slmulatione, sc/iieltamsnte, sem-
plicemente, tenia malizia, sinceramenle. Ccel.
ad Cic. 8. Fam. 6. Cavendum tibi erit, ne pa-
rum simpliciter et candide posuisse ioimlcitias
videaris. Plin. 5. Ep. 3. Amice timpliciterqua
reprehendere allquem, Liv. 34. 57. Ignorare se
dixit, quidnam perplex! sua legatio baberet, quum
simpliciter ad amicitiam peteodam reoissent. Cic.
ad Quirit. 10. 24, Mibl neque in sententia sim-
pliciter referenda (idem, nee in perferendo la-
bore industriam defuturam. Id. Arch. 12. 32.
Qua de causa breviter simpticiterque dixi, ea
eonSdo probata esse omnibus. Id. 2. Off. 9. 31.
Si est simpliciter breviterque diceodum. Plin.
i. Ep. 13. Alii dissimulanter et furtlm,alii sim-
pliciter el libere. h. e. tine simulaiiooe. Id. 6.
Ep. 23. Qui se simpliciter credunt amlcis. h. «.
parum canle, inconsnlte. Tac. 3. Hitt. S3, in
fin. Simuitatea Aotoolua simplicius, Mudanua
callida eoque Implacabiliua outriebat. h. e. aper-
tlua. et I. t'iirJ. 15. sub fin. Ego bo tu aimpli-
eiasime inter noa bodie loqoimur. Curt. 8. 14.
extr. Simplicius fomam Eestimabat in boate, quam
in cive. piit sinceramente.
SIMPLfClTOS, ad?erb. (simplex) simpliciter.
PlauL Merc. (prol. 14.) spud Ifon. p. 176. 26.
jjfei'c. SeS earn simplicitus dicam, it opera cat
auriboa. At Forcellinut, cui recentiorea eonaea-
tlunt, monet ease ita iegendum: Sed, ea ut tlm
impllcltus, dicam, al etc V. flitscneihsm ad ht t.
SIMPLlCO, at, are, a. 1. (simples) slmpl'um
fadio, templificare. Pallad. 2. M. R. 15. 15.
Lapii subter vel testa poneodt eat, ut radicem
non almpllcet, sed repercuasa respergat. h. c a-
nam tantum radicem Don emittat. Italaa iatet-
prei: n'cche non nasca pur una »olu, ma re-
etuta radice. Eamd. aententiaro, aed sill* verbis
babet Colum. 5. R. R. 10. a med. ct Arbor.
22. Gloss. Gr. Lai. 'ArtXio, slmplico.
SIMPLfDSl, II, n. 8. dimldiura acrlptulum: ut
eat apud Slwcian. dislrib. ass. $ 39. Dimldiura
scriptulutn audio quosdaro ratiocinatorea tiro-
pllum vocare, quod erit totlus assls quiogents-
eima septus gesi ma aerta, quam et Ipsam partem
InQoito separare posaii.
SIMPLO, at, are, a. 1. (simplex) limptieem
facio. Sedal. 1. 297. de Triniiate. Semper at
una maneni deitatla forma perennlt, Quod (im-
plex, trlplieet, quodqu* eit triplicabile, aimpleu
F. TRJPLICABIL1S.
SIMPLOdIARBDS et
SIMPLODlARlOS, a, am, adject, (aimplui et
ludiarius) ut Simpludiarea funera apod Fest. p.
334. 24. Mull. b. e. funera^ in qoibus adbibea-
tor dumtaxat aimpli ludil: bis opponuntur Sq-
dictlra, in quibua adhibentor non ludii modo,
-ted etiam deauUorea. Cf. Mullerum ad h. I. Alii
tamen leg. limptudiars'o.
SIMPLUU, i, 0. 2. V. voe. teq. ia da.
SIMPI.US, a, urn, adject, atopies, unicua, non
duplui ant multiplex, tctmpio, unico, templiee,
drtXou;. Prudent. 10. moi axtf. 878. "?e roorta
simple crimiaoaua multiplex Cadat. Cod, Theod.
4. 18. 1. Simplorum fraciuum praitatlo, Adrle
Ambrot. In Ptalm, us, term, 8. n. 10. — iliac
Simpla, <B, f. 1. abiolate, labstsQtlrorum mo-
SIMPUVIATRIX
re, apud JCtoi. est simplex rei alicujtti prellum,
i'I templiee valore delta cosa. 9. tub DOPL.US.
Simplum, i, a. 2. absolute, subttantlvorum.
more, rss simpla, J'uno, t'unita, it stmpliee:
cui duptum oppositur. Cic. Top. II. 49. Alia
quoque sunt contrariorum genera, velut ea, qttse
cum aiiquo conferontur, ot duplum alrapium,
mulia pauca, loogum breve. Plaut. Pcen. 5. 6.
25. Obsecro le, ut liceat simplum solvere, h. t.
tantum dumtaiat, quantum debeo, non duplum:
quia alius diterat ibid. 14. Duplum pro forlO
mibi opus est. Liv. 29. IS. a med. Alii oega-
re, tantum militum eflici posse: fil, at almplum
ex formula imperetur, enituros. Adde Ambrot.
Ep. 19. n. 4. Jutlinian, ». Instil. 6. § 32. Ia
■iinplum sgitur, veluli ex ttipulallooe, ex mutoi
daiiune etc.
SIMPONIACA. V. SYMPHONIACA.
SIMPTAX. V. SIMPEAS.
SIMprJLAllIARlrjS, li, m. 8. (tirapnlom) qnl
timpula facit. Imcript. apud Murat. 985. 3.
(Orelti 4283.) M. MIKTCtVt «. LIBBBTT* tAHfA-
Dlva SISPVLXRIARIVS VIVVt rBCIT C. BT ITH elC.
SIMPULATOR, drit, m. 8. (simpulum) Ilid.
in Gloss. Slmpulator, convira, amicus aponal,
asslduut com eo in conrivio. Adde Fulgent. D*
prisco term. n. 47. V. io SIMPOLO.
SIMPOLATRIX, tncit, t. 3. (timpulam) ruuiler
rebus dlvlola dedita. ^ei«. epud Pavl. Diac. p.
337. H. Mull. Simpulum tat parvum, oon dii-
simiie cjaibo, quo vinum in tacrificiii libatur:
unde et mulierea rebua divioli dedita) aimpula-
trices dicuntur. a. SIMPOrtATIUX.
SIMt'ULLCM. V. SIMPDLDM.
SIMPOLO, flolt, m. 3. (simpulum) F«is«nt.
De pritco term. n. 47. Suramatet dicuntur till
potenlet: tlmpulonet dicuntur eonvivas. nam it
araicut sponal, qui com eo per convlvla tmbu-
lat, simpulator dleitur, Sutriua (al. Succtua) lo
comrsdia piacaloria: Summatea virl aimpulooei
(al. titnpolonet) factl aunt gaaei. ▼. Millerum
in Lucit. reliq. p. 314.
61MPGLUM, I) D. 3. Simpullum quidam leg.
apod J'ttuenal. 6. 343. et Prudent. 3. nips' axif.
514., ubi tamen plerique omnea litnpuutum. T.
banc voc. — Ratiooe hablta etrmi, bane voelt
originein afferre eOnatus est Porn 5. L. 1. 18*.
Mull, hit vetbii: Qui vinum dabanl, ut roioutatlm
{underent,agntlitguttbm appellarant: qui tume-
bant xninutalim, a tumendo simpulum oomlna*
runt. Verum recentiorea ducunt a tim, eoil. COD
Skr. soma et Gr. ouv, cum, simul; at pleo, Im-
pleo. Gf- manipuiui. — Simpulum eat, ouait Fttt.
loc. eit., vaa parvum, quo vinum in aacrifleilt liba-
tur. A. RUh, op. cifc, ad h. t>. doeit fultM parv»
rudicalst genus, quo e entire vioum lumibatur
pro llbatlonibut, romajuolo, a chicchtrina con
manico lungo. Fetlut apud Paul. £>iac. p. 337.
10. Mill. Simpulum vet parvum, nan diisimllo
cjaibo, quo vinum io sacriQelii libatur. Plin. 35.
Hitt. nat. 13. 46. (158). In iicrii quldem. etiam
inter baa opei bodie oon mnrrinlt crjstallinlsve
aed flotilibut prolibatur limpalii. Sillia. leg. tim-
puviit. — la bujuaee locum In eonvlvlii a Grsecia
tucceaait epiobyiia et ejatbui; in lacrlOclii reman-
all guttus et simpulum. itftiwl. Apolog. Eadem
paupertas etiam popalo R. Impirium a primorJio
fundavit: proque eo in hodiernum dilt Immor*
talibui simpulo et catino Qcllli lacriflcat- Adde
Cic. ffarutp. retp. 11. at itfrnoe. 4. p. 1*8.,
ubi alil leg. n'mpuuium. — £*eitare flueium
in timpuio, proverb., trigasdisi egere In nugli,
ut ait Cie.3.Orat5t.205. Id re levl turbst mo-
vere, io parva republiea tumultum elere. Id. 3.
£egg.tO. 36. Excilabat Ouetus in tiropulo, u l dl-
eitur, Gralidiua, quoa pott filiui ejus in £gso
excitavit raarl.
Boson jm. Simpulum et eimpuuiuiri Intir
ie ita differr* mooet Iiavcrk. ad TeTtult. Apo-
log. 13^ ut limpulum fictile fuerit, timpuuiun*
llgneum. Sed V. £a(rnai. ad Solin. p. 683. *t
Oretli ed Arnob. 4. p. 31.
SIMPCvIATRIX, trlcla, t. 3. (alrapuvium) mu-
lier, qua almpuvium porrlgit In taotiQciit. Vtt.
Scholiait. ad Juvenal. 6. 343.
SIMPUVIUM
SlMPUVlOM, li, a. 2. Simpuittm pro sim-
puvium legilur io MSS. Codd. apud Juvenal.,
Parron. et Non. V. SlMerum De re mttr.
p. 252. 3^po eiiaro io iisdem MSS. el edit. li-
bris coofus.-e sunt voces simpuvium et simpu-
lum. — Ad nnlationem quod allinet, a bua, h.
e. poliooe, undo imbuo, diclum quldam pulant;
alii a auuniyu, quasi sympinium, quod sacerdotes
ei eo siinui biberent. V. SYMPINIUM. Cf. et-
iam Gr. oiiru'ij. — Simpuvium est vas ligneum,
ut docet ffon. p. 544. 30. Merc, sed et fictile
fuii et quldem vinarium: et usura babuit in sa-
cris: idem quod simpulum, aut valde simile (V.
sub SIMPULUM). Caisiod. JDe orlhogr. 6. Sim-
puvium, e"5o; oxsuouj i'spatoeou. Varro apud
JVon, loc. cit. Ipsi illi Libcro timpuvio vlnltarl.
Othler leg. minitari. V. VIMTO (Adde p. 545.
29.) Cic. fragm. apud eumd. p. 398. 37. Merc.
Quain sirnpuvia pontificum diis immortalibus grata
aim, SnmiiRque capedines, Arnob. 7. p. 235. Date,
quaso, imraortalibus diis bibant: scjpbos, brias,
patera* slmpuviaque depromite. Est qui leg. sym-
piniaque. Addo Plin. loc. eft in SIMPULUM. V.
banc roc. — Simpuvium, quo Noma ia sacri-
Gciis ujub fuisset, loogo tempore servatum esse
et buoore diviao 9iii.ru cultum, eolliguot plurcs
ex Juvenal. 6.341, Et quis tunc hominum con-
lemplor numini9? et qui) Simpuvium videro Ra-
ms nig.-umque ealiDiim Ausus eral? Item at
Prudent. 2. ttept c*ep. 513. Quidquid Quirilium
sueverat orare Sinipuviuro Nums. — De simpu-
vio V, qua aflert Adr. Jun. Animadv. II. 10.
SlML'L, particula, qua vario usul jnservlt. — a)
Formam semol pro simul babet Inscript. in Corp.
Inset; Lai. 1. 1 175. sbmol tb orant. (Cf. Mar.
ficlorin. p. 9. 10. licit.) st xemul alia infi-
mai nota ibid. 5. 1642.: sed, teste Hilschelio,
sape Plaut. (V. Prolegom. ad Plaut. p. 97.)
— Alia forma simitu pro simul apud entiquio-
rcs et fere apud comicos. Plaut. Amph. 2. 1.
84. Non ego cum vloo simitu ebibl imperium
tuum. Id. Mere. I. 2. 8. Ila trcs simitu res a-
gep#cB sunt. Id. True. 1. a. 6. Ut simitu adve-
niunt ad scoria eongerrones. h. e. simul atque.
Adde Pseud. 4. 2. 55. et alibi. — Et cum paniil-
lima longa. Zucif. apud ffott- p. 175. 18. Merc.
Gratia habetur utrlsque, illique sibique simitu.
Insci ipt. apud Fea Framm. de' fast. com. p. 10.
n. 20. pl.AKCTIBVI HBV altSBHAB MATRtS PATRISQVJ
iimitv. Use vero pertinet ad ann. a Chr. o. CXXI.
•— Etiam similar pro simitu babet VolcaU apud
Sutton. Vit, Terent. 2. Cf. Ritsehtl. in Com*
ment.ai ft. !. Adde Inscript. apud Orsll. 2863. et
Imcript. Ifeapolit. 423. f. Jo fin. «— 6) Ad etj-
oo quod eitinet, vox conjungeods cam Skr. sa-
~~ia et Gr. ap.a, unde o'uoO, ip.%Kai. — Simul
est una, pariter, cum, dy-a, o'poo (It. um'ramen-
fe^rK compagnia, insieme ; Fr. a la foil, tn
in eme temps, ensemble; Uisp. d una vet, jun-
to', Germ, zugkich, znsammen ; Angl. together,
in company, at once); usurpatut autem ut ./)
Adverbium; B) ConJuocUo; et C) Praposltio.
A) Simul, adverbium, occurril : f I. Gene-
ratirn. — a) Absolute. Plaut. Amph. 5. 1. 77. el-
mul hanc rera eloquer. Id. ibid 5. 2. 8. una parlu
duos peperil simul. Id. Epid. i. J. 3. multa meura
pulsant pectus simul. Id, Merc. 2. 4. 7. turn
am!ou» o! aodalis, Jimul vicious proiimu). Id.
Most. 1. 2. 34. nunc simul res, fides, fama, vir-
tus decusque deseruerunt. Id. Amph. 1. I, 09.
Colloquuntai simul: convenlt. et % 2. 172. Co-
navistl mecum: ego 5ceubui simul. Id. True. 1.
J. 25. Si iratum est scorSura fort8 aroatori )uo,
bis periit amator, ab ro atque aniioo simuL Ter.
Andr. 3, 2, 5t. Multa soncurrunt 6imul, qui
coEJecturam hanc nunc faeio. Id. Fun. 3. 5.
5i. for* j simul crimes proruont ee. Cces. 1. B.
G. 19. Cum eo colloquitur, simul eoromonsfa-
clt. Sail. Cat. 27. Multa simul rooliri. Id. ibid.
43. Cuncta- simul agebant. Id. Jug. 99. Simul
omnes eanere. Cic. Balb. 25. 56. Crassmn eraiiso
non tenebas, simul illud oescicbat. Iloral. 1. Sal.
5. 3t. interea ftiscenas advenit atque Coccejus
Capitoquo simul Fontejus. Liv. 6. 4. Trium si-
mul bellorum victor. Quintil. 10. 1. 76. Quum
- 370 —
decern s'mul Aibenls .-etas una tulerit (orafores).
Id. 10. 3. 23. Neque se in multa simul intendr.ie
animus totum potest. — Redundat in illn Plaut.
Amph. 2. 1. 18. oec potest fieri, tempore uno
boino idem duobus locis ut simul sit. — Simul
esse, simul conversari, stare insieme, trovarsi
insieme. Cic. 1. rep. 8. 13, Quum simul essemus,
complures dies. Id. 5. Alt. 10. Totos dies simul
eramus. Cf. 15. Earn. 4 el 6. Ait. i. — b) Cum
panic, una. Plaut. Pers. 8. 1. 3. mandata non
consuevi simul bibere una. — c) Cum prxpos.
cum. Id. Cist. 4. 2. 101. Intro abi euro Istac
simul. Id. Merc. 2. 1. 31. abii mao» cum luci
simul. Id. Aulul. 4. 4. 28. Quis bie intus eral
tecum simul? Cic. 6. f'err. 31. 69. Tui nomlnis
fflterna mernoria simul cum templo illo consecra-
tur. Id. 15. Fam. circa med. Quum Q. f rater
legatus mecum simul cohortibus prseesset. et t6,
ibid. 9. Eodem tempore sirnul nobiscnm iQ op-
pidum intrbiit Terenlia. Id. 1. rep. 46. 70. Vo-
biscum "simul considerantes. Id. Amic. 4. 13.
Neque assentior - cum corporibus simul animos
interire. Id. 3. Oral 33 142. Ut voluotatera di-
scendi simul cum spa perdisceodl abjiceremus. A'e-
pos fljinen, 3. a med. Intelligebal, si copiic sua
cognosseot, adversus quos ducereotur, non modo
non ituras, sed simul cum uuntio dilapsnras. h.
e. atatim ac nunciatum esset. Cf. tamen $ 3. —
d) Et etiarn cum addito una ad majorem vim.
Plaut. Most. i. 3. 43. I mecum una simul. Id.
Pan.' Z. 1..50. Pmnes simul didicirous tecum
una. Ter. Eun. 3. 5. 65. De istac simul consilium
volo capere una tecorn. — e) Cum par'.iculis co-
pulativ., aiil etiam absolute, jungit diversas causas
vel membra. Satt. Jug. 8". HI, quod In invidia
res Wat, simul et a Numidis obsecrati, triduo na-
vim ascendere. et ibid. 97. Milites modesto Impe-
rio habiti, simul et Socupletes, Marium ad ceetum
ferre. Cat. 3. B. C. 43. Ccesar circuravallare Pom-
pejum instituit, b?;c spectahs, quod angusta re
frumentaria utebatur; quod Pompejua multita-
dioe equitam valebat etc. simul ut pabulatione
Pompcjum probiberet; Sertio ut auctoritatem ml-
nueret. f i. Speclatim pro similiter, pariter, si-
milmente. Cic. 2. Verr. 4. 12. Cujos pratura ur-
bana *dium sacrarum fuit publicorumque operum
depopulallo: simul in jure dlcundo, bonorum
possessionumque, contra omnium institula, ad-
dlctio. Plaut. Capl. 1. 1. 11. Ubi res prolata
sunt, quum ru> homines sunt, 3lmul prolata rea
sunt noitrli dentlbu). — Hue perlloet illud Pul-
gat. interpr. Eccli. 18. 1. Qui vivit in sternum,
creavlt omnia simul. h. e. eadem ratione, ic. ex
nihllo, traxit sd unum omnia, nulla re excepta ;
non igitur eodem tempore, ut arguitur ex Gr. vo-
ce KCtvjj, si orationia connexu et consillo auctorls.
Cf. etiaiu Ps. i 3. 3. et 48. 1 1. f. tamen Clem. Alex.
Strom. 6. «8., Augustin. de Gen. ad fill- I. 4..
Suarez de op. tex dier. I. i.e. 10. n. 22., al. <f 3.
Ssepe refertur ad tempus, et sigolflcat eodem tem-
pore, ftel tnedesimo tempo, insiemi ; occurrlt au-
tem — a) Fere cum particulh et, et-et, que, at-
que, autem, quoque etc. Plaul. Amph. 3. 2. 83. El
sslulavi,o!,valuisse!ne usque, exquisivi simul. Cic.
B rut. 64. 328. HortensU ingenium, ut Pbidia si-
gnum, simul aapeatum et probatum est. Id- 1. An,
t, a med. Demonstravl bac Cacilio: simul et il-
lud ostendi, me eto. it Ep. 16. QuerU ex me, quid
accident de Judicio, quod etc. eteimul vis scire,
quo moda ego prraliatus sim. Rursum PlauU
Men. 5. 0. 40. operant polestli inihl dare et vo-
Ms simul. Ter. IleauU 4, 5. 55. Simol ei con-
flclam facillus ego quod volo. Liv. 6. 40. Aseitl
luinus sirnul in civilntera et patres. Id. 81. 36.
Ut creaceret simul et negligent!! cum audacia
hosti. Tan. Agric. 35. Ne in frontem simul et
latera euctum pugnaretur. Vat. T. &• habet si-
mul in frontem simul el latera; sed error est,
el cuin IF'exio prius simul delendum, aut sal-
tern cum Gesneri? scribeud. simul in laUra. V.
Kritz ad h. 1. — Plaut. Aulul. 3. 6. 42. Et
operarn et vinom pordiderit simul. Id. Capl.
3. 5. 93. et Irani «t trudi simul. Cas. 7. B. G.
48. Siinui et cuiso et spalio pugnre defatigatl.
Cic, 4. Oral. 3. 10. Ut ilia et vixisss cum a
SIMUL
publ. pariter et Cum ilia simul exalinctui esse
rideatur. Sail. 1. Hist, fragm. 10. p. 12. Kritz.
Quum plebes assiduis bellis tribolum simul et
roililiam toleraret. Simul et pro et jimul Sal-
lustii est. — Plaut. Most. i. 3. 104. Simul^ Dare
sorbersque baud facile est. Liv. 6. 18. His ai-
raul inflatus eiacevbatusque. Id. 27. 51. Tanto
simul publico farailiarique ietm luctu. QuinlU.
2. 5. 13. SuperQuent aures simulque perducen-
tur. Curt. 5. 38. 23. ,£stu simulque valneribus fa-
ligata. — Sail. Cat. 28. Egestate simul ao dolora
cupida. Liv. 6. 11. Eximio simul honoribus at-
que vinutibus. Tac. Agric. 35. In speoiem si-
mul ac lerrorem. ^uintif. 12. 1. 4. Cogilare opti-
ma siraul ac deterrima. Curt. 3. 12.2. Pulvere
simul ac pudore. — Plaut. Merc. 5. 1. 1. salve,
simul autem Tale. Liv. i. 31. Velut dls quoque ai-
mul cum patria relictis. Id. 21. 54. Siraul lassi-
tudioe. fame etiam deBcere. Cf. tamen § 1. et
P. SHMEL, — 5) Et cum panic, una. Plaut.
P<en. 3. 1. 50. Omnes simul didlcimus tecum
una, ut respoodere possimus tibi. Ter. Heaut.
5. I. 34. Clinia bsc fieri videbat mecum una
siraul. Cf. § 1. d. — c) Nonnumquam gemi-
natur, ut turn turn: iimilemque usum babet, ut
Gr. aV« fciv - dpa Je. Cats. 4. B. G. 13. a
med. German! frequentes ad eura venerunt, si-
mul sul purgandi causa, siraul ut, si quid pos-
sent, de iaduclis impetrarent. Liv. 2. 65. Incre-
pando simul temeritatem, simul igoaviam, pu-
dore meturn excussil. Id. 29. 35. Simul et a
dasse ,'iavaies socii, simul et terrestris exercitus
urbi est admotus. Tac. Agric. 25. Quum simul
terra, siinui mari bellum impelleretur. Liv. 1.
0. Adeo simul speroebant, simul rosluebaot. Firg.
3. G. 201. Ilia volat sirnul erva fuga, simul se-
quora verrens. Id. 1. iEn. 513. Obslupuit siinui
ipse, simul pcreussus Achates Ltelltlaque nietuque.
B) Jimul, coojuocllo. referlar ad tempus et
est postquam, atatim ac, quampriraura, toslo che.
— a) Absolute. Cces. 4. B. G. 23. Caralitani, si-
mul ad se Valeriurn milt! audiernnt, nondum
profecto ex Italia 30a sponle Cotlatri eii oppido
ejiciunt. Cic. 4. Acad.HT. 86. (2. pr.) Simul inQavit
tibicen, a perilo carmen cognoscitur. Id. 6. Fain.
18. Simul accepi a Selauco tuo litteras, slatim
quasiv"! Balbo etc. Utroque loco est qui leg.
simul atque aut ac vel ut; quemadmodum et
in illo 3. Fin. 6. 21. Simul autem cepit intelli-
gentiam, tnulto earn plurie Kstimavit. et 8, Alt.
II. suo fin. Simul aliqoid audiero, scrlbam ad
te. ITer. Phorm. 5. 4. 4. Hie. simul argentum
repperit, eura >e expedivit Liv. 36. 24. Siraul
clamor, index capti oppldl, est asauditus, undi-
qua Atoll, desertis stationibus, ia areata fugiunt.
Ilorat, 3. Od. 4. 37. Vox Ccesarem altura, mi-
litia tlmnl Fes»a» cobortes reddidit oppidi), Plerio
recreatls entro. (Sic alibi laape.) Ovid. 1. Fait.
567. Quod simul evulsum fist, fragor sthera ter-
ruit ipsum. Phcedn 3. 18, Siinui cognovit vo-
cem laudari suam, Cupida advolavit. Lucret. 6.
1022. Quod simul ast rarior aer factus, contl-
ouo fit, ut elc. Liv. 23. 29. ad p.n. Simul in-
clinatam aciem Mauri vlderunt, extemplo fuga
effusa nuda cornua desiruere. Id. 4. 5. Simul
ego voeara tribus in sufTiagium eceps'ro, tu statim
eacrainenw junlores adi^es. Id. 6. f« Fabio, ti-
rnul primum magistratu abiit, ab tribuno dicta
dies est. — b) Sapins tamen hoe sensu babet
post se ac, atoue, et, uc. Cic. 1. NaU.D. 38. in
fin. Simul ac mibi collibitam est, presto est imago.
Id. Mur. 10. 22, Simul atque increpuit suspl-
cio liimultu8,artes illico nostia: conticescunt. Id.
10. ^tt. 16. ad fin, Ep'.stola tua, quam accepi,
simul et in Cumanum veni, eodem die. Alii leg,
simul ut. CatulJ. 61. 31. Qua simul optats fi-
nito tempore lucis Ct v^nere, domum conventu
tola frequentat T'e'salia, Cic. 2. Fin. 11. 33,
Omoa animal, eimul ut ort'im est, et seipsum
et onmei partes sua* diligil. — 5»rr,ula<:, »»'-
mvlatque, conjuactim, si fidts Codielb. babenda.
Cic. 2. Oral. 27. 117. Orel!. Ct slmulaa posita sic
causa, iiabeant quo se rjfersnt. Adde 4. Terr.
19. 46. Ovid.Q. Met. 1i>7. Quod slmulac sense-
re, ruaot. Piepos Ages. 2. Slaver. Hie simulatqaa
SIMULACEUM
imperil politns est. V. B. Meusel, Let. Cm. ad
ft. u. — Simul ac primum apud Cic. 3. Verr.
13. 34, Simul ac priraom ei oceasio visa est.
Id. ibid. 52, 138. Simul ac potestas prlmura data
est. Adde 4. Phil. 1. 1. Sueton. Cist. 30. Simul
ac primum eiercitum dimisisset. Adde Ner. 43.
— Simul ubi apad Liv. t. 18.; alii tamen ali-
tor rectins leg. V. Drakenborch ad h. I.
C) Simul, prapositlonis instar, cum Ablative,
al Gr. dfta cum Dat., live ante live post »unm
casum. Horat. 1. Sat. 10. 84. te dicere possum,
Pollio; te, Hemla j tuo euro fralre; simulque
Tos, Blbnle et Servl; simul bis te, Candida Fur-
ni. Tac. 4. Ann. 55. Hjpapenl Tralliaaique
Laodlcenis et Magnetibus simul, transmissi, at
parum valid). Sil. It. 3. 268. His simul, Iraral-
tem testantes corpora solem, Etustl venere Na-
bs. Adde 5. 417. Tac 3. Jnn. 84. Quoi (iu-
dos) augures et qulndeclmviri septemviris simul
et sodalibus Aagustalibai edereot. Adde 6. ibid.
9., Senec Troad. 1045., Jpul. Flurid. 1. et Se-
ver. JEtn. 57. Ovid. 5. Triit. 10. 20. Qulppe
simul nobis habitat discrimioe nullo Barbaras.
Alii leg. nobiscum.
Homonym. I.) Simul et una Inter ie dif-
fer re Ha docet Chans. 2. p. 222. 24. ReiX. < Una
locum, jimuJ vero spatium, h. e. terapus, designat.
Kecte llaque dicimus: timul consoles fuerunt,
una ambulabant*. At Cornel. Fronto ibid. p.
2193. tSimut locum demonatrat, una eoogrega-
tionems. Popmd vero ait, simul notare eonjun-
ctionem temporis; una loci et facti. Cic. 7. Att.
10. Si In Italia Pompejus consistit, erimus una.
h. t. in eodero loco.
II.) Simul el timitu Ml simitur Ita distln-
gult Isid. In Differ. App. 60. < Inter simol et
simitu boc interest, quod simul, ut una res pa-
ri ter elareat, at simul legimus, simul tcribimut.
Simitu lacri. recipi signiQcalionem , "quasi si-
mul ltu>. AX. simul itum. Cf. similur, quasi si-
mul tlur.
in.) Simul et temel item distioguit Isid. 1.
Differ. 522. « Semel ad numerum perttoet, nt le-
mel, bis; simul ad congregationem, ut globati
simul feruntur in arma virit.
SlMtJLAC V. roe. prasced. sub B.
SIMULACRUM, i, n. 2. (simolo) imago, for-
' ma, effigies, tcSuXov, dydXua (It. effigie, imma-
gine, ritratlo, simulacro; Fr. ressemblance, re-
presentation, image; Hisp. semejanza, repre-
sentation, imagen; Germ. e. Ebenbild, A bbild',
Bildniss; Angl. the likenes, resemblance, an
image).
I.J Propria. «| t. SCrlcto s*nio. — a) Ge-
neratim. Zuerel. 5. 75. terrarum qui in orb!
sancla tuetur Fana, lacas, lucos, aras simulacra*
quedlvom. Id. 6, 419. El bene facia deam fran-
git simulacra. Cat. 0. B. G. 17. Hujus {Mer-
curii) sunt plurima simulacra, Adde 3. B. C. 105.
Cic. Arch. 13. 30. Status et imagines noD ani-
inoram simulacra, sed corporum. Id. 4. Verr.
65. tub. /In. Forsltan Tit coovealrs vlderetur,
quem ipsum hominem cuperent evertere, ejui
efiigiem timulacrumque servare. Id. 2. Invent.
1. 1. Zeuils Helena) se plog-ere simulacrum velle
dixit. Tac. 2. Ann. 41. Vecta (in triumpho) si-
mulacra moutlum, Ouminum, prcellorum. Id. 2.
Bist. 3. Simulacrum dea> non effigie bumana.
Curt. 3. 3. 16. Deorum simulacra eit euro argen,-
toque expressa-duo aurea cubiialia emlnebant.
Plin. 5. Bist. nat 5. 5. (36). Balbus Id trium-
pho gentium urbitimque nomtaa ac simulacra
duiit. Id. 15. ibid. II. 10. (38). Simulacra oo-
ctium eonsela. h. e. imagines deorum, qui eubl-
cullt dormitorils presuni. Virg. 9. JEn. 172. et
232. simulacrum voeat eqaum durateum Trojse
fatalem. Sio Varro Sat. Mcnipp. 63. p. 175.
Oehl. Non vldisti. simulacrum leonls ad Idem. In-
script, apud Orelli, n. 4456. ABDicvtAB tJt OVIBV8
IISJVLACBA CLAVDWB IH IORUAM 0BOBTJ4 - ITBV-
cta met. Alia apud eumd. n. 2. i. p. o. b.
IHPP. CAISS. CD. inf. iSVICTISSlMIS etc AD PSRPB-
SVITATSM KOMIHIS S0DVU SIMTtACRA COHST1TVIT.
— b) gpecialim leu absolute pro [dolls sea iroa-
ginlbos dcoram, quas gentes colebant, apud Vuh
Tqh. IV
— 377 —
gat. insfrpr. Os. II. 9. Immolabanl et slmutaerii
sacrifica'bant. Is. Ps. 134.13. Simulacra gentium,
argeotum et aurum: opera maouum hominum.
Bab. 2. 18. Simulacra muta. et 1. Thess. 1. 9.
ConversI estii ad Deum a simulacris. — Hinc
translate Col. 3.5. Avaritia,qoa est simulacrorum
servitus. *J 2. Latlore tensu dicitur de rerura
imagine, quocumque alio roodo expressa. — fl)
Generatim, Lucret. 4. 99. Postremo speculls in
aqua splendoreque In omni Qua cumqua appa-
rent nobis simulacra, neceste est, Quandoquidem
simili specie sunt prsdita rerum etc. Id. 1. 1060.
per aquas, qure nunc rerum simulacra videmus.
Adde 4. 007. et 1095. Ouid. 3. Mel. 432. Cre-
dule, quid frustra simulacra fugacia capias? —
b) Speciatim de speclrls, qua> ooctu Tel in so-
mno aut extra somnum obversantur, sgettro,
larva, fantatma, visione, ombra. et Plin. 7. Ep.
27. circa med. Ne ?acua mens audita simulacra
et inanes sibi metas fingeret. Virg. 1. G. 478.
simulacra modis pallentia miris Visa sab obsca-
rum noctis. Ovid. Beroid. 9. 39. simulacra inanla
coronl. et 1. Amor. 6. 9. noctem simulacraque Ta-
na timebam. — £nn, Ann. i. 10. queedam si-
mulacra modis pallentia miris. Cf. Xucret. t. 123.
et Virg. loc cit. Ovid. 4. Met. 435. simulacra fun-
eta sepulcris. Id. 14. ibid. M2. eara parentis. —
Seruius ad illud 4. J2n. 654. Et nunc magna
mel sub terras Ibit imago: beec babet: Tribus
constamus, aoima, qus iuperna est et orlglaem
5uam petit: corpore, quod in terra deficit: um-
bra, quam Lucretius sic defjnivit (4. 368.): spo-
liatus lumioe aer. Ergo umbra si ex corpore
creatur, sine dubio peril cum eo: oec est quic-
quam reliqumn de bomine, quod Inferos petat.
Sed definierunt, esse quoddam simulacrum, quod
ad nostri corporis effigiera fictum, Inferos petal:
et est species corporea, quas non potest tangi,
sicut rentus. Et post pauca monet, simulacra
biEC esse etiara eoram, qui per apotbeosia dii
fact! sunt: simul docet, a postis usarpari pro-
miscne umbram, simulacrum, imaginem. Sil. It.
13. 650. Succedunt simulacra virum concordia,
patris Unanimique simul patrui. ruit Ipse per
umbram, Oscula Tana petens, Juvenls. Virg. 2.
/En. 772. Infellx simulacrum atque ipsim um-
bra Creusa Visa mibl ante ocalos. Propert. 1.
19. 11. Illic quidquid ero, tua aempor dicar !-
mago. Cf. Capell. 2. p. 36. Eopp. Anima) si-
mulacrum verberare. V. ibid, adnotata.
II.) Translate est quodcumque slgnum, note,
Imago, similitude — a) Unirertira. Cic. 10.
Fam. 1. In republica oec leges sunt nee Judicla
nee omnino simulacrum aliquod aut Testigium
clTltatls. Id. 1. Off. 15. 46. Vlvltur non cum per-
fectls bomlnibus, ted cum lis, la qaibus prse-
clare agilor, si sunt simulacra virtu tit. Id. i.
Divinat. 47. 105, Simulacrum religlonls. Id. 2.
ibid. 33. extr. Use simulacra aunt auiplciorom,
ausplcla nullo nodo. Virg. 5. 2Bn. 535. pu-
gnsque dent simulacra sub armie. finte batta-
glie: Iudicras pugoas. Sic Lucret. 2. 42. belli si-
mulacra ciere. Liv. 29.2. Classem in porlu-, simu-
lacrum edentem navalis pugu-<e, ostendit. Sil. It.
119. pugnteque agltat simulacra futures. <Stat. 6.
Theb. 341. et Tatl (Amphiarao) mortis simula-
cra rependit. h. e. tamulum InaaBm, at eit Virg.
6. /En. 505., funus imaginarium, Betas exsequlas.
Plant. Most. i. 2. 0. Alicujui rel aimllem esse
et simulacrum habere, aver sembianza. et Tac.
I.Ann. 77. Simulacrum llbertatis. Id. it. ibid.
St. TiDdemla. Quir.lU. 2. 15. 25. olvllitatla par-
ticula*. Adda 10. 5. 17. — b) Ad simulacrum,
est Idem quod instar, ad Instar, a somiglianza.
Sueion. Cess. 84. Pro rottrls aurata sedet ad si-
mulacrum templl Veneris Genetrlcls collocata.
Ftor. 4. 2. ad fin. Altera laurus ^gyptia: tune
In ferculls Nilas, Arsiaoe et ad Simulacrum l-
gnium ardens Pbaras. Id. 1. 2. Ad slmalacrum
cslestium siderotn. — e) Per simulacrum, eo-
dem seosu, apud Senec. Ep. 94. a med. Diglti
(puerorum) alien a maau per litterarum simulacra
due unto r.
Homonym, ©inert ifmuiscrum a statua,
nam bec de bominibui, Illud de dils dicitur, Cic.
S1MULATI0
3. Cat. 8. 19. Simulacra acoium tmraorU*
Hum depulsa sunt et status veterum hominum
dejecta;. Tac. 1. Ann. 73. Statua Augusti et
numioum simulacra. Adde .Sueton. Tib. 26..
Verum Martial. 17. 78. Ante Jofis slat nam
crepuit aatur bistrio. Sic de bominibus quoque
did simuJacrum, osteDdunt exempla supra p_o-
sita, saltern si de alterutris tantum fit menlio.
— Ad illud Tac. Germ. 0. Nee cohibere parie-
tibus deos neque in uliam bumaol oris speciem
assimolara ex magnitudine easlestlum arbitran-
tur. Erittius base adaotat: Simulacro deorum,
ad buraanl oris speciem effieta, non eonfun-
denda cum sionii deorum, velut Isidis, qua> sym-
bola potlus erant deorum, quam forma) ae fi-
gure. Cf. SIGN DM In fin.
SImOL&MEN, Inis, n. 3. (simulo) simulacrum,
assimilatio, reprasentatio, fopprescntosfone,
•rportoiijuo. Ovid. 10. Met. 726. de Adonide.
rapetitaque mortis imago Annua plangorii per*
agat slmulamina nostri. Loquitur de sacrli annul!
In bonorem Adonidis, qua) Adonia dicebantur,
in quibuo Adonii olaagebalur. ac luctca VanetiS
referebatur. Auson. Edyll. 10. 228. Ipsa suo
gaudet simulamine nautica puies. h. e. gaudeC
videns in dumine Imaginem sui.
SlnlOLiVENTOM, i, n. 2. (simulo) ilmulatlo,
fictlo, finzione. Itiner. Ales. 27. (65). La-tiliaj
slraulamentum. — In plur. num. Sett. 15. 22.
to lemmate, ubl afiert bisloriam de Q. Sertorio
duce deque aatu ejus commenticiisque simula-
raentis etc. Mar. Victorin. 3. advers. Ar. 1.
In nature sensuall non imagines, sed magis si-
mulacra ac simulameota dicenda. V. 1GNOMI-
NIATDS.
SImOLANS, antis, partlcip. V. S1MULC*.
SlMULANTER, adverb, (simulo) simulate, fl-
cte, ^ntamenfe. ^pul. 8. ifet. Quoad ilmulan-
ter revlcta Charile suscipit: Istud quldem etc
SImOlaTE, adverb, (simulo) Comp. Sim-i-
latius. — Simulate est Qcte, ilmulanter, finta-
mentt, simulatamente, u'jroxptTiXias. Cic. 2. Ifal.
D. 67. 168. Impia eooiuetodo est contra deoi dl-
•putandi, sWe et aolmo id fit, slve simulate, ld.t.
ad Q. fr. 1. 4. Siat auret tuas, qua Id quod ao-
diunt, existimentur audire, non to quas ficte et
simulate que'stus causa insusurretur. Alil leg. aut
simulate, quasi Inter base duo iltgrlmto »H. In
fragm. Petron. p. 680. Burtnann. linmlaiios
exit Proditioois opus, famamque onerare laborat.
Sicheler leg. cumulatius.
SlMOLlTlLIS, a, adjeet. (simulo) simulatui,
fictus. Venant. 2. Pit. S. Martin. 272. Nee
stat imaglneis simolatills umbra figurli.
SlMfJLATlO, flnis, f. 3. (slmolo) similitudo,
Imltatlo, il rattomigliare, I'imitare, imitaziont.
I.) Proprie, seu to bonam partem. Plin. II.
Bitt. not, 44. 100. (246). Slmlarnm genera per-
fectam bomlnii ilmulatlonem continent facie,
naribus, auribus etc. Ita vet. edit. a. 1470. et
1472. Barduin.; at oiit slrailitudtoera. Sillig- Imi-
tatlonem. Juvenc. 2. 554. de Elia. quem turbine
Jussa corusco Fiammlpedum rapuil ilmulatlo qua-
drliugorum.
II.) Translate, seu to malam partem, est actus
simulaodl, fictio, species, ih/inoimenfo, /jniione,
simuluziofie , apparenza, ifttoxpioi-, itponnes.
aj l. Generailm. — o) Absolute. Ter.. Beaut. 4.
5.34. non mea est tlmulatlo. Ccbs. 4. B. G. IS.
Eadera el perfidia et ilmulatlone nil. Cic. 2. OraL
46. 19t. Nihil opui est ilmulatlone et fallaelis. Id.
2. Off. 12. 43. SI qui simulations et iuanl osten-
tation*, et ficlo non modo sermone, ied eilam »ul-
ta, srabllem se glorlam cowequl posse reotur, ve-
hem8nter errant. Id. 7. Att. 1. a road. Quam non
est facllls virtus! quam vero diffiellls ejus diu-
turna ilmulatlo! Id. 1. Nat. D. 2. 3. In specie
nets slmnlationls pletas Inesse non potest. Vtllty.
2. 48. a med. Hie prlmo pro Pompeii partlbus,
mdx slmulatlooe contra PompeJu.ro et Casarem,
led anlmo pro Casare stem. Seneca Ep. 79. Nihil
slmulatlo proficit. Qaintil. 6. 3. 92. Optima eit
simulailo contra simulantem. — b) Cos* Ga-
netlvo. Ccbs. 1. B. G. 40. Simulailo rel fr»-
merttarla. Id. 6. ieiJ. 8. Itioeris. /*". 1. B.C.
48
SMULATO
9. belli. Id. 2. ibid. 35. vuloerum. Id. 3. ibid.
28. dedilionis. Cic. Brut. 14. 53. Brutus sum-
in am priidentiam simulallone Jastllia teiiL Id.
3. Off. 20. 97. Simulations insania mililiam sub-
terfugere. Id. 4. Acad. «. 140. (2. pr.) Fallax
imilatlo limulatioque vlrtutls. Id. 2. /eg. .^gr.
C. a tried. Dt totius reipublica domiai consti-
tuerentur, legit agraria simulations atque no-
mine. Ccei. 7. B. G. 45. Mulionea equilura spe-
cie ae timulatione collibus clrcumvehi Jubet. Id.
5. 8. G. 50. Agere cum simulations Unions. Cic.
post red. ad Quirit. 9. 21. Qui per simulatio-
□em amicltia me prodidernnt. Id. pro leg. Ma-
nil. 22. 66. Hostium simulatione contra socios
esercitum millere. Id. Still. 19. 54. Gladiatoree
emptos esse Fausti timulatione ad eadem ac tu-
multum. Id. Amie. 8. 26. Qui iimulatione aml-
citiae coluotur. Tac. 2. Hist. 61. Provocate armt
Romans simulatione numinum autus ett. h. e. si-
mulant te esse deom et adiia agi. Id. 1. ibid.
58. Savitiam mllitum, pleroique ad pcBOam es-
poscentiutn, japlus approbat, partlm simnlatione
vinculorum fruatratur. h, e. In vinculis detinendo
eoa, qui a mllitibus poieebantar, ut mortl sub-
traberet.
Bom on J m. Hoe Interest inter timulationem
et dissimulationem, quod timulatio ett rei, qua
nulla eit: ditsimulalio qua vere innt, obteglt.
Cic. 3. Off. 15.65. Eiomnivita limalatlo dii-
• imulailoque toileoda ett. F. DISSIMULO
In On.
SImOlATO. V. S1MULATDS.
SImOlATOR Srls, ra. 3. (tlmalo) qui Simula t
•eu imitatur. imilalore.
1.) Proprle, seu in bonam partem. Ovid. 11.
Met. 033. Eicllat artiilcem timulatoremque n-
gurte Morphea. Claudian. 1. in Eutrop. 303.
Human! quails simulator limlui oris.
II.) Translate, teu la malam partem, est qui
Onglt et timulal, fmgitore, simulators, wvoxpi-
*M — o) Com Genettvo. Sail. Cat. 5. Ani-
mus audai, tubdolua, variut, cujus rei libet si-
mulator ae dissimulator, simulator falsi, dissi-
mulator fori Tac. 14. .^nn. 57. Simulator «e-
gnitla, Lucan. 4. 722. Ut tlbl commissi simu-
lator Sabura belli. — b) Absolute. Cic. 1. Off.
30. a med. Dulcem et facetum festivlque ser-
mooli atque In omni oratlone simulatorem,
quem t'ptava Gracl oomlnaverunt, Socratem ac-
cpplmai. Q. Cic. pet. con*. 10. Qulbua rebut
bcnevolut et simulator dljudlcarl possit. Tac. 13.
Ann. 47. Sutpectabat Cornelium Sullam, tocort
ingenlum ejus in eontrarlnm trahsos, callldum
et simulatorem loterpretando.
SJmOlAtORIE, adverb, (tlmulatorloay timu-
late. Bete. Angustin. de pecc. origin. 40.
SIMULAtSrIuS, a, urn, adject, (simulo) sl-
mulatus, fietui. Ambros. 1. BexiEm. 2. n. 7.
Slmulatorla dlsputationet. Adde Augustin. Ep.
82. 11. extr.
SlHOLATQCB. V. SIMTJL ad B.
SlMtJLATRIX, tricis, t. 3. (simulator) qua
simulsi, fingilrice, jiimulatrice, ^ t. Genera-
ting Stat. 4. 77iefc. 550. qualli, tl crlroina de-
mat, Colchis et y£.T0 slmulatrix litore Circe, h.
e. qua homines la flctat (eras vortebat. *f 2.
Specialim slmulatrix dicta est eacerdot, qua ab
ellis piatria voealur, ut ait Fest. p. 213. 25.
XtHtt., quia, qua in sacrle suit vera reprasentare
Don poterat, Qcta et simulate eibibebal. Cf. f'irg.
4. /En. 512. et Serv. ad h. 1. In SIMULO. V.
etiam Matrix.
SImOlATUS, a, on, particlp. f. voc. «eq.
SlMOLO, at, avi, stum, are, a. t. (almilis)
Similo, pro simulo a quibusdam icribitur, quod
vldelur proprium fuitse tequlorlt atatls scripto-
rum, qui bac duo distioierint. In Codd. Igltur
et edit, libris Interdum permutantur. V. SIMILO.
— Part. Simulans I. 2. et la fin.; Simulatus
I. 1. et IL 1.; ■Siiniifandus II. 3. — Simulo est
eimilem facio, imilor, refero, slrailo, o'fioio'w, pi-
uiouas (It. rassomigliare, imitare; ft. imiter,
copier, reproduke, reprisenter ; Hlsp. imitar,
representor; Germ, ahnlich machen; Angl. to
Imitate, make like, counterfeit); qua significa-
— 378 —
Hone sunt qui similo potiut scribunt. V. Le-
maire ad Sil. It. 2. 533. et alib.
I.) Proprie, teu in bonam partem. ^ I. Ge-
neratim. ''irg. 6. Mn. 590. de Salmoneo. nim-
bos et Don imitabile fulmen iEre et comipedutn
pulsu simularat equorum. Id. 3. ibid. 349. par-
vam Trojam simulataque magnis Pergama. ft. e.
assimilata. Adde Borat. 1. Ep. 19. 13. Lucrel.
1. 687. neque sunt igni eimulata (corpora) ne-
que ulll Praterea rei. Cic. 9. Alt. 8. Hie ego
vellem habere Oomeri illam Mineivam simula-
tam Mentori, cui dicerem (Odyss. I. 3. v. 22.)
Mivtop, ncoc t' ap' "a etc. h. e. qua Mentoria
se timilem fecerat et sub ea -specie Telemacho
apparuerat. Borat. I. Ep. 19. 12. si quis vulta
torvo ferns et pede oudo Exlguaque toga si-
mulet textore Catonem, Virtutemne reprasentet,
moresque Catonis? Ovid. 3. Net. 275. (./uno)
simulavlt anum. Id. 2. ibid, 688. Simulate e-
quam. Id. 3. iiid. 158. artem. Id. 6. ibid. 598.
furies Baechl. Id. 13. ibid. 721. Simula'.a Troja.
Martial, 2. 35. Quum tint crura tlbl, simuleDt
qua cornua luna. Cxi. Aurel. 2. Tard. 1. 5.
Simulate vultum. — Inscript. apnd Guarini, In
Cipp. OSC. p. 55. MVMBR FRBE8AT FtLIVU StUI-
LBM SVI5 NEC MEVS ES KEG Ml StMVLAT SSD VELLEM
BSSET MBVt BT BOO VOLBBAM VT WBV3 BSSET.
^ 2. Speciatlm piogere, describere, rappresen-
tare. Horat.2. Ep. 1. 241. ae quia se prater A-
pellem Piogeret, aut alius Ljsippo duceret ara
Fortit Alexandri vultum timulantia. Id. Art. P.
20. Simulare cupressum. Sil. It. 15. 430. antrum
In ostro. Calpurn. declam. 21. Simuietur boc
factum noo tantum colore, ted are, si possit,
et lapide. -^ Cum Infinlto Ovid. 6. Met. 80. Per-
cussamque saa tlmulat de cuspide terram Edere.
II.) Translate, teu in malam partem, est Go-
go, mentlor, prateio, obtendo, specie sirOula-
tionla ottento me habere, quod non habeo, uiro-
Xplmjtat, jingere, far vista, simulare. ^ 1.
Cum Accusativo. Plant, Pseud. 1. 1. 71. ei-
periar, quid ames, quid simules. Sail. Cat. 41.
Simulare Vehementer studium conjuratlonis. Id.
Jug. 36. deditionem ac deiode metum. Id. ibid.
60. diffldentiam rei. el 111. pacem. Sic Ct'c. 13.
Phil. I. I. Pacem com Sclplone Sulla eive facie-
bet eive elmolabat. Seneca Thyest. 384. Simu-
lare fucum. Tac. i. Bist. 81. canstantiam. Id.
12. Ann, 47. obsequium. Plin. 35. Bist. nal.
11. 40. (129). vesaoiam. Id. 34. ibid. 2. 3. (6).
■clentiam alicojua rei. far mostra di sapere, d't'n-
rendersi. et Ovid. 1 . Art. am. 673. gaudia vul-
tu. IS. 2. Amor. 2. 36. lacrimal. Id. Beroid.
2.. 51. Credidimua lacrimle. an et ha simulare
jubentur 7 Id. Remed. am. 493. Et sanum Si-
mula: ne, si quid forte dolebli, Seotiat. Liv.
25. 8. extr. Hannibal agrum siraulabat. Seneca
Here. (Et. 429. timulare furentem. Justin. 6. 6.
3. supervacaneps. Ter. Heaut. 4. 1.22. Si meum
imperium eisequi voluisses, Interemptam opor-
tuit: non 6imolare mortem verbis, re ipsa spera
vita dare. h. e. fingere, se velle mortem fills.
Justin. I. 2. 1. Simulat se pro uiore Ninl (i-
lium , pro femina puerum. — Passive. Ter.
Eun, 3. 5. 58. Is ewem vere, qui simulabar,
Out'd. Beroid. 17. 36. 81 modo, quem prafers,
non atmnlatur amor, et ibid. 21. 199. et tecto
tlmulatur lumloe tomnut. Id. ibid. 17. 36.
Simulatut amor. Id. 1. Amor. 3. 23. de Eu-
rope, super pontum elmulato vectajuvenco. ^Vro.
4. /En. 512. Sparserat et Iatices simulatos fon-
tis Avernl. Ubl .Serinus: In sacrit, qua eibiberi
dod poterant, airoulabantur et erant pro veria. Sil.
It. 16. 305. Simulata eitequia. h. e. qua ducua-
tur his, quorum corpora alibi sepulta sunt. Cic.
Cmcin. 5. a med. Flcto ofOcio simulataqae se-
dulilate conjunctus. Id. 3. Off. 14. 60. Aliud
simulatum,, aliud actum. Id. 2. ibid. 12. 43.
Nee simulatum quidquam potest esse diuruum.
Id. Amie. 8. 26. Nihil ficlum, nihil simulatum.
Id. 2. Oral. 45. 189. SI la ejusraodi genere ora-
tionis uibll esset, nisi faltum atque imitatioae si-
mulatum. % 2. Cum Inflnilo. Ptaut. Trin. 1.
2. 68. Qui omnia se simulant scire, nee quicquam
tclunt. Ct Aulul. 8. 4. 4. el Bacch. 1. 1. 42.
SIMULTAS
Ter. Beaut. 5. 1. 70. id ralrarl te timolalo.
Ctss. 4. B. G. 4. Revertl se In tuas sedes ti-
mulaverunt. Cf. 3. B. C. 21. Cic. Cluent. 9.
27. Simulare se Tafeoium proDcisci. Id. 1. Off.
30. 108. se furere. Ovid. 2. Met. 697. abire.
Adde £uinft7. 4. 5. 20. Justin. 3. 1. 8. se bre»
viorero loricam habere. Curt. 4. 1. 29. a Dareo
se esse pramissum. 5. 3 - Absolute. — a) Unl-
versim. Ter. Andr. 2.' 3. 1. Quid igltur tibl
vult paler? cur simulat? Sail. Jug. 37. Aut li-
mulandl gratia aut cupidine cacus. Cic. i. ad
Q. fr. 1. 5. Qui non sui commodi caosa slrau-
lent. Ovid. 13. Met. 299. Si timulasse vocat cri-
men, simalavimua ambo. — 6) Sequente partlfl.
quasi. Plaut. Amph. I. 1. 45. Quasi aSuerim,
simulabo, atque audita eloquar. Id. Mil. glor.
3. 3. 35. Volo, quasi militi anUnum adjecerit, sl-
mulare. Id. Pers. 4. 5. 5. Siraulato, quasi eai
prorsum In navem. — Passive impersonalitor.
Ter. Heaut. 5. 1. 28. Quid est quod ampliue il-
muletur? Quintil. 4. 5. 20. Simulandum ett. —
c) Cum Datlvo. Farro apud Non. p. 344. 5.
Merc. Non est merum, nee to edepol quid tl-
mulat tuis. ubl lamen quid pro accusal, baberl
potest. Cf. Virg. 3. &n. 349. — d) Cum Ac-
cusativo et prap. in. Plaut. Stich. 1. 2. 19 1 .
Quasi numquam quidquam in eat timulem, qua-
si nil lndaudiverlm etc., ubl tamen quidquam pro
accusal, sumere possis. — Forcellinus moaet esse
traesla pro insimulare; verum idem occurrit a-
pud Putgat. inlerpr. Dan. 11. 32. Et impll In
testsmentum slmolabuot fraodulenter. ; niti ntro-
bique tmeaio esse malit. — Hiuc Part.
■Simulant, anlis, adjeclivorum more nsarpa-
lur ; unde Comp. Simulantior. — Ovid. 3. A-
mor. 6. 23. Noa fult in tenia vocum simulantior
alet. — Simulans, absolute, est etiam titulai
comcedia , qua Afranio tribuitor apud Cic.
Sext. 55. 118.
Simulato, adverbiornm more, idem ac simu-
late. ' Zamprid. Elag. 25. Qua tolent simulato
fieri. Adde Ennod. Apol. pro Synod, p. 328.
Homonym. Simuto difietl * distimulo, quod
dicitur,qnum rem aliquam veraro non habere not
fingjmus, quam re vera habemus. simulamtia
enim quod non est, dissimulamus quod est. VI-
detur tamen- Sail, ita simulo usurpare, at u-
trumque tlmul signiScet, Jug. 95. Ad simulenda
negotla altitudo ingeoii iueredibilit. At Dietsch.
addit ac dissimulanda. V. eumd. ad h. I. Cic. 3,
Off. 15. 61. Nee quidquam slmulabit aut d las l-
mulabit vir bonus. Plane, apnd Ct'c. 10. Fam.
8. 4. Multa me et slmulaiae Invitnm et die-
aim u I a s s e cum dolore. Cf. Sail. Cat. 6. et
V. DISSIMULO in fln.
SIMULTA. V. S1MULTUM.
SIMULTAS, Stis, f. 3. Etiam similtas legltar
la Gloss. Lai. p. 272. n. 181. — 5imuftatium,
in genet, plur. pro simultatum, bab. ^uct. B.
Alex. 49., Val. Max. 4. 2. n. 2. et sapius Liv.,
teste Drakenb. ad 9. 38., 28. 18. et 39. 44.
— Ad etymon quod atlinet, ita Fest. apud Paul.
Diac. p. 337. 7. Mull. < Simullat, Id est odium,
dicta ex coolrario, quia minima sint eirnul. Pot-
est et a simulatione dicta eiistimari, quia si-
mulate loquunlur ad invicem>. Prior ootatlo
frigida vidolur Forcellino, et redo quidem, qui
a simulo vocem ducit; nisi malls este syncop. a
simulitas teu simililas, ut facultas a facilitat.
— Simultas est generatim actus, quo quid si-
mul Qt, vel iotercedit inter duo aut plures, gi-
ve in bonam live in malam partem. Occurrit
autem ^ 1. Saplue in malam partem, et est odium
lateos inter eos, qui amici esse vldentur, inimi-
citia, iiyjiaz, iraXcyxoTi'a (It. odio occulto, dis-
gusto, avversione, corruccio, inimicizia; Fr, ri-
valite, inimitie secrete; llisp. inimicicie oculta ;
Germ. d. Spannung, Missverstdndniss, Riva'
titdi; Aogl. a disguised malice or enmity, se-
cret dislike or aversion). Uicilur fere de private
iuimicitia, aliquando eliam de publica. — a) In
aiog. num. .Piaut. Pseud. 1. 9. 50. Ne illam vendae
ob simultaiem suam. Cess. 2. B. C. 25. Buic tlmul-
tat cum Curlone iatercedebaL Ifepos Alt. 17. Num-
quam cum sorure fuisse in simultate, Ter. Pharos,
SIMULTER
3, 1.2. Simultatem alicujus revereri. Suelon. Iter.
25. aiicui iadicere. Id. Aug. 62. Simultate cum
iocru exorta. Ovid. Remed. am- 661. ubi nulla
simultai Incidit. Juvenal. 15. 33. Inter EniU-
mos vetus atque antique liraultas, Iramortale
odium et numqnam sanabile vulnus Ardet ad-
bue. Ombofl el Teutyra. - 6) In plur. num.
Cic. Plane. 31. a med. Simultatei, quas mecum
habebat; deposuit. Id. pro leg. Manil. 24. 71.
Mullas limultates parlim obscuras, partim apertat
suscepi. Id. Place. 35. in fin. Simultales cumali-
quo exercere. Sueion. Cces. 73. eicipere. Pit*.
2. Ep. 18. txtr. subire. Qainlil. 4. 1. ante med.
gerere cum aliquo. Tac. 3. Hist. 53. slmplicius
vel callide eoque implacabilius nutrire. Id. 3.
Ann. 54. facere. far nascere, tutcitare. et Li-
vid. I. Amor. 8. 82. Sape siraultatet ira .mo-
xala facit. Justin. 2. 8. a med. Erant inter A-
ihenienses et DorieDses simuliatum veterei of-
fenta. Cces. 5. B. G. 43. Omnibus aonis de
loco summit simuliatibus contendebant.rac. 14.
Ann. 38. Booum publicum prlvatii «imullati-
bu! impedire. Quinlil. 4. 1. 18. Quibuscum »i-
multates geraot. Id. 12. 7. 3. Simultales provo-
care. ^ 2. la bonam partem est pactum, con-
ditio, qua inter duos siinul convenit. Bygin.
fab. 22. 84. et 185. Quum complures earn pete-
rent in conjugium, simultatem constituit, se el
daturum, qui secum quadrigis certasset, victor-
que eiisset. Id. fab. 67. Sphioi regi Creonll si-
multatem constituit, si carmen, quod posuisBet,
aliquis interpretalus esset, eo inda abire.
SlMULTER, adverb, (similis) idem ac timill-
ler. Plaut. Pseud, 1. 3. 148. Exossabo euro si-
multer, ut muraoam cocus. Alii leg. similiter.
Son. legit simulte. quod mendum esse videtur.
Ita Porcellinut. Sed ibl Mercerius p. 170. 25.
leg. simuJter..
SIMULTUM, vermis in cornu arletis, in Gloss.
Iiid., ubi alii leg. slmulta. Of. Isid. 12. Orig.
i. 10., ut monet Areval. ad h. I.
SIMULUS, a, um, adject, deminut. a simus.
Zucret. 4. 1162. Simula (puella), Silena ac Sa-
lyra est. F. SILENA et SATYRUS. Adde Firg.
Mor. 3., ubi tarnen Ribbeck leg. Simylut.
SIMUS, a, um, adject, otuo'j, qui nares deprei-
•as et repandas habet, silo, silus (It. chi ha il
■naso tchiacciato, camuso, simo; Fr. qui a le
nez ipali ou ecrase, camard, camus ; Uisp. ro-
mo, que ttene la nariz chata; Germ, sliiipna-
iig, ptaunasig; Angl. /fat-nosed, snu&nosed).
I.) Proprie. — a) De beluis. Andron. apud
Non. p. 335. 22. Merc. Lascivum Nerei simum
pecus ludens classem lustrat. Firg. 10. Eel. 7.
Dum tenera attondent lima virgulla eapella.
Plln. 9. Bist. not. 8. 7. (23). Delpbini dorsum
repandum, rostrum simum. — 6) De homini-
bus. Martial. 6. 39. Puer sima nare, turgidis
labtis. Firg. Mor. 106. Sape virl nares acer Ja-
culalur apertas Spiritus et simo damnal sua
praodia vultu. ft. e. vultu aV8rsanlis: quod quum
£(, nares djlatantur et deprimunlur.
II.) Translate. Cell. 8. 10. n. 7. ante med.
Vulsella, quali fabri utuntur, lujicienda est ab
ea parte, qua Bima est. — Ilinc
Simus, i, 2. absolute, subsiantivorum more,
gen. masc. et fem. 1 1. Simus, marc., est
quoddam thjoni genus (Cf. Artemid. 2. 14.) apud
Quicherat in Addend. Lex. Lat. p. 268.;- nisi
m&lis esse genus piscis Niliaci. (Cf. Allien. 7.
p. 312. A.) f 2. Simus, ferain., est genus
berbffi apud Plin. 22. Hist. nat. 22. 32. (72).
Sillig. Simus lapideB renium In vino decocia
powque esimit. Hippocrates semlna ad impetus
lienis dari censet. Jumentorum quoque ulcera ac
ICabiem radix ill ita aut decocia sucus ad pilum
reducit. Mures eadem fuganlur, caverna praclusa
nioriuntur.
SlMTJS, i. F. vbe. priced.
SlN, duo diversa tignificat.
A) Sin est conjunclio conditionaiis et adversa-
tlva. — Ad quaiuilaiem quod atlinet, longara esse
docet Prob., qui {De utlim. tyll. 10. p. 252. 2.
Meil.) alien illud Firg. 2. G. 483. Sin has na
possim nalui* aecedeu- paries etc. — Idem Prob.
— 379 — .
(Inslit. art. p. 144. 5. jr e a.)poait inter eausalit
speciei coDjunetiones corapositas tin autem, sin
etiam; unde conjicitur olim sinautem, smeliam
in unam vocem coaluisse. Ita coniunctiin ssnminus
pro sin minus legitur in Gloss. Lat. Gr. Siomi-
nu., «' Ss ui. — fiatione etymi, patet vocem ex
panic, ti et ne, per contractlooem, esse factam.
X>5derlein putat esse apocopen Gr. u 5«, ut sptv
ab epiSa. F. SI. — Sin est idem ac sed si, si ve-
to, si autem, a.' Se', ?» ti, w» [»• . ma ."'« Pf*>
che te- Fr. si au contraire, man si, si touie
fois; Hisp. mas si, si al conlrario, at reves;
Germ, wenn aber, wofern aber; Angl. out if,
if however); subjuogitur autem fere al»» parti-
culls, Ims In pracedenll orationis meaibro oc-
currunt. . ~ .
I.) Dsurpator cum particula pracedenti. 1 '.
Scepius post «C. - 1.°) Sine addilo. -- o)
Cum Indicativo. Plaut. Merc. 3. 4. 2. Si dom.
sum, foris est animus; sin fori* sum, animus
doml est. Ter. Andr. 1. 3. 5. Si Ilium relta-
quo, ejus vitaj tiraeo; sin opitulor, hujus mmas.
Sail. Cat. 51. Si digna pceua pro factis eo-
rum reperitur, novum consilium approbo; sin
magnitudo sceledi omnium ingenia "superat,
eis utendum censeo etc. Ctc. 1. Cot. 5. 1-. ai
tc InterQci jossero, residebit etc.; sin tu eiiens,
exbaurietur. — Subaudito verbo. Id. «6id. 7.
in fin. Hunc mibl timorem eripe: «i est verus,
ne opprimar ; sin falsus, ut tandem aliquando
tifflere desinam. — Sequente altero sin. Ctc.
7 iFam. 14. Si icribere oblitus es; sin nosin
oblitus es, sin eeslivorum. — 6) Cum Conjun-
ctive Cats. 1. B. C. 32. Si improbasset, cur
ferri passus esset? sin probasset, cur se uii po-
puli benelicio probibuissulT Id. 1. B. G. 13.
Si pacem populus Rom. cum Helvetiis faceret, in
earn partem iluroB; sin belio persequl perseye-
raret, reminisceretur etc. — 2.°) Cum addito
aliter. Plaut. Amph. 1. 1. 54. Si sine vi velmt
rapta tradere, redderent; sin aliter sient ammau
etc. Id. Trin. 1.2.9. ti ita es, ut ego volo; Sin
aliter es, inlmici atqoe irati tibi. - Subaudiio
verbo. Ter. Phorm. 1. 2. 60. SI uiorem velit,
Lege id Iicere facere; sin aliter, negat. Cic. 11.
Fam. 14. Si ita est, omnia faciliora; sin alitor,
magnum negoiium. Addc Quinlil. 8. 6. 74. —
3.°) Cum addito minus. Cic. 1. Invent. 29. 88.
Accusator ilium-defend el, ti potent; sin minus
poterit, oegabit. — Subaudito verbo. Id. 9. Ail,
15. Si mini veniam dederit, utar illius conditio-
ns; sin minus, impetrabo aliquid a me ipso. —
4.°) Cum addito autem, vero. Plaut. Pert. 4.
1. 6. Si malus aut nequam eit, male ret vor-
tunt, quas agit: Sin autem frugl 'it, eveniunt
frugaliter. Adde Ter. Etcyr. 4. 1. 44. — Sub-
audito verbo. C»c. Amic 4. 14. Id ti ita est-;
siu autem ilia veriora, etc. /d.10. All. 7. Si vir
esse volet, prsclara ousoSia; sin aalem, enraus
not qui solemus, Colum. 7. R. tt. 3. Primum
esse admissura temput, parilibus ti tit ovit ma-
ture; sin vero feta, circa Juliam mensem. — Se-
quenie etiam minus. Cic. Cmcin. 1. in fin. Si
sunt viri boni, me adjuvant; sin autem minus
Idonel, me non tedunt. — 5.°) Cum addilo secus.
Elliptice Plaut. Cat. 2. 6. 25. Si quod volumus,
eveniet, gaudebirnus; Sin secus, paliemur a?quls
animis. — 6.°) Absolute pro sin aliter, sin
minus, Cic. 16. All. 13. a med. Si pares sque
inter se, quiescendum; tin, laiius raanabit. te
no, te poi no. - 7.°) Cum priced, quod pro
quod si. Fat. Place. 5. 667- da vellera, rector,
Et medio not cerne mati; quod sin ea Mavort
Abnegat -, Ibimut indecpres. Zocut singularis.
Sed Burmann. ex Cod. "legit quod ti mea Ma-
vort, quod reciiut videtur. Ita Furlanelto. Ve-
ram Schenkl dedit sin ea, nulla varia lectione
ex Codd. adnotata. ^ 2. Post nisi. Plaut.
Pcen. prol. 50. Nisi molcslum eit, oomen dara
vobis Comtediai; sin odio esl, dicam tameo.
«f 3. Pott quando, dum. Id. True, I. 1. 16.
Quando abiil rele pessum, turn adducit llnum;
Sin jecil rete etc. Id. ibid. 1. 2. 10. Dum till
agunt, quod aguol, tunt ceteri cleptas; Sin .vi-
deaul quempiam te asiarvare, obludunt.
SINAPIS
II.) TJsurpafor eliam nulla praeedeote particu-
la; cujus lameo vis facile subintelligitur. — a)
Universim. Plaut. Aulul. 4. 1. 5. In berum ma-
lura, in se (senium) tera condecei capesterc; Sin
dormitet, ita dormiiet, servum tese ut cogitet.
Id. Pert. 2. 2. 45. ?s. ne me atlrecta. so. sin
le arao? Adde Ter. Adelph. 3. 4. 40. Cces. 1.
S. C. 32. Hortatur ac postulat, ut reinpub..
suscipiant atque una secum administrent; sin bello
defugiant, illis se oneri non fututum. Cic. A-
mic. 21. 78. Primum danda opera esl, ne qua
amlcorum dissidia riant : sin tale aliquid evene-
rit, ut eistintiffi potius amicilis, quam oppres-
IB videaotur. Id. 2. Off. 21. 74. Uanda est opera,
ne iribulum conferendum tit: sin qua uecassi-
tas obvenerit etc. h. e. si vero aliqua neccss.-
las. Adde 1. ibid. 34. 123. Id. 13. Alt. 22. ad
fin. Ego, ut constituit, adero: atque utinam tu
quoque eodem die. Sin quid (multa enim), Qli-
qae postridie. h. e. si vero aliquid accideni, quo
minus eo die adeste queam. Id. 3. Oral. 24
exlr. Sed bominibus opus est eruditis, qui ad-
huc in hoc quidem genere null! fuerunt: »m
quando eistiterint, eliam Gratis erunt antepo-
nendi. ft. e. si vero aliquando. hi. 3. rep. 3.-6.
Sin alierutra sit via prudential deligeuda, tameu
etc. A'epos -4ges. 1. Primum ralio babebalur,
qui maiimus natu essei ex libevU ejus, qui re-
gnant decessisset, sin is virllem sexum non re-
liquisset, tunc eligebalur qui proximus esse! pro -
pinquilate. — b) Cum addito autem ad majo-
rem vim. Cats. 5. B. G. 35. Quum in euro lo-
cum reverti ct2peraot,circumveni*bantur; sin au-
tem locum tenere vellent etc Cic. Amic. 10.
34. Summi puerorum ainores tape una cum pra-
testa toga ponereolar; sin autem ad adolcscen-
tiara perduxissent.etc. Addo eunuJ. 1. rep. o. II-
B) Sin est eliam liltera alpbabeli Ucbraici (IP)
vicesima prima, quas leniorem sonum babel quam
Vij) shin vel sctn, et reipondet sibilanti s. Utro-
que legitur apud Fulgat. interpr. Pi. 118. et
3. Hieronym. Ep. 30. vocat sen. V. SCIN.
SlN^GOUA. F. SYNAGOGA.
SlNAtiONUS. F. SYNAGONUS.
SI.NApE vel
SlNAPI,.n. indecl. (F. tameo, in seq. forma
tub iftit.) et
SINAPIS, it, f. 3. - a) Seribilur et senope
simul cum sinai.e, apud Pelron. fragm. Tra-
qur. 66. -Purmann. et apad Apic. 6. 4. el 8. 7.
— Senapis legilur apud Plaut. Pseud. 3. 2.
28. — Senapi apud Apic. 1.9. et 24. — o)
Qui putant, etiam sinape dici in recto easu, inoi-
tuntur illo Colum. 11. R. R 3. Sinape el corian-
drum, ita uii tala sunt, tua sede immota perma-
nent. Sad saniores critic! leg. tinaps. — In nog.
accut. ett sinapim; in ablat. tinape et sinapi.
Capell. 3. p. 72. Gummi et sinapi peregnna
sunt neutri gener'is et tantura numerl smgulant,
sed per casus eodem modo dec'urrnbt, eiceplo
genetlro, qui s recipit. - e) Si voclt etymon
aliquod quaras, est qui putet, vocem esse com-
pcsiiara ex Ilebr. \V pro ]2V, b. e. sha,. pro
shanan, acuit, et' «is aph, nasus; quia ejui
semiois balitus nares maxima arccit; unde et
Gr. utwairi vel erinssu el dfiojiti apud recenlio-
res pro AUicorum vjtn. (V. Lob. ad Phryn.
p 283.) Ineple Isid. 10. Orig. 10. 9. Sinapit
appellatur. quod folio tit timilit napil. — Si-
napi est genu, olerit, temen bibeni acerrimnm
guttu et comedenti lacrimal elent, se'napa.otvairt.
StoonVmiam bujut olerit eibibet el. lee, op.
eit. v. 2, p. 446., hitce «»bli: «I1 nout re-
tt,a' 4 donner la eoncordance tjnonjm.qua do
sinapi, prls dans on tens eiendu. Hippocrale,
Theophrasle et Dioscorlde na parlent qua d une
seule espece: on ne tail trop a laquelle 11 Mtv-
vleot de la rapporter. Let commentateun dSsJ-
gnent plut partieulierement le sinapit aioa
Linn.; malt pourquoi Hi ont edopte cette etp^eca
au lieu -do siHapiJ nipra Lion , c"eit ee qu on
ne peut dire. — Na'iro llippocr., Tbeoph., YU.
3. Hlvtm. Nlcand., Ther. ».878.j Alexiph., t.
5»., Diotcor. II. 184.; Nairn, Alben., Peipn.
IX. I. — Ifaph Marl., XIII. 20. (ir» tit.) Si.
S1MPJSCUS.
napi omne genut, napy Athenient. Alii thapsi,
alii saw-ion, Plin., Joe. comm.; Plaut. in Pseud.
10. 2. act. 3.; Colum. X. t. 124.: Pallad., Febr.
tit. 24., Oclobr., tit. 1!.; Cell. HI. o. 21. et
S3. IT. 20. ; Sinapit alba ac nigra Botao. ».
«f 1. Generatim. Plin. 19. Sist.nat.S, 54. (170).
Aoerrimum sapore, Igoel effeolui ae saluberri-
mum corpori liuapi. et mot. Vint ejai etiam
pro pulmentario in patellii decoeto, citra intel-
lectual aerimonia). Coquuntur et folia, lieut et
reliquorum olerura. Sunt autem trium genernm;
uoum gradle, allerum limile rapi foliii, tertium
ernoa.. Id. 20. ibid. 22. 87. (236). Sinapi Pytha-
gorai prlnelpatum babera ex hli, quorum subli-
me vii feratur, judioavit, quooiam non aliud
magit in nam et cerebrum peoetret. Adde ibi
Irliqua, quibui peraeqoitur ejus in medicine mi-
litates. At cl. Fie he. eit. base adnotat. «Si
noui paisioni rapidement en revue ee que Pline
4it. it* proprietet medicinalei, none aariont a si-
gnaler beaueoup d'errenri». Cell. 2. 21. refert
inter ea, quae mall mci aunt. Colum. 10. R.
21. 122. Seque laceilenti (latum factura ilnapli.
Seren, Sammon. 32. 4. Sinapi lacrlmoium. Id.
5. 9. mordax. Plaut. Pseud. 3. 2. 28. Teritox
sinapii icelerata cum iliil, qui tarunt. Id. True.
2. 2. 0. Si ecastor bic homo tinapi rlctitet, non
censeam, lam esse trisiem pqsse. Enn. apud
Macrob. 6. Saturn. 5. Neque trisle quaeritat si-
napl, neque cape racestum. Pallad. 11. R. R.
11. Hoc meose sinapim seremus. Plin, 21. Hist,
nat. 12. 41. (71). Sinapls avidtiilma tunt apet.
Peget. 6. Peterin. 17. Sinapi Alexaadrioum. —
Apad Bebraoi tinapi*, quum ill frutex e grano
minutltiimo provenieus et in arborii altitudlnem
aoepe decern pedei esquantem excreaceni, xc'xxu
oiva'weuj comparatur res minutissima quanti-
talis. Fulgat. interpr. Matth. 13. 32. et Luc.
17. 6. Hinc Juvene. 2. 819. Ilaud aliter simile
est (cordi* il panditis aurei) Praparvl grano
regoum casleste linapi*. *J 2. Speciatim ast pul-
raeotam ex sinapi compositum, ililus ioslar, quod
not moslarda vocamus, P , infra. Apia. 1. 9. Callum
porclnum Tel lumbulum et ongellas coota> ul diu
durent, in tinapi, ex aceto sale et meile facto miltis,
ut tegantut, et quando Toluerls, utere. Edit. Dio-
clet. p. 13. Sinapis contexts! Italicum unum 9£
octo. Fortasie, lnquit Furlanetto, eat compwitio
Ilia ex tinapi meile, oleo et aceto, de qua Pal-
lad. 8. R. R. 9., quamgue Tetm Halm interpret
moslarda rertlt.
SlNlPISCOS, I, m. 2. (tinapi) tlgnlfieare tI-
detur iloapit granurn In pulverem redactum ad
ujuro raedlelua. Theod. Priscian. 15. p. 294.
retro Aid. Fomenta ex timilibui supra dictlt et
elnaplseo confecla. Alii leg. iloaplsmo.
SlNAPISMUS, 1, m. 2. awtauiiuif, senapismo,
euralio per tinapi. Ccsl. Aurel, 3. Tard. 8. 112.
Item tinapiimui, qui maxlme vehementero for-
lltudinem loclt humore corruplii atque, ut Ita
dixerim, babentlbui (lege labeniibus) admovet ac
miniitraL Adde eumd. 1. ibid. 1. 37. at &mil.
JUacr. e. 35. P, Toe. prase, in fla.
StNAPtSO, p. 8INAPIZO.
SI.nApizATOS, a, am, parllclp. P. too. teq.
SINAP1ZO, at, Stum, are, a. 1. (oi»air.'t>) Scrl-
bltur et sinapiso. — Part. Sinapiiatui et Si-
napizandut. — Sinaplxo «t, tinapi lnatar empla-
strl imposlta, erotlonem carnls faeare. feget 3
Veltrin, 0. 11. Ad ultlmam, partei, qua» In
cauu tunt, ainapizabit diligenler, ilnapltatum
cautera ferreo comburei. Adde 5. ibid. 33. Ccel.
Aurel. 1. Tard. 4. 117. Slnapitandei manuias-
groltntlum Jubant. Adde 6. ibid. 1. 20.
8IXAUTEM. P. SIN Inlt.
81NCER. P. SINCERU3 inlt.
SINCERE, adverb, (lineerui) Comp. Sinceriut
ti Sop. Sincerissime I. t| I. Befertur ad anl-
mum et eit ex animo, logenoe, non ilmulate, tine
Jjiendacio, Candida, rere, ingenuatnente, ditin-
fintamente, ichiellamente, sinceramente, dm-
paioaj. Enn. apud Won. p. 505. 11. Mere, ne-
que irali neque blandi quicquam sincere tonunt.
Ter. Eun. 1. 2. 98. SI ittue crederem tincere
did, quidvis postern perpeil. Cutull, 100. 4. Sio-
— 380 —
core et ex animo dicere. Cms. 1. B. G. 20. Quod
ut intelligatit sincere s me prohuociari, audits
R'omanot militet. Attic, ad <7ic. 9. Alt. 10. sub
fin. Si bic, qua ratlone initium fecit, eadem ce-
tera aget, tincere, temperate, prudenter. Cic. 3.
ibid. 15. ante med. Crassi liberlum nihil puto
tincere locutum. Vol. Max. 2. 2. n. 8. Provincial
sincere administrare. Ulibalamtnte. et Gelt. 7.
3. in fin. Ita not tincerius eiploratiusque vel cor-
rigere poterit Tel probare. Augustin. Ep. 3. [al.
137.) ad folusian. ad fin. Invicem sincerissroie
te diligunt homines. «| 2. Refertur etiam ad
rem, el eit bene, recte. Plaut. Epid. 5. 1. 28.
Satin ego oculit utilitaiem obtioeo sincere an
paruml&ene, giustamente.
SINCERIS. V. SINCEROS init.
SINCERlTAS, Slit, f. 3. (aincerut) puritaj, in-
legritas, a'xspaioTrjt (It. purezza, sinceriCa;
Fr. pureli, inlegrite, ital normal ; Hiip. el nalu-
ral, el verdadero 6 genuino, pureza, integridad ;
Germ. d. Unverdorbenheit, Unverlelzlheit, Ge-
sundheU; Angl. purity, uprightness, sincerity).
I.) Proprie. «| 1. Generatim. Ptin. 15. hist,
nat. 8. 6. (22). de oleo faciendo. Crebrius vasa
mutanda, fiscinai ipongia tergendat, ut quam
rnaxime pura sinceritas constel. Colum. 4. B.
R, 26. Pedamenta post putationem retractanda
tunt parteiquK eorum putret dedolandas aique
alia convertenda, qua tinceritatem habenl, alia
aobmovenda, qua: cariosa tunl. Pallad. 1. B.
R. 3. Habitatorum color sanus, capitis Srma sin-
ceritat, inoB*ensum lumen oculorum. Marctll.
Empir. e. 25. p. 128. Ex vino, si sincerity eit.
•J 2. Speciatim de integritate et sanitate enrpo-
rii. Ccel. Aurel. 2. Tard. 5. 89. In dimissione
limpidas sinceritatl proxlml efBciuntur.
II.) Translate., «J 1. Generatim. Seneca Fit,
beat. 15. Nee summum bonum babebit tinceri-
tatem suam, t! aiiquid in te viderit dissimiie me-
liori. Pal. Max. 2. 6. tj. 8. Femina nonagesi-
mum annum transgressa, cum summa animi et
corporis ilncerltate. Id. 5. 3. n. 2. extern. Vita:
sumraa sinceritas. h. e. morum integritat. Phxdr.
4. 12. Ad perniciem tolet agi sincericat. schiet-
tezza, candidezza. et Gell. 14. 2. Multa el II-
lustria exempla probilatis et sinceritalii. Id. 2.
23. ad fin. Ad horum sinceritalem reritalemque
verborum an adspiraveril Casciliue, coosideremus.
•J 2. Speciatim est titulas honoris, quo quis com-
pellatur. Cod. Theod. 1. 6. 6. de comite rei
privates. Illustrlt Sinceritat tua quasi in tpeculo'
tuebitar etc. Adde ibid, 10. 15. 4. de prwfecto
prwtorii. et 7. 1. 9. de magistro equitum.
SINCERlTEB, adverb, (sincerua) sincere, sin-
ceramente, a'xepatiaf. Gell. 13. 18. Bonas artea
qui linceriter cupiunt, bi sunt vel maxlme hu-
manissiml. Adde Augustin. quasst. 66. 1. et
Cod. Justin. 8. 28. 10.
SINCERU, as, 5vl, are, a, 1. (sincerus) ilnce-
rum faelo. Agooscitur hoc verbum a Diomed. \.
p. 361. Putsch., ted nullum ab eo affertur aucto-
rlt locus. Occurrit cameo apud Soran. Isag, 23.
Pblebotomla mentem siocerat. Cave usurpes.
SINCERUS, a, urn, adject. Sinceris, e, allqnan-
do decllnatum est: non tamen imiiaDdum. Gloss.
Philox. Sinceris, eiXiicpivjjj. Charts. I. p. 61.
el 194. Putsch. Sincerus dlcitur, non sinceris,
ut Virg. (4. G. 285.) Iniincerui apet tulerit cruor.
Sed neutraliler hoc sincere dicitur. Terent. (Eun.
1. 2. 96.) Si ialud crederem tincere did. Ha;o
Charii. Sed lineere apud Terent. adverbium
eit. Attamen Parro apud Isid, De rer. nat. 38.
5. SI sol rubeat in occasu, sinceris dies erlt. el
Scribon. Compos, 113. 81 tincere corpui erit,
Etiam sincer legitur apud Zoew. In Prudr. Corp.
Gloss, p. 410. Mollis: mansut, raaniuetus, sin-
cer. — Ralione habita elymi, ita Vonal. ad 2"er.
Eun. 1. 2, 97. Siacerum, purum, sine fuco et
simplex, ut mel sine cere. A1U ducunt a ou'v,
cum, et x^pe'j, cera, et tj-neerui icribl volunt;
sed neque ex Grsoo vox adtcita est, neque y
babet la vet. librii, ut Manut,, Dausq., Cel-
lar, teitantur. Ulr. Frid. Koppius in Pa-
Itogr. era. T. 1, p. 361. hese babet: Equidem
derairor, cur pbllologl originem bojus vocabuli
SLNCERUS
indaganies in cera omnes hasreant, et alii cum
cero, alii sine cera etjpon esie afflrmenl. Ego
vero ex tr&v, cum, et yripo;, lonitus, factum esie
ideoque a quibusdam synceris tcribi, mihl par-
luadeo, at sit quaii cum jonitu, neque clam
neque furlim. Fortassis etlam trepos a vaeli fl-
glinii repetitus est, quae nam tincere tint, ex
tonitu Judicatur. Ilactenus Furlanetto In App,
Vgrum id longe peiitum ao levius mihl videtur.
Potius sincerus, lnquit De-Pit, vocem hvbrldam
babcrem a sin pro sine et jcepavvofts, Attice xegS,
misceo, quasi dxypaxas, sine mixtura, (implex,
ioieger. Sunt etiam qui derlvent a Skr. sim,
simplielter, omnino, et kar, tegrego, quasi o-
moino segregatus, seu pur as; alii vero aliter.
Sed de noc aatii superque. — Comp. $incerior
fere in omn. paragr.; Sup. Sincerissimut item.
— Siocerut est purui, integer, nulla alia re ad-
mlitua, incowuptui, varus, dxiipcuoc,, avuiroxpitoe,
a>u/55j)*.o; (It. netto, pwo, tenia miscuglio, in-
ter*, sckielto, singero; Fr. pur, qui n' est pat
cojrompu, non attire, sans melange ; Hiip. puro,
it'ore de toda mezola, genuino, natural) Germ.
ungescnmt'nfcl, echt, naturlich; Angl. sincere,
without mixture or alloy, pure).
1.) Proprie. <| 1. Generatim. fforat. 1. Ep.
2. 54. Sincerum eit nisi fas, quodcumque Infua-
drt, acescil. Ouid. 3. Art, am. 202. Sineera ge-
ns. Seneca Ep, 108. a med. Ex amphora pri-
mula, quod eat ilocerissimum, efOuit, graviisi-
mum quodque lurbldumqoe subsidit. Colum. 12.
IL R. 45. sub fin. Conseminalium vinearum non
est lam firmum vinum, quam li per se sincerum
amineum vel apian urn condideris. Plin. 21. J?ut.
nat. 6. 17. (32). Croci einceri probatlo, ■! Int.
posila manu crepat. Id. 28. ibid. 9. 37. (137).
Sincere aiuogia. h. e. line admixto sale. Cf. ibid,
n. 135. Id. 37. ibid. 8. 32. (HO). Callali {gem-
ma) nascitur apud Sacat, sed fistulota et lordium
plena : sincerior multo prsstantlorque In Carmania.
— Absolute. Cic. Amie. 25. 95. Secernere omnia
fucata et simulate a lioceris atque verii, *| 2. Spe-
cialina dicitur de Integritate et sanitate corporis,
qudd nulio morbo aut vulnere vitiatum est, *ano,
illeso. Ovid. 12. Met. 99. sine vulnere corpui
Sincerumque fuit. Id. t. ibid. 190. ted imme-
dicabile vulnui Emu reddendum, ne pari sln-
cera trabalar. Id. 8. Met. 664. blcolor sincerea
bacca Minervas. ft. e. inviolatai, Intacta, ob vir«
ginitatem. Plaut. Bud. 3. 4. 52. Sincerissimum
corium, h. e, tergum nullia cicalricibui aal ii-
bicibai. Id. Men, 2. 2. 15. Porcl sacres lineerU
Gell. 18. 10. Quam median, jam me dncerlore
corpuaculo factum diceret. Ovid, de nuce, 35.
Corolie sinceros omnes ex ordine truncos. Plin.
17. Bin. nat. 22. 35. (103). Vitem, doneo al
sincere veziialur, recidendam: quoniam a vilioeo
materia utiiii non exeat. Cic. 13. Fam. 50. Hoc
mihl da, ut M. ! Curium sartum et tectum, ut
ajunt, ab omoique incommodo, detrimento, mo-
lestia sincerum integrumque conserves. Gell. 5.
1. Animi partes aut sincera aut agrs. Pel.
Long. De orthogr. p. 2217. Putsch. Hanc lit-
teram, id est z, tnveniet duplicem non esse, si
modo illam aure slnceriore eiploraverit.
II.) Translate. •{ 1. MetaphorS ducts a taper,
paragr. 1. — a) Generatim. Tac. Germ. 4.
Germania populos nullii aliii aliaram aationara
conaubils infectoi proprlam et sinceram et tan-
turn iul similem gentem exitltiiie arbitrantar. Sic
4. Hist. 64. it Suelon. Aug. 40. Sincerus po-
pulna. Liv, 4. 4. Sincere Boblliias. Gell. 5. 4.
Fabii anoales bona atque sincera Tntustatls librL
Porphyr. ad BoraU 1. Sat. 6. 30. Hie Barraj
vilissima libidioossqoe vita full -, eerie adul*
leria ilneerissima cupldilate teciabatur. fi, a. u-
nica, sola. — 6) Speciatim refertur ad animum
et ad more:. Cic. 10. Alt. 6. Mirabilla multa:
nihil simplex, nihil tineerum. Id. Quinct. 1. sub
fin. Nihil est Jam sanctum neque tineerum in
civitate Ovid. 7. Met. 453. adeo nalli ilncera
volupiat: Solliclllque aiiquid latii intirrenii. Ju-
stin. 10. 1. 2. Slncerlus gaadium capere. Liv,
29. 4. Nihil ilncera Qda cum Bomanit actnrom,
Tac. 3. Ann. 64, Sincera iaisr malrem fiiium-
SiNCINIUM
que concordla. et a. ibid. 42. Sincere eirltatit
fldem assequi. Tac. dial, de Oral. 28. iu5 fin.
Siacora et integra et nullii pravitatibus detorta
natura. Gell. 6. 8. ad fin. Scipionem fama.quum
saset aduleicens, baud sincere fuisie. Id. 1. 2. a
mtd. Term atque lincerus Stoicui. Id. 15. 1. Q.
Claudius, oplimus et sincerissimus scriptor. Cic.
Brut. 83. 287. Thucjdides rerum geilarum pro-
ouotlatof aiaeerui. veridico. et 3. Divinat. 57.
118. Demosibenei jam turn psXitrw'Jetn Pilhiam
dicebat. qoo licet eiiitimare, In aliii quoque ora-
culli Delphlcls aliquid non ainceri fuitie. f 2.
MetaphorS ductS a luper. paragr. 2. tefertur ad
orationem. Cic. Orat 8. 25. Atbeniemium fuit
prudeni sincernmque Judicium, nihil ut possent,
nisi incorruptum audire atque elegans. Id. Brut,
55. 202. Nihil erat in ejus orations nisi since-
rum, nihil nil! liccum atque saoum. Gill. 13.
20. Horaeri versus (implicior et lincerlor. Adde
Quintil. 10. 1. 65.
SINClNlUM, II, n. 2. eantui uniui, isovtp&a.
/■id. 6. Orig. 19. 6. Quum unui eanit, Grace
uovatta, La tine slneinium dlcitur: quum vero
duo' canunt, bicinium appellator; quum mult!,
chorus. Uode videtur voi oomposlts esse a sin
(quod V. io SEMfiL, SIMPLEX, SIM UL: ef. Gr.
iv) et cano. Fett. ex Paul. Diac. p. 337. 4.
Mull. Sioeiaiam caotlonem solitariam. Sunt qui
utroblque leg. cicinium. Sed verlas, inqait Mil-
lerui, est sincs'nium ; liquidem ulrobique tradi-
tur fuisie eantui uniui. Id eit sine tibiii acci-
nentibus; prolade a ticinnio distinguendum est.
P. SIC1NNIUM.
SINClPttAMBNTUM, I, n. 2. V. In roe. seq.
SINCIPUT, elpltis, n. 3. Yos, ut docent Vel.
Long. De onhogr. p. 2237. Punch, et Diomed.
p. 430. 14. Eeil., cooiiat ex tin pro temi, et
caput. Gross. Philox. Sinciput, ijuixipaXiov,
r.uixoavav, i)iuxa$a\ov. — Sinciput eit dimidla
capitis pari: non eniov satii probabile tit bac
voce eigoiiicarl, partem capitis anteriorem, sieut
occiput pusteriorem designat; ucde Gloss. Phi-
hx. Sinciput, /Sps'fpo.
I.) Propria. Plin. 8. ffitt. nat. 51. 77. (209).
Interdict* cents ebdomina, glandia, testicuii ,
vulva, ilncipits Terrlna. Pert. 6. 09. mibi festa
luce coquatux Urtica, et fina famoium sinciput
sure. Juvenal. 13. 84. comedam, inqult, flebile
nati Sinciput eliiil Pbarioque madeotis aceto.
Suum namque tincipita, h. a. caput bifariam dis-
sectum conditum et fumo suspensum tervare in
uium cibi, moi fuit. — IIuo eliam referunt eod.
aeniu illud Plaut. Men. 1. 3. 28. Laridum, per-
nonldem aut Sinciput aut polimenta porciaa.
Sed ex Codd. MSS. dedit Mttchelius sincipita-
meota, et Brixiut sincipulamanta pro sinciput
eut polimenta.
11.) Translate, per svnecdochea, est totom ca-
put et cerebrum in eo. Plaut. Men- 3. 2. 41.
et 4. 2. 69. Non tibi lanum est, adulesceni,
sinciput, ut intelligo. 5idon. carm. 5. 418. for-
oique lacerto Diisicit aacipiti miserabile sinciput
ense.
SINDO vel
SiMDOiN, flnis, f. 3. (civSuv) De genera bac
babel Prob. in Excerpt, de now. p. 211. 19.
Eeil. Sindo, generis masculini, est usu magii,
quam ratione cerla: cujus locutio talis est: sin-
dones Arabeot. — Vox est incerta originia.
Alii eaim ducunt a JHD sadin, linum maxima
xilinum subtiliter leilum ; alii vero a Skr. tindhv;
alii denique ab yEgjpt. thendon, cujui radix
shendo, pecto, teio; quippe /Egyptiam esse sin-
donem refer! Pollux I. 7. e. 10. idemque do-
ccl complures existimant. Cf. et Herod. 2. 80.,
ande scimus, jEgyplios boc linteo corpora raor-
tuorum involvere solitoi fuisse. xoxeiVooouoi caw
to oajjxa oivSo'sof fiuioi vrjf. Uubium id mibi ta-
men, ioquit /. Jtotsiui, op. eit. p. 265., nam
eliam Tyris sindonei celebrantur apud Martial.
4. 19.; et auctor Elymolog. M. sindonei a Sido-
ullt invealai narrat; licet verom non sit, quod
Ills subjleit, a Sidooe nomen ducere. — Siodo
est pannui lineui, Unlea tunica, llateuro, e sin-
done sou linn fere xlliiuj, lubiillier lex.[o, con-
— 381 —
feeturo, qoo in Orientis parlibus virl atque fa-
mine, potiiiimum senate, et diu et noctu ute-
baotur, vette f.-jlare di Kno, el etiam camicia
o lenzuolo, lindane. Martial. 2. 16. Quid lorui
a Nilo, quid sindone tinclus olenti. Id. 4. 19.
de endromide. Ridebis veoloi boc munere tectus,
et imbres: Non sic in TyrU sindone tutus erii-
n. e. linteo purpura tincto. Id. 11. 1. Quo tu,
quo, liber otiose, tendis Cultus sindone non quo-
tidiana? h. e. oroatu non vulgari. ^fuson. E-
phem. in porect. 2. Puer eja surge, et ealceos
Ei Unlearn da sindonem, Da quidquid est, ami-
clui Quod jam pirasti, ut prodeain. Non. p 537.
20. Merc. Plagae, grande lloleam legmen, quod
nunc torale vel lecticariam sindonem dicinius,
quarum deminutlvum eit plaguls. Adde Pulgat.
interpr. Piov. 31. 24. — Id. Marc.^ 14. 51,.
Aduleiceni quldam lequebalur eum ainictui lid-
done super nudo, et tenuerunt eum. At itle, re-
jects siadone, nudui profugil ab ell. camicia o
ienzuoio. — De usu sindonum in mortoorutn
corporibui involvendis V. Vulqat. interpr. Malth.
27. 59. et Herod, supra eit.: item de variil
earumdem generlbui P. quos laudat 5cWeujner
in Lex. Gr. Lat. If. T. ad h. v.
SINE, praposilio. — a) Ad icripliooem quod
attinet, varitB occurruut forms, ut seine in Vet.
Leg. in Corp. Inter. Lat. 1. 198., ct sene in
Inscripl. apud Mommten n. 5190. et Grufer.
955. 8.: etiam sina? in Inscript. apud iJois-
lieu, Inscr. De Lron p. 524. n. 107. — b)
Ratiooe habila eljml, alii dicunt esse a lino,
ut pone a ponof alii rectius a si vel potius
se et ne: profecto «e est seorsum, ut doeet
Fett. p. 348. 9. Mull., immo apud veleres pro
sene seu sine adbibebalur, ut in Lex XII. Tab.
apud Gell. 20. 1. Se fraude est. et in Vet. Pie-
Use. apud Fett. p. 248. 3. Mull. Se dolo., ubj
tamen alii alitor leg. Gf. /nseripr.apud Gruter.
509. 20., ubi occurrit sed pro <e. Uine Paul.
Diac. ei Fett. p. 336. 4. Mull. Sed pro tint inve-
niuatur posuiss8 aotiqul. — Hue spectat illud
ejusd. p. 165. 26. Mull. Ifesi pro sine p Of it urn
est in lege dedicationis ara Diana Aventlnensis.
V. SB. — c) Metri gratia suo casui a poetli
postponitur. Virg. 3. G. ii. Te sine nil altum
mens inchoal. Horat. 1. Sat. 3. 08. Nam viliil
nemo tine nascitur. el ibid. 5. 99. Oum, flamma
line tura liquescere limine sacro, Penuadere co-
pit. — Sine est partieula separativa, idem ae
seorsum ab, absque, citrs, eitra, dvsu (It. senza;
Fr. tans; Ilisp. sin; Germ. ohne,tonder; Aogl.
tfit'tout). «f I.Uiurpatur fere cum Ablatlvo. —
a) TJniveriim. Piaut. Jsin. 1. I. 180. Tu sine
pennis vola. Id. Capl. 2. 3. 97. neo quoquam
pedein EUerat tine cuttode. Cess. 3. B. C. 97. U
moos erat sine aqoa. Adda 1. ibid. 7. et 3. ibid.
45. Cic. 3. Cat. 5. 12. Literal sine nomine. Cost.
3. B. C. 73. Sine aliquo vulnere. Id. 2. ibid.
32. Sicilia et Africa, sine quibus urbem atque
llaliam tueri non potest. Quintil. 6. 2. 7. Hoc
opus ejus, bic labor est, sine quo Gerl non posse
oratorem fateodum est. VarroS. L- L. 10. Hull.
Casus sioe controversia sunt quioque. Id. ibid. 0.
Sine dubitatione. Cic. 2. Fain. 18. Sine dubio.
Id. 3. Cat.. 6. 13. Sine ulla v ark-tale. Id. 1.
rep. 37. 58. Ut urbi sine regibus sit. Id. ibui.
43. in fin. Dt plane line ullo domino tint elves.
Id. 2. ibid. 11. 22. Sine ullo certo esemplari for-
maque rei publics. Plaut. Bacch. 5. 2. 13. Sine
omni malitia. Adde Ter. Anir. 2. 3. 17. —
b) Precedents negations ad majorem vim. Ter.
Usaul. 2. 3. 73. Non fit line perlculo facinui
magnum et memorabile. Ccei. 1. B. G. 41. Non
tine magna ipa magnisque pramus domum pro-
pinquosque reliquisse. Id. 1. i&id. 34. Neque
sine eiercitu in eat partei Gallia venire auderej*
oeque eiercitum sine magno commeatu. Id. 5.
ibid. 33. Non sine sumnio timore el desperations
id factum videbalur. Virg. 2. jEk. 777. O dul-
cis conjus! non bac sine nuuiine divum Eve-
nlunt. Horat. 3. Od. 6. 29. Jussa coram non
sine comclo Surglt marito. Id. ibid.. 7. 7. Non
line rnullls lacrimis. Id. ibid. 13. 2. Non line
(lorieus, — c)Ium cliijuaodo repctitur cd sin-
SINGILLAR1TER
gula, qua regit, nomina. Plaut. Atnph. 1. 1. 51.
Si sioe vi et sioe bello velint rapta tradere. Ter.
Eun, 5. 4. 6. virgiaem Quom amabat eum con-
feci sins moleslia, sine lumplu, sine diipendio.
Cat. 7. B, G. 52. Sine duce et sine equitatu
dtprebeoiis hostibui. Cic. 8. Alt. 3. Me nihil
suscepturum lioe pr.esidio et line pecunia. Id.
Ccel. 32, 78. Uomo lioe re, line flde, sine ipe,
sine ssde, sine forluoii. Sail. Jug. 10. Sine ipe,
sioe opibus. Liv. 9. 5. Se solos sine vulnere, sine
ferro, line acie tictoi. Itepos Alt. 9. Sine fe-
uore sineque ulla stipulations pecuoiam ei cre-
didit. — d) Sapius ponitur somel tanlum, etsl
plura lunt oooiina, qua copulantur partic et,
que, ac. Cces. 1. B. G. 9. Ut sine malefieio et
injuria tranteant. Id. ibid. 44. Bella sine ullo
labore et periculo . ae ccfufecluruin. Salt. Jug,
44. -Sine mo.deilia et imperio -habitus. Cat. 6.
B. G. 27. Sine uodil articuliique Cf. 1. ibid. 44.
Id. 2. B. C. 9. Sine ullo .vulnere ae perh
culoi — e) Pracedenle prbnom. . nullus pro
sine, aot adverbio. Id. 2. B. C. 26. Nullo or-
Uine et sine timore. Id. 7. B. G. 20. FortuiVo
»Ut sine consilio. Id. 2. V. C. 9. Tuto ac sine
ullo vulnere. -- f} Sint dolo tnalo, formula,
apud Paul. Diac. ex Fest- p. 69. 11. Mull. V.
DOLUS. — g) Sine querela, alia dictio seu
formula, in Lapidib. frequens, ad signlQcandam
conjugura eoncordiam, cum <;ua vixit tine que-
rela, babeturque in plurib. Inscript. apud Gru-
ter. 48U. I., 771. 0. etc. et apud Fabrelt. p. 256.
— Apud Vulgat. interpr. Luc. 2. 6. sine que-
rela est sioe culpa, b. e. Inlegre, iunocenter.
— h) Sine sacris hereditat, proverbium. r '.
In SACER. — i) Sine tcelere, tine piaculo,
formula. T. Inscript, apud Orelli n. 2488. —
() Sine die et consule, lioe nota lemporis, tenia
data. Cod. Theod. 1. 1. I. Si qua pustbae edi«
eta livo coosiitutiooei line die et consuls fueriot
deprehensa,auctoritate careaot. — m) Aliquaodo
peripbraiim efficit cum nomloe, ut sit adjeclivo-
rum iostar. Sail. Cat. 0. Genus homiuuru agre-
ite sine iegibus, line Imperio. Id. 4. Hist. p.
325. Kritz. Esercltoi line frumeoto, sine au-
liliis. Cf. alia loca superlus allata, et f. Kritz,
Gramm. Lat. J 120. — . n) Cum participle
Varro 10. L. L. 29. Mull. Sins assumpio ex-
trimecus aliquo perspici limililadioes non pos-
sunt. Cic. Fat. 18. 41. Sine praposltis cauiis.
Liv. 52. 2. Scituros sine restituta potestate redt-
gi in eoncordiam ces nequeaol. (V. Madvig,
Adv. Cril. p. 101. ad h. I.) et 45. 25. Sine ro-
galiooe ulla perlata. el 5. 4. Sine impensa ope-
ra. Seneca Vit. beat. 8. Tenor bane vitam,
quam ego jucuodam voco, non tine adjecta vir-
tute contingere — o) Absolute line casu, qui
facile ex pracedenti subiotulligllur. Cic. S. Alt.
3. a med. Iofero marl nobii navigandura est:
age jam, cum fratre, an sine? 1 2. Apud Scri-
ptores labentis Latinitatia occurrit etiam cum Ac-
cuiativo. Inscript. apud fFitmans n. 785. Sine
curam. Adde Vulgat. interpr. Hal. Mare. 4. 10.,
Luc. 20. 11. etc.
SlNENS, eotis, particip. V. SINO.
SlNETlAM. V. SIN loit.
Sl.NGENTfANA Uerba ab Italia dicta, qua
Gtacis est axotoc, teste Apul. Herb. 7., ubl elii
leg. sigentiand, elii aliler.
SlNliILATlM. V. SttlGILLATIM init.
Sl.NGlLlO, ouis, m. 3. genus vestiibreviorii el
simplicis, onXof;. Gaiiien. in episf. apud Tre-
bell. Claud. 17. Siogiliones Dalmatenses decani.
Alii leg. cingiiiones. b. e. parvoa ciaclus. Alii
aliler. V. Saltnat.
SINGlLLAUlTER,' adverb. (sioRillarius) sin-
gulariler. Lucret. 0. 1065. Cachmann. Qua
inemorare queara inter -siDgillariter apla. Ad h,
I. bac babel L. JiluUerus (De re men. p. 107.)
cF.tslnoo erit Incongn-uin <sc. bxe Lachm.
lectio)- Vulgo circumferlur inter te singula-
riter -; (amen quod olim proposuimui scriben*
dum esie inter te sitnul uniler apla, ne nunc
qvidem non eonteadimui esse veruut a. Forcelli-
n'-js leg. inler te tinglariter ajda, oua euim
singuliriier beufoedo eumcoit.
SINGILLARIUS
SINGILLAitfOS, a, urn. adject, (tiogularius)
idem ae ilngulariui. Terlull. Anim. 6. Singll-
Urlui motui. Id. advert. Falenlinian. 18. da-
etui. Dtrobiqae alii rolnui recta leg. sigillariut.
SINGILLAT1H, adverb, (singulos) Singitatim,
unico I, tcribitur in Tab. aen. ia Corp. Inter.
Zat. 1. 198. Item tigillatim pro tingillatim
apud Capell. I. p.. it. Sigillatim clrculii qul-
tmsque metatli. Sed. V. Koppiutn ad h. I. Ce-
terum base duo ia MSS. Codd. at edit, libr. con-
fute invenluniur. — Singillatim est Idem ae iin-
gulatim, xo&' ixaow* (It. teparatamente, in
parlicolare, tpecificamente, ad uno per uno;
Fr. itolement, en particulier, en dilail, un k
tin, V un aprhi I' autre ; Uiip. teparadamente,
«n ^particular, por menor, un d un; Germ.
einzeln; Angl. separately, severally, in par-
ticular, specifically, individually, one by one).
— a) Unlveriim. Zucil. apud iron, p. 178. 11.
Here. Sto singillatim nostrum unuaqultque mo-
Tetur. Ter. Phorm. 5. 8. 42. Quid ego com-
oiemorem liogillaiim, qualii ego in hunc fue-
tim? Cat. 3. B. G. 3. Legionem, aequo earn
plenlisimam, delractli cobortibut duabai et com-
plurlbui tingillatim, qui eommealui peteadl cauia
mini erant, absentibui, propter paucitatem deipi-
eiebant. et 5. ibid. 52. Legioaem eollaudat, ceu-
turionei singillatim appellat. Sail. Cat. 49. a
tned. Ipil singillatim elreumeundo, magoim nil
Invidiam conflaveranl. All! leg. tigillatim, alii
recliui linaulalim. Adda Lucrel. 2. 15B. et Cic.
1. Invent. 52. 98. Sueton. Jug. 9. Propoiita
vita ejus velat lumma, paries liogillaiim exse-
quar. — 6) Cum homooymls et opposilii, Cic.
7. Terr. 65. 143. Nam quid ego da ceteris civlum
K. supptieiii singillatim potius, quam generatim
atque universe loquar? Apul. Florid, n. 9. Non
iloglllatlm et discrelim, ted cunctlm et coacer-
vatim. Capell. 6. p. 228. Gregatlm liogillalimque.
SINGLArITER. V. 8INGILLAB1TER.
SINGOla, sb, f. 1. et.urum, n. pi. 2. V. Sir*.
GULUS. .
SINGULARES, lum. r. SINGOLARIS In fin.
S'NGULlRlE, adverb. (singularius) idem quod
alogularlter. Dim ait Cicero, telle Charit. 2.
p. 195. Puttch.
SlNGOLARlI, Gritra. f. voo. ieq. In fln.
SINGDLARIS, e, adject, (siogulut) anus, 80-
lui, unlcui, bud; (It. uno tolo, unico, tingo-
tore; Fr. itole ou qui appartient a un parti-
culier, teul, unique, timple; Ulap. particular,
tolo, unico; Germ, einzein, vereinzeh; Aogl.
one Only, tingle, lingular).
I.) Propria. ^ 1. Generatim. Cat. 4. B. G.
36. Dbl ex lltore aliquot tiagularei egredientet
eontpeierant, impeditot adoriebantur. che usci-
vano uno alia volta.. et 7. ibid. 8. Ne lingu-
lar! qaidem bominl unquam eo tempore annl
semilre patuerant. Cic 2. leg. Agr. 35. ad fin.
SiDgularlt bomo privatut, nisi magna saplentia
pradilui, Tli facile teie regionlbus offlcii rnagnii
lu forlunlt et copiit eontinet. Id. Tim. 4. a
tned. Singularem Dem hunc inundum atque unl-
genam proereavii. PHn. 28. Hist. nat. 10. 42.
(153). Democritus etiamoum effeotus ejus augei,
qui tiogularit natut tit. k. t. solus in eo partu.
Id. '27. ibid. 9. 55. (78). nerba tiogularit, non
frulicota. Seneca Troad. 1027. tecans Ductus rale
tlngularl. ^uton. Perioch. t. 7. Iliad. Praslium
tiogulare conserere. duello, et Celt 12. 23. Tres
ilia voeet, intra, citra, ultra, tiogularibus apud
veleret syllabi! appellabanlur, in, cis, uls. monosil-
labi. et del. durel. 3. Acul. 3. 16. Lac singulare,
live cum melle autaqua admixtum, *}■ 2. Specia-
liio est siogulus, peculiarit. Cic I. Acad. 7, circa
med. Quintum genus, e quo esiant attra me.nleaque
•ingularei h. e. animap tiogulorum. Id. I. Fam.
9. poit init. Que in anlea lantummodo communi
officio civium, non aliquo erga me tlngularl be-
neDclo debitum prauitissem. Id. Still. 1. 1. Cum
communi ambitiooit invidia, turn singular! Au-
tronii odlo. ^ 3. Singularit potentia et tin-
gulare imperium apud Nepol. Dion. 9. et Reg.
2. est inonarchla. Sic Until. De fig. tent. 2.
Dcieuire tub uuiui ijranni Imperium, ubi sin-
— 382 —
gularlt libido dominetur. h. e. nnius. 4J 4. sin-
gularit numerut apud Grammaticos est, quo res
una ilgniflcatur : its tingularit caiut, tingu-
tare verbum. Quintil. I. 5. a med. Numeri, in
quibus not singularem ac pluralem habemus, Gra-
el et 8utxo'e. Parro 6. L. L. 3. ante med. Mill.
Cujui verb! (trabet) singuiarii casus recte corre-
ptui, ae facta trabs. Id. 9. ibid. S.circa med. Duo-
but modii impooitur vocabulum, aut re singu-
lar! aut mullitudine: singulari, ut eicer; mul-
tltudine, ut scalse. el 7. ibid. 57. Alii dieunt in
singular!, hae ovi et avi; alii, bac ova et ave.
% 5. Singuiarii locus, in quo quit solus u%it,
solitarlui. Sueton. Aug. 72. Si quando quid se-
creto agere proposuisset, erat ill! locus In edito
singularit. — Solitarlus et solivagus est in lllo Pi.
Fulgat. inlerpr. 79. 14. Singularisferus depastus
est earn, uoncc oypiof, aper vel lupus solivagos.
T 6. Db his, qus in unura lantum eadunt,non etiam
ad plures pertinent. Cic. 5. Perr. 88. a med.
Sunt quffidam omnlno In te singularia, qus in
nullum alium homioem dici, neque convenire
possunt. Id. 4. Cat. 3. 5. Mibi gralias egistls
tlngularibus verbis. ^ 7. Singularet litterce tunt
Idem quod sigla, litters singulari* aeu compen-
diariaj, apud ootarios usltats. f. tn SIGLA. ^ 8.
Singularet litterce apud Gromaticos sunt etiam
termini agrorum. Far. duel. De term. p. 353.
20. Lachm.-Rud. «f 9. Singularet equitei V.
in fin. bujus roc.
II.) Translate est prsestans, rarui, uoicus, u-
nico, eccellente, sinjolare, qualia esse solent, qua
tola sunt. — i.°) in bonara partem. — a) Da
personis. Ccei. 2. B. G. 24. Equites Treriri, quo-
rum inter Gallos virlutit opinio est singularit.
Cic. 4. Acad. 43. 132. (2. pr.) Arisioteies, meo
Judicio, in pbilosophia prope singularls^ Id. Brut.
85 ; 293. Cato summus et singuiarii vir. Id. 2.
Divinat. 47. 07. Uominei Ingcnio atque animo
tingularet. Id. 11. Au. 17. Ex ipsius (Tulliw)
virtute, humanitate, pietate non modo earn vo-
luptatem non eepl. quam eapere ex singular! filia
debul, sed etc. Pelron. Sat. Ill, Singularia ex-
empli femina. Quintil. 12. 1. 25. Tirum singula-
rem perfectumque undique. — 6) De rebus. Cms.
3. B. C. 47. Siogutarit patientia. Id. 7. B. G. 57.
sclentia. Id. 5. ibid. 2. militum studium. Cic. 1.
Orat. 38. 172. Antonil incredibilit quadam et
prope singularis et divina vis ingenli. et 3. ibid.
4. Amor in rempublicam Incredibilit et singu-
laris. Id. 14. Atl. 15. sub fin. Singularis et in-
credibilit virtus. Id. in Senat. 3. Singularis et
prrestantissirna virtus. Id. SI 'anil. 1. in fin. Pom-
pejl singularis eximiaque virtus. Id. I. Fam. 9.
ab init. Omnia in te ipsum sumraa et singula-
ria studia deberem. Nepot All. 4. a med. Cice-
roni In omnibus ejus periculis singularem Ddem
pnbult. Justin. 2. 4. 8. Singulare omnium
steeulorum eiempluro. Cic. 13. Fam. 41. Pom-
pejus gralias tibi agit singulares. Plin. 22. Hist,
nat. 17. 20. (43). Herba urceolaris contra uW
cera, rupta lapsusque singularis. unica. et 8.
ibid. 32. 50. ad fin. Singulare abigendis serpen-
tibus, odor adusto cervino cornu. Id. 11. ibid.
37. 79. extr. Singuinra remedium agre parien-
tibus. Id. 36. ibid. 22. 44. (159). In Slpbnio la-
pida singulare, quod eicalfaclus oleo nigrescit.
c' « questo di proprio. — 2.°) In maiam par-
tem. Cess. 7. B. G. 77. Singularis et nefaria cru-
delitas. Cic. 5. Perr. 44. o med. Singularis lur-
pitudo. Id. 4. ibid. 7. 18. impudeolia. Id. ibid
54. 134. nequitia. Id. apud Quintil. 4. 2. 105.
audacia. — Hinc
■Sfngutoris, it, m. el t. 3. absolute, subslanti-
vorum more. 5 '• ,n rtihst. gen. est idem ac nu-
merus singularis. V. Parron. loc. supra cit. ad
J4. ^ 2. In femin. gen. est idem ac vidua.
Comrnodian. Inslr. 2. 31. (30).
Singulares, turn, m. plur. 3. et Singuiarii,
Brum, 2. absolute, tubstantivorum more ^ 1.
Fuerunt militum genus pratorianli proiimum
turn custodia munere, 'uin pratentura vlcinla
In caslrls, ab Augusto ex provinclalibus instl-
tutum. Djcti singularet vldentur a singular! Ira-
peratoris corpus cuilodiendi munere, quo fuoge-
SINGULAR1TER
bantur; vel a singular! virtute, qua ceteris etcel-
lebant. Ita Forcellinus. Sed J7enzeniut in dn-
nali detl'Istit. arckeol. a. 1850. p. U.etseqq.
hujusmodl corpus institutum fulsse aub Flaviis,
non aub Augusto, ut ollin credebatur ex Inscr.
spuria apud Gruter. 371. 4. Hygin. Gromat.
p. 4. ed. Schel. EquiteB pratoriani latere dei-
tro pralorii, singulares imperatoria latere sini-
itro tendere debebant. /nscript. apud- Gruter.
367. 2. at. attiuo m. ?, »ab. pabto vi. vmo
bx BtKGVt.AMBVs lav. etc. — Cum addito eijues.
inter, apud eumd. 1028. 2. t. petromio l. x.
SAB. TAVBO VOLVSIANO V. (odie C.) COS. OBDINA-
HIO elC. VRASPOSITO BpVtTVM UNGTtARIOBTM AVCG.
»n. etc Alia apud Orelli n. 3585. sx hvmero
B9. SI HO. AVO. p. ABLIV8 AMAHDT8. at n. 3504.
M. VLPIO MATVBO SIOKlg. TVR. SBRBNl B9. 8ING.
iv.t. etc — Hi equites, teste Jfolit. Urb. p. 31.,
duo castia Roma babebanljsed in eipeditionibui
Imperaiores comitaLantur eitra urbem. — Ab
iisdem vero differunt equitei et pedites tingu-
laret, qui in alis et cuhurtibui auiiliariis mili
labant, ul monet Henzenius in Annali delV I-
stil. archeol. supra cit. p. 6. et seqq. et o. 1800.
p. 71. et seqq. Tac. 1. Hist. 70. Accessil ala
singularium eicita olim a Vilellio, deiude in par-
tes Vespasianl transgressa. Adde Inscript. apud
Marini Ft; Arv. p. 5. et Rinier n. 3576. Sio
Inscr. apud Orelli 3529. mil, coa. it. pr. sikg.
trib. spb bbkeficiahivs. Hi pedites, ut adootat
Orellius, potius videntur fuisse, neque tameo gre-
garii, sed quoddam immunium genus, proiimi a
beneuciariis. Adde aliam apud eumd. 3461. et
2002., ubi tingularit consulis habelur. ^f 2.
Fuerunt etiam, labente Imperio, qui notisseu sin-
gulars litterit etcipiebant, notarii etiam dieii.
V. NOTA et SIGLA.
SlNGfJLARlTAS, Slis, f. 3. (singularis) con-
ditio ejus, qui eiogularis est, qui uoos aut solus
eit, I'esser uno o solo, fiova'c. «f 1. Abslra-
clorum more. — a) Generatim. Tertull. ad-
vers, falenlinian. 37. Solitas, singularilas, uni-
las. Id, dnim. 13. Singularilas tula est et in-
discrete substantia. Id. Exhort, ad caslil. 1. De
exitu singularitatis cogitare. ft. e. vita line more
ecta. Adda Salvian. contra avar. 1. — fe) Spe-
ciatim apud Grammaticos esi numerui singula-
ris. Charis. 1. p. 73. Putsch. Alia singularitate
carent, ut arma, castra, ecala: alia pluralitate,
ut garuro, oleum. — c) Item apud Mathemati-
cos est unites. Capell. 7. p. 266. Prima et mi-
nima omnis numeri uiensura singularilas esl, quia
nullus numerui noo in singula dividi potest.
*| 2. Concrete, ut ajunt, tensu, est Deus, qua
unus est. Chalcid. Tim. 39. Dt ipsa tingularitas
mens sive intelligenlia vel Dcus ipse opifex intel-
ligatur. .STar. f'iclorin. de Trinit. 3. Triplica-
tur omnia 6ioiplei tingularitas, o beala Trioilas.
SINGOlAkITER, adverb, (singularis) teorsum,
teparalim, separatamente, da solo a solo.
I.) Propria. % i . Generatim. Lucrel. 6. 1065.
Qua memorare queam inter singulariler apta. Sed
V. SINGILLARITEU ed h. I. jPoui. Nolan,
carm. 21. 727. Ut a juventa siogulariter aedens,
Tacltaque seclusus doino, Amet quieta tecta so-
litudinii. fulgat. inlerpr. p s . 140. 10. Singu-
lariler sum ego, donee iranseara. h. te. solus,
sejunclus ab aliis. ^ 2. Speciatim apud Gram-
maticos est la singulari nuinero, quum de uno
tanlucn loquimur; in singotare, e'vsxojc. Quin-
til. i. 5. ante med. Scala et scopa, contraque
hordea et mulsa non alio viliosa sunt, quam
quod pluralia singulariler, et liojularia plurali-
ter efierunlur. (Adde Pest, in Penatis p. 233.
9. Mull.) Id. 9. 3. ante med. De pluribus sin-
gulariler (di'cere): (firg. 3. G. 346,) Haud se-
cus a patriis acer Romanus in armis. Ulp. Dig.
27. 6. 1. Hoc edictum, licet singulariler mi-
plum lit, si lamen plures icterrrnerint, qui lu-
torc." non erant, locum babere debet.
II.) Translate eit etimie, magnopere, uoice,
tingolarmcnle, distintamente. Cic. 4. f'err. 47.
117. Quein In quamura mea singulariler dileiis-
• em. Plin. 1. Ep, 22. Qjem slngulaiiler et ml-
ror et diligo.
SINGULARIUS
SINGtJLARlUS, a,um, adject, (siaguliris) idem
AC lingularii, unas, simples, peculiarls, so!o,uno,
vnico, singolare, «'»ikc$*
I.) Propria. *J 1. Generatim. Turpil. apud
Ifon. p. 491. 2. Mere. Uomo unica est nature
et singularia. Plant. Capl. 1. 9. 3. Hi* indiio
catenas lingularias. istat majorei demito. h. e.
limplicea, qaibui singula! vincislur, rod majo-
rei, qua duos comprebendsnt. *| 2. Specialim
singularice litters, litters singularei sen eom-
pendiaria;, sigla. Cell. !7. 9. Iq bis epistolii in-
veniuntur litters singularia tine coagmeutis syl-
lanarum. V. SIGLA et NOTA. "J 3. Item sin-
gularii equites vel singularii absolute. V, SIN-
GULUS in So.
II.) Translate est eiiratus, excellens, rarus.
Gelt. 9. 4. ante med. Esse homines apud eara-
dem cali plagam singularia velocilatis.
_ SI.NGULARIZATUS, a, um,pariicip. ab inusit.
aingularizo, singolareggiato, singularii, ft. e. eii-
rnius effectus. V. SINGULARIS. Cassiod. /nsli-,
tut. liher. discipl. prcef. Quare opere Dei singu-
larizato, magnifies res necessaria definilione con-
eiuss sunt. Cave usurpes.
SINGULATIM, adverb, (singulus) idem qaod
sigillalim et singillalim, cum quibus sape la
HISS. Cod. et edit. Ilbr. confanditur. V, SIN-
GILLATIM. Cic. Divin. Vert. 15. extr. Ct ad
ea, qua diierint, certo loco aut aingulatim re-
apondeam. ad uno per uno, ad ognuno in par-
ticolare. et 22. ad 'fin. Dt ea, qua aingulatim
ec diu collects aunt, uno tempore unlversa per-
daraus. Sail. Cat. 49. Dietsch. Singulatim cir-
curalre. Id. Jug. 42. disserere. PUn. 18. Bist.
ndt. 30. 72. (297). Panicum et milium ilngulatlm
pecllne manuall legunl Galilee, a spiga per spi-
ga. Adde Ter. Phorm. 5. 8. 43. Quib. luc. all!
leg. tingillatim aut sigillatim. Idem enlm va-
lent. Singulatim legit etlam Non, Iq duobus
fragment. Cwcilii et Ccelii, qua aftert 2. 620.
Adde etiam Apul. 7. Met.
SINGOlATOR, Crli, m. 3. (slngalus) idem
quod i lingularii equei. Giosi. Lat. Gr. Singula-
lor, I'mraoTTjf, ica'Xi;;.
SINGULl. P. SINGULUS in tin.
S1NGULTANS, anlis, et
SINGULTATU9, a, um, particlp. P. SIN-
GULTO.
SINGULTlENS, entli, particlp. V. SINGUL-
TIO.
SINGULTIM, adverb, (singultus) onm singultu,
singhiozzando, usxd Xuy/xou. ^ 1. Uolversim.
.4pul. 2. Mel. Laraentabiles questus singultim
ioitrepebat. ^ 2. Singultim loqui est loqul ser-
mone interrupto et veluti voce identidem com-
prena, quod uiuvenire solat verecundii et U-
midis naturS. Talem locutionem toyvofuviav vo-
cant Grsci. Borat. t. Sal. 6. 50. Dt veni co-
ram, lingultim pauoa locutui. Infana namque
pudor prohibebat plura profarl. cincischiai po-
che parole.
SlNGULTlO, is, ire, n. 4. (singultus) Part.
Singultiens. — Singultlo est slngultum edo, sin-
gullo, Xu'Ja) (It. linghiozzare, singozzare, sin-
ghiozzire, avert il tinghiozzo; k?r. sangloler;
Ilisp. lollozar ; Germ, tchluchzen; Angl. to sob,
yex, hickup).
I.) Propria. Plin. 23. Bist. not. J. 24. (48).
Vinum non dandum singullientibus, nee tl cum
febri dyspnees sit. Celt. o. 26. n. 19. Vesica vul-
nerata, stomacbus aflicitur. Itaque aut bilem vo-
munt, aut singultiuot. Apul. 3. Met. Lacrimii
promicantibus crebn) siogultiens.
II.) Translate. «f 1. Usurpatur da gallina
glociente. Colum. 8. R. R. II. su6 fin. Sequl-
turque grei relut matrem gallinam singultieu-
tem. *[ 2. Item sensu obsceno de mentula in
coltu palpilante. Pers. 0. 72. Quum morosa vago
lingultiet inguine vena. V. PALPITO.
S1NGULTO, as, atum, are, 1. frequentat. a
singultio. — Part. Singullans Sub A I. S. et 2.,
et B ; Singultattii sub B. — Slogulto est sin-
gullum edo, linghiozzare^ tingozzare, >uju; oc-
eurrit autem A) Neutrurum more; et B) Active.
A) Keulrorum mure.
— 383 —
I.) Propria. % I. Generatim. Quintil. 10. 7.
10. Brevia atque conciie sioguHantium. Slat. 5.
Situ. 5. 20. Discordeiqua modoi el tlnguitantia
verba Molior. ft. e. fingultu interrupts et Im-
pedltc. Sic Calpum. 0. Ed. 22. vet ta certa-
mine quiiquam Dignetur, qui vh itillantes, ari-
de, voces Rumpis, et eipellis male singultanlia
verba? f 2. Sueciatim dicilur de morieotibus
aut vix vel recent mortuis. avert »' ranlo o il
raniolo, essere ranloloso. Vira. 9. /En. 332.
Turn caput ipsi aufert domino truncumque re-
liqult Sanguine singultantem. Sil. II. 2. 361.
Parietibusque domus imbellis femina tervet Sln-
gultantem animara. Id. i. 388. et Pal. Place. 2,
211. ora lingullantia. scil. recisi capitis.
II.) Translate usurpatur de aqua, qua per fo-
ramen aliquod eiieos singullum simulat. Sidon.
2. Ep. 2. ante med. Vis unda fervenlis per pa<
rietem foraminatum deiills plumbi meatibus im-
plicita singultat. gorgoglia.
B) Transitive est cum siogultn emitto. Ovid.
5. Met. 133. quem postquam vulneris auctor Sin-
gultantem animam et venantem lumina vidit etc.
Id. 3. Trist. 5. 10. singultails oscula mlita sonii.
Slat S. Thab. 260. Semineces pueri trepidas in
limine vita Singultant aniroas.
SINGULTUS, us, m. 4. ^influituj, », 2. legi-
tur apud Venanl. epitl prwf. carm. 0. I. 6.
Itaque signo siagulti fecit se latelligi mens caplivi.
— Ratlone babita etyroi, volunt quidam, sed lnepte,
esse a gula, quail sonum gute:alU probabilius
a tingului, quia lingulatitn et per intervalla ve-
nlt; nisi malls esie nomen per onomatopciijam
factum. — Singultus est motui citus, intermls-
sus et creber stomach! tt sapti transversi, ex co-
pia cibi, ex acri bnmora, in fletu, In morte,
iuypeic, Xu'>f (It. $inghiozzo, tvngozzo, singui-
to; Fr. tanglot, soupir; Eisp. tollozo; Germ. d.
Schluchzen; Angl. a sob, sobbing),
I.) Propria, ^j I. Generatim. Cic. Plane. 31.
76. Non modo lacrlmulam, sed multas lacrimas
et (letum cum singultu videre potulsti. Borat. 3.
Oil. 27. 24. Mitte singultus : bene ferre magnam
Disce fortunam. Catull. 04. 130. bac extremis
mcBslam dlxissa querelis, Frigidulos udo singul-
tus ore cientem. Ovid. 3. Amor. 9. 11. Exci-
piunt spars! lacrimas per colla capilll: Oraq_ue
singultu concutiente sonant. Tac. 3. Hist. 10.
Pectus atque ora singultu quatiens. Ovid. 1.
ZVist. 3. 41. Uae prece adoravl Superos ego:
pluribus uxor, Singultu medics impediente so-
nos. Id. 11. Met. 420. Singultuqua pla» Inter-
rumpenle querelai. Lucan. 4. 180. Arma rigant
[acrimis, slngultibus oscula rumpunt. Capell. 8.
p. 271. Cacblonos concussis admodum tutera
singultibus. ^ 2. Specialim de morlentibus,
ranrp, rantolo. Pirg. 3. G. 500. de equis a-
grotantib. imaque loogo Ilia singultu tendunt.
Id. 9. JEn, 415. Volvitur ille vomeni calidum
de pectore fluraen Frigidui et longls singultibus
Ilia pulsat. Slat 3. 7Tie5. 90. Corrult extra-
misque animm singultibus errans Alteruus nunc
ore venit, nunc vulnere sanguis. Adde Senec. ad
Marc, de Consol. 11. «f 3. Item da morbo.
Plin. 23. Mitt. nat. t. 27. (54). Acetum sin-
gultus cohibet. Id. 20. »"6fd\ 17.73.(189). Ani-
sum singultus olfactum lohibct. et 21. ibid. 18.
72. (120). Sedare singultus, et 28. i&td. 0. 15.
(57). emendate, et 20. ibid. 14. 53. (149). slsta-
re. Adde Senec. Ep. 47. et Marcell. Empir.
e. 17. p. 11. retro. Ccel. Aurel. 3. Acut. 21.
208. Singultul absinthium dicit convenife.
H.) Translate. PUn. 18.' Bist. nat. 35. 87.
(362). Corvl siogultu quodani latraotei. Colum.
8. R. R. 5. Custos debet specula rl parlcntes:
quod se facere gallina testantur crebrl* singul-
tibus Interjects voce acuta, et ibid, 11. ad fin.
Pull! reducuotur ad villain persequonles nutrlcli
singultus, il ckiocciare.
SINGOLUSj a, um, adject. Singolus pro sin-
gulus bab. Tab. In Corp. Inscr. Lat. 1. 1U3.
— Notalionom vocli quidam putant slgnificari lu
lllo Parron. apud Non. p. 171. 20. Mire. Turn
vero doces bisloriam necessariam, seniol uoura
singulum esse, et ibid. Due eral incuiumudl, quud
S1NGULUS
nese'ebamus, seme) unum lingnlum esse. Sed
f'ossio placet ex Hebrao petere. Recentlorei vero
etymolog! ducunt ab eadem radlce, unda stmel,
limul, simplex. Cf. Parron. toe. cit. ct V. D6-
derlein, op. cil. v. 6. p. 336. — Singula*
A) In sing. num. est lingularii, solui, unlcus,
un solo, po'vej. ^f 1. Oniversim. Plant. CitL
4. 2. 34. Atat, singulum video vestigium, una
sola pedata. Sunt qui singulum pro tingulo-
rum acciplant. nam Lamb, earn Pritcian. negat
singulus sing. num. murpatum antiquitus. Parra
usurpavit tameu apud Ifon. loc. supra cit. fit iVon.
ibid. Apud alium auctoritatis locerta: Nisi dlxerat,
nuramo siogulo multabatur. V. Gell. Infra. ^ 2.
Singulus numerus apud Grammatleos est numerus
singular!*. Gell. 19. 8. ante med. Da ccelo et
tritico noo Inflcias eo, quin siogulo temper na-
mero dicenda lint, in singolare> ^ 3. Distri-
butive. Id. 18. 13. a med. Nisi dixerat, nummo
siogulo multabatur. un 6ana.ro alia volta. et
Boelh. 2. Arithm. 25. Singula planitudo.et mox.
angulus. — Uino
^s'njufa, ce, 1. 1. absolute, aubstantlrorum mo-
ra, est par* viceslma sestertii. Mxcian. Distrib.
$ 60. Sunt In aeitertio llbella decern, ilngulas
viginii, teruocil quadraginta. et 5 68. Quatuor
singula, quatuor fiunt viceilme.(Cf. Bullsch In
Proleg. ad Metrolog. p. 19.) et ibid. $ 76. Li«
bella In duus velut semissei, qui singula voean«
tur, et quatuor velut quadrantel, qui teruncil
vocantur, dividitur.
Singulum, i, a, 2. absolute, est idem quod
unitas. Capell, 9. p. 318. Sonus tantl apud nos
loci est, quantl in geOmetricia slgnum, in erith-
metlcis singulum.
B) Io plur. num. saplus usurpatur et est anus-
quiique per ie, b. e. leparattm ab alio, unui,
•olus, ciascuno da per se, txacToe, tT«. ^ 1.
Diitrlbutive. — n) Unlvenim. Cic Orat. 67. 224.
Sape singulis pedibai utendum est, pierumque bi-
nls, nun fere ternis amplius. Id. 2. Fin. 13. a med.
Singulas potius, quam omnia. Id. 4. Cat. 6. a med.
Siagulas uniui cujusque domoa, et hoc nnivenura
rcipublica domlcillura delere const! sunt. Id. 3.
Orat. 55. a med. Refers etlam, qui audtant, se-
natus, ao popului, an Judices; frequentei, ' an
paucl, an sioguli. Phceir. i, 31. Milvlu* csplt
vesci singulas. una alia volta. et Liv. 5. 15.
Prodigia interim multa nunclari: quorum pie-
raque, qaia sioguli aactore* erant, parum er»>
dita. Quintil. 11. 3. ante med. Qui singulis pin-
terunt coloribu*, alia tamen eminentiora, alia
reducliora fecerunt. dipinsero chiariscuri. et
Cms. 2. B. G. 20. extr. Ab opera singulis-
que leglonibu* aingulos legatos Casar dlscedere
vetuerat. tt 1. ibid. 48. Equitum mills erant
oex, totidem numero pedites, quoi ex omnl co-
pla ilnguli tiugulos sua salulis causa delegerant.
Cic. Rose. Am. 32. In singulis rebus ejusmodl
materies est, at dies iloguloi possls consumers.
Cato R. R. 148. Vini in culleos slogulos qua-
dragena et singula urns dabuntur. <fuara,riluna
uma per ogni bigoncia, et Colum. 5. R, R.
3. Has summas sic multiplicato. qulnquiet et vl-
cies ducenl quadragenl lioguli. Sunt lex mllis
et XXV. dugento e quarantuno, moltiplicati
venticinque volte, fanno sei mila e venticin.
que. et Cms. 3. B. G, 14. Centurlonei, quibui
singula naves ersut attributs. una per centu*
none, et Cic. 9. Alt. 15. Ille leglonei singula!
posait Bruudiili, Tsreotl, Siponti. 'ina per tuo-
go. et 4. Vert. 53. a med. Describebat ceoso-
re* bino* In slogulai civitatei. due per ciascun co-
mum, et, 2, leg. Agr. 31. a med, Duodena de*
scribit in siogulos bumlnes jugera. Id, 5. Phil. 19.
53. Qusnlsm pecuniam railUibus esrum leglonum
in singuioi Casar pollicitus lit, tanlum darl pis-
care. Id. 2. Legg. 12. 29. Plures deorum omnium,
sioguli iiagiiloiuu) sacerdotes lunt. — b) Io
iiudicamiulbui deiciibeodis passim Cels, 8. II.
Crocl myirba, ilogulorum p. II. el ibid. 10. Et
ciunamoml, myrrhs, casia singulorum p. I. Not*
tri medlci in auis Recipe dicunt ana; quam
vocera vide iuo loco. Rod. sensu Celt, dicit etiam
para porliontt (V. tfQrUlO): et ulrutnque
SINISTER
Jongit citat. e, II, — • c) In dies singulos, in
annos singulos, singulis diebus vel annift, ad
temporit continualionem perlioent. Can. 5. E.
G. 22. Quid la annos ilngulos vectigeiis populo
Romano Britannia pendere constiluit. Cic. 4. Ferr.
51. 126. Lei, quae in annos sioguios Jovis saccrdo-
torn sorlilo eapl jubebal. Id. 2. Nat. D. 34. in fin.
Quod efflcitur in caslo singulis diebus e; noctl-
bus. — d) In diet singulos cum coroparativis
et verbis augmentum slgnificanlibut. Cic. a. An.
1. Quotidie vel potius Id dies singulos broviores
lilteras ad tt milio. Id. 2. ibid. 22. TJt in dies
singulos studla in nus bominum augeantur. Id.
1. Cat. 2. 5. Crescit in dies singulos hostium nu-
merus. — t) Singuli et universi, formula (re-
cruentisslma In eetis legalibus. Inscript. apud
Marini FT. Arv. p. 630. F. baebto ?. t. tbb.
ivsto avic splendidis.!. ordo stat. pokei.d. cess.
OMIflB. IN BRFVBL. FVHCTO QVHD ET IK SING. BT
VHIVZRS. 1BQ7AL. SEMP. RBVERSNTIAM FRAKIVIT
etc Adda aliam apud Pisconti, Slonum. Gabin.
p. 82. — f) AUquando repelitur. Cat. 3. B.
C. 32. Pane vicis eastellisque singulis slogull
prafieiebantnr. Sic I. B. G. 52. Singulis leglo-
nlbus singulos legatos prafeeit. Adde 7. ibid.
23. — j) Absolute apud eumd. 3. B. G. 83.
Sentences de singulis ferre, Adde 1. ibid. 44.
et 7. B. G. 3P. 4 2. Eiira distributiooem, sin-
guli sont soli, tolilari. Plant. Amph. prol. 65.
Ot conqulsltores singuli in subselliis Bent per
totara caveam. Cic. 2. leg. Agr. 31.85. Honestlut
eum (agrum) vos universi, quam singuli possldcs
retis. Adde I. rep. 35. 54. Cf. Quintil. 4. 2. 14.
Interdum singulis, lolerdum universls argumentis
resistendum. Seneca Ot. Sap. 1. Proderlt per se
ipsum seeedere: mellores erimus singuli. soli, el
4. Quwst. nat. prcsf. Quod est tniserrimum, num-
quam sumus singuli. — Uine
Singula, Brum, a. plur. 2. absolute, sunt rei
singula, she partes, ex qulbus totum componitur.
Ambros. 2. Hcxcem. 5. Sclent artifices singula
prlus facere «t postea bablli eommissione con-
necters, — Per singula, adverbiorum more, est
siogillatim. Inscript. in Bullelt. archeol. Ifa-,
polil. a. 1859. p. 80. FININAB FIDBMSSIMAS F1BN-
TISSIMAB CTITS FLVHA MIRABILIA BEJIB FACTA FBR
sikovla fjsrscribebb votvi etc. Fulgat. interpr.
Act. 2f. 19. Per singula narrare. x«3' e"» s*xa-
crov. Id. Joh. 21. 25. eeribere.
SlNlSTElt, slra, strum, adject. Sinistra pro
sinistra legltur in Inscr. apud Jfommscn, n. 3180.
Item tenexlra apod FabreUi p. 13. n. 62. —
Orlgo vocis putatur esse ab a'ptorepoj, ut prlmo
fuerit tinisterui; uode sinislerior et sinister ita$.
At Doderlein confer* cum tinere, ui deste'r,
SefscTc, oum tiyoucu, — Senesterior legitur In
Inscript. apod Orelli, n. 4511. — Comp. Si-
isittcrtor, quasi a genetivo sinisteri, quum, ut ob-
tervat Priscian. 3. p. 600. Putsch., in nsu ti-
■nislri taotum reperiatur. In edit. Putschii per-
peram legilur sinistrior pro lint'iiarfor. — Sup.
Sinistimus, pro sinislerrimus , agooscitur ab eod.
Priician. ibid. p. 605. el 607. Sic dexlimut a
dexter, el ab exter fit exlimat. — Sinister, qui
•si a parte lavs menus, Isrus: cut dexter op-
ponilur, oxato'c (It mancino, manco, linitlro;
Ft. gauche; Uisp. Uquierdo; Germ, {inks; Aogl.
left).
I.) Propria. «f I. Posltiv. Sinister. — n)
TJnivetsiin. 7*er. Eun. 4. 75. Tu, Slinallo, in sl-
ninrum eorou, tu, Sjrlsce, in desterura. Tibull.
4. I. 103. Seu libeat duplici sejuactuin eernere
Marie, Deiter uti isvum leueat deitrumque si- '
nlsier Miles. Cess. 2. B. C. 23. A sinistra parte
nudata caslra. Id. 3. ibid. 66. Ab angulo ca-
tirorum slnisiro tnuniliuneui ad (lumen perduie-
rat. Id. 2. B.-'<i. 23. In sinistra paite consli-
teiant. fJorat. f. Oil,. 2. 'IS. Ainois vagus siul-
stra iabiiur ripa. Nepos Datam. 3. Gerens dei-
tr* niAou clavam, sinistra cupulam . ' Suelon.
Aug. VI. Si calceus siuistor pro dettero indu-
ceretar. Quintil. It. 3. 141. Sinislrum bra-
cbiiim. Id. It. 3. 93. 113. et MO. humerus.
Id. ibid. 99. latus. Id. ibid. 125. et 159. pes.
— b) Sinislrum allcui esse- Colum. i. S. R.
— 384 —
| 5. a mid. Fere pestilent est solum, quod est
remorum ac sinislrum soli et epricls flatibus. h.
e. septentrional! plages obrersum. — c) Sini-
ster est qui sinistra menu pro dextera utitur,
apud Ccel. Aurel. 5. Tard. 1.-9. Nisi forte el-
nistrl, hoc est oxaioi, fuerint asgrotantes. — d)
Sinistra tibia. V. TIBIA. — e) Sinistri ver-
sus apud Mar. Pictorin. p. 108. 26. Keil.
Deitri (versus) sunt, qui in tertla vel quinta sede
trisrllabon babuerint pedera; sinistri autem, qui
disjllabon in eecunda vel quarta reglone — Si-
nistri pedes epud eumd. p. 182. 15. Tragica erit,
qus deitros pedes reciplt spondeos, id est (impares)
priinum, tertium, quintum; slnistros, iambos, id est
secundum, quartum et settum, ut Divi potentes,
ferte lassalis opem. *[ 2. Comparat. Sinisterior
esmdem, ac posliivum, signlScatlonem babct.
Varro Q. L. L. 34. j^iifi. Dt in deiteriore parte
slot ostia, ale esse in sialsteriore simill raiione
facta. Adde 2. R. R. 6. 13. Galba ad Cic. 10.
Fam. 30. a med. Cornu slnlsterius, quod eral
inflrmlus, pedem referre cccpit. Ovid. 2. Slet.
138. Neve sinisterior pressam rota ducat ad A-
ram. ft. a. currus ad ilnistram deQeius. Celt. 4.
1. ante med. Cor in pectore sub sinisterlore
mamma situm. Sueton. Tib. 6. sub fin. Siniste-
rlore funall equo. Id. Vomit. 17. Sinisterlore
brachlo faatlis obvoluto. Inscript. apud Gtuter.
573. 1. BX TABVtA A8KSA QTAB F1XA EST ROHAB
IN CAPITOMO AD ARAB Q2NTIS IVLIAS DBBOBAS FO-
niO SIHIST8RI0BB.
II.) Translate. 1 t. Generatlm est edversus,
iolmlcus, noxius, infelli, tinistro, contrario, no-
civo, tristo, fortssse quia, qua sinistra maau tlunt,
minus apte et prave fiunt. Ovid. 5. Trist. 7. 63,
Ipse loquor mecum desuelaque verba retracto:
Et studil repeto signa sinistra mei. Seneca Troad.
983. Quis tarn sinister dividlt ceptasdeus? Pro-
pert. 3. 2. 9. pugnamque slnlstram Cannensem.
et ibid. 20. 32. Et venial forms ruga sinistra
lute. Fat. Place. 3. 303. beu di'isis visa stni-
stris Regna mini! Firg. 1. G, 444. Arboribus-
que selUque PJotus pecorlque sinister. Id. 10.
jEn. 110. errore* malo Troja monitisque sini-
stris. Tac. t. Ann. 32. c mei. Sinistra fama.
et 2. Bist. 93. ad fin. Sinislrum lenli itinerls
rnmorem prospero prajlio verterat. Id. 1. Ann.
74. Slnistros de aliquo sermonei habere, spar-
lare. % 2. Uinc specistim esl pravat, perver>
sus, eattivo, difelloso. — a) Absolute. Phcedr.
2. epil. Sinistra quos in lueem natura extulit,
Nee quicquam possunt, nisi mellores carpers.
Curt. 7. 4, 10. Natura moriallum hoc quoque
nomine prava et sinistra dicl potest, quod in suo
quisque negotio bebetior est, quam in alieno.
Ovid. 2. Trist. 257. Quodcumque attigerit, siqua
(fna(rona) est studiosa sinistri, Ad vitium mores
iostruet iude euos. Tac. Agric. S. ad fin. Sini-
stra erga emioeotes interpretatlo. storta e ma-
liziosa, o invidioia. et Flin, 7. Ep. 28. Igltur
ad alios bane einlstram diligentlam conferant.
Tac. 5. Hist. 5. de JtidcBit. Cetera inslituta si-
nistra fcEda pravltate valuere. — 6) Cum Genet.
Sil. It. 1. 56. de Bannib. logeniu motus avi-
dus fideique sinister Is jrat. {Id. 3. 253. pravus
fidei, diiit.) Alii lamen leg. linistrte. 5 3 - ln
auspiciis tinisler apud Komanos fauslum, pro-
sperum, fellx, latum significat: apud alias gentes
adrersum, infelix, iriste. Cautam babes In LE-
VUS, ubi mulla bao de re. Quare non audiendi
Feilut et Serviut ad 2. J£n, 693., qui sini-
stra* avis einistrumque et tinislimwn auspi-
cium dici ajuot, quod tinat fieri, b. a. addical,
admiuat. Cic. 2. Divlnat. 39. 82. lis nobis sini-
stra videntur, Grajis et barbarls deitra, meliora.
et ibid. 35.- 74. Fulmen sinislrum, auspiciuru
optimum babemus ad omnes res, praeterquara
ad comttia. Plaut. Epid. 2. 2. t. et Pieud. 2. 4.
72. Uabete aoimum bonum. Ilquido eieo foras
auspicio, ari sinistra. CalulL 45. 8. Hoc ut dixit.
Amor sinistra, ut ante deitrera sterouit approba-
tionem. Adde /lrj.9. Mel. 15., Ooid, I. Trist. 9.
49. et Slat. 8. Theb. 177. *f 4. Bi iostituto Gre»
corum LeodaniU apud Ovul. Htroid. 13.49. Oil,
preoor, a nobis umen remove te slnitlrum. % 5,
SINISTRI
Reperltur lamen aliam in consueiudlne Romans
sir.ijiium autpicium pro adverso. Fat. Max. 4.
7. n. 2. in fin. Siniilrls quldem auspiciis ami-
citis conditionem secutl, sed quo miseriora, hoc
certiora fideliter cults nobilitatls exempia. —
Bine absolote, sobslantivorum more
Sinistra, ce, 1. 1. manos sinistra.
I.) Propria, f I. Generatlm. Ccei. t.B. 0.25.
Sinistra iropediu satis commode pugnare non
poterant. Adde Ovid. 12. Met. 89. at Quintil. if.
3. 131. et 160. — In plur. num. Cess. \. B.
C. 75. Sinistral sagis fnrolvunt gladlosque di-
strlogunt. — Sinistra manue multus full usua
in ludo pilse trlgonalis. Martial. 14- 46. SI me
moblllbus scis eipulsare sinittris etc. Adde 7.
72. — Plurimus item in furtis, quia ejus motus
facllius, quam deiters, oecultaotur. Ovid. 13.
Met. 110. Nee clipeus, vasti calatus Imagine
mundi, Conveniet timlda nataque ad furta si-
nistra. Calull. 47. 1. Porci et Socration, dun
sinistra Pisonls. k. t. quorum opera in furtia
suls PIso ntitur. F. ASPENDIUS. <f 2. Spe-
ciatim ponitur pro parte sen loco, qui sinistra;
bominum respondet. Bae autem significallone oc-
currunt formula — a) A sinistra, ut apud Cic.
1. ffivinat, 39. 85. Car a dextra cor r us, a sini-
stra comix facial ratum. Id. 8. Phil. 5. 12. Asps-
cite a sinistra lllam eqoeslrem itatuam. — 6)
Sinistri, ut apud Cms. 2. B. C. 15. Miles dextera
ac sinistra muro tectus. Cic. 4. Acad. 40. 125.
(2. pr.) Innumerabiles supra infra, deitra sinistra,
ante post ejusmodi mundos esse. — c) Sub si-
nistra, at apud Cess. 5. B. G. 8. Sub sinistra
Britanniam reiictam conspexit. — d) Ad sini-
ttram, at apud Plaut. Merc. 5. 2. 38. Aspice
nunc ad sinislram.
II.) Translate, metaphors ductS a eonsuetu-
dine forendi cilpeum in sinistra menu. Quintil,
8. 3. 69. Idem (Afer) per allegorlem M. Caiium
melius objicientem crimioa, quam defendentem,
booara deitram, rnalam sinislram habere dicebat,
Sinislrum, i, a. 2. sinistra pare. Quintil. 11.
3. 114. Rejictre a sioistro togam. — Sic in ««"-
nistrum apud eumd. fifes'. 113,, 114. et 135.
Sinistra, Oram, a. plur. 2, sunt mala, In-
fortunia. Ilitronym. 4. Comment, in Is. 10.
t*. Quum semper sinistra Invenlant, tamen suls
numquam satiaotur erroiibus.
Sinistri, arum, m. plur. 2. 11, qni sunt ad
sloistram partem. Liv. 9. 27- Sinlstrls repentino
eonsillo Pcelelil consulis addita vires.
S!NlSTERlTAS, Stls, f. 3. (sinister) conditio
ejus, qui est ad sioistram. Iliac translate impe-
ritia, rustlcitas, s'ncfvff (d, selvalichezza, increan-
za, cie«io'Tii{, oxaeoeruvri : cui dexterilas opponl-
lur. PUn. 9. Ep. 6. Plerique dura vereotur, ne
gratia potentiuro olmium impertlri vldeantur,
iiniiteritalls atque etiam malignitalis famam con-
seqountur. Id. 6. Ep. 17. Qua tanta gravilasT
qua tenia sapiential qua linmo pigritla, arro-
gantia, sloisteritas ac potius amentia 1 In bot
totum diem impendere, ut offeodas, ut lnlmicurn
relinquas, ad quern lamquam amicisslmum vene-
ris? Adde Sidon. Ep. 1. 5. et 3. li.
SlMISTlMUS et
SINISTRA F. SINISTER.
Sl.NISTRATUS, e, uin, adject, (sinister) qui
est ed einlstram situs. Gromat. vet. p. 247. 5.
Lachm-Rud. Sioislratus ager. et p. 291. 11. pars.
- In sinistrato, absolute. Id. p. 290. 19. F.
UEXTBATOS.
StNISTKfi, adverb, (sinister) prave, perverse t
in malam partem, in catliva parte, maligna-
mente, matiziosainente, sinistramente, oxaiuc.
Uoral. Art. P. 451. ha nuga in serla dueent
In mala derisum seme], eicepturaque slnisire.
tac. 1. Hist. 7. Utraque cades sinistra acce-
pla; et Invito lemel prlncipe, seu bene seu male
facta premunt. et 3. ibid. 52. in fin. Sinistre de
aliqua re rescribere. Plin. Paneg. 45. a metJ.
Porro non lam sinistra eonstitutum est, ut qui
malum priocipem ponumus, bonatn nun puisi-
mux imiteri. ft, a. non lam prava nstura com-
parali sunt boioloes.
SINISTRI, flium. F. SINISTBB.
SINISTRORSUM
SlNISTRORSUM et
SlNlSTRORSUS, adverb. (iyncop.fi ilniitrover.
tut) lioistram versus, verto mano manca o
elanca o sinistra, aV a'pioTap?. Coy. 8. B. G.
84. Sllva Hercynla recta fluralala Daaubll regio-^
ne, perliaet ad fines 'Dacorom: bino le aectit il-
alitronat, dlve-iis a Bumine regionlbus. Eorat.%
Sat. 3. 50.111a •in!itror»um,bi»d«xtror«umablt )
onus utrlque Error. Id, Epod. 9. ?0. Puppe*
olnlsttorsura eita. pronte a fuggjre a sinistra
(verso VEgitto). Sed F. Interpretes et prftiertim
Senile), ad b. I. Stielon, 'Galb. 4. Villa eolH
•upposita, prope Terraeinam, sinislrorsum Fun-
doi petentibus. Fronlin. Aqucsd. »: Conclpuut
Appia la agro Lucullaao, vja .Pranestina, later
millarlum eeptimum et-oetevum, diveaticulo sl-
nlstrorsua paasuum DCCLXXX. Adde Ccsl ( Au-
rel. 5. Tard; 10. 99. . "
SINISTR6VERS09, edve/b. (sinister et vtt*
sas) Idem ac eioistforius. Lactant. 3. 6. Qui se
In alteram partem inclinaverunt, apt de\tro ant
linistroversua ceclderunt. " , .
SlNISTRTJM. F.. SINISTER.
SINISTOS, I, m. 2. Ammian. 28. 5. 44. Sa-
eerdos apod Burgubdios omnium minimus voea>
tar Slnistus, et est. perpetuus, dlierimifiibus nuj.
lis obnoxiut, ut' reges. Fortaue a Gr. owiotcop,
eoascius, testis; quasi vero dlfs rerum omnium
coosclus: vei a Gotb. jiinitia, senlot, ItajaQso-
lute leg. Furlanelto et Sordtnauaen: nescio
our Freund et Elolz banc vo<#ra eapunxerint.
• SINMIN09. F. SIN Wit. , .
SlNO, tlats, slvi, sltum, sfnere, a. 3» — a)
Ad formara quod attioet, sinit pro iina.1, apjfai-
iceat, ut edit pro edat. Plaut. Cure. t. I. 2b.
Nuro 4u pudiea culpiaro- Inttfias locall rgB.
neminl. nee me Hie sinit JuprSter. Alii leg. si-
rit. et Firg. Ctr. 839. flibbec^ TJt 1c*i#re In-
fando (quod neo. tinit ^drastia) J,adere ufrunv
que unostudeas error* pares tern. — Etiam ten,
tin; tint, pro sina* vel Itnito, ut quidameex-
pllcant In Cams. Saliar. in Corp. Inscript.
LaX. 1. 38. — Sineto fro tinito babet Lex Ju-
lia Municip. c 9. — Pro liui in- praterito siui
olim dlxere. P. Hutu, apod Diomed, 1. p.'371.
Putsch. Quod ti me inylffim afjira siolsset;
Scaurui ibid. ProsHum nnfl ilnl fieri. Adde
Plaut MotU 2. 1. 64. et Ca$. 4. 2. 13> e; Ttr.
Andr. t, 9. 17., ted dobU lectione. — Et *«,
quod in seeundls et tertlli , pertoni* bodieque
asurpator. Farro ibid> Ad mortem petducere
boq tU, Tereat. in Adelpb. (1.2.3,3.) Quia non
slit egestai. Ita Diomed. ibid., alii tivit. V. Te-
rentii loo. eit. — - Et etiam h'iftii in quibusd.
Codd. apud Fulgat. iater'pr. Ital. Am. 38. 4. -et
-Suipie. Stver. Ep. i. iu 6. — *»«i»» pro siutstis,
quidam leg. In nio Accii a puds Cic. Sent. 57. nib
fin. Bisulare slnitis; tiitis pelli, pulsum paUminl.
AM .elTisUi. — Sirim, U, it, pro «Verfa» elc,
quidam leg. epud £iv. 88, 28. circa rata, tl 34.
84. Ne istud Joppiter opt. max. sirit. A411 leg.
titrU. Ceterom Plaut. Pan. 5. 1. 30. Men bic
nt goaUl reperire me eiritls. Id. Trin. 2..f.
119. Ne In ilium agrum tuum tlris unquam fieri.
Adde Sacch. 3. 3. 64. — Siiiem pro livistem
est Zivii 3. 18. et 35.- & — % o) De ^otatjone
nihil certi: fortasie ab ida, aino", .vel s^ju, ml}*
to, pratfiia Httera «. loco aspiration!*, et adjeeta
n, nt in sperno, temno etc — Pert. Sinen*
mb A i. W a; Situ* tub A 1. 8.° M B; Si-
turui et Sinendus tub A i. 2.° — Stop pro*
prle slgnifleat ponare, deorium pou>re, depone.
«, reponere, *i&9{*i, ut ex part. <itus (T. lab
B) et compos, pono, pro potino, h. t.-poit «i-
no, epparet; translate rero permittere; duo Jgl-
tnr prascipue direrta tiguificat; qoas prspottero
ordine ponlmut.
A) Sino est permltlo, pallor, fero, tdto (Jt.
permettere, laiciare, comporlare; Fr. taister
K6r«, s»« pa* emplcfcer, lat'ster, touffrir, per-
meitrt; Blip, decar, dixar hacer, dexar libre,
mfrir, ptrmitir; Germ, jerchehen fa-sen, duU
den, gutatten; Aogl. to permit, suffer, allow).
•I 1. Genetaiiro. — 1.°) Absolute.*- a) Dal-
Tersim. Plaut. Sacch. i, 1. 66. SLao equidem, ii
Ton. IT
—.385 —
lubet. /d. F*n. 1. 1. 18. Siupende, t!oci, ferbera :
auctor sum, lino. Ter. Beaut. 2. 3. 76. K. si si*
•nss, dlcam. bun. sine. cut. Sino. et 4. 1. 63. Non
'licet hominera esse ita sa»pe, ut Toll, si ret non
■fait. liv. 30. 15. Qu,um orasset euro, nt quantum
res slneret etc. per quanto Jo perroettetse. et Plin.
4. .Ep. 10. in fin. Mqretur ergo In Hberute,«ln6n-
tibus nobis, fruatur legato etc. — 6) Ne dii ><■
verint vel sirtnt, formula abominantit, nt dsl
profti&eant etc., pif favotto, deli tolaano gli deil
ah non tia mail PlauU Merc 2. 2. 50. At ne
deterlorem tamen Hoe facto duces, its. Egone te(
ne dii siverint. Id. Bacch. 3*3i 84. Periit tibl so*
dalis. mnb. ne dii sirint. — 8.°) Cum luQnito. Cic
2. ad Q. fr. 6. su6 fin. Cato contionatus est, co-
roitla baberl non siturum. Id. 1. Fin. 16. ad. fin.
Iraprobitas nuraquam,sinit eum respirare. Id. 11.
Phil. iS. 32. Qui latroclnium in Sjrlara peaelrare
non aiTisset. Liv. 35. 5. o med. Si restitul ordi-
neB Ilssent, integro rursus -wcBlib dimlcaturos.,
Co3t. 4. B. G. 2. sob fin. Vinura ad se omoioo Im-
portarl non einunt. Sail, in orat. I. ad Cm*.
Ut qu* tlbi placuerlnt, ea dii Imraortales appro-
bed! benecsue eveoire sinaat. Id. Jug. 2. Inge-
Sum torpescere tlnuot. Adde ibid. 91. et 110.
Plaut. Pom. 3, 3. 10. Quod eerte scio neo fore,
neo Fortunam siluram fieri. Id. Mott. 1. 4. 15.
Sloe, Hne cadefe me. Id. ibid. 5. 2. 22. Sine roe
dum istue Judicare. et Pseud. 3. 2. 60. Sine tie
iloqui me. Phmdr. % 16. Oormlre roe non sinaot
eaotus toi. Ter. Adelph. 1. 2. 23. Hasc si neque
eg*>, neque tu fecimus, t^on sivit ege-tas. facere
i n0J> _ sine modo, cum elllpsl. Ter. Eun. 1. 1.
2o\ Egone lilam? quie iHnmT qute me7 quaB
nonl sine modo. Mori »ne malim. senliet qui vlr
slem. .oscla fare. Cf. Plaut. Moit. 1.1. 10.
— Passive* Cohtm. 12. R..R. 17. Vinum In do-
lium eondltur, et ibi sinltur fermentarl. et 11.
^>id. 2. Tiles regelare slriuntur. Cic, Sett. 44.
96. Accusare"eum moflerate per senatus aucto-
rltatain non est situs, non gli ft stato permetso.
et thin. 14. Eitt. nat. 1. 3. (10). Yitit siici
eralla eiire sinltur pluriburmodit. — ^Iciro. 2.
^02. Immortale nihil Terra prodlre slnendum
est. — 3.°) Cum Conjunctive et partlcula ut, qua
allquando aubintelligftur. rer.^ndr.l.2.17.Dum
lepipus ad earn rem tultt, tlvl, anlmum nt ex*
pleret suum. Id. Eetrfr. prol. 2. Sinite, exorator
ut aim. et 4. 2. 14. Neque tloam, ot me* per-
tlnacia etto dlcat factum. — Id. Andr. 5. 3. 24.
«icat, alne. m. age, dlcat. lino, et ibid. 29. Si-
ne, me expurgero. et 3a Sine, ie hoc exorem.
Firg. 9. Eel. 43. Hue ades. Insanl ferlant, tine,
lftore Ouctue. »»- 4.°) Cum Dativo. Juvenc. 2. 24.
Et sine defunctlt defunctoi condere terr*. — 8. )
Cum Accusal. . return, et eit rellnquere, eedere,
laiciare, abbandonare,.cedere. Firg. 9. JBn. 619.
Tympana vos buxusqu* vocant Berecjntla ajatrle
Id83as. sinite arma vlrlt et eedlle ferro. Id. 4.C 47.
Neu proplus ledis taxum line. Plin. 6. Eitt. not.
14. 47. (43). Serpentina! multitudq transilum non
eintt. — ■ Satins tamen est, elllpsln egnoscere, at
inflaitirttm allquod subintelligatur '- ot in his,
quej subjicio. PfauU Pseud, m 7. 14. Nam me
in tabesoa usque edhue tineret Syrut. Vl'g. ta -
JEn. 426. Amon cssde virl tanta perterrita Lau*
sus, Pars lngeoe belli, sinlt agmioa. Esse in bit
commode subauditur. Ter. Beaut, i. 1.38. Sins
me, vacuum tempos ne quod dem oilbl laborli.
supple hoi raslrot humerii gestare. Id. Adelph.
3. 8. 83. Bern quliquis es, line me* supple Ire.
Firg. 10. JEn\ 598. Vir Trojane, line banc ant-
mam -el miserere precaotii. h.«. line me habere
aut servare. Id. 4. G. 6. In tenut labor, at te-
nuis rion gloria, siquem Numlna lavs slnunl, ao-
ditqne voeatoi Apollo, h. «. linunt hero dieere.
— Ne dii tinant, siverint, formula abomlnan-
tls. F, supra $ 1. Plin. i. Ep. 2._lllud nee dii
si6ant, utlnflrmlor. Liv. 28.88. drea med. el
34. 84. Ne istud Juppiter opt. max. tlverit. AlU
leg. tierit, alii *»'ri*t per tyncop. a tiverit. «J 2.
Speeiatim pro deilnere. Csl. iunl, 1. ^nst. 1.
35. Obstruslo membranarom, qua* non titiat. tc.
auxllio roedlcina* tollatnr.
B) Sine, eit etiam pono, rtatuo ; ted hao ii-
SINOPIS
gnlflcatlone occorrit tantum partlelp. Silut, SUui
luque eit potitui, Jtceni, potto, si'luoto, xnnt-
tot: et de lis fere dicitur, qnes Habllem aedem
habent; quia unumquodque, lnqult Fian.* Ibi
titum est, obi lllud livlmus.
L) Proprle. «| 1. Generatlm. Ctflo R. R. 89.
Ne plui [h. e. dlutlus) aqua site ilet boram nnsm.
Aepos Alcib. 6. ad fin. Drbei Grasc», qua la
ore iltes mnt Aaias. Liv. 30. 24. o med. Insnla
sioum claudlt, In quo lita Carthago eit. Fejiej.
8. 120. circa med. Gentet eli Bbenum lita. Sail.
ep. Jlfithrid. ad Arsae. a med. Quia toeloi, a-
rolcot, ptocul Juxtaque tltoi, Inopet potenteique,
trabunt exclduntque. Plin. 4. Eitt. not. 12. 23.
(68.). loaros lita est ab exortu solititiall Dell. Id.
9. ibid. 59. 85. (180). Insula ante promontorioax
sits. Id. 6. ibid. 16. 18. (46). RegiO contra
Parthia tractnro lita. Id. S.ibid. 1. 1. (4). Orbs
ex adverso Carlbaginlisila. Id. 2. ibid. 107. 111.
(240). Ara tub dlo ilta. Id. 38. ioid. o. 4. (39).
Status ad adem Felleilall* lita foere. J 8.
Speeiatim est adlfioatoi, poiltui. Tac. 8. Ann.
38. Crbem Philippopolim • Maeedone Pbillppo
tltam. et 6. ibid. 41. Drbei Macedonibut site-
«t 2. ibid. 7. Vetui ara Druso lite. *f 3. Item
ti'ui dicitur mortuui et eonditui, tepo.fo. Pro-
pria autem n'to* esse volunt, qui allcubl ad tem-
pus eondltl mnt, alio transferendl allquando el
Justo sepulcro eoodendl. Id tamen acriptorei noa
lervant, Cic. 8. Legg. 22. a med. Deelarat En-
oius de Afrleano: Bic est ille situi^Vere; nam-
sit. dicuotur ii, qui eondltl sunt. Nee tamen eo-
rura ante sepulcrum est. quam Jusla facta et
corpus incensum est. Liv. 26. 25. ad fin. J$e
sill sunt Acarnanes, qui pro patria pugnantes
mortem- occubuere. Plin. 13. Wist. nat. 13. 27.
(81). Cn. Terentlum repestloantem , oHenduie
arcara, In qua Numa situs fulsset. iuciel, 3.005.
Aut in melle litum luffocari etque rlgere. som*
merto. — Hinc nota ilia in lapldib. sepuler.
H. S. E. hie situs est, epud.Cruter. et alios.
Hue pertloet Inscript. in Specim. epigr. ti.Jann
p~. 46. n. 207. ABTBoau hic bita Kt. Cf. Cardj-
nali dipt. imp. p. 199. Adde aliam ia ^nn. del' ■
I'Istit. arch. a. 1856. p. 20. n. 1 11. etc — Abso-
lute. Gelt. 20. », Siticlpes appellatl, qui apud sitos.
canera sollll assent, hoc est T»a functos et sepultot.
II.) Trentlate. f 1. Generalim. Cic. 1. OraU
16.65. Hac tita sunt ante oeulos. Enn. apod Cell.
3. 29. eslr. Hoe erit tlbi arguraentum sempat
In promptu ittum. Plin. 10. JWit. not. 64. 84.
(183). de felu in uttro. Homo In lemet eonglo-
batui, Inter duo genua oaribui illli. •! 2. Spe-
eiatim titui eit, poiltui eit, tta, consist*. Cic.
Mur. 38. exlr. Hujusce rel potestas oinnls la
vobii ilta eit, Jodlcei. Salt. Jug. 33. estr. Id
frustra, an ob rem faclam, In vestra maou ti-
tum eit, Quirllei. Id. Cat. 52. Respubl. in ex-
tremo lita est. /*. ibid. 20. BWWa, decut, gloria
In oculli ilta mat. Nepot Epam. 9. Ia ajoi ualoJ
pernlcle patrla iltam putabant salulem. Cic. 4.
Acad. 12. 37. (2.pr.) Assensio.qaa est In awtr*
slta potesUte. Id. 7. Alt. 6. tub fin. Si pugnan-
dura est, quo tempore, In casu;.quo coniillo, la
lemporlbus silum est. Id. 1. Fin. 17. tub fin. Est
aotem litum In nobii, ut et edrersa oblinona
obruamos, et secunda toavltir meminerlmus. ta.
Arch. 1. a med. Hule profeeto Ipil, quantum
eit iltum In nobis, et opem et talutem ferre
debemut.
SlNOCHlTlD* at .^„„,„„
SlsOCHlTIS, Idlt. F. STNOCHITIS.
SINON, i et Cots, t 9. et 3. berba genus a-
pud Ptin. 27. 2fi.t. not. 13. 109. (135). Slaon
eooeoctionti fecit, tapore ilmlllima plperl. Ea-.
dem lo dolora itomaeb! efileax.
SIN6sIO'M. F. SIMONIUU. ,
SlNOPlCDS, a, um, adjed. 2ivennxoe, Smo-
pensis, ad Slnopem urbero perllaens, de qua- F.
ONOM. Bine Sinopiewn minium apud Cels. o.
6. et 6. 6. n. 19. b. e. rub-tea, qua optima apud
Slnopem exlmltur, at Fitruv. doeet 7. 1.
SlNOPIS, Idle, f. 8. owtosj'e, onet-n), linopia,
rubriea geoui prsitantiiilmum : a Sloope urbe
Pontl, nade et n no»r«g, una Poatica, Item
49
SJNGAMEN
rubrica Pontica dicebatur, Sed generalim pro
rubrica sumebalur, ut magr.es propria, qui ex
Msgoesia, sed generalim sic vocalus lapis, qui
ferrum trahit. Plin. 35. Hist. nat. 6. 13. (31).
Sinopis invents est primum in Ponto, inde no-
rnen, a Siaopo urbe, Nascitur et in /Egypto, Ba-
learibus, Africa, sed optima in Lemno et in
Cappadocia, ellossa e speluncis etc. Adde P'ilruv.
7. 7. et Terenlim. De melr. 825. Cf. Putsch.
p. 2401. Vulgat. inlerpr.Jer. 22. 14. Sinopide
piagere. — lie usn ejus in medicina Plin. 35.
Hist, nat. 6. 12. (30). et seqq. Adde Theod. Fri-
tcian. 32. p. 29S. ed. Aid.
SlNtJAMliN, minis, d. 3. (sinuo) curvamen, in-
fleiio in rnodum sinus. Prudent. Fsychom. 870.
quarum (columnarum) legit edits calcului al-
beus la conum caisus capita et sinuamine sub-
let Ductus concharum in speciem. Juaenc. i.
87. Felicem gestans uleri sinuamine felum. Id.
3.56. de IIerodia.de saltante. Allernos lalerum
celcrans sinuamine motus. Sulpic. Luperc; 37.
Simataique jacent pando sinuamine nares. Adde
Sidon. carm. 22. 151. Paulin. Pelroe. 2. 95.
De (luvio. Hine.Liger ioQexis parvo sinuamine
ripis etc.
SlNTJANS, antis, parlicip. V. SINUO.
SI.NOAtIO, onis, f. 3. (sinuo) curvatio instar
sinus, xoXirtaci-. Fulgent. Jllythol. prmf. ad fin.
Corniculata lunas sinualio. Ambros. 7. Hexcein.
U. Sinuatlo auriuin. Id. de Hoe 9. 28. Intesti-
norum reileiio et siouatio.
SINOaTUS, a, am, particip. V. SINUO.
Sl.NUATUS, us, m. 4. (sinuo) idem ac sinuatlo.
Piiician. 6. p. 263. 11. Reil. Sinus a sinuatu.
SINUM, i,. n. et Sinus, 1, m. 2. el us, m. 4.
Vox. a sinu facta, ut docet Varro raoi. citand.,
vol probabilius, nam obstat, inquit Forcellinus,
prioris syllabra quantitas: (quainquam, nt alibi
monuirmis, in elymo non lit bac tsnti facieuda)
a Gr. Sino?, turbo, gyrus, et etiara genus vasit a
forma rotunda dictum: cf. Hal. Una. — Sinum
est genus va3is vinarii et etiam laetarli, fiasco,
coppa. Farro 5. L. L. 12'J. Mull. Vai vinarlum
graodius, sioum: ab sinu, quod sinum majorem
cuvatioocm, quam pocula, babebat. et Non. p.
517. 19. Merc. Sinum et galeula vasa einuosa.
Rursus Farro l». X. L. 21. Mull. Inusitalia
l'unnia vasorum rccentibus ei Greecia allatis obli-
terate aritiquae consuetudinii sinorum et capu-
lamm species. Id. spud Non. loc. cit. et Pri-
scion. 6. p. 114. Putsch, libl era* Tinum in
mensa posiium aut galeola aut sinum. Alii leg,
sinu. V. Interpr. vett. Virgil, ab A. Slaio edit. p.
8. Alia apud Seruium ad Virg. 3. G. 177. Nempe
ad uenaam, ubf sermo de sinu solet subbriri. T.
Falgius apud PMlargyr. ad Firg. 3. G. 177. Et
siniim vini cesiamui fundere Baecho. Plaut. Cure.
1. 1. 82. Ei ns bie cum ?iuo sinus fertur? ef 1.
3. 13. Expeto inrorgere io me liquores tuos slna
ductim. Id. Rud. 5. 2. 31. Taientum argent!
Inerat In crumena: pralerea sinus, epicliysls,
canlbarus etc. Martial. 3. 58. Avidl sequunlur
villics sinum porcH Gloss, la Prodr. Gloss, p.
256. Loews- Sinus: vas testeum. — Etiara Cio.
usurpavit, teste Aspro inter Interpr. veil. p. 9. ed.
Mai. — Firg. 7. Eel. 33. Sinum laciis, et bac
to liba, Priape, quotannia Eispectare sat est. Vet.
Poet. Io Anthol. lat. T. 2. p. 363. Surmann.
Teoipus mourn bsedus petulsns et garrula bi-
rundo Indicat, et sioua lactis et berbs virens.
Adde Calum. 7. R. R. 8. Gloss. Isid. Sinum:
vai in quo bulirum conficilur.
SlNtj'O, as, arl, Stum, are, a. 1. (sinus) Sinvo
per syuseresira, pro sinuo, ut genva pro genua,
apud Sil. It. 10. 181. tergo qua baltens imo
binvalur. Id. 0. 225. de angue. tergoque resi-
deas Cetera sinvatis glomeiat sub pectora gyrii.
— Part. Sinuans I. a et e; Smuatus L a. —
Sinuo est in sinus fleclo, curvo, xoXrco'co (It. in-
curvare, piegare, far sinuoso; Fr. courier, re-
plier, rendre sinueux; Ilisp. volver d plegar,
forcer, encorvar, ftacer sinuoso; Germ, ioaeii-
arlig hUrnnun, beugen, bauschig machen;
Angl. to lurn or wind like a serpent, wreathe,
twist, turve, sinuate) ei Ust poeticeuiurpatur.
— 386 —
I.) Proprie. — a) Univeraim. Firg. 3. G.
192. de eq<io. gradibusque sonars Compositia
sinuetque altcrna volumina crurum. h. e. alter-
nis crura inOeclat gradiendo. Id. 2. ASn. 208.
de anguib. sioaaotque immeosa volumine terga.
Ovid. 9. Met. 63. longura formatus in anguem
etc. flesos sinuavi corpus in orbes. et 3. ibid.
42. Serpens immensos salta sinuatur in arcus.
Id. 8. ibid. 380. calerem Xegsa sagittam Imposuit
nervo 6inuatoque eipulit area, et 14. ibid- 51.
Parvus orat gurges curvos sinuatus io arcus. Id. 2.
Amor. 19. 29. Dum servat Juno sinualam corni-
bus Io. Seneca Fit. beat. 4. Eiercitus in cor-
nua, einuata media pane, curvatur. Id. Here.
Fur. 1197. Quia potuit arcum Qectere, aut qua
doners Sinuare nervum vix recedentom mibi?
Sever. ASln. 46. Ima per orbes Squameus in-
tortos sinuat vestigia serpens. Claudian. IF.
cons. Honor. 538. Quum vectaris equo sirnula-
eraque Martia ludis, Quis molles sinuare fugas,
quis tenders contum Acrior? h. e. variis fleiibus
decurrere. Calpum. Eel. 6. 68. scopulisque ca-
vum sinuantibus arcum Imminet, eiesa veluti
testudlne concha, h. e: formanlibus. Tac.fi. Ann.
37. Euphratem albeniibus spurois in rood urn dia-
dematis sinuare orbes. Cels. 8- 1. a tned. Pro-
cessus ossis magls etiam extremis partibus sinua-
tur. h. e. in sinum desinit. Ouid. 14. Met. 501.
oubitique leves sinuantur In alas, el 3. ibid. CS2.
dividuse sinuantur cornua Iuna. et2. ibid. 875.
iremulse sinuantur Qemine restos. ft. e. impicntur
et in sious inflanlur. si gonfiano e s'increspano.
Sic Lucan. de relo inOato sinus dix.it 6. 472. Apul.
'Avex- 13. Sinuare in usum Veneris femina. Ccel.
Aurel. 5. Tard. 1. 4. Sinualis clunibus. Tac. 5.
Hist. 1 1. CoIIes olaudebant murl per artem obliqul
aut introrsus sinuati, ut latera oppugnantium ad
ictus pale.scerent. Cels. 4. 1. a tned. Intesliniim
Jate fusum atque siouatum. et 8. 1. ante med.
Vertebrarum processus paullulum sinuati. Plin.
2. Hist. not. 9. 6. (42). Luna sinuata io orbem.
Claudian. 2. in Eutrop, 312. Inqua modum veil
sinuatis Qamioe penoit Pulverulenta volat. h. e.
inQatis. oam ioCata Tela aioum faciunt. Id. FI.
cons. Honor. t75. Sinuati (leius. Sil. It. 5. 173.
Ilioc legit Ausonius sinuatos gurgite ductor An-
fractus pelagi. ft. e. sinuoso litora. — b) Si-
nuare Oceanum apud Claudian. t. Rapt. Pros.
268. est uodosuro facere. — c) Sinuari cam-
pus dicitur a Tac. % Ann. IS. qui eitreraitatei
babel varie inOeias et sinus instar cavalai. —
d) Se sinuare, eud. sensu, spud Melam I. 17.
Ionia aiiquu. ae ambagibus siouat, h. e. orain
bibet insqualiter floiam et varios sious efficien-
ten. — e) Absolute. Manil. 4. 604. Itallsque
orbes dettraro sinuaatis in undam. ft. e. se al-
nuanlis.
II.) Translste est carare, sinum facere, sea-
vaie. Cels. 7. 2. a tned. Dandi opera, ut linus
sioua eiitum babeat, ne quis humor iolus aub-
sidat, qui praiima et adbuc saoa rodeodo siouei.
SlNtJOSE, adrsrb. (siouoaus) Comp. Sinuosius
tsntum occurrlt, — Sinuose est per varios sioua
Translate. Gell. 12. 5. ante med. Dicam ego In-
doctius, ot ajunt, et apertius, qua fuisse dictu-
rum puto sinuosius atque solertius, si quis nunc
adesset Stoicorum. h, e. magis recondite et re-
mote a "vulgl captu, ex intimis Stoics discipline
penetralibus.
SInOOsUS, a, ura, adject, (sinus) Etiam si-
nuossus legilur in Cod. Paiat. Firg. 1. G. 214.
fieiu siouosso elabitur aoguis. — Siouosus est
mullos babens sinus et caritates, curratus, De-
xuosus, xo>irw'5i?c (It. curvo, piegato, torto, si-
nuoso; Fr. pfetn de sinuosit'.s, courbe, tortueux,
sinueux; Ilisp. coruo, torfuoso. sinuoso, torci-
do; Germ, volt ICrummungen, faltenreich, bau-
schig ; Aogl. full of folds, turnings or win-
dings, bent, sinuous).
I.) Proprie. Firg. 11. Xn. 753. Sanciui at
serpens sinuoia folumioa versat. Ovid. I.- Amor.
1. 23. Luoavitque genu siouosum foi liter arcum.
Id. Ileroid. 8. 23. (et Propert 4. I. 15.) Si-
nuosa vela. Id. 5- Met. 68. vestis. h. e. ainpls,
lata aiqua aduo mullos sinus habeas. Plin. 10,
SINUS
Hist. nat. 6. 8. (17). Folia einuosa laleribui. Id.
II. ibid. 37. 69.(182). Cor prima domlcilia san-
guini prxbet sinuoso tpecu et in msgnis animali-
bus triplici. Id. 5. ibid. 29. 31. (113). Msandet
iia siouosus fleiibus, ut saspe credatur revert!.
Vai. Flacc. 2. 451. dum litora blando Anfractu.
sinuosa tegunt. et 3. 277. Siouosa squora. Seneca
Troad. 828. maris lati sinoosa Trszen. h. e. que
posita est ad sinum Argolicum in Peloponneio.
II.) Translate. Quintil. 2. 4. de historia. Ut
ea sit neque arida prorsus atque jejuna, neqno
rursus siouosa et arcessilis deseriptionibus la-
sciva. h. e. excessuum, digresaionum et divenlcu-
lorum plena, quibus justo Ioogior Ml, ut via, quae
noo recta est, sed flexuosa. Gell. 14. 2. circs
med. Est enim disceptaliu ista multijuga et si-
nubss qussiionis. h. e. looga et mullos quasi
recessus habantis. Pers. 5. 27. Ut, quantum mibi
te sinuoso in pectora Dii, Voce trabam pura. h.
e. in iotimo peclore, nei fondo del cuore. el
^utti. 1. I liner. 322. Nee siouosa graTi curt
labors caret, h. e. veliQcatio Qexuosa per varioa
sioos et aofraciuj litoris, quae gravi labors non
caret, ubi loiias mutato vento et tiexu litorii
mutaoda eliam velorum dispositio et vento ac-
commodaoda est. Cyprian. Ep. 31. da contct'eit*
tia. Siouosum vulnns.
SINUS, i, 58. el us, 4. m, V. SINUM.
SlNUS, us, m. 4. — a) Senus pro sinu*
est in Inscript. apud Orelli n. 4583. — b)
Ablat. siog. sino pro sinu in Inscript. apud
De-Rossi in Rullett. Crist, a. 1873. p. 75. "
Sinuous pro cinibus in Dat. et Ablat. plur. non
rede adbibetur. nam in illo, quod elTerlur, Plin.
2, Hist. nat. 43.44. (Hi). E fluminibus ac si-
nubus et e mari fidemus veutoa consurgere. pra
sioubus legend, nubibus. V. ibid, a Silligio ad-
not. et Georges ad l». v. — c) Origincift
vocis el. De-Vit peti posse arbitrator a situs,
panic, v. sino, per ayncopen quasi a sinitus, ita
ut ootetur locus, qui vacuus relictus sit, sea cavi-
tas. Sed boc mibi durius videtur, quamvia 6igoi-
flcatlo inde ducta ootionl vocis coogruat: potius
dixerim esse a Skr. sanu, superficies cava autcon-
veia. — ■ Sinus Uaque duo prfBCipue significat.
A) Sinus dicitur przesertim atque adeo, ut vi»
detur, proprie de curvalura, Qeiu el cavilate ou-
juscumque rei (It. piegatura, cavila, seno; Fr.
couibure, sinuosili; Uisp. corvadura, sinuosi-
dad; Germ. d. bauschige Rundung, Zf>" Sirs—
munj ,' Angl. a winding, banding, flexure, ca-
vity). *| 1. Generatim. Cit. io Aral. 2. Nat. D.
4.. lOO. Xoivu' draco serpit, sublet supraque ra-
rolveos Sese conficiensque sinus e corpora flexos,
spire, et Colum. 4. R. R. 25. Pars falcis, qua» fle«
ciiliir, sinus nominatur. et mox. Quum vioitor rs>
Habere quid debet, sinu ulitur: quum allevare.
scalpro. Cels. 8. 1. Sious ossis. cui opponitur pro-
cessus Id. 7. 2. a med. ulccris. Colum. 6. R. R.
11. Suppuratio ferro rescioditur: eipressus de*
inde sious Ipse, qui cam coolinebat, urlna elui-
tur. Curt. 3. 9. in fin. Pauilatira se hxare Bi-
nus moniium el majus spaiium aperire cctpo
rant. Li v. 30. 2. Arpinl terra campcslri agro in
ingeotcm sioum consedit. voragine. et Seneca
(Edip. 582. Subito debiscit terra et iramenso
sinu Laxala patuit. et Here Fur. GTS. Lethe
Immensl sinus, h. e. altiiudinis. senza fondo. et
Plin. 2. Hist. nat. 41. 44,(115). Siaus-concavi
vallium. Veget. 3. Velerin. 43. Sinum fecit deatil-
latio. Adde Cyprian, de laps. 14. Sious tumentel
vuloerum. *J 2. Spcciatim dicitur de comis, qua
Io modum sious humeria inoatant. Ovid. 1. A-
mor. 14. 25. Quam «e prasbuerunt ferro paten-
ter et igal, Ut Beret torto fleiilis orbe sinus! IS.
3. Art. am. 148. Sustineat similes fluctibus ilia
sious. *J 3. Item de teste ample ejusque plicatu-
ris. Virg. i. jEn. 324. Nuda genu nodoque sinus
collects Queoles. Liv- 21. 18- sub fin. Turn Ro-
manus siou ei toga faclo, hie, ioquit, vobi. bel-
ium et pacem ponamus. ft e. diducio siou logs
(de quo V. io TOGA), tainquam si qulppiam io
eo vellot geilare. V. QL'AUBIGABIUS. Cf. Sil.
It. 2. 384, f 4. El absolute apud Poelas.de vest*
qaacuinu,us. Oiid. 2. Fast. 'Hi'J. (et 5. ibid. »3.)
SION
Ibat odoratis huroeros perfoaa capillis Msonis,
surato consplcienda siou. el Ileroid. 13. 36. In-
due regalei, Laodamia, sinus. Stat. 2. Silv. 1.
131. EnormeB non ille sinus, sed simper ad an-
no» Teila legem, modo puniceo velabat amictu,
Nunc herbas imilaote sinu. Adde Tibull. 1. 10.
70. «J 5. Sinus retis, pars retis laxa, quae, quum
quid incidit, inflectitnr. Plant. True. I. 1. 15.
Quando abiit rtte pessum, tunc adducil sinum.
Plin. 11. Hist. not. 24. 28. (81). de tell aranei.
Quam taxus ad flaius ac non respuenda qua va-
riant, linnt! Juvenal. 4. 84. locidit Adriaci
tpolium admirabile rhombi, Implevitque linus.
Adde martial. 13. 100. et Grat. Cyneg. 29.
^ 6. Sinus veli, media ejus pari, qua; vento
curvatur et slnum efBcit: et ipsura velum, vela.
Ovid. 3. Art. am. 500. Plenaque eumto pan-
ders vela ainu. Zuean. 6. 474. puppimque re-
rentes In ventum tumuere tinut. Fiig. 3. JEn.
454. eursus in altum Vela vooet, possisque iinui
iraplere lecundoi. Tibull. 1. 3. 38. EfTusum ven-
tia prsebueratque ilnum, Ovid. 4. Pont. 9. 73.
Et siquem dabit aura sinum, laiate rudentes.
Firg. 5. JEn. 830. Una omnes fecere pedem, pa-
riterque sinistros, Nunc deitroi solvere »lnu». et
ibid. 16. Obliquatque tlnui in ventum. Sil. It.
7. 242. dum desinat aura sinusquc Destituat lu-
miJoi, aubducto Qamioo, ventus. *J 7. Oenique
sinus est In ore maris terra curvata et recedeni,
nisi malis translate did quasi sioum prabens a-
quis incurrentibus, seno di mare: sane eliam a
Urscis its dicitur, b. e. xoXiroc: unde nostrum
golfo: et terra ipsa circa sinum Jaceutes, vel et-
inm sinus maritimi speciem prsbentcs. Cic. 7.
Ferr. 12. 30. In ipso aditu atque ore portus,
ubi primuin ex alto sinus ad urbem ab lliore
flecliiur. el ibid. 56. 145. Sinus roarltimos obsi-
dere. Id. 16. All. 6. Duo sinus fuerunt, quos
Iransinjlli oporiet, Pastaaus et Viboneosis: utrum-
que pedibus asquis Iransmlsimus. Firg. 1. £n.
247. Illyricos penetrare sinus. Liv. 28. 5. Sinus
iEnianus. Id. 37. 6. MaliacuB. liepos fragm. 7.
4. Arabicus. Tat. 4. Ann. 5. terrarum ingens.
Id. Germ. 1. latui. Id. 3. Ilist. 66. beati Cam-
pania. Justin. % 4. 26. Ponti. Rursus Tac. 14.
Ann. 9. Via Miseni el Villa Cssaris dictatoris,
quae subjectos sinus prospectat. Id. Germ. 29.
Sinus imperii, tc. ea imperii It. pars, qua ultra
limites in Germanism procurrit. *f 8. Pracidere
sinum, andare a golfo lanciata. V. PR.EC1DO.
•J 9. Item dicitur da fossa seu canali altaris a-
pud Hebraeos, in quem sanguis victims defluebat;
nisi veli* referre ad sinum, genus vasis, de quo
dictum est In SINUM. Fulgat. interpr. Ezech.
43. 13. *t 10. Item de orbe ex aquis commotls,
vortice. Manil. 5. 421. Nunc summum scindens
pelagus, nunc alia profundi, Et sinibus virus
signal fluctumque figurat.
£) Sinus est eliam ipalium, quod est intra
pectora bracbiorumqua complexum (qui Forcel-
lino aliisque est priraarius vocabull sensui): item
aedentit, quod pectore et femoribus continetur:
quod et greinium dicitur: item ipsa vestis, qua ea
pais .corporis amicitur; nisi raalis per translatio-
nein a curvature geoeratim, vel speciatlm a sinu
vestis illam corporis humaui partem bae voce si-
gniQcari: xo'/.ttoj (It. seno, grembo; Fr. sein, gi-
ven; ilisp. seno, regazo; Germ. d. Busen, d.
Schoot; Angl. bosom, lap).
I.) Propria, f 1. Generatim. Ter. Beaut. 3.
3. 2. Vidln ego te modo manum in sinum buio
meretricl inserere. Csc. 7. Ferr. 57. 147. Cedo
mibi ex Ipsius ainu iilteras Sjracusanorum. Ovid.
Beroid. 8. 62. Perque sinum lacrimal Oumlnis in-
star eunt. Id. A. Tritt. 1. 98. Inque sinum incests
labilur imber aquas. Id. 3. Amor. 6. 68. Spargebat
tepidos flebills imbre sinus. Tac. 3. Hist. 10. Op-
posuit sinum Antonius slricto ferro, aut militum
te minibus, aut suis moriturum obtestans. il petto.
et Sutton. Aug. 35. Na adinissum quidem tunc
quemquam senalorem nisi solum et prsstentato
linu. F. PB-EIENTATUS. Pluedr. 6. 5. Ille in
sinum repents demisit caput, el ibid. 36. ills
proferl ipsum porcellum e tlnu. Id. 4. 13. Gelu
rigeute n quidam eolubram uistulit Sinuque to-
— 387 —
vil. Karat. 2. Od. 18. 27. Ferre qoippiam in
sinu. Curl. 3. It. 24. Acceperat in sinum Glium.
Petron. Sat. 24. tu& /In. Manum demisit in si-
num, et pertrectato vasculo tam rudi etc. Fellej.
2. 75. ad fin. Bimum puerum gestans sinu. in
braccio. — Sinns orevit et laxus de vesta dice-
batur, prout minus plusve laxabatur. Horat. 2.
Sac. 3. 172. Aliquid ferre sinu laxo. (Proverbia-
Hter est non curare, negligere.) Adde Qulntil.
11. 3. 137. et 146. «J 2. Speciatim dicitur de
utero. Ovid. 5. Past. 256. Tangitur, et tacto con-
cipit Ilia sinu. Seneca Octav. 764. de Jove. Quem
modo Ledas pressisse sinum Tectum plurnis pen-
nisque ferunt. Id. translate ibid. 404. Et ipsa
Tellus lajta feoundos sinus Pandebat ultro. Sic
Colum. De cull. hort. 157. Alma sinum tellus
Jam pandet. <f 3. Item de cunno dixit C<xl. Au-
ret, 5. Tard. 4. 62. *f 4. Spuere »r» sinum
solebant venlam a diis spei alicujos audacioris
petens, ut Plin. 28. jEfs'st. nat. 4. 7. (35). docet.
r, DESPUO.
II.) Translate, f !.. Generatim refertur ad
iotimam familiaritatem et amorem et convictum.
— a) Universim. Csc. 14. Fam. 4. ct'rco med.
Cicero meus quid agetT Iste vero sit in sinu sem-
per et complexu meo. Id. 2. Cat. 10.22. Postre-
raum genus est proprium Calilina, de ejus de-
lectu, immo vero de complexu ejus ac sinu. Id.
2. ad Q. fr. 13. de Pompeja. Mibi crede, in sinu
est: ncque ego dlscingor. h. e. est mibi amicis-
eimus: neque banc amicitiam dissolvere cogito.
Id. 1. ad Brut. 1. Bibulum noli dimittere e
sinu tuo, tanturn lam virum. Ter. Adelph. 4.
5. 75. Bio noo omandusi hicine non geslandus
In sinu est i non merita ester portato in brac-
cio? citoSexTeoe e'v xo'Xiru: impense amandus.
Plin. 8. Ep. 16. exlr. Est eniru quiedarri etiara
dolendi voluptas, prsserlim si in araici siuu de-
fleas. Tac. 6. Ann. 45. extr. Etsi coramotus ia-
genio, simalationum tameo falsa in sinu avi per-
didicerat. conuersando priuatamenfe coll' avo.
et Vial, de Oral. 28. Suu9 cuique Olius gre-
mio ac sinu matris educabatur. Id. Agric. 4. la
bujus (jnatrt's Julias) sinu indulgentiaqae edu-
catus. h. e. tumma cura. — Hue pertinat illud
Fulgat. interpr. Joh. I. 18. Uolgenitus Filius
qui e6t in sinu patrls. h. e. qui natura et amore
est Patri conjunctissimus, metapborS sumpta ex
more, quo veteret in cena ad pectus alter alte-
rius recumbebant. V. Ackermann, op.cit. § 146.
— b) In sinu, in vlsceribut, in intima parte. Sil.
/t. 4. 33. exterrent immania ccepta , Inque sinu hel-
ium, nelle viscere delh Halo, et 6. 651. pestiferos
mills Campania cursiit Tardavit bellumque sinu in-
defensa recepit. Sail. Cat. 56. ad fin. Intra mov-
nia, in sinu Urbis sunt bostes. Ctaudian. 2. t»
Entrap. 575. natcuntar In ipso Bella sinu. Tac,
3. BisL 38. a med. In Urbe ac sinu cavendurn.
bostem. Plin. Paneg. 66. Consulatus geitu* in
boc Urbis otio el iotirrro sinu pacis. Tac. 13.
Ann. 40. a med. Production cornuum sinistra,
ut si bostis intravlsset, fronte timul et tina es-
ciperetur. h. e. media et interiore acie. ^ 2,
Speciatim est refugium: ducta translations ab
infaniibus, hi sinum matris, tamquam In locum
tutum, confugientlbus. Plin. Paneg. 6. a med.
Confugitln sioum tuum concussa respublica. Tac.
3. Hist. 60. Tamquam omnia respublica in Ve-
spasian! slnum cessisset Plin. 8. Ep. 12. Stu-
diosos amat, fovet, provebif. roultorumque qui
aliqua eomponunt, portut, sinus, premium. % 3.
Qinc est lutela, tutamentum. Tac. Agric. 30.
Not terrarum ac libertatis eitremos recessus Ipse
•o limit famas in buna diem defendlt. Seneca
Ep, 103. extr. Quantum potes, in pbllosopbiam
decede: ilia' te sinu tuo ptotegei; in hujui sa-
crario erit lutut aut tutlor. % 4. Item dici-
tur de crumena, qua) In ions el tlnu gestari
solet. Suelon. Cat. 45. Vl concbas legerent ga-
leasqua et slnut replerent, imperavit, Plin. Pa-
neg. 45. Horum in tinom omnia congerebant.
Zamprid. Commod. 14. eslr. Agebantur omnia
per alios, qui eliam condemnatiooes in ilnum
venissa dicuntur. ft. e. prello vendldltse et In
qusstuai lucrprnque tuum contcriisse, et ibid.
SIPARIUM
5. Omnia Jura subverlit, prasdam omnem in si-
num conlulit. CoJuns. 10. R. R. 310. <E«.! inus
gerulus plenot gravit urbe reportat. Oct'd. 1.
Amor. 10. 18. Quo pretium condat, non babet
Ille tinum. Propert. 2. 13. ll. Cjnthia non
tequitur fasces, non quasrit honoret: Semper ama-
torum ponderat ilia tinus. Hue trahit Foreelhnut
illud Cic. 1. Verr. 57. 147. Cedo mihi, qusso, ex
Ipsius sinu lUteras Syracusanorum. Cf. 1. 1. T 5 -
liinc sinum laxare, expedire, est lucrum aal Din-
ners extpectantis. Seneca Ep. 119. Sinum laia.
raerum lucrum est. Id. Vil. beat. 23. ad fin. Quid
expeditis sinum? donablt etc. Contra sinum suo-
ducere apud Senec. alter. Tkyest. 430. Cur boms
tanlis sinum subducis? h. e. cur tanta bona re-
cuses? * 6. In sinu, in potestate, in oaiio,
in polere. Scxvola Dig. 22. 3. 27. Omnet fortunes
et substtntiam. siquem a matre/susceperat,in sinu
meo babul sine ulla cautione. 1 7. Item est lo-
cus abditut, latebra, recessus. Tac. 2. But. Ji.
exlr. Abditis pecuniis per occultos autambiliotos
sinus. Gell. prcsf. circa med. Non enim fecimus
altos nimis el obscuros in hit rebut quesstionum
sinus. *| 8. Mine sinu condi dicitur de lit, qua)
claro alios esse volumus. 5eneca ^Tei-c. Far. 1010.
Licet Tonaoils profuga condarls sinu, Petet unde-
cumque temet base dextra. % 9. DIM etiam sn
sinu est clam, occulte, nullo vidente, di nascosto,
da si solo. Cic. 3. Tusc. 21. eslr. Ut in tlnu
gaudeant, gloriose loqui desloant. fra te «««»■ et
Propert. 2. 19. 70. In tacito cohibi gaudia clausa
sinu. Adde Tibull. 4. 13. 8. et .Sengc. Ep. 10a.
Sic Sabin. 1. 124. tu preme solert Lastiliam et
tacito gaudia conde sinu. — Terlull. Pudtc. tt
Plaudere in sinum. «f 10. Sinus Abraha apud
Fulgat. interpr. Zuc. 16.22. dicitur sedes jutw-
num. qui ante Cbcisii adventum raoriebuniur.
Homonym. Qui dilTerat sinus a oremio, qua
est pars corporis burnetii, P- in GREMIUM mil.:
qua vero refertur ad resiem, sinus dicitur sinuals
vestis receptaculum, quod lit ex angulo veslis la-
sioris ad opposituin humerum dueto; gremium,
recepiaculum vestis accuriata vel accinctas tecre-
tum. Isid. 1. Differ. 530. et App. 136.
SION et ...,„- ,.
SlUM, II, n. 2. oi'ov, betba (Sium lalxfohum
Linn.), de qua F. in LAVER. Plin. 22. BisL
naf, 22. 41.(84). Sium latius apio, in aqua na-
scent, pingulut nigriusque, copiosum temine, ta-
pore nasturtii: prodest urinit, renibus, lienibus
etc. Id. 26. i6id. 8. 55. (88). Indo heniime to-
muntur per trlduurn: reliquum ex vino cum tic
— MB. De nom. propr. F. ONOM.
SIpAhIUM, II, n. 2. deminut., ut videtur, ff
tiparum seu supparum, quod est a aifaooc. teu
oi'isapot, velutn navis, dictum, ut ait *«tt. e.x
ferrs'o p. 340. 18. Sliill., • muliebri vettimen-
to, quod rocatur wpparum. F. banc voc. Cf.
Gr. upo'to, texo. — Siparlum est velum in scasna,
terida, cortina, tipario, auXai'o, ntpiiMTacua,
et quidem, ul ex locit mox allerendis argui pot-
est, parvum velum interim in scans, quod po-
pulo obsiabat, dum actus coiumuisbantur; an-
iaura vero, quod scienam claudil, quodquo de-
primitur, quum fibula ineipit; atiollitur, quum
eadem acta est.
I.) Proprie. ^ 1. Strieto tentu. -^ucf. IsoeH.
de Fabul. Lud. Theatr. Scan. cap. de appar.
Sewn®. Apud Itomanot aulsa in scana primum
tternebantur, quum prlnum pictut ille ornttui
ex Allalica regia Romara porletus fuit: velabs-
turque ipsa bcxqs tipariis, qua posterior etas
pro aulasil sumpsit, ut eliam siparia bumi ster-
neret Erat praeierea velum miouium, quod po-
pulo obtisiebat in scina, dum actus cotnmula-
bantur. Juvenal. 8. 185. Consuinptis opibus, vo
cam, Daroasippe, locastl Sipario, clamusora age-
res ut Pbasuia Calulli. Cic. Prov. cons. 6. exlr.
A tuii Gracit tubtilius erudilus, quibuscum jam
in etottra beluatur: antes pust siparlum tolcbat.
— Aulasum a tipario ditiioguit ^fpul. 10. Met.
Aulsso tubducto et, complidtis tipariis, scaoa
disponltur. et 1. iiid. Aulasum tragieum dimo-
veto at siparlum tcinicum eoinplicato. V. ./.
Rich op, est. ad h. 1. ^ 2. Laiioro scoiu di-
SIPARUM
cicur de velo circa tribunal pratoria, qaod sips-
rium ex niu icanas dicebatur. Quintil. 6. 1. a
med. Bed oon ideo probaveriru depletam in ta-
bula ilpariove Imaglnem rel, eujue atrocitate Judex
erat commovendai. Id. ibid. 3, a med. Qaam sjui
accniator la ilparlo omr.ibui locli sat nudum
eum In nervo, aut ab emicia rederaptam. ex ale*
pioiijset. Ei qulbai duobui locli patet, in ipso
tribuaall morii fulue luapendere velam, it'pa-
rium dictum, quod muitltudioem in Judical Ir-
rupturam probiberet. Cf. Suiton. Gall. 10.
II.) Tramlate, per melonjmiam, dicltnr de
Ipsa co-media, la qua praaeriim adbibebatur.
Seneca Tranquill. It. circa med. Publius quo-
lies mimical ioeptiai et verba ad suramam ca-
vcam apectantia reliquit, inter raulta alia colbur-
»o, non (aatum sipario forliora, el hoc ait;
Cuivli poteat accidere, quod culquam poteat.
Homonym. Quomodo diHerant tiparium et
aulcEum, V. ei ill, qua; aupra dicta aunt ad $ 1.
SiPAROM et
SlPARUS et
SlPUAKUM. P. SDPPARTJM.
SIPHKlUS, a, urn, adject. Si'pvioe, ad SIpbnum
insulam perilneni, de qua P. O.NOM. — tlinc
Siphniut lapit, dt quo Plin. 36. Hist. not. 23.
44. (159). In Siphao lapis est, qui cavalur tor-
nalurque in rasa rel eoquendia cibis utllia vel
ad eseuleotoi utas, quod et In Comenai Italia
lap Ida vlrldl accidere eclmai; sed ia Sipbaio sin-
gulars, quod excalfactui oleo nigreicil dureaclt-
que mollisilmus.
SlPHO, siphon vel ilpo, Onii, m. 3. (oi'f «») Vox
videtur eaie ab Uebr. 2N U? ihaav et ^Nltf ihaaph,
eianclavlt, at putatcl. Furlanetlo; vel, ut aliis
magii placet, ab rad. .-"Egypt, sif, imbibere. (V.
fPilkinson, Manners and Customs of anc E-
gypl. lO. p. 341.) — Sipbo eat tubal, fittala,
canalli, per quem aqua Ouit et derivalnr aut arte
in altum emiltllar (It cannone, doccione, «"•
forte, eanaU; Fr. tuyau,.lube, siphon; Hisp.
lubo, canon, canlimplora ; Germ. e. Rbhre;
Aogl, a lube or pipe, a siphon).
I.) Proprle. *| 1. Generatlm. .Seneca 2. QucesI.
nal. IS. Solemui duabui manibus inter ae Jun-
ctia aquam coaeipere, et, eompreisa utrlnque pal-
ma, In modum aipbonla exprimere. Plin. 2. Hist.
nat. 65. 68. (166). de aqua in summis jugii
erumpente. Quo apiritu acta et terra pondere
eiprena, alpbonum modo emlcat. Id. 32. ibid.
10. 42. (124). Sugentia ora (hirudinum) forfl-
cibua praeidunt: ae velutl alpbonlbut deQuit aan-
guis. Coium. 3. R. R. 10. Omne aliment um vl-
rentia per medullam trunci, veluti per alphonem
qoem diabeten vocant mechanic!, trahituc In turn-
mum. Id. 9. ibid. 14. a med. Apibai fame la-
borantibua in canallculls defrutum ant paiaum
prabere: quibua llquoribua mundam lanam.lm-
buere opurtebil, ut inaiitenlea apea quaal per il-
pbonem aucuoi evoceot. Fragment, legis riva-
licia apud Fell, pou Sicyonia. moktaki paca-
fclTF SIPHOMBVI AQVAM DIVIDVKTO DOilBC BAH IS-
IXE 51 DiriSSRIM FRAETOnil IVOICATIO KiTO. lie
-Forceifinui; sed P. SIPUUS. f 2 - Speelatim di-
cilur de initrumento eiitingueadia incendila ido-
neo, bauatam bamia aquam in omnea adiura
partei reddendo, tromba da incendio. Plin. 10.
£p. 42. Nullus in publico sipbo, nulla bama,
nullum denique laBtrumentum ad ineendia eom-
pescenda. Dip. Dig. 32. 7. 13. ante med Ace-
turn quoque, quod incendii eistingaeodi causa
paralur: item eentones, siphones etc. — De bao
maehinatione V. A. Ilichium op. cit. ad h v.
et cf. rtlruv.10. 7. «| 3. Item de tiual Cslu-
la in uaum bibeodi. Lucilius apud Cic. 2. Fin.
8, 23. quibua vioutn Dcfuium e pleoo siet, fair
tlpbon, cui nil Dempsil, via aut aaccului absiu-
lerit. Orelli alphove. Cell. 1. 8. ad /In. Frodeit
etiam adversus tardam coacoctionem aiiidue vi-
num frigidum bibere per aipbonem. paullo su-
pra dizerat per tenuem Galulam.
II.) Translate a limilitudioe. Juvenal, da url-
na loogo tractu erniaia, 6. 303. mleturlunt hie,
EfOgiemque dea longla aiphonlbui implant. Lu-
can. de nube longa et Inilar (lituia aquas Ira.
— 388 —
bente, 7. 156. El trabibus mittii avldoi ilpho-
.naa aquarum. Alii leg. typhonas.
SIPUOnArIDS, siponariua vel alfonarJua, l\
m. 2. (sipboj qui siphons ulitur a4 esstloguenda
ineendia, pompiers. Quam vero ad boe munerli
cobortei vigilum Jdstltuta fallsent ab Auguste,
confantaneum erat, at inter eoi milltea assent,
qui liphone etlam uterentar. Intcript, apud'^fu-
rat. 788. 3. o. s. t. atiok BOHAm mi&its'i cob.
TIL VK>, II?ONABli ^. LAETOBU 3IC, Adda Tab. B-
pud Sellerm. figil. IL 2. 24. et 59., ubl ie-
gitur sif anurias.
SlPHDNCtJLDS vel aipancolos, I, nv 2. demi-
nut. a eipbo, parvus sipbo, cannoncino, <ana-
letter sifoncino, otpaiviov. Plin. 5. £p. 6. ante
med. In boo -fonie crater, circa aipbunoull pla-
rei miacent Jucandissimum marmur. et a med.
B itibadio 'aqua, velot eiprena cobantlum ppn-
dere, slpbunculii efOuit, cavato laplde sHsacipliur.
Fronto de orat. (edehte iterum A. Btaio) Ep.
1. a-med. Aqua de slponculli concinniua ealiant
qaam de iinbribui. '
SlPHDS vel sifus,"!, m. 2. Idem ac alpbo. Fest.
p. 340. It. Mull. Sifus uaurpalum est pro tubla
ipeif, id quod Grace dicitur aifav. In lege ri-
valicia alo eat, qaa< lata fuit fogaate populum
Ser. Sulplcio: «Mantani paganive' situ aquam
dlvldunto. donee earn inter ae' divlserint,. PVa-
tori* Judicatio est>.
SIPLA, a, f. 1. (almplua) dicitur de genere
quodam tapetorbm apud Itid. 19* 0'rig, 26. 5.
Sipla, tapeta ex una parte yillosa, quaaf alntpla:
ampbitapa, ex otraqae parte vlllosa tapeta. Lu-
cillau Sipla atque amphilapra villla Ingantibu'
molles. Ita Itidi Sed utrobique radius leg. jjsilo.
P. PSILCS.
SFPO vel supo, as, tit, a. 1. £uppp pro su-
pino dialiogaendura esse a supo docent Zachmann
ad Zucret. 3. 172. et RibbecS, Trag. rgliq. p. 201.,
qui afferent illud Acc t apud Nan* p. 200. "33.
Merc. Abtprque proram ao luppa torta'a copulas.
h. e. aupina, auppaa (ao. Varum Freund,- Ktott,
Georges eum Forcellino apud Ace. leg. supa.
Porro supo etsuppo unum idemqae videntur esie,
live uno tire duptici p acribitur, qaum ex analo-
gia allarum vocum, qua utramque acriptlonem
babent, tarn ex ej.}mo, qalppe etiam itippua eat
Jactui (Cf. Isid. 18. Qrig. 05.) : a Skr. tvap sea
ivab, movere, agitare, Jacete, .Bueneier In Urn-
brie. p. 165; exbibet topam, at tit Idem ac sup-
pami tupinam. Viderlnt eruditi. — SIpo eit Jdclo,
disjicio, geltare, gstlar via, sciupare, iprecare.
Fesl. apud Paul. Viae, ia Protapia p. 225. 14,
StuU. Supare ilgnlucai Jacere et disjiecre. Cf.
Nan. p. 67. 29. Mere. Prosapiei dicta a pro-
aupando aut proiereado. Buraam Fest. apud
Paul. Diac. p. 311. 6. Mull. Sapat Jacit,
unde diasipat disjicit, et obalpat objlcit et
loslpal boo eit lojlclt. «
SlPO, Onia. F. 8IPHO. ' '
S1P0LINDRDM, 1, a. 2. lipolindro, nomen
Sell aromatla, JocuIarJter uaurpatum a coquo
apud Flaut. Pieud. 3. 2. 43.. Sed recentiorea
pierlque aliter leg.
SiPONARlDS. V. SIPHONARIOS.
SIPOTAX. V. SlMPEAX.
SiPTACE ^. 6ITTACE.
SIPTAUIORAS, a, I. I. aiittaxo'p*, vox Io-
dica, qua genua quoddam arborum clectram fe-
rentium sigriincatur. Plin. 37. ifiif. nat. 2. 11.
(39). Arborei eai aiplacboras voeari, qua appel-
lalione lignifieelur pjzdulcia suavitaa,
SlPCNCOLCS. F. SIPHUNCTJLUS.
SlQCA. y. 6IQUI3.
SfQUANDO, advetb. (ti et quando) Scribitur
et cooj ancle et eliatn diviiim : rectiui *,smen Jun-
ges cum Manut., Dausqu., aliis. — Siquando
eat al aliquando, ai aliquo tempore, se qualche
volla, te una volta, it mai, unoti. ^ 1. Ge-
neratlm. Ter. Eun, 3. 1. 14. Negoiil siquando
odium ceperat. Cic. Amic. 15. 52. Siquando de
amicitia, quam nee usu, nes lattooe babent cognl-
tarn, diiputabunU Liv. 8. 4. Siquando unquam
asurpanda Ubertatia tempui oplastii. Firg. 3. G.
98. liquando ad pralla venium est. Id. 12. JSn.
SIQUIS
851. Siquando letum horrificum morbosqui deam
rei Molitur. P. SI et QCANDO. f 2. Specia-
tlm est siquando unquam. Ovid. 2. Art. am. 15.
Prune mlhi, si quando, paar et Gvtberea favete.
Stat. i. Achill. 509. Laurlgeroaqae ignea,al quan-
do, avldisslmui hanrl. Adda Pal. Flacc. 5. 474.,
ubj alia- congeiilt Broukut.
SlQDlDEU, eonjunctio eauaalla (ei el quidem).
Scribitur, aed minus recte, etiam divisim it at
quidim : qua particula ilgoiflcalionem auam ubi-
que servant : 'at vero etiam quantilatem mutat,
flfaamquo tapenumero brevii. V. Brix&A Ptaut
Mil..glor. 1. 1,28. at Spengel ad Ter. Andr.3
1. 7. — 'Siquidem est quooiam, quandoquidem*
qulppe, etenlm, p'oichi, gia che, essendo che, 1*71,.
einip. ^ 1. Generatlm. Cms. 6. B. G. 35. Illina
paiientlem pane obsessionem appellabant, siqui-
dem ex castrla egredl non Ilceret. Sail. Orat. Li-
cin. ad pleb. in fin. Plebes pro viota eat, et in diet
magis erit: siqaidem majore oura dominatlonem
illl retlnuerint, qaam voi repeiiveritis llbertatem.
Cic. 6. Alt. 1. Quare non aijtewu tua Industrla,
quod vereria; aed praclare po'uitur: aiquidem Id
egistl, at ego delectarer. Id. Farad. 3. 1. auo
fin. Sequitur, igitur, nt etlam villa aint paria:
aiquidem pratflatei' animi recte vilia dicuntur.
Plaut. Stich. 5. 5. 16. Siqaidem ml hi saltandam
est, turn voi date, bibat, tibicini. Ovid. 11. Met.
218. n'eo avl magis ille auperbit Nomine, quam
socerL aiquidem Jovla esse nepot! Contlgit baud
unl: coojux dea contlgit uni. et 10. ibid. 104.
plnua Grata deum matri : aiquidem Cybeleiui At-
tia Etiuit bac bomlnam truncoqne induruit lllo.
Adde Juvenal. 6. 620. et Stat. 3. Silv. 3. 151.
^ 2. Speelatim eat ai- certe, li tamen, ei modo, as
eertamenfe, ae pure, et rectiui Junetim aeribltur,
quam divisim, quum bio quoque prima ayllaba
cbrriplatur. Ovid. 4. i^asf. 603. Hoc quoque ten-
lemus, siqaidem Jejuna remanait: Sin minni, la-
farnl -conjogie uxor erit. Id. 3. Amor. 7. 17.
Qua mibl venture est, aiquidem ventura, iene-
etui? Alii leg. oiqua eat ventura. Ter. HeauU
2. 3. 90. ar. Quid aliud tibi via? cut. Siqoldem
hoc- fit. ar. aiquidem? Etperlundo sciea? Id.
Andr. 3. 1. 7. et Eun. 4. 4. 49. Quid ego au-
dio? actum ait, slquidem bac vera pradicat.
Cic. Plane. 8. a med. Tui municipei sunt till
quidem spleadidissiml bomlnei, led tamen pauci,
siqaidem cam Atlaatibui cooferantar. Id. 2. Cat.
4. 7. forlunatam rempoblicam, slquidem bane
aenUnaia bojus Urbis ejecerit! Id. Pis. 35. sub'
fin. Qui modui tibl fuit frumentl aitimandit
qui boaoraril? aiquidem potest vi et meto ex-
tortam, honorarium voeari. Seneca Agam. 304.
Nil motor Junu tuo aperire ferro pectus am-
nio li grave, clyt. Slquidem bos cruenta Tjnda-
rii fieri slnam. Ter. Hecyr. 4. 1. 45. Siqaidem.
Ille ipie non vult, et tu lentiitt eiie in eo pec-
cstum, aderam etc. % 3. Sequente tamen Tim
babet rou guamvis. Colum. R. R. praf, sub
Jin. Ille, quem not perfectum eise voluraui agrl-
colam, aiquidem artii coniummala non tit, etc.
multani tamen profecerit, ai . -■. Plaut. Rud.
5. 3. 5. Tuusne est? la. rogitai? slquidem bet-
cle lovii fuit, meus eis tamen. Adde Mil. glor.
2. 2. 3-1
SiQDIS el siqui, ilqua et alqua, alquod et ai-
qoid (al et quit vel qui) Side pro tt<7uii legltur
in Inscript. apud Gruter. 1056. 1. — Siqua fe-
mlnioum recti caiui singular!! eat a liquit: at
lioum est a aiqui. Similiter tiqua neutrum pla-
rale est a siquit: et siqute a lieui. Gertiui ta-
men est in neutro plural! siqua, qaam liquw,
et oir.p.ino prsferendum. — Scribiior live con-
Junetim aire diviiim. — Siquii et si'oui est A)
Pronomep; et B) Adjectivum.
A) Siquis, pronoraeo, est idem ac il aliquls,
ae alcano, iiti;. ^ t. Generatim. — a) Unl-
veraim. Ter. Beaut. 1. 1. 99. Ingeoio te esse la
llberoa leni puto, el ilium obiequentem, alquis
recta aut commode tractarel. Cic. C'uent. 12.
33. Itaqoe ei legal grandem peeuolam a Clio,
ilqul nalua enet. Id. Ccscin. 30. 87. Siqui meam
famlliam de meo fundo dejaeerit: aiqui mibi prs-
sto fuerll cum armailt homiaibax. Ter. UeauU
SIR
prol. 44. Bi qua laborlosa eit, ad me curritur.
Alii leg. qua. Plin. 3. Sist. not. 33. 81. (85).
Sieul libeat altine lata peraequiV/d. 30. ibid. 11.
30. (103). Sieujaa cura efBcaelor esiet inquirenlii.
Id. 9. ibid. 44. 67. (146). Slquem nandi voluplas
inrllet. SiUig. nblqus dlTlilm dedlt. Ftaul. J»i*.
1. 1. 104. Si quid opal faerlt. Cic 1. Ail. 10.
eefr. Quasi mlbi aiqua parta erunt, par te parta
tint. Ovid. 5. Fast. 276. Jut tlbi diacendi, siqua
reqolrii, alt. Cic. 16. Att. 6. circa mtd. Ellam
rogo, ut siqua minus antea conslaoter ab eo
fieri videbaotar, ea JBdlcei ilium abjeeiase. Firg.
8. A&n. 420. slquos obacura aoote per ambrem
tfudimu*. — 6) Eleganter alius addltur. Sueton.
Claud. 40. Vociferatue est, aiquem atium, et le
Ilberum ene. f 2. Speciatlm, ut vldetur, pro
quUque apud Cyprian. Ep. 76. (60). Qulsque
autem da collectlt forai exierit, id e»t si quia -
neeuerit et ab Eecleila eiierit. Cf. Tae. 8. Ann.
26. Addldll munlfieentiam Catar, quantum quia
damn! professoi erat, aisolverido. et 3. Sisl. 58.
Amlcorum ejus quanta quia olarior, minus fidua.
S) Siquii, adJeetlTum. — «) Uoiveralm. Cic
4. All. 2. circa med. Si qua) Til eaaet facta. Alii
leg. qua. Firg. 7. Eel. 40. Siqua tui CorjdoDit
habet te cara, venlto. Id. 3. 6. 489. aiquara (fco-
$tiam) ferro mactarerat. Id. 4. JEn. 520. alquod
Don aequo fffldere emaotea Cura numen babet.
Cic. 7. Fen. 8. 19. Ut crlmlni reo putemus esse
oportere, alquo de "nomine severius J udlcarlt. Firg.
1. JEn. 583. Siqulbua ejectua ailvla aat urblbua
errat — 6) Aliquando dirisira, interjects ana
aut pluribua Tocibua. Plaut. Most 1.2. 3. Atque
In meo corde, ei eat quod ntibi cor, Bam rem to-
1 uteri. Eorat. 2. Sat. 6. 10. O si urnam argeotl
fora qr.aa mibl monatrel! Alii leg. qua. h, t. al
qua ratlone. — e) Bleganter ullus additur. 'Firg.
iQ.JEn. 861. rea alquardiu mortalibua ulla. — Hlnc
Siqui, et siqua, absolute, in aezto lingular!
eat elqua ratione. Plaut. Trin. 1. 2. 83. Slqui
problorem facere pouia. Id. Cist, 1. 3. 35. Si-
qua queat reperlre, qua euetulerit. Firg. i. JEn.
22. Siqua fata ainant. Id.. 6. ibid. 883. elqua
fata atpera rumpas, Tu Marcellua erls. (V. Char
rit. 3. p. 219. 2. Beil.)
Siqua, abiolute, eat al allquo,b. e. al in allquem
loourn. Cic. 8. All. 2. Eaa litteraa elquo ilia ml-
sit, in publico proponat retim.
SIR baaairim, Indeol. ab Hebr. ling. VW shir,
cantlcam, cni additur piur. cum. ejuadem noml-
nla com arlieulo O'VOH haishirim, eantica. —
Sir baaairim eat Itaque cantioum cantieoram, h. e.
eantloum exeellentlaalmum , aea cantlcum %ax'
e^oyytv, ei uau loquendi Hebraico, apecletlm qua
Utulua librl S. Scriptural vet. Teat. Isid. 6. Orig.
1.20. Tertium ilbrum Sir kassirim pranotavlt,
qui In Latlnam tloguam vertltor Canticum can-
ticorum; nbl per epltbalamlum carmen eonjun-
etionem Cbriatl et Eeclealea mjatica eanlt. F. In-
tegr. loe.
SlBA, a, f. I. ceipa, funli Tel plecta aeu pie-
lua. Gloss, Cyrill. itXaicni, aira. (Cassian. 18.
Collat. 15. Plecta palmerum, quaa ill! (Mgyptii)
airaa voeant.) — Obacena aignlfioatlone in Gio»«.
Xat. Gr. lira, oaDpa, to' aiSoiov.
SIRjKUM, i, n. 2. ot'paeor, Grace idem eat,
quod Latioe aapa, vino colto. Ptin. 14. ffitt.
not. 9. It. (80). Slrgjum, quod alii heptema, no-
•trl eapam appellant, ingenii, non natural opui
eat, muato uique ad terliam partem meneam
decocto; quod ubi factum ad dlmidiam eat, do-
frutuiri Toeamui.
SIRSPA, w, f. 1. genua condiment), quod fit
ex lampaa, b. t. aaco olearam eipreiao, cul ad-
BiiiccDiur aal, carenum, crminum, semen fosnl-
cull et anlaum ,£gyptium, Haso e]ui oonfielenda
ratio eat a Colum. 12. It. R. 49., cujai lemma
eit Sirapa quomodo fiat : at Schntidero allii-
que Sampsa quomodo fiat. Ipie toto illo ca-
pita ea Toce abstinet: at de ejui Lalinltate du-
bllarl meiito poult.
SIBOSMIS, a, um, adjeot. (ouej$q»e'e) qui In-
condite et confaie loquitur: a ovpfovs;, tumul-
tnoiua, quod a ovf (8r|, tumultui. Pronto de orat.
(edente itaram A. Maio) Ep. 8. Reqqe balbam
— 389 —
virglnem, quas Veatalia ait, cap! faa est, neque
ilrbeoam. a. Gill. 1. 12.
SIBCfTOLA, », t. 1. genua uvea eonditurla
apis. Colum. 12. R. R. 45. inil. Cf. toc. aeq.
SIBCfJLA, as, f. 1. genoi quoddara uvae. Plin.
14. Sist. not. 3. 4. (34). Veniculam, ollii aplli-
almam, Campani malunt atrcalam vocarec alii
itaeuiam. At Sillig. rectlui leg. icirtula.
SlaEDONBS. V, SIREN.
8IREMPS et lirempae, adjeot. apud antiqaoa
contractum a roeibua similU rt ipsa, ut FetU
p. 344. 34. Mull, aiponlt. Etlam atrepa legltur
apud Charts. I. p. 93. '24. KeH., qui alt babere
ablativum sirtmse. — Sirempa eat Igltnr idem
ac airailii re ipsa, aimilla omnino. Plaut. dmph.
prol. 73. Slrempaa legem Juiait esse Juppiter,
Quasi magiatratura aibi allerive ambiverit. h. e.
aimilem ra ipta legem esse Toluit, ac »! quia per
ambitum maglatratum obtinuiaeet, Seneca .Ep. 9t.
a med. Omnium rerum, quae terra premlt, si-
rempa lex eato. h. ». eadem lege at coodltiooa
lenentur. FeU S. C. apud Frontin. Aquad. 129.
st ADTBBSTa bvm atasmri lbs its cavsaqts o-
annvM bibtm omiBTa juto vtiqvb tti *is»t bs-
ttQVX OPOBTIRBT SI If ADTBRST8 BANC LSOBM BI-
vvm fpscTH btpimst sobassbtvi. Tab. Sanlin,
I. 10. p. 15. ed. Kleme. 11971 ommivh bibtm
iibbms 1BX ssto. Adda fragm. judiciar, apud
Gruttr. 508. tin. 21. et p. 628. »u6 fin. et 629.
Jin. 1. et Caton. apud Fat. p. 344. 26. if fill.
Conaule Marin^ qui (FraL Arv. p. 368.) alia
vetuata refert monumenta, in quibua bao tox
iegitur. F. adnot. ad Coiett Ifot. et sigl. p. 374.
et Gesntr. in Thesaur.
SlBEN, Snie, scepius plur. Sirenea, um, t 3.
(2iipijv) — a) Alia forma eat Sirena, at, apud
ttieronvm. Ep. 18. ad Eustoch. et Ep. 48. ad
Fur., Captll. 6. p. 205. Tertull. Apolog. 7., Am-
bros. de lac et vit. beat. 2. 12., Isid. 12. O-
rtg. 4. 29., Lactam. (V. infra), allot. Prob. App.
p. 199. 10. Keil. Slrana, non Serena. — Item
iSiredotws, 2ei8ij'!o»i{. V. Auson. Edyll. infra
eit. — b) Ad Oexionem quod attioet, Accui. sing.
a Siren eat Sirena, at plur. fere Sirends. — e)
Vox Tldetur esae a otted. catena, vinculum, unde
ciipa'Je*, traho (Cf. ovp»); quara Xoctant. Pla-
cid, apud A, Mai. in Class. AueU T. 3. p. 121.
Sirena: Grace, Latlne trahitorias dicuntur; nial Ta-
li* ducera ab Hebr. shir, cantos, carmen;, tribua
enim modia, ut ait Xactont. loc. eit., illecebra
trabitur aut canto aut riau aut conauetudint.
— Quldquld alt de etjmo, Siren-, oacprji, aircna,
eat fabuioaum maris monatrum, superior! parta
Tlrginls alatss formam babene, inferiorem volu*
oris, clunlbus, cauda et padlbus galllnaceis. Tras
falsse dicuntur, Aebeloi Ouminis et Calliopes val
Terpaicborea Tel Meipomenea Uuiaa Silas, quarum
nomina Partbenope, Ljsia It Leucosla: aliis qua-
tuor, Aglaoils vel Aglaopii, Tbelclopa, Pisno at
Urge -leu I.ygla. Sed tarnarius numerus perTul-
gatior est. Primo jotta Pelorum Slcillas promon-
torlum, post in Caprais, Inaulls Tjrrhenl marie,
babltaverunt canentesque auavitar una tlblls, al-
tera l;ra Tel cithara, tertla voce, nautaa prmter-
euntea morabantur, et in naufragia deducebant
vei illectos eantu soplebant, aopitoi mactabaat
deTorabantque. Quuio Mlac allquando Ulysses oa-
rigarel, a Circe monitua, aoella aurea cera ob-
ilruxil, so ad malum alligarl Junlt atque Ita pe-
rioulum avatlt. Qua re Sirenea contemnl se ra-
tes, impatientia doloria ae In mare praeelpltave-
runt. Eo enim fato natsi erant, ut tamdiu rive-
rent et graeaarentur, quamdla cantantes «ae au-
dlens nemo esset pneterTtctus. Adduot, falaa*
ollm Tlrginea pulcberrimas, loclaa Proserpina :
quam raptam quum diu terra qusahseot, marl
quoque quesrere optasae: ita Tolucrea facias: vel,
quod el auxlllum contra Plutonem non lullesent,
a Cerere in marina monstra converiaa. Hygin.
praif. a med. et fab. 126. et 141., Claudian. 3.
Rapt. Prot. 254., Serv. ad 5. JEn. 864., Ovid.
6. Met. 552. 61 eeqq. et ^fariiaJ. 3. 64. Rivera,
laqult Sirviui, fueruot meretrleei, qaas trans-
euotes quoolam deducebant ad egestatem, bis
fleta soot inferri naufragia. Ciceroni 5. Fin.
SIRIACUS
18. 49. videntur non vocam suavitate aut no-
vitate cantandl navigantes revooasaa, sed quia
multa ae actre profitebantur, ut bomines ad ea-
rum sata discendi cupldltate adhareacerent. Fua-
runt, qui et ares quasdam .In India ease tradi-
derlnt, Sirenat appellataa, cantu bomioei mul-
centes, ut deinde somrto sopitoa laeararent, at
Plin. 10. Mist. not. 49. 70. (136). n arret. Adda
Sullett. dell'Istil. arckeol a. 1835. p. 101., ubl
Sirenea dicuntur esae Muss inferaalea. — Ex his
eoojicere est, Slrenum fabuli documentum hoe
adumbralum esse, bominea mails eupldilalum
illecebrls captoa ad interitum parducL Ct et Prtl-
ler, Gr. Myth.
I.) Propria. Firg. toc. tit. aeopulos Slrenum
ad recta aobibat, ic. parraa ac teopuloaaa insulas
ad Campaoiam Inter Surreotum et Capreas, Zi-
cosa, S. Pietro, Galetta Italiee dietai. Ovid.
Rented, am. 789. Iilo Lotopbagoa, illo Sirenas
in antra Esae puta. remis adjlee Tela luis, Ha-
rat. i. Ep. 2. 23. Slrenum roces. Sit. It. 14.
473. Siren asauetoa effudit in asquora flantui..
Claudian. 3. Rapt. Pros. 204. de eadem. tela)
labor illi; Sirenea requiea; aermonum gratia
mecum. h. e. quleacebat a iabora audiendo Sl-
renum comitum cant us. Patron. Sat. 5. Sau
Lacedasmonlo tallua babitata colono Sirenumqua
domus. h. e. Neapolls, qua et Parthenope • tu-
mulo Sirenia appellate aat, ut Plin. docat 3.
Hist. not. 5. 9. circa med. Ptlrgn. carm. min,
5. 17. ffernsd. Slrenum caotus at dulcla ple-
ctra Tlialia. Hitronym. Ep. 18. ed Eustoch.
Quid cum hoc dulcl at mortifero Sirenarum can-
tu 7 Adda Ep. 48. ad Furiam. Adda Cic.,
Martial: alloaqua supra eit. Auson. Edyll. 11.
Tree in Trinacrla Sirenes: omnia lerna: Tree
Tolucrea, tree eemidea, trea aemipuella: Ter tri-
bua ad palmam Juisa cerlare Cameoli, Ore, ma-
nu, flatu: buso, fide, voce canentei. SchenU leg.
Slredonei (Ki)\i)$o'vi$ &I. Schmidt in Mus. Rhtn.
XX. 299.); alii Sirenides (Cf. Priscian. Perieg.
354.). — De typo Sirenum in Numia Petronii
Turpiliaoi alilique monumeatia V. Cavedoni io.
Bullelt. arcluol. Ifapolet. a. 1857. p. 105. ct seqq.
II.) Improprie. ^ 1. Sirenes sunt foeorum
genus inter opes. Plin. 11. ffitt. not. 16. 16.
(48). *I 2. Item aerpentes alati. Isid. li. Orig.
4. 29. In Arabia aerpentes sunt cum alls, qua
sirena yocantur, qua plus currant ab equis, aed
etlam el volara dicuntur, quardm tanlum Tirua
ait, ut moraum ante mora ioaequatur quam dolor.
Cf. Plin. 10. BUt. not. 49. 70. ct seqq. et Ful-
gat. interpr. It. 13. 23.
UI.) Translate. *f 1. Siren dicitur de rebua.
Sorat. 2. Sat. 3,' 14. vltanda aat imptoba Si-
ren, Oesidia. Juvenal. 14. 18. qui gaodet acerbo
Plagarom slrepitu et nullam Sirena flagellla Com-
paral. h. a. eantlonem ve! suavitiimam. *f 3.
Tribujtur etiam poetla. Fet. Poeta apud Sue-
ton. Gramm. It. Cato grammaticus, Latina Si-
ren, scii. propter facultatem poeticam.
SlRfiNA, a, f. 1. F. roc. pracad.
StBENJillS et Sirenlus, a, um, adject, ad Si-
renas perlinens. Gelt. 16. 8. in fin. Na in lllis
dlaleotlca gyrls atque raaandrla, tamquam apud
Sirenloi acopuloa, oonsenescaa. Ammian. 29. '£.
a med. TJt Tideretur aures occlusiaae ceris, quasi
teopulos Sirenloa traosgreaaurua. Alii leg. Sire-
iiasos. Hleronym. Ep. 82. n. 5. Siren aoa caotus
obturate aure pertraoals. F. SIREN.
SlRfiNIS, Idle, f. 3. (Siren) ad Sirenaa pertinent,
Sirenlua. Priician. Perieg. 354. Ad Noton eit,
ionge eapra Slrenlda rupera, Pieenlle Silari gar-
gea, apeetablle flumen. Of. Firg. i. JEn. 864.
Adda Auson. Edyll. II. 20. eit. in SIBEN;
ubi abiolute usurpatum leg. nonnulll.
SlHfiNlTIS, tdis, f. 3. (Siren) locus fabulosut
later ltaliam et Sicilian), ubl aedem babera di-
eebaotur Sirenea. Hygin.fab. 141.. ubl alii leg.
Sirenides. V. SIREN.
SlBENlUS. F. 8IBENJ2US.
SiREPS. F. SIHEMPS.
SlBlACUS, a, um, adject. (Sirlui) ad Sirlom
astrum pertiaeoa. Avien. In ^rat 'J3?. Et ceo.
Sirltco torrelur 'pica calor P
SIRIASIS
SIRIASIS, is, f. 3. onsiaoit, morbas, ex in-
Oammatione membraoarum cerebri cam corpo-
ris totius siceitate, qualam vehement tolls asttut
tempore solslilii, aut diebui canicularibut tolet
afferre, imprimis paerii, quern fortasse tolstilia-
lem morbum Plautus vocat in Trin. 2. 4. 143.
Eit a aetoida. astu laboro : quod a Set'pioc, Si-
rius. Plin. 32. Sisl. nat. 10.48.(138). Siriasei
infantiam spongia frigida crebro humefacta ta-
nat. Id. 22. ibid. 21. 29. (59). Folia infantlora
distillationibus, quod tiriasin vocant, illita ins-
deotur. Id. 30. ibid. 15. 47. (135). Ossibui in ca-
oino fimo inventis adottio infantiura, qua voca-
tur siriasis, adalligatis emeodatur.
sIrIcArIds. f. SERICARIUS.
SIRfCUS. V. SERIOUS.
SIRIM pro Siverim. V, in SINO inli.
SlRlNGlANUS. V. SYRINGIANUS.
SIRlOMj II, n. 2. herba, alio nomine Artemi-
lia, et lerpjllum majus. Jpul. Herb. 10.
SiRlUS, a, um. V. voc. teq. in Do.
SlRlDS, li, m. 2. (Setpwc) Sirion, aceus. Gra>c.
posit., uturpat Capell. 2. p. 24. Qui trabit asstl-
fero fulgentem 'Sirion ortu. — Sirlui est ttella
in ore Canlcula;, vel, ut placet ffygino 3. Astron.
34. et 2. ibid. 35., in capita Canis, quia in call
coniro cum Sole conjuncta sestum ejns duplicat
mortaliumque corpora nimio calore languida red-
dit. Virg.Z. /En. 141. turn sterilei eiurere Si-
rius agros. Id. 4. G. 425. Jam rapidus torrent
silicates Slrius Tndos Ardebat. Tibull. 1. 8. 21.
arentes quum findit Siriui agros. Voi. Flacc. 5.
369. quum magis asperat ignes Sirius, et isevo
quum noi acceoditur euro. Id. 1. 683. Calabri
populator Sirius arvi Iocubuit. Xucan. 10.211.
rapidos qua Sirius ignes Eiserit. ClauJian. Laud.
Seren. 8. Oores Sirlul urit sstibus. Id. de Apo-
no, 92. save Sirius Igoe noeet. Id. Nupt. Ho-
nor. Fetcenn. 20. gelido «peeu Torrentiorem
fallere Sirium. Zucil. £in. v. 597. vigil fervem
quum Sirius ardet. V. CANICULA. — Hinc
Sirius, a, um, adject, ad Sirium pertlneni,
Virg. 10. JSn. 272. (et Colum. 10. R. J?. 289.)
liqnida si quando node comets Saoguinel lugu-
bre rubent, aut Sirius ardor. Prudent. 12. Ca-
themer. 22. Et siquod aslrum Sirio Fervet vapors.
SIRO, onis, m. 3. genus eituberationis in cu-
te, de quo Trotul. 48. p. 77. retro Aid. Ad for-
roicaiiones et sirones ubicumque sint in corpore,
mailrae io facie et In fronts frumentum dittem-
peramus cum vino, pulvere olibani appojito, et
ad moilura emplastri luco appooimus.
SlROMASTES, se, m. 1. oaipof (xotns, ganuB
pugionii seu laocere, vel baculi unco instructi.
Hieronym. Ep. 109. n. 3. Legl enim tlromastem
Pbioees, ausleritatam Elia. Adde eumd. Ep. 147.
n, 9. et Ambros. in Pt. 118 serm. 18.
SIRPATUS. V. SCIRPATHS.
S1RPE vel sjrpe, is, n. 3. Silpe legilur In
Gloss. Z-flt. Gr. .Silpe, oi'Xpiov. — Sirpe est planta
eadem, qua Silphium Gr*ce, et laser, apud Cj-
renentet nascens. V. LASER P1TIUM (Cf. oe'ot-
psv). Plaut. Hud. 3. 2. 10. Si speras, tlbi b'oc
anno mullum futurum sirpe et laserpilium. h.
e. largum fore provenlum sirpis et suoi ejus.
SIRPEA. r. SCIRPEA.
SIRPEX, Ida, in. 3. idem quod irpei, addita
litters s espiralioois loco, farro 5. L. L. 136.
Stull, Sirpices, postea irpices, i dctrito, a quibus-
dam dicti. la Lex. apud Freund et Iciotz deti-
deratur. V. IRPEX.
SIRPlCt'LA, eb, 1". I. et
SIRPlCOLUS, i, m. 2. V. SCIRPICULUS.
SIRPlCUS, a, uin, adject, (sirpe) ad tirpen per-
tinent, ul Sirpicum lac, b. e. laserpilium. V.
LASERPITIUM. — KB. Da cogn. R. f. O.NOM.
SIRPO. V. SC11IPO
SIRI'OS. V. SCIRPUS.
SIROLUGL'3, i, rn. 2. animal quoddam, quod
nec quale esset, nee ubi nateeretur, traditum est
ab aucloribus. lta Plin. 30. Hist. nal. 15. 52.
(146). ubi Harduinut ei HISS, suiyugut legit.
Silligius aliique rncenliorei haoc lectiouem se-
cuntur,
SIRUS, 1, m. 2. Sunt eliam qui icribuat ty-
— 390 —
rus, sed minns recte. V. tamen iofra. — Quod
ad etymon, quidam pnlant esse vocem Persicam;
•ed recentiores a Cbaldaico TV© Sheir, ca-
verna, deducunt; onde Horrsi Seiritce dicii,
quod in cavernls babitarent. Cf. A'ickes, de libr.
Esther P. 1. p. 221. — Sirui ^f '• Est P ro "
prie spelunca tubterraneacondendo et asserrando
frumento effossa, ojipo's et otpo'c. foxm 1. R.
R. 57. Quidam granaria habent sub terris, spe-
luncai, quai vocant oeipou't, ut in Ceppadocia
et Thracia. Adde ibid. 63. et Plin. 18. Hist. nal.
30. 73. (306)., qui Latinit litteris tiros habet. Co-
lum. \. R. R. 6. Transmarinis quibusdam pro-
vinces puteorum in modum, quos appeilaot si-
ros, eibausta humus, editos a se fruclui reciplt.
Curt. 7. 4. 24. Tritici nihil aot admodum esi-
guum reperiebatur. Siroa vocant Barbarl, quos
ita solerter abicondunt, ut nisi qui defoderunt,
invenire non possint. Meminit, sed tacito nomioe,
etiam Auct. B. Afr. 65., item Fitruv. 6. 8.,
ubi vocat crrptas. Cf. Bochart, Hieroz. 11. 4.
21., JTuet in JUanil. v. 276. et Stswech in Ve-
get. 3. 3. *| 2. Est etiam scopa. V. SVRDS-
SIS duo diveria ligniQcat: est scilicet '
A) Sit, voi contracta ex «i «»"», teste Cic. Oral,
45. ad fin. Libeoter etiam verba jungebaut, ut
sodes pro ti nudes, tis pro si vis. — Usurpatur
autem in sermone familiar! et adnectitur secun-
da persons sing, verborum modi imperativl, ut
agesit, abisii, capesis, videsit etc. pro age sis,
abi sis etc. — Sis itaque est idem ac si vis, se
wuoi, se ti piace, se ti aggrada o garba: et
fere adhibetur, quum quippiam imperatur, pr<E-
eertlm apud Comicos. Quia enim, inquit ZJonat.
ad Ter. Eun. 4. 7. 29., imperative sunt con-
tumellosa, addebant sis, ad imperium leniendum.
quamquam et severe imperanlis est, et sloma-
chaotis. — a) TJniversim. Plaut. Cas. 2. 2. 31.
Tace, sis, stulta: noli, lis, to illi advorsari. Id.
Pen. 3. 3. 8. Accipe, ais, argentum, impudem;
tene, sis, argentum. Ter. loc. cit. Cave, sUine-
icis, cu! nunc maledicas viro. et 9. 3. 19. Fac,
Bit, nunc proraissa appareanL tl Heaut. 1. 2.
in fin. Vide, sis, ne quo hinc abeaa longius. Ad-
de Plaut. sasplssime, cujul ilia »unt age sis, ca-
pe sit, apage tis, abi sis, eedo sit etc, qus
quidam etiam conjuncte scribunt. Cic. quoque
usurpavit Rose. Am. 16. ad fin. Age nunc, re-
fer animum, ii», ad veritatem. — o) Aliquando
prspooitur Ipsi verbo. Plaut. Mil. glor. 2. 2.
26. Sis, jube transire bac, quantum potest, et
ibid. 45. Illuc sis, vide, queraadmodom abstitit,
severa froote curat cogilans. Ter. Adelph, 5. 1.
4. Illud sis, vide eiemplum discipline ! Plaut.
Pers. 4. 4. 104. Ne, tit, plora: libera eris aotu-
turn.
B) Sit, pronoraen. V. SOS et SDI.
SlsAUA et
SlSAMUM. V. SESAMDM.
SISARA, a, t. \. herba genut, idom quod
erice. Plin. 11. HisL nat. 16. t5. (4-2). Ericem
Alhenienset tetralicem, Eubcea sisaram. At Sil-
lig. titirum, et Jan. oum Dell, tisyrum. Varro
3. R. R. 16. Ei alia re faciunt mel, at ex ti-
tans (lore. .Scrmeirferui titers : at Pontedera An-
tiqu. Rom. el Grcec. p. 459. ei Crescentio legit
ciceris aut ex conjectura cicerce. — NB. De
Dom propr. F. OMOM.
SlSER, Srii, m. et n. 3. aioaoov* dypiov oi-
Xivov, ut reddit Charis. 1. p. 19. Pulscn., herba
pastinacz non dlssimilis (Sium sisarum Linn.).
— a) la mate. gen. Plin. 20. Hist. nat. 5. 17.
(35). Bicesius ideo atomacbo utile videri dixit,
quoniam nemo tret tiseres edoodo continuarel.
CoJum. 10. R. R. 114. Jam titer Atsyrioque
venit qua: teinine radii. — 6) In neutr. gen.
Plin. 19. Hist. nat. 5. 28. (90). Siter et ipsuin
Tiberius princepi nobilitavit, flagilant omnibut
annit a Germaaia. Gelduba appellatur catteJlum
Hbeno Impositum, ubi generositat przeipua. Inett
longitudine nervut, qui decoctlt extrahilut, ama-
ritudinis tamen magna parte rellcta, qua;, mulso
in cibit temperate, etiam In gratiam vertilur.
— Colum. 11. R. R. 3. efrco tried. Pattinaca
et titer atque inula convaletcunt aite patlincto
SISTO
et tlercorato tolo. — Ejut varlos asui in medt-
cina persequltur Plin. 20. Hist. nal. 5. 17.
SISfiRA. P. SISARA.
SlSlCtmiO.N, Sois, rn. 3. OTiOjjjStav, ovoj,
epitbetoa Nepluai terram quatientis, ut enno-
sigesus: a atia, qualio, et x^" v « ovo 'f> ter f»-
Ammian. 17. 7. ad fin. Neptunum, bumentis
aaturs polestatem, Ennosigreon et Sisichthona
poeta veteres et tbeologi noncupaverunt.
SJSIHBRIUM. V. SISYMBRIUM.
SISfRUM. V. SISARA.
SISOM Agrion, herba caule faenicali, radice
magna, nigra et gravissimi odoris, tuco plena,
(lore nigro, alio nomine peucedanot et pinaitel-
lus. ^puf. Herb. 94.
SISPES, His, et
SISPlTA, as. V. SOSPES et SOSPITA.
SISSEM pro Sirissem. V. SI>0 init.
SISSINA, &, m. 1. (sisslo?) vox adhibita, ut
videtur, valgo in blanditiis de puerulis. Cf. Gloss,
Lat. Gr. tlssiat, xe&ijTat, e'irs ^pe'fouj. et ibid.
Siat, otipe", ant fisipwe.. Inscript. apud Mom-
msen n. 6902. dis ikiqvis q\i bapvervm aki-
MVLAM TAM INKOCVAM L. TBTTI ALEXANDRI IB V.
A. V. D. XI. MVSCAE CHAIIITOSO SISSINAS BBNBDl-
CTO VEBE U8R8KTI TEREp I ION CAES. K. DOCTOB
THRABO. JBCtT.
SISTA, vox ignotse tigniQcationis, qua legitnr
In antiquiore quadam precandi formula seu ean-
lione apud Caton. R. R. 160. hvat banat bvat
ISTA F19TA tISTA etc.
SISTARCtllA. F. SITARCHIA.
SISTENS, entis, particip. V. SISTO.
SISTE.NTO, as, alum, are, a. 1. Vox ineerta
icriplionii, quam recentiores rejiciunt, nsurpata
pro ostento. TVtc. 15. Ann. 18. Nero frumentum
corrupturn in Tiberim injeclt, quo tecuritatem an-
nonse sijtenlaret. Ita leg. Lipsius, quam vis fateaior
in omnib. librit esse susteniaret: ceterum. u et
i facile permutantur. Atiamen, inquit el. Furla-
netlo, est fegendum ostentaret, quod optima ha-
bent editiones. Idem Lips, ad conlirmandam suaci
lectioaem alTert locum Plant. 7Vuc. 2. 2. 14.
Adveaittl buc sittentatum cum exornatii oiti*
but. ^Iti tamen plurei rectiua leg. Adveni Istue
(alii Advcoiiti hue not), 'tis, tentatum cam ex-'
ornatis ossibut. Orellius apud 2*ac. legit susten-
iaret cum FFallhero contra Ryckium. Apud
Plaut. vero Gronoyfus vuit omnino else legend.
Ostentatum. Yiderinl eruditi.
SISTIS pro Sivistit. V. SINO inlt.
SISTO, listit, ami et sit'ii, sUium, slslore, 3.
— a) Ad formam quod attinet, praterltum steti
coQurmat Gell. 2. 14. In libro vetere M. Catoois
scriptum sic erat: Quid, tl vadimonium capite
obvoluto stitittet? Racte i lie quidem slitisses tcri-
psit: ted falsi et audaces emeodatorei, e scripto
per libros, stetisses fecerunt, tamqnam slitisses
TBnam et nibili verbum etset. Quin potius ipsi
nequam et nibili suot, qui ignorant, stilisses di-
ctum a Catone, quoniam ststeretur tiadimonium,
non staretur. Sed veteres Granimatici Charis. 3.
p. 220. Putsch., Diomed. 1. p. 369. et 376. et
Friscian. 10. p. 803. prseteritum faciunt steti,
atque eliam statui: et illud quidem, quum abso-
lute usurpatur neutrorum more: hoc autem, quum
active addilo accusative Iloec tamen nullo telli-
monio conQrmant. Yerius diierit, stili In tola
usu esse rei forensis: in aliia non item. Nam ex
verbis Gellii tatis coliigitur, a sisto non gigni
tleit, sed ititi. Ita Forcellinus. Ceierutn jisto vi-
detur per reduplicationem factum a sto (Cf. Gr.
i3T>iui); unde prslerltum tistiti, et per apba-
resio tliti, ut tuti a tetuli. Porro ecriptorei pro
stilt aliquando a no muluali sunt steti, at in
sido praiierit. tedi a sedeo pro sidi uturpatam
ett. — o) Ralione babita etjmi, ducunt a Skr-
ttfia ejusdem tigniGcationit; unde et Gr. coto'm
live larqut. — Part. 5is(ens tab B 2; Status
mb A I.' 6. et II. 4. et in flo.; Sittendut tub
A X. i. b et 6. — Sitto occurrit A) Transiti-
ve; et B) Neulrorum mora.
A) Sitto transitive est Blare facio, quorl erat
In cursu aut motu, rctineo, reprimo, i'^iirTj^i
(It. fennare, arreslare ; Fr. arreler, rereixir,
SISTBATUS
contenir; Bitp. detener, impedir de movcrse,
impedir, suspender; Germ, einkallen, anhal-
ten, hemmen ; Aogl. to liop, stay, arrest).
I.) Propria. *| 1. Generatim. — a) De ani-
mantibus. Plant. Mil. glor. 2. 3. 73. Ego jam
illora hue libi listam iu viam. £iv. 10. 14. Si-
tlere Samniiem. Ovid. Remed. am. 80. la primo
limine siite pedem. firg. 6. <£n. 465. (et Pro-
pert. 4. 10. 3ti.) Sisto gradum, teque adspectu
na sobtrahe notiro. Id. 12. ibid, 355. Sistere
equos. Sit. It. 2. 98. cervum vulnere. — 6) De
iaanimia. Firg. 5. /En. 489. Sistere aquam flu-
viit et vertere eidera retro. Tib. 1. 2. 44. Si-
elere iter Ouminii. Plin. 2. Rp. 17. Xjstus ven-
tum tistit. Propert. 2. 1. 86. Sisters currum.
Martial. 13. 116. et Plin. 20. Hist. nat. 23. 96.
(256). ventrem. (Sic 22. ibid. 25. 61. (129). et
23. ibid. 6. 60. (113); Sisteoda alvus.) Id. 23.
ibid. 7. 71.(137). sanguinem. Kin. alter 7. .£p.
9. in carm. footes incendia sistunt. — Passive.
Tac. 15. Ann. 54. fnlnevibui ligaments, qui-
buaqne slslltur sanguis, parare monet. *| 2. Spe-
ciotim est firmare nutaotem ruentemve fulcire.
Plin. 20. Hilt. nat. 3. 8. (15). Sucus cum a-
ceto mobiles denies sistit. — Uioc sisli non pot-
est, coercerl, reprtml, flrmari, ab exitio vindi-
cari non potest: actum est: pereundum eat. Liv,
2. 29. a mei. Tolam plebem sere alieno demer-
sam esse: nee ilsti posse, ni omnibus consuls-
tur. Id. 45, 19. Si vero ad externum bellum do-
westica sedillo adjiciatur, sisti non posse. Adde
alia ex eod. et Tac, Justin., Cart. etc. oooge-
ata a Gronov. ad Liv. 4. 12. Et active Cic. 5.
fferr. 96. 223. Quid possumus contra ilium pralo-
rem dicere, qui quotidie templum tenet, qui rem-
publicam sistere negat posse, nl ad equeslrem or-
dinem judicla referantur? /i.e. stare. Est qui
mallet mbsistere. % 3. Item tistere aliquid,
siatuere, punere, collocare, mettere, piantare.
Firg. 2. JEn, 245. Et monstrum infelix sacrata
Bisiiuius area. Id. 10. ibid. 322. ecee Pbaro, vo-
ce* dura jactat inertes, Iutorquena jaculum cia-
manti aitlil in ore. — Passive. Tac. 4. Ann.
37. Quum Augustus sibi alque urbi Romas tern*
plum apud Pergamum siati non probibuisset. et
4. Hist. 53. TJt templum iisdem vestigiis siste-
relur. Id. 15. Ann. 18. Roma; tropaa de Par-
ibis arcusque medio Capltolini raontia alsteban-
tur. *J 4. Sistere /ana, inquit Festus, quum in
urbe condenda dicitur, slgniQcat loca In oppido
futurorum sacrorum coostiluere: quod Anlislius
La boo alt In commentarlo quintodecimo Juris
pontiflcii, fana sialere esse lectisternla certit lo-
oi» et diii habere. ^ 5. Sitlere aliquem, col-
locare, ponere, melterc, posare. Plant. Pseud.
5. 2. 7. Molliler siste nunc me: cave, ne endam.
non vides me, ut madide madeam? firg. 2. G.
488. o qui me gelidis in valiibua Hsmi Sistal
et ingenti ramorum protegat umbra! Id. 2. /En.
620. et tulum patrlo te litore siatam. et 10. ibid.
308. Tumua rapil acer To tarn aciera in Teucroa
et contra in litoro sistit. h. e. opponit ;Ene»
militibuB extceusionem mollentibus. 'Pats. 3. Hist.
77. Multa nocte cohortes expedites, summit mon-
tium Jugi8, super caput bostiura sistit. firg. 4.
^En. 634. Annam, cars mlbi nutrii, hue aisle
sororem./ainmi venir qua. et Plant. Mil. glor. 2.
3. 73. pedes ego illam jam buc tibi sistam in
viam. te la faro vedere qui in istrada. et Pro-
pert. 3. 15. 41. Tu modo servilio vacuum me
■lite euperbo. ft. e. pone, conslitue me tiberum
a auperbo servitio. Plant. Mere. 5. 2. 49. Quid
al animus Quctuat. eu. Ego istum in trauquillu
et lulo sistam: ne lime. — De bostiia seu oblatis,
quis ad aram vei templum admoventur. firg. 8.
JEn. S5. j£neas [suem) Mactat sacra ferens et
cum grege sistit ad araro. Cf. fulgat. inlerpr.
Luc. 2. 22. *J 6. Sistere se, copiam sui fa-
cere, te exbibere, se prasentare, presenlarsi, com-
parire. Cic 3. Alt. 25. Abs te peto, des ope-
ram, ut te ante Kal. Jaouar., ublcumque erimua,
sittaf. el 10. ibid. 16. in (in. Te.vegeium no-
b'u in Gracla aisle. — Ducta est htec loquendl
ratio a consueludlne foreosi; sistere enlm se di-
cunlur, qui, eitati in Jus, apparent statu die cum
- 391 —
adversario, comparire in giaditio: habetque
uium bac ratione etiam in pratcrilit. Cic. Quinct.
6. 25. TesliGcatur isle, P. Quinctium non stitls-
se, et se slitisse. Plant. Cure. 1. 3. 6. Dbi es tu,
qui me libello Yeoerio cilavisti? ecee ma. Sisto
ego tibi me: et mibi contra itidem ta ut sistat,
suadeo. Vlp. Pig. 2. 10. 1. Si reus dolo aelo-
ris non stiterit. — Passive. Id. ibid. 6. 3. Quum
quis in Judicium sistl promitit, neque adjecitpov
nam, si slatum non esset. et ibid. 9. 1. Si quis euro.
de quo noiialit actio est, judicio sisti promisit.
Cic. Quinct. 7. extr. Ila disceditur, ut Idib.
Septembr. P. Quinctium sisti Sex. Alphenus pro-
mitteret. Adde Paul. Dig. 2. et 6. iVerat. ibid.
2. 11. 14. Si procurator ita stipulatus, ut sislat
dumtaxat eum, quern stipularetur, non etiam pes-
nam, ai status non esset. et mot. Tantum ei ea
stipulations, non stato reo, procuralori debeatur.
Vlp. ibid. 9. 1.5. Si desinat serrus esse promisso-
ris, non videri in eadem causa slatum. — Hue
el ilia pertinent Cic. 3. Off. 10. sub /in. Vas
factut, est alter ejus sistendi, ut si ilia non rever-
tisset, morlendum esset ipsi. Plant. Hud. 3. 4.
72. Protnisimus carnifici aut talentum magnum,
aut banc hodie sistere. Vlp. Dig. 2. 9. 5. Si aer-
vum in eadem causa sistere quis promiserit, et
liber factus sislantur. ^ 7. Hinc sistere vadi-
fnoniunx, yadimonium obire, stalo die in judicio
adesse. Cic. Quinct. 8. 29. Venit Romam Quin-
otiut, vadimonium sistit. Nepoi Alt. 9. o med.
Tanta dillgentla ofilcium suum praeaiitit. ut nul-
lum ilia stiterit vadimonium sine Attico, bio
sponsor omnium return fuerit. Adde Gell. loc
supra cit.
II.) Translate. *l 1. Metaphora ducta ex to-
per, paragr. 1. Plin. 10. £p. 97. Vicos etiam
alque agrot superstition! 1 ! isllut contagio perva-
gata est : quaa videtur tisti et corrigi posse. Se-
neca Agam. 203. et Med. 157. Sistere impetuiD.
Id. Hippol. 248. furorem. Ovid. Heroid. 16.
69. certaraina. Id. 1. Fast. 367. lacrlmas. Id.
14. Met. 835. (et Seneca Hippol. 1263.) Celus.
Id. Heroid.2Q. 179. Sisie metutn, virgo: st&blli
potiere salute. Id. 7. Met. 711. Siste lust, ln-
grate, querelas, et 6. ibid. 4U0. immensot siste
laboret. el 3. ibid. 153. Sisllle oput prsetent no-
dosaque tollite Una. ft. e. intermitlite. Tac. 4. Ann.
48. Thracibus permissum vastare, trahere pras-
dat, dum populatio iucem intra sisteretur. Ovid.
3. Pont,, i. 16. Nee tibi sunt iuntai, laticit nisi
pane marini: Qui potut dublum tislat, alatnt
silirn. % 2. Metapbora ex super, paragr. 2. aum^
pla. firg. 6. /En. 858. Hio rem Romanarn, mB'
goo turbante tumultu, Sislet. Plin. Paneg. 50.
Magnum hoc luum erga tecta Ipsa meritum, ti-
stere ruinas, soliludlnem pellere. Liv. 3. 10. Vii
concordia sisti potse videbatur. et ibid. 20. in
/in. Non ila civiiatem sgram esse, ut consuelii
remediit titli poasit. *J 3. Melapbora ex super,
paragr. 3. dsprompla, Augustus apud Saelon.
Aug. 28. Ita mihi salvam ac sospitem rempublieain
sistere in sua sede liceat. Plant. Pcen. 5. 2. 122.
Uestituentur omnia: suam rem tibi sal van sistam,
ai itlo advenerit. Ovid IS. Met. 492. ab quo-
ties Oemi Tbeseiut beros, Siste modura, dixit.
ft. 4. pone modtim (acrimis. *f 4. Hinc est coa-
stituere, condicere, accordare, stabilire, xdoom.
Cic 1. Off. 12. 37. ludicant duodecim Tabulas:
Aut status diet cum boste. Festus p. 314- 12.
Mill. Stalut diet vocatur, qui Judicii cauta est
conttllutut cum peregrino. ejus enlm geoer^s ab
antiquit hosted appeliabanlur, quod araot pari
Jure cum populo It., atque hostire ponebatur pro
square. Plautut in Curculione (1. 1. 5.) Si tlatut
condlctus cum boste intercedit dies, lamen est
eundum, quo imperant (Venus Cupidoque) in-
gratiis.
B) Sisto, neutrorum more vel absolute, tra-
laticium est, cousislere, sedere, quiescere, stare,
fertnani, potarti. »J 1. Generatim. Virg. 3.
/En, 7. Jncerli, quo fata t'erant, ubi- sistere
detur. Id. 11. ibid. 872. Nee quisquam lu-
stantet Teueros letumque ferenlet Susientare va-
let tells, aut sistere contra. Id. 1. G. 479. si-
slurit am/iaa lertaque dehisaunt. Farro 6. L.
SISTRATUS
L. 8. Mail. Solstitium, qnud sot eo die si-
sters videatur. Zucret. 4. 415. conlectut aquas
digilum non altior unum, Qui lapidet inter si*
slit per strata viarum. Id. 2. 602. Aerit in spatlo
magnam pendere docenlea Tellurem, neque posse
iu terra sisiere terra a. h. «. nili. Jeneco Thyeit.
744. Uactenus tislat nefas, plat etl Aliens, h. «.
hio Bnero babeat, desinat. — Hinc or« et co-
pite sistere est, vullu aut capita terras Impacto,
subsislere: quod faciunt, qui gravi et tabito cata
decidunt. Plant. Capt. 4. II. II. Iuterminor, ne-
quis rai obJtiterit obviam. nam qui obstilsrit,
ore sistel, «»' trovera colla faccia per terra, et
Cure. 2. 3. 8. Neo qoitquara lit etc. quin ea-
dat, quin capile tislat in via de teroita. *| 2. Spa-
eiatim eit retistere, obttaro, eontra stare. Tac.
1. Hist. 35. Galba irruenll turba neque slats,
neque corpora tittent. ft. e. retiitent, ut pierl*
que optima coojectur* legendum putant; videtur
enlm prima s-llaba absorpta a final! prsceden-
tls verbi, ut saipissime alibi in MSS. Sed reeen-
tiores nibil mutant, f. Orell. ad h. t. % 3.
Hem pro esse, exsletera. Manil. 3. 529. Tempora
quod tisiant propriis parentia tignis. Id. 4. 648.
Felix eequato genitut sub ponder* Libra, Judex
extrema tistet vilaque necitque. — liine Part.
prater, pass., cujut exempla retullmut
Status, a, urn, adjective quoque occurris. % f .
Est certo et deuailo tempore aut die recurrent,
fixus, atabilis, jtsso, determinato: at itatx fe-
rial (de piulbus F. STATITOS), itata tacro, qua
certo anai tempore fiuat, neque transfer uatur:
quibut oppoountur eoacepliva et lmperatlva, qua
iocertam tedem babent. Cie. Saruip. reap. 9. 18.
Stata* solemnesque csrimooias pontificato con-
tineri. Id. t. Tuic. 47.113. Sollemne et statum
sacrificiuro. Liv. 27. 23. Ut bi ludi in perpetuus
in statam .diem voverenlur. Ouid. 2. Fail. 527.
Curio legltlmii nunc Fornaoalia verbis Masimui
Indicit, nec itata sacra faell. Plin. 9. Hiit. not.
23. 39. (76). Murana quocumque mente parit,
quum ceteri piscet atato pariant. Id. II. ibid. 37.
65. (173). Stato tempore id emit. Id. 28. ibid.
8. 23. (107). Slatat febrei arcere. Id. 18. abid.
29. 69. (291). Stall tlderom cutaut. Ovid. 1. Fait.
310. Ponamutque auot ad stata tigna diet. -Se-
neca 4. Benef. 28. et Lucan. 10. 240. Stall ven-
t or urn flatut. Tac. 4. Hill. 81. Statot astir is fia-
tlbut diet, et certa maris opperiebatur. Plin, 7.
Hiit. nat. 49. 50. (160). Stata vita spatia a ttei-
lit accipi, Plin. alter 4. Ep. 30. Font ter In die
■tatit auctibut ec deminullonlbut creteit deere-
tcitque. Id. 3. Ep. 19. Agri reditum tleut mo-
dicum, ita ttatum prattaot. Tac. 3. Hiit. 30,
Magna pari Italia stato in aosdem diet mereata
coogregata. Centorin. de die nat. 8. Stella tain
vaga, quam stata. fine. *| 3. Stato forma,
media inter pulcberrimam et deforaistimasn.
Gell. bi il. ad (in. Inter pulcberrimam femi-
nara et deformissimam media quadam forms
est, qua et a oimia pulcritndinit periculo at a
suminiB de(armilatit odio vaeaf. qualis a Q. Bu-
oio In Mellanippa perquam eleganii vocabulo
stata dicitur: qua neque xoivn' future tit, neque
iroinij. Quam formam modicam et modettam Fa-
vurinut non mehercle intcite appellabat uxorlaiu.
Enoiut autem to itta, quam dlxl, tragosdia eai
fere femioas ait iucolumi pudicilia esse, qua
stata forma forens, *J 3. Stata fortuna. F. FQR-
TUNA la ONOM.
Homonym. Statin et ttatulut dlfferunt. Sta-
ins est, qui certo et definito tempore recQrrlt,
al dictum est: status, qui tempore cetto quidem,
sed indicto.Quere melius italulut, quam status
legitar in itlo Livii 24. 27. Status est comlliii
dies, quo etc. Item in Ilia 39. 13. Tret in anno
statu tot diet babuisse, quibut iaterdiu Bacebie
initiarentur. Sed in MSS. na dua voces tape
commutaatur, ut flri doctl In Livio loc. ciU
observaruat. Immo ^arro 6. L. L. 25. Mult.
ditit itatutoi diet pro tialot, et Fat. Flaee. 9.
188. nostra state doua saluils Adnue. h. e. sta-
tute, pacta, proralssa. Sed Y. Zumpt ad Curt.
5. 1. 22., 6. 3. 7. et 5. 9. 9.
S1STRAIU3, a, out, adject, (.ilitxojn) qof
SJSTBIFER
eistrom gerit. Martial. 12. 29. Linlgeri fug'iunt
cbIti sistralaquc turba. h. e. sacerdotes Isidis.
SISTRlFER, Rra, teriira, adject, (sistrum el
fero) qui sistrura fert. Anlhol. Lai. 4. 49. Riese,
Qui) te plangentem aoa risit, calvus ad aram
Sistriferam I'bariam supples quum forte rogarea?
h. e. hit, Cf. De-Rossi in Bulletl. Crist, a. 1868.
p. 54. et sea.
SISTRlGER, gera, gSrum, adject, (sistrum et
gero) qui sistrum gerit. Inscript. in Corp. Jnscr.
Zat. 8. 212. v. 84.
SISTRUM, !, n. 8. oe'oxpw, quod aird tou
est civ, hoc est a quatiendo, propterea quod ts"-
Krutn eoncussum, argutum lonorumque ederet
tinDitum. — Sistrum igilur est crepitaculum ae-
neum, quo jSDgyptii sacerdotes in Isidis tacrit att
solebani. Ovid. 2. Amor. 13. 11. Per tna listra
precor, per Anubidis ora verendi. Martial. 14.
64. Use qualiat tenera garrula tlslra menu. O-
vid. 9. Met. 783. crepultque tonabile iistrom.
Id. 1. Pont. 1. 38. Jactaotem Pbarla tlnnula
eistra manu. Id. 3. Art. am. 633. Pbaria tlstrlt
cperata juvenca. h. e. aaeris Iiidis. Claudian,
IV. cons. Honor. 574. Nilotlca tistrlt Ripa so-
rat. Stat. 3. Silv. 2. 102. Mulllsonum ilstrum.
Seneca Vit. beat. 27. Sistrum concolere. Apul.
1. Met. area, argentea atque etiam turea tlslra
tneraorat. — Hoc Instrumentum apud jEgyptios
f jeem tuba exhibebat. Virg. 8. /En. 696. patrio
vocat agroina aistro. Propert. 3. 9. 43. Roma-
oamque tubam crepitant! pellere aistro. Zucan.
10. 63. de Cleopatra. Terrult iila sao, ii fas,
Capitolia aistro. — Isid. 3. Orig. 4. et 18. ibid.
4. extr. scriblt, Amazooaa quoque aittro femi-
narum eiercitum vocasse. — Sistrl flguram et
descripttonem habea a B. Bacchinio T. 6. An-
tiquit. R. Graevii, et a Montfaucon. Antiquit.
explic. T. 2. P. 2. et apud Fabretti, Intcript.
p. 489. et aeqq. Paucii describit Apul. loc. cit.
hoc modo ; Dexlera ferebat areum crepitaculum,
oujui per aDgustam lamioam, in mod urn baltei
recurvatam, trajecl* raedlm paucae virgula, crl-
spante bracbio tergerninoi Jactus, reddebant ar»
gutum sooorem. V. Rich ad h. v.
SlStRA (susura) et
Sis URN A, se, f, 1. oioupa et ot'uupva, vile stra-
golum vel tunica ex pellibus. Plaut. Pen. 1.
3. 15. Ritsch. Quasi sisuram esse Jui deeel col-
ijricum. Alii olim legebant }as vel Juream. Am-
mian. 16. 5. ante med. Node dimidiata temper
•iturgeut, non e plumlt Tel ttragulit lericlt am-
Wguo fuigore nitentibua, ied et tapete et otcvp*,
quam vulgaris timplicltat tlsurnam appellat, oc-
culta Mercurio tupplicabat. Gardthauitn leg.
susurnam.
SlSYMBRlON e.
SISYMBRIUM, II, n. 2. (oiau>£piov) Ktiam «*.
simbrium, tine, aspirations, In £dict. Dioclet,
loc. infra cit.; item sisymbrium apud Varron.
5. L. L. 103. Mull. — Sisymbrium, sisimbrio o
lisimbro, berba, de qua Plin. 20. Bist. not. 22.
91. (247). Sisymbrium sllvestre, a quibusdam
Ibymbraum appellatum, pedal) non ampliua al-
Utudine: quod In rlguis naicltur, simile nasturtio
til. Quod In slcco ortum, odoratum est et Id-
teritur coroois, eogualiore folio, a Dioscoride, In-
quit el. Fee (Op. cit. v. 2. p. 452.), fait con-
naitre deai sisymbrium: 1' on nomine asoufi-
/3piov area le tynonyme epitiAXoj ayptoc; i'au-
're avee let syoooyroei xapSaiti'vij et oto». Cet
deux pltntea toot fort diflerentei: la premiere
apparliyjt a la famille det labieei; la teconde
a ceH^ dea cruciferes. Yoiei la concordance tyn-
onymique de cet deux sisymbrium: I. 2(su'/x-
£pio» ij tpmJKkoc. effpioe, Diotc. II. 155; 2«oiiu,-
f3piov, Tbeopb., Hist, plant. II.; de Cam., II.
3i; Galen., de Fac. med., VIII. p. 2*9.— Si-
symbrium gratum domince, Ovid., Fast., IV.
f. 869«; Sisymbrion silveslre, quibusdam thym-
brwum, Plin., loe. comm., Apul., cap. 105.; Si~
symbrion agreste aquaticum, Gesso. Bart.; Si-
symbrion Menla, Gerard., tit. I.; Menta hir-
stita, D. C, Fl. franc, Spec 2535.; Stsembro,
Ital. teste Angolll.; Sosembro matto, Itat., C.
PoIIin., Ft. Venn., 2. p. 350. — II. 2triu-
— 392 —
/3piov a'tsfov 17 ai'oy 5 xapSafu'vij, Diosc, II. 156.
— Sisymbrion aquaticum nasturtio simile,
Plin., loc. comm., ■ffrunneerassum, Carol. Magn.,
Capitul.; Sisymbrion Nasturtium, L. Spec,
plantar., 916. Cressione, Italorum (Anguill.) —
Ce que Pline dit de I'uqb et de 1' autre (sur
les proprietea medicinalen), d'aprea Dioscoride,
n'a rien qui soit fonde en raison». Ovid. 4.
Fast. 869. Cumqae sua domioa: date grata si-
symbria myrto Textaqne eomposita Juncea Tin-
cla rosa. Plin. 19. Hist. nat. 8. 55. (172).
Serpyllo et aiaymbrlo montes pleriqoe icatent,
licut in Thracia: utique deferunt ex bis avot-
eos ramot teruotque. eC ibid. to. 57. (176) Ocl-
mum tenecta degenerat In aerpyllum et tisym-
brium In calamintbam. — Inter berbat edulet
numerator In Edict. Dioclet. p. 16. Sitymbrio-
rum fascit babena N. vlginti 5^ decern. Momrn-
sen leg. sisimbriorum, aspiratione extrila. — A-
pul. Herb. 105. Gracl Sisymbrion, alii Stephanon
aphrodites, alii berplllon mega, Latin! terralem
austeralemque: alii mentbam veneream appel-
lant. Est quldem almilis mentbee, ted latioribus
foliit atque odorlt tumml et virtutit ferventit.
Adde Pallad. 5. R. R. 3. 5.
SlSfRINCHlON, II, a. 2. ci9upi'7x,'0», gennt
bulbi apud Grscos, In quo illod mirum, quod
radix ejut bieme crescit, vere minultur. Plin.
19. Hist. nat. 5. 30. (95)., ubi Harduin. mallet
tytt'rt/ncnfon, auoiptiy^iov, a rostrl tullll simtli-
tudine: a cu;, aus, et p'u'vYoj,, rostrum.
S1SYRUS. f. SI9ARA
SlTANEA et
SITAMIA. V. SBTANIA.
SlTAHlDS vel tetanias, a, nm, adject. cijTa-
vioj et o>]ta'v8i0{, borootinas, ut Sitanlut panls,
tc. bornotinus, e trlrr.eairl tritico factus, roerao-
ratur a Plin. 22. Hist. nat. 25. 68. (139). Slla-
nium tritlcum, 18. ibid. 7. 12. (70). ODtavtoj
jrupo';. Dictut 3st a oyxt;, hoc anno: quia non,
ut vulgare fromenium, Roe annl aeritur, anno
Inaequente meteodum, sed vere solum aoriem an-
no tnaturescii, V. ALICASTRUM.
SlTARCBlA, as, f. 1. (o(TafX' a ) Sant 1 qI
tcrib. sitarcia, aspiratione eitrita, tamquam sit
a ntapxidx, annona, .quod composltum a eltof,
frumentum, annona, et a'pxsca, lufBelo; nam
aijapyja proprie est prsfectura annons: ab c7e-
yjov, princepa. Mlbilominut opllmi llbri mnlti
babent sitarckia In allalla scrlptorum locls. Item
tcribitur sistarchia vel sistarcia, unde cistar.
cia, quasi tit a cisfa et aprse, panlt. Venanl,
Fit. S. Atbin. 4. — Sitarcbia eat annona, qua
navigandi aut quocumque modo iter agendi gratis
paratur, provvisione di vitto per navigare.
I.) Proprie. ifi'eronym. Pita Match, n. 10.
Caroelit aacenala, et nova tltarcbla, ideal anno-
na, refociliiti, decima tandem die ad Romani
caatra venlmust (ideet annona deest in rauliit
MS3.) Id. prcef. Comment, in Malth. ad Euseb.
pott med. Miror, cur Romam tubito navigaturut
bano tibi a me quail tltarablam dafi voluerlt,
ut Mattbaeum brefiter exponam. Vet. Scholiast.
ad Juvenal. 12. 61. Inter tltarchlam el tecurlra
necessariam putato ad navem vebendam. — Fa-
cete Apul. 2. Met. Vinuin iatud torbeamut hodie
oraae; hao enim sitarcbia navigium Venerlt tn-
diget tola, 01 in ooela pejrlgili at oleo lucerna,
et vino calix abundet.
II.) Translate, metonymia continentit pro eon-
tento, est taccalnt, pera, in qua annona recon-
ditur. Vulgal. interpr. i. Reg. V. 1. Panit de-
fecit In titarciia nostril. h.e. in copbiois nostrls:
Graeut textut babet e'x Tto» dyjuov t«ov rlpwv.
liinc Isid. 20. Orig. 9. 6. Sitarcia nautaruui luat.
SlTARClA, te, t. 1. V. voe. praced.
SlTELLA, a, f. 1. et Sitellum, i, o. 2. de-
minuu a aitula el sitului, parva titula, urnetta.
I.) Proprie. f t. Generatim. Gioss. Zabb.
Ka'Stov, sitellum. <| 2. Specielim pro urna, e
qua tortet duenntur. Plaut. Cas. 2. 4. 17. Et
iltellam buo tecum afferto cum aqua et tortet,
et 2. ft, 34. Coojictam tortet in titellam et tor-
liar, et 2. 6. 44. deoi quaso, ut tua tori ex al-
tella effugerlt. Ziv. 25. 3. ad fin. Sittlla allata
SITIO
est, nt sorlirentnr, ubi Lalioi saffragiam ferrent.
Cic. fragm. pro Cornel, tnajeslat. reo, apad A-
scon. Dum tabella diribentnr, dum titella defer-
tur, dum aquaotur aortes, dum torlitio fit.
II.) Translate. Plaut. Trin. 2.4.91. nos ho-
muucui; Sitellum animai. Ita leg. Rltschelius, aed
dubitanter: vulgo est sltlillum. V. SALILLL'M.
Cf. Loewe In Gloss, nom., Zips. a. 18S4. p. 178.
SITELLUM. V. voe. praced.*
SlTlBUNUUS, a, urn, adject, (sitii) qui litlt.
Tenant. Vit. S. Radegund. 21. Hae fult etiam
potio aqua mulsa, piracium, ted modice libata
sitibunda potatio.
SITlCEN, Inlt, m. 3. Vox a n'ftit *t cano, ut
lilicen a lituus, tubicen a tuba. — Siticen, qui
apud altos, b. e. sepultoi, canit, TUfi0auV)C. Gtlt.
20. 2. Nos autem in Capitonli Ateji Conjectaneli
Invenimus, aiticinei appellatoi, qui apud sitoi oa-
□ere solitl enseal, boc eat vita fuoctos et lepiiltot;
eosque babulsie propriom genui tuba, quo eane-
rant, a ceterorum tubicinum different. Y. Btaffei,
Mus. Veron. p. 420. et 4'24., ubi tubicen, qui
prope defuoclumtubi canit rectS, et qui incurvl,
aiticen dlcitur. — Usui est hafl voce Cafo spud
Gell. loc. cit. et apud If on. p. 54. 26. Merc. Ea-
dem legitnr in Ifot. Tir. p. 173. Lilicen, titiceu,
fidicen.
SlTlcOLA, as, f. 1. Qaod ad quentltatem an-
tepanultima tyllaba, cf. Capell. 3. p. 70. —
Siticula, demt'hut. a aitlt <f 1. Elt axigna titit.
Not. Tir. p. 169. Sitil, siticula, siticuloaua. *f 2.
Est etiam aerpentum ganui In Gloss. Zat. Gr.
p. 281. Vulcan. Siticula, Ssitae.
SlTlcrjLOSUS, a, urn, adject, (aitlt)
I.) Propria. ^ *• Paiaive eil qui titi laborat,
chi ha molta sett, silibondo. — a) De ani-
mantlbus. Sidon. 2. Ep. 2. a med. Turn re-
apondentes poculls potiones, quarum rlgentes cya-
thl slticuloso oolqoe metuerentur. Cassiod. In
Psalm. 41. I. Cervui, animal siticulosum. Adde
r/ieod. PTiscian. 4. p. 314. refro. — 6) De
rebus est aitlent, hgmore cjirene, tlceut, nrldot,
tecco, arido, arsiccio, Si'iJuoj. Vitruv. 7. 2. Quum
siceum et purum ferrum ex calce educetur, In-
dicablt earn evanidam et titiculoaam. Horat. E-
■pod. 3. 15. Nee tantui anquam tlderam Insedlt
vapor Slticulosa Apulia. Colum. 3. S. M. 11. ad
{In. Siticulosum solum et peraridum. Id. Arbor.
10. Aspera el titiculota loca. ^focl. Priap. 04. A-
gante terra per Canlculam limas, Siticulotam ia«-
tinent dlu aitatem. % 2. Active est qui litim
indacit, BuJiijTiseo'c. PI in. 23. Hist. nat. 6. 55.
(104). Melimela el reliqua dulcla ttomacbum et
ventrem lalvunt, titiculota, astuosa.
II.) Translate. Cassiod. in Psalm. 65. !• An-
tldotum calette titiculotli anlmlt baorlre.
SlTlENS, entli, particlp. V. SITIO.
SlTlENTER, adverb, (sltio) cum iltl^SuJiaXi'Mj.
L) Proprie. Apul. 9. Met. Satlt tiiienter baa-
rire talataret illai aquat. Minuc.-Octav. 9. Ha-
jut (infanlis occisi) sitlen(er sanguinem lambunt.
II.) Translate est eupide, ardenler. Cic. 4.
Tusc. 17. 37. Nee aitienter quid appetem ardeat
dealderlo. Zactant. 2. 1. Ilaurieodii voluptatibus
tiiienter incumbers. Adde Cassiod. in Psalm.
106. 33.
SlTlO, tills, sltivi et tltll (tltitum), tltire, «.
[ sitii) Part. Sitiens tub B II. et In fin. — Si-
lio est ilti laboro, ittydu (It. auer tele, essere
assetato; Fr. avoir soif, etre atleri; Hiip. set
sediento, tener sed; Germ, durslen, durst lei-
den; Aagl. to thirst, be thirsty); occurrlt tutem
A) Intransitive; et B) Tramillre.
A) Intransitive et quidem
1.) Propiie. — a) Absolute. Plaut. Cas. 3.
6. 5. Tu amas: ego esurio et allio. Id. Cure.
1. 2. 14. ram. Sitlt- bac anut. fa. quantillom
titit 1 phs, modica est: Capil quadrantal. Zu-
eret. 4. 1 100. In medioqae litit torrenti Oamine
potani. Sueton. Aug. 42. Ne bomlnet sitlrent.
Vulgat. interpr. Rulh 2. 9. Si etiam sitieris,
fade ad sarcinulat et bibe aquas. Id. Esod. 17.
3. Sitivlt populus pra aqua penuria. — Pro-
rerbii apeciea est illod Ovid. 2. Met 670. me-
diii sitiemus In undii. K. e. bona quidem habe-
SITIS
bimai, ted fro! non dabilur. Hall dieunt : morir
di fame in un forno di schiaccialine. Quo trabl
point illud, quamquam alia sententla, dictum s
Petron. fragm. p. 683. Surmann. Flumine Tleitio
itultui sitU. — Passive irnpersonaliter. Jugattin.
Serm. 104. 3. Quia esuritur, quia eilitur. — b)
Cam Geneiivo. Symmach. 1. Ep. 27. (at. 33.)
Ajant, cocbleas, quum silluat aerls, atque illii de
Colo nihil llquitur, suco proprio victitare. A-
put. de deo Socrat. 22. de Tanlalo. SHire fal-
laels anda.
H.) Tranilate. <| I. Refertur ad plaotas, agros,
loca bumorecareotia, slccitate laborantia, arentia.
— o) Absolute. Plin. 17. Bist. nat. 14. 24. (103).
Olea circa media iucui: Inde et aurcull. eacu-
mina sitlunt. Ovid. 4. Fast. 939. Est caoli (Ica-
lium dicuut) quo sidere molo, Tosta sitit tellut.
Plin. 17. Bist. not. 26. 40. (249). Novella ar-
bores minus liliunt. ft. t. minus deilderant plu-
vial. Fronfin. dqwxd. 87. la Callum et Aven-
tinum sola Claudia per arcus Neronlanos duceba-
tur. Quo flebat, at qaotleni refectio allqua in-
tervenisset, celeberriml colles iltireat. Adds Co-
lum. 12. B. R. 9. — b) Cum Genetlvo. Firg.
7. Cat. 57. Aret ager: vltio morien* silit aeris
berba. ^ 2. Metapboriee seu figurate. Pulgal.
interpr. Pi. 42. 2. SUM! lo te anlma dm,
qoam multlplieiter tibl earo mea, h. t. tarn
anlma quam eorpui te Tehemeatei appelant, ca-
piuat. Adde Joh. 4. 13.— Cam Infinite Ter-
tull. Eeturr. earn. 1. Qal forte adhao liliunt
Deum nosse. h. e. appelant, cupiunt.
S) Transitive est bibere cuplo, bramar di
bere.
I.) Proprle. — a) Active. Martial. 10. 96.
Auriferumque Tagum siliam patrlumque Salo-
nem. — 6) Passive. Ovid. 1. Fail. 215. Sic
quibus intumait suffusa venter ab unda, Quo plus
sunt pots, plus litiuntur aqua. — De rebut
Plin. 17. Bist. not. 3. 2. (15). Humor ex nlvi-
bai, Don anlversui ingargitans, sed, quo modo
litliur, distillans, velat ex ubere alit omnia, quw
non inundal h. «. quo modo a leminibua po-
itulatur.
11.) Metapboriee refertar ad anirnam, et slgni-
Bcot vebementer capere. Cic. 3. ad Q. fr. 5.
circa med. Noc titlo bonores, nee desidero glo-
ria ra. Id. 5. Phil. 7. 20. et Seneca Thyeit. 103.
Sitire sanguinem allcujus. Sic Juttin. 1. 8. 13.
Caput Cjrl amputatum In ntrem bumano san-
guine repletum eonjicl regina (Tamyrit) Jobet
cam baa exprobralioae crudelitaUs : satia te, In-
quit, sanguine, quem sitisti. Hloc Dantes poster
Purg. e. 12. : « la rulna e '1 crudo scempio Che
fa' Tamirl, quando dine a Ciro : Sangue sitisti ed
lo dl sangue t'empio*. (Cf. Berod. I. 214.) et
Stat. 12. Theb. 595. sitit meritos etlamnum base
baJta cruores. et Plin. 14. Hitt. nat. 22. 28.
(148). Ebrius ]am langalne civium et tantoma-
gli eum sitiens. Val. Max. 7. 8. n. 8. estern.
Sitiens ultionem. — Bine
Sitiens, entii, adjectivorum etiajn more uiur-
patur et est, qui sitit-, silibondo.
L) Proprle. Phcsdr. 4. 8. Quum decidisset
Tulpis in puteum Inscia, Derenit bircus sitiens
In eumdera locum. Ovid. 14. Met. 277. pocula
arentl sitlentes bausimus ore. Id. 3. Amor. 6.
97. Sitiens viator.
II.) Metapboriee. f 1. Dicitar de locii ha-
more carentibus, siccls, arldis, tecco, arido, ar-
Miccio. Firg. 1. Eel. 65. Sitlentes Afri. Plin.
10. Ep. 91. Vaide sitiens colonla. h. c. qua
aqua deflcltur. Ovid. 1. Pont. 8. 60. Et dare,
quae sitiens combibat hortus, aquas. Id. 2. Art.
am. 231. sitiens Canicula. Eumen. Grat. act.
9. (ub fin. Agri diuturno ardore sitiens. Plin.
15. Bin. not. 3. 3. (9). Quam sitlentl o!ea>
Imbres copiosi acceisere, vitialur oleum in amur-
cam. Id. 13. ibid. 4. 7. (28). de palma. Gaudet et
riguit, totoque anno hibere quum amet, anno sl-
Uenti. tecco. et Calpurn. Eel. 5. 49. quum longa
dies sitientes adfsret aslua. h. e. ailim facienles.
Alll leg. titientibul. Rursus Plin. 17. Bin. nat.
9. 8. (59). Fimum miscera terra, plurlmum re-
fett Favonio Qante ac Iuna sitiente. ft. e. serena,
TOM. IT
— 393 —
non imbrifera. «t ibid. 14. 24. (112). Oleas et fl~
cos inseri per ver tantam, luna sitiente, hoc est
sicca. Ha;c Plin. Sunt qui putant, titientem lu-
nam earadem esse ac silentem, a. e. quum circa
interlunium est, et eilgua aat nulla luce: pre
pterea quod Cofo R. R. 29. 40. et 50. eadem
qua Plin. traotans, tuna tilenti diilt. titientem
vero tunc appellor!, quia quum bumore vel ma-
ris vel fluminum ali quldam philosophl doeue-
rlnt, tunc sitiat, quum eipers luminls et silens est.
Barduin. mallet Catons* verba corrigi et ti-
tienti reponl, qaod reetlas vldetor. V, . SILEMS.
•| 2. Refertur ad anlmum et est vebementer eu-
piens, avidus, deisderoio. — a) Absolute. Cic.
5. 7"o»c. 6. o med. Quo affluentius voluplates
undique baurlt, eo gravlus erdentiusque sitiens.
Petron, Sat. 121. Sitlentla rcgna. h. e- Inferl,
quo omnes eispectat avarus Porlitor, ut Aibi-
nov. I. 357. ait. Ovid. Remed. am. 247. ut
abfueris, avidus sitiensque redibis. Cic 2. All.
14. Quantam ta mibl moves exspeetationem de
•ermone Bibulil prolnde Ha fac venias ad sitlen-
tes aures. — 6) Cam Genetlvo. Cic. Plane. 5.
a med. SHientera me virtotls ta» deseruistl ae
dereliquistl. Sil. It. 3. 577. haad unquam par-
ous pro Iaude craorls Et semper fama sitiens.
Gell. 12. 2. oi fin. Homo a varus et avidus et
pecuniae sitiens.
Sitientes, urn, m. plar. 3. absolute. Plin. 20.
Hist. nat. 21. 84. (230). Hippocrates vulneratis
jitientibusqne defectu sanguinis radicis (allhtpce)
decocta sucum bibendum dedlt. Adde 2. ibid.
63. 63. (156).
Sittentio, urn, o. plar. 3. absolute. Plin. .10.
Bist. nat. 73. 94. (201). el 31. ibid. 7. 39.(78).
Orygera perpetuo silienlia Africa generant. Id.
25. »6id. 11. 88. (137). Lonchltis nascitur la sl-
tientlbus.
Homonym. Stts'ens et ticcut differunt. We
humore caret, et habere quarlt et ellquando
habet: hlo nuroquam habet. Plin. 12. Bill. nat.
28. 81. (132). Bryon optima circa Gnldum, In
tltlentlbus aut sleds asperisque.
SlTIS, Is, f. 3. — a) Site in sexto easn, ut »"•
one, perrarnm est.nec Imitabile: tametsl Priscian.
7. p. 761. .ftitscfc. eoncedere videtur. Fenant.
2. eartn. 13. 3. Careere, cade, fame, vinclls, site,
frigore, BammU. Adde Boeth. 3. 12. — Sitim
in quarto easu, semper, quod sclam, pro ss't«f?i
oecurrlt. — In plurall num. non habet alum, —
b) Ad etymon quod attinet, el. Furlanetto qua-
rlt, dud ab Hebr. nriW shathah vel shadah,
bibi, orlginem habeat. RecenUores pbllologl pro-
ponunt alii v. Skr. sati, cupere, appetere; a!!I
alia. T. Fanieek, op. eit. p. 1009. — Silis est
appetltus humorls, cupiditas bibendi, St'dxx, Si^oj
(It. sele; ft. soifi Hisp. ltd; Germ. d. Durst;
Aogl. thirst).
I.) Propria. Plant. Most. I. 3. 38. Anam In-
terfecero sltl fameqai. Cie. t. Tusc. 5. a med.
Siti enectus Tantalai. Phcsdr. 3. 16. Sltl ardere.
Ovid, de mice, 65. sicca Jaborare. Aucl. B.
G. 8. 41. exlr. consumi. et B. Afr. 69. extr.
perlre. Plaut. Cure. 1. 2.28. siceum esse. Cic.
1. Fin. 11. 37. Cum cibo et potione fames »l-
tlsque depulsa est. Id. Senect. 8. sub fin. Diu-
turnam sltim eiplere cupiens. Tac. 2. J7t»f. 4fl.,
Plin. 11. Bist. nat. 54. 119. (284). et Ovid. 3.
Met. 415. Sitim hausta gelids aqua sedare.
Adde JPKn. 23. Bist. nat. 1. 63. (120). Clan-
dian. de Phcenice, 14. probibere. Ovid. 4.
Met. 103. compescere. et ibid. 98. depoaere
vicini fonlls in unda. et 12. ibid. 156. et 15.
ibid. 322. lerare. et 6. ibid. 354. relevare. 4t7.
ibid. 669. exstlnguere. Firg. 5. -£cJ. 47. restln-
guere. fibrat. 2. Od. 2. 14. pellere. Sil. It. 8.
573. avertere undis. et 7. 170. fonte dafendere.
Seneca .fferc. CEt. 1077. rabidam uijdls eicu-
tero. Curt. 7. 5. 7. reprlmere. Plin. 20. Bist.
nat. 17. 73. (195). cohibere. Id. 23. ibid. 7. 67.
(132). stimulare. et ibid. 63. (121). allerre. Id. 20.
ibid. 6. 23. (67). Allium silim gignit. et ibid.
23. 99. (263). Cardui radix rol° r ">ui *iHm facit.
Id. 11. ibid. 2. 1. (3). Sitim accendere. Firg.
3. G. 482. ubi Ignea veoii Omnibus acta rttis
SiTUATUS
m'seros adduierat artus. Propert. 4. 9. 21. i!cco
torret silis ora palato. Borat. 1. Sat. 2. 114.
Fauces urit sllil. Curt. 4. 16. 12. Silis preeel-
pue fatigatos et saucios exurebal. Tibull. 1. 8..
73. Acrls sltis. Ouid. Beroid. 4. 174. arens. Mar-
tial. 1. 50. et Plin. 11. Bist. nat. 3^ I. <3).
avlda. Slat. 3. Theb. 329. anhela. «t 4. »'6ii.
724. horrida torquet. Seneca TVoad. 583. lava.
Id.Agam. 19. fervida eiustus siti. Cceh Aurel.
3. 7"ard. 2. 10. Silis iniatiebilis. Sil. It. 1.
260. Exercetqua sitim et spectato fonte recedit.
h. e. fatigat et snstinet non Indulgendo. Tae.
Germ. 4. Sitim astumque tolerare. Firg. 3. G.
327. et Ouid. 5. Met. 446. Sitim colllgere. h.
t. sitientem Bert. Plin. 22. Bist. nat. 24. 51.
(Ill), Apei In tit) pronlores esse ad iracaodiani.
II.) Translate. 5 1. Refertur ad terram et
ad plantas, et est nimlus calor et inde deaden-
tie bumoris, aridltes, slccitas, aridita, seechezza,
tieciftt. Plin. 19. Bist. nat. 2. 8. (29). Spar-
tum alitur etiam demersam, velatl natallum si-
tim pensans. soil, quia In sltlenti solo nascitur.
Firg. 4. JEn. 42. deserta sit! regio. Id. 2. G.
353. hiulca siti findit Canis astifer arva. Tibull.
1. 4. 36. Et Canis arentl torreat arva eltl, Stat.
4. Thtb. 699. Inachios baurlt sills ignea Cam-
pos. Cotum. 11. R. R. 3. ante med. de olerib.
Sills astatis restlngultur fontlbus. ^ 2- Meta-
phorlee'est vehemens cujuscuraqoe rel caplditas,
eupidigia, brama, sete, voglia. Cie. Parad.
1. 2. Neque enim eipletur unquam nee sa^tlatur
cupiditails sills. Borat. 1. Ep. 18. 23. Qoem te-
net argenti sltis Importuna famesque. Juvenal.
10. 140. tanto major fama sltis est quam Vir-
ions. Quintil. 6. 3. 19. In dicendo habent quid-
dam, quod nobis facial audiendl sitim. Cfau-
dion. 1. in Rufin. 220. Creseebat seelerata litis
prsdaque recenlis Inceitui Qagrabat amor.
SITIS pro Si vultii.apud -s'pul. Florid, n. 18.
Siti* eum (Jibrum) hodle vobiseum probare. Alll
tamen putant esse pro siweritis," alii allter leg.
F. SIS et SOLTIS.
SlTISTDS,_a, urn, adject, otwto'ft altllli, it-
ginatos: a oitoj, frumenlum. Plin. 29. Bill,
nat. 3. II. (45). Sillig. Ova Bant et tola lutea,
qus vocant sitisia, quum trlduo Incublta tollon-
tur. Quldam male leg. tehitta contra MSS. «t
Barduinum.
SMITES, a, to. I, ciwttjSs ie»!natui. Plm.
37. Bist. nat. 1. 25. (93). Proxlmoi (carbun-
culoi) tllis, quos vocant silitas, innalo folgore
radiantei. h. «. quasi saglnatos ob colorem ia-
turum eurademque lnnatum. Ha Barduinus; at
Silligius leg. syrtitas.
SlTlTOH, Oris, m. 3. (sltlo) qui sitit, liffltf
xe'e, Si4"»v.
I.) Propria. Mcrtial. 13. 3. Clarta Hyantew
Stella sitilor aqua. i
II.) Tranilate. Capell. f.p.Sl. Torax omnium
litllcrqne etlam sanguinis, h. e. Mars Gradivai.
Apul. J . Met. tub init. Sitltor aovitatis. . .
SlTlVfi, adverb, (situs) quod adsitum<". .net,
ralione situs aut loci, quanto al sito. Tertull. ad-
vers.. Prax. 29. a mid. Licet aqua fontls sltlve
patlatur In Buvlo, dum non in fonte patltur, sed
In fluflo. Alll reelius pro lilt'wc leg. tit, qua.
SITIA, e, f. 1. F. SITTJLA.
' SlT0NA,,a, f. I. oit»vj]{, qui annona praeit.
Papir. Just. Dig. 50. 8. 9. Sitonas indemnes
esse oportere, qui non segniter ofBcio suo fun-
ell esient. — iittavai Grace dieuntur ab At-
cad- ibid. 4, 18., qui curaloreJ rei frumenlaria
sunt. F. vocem seq.
SlTONlA, a, t «. ciTuyfa, presuJenza ai
viveri, cura rei frumenlaria et annona: a oi-
toc, frumenlum, annona. Ulp. Dig. 50. 5. 2.
Saitumdecimum astatis. annum ageniem ad ma-
nus sitonia voearl non oporiet. w
S1TTACB, es, L 1 oittoxi), pappagallo, Idem
ac psiltacus, apud lndos. Plin. 10. Ifist- nat.
43. 58. (117).Si»ia- India hade avsm miiiit, sit-
laeen vocat, vlridem toto corpora etc. Alii laraen
leg. lip'ocen; alii aliter. F. PS1TXACUS.
SITTfrlA. F. SILLYBDS.
PlTfJATOS, a, um, pariieip. ab inmii. siluo:
50
S1TULA
lituato, posto, litui. Flor. 2. 18. Numantia in
tumulo apud Oumea Durium situate. IU leg.,
quidam, ted apage barbariem verbi, et repooe
lito cum optim. libr. Legitur tamen apud Pseisdo-
Augustin. ad fr. erem. term. 37.
SlTfJLA, a, f. 1. Sitla pro tilula, per sjn-
copen, apud Charis. Excerpt, p. 553.11. Ktil.
et Auct. Dt idiom, gen. p. 578. 14. — Ratiooe
babila eljml, alii ducunt. per metonjmiara a si-
tis; alii vero quasi demiout. a octroy, h. e. ttl-
tpo» oitixdv (ffes. 5. 317.). Cf. Germ. Seidel.
et Gloss, in Prodr. Glott. ed. Zoeice p. 417.
Situla, quod vuigo modiolum appellant. — Si-
tula ett vai ad aquam hauriendam, urna, bj-
dria, iecchia, cecchio, uSpio, koXjtij.
I.) Proprie. ^ 1. Stricto lemu. Plaat. Amph.
2. 3. 39. Si tltulsm eepero, illl puteo animam
omaam Intertratero. Paul. Dig. 18.1. 40. exit.
Rota, per quam aqua traheretor, nlbilomlnui
adificil eit, quam litula. Adde Isid. 20. Orig.
6. 4. Pet. Epigr. In Anthol. Lat. T. 1. p. 493.
Burmann. Extractam puteo titulam quumponit
In horto. Peget. 5. Feterin. 30. Aquam [bovi)
in litula vel elveo.spponia. Alii aliter leg. %%.
Latlore aensu dicltur de menaura vlnaria, mez-
zina, boccale di vino. Popisc. 4. 5. Sltulai dual
plenai mero duiit.
II.) Improprle dicltur de urna, ex qua edu-
eunlur aorlei, alteila. Plaat. Cat. 2. 6. 6. Ad-
aunt qua imperaviitl omnia, sortei, litula atque
egomet. Cf. euntd. ibid. ii.Appone hlciitellam:
aortei cedo raifal. P. SITELLA.
III.) Traoilate. Pulgat. interpr. Num. 24. 7.
Flues aqua de litula ejui {Israel) et semen il-
liui erit In aquai multai. Cf. Is, 40. 15.
SEtOlArIUS, II, m. 2. (litula) qui litula a-
quam baurli et vendiL Inteript, in Corp. Inter.
Lat. 2. 3442. . . . iitvlabi . . . i. ikb. cibcvm
(iESTATOB.
SlTULUS, I, m. 2. idem to altula. Calo R.
R. 10. <( 11. Trullai trei, iltulum aquarium
uoum, pelvim nnam, Pitruv. 10. 9. sub fin.
Ferrea catena bebeni tituloi peodeotei «reoi coo-
gialei. Paul. 8. Sentent. tit. 7. ad fin. Mundo
inullebrl legato, ea cedunt, per quae mundior
mulier lautiorque efflcltur, velut speculum, con-
cha, Bltuli: item ppides, unguent* etc. $ec~
chielli.
SlTUM, I, n. 2. P. SITUS, m, inlt.
SITUS, a, um, partlclp. P. SINO.
SITUS, ui, m. 4. (line) Situm in cam recto
piur. leg. Delletten apud Plin. 7. Bitl. not.
48. 49. (153)., ubl Silligius leg. tilui. V. Detles-
ten In Symbol. Philol. Bonn. p. 712. et seqq.
et Brambach, op. eit. p. 131. — Situm neutr.,
pro situs, putat 'Cavedoni dictum illud iitvm
caisabii in nummil Caiarea Mauritania, in anim-
advert, ad Muller. Somism. de I' Afriq. v. 3.
p. 141. in Oputcoli di Modena, Ser. 2. T. 2.
p. 18. — Situl eit qualitai et conditio loci, po-
litio, natura, tono&sai'a, &«9ie (It. tituazione,
poiilura, lito; Fr. position, tituation; Hiip.
situation, posicion; Germ. d. Hingelegttein, d.
Liegen; Aogl. tile, tituation, local position).
I.) Proprie. *f 1. Stricto lemu. — a) In
■lug. num. Cat. 3. B. G. 12, Erot hojaimodi
fere iltui oppidorum, ut poiita in extremli lin-
guli promontoriiique, neque pedibui aditam lia-
barent, neque navibui etc. et 5. ibid. 57. Sub
caitrli vagabatur, ut litum caitrorum cognotce-
ret. Cic. 4. Acad. 19. 01. (2.pr.) Cirnmerili a-
•pectura m]ii live deui aliquii, jive natura ade-
merat, lire ejui loci, quern incoiebant, iltui. Id.
7. Ferr. 10. a med. Urbem Srracutat elegerat,
cujut ble litua atque hac natura cue loci call-
que dicltur, ut etc. Id. 2. Sat. D. 61. tub fin.
Flgura lituique membrorum. Sail. Jug, 19. ad
fin. Rei poitulare Tidetur, Africa litum paucii
ejponere. Plin. 9. Hitt. nat. 20. 36. (72). Pai-
eerei a rboiobii iltu tenturn eorporum differunt:
deiter reiuplnatui eit litis, paiieri lavui. Id. 16.
ibid. 12. 23. (69). Pit optima ubique ex aprl-
cii, Aqullonii iltu. ft. e. quam prabent loca A-
qulloni obverta. Liv. 5. 6. Urbei oaturali iltu
1/iejpugnabilei, Adde Curt.'i, 4. 2. el 8. 8. 22.
— 394 —
Id. 6. 4. 15. Natura litui difficult. Id. 8. 10.
23. Tuebantur urbem non situ solum, »ed etiam
opere munitum. Cf. Frontin. 3. Slraleg. 2. 1.
Avien. Or. mar. 58. de sinu marit. Dt se so-
pino porrigat Iitus situ. Curt. 8. 9. 20. Ingenia
bominum sicut ubique apud illoi locorum quo-
que litui format. Cf. Tac. Agric. 2. — b) In
plur. num. Cat.Z.B. G. 12. Erant ejusrnodi fere
litui oppidorum, ut etc. Cic. 4. Acad. 39. 122.
(2. pr.) Corpora nottra non novimui: qui tint si-
tus parlium, quam vim quaque pan babeat, i-
gnoramus. Id. 2. Divinat. 46. 97. Situs terra-
rum. Id. 2. ad Q. fr. 16. locorum. Justin. 37.
3. 4. Omnium urbium situs ac regionei cogno-
vit. Firg. 3. Mn. 451.de Sibylla. Nee revocare
■itui aut Jungere carmina curat, h. e. dispoii-
tionei, ordlnei foliorum, qua respomii erant in-
scripta. Horal. 3. Od. 30. 2. Eiegi monumentum
are perenniui Regalique situ pyramidurn aitius.
positura o costruxione, mole. In boc veriu, in-
quit cl. Trivellatut nosier, vox »»'fus complectl vi-
detur duplicem aliitudinii significalionem. *f2.
Latiore sensu ponilur et pro regione, loco, pae-
se, tratlo. Plin. 2. Hist. nat. 108. 112. (245).
Latitudo terra a meridiano litu ad leptentrio-
aera. Id. 3. ibid. 12. 17. (108). In boc situ in-
teriere Cominil, Tadiatei, Cadicil. Id. 2. ibid.
47. 48. (127). Permutant et duo naturam cum
litu: Auster Africa serenui, Aquilo nubilus. Id.
27. ifctd. 2. 2. (7). Tangunt carnei aconito oe-
cantque guitatu earum panlberai, niii boc fle-
ret, replelurai illoi silui.
II.) Translate. «J 1. Metonjmlce est illuviei,
•qualor, mucor et serdida ilia lanugo, qua ob-
ducuntur rei dlu neglecta uno in loed, aut longo
intervallo non uiurpata, ex bumore, pulvere
aliiive lordibui, ex deilcientia solii aut aerii non
perflabllii: unde putredo, cariei, pador, putor,
tquallore, muffa, tudiciume, tanfo, puzza, lu-
pus (uroe), f'uitopi'a, au'xfo'c. Propert. 4. 5. 70.
immundo pallida mitra litu. Plant. True, a, 5.
v. 23. Corrumpor situ. Ita miser cubaodo in le-
cto bic enpectando obdurui. Martial. 8. 3. quum
rupta situ Messala aaxa Jacebunt. Tibull. 1. 11.
50. tristia duri Militia in tenebria occupat arroa
iltui. FaU Flacc. 4. 183. Osia tetra iltu. et 3.
400. Cimmerium teilui Caruleo tenebroia iltu.
Seneca 3. Benef. 2. Qua in uiu iunt et ma-
nual quotldie tactumque patiuntur, numquam
perieulum iltui adeuot. Ovid. 1. Amor. 8, 51.
iEra nitent am: Testis bona quarit haberi: Ca-
neicunt turpi tecta relicta litu. et ibid. 12. 29.
ad tabellat. voi carioia lenectui Bodat, et im-
mundo cera lit alba iltu. Gell. 9. 4. Ipsa volu-
mlna ex diutino litu aqualebant. Sil. It 7. 534.
Detergere litum ferro. la ruggine. et Slat. 3.
Theb. 582. Horrentesque litu gladli. Cotum. 12.
R. R. 17. Hoc numquam situm aut mueorem
contrahit, il non humido loco positum est. et
ibid. 4. Locum eue debere quam liccissimum,
ne litu penora mueorem contrahant. et ibid.
3. ante med, Ne aut aupellex vestisre condita
litu dllabatur. Id. 1. ibid. 1. Longo avi titu
qualitatem cali itatumque mutnri. lunga ee-
rie d'anni. — De annii et senecia est etiam
lllud Ovid. 7. Met. 302. refert inter meritorum
maxima, demptoi JEsonh esse situs. Firg. quo-
que buc trabendus 7. /£n. 440. victa litu ve-
rique effeta seneelus. Plin. 12. Hitt. mat. 25, 56.
(125). Coloi deterior furfurosus et cano situ ob-
ductui. *f 2. Item de terra diu inculia, squa-
lida, aspera. Ovid. 3. Trist. 10.70. Cessat ineri
rlgido terra relicta litu. Colum. 2. R. R. 18.
Praia litu retuilalii obducla. Firg. 6. Mn. 463.
Per ioca senta situ. (V. Gentilini Giov. Sitolog.
T. 1. p. 45.) ^ 3. Transfertur etiam ad squa-
lorem corporii ex neglecto cultu aut morbo aut
inopla. Lutan. 6. 515. tenet ora profana Fosda
iltu maciei. Pel. Poeta apud Cic. 3. Tutc. 12. 26.
Situ nidoris barba padore horrida. situm nido-
rit alii intelllgunt malum odorem, cujusmodi ei
litu ejsplrare solet. Plin. 21. Hitt. nat. 6. 17.
(33). Pesiimum esse erocum, quod situm rudo-
tel. Auct. Priap. 83. 29. Araneosui obildel fo-
rei litui. Catull. 25. 1. Cioade Tbalie, moll. or
SIVE
cunlculi capilio, Vel pene ianguido lenit iltu-
que araneoso. P. banc roc. *J 4. Metapborica
refertur ad animum, quum ei otio, inertia aut
desuetudioe ruditalem quamdam atque bebetudi-
nem contrabit. Ouinlil. 1. 2. a med. Eicitaa-
da mem et attollenda semper eit, qua in bujui-
modi lecretli laogueicit, et quemdam veiut in
opaco litum ducit. Id. 12. 5. 2. Ut bona iogenii
etudiique in lucera non prolate, litu quodam se-
cret! consumerenlur. Ouid. 5. 2Vi«t. 12. 1. Scri-
bis, ut oblectem itudiis lacrimabile tempui, Na
pereant turpi pectora nostra situ. Id. 1. Pont.
5. 7. Et rnihi, siquil erat, duceodl carminis uiui
Deficit, estque minor faclus inerte litu. Adda 3.
Trist. 13. 36. *T 5. Dicitur etiam de oblivion*
posleritatis. Seneca Ep. 58. Quantum apud En-
nlum et Accium verborum situs occupaverit. ft.
e. quot verba vetuitas et oblivio deleverit. Stat.
3. Theb. 99. Tu tamen egregluifati mentiique,
nee uoquam Indignum pasture situm. Propert.
1. 7. 18. de libr. et carminib. Flebis in aterno
lurda Jacere situ. 1 6. Item de infrequentia et
solitudine. Stat. 2. Silv. 1. 07. muta domes,
desolatique penates, Et litui in tbalamii, et mos-
ita lilentia mensii. *f 7. Et de iis, qua in de-
suetudinem abierunt. Pellej. 2. 126. 2. Sepultas
ao iltu oblita, Juititia, aquitai, industria, civl-
tatl reddita. Gell. 20. 1. ante med. Pauu* eit
leges iitas de tam. immo'dico lupplicio, litu atque
tenio emorl.
S1VAN et Siban, indecl. Vox a Cbald. JVD
Sivan, fortasse a rad. nio tevaft, latatai eit. —
Sivan eit mensii apud Cbaldaos, a quibui Hebraf
□ omen mutual! sunt, respondent secundum anli-
quiorel memi Mojo, a cuius novilunio inclpe*
ret, et secundum recentiorei. memi Junto, a
cujoi novilunio iociperet deiinent in novilunium
Julii. Pulgat. interpr. Etlh. 8. 9. Erat tem-
pui tertli mensii qui appellalur Siban. Alii leg.
Sivan, prout littera 3 cum cut sine aspirations-
effertur. Porro dicitur tertiut ratione anni sa-
cri, sed nonui erat auni civilis.
Slvfi, coojunctio. Seive bebet Intcripl. ia
Corp. Inter. Lat. 1. 571., 627. etc. — Item
it'6« bab. Inteript. in BultetU dell' Ittit. ar-
cheol. a. 1849. p. 11. — Vox constat duabui
particulii ti et ve pro vel, unde per contractio-
nem factum est <eu: qua particula, sive et seu,
in MSS. et edit. libr. tape confunduntur.— Bl-
llptice plerumque uiurpatur, ut alia ejuimodi
particula, v, gr. in velim no'.im, teriut oeiut,
melius pejus, plus minus, prosit obsit etc. P.
suo loco. — - Sive est coojunctio disjunctive et mo-
dum regit turn Indicalivum, turn Coojunctivum.
A) Est conjunctio disjunotiva conditional!! et
ponitur pro vel si aut et si (est enira, ut vidi-
mus, ex si et vtl cooQata), xat a'a'y, x<xv, si v T8,
e'a.'vt» (It. e se, o te, ouuero se; ft. et si, ou.
si; Hisp. y si, 6 si; Germ, und tvenn, oder
wenn; Angl. whether, or tvhether). Cf. NEVE.
*J 1. Occurrit prscedeate si. (V. tamen qua at
bac re Madvigius adnot. ad Cic. l.-de Fin.
p. 44.) Plaul. Cure. t. 1.4. Si media non est,
live ett prima vespera. Id. Mere. 2. 2. 40. Si
movero me, seu secari seusero. Id. ibid. 5. 4. 33.
SI bercle scivissem, live adee joculo diiisset mihi,
Se illam atnare, numquam facerem, ut illam »-
manti abducerem. Adde Pseud. 1. 5. 124. et alibi.
Ubi all Cic. 9. Fam. 13. circa med. Peto igi-
tur a te, vel il pateril, oro. sive pateris potuit
dicere. quod facit 1 . Fin. 6. a med. Si omnes
aloini declinabunt, nulla uoquam cubarescenl:
sive alia declinabunt, alia suo nutu recte fe-
rentur, erit boe etc. Liv. in formula verii tacri
indicendl, 23. 10. Si noete, sive luce, sive scr-
vut, live liber faxit, probe factum esio. ft. e. ai
node vel si luce, sou lervus teu liber. Cf. Pal.
Flacc. 1. 836. siquando pectore ductor Vulnera
nota gerent etc. Seu venit in viltli caitaque in
vette tacerdoi. ubi seu pro vet si. — Sequen-
le seu. Ter. Andr. 1. 5. 56. Te obtestor, na
banc deseras, li te In germani fralris dilexi loco;
live le bac solum temper feeil maiimi, seu libi
murigera full in rebut omnibut. *J 2. Non pr c-
cedeule ti. Id. ibid. I. 3. 19. Debine pciiulo,
SIVI
lire aquarost, te oro. Cf. Virg. 12. Mn. 933.
me leu corpai ipoliatum lumine mavli, •)) 3.
Pro ipia parlicula li. Cie. 2. Divinal. 72. 149.
Supentitlo Icslat el urget, el quo te eumque
rerterla, persequilur : liTe tu vatem,iiTe In omen
audierii: live iromolarii, live avem aipexerii: ii
Cbaldaum, il baruipicern viderii: i! fulieril, «i
tonuerii: ii lactam aliquid erit de cslo, li oitentl
elmile natum faetumvfe quippiam.
B) Est conjunclio disjunctive el dubitallra,
duarura enirn aul Irium aut eliam pluriura re-
run! aliquam afflrmat, fed uno determinat, qura-
nam ea ait, el In dubio relinquit, idem ac Gr.
i, ■qxoi, lire (It. Oltia, ovvero, o per rfir me-
alio: Fr. ou; Hiip. 6; Germ. Oder; Angl. or).
J1. Generatim — a) Univenim. Borat. I.
d. 6. 17. Noi convivia, do» prcelia virginura
Caniamui, vacui, live cfuid uriraur. h. *. live
quum vacul lumui, live quumamamui. .Seneca
here. (Bt. 1260. Quacumque pesti», live quae-
cumque ei fera, Palam timerei. Justin. 2. 9.
«u6 fin. Ducenta railia Pens eo prcelio, live
naufragio amiiere. Adde 38. 3. ad fin. — b)
Saspiui bii eut pluriei occurrit, ul sivt-tive,
iive-sive-i\ve, vel eum seu, vtl, aut, ul isu-
ixve, sive-seu, tive-vel, vel-sive, aul-sivt etc.
Jnscript. apud Gruttr. 1. 7. "vs dko siYB
BHAE C. T8R. DBXTKH BX VOTO TOIVIT. CCSI. I.
B. G. 12. Ita live cam live cootilio deornm,
qua; pan civitatia calamiiitem intulerat, ea prin-
eepi pcsnai penol?it. et ibid. 23. Seu quod ll«
more perterritoi Romanoi diicedere eiiilima-
rent, aive quod re fromeotaria intercludi pone
eonfiderent, commotato comilio, noitroi ioiequi
cceperunl. Salt, in fin. oral. 1. ad Ca>s. Sire
bao leu meliore via pergei, a me quidem pro
virili parte ndjulum fuerit. Plin, 9. Ep. 17. sub
fin. Tecie villarum prajitanl roultarurn urbiuin
faciem.iive ipso roari,iive ipio iilore utare. Cic.
4. Acad.iv. 61. (8. pr.) Cimmeriii quidem, quibui
aspectom lolis live deu» aliquii, aive naiura ade-
meral, aive ejui loci, quern incolebanl, litui,
ignei tamen ederant. Plant. Amph. 4. 3. 14.
IJbi quemque beminem aipeiero, live ancillam
rive lervum, live uiorem leu adulterom, leu
patrem, live avum ridebo, obtruocabo in adl-
bui. Id. ibid. prol. 69. Seu qui emollient pal-
mam bistriooibus, Seu quoiquarn ertiSci ten per
acriptai lilleras, Seu qui ipsi ambissent teu per
internuneium. Sive adeo sedilei perOdioie quoi
duint: Sirerapee legem jusilt eiie Jupplter, Quail
(nagiitraiuro libi alierive ambiverit. Tac. Dial,
de Oral. 5. Vel in Judicio live in lenatu live
apud priocipem. et 1. Ann. 14. Nero live ler-
viiia anoaret, Tel militem accenderet, live ad ae-
naium et populum perraderet. Quinlil. 11. 3.
115. Sive laliifaeientei aut lupplicantei lummit-
limus, live adorantei altollimui. — c) Interdum
poit sive ponitur an. Tac. 11. Ann. 26. Ab-
rumpi dltiimulationem, etiam Siliui, live fatal!
veiordia, an imminentium periculoruro remedia
ipsa pericula ratui, urgebal. Id. 14. »6id. 59.
Plaulum ea non movcre. live null6m openi provi-
debat, seu laedio ambigtia: ipei ; an amore con-
jugii et liberorura. ^ 'I. Specialim aliquando vim
babel eipiauandi. Quinlil. 1. 4. a med. Ariitar-
cbui, et state ooura Palsmon, vocabuluru live
appeliatiooeiD, tiomiiii lubjecerunt, tamquam spe-
cies ejus. *J 3. Sive etiam augel lententiam, o
piu tosto, o a meglio dire. Cic. 1. ad Q. fr.
1. I. a med. Te rogo, no contrabai aul demit-
tea animum, neve obrui magnitudine negolii ii-
nas : coniraque erlgai ac reiiatai, live eliam ul-
cro occurrai oegotiii. *J *• In iponiionibui five
est el ti, e se. V. IS I. *| 5. Cadeulii Latinitatii
temporibui sive, ul vel, Idem tigniflcat quod
etiam, et. Cf. VEL. Inscript. spud Glitter. 27.
3. M. D. M. I. {h. e. Magna deum Malrii Idas)
BT ATTIK1S I-. COBNELIVI 8CIF10 OmlTVI T. C.
AVGVB TAVROBOLIVM IIVB CBIOBOLIVII FBCIT DIB
1111. KAL. MART. TVSCO BT ANVI.LIKO GOS5. h. «.
ann. a Cbr. n. CCXCV. (V. plura buc perlinen-
tia apud Marin. Iscriz. Alb. p. 4., el PHK-
REUaATIUS, elPOKTUKNSIS.) Caniod. 4. V,\-
riar. 5u. ProbaWE bdei virum deiiinare ad No-
— 395 -
lanum live Neapolitanum terriloiium. "J 6.
Hue ipectat ooniuetudo deiignandi per partic.
sive cognomen alterum, quo quis vuigo nolior
erat, et reipondet formulae qui et (de qua V.
Inscript. apud Borghtsi, (Euvr. T. 3. p. 502.
et Gruttr. 986. 1.) Inscript. Chr. apud O-
relli, n. 2771. orTATiBae BtuTtcuj iitb pascba-
liaB CONIVGI AMtSTtSJtMiB EKMTI Plt-TBRIVI SIVB
r-OMrliTi maritvsposvit. Adde aliam apud eumd.
2772. et Fabretti p. 146. n. 176. Cr. De-Rossi,
Bitllett. Crist, a. 1867. p. 31.
SlYl pro Sibi. V. SCI iuit.
SlZlO, ii, ire, n. 4. oi<>, itrido, libilo. Boiln.
Arist. Anafyt. post. 2. If. p. 551. Sicut ii to-
nal, eiit'ineto igoe, neeesse est lizirc el lonare.
SL
SLETA, a», t. 1. forlaste eit liilvlum, slacte
vel alumen, ut putat Schneiderus ad iilud Pa-
get. 3. Veterin. 49. 2. Alia quoque ralione ia-
oantur, ii iletam, qua tinctores utimtur, el salem
pro dlmidia parte eommiicen. V- quae adnot.
5chneid. ad h. I., tibial. fmeviam leglise monet.
SLIS pro Lit (Cf. STLIS) occurrit in Leg.
Repeiund. in Corp. Inscr. Lat. 1. 198. V. LIS.
SLOTNA, »,f. 1. Burifodioa. Inscript. in Act.
Soc. Lat. T. 5. p. 51. trkit. slotbab. Sane
tlofo in lingua Bohemica, Liburnica, Dulgarica
et Slsronica dicilur aurum. Hsc el. Furlanetto.
Cave tamen uturpej
SM
SMARAGDACtlATES vel zmaragdachitei, m,
m. el f. I. (nnaragdui et achatei) gemma acha-
te! imaragdi colore. Plin. 37. Hist. not. 10.
54. (13'J). Acbatei in magna foil auctorliaie,
nunc in nulla ei!,-rj um eroia varietatibui mutan-
tibui cognomlna ejui: vocalur enim iaspacbates,
cerachates, imaragdacbatei. Alii nnaragdacbatei.
6MSBAGl)INfiUS vel zmaragdineui, », um, et
SMARAGDlNUS vet zmaragdinui, e, um, ad-
ject, (imaragdus) Primara produiit, lion Imi-
landui, Prudent. Psychom. 862. Hal inter spe-
eiei tmaragdioa gramine verno Prai* virent. —
Smaragdineui vel imaragdinui, ouafdytivot, art
imaragdum perl|nem, di stneratdo. ted. &• 19.
n. 4. Emplaitrum, quod perviride eit, imaragdi-
num appellatur. Capell. t. p. 17. Smaragdioea
viriditai. Venant. 8. carm. 8. 18. Atque *ma-
ragdioeo janua poite virat. Adde Fulgat. in-
terpr. Eslh. 1. 6. Marcell. Empir. 8. 3. Sraa-
regdinui color. Adde Prudent, loc. eit.
SMARAGDiTESweJrmaragditei.an, m.l. (ima-
ragdui) dictui est mom Juita Calchedooera, in
quo imaragdi legebanlur. Plin. 37. Hist. nal.
5. 18. (73).
SMAUAGDUS vel imaragdai, i, m. 2. (oua-
00760; et fia'pa-rocc) — a) Ad icripliooem quod
Bltinel, firouius. ad Tibull. l.l.Sl.etad Fro-
pert. 2. 13. 43., Pier, ed Firg. 7. £11. 64K.
Dausqu. et JUanut. in Orthogr. et alii niagni no-
minii critici, et vet. lapidid. et Latioa veteri con-
luetudine, smoragdui wribi rnaluot: immo in
omoibui vocibui ab sm iocipienlibue * in 1 mu-
tari, ot Zmyrna, Zmintheus elc. Hii noi quo-
que eubicribitnui: neque lamen alteram icriptio-
nem non probamus, longo uiu probatam et de-
feoiam a Priscian. I. p. 564. Putsch. Ita For-
ceHinut. Receotiorei noitri videntur icripnoni per
i favere, QlGrxci leiicogr. alteri per #. Ilia entat
la Inscriptt. opt. notai apud Orelt. r». 2510. et
Z>on. cJ. 17. n. 18. et in Corp. Inscr. Lat. 2.
3386.; hanc tamen lequimur cum Forcellino,
Freundio, Elotzio, al. — 6) Femioioo eliam
genera uiurpatuai legunt nonnulli apud Luc&n.
10. 121. crebra maculii diitinota imaragdo., ubi
contra alii leg. crebro. Sic Ovid. 2. SItL 24. le-
del>at In tolio Phoebui clara lucenle imangdo.
Alii tamen leg. claiii amaragdis. — c; Secundam
SMEGMA
sjllabim corripuit Martial. 5. 11. Sardonjctat,
imaragdus, adamanlas, iaspidai uno Portal ia
aniculo Stella, Severe, meui. sc. Grscoi poctai
imilatui, quibui nihil est negaturc, ut idem
ait 9. 12., quique Interduin vocaiem corrlpiunt
ante xt, uv, ttt, ut ex Homero, Besiodo, Theo-
crito ost»Bdit Gretterui. — Sed Beintius, ap-
probanle L. Mullero (De re metr. p. 314.)
smoragos pro imaragdos legendum esie putat.
— d) Videtor deriralum ab tlebr. np"l3 oor-
qad, quod 1 313 baraq, fulguravit, coruieavit,
unde et Gr. na'pa^So; el ouo'f ai$oi, _ lilterii li-
milibus, ut lolei, permutatii, quod item a p»-
paosu vel Cjixpdoca, iplendeo. — Smaragdus eit
gemma colorii viridii et pellucida, conflata ex
eo, quod Itall dicunt silicato di allumina, oua'
03780? (It. smeraldo; Fr. ^meroude; Hiip. tsme-
ralda; Germ. d. 5rr»aragd; Angl. emeiflfd).
10 Proprie, Plin. 37. Hist. nal. 5. 16.(62).
Tertia auctoritu {nam prima adamanti, altera
margaritis) imaragdii perbibelur, pluribul de
causis. Nuliiui colorii aipectuijueundior eit. nam
herbal quoque virentei avide ipeetamui: imarag-
doi vero tanto libeotioi, quoniam nihil omnino
viridiui comparatum illii virct. Praelerea loli gem-
marum eoniuitu oculoi implent, nee latiant.
Prslsrei longinquo ampiiucanlur Viiu, InCcieQ*
tei circa le repereuisuoi aera etc. Pergll delnde
receniere sorum genera, Item vitia. Id. ibid,
cxlr. Quorum eorpui ejtemum eit, eadem, qua
specula, ratione supini imaginei rerum reddunt.
Nero princepi gladialorum pugnai ipectabat ima-
ragdo. Lucre!. 4. 1119. grandes viridi cum luce
imaragdi Auro includuntur. Ovid. 2. Wet. .24.
In 10II0 Pbcebui Clarii lucente imaragdi!. Stat.
2. Theb. 276. arcano lucente! igne smaragdi. h.
e. ercano ipleodore. Martial. 4. 28. Donasli te-
nero, Chloe, Luperco Indoi lardonyebai, Scjibai
imaragdoi. (Adde 14. 109.) «in. 37. BiU.nat.
5. 17. (65). docet, nobiliisimoi imaragdorum eiie
Scytblcoi, ab ea gente, in qua reperiuntur, ap-
pellator Adde Vulgal. interpr. Judith 28. 13.
et Apoc 21. 19. — De imaragdo veterum V.
Schu>arzt, Gorlicii a. 1802. et Cultrera, Mi-
ner. Bibl. p. 36. et 37.
II.) Tranilata, per metonymiem, eit color Yi-
ridii. Auct. carm. de Fhcenice, 1-35. Albieat in-
lignii m'uto viridaote imaragdo. — - MB. De «o-
gnom. R. V. ONOM. , . .
SMAlUS vel rinarii, Idii, f. 3. o/iapif, pi«i»
cului marinui liioralii. qui a Geinero raaena
Candida vocatur. Plin. 32. Wilt. nat. 9. 34. (108),
ibid. 10. 45 (128). el ibid. 11. 53. (151). Ovid.
Balitut. 120. Fecunduraqoe genus, ntsas la-
myrosque iroariique.
SMECTICA. V. voc itq. in fin.
SMECTlOUS vef imecticui, a, um, adject, auiy
xtixo'c, babeni vim abilergendi et purgandi, citer-
eiuo. Plin. 30. Wilt. not. 4. 10. (29). Omnium
quidam cochlearum cinii ipiiiat. calfacit imeetica
Vi. Cf. Bnllett. dell'IUilut. archtol. a. 1868.
p. 107. — Hiae
5mec!ica,S?um,n. plur.2. abiolule,apvu! .it*.
51. Ilisl.nat. 7. 43. (02). Floiii (fatis) naiura
aipera tic. acopii et imecticii utilii. Alii imeg-
maticii; SHHg. leg. twegmafi*. Cl.ibid. Dioscor.
a')tcitoi« y.xi op-x-juaoi rrpo? toiX">v Xintuopov.
SMEGMA vet imegma Slii, n. 3. (1:^177^0)
Eliam tTiigmo legitur, ei prava vulgi prouun-
cialione, apud Vulgal. interpr. Dan. *■*■*«
Allerte mihi oleum et amigmata. — In Dal.
et Ablat. plur. jmegmalis, apud Plin. loc. eit. ift
voe. prsccd. ei leclione 5chneideri. — Smegma
eit omne medicameotum, quod valet ad emaeu-
laudum el abitergeodum: a ouiJx">< ebitergeo,
rnedicamento ailersioo. Plin. ii- Bxsl. nat.
25. 74.(156). Si vero eslmi aqua diicuquantur,
iucui ilia nuegma lil, quo fovere gangranaa
utilliiimum. Id. 24. i6id. 7. 28. (43). Maiticha
lentlici replicindii palpebrii et ad eHendendam
cutem in facie et imeginata adhibetur. Pr * , «*
tiro, led Grasce, apud Cwl. Aurtl. 4. Tard. a.
16. 2fMrrfi«Ta, qua noi laceiieutei atque pu»-
gativoi pulrerei Bunci:parniii. Occurrit clieW L»=
Uue apud eumd. 2. t6id, 7. 109.
SMEGMATICUS
SMEGMATlCOS vel iroegmalieiu, a, um, adject.
Opijipauwt, qui ha bet vim delergendl, aiterti-
wo. Abiolute Plin. 31. Bist. nat. 7. 42. (02).
Sudorem clet, alvum tolTlt la vino et aqua, aco-
pli et emegroatlcli dIIHi. Alii imeetlcii; Siliig.
teetlui leg. zmegmatit pro zmegmaUbut.
SMERDALEOS Grmca positions et Zatina
SWERUALECJS, •, am, adject. euipo'aXiof,
aipectu lerrlbilia. ^oct. Priap. 69. Smerdaleoi
certe nisi ret con munda yocatur, Bt psedlco-
num mentula imerdalea tit. Hie Auct. ludit !o
ambiguo, qui padleonum mentulam imerdaleam
Tocet turn propter ejut roaguiiudinem turpitu-
dinemque, quod indicat Greea voi ajxepJoXsoj,
tarn propter perlealum ejui merda inquinanda,
dum paeroruro podlcei iotrat. Eadem fere ten-
lentis Juvenal. 9. 43. partem Ugilimum dixit,
et 0. 337. aumdem ingenti Tolumini, quod I-
tali rotolo dicunt, ob flgura ilralllludinem com-
parat. F. MEROACEUS et PSOLOTS. — In eft.
tamen loe. Priap. primo reeentiorei leg. Grace
opipBaXs'ov vel |Aip8a\i'o», altera merdaliam.
SMlALlA, Oram vel lura, d. plar. 3. vet 3.
ermilla, imaniglie. Hac tox cadeatii fortaue
Letlnitatli ex unico lepide lascrlpto et la Cei-
tlberla, Biapania regions, reperto bactenui ln-
noleiclt, ejusque etymon repeteadum videtar ex
veluita Celurum lingua, nude adbue apad Ger-
manoa tchmal, et apud Anglos imall ligoiflcat-
auguslura quid, mioutum, gracile et ailenualum;
vel potiui ex Illjrleo zmia, quod terpeotem de-
notat, node, priore litters mutata, imialii, ier-
peotiaui; conitat enlm Illyricoa ene geotem Cel-
tlcam: bujuimod! porro nomen cum nopero ar-
mlllarum apud Italoi nomine, imaniglie, apprl-
me convenlt, quippe qua In xerpeotii formam
ex aura tenuato efficta malierum brachla olirn
itrlngerent: adde In eodem lapida, Id quo va-
Ha reoenaeotur ornamenta mullebria, qualla aunt
baiilium, loaurei, quadribaclum, poit imialla ila-
tim anuloi quaiuor, qui ia digiti* argentei il-
roulaeri Itldia erect, memorarl, nee armiilarum
ullam fieri la eodem meotiooem. Inicript. apud
Mural. 139. t. (Orclli n. 2510.) in imuliii
ZHARA0D1 H. Tilt. HAMQARITi S. Till. IK DIGITO
M1MH0 ANTLt DVO OEHHII ADAM AKTItill elC. HaC-
tenua Furlantllo, oul Georges fa»et. Sed Buhner
in Corp. Inter. Lai. 2. 3386. pro tmialii$ de-
dil spataliU. T. SPATALIA.
SMIGMA. F. SMEGMA init.
SMlLA, a, vel amile, et, f. 1. outXn, seal-
pram. Jrnob. 5. p. 172. Vellem Ttdere JoTem
tecreta rlmaatem fervcntl smlla. Ha leg. Sle-
utechiui et Orelliut} alii tecreta rimantem ver-
vecis ultima. Adde Itid. 1. Orig. ll.de t'njlru-
tnentlt medicorum. ubi vulgo leg.iimile,Teletiam
ilmiiaria, unde Lindemann. deditimilart'a,quod
Quicker at. pro plor,, perpcram f e m I d . ling, fecit.
SMlLlCES vel tmllacei. V. too. leq.
SMlLAMPiS vel zmilampii, Idia, m. 3. genoi
quoddam gemma, de qua Plin. 37. Mill. nat.
10. 70. (185). Zmilampii la Buphrate oascllar,
Procooceilo marmori aimilla, medio colore glaueo.
Ila leg. Sitligiut : alll imilacei Tel zmilacet. El
Solin. 37. 7. imilanlhit Tel zmilanthit legen-
dum esse eilsiimat C Zeonardiu apud (Seiner.
d« reb. fossil. 19. 5. Cf. /lid. 10. Orig. 15. 14.
SMlLA.NTHIS. V. Toe. praeed.
SMlLARlA. f.SMILA.
SMIL AS, z-milax {el mllax), Seie, t. 3. cutXa£
*J I. Elt genu quoddam herba (Smilax aspera
Lion.), tmilace, limliii bedera, e Cilicia pri-
mum quidein profecla, led in Grseia frequen-
tior, dentil geniculate oaulibui, ipiooiii frute-
eioia ramii, folio bederaceo, porvo, doq angu-
loio, a pediculo cmitteote pamplaos, fiore Can-
dida oleate lilium. Fert racemoi labruica modo,
xton bedera, colore robro, eomplcia acini* majo-
ribui nucleoi temoi, mrnorlbua alngulot, nigral
duroique: infauita omnibui lacrii et eoronii,
quoaiam lit lugubria, rirgiae ejus nominll, pro-
pter amorem jureoli Croc!, mutata In bone fru-
licem. Id Tulgui ignorant, plerumque feita aua
polluit, bederam eilstimando. E imilaea flunt
cadicilli: propriumque materia est, ul admola
— 396 —
auribui lenem lonum reddat. Uao Plin. 16
Hiit. nat. 35. 63. (153). — De ejui usu in co-
rooamentii, apud eumd. 21. ibid. 28. (52)., ubi alii
leg. milax. — Idem Plin. dlitiaguit duo tmila-
eit geaera 24. ibid. 83. 49. (83). Smilax qui et dI-
eophoroi (alii anthoforoi) cognominatur, timili-
todinem bedera habeas, tenuioribui foliii coro-
nam ex ea lactam imparl foliorum numero aiuot
capilli doloribui mederl, Quidam duo genera
■milacli dixere, alterum immortalitcii protl-
mum, - ellerum geaui etc. P. Integr. ioc. Alll
leg. milax. *f 2. Eit etiem arbor, qui et (axui
dicitur, Ila ab aliquibui appellata, teite eod. Plin.
16. ibid. 10. 20. (51). «T 3. Item genui illcii
apud eumd. 'ibid. 6. 8. (19). — HB. De nom.
propr. V. OSOM.
SMlLB. V. SMlLA.
SMlLlON, li, n. 2. euAiov. % 1. Eit no-
men eolljrli epad Cell.. 6.6. n. 18. et 19. Grace
afukiov eit lealpellum: a auikt}, icalprum. For-
taue inde eolljrio nomen factum, qaod icalpri
Tlcem prabeat, tupercreicentia et lordida in o-
enlii exedendo et purgendo. *| 2. Hoe nomi-
ne eit etlam emplaitram quoddam, Marct.il.
Empir. 35. ad fin. Compoiitlo emplaitri, quod
appellatur tmilion, facit ad omnei nervorum coo-
Iraciionei relaiaodas et ad quailibet cuotuslonei
placandai doloreique ledandoi: coaficitur tic etc.
SMINTHEUS vel zmintbeai, el, m. 2. 2utv-
S'suf, cognomeatum Apolllnii, apad Ovid. 12.
Met. 583. et 6. Fast. 425.; unde adject. Smin-
them et Sminthiui: a Ofw'v&oe Tel ofu'v&if, quod
Creteoiium aut Pbrygum lingua murem signlQ-
cat; aut pollui a 2fu'v&i), urbe Troadii, A Ma-
crob. 1. Saturn. 17. a med. Apollo dicitur 5mtn-
theut, quia £«'»» &»«i fenrem cnrrll. V. plura
in OSOM.
SMINTHEDS, a, um, vel
SMINTHlUS, a, um, adject. V. roe. prac.
SMDR.NA. r. SMYRNA.
SMYR1S, Idle, f. 3, oiiw'pcc, genui lapidii, quo
utuntur aonularll et gemmarll ad gemmai ex-
ponential, /lid. 16. Orig. 4. 27. Sic recta Lin-
deman. poit Areval. Alii leg. timirui; alll M-
tmirii.
SMYRNA imurna vel xmirna, m, f. 1. oftu'p-
va, propria eit genui arborli, qua lapiui mjrrrha
dicitur (F. MYR.RBA): sed uiorpalur eliam de
bumore, qui ab hae arbore dull, In uoguentii
ob gratum odorem ailtato. Zucref. 2. 503. Et
contemptui odor imyrna melHsquetaporei. Plant.
Attn. 5. 2. 78. Anlma fmtetne uxorie tua? de.
imyrnam olet. Martian. Dig. 39. 4. 16. circa
med. Sylocmia, imrrna, amomura. Alii tcrib,
imurna, el apud Lucret. et Plaut. mrrrha.
— XB. De nom. propr. V. ONOM.
SMYRNlON vel tinvrnlon, li, n. 2. ofxu'pviov,
deminut. a ojju'pva, berba [Smyrnium olui a-
trum Linn.), Italice dicta macerone, cauie apil,
foliii latioribui et maxima circa itolooei mul-
tli, quorum a linu exiiliunt plogula, ad terram
infracta, odore medicato et cum quadim acri-
mooia jueundo, colore In luteum langueicente,
eapitibui eaullum orblculatii, ut anetbi, lemloe
rotundo, nigra, quod areicit Ineiplente astate:
radix quoque odorata guilu acrl mordet, mco-
■a, mollli: cortex forii niger, latui pallidui: o-
dor myrrba habet quilitatem: unde et nomen.
Naseitur et In taxoiii collibui et in lerrenii.
Latine dicitur olui atrum. Plin. 27. Mitt. nat.
13. 109. (133). et 19. ibid. 8. 48. (162). Adde
Caton. R. It. 102. — Dnde
Smyrniut, a, um, adject., at Smjrniam olui
epud Plin. 27. Mitt. nat. 12. 62. (187).
SMYRNlO'S vel xmjmiui, a, um, adject. V,
toc. praeed. Ia Ila.
SMYRRUIZA, a, f. f. ouuppi'fa, berba, qua
mjrrha et mjrrbli dicitur. Plin. 24. BUI. nat.
16.97.(154). Myrrbls, quam alll amyrrbizam, alii
myrrbam rocanl, limilliraa eit eieuta caole fo-
liiiqae et Oore, minor lantum et eiilior, elbo
non Iniuavli ate. Jillto. myrlxam dedit.
SMYRCS vel xmyrui, I, m. 9. o^iipoc, piseli
genui apud Plin. 32. MM. nat. 11.53.(151).,
qui et m^rui dicitur, Grace ftufoj. V. MYRUS.
SO
SO pro Sum. V: SUM.
SOB<5LE9, SObOLESCO et SObOLIS. T. SCB-
OLES, SUBOLESCO et SD8011S.
SOBRlANS, antis, parlicip. V. SOBRIO.
SOBRlE, adverb, (lobriui) lemperanler, toon'a-
menle, vjjfa^jtoe.
I.) Propria. Cie. 1. Off. 30. 106. Iateitigemus
quam lit tarpe difBaere laxarla et delicate ae
molliter vlvere, qnamque boneitum parce, coq-
tinenter, severe, nobrie.
II.) Translate eit caute, prodeoter, cam cura,
ut temperantei homines tolent, owp po'vaj. Plaut.
Pert. 4. I. I. SI quam rein accural tobrie atquo
frugaliter, Sole! Ilia reels tub manui luecedera.
Id. Capt. i. 1. 29. cauto eit opui, ut boe so-
brie lineque arbllrii, Accurate agatur, docle ot
dillgenter. Adde Mil. glor. 3. 1. 217. Vulgat.
interpr. Tit. 2. 12. Sobrle et pie et jute vl-
vere. i
SOBRIBFACTDS, a, urn, partleip. ab inuait.
tobriefacio, ad sobrletatem redactui. ApuU 8.
Met. Sobriefactui sermone.
SOBRLETAS, atii, f. 3. (lobriua) tempcraatia
in potu, vtj4"« (II- moderazt'one nel bere, to-
brieia; Fr. tempirance dam It boire, tobrieli?
Bisp. tobriedad j Germ. d. Nuchternheil ; Aogl.
lobriety).
L) Proprie. Seneca Tranquill. lub fin. Trlitfi
aobrletei removenda paulliiper, Pal. Max. 6. 3.
n. 9. Dxorem, quod vinum bibitiet, fuitim in-
teremlt : exiitlmante aooquoque, optimo illam ex-
emplo violala sobrietatii psoai pependiiie.
II.) Translate. ^ 1 . Est unlveriim temperan-
tia, frngaiilai. Ulp. Dig. I. 7. 17..»*rt fin. Inter-
dum et ditiorem permittitur adoptare pauperiorl,
il vita ejai sobrielai Clara lit. f 2. Item mo-
destia, prudemia, caiiitai. jPrudent. Ptychom.
450. Bii te aobrielai, el tolui aobrietatii Abitinet
exiuviii miles. Ammian. 31. 10. a med. Sobrielai
eoniiliorum. *f 3, Apud A put. 5. Met. tub fin.
Sobrielai est dea Veneris inimlca.
SOBRlNA, a, f. 1. V. too. leq.
SOBRlNDS, 1, m. 2. et Sobrina, a, f. I. Vox
contracts pro loron'nus ious., a loror. *f 1.
Maseulino gen. soortnut, aveito';, aveipiaSoC; (It.
cugino; Fr. couiin, - Biip. hermano; Germ, fet-
ter ; Angl. cousin), quid lit, docel Fett. p. 297.
6. Mull. Sobrioua est, at alt Gallui iElius, pa-
trii me! consobrinl filiui et malrii mea eon-
sobrioa Alius. Femina eitdem de eauiii appellat
fratrem et fralrem patrueiem et coniobrioum et
propiui sobrino et lobrina. Sie Donat. ad Ter.
Mecyr. 3. 5. 9. Sobrlni lunt ex duabui loro-
ribui. Coniobrioi ex fratre et lorore. et Cajus
Dig. 38. 10. 3. Sexto gradu sont trllaTus, trl-
nepoi etc.: item qui ex fratrlbui palruellbui aut
eoaiobrlali aut amltinis undique propaganluc:
qui proprie lobrini Tocaatur. Eadem habet Ju-
stinian. 4. Inttit. tit. 6. Ter. Andr. 4. 5. 6.
Estne hie Crito aobrlnui Cbryiidli? !• eit. Cio.
I. Off. 17. 54. Sequuntur fratrum conjunctio-
nei, poat eonaobrinoram sobrinorumque. Adds
TV, Phorm. 2. 3. 37., ubi quidam putant, io-
brinum late de quocumque cognato uiurparl.
Item Tac. 12. Ann. 6., ubi aobrina pro conao-
brloii accipiuntur, ul monet Liptiut. Propiu*
sobrino, inquit Fettut, eit consobrinl me! Dliul
et conaobrloa mea alia et patria niel contobrl-
nui et matrli mea eoniobrinui. Cajus Dig. loe.
eit. I. 1. extr. Propiui aobrlno propiui tobrlna,
lit! lunt palrui magni, amila magna, avuncull
magui, materlera magna Olios Olia. Uoo eat (aub-
dil Ulp. ibid. I. 2.) patria ejua, de cujua eogna-
tione qaarilur, cooaobrinua conaobrloa, lire t*ra«
ter patruelli. Paul. eit. I. 10. Palrui magnl filial
ei, de cujui eognatione quaritur, proplus aobrino
vocatur. nam, ul Maauriua ait, qaum quit appellat
propiui sobrino, qui eat patrii mairiiva conaa-
brinua aul coniobrina. el paullo pott. Hit omni-
bus, quoa a palrui ocpole prupoaulmai, Li, it
SOBRIO
cujut cognations quarltur, propiut tobrino est.
Dam petrii Tel rontril eorum consobrinus eit.
Eadem bii babet Jailinian. toe. cit % 2. Fe-
rn ia. geo. tobrina quid ait, P. la Sobrinui.
Grace est dvityid. — a) Ooiversim. Flaul. Pan.
5. 2. 108. Mibl tobrloa lua mater est. Adda Fest.
loe. luprs est. — b) Sobrtna prior apud Tac
12. ^on, 64. ett eadem, quae propter lobrina
teu propiui lobrince.
SOBRlO, si, are, 1. (sobriui) Part Sobriam.
— Sobrlo eit sobrium faeio, et etiam aobrlut flo
vel ium. Paulin. Nolan, cam. 27. 108. Quit
me miieratui, ab Isto Flumiae potabit, quod so-
brlet ebrictate? et ibid. 24. 6S5. Inebrielur oo-
btlente poculo De foate Sanetl Spirltui. Gloss.
Gr. Lai. Nijp u>, aubrlo. Care uturpea.
SdBRlUS, a, um, adject. — a) Sober vel
tuber, et sobriui pro sobriui rulgo forlasse uaur-
pata fuiase, conjicl potest ei Prob. Instil, p. 127.
23. et p. 107. 28. Keil. et Pel. Long. p. 22S5.
Puttch. Cf. Brambach, op. cit. p. 85. — 6) De
quaotitate dieeodum, primam ijllabam a poetii
labeolie Lalioitatii fuiase allquaado correptam,
oon tameo Imiiandit. — e) Ad etymon quod
attlnet, Forcellino vox contracts videtur e te,
siae, teortura. et ebria icu potiae bria (V. BRIA):
vel ens a o<a£>p«v, moderatui: et Doderleinia,
op. cit. v. 0. p. 333., a oofo'e vel aafn't- Sed
V. Panicek, op. cit. p. 37. — d) De gradibus hae
Charu. 1. p. 64. Putsch. Sobriut comparari Don
debet, neque enim tobrior, neque lobriiitimtii
dici poteat: quamvli Labariua tobrior dlierit. Sic
eliara Prob. Imtit. p. 62. 14. KtiL — Sobriui
cit qui In potu temperatui est, rial parcus, cul
ebriui opponilur, rnfdXioc (It. temperante, mo-
derate nel bere, tchrio ; Fr. tempirant, tnodi-
re dani It boire; Iliip. lobrio, moderado; Germ.
nicht bclrunken, nuehtem, manly; Angl. abs-
temious, temperate, sober),
I.) Propria. — l.°) De persooli. Cic. Oral.
28. 09. Quasi iotar lobrios baccbarl vinoleotue
videtur. Id. 4. Acad. 17. 52. (3. pr.) Ne vinolentl
quldem qua faciunt, eadem approbation* faciunt,
qua sobril. Adda eumd. 4. Perr. 17. 52. et Co.-
ton. min. apud Sueton. Cess. 53. Seneca £p,
18. AIuKo fortius est, ebrio ac Tomitante popu-
lo, siceum ac sobriura esse, Martial. 3. 16. E-
briui as. neo enim facerei id sobriat uniuam.
et II. 6. Possum nil egu sobriui: blbenli Sue-
current mibi quindecim poeta. Ovid. 6. Fast.
765. luburbaoa redieos male sobrius ado. h. e.
ebriui. Flaul. True. 4. 4. I. Si alia membra
vino madeant, cor sit saltern sobriura. — 2.°)
De rebus. — a) Uaivereim. Tibull. 1. 7. 27.
Ipse bibebam Subria aopposita pocula victor a-
qua. et 2. t. 46. Miitaque teeuro sobria ljmpba
mero. Propert. 3. 15. 11. not sobria. ft. e. qua
sine vino Iransigitur. Tac. 13. Ann. 15. Irrlsum
ex eo sperana pueri sobrios quoque convlctae,
nedum temulentoa bjnorantii. Martial. I. 23.
aon sobria verba, ft. e. qua; effutiuntur ab ebrio.
— b) Sobria uva, qua ebrietatem non atTert.
PUn. 14. Hist, nat. 2. 4. (31). Inerticulam a nl-
gris appellavere, Jutiius sobriam dicturl, Invete-
raio pracipue coramendabilam vioo, ted viribu*
inaoiiam : siquidem lemulenliam sola non 'acit.
— c) Sobrium victim dictum putant Cloatius
et vEllus, quod in eo nullus laberna locus, ne-
que caupona fuerit. Alii, quod la eo Mercurlo
non vino, sed lade solitum tit supplicari. Its
Feslus p. 207. 15. Mull. Putat DordeHein, op.
cit. v. 6. p. 338., esse potlui a tuber, forlasse
ex loco bujusmodi arbusculis consito. — d) So-
bria rura, vitibus non coosita. Stat. 4. SUv. 2.
36. elc viiifero tub palmile kudos Dinbravil col-
let el sobria rora Lyaut.
II.) Translate. *f I. Est • loiu alienui, absti-
nent, frugi, pareut. Cic. 5. Perr. 27. 67. nominee
tatit fortes el satis plane frugi ae sobrii. Ter.
Jdtlph. 1. 2. 14. Non fratrem ridel rei dare ope-
ram, rurl esse parcum ae sobriam? Herat. 2.
Od. 10. 7. ctret invidenda Sobriui aula. Clau-
dian. IP. cons. Honor. 411. Sobria paupertat.
Id. I. in Eatrop. 'J29. diviliit roeos. Stat. 5.
SUv, 1. 78. et digrta evolveie tantaa Sobria eorda
— 397 —
vices. Apul. 5. 11 tt. Lares pauperes nostrot, ted
plane sobrios, revliamus. Seneca Pit. btat. 12.
tub fin. Non astiiualur voluptas Ilia Epicuri (ita
enim merbercules acntio) quam lubrla et sicca
tit. «| 2. Item altentus, vlgllaac, diligent;, eeu-
tui. Cic. Ccel. 31. 74. Que nic! vlgilaotee horainer.,
nisi sobrii, fliil Industrll contequi non poesuat,
omnia labore et dlllgeoUa est cooiecutus. Id. 2.
Oral. 32. a-tntd. Cmnet eat eauias, dillgenlet
et memoree et sobrii oratoree percurscc animo
et prope decantatai bibere debent. Ovid. 1. A-
mar. .12. 5. limen transire memento Cautiui et-
que alle sobria ferre pedes. ^ 3. Item senus,
mentis compos. Ter. Eun. 4. 4. 35. Jam tetii
credit sobriam esse me et nihil mon titans llbi?
Id. Andr. 4. 4. 39. To pol homo non es so-
brius. et Beaut. 4. 3. 29. Satin eenua et eut
subrius? tu quidem ilium plane perdit. ^ 4.
Refertur et ad Ingenlum et ad genus dlceodl.
Seneca Ep. 114. Non putest alius esse lugeolo,
alius anlmo color. Si ille sanut.est, ti compusi-
tut, gravis, temperant, ingenlum quoque siccuro
ec sobrium est: lllo villaio, boe quoque efOatur.
Gell. 7. 14. tub -/in. Violenta el raplda Carnea-
des dieebat, tcita et teretia Critolaus, modosta
Diogenes et sobria.
SOCCATD9, a, urn, edject. (soccui) soccls In-
dutua. Seneca 2. Bentf. 12. in fin. De eapite
conaularia viri toccatas eudhbat. Adde Ammian.
28. 4. 27. Ita Miller: at ibi Gardlhausen pro
toccaruj leg. roeeui. Eectlusne? P. SOCCUS.
SOCCKLLUS, I, m. 2. dei.iinut. a toecus, I-
deru ac aocculut. Isid. 19. Orig. 34. 12.
SOCClFER, fSra, Rrum, adject, (soecus et fero)
qui soccos ferl vel gestel, soccotus. Sidon. carm.
v. 215. Socciferl iocot Menaadrl tpeotare. P.
SOCCOS.
SOCOlTO, at, are, a. I. verbum per onoma-
toposiam fictum, et est tardoram vocem exprl-
mo. Suelon. fragtn. 161. p. 253. ed. Reiffertch.
Turdoram trucilare vel soccit&re. Cf. Thee. now.
Xatt'ns'L p. 78. ed. A. Mai.
SOCCCLOS, I, m. 2. deminut. a toccui, par-
vus toecus aut soceus limpliciler, loccolttlo, toe-
colo, e'p/3o&»ov. Seneca 2. Bentf. 12. Socculum
auratum, Immo aureum, margaritia distioctum
oateDdere. Suelon. Pitell. 2. sub fin. Detraetum-
que loeeulum deitrum (Mescalines) inter togam
tunicasque eeatavit assidue, nonnumquam oasu-
labundus. PUn. 9. Hist. nat. 35. 56. (M4). Quum
el pedibut margaritas, nee erepidarum tanlum
obstragolit, ted tolls socculit addunt. — De co-
micis, qui aocco atebantur, PUn. elter 9. Ep.
7. el Quintil. 10. 2. 23.
SOCCDS, i, m. 2. De etjrno vocit Ilid. 19.
Orig. 34. 12. hao babet: Soccl appellatl inde
quod saccum babeaot, In quern part plants injl-
cilar. Cf. SAGUM. At DMtrlein conjungll coa
Gr. ovx^oi. 0»c'8T!psaTa ^fii-yca epud Heiiod.
et cvxya a P ua Politic, (op. cit. v. 6. p. 338.).
Cf. eliein Panigek, op. cit. ed ft. v, — Soccaa
I.) Propria eat genui calceamentl, cahare, tear-
pa, toccolo, tandali, ttoSaiov, uitdSeois, imnpaxi-
Sjjs, et quidem lam virile quam muliebre, apud
Gracot. Itaqae pallium et aoccoe lit Iribuit Cic.
Rabir. Poit. 10. 27., ubl narrat, P. Rutillura
Eufum a Mithridate Mityleoit conquisitum ad
necem, erudelitatem regit veatltua mutatlone vi-
tasae toccosque et pallium eumpsiste. Id. 3. O-
rat. 32. 127. Hippies Eleui gloriatua est, pallium,
quo amietui, toccos, qulbui induiut easet, se sua
■nana eonfecisse. T:r. Ileaut. t. I. 72. Accur-
runt tervi, soccoe detrabunt. Cattsll. 61. 9. ad
Hymen. Uue veui niveo gerens Luleum pede soo
cum. Plaut. Bacch. 2, 3. 97. Divesne eat isllo
Tbeotimui? chbt;. etiam rogat? qui ioccIs babeat
auro tuppactum solum 1 Id. Trin. 3. 2. 94. Ful>
mental soecie luppiogere. PUn. 36. Hitt. nat. 5.
4. (41). Calceare aliquem soccis. — Apud Ho-
manot vero, ti quando vlrl prioclpet soccis uti
leguniur, at Caligula apud 5iie(on. 52., Senec
2. Bmef. 12. el PUn. 37. Hill, nat.t. 6. (17).,
molliiiei demnantur ab iitdem scriptorlbiie. Si-
mile est I'lud Cic 7. Perr. 33. 86. Sletil to-
leatus prator poputi R. cam palUo etc.
S0CIAB1LIS
II.) Tramlate. «| 1. Socci erint eotburali
hurnllloret: quare soccis comcedl, eothurnli tra»
gcedl In ssane uf.bantur. Dnde metonjmlee bli
tragffidls, IIIIs comcedis et levloris geoerit carmea
elgnlScetur. fforat. Art. P. 80. Hune (iambutn)
locel ccpere pedera grendctque cothurni, et ibid.
90. Indignalur enim prtralle ao prope aocco Digolt
earmlolbut oarrarl cene Thvesta. Ovid. 4. Pont.
16. 29. Muaaque TurranI tragicls inniis colhar-
ali> Et tua cum tocco Musa, Melissa, levli. Id.
Remed. am. 375. Grande sonant tragic!: Ireglcoe
decet Ira oothurnoa: Daibui • medili soceus he-
beodua eriL <?m'ntiJ. 10. 2. a mtd. Nee eomasdla
in cotburnotajsurglt, neelregcadla Ingreditor toe-
co. Martial. 8. 3. An Javat ad tragicot toccum
trensferre eothurooat Cf. Plaut Ciit. 4. 2. 29.
bee aoccl video veitlgium. et PUn. 1. Hiit. nat.
30. 31. (111). Magnum et Manandro In eomlco
aocco '.eallroonlum regum. ^Egiptl et Macedonia!
eonliglt, claase et per legstoa pellto. Adde PUn.
elter. 9. Ep. 7. el Iloral. 2. Ep. 1. 174. % ».
Bi Gloit. KpTjsi'c, crepldo, mergo, soeeat. *occu»
videtur usurpatum quoque valgo fuiiae pro loco.,
qu! aocco teritur: ted xpijm'j eat etiem erepida
seu toecus.
SOGER, aoeerui et toerua, I, m. 2. Socertu In
recto casu. Plant. Men. 5. 5. 54. Abiil aucerua,
ablit medicos, nunc tolua aum. Id. Cci. A. 2.
18. Mcue eocsrut, compar, eommaritua villlcut.
Zips, mallei tociennut, h. e. aociui, nam jo-
cerue hts locum non btbere videtur. In priors
autam eiempto quidarc autpicantur, tocrua scrl-
ptum fultse: quia veteret hie el hrsc eocrui di-
xere (P. SOCRDS). — Sed et toerut, »*, per
ajneop. pro tocerue la Intcripl. epud Marat.
532. CATIA EILT(K». COKIVOI FIBKTilJIKO ET
BVRVI IOCRO UVLCtSStHO rONBNDVM CVRATBBVhT.
Adde aliat apud Riniir, Inter. Afr. 201., 717.,
830., In Corp. Inter. Lai. 3. 2670., 3678. el
4281. et In ^nnal. delV Itlit. archeol. a. 1308.
p. 34. Sic Poeta epud Cic. 3. Tiiie. 12. 28.
et Ulp. Dig. 88. 10. 6. — Item socerio, onie
habet Intcript. la Corp. Inter. Lat. 3. 5622,
— Socer: eb e'xypo'c p»r metatbesin ^ I. F.st
pater mariti msl. eui nurut retpondet <It. suo-
cero; Fr. beau-pere; Hisp. tuegro; Germ. d.
Schu/dher; Aogl. father-in-law). Socer magna*
est mariti mcl avut, cot pronurut respondel: socer
major est mariti mei proavut. Modettin. Dttj.
38. 10.4.$ 6. :ilno socer Tbetldis est iEacus pa-
ler Pelel mariti. Seneca Here. Far. 733. Aditur
lllo Gaossiui minor foro: Rbadamantua lllo: Tbe-
tidla hoc audit loeer. 4| 3. Socer est etiam uxorie
raea pater, padre di tnia moglie, cev^ipo'c. cul
gentr responrfet. 5ocer majnu*, qui et protoetr,
est uxoris me.-s avus, cul progener respondet; so-
cer major est uiorii mea proavat. Modesiin.
Dig. toe. eit. et ftitil. Diac ex Fetl. in Ma-
gnum et 'ri.xjor p. 126. 15. et 136. II. Moll.
Cic. 1. Ojf. 35. sub fm. Noslro quidem more cum
paremibus puberet tilii, cum aoccrit generl oon
lavanrur. Martial. 9. 71. Quum geoer atque so-
cer dirit eoncurrerel irmii. ft. e. Cn. Poinpejut
et C. Ccaar: da quibut et Pirg. 6. Mn. a3!.
Aggeribui socer Alpioie atque area Monoeei De-
acendeoa: geoer adveraie InatruClui Hois. Flor.
4. 2. ante mtd. Creisi morte epud Paribus et
morte Julia Casarii Qiia, qua nupta I'umpejo,
generl socerique cuncurdiam matrimonii fadara
lenebat, eiatiin xwulalio erupit. 1 3. Etiam sioe
addito, aoceri et socrui eppellaticne avus quoque
et avia uiorit vel mariti contifieiur, uti docet
Terent. Dig. 50. 16. 146., item Paul. ibid. 23.
8. 14. ad fin. el Pompon, epud Ulp. ibid. J. 1. 3.
SOCERA el eocra, m, t. I. P. SOCR03.
SGOERlO, flaU, m. 3. el
SOuEROS, 1, ro. 2. P. SOGER.
SOClA. P. SOCIOS.
SOcl ABfLIS, e, adject, (socio) qui facile atUH
jungitur, efts" facitmtnle ti unite*, is' accompa,-
gna, accoppiabile, eompaiibile,''cvrafi\aarixot.
— a) De rebut. PUn. 16. HUt. nat. 42. 82.
(215). Abiet maxima aociabiiis glutioo, in taa-
lum ut Oadeluv ante, que «olidi| est. — b) D*
portonis,et (it tocUtaiii auiaiis, cuniUlu el con*
SOCTABILITER
luetudtnt gaudent, compagnevole, sociabile. Se-
neca Ep. 95. a med. Natura nobis amorern In-
didit mutuum, et tociabiles fecit. Ziti. 40. 8. a
med. Sociabilem consortionem Inter binos Lace-
damonlorum reges, laiutarem per multa sacula
Ipsis patrlaque.
SOClABlLlTER, adverb, (jociabilis) locialiter.
Augustin. Music. 5. 15. Haa (.particulas) socia-
biliter jungimus., quia unum cum omnibus (nu-
tnerit) habet locietatem.
SOCIALIS, e, adject, (aocios) ad locietatem
vel locioi pertineos, sociale, sociabile, compa-
gnevole, atto ad atsociarsi, haiotxof. % •.
Generating Seneca 7. Benef. 1. ad fin. Homo
■oclale animal et in commune genitus, mundum
at uaam omnium doroum tpectat. Id. 5. ibid.
11. ad fin. Benelicium dare sociaiis rei eit: all-
quem conelliat, aliquem obllgat. ApvX. 5. Met.
Soelalei amicitia. Sil, It. 4. 701. Socialea un-
da. Of. v. 648. Capell. 1. p. 3. Juno ei pur-
galiorli auri tpleodenle vena addiderat erinibui
•oclale vinculum. ^ 2. Speclatim est ad tocioi,
h. e. populot fcedere, tocietate, amicitia junctoi,
pertinent, da alleato, da confederate-, ovp.p.2-
X«0C- Cic. Divin. Verr. 5. 18. Usee lei io-
cialii eit, hoc Jus naliooum exterarum eit. Id.
4. Vtrr. 6. 15. Lege Judlcioque tociall loclorum
quorimooiaa audire oportet. Liv. 34. 57. ad fin.
Quum qui boitei numquam fuerint, id amiciliam
•ociali fcedere jungendara coeant. Id. 31. 21. So-
cialii exercitut. h. e, tociorum. Sic Tac. 4. Ann.
73. Soelalei turma. tt 12: ibid. 31, copies sine
robore legionum. h. e. auxiiia. Flor. 3. 6. Etbo-
diorurn clanei. Tac. 2. Ann, 57. Cuncta tocia-
lia proipere composite, h. e. rei tociorum. —
JSellum tociale apud Flor. 3. 18. et Juvenal.
5. 31., quod socii populi R. adversui euro gesse-
t unt ob Degatum jus civiiatis Rom. T. Flor. ibid.;
«t apud Nepot. Iphicr. 3., quod Albcnientes cum
lis getserunt, qui a iocietaie defecerant. ^ 3.
Item tspe est conjugalis, conjugate, maxima enim
omnium en societal mariti et uxorii. Ovid. 7.
Met. 800. Mutua curl duoi, et amor sociaiis ha-
bebat. Id. 3. Pont. 1. 73. sociaiis amor foadut-
que marilum. Id. 2. Fast. 729. sociaiis torns.
Id. Heroid. 4. 17. et 14. Met. 380. locialia ftB-
dura. Id. 3. Amor. II. 45. lecll socialia jura.
Id. Heroid. 21. 155. sacra, et ibid. 12. 139.
carmine, h. e. rpithalamium.
SOdALlTAS, Stit, f. 3. (sociaiis) consortium,
vita loeialis, compagnia, affratellanza, socialita,
affabilila. Plin. Par.eg. 49. Noo remiislonibus
tuls eadom frequcnlia eademque ilia tocialitas in-
tcresset? Adde eumd. 9. Ep. 30. Reit.
SOClALlTER, adverb, (sociaiis) amice, tocio-
rum more, amichevclmente, da buon compa-
gno. Augustin. 10. Confess. 39. Socialiler gau-
dentci. Adde eumd. conlra Faust. 22. — Tram-
lute Iloral. Art. P. 258. non ut tede tecunda
Cedcret, aut quarta socialiler.
SOclANS, amis, parllcip. V. SOCIO.
SOclATIO, uoit, f. 3. (socio) conjunclio, oni'one.
Capell. 2. p. 26. extr. Sie'lgitur rata Inter eot
tociatio copulam nuptialem cootlrinxlt. Adde
Firmic. 6. Math. 31.
SOCIATOR, Oris, m. 3. (socio) qui social. Mar.
Fictorin. De physic. 21. apud Maium, Ifov. Coll.
T. 3. p. 158. Salvaior humani generis, call ler-
raque tociator, gloria; et pacit effector.
SOClATBlX, trlcia,f. 3. (tociator) qua aociat.
Fal. Flacc. 5. 499. Sed me nuda fides sanctique
putentia juiti Hue tulil, ac medii locialrix gra-
tia Pbrixi.
SOOlATOS, a, am, pariicip, V. SOCIO.
SOclENNUS, 1, m. 2. (socius) idem ac tociut
apud veteres. Piaut. Aulul. 4. 4. 32. III! so-
cienno tuo jam intersirJogam gulam. Alii aliier.
Id. Atnph. I. 1. 228. Ainpbilruoois lociennum
roo esse, tolui dicere. Alii bic leg. socium nee
me. et Fleckeis. leg, socium me. Adde Cas. 4.
1. 18. at la SOGER dictum est. et Mil. glor. 4.
%. 22. Br., ubi Fleckeisen leg, locium me.
SOClfiTAS, Slls, f. 3. (socius) la Genet, plur.
tocitlalium pro societatum. V, infra. — Socle-
tat en conimunio, conjunctio, comociatio, xot-
— 398 —
y&ivia, itatoi.it (It. unione, compagnia, comu-
nanza, societa; Fr. compagnie, association, so-
cieti ; Bisp. sociedad, compaaia, associacion ;
Germ. d. Genossenschaft, Gesellschaft, Gemein-
schaft, Verbindung ; Angl. partnership, union,
company, society). •¥ 1. Generatim. — 1.°)
De bomiolbut. — a) Cum Genet, ejus, qui-
cum toeietat fit, aut tsplut Ablat. et prap, cum,
tut etlam Accui. et prap. inter. Cic. 4. Fin.
2. a med. Natl tumat ad eongregatlonem borai-
num el ad locietatem ecmmuDitatemqne generit
bumanl. Id. 3. ibid. 14. a med. Implicare te
prlmum civlum, deinde omnium morlalium to-
cietate. Id. 10. Fam. 8. o med. Se ab impio-
rum civlum tocietate tejungere. Id. 2. Phil. 10.
ad fin. Dtinain, Pompei, cum C. Casare locie-
tatem aut numquam coitiet aut numquam dire-
misiei! Id. Rose. Am. 34. 96, Nullam locielaiem
neque scelerli neque prsmiicuro boniine ullo coie-
r»s. Id. Quincl. 3. 11. Facere locietatem omolum
rerum cum aliquo. Id. 13. Phil. 17. tu5 fin.
Omnium facinorum libl cum Dolabella locieta-
tem Initam sondtelur. Id. Barusp. resp. 20.42.
ConQare nefarias cum multii icelerum pactlonei
■ocletatetque. Id. 1. Off. 17. a med. Omnium
societatum nulla est gravior, nulla carlor, quara
ea, qu* cum republlca eit anlcuique tiostram.
Phcedr. 1. 5. Numquam est Qdelii cum potente
toeietat. Cic. I. Legg. 10. 28. SI homlnum in-
ter ipsot tocietalem coojunctionemque penpe-
xerli. Id. 5. Fin. 23. 65. Conjuoctio Inter bo-
mines hominum et quasi queedam toeietat etcom-
municatio utiiilatum. Id. 1. Off. 7. 1. Arllbus,
opera, facullatibut defioclre hominum inter ho-
mines tocietatem. Cf. eumd. 1. Cat. 13. extr.
Hostes patriae, latronei Italias, icelerum fcedere
Inter te ac oefaria socieiate conjunct!. — b)
Absolute. Pelron. Sal. 83. Reeipere aliquem in
locietatem. Cic. 5. fin, 23. 65. Tuerl tocietatem
conjunctionit humane. Id. Amic. 5. extr. Ex
infiulta tocietate generit humani, quam conci-
lia vit ipsa nature. 7c!. 1. Oral. 10. a med. Mil-
sos faCio mathtsmatieoi, musicos, quorum artibut
dicendl vis ne minima quidem tocietate contin-
gitur. Alii leg. eoojungitur. Id. 9. Fam. 14.
circa med. A te peto, ut me In tocietatem tua-
rum lauduro venire patiare. Justin. 10. 1. 5.
Assumere aliquot in tocietatem facinorit. Plin.
17. Hist. nat. 84. 37. (218). Societas notninum.
h. e. quura idem nomen pluribut rebut eit. Rur-
aut Cic. Brut. 1. 2. Vir conjunctissimut mecum
cootiliorum omolum loeletaio. Ifepos Miltiad. I.
Demigratlonls socielatem petere. — 2.°) De brulit
aniuiantibus. Cic. 2. If at. D. 48. 123. Pina cum
parra squilla quail socielatem coil comparandi cibi.
— 3.°) De rebut. Id. Fal. 2. 3. Cum hoc genere
philosophic magnam habet orator locietatem,
Quinlil. 9. 2. 47. Quadam genera nullam cum
tropit tocietatem babent. f 2. Specialim dicitur
de conjunclione el fcedere populorum aut regum
Inter te, alleanza, confederazione, lega, oup.-
payja. Ifepos Con. 2. Quum Laced^monii in
tocietate non manerent, quam cum Arlaierxe fe-
cerant. Id. Alcib. 4. extr. looiam a tocietate a-
verterunt Albeniensium. Id. Reg. 3. Socieiate
distoiuta, belium inter te gesieruat. Id. Themist,
8. Socielatem cum rege Periarum ad Graeciam
opprlmendam fecisiet. Id. Arist. 2. in fin. L'l
eivitales Grseia ad Atbenieosium socielatem se
applicarent. Id. Chabr. 2. Atheniensei cum Ar-
laierxe locietatem babebaol. Cas. 6. B. G. 2.
Trevirl Ambiorigem tibi tocietate et fcedere ad-
Junguni. Sail. Cat. 41. Impellere Allobroget ad
tocietatem belli. Id. Jug. 79. sub fin. Leplilaoi
Romam miierant, amiciliam locietalemque ro-
gatum. et ibid. 85. Socielatem amicitiamque con-
Jungere cum populo R. Tac. 12. Ann. 13. Rei
Izatei Meherdatii tocietalem palam indueral. Ju-
stin. 6. 5. in fin. Dt boslet nunc palerentur,
cum quibut Juocli tunc attissimis societatis vla-
culii fuerant. <f 3. Item de conjunclione eorum,
qui timul negoliaolur, societa, compagnia, soc-
cio: Itemque meloovuiice de ipsit sociii. Cic.
Quincl. 3. 12. Qulncliut fecit tocietalem earum
rerum, qua In Gallia compatabanlur. et ibid.
SOCIUS
Magna fide locietatem gerere. Paul. Dig. 17. 2.
74. Socielatem contrabere. Ulp. et alii ibid. 5.
etc. coire. Cas. 3. B. C. 3. Magnam pecunlam
locietatet earum provinciarum tibi numerare coe-
gerat. h. e. publicanot, et ibid. 103. Milllet ex
famiiiii tocietalit diligere. Cic. Sexl. 14. 32. Nulla
erat Roma locletat vectigallum, nullom colle-
gium aut concilium, quod non bonorl&ceotitsime
decrevitiel de mea talute. tt Dom. 56.142. Omnet
societates, omnet ordinet. Cajus Instit. 3. 99. 149.
Ha posse coiri locietatem eonstat, ut unot confe-
rat, et lamen lucrum inter eot commune tit; i.-epe
enim opera alieujut pro pecunla valet. Paul. Dig.
2. 14. 15. Magiitri tocietalum. Torrtnlino est lex
14. et habet societatium, at civitatium etc. Plin.
9. IIisl.nat.8. 9. (29). Cum boralne delpbini tocie-
tate piscantur. a societa, alia metis. ^4. Item
de collcgio teu lodalltate. Intcript. apud Benzen,
n. 7214. IH B.AC80CIKTATS rRIMVI CVROlOr TACTVS
EST ET HOC MO»VM*>TVB EDITICABDVM (tic) IX-
rouKuDumque cvbavit socisqvi pbobavit. Unde
palet agi de lis, qui in collegium convenlunt, ut
eorum corpora communi tepullura donenlur, (V.
Borghesi Lett. 10. nov. 1841.)
HomoD;m. Discrimen inter tocietalem at
fcedus V. tub FG3DUS.
SOCIO, at, svl, 5tum, are, a. 1. (tociut) Part.
Sociani tub lilt. 6; Sociatus passim; Sociandus
lub lilt. 6. — Socio eit jungo, conjuDgo, quasi
socium tocio appono, aop.piyivp.t, cuvaYtXa^ca (It.
occompagnare, unire ; Fr. unir, joindre, ren-
dre commun, partager avec, communiquer;
Hitp. juntar, agregar, comunicar / Germ, ver-
binden, vereinigen, gemeinsam machen od. hal-
ten; Angl. to join, unite, couple, associate).
•J 1. Cniversim. — a) Cum Ablat. tjut, qulcum
aiiquit quid social, et prep. cum. Cic, 3. Oral. 32.
sub fin. Quum tu lurami imperii gubernatione di-
ttrletui tantam vim rerum cum dlcendi exercita-
lione tociarii. Id. Flacc. 9. 21. Quid ti teitinm
ttudium cum accusatore eociatum eit? Id. Plane.
30. a med. Quum perieulum vita tua mecum to-
ciare voluisies. Ovid. Heroid. 3, 109. et 10. Met.
635. Sociare cubilia cum aliquo. h. t. nubere,
socio toro Jungl. Tibull. 3. 3. 7. Sociare gaudia
cum aliquo. Colum. 3. if. R. 3. circa med. di-
ligentiam ourn tcientia. unire, usare insieme. et
Justin. 30. 2. 2. Sociatui cum aliquo, — b) Cum
Dalivo. Virg. 4. £n. 16. Sociare te alicui vincio
Jugali. moritarii. et Seneca (Edip. C62. Merope
tociata Po'.jbo. maritata. et Otu'ci. lb. 15. Per-
petuo mibl tociata foadere lecti. Et runut Se-
neca Octav. 284. Sociata torit Augutti. Slat. 1.
Theb. 132. javencot aratro impotito. metier solto
etc. Fal. Flacc. 5. 290. manus alicui. venire
in ajuto. et Seren. Sammon. 48. 894. Tunc
apll tucut lento tociatur olivo. Ovid. li. Met. 5.
pereussis tociantem earmina nervlt. accoppiando
il suono al canto. Sic Boral. 4. Oi. 9. 4. Verba
loquor soclanda chordis. — c) Cum Accua. et
prap. inter. Cic. 1. Legg. 11. sub fin. Omne
genus bomlnum sociatum inter te ene. — d)
Absolute. Sil. It. 11. 149. Sociare dexlrai. riarti
la mono o la fede. et Fal. Flacc. 5. 282. curaa.
comunicare i pensieri. Rursua Sil. It. I. 76. ta
particlpem In casus omnei. farsi compagno in
ogni euenfo di forluna. et Cic. Somn. Scip. 3.
CoDCilia cslusque hominum Jure tociali. Ovid.
8. Met, 546. Theseus tociati parte laboris Fundus.
h. e. quem aliia sociatui tusceperat. Quintil. 5.
10. 124. Caotus vocis jurat sociala nervorum con-
cordia. ^ 2. In illo Justin. 10. 1. a med. Ot-
tenli prorsus geous, ubi in tauto populo non
solum sociari, serum etiam lilerl parricidium po-
tuit. sociari est a pluribut sociii perpetrarl.
SOCIOFRAUDUS, a, urn, adject, (tociui et
fraudo) qui lociuoi fraudal, vel. ut alt Cic. Rose.
Am. 4u. 1 16,, qui socium omai fraude fat lit, gab-
bacompagno. Plant. Pseud. 1. 3. 128. Buslirape,
furcifer, tociofraude, parricide.
SOCITER1UM. V. SICCITARIUM.
SOClL'S, a, urn, adjecL Soccius, cum duplici e,
pro iociui legilur In Inscript. apud Marini, Fr.
Arv. p. 500, n. 41., qua mioui recle cum unicc
o apud Gruter. 1114. 6. — .Soci'im pro tocio-
SOCNON
mm sape occurrit. Plant. Men. 1. 2. 25., Pi't'J.
5. J?n. 17*., 10. t'&id. 410. etc.. Sil. It. 12. 630.,
Liu. 35. 20. etc. — Raiione babita etymi, alii
ducunt a Gr. oi'xsio? et olxotoj, domeiticus; alii
cum Duderleinio a sequor ; alii aliunde. Cf. SO-
DALIS. — Sociui est universim adjunetus, coo-
son, particepi, comes, ou'fo70{, xoivuvdj (It. uni-
to, compagno ; ft. compagnon, camaradt, at-
tocii; Uisp. acompanador, companero, cama-
roda, asociado; Germ. Genoss, Gefahrle, Ka-
merad, Gescllschafter ; Angl. united, associated,
companion, fellow); usarpatur autem A) Adje-
ctivorum, et i?) Substanlivorum more.
A) Sociui, adjectivorum more, est particepi,
adjunetui, partecipe, congianto, associato. *f 1.
Generatim. Ovid. 2. Amor. II. 7. Ecce fugit no-
tumqae torum lociosque Penates. Id. Beroid.
11. 122. nati collige membra tui, Et refer ad
malrera aocioqoe Impone sepulcro. h. e. in eodem
sepulcro cum malre. Id. 6. Fast. 73. Aurea pos-
sedit socio Capitolia templo Mater, h. e. Juno
eodem templo cum Jove colitur. et 1. ibid. 608.
Ilic socium iummo cum Jove nomen babet. h. e.
August! cognomen babet, quod Jovl convenlt.
Id. 5. Trist. 10. 85. Esercent illi socia com-
mercis liagus. ft. e. utrique genii communis.
Id. 5. Fast. 496. Juppiter et fraier Carpebant
locias Mercuriusque fiat. h. e. simul ibant ea-
dom via. Id. 1. Art. am. 492. Moras eocias Jun-
gere- h. e. simul morari. Id. 5. Met, 378. (et
Slat. 1. Theb. 130.) Socium regnum. ft. t. in
quo duo simul imperitant. et 13. ibid. 375. Spei
cocia;. h. e. quum piures idem eperant. Id. 2.
Fast. 618. et Stat. 1. Silv. 6. 48. Socia dapes.
convito. Sic 8. Theb. 240. Socia feeders mensa.
Plin. 12. Bitt. nat. 1. 5. (9). Platanua est data
in Ljcia gelidi footls socio amcEnilate. h. I. ad-
junclum babem gelidum fontera. *[ 2. Speciatlm
de conjugali vinculo. Ovid. 9. £fet.795. socioi Uy-
menaua ad ignes Convenit. et Ovid. Beroid. 2.
33. Socil anni. Id. 3. ,/rt. am. 377. Socius lectus.
Cf. Sail. Jug. 82. in fin. Singuli quam plurimas
uiores babent. ita animus raultitudine diltrabitur:
nulla pro soeia oblioet. Ovid. 14. Met. 685. Socium
tori sibi deligere. *| 3. De Us, qua) ipectaot ad
fcedera inter reges et populos Inlta. Ovid. 3. A-
mor. 15. 10. Quum timuit socias ansia Boma ma-
nus. ft. e. bellum sociale. Id. 13. Met. 352. So-
cia classis. Tac. 13. Ann. 57. Civitat Ubiorum
socia nobis. Quinlil. 3. 8. 12. Soeia? eivilalia ever-
6ionera dellcre. Pirg. 2. j£n. 371. Socia arma.
— Hue perlinet lex Julia de civitate lociorum,
et lex Claudia de sociis, de quibus V. in JULIA
cl CLAUDIA Lei In ONO.U. — llinc translate.
Pat. Flacc. 7. 625. iterum ad locias converters
Colcbidos artes. ft. e. tamquam auiiliatricea. Id.
3. I CI. Nee pharetrana aut acres ultra Tirjntbiui
arcus Eiercet, socia sed disjicit agmina clava. h.
e. quam semper secum babebat. Cic. 2. Phil.
18. 45. Quum tamen tn, nocte socia, per tegulas
de milter ere. col benefnio delta nolle.
B) Sociui, et tocia, substantivorum more, est
coasors, comes, compagno, socio. ^ *■ Gene-
raiim. Cic. 0. Alt. 10. circa med. Iliijus belli
ego particept et socius et edjutor esse eogor. Id.
Fontej. 17.37. Habere domi fortunarum omnium
socium participant) ue possunt. Id. 1. Fam. 9.
a med. Me quidem certe luarum acllonum, een-
tenliarum, voluntatum, rerum denlque omnium
socium comilemque babebis. Id.Brul. 1. 2. So-
cium et eonsortem gloriosl laborii amiseram.
Id. 11. Alt. 14. Prceter Lalium neminem babeo
culpa; socium. Flaul. Aiin. 2. 2. 22. Ill ic borao
socium ad malam rem quarit, quern adjungat sibi.
Phcedr. 1. 5, Socium esse cum aliquo. firg. 5.
A2n. 712. coosiliis capere. Id. 9. »6id. 199. adjun-
gere. Sil. It. 6. 372. se addero casibui. Adde Pirg,
6. Mn. 170. Cic. Fontej. 17. 39. Vitas socia virtus,
mortis comes gloria fuisset- Id. Brut. 12. 45. Elo-
quentia pacis est comes otiique socia. — Socius
VicesinKB liberlalit, de servo, in Inteript. spud O-
retlt n. 3338. et 3339. ^ 2. Speclatlm dieilur de
lis, qui sanguine juacti sunt. Ovid. 4. Trist. 5; 29.
Socius saoguiois. h. e. consanguineus, frater. Id.
3. Mn. 260. Transferre odium In socios gonerii.
— 399 —
*| 3. Item de regibus et populis feeders Juoclls,
allealo, confederalo, aufXfia^o;. Cic. Dom. 20,
52. Cjprius rex, cujus majores baic popalo socii
alque amicl semper fuerunl. Cess. 3. B . C. SO.
Praitor Tbesialia quum se victoria Pompeji com-
itcm eise mallet, quam socium Casaris in re-
bus adversis. Id. 1. B. G. 5. exlr. Helvetii Bojos
receptos ad se socios sibi adsciscunt. et 3. i6id.
9. exlr. Veneti socios sibi ad id bellum Osimios,
Leiobios, Nanneles arcessuot. — Apud Romanos
quum de auiiliis sermo est, sape memorantur
tocii et nomen Zatinum : illi sunt quicumque
in Italia populi cum populo R. societate Juncll
(V. Flor. 3. 18. et Liv.Zi. 61. in /in. Cf. Momm-
sen, St. R. 1. 7.); bi oppida et populi Latium in-
colenles. Sail. Jug. 43. 44. et 47., Cic. Amic. 3.
sub fin. et Lie. ssepe. ^f 4. De sociis navalibus,
V. NAVALIS. — Sociorura civitales militei suoi
ad bellum gerendum eligebant simulque ducem
et qusestorera Us dabant, Polyb. 6. 24. 4. sc.
dpxovt* et pic&oJoTTiv. Cf. Liv. 23. 17. Casill-
num eo tempore quingenti Pranestim habebant
cum paucis Romanis Latinlque nominis. ^ 5.
De bis, qui pecuniam et negotia simul curant,
compagno net traffics, tozio. Cic. 5. Vtrr. 20.
50. ISego, quemquam esse, quin sape audierit, so-
cios istius fuisse decumanos. Socii puiandi sunt,
quos inter res communicata est. ego rem totam
fortunasque aratorum omnes lsiius fuisse dico.
Ter. Beaut. 3. 1. 9. Socium esse alicui in neg-
otio. Cic. Rose. Am. 40. 116. Rei pecuniaria so-
cium fallere. Id. Quinct. 24. 76. Socium sibi in
bonis edere aliquem. et ibid. 3. 12. Socium sibi
aliquem adjungere. Plin. 33. Bitt. nat. "I. 40.
(120). Hoc adulteratur mioium in officials soclo-
rum. h. e. eorum, qui, societate inita, minium
Romam advebunt. P. 4INIARIDS. 5 6. De
garo soclorum V. GARLM. f 1. Pro socio,
formula Juris, qua slgniScatur actio persequsndl
la Jadicio ilium, qui socium fraudaverit. Qua de
re est titului 2. lib. 17. Digest. Cic. Quinct. 3.
sub /in. Qua in re ita diligeoa srat, quail 11, qui
magna Gde societatem gererent, arbitrlura pro
socio condemnaii solerent. Papinian. Joe. cil.
I. 81. Quasitum est, an si pro socio ageret do-
tif, quantitatem percipere deberet. — Hue per-
linet tessera gladiatoria in Corp. Inter. Xat.
1 . 755. pbiuvi sociorvh. V. Benzen in .Bulled.
dell' Iilit. archeot. a. 1865. p. 105. et ieq.
<f 8. Socii Interdum appellatio est familiaris,
si benevolentia signiGcatio. Pirg. 1. JEn. 202.
socii, (neque snim igoari sumus ante-inalo-
rum) O passi gravlora etc. Adde 2. ibid. 387.
U o mo n j m. Differunt — 1.°) Sociui et par-
ticepi, nam, ut ait Ascon. in 3. Verr. 55., par-
ticepi est, qui esrtam babet partem, et noo ln-
diviss agit, ut socius. Cic. 9. Alt. 10. circa med,
Uujut belli ego particepi et sociui st adju-
tor esse cogor. Id. Fontej. 17. 37. Habere dam!
fortunarum omnium eoolumpartieipsmqas
possunt. — 2.°) Sociui el amicus; nam, ut
sit Isid. t. Differ. 2., amicus constat affeotu;
socius it, quia consortio constat. — 3.°) So-
cius, camel st todalit: ted ds bis V, COMES
In fin.
SOCNON, vox luperctitiosa In medicinis et in-
cantatiocibus. Marcell. Empir. 10. Locum, ex
quo deOult (languii), digito medicinal! tanges
et vicies septles dices, st quotlei volueris, repe-
tes, doneo fiuorsm pervinesi, socnon, socnon :
mire prodeit.
SOCO.NDlOS, II, ra. 2. vox Indica, quam sx-
ponit Plin. 37. Mist. naU 9. 40. (122). V. SA-
I'ENOS.
SOCORDlA, », f. 1. (socors) — o) Ad scri-
ptionem quod attinet, siiam lecordia pro to-
cordia occurrit apud Fes!, p. 292. 1. et 2U3.
5. Mull. At idem Mullerut ublque socordla re-
poiult. Cf. Prudent, loc. cit. — 6) Primam iyl-
labam corripuit, noo imiiandua, Prudent. Apo-
theot. 194. Cacorum cacos loquor, atra .itcordia
quorum Cords tenebroio rerum perpsndere ne-
cc'rt. Alii leg. «ocordia. Sic primam in tocori,
i, Cathemcr. 33. Ne somnui usque sd termlnoi
Vita socordi opprlmal. — c) Diomed. I. p. 31*.
SOGORS
Putsch, recenset inter ea oomlna, qua earerit
plural! numero. — Socordia € 1. Est Uultitia,
stoltezza, scempiaogine, a'cuvsita, uiapia. Fest.
loc. cit. Secordiam quidara pro ignavia posue-
runl. Csto pro stultilia poiuit, quura ail: Quod
oslenderelii immensam tiiniditalem ac lecordiam,
causa erat, ne quid negolii public! vel privati
gereralur. Liv. 7. 35. Cum eo boats res est, qui
besterno die deiendi omnii eiercilui fortune per
socordiam uiui non sit. Tac. 4. ^nn. 35. sub
/in. Socordiam eorum irridere libet, qui prs-
lenti potentia eredunt exstingui posse eliam ss-
quentii avi memoriam. Id. 12. ifcid. 07. Nee
via medicamenti atalim Intellects, aocordiane
Claudii, an vinolentla. Sueton. Claud. 3. SI quem
socordia argueret, atultiorem sjebat Alio sao
Claudio. *f 2. Item ignavia, desidia et, quaia-
de oritur, negligent!*, pigrizia, infmgardaggint,
trascuratezza, /ftaxei'a. Ter. Andr. i. 3. 1. Nihil
ioci est segnitia, neque socordia. Cbi Donal. Se-
gnitia ad agendum: socordia ad considerandum-
Plaut. A sin. 2. 1. 6. Abs ts socordiam omnem
reice, et segnitiem amove. Id. Pseud. 1.2.11.
somnum socordiaraque ex pectora oculisque amo-
velis. Liv. 22. 14. Nostra cunclalione ae socordia
jam hue progressus, Cic. 2. Berenn. 23. 35.
Philosophia vitanda est. affert enira socordiam
alque desidiam, Orell, secordiam. Adde Sail, Cat,
4. Id- ibid. 60. Scitis, socordia atque ignavia Len-
tull quantam cladem attulerit. Id. Jug. 2. Inge-
Diura incultu atque socordia torpescere sinunt.
Tac. 2. Ann. 38. Languescet Industrie, iotende-
tiir socordia. Id. Agric. 31. Felicilas in socordiam
vertit. Curt. 7. 4. 3. Socordia Darei. Quinlil. 1.
2. 5. parentum. Ammian. 27. 9. 1. miliiarii.
•f 3. In fabulis est dea, .Elberia et Terra aiis.
Bygin. prcef. Tab.
Homonym. Diierimen inter socordiam et
segnitiam T. supra sd Ter, Andr, 1. 3. I.
SOCORDlTER, adverb, (socors) Occurrit tan-
tura Comp. Socordiui. — Socordiler est pigre,
negligenter, pigramente, trascuralamente, xaTS-
jSXaxaujisvuc. Sail, fragm. apud Non. p. 235. 15.
Merc, Socordlus ire milites occapere. Ziu- !•
22. Ab Albaoli socordiui res acta. Adde Tac. 2.
Bitt. 15.
S0CORS,cordis,adject. — a) Etinm stcors serip-
tum reperilur quod eum elymo vocis probe conci-
liator. — 6) Socori prima syllabi correpta uiur-
pavit Prudentiui. V. SOCORDIA Init. — c) Ra-
lione babita etymi, vox composita eat a te et cor ;
unde st secora. Cf- concort, vecort. — Comp. So-
cordior ; Sup. Socordissimus. — Soeora *| 1. Eat
atolidus, vecort, itultui, itupidus, sloe menle, tins
conailio, sciocco, slolto, tcempio, lenza mente,
dycdpStof, dvou{, aou'vstot, ct^sXtepoj. Plaut. Cist.
4. 2. 5. Si bera mea sciat, tarn socordem esse" etc.
Quamne In manibus tenui atque accepi bic ants
ades cislellam ? ubi ea sit, nescio. Cic. I. iVat. D. 2.
ad fin. Carneades ita multa disseruit, ut excitaret
homines non socordes ad veri iaveaiigandi cu-
pidilaiem. Liv. 9. 34. Homines slolidl ao socor-
des. rue. 4. Bist. 37. Ut eat vulgua sin* reciora
praceps, pavidum, aocora. et 3. ibid. 36. df Vi-
tellio. Plus apud socordem animum lalitia, quam
cura, valuit. Id. 13. Ann. 47. .Socors iugenium
ejua in coatrarium trahena callidumqus st ai-
in ulatorem interpretando. et 3. Eist. 50. la Sil-
vanus socordem bello, el dies rerum verbis te-
reniem specie obsequii regebat. Id, 4. Ann. 39.
At Sejanus nimia fortuDS socors. eobro e acct-
cato: quasi extra se posltuj. Apul. Apolog. Apud
aocordissimos Scytbas Aoacbarsis sapiens natus
est. Sidon, 5. Ep. 7. ad fin. Tiberiua esllidior,
Claudiua socordlor, Nero impurior. *f 2. Hem
piger, remissua, ignavua: st, quod iods isqul-
tur, negllgena, iocuriosui, pigro, poltrone, in'
fmgardo, ntghiltoso, trascuralo, dp-jo's, fiaSrJ-
fiuv. — a) Absolute. Cic. i!rut. 68. 239. Socori
ipsius naturs negligenaqus. Sail, in orat. Licin.
ad pleb. An dubium babelis, ne officers quid
vobia ono animo pergeniibu* poisil, qooa lan«
guidoi socordesque pertimuere? Id. Jug. 100,
fJeque Victoria socors aut iusolcos Cactus. — b)
Cum Genelivo. Ter. Ade'.ph, 4. 5. 59. Quid I
socos
Credebat, dormleotl hsec lib! conrVlarflt deoi?
el itlam tine tua opera la eubieulum !ri deduclum
domum J Nolim ceterarara rerum te socordem
eodem modo. Tac. 3. Bill. 31. Gregarlai milet
fuiuri loeori el Ignobilitate tulior.
SOCOS, I, m. 3. color byaeintblnai apud In-
doi. Kin. 37. Bitt. nat. 9. 40. (132).
s<5ciu. r. socaos. -
sdCROALIS, e, adject, (locrui) ad loerom
pertinent, di tuoeira. Sidon. 7. Ep, 3. a tned.
et 6. Ep. 9. Socrualli monlficentla. Id. 8. Ep. 9.
bereditat.
S<3CRC9, at, f. 4. {ixupd) Ollm toerut mate,
gen. pro tocer uiurparuot: dlcebant enlm toce-
rut, et per ayneop. toerut. Pritcian. 6. p. 698.
Putsch. Socer, locert, eajas feraininura quum se-
cundum analoglam hase tocera esse deberet,bae
locrus in usa eat. Vetustlsslml tamen eommanl-
ter hie et hcec toerut proferebant, Acclu* In
Atreo: Simal et Pisaa praemla erepta a tocra
potsedlt sao. — Alia forma eit tocera et per
ajneop. tocra. Intcript. apud Marat. 1443. 4.
BONITATT PISMIH1MB (lie) I. PITROHIVS 6BVBBVI
iocbrb (tic) incohfababili. Alia apud Fabrelt.
p. 173. n. 333. d. m. avr. oalli trib. tso.
VII. CX. AVB. AMMA C0IT70I KA3U85IHO CVSJ QAL-
X.1TTA ritU 2T ZiABTA 80C3RA TITTLVM FOIVBBVBT.
Adde aliam apud Orell. n. 289. Intcript. In
Corp. Inter. Lai. 3. 655. cvbrbtias fhilipficab
60CBAI. Adde aliat apud Ortll. n. 4221., Si-
llier, n. 772. et fPUmant, Syll. n. 508. — So-
crui % i. Est vlrl mel malar : cut narut raspon-
det, a'wad (It tuoeera, madre di mio marito;
Fr. belle-mere; Biap. tuegra; Germ. d. Schioic-
germutler ; Angl. mother-in-law). Ter. Becyr.
2. I. 4. uno anlroo omoet tocrui oderuat nu-
rot. Pioverblelii locutlo, cui respondet nostra
vulgaris : mocera e r.uora, tempesta e gragnuo-
Is. SIo ibid. 3. 4. anlraum induserunt, soerai
Omnee este Inlques. et Ovid. 2. Fait. 626. Quae
premit Invlsam aocroi Iniqaa nurum. Adde Ace.
apud Prisciar* loc. cit. et Cic. Client. 12. 33.
— HInc toerut magna est marill me! avia: eul
pronurut respondet; toerut major est maritl met
proafla. V. Modetlin. Dig. 38. 10. 4. J 6. — Et-
lam line addito, socraa appellations avia qaoque
uioris vel maritl eontlnetur. P SOCER. % 2.
Est etlam uiotls meas mater, madre di mia
moglie: cul oener respondet. Juvenal. 6. 230.
Desperanda tibi salva concordia soera. Adde Cic
4. Pert. 8. tub fin. — Hinc socrut magna, qua
et proiocras est: cul progener respondet; socrui
major est nxoris zneae proavla. V. Modestin, loc.
eit.
sODALlA, a, f. 1. (sodalli) idem ac todalli.
Intcript. apud Gruter. 1134, 2. bsthatias pis-
TATI C 1VLIVS ZBH0H 30DALIAE BBNB H1RKNTI. Ad-
de aliam apud Murat. 1474. 10. ivjiiab dblica-
TAB SODALIAB PIEKTIS3IMAS PBILOCALVI BBC. VISIT
ABB. XVI. D. 1III. B. V.
• sOdAlICIArIA vel sodalitlaria, as, f. 1. (so-
daliclum) quas sodaliista libenter ulltur, compa-
gnevole. Intcript. apud Gruter. 802. 6. (Orelli
n, 4644.) et Gori, Inter. Elr. T. 1. p. 268. so-
OALiciABiA cossilu bow. compo.gp.zvoU taggia.
SODiLlClARlOS vel sodaliliarlus, Ji, m. 2.
(lodalicium) qui sodales amat, colls eoruroque
sodalltate libenter utltur, compagnevole. Intcript.
apud Orell. n. 4794. et Gori, Inter. Elr. T. 3.
p. 09. SODAUCIABITS DONYi. buon compagnom.
Legitur el in Not. Tir. p. 59, Sodalli, sodalitai,
sodaliciuin, sodaliciarius.
SOdALICIUM vel sodolilium, II, n. 2. F. too.
Seq. in Oq.
sOdAlICIOS vetsodaliiius, a, urn, adjeet. (to-
dalis) ad sodalua partioens, di compagnia, di a-
micizia, e'taipixo';. Ovid. i. Trist. 10. 40. Jure
todalicio, qui (nibl junetus erai. Alii leg. soda-
ilcll. Justin. 20. 4. ad fin. Tercenti ei JuTeoi-
bus sodalicii Juris secramento quodam neii. Alii
leg. sodalicii Jure. Martian. -Dig. 47. 22. 1. Prra-
cipltur prcetidibui pro'inciaruin, ne patiantur
eisa collegia sodallcia, nere miiiles collegia In
castrit Jiabeant, Ita Torrentin., Gothofr. et Cujac.
1 1, Obtervat. c 30. Alii collegia omiltunt priore
— 400 —
loco. Ammxan. 15. 9. in fin. Drulda sodalicii*
adstrictl coasortlii. — nine
Sodalicium vel todalitium, Xi, o. 2. absolute,
sabstantWoram more, eoitio et consaetudo soda-
Hum, amleilia, sodalitas, compagnia di amid,
convertOAione,amicizia,ouoolxtov,ixaiol«. 1 1.
Generatlm. Catull. 100. 4. Fraternam vere dulce
lodalicium. Pal. Mas. 4. 7. n. 1. extern. Rogavit,
ataeln locletatem amlcitie, tertiura sodalicii gra-
dum intima caltoram benevolentia, recipereot
*I 2. Speciatlm dicitor — 1.°) In bonam partem
— a) De ccelu bominum rerum lacrarom oausl.
Intcript. apud De-Lama, Iscrii. di Parma p.
35. SODALICIO CVLTOR. HSRC7L. L. DOMITiVS SSCTH-
dio ob hob. patrOc. i. a. dzd. h. e. boQorem pa-
trocinli slgnum hoc dedit. — 6) Item de corpora
artifleum. Intcript. apnd Orell. n. 4103. habc
tOCA IVBT IAWARIOBVM CABMIBAT0RTM SODALICII.
Adde aliam apud Fabrelt. p. 448. su. el Orell.
n. 4056. — De sodalicila est lex Llclnla, de qua
P. ONOM. ad LIGINIOS et Cic. loc. Infra cit. —
c) Item de eena, qua? a todalibui celebratur. Cic.
4. Btrenn. 51. 64. Tenit in aides quasdam, In
quibai sodalicium erat eodem die futuram. Per-
aplcit argentum, visit triclinium stratum eto. —
2.°) In malam partem — a) Oe coitions et eon-
jplratione factioia. Plin. 36. Bitt- nat. 15. 24.
(116). Unde 1111 Marian! sodalicii raplnaram pro-
vinelalium ilnui? Martian. Dig. 47. 2. t. Man-
datli prlnclpallbui prscipitur prasldibui provin-
ciarum, ne patiantur esse sodallcia. Cf. SODALI-
CIUS ad h. J. Apud Kin. 10. Ep. 97. et Trajan.
ad Plin. ibid. Ep. 43. hcttsria appeliatur. — 6)
Prsserllm rero de coitlone, qua flebat ad emenda
largillone suffragla: quod altlmii relpubllces tem-
poribui faclitatum est, ut tribui decurlare et
conscrlbere per ambitum auderent, qui candi-
date cuiplam impeme farebant distributaqae pe-
eunia cogerent quodammodo ad dandum iuf-
fragium. Cic. Plane. 15. 38. Nomine lagia Ll-
cioiee, quaa est de sodalicii*, omnei ambitus lege*
coropleius ei.
SOdALIS, e, adjeet. Notattonem vocli eihlbet
FetL apud Paul. Diac. p. 297. 24. Mill, <So-
dales diet!, quod una sederent et esient; vel quod
ex suo datis vesci solitl esient; vel quod inter sa
Invlcem suaderent, quod utile esset x>. Prim ety-
mon a tedeo ceteris pnefurendum: verum recen-
tlorei probabilius a Sdr. tvadha, coniuetodp, de-
rivaut. Cf. Gr. s&ec- — Sodalii eit soeius, coro-
pagno, tocio, et adjective apud Poetai tantura
occuirlt.
I.) Propria. Ovid. Eemed. am, 586. Qoaj re-
level luctas, lurba lodalis abeit.
II.) Translate, de rebut, qua ilmul esse 10-
lent. Borat. 3. Od. 18. 6. Larga nee deiunl Ve-
nerii sodali Tina craterse. Id. 1. ibid, 25, 19.
Arldai frondet hiemii sodali Dedicel Euro. —
HInc
Sodalit, it, m. et t 3. absolute, lubstantivo-
rum more, sapiui oecurrit. — Tult Charit. 1.
p. 115. Putsch., si de bomine dlcatur, in sexto
casu in e desinere; in i, il de re. quod confir-
matur ex Plin. 2. Ep. 13., Martial. 1. 86. etc.
— Sodalli est it, quocum versari animl causa
solemn! : qui rerum levlorum Uetioramque par-
tleepi est, ut convivll, etudlorom, venallonli at-
quo etercUaiionum ludicrarum, sociui, amicus,
ouaoiTO;, «'ta*po{ (It. compagno, amico; Fr. com-
pagnon, compa'gne, camaiade, ami; Bisp. com-
paiiero, camarada, amigo; Germ. d. Gefahrte,
Gespiele, ftamerad, Gesslltchafter ; Angl. com-
panion, comrade, mate, associated, friend).
f 1. Generatim. — a) In bonam partem. Plant.
Cat. 3. 3. 18. Bic sodalis tuui, amicus optimut. Id.
Most. 5. 2. 32. Sodaiem me em sets gnato tuo.
Adde Merc. 5. 2. 4. Ter. Adelph. 4. 5. 74. Si fra-
ter sut sodalli esset, qui magil morem gereret?
Lentul. ad Cic. 12. Fam. 14. ad fin. Qui sodalii
et famiiarijsimus Dolabells eram. CicSemct. 13.
a med. Prlmum babul semper sodales. sodalltates
auiem, me qusstore, eooiiiluts sunt. Epulalur igl-
tur eum sadalibus omolno modlce. Martial. 12.
34. Nulll te facias olmls sodaiem. Gaudebii mlnui
el minus dolebis. Ovid. 2. i'onf. 4. 85. Cooitaa-
SODALITAS
tlque Ada veterem totare sodaiem. Plin. 2. Ep.
13. Cum boe seria, cam hoe Joeoi mlscal. quid
enlm ilio aut fidellm amleo, aut sodale juenn-
dius? Id. 7. Ep. 4. Elegos eelerlter expllcul:
deinde in Urbem reversal lodalibns legi: proba-
verunt. Adde 8. Ep. 21. — b) In malam par-
tem Interdum signifies!, qui apud not compa-
gnoni, compotores, eoogerronei: qui aliquando
colre tolebant ad eorrumpendas tribal In eomlilli,
ad conjuratlonei in patriam, at in bello Catill-
nario eto. Unde hujusmodi todalicla leglbus ve-
tabantur. Cic. Plane. 19. 48. Ego Planeium,
Latarensis, et ipium gratlosum esse dico et ha-
buisse In petitlone multoi copldosaul, gralloioil
quoi to il sodales vocas, o^Bciotam amicltiam
nomine inqulnai erimlnoso. Id. 3. Pert. 36. 91.
Nam ille quoque sodalii istiui erat In hoc morbo
et cupldilate. Plaut. Pert. 4.4. 12. Tn in lllli
ei decern sodali bos: te in exiilium ire hlnc o-
portet. f i. Speciatim todalit eit idem quod
codJui, vlr atque mulier. Inscript. apnd Ben-
ten, n. 6197. 0. U. FBI MAS DIGS A m HSBITO MSO
baba lODAtr vkvs amob Biahst (ft. a. manill) PAH
r/vOQrs vita iiDBLia ete. tc marito. Alia apud
Gruter. 876. 3. ivjiiab rBLicvtAB t. msiciv*
0. I. APOaVI SODAtl IVAB B8BKMBBBBTI. ^ 3.
Sodalet mnt etiam, ut ait Cajut Dig. 47._ 22.
4., qui ejasdem eollegii lunt, quam Grascl e'vai-
plat vocant. Bine sodales Titiales, Augoitales,
AntoninianI, Alexandrian!, Marelanl, Belviani
ete. h. e. sacerdotes a nomlnlbua imperatorum,
quorum, post aso&e'iooiv, memorlam sacrls cole-
bant, appellati, P. suit locli. Intcript. apnd Gru-
ter. 442. 6. aoDAi.Es a. hovio a. l. plbcowti sb-
VIBO AVGV3TAU. «t 479. 6. 0. VALBBIO c. f. pap.
SABIANO SODALI BACROB. TVSCVLAKOB. etc. Ct 63.
1. IILTAHO SACBVM SODAt. BIVI Bt LABVM DOBVB
POSVIt Tl. CUVDlVl AVO. LIB. FOHTVBATVI etc.
— Etlam mullerei todalet reperiuntnr in In-
script. apud Garrueci, Ditsert. archeol. T. 2.
p. 140. et Orelli n. 4098. % 4. Item artlu-
cam corpora todalet habeot. Intcript. apud Gru-
ter. 648. 2. psctinarii la hash sodalsi fosvbrb.
Alia apud De-Rotti, Bullett. Critt. a. 1864.
p. 57. — Absolute. Inscript. in Corp. Inter.
Lot. 3. 2266. CAKDIDO DBtVRCTO Um. XXI. 60-
oalbs b. ii. Adde ibid. 2348. Nisi tamen malli
haoc vocem ibi generatim ecclpere. — SB, De
nom. propr. P. ONOM.
Bomonym. DUcrlmen Inter sodaiem, comi-
tem et tocium V. tub COMES.
SdDALIS, Is, m. el. f. 3. P. voc. prsced.
SODALITAS, 5tii, f. 3. (sodalii) convlctui,
eousuetado, familiaritai todalium una teepe vl-
veotlum, sodalicium, conversazione, compagniOy
amicizia, ovooitla, itcuoia. *| 1. Abstracto-
ram more. Cic. 3. Pen: 37. a med. Ab all-
qao officla tutels, lodalitatli familiaritatisque da-
gitare. Id. Brut. 45. 168. Summa nobllltate ho-
mo, cognatlone, todalitate, colleglo, summa etlam
eloquenlla, L. Pbillpput. Tac. 15. Ann. 68. Ne-
ronli odium adveriua Veitinum ax Intima toda-
litate cceperat, dum bic Ignaviam principli pa-
nilos eognitam despiclt, ille feroclam amlcl me-
tuit. 4f 2. Concreto, at ejunt, tenia dieitur —
1.°) Oe Ipsis sodallboa. Plaut. Moil. 5. 2. 5.
Nunc ego de sodalitate tolas sum orator datua. .
Gell. 20. 4. Adolescentem a lodalltatlbui con-
vlctuque sccsriicorum abdueere. — 2.°) Bloc ge-
neratim de quocumque cstu hominum aoimi
causa conveoientiam, et convivla inter te ceie-
brantium lastisque serroonibui ao lutlbut latai
hums agentium. — a) In bonam partem. Cato
apud Cic. Select. 13., ubl narrat, hujusmodi
lodalitales se queestore primum instltui caspisse,
sacrls Idsis Magna Malris acceptii, inter hone-
stos et grarei homines: que paullatlm, ut fit, in
malum degeoeravere, dum per occasionem soda-
litatis lllicils coitionei exiistere, et prava consl-
11a vel in reiopublicam vel In privatos agitarl
erepta suat: corruptionai Judieiorum, empllonet
auQ'iaglorum largltiouibas per ambitum faclis,
eoQipirationei in patriam, molltione* rerom oo-
varum. — 6) In roalam partem. Cic- 2. ad Q.
fr, 3. a med. 6enalujc0aiuiium factum est, nt to-
SODALITIARIA
dalltitei deeurtatlque discederent: lexqua it i Mi
fer return at qui mq diieesslsieni, ea pons, qua
eit d« »!,» ten«r«*ar. T. voc. praeed. et SODA-
LEGIUm! — 3.*) Specialim in re sacra et mo-
ral!. /d. CcbJ. II. 28. Neque vero Iliad me com-
morel, quod slbl la Lupercis sodalem eiie -Cuv
Ham djxlt. Foraoquadsm lodalltat et plane pa-
•toriela atqus agrestls germanorum Lupercorum ;
quorum eoltlo III* illveitrii ante eit Inttltnta,
qua* bumaoitaa atque legei. Adde Intcript. apud
Orell. n. 2401.
&aDALlTtS.alA. **. SODALICURIA.
SOdALITMRICS. V. SODALIGIARICS.
sOdAlItIom « •
sODAlItIUS. V. SODALICICS.
S0DBS, vox tamlilarlt eontracU ex ti et au-
<hf„ui Cie. Oral. 45. 15*., Feittu p. 297. 31.
Mull, el Non. p. 177. 27. Me**, docent, ut tit
il tli, Ulico In loco, tifltit * valtlr etc. — inte-
grum fi audit babet rtaut. IWn. ». 1. 17. Da mibl
hoc, mel mean, il me amas, il audei. Ita enlm
MSS. et ftdli. prima, teite Taubmann. Allum-
loe. ex eodem fragm. Vidular. affert Priscian.
13. p. 060: Putsch, et vet. Jcholiart. Pert, ad
3. 89. We mlbi, si audes, o.uls ea eit, quara vis
ducere uxorem 1 Simile eit Iliad ejusd. Plaut.
Aulul. 2. 1. 48. Die mlhi, quteio, quit ea est^
qaam Tl*,duaere uxorem I — Sodei est idem ao
quaio, amabo, oro, d» qrazia, te puoi, «e sai,
te nan t' t fiUcaro, te ti piace. Habet auiem
vim blande* rogandl ct bortaodi. ^ 1. Cniver-
aim. — a) Cum Imperative Ter. Andr. 1. 1.
57. Rogitabam: heu* r/uer, die lodes, quii berl
Cbrjti«m babuilf Ubl Dtnat. Die iinperati-
Turn «it.ld«o temperavtt Injurlam blandiraento.
Sodet eit, il audei, ut tit, il vis. nam delirat,
cul o<3oe jij« loterpretatur lodei. Sic Plaut. Bacch.
a. 1. 39. dlo todes, mlbi. el Juvenal, 6. 279. Die
allquem, sodes, dlo, Quintlllaae, colorem. Ter.
Hcaul. 3. 1. 50. Dioens: asperum, pater, boc
(vinujn, eit, aliud lenlus, sodes, vide, et 3. 3.
19. face, lodei. Cie. 7. All. 3. tub fit*. Tartet-
tlamjiium tuam mlbi exeuntl jube, sodes, num.-
rno« curare, Horat^X. Epl 7. 15. %aseere, lodei.
Id. Art. P. 438. Qulotilio il juld recltarei, «or-
rige, sodM, Hoc; ajebat, et hoe. Pert. 3. 89. in-
•pice, todei. Catull. 103fJLAut, todei, mlhi redde
decern leitertla, Silo etc. T«r. Hecyr. 6. 4. 1.
Vide, ml Parmeno, etiam, lodei, ut mihl hac
carta et claja altalerls. — 6) Alia «po«ruendl
rallone. Ter. Beaut. 4. 4. 15. sr. At icln quid,
sodes? srXcpH. quidT it. Transeundom nunc tibl
ad Menederaum Hit h. e. icline, qui* rolo, lodei,.
facial 7 et 5. 1. 28. Scia quid volo potiui, todei,
facial? I^oral. 1. Sat. 9. 40. dublut ium, quid
faclam, lolqult, Tene reilnquam, an rem. Me, io-
lei. non faclam - , ilia. ApuL-i. Met. Sed Jam cedo
to, todei, qui ococeperas, fabulam remetb;e. *\ 2.
Videtur eiie p,ro voeatl»o amice, o amieo, apud
JSidtn. earm. 23. 233. ledei, quotiei tibl Io-
quentl Bjsantina lopfcowdedere regaa!
SODOMfrlCUS, a, um, adject, ad Sodomilai
pertlneni. V. SOUOMITA Ifi O^OM. Uinc Hie-
ronym. 5. in Ezech. 18. 49. Rerum omnium
abundantia, otlum et dellcRe peccatum Sodoml-
tlcum eit. todomia. Ct. V ulgai. interpK Thr.
4. 8. Peccat&m Sodomorum. et Tertull. Ptychom.
42. Sodomite libido. V. Gema. 13. 13.
■•SOFIGOS e* ( "*•
9GFI3MA «t
SOEBTA. t. SOPHICUS, SOPHISMA et SO-
PIMSTA. • .
SOL, iSHi, m, 3 s . Sal pro lot legltur In carm.
fir. Arv. Llmsn lallila Berber, h. c. lumen soli*
da fewere. Cf. Doderlein, op. eit. v. 8. p. 339.
— Ratlone babita etjml, Ita Parro 5. £. £,.
68. Mull. Sol, vel quod Ita Sablni, vel tolut Ita
lacet, at ex eo deo diet til. Cic. 2. Ifat. I?. 27.
88. Quum io! diclai tit, vel quia lolai ex omni-
bus ilderibm eit tantui, rel quia, quum eit ex-
ortui, obicaratii omnlbue lolus apparet. Quod
confirms! Lactam. 3.7. a med. Slo^t Captll.
2. p. 43. aliiqae a tofui derirant, led Incpte. Pro-
labiiiui receoliorei ducunt a Skr. iuar et tual,
quibu* Ineit nolle lueii el calorie; uodi et Gr.
Ton. IY
— 401 —
aiktte et -nXtoe. Cf. Etruic. uiit (In Bullett. ar-
ckeol. a. 1840. p.. 11.); Germ, hell, clarui, ful-
gidui, et Hebr. 7S el, forth, robuitui. Hue
adeo ipeetat lilud Itid. 14. Orig, 3. 12. Nem-
roth Penai Ignem colere docuit; oam omoei In
Hill partibut wlera eolunt, qui Ipiorum lingua
El dlcitur. — Sol ett planetarum priocepi, qui
exorta too diem eCDcit, occatu noctem, 17X10; (It.
»oJe; Fr, loJeiJ; HIip. tol; Germ. d. Sonne;
Angl. sun).
t.) Proprie. — a) Doiverilm. Cic. 8. rep. 17.
17.Medlam ferereglonem sol obtinet, dux et prin-
cepi et moderator luminum reliquordm, mem
mundi et temperator, tanta magnitudioe,uieuQct«
tua luee illuttret et compleat. Id. 1. Fin. 6.20.
Sol Democrlto magnui vldetur: buio (Epicuro) pe-
dalit fortaiie. Sle 2. Acad. 26. 82. (2. pr.JQuao-
tuloi (tol) nobii videtur) Mlbiquidera qoaii pe-
dalli- Epicurua aii>em potie putat Jeliam mino-
rem eue, qaam vldeatur. Cf. Senec. 1. Quail,
nat. 3. 10. et ^frnoo. 2. advert, gent. 61. Cic.
3. Oral. 45. ad fin. Sol ut eircumferatur, ut ae-
,cedat ad brumale ligoum, et Inde senslm ascen-
dat In dlrenam partem. Id. 2. Ifat. D. 19. 49.
Sol, qui attroram obtinet prlncipatum, ita rao-
vetur, ut quum terrat large luce comple,verit,
eatdem modo bit, modo illii partibut opacet.
ipia eoim umbra ttrraj loll offlcieni noctem ef-
Bclt etc. Id. I. Tute. 28. 08. Sol omnium tern-
poruto moderator et du».(Y. Plin-XSisL nat.
6. 4. (12). in laudee tolit effutwm; item' Ma-
crob. 1. Somn. Scip. fO. et 20.) Id. 4. Acad.
26. 82. et ibid. 41. ad fin. (2. pr.) Solem plui-
quam duodeviglntl partibui raoi^rem esie, q«»m
terram. At ffoerenatut ad loe. eit., probante
Ruhkopfio ad Senec. QuaM. nat. 1. 3. $ It.
non duodeviginik ted duodetriginta legendum
este censuit. et ibid. Sol, qai tanta lnciiatlone
fertur, ut celeritat ejut quanta tit, ne cogitari
quldem pottlt, tamen nobii Hare videtur. Id. 2.
Fin. 8. 23. Atotl, qui lolem, ut slant, nee oe-
cideniem unauam viderunt, nee orientem. Id.
fragm. apud JZfacroo. 6. 5at«rt». 4. Sol paul-
lulum a meridle jam devexut videtur. Plin. 8.
ifist. not. 50. 76. (203). Sol decllvli (SilKo. de-
clinii) in occaium, Virg. 1. G. 439. Sol quo-
que et exorlem e/ quum te condjt.ln undai, Si-
gna debit. Boral. 1. Sat. 4. 29. Hie mutat mer-
cai turgente a lole ad earn, quo Vetpertina te«
pet regio. Juvenal. 2. 132. offlcium cra» Pri-
mo tola mibl peragendum In valla Qairinl._al
Jevar del sole, et Virg. 1. G. 288. tole nd*o
terrat Irrqrat Bout. Id. 2. Eel. 07. tol eretcentei
decedent duplicat umbrai. Propert. 3. 8. 2. tola
rubente. Ovid. 15. iafet. 30. Gaodidut Oceano
nitidum caput extulerat tol. Slat. 5. Theb. 85.
Sol operum roediua tummo librabat OJvmpo !«■-
centet, ceu ttar et, equot. Curt. 3. 2. 3, Sole Or-
to. Ph'sdr. 3. 19. medio, a mczto d». it florat.
1. Ep. 6. 3. tuprerao. itiMa »era, CurU 4. 7.
16.'cadente in umbram. Sit. It. 7. |77. Sol te
tolllt Indo litore. Id. 9. 34. tparflMadils Gar-
ganum. Id. 15. 334. curium inhlbet diesque
producit. et Cic. 3. Oral. 55. 209. Sol praeipi-
tani. Ovid, 1. Mel. 63. oceidutu. et ibid. 338. et
Ctauiian. B. Gild. 48. ulerque. h. e. orieoi
et ocelden*. Ovid. 3. Trist. 5. 55. nilidut. Id.
7. Mel. 663. et Virg. 1. G, 232. aureu*, et
ibid. 02. rapidui. Val. Place. 4, 92. auricomui.
Avitn. Intcript, orb.' 1089. Qaramlcomui. Lu-
can. 2. 482. coruicui. Moral. 3. Sat. 4. 23.
gravis. Id. 1. Ep. 10. 17. acutut. Claudian. 3.
Xaud. Slilich. 60. lgneut. Crtfpurn, 5. Eel.
2. torrent. Colum. 6. R. A. 13. ferveai. Id.
ibid. 13. caadent. Calpurn. 9. Eel. 82. nov em-
ber. Virg. 2. Eel. 13. Sole tub ardent! reto-
nant afbusta clcadlt. Juttin. 44. 1. 4. Africa
vlolento sole torretar. Avien. Deter, orb. 762.
SolU rola fomile fragrat Gontiauo. Id. Or. mat.
639. Solit columna. h. e. meta, quia idem ad
earn decurrere et olrcumaectl in alteram plagam
ocbli credebant. Cic. 2. Oral.. 14. 60. Ambu-
lare in tole. al tole. et Plin. 35. ffitl. not.
17.' '57. (195). In tole euratlo hao Oat. el 37.
i6id. 9. 52. (137). In tele aptrto projectui. Id.
SOL
21. ibid. 17. 68.(110). Proferre allquid in solera.
Ter. Adelph. 4. 2. 46. Lectuloi in tola ilignia
pedibui faciundos dedft. h. «. qulbui In tola ee-
naturl accumbant. Cic. Brut. 9. 37. Procedere
In 6olam et pulverem. h. e. in adtpectum, in pu-
blicum. Virg. 3. G. 439. (et 2.. Mn. 475.) ler-
peni Lubrica convoivit tublato pectore terga Ar-
duut ad solem. Colum. 12. it R. 14. Mala po-
nere in lole, donee areieant. Plin. 14. Hilt. nat.
H, 10. (77). Ova decerpta ilccantnr tola acrl.
Sail Jug. 18tGatuli tub lole maglt, baud pro-
cul ab ardoribut. ubi tub tole meridiem et ar-
dentit xona condolum Indleat. Tulgat. interpr.
Eccle, 1. 10. Nihil tub lole novum. — Sol* ipso
ett clariut, proverb, da re aperta et manifesto.
Amob.. I. p. 28. Simile eit lilud Lactam. 7. 1.
a med. Nee si lolem quldem ipsum gestemui
In man i but, idem conunodabunt ei doctrina. —
A"ondum omnium dt'erum sol ocdoVt, aliud pro-
verb, apud Liv. 39. 26. non 4 per anco venula
la fine del mondo: nondum omnium rerum finis
aae , t , — Corporiiui nihil ett utiliu* tale et to-
te, aliud apud Plin. 31. JK«t. not. 9- 45. (>02). a
med. — In plur. num. .Seneca Here. (Bl. 487.
de specu. Non Hie primot aceiplt tolet locut, Non
ilia serot. — De tole Ovid. 4. Met. 206. Hie
ego ium, dixit, qui iongum raetlor annum, Omuia
qui video, per quem videt omnia tellut, Mundl
oeului. Sio in tolis laudem prater eit. Y. Ca-
yiell. 2. p. 43. et -rfnloJ. Lat. 5. i.T. 2. p. 295.
ffurmaim. — In tole veterei vertarl solebant, quo
corpori ticcitatem concillarenlet colorem. Sentca
Ep. 108. Qui in tolem vault, eolorabitur. Apul.
de do'gm. Plat. Colorati sole aut esereUttiona
sulldatl. Hinc ad lolem se lavabant. ^frijioph.
apud Polluc AouotjcS'i xcw w'otio&i upoj w»
T^cov.Item te ungebant. Pen. 4. 18. El auiduo
curata euticula lole. et Tertull. 3. advert. Mar-
cion. 13. Ad tolem unci! prius, dehinc panois
arma'tl. — Sol ab aniiquls lamquam deut eolebi-
tur. Cf. PUn. 36. HUt. not. 8. 14. (64). Vulgat,
interpr. Sap. 13. 2. Yani mot omoet homines,
in quibus non mbeit icieotia Dei, neque operibut
alieodenlet agnoverunt quii etset artifex: led aut
ignem etc. aut tolem et lunam reetoret orbis
terrarum deoi putaveruot. Cf. Itid. loc. lupra
eU. et S(at. 1. 77»e&. 719. Sil. It. 3. 26. ad Her-
culem traduiltie videtur, qua Solit eultul apud
Phrenicei propria eranl. V. Htrodian. 3. 3. et 5.
Porro a tolit cultu nuncupate eit haresis He-
liognottarum, ut tradit Philastr. Har. 10. Cf.
Infra ad II. 2. — Item sol tamquam tjmbolura
aiernitalit ao beatorum sedls babebaiar: bice
tape in monumenlis etstat vel ioIui, vel cam
luna et stelllt. Cf. .EckneJ, D. H. V. T. 7. p,
181. et Fabretli p. 383. n. 208. — 6) Sunt loca
a tola nuncupate, at Solit promoniorium appel-
latur mom In Mauriiania apud Plin. 5. tfitt.
nat. 1. 1.(0). 5o!is font full In Africa in mrdio
oemore lovlt Ammuuit apud Curt. 4. 7. d med.
et Melam 1. 8. Solit insula In Garmania apud
Plin. 6. Hilt. nat. 23. 26. (97). Alia etiam Inter
Indiain el Taprobanem apud «umd. ibid. 22. 24.
(86). Solit urbt eit ipta urbt Hellopollt apud
Melam 3. 8. el Plin.' 36. flirt, not. 3. 14. (64).,
qua Solit oppidum appellator ab eod. 5, tbid.
9; II. (61). 5oiii ottia tunl In India apud Melam
3 7
*II.) Translate. «J 1. Metoojmiee. - a) Sol
et soies iunl lux et calor: liera radii lolls, j^ar-
tial. 8. 14. Hibernlt objecta notli ipecularia pu-
roi Admlltunt loies et line /aje diem. FroperU
4. 0. 40.Libjeo loleperoita eoiina. £forar. £pod.
18. 13. Quaque eareot ventli at lolibui oua
Quirlnl. (Adde Vol. Place. 2. 287.) Ovid. 5.
2Vi«t. 8. 31. Si numerei anno ioI» et nublla
toto, Invenlet nitidum isplus Isie diem. h. e.
diet lerenoi el nublloi. — b) Item diet. Virg.
. 3. Mn. 203. Tret adeo incertoi eaea caligint
soles Erramut pelago, totldam slni sldere nodes.
SU. It. 3. 554. Bis seaoi iolei, totldem per vulneu
sava Emenil noetei. Inicripl. apud Maff. Mut.
fir. 295. 1. tlLiva Hie jitvs liT tvtlt Billl Iai-
IIASTS AHKOS (?VI TCXIT X. IT XUH. SOXSS. — c )
Item annnt, quit videtur quoltonlt Mariro quo-
61
SOLACIOLUM
dammodo renovari. Simesian. Cyneg. 120. de
canib. bis vicenis plenum Jam mensibus acrem
Iq Veoerem permllte rnarem : tit femina, bines
Qua tulerit soles. — d) Hem locus soil expo-
situs et aprioatio. Cic, 7. Alt. II. L'nam me-
bercule tec-im apricali'joem io illo Lucretiuo tuo
sole mallm, quam omiU istiusmodl regna. Id.
12, ibid. 6. Pro isto e.iso sole, quo tu abusua ea
Id r.oslro pratulo, a le nilidum solera unclum-
que repelemus. Y, A'SUS. — e) De parellis.
Seneca 1. Qucest. net. II. Quid eas Tooem?
Imagines aolia 7 Ilisloi :i soles vocant, et blnos
ternosqua appamissc, nemoriae ttadunt. f 2.
Id fabulis est Apollo .1 Pbcabus, deus lucis, fi-
ts, medtcina, aagittacli el Musarum prceses. P.
APOLLO in O.NOM. t'.ngunt poetas curru vebl,
quem equi trabant du^, Xaolbus et £>boa, quos
nominal Martial. 8, 21.', vsl quattuor, ut est
apud Olid. 2. Met. 1 13. Eura currum describit
id. ibid. 107., ct solii Jam Jam mane ascensurl
spparatura ibid. 118. at J'al. Flacc. t. 90., ve-
apere descendenlis S:at. 3. Theb. 407. — Re-
giam quoque solis dortura deseriptam babes ab
eod. Ovid, initio ejus?, librl. — Quamrla autem
Apollo ad fabuias re'-ratur, Sol ad naturam,
boc tanien sap6 nomi ie pro lllo utimur. Cic.
"3. Sat, £>, 19. 48. C.ice el Pasipbse e Perseida
Oceani filia nstrc, patre Sole. VaX. Flacc. 1,
503. Bed non et Scjtl-icl genitor discrimlne call
InirRpiduj, tales fundi; Sol pectore voces. ^3.
Hinc dies bolt's est, queen dos diclmus la Do-
menica, dies Dominic is. Inscript. apud Oderic,
Dissert, p. 357. fill lal. Jaauar. die solis. Alia
apud Orell. Coll. laser. Lal. n. 508. imp. cabs.
Ft. VAL. tOXSTANTIMVS FELIX MAXIMVS NVND1NA3
DIB 50LIS l'Rr.PBTt AK&Y. CONSTITVIT. h. S, die do-
minlco per toiurn anni m. V . DOM1.NICUS. «| 4.
Metapborica est res esirala atque unica. Cic. 2.
Nat. D. 5. 14. Quu arao P. Africanna, sol altar,
eistinctus est. (Adde slorat. 1. Sat. 7. 24.) Id.
Amic. 13. 47. Solem 8 mundo tollere videntur,
qui amicitiam e Pita tollunt. Id. 9. Alt. 10. ante
fixed, de afflirta Pompeii fortuna, Sol, ut eat io
tua quadam epistola, escidisae mibl e mundo vl-
Uetur. f 5. Solii gemma apud Plin. 37. Hist.
not. 10.67. (181). vocaiur, qua? candid* est, el
ed speciem sideris In orbem fulgentes spargit ra-
dios. Eadeui habeot Solin. 37. et Itid. 16. Orig.
10. 6. ^ 6 - ^°' 1! caput iaier donaria Diane
nemorensia, quod de gemma pulcherrlma intel-
llgit Henzenius In Bullett. archeol. a. 1871.
p. 57. ^_ 7. Apud Ecclesiaatlcos scriptores dici-
tur, ttett' H-o-jtfv, de Cbristo FIlIo Del. Itid. 7.
Orig. 2. 26. Ubrlslua appellatur lux, quia ad ve-
rllatem contemplaodam cordis ocuius reseral: sol
quia illumioat. Sic ad eum referunt illud Malach.
apud Vulgal. inlerpt. 4. 2. Orletur vobis tiruen-
tibus nomen meum sol juslitiae.. f 8. De sole
uureo apud Cassiod. t.fariar. 10. V, Interpretes.
SOLACIOLUM et
SOLAdUM, II, n. 3. V. SOLATIOLDM et
SOLATIUM.
SOL.EArIUS, P.m. 2. r. SOLEARIUS.
SOLAUO, glnls, T. 3. herba eadem ac helio-
tropium, girasole. Duplex' est, major et minor.
De utiaque Apul. Herb. 49., 63. et 64.
SOLAMEM, minis, n. 3. (solor) solatium, soj-
tevamenlo, sollievo, consolaiione; napy-rcp-outx,
rcapa/iu&iov. Vox fere poetica.
1.) Propria. £ucan. 7. 180, sed menlibus u-
num Hoc solaruen erat, quod etc. firg. 10.
£n. 858. equum duel jubet. boo decua till, Hoc
tolamen erat. et ibid. 493. Quisquis bonos tu-
muli, quidquid aolamen humandj eat, Largior.
Id. i. ibid. 061. ea sola roluptai Sulamenqoe
inali. Adde Sit. It. 2. 470. Sabin. 1. 4. Sola-
men longia Ilia fuere mails. Val. Flacc. 3.319.
lenui luctum solamine falfeon. et 4. 443. hoc
inimam aolamini) mulceus. Seneca Med. 539.
Bolamen pelere. Id, Here. (Et. 1090. canllbus
quarere. — Quidam iribuunt el Cicer. Jmic.
27. in fin. Magnum tamen afferret mibl anas
Ipsa s. amen. Sed plerique omn. leg. solatium.
_ II.) Translate vldetur siguiDcare annooaria sub-
sidia. tmcript. apud Don. et. 5. n. 50. et Mu-
- 402 -
rat. 1099. 6. piubf. annoxab ad ... . htspaxvm
BECBNSBNCVM 1TBM SOLA.V.IKA TRASSPERKNDA 1TBM
VECTVBA3 HAVrCTLARIla EXSOLVBSDAS.
SOLAMENTUM, 1, n. 2. (solor) Idem an ao-
lamen. Paulin. Solan, carm. 18. 343. Pervl-
gill tamen bsc dal solameota dolorl. Legllur et
In Sot. Tir. p. 63.
SOLAnECS, a, urn, adject, (sol) ad solem per-
tiDana, ul Lacerta aolaDea ap.id Theod. Pri-
scian. 1. 14,
SOLANS, anils, particip. V. SOLOR.
SOLANUV!, I, n." 2. herba eadem qu* Grace
sffipa dicitur tryebnos, otou^voc (orpu^vov), so-
lano. Uac super plants Ha d. Fee [Op. cit. v. 3.
p. 88.): « Od a decide que ce I'ychnum ou «try-
c/mon elait uae plante de la famine des sola-
nees, connue sous le nom de rnorelle noire, So-
lanum nigrum Lion.; mais e'est encore la una
de ces opinions pluidt foodees sur le teite de
Dioscoride que sur celul de Pline qui decrit fori
Imperfaitement cette plante >. V. ibid, synooy-
raiam et V. TRYCHSOS. Plin. 27. Hist. nat.
13. 10b. (132). Sulaoum Grsci atrychnon to-
cant: blno vis reprimendi refrigerandique. Adde
Cels. 2, 33. — Solata et solatrum dicitur A-
pulejo Herb. 74.
SOLANUS, i, m. 2. (sol) proprle adj«ct., eed
absolute osurpatur pro eo, qui a sole est: Ita
vocatur veDlus Oans ab oriente squinoctiali, con-
tra Zephyrum, Grace ainjXmirM et Attlcc d^-n-
"kimrrii, b. e. of' rjXiou, s sole, apud F ilruv. 1.
6. ante med. el In Inscript. apud Jlfarini, I-
tcriz. Alb. p. 177. Fulgat. interpr. /(at. 1.
JUach. 12, 37. De muro torrenlis quod est ab
solano. — Idem ventus subsolanus dicitur a
Plin. 2. Hist. nat. 47. 46. (119)., Senec. b.
Qucest. nat. 16., Vtgel. 5. BUM. 0., Isid. 13.
Orig. 11. 3. et In Vet, Epigr. Antkol. Lal. T.
2. p. 387. Surmann. V. APHELIOTES.
SOLARIS, e, adject, (sol) ad solem perlinena,
d» sole, solare, rlKiaxo'j, ut Solare lumen, Ouid.
5. Trist. 9. 37. Solaris arcus, Seneca 1. Qucest.
nat. 10. Circulua, Plin. 2. Hist. nat. 33. 21.
(86). Plcex pars solaria, h. e. quia ad solem ob-
ve.aa est, id. 16. ibid. 12. 23. (57). — Sola-
ris herba, apud Cell. 6. a7. n, 6. est he'iotro-
plum, girasole, quia se cum sole circumagit (He-
liotropium villosum LIdd.).
SOLARIUM, II, a. 2. V. SOLARIUS.
SOLARIUM, II, n. 2. (solum) Tertlgal, quod
pro solo penditur: a solum, qua terrain aotat,
U\p. Dig. 43. 8. 2. ante med. SI tamen obatel
sadificium Id publico usul, utique la, qui operl-
bus public!; procurat, debabit id deponere, aut,
sl'rion Obslct, solarium ei imponeia. Sic enim
vecligal hoc appellatur ex eo, quod pro solo peo-
dalur. Paul. ibid. 30. 1. 39. a med. Heres co-
gltur Iegall praadll solvere prateritum vecligal,
vel tributura, vel solarium, vel cloacarium. vel
pro aqua forma. Inscript. apud .Fea, Framm.
di Fast. cons. p. 77. rntMtssVM sit bi AEDiPf-
CABS A SOLO 1VRIS SVI PBCVK'A SVA PRAESTATVRVS
(«>c pio prisstaturo) bolabivu sicvt cetbri. et
mOX. ICITVR ABBAH ADJIGNARt BI 1VBKA7U IBAB-
STATVRO SECVNDVM BXEMPLVM CETEhOBVM 50I.A-
rivm. Alia in BuUett. archeol. I tat. a. 1S61.
p. 73. PtACERB HVIC OBD1N! TA.M GHUri.11 VOI.VN-
TATGU 0PT1HI CIV1S ADMITri REMITTIflVE SULAHIVM.
V. SOLATIUM.
SOLARlUS, a, urn, adject, (sol) qui ad aolem
pertioct, solaria, ul Solarium borulo^ium, orologio
da sole, gnomone, (upokcyiov T)"X!ax.c'», instru-
mentum, quo bors diei in linen cognuscunlur ad
solem, gnomone umbram facicme. Unde Peri. 3.
4. quiola durn liaea taugitur umbra. Plin. 7.
Hist. nat. BO. 60. (203). Ptincepa Romanis sola-
rium horologium statuisse, ante undecim aonoa,
quam cum Pyrrho bellalum est, ad sedem Qui-
rini, L. Papirius Cursor (a. U. C. 461.;, a Fa-
blo Veatale prodllur. M. Varro primum statutum
Iq publico, secundum Rostra in columna, tradil,
bello Punlco prirao, a M. Valerio Messala con
sule (a. U. 0. 491.), etc. — Hinc
Solarium, U, a. 2. aDsolute, subHanlivoi um
more, duo diuria ligalficat.
SOLATIUM
A) Solarium est idem quod borologium tolare.
I.) Proprle. — a) Unlverslm. Varrob. L. L. 4.
Mill. Meridiea ab eo quod medial dies; D aallqui,
non R In boc dicebint, ut Prsnesie ioclsum In
aolario vidl. et mox. Solarium dictum Id, in quo
boras la acle conspiclcbanlur, quod Coroellua io
basilica j£mllla el Fulvia inumbravit. Plant.
fragm apud Gelt. 3. 3. Ut Ilium dil perdant,
primus qui boraa reppefil, Qulque adeo primus
statuit bio solarium. Adde Inscript, apud Orelli,
n. J303. — b) Ad solarium dictua videlur fuiasa
Roma ipae locus sub Rosiris, in foro, ubl sola-
rium borologium depictum erat, quo bomioes
cooveniebani negotiorum aut otii causa. Cic.
Quinet. 18. a med. Vixit enlm eemper Inculte
atque borride: noo ad aolarium, non In campo,
non In conviriia versaiui est. Cic. 4. fferenn.
10. 14. Ita petulans es atque acer, ut ne ad so-
larium quidero idooeus, sed pone scasnam, et In
ejusmodl locis eiercitatus sis.
II.) Improprio, quod postea ex aqua borarium
factum esi a P. Cornelio Nasica censore, sofa-
n'um dictum est, non mutata appellatione, teste
Censorino de ilie nat. 23. ad fin. Hinc Cic. 2.
Sat. D. 34. a med. Quum solarium vel deacrc-
pturo, aut ei equa cootempiere, intelligil, decla-
rer: boras arte, non casu. — Etiam in sepul-
cria allqaando solaria fuisse, colligirrjun ex In-
script. apud Fabrelti p. 102. n. 238. et apud
Don.cl. 12. n. 4.
3) Sola* ium est locus editus supra domuin,
lllhosiroto pavimento tectus, soli eipositus, ad
apricandum idoneus: ita appellatum, quod soli
pateat, ut ait /sid. 15. Orig, 3. 12.: terratiut,
baliuto, solalio, altana, ijXtacTijpiov. Deinde
quum ex legulis et Imbricibus tecta in usu esse
cccpissent, so'arll nomen perioanslt loco, qui te-
cta contegebatur, fuitque extrema domus conti-
gnatio tccto 6upposita. Inscript. apud Fabrelti
p. 724. n. 443. donvm dedit collkgio aesctla-
PIl BT BVOMB LOCVM ABDICVLAB CVM TBRGVLA EX
SOLARIVM TECTI'M [VKCTVM IN OVO POPVLVS COL-
LEGii avpRA scbifti BpVLBTVB, h. e. cenoCulu ir) .
Plaut. Mil. glor. 2. 4. 25. Neque solarium est
apud hob, neque boriua ullus, neque fenestra,
nisi clathratu. Adde -l. 3. 5b. Macrob. 2. Saturn.
4. de jocis Augusti. Quum de Tyrla- purport,
quam eml Jusseral, obscuiiiate quereretur, di-
ccute venditore: Erlge allius et susplce; bis usut
salibu8 : Quid ? ego, ut me populua R. dicat beue
cullum, In aolario ambulaturus sum? Sacton.
Ser. 16. Foriuum sediBciorum Urbla norara ei-
cogltavlt, et ut ante Insulaa ac domos portlcus
essent, de quaruui solariir Inceodia arcerentur.
Pallad. 6. R. R. 1 1. Nunc circa eitremum men-
sem pavimeota' in solariis Hunt. Adde Ulp. Dig.
8. 2. 17. V. DOM A et SUDDIVAL.
SOLATA. y. SOIANUM.
SOlATARICS, li, m. 2. (solea) qui negotia-
tor coills in u3ura aolearlorum. Inscript. la
Pullelt. dell'Jstit. archeol. p. 1871. p. 161.
nuper reperta et a el. De-Ro*si edit. cORpva
COBIARlOBVM MAGNAB10BVM SOLATARIOBVU. Gru-
ler. 283. 1. el Orell. n. 4074. in ad'a huic ga-
rni no minus recle leg. solaiariorum. V- eurr.d.
De-Rosii ibid.
SOLATiO, orlis, f. 3. duo diverse algniBcat.
A) Solalio, a solor, est idem quod codboIbIIo.
Ambros. apud Lanfr. Comment. In ep. ad
Hebr. 6. II. P. ctiam Qnicherat. If Addend.
etc., ubl Gloss. Paris, laudat p. 269.
B) Solalio, a sbf, est idem quud insolalio. Cat.
Aurel. 4, Ta<d. 2. 18. Solatiunes, quas GtkcI
ijXitiioiae, Vocant. Sed Vulgu solicatioTies.' boc
tamen in ru^rgine edilionum est, probaole Fur-
lanello. Cf- i^uicherat. ad h. v., qui mallet leg!
t'nsoiationes. V. SOLICATIO.
SOlAtIOLUM vel solaciolum, I, n. 2. LI-
center corripitur prima syliaba In Ir.scriai. me-
trica lnGmaj ools apud Renter, n. 2617. BiT
avtbm vitas nvLCB solaciolvh — Solatiolum,
deminut. solatii, est cxiguum solatium, piccola
sollievo, consolazioncella, ut Solatiolum doloril
spud Caluil. 2. 0.
SOLATlU \I vel solacium, ft, o. a. (iolor) So-
S0LATIU3
lactam in antlquis ftsscrfpffcmifc. ei apua Fron-
ton, in fragm. sb A. Main editis •*pis«lme le-
gltur. V. tnterifh In Co<p. Ir.',rr, Lai. 5.
903. 2117. etc. el in Sullelt. dell' I Ml. archeol.
a. 1870. p. 178. V. etiam fPatjitt?, Orthogr.
Ferg, p. 472. Immo Lachmann. p. 349. ad Lu-
crel. 6. 4., ubi sunt qui male leg- tolaci pro so-
latia, ait barbate Qerl ab ils, qui per I scripture
exbibent,quurn lemetj mendalium nemo probet:
Neutrum e^o darnnaverim; nihil enirn, quam
Ills adfert, aaalogiem valcra puio. — Sclalium
esl levamen dolotis, ^gritudlnis, catumjtalis, sola-
men, coosolatio, fomeulum, rrjpauuSia- (It. sol-
lievo, consolazione, con/brio; Fr. consolation,
toulagemenl, adoucisiement ; Hisp, consolation,
alivio; Germ. d. Trosl, Trostung, Linderung;
Angl. comfort, consolation, solace, ease).
1.) Proprie. ^ 1. General!™. Plant. Amph.
2. 2. 13. Sed hoc me beat laltftn - Id solatio
est. Sic Cas. 1. B. C. 22. Hoc est mibl sola-
tio. Lucrel. 5.21. Lachmann. Dolela permulceot
snimoi solaria vita. Id. 6. 4. dederant solacia
dulcla vita. Cic. 3. Terr. 60.171. "Ut illi babe-
rent bfec oblectainenta et solatia eervilutis. ft*.
2. Tusc. 24. extr. Use sunt solatia, hac fomenla
atimroorum dolorum. Jd. Arch. 7. sub fin. list
stadia rebus adversis perfugium ac solatium pra-
bent. Id. Prov. cons. 7. Sed fruaSjf sane boc
solatio. Id. If. Fam. 20. Maximo meo dolore
boc solatio utor, quod etc. Id. 7. ibid. 3. a merl.
Vacate culpa magnum est solatium. Id. Air.ic.
S. 10. Non egeo medicina: ma ipse consolor et
rnailme illo solatio, quod etc. Plin. Paneg. 13.
Solatium fessii, agris opem ferre. Cic. Amic.
27. «u6 fin. jCtas insa magnum afTort mibi se-
latlum. Id. Brut. 3.11. Et prascntem me cura
le'otis, et absent! magna solatia dedislis. Id. 0.
Phil. 5. extr. Cujus luctus DttllO solatio levari
potest. Ovid. 11. Met. 329. (et 4. Pont. 11. 17.)
Dicere solalia cuipiam. dir parole di consola-
zione. et 9. ibid. 653. adbibere meoli. et 4. Trisl.
10. 117. prabere. Id. Remetl. am. 241. centum
solatia cura Et rus et comite? et via tonga da-
bunt. Carl. 9. 8. 10. Adversis soUlinm majiu.
f 2. Spiclatlm fffdtur de cOBsolatlone, quam
ullio injuria adfert. Cic. 7- ferr. 49. 1-28. Ei lua
calamitale eincr! alqi se. ossibu* filii sui solatium
vnlt allquod rcportarr,. Ovid. 7. M<1. 432. Ar-
ms Jnvee oro pro gnsio sumpta pl»qua Pars sis
militia, lurniilo solatia posco. Tat. 3. Ann. 12.
Slo facinus vindicand»m ceipgitur. vos vero nos
parenles jusiis solatia afBcito<. Lucan, 2. 91. so-
latia fall Carthago !»f riusque talif: pariterquc
jee-entes Ignovere deis. Stat. 1. TKib. 5U0. mca-
jtai solatia morti, Phrebp, paras. Justin. I. 8. 9.
lamyris orbitatis dolorem non in lacrimas iITii-
dit, sed in ultlonis solatio Intends. Adda Phcsdr.
i. 9. Uinc Lucnn. P. 403. noflli'.ae repeodit
lui minor biberna* -^mi lOlaliti d mnl.
IX) Trer.'iatc, *f I. Meter jrak: apud poetas
pro sol&tor. oonsolato". Ovid 3. Fait. 441. aves
solatia ruris. Id. 4. ^ s O!tt. 2. 45. d. Musis, fri-
glda solatia firg. 6, /En, 377- C-, e diets m9-
mor, durl solatia Casus, ^ 2. r-.-genier pro
subsidio pofiltur, quiun scilicet re ipsa indigeo-
tibus opom ferimui. Cic. 2. leg Agr. 29. SO.
Uoumne fundurn pulciierrlmurn pi;ali P.. caput
veslrs pecunis, subsiJIuin belli, bt»vraun> legio-
nuin, solaiium ac:ioDE disper^ve p? ,! ;mini ? f'al.
Max. 4. 8. n. 2. extern, AtimenlR iDoplalahp-
Taollbus, dotal virginlbus paupertf!' pressis, de-
trimeritorum incursu quassat^r ioI«lJn erogaban-
tur. Adde Sparlian. S.'adrian- 0. s::' fin. ei Tac.
15. Ann. 3U. Atnmici. 19.2.13. Suprema ha-
ciandl lolatie. f 3. Apod JClos pro prelio, ut
in Illo Utp. Dig. 8. 4. 13. Ut »\ quit voluerit
ex lapleldlnls csedere, non aliier bee facial, nisi
priua lolltum pro boc solatium doming prasiat.
A. t. pretium In compeniationem detriment!. Al-
ciat. mallet lolan'Min, quod mag's place;. Ita
f^rioneHO contra Forcellinum. q:<\ optimGS !i-
£ro> seculuE lectlonem bano Imp: '■"..erat. Ra-
cer vera et MoTr.mseniiu legit pr^batque to-
I bVtIUSj o, nip, adject, (sclor) solalor. In-
— 403 —
script. Chr. apud De-Rossi n. 211. ?vit sola-
tia's MlSEHICORS OMMBVB K0TV3.
SOlATOR, aria, m. 3. tsolor) qui aliquem so-
lalur, consolatore, sapdv.Xr,Toc. Tibull. 1. 3. 15.
Ipse ego solalor etc. Slat. 5. Silv. 5. 40. Ille
ego lugentum mitis solator.
S6LATRDM, i, n. 2. V. SOLANOM.
50LATUM, I, n. 2. (sol) morbus, de quo Fesl.
p. 301. 33. Mull. Solatum, genus morbi, maii-
me a rustlcantibus dicitur: cujus merainit etiam
Afranius etc.
SOLATUS, a, urn, particip. V. SOLO et SOLOtt.
SOLATUS, 1, m. 2. (sol) qui est a sole cor-
reptus, nimio aslu aut nimia apricailone male
aff«ctus, eager a sole, cotfo dal sole, ifXiwaifr
Plin. 23. Hilt. nat. 6. 38. (1181. Sic et solalis.
!d est sole correptis prosunt. Similiter Cels. 1.
3. ante med. Si quia vero eiustus in sole eit etc.
SOLDCRlI, oruro, m. plur. 2. Voi Celtics, qua
apud Gallos ii slgniflcabantur qui Latine deroli,
Grace svybikiuaXoi, dicuntur: idest artissimum
genus amicorum. Cces. 3. B. G. 22. Adcaniua-
nus, qui sumni8m imperii tenebat, cum seicenlii
derolis, quos ill t soldurlos appellant: quorum
bsc esl conditio, ut omnibus in Vila cominodis
una cum bis fruantur, quorum »e amicitiaj do-
diderint: siquid iis per vim accldat, aut eumdem
easum una ferant, But sibi mortem consciscant.
Neque adbuc hominum memoria repertus est quls-
quam,qui, eo iuterfecto, cujus se amiciliis devo-
vissct, mori recusaret, Oberlin. ad h. loc. ejus-
dam fere generis putat esse soldurios alque amb-
ados, quam voccin vide suo loco.
SOLDUS. V. SOL1DUS.
SOLfiA, aa, t. I. (solum) Solia etiam pro so-
lea usurpatum vulgo fuisse videtur ei co, quod
Prob. App. p. 198. 10, Keil. dici solea, non 10-
lia, monel, et ei derivat. soliarius pro jofenrius.
— Solia, fftia est piscis, scribilur apud Theod. Pri-
scian, De diala 8. — Solea est genus plani cal-
ceamenti, quo solum pedis tantummodo sublegi-
tur, ansulls in superiore parte coeuntibus revin-
cturn, oavSaXov, lir.oir^x, e'^^iJiov, xprjir:;, sorta
di scarpa aperta. Omnia, inqult Gell. 13.21.,
ferme Id genus, quibus planlarum calces lantum
InCm^ leguntur, cetera prope nuda, et teretibus
babeoi3 viucla sunt, soleas diiaruot: nonnum-
quam voce Grsca crepidulas. et Lucil. apud
eufjvl. 3. 14. scruta quidem, ut Tendat, scrula-
riu' laudat, Prafractam slrigiU'm,soleam improbu'
dimidiatam. — Cummuoes erant soles vlris ac
feminis: (earuinque usum apud nos babent, quse
dicantur pinnelie, pantofole, mule) sed viri iis-
den: demi, foris calceis ulebaotur. Soleatum enim
prociire aliquem, molle erat et indecorum et tur-
ps: ideoqi'.e crimini datum Verri et Bisoni a Cic.
7. ferr. 33. 80. et Pis. 8, 13., Item Oalbo qusestori
ab Asin. Poll. 10. Fam. 32. Similiter Castriciui
apu.i Gell. cil. 13. 21. senalores reprfhendit, quod
per Urbera cum soleis lnc;redcrentur.
I. ) Proprie. — a) L'nivorsim. f'el. Lex apud
Morin. Frat. Arv.p. 569. hBivs QTts in j>orr,ico
tTCI PBABTEXTAM KgIVS SOLIUS BABBTO. ClC. Ha-
rus; resp. 21. 44« P. Clodius a crocota, a ml-
tra, a muliebribus soleis purpureisque fasciolls,
e scopbio etc. est factus repente popularis. Pro-
per:. 2. 22. 40. Prosilit in leia Dita pedem so-
lea. Pers. 5. 163. solea puer objurgabere rubra.
Juvenal. 8. 6'0- menieio veiare mariti, Et solea
pulisie nates. (Hine Lucian. in Phihpseud. c. 29.
EffF'' cavSa').w fi XPV 5 ^ •'», ta J lr ' J "/ a v " 3,t . ! ?
ta nxi'.ix, wtJaffSta* »Ji»l a'» M*» oi airicvouv-
ti; Addi; eumd. Dial. dear. H. 2. ct ibid- 13.)
Ovid. 2- Art. am. 212. Et tenero soleam deme
vel eddo pedi. Martial. 14. 65. cujus lemma Sc~
lees lonata. Defuerit si forte puer soleasque II-
belilt Suinore, pro puero proderis Ipse libl. Plin.
34. Hist. nat. 6. 14. (31). Cornall* Graccborum
raatri sialua sedeni poiita toleisque sine amento
insig nls. — Meosi accoblturi soleas dnponebaot,
do siraia lectorum loquinarerit: unde soleas po-
tcere est a eena surgere volentii. Plant. True.
i. i. 12. Cedo soleas mibl: properate, aulci te
mecsaro. et ibid. 16. Jam rediit animus: deme
solea* : cedo bibam. Martial. 3. 50. Uoposul so-
SOLEARIS
leas, afferlar protinus iogens Inter lactucas o«r-
garumque liber. Adde Horat. 2. Sat. 8. 77. X
pedibus accumbentium dominorum stabant lervi
soleas custodieutei. qua de re Martial. 12. 83.
Bis Cotta soleas perdidisse se questus, Dum negii-
gentem dncH ad pedes vernam. V. PES. — Hue
perlinel illud Senec. 4. Conlrov. 25. a med. Pib-
tor ad occidendum hominem soleas poposcit. h.
e, lantum non inter epulas, et jam jam a mensa
surrecturus. quod magna: crudelilalls signum e<t.
— Hue perlinet etiam so(eos feslinare apud Sail,
inc. 74, p. 3S9. Krilz , ubi dictum videtur de
eonvivio aliquo memorabili, conviris re impro-
vise anle solitum tempus ejeitatis. — b)Soleie
balneares erant veteribui, quas scilicet in bal-
nais induebant. V. Apul. 9. Mel., Charts. Inst.
Gramm. 1. et Lucil. loc. supra cit.
It.) Translate ob similitudinem ^ 1. Dicitur
de Jumentis, quibus solea suppingebantur. nnm
autem ferreaj clavls ferfeis, ut nunc, an alio mo-
do. disquirunl eruditi : Degat Mutth. Gesnerus
in Lex. Auctor. II- R. usum clavorum ante Ve-
gctium fuissa : quod confirmat etiam Schneide-
rus in Ind. eorumd. Anctor.: sails autem cfiin-
pertum est, velores jumenlorum pedibus sparleas
plerumque soleas aut coriaceas subligasse; hlnc
in Edict. Dioclet. p. 20. mentlo est de apiatura
pedum Jumeotorum, minime autem de soleii
ipsorum uogulis ope fcrreorum clavorum sufll-
gendis. Calull. 17. 28. Ferream at soleam leoaci
in voragine mula (dereliniyuere soiel). Colum.
6, R. R. 12. Solea spariea pes bovii induilur.
Gargil. De re hortenti (edeale A. A. Scollio)
4. 8. Sparlo Uganda persica adversuin plurhna
Incommoda eiislimant: hodieque nonnulli jumrn-
torum soleas in lliuere derelictas pr.'e medio trun-
cis ramisque suspendunt. 5ue/on. Tier. 30. in
/in. Numquam carrucis mious mille fecissa iter
traditur, soleis mularuin aigenteis, eanusinalis
mulionibus. Plin. 33. Hist. nil. 11. 40. (140).
Poppsa coojuu Neroois principis delieatioiibus
Jumentis suis soleas ei auio quoque ioduil. T -•
Ilinc ipsa Jumenti unguis solea dicitur. l r c$!t.
1. Feterin. 5G. a med. Fcrramcnto concisorio
animalium soleas purgare. ^ 3. Solea dici-
tur etiam materia robustea, super quam paries _
cralicius eistruitur, inquit feniiis apud^T^isf.
p. 301. 3. Mxill, quia pro solo est. II. IUm
genus piscis planl instar suleie, sog'iolrt, pguTAus-
eoj. Ouid. Halieut. 12*. Fulgrntes solea can-
dore el coocolor illis Pas'er. Adda Plin. 9. Hist.
nat. 15. 20. (52). et 32. ib.d. 9. 32. (102). et Mar-
celt. Empii: c. 23. p. 12D. I.udil in ulroque sl-
gniflcatu calceameoti et piscis /'i«t<t. Cus. 2. 8.
59. ^ 5. Item lipiu-w coinpedes, ceppi. Cic. 2.
invent. 50. 149. tjuidain juJicatus est parentem
occidisse. ci slatim liijnete solea in pedes inducts
sunt: os autem obvolutum esl fulllculo et pra-
ligatum. di-inde est in carcerem.doducius. ^ C.
Dcnlque solea esl instrnmcnlum olejriinn: do
quo Colum. 12. II. U. 52. anle med. Oleu con-
ficiendo mola ulilioies suatj quam tiopet.un :
trapetum, quam canatis ct solea. Cost. Uliodig.
I. 13. e. 4. ad fin. malK-l solena, b. e. caoa-
lis, lisiula, buXtJv. Sed res adbuc obscura manet.
V. qua ad h. 1. adnotat 5cnneidcrus.
Homonym. Differt soieo a ccilceo, quo [ ej
calx et superior pes munilur: item a crepida,
qua unuaj taotum genus notat, quura ilia gene-
rale nomen sit, quaque phiribus cotiis eonjunpi-
lur, quum ilia sit slmplei: Hem a caliga, mlli-
tari caloeamenlo, ligamenia plura babculi, qui-
bus turn suporiorl pedis p,irli, tuni ima libl* eir-
cuiudalis devinciebatur. Sed V. singula suis loc.
SOLEARIS, e, adject, (solea) ad soleam peril-
nens, solea similis. $ ptxttitm. Caracall. 9. Ope-
ra Roma reliquit, Ibermas nomine suo cumiai,
quarum cellam solearero archiiecii negant posse
ulla imitatione, qua facta est, fieri; nam ct ei
ere vel eupro cancelli superpositi esse dicuntur,
quibus cameratio tola concredila est, et taniurn
est spatil, ut Id Ipsum Deri negant poluisso doeti
mechanicl. AUI loJiorem legunt. J. A. Gual-
tani in opere, cul titutus: Delia grancellasa-
leare delle ferine di Carucalla, sloi videtur do-
SOLEARIUS
tesisse later ruinas thermaruro AnfoniQiarum lo-
cum bujusee cells, qua longs est spitbamis eea
palmi JRomani, CCLXXVI., lata vero CVIII.,
eamque probat ex coocameratiooe tecta fuisse,
qua Iialice volia piana dicitur. Ilane sustenta-
lam arbitratur regulis -aencls Id modum cancel-
lorum iinplicatli, qus murii Iateralibus et pills
angularibus ednectebsntur, queinadmodum Fi-
truv. 5. 10. docet, slruetas fuisso concameratio-
ncs balnearum: lolearem vero vocalam fuisse,
•qund bac concameratio cancellatim reticulata
quamdam referebat figuram solea, qns supra pe-
dem terctibus habenii ita Inneiii vinciebatur.
SOLBArIlS vel lollariua, 11, m. 2. (solea)- Ge-
net, plur. soliarium pro soliariorum V. infra.
— Sollariui est autor solearum, calzolajo, ipfixi
Soiroio'e. Plaut. Aulul. 3. 5. 40. Solearll adstant
molocbinarii. Inscript. apud Gruter. 283. 1.
C0RPVS C0RIARI0RVM MAGNARIORVM SOtAKABIORVM
(sic pro loleariorum). Sed F. SOLATARIUS.. A-
lia apud eumd. 648. 13. t, braktivs litarisvs
iolearivj. V. Inscript. lo BAXEARIOS, ubi to-
liariwn pro soliariorum seu soleariorum,
SOLEATUS, a, om, particip. a soleo, as, 10-
leis iodutus, in pianelle, xpijntSou'fievoj. Castri-
cius apud Gelt. 13. 2!. Soleatos vob populi R.
aenalores par Urbis Tias iugredi, nequaqoam de-
corum est. Cic. 7. Ferr. 33. 88. Stetit soleatua
prator populi R. cum pallio purpureo tunicaque
talari. F. SOLEA. Martial. 12. 83. Colliget et
referet lapsum de pulrere follem, Etsi jam lotus,
jam solealui erit. h. e. post laralionem soleaa re-
sumpserlt. Sic Petron. Sat. 27. (Jul soleatus pila
prasioa eiercebatur. n. e. poslquam lateral. in-
salens eu'.em eratpost lavalionera pila ludere; ilia
coim Imio balneum praccdere solebat. Seneca 3.
Ira 18. in /in. Ne senatores populi R. soleatus
occideret. h. c. privatim domi et noclu atquo
adeo indicia causa: quod imraanis crudelitatis
ost. F. SOLEA.
SOLEMN1S et
SOLKMNlTAS etc. F. SOLLEMNIS, SOLLE-
IHN1TAS etc.
SOLEN, Sols, it. 3. oniAijv, piscis quidam ma-
rinus (Solen Linn.), qui et So'vaj appellalutf a
Gracis, quia cava arundiaie eimilitudiaem ha-
bet: item ctuXo'c a similitudlne tuba?: item c*vo£
a colore unguis: oaXr,v a Ggura canalis aut fi-
stula;. Sunt qui putant esse, quas cappe lunghe
nos dicimus. Plin. 32. Hist. nat. 11.53.(151).
Solcn, sire aulas, sire donai, sive oojj,ilveda-
ctylui./d.. 10. ibid. 63. 88. (192), Ad sonum mer-
gcre se dicuotur solenes. Id, 11. ibid. 37. 52.
(13'.M. Solenes fugiuot admota ferramcnla.
SOLENS, enxia, particip. F. SOLEO, ea.
SOLEO, as, F. SOLO sub B.
SOLEO, sfiles, sfilltus sum, sClere, n, 2. — a)
Ad formaro quod attinet — Solinunt In pro^-
senti pro solent diierunt aoliqul. Pest, in Ife-
quinont, p. 162. 24. Mill. — In futuro non
solet adhiberl, quia babet vim prateriti; neque
enim futuria potest Bliquis adsuescere. Charit.
3. p. 2-Ji. et Diomcd. I, p. 352. Putsch. Part.
tamen solifurus agnoscitur a Claud. Sacerd. i.
Gramm. 22. — Solui io pralerito antiquum est.
Sail, fragm. apud Priscian. 0. p. 782. Putsch.
Neque subaidiis, uli soluerat, composilis. Ccsl.
Anlipater apud Ifon. p. 509. 2. Merc. Duos et
sepluagiota liciores domum deportavisse fasces,
qui ducloribus hostium ante solueriot ferri. Calo
quoque el Enniut ita locuti aunt, teste Farron.
B. L. L. 107. extr. Mill. — 6) De etymo nibil
cerium aut probabile aDerrl potest. Videsis ta-
men Doderlein, op. cit. v. 0. p. 340. — Part.
Soler.s in Gn.; Solitui 1. a et in fin.; Soli-
turus apud Claud. Sacerd. loc. cit. — Soleo est
idem ac coosuevi, mos meus est, est m"o con-
luctudinis, jiuSa, e'^i'Jo^at (It. costamare,
usare, esser solito, tolerei Fr. ouoir coalume,
etre hatitui; Ilisp. toler, acoslumbrar ; Germ,
yflegen, geivohnttein ; Angl. to use, oe ac-
customed or wont). «| 1. Generatlm. — a) i
Cum Infinite Tcr. Becyr. a. t. 18. ruri crebro
esse soleo. Plant. Ampk. 1. 1. 263. Pterela
re* qui poiilaie soHtus est patera, aurea, Adda
- 404 -
Trin. 3. 2. 86. Cms. t. S. C. 67. Quibos re-
bus coerceri millies et in ofOcio cootinerl suleot.
Cic. Hose. Com. 16. 4S. Qui meatiri solet, peje-
rare consueTit. Id. 1. OraL 30. 135. Raiio con-
suetudiois mssB, qua quondam solitui turn uli.
Id. 1. Off. 39. 139. Si domus aliquando alio do-
mino solita est frequentari. Id. 8, Att. 5. Solel
eum, quum aliquid furiose fecit, pceaitere. Phcedr.
3. 9. Ct fleri solet. Ttr. Andr. 2. 5. 15. Verum
illud verbum est, vulgo qaod did solet. tfbrat.
2. Sat. 3. 245. Luscinias solUi impenao prandere
coemptas. Sail. Jug. A. Saspe audivi praeclaros Ti-
ros solltos ita dicere. Propert. 2. 2. 8. Nee so-
Htus ponto virere tor?us apor. Ovid, 3. Pont. 4,
42. Ipsa potest solitum nosse corona caput, k. e.
quod eolitum fuit coronarl. Virg. 3. /£n. 461.
turrit, unde omnis Troja Tideri, Et Danaum so-
lita naves et Achaica castra. Tac. Agric, 4. Me-
moria teneo solitum ipsam narrare. h. e. sspe.
nam, ut anlmadrertit Sritiiui ad h. I., verbum
soleo transit in bujua adverbii Tim. — o) Ab-
solute, omisso, qui facile subsuditur, inOnito.
Plaut. Cure. 2. 3. 83. me dico ire, quo saturi
solent. Id. ibid. 5. 2. 6. Nugas garris. cdbc.
soleo. nam propter eas vivo facilius. Id. Men.
1. 2. 30. Non potulstl- magia per tempus mibi
advenlre, quam advenii. pen. ita ego soleo. com-
moditalis omnes arliculos scio. Ter. £un. 2. 2.
48. gna. Ecquld beo te? par. meD? paps! gna.
sic soleo amicoi. Id. Adelph. 1. 1. in fin. tie-
scio quid tristera video, credo Jam, ut solet, Jur-
gabit. — e) Impersonaliter. Cic. Cluent. 69.
161. Quum quffidam in collibus, ut aolet, con-
troveraia pastorum esset orta. Id. 9. Fam. 16. 7.
Non, ut dim solebat, Atellanam, sed, at nunc
til, mimum introduiistl. Sail. Cat. 30. Quod so
let. Adde Jug. 15. f 2. Speciatira, seu pra-
gnantl, ut ajunt, sensu, dicitur de re amatoria.
Plaut. Cist. i. 1. 38. Vlrls cum suis prsdicant
nos solero: suas pellicei esse ajunt. Catult. 113.
1. Consule Pompejo primum duo, Cinna, sole-
bant Mcecbi: illo facto consule nunc iterum,
Manserunt duo; sed creverunt milia in uaom
'Singula."~~^. 3. Pro posse, ut videtur, in illo Ju-
stin. 1.5.2. Servi a dominia semper maaumittl
solent. — Hinc Part. -^
■Sofens, entt'i, adjeclivbrom mor«- usurpalur,
et est qui solet, solitus, eolilo, assuefalto, eiV
&ai;. Plaut. Amph. 1. 1. 43. SI dixero raenda-
clum, solena meo more fecero. Id. Cas. 5. 1.
14. Lnbens fecero et solens. Id. True. 1. 2. 29.
Mala femlna es. astapb. solcns sum. ea eat di-
scipllna. Id. Epid. 2. 2. 53. Occcpere alis mu-
lieres dus post me sic fabulari iuter seao. ego
abscess! solena paullum ab illis, h, e. ut soleo, et
ut quisque solet, cum duobus secrolo inter se
colloquentibus adstat.
Solitus, a, urn, item adjecdvorura more, et
est consuetua, usato, cosiumaf), tonsuelo, ordi-
nario, solito, e'&rj>usi, ij&a';. Sail fragm. apud
Ifon. p. 314. 23. Merc. Prster soli. a viliosis ma-
gtstratibus. Tac. 3. Ann. 5. Germs nico ne solitos
quidem el cuicumquo nobili debilci honures con-
tigisse. Propert. 1. 20. 49. !\Iira::e {DryaJes)
solitoa desliluere cboros. Tibull, 1. 1. 38. solito
membra lavare toro. Firg. 11. AZn, 415. o ii
solita quidqoam virtulis adtsset! Ovid. II. Met.
241. Quod nisi veaisses, vatialis s.. pe figuiis, Ad
solitas artes, auro foret ills potilu;. /.(. 4. Past.
148. ad solitum rustlcus ibit opu-. Id. Heraid.
21. 125. at melius fuerat More bo: is solito spem
non corrumpere fraude.
Solitum, i, n. 2. absolute, subslantivorura mo-
re, it solito, il consueto, I'ordincrio. Firg. tl.
JEri. 383. Proinde tona cloquio, 6clitum libi. Id.
1. G. 413. el Ilorat. 1. Od. 6. 20. Prater soli-
tum. Val. Place. 7. 66. Solito $ut>erbior. Ovid.
2. Art. am. 411. blandior. Id. 5. Fast. 517. ci-
tius. Id. Ueroid. 15. 47. Plus solito. Liv. 25.
7. a mid. Visas sol rnbere solito magis. Seneca
6. Benef. 36. /Etna immeoaa igoioin vl supra
solitum ardens. Feltej. 2. 41. in R n , Siquando
aliquid ei solito varisret.
SOLEOR, eris. F. voc. seq.
SOLERO, as, are. a. 1. et
SOLIDE
SSl.ErtOR, 5r!s, arl, dep. 1. (solum) est pavi-
menium facio. Gloss. Isid. Solerare; id eat to
lidare a solus, erit; id est solMum. Cf. Loewe
in FrooY. Gloss, p. 353. -. Hoc referunt Pri.
tcian. 8. p. 397. 3. Eeil., Sbl inter verba, qua
olim idem significaotia turn forma active, lum
passiva, turn etiam deponeotium more adbibe-
bantur, recenaet soieo et soleor : quod quidem
verbum improbatum interprets mutarunt in so-
Jero et soJeror. Cf. Eeil ad h, J.
SOLEHS et
SOLERTER et
SOLERTIA. F. SOLLERS, SOLLERTER et
SOLLKRTIA.
SOLEUM. F. SOLIUM.
SOLlAR, Kris, n. 3. (solium) Id quo soKam
Integitur. Farro apud Won. p. 3. 25. Merc.
Phrygio qui pulvinar p.oterat pingere, soliar de*
pingebat. Fest. in Solla p. 298. 18. Mvll. So-
liaria vocantar Rabylonica, guibus stdilla (ternuri-
tor. lujeg. Scatig. ulroque loco. F. SOLLA.
SOLIARIS, e, adject, (solium) ad solium ba-
linel pertinens: at Soliarls eella, apod Sp'ariian.
Caracall. S. b. e. la qua solium oositum est.
F. SOLEABIS.
SOLIARIL'S, II, m. 2. qui «c4ia Jacit. Inscript.
apod Giuter. 643. 8. m.caecilio sp. t. svq. rv?0
soliabio ab ivco SBMKLEs etc. Ita Forcel/inu*.
Recllus tamen recentiores de eo iaterpretantur,
qui soleas faelt, F. SOLEAJUUS. '
SOlIcAnuS, a, uro, adject.' .(solus et cano)
qui solus caolt. Copeli. 2. p. 33. Dum bee Muaaa
nunc solicanas, nunc concioantes ioterseront etc.
SOLICATIO, Cnis, f. 3. (10I) idem quod inso-
latlo, aprlcatlo. Ccel. Aurel. 4. Tard. 2. ad fin.
Item solicaliones, quaa GrsscI jjXitoViac vocaDt,
adbibands Bunt. Reciius ho. solatlonei. F. SO-
LAT10.
SCLrciSMDS. F. S0LO3CISMDS.
SOLlClTANS et
SOLlClTATlO etc. F. SOLLICITANS, S0L»
LIC1TATI0 etc.
SOLlDAMEN, mTnis, n. 3. (i°li<Io) wlidamen-
lum. Fenant. 6. carm. 2. 115. Dnus amor vi-
vo solidamioe jonctus alescat.
SCLIDAMBNTCM, i, n. 2. (solido) firmameQ-
tum, flrmitas. Zaclant. Opif. D. 7. init. Deua
Igitur solidaraenta corporis, quai ossa dicuntar,
nodata et adjuncta Invicera nervis alllgavlt atque
constriniit. Augustin. 1. Gonfess. 20. Solidamea-
turn pietatli. Id. 13. iiid. 15. auctorilatis.
SOLlDATlO, Cnjs, f.'3. (solido) «| 1. Gene-
ratlm est actus solidandi, rassodamento, fermet'
za,oztoi<noic. Fitruv. 5. 3. SoRdationes ita erunt
faciendiE. Loquitur Fitruv. de fuodauienlis cedi.
Cciorum, quaa palustri solo 2»tru*untur. Adde 7.
1. ^2. Speciatim est farruminatio vel potius
ferrumeo, saldalura. 7'utgat. inlerpr. Hal. Is.
41. 7. Solidatio bona est etc. Ifosttr habet : Gla-
tino bonum est: et confortavit eum elavis, ut non
moverelur.
SOLlDATlUX, trlcis, t. 3. (solido) qus soli-
dat, rassodatrice. Arnoh. 4. p. 131. Ossilago SO-
lidairii os^iuin nomen proprlum non baberet.
SO I. [DAT US, a, urn, particip. F. SOLIDO.
SOl.loE, edverb. (solidus) Comp. Solidius I. 1.
— Solide est DiDiB, fiiniiter, Talide, taldamen-
te, fermamente, soda'mente, ctsijco;.
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. 'Colum. 12. R.
II. 5i. Id cistam vimineam, qu;e neque spisse,
solide la men et erassis vimiaibus conteita sit,
rapa componito. Ceil. 19. 5. Aqua solidius eon*
crela. f 2. Speciolim est compacla ratioae. in-
tegre, plene. Petron. fragm. Tragur. 47. Bur-
mann. Si quis vestrum voluerlt sua rel causa
facere, non est quod ilium pudeator. nemo nos-
trum solide nalus est. h. e. Ita ut nlbil vacul
in venire babeat, aut nihil ventosum, quod sub-
Inda eiire quarat. De peditu loquitur. Sic ibid.
102. Ita vero tatnquarn solidos alligaturui, qui-
bus non soleat venter injuriam face're?
II.) Trauslale est vebementer, valde, plane, la-
tegre, \£-e. Plaut. Trin. 4. 2. 47. Hie homo so-
lide sjci^uanta est. e£ ibid. 8. Neqoe, natal,
necne is fueril, id solide scio. Ter. Andr. 5. 5.
SOLIDlESCO
in fin. Hone scio raea tolide- lolum gaviluram
gaudia. Apul. 3. Met. Solid* formidare.
SOLlDESC^, U, ere, n. 3, inehoal. a solido,
solidui Do, duresco, 6>mor, coeo, atsoiarti, sal-
darsi fitmv. 2. 6. Mole*, qua eoostruuntur la
marj, 6ub aqua solidescuot. Plin. 11. Bisl. nat.
37. 87. (216). Carlilago rupla non eolideicK,
> SOlIdIPES, pedis, adject, omn. geo. qui so-
lidos Aabet pedes, ut equui;oon bilidds, ut tos':
cui opponitur bitulcut, leparatBOuj: PUn. 10.
Hist. nat. 65. 84. (1W). Csntr* naturom solidi-
pedum aut bisulcorora. el ibid. 73. 93.(199). So--
lldipedes et e bisulcii sues aluntur omni eibslu.
.SOLlDrTAS, Stls, f. 3. (solidus) qualilas cor-
porli lolidt, la quo nihil eit vacum et. vacuum,
»ed ^mnei ejui -nartei ejusdem generis atque
UDuni »unt,, owpwtije (It. solidita; Fr. qualite
de ce qui est massif, consistence; Hisp. den-
tidad) solidez, consistencia; Angl. solidity, so-
lidness, density), q 1. Abitractorum more,
re! etiam propria. — a) Slriclo sensu. Ct*
i. Fin. 6. 17. Demoeritni alomos, quae appellal,
idest corpora Indlvidua, propter aoliditatem cen-
eet So lofinito inani ita ferrl.nt etc. Id. i. Ifat.
^.•38. 165. SI tantummodo ad oogitalionem va-
lenl, nee ullam babent so'lldita-lem, nee eminen-
tlam. Id. Tim. 5. Qu'ira Ibliditas jnundo quea-
reretur: lollda'autem omnia uno media, num-
quaai duubui, temper copulentur. , — De calo
apud Chalcid. Tim. 277. et eit flrraamentunj,
ctepsufta. — 6) La-tiora sensu est Grmitat, du-
rilies, fcrmezza, saldezza, solidezza, durezib.
filruv. i. 6. a med. de topho. Calida humorli
Jpjuoitas aqua reponta latiata confwvaseit, et ve-
hemenier officii ea coire eelerllerque una ioli-
di^atii perclpere vlrtulem. et ibid. 8. ante med~
Qui mailroe religando confirmat parletum aoli-
ditatem. Cxi. Aurel. 2. ^cut. 18. 1'09. Ut 11-
quori soliditii aqeedat. — Soliditas tn eihori-
bus ex crassitie materia noscitur, et ona pro
alter* pooitur. Pailad. 1. R. R. 6. dreamed.
Pro macie pel solidiiate vitiura nutrienda lar-
menta potator injungat. Id. 3. ibid. 'it. SurCu-
lum eonvenienlem solidilati arboris InBerenda sic
disponere, ut etc. <f 2. Concrete, ut ejunt, sea*
8u, vel etiam translate.,— a) In elog. num. eit
iota res quspiam, iX&vrit, Itnp, Gordittn. Cod.
11. 35. 2. Quoties duobui non leparatlm, aid
pro indiFisu munus iojungitur, et' ita ut uou«-"'
qu|squs eorum parlCulo solidiutls Tideatur ob-
etrlctus. Imp. Anlonin. ibid. 4. 53. 3: Solidi-
latem posieiiioaii vendere. — 6) In plur. num.
apod Piiruv. 7. 3. dicitur de tectoiiis ipsis c&lce,
areua et -marmore eolidatii.
SOlIoO. aa, Svi, Stum, are, a. 1. (eolidus) Part.
Solidatas I. c. et II. 1.} Solidalurus I. a; So-
lidandus I. c. — Solido est soiidum el firmum
reddo, contolido, roboro, induro, orapi'o'ta (It. as*
sodare, rassodare, saldare, indurare, unire ;
Fr. rendre solide, consolider, a/fermk, durir;
Hiip. soldar, consolidar, endurar, enJuipcer;
Germ, dicht -, gam-, feslmachen, befesligen;
Angl. to make solid or firm, consolidate).
J.) Proprio. — a) Cum Accusative. Plin, 8.
Ep. 20. el Plin. senior 28. Hist. nat. 16. 65.
(227). Solidsre ossa fracta. Id. 24. ibid. 16. 95,'
(152). nervos abiclssos. Fegel. 3. Felerir}. 58.
4. In solo et in clrenitu solidaiurne unguiam
confricabis. — b) Cum eddito Ablat. rel, <juo
quid aolidatur. Id. 84. ibid. 17. 48. (160). So-
lidare etanoo fistulas. Pailad. 3. R. R- t\, Vi-
cum rajrtite itomacbum eolidare titubaotem so-
let. — e) Passive. Filruv. 7. 1. 8i congesli-
eius loeus fuerit, fistucationibus cum magna cura
eoildetar. Virg. U G. 179. Et vertenda (areo)
maau et creta lolidanda teoaci. Tac. I.. Hist.
19. Soiidatl muri, propugoacula addita, aucts
tarres. Plin, It. Hist. nat. 37. 88. (218). Nervi
non tolidantur incisi. Cell. 8. 6. Cartilaginom
non giutinari, circa tamen carnem Increicere to-
Udarique earn locum. Pailad. 6. R. R. 9. Ubi
caseui cceperit solidarl. h. e. lodurari. 5eneca
8. Quasi, nat. 25. ad fin. Ubl purgaiuenla aqua-
mm coaluerunt, ei spuma solidaniur. h. e. con-
crascunt In lata. Cf. fuljaf. inlerpr. Judith 5.
— 405 —
12. Aquas quasi mums solidarenlur. et Claudian.
2. in Jlufin. 27. terg* Danubil solidata. h. e.
gelu coocrela. Id. I. Rapl. Pros. 242. Atria
•veslit -ebuf: trabibus solidatur abeoii Culmen.
Tac. 15. irfnn. 43. ^dificia ipsa eerla sul parte,
sine trapibus, saio Gabino -solidarenlur. Pilruv.
2. 3. sub fin. Terra quura est levls *ere solidata,
nan recipil in se nee combibit bumorem. Lucan.
8, 691. infuso facie's solidata veneno. h. e. medi-
camlne flrwala contra putrefactionem. Pailad,
1. R. R. 17. Soluji alto rudere- solidatum. «/
ibid. S8. Area ongulis pecorum et aqua' admix-
tione solidata. Plin. 3% Hist. nat. 6. 18. (36).
Spuma maris solidata cum limo. .indarala. et
Ccel. Aurel. 5. Tard. % 32, Articuli solidati ««•
xeim faeiunt qualitatem. h. e. lndurati.
II.) Translate. ^ 1. Generalim. Pailad. 4.
R. R. 14. »'n fin. Annicula mula debet per mon-
ies asperos pasci, ut itinerls laborem In tenera
eetale solidata contemnat. h. e. durata laboribus.
Apul. 2. Dogm. Plat. Arlus eiereitalione soli-
datl. — Fig-urate Auct. paneg. ad Constantin.
1. Imperlum Romanum ex dluturna convulsione
soiidatum. 1 2. Speciatim est ratum et firthum
tedd|re. Itnppp. Valen)., Theod- el Arc.ad. Cod.
Theod. 15. 9. I. Illud etiam eonstitutioDe soli-
damus, ut etc *f 3; Solidare ralionet, aqua-
M, ut nequ* plus quidquam, neque ujinus in-
veniatur In summa, saldar le partite: at ait
Atcon. In Cic. 3. Vexr. 36. sub fin,
.sOLfDUS, a, urn, adject. — o) Ad scriptlo-
nem quod atlinelj, occurrit etiam ■ — .Sofedui In
Inscripl. apud Gruler. 17t. 8. kistvlai solbdas
fscit. — Soldus, per syncop. pro soiidui, fere
apud poetas. fforal. 1. Sal. 2. 111. Nonne, cu-
pidiiribus statuat nature modum quern, Quasrere
plus prodest, et Inane abscindere soldo? Id. 2.
Sat. 3. 65. MasicsBr metuenlis reddere toidum. h.
«. omne ei solicTum eet aiienum quo3 babel,
aed parte aliqua crcdUorem fraudaatis. Martial.
4. 37. fix insulis .fundisque tricies soldum, Ei
pacore redeunt ter dueeoa Parmensl. h. e, Inte-
gra summa tricies H5. sine deminutione. Addc
ftrron. 1 R. R. 48. at 51. Cod.'/'.j et vet.
Leg. Jul. Municip. In Corp. Inscr. Lat. 1.206,,
ubl occurrit dictlo soldum solvere. — b) Ra-
tione habita atjmi,- i^esto in Solitaurilia p. 2»3.
1S.< if uli. placet esse ab Oico aoJus (quod post
Enoium tollus aerlpsere) idem fere significants:
boc autem eb oXot, tolas, natura videlur. Cf.
SAtVDS.'Huic.ooiaiioal favent etiam etjAOlogi
receatiorei; nam aliam babet solum, ande noa-
nulil vocem derivant, — Comp. Sol'idior I. I.;
Sup. Solidissimus I. i. — Solidus est propria
plenus, ipteger, verus, nihil babens Inanltatia,
nulla parte (axatus el cavua, neque ex disaimiH-
bus compositus, ted totus tui generis, crepec;
(It. massiccio, solido; Fr. massif, consistent,
ferine; Hisp. macizo, consisliendo, ferine, so,
lido; Germ, dicfit, fest, gedrangt, ma«»'u, d«rb;
Angl. maisive, loivd).
I.) Proprle. *J 1. Genera Urn. Ter. Eun. 2.
3, 26. Corpus soiidum el sue! plenum. Adda Lu-
cret. 1. 483. Cic. 1. Divinal. 24. 48. QuUm Han-
nibal columnam aaferre vellet dubitaretque, utrum
ea tolida esset, an extrinsecus inaurata, pertere-
bravlt: quumque inTenlsset etc.: cul alructi'Iii
opponitur.. Id. 2. Nat. D. 39. 98. Terra tolida
et .giobosa et undique in tese »utlbus tail con-
globate. Id. 1. rep. 1 4. 22. Sphxra tolida atque
plena. Plin. 13. Hist. nat. 15. 29. (94). Measa
solida quatuor pedum, tulla d'un pezzo: cul
commissa opponitur. Id. 2. ibid. 64. 64. (160).
Terra lolida atque conferta. Id, 11. ibid. 37.
45.(127). Omnlbui coroua cava: cerfli tola so-
lid*. Cic. Top. 4. 22. Pariei lolidus vel foroica-
lus. firg. % G. 231. in solido puteum demittere.
h. e. ubi terra concava non est. et ibid. 79. de
insitione. Finditur in soiidum cuoels via. h. I.
ubl iruncui lategro et slucero ligno est. Sic a-
pud Senec. 3. Qucest, nal. 25. circa med. so-
lid! lapidet oppoouotur pumleosis, qui mullai
babeot cavllates. firg. 2. JEn. 765. Craterei auro
solidi. Id. 3. G. 25. In foribus pugoain ex auro
tolldoque elepbaato Gaogaridum fsciam. Id. 6. I
SOLIDUS
/En. CO. solido de marmore. tempium. et ibid.
552. solidOque adamante columns. Sil. It. 16.
445. solido argenlo cslata bipennls. Colum. 7.
R. R. 8. Quum paullo ' lolidlor.easeus facial est.
Pailad. 11. R. R. 14. ad fin. Uaod ii vindm
ngseitur virtule soiidlui. Petron. Sat. 102.' IU
tamquam solidos alligaturus? h, e. coneretum
eorpui babentei. J"uigiU. inlerpr. Exod. 27. 8.
Non tolidum, sed inana at fcavara. V. SOLIDE.
— ^uson. Gripfu57. v. Q. p. 592. TFernsd. DI-
itinguit solidos cubo pergente trientes. h. e. coo-
grege8. ^ "2. Speciatim in ra matljematica et
geometric* solidui dicitur de corporibui -qua:
trials dimensionibui eonitant: <cu) planus pppo-
nltur. Cic. ». Ifat. j>. 18. 47. Quum duse for-
ms praestanles lint, ei tolidli globus, ex planis
eirculus aut orbis. Gell. b*«- deflnlt 1. 20. —
Absolute. Balb. Expos, et rat. mens. p. 97. 0.
Lachm.-Rui. Splidum est quod Graei stereos
appellant. % 3. Hide solida figura apnd Co*
pell. 6. p. 228. qua tribui dimensionibui con-
tlant. *| ir Solidus, angulus apud Jfalb. Ex-
pos, el rat. mens. p. «03» .18. Zachm.-Rud.,
cujus planltla altltudo adjlcitur aul squalur.
•| 5. Solidui numeru* est piano et fraclo op-
posite. Capell. 7. p, 217. et Soelh. 2. Aiithm.
20. 4 6. 5o(idu» pes Idem qui quadratus. Balb.
Expo's^ el rat. mens. p. 96. 12 £achm.-RM.
II.) Translate, ^f 1 . Solidus, quia qua; Ulia
sunt, dura, flrma, valida, fortla esse lOlent, b*e
eadem isplssime signilifat, duro, taido, soda,
fermo, stabile, fforal. 2. Sat. t. 77vfragiH qua:-
reni lllidere deotem; Ofleqdet solido. J'irg. 3. G.
88,. solido graviier looat unguis curnu. Id. 0.
Mn, 809. iaii« striida as re ratiseunt. efll. ibid.
553. telum soiidum nodii et roborc eocto- Ovid.
Heroid. 9. 60. et 15. Mk. 230. JjuHdi tori Uer-
CUlii.' braccia nerborute. el 14. ibid. 49. solida
poaii vestigia ripa. et 2. ibid. 147. Solida tedes.
et 3. ibid. 696. abslractus soiidis Tjr'heous Acoj-
tes Clauditp In lectis. in forte prigione. et 15.
ibid. 262. Vidi ego, tfuod fuerat quondam soil-
diisima lellus, Esse frelum. t«rr«no ben sodo.
et Stat. 8. Theb. 408. Aerlam Rhodopen lolida
□ive rerberat Arctos. neve soda, consistente:
q 2. Hine metapborlee cooitans, verui, certus,
costante, vero, sincero, perfetlo, solido. — a)
Generalim. Moral. 3. Od. 3.-1. iustyrn et tena-
cem propositi virum Non vultut lnstanlii t»-annl
Mente quatit solida. ft. e. constant!. Virg, 2. JSn. ■
638. quibus integer sevi Sanguis, ait, tulidxque
tuo slant robore virei. Cic. ». Off. 17. 69. Sed
nos veri Juris germanaque Juslilia solidam et cx-
pressam efQgiein nullaio tenemui. Id. Plane, 12.
29. Ilac sunt indicia solid* ei eipressa, bae il-
gn* probltatls, non fucata foreasi specie, sed do-
mesticis inusta notis veriialls. Id. 3. 'fuse. 2. 3.
Est eoim gloria solida qusedam res ct eipressa,
non adumbrala. Id. 5: Phil. '58. 5o. Quid enim
itultius, quam Inutilem potentlam, invidiosas opei,
cupldiiatem dominindl prxcipiteia et lubricam
•nteferra vera, grcvi, solida gloria? Id. Falin.
8. a med. Homo Imperitissime solid* taudii ve-
raque gloria. Id. I. Fin. 18. 61. Negaot , bo-
num quidquam esse, nisi neseio quniu iilam urn-
brain, quod appellant boncstum, non Um solido,
quern ipUodido nomine. Id. 3. Ova'. 26. a mid.
Ita lit nubit oroatui et suavii orator, ut suavi-
tatem babeat ausieram et solidam, non dulcem
atque deeoetam. Id. 1. Fin. 21. 72. In poetii
erolvendis nulla solida ulllitas omoisque puerilii
eit delectatio. Id. Plane. 8. extr. Hi lot equilei
R. quid toborii, quid dignilatii bujus petlliool
aitulerual! lolidain et robustam et assiduam fre-
quentiam prtebueruot. Tac, 2. Hist. 7. Vieiorei
Victosque numquam solida fide coalescere. lin-
ara. — SolUtcc raliones, iu quibus omnia qua-
drant, el neiiue plus quidquam, ixque nilcius In
vonitur In lumuia, Inqult Ascon. in 3. ferr.
30. sub fin. V. SOMDO. — b) Speciatim ratus,
urmui, ccitus. Cic. Vivin. Vexr. 7. 22. At enim
loliduin Id est, ut me Sicull maxima veilnt: alle-
rum illud, credo, obscurum est, a quo Verre* nil-
nlme se aecusarl vellt. h. e. ratum. lirinum, cer-
ium in. Alii leg. solum, f 3. Soiidus, q»i» qu»
SOLIFER
ialia sunt, nil habent adiniitum sed tola sunl sui
generis, est integer, totus, perfectus, intiero, tut-
to, o>,:j. Cic. 6. Alt. 1. ante med. Caarus noster
clementer id fert: sorte caret; usura, cec ea so-
lida, conteatus est. Justin. 30. 4. 4. Terra ma-
ins solidas eivitates absorbuit. Juvenal. 11. 205.
quamquaro solida bora sopersit Ad seitam. Ho-
rat. I. Od. I. 20. partem solido dernere de die.
Alii aliter interprelantur. Cf. Senec. Ep. 83. et
Horal. 2. Od. 7. 6. Id. 2. Sat. 3. 23U. Filius
jEsopi detraclam ei aure Metella; (Scilicet ut de-
Ciei solidum absorberet) aceto Dtlnit insignem
baccam. h. e. integrara summam EfS. 1,000,000.
riin. 8. Hist. nat. 14. 14. (36). In India serpents
in tanlam magnitudinem adolescere, ut solidos
bauriant cerros taurosque. P irg. 6. Mn. 253. Et
aolida imponit taurorum viscera flammis. Parro
apud ffon. p. 405.21. Merc. Navibus duodecim
diimo profectum decern annos solidos errasse.
died anni continui. lotos decern annos. Liv. 4.
8. in fin. TJt in eo magistratu parum solidum
consulalum eiplerent. h. e. non integrum, quia
iiovern tantum menses duraverat. ^ 4. (line
mcUphoric6. Ter. Andr. 4. 1. 23. Nonne tibl
satis esse hoc visum solidum est gaudium, nisi
ma laciasses arnarilero, et falsa spe produceres?
compilo, intiero: vel sincero, vero. Sic Mun. 5.
2. 32. Ut solidum parerem boc aiibi bcaeficiuru.
et riaut. Cure. a. 3. v. 35. Inibis a me soli-
dam et graodem gratiam. Id. Merc. 1. 1. 20.
quemque atligit, Magno atque solido maclet iu-
fortunio. et Epid. 3. 3. 10. Malefacla solida. Se-
neca I, Ira 16, Duriora remedia jam solida ae-
quilia deeiderat. h. e. vetus el qua) alias in ani-
mo radices egit. — Illnc
Sotidus, i, m. 2. absolute, j'jbstantivorum mo-
re, Latiuitate labente, nummus aureus justi pon-
deris et integer, ad discrimea dimidiai et ter-
tiarii. Pastor apud Utp. Dig. 8. 3. 5. circa med.
rriultat pceoa solidorum decern euro, qui in sub-
grunda prolcctovo id positum babcat,cujus c^sub
noccru cul possit. Hoc idem referees Imp. Ju-
ttinian. 4. ImlUut. tit. 5. ait, pesnara Secern
aureorum coastitutam esse. Solidus autern di'.tus
est primo, qnum ejus partes, ut semissis et tre-
missil aurei ferifi ccepti aunt ab Alei. Severo
a. 222.-235., uli afCrmal Lamprid. toe. infra cit.
— Valuit priore imperii Romani tempore deooriis
vigioli quinquc, seu IB. centum, quura nempe
XL. fel XLV. ex singulis auri libris signabaniur.
P. AUREUS. Postremis vero ejusdem imperii tern-
poribus illius pondus et valor ita imminutus est,
ut ei singulis auri libris LXXII. solid! percussi
fuerint, qui pondus et valorem prope tequaveraat
Veaetas moaela, quce zecr7u'no dicitur. Impp.
Falentin. ei Salens Cod. 10. 70, 5. Quoties-
curaque certa summa solidorum pro tituli quall-
tate debetur, aut auri massa transmittitur, in
LXXII. solidos libra feratur accepta. Lamprid.
Alex. Sev. 3'J Cooflari quarlarios jussit, et tre-
misses tantum solidos^ue formarl. P. ibi Sal-
mas. Adde Ulp. Dig. II. 4. 1. et Edict, mdi-
lium apud eumii. ibid. 21. 1. 42., ilernque Ma-
crum ibid. 49. 14. 34. Sic Apul. 10. Met. Ve-
nenum comparara lollicitatus centuroque aureos
solidos oDerens pretium. Pulgat. interpr. Eccli.
19. 7. Solidi vix reddet dimidium. — Apud eumd.
1. Ear. 29. 7. Dederunt in opera domua Del
auri lalenla quinque milia et solidos decern ml-
lie. solidus est aliis drachma, aliii vero daricus.
•Solt'dum, . n. 2. absolute
A) Substantivorum more. ^ 1. Est locus so-
lidus, ttabilis, lutus. Flor. 2. -2. Coacll bostes
(in nauibus) quasi in solido deceroere. Tac. 4.
Ann. 62. Fuodarnenta tbeatrj pet solidum sub-
dere. Pirg. II. j£ n . 426. multos alterna revi-
• ens Lusit, et in solido rursus Foiluoa locavit.
Seneca 3. Benef. 4. Prasentla bona nondum
lota in solido sunt, in iicuro. et Ovid. 4. Fast.
821. Fossa sit ad solidum. h. e. fodiendo usque
ad lerrant solidam. Virg. 2. G. 231. In solido pu-
teum demlttere. Adde Pal. Max. 2. 4. n. 5. Sic
Co'.um. 4. R. It. 30. Parties cacuminibus pang uo-
tur eousque dum ad solidum demittaotur. Adde
Virg. 2. G. 79. f 2. Est etiam totum, res uoi-
— 40G —
versa. Cic. Rabir. Pjist. 17. 47. Ita bona ve-
neant. ut solidum suum cuiqiie solvatur. i'l'nlie-
ro suo credilo. et Tac. 6. Ann. 17. Ssn3tus
prasscripserat, duas quisque fenoris partes in agrls
per Italiam collocaret. Sed creditores in solidum
appeilabant. ft. e. totam summam fenoris repo-
scebant. Jabolen. Dig. 45. 2. 2. Quum duo earn-
dem pecuniam aut promiseruut, aut stipulati
sunt, ipso jure -et singulis in fc/i'du.'i debetur,
et sioguli debeot. Utp. ibid. 3. Ubi oj-j ic-i fac'.i
sunt, potest vel ab uno eorura solidum pell, boc
enim est duorum reorum, ut unusqnisque eo-
rum In solidum sit obligntus. Adde Horal. el
Martial, loc. cil. Tertull. I. ad uxor. 1. Tu
modo ut solidum capere possis. boc mee admo-
nitionis fjdei commissum. Alludil ad solidi ca-
pacitatcm inter virum et uiorem, qua con per-
niittebatur ei lege Julia et Papia nisi certls re-
rum adjunctis. Oua de re eistat Ulp. tit. 16. Id,
Monog. 16. Eiislimant cslibes et orbos et testa-
mento Dei solidum aon posse capere. solidum
capere est Tamil a|couo&ai, quod idem est ac
beredem esse ei asso et omnem illam beredi-
talem adire, quod lege Julia in cslibes aoa De-
bat, quum Iegala Dcrent caduca irentque In H-
scum: uade lex Julia dicta est lei caduseria.
II) Adrerbii ritu, est solids, valde. Apul. 5.
Met. At Venus irata solidum eiclamat repcnie.
S6LlFER, f§ra, ferum, adject, (sol et fero)
v]X(opcpo;, solem fereos, epilheton orienialis pla-
ga. Seneca Here. (Et. 159. Paribus soiifor.e sup-
positus plogie.
SOLlrKUKEUM. V. SOLLIFERREUM.
SOLlFLOA. V. SOLIPL'GA.
SOlIFONDIU.M, II, n. 2. (solum el fundus)
idem ac fundus. Fronlo princ. Hist. inil. p.
313. ed. Rom. Sed ipsa A. Maius dubilat, an
legendum potius tit soli fundum. Immu Haber
In sua edit. p. 202. banc vocem omisit.
SOLlGENA, as, acject. comm. gen. 1. (sol el
gigno) rjXioyjvijj, qu'. ei sole gaDilus est. Pal.
Place. 5. 317. nee fama ftfellil, Soligenam de-
cern media regnarj sub Arcto.
SOlIlOQUIUM, li, n. 2. (solos el ioquor)
sermo solius secum, soliloquio, povoksyi a.. Au-
guslin. '2. Soliloij, 7. ad jin. Hujusmodi serrao-
cioaliones, quoniam cum solis nobi6 loquimur,
soliloquia vocari et insoribi volo, novo quidem,
et fortasse duro nom-ne, sed ad rem demon-
strandam salis idone".
SOLINO Verrius ait esse, consulo. Ita Fest.
p. 351. 14. Mull. Id. apud Paul. Diac. p. 350.
2. Solino intelllgitur consulo.
SOlI.NO'NT, P. SOLEO.
SOLIpCGA, solipungn, soiipugna , solpugn ,
salpuga, salpiaga etc., bj, f. 1. geuus muscre aut
formica venenata;. Gfoss. Fhiloz. Solipupa, tj>,io-
KEVrpi't, futa; e*3o;. Feslm p. 301. 3. Mull. S(J-
Hpugna, genus besliul.e maleticcp, quod ncrius con-
citaliusque Dl fervore solis, unde etiam nomen
traiit. Plin. 29. Hist. na!. 4. 29. s92). Sillig. Est
et formicarum gcaus venenctura, con fete ia Ita-
lia, sollpugas Cicero appel'ot, lalpugas Diftica.
Id. 8. ibid. 29. 43. (104). Citra Cvnamolgos R>
thiopas, lato deserla regie Mt, a scorpionibjs et
sollpugisgentesublaiii. Id. 22, ibid. 25. 8!. (18a).
El legumiuibus inaascuntur besliola venenata,
qus manus pungunt, et peticulum Vitia aHarunt,
solipuganun generis. Cuvier, in not. (107) ad h.
I. fabulosum hoc animal putat fuissu gouus lo-
cusla, ignolum lamen. Adda Arnob. 2. p. 59. et
7. p. 223. V. Orellii Append, ad .-JYno&. p.
69. et cf. Sil. It. 12. 370. ' Lemaire. Lucan. 9.
837- Quis calcare tuas inelual, talpuga, lniubras?
Alii hie leg. salpiga,solpuga ; salpynga. E»l etiam
qui ubique malil solifuga: quod HISS, at ediiis
melioribus in Plinio ab Hurduino reful&lur: in
Zucano vero lociim habere non potest. Glois.
tain;n Philox. Solifuga, u.ior}.wc.. el Sotin. 4. Sar-
dinia est quidem absque serpentibus, sed quod ali.'s
locii serpens, boc suhfuga Sardis agrii: aoiitidl
pereilguum, qua aranei forma, solifuga dicia, quod
solem fuglat. Ia melallis argentarila piurima en,
occultim reptat, et per lmprudenti.ini superse-
denlibus pestem facit. At Glass. Piiilux. non
SOLTTATUUS
animal describit, seJ quemcumque radios et In-
cem solis fugi6ni-.m. Solin. vero, qui sua fere
omnia descripsil ab alii;, vel in vitiosos codices
iocidit, vel de suo maio prompiit. Certe levls-
simus auclor ab Scalig. in Euseb. appellator.
P. i-ALPL'GA.
SOLI5EQUA, te. f. 1. (sol el sequor) berba,
qu* s.-epius btliolropiurr. dicitur, solago, giraeole.
Isid. 17. Oiig. 9. 37. Ilclioropium -quod solis
motiDus folia ci> .uraatu cmrertat. L'nJe el a
I.ni'nia solisoqua nuacupaur. Cf. Loeive in
Prodr. Gloss, p. 411. — Apul. Herb. 49. vocal
solseouium.
S6i.lSTERNfL'M. P. SOLLISTERMUM.
SOLIS TlMUS el aollisiimus vel sollistutous, a,
urn, adject. Voi est a silum, h. a. terra, ut ex
verbis Ciceronis infra allalis colligitur : quidam
lamea maluni deducere ab Osco solius, b. e. lo-
tus: atque bac raiione duplicl 11 scribunt. P.
Fest. loc. cit. — Ad aignificationem et usum
quod allinet, solislimus est ?oi auguralis et fe-
re cum tri'pudium conjuxigitur. *J 1. Diceba-
lur, quum in auspicaodo esca ei ore pulll de-
cidebat: quod pru>perum auspiciuni erat. Cic.
1. Divinal. 15. sub fin. Nam nostri quMem ma-
gislralus auspiciis ulunlur coaclis. Necesse est
euim, offa objecta cadere frustum ei pulli Ore,
quum pascitur. Quod autera scriptum babelis, avi
tripudium fieri, si ai ea quid iu Bolum cecide-
tit: hoc quoque, quod diii coactum, liipudium
solisitmum dicills. Adde 2, ibid. 8. 20. Id. ibid.
3i. exlr. Quum igi.ur ofTa jam cecidit ei Ore pulli,
turn auiuicaoll iripudium soiisiimum nunciant.
Liv. 10. 40. Nam quum pulli aon pascereatur,.
pullarius auspiciuin meutiri ausus, tripudiuin so-
iisiimum coasuli nunciavit. Plin. 10. Hist. nat.
21. 24. (i9). de gallis gallinaceis. Ilorum sunl
iripudia solislima. Fest p. 298. 26. Mull. Solli-
stimura Appius Pulcher in Auguralis discipline
libro primo ait esse iripudium, quod avi excidll
ex eo, quod ilia fert. ^ 2. Item, quum laxum
solidum, aut arbus vlriradii sponte, nullo impel-
leaiA aut jacieatt aut cssdente, ruit, ut docrt
festus i6ic!., ubl absolute usurpari videlur. Hoc
idem tripUxiium sonivium dicitur a Servio ad
Pirg. 3. JSn. 90. treuere omnia visa repeote.
P. SOMV1US.
S6l.IST:rfALIS. P. SOISTITIALIS.
SOLllANrvUS, a, ax^, a.lject. (solitus) idem
videtur esse quod lolitus, cOnsuetus. Marcell.
Empir. 20. Cr.lp med. Ad solitaneos stomachi
dolures malagma sic composes etc. Cf. eumd.
c. 27. p. 127. ret'o.
SOLlI ANEUS, >-, uro. adje;t. (solus) idem quod
solilarius, separati.s, sejmctus. TVieoc!. Priscian.
3. prmf. Solitaneum lilijllum coafeel de mulie-
rurn curis: solils-^um, iaqiain, et reniolum a
publico ■puctacult-
Sf')L!r.\NNL'S et
SOI-MaNL'S, 6 urn, ad.ifct. (sol) ut Soiltani
cochh-iR, genus curbleatum ftmpl.'& magDitudims
In Africa : quorui . mef.ililere l^arro 3. R. R.
14. c rneil. et P. n. 9. J/W. nat. 56. 82. (!74).
el 30. ibid. 6. 10 (45). ubi /larduin. putat, ao-
meu traiisse n pii.moniorio Solie itldem iji Afri-
ca. SUiij. hlc lee Joh.ano . — Apud Varron.
quids ru male \e\: Soli ann~z- Verba ejus sunt
Joe. tit. Valde ami ia su it, quani'iuam es Africa,
qua vucantur so tana; ita ul in eas octoglnta
quad:ar;'.es conjici poss n.l. Ita Schneidirus.
S6l!IAR[£, acverb, (solilarius) soluinmodo,
laulu'!). loltanto Roe ft. De Trinil. 1. inil.
ChrisliaUiB r c I i ^ i • -is r> vereiitiarn plurr-s usur-
panl, sed ea Qdt pos-et maxime ac soiiiarie,
qu c turn propter uQivtsaliim prajcepta regula-
rum, qu.bus ejuK' m nligiouis loleUigatur au-
ctorius, turn pre teres qu A ejus coitus per
orate", pxae mom. lerr iaO' emaaaT'lt, caiholica
vel universalis \'0 ;tur,
Su! I i 'ARICS, i um adjfet. fiolus) solus, si-
ne CQiiSiirlio, sepc itui, so(j ^ '. Geutratim.
— ci I -: person, Gel. 2. it. QainOB sllotulraj
parll scid adjuuierit, bc ' soi lariui lepa'atusqua
a conim^jni inalo -.-ivila • •■ ic-.esseril. — o) Da
rebus. Cic. t. Invent, 41. sub fm. Oporlst aoi-
SOLITAS
madverterc, ne quam illter mulU ilnl judicata,
lolltarlam allqood tut rarum judicatum etTera-
tur. Id. Amic. 23. in fin. Nsiura lolliarlam ni-
hil smai lemperque ad aliquod taroquam edmi-
olculum annltltur. Id. 2. Nat. D. 11. 29. 0-
mnem naluram neceiie ei(, qua noa solllarla
il(, Deque simple:, ted cum alio Juncta atque
conneia, habere aliquem la le ptlnclpatum, ui
In borolne raentem, In bellua qulddam almlle
menil. Plin. Pantg. 49. a med. Dlstentui soll-
tarla ceoe. h. a. quum solan quit cena'it. Gell.
7. 3. a med. Sed enlm Cato noo nudam, ae-
quo tolltarlim, nee troproiectam banc epagogeo
faclt, led multls earn modii prafulclt. Id. 13. 3.
Neeesiltudo dicitur Jul quoddam et vloculum re-
llglosa coojuoctlonls: ldque uoum lolilarlum sl-
gnlflcat. h. a. Id uoum taotum. Nazar. Pantg.
Conslanlin. 33. a med. Solltarlo modo Id egit,
ut etc. h. e. tolummodo. Mamertin. Gral. act.
ad Julian. 13. Mull! imperlum uaiverta relpu-
blicse tollterlum cupieruat. h. e. at Ipil toll la
republics Imperartut: regoum la republics af-
fectarunt. -Diet. Cret. 2. 18- Teuthrantem toll-
tsrium certamea Interficlt. h. e. ilagulare. Adde
3. 39. et 3. 7. *f 2. Speclatim eit qui solus de-
git, frequentlam cooaorliumque vltat, lecesiu et
eolitudloe delectatur, tolingo, eremitico, ermo,
tolitario, JpiF'S- Cic. 2. Of}'. 11, 39. Ellara so-
liiario boiuini atque la agro vitam tgeotl opi-
nio Juititia necessaria est. Quiniil. 1. 2. circa
v>ed. Solllaria et relut umbralill vita pallescere.
Varra 3. It. R. 16, Apes nun tunl loiltaria na-
tura, ut aquilce, ted at homines.
H o m o o j m . later lolitarium, totum, unum
et unicum hoc iotereit, quod tolitariut, qui tem-
per line ceterlt vivit; ic-Ius, qui • ceterii rell-
ctui eit; uuus laitium multoram agis; unicui,
qui solus habelur propter laoplam aliorum. Ila
Auct. Differ, term. p. 280. 7. fleif.
SdLlTAS, Slit, f. 3. (solus) tolitudo, hoo eit
quum aliquii tolut ett. Vox anllqua. <J 1. Ge-
naratlm. Acciut apud Non. p. 170. 28. Merc,
Tuara solltaleai memorat, formldai tlbl. h. e. te
solum esie, |ioe ullo tocio et adjutoro. .4 put. 0,
Met. Opportune aactut Myrmecidii tulitatem, el
amorem mum aperit. Id. Analog. Crates, mul-
tli servis a te remotli, tolltatem delegit. ^ 2.
Speclatim aon, uovoTijg, spud Tertuli. advert.
Valentinian. 37.
SOLlTATIM, adverb, (solus) cum loll.ata, da
solo a solo. Utitur bac roce Pronto de eloqu.
(edenta Iterum A. Maio) p. 235. In edit. Fron-
ton, p. 142. 14, quam Naber curavit, hac vox
deslderatur.
SOLI T AUIULlA, Orum, n. plur. 9. P. SCO-
VBTAUHILIA
SGLlXE, adverb, (lolitui) pro more, ex con-
luetudine. Plaut. Amph. 1. I. 131. Ubl tuut
Itll tcortatorea, qui oolite lnvill cubaot ? Id. Mil.
glor. 2. 3. 11. Tute acta lolite tlbl: mini ne di-
xit: tclre nolo. h. e. tu tolui Id pro more acito,
qulppe qui tape tallum libi lis coaiciut. — NB.
« Sunt qui putaat, loquit Furlanetlo, 10 utroque
Flauti loco eit. solile else, a ioIui, et tlgailica-
re ilae alio, remotli arbitrlt: quoi later full et
Forcetlinut ; led vehemeater errant, qucmadrao-
dum ostendit bio loeua Coripp. 4. Johann. 283.
Romanosque tuoi tolito miieratui alumnot Cer-
ne plos p, Sed Flecheitenut cum plerlique omnl-
but apud Plaut. leg. toii. Cf. ffein ad Plaut.
Amph. loc. eit. Idclrco local Coripp. • cl. Fur-
lanetto allatut Id solum probat, aaqulora tantum
estate bano vocem In usu fuisse.
80L1TUO. V. SYLITIiO.
SOLlTO, adverb, V. SOLEO.
SOLlTO, at, are, n. 1. fiequentat. a loleo,
frequenter loleo. Gell. 7. 1. Sciplonem Afrlca-
num lolitavlise noctii eitremo, priutquam dilu-
oularet, la Capltolium voatiiare.
SOLlTODO, loli, f. 3. (tolut) propria condi-
tio ejus, qui tolut eit: item loeui, ubl nemo
val uout habitat, recessut, tecesiua, reglo deier-
'■a, ioi^fua (It. de»«rro, ertmo, luogo ermo, to-
lingo o tolitario; Fr. latitude, disert; Hisp. to-
Udad, deiiulo. Germ. d. tintami Zutlaud, d.
- 407 -
Einsamkeit, Menschenleere, Oede; Artgl. to-
/i"lude, deserl). ^ 1. Generatim. Ter. Andr. 3.
i. 25. Solitude ante ostium. 2"urpii. apud !fon.
p. 174. 2. Here. Soaitui (marit) tolitudo. Cic
Amic. 23 a med. SI aliquls not deus ex hac
hominom frequeotla tolleret, et In solltudine
uspiam collocaret. Id. 1. Invent. 25. 38. Loci
solitudo aut celebritas. Id. 8. Verr. 51. 114. Au-
dlstls, qua tolitudo asset la agris, qua vaslilas,
qua fuga aratoram, qoara deserta, quam InculU,
quam rellcta omnia. Curt. 3. 4. 3. Igol ferroque
Cilioiam vastat, at hosll tolitudinem facial. Cic.
12. All. 20. Mihl rolitudo et receisui provincla
est. Id. 7. Verr. 07. 171. SI in allqua desartii-
sima soluudlne, ad saxa et ad scopulos hsc con
querl vallem. Sail. Jug. 98. Ad suminum monlis
egressui eit. ubl postquam solitudioem lnlellexit
etc. h, e. oemioem aliuin adesse prater se. Cic.
Brut. 03. 227. Erat ab oratorlbus quadam In
foro loliludo. Martial. 3. 44. quacumque venii,
fuga bit et lageot Circa te, Liguriae, solitudo.
Cic. 2. Fam. 16. Discedere in aliquai solitudl-
nei. Id. Pii. 22. a med. Quot turn maaodroi,
dum omoes solitudinei persequeris, qua diverti-
cula Deiionesque quasisti! ^f 2. Speciatlm di-
citur de eo, qui ett derelictui ab omnibui, qui
nemlnem babet, a quo presidium eispectet. Plaut.
Merc. 5. 2. 8. rei decern ilroitu pessimal pesaum-
dedl Iram etc. iaopiaui, tolitudinem. Ctc. Quinct.
1. ad fin. Si aullo prasldio fuisse vldebere contra
vim-et gratiam tolitudlal atque Inopia. Id. Cas-
ein, t. 13. lite, qui jamdiu Casennia viduitate
ao loiitudioe alitur, Id. 3. Verr. 58. ad /in.
Ut iiberorum solitudo et pueritia quam flrmlssimo
pratidio munlta lit. h. «. quum patrem amite-
riot. Id. I. ad Q. fr. tub fin. Si luam lolUudi-
aem commaaemque calarcUatem nemo despexerlt.
h. e. quod sins me fralre 'n exsillum polio rell-
etui est. iVepos Thratyb. 2. Neque vero hlo aou
contamptui eit primo a tyranait, ted ejus toli-
tudo. h. e. quod noa plui babebat tecum, quam
trlglota da aula. Tac. II. Ann, 32. Meaaallna
Interim, tribul omolno oomilaatibut (Id repents
soiliudlnli erat) spatium urbii pedibui amenta etc.
SOlITOS, a, um, parllcip. F. SOLKO.
SOLIUM, II, n. 2. Ellam toliut, it, m. umr-
patum fuissa coojicilur ex Charit. Excerpt, p.
652. 18. Jleil. — Soleum pro solium la In-
icript. apud Mommsen, n. 6916. et Marini,
Frat. Arv. p. 343. V. infra. — Nolatlooem
alll aliam tradidere. FesU p. 298. 6. Mull.
videtur a soius ducere, Osco vocabulo, quo to-
lut, lategei, lolidut tigniOcalur: quia olira tolia
ex uao ligoo Qebant. Idem tamen subdlt, a se-
deado poliut dictum esie vlderl: nempe quasi te-
dium, ut seiia quasi serfa. Adda Post, la Ely-
mot. hid. 20. Orig. II. 10., bao babet: Solium,
In quo rex tedet propter tutelam corporii ml,
secundum quosdam a sollditate dictum quail toll-
dum, secundum alio* per antistlcbon quasi so-
dium, a sedendo: uada et sella, quasi leda di-
cta est, et subsellla quasi subsedia. Uuio alter!
notatloai sulTragaatar atjmologl recentiorei. —
Solium est sella, in qua, ut alt FetU p. 298.
Mull% non plurei singulis poiiuat tedere, pra-
tertim veto ett snlle regalb, tbronus, 3-po'voj (It.
trono, toglio, teggio reale; Fr. trSne, siege;
Hlsp. loiio, trono; Germ. d.Sestel, Sitt, Thron;
Angl. a throne, regal eeat).
I.) Propria. ^ 1. Stricto tenia. Sero. ad
Virg. 1. J£n. 510. Solium propria eit armarium
uno llgno factum, In quo regei ledebaal propter
tutelam corporii aul: dictum quasi lolldam:
modo Jam abusive sellam regalem intelllglmui.
Adde 7. ibid. 160. Cic. 2. Fin. 91. a mec?. PIcta
In tabula voluptai, pulcherrlmo vetlltu et ornatu
regall, la sollo sedens. Virg. 10. £.n. 116. sollo
turn Jupplter aureo Surglt. et 11. ibid. 301. sollo
rex InQt ab alto, el 8. ibid. 178. Acciplt £aeam
lolloqua lavltat acerao. et 7. ibid. 169. lolio ma-
dlui coatedit avito. — Ovid. 0. Fait. 353. so-
lium regalo. f 2. Latlore tenia — a) Soltum
eit sella, qua ledeates JCti Jus doml respoadeat.
Cic. I. Legg. 3. 10. Quam aoa recusarem, quo
miaul more petrlo ledeai la ioIIo coaiuleatlbut
SOLIVAGUS
responderem. Id. 2. OraU 33. 143. file tnai a
Crasso discemui, quam le de turba, et a tuh-
tellilt in otium, ut cogitat, lollamque coatulerit.
Alii leg. tolitudiuemque. — 6) Solium ebur-
num apud Claudian. Laud. Stilich. i99. ait
cells curulis. Adde IV. com. Honor. 588.
II.) Improprie. ^ t. Dicitur de lella coneava,
labro, alveo — a) Io baliaeii, !o quern le de-
mittebant lavaturi, iftj3a9it, itoa^.iov. Festut p.
298. 22. Mull. Alvel quoque lavandi cauia initl-
tutij quo singull detcenduot, tolia dlcantar. Vi-
truv. 9. 3. et Gelt 1. 3. «t 4. Casu venit la bal-
neum lbiqua quum in solium deiceoderal etc
Suelon. Aug. 82. extr. Ioildeni ligneo ioIIo, quod
ipte llispaoico verbo duretam vocabat. Plin. 33.
ifist. not. 12.54.(152). femina laveatur, et, nisi
argentea, tolia faitidiant. Cell. 7. 26. n. S. In
solium aqua callda reiupiaui demilleadui eit.
Pallad. 1. R. R. 41. Scire eoovealt, quonlam de
baloeii loquimur, qua lunt maltha calidarla vel
frigidaris, ut liquaado la toliii iclna sunt opera,
postit repeote tuccurri. Memlolt et Cato R. R.
10. Adde Cyprian. Ep. 69. n. 12. - 6) Ad
alios uius. Plin. 10. HM. nal. 2. 8. (28). Spar-
turn perfusum aqua calida ia lolio, ac liccaturo
ttaos, compendium opera faletur. — Hue pertl-
nere videtur lllud Ccel. Aunt. 4. Tard. 7. 100.
Conveait quum tollui pasiionii fuerit itatui, io-
IIo, oleo calido piano, agroi dare et Qrmata da-
cliaatioae gestatiooem adbibere. Adde Marcell.
Empir. 18. otita med. de elephanliati. ^ 2.
Dicitur atlam da tepulcro, cadavera oamqua da-
functorum, prasertim reguro, ioIIo pooebantur
val la extequlii vel la tepulcro, sarcophagi vlea.
Curt. 10. 10. 13, Sepllmut dies erat, ex quo
corpui regli Jacebat In ioIIo. (Adde ibid. 1. 32.
ubl alii leg. dofium) at Suelon. Net. 50. In
eo monumeoto solium porphjretlel marmorls,
superstaote Luoeoil ara, eto. Flor. 4. II. ezir.
Cleopatra la mausoleum ta reclpit. Ibl maxlmos
laduta cultut, la dilTerlo odoribut lolio Juila
luum ia eollocavlt Aatoaium: admoliique ad
veaai lerpeatibui, lie morte, quaii tomoo, 10-
luta eit. Plin. 35. .Hist, tiaf. 12. 40. (160).
Quia et defuactot teie multl fictillbus toliii condi
maluere. Alll leg. doliii. V. adootata ad Plin.
loc. eit. la DOLIUM. (loo team etlam soleum
terlbltur. Intcript. apud Marin. Frat. Arv. p.
343. L0CVI CONCBIIVa T. AELIO T1MOTHSO F.tTHl
SOLEVal I, IIBM t. ANTOHIO ZUARAGH0 VVTnlTORI
tOLEVU i. Adda aliam apud Orell. n. 4811.,
ubl tolium. Cf. Petron. Sat. 1i. et Arriun. 6.
p. 435. ^ 3. Hlnc d» loculo ia allarl, In quo
conduolur Ss. Martjrum corpora icu eorporum
reliqula, nicchia, cattella, Paulin. Nolan, hoe
seoiu aoa seiael usurpat, ut carm. 34. 6. Et ma*
gni solium breve confetiorli adurat. Adde tarm.
24. 377. — Ex allatti bacteoui icrlptorum loeii
patet, fuissa tolia turn liguea, turn ergeotca, at
la balneit etlam itructllla.
111.) Traniiate, par metoajmlam a stricto fo-
eabull leoia ductam, eit regaum. OviiU lUroii.
14. 113. II le ferox tolut ioIIo icaptrli|ue potitur.
Claudian. IV. com. Honor. 213. Si tlbl Pai-
tborum loliuro Fortuaa dedlttot. Val. Flace. 8.
309. dooal lolio icaptrlique pateroli. Id. 6. 742.
Quem genltor Colchit lolloqua rcpoDere fratrii
Jam italuit. Zuean. 4. 690. Sollo avorum all-
quern depellere. Xucret. 8. 1135. reglbui occlili
tubvena Jacebat Priitioa majettai sollorum at
icaptra tuperba. Cf. Vulgat. inltrpr. Amoi 0.
3. Separatl ettli la diem malum et ippropioqua-
lll ioIIo lalqultatil.
Bomoavm. Dlicrlmea later tedem, tolium
et thronum affarl Itid. 1. Differ. 524. « Sedet
aoa tantum ualus led multorum eit: nam 10-
iiuin uniui tantum et regum; icdei cujuieum-
que. .Solium Latin), Graci thronum dleant».
SOLIDS, 11, m. 9. V. roe. prxo. inlt.
SOLlVAGUS, a, um, adject, (tolui at vagus
qui tolut vagatur, piAi'a-iinos, oiosoAOf.
I.) Propria. Cic. 5. ruse 13. 38. da beittif.
Allai voluefei ealo frul libera: terpantei quai-
dam, quaidam esse gradlentes; earum Iptaraut
partim soliragai, partim coogregatai. Id. 1. rap.
SOLltfERSOR
(edente A. Braid) 25. 39. Non est en!m slngu-
lare uec solivagura g-enus hoc (hominum). Adda
Sever. Sanct. 1.
II.) Translate. Cic. Tim. 6. flil ftn. Cslo so-
livago el rolubill el in orbem incitato compleius
est. h. e. quod per se move'tfir. Id. 1. Off. 44^
157. Solivaga eognitio et jejuna videatur. h. e.
qua in se ipsa solam v?rtitur, nee aliorum ntl-
litall coosulit. CUpell. 1. p. 15. SoSiraga virgi-
nilai. h. e. qua comparera detrectat.
sOl.rVERSOR, Oris, m. 3. (solum et verto) qu«
solum site humum vertil, qiwd est porcorum
proprium. Hinc in iudicro testamenlo !n. Grun-
nii Corocottre Porcelli (da quo V, in BUBULA-
RICS 1 ) ita ad poreellum ait eocus apud Gruter.
inter 6uppositieia p. 18. n> 5. Vpi huc.eversor
domi, solKersor) fugitive porcelle etc. Alii tamen
leg. solivertiator. Sed est vol satis banbara.
SOl.IVERTtATOR. V. voe. praced-
SOLLA, inqdit Festui p. 298. 14. Mull, ap-
pe'lantur sedilia, In quibus Bon plures singulis
passint sedete. Scalig. t Voss., Grev., alii leg.
soliti.
SOLLEMNE. f. >oc. seq. in fin,_
SOLLEMNIS, solemnii, sollennis vel lolennis,
e, adject. — > a) Ad scriptionem quod etliaet,
Fiti'cetlinus ex notatione infra allata at analogia
ait reciius serlbi solennis, 'ut 'pcrennis: quod,
probatur a Dausquio et Aagmlino term. 186.
(al. 2G7.) dejemp. Attamen plus antiquitati daa-
dum censent Manul. et Cellar., quam analogia.
et sollemnis aut sojemnss 8eribendam> ex aotl-
quissimis libria et lapidibus, quorum plures J
geminatum babeot, quidam et simpliceoi. Quum
in votustis lapidibus,' recle inquit (foris. dissert.
4. e. 6. in Cenotaph. Pis., babeamus soUemne,
lolemne et solenne, eamque dtversam ortbogra-
pbiam doclissiml scripiorea secuti sinti non ausim
certos ejus vocabuli characteres statuere. Recen-
tiores alii sollemnis, alii solennis acribuot. —
c) l)e notationo dicirbua, vocem duel poise a sal-
lus, (apud velares et solus, unica I, icrlptunj) et
annus. Ad b. v. Fest. p. 293. 6. Mult. Sollo
Osco dicitur id quod nos lotura yocaraus. et mox.
Sollemne quod 1 omnibus annll prsstari debet*
Alii vero ducunt a solus Latino (quam vocem
pariier ab Osco tolkis. ncnnulli derivant) at art-
wis, cul etjroo favet Fordellinus; alii deuique-
ab 0X05 (quod coteroqui Idem est ac sollus), lo-
tus, et oe^vo'c, augustus; nisi malis unican esse
.vocem solus, tcrminallone suffiia nominal!-, ut
. in alumnus etc. — Sup. Sollemnissimus II. ad
fin. — Sollemnis est qui eertjs temporibus quolan-
nl» Qt, injmcj (Ifc annuo; Fr. annuel; Hisp.
ariual; Germ, allj&hrlich ; Angl. annual, yearly)
et referlur pr'soipue ad rem sacram.
I.) Propria. 5 '■ Stricto sensu da re sacra. Paul.
3>iae. ei Pal. p. 341. 8. Mulk Sollemola sacra
di:untur, qus certis temporibus annisque fieri
•oleot. Cic. Harusp. resju 0; IS. 6tala*,lolte-
mnesqua caremoniai ponRfieatu cootinerL Id.
X. Tistc: 47. 113. Quum illam ad sollemne et
•latum .sac riucium curru TeM Jul eiset. Id. Pit.
22. 51. Quid dicam eos dies, qui, quasi deoram
lmmorlaiium fasti as aollemnchsunt advento mco
rediluque celcbrati 7. Cf. Ziv, 3. 15. Prope sol-
lemne belium. Id. ibid. 30. Idu« Majs salVomnes
incundis magistratibus arant. Virq. 3. JEn. 301.
Soiiemncs dapes. — MmiV. ad Nymph. 9. Eleg.
92. vi 3. ff'ernsd. tarn sollennis forma movero
nequiL h e. prasclpua et emioens, ot fqrma au-
gusta, caileslis. Alii aliter leg. ^ 2. Latiore
tenia tie al i is est consuetus, usitalus, solltus, le-
gitimu), consuefo, tolito, legiltimo. Virg. 12.
j£n. 192. socer arma Latinus babeto: Imperium
Wllerane »ocer. Boral. 2. Ep. i. 103. Romas
dulca diu fuii et sollemne, reclusa Mane domo
vigilare. Stat. 8. JTieft. 174. Ben, ubi.laurigeri
- currus iallenni«qtie arma! Val. Max. 4. 1. n. 2.
Non prlus ad a<clpieriduni eiercilurn ivit, quam
da dlctatura sua omnia sxHemnl jure acta com-
perlsset. code soiite formaliti e solennita delle
leggl. Sic Ulp. Vig;li. 1. 21. Si plarei faermt
testes adlubjtl, sufAcit lolennem niimeram esau-
dire. legale, et Cic. Mil, 10. 27. Quum icitet, |
— 408 —
iter sollemne, legiiimum, necessarium Miloni esse
•LanuTium ad Qamlnem tradendum. fi. Q/iincl.
.6. 26. Nullum esse offlciuni tam sanctum atque
sollemne, quod non a?aritia violare soleat. iSue-
ton. Aug. 56. Quoties comitiis ioterasset, tribus
cum caodidalls suis circumibat supplicabatque
more sollemnl. Horat. 1. Ep. IS. 48. pulme.nta
laboribus empta, Romanis sollemne viris opus.
Phcedr. 3. prol. Quoniam mibi sollernnis dtbetur
gloria, n. e. legitime. ,
U.) Translate est, qui Qt cum celebritala, fe-
stus, Celebris, solenne, celebre, festivo, 10'ptiOf.
Zucret. 5. 1163. curavit sollemnia sacra. XII.
Tab. apud Cic. 3. Legg. 3. t, Sollemnes luuT,
et apud eumrj. 7. Verr. 72. circa meA. cojtus
ludorum. Id. Mil. 27. 73. SupplScio allcujus sol-
lemnes religiones eiprare. Id. 3. Oral. 51. 197.
Sollemnes epuls. Id. Pom. 47. 122. et Ovid.
10. Met. 4. Sollemnia verba, ft. e. qu'as in se-
oris soll^mnilws idfiibenlur. P"irg. 2. .En. 202.
Sollemnes ara. ft. e. in quibus sollemnia sacra
<iunt. Tac. 1. Eisl. 55. Legiooes sollemni calen-
darurn Januar. Sacramento adacls. Ovid. 3. A-
mor. 13. 1 1. prssonuit sollemnl tibia cantu. soil.
In sacris. Sic 4. Pont. 8. 89. Sollemnia tura. ?/
3. Trist. 13. 16. Sollemnis jgnfs. h. e. qui in
ara accenditur. Id. 5. Fast. 597. circus. A. e.
In quo sacri sollernncsque ludi celebrantur. f'irg.
8i /En. 1C2. Forte die sollemnem illo re'i Areas
bdnorem Amphitr;oniad)e migoo divisqua fere-
bat, et 0. ibid. 626. Ipse tibi ad iua templa fe-
ram sollemnia dena. Id. 5. Eel. 73. et quum sol-
lemnia vota Reddemus Nyrripbis. Adde Virg. 3.
/Era. 301, et5..t'6id. 53. Ap\d. tl. Met. SolUmoiB-
simas prices de casto prrefatus ore. jFronfol.ad
Antonin. Imp. (edente iterum ' A. JUaio) Ep.
2. ab init. Qua tu scrtfeis. te ea - Biibi addis
die tibi sollemoissimo natali meo preeatutn, —
Hinc
Sollemne, is, sjng. et sollemnia, lum, plur.
n. 3. absolute, subitairtivorum more, id quod
solitum est, 11109, consuetudoj il consuelo! for-
dinario, il soiilOflStsato costume.'- ■
I.) -Proprie. — a) la sing. num. Ctc. 7. All.
6. Nostrum illud loilemna servemo9, at nequem
istac euntem sine linen's dimittamus, il nottro
solito costume, et Sueton. Aug. 44. Feminis
gladiatores promiseue speotare lolierhoWerat. Gell.
15. 2. Conviria agitata. Atbeaia hebdomad i bus
Una, sollemne nobis fuit. Plin. 28. Eisl. nat.
9. 37. (135). Novas nuptas intrantes, etiamnum
sollemne babent postes MIn| attiogete. ft. e. in
more et religione. — V) Ifl plur. nuW. i*ac. 3,
Ann. 0. exlr. Proin repeterent sollemnia. h. e.
qua quotijie et ei more publico Bunt, le solile
faccende. et Papinian. £ig*<2S. 3. 1. TestaBieo-
tum non Jure factum, ub: solcnnia j>uris defue-
runt. le formalita. Cf. voc. seq. — In illo sio-
rat. 1. Ep. 1. 101. Insanire putas solleraaia me
aeque rides etc. insanire sollemnia est idem
quod insanire ei hominum more, Insanire insa-
niam omnibus solium (Ct, 2. Sat. 3. 63. et ibid.
120.). V. iiitler ad h. 1. Forctliinut aliter inter-
pretatur, ut sit insanire lollemniter, publice, ve-
h.era-enter, In hunc senium Gargallo lot. Horat.
vevtit : mi giudichi Solertnissimo pazzo, . e non
we ridi.
If.) Translate est idem ac lollemnilai; eeiehri-
tas, sole nnita. ^ I . Generatim. — a) In sing.
num. Liv. 38. 57. Ita inter publicum solenfie spon-
lallbus rata faclis. h. e. Inter epulas -sacrorura
causa celebratas. / — 6) In plur. -num. Cie. Sa.
rusp. resp. 10. exit. Omnia sollemnia ao Justa
ludorum summa cum caeremonia essa servata.
Tac II. Ann. 26. exlr. Cuncla nupiiarum so-
lennia celebrat. .Sueton. Ner. 2. Sollemnia trium-
ph!, f 2. Speciatim dicitur de eisequiis. -?• a)
In ling. num. Tac. 12. Ann. 69. Clauaio faneris
jolemno, perinde ac divo Auguslo, celebratur. —
b) In plur. num. Virg. 6. -En. 3S0. Kt statuent
tumulum, et tumulo solemnia mitteot. Stat, 8.
Thee-. 208. Talft fatidrco peragunt sollemnia regi.
Tac. ^igzic. 7. Ad sollemnia pletatis proCectus .
Agrleola eteV" h. e. ad justa pie solVenda. — KB,
Da cognom. R. V. O.NOM.
SOLIERS
SOLLKMNlTAS, solemniias, sollennits^ oef 10-
lenoitas, stls, f. 3. (sollemnis).
I.) Propria est sfctus servandi me/em : sed ipa-
ciatim ea, ^ua jus et coosueludo eiigit. Ptuil.
Dig.. 25. 8. 19. Ad ea, qua solennitatem Juri*
desiderant, eiplicanda, tuiore auctore 'opus est.
Ulp. ibid. 1. 7, 25. Neque adoptive <iuis ab-
sens, nee per alium ejusmodi si^llennltalem par-
agera potest. ■
II.) Translate est sollemnia dies, sollemne, so-
lennita, iooti). Gell. 2. 24. in /in. Quo edicto
per dierura vaaJasasolfbmnitataa 'usque ad fluo
milia sumptus cenarum propagatui est. Solin.
7. circa med. Hoe speclaculum (fudoruir* Isth-
miorum) per Cjpseium lyrannum intermissum,
Corinlbii sdllemnitatl pristine! reddiderunt. Au-
to*. "Grat. act. 36. Sa .sollemnitatem condendi
honoris occurreret. ft. e. ineuadi cohsulatui.
SOLLEMNlTER, solemniter.sollenuini vel 10-
, I Aniur,- adverb, (sollemnis) ex more, uti solet,
i'| 's'Soue.
I.) Propria. «f I. Generatim. Plin. 8. Hist,
nat. I. 1. (2). Ad tpiemdam, amnem grtges
elepbantocum descendere ibique se puriflcantas
solleouiter circumspergl. Patlad. 1. B. B. 23. ad
fm. Ita •ascenti sual (ptiiit gallinacei) uiquo
ad seiiuro mensem : deinde rjordeum potecis prsbe-
*e solemniter. ordinqriamente. et Justin. 12. 13.
a med. Intermiwum olim convivium sollemniter
instilui;, lotusque in jaliiiam eRusui etc. f 2.
Speciatim apud JCtos sollemHiter ileri diduntur,
qua ei praseripto juris et recepto forensl moie
Sunt. Ulp. Big. 45. 1. 30. Si quls seripserit, se
(ideju.'sisse, videtfl,ur omnia^olenniter acta. Star-
cell, ibid. 26. 7. 27. Tutor pro papiilo In judi-
cium vocalus solenniter cavil. Sflp. ibid, 12.-2.
3. Solenniter jorare.
II.) Translate «sl more sacra et sollemni, cum
celestitfte, cunj festo sollemnl, con soiennifa, so-
lennemente. Liv. 5. 46. In Quirinalem coljern
perveniu Ibique omnibus solkemniter peractis, in
Capitolium ad suos redlU. .^pui. 3. Met. Lusus,
quem publice gratissimo deo Risui per annua di-
verticula sollemniter ceTBbramus.
SOLLEJlNi'TCS, solemajtui, sollecn,itus vel
solennieus, adverb. (soJlemftis) Idem ac sollemni-
ter. Ziu. Arylron. apud flon.fi. 176. 14. Merc.
Solemnitusque adeo dltera laudet lubens,
SOLLEM.NIZO, solemnizo, solleoniio vel io-
lennizo, aJ, are, a. 1. (sollemnis) Part. SoKe-
mniiandhs. — Solleranizo est sollemnia fkclof
stlepnizzare, Augustin. term. 93. n. 5. Mat'.
Moilus sane quo Pascba sollemnizandum ill, in
lege Moysi iudssis pr&scribitur observandua-
SOLLERS vel loiers, ettis, adject, oran. gap.
— a) S#riplio est daplai, soieri et sollert:
prlorem Z>au»^uius praifert et multis defendlt;
posleriorem Jfanuti'ue et Cellarius, .quia lie est
io ret. libr. et lapialb., hlsque reeentlores pUilologl
facile suflragantnr. — 6}rfn Ablat. sing, fere est
toUerli, sed solierte habet Oufd. 4. Pont. 14. 35.
Quls Batriam solerte magis dileiit TJlise? — c)
Vox est a sofu* et ars, quasi solus in arte, in-
quit Donat. * Ter. Eun. ?. 3. 25.; ftd re-
ciius a Gr. dXoj, ve^ ab Osco soffits (etiam 10-
lus, qura veleres ante Ennium non gemlnabant
conseoantes, ifl Fesl. Uocel in Solilaurilia jj.
293". 30. Mult.), lotus, quasj_ totui ars, oXoc a-
pstii: vel in ontnl re prudens, at alt Fest. in
Sollo p. 298. 13. i vel totam artem possidens.
Uine scribendl diflerenti^. — Comp. Sollerlior
I. ti 1.° ft et 2.°; Sup. Soilertissimut I. 1. ».*
a et II, — Sellers es Ingeniosus, perspicax, sa-
gas, perllus, sciens, dyyivoQt, ouvsve's !"• "»9*-
gnoso, indus(rioso > cap«c«, valente, perito; Fr.
indujlrieus, injenieus, habile, adroit, intelli-
gent; Hisp. induslrioso, habit, diestro, manoso,
ingenioio ; Germ, kunslfertig. ku-rtstreith, er-
(inderisch, tuchtig, geichickt, klug; Anfll. inge-
nious, skiful, expert, sagacious, ihreibd, dex-
terous, clever, adroit, quick, able).
I.) Proprie. ^ I. Generatim in. bonam per-
t«m. — 1.°) De peuonii. — a) Absoluts, A-
fran. apud flon. p. 21. 33. Merc Vigilaos sC
sollen, sicca, sana, sobria sum. Ter. lac. cit. Fas
SOLLEBTIA
periculum in litteris, fac in palastra, in mosica,
qua libcruin scire aquum 'si adolescentem, soller-
tem dabo. Aepoj Cat. 3. Et agricota sollers et
reipublica peritus et juris consullus. Adda Ovid,
loc. supra cit. Cic. Rose. Com. 11.31. Quo qulsque
est sollertior et iogeniosior, boo docet iracundius
at laborlosiui. Sail. Jug. 96. Sulla rudii antea
«t ignarus belli, sollertissimus omnium factua est.
Suelon. Cms. 35. Sollertissimus hosiis. — b)
Cum Genet. Boral. Art. 6. 407. Musa lyra tol-
ler*. SO. It. 1. 126. Sollera cunctandi Fabius.
— c) Cum Accus. at prap. ad. Ammian. 16.
11. 4. Ad tempestiva furta tolleitet. — d) Cum
Ablat. et prap. in. Cic. 2. rep. 21. 37. In omni
vel officio vel sermoue toller*. Plin. 35. Hist,
nat. 11. 40.(142). Pictor ingeniosus et seller* in
arte. — e)Cura iDfinito apud poelas. Horat. 4.
Od. 8. 6. Parrhaiius aut Scopas: Hie saio, II-
quidi* ille coloribus Sollera nunc bomlnem po-
nere, nunc deum. Ovid. 2. Amor. 7. 17. sollers
ornare Cypstits. SO. It. I. 79. toller* nulrlre
furore*, et 8. 260. accendere toiler! Invidiam.
— 2.°) Da rebut. Cic. Brut.67.230. Habuit a Da-
tura genut quoddam acumlnlt, quod erat In re-
preheodeodii verbii versaturu el tollert. Id. 2.
Nat. D. 47. 121. Quam sit toller* subtilisque
descflptio partium, quamque adtnirabilis fabrics
membrorum. Id. ibid- 52. ad fin. Hac omnia
este opera provida tollertisque natura. Lio. 7.
14. Animo lollertl rem coram excogitat. Ca-
tull. 64. 293. Pott bunc coniequitur »ollerti corde
Prometheus. Pirg.i.G. 327.pecudum custodia toi-
ler*, h. e. perila et diligent. Ovid. 3. Fast. 840.
Ingeniura tollert. Tibu.lt. I, 8.29. Primul aratra
manuiollerli fecit Osiris. Ammian. 27. 6. 9. Sol-
lers ditciplina. h. e. bona. Cic. Seneci. 15. 54-
Qulbus nihil Invenit agricultura solfertiui. 12.
Speciatlm, leu in malam partem, est vafer,calli-
dut, astutut, furbo, tristo, malizioso. Ovid. 4.
Mel.no. Id te sollerti furti, dum traditur, attu,
Suppoiita cepisse manu. Id. Heroid 20. 25.-Ndn
ego natura, ncc »um lam ealildui usu: Soller-
lent tu me, crede, puetla faCil.
II.) Translate. Calo II. R. 8. extu Fundum
urbanum ila parct itaque cooserat, all quam tol-
lerlisiimum babeat. h. e. feriiliisimum et omne
genu* frugum ferentem. podere in cu» vien tullo:
ductS meiapborae* eo quod tollers ingenium ni-
hil non eicogitare et facere potest; ila fertilis
agar et bene cultus nullo* non fructu* potest
producers. — Hue eliain trabi potsunt, qua in
superiors paragrapho 1. I. 2°. atluliinus, ei-
einpla. — SB. D» cognorn. R. V. ONOM.
Homonym. Diacrimen esse Inter sotferUm et
ingeniosum efficilur ex Cic. Rose Com. 6. 31.
et Plin. 35. loc. lupra cit., ubi Doderltin: «be-
zieht ticb, inquit, ingeniosus auf dio inoere, sol-
lers auf die aussere Scbopferkra/i > : est nempe
ille rei cogilanda, hie efGcienda pvrilul. inge-
gnoso nel concetto o diseg'no: ingegnoso o pe-
rilo neW esecu-zione.
SOLLERTEU vel solertcr, adverb, (sollers)
Couip. Sollertius ; Sup. Sollcrlissime. — Sol-
lerler ett accurate, ingeniote, perile, saeraciter,
ingegnosamenfe, induslriosamenie, sotiifmente.
Cic, 1. Ltgg. 8. exlr. Naturam imiiata raliq rei
ad viiam Decestariat soilerter contecuta est. Tac.
6. Ann. 21. Sollener paiefacere fulura. Cic. 2.
JY&t. D. 35. 91. Soileriius timulare aiiquid. 0-
vid. f4. Met. 624. Pomona coluil sollertius hor-
108. Cic. 6. I'err. 44. ad /in. Tu operum linea-
ment* tolleriissiuie penpicis. Adde f'vpisc. Car. 4.
SOLLBRTlA vel tolertia, a, I. 1. (sollers)
vi* el acumen logenii, celerila* aniini in cogi-
tando et efflciendo, perspicaciias,indujtria, pru-
deolia, a'T^i»oia, ouvcaia, loaxoyia (It. ingegno,
buon ingegno, capdeita, perizia ; Fr. Industrie,
adrtsse, habilite, dexterite, tavoir-faire ; Hisp.
induttria, destreza, mafia, habitidad; Germ. d.
•tTuiKf/eTtigJccii, Feftigk'eit, Geschicklichkeitj Ge-
loandlheit, Erfindungkrafl; Angli ingenuity,
sagacity, capacity, quickness, shrewdness, dex-
terity). *f 1. Generatim, teu Id booara par-
tem.— a) la siog. num. fere uiurpatur. Cic.
1. .Tot. V. 33. 92. Null« at' ImiUW soUertitm
Ton. IV
— 409 —
natura potest. Claudian, 3. iiapt. Pros. 33. at
artes pariat solleriia. Phadr.i. 28. Vindicta docili
patet solleriia. Cic. 2. Hal. D. 48. 123. Date ett
qulbutdam bestiis etiara machinatlo quadanj »t-
que tollertia, ut In araneoli* etc. Id. 1. Div\-
nat. 4C. a med. Chaldai solleriia lngeniorum
anlecellunt. Tac. Germ. 30. Calli* multum, ut
inter Gerraanos, rationis ac tollertia. Cic. t.
Off.ii. 157. Adbibere agendi cogilaodique soller-
Uam. Id. opt. gen. oral. 4. ll.Judicandi tollertia.
Id. 1. rep. 16.25. In bac re tanla Inetl ratio at-
qu« tollertia. Gell. 20. I. a med. Solleriia lepid*
verboram. parole « senlimenli faceti t snge-
gnosi. — b) In plur. nam. filruv. 7. pre/:
circa med. Oinnibu* jcriptoribui InBnita* ago
gratias, quod rgregiit lngeniorum tollertUt u-
avo colloc«tit abundantet alii* alio geoere co-
pies praparavefunt. «J 2. Speciaiim, teu In ma-
lam partem, ett vertutia, catlidilas, Tafritia, fraus,
furberia, malizia, frode. Cic. I. Off. 10. exit.
Decipere hoc quidem e»t, non Judicata; quocirca
in omni ra fugieoda ett talit solleriia. Xucan.
8. 283. Hino ancepi dubil lerret tollertia Mauri.
Tibull. 1. 4. 3. Qua loa formoio* cepit soller-
iia? Adde Tac. 14. Ann. 4.
SOLLlClTANS vel tollcilant, antit, particip.
V, SOLL1CITO.
SOLLlClTATlO od tolicitatio, Sol*, f. 3. (tol-
licito) inttigalio, quaj £t spa aut met'u ineusto,
plerumque ut iaducatur aljqui* ad quippiara pra-
ve agendum, «"n«ifi{, natpaaie (It. inttijatio-ne,
teritazion*, .*oKeeitamcn(o ; Fr. *olij'ci(a(ion, in-
slfoalion; llisp; tnsligacion, sugeslioh, tcnia-
cion; Germ. d. Aufreiten, Aufwiegelung, Auf-
httzung; Aogl. joliciting, templing, instigating).
— a) In sing. num. fer« uturpalur. Plane, ad
Ctc 10. Fam. 24. Miliiet ornart volul a senaiu, oi
ab omni omnium tollicliatione aversot eos, tales
vobi* prastartpossem, quale* adbuc fuerunl. Cic.
Cluent. 19. ad med. De insidiii, qua Oerent A v >to>
et de sollicitatione Dlogeoit etc. Id. 3. Cat. 9. a
med. Sollleltatio Al.lobrogum. Firmic. de error.
prof.rtlig. VI. Si' via m optat xpjlicitationit addisee-
», la ainu corrupts mulierit aurum Jovi* videat.
— T*r. Andr. 1. 5. 25. Nupliarum lollicitallo.
h. e. qua» mihi a patre Qt, ul uxorem ducam.
Ita leg. Donat. alqueaddit: SollieUudo ett, qua
inharet mentibut : «ollicitatio, qua ab alio fit.
Plerique alii leg. ex pleriique MSS. jolltcitudo ,•
sed prior lectio praferenda. — 6) In pior. nam.
Seneca 2. Controv. 15. a med. Tot lOlllclU-
tionibu* expugnarl non potuitrtam QdellUr pu-
diciliam oustodifit.
SOLLICITATOR «el wlieltator, 3ri*, m. 3.
(sollicito) •! 1. Est qui ad pravwn quid indu-
cers conatur, impulsor, instigator, intligatore,
tenlalort, sollecitatore. Seneca >2. Controv. li.
ante med. Testainemum soUicilalorls. n. e. ejul
qui alienain uiorem de slupro appellavit. Paul.
Dig.il. 11. 1. Sollicitalore* alienarum nuptiaruin.
•I 2. E*t idem quud corruptor, apud eumd. iiid.
II. 3. 14. sub /ii». et Ul-p. ibid. 11. Sollicilalor
tervi.
SOLI-IClTATRlX vel solicitalrix, trlcis, f. 3.
(sollicitator) qua sollicital. GIosj. apud A. JlJai.
in Class. Auct.T. 6. p. 683. Pellex, tollicila-
irii lhalami maritalis.
SOLLlCfTATOS uel solicllalu*, a, um, par-
ticip. y. SOLLICITO.
SOLLlClTfi «el Jolicite, adverb, (sollicitut)
Comp. Sotlicilius ; Sup. 5ollicitis«ime. — Sol-
licitut *| 1. Ett cum aolliciUidine »eu animl
angore. Sit. It. 6. 572. Sollieite lams. h. e. 1»-
tus quidem and cum aliqua sollicitudine, ut »pud
Child. 10. Met. 287. liruide gaudure. Seneca
Ep. 93. in fin. Minimum est, de quo sollicitis-
lime agitur. f 2. Est tjepius dilifzenif r, accu-
rate. Id. Ep. 116. circa med. Soiliciie custo-
dire te. Ouid. 4. font. 6. 43. vetlrl non im-
memor unquam, Qui mala lollicite nostra U-
Tatij, ero. Alii leg. tollicitl. Gell. I. 3. ad fin.
Uac Tbeopbrastut.caute et tollicite et religiose
ditseruit. Id. 3. 16. ad /in. Accurate atque sol-
lieite quarere aHquid. Ulp. Dig. 26, 7. 3. Sol-
Helta curare aliq«id. Plin. 3. Ep. 8. ajiquid pe-
SOLLICITO
tere. Id. 6. Ep. 15. e*lr. Tarn sollieH* recita-
turis providendum est, Eton solum ut sin! ipsl
sani, verum etiam ot »ano* adbibeant. Juvenc.
3. 239. Sollieite vobit vilentut noxia farra. Plin.
1. Ep. 19. exlr. Sotlicilius eustodieudu* eit ho-
nor, et Ep. 4. Sollicltlus et. iotentiui tut me,,
quam mei, excipiunt. Sueton. Claud. 18. Au-
nona curam sollieitlstime temper egll.
SOLLICITO vel wlicito, as, 5vi, Stum, are,
a. 1. (sollicitut) De scriplione et etymo voc!*' V.
SOLL1CITU3. — Part. Sollicilans I. i. et II.
6.; Jollicitafus 1. 1. et II. a, 6, 3. 1. a, Oft
c; Sollicitandus II. 1. 6, 2. i.° b'.- — Spllidlo
est loco moveo, agilo, labefacto (It. muovere,
tmuovere; Fr. agiter fortement, remuer, ebran-
ler; Hisp. agitar fuertemenle, remover, revol-
ver ; Germ, ttark beuiegen, erregen x erjehut-
(ern; Aogl. to mover, stir, remover, displace).
1.) Propria, f .1. Generatim. iueret. 5. 163.
Muodum tollicilare roil de tedibut. Tibull. i,
8. 28. Primus aratra manu tollertl fecit Osiris,
Et leneram ferro sotllcitarii humum." Ovid. 4.
Fasi. 395. herbs, Quas tellua, nullo sollicitante,
'debet. Pita. 2. G. 418. Sollicitanda tamen tel-
lua palvisque moyendut. et 2. ibid. 503. Solli-
ciiaot alii remis freta caca. Id. 12. £n. 403.
aequidqiitiD tpicala deitra- Sollicital, pretwatque
tenacl forcipe ferrum. h. e. traciando extfabere
cooatur. Cels. 1. prcef. ad /in. Vomltu tlo-
machum aut purgatione alvum solllcitare. h. e.
ciere. Ovid. 3. Amor. I. 5. Limini* adsirleti ioI-
lieiiare forem. f«. e. uiovere, aperire. Alii leg. /i-
dem pro farem. et 1. ibid. 7. 14. arcu lollicl-
tare' ferai. h. «. agttare, venari. Id. 11. .Mel.
169. luin ttamina dodo I'ollice lollicitat. Clau-
dian. 1. iii Eulrop. 505. quid- Martia tlgna Sol-
licital 1 non ait jaculii hastiive peiendui. h. e.
quid movei ligna et erma? Colum. 9. R. &• 8.
Salebris lollicitari. h. e. concuti.Jaelarl, luccutl.
Lucret. 2. 961. dolor c»t, ubi material Corpo-
ra vl quadara per viscera viva, per ariui Soliici-
lata iul» trepidant io isdibui lotui loque locum
quando remigrant, fit blaoda voluptat. Adde
Afartial. 11. 46. — Hora.t. 2. .Sal. 2.42. roaia
copla quando /Egrum sollicital itomaebum. ag-
grava o fa archeggiait. 5 2. Speciaiim, ob-
•eeno *en»u Ouid. 3. Amor. 7. 74., Pelron. Sal.
20. et Martial. II. 22. et 46., Item 3. 75., 0.
71. et 8. 56. «J 3. Id illo Graf. Cyneg. 452.
raeliorUque auiua amici Sulliciiare caput. Will-
citart est conari toliete de medio, iniidiarl. in-
sidiare alia vita.
II.) Translate. ^ I. Generatim est excitare,
allicere, invltara, movare, eccitare, alleltare, vn-
vitare. — a) Absolute. Odid. I. Fast. 303.
Nee levls ambitia perfusaque gloria fuco Ma-
gnarumve fame* lollieilavil opuni. Pal. Flacc.
I. 260. Ilium nee valido spumantia pucula Bac-
eho Sollicitanl, veteri nee eonspicleuda metaUo
Slgna tenent. Martial. 12. 74. Nullum sollici-
tanl hac, Flacce, loreomaia furem. Pal. Max.
4. 5. n. I. extern. Quum Spurlna mira spc-.e fe-
minarum lollicilatet oculos. Claudian. PI. cons.
Honor, prcef. If. Ma quoque Musarum Jludiom
sub oocie tiUnli Arlibui assuelii soVlieilare to-
let. svegliarmi. et/uitin.2. l3.e*fr.Ut visa ca-
daveribus implerentur alitesque et beslts, lileee- ■
brii sollicital**, eiercilurn tequerentor. alienate,
invitate. et 23. 1. 10. SoilicUati prada {al. m
pradam) Infeiiei regione* reddebant. rim. »•
Hist. nat. 2. 3. (6). Asclepisdes tollieitatui ex urbe
Roma, pracepla pro se misit. h. e. a Mjibrioaia
enixe invilatus, ul-Roma ad eum naittL~- W
Cum Accusal, el prsp. ad, in. Seneca 3. J>enej.
II. Parentuin eondiiioui-in jaeravnmis, quia ex-
pediebat lib^ros loHi. solliciundl ad hunc lab orein
eraol, iuceriam sdituri forluiiam. Plm.' 8- msu
nat. 23. 35. (b5). Ceraslii emioere cornlcula,
•quorum molu lollicilent ed se avei. ^"«'j n - 3 ?.
I ad fin. SoUicitatus ad colloquium. Plm. 6.
BUI, nat. 11. '24. (85). ad amiciUam. mono,
inwgliato, Rursu* Justin. 12.. 1. I. Alexander,
in liallam a Tarenlibli lollicitalui. tnotM 1 ve-
nire. 'Cf. /uslin. loc. supra cit. 5 *■ s P e "
ciatim' e'tt leoiare, inviiare ad aiiquid agtn-
53
SOLLICITUDO
dum, et quldem. — 1.°) la mtlam partem, h.
e. ad pr»v«, ad mala patranda, ienlare, isli-
gart, xotaitupa'feo. "— ^aj^AJuelute. Ccei. ••
B. C. 22. Quoi ai are alieno laborare arbilrs-
batar, tollieitabat. Auct. B, G. 8. 23. Solllci-
lare clvllatet, et conjuretionem contra Ceeaarem
facere. Ifepot, Pautan. 3. ad fin. Serroi solll-
citare ape Uberlatia. Ovid. Htroid. 20. 80. Ju-
dicium allcujat dnnit. id. 7. Met. 720, donisque
padlcaro Solllcttare (Idem. Id. 3. Pont. 3. 30.
Non me leglllmos aollicitaise wroj. Cie, 3. Cat.
2. 4. Legatos Allobrogam tumultui eicltandi causa
a Lr ntulo esie lolllcitaioi. Id. Harusp. resp. 20.
43. Eiercitaa Luculll aolllcltalut, Liv. 2. 42.
Solllcltat! dulcedine agrarla legit anlml plebli.
Sail. Jug, 22. Imperil cupldloe aolllcltata plebe.
Cat. 7. B. G. 37. Splllcitstut pecunia. Liv.
3t, S. tub fin. Ut loclla gratia agerentur, quod
dlu lollleltatl, ne obtidlonlt quldem metu fide
decesjitsent. Ovid. 14. BttX. 669. Helena Don
pluribm euet Sollicltata prods. — 6) Cum Ac-
cue, et prsp,, ad, in, aut Ablat. et pnep. ab, de.
Cic. Clutnt. 16. a mid. Cnjue tervum Fabrl-
ciut ad.veoenum Avito daadum, ape et prello
•olllcitare eoaplt. Sail. Cat. 49. a met. Libert!
Lentull oplficci atque tersltla ad eum erlplen-
dum lollicltabant. Liv. 1. 30. Sollicitatla ad de
Actionem onlmit. Juiiin. 1. 7. sub fin. Aral-
cum, In adulterium modi totllcitatum, boatem
eibi fecit. Id. 2. 12. t. Tbemliloclea lollicltare Jo-
nas In partei tuai itatult. — Crprian. De unit.
Eecl. 19. Ill*) turoens in peccato suo-ovet a pa-
ttore lolUcliat. h, e. areet, ic. ad rebellionem ei-
citat, lotllgat. Id. Ep, 52. (55.) n. 12. Sollicilan-
dli de Bccletla fratrlbua Inilatunt. h.e. ad fidei
detrecutlooem, ad defectionem eicltandlt. —
c) Cum Conjunctive- e( part. ut. Cic 15. Fam. 2.
a mid. Diilt, ae lolllcltatum cue, ut regoare vel-
let. Adds Cat. 3. B. G. 8. — d) Cum Ins-
ults. Ovid. 3. Amor. 9. 30. Solllcitor oullot eiie
putare- deoi. mi tenia ttntalo a credere. —
2.°) In bonara partem. Plin. 4. Ep. $ub fin.
Rogo, at eircumiplclaj prteceptorei, quoi lolli*
cltare poiaimui. h. e. teniare et allleere, at do-
cendl munut luiclplaat. *f 3. Item urgere, la-
attre. — a) Absolute. Ti&uiJ. 3. 4. 53. Pro qaa
solllcllet ealettla numina votli. Adda SU. U.6.
663. -* b) Cum Coojuoctlvo tt part, ut, ne.
Ccsi. 8. B. G. 8. a mid. Bellqaai eWitatei
tolllcltaat, at la ei llbertete, qaam a majorlbua
ncceperanl, permanere, quam Bomaaorum lervi-
tulem perferre, malleal. Ovid. 9. J/«c'68l. atque
•uam raoli Teletbuia marltum Sollicltat preei-
but, ne epem albl ponat In arto. — <) Cum
IoBnlto. Xucan. 6. 08. Soemque eipromer* re-
ram Sollicltat Suneroi. ZuertU 4. 1189. tolll-
eitat ipatlum deeurrere araorli. f 4. Item In-
ducere, bortarl, pertuadere. Trajan, ad Plin.
10. Ep. 61. Poteit not tolUcltara lacui let*, ut
committer* Ilium marl velinrai. Plin. 3. £p. 19.
In Mi me multa tolllcltaat, ailqua, nee minora,
deterrent. *| 5. Item Irrltare, provocate. Lw
can. 4, 005. Solllcltatqae feroi non equit viri-
fiui hoitei. ^ *■ Item veiare, agltore, turbore,
ansiom et lolllcltum reddere, dor travaglio,in-
quietart, anguttian, affligytre, tie»iare>rojju.
Cie. 1. Alt. 18. ante mid. Multa eunl, qua; rae
■ollioitant aoguotqu*. Id. 1. Fin. 16. 50. Teraerl-
tat ct libido et Ignavla temper anlmum eicru-
eiaol at eemper tolliellaot, lurbuleotaque aant.
Trr, Andr, 6, 3. 16. Cur ma eicrueloi eurma
macerot ear meam tenectuiem hujui eolllolto
amentia? Martial. 1. 6). aomnla, Qua moveant
anlmum lollicllentqae'meuoo. Cic. 9. Fam. 1ft.
a mtd. Ea ma eora vebementittime aollicitat.
Ovid. 4. TritU S. 0. ma nallo lolllcltaate metu.
Id. 6. Fan. 10. Solllcltera allquem bello. Ti-
bull. 9. 5. 12. Cite cor loUicltanl facia nefanda
mwm. Virg. h. /Bn. 3so. Scilicet It Superii
labor eat, ea cura quieioi Solllcitat. StnuCa Med.
371. Solliclttre deoa, h. e. carmloibua el veoe-
neita wiare. Id. Octav. 270. Ueuovare luelul
paree com Oelo, plot Manet parentii neve aolil-
cite luai, A. e. ne turbct. Juvenal. 10. 28. ae
Excuialuroi ooo tolllcllemui amieot. h. i. mo-
— 410 —
teste nqn peUmus ab amicla, non importunia-
mo. Cml. Aunl. 2. y^cul. 11. 81. Passionlt re-
cursum fere aollicltent. h. e. aollicitot noi fa-
cieodi. *J 7. Sollicitare pacem, turbare, s(ur-
bare, rompere. Liv. 1. 21. Qui caatra, non ur-
bem, potita Id medio ad aollicitandara omnium
pacem crediderant. Id. 34. 16. extr. Sub corona
veoiere omnet, ne aaeplua pacem tollicitarent.
SOLLlClTCDO vel solicitudo, Inlt, f. 3. (sol-
llcitua) angor, cura, negotium, incommodum,
molestla, uigiuva, emui\ei% (It. travaglio, af-
fanno, molestia, incomodo, anguslia, tolled-
tudine, inquielezza ; Fr. inquietude, sollicitude,
touci; Hisp. tolicidad, cuidado , inquietud ,'
Germ.d. G emit ihsunruhe, Hummer, Bekummer-
nisi; Angl, solicitude, anxiety, disquiet, trouble).
^ I. Genrratim. — 1.°) la pbysicij. TVieod.
Priscian. 2. 3. Epileplicorum similis est sollici-
tudo. — 2.°)3ffipiu> in rooralibus. — a) Abso-
lute. Cic. 4. Tutc. 8. 18. Solllciludo est sgrl-
tado cum cogitatione. Id. Cluenl. 61. 160. Quid-
quid buc tempore babet aollicitudtnij ac nego-
ill, id omue a matre eat eooOalum. Id. 3. Off.
21. a med. Angorea, aollicltudicea, diurnl et no-
cturnl metus. Id. Cluent. 18. 51. Ad respon-
dendum surreji, qua cura, dii Immorlalea! qua
aolliciludine anirai! quo tlmore! Id. 2. Divi-
nat. 41. a mtd. Utioam Oeus sapieotet Stoi-
cot effecitiet, ne omnia tuperatilio solllcitudine
et miaerla crederent. Q. Cic. ad Tiron. 16.
Fam. 8. et Ter. Phorm. 4. 1. 22. latsc mibi
ret aollicitudini ett. Id. ibid. 2, 4. 1. Quanta me
cura et solllcitudine officii gnatut! Sail. Jug.
44. Imperatori plut es inalia moribua tollicitudi-
nit, quam ausllll et spel buns accedebat. Tac.
dial, de Oral. 13. a mid. Remotut'a solliciiu-
dtnlbut et curia. Ter. Andr. 4. 1. 28. Nescia,
quanta! blc suit consiliit mibl eonfecit aollici-
ludlnet. Cie. 9. Fam. 17. tub [in. Sollicitudi-
nem alicul aflerre. Pompej. ad Cost, post ep.
12. I. 8. ad Alt. Nunc acitote, me esse in gum-
ma tollicltudlne. Cic. to. Fam.h. Solllcltudioem
auttinere. Id. 1. fin. 10. 51. Eat ipias sollici-
tudlnea, quibui eorum anlml noctea atque diet
eieduntur, a dill immorlalibue tupplicil cause
importari putant. Horat, 1. Od. 18. 3. neque
(utno) Mordacee alitor diffuglunt tollicltudinea.
Id. Epod. 13. 10. Levare durlt pectora Solll-
citudlnibut. Id. 2. Sat. 8. 67. torquerier omoi
Solllcitudine dlttrictum. Cie. 6. Alt. 21. ante
med. Sed dices, me iptum mibi tollicltudinem
tt'ruere. Curt. 6. 11.27. Sollicitudinem incutere.
Plin. SS. Hist. nat. 12. 9. (53). Liberare allquem
solllcitudine. PI»o. alter 1. Ep. 2. eitolrare. Cf.
Jul. Capitolin. Gord. 23. Eioire sollicitudinem.
b. e. cautam solllcltudinle. Tac. 2. Hist. 08. Solli-
citudinem demere. Publtl. Syr. fragm. 29!, 554.
Ribbeck. Amor olioia ett causa tolllciiudinli,
— 6] Cum Genetlvo eju»,eajui caata eat tollicitu-
do. Cie. 6. Att. b, Sollioitudlne provincia ur-
gebamuf. Plin. 33. Hist. nat. t. 6. (25). Gem-
marum tollicitudo. h. i. amla cura, ne gemma
in anulit cam aliquo frangantur. Ter. Andr. 1.
6. 26. Solllciludo nuptiarum. Quintil. 8. procem.
rerum. % 2. Speciatim ett diligentle, cura. Am-
mian. 14. 8. 1.3. Qua (castella) tollicitudo per-
vigll veterum ereilt. «( 3. Item festlnatio. t'ul-
gat. intetpr. Ital. Exod. 12. 11. Sic auiem
comedetla eum (agnum). Lumbit vettrit pracia-
ctit et calciamenta rastra in pedibua vestria et
edetit Ilium cum aollicitudlne. fulg. noater bab.
ftttinanter. — Ulnc metonjmlco Cod. Theod.
2. 69. 7. Sollicitudinem. cursualem agtrre. h. e.
ofQcinm, munut. Sic Dig. 50. i. 18. Curaut ve-
bicularll tollicitudo.
Homonym. Inter cur am et sollicitudinem
boo etae dlierlmen ajunt, quod cura eat in epe
bonorum, tollicitudo lo metu malorum. Donat.
ad Ter. Andr. 1.5. 34.doeet. sollicitudinem ma-
git eiie rerum Incertarum. Illud cerliut videtur,
tollicitudincm temper ease cum agrltudlne et do-
lore anlml, curam non item. Quare magia af li-
cit Ilia, quam lata. Unde Quintil. 8. procem.
a med. Ilia tranalucida et Teraicoior quorumdam
eloculio ret Ipsat e0*i>miaal, qaa il lo veiborum
S0LLICITUS
babiUi vestiuntur. Car am ergo verborilm, re-
rum vo!o esse sollicitudinem.
SOLI-IClTUS vel solicitua, a, urn, adject. —
a) Ad scriptiunem quod attiaet, alii I unlco, alit
duplici scribunt, quod pottremum Manul. ex
aotlquli lapidib. probat. Sunt qui puteat, la so-
luta oratione utroque mode teribl potse: In me-
tro duplici 11 tanlum, yt prima ayllaba produ-
catur. Sed boc diacrimine non videtur opua eiie.
Ceterum receotioret posteriori tcrlptionl favenU
— 6) Ratione etjmi, alii ducunt a toium, lo-
cus, et ci'tui, motus, a do, ut Fest. in Solli-
cilo p. 351. 34. Mull, ei qaorumdam tententia
docet; alii rectiui ab Osco tollut vel toltst, lo-
tus, quasi totut motus. — Comp. Sollicitior fere
in oran. paragr.; Sup. .yo.'Uct/ttsimui II. 1.
l.°o, a. — Sollicitus eat commolut, 8gltatue, ja-
ctatus (It. smosto, agitato; Ft. fortemtnt agili,
remui, qui est en mouvement ; Hisp, agitado
fuertemente, r'movido; Germ, stark bewegl,-
erregt,- aufgeregt; Angl. moved, tossed, agi-
tated, troubled).
I.) Proprle. Salt. 1. Hist, fragm. 51. 8. VTrt'fs.
Ulspania armlt tollicita. h. e. sollicltata. f'irg,
4. G. 262. Ut mare eollicitum stridet reQuenti-
bui undle. et Ovid. 5. Fast. 720. Utile sollicita
sidus uterque rati. Lucret. 1. 343. Sollicltut
motus. Claudian. in Prob. et Olybr. com. 49.
colli*.
II.) Translate est curit adectuj, cogltabundat,
cum egrltudine timorlt, trcpidus, Inquietut, an-
xius, perl'jrbatus, angustiato, afflilto, affannato,
pensoso, inquieto, agitate, sotlecito, itokuuipi-
^vo;:Cui tecurus oppunitur. V. Martial. 4. 84.
et 5. 31. ^ 1. Generatim. — l.°) Uolvenlm.
— a) De personla. — a) Absolute. Ct'c. 9. Alt.
6. ante med. Antea sollici'. us etam et angebar,
quum etc. Sic firg. 9, /En. 89. nunc sollicltam
timor aniius angit. Ct'c. 1. leg. Agr, 8. 23. Clvitat
tollicita tuspicione, suspensa metu, perturbala te-
ditionibot. Id. 7. Fam. 'A. Sollicitum te babe-
bat cogitatio turn officii, turn etiam periculi met.
Plane, ad Cic. 10. Fam. 13. circa med. Solli-
ciliorem certe bomlnem nemlnem puto fulsse.
Seneca Brevit. vit. 15. tufc fin. Illorum bre-
vis9ima ac lollicitiisima atat ett, qui etc. Quin-
til. declam. 280. d med. Hoc ett, quod tollici-
tlssimum faclt. — IJuc refer 111* Cie. 2. Fin.
17. circa med. Aniio animo aut eolliclto esse.
Sic 2. Alt. 18. Suspento animo et sollicilo esse.
Adde Horat. 1. Ep. 5. 18. Cic. 2. Alt. 24. Amor
omnlt tollicltut atque aniiut ett. Id. Senect.
19. 66. Quarta restat causa, qua maxima an-
gere atque tollicltam baberc aenectutem videtur,
appropinquatio raortit. Afran. apud Priscian, 2.
p. 242. 12. Heil. Sollici to corde. Curt. 4. 13.
3. Sollicitam mentem turbaverant. Adde Ovid.
8. Fait. 362. Id. 2. Mel. 125. Sollicitum pa-
Ctut. — Sollicitum habere aliquem, tollicltudi-
nem afforre, laborem, moleatlam, dar da fare,
da pensare. Plaut. Men. t. 2. 11. Ctientet tol-
lieitot babeot palronot. et ibid. 20. Ale bodie
nimii eollicitum client quidam babult: aequo
quod volul agere quidquam licituro ett. ita rae
attiouit, ita me detinuit. Ter. Beaut. 3. 1. 51.
rtcleri omnia dolia, omnet terlat. omnet aollici-
tot babul, fultt sossopra, in faccendl. — P)
Cum Geoetivo. Seneca ad Mare. 19. 0. Solli-
citus futuri. — t) Cum Dative Horat.. 3. Od.
29. 28. arbi tollieitut timet, h. t. de vel pro
urbe. Lampfid. Elagab. 14. Mater tollicita fi-
lio. Adde Kulgat. inttrpr. Matth. 6. 25. — 5)
Cum Accot. et prap. circa, propter. Quintil,
7. i. 43. Not circa rites rarat suliicitiores, VuU
gat. inttrpr. Jtr. 38. 19. Sollicitus sum propter
Judaot. — In lllo Zt'tJ, 28. 10. Militea eoliieitl
rlcem imperatoris. vicem positum est absolute
pro propter vicem, tc. toriein; rel prapoaitiooit
more. CC eumd. 8. 35. F. VlClS. — a) Cum
Ablat. et prsrp. de, pro, in, ex. Cic II. Alt.
0. Sollicitum esse te quum de lull fortunlt, turn
de me ae de dolore meo tentio. Adde 10. Fam-
1. Sail. Jug. 55. Clvitat trepida et tollicita da
belli ereotu. Quintil. 8. 3. 13. Sollicitum esse
de rcrblt. Tibull. 4. 10. 5. SoiliciU tunl pro
SOLUCURIUS
nobis. Gell. 19, 1. Sollicilus pro vita. Tac. 4.
Mist. 58. Numquam spud vos verba feci, aut pro
vobis sollicitior aut pro me lecurior. Quintil.S).
4. circa med. Nee lum In hoc sollicitus, dum
re! ipsa rolealibus discere appareat. Ter.Andr.
1. 5. 33. Ei hoc misera sollicita eit, quia eic.
— J) Cum Ablat. sine prap. Horat. I, Sat.
3. 3. Mcestum ac tollicltura est caotoili rootle
Tigelll. Cf. 2. ibid. 3. 252. — Ter. Beaut. 1.
1. 76. Tot mea solius tollicili sunt causa, ut me
unum eipleant. A put. 7. Met. Vestrl cauia sol-
licitus — ij) Cum partic. relativa. Horat. 1.
Sat. 6. 119. non aollicitui, mihi quod eras Sur-
gendum sit mano. Cic. 8. Alt. 0. Quara sum
sollicilus, quidnam fulurum sil ! Adde 10. Fam.
It. el J'ulgat. inlerpr. Mallh. 6. 25. — St) Cum
Conjunctive et part, ut, ne. .Seneca Ep. 98. Cala-
mitosus est animus fuluri anilutet ante miseries
miser; qui sollicitut est, ut ea, quibus deiectatur,
ad eitremum usque permaneant. Cic. Mur. 41.
88. Qua \mattr) cruciatur et sollicita est, ne eum-
dem paullo post spoliatum orani dignllate con-
spiciat, Adde Liv. 35. 31. Justin. 7. 7. a med.
Sollicilus, ne tacendo parura reipublica eonsu-
leret. — x) Cum IoOoito. Sil. It. 7. 442. Tem-
pore sollicilus litis servasse. Apul. 10. Met. Ve-
nenum prosectorium comparare tollicilus. —
6) De bestils. Ovid. 6. Fast. 741. Sollicill ter-
renlur equi, frustraque retentl Per scopulot do-
minum, duraque saia trabuot. spaventati. et 5.
ibid. 372. Imbelies capra tolllcilusque lepus. is-
tnido. Adde Liv. 5. 47. — c) Oe rebus fere
poeticum est. Ovid. 3. Pont. 3. 18. et sibi quid
ait Utile, solllcilis supputat arliculis. Id. 5. TVist.
2. 2. de epistola. Et libi sollicita solritur ilia
manu. tremonle. et 4. Font. 9. 130. sollicilo
qoas damus ore preces. Id. 15. Met. 786. Pbm-
bus Lurida sollicilis prabebat lumina terrls. Mar-
tiai. 11. 45. Sollicitus pudor. Id. 9. D9. Ejcipe
•olllcUot placide, mea dona, libellos. h. t. de
quibus ego sollicitus sum, Judicium tuum Veri-
tas. Id. 12. 60. Turbida lolllcito transmittis Ca-
euba sacco. ft. e. Ipse sollicitus. — Ccel. Aurel.
4. Tard. 3. 37. Sollicita calcls vel auri pig-
ments injectio. ft. e. perSculosa, suspecta, mini-
ma tuta. — 2.°) Dicitur etiam de iis, qua sol-
licitum babent. Cic. Amic. 15. 52... In tyranno-
rura vita omnia semper suspecta atque sollicita.
Horat. 2. Sat. 6. 79. Sollicita opes. Ovid. 1.
Pont. 5. 61. Sollicita cura. Id. 6. Met. 500. se-
necta. Id. 1. Trill 11. 2. via. et 4. i&id. 10.
116. lux. ei ibid. t. 50. fuga. el 85. Uic ego
sollicita Jaceo novus incoli sedls. et 3. ibid. It.
10. et Beroid. I. 12. Sollicilus metus. et 18.
iiid. 196. amor. Id. 3. Art. am. 374. dolor.
Id. 1. Amor. ft. 64. career, ft. e. qucra nequls
rumpil, solliciti sumus. tenufo chiuso con ge-
losia. et 1. Art. am. 101. Primus sollicilos fe-
clsll, Romule, ludos, Quum juvit viduos rapla
Sabina viroi. Quinlil. 4. I. 57. Sollicita et ac-
curals aclioacs. Id. 3. 11. 22. diligcnlia. Id.
11. 1. 32. dicendi propositum. Id. ibid. 3. 151.
Causa. Id- 12, 1. 6. Sollicitior diligenlia. f 2.
Speciatim est diligens, allentus, vigilans. Ovid.
11. Met. 599. Sollicitive canes caoibusque sa-
gacior anser. f'ulgat. inlerpr. 1. Cor. 6. 32.
Qui sine uiore est, sollicilus est quae Domini
•ant, quomodo placeal Deo. Adde Phil. 2. 20.
Cf. Cyprian. Ep. 30. (36). n. 4.
Uomonym. DilTert sollicitus, qui, ut. ait
Ct'C. 4. Tusc. 8. 18-, aigriludine cum cogltijlione
laborat, ab anxio, qui EBgritudioe animum pre-
nrente afQcitur: ill! opponilur quietus, huio «o-
liiiut. Cic. Rose. Com. t5. 43. Id. 1. Pin. 22.
41. Anilo atiiroo aut sollicilo. Adde Senec.
Ep. 17. et AucU B. Afr. 5. 71. Cf. Cic. 1.
All. 18. Mulls sunt qua me tollioliant an-
gun Ique.
SOLLtCCKlUS vei solieurius, a, um, adject.
(sollus et cura) in omol re curlosus, che si cura
di lutlo, che di tutto si pigiia briga. Liv. An-
dron. apud Fest. *>. 298. 10. Mill. V. tamen,
quse ibi adaot. Millerus.
SULLlFUnitEUM rel tollfrrreiim, I, n. 2. (sol-
lus et fetruni) genus toll. Fell. In Holilaurilia
— 411 —
p. 293. 6. Mull. Quia solium Osce lotumetso-
lidum signiGcal: Unde tela quadam solliferrea
rocantur lota ferrea. Liv. 34. 14. tub /In. Ut
emissis solliferreis falaricisque gladios ttrinie-
ruot.
SOLLISTERNlUM vel solisternium, li, n. 2.
(sollus el turoo) idem videtur quod leciisler-
nium. Fest. in Solla p. 298. 18. Mill. Solla
sternere dicuDtur, qui sollisternium habent. Sed
MuUerus rectlus leg. telf isternium.
SOLUISTlMUS. V . SOL1ST1MUS.
SOLLO, indecl. et
SOLLUS, a, um, adject. Prisci seripsere tolui:
Ennius consueludinem mutavisse fertur, inquil
Fest. in Solilaurilia p. 293. 15. Mull, et alibi. —
Hinc diverse scribendi ratio, qua in derivalis et
compositis cernitur. — Sollus Osce est totus et
solidus: et conjungitur cum Gr. 6Xo{. V. SAL-
VOS init. et Bullett. dell' Istil. archeot. a. 1873.
p. 67., ubi de bujui vocii origine a Sanskiito
sermo est. Fest. p. 298. 6. Mill. Sollo Osce
dicitur Id quod nos lotum vocamus. Lucilius:
Vasa quoque omnino dirlmit non solio dupuDdi;
Id est, non tota. Cf. eumd. apud Paul. Viae.
p. 299. 6. Mill.
SOLO, as, are, a. I. (sola vel solea) solas seu
•oleas conQcio, calceos solis instruo, porrt le
suole alte scarpe. Edict. DioeU in Corp. In-
ter. Lat. 3. 809. Idem (corium bubulum) eon-
fectum ad solanda calceameota. Mommsenius
cum Maio aliisque leg. soieanda: sed De-Ros-
ti In Bullett. del? Istit. archeol. a. 1871. p. 163.
solanda recte legendum esse docet.
SOLO, as, Svl, Slum, are, a. 1. (solus) Part.
Solalus. — Solo est solum seu solllarium efli-
cio, ad solitudinem. redigo, desoio, vasto, din
terlare, desolare, dare il guasto, a'pupoet. Stat.
4. Theb. 36. quaotas populis solaveril urbes. (list
qui leg. ipofiatierit. atque ita habelur in cod.
MS. nostri Seminarii) et 5. ibid. 149. solare
domos, juvenumque senumque Prascipiiare colos.
Seneca 02dip. 4. Avida peste solata domus.
SOLCECISMTJS, i, m. 2, (aoVoiicio^dc) Abjeela
prapositivs diphlbongi, quod Id Grseels sap»
poeta faciuot, El ooXixicifio'«, jod'eismus sacunda
correpia- -4uson. epior. 138. Da recium casum,
jam solicismus erlt. — Vos Graca esl, ducta a
Soils Cilicia urbe, a Solone condita, ubi pau-
cos Atbenieoses quum teliquisset, paullalim cce-
perunt patrium sermonem corrumpere; unde
ooXotxt'^eiv did! sunt. Alii a Sole civltate Dal-
niaifa, qua nunc Pompejopolls dicitur <cujus
babitatores Atbenas perreierunt, ut ibi Gracam
linguam discerent et suam servareot, quam recle
non valentes proferre, utrumque corruperunl ».
Ita Comment, in Donat. p. CXV. ed. Bagen.
Nfgat tamen Gell. iofra cit. Alticos ocXotxi-
ap.au voce usos e>>se, sed oo'Xoixou: Loiine aulem
a Sinnio Capitone C$ aliis ejusdein atalis ap-
pellaii impurililaiem, a vtlustioribus Uribligi-
nem. Nostri quoque anliquiores, inquil ille, solce-
cum facile, solxcismum baud sciu, an unquam
diierint. IJuc special bic locus Capell. 3. p. 50.
Grainmalice protulit quoque limam quamdam ar-
liticialller eipolitam, qua oclo partibus auratis,
velut diversil neiioalbus inlersiincla vibrabat.
Ei qua scabros denies vililigioesque linguarum
et sordes, quas in Soloe quadsm eivitate con-
traierat, leni tensim atlritione purgabat. — So-
lcaclsmut, loitcismo, vllinm grammalieale, Im-
par et inconvenient compositura pariium ora-
tlonis, ut Sinnius Capilo apud Gell. 5. 20. de-
flnlt: vel (Cic. 4. Herenn. 12. 17.) est, quum
verbis pluribus consequent verbum superior! non
accommodaiur.
I.) Proprle'. ^ 1. Generatim. Juvenal. 6.
456. solcEcismum liceat fecitse marilo. Gell. 15.
9. Tarn immantm solaieismum nibil verltus esl.
Martial. 5. 39. Unus quum silis; duo, Calliodo-
re, sedetls. Surg*: snlmcismum, Calliodore, facis.
Adde 5ue(on. Gramm. 22. — Fit quatuor piar-
cipue modis, ut Quintil. docet 1. 5. a med.:
adjecllone, ut Ftr.i de Sutis in Alexandriam ;
detractions, at Ambulo viam, £gyplo venio,
Ne hoc fecit; transmulalione, qua ordo lurba-
SOLOR
tur, ut Quoque ego, Enim hoc uohlit, AuUm
non habuil; immutatione, quutn aliud pro alio
pOnitur, hoc per omnu partes orationis depre-
benditur, frequentissime in verbo. P, plura ibid.
et apud Charis. 4. soft init., Diomed. 2. p. MS.
Putsch, etc. — Soloscismot poelarum, si quiin
iis reperiaDtur, tebemaia appellari docent C-uin-
lit. i. 8. ad fin., Charis. foe. cif., Diomed. 2.
p. 446. el 449. Putsch. Tamen Servius ad Virg.
5. >£n. 120. medium quid Intercsse ait inter b;eo
duo, quod figuram appellat. V. SCHEMA. \ 2,
Specialim pro barbarismo posuit Auson. Epigr.
supra cit. Dilleruot lamen, inquil Isid: Difter.
app. 40., quod tolcscismut in sensu sit, barba-
rismut in voce:
II.) Translate solcecismum facere, est in re
aliqua peccare. Martial. 11. 20. Sape solcsci-
smum meotula nostra facit. h. e. iilegitimo coitu
abutilur. Quo periinet illud Cic. 14. Alt. 6. Si-
bil enim lam coXotxov, quara ■cupavvsxtdvou; In
calo esse, tjranni facta defendi. et 2. ibid. 10.
Est enim urtoooXoixov, quum velim vitare omnium
deliciarum suspicionem, repente avofai'veoS-ai
non tolum delicate, sed etiam inepto peregrinan-
tem. Hieronym. in ffelvid. n. 16. Apud Cbri-
slianos solcBCismus est magnus et viliuro, turpe
quid vel narrare vel facere. f
SOLCECISTA, a, m. 1. oe^otxtOTi-c, qui lOltB-
cismot loquitur. Hieronym. 3. in Rufm n. 6.
Et te uequaquara toloscisiara ac barbarum, ted
mendacem, subdolum, impudeniem.esse conviu
cam.
SOlOTCOfAiNES vel
SOLCECOeuASES, is, m. 3. co\cixo?av>u, er-
ror speciem solscismi babens. Cassiod. Be O-
rat. 6. Cetera praposltloues super, subler, ab'.J-
tivo junguQtur et .ad locum signifleant, velut sa-
per cathedra sedit, quaodo hoc dieimus, sola:-
copbaoes, Id fist species solcecismi est.
SOLCECUM, 1, n. 2. oc'Xoexov, idem quod su-
lojcismus. Gell. 5. 20. Nostri quoque anliquio-
res lolcecum facile, sola:cismum baud scio an un-
quam diierint. Id. 17. 2. ante med. Si.dicas in
medium ponere, Id eue solttcuro pulaDl.
S0L0U, arit, aius sum, arl, dep. I. Orieo
bujut vocis lalet; quamquam Vbderlein, op. cit.
v. 1. p. 153. conaiur ducere per'sjneopen a y.
sublevari, et Furlanetlo a »o/os, quia, qui oli-
quem tolatur, solliudinetn ejus leva! alloquio tuo.
Sed bac dutiora vldentur. Cf. SALVUS et V.
Fanicek ad h. v. — Part. Solans II. o; Sola-
tus IL c; Solandus I. — Solor est conaolor,
tpem facio,diclis alloquor, recroo,irapo(iuS-jOfiai
(It. consolore, confortare, ricreare ; ft: conso-
ler, rassurer; Uisp. coiwolar; Germ, liosfen;
Angl. to console, comfort). Voi. est plerumque
poelica, raro a prosa scriptoribus, et quidem
sequioris atatil, usurpata. Sunt qui el Ciceroni
Ulbuunl, Vatin. 11. in fin-, sed ibi plerique o-
moes leg. consolalur. — Priscian. 8. p. 79l»
el 792. Putsch, eoumerat inter ea, qua etiarn
passionera signiflcaiit, et affert loc. Ovid. 5. Trist.
Infra, cit. ; unde tamen uouin illud elflcitur, , iud
verbis deponenlibus transitivis commune est.
I.) Proprie. Plaut. Epid. I. 2. 9. Nihil agit,
qui diftidentem verbis sololur suit. Adde Pa-
cut), apud Fest. p. 301. 32. Mill. Horat. 2. Ep.
1. 131. inopem tolatur et agrum. Virg.i.&n.
393. lenire dolentem Solando eupit, et dictit a-
»ertere curat, el 9. ibid. 290. tolare ioopem,
at succurre relicts. Ovid. 5. Fast. 237. Solari
aliquein verbis amicit. Id. 4. TVisf. 6. 49. Una
tamen spes ell, qua me solelur In Islis, Uac
fore rnorle mea non diuturna mala. "a\. Flacc.
4. 578. nee spe dubius solabor inuii. — Passi-
ve Omd. 5. Trist. 4. 41. qua cousolalus ami-
cum Sis ope: soiaudus quum tiraul ipse fores. V .
CONSOLOR.
il.) Impropria est lenire, levare, milijare, of-
leviare, lollevari, raJdulcirt, mitigare, alle-
nire.— o) Oaiversiui. Ptdut. Aiin. 3. I. 37.
Solari spem tuam. Borai. 2. OJ. 5. 6. Juvenca
solans situm gravem fluiiis. CUudi'an. Cons.
Mall. Theod. 196. ^tbiopum pluviis solabilur
anus. Ovid. 11. Met. tab. tolsoiia lollile vet-
SOLOX
t>a. el ibid. 443. Multaque respond!! timidum
(Manila pectni. Firg. 4. G. 404. de Orpheo. cava
solani tcgrum testudine amorem. Id. 9. /2n.
439. tela cuts* tolabar anilet. Id. 13. ibid. 110.
Solari meiutn. Cuid. 2. /^ait. 821. lacrimal
allcujut, Tac. 2. ^nn, 36. repulsam. Seneca
Oclav. 184. mala. Kin. 8. Ep. 1 1. Deiiderlnm
fialrii amissi aut nepole But nepte solari. Slat.
3. Theb. 353. Solari dolorem amplem. Id. 4.
Silv. 4. 49. otia vitas cantu. — b) Solan fa-
mem, latiare, taiiare, acchetart: lolarl aliquem
clbo, n'srorare, refitiare. f'irg. I..G. 159. Con-
cussaque foment in illvia solaberequerca. Id. 6.
JSn. 41. fessoi opibui eolatur amicis. Horat. 3.
Sat. 0. 117. -me lilva cavusque Tutui ab imi-
dlii tenul lolabitur erTO. — e) In illo Tac. 2.
Ann. 80. Solari aliquem deeies US dote, tolari
est lareire, retarcire, compentare, risarcire. Sic
16- Otia. 110. Cladem Lugdunensein quadragiei
US lolalns eit, ut rattan urbi reponerent.
SOLOX, Cell, adject, omn. gen. Vldetur esse
a solus vel sollui, licet quantitas obstel; quam
ceteroqu! noo tam in etymis altendeodam esse,
alibi monuiinui. — Solox eit total el integer.
I.) Propria dicitnr de pecore et ds tana; pe-
cui eniin tolox sunt oves, qua tota lana sea
iiitoasfe et lolactsa ia momibus paicebantur ia«
cridciii asiervals: lode etiara earum lana crai-
•ior soloi dicta eit. Gloti. Pkilox. Soloi, e'piov
snxu. Feslut p. 301. «. Mull. Solox lana,
crassa, et pecui, quod passim pajcitur non le-
ctum. Tilinius: Ego ab soloei lana ad purpuram
data, et Lucilitii: Pascal! pecore et mootano,
birto alquo soloce. Pronto de eloqu. (edeote ite-
rum A. JUaio) p. 228. Ingraiiii tamen tibi pur-
pureum pallium' erit lumeodum, son pallium
pbilosopborum ioloci lana.
II.) Translate. Symmach. Ep. 1. ante med.
Ouare eloboraiam Olo eoloci accipe cantllenam.
CjV. 9. Fam. 12. diiit crauo filo eodem scnsu.
.— - Hino
SohXj ocis, absolute, acclpitur eliam pro Teste
ei lana_ ioloci. Terlull. Pall, 4, circa med. Bo-
dromidii solocem allqua raulticia sjatbesi ei-
truiit. i- Neutro gen. Commodian. 48. 8. In
baptbmo tibi genliala aolox lavatur.
SOLPOrSUS. F. STJLPHUREU3.
SOLP0GA. V. SOLIPUGA.
SOLSfiQUlUM, F. SOUSEQTJA.
SOLSl'lTlALlS, e, adject, (jolstitiom) In o-
ptiin. MSS. legiiur etlam soliililialit. V. Sailer,
not. crit. ad Cic. 3. fiat. D. 37; p. 459. et
SchoU Bern, ad Lucan. 8. 852. Sub solistiilali
clrculo. — Solstitialii est ad BOlslitium pertinent,
quod nwnie Junto in troplco Cancri fit. nam
alterum, quod Deeembrl in Cap'rlcorno, bruma
dicitnr, lolitiziale, Toonixee. <f 1. Strlclo senso.
— o) Universlm. Cic. 1. Tusc. 39. tub fin.
Solstitialii dies, h. t. Jcogissimm amnium, quo
lolttitlum fit. Id. 3. flat. £>. 14. ;ufc fin. Cat
lol id reforat, nee longiui progrediatur soUtiiia-
11 orbe Itemque bruniall. net tropica del Can-
cro. qui sohtiiialis circulut dicitnr a Farron. 9.
Z. L. 24. Mult, et Plin. 2. Hist, nat. II. 8.(50).
el t'6i"tf. 70. 70. (177). Apud eumd. 18. ibid. 34,
77. (333). esoi lua solttilialis est ea pars casli, in
qua. sol eiorllur lolstitio, orients eslivo: quem !•>.
ibid. 14. 30. (52). ortum solie eesilvi appellat. Ko-
dem modo Solin. 25. Tlngllana, qua solstitial!
plagre ohvla est, etsurglt raontibus japtem. Ovid.
3. Pont. 4. 25. Longa diei citiua bruinsll sidere
notque Tardior biberna aolstitialii erit. Id. 8.
•Fait. 700. et fitruv. 9. 5. toUliilale ten,pui.
— 6) llerba sohtiiialis, -quse solilitii die na-
icltur, codemque etarescil aimlo soils calore.
Flaut. Pseud. 1. 1. 36. Quasi solMilialii bcrba
paullisper full Rcpente eiortuj ful.repenilnc oe-
cidi. Auson. Profess. 6. 35. Solstilialij r«lut
Jierba solet, Ostentatui Raplusqua eimul. Plin.
36. Hist. itat. 6. 14. (26). ?ocat herbam tdsli-
tialem condurdum, flore rubro, qusa suspense
in collo ttramaicenipriniai. Harduinus alt, con-
durdum rsie ad !iulc diem berbariis incognl-
lam. Ceterum tolstilialis generalim dicta vide-
tur qusvis berba, qua unlco sohtliii die naici-
— 412 —
tur et moritur, quemadmodum etiara eodem sen-
su canicufata ura quadam fortasse appellala
est. P. CAMCtLATFJS. Sic acini solsUliales a-
pud eumd. 14. i6id.l6. 18. (99). sunt, qui in
uvis labruscx sslu et solstilio pereunt. nam alii
in iisdem duranl, licet oumquim m^turescant.
— c) Spina tolstitialis apud Colum. 2. R.
R. 18. est, qas solstilio et estate provenil vel
Oorel. •[ 2. Latiore seoiu interdum siroplicitar
— a) Referlur ad sestatem et coloret. Ziv. 35.
49. Quum miraremur, unde illi toUtitiali tempore
tam multa venatio. Lucan. 6. 337. medios igoes
cteli rabidique Leon'u Solsllliale caput. — Morbus
solstitialis apud Plaut. Trin. 2. 4. 143. qui)
sit, non est eiploratum. Alii intelligunl comi-
tialem; alii aubitaneum; alii uno die conncien-
lesi; alii vebemenlissimat et ardrniis ftbris, cu-
Jusmodl in magoii forvoribus iucidere solenl;
alii'denique quemcuraque morburu ajsiivum. V.
SIRUSIS. Cf. Fr. Gronov. et Th. Vallaur. ad
Plaut. Trin. loc. eil. — b) Item ad cursum
soils aoniium: estque idem «c Solaris. Liv. I.
19, Xricenoi diea singulis intmiibus luce non ei-
plet: desunlque dies solido'enno, qui solslitiali
circumagitur orbe. Seru. ad. f'irg. 4. /En. 053.
Cni ultra centum et rigiotl lolslillales anooi con-
cesium non est.
SOLSTltlUM, II, o. 2. (sol el til to vel slo).
Ollro et solitlitiutn (V. Bailer not. crit. ad Cic.
3. fiat. D. 37. p. 459.) et diTisim soil's intti-
Hum icrlptum fuit <V . lNSTlTirjM). ~ Solstl-
tium est tempui illud, quo aol stare vldetur a 11-
quantisper, turn quaodo signum Cancri iugre-
ditur Junio menie, turn quando Capricorn) De-
eembrl: illud est lolstitium restivum, quo sol in-
cipit a nobis recedere: hoc bibernum, quo ad
nos accedere. Stare, inquam, Tidetur, quia in
Caor.ro inter finem progressus el initium descen-
sul mora aliqua quietit iniercedere vldetur; si-
militer in Capricoroo inter iincm descensua et
iQitiutn regressus, solstizio, rJXi'ou tpoirrj.
I.) Propria. Colum. 11. R. R. 2. ad fin. XVI.
Cal. Jan. iol in Capricornum transjtum fscit,
brumale eolttitium, ut Hipparcbo placet. Id. 1.
ibid. 3. ante med. VI ante sativum, quam biber-
num lolitiiiuni conraleicat. Plin. 2. Hist. nal.
103. 106. (229). Fool tertia aoctii bora ab sestivo
Jolstitlo eiuodat. — Optimi quique icriptorei hoe
norolna astivum significant; nam bibernum fcro-
mam rocant. Varro 6. L. L, 8. Mutt. Alter mo-
lui solis est, alter es)i,quod moyetur a bruma ad
solititlum. Solstiiiurn, quod sol oo die sidere videa-
tur. Cic. i. fiat. D.T. 19. Solii accessus disces-
•uaqua aolstlliis biuraisque cognosci. Adde far-
ron. I. A. R. 28. et Plin. muHia in iocli, qui
13. Hist. nat. 28.63. (264). solstitium petagi do-
eel In ociava parte Cancri, VIII. cal. Jul., et
verti eo die folia erborum, ut alia partem cae-
lum reapiclant, quam qua ipectavere pridie; quod
et Varro 1. R. R. 45. et Gell. 9. 7. in olea,
populu tibi, salice, ulmo et tilia fieri scrlbunt.
Adde Plin. 16. Mitt. nat. 92. 34. (84).
II.) Translato per syncadocben poniiar pro
aslate, i(ale. Ilorat. 1. Ep. 11. 18. tVoula sol-
stilio, campestre nivalibua aurls. firg. 1. G.
100. Hamida soUtltia atrfue biemes oraie sere-
oat, Agiicola. Jd. 7. Eel- 47. S«l5ii tiurn pecori
defendite. Ovid. 5. ZYist. 10. 7. Nee mibi lolstl-
tium quidquam de noctlbui aufert: Kriiclt an.
gustos ncc mibi bruma dier. Seneca 1. Benef.
12. Slitters alieui restimeuta sstka bTuma, hi-
berna lolstitio. Adde Senec. alter. Hippol. 766.
SOLCSILIH, e, adject, (solro) % 1. Pasjiya en,
qui aolri facile potest, solutilis, alto a iciursi,
solulHe, Xu'ot^oc. Amthiun. 16. 8. a med. Fui-
sam ponte lolubili luperstraril. Minuc. Oclav,
34. Mundui Deo soil solubilis et tnortalii. Pru-
dent. 10. frspi ottf. 506. corrupttla Contansi-
na'a carali ac lolubllls. h, e, niorte so'Tenda.
f 2. Active, folyens, relasoni. Co?/. Auret. 2.
Acut. 37.. 192, Solubllis plurimus aer e:3a pcr-
spicitur,
SOLUM, I, a. 3. Origo Voeii ita alatullor a
Serv. ad firg. 5. JBn. 199. apud lift. 14. Orig. &
24, tSolum esse omne dicHur,qucJ ttKlinel,a is-
SOLUM
lidiiate scilicet dictum; uode et de marl Firg.
ait: soblrabiturque solom». Sed recentiores ab
Oscq sollus seu solus, totuj, dueunt; unde et tir.
cXo; et Lat. tolidus"; quamquam Fani^ek a se-
deo, ut solium, dorivat. — Quicquid sit de etj-
dio, solum est fundus, fundamentum, ima pari,
its'Jov, t'oafoc (It. fondo, suolo, pavimento ; Fr.
fondement, fond, sol, pave; liisp. honcio, fun-
damenio, suelo, pavirr.ento ; Germ. d. Grund,
Grundlage, Boden, Fussboden; Angl. the ground,
basis or fundalion, pavement).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. — a) Dnim-
sim. Cors. 1. V. G. 72. Fossara pedum viginii
dlrectis lateiibus dusit, at ejus solum laotuorieni
palest, qiiaolum suuima labra distabaat. Sene.ca
Agam. 475. Veoti rspiunt pelngus iofimo e\cr-
sum solo, jin dal basso fondo. Sic Cces. 7.
B. G. 73. Sing uti ab ioDino solo pedes. Liv.
24. 47, tub fin. Fcedum incendium, quo solo
siaiis omnia inter Salinas ac porlam Carmen-
talem. Fellej. i. 4. 2. Numanliam ercisam aequaTit
solo, stnantetto. et Liv. 30. 26. Incendium, quo
clivus I'ublicius ad sulum eiuslua est. sino u ter-
ra. — b) Solum purum in Inscript.' apud O-
rell. n. 4405. V. PUBI.'S. — c) A solo, a fun-
damentis, ab Incbooto, sin dalle fondamenta.
Vet. lapis apud Fabreil. p. 678. n. 47. sacba-
n!A HVM1NVU VRTVSIATB DILATJA A SOLO BBSTl-
tvit. Alia apud Or ell. n. 457. temflvm a SOLO
[>s svo fosvit. Cf. aliam apud eumd. n. 589.
FV'.tDAMSNTA aVROtnvB E SOLO fACiVNDA COBRAVIB.
— In plur. num. Cic. Parad. 6. 3. Aurata le-
cta in Tillis et sola mamiotea fatnre. ^f 2. Spe-
ciaiiro est area, cui iedificium sup?rponitur. Paul.
Dig. 13. 7. 21. Domo pignori data, el area ejui
teuebitur ; est enim pars ejus. El contra jus lOli
sequitur rediCcium. ^ 3. Poe'.ice quidquid sua-
linendo eptum est, solum dicitur. [jnde Firg.
7. M.n. 111. Cereale solum vocal paniceas qua-
dras seu adorea liba, quibus usi Troes- epulis
inipooendis. Id. 5. ibid. 199. vaitu tremit ioti-
bus (remiganlium) a?rea puppis, Sublrablturque
solum, u, e. mare naves eusiineua. Sic fed. Ftacc.
4. 712. Pootique jaceolis Omne solum. Ovid. 1.
Fast. 109. Flamma petil altum: propior locus
aera cepit: Sederunt medio terra fretumqoe aolo.
Id. 1. Met. 73. Astra tenent caleste lolum. Stat.
1. THeb. 55. de CEdipo cosco. maoibusque crueo-
lis Pulse, inane solum, h. e. cavum, quo tedent
et sustinentur oculi. *| 4. Est etiara planta pe-
dis, solea. Farro 1. R. R. 47. Solum boroio.r
etitlum berba et nemits fundamentum. h. e.
vestigium pedum, la pianta del piede. Sic Lu-
cre!. I. 925. Avia Pieridum peragro ioca," nul-
lius ante Triia «olo. h. e. nulliui pedibus calca-
ta. «t Farro 2. R. R. 9. Canei debent esse pe-
dibui msgnii, nnguibus duris ac curvis, solo neO
ut cornea, aec nitnium duro, led ut fermentato
ac tnolli. Prudent. 14. sips' o«?. 116. Nunc
virginal! perdomi'ua (draco) soh). h. e. pede, cal-
ca pressui. (Adde 7. ibid. 65. et 3, Calnemer.
128.) Martial. 'J. 74. Et mordere lulo putre 7e-
tusque eolum. siuila. Sic Plaut. Bacch. 2. 3.
98. Qui soccis hs beat auru aubpactum golum.
Prudent. Apothe.H. 734. trircrit udutn Non sub-
meisij! iter, sola psndulus et pede sicco. h. e.
peuJens iu soieis. tlellenismui. — Similiter Cato
R. H. "6. Placeniam sic facilo. Farina siligineaJ
libra? doss, unda solum facias in tracta etc, la
cnM'tt o sfnglia di sotlo. — In plur. num. Cic.
5. Tusc. 3'J. 90. Slibi auiictui est Scjthicum
legniBo; cakfameiiuin, soluium callum; cubile,
terra. % 5. Szpf dicitur Ue terra et agro, quse
sun! qutii fundanientum teuiiiiuni ac plantaruin,
ternno, terra, cenpo. — a) Unlversim. Cie.
3. leg. Agr, 25. ad fin. Quod solum lam eiile
et i ■ssruiii est, quod aralro ptrstringi non poa-
sit? Id. Brut. 4. a med. Serere aliquid in In-
calw «'. derelicco ?olo. Colum. 2. R, II. 2. So-
lum pfojua, pulrn, deasum etc. et inir. prcef.
defaligalurrr et tfJitum Qninlil. 3. 19. 2. fa*
eunrfrtut. Id. 12. iit. 78. latius. Id. 2. 4. 8. ite-
curc et sine bumore ulm. Id. 12. 10. 25. ube-
rlus. Cwl, 3. 4. 3. sterile. Ot'id, 6. Mel. 246.
pooere membra lolo. coricarii, et Tac. 1. RiiC
SOLUM
41. Solo qoippiam afiigere. gettare a terra, el
Ovtd. fferoid. 1. 47. Sed mihi quirt prodest vet-
Iris disjecta lacertis llios, et, murus quod fuit
ante, solum? Quinlil. 2. 10. 3. Soil bonlla*. —
b) Quodcumque in solum venit, proverbium,
quo tigDlficalur, quidlibet, quldquid occurrit,
quidquid casus fert, quod io buccara venit, te-
mere: ducium fortaue a frogibus, qua seraenli
non respondent, sad enascootur inlerdum inuiilia
quadani, alque Id solum veniuot, praeter agricols
eispeclaliobero. Cic. 1. If at. D. -23. sub fin. Quod
cumque io solum 1 enit,- ut dicilar, efiinRis alque
efficis. Varro apud Non. p. 500. U. Blerc. LI-
bet me epigrammata facers: et quoniam nomina
coo memini, quod In solum nlhl veneril, po-
nam. Manut. bue pertioere ail hsc duo Iocs
Afranii, apud Non. p. 124. 18. Mere. Orbitaiem
tue Beuectuti mBlam jnelui, quod in solum non
renit caco ae. dementi. Id. apud eumd. ibid.
Ne eveniret, quod nunc agitur, in solum. Utro-
bique Ifonius legit conjuncilm insolum, et male
interpteiatur insolitum. — Elliptlce Cic. 9. Fam,
26. Convivio deieolor, ibi loquor quod in solum,
ut dicltur. — c) Res soli dicuotur a JCtis, qua
terra ifiiuntnr, ut adcs, agri, plaote et cetera
res immobile*, qua solo conjunguntur, ttabili.
Plin. 6. Ep. 19. Candidatos terliam patrimonii
partem eonferre Jussit in ea, qua solo cootine-
rentur. inveslire in istabili. et 5ueton. Tib. 48.
Ut faneratores duos patrimonii partes in solo col-
lucareut. Seneca 2. Quasi, nat. 1. Terlia pars
de agrls, terris, arbusiis, satis quarit, et, ot Ju-
risconsultorum rerbo utar, de omnibus, qua solo
continentur. Ulp. Dig. 13. 3. 1. Omnes res par
banc condiclionero peti, sive mobiles lint, sire
soli. Id. ibid- 43. 15. 1. o med. De possessione
rai soli eiperlri. — d) Solum terris, ipsa ter-
ra. Lucret. 5. 1288. jEre solum terra tractare.
h. e. arva eolere. Calull. 63. 7. El jam reoente
terra sola sanguine maculani. Similiter Cces. 1.
B.G.W. Sibl prater agri solum nihil esse reli-
qui. le nude campagne. agri superflciem nu-
datam satis omnibus vasutions bosiili.
II.) Translate. ^ 1. Est quicumque locus, re-
gio, sedes, luogo, paess. — a) Universim. Cic
2. Legg. 2. 4. Sum illi villa amicior modo re-
ctus, atque buic omni solo, in quo tu onus et
pfocreatus es. Id. 4. Cat. 7. extr. Roe commune
pairia solum, carum, dulce alque Juenndum. O-
vid. 8. Met. 184. tractutquesoli nataiis amore.
Id. 2. Pont. 11. 28. Majlwa Fundanl gloria",
Rule, soli. h. «. oppidi 1'undorum. Id. 3. Fast.
291. Picus Faunusque etc. Roman! namen utrum-
que toii. Cic. Balb. 5. a med. Vos, muta re-
giones, imploro, et sola terrarum uliiroarum. —
b) Hioo totum uertere est mutar passe, alio
migrare. Id. ibid. 11. a med. Hanc ante eivita-
tem amittere non potuissenl, quern bujus solum
eivitalis mutations vertitseoi. Id. Ccscin. 34. a
med. Qai volunt pcBoam aliquam subterfugere,
eo solum verluot, hoc esi sedeni ac locum mutant.
Id. Quinct. 23. a med. Essiiii causa solum verte-
Te. Similiter Parad. 4. ad fin. Omnes sceleratl
essules sunt, etiam si solum nan mularunt. ij 2.
Metapborice. Cic. Brut. 74. 258. el Oral. 37.
sub /in. Solom el quasi fuodamentum oraloris
Tides, loculionem einendalstn et Lalinam. £;>n.
apnd eumd. 1. IHvinat. 48, 108- Auspleio regni
stdbilita scamna solumque. h. e. solium. Li v.
G. 18. ir. [in- Solo aquaodce sunt dictalura con-
sulatusque. — In plur. nam, Enn. apud Fest.
p. 293. 35. Mult. Tarquimo dedit iroperium sl-
niui el sola rcgni.
Homonym. Dillerunt solum et fundamtrn-
turn eo quod illud naiura Ot, boc arte. Cic- 3.
Orat. 37. 151. Hoc quasi solum quoddam el
fuodamentum est, verborura usus et eupia
bonorum. Adde Brut. 74. 258. Apul. 1. Met. At
rero cceius illiut autorem -cum lota domo, id,
est parieiibus et ipso solo et omol funda-
roento-in allam cMta'.em transtulit. Alia dis-
crimioa V. sub TERRA.
SOLUM, f. SOLUS in fin.
SOlummOdO, admb. (solum et modo) Sunt
qui scrlbuol diTisiio. — Solummodo esi solum,
- 413 -
tantutnmodo, solamente, uo'vov. Plin. 34, ^Ist.
nat. 8. 19. (92). Uoam solummodo Zenonls sta-
luam Cjpria in eipeditione non vendidit Calo.
Alii reclius leg. tantum. Quinlil. sub /In. serm.
declam. 217. Ita illud quoque, Tiuptiis col/o-
cata, efDcit uiorem : sed non boc solummo-
do erit, Ulp. Dig. 9. 2. 23. Pretil solummodo
fieri aslimaiionera. et ibid. 11. 5. I. ad /In. So-
lummodo p'enalem actionem negatam. Adde Ter-
full. Resurr. cam. 20. a med. et Minuc. Octao.
35. ad fin., qua loca Cellar, in Cur. poster.
jam eotgesserat. Adde Hieronym. Ep. 12.
SOLUS, a, um, jenet. solias, dat. soil, adject.
— a) Forma soli in genet, pro loiiui, et in
dat. femin. sote pro soli auctores habent. Cato
apud Priscian. 6. p. 694- Putsch. De omni Tu-
sculana ciTitite soli Lucii Mamiiii benelicium
gratura fuit. Adde Inscript. apud Oreti. n. 26^7.
Plaul. Mil. gtor. A. 2. 28. Cedo te mibl sola
solora. Ter. Eun. 5. 7. 3. Mihi sola rldlculo
fuit, qua etc. — Item dat. masc. soto pro soli in
Bullett. archeol. Itapolit. p. 60. v. 2. in fin. —
Sole io vocalivo disit A. Ticidas apud Piiscian.
5. p. 673. Felii lectule talibus cule amoribm.
— 6) Notatio vocis incerta: sunt qui coajun-
gunt cum solius, i~ko;, totus: vel cum salviis. (V.
hanc roc.) Poll a se et olfus vel ille ducii, quasi
per se ille..— Sup. Solissimus apud rompej.
Comment, art. Donal. I. I. n. 18. Solissiinaio
rem dicil Juba. h. e. unice veram. — Solus est in-
comitatQt, solitarios, unut, fto'vof (It. soto, senza
compagnia; ft. seul, unique; llisp. solo, uni-
co; Germ, atfein, aiteinio, einzig; Angl. atone,
only).
I.) Propria, ^f I. Generatim. — u) Univer-
slm. Plaut. Amph. 1. 1. 2. qui boc nociis so-
lus ambulem. Ter. Ileaut. 1. 1. 76. Hem, lot
mea solius solliciii sunt causa, ut etc. f'arro 3.
R. R. 2. ante med. Quum bac sit communis
uuirersl populi, ilia solius loa. Cic. 11. Alt. 15
Solius enim raeum peccalum corrigi non poiest. Cf.
SexL 30. 128. In onius mea solute. (De bae con-
etraeadi ratione Y. Casaubon. ad Pen, 5, 40.,
Heins. ad Ouid. 5. Ep. 45. et Drakenborch ad
Lio 7. 40.) Cic. 3. Off. 10. 41. Cui quum si-
sum esset ulilius, solum, quain cum altero ra-
gnare, fratrem interemit. Id. Itlur. 21. 43. Ea dl-
cam Tobia audientibus, qua ipsi soli, re Integra,
sspe dixi. Id. 5. All. 17. a med. Scravola solos
nofern msnses Asia prafuil- Ter. Phorm. 3. 3.
24. Quantum opus est tibi argaolit ?nSDR. so-
la triginla mina. Justin. 20. 3. 4. Locranscs sola
quindecim milia militum bahebaot. Cic. 3. Orat.
18.65. Stoici soli ex omnibus *loquentiam virtu-
tem esse diserunt. Id. Harusp.resp.l. 14. Qui
locus solus 91 privatis locis omnibus boc Juris ba-
bel, ut etc. Salt. .orat. X-epidi contra Sull. So-
lus omnium, post mesaoriam bominum, suppll-
cla in post fuluroi composuit. Ter. Phorm. •!.
1. 21. Nam ego meorum solus »um maus. Plin.
li). Hist. nat. 23. 33. esfr. Colurnices taorbum
comilialem sola aoiwtflum apntiunt, prster bo-
ininem- Martial. 4. 2. Specubat tsodo solus in-
ter omnes Xigris munus lluratius lacernis. Auson.
Griph. 31. Tres sola (iUusce). — b) Sine alio,
remulis arbitris, da solo a solo. Ter. Phorm.
4. 3. 15. Preado borninem solum: cur noa, in-
q'uam, etc. I'laul. Asin. 2. 2. 93. Ma sanai ;e-
duiil solum seorsum ab adibus; Css. !. B. G.
18. Liscura retinet: quarit es solu :-», quia in
co'nvenia diterat. Ter, Ilecyr. 3. 1. 15. Omusra
ram narrabit contiouo sola soil. Adde 4. 1. 53.
Id. Eun. 3. 5. 31. Imperat, ut maoeam :ilus
cum sola. — e) Cum units Jungitur. Ter.
.Idelph. 5- 3. 47. Solum uoum hoe Jilium it-
fert jenectus homioibus. Cic. Pis. 40. 06. Te
uoum solum suum depeeulatotem, vaialorem ve-
nis'se senserunt. Id. Ilarusp. vesp. 7. a med. Uno
illo solo antistite sacrorum dissentiente. ^ 2.
Specialim est desartus, derelictus, sine ope, ab-
bandonalo, dtrelillo. Ter. Eun. 1. 2. 67. Sola
sum. Adde Adelph. 3. 1. 4. Sail. 3. Hist, fragm.
82. ICritt. Quain soli innoccntes. Id. Jug. 14.
Solus alque omnium boneslarum reru.ro. egeus.
Stneca Mti. HO. Sedibus solain csletis deserere.
S0LUTILI3
II.) Translate dicitur — a) De locii, et est
desertui, iofrequens, disabitato, solingo, deserlo,
solilario. Cic. I, Divinal. 23. a med. et fragm.
apud Quinlil. 5. 13. ante med. Quum in locll
soils mcestus errares. Ntpos Eumen. 8. ad /in.
Si per loca sola conteoderet, sperabat, se Impru-
dentem hostem oppressurum. Sail. Jug. 1 10. Cum
parte equitatus proficiscitur in loca sola, obses-
sum lurrim regiam. Quinlil. 7. 2. a mid. Lo«
ens elausua vel i eeltisus, frequens Tel solus. Ter.
Andr. 2. 4. 3. Venit meditatus alicunde ei solo
loco. Virg. 3. 6.3*9. male turn Libja soils er-
rattir io agris. Id. 10. Eel. 14. sola sob rupe.
Tibull. 1. I. 60. io solo pascere monle pecut.
Ter. Phorm. 5. 7. 85. Hoc sceius bine depor-
tarler in solas terras. Calull. 64. 57. Desertam
in sola miseram se eeroil arena. Toe. Germ. 38.
Sape (enpiffum) in ipso solo Tertlce religant.
h. e. nudo. Ita ffritzius. — b) De personis, et
est viduus. Propert. 3. 5. 23. Gaudet me so-
lam vaeuo tabescere lecto. — Ilinc neutr. sing.
.Solum, adrerbiorum more, dumlaiat, solum-
modo, tantum, tanlummodo. — a) Absolute.
Cic. 1. Legg. 20. a med. De re una solum dis-
sident: de ceteris mirifice congruunt. /d.'3. Tusc.
5. a med. Quasi vero alra bili solum mens, ae
non sape vel iracuodia vel timore vel dolore
movcatur. Id, 2. Phil. 32. 81. Not nuDciatio-
nem solum babemus, consulet etlara inipedio-
nem. — b) Cum partic. negat. non solum,
nee vel neijite solum - sed, sed et, sed etiam,
verum quoque. Cas. 1. B. G. 12., sub /in. Xon
solum pu'olicas, sed etiam priratas injurias ul-
tus est. Id. ibid. 20. Quibus opibus non so-
lum ad minuBndam gratiam, sed p*ne ad per-
niciem suam ulerelur. Cic. 2. resp. 15. 28. Ne-
que solum Dclum vel eliam imperile Dclutn. Sail.
Cat. 40. Neque solum Civet, sed cujuscumque
modi geous hominum sollicitabat. I/epos Thra-
syb. 1. exlr. Non solum principes, sed el solus
initio bellura bis inditit. Id. Ait.20.eilr. Quum
se ultrque piincipein non solum urbis Roma,
aed orbis terrarum esse cuperel. Borat..1. Sat.
6.84. pudicum servavit ab omni Non solum fi-
clo, varum opprobrio quoque turpi. Quinlil. 6.
2, 36. Non lacrima solum, sed pallor etc.
Homonym. Diserimen inter solum et unufft
ita eiponit Isid. 1. Dijf. 585. Onus ad nume-.
rum peitinet, solus e mullis inielligitur. — Item
inter solum, unum, soliiariumel unicum in App.
38. Solus a ceteris relictus; unus initium mul-
totum agit; sotilarius, qui semper sine celerit
vivit ; unfeus babelur solus propter ioopiam alio-
rum. Quinlil. 1. 5. 38. Sit aliquaudo (solteci-
stnus) in uno verbo, oumquam io solo.
SOLUTE, adverb, (solulus) Comp. Solulius.
~- Solule est libera, sciollamenle, liberamenle.
I.) Propria. Cic. 2. Divinal. 48. 100. Si
sut furore divino ineitatus animus aut somno
relaiatus solute movcatur ac libere. 7"ac. 13.-
Ann. 47. Quo solulius lasciviret. — Apud Te-
renlian. De syll. 676. solute est separatim.
seorsum.
11.) Translate. % t. Est sine eura, remisje,
lente, da spensierato, freddamenle, negligente-
mente. Cic. Brut. 80. a med. Solute, leniier,
CJCitontar dicere. Liv. 23. 37. Millie* in sta-
lionibus solule ac negligenler agentes. Id. 39.
1, Sicrcilus sub imperio Co. Maolii solule ac
nsgligeoler habiti. 5eneco 6. Quasi, nat. 3. Qus-
dam a fabcit ni'.gligenlius sulu'.iusquo composlu.
JlbinoO, 2. f o:s. Cassat amicus erat, poteral vi-
i:;ie solute. ^ 2. Est eliam libere, dare, fa-
cile. Cic. Brul. 9>. 317. PrSptiij verbis compre-
hsndens solule et faeilt scnlentiatn. et ibid. 29..
11U. Neque enim feferl videre, quid dicendum
sit, nisi id quaas solule el similar dltere. Tac.4.
Ann. 31. Ipse compusilus alias at yelul eluctan-
lium verborum sulutius prompliusquc eloqueba-
tur, quoliios subveniret. h. e. quolicus pro ali-
quo dicerel. Ulp. Dig- H. 7. 14. ad fin. Judei
non ineraa negotiorum gestorum aciiunem imi-
T.lur, sed solulius aquUaiem sequllur.
SOlOtILIS, e, adject, uoluius) qui facile sol-
vi noust, solubills, i/iai unito, soluble. Sue-
SOLUTIM
ton. Ifer. 34. Soluiilem navem, eujoi ret nau-
Sl\, * 8 ' C8mors8 ruIns P«rirel, eomraentai eit.
&OLDTIM, adverb. (iolutu») Idem quod ioIu-
te, ItM. Tertull. Pall. 5. Tola molitlo pallU
openra est aolutlm, id est ano clrcumjeclu.
SOLOTIO, Salt, t, 3. (solvo) actus solvendi,
erpllcatio, dissolutio, Wo (; , oteiWie (It. tciogli-
menfo ilegamento ; Fr. solution, decomposition ;
Hup. decomposition ; Germ. d. Ldsen, Aufio-
tung; ADgl. a hosing, unloosing, untying).
I.J Propria. «J 1. Goneratim. Cie. 1. Orat.
25.114. Lingua solutio, voeli iooui, latera, vi-
mi. Id. 5. Tusc. 25. a med. Ipsam agritudi-
oam, Xurrrjv Chrysippus, quail solnlionem 10-
tlue bommia, appellatam putat. 5 2. Speciathn
languor, imbecillitai. PUn. 23. Bist. nat. 6. 60.
(M3). Saosre Tentris et ilomacbi lolutlooei. 10c-
correnze e debolezze. Adde 20. ibid. 22. 92. (240)
«t 27. ibid. 10. 61, (88). Of. Cell. 4. 5. Sto^
machi reiolutio. f 3. Hem dinolutlo pecunia,
pagamento. Cie. 2. Off. 24. 84. Fide, nulla esse
poiest, msi erit necessarla solutio rerum credl-
tarum. Id. pro leg. Manil. 7. a med. Solutiooe
impedila, Odes coucidil. Vlp. Dig, 4. 8. 12 So-
lullonem faeera. Cie. Cluent. 13. 34. Solutio
legatorum. Id. 12. Alt. 51. nominit Casrelliani.
L\v. ii. 5. Jusii erediii. Paul. Dig. 40. 3 54
nuniorurn. Adda Cces. 3. B. C. 20. at Dig. 46.
tit. 2. qui ait De solulionibus et liberalionibus.
II.) Translate. «| 1. Metaphors duct* a su-
per, paragr. I. Seneca 6. Benef. 12. Qusdam
In obleclameoium ac Joeum aic illiganlur, ut eo-
rum soluiio Imperlto diffloilii eit: quas ilia, qui
lmplicult, aloe ullo negotio leparat, quia com-
missural eorum et moral novit: at ninllomlnus
Ilia babeot aliquant voluptatem, (entaot enim
acumen anlmorum at intentlonem excitant, ft. e.
eiplanatio, diuoiuiio. Getl. 18. 2. Solutio captio-
ns topbiillca. soluzione. f 2. Metaphor* du-
eta a auper. paragr. 2. Serv. Centim. v rtsf. 3.
Soliitipnem esse, quum pro una syllaba longa
duse breras ponunlur.
S0LOTOH, Orii, m. 3. (tolvo) * f. Eit qui
aolnt, h. a. qui eperil, icioglitore. Augustin. 2.
Mor. Munich, 13. ad fin. Solutor aignaculi.
T 2. Est etlam qui lolvit seu dissolrit pecu-
niam, pagatore. Tertull. 4. advert. Marcion.
17. Solulori alique plgnui reililuendum esse —
SB. Da nom. pr. V. 01SOM.
SOlCtOrIUS, a, uni, adject, (solutor) qui
•olvil, b. a. qui liberal. Epllheton Jovls in In-
script, in Corp. Inscr. Lat. 2. 5032. vectys
COHTIVAI ». IOVI (OLTTOBIO V. B. I. M.
SOLCTRIX, tilcil, t. 3. (totutor) qua; aolvlt.
Diomed. 3. p. 484. Putsch. Morbo Sicilia labo-
rabat: Siculi ?ariii et auiduii casrimoniii Dianain
placantei flnem malli invenerunt, eamdem Ljen
(a Xu'bj, «olvo) cognoraioaverunt, guaii wlutri-
eetn malorum.
SOLOTUS, a, urn, et
SOLVE.NS, enlii, parlicip. V. too. aeq.
SOLvO, lolvii, solvi, lOiQtum, loivere, a. 3.
■- o) Solbo vulgo dicium- pro soluo patet at
qulbusd. Inscript., ut apud De-Rossi, Bullett.
Crist, a. 1865. p. 56. Item tolbi pro solvi In
Cod. Caii Instil, p. XI.UI. Zachmann. — b)
Sotui per diasresin trlsyllabum pro solvi aliqnan-
do apud poetas. Tibull. 4. 5. 16. Nulla queat
posibac noi soluisse diel. Calull. 2. 13. Quod
tonani solult diu ligntam. — Item soluam pro sof-
vam, V. Priscian. 1. p, 546. Iieil. Cf. Mull, De
re melr. p. 262. — Solvier poragoge pro solvi
apud Boelh. Cons. Phil. 4. metr. 5. Ferventi
Pbosbi lolvier at.tu. — c) Eljtnon petitur a Xuu,
uode luo, quail pro teluo aut subiuo: ef. uiro-
).uu. — Part. Solvens I, 1. a et II. 4.; Solulus
fero in onto, paragr. et Id Ha.; Soluturut II.
0. a; Soloendus II. 6. a. — Sol to trla prasci-
puc lign'rlical.
A) Kit ligatum a Tlnculii libero, ciioIto, \vta,
ciaXu'oi (It. slegare, tciorre, sciogliera; Fr. dis-
sondre,de,unir, siparer,disjoindre,dilier ; fliip.
flifoluer, desunir,desliar; Germ. 06 - auflostn,
los - aufbinden, los - aufwickeln; Angl. to tooie,
unloose, unbind): occurrit autem abiolute, aut
— 414 —
cum addlto Ablat. ejus, a quo qui? sohlliir, et
praip. ab, ex, de, aut line prsp. ^ i. Propria.
— i.°) Generatim. Pirg. fl. Eel. 23. quo
vlncula DPCtitls? inquit. Solvite me, pueri. Ho-
rat. 3. Od. 21. 22. loivere nodam. Id. 1. Bp.
I. 8. equura leneseentem. lascian andar libero.
Cf. firg. 2. 6. 542. Ovid. 3. Met. 700. lapi*
nnllo mlTente catena, et PUn. 2. Ep. 8. La-
queoi il solvere, negatur, abrurapam. Phcedr. 3.
7. Canii lolotui ealena. et 1. 2. SolTere fre-
num. Propert. 1. 3. 21. corollas da fronte. Ti-
bull. 2. I. 7. Tincla Jugis bourn. Seneca Thyest.
797. eurrui. h. e. equos a curru. Ovid. It. Met.
682. nee erinera solvere curat, Sclndit. Virg. 4.
Mn. 574. SolTere vela. h. e. eipandere. Id. 7.
ibid. 403. erinalei vitlai. Brutus ad Cie. 11.
Fam. 10. ergastula. h. e. serTos cateoatos in er-
gastulis. iVepoi Bannib. 11. at Cie. 15. AIL 4.
ad fin. apistolam. ft. e. llnum Incldendo aperi-
re, quod idem iVepos dixit Paasan. 4. Tincula
eplstolaj laxare. Ovid. i. Trist. 2. 2. ratii quas-
latas membra, sfasciare, scompaginare. et Pro-
pert. 2. 7. 44. t8tta. afetsere. at Tae. I. Ann.
60. pontem. disfare. et Pal. Place. 1. 433. eol-
Iectaa Jam lolvit fibula Testes, slaccia. Plant.
Amph. 2. 2. 151. Agedum earn solvo eiilulam. 10.
Quid ego islam eieolTam? Obsignata eit recte.
Ctc II. Ait. 9. Solvere fasclculum. Ovid. 11.
Met. 664. navira. Id. 4. Fail. 333. Solvere fu-
nem a itipite. Id. V. Met. 58. netul a corpora.
iia% 3. Fast. 2. comas easside. et 4. ibid. 135.
radimicula collo. — Passive. Ter, Andr. 5. 4.
in fin. Davus non recte vlnclus est. Jube solvi.
obsecro. Ptaul. True. 4. 3. 63. Reus solutm
caosam dicit, testes vinctos atlloea. Ovid. 2 A-
mor. II. 23. Solutus funla. Id. Beroid. II.
4. cbarta. ft. e. eiplieata, eroluta. Id. 2. Art.
am. 237 irnber csalestl nube solutus. Cotum. 6.
H. R. 14. Qoum Tena lotumult, eultello aolvi-
tur. ft. e. ineidendo aperitur. Seribon. Compos.
27. Cicatrical aolutea. ft. e. resolutas, didnet-e,
rursui aperts, dvaXvofitvai. — Solvere os, apa-
rlre, avofyetv, aprir la bocca. Ovid. 7. Mel.
1»0. lernis ululatibus ora Solvit. Tibull. 4. 5.
14. Impie In arersos solvimui era deos. Sic
Ovid. 3. Met. 261. turn lioguam ad Jurgia sol-
vit. Lucan. 1. 472. de Fama. Innameras solvit
falsa in pneconia lingual. Seneca Thyest. 882.
Solvere vocem. parlare. — Translate apud Pal-
gat. inlerpr. Job 6. 9. Et qui ccepit, ipse me eoo-
terat, solvat maoum suam et luccidat me. ft. «,
libera agat et me euccidat, seu vitas mere ne par-
cat. — 2.°) Speciatim in re nautica. Solvere na-
vem apud Plaut. Mil. glor. 4. 7. 17., Cms 4.
B. G. 3d. et I. B. C. 28. el fl-epof. Bannib. 8." est
loluto fune discedere a litore et in altum provebi,
salpare, far vela, e'wrXs'iji. Sic Parro Menipp.
21. p. 109. Oeftl. Pbaselo-o Aptum tonsilla li-
tore mobiiem in flucium solvit. Cs'c. I. All, 13.
Solvere ancorara. levar I' ancora. et Lucan. 4.
583. rates litore. et 2. 649. cavan a litore pup-
pes. Sic Bacch, 2. 3. 34. navim a litore. Proper l.
3. 5.63. classem. Id. I. 8. II. Nee tihi Tjrrhena
tolratur funis arena. Borat. Epod. 10. 1. Nayis
soluta. icioJfa dal lido. — Sspe hoc sensu totvere
absolute ponitur. Cie. 10. Fam. 9. Nos eo die ce-
nati solviraua. Id. 3. Off. 1_>. 50. Complures mer-
catorei Aleiaodria solvisse. Cces. 3. B. C. to I,
Solvere a terra. Id. 4, B. G. 28. Naves et'portu
leni vento aolveruot. — 3.°) Item est lasare, rela-
tare. Colum. 9. R. R. 1 3. Tltb ymalus ventrem solvit
PUn. 14. Hist. nat. 18.22. (H8).Tbasia uva sol-
vit alvom. Cels. 1. 3. a med. Alvum adstringit la-
bor,sedile etc. contra solvit aucta ambulatio atque
esea. — 4.°) Item dirimere, dissociare, separare.
t^ropert. 4. 4. 57. Solvere commUsas aciei. el 2.
25. 5. amlcos. Tibull, t. 2. 60. atuorei cantibus aut
herbis. — 5.°) Solvere versum est verba aliter col-
locando, ligatam metri rationem tollere, disfare.
Borat. 1. Sal. 4. 6u., ^uinlit. I. 6. 2. et 9. 4.
49, — 0.°) Item, qua solida ae dora luot, commi-
ooere, disiolvere, liquefacere. Lucan. 3. 506. de
•one. Nee solum silvas, sed saia ingentla solrit: lil
crudas pulrl Oujerunt pulvere cautes. Lucret. I.
492. Cohlabefaclalus rigor aurf solvitur asilu.
SOLVO
Seneca Again. 553. Tridenle mpem subrult pul-
sa-m paler Neptunni, solvltque montem. ft. e. dis-
cidit, freglt. Id. Here. Fur. 237. Utrloque mon-
ies solvit, abrupto obicc. spaced, et Here. ffit.
729. Nives ui Eurus solvit, aut tepidus Notus.
disfa, itrutige. et /,11c on. 4. 83. Jamque Pjre-
nffi«, quas num iu«m solvere Tilan Etaluit, flu-
lere nives. Sic Ovid. 3. Amor. 6. 03. Nives soluta*.
Id. 2. Art. Am.i7.Cens soluta ignes, disfatte,
Itquefatte. — (line translate. £ucon. 8. 106.
Solvere lumioa in lacrimas. Id. 2. 408. nullum
tellus se solvit | n aroacm. Id. 9. 451. ausier li-
quido se turbine solvit In auras. Id. 8. 830. tel-
lus /Egymia, la /Eihiopurn putres solvaris arenas.
Propert. 4. 4. 77. Romulus itcubias decrevit In
otta solvi. ft. e. milites In eicubiis intermiltera
vigilias et olio se dare. — 7.°) Item languidum
reddere, vires adimere. resolvere, infiacchire,
indebolire, spossare. Pirg. 4. G. 199. nee cor-
pora segnes In Venerem solvuot. et 3. ibid. 523.
lina Solvuntur iatera, atque oculos stupor urget
inertes. f^uint«. 1. 2. 6. Infantiam alalim dell-
ciis solviraus. Pirg. 12. /En. B55. est 1111 solvun-
tur frigore membra. Ovid. 7. Met, 185. homi-
nes volucresque ferasque Solverat alta rules. —
^uintit. 9. 4. 7. Solvere vires. - 8.°) Item pu-
trefacere, putrefare, Pirg. 4. G. 302. Tunia per
integrant tolvuntur viscera pellera. Lucan. 0. 87.
et 7. 809. corpora. — 9.°) Item cooficera, finire.
Curt. 8. 9. ad fin. Nee ullui corporibu", qucs
laoeetua lolvit, honos reddltur. — 10.°) Solvere
alicui vitam, solvere aoimarn a corpora, am-
mazzare. Propert. a. 7. 77. Figite cerlanlcs,
atque hanc mihl solvite vitam. Senec. Troad.
600. me fata roaturo eiltu, facilique solvent.
— ll.°) ilioo absoluto solvi, mori. Petron. Sat.
lit. Solvi Inedla. Flor. 4. 12. Manillas morbo
solvitur. Cf. ibid. 11. exir. Admolis ad venas ser-
peotibus, sic raorie, quasi tornno, soluta est. Adde
Ovid. 2. Amor. 10. 36. el lb. 146. Sic Win. 2.
Bist. not. 25. 23. exlr. Cometas oaicl bumore
formito et ignea vi, Ideoque «olvi. dis far 1%, svanire.
1 -2. Translate. — t.°) Est eiplicare, eiplannie.
enodare. Cie. 1. Fin. 7. 22. Solvere captlosa, am-
bigua distinguare. Seneca (Edip. 101. Nodosa
sortis verba et implejos dolos Ac trista carmen
alitis solvi fera:. ft, a. Spbingls. Quintil. 2. 17.
a med. Solvere ergumenlum. Id. 7. 2. ad fin.
ambiguitatem. Id. 8. 6. 53. asDigmata. Gell. 18.
2. qutestlonem. Adde 18. 2. Id. ibid. t3. Soluf,
captio. — 2. ) item discuiere. PUn. 0. Ep.
16. Not omnibus noctibus nigrior densiorque,
quam lamen faces multai variaque lumlna sol-
vebant. Cels. 2. U. circa meri. Eo tempore, quo
ebrieias solv! debet. PUn. 37. II M. nat. 10.
5*. (143,). Loisiludinem solvere. Pirg. 4. Mn.
55. Spemque dedit dubia mentl, lolvitque pudo-
rem. Quintil. 6. 3. 1. Risus triales affectus sol-
vil. — 3. ) Item dissolvare. 7uuenal. 9, 79, So-
lulum conjugiuin. Sail. Jug. 45. l'lebls vis soluta
atque In mullitudinein dispeisa. Id. ibid. 43. in
,'in. Milites, quos, toluto imperio, licentia corrupe-
rat. — 4.°)ltem violare, rumpere. Seneca CE-lip.
527. Imperia aolTlt, qui tacet jussus loqui. Liv.
I. 4y, a med. Solvere morein traditum a prio-
ribus. Quintil, 11. 3. ante med. Fori saoctiio-
tetn ludorom lalarium licentia loivere. Lucan.
6. 768. oec verba nee bcrbe? Audebunt longs*
lomnum libl solvere Letbes. Id. 2. 435. donee
conlinia ponlus Sulverel Incumbent, terrasquo
repelleret lequor. Quid. 5. Met. 634. Non ila
fata tinunl, quoolam Jejunia tirgo Solverat. Lu-
can. 3. 282. Longaque Sarmalici solvens JeJuuia
belli Massageiei, quo fugit, equo. Seneca Thyest.
64. Tuanique ad Istas solvimus meosas famera. —
5.°) Itain, in re matliemaiica, est dividere. Boelh.
I. Ariihm. 14. Numeri XXIV. et XXVIII. pps-
• unt in medietates dividi, et eorum rurtus par-
tes In alias raedloiates solvuntur.
B) Sspe, quoniam qui pecunlam Tel allud ali-
cui debent, quodammodo ligall sunt et obnoiii
creditor!, solvere ^ |. Est deblium reddere. tere
alleno llberare, pnoare, soddisfare, a'iroScJc'vat,
SiaXvsiv (xpJoc), peeuniam oumerare. — a) Dni-
Tersiin. C'tc. I. .sftt. 3. MUimui, qoi pro veclurs
SOLVO
solvere!. Id. 5. Ferr, 72. sub fin. Permultis civl-
tatibus pro frumento nihil solvit omnino. Id.
Cluent. 12. 3i. Earn pecuoiam pr^seutem Oppia-
nico« rron debitam mulieri solvit. Id. 3. Off". 23. a
med. Si sapiens adulterinos nummos acccperil pro
bonlt, quum id reacierit, soluiurusne sit eos, si
cui debeat, pro bonii ? Id. ad Plane, post ep,
10. I. 16. ad Ail. Ut pecuniam Dulbrotii ad diem
aolverent. h. e. die statuto numerareut. Seneca 6.
Benef. 17. exlr. Solvere praccp tori pretium ope-
ra. Cic. 5. All. -21. a med. Homines noQ modo
dod recusare, sed eliam boc dicere, «e a mo solve-
re, quod enim pratori dare eoniuessent, quoniam
ego non fioccperain, se a roe quodammodo dare*
h, e. so illud dare, quod rolbi debitam ego dod
eeeeperam. Sic Plin. 2. Ep. 4. Suniraa erat sol-
Tenda da meo. Contra Cic. 7. All. 18. Quintus
•"rater laborat, ut tibi, quod debet, ab Egnatio
solvat. Sail. Cat. 36. JEi alienura meis nomi-
oibus ei possessionibui solvere possum. JYepos
Cim. i. Solvere populo litem astimaiam. pagar
la condannl, et Quintil. declam. 9. 9. a med.
rocrcedem. Seneca Ep. 7. ad fin. Unura bac
eplitola la debituin solvet: duo in aotecessum
acclpe. pel debito maturato. et Ulp. Dig. 19.
2. 19. ante med. Pensionii portionem in fru-
mento potiui, quam in pecunia solvere. Paul,
ibid. I. 45. Impeosam jedilicioruin solvere. Jil-
boltn. ibid. 40. 7. 3D. a med. Da ma tcrvus,
quum heredi meo annotum septera operas sol-
vcrit, liber eato. h. e. prasliterit. Papinian.
ibid. 23. 4. 26. a med. Filia quum pro «e dotem
promitteret, pepigit, at, si in matrimoalo sine
liberit decetslsset, matri suae dos solveretur. h. e.
redderetur, refunderetur. Cic. 16. Ail. 6. Uoc,
quod saliidato debeo, peto a te, ot plane eipe-
diai, et tolutum relinquas. Vlp. Dig. 40. 3. 1.
Solutum debitam. Scmvola ibid. 33. 1. I. circa
med. Soluta summa pecunia. sborsata. — b)
Solvendo non cue, noo habere In bonis, undo
sci aiienum dissolvatur, non essere in istato di
pagare. Liv. 31. 13. Quum solvendo are alieno
respublica non asset. Cic. 3. Fam. 8. Sumptus de-
cerni legatit nimit magnos, quum solvendo civita-
tes nou essent. Id. 2. Phil. 2. 4. Quo tempore me
augurem oominaveruut. tu nee solvendo eras,
nee to ullo modo, nisi eversa repubi., locolu-
mem fore potabas. eri un fallilo, uno tpian-
talo. Adde 13. Alt. 10. exlr. et 2. Off. 2-2. ad
fiit. — Et addito dotivo persona; Quintil. de-
clam. 9. 9.. exlr. Placeamus licet nobi* fortuni
nostra, pater, pauperl solvendo non sura us. et
declam. 2, 3. Constabat, patrem fiiio aenem sol-
vendo non esse. — c) Ifon ease ad solvendum,
eodem sensu. Fitruv. 10. 0.. in fin. Ut ad sol-
vendum non esset. — d) Cum Accus, persons,
eul solvitur. Plant. Bacch. 4. 9. 137. Ego ad
forum ibo, ut solram militem. h. e. absolvao,
solullone facta flimittam. — Paul. Dig, 12. 1.
31. Quins, quod babiturul esset actor, si litis
contestanda tempore solutus fulsset, reslitueaduro
est. It* Torrenlin., Haloand., Gothofred., alii.
*f 2. Hlno solvere punas, pceoas dare, pagar
la pena, il fio. Sail. Jug. 72. Condemnatua ver-
bi-raiusqne, Capite pcenas solvit. Seneca (Edip
936. ilane Sam maRuis breves Sceleiibu* pes-
nas solvit? 'I Hippal. 1176. Hao menu pctnas tibi
•olvara. Ovid. 5. Fast. 303. At tl negiigirnur,
magnia injuria pceait Solvitur, et justua. Dra-
terit ire rnodum. <f 3. Et istiifacere, par
pari tepeodere, riconotcere, rimeritare, ricom-
pensare. Coil, ad Cic. 8. Fam. 12. Magna mibl
debebal beneQcia: et quum homo avarus, ut ea
solvere!, tibi imperare noo posset, occultura bel-
lum mihi indixit. Ter. Adelph. 5. 7. 80. Neque
tu verbis solves unquam; quod mihi re male fe-
cerlt. Uuc pertinent duo loca ex declam. Quin-
til. supra aliata. <f 4. Item tolvi dicuntur et
qua? pietall, officio, tide! debentur. Seneca Hip-
put. 1193. Solvere loreriat viro. Ct'c. Rose, Am,
8. a med. Qui nondum eliam omnia paterno fu-
nerl Jutta tolvisset. Tac. 1. Ann. 01. Solvere
aupreiua mililibut. Cic. JUarcell. 9. 27. Quum
palrix, quod debes, solveris. Id. Brut. 4. tub
fin, EispcctaLo ea, qua pollicerit, neque eiigain,
— 415 —
nisi tuo commodo: et eruot mibl pergraia, si
solveris. Id. 3. Phil. 4. tub fin. Vota ea, qua
numquam solvere!, nuncupavlt. Ifepos Zyiandr.
3. et Propert. 4. 2, 17. Solvere vota Jovl. O-
vid. 1. Fail. 649. Voverat, et voli solverat ante
fidem. Plin, 10. Ep. 44. Sollerania vota pro la-
columilate tua et suscipimus, domine, pariter et
solvimut. Afran. apud iron, p. 523. 17. Merc.
Solvo operam Diana, h. e. tacra facio. (iiine ilia
in vet. votivit Inscript. V. S. L. M. volum solvit
libens merilo. jcif.lt qui voli compos factus ett.
El eiprease in plurall apud Gruler. 36. I.votvk
SOLVEBVNT L1DENI MBRITO. V. LIBENS.) Vellej.
2. 25. tuft fin. Pott victoriam Sulla grates Dia-
na solvit. Ter. Andr. 4. 1. 19. Tandem invenla
est causa, solvlsli fidem. h. e. eitolvltti, liberastl,
promissls stetisti (ei'ptovixco?). adtlringitur enim
fldes,quum polllcemur: solvitur, quum prastamus.
i°fane. ad Cic. 10. Fam. 21.Suam fidem solo-
tam esse. Adde Flor. 1. 1. a med. et Val.Max,
7. 3. n. 5. Virg. 7. £n. 5. Eitequiis rile solu-
tit. Ovid. 5. Fast. 452. justs soluta Remo. el 8.
ibid. 248. vota soluta dea. Manil. 1. 420. so-
iutit Ara nitet sacrit.
C) Sapissime est llberare et referluc pracipue
ad oniraum. — a) Dniverslm. Cic. Ccecin. 34.
08. et Liv. 7. 3. Dl religione civitas tolvalur. Ju-
stin. 21. 3. 5. Virgines solvere oivilalem toIo.
fforat. 4. Od. 2. 54. me solvet vilulus, relicla
Malre qui largis Juvenesclt berbit In raea voia.
Cic. 3. Eerenn. 2. 2. et Liv. 31. 50. Solvere
aliquem legibus. dispensare. et Propert. 4.. 6.
41. meiu. Id. 3. 20. 2. amore. *eneca Hip-
pol. 101. eurit. et Agam. 75. noa curarum So-
ranus domitor peclora solvit. Firg. 2. Mn. 20.
omnia longo solvit se Teucria luetu. Iloral. E-
pod. 17. 45. Solvere a. .quern dementia, h. e.
liberare a veneficio dementia. Ovid, 2. Fast.
39. Actoriden Peleus, ipsum quoque Pelea Phoci
Cade per .Smonlas solvit Acastus aquas, h, e-
purgavit) Cadis crlmine absolvit. — Cum Ac-
cus. rei, qua quit solvitur. Firg. 1. fiin. 566.
Solvite corde metut, Teucri: 'tecludite curat.
— Absolute. Martial, 9. 29. Dulce decui sca-
ns, iudorum fame, Latinut lite ego sum, plau-
sus deliciaque luas: Qui speclalorem polul fe-
cisse Catonem, Solvere qui Curios Fabriciosque
gravel, h. e. a gravitate et trlttitla removere,
bilarare, recreate. Horal. 2. Sat. 6. 83. ut ar-
lum Solveret hospililt anlmum. tollevatse. et
Firg. 10. Mn. 111. Nee Rutuiot solvo. h. t. fa-
til libera, esimo, eicipio. — 6) Solvere in-
juriam, liberare te ab injuria, injusta domlna-
Uonli jugum repeileodo, liberarsi dall' oppre$-
tione. Sail, orat, Lepidi contra Still. Estne
virii rellqui aliud, quam solvere injuriam aut
mori per virlutemt — c) Solvere obsidium,
liberare ab obsidione, levar I' assedio. Tac. 4.
Ann. 73. — iliac Part, prater, past., eujui ei-
empla retulimut
Solutus, a, urn, adjeclivorum quoqoe more
oecurrit; unde Comp. Solulior fere ia omn. pa-
ragr.; Sup. Solutissimut II. 1. 1.° a, 9." et 12.°
— Solutut est a vinculo eipedltut, liber, sciolto,
libero, tpedilo.
I.) Proprie. *f 1. Gcneratim. — a)Cniver-
sim. Plin. 10. Hist. nal. 35. 52. (108). Solutui
volatut. vofo speditoe libero. si Cic. 1. Bi'iunat.
2. 4. Motut solutui ac liber.- Propert. 4. 0. 31.
crinet in colla soluti. fforat. 1. Od. 30. S. Gra-
tis zonii soluti*. Ovid. 1. An, am. 41. Lorii
solutii ire. a briglia allenlata. et Horal. I . Od.
4. 10. Flos, terra quem ferunt soluta. h. t. ab
bleme et glacie libera. Claudian. 2. in Bufin.
258. galeasque solutis Uumectat lacrlroli. Quin-
til. declam. 9. 7. Solutus lscrimii, sciollo in la-
grime, et V al, Max.^ 8. 7. n. 1. extern. 0» prom-
ptius et solutius. piit franco net pronuntiare.
— b) Soluta terra dicilur, qua rarior ett, et
versari facile potest, eui denta, tpitia et gravit
opponitur Colum. 3. R. R. 14. Soluta el facilis
terra. J'itn. 17. ffist. nat. 22. 35. (109). Tenerum
et solufum solum. Frontin. Aqucsd. 15. Solutiorei
ripre. h. e. quai facile Quent amnii abradit. Sic
Plin, 25. Bin. not. 9. 57- 1.103;. Agaricon mas
SOLVO
iptsslor, femlna solulior.— c) Soluta alvus e«i
citi, futa, ventre rilassalo. Plin. 14. /fist, not
18. 22.(U8).Solulam alvum Qrmare. ^ 2. Spe^
ciatlm adbibelur pro langueati, debililato. fraclo.
Justin. 9. 6. 6. Solutus mere firg. S. /En. 236.
sornuo vinoque soluli. Omd. 8. JUel. 712. annit
avoque soruli. et, II, ibid. 612. membra lan-
guore soluta. Petron. Sat. T2R. Anicula soluta
mero ac llbidine. Stat.. 3. Theb. 255. jEquor
longa ventorum pace solutum. h. e. iranquillum,
quietum. — Et absolute Pelron. Sat. 140. Lum-
borum solutorum este. Lucan. % 559. Solutui
et defectui. <f 3. Uinc solutus ttomachus est,
qui cibum non retinet vel non concoquit, tto»
maco debole: quem morbum Celt. 4, 5. reso-
lutionem ttomachi appellat. Petron. Sat. 117.
Solutioris stomachl esse. Scribon. Compos. 92.
Solutum storuacbum habere. *f 4. ilinc eliam
•oluiut dicitur da mortuis. Peiron. Sat, 111.
Solutui inedia. mono da fame, et .Seneco epigr.
super eisilip ad Corticam, Paree relegatit, hoc
ett jam parce tolutli. Alii plerique leg. sepuhis.
Similiter Inscript. apud Sanguineli, Iscr. detla
Liguria, p. 153. n. 97. in paccio in abtsra
SOLVTO (tic) ADKSTSI TBVTATES.
II.) Translate. ^ 1 . Metaphors eurnptS a su-
per, paragr. 1. — 1.°) Unimtim. — a) Abso-
lutea at seq. AblaL cum prap. ab, aut tine prap.
Cic. 4. Vcrr. 75. 185. Animo toluio et libero
e6se. Id. Rabir, Post. 5. in fin, Solutui ac li-
ber lege. Id. 2. Orat. 0. 23. Solutut opere./d. 1 .
leg. Agr. 9. 27. a cupiditaliboi, liber a delicti*. Mo-
ral. Epod. 2. 4. omni fenore. Id. i. Sat. 0. 129.
mala ambitione. Ia cedil. edicto apud Gell. 4.
2. noia. Justin. 14.2. 5. metu morlit. Id. 3. 3.
13. religione Jurisjurandl. Plin. 22. Ilisi. nat. A.
4. (7). lenatui cur* belli. Quintil. 5. 14. 13. Anima
toluta corpore. Cttcin. ad Cic. 0. -Fam. 7. Solu-
tum etitlimatum esie alter! male dicere, lamcn
cavendum ett, ne In pelulaotlam Incidat. Cic, 3.
ibid. 5. Quo mea ratio facilior et solulior esse
posset, h. i, espcdilior. Id. 1. ibid. 9. ad fin.
Si etient omnia mihi loiuiistima, taraen ia re-
public* non alius ettem. Id. 1. Fin. 10. 33.
Quum soluta nobis est ellgendi optio. Tac, 4.
Ann. 35. Maxima solutum et line obtreclatore
fuit prodere etc. Apul. Dt doom. Plat, Sc-iulior
seosut. h. e. laxior. Catull. 31. 7. O quid solutii
est beatiut cuiit i — b) Cum Genet. Horal. 3.
Od. 17. 10. Famuli soluti operum. — 2.°) Si-
sut solutus ett efruiui, liberior. cachinous. Firg.
2. G. 380. Versibui incompti>. ludunt, riiuqud
•olulo. — 3.") Solutus homo, boc ett a curls
liber etqne adeo mente hilar!*, terenui, latut.
Horal. 1. Ep. 5. 19. Feoundl calicei quem non
fecere disertum? Contracts quem noo in pau-
pertate tolutum T — 4.°) Solutui gaudio vullui
apod Pelron. Sat. 91. ett gaudio plenui. F, In-
tegrum locum. Sic fdi. Max. 4. 3. 5. Solutui
vullui. h. e. ad blliritatem et risum pronut. Cf.
Ruiil. De fig. sent. 1. it. Dissolului vultus.
— 5.°) Soluta oratio est, q"ua melro -ret,
prota, mjc't XafOfi. Farro 6. L. L. 97. Mull.
Libri duo de oration* soluta, de poellca unut.
et 1. ibid. I. Dt in soluta oralione, sic ia puema-
til. Adde Cic. 3. Orat. 48. 184., Farron. 10. L.
L. 70. Mull, et Gell. 7. 14. — fl.°) Hue pertinent
ilia Ovid. 4. Trist. 10. 23. totoqae Uelicoae reli-
cto, Scribere coaabar verba soluta modii.Tibuif.
4. I. 30. Caaere vinclo pede~ aut talulo. Stal- 5.
Silv. 3. 101. sive ortt libebat Aoniii vincire mo-
ms, seu voce soluta Spargere. Quintil, 10. 1.31.
Historia est quodaoimodo carmen solutum. — 7.°)
Soluta eliam dicilur oralio, noa quod oumeris
et pedibus cereal: (debet enim, ut belle dual
el apte cadat, suot nuoierot habere, qui plane
lidboi sunt ac il, quot poeta In carmlnibut ad-
bibentf qua de re mulia Cic. 3. Orat, 44. et
seqq. et Orat. 50, et seqq. et Quintil. 9. 4. etc)
ted quia ab aditricia 111* meinca lege toluta ett,
et liberiut Ineedit. Etl enim elaburaia verborum
compotiiionli pracipua laus, ut quamvis oralu-
rlis numerli vincta sit, tamtn soluta videri
possit, Dt Quintil. ibid, loquitur. Quare idem
Quintil, a oa. ionge an ioilio ejuideui cap. 4.
SOMA
prosam orationem la duo genera dividit, ut alia
vincta lit atque conlexta (qualis est in oralio-
nibus); alia $ohila, qualis in sermons et epi-
ilolii. Quod non to, inquit, dico, quia non il-
lud quoque lolutum habeat suos quosdam el
fortilan difficiliores ttiam .pedes: neque enim
aut /liars semper vocations aut deililui tern-
poribut volunt sermo tt epitlola: sed non
flaunt, nee eohcerent, nee verba de verbis tra-
hunt; ut potius laxiora in hit vincula, quam
nulla sint etc. — 8.°) Tfumeri lege soluli
apud Boral. 4. Od. 2. II. tuat versus ad libi-
tum poets •recti, oon quldem line metro, ted
modo hac, modo Ilia metri lege oomposlti, modo
brgvlores, raodo loogioret, modo lyrics, modo
heroic! etc., ut lit iq dilhyrambis. — O. ) So-
lutus in dieendo, ejpeditui, facllls, eopiosus
et verbli ad voluntatem flueolibus, quidquid ii-
bueric, clare eiplieaos. Cic. Brut. 47. 173.
Pbllipput satis creber in invenlendlt, soluttu in
eiplicaodii tententlii. Id. ibid. 48. 180. . 0-
mnium oratorum solullssimus in dieendo. et ibid.
70. 245. Totquatus a nature ad dicendum sa-
tis tolutut atque eipeditut. — 10.°) Soluli agri
dicuntar a Siculo Flacc.ie eondit. agror. p. 3.
Goes., quorum fines deprebendi non posiunt i in-
sohui autem, quorum fine* deprehendl possum
el finiuntur, Aggen, de limit, agror. p. 49. Loea
iosoluta dlcuntur, quae aut In taiosis et eterili-
bus locii sunt, aut in paludibua, ubi nulla po-
tult eterceri eultura: quia, dam non euet, quod
oieoli potuittet, nullii neceiie fait limllum re-
guilt obligari. h. e. remaoebant In poteitate eo-
.ram, qui assignandl babebant facultatem, quous-
que ofOeio conditoris fungerentur, — it.') So-
luta rota, In fatciculum non colligata: cuJ tu-
titit opponltur, Act. Fr. Arv. apud Henten,
Scavi al bosca degli Aroali, p. 5 4. Post epulat
eporiulat acccperunt siogull prsientet (dena-
riot?) centeoot et rosam aolutam occeperunt et
felleia dlieruot. — 12.°} Sumilur pro tarao-
derato, el effreni qui nulla re coerterl et adslringi
potett, qui modum non si-mi, Liv. 27, 31, Quu
mlnui coosptctus, eo tolutlor erat. Id. 2. 3. Li-
bido soluiior. Seneca Const. Sap. II. Solutis-
■imis lingu.-s esse, linguacciuto. et Sueton, Aug.
44. Speclandl solulissimum murem corrigere. Tac.
2, Hist, 99. Niinia fortunes iodulgentia toluti in
luium. Apul. Apolog. Soluta audacia prredi-
tui. Eumen. Paneg. ad Constantin. 2. Sulu-
tam perditamquu disciplioam reformare. Val.
Stat. 6. 0. n. 2. Vita soluiior. Justin, 3. 3. 18.
Soluti mores, sregolali. f 2. Metaphori ducta a
■uper. paregr. 2. est effeminatus, mollis, deliea-
tut. Cic. Brut. 02. in /its. Soiutui et mollis in
geifu. Quintil. 11. 3. 147. Sioum togas in dei-
trum humerum ab imo rejicere, tolutum ac
delicalum est. Id. 1,2. 8. Pueri soluli ae Ouen-
let. ^ 3. Item remissui, negligent. Cic. 2. Cat.
12. 27. Mea lenitas si cui soluiior visa est. Liv.
3. 8. Solutiore cura esse. Tac. 16. Ann. 18.
Dicta faclaque ejus tolutiora et quamdam sui
negligenliam praeferentia. ^urei. Fid. Ccesar.
33. Secundis rebus soluiior. Justin. 34. 2. 2.
Apud eos neglecia omnia et soluta fuere. Plin.
2. Ep. II. Senlenlia soluiior. h. e. miaus severe.
Soluium, i, a. 2. absolute, subslantivorum mo-
re, est rei soluta Iliac in. soluium acciptre, ae-
cipcre ad sailsfaciionem aut eerie ad deductio-
nein debiii, ricevere a conto di debito. El dare
in solutum vei pro solulo, Iraosferre allquid In
credilorein, in liberationem debill, dare a conto.
Seneca 2. Benef. 20. el Ulp. Dig. 48. 3. 45.
Sic Ilermogenian.. ibid. 41. tit. 4. qui loscrtbi-
tur Pro solulo, I, Pro solulo usueapit, qui rem
debiii cau>a rccepit. et Marcell. ibid. 46. 3. 48.
Pro solulo habere allquid. Seneca Ep. 8. tn fin.
lioc nun impulo In soluium. not metto a conto.
SOMA, Slis vet Slos,D. 3. owfia, corpus, Prob.
/1pp.- art. min. p. 185. 17. Etil., oullo tsmen
auciodi loco adiaio;
SOMA'I'OpCEIa, m, 1. 1. ffesuaToiroos'as, re! cor-
gorese Qctlo. Figure, de qua Catsiod. ad Ulud
psalm. 81. 10. Mistricordia et Veritas oboia-
••runt sibi: juMtia tt pas complexes sunt st.
— 416 —
Hoc schema dieitur somalopceia: id est corporis
allribulio, quaado incorporeis rebus corpora Iri-
buuntur.
SO.MI, indecl. idem quod absinthium apud /E-
gjpliot. Apul. Htrb. 100.
SOMNlALIS, e, adject, (somnium) ad somnium
perttnens, di sogno. — a) TJnivereim. Fulgent.
1. Mythol. tub inil. Of dior fabulam somoiali flg-
memo delutara. — 6; Est eliam epiibeton Her-
eulii. InscripU apud Reines. cJ. 10. n. 4. ctl-
tosss bsrcvms sOMMAUt. h. e. qui someia dl-
»ina immittere credebatur de rebus futuris fa-
ciendis vei fugiendis. Alia apud Fabrell. p.69%
ft, 130. BE8CVLI SOMKIALl EX ORACVI.O. V. eurfld.
p. 429. de bujus Hereufts sodaliclo dispulantem.
SOMNtALlTER, adverb, (somnialis) per so-
mnium. V. Futgent. loc. cit. in DKDICABtUS.
SOMNlANS, amis, partlcip. V. SOMMO.
SOMNlATOR, oris, m. 3. (somnio) qui to-
mniat Tel somoiit Cdcra babet, tognanfe, to-
gnatore. Seneca 3. Controv. 22. a med. Erai
autem ex somniatoribui lotus; ublcumque ilium
defecerat color, somnium oarrabat. Terlull.. ad-
vert. Gnost. 2. circa med. Ne eredaiit sermo-
nibut somniatorii illlus. icii. Joseph! Jacob! Eiii.
Cf. fulgat. inlerpr. Gen. 37. 19.
SOMMCONSClfJS, a, urn, adject, (somnue et
eonscius) qui conscius est somoi allcujus. In-
script, metrics in Bullett. dell' licit, archeol. a.
I860, p. 10. OVAM DVT.CU FVlT ISTA QV.AM BE-
IiroKA QVAB CVM V1V8RET WSIHV 11CBBAT 80WKI-
COMSCIA SEMPER 3T CVBILU etc.
SOMNIcOlOSE, adverb, (soranieulotus) S«p.
Somniculosissime apud Auguslin. 1. op. imperf.
contra Julian. 108. — Somniculose est dor-
mitando, negligenter, sonnaccriiosamenfe, trtrs
curalamante, u'rrvtuTixca;. Plaul. Capt. 2. 1. 31
haud somniculose hoc agendum ett. Id. Jmph.
2. 1. 75. Non soleo ego somniculose beri im-
perial persequl. ^ujustirs. loc. cit. Neque eniui
ille, at puta«, rigilanilsjime hoc, qtod sstime,
intirnavit, led tu lomniouiosiseime, quod ille pn>-
tulit, iotuerii.
SOMNICClOSUS, a, nm, adject, (somniculus,
V 1. Passive — a) Est plenus somno et igni-
via, sor.no/eniO, sonnacc/isoso, trr»ta?Tjj, Orrno-
Ttxc'j. Cic. Senect. 11. 38. Qua vilia sunt nun
senectutls, sed Inertia, ignava, somniculosas sene-
ciutis. Colum. 1. R. R. 1. circa med. Somui-
culoso viilico plurima elTugiunt. Seneca 5. Qucesl.
nest. 11. Somaiculoss etesis. Martial. 3. 58-
glirei. — 6) Item qui in somno Bngilur. Fronto
ad St. Cces. (edente Iterum A. Jitaio) 4. ep,
12. Iloc unura ex annaiibut lumptuoi amoris
mei ar&umentum poeticum et sane somniculo-
sum. ^ 2. Active est qui somnura ac torpo-
rem inducit, vapKeiTixo;. Roc tensa dixit La-
btr. apud Gtll. 9. 12. et Non. p. 172. 30. Mtrc.
Ecaitor multum lomnlculotum. ut Ge'.l. ipse te-
stator. Sic Cinnaibid. Somnlculosam ut Poenus
atpidem Psjllus. Plin. enim 29. Hist. nat. 4.
18. iradlt, ab aspidibui percusses torpors et io-
mno mori. V. SOHMFER.
SOMNICULUS, I, m. 2. deminut. a somous,
parvus somnus, sonnetto. Vox a Lesico eipun-
genda; occurrit eoim tantum In Not. Tir. p.
135.
SOMNlFER, f?ra, fe>um, adject (somnus et
fero) % 1. Est qui affert somnum, sonnifero,
otMopo'poc. Plin. 18. Hist. nat. 25. 61, (220).
bisque somnifera eliam sativo papai'eri. Ovid.
1. Met. 671. de Mercurio. virgsmque potenli
Somniferam sumpsisse menu. Sit. It. 4. 87. So-
mnifera ljmpha. ^ 2. Esl qui lorporera lodo-
cit. Ooid. 9. Met. 693. rie osjiide. Plensque
somaiferi serpens peregrine veneni. Lacan. 9.
701. Aspida somniferam tumid* cerviee Irvavit.
V. iiii. 815. et dicta in SOMMCULOSUS. —
Oinc
Somnifera, cb, t I. absolute, berba eadan ae
stramus leu ttrvchnus, Apul. Herb. 74., qua? el
tomnifica vei toporifera dieilur ifcicL
SOMNlFlCOS, a, urn, edjeci (somnus tt ft-
cio) somnum vei torporem faciens,somnifer, son-
nifero, narcolico, u'svunxdc, vapxesTixo'c. Plin-
S0MN10SUS
37. I/isl. nat. 10. 57. (158). Somnlflce medlca-
menla. Alii tamen rectiut pro somnifica leg.
somni. Id. 24. i6ii. 4. 17. (63). Clmicibna vin-
cilur aspidum somnifica vis. 2"/ieod. Priscian.
2. Somnifica potlo. Co?t. ^uref. 1. Tard. 4. 69.
xnceror. Adde CapeXl. 1. p. 82. — Hinc
Somnifica, cb, f. t. absolute. T. SOMNIFEft
in fin.
SOMNlfiBR, g?ra, gJrum, edject. (somnus et
gero) idem ac somnifer, qui gerit somnum. Dra-
conl. I. 212. de luna. Candida somnigeris col-
lustrat cornibuj aiet.
SOMNfO, as, Svl, (stum) are, a. 1. (somnium)
Somnior, deponemis forma. Petron. fragm. Tra-
gur. c. 74. liic, qui in pergula natus est, sdes
non eomnlaiur. ^pui. 3. ifet. Vlgilans somoia-
bar. Id. 9. ibid. Quiesce securnt: bene somoia-
re. — ! Part. Somnians II. e; Somniaturus I. d.
— Somnio ett in somno allquid, quasi vigilant,
video, per quietem videre vldeor, ovitotnttt (It.
tognare, tognarsi, sonniare; Fr. reiser, lon-
ger; llisp. sonar; Germ, traumen; Angl. to-
dream).
I.) Proprie. — a) Cum Accusalivo. Plaut. Bud.
3. 5. 68. vult erlpere Ingratiis quod ego in so-
mnie somoiavi, Adde Cure. 2. 1. 32. et 2.2.4.
et Ter. Andr. 5. 6.7. Cic. 2. Oiuinat. 59. 121.
Miramur allquando Id, quod somoierlmus, evede-
re r Id. ibid. 65. 134. Nemone unquam allui ovum
somniavilT Plaut. Stick. 5. 2, 18. Somalare-
aurum. .Sueton. Galb. 18. speciem fortuns que-
rentis, Ptirs. 1. Ep. 18. eventura an eontrarla.
Ter. Eun. 1. 2. 113. Dies noctesque me ames,
me desideres, me somnies, me eiapedes, de me
cogites. — Plaut. Rud. 3. 1. 5. (et Mil. glor.
i. 4. 47.) Uac node mirum atqua inscilum «o-
mniavi somnium. — 6) Cum Ablai. et prap.
de. Cic. 2. Divinat. 67. extr. Hanc credo csu-
sam de illo somnlsndi. Sueton. Aug. 94. Puer,
da quo somniasset. — c) Sequente Infinito.
Enn. apud Cic, 4. -4ca& 16. 51. (3. pr) Nam
videbar somniare, me et»e mortuum. Plaut. Mil.
glor. 2. 4. 39. Its me intimolatam perparam-
falsum esse sorania'l.. Cic. 2. Divinat. 65. I34«
Deferl ad conjectorem quidam, somniasse te, o-
vum pendere et fascia lecti sui cubicularis. Sue-
ton. Aug. 91. Somniare, queri Capiiolinum Jovem.
Id. ibid. 94, inlestina sua ferri ad sidera. el
Claud. 37. vim ei ab Appio illalam. — d)
Absolute. Cs'e. 2. ZJiuinat. 59. 124. Tolas oo-
ctet somnlamus, neque ulla fere est, qua non
dorraiamu*. Id, ibid. 122. Somnlanlium visa.
Adde Plin. 10. Hist. nat. 75. 98. (211). et Sue-
Ion. Iter. 46. Ttrtuli. Anim, 47. Sirnnlaturi
sersi. — e) Passive impertonaliler. Plin. 28»
ibid. 4. 14. (51). Arisiotelet et Fabianus, plurl-
mam somniarl circa verel auctumnum, tradunu
II.) Translate somniare dicunlur, qui aliquid
inepte et sine raiione dicunt, faciunt, volunt —
o) Cum Aeousatiro. Plaut. Pert. 2. 3. 5. Quod ego
non magls somniabam, neque opinabar, neque
eensebam, earn fore mihi oecasionem, ea nunc
quasi decidii de cseio. Cic. 9. Alt. IX a med.
De Lanuvino Pbamea) erravi : Trqjaoum somnia-
bam. Plaut. Cure, 4. 3. 14. quae tu raibi la-
bulaa? Quos tu mihi Luscos libertot? quot Sum-
mabos somolas? Id. Merc. 5. 2. 109. ebo! qua
tu somnias? liic homo non sanat est. Colum. I.
R. R. 8. 2. Somniare inepliai. h. e. diet no-
eiesque cogitare. — 6) Cum InQnito. Ter. A-
delph, 4. 7. 6. de panltria me agere. Cf. Plaut.
Pert. 2. 3. 5. — c) Absolute. Cic. I. Nat.
A 8. 18. Portent*, et miracula non disserenlimn
philosophorum sed somnlanlium. Plaut. Amph*
2. 2. 65. el Capt. 4. 2. 68. Hie vigilans soranial..
costui togrta vegliando. V. VIGILANS. Cf. A-
put. loc. supra cit.
SOMNfOR, aria. V. roe. praseed. Init.
SOMNIOSUS, a, um, adjecu (somnium) ^ I-
Est qui facile somniat, qui somniis maslme ob-
noilus est. Cut. ^uret. 3. ^cut, 5, 51. Parva
ronversione mentis afflciunlur, ut aut alienen-
tur, aut Irlsles et somnioti videantnr. 5 2. Est
etiam Idem ac somniculosus, sonnolen^o. Plin.
23. /list. nat. 19. 79. (260). Soranioscs fieri le-
SOMNIUM
pora lampto in elbit, Cato arbitrator, nam ipse
Cato apud Diomed. 1. p. 358. Putsch, Leput
solium tomni adfart, qui Mum edit Alii tamaa
rectlut leg. apud Plin. lomaos Qeri.
SOMNIUM, II, d. 9. (tomnui) Soronidm pep
somniorum babet Vet. Poeta apud Cie. t.Di-
vinat. 21. 43. Quo leie tenant laata «orte» io-
molum. et Enn. ibid. 58. Inlerpretet iorani4m.—
Somnium eit rltum ia tomno, tpeeiet aobi* dor*
mieatibu* apparent, ovap, oveipoe, tvwfKO* (It.
segno: Fr. tonge, rivt; HIip. tueno; Germ.*.
Traum; AngU a dream).
I.) Proprle. — a) OniTeriim. Plaut. Cure.
9. 2. 3.. buic conjicio tomniam. Adde £nn. a-
pod Cie. he. tnpra cit. Curt. 3. 3. 4.Somuium
regi latum. Zucret. 5. 1158. multl par tomala
•ape loquentet. Cie. 5. Fin. 20. 55. Ne il Ja-
candlnimii qaldem not tomnlit aiaroi patemui,
Endtmionie tomnum hobia Tellmutdarl. Pen. 2.
57. Somnia pitaita qol pargatiiiima mittant Ovid.
9. Art. am. 328. Somnia lata Tldere. Id. Beroid.
19. 188. vera eernere. /*. It. Met. 614. vans.
Seneca Bete. Fur. 1083. fuine huml lava fe»
roei Corde Tolulat .omnia. Plin. 28. -Hi*t not.
8. 38. (67). Somnia tumultaow. Plin. alter 1.
Ep. 18. trltle. Sit. It. 8. 124. borrendam.
Patron. Sat. 100. a axed, turbulentom. el ibid.
104. Somnia, qua; menlei Iudunt ?alltantibu»
ombri*. et ibid. Biplara tomnium. Plin. 20.
EUt. nat. 13. 51. (142). Imaglnari aliquld per
tomniam.— Veteret totebant coraprecarl lomnia,
ft. e. mpla talia aut ture devenerari iaa depre-
eari paeemque ao veniam a prodlgiall Jove dila-
qne ATerrancit omnl tupplieiorattt ae plamento-
rum genera etambire. Cf. Flout. Mil. glor. 2.
4. 41. — b) Somnio admonitut Tel monilu*
ia dicitnr, qui ab allquo numine monumentum
quoddam facere ia Juttumper tomnium putabat
Imcript. apud Grater. 80. 2. bbmssj »a»ot*8
CiMPBSTHI P. ASL1V* P. T. ABLU -AC1TTI SOMA 10
adhohitvs rotyix. Alia apud eumd. 102. 1. ur.
*YB. PACOBTI IF« *BAM CTM PABMKHTO (lege pft-
Timento) joiwio siobitvj iysptv «vo o. »• —
Holta da somniit Cie. 1. Divinat. 20. et teqq.
et % ibid, 58. tt teqq., Plin. 10. Bill. not. 75.
98., Zactant Opif. D. 18.; Item Macrob. I.
Sotnn. Sap. 3., ubl eorum naturam et genera
peneqaitur. — Da port!* tomniorum V. Stat.
5. Theft. 288. et teqq.
IL) Translate. *f 1. Bit ret rana, tpea Ina-
nlt, nuga, baqattella, nulla, sptrania inutile,
fanlatticheria, cattello in aria, ttravaganxa.
Ter. Adelph. 3. 1. 50. De argento, tomnium:
mot, eraa redl. Id. Phorm. 3. 3. 9. varum her-
oic hoe ett. DO. tomnla. Id. Adelph. 3. 4. 30.
Tu, qaanlut quantut, nihil niti tapiantla at: ille,
tomnium. Lucrtt. 1. 104. malta tibi jam Gogere
potiom Somnia, qus vjlai ratlooet vertere pot-
tint. Quintit. 8. 9. a med. Otla animoram et
ipet Inenet et velut tomnia qaadam Tigilantium.
- Ia exclamation*. Ter. Phorm. 5. 6. 34. So-
mnlum! utia h«e Ignoraret tuum patrem? bub-
bole! *J 2. Metoojmlee pro tomno el lopore,
tonno. Virg. 6. /En. 838. atheriU delapiua So-
moot ab aitrla, Te, Palinare, petent, Ubl tomnla
trlitla portan*. Sero. ad ft. I. Somnia, toporem.
Bene autem ditoernit Itta Vlrgiilat, ut tomnum
ipium deum dieat: lomnium, quod dormimut:
jniomniirm, quod Tldemui In lomnlt, ut (8. 897.)
ted [alia ad cesium millunt imomnia manet.
Adda Gloss. Gr. Lai. Cf. SOMNDS. f 3. Ia
Fabuiit Somnia dicuntur Erebo et Nocle gena-
rata una cum Somno. Ergin. prcef. fab., Cie.
3. ffat. D. 17.44. et Ovid. 11. Jfef. 588., 614.
et teqq.
SOMMOLENTER, adrerb. (somaoleatut) cum
lomnol.entlt. Bierowrm. ia Pi. 118. Non otiose.
et lotsnolenter, ted itrenue vigilanterque.
SOIU^OlBNTIa vtt tomnulenlla, eb, f. I. (to-
mnolentui) propentio ad tomnum, lonnolinza.
Sidon. 3. Ep. 2. a med. Ubl tomooleallts ea-
blealarioram dormittadi potiat, qaam dormiendi
local ett.
SOUNdLBNTCS vat aomnultntat', a, am, ad-
ject, (tomout) tomoo pieaut, umttriiaie (It.
Ion. XT
— 417 —
ronnofcnto .• Fr. endormi, tomnolent: Blip. J0>
noliento; Germ, voli Schlafs, schlaflrunken;
Angl. somnolent, ileepy). Apul. 1. Met. extr.
In media rerba tomnolaatam deaioare. /*. 10.
ibid. Graredine tomnulenla Jam demersal, i'otin.
20. da alee. Quum dorraiendura ett, tomaolentam
arbor tutiinet. Adda Ambros. Bymn. 1. 18.
Glatt. Lat. Gr. Somooleatut, u'«vuS^{.
SOMNOalNDS. r. SOMNUUNOS.
S0a^6SDS, a, am, adject, fiomnut) tomni-
ealotoi, dormllor. Gtoif. Philos. Somnotuij
u'irvojTiico's.
SOMNDRNUS. a, am, adject (tomout) qui to
tomno Tidaturj a tomnia, al a eorrlut ett colur-
nu« pro eorutnw, tea potiaa at a diu- diurnui,
noetu. noeturnua etc. Parr a apod If on. p. 173.
3. Merc. Levli ment qnua tomnornae Imagioea
Allatur, non nmbraatar tomoo papal*. A1I1 leg.
lomnorinae tmaginci', b. e. per tomnium tIim.
Alii tonorinaa, b. e. qua tonnm to tomni* a-
dera ?identar, ut eeeidit lit, qui aarlum Unnlla
laborant. At OeJ.?«ru« nihU maUt. V. qa» Idem
adnotat. ad ft. J. Ban» tamea too. Freunditu
noa egnotcit; ted tomnurue, neieio qua de eaa-
ta, emendandnm sua patat.
SOMNOS, I, m. ». (u«e«) — a) ^ompn6»,
inter ta litters p, legilur to plurimlt MS3. Coda.
Cf. tempto pro tenlo et timilia. — b) forma «o-
fTtnu*, ut, 4. habetur apud Fulg. interpr. Itat.
Joh. 11. 13. Codd> Can«._ et Tere. — c) Btf-
moo tocU petilur a Gr. Goto?, quod ett a Skr.
ivap, dormio, uoda tat. topor, Germ. Schlaf.
Ad rem Gell. 13. 9. Quod Grasel unknot tuiiar
dieimut: qood iili u«Ttof, not lutnnu*.- quod
o'fop^o'f, not tubulcui: quod item ilUutrvoe, not
primo typnat, deinde per v Grasea* Latiaasqua
o litieras eognatiooem tomnus.^ — Somnui ett
dormieodi actut, topor, quiet, w»{ (It tonno;
Fr. sommtil; Blip, tueflo; Germ. *. Schlaf;
Angl. ileep).
I.) Propria. — a) OniTeriim. i°l.n. 10. Bill.
nat. 75. 98. (212). E»t tomout nihil aliud, quam
aaimi in mediam «es» reeeisut. Cost. Auret. t.
^cut. 14. 115. Somnum flerl tpiritaa seatibili*
cratsincatione aitererat (Atctepiadei\ Cie. 1.
ruse. 38. circa med. Mortem tomni timiilimam
volant etse. Sie Seneca Here. Fur. 1069. Somna
frater dura laoguida mortlt. Ter. Beaut. 3, 1.
83. Somnom bae nocto oculia noa Vldt meit.
Sie Cie. 7. Fam. 30. de Caninio. Toto tuo coo-
tulata tomnum noa ridit. Enn. Ann. 390. lae-
taalet tomna' repente mollluima' ptrculit Plant.
Mil. glor. 3. 1.115. Rogitant, nocta at torannm
ceperlm. 91s Cie. 4. Tuie. 19. a med. Nocta
ambulabat in publico Themlttoele*, quod to*
mnum capere noa pottet /*. ^rut 80. 278.
Somno iito loco yfc tenebamur. Adda .fVont.
Prine. Bitt. p. 319. Cie. 6. rep. 10. 10. Me artlor,
quam toiebat, tomnoi complexut ett Id. t. Tuie.
47. a med. Dare te tomno. Id. 9. Nat. D. 57.
143. Palpebral tomno coanirentee* Jiulin. II.
13. init. Cod tectum curie Alexaadrum tomnu* ar-
ripuit. Ovid. 11. Met. 100. labituc tomnuf to
artat. Firg. 6. £n. 520. coofeetu* curia tomno-
qua graratut. Id. 4. G. 499. condltqae nataa-
tia lumina tomnu*. Ovid. 11. Met. 63S. ia-
bilut tomnoa to arto*. Id. Beroid. 19V 48.
Sed morel obrepent tomnot anile caput at Se-
neca Troad. 441. Brefitqae fetti* tomnut ob-
reptil genit. Ptin. 7. Bitt. not 24. 24. (90).
Somnui terpit Id. 28. ibid. 8. 47. (74). Ia tomnom
iro. patir di tetorgo. et Petron. Sat. 21. et.22.
Quum graratut tot malls in tomnuio iaberetur.
Sii. It. 7. 204. Somnut componU lamina. /*.
ibid. 633. aigar errat per lumina. Adde 8. 131.
QvintU. 9. 4. 13., Ovid. 3. iffet 678. et Pirg. 7.
JSn.- 88. Patera tomnum. porti a dormire. et
Pal. Flaee. 8. 65. Lamina tomno mergers, et
1. 71. Somno cedere. Seneca Biro. Fur. 1044.
Tultaa to tomnam eaatt Id. Oetav. 717. So-
mno retolti. Cart. 9. F. C. 38. a mad. opprl-
nii «»n- 9. Silt not. 13. 15. (43). grariora
premi. Petron. Sat. 86. altiors bbdormira. Virg.
4. Jin. 560. ductre tomno*. dormire. et Ovid.
3. Jfet 735. de Mercuric. Tirga, qua tomnoi da-
SOMNUS
eit et areet. ft. e. ladaeit et prohibet ducere
jomnoj hoc eod. ttatu Borat. Epod. 14. 2. tt
Seneca Btrc. (St. 645. dixere. Plin. 1*. Bitt.
not 18. 23. (117). Dao genera tin!:, anura, quo
somaut coacitlatuTt alteram, quo fugatar. Id.
30. ibid. 15. 48.(l40).et 26. ibid. 3. 8. (14). Al-
licere tomno*. /*. 33. ibid. 9. II. (24). Suteoli
e* vino potl tomnam afferant. Id. 20. Hid. 17.
73. (139;. Aaltum potoro tomnnm eoncitat Id.
21. 'ibid. 19. 77. (133). Odor baeehari* tomnum
gigait Id. 19. t'bui. 8. 38. (120). Lactucs tomnum-
parere ereduntur. Id. 33, ibid. 8. 75. (144).
et Ovid. 1. Met. 153. Naea* tomnum factual.
ffbrar. 1. Sat. 5. 83. Soman* ma anfert mi trot-
porta, et ^pod. 9. 37. Fontatqoa Iimphl* obstre-
puat maaantibui, Somno* quod iav.itet leTtt. Celt.
3. 18. Somnam medleamenli* areewere. ri6u«.
I. 3. 88. Somno faatu*. Liv. 7. 38. torpidui.
Plin. Paneg. 6S. mawMu*. Ovi*. t. ^nwr. 2. 3.
r aenu*. Suetot*. Auf. 15. arta daTioeto*. Enn.
apud Macrob. 6. Satwrr*. I., Xtterat. I* 133. et
Virg. i.£n. 26S. lepaltu*. Quinttt. 4. 3. a med.
languldaa. Masimian. 4. Eteg. 41. loto peetore
tomnum- efflan*. £«*, Ann. 52. tli sgro turn
eorde meo m» tomna* rellqait. Cie. 9. Atta-
in. Quum meagritudo tpmao privaret Id. 4.
Tuie. 19. a mad. Quarantibu* ( JlUowttocIei) ra-
tpondebat, MHUadit tropaia •* • tomno weejtart
Id. Suit. 9. U.Zi tomaoaxeltar*. Id. 4. Ttuc.*.
26. Bgo tomno tolutoi tam. Virg. 9. JSn. 309. Bx-
eutl tomno. Seneca Oct av. 133. lagen* exeutlt to-
man m paror. Virg. 3. G. 530. nae tomnot abrum-
plt curat 'talubre*. Borat. Epod. S. 96. pator*
tomno* aoferam. /*. I. Od. 35v 3. Nae- tltt to-
mno* adimunl. /*. f. Sat. 5. 18. mall enllee*
ranaqaa palaitre* Arertant tomnot. Sou. Jug.
79. Somno experreeta*. Bnn. Joe. tapr» cit So- ,
mau* molliulmua.' Senaea Sere. Fur. 1075.
lani* et piaeidn*. Ovid. Beroid. 11. 29. facili*.
Sii. JU 7. 300. let!*. Plin. 9. Bitt. nat. 36i_
54. (127> et Seneca flercv Fur. 1051. gravit.
Ouid. 1. Amor. 1 3.7. et Xuean. 10. 354. piDgmtu.
V. PINGD19. Cetu I. 3. anlt mad. «t Ovid. 7i
Met. 523. pleoo*. prcfondc. quo ienia af£u»
ab Borat. 3. Sat 1. 8. et Cat. Auret. 9. Acut.
39. 171 dleitur. Vat. Flaee. 4. 16. alu quit* II-
quidiqua potential tomni. V. LIQDIDUS. QVW
II. Met. 593. Somnu* Ignavua. Coiun*. !/• etwfe.
ftort. 68; tegnl*. Id. ibid. 104. profugu*. *Von-
to ad Ver. Imp. (edent* iterum A. Maxo) epv
1. ad fin. pernor. Martial. 19. 18. Ingeatl
fraor improboqua wmno, Qoem neo lettia iap«
rumplt bora. Id. 9. 93. Somna* twara*. 0u»n-
Mt 10. 8. 1. Intermitiu*. Cajl. Auret. *• Acut.
33. 179. altlor. Id. «. Tard. 4. 94. toipania*.
et mo*, eoneita*. Id. ibid. 63. inaol* .ft. a. <io»
nihil confert ad raleladinam. Id. I. Acut. 9..
64. Intemporall*. ft. e. Inte,mpe«iTut. Id. 3. ibid.
97. 144. lurbaUalotv — b) Somnua intitictu*^-
tomnu* raeridianua, apod rawrotfel. B. R. 9..
5. Bgo hie, nbl not at die* modlo* tedlt et abit,
tamen atUvo die, il noa difflnderem Intltleio to-
mno meridiem, Titer* noa ponem. — Mo* •aim.,
erat Teterlbu*. qol atiamaaov obtin«t, atUro.
tempore tomnum lariateulam meridla eapera.
HIno et «atit ifart. 3. 9. 8. Noa bono* *o-
mna.de prandto.— *> j0 ^T^f?'*£«
cl. aV#KM0U ill, doe.t C*t.J»r eUs.Tard.
7 a|. — d) In tomno, tomno, m tomnu (ex.
fn tomniii, quod pro in .omnia allquando oeeur-
rit; lnvlcem enlm bae dao ilgnlfleation* per-
mutantur), dum dormllor et tomoiator, in to-
on*. Cie. 3. Verr. 29. 45. Ba ti •**£%"
accident Liv. t, 9. Quatomno rlta fuerant Cie.
1 if at D. 39. tub. fin. Ilia no.tra Sotplu, quattv
to numnoam, na to tomnit qaidem, tide*, nlrt
ete. Id. t. pivinat. 63. ia fin. Qui te wdtt
aatatl ptaparato animo, eum bonl* eogltatlonl-
buK carta et rata eerait to tomni*. et 9. ibta.
70/144. Carxot *d OljmpU proueltcl M8 1 " **
Tito* ett to tomni* Cairo qnadrlgaram Tebi. Aaaa
ibid. 91. 42. Virg. 3. £n. 270- In tomuli, aeea,
cola oeulot montlMimu* Ueetot VUut adetta mihl
ete. Add* 4. ibid. 466. « 554. tt *Ubl. — *>
Per tomnum, per tomnot, inter iomno», to.
63
SOMPHOS
«omno, dormendo. Cie. 2. ZJii'inat. 11.27. Mud
Tidebatnr animo, per somnum temlbui et curl*
V«ciio, pravideri. Plin. 23. Jiist. nal. 1. 24.
(48). Kcc «l per eomnos genitura etTundatur.
Cal. Aurel. 5. Tard. 7. 80. Per aomnos ina-
nlbu* viii< affect! agrotentea. Cf. Curt. 6. 41.
S. Per diipoiHoi, quot eapra somnum babebat.
Alii leg. ad somnum. — Io lllo Stat. 9. Theb.
670. TriEtibui interea somnum turbata figuria.
somnum forlaaae eat idem ae per tomnum. Cf.
ibid. v. 606. — f) Servui ad tomnum, qui
ad cubiculum beri excubana, aileulium faeit, ne
dormieotem quit ialerpellet. Curl. 6. 11. 3. Cf.
SiLENTIARIUS. — Laudea soroni pereeqcitur
Seneca Here Fur. a v. 1065., Item Ovid. 11.
JHet. a v. 623., et de eodem docte disputat Ter-
lull. Anim. 43. — De somno eonaulalur ellam
B. Quaranla in Blue. JSonon. T. 13. tab. VI.
II.) Translate. «J 1. Metonymice. — a) In
bor:am partem eit tranqoillilaa. Slat. 3. Theb.
255. longa ventorum pace tolutum JEqaor, et
imbelli recubaot bbl iitora aomoo. Id. 3. Silv.
2. 73. pigro torpebant sequora somno. — 5) In
malam partem eat inertia, deildia, ignevum ollum,
pahroneria, ozio. Sail. Cat. 2. ad fin. Mult!
morlalei deditl ventri alque somno, Cic. Sext.
C6. 138. Qui sb patria, qui laadi, qui gloria, non
qui somno et conviviis et delectationl natoa at-
hltrantur. Fellej. 2. 1.1. Io eomnum a vigilils,
ab armla ad voluptates, a negoliis In otium coo-
versa civllaa. Flin. 14. praf. Requirenda aunt
ellam ea, qua invenerant pried, desidia rerum
internecione rnemoris Inducts. Cujus tomni cau-
sae etc. Tac. 2. Mitt. 90. de Fitellio, Somno
et luxu pudeadua. Cf. eumd. Germ. 15. Pediti
somno eiboque. et 16. Ann. 19. Somno loduliit.
!2. Item loranium, $ogno. Enn. apud Cic. 1.
ivinat. 20. 40. Talia eommemorat lacrumana,
eilerrita aomno. ^ 3. Item pro nocte, notte.
Firg. 1. G. 208. Libra die aoranique pare*, ubi
fecerlt horaa. Sil. It, 3. 200. Miacuerat lucem
somno Deui. Firg.l.JEn. 474. Rhesi - tinloria
primo qua proditn aomno. h. e. prima parte
noctis, sul primo sbnno. «J '4, Et pro morte,
morie. Horat. 3. Od. 11. 38. Surge, ne longui
tibi aomnua, unde Non timet, detur. Sil. It. 5.
528. manantem in viscera mortem Accipit, et
longo componlt iumina aomno. Id. 7. 6*3. errat-
que nlger per lumlna aomnua. Fat. Flacc. 3.
178. frigidua orbea Purpureos Jam aomnua obit.
Fulgat. interpr. Joh. 11. 12. Vado, ut a aomno
ixeliem eura. Cf. t>. 13. — Hue pertinent formu-
la in fmcriplt. eepulerelibus. Inter. Pelavina e-
pud Hurat. 434. 7. bvmc somno abtbbhali ratBiA
UBtiKBT. Adde 993. 1. Alia apud Orell. n. 2432.
•ohko orsstiiu mu etc et n. 4428. sokko ab-
XBBKO BACBVm ABLIA 4BBIK0B 6tC et «. 4622.
V. M. SOHHO aiTVLCHBO ABrBBHAU SACBVM SVTT»
CHUB ovab visit etc Alia Christiana apod eumd.
n. Ii2l. hic bbqvibjcit maoMKO pacib (ut sape
in Inicrlptt. Cbrlst. V. Bruzza, Lapidi di Fer-
celii p. 266. et teqq. et p. 332. et 835.). Adde
aham item CbrJat. apod Boldetti, Osserv. p.
453. Cf. Cavedon. in Continual, delle Memorie
di Modena T. 7. p. 138. et seqq. etv. DORMIO.
•J 5. llloc aenao etblco, de statu coram, qui pec-
eatia eon! obnoiil. Fulgat. interpr. Rom. 13.
11. Rora est jam noa de aomno aurgere. % 6. In
Fabulia Somnus est deus Gliua Erebi et Noclis, ut
eat apud Hygin. prcef., cujua regiam apud Cim-
roerloa positam, item eomitea et potentiaro deacrl-
bunt Ovid. he. eit. a v. 592. et Stat. 10. Theb.
a v. 84. Fiogiiur alatus et rore 8tyglo perfusua,
gereas yirgam et cornn papavere plenum, quo
perfundit quoi corrlpit. Lepidam de Somno fa-
bulam narrat .FVonto de fer. Alt. (edente Ite-
rum A. Maio) ep. 3. ad fin. Stat. 2. Theb.
143. Illo* poit verbera fessoa Esceplamque bio-
mera corna perfuderat omni Somnua. et 5. ibid,
107. consanguine! mlslui caligine Letbi, Bore
maden* Sijglo, morlturam amplectilur urbem
Somnoa, et implacldo fundit grarla otia oorou.
ct 6. ibid. 27. et cornu fuglebat Somnua inanl.
Sil. It. 10. 352. eurvoque volucrii Per tenebraa
portal medicals psparera cornu, et mos. quatlt
— 418 —
Inde aoporas Devexo capltl pennaa, ocuHaqae
quieiem Inrorat, tangena Lethaaa tempore virga.
Tibult. 2. 1. 89. venit tacltua fuicii clrcumda-
tui alia Somnua. Add* StaL 10. Theb. 148. et
1. A chill. 620. et Fal. Flace. 8. 72. — iSeneeo
Here. Fu>\ 1068. Somnum fecit Atlrse filium.
F. ASTR£1A in ONOM. — Ad Somnum deam
pertinent et ilia apud poetai. Claudian. B. Gild.
213. Uumentes Jam noctis equoa, Lethsaque So-
mnus Frena regent, tacito volrebat aiders curru.
Ovid. 11. Mel. 623. Somne, quiea rerum, pls-
eidiasime Somne deorum. Adde Inscript. apud
1. Gruter. 67. 8. et 99. 5.et apud Murat. 993.
SOMPHOS, i, f. 2. genua cucurbits: a aou-
*o'e, mania, fungoaua, ipongioaua. Plin. 20.
Sitt. not. 3. 7. (13). Cucurbila qnoque ail-
vealria invenltur, aompboa a Grascia appellate,
Inanla (unde et nomen), dlgllall erasiitudlne, con
nlii in aaioaia oateena. Earduin. leg. tpongot;
aod Sillig. tinsels litterla dedlt.
BONA. F. ZONA.
SONABlLIS, e, adject, (.aono) qnl sonum fa-
cile reddlt, aonana, reaonana, riionante, tonoro,
t|y«St)c. Ovid. 9. Met. 783. crepultque aonabile
siatrum. Augustin. 29. Tract, in Joh. 4. Ver-
bum et Deua eat et doetrina atabllla, non aona-
biiia per ayllabaa et volatilia sed manenlla. Adde
eumd. 11. Civ. D. 8. et de Cera, ad litt. 8. 3.
SONANS, antla, particip. F. SONO.
S6NANTER, edrerb. com eono. Comp. So-
nantiut tantum oceurrlt. Donat. ad Ter. Phorm.
prol. 2. Traoadere velerea aonantlua, quod nos
leniua dicimua tradere.
SONARIOS. F. ZONARIDS,
SONAX, Eds, adject, omn. gen. (aono^ valda
aonorua, peraonana, tonoro, ritonante, vx^ r it-
Ovid. 1. Met. 333. Trllona vocal concbaque
•onaci Iospirare Jubet. Alii reditu leg. concha
sonaotl. Apul. 4. Met. Paaaim maria penullan-
tea Tritonum caterva: blc concba aonacl lenlter
buccinat, Hie etc. Id. 8. ibid. Apsr dentibua
attrita sonaei ipumeui.
SONCHORA. F. voc. aeq.
SONCHOS vel soncbua, i, m.Z.opfxoc et ooV
voc, berba genua, cice'rot'ta, orisp»srno<o (Son-
chut oleraceut Lion.). Plin. 22. Biet. not. 22.
44. (88). Eatur et eonchos uterque, albua et nl-
ger: lactuca simile* embo, nlal eplnoal essent:
caule cubitali, anguloso, intua cavo, sed qui fra-
ctua copioao iaete manet. Albua, qui e lacte nl-
tor, ntilia orthopnoiels lactucarum modo etc.
Theod. Pritcian. 1. 13. p. 394. dlcltur aon-
chora. Adde tfarcell. Empir. t. 12. p. 101.
sONlGER, gera, gerum, adject, (aonoa et gero)
qui bod urn gerlt ten reddit, ritonante. Augu-
itin, Serm. 28. n. 4. ed. Mai. Dederunl petra
crepltum fragore eonigero et visceral! motu dia-
rupta aaia crepaernnt.
SONlPES, pedis, omn. gen. (eonus el pes) qui
pede aonat, chi tuona colpiede. «| 1. Adjective.
Grat.Cyneg. 42. Vis operate auo lacra ad Buba-
atia lino Velatur aonlpea asatlvl torba Canopl. F.
BUBASTICS. In aaerla Ieldia elatra manu qualle-
bant.tcabillapede, ealtitanlea. F. SCABELLDM.
*[ 2.Substantivorom more apod Poetaa de equo
fere dicitur, qoi aolidltate ongula solo inaultana,
numerosum quemdara aonitum edit. Unde Firg. 3.
G, 191. de pullo equina. Carpere raoi gyrum
incipiat pedibujque aonare dompositia. et teid.
83. et solido graviter aonat ongula coroo. Id.
W.JEn. 600. fremit aquore toto Inaultana aoni-
pea et presaia pognat habenia. Fal. Flacc. 3.
334. vadil aonipea cervice remiaae. Catull. 63.
4t. Sol pepullt noctia ombres vegelia sonipedi-
bus. Seneca Sippol. 1082. pavida aonlpedes
mente eicill lmperia aolvunt. Adde Slat. 5.
Theb. 3., Sil. It. 1 . 222., Ciaudian. 2. in Rujin.
35. etc. *f 3. Item est nomen sideria, apud
Aral. 216.
SONlTO, as, are, n. 1. freijuentat. a aono,
frequenter tono. Solin. 2. a med. Locrenaium
cicada ultra oeleraa aonitanL Alii leg. sonant;
JtfomHiaemua tonenl. At GJosa. Xat. Gr. Sonilo,
a'vijv^Eco. uaum voclj confirmtt.
SONlXUS, j, m. 2. «t aaspiul
SONO
66s!TDS, ua, m. 4. (aono) Sonitut, i, 2. eat Pa-
cuv. apud Non, p. 491. 24. Merc. Quidnem aulcm
hoc aoniil eat, quod alridunl forea? Adde Ccecil. i-
bid. - Sonitua est eonui, el fere aonua magoua, ttrer
pitus, mono, »ont(o,auono forte, tlrepiio, rumore,
jqy^oc. Enn. Ann. 17. Mull. Iltnua aonitua ettudit
acutoa. Adde ibid. 452. de tuba. Plaut. Cure. 1. 3.
i. sooltom problbe forum. Id. Mil. glor. 4. 8. 67.
Sonilum fecere forea. h. e. crepuerunt, cfoolo-
rono. et Mott. 4. 2. 24. Sonitus coovivarom.
Id. Trin. 5. 2. 52. Sonitu me esoivlli voci,
grida, tchiamazzo. Sic Sail. Jug. 99. Sonitu
repente eiciti. Ruraus Plaut. Men. 5. 2. 113.
Sonitus ongularum. Lucret. 6. 131. ventorum.
Crea. 7. B. G. 60. remorum. Cic. 4. Berenn.
15. 21. In prcslio pra Ignavia tuba eonitam par-
terre non poles. Stat. 1. Silv. t. 68. Innume-
rot aria aonitua. Farro Sat. Menipp. 81. p.
121. Oehl Sonitua eymbalorum. Id. ibid. 8onl-
tus UbinoB tonere. Cic. 6. rep. 18. 18. Sonitom
aurea capere non poaalnt. Fitruv. 1.1. dreamed.
Sonilum diacrlmina, qua GracI ij'x 8 '® vocaht.
Id. 6. 1. et'rea med. Natlonum apirituo aonitl-
bua gravloriboa exprimuntur. Cic. 1. Tate. 40.
a med. Rellquum veneni aic e poeulo ejeclt, at
id reaonaret. quo aouitu reddito arrldena etc. JVe»
pos Alcib. 10. Sonllu flamma eicitatue, ertpitlo.
et Firg.B. JEn. 596. de equo. Quadrupedante pu-
tr«m aonitu quatlt ungula csmpum. Ouid. lb. 161.
Verbera torta dabunt sonilum. Id- 5. Mel. 616.
Terrerl aonitu pedum, caipettto. et Firg. 6.
JEn. 586. aonitua Imilalur Olympl. »' tuom. et
Plin. 9. Hist, nal. 10. 12. (36). Sonitua tter-
teniiuro. »'I roatare. et 20. t'iid. ^. 20. (40). «
ibid. 15. 57.(162). aurium. tufalamento, buei-
namento, inlronamento. et 18. ibid. 85. 85.
(359). marti. mvggito. el Propert. 1 . 20. 48. el Lu-
cret. 6. 132. de vento. aonitum facere. Petron.
Sat. 89. dare. Ovid. 3. Mel. 498. reddere. ec-
cheggiare. et Plin. 36. BUI. not. 13. 19. (92).
Tintionabula venlo agitata, longe aonltue referunt.
Firg. i. G. 474. Arroorum soniturh toto Germanla
calo Audilt. Adde Xucret. 2. 49. Cic. i.Orat.
12. 51. Quid tam furioaum, quom verbotfum ao-
nltaa Inanla, nulla eubjeeta aentenlla. Id. Orat.
23. 97. Eloquentla, qua curao inagno aonituqua
ferretur, quam susplcerent omnea, quani admi-
rarentur. Id. 1. Alt. 14. circa med. NoatI in
hac materia aonitua noalroa. tant! fuerunt, ut
eoa oaque iatiao exauditoa putetn. h. e. clamorea
et atrepitua me dlcenie et tonante. Ace. Scan.
rel. 640. RibbecL Sonitus elarus. Id. ibid. 392.
terriflcue. Ifav. ibid. 13. tavua. i'acue. ibid.
223. ingena. Enn. loc. eit. terribllia. Salt. Jug.
99. Ignotua et horribllle. Plaut. Trin. 5. 2. 62.
tumultuOBua. Colum. 6. fi. B. 6. .1. Crudllatia
BigDa (in bubut) crebrl ructue ac ventrla aonitua.
— Tibull. t. 1. 68. eopofem Nee aonitua placl-
dce ducere pottlt aqua, mormorio.
Homonym. Quid different sonitus etaonut,
Ha docet /aid. 1. Differ. 632. «*onua eat qoid-
quld auditor aenslblle: sonitu* vero confualo vo-
cla lubarums. Praterea: c^onua, Inqult DS-
derlein (op, eit. v. 5. p. 118.), beteichnet den
elnselnen, sonitu* ond tonor (poetiacb) den an-
hellenden Elang und Ton*, a. SONANS Bub
80NO.
SONlVlOS, a, om, adject, (aonua) aonana. Kelt.
p. 290. 31. Mull. Soolvio, algniflcal In carmine
Saliarl et Augorall.eonanti. et p. 297. 19. Sonivium
trlpudium, ot all Appiua pulcher, quod sooet,
quam pullo eicldit puis quadrupedive ex ore.
Cf. Sen: ad Firg. 3. JSn. 90. Cic. 6. Fam.
6. Non igilur ex alllis involatu, nee ei tripudjis
solitiimia aut aoniviia Ubi auguror, sed etc. Plin.
ib.'Eitt. not. 22. 21. (86). Nucea cadendo trl-
pudium eonlvlum faciuDt. Ha leg. Barduin. el
Sillig. ex MSS- Adde 10. ibid. 21. 24, (49)., obi
Sillig. leg. sofisfima.
SONO, sOoas, BBnDi, raro t5o5vi, aOntlum,
raro iBnSlum, aiioare, 1. (aonua) — In quibuedam
perionia ac temporiboa est tertia conjogalioois.
Unde sonit pro sonai diiere. Acciui apud -Ion.
p. 504. 32. Merc. Ciirvo litfre unds labunda so-
nit. Adde Enn. ibid. 33. Et tonunl pro sor.anl.
SONO
Acciut ibid. Ibo ad earn, ut sci<cam, qoid veilnt.
valva sonant. Enn. n. 33. ibid. Neque irati, De-
que blandl quidquam sincere sonunt. et apud
Priseian. 9. p. 863. Putsch. Litora lata sonunt.
Et tonere pro sonare. Acciat ibid. Valvas mnere
sensi regiai. Lucret. 3. 157. Caligare oculos, so-
nere Buret, succldere artus. — Prateritum so-
navl, prseterquam quod conflrmatur ei particip.
tonaturui, reperllur eliam apud Terlull. ad
Scapul. 3. Pristina lonitrua quid sonaverint,
sclunt qui obdorueront. et Juvenc. 4. 670. Cbrl-
»ta, propbetalU eujua tlbi palma sonarlt. pro
sooaverit. Adds fulgaU interpr. Ital. Ps. 45.
4., ubl sonaverunt oceurrit. — Ifon. lac. supra
eil. etiim praterls. tonivi videlur agooscere, In-
quit ForceH. — Supioum sonitum agnoscit Pri-
seian. loc, supra cit. •— Part. Sonant sub A 1.
a et &; et B 3. et 4. et in fin.; Sonaturus sub
B 4.; Sonanius sub J t.cel B 4. — Sooo est
sonum aut strepitura reddo. ■riyia (It. dar suono,
sonars, fare tlrepilo; Fr. sonner,' re"sonner,
relentir} Hlip. sonar, toear, resonar; Germ.
schallen, klingen, ertonen, erschallen; Angl.
to sound, resound): usurpatur autem A) Intransi-
tive; et allquando B) Transitlvorura more.
A) Intransitive. 1 1. Generalim. — a) Uni-
verslm. Plaui. Rud. 1. 3. 23. Hie saia sonunt:
bic mare sonat. Cat. 3. B. C. 105. Tympana
sonuerunt. Proptrt. 4. 7. 61. Qua numerosa fi-
des, quaque ara rotunda Cjbebes, Miraiisque so-
nant Lydla plectra choris. et ibid, 8. 49. raucl
aonaerunt sardine postes. Virg. 7. Mn. 637.
classica Jamque sonant. Martial. 5. 78. Parvl
tibia condyli sonabit. Id. 1. 77. ara sonant, h.
e. numml, dum tractantur et numerantur. Id.
14. 223. Crlstatsque sonant undique iucis ayes,
ft,, e. ganunt. Virg. 6. /£n. 557. Verbera sava
sonant. Horat. I. Sat. 8. 46. Nam, dispiosa so-
nat quantum vesica, pepedi. Id. Epod. 13. 2.
nunc mare, nurio situs Tbreicio Aquilone sonant.
Petron. fragm. Tragur. 60. Burmann. Repents
lacunaria sooare cceperunt, totumque triclinium
iotremuit. Tibull. 2. 4. 37. Hino fletus rhsequa
sonant. Id. 3. 6. 35. Nee bene mendaei risus
componitur ore: Nee bens sollicitis ebria ver-
ba sonant, h. e. clare eipediteque eiprimuntur.
Plant, Pseud. 1. 3. 74. Inanis cedis: dicta non
sonant, h. e. verba carent sono pecunia nume-
rata?. Cic. 2. Nat. D. 8. sub fin. Si ex ollva
modulate cinentea tibia Dascerentur: si platani
fidicuias ferreat numerose sonantes. Curt. 6. 23.
31. Sonabant incendlo silva. crepitauano. et Virg.
12. /En. 521. immissi ignes Arentem in silvam et
vlrgulta sonantia lauro. h. e. crepitantia, scoppiet-
tanti. et It. ibid. 863. teli strldorem aurasque so-
nantes Audiit. Caere fischiante. et 6. ibid. 551.
Phlegetboa torquet sonantia saxa. Id. 10. Eel. 58.
per rupes videor lucosque sonantes Ire. scil. pro-
pter murmur fontium, vel Quminum interfluen-
tium, vel ventoram inter arbores flantium. Sic 7.
j£n. 82. lucosque sub alta Consulit Albunea, ne-
morum qua maxima sacro I'onte sonat. Id. 6. ibid.
704. Seclusum nemus et virgulta sonantia silvis.
frascheggiantU et 6. ibid. 752. natnmque anaque
Sibyllam Conventus trabit in medios turbamque
sonantera. fremente. — Ovid. 3. Past. 389. mer-
ces mibi gloria detor: Nominaque extremo car-
mine nostra sonant. — 6) Dabet sape Ablati-
vnm InstrumeQtl, qao sonum edimus. Horat.
2. Od. 13. 26. Et to sonantera pleoius aureo,
Alcae, plectro. Phcedr. 3. 16. Dormire me non
alnunt cantus tui, Sonare cithara quos putes A-
pollinis. Alii aliter leg. Lucan. 6. 426. Nee qua-
sine libet, primis quid frugibus altrix Mte Jo-
vis Oodona sonet. — c) irnperaooaiiter. Virg.
3. G. 294. Nunc, veneranda Pales, magno nnne
ore sonandum. Apul. 5. Met. Jubet citbaram lo-
qui, psallitur : libias agere, sooatur: choros cane-
re, cantatur. ^ 2 - Speciatim est resooare, H-
tonare, rimbombare. Virg. 3. G. 554. Balatu
pecorum et crebris mugitibus amnei Arentesque
sonant ripa, eollesque supini. Ovid. 12. Mel.
226. Femioeo clamore sonat domus. Martial. .3.
58. Sonantque lurres plauiihus columbarum. ^ 3.
Zinc aut i/ia/s sonat, senlentia rede aut perpe-
— 419 —
ram is babel. Augustin. I. ilelracf. 4. Quod di-
al, ad sapientia conjunetlonem non una via per-
veolri, non bene sonat f 4. De voce et ser-
mon's. .Plant, flud. 1. 4. 10. Qusnain vox mild
prope bic sonat? Juvenal. 3.90. Miratur vocera
angustam, qua deterius nee Ille sonat, quo morde-
tur gallina marito. Martial. 7. 50. Ille leget, bi-
be ta : nolis licet, ille sonabit. h. e. leget, recii«-
bit, eantablt. 1 5. De sono littararum. * el.
Long. p. 75. 12. Keil. Aurifex melius per 1 so-
nat, quam per u. Id. p. 77. 11. Nam et ipsum
cul per quol, quo pingaiuj sonaret, serlbebant.
B) Transitivorura more. ^ 1. Generalim.
Albinov. 1. 107. Alcyonum tales ventosa per
aquora quettui Ad surdai tenui voce sonantur
aquas. 1 2. Speciatim est referre, significare.
Cic. 3. Off. 21. a med. Usee duo verba loter
te discrepars, re unuro sonare videntur. Id. 2.
Fin. 2. exlr. Non intelligit, quid sonet bae vox
voluptatis. Pert. 3. 21. sonat vitlum percussa,
mallgne Respondet vlrldl non eocta fideila limo.
Plot. Sacerd.. Art. gramm. p. 509. 31. ICeil-
Elegiacum raetrum dictum est, qaod esse (corri-
ge sa) sonat interjectionem flentis. Uic autem
librarius scripsit esse, quia Lalina note ee signi-
Qcat esse. V. Prob. De not. p. 1506. Putsch.
5 3. Item sape refertur ad vocem et sermo-
nem. Cic. 5rut.-74. 259.SoaviU$ vocis etlenis
appellatio litterarum, Catulo bene loquendi fa-
mam coofecerat: Cotta sonabat contrarium Ca-
tulo, subagreste quiddam planeque subrusticum.
Id. Arch. 10. 28. Corduba nalis poetis, pingue
quiddam sonantibus. Id. 3. rep. 2. 3. Sonare in-
choatum qnld- et confusum. Ovid. 15. Mel. 606.
Tale sonat populus. Id. 3. Art. am. 230. fe-
mlneum. Id. ibid. 288. raucum quiddam atque
inamabile. Id. 6. ibid. 597. Euoeque sonat. Virg.
1. /En. 328. nee vox hominem sonat. Id. 6. ibid.
30. Nee mortals sonans. Of. Propert. 4. 7. 52.
de Cerbero, sic mibi molle sonet. h. e. mili
latratu me apud Inferos excipiat. Similiter Virg.
3. G, 149. CEstrus acerba aonans. ronzante. et
9. Sin. 125. Amnis rauca sonans. h. e. cum stre-
pitu inter saxa decurrens. rererrtian. De tnetr.
229. Ilanc (litleram) ore sonabis, modo qu.-n lo-
cata prima est. h. e. proferes, sono edes. ^ 4.
Poetiee est dicere, eanere, verbis celebrare, prsdi-
care. Ovid. 10. Met. 205. Te lyra pulsa manu,
te earmina nostra sonabunt. Id. 1. Art. am.
205. vinees: votlvaque earmina reddam: Et ma-
gno nobis ore tonandus eris. Horat. Epod. 17.
38. Paratus expiare, seu poposceris Cantum ju-
vencis, sive mendaei lyra Voles sonar!. Slat. 4.
Silv. 2. 68. modo Germanas acies, modo Daca
sonantem Previa. Ifemesian. Ed. i. 28. Linus
el Orpbeusacta viri laudesque sonarent. Propert.
2. 23. 16. Pjtbius in longa earmina vesta sonat.
scil.. voce et lyra. Sic Horat. Epod. 9. 5. So-
nante raiitia tibiis carmen lyra. Id. 1. Saf. 4.
43. Ingenlura cul sit, eai mens divinior, atque
os Magna sonaturum. Virg. 12. Mn. 529. Mur-
rbanum hie atavos et avorom atiliqua sonantem
Exeutit effunditque solo. h. e. Jactantem. Simili-
ter Propert. 4. 9. 13. de Caco. furem sonaere
juveacl. h. e. mugitu prodidere. Cf. Sil. It. 2.
491. primaque sonant voce minores. h. e. lo-
quuntur et vocent, SIo absolute in illo ejutd.
12, 171. sonat inde, citato Agmina disponens
passu: to Htnlna daxtrs servabli porta, Nero:
tu converts cobortes etc. sonat est clara elata-
que voce loquitur. — Hino Part. praa.
Sonam, amis, adjective quoque usurpatur;
unde Comp. Sonanlior 1. — Sonans est sonum
edens, sonorua; oceurrit autem f I. Genera-
tim. Ovid. 10. Met. 89. et flla sonantia raovlt,
Cf. 13. ibid. 375. Exelpit ille ictus galea elipeoque
sonantes. et Virg. 3. En. 233. de Harpyiis. Turba
sonans pradam pedibus eireumvolat unci*, itrs"-
denfe. Plin. 6. Ep. 16. Meatus animus propter
amplitudinem corporis gravlor et sonanlior. rut-
tame, et 7. ibid. 12. Ot tibl tomidius.videretur,
quod est sonanlius et elatius. *f 2. Speciatim
de Terbis et voce bomioum. Ovid. 12. Met. 46.
da Famo. tola est ex ors (aJ. are) sonsnli.
Hits. 1. Ep. 16. ScojntU verba et aotiqoa. di
SONORUS
buon suono. et 2. Ep. 19. a mid. Anditorem
potius dulcia bae et sonantia, qnam austera ct
pressa deleclant. Martial. 7. 46. Divitibut _po-
teris Musas elegosque sonantes Mittere. verstto-
nori. et Auguilin. De calech. rud. 8. Sonanlior
stilus. % 3. Hera de sono litterarum. Apul. De
mund. 20. Litter* sonantes. <piibus oppon. m-
sonante.' et semisooantes. Adda <?u£ntif. 8. i.
16. et 9. 4. 33.
Homonym. Inter sonantem et sonorum dis-
crlraen boc statuit 5ervius ad Virg. 1. <£n.57.
« iSonorum, inquit, est quidquid sins intermls-
slooe sonum serval: sonans, quod ad tempus au-
ditors. 4
S6N0, is, era, 3. V. voc. prae. :mt.
SOXOR, flris, m. 3. (sonus) Etiam aoieciive
oceurrit apud Diomed. p. 498. 25. et p. # 4 9 J.
24. Keil. Sonores vsrsus. o«'x,0' tivijTtxot. W-
discolor etc. Alii tamen leg. tonon. % — Sonor
est sonus, sttepitus, suono, ttrepito, iix-Ji Pff
(io{. Lucret. 4. 571. Pars (uocum) solidis adiisa
loeis, rejecta sonorem Reddit. Virg. 3. -G. 189.
summaque sonorem Dant silva. Id. 7. /£n. 46--.
magno velutl quutn Hamma sonore Vlrgea augge-
ritur costis spumantis abeni. Tac. 1- Ann. 65.
Barbari lato cantu aut truci sonore subjeeta val-
lium complebant. et 4. i6id. 48. Ut suo quisque
pericuto inteotus, sonorem alterius prtelii_ non
acciperet. — In plur. num. Lucret. 5. 335. or-
ganic! melicos peperere sonores. Virg. 9. &<*•
651. et sava sonoribus arma. Val. Ficcc. 5.
305. misiumque sonoribus ieibrem. di tuoni. et
Cic. Oral. 18. 59. Omnes sonorum gradus per-
sequi. Hune Cic. loo. attulit /"oreeKs'nusy sed
longe probabilius Genet, sonorum est a v. so-
nus, quam a sonor, qua voi fere poetica apud
eumd. nusquam legitur. Addo Seren. Sammon.
c. 15. ;». 06. relro.
sS.NORE, adverb, (sonorus)cum sono aulstre-
pitu. sonoramente, con islrepito, Xryko;. Gell.
4. 20. Et in Jure stans, clare nimis ac sonore
oscilavit. -
SONOnlNCS, a, um. V. SOMNCRNUS.
s6.\"ORlTAS, 3tis, r. 3. (sonor) sonus cboo-
rus, tupmvCet,. Priseian. 1. p. 541. Putsch. Apud
Gracos omnes dicliones vel in vocales vel in sa-
mivoeales, qua secundam babent eupbooiam,
desinunt, quam nos sonoritatem possumus di-
cers.
s0NOR6SL'S, a, um, adject, (sonor) ralde so-
norus. Mall. Theod. de metr. 7. 6. Anapasti-
cus pulcber ae sonorosus versus est. Gloss. Gr.
Lat. 'PofoSeiiJc, sonorosus.
SONORUS, a, um, adject, (sonor) — Comp.
Sonorior. — Sonorus est sonum edens aut stra-
pitum, Bonans, resonans, tj-^ioBijc (It. sonante,
risonante, sonoro, slrepiloso; Fr. sonore, re-
tentissant; Uisp. sonoro, resonante; Germ.
sehallend, klingend, klangvoll; Angl. sounding,
loud). «T I. Generalim. Virg. 12. JEn. 139. Diva,
stagois qua iluminibusqua sonoris Prasidet. V.
SONANS. Id. ibid. 57. Luctantes ventos tempe-
statesque sonoras etc. Tibull. 3. 4. 69. Tunc ego
neo citbara poleram gaudere sonora. Ctaudian.
IV. cons. Honor. 149. Sonorum a?. Id. 2.
Laud. Stilich. 26. tooitru. Id. 2. in Rufin. 80.
areus. Id. 2. in £u(rop. 105. axis enrrus. Stat. 4.
Theb. 34. Calliope regina sooori nemoris. n. e.
in quo Musa cantus exereent suos. Seren. Sam-
mon. c. 15. Sonora fauce. b. e. r/nrqnrizzando.
et Stat. II. Theb. 2S1. ubl Pboeidos arm* so-
nora? scii. propter oraculum Apollitiis Delpbici.
Claudian. B. Gild. 512. Insula sonora (luttibus.
•f 2. Speciatim de oraiiooe. — a) Absolute.
Terenlian. de metr. p. 1035. Putsch. Syllabaqua
adjaceat geminia exorta sonoris {syllabit). — ho-
nors versus sunt, qui crepitant pronunciations
fragoia, at exsultantem Informant diclionem: ut
{Virg. 9. £n. 503.) At tuba terribili sonitu pro-
cul ara canoro Increpuit. et (8. ibid. 596.) Qua-
dropedante putrem sonitu quatit unguis caspum.
Uae Diomed. 3. p. 493. Putsch, sed V. SONOR
init. — b) Cum Infinite H-ijcian. 2. p. 45. 7.
Keil. Retionabilius est sonoriusque, quantum ad
ipsam vocis prolalionem, in camposiiis quoque
SONS
•impllelom regolam Id ordlnandii ejllabar-m II •
tarli aerrere.
BomonTm. Quid Inter ee dlBertnt lonorui at
torutnt, V. in SONANS,
SONS, (00111, 3. Beetoi cairn tlnp. Tidetur
«llm (oiue tonitt, lode tons, at ■ plebti plebt,
a mtnlii (good dlslt JEnniui) mem, tie. Cf. Cloud.
Saeerd. 8. Gramm. p. 476. IB. EeU. T. adnot.;
eeeurrlt eotim ipnd .Rett, at Paul. JUac. toe.
ciu, Auton. E&r& -S. Tethnop. gramm. IS. ct
Aa&uXin. Reg. p. 505. 10. Eeil. Cf. Prob. Ca-
thai. p. SB. 27. ibid. — Genet, plat, i-ntum
pro tonlium ipad Stat. 4. Theb. 475. P. In-
tra. — Batione bablte etjml, FarceHinui dueii
• aimr-i-, Beeeni,.eraod a ci»ousu, noeeo; />5-
derlein veto ab o'wsro't, Vltuperabllli. quod eb
cVnxu, Tltoptro: aed reeentlorei pbltologl Toeam
conjsra-unt eniD T. turn, Ita ut ell ejuid. partlc
press, pro eeni, nt in absent, prcsumj node
faetom lit torn at eonliau pro eo quod aft ve-
rui, Term rel aeo faetl aueior, ct bine aiUm
rant. Cf. Paul Viae. ax Ful. p. BOI. 11.
Mull. (I eumd. 390. 26. *l Plaul. Capt. 3. 1.
U. r. 80NTIC0S at 6DM. — Sons tuque e»t
propria qui eliquld tare, reipee fecit; aed gene-
ratiin qot Bit eujuieumque meleuell real, reo, col-
ptvole : ocearrlt aalem turn adjecllToruni, torn
eubaiantlTorom mora. ■*} 1. AdjeeilT. at qoldem
eron. fan. — a) Strlcto einiu. Pira. 10. En.
H&4. Omnet par nonet anltnem lODiem ipie de-
aiiiem. Ovid. 1. Met. 847.Corpmque meo mlbl
«arioi nlnii Sontlbui atlollo. n.e.meulbui mail,
quibui Ipiam ocelderem. Stal. 6. Thtb. 4BB.
(remit impla plebea Sootibni ceeenia ttimnlli.
<iai rimoni della rta eoscienia. — b) Le-
ilore aeoia eit noeeni: immo banc poUi pri-
ream Toeii aolionem ForceUintu at Fett. p.
3197. S3. Mull. 8oni, Boceoi: nt at eouirario
smcm, Innocent Ptaut. Capt. S. 1. IS. Soolet
condemnant rao*. Stat. 5. Theb. CIO. qui le,
9>ae aaudla, eoniei Biillnxere Dell Id. 4. ibid.
610. at eb igae eopremo Sontei lege mora, h.
a. earn noeent cepuUora earentlbtti. *J B. 8ob-
atenHTorum mora. Cic. 1. Off. S4. 82. Id ait
alrl magnl, rebut agltatii, punire lonies, eerie-
re taullilodioam. Id, £. Phil. 8. 18. Compre-
bensio eontlum an, anlmadreriio aeaatui fait.
Id. S. Legg. 8. 6. hiiiorbi xiODTairri ra-
«u aoarmi ibbtikto urtiALu tikdis-axto.
Stat 4. 7*eb. 47S. Ae PUstone. Col eertire dill
Haoai Klarnaqoe iontum Suppllola. Cic 4. Fam.
18. Sonllbui opltnlarl. h. c. reoi aloqaenti* de-
feodire. Adde CwL t. 11. ti. Intcript. «pad
Jf Mllino io SulltU. archeol. XapoliU T. 4. p.
SI. in to aoKTii. irDiCABDt*. pro triumvtro eo-
pilali. «t Otnd. It. Jfet. £68. fraterno ungoloe
aootim EipBUamqaa doDo patrla Tracbinla lei-
Ins Aeelpjt. K «. ream cadii fretrli Id. IS.
ibid. B5i. ImmergHqae nanai fadetaqae aao-
guioe aofiti ate. h. «. Tlrl boaleide. Adde Sail.
Cat.it.
SO.MlCDS, «, atd, adject (ioni) *| 1. Eit
mm, verai, leglllmui, joitai, ot aontiat cauia
apud FuL p. 344. 8. Mill., qaanquam »oeii
orlglDiB i iBorbo aootico petit, di qoo loir*;
Inquit enim: Son tic* caoia dicltor a toorbo aotc-
Ueo, propter qoam, quod ait gereodam, agere
duitUmai. Cato : Quid dleam cauie etiUllue, tl-
ffiidune iii 1 an impadlmeoto Ubi caowm aoo-
Uctm fulue? Sle Tibull. 1. 9. bt. Paree, pre-
tor, tcQero. hod till lontlc* eaou ait, Bed oi-
ailui Into corpora tloglt amor. h. c non ob too-
tleum Borbnm, aed propter amoram ialeo eit
Colon Ct pallet, liaviut cpod jFeit. p. 2W0. £8.
Mull. SooDuai oportet cue cauiciD, quamobrem
perdu tDuUerern. *| S. Sit ctiam notiai, grcrli,
■eberaeoi, ^ka^ipo'c, nt aonlictM morbus, b. e. lu
Terai tl graiii, at colltai faocUooai impediat, at
iuiiea excaullonam prabeat, qoo mioui In judi-
cium Toeetui ae iliure qoli eogatur, aot qulppiam
cllad agere: cnjoimodi e*t ». gt. morbui comiUa-
111. Fettui p. Sim. SO. Mull SoDiicum foorbua
lo XlL ilgDltkara alt £iloi SUlo cerium cam Ju-
att cauia: qaem nonnuUl potent cue, qol aocet,
qood aoatet ligniBcit mvenlfi. Id, la /mom.
— 420 —
Morbai did eilitlmetor eontleoi, quia perpelao
noeeet. Cinciut apud GtU, 16. 4. reeeoiet Inter
aa, quibui eieuubantor mliitei, il prsnnlu die
oon edluiueot. Cell. SO. 1. circa med. Morbom
rebementiorem, *im greflter aoceadl bebemem
non per ee morbum, ecd morbum eonlicna ap-
pellant, fenulej. Dig. SI. 1. 65. Quotlei mor.
boi aoolleut nominator, cum algnl&cari Canloi
alt, qui soceit. nocere coUm inulligl, qoi per-
petoui ell, non qui tempore finliiur. feed el mor-
bom aonticum earn Tiderl, qui incident In bo-
mloem, poitquem it netui eiu h. t. quern Is ven-
tre metrii non eontraxerll ct eeeam extuUrlt,
led poit oetiTltatem euperreaerlL AIU temea leg.
poilquam sar.atut sit. Mallet Gothofred. legl da-
mnatui rel oeeuiaiui lit. et M aretlL Dig. 42. 1,
60. Morbus eonllcni, ellam inritb) iltlgatorlba*
ac Jodiee, diem difieru SooUeui aalem eiiiti-
mandui dt, qnl caique rel agendas Impedlmenlo
eit iltiganti. Porro quid megli Impedlmenlo ail,
quam motai eorporii centre nalurem, qoam (e-
brem appellant? Paul. ibid. o. 1. 46. lonlieutn
morbum elicit, quo judex farere ecsplu Adde
Vlp. ibid. a. 11. S. Flin. 36. Bitt. not. IB.
84. (143). Gagalii lapli deprebendit eonlieum
morbom at Tirglnltatem aulQtui. Hbc Plin. ci
Dioicorid. I. i. c 146^ qui pro aonlico babel
e'ziXiirTixoV.
bO.SDS, a, am, adject, aonani, qui aonam edit;
ande rtionut, conionut ate. Iiid. I. Crig. 4.
4. Toealei el eamlrocalei at multa a Talerlbui
eooa et aemlionB ct lnton» dicta.
S6NUS, I, m. S. — a) Ollm fait et quarts
dedineiionli, at Genet, eonuj apod simmian.
80. 4. 14. Iterate megnltudioe coaui AuguUum
appellareri comenitone firminime. — Ablet.
tonu apud Aon. p. 143. 6. Merc. Poitquem io-
nu algoorum prcelium magoo cum clamore Tl-
rorum eommiuum cat. ubi tamen alll rectiui leg.
aono. at Ammian. 18. 8. 6. Objurgalorio eonu
Toeii iDcrepltui prodilorque et nelariui eppella-
tui. Adde eumd. SO. 9. t. et 27. 1. 8. at Apul.
6. Mil. — Momln. plat, tonui apod Ammian.
22. S. IS. CluUbllei andique planeuii et logu-
brei aooui audlebentor. — ■ b) Orlgo bojoi to-
cii cadem nonnnllli Tldelur, quem babet tonui;
recentiorei conjungunt cum Skr. tvan, ejaidem
elgnluealioaii. — Sooni eit qoldquid anrium
eeaiu perclpltnr, elrepltoi, toi, f^ot, pSe-jTo;,
xpeuus (It. euono, atrcpCto; Fr. eon, reientii-
lement, bruit; Blip, eon, lonido, ruido / Germ.
d. Schall, Ton, Etang, d. Gerautch; Angl. a
aound, noii*, din).
I.) Propria. *f 1. Geoaratlm. £nn. inn. 608.
raneam aonum are cnourrlt. Cat. 7. £■ S. 47.
Sonus tubs. Id. 8. B. C. 10S. algnorum. Cic. 6.
rtp. 18. 18. Ute quiii at, qui eomplei eurei meet,
UDtui at tamdolchiontu? et 2. Sat. D. 60.150.
Ad oerroram elieleodoi tonoi ce tibiaram epio
mtnm eit admollone dlgltornm. ct ibid. 68. ad
fin. Tarletei lonorom In tlblerum oirroruraqoe
eaotlbui. et ibid. 59. cub fin. Lingua aonoi to*
cli dlitlnctoi et prenoi efuclt, quam ad deniei et
ad ellai partei pelllt orb. Id. 1. Oral. 88. 251.
Voeem eb ecutluimo aono oique cd gra^iiilmuic
aonum redigere. Id. 6. rep. 18. 18. 6onui acu-
toi et eicllitui. Ouinlil. 11. 3. 41. Neqne gra-
Tiulmai In moiaci ioobi nee ceotiiilmut. Id.
ibid. S3. Sonui elUtiimtu. Id. ibid. 41. param
elarat clmiumque plenui. Id. ibid. 16, dolcii non
exprobrani. Id. 1. 7. 17.plnguli. Id. 11.3.41.
prateouii. et ibid. 168. aimptei. Phadr. 1. S.
milium ligillum lublio Tsdi Uoiu innoque ter-
ruit perldum genui. Id. 3. 18. Quo mi, inquit,
muiem epeclem, ti Tincor sono? cento, et Virg.
3. C 83. d* e'ue al que lonum procul armi
dedere, Stare loco neiclL Id. 13. JEn. 016. ar-
recteique Impalit aurei Confuia aonui urbli el
lluetablle murmur. £ora;. Art. F. 348. Nam
osooe eborda aonum reddit, quem Ttilt manui et
mem: Poicenllque gretem perinpe remlttlt e-
eulotu. Rtpot Epamin. 2. Sonus cbordarum.
Quiniil. 9. 4. 10. Sonui nerrorum. at ibid, or-
ganoruD. *t 1. 11. 7. -Ublaram. Ovid. 4. Sin.
391. tjmpaai reocli Obttrepuiri aoali. Id. 1.
SOPHIA
Fatt. 433. eielloi IntempeillToi edldlt ore co-
noi. Zucan. 6. 692. SnTerumqoe aonom (ra-
ctsque lonllrue nubli. Id. 3. 641. Bemorum io-
uuc Seneca Bert. di. 1003. Terberum ciepnlt
ion ui. Coium. Dt cult. nort. 1 60. taeito nam wm-
pora greire DlOuglunl, nolloque aono conTenl-
tur ennui. CI. Ovid. 6. fait. 771. Tempore U-
buntur teeitliqne eeneieimui unii. et 10. Bitt.
61 8. Ubliur oeeulie taUliqae TOlatilli alas. «J S.
Bp-cialim aape refertur ad verba ct Tocem, po-
roio,Cic5. 5Tuic.S6.73. Pioi In Toelboi oecupa-
toi, inane! eonoi foodere. Ovid. 3. itfet. 377.
de Echo. Ilia parata eit Btipectare eonoi, cd
quoi toe Terbi remitial. Id. t. Fan.tU.hti-
debet talei prollnui Ula aonoi. «t 1. ibid. 100.
be Jano. Sdidll boi nobis ore priori aonoi. at
8. ibid. 86. Si pereglt talei arbore alia aonoi.
et 3. Pont. 3. 82. Tallbui etUla cat llbira lin-
gua aonit. Id. 6. fait. 607. Lallai Batornla
Baecbai Inrtlmolat belli tnildtou aonli. Stat.
12. Theb. 817. lagere anlmos Tlioique aonoi-
que, loeluiltque dolor lacrimal. Toe Ctrtn. 3.
AGeciaiur prselpue eiperltai aonl et (reetam
marmor. aipretio delta voce, at Seneca Berc.
CBi. 1138. 8ed qah oon modieui (rigor Aaret
eiioniiei moreU Bit at Uerculeai eonut- *y !.
Item ed proiodiam, aire •ecaolum, qoo Terba
eiprimnntur. Cic. Oral. 17. cxtr. Wire ait qua-
dam natura Toeli: cujui quldem, • tribal omnl*
bo eonli, laQeio, ceato, grail, tanta all at tarn
auarli Tarielai perfect* in canUbni.
1L) TraniliU. *f 1. UetonTmlee eloitur de
Toee, lingua, note, itn^uo-oio. floret. Epod.
17. 17. tuno mem «t aonoi relapiot. Id. 4. Od.
3. SO. O molli qooqae pbelbai donatara ejenl,
•I Ubeat, annum. Cf. Firg. S. «En. 4S3. era lone
diieordia eignant. differcntidi Knjuaojio- *f S.
Figarau. Cic. B. OraL IS. 64. Addldlt hWa-
ria majorem aonom tocIi. Id. vpl. yen. oral.
I. I. In ceterii iuoi eal coiqoe aonoi.
SONUS, oj, m. 4. P. toe. prac. inlt.
SOPESCO, ii, are, b. 8. (aoplo) aoporem eon-
irabo. Toi * Ltileo etpangenda; ueearril enlm
tsntam in Ifot. Tir. p. ISS.BopIt, aopeidt. Bad
Eopp. reetlai leg. copitui.
SOPBAB, lndecl. Voi Hebrelee 15^S? aJiopIuir,
genut bocelna. t7ieron--in. 8. In Ot, 6. 8. Boe-
eina peitorelii eel et corno reeurro eTncitur,
ondi at proprle Babralce aopbar, Grace wpo-
ti'tsj appellatar. — IfB. De Bom. propr. F*
O.NOM.
sOphetih, p!nr. indeel. Sophtim par arn-
eop. apud m-ror-j-av io Prolog, eolaat. — 'ox
Bebraiei plur. O'ODtP anepnotim a »lng. r3W
ihopnei, deteoior, Judex. CL 60FBS apud Cariha-
gialeoaai. EitTonft^- *oc. eit-lu Inicribltar liber
iiptlmui eeera Serlptara. — Di poteitate at of-
Belo horum magiitratnom aeo belli dueum T.
Vigourou*, la Bible et tei dceoiivrrtei tnodef-
twi etc 7,111
SOPHIA, c,M. (oepi'a) PanuIUmam prc-
duiit .Prudent. 1. en Symmaeh, 34. atberia co-
la erunt dogma Sopbla. Sie a qolbuid. > eliatat
bic veriBi In Anthol. Gr. 2upt7* eussop" aX"**
pin 5i ci uirpa eofi'vc- Adde reliant. Suppl.
8. 02. Cf. Comment, lo Donal art. min. p.
2B7. 17. JTeil. — Sophia ail Idem •eeaplenlle.
Uae Toee Cicero al iiuaodo uUlur, Graeli lltla-
rli aeribit. At Seneca Ep. 89. Sepientle eit, in-
quit, qoam Graci oofn'a* toeinU Uoc Tirbo qao-
qui Itomanl otuotur: quod et togaui tibi aatlqua
probabunt, et Imcrlptoi Doaenoi monumento
tltuloi: Horpai reiiiu et eopbliro Doiiennllega.
Uae Senec, — n) Ginerelim. Martial. 1. 11»-
Quum libi lit aopbie par lama el cure deorom.
Afran. apod Cell. 13. 8. Ciai me genolt, ma-
ter pepetlt Memorial Bophiam roeant me Grajt,
toi Sepleoiiem. Enn. apud Fett in Soi, as i»-
etloni Scalic. titt qoliqulim Sopblam, aapianin
qua perblbetnr, In eomnli rldii prist, qoam *•»-
diieere eaplt. Adde iaaant. 3. 16. o med. VT
prion. Ep. 67. {60.) t>. 3. llag'i dn">» •"■"
ItrU pblloiopble prarlUU, qoam aopbla domi-
nica lealuu paclfieoi. — b) SpieliUm iop»»
aj>piUaxoi ad CbrUtai Jaw*. Mar. raet-na-
SOPHIANUS
fftnnrs. de Trinit. 1. Sophie nUDmn »"'«
Werpr. *. Cor. 1. 8«. T. toe. eeq. - e) Co-
u i. p. 3. Sophism memorat tamquam deam
eMarn perlinens, qoa est Cbriitnt. Conpp. a.
Laud /uitih. 287. venereblle templam El So-
Bhianirom rplendeoila teeta oorernm. &. e. tern-
blam S. Sopbls, sea Jew Cbrlstl, Conitaalino-
ooll »t> *n8ol»no imp- axeliatum.
SOPHlCDS vtl eofieus, B, om, edjeet. (topbie)
»d eopbora pertinent. AwL earm. de Providen-
tia 769. Uie sopbleas ertes Graeorum el vena
lecatui Dogmata.
SOPUISMA, Kit, n. 3.(qo>aua)Pr!or iy1UM
lieenter eorrepta oeearrlt to AnthoL Zau n. 373.
Mertr- 8»d 1 UBm eard0 homo '"' Ter,am ■"
.ophlimete Teram. — Sopblsme est genu falla-
eii i argumentation!!, eonolutio tell**, common-
torn el W» oretio ita compotlta, at vera ette
TUMtor. tofiima. Cic 4. Acad. St. 75. (8-pr.)
Qaorom »ant contort* et »eoleaU quadem so-
pbismata: «le ertim appellantur fallaeei conelu-
iiuncula. OrtUi <n$iou%xa. Adda Cat. Aurel.
5. Tard. 2. 47. Senacn £o. 45. circa rati. Idam
da tails captlonlbat dleo. quo eolm nomine po-
tioi eophitniata appallem? Id. Ep. 111. Quid
vociotor Latine eopbltmata, qaatiitl a DM. Mulll
trnlaterunt lUlf ootnen lmponere: nullum bault:
videlicet, qola rea ipsa non reeiplebator a nobU,
tiae to iiiq etat, Domini quoqoa repngnatora eat
Apiluimnm lumen rtdalor mibi, quo Cicero ocas
est: caTillatlooea voeet. Gtll. 18. 13. Sophitma
ciluere ee refellere. CaptlL 4. p. 135. Ambege
Cola prasatroli eopHiBaia.. et ibid. p. 94. 9tolea
circueaot ludaotqoa eophlimela aeojua. Da tophit-
uiatli itoieorom loco* primarioi eat apod Zacia-
nam, nl iopp. ednot- ad h. L.
SOPHlSMATlCDS, e, om. P. toe. eeq.
sOphismAtION, n, o. a. eapiouanov, par-
Tom Tel brere aopbiama. Legllar apad GtU.'.S.
13. Sertz. in ItmmaU, nbl »U1 leg- tophutnaUco
pro aophismatio.
SOPHIST* vei aofiita, at
SOpbXSTES, et, m. 1. (ooficrw) Etymon to-
cU trad It Plate, dial. Protaa. e. 4. «. 312. Aaja
Bij, *l vru al»a» Tot oofurm» j ^Er» fiat, JiJS'oe-,
rijiap nvtopa Xi'tm, TeOtc* 4i*eti «'» w» oo»
f»» a'nonjfuiM. n. «. o'c ra nfd a'n'orarat,
qui, qo» ad aaplantlam partloeot, oorlt : a copse,
aaplena, et icre^j, aolo, T. rerrai, Dial Plat. U L
p. 51SL, Padooa tip. Semin. 1873. — SaphltU
ganarallm aomltar In malam partem, et eat Imitator
pbllowpborom, pbiloaopbua apparent, qoi fleiam
qusmdam et loanam aapieotia apeelam Jactltat;
qoi aloqnantlam at aaplenllam omnlam artlam,
ostentallonla et quoitoi gratia, proBtator; olla
enim eloqnantla et aapiantla conjooctai erant,
eo/uta, taccenU, letUraton*. *| 1. In malam
partem. — a) OnlTerilm. CU. 4. Acad. ^3, 73.
(a. pr.) At qnit eat blc ( nnm aopblitaal tie enlm
eppellaoiar 11, qal oilenuiiooli eat qoBttui aai
canu pbllotopbaolor. Boelh. p. 323. Sopbitta,
quem failacem atfomeotatoram Lalioe pouumut
dicers. CU. 1. rial. D. 33. 63. Nam AtxUrilet
quidem Protagoras, top bines lemporlbua nils tel
maiimui eie. Adda Prudent* 10r«ae> ore?. 608 n
qui aopbbua appallat, qoibut aubllmli Cblllia-
norum doctrloa iiuliilla ridebalor. — Sopbitla.
ram aotifult paratoi esae tublto et Improvlto da
quacumqaa re dieere, el In coortnto quaatliooem
poteere. Cic 3. Fin. 1. iniL Eorum erai lite mot,
qui luae topblita Domioabaator : quorum e na-
mero primus en eutut Leoniiaaa Gorglai In coo-
tenia poteere qaauliooem, id eat Jubere dletra,
qua de ra quia rallel eudire. Zucil., ei 27ou«E
et Z. JttuUeri lecliooe, apud Danat. ad Ter.
-Sun. 'i. 3. 10. Al dU le perdanl (51. Atqul del
male le) teoium atqae iaaalu topbltia. — Cum
*opbl>ili Soeraiai ballum parpatuum geaiit, ul
paiai et Uippla majora Platonit, ei Proiagora
et allli dlalogla. Cic 3. Fin. 1. et 2ntl. 8. eic.
— o; Sophittn ioaeribiliu llbar Plalonit, lene
Bo *ltL Z> t div. tnit. In Ubro Plalonit, qui So-
— 421 —
phltlei Joieflbilor, eommenurlle a Porpbjrlo re-
pctltaa. 4 2 - ln h< > n8n » partem lnterdom boo
nomine eppeilali root tanl eloquenile doetorea
et dieendl perlti. Cic Oral. ii. ad fin., Juve-
nal. 7. 167. at Gell. 17. 5.
Ho moo jm. Differt locnixla ab oralore, quia
tophuta est artlfet eallldui at logenioiui, qui ar*
UBcioia oratlonla dttliClu affacut: deinde orator
Taraaiar elrea eloqnenllam foremen), ted aophiila
circa epldieticam tan demontiratlram. V. OBA-
TOK et aUETOK.
SOPlilSTlCfi, adrarb. (lOpbltlleoO coptflTjx<«s,
dolota, «o/utieamenfe ( furie tear?i«n(e. Imp. Zeno
Cod. 8. 10. 13. $ 3. Sopblttlee legem interpre-
ter! al eatUlart. Adda PvloaU interpr. £eeii.
37. 33. .
SOPBIStlCB, •*, t. 1. oefie-tum, «ra aopbl-
ailea, earllUtrli, falla*, ao/Utico. Apul. % Coots.
Plat. Sopblitiee. hnlUU iuridioialem alatom, Oat
oplolonam ataltia, qoatl Juitltla atadeat, qaam
iniqniUtl farera eoneUU
SOPHISTICDS, a, om, adject" (ooptonxo { )_ El-
Um topruttica pro aophitttca famln. apod Far-
ran. SaL Utnipp. 144.*.8opbittice aperanto-
lojia. Bad OaWartw aliUr lag. P. qna adnot.
ad h. i. p. 197- in fin. — Sopblitleot «tt ad ee-
pbltUi perUneni, eaptioaoa, fallal, dolotot, tofi-
itieo. Tiro Tutliui apod Cell. 7. 3. * mtd. Bei
edmodam lotldloaa et aopblitlea. GtU. 18. 3. Ca-
pllonla sophittica aolnllo. ^rnob. t. p. 36. So-
phistic* ta oiieotallone Jaetara. Anton. Edyli.
17. 13. SehtvU. SopbUUca Soeratli eonelMlo-
naa. Id. 37. S. Sophlslisa latitat. — tllne
Sophislica, Brum, n. plor. 9. abtoluta. Pru-
dent 3. Apotheos. praf. 41. Idclreo maodl etniu
deiegit Deot, 01 eoMldeat eopbltUea. Besplcil
Prudent. Iliad Pauli I. Cor. 1. 87. Qoa atnlla
tool mundl, elegit Dew, ateonfuodat aapieotet.
Auion. EdfU. 37. 1. Schtnkl. Aliaque tophUti-
ca, qua la oao term ease non pouant.
SOPHlSTalA, at, t I. OBpterpux, deeeptrit.
nuronym. in Chron. Euub. ad son. DCCLXX.
ah Abraham, fljdram caUtflstlmam (uiait »t>-
pbiitriam asterli Plato.
SOPilOBTLE Tiles later Graealai enomeren-
tor a Coiuai. 3. fl. S. a. a mtd'. probebUem
qaidem gaflam babentae, tad qua In nottria, in-
quit, regiontbtM at ratiUta oTarnm et aeinornm
eslgoitaie mlnoa flaunt.
SGPHOSPH- W. 8OP0EP.
SOPUOS a«J aofo*, adverb, crefae, MpUottr,
btnimmo, ottiauunenU, at etiam, earn adieetltla,
aabsuotltoram mora, plaasue, applouso, batti-
tnano. Bujat Graca tools otoa in adclatnatlo-
nibua, praxertim quum racltantaa ant eaotu in
foro aientaa praea ant pretlo eorrogati iaada-
bant: qna de ra molt* Plitu 4. Ep. 14, Pt-
tron. fragm. 2Vaour. 40. Bttrmans. Oamare
aopbot. Sidon. 9. Ep. 18. ln sarin. 9. ad fin.
Slupnit Tlram ioqaantem Dladamatla poleataa,
Toga, mllat, ordo eqatiter Popnlusque Bomale-
ris: Et adbue aopbot tolutaot Fort, temple, m*
re, autre. P. LAOD1CEN0S- Adda Amhol. Lot.
n. 265. et 281. Meyer. JUartial. 1. 30. Mereetor
alios graada el intanom aopbot. et ibid. 77. Pra-
ter aquat llalicon, el aeria irreaqae dearum, Mil
babat, et magnum temper Inane topbot. et 3. 46.
Quidiibet In eauaia oerrereria, iptt ueebo: Al
libl tergeminam muglet Ills aopbot. Id. 1. 67.
Non an parelur out decern aopboe nammla.
SOPIITIIL V. SOPnETIH.
sOPUUS, aopboe et aotua, 1, m. 3. (wfoc)
In alog. recto aophoi at aceua. tophon Graca
podtione apod Martial.. Auion. at PtnanU lac
ciu — Sopbaa est aaplena, taggio, eapiente: at
fere de pblloaopbta dleitnr. — a) De persona.
Martial. 7. 33. Te aeorata quiet, la tophot omnit
amau Pet Poeta apod Cic 2. Fin. 8. 24. ]n
quo Lallu' eUmoraa aopboe ilia eolebat Edare.
e( max. Lallu' praelara at reeta aopbot, iileqna
rrre. Alii leg. topbua. Oralis leg. ntroblqae Gra-
ce. Phcedr. 3. 14. turn titles eopboa. h. *. £sopaa.
Id. 4. 16, Facias pericoio torn gabernalor topboi
aw. flfljraaeswate, fatto coaio. (Sie ProptrL 2. 9 1 .
3U. Cradet a* Ua >a aaca pnalla male) Auion.
SOPIO
Eplgr. S3. 25. Stplaoiqaa topra Grcela leptem
vlrot Octatui aceeult aupbot. — b) tioa mo do
personam, eed rem etlam epectat, et elegantlam
dicilooit at grarltatarc signifies!. Fenant. 3.
corm. 23. 1. Ardue euteepl mliiit epIgremmetL
eberllt, Atqae eolbarnato verba rotals eopho. —
SB. Oe cognom. B. V. ONOM.
SOPINDS, *, um, adject, ut Sopioa villi, ab-
aolute dlela, in Tutcat praeipue epud Plin. 14.
BM. viol. 3. 4. <36). Siquidem Tuieii peculla-
rla est Tadernlt aiqae ailamnam Florentia, in
lit Sopioa. Sad Sillig. -dedit opimo. T. Umen
qua «d h. J. «dnolai.
SdPlO, it, ivl «t 11, Hum. Ira, a. 4. Voi da-
citur tliis *b o'uds, onde osco>, tucut papaterli :
aliit vero « Str. *vap, dormio. F. SEPEL10 et
BOUNDS. — P art - *opttua in omn. paragr.; So-
pilurus II. 1.; •SoDiendua II. 3. a. — Soplo est
tomnam alieal lodaco, dormire faelo, aoporo, con-
eopio, x<>iui£a (It. addormtnlart, attonnare; Fr.
ostoupir, endormir; ; Bisp. adormectr; -Germ.
einschlafern; Angl.to ««Jt osUtpi lull asleep).
L) propria. Ziv. V. -30. Alii allot cpnlarum
eaata iotluot, el vino oneratot toplont. Id. 24.
46. ad fin. Soaliaa Imbrit lenllor aqoaliorqae
accident eoribut, tnagoam partem bomionm eo-
pltlt. Tibull. 3. 4. 13. Wee me eopleret mentl
dent otllit aegra «omnu». OuW. 7. Met. 149.
pervigilem herbit eopire dreconem. at ibid. 21 3.
Cattodemqoe rudem eomni vopittit. Alii lag. (0-
«m»o. Sle fart, vopitua, aomno oppreaaua, dor-
miens, xaTaxeifiio&iie. Cic. 1. Ctptnaf.Sl.115.
Animot, eopilo eorpore, vigliat. Patron. Sat.
87. Sopltom me eieiutlt. Ziv. 25. 9. o tned.
Bs improvlto adortut aopitot vigilet, io eobllibaa
ault oblruncat. Pirg. 10. JEn.014. Aut qoa ao-
pitot deludonl eomola eeotut. Phndr. 3. 10.
oior, Sopila primo qua nil aomno aenteret. Zu-
cret. 3. 433. Soplli in aomnit cernimut etc. Ziv.
8- 16. a mtd. VI oo al epulit sopiioa faoitat ag-
gredl. 5sneea Med. 701. et Coium. 10. U. D.
367. migiclt eopilut eantlbot anguls. ■Ovid, 3.
fast. 305. Tina quits saquilur. gelldo Noma
prodlt ab aotro Tioclaque aopilu addlt In aria
manna. Ziv. 9. 37. a mtd. Paullo ante ioeem,
qaod etsliTis ooeUbas aopita muime quiell* Um-
pnt ait.
U.) Traotlata. f I.TragnaotVntaJant.aenta,
est tnorti dare, ammasxart : quia contaogulneoa
•at leU aopor. SU. It. 10. 163. quem fonda pro*
oul per Inane volata SoplaraL Fulgent. 1. Myth,
vraif. Feranl Caronem ctltui loplturum. T. Man-
cktr ad h. I. Ct. Zttcret, 3. 916. Tu quidem, at
at leto eopltai «te. ct iiid. 1052. Uomtru»-ea*
dem aUla eopltn' qulete etc «| 2. MttooTmlet
•at tenso omnl ed temput prltarl, menta Uoqul,
andare in deli^aio o ifinimtnto, ivenire, xapou-
c&ai : at boe •aim est morti simile. Zucret, S.
794. Cuioreoqae gretl mulier eopita reeombiU
£ip. 8. 6. Laptat per gradut, eiplli gravlter oN
feoso, impaetus Imo It* ast aato, qt aopiraturt
eienlmaiam aoetoret noo omnes eont. Id. 1.41.
Jabtt bono anlmo tut. aopltum fultse regem en-
bilo lew. Fiin. 9. JSTist. not. 10.*J.(5b). Flu-
vialiUum ailarna temper fulgure aopltur. Baraua
Ziv. 42, 15. Sua duo lageotla derolrunt, quo-
rum altero eapat letum ett regi, altero bomet as
topltat. at ibid. 16. Tollentee eopitum vuloere
•e ninll aeollentam. Plin. 9. JIut. not. fl. 8.
(36). Delphloot aopitot odorit uotitate Buetaa-
tuaqot tlmllU aiaoiml. Felron. Sat, 138. aufr
fin. BatlpUeereot partes venafielo, credo, topHa.
•I 3. lleupborlee est cetsare eut quieseere fa-
elo, aado, leolo, mlllgo, eomprimo, reprlmo. —
a) TJnlverrlm. Cic Cat. 17. ad fin. Multe ao-
bla blandlmenu natura lp« genuit, quibut ao-
pita vlfios eonnlreret. Zucret. 1."30. KfDce, ut
intarea fera mceoere mlliUei Per marla Hair-
rat omnes aopita quleieaot. Petit}. S. 125. 3.
Sad bae omnia vaurU Imperatorlt nuturlUt ao-
pitt ae suttuliL Id. ibid. 80. 2. Soplias absque
•rinoram faror. Claudlan. 1. ZauS. SMuh. 3.
Connubil otcdoD fetUros regie eenlue Sopierat.
Id. 3. in fla/iia. 331. Cmperal bamenoe alto so-
pire laborea Sox gremlo. PUn. 3. BuL not. 47.
SOPIO
48. (129). Venli medio diet aut noctii pleruraque
oopiunlur. Id. ibid. 79. 81. (192). Sopitum mare.
Colum. 6. n. R. 37. Sopitum pecudia ingeniura
modica exer citations eoncuti atqne excitari. Val.
Max. 9. i. n. 1. extern. His viliis sopita gloria
in infamiara convertitur. Claudian. Cons. Mall.
Theod. 261. Surgita sopita, quas obralt ambilus,
artes. Id. 2. Rapt. Pros. prwf. 1. Otla sopilii
ageret quum caoliboa Orpbeus. Cyprian. Ep. 42.
(45.) «. 3. Cui rel sopiends necessarium duxl-
mus etc. Id. ibid. 52. (55.) n. 6. Animi dolor
sopitus. — 5) Sopitus ignit, ceiiaote QaraniR,
celatus, aub einere abditut, fuoco coperto. Virg.
5. ySn. 743. et 8. ibid. 410. cinerem et sopitos
sascitat Ignes. et 542. Herculeis topitaa Igolbus
aras Eseltat. — c) la illo Cyprian. Ep. 8. (10.)
n. 2. Ignes gebennse glorioio cruore sopire. to-
pire est exitiogaere. Sie id. de op. eteleem. 2.
Delietorum Qamma lopitor.
SOPIO, ffnli, f. 3. V. voc. »eq.
SOPlTIO, Onli, 1. 3. (aoplo) actua aopiendl,
dormitlo. Marcell. Empir. 29. p. 129. Collce
mlrldca Jul!! Basal, qute prodeat sloe sopilione.
All! aliter leg. — Alia significations apud Pe-
tron. Sat. 22. ; at Ibi Gruterus leg. sopitis Tilio-
nibus; alii sopionibus; alii aliter: Suchelerui
rioderai prlmum sopili^.onibus, dein sopitionibus.
Sed V. SCOPIO.
SOPITUS, e, um, partiolp. V. SOPIO, Is.
SOPOJBP, iodecl. Vox -Egjplia, qua signlGca-
tur berba eadem qota volgo est aristolocbia. A-
put. Herb. 19,, ubi alii leg. tophospk.
SOPOR, 5rls, m. 3. (sopio) somnus cum gra-
vedlns, xdooc (It. sonno grave, letargo ; Fr. as-
eoupissement, pro fond somtneil, lilhargie; Hisp.
adcrmecimiento, madorra ; Germ, d.feste, tiefe
Schlaf; Angl. a deep or dead sleep, a lethargy).
I.) Proprie. — a) Universim. Flin. 20. Jlitt.
nat. 18. 76. (198). B nigro papavere sopor gl-
gnitnr. (tluoe he. da suco papaveria intolligit
Theil, quam alt esse propriam vocis signiQca-
tlonem.) Id. 21. ibid, 18. 71. (191). Junci se-
mine lomnam allici: sed modum ssrvandum, ne
aopor flat. Ccelius apud Quintil. 4. 2. 123. Sopor
temulentus. et mox. semisomnus. — 6) Poeise
ilmpliciter pro somno acclpiunt, sonno. Zucret.
4. 455. auavi devinxit membra sopore Somnus.
Tibull. 4. 4. 9. Pbcsbe, veni tecumque feres, qui-
eumque soporei, Quicumqua et eantus eorpora
fessa levant. Plant. Bud. 4. 2. II. Lucrum pr«-
posivi sopor! et quletl. Pectus apud Cic. 1. Di-
vinat. 22. 44. Quum Jam quiet! corpus nocturno
Impetu Dedi, sopore placans artus languidos. Pe-
tron. Sat. 100. In soporem labens. et ibid. 104.
proitrata aoptfre Urget membra quies. Zucret. 4.
7C9. jaeet languetque sopore. Tibull. 1. 2. 1. Adda
merum vlooque novos compesce dolores, Occupet
nt fessl lamina vicla sopdr. Propert. 3. 15. 42.
ad Saechum. Atque hoc sollicitum vinoe sopore
caput. Zucan, 5. 689. corpora segnis Nostra ao-
por tenuit. J'al. Place. 1. 48. quum serus fessos
sopor alligat srtua. Virg. 2. &n. 253. coraple-
etitur. el 3. ibid. 511. irrigat. Seneca Oclav.
117. El fessa Oeiu lumina oppressit sopor. Ca-
full. 63. 37. Pigar labaotes languore oculos so-
por operlt. Ovid, Ueroid. 16. 100. Lamina quum
plscido vlcta sopore Jacent. et ibid. 19. 56. subit
furUui lumina fessa sopor. Virg. 4. JEn. 522.
plecidum earpebant fessa soporem Corpora, el 8.
Ibid. 405. placluumqus petivit Coojugis infusus
pernio per membra soporem. Zucret. 4. 996. le*
vera ex oculis volucremque soporem Discutere.
Ovid. 11. Met. 677. Soporom excutere. Curt.
7. li. 18. Sopore alto excitari.
II). Translate. 5 1. Prajgnanti, ut ajunt, sen-
su dieitur do morte. Plant, Amph. 1. 1. 147.
Homines quatuor In soporewtollocastii nudos.
et ibid. 150. Sopori aliquem dare- Plaut. potest
intelligi eliam de dsfeciu animi et amissions
' sensus, rramorfimenlo, stordt'gi'one. et Zucret. 3.
466. lnterdumque gravi letbargo fertur la al-
lum 2Eternumque soporem. Horat. 1. Od. 24.
5. Quinctllium perpetuus sopor urget. *f 2, Me-
tonymies est medlcamen soporifeium, sonnife-
rt>, pzouaxe* u'irvcoTtxo'v. iVepot Dion. 2. j"n fin.
— 422 —
Patri soporem medicos dare coegit. .Seneca Ep.
-83. sub fin. Licet colliga«, oec veneno poto mo-
ritarum, nee sopore sumpio dormiturum. Id. 5.
Senef. \Z.extr. Venelicus qui soporem, quum ve-
nenum crederet, miscult. Adde Quintil. declam,
246. f 3. Item, ut somnus, its et sopor pro
somnio ponitur, sogno. Claudian. VI. cons. Ho-
nor, prwf, 9. Blsndaque largitur frustra sitien-
libirs sgrja Irrlguus gelido pocula fonts sopor.
Adde ibid. 25. ^f 4. Item est tempua capitis,
temples: fortassa quia circa tempora pracipue
videtur somnus In opiaione vulg! domioarl. Clnde
apud Virg. 5. Mn, 854. Somnus volena Palinu-
rum in mara projicere, ramum Lelbso rore ma-
deatem super ulraqae quassat tempora. Stat.
2. Silv. 3. 29. IfflVumiue soporem Naidoe aver-
sa fertur teligisse sagiita. Nostrl dicunt day un
pugno nel sonno, quum quis pogno tempus ali-
eul ferlt, f 5. Metapburice est segnitles, otium.
Tae. 2. Hist. 76. Torpers altra, et polluendam
pcrdendamque rempubl. relioquere, sopor et i-
gnavia videretur. Martial, 7. 42. lode sopor no-
bis et placet alta quies. tf 6. In Fabulis quje-
cumque de Somno dicuntur, Sopori tribuunt i^irg.
6. Mn. 278. de monslris in Orci faucibus collo-
catus. Cf. Serv. 5. ad h. I, et Macrob. 5. Saturn.
7. 11. Turn eonsanguineus Leti Sopor. Propert.
1. 5. 45. Dum me Jucundis lapsam Sopor ira-
pulit alia-. C/a«d»'an. 2. «'» Rufin. 525. pigras-
que Sopor diduderat alas. Adde Slat. 2. Theb,
59. Tibull. 1, 2. 4. Occupet ut fessl lumina Vi-
sit) Sopor. — Est etiam Sopor aurlga currua lu-
naris. Id. 12. ibid. 307.
SOpORASS, antis, particip. V. SOPORO.
SOPORiTlO, 6nls, f. 3. (soporo) dorraitio, so-
por. Cassiod. in Psalm. 3. 4. Soporatio ista fuit
sacrl corporis beata dormltio.
SOPOIUTUS, a, um, particip. V. SOPORO.
SOl'ORlt'EP., Rra, fgrom, adject, (sopor el fe-
ro) soporem inaucens, somnifer, sonnifero, uirvoj-
tixo'j. — a) Universim. Plin. 19. Hist. nat.
8.38.(125). Atra lactuca, qua raeconis eppella-
tur, a copia lactis loporiferi. Id. 9. ibid. 13. 15.
(42). Deilra; pinna vim soporiferam loesse. Virg. 4.
JZn. 486. Spargens humida mella soporiferumque
papaver. Sparlian. Hadrian. 26. ei(r. Sopori-
fsra potio. Zucan. 3. 8. lode soporifero cessc-
runt languida somno Membra ducis. Ooid. 4.
Trist. I, 47. soporiCerts biberem si pocula Le-
tbes. Id. 11. Met. 586. Soporifera Somni aula.
PetroTJ. Sal. t28. et SU. It. 7. 287. nox. Clau-
dian. 3. Rapt. Pros. 404. soporiferas nocturna
silentia terris Eiplicuare vices. — 5) Sopori-
fera dieitur berba Jpul. Herb. 74. Alia balir.a-
cabum appellata, quam Latin! strumnm oppella-
veruat, live soporiferam. V. SOMNIFER.
SOl'ORO, at, ffTi, Stum, are, 1. (sopor) Part.
Soporans sab B ; Soporatus fera in omn. pa-
ragr. — Soporo occarrlt A) Transitive ; et eliam
S) Neutrorum more.
A) Transitive est soporem induce, sopio, xa-
Taxot^li£' ,, (It. addormentare, assonnare, sopi-
re; Fr. assoupir, endormir; Hisp. adarmecer ;
Germ. einscWa/ern, betduben; Angl. (o cast
t'nto a deep sleep, lay asleep).
I.) Proprio. 4 '• Generatim. Cels. 2. 2. circa
med. Si sspius expergiscltur aliquis, qnam as-
tusvit, dslnds iterum soporatur. Ooid. I.Amor.
9. 21. Sspe soporatos invadero profuit bostes.
Val. Place. 5. 334. soporatos artus premit alta
quies. Plin. 10. Hist. nat. 75.97. (209). Aqua-
tilia ipsa quiets cernuntur placida, ceu soporata,
oeque aliud quam caudas moventla. Val. Place.
5.238. Rapta soporato fuarlnt quum vallera luco.
h. e. soporato dracone, qui iucum servat. *J 2.
Speciatim est sensum ae vires ad tempus adimo,
bebescere facio. Scribon. Compos. 180. Opium
mentem soporat tensusque aballenat. Plin. 28.
Hist. nat. 8. 29. (118). Aquarum impetus sistl,
serpeotea toporarl. Id. 21. ibid. 31. 105.(181).
Aspldum nalura balicacabuiu in tantum adver-
sam, ut radice ejua propius admota soporelur ilia
sopore eaeeans vis earura. Stat. 11. Theb. 93.
bebet infera cslo Teius et insuetos angues ni-
mia astra soporant.
SORBEO
II.) Improprle est soporifero medicamento (qui
sopor dieitur) Imbuere aliquid. Virg. 5. 2En.
854. ramum Letbao rors madentera Viqos so-
poratum Stjgia. Id, 6. ibid. 420. Mells sopora-
tam et rnedicatis frugibut offam Objicit. Clau-
dian. i. Rapt. Pros. 280. de eguit Plulonis.
Stagnaque tranquilUe potantes marclda Lethe:,
jEgra soporatit spumant obllvia lingais.
III.) Translate est sedare, eomprimere, exitln-
guere, chetare, sopire, ammorzare. Curt. 7. 1. 7.
Recruduit soporatus dolor. — ,Sfat. 6. Tftefc. 235.
instant Qamrais, multoque soporant Imbre rogum.
B) Neutrorum more est idem ac dormio. Oc-
currit tantum Part. pras. soporans.
I.) Proprie. Cassiod. 7. Variar. .7. ad prwf.
Vigil. Erie securilas soporantlum. Cf. Inscript.
apud Rinier, n. 3253. in Bullelt. dell' Istitut.
archeol. a. 1868. p. 62. et seqq,
II.) Translate tenant. 3. 4. ep. ad Felie. So-
porantet oculos mibi aperuistia.
SOPORTJS, a, um, adject, (sopor) ^ 1. Active
est somnifer, soporifer, sonnifero. Virg. 6. JEn.
390. Umbrarum hie locus est, Somol Noctisquo
sopores. Z.ucan. 2. 236. sed nocts sopors, Par-
rbasis obliquos Uelice quum verteret axes, Atria
cognali pulsat non ample Catonis. Adde Stat. 1.
Theb. 403. el SU. It. 10. 354 et 13. 856. ^ 2.
Passive 3opore plenus, somnolentus. Val. Place, 2.
222. inv'adunt dapibus viuoqua soporos. — (line
Sopora, c?, (. I. absolute apud Marcell. Em-
pir. p. 250. ed. Aid. Papaverie lacrlma, qus so-
pora e quibusdam appellatur.
SORACUM, I, n. 2. otopaxcf, vas quoddam,
pula corbis, cista, qua ornaments portanlur scs-
nicorum, Plautuj in Persa (3. I. 64.) Llbrorom
eccillum babco plenum soracum. H«c Pestus
p. 297. II. Mull. Enumeratur a Polluce ioter
vasa rustics : elsl irapo roij xtofio)Soiroioit, inquit
I. 10. c. 29., outwc to'vofjaoS - ?) to ayyetoy, a'u <a
t« cxeu'i) Ttov uiroxpiT(5v. Quidam pulant sora-
cum et saracum sea sarraeum idem esse; sed
hoc eerie genus vehlcull est, soracum vasis : nisi
diens, soracum esse cUtam ampliorem, qum ve-
biculo imponitur, ul benoa. DilTerunt eliam quan-
titata psnullima, quce In sarraeum a Juvenale
pVoducitur(f, banc vocem), in soracum a Plauto
corripitur.
SORANTJS, i, m. 2. cognomeotum Ditis Palris,
teste Servio ad Virg, II. JEn. 785., cujus ap-
pellatlonis originem alii a coed;, sepulcrum, de-
ducunt: alii a Soranis, id numen prscipuo co-
lentibus. — IYB. De cognom. R. V. ONOM.
SORBELLUM. V. SORBILLOM;
SOHBENS, entis, particip. V. voc. seq.
SORBfiO, sorbes, aorbai, sorbere, a. 2, — o)
Rations bablla form.-e, Probus apud Priscian.
9. sub fin. etiam soroo, is, agnotcit. Undo Ti-
bull, 4. 1. 72. de Scylla. Quum caoibus rapidaa
inter freta sofberet undas, Fulgeo, ferveo, stri-
deo etc. Idem patiuntur. Sunt (amen qu! leg. «er-
pertt. — In pneterilo eliam jorpsi'(vel torbsi)
apud auctorei legimut, inquit Diomtd. 1. p. 363.
Putsch. CooOrmol Charts. 3. sub (nit. Certe in
composiiis quibusdam usitalum est [V. ABiOR-
BEOj: immo occurrit apud Commodian. 4. In-
struct. 7. Venit loops animi: lapldem pro Clio
sorpsit. Sed Claud. Sacerd. 2. Gramm. p. 490.
12. Reil. ait, sorbsi barbarismum esse. — A sor-
bui supinmn debet esse soriifum, ut ab ha6eo
habilum, a prcEbeo prasbilum: a sorpsS vero
sorptum. Priscian. 9. sub fin. — 6) Ad etymon
quod attioet, vox duel potest a sono, qui in sor-
bendo fieri sole't, ut Varro isolit B. Z. Z, 84. su6
fin. Mull: vel a Grsca voce infra allata, per
metalhesin, et aipero splritu in » veno. Sed re-
centiores phllologl derirant a Skr. sarbh, f juadem
signiilcallonls, quod velerum notalioni non adver-
salur. — Pari. Sorbens II. — Sorbeo est aliquid
liquidum, aut quod mandl opus non est, aplrituin
retraheodo, baurlo, popso) (It. soriire ,• Fr. awa-
ler, humer, gober ; Hisp. engullir, abiorbtr, sor-
ber ; Germ, sehlurfen; Angl. to sup as one does
an egg, suck).
I.) Proprie. ^ 1. Stricto senta. — o) Cam
Accusative Plaut. Bacch. 3. I. 5. Apage iitat
SORBICINA
e me tororea, qua bominum sorbenl sanguinem.
Sic Plin. 28. Silt. nat. 1. 2. (4). Sorbare ca-
lidum aanguinera ei bomlae. Id. 29. ibid. 3. 11.
(42). orudum ovum. Id. 30. ibid. 14. 45. (131).
Que Qmam anterinum cum aqua aorbuerint. Id.
20. ibid. 21. 84. (224). Suei sorbeat cjathum di-
mldiuro. Zucan. 4. 314. et lade negate-, Sordidua
eibaualo lorbetur ab ubere sanguis, el 7. 843. to-
tal avlde sorbere medullai. Sueton. Cal. 37. Sor-
bere raargaritas aeelo liquefactas. — b) Absolute.
Plant. Mil. glor. 3. 2. 6. sorbet doriniens. pa.
Quid, sorbet? to. illod stertit volui dicere. Sed
quia cons! mile est, quod stertas? quasi sorbeas.
— Simul flare lorbereque hand facile est, pro-
verb, apud Plout. Moil. 3. 2. 104., quo signifi-
catur, dual res uno eodemquo tempore peragi,
perdifficile esse, non si pub bere e tufolare:
tuonare e ballare. fl 2 - Lallore sensu pro
limpliciter haurire, io «e trahere. Martial. 12.
20. Cervlnus gelidom sorbet sic balitus anguem.
Lucrel. 6. 1127. Et quum ipiranles miitas bine
duclmus auras, Ilia quoqua (h. e. particulas pe-
itilltate imbuias) In corpus pariter sorbere De-
cease est. Juvenal. 6. 305. Sorbere ae.ra. Seneca
JBippol. 1040. Pistrii citataj sorbet aut reddic
naves, atsorbe.
II.) Improprie dicitur de inanimis. Pirg. 3.
3Zn. 421. Cbarybdis imo baratbri ter gurqile ra-
iloi Sorbet in abruptum ductus, Pal. Flacc. 1 .
637. alnus Solvitur, et ratio puppiB mare sorbet
bialu. Ooid. 0. Met. 172. sorbeDt avido pracor-
dia flamma. Lucil. Jan. Min. 351. non arida
(ignis) sorbet Gramina. liursus Ovid. 1. Met. 40.
flumlna sorbentur a terra. Plin. 2. Hist, nat.
60.82.(194). Hlatui terras alias remanet, osten-
dent qua torbult, alias occulta! ore compresso,
Slat. 4. Silv. 3. 26. Sorbebatque rotai maligna
tellus. h. e. non mstinebat, ted subsidendo mer-
gebat. affondava. de lutoia via loq'oitur. Sic Sil.
It. 4. 577. Haurit aubsidem fuglentum corpora
tellai Infldaque loli frustrata voragine lorbet.
Aucl. Paneg. ad Constantin. 18. Tibris vio-
leotue et turbidus bostem reipubl. sorbait. as-
sorbl. et Plin. J3. Hist. nat. 12.25. (81). Mi-
nna sorbet poiitura charta, maglt tplendet. Id.
34. ibid. 2. 2. (4). Gordubeoso set cadmiam ma-
xirao sorbet. Slat. 3. Theb. 328. Insomnei ocaloi
rubor excilat oraque retro Sorbet aohela ailli. h.
e. reducit, addacit, retrabit. Sil. It. 4. 162. Arva
natant altusque virum cruor, alias equorum La-
brica belligera sorbet veitlgla turma. h. t. ita
replet, ut quasi torbeat at abscoodau Id. 10.
267. et totum tunc primam ante ora fuere Sor-
bentea Latium eampi. h. e. campi, in quibui Can-
narum pugna commissa est, baurientes totiui La-
tii sangulnem. Similiter Pulgat. inlerpr. Job 39.
21. de equo. Fervena et tremens eorbet terram.
h. e. vorat vlam, vel terram baurit pede elTodieas.
Ita fPtitenauer ad h. I.
III.) Figurale. Cic. 3. ad Q. fr. 9. a med. Ma
ab eo Ita obasrvari icio, at ejus lata odia non
•orbeam solum, sed eliam concoquam. h. e. non
solum facile tubeam, sed eliam aquo animo fe-
ram. Id. II. Phil. 5. 10. Quem gurgitora! quam
voragineml quid eum non lorbere anlmo, quid
non haurire cogitalione, cujus sanguinem non
bibere censelis?
SORBlCtNA, as, f. 1. (soroeo) torbitio. Glott.
Cyrill. 'Popyua, lorblcina, aorbltio.
SORBlLlS, e, adject, (sorbeo) qui facile sor-
betar, da sorbire, p'opijToe. Petron. Sat. 83. Pa-
yonli ova galllna jussi supponl. et mehercoles
timeOj ne Jam concepts lint: tentemai tamen,
•i adhao sorbilia innt. Cell. 2. 18. O med. Ovum
molle vel aorbile Imbecillistima materia est. Co-
lum. 8. R. R. 17. a med. Quique sunt clbl »or-
bilibui proximl, ut recene caieus. Adde ZVieod.
Pritcian. 1. 30. et alibi tape. Ccel. durel. 5.
Tard. 10. 121. Sorbilia sucui. — Sorbilia, neutr.
plor. absolute, apud eumd. ibid, Et sorbilia la-
ote quoqoe confecta.
SORBILLAKS, anils, parlielp. P. SORBILLO.
SOBBILLATOR, 6rii, m. 3. (aorbillo) qnl tor-
bilial. Clou. Itid. SorbilUtor, degulator. — In
Excerpt. Pith, est idem ac deguitetor.
— 423 —
SORBILLO, m, are, a. 1. (torbeo) Scrlbltur
eliam sorbilo, qua vldelur forma aniiquier, quam
sorbillo, et demiout. vel frequenlat., certe derl-
vat., a torbeo. Cf. Diomed. 1. p. 336. Putsch.,
Cledon. p. 54. 32. Keil. et Pompej. Comment,
p. 221. 1. ibid. — Part. Sorbillam I. et II.;
Sorbillandus I. — Sorbillo eat minutim ae paal-
latim lorbeo, efaopp'opsat (It. ziniinare, bere a
zinzini, a centellini; Fr. boire a petiles gor-
gees, a ptlils coups; Hisp. beborroteai- ,' Germ.
nippen; Aogl. to sip, sup, suck).
I.) Proprie. Ter. Adelph. 4. 2. in fin. ed.
Umpfenbach. Cjatboi lorbilana paullatim hunc
producam diem. Apul. 2. Met. Vinum paullatim
labellia mioueoa aorbillat dulciter. Capell. 2. p.
36. Hoc libi accipe aorbillandum.
II.) Translate. Apul. 3. Met. Fotidls mesa le-
miadopertuloi oculoa ednliii et sorbillantibui la-
vlii eitienter bauriebam. h. e, quasi sorbillam
deosculabar. Alii ublque sorbilo.
SORBILLDM> i. n. 2. (aorbeo) Id quod quia
sorbillat. Gloss. Tsid. Bombura, aorbellum (Hil-
debr. bambum, aorbillum). i'.L Quicherat. op.cit.
p. 270. in Sorbellus, ubi aliii Gloss, lectlonem
priorem confirmat: sed rem incertam relinquit.
SORBILO, adverb. P. voc. uq.
SOKBlLDM, I, n. 2. (sorbum) parvum sor-
bum. Translate Plaut. Pan. 1. 3. 185. Nam
raihl jam video propter te viclilaodum sorbilo.
h. ,e. miiero sorborum elbo: quorum genus u-
num torminale appellant, teste Plin. 15. //£«f.
nat. 21. 23. (85). Vel In gerailo et suspirila; nam
gementes sirnilem aorbentium aonum edunt. Vel
prsparco victu et asgrorum proprlo, quibui vli
morbi vli paullulum aorbere permlttit. Ita For-
cellinus; led recentlorei sorbilo adverbium esse
docent, duetum a torbeo vel sorbilo, et ilgniQcare
minotim, mlsere, quail torbendo ieu sorbilando.
Id autem confirmat loe. Cecil. Com, 73. apud
Fesl. p. 339. ~ZZ. Mull. Sine luam senectutem
ducat ulique ad senium sorbilo. Ita Benlleius
et Ribbeckius; ubi vulgo leg. lor&itto. Da hac ta-
men insolent! forma adverbial! vlderint eruditi.
SORBlTlO, 5nls, f. 3. (sorbeo) actus sorbendi,
il sorbire, p'o'pijoiS-"
I.) Proprie. Pen. 4. 2. lorbitlo tollit quem
dira cicutss. h. e. Socratem.
II.) Metonvmice est Id ipsum, qnod sorbendo
samimus, p'dpijfta, Jusouium, h. e. cibi fortiori*
portio, miilla aqua macerata. <f 1. Geoeratim.
Cato R. R. 157. a med. Sorbltloae liquids boo
per dlei septem dalo. Plaut. Pseud. 3. 2. 79.
sorbitionet. faciam ego te hodle meant, co' miei
inlingoli, co' miei .brodttti. et Plin. 24. Hist,
nat. 19. 120. (1.88). Sumitur et torbitio e farina
ad pectui ei ulcere turn. Phcedr. 1. 26- Liquidam
lorbitionem in patena ponere. Plin. 22. Oist,
nat. 25. 66. (136). Sorbitionem tamen dari totam
vetuit. Colum. 6. R. R. 10. Lentil minute mo-
lltre miscenlur aqua3 calldas leitaril duo factaqoe
torbitio per cornu infunditur. Ctls. 2. 30. Sor-
bitio ei alica vel ei panlco vel ex millo. Plin.
20. Hist. nat. 16. 62. (170). Cunlla cum farina,
oleo et aceto in lorbitionem temperata. el ibid.
21. 84, (225). Malva in lacte cocta et wrbiiionls
modo tumpta. *| 2. Speclatim et absolute de
sorbltloae cleats intelligunt eruditi lllud Ceeeilii
apud Fest. In Senium. Sine, luam stneetutem
ducat: Dllque ad leniom torbitio h. t. line, earn
diu vivere et ed ultimam aeneclotem pervenire:
utique quum In senlo faerit, earn manet mors et-
cuts veneno loferenda. ^ 3. Item de orvza
vel pliiana in lorbltloae dilula. Seneca Ep. 78.
ad fin. Omnia ista facile (csgri) perferemai, lor-
bitionem, eqosm calldam etc. Celt. 2. 25. Aliens
stomaeho lant omnia pradulcia, omnia pinguia,
sorbillo, panii fermentalui etc. — Siquando CeU
tut lorbitionem ab orjia aut ptliana diilloguit,
ut 2. il., orTtam sal pllianam pro generibui
fmrceotl accipil, ex qoifcoi lorbltio fit.
SORBlTlDIi, B, a. S. (sorbeo) torbitio, 6eue-
raggio. Sere*. Saamom.it. 375. Scrbitium men-
le. AlU tef ■ tw rteit>.
SOaBrnCCCCLA, t,t.l. it*ia*t. a torbi-
tio, parra uttaii, Jaeieaa. IKcrssyn. Pit.
SORDEO
Bilarion. n. 11. Fiebat ei de farina et eomml-
nuto olere sorbitiuncula. Adde Marcell: Empir.
to. ante med., Plin. Paler. 1. 54. et Pulgat.
inlerpr. 2. Reg. 13. 6. Legitur eliam in ifot. Tir.
p. 168.
SORBO, it. P. SORBEO inlt.
SORBUM. I, n. 2. fructut torbl aroorli, o'uov
(It. sorba; Fr. so>be, alize; Hisp. torba; Germ.
d. Elsbeere; Angl. aorb-apple, torb). Win. 15.
Bist. nat. 21. 23, (85). Sorbit quadruple! diffe-
rentia. Aliis eoriim rotunditai mali, alUi turbl-
oatio piri, aliis ovata species, base obnotla acori,
Odore et suavilate rotunda prscellunt: eeterli vinl
sapor, generosissima, qulbus circa pedleuloi folia.
Quartum genu! tormioale appellant, remedio tan-
turn probabile, assiduum provantu minimumque
porno, arbore dissimile, foliis psne plaiani. Id.
ibid, el Halo R. R. 7. tslr. Sorba eapa condire.
Parro 1. R. R. 5l>. a med. Sorba dlssecla el la
sole macerata, ubicumque liot poslta, Id arido
facile durare. (De coodilura eorum V. el Colum.
12. R. R. 16. ad fin.) Martial. 13. 26. Sorba
tumus mollea nlmium duraotia ventrei. — De
satione eorum Colum. 8. R. fl.,10. ad fin. et
Pallad. 2. fl. fl. 15. — Vinum ei bit fieri, docet
Plin. 14. Hist. nat. 16. 19. Htnc Pirg. 3. G.
379. et pocula lastl Fermeoto aique acldit Iml-
tautur vitea torbii. specie di birra o sidro.
SORBDS, 1, f. 2. (lorburn) Rtiam sorba, ce.ia
Gloss. Lai. Gr. p. 255. Pale. — Sorbus eit ar-
bor lorba ferani, oa, oi) at o'rj et ou* (It. torbo;
Fr. torbier, alizier; liiap. terbal; Germ. d. Sper-
berbaum, Eltbeerbaum ; Angl. sorb-tree, tervi-
cc—tree), quas eit Sorbut torminalit Lino. Colum.
5. R. R. 10. ad fin. Sorbl qnoque et Armeoiacl
atque Peraiel non minima est gratia. Plin. 16,
Hist. nat. 18. 30. (74). Aquotii raonliboa gau-
dent acer, fraiinui, lorbui, tilia, cerasus.
SORCTOS el tortui. P. SORRECTDS.
SORDENS, enlis, particip. P. voc. leq.
SORDEO, eordei, lordDi, tordere, n. 2. (ior-
des) Part. Sordens I. et II: I. el 4. — Sordeo
eil sordidua sum, tordibui lurpor, tqualidus turn,
pwra'to (I*- essere tordido, sucido, tporco, fW*
io ; Fr. tire tale, malpropre, couvert de boue;
Blip, ser sucio, puereo, asqueroso; Germ, tchmu-
zig od. unsauber od. unflalhig; Angl. to be
filthy, dirty, sordid).
I.). Proprie. Accius apud Non. p. 170. 6. Here.
Quum menus materno lordet ipana tangume.
iRaut. True. 2, 4. 28. Jam laristi? PHBON.Jam
pol mibi quidem atqua oeulit meis. num tibi
aordera videorT Seneca Ep. 5. Non iplendeat
toga: ne lordeat quidem. Alcim. 3. 393. Sordue-
rit nlralam laeero circumdata peplo. Pallad.
12. R. R- 19. SI lordet oleum, caleotes talet Injici
Jubent: Ita roundum reddl. Id. 4. ibid. 6. Cicera
distal a, cicercuia iolo colore, qao sordet, tl nl-
grlot ett. Gell. 9. 2. Incola tordenlium ganea-
rum. Stat. 4. Silv. 8. 39. Albanoque eedum
sordentern promere fumo. affumitato. et Mar-
tial. 1. 32. Dum nulla tenerl tordent lanugine
vultus.,
11.) Translate. «J 1. Generatlm. Gell. 2. 23.
Si cooferas Gracalpia, oppido quam jacere atque
sordere inciplunt, qua Lelloa tunt. Id. 19. 13.
Iguobllia nlmii et aordentla verba, h. e- qua ab
inflmls bomlDibui aiurpantur. % 2. Speclatim
tordere dicuntur ea, Io quibui nlmia parsimo-
nla apparet, vi\ aVarllla. Plaut. Pan. 5. 4. 6.
Arablui murrhloutque omoii odor eompiebat.
baud eordere vliut ett fetlut diet, Venui, nee
tuum faoum. Favorin. apud Gell. 15. 8. Avium
alque altllium nitl tanlum apponalur, ut a clu-
oicalii ioferiori parte talari Bant, convhiam pu-
taot Inopla tordere. Manil. 4. 270. Mite genui,
docllesque fluunl ab ildere {Aqtiarii) partut, Pe-
ctora nee tordent. h. e. aniral non tunt HHbe-
ralet. fl 3. Hem lumimr pro contemnl, rllem
astlmarl, niblli pendi. Pirg. 2. Eel. 44.iordent
Ubi mooera noaira. Boral. 1. Ep. M. 4. Cun-
ctaoe pra campo et Tiberlno Quinine lordentf
Lio. 4. 25. a med. Adeo te tali eliam tordere,
oec a plebe mlnut, quam a patribus contemnl.
Curl. 10. 10. 8. Sordenl prima quaque, quum
SORDES
majors tperantur. yvoiui). - * Cum IqSdUo. Auct.
Paneg. Conilantin. 24. in fin. Nee vera taa-
tummodo relsra Ilia dictatorum et eontulum ae
delocepa magnorurn prlneipum, ied etlam pal-
oberrima patria lal fasts tuperaitl. iordet enim
alios ex projlmo tempore eomparars. ^ 4. A-
vian. Fab. 40. 5. nsurpat lorderu pro eo qui ia-
dignatur rel speroit, tdegnoso, tprezzante.
SORDES, li, £ 3. — o) Da recto ling, nihil
constat; nlil quod tordis dlxlsta fertar Ambro-
tiut spud Bedam Dt Ortkogr. p. 2345. Pultch.
vel poilnt tort apad Albin, de Orthogr. p. 309.
33. KeiU — Ia ablat, lorde et apud Zucret. 8.
1299. etlam lordi, at colli, igni,orbi, parts' etc.
pro eolte, igna etc. — 6) Bljmoo recentio-
res peluot a Skr. tvar, tueidum, obseurum esse,
node <t tvarda, obsearus: ef. Germ, tchtoarlz
et Lst. tardus. — Sordei eit (pureitla, Immua-
dills, latum, fax, pu'iwe, pu'iraou* (It. brul'u-
ra, immondma, loszura. iporcneazaj Fr. or-
dure, crane, malproprete; Hitp. tuciedad, ca-
tpa, porqueria; Germ. d. Jchmus, Unfiath;
Angl. jtUri, d»'rf, naitinets, . iquaior) ; occurrlt
aatem isplat la num. plur., quam la slag.
I.) Propria. Plant. Pan. I. 3. 102. etlam In
medio oculo paallutn tordi'tt. Lucret. loc. cit,
tjlceribas laetrla props Jam sordlque sepulta (pel-
lit). Karat, i. Ep.2. S3. Auriculas (juvani) ei-
ther® collects, lords dolentei. — In plur. num.
Plant, Pan. 1. 2. <0t. Plenl ocull lordlura qui
eraot, Jam splendent rr.ibi. Cic 2. Ifat.D.bl.a
fried. TJt tlqus minima beitlola conaretar Irrum-
pere, In lordibus aurium, taraquam la Tiico, in-
haretceret. Ovid. t. Art. am. 519. el lial tins
lordibus ungues. Claudian. 2. in Eutrop. 333.
Hon alias laQBin purgatli lordibus eeque Pra-
buerlt calathli. Plin.ZO. IHit. naU 29. 95.(190).
Areas Oactibui volutata nilescunt, detrltli lor-
dibus. Id. 35. ibid. 10. 39. (07). Cuitudlre ali-
qu!d a pollers et tordibui. Cic. t. Phil, 8.
tzir. Sordei cluers. Juvenal. 5. II. tordet far-
rli mordere canlol. h. e. lordidum panem. In-
icript. Spud Zupali It. fan. p. 15. civitatsm
BVDA ABTS DSyOBMlTATS SOaDgKTJSt J-ILtCIBVS COS-
iTSBxaNDAai craAvir.
II.) Translate. % I. DIcitur ds luetu, mcero-
re, iqualors ex calamlijte. Cic. Ciueni. 9. sub
{in. Mater iqualors bujui at lordlbua Islalur.
Id. ibid. 97. eifr. Na optstliiimum ipectacalum
bojui lordlum atqus luctui at lanli iqualorli
amltlerat. Id. Dam. 23. 59. Fills meat fleiui
sitldauj lerdeiqus tagubrei robls erant Jucunda.
Adds ad Quirit. 3. a med. Id. 14. Fam. 2.
circa med. Ts nuns, mea Terenria, tla veiari,
ilo jacera In l.aorimli et sordibus! Id. Pit. 39.
a med, Diffident so deiperani rebui tali, la tor-
dibas, lamenilt lucluqusjacaiitl. Liv. 9. 10. Iosl-
gnltet lordlbaiet faele rerum. Ouintil, 9, 1.33,
TJt lorde* et iqusloram iclo profulsse, •{ 2. Item
de Ipia ealamitats./uiiin. 18. 7. tl. SordM pairii
et eiiiiil Infeliclt srumoa. <| 3. Hem de ha-
blla reorum, qui date opera lordidaii, pauperai
et iqaalidl apparebaot, quo faclliui mtiericordlam
movaranl. Toe. 4, Ann. 52. Suiclpere sordss.
Id. Dial, de orat. 12. later tordet et lacrimal
reorum. Sutton. Filell, 8. Ignomialosls ao'-al,
reli sordei, damnatli supplicia demptlt. Val,
Mat. 7. 8. n. 7. Amavlt lordai tuai. Petrcn.
Sat. 123. quia pcaaa Iropeala Immiaal et lordai
meruit vlotorla nostra. V. SORUIDATUS. % 4,
Item da iafiraa plebe, da paoperibui, terrii,
hnmlll loco Dalit. Cic. t. Alt. 15. a med. A-
pud bonos iidem lamui, quoi reliqalatl.' apad
eordern arbii et fscem aiulto meliai oano, qu-.a
reliqulitl. Plin. 7. Ep. 29. Quam esiaat ml*
mica et lnepia, qua ia hoc tcsnum, In fcai ior-
des abjlcereaiur. Petron. Sat. 120. Quasdam fo-
tnlna aordibat cslent. Tac. i. Wit. 84. a m«d.
Cuius spleodore et gloria aordas et obicuri:a-
ttm Tlcalliaoarum pirtium penltloglmot. Cal-
purn. Eel. 7. 80. ied tnlbl wrdes Pallaqus
paopertaa et aduoco fibula moriu Obfueruat.
^ 5, Hlae tordet virborurn, verba tit ia6~.a
plebe uiurpala, Jaceatia, Ignobilla. Tac. Dial,
de orau 21. 3ordei verborum, et bisai compo-
— 424 —
iltlo et iaconditl leaiui redolent eatlqultatero.
V. vocem prac. et SORDIDB et SOBU1DUS.
% 0. Meiaphorice dlcilur da probro, dedecore,
note, Osgilio. Cic Sezt. 28. 90. Virtue iplendet
per se semper, Deque allenii unqaam sordiboi ob-
lOleicit. Id. f. Ait. IS. Satiui est ilium In infa-
mla rellnqui tordibui, quam infirma Judlclo com-
mill!. Alii leg. in lofsmla reiinqui ao lordibai.
HoraU I. Sat. 5. 98. Si oequs avaritiara oeque
lordes aut mala lustra Objiciet vers qulsquasn
mlbl. Cf. Prudent. Calhetn. praf. 19. «| 7.
Item sapa ds nlmia panimonla et avarltls,.ipi-
lorcerta, avarizia, lordidezta. Cic. Slur. 36V
70. Popuiui B. noa amat profuias epalas, tor-
det el Inbumaailstera multo miaai. Id. Place
3. a rned. Nullum bujai la privalli rebut factum
avarum, nullam ia re familiar! tordem posia
proferri. Tac. t. 3isl. 52. Sordem et avarltlam
Footsjl Capiloolt Integra mulavsrai. Horat. 2.
Sat. 6. 105. Sepolerum tine lordibus axttruers.
Quinlik 0. 3. 74. Incuiani ejux sordei dlcebat,
ealceoi asm vetere* vendere, ioIsts. Plin. 2. Ep\
9. eslr. Nihil maglt esse vileadum, quam istam
loxorlw et tordlum coram toeietartem. et Ep. 12.
Damnatoa tordlum. Juvenal. 14. 124. coglt mi-
oimai ediscera sordei. li. e. rallonem quvstut
faciendi etlam In rebut mlnimli. ^pul. 1. Met.
Eitremaa avarltla et lordii loQma iafamli homo.
^ 8. Est eoavlcium la lllo Cic. Pit. 25. 62.
tenebra, o lutam, o sordei! palatal geaerli
oblite, matsral vlx raemor!
SOROESCBSS, psrlleip. P. voo seq.
SORDE3CO, is, Qi, era, D. 3. forms Inehost.
a tordeo. Part. Sordesceni. — Sorde"ico est tor-
dldut Bo, divenire eordido, puaraoiapac.
I.) Proprie. iToraf. 1. Ep. 30. 11. ad liir.
suuin. Coalreclatui ubi msoibut sordescers vulgl
CosperU. Plin. 11. Eiit. nat. 12. 12. (31). da
mtlle. Kuqs vero e taots cadem altltudlae, mal-
tuinque, dum vealt, sordesceot. Id. 33. ibid. 3.
19. (60). Maout sordeteuat decldua materia,
Boelh. 4. Coniol. Phit. t. Ia taoti velaj palrSt
familial dlsposlilislma domo vlliavasa- colerea-
tur, pretlosa sordescsrsot, ubi to tordescersnt
oppon. tu coierent.
II.) Traaslale. Gell. 4. 13. SI quit agrum mam
patsuB fuersl sordeicers. h. e. ailveseers, la ina-
tlles bar bat Irs, locultum Serf. Ammian. 15.
13. 1. In tolurn lucrsndl srldltats tordetcent,
Mnue. Octav. 37. Taout trror bomtolt el inanli
eoltut dignitatis, fulgtrs purpura, meats sorde*
scare. Adda Prudent. 9. contra Symmach, 827.
P'ulgal. inltrpr. Job. IS. 3. Sordulmui coram
voblt. el Apoc. 29. 11. Qui la tordibui tut,
sordeicat adbue.
sordIcIa, o, r. i. it
SORDlCfES, Hi, f. 5. ?. SORDITIA.
SORDlCOLA, as, £. 1. deminul- tordet, par-
va lordei. Marcell. Empir. 8, 8. S. oculurd *or-
dleula allqua fuerit iogressa.
SORDlDATUS, a, om, partlotp. T.SORDIDO.
SORDlDfi, adverb, (tordldut) Comp. Sordf-
diue II. '• a; Sup. SordidUtim* I.— Sordlde
est cam tordibui, imrauade, spures, ichifamen-
le t eordidamente, toztamenle, ivxafUf.
I.) Proprie. Pal. Mas. 9. 13. n. 2. Dooec
caput ejus sordida la loco ledeoils sbtciaders-
tur. h. ». slvi levsnda causa: alii tameo recllui
sordido leg. Lamprid. Elagab. 33. a med. Per
plates) tractui eit lordldlssims, per eloacai du-
ctus.
II.) Traaslale. *f 1. Bit homiliter, demltts;
blae — a) Sordide naici, humilllmli sitill-
but, battamente : ex parentibus lellieet, qui sor-
didly artibas vllsm tolerant. Tac. Dial, de oral.
8. Quo tordldiut et sbjactiai nsti tuol, eo cia-
rlora eto. Gell. 15. 4. Victum sordide tannine
comparaodla mails et veblcullt. — 6) Sordide
loqui, verbis translailciis et ex iafiraa plebe ps-
litis. Sue ion. Rhet. 9. Declaraabal genera Va-
rio, modo spies dida atqus adornate; turn aa
asqaequaque icbolasticus rideretur, circuoiclts ac
tordide et tantummodo trivialjbui virbis. Plaut.
Mil. glor. 4, 2. II. Loquitur lauta it minioie
sordida. h, e, ooa loquitur da rebut nihili el |
SORDLDUS
sordldis. — c) Sordide conlianari, nlmia ha-
militer, objects, demiise, sloe dlgnitate, gra-
vitate, decora, oojjument*, vilmente. Cic. 15.
^it. 2. L. Aotonlam coatlonatum esie, eognovl
tuls mteris el aliii, sordide: ied Id qaala faerit,
aesclo. Cf. 2. Orat. 83. 339. Acelsmatlo adverts
popull aut oratlonli peccato allqao eicltatar, li
aspere, tl arrogaoter, ii turpiter, si sordida, tt
quoquo animl vitio dictum esse aliquid videatar,
aut bominum oSeotione eto. % 2. Smpe tit
avarf, llllherallter, a'vjXsuSs'pesf, eon fcpilorca-
ria, avaramente. Id. ibid. 89. 352. Nimlt Hlarrs
sordida Simoaldi dlxlsse, sa dlmidlam ejus, quod
pictut esset, pro lllo carmlns daturoob Plin, 9.
Ep. 9. Procoosulatum noa mlnas vlolenter, qosra
tordldrgesteral. Sueton, DomiL 9. Omnea eirca
te larglstime prosecutui, nihil prlaa sot aerlus
mooult, quam as quid tordide facerent.
SORDlDO, as, 5vl, atum, are, a. I. (tordldut)
Part. Sordtdattu II. et ia fin. — Sordida eit
tordldam fsolo, fasdo, p'uirat'vio (It. sporcare,
imbr'atlart; Fr. salir, touiller; HIip. entuciar,
manchar, emporcar; Germ, belchimaen, volt
Schmut machen; Angl. to foul, make dirt? or
naity).
I.) Proprie. i'tdon. carm. 23. 347. Cedlt terra
rolls, it orbitarum Moto pulvera tordidatat aer.
IL) Translate. Lactanl. Ira D. in fin. Tern-
plum cordis Don fuao, ooa palrere, ted mails
cogltatlonibut tordidilur. Cyprian. Dt hah. vifg.
19. Sordidat lavatia lata. Id. op. et eleem. 3.
ezlr. Post gratlam baptltmi tordidatat deoao posts
purgarl. Sieronym, Ep. 1 07. Exterols vltiis ler-
mo patrlut sordldatur. Firmic. 4. Math, ^12.
Anldue lujubrl tcitiilla tordideotur. Cf. Priieiatu
8. p. 397. 33. Reil. — Hlne Part, prater, pass.
Sordidatui, a, urn, etlam adjectlrorum mora
usurpatur ; uade Sup. 5ordidalitiwnus IL — Sor»
didstui etl paaals obsithi, iaeultut, negleetus,
mat veitilo, mal in ordine, liaiip-at.
I.) Propria, f t. Coivenim. Kaut. Atin:
2. 4, 90, Quinquina ego turn tordidatat, fragt
lamen turn. Ter. Heaut. 2. 3. 58. Scla lu hano,
quam dlcll tOTdldatam an tordidam? sordidatam
refertur ad illud, quod lupra dixsrst o. 54. pan-
nli obiila : lordidam ad Iliad, nsglecla, immua-
da llluvie. asm sordidui a nature dlcitur, tor-
dldalui fit urgenle oecessllste. Its .Donatus. Cic.
Pit. 37. ad fin. Servl lordldatl mloiitfant. ^ 2.
Sordidati lunt rel dslail, qui eo tempore un*
sum proplnquli tt affialbui obtoleta Tetta ate»
beotar, barba Intonia et caplllo, sd mitSriCor-
dltm aueupaadam : qaod dlcebalur mutar* ve-
tltm, hi nt apud Liv. 8. 20, fJIoo Cic, Pit.
41. in fin. Neo mlnui latabor, quum te ttmpar
sordldum, quam ii paul!l»per eordldatum vlderam.
Id. 4, Ferr, 25. od fin, Romam veneruot tor-
dldall, aaxlmt berba et caplllo. Id. 3. Orat.
47.195. Sent! magnopere mover! Judlcet, qaum
eicltavi mosttum it sordldatum leaem. — Idem
faeiebsat ia ptrlaulo eoattltutl grartqae aliqas
ealsBluie. Coda Vltelllut, la rebellions provla-
elarum et pott victorias Tespatlaol, apad Sue-
ton. FiltU. 15. primo dilacula sordldatas de-
sceadlt ad Rostra, raultlique com laerlmls etc.
n.) Traatlsts. Sidon. 3. Ep, 13. tstr. Sor-
dliitiuima coaicientis.
SORDIdOLUS, s, am, adject, deminut. a wr-
dldut, iliquantum sordidui, alauanto tucido,
tporckcito.
I.) Propris. Juvenal. 3. 149. SI toga sordl-
dula eit, si rupta cslceut alter Pella patet,
II.) TrantUls ill villi, IoQdjui, de face bo-
minum. Plaut. Pan. 1. 2. 58. Servuloruxn tor-
diduloram tcorta diobolaria.
SORDlDL'S, a, um, adject, (sordei) Comp, Jor-
didior I. a, e et II. 1. 2,°; Sup. Sordidissimus
II. l. et S. — Sordidui eit sordibus Infectui, Im-
muadut, iporcus, laqaicstui at Inqninani, f'u-
napii (It. iporco, imtrallalo, lordo, sueido,
lordido; Fr. sale, craiiiux, malpropre;^ Blip.
lucio, pinrco, aiqueroto ; Sarm, tchmuzig, ui»-
lauber, unflalhig; Aogi. filthr, dirty, natty,
sordid).
I.) Proprie. — a) DaiVeram. Er.n. at5° d
SORMFLUUS
Ifon. p. 504. 6. Mtrc. Vetlem squalem et sor-
didam. Plaut, Batch. 5. 2. 6. baud sordidce
videntur arabaj. Id. Pan. 1. 3. 55. Sordid! ser-
TuHcoIe. Ovid. 3. Art. am. 223. Que gerKIt
veitet, sordida lana full. Borat. 2. Od. 1. 2t.
Videre magnos Jam Tldeor dacei Noa Indecoro
polvere tordidos. Id. 4. ibid. 11. 11. Sordid am
flaramaj trepidant rotantes Yerlice fumum. Juar-
tial. 7. 20. Buccii placentas sordidam Unit map-
paro. Id. 12. 83. Liotea si somas, nlve eaodi-
diora loquetur, Sint licet lofantis sordidlora ii-
nu. Id. 11. 98. Nee trists meotum sordidique
llcheoes. Ovid. 2. Met. 29. (et CoU-m. 10. R-
E. 44.) AuctumQui caleatle sordldus uvis. la.
8. aid. 647. fares levat llle blcornl Sord'da
terga suls. h. e. fumoss. Seneca Knit, 566.
Boil* sordldus. arruogfniro. et .Stat. 4. Silv. 5. 13.
Not pare* tellui, pervigil et focus Culmeoqae
multo lumine sordldum Solsntur. h. e. roulta
fuliglne infectum ei esslduo igne et lucernli. Id.
5. Theb. 635. terraque et saogulne vultum Sor-
dldut. Lucil.jun. JBln. 367. Sjrdida egestas. Pe-
tron. Sat. 64. Puer lordlditilmui dentibus. —
6) Sordida dieuntur rura a poetls, quia nullum
ibi rauodlllaram coitus, at in nrbe; agrlcols et
beitla in sordibui degunt. Firg. 2. Eel. 28. sor-
dida rura Atqne humlles bsbitsre casas. Sic sor-
dida aralra apud Claudian. IF. cons, Honor.
414. — BIno sordid otia, quo rurl aguntur,
obi nullai togs usui et quelleumque oulta vl-
ctuque libera et line ulllu* offensione vlvltur.
Martial. 4. 56. Hoe petit: esse »ui, nee magnl
rurli arator Sordidaque In psrvls otla rebus a-
mat. — e) Sordida testis dleltur torn squa-
lida et inqulnata, turn detrita et lacera. Firg.
6. JSn. 31. de Charonte. Sordldus e» humeri*
nodo dependet amletus. Martial. 1. 104. Sor-
dldlor malto pott hoe toga, pa»aulo pejor: Cal-
eeui est sarta terqae quaterque eute.
II.) Translate. *| I. Refertur ad pauperta-
tem, quia munditia et coitus ab ea longe ab-
•unt: Hem ad humilltatem, abjectionem, vile ge-
nus, Inflmam sortem. — l.°j De personis. Cic.
Mace. 22. 52. Causaru committere bominl egenti,
sordido, sine bonore, sine etlstimatlone, sine
ceniu. Id. 3. Ltgg. 16. 35. Lex Gebinia lata ab
nomine Ignoto et sordido. Id. 8. All. 4. a med.
rtumquam reo cuiquam tarn bumill, tarn sor-
dido, tarn nocentl, tarn alleno, tarn prasclta ne>
gavl. Martial. 8. 33. Boo lloltur spulo Janl ca-
rrots Kalendii, Quam fert cum parvo sordldus
tie client. — 3.°) De rebut. — a) Onlverslro.
Liv. 22. 25. Homo loco sordido ortus. Justin..
9. 6. 2. A lordidli inltiii ad lumraa ererere. Id.
S. 9. 7. Sordldum et obseurum Macedonara no-
men. Martial. 6. 17. Dum tlbl notter eques
sordida conditio est. Cie. 3. Oral. 32. 128. Ar-
te* sordidiores. Petroa. Sat. 132. tordidlislma
famllla. Ptaul. Epid. 3. 4. 10. Strenuiori deterlor
•I pTBsdlcat saas pugaas, de llllus ore flont sordldas.
h. t. Tiles, contemn ends, abject©. — 6) Sotdida
tecta sunt casas paaperlorum, raapalla, came-
cie, eapanne, tuguri, catapecchie. Lucan, 4.
396. Sic Seneca Here. (Et. 124. lepsaque sor-
dida Heat temple oats, el Cic. 12. Atl. 27. Sor-
dida vlllala et valde pusllla. Martial. 12. 57.
Laremque vllle sordldum pet-am. Adde Lucan.
5. 0. — c) Sordidus panit, clbarius, plebejut.
•Seneca Ep. 18. Pauls durus ao sordldus. Adde
Plaut. Asin, 1. 2. 16. Sic apud Colum. 3.
R. R. 2. gustni tofdidut aul vilit est sapor
viol, quo pauperes uti tolent: cul opponltur
nobilis et pretiosut. — o>) Hlno sordida tier-
ba, ex triTlo petita, ei tordidlore vulgl usn,
translatlcia : cujasmodi ei Laberio malls Gell.
16. 7. commeroorst. Id. 19- 13. ifanos sordi-
dam esse verbum et barbarum. Id. 17. 2. ad
fin. Arraboia sordidls verbis haberl cceptus: ac
mullo videtur rectlut arra. el Quinlil. 10. I,
9. Humllibus interim verbis et vulgarlbus est o-
pui. et quas cultiore In parte video lur sordida,
nbl res posoit, propria dieuntur. Id. 8. 3. 17. Nee
sordfdit (oerfrii) anquam la oratiooe erudlta lo-
ons. Id. ibid. 3. ante med. notzt, tan-aoum sor-
dldum nomen esse, ied Ciceroaem Ideo usurpss-
Ton. IT
— 425 —
se, ot conlcroplum bominis augeret, quero de-
struetnm volebat. — «) Sordida oraho eoi.
sentu dicitur a Quintil. ibid. 3. anted. Piciuc
quedarn hebes, sordida, jejune, tristis, IngretJ,
Tills or&llo est. — f) Sordida vox, raucs, a-
spera, rudis, rustics, fuses. Seneca 1. Controv.
mat. a med. Yoi erat illl robusts, sed sordida
lurubralionibus, et negligentla, non nature, In-
fuscata. «I 2. Est etlam sordidatus, rel hebitu
mosstitiam et lactam prsferente iquatens. Cic.
Mur. 40. 86. Nunc idem squslore sordiduf.coofe-
ctus roorbo, lacrimis ac masrore perdltut, Tetter
est supples, Judlces. Claudian. 3. Rapt. Pros.
177. Turn lacernss edusa eomas et pulverc ce-
oos Sordida. •! 3. Dicitur item de ill, qo» l&M
eolorls sunt. val. Flacc.i. 775. Sordldus et
multa pallens ferrugios taurus. «J 4. Est etiem
delibutui, Infectos. Martial. 8. 3. oooa soro-
rum, Ctrl coma et uoguento sordids vettls erct.
% 5. Melapborice saspe est lurpis, Infsmls, fc-
dus, flagltlosus. Cic. 2. Off. 14. 50. Quum pe-
riculosum est, turn etlam sordldum sd fansam,
committere, ut aecp»alor nomloere. Id. 9. All.
9. circa med. Iste omnium turpiisimus et sor-
dldisslmus, qui consularia comitia a prstore tit
haberi posse, est llle quldem, qui semper In re-
publ. full. Seneca 2. Ira 34. Cum Inferiore con-
tendere, sordldum. h. e. inglorlura. Borat. 3. Od.
2. 17. Virtus repalsfe nesels sordid* IntsrolaEtis
fulget bonoribus. vituperosa. Cf. 1. Ep. i. 43.
Max! nut-Bete mala eiiguum censum turpemqoe
repulsain. *f 6. Item praparcus, tenas, avarus,
spilorcio, avaro : et ad illiberslem ao vilem qus:
stum pertlnens. Cic. 2. Off. 6. a med. Aut pretio
ao mercede dacuntur: qure tordldisslma est Ilia
quidem ratio et lnqulnatlssims, et Us, qui ea te-
nentur, et (His, qui sd esm ooofugerc coosctur.
et 1. ibid. 42. HlibereUa et soididl questa n-er-
censriorom omniumque, quorum opera, non
quorum sTtes, emuatur. est enlm illls ipsa raer-
ces suetorsmentam servltatts. Sordid! etlam pu-
tandl, qui mercantar a raercatoribus, quod sta-
tim vendant. nihil enlm proficlunt, nisi admo-
dum mentiantur. Phcedr. 4. 19. Qui dnm qua-
drintes aggeras pstrimonio, Cesium fatlgas sor-
dido perjurlo. Horat. 2. Od. 16. 15. Cupido
sordldus. auartsfo. et Quintil. I. 12. 16. Sor-
dldum lucrum, et ibid. 17. men. et 5. 13. 28.
Pro sordido psreum. Hao Forcell. trablt lllud
Liv. 22. 25. in fin. Loco non bumill solum,
ted etiam sordido ortus. patrem linlum fultte
ferunt.
Homonjm. Discrimen loter sordidum tttor-
didalum V. in SORDIDATDS.
SORDlFLt50S, a, era, adject, (tordet «t Ouo)
qui sordlbut afflult sea plenus est. fteudo-./«4-
vtne. triumph. Chr. 101. SordiOuut velldo de
ttiplte m undue etc.
SORDlTlA, », f. 1. «t
SORDlTlES, 81, 5. (tordet) sordttudo. Fulgent.
2. Myth. 16. SlCut in ovo omnlt sorditles, quss
purger! potest In Igne, contlnetur Intrinssous.
Adde Schol. Cruq. In Horat. 2. Sat. 8. 10.
Gloss. Labb. Sordida (lej. tordltla), p'uiretpia.
SORDlTODO, lolf, f. 8. (sordei) Idem ac tor-
des, pVfttspa. PioxU> p <e»- *■ 2 - *"• Ul mlbl
ebtterserunt omnem tordltudinem.
SORDOLENTOS, a, am, adject, (sardes) sor-
didatus. Terlull. Pmnit. 11. init. Eliam fncom-
mods corporis reformidsot, qaod lllotos, quod
tordulentos, quod eitrs lastllisra oporlet dever-
sarl.
SORBS. F. SOROR.
SORRX, Iclt, m. 3. fupaf) Scribltur et sau-
rex, si fides lH Sen. «d Firg. 2. G. 30. — Primsm
produelt Serin. Sammon.4. 57. Si prasgosni ar-
tus captivl solicit edit, tt F e U epigr. in Anlhol.
Lai. r.lp. 432. ^nrmann. Catus In obscuro
cepit pro torlet pieam. CoTTtpK veru Autt. carm.
Philom. 6J- Et erji'-is gijlUl. deiticat inde inrex.
et FeL epigr. is AnhoL too. cit. p. 453. Im-
measi tcricis OIM i*a *rab?3 vorassei. F.t
auelu^ $ 33, — SsnM.mmsm •gratis tt rusti-
cal: • Sr^eaVCT ll iti ,! ! — rit gt-aa «ga1-
SORIX
Beat rostro initio iosti actum, sorefo di campC-
gna. topi, fiuj.
I)'. ProfA'k. Fcrvo 2. R. R. i. citcc mm. Sole
me e;:: tr/-;c!itum s'.-crr., qs'K prre ptegiiiludlBe
csrnis non mode* surgorc nos possst, sd. etltm
ut in ejus ec-rpore cores, eiccs Cftrne (leg; adlpei,
nidura fecifsot et peperiisst mures. Plin. H. Uilt.
■nat. 57. 82. (223). Soricum ocecnla dlrlml ■»'•
spicia, annclcs refertot habsmut. Id. 2. ibid, 41.
41.(109). Sorlcurn libra* re-tpoodere nuuierfflu-
ns, eiquisivere dlligentiores. Id. esmdem rem ntr-
r»ns II. ibid. 37. 76. (196). et 20. ibid. 4. 15.
(59). noc torices, sed mures dlcit: ut Intslllggs,
unuro pro altero proroitsue usurparl: quod et
et elle.lo FarronU loco epparet. Colum. ^rtor.
15. Vltes, qui seecadom edlfieia sunt, s sorlei-
bus aut murlfcus iofesteatur. — 5orex sua indi-
do peril, proverb, do eo, qui te Ipse prodii tal-
quj exllll csusc est. Ter. Eun. 5. 7. in /In. Ego-
met meo lodiclo, miter, quasi teres, bodje peril.
Ubl Voncl. Proprlom sorlcom est vel etrldere
clarlus, quam mures, vel ttrepere magls, quum
obrodunt frivols: ad quam voccm multi so In-
tendentes, qusmvis per tenebras noctis, transfl-
gunt eos. Plcntut (Bacclt. 4. 8. 46.) Si tlbl est
macbiErc, et nobis Tetultie est domi, qua qul-
dem te fsoltm, si tu me irrltaverle, confossio-
rem soricios oeate. F. NEN1A.
II.) Tramlate. Aur. Fict. Epit. 41. 10. Ti-
neas sorlcesque pslati! eos (tpadonec aufteosijMe
omna) eppelUne. — IfB. de eognom. R. F.
ON0.12.
Homonjm. DlscrlmeB Inter soricem et mu-
rem V. in MOS; quod noa ette perpetnum pa-
tet ex lis, qan supra dhlmue.
80R?CtNUS », um, adject, (torex) ad soricem
pertlceoc, ii torcic-, ^tu'civos, tit SorlelnE. nenla
apud Plant. Batch, 4. 8. 46. F. voo. pra:oed.
at NBStA.
SORlCtJLlTUS. V. SORORICULATD9.
SORITES, as, m. 1. (oufUiTnc). — «0 Male
prlmara eorrlplt Capell. 4. p. 135. in carm. Fal-
lai soritat cumque lentim eongerls, — • b) Cie.
loc. cit. babet Dst. ting, torttjj quod est vel a
oeopsmj vel per metaplatmum a oeoptTti : etenim
Genetivus ubique ett capsivou, prims nempe de-
cllnatlooit. — Aceot. ting, soritam ett Cic In
florten*. fragm. 45, Kays, apod Non. p. 329.
20. Merc.,'*l Aecot. plur. torttot est Cie. »oc.
cit., Fronton. Dt eloq. 1. et Capelt. loc cit. tt
9. p. 30. — Sorites ett argumentatlo, quss raal-
tas ratloclaatlones acervatlm eonvolTlt atqae aom-
pieetltur: a o«Bpo'c, acerTot, quia pronunclata
multa aecumulat, torite, argomentatione actr-
vale, cufflulo, Hlnc Pertiut 6. 8. et Captll.
4. tub init. appellant acervum. Fult propria
argumentatlo Stolcorum, at orlgioem babalt a
Cbrvitppo philosopho Sioleo. Cic. 2. Divinat.
4. 11. Aut quomudo soritt retlitssT quero, tl ne-
oesse sit, Latino verba llceat toerTtlem appel-
Isre. Sed nihil oput est. TJt enlm Ipsa pbiloto-
phis et muits verba Grsecorum, tie torltes ta«
tls Lsllno termoue trltus est. Id. 4. Acad. (3. or.)
15. 4U. Et prlmum quidem boe reprehenUtndum,
quod csptiosiisiino genere lnterrogationii utun-
tur: quod genus minims In pblloiophla probarl
solet, quum aliquid minutstlm et gradalim ad-
ditut aut demitur. Soritat bot rooant ete. Id.
ibid. 33. ad fin. An tu In torills poterls boe,
quum voles; ills la rellqult rebut non potent T
Seneca 5. Benef. 19. ru6 /In. Sorites lneiplica-
bilis aubit, cul difllclle est modum Imponere,
quis pauilatlm turreplt et non datiult seipere.
Capell. 2. p. 30. 8orltat cumuli aceetsibus ag-
gerant. Adds toe. tup is cit.
SOttlTlCUS, «, uio, sdieet. (sorites) ad torl-
teui pertinent. Mar. Fictorln. Expos, in 2. Rhet.
Vic. 27. p. 280. 0. Halm. (p. 151. i». Orell.)
Suritlc sjllogisuii fecit loriuam. — Absolute sori-
lica, a?, art argunieulandi per soritem, in Gloss.
apud A. Malum ia Class: Auct. T. 3. p. 501.
Cf. Loewe in Gloss. Ifoin. p. 90.
SOiliX >cl laurir, iois, m. 3. avis tribute Sa-
lurno ab augurirmi, quia urditali et vetuslall
et stoectutl coaienii. nam el in veteranit ins-
54
SOROB
s'.ma varietur loeis, et noctium est et noetli ma-
xims prims, et quia leropestatii nuoeiui, atqua
Jades parvi Urii. Use Mar. Fictorin. 1. Gramm.
in fin p. 2470. Putsch., quem penes tit fidei.
SOROB, flrii, f. 3. — a) Ad icr iptiooem quod
•tlinet, teror pro joror habet Inscript. in Corp.
Inscr. Lax. 2. 515. et 3. 3174. — Item lore*
pro soror occurrit Iq alia Falisea, littcrii Lati-
nis esarata et edits ia BullcU. deli' Istit. archeol.
a. 1851. p. 21, hara accvbat sorbx. h. e. Cbara
eccubat loror. Ita Orioliui. — Item sore pro
torore In alia Chriiliaoa apud Marini, Fr. Arv.
p. 170., si taoa eit lectio. — 6) Ratioae ha-
bita eijmi, quidam ducuut • tero, is, quod eo-
dem meeum semlne sals ae geaita tit. Anlisl.
Zabeo apud Gill. 13. 10. ex eo dlctam scribit,
quod quasi leorsum Daieitur separalurque ab ea
domo, ia qua Data est, et io aiiam familiam tram*
greditur. At receotiores philologi conjuoguoteum
Skr. tavastar, siraul (cum fratre) hsbitans, unde
*vasar et, mutato t lo r, Lat. soror: cf. eiiara
Germ. Schtuester. — Soror eit palria raei (ilia,
a'JiX^T) (It. sorella, tirocchia, suora ; Tr.sceur;
Hisp. hcrmana; Germ, d. Schivesleri Angl.
lisfer).
I.) 1'roprie. «y 1. Stricto sensu. — o) Unl-
renim. Enn. apud Cic. 1. Divinat. 20. 40. ita
•ola Post ilia, germana loror, errare videbar. Cf.
GERMANUS. Plaut. Cure. 5. 2. 57. Salve, mea
loror. fla. salve, mi frater. Id. Mil. glor. 2. 4.
80. mea soror gemina germana. Adde Cic. Mil.
27. 73. Firg. 2. G. 494. Penaque Silvanumque
•enem Nympbaique sororei. — b) Soror Phmbi
est Luna. Ovid. Heroid. 11. 45. Jam novies erat
orU soror pulcharrima Pbcebl. Id. absoluta 3.
/Tail. 109. Signaque,qua longo Frater perceaseat
anno, Ire per bae uno mense Sororii equos. —
t) Soror Jovii, Juan. Firg. 1. Mn. 51., Ovid. 6.
fast. 27. et f/eroid. 16. 164. et Seneca Here.
Fur. 1. — d) Da Parcis. Moral. 2. Od. 3. 15.
Dum res et alas et sorotum Fila trium patina-
lur atra. Propert. 9. 10. 44. Jussisset quavii
da tribui una soror. Adde Tibull. 3. 3. 35., Ovid.
Heroid. 13. 3. et Martial. 4. 54. et 73. etc.
— t) De Furlis. Ovid. 6. Met. 662. Vipereas-
que ciet Stygia de ratie sororei. et 10. ibid. 349.
•tro erlnitai angue lororei. — f) Da Muili. Ti-
bull. 3. 4. 45. Sed prolea Semela Baccbui do-
claque Sororei Dicere noa norunt quid feral
bora lequeni. Adde Propert. 3. 1. 17. et ibid.
9. 37., Ovid. 5. 7Wil. 12. 45. et Martial, 1.
77. etc. — g) De qulnquaginta Daoaldibui. Pro-
pert. 4. 11. 27. il fallo, pesna Sororum, Iofelix
humeroi urgeat urna meoi. Adde ibid. 7. 67.
(t Ovid. Heroid. 14. 15. — Inscript. apud Mu-
rat. 489. 6, ad iohOrb* mi- Lud. Fiscontiue io
Bullitt dell' Istit. archeol. a. 1861. p. 20. In-
telligit potlui de ilgoo officios, quam de nomine
loci ita appellall. — h) Sororet Dece Seme-
la in Inscript. apud Murat. 165. 5. sunt Agave
et Autnnoe ex Hygin. fab. 179. «f 2. Latiore
•emu est coasanguiaea. Ovid. I. Met. 351. eo-
ror, o conjux, o feruina tola mpentei. h. «. w-
ror pairuelii. T. £e(ronne iiecueif, p. 4. et Cic.
ed. ab Orellio T. 5. p. 351. Fulgat. interpr.
Gen. 20. 2. Diiit de Sara uxore sua: Soror mea
«st. h. e. neptls. Id. Joh. 19. 25. Soror matrii
ejus, h, e. coasobrioa. Id. Matlh. 13. 56. Non-
as el lororei ejus (Christi) bie nobiicum «unl?
h. e. eoniobrlna. F. FRATER. «f 3. Item apud
Chriitlaaoi uxor, a. qua preibyter Tel epiicopui
abiiiaeret. Tenant. 1. carm. 15. ad /in. Cf.
Sirmond. ad Sidon. 5. Bp. 16. — Ia Inscript.
apod Orell. n. 3007. eit conjux, lororii liberie.
]*• Eit etiam Sororei, tisulus tabulae togata
Afranii, eirjai nonnulla eupenunt fragmenla.
Similiter Ter. fab. pall. Adelphi Inscr.
IL) Translate. «f i. De penonli. — o) Eit
(at frater) blanda appellatio arnica boneita et fa-
miliaria. F. FRATER. Firg. II. ^En.823. Hade-
nui, Aeca soror, potul. et 1. ibid. 325. monitrato,
rnearum Vidistli il quam hie errantera forte ioro-
rom. Adde Ovid. 1. Met. 351. — 6} interdum lo-
ror (ut etiam fialer) vocatur turpli arnica. F.
FflATEH. Petron. Sat 127. Femlaam ornatam,
- 426 —
et boc demura anno virum ejpertam concilio tibi,
o juvenis, sororem. Tibull. 3.1.26. Tijque suis ju-
rat caram magis esse medullis: Sire sibi conjux,
live future soror. Martial. 12. 20. Quam noa ba-
beat, Fabulle. quarii, Uiorem Tbemiscn? habet
lororem. Adde eumd. 2. 4. et Senec. Bippol. Oil.
— Cf. Cod. Theod. 16. 2. 44. Eum, qui probabl-
Iera ireculo disciplinam agit, deeolorari coosor-
tio lororia appeilaiionis aoo decat. obi sermo
est de mulieribus etlraaeis, quas auveioixrou;
Graeci vocant, Lalini subinlroductas, el quarum
consortio clerici uli veiaolur. — c) Sororet
etiam dicta, qua aoo ei iisdem parentibus oa-
ta, sed in eodem collegio seu sodalilate aliqua
esseat. Inscript. apud Orelli n. 1238. aram
1071 fVLGVRATORI .... AVB. BXVfBRAMIVS IACSR-
DOS BILVAM CV'B rRATRIBVI ET iOROHIBVI DBD1CA-
VBrvnt. Alia apud Marin. Iscriz. Alb. p. 60.
CABIIAI SABINASJ Clf. CABSIl ATB1CTI SORORKS PIII-
simab. V. Morcell. de slil. Inscr. Lat. T. I. p.
135. ei. Pat. Ad bane tamen alteram hac ad-
notat cl. Furlanetto in App.: « Minus recte fl«
deatur staluisse Morcelliui et Marinius, dum
putant, tororci hie memoratas sodalitatem quam-
dam COnstituisae J nam qui totius inscription in
coaieilum attente perpenderit, intelliget, sorores
omnium centumvirorum Vejentium statuam sua
impeaia posuisse Casia Sabiaa. Vejentium au-
tem disi; quia ad Vejoi earn inscriptionem per-
linere auac tandem patet, quod aoiea igootum
fuerat, ex aliis tribui allalis ab Ant. It'ibbyo ia
Fiagg. antiquar. T. 1. p. 49. et seqq., dum de
Vejorum urbe loquitur; qua quidem iascriptio-
aei eumdem Casium Atbictum memorant, Ve-
Jeatium ceatumvirum sub Galiieao Aug., quam
ia haram prior bac habeantur: DBDtcATA ka-
LEND. APRIL. MAXIMO ET GLABRIONI COI. h. t.
ann. a Cbr. n. cclvi. Ea porro inscriptio, de qua
hie sermo babetur, bujusmodi est: caesiae sabi-
MAB CH, CAGSII ATHICTI (HAEC SOLA OMK1VM ?E-
MINARVM MATRIBVI G VIR. ET SQRORIBVI ET FI-
LIAB. BT OMNIS ORDINII MVLIBR1BVS MVMC1PIB.
BPVLVM DBDIT DIBBVSQVB LVDORVM BT BFVJ.I V1RI
SVt BALMBVM CVM OLEO GRATV1TO DB01T) SORORES
rnsiiMAE. — d) Iiem qua uaam eamdemque
religioaem eum aliia lectaatur. Fulgat. interpr.
Jac, 2. 15. Si frater et toror audi luat et iodl-
geant victu quotidiano etc. Adde eumd, I. Cor,
7. 15. et 9. 5. Cf. Jer. 3. 8. et 10. — e) Item
qua religiosam vltam In ecenobiii dueuat, sancti-
raoaialei seu raonacha. Fenant. 5. carm. 2. ad
fin. et 11. ibid. 2. at. fin. «|2. De rebus. —
<r) Dicltar de lis, qua suat simillima et quasi ge-
mella. Piaut. Pcsn. 1. 3. 8. Obsecro u hanc per
deiterara perque haac sororem lavam. Firg. Mor.
28. Interdum fessee succedit lava torori Alteroat-
qoe ylcei. h. e. manui lava luccedit dextera. Ca-
tull. 66. 51. Abjuncta paullo aate coma mea fata
sororei Lngebant. h. e. reliqui capilli poae verli-
cern ia enpite Berenices relicti ct a cetera coma
disjuncti, quam ilia sibi in vertiee detotouderat.
Martial. 14. 148., cuju.1 lemma Loiices. Nudo
ilragula ne toro patereat, Juncta doj tibl veai-
mue lororei. Plin. 13. Hist. nat. 4. 9. (45). Mi-
nna ipeciosa »ed lapore carrotarum sorores, ob
hoe adelpbidei dicta, proiimam luaviiate'n ba-
beal. — b) De Ui, qua sunt ejutdeui generis.
Patlad. Dt insit. 129. Frailau* bule acids con-
fert ma membra torori. Id. 57. Nunc rapit bir-
■utl| horreada lororibus arms. h. t. piris tilvestri-
bus, que sunt splnli borrida. — c) Et ejusdem
orlglnii. Tertutl. De Pall. 1. Soror civltas. h. e.
Clioa Tjriorum coloaia. ■— d) Fvftipiri est illud
i'etron. Sat. 84. Nescio quomodo bona mentis
loror eit paupertai. Cf. FRATER.
Homonym. Qui differs! toror a germana,
(ta docel Isid. 1. Differ, n. 273. « Soror ab
eodem germioe, eon ab eodem ulero: germana
vero ex utriuique mania* germinal. IX tamen
Plant. Cure, 5. 2. 68.
SOrorcOLA, as, f. I, deminuf. a loror, par-
va soror, torelline, dteXflf. et est vox blandien-
tli. Plaut. fragm. apud Priscian. 3. p. 012.
Putsch. Germana mea sororcula.
soboreclAtus. f. SORORICOLATDS.
SORORIUS
SO'RORlANS, antji.. particip. F. SO!? OHIO,
SOaORlClCAj a, m. et f. 1. (soror et cad<j)
sorcrii occisor. Cic. Dim, 10. a tned. Ds ma
quod tulisse ts dicin paEricida, fratricide, sorors-
cida, oonna estra ordinem tullttiT
SCaORlCtDlUM, li, a. 2. (soror et eaedo) oc-
cisio sororii. Cor,.-.. Philox. Sororicidlum, o'SjX-
f^XTOVl'o.
SOaORlCfJLATDS, a, um, adj«c$-. Plin. 8.
Hist. nat. 48. 74. (195). Sillig. Unduiata vestii
prima e laudatinsimis fuit: iade sorcricuiata de-
fluxit- I la et Harduin. ex omoib. sit'-, rilSS. ■ Qam
editi libri babeat con'ctitata. Addit autem, utri-
usqua vocis incerta'c e>as originationem et ia-
eiploratam adhiic signiScationem ac vim; ia Not.
vero 7*ir. p. 159. sororeciafutn inlar pannorum
geaer-i censer'. Quidain putant die! soriculalam
a soricious, quad in ea linea iotsxta sorscura
figuram quodammodo referrent: alii a otopo's val
otapaxQf, acervus, copia alieujui rei, a copia ca-
lorum et plicarum. Alii sororeclatam a surur,
b. e. fustis seu virga, quod latioribus reguiU vir-
gata asses, qaasi suro regulata. Alii denlque a
ssro dedueuat, quasi sericulata. At Bolli^vr leg.
orbiculatts, b. e. macula seu opere orbicularl
caaleita.
SORORlO, as, are, n. 1. (soror) Part. Soro-
rians. -— Sororio est pariter tresco, duarum so-
rorum geaiioarum instar. Fest. p. 297. 31. MtVS.
Sororiare mamma dicuntur puellarum, quum
priraum tumescunt, ut fraterculare puerorum.
Plaut. in Frivolaria: fraterculabaat mulieri- pa-
pilla primum; sed illud volui dicera, sororiabaat.
Hue pertloet locus Christodor, ia Anlholog. Gr.
Palatine T. 1. p. 41. «. 10-2. 'Ijt<xto o"Epttafpo'«
?<to? e'irijpaTOj, ou&' o"Xo« a'vijp Outs fytti
Mifooc us'v ofpifoaivraj e'Sjixvusv, oid xt xou'pij.
Sed Mutleru* apud Fest. loc. eit. aiitsr leg. F.
ibid, adnot. Plin. 31. ffist. nat. 6. 33, (66).
Sillig. Mammas sororiaotes, pracordia maciem-
qua coipoiis piscina magis corrigunt. h. e. nl-
mii pariter turgeotes vel ouiia lactis copia vel
alio quopiam vitio. At Jan el Dellesser leg. to-
ror f enter.
SORORlUS, a, urn, adject, (soror) ad sororem
pertinent, di sorella, da torella, aSsXfuxo'j: ac-
cipitur autem live in leusum proprium slve in
traaslatum — a) Uaiversim. Plaut. Cure. 5. 2.
60. Tu ut bodie advenieni cenam del sororlam:
Hie nuptialem eras dabit. h. e. ob repertam soro-
rem. Cic. Sext. 7. a med. Homo fraterois fla-
gitiii, sororils stuprii infamis. Otn'd. 3. Fast. 659.
1'elliiur Anna domo lacrimansque sororia linquit
Mania, ft. t. Dido. Id. 4. Met. 334. et 9. ibid.
538. Sororia qscula. h. e. casta, pudica, cujal-
modi et dare et accipere sororem decet. — 6)
Sororium tigillum, locus Roma Junoai sacer, in
quarta regions (irbis, ia angiportu, fereas a Ca-
riiiU deorsdm ad Cyprium vicum. Festus p. 297.
H. Mull. Sororium tigillum appellatur bac de
causa. Ex conveniioae Tulli Uoslilii regis el
Metii Fufeiii ducis Albanorum, trigemiai Horatil
et Curialli quum dimicasseol, ut viclores leque-
retur imperium, et Horatius nosier exsuperasset
victorquc domum reverteretur, obvia soror, eogui-
18 moi'ie spousi, sui fratris manu occisi, avcrsata
est ejus osculum. quo nomine Horatiui interfeclt
earn. El quamquara a patre absolutus sceieili erat,
accusaluj temeo parricidii apud duumviroi da-
mnalusque, provocavit ad populum: cujua judicio
victor, duo tigitla tertio superjecto, qua paler
ejus eonstiluerat, velut sub jugum missus, subilt
coosecralisque ibi aria lunonl Sororia et Jano
Curiatio, liberatua omoi aoila sceleris est augu-
riis approbaotibus. Et quo sororium id tigillum
est appellalum. Hao Festus. Adde Liv. t-. 26.,
Aurel. Fict. Fir. illustr. 4. et Schol. Sob. in
Milan, p. 227. — Dedicatio bujus tlgilll fiebat
Cal. Octobr., at ex nupero fragm. vet. Calenda-
rii, quod lllustralum esl a cl. De-Rossi In Bui-
lett. dell' Istit. archeol. a. 1860. p. 73. ct seqq.
— llino
Sororius, ii, m. 2. absolute, labstantiroram
more f 1. Seqaiorii LaUnitatis avo dictoi est
maritui lororii meas, licut sororia videtor sp-
SORORIUS
peS'iMa fuisee, licet fiesit auetortiai Latin! icri-
piorii, totcr oiorls meo. Inscript. epud Gruter.
*S2. 1. T. TABKKO rROBO 00. COL. gABMIZ. (A. «•
qoioquennali colooia SanniiegBtasE) v. cesium
OVIHTVI MGBBBOI ABAB *TB. $OROK!0 FtKKTlSSlMO.
liee porta Inscript. Gillieni Aug. terapora pre-
ceoii, quibus Romanorum doroinatio in Dicis,
cuju* urbi prlmarsa fait Sarmizegetuie, deQcere
ca*pit. Alia spud ilesne*. el 16. n, 6. o. h. ay»id!i
BHUTABIS t. 7GKIT* C1UF.1TO tOBORTVS StTI «T BVL-
ciciti cLATDUNve sOBOB. (V. Koel des Vergen
Zeltre a Dldot p. 15.) Alia Cbrlnisna apud Gra-
ter. 1052. If. (Orelli **. 35*3.) cookatts bvlcjs-
hmts tOROKto amabtissimo. — HInc eorrectus est
Fortxllinits in F. COGNATD3; qui deeeptui
Fabrttti suoloriiBte cognatum dixit marltum
totoris mea, quum cognatut dieiuc fuitsel fra-
Ser merit! mei et frater oioris mea, qui antU
qu'itui tevir dicebantur: quemadmodum cognala
dicta fuerit soror raariti mei ct uxor frairls mel,
qua priui gioi appellate aunt. Hat porro appel-
lationee probat Inscript. epud Gruter. 895. 4.
D. J!. VIBfOB. C0KIK1AS. TAlXBtl til 81 IITJBAB
CtAVBUKAB ST IBVBBI IT TAL1BIAI COMIM1ABAI
DOHIfIA B0MITIAKA C. t. BABITO PB1V10BAB C0-
ckato *t aocEf. Adda aliam apud Mural. 716.
*., Dt-fila Antiqu. Benev. p. 49. n. 80. et Fa-
brett. p. 1*7. n. 184. et p. 222. n. 589. Ita Fur-
lanetto. Ceterum Sidoniut, cu)u» uxor Papianille
fait lorot Becdicii, earmini XX. hac pramliit:
Ad aororlum inum Hecdieium. Ex Sirmondo ad
ejutd. carm. XX. tororiut eit frater uiorii ; co-
gnatut vir lororla. *| 2 - Esl e ' iam »oror!a fillus
In Gfot*. apud Maium in Ciass. .^uct. T. 6.
p. 5*5., 7. p. 580. et 8. p. 562.
SCftOalUS, II. r. toc. praced.
SOBS, lordii, f. 3. V. SORDES.
SORS, lortl*, f. 3. — a) Ad formam quod
ipecut, lorft'l In recto ea«u eit Piaut. Cat. 2.
8. 28. Vide, ne qua il lie Intit alia sottli sob a*
qua. Vldit hoc etiam Priscian. 1. p. 751. Putsch.
Adde Ambros. 3. Bexmm. 1. o. 16. — Sorti
fa leito casu interdura poets pro torte, at igni,
■navi, colli etc., quldquid alii contra lentiant.
Virg. 4. G. 165. Sunt quibus ad portal cecldit
custodla tortt. Eadem ratione locutui eit Sit. It.
7. 368. Sic apud Ziv. legit Gronov. ei MSS. 29.
20. Cul provincia SiciUa lorti efenlsiet. V. Dra-
ktnb. ad eumd. i. 37. et 28. 45. Pfaul, Cat. 2.
7. 6. Equidem taraen tortl mm Tlclui. Adde sf-
pu.1. 4. Met. — 6) Origo rocli iocerla : tunt
qnl dueunt a Gr. epo;, finis; alii derivant a Skr.
svar, libro, pendo; alii a aero, ut a fero fors:
<jde qaidsm voces, tort et fors, In MSS. et edit,
libr. sape a librarili coromutantor. V. Drakenb.
ad Sil. It. 15. 105. — Son eit fortultuireJ
erentui, id quod cuique accidit lortiendo, xX-^po:
(It. sorle, venlura; Fr. tortl Blip, tucrte;
Germ, d. Zoos; Angl. luck, lorcery).
I.) Propria. »J 1. Generatlm, Tel abstractorum
more. .Piaut. Cat. 2. 6. Bi. populna ion an &-
biegoa. Cic. 2. 2>>ctnat. 41. 85. Quid enlm ion
eat 7 Idem propemodum, quod mlCare, quod taloi
jacere, quod teueras: quibus in rebut temeriiti
et caiui, non ratio nee comllium ralet. tola rei
eit loventa fallacis aut ad quantum aut ad su-
perititlonecn aot ad errorem. Id. 1. o<J Q. fr. I.
3. Qumstorem babei qoq tuo judicio dclectum,
sed eum, quem ion dedit. 74 4. Perr. 61. 127.
Quum lullragiii tre) cresti sunt, rei revocatur ad
sortem. Propert. 3. 8. 27. Sit son et nobii talo-
cam interpreie jaciu. *f 2. Speclatim, Tel concre-
to, ut ajunt, temu, sarin tunt lortii Instrumen-
ta, Ideit teuellss leu tabella lnicripto. — i.°)
In plur. num. Cic. t.Divinat. 34. ad fin. Quum
oraculum ab Jove Dodonao petiTitsent legatique
Illud, in quo intrant tortes, colloeavisient, litnia
et tortei ipsaa et oeteta, qua erant ad lortem
parala, diiturbaflt et aliud alio dltiipaviu tt 2.
ibid. 41. 85. Perfricto saxo tortei erupisie, In ro-
bore insculptai priicarum litterirum notis- et ibid.
Sortei, qua Fortune monitu, puerl maou ml-
fcentur atque ducuntur. Diiierlt ibi plur* Cic.
de tonibui at de origine Prcneitioarum. Liv. 23.
1. Falerili lorte; lul iponte attenuitai: onimque
— 427 -.
txeidiltt Ita icrlptam, Mbtom telum inum con-
eotit. Cic. 4. ferr. 51. 127. Conjlcere lorlei in
bydrlBm. Piaut. Cat. 3. 5. 34. in iltellam. Cat.
1. B. C. 6. Dejieere tortei. tcil. In urnam. rul-
qau interpr. Act. 1. 36. Dederunt lortti el, et
cecldit ton toper Matthiam. Tertull. Spectac.
t6. tub init. Semper oculi In urna ejui (prte-
lorii) cum icrliboi TOlutantur. Cf. ffiebuhr ■ t
Rom. Getch. 1. 633., Marquardt's Bandb.
der Rom. MttrlK. 4, 103., Fabri et /Few-
senb. lid Liv. 81. 62. — 2.°) In ilng. num.
— a) UniTeriitn. Cic. Ligar. 7. 21. Tubero-
oil ion conjecta e»t et lenatoicomulto, quum
Ipse non adewet. h. e. tabella Tobaroni* nomine
inicripta, in urnam cum aliit miMa ait. Id. 1.
Alt. 19- Quum de comutaribui mea prima tori
eilttet. tcil. ut legatui In Galliii tnitlerer. Virg. 5.
JEn. 490. ConTenere vlrl dejectamque are* lortam
Aceepit galea : et primui elamore leeundo Hyr-
tieida ante omnei erit loeui Hippocoontlt. Lii).
41. 18. Ponere lortem In iltellam. Id. 31. *3.
Quum «d unum omne* ferrum pugnamqua po-
tearent, et dejeeta in Id ion euet, te qulique
eum optabat, quem fortune in id certamen la-
geret: ut cojutqua ion exeiderat, alacer etc. Alii
leg- ceclderet, alii exlerat. Fellej. 1,1,4. Sor-
tlli .unt, nter patrla deeederet: ton Tjrrbenum
contiglt. — 6) Mortem, etlara tortei, ducere,
lortirl, cauar la torte. Cic fl. Ferr. 64. 143.
Quum lurgeret nemOj neque lententlam dlceret,
ion ducilur. Pirg. 9. Xn. 268. prada ducere
lortem. Id. «. ibid. 22. itat ductls lortibui ur-
na> _ e) Sorle ducere, torllendo obtlngere, ca-
va'r a torte. Sail, fragtn. apud Serv. ad firg. 2.
JEo.201.Sorte duetoi foul oeeat. Tact. Ann:
5*. et 13. ibid. 29. Sorte ducebantur, ex numero
pratorum, qui praeiient. — ei) Conjlcere in
sortem, lortilionl eommittere,ine£tere a(fa torte.
Ziv. 30. 1. a med. Turn pralorlum proTlnel*
In lortem conjecte. Jurltdlctionem nrbanam Pa-
toi Sllui, Sardlnlam Cn. Lentului eit tortltui.
— Sorle Tel torti lextui citut adTerbll rltu, a
torte, catianrfo la torte, xXiipiotj'. Cic. 4. Fern*.
17. Simulatque ai torte proTiaclii Sicllia obTenlt.
Brat, ad Cic. 11. Fam. 20. JEqualiter aut torte
agroi legionlbui aislgnarl puto oportare. Ftrj. 1.
£n. 611. operumque laborem Partlbui aquabat
Justli aut torta trahebat. In S. C. apud Cal. ad
Cic. 8. Fam. 8. a med. Sorte In provlnelei pro-
ficiicl. Ovid. 1. Art. am. 681. Iluie, il lorte bl-
bei, lortem concede prlorem. Firj. 4. G. 165.
de apib. Sunt qulbut ad portai cecldit euitodia
lortl. roccd in torte. et Ziv. 29. 20. Cui proyin-
ela Slcilia lortl eTeniiiet.— e) Mea tortis hoc
eit, torte mihl obtlglt, td me pcrtlnet, I toccalo
in torte a me, a me tocca, apparliene. Ziv. 35.
6. Littera-allata Q. MInulil a Pills, comitia lua
lortis etie. ceterum adeo inipenia omnia In LI-
guribus ie habere, ut abscedi lode line damno
relpubl. non posilt. — f) Extra lortem, line
lortitione, lenia cauar la torte. Cic. A. Verr.
51. 127. Jubet extra lortem Theomnaitum renun-
clari. Quod Firj. dixit 9. JEn. 270. ipium Ilium
cllpeum crislaique rubentei Eiclplam lortl. Sue-
ton. Ci£J. 20. Agrum Campanum dlriiit extra
tortem ad XX. mlllibui cMum. — o) Cerla
tub «orte, carta lege. Manit. 1. HO. Quaiine
Ticei agerent carta iub torte, nolavlt. — n) Tali
torte. tell ratione. Id. 6. *07. Tall lorte luai
artei per Iltora tracts! Aut emit eiternoi pretlo
mntatque laborei Inititor etc. — ») Sortem fcet-
iumaue gerere, belli lortem gerere, per endja-
ain, apud eumd. ibid. 303. f 3. Bine et lorfu
eonuiuatei ertnl tabella Inaqualisilraarum ra-
rum, obiigntla et clause, que In meoia luiui
e»uw propbnebantur oirerectlbui pretlum: em-
ptor deinde quisque mam tabellam reslgmbat,
et aliui quldem rem pretioiara parTO adroodum
■ibi debtr), alius allquo pretio rem nihil! repor-
tage reperlebat. Sutton. Aug. 75. in /In. So-
lebat el Inaquiliiilraarura rerum tortei, et eTer-
iti tabultrum pieturai In conTlTlo fendltare In-
certoqua cam ipwn mireantinm Tel fruitrari Tel
txplere: it* ut pir ilnguloi Itetoi lieltttlo fl»r«t,
et ieu Jaeiur* seu lucrum commuolciretur. —
SORS
Bujoamodi »ero tortei etiam gratolto quaodoque
cooTlrla dlitribueb*otor, et In eoeblearlbut in-
icrlpta. Zamprid, Elagab. 31. ad /in. Eunucboi
pro apopboretli dedit, dedit quadrigae, equoi itr*-
tot, mulas, baiternai et rhedai et aureoi mllle"
noi et eenten* pondo ergentl. Sortei tane eon-
TiTalea aeriptai in eoeblearlbut babult telei, ut
aliua inempe conTlTa ton) exblberet decern ca-
mtlot, allut decern muieaa; alius decern libraa
auri, aliui decern plumb! ; aliui decern ttruthlo-
net, aliui decern ova pullln*, ut Ttre tortei cl-
ient et fat* tentarentur. De ejuimodl loraMU
(apopboreta enlm mnt re*, qua »lmiU torte at-
ilgnabantur cootitIi) eit Integer liber JfartiaJ.
,4., in quo epi 9 r. 1. 19. 40. 1M. «tl «»';
modi tortium mentiontm (aelattt r. wurnu
RETA. 4 4. Diet ionium ieu, Bebrtice, phu-
rim, V. apud Fuljot. .nlerpr. Etth. 9. M. at SI.
II.) Trantlate. <| 1. Generatlm ••! W aul ill,
qui lorte dudtor, torlltio. tTtiid. 8. Met. 171 .
Momtrom Tenia ton domuit, innlt rapttit* no-
Tennla. «| 2. Speelatim dlcltur de oracolit et
lomnlli, per qoa credebanl ret foturat dlTim-
tut tlgnlflearl : Item de earmlnlbut llluttrlum poe-
tarum, qua teiiellit Inicripta habebant pro lor-
tibui. Cic. 2. Dio»nat.56.H5. Quum ton Jlla
edit* eit cpulentiiiimo regl Alia : Crmtoi nalrm
penetrant magnam perrertet opum Tim. r ei.
Max. U 6. «. 3. Legati ad Delpbicum oraco-
lum mini retultroot, pracipl tortibui, ut etc.
Virg. K. JEn. 3*6. et 377. Lycia tortei. A. < ■•
reiponia Apolllnit Lyeil. JSnn. apod Cic. 1. Of-
«»nat. 21. 42. TJt te edoeeret obseerans Apoin-
nem, Quo *eie Tertant lanta tortt* lommum.
Ovid. 1. Met. 381. Mola dea est, tortemque de-
dit : dlicedite templo etc. A. e. Ita reipoodit. Sil.
It. 1. 16. Beu! fruitra reditum tones tlbi iape
locutai etc. Zamprid. Alex. Se-J. 14. Quum t»-
tem eoniuleret de futuris, hos aceepi'te dleitur
renui adhne parrnlus, et primii quidem torti-
bui: Te raanet Imperlum call terrsque mani-
que. et mox. Quum parentii bortatu anlmum a
pbllosopbia et muiica ad aliai artei traduceret,
Vtrgilii toi-libut hojuimodi illustratui til (6. a-n.
848.): Excudent alii ipirantia molliui era tic.
Adde Juvenal. 5. 583., Sparttan. ffadr. 2., Tx-
bull. 1.3.11. et Intcript. apud Grater. 132. 6.
.iuouitin. 4. Confei*. 3. De paglnl* poeta eujui-
dam aortem comulere. Sic Ep. 65. Dt ptglnit
evangellcli tortei legere. et Itid. 8. Ong. V.
28. Sortei lanetorum. nam, ut patet ax Conexi.
Fenet. an. 465., clerlel atque laid itudebant
augurllt et tub nomine ficta religlonli per
eai, quat tanctorum tortet Tocabant, dlTinaUo-
nii icientiam profltebantur, aut quarumcum-
que icripturarum Inspection* future promitte-
bant. 1 3. Sort negolii «tt tTentut, qui a
torte aut lege aitrorum pendet. Jtfantt. 3. 01.
Sio fells aut trltte Tenit p«r tingula f«tum, Talii
et illlui ion eit iperand* negott. *f 4. Item dje>
turdeitatu et condltlone cujuique. JSTorat. !.*«.
1. 1. Qui fit, Maceaai, ut nemo, quam tibl sor-
tem Seu ratio dederit, ieu fori objecerlt, Ilia Con-
Untus Tlfat, laudet dlvarsa tequenleiT Id. «. Co-
ll. 21. Telepbuin, quem tu petii, oeeupavit. Non
tua lortii Jufenem, paella dlrei. Sueton. Aug.
19. Ne ultima quidam tortl* bominum eontpi-
rationa et perlculo earuit. Tac. 13. Ann. 41.
Sortem tlleujus mls«r»ri. f 5. Sor* *onciorum,
beredittt, que Sanctii dettlnata eit In ealo, Tita
ieu fellcli»i atern*. Fuljot. interpr. Col. 1. 13.
Dlgnoi noi fecit (Z>eui) in partem lortU iineto-
rum in lumine. •? 6. Sari tit ulim progeniet,
proles. Ovid. 6. Fait. 29. Si geoui ttpicitar,
Saturnum prima ptreotem Feel: Seturnl «or*
ego prima ful. 1 7. Sort, lnquit Feitui p.
297. 8. Mull., et patrimonlum tlgolficat: unde
[oVsertvonei pro diuortionei, divisionei patn-
monlorum:] conwrtes, qui eodem limul patrl-
mooio gaudint, patrimonto, eredita. Z\v. 1. 14.
Puero la nulltra tortem booornm nato, ab !no-
oil Ecerlo indltam nomen. — Sortit funicutus,
poiieiiio, beredlt.t. F. SPARTA. Fuioat. «»•
tirpr. Mich. 3. 6. f 8. Item lummtra, tire
caput, *t prltiam peeunl»m, qua. eonfeitur, ut
SORSUM
indent lucrum fiat, capitate, ut Tarro 9, L. I.
85. MJiM. doeet. Plaut. Most. 3. i. 34. Qui wJ&l
neque feaua Deque sortem argauti dan'.;<it. TV.
Adelph. 2. 2. 35. Hal mihi! etiam de aorta a-onio
Iq dubluat raiser. Martial. 5. 43. Debitor tstu-
rara pariier aorleraque negabit. -Csu. 9. 16. Sad
quid ego vos, da Vesiro Irnpeodatla, horior7 Sflr-
teia aliquant ferte: da capita dedueitequod wo-
tie poraumeratum ast. state content! di an es-
pilale o tomma madtrata. Ila ai MSS. at rati.
edit'.; sad vulg. leg. sortem aliam. nam aliquis
et c.is'us aspe la lilSS. confunduntur; bloc alii
Alitor loterprelantur. S.io ibid. 33. Potlua quam
aorta craditum (piebs) aolvat. h. e. lolTut c;:dl-
tum realituendo sortem tantura. ,4lii leg. Ml po-
lios, quant .drum, craditum aolvat. h. a. potiui,
quam sortem, uffuraa aolvat. Celarura -ratal u> coo-
Jecluria locue. F. qu* iilrob. adnot. Drahm-
barchiut. Papinian. Dig. 33. 3. 24. iFsaus quo-
que aorllum, quas defuacius collocavll, prcestabl-
tur. Plin. prcef. Hist. not. a mid. Sora 01 at
uiura. i fruitt passano in capitals, at Inscript.
apud Gruter. 20S.. ad /In. (Orelti a. 5305.) am..
CTIMTB -SORTS VKA CVH AHATOCISMO 3li'A3 C3S-
■cbsimab vsvbab. "J 9. Apud Gfoina'.'soa ast mo-
dulus agri, qui .sorte oulqua obtlsgabat; Item
ipsa ubelia, la qua aamjaa rnoduiorum io'srl-
bebantur. ffygin. De di'tnil. p. 113. I. Zzthm.-
Jlud. Blansur'a psraela sortn dividl dtben'l si in-
seribl nomiaa per daeurlai [par Lcuttaai dsnoi]
et lo forma sacarl danurn hoffttou/a a«epta», ui
quot liogull accipora dobsnt [dftssjn] la usual
cuojungaoiur ; et In 'orient loacrlbi :oas fbxma
U. D. 1 ST 32CVNDVM 3T ill 2? 1111 CIOTA CA10I-
j>sm iuvm quo usque manaura eapleri dsenn ho-
minum debobit, id est In quot cenS.Hiia. similiter
omnium dseuriarusi boralna Ja jortlbui SascribJa
slot, qm parte quia aut cota son rfwdlim hst^at,
alrum ultra at deitra, uMum jlsrbtta si v'lra
aut aiira; deinde as dscuri'a an!a qnam eofloa
loilaot, .'ingularum aoreJfta !n pilUolis at Iq aw-
sieuila.etM.eo ipsl ;MUaatuf, at seisat quia pri-
"sao aut eojo aumqua loco a^aaat. '*'*««- oiiinagj
sortjm poojre d3bnnt, Iq .j':a totlui jpaiftsa ; :oo-
dui ad'sribSm arit. hac :ortHio it'vO 5t.:: '.a
sat, 5isqui» q«srl posslt ;a sata dabut^a .oilaa
tollaro, at ..jjliorcm foisassa polis&aa lacHaffl
sgri soiuro, sal sis di.iorlatlo ints yais soitSia
tollare debsat, quurn omass in jq-iO slot. ^ !0.
Item ia 3epuior!» >Idatur 5:sa aa pirB, qaw ;o-
cli» post era?lum' aopulcruia ee'aaoea, eurte ob-
tlQjeha!, quia sors ^artum ollafora aurjsrura ton-
Sinabat. V. 01.LA. I.ntript. apud .FahrHli ll. 6.
7i. iS. &B Mils soRi'3 initio .'.a ii-cu ^\mo y>i rsr
0I.I.A8 oatiB. 'I 11. ISatn lors dlsla ait e'.'aaa
par> tarrsa, quam quia la dUIoaaro lusm r?ste-
^issat: Ita ;l tegnga 'pv.im, ul Son Go 1 'tea
apud Siion. 7. Ep. S. et 9. ibid. 5. Cf. Cm-
siod. 9. Fariar, 19., ubl loquitur ii !sflla ;ar-
ia terra, assm bsiharl sibi antfgabsat, q>. itn-
qua apud xfarini, Tap. n, 115. !. 6. dkitur
jom iatiarica, J 33. Ia Fsimlii a«t doa Ro-
rnaH cu!:a, ut vidj.-a aat in at«ili -anMt Plsa«
'.or! -> ipud Eckhetj D. N. V. T. 5. p. 974. Cf.
Cauedoni" ia Jnna'.i dell' hi.it, isrekeat. a. 1 tSO*
p. 287. f 13. iiino dieltuf da Tito, a«a f-«B
r-eceisitita. r'frj. 10. ^Sn. 501. ISa'Sls inon. ho-
niinuia F;»l Sorli'.ijue faturia. Ovid. 5. iTVJrt.
3. 27, file q-joque si faa ;3i ssasplia ij.j .'sof an,
Ferrca Sors vitas iUfScltlsrjae frsailt, '| t3. ^t
da Fariuaa at Ota, Fortun?., Strii, jjys, Tirg.
9. ffct.. 5. guonlam "trs OTinlfl nrni. .^j.'; l;g.
Son. Tat. h. J/ist. i. Pawta trucifi -'.!•!, ut q. a-
qua aors obtulcrat. Kv.can. 9. ISJ, feliij . Ma
Son alias dkpertii la oras!
SORSL'itl at
20RSU3. V. SSQlitfJH,
SOATIcOLA vol j-otiui
SORTJCOLA, m, t. i. {c's.'.n-ftuf. a sora) Bliaffl
wrii'«/a hab, Inscript. !a Coro. /.-.scr. Xat. 1,
MR n. LI. p. 61. et 1. 508. - ^ortlcula est
parra son, xX,^p/?t8», Sutton. Ntr, 21. S:r:i-
cui3 in urrura cum cetsria dsmissa, Intrarll or-
dina suo. Ia Ftt- Tab. apud Graltr. 506. tin.
7. iORVtCVLAil THAM aysBAM tOSGiM J3IGITOS i(II.-
,„ 428 —
il p. 510. sua /in. qvo tvoiqas sORTfcvtAi co»t-
crAHT. Adda ffygin. Di limit, p. 1 13. 13. Lachm,-
Ht'.d. Da dasurlls aa'equam sortas Soilaat, siogu-
1-irufO oofflloa in piltacUi et in lortioulia (ir.scri-
hti); at 14 Ip si aorlieatur, ol sclant, quit pilaso
aut qiifitocurcque loao aieant. f. SORS.
SOKTJ2N3, entis, particip. V. SORTIOR.
SORXlrSR, fcra, fSrura, adject, (son ?( faro)
eortes {arena, oraeula fuodens. Xucan. 9. 512.
;',at sortifer illla Supplier. Alii leg. torliger ; alii
reelius serlior,
SQRTjGER. V, la voo. pra;eed.
SORTll.ATOR, oris, m. 3. Idem ac sortilfgus:
a sora at toor, quasi qui eortem fart, 6ortiger.
For phyr'.on. io Moral. 1. Sat. 6. 1 14,; ubl t«-
scan 'Jaysr lag. circtilalorei.
SORTILBGOS, a, gra, adject, (son et lego)
Apud Cainmodtari. Inslr, U. sorlifugm scribi-
tur, ■'■'. patat as prlmis Tersuum litteria; si roodo
recta est lectio, aut v. 13. el pro ui legandum-
-» Sonjiague est fatidlcus. Borah Art. A 218.
Dtiliurtiqua ssgaj reruia et dirina futuri, Sortl-
Ugla noft diicrepuit seQlentia Delptls. h. e. Del-
phieo oraeulo, ubl rcsponsa per sortes reddeban-
iur. Adda -ScAol. Cruq. in florat. «. •Sol. 5. 113.
p, 375. cd. tugd. 161)7, — Uiac srapjua
SoTiihg<*>, i, m. 3. absolute, substauti^orum
more, minister iQaertiens lie, qui par series
aracilo-iu'is fulura quarebant, lollsbat i«, vjl
par se vel pai rcanus pueri, sortea ei uroa at
oon3!i'sEtibuj lagebat osteodebalque: qi:em de-
seribara ?idelur ribuK. 1. 3. 10. Dicitur ante
omoea Bonauluitae ,deos. Ilia sacras pueri series
tar auatuliti ill! Retlullt a trinis ornina carta puer.
Alii aiilar leg. Jo^ctipt. apud Fabrelt. p. 64S.
n. 415. o. aisMiHivt asnacLA sohtilsovs ab ?b-
wsrb aareiKA. Alia p. 668. n. 549, ssx, HASsrb
iBX. ?. B9Ha ASUO SORTtLSOO FOBTVKA8 PailllCS-
MAS stc, .^.!icsn. 9. 581. Sorlilegis ageaul rlubii
vnr.p;rque futuria Casibua anclpilea; ifle non
orscula certain. Sed mors cert* facit. Hue psr»
"i53t IsKCfipt. apud Gruter. 133.6. 3Acao jyscB-
iiO 50: - ..U3V» 3T3',AT£3 .0, QALLIO AIT1CV5 tlKDlI}-
SVvasKa. Adda Patron, 6. L. Z. 65. Mfull. et
.l::g nsiin. Serin. 4. Cf. atiam Jsid. 8, Orig. 9.
28. el Forphyrion. in Ifosat. i. Sat. 6. 114.~-
Krant n bia, qui qoaalui cauaa per sortsa futura
'A piadicera pwfitebaatur et superitHloali conje-
eturla iueauloa fsllebant. Cie, l. Divinat. 58
135. Suae Ilia teatabor, non me sortileges nequa
c-03, qui quastua causa barloiaotur, ne psjeho-
E^cUa qu'.deotj quibua Apploa utl solobat, a-
gnoicare.
SORitLgGUS, !, m. 2. F. 7oo. prrao.
SOR'l'l.OtiUS. F. SORXILEGU3, a. Ota, Init.
aOUXlO, la. <.Iv!) Ituni, Ire, o. 4. F. t'otJ. seq.
Init.
SORTiOR, Iris, Itua aaai, irl, dep. 4. (sora)
Sortio quoq'ue forma acil7a oecurrit. — a)
Active tun accusal, ^srro apud iV'on. p. 471.
4. Mire. Quurn vsaerlnt esnsorea, inter 3» aor-
tlanl. Fan. fragm, 102. Ribbeck. luter tosg aor-
t'uet urbera atque agroi. — Absolute. Plant. Cas.
2. 8. S3, fibi permlllo, tula sorll. — b) '"assive.
Tertutt. .-fpolog, 3. Per uniTersas proTineiaa rai-
iilarii statlo torutur. ffygin. 2. 40. Ksgare Ccs-
plt d; aua Slia pasaurum sortiri. Cf. Cie. 2. Ferr.
51. Id. 4. Alt. 16. Ab ila eonsiliis, qaa araut
:orti;a la ;'ogulos eandidaios. Propert. 4, 7. 55.
jjsmlaa tedoa sor'.ita per a ran em. Id. ibid, II.
SO. la s«a sorUta vlndicet osaa pita. Stal. 5.
■Si'Iu. 9. 57. arbes Aaia aor'.ilo reieril anno. Am-
aiian. 13. 3. 14. 3!ilea morum probitate spucta-
Xi aortlia oonjuge llbec'.sque iuasaplia ale. Hine
iorlilo, adyarb., quod F. auo loco. >~ Srapiua
Uaisn ceeurrit soris'oc, forma deponent — Part.
SartHtii -"sb A. a, SartiUu in oaio. paragr.J
SeriilMrtti sab B I. i.; Sartiendu* sub ^ I.
1. et H. 3. — Sortior sit eartca dueo, aortillo-
aam facio, ia sortem conjlcio, X»y^«'j», -Aqpeu
(11. tiroi'e a SOrte, elejgere a sorle, twaore la
sorts, iorleggiars; Fr. tirer au sort, tirer V au-
gure, 3crlir; Hl*p. ioriear^ cc.Har jusrtee; Germ.
loosen; Angl. to allot, shire): oeeurril auttca
A) ai'itrorom more seu absolute. — o) Unl- ,
SORTITIO
rati in, Haul. Cos. 2. 5, 34. Conjiciam aortea
in Bitella-o, et aor'.iar tlbi et Cbalioo. Cie. IH-
Via, 1. Ferr, 8. 21. Quam praslorea desigoali
sortii-entur. .Civ. 3. ! 3, 35. Coasulea comparare in-
ter so aut jortiri juiai. Quintil. 4. 2.72. Sortlti no-
cta singuii pit ordinem lotraruot. — Plwt. Cas.
pro'. 32, Clarumenoe vosatur hsc eomisdia Grse-
oe, Latioa Sortientea. sc. comutdla DIpbili, quas
iascrlbitur KXtjpou'fWvoi, quamque Plaut. In Ca-
lin. Bdeliiar «i Iraltatua, — b) Cum Abrat. et
prsp. de, Tae. 2. Hist. 41. Dum legionea de ordl-
ne agmiais soriiunlur, equitea prorupere. iSue-
ton. Cla-td. 7. Sortiri de altaro coosulatu. —
c) Cum parlie. rela'.iva. Cie 1 . iVat. D, 35. a med.
Hoc est aon conshlcrarc, sed quasi sortiri, qoid
loquare. Id. Fat. 20. 48- Num sortiualur Inter
ae, qura deelinat, qure non? Fellej. i. 1. ad fin.
Sortiti aunt, uter patria decederet. Ztu. 2. 8.
Valeria! IJoratiusqua coosuiea soriiti, uter dedl-
earet. Hvratio aorle evenit.
J?) TraasiiivoruQi mere et cum Accusatlvo.
I.) Propria. ^ 1, Ger.eratirn. Ck. 2. leg. Agr.
8. 21, fi.'t'.lelur iribus idem Rullua. bomo fe-
lil ?ducot, quaa rolei iribus. Id. 2. ao> Q. fr. 1.
4, Sorliri Judicei per prselorem urbanurn. Adde
4. Ferr. 1 7. 42. Id. I. Fam. 9. su5 /in. Dixit, seae
sortituruTn esse cum collega provinciam. Id.
Cfaerit. 46. 129. Hoc tu facias cenaor, ut con
snimadvtrtas in omnea, aed carpaa, ut veiis, el
paucos ei muitis ad igoominiam aorliare? Id.
4> Ferr. 15. 37. Paratua ad banc dicam aortien-
dam vaosrat. F. VICA. Li v. 43- 31. Consulca in-
ter sa prorinciae comparareot aortirenturve. et
Plin. 8. Ep. 22. Ut te aortUum provinciam prae-
mooerein. Suelon. Cms. 18. Es pratura ulterio-
rem sonltus Hlspauiam. Seneca Here. Fur. 732.
Minos jurltcia Irepidis asra forlitur reia. *J 2.
Speclalim per aortaa aliquid recipere, aorta obli-
nere, aoitito conaequi, ottenere in sorte. Horat.
5. Od\ 4. 18. Nee regna yini sortiero talia. non
aorei ilelto re del convitto. et Juvenal. 13. 49.
noodum aliquis sorlitus triate profundi Imperium.
Z>vj, 3i)i 45. Sorliri peragrioam provinciam,
II.) Translate. ^ 1. Est partlri, dividare,
ralut sori9 dueta quid euiqua oblingat. Firg. 8.
/En. 44 S. Ociua ii cubuere omnea, pariterque la-
borem Sortiti. et 9. ibid. 174. Omnia per mures
lagid, aoiiita peric'um, Sieubat eiercetque ?Icea.
et 3. ibid. 634. sortitique vicea, una undique
siicum Fundimur. Liv. 3. 58. Sortiri regouro '>■■
pltbsoi. ^ % ltarn nanciacl, et tamquam aorle
datum, aut frul ei-t pali. Horat, I. Sat. 6. 62.
feiicem dicare non hoc Ma poaaunt, caau quod
te aortitus amicurn. Ovid, I. Trist. 6. 3t. Tu
ai Meooium ratem aurtiia fuiissa, Penelopea easel
farr.a aec-uda tus. se ti fosse loccato etc. c?ueton.
Aug. 09. Sortltua isituru facilem et qualem aena-
per optaverst, ^u-.enal. 14. 96. de Judaiis, Qul-
dam soriiti metueuiern sabbata patrem, Nil priB-
ter uubea el caeti rumen adorant. et 15. 143. bo-
reinsa veoerabile eali Sortiti ingenium. 5eneco
1'hcenisi. 244. fata quia lam triatla Sorlitue un-
quatn 7 Plin. 1. Ep. 3. Raliqua rcrum luarum post
le alium duminum eoitlontur: boe numquara
tuum deaiaet esse. Apul. 6. Mel. Sortiri mari-
tAim. Ulp. Dig. 37. 4. 3. ante med. SI emanei-
rjato*, utore ducta, filiuni fuerit aorlitua. Imtript.
apud Gf lifer. 589, 7, fjvi bortitvj 3at in coh-
TVBraKio svo arriau BVFISAH. h. «. babuit aa-
jlgAaUmj nam Coium. I. R. R. 8. Quaiicum-
que villico coniubjrnalii muller assignaoda eit.
f 3. Lotum etiam habel quum quippiam, aliquo
deleatu adbiblto, fac'unut. Justin. 26. 3. ezir.
In iDdlriinonlo aoriiendo Judicium patris seeuta.
Firg. 3. G. 70. (et Nemetian. Cyneg. 205.) ac
ne post » m j a i a requires, Anteveoi, et subolem
srinenlU aortire qaolacois. h. e. aubatitue. Id.
42. Mn. 919. Cucctanti lelum £aeaa fatale co-
ruscat, Sortitui foi-tuoam oculia. Ubi Servfua;
Ll :■.'■: locum ad ferieodum ocuila elegit .Eneaa,
f'jrtuaa deslloaTerat vutoeri.
50RTIS, ia. F. SORS init.
SORT! CIO, oni.», f. 3. (.ortior) aetua aortiendi,
dli'.rlbutio aut eleclio, -.jue ductia aorllbui fit,
il csuore o mtllere o eleggsre a sorte, ii tor-
SORTITO
1irt, &i?t*tnt, Vafi{. — a) Absolute. Plata.
Cat.%6. 38. deos qiiaso, mibi ol urtlUo evenltt
C'ic. Clutnt. 46. 128. Sortiiione in allquem aol-
madverlere. — b) Cum eddills. Id. 3. Phil. S3.
82. Sorlitio prtErogativa;. /d. 3. ibid. 10. 24. pro-
vlncUrom. Id- Plane. 32. 53. Neque enlm majo-
ret nottii sortitionero coostiloissent sdiliclam,
niil viderent aeeidere posse, ul competitores pa-
re* tuffraglii ceseni. Id. 2. ad Q. fr. i. a mtd.
Ut Judicum lortiiiooe facia, tomitia baberentur.
— In plur. Bum. Sutton. Aug. 29. Caulum, ut
teparailra in oo (foro) publiea jodiela et jortitlo-
BM Judicum Cerent.
SORTITO, adverb, (aortllui) sortlendo, daetii
tortious, loriltione, cavando a sorts, mellendo
a torte, per via d> torli, )tA»)pti>Ti.
I.) Proprie. Cie. 4. Perr. 51. 127. Lex, qua?
In aoQOi singulos Jovis-sacerdotem sortito cap]
Jubebat. Adde eumd. ibid. 64. 142. In S. C. a-
pud CcbI. ad C»«. 8. Fain. 8. a mtd. Eos, qal
prelorei fueruoi, sortito la provincial inittl pla-
cate, Pulgai. interpr. 1. Par. 26. 14. Sortito
obtigU plage septentrtonaUt. Adde Ezech. 45. 1.
11.) Traoilate est felo quodam aui necessi-
tate nature, iae?lteblliter. nam tort et iatum-
eigoiOeat: el qua wrte obtinguot, certo nostra
aunt. Piaut. Merc. 1. 2. 24. cbab. quid sit
negolii? iC*KTB. Periimm. char. prlDClplum toi-
micii dato. acakth. at tibl sortito id obtigU. Ho-
rat. Epod. 4. 1. Lupis et egnis quanta sortito
obtigit, Tecum mibi diicordla est.
SORTlTQR, flrii, m. 3. (sortlor) qui sortitur,
chi cava a torte, xJojpufije.. Seneca Troad. 98 1.
Quit tarn impotens ac dirus, et inlquee ferus
Sort) tor urns regibui regei dedit?
SORTlTDS, a, urn, partlclp. F. SORTIOR.
SORTlTUS, us, m. 4. (sorlior) idem ae tortitio.
I.) Proprie. — a) Abstractorum more. Plaut.
Cat, 2. 4. 26. SI id factum est, ecce me nullum
senem : si aoo impetrevit, etiam specula la Bor-
litu eit mihi. h. e, spes aliqaa est ia sortitions
et eveniu. Cic. Dom. 19. a med. Quid si etiam
pluribus da rebus uno sorlitu retulittl. h. e. una
rogatione cuatra legem Cisciliam Dldlam. Manut.
mallet ecitu et luiisii, quia trib. pleb. ferebat
legem et quidem sine eorlitioae. At Orell. re-
cliut vulg. lecliooem tenet. Firg. 3. &n. 323.
quaa sortilus non pertulit ullos, Nee victoria berl
tetigit captiva cubile. h. e. de qua capiiva eor-
litio nulla facte eit, Cui victors addiceretur.
— b) Coocrelo, ul ajunt, seosu. Stat. 6. Thtb.
383. lis jam lortiiut Protbous veraarat abena
Casside. h. e. sorlei ipias ed sorlitionem.
11.) Translate, per metonymiam, est Id, quod
quia sortilus eat, tors, fatum. Stat. 12. Tkeb.
555. bamloum, indite Tbeseu, Sanguis erant
homines., eadeenque In aiders, eosdern Sorlitu*
animarum allmentaque vestra creeli. h. ». ul
•ortirentut baberenlque eesdem animas, quas ce-
teri bomines.
-sORCS, i, m. 3. oaOpoe, piscls marinus. Plin,
32. Mist. nat. 11. 53. (151). Scomber, salpa,
torus, scorpeeoa. Silligiut putat esse idem quod
saurus, ae quo Plin. alibi, F. SAURUS. At For-
cellinus leg. sparut. V. banc roc
_S6RV vel tori, ryos aut polios rSos, a. 3.
cJibo, 8'j>s, genus "cbalcitidis (qui est lapis, ex
quo ass coquitur), son, foriasse, quod nos Itali
dicimus $olfato di rame. Plin. 34. Bill. nat.
12. 30. (117). Sory ^gjpsiuro maxima laudalur,
multum superato Cyprio, Uispaoiensi el Afrleo;
quamquam oculorura quoque curetionl quidam
utiiius Cjpriuin putant : sed in quacumque na-
tlone optimum, cui maximum virus in olfactu
trituque pinguiter nigrescent el spongiosum. Sto-
macbo res conlraria in tantum, ut quibusdam
olfactu modo vomitlones moveat: et iEgypilum
quidem tale. Allerius nationis contrltnm splen-
deiclt, ut miiy, et est lapidotius. Prodest et den-
tin© doiori, et oris uicerlbus gravlbus, qusquo
lerpunt. Oritur carbonibus, at cbelcltis. Id. ibid.
29. (117). Gbalcitis tria genera contlnet, arris et
m'uyoj et lorjoi. Adde Celt. 6. 9. a med., ubi
alii, ot Sillig., bab. goreoi pro forj-or.
SOS. P. SUDS.
— 429 —
SOSPES, pflls, adject, omn. gen. — a) Ad
seriptionem quod attinet lisues vel seiipei pro
iotpei, ut sitpita pro lotpila, occurrlt In vetn-
slis Lapldibus et Nummii. Feit. p. 343. 14. Mull.
Slspilem Junonem, quam vulgc Soipilem appel-
lant, Anliqul usurpabant. Imcripl. apud Iltintt.
cl. b. n. 47. et Fabreils' p. 603. n. 3. h. awv»
H. ?. FAL. BALBVS SACZBD03 1VKOKIS BSO. »I». FB*
CI* VIVBK4 ($ibi) BT AX110 ITK10 FILIO 8ACBRDOTI
iovis sisr. etc et apud Orelli n. 1309. mjmobiab
A1IBRNAB «. thobI m. f. primiobkI BACEBD0TI8
IVXOHI UIZ1TAB ET IBOBIAB BALBlt-LAB I1LIU F»S-
siHia fbcit ibx. TBORIV8 eic, qua vldetur sincere
(irmaturque prrecedenll n. 1308. Adde atiam in
Corp. Inter, Lai. 1. 1110. Sie ifkoxi bispitai
legitur in nummo Antonlnl Pil apud £eW»eJ,
D. If. V. T. 7. p. 14. et in nummo Commodl
apud eumd. ibid. p. 107. Adde ibid. T. 5. p.
294. — 6) Ratione bablta etymi, coojungenda
videtur vox com Gr. otoe, aalvus. Sie Feilut in
SISPITEM p. 343. 10. Mull. Ea vox ex Grseco
videtur sumpla, quod est otii£«iv. Diierim Igltur
conQatam voeem a ot3{, quod a Skr. tava, el
peto, b. e. 'qui ad lalutem petit >eu venit. Of.
HOSPES. — Sospes est qui serval, qui saiutem
Bfferl (Of. SOSPITA); sed fere adbibetur pro eo
qui servalur, et est salvui, incolumis, sano, saU
vo, ciSoc.
L) Proprie. f 1. Active, pro eo qui serrat,
dixisse videtur Ennius, teste Fesl. p. 301. 6.
Mill., coll. Paul. Diac. p. 300. 10. Cf. SOS-
PITA. Sie Juppiter et Juno appeilantar In /n-
seriptl. V. init. 1 2. Passive pro eo qui eerva-
tur, qui eit aalvus, incolumis. — 1.°) De per-
sonis. — a) TJniversim. Plaul. Cas. 4. 4. 1.
Seoslra superattolle limen pedes, nova nupto:
sospes iior ineipe boo. J7orat.-3.Od. 14.9. Vir-
giuum metres Juvenumque nuper Sospltum. n.
e. qui nuper esivi ab expeditions bcllica redie-
runt. Id. 1 ibid. 28. 25. eic, qoodeumque ml-
nabilur Eurus, Plectantnr silvce, te sospite. — 6)
Cum bomonymis. Plaul. Attn. \. 1. 1. Sicut
tuum vis unicorn gnalutn tus sypareue fits sot-
pltem et superstitem. Id. Capt. 4. 2. 93. Tuum
in portn Phllopolemum vivum, aalvum et sospl-
tem vidi. J?Js'». Paneg. 67. circa mtd. Dt dil
te sospitem incolumemque prresiarent. Ovid. He-
raid. 6. 147. per rae tului sospesqae fuisiei. —
2.°) De rebai. Moral, i. Od. 37. 13. Vix una sospes
nsvia ab igoibui. — Salvus el totpea conjun-
guntur epud Piaut. .flud. 3. 9. 15. 81 aperas-
Eamque evenjuram oxagogam Capuam jalvam
el sospitem. Sis Augustus apud 5ueton. Aug.
28. Ita mibi salvam at sospitem rsajpoW. sUtare
la sua sede liceat.
II.) Translate est prosper, felis. Flaut, PtZn.
5. 4. 15. Juppiter — Quern penes apes vitas sunt
bominura omnium, da dlaro nunc sospitem, quaj-
so. floraf. Carm. scecul. 39. Jussa pars autare
larea et urbem Sospite corsu. Juvenal. 13. 177.
manct ilia tamealaciura, nee unquam D^ps^itum
tibi sospes erit. <i!fon sia peri che I'involato
argento Torni al tuo icrigno, a ^uel oV e ito,
b Ho » Gargallo.
SOSPlTA, as, f. 1. (sospei) Scribitur at Sis*
pita. V. voc. prac. init. — Sospita est qua jer-
vat, servatrlx, otefeips. Dine Juno Sospita apud
Lanuvinos. Cic. «. If at. J3.29. 82. Tata hsrele,
quam lib! illam vosiram Sospltara, quam %a aum-
quam, ne In somnls quidem vldas, aisi 3t»m pella
caprina, Cum basta, cuoi scutulo, -3ua salcsoll*
repandls. At non est tails Arglva, nao Eomana
Juno. Id. 1. Divlnal. 2. 4. Quia eiUm memo-
ria nostra lemplum Juoonis Sospitn t. Julius
refecit. Adde ibid. 20. 99. eriZfur.41. 90., Liv.
8. 14. el 24. 10. et ^puJ. 6. Mel. Ovid, 2. Fast.
55. Fbrygia eontermuu Malrl Sospita delobrls
dlcilur iucla oovU.
SOSPlTlLB. e, adject, (sorpti) «al eoipltem
faeit, ulularit, ceTTj^te^. Plaul. Pseud, I. 8. 18.
Quli est, qoJ sterua octapito moleiltta obtoliil
r. Qui Ubi ictpiUIis filL Meerob. i. Saturn.
17. Sol MpMsm sMssBHt Sim. Adde -sfmrnian.
14, 8. S.
SOSPlTilTTAS, Cli*, L X. {BtBpfaEs} talas.
SOTADEUS
laeolamtUi. Macrob. i. Salurn.tl. Tletort*
Romsnos ad ipectacula Del soipltalitatli ladaxlt.
Alii reetiai leg. soipitalis.
SOSPlTAS, stii, f. 3. (sospes) felleltas, Inco-
lumltas, prosperiiat. Jtfocroo. 1. Saturn. 17.
ante med. Apolliaem modo lospiiatem, modo
pestem tlgQlDcaotibus eogoomlnlbui adoramui.
Adde Ammian. 17. 5. 10. <t 19. 4. 8., Symmach.
Ep. 8. et J7»"eronym. Ep. 74. Caisiod. Inttit.
Div. prtsf. Qui eorpoream desiderat babere so-
spitatem. Adde Chalcid. Tim. 226., ubi tospi-
las oppooitur cearttudini.
SOSPlTATOR, Oris, m. 3. (sosplto) aervator,
oeiTijp. — a) Uoivenim. Apul. 0. Mel. Dnui
ex bis, de easio scilicet missus mibi tospilator.
et 4. ibid. Forllssimi Odelisslmique met sospi-
talcres Juvenes. — b) Est cpiibeton Jovii, la
nummo Caracallx apud Mediobarb. Jovl Sospl-
latori. Adde alium Sept. Getse, ibid, et apud
Ta»»ant. p. 121. et 128. edit. 1896. — e)
De GHRISTO ^rnob. 2. p. 96. Rallo, cur noo.
noper, sed hodle Sospilator noitri generis adve-
niret. Sic ibid. p. 74. Soipitator ad vos Cbristui
call et e*rclbiis milteretur.
SOSPlTATRIS, trlcls, f. 3. (sospltalor) lerva-
trix, ul Dea sospltalrli, Apul. 11. Met. n. 244.
auhntc. Adde «6>d. n. 249.
SOSl'ITO, as, are ; a. 1. (sospei) sospitem red-
do, servo, tueor, owJm (It. satwdre, contervare,
pretervare, manlenere sano e talvo; Fr. sau-
vtr, conterver tain et tauf; Ilisp. salvar, con-
servar tajio y talvo; Germ, trhallen, errellenf
Angl. to save, preserve). Perriut epud Fest.
p. 301. 17. Mull, ait, esse bona spe rffUcere, aut
bonam spam non fallere. Enniut epud Ifon. p.
170- 14. Merc. Begoumque nostrum ut sospitJM
siiperstitentque. Pacuu. ibid. Popoloque ut fan--
stum serapiierne sospiteut. scil. regnnm. Piaut.
Aulul. 3. 0. 10. dii Plus plusque isluc lospilent,
quod nune babes, Calull. 34. 22. Romulique An-
cique, ut tollts es, bona Sospites ope gentem.
Liv. 1. 16. Dtl volens propiiius suam semper
Bospital progenies. Piaut. Asin. 3, 3. 93. Sit,
berum luis factis sospltari, da mibi istas viglntl
minas. Adde Lucil. apud Non. p. 472. 15. ^ferc.,
ubi tamett alii aliter leg.
SOTA, ee, m. I, Sutaj, titulut comcedl.u En-
nlans, eujut mentlo est apud Farron. 5. L. L.
62. Mull. A quo est In Sola Eunil : Ibant ms-
laci vlere Venerlara corollam. et apod Fett. la
Tonsam p. 356. 34. Mull. Eonius in Sota; Aliui
In marl volt roagno tenere tonsam.
SOTiDfiDS, Soladfus et Sotadleus, a, nn,
adject. SttfTdSstoc, 2«taS«o'«, ad Sotadeio pertl-
neas, qui fuit Cretensis, poeis laicivus, et ob-
seena mulla scrlpsil: uode cinccdut dictas est a
^farls'at. 3. 86. F. de eo ONOM. Deieclalus porro
est varjibut recurrentlbos sou rcciprocis aut re-
t'fogradls, de quib. in REGDRRO et RECIPRO-
CD3: uada Martial, he. eit. oec carmine gjo--
rior sopino, Kec retro lego Sotadem etc. Hino
Sotadsum carmen vel meirum, etSotadei vel So-
tadic! 73rsus, qui varll generis fueruni, at vjdcrfl
est apud Quinlil. 9. 4. a med., Se>v. In centi-
mes, p. 1819. et 1824. Putsch., Terenlian.
ibid. p. 2415. et 2446. et Mar. Fictorin. 1.
Art. gramm. p. 61. 1. Tieil., 9. ibid. p. 77. 32.
ft alibi 3cepc: Hem Auton. episl. 14.29. Teien-
lian. De tilt. 81. ct De psdib. 151. Dt quivero,
versu bhterabo Soiadeo. Plin. B. Ep. 3. Sotadfcl
versos. — Soladius pes apod Mar. Fictorin. Art.
gramm. 1. p. 47. 2, Jleif. Suplices et letrasjl-
labl psd8a appelbctor, ques etiam qaldam Sort-
dios vocant. — absolute. Gill. 7. 9. ad fin, L.
Avtlas In Sotsdlcorum liB?o primo stseidirot di-
xit, h. e. In Us, qos Sotsdis more eu» ntetro
scrlpsit. F. SOCRATICUS In OKOM. Cf. QtHn-
lit. 1. 8. de leclione smart". Elegia vero, Bliqne
qo* amat, et bendecasytlabl, et qoibos aont coni-
mala Sotadeorum (nam de Soledels ne prscl*
pleodom quidem est), amoveaolor, tl Oerl pot-
est. — Plur.i de Sotadcls tersibut babet Spal-
dingiut io adool. De his Auton, £p. XIV. Zw
va8i*e'v ti xi»ai5ov, c'ftivtxo* ajefo^iea^lfJ "P«)&-
ftii Hiviapixuv !>vofxe> eutsrii;v.
SOTADICUS
SOTXDlCVS et
SOTADIUS, «, urn. F. voe. prseeed.
SQTER. erii, in. 3. owtrip, lervator, talvatore.
Cie. 4. Vtrr. 63. 154. Eum non lolum patro-
num htiai Insula, led elUm lotera Imeriptum
villi Syraeuiit. Hoe quantum est? Ha magnum,
ut Latino uno verbo esprlml non possit. Ii art
nimirum loter, qui •alutem dedit. F. SALVA-
TOR. Capell. 5. p. 168, Cicero loterem lalva-
torem noluit aorainare et ait: qui lalutem de-
dtt; illud enim nlmli in»oleni vidabatur. Serv.
ad Firg. 8. JEn. 65-2. Bodieque ara in Capi-
tollo eat Jovii Soterli, in qua liberal! obiidione
Gallorum, cotia et tola veiera cooeremaveiuot.
— Abiulute dieitur de JESU CliaiSTO apud
Tertull. loc. tit. In SOTERICI AN US.
SOTERlA, Orum, n. plur. 2. owrrjpia. munora
qua convalesceniibuj et a morbo aul aliquu
•ervatii periculo ab amicii miltebantur. — a)
Generatim. Martial. 12. 56. Nam quoties iur-
git, loteria poicU amicoi. — b) Specialim di-
cuntur vote vel lacrlfleia pro lalute amicl per-
aoluta. TJnde Slat. i. Silv. 4. carmen gratulato-
rium, quod pro reitituta Rutilio Galileo aalute
eecinit, irwcrlpiit Soteria.
SOTERlACUS, a, um. F. SOTERICTJS,
SOTERlClANUS, a, um, adject. ( Sump) ad
Soterem periineni. Terlull. advert, Falent. 27.
Super hune itaque Chriitum devolaise tunc In
baptiimatis sacramento Jesum Soierem per effi-
glem colombas. Nam in Oguram principalis te-
tredia quatuor eum lubstantiis Hlpant, ipiritali
Acbamothlana, animal! demiurgiaoa (ai. derai-
nrglna), corporall inenarrativa et ilia Soterlclana,
id eit colurnbina.
SOTERlCUS, a, um, adject, ut Sotericum me-
Irum apud Mar. Fictorin. Art. gramm. 3. p.
115. 25. ICtil. Tetrametro beroo, in quo quat-
tuor taulum dactyli, il lubjlciai trei iambos eo
more, quo trei troebasl (pbalaeio) copulaoiur,
raetrura loterieum efilcies ita: At tuba terribi-
Jem lonitum procul. Alii leg. loteriacum,
SOTfGfiNA. V. OP WEN A.
SOVU8. f. SUUS.
SOZUSA, SB, f. 1. oo-Jouoa, herba artemisia
■au lerpyllum majus. Apul, Jierb. 10. — IfB.
Da eognom. R. V. ONOM.
SP
SPACtOR, SPACftJM etc. V. 8PATIOR, SPA-
TIUM etc.
SPADtCA, », f. 1. T. SPADIX.
SPAdICArUJS, Ii, m. 2. (spadlx) qui colore
tpadicll inDcit. Firmie. 3. Maihct. 7. ante tned.
Si Saturnui lie posilam Tenerem fortl radiatiooe
teipeierii, faciei aut ipadicarioi aut textores vei
piRmentorum laventores.
fipADlCUM, i, n. 2. et
SPADIX, Icii, m. 3. (oira'oif) Etiam spadica,
IS, occurrit apud /lid. 13.'Orig. I. 40. Palrnam
Sicull ipadicara vocant. — item ipadicum i i,
apud Ammian. 24. 3. o med. Termite! et spa-
dica eeroit auidua, quorum ex fructu melli: et
vinl eonficitur abuadaatia. — Spadix a| 1. Est
termei avulsui • palma cum fructu, ut Gell. 2.
26. et 3. 9. in /in. dlierte docet et etiam videre
ell in PHG5NICGUS (Cf. SPATBA). f 2. Ilinc
adjectivorura more ponilur pro colore fruclum
tin* arborii refereoie, Ital. color bajo. V. RA-
DIO'S. Firg. 3. G. 81. de colorib. equor. bonesti
Spadlcei glaucique: color deterrimua albit Et
gilvo. Ubi Servian CjuOl pbrenlclaloi Tocant,
preisoi, m jrteoi. ipil eunl badii. Cf. Gell. 2. 26.
•| 3. Ett etiam inslrumeotura quoddam muticura,
cojue Ktemlnlt Pollux Onom. I, 4. e. 8. inter ea,
qua pulientur: aed non deicrlbil. Quinlil. 1.
10k a med. Aperliui proflieadum puto, non a
me prseipl pialleria el ipadicai etiam virgini-
bu» probU reeusanda; aed etc.
SPADO, onli, m. 3. (ofra'ouv) Primam hujui
tocIi ijllabam maleproduxlt Arator I. 670. qua
apado JugalU /Elbiopum pergebat equii. — Vox
_ 430 —
esie videtar a c«ao, trabo, velro, evello: nt pro-
pria ait I», eul evulil lunt te»ticuli ; queraadmo-
dum tblibiat, eul comprecsi; iblaiiaa, eui fracti.
V. Dig. 50. 16. 128. — Spado ast eunuobui,
eastratui, qui Tirilitate caret, live menu Id da-
mnum panui ilt, sive roorbo, live natura, «««-
ouv (It. castrato, scoglialo, eunuco ; Fr. euire;
Blip, capado; Germ. £n(fflonr.ter ; Angl. e-
motcuJaled).
I.) Propria. ^ 1. Stride leniu de homine. —
a) Generatim. Dig. loc. cil. Spadonum generalit
appeilatio est. quo nomine tarn hi, qui nature ipa-
donei aunt: item tblibiae, tblaiiss, aed et aiquod
aliud genus ipadonum eel, continetur. Id. ibid.
23. 3. 39. Si ipadoni nupserit mulier, dlatioguea-
dum arbitror, eaitratus fuerit, necae. Juvenal.
14. 91. Ut ipado vincebat Capitolia uoitra Po-
Jidei. Claudian. i. in Eutrop. 296. nasquam
ipado coniul In orbe, Nee judex ductorve fult.
quodcumque virorum Est decui, ennochis icelus
eit. Mamerlin. jun. Gratiar. act. It, .Spadones,
quo» quasi a comortlo humani generis estorres,
ab utroque aeiu aut natura origo aut cladei cor-
poris separavit. — 6) Specialim apadonei mnt,
qui valetudine eliqua prtepeditl, aut vitio corpo-
ralii liberoi creare non possunt, quamvis to ^o-
vina nopi'a babeant: differunique a caitralls,
quibui manu et ferro abscissa lunt. Ca;uj Dig.
1.7.2. Et hi, qui generare non possunt, qualei
■unt spadones, adoptare possunt: castrati autem
non possunt. Utp. ibid. 28. 2. 6. Spadonem quo-
que posse postutnum heredem scribere, et La-
beo et Casslua icribunt: quoniam nee astai nee
sterilitas ei rel impedimento est. led »i eastratui
sit, Julianus non putat. Martian, ibid. 40. 2.
14. Si ipado velit matrimonii cauia manumitte-
re, potest : non item caitratui. — c) In illo
Tertull. De monog. 1. Inter alienoi spadones et
aurigai luoi tantumdem quererli de domestico
obiequlo. ipado est osor nuptiarum. *f 3. La-
liore lensn de bestiii, ut Spadones equi, apud
Fegel. 4. Feterin. 1., ubi opponuntur testicula-
tii. — Spado gallus, eastratui, cappone, apud
Publil. Syr. p. SO*. 2. ttibbech
II.) Translate spadones dicuntur a rustieis mr-
cali vitlum iteriles el nullam spem fructus osten-
dentes, ut docet Colon, 3. R. R. 10. a med.
Sic palmarum quoddam genus, nu'io intus pomi
ligno, quamdiu sunt novellie, spadonum no-
mine appellautur, teste Plin. 13. Hist. nat. 4.
8. (38) : item aruadinurn nullam lanuginem fe-
rentiura. Id. 16. ibid. 36, 60. (170). Hinc etiam
dicta Relgis spadonia mala, a conditione ca-
strati seminis, ut id. ait 15. t'6id. 14. 15. (SI),
h. e. nullum intus 6emen habeotla: et tpado-
n%a laurus est ibid. 30. 3D. (13u).
Homonym. Discrimen Inter spadonem el ca-
slralum V. supra ad I. 6.
Sl'ADONATUS, os, m. 4. (spado) conditio ca-
ilratorum, eitnucni'smo. Tertull. Cult. fern. 9.
Se spadonatui assignant propter regnura Dei.
SPADO.NlUS, a, um, adject, (spado) ad spa-
donem pei linens: et translate iterilis, ut Spado-
nia laurus, Plin. 15. /Kit. nat. 30. 39. (130).
et Spadonia mala, ibid. 14. 15.(51). F, SPADO.
SP/ER1TA. F. SPtl^ERlTA.
SPAGAS tocalur in Asia rcsina, qu* Ot a pi-
cea. Plin. 14. Hist. nat. 20. 25. (123).
SPALAX. F. ASHALAX.
SPANDESS. enlis et
SPANDlTUS, a, uin, parlicip. F. voc. leq.
SPANDO, is, Ttuni, eie, a. 3. (ex et paudo)
idem quod eipandu. OcCurrunt tanlutn part.
Spandens et Spandilui. Fulgat. inlerpr. Ital.
Deut. 32. 11. (teste Fercellone, Far. Zed. T.
I. p. 5B7. Cod. Venn.) Velut aquila super pul-
los suos spandens alas suai eie. Hosier habet ex-
pandit, et Pelagon. Feterin. 1G. ad fin. Or-
tbogilli sunt, quiEus priores pedes spandili fue-
rial Inlrorsum. eurui. V. ORTUOGILLUS.
SPARAGUS. F. ASPARAGUS.
SPARCEA vel
SPARCIA. F. SPARTEUS.
SPARGANlO.N, li, n. 2. Birapravton, herba,
qui ab aliii platanaria, eb aliii butomos appel-
SPARGO
latur: eujus radix ex vino albo advenes >erpen-
tei bibitur (iSparganium ramosum Linn.). Tlin.
25. Hist. nat. 9. 63. (109).
SPARGANUM, I, a. 2. oir^pyavon, faiclt, qua
involvilur infant. GJo«. Iiid,
SPARGENS, eniis, particip. V. SPARGO, l».
SPARGO, mil, t. 3. (ipargo) aspetgo. te-
nant. 3. carm. !n epitt. ad Felicem epitc. Na-
mnelic. Elian lalis spargine me contigit IrrOiavi.
Clots'. Gr, Zal. ntpipp'avTtip, ipargo.
SPARGO, ipargis, iparil, iparsum, ipargere,
a. 3. Spargier per paragogea pro tpargi &pnd
Horat. 3. Oil. 11. 8. ara castij Vincia verbanla
avet immolalo Spargier agno. — Vox docitur a
otrsi'pia, unde aor. loitapiv, lemino, ut prlmo et
proprie dicalur de lemine; reciiui tamen a Skr.
iparit, aspergo; nisi malls utromque ab bac ra-
dice derivare. Cf. etiam Gr. citapo'ocitv et Germ,
sprengen. — Part. Spargem L 1. 6.° et 3. i.°
et II. I. 2.°; Sparjui fere In omn. paragr. et in
fin.; Jpanurus U 1. 7.°; 5pargendu» I. i. i."
6 a et p et 2. 1 ." — • Spargo est paMira aliquld^ Ja-
cio, in omnes partes dilfundo, diisemino, oreii'po>,
oxopm'fce (It. gettare qua e ia, tpargere, semi-
naie ; Fr. semer, repanif re ; Hiip. sembrar, der-
ramar, verier; Germ, iireuen, hinttreuen,
sprengen; Angl. to sow, shed, sprikle).
I.) Propria. % I. Occurrit absolute, ant cum
Accus. rei, ques ipargltur, addito aajpo rel leu
loci, ubi quid ipargitur, Ablat., aut Accuial.
cum prsep. in, per, super,- aul etiam Dativo.
— 1.°) Generatim. — o) Stricto aensu de ie-
mioibus. Ovid. 5. Met. 646. Spargers rudi humo
lemioa. Cf. 3. ibid. 105. buml juttot, mortalia
lemine, denlei. et 7. ibid. 122. vipereoi denies
in agros aratoi. Id. 5. tb&l. 655. Dona fero Ce-
rerii, latoa qose ipana per agroi Frugiferas mes-
•ei alimentaque mitia reddant. Cf. Kin. 22. Bist.
nat. 10. 12. (27). Tribuli semen trilurn et in
aquam iparsum pulicea necat. — Absoluto Ful-
gat. interpr. Matth. 25. 24. Congregai, ubi non
sparsisti. — 6) Latiore sensu. — a) Uni-
versim. Zucret. 2. 195. missui corpore sanguis
Emicat exsultans alte spargitque cruorem. Cic.
2. Cat. 10. 23. Spargere venena. Id. 3. Phil.
0. 16. nummos populo de rostris. Firg. 8. Bit,
30. nucei. Id. 6. /En. 885. Qores. Cf. Horat.
i. Ep. 5. 14. Id. 3. Od. 13. 14. frondes. Id.
3. ibid!. 19. 22. rosas. Firg. 1. £n. 531. at-
ma per agros. el 9. ibid. 629. (et 3. Eel. 87 .
Juvencus pedibui spargit areoaio. Id. 3. sou.
G05. Spargite me in fluctut. h. e. dilacerate et
Intmergite. PlenluB 4. ibid. 600. abreptum di-
vellere corpus et undis Spargore. et Lucan. 5.
G84. Invltis ipargeuda dabas lue membra pro-
cellis. Our'tJ. 4. Fast. 790. sparse tangere corpus
aqua. Id. 1. ^r<- am. 164. Spar.-aque leliioito
triitis arena fofo, Id. lb. 305. Nee lua, quam
Pjrrbi,, felicius ossa quiescent, Sparsa per Ara-
bracias qua; Jacuerc vias. Id. 10. Met. 151. Spar-
saque Phlegrseis rictricia fulmina campis. Ful-
gat. interpr. Job 2. 12. Spaigere cinerem super
caput. — firg. 7. j£n. 754. Spargere somnos
vipcreo generi. h. e. infundere, inimittere- Ful-
gat. inlerpr. Esth. 4. 1. ciaerem capiti. — ft
De erboribus et berbis, ramos et radices late fun-
dentibjs. Plin. 16. fliet. nat. 33.60. (110). Cu-
pressus spargit extra so ramus. Id. 12. ibid. 12.
26. (42). Cacumina la arisias se spargunt. Id.
11. ibid. 37. 45. (123). Natura cervorum eorrtua
sparsit ia ratnos. Id. 24. it-id. 10. U8. (178).
Gramen ei cacumiue novas radices ipargit. —
2.") Specialim est aspergo. Tac. 4. .-fun. 12.
Neque ipargi venenum in tres polcret. — 3. J
Item est jacio, jaculor, emilio. £nnius apud
Macrob. 6. Salurn. i. a med. lla.tali spargunt
basias: fit ferreus imber. firg. 12. JEn. 51. Et
nos tela, paler, ferrumque baud debile deitra
Spargioius. Pioperl. 4. 3. 65. Plumb?a quum
torta ipargualur pondera funds. Slat. 2. A-
chid. 440. Spargere oastus. Fal. Flacc.i. 14. fa-
ces. C'audion, 1. Rapt. Proierp. 98. Cyclopia
lela. Alii aliler leg. Claud. Quadrigar. apud
Gell. 9- 1. Sagittarius cum funditore otriaque-
sutnmo studio spargunt fortissime. — 4.°) Hinc
SPARGO
pro woo, Jeelo. Pal. Flacc. 1. 421.Taurea Tulni-
Geo portal celataqoe plumbo Terga Laeon, itltem
In vacuos ul brachia veo'.os Spargal. Peri. 5. 33.
tolaqoe irapune Suburra Parraiiit spaniiie oculoi
elc. "girar qua e la. et Va\. Flacc. 5. 218. at 6.
584. lot nunc tarrit, toi lumina toto Sparge
marl. Martial. 3. 82. Manuraque doctam ipargit
omnibui membrli. Cf. Slat. 2. A chill. 440. —
5.°) Ham diipergo, In mullas partei fero, diiil-
po, distraho. Lucret. 6. 922. Perpetao Quere ac
mltti spargique necesse' st Corpora. Cic. 4._ He-
renn. 2. 3. Rei sparsas et vage disjeclat dlligen-
tar aligere. Ovid. 8. Met. 343. aper roit et ipar-
git canes. £iv. 9. 23. Spargere per vlai specu-
iaiorei. Tac. 3. Ann. 2!. Tacfarinai ipargit bel-
lum, ubi inilaretur, eadeni ae runui in terga
remeans. Adda eumd. Agric. 38., nbl ipargere
bellum eit diviso eiercilu variis loeii limul bel-
lum gerere. Id. 3. Hitl. 46. eiercltum per pro-
vincial. Lucan. 1. 468. de Ccesare. per oranera
Spargitur Italiam. h. e. cobortei anas ipargit.
Curt. 5. 13. a med. TJt veitigia fuga iparge-
rent, Nabarzanes Hrrcaoiara, Bessui Bictra pe-
tebant. Pirg. *. G. 28. de apib. il forte mo-
rantei Spanerit aut pracepi Neptono Immerie-
Tlt Eurui. avra ibaragliale o scombujate. et Se-
neca Troad. 1042. Solvet bunc ccetum laerimai-
que noitrai Sparget buc ill uc agitata clasiii. Liv.
33. 15. in fin. It a ie in fugam passim sparie-
rant, ut etc. Pal. Place. 4. 315. Bebrjcar ex-
templo epargit fuga. Ovid. 14. Met. 470. Spar-
gimur, et ventlt inimica per aquora rapti etc.
h. e. aliui alio tempestate eompelllmur. Liv. 37.
20. Dilapsl ceteri iparieraot ie toto carnpo. Vol.
Place. 6. 613. ilabulil qualii leo lavit opimii
l.usurians ipargitque famem motatque cruorea.
h. e. avidam edendi rabiem in totum. pecui ai-
ercet, dentei inQgendo modo In hoc, modo in
illud. Id. 5. 432. At juga vlx Tethjs ipanomquj
recolligit axem. tcil. Pheelboolis: de quo Ovid.
2. Met. 318. Spanaque tunt late ltceri Teillgia
currua. Lucan. i. 502. iparia compage cartas.
Liv. 37. 13. Sparaa tempestate claiiii. Lucan.
6. 203, Sp'atius ab iEmatbia fuglt qulcumque
procella. — Spargere se de flumine, late ie dlf-
lundere. Plin. 4. Hist. nat. 15. 20. (101). Rhe-
uus ab Septeotrione in lacue, ab Occidents in
amnem Moiain b» spargit. — Spargere /lumen
in tulcos apud Lucan. 4. 142. eit In Tarioi ri-
voi diridere, ut traoari poailt. — 6.*) Item di-
vido, diduco. Plin. 21. Hitt. nat. 8. 22. (45).
Colorum genera tractatnas, in ipeciei multai eeie
cpargentia. Tac. 2. Bist. 78. Spargere legionei.
Cf. 3. ibid. 46. Curt. 5. 13. 18. veitigia fugas.
Lucan. 3. 259. (parens io agios Fertilii Euphra-
tes Pbaria vice fungitur unda. — Bine Irani-
late Dip. Dig. 27. 7. 3. a med. Ne per multoi
tutela ipargatur. h. e. a iduUIi admioistretur.
— 7.°) Item discerpo, divello. Ovid. 7. Met.
412. de Sini. et agebat ab alto Ad terram late
iparaurai corpora pinus. Seneca Here. (Et. 1394.
bine mine Tremens Arluique noslroa dim; im-
roittat Sinii: Sparsua silebo. — 8.°) Item ad-
fligo, prosterno, fuodo. Id. ibid. 15. ceeidil ante
eras suas Busirii: una est Geryon spanui menu.
— 9.°) Spargere aliquem, in varia loca mit-
tere, in diversai oras ablegare. Pal. Place. 5.
488. suus ul magnum rei epargit ab Argls Alci-
dea. Justin. 27. 3: init. Eumenes, spariis conium-
ptiique fratribui hello iutestios d'ueordia, quasi
vacantem ».iia possessionem invasurus etc. ^ 2.
Occur ri-. sape eliaro cum Accusativo persons aut
rei, in quam quid spargitur, el addito Ablativo
rei, qua; spargitur, aut absolute: el esl consper-
gere, perCundere, liogere, madef3cere, Otperge-
re, bagnare, spruuare, tpargere di qualche
cosa, itdaata, xaxanaaoa. — ■ 1.°) Generalim.
Tibull. 1. 1. 14. Et placidam soleo spargere la-
cie Palen. ft'rj. 6. JEn. 229, ter socios pura
circumiulit unda, Spargeos rore levl. et 11. ibid.
191. Spargitur et lellus lacrimis, sparguntur el
arma. Martial. 10. 26. Spargere fletibus ora ali-
cujus. Id. 3. 65. glaba spargitur Imbre. Pirg.
4. Mn. 635. corpus Quvlali spargere Ijmpba.
Ovid. 5. Fail, 677. iauro sparguntur ab uda
— 431 —
Omnia, qua etc. Sural 2. Od. 13. 6. et pene-
tralia Sparsisse noclurno eruore Hospitia. Pirg. 2.
G. 3*7. Tirgulta per agros Sparge fimo plragul.
Id. 5. Eel. 40. Spargite bumum foliis. h, e. eon-
sternilo. Slat. i.Silv. 2. 22. Floribui innume-
rii et olenll ipargere nlmbo (a!, tbjmbra). Phcedr.
4. 24. Duo juvenei iparsl pulvere. Cic. Parad.
5. 2. Dt in familia qui tergunt, qui ungont, qui
verrunt, qol ipargunt elc. h. e. qol, qnod ait
Phcedr. 2. 5., alveolo compergunt bumum e-
•tuantem, sedanlei pulverem; ant pavimenta
tergendi ceuia. Seneca Ep. 107. Offend! rebui
Iitii tam ridiculum eit, quam qoeri, quod spar-
garis In publico aut Inquinerii in luto. h. e.
aspergl aqoa imraunda aot lolio. Adde Plaut.
fragm. apod Cell. 18. 12. — Ovid. 4. Tritt. 3.
42. Sparsissent lacrimal pectora nostra plas. —
2.°) Speciatim pro Irrigare, irrioare, innaffiare,
habet Plin. 13. Biit. nat. 24. 47. (132). Cjti-
sum seritur aut vere temine, Tel caule auctumno :
si semine, madidum; et si destnt Imbrei, satam
spargitur. Ace. apod Non. p. 170. 6. Mere, et
Slat. 2. Achill. 412. Menus materno lordet sparsa
■anguine. Pirg. 4. JSn. 21. ipanoi fraterna csede
Penates. Ovid. 1. Fast. 312. Sparsaque colestl ro-
re madebit bumua.
II.) Translete. ^ 1. Occurrit cum Accusal,
rei, qua spargitur, addito sape rei seu loci, ubi
quid spargitur, AblaU; Tel Accuiat. cum przp.
in, per; au\ etiam abiolute. — 1.°) Generatlm,
metapborS lumpU a luper. paregr. I . Cic. Senect.
21. 77. Deoi immortalea sparsisse animos in cor-
pora bumena, ut etc. /■"'. Arch. 12. 30. Omnia,
qua gerebem, Jam turn in gereodo spargere roe
ec diisemioere arbitraber In orbii terra memo-
riam eeroplternain. M -Hal. 6. 60. Et nomen
toto iparget in orbe suum. Pirg. 2. Jin. 98.
spargere vocei In valgum amblguat, — ^"uJoat.
interpr. Matth.t2. 30. Qui non congregat mecum,
ipargit. — 2.°) Speciatim dicitur de rebus, qua
odorem vel lueem aut umbram. diffundunt.
Phtsdr. 3* >. Amphora, Odorem qua jucundum
late spargerel. Petron. Sat. 22. Lucerne hu-
more defecta tenue lumen ipargebant. Seneca
Med. 73. de eleKa Penerii. te cupiunt norm
Quamprlmum radios spargere tucldos. Plin. 37.
Bist. nat. 10. 67. (181). Solii gemma ad spe-
clem ilderii In orbem fulgentea spargeni radios.
Sil.Il.5. 65. flamrniferum tollentei aquore cur-
rum Soils equl aperiere diem. Seneca Agam. 94.
densam pemus ipargens umbram. — 3.°) Item de
rumore et fama. Ovid. 8. Mel. 267. Sparaerat Ar-
golicas nomen vaga fame per urbei Tbeseos. Slal.
9. Theb. 32. Fama per ionium rapldo vaga mur-
mure campum Spargitur in turmai. it sparge la
fama. et Tac. 2. fTisr. 58. s'n fin. Spargebatur
insuper, Albinum insigoe regis usurpare. Borat.
2. Sat. 5. 102. onde mibl lam furtem tatnque
fidelem? Sparge aubinde. va dicendo a quetto
e quelle ,<,t. Tac. 2. Hitt. 86. in fin. Spar-
guntur per Galliai littera. — 4.°) Spargere me-
tut apud Pal. Flacc. 2. 118. et 3. 55. eit uique-
quaque mullis incutere. — 5.°) Item iaterdum
est prodigere. Borat. 2. Ep. 2. 1.95. Disiat
euim spargai tua prodlgus, an etc. tcialacqui.
— 6.°) Item aublode, passim commemorare.
Quintil. 8. 3. a med. Sed de bac parte et in
alio nobis opere pleniui dictum est, et in hoc
sape tractabilur «t adbuc ipargetur omnibui
loci*. Juvenal. 9. 84. Tollii enim et librii acto-
rum spargere gaudet Argumenta virl. k. e. tol-
lii liberoi et gaudei subinde lnsarere libris acto-
rura (In quibus cujusque pueri natirilas perscrl-
bebatur) Indicia carta, ie esse virum. ^ 2. Oc-
currit eliam cum Aceusat. persona aut rei, in
quam quid spargitur, et addito Abial. rei, qua
spargitur, aut absolute: prasertira apud poetas.
— 1.°^ Generalim, metaphors sumpta a super,
paregr. 2., est perfundere , aspergere. Pirg.
4. /En. 584. Aurora novo ^pargebat luraine ter-
ras, et 12. ibid. 113. summoi ipargebat lumlne
mootes Orta dies. Sil. It. 9. 34. ipargere pri-
mus Incipiet radlia Gargana caeumloa Phcebos.
Propert. 3. 3. 46. Sparierit et nigral alba ie-
necla comas. Ovid. 1. Art. am. '236. spargitur
SPARGO
araore pectai. h. perfunditar, imbaltar. — Hinc
figurale. Cic. i. Alt. 13. Littera quum hntnani.
tslii iparia sale, torn imigoei amorie notli. —
a°) Speelatim madefacere, tingere. Borat. 2. Od.
6. 23. ibi tu ealentem Debita iparget lacrima fa-
Tillam Vatli amiei. Cf. Pirg. 4. G. 229. prial
baustu sparsus aquarum Ora fove. Alii leg. hait-
tlut iparsut aquarum Ore fove, nbi Serviut
Iliad ipanu* pro iparoeni esse putat, partiel-
pium pro particlpio. Sed Forctllinut hoe ait ni-
mit durum prioremque leetlonem ac (ententiam
esse aliquid adbae involutum. Ceternm Beyne,
Ribbeck, alii reeentiorei bane lectionem tenenu
Wagner dictum esie doeet pro fovere aquam
hanstaoi ore. h. «. earn tenere, eontinere, habe-
re; poetiea verocopia additum iparsut, quasi ba-
bens ora sparse, asperse, prolula equ4. P. qua
id. fuse ad h. f. adootat. Klotz. ita interpr.:
eipQIe den Hund mil Waner aus> ; et Georoer;
<mit getcbopflem Waner bespreogtsdie Hande
gewaschen>. — 3.°) Item leviter ipargere, di-
itinguere, verlare, maeulli varlare, cotpergere,
ornare, chiaxtare, picchiettare, tcreiiare. Pirg.
5. Eel. 7. antrum Silveittie raris iparslt labruses
racemit. h. e. clreumveitiTit el cSistiQiit. Sic 9.
ibid. 19. bumum Qorenllbus herbis Spargere. et
7. JSn. 199. Pieum Fecit avem Circe, tparsltqne
coloribu* alas. Cf. Ovid. 11. Met 606. quarutn
(herbarum) de lade soporem Nox legil et ipargit
per opacai bumldt terrai. et ibid. 309. nox ea-
iura iparierat aitrle. ttuea leminafo di ttelte.
Similiter Tac. Germ. 17. Detraela ferarum ve-
lamina ipargunt maeulli pellibuique belluarum,
quai eiterior Oceanui alque Ignotum mare gl-
gnit. n. e. dittioguunt, ornant. Cf. EpiL Lie.
50. Quum udui ex lis mullli clcatricibui sparsum
caput baberet. Eit qui leg. farsum. — 4.°) In
illo Senec. Here. (El. 18. Sparsll peremptai au-
reum terpens nemut. sparsit est octopaTit at
mole sua quail conleiit. — Hinc Pari, prater.
pan., cujui exempla relullmui
Sparsut, a, um, adjectlTorum quoque mors
uiurpetur; unde Comp. Sparnor. — Spanui
f 1. Est hie iliac, vel in omnet partes diffusus,
dissemlnatm. — a) Cum addito rei aut loci, ubt
quid sparsum eit, Ac<uut. et prap. per, to, ad,
aut Ablat. Pirg. 3. JSn. 126. (el Ooid. 2. Met.
264.) (pariaque per aquor Cyeladae et crebria
legimui frela coniita terrti. Id. t. ibid. 606.
Gen tit Dardanie, magnum qua sparsa per ot>
bem etc. Ovid. 1. Fait. 502. et iparsas per loca
sola casai. Id. Beraid. 1 5. 73. Jaccni eollo sparii
sioe lege capilll. rahbuffati, icarmigliali. T.
PASSUS, a, um. Id. 3. Met. 169. iparsoa pet
colla capilloi Colligere in oodum. Id. i. Art.
am. 541. spariis in terga eapillii. Proptrt. 2. 1.
7. vidl ad fronlem tparsoi errere capilloi. Pirg.
5. /En- 416. Temporibus gemioii canebat spar-
sa lenectui- Martial. 8. 44. Foto irlpllel spar-
sus. h. e. per trla fora vagabundus. Seneca Bip-
pol. 961. sparsa cilo sldera mundo. — Sail, fragm.
apud iVon. jv. 116. 22. ^ferc. Alii Battels gna-
ritatli locorum in occultam fugam sparsi. — 6)
Cum addito Ablat. rei, qua spargitur. Borat.
3. Od.. 20. 13. leni recreare vento SpariOm odo-
ratis bumerum eapillii. — c) Absolute. Plin.
16. Bid. nat. 24.62. (146). SeletTiiium (genus
bedera), cujui est minor acinus, sparslor raee-
mui. fenant. 1. Pit. S. Martin. 129. Bberior
Nilo, geaeroio ipanior Istro. ^ 2. Est etiam
diitinctui, variatui, adorno, chiaizato, tcre-
ziato. Firg. 2. JEn. 41. Capreoli spariis etiam
nunc pellibui albo. Ovid. 1. ^rt am. 71. por-
licui iparia. tabelili. Liv. 41. 21. Anguli aureli
maculii ipanoi. Sall^i. Bist. fragm. 23. Dicltch.
Croco iparia humus. Lamprid. .ilex. Seu. 41.
Pallium euro sparsum. h. e. diRinctum, T(iuso'-
»«otov. Seneca 4. Benef. 6. Tectum nliidlar,
euro aut coloribui sparsum. Ovid. 1. Art, am,
71. Porticui Lirla priscii eparsa tabellii. Id. 8,
Met. 567. raris jam sparsua tempora caoU. —
Absolute. Ter. Beaut. 5. 6. 17. Bufam jllam
Tlrginem casiain, sparso ore, edunco naio. h. <•
vultu lentigine obductn, (entic/oinoio (Cf. Pirg.
3. Ed. 41.), vel, at ejii Toluol, ore nimis didu-
SPARSE
clo, sptrlicato: quod mlnut placet. PUn- 36.
Hist. nat. 7. It. (55). Tibereum sparia, non
conroluta canltie.
SPARSE, adverb, (sparsui) sparsim. Vtt. Scho-
liatl. ad Lucan. 584. Dlelt eura scire capere
augurium et per diverioi eaiui fulminis, *eill-
cet «! iparie Gadit et oon iparse.
SPARSlUS, «, adject, (ipargo) qui ipargl pot-
e«t. Terlult. Pudic. 9. Taota ipanilla eorum,
qui Deo adulantur. Scioppius legit futilia.
SPARSIM, adverb, (sparsus) sparse, blc et II-
llo, raultii variiique In loels, tpartamente, qua
e la, oitopa'Ji)V. Apul. 10. Met. In excelsum
prarumplt vino crocus diluta sparsimque de-
Queni, paicentee circa capellai odoro perpluil
Imbrc. Gell. It. 2. Pratcrea ei eodem libro Ca-
tonlt bac ctlam ipartim et interclie commcmi-
liraui. Sic laclant. I. 8. Sparsim dlcere per
otum boc opin. h. e. paisiru. Addunt et Piinii
jcum 86. Hill. not. 7. II. .(55)., led ibi ffar-
ttin. ai MS3. leg. spdrsa. Ita leg. et SUlig.
SPARSlO, onii, t. 3. (ipargo) aetui ipargeudl,
paramenia, Jiaoitopa. Spcciatlm *f l.ltaap-
ellatut effutio croeij baliaml et bujuimodi fra-
ranllum liquorum, qua ope flstularum flebat
n tbeatrli et amphithealrii, at popului IbWeni
«oogregatui eilmiis odoribus recrearetur. Seneca
6. Conlrov. prcef. circa med. Qali ferret bo-
mloem da iparsloolbui dicentem, odoratoi lm-
brei? V. Martial. Spectae. 3. et 6. 25. el Se-
ttee. Ep. 00. ante med. et 1. CROCUM. Re-
prebeodit autem Seneca Muiam rhetorem, qui
Id dlxerat: pott quem dlitt et Apul., ut eit in
i dictions prreced. Seneca alle* - 9. Qucett. ■ nat.
9. Piumquid dubitas, quin sparilo ilia, qua ex
fundameniii media arena cresceos, in inmrnam
eltlludincm amaJiitheatri perveoit, cam inten-
tions aqua flat? Inicript. Pompejli reperta, e-
dita autem In 3Ius. Borbon. Relaz. degli scavi
Pomp, dall'ann. 1821. p. 6. drdioationb th«»-
JIARVM UVMUIt* CO. Al.LEIt XIQIDII MASI.... VINA-
TIO ATHLETAS SPARS10NE9 VELA. MVNT. Cf. /»•
script, in Corp. Inter. Lat. A. 1177., 1181. et
1184. •/ 2. Aliud fuii iparilonii genui, quo
dona variarum rerum a principa in populum ad
diriplendum spargebantur. Stat. 1< Silv. 6. 65.
Jam noctli propioribue tub umbrl* DIvci ipar-
aio quoi aglt tumultu.i. h. e. iparia in populum
lodii mliillia omne genui a Domitiano, ut ab
•0 dlrlperentur. da quib. Sueton, Domit. 4.
tslr. Die proximo omne genua rerum miiailla
ipanil; at quia pari major Intra popularla da-
eiderat, qulnquagenai tenerai In iloguioa eanaoe
aqueilrli ao aenatorli ordlnla pronunslavit. V.
MISSILIS.
SPARS! V US, a, am, adject, (ipargo) qui ipar-
gilur. Spariiva pila voeabantor In ladls paeri-
Hbui, quum unui eorum in altam earn projlcie-
bat, allli vsro aitilientibui eura erat ejuidem ar-
rlplenda, prluiquam terram atlingeret, quod ge-
nui a Polluce Onom. 1. 9. c. 7. 5 106. oupaWa
appellator. Petron. Sat. 27. Ipse peterfamllia
wleatu* inter pueroi plln ipaniva exereebatur,
nee earn ampllat repetebat, qua terram cootl-
geraU All! tamao, ut BQcheler, reeliut leg. pro-
tina. Ceierum mnt qui putaot, ble mantioaem
cue de eo pils ludo, qua trigonal!* appellator,
quam vocom vide iuo loco.
SPARSUS, a, urn, particip. V. SPARGO, ie.
SPARTA, a, f. t. ozapii), b. a. funic ipar-
taut et praeipua funicului fabrorum, quo, ru-
bric* vei alio colore tlnolo, lineam in llgno vel
laplde ducunt, quam in cadendo, aecando, po-
Heado potliilmum tequantur. Funiculus autem
(apud llebrao* S"23 fceuel) designat partem quan-
dam agri fane eitanto dimemam, atqua eliam
lortem vel bercditalem; fanibui enlm veterei ad
•groi divideodoi utebantur, Immo ad viarum
nansuram deslgnandam; bine apud /Egypiioi
uhisnut hac ilgoiflcationa accipilur. **. bane
Toeera. Uode provorb. 2co'ptav eXa^ec, toutav
xoopu: tpartam lortitus ei, hane oma. Gracii
nilutum et Grace plerumque adblbltum; quo
algnlGcalur, quacumque eon obtigerit, earn cue
ornaodam, K a. ea quamqua cooteotum eue de-
— 43-2 —
bere. Hioe Weronym, Ep. 52. n. 6. SI aulem
ego pars Domini sum et funicului hereditatis
ejui, nee aecipio partem inter ceteras tribui, ba-
beni victum et vestitum, bit contentui turn. Cic.
4. Alt. 8. Reliquum eit, ciraptau eXax,*«> tau-
tav x4op,u. h. e. quam vita raliooem habere
casperii, banc deincepi eliam te icqui oportet.
Id. 1. ibid. 20. Kam, quam mibi dlcis obligiiia,
azloTdv, non modo numquam deseram, led el-
iam, il ego ab ilia deserar, lamea in mea prl-
itina lententia permanebo. Ctxl. Aural. 4. Tard.
9. tub init. Quum nullut cuplditati locus, nulla
lalietatis ipei est, singulis sparta non lufQcit sua.
Auct. bie loquitur de virii paibleii et feminls
Irlbadibus, qui indebitas corporis partes obscenis
niibus tubjugant, seu prepostera libidioe utun-
tur. —Its. tie nom. propr. urbis et de cognom.
R. V. ONOM.
SPARTARlA, Brum. V. voc. ieq. in On.
SPAUTARlUS.a, urn, adject, (spartum) ad ipar-
tum pertinent. Spartaria dicta eit Carthago Id
Hlipania, quia iparti feraciiiimui ejus ager. Plin.
31. Mitt. nal. 8. 43. (94). Garum a tcombru
piice laudatliilmum in Cartbaginii (panaris ci-
tarili. — Hioe absolute, lubitaQtivocujn more
Spartaria, orum, o. plur. 2. loca iparti fe-
racia. Id. II. i5W. 8. 8. (18). In Hispaoia multa
in ipartarlii mails ipartum lapiunl.
Spartaiiut, ii, m. 2. qui ipartum vendil.
Gloss. Gr. Lat. 2xoivGn<dX.ic, ipartarius.
SPARTARlOS, Ii. V. voc. praeed.
SPAttTEA. a, V. SPARTEUS in fln.
SPARIEOLUS, i, m. 2. demi'nuc. a iperteui,
per oontemptum dicitur de eo, qui ad Til. co-
bortes Vlgilum pertioet ab Auguito Institutes,
in tatelam urbis Roma, qua arcendii incendiis
noctu continual vigillai agebaot, vel quia cal-
ceie out tunlcii iparteii utebantur: vel a spar-
lei* funlbui, quorum multu* est nius in reitiu-
guendi* Incendiii: vel potius a vasli iparteis pice
lllitii, quibut aquam Ipii in oium eumdem effe-
rebant. V. SPARTUM. Occurrll autem in plur.
num. Vet. Scholiast, ad Juvenal. 14. 305. Per
tramlatiooem discipline mllilarit sparteoloram
Roma, quorum cobortet in tutelam TJrbii cum ba-
mil el cum aqua rigilias curare comueverunl
cauia ignii. Terlall. Apolog. 39. a med. Ad fu-
mum cena Seripiaeea sparteoll eicitabuntur.
tcil. quia adeo lautxs erant, ut culina comburl
videretur, ad cojui ignem reilinguendum Vlgl-
luio opera neceisaria erat.
SPARTEUS, a, urn, adject. <ncafTf»o«, e iparto
factoi. Cato R. R. 3. in fin. et Colum. 12. S.
R. 50. ante mid. Funea cannabiai et ipartei.
Apul. 9. Met. Helcium iparteum. et mot. Co-
pula iparlea. Cato R. R. It. Umatiparteai iei,
ampborai spartea* qualuor. Sparltai appella-
tai quidtro putant, qua Qctilai quum esxinl, spar-
to alrparentur, licui et apud nos vllrea phiala
eodem paclo ilrpari lolent. Colum. 6. R. R. 12.
Soles ipartea pes bovls ioduitur. — Hinc .
Spartea, ce, f. I. absolute, lubstantivorum
mora, tolea ipartea. Llnamenlii pes lnvolulus
ipartea munllur. et ibid. 15. Bos ipaftaa calce-
ala per triduum lufTuso aceto curatur. Pa'lad.
12. Ii. R. 6. ante med. Spartea tuspeoia de
ramii. Plin. 19. Hist. nat. 2. 7. (27;. ex iparlo
calceamina et pailorum veitei Geri tradit. Ft-
get. 1. felerin. 26. Spartea caleiare curabii, ut
poit egeiliooem bumorum unguln reparetur. ubl
olim, teste Schiuid., legeb. sparlia, vel etiam
tparcia vel sparcea. Adde 3. ibid. 43.
SPARTI, Sparloe vel Spartoi, uruln, m. plur.
2. 2sa'pTox, sail, lemlnati: a oittipa, tero. Ita
dicti wnt a Grivcis homines armaii, quoi repen*
t« a terra eistitisie fibulaotur ex dentibot aa-
gull Cadmi manu satis: itatlmque muluii vul-
ncribui inter se necitos, paucii cxceptii, qui in
conditu Tbcbarum Cadmo fuerunl adjumento, ut
Cenion'n. de die nal. 4. sub fin loquitur. My-
gin. fab. 171*. Memiolt et f'arro apud Gell.
17. 3. Dine Lactanl. 3. 4. Pereuol igitur ant-
rani boc modo, et, taraqoam Sparti illi pocta-
ruro, lie ie iovieem Jugulant. AM perperam
leg. Spartiala. Ammian, 19. 8. tub fin. Quo
SPARUS
eiemplo terrigeoas illos, oon liaibut terra emer-
ioi, ted emberanti peruicitate credimui oatoi:
qnl quoniam inopini per varia viiebantor, Sparti
vocitatl, bumo essiluisse, vetuitate, ut eetera,
fobulosius estolleotc, sunt exiillmati. In Cftron.
Eustb. apud Hieronym. td ann, ab Abrabamo
DCLXXXXV. babetur, adreriui Cadoum Boao-
tla floes vix iogrfssum ita subito iosurrexine
regionum finitimarum populoi, ut e terra exiti-
tisse viderentur, tarnquam lata ex agri*. Indo
orta febula deotlum satorum, et Spartorum ap-
pellallo.
SPARTOE vel Spartoi. V. voc. prae.
SPARTON. V. SPARTUM.
SPAI'OI'OlIa, te, f. 1. esapTOxoVa, gemma
ila dicta a colore iparti, et a mXto';, caoui.
«trs. 37. ffitt. nal. 12. 73. (191). Polian ca-
nitiem, ipartopolian rariorem. Ita Silligiui ; led
/"orcefiinui leg. ipartopoiioi.
SPARTOPfJLlOS, ». V. too. praeed.
Sl'ARTOR, Orla, m. 3. inter miniiteria Cireen-
ila fulsse creditur, is nlmirum, qui ipargebat
veitei certantlum aarlgarum. In Tab. marmo-
rea, ubl reoenielur familia quadrigaria cujui-
dam T. At. Capitooi*, apud Gruter. 339. 5. cum
moratore, lentore, agltatora etc, tpartor quo-
que ponitur, h. * qui Circum crela ipargebat:
ted mnt qui rectiui putant ttrator eue legen-
dum.
SPARTUM vel Grxca positione iparton, I,
n. 2. csctpTov, berba, quam recta monol^ii'ar-
duin. esso a OTtstpu, cujui prater, oas*. *o«ao-
ixeei, oat, tat, non qua serere signiflcat, quia
ipartum non teritur; led qua comerere, inne-
ctere, quia nectendii funlbu* maxima imervit.
— Sparton igitur, tparto, apud Hispaoos nunc
esparto * I, Eit berba, ut ait Plin. 19. Hist.
nat 2. 7. (26)., sponta nascent et qaa leri ne-
quit, juncusqua proprie aridi soil, uni terra dato
vitio. namque id malum tellurii eit: nee aliud
iblieri aut nascl potest. Plurimura gignitur circa
Carthaginem Hispania : Qunlque ex eo strata ru-
itlcli eorum, ignes faceique, calcamioa et pa-
itorum vestii. Utile eit navium armamentii, ma-
cblni* adiQcationum aliisque desiderlli vita. In
aquls inviclum est : in ilcco praferunt e can-
nab! funes [Stipa tenacissima Linn.). Liv,. 22.
20. Magna vii sparti ad rem nauticam congesta.
•J 2. Dicitur etiam de fuaa sparteo. Plin. 28.
Hitl. nat. 4. 11. (46). In quartanls fragmentum
clavl Involutum lana collo tubnectunt, aut ipar-
tum a eroce. Id. 35. ibid. II. AO. (137). Et pi-
gar, qui appeliatur Ocnos, tpartum torqueni,
quod atellui arrodit. Pautanias I. 10. C. 29.
banc eamdem rem deicribeni, quod Plinius ip»f-
lum, ipse oYojvi'ov appellai, b. e. Junctfm. V.
OCNUS. T* 31 iitism genlita iparton dicitur,
quod ante aium sparti lliipani adbibuitia Ro-
manoi afflrmat Plin. 24. Hist. nat. 9. 40. (65).
Genista qaoqtfe vincull uium praitat. DubHo, an
hac lit, quam Graal auctorai iparton appella-
vere, quum ex ea Una piscatorla apud eoi factl-
tarl docuerlm ; at numquid banc deiignaverit Ho-
merui, quam dixit navium iparta disioluta. Noa-
dum enlm foisse Africanum vel liispauum spar-
tum In uiu, cerium ail. Id. 19. i6»d. I. 6.(25).
Tboraelbui lineii paueoi pugnaiie, taitli eit Ho-
merui. Hinc fuliie et navium armamenta apud
eumdem ioterprelantur erudiliores, quoniam
quum iparta dixit, ligniQcaverit lata. Homer.
Iliad. 2. 135. Kost' Srf Soupa_oe'c»i« «w xas'
oirapta Xs'xuvteu. Ct. Gell. I". 3.
Sl'ARULUS, i, m. 2; deminut. a iparui, qua
piscem slgoiQcal. Ovid, Ualieul. 106. Et luper
Ourala spatulus cervice refulgens. Adde Martial.
3. 00. V. voc. ieq.
SPARUM, I, n. el scepjui
SPARUS/ 1, m- 2. 5iiaruin, oeut. gen., eit ft-
pud iVon. p. 555. 2a. Mere, et in plur. num.
apud Lucil. fr. inc. 109. [Fell. p. 330. 16.
Mull.) et iVon. p. 224. 2. jtfere. — SparuJ-
*J 1. Est genui tell, de quo feit. loc. oil. Spara
parviuiml generii jaeuia, ab eo qood »pargan-
tur, dicta- Luciljui: Turn ipara, turn umices
portantur, uagula porro. et Ifon. p. 554. 10.
spasmx
Mere. Spar! tsla iudI non bellies. Sallast. Cs-
tlllna bello (e. 59.) Sed ei omnl eopla ctraitor
part quarta erat mllltaribus arrait tnstructa: ce-
teri, ut quetnejae easut arrnaTerat, iparot aut
laneeaf, alii prasacuta* ladee portabant. Varro
apud Ifon. p. 535. 20. Mere. Aut Hit, eervum
qui rolabil* current Span* lecutur IraguIaTe
trajleit. Pita. 11. £n. 082. Agreitiiqaa maout
armat iparu*. Obi Serviiu: Bene agreitlfc nam
tit- ruiticuln telum in modom pedi reearTam.
Varro ill, an* telum mlstile, a plteibu* ducta
tlrail Undine, qui apart roeautar. Sit. It. 3. 388.
Rbjndaeu* hl» doctor; telum «para». et 8. 823.
Omniba* In pugrta fettut tparu*. Sitenna apad
Mn. p. 655. 28. Mere. Spart* ae lancete emt-
nua peterent hoitea, tiv. 34. 15v Cato, tl quia
ailra ordlnam afldiot proeurrit, at Ipj* Inters
qaltaaa iparo pereutlt,et tribunoteaitlgarejubet.
ifepo* Epam. 9. Ipium Epaminondam pugnao-
tera, iparo eminu* perouttam, eoneidere rlderunt.
Id. ibid. max. SI ferrom, quod t% ba.titi in
corpora remanterat, extraxiiiet. Pal. Ma*. 3.
3. n. 5. exttrn. it eod. Epamin. Trajeetut ha-
ata, tangulne e( tpirlto deficient e»^ et Cie. 2.
jRn. 30; 97. B»«IU Juiiit earn, qua erat traot-
flxut, haitatn. at 5. Fam. 12. Turn denlqua ilbl
avalll Juhet- tplcuium, pottea quant etc. Adde
Itid. 19. Orif. 6. 3t. — Non ital tententta
Servii et Bonii, qnod non alt telum ballleora,
quota tot loot* Tldeaa la bello et praliit- adbl-
beri: nil! dlcamoa, a roitici* primo uiurpatura,
Inde ad militate* uto* folite traduetum. «f 2.
Sparv$ eat attain plicle maris! genns, colto au-
ral eolorl*, edeo ut actrata primo intuentibu*
etas Tldeatur. Jffn.39. BUt. not. II. 53. (15l>.,
ubi alll leg. tonus at Cell. 2. 18. circa, met*.
T. Tocem -prated. 6Jo*a. Gr. Lot. SBopof,
V&wfi cammarot, «parua. -
SPA3MA, «!«, a. 3. (trswofio) «t seeptu*
SPASMUS, I, m. 9. ffl«wuo«) .Spaima,neutr.
gas, apad PUn. 28. BUt. nat. 17. 72. (237).
Spaimau et pereut&a Tltiala flmo aprugno co-
rant, et 2$. ibi<L 9. 43. (83). Hfltb* utilissima
ad ea, quae t patmata ToeanC Hoe. laman loc. re-
eeotlore* leg. aithmota. — Spasmaa eet coa-
Tuliio nerrorqm et rigor: a osaea, traho. Celt. 2.
1. ante mtd. aerToram distentionetn voeat. Flin.
24. Hurt, vat. 7. 24. (40). Ad aurlom dolore* ,
ipaimot, tratnorat, oplithstoooa eta. el 22; ibid.
8. 9.' (21). Eaalbua,- atrangariv, opUtbotoatcia,
(pamrb), lambla, bydropicia etc. Id. 30. ibid. 12.
3«. (110). Serpentlum aeneetua ipaioioa flerl pro-
hibat. Id. 33. Wd. 8. 29. (91).Spaamoa atoma-
chl tadara. h. e. Tebemantioraa aingullua noma-
chain torqaeatat. 5cr»6on. Compot. 171. Spa-
imo Taxari. C&l. Jurel. 3. Aeut. 9. 82. Eat
Juita deflaltlonla formam eondactlo, qaam ipa-
imon Graci appellant, InToloaiaria tentio atqua
oonduclio- parllura oum vebemenlla et acuto do-
lore ob Itrlctaraa nlnjiatatam. Id. ibid. 81. Spa-
ami tpeclea toot amprottnotoafa et opinhotonia,
quae not proaam raptam atqae tapinaia appel-
lara poterimoa. Aada ibid. 1. 71. at alibi wpe.
at Itid. 4. Orig. 8. 11.
SPASTlCDS, a, am, adject roaarixo;, out all-
quid Intna con<rultam ett, ehi patitce ipaiimo.
Flin. 20. BUt nat 22. 89. (243). Spaitiol uerri.
Id. 38. <&«*..&. 24. (80). ejnUU V. CYNICUS
et rtlam 9PATHICUS. — Bins
Spailicas, i, D. 9. abiolute, mbilaniirorum
more, qui ipaimo laboral. Id. 21. ibid. 1 9. 77.
(132). Badleem decoetam bibere, ipaitleii, evar-
aia, convnlab, taapirioiii, talutare. Adda 20. ibid.
14. 65. (157).
SPASTlCDS, I, m. 2. r. roe. praeced.
SPATA. V. SPATBA.
SPATiLE, et, f. I. ««toXij, qua eit molli-
Ilea, lajcivia. Farro apud iVon. p. 46. 12. Mere.
Spatala erirafit omnea Venerlvaga pueroe. Ubl
lamen rectiui leg. tpatuk vel spatula. — NB.
Da nom. propr. et cognom. K. ?. ONOM. f
SPJtTiDlUM vel ipalballum, II, n.2. OTraTa-
).io» et u*o&c£5uot. T •• E3t ramulua palmaa
cam dacijlia dependeniibui. P. 9PATHA. Mar-
liat. II. 97. in Itmmale. SpalhaJlon earjola-
Io*. IT
— 433 —
rem. DM tamea receniloret leg. pzlaihium de-
minut. a palatha. . f 2. Eit etiam ornamen'
lum muliebra eiroa maout, mamglia. f Jin. t*.
HUt. nat. 25. 52.(142). Juba tradll, circa Tro-
glodjtarum loiulaa (raiicero . ette, qui vocetar
charltonblepharoi, efneacem ia ematoriis: sp«la-
lia eo- faeera et monilla feminaa. Tartu!*. Cult,
fern. 13. Neseio, an manot ipalhalio eircumdan
lolita. In duritia catena ilupwera imimeat. In-
uript. in Corp. Intir. 9. 2080. «M»Hi cvn
GtHuit it. Adda aliam ibid. n. 3388- Apud O-
relL Inter, n. 25t0i pro ipotaitit alU leg. «ffl««-
litt. T. SMI ALIA.
SPATAL0t:lN/EDU3, I, m. 9. "elnadua daUea-
taa: a endxaXoc, delieatat, at art in Glot* ; fliir
lo*. (node owaXn, mollltiea, et anaetaMat, »■
icitio) et w'»»tao«, cinadua. Petron. Sat. 33.
Bae huo con'eniia nunc ipalaioeinadl.
SPATAXGlDS, 0, m. 9. exdiatfac. et ow-
tarn* pIMia ex genera eeblnoram. Impp. ATo-
nor. at Ineodo$. Cod. Theod.U.W. I. Spelan-
gium tana in prima quallutii piteem iroputari
praelpimua, quod, decent librarotn pondua toa
magnltadtne minima eteedera ridalur.
SPAtAbIOS, B. ^..SPATHARIDS.
SPAtARO. F. SPATTABa
SPATHA »«I »pata* a, L 1. (a*»7i) Etiam
ipalhe Graea potltiooe apad W£a«23. BUt. nat.
5. 53. (99).. — Spatba- ett propria rudieula, latiu-.
iculuia at oblongum inttrumentnm, quo ml-
tcentur pbarmaca et alia. 1 *. Strjeto ien»o.
Colum. 12. B. R. it. Sit puer, qui tpatba
lignea rel arundlna permltceat potna-, ne pot-
iiat adurL et ibiA, 22. Piclt melreum adda in
labruovei tn eodem Infuodilo aiiieria liiivis
eongioa duot, delude perroisceto tpalba lignea.
ptin. 34. BltL not. II. 28. (111). Delimalara
aria tcobam aeeto tpargunt Tertanlqua jpaihia
laplua die, donee abiamatar. -Serioan. Compot.
45i Mo»ere tpatha medlaamentnm, ne eitra fun-
datur. CeU...t. 13. in fin. SI rima in labrlta!-
tiua detcendarant, neeeuarlaia ett tenul ferra-
manto adarete, quod ipatba t'mile quati irant-
currere, non imprimi debeU Id.8. 15. spatham
lignaara detcrlblt crattltudioa doorum dlgitorum,
longUudlna aJ» aia otqua ad digitot manut, qua
ad bumarvna luaatum reponeadom medlel utun-
tur. Quo loco ett qui legit ipalhald. f 2. La-
Uore lentu. — «) R»t latlrumeotam texto-
rinm, qao »iea pectinla Bla dentantur. Sana-
ax Ep. 90. Tela loipentia ponderibaa reetura
itamen eiteoditt lubtamea Intertnm, quod da-
ritianr utrlaqaa comprimeotia trams remolllat,
ipaiba coire coguotar et Jnogl etc, — 6)
iutn. palma atboria ramutaa tea palmer, aa-
da daeljlt dependent, tpatsola; qua et ipa-
the. et, dieitur. F. tnlt.' A*a..18. Hi& nat,
26. 48^(112); Palma tola in tpathit habet fru-
stum raeeroit propendentem. — e) Hine genat
arborlt. cu]ua uiua eat In noguentit, quam. alii
eUtem toeant, alii palman»../<t 12.tWot 28. 62.
(134)., lien* 23. iftii. 5. 53. (99)., ubl Ptin. re-
cental ejut uliliUtet in medicine. Adde Scribon.
Compot. 269. — i) Deniqua a rfmUiuidioe ga-
aut gladE latiorit (unda Italia tpada) tie dictum
a tpatha, qua mitcetur, limilitudine. Feget. 2.
SMit. t5. In prima aeie dimieantet, prlnoipet
rocantur. Hae erat gwla armature, qui babe-
bant" caaaidet, oareat, teuU, gladiot majorat, quot
ipatbai rocant, et allot mlnorct, quot temitpatbat
nominant. Tac. -1i ^nnv 35. de Brilanni*. Si
auilliaribut retittereot, gladlU ae pllll legionarro-
rum: U hue rerUrent, tpathli at haitU auillia-
riam iternebantur. dpul. i. Met. Cireulatorem
aspeii equeilrem spatham praaeutam muerone
ioJesto deroraste. et 9. ibid. MiliU .patbatn eri-
pere. Spartian. Hadrian. 10. Quum tine gem-
mi* dbula* ttriogeret, capulo rlx ebarneo ipa-
tham clauderet. Capitolin, Maximin. job. 3.
Faclt et ipathat at genteaa, fecit etiam aureae et
omoino qaldquid ejut puloritudlnem ponet Ja-
vare TtrtuU. Gult. fern. 13. Timeo oervlcem,
ne margarilaram et imaragdoram laquelt occo-
ceu locum ipetba non det. alia tpada del car-
Jie/iee. Adde Edict. Diocl. 7. 33. et 27.
SPATIO
SPATHXUUM. T. SPATAtlUM.
SPATHARlOS uel tpttarlnt, a> urn, adject,
(spatba) ad ipaibam pertinent, ut Spatbana fa-
bric*. Ifolil. Imp. Oecid. 32. — Hine
Spathariut vel ipaWriot, U, a. 9. absolute,
tubetanllvorum mora f 1. Btl qui ipathat con-
flcit ?el potto* gettat prope prlnclpet firot, ico
diera, 8opu?o'«cc. InteHpt. apud Mvat. 2043.
8. et De-lama, Guida Parm. p. 104. *al-
tiv» a»to»ia« oayxt irATA»«T*. ubl fortawe tpa-
tano* ett a tpaifca, qua Inttrumentum in u»utn
domeilfcum ilgniBeat, tpafota. Cf, laineo Gtott.
Gr, lot. SaoSoKOio'c, giadlariua. et Glott. I»
Prodr. Glott p. 418. ed. Loeto. Armlger tpt-
tariut. € 9. Ett etiam mllee tpatha armatotj
ipeclalim rero gladiator ex proToeatorlbut. In-
icript. apud Semen «. 6173. T. Carmect in
Bullett. dell' I stilus, archeot. a. 1865. p. 79.
«| 3. Seqojora atate Item ridetor fultta mile*
qui tpatha armatu* Imperatore* et Dueea leque-
retur tire ed corporla euttodlatn tire etlain ad
Juita exieqiienda et in aula allqu* aactpTitatar
prattarat. Castiod, 8. BUt. Seek 38. Quibat-
dam ipatarlorum Ja»U (Contfonfiot), ut eaar
( Publiam) alapia caderent. Adde Inteript. epu*
Marat. 185& 19.
SPATHB. F. SPATBA talk.
SPATiHCTJS, », eo; '•adJaeK *ed abiolute oe>
carrit apud i^irinttt 5. Malhet. 1*. Morientur
totem autipathial ant eotoblel aut apopleellel tea
phreneticl. IS. 4. (bid. .1. ante med. SI lun»
feralar ed toUm, interdan* ftcit ipathieot, et
qui aiiidol* Taleludlnuo Titil* eontrahantur. At
Gtincrut bla reeU lutpleatar legend, tpaili-
eo*> Id quod admoaere Tldetur terbum contra-
hantor. Immor reeentlore* tpflitieua pro tj>«—
(Ai'cita utroWqua tegendum cement
SPATHOMfiLA, », el
. spIthOmELB «l ipatomele, et, r. I. ««-
WyiXiji tpecillum latum, tpatha formam ba-^
bent: a cxaShj, tpatha, et oijXn, «peellluov Fe-
laaoa. Peterin. 31. Qaameamque meioUdem
rel ipartomeleo; miierU, lbit per Ipiam. Bitu-
tanr. nee doloreo aqotw oenUerlt (corrig. ia_tt-
tleli Adda Marctlt. Empir. 7. a med. et Istd.
4. Orig.lt. 3. Ct Ptin: PaUrian. I. 8. — Alio
tenio, at Tldetur, apud MarceU. Empir. c. 14.
p. 105. Rndleula aut tpelhomela arlt rubrl opor-
let morerl aquam.
SPATHOLA oel ipatuta, m, t. t. deminat. •
•path*, parTa ipatha. f t -. Wc " ar P«P r '« d *
rudieula, qaa mlteeodo loeetTit. PUn. Falerian.
3. 45. D'a ipatuia moTehd* eommlieatla omnia.
MarceU. Empir-. e. 15. p. 107. Spathula ad agl-
tandam medicamentom. Ct Celt. 7. 12. «n p».
V. SPATHA. «f 9. Improprlfc — a) Ett parTur
rama* palma. PulgaL interpr. tn. 33. 40. So-
matit Tobi* die primo fruetu* arborlt puleberri-
ma tpalulatqaa palmar ura etew— 6) Item a
timllitudlaa parTo* gladia** Glow. Gr. Lot.
2«62nt to {ffo«, «p*tbula. — e) Et eoit*
tuilla Utlor, lu dlele, quod ipalham refert. A-
pic 4. 3. Spathula oorcloa. SIo Glott. Gr. Lot,
Sao*, i wi a»& P «wo, eo.ta. — ^Brt.elto--
meta, qua pro termino agrorum ponitor. iron-
tin. Ve colon, ft, fit* 129. *t.l9». Got.. Spa-
thnla eurtorla. /*. p. Uh. Termini qnadratt:
euriorll, ipathula rel meta »»'B««^-— V»
Idem ac tpeUle. P. lofl, to 8PATALB, obt le-
ctio faria ett. . , „ ..i..—
SPATIALI3, e, adjeet. (rpaUum) ad rpatlura
perttneo*. Vol a Lexleo eipangenda, o"? 1 " 4
enlm lantummodo In Not. Ttr. p. 63. Spatium,
.Vor'ni fWto «• C«Ho», * « m**g*
la doloniam mehereul*. icrlbere nolim, tl ulum-
»ir iim, ipatlatorem atqua Feteennloom. Ma-
crab. 9. Saturn. 10. a med. M. Ceto leoatorem
„ B ignobnem M. Galium, tp.tlatorem et Fa-
.eennlnom rocat, eumqua ttatleuloa data alt.
SPATlATDS, a, umy parOdp. «*
spiTlo. r. sPATioa.
55
SPATIOLUM
SPATIOlTJM, 1, n. 2. deminul. a ipatlom,
parvum ipalium, tpaiietlo. Pallad. 1. R. R.
38. Alvearia eolloceniur tpatlolii inter te pa-
tenlibus segregate. Arnob. 4.' tub fin. Propter
quasdem tpatiola dafanala.
SPATlOR, Srii, Stus mm, erl, dep. 1. Etiam
ipatio, forma aeliva, apud Fenant. i. Fit. S.
Martin. 108. Deflentem populurn videai spaliaFa
per urbem. — Spatiarus pro spatiaris, si sana
est lectio, ex errore quadratarii, babet Inscript.
in Corp. Inter. 1. 1220. {Orell. n. 7413.) —
Part. Spatiant I. a et II.; Spaliatus in oran.
paragr. — Spatior est ambulo, riearobulo, ipa-
lium pedibus confieio, irapeirave'ci) (It. passeg-
glare, spasseggiare, andare a spasso ; Fr. se
promener, errtr; liisp. pasear; Germ, spazt'e-
rtn, umhergehen; Angl. to walk about, spa-
tiate, rove).
I.) Propria. — a) Absolute. Cic. Rote. Am.
21. sub fin. Adeo negligent ease ecepit, ut quura
In roentem veniret ei, rasideret, deiode spatiare-
tur. Ovid. 1. Art. am. 67. Pompeja lentua spa-
tiare tub umbra, firg. 4. JSn. 62. Dido ante
ora drum plogues spaliatur ad oral. Ovid. 3.
Amor. U. 17. Dxus lalerl tpatieniit adbssi. Pe-
tron. Sat. 86. Ergo aliquot boris spatiatut, in
hospitiura reverli. Adde 2. ibid. 2. 3. et 1. Art.
am. 491. et 2. Tritt. 286. — 6) Cum addito
loci, qua quit ipatiatur, Ablativo et prap. in,
aut line prsep.; vel etiam Accui. el prsep. per.
Cic. opt. gen. Oral. 3. 8. Spatlarl io xyito. Pe-
inn. Sal. 90. in porllcibtrs. Firg. 1. G. 389. Et
comix -eola in ticca tecum ipatiatur arena. Pro-
perl. 1. 20. 8. Slve GIgantea spaliabere litorii
ora. Ovid. 3. Fast. 469. tpatiataque (con/us)
litore curvo, Edidit incultit talis verba comU. Id.
2. Met. 572. dum per Mora lentil Paiiibut, ut
toleo, tumma tpatiarer arena
H.J Tranilate. Propert. 2. 10. 19. Nee mea
tunc looga ipatietur imagine pompa. h.e. prod-
oat, procedat, dum eilerpr. Plin.il. Hist. nat.
8. 4. (45). Inlui, ut In metallit, apatianle vena,
et ibid. 10. 12. (65). Radices amore tolls atque
imbrit iu summs tellare tpatianlur. Ovid. 4.
Met. 362. Impllcat, ut terpens, quam regia tus-
tloet alei Sublimemqne rapit : pendent caput
Ilia pedesque Alligat, et cauda spatiantes impJi-
cat alas, allargale e dimenanliti. et 14. ibid.
629. villi luiurlem pramit et tpatiantia passim
Bracbia coropeteit. .Seneca 3. Ira 10. a med.
Prodett raorbum tuum noste et viret ejus, an-
tequam ipatientur, opprimere. h. e. se diffun-
dant et crescant. PHn. 5. /Kit. nat. 9. 10. (54).
Nllus cerlit diebua auctu magno per totam spa-
liatus ^Egyplum. Slat. -A. Silv. 7.1. Jamdlu lalo
tpaliata campo Forllt heroos, Erato, labores Dif-
fer atque ingens oput In roinoree Contrabe gy-
ros. Ambrot. 2. Interpr. Job etc. 2. n. 8. In
aula sterna spaflabatur animo.
SPAtIOSE, adverb, (ipatlouut) Comp. Spa-
tiosius. — Spatlose ett late, ample, magno ipa-
tio am tempore, ampiamente,, largamente, to-
1.) Proprie. Plin. 19. Hist. nat. 6. 29. (92).
loula seritur Intervalllt ne mlnns ternorum pe-
dum, quoniam spatiose frutlcat. Id. 31, ibid.
It. 47. (12b). Spoogiai imponi oportet sic, ut
tanas quoque partes tpatlose operiant. Ovid. 3.
Amor. 6. 85. Spatioiiut increvit flumen. assai
piu, piii grandemenle.
II.) Tranilate. Propert. 8. 19. 8. To qooque,
qui (Bitifos tpalioilut eiigis Ignet, Pboabe, mo-
ratura contrabe Iucit iter, in tempi piu lunghi.
SPATlOSlTAS, Jtis, f, 3. (tpatiosut) spatium,
tpaziotila, tpazio. Sidon. 2. Ep. 2. ante med.
Convenlentlbut menturit eiactittima tpatiosltate
quadratur. Adde Gromat. vet. p. 78. 4. Lachm,-
Rud. Io Africa ipatioiitat et inundatio eampo-
rum ejuimodi controvert!** facillima In errorem
laducit.
SPAtWSUS, a, om, adjeot. (tpatlum) Comp.
Spatiosior I. a et b; Sop. .SpatioiiMimui I. b. —
Spatiosus ettcDultum tpatli habens, araplus, vastus,
Oapaj, latui, magnus, tu'pu'xeopoe (It. ampio, lar-
go, spazioso, grande,' Fr. tpacitus, itendv,
— 434 —
long; Hiip. etpacioso, largo; Germ, tveit, lang,
gross; Angl. ipacious, targe, wide, broad).
I.) Propria. — o) Sspe dicltur de corpore,
et notat corporis magnitudinem : quia magna
corpora magnum loci spatium occupant. Ovid.
2 Art. am. 645. Omnibus Andromache visa est
ipatioslor squo: TJnus, qui modicara dicerel,
Hector erat. Id. Remed. am. 421. Sa-pe necal
monu ipatiosum. vipera laurum. Id. 3. Met. 56.
Spatiosum corpus. Id. 3. ibid. 20. frons corni-
bus. Firg. Mor. 35. plants (pedis). Ciaudian.
'2. Rapt. Prot. 338. artui. Fal. Place. 4. 244.
Iogentes bumerot spatiosaque pectorit ossa Pio-
tulit. — b) De aliis rebus; Lacan. 3. 505. ni-
gri spatiosa volumina fumi. Id. 6. 106. Sps-
tiosi collet. Fitruv. 6. 8. £diQcia spatiotiora.
Sil.' It. 8. 483. portas, qno non tpalioiior alter
Innumeras cepisse rates. Colum. 5. R. R. 5. In-
terordinia neque spaliosiora, quam decern pedum,
neque contracliora, quam qualuor. Id. 6. ibid.
2. Spatiosum ttabulum. Plin. 4. Bin. nat- 20.
34, (112). Amnis qualnor mil. pats, ore spaiio-
tut. et ibid. 12. 26. (82). Spatiota intula. et ibid.
1. 1. (4). asquor. el 2. ibid. 97. 89. (218). Spa-
tiosior latitat. Ciaudian. Ep. 1. 19. Tradita
captivp tpatiotier India Poro. Plin. Paneg. 63.
sub fin. Campos, tpatloiiisima tedes bominum
deorumque. Ovid. 1. Amor. 14. 3. de eapillis.
quid erat Spaliosiut lllit? ContigeraDt imum, qua
patet usque, latus. Ciaudian. 2. Laud. Stilich.
370. tpatiosa Quirlnut Frena regit.
II.) Tranilate. — a> Befertur ad tempos. O-
ut'd. Heroid. 1. 9. quasrent spatiosam fallere no-
ctem. h. e. Ion gam. Id. 1, Amor. 8. 81. Sed
numquam dederls ipatiosum lempus'io iram./d.
8. Met. 528. Pulvere caoitlem genilor vultua-
que tenlles Fsdat bumi fusus, tpatioiumqae in-
crepat aavum. et 12. ibid. 186. tpatiosa sene-
ctut. et. 13. ibid. 206. spatiosl tempore belli, h.
e. diuturni. — 6) Aefsrtur per metaphoraro ad
alia. Seneca Ep. 88. a med. Magna et spatiosa
res est, tapientia: vacuo 111! loco oput est. Quin-
til. 8. 4, ad fin. tpatiosss voces appellat, quae
63 roultis ayllabil constant. — nine
Spatiosum, t, a. 2. absolute, rei vel locus
ipatiosQi. Fulgat. interpr. Hal. Pi. 30. 9. (ex
MS. Fer. Gr. Lai.) Statoisti in tpatioto pedes
meos. Fulgat. notter bab. in loto spalioso. et
Ambrot. 2. De Abr. 6. n. 26. Dissonii mori-
bua etiam spatiosa artantur.
SPATlUM, II, n. 2. Qui tcribunt spacium, qoa
id ratlone faclaot, non facile dixerim, Cf. tamen
Pezzi Gramm. Slor.-Comp. p. 52. — Quod ad e-
tymon attinet, Forcellinus docet esse a oxa'Sioy (quod
a ohm) police et Dorice pro otdStov, ut babet He-
sychius: 2no?5iov, to' ota'Stov. Uinc Gregor. Co-
rinth, de dial. jEol. § 44. 'Auti is tou t" to T.
oioXrJv oitoXtjv, otaXaij oiraXeij. Cf. Curftum,
Grundi. d. Gr, Etym. p. 686. Sed Doderlein
conjungit cum Lat. pateo. — Spatium est quicum-
que Iocus r To'irot, uigov (It. luogo, tpazio, trat-
lo, estensione di luogo; Fr. espace, distance,
iloignement ; Hitp. etpacio, distancia, trecho;
Germ, der Raum, die.Strecke; Angl. fte
ground t for running a race).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Xucret. 1. 389.
baud poterlt tamen uno tempore totum Com-
ple'rl tpatlum. Id. ibid. 426. Turn porro Iocut
ac spatium, quod inane vocamus, SI nullum fo-
ret, baud nsquam sita corpora possent Esse etc.
Id. ibid. 523. Omne quod est, tpatlum vacuum
conttaret inane. Id. ibid. 1002. Est igitur natura
loci spaliumqae profundi. Id. 4. 202. Per lotum
call tpatlum dlflundere aese. Cat. 3. B. C. 61. tub
fin. Tempore rerum et spatla locorum aniniad-
vertere. Id. 1. B. G. 38. Flumen pane totum
oppidum clnglt; reliquom spatium mona conti-
net. Id. 3. B. C. 92. Inter dual aclea lantom
erat relictum tpatli, ut satlt enet ad ooncursum
utriosque exercitos. Ifepot Eumen. 9. Dimidium
fere tpatlum {ilinerit) confecerat, quam etc. Id.
ibid. 5. Quam rererelur, ne uno loco manens
eqoos mllitares perderet, qnod spatium non et-
«et agltandL Firg. 8. Eel, 105. Tret pateat casll
ipalium, non amplios, ulnar, Tac. Germ. 22.
SPATIUM
Facilitatem patiendi camporum spatia praslant.
h, e. magna spatia, magDui ambitus. Id. 14.
Ann. 14. Clausum valle Vaticana spatium, in
quo equoi regeret. Colum. 5. R. R. 1. 4. Spa-
tia sunt passus, actus, cliraata, jugera. Curt, 3.
0. 13. Majus spatium aperire. et 6. t, 12. Spa-
tium emetiri. ^uinlif. 8. 3. 84. Prodigiosum II-
lud corpus spatio loci mensus est. •J 2. Spe-
ciatim dlcitur de intervallo loci, Jia'orTjua, Cces.
1. B. G. 43. Hie locut aequo fere ipatio eb ca-
itri.« utriusque aberat. Id. 2. B. C. 16. Tor-
mentorum usum spaiio propinquilatis interire.
per la Iroppa vicinanza. el 2, B. G. 30. Quo
tanta macbinstio ab taoto ipatio intlilueretur.
«i di iontano. et.3. i6id. 17. Quom boitii con-
tra eum duum milium ipatio contediitet. in cti-
ttanza di due miglia. et 2. ibid. 17. Quum le-
giones magnum ipalium abessent. Id. 7. ibid.
23. Ne inter se contingant trabes, ted paribus
inlermissaj spatiis ete. Cic. 2. Ifat. D. 18. 49.
Siderum genui spaliii Immutabilibui. Ovid. 8.
Mel. 784. Neve vie tpatlum te terreat, acclpe
currus. la lunghezza del vlaggio. el 7Vie. 6. Ann,
21, Posiius tiderum ac spatia dimeniut. — De
mensura. Id. 2. ibid. 31. Profunda altitude,
nullis inquirentium spatiis penetrabilit. Alii ta-
men leg. tpartts.tc. sparteis funibut. (Cf. He-
rod. 2. 28. IToXXcov ya'p au'vo'v yCkiditiiv c'pyui-
e*>v irXs£a/iavov xa'Xov. xateivai tauty xott ouie
a'fixsVSai a; Baoao'v.) V. que ad h. I. 2"ac.
ednot. Boeiticher. At Orelliut nihil mutat. Sic
Ovid. 8. Mel. 677. tpatlum ditcrlmloa fallil.
% 3. Item signifies! rei eujusquam magnitudinem,
ampiezza, grandezza. Id. 3. ibid. 65. Dum tpa-
tlum victi victor contiderat hostit. Zucan. 9.
732. nec intut spatio ett elepbat. per la- mole
del corpo. et Seneca Bippol. 806. Spatium vaitl
corporis. Juvenal. 4. 39. ipalium admirabiie
rbombi. Id. 6. 503. si breve parvi Sortita ett la-
teris tpatlum. Ciaudian. II. com. Stilich. 290.
spaiio lummat ssquantia fagos - cornua eervi. in
allezza. et Plin. */. Hitt. nat. 17. 17. (77).
Quod sit homlnis spatium a vestlgio ad verticem,
id esse patsit manlbus inter longlislmoa dlgitos,
obserratum ett. Gell. i. 1. Spatium raodutque
planlaj Uerculis. Tac, Agric. 10. Britarinia spa-
tio ac ceelo in orientem Germanise, in occiden-
tem Hispaniaa obtendltur. — In spatium, In Ion-
gum ipalium, nisi velft bane ligniGcationem ex
eo tnmere, quod spatia curriculoram vel amba-
lationam, ut porlicut, ijstl et bujutmodi, fere
in tectam longitudioem porrigl aolent, F, infra.
Ovid, 7. Met, 782. de fera current*, nec 11-
mlte caliida recto In apatiumve fuglt, ted de-
cipit ora eequentis Et redit in gyrum. et 11.
ibid. 174. de Mida. nee Delius auret Humanam
Itolidat palitor retinere (jguram, Sed trabit in
spaiium. altunga. et Propert. 2. 23. 3. de por-
ticu. Tots erat in spatium Prenit digests . cola-
mnit. per tutta la sua lunghezza. Alii leg. in
tpiciem. et Sil, It. 1 3. 563. Turn jacet in tpatlum
sine corpore pigrr votago Limostqne lacuti
1 4. Hem laepe dicltur de loco, ubi eursa cer-
tatur, et est curriculum, stadium, luogo dove si
corre al palio, corn, liiza, otemovl quam po-
nit Forcellinus primaro vocii tignlficationem.
Enn. 441. equus ipatio qui saspe eupremo Vi-
cit Olympia. Firg, I. G. 512, TJl quum carce-
ribus ease edudere quadriga;, Addunt te in spa-
tia. iluius tamen lo\ lecio aiia allii: its et ten-
eus. Co:!. Med. babe: addunt spaiio. Sed V. Sil.
It. 16. 372., Serv. ad b. Let Cod. Bom. /Teyne
interpretatur : immiliunt to in campum, te. decur-
6am. et Fostius: g;ros multir licant et repetunt.
Septem autem erant spat. a seu gyrl, qolbus in
circo decursus floieb tur. (Cf. Ovid. Halieu'.. 68.
et Sil. It. loc. cit.) et 3. t"6id. 202. Hie (e<ruui)
vel ad Elei metas el maxima campi Sudabit spa>
tla. Id- 12. /En. 807. Turn lapis ipse viri va-
cuum per inane volutus, Nec spaiiam evasit lg,
turn. Ovid. 2. Met. 168. trltamqao i-elinqaaai
Quadrijugi spatium. Id. 6. ibid. 487. equi PQlta,
bant pedlbns ipalium decllvis Oljinpi. Cic •$«
nect. 23. circa med. Nee vero vtlim, quasi 4l
curso spatio, ad carceies a calce revecari. 4g
SPATOMEIE
S. Oral. 45 178. Spatia conficere. Ziv. 35. 40.
Abstolernnt me velut de spatio. Tac. dial, de
Oral. 39. Nobiles eqnoi eursui el spatia pro-
bant. «J 5. Hine de ipio cunu vel deambula-
Uooe, qua in spatio fit. Virg, 5. /En. 584. In-
de alio* ineuntcorsus aliosque recursus Adversis
ipatlis. Id. 7. ibid. 380. de trocho. Hie actui
babena Curralii ferlor spatiis. Ovid. Halieul.
68. de equis. Sea septem spatiii Cireo meruere
eorooam. Cie. I. rep. 12. 18. Deinde quum
essent perpauca (in porlicu) inler se uoo, an
■Hero ipalio contocatl. ^ 6. Et de loco, in
quo ambulatur, passeggio. Cie. I. Legg. 4. a
med. Quln igitur ad ilia spatia nostra sedesque
pergimui? ubi quum satii erlt deambulatum,re-
quiescemus. el ifcfrf. 5. In copressetls Gnosiorom
et spatiis silvestrlbui crebro Insistem. Stat. 3.
Silv. 5. 90. Templaque et innoraerls spatia In-
terstlocta wlumnis. k. e. ponleus, qua sunt Iocs
ambolatiooibus apta. Ovid. 7. Met. 670. Pho-
cus In interlus ipatium puleroique recessus Ce-
cuppidai a'ueit. Seneca Thyesl 649. In mull*
divei spalls discedll domos. 5 7 - , El ptlam dB
ipsa ambulaiione, -passeggiata. Cie. Mur. 34.
70. Si uno basilica ipatio honestamur. Id. 1.
Oral. 7. 28. Quum In ambulationem ventum as-
set, Scavolam, duobui spatlia tribusve faclis, di-
tlsle etc. Id. Oral. 3. 12. Feteor, me oratorem,
si modo «im, non ei rbetorum officioii, sed ex
Academic spatiis eistitisso. Ilia enim luot curri-
cula mniilplicintn variorumque serraonum, In
qnihus Platonii lmpressa aunt vestigia.
If.) Translate. «f f. Metaphors! dueta ei eo
quod spalium dicilur de eiwnsiooa seu inter-
vallo loci, refertur sepe ad aigoificandura tem-
pui sen iolervallum et longitudinem temporis,
tempo, intervallo o estensione di tempo : et
construitur cum objecil Genet. Tel Dat., s»-
plus Accus. et prap. ad; aut absolute. — o)
Generatim. Cat. 6. B. G. 17. Spatia omnis
temporis non numero dierum, sed noctium fi-
nhmt. Cie. Arch. 1. tnft. Quoad longissime pot-
est mens mea respicere spatium prateriti tem-
poris. Id. Qirinct. 1. 4. Diligentia quanta sit, nisi
tempus et spatium datum sit. iotelligi non pot-
est, fempo « agio, at Ter. Ifecyr. 3.3. 14; Ne-
que, ut eelari possat, tempus spatium ullum da-
bat, ft. e. moram, Inquit Donal. Sic Ovid. Ite-
med, am. 277. Ne properes, oro: spalium pro
muoere posco. Cie. 2. Verr. 18. extr. Etsl spatium
ad dicendum nostro commodo vacoosqiie dies ha-
bui.Memus. TAv. 8. 32. Orabant, ut Sra sua spa-
tluroj et consiiio tempus daret. Pacuv. fragm.
9. p. 102. ■HiioecA". prius qunm iotereo, spatium
alciscendl danuot. Ter. norm. 4. 4. 21. Spa-
tium appiracdis ooptiis (Umpf. apparandi nu-
ptlas), vocandi, sacriOcandi, dabilur paullulum.
Cist, i . B. C. 3. Set dies ad earn rem eooficiendam
ipalil postulant. Propert. 3. 20. 31. Aut spatia
•nnorum lenibuot vuloera nostra. PUn. 18. Hill,
nat. 22. 51. (188). Font eertis borarum spatiis
dlspensatur inter incolas. Cie. Ccecin. 2. a
med. et Cat. 5. B. G. 17. Ut qaam minimum
epatii lid »e colligeodos Romania darent. Quin-
til. 13. 11. 19. Spatium ad discendum. Pro-
pert. 2. 19. 29. Parvo diletit .spatio Minoida The-
seus, poco tempo, et Ovid. lb. 4i. (e.t 134.)
priut haoc aoimam auferat ilia dies, Quam do-
lor hlcuoquam spatio evanescere possit. cof tem-
po, et Cie. 2..0rat. 87. a med. Uoo Interim
ipatlo conclave Iliad eoncidit. in questo frat-
tempo. et 2. Off. 23. 81. Tam loogo spatio multa
berediiaiibut, multa eniptionibua tenebanlur. tn
si lungo tempo, et 4. Pin. 1. ins't. et 1. Or at. 33.
150. Spatium sumere ad cogitandum. Id. 5. Att.
44. Antequam allquo loco consedero, neque ton-
gas a me, neque semper mea mana litteras et-
epectabis: qyuni erit spatium, ulrumque prseslabo.
Ifepot Eumen, 12. Deliberandi sibi spatium re-
liquit. Id. ibid. 9. Totidem dierum spatium.
Vol. Flace. 2. 356. Et deus ipse moras spa-
tlumque indulges amorl. Slat. 10. Jneb. 704.
Da spatium tenuemqae moraro, male cuocta ml-
oistrat Impetus. Tac. Agric. 22. Poneodls ca-
steliis sp'tium fecit, h.t. copiim,coramodam occa-
— 435 -
slonem, agio, opporluna occatione. — b) Spe-
ciatim dicitur de tempore, quo verba metiraur Id
pedibus carminum, in caneDdo, in dicendo. Cie.
Oral. 57. 193. Trocbsus, qui est eodera spa-
tio, quo cboreus. Quinlil. 1. 5. 18. Quas (w»-
tin) fiunt spatio, sive quum sjllaba correpta pro-
ducitur. Id. ibid. 43. Ne serrao subsultet Im-
paribus spatiis ac sonls. Adde ibid. 10. 3. Cf.
Capefi. 9. p. 321. Diastema est vocis spalium.
h. e. tonus. — c) Item de anno. Plin. 7.
Hist. nat. 50. 51. (167). Quosdam morbos post
seingesimum vita spatium non accidere. dopo
J'anno tettanletimo. ^ 2. Metapbora ducta
et eo, quod tpalium dicitur de curricoio seu
stadio, aut eliam cursa, qui In stadio fit. Waul.
Slich. 1. 2. 14. quid mibl opu' st decurso m-
tstis spalio cum eis Gerere bellura? Ter.Adelph.
5. 4. 5. Nam ego vltam duram, quam viii ad-
hue, prope Jam eieurso spatio, raitto. Ci'c. ^rot.
90. 307. Base idcirco a me proferuntur, ut nos-
trum enrsum persplcere possis, et videre, qnem-
admodnm simus in spatio Q. Horlensium iptius
vestigiia persecutl. Id. Amic. 12. 40. DeOeiit enim
Jam aliquantulum de epetio curriculoque eoD-
suetudo majorum. Id. Babir. perducll. 3. a
med. Sle ei comparato et eonsliluto spatio de-
fenslonis, in semibora curriculum eoeijisti. Id.
Lueret. 6. 91. Tu mihi suprema praescripti ad
Candida caicii Current! spatium pramonslra, cal-
lida Mnsa. Horat. 1. Ep. 14. 8. istuc mem a-
nimmque Pert, et avet spatiis obstantia rumpere
clautlra. Id. 2. iSat. 6. 100. Jamque lenebat
Not medium ea?li spatium. Ovid. 15. Met. 874.
Spalium tcvi Gnire. el ibid. 225. transire Juren-
ta. Id. 3. 7>isr, 4. 3X decurrere vita. Se-
neca Trond. 398. mors est Velocis spatii raela
novissima. Virg. 9. Xn. 275. Te vero, mea
quern Bpaliis propioribus atas Injequitur, vene-
tande puer etc. Tac. Agric, 8. Habuerunt vlr-
tutes spatium eiemplorum. Cf. Cie. Brut. 64.
230. et Rutil. 2. De fig. sent. 2. p. 139. Rtihnk.-
FrolscU. Poeta in Anthol. Cat. n. 959. Meyer.
In spatio Veneris simulantnr prcslia Martis. —
In illo fulgat. interpr. Eccli. IS. 2. Deus ne-
raini dedll spalium peccandl. ipatium est licen-
tia, libertas, ut pRtet ei Graco teilu, ubi le-
gltur vos o'.'.ic;;,
spAtOmelb. v. SPATHOMELB.
SPATTAnO, interject. Charti. 2. p. 2t«.
Putsch. Spattaro (suoaud. usurpat) Afraniui In
^qualibus. Quam vocera frequenter apud euro
positam all Paulue sfou^eviofioC vim sensumque
sufferre. Alii leg. spataro. Cf. Bibbeck, Sceen.
Rom. P. fr. v. % p. 165., ubi affert Glois. Cy-
rill: Spatarro t'iri e'|ou&svwfiou.
SPATOI.A et
SPATOLE. V. SPATUTJtA et SPATALE.
SI'ECA. V. SPICA.
sprcrllAtus. y. SPECILLATUS.
SPKClA. V. SPECIES.
SPEClALIS, e, adject, (species) Comp. Specla-
lior ; Sup. .Speoiaiissiniuj. — Specialis 4 1.
Est ad speciem pertinens, peculiaris, particalare,
speziale, ei'otito's." cui generoiisopponitur. Seneca
Ep. 58. ante med. Quod est, genus est primum et
nntiquistimum, «(, ut Ha dicam, generale: cetera
genera quid em sunt, sed specialia. Quintil. 5. 7.
ad /In. Dlvinorum lestimonlorum duplet tractatui:
ganeralis alter, regaiaroe provldentia mundus:
specialii alter contra partes diTinatioois. tt ibid.
10. ante tned. Generale tempus est nunc, ollm
sub Aletandro, quum apud Ilium pugoatum est:
specials babet et constituta dlscrimina, .-estate,
hleme, noctu, inlerdio; et fortuita, in pestilen-
tial, in bello, in coovivio. Id. 12. 2. dreamed.
Quum sit omnis geoeralis quastlo special! po-
tentior: quia unlverso pars cootinetur. — Spe-
cialia nomina in A need. Helv. p. XXVI, Hag.
sunt ea, quas a genera dividuotur, ut homo,
equuc, vitlt, laurui. f 2. Est etiam singultris,
proprias, tingofare, proprio, 18105: cui comma-
nil oppooltar. Trebell. in XXX. JVrann. tie
Quieto, 14. Noa pratermitlendum de Macrlano-
rum familia Id dieere, quod speciale semper ha-
buerunt. Aletaodrom M. viri in aonolis, mulle-
SPECIES
res in reticulis etsculptura semper bahuerunt.
Draeonl. 2. 425. Nee generale malum stnsik
specialior hospes. Adde Paulin. Ifolan. carm.
28. 25. i?oe(h. in Porphyr. dial. 1. p. !7.Qusin-
vls differentia super nomiaem ponatur, qus spe-
cies specialissima est, taraen anle speciem spe-
cialiisimem ipsa differentia species est ejus ge-
neris, cui species specialissima tupponitur.
SPEClALlTAS, Stii, f. 3. (specialis) status seu
conditio ejus, qui specialis est, tpe^t'afitd. T^on-
fo De differ, verbor. p. 2I97. Putsch. Speciem
et specialiwtem et specietttem. Species divisio est
generis: specialties Gcta est »b Antonio gram-
matico (jcif. SI. Ant. Goiphone, de quo 5ue(on.
Gramm.T.): specletas, qualitatis. V. SPIHITA-
L1TAS. Adde ZVrftiM. advert. Marcion. 5., Serv.
ad rirg. 2. JEn. 402. et Itid. 2. Orig. 25. 6.
SPEClAl.lTER, adverb. »b adject, tpecialis;
unde Comp. Spectafius. — Specialiter est per spe-
cies, peeuliariter, ipesiafmenfe, in ispe-iella, spe-
cijicalamente, ei'Sixtsj, t'Si'io;: cui gencrafiier seu
generatim opponitur. Colum. 12. R. R. 2. 3.0-
portebit suo quidque loco generalim atque etiam
specialiter oonnullt dispoaere. Adde 3. ibid. 19.
<?uinlii. 5. 10. 43. ante med. Temporis duplex
significalio; generaliter enim et specialiter «ce|-
pitur. et ibid. 7. tub init. Quum speeialiler qni-
dem, sed tamen multos pariler invadere patron!
solant. Cell. 5. 24. n. 4. Et id, quod speciali-
ter ill vocatur. L. Targa hie et 2. 18. insiti-
cium ipect'aiifer eise probat, ideoqoe etpungen-
dum. Paul. Dig. 45. 1. 68. Si qnii fructum,
deinde nsum itipulatat fusrit, nihil agit, nisi In
pmoibui noTandi anirao hoe facere speeialiler
etpresserit. Ulp. ibid. 44. 4. 2. Specialiter ei-
primendam est, de cujui dolo quls qusratur.
Apul. 11. Met. Veilt mea disiraela, loffieien-
lem corraii summulam: et Id ipsum precepiam
fuerat specialiter. Capirolin. M. Aurel. 17. Con-
tra Germtnoi iei feiieiter gessit. Specialiter ipse
bellum Mareomannieum. Cwl. Aurel. 3. Acut.
17. 142. Quiperniciosiui alque specialins jactaa-
tur. h. e. etitialiai.
SPEClARlA, *. y. voc. «erj.
SPEClARlL'S, ■» um, adject, (species) ad spe^
clem pertinens, qualenus annonam significat. V.
SPECIES. Ccej. 3. B. C. 53. Cohortem postea
dupliel stipendio, frumento vet speciariii mill-
taribusque donis amplissime donavit. Ita edit!
plerique habeot. Quum tamen in M5S. allter le-
gatur, tnerito hac vox luspecta eruditii est. Ita-
que quldam legendum putant, frumento, veste,
pecuniariit militaribusque donit: al Ooerfinut
if cutus fossium lie : frumento, vest* et aliit
militaribut donit. Alii vero aliter, ut Cujac.,
qui leg. cibariis, et ITolffel, qnl pecuariis etc.
Cf. H. tleusel, Lex. Cess, ad h. v. — Hine
Spect'ario, ff, f. 1. absolute, lubstantivorum
more, est, qua speciei seu aromata vendit. r. SPE-
CIES. Inscript. apud Fabrett. p. 753. n. 509.
TRAI.ASSIAB MIMAK C. PISOKtl KOtBt SPBCtARtAI
COS^TYBBRN. BBKBMBBBSTI. Alii leg. ipeciariC?.
Sad V. Inscript. apud Spon. misc. p. 232.
SPEClATIM.-adverb. (ipeciei) specialiter, xn
ispezialila. Cie. in Senat. 8. ad fin. C. Meinus
legem speciatira initio da lalole mea proraulga-
vii. AHi teparatim rectiui leg. Cape!'. 9. R. R.
p. 318. Sonui pblhongus vel specialim vel ge-
neratim appellatur. Sed generale vocabulum ha-
beot et specialia, quas ilnrqitt Graja voee per-
hibentur. .
SPEClATCS, a, om, adjeet. (spee.es) In spe-
cies divisui, in aliqua rerum specie posilus. 7"er-
tuli. eutvert. Hermog. 40. Quid bodie informe
in mundoT quid retro ipeciatum io materia?
SPECIES, «!, f. 5. (speclo) Etiam formam spe-
cia, CR, f. 1. luetur Ritschel. ad Flout. Tfin.
v. 840. coll. Rietsling lu'Symb. philol. Bonn,
p. 840. — Olim in patrio casu tpecii et ipecie
dltere. Cn. Maiiut apud Gell. 9. 14. a med.
An maneat ipecii simulacrum In morte sileo-
tura. F. DIES, el ibid. Casar In llbro de ana-
logla secuodo hojui die et hujus specie dicen-
dum putau Apul. 1. dogm. Plal. Nulla spe-
de oeo qualilatls sigoificailone dislinclui. —la
SPECIES
jrenlt. ct dtt. plur. epud cplim. aerlptoret son
fait Id via. Cic. Top. 7. SO. Forma toot, quas
Gifflci Hiac voetnt: nostrl species appellant:
con pastime Id quidem, sed InutllUer ad routan-
doi casus In dicenao. Nollm enlro, oe t) Latin*
qoldsm dlel poult, iptcierum at tpecitbui di-
care: at rape hit etiiboi utendum est: at for-
mil at /brmarum vellm. Quam autem ulroque
*erbo Idem ilgnlficelur.eotnmodiiatem in dicen-
do non arbltror segllgendam. Hae Cicero.
-Ooare inullo minus endlendl Charit. 1. p. 18.
Pu'.ich. el Siomtd. 1. p. S8S. qui apecieum,
*?>oierieum, luxuritum dlel doeueront. Cf. Claud;
Sacerd. 1. Gramm. p. 427. 19. fTeil. Genet, apt-
cierum usurp. A put. 1. Dogm. Pica., Ammian.
29. 5. 86., Patio*. «.-*. JM4., Ceel. jrfurel. 1.
2"ard. 5. 151., Symmach. Ep. 9. etc.: dat. at
abU tpeeieoui bib. A put. Aid, 6., Ter lull. Sped.
-18., ropite. .rfurel. 21„ Semvola Z>io. 28. 2.
29. J 10., Sidon. Ep. 1., Capeli. 6. p. ,328.
*te. — Specie* oceurrit A) Abstreetorum niore;
el 3) Concreto, tit ajnnt, isnia.
A) Specie*, ebitraetorum more, -foteit seeipl
«eUre at passive.
2.) Active apeciet Ml id, quo «l!qnld eernl-
:lur, ct dleltnr de oculorura aele (It. la vitta;
Fr. vue; Bilp. i>iita;Germ. d. Sehtn,d. BHclt;
Angl. iht tight). Lucrel. 4. 242. Proplerea fit, nil
•peciem quo Tirlimus, omnes Bei Ibi cam contra
feriant bjma atque colore. Id. 6.-723. dt tuna.
cam partem, qnaeomqae est ignibui ancle, Ad
epeelem Tertlt nobis oeulosque palenlei. fitrav.
6. 9. circa mtd. Aer ax Tiridlbus perlimat tpe-
eiem. -et 8.S. tub fin. Contracture propter el-
litudinls InlerTallum ieandentli ocall ipeciem fnl-
lunt. «I 6. 4. circa mtd. St tentli interrallii nos-
tra apeciet potest id aoimadverfere.
Si.) Passive dno praeipue aignl6eat. ^ 1 Sit
4]uidquld primo aipeeto apparet, appartnta. —
1 .") Generating — «) Absolute. Cic. Senect. 16.
£7. Agro bene culto Sibil potest ene sec utu ube-
rlui, nee apecle ornallus. Id. 1. ad Q. fr. 2. wad
fin. Speelei Jpis (am gratioii liberll sut servl digni-
tatem babere nonpolait. Id. 2, Cat. 8. 18. Horum
fcumlnum ipeelei est bonesllisima, voluntas vtro-ei
causa Impudentliiima. Id. S. Ifat, D.2. a mtd.
Veritas aoiplclorum iprela est, apeciet iantum
reienta. Id. 2. Ttuc. 23. 54. jSpeciem dolorii
ferre son possunt. Xiv. 40. 12. TJltro miBl non
intidiaioris modo, aed latronii maoifesli at per-
ciissuris ipeciem indult. Iftpot Eumen, 7.ipe-
cies imperii. Salt, Jug. 81. Cujas Tel species
*riS acoeptio frumeoli, quod Calpurnios palam
legatii luiperarerat. pretetlo, colore, cqperta.
firg. S. JEn. 407. Non lullt baoc tpeeiem. tptl-
iacalOjViita.— Specie, in tpecitm,per ipeciem,
aeeundum Id quod apparet, quibus oppon. reaptt,
revera at ilmllia, Cic. Amic. 13. a tried. Securites
apeeii quidem bfandi.ied reapielmullis locis repu-
dianda. in apparenia. *l Ziv. 35. 31. Specie libe-
ra m Demetrladem esse,rerera omnia ad nutum Ro-
maoorum Deri. Cat. 6. £. G. 51. Obstructs in
apeciem portis singulis ordinibus caitpituni-val-
lum maou aeindere etc. Cic. 7. ferr., 33. 86.
IVrsciara ciassii In ipeciem, ted loops at (nor-
ma. Ziv. 3. 9. extr. Dilate in tpeeiem acliooe,
re ipsa inblata. Id. 39. 35. Per apeciem auiilil
fiizantils farendl, r« ipsa -ad lerrorem regulii
Thracum lolereodum. totto colore o prcletto.
•t 1. 41. Qoumjam enplrasset Tarquioius, eelata
morle, per ipeciem aliens fungendm tlcls auas
opes linuaTlt. Ot'id. 3. Met. 685. Inque eborl
luduot ipeciem lascilaque Jactant Corpora, h.
c, inner, a.guim di; Sic 15. ibid. 508. curuu*
lusque Immanli equaium In m-;ntis speciem cur-
sari el eretcere yiiui. — Prima ipecie, -primo
especlu, a prima eiiio. Cic, 4. Fip. 22.61. Ea,
qua prima ipecie admirationem, re eiplicala,
ruum morenL Id. 3. Oral 25. «8. Ea, qua
aensus nostros specie prima ncerjime commo-
»ent. Ct. 4. Tiitc 14. 32. — ■■*) Cum Innoilo.
Curt. «. 12. 81. Veite regla *iornit, prabilu-
rum ipeciem, ipium Began ill! ripe prstldare.
— 2°.) Speciaiim eti imago, faciei, forma, fl-
gura. Z»taul. MoA, A. S. 49. Puere, -jreter
— 436 —
apeciem -itnltoi «t. -piit di quttlo eht motlri.
•t Pen. 4. 4. S. nrtrii apeciem Tidl, boml-
.nnm rnores peripeit parum. Zucret. 4. £2.
tpaelem ae formats ilmllem gerlt ejui imago.
Cat. S. £. G. 31. Special sora atque Icusi-
tala. Bie 4. ibid. 25. Ntrium tpeciei erat bar-
baris Inutltatlor.Cic. Bote. Am.^.1. lub fin. Kite
aliquem banana ipecie at (igura,qui tantum Im-
manliate beitlai ricerlt, ot ate. Id. 6. Perr. SB.
129. Doo ilgna eadem -apecle atqne forma. Id. 5.
7bte.S9. 11 4. Specie* forma. Id.i.ttat.D.1%.
48. Nee ratio uiquam ineise sisi in boroinis'Bpu-
ra; bominli este ipecie deot eonfitendum est. Id.
i.rep. 14. Si. Species aphsra. Id. ibid. 34.51.
elrltelli. Id. S. ibid. 32. 44. oppidl. Jd. ibid.
33. 45. Populi ipeciem at nomen imitator, Xiv.
36. 10. ad fin. Plures, quara quot aatii in mum
crant, ignei qunm accendisiet, ipeciem, quam
qoeslerat, boitl fecit, -omnem ibi B. «iercltum
esse. Cf. 7. ibid. 36. Terclngetorix,-omnlbos ejus
jugl collibutoccupatii, quo dlsplel poterat, bor-
rlbllem ipeciem prabebat. h. e. aspeciom. Ziv.
7. 15. -Speelei hllai. Adde 24. 40. *t 29. 25:
Ptin. 11. HUt. nut, 35i 30. (86). £corpiones
terrestres pariuot verraicolos oTorom apecle. O-
vid. 15. MeU 305. iumor -life loco permanilt
«( elli Collis habet apeciem.. «J ibid. 743. ipecie
caleste resumpta. — -S.°) Hem ipectrum, visum:
qualia aunt, qua in aomois apparent, tiisione,
fanlatma. Cic. 4. ^cad. (2.^>r.) 17.52. Eadem
eti in aomnlii species eorum, que vigilantes vide-
mu«. Ziv. 8. 6. Ccnsuli dicitur visa tpeciei firs
majorit, quam pro bumano babitu,' augusiiorls-
que. Id. 26. 19. Noeturpa apeciei. Adde Zu-
crel. 1. 125., Ovid. =11. SieL 677. el Sit. It.
13. 394. — 4.°) Item id quod aienle ride-
tur, eiemplar in asenle rei facta aut facienda ,
tpecie, idea. JFttt, y. 347. 6. Jtfuil. fipeelem
quern not dicimui, .*tio;Gracldixerunt: Piaton
quidem ide&m. Cie. 1. Acad. (poif.),8. SO. Haue
illi ideam appellabant, Jam a Platone oomina-
tam : no* reele ipeciem possumui dieere. (Adde
Top. 7. SO. .quern loeum supra reeitarimus.}
Id. Oral. 5. 18. Insidebat in ejut ineole tpe-
ciei eloquentla, quam qernebal anlmo, re ipsa
son Tldebat. et ibid. 14/43. £ice!ientii eloquan-
tia ipeciem ct formam adombrara. Id. 3. Off.
20. ad fin. Species, forma at nolio iionl viri.
— 6. c ) Hem limilitudo, tii/silirudine, lernbion-
so. Cic. 3. Off. 2. circa mtd. Bi id, quod ipe-
ciem habere! bonesli, pugnaret cum eo, quod
atiie Tideretur. el-ibid. 416. Similitodioem quam-
dem gerere ipecierpque aapienlis. el -2. ibid
11. 39, Nisi pra te ipeciem bool rlrl feras. Id.
Cat. ft 14. Catiiina mullos fortes riroi et bo-
not ipecie quadam Tlrtulis aHimulala teoebal,
— 8.°) Item pulcritudo, bellezza. Parro a-
pud Non. p. 386. 30. Merc, Qua casta elas7
qua Testis adnlescentlum 7 qua teneris tpe-
ciei? Plaul. Hud. 2. 4. 2. -Edepol apecle le-
pida xnulier. Id. £acch. 4. 7. 40. beila tpecie,
muller. Ovid. 5. Fast. 353. Et ruontl, stalls
ipecie, dum floreat, uti. Juvenal. 10. 310. I
nunc at Jurenii tpecie latere lui. Pitruv. 3. 2,
Eujijti ratio et ad otum et ad ipeciem et ad
fkmitatem rationei babet expliealas. Curl. 8. 4.
23. Species corporis exlmla. — 7.°) Ilinc decui,
ornameoturo. Ziv. 34. 52. eslr. Prabuerunt spe-
clem Irlumpbo capliibui rasis aecuti, qui lervi-
tute esempll fuerant. «( 37. 40. Iogenlei ipsi
erant. eddebanl ipeciem frontalia et crista etc.
— 8.°) El iplendor, ampliiudo, digoitas, majestai.
Cic J7om. 33. o mtd. O ipeciem dignilaleuique
populi B., quam reges, quam naiiooes eilera
perlioieicunU Id. 3. Perr. 2i. 53. Tidl forum
adoroaium ad apeciem magniOco ornatu, ad ten-
lum cogitatloneuique acerbo el lugubri. Adde
2. leg. Agr. 13. 32. Brul. 62. 224. Magis tpe-
cie et molu capiebat homines, quam diceodl copia.
% 2. -Quia res, qua Tideotur at mb aipecium
cadunt, lingulares aunl (oeque. enim uoirersaUa
el genera oculis cernimus) tumiiur species pro
re particular!: et quidem — l."j Pro parte tufc-
jetta generi, qua el pan el forma dicilur, et
habet tub to iodividua, tpecie. Cic 1. Oraf.
SPECIETAS
42. 189. Genus ctt id, qaod tnl limiles comma-
nione quadam, ipecie autem ditTerentei, dues ant
plures compleotltar partes. Seneca Ep. 58. cnlt
mtd. Primum illud genot qoarimut, ex quo ct-
tars apeciei suspense aunt etc. Homo ipeeiii
est, at Ariiiotelii ait, eanls apeciet: common*
bit vinculum animal. Cie. i. Invent. 87. 40.
Quum genera idem ait, fit ellud, quod parte qua-
dam «t ipecie differs. Id. Oral. 10. 33. Tirtulei
specie ditparei, prodentia coojuuguatur. Adde
farron. 3. R. R. 3. Id. 10. X. L. 21. M\M,
Nominatui ot tlmilis tit cominalui, babere debit
ul ilt eodem genere, ipecie eadem, tio cam, «•
iiu eodem. Sic ibid. Specie simile (nomen) at
noo solum aid otrumqae tit virile, ^uintit. 6.
10. 56. Genui ad probandam apeciem minimum
valet. Id. 7. 1. £9. Ul genus apeciem •equitnr,
Ita ipeciem genus pracedit. Id. 3. 10. 6i. Ge-
nera in apeciei diducto. Id. B. 8. 58. Genui
quum dividilur in ipecies ate, Hine Pirg. 2, G.
103. dt uvit. Sad neque quam aulta apeciei,
nee nomine qua tint, Est numeral. qualila, ipe-
cie. — 2.°* Videtur pdni et pro indiriduo, in.
silo Zucrtt. 2. 364. Nee Titulorum alia tpeelaa
per pabula lata Derlvire queont animom. A-
pilui tamen Intelllget imagines, aspeetui, formal.
— 3.°; Item pro qusilione rei partlcularli, qua
et cotui appellalur, uno'Saoif. Pi in. 10. Ep.
64. Tu, domine, eoniulendui luisli tain de iii,
quam tie ii lis, qui in perpetunm relegati, sec
resiiiuti, in prorlocla deprebendunlur. sam bae
quuque tpecie; incidii in cognitionem xneam.
ouesto caio. ct Vtp. Dig. 9. 2. 5. ad fin. Pro-
pooiiur autem apud eum tpeciei lalis: Sutor
puero discentl forma calcel eervieem percussiu
un cato o quetito tale. Sic et Paul. tbid. St.
I. 85. Proiime «x facto iocidii apeciet talis:
Liberius paironum beredem initituit etc.
£} Specie! eoocreto, ul ajonl, laniu. *f 1.
fist aimulacrum, imago, lignum, immagine, ri-
Iralta, llalua. Cic. 1. Divinal. 12. 20. Sancla
Joris tpeciei claros ipeciarel in onus, et max.
Use tardala diu specie! etc. celsa ail in tede lo-
cale. 1 2. En etiam unirenim .materia aeu ret
eerta et tingularls. Scavola Dig. 34. 2. 19. Uiori
legaverat booorum tuorum decimam et xuaneipia
el ipecies argemi, quai espresterat. eapi o pecsi
d' argenleriu. el max. Codiclllii xnultai ipecies Te-
stis, srgenti ipeclaliier reliqult. Cajui ibid.il . I.
7. ante mtd. Quum quia e> aliena materia ipeciem
aliquam iuo n moine fecerit. qualche failure o ma-
nifaltura. el Impp. Thtodot. «l Patent. Cod. 1.
2. 10. Publicarum tpecierum iramvectio. meres.
el Impp. Arcad. et Manor, ibid. 11.73. 3. Ao-
nooaria species. Imppp. Patent., Theodot. el
Arcad. ibid. 9. 1. Omnibus fabricii son pecu-
nlai pro apeciebui, ted ipses tpeciei inferri pra-
cipimui. Pallad. II. il. R. 14. Judicare, oirum
Tendenda tit tpeciei, en tenenda. h. t. TiSuin.
Trebelt. XXX. Tyrann. 18. Jam laridum,Jam ce-
tera tpeciei ,io bis danda tunl locis. *J 3. Hine
teqDiore -stale tpeclatirr) -dicilur de indumento.
Jul. Capitol. Antoninc 7. Speelei Unperatoriai
toperOuai el pradia vendldit. Adde Ammian.
14. 9. 7. ■] A. item de aromaiii et condimen-
lis, ip«s«:'upde, qui ca Tendunt, tpetiali Iia-
lice nunc diurator. Macrob. 7. -Saiurn. 8. circa
(Tied, de tinapi et pipert. Speeiei et seres et
cslids tuperficiem, xoi appotruntur, exulceraol.
Martian. Dig. 39. 4. 16. § 7. enumeral ipecies
perlinenles ad redigal, cinnamomum, piper, co-
slum, nardum, casiam, amomum, tinziberi, aro-
ma lndicum ele.j'item alia dirersi generis, ebiir,
(errum, carbasum, gemmai, terieum, Unam etc.
^ 5. Item de lis, ei quibus Cant medicameola, s'n-
grerfienfi. Pallad. 1 1. S- R. 1 4. ad fin. Diu agitare
curabis, ul tpacierum Tit omne ruuiii corpus in-
ficiat. Marctll. In carm. de -ciedicam. 10. De-
icriptas specie! el pondera mensurarum etc. et
ibid. 46. Adde el aromatieas ipeelei, qoai mittit
Eous.
Homenjrm. Diterimen inter tpeeiem, figw
ram et formam V. tub FIGURA.
SrECISTAS,.Ilis. P. SfECIAUTAS.
Sr£aFlCATTJS,a,nm,pariicip.F.SPEanCO.
\
•'SPECIFICS
SPEcMcfi, adverb, (speeifieos) ipeelalller,
sptcificamente. Botlh. In Porphyr. dial. 2. p.
33. Sic igilur Tariis modii eeeepla differentia
vtrisi Tlrtules formasque lorlit* sunt. Sed el dl-
▼islones el constltutlra utraque specifiee ooml-
naetnr et In dirlsionlbos generunidefinttionibus-
4ue tola lont otiles. Bat anient 'speciBeai diffe-
«n,liat, qulde ditTerenllarnm diTislone traeta-
T«re, tale* em declarant, quibus aperies ■ ge-
-otre abundant. '
SPBClFlCO, «i, Born, are, ■. J. (species el
ftelo) Part. Spieificatut: — Speelfieo est apeele
dlstlnguo, tpecificare. Boilhsln Porphyr. dial.
4. p. 84. Alia rero, aeeuadum qaas divisa suot,
epeslfieentur. Id. De duab. nat. etc t <p. 25».
Hoe Interim eonstet, qaod Inter naturam perso-
samque differ re pradliimus. Quoniam natora eit
cojuslibet substantia speclBeataproprletaSjperso-
■na rero rationabills natora iDdiTSdua substantia.
SPBCfFlCOS, e, nm, edject. (species) qui epe-
*rem Iselt, ipecifico. Boeth. in Porphyr. dial.
i. p. 17. Specific* differentia sunt, quo speelem
qoameumque declarant. Adde ejusrJ. loc. in SPE-
CIFICS.
SPECltLATDS, a, om, adject, (speciilum} «pe-
cillit'teu parvif .speenlli . diatinctui. Patina ar-
geotea ipecUlata, Tel, at'Satmat. mallet, tpece-
lata Tel tpeullala, at in Codd. leg. recenlioret,
{X. Peter) apnd Popitc. Prob. 4. reTerentem
epUtolarn Teleriani Imp., est ila elaborate, nt
crebra ceo parva specula habeas, at, Tel ano in-
taenia, popalai lotidem Imegioum fiat, ot PKn.
loquitur 33. BUt. not. 9. 45. (129). T. at Senee.
i. QtuEtU nat.'b. ante med.
SPECILLUM, i, n. 2,(«pecio) ieminat a spe-
culum. ^ 1. Est parTom speculum, tpec-
chietto. Auguttin. Ep. 3. et ifot. 7%r. p. 56.
•f 9. Saplus est inslrumenlum cbirargorum ad
esploranda » ulcere, ad inongendom, tergendum
etc. Farro 6. X. X. 82. Still. Quo ceoloi
inungimus, quiboi speeimnt, ipecillaro. Cic. 3.
If at. S. 32. ad fin. JEsculapiornm primus Apol-
Ilnis, quern Arcades coliint: qui specillum ioVe-
nisse primusqne Tolnoi dicltur obligavisie. Celt.
7. 8. Speeillo tentandum est, allene id reple-
turn, an in summo tanlum glulinatum sit. Plin.
7. BUt. mat. 53. 54. (183). C- Julius medieus,
dam inungit, specillum per oculnm Irahens etc.
Id. 32. ibid. 7. 34. (75). Corporis bamor spe-
eillis derasui. Cell. i. 9. ante med. 6peclllnm
laoa Involutam in ealidom oleum demittitnr
eoque dens levator, et ibid. 7. «. 5. Obi ver-
mes (in auribta) orti sunt, protrabendi orleu-
lario epecillo sunt. Id. S. 28. t>. 19. Oemittere
specillum in fiilulam. et ifciii. n. 3. ad fin. Quid-
quid (uicert) inspergitur, arerso speeillo iofundi
debet.
SPECIMEN, minis, n. 3. (ipeeio) indicium, si-
•jniQcalio, eiemplnro, argumeotum : quale est il-
)ud, quod in mereibui ipeciendum proponi to-
let, vi ei eo cmpiorei rem totam seslimeol,
2s~Ypa, 3»i'Ji{ (IL mostra, taggio, prova; ft.
marque, preuve; Siip. s? rial, prueba, especi-
men; Germ, das Kennzeichen, die Probe; Aogl.
c proof, trial): oceurrit aotem Uotummodo, quod
seism, in num. sing-
s'.) Propria. •* 1. Generatlm. Plaui. Cos.
3. 1. 2. nunc specimen specitur^ounc cerumen
cernitur. Id. Jtfotl. *. 2. 52. Obi nnum emeri-
turn est slipeodium, igilor turn Specimen cerifi-
lar, quo eveniat sdiGcalio. Lucrel. 4. 20S. Hoc
cliam in primis epeeimen Ternm. Cic. 3. Oral.
40. 160. logenii specimen est quoddam, transi-
lire ante pedes poiita at alia looge repetita Bu-
rners. Id. Brut. 50. 188. Specimen popular!;
juQJeii. Anion. 9. 24. Schenkl. Tale et terrenis
•peciraen speelaiur in oris Augustus genitor, ge-
minum sator Augmlorum. ? r irg. 2. G. 238. Salsa
autem tellui, el qas perbibetur amars, Tale da-
bit specimen etc. Cic. Dioin. fur. 8. ad fin. J
To tero, Cacili.quid poles 7 quo tempore aut
qua in le nou modo specimen ceteri'. aliquod
dedisll, sed lute tui pericolam feeistl 7 Plin. 7.
Bitt. not. 55. 56. tsir. Specimen •ecoriu-
tis antegeniiall sumere aiptrimento. k, e. argu-
— 437 —
rnentum. — Xtscret. 4. 209. Boo ellim In primis
specimen Terom esse eidetor, Qoam celerl motu
rerum simulacra feraotur. vera prova. <J 9.
Speeiatim est imago, species, deeos, insigne. Firg.
12. Mr.. 162. cul tempera clrcum Aaretl bis sei
radii fulgentia eingunt, Soils a?! specimen. Fal.
Kocc.6.57.Insoper aoratot collegers! ipse dra-
cooes, Rlatrli Hora apecimen. Seneca Pnanisi.
80. Specimen egregium. Id. Thyett. antiquum
imperil. Jmmian. 23. B. 23. summum. ApvX. 1.
JfeL glorloium. *t Ji. ibid, angusturn.
II.) Translate est exemplum, imago, modeKo,
imagine, esemplare, ideate. Lucrel. 5. 186. Spe-
cimen ereandi. Id. 5. 1361. satiooii et iniitionls.
Cic Pit. 39. 95. Specimen babult base eiritas in-
noeentlffl. Id. 1. SHuse. 14.32. Num dubltai, qnln
specimen Datura capl deceat ei optima quaque
natura7 Id. 5. ibid. 19r 55. C. Cssar, in quo
mlbl rldetor lulsse epeelmen Biimanitatis, salis,
suaTitatli etc. Sic 3. Nat. D. 32. a med. Tem-
perantis prndentiaqoe specimen Q. ScaTola. Lio.
38. 17. exlr. Serraotes antiquum specimen anl-
mornrn. Toe. 3. /(nn. 4. Studia bomiunm accensa
In Agrippin^m: quum decos patria soIumAu-
gusti.eanguinem, onienm antiqultatis specimen
appellarent.
SPEClNI, Brum, rn. plur. 2. Ita sunt appel-
lati milites qoldam, qnos Celtica lingua eosdem
lulsse qui dienntur Italie juastafori,a Celt, spec,
locus, ubi quis slat Tel habitat, sedes,stanzo, at
ein, eadere, tagliare, vtpiiMBier.Jsquinitti
Lett. Forogiulio p. 33. InicHpl. ipud Mural.
804. 6. CATUS t. 1. TIBVHIS I- BIKDJTS 'MSPB-
CTTS 1. tXG. xni. CKMIHAB «?. »IKDfT8 SPSEATTS
7. srEciNOBTM AT6TST. Alia apnd eumd. Bier.
Jsquin. I. «. p. 13. D. »• TIROOJJAEO ^ATTOBIS
J. Ctfc TSBIO O. KOTBJI8. MIL. COB. HI. »B. 7- «FB-
cis. ato. kit. An. xx. yix. Aim. lxii. ». t. x
Bac /"uriflneHo;»ed ntrobique legend, syeeia-
torum, h. e. speenietorum, pro epecinorom mo-
net Jtfommienstu in Corp. Inter. Lot. 3. 5223.
Cf. eiitwn in ^uHetf. orcbeoi. IfapolU. T. 1.
p. 80. t. HSOMino vl •Pscuno txob bomibi
OFTitio. At Fr. Avellino ceoset legendum esse
SEX. SXCTKPO.
SPfiClO, apSeis, tpeil, t|speetnm) ipecere, a. 3.
Etiam tpicio oceurrit apud antiquioret. Fetl.
p. 330. 29. Mull. Spieit qnoque sine prsposi-
tione diternnt aollqui. s?lautus: Flagitium est,
si nihil miltetar: qoo supereilio spieit! Calo
apod eumd. p. 344. 33. Nee spieiunt, neqne
ratos essa TOlunt. Adda Paul. Biac. ex FetU
p. 2. 3. Anspisium ab eve spicienda. nam
quod nos cum prepositions dicimus aspicio,
apud Teteres sine prtrposltione splcio diceba-
lur. Sic Haul. True. 5. 8. Suppljcium ad te
banc nioam fero auri. si xnlbi rides : spice. Alii
minus reels <leg. espice; alii tpece; alii 'all-
ter. et Here. 5. 2. 38. Mittch. spice nunc ad
sinisiram. — Eatiooe babita etymi, alii daeunl
a Gr. cx/irroiKii, onde et oxo«s'm, yideo, per
metalbesim, ?el a Skr. pac; ejusderri signiQca-
tl9nis (Cf. Germ, epnnen, eiplorare, spiare):
elii etiam ab Bebr. n2V tzapha vel Cbald.
ttpha seu spa, espeiit: alii denique rerbum boc,
ot ait Forceiiinus, magnam habere dicuot simili-
tudinem com crrou Sertbarum, quern Tocem Bero-
dot. 1. 4. c.27.docet, oeulum signiiicare. — Quid-
guid sit de Toeis origine, specio est idem ac video,
aspicio, vtdere, oxoscca: cujus !>arl. 5pecieiidus
apud Vlp. Dig. 2. 15. S. circa med., ubi alii
leg. tpeclanda. Oiurpator autem In sensum pro-
prium transla'tum. Fmrro t. L. L. 82. Mull.
Spectare diclomab specio'aotiquo, quoetiemEo-
nius usus: Vos epolo postquam spesit. Et quod
in auspiciis dislribulumlest, qui babent epectio-
nem,qul con babeant.Et.quod in auguriis eliam
nunc aogares 'dicunt, afem speeere. Id. ibid.
Speculum, quod in eo speeimus imeginem.' tl
■mot. Bine qui ocolos inungoimus, quibui spe-
cimus, specillum. el 5. ibid. 129. Speculum a
speciendo. £nr- aped FtiL in Spicil. toe est.
Spuitda rnontiba' Calais. Flout. Cat. 3. 1. 2.
Nunc specimen jp cellar, nunc ctrUraen eernitur.
SrlClOSA. F. SFECIOSCS in fin.
SPECI0SUS
SPECWSEi adrerb. (ipeelorai) Comp. Specie-
siui; Sup. Speciosissime. — Speeiose est pnl»
ere, msgnlBce, ornate, rnulta com tpeele, pom*
poiamente, magnificamtnte, eueiJeJCi eJpai'uc.
I.) Proprie. Plin. 35. Bitt. not. 7. 31. (49).
Speciose Tehi. Ft. e.nirl plete et orneta. Eorat.
1. Ep. 18. 52. *dde, Tlrilia quod speelosini «•
ma Won eat qui tractet. piu feeUamentc o eon
maggior garbo o gratia, et Xiu. 34. 1. Eqoni
tuoi ipeclosius ornatai erlt, qnam nior ^eitita.
Auct. B. Aft; 48. in fin. Aeiem qoam epeclo-
eisslme potuil, instroilt. ^uintsi. 9. 4. ab init.
Annon earn, qua emiisa optime est, baslam tpe-
ciosisjime contortam ferrl Tidemutt
U.) Translste. Id. 2. 5. 9. Speciose trans-
letum. et 9. 4. ab init. Aliquid tehementer,
dulclier, speciose dicium. Fal. Max. 5. l.ts. 6,
African! bumanilas speciose. iateque patuil. Ju-
ttin. *. 3. «. Eo epeeiosius pugnaturus. Fa}.
Mat. 2. ?. n. 4. Dielatura speciosissime functus.
Adde Justin. 8. 0. 18.
-SPEClCSlTAS, Stls, f. 3. (speciosus) apecies,
pulcrilodo. 7ertul{. Cult. fern. 2/ sub fin. Ha-
turelis speeloiitas. Adde Ambrot. «Je Itaac 1.
et Fuijat. interpr. I. jtfaeh. 1, 27.
SPfiClOSOS, n, om, edject. (species) Comp.
Speeiotior 1. o ; Sop. 5pectos£sisn»us 1. * et 2. —
Speeiosiis est specie et eipeetu Jueirodus, pulcber,
formosus, et>t<o'i)C l eSpswoe (It- vs'stoso, hello, ap-
paritcente, di bella apparenta, specioto; Tt.
beau, brillant, magnifique; flisp. ftermoso, ae
t>uen porte; Germ. *ebon, glaniend, prachlig;
Angl. beautiful to the tight, metmlr, *ijMy).
% 1. XJenerattm. — a) He personis. Ovid. 3.
Art. am. 421. Se quoqus -det yopulo tnnlier
speciosa Tidendam. ^tiinlii. 11. 3. 26. Assue-
ta gjmoasiii et oleo corpora, qoamlibel .aict
in auis eertaminlbus speciosa atque robusta, si
mliiure iter facesque el Tigilias imperes, defi-
elant. pieni di garbo e gratia: com decora et
agililale se esercenlia : atque adeo jueunda spe-
eUD'.ibus. Borat. 1. Ep. 16. 45. loirorsui lot-
pit, ipeeioius pcile decors. Adde Petron. Sat.
41. Speciosus puer. Celt. 2.2. Si plenior eliquis
et epeciosior el eoloratior factus est. Seneca Ep.
87. Familia specioslor. Petron. Sat. 140. Filiam
speciosissimam eura fratre epbeboreliquit. Ovin-
ia. 8. 4. 23. Specioslssimus bomo. — b) De «ra- .
Hone. Id. 10. t. ad fin. Candidum et lene et spe-
elosum dieendl genus. Id. 1.5. 3. Dicera aliquid
proprium, tpeeiosum, sublime. Id. 5. 14. a meo*.
Loeuples et speciosa Tult esse eloqoenlia. ft. «.
qua teneat enres, nt, qua pulera eunt, lenent
ocolos. — c) De aliis. Fellej. 5. 111. 3. Spe-
elojnm miolsterium. «2uj'ntii, 5. 12. 19. Nee id
ferro speciosum fieri putabo. Cromat. vet. p.
363. 20. Xacbro. Tencinus., speciosus,. hoc esi
formineus. — - d) Refertor eliiui ad splcndorem.
clariutem, opei.-diTiiiar. 7"ac. 3. Ann, 55. TJt
quisque opibus, domo, paratu speciosus, per no 1
mea et clienlelss illosirior iitbebatur. Id. A-
gric, 44. Opibus nlmiis non gaodebat: epecloia
coniigerani. ^us'ntii. declam. 9. 16. a med. Spe-
ciosa foriuna. Petron. SaU 83. Sones, qui Tl-
debalor uescio quid rnagoum promiitere: sed
culm non proiode speciosus. non ben vetlito.
Hue pertinei illud Vlp. Big. 50. 16. 100. Spe-
cious personas eccipere debemus clariisimas per-
souas ulriusque setus: item eorum, qui orna-
meolis seoatoriis otuntur. q 2. Speeiatim di-
Citur de iis, qua prima specie probantur. Cic.
16. AtU 7. 1. a tned. Bere r sioois bas speciotte
causae babes, juilas illas quidem et magnas, sed
nulla juslior, qoam tic.Borat. 2. Ep. 3, 116.
Proferet in tueem speciosa rocabula rerum. Se-
neca 3. Btnef 7. Hoc enim In beneBcio ape-
ciosistimum e>ti quod dedimus Tel perdiiuri.
•J 3. Et de iis, qua in tpeciem bona aut Tera
apparent, re non sunt. Ovid, de Mida, eni de-
turn fuerai, in aurum Terlere. qoidquid eontln-
gerei, II. Met. 133. Sed miserere, precor. rpe-
ciosoque eripe damno. et 7. ibid. 69. Conja-
giumoe tocas, specioseque nomine culpa Itcpo-
nis, Hedea, lua7 ipezioti. et Tac. i. Ann. 81.
Dicla speciosa terbii, re inania ant lobdola. Id.
SPECITO
2. Sisl, 20. Poslquam pax et coneordia ipecio-
iis el irrilis cominibus jactala sunt. Aodo (>nis\"
til. 5. 14. 30. — Cum Supino. Liv. 1. 23. a
■med. SI vera potius. quam dictu speciosa dicen-
da sunt. — Hinc absolute
Specie, rr, f. 1. f^"-'"j rcrmwa. Pirfrsl.
fctcrpr. Car.!. 2. 13. Surge, emice mea, spe-
ciosa mea et veni. Id, Soplion. 2. 13. de urbe
Ninive. El eiterdet i.ianuro suam super aqullo-
nem el perdet Assur et pone; sprciosam in soli-
tudinem. — De porta lempli Ilierosoljmitani,
(jure Gr.rce r, dcaia,, ila dicta, quod tola are Co-
rintbinco eral abduc'.a, teste Josepho de bell.
Jud. a. 5. 3. Id. Act. 3. 2. Qupm (elaudvm)
ponebanl quotldie ad portam templi, qua dicilur
Speciosa. (Cf. I. Mach. 7. 39-43.)
Speciosa, orum, n. plur. 2. — a) Sunt res
speciosa, pulcra, decora?. Inscript. in Corp.
laser. 6. I&7U. AVCIIKSIO AMeiO BASSO-NATALIVM
SrECIOSA LVCR V1RTVTI5 ORKAKTI. fulgat. in-
Icrpr. Ps. 64. 13. Pinguescent speciosa deserti.
.ft. e. pascua et mapalia, But, quo dicuntur, oasi.
— b) Item res qua apparent, appariscenti, di
■mera apparenza. Curl. 5. 1. 8. Non speciosa
diclu, sed usu ne'eessaria ia rebus ertversis se-
quence, ft. e. qua aliquant veri speeiem pra se
ferunl. .^mfcroj. in Luc. 5. n. 103. Speciosa
utilibus, eternit caduca praferre.
Homonym. Roc videtur interesse inter spe-
tibsum et formosum, quod ille potius exteriorem
pulcrilndinem et fallscem, hie veram, espressam
el interioris iinaginem atque indicium pra se
feral. V. Dbderlein op. cit. v. 3. p. 28. Cf.
Herat. I, Ep. 16. 45. Introrsus torpem, spe-
ciosum pel le decora. Ceterum Seneca Ep. ST.
Habei domum formosam; familiam nemo i pe-
el osio rem prod'uit.
SPEClTO, as, are, a. 1. frequenlat. a specio.
ita leg. Forcellinus apud Plaut. Cist. 1. 1.
92. mater pompam me specilatum duxit. Sed fa-
tetur, plerosque omnes legere specialism pro spe-
cilatum. Cf. etimd. Cure. 4. 2. 45.
SPEClD.1T, li, n. 2. (specio) idem quod specil-
lum, inq<iit Forcellinus, si credis Perotto in Cor-
nucop., ubi refert hac Paeuvii verba: Ut medlci
faciuot, qwi priui specio vulnue tentant. Sed blc
Paeuvii locus suspicione laborat. Aut eoim B-
cticiui est, aut speeillo legeadum. Becentiores
quoque bene vocem. minima probant. Ceterum
bujus vocis ' auSieixla fulcilur Clots. Lai. Gr.
Specium, ;<r,XwT;';., et, in alium senium, ut ait cl.
Furlanelto, auctoritate Thesaur. N. Lalinit. e-
diti ab A. Maio in Class, auct. T. 8. p. 802.
Veru. specium.
SPfiCI.ATOR. V. SPECULATOR. ■
SPECLARrARlUS. f. SPECTJLARIARIUS.
SPfiCLAIlIUS. P. SPECIARIUS et SPECU-
LA III l!>.
Sl'ECTABlLIS, e, adject, (specto) qui ipectari
undique poiesi, aspeclabilis, Snares (It. cfte si
pub vedere; Fr. qu' on peut voir, visible f llhp.
visible; Germ, sichtbar ; Aogl. iftat may be
seen, visible). •
J.) Prcprie. Cic. Tim. 8. Et corpus quidern
c-sel i spectablle etTecium est: animus autera ocu-
Jorum elTugit oblutum. Ovid. 3. Met. 708. Monte
. fere medio est, cingcnlibus ultima sllvij,,/Puru«
ab arboribus, sprclabilii. undique campus. Id. 3.
TYist: 8. 35. 1 1 n? ret; et ante oculos, veluti specia-
bile corpus, Ilairet Fortune forma videnda mea.
II.) Translate est spectari digoui, admirahilis,
tjj'hoi de.uofe, ammirabile, degno a vedersi, spet-
labile', segnalato, Kiclfiktirtos. — a) Univer-
sim, Ovid. 2. Pont.- 2. 81. Ipsa super currura pla-
cido speciabilis ore Terapora Pbsbea Tirgine
nexa tulil. Id. 6. Met, 165. Ecco venit coml-
tuw Niobe cslcberrima turba, Vestibus inteito
P"hrygiis speciabilis auro. el 7. ibid. 496. spe-
ciabilis heros, Et veierii relineiti eiiamnum pi-
gnora forms, lngieditur. et ibid, 705. de dea.
roseo speciabilis ore. Id. A, Art. am. 557. cielo
speclabile sldus. Yal. Place. I. 427. Illii Tse-
iiario parller tremll ignea fuco Purpura: quod
gemina mater spcetabile tela Duxit opus. Plin.
4. Hist. tiat. 8. 15. (2'J). Koni topiario nalu-
— 438 -
fie opcre speciabilis. cl 5. ibid. 1. 1. (13). Flu-
men Asana porta speclabile. e! max. Sp tela bi-
lls proceritas arborum. M. 16. ibid. 37. 68.
(174.) Salices prietenues viminibus teiendis spe-
Ctabili subtilitate. et ibid. 31. 56. (128). E ca-
f illampn'is r.'dicum montani spcclahi^ 1 la'^nas
et alia vasa neciun r . di lavoro mirabile. et Tac.
Agric. 34. Pulcra esl speciabilis victoria, iitsi-
gne. — 6) Sub imperaioribus speciabilis fuit
appellatio cerlarum dicnitatum propria, ul Utii-
ttrii, clarissimus etc. Paul. Dig. 1. 15. 3. Spe-
ciabilis vir, qui prarfecrus vigil um appellalur.
Impp. Theodos.el Patent. Cod. 7.' 62. 32. Ap-
pellationes spectabilium judicum. Imp. Leo Cod.
2. 7. 11. sub fin. Apud vlrurn spectabilem procor.-
snlem vel prmfectum Au?uslalem. Adda Inscripl.
apud De-llosti in Bulled. Crist, a. 186S. p 10.
SPECTAIilLlTAS, Slis, f. 3. (speciabilis) «f I
Esl proprie coodicio ejus, qui soecl&ri pottsl
vel speciabilis est, clariias. Gloss. Or. Lai.
Ktzipker.ri-T^, speclabilitas. ^ 2. Est tliam di-
gnilas, claritudo, prcFStaotia. .^uguslin. Ep. XiH-
Spectabilitas tua. <f 3. Et s^epius appellatio
ejus, qui speciabilis vocalur lilulo cerlarum di-
gnitalum proprio. V. Toe. pr.tc. Impp. Il-jnor.
el Theodos. Cod. 9. 27. 5. et ibid. U. 26. 1.
Adda Cassiod. 2. Variar. 28. et 6. ibid. 12.
Id. 7. ibid. 37. Ideo te spectabililatis nilore de-
coramus, ut sententiam tuam in conventibns po-
blicii speclandam esse cognoscas. Sed blc loquen-
di modus a lioeuaj latins puritate lonee abesl.
SPECTACLUM. V. voc. seq. init.
SPECTACOLUM, I, n. 2. (specio) Speclaclum
per syncopen apud Propert. 4. 8i 21. Specla-
clum ipra sedens primo lemone pependit. Adde
ibid. 58. — Spectaculum est quidquid spectan-
dum objicitar, et sspe dicitur de re, qu."e non
modo attentionem sed admirationem eicii^t (It.
aspetto, mostra, visia; Fr. aspect, vue, specta-
cle; Hlsp. vista, especldculo ; Germ. d. Anblich,
die Schau, die Schauspiel ; Aogl. to show).
I.) Propria. ^ 1. Generatim. Cic. 2. Nat. D.
56. 140. Sunt homines quasi ipeclalores terum
csleslium: quarum spectaculum ad nullnm aliud
genus animaniium periinet. Ia. 10. Phil, 4. 8.
O speclaculum illud non modo bominibus, led
undis ipsia et liloribus luctuosum! cadere e pa-
tria servatorem ejus, manere in patrla perdito-
res. Id. Mil. 38. 103. iioc spectaculum viderem.
Varro 3. R. JR. 13. Formosum mibi visum est
spectaculum. Virg. 6. JEn. 37. Non hoc isla
libl lempua spectacula goscit. ft. e. pictas live
sculptas labulaa conlempl'ari. fforat, Epod. 5.
34. Quo posset Infossas puer bis tcrflue mutatse
dapis Ioeraori speciaculo. Id- ibid. 102. IHeque
boc parentes elTugerit spectaculum. Ovid. 3.
Met. 246. et 7. ibid. 780, Capere spectacula
priedas. ft. e. uiurpare oculls prcedam veaando
partem. Sil. It. 11. 324. Si perferre nequit spe-
.Clacula tanta sentctus. soffrire una tal vista. —
Plaut. Pcen. I, 1. 80. mibi hoc oblulisti lam le-
pidum speclaculum. Cic.V.jYat. D. 62. 155. Cir-
cuitui solis et luna) reliquorumque sJderum spe-
claculum bominibus prnebent. ft. e. dant de se
■pectaculi et delectalionis cautam. Sic Ovid. 2.
Art. am. 581. prabent spectacula capti. «£ Liv.
45. 28. An quoque et Isthmus prabuere speclacu-
lum. Similiter Ccel. ad Cic. 8. Fam. 14. extr.
Magnnm et Jueundum libi fortuna ipeotaculum
parabat. et Publil. Syr. 122.^. 375. Ribbeck.
Turpe animus seger homini dat spectaculum. —
£»se specfacufo alicui, esse spectaeulum ali-
cujus, sprciaculum pr.Tbere alicui. Cic. 10. Alt.
2. extr. Homini non amico nostra incommo-
de speciaculo esse nollem. Liv. 2. 38. Finitimis
populis speciaculo abeuntes fuisse. Id. 10. 40.
ad /in. Insequitur acies ornata armaiaque, ut
bostium quoque magoiDcLm spectaculum esset.
Nepos prcef. Speciaculo esse populo. ft. e. acli-
tara fabulas. *f 2. Spccialim, seu seosu magis
concreto, dicitur de miraculiij qua dicunlur, or-
bis, merauCgls'e del mondo. Pilruv. 2. 8. In
septem spectaculis nomiotri. Cell. 10. 18. Nu-
marari inter septem omnium terrarum specta-
cula. P. MIRACL'LUM. 5 3. Item es\ quod in
SPECTATE
theetris et circo populo spectandnm prabf lot a-
cirai csusa: el pr.Tcipue lurfi, crrlattiina, vcaatio-
nes, fabul.=e, qiuochi, festa, spettacolo, tjiup-a : de
quibus est Harlialii integer libellus. C»'c. 1. Phil.
15.36. Brutus ludis ita caruit, ut la lllo appara-
tisMmo Fp»cl'Culo Jtudi:im populus R. tribucrlt
ebseoti. Id. Mur.2i.ad fin. Spectacula sunt tri-
biitim daia, et ad prandium vulgo vocali. Liv. 2.
36. Nondum commisso speciaculo. Id. ibid. 38.
.Speciaculo interesse. Martial. 1. It/5. Qui specta-
cula non pulet deorum? ft. e. digna, quibus dif
inlersint. Plin. 33. Hilt. not. 5. 27. (90). Ne-
roois spectaculis arenam circi cbrysocolla sterni.
Id. 2. ibid. 28. 25.(96). Edere sp-ctaculum gla-
dialorum. Liv. 28. 21. et 39. 42. a med. Spe-
ctaculum gladiatorium. Alii leg. gladiatorum.
Ovid. 3. Art. am. 351. spectacula scana;. Liv.
7. 2. circi. 5ue(ou. Cces. 44. naumacbia. Id.
Aug. 14. ludorum. Id. ibid. 44. et ifer, 12.
atbietarum. 5eneca 3. Ira 43. arena malulina.
Id. Ep. 7. meridianum. Id. ibid. 80. spharoraa-
chia. Id. ibid. 2. lusorium. Ammian. 16. 12. 57.
theatrale. — Spectaculorum (tmpore oequa daro
libeWos, neque In jus roenre fas erat- Plaut. Cas.
prut. 27. *J 4. Item dicilur de Insirumentis sca-
oicis, uli suot aulaa, vela elc. Plaut. Cure. 5. 2.
47. F.sorilur venlus turbo: spectacula ibl ruunt.
II.) Meionjmice. "J 1. Est ipsum theatrum,
in quo spectacula eduntur. .Sueion. Cat. 31.
( Pi incipalum) Tiberii ruina speclaculorum apud
Frdenas memorabilem factum, qneri solebat. Id.
Tib. ill. Id ipsum norraos, amphitheatri ruina
diiit. Calpurn. Eel. 1. 23. Vidimus in calurn
irabibus speciacula testis Surgere, Tarpejum
prope despectantia culmen. Adde Intcript. Neap,
n. 2249. Cf. Parron. 5. L. L. 153. Mull. Cir-
cus maximns dictui, quod eircutn spectaculis a-
diBcalis.ibi ludi Qunt. ^f 2. Samltur et pro
loco, unde spectator, loggia, palco. Liv. 1. 35.
ad [in. Circo designatus locus est : loca dirlsi-
■a pairlbui equitlbusque, ubi spectacula lib! quii-
que facerent: fori appellati. Spectavere furcls
duodeooi ab terra ipeciacula alta lusliotnlibm
pedes. Cic. Sext. 58. ad [in. Tantm est «x o-
mnibus spectaculis plausus excitalua, ut etc. Ovid.
10. Met. 668. resonant spectacula plausu. Adde
Liv. 45.. 1., Filruv. 5. 6., 7"ac. 14. Ann. 13.,
Sueton. Domil. 10., Calpurn. Eel. 7. 49. el
Fest. tn Forum p. 84. 14. Mull. Ascon. In Cic.
Cornel, p. 69. Or. ed. Peter. Videtur ir. bac
oratione bunc quidem auciorem secutus Cicero
dislsse, passura esse Scipiortera secerni a ceteru
consessu spectacula senalorutd. ft. e. loca sana-
toria secerni a populo; nam antea in proraiscuo
spectarant, ut.ait Liv. 64. 3. *[ 3. Et pro ipsis
spectatoribuf. Sil. It. 8. 556. spectacula tanta
Amba acies virtutis arant. Ita Heins- All! : spe-
ctacula tanta Ante acies virtutis erant. Id. 2.
230. spectacula tantum Este, viri. Alii leg. ferlc
pro esle. et Stat. 6. Theb. 759. et erecto ti-
meat speclacula voto.
SPECTASIEN; minis, n. 3. (specto) -f I. Est
specimen, probatio, eiperimentum. Plaut, Men.
5. 6. 1. Spectameh bono servo, id est, - Ut absente
hero rem heri diligenter tuletur. Prudent. Psy-
cftom. 913. Spectimen morum. — Gromal. Pet.
p. 61. 13. Lachm.-ltud. Mundus unus esse la-
telligitur, sed qualis et quanlus'geomeiricis spe-
ctaminibus aperitur. 5 2 - llem spectaculum.
.ifiiil. 4. Met. Miserum fuoesiumque speelaraen
aspexi, Tbraijleonem nostrum caiervis canum
savientium'clnctum. et 7. t'&id. Novum et rnt-
morandum spectameo, virginem asino Iriumphan-
tem. Mamertin. 2. Slat. anim. 12. Jucunda
speclamioi-
SPECTAMENTUM, lj-n. 2. (specio) spectacu-
lum. Fromo De differ, voc. p. 2203.. PaUch.
Spectacula, loca sum, undo speclainus; specla-
menta, qua speclantur.
SPECTANS, amis, particip. P. SPECTO.
SPECTATE, adverb, (specialos) egregie, feli-
citer, sufioxifiuc. Plin, 21. Hist, nat.i. 1.(2).
()ua speclaiiasime Doreaot, celerrime raarcetcere.
w'slosissimamente. et .^-nmian. 28 3. sub /in.
Rebus spectalissime administratis.
SPECTATIO
SPECf ATlO, Sail, f. 3. (specio) aetos spe-
clandi, il guardare, Sea.
I.) Propria, «J I. Generatim. Lnclant. 7.9.
circa tned. Homo memor condition!* sua, qua
Deus iilum fecit esimtum, ad artiScem suutn
apectat, quam spectationem Trismegistu6 Sso)-
piav reelissime nominavit. — De ludorura spe-
ctalione. Cic. 7. Fam. 1. ante med. Apparatus
epectatio tollebat omoem hilarilalern. Id. 13.
Atl. 44. Anlmum UTari turn spect.uione, turn
etiara religioais opinione et fame. scil. pomps
circeniii. — In plur. num. VUrav. 10. pro?/".
ad fin. Ea omnia qua scanicis moribus per raa-
chinationem ad speclaiiones populo compare!;-
tur. Adde ibid. 1. — Apod Gell. 5. 12. alii tpi-
etionei, alii vero speclaiiones leg. V. SPECTIO.
•J 2. Speciatim est examen et probatlo, owjia-
ci'a, ut Spectatio pecunia? apud Cic. 5. f'err.
78. 181. Ei orani pecunia certis oomiaibusdedu-
ctiones fieri solebant, primum pro spectatione et
colljbo; dsiode pro nescio quo cerario, V. SPE-
CTATOR et SPECTO.
II.) Translate est coniideratio, respectus, test!-
mailo. Floy. 2. 7. Macedoriicurr. bellum nomine
ompllui, quam spectatione genlie fait. Eit eadera
senlentia, qute Livii 31. 1. Pacem Pur.icam bel-
lum Macedonicum excepit, periculo baudqua-
quam comparandura, aut virtute ducia aul mi-
litucn roborc; claritate tamen regum auliquo-
Tum veiuitaqoe fama gantis et magnitudine im-
perii pfope nobiliuj.
SPECTATlVUS, a, urn, adject. (specio) ad spe-
ttandum seu conlcmplandutn pertineos, specif
lalivo, &£o>ptiTixo'j. Quinlil. 3. 6. a med, Tbe-
sim a causa »ic distinguunt, ut ills sit spectali-
vaj partis, base activse. Illi'e enim veritatis tan-
tiiic gratia dispulari, bic negotium agi. ubi -a
speptali"CC oppon. to activie. Siiuilitsr Isid. 2.
Orig. 24. 9. Pbllosopbia dividitur io <iun3 paries:
prima iu spectativam, altera ia aei'.:ilem. Alii
leg. iaspectivam. — Mar. Pictorin. 1. 1. 4.
Grsmmatica arsquas est? Spectativa orationis et
poematos.
SPECTATOR, oris, m. 3. (specto) qui aliqtlid
spectat, &«aT>j{ (Iti speltatore; Fr. spectateur ;
Uisp. especlador; Germ. d. Unsiher, Beob-
achter; Angl. a beholder). $ !. Generating
Cic. 2. fiat. D. 56. 140. Sunt enim e terra
homines non ut locolea atque babiutores, sed
quasi Jpectatores tuperarum rerom atqae csie-
itium. Id. 1. Orat. 24. ad fin. Quem nunc
meafum inepiiarum teslera et ipectatorem for-
iana comtituit. Id. 2. Fam. 7. Spectator lau-
dum tuarum. Ziv. 4. 28. certaraiuis. (Adde
Quints'/. 10. 5. 19.) Id. 24.34. Archimedes uni-
cus spectator caell sidcrumque. eofciemplatore,
speculator. Martial. 10. 51. Ei not* unius spe-
ctator lectulus ondai, Qui videt bine puppes (Tu-
minij, inde maris. Sil. Il.7. 123. Spectator Ira-
Tum. — Absolute. Cic. 2. Off, 7. 26. Spectator esse
otiosos prebueruol. In iilo Plin, Pav,eg.A9. Nun
spectator adaolatorque convivis iratriioens tuia.
spectafor est, qui maligna obser'at, molesto o
maligna osservatore, tpiatore. ^ 2. Speciatim
dicitur de iis, qui ad ludos speetaodi causa cco-
Teaiunt. Cs'c. Harusp. respi II, 22. Quorum ludo-
rum ipsi dil-te apectatorera esse volueruot. Plant.
Amph. 5. 3. 3. Nunc spectatores clare plaudite. —
Spectatorei ludorum symmo mane, lmmo etism
nocte occupare locum in cavea solebant. Plaut.
•prol. 21. et Suelon. Cal. 2B. — Spectatorum
qui gratis causa plauium histrionibus tribuebant,
niuitabantur. Plaut. Amph. prol. 65. et seqq. Cf.
Lambin. ad h. I. ^ 3. Item sumitur pro ju-
dice, probatora. Ter. £un. 3. 5. 18. Quum me
Spsum noris, quam elegaos formarum spectator
siera. Ubi Donat. Spectator, probalor, ut pecu-
ni* spectatores dicuntur. V. SPECTATIO. Clau-
dian. 1. Laud. Stilich. 147. Obslupult pioprii
spectator ponderii Atlas, h. e. considerans el in-
spiclenx -*uson. JJos. 387. Schenkl. Neo sola
aotiquos osienda.1 Roma Catones Aut units tan-
torn justi spectator et tequi Pollet Arislides. Liv.
42. 34. Accior virlutis spectator et Judei.- —
^rti. De cognom. R. F. ONOM.
— 439 — .
SPF.CTATRIX, trlcis, f. 3. (spectator) qus
spectat, spettatrice, Sea'tsia. — a) Generatim.
Plaut. Mere. 3. 4. 12. (et 5. 2. 1.) Dfvum at-
que hominum quse spectatrix atque bera eadera
es bominibus. h. e. Forluna. Seneca Consol.
ad Hare. 18. a med. Videbis nihil bumanseau-
daciie lotentalum: erisque et spectatrii et Ipsa
pars magna conentium. Ovid. 2; Amor. 12.25.
Vidi ego pro nivea pugoantes coojuge tauros:
Spectatrix animos ipsa jurenca dabat. Lucan.
3. 12'J. turba Spectatrix scelcrura. h. e. qutB
assucta est ridere scelera. — 6) Speciatim, qua
judical aut probat. Ammian. 30. 8- 26. Nee
melu nee adulandl fredilate conslricta posteri-
lii, incorrupta prateritorum solet esse specta-
lli" k. e. solet perpeodere et judicare. Apul.
2. ' gm. Plat. Virtus, speclatrlx dijudicatrixque
om: ium rerum, prudeatia etc,
S.~£CTATUS. «, urn, parlieip. V. SPECTO.
S f -ECTlLE. P. SPETILE.
S" ECTjO, onis, f. 3. (specio) actus speciendi
seu rspiciendi. Speciatim usurpatur io rebus au-
guralibus, is quibus augures babebaot duntaxat
speci'onem; magistratus, quippe qui omne jus
auspividrum possidebant, et spectionem et ob-
ouoc itionem. Sed tamen spectio duplex est: spe-
ctio atiuni, fulgurum etc., et spectio seu coosi-
deratio et judicium de iis. quse apparuissent, si-
nerentne, an impedireot res agendas. Igilur au-
gures habebant quidem primum genus spectio-
nis; sed allerum 8d magislratus pertioebat. Nun-
ciatis enim ob augure, qus visa essent, pertine-
bat ad magistratum, ut vidcret, an iis auipicils
rem gerere vellet. Similiter nuncialio duplex est:
nunciatio augurii el nunciatio avocands con-
tionis, quaj fere obnunciatio vocatur. Augures
habebant spectionem et solum augurii nuociatio-
nem; magislratus et spectionem et nunciaiionem
avocaods contionis seu obnuociationem. Fesl.
(ut Scaliger corrigit) p. 333. 9. Mull. Spectio
in. auguralibuB ponitur pro aspeciione. Spectio
et nunciatio data erat iis magistralibus, qui omne
jus ausp'ciorum babenl: aoguribus spectio dum-
taxal, quorum consilio rem gererent magistralus
(Mitll. res gercrentur, magistralibus) oon ut
possect impedire nunciando, quaacuraque ridls-
sent. At iis spectio sine nuncialione data est,
ut ipsi auspicio rem gererent, non at alios Ira-
pedirent nunclando. Varro 6. L, L. 82. Mull.
Et quod in auspiciii dislributum est, qui ha-
bent spectionem, qui non babeant. Cic. 2. Phil.
32. $1. Quod te sacetdotii jure facere posse dl-
xisti, si augur non esses st consul esses, minus
facere potuissesT Vide, ne etiam facilius; Nos
enim nuQCialionera solum babemus, consules ct
reliqui magistTatus etiam spectionem. Alii per-
peram leg. inspectionem. H»c Ciceronis verba
verbis Fesli non repugnant. SeatentU eaim est.
:-.; o d augures babemus tantum jus aunciaadl ma-
gistra'.ui de eo, quod viderimus; consules et re-
liqui magislratus babent etiam jus considerandi
auguria et Judicandi, utrum iis res gereddes im-
pediantur, nccae- Igitur secuadum Cesium au-
gures babebaat durataxal specliooem, non etiam
Duociatioaem, idest solum spectionem avium et
fulgurum, et ouociatiooem augurii, non etiara
nuncialioaem avocanda cootioais; magislratus
vero babebaot et spectionem, idest judicium de
augorlis, et nuociationem, idest obouaciationem
ad dissolvenda comitia. Secundum Ciceronem
augures babebaaf solum nuncialioaem, oon etiam
spectionem, idest simpliciter jus uuaciaadi sub
auguria, boa vero de iis slalueadi; magistralus
aulem babebaot et spectionem, idest considera-
tionem et judicium de auspicils, et auaciatto-
nem, idest obaunclatioaem, qua declarabaat comi-
tia divinltus probiberl.. — Io plur. num. Gell. 5.
12. Ia antiquis spectiooibus aomina hsc deo-
rum inesie animadvertimus, Diioris et Vediiovis.
Hertz leg. specfaiionifcus.
SPECTlVL'S, a, um, adject, (specio) qui per ipe-
ctalionem fit. Simplic. p. 85. Goes. Spectivus
ett eQ*ectus, cujus est demonsiratio finilionis ar>
gumenlis ex maxima pacta fundata, ita ut et du-
biis quoque locis aspe:ium pribeai finilionis.
SPECTO
SPECTO, as, 5vi, Stum, are, I. I. (specio)
S):eciari, deponeotium more, apud Tarron. 2.
B. R. 4. 12. In Arcadia scio me esse speeta-
lum suem, qus prs pinguitudine etc. Est ta*
men qui leg. isse; alii scs'o «tse jpactalam.
— Spectlre pro sptctare volgo usurpatum esis
ssquiore ffiiate, coojicitur ex Intctipt. apud Lt
Dlanl, Jnscr. Chrel. de la Gaul. «. 478. dim
kvtvbi ivDicii... tABTVs sFBCTii. — Forma spe-
cto est frequentat. a specio, ut Parro 6. L. L.
B2. Mull, docet. Nam ab hoc factum est ipe-
cito et per sjneopen specfo. — - Part. Speclam
I. 1. o et II. A 8. et B 1. a, 3, 6 et in fits.;
Spectatus 1. 1. 6 et II. A 1. 6. et in An.; Spe-
ctalurut I. 2. a; Speclandut II. A 1.-5. —
Specto est asplcio, intueor, aiteole intueor, opse*
(It. guardare, mirare ; Fr. recorder altentt-
•vemenl, contempler, observer; (lisp, tnirar, en-
carar, contemplar; Germ, iorgfaltig.tifrig, ge-
nau hinsehen, beobachlen? Angl. to behold ,
look or gaze upon).
I.) Proprie. *f 1. Generatim. — a) Abso-
lute. Plaut. Trin. 4. 2. 19. Quam magis spe-
cto, minus placet mihl bominis fades. Id. Dlott.
3. 2. 106. Vise, specta tuo arbitratu. Id. ibid,
v. 151. hue ad me specta. Id. Pseud. 3. 2. 69.
quoquo hoc spectebit. Adde Afran. apod Isid.
12. Orig. 8. 16. Kaut. .J/osi. 3. 2. 131. Age.
specta, posies cujusmodi! quanta Drrailate facti!
Ter. Eun. 3. 5. 63. Ego lirais specio sic per
Qabcllum cianculum. Cic. 1. Off. J7..S8. Do-
mus, -qua? spectat in nos solos. Id. 6. rep.
23. 25. Alto spectare si voles, atque banc se-
dera et ceteroam domum contueri. Boral. 1.
Ep. 6. 60. Unus ul e multls populo spectante
referret. .Seneca Here. (El. 1138. partem in o-
tnnem specta poii. .— b) Cum Accusative Par- ,
ro 5. L. L, 129. Mull. Speculum a ipeciendo,
quod lbs se appelant. Plaut. Asin. 3. 3. 90. ta-
ceas, me spectes. Id. Amph. 1. 1. 268. neseio,
unde bffiC bic spectavit. Ter. Beaut. S. 2. 38.
nunc aliud specta. Cic. 1. 2"use. 19. a med.
Quum laxati curis snmus, spectare allquld vola- 1
rous, et visere. .ffdral. 1. Ep. 6. 19. Gaude quod
speclant ocull te mille loquentem. Ouid. 3. Art.
am. 513. Spectantem specta, rideati mollia ride.
Id. Beroid. 17. 77. Quum modo me ipectaa o*
cutis, lascivo, protervls. Plin. 8. Bin. nat. 16.
17. (42). Africa bsec maxima spectat. Justin. 1.
1. 9". Zoroaster primus alder um mot us diligea-
lissime spectassa dicitur. — Passive. Plin. 8. BisL
nat. 16. 19. (50). Ubi spectari potest (leo). Bo-
rat. Art. P. 190. Fabula, qua posci vult et spe-
ctala repooi. Ovid. 4. Met. 311. deducit pectins
crines, Et quid se deceat, ipectatas consult! un-
das. Id. 3. J°onf. 4. 17. Spectatum vates alii
scripsere triumpbum. Est aliquid, memori vita
ootare manu. Nos ea vix avidam vulgo captaU
per aurem Scripsimas. Adde 2. ibid. i. 19. —
c) Cum IofinHo. Seneca Berc. OZt. 629. Intra-
que suot currere fines Spectet loto Qumioe Gait-
gem. et ibid. 325." mioaces ire per cslum faces
specta, — Passive impersooaliter. Plin. 10.
Bist. nat. 70. 89. (193)-. Plausu congregari fa-
ros (pisces) ad cibum assuetudine in qulbusdam
vivarils speotetur. — d) Com partieula *». O-
Hid. Beroid. 19. 27. Ssepe tui, speeto, si lint Ic
litore passus, — e) Cum partieula rtlativa.
Plaut. Most. 3. 2. 144. specta, quam arte dbr-
mlunt. Id. ibid. 133. age, specta, postes eojos-
modi. Cf. -Sacch. 1. 2. 2. ^ 2. Speciatim est
ludis interesse: unde spectator, spectaculum.- —
a) Cum Accusativo. Id. ibid. 2. 2. 37. Nallair
(fabuiam) asque invitos specto. Cic Earasp
resp. 11. 22. NI to Hegalesla illo die speclar^
voluisses. 5ueton. Claud. 21. Vox praconli Ir
risa est, iavitantis more sollemni ad ludos, que
oec spectasset quisquam, nee spectatorus essel
Id. ibid. 4. Spectare CIrcensei. Id. Aug. 45
pugiles. Boral. 1. Ep. 1. 66. propiui species la
crimosa poemata Puppl. Id. 2. Sat. 8.79. nallos
his mallem ludos spectasse. —- b) Cum Infl-
aito. Plaut. Rud. 4. 7. 23. Spectavi ego prideic
eomicos ad istum modum saplealer dicta dleexr
atque iis plaud'ter. — e) Absolute. Ouid. 1, Art
SPECTO
Jm. S3. Speetatura tentunt, reniunl iptatentur
at ipsa. Quintil. 6. 3. a med. Slnlta Interroga-
Terji eitumern dft iheatro Carpatbitim Titiut
Mailmui, sa ipretasiet: fecit Carpathlua dubita-
tlooen* ejui stuliiorem, dicendo: dob, ted in or-
ehettre pile luti.
IX) Tram!ite> oceurrlt A) TramiiWe; at B)
Neutrcram more.
A) Trtniitire. *J 1. Bit tldere, animadrtr-
lere, eontiderare, vedere, otiervare. Ter. Andr.
1. 4. 4. IraporiuniUtem ipeciala anieula. Id.
Ean. 5. S. 24. Audaoiam meretricum ipecla. Id.
Beaut. 5. 2. 38. Nunc aliud (pacta: tnairet o-
mnee fillii In peccato adjoirlcei, auiillo la pa-
terae lnjarli loleat etie. Cie. Orat. 16. St. Io
philotophi* re* ipeeialur, non verba peoduntur.
Adda eumd. Mil. 6. 15. Id. I. Phil. 8. a med. io
indict ipeciarl et fortuna debet at dlgoitat. —
Cam Coojunetiro *l ptriie. ne. Plant. Attn. 4.
1. 33. Specuadum, oa eui annlum del, oeque
roget, *J 2. Item tergere, endrerium ewe.
£iv. 33. t7, Acarnmla toltm occidentem et mare
Slculam ipecUL Plin. 4. Bilt. nat. 22. 36. (120).
Ab eo latere, quo Gtdii Uispeniam special. Rur-
lum Zi'u. 30. 95. Prora ipecut lepulcrnm. Ovid.
1. Pott. 130. E qulbui bze populum ipeetat, it
ilia Larera. — Cam addito ablat. loci. Sail, apod
Strv. ad Pirg. 6. £n. 23. Qua parte oriantim
ipeetat (Crefa). V. sub B S. «J 3. Item loipi.
care, admirer!.- Borat. I. £p. 16. 57. Tlr bo-
not, orane forum quern ipecut, et orone tribu-
nal. Id. 4. Od. 14. 17. Speeundus In eertamioe
Marilo. Plin. 10. Bitt. not. 42. 53. (118). da
pieit. Nac Tulgarit Hilt forma , quiintis non
ipeetand*. /d. 32. ibid. 6. 21. (60). Ostrea erat-
iltudina poiiui ipectaoda, quam lalltudlne. *f 4.
Item probers, eiamiaare, etplorare, dar la pro-
»«. Ovid. 1. *>»'«. 5. 25. fulTum ipecutor la
Ignibui aurom. Plaul. Pert. 3. 3. 35. Non ber-
eia, cut nunc hoe (argentum) data ipaetendura,
wio. P. SPECTATIO et SPECTATOR. Xueret.
3. 55. In dubiU bominem. ipecura perieiii Con*
venll. Nerva la Edicto ipud Plin. 10. £p. OS.
Qaadem liae dubio, Quirltsi, ipta felicliat tem-
poram edielt, nee ipeeiandui est in its booot
priocepi, quibui ilium intelligi tatie eat, quum
boe tibi quiique cirium meoruro ipondere pot-
tit, ma etc. h. e. cartia documentia at eiperi-
meatii cognoaceadai est. ^ 5. Item antimare,
Judicata. Cie. 5. Tute. 10. txtr. Non Igitur as
alognlli TOCiboa pbiloiophi ipectandi aunt, tad
n perpetullate atque conitaotia. Id. Bote Com.
10. 28. Nemo ilium et truneo corporia ipeeta-
b«t,iad ex ariiflclo comico atUmabai. Ter. Andr.
A. t. 22. Ben me mi-arum, qui tuum animum
s: animo ipeetaTl meo! *f 6. Item rallooem
habere. Cie. 2. Off. 20. 70. At rero Ilia tenaia,
quum quidquid lac turn lit, ae ipectatum, oon for-
lunam puiet ate, «f 7. Item cogitare, aliquld,
lamquam Sa-ra agendl, tibi proponere. Id. 8. Alt.
7. Incredibillter periimuit. nihil special, oitl fu-
gam. — Cum CoojunctiTO et panic, ut Id. 5.
Sam, 8. ante med. Ut primum forum atligl,
ipeciarl temper, at lib! potiem qaam maiime
m* eoojunclut. *f 8. Item aiipeetara. Id.
6. rep. 19. 20. A quibus tpectare gloriam eerie
nallam poletlli. (Bane leet. defendlt Arntien ad
PUn. p. 166.) Id. a. Alt. 3. Oood a me ajuat
Cctaram ale ipeelart, ui non dubitet. Uiroqua lo-
co Orelliui leg. exspectare. Etiam fTaut. tie uior-
pare rideiur Bacch, 1. 2. I. Jamdudum, Pi-to-
clere, tacitue ta tequor, SpecUni, quat tute ret
hoc ornato gerat. Civ. it, 50. Signum ad erum-
pendum speetare Juhet. Alii malint leg. enpe-
etare. Sad, ut alt Madvig In Emend. Liv. p.
281 n do frequealiisima confuiiooa ulriuique »er-
bl nihil opus ett did. ^ 9. Jletapboriee. Cy-
prian. Ep. 17. (26). Quas ret quum omnium not-
trutn oontillum et icoteniiam ipeetat, prejudi-
oare ego noo audeo. Cf. SiU It. 6. 5»5. Spe-
Ctante oecajom p»trit_
B) Naotrorum mora: et coanruitur cura all-
qna prapoa. aut adrerb. «| I. Est lendere, in-
elinare. — a) Cum Aceuiat. rei, ad quom quit
landit, at pr»p. ad, in. Cie. 4. Earn. 2. Omnia
— 440 —
ntrlniqtj* eoniilia ad concordiam "peetxvtrcnt.
Liu. 25. 3. exlr. Rei ad teditionem tpeeiat. Id.
i. 9. Baud dubia ad Tim ipeclare r«t cceplt. Id.
3. ad Q. fr. 1. Ad interregnum res special. Id.
1. Orar. 20. a med. Art eontioetur rebut eogot-
tit peoilutqae peripectit et in unam e:itum tpe-
etaatibot. — o) Cam adrerbiit. Id. 7. Phil. 9.
ante med. Quorum aac omois ipecut or alio?
Id. 3. Earn. 12. 33. DeQnitiooei ewiem ipeetant.
Anton, apud Cic 13. Phit, 20. 46. Summa ju-
dicii mei ipeciat hoc, at meorum injurits ferre
posiim. Ifepot ThemiiU 6. Boe longs alio tpe-
elabat ae videri rolebanL Cie. 13. Fan-.. L H-ec
ao ipeetant, at ta bortar at tutdeam. Sic 2. Di-
vinat. 57. 118. Boe ao ipeetabtt, at earn a Phi*
lippo corrupter-) dieerat. <f 2, Item aliquid tibi
proponere, ad allqueia finem lendere. Tarra 3.
R. H. 6.' Parooei paueloret eite dabenl mare-,
quam famine, ti ad fructum tpectet; tl ad da-
lectationem, contra, formotior anim mat. Firg.
3. Eel. 48. Si ad Titulam ipeetat, nihil ett quod
poeula laudea. Cic. Patio. 10. 24. Ipte ad impe-
ratoriaa laudat a puero Tidelieet tpectaraa. h. t.
atpirarerat. «f 3. Item Tcrgere, »ertum eite,
e regiona atte. sit ere rteotro o dirimpeila, —
a) Cum Accot. et prap. ad, in, inter. Cat. 7.
3. G. 69. Part eollii ad orieotem tolam tpecte-
bau Cie. 7. Ptrr. 66. 169. Quid atliauit, era-
cam In ea parte Qgere, qua id fretara tpeetaret?
Cass. t. B. <r. 1. Belga tpeetant la tepteairio-
nee et orieatent totem. Varro 1. R. R. 24, A-
ger, qni In 7entam Fireoiam ipecUt. Cato B.
R. 1. Speetare in meridiem. Lio. 5. 5. in Btro-
riarn. Id. 28. IT. Maetaatjrll In regionem Hi-
tpanke ipeetant. Celt. 7. 7. Dl la pilut in ti-
le rio rem partem tpactat. Cat. I. B.S. i. Aqui
taoia ipeetat inter oecatura tolit at teptantrionet.
— o) Cum adrerb. LuciL apud Non. p, 402.
7. Here. Introrertut ipeetant atqua ferant Te-
ttlgia. Varro 1. R. R. 4. Perrnagnl Intarett, obi
tint poiita fllla, quo tpectenl porticibat, o-
ttiii ae fenattrit. Colum. 12. R. R. 16. 4. Cr-
eeolot lu eoilocato, ut ore eorom deonum ipe-
cteot. Adda QuintU.lt. Z. 97. Id. ibid. 98. Panl-
lum infariorlbut intra ipeetentibut. Celt. 7. 7..
Ut pill loriunl ipectent. Id. ibid. 29. Speetare
retro. Ct Borai. 1. Ep. 1.75. me reitigia tar-
rant Omnia la adrertum tpectantia, nulla retror-
mm. *f 4. Item pertiaere. Cic. 2. Jej. Agr.
26. a med. Ad banc emptionem duo genera a-
grorum ipeetant. Id. 2. Legg. 23. 58. Ea noo
tarn ad religiooem ipecuat, qoam ad jai tepul-
crorurn. Id. 5. Earn. 9. In omul genera officii
quod ad bonetutem at gloriam tuam ipeetat.
Pacinian. Dig. 2. 14. 42. Necattilai tolrendi
ad debitorem ipeeuret. Alii leg. dabiiorem tine
prapot. — Hine Part., eujoa etempla retulimus
Speetant.antit, etiam adjectirorum more uior-
pitur, et quidem absolute, pro ipectatore. ffygin.
De limit, p. 203. Goet. Sie inicribi deuet, ut
meridle tpeetantl tit ioieripium. V. E. I. Am-
brot. 4. Eexatm. 1. Callgo oebulota corporeos
riiua ipeetantit obdueit. Id. 5. ibid. It. Quanto
ttudlo ipectantlum et amore cerutor!
Spectatut, a, wn, item adjectlToram more
oecurrit; uade Camp. Sptetatior II. 1. c, 2. el
3. ; Sup. Spectaetittimiu II. i . a, 2. et 3. —
Speetetat
I.) Propria ett qui tpecUeulo fuit, qui eoi
ipectaeulum prabuit in ludii publlcit. Scribitur
autem SP. pro ipectatut, in pluribui eburoeit
teiscrit, qua gladitlorlbui, quotiat ipii In pu-
blico ipeeiaeulo riciuent, doaab^ntur, qu*que
ei lorqulbui (a Capilolin. Pertin. 8. memora-
tit) tppenia quail tenet pugaarum ab iiidem
darietarum peodere aote pecius lolebaot, ut ri-
■itur in Imagine glsdiaioris apud Caili, AnLich.
d'ltaiia, T. 2. p. 245. P. PBYLACTERIUM.
Bloc in mooumentii lepulcralibui glidittorum
tape legere en oumerum pugoarum earuamem.
(T. Inicripl. apud Jfurat. 617. t., aliai apud Do-
nat. 244. 3. et 6. ei spud Haff. Hut. Per. 125.
4. etc.) Poslquam plures hujuimodi teiiern e»-
ieai coaiecuti, rude donabenlur, mot manuroisii
pileum libertalis tumebant. P. PiLEO. Longs
SPECTO
diveriam esrom liiierirom interprelailonerfi dj-
derat 31 or tell, de tlil. Inter. Lai. T. J. p. 417.,
alii alias: ted earn, quam roodo produiimus, pri-
mu> elluiit Bieron, Amaliut In Giorn. Aread.
T. 32. p. 105.; pluribui deinde argumentit et
tcriptorum Lalinorum aactorilata eonfirmarit
Jo: Labusius in notit ad Moreell. Pitt, delle
tetsere etc p. 148., eamdemqoe ample- ui 8 i:
Oreliiui In Coll. Inter. Cat. T. 2. p. 377. V.
Inteript. apud eumd. n. E2S. 2561. et ttqij. Hoe
special locot Borat. 1. Ep. 1. 2. Speetatum n-
tit et rionalum Jam rude qaarit, Macenit, Ite-
rum intiquo me incladere ludo. Inteript. a p u( j
Gruler. 334. 7. javstti autorI sp. k. ai>b. j».
lbp. L. abb. cot. h. e. Fauitus Antonii (tervut)
ipectatta Ealendia Apriliout, SL Lepido, L. Ar-
runtio coniuiilmt, sell. ann. 0. C. DCCLIX. Ad>
da alias apud Eabrett. p. 38. n. 189., 190., 191.
et teas. All* Tero apud Ifommtenium la Corp.
Inter. LaL f* 776.' babel aotam stictat., qaod
priqrii nota lecllonem cooQrmtt. Cf. Benzen la
Ann. a. 1859. p. 5. ei iec/e. In tetierit tamen
tribot gladlatorlit, qua nuper reperta rant, legl-
;ur wtcTAvrr. Y. Gainer in Revue archeol.
a. 1R68. p. 422. — Bojui porro genarlt gladie*
toret Tocabanlur *ietoraa. P. VICTOR.
IL) Translate. •J 1. Ett cognitut, eiploratnt,
probatut, conotciuio, provata, tperimentato, So-
Biuac^ii{. — a) Absolute. Cie. Divin. Perr.
4. et 2. Perr. 10. 29. Homo in rebut jadicandii
specutoi et eognltut. Id. Elate 26. 63. Laeedx-
moniorum ipeciala ae nobilltale vlrtat. LuciL i-
pud Non. p. 437. 14. if ere. Tuam probalam mini
at ipectaum mail me adoleieentlara. Liv. 1. 57.
estr. Special* eaitilai. Plaul. Pert. 2. 1. 4. Sfe
quidem jam aaiii Uhl ipectatam ceniueram ewe
et morei meo*. Cie. Ciuent. 16. 47. Dlebatur
medico Ignobili, ted ipeetato homloe, Cleophan-
to. Id. 2. Of. II. 38. Qui pecuola noo more-
tur, hane ignl ipectatam arbitrantur. provalo
al fuoco : quia ful'am tpeetatnr In igalbui aa-
rum, ut Ou«i. 1. TriiL 5. 25. ail. Pirg. 6. £n.
887. tutqoe ipeitau parent! Vielt iter durum
pieias. et 8. ibid. 151. belio ipeciala jnrealut.
Cie. 3. PhU. 10. a med. L. Clone tpaciata mul-
lit magnisque rebus liognlarli Inlegritai. Ouid.
14. ifer. 108. de &nea, lit factlt maiime, eajut
Detteri per ferrom, pietat ipectata per Igne*.
Gelt. 13. 21. Summa.- Tir auetoritate el a dlro
Badriano in mores atqot llttarai rpectatus. Liv.
I. 57. a med. Id eulqoa ipecutiislmura lit, quod
neeopinato Tlri adTenla oeearrerit oeulil. — V)
Cum Innnito. Sail. orat. Licin. ad pleb. in fin.
Mibi talis, speetatum ait, Pompejum malle prin*
cipem Tolentibut robit esse, quam etc. — c)
Cam Geoetiro. Ammian. 18. 12. Sui ipectalior.
^ 2. Item probus, aieellem, tgrigiui, llluitrli.
PlauL Here. 2. 2. 46. Nihil att, quod to mibi
tuceeoteaj: fecere tele ante speetati Tiri. de.
Amic. 2. tub fin. Pe.-feetut tt ipeetelut fir. Id-
b. Earn. 12. a med. Aoctoritai eleriislml et ipe-
ctatiuimi rlri, et in reipubi. mailmii gratittlmii*
que eauiit cogoitl atqae la prlmit probatl. Id.
Rote. Am. 50. tub fin. Caellla, ipeeuliuima fe-
mina. — Cam loflolto. Sil. lu I. 440. grata
quo non speeutior altar, Voea raorere fore aique
orando Sngere mantis. *J 3. Item ipeciabilit,
Iniignii, oobilis, pulcher. Plin. It. Bitt. not.
37. 44. (122}. Speetatiuimum intlgae gall'inactfi,
corporeura, terratam. Id. 15. ibid. 30. 40. (134).
Specialisms laurus io monte Parniiio. Id. 4.
ibid. 18.32.(107). Peniniula ipeeUllor. Id. 11.
iiid. 1. 1. (I). f<usquam alibi ipectalior natu*
ra arti6eium, (ouam in iiuectti). et 36. ibid. B.
14. (69). de obilUcit. Aceesiit difBculin raiti
Romtm derebeodl, iptcUUs admodum naribui.
Bomon;m. Inler speetare, oidere, inlueri
et arpictre b*e sialuere diierimina conatur Pieu-
do-Fronlo Viff. p. 274. II til. Speelamut »»■
luntate, videmus nalura, intuemur euri, aipfci-
mui ei impro»i«o, eernimut ocalii. et Popmt
p. 427. Paltnur. \1dere ett eognlllonls el car*:
tiiere officii. < At diierlio, inquit Doderlein, Tl-
isre poliui esse eurioii, quam offlciosi. Frequen*
ter umen aoum pro iluro liaibe'.ar. Plaul.
SrECTRUM
i!fosf.3.2.106. Vise, tpeete tuo arbltrMu. C»e.
7. Fam. 1. Neque nos qui hoc tpectavlmas,
quldquara do'I vidlmut. Id. 1. Tutc. 19.44.
Quum laiaii curls torout, ipectare aliquld vo-
loroos aut Tiiere. liamo 'voglioti di tiedere per
isiruirci o par curiosita. Tide plura apud #5-
ierlein, v. 4. p. 3.14. el teqq.
SPECTRUM^ 1, n. 2. (speeio) lirnulacram, Ido-
lum, pbantnsma. Imago rel alieujus, qua oeulU
sete offert, Tel phantasies oceurrlt, et&eAov, pew*
pa, pavtao-ucs (It. imagine, fantasma, vision* ;
ft. viiion, spectre, fantdme ; Hiip. virion, t-
ipectro, fantasma ; Germ, die Ersckeinung, da*
Bild; Aug). tft« form or image, tpeerre, appa-
rition). Cic, 15. Fam. 16. Qal putani etiam
8iavo>jtixa{ favtaoiaj ipectr'n Catianlt exeita-
ri. nam, ne le fuglai, Catlat Intober Bp!enreu»,
qui niiper est mortuui, qa* Democritus tTotaVce,
hie spectra nominal. V. rellqua ejui epistola,
et C. Cass. ibid. 19. el IDOLUIH.
SPECTUS, u«, m. 4- («pec!o) idem <juod aspe-
eloe, apud veteres. Pacuv. apud Fest. p. 330."
53. Mill. Amplut, rubicundo colore et ipeSto
protervo feros. — Tribuunt Plin.%. Hist. not.
54. 55. (143). Id ledecim partes calum in eo tpe-
eta divlserunt Tusci. Harduin. ex MSS. aspe-
ctu edid., Sillig. vero respectu. Sic ,4puJ. 3. Met.
Obliquaio lamen ipecta rem admiralionii maxi-
mal conipidio. At plerique, prasertim reeentio-
res, raetlui leg. aspectu. Item et Tertull. 4. ad-
vert. Marcion. 21. Quid hoe Idem in specluro
centum millibus bominum? ubi alii atiter leg.
SPBCU. F. SPECUS.
SPECULA, as, f. 1. (speeio) locus editus, ande
aliqaid eminui prospici potfst: cojusmodl estsum-
mut malus In navi et summa turris alius?* emi-
nens loeus, ubi vlgillas milites agant (V. Bar-
ron, in SPECULUM ioiL), exawj (It. vedetla, ve-
letta, tpecola; Fr. lieu d'oisemation, oojervo-
toire; Hisp. (ugar elevado, adonde pidet mi-
tar, observalorio ; Germ. d. Spdhort; Angl. a
prospect, ofcseruarory). *J I. Geoeratlm. Cic.
7. Ferr. 35. in /in. Prsedonum adventum slgni-
ficabal ignis « specula. Apul. de Mundo. Ejcut-
•ores diurni atque oociurol eiploratores ac nun-
cii et specularum incensores assidui. h. e. uup-
OlUtai. Lucan. 6. 278. vix prrelia Casar Son-
aeral, elalus specula qua prodidil ignis, Firg.
3. £n. 239. dat signum specula Misenus ab elta
iEre eavo. Cic. 4. Fam. 3. Mullo ante, tamquam
•z aliqua specula, prospexi tempestatem futu-
rara. Stat. 6. Theb. 546. sedet amia turre supre-
raa Sestias in ipeculit. Cic. 7. Phil. 7. 19. Idcirco
in hae custodia, tamquam in specula, eollocati
•urrius, ut vacuum metu populum R. nostra vl-
gilia et prospicientia redderemus. Colum. 7. ii.
R. 3. tub /In. Grei cuttodit officium sublimem
celtlsslmamque oculorum veluti speculam deslde-
rat. Kin. 7. Hist, nat. 56. 57. (202). Speeula-
ram tignlBeationem Trojano bello Sinon invenit.
Fopitc. Prob. 21. Turrit quam specula eauta
elatissimam sriiflcaverat. h. e. speoulationie. Liv.
29. 23. Quum Carthagiolenses, speculU per pro-
monloria omnia pusilis, perscrulaales etc. Vulgat.
interpr. Jer. 31. 21. Statue Ubi speculam, pone
tibi amantadines, ubi specula et amaritudines
fndicant coluiunas et lapides, quibus viarura spa*
tia ex intervallo distinguuntur. Ila ffeilenauer
ad h. I. Hebraice est tzijunim, signa, tlatuee, co-
lumaa:, et tainrwim, amaritudiaea aut pjrami-
des. e| 2. Specialim de rupe et edito cacumioe.
Firg. 10. /En. 454. utque leo, specula quum
tidit ab alta Stare procul campis meditaotero
praslia taurum. Id. 8. Eel. 59. Praceps aerii
specula de inoalis in undas Ueferar. Cf. Am-
mian. 22. 16. 9.
II.) Translate. Cic. Slur. 37. 79. Ab illo in
speculij atque iosidiis relicti, in capite atque in
ccrricibus noitris restiterunt. Ciaudian. B. Gild.
149. Restitit in speculis foil, et B. Get. 569.
omnes geutes peudere paratai la speculis. Cf.
Colum. toe. supra cit — Esse in speculis, Ti-
gilare el prospicere, stare in guardia, ifi alien-
lione. Cic. 2. Ferr. 16. 46. Nunc homines io
speculis sunt: observant, quemadmodum seta
Tom. IY
— 441 —
otiaiquliqoe Testram geret In retlnenda religion*;
Id. Dejot. 8. 22. Regeru temper io speculis
fuiBe, quutn a te anlmo eatet elieoo. Liv. 34.
26. Diem onora In ipeentli full. Ovid. Ecroii.
18. 12. in tpeeullt omois Abydut erat.
SPECOLA, e:, f. I. (»pes) deminut. o epet, at
recula a res, pam spes, piccola speianza. Plaut.
Pert. 2, 5. 9. Estae quid in te speculsl filo o
briciolo di tperanza. et Cat. 2. 4. 27. Si non
impetravit, eliam specula In tortltu est mibl.
Cic. 2. Fam. 16. a med. El «o magis, quod
In eommonibus miserils hae tarnen oblectabar
epeeula. Id. Cluent. 26. a med. Quid aliquid ex
ejus termone specula! deguttarat. Apul. 9. mtt.
Vindict» specula.
SPECClAbJLIS, a, adjeet. (tpeenlor) qal «■
deFt et eonsplcl potest. Stat. 12. Theb. 624.
Linqultnr Eols kmge tpeeulabile proris Suoloo.
SPEcOLABUNDUS, a, um, adject, (speculor)
tpeculans, speclaoti timills. — a) Absolute.
Toe. 4. flist. 50. Festus Hadrameto, ubi specu-
labundus substiterat, ad leglooem tendit. — 6)
Cum Ablat. et prap. ab, et. Capell. 2. p. 112.
Ab ostio tpeeolabonda. — Et addito Accas., par-
ticipiorum more. Sueton. Tih. 65. a med. Apta-
tls enim navlbui ad quaseumque legiones medl-
tabantur fugam, tpeculabundut ex altissima rupe
identidem signa, qua lolll proeal mandaverat.
Sisenna eadem ratione dixit apud Ifon. p. 471.
23. Merc, populabundut agros. Liv. 25. 13. »i-
labundui eastra. iafptil. 11. Met. osculabundus
manum.
SPRCfiLAMEN, rotnit, n. 3. (spteu'or) spe-
culatlo, eogltatto, Inspectio. Prudent. Apolheos.
88. Quod quamvis hebes lntuitus speculamine glaa-
co llumeniique acie, potuit nebiilosus adirs. —
Cum Ge,neti»o apud Apul.. 3. >/«t. Proln memet
ad rei tantse speealaroen eauta prapararem.
SPECOLANS, antis, partieip. F. SPECULOR.
SPECULAR, ari» el
SPfiCCLARE, la, B. 3. f. SPRCULAMS.
specOLAaix F. SPECULARIUS.
SPECOLARIARIUS V«« "tpeelarlariut, II, m.
2. <spaculare) qui tpeeularia lacit »cl curat, t>e-
traio. Inscripl., quam Roma nuper ex autogra-
pbo eiscriptam mliit B. Borghesiut. D. m. ti.
CLAVDIO SVHMACHO AVO. LtB. trlCLARIARtO DOMV3
falatikab?*! (Jagend. forte Palatioa) V. M, h.
e. »ene pro bene merentl) rsctT bpictbtvs bv-
TBtOlO sto. VtxiT MRU bzxxn. Hae cl. Fur-
Janeiro. Alia apod Benzen. n. 6353. tl clav-
DITI IPICTBTTi mgPOHT. tPlCr.ABlABt08. DOMVI
FALATINAR tT CC.AVD1A APBBODIMA... IVM DISCKK-
TlBTI er«ClABIARIS DOMTt ?ALATIHABVM. Adde
aliam apud etimA n. 6352. a. SPECULAR10M
at SPECULARIUS.
SPEcflLARlS, e, adjeet. in duplleem tentom
aecipi potest, prout
A) Est a specula, quo significatur, qui ad spe-
culam pertineu Plin. 7. flist. nat. 56. 57. (202).
Specularem significationem Trojano bello Sinon
inveait. Harduin. tameo ex MSS. leg. specula-
rum: ita el SiJIig. F. SPECULA.
B) Est a specuium, h. e. ad speculum perti-
oens, trasparenta, xotoirtpiKo's. — «) Oniver-
sim. Seneca 1. @ucett. nat. 5. a tvtd. Qui spe-
cular! ratione afaci judicant visum, h. «. speculi
modo. — 6) SpecuJaris Japit ett »itri modo
trantiucidut, quo in tenaee lamlnas dissecto ule-
bantur admittendo lumioi et venlis eicludendis,
vilri vice, JaJco o silicato di magnesia idrato.
Ptin. 35. BisL nat. 22. 45. (160). Sp*cularis ve-
ro (quoniam et hie lapidis oumen obllnel)linditur
in quainlibeat tenues crusias. Hispaola hunc olira
cilerior taolum dabat : jam el Cypros et Cap
padocia et Sieilia et nuper ioveolum Africa,
etc. Invenit'ur et niger aliquando. Sed candido
uatura raira, quum sit laollilia note, perpetieodi
soles rigoresque: oec senescil, si mudo injuria
absit. et mos. Invenere et alium usum in ra-
meatis quoque, clrcum maiimum India circen-
sibus tternendi, ut til io eommendatiooe candu-
rit. Lactam. Opif. ii. 8. a med. Mens esl, que
per ocalos ea, qua sunt opposite, transpicit, quasi
per fenestras loeante vitro aut speculari lapide
SPECULARIUS
obduetas. Flin. 9. Wist. nat. 35. 58. (113). I»-
disos unionec tpecaiariura lapidom squama aeti-
molat. Pelron. fragtn. Tragar. 68. .Burmann.
Sustubjiuflt «c?f! omnes menses, ef alias altule-
root seobemque croco at minio tiaetam sparse-
runt, et quod numquara ante yideram, ex lapide
speculari pulverem trilum. — Hihc absolute,
•ubatentlvorum more
SpecuJare »ei specular, an'j, n. »iag. «t i»-
pius tpeeularia, ium (vel iorum), plur. 3. laptt
teu lapi.das epeculares, quibus obducuntur lene-
stra, leetiea et alia ad defeodendutn frlgui et
ventos, invefriato, velriera. — a) In tin*.
num. Tertull. Anim. 53. a med. Code illi {am-
mm), velul per eorneum specular, obsoletior lax
rerum est. h. e. anima eorpore, tamquam *on-
sapio tuo,inclusa difflellior est return eognitio.
Adde Ccel. Sympo*. cenigm. 67. in lemmale. el
tenant. 4. Fit. S. Martin. 505. An spexuUre
dedlt, quo tanetus lumine trantitT — 6) In plur.
num. Seneca Ep. 90. a med- Quadim nostra
demum. prodiise memoria seimut, at tpeculario-
rura utaro, perlaeente le»w claram admlltentlam
lumen. Id. Provid. 4. a med. Quern tpeeularia
semper ab afilatu viodiearunt. Id. Ep. 86. circa
med. In balneum lalis tpecularibus diem adtnit-
tere. Id. 4. Quasi, nat. 13. Cenationem veils
ac tpecularibus taunire. Plin. 2. Ep. 17. ad
fin. Zotbeca, speeularibus et velit obduetU re-
duetisve, modo edjlellur cublculo, modo aafer-
tar. Juvenal. 4. 21. Qua vehitur elaoto lath
apeeularibut antro. «: Fasti portar altorno in-
grotlola'a Fra il Iwne opaco di ben ampie ta-
elre» Gargallo. CoJum. II. fl. ii. 3. a med. Pos-
sant etiam vaSlo majoribut (in quibtil tali stint
eucumerej) roiuls subjicl, quo minora labore
produeantar et rartus Intra teeia reelpianiur.
ted nibilo minus speeularibus Integi debebant,
ut etiam frieoribus, serenis dlebus, tuto produ-
eantar ad sole'm. Plin. 10. Hist. nat. 5. 23.(64).
Pensiles cucumeram hortos promuventibut in to-
lem rolls olitoribus rursuique bibernis dlebus in-
tra specultrlum munimonta revoeanllbas. Adde
Martial. 8. 14. tntcript. apud Fabrell. p. 171.
n. XXXIII. C. IVIIVS AVO. t. A STBCVLARIIS. ft. «.
qui domua Augusta specularla curat. F. voe.
praced. — e) In illo Vig. 37. 7. 25. Specula-
rla quoque adflie, magis puto doraus esse par-
tem, nam et in emptiooe domus et tpeeulariaet
pegmata oedere, tlve in adificio sunt posita, sira
ad tempus delracta etc. tptcularla videntur esse
orbes vltrels cum pictii iraagirribut, de qulbui
F. In SPECULUM.
SI'ECOlARITBR, adverb, (tpeeularlt) per spe-
culum, visibill modo. tenant. 5. carm. 0. prctf.
Quasi specularller tratit ruojror in faeie, qui fi-
debatar nnzor In corde.
SPECOlArIUM, li. F. voe. teq.
SPECOlARIUS, a, urn, adject, (tpesulum);
unde absolute, subttantlvorum more
SpwuJaria et, per syncopen, tpeclaria, re, f.
I. qua specula vendit. Inscripl. apud Fabrttt.
p. 753. n. 509., ubi niinus recte pro tpeclaria
leg. speciaria. V. bane voe.
Specuiarium, ii, n. 2. idem ae tpeeulare tea
• pecularia. — a) Universim. Ulp. Dig. 43- 24.
9. § 1. Si tamen tera vel eltvit vel cancellus
vel specularium tit ablatum. Adde ibid. 33. 7.
12. j 16. et 25. et Cvl. Aurel. 2. Acut. 37.
192. Hue trahunt etiam loc Senec. Ep. 90. a
med. V. SPECULARIS sub B. — b) A speeu-
Jariit servus vel libertus, qal in domo Augusla
specularia curabat. Yntcript. apud Fabrett. p.
71. n. 33. c. ivLtvt avo. i. a mxcvlaRIs. Ct.
SPECOLARIARIUS.
5pecularius et, per syncopen, ip«c!anus, m.
m. 2. qui speoula faclt In mulierum osum, vel
ea, qua cubiculorum parielibus inserebant ve-
leres ad ornameotum, de quibut Plin. 36. Hist.
nat. 26. 67. (196). memioit. Aur. Arcad. Dig.
50. 6. 6., ubi est qui malit spicularii, b. e. spl-
culorum arliOces. Enumerat enim Arcad- opiflcea
■niliiares. Qu!s autam loeus speculis in exercitui
Sunt tamen tpecularii In Cod. Justin. 10. 64.
1. el Cod. Tluod. 13, 4.2, obi Imp. Constan-
ts
SFECULATIO
tin. artifices, noa cnilUare* recenset. Inscript. a-
pud Don, el. 9. n. 38. m. ogvlnio fsroci as-
DITTO A80IS COKCORDIAK COLLSGIVM SPKCLABIORVM
patboso Optimo D. o. Alia apud Mural. 972.
3. C. FO.YIPOWVS APOLLO.MV3 SFSCLAR, V. A. XL7.
f. SPECIARIUS.
SPECULARlUS, li. V. voc. priced.
SPECfJLATlO, unis, f. 3. (speculor) f t. Kit
actus speeulandi e". explorandi. Austin. Mot. 326.
euii fruitur felix speculalio terrii. Ammian. 27.
2. 2. Rector eiiraiui speculatiooe didicit fida. —
Id piur. natn. Id. 26. 10. 4. Speculatiooibus fi-
rm Equitiui doctui, couversam molem belli to-
liui In Ailara. Adde eumi. 14. 3. 15. J 2.
Est eliam actus vlgllaodlac prospieiendi. Ful-
gal. interpr. Os. 5. i. de sacerdolibut malis.
Vobli Judicium est, quoniam laqueum factl estis
speculation! et rete eipansum super Tbabor.
*f 3. Item actus contemplandi, contemplatio, con-
templazione, Boelh. Cons, phil. 4. pros. 1. Qua
usque adhuc tua fudit oratio, turn sui specula-
tion* divina, turn luis ralionibus invicta patue-
runt. Id. ibid. 5. prot. 2. Humauas aaimas II-
beriores quidem esse necetse est, quum se ia men-
tis divine speculalione comervant.
SPEcOlAtIva, as. V. voc. leq.
SPECClAHVUS, a, ura, adjeot. (speculor) qui
sd speculationem pertinet, ipectivus, speculative.
Cassiod. De anim. 3. Speculativa Virtui. Boelh.
in Porphyr, dial. 1. p. 2. Erunt tot speculativa!
pbilosophia speciei, quot sunt res, in qaibus ju-
sts ipeculatio consideration!! babetur. — Ilinc
Specu/afiva, CB, t. i. absolute pars philosophise,
que Grace &iiapTjTixij appellatur, eta Seneca (Ep.
Uo.) dlcltur contemplativa t eui activa oppooitur.
Ejui partet recenset Boeth. De Trinit. 2., quae
sunt naturalit, mathematical et theologia. nine
Cassiod. 1. Variar. 45. Didicistl, qua profundi-
tata cum luii partlbus speculativa cagitetur.
SPfiCOlATOR (et ipeciator. V. SPECINI et
infra 2.), firti, ra. 3. (speculor) qui tacite at a
looge speculatur, eiplorator, Sicktti;, oxoiut,xtk,
rrpdottosojflt. spia, esploratore, spione; Fr. eclai-
reur,observaleur, espion; Uisp. explorador.e-
tpiador,ttpia; Germ, der Spaher, Spion; Angl.
a spy, scout, messenger).
I.) Propria. % I. Generation. Varra 6. L. L.
82. Mull. Speculator, quern mittimus ante, ut
resplciat, qua volumui. Cic. 7. Verr. 63. 164.
Gavium Utum, quem repeotinura apeculatorem
fuisse dicii, ostendara. Ziv. 40. 7. Ad bai exci-
piendai vocei speculator e convivis Periel mis-
sus, PUn. 11. Hist. not. 8. 8. (19). de apib. Et
iubio.de consumptia. in proiimo Qoribus, specu-
latorei ad pabula ulteriora rolttunt. — Com Ge-
netivo. Propert. 2. 22. 31. Quo til matutinui,
ait, speculator arnica. Sil. it. 1. 679. Fablui
cauta speculator mente fuluri. Cic. 7. Perr. 63.
164. Gavium clvem Romanum et munlctpem Co-
sjoum, dod specutatorem fugitivorum fuisse. Se-
neca 4. Qiustt. not. 6. Cleonii fuisse publlce
prapoiitoi vaXaJopu'Xaxaj, speculatorei futura
graodinis. <f 2. Spsciatim dicilur de ill, qui in
bello pramittuntur ad ret bosthrm eiploraodas.
Cess. 2, B. G. 11. Hac re itatlm per ipeculatorei
cognita etc Id. 5. ibid. 49. Speculatoribui in
omnei partei dimissii, eiplorat etc. Ziv. 22. 33.
Specnlator Carlhaginiensii, qui per bienninm fe-
fellerat, Roma depreh'ensui. Id. 31. 24. Specu-
lator conteraplatus regium agmen a specula qua-
dam etc. Nepos Alcib. 8. in fin. Quum per ipe-
culatorei comperiiset, vulgam in terram prada-
tum exlwe. Sail. Jug. 114. Dicit libi ex epecu-
latoribui cognitum, Jugurtbam baud procul ab-
eise- Curt. 3. 8. 17. Speculatoret pramisso! Ju-
liet explorare. — Speculator es In leglonlbui et
eobortibui pr.etorlanii primum a M. Antonio in-
stitutes fuiue, narrat Appian. B. C. I, 5. c. 132.,
ut ipecularentur et eiplorarent coosilia, Itinera
el oumerum bostium, et comperta tribuno mi-
ilium renunelareot. Videntur fuisse decern In qua-
libet legioae, ao propterea unui in singulis co-
hortibui, quum leglo ex eobortibui decern con-
staret. Etenim in Inscript., qui- pertinet id ann.
Cbr. n. CCXII., a Jo. labusio edita la Arc
— 442 —
ai ffainburgo, legitur p. 63. Comicularii, cam-
mcnlarienses, speculatores legionum III. An-
toniniarum P. S. devotissimi mimini ejus. scil.
imperaloris Caracalls : mox subjiciunlur noruina
trium corniculariorum, trium commentariensium
et triginta spsculalorum. Hioc apud Giufer. 1102.
4. M. V8TTI0 M. f. AN. VALBNTI SPECVUTOB. X.
h. c. U. e. speculatores decern honoris causa. Tac.
i. Hist. 25. Barbius Pruculus tesserarius spscu-
lalorum. Auct. B. Hisp. 13. Speculator de le-
gione seeunda Pompejaoa cap'.us a mililibus et
ioterfectus est. Inscript. apud Gruter. 169. 7.
SCHOLA SPBCVLATOBVM I.KGIONVM I. BT II. AD1V-
tricym. Alia apud eumci. 520. 5. Q. ammo *pbo
SPBCVLATOBI LEO. VI. GBM. JSL. etc. et 540. iO.
C, f ABIV! C. I. SBB. CRISPVS CARTAO. SPBCVL. COH.
ti. pr. etc. Alia apnd Orell. Coll. Inscr. Lai.
71. 1222. t. VBTVRIVS PBABF. TVBMAB SPBCVLAT.
vai.bribn. Alia apud Htnzen n. 6767. sxebci-
tatob bijvitvm ipbcvlatobvm. Et apud Moinm-
ten n. 2119. longikvs conns v. pr. sfbclatob.
— Ex bit eligebantur, qui lltteras et maadala
imperatorum perferrent. Lio. 31. 24. Speculator
(hemerodromos vocant Gracl) ingens die uno
cursu emetlens spatium etc, Sueton. Cal. 44-
Magni&cai Romam lilterai misit, monitis specu-
iatoribus, ut vehiculo ad Forum usque perteo-
derent. Tac. 2. Hist. 73. Vix credibile memo-
ratu est, quantum luperbia aocordiaque Vitellio
adoleverit, postquam speculatores e Sjria, adactum
in verba ejus Orieotem nunclavere. — Etiam in
militia oavall erant speculatores, qui in marl eo-
dem speculandi munere fungebantur- Inscript.
apud Mural. 855. 3. M. staberivi m. f. qvir.
I.ACBR 7. COH. TL SPBGVLAT. CLASS. HISBS. Apud
EckHel. D. If. V. T. 6. p. 53. babetur numinus M.
Antonli, in cujui parte postica sunt tria sigoa rai-
litaria navium prorli infiia cum bac Inscript.
CBOBTII SPBCVLATOBVM. — Aliquando adsumpli
aunt ad custodiam corporis principis, ut satelli-
tes, guardacorpo, guardie, otofiarofuXaxei. nam
speculatorei alrenuissiml militum esse solebant.
Adhiblti sunt etiam, ut carnificii rounus obireot
■umendo de reli luppiicio, Tac. 2, Hist. It. ad
fin. Ipsam Othonem comltabantur ipeculatorum
iecta corpora, cum ceteris pratoriit eobortibui.
et ibid. 33. Cum Otbone pratoriarom cobortium
et ipeculatorum equilumque valida manus discei-
•il. Adde 1. ibid. 3i. His locil lunt qui leg.
spiculalores : ut et in.illo Seneca; 1. Ira 16,
ante med: tienlurlo iupplicio prapositua, conde-
re gladlum spicuiatorem Jubet. Sic apud Fulgal.
interpr. Marc. 6.27. Miiso iplculalore, prace-
pit.atferri caput ejui in Jiaco. ubi speculator
rectiui leg., 4it est Grace orrexouXotcop. Sueton.
Claud. 35. Neque convivia inire ausus est, nisi
aut ipeculatorei com lanceis circumstareot mi-
Iltesque vice miolstrorum fungerentur. Adde tumd.
Galb. 18. et Sparlian. Pescenn. 10. — De spe-
culatoribui V. Membr. dell' Acad. Ercolanese
t. 1. p. 87. et Coutdom, Atli de'Ss. Mart. p. 9.
II.) Translate. *f I. Est qui aliquid contempla-
tur vel investigat. Ctc. 1. iVnt. D. 30. 83. Phy-
licui, id eit speculator venatorque natura. Adde
Fulgat. interpr. 2. Pelr. 1. 16. *j 2. Est et-
iam qui invigilat et carat. Id. Ezech. 33. 7. Spe-
culatorem dedi te domui Israel, Adde Os, 9. 8, —
ifB. Da cognom. R. V, ONOM.
UomoDjm. Discrimen, si quod est, inter
«pecuiatorem et cxploratorem T. in bac voce.
SPE00LAT6rIa et
SPBCClATORIOM. V. voo. seq. in fln.
SPECULATORlUS, a, um, adject, (speculator)
ad ipeculatorem vel ad speculandum pertineni.
— a) Onrversim. Cmt. 4. B. G. 26. Scapbas
iongarum navium, item specolatoria navigla mi-
litlbui compleri jussii. (regale, saeltie, naves le-
vlores ad excurrendum et spotfulandum : bas ex-
ploraloriat vocal fegel., et bac de iisdera habet
4. Milit. 37. Tie candore prodantur, colore Te-
neto, qui marinls est Quctibui limilii, vela lin>
guntur et funei: cera etiam, qua unguere solent
naves, inficitar: nauta quoque vel milites Veoe-
tam vestem lnduunt, ut non solum per noctero,
■ed etiam per diem facilius lateaot esplorantes.
SPECULOR
Ziv. 35. 26. sub fin. Ipse Philopojmen io lavi
speculatorla nare fugit. Id. 36. 42. in ^in. Uoa
et octoginta rostralis oavlbui, multis praterea
miooribus, qua aut nperta rostrata, aul line
rosins speculatorla eranl, Delum trajecit. — 6)
j'pectilatoria caliga, apud Sueton. Cal. 52., qua
utebantur milites speculabundi consilia bostium.
—' Uiac absolute, substantivorum more
5pseula(orio, cb, f. 1. idem ac speculator!*
caliga. Tertull. Cor. mil. 1. Miles specutatoriam
rnorosissimam de pedibus absolvit, terra sancte
insiatere incipiens, calceatui de Euangelii para-
tura. Morosissimam vocal Auct., quia fortaiis
pluribus ea vinculis adalligari cruribui tolebat.
Speculatorium, ii, n. 2. locui, unde ipecola-
mur, specula. Apul. de Mundo. Nutscil specula-
toriorum incetisores assidui. Alii rectiut leg, ipe-
cularum. — Translate Ambros. in Pi. 47. n.
16, Tbarsis est speculatorium gratia, inielligi-
bilil civitas. Adde eumd. t'6id. n. 5.
SPECOLATRIX, tricis, f. 3, (speculator) qc;u
speculatur, osseroatrice, spia, spialrice. Occur-
rit fere substantivorum more; aliquando Vtro
etiam adjective.
A) Substantivorum more et quidem
I.) Propria. — a) Absolute. Seneca 1. Con-
trov. 6. a med. Dixit, tlmere se, ne hoc specu-
lator esset, el piralis omnes occasiones indicaret.
Pal. Flacc. 7. 190. Caucasus speculalrix Juno re-
sedit Rupibui. — 6) Cum Gonetivo. Cic. 3.
Nat. D. 18. a med. Furi-e dea lunt, speculatri-t
ces, credo, et viadicei facioorum el iceletU.A-
pul. 2. dogm. Plat. Virtus, quum foras spectat,
et est Dda speculates ulilitatii aliena, juslilia 00-
minatur. Inscript. opt. nota apud Marin. Iscriz.
Alb- p. 136. spbcvlatrix ao propvgkatbix mbo-
BVM PERICVLOBVil.
II.) Traoslate. Stat. 2. Silv. 2. 3. Celsa Di-
carcbai speculalrix villa profundi, h. e. qua mare
prospicit. Cf. Val. Max. loc. infra cit.
B) Adjeotive usurpat Ambros. De Ifoe et
Arc. 18. n. 65. Speculalrice virtule uti. Cf eumd.
in Ps. 35. ». 25. Fal. Max. 9. 8. n. 1. An-
gusti atque astuosi maris alio a tumulo epecu-
latrix statua.
Sl'ECULATUS, a, um, parlicip. V. SPECULOB.
SPECDLATOS, us, m. 4. (speculor) idem ac
ipeculatio. Io sexto casu sing. Plin. 10 Hist,
nat, 73. 94. (202). Feles quain occulto speculate
in musculos eisiliunt! Sillig. recliui leg. occulte
speculates. Sunt taiiien, qui usum VOCis lequioris
Latlnilatii excmplo conBrmant.
SPSCtJLO. P. voc. B«q. init,
SPEUULOR, aris, atus sum, arl, dep. 1. (spe-
cio) Speculo, form, activ., ducit Quicherat in
Add. p. 271. ei tfoetb. 2. Arithm. 37. In se-"
quontibus etiam eadem ratio speculabitur. — Pari.
Speculant a. a; Speailatus 2. b; Speailatu-
rus et Specu(andus 2. a. — Speculor est iptueor,
contemplor, ^Xs'rrto (It. mirare, contemplare, guar-
dare; Fr. regarder attentivement; Uisp. mirar
alentamenle, contemplar ; Germ, ansehen, an-
blicken, anschauen; Angl. to look into, observe
attentively). ^ 1. Generatim. Justin. 22. 6. a
med. Castra deinde quinio lapida a Carlbagine
statuil, ut damna carissimarum rerum vaslilatein-
que agrorum et incendia villarum de muris lpslus
urbi) specnlarentur. Pirg. 1. G. 257. sigoorum
obilus speculamur et ortus. et 4. ibid. 166. de
apib. Inque vicein specalantur aquas et nubila
call. 5 2. Speciatim fere est in speculis sum,
prospicio, eiploro, contemplor, spiare , osser-
vare, far la scoperta, specolare, considerare,
xaraoKs'iTTOfiai. — a) Cum Accui. i'iaut.
Trin. 4. 2. 22. Credo edepol, quo mox furalura
veniat, speculatur loca. Id. Cat. 4. 2. 12. Quid
hie speculare. Cic. 5. Tusc. 20. a med. Sic noclu
ad uiores veotitabat, ut omnia speculareiur et
perscrutarelur ante. Id. Place. 24. 57. Quum spe-
culatur atque obxidet Rostra vindex lemeriialis et
moderatrix ofiicii curia. Id. 1. Car, 1. extr. Mul-
torum te oculi el aares non seniientem speoula-
buntur atque custodienU ti avranno gli occhi
addosso e ti faranno la gitardia. et Sail. Jug.
116- Pramissus ab Jugurtba subdole spjculatuia
SPECULUM
ejni concilia- Ziu. 21. 23. Specular! transitus Al-
plum. In. 42. 25. facta. Adde ibid. 17. Justin.
25. 3. ad fin. Amissi regni speeulaturos eventum
Thenalonicam se recepit. /d.31.2. f, Senalus ad
speculandos eclui Hanoibalis legalum in Africam
rcittit. Tar. 3. Wist. 38. Principiim oflensas aeri-
ter speculari. osservare quando i principi «"
tenjono offesi. el Vellej. 2. 120. a med. Spe-
culari opportonilatera. Propert. 3. 2. 13. Quum
me Caslalia speculans ei arbore Pbubus. — Boelh.
2. Ar.ilhm. 42. In bis quantitalibus medietas
Speculanda est. — 6) Cum Conjunctive! et partic.
■ne. Plant. Mil. glor. 3. I. 13. Speculator,^ ne
quia Dostro consilio Tenator adsit. — c) Cum
Infinite-, Vellej. 2. 118. 2. Kaud imprndenter
Speculatus, neminem celerius opprimi quam qui
aibil timeret. calcolando. - d) Cum panic, iu-
terrogaliTa, >eu relative. Plaut. True. 4. 1. 10.
Nunc 6peculabor, quid ibi agatur. Liv. 33. 10. lit
specularelur, qua fortuna eisei. Rursu* Plaut.
Mail. 2. 1. 82. Concedam a foribus hue, bine
•peculabor procul, unde advenienli sarcinam im-
punam »enl. — e) Absolute. Cces. 1. B. G. 47.
Quid ad «e venirenl? An ipeculandi causa? Sic
Aucl. D. G. 8. Speculandi gratia, ct Cic. 7.
Terr. 62. a med. Iste 18 oomperisse alt, eum
ipeculandi csusa Id Siciliam ab ducibus fuglii-
Torum else milium. Ovid. 1. Met. 666. montis
sublime cacumen Occupat, unde ledeni partei
speculetur in omnei.
SPECULUM, i, n. 2, (specio) Speclum, per »yr-
copen, pro speculum improbat Auct. App. ad
Prob.. p. 197. 20. liiil. — Specului masc. pro
tpecuiutn neulr. a specio, et etiam demiaut. a
ipecus, cave uiurpes: Ulud legitur apud Aucl.
Ve mont. Sina et Sion 13. Specului immaeu-
latus; hoc habct quidam Paulin. Aquilejens.
apud Barlh. In Adversar. I. 43. c. 17. In spe-
culo falsitatis' le occulere. h. e. angulo. — Spe-
cul-u, ablativ. sing, pro ipeculo, eit in Inscript.
apud De-Rossi in Bullttl. archeol. Municip.
a. 1873. p. 270. el 277. —Speculum e»t intlru-
roentum ei vitro, ehaljbe, argeoto, slaiino et
similibus, in quo imaginem nostram videmus-, a
specie, unde speciculum, et per jyncop. specu-
lum, ul Priscian. docet 4. p. 626. .Putsch.,
xdicnxpov (It. specchio, speglio; ft. miroir ;
Hi«p. espejo ; Germ, der Spiegel; Angl. looking-
glats, mirror).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. — a) Univer-
lim. Varro 5. L. Z. 129. Mu.ll. Speculum a
speciendo, quod ibi se speclanl. el 6. ibid. 82. Spe-
culum, quod in eo specimus imaginem. Cic. Tim.
13, tub fin. Imagines, qua Dngunlur et reddun-
lor in ipeculii. Id. Tim. 14. Speculorum le-
viU«. PUn. 7. Mist. nat. 15. 13. (64). fulgor.
Id. 28. ibid. 7. 23. (82). Ilcbelala aspectu ipe-
cula recipere uilorem, Plaut. Most. 1. 3. 94.
Quid opu 'it speculo tibi. Zucrel. 4. 331. Plu-
ribus biec speculis videantur in sedibus esse.
Usque adeo ipeculo in speculum traoslucet imago.
Id. 4. 98. Postrerno speculis in aqua splendore-
que in omni Quacumque apparent nobis simu-
lacra. Cic. 5. Fin. 22. 61. Pueri, in quibus,
ut in speculis, natura cerniluv. Ovid. 3. Art.
am. 135. quod quamque decebil, Eligat, et spe-
culum consulat ipia suum. Id. 15. Mel. 232.
plet quoque, ut in ipeculo rugas aspeiil aniles,
Tjndaiis. II or at. 4. Od. 10. 6. quotiei in ipe-
culo le videris allorum. Martial. 6. 64. Tonsus
ed speculum. Piin. 35. Hist. nat. II. 40. (147).
Suani imaginem piniit ad speculum. Martial. 9.
17. Consilium forma! speculom. Apul. Apolog.
Specula Tel uda Tel »uda, plana, tumida el glo-
bosa, caTa. Ulp. Dig. 34. 2. 19. § 8. Nee spe-
culum Tel parieti odfiium, Tel etiam quod mu-
lier nundi causa babuit, argenli appellalione cou-
linebiiur. Auson. Mot, 231. Candens Cale spe-
Culi eiploranlis honorem elc. Mar. fid. ep. ad
Salm. 77. velu! acceplas referunt specula optima
formas, Sic eierupla virflm uiores accepts secuo-
lur. Cf. Ter. Adelph. 3.. 3. 61. — b) Speculum
Venereum, apud Orel'.. Inscr.n. 1279. iovi IV-
BOS. (MUSH. AKTOMA iL UB. APHRODISIA lcrPB03
U. VEMRKVM SPiCTLTM DOMM DSDIT. H. t. ad
— 443 — .
usum Tenertnm. — c) De sptculo magico apud
Spartian. Dio. 7. Ea, quas id iptcuium diCunt
fieri, in quo puerl prsligalii oeulii incanlato Ter-
tice respieere dieuntur, Julianui fecit, iuncque
puer Tidisse dicitur, et adveoturo Se\eri et Ju-
lian! deces-ionem. — d) Specula Elruica em
dicenda, qua olim ab erudilis passim patera TO-
cabantur, probaTit omnium primus Inghiramu
V. Fermiqlioli, Cento Lett. ined. p. 165. Erant
aulem aurata. V. Bullilt. dell' Instil, archeol.
a. 1837. p. 42. — e) Speculum uterinum
Celsi V. in A nnali dell' Instil, dicorr. archeol.
T. 14. p. 86. — Speculum Sophice apud
Capell. 1. p. 4. Urania pranitens speculum,
quod inter donaria ejus adjtls Sophia deDierat.
sc. speculum, quo lemetipsam cognoscere Psyche
jubetur; speculi eoira similitudine baud rare
uluntur Teteres in describenda cognltione sui.
Cf. If'illenbach ad Plul. Morr. p. 152. — g)
Speculo placere apud Ovid. 3. Art. am. 681.
est placere propter cullum el ornalum corporis:
quia mulierei ad speculum flngi et ornari loleni.
— h) A speculo li erat, cut ipeculorum cura
committebatur. Inscript. In Giorn. -4rcad. T. 50.
p. 5. _ De usu speculorum multus est Seneca I,
Quxst. nat. 17. — Speculum argenteum memo-
rat Ptin. 33. Bist. nat. 9. 45. (129). primum
fecisse Praiitelem, Pompeji M. ejtate: quum a-
pud majores fuerint Brundisina, ei itanno et
Bre miitii. Brundiiina, inquam, quia Brundim
in banc rem laudstissims ei stanno temperaban-
tur, donee argeoleii uli capere el aDCilte, ut
ait 34. ibid. 17. 48. (160). Speculo a imaregdo
utebatur Nero ipeetandis gladialoribui, ut 37.
ibid. 5. 16. (64). narrat. Item e carbunculil ni-
grloribui ipecula fieri, id. ibid. 1. 25. (97). tradil.
(Cf. .Pecfcmann, Eistory of Inventions, v. 2.
p. 69-76.). Item ex sera polito conOabantur apud
Uebrsoi: bine e speculis molieram fuium est
labrum. Exod. 38. 8. Cf. Job 37. IB.; reeentiore
auiem avo interdum forei cubiculorum, ut ei-
senl iranilucldse, ex lapidibui ipecularibui eon-
itabant, per quos res, qDaroquam obscure, cer-
nebantur. Cf. I. Cor. 13. 12. infra cil. V. A-
cliermann, op. cit. § 132. % 2. Specialim di-
citur de ipsa imagine. -PJaut. Men. 5. 9. 4. mbn.
aos. quid vides? mks, ipeculura tuum. mbw. ios.
Quid negolii est? mei. lua est imago, tam eonii-
milis est quam potest. % 3. Hem de feneitra.
Sepi. Seren. apud Diomed. p. 511. Putsch. Cede
testula irrHa, lol occurrit tibi per ipeculum,
PaDope.
II.) Translate. % I . A similitudine ipeculi. —
a) Dicitur de orbe marmoreo aui gjpseo aut Ti-
treo cum pictii imaginlbus. Plin. 35. Hist. nat.
26. 67. Obsidianus lapis in ipeculis parietum
crassiore visu atque pro imagine umbra* red-
deote. Cf. Isid. 16. Orig. 15. 5. — 6) Spe-
culum lympharum apud Phxdr. 1. 4. eit aqua
pellucida, qua, Teluli ipeculum, imagines reddit.
— e) Speculum Diance, locus baud procul ab
Aricia, ul Iradit Servius ad Virg. 7. £n. 515.,
qui mnx ad v. 516. ad illud Trivia locus ad-
notat: Hie est qui Dianse speculum dicitur. Cf.
Inscript. apud De-Rossi lupra cil. ^ 2. Mc-
lapborice. Ter. Adelph. 3. 4. 51. Inspicere, tam-
quam in ipeculum, in vitas omnium jubeo at-
que ei alils lumere exemplum libi. Zucret. 3.
971. Hoc igilur speculum nobis natura futuri
Temporis exponil. Adde 4. 166. Cic. 2. Fin. 10.
32 Infantes el bestias puiat specula esse natu-
re Cf. 5. ibid. 22. 61. Macrob. 5. Saturn. 2.
a med. Omne opus Virgilianum de quodam llo-
merici operis speculo formaturo est. h. t. in Ho-
meri opus, tamquam In speculum, inspiciendo.
Ilieronym: Ep. ad Fur. Speculum mentis est
facies, el tsciti oculi menlis falenlur arcana. Cf.
t'utgat. interpr. Eccli. 19. 26. ei Prov. 26. ill.
el 6. 12. Id. 1. Cor. 13. 12. Videmus nunc per
speculum in snigmale;. tunc aulem facie ad fa-
ciem. {V. lupra I..1.) Id. Sap. 7. 26. de Sap.'en-
lia. Candor est lucis seterna;, et speculum sine
macula Dei majeslalis, tl imago bunilalis iilius.
SPECCLUS, 1, tn. i. f- W& priced, init.
SPEC CM, >, n- 1 V. »oc ieq. iniU
SPECUS
SPECCS, us, m. olim f. (aliquando et n.) 4. —
a) Ad forniam quod Miinet, speeuin, i, a., tcsu
Priscian. 6. p. 713. Putsch., ted in num. plur.;
nullui enim in ting. efTertur locus. Cafo apud.
eumd. loc. cit. Sp.eca apposila, (Krehl positi:
Haupt. prosit:) quo >r ji dc,ia s^ret. Jccmt
apud Hon. p. 487. 24. Merc. Quod dii - inter
pressutn altii elausere specis; — In Dativ. ct
Ablat. plur. specubus, non specibus, uiurpatur,
ut monent Cledon. An. p. 1903. Putsch. bMiiW*,
coll. Pomp. Comment, p. 195. It. et seqq. lied.
Sunt tamen qui legunt specibus apud FronUn.
Aquced. 125. et 12S. — Eliam speeuaapud Te-
teres dicebaiur. Capell. 3. p. 73. — Alias formas
addit Pz-iscian. 5. p. 192. 2. Keil. ipeeui, tpe-
coris: specu, specu, nullo lamen auctore laudato.
— b) Batione babita etjmi, ducilur a Gr. crrso;,
de CDJus vocis origine alii aliter lentiunt, ut ?!•
dcie est apud Venice*, op. cit. p. 1193. — Specui
est cavilai montis, rupei cavata, antrum, ipelun-
ca, crrs'o;, <rJ7?ov (It. spehnca, antra, cavcrna,
grotta, $peco; Fr. caverne, antre, grotte," Biip.
espelunca, antro, gruta; Germ, eine Hohle,
Grotte, Rluft; Angl. a cave, cavern, den, grotto).
I. Proprie. — !.°) Stricto secsu. Virg. 4.
G. 418. est specui ingens Exesi latere in mon-
tis. Varro apud .ton. p. 222. 32. .flferc. Ibi
quum amissam capram deslderarent animadver-
tisseuique quemdam ipecum tenebricosum. £nn.
apud tumd. p. 223. 1. Concava lob montu late
specui intu' parebat. r^oreeH. leg. sub monte
alias ipecus iatu' patebant. V. bunc loc. apud
Fest. ei Priscian. 6. p. 713. Putsch.) Auiut ibid.
I Priscian. loc. cit. laudai Pacuu.) Specui scrupo-
ia. Pacuv. apud Fest. Strata arena ingens specui.
Seneca 7>oad. 178.Seissa vallii aperit immenios
specui. Cic. 15. Alt. 26. Pauci ipecus. EarsL
3 Od. 25. 2. qua in nemora aot quoi agor in
specus 7 Ovid. 3. Met. 29. Eit specui in medio
(iHixb) vlrgis ac vimine denius, Efficiem bumi-
lem lapidum eompagibui arcum, Uberibai feeun-
du* aquii. boc eondilui antro etc. Id. 4. ibid.
409- specui est tenebroso cscus hiaiu. Id.*, rati-
493 Est specui exesi structure pumieis aiper. Sue*
ton. Xer. 31. e*lr. Theiautl vastissiml* ipecubut
abdili. Claudian. Fescenn. 18. Quum poit labores
sub platani vole* rireutii umbra, vel geiido specu
Torrentiorem fallere SirSuro. Liv. i. 21. foai
perennii ex opaco ipecu. - C«H. 6. 14. a m«S.
Specumquamdam nactus remotam-latebrosamque,
in earn me penelro el recoado. — 2. ) Latiore
seosu et a limilitudine dicitur — a) De Iuferis.
Virg. 7. /En. 568. Hie specus horrendum, iam
spiracula Ditii, Uonsiratur. (Seruitu notat, anli-
auos codices habere horrendus.- quod sane rainui
apie sonaret hoc loco. Quare horrendum retioere
salius est, et genus neutrum: quod imilatui est
Sil It. 13. 425. qua ie primum rupta tenure
recludit Invisum calo specus.) Sentca Again. -.
Adsum profuDdo Tartar! cmissus ipecn. M.
Thycst. 105. Gradere ad infernos specur Id. mp-
pol. 1S01. Tenarei specus. Id. Med.W. Ter-
lari ripis ligatos iqualida Mortis specus. ■— 0)
Dt caverna manu excavata. Virg. 3. G. 3i6. ae
Sc+thii. Ipsi in defoasis speeubus secure sub alia
Olia .gum terra. Suelon. Ifer.-W. Hortanle
Phaonie, at in specura egests areoa concederei.
Varro 3. R. R. 17. ei(r. Perducere jpeeui e
piscinis in. mare. Liv. 10. 10. Specu facto, ad
Stallones Romanes itinere occulio pervenmnt.
scauata una mina. Adde Vitiuv. 10. --
c) De oenali tecto in aqusd., per quem deOutt a-
aua. condotio, acouidoccio. Fron'.in. Aquxt. 1 <•
91 124. et alibi. Vilruv. 8. 7. Inscript. epua
Or til. n. 3324. IPECVS MILLU PASSTS » ■ »
PTBGAVIT RBFKCIT FISTTLAS R«POSVlT. Adde Bl.am
in Builelt. archeol. flapolit. a. I8o2. p. 39. —
d) De borreo. Aucl. B. Af<: 65. Sp.cui con-
d c ndi frumenti causa. V. Dodtrlein, op. cit. v. o.
o 344 — a) De loco pro sacris. Fulgat. in-
terpr. 3. Reg. 15- 13. de Asa. Maaeuam mittem
suain amovii, ne esset princepi in "crls Pnapi
ei In luco ejus, qu* coasectaverai, subTerl.tque
specum ejui el confiegit simulacrum lurpisslmura.
Cf. LDGDS. - f) Ot alro. i".-|<Bcir. 4. 5. tfe
SPEGMA
muiiela. Quoa iniraolatos ?!c(or sfidii dentibut
Cepaeis alvi raersit Tartareo specs. Sil. It. 6.
270. it ierpente. specut ultima Jamque Jn^entl
cauda haret bumi. h. «. iraus venter. Alii alitet
leg. — Hioe Ptlron. Sat. 89. de eeuo Trojano.
acitiaque in molem eaduol Sobora, minacem quae
flgufarenl equum. Aperitur ingent antrum at
obduell epeeut, Qui cailra caperent. — g) De
pudendo muliebri. And, Priap. 83. Triplexque
quadrupletque compleas apeeum.
II.) Traaalate. Tirg. 9, Mn. 700. reddlt spe-
cus atrl vulnerlt nndam Spumaotem. Ubi Ser-
viui: Poetica esaggeratio. apeeum enim pro ea-
vatione potuit.
SPEGMA, reetiut ptegma, Sti», a. 3. Ptin. 34.
Bist. nat. 13. 38. (134). la orariii offleinie el
spegma fit, Jam Uquato are atque percocto, ad-
ditia etiamnum carbonibus flatuque accenaia: ac
repeote vehemenllori flatu exspultur stria palea
quadam. Solum, quo eiclpialur, esse stratum
debet. Barduin. fetelar.ele esse etlam in MSS.
Mallet la men psegma fyijypa, qua vox Grace
rarnanla et micas significat: a $a'a>, radendo da-
tergeo: aptiorque bule aria pales ease videtur.
Hucuique Forcellinui. Sed recenliorei eraenda-
lius leg. smegma; hae enim vox non de iit
taotum dlci videtur, qua abstergent, sad etiam
de lis, qua ut impura alicui rel abstergentur.
Ita SMig.
SPEIcOLA, a>, f. 1, deminut. a apes, specula.
Salvian, 3. advert, avar, 18. Una effuglendi
aternl ignis epeicula datur.
SPELiEUM el apeiSum, i, n. 2. (oiTTjXaiov) Ma-
nut. In Oithogr. magis placet sine diphtbongo
scrlbi: contra Dausqu. dipbtbongura retinet ei
Grsca origine. — Spelaum est idem ac apocua,
spelunca, sptlonca. Flrg. 10 Eel. 52. Certum
est in silvia inter apelaa ferarum Malla peti.
Claudian. B. Get 354. apelaa subit metuenda
ferarum. Prudent, tetrastich. 5. vet. Teslam.
hoc illud mllllbul etnptnia Spelean, aanctas re-
qulei ubl parta favilla. h. e. spelunoa, In qaa
sepellvit Abraham usorem saam 6>r«ro, ut ba-
betur Genes. 23. 17. a. SPELONCA. — In asorls
Mithras qnl initiabaotur, in spelunca ars&nis sa-
rlmonlls operam dabant; quare ubicumquo id
sacrum flebat, spelunca efJodiebatur. V. MI-
TUBAS. Tertull. Cor. mil. sub p.n. Qui quum
ioitlatur in spelao, In castria vera tsnebrarum,
coronam Interposito gladio eibi oblalara, dahlno
capiti suo accommodatam monetur obvia menu
depellere etc. Incript. apud Grater. 34. 5. dso
BOLT I.lftCTO 51ITH3A3 IL. SSPTIallYS ZBliaVe HOO
3?blsvm cohstitvit. Adde ibid. 7. et 9". et Inter.
apud OrelL n. 2340., abl iptleitm Soli in'ncto
consumare aliquia dicitur. — NB. ie nom. propr.
V. ONOM.
Sl'fi'.EOM. V. yoc. prao. init.
SPELTA, as, f. 1. genua frumont!, qnod idem
putsiur cum zea, spilta, Hhemn. Fann. da pon-
derib. 10. Semioa set alii siliqula latitantia eur-
vis Attribuuol scripulo, lenles veraciter oclo, Aut
tolidera speltas nuroerant tristesve lupinos. .'Jie-
ranijm. 1. in Ezich. 4. 9. Quara nos viclam in-
lerpretatMuraus, Sepluaginta Tbeodotioque po-
suerunt i\ufav } quam alii arenam, alii jecale
putant.^ Aquils autem prima edilio, 01 Ssmma-
chus ^s'as uive ^ei'ae interprelatl sunt, quas nos
vel far vel gentili Italia Pannoni.c-que aerroone
spicam spelurnque dicimus. y". Edict. Dioclel.
he, cit. in SCANDULA, ALICA et FAB.
SPSLUSCA, a, t. 1. orrrjXurf, woe, sptcus,
antrum, caverna, grolta, spefonca. Cic. 3. Ferr.
•58. 107. Spalunca qusdam inliaita altiludine,
qua 'Di'.sni patrsm ferunt repente cum ourru ei-
slitijss. Adde 2. Pith 29. 95. f'iig. t. /£n. 04.
%'entoa Sed patar omnipotenj speluocis abdidit
atris. et 6. ibid. 237. Speluneo alia full 7Mto-
qua immsnis biatu. et 8. t'&i'rf. 193. Iliac 5pe-
lunea fuit yaslo summola recessu SemihomSnis
Cacl. Ovid. 3. Amor. 1. 3. Fons sacer in me-
dio speluncaqua puinico pendens. Vat. FIr.ec.
4. 177. spelunca apparuit iugens, Arborlbus su-
per at dofjo contecta niinanti. Properl. 3. 2.
27. affiiis viridis spelunca lapillis. — Spslunca
- 444 -
progresiu temporii ex vivornm domlclliis coa-
verss sunt in mortuorum sedea sea sepulcrt. V tii-
gat. inUrpr. Gen. 23. 17. Ager Bpbronls, in
quo erat spelunca duplex. *t v. 19. Sepelirit
Abraham Sarana usorem suam in spelunca igri
duplici. Hae autam Hebraiee eat makpetah, in
pago, qui bodie dici'ur El-KhtUU, olim Hebron,
et a Moharomedanis eustoditur intra sedem Ba-
ram. — Item in loea refugil ab boate porta-
quentl. Id. Jo*. 10. IS. Fugeraot quinqoe to-
gas et ta abieonderant iospelunoa urbis Mace-
da. Cf. I. Reg. 13. 6. Abaeondarunt ee in tpe-
lunclt et In abditls, in pelrle quoque et in an-
tria, — Item in iatibula pradonura. Id. Luc.
19. 48. Domui mea domus orationU: vos aotem
fecistis illam speluneam latronum. — IfB. de
nom. propr. V. ONOM.
SPELTJNCOSOS, a, um, adject, (spelunca) ca-
vatus in'modum spelunca. CcbI. Aurel. 2. A cut.
37. sub init. Loca speluncosa.
SPERA. r. SPU^B*.
SPEKABlLIS, e, adject, (apero) qui aperarl
poteat, sperabile, ei.iciot6(. Plant. Capl. 3. 3. 3.
Hie Hie est dies, qoum nulla vitas mea aalua
sperabilis eat.
SP£RANS, aotit, particip. V. SPEBO.
SPfiBATA, a, t 1. V. SPERO.
SPERATOR, Oris, m. 3. (apero) qui sperat,
apud Auaustvn. Serm. 20.
SPfiRATDM, I, n. 2. ef
SPEBA.TUS, a, am, particip. at
SPERATCS, I, m. 2. V. SPBRO.
spErem et
SPERES. V. SPES.
SPERISTfiRtOM, It. V. SPH.ERISTERIUM.
9PBKMA, atia, n. 3. (oitapua) ^ I. Est aaman,
temt. Sulpic, Sever. 1. Bist. sacr. II. ex Ge-
net. 38. 9. Ooan, quia spermata in terrara effun-
deret, esstinctos a Domino refertur. Theod. Pri-
scian. e. JO. p. 310. Spermatia affuaio epoota-
nea 9t importuna. ^ 2. Est atjam sucas planta
apnd Mmil. Macr. c. 8. d« P'.antagint p. 227.
9t e, 32. it Papsvire p. 238.
SPERMATlCDS, a, um, adject, (aperroa) arcs?-
paxans, ad sperms pertlnens. C02J. ^ore!. 3. A-
c.it. 18. 180. Seminales vias Graei apermaticos
poroe appellant. Sic 3. Tard. 8. Spermatica via,
quas Grsci poros appellant. Adde Theod. Pri~
scian. 4. p. 318. — 5permatica herba, ut Ti-
datur, apud War cell. Empir. c. 36. -p. 139.
SPEauOLOGUB, », m.2. ottapptoXo'yoe, qui ver-
fta seminat, garrulua, loquai. futoat. inlerpr.
Act. 17. 18. ex Cod. Cant., ubi Vulg. seinini-
vsrbiut. 7. hanc voe.
8PSRNATDS, a, um, particip. r.SPERNO, as.
SPERNAX, Seis, adject, omn. gen. (sperno)
qui spernit, sprszzatore, xaTafpovjrrjic. Sil.
It. 8. 465. Ductor Piso viros spernaces mortis
jgebat. Sidon. 4. Ep. 0. Nee io proferendo al-
loquio min«a, noo in admittendo eonailio cper-
nax, oec iu realu inresligando persequax.
SI'ERNENS, entit, particip. V. SPEBXO, Is.
SPEKNO, is, atum, are, a. i. V. ?o«. «eq.
init.
SPERNO, spernia, sprtvi, sprStum, spernere,
a. 3. — a) Btiam eperno, as, unde {pernor,
arit, rulgo usurpatam fuisse conjiei potest es
Pulgal. intirpr. Hal. Luc. 18. 9., ubi \eg. iper~
nabant. at Gfoss. Labb. Sperno, as; s'spxuXi'Jui.
e! Gloss. Philox. Spornatus, u'irapopa&s«c. —
b) Sprerunt, praler. perf. 3. plur. ajneope pro
spreuemnf, est frudentrt in Ditloch. n. 31. —
c) Rations habita etjmi, videtur esse per sjoeopen
factum a ssparo. Cf. tamen Gr. css'avn/Jc,' alisno,
et it'.pdto, pril3rgredior. — Part. 'Spernens et
Spretut II. 1. a et in on. ; 5pernendusinBo. —
Sperno est proprie 3eparo, '^egrego, a'f of:'J<fl (!'•
separare, altontanare ; Fr. siparer, eloigner,
leaner ; JJisp. separar, apartar, alejar; Germ,
afcsonderrv, tnnnsn, entfernen; Angl. to »e-
parate, sever, remove).
I.) Propria. Enn. apud Non. p. 399. 10. Me-
lius est Tirlute jus. nam sape rirtutam rnali nan-
clscuutur: Jus atque squum. ae a metis ipernil
procul. Plaul. Capl. 3, 3. 2. Huno spes, opes
SPERNOR
auililaqua a ma segregant spernantque is. I<L
Mil. glor. 4. 6. 17. [lie illas spernit segregatque
ab se omaes, extra t* onam.
II.) Translate est rejiclo, abspello, fattidio,
eontemno, ribntlare, tprtziare, ditpregiart, d-
Ti'f». ^f 1. Generatim. — a) Dniversim. Plant.
Mil. glor. 4, 4. 3«. Te ita Tolo assimulare, pr»
illius forma quasi apernat team. Id. ibid. 0.
20. Ne ejus elegantia meant eitemplo speciem
spernat. Cic. Amie. IS. 54. Sperni ab ill veterw
amicitiaa. Id. 13. Phil. 9, ad /In. Keque eat
solum prasentet, ted molto magis not, a qaibut.
illi eranl misal, sprevit et pro nihilo patavlt.
Borat. 2. Sat 2. It. aiceos, ioanit sperne el-
bum vilem. Plin. 8. Ep. 6. circa nted. 8pei«
nere sestartium oenlies quiaquagiet. h. t. reou-
aare. firg. 4. dSn. 678. comitemna sororem
Sprerlsti moriensT Id. 7. ibid. 261. Munera nee
sperno. Borat. i. Ep. 2, 55. Sperne voiuptates.
noes! empta dolors voluptai. Id. 3. Od. 3. 49.
Speroere aurum. Ovid. 8, Met. 740. numina Di-
vum. Phcedr. 3. 10. Sil apernat aoris, nee la-
mer) eredal atetira. Curt. 7. 4. IS. Graves mero
auaa virea eitollere, hostium nunc temeritatem
nunc paueilaiem speruere incipinot. tbeffare.
Firg. 1. ASn. 31. manat (/unoni) alta mente
repostum Judicium Paridis spretsque injuria for-
ma. Id. 4. G, 232. timul os territ otteodit ho-
neatum Pliat, et Ooeani apreioc pede reppulit a-
maet. Cic. 2. A'ot. D. 3. a med, Veritas autpi-
ciorum spreta eat, species taotum tetenta. Id.
Orat. 13. od /in. Dulce oralionis genus et tolo-
tum et effluent, spretum et pultun: foro. et ibid.
3. ad fm. Eloquentis forensic tpreta a philoso-
phic et repudiate. Borat. Epod. 6. 13. Ljcamba
spretut infldo gener. Liu. 21. 63. Spretorom deo-
rum eonscieotia. Oaid. 15. Met. 35. spretarnm-
que agitur precum reus, et 7. ioid. 375. Spretut
amor. — Uabet locum tape In amoribut, Plaut.
Mil. glor. 4. 2, 59. Dt qua te eupit, earn ne
spernat. Ovid. 14. Met. 35. spernentem sperne:
sequenti Redde vieet. Tibull, 1. 4. 77. me, qui
aparaeniur smantet, CoataUent. Tm\ Eun. i. 2.
91. Ob hac facta abs te speroor. Cic. Cost. 15.
eslr. Cur buie, qui te spernit, molesla es? Se-
neca Berc. Pur. 348. noo equidem reor Fore ut
recutet, ac meos spernat toroi. — b) Absolute.
Vulgat. inlerpr. Is. 33, 1. Qui tpernie, nonne et
ipse sperneris? ^ 2. Speciatim apud Poetat est
recuse: et eonilruitur cum Infinito. Borat, 1-
Od. 1. 21. Nee partem solido demero de die
Spernit. « atna di sottrarre portioned' un gior-
no pieno di negouv Bindl. Ovid. 9. Met. 117,
Obszquio deferri spernit aquarum. Sit, It. 1. 227.
Sperait uovissa seneetam. Adde 15. 161. Calo
Distich. I. i. Sperae repugnjado tibl la dontra-
rius ease. h. e. noli. — llinb Part.
Spernens, enlis, et Jpreittf, a, um, adjecti-
forum quoque more. — o) Absolute, /'tis. 8>
Bist. not. 22. 34. (81). Buantljes inter auclores
Gracoa non apretus, non ispregevole. — h) Gum
Genelivo. Apul. Apolog. Speioens dolil. et ibid.
hatedilalis. Sil. It. 12. 28. Pauheaope non dives
opum, non tpiete vigorit.
Sperne ndut, a, um, item edjective. — ■ o)
Absolute. Liv. 30. 45. Haud spernenda nalio,
oequaquatn spernendus aucior. non ispi egevole.
Colutn. 1, R. M. i, Non iperaendat auctor rei
ruatica Saserna. — 6) Cum Genetiro. Tac. 14.
Ann. 40. Marcellus Asinio Pollione proaro cla-
rut, neque morum iperaendus hebebatur.
Humoojm. Ita Lambinus distloguit Jpei-
nere, con'emnere et dcipictre In Ep. ad Mi-
ret. (v. 1. p. 3U9. ed. Buhnk.'): «Spernimus
rejicienda, fugienda , ut . voluptatero : conte-
mn irn us magna, metuenda, ut pericula, nior-
lt:u despicimus infra rue posita, ut Tulgi
opiDiones». Cf. Liv. 22. 39., Fronton. Ep. 2, f.
et Flaut. Mil. glor. 4. 2. 59. Plus est sperno,
inquii Farcellinus, quam eontemno,* imporiat
enlic jmupsr rejectionem el fastidium. V. etiam
tub v. CONTEM.NO. Ceterum ^pui. 7. Met.
Spretis aique eootemptit urbica luxurbe
delioiia.
SPER.N'OH, Sris, ail, dep. 1. iiam ac spsrno,
SPERNUUS
aspernor. Juvenal, 4. 4. viduas tantum sperna-
tur adulter, Fronto de ehqu (edenle iterura A.
Maio) p. 227. Si placebit iibl pio aliquo culto
parentis, pletalem tperntbare?
SPERN0O8, a, bid, adject, (sperno) qoi iper-
nit, ipernai : a tperno, ot eemuut a eerno. Cod.
Thtod. 8. A. 8. Bel publics partes pro virili ca-
piu spernui laborum procurent. Alii alittr leg.
V. Harriet ad h. I.
SPERO, at, 5vl, Stum, are, a. 1. (tpei) Part.
Sperant tab A I. 2.°, 3.° et B et In fin.; Spe-
Talus aub A 1. 3.° a et la fin, j Sperandui lub
A 1. 2." — Spero, >i sequamur etymon, quod
F. in SPES, proprie ligniGeare videtur intenllo-
nem aeu inolum enimi ad aliquid, et valare idem
ec tendo ad aliquid, teu aliquid anlmo intendo,
Tel eliam cogito , reputo, ut et toto vocabull
uiu colligere est: cf. 18 men et Skr. tprh, cupio
(Bolza, Foe. Genet, p. 353.): bine oeeurrit A) In
bonam partem, leu dicitur de bonii; et B) in
inalam partem, teu dicitur de malit.
A) Spero, de bonis, est tpem babeo, In ipe
•am, enpecto, confido, Gduciam babeo quippiam
ex voto succeisurum, iXitt&a (It. avert speran-
20, confidare, tperare; Fr. espirer ; Iliip. espe-
rar; Germ, erwarten, vermuthcn; Aogl. to
hope, expect) : cui timeo vel melan contrarium eit.
^ 1. Geoaratim — 1.°) Absolute. Plaut. Batch.
1.2. 36. Sperat quidem antmui. Cic. i3. Alt. 17.
Tua litters recte tperare jubent. Id. U. ibid: 10.
Ego tperare non deslitl. Id. Dejot. 14. SS.Jubei
enim, eum bene tperare et bono anhno esse. Id.
Cluent. 7. 20. Dl neque accutator timere, De-
que rem tperare debuerit. — Interterltur ter-
monl, ut credo, opinor etc. Plaut. A sin. 5. 2.
C7. Argyrippus eiorari, tpero, poterlt. Ten, Andr.
2. 1. 14. Interea del aliquid, tpero. Id. Adelph.
3. 4. 47. Salmi til, tpero: est tlmilii major urn
tuorum. Cic. Fat. 2. 3, Oratorlat exercitatlones
non in quidem, ut tpero, reliqulttl. Id. Arch.
2. 3. Qusto, at mibi detit banc veolam, accom-
modatam bole reo, vobis, quemadmodum tpero,
non molestam. — 2.°) Addila persona aut re,
quam tperamut, et quidem — o) Per Accusa-
tivum tantummodo aut etiam adjecto Ablat. ejus,
a quo quid tperamut, cum prap. ab, ex. Cces.
3. B. C. 112. Vacua m possessionem regni spe-
rant ad Acbillam aese ex regia trajecit. Cic. 12.
Fam. 18. Id et tperaram prudentia tua fretut;
et ut coofiderero, fecerunt tua; gratlssima mibi lit-
terse. Sail, fragtr.. 2. 50. Ne mortem quidem bo-
nettam tperare licet. Sueton. Aug. 10. Qaem
vel prasclpuum adjutorem tperarerat. — Cess. 3.
B. C. 96. Dt a quo genere bominum vietoriam
iperassel, ab eo initio fugs facto preoa proditut
viderelur. Id. ibid. 7. Omnia ex victoria et ex
tua iiberalitate tperarent. Cic. 1. All. 13. ante
med. A quo nihil tperes boni reipublics quia non
vult: nibil meluat mali, quia non audet. — Pas-
sive. Horat. 1. Ep. 4. 14. Grata superveniet,
qua non tperabitur, bora. Cic 1. ad Q. jr. 1.
15. Cogita, not non de rellqua et sperata gloria
Jam laborare, ted de parts dimicare. Liu. 28. 41.
Magis parlam, quam tperatam gloriam amplecti.
Horat. 2. Ep. 1. 0. Ploravere suit non respon-
ded farorem Speratura meritis. . PUn. Paneg.
37. Qua numquam ut allena et tperanda, ted
at tua temperque posset3a ceplssent. Fulgat. in-
terpr. Bebr. 11. 1. Est fides sperandarum tub-
ttantla rerum, argumentum non apparenlium.
Adde Prov. 29. 20. — 6) Per Ablativum et
prap. de. Cic. 9. All, 7. De olio nottro tpero
jam. Nepot Miltiad, 1. TJt ado solum de eo
bane tperare, ted etiam confidere civet possont
sol. — c) Per Accusal, aat Ablat. et prsp. in.
Fulgat. inUrpr. 2. Reg. 22. 3. Deus fortit inous,
tperabo in eum. et 4. ibUi. 18. 5. In Domino
Deo Israel speravit. et alibi passim. — 3.°) Ad-
dila re, quam futurain speramus — a) Per Infi-
nitum, et quidem — a) Prssenlis temporis, ubi
tamen qaaidam temper vii fuluri inlelligilur; nisi
maiis ita conttrui ob prlmliiram voeis vim, qua
ralei In opiniune aliqua esse, putare vel tibi per-
tuadere aliquid. Cf. Eriotr, Gr. Lai, § 584. n. 2.
Cces. 1. B. C. 6. Neque (Cxwtm debere) edeo
— 445 -
graviter Iratcl inimicis, at quam Ellis nocert te
tperet, reipubiics noceat. Cic. 1. Alt. i. Ita quid-
dam spero nobis profiel, qoum per crebretclt, plu-
rimot nottrot amicot invenlri. et ibid. Cetera tpero
prol.Ua ette. Ttr. JEon.3.3. 14. Credo, ei placere
boe : tperat a me evellere. Cic. 1. Fam. 6. o med.
Spero, te mibi lgnoscere, ei ea non timuerlm.
Id. 12. Alt. 6. eilr. Spero ette, ut vplumut. Id.
Fat. 8. 15. Chrjslpput etttuani falll tperat Cbal-
dieot ceterosque divlnot, neque eo» uturot else
conjunctionibue, ut etc. Ter. Eun. 5. 3. II.
Spero me habere, qui bane meo exeruciem modo.
Sail, fragm, 4. 19. Mela mea cum tuit bonis
miiceri tperern. Firg. 6. Xn. 376. Desine fata
deum Deeti tperare precando. — Com v. poise.
Cms. 1. B, G. 3. Regno oocupalo, totius Gallia
sete poliri posse tperat. Id. 3. B. C. 8. Bibulut
tperant, alicul te parti onusiarura navium occur-
rere posse, ioanlbut oeeurrit. Id. ibid. 67. tlane
legionem tperans Czesar, te opprlmere posse. Ad-
de 1. 3. G. 40. et 5. ibid. 26. et 36. — £) Fa-
turl temporis. Plaut. Pen. 2. 4. 15. Ego me
confido liberum fore, tale tperat. Cic Amic.
21. 79. Ei quibut tperant, te maiimum fruelum
ette capturot. Cost. 5. B. G. 40. eslr, Legatos
ad Cssarem mittant: tperare, te pro ejus juslltia,
que petlerint, iropetretnros. Rursum Cic 1. Tusc.
34. 82. Spero fore, ut conlingat id nobis. Sle Ter.
Andr. 1. 1. 40. Spero eonfore etc. el Eun. 5.
2. 32. tpero, seteroam Inter not gratiam Fore.
Sail, fragm. Hist. 41. Mil tperalls, ttedlum jam
tyrannidit Sulla ette et eum dlmltsurum. — Pro-
perl. 2. 7. 45. de Penelope. Visora et qnamvit
numquam tperaret Uljiem, Ilium extpectando
facta remantit anut. BX'Xtviafxst. quamvit num-
quam te vituram tperaret. — Passive. Ammian.
17. 3. 1. Plurima gentet collatura capita tpe-
rabantur. Adde gumd. 30. 10. 1. — f) Pr»-
teriti temporis, et simile est <t£ opinor, credo..
Cic. 1. Alt. 1. tun fin. Spero, me tibi eausam
probatse: cupio quidem certe. Ter. Adelph. 1.
2. 72. Sperabam jam defervisse adulescentlam.
Cic. 2. ad Q. fr, t, in fin. De nostra Tullia
tporo cum Crasslpede nos confecisse. Seneca 1.
Benef. 14. liabeai ailquam familiarem noiam,
per quam tperet, te propins admltsum. Catssll.
84. 3. Et turn mirifice tperabat se esse locutum,
SI etc. — Passive impersonaliter. Jffanil, 4> 41.
Speratnm, Ilannibalem noslrit ceciditje catenii,
Eitiliumque rel furtiva morte lultseT — b) Per
Conjunctivum el panic, ut, Q. Cic. Fitit. cons,
5. circa med. Qui abt te aliquod baneOdum ant
habeni aut, ut habeant, tperant. Adde Ziv. 34.
27. Justin, o. 3. 3. Cf. Cat, 3. B. C, 35. Ooe
tperant,' ut movendis castris - commodiore fru-
mentaria re uleretur. (V, Nipperdey, QuoetU
Cms. p. 185.) Seneca 2. Control). 2. Non tpe-
ramus, ut Flaminlum judex probel, sed ut dirnit-
lat. % 2. Specialim sperare deos, inquit Serv.
ad firg. 1. JEn. 546., dicebant veleres pro deo-
rum auiilia rogare. Plautut in Hitite (4. 5. 10.)
deot tperabo, teque postremo. In Caaina (2. 5.
38.) diit sum fretut; deot sperabimui. !Jao Serv.
Sed loea Ptauli per ellipsin recti us intelligl vt-
dentur: deos propilioi fore sptrabo. Sic Cist
'2, 3. 51. Perfectum ego hoc dabo negotium. fbah.
deot teque tpero. <f 3. Pro cogilare, aut tusol-
pere, conarl. Colum. i. prcsf. a med- Nee li III*
pratlantit ingeo.il vis defecerll, confettim debe-
mut ad otium et inertlam devolVI; ted quod ta-
pienter tperavimut, perseveranter contectarl,
BJ Spero, de mails, ut Gr. tX.ift'£i(y, dicitur,
qua nolumut, et. posse accldere cogitamut', at-
que adeo metulmut. Calacbretin In exemplii, qua
tubjicio, agnoscuni Charts; ,DonoX., alii permultl:
negat rectiat Voss. Institut. oratoriar. 1, 4. c. 12.
$ 3., ted sperare poni alt pro opioari, putare,
credere futurum id, quod nolumut. V. init. et
cf. INSPERATUS. EOertur auiem taepissime per
negaiiooem aut expretsam aut tacilam. Cic. Rose,
Am, 4. 6. Sin a vobis (id quod non tpero) dete-
rar, lamen animo non deQciem. Plaut. Host. 1.
3. 39. sca. Uoneo ego te: te deteret ille elate el
satietate. rsiL. non tpero. tc*. Insperala acci-
dsnl m«gst fft; qsaai qoz tperes. Q. Jtcltll. j
SPES
ad Cic. 5. Fam. 1. Te tam mobili la mi meoi-
que ette animo, non tperabtm. firg. 4. Mn.
419. Huns ego ti potui tentum tperare doioram,
Bt perfem. eoror, potero. (^uintii. 8. 3. 3. Pro-
prietati contrariam est vitlum id, quod »pad not
improprlum, dxupo> apud Grscot, vocatur: qoa.lt
eit, tentum tperare do lor em. (?. infra Itid, in
Uomon.) Fal. Flacc.l.i'ih. Bxitingulne met
(fatii boe defuli unum) Speravi,te potts manoT
Stat. «. Theb. 138. Non hoe Argolidum call
circumdata matrum Sperav!, te, nate, eequi. Flor.
S. 1 . Quit tperaret pott Cartaaglnera aliquod In
Africa bellum? Adde firg. It. &n. 275., Pro-
pert. S. 4. 3., Stat. 2. Theb. 607., Ttr. Andr.
2. 3. 81. at Trebell. Gallitn. 14. — Hue et Ilia
pertinent. Firg, I. /En. 546. Si genut humanam
et mortalia temnitii arma, At tp'erate deot me-
moret fandl atque nefandi. TJbl Serviui: Abuti-
ve, tlmete, ui alibi (4. JEn. 4tV.) Bune ego.tl
potui etc. Tertull. De pall. 2. Quo magii de
mootibm tuit Campania tperet. — Ilujut generlt
esse ajunt el lllud Juvenal. 4. 57. jam qnarta-
nam sperantibut agrii. Alii, quod Cels. dixit S.
15. in fin. quartanam neminem'Jugulare, agrot
Intelligunt in earn optare vertl quoiidlanare ft*
brem, quia extra perieulum erunU — Hlnc Pari.
Sperant, antis, etiam adjeetivorum more, *ed
absolute, uturpatur de eo, qui tperat aliquid tibi
ex voto tuccetturum. Inscript. in Corp. Inscr.
Lai. 5. 5*3. t. tBROOKI AOBIPPiHt BVOC *V0. ».
COH. TIUI. PBABt. P. V. tBVKBIAM. IBXTItlA 1X4-
XIMILtA HBBBt ITBMQVB VXOB COBJVG. BABI1SI1IO
spBHAKT.'h. e. qui mortum eit eo ipio tempore,
quo fieri debebat eenturio. Ita itfommteniut ed
h. n. Cf. Fulgal. interpr. Ps. 16. 7. ete.
Sperata, a, t. 1. F. voe. teq. 2.
Speralus, i, m.2. «| 1. Adjeetive, is qui In,
ape eit. Plaut. Stich. 4. 2. 5. (paratilut loqui-
tur) sperale Pampbilippe, o spes mea! - talve.
lalvum gaudeo Paregre te in patriam reditte. Cf.
Merc. 3,4, 13. et 5. 2. 2. Spem tperatam quum
oblullsli banc mihf, lib! gralet ago. ^ 2. Ab-
solute, subitantlvorum ' more, it, queta elbl ma-
rituro fore aliqua sperat, ut sperata, quam quit
elbi sperat uxorem. F. PACTDS. Afran. apod
Non. p. 174. 31. Merc. Curre el nuncia Venire
et mecum tperatam adduce. — Id. ibid. Spera-
tam non odl tusm. Plaut. Pan. 5. 4. 97. Spe- .
rata, talve. Arnob. 4. p. 140. Uioret dllhabent?
habent speratat, habeut pactat, habent interpo-
tilie aiipulatlonlbui sponsasT Adde PtauU apai
Farron. 6. L. L. 73. MT t U., Hygin. fab. 34.
et Non. p. 439. 5. Merc, ubl ttatollur differen-
tia inter tperatam, diclam, pactam et tponsam.
•— Blandiendi gralla eilara uxor tperafa dieltur.
Plaut. Amph. 2. 2. 44. Ampbilruo Biprem^talatal.
latut speracam tuam. - -
Speratum, i, n. 2. ebtolate, ret sperata. Hie-
ronym. 5. in Isai. 18. 11. Et tunc dblebit gra-
viter, qaando tpereta et pwne jam tenta perdi-
derit. Ammian. 19. 8. 1. Potlri tpereta.
Homonym. Differ re tpero et exspecto ita do-
cet Itid. 1. Diff. 513. « Exspectamut et bona el
mala ; speramus tantum bona. Miro modo Tir-
gilius verbl hujus proprletatem a propria tlgnl-
Dcatione secernit dicent: Rune ego ti potui taty
turn tperare dolorem: dum omne quod eibor-
ret animus, rectius timere dleatur. Sed Gramma-
tlcl hoc eiponunt dleeoiet: Sperare dixit pro ti-
mere. Quod et Lucanui diatinguent ait: liceat
tperare timenti>. — Item tpero et confido dif-
ferunt vl; plus enim est confidere, quam tpera-
re. Rine Cic 6. Alt. 9. Spe.ro et, ut mejubet
Acastua, confido, te jam, at volumut, valere.
Addo eumd. 13. Fam. 18. el Ntpot. Milliad.
1. Sic et Italics v. sperare et confidare vl inter
te diOerre, nemo eit quln vldeaL
SPfiitrJU. F. Toe. teq.
SPES, ipSl. f. 5. — i.°) Ad forraam qood
attlnel — a) In ting. num. Aceut. sperem pro
spem reteribut uturpatum fulite doeet, nallo
exemplo alia to, Nonius p. 171.25. Merc; unde
el prosper, b. e. pro spirt. F. hane too. — In
plur. num. tperet, urn, epad vetoret usitatam
fait, teste Fat. p. 333. 5. Bull. Speres aatiqui
SPES
plUT&llter dieebant, at Eoaiui lib. seouodo : Et
»erael effugit iperet Its faoditu' nostras. Ei lib.
sextodecimo: Spcro, il iperes quidquam prodeste
polls lunt. £umen, Paneg. Constant™. 15. Pleni
(peram, vacui commodorom. Ifon. Joe. cit. Verro
Aboriglnibui: Ha sublimit iperibui jaclato elo.
Idem: Qulbal luam delectet amusiam Et avidita-
tem iperibui lactet tuii. Cf. Mullet, De re tnelr.
y. 380. — Recentioribns la uiu fuit ipes in plur.
recto et quarto casu; et tpsbus la dat. et ablat.
Cic. 3. Cat. 7. IS. Omnet Calilinse copias, omoei
spes atque opei coneldliie. Sail. Jug. 87. Mibi
ipes omoei In memet litae. Adde Plaul. Cure. 2.
3. 28. et Ter. Adelph. 3. 2. 33., Liv. 8. 28.,
Borat. 4. Od.lt. 25. et Sil. It. 13.287. — Pau-
Uji. flolan. earm. 18. 243. apebut fruitrata In-
dage peremptis. Cui adde Sutpie. Sever, dial. 3.
10., Sidon. i. Ep. 9. et V ulgat. inlerpr. 2. Mach.
1. 34. — 6) Seqi'iore elate etiam «pe», ipent's
(Of. Italicuro spent spud poetas) reperlmui, qua
tamen eit nomen proprium; unde oorropte fa-
ctum eat tpten, tplenit, quod legltur in If o tit.
et Curios. Urb. p, 2. et 3. Pretler. — 2.°)
Quantitei psnullims lyltabaj in Genet, tpgi est
brevli, ut to fidgi et rfi, teite Auct. Append.
•d Prob. Art. min. p. 439. Endl., et etiam in
plebli, diti (Cf. Miller, De re metr. p. 248.);
quamquam aotlqulores earn produtiiie, ut In fidii
et rgi, monet Mullerus apud V arron. 7. L. L.
93. ad illud Eun. Ebeu, mea puella, ipel quidem
Id success!', tlbl. — 3.°) Batione babita etjmi,
spet a rad. spa, cui tendendi notlo inett, unde
et Gr. imam, trabo, et Lat. tpatium, recentiores
deducunt, Its ut ilgniQcet quamdam aoiml inten-
tlonem teu motum ad aliquld. — Spei igitur
eit animi intentlo teu attentio ad aliquam rem,
vel eispectatio aqt opinio alicujui rel, quam in-
tendimua, et dicitur fere A) De bonii; et all-
quendo etiam £) De mails.
A) Spet, de bonis, est eispectatio allcujos bonl
(Cf. Tibull. 2. 7. init.), a"We (It. speranza,
tpeme; Fr. etp&ranee; Hlsp. esperanza ; Gerxn.
He Erwartung, Vermuthung; Angl. hope):
eul metus ieu timor opponltur.
I.) Proprie. — i.°) Oaiveraim. — a) Ab-
eolute. Cic. 4. Tusc. 37. circa med. Si ipes est
exspectatio bonl, mail eispectallonera esie ne-
eesse est metum. Id. Oral. 30. ad fin. Sunt omnia,
elcul aduleicentis, non tarn re et maturitate, quam
ipe et exspeetatione, laudatl. Id. 3. Nat. D. 0.
14. Mlierum est, nihil proficientem angl, nee ha-
bere ne spei quidem extremum, et tamen commu-
ne lolatiam. Id. 12. Fam. 1. Reipubl. omnia apei
In TobU eit. Id. 9. Alt. 10. ante med. .Egrotc,
dura anima eit, spes eise dicituf . Sail. Jug. 105.
Timor aliquantui, led ipes amplior. Ter. Adelph.
3. 5. 9. In te ipes omnls, liegio, nobis sita ett.
Id. Eun. 2. 2. 9. Itan parasti le, ut ipei nulla
reliqua In te ilet? Liv. 27. 28. a med. Spesaf-
fulget. Ter. Andr. prol. 25. Quid ipel tit reli-
quum. Cat. 2. B. C. 5. Plenua spei boom at-
que animl advenus eos proflciscitur. Tac. 14.
Ann. 53. Quartusdecimui annus est, ex quo epel
tua admotui mm. h. e. sum tibl magiiter da-
tus. Cic. 7. Verr. 16. extr. Sibi ipem aliquam
in aliquo reponere. Id. 3. Alt. 16. Litters spem
faclunt mlbl. Id. Sext. 43. 93. et Cigar. 10. ad
fin. Spem dare. Id. 1. leg. Agr. 8. 23. osten-
dere Improbis, tlmorem bonis injicere. Id. 3.
Fam. 6. et 6. ibid. 9. et 7. Alt. 16. aflerre. Id.
Plane. 23. 55. Excilare aliquem ad spem. el ibid.
28. ad fin. In spem maximam et verinimam ad-
duci. Id. 10. Phil. 10. 20. Magna spe et prope
explorata llbertalis causam suscepimus. Id. ad
Pompei. 2. pott ep. tl. I. 8. ad All. Dum in ipe
pai fuit. Id. II. Alt. 19. Quod nulla equidein
habeo in spe. el 13. ibid. 23. in fin. Id quidem
in optima spe pouo. Id. ad Porhpej. 1. post ep.
11, I. 8. ad Alt. Nunc auctoritate et consilio
tuo In ipe tlrmiore ii'.mui. Petron. Sat. 97. Hie
spem pleniorem concepit, quo diligentiui oppes-
sulatas invenit fores. Ter. Eun. 5. 8. !. Qua spe,
aut quo consilio hue imus? Cic. Slur. 15. tub
fin. Ilostium clasaii Italiam, ipe atque animis
inflate, peteret. Id. 1. leg. Agr. 9. 27. Spe duel.
— 446 —
Id. 3. Alt. 9. o med. niti. Id. 5. Fam. 13. eiVea
med. tenerl. Seneca Ep. 8. decipi. Ter. Andr.
4. 1. 24. falia producere aliquem. Petron. Sat.
140. ezlr. capi. Justin. 11. 1. a med. aliquem
implere. Liv. 5. 4. Fioem ipei «uas imponere.
Ovid. 5. Met. 377. Spem affectare. Quintil. 1.1.
2. In puerii spei ilucet pluriraorum, qua cum
estate emorltur. Cic. 12. Phil. 1.2. Spem auge-
re. Id. I. Cat, 12. 30. alere. Id. 3. Alt. 82.
exspectare. Id. 5. Tusc. 12. 36. gerere. Id. 3.
AtL 22. injicere. Borat. 1. Od. 4. 15. Spem
Inehoare. Ovid. 7. Met. 304. allcul tubjicere
Id. ibid. 336. agltare. Ammian. 15.8.7. robo-
rare. Id. 16. 4. 5. ailundere. Id. ibid. 1. accen-
dere in majue. Quintik 2. 4. 7. Minimum spei
dare. Cic.. Dom. 10. 25. Aliquem ad spem eri-
gere. Liv. 35. 26. Spem hand dubiam nactus.
et 5. 12. Ad exitum ipel venire. Cic. 3. Alt.
14. Spem ettenuare. Borat. 2. Sal. 5. 26. depo-
nere. Cic Mar. 13. 28. perdere. Id. 4. Cat. 4.
a med. erlpere. et ibid. II. 23. rallere, aut in-
perare. Liv. 6. 21. exturbare. Id. 1. 51. desti-
tuere. Brut, apud Cic. 11. Fam. 11. abjieerc.
Plin. 7. Ep. 27. projieere. Ter. Andr. 2. I. 4.
adlmere. Id. Beaut. 2. 3. 9. Quanta de spe de-
cidi! Liv. 2. .16, Spem ineidere. Cic. 12. Fam
25. Spe deturbarl. Ter. Andr. 2. 2. 37. Me spes
fruitrata eit. Sail, fragm. 3. Hist. 61. Spem fru-
•tra fulsie. Auct. Epit. II. Horn. n. 711. spe
pereuaui inani. h. e. fruitratui. Cic. Divin. in
Q. Coscil. 2. 4. Pro re eerta ipera falsam do
mum retulerunt. Sic Auct. com. ad Liv, 37.
Ponere falsam ipem. Ammian. 22. 6. 4. Spe
prssumpta fruitratl. Cic. 2. Cat. 7. 14. De spe
depulil. Liv. 31. 25. Spe depelll. Curt. 4. 3. 20.
et 8. e. 20. deititul. Coei. 6. B. G. 55. Hac ipe
lapiai Iaduciomarui. Id. 1. ibid. 8. Helvetil ea
ipe qejecti. Id. 5. i&id. 42. Ab bac spe repulii.
Liv. 2. 0. Spea ad inrltum eadlt. Curt. 7. 4.
15. Licet Urenuum metum putei esse, veloclor
tamen ipee est. — Liv. 9. 23. ex.tr. Contra ipem.
h. t. contra qnara eperabatur. Cic. 4. Fam. 4
Prseler ipem. Juttin. 2. 8. 1. Ultra ipem. Scri-
bon. Compot, t22. Supra homlnit ipem. Sic Mar-
cell. Empir. e. 29. p. 129. retro. Supra hominls
■pern conditionemque. Plin. Paneg. 27. In apem.
Liv. 36. 12. Ad spem. — In plur. num. Plaul.
Cure. 2. 3. 28. Dbl sunt mea ipes? Cic. S. Cat.
7. 16. Omnei ipes atque opes conoidisse. Ovid.
9. Met. 467. Spei demittere obscenas anlmo.
Quintil. <J. I. 27. Spes fallaces. Id. 12. 1. 13.
improba. Apul. 9. Met. proipera. Sil. It. 9.
543. fegra. — 6) earn Genetivo rei, quam
iperamui. Cic. 12. Fam. I. In ipem llbertatis
ingressus eum. Id. 5. Tusc. 12. in carm. In se
Ipio omnem spem »ul reponere. Id. 1. Orat. 7.
25. omnem dignitatis suae in aliquo collocare.
Id. 6. ibid. 1. omnem otil ponere in aliquem.
Id. 3. Ferr. 7. a med. corrumpendi Judicii alicul
preseldere. Ter. Beaut 4. 3. 35. nupliarum erl-
pere. Ammian. 19. 8. 4. defendendi abscindere.
Adde 16. 4. 1. Varro Sal. Mmipp. 2. p. 91.
Oehl. Spes auxllii argenlarla. P. ARGENTA-
RIUS. Cic. 13. Fam. 7. Spem nanciscl Impetrandl.
Liv. 7. 38. consilli exsequendi differre. Id. 35.
2. In eo vertl ipem obiidionis. Sail. Jug. 75.
Spe patrandi belli. Id. ibid. 6. prada. Id. fragnt.
3. Eitt. 8. prsemiorum. Id. Cat. 41. victoria:.
Cic. 2. Phil. 18. ad fin. Adulesceos summa spe
et animl et ingenil praditus. Tac. Agric. . 9.
Spe consulatui, eul (Fespasianus Agricolam) de-
itinaret. h. e. intuitu, respectu, opinions, vista,
riguardo. — In plur. num. Sal7. Cat. 35. Spes
bonestas reliqua dignitatis conserranda sum se-
Cutus. — c) Cum Dativp. Manil. 4. 124. Di-
ves feeundis Aries in rellera lanis Etutusque no-
vie rursum spem semper babebit. — d) Cum
Acoui. et prspo». ad. Cic. 15. All. 20. Plu-
rimum ipei habere ad vivendum. — e) Cum
Ablat. et prap. de. Plaul. Most. 3. 1. 40 Spes
est de argento. C03J. 2. B. G. 10. Spes de flu-
mine Iraaseundo. Cic. 6. Alt. 1. ad fin. De
Egnatil nomine nee nulla nee magna spe sumus.
Id. Amic. 3. It. Summa ra ipem de puero ha-
bere. Sic 2. Verr. 14. ad fin. Spem bonam de
SPES
ie habere. Quintil. 1. 1. 1, Spem bonam con-
cipere de aliquo. — f) Cum Accui. aut Ablat.
et prap. in. Pulgat. interpr. Act. 24. 15. Spem
habem in Deura. Id. |. Joh. 3. 3. Qui babet
hanc spem in eo. Cf. loc. supra cif. Cic. 12.
Fam. I. et 5. Tusc. 12. in earm. etc. Sic Curt.
3. 3. 1. Plurimum spei habere in aliquo. — g)
Cum lnfinito, et quidem — o) Praientii tern-
poris. Cic. 1. Tasc. 41. 97. Spes me tenet, bene
tibi evenire. Id. 9. Fam. I. In spem veoio, ap-
propinquare tuum edventum. — Ter. Phorm.
4. 4. It. lojecta est spes patri, posse ilium ei-
trudi. Liv. 34. 84. Spe, Impetrari posse. — fi)
Futurl teraporis. Plaul. Stich. I. f. 21. Spes est,
eum melius facturum. Ter. Beaut. 5. 2. 28. ir.
Modo liceat vivere, est spes. gut- qua? it. nos
esurllnros satis. Cic. Cluent. 3. 7. Spes me
tenet, bunc locum futurum etc. Id. It. Atl. 11.
Ne apes quidem alia ostenditur, fore melius.
— h) Cum Conjtinetivo et partic. ut. Cic. A-
mic. 19. 68. Si spem effijrunt, ut tamquam in
berbit non fallacibus frucius appareat. Auton.
Edyll. 2. 46. Consul ut ipse foret, spes mlhi
eerta fuit. — 2.°) In blaodltiis. Plaut. Hud.
1. 4. 37, Obsecro, amplectere, spes mea. Id.
Slich. 4. 2. 5. O spei mea, o mea vita, o mea
voluptas, salve. Adde Rud. 3. 3. 17. — 3.°)
Est etiam formula spes in Deo in titulis Chri-
stianis, de qua V. Cavedoni in Opusc. di Mo-
dena T. 6. p. 324. et De-Rosti in Bullell.
Crist, a. 1869. p. 81. et teq. et a. 1870. p. 13.
et teq. — 4. ) De spe succession!!. 7"ac. t.
Ann. 8. Augusli testamentum Tiberium et Li-
viam heredes babuit: in ipem lecundam nepo-
tes prouepolesque. in mancanza de' primi. Pii-
mam spem bereditalis babebant Tiberius et Li-
vla: secundara, al hi defecissent, nepotes prone-
potesque. Cf. .floral. 2. Sat. 5. 47. In spem er-
repe, ot et acribare tecundui berei. — 5.°)
Quum officii alicujus denomination! additur ipe.
Idem valet ae deaignatus. Inscript. apud Gruter.
393. 5. C. COELIO AKICKTO UIL. COB. It. Fit. IIKO.
TRIB. 8PB BBNRFICIABIO. HVIC ORCO SAKCTISSIMys
DBCvaionum ob spbm fbocbssvs bivs bonorem db-
CVBIOWATV8 ORATVITVM OBTVLIT 6te. — 6.°)
Sensu medio dicitur aliquando de rebus incertis:
bine 6ono spea, cui opponitur mala. Cic. 2.
Cat. 11. sub fin. dona spes cum omnium rerum
desperatione confligit. Salt. Cat. 21. Neque res,
Deque apes bona ulla. Adde Apul. Apolog. 94.
et Ccbj. 2. B. C. 5., Cic. 2. Pert: 14. ad fin.
allaque Coca supra allata. Liv. 22. 48. In mala
ipe. — 7.°) Spem pretio emere, rem iocertam
eerta jactura quarere, meltere il certo per Vin-
cerlo. proverb, apud Ter. Adelph. 2. 2. 11. —
8.°) In fabulis iSpeB dea hahita eat ademque ba-
buit Roma non uno In loco. Oino". 1. Art. am.
44*5. Spes tenet in tempos, semel est li credits,
longum: Ilia quidem fallei, aed tamen apta dea
eit. Liv. 2. 51. Pugnatum eat ad Spei aequo Mar-
ie. Adde 24. 47. eitr., a5. 7. el 40. 61., Plaul.
Cist. 4. 1. 18., Tibull. 2. 7. 10. et Inscript.
apud Gruter. 102. !.• 3. 2. V. plura ic 01SOM.
II.) Tranilate. % 1. Est Id ipsoro, In quo
spem habemus. — a) Generatim. Virg. 5. JEn.
672. Non hostes Inimlcaque castra ArgivAm ves-
traa ipes uritis. Oi'ii. 13. Met. V4. Puppes, apes
vestri redilus. Id. 2. ibid. 719. Spem auam (ft.
«. exta) circumvolat alls. Curt. 3. 8. 1. Grseci
milites, quos Tbymodes a Pharnabaio acceperat,
prscipua apes et propcinodum unica. — 6) Spe-
eiatim de aubole, sive in bominibus live in be-
luis; aut de quibus magna speramus. Virg. 2.
JEn. 281. lux Durdanis, apes o fldisaima Teu-
crQm! Quintil. 6. prcef. 12. O mea apes ina-
ncs. Ovid. Herald. 3. 94. Nati ipem. Id. 4. Met.
794. spes invidiosa procorutn. Virg. t. Eel. 14.
capella modo geinellos, spem gregia, ah! ailice
in nuda couniia reliquit. Id. 4. G. 162. alias
(apes) spcra gentii adulios Fdacuot fetus. Ovid.
15. Met. 113. sui ipem interceperil aoni. — c)
De Deo, apud Vulgat. interpr. Job 5. 16. Et erlt
egeno apes, el Ps 141. 6. Claraavi ad te, Do-
minc: diii : tu es spes mea, portio mea in terra
vlveoiiuui. Adde Hid. 13. .6. etc. "f 2. Est etiam
SPETUE
ipsa rei sperala. Ovid. It. Met. 527. Spa poti-
tur tandem, laudisqus aceensus amor* later mills
Tiros murum tamen occupal unui. Fulgat. s'n«
terpr. Til. 2. 13. Eispecianlei beatara ipem et
edrenium gloria etc. b. e. beatam rem nobis
tperatam, qua eit adventus glorioinc etc. Adde
Col. 1. 5.
S) Spet, de raalli quoque dieitur, at Gr.
e\fr«'e, et eit meiu», tlmor. Sail. Cat. 20. Mala
ret, spes multa aiperior. Id. Jug. 88. Contra
*pem luam. Ziv. 21. 3. Omnium ipe celerlus.
Jd. 25. 7. In spe Hanniball fuil defectio Taren-
tiaorum. Slat. 9. Thcb. 129. tela petenlem Dum
spes nulla necla, eriniio a Terliee flgit — NB.
De cognom. E. V, ONOM.
Homonym. Hoe interest inter tptm, exspe-
ctationem et fiduciam, quod inter tpero, ex-
tptcto et con/ido. V. bas toc. Liv. 5. 19. Pro-
fectus cum esercitu esspeeta tlone bominura
majors quam spe. Seneca Ep. 16. Jam de te
•pern babeo, nondum fiduciam. Tac. Agric.
3. Nee ipem modo ac volura securltat pubHca,
sed ipiius roti fidueia ae robur asiuinpserit.
Adde NepoL Hannib. 8.
SPETILK vel ipectiie, Is, n. 3. Ita vocatar
infra umbilicum suit quod est carnis, proprii
eujusdam habitus, eioe, qua eliam antiqui per se
utebantur. Plautus euumerandis vilibui obionils,
in Carbonaria sio meminit: Ego pernam, sumen
«ueris, inetile, callum, glandia. Hac Feslut p.
330. 28. Hull. : ubl alii leg. tptclile. Cf. eumd.
ibid. 24. et Paul. Viae, ei eod. p. 331. 10.
SPEUDIAS, a, m. 1. assuSiag, genas quod-
dam trltici, apud P(in. 18. Hut. nat. 12. 2. (64).
Sillig. 1'ingui solo bae genera adsignabat; le-
vissimum et maiume Inane, speudian, tenulsslmi
calami, in bumidis sari Jubebat, .quoniam multo
egeret alimento. Alii aliler leg.
SPECSTlCUS, a, urn, adject. emuac txo'e, fasti-
natus: a oirsuia), festino. Plin. 18. Hist. nat.
11. 27. (105). Panls Taria genera, alias ab opso-
nlis appellali, utostrearii: alias a deliciis, ut ar-
lolsgaai; alias a festinatiooe, ut speuslici: nee-
non a coqueodl ralione, ut furnacel. h. e., at
interpretatur Harduin., cul nee fermentum ap-
poniiur, nee caiefli aqua; led stalim subacta fa-
rine igni commitlitur.
SPHAC09, 1, m. 2. cpa'xoc, vol, quas salviam
cerbam notam signiOcat apud Graces; sed apud
Latinos *| 1. Est idem ac spfaagnos. Plin. 24.
Hitt. nat. fl. 17. (27). Spbagnos, sirs spbacos,
sive bryon, et in Gallia nascitur etc. *f 2. Et
etlam idem quod elellspbecos. Id. 22. ibid. 26.
17. (146). Cf. Apul. Herb. 101. Grace elellspba-
cod, alii ciosmin, alii becbion, Alii pbacon, alii
spbagnon appeilavere, .Egyptli nuuil, Latin! sal-
viam, alii tussiiaginem, alii corsalvium vocant.
Elelispbacos agrestis graviorls est odorls. Fortasse
phacon est spbalma libtarll pro tphacon.
SPHjERA vel spbera a, t. I. (epaipa) Abjecta
asplratiooe et vocaii priore dipbthongi, scrlbitur
etiam ipera, et prima corrlpitur a Prudent. Apo-
theot. 278., quam licenliam, at ait Forcell., cave
imiteris. Drettelhtt tamen. h. I. leg. tphera, ser-
vale aspiratione. Celerum et tfcera et sftra et
tfela legilur in Cod. Cic. de rep.- 1. 14. 17. Cf.
Du Rieu, Sched. Vatic, p. 63., 66. — Ratione
babita etymi, videtur esse a rad. Skr. sphur, \\-
brare, Jacere; quamquarn el. F urlanctto vocera
conjungit cum Hebr. -\SD saphar, numeravit,
recensuii, descripsit, qua est descriptio motus si-
derum. — Spbara eit globus, pila, qua jaci pot-
est (It. globo, palla: Fr. globe, sphere* Hlsp.
globo, balla, boeha; Germ, die Sugel; Anei.'
globe, hall, orb).
I.) Proprle. •} 1. Strieto aensu dieitur de pila,
specialim lusoria, sea corpore solido rolundo, vl-
rlbus eiercendis accommodato. Cf. SPHjERISTA
et SPU.ERI3TBRI0M. Cat. Aurel. 3. Tard. 6. ad
fin. Turn, permilteniihus vlribus, etlam raptorio
macbinamento gestalur ac deinde recussabili (h.
e. repercussibili) sphara lulctur), quam Italicam
vocant. Adde eumd. 5. it id. II. ante mtd. — De
asu sphararum in atbloticls ludls testis locu-
pletissimus Sieronym., qui In Zachar. 12. hsee
— 447 —
babet: Mos est in urbibui PalasiioB et os-joe nodie
per omnem Judaam retus eonsueludo ttrrstur, at
in riculis, oppidis at caslellis rbtandl ponanlar
lapides gravlssimi ponderis, ad tjaos Ju'enes et-
ercere se soleant et eos pro rarietate rlrium sab*
levare, alii usque ad genua, alii usque ad om-
bilicum, alii ad bumeros et caput, nonnulli su-
per vertieem, rectis Junctisque manibos, rasgnl-
tudinem virium demonstranies, pondus eitollant.
Id area Atbeniensinm, juita simulacrum Miner-
T9B, vidl spbaram aeneara graritsiml ponderis,
quam ego pro imbecillilate eorputculi mei mo-
rere vis potui. Quum aulem quarerem, quidnam
sibi Tellet, respousum est ab urbis ejus cultori-
bus, atbietarum in ilia messa fortitudinem com-
probatl, nee prius ad agonem quemque detcen-
dere, quam at levatlone ponderis sciaiur, quis cui
debeat compararl. Ha Hieronym. Hinc lucem
acelplunt, inqull el. De-Fit, duo illi lapides di-
versa magnitudinis perfecte rolundi ac levigati,
qui reperti sunt inter rudera Pompejana ac vlden-
lur In bujosmodi usum adbibiti fuisse a Ju»enibus
Pompejauis, at arguerat JUinervini In SuHett.
archeol. T/apolit. a. 1857. p. 45. coll. Cauedo-
m ibid, p, 48. *( 2. Latiore sensu est corpus so-
lidum rotundurs, uoica superBcie oooteoturo, in
cujui medio punctum est, a quo omnes line*
reels dueta ad circamferentiam vel ad ambien-
tem superQciem, sunt aquales, globo, tfera. Cie.
2. flat. D. 18. 47. Quum duo forma prsstan-
tes sint, ei solidls globus (sic enlm ofaioat In-
terprelari placet), es planis autem circulus aut or-
bis. Id. ibid. 21. 55. Habeut suam spbaram stalls
inerrantes, ab alberia coajunctlone secretam et
llberam. Id. 3. Oral, bo 162. Quamvis spbaram
in scamam, ut dieitur, aUulerlt Ennius; tamen in
sphara fornlcis aimilituuo hod potest inesse. Id.
1. Tutc. 25". ad fin. Accbimedes luna, oolis,
qulnque errantium motus in spbaram llligavit.
Cato R. R. 82. Spbaras pugnum alias facito.
V. SPHiERITA. — Sphcera, xar'i^o-^, dieitur
aTrXovs'uv aarpwv apud Capell. 7. p. 243. ; quam
lUacrob. 2. Somn. Scip. 4. vocal aplants. Cf.
Apul. Dogm. Plat. p. 203. Oudend. — Sphce-
ra ccelestit apud eumd. 2. p. 44. b. e. call atel-
lati globus seu ambitui. — De eonceotu spha-
rarum V. eumd. 1. p. 11. el alibi. Plato, rep.
10. p. 617. Sleph. cuilibet orbi 2eipi5va triboit,
vocem (auvrjv) unam edentam. *| 3. Item diei-
tur descriptio motus siderum. Ejus piura sunt
genera; alia enim est Gracaoica, alia Barbarica,
alia Persica, slia Indica. Gracanica est, la qua
describuntur ortus et occasus siderura, prout a
Gracis in tao bemispbario visuotor: Barbarica,
qua accommodata est ad clima jEgyptiorum: et
sic de reiiquis. P. Nigidias Qatvo/Mva ad incll-
nationem eali -Egjptiaci el Gracanlcl scripslt:
alierum librum vocavil spharam Sarbaricam,
alterum Grmcanicam. Ei uiroque testimonla of-
feruntur a Varron. apud Serv. ad Firg. 1. G. 19.
et 2. ibid. 190., item ab ipso Serv. ad Virg. I. G.
43. et 218. Hebc ex Jot. Scalig. ad Manil., ubl
plura bae de re. Jul. quoque Firmic. Barbarica
sphara raeraiait 8. 18. et3l., et toto fere eo llbro
de ea disserit: led vldelur eo nomine Gracanl-
cam intelligere. Persequltur enlm vires et apo-
telesmata astrorum lis Vocabalis, quibus Grace
nominantur. Porro quemadmodum Grecl omnes
eos /3apj3apouc vocarunt, qui eiteras regtoaet
babitabant; eadem ratione Lalinis licere potuil
vel ipsos Graeos vocare barbarot, qui ab tuis
moribus non parum abhorrebant: quamquam
plerumque solent ab ea appellations eicludi. —
Sphcera cricote, b. e. annularis, tfera armil-
tare, qua apud Capell. 8. p. 275. sphara per-
'forata dieitur. V. CRICOTOS. — De phara,
qua in nummis sape apparet et Covsarea vulgo
-dieitur ei eo quod Cxsar anni lempestales ordi-'
Davit, V. Giornati degli Scavi di Pompei, a.
1872. p. 294. et teqq. f 4. In re maihematiea
sphcera est somleireuli, manente diametrp, cir-
cumduetio el ad eiimdem loenm reverslo, unde
prius csperat ferrl, inquit Batik. 2. Arilhm. 30.
II.) Translate est pulpa In peciore et natibus
equoram. Cauiod. 4. VariAT. 1. Quorum (e-
SPH-EROMACHrA
quorum) pectora et crura spbaris camels deBen»
ter oroanlur.
SPH.ERALIS, e, adject, (spbara) OfeUBUto'e,
tferico, ad spbaram pertinens, tpharlcus. 3fa»
crob. 7. Saturn. 16. OtI forma teres ae pane
spbaralls. et ibid. 9. Hotus spbaralls, quo mo-
Tetur calum, quo sldera. Id. 1. Somn. Scip,
22. Spbaralls aitremltai.
8PB£RlCA. F. roe. seq. Id Bn.
8PO£RlCUS vel epberieus, a, um, adject,
o^cuptxo';, spbssralls, la modum ipbarss factus,
rotondo, tferico. JUacrob. 2. Somn. Scip. 14.
ad fin. Spbarico motu in orbem rotari. —
Sphcerieut numerut, Italics numero cubico, It*
definltor a Cattiod. de Arithm. Spharieus do-
merus est, qui a elrealato numero maltiplicatof
a se Ineboans *d se eoavertitur, at, verb! gratia,
quinquies quini, viglnti quiaque. Hiao circalui,
dum lose ipsum multiplicatui foerlt, facit spha-
ram, id est, quinquies XIV. CXX.T. — iliac
Sphcerica, a, I. 1. absolute, lubstantivoram
more, discipline, qua de spbara tractat. Boelh.
1. Arithm. 1. Spbarieam vero atqae astrono-
raiam tanlo pracedit (arithmttica), quanto dust
reliqua disciplioa) banc tertiam nature prace*
dunt.
SPH^RlON, D, n. 2. ofatpiov, nomsn collj-
rii apud Celr. 6. 6. 21., Ita a forma appellali.
8PH£BISTA, a, m. 1, ofatotorf,{, qui pila
vel globis lodit. Sidon. 2. Ep. 9. ante mid,
Ecce hue spharistarum contra stantium parte
inter rotatiles^catastropbarum gyros duplicaban-
tor. In Tab. Antiat. apud JHurat. p. 305. Sa-
turninus Sphar. h. e. spbarista, seu qui plla-
rum custos vel earcinator erat: ibi enim recea-
sentur nomina plurium lervorum, qui In villi
Augusta Antiatina erant.
SPHiERISTERlUM, II, n. 2. (ofaieienipiCT).
Intcript. apud el. Furlanetto, Lap. Patav. p-
101., nbi tperitterium pro tphwriiterium Icgi-
tur, est spuria. V. Borgheti apod eumd. p. 525.
— Spbaristerium *J 1. Est locos pila lusul
deitinatus: a afaipi^w, pila ludo: idem antiqui*
tu> coryceum dicebatur. Erant spharisteria ea-
bicula in ballnels, in quibus se turn aliis rebus,
turn pila ludo eiercebanl. Plin. 5. Ep. 6. Apo-
dyterio superpositum est spbaristerium, quod plu-
ra genera etercitatlonls pluresque cirealos capit.
Suelon. Vetp. 20. Valetudino prosperrima usue
est, quamvis adtueDdam earn nihil ampllus quam
fauces ceteraque membra sibimet ad numerum
in spbarlsterto defricaret. Adde Plin. 2. Ep.
17. *f 2. SigoiQcat etiam ipsum ludi genus.
Lamprid. Alex. Sev. 36. Post lectionem, ope-
ram palastra aut spbaristerio aut cursui aut
luctaroioibus moliioribus dabat. Sidon. 2. Ep.
2. a mtd. la cujui (umbra) opacltate pila ve-
camus, dooee arborum imago contraetioi intra
spatium ramorum reeussa cobibeatur, etqae illlc
aleatoriara lassis, consumpto spbaristerio, facial.
V. Quadrio, Delia tferittica (Slitcellan. 49.).
SPHiEKlTA, as, f. 1. ofatpl-crtt, supple cXa-
xou;, placenta genus, in cujus sold spbara sea
globuli multi posit! sunt: a rphcera. Cato R.
R. 82. Spbaritam sic facito, ita all spiram ; Dial
sic fiogito, de tract!-, caseo, melie spbaras pa-
gnum alias facito, eas in solo componitp: den-
sas eodem modo eomponlto atque spiram, Item*
que coquito. A|li recttui leg. tpceritam.
SPIIiEUOlDES, is, ouiq. gen. adject, cf capote
Srje, spbara simills, spbaricus, timile alio tfe-
rico, gtoboto. Ptiruv. 8. 6. a med. Arcbimedl
placet aquam non esse iibratam, sed spbseroidei
habere schema. — ■ Hine
Sphceroidet, it, t. 3. absolute, tubstaotlvocum
more, globus spbarieus. Claud. JUamtrL 1. Stat.
ant'm. 18. MoTetur omne corpus sursum, deor-
sum; la dexlrum, sinistrum; priorsas et relror*
jus. Hoveiur autem etlam motu teptlmo: ileal
et rotas et spbaroldts,.
SPU£ROMACUlA vel speromaeble, se, t 1.
efcujsoftax-'s P«S oa pilaris, et preelpae eerU-
meo fllud, quod et barpastum dieitur: . Graca
tot, e ofaipa, globus, at p&fyi, pagoa. Stat.
4. Silv. prtxf. ad fin. Sed et spbaromacbief
SPH^ROP^CTES
speetamoi et pllariiloslo adraitlitur. Stneca Ep.
80. Hodlerno die noa tantum meo ceneficio mihi
vaeo, led ipeclaeuli, quod oranet moleitos ad
tpharomaobiam avoeavit. — Pollus I. 9. ait,
hone ludum tphennam appellatum fuisse val a
prima auctore v«l a of oVXu, qrod an fallo, nam
quiim pflam unus altari vldaretar poiliceri, non
bale, led alii miltebat.
SPH^EROPiEGTKS, as, m. 1 . spoipotraixTiK.
pilarum luior, pilariua. M or. Pietorin. p. 1937.
Putsch. MataiOT«x M ' a ' 1 uaB difncilee qaldem rei,
non samea uiui necessaries facit, vslull mat
•pharopscta , funsmbuli eeterlque hujosmodl.
Ita edldlt Zindemannui, meadoie Fulteniui
bebel tpiropatre. V. PSEPUOPiCTA.
SPH/EROTER, spberoter vel tperoter, erls, m.
9. opatptorTJp, ornamentam iphmricum, quod
eaodelabro au( etiam capitibus coluronarura lm-
posebalur apud Hebraoi. P ulgat. interpr. Ital.
Exad. 25. 31. et 33., obi noiier babat iphce-
rula. Ct. Quicherat ad h. v. in Addend, etc.
SPHjERfJLA, as, f. 1. deminut, a ipharra,
parva spbsra. Auguttin, 9. de Gtnts. ad lit-
ter. 15. da tuna. Si ax una apbsrula tus parte
temper lucet. Adda Pulgati interpr. Exod. 25.
31.. et teijq. et 37. 17. et teqq, V. voe. prat*.
SPHAGNOS, I, ro. 2. ofa'Tvoj et ofdxof, alio
nomine brjoa, /3pu'ov. Hso foce ligoiflcsnlur eani
arborum Tilli, quale in quercu maiime videmui,
led odore prsstaotei. Kin. 12. Bin. nat, 23.
SO. (108). et 24. ibid. 6. «. (27}.
SPHALANUlUM et
SPHALANGlOS. P. PHALANGITIS.
. SPHENISCOS et
SPHBN1SCUS, I, n. 2. opyviaxoe, parvus ea-
neas : ipeciatlm apud Malbematicoi tigura solids
In modum sunei", Boeth. 2. Arithm. 25. et 29.
P. CUNEOLUS, ubl in illo ejusd.ibid.29. sphs-
niici pro tphceritci legendum est.
SPHINCTER, cterli, m. 3. sf 17x711?, muoculus
anum constringent, ne etcremeota Immature ef-
fluent, ifmlere. Ccel.Aurel. 2. Tard. 1. 11. Lon-
ganone cum ipblnetere atque podiee paralvil vl-
tiato, erit Involuniaria egetlio itercorum, niii et
ailqaa boc fuerit eircaminciiione coofectam. P.
SP1NTHBR.
SPHINGA, m, f. 1. idem ao Sphioi.
I.) Propria. Sidon. 5, Ep. 7. Confeitim vide-
bii Illto et ocaloi Argi et menui Brlarei el Spbin-
garum ungues. Adda Augustin. 18. Civ. D. 13.,
By gin. fab. 67. et hid, 13. Orig. 2. 32.
11.) Improprle sphingce appellaotur sells majc-
ret, quit duabui sphiogii auflultas eunt. /rid. 20,
Orig. II. 3. da ttllit. Sphinga tunt, In qui bus
sphiogata efQgles, quoi not grjphot dieimui.
Alii leg. ipingce el tpingatae, omissa aipiratione.
8PH1NGAT08, a, am, adject, qui ipbiogli fl-
gnram habet. P. voe. praeed.
SPBINGlON, n, n. 2. op«rr»o», genoi qood-
dam timiarura, fortaeie nmla canine {Simia
Cynocephalot Linn.). Kin. 0. Biit. nat 29.
34. (173). et ibid. 35. (184). et 10. {bid. 72. 93.
(199).
SPHINX, iphingU, f. 3. (Spiff, no«) Legitor
<t Sphinga (vel Spinga), <B, apud Sidon., Au-
guttin., al. he. cit. in bac Toe. — Sphingoid
Graca positione, in genet, ilog. habet Stat 1.
Theb. toe. Infra cit.; item Sphinga, in accui.
•ing. Seneca loc. ciU et Ovid, 4. Trist. 7.
17. et lb. 380.; item Sphingum, in genet, plur.
Pett. p. 200. 3. Mull. — Sphinx est monstrum
apod Tbebai, cujus caput et menu* puelles, cor-
pus canis, al* aril, vox homlnii, ungues leools,
caoda draconis: a afiiyio, itrlngo, quod in leo-
palo insldent via imminent!, ad portam Tbeba-
rum, anigmata proponere lOleret pratereuntibua
Ita difticilia, ut se eipedlre oon poiient; quod
li ilia aolgmata non dlssolverent, ad eoi advo-
iabai, illoique ad ie In rupem tractos unguibai
laeerabat.
I.) Propria. Seneca Phtsnitt. 119. Ubl ifidlt
alta Tape, semlfaro dolos 8pblnx ore necteci. Id.
CEdip. 02. Nee Spbinga easels verba nectentem
modis Fogl. Auson. Edyll. It. 40. Terrult Ao-
nlun Toloerii, leo, virgo, rtiformii Spblni, to*
— 448 —
lucrli pennii, pedibus fera, fronle paella. Usee
in fabuiis. Be vera autem Spblni eral, quern-
admodum axSoerate tradit Sebollastes Euripidis,
•TX t0 P' B XP 1,a '* ^ 'l'' s WoTvewT* payrsuo^ivu,
Tetes ejus regionis, qaas respouia daret intelle-
ct diffleilla. Indeque a Sophocte in (Edip. ty-
ranno yoeatur t; p'oifuSe'e, idest eonteieni ear-
mina. Vide, sis, qaas da Sphlnge notavit Jot. Sea-
tiger, Animadvert. Euteb. ad dnn. 757. Stat,
I. lneb. OS. il Sphingos laiqus Callidas amba-
?bs te prsmonstrante resolvi. — Quum (Edipus
bebas ingressarus esset, Sphinx anlgroa ejus-
modi ei proposal!: Qaodoam animal mane qua-
drapes, meridie bipes, vesperi tripes esset. CEdi-
pus Eeaigmatis nodum disiolvit, et dixit homiaem
esse, qui In infantia manlbui et pedibui repeos
Terlas, quam incedeus, quadrupes est : faetus vir,
at qui nulto alio, quam pedum, admiaiculo ni-
litur, bipes: lograveseentibus autem aunis, as-
lumpto sclplone, tripes. Hane solutionem Spbioi
tarn esgre tulit, ut statim se de saio prscipiia-
Teri!. Kaut. Pan. 1. 3. 34. Isti oralioni CBdi-
po opus eoDJeetoreest, qulSpblngl ioterpres full.
QuintU. 0. 3. a med. Ex bistoria etlam ducere
urbauit&tem, eruditum: at Cicero fecit, quum ei
dixlsset Hortentiui: non Intelligo haec inigmata;
atqui debes, inquit, quum Spbiogem domi be beat.
Acceperat autem iile a Verre Spbiogem aeneam
magna pecuniae. — Spbinge in anulo insculpla
inter initia Augustas ilgnavit epittulai et diplo-
mata, teste eod. 37. ibid. 1. i. tie. Suelon. Aug.
50. — De Sphingibus j£gypliis pedes babentibus
leonis et vultum puells, ad rcpisseQlandea Mill
exundatlones, quae meose Julio et Augusto fiabaoi
sub signls Virginis et Leonis, Y. Slut. Borbon.
T. '5. tav. 41. et T. 9. tao. 43.
II.) Improprle est animal ex genere simiaram,
reiiquo corpora birsuto, pectore glabro, mammls
at mulleram, facie rotundiore tt ad muliebrem
formam aceedente, fortasse ex lis, quse Scim-
panti Talgo feruntur (Simia Troglodytet GmeU).
Plin. 8. Hist. nat. 21. 30. (72). Ljncas vulgo
frequentes, et spbiogas fusco pild, raammis in
pectore geminls, Ethiopia general. Solin. 27.
tub fin. Inter simias habentor et sphinges, vil-
lous comls, mammls promlnulls ac profuodis,
doelles ad feritatls obliviooem. Adde JUtlam 3.
9. — Harum figura prostat in lithoitroto Pre?-
nestino, quod illustravit el. Pieralisiui, Tab. i.
SPHONDULDS. V. SPONDYLOS.
SPHONDfLE. V. SPONDYLB.
SPHONDYLlON vel ipondjliom. T. SPOH-
DYLION.
SPHONDtLDS. V. SPONDYLDS.
SPUONGlA. V. ■ SPONGIA.
SPHRiGIS, Idle, f. 3. (cf pa-r<'«) Sphragidat,
Graca positione, in aceos. plur. apud Plin. loc.
cit.— Spbragls est Greece signum,sigillum,nota,
qua annlo alioui rei imprimitur: Latins vero
*f 1. Dieitur de gemmarum genere, quod slgnan-
do iniervit. Plin. 37. BM. nat. 8. 37. (117).
Nee diverias quas spbragldas vocaot, publico gem-
marum domloio ill tantum dalo, quoniam optima
slgnent. *| 2. Est etiam genus terras seu ru-
brics, apod eumd. 35. ibid. 8. 14. (33). Rubrics
genus secundee aactoritatis; pal mam enim (ru-
brics) Lemnia dabant. Minio proxima beee est
etc neq niii signata venuDdabatur,unde et spbra-
gidem appellavere. f 3. Apod Cell. 5. 20. n. 2.
Poljldae ofeaylf nomlnatur paitilloi glollnandis
Talnerlbas optui. Id. ibid. 20. n. 23. a tried. Im-
poaere valneri Pol-ida spbregidem. *fi.Sphra-
git Tidelar esse etiam colljrium, apod Marcell.
Empir. e. 8. t. 5. p. 90.
SPHRAGlTIS, tldis, f. 3. eppayftK, note, itig-
ma, lignum impressum, marchio, bollo, ttigma,
tfragite. Prudent. 10. nipt otlf. de hii, qui Ma-
trls deum lacrii inltlabantar, 1070, Quid, quum
•aerandui accipit ipbragitidaiT Aeni mlnutai in-
gerant fornacibui: His membra pergunt arere,
utqae IgnlTerint, Quamcamqae partem corporis
fervent nota Sligmarit, bano lio consecratam pre-
dicant.
SPHYRfNA, tt, f. 1. efoBcma, Idem ao rades.
P. SUDES.
SPICA.
SPlCA, a, f. 1. et ipicnm, a. et iptcui, I,
m. 2. Etiam speea pro spica vulgo dictum tra«-
dlt Varro loc. infra allato. Neiitr. et maae. gen.
uturpatum fulste, F. loe. cit. Serv. ad Pirg. 1.
G. Ill, in usu esse alt in masculino utrumqua
numerum, In neotro ilogularem tantum. Ma'
merlin, tamen Oral. act. ad Julian. 23. Non
spies trilicei, non vllea uyarum raceml, ted opei
atque di'iu'ie nihil laborantibut Ingeruntur. Feet,
p. 333. 2. Mull, tpicut maieuiioe dictum tradit,
efferent antiquum bunc vertum: Quail meuor
per mesiim uoumquemque tplcum colli?!!. — St-
tione habita etjml, sunt qui nomen ducunt a Gr,
orra-Qjc, quod pro oto'-^uc ab yEolibus. undo
plura Latini mutaati turn, dleebatur. At Parro
I. RR. 48. Spica, quam rottlci, ut acceperunt
aotiquitut, voeant specam, a *pe videtur noml-
nata. earn enlm quod tperant fore, terunt. Aliler
/lid. ex Seru. 17. Orig. 3. 15. P. infra. Verum
recentioret eljmologt a rad..tpi, quod scutum
nliquid ilgnlGcat, undo et tpina, derirant. Cf,
Germ. Spilze, aciet. — Spica igilur eit aclw,
cacumen; ted tpeeiatim occarrit et eit collectlo-
plurium granorum in tummo culmo ftum»nli,
bordei et bulutmodi, ora^uc fit. tpigti, tpica;
Fr..e'p»; Hitp. espiga; Germ, die Aehre; Angl.
ear).
I.) Proprie. Tarro 1. R.R. 48. Spica ea, qua
mutilata non eit, in bordeo et tritico tria habet
cuniinentia, graoum, glumam, arlitam: et etlam
primitut tpica quum oritur, vaginam. Cie. 4. Fin,
14. circa med. Frugei ab berba ad tpicam per-
ducere. Catull. 19. tl. et tenera virem spica
moilia arista. Ovid. 3. Amor, 10. 3. Flava Ce-
res tenuei spiels redimlta capillos. Id. 8. Met.
29 1, de apro Calydonio, Noncmatura metit (le-
vari vota colon), St Cererem in spiels Intercipit,
Plin. 18. -ffist: nat. 7. 10. (56). Framenta qn«-
dam in tertio genu tpicam incipient concipere,
quadam in quarto, ef ibid. 24. 55.(199).Macies toll
tpicam mlnutam facit et Inanem. Tibult. 2. 5.
84. Ditiendet tpicii horrea plena Cerei. Apul.
II. Met. Spica Cereslet. — Proverb, tunt ilia
Ovid. 5. Tritt. S. 43. His qui contentot non
eit, in litui arenat, In eegetem tplcas, in cnare-
fundat aquas. Similiter dieitur in tilvam ligna
ferre, et noctuat Mhenat miltere. Y. LIGNUM
et NOCTUA. — In gen. neutr. et mate. Parro
apod Nan. p. 225. 30. Merc. Neqoe in bona
segete nullum est spicum nequam, neqoe in
mala non ailquod bonum. et Cic. Senect. 15. 51,
Fundit frugem spiel ordlne itructam eto. Ita e-
nlm leg. Won. ibid, et multl eritiel ex optim.
llbrii. Pett. In fleitibiii p. 281. 10. Mull.
Farreo spieo agrum serere. P. ARISTATDS.
Serv. ad Pirg. 1. G. 314. ait abusive ipieot de
maturis frogibus dlci: proprie spleos esse, quum
per culml fo.llicnlura, id est extremum tamorem,
arista adbuc tenoes in modum tpicali eminent.
II.) Improprle et trantlate. •» 1. Dlcitor de a.
liit plantis,ipica liralle quipplam ferentibui. Plin.
21. Silt. nat. 8. 23. (47). Amaranto ipica pur-
purea veriui, qaam flat. Id, 22. ibid. 25. 79.
(151). Bromot temen eit tpicam fereotli berba.
Id. 12. ibid. 12. 26. (42). Nardl eacumina In
nritiai ie spargunt: Ideo gemlna dote spices ac
folia celebrant. Ovid. 1. Fait. 70. (et iVopert.
4. 6. 74.) Et loaet aceentii ipica Ciliiia foclf.
h. e. crocui, oujui cacumen in capillamenta et
Qls arittarum aimllia detinlt. Cato R. R. 70.
et Colum. 8. R. R. 5. ad fin. et 10. ibid. 112,
Spica alliU ipiga d'aglio. nucieui, ex quo qua-
druplicl aut majore numero caput allii cooitat.
P. STICA. — Apud reset 4. Teterin. 13. tpica
nardl, tplea Celtica, spica Sjrlaca, Indlca, her-
barum nomina toot. q 2. In tldere YlrginU
itells eit, qua ipica dieitur. P. VIRGO. Ct*e.
in y<rat. 2. /fat. D. 42. eslr. Spleam llluitre
tenent tplendeotl corpore Virgo. Adde Plin. 18.
Hitt. nat. 31. 74. (311)., Manil. 5. 271., Colum.
11, R. R. 2. a med. el Germanic in Arat. 98.
5 3. Est etiam tagltta, spiculom. Zucret. 3. 199.
At contra lapidum coojectum spiearomque, Ita
leg.Forbijer; al Zacnmann leg. ipiritui acer,
et Bermann in Phitot, 8. 180. rumpere tpira
SPICATUS
(Cf. Gr. oitsTpa, roanipulus). J *. Spica te-
tlacea, laterculuJ minor oblongus acuroinatus,
eujui usus est in paviraentis spicalis. Filruo.l.
1. in fin. Supra autem sive ex tessera graodi,
aire ei spica testaeea pavimenta struentur. V.
SPICATUS et VERMICULUS. ^ 5. Spiciis eri-
ndlit est Tel basta cslibaris, qua oupta caput
coraebatur: vol aeus discriminalis, discernlculom
dividendis a tronte capill'u. CaptU. 9. p. 306.
Crinalera spieum pbaretris deprome, Cupido, Li-
bens caplllum solvere. Alii leg. erinale tpicum,
ut le producatur propter tp sequentes, more
Gracornm: alii erinale spiclum, sjncop. pro
spiculttm. — NB. De cogoom. R. V. ONOM.
SPtCATUS, a, ora, particip. F. SPICO.
SPiCELLA, as, f. 1. videtur esse Idem ac spe-
clliam, qua est instruntentum chirurgicum, ten-
ta: a ipefillum vel tpicula factum. Sex. Pla-
cit. II. 14. Si deiter oculus glaucomate laborat,
In deiteriorem partem spicella demittltur.
SPlCBCS, a, am, adject, (spiea) qui est ei
apfcis, di tpiga, otoyu'cJos. Firg. I. G. 344.
jpieea messii. Ovid. 3. Amor. 10. 35., Tibuil.
t. 1. 20. et Clau&ian. B. Gild. 130. spicea ser-
ta. Properl. 4. 2. 14. Et coma lactenti spicea
fruge tumet. h. I. Ipsa spica. — Plin. 18. Eitt.
■not, 3. 2. (6). Arvorum sacerdotex Romolus ln-
■titnlt, spicea eorona, qua* vltta alba colligare-
tnr, ia taeerdotio eia pro religiosissimo insignl
data', quae prima apud Romanos fait corona.
GtU. 6. 7. in /in. Cujus sacerdotii (fratrum Ar-
valium) inslgne est spicea corona et alba Jnfu-
!aa. Intcript. apud Marin. Frat. Arv, n. 25.
32. et 35. ixMBDOTn (fralret Arvales) bvmttis
MAXTBXTtS »T C0E0H1B 8PICBU VITTATIS IVCVM
DSAI DIAB SVHMOTO ASCESDBRVNT. Cf. TtTlull.
Pall. 4. Qoum ob cultum omnia candidatum et ob
notam vitas et prlvileglam galerl, Cererl initiantur.
▼. Orli, Gli onf. mon. Gr. « Rom. etc. p. 32. —
Hlnc B. Barghesiu* In Decad. num. 8. n. 2.
recte argult, coronam spiceam vlttatam, qus est
apud JUortll. Fam. Rom. la nummii G. JuOia
tab. 3. n. 5. et G. Mussidia tab, 1. n. 1. et 2.,
esse insigoe sacerdotii fratrum Arvalium, In cujus
collegium eooptatl fueruot D. Janlai Brutus et
L. Musiidioi Longas, qui in iisdem nummii no-
mlnantur. Cf. Henzen, Act. Arv. p. 28.
SPlClFEH, f8ra, fSrum, adject, (spica et fero)
•picas fereni, arayuopoaos, Seneca Sere. (Et.
598. Splcifera dea. h. e. Ceres. Manii. 2. 442.
Splclferas est Virgo Cererli. Martial. 10. 74.
Spicifer Nilui. n. e. agros fecundans. Sit. It. 3.
403. 8plciferaj oral. h. e. terra agrlqae colli.
Adda Inscript. apud Orell. n. 5863.
SPlClLBGIUM, 11, n. 2. flsplca et lego) colle-
etlo tploarum, (a agro a mesiorlbut pretterita-
rum, spiaotamenfo, spigofazione, otajrooXoyia.
Farro 1. R. R. 53. Messe facta, splcilegium ve-
nlre oportet. Id. 7. L. L. 109. Mull. Nemo
reprehensus, qoi e segete ad spiciieglum rellquit
iMpulam. Oceurrlt etiam In Not. fir. p. 157.
Spica, spicule, spiciieglum.
SPlClO. F. SPECIO inlt.
SPICLUM. F. SPICULUM Inlt.
SPICO, as, (avi) Stum, are, a. I. (splea) Part.
Spicalui. — Spico est spicam emittere faeio (It*
tpigare; Fr. ipier; Hisp. etpigar; Germ, ecfcoi-
aen; Angl. to ear).
I.) Propria. Draeont. 1.587. Ventus alit fro-
ctos, et ventuj spicat aristas, Venlilat assllvo qaai
data molllor aura, fa che tpigkino. et Plin. 24.
Hi$t. nat. 15. 84. (135). Chamarissoa ipieata
est trlticl modo. ipigosa. et 21. ibid. 17. 61.
(101). Berbarum splcatarom genus.
II.) Translate. *| 1. Est In spice formam dis-
pone Plin. 18. Bitt. nat 1. 10. (60). Grana
in stlpula cTlhlto teitu spicantur. — Spicata te-
ttacea, pavimenta es latercuils sen testis In mo-
dum ipicaa disposilis, a *p<na di peice. Pilruv.
1.1. circa med. Item testaeea spicata Tibortina
sunt dillgenter exigenda. Plin. 36. Bitt. nat.
35. 63. (187). Similiter flont spicata testaeea. V .
SPICA. 8ie In InicripU apud Orell. n. 4240.
nnsairtvn spicam (leg. spleatum) stbavebj it
•souia eto. sf 2. Est etiam la modam spies
Ton. IT
— 449 —
arlstii InstruO. Sfinue. Oclav. 17. tub fin. Ani-
mantes alias armatas coroibus, alias denlibus ss-
ptas, et fundatas ungulls, et spicatas aculeis etc.
«| 3. Et etiam In modum spies acumino seu cu-
spldo. Grat. Cjneg. 117. Quid, Macetum im-
mensos libeat si dlcere contos, Quam loDga eii-
gui spicant bastilia denies! h. e. in aristarum
modum cuspldant sarissas, qua sunt prolongs
bastm Slacedonom. — 5pica(03 facet, ligna mul-
tiOda, h. e. In usum facum in tenues particulas
aristarum modo dlssecla. Id. ibid. 484. Spicatas-
que faces sacrum ad nemora alta Diana Siiti-
mus. V. INSP1CO. T 4. In illo Fulgal. inlerpr.
Marc. 14. 3. Alabastrum onjueoli card! spicaii
pretiosi (Grsce vajSoo stonx^t). spicaii ila a
nonnallis eiponitor, ut sit ipicit expre$>i: boc
autem praslantlus fuisse eo quod foliis exprime-
retur, nemo iolitiatar; ldcirco pretiosum dicitur
apud eurnd. ioc. cit. el Job,. 12. 3. Alii vero spi-
calum vel ab eo quod nardum berba sit ipicosa,
ut alt Itid. V. SPICOSUS ; vel, inepte tamen, a
■corrupta Grace voce ciotixc's deducunt, ot tpi~
catat sit Idem ac fidells, sincerus: quaraquam
recentiorei wtaiixae non a ire'atte derlvant, sed a
Skr. pict'ta vel pics, quod idem est ae jatamansi
h. e. nardum sen nardus Indica, cujas earnosa ra-
dix est spissa et villosa in modum splcas, un'de ma-
teria ungnenti exprlmitur, it* at nardus pistica
dicatur pro nordo Indica omnium praitaotissi-
ma (V. Roxburgh, Bot. observ. In Aiiat. Re-
tearch. T. 4. p. 451. et teqq., Rojle, Bol.of
the Bimal. etc. T. 1. p. 242. et teqq. et Fi-
gouroux, op. cit. p. 158. et teqq.).
SPlCOSOS, a, urn, adject, (splea) spiels ab-
undani. Isid. 17. Orig. 9. 3.. Nardus est berba
ipicosa, unde el a Grscii vapJoota^us appel-
lator.
SPlcCLA, as, f. 1. deminul. a splea, parva
spica, tpighelta; ted In hac propria signiBca-
tiooe babetur lantum In Not. Tir. p. 157. Spica,
spicule, spwilegium. Speciatlm est berba, qua
tommuniter ehamffipitjs dicitur. ^pui. Serb. 28.
SPjCfJLiRlOS. V. SPECULARICS.
SPICOlATOB, 5rls, m. 3. (spiculum) satelles
spicule armatas et circa priocipem custodis
causa positusj qui earnifieii munus allquando
exercet, toldato di guardia, alabardiert. Fir-
mic. 8. itfathe*. 26. SI vero Man in dejeetli
loci* faerlt Inventus, spieulatorei faciei: qui nu-
dato gladio bominam ampateat cervieet. Alii
leg. epeculalore*, ot etiam apud Tae. 2. Sitt.
II. ad fin. et alibi. V. SPECULATOR. Sic in
Evang. S. Marci 6. 27., obi iu Graco ttxta
est eisoateiXas omxouXoWpa, Talgatus babet mis-
eo tpiculatore. Cf. Memor. dtll'Accad. Ercolan.
T. t. p. 87., Batimgarten in Indie, voc, qui vo-
cem tpictAator nibill esse pulat, et Cavedoni in
Opiwc. di Modena T. 1. p. 65. Ceterum GioiJ.
Lat Gr. Splculatores, Sepupdpot. Cf. et Pau-
cktr in Add. Lex. Eat. p. 82., qui et alia loc.
effert, ubl spicuiator legend, esse doeet.
SPlCULAVrUS, a, um, particip. V . voc. teq.
SPlCULO, as, It l, Hum, are, a. 1. (spiculum)
Part. Jpieulata*. — Spicalo est cuspidera acuo,
agutzart la punta, oixovdos. Plin. 11. Bitt. nat.
2. 1. (3). de inieetorum acoleo. Telam vero per-
fodlendo tergorl quo apieulavlt Ingenio! Solin.
52. a med. Manticborse caada velut! scorploais
acaleo spiculata. h. e. la modam spicull acumi-
nata, aguizaia, agaiza. et Glott. Lat. Gr. Spl-
cuio, axovdee.
SPICULUM, lj n. 3. (splcului, a, um) Spiclam,
per ijneopen pro spiculum babet Liter et. 3. 199.
At contra lapldum eonjeetum spiclorumqueNanu
potest. Alii Umen allter leg. V. SPICA 3.. —
Spiealum proprle est parvum splcum, h. e. iplca
exigua ; lumliur autem de quov U aculeo, pun-
oolo, punoiglione.
3 I.) Propria. «| 1. Geoeratlm. Virg. 4. G.
236. de ap'ib. lawaqae veoenum Morslbui la-
spirant, et splcoU eaea reilnquant. (Adde ibid.
74.) Oeid. 5. Fast. 541. Scorpion Immlslt Tel-
iae, fait inspetM Uli Cam gemelliparn spIeuU
ferre dec. Id- <t- 'cL 334. aiallixqae Javenes
Spisela ertbtoeosi otcbm ecrriee eerenU. Prv-
SPINA
dent. 1. contra Symmach. praaf. 28. Spicule
deniiura. — De acuto germine rosarum dixit
Capell. 2. p. 132. Tres puellas serlis religatsa in-
vicem maous rosarumque spleulis rediuiila. tc.
tres Gratia. Sic ^uet. £ptar. de rotis St.
Una dies ostcndlt spicule llorum, Altera pjrami-
das - Terlia Jam calathos: lotum lux quarta
peregit Floris opus. f. ACULEUS. *I 2. Spe-
ciaiim pro ferro In modum spica* acuminata,
quod hastffi aut lancea aut pilo prcefigilur, torla
d'arme in asla, dardoj ^o'txIi axu)W ' Bt9 f* u ?*«
urr««- Cic. 5. Fam. 12. ante med. Epa.minoadsi
turn deniqae sibi avelli jubet spiculum, poslea-
quam etc. V. dicta in SPAROM. Id. Pit. 26- 62.
L. Crassus spiculis prope acrutatus est Alpes, at,
ubi bostis non erat, ibi trlumpbl causam aliquam
quareret. Ovid. 8. Met. 374. vibrate per auras
Hastarum tremuio quatiebant spicula moto. «l 3.
Item pro sagilta cuspide, punta ferro della
taetta. HoraU 1. Od. 15. 17. Haslas et calami
spicula Gnoisll. % 4. Dicitur etiam de minutis
bamatisque acuminibus, qulbus Ipsa cuspii In-
strultur. Celt. 7. 5. n. 2. Sagilta ispius ab al-
tera parte, quam ex qua venit, recipienda est:
pracipueque quia fere spicalis cingitur, qua ma-
gis laoianl, si relro, quam si contra trahuntur.
•J 5. Item de eestro vel eslo, quo saxa mci-
duntur, poliuotur. Publil. Opt. Porph. Edyll.
1. 10. de dra. Noa cesa dnro nee coacta »pi-
culo. , . -
II.) Translate. % I. Dicitur, per sjneedocben,
de ipsa hasta. firg.l. JE-ri. 164. Aut acres ten-
dunt arcus, aut lenta laeertli Spicula contor-
quent. et ibid. 687. pars apieala gestat Bloa
manu. *J 2. Item posteriore asvo de pilo. re-
get. 2. Milit. 25. Missile majus ferro trlangalo
unciarum novem, baslili pedum qulnque semis,
quod pilum focabant, nunc spiculum dicitur.
•f 3. Item de- ipsa sagilta, ilrate, freecia, taet-
ta. Firg. 7. £n. 497. Ascanius eurvo direxit spi-
cula coma. Sic 9. ibid. 606. spicule tendere cor-
nu. Id. 10. Eel. 60. Partbo torquere Cjdoaia
cornu Spicula. Xuean. 7. 148._ Spiculaque ex-
tenso Paan pythone recoxlt. Ousd. 12. Mel. 605.
arcus obvertit in iflum Certaque letifera direlit
spicnla dextra. «| 4. De tells Cupidlnis. Propert.
2. 10. 1. Noa tot Achamenils armaatur Susa sa-
gittis, Spicule quol nostro peetore figit Amor. Ad-
de Ovid. 1. Amor. t. 22. el 2. ^rt. am. 708. el
3. ibid. 516. et-Senee. Bippol. 334. «f 5. Spi-
culum tolii apud Prudent. 2. Cathemer. 6. e«t
•olis radial. 5 6 - P'gu^ate de malls, qua ani-
mum pungunt. Duid. 2. Art. am. 319. Lltore
quot conebse, tot mat (a amors dolores: Qua
patimur, multo spicula fella madent.
SPlCULUS, a, um, adject, (spicum) propria
in modum epici; eumitur autem de eo, qui est
in modum ipieull faetus. Terlull. Pudic. 7. tub
fin. Noa lucernes eplealo lumiae, fed toll ui eo-
lis lancea opae est. Schioppiut temeu lea. tpl-
cull. — NB. De cogoom. ft. V. ONOM.
SPICUM et
8PICUS. F. SPIGA. .
SPlLOMENB, es, f. I. (oitAoujMvn) maculata:
a ortiXdw, macule Ita appellat Praxitelis ttatuam
aeneam, qua* sordldam qnamdam mullerem re-
prasentabat, Plin, 34. flist, nat. 8. 19. (70). Ila
SilUg.; all! alitor lfg.
SPINA, at, L 1. Videtur vo» orte ab eadem ra-
dice, a qua iplca, ande faota »H pro epicno, eij
trlta llllera c. — Spina «t generatim id, quod
acotum est, aculeut (IU epfna; Fr. tpine; Hisp.
etpina; Germ, der Dom; AugU o taorn, prs-
c&Je); sed ipeclatim oecurrM. ....
I.) Proprle. — a) De aculeo lentls, rnbi et il-
mllium, quo punglmur, oatara aut arte facto. Bo-
rat. 2. Ep. 2, 212. Quid te exempta levat splnli
de plurlbue uoa? Ouid. 3. Pont. 2. 34. Sape creat
molles espera iploa roiaa. Propert. 4. 5. 1. Terra
toum spinie obducat, lena, lepulerum. rirg. 5.
Eel. 39. iploii eurglt paliuroa acati*. Id. &n-
894. et Ovid. 14. 4fet. 166. Consertam legumen
splals. a. «. Ullgatum epioli pro flbulls. Sic Toe.
Gtrm. 17. Tegumea omnlbae sagum, fibula aut,
si dejit, spina consertum. Pelron. fragm. 2Vo>
61
SPINALIS
5 tir. 69. Surmann. Cyclones mala iploii eon (lie,
Dl ecfalnoi efficerent. Id. Sat. 32. extr. Spina
e rgentea denies perfodere. tluziicadenli. — Spi-
nam facere dicitur asparagus, quuro pererevit at
splnosus fit. Ptin. 21. JJitt. nat 15. 5*. (91).
lo totum spins est asparagus, acorpio. nullum
enim folium habet. Martial. 13. 21. Mollli it
equorea quae crevit ipina Ravenna, Non erit In-
cultls gratlor esparagii. Colum. 1 1. R. R. 3. a
med. Asparagus quuro spinam feeerlt, eollecili ie-
minibus Ipsis etc. Id. De cult, hort. 240. Se
cinara. Spinlsque minanlibus borret. Pallad.
de intlt. 139. Hsc arboi spina duros rouerooi-
bul artus Biuit. — Quomodo si spina nascatur
in manti temulenti, sic parabola in ore ttul-
torum, apud Puigat. interpr. Prov. 26. 9. b. e.
ul ebrius, dum Qorem cut fruetum decerplt, fa-
eile manum ipina ladit; ita etultus, quum (en-
tcnllam grsvern ant acutam inepte profert, con-
temptal se exponK. It& JPcilcnaucr. — 6) De
eculels enimantlum, at bjttrlcii, piicium etc.
Cic. 2. Nal. D. 47. 121. Animantes alias coriii
tecla lunt, alias villie vettlta, alia ipinit hlrsu-
ta. Plin. 8. Hist. not. 35. 53. (125). Hystrl-
cet general India et Africa spina conteclas. Id.
9. ibid. 59. 85.(1 82). Anlbia (pisces) quum unura
bamo leneri Tident, splnis, quas in dorio serra-
tai babenl, llneam tecare traduntnr. Adde Ovid.
Balieul. 46. Id. ibid. 128. Labrlcai el spina
nocuns non gobiui ulla. Cic. fragm. apud Quin-
til. 8. 3. a med. Humus lutolenta vino, tpinls
cooperta piiolum. Of. Aput. 1. Florid, it Mar-
sya. Spiols et pllli' obsitus. h. c. aetli.
II.) Improprie et translate, «J 1. In re her-
baria spina — a) Eel genns herbs, qua spinas
fcrt. Sic ipina alba apud Colum. 7. B. B. 7.
et ibid. 9. el Plin. 13. Bin. nat. 21. 36. (115).
et 24. ibid. 12. 66. (188).; et absolute spino di-
citur apud eumd. 16. ibid. 18. 30. (75}., qua
rhamnus a Graoii appellator. T. Molin, Flor.
poet, p. 162. et seqq. Cf. Fulgat. interpr. Bar.
6. 70. — Hsc in nupiiarum facibus auipieatls-
sima fuisse perbjbetur, quod Hi nil foerim pa-
stores In Sabinarum repta: Hem in ooronamen-
tie, uli doeet Plin. ibid, et 21. ibid. 39. 11.
(68). Hlne Ovid. 6. Fast. 129. Sie faluaiplnam,
qua triitei pellere posset A foribue noxai-hac
erst alba-dedlt, Adde ibid. 105. et 3, Art. ajn.
68. y. idtegr. loe. — .Spina fullonia apud Plin.
16. Bist. nat 45. 93. (244).; regis apud eumd.
13. »Wd.24. 46. (129).; lOveslrit, 17. ibid. 10.
14. (75).; vulgaris, 84. ibid. IS, 68. (111).; ii-
tiens, 13. «Kd. 26. 50. (139).; m oHi«; 37. iiid.
8. 39. (61).} talstitialit epud Colum. 2. JJ. R.
18.; niora in Egypto apud Plin. 13. Bitl. nat.
10. 19. (6S>. ; Indica epud eumd. 12. ibid. 5. 10.
(21). Hem spina, absolute, Idem ae pallnras apud
fulgat. interpr Prov. 15. 19. - Be tpini,
non colligunt ficut, spinas non faelt flcni, pro-
verb, aped eumd. Luc. 6. 44., quod Italia est «
pranonon/ameJoronce. Similiter iiid. De n,bo
non vindemlant ovam. et Matth. 7. 16. Num-
quid colligunt de splnli ores ant de tribnUi fl-
cus 7 Qua in moralem sensum dicta »unt de bo-
minibus, ex quorum operlbus cognoieltur lnilma
enj usque honltas aut maliiia. — b) Est eliem
arbor, el numeratur Inter arboree nobiles Dei
imperio In solltudine oritaras et eonjuneitur
com eedro. Id. It. 41. 9. Adde fyti. 3. 18
♦T 2. In re tnatomiea, spina est Tertebrarura
eeriei la dorio animallum, & fil delta tchiena,
spina dorsale, a oollo id exiremom usque os:
quia Ipsa vertebra processus babent ntrinque
splnarum similes. Isid. 11. Orig. 1. 95. Spina
junctura dors!, dicta eo quod babeat radloios
acuto»,cuJasJnnelara ipondilia appellantur, pro-
pter partem cerebri, qua fertur per tot longo
traetu ad ceteris corporis paries. Cels. 8. 1.
Caput spina eiciplt: ea constat ex vertebrii qua-
tuor et viginti etc. Parro 2. B. B. 7. et Co-
lum. 6. B. B. 29. Equnt eiigao caplle, lato pe-
ctore, ipina duplici, ventre inbslrieto etc Sic
„t2"iT ■ . 87 -. AI d,, l >, " "S'lar P« himbos
spina, ft. e. lata. Ain.ll. Bist. nat. 37. 68. (178).
— 450 —
teretl struelure, per media foramina a cerebro me-
dulla descendente. Ovid, 8. Met. 805. pendere pu-
tares Pectus et a spina tantummodo crate tenor!.
Adde Sil. It. 6. 271. de angue. — Sacra spi-
na est ima perpetua spina, quam Gract I'spo'y
o'otoOv rocant, quoniam primum, infante con-
cepto, oaseilur; ideoque ex bostla Id primum a
Gentilibus diis tuts dabatur, unde et spina sacra
dicitur. Ilae Isid. 11. Orig. 1. U6. Pronto 1.
ad amic. (edente iterum A. Blaio) ep. 16. Gra-
ci i'spo'y octou», Suetonius Tranquillus splnaro
sacram appellat. Ego me neque Gracum, neque
Latinum vocabulum ullius membrl nosse mallero,
dum Istlus dolorlo eiperi vlt&m degerem. Hit-
ronym. in Chron. Euteb. ad ann. a Cbr. n. XII.
Ilessala, nlcera sibl circa laeram sploam nato,
inedla se eoofecit. s| s, i n „i|i, ( <ci - na „. me .
dius Cirei tractus, nbl obellsci, limulacra deo-
ram et alia hujusmodi erant; ea porro ita ap-
pallata videtur, quia pisciura et faominum os me-
dio In dorso productura repraseoiat, V. AGGEE
et EDRIPUS. Cassiod. 3. Pariar, 51. Spina
{Circi) infellelum captlvornm sortem designat,
ubl duces Romanorum, supra dorsa bostinm am-
bnlantes, laboram suorum gaudla perceperunt.
Pel. Scholiast, ad Juvenal. 6. 588. In Circo,
in spina: hoe Ideo, quia illle paoperes urtei ac-
cipiunt. Y. Piscont. Mus. Pio-Clem. T. 5. f.
205. td. Mediol. Cf. ^pui. 2. Met. *f 4. Eit
etiam, de naviboi, pars In fundo navit, pan In-
flma oavis, ipina delta nave, chiglia. Pseudo-
Tertull. de Jo. 39. Tunditar hlne illinc, tremil
omnis sllva sub lclu Fluctifrago, subter concussa
spina carina Palpitat antemnas etc. Cf. Onto*. 14.
Met. 653. medilsque carina Subdita narlgili
spina mutatur in usnm.
III.) Figurate. «| 1. De anlml eupldltatlbw,
cnrls, dixit iTorat. 1. Ep. 14. 4. Ceriemus spinas
aolmone fortius, an tn Evellai agro, et mellor
•it Roratiui, an ret. ie lia piu purgato dai vizi
I'animo d'Orazio, dai triboli il suo podere.
T 2. De lubtili pressaque loquendl ratione. Cic.
4. Pin. 28. 78. Stoicl horridiores evadunt, aspe-
rlores, duriores et oratione et rnoribus. Quam
illorum triitltiam atque asperitatem fuglens Pana-
tlus,nec aeerbitatem sententlarum, nee disserendi
splaai piobavlt: fuitque In altero genere mltior,
in altero iiluitrlor. Id, 4. TVitc. 6. 8. Stoicl quum
de animi perturbationlbui dispotant, magnam par-
tem. In bis partlendis et deflnlendli occupati lunt :
ilia eorum perexlgua oratio eit, qua medeantar
animli, nee eoi turbulentos esse patlantnr. Pe-
rlpateticl autem ad plaeandoi animoi multa ef-
ferunt, spinas partiendl et deflniendi pratermit-
tanl. — NB. De nom. propr. P. ONOM.
SPINALIS, e, adjeet. (spina) ad spinam pertt-
neni, spinale, nl Spinalli medulla, Macrob. 7.
Saturn. 9. 22., h. e, qua per iplnaru dorsl de-
sceodlt: qua longnm cerebrnm a medicls est
vocata, quia ib eo derivator, et am bc dlgnltate
pracipua eit. Adde eumd, ibid. n. 24.
SPLNfiA. T. SPION1A.
8PLNBOLA, a>, f. 1. deminut. a splnea, gennt
roia vJiinimam, plurimii sed minutiislmis fo-
liis. J^in. 21. BUt. nat. 4. 6. (16)., ubi Sillig.
leg. spiniola.
SPlNESCO, ii, ere, n. 3. (ipina) iplnoias fio.
Captll. 6. p. 227. Banc ego credlderlm sentls
spineieere membrii, Neque hirta crura vellere.
SPlNETDMi I, n. 2. (spina) locus spinis eb-
nndans, luogo pianlato it tpine, spineto, d-
I.) Proprie. Pirg. 2. Eel. 9. Naoc vlrldes et-
iam occultant splneta iacertos. Plin. 10. Bist.
nat. 7«. y5. (204). Asinus ipinetis so scabendi
cauia attereni. Sentca 2. Ira 10. Spineto sen-
tesque.
II.) Figurate. Ifieronym. th Belvid. n. 2.
Non dlalectorum tendleulas, nee Aristotells spl-
neta conqulrimus. V. SPINOSTJS.
SPlNfifJS, a, urn, adject, (spina) e spinis fa-
cias, di spine, a'xa'n&ivoe. Ovid. 2. Met. 789.
de Invidia. baculumque capil, quod spioea to-
tum Tincula elngebant. Id. 2. Fast. 657. vidua
rorlli ml.. «« ... ,■ hvi,to,iu 0/ 1 —u. ui.mi wujtiiiui. JO, a. rail. OJI. noos
ceryjx spma adneoUtnr r ipina lumbls, otsea led J cesiate puells. Exspectat puros iplnea lada dies.
SPJNTER
Alii minus rede pinea Jejunf. Nam Plin. 16.
Bist. nat. 18. 30. (75). Spina nupiiarum faci-
bus suspicaiiisima, quoniam inde feeerint pasto-
res, qui rapuerunt Sabinas, ut eoetor est Masiu-
rjus. Solin. 1. ad fin. Perdlces ipineii fruti-
cibui ac lurcuiis receptut tuos vesliunl. — Spi-
nea corona apud Pulgat. interpr. Jolt. 19. 6.
et Tertull. advert. Jud. 13. dicta, qua spin It e
rubu eonstarei, ut putat Clemens Alex. Pcedag.
2. 8.; aut e rbamno, ut alii eentent, qua spina
Hierojoljmis volgo nascitur. Cf. Plin. 24. Bitt.
nal. 76.
SPINGA et
SPi.\GATDS. P. SPHINX.
SPlNlgNSIS, e, adject, (spina) ad spinam per-
tinent: bine Spinitnsis deus apud Augustin. 4.
Civ. D. ii, sub fin. b. e. spinas ex agrls eradi-
care crediius, aut provenire vetans.
Sl'lNlFEK, fSra, fErum, adject, (spina et fero)
•plnas ferens, spinoso, dxi&nfopos. Pallad. de
insit. 81. Spinifera pruoi. Prudent. 5. Calhe-
mer. 31. Spinifera tubus. Sunt etiam qui leg.
apud Cic. in Aral. 178. V. voe. seq.
SPlKlGBB, g8ra, gSrum, adject, (tplna et ge-
ro) splnlfer. Cic in Aral. 178. Splnlgeram lub-
ter caudarn PlitrlcTs adhailt. Alii leg. splntfe-
ram. Prudent, 1 1, xtpi au<p. 119. Scissa minu-
tatim labefaeto corpora frusta Carpi! iplnigerb
itirplbut hlrtui agar.
SPlNldLA. P. SPINEOLA.
8PINNUS, i, m. 2. idem ac regallolm. Gloss.
Cod. Amplon. Dosilh. ed. Loevue. Splnnui: re-
gallolui. Cr. 5ueton. Cces. 81., ubi non rega-
violus, sed regaliolus legend, probat idem Lotvit
In Gloss, nom. p. 145. P. RSGAVIOLUS.
SPlNdSlTAS, Ills, f. 3. (spinoius) conditio
ejus, qui ipinosui est. Augustin, 6. op. imperf.
contra Julian. 29. Glabarum iplnoiltai pro cor-
poribut reglonibusque veriatur.
SPlNOSCLUS, a, am, adject, (ipinosui) all-
quantum ipinosui. Translate Bieronym. Ep. 69.
n. 2. Primum splnosulus noster obmutuit, postea
T8ro etc. V. foe. seq.
SPlNdSOS, a, did, adject, (spina) Comp. Spi-
nosior L et II. b ; Sup. Spinosistimus II. 6. —
Spinosus est tplnis abundant, oifcets&tso'ijg (It. tpi-
noso ; Ft. ipineux, couvert d'ipines; Hisp. e-
spinoso; Germ, votl Dorntn, dornigt; Angl.
full of thorns, pryciiy).
I.) Proprie. Parro 2. R. R. 3. a med. Cap he
in splnosls locli paecuntur, Ovid. 2. Mel. 810.
quum iplnosis ignis supponltur herbii. Piin. 30.
J?iit. nat. 11. 30. (101). Splnoie frutecta. iTf.
20. ibid. 23. 99. (262). folia. Id. 19. i6id. 3. 17.
(47). eaulli. Id. 12. ibia. 15. -34. (67). Cortex
scaber et spinous. Id. 24. ibia. 12. 67. (109).
Splnosior arbor. Cels. 8. 9. sub fin. til quid
ex vertebra fractum est, punotionea in ea ien-
tluntur, quia necene est, ea fregmenta ipinoxa
eue. Cf. Marceil. Empir. c. 27. p. 128.
II.) Translate. — a) Generatlm. Catull. 64.
71. Ah miiera, auiduis qnam iaetibus externarit
Spinosas Er joins tereni in peetore carai! h. e.
qua animum pungunt et lacerant. — b) Spe-
ciatim dicitur de tubtili ac presto loquendl ge-
nere: etque adeo daro, difficili, aspero, injucun-
do: coi opponltnr eopiosnm, fusum, uber. Cic
1. Orat, 18- ad fin. Has erat ipinoia quedam
el exilis oratio longeque a noitrls senslbus ab-
borrebal. Id. 3. Fir., t, a med. Stoicorum non
igooras, quam sit subtile vel tpinosum polius dii-
lerendi genus. Id. 1. Tutc. 8. a med. Oberiui
isle, quaso. bac enim ipinosiora priui, ut eon-
Etear, me cogunt, quam ut aiientiar. Id. Oral.
32. a med. Ariitoteles tradidit praoepta plurlma
disserendi : et postea qui dialectic! diounlur, ipi-
nosiora multa peperere. Parro 8. L. L. 51. Miill.
De boc genere parcius tetigi, quod UbrBTiot bse
splnotiora Indulgentlui elaturos putavl. Augustin.
2. Doclr. Chr. 37. Praeeptorum nodoibiima et
spinosisilma diiciplina.
SPINTEB tie! iplolber, Sris, n. 3. o^iyxTr^a,
anulus, quod, nt videtur, a cSiyya, ttrlngo (It.
braccialetlo ; Fr. bracelet, spinlhhre; Blip. 6rc-
zalele, tnanilla ; Germ, itr Armband; Aaji.
SP1NTRIA
a Iraceltt). Fetl. p. 333. 6. Hull. Sptnthar vo-
Clbttur arrailla genui, quod mullerei antique
gerere tolebant btaehlo lummo slnistro. Piaut.
Mtn. 3. S. 4. Jubeaique ipintber novum recotv
Clonarier. Id. ibid. 1. Scin quod hoc tit tplother?
mm. neicio, oitl aureum. Adde Piitcian. 5. p.
848. Putsch. — IfB. De nom. propr. V. OMOM.
Homonym. Differunt spinier at armilta to
quod, ut mooet Fetl. loc. cit., ipinter eit ar-
mills species, qua mulierei utebaotur bracbio
lonmo linlitro; armilla vero sunt propria, quat
ia ulroqu* bracbio gsrebant. Cf. Gr. <J>«Xice at
Xkdna. , ^
SPl.NTftlA vtl tplnthrla, ss, m. I. (spinter)
repertor monitroim libidloU oovlque eoncubitui:
a (tkivStiP) iclotilla, Ignlcului, nempe • monitro-
sarum libldinum aidore: vel potlua a ofiyxtTip,
anulus, podai, qua part* trei vel qulnque Ml
pluret eioleti libl invicera Junctl libidinarl lole-
sanl (V. SPINTHER). Hoe eoncubitui genui de-
KTlbli etlam Au>on. £pigr. ltd. Of. ManiU 12.
43. Sunt illio Veuerii nova flguro, quale! per-
dttut audeat eto. Anthol. Gr.T.'i. p. 451. ZgjT"
HtTj'fl ou'k e'otiy napffl flap&s'v^). «t mo*. Vv-
Xpouvroi o"o*ik&iv etc. Tae. 6. Ann. 1. Tune
priraura ignota ante vocabols reperta aunt lel-
lariorum et tplntriarnm, ei fasditate loci at mul-
Uplloi patientla. h. e. ex fcaditate podicia, quo
invlcam neetebantur: bl autera lellarii dicuotur,
quia padiconibut aula, tamquam anient tellaria
jumaota, sella uiura quoadammodo prabebaot
(V. SBLLARIOS); et ei mutua conneiiooe
plurlum aduleicentuloram, qui ia invicera co-
ram Tiberlo Inceitarl patlebantur. Hinc Sue-
ton. Tib. 43. Mooitroii eoncubitui repertoret,
quoi iplntrlat appellabat, tripllci lerie eoone-
si, invicem ineeitarent se coram ipso. Id. Cal.
18. Spintriai raonttruosarqra Ubidinom agre
ne profundo mergeret, eioratut, Urbe submo-
vit. Id. Vittll. 3. exit. Pueritiam primamque
aduleseentiam Capreii egil inter Tiberiana scor-
ia, et ipso perpetuo spintria cognomioe nota-
lui. Zamprid. Etagab. 33. Libidinum genera
qoadara invenit, at iplnthriai veterum malorum
vinceret, et omnei apparatus Tiberii et Caligula;
et Neronls norat.
SPINTUUNlcIUM, 11, n. 2. deminut. a ipin-
turnli, genua avli deformle et Inauapicata, spin-
turnicio. De bomine probroso. Piaut. Mil. glor.
4. 1. 42. Pilbeeium hac est pra ilia et spiotur-
nlcium.
SPINTURNIX vel ipintyrnh, Icii, f. 3. avla
genui turpii flguras (occursatrit artiGeum, per-
dita ipinturnii). Ea Grace dicilur, ul alt Santra,
oirtv&api';. Use Festui p. 330. 34. et 333. 1.
Mull.; verba auteni uacii inclusa aunt Teterii
poets, cujus nomea intercidit. Plin. 10. Hist.
nal. 13. 17. (38). de incendiaria avi. Alii spin-
tarnicam earn vocant: ted hac ipia, qua asset
inter avei, qui se tcire diceret, non invent.
8PINTYUN1X. V, voc. prweed.
SI'InOLA, s, f. 1. deminut. a spina. «J 1.
Est igllar propria eiigua spina, piccola spina,
tpinola. Arnab. 2. p. 41). labarentem spinulam
calio sanare v >'^[ 1. Est etiatn vertebrarum serial
in bominis dorto. V. SPINA. Apul. 10. Met.
Longe tuavior Venui placide commoveri cunctan-
tique lente vesligio et levicer Quctuaate spinule
et lenslm annutante capita ccepit Incedere.
SPllSOLENTUS, a, um, adject, (spina) spino-
lui. Sotin. 46. dt arbort Medico. logons Ipsa
et cui tale ferme, quale unedonibui folium est:
taotum eo diffort, quod spinulentii Tastigiii bi-
•pida turgescal. Alii leg. spinosii.
SPIN US, i, f. 2. Ad Virg. 4. G. 145. Eduram-
que pirum et spinos jam pruna ferentei. Servitu
ait esse, qui pruna fen generis masculinl: quern
penes sit Qdtji. Cene Chariu 1. p. 117. Pultcli.
remininum agooscil, ab hue spino. idemque do-
cet, ii tit quarts declinalionis, ab hac spinu.
atterlque bee farronii verba: in Alia fai e.i
splnu alba prsiertur: quod porgationii causa
adblbetur. — Spinus est arbor lilresiris spioosa
(/"runus spinosa Linn.), oon uolus genern; est
enlm iteriiii: eit el baccai leraoi guuu aspaia.*,
— 451 —
ettara quum maturuere: item prnna. Pallad. de
intt'e. 83. Et iterilei spinos et inertem fetibui
ornum. Adda Virg. loc. eit.
SPlNUS, m. V. voo. praeed.
SPIONlA, a, f. 1. genui riili et nva. Plin.
14. Wtl. nat. 2. 4. (34). iEstum fert spionla,
qoam quldara ipioeam vocant aoctumnisque et
imbribni pingueseit. quin Immonebulis una ali-
tur: ob id Ravennati agro peculiar!!. CoJum. 3.
R. It. 2. a tned. Spionla dapsilii musto et am-
plitudine magli uvarum, quam nomero, fertilis.
Adda ibid. 7. et 21.
SPlONlCUS, a, nm, adject, (ipionia) ad spio-
nlara porlineni, ut Spionicus gustus, apud Co-
turn. 3. B. It. it,, h. <-. ipsum vlnura spionis.
SPlRA, a, f. 1. oiriipct, universim eit linea
fleiuoia facieoa orbei oon redeuntet in te: re-
volutlo, live cireulus, qui in to ipiom non re-
cur rit; quamquam de eirculo absolute osurpat
Manil. i. 581. Ingeotl iplra totum prneclngit
Olympum. Cf. SPU^ERA. Be varili rebui dicitur.
/eit. p. 330. 15. Mill. Splra dicitur et basis
columna uniui tori aut duorum: et genus operii
piitoril: et funii nauticui in orbem eonrolutus:
ab eadem omnei ilmilltudine. Pacuvlui: Quid
oessatii, well, ejleere spiral iparteaiJ Bnniui qui-
dem bomioom moltiiadinem Ita appellat, quum
ait: Spiral legionibu' neiunt. Hse Ftttu$. —
Spira ipeclatlm
A) Occurrlt 1 I. De ilnaosli anguium De-
libus. Virg. 2. G. 154. Nee rapit immaotoi or-
bee per humum^ neque tanto Squameui in ipl-.
ram tractu ia eolligit angule. Id. 2. £n. 217.
ipirisque ligant ingeotlbua. Simile est illud La-
elant. Opif. D.it.a m.ed. Inteitlnorum multipli-
eel spira ao longitude in ia eonvoluta. ^ 2.
De arborum rente et nodli in orbem convolu-
tis. Kin. 18. iftit. not. 30.78. (198). Publicum
omnium vitium vocant spiral, nbl convolver* le
vena atque nodi, rebafp, dicuhtur vulgo a nostril
fabrii lignarlli, moleillorei dlfOcllioresque tra-
ctalu, quam nodi. 1 3. De bail, leu potiui parte
basis columns, inter plintbum et imum icapum,
qua constat uno aot doobai torii (ut ait fe-
stui), qui Iialice tondini, boltaecini, bastoncini
appellantur (V. SPIRULA). — Item do ima par-
te stjlobala. Plin. 36. Uitt. nat. 23. 56. (171)). In
Epbesia Diana ade prlmum columnli spira sub-
dita et capitula addita. placuitque aititudioii octa-
ve pan in crassltudine, et ut iplra baberent eras-
iltudlnii dimidium, lepllmaqu* partes detraberen>
tur lumrnarum crasiltudlnl. Adda V ilruu. 3. 3.,
4. 1. et 7. et 5. 9. ^f 4. De quodam genera operii
piitoril. Cato R. R. 77. Spiram »ie faelto, quan-
tum volei, pro ratlone, Ita oil placenta St, ea-
dem omnlno facito eto. ciam&eUa. ^ 5. D» fa-
iciii galeri tub mento strlngi lolitii. Juvenal.
8. 206. de faucibui aurea quum ia Porrigat, et
longo jactetur spira galero. *[ 6. Item da mu-
liebri capilli oroamento, trecce. Plin. 9. Bin.
nat. 85. 58... (117). Lolliam Panlioam, quro fult
Caji principil roatrona, nee lerio quidem aut
sollomnl csrimoniarum aliquo apparatu.ied me-
diocrium etlam iponsallum cena, vldl imarairdli
margarilisqua opertam, alterno teitu fulgentibui,
toto capite, crinibua, ipira, auribui, collo, ma-
nibui digitisque. Vat. Flacc. 6. 3U8. <£gtda turn
pr'unum virgo ipiramque Medusa Tercenlom ia-
vli squalentem luitulii bydrii. ^ 7. Aliam vo-
cii ilgnincationem V. in SPIRAMBN In fln.
BJ Est, ut Graeorum an-ipa, cohort seu ail-
qua bominum multitudo : forlaise ei eo, quod
in orbem militet moverentur. Hinc £nniu$ a-
pud Fetl. loc. cit. iplrai.legionibu' neiunt. In-
script, mendosa apud Fabrelt. p. 533. n. 385.
'{Oretli n. 2359.), emendate apud Marin. Frat.
Arv. p. 556. fda. procla cai,. it spiba tbo ialv.
A VOO, Ml. H. AVR. IABINVS O. D. SVrfL. C 1VL.
calocaero iBROf. h. e. Flavia Procla Calocofri
{uxor) et ipira (icii. cohort inltiatorum Baccbi)
pro talute Augustorum noitroram, M. Aur. Sa-
binui dono dedtrunt, supplicants C. Jul. Ca-
locxro blerophanta. Aliter tamen Cardinali,
Iter. Vel. p. 51. Alia apud Marin, fee. cit.
rao lAivti on, >a. uirr. isnai et «miim
SPIRAMEN
AVCG. SACRARIVM CB1 i.l BEBI CVM AED1CVL4 ET
C0LVNKII IVH DOSVa DBUERVKT SPIRAg. Alia »-
pud Afurat. 1095. I.liberO patri spira vlvbraw*
d. a. p. >. h. e. de sua picuola fecit. Adde aliam
apud Spon. Misctll. anliqu. p. 94. n. 47. et
p. 375. n. 131.
SPlRABllLIS, e, adject, (spiro) •{ 1. Est fla-
bilis, qui spirit aut spirare potest, spirabile,
{>itv{U5T0{. Cic. 2. Nal. D. 36. 91. Terra eir-
cumfusa undique hac animal! spirabilique oalu-
ra, cui oomen est «er. Id. 1. Tttsc. 17. ad fin.
Aolmoi, quum a eorpore eicesserint, slve II li
sint animales, idest ipirabilet, live ignei, subli-
me ferri. et ibid. 29. Nature mentis Sgnea aut
ipirabilii. •— «f 2. Est.eliam qui spiralionl vl-
ta?que inserrit. Virg. 3. Mn. 600. per sidera
testor, Per superos atque boc cseli spirabiie_ lu-
men. <I 3. Et ad spirilum reddendum et recipien-
dum idoneui. Plin. 9. -ffiif. nal. 7. 6. (17).
Quonlara et pulmonum vice aliit possunt aWi
spirabllia ioetse viscerR. Ifemesian. Cyntg. 255.
d* comipedibui. terribilei, spirabile flumed, an-
hell Provolvunt Oetus.
SPIRACOLUJJ, i, o, 2. (spiro) iplramentum,
locus, per quern aer aut odor eispiratur aut ei-
balat, avafuCTjixos, avasverj (tt. spiraglio, tpi-
racolo ; Fr. soupirail, onverture ; lUsp. cerce-
ra, abertur a ,'Germ. Luflloch, Duristloch; Aogl.
a breathing-hole, tfiraelt), -
• I.) Proprle. «J I. Generalim. Virg. 1. JEn.
563. Hie specui borrendum, tavi tplraeula Ui-
Hi. Plin. 2. Hist. nat. 93. 95. Spiraeula vocant,
alii Cbaroneai icrobes, mortiferum iplritum ei-
batantei. Solin. 7. In Lacooica spiraculura est
Tanaron. Vat. Ftaee. 3. 553. nilidi ipiracula
fontii. sorjente, torgiva: locus, ox quo Cons e-
rumpil. Pallad. 7. Ii. it. 7. ad (in. Apes in-
clusai per triduum tenebimuj, el eiigua tantum
ipiracula relioquemul io cells. 13. II. ibid. 14.
ad fin. Relieto brevl foramina (in dolio), quo
Mtuiolia vine inipirent, sed eiemptii quadra-
glnta diebus, et boc spiraculum claudii. i 2,
Speclatim est spiritus, quo homo non solum vl-
vit sed et intelligit et sul juris est. Vulgat. in-
terpv. Gen. i. 7. Inipiravit in faciem ejus spi-
raculum vilto, et factui est homo in aoiinara vi-
ventem.
II.) Translate est Insplralio divlna, s'lpiiasw-
ne. Juvenc. 1. 115. Mot etiam assuetam pene-
tra'nt ipiracula mentem. h. e, dona prophetia.
SPill-EA, a, f. 1. ojtiipai'a, herba, cujui folia
coronamestis apta sum; quidara eamdem^ esse
putaat ao illam, quam viburnum Matlhioliui
vocat (Viburnum Upulus Linn.) Plin. 21. -Hist.
nat. 9. 29. (53). An Spircea salicifolia Linn.?
Cf. el. Fee, Op. cit. 5ft- 3. p. 32.
SPiRAMEN, minis, a. 3. (spiro) ^ 1. Est
spiraculum, spiramentum, spiraglio. Enn. apud
iViscion. 0. p. 692. Putsch. Sulpuufeat posuit
ipiramina Narii ad undai. Alii teg. spiraeula.
Xucan. 6. 90. tali ipirRmWie Neils Emiltit Sty-
glum nebulosis aera laiii. et 10. 247. sunt qui
spiramina terrii Esse putent magnosqoo cava
coiupagli hiatui. — Zucait. 2. 183. Hie aures,
alius spiramina naris aduncs Amputat. eanalc
delta respirazione, narici. ^ 2. Item spirallo,
spiritui. ^finmian, 17. 7. a ine>i. Pletuinque ob-
lervatur, terra ireraente, ventorum apud nos spi-
ramina nulla sentlri. Id. 20. 1 1 . 26. Haliius ter-
ra calidiorei et humoris ipiramin.i cong'obata
In nubei. eialaiioni. et Claudian. Edyll. 5. 36.
IUe lacessiios loogo spirjmioii actu Arcan'u tra-
bitur gemma de eonjugg nodis. Slat 1-2. Theb.
268. Heucere iplramio s fcsii ignis, h. e. instaa-
rare lgnem pane etstinctum insufP.ando. ^ 3.
Item aspiralio qurevis l UlKra U pronuncianda,
jpirito ospro. rerenfinn. De syllab. p. 2*00.
Putsch. Una earn spjramen addlt omnibus vo-
calibui, Hatta quand a t Hedera dieis, Hitler,
Uospts atque Humus, sf \. e Spirltu Sanclo
dixit ilustie. Helpid. carm. 77. Que (Filius)
genuil com Patre et cum Spiramina Sancto. Cf.
7uvenc f. 241. — NB. In Glotsar. now. /".a-
tin. ed. Ram. 1854- spiremeii oceurrit pro spira
i» Schol. Hi. ad Sedul.-i.lM. Spites diciruui
SP1RAMGNTIM
replications funliim In oavihus. Hioe iplramlna
Tocantur rtvolutlonet novem memium.
SPlRAMENTUM, I, n. 2. (spiro) Idem quod
. iplraculum, spiramen, spiraglio, tpiracolo.
1.) Proprie. ^ 1. Generalira. Firg. 1. G. 90.
Seu plurea cator ills vlai, et cacti relaiat Spl-
Tamenla oovai venial qua sucus la berbae. tt
4. ibid. 88. de ap»o. io teetlt eertatlm tenula
eera Spiramenta Hnuot. fessure, ptrtugi. et /u-
ttin, 4. 1. 6. de JEtna. TJbi actlor per iplramenta
eavernarum ventut incubult, areuarum moles e-
gerunlur. Pallad. I. B. JR. 35. a tned. Omnet par-
vuloa edltu« el rsliqua iplramenta talparum dl-
ligeoter obstruere. " Firg. 9. -<£n. 679. abditaque
iotuc Spiramenta anlmea latali vulnere rumpit.
h. e. pulmonei. Simile eat lliud Ovid. 15. Met.
342. Nam aire eat animal lellui, et vlvlt, babet-
que Spiramenta locls Oammam eibalantla mul-
tie etc. 7s. e. pulmonei, oi, nam. Plin. 32. lint.
nat 10. 42. (123). et 34. .ibid. 17. 49. (165). La-
sare iplramenta. Id. 12. ibid. 3. 7. (16). Dare
percavernas radlclbut splrarneDtam. Id. 15. ibid.
17. 18. (60). Cotoneii in ooncluso splremenlum
omne edlmendum. lev art ogni aria o respiro.
^ 2. Spcclatlm la re medlca spiramenta aunt
earnlam Inierilitla In aoimali, per quod tplrallo
fit. Ccel. Aurel. 3. Tori. 8. 105. Penetrans hu-
mor ilngula queaque iplramenta possederit. Id.
I* ibid. 4. 109, Si medlcamen tran.svoratloaii
eeperit partei, quo -spiramenta obitruere videalur.
$c. gultur et laringem. ^ 3. Item ipiratlo, cor-
rente d' aria o ifiatatojo. -Filrtiv. 7. 4. Spira-
mentnm et perOatui venti. F. CONCEPTACU-
LDM. % 4. Bit etlam odor, halltui. Macrob. 1.
Saturn, prcef. a tned. TJt qui odora plgmenta
conSclunt, ante omnia curant, ut nulllue tint
odorla propria, qua condlentur, confusora (alii
leg. eonfuiurl) videlicet omnium odoramlnum in
spiramentum anum.
II.) Traoilate. Tae. Agric. 44. eslr. Evasit 11- ]
lud temput, quo Domttlanua non Jam per inter-
valla ac iplraiaanta lemporum, sed coqiIduo et
velut uno icto rempublieam eibauilt. h. e. qua-
darn velutl ipatla, pauiaa (Germ. Ruhepuncte).
cl Ammian. 29. i. o tned. Saraptum est de
qulbusdam line ipiramento vel mora tuppll-
cium, dum quasritur, an tuml deberel. tenia
respiro o rilardo.
SPlRANS, antii, partifiip. F. SPIRO.
BPlRARCHBS, ee, m. I . oiretpap^j, qui epl-
r» preeeit, vel ohorum duoit. F. SP.RA. Inscript,
apud Fabrett. p. 076. n. 29. (Orell. 2358.) ?0N-
TIV5DAD7CBVS IFIBABCHEI MSKRl PATBII ITIBADIVM
consfiTViT toco «uo. Alia ibid. n. 30. acbillbvs
IMHARCHEI L1BBRI PATSIS ITIBAD1VD CONITitVIT
toco SVO.
SPIRATlO, Snii, f. 8. (splro)
I.) Proprie eat actui iplrandl, il respirare,
retpirazione, respiro. Scribon. Compos. 47. Nee
ipiratlo Inierpelletur. Id. ibid. 180. Opium ipl-
ratlooem impedit. Ccel. Aurel. 2. Acut. 14. 91.
Splratio difficult. ouoirvoia. et ibid. 92. circumdo-
Ism atque frequeni el obtuia. et ibid. 93. celer-
rima. Id. 3. ibid. 17. 141. birta. Id. 2. ibid.
45. 184. prafocabilii. Id. 1. ibid. 6. 50. ordi-
nate. Id, 2. ibid. 37. 192. naturalii. et mox. Spi-
ratlonem facilem sagrotaotibuB facere valent.
II.) Metooymice pro ipio baliiu, atito, fiato,
Id. ibid. 185. et 1B7. Odor epiralionis. I' odore
del fiato.
SPlRATDS, ot, m. 4. (ipiro) facultas iplraa-
di. Plin. II. EM. not. 3. i. (6). Arcente spi-
ratum denaitate et altitudine humoris. Recentio-
ret tamen et optim. Codd. leg. spiritum.
SPIRILLUM, i, n. 2. Ita rucarl ait Opillui
Aureliut capra barbam. FeiX. p. 330. 33. Midi.
Adde Paul. Diae. ei tod. p. 331. 12. Glosses
tamen hab. ttirtflum, cteriltum: utra forma ve-
ra? F. adnot. ad n. v. in Prodr. Gloss. Loews
p. 18. - Alio nomine aruncut dicltur. F.banc voc.
SPlRlTA. F. SPIRITUS.
SPlRlTAlilLIS, a, adject, (splro) Servius ad
lllud firg. 3. jEn. 6.00. call ipirabile lumen:
vplt noi credere, Ciceronem In Ilbrli de Deo-
ram nalura dJiiue ipiri'iaWij pro tpirabilii.
— 452 —
SPIRTT.5L1S vel iplrltualis, t, adject, ("iplrl-
tus) Legilur el spiritualis, quod quldcm gram-
malic'n magil placet, quum lit a tpirifu* ; se-
rum anllquii monumeoiii non taiii confirraatur.
Ut Forcetlinui. Sane legltur apud icrlpiorei
Eccleslaitlcos lequlorli ac labeotls Laiinltatit.
Celerum Quicherat alt, non facile quidem dlctu
eue, utrum auclprei hoc vel ilio loco acripierint,
ted alterutrum eligere licere. — Spiritalii *f 1.
Bit qui pertlnet ad spiritum, qua flatua eat, aer,
ventut, ftytu(*aTtxo'c (It. da fiato; Fr. qui appar-
lient a I'air; Hi«p. Io que perttnece al ayre;
Germ, zu Luft gehorig ; Angl. of or pertaining
to air or wind). Fitruv. 10. 1. Mechioa.nira ett
unum geous icaniorium, quod Grsco aVfo^atixc'v
dicltur: alterum tplritale, quod apud eos nvaufia-
Ttxo'y appellatur: tertlum tractorium: id autem
Grecl fSdvavoov vocaot. et mox. Spirltale est, quum
eplrltus eipresalonibua impulsua et plagie vocesque
opT-avixto; eiprimuutur. Fegel. 3. Veterin. 70.
Spiritalea partei pulmonis. Laetanl. Opif. D. 1 " -
Splrltallt Qatula. h. e. aapera arterla, per quam
ipirilui meat. Arnob. 3. p. 108. Arteris ipirl-
talei. — Litlerce epiritales dlcuntur Gramma-
tioii C, P, T, quia bit I) litters eubjecta iaserit
ipirllum, ut Chiron, Philon, Thoat, Mar. Ficto-
rin. Art. gram. 1»p. 7. 9. Keil. Of. ibid. 22., ubl
litters ills d6fiolantur consonanles mutes spiri-
tales. ^ 2. Est pertinent ad spiritum, qua corporl
et maleriaj opponitur (It. ipirituale; Fr. tpiri-
luel; l!!sp. eipiritual; Germ. geistig; Aogl. spiri-
tual). — 1.°)Generatim. — a) Univ.ertlra. Solin.
23. sub fin. la corporibui noitrii commercia
sunt ipiritalia. Tertull. Apolog. 22. Diclmua, et;e
lubsiaptlas qnasdam spiritales. — J>) Spirilalis
faba dicta, ut tcribit Porpnyr'on ad lllud He-
rat. 3. Sat. 6. 63., faba Pylhajorce cognata,
quia treditur InDare prascordia, quo arg'uinenlo
Pftbegorai ipirltalem asse'erana velut a cognata
abstluefcat. Sunt tamen qui docent, Pjtbagoram
a fabSfVelal a cognata, abslinulsae so, quod pu-
Urel, SQimam pairit sul aul coaiaogQlnel all-
cujua par meieuipsjeboiin io fabam transiaie. —
c) Spirilalia nomina tunt, qua dlclmua absiracta.
.^?i£cd. Helv. p. XLIII, Hag. Communiter ad rem
conjungis icilical iplritalem, quas corpus 3Bae non
potett, ut dicitur Juilllia pieiai dignltas -omnia
iplriialla nomina numquam nroprium, aempar
appellativum babent. — - 2-°) Spedlatlra apod
Eccleslssitcos scripterei, dioitar — a) De en-
gel!? bonis atque roalis, quibus homines oppo-
nuntur, qui splrltu constant et corpore. Tertull.
Apolog. 22. Malitia spirilalis. /». e. diemonuni.
Sic mos. Spirllales vires. — b) In bomialbui
uccurrit de eo, quod ad spiritjm bumanum per-
tlnet, speciallm de gratia divine, qua bomo af-
QciSur, aut de Splritu Sancto, a quo bsc gra-
tia derivator, aut da aliis In secsum iheologicum
vel ethlcum suroplis. Tertull, Monog. 1. Quoa
iplrltales merito did facil agnitlo ipirJtatium
charijmatum. Prudent. 10. tripi' ovep. 13. si ou-
psroo rore respergas jecut Et apiritall lacte pe-
ctus Iri'.gei. Cyprian. 2. £p. 6. de martyr. VI-
dlt admiraos pr£e3enilum multitudo celeste cer-
tamSn De!,certamea spirilula, prcellamGhriill etc.
Vuigat. interpr. Horn. 1,11. Spiritualis gralla.
Id. £ph. 1. 3. beoediclio. Id. 1. Car, 10. 3.
esca, h. e. prodlgiosa et prxcipue liguram rel
longs eicelleolioris vereque spiritualis referens_.
Id. ibid. 15. 44. corpus, h. e. posl rosurrecllo"-
nem doiibtu beaiorum iosigoitum et prope ad
ea, quoo sunt spiritus, redactuin, vel cul r-plritm
omnino domioaiur. Id. ibid. 2. 15. homo. h. e.
qui doctrine a Deo rerelats ralionem sur.m subji-
clt. cul opponilur animalis, b. a. qui ralionem
suarn inGruaam aaquitur ac lidel subessa detreciat.
— Hinc
Spirilalia vel ipirilualia, ium, n. plur, 3. ab-
solute, res spiriluales. — a) De angelii malls.
fulgat. interpr. Eph. 6. 19. Spirilualla nequi-
llaa. ic, per IJebraiimum, ipirilus oequlssiml.
(V. Sonsch, Ilata p. 104.)— 6) De aliis lensu
tbeologico. Ambros. 4. in Luc. 7. Spirlluallbua
nudui (Adam) arboreit u leiii eiuviis. Id. De
fug. iffie. 2. n. 15. Spirilalia qmerere. Fulgat.
SPIRITUS
irtferpr. 1, Cor. 9. 11. temlcare Id. ibid. Ifi.
1. femularl. Hieronym, 3. in Jer. Scieotlboi
ipirilualia ease quas dkuotur, et tamen lata ipi-
rilualia quomodo dineri debeant, Ignoramtibui.
SI'lRfTALlTAS vel iplrltualltai, Slii, f.'S.
(spirilalis) nature spiritalii. Tertull, a5. !ldi*»rf.
^fitreton. 8. a med. Vides, Apottolum et In dii-
tribiitione faclenda udIus spiritui, et In spirlta-
Ulale interpretanda prophets conipirantem. Alii
minus rede pro iplritalitate leg. ipecialitale.
Atcim. Ep. 12. JpstendUlii, quanta •ipiritalitale
vot eiercere deleciet.
SPlRlrALlTER vel ipiritualiter, adverb, (ipl-
ritalis) secundum spiritum. Tertull. Baptism.
4. e*(r. Caro spiritaliier mundatar. Cyprian.
Ep. 63. Veritatii ditciplina lubvertilur, nisi Id
quod" splfiiaiiter praeipitur, fldeliier reservetur.
Cassiod. 11. Fariar. 2. PasoHls quidem epiri-
lualiter commlssum vobis gregem. Adde Fulgat.
interpr. Apoc. 11. 8. — Ambros. Serm. 28- De
quo stralo ipiritualiter ad paralyticus dictum est
a Domino. /?ieronyro. prcef. in Ep. Is. Uode poit
bistorlas verltalem splrltuallter aeclplenda luot
omnia, et Ep. Dardan^ Boo totam Qgurallter
et spirilualiler Cbriati evangelium tignifical. In
hli locls ipirituoiiler Idem eit ac flguraliter,
per Qguram, lensu iplrltuall seu mjilico vel al«
legorlco.
SPlRlTOALIS et
SpIrItOalItas et
SPlKlrOALlTPR. f. 8PIRITALIS etc
SPIRITOM. F. voc. icq.
SPIRITUS, oi, m. 4. (splro)— o) Ad icri-
bendi ralionem quod atlinet, etlam Ipirituus
cam dupilci u pro spiritui legllur in ruonura.
archalcaj alalli. Cf. Deltefsen in Symb. Phi'
tol. Bonn. 712. et Brambach, op. cit. p. 131.
— ■ Corrupte At'ipiritui vel ispiritus occurrit la
Inscripti. Chr., ut videre est in Giorn. Arcad.
T. 32. p. 95., et /7uer. apud Boldetli In Osserv.
p. 419. et Fabrelti lo Gloss. Hal. p. 684.
Item ipirjtM la Inter, apud Le Slant, Inscr.
Chr it. de la Gaul. n. 583. V. loc. Sedul. lofta
ett. — 6) Etlam forma epiritus, i, masc. 2.
legllur in Inscr. apud Gruler. 563. 7. et Orell.
n. 3030. et apud Fulgat. interpr. Ilal. Marc.
t. 95. •— Item spiritum, apud Act. 16.7. et la
Corp. /nscr. Lai. 6. 1686. Et tpirita io Inscr.
apud De Rossi, Inscr. Crist. 17. — e) Da
quantltate prims ijliauaa dicendum, veteres banc
prpducere solitos fulsse, ut la tpiro; sed ie-
qulores Laiini earn aliquando eorripuerunt. Se-
dul. hymn. 1. in fin. Cum Sancto Spiritu glo-
ria magna Patri. Beda de melr. p. 2374. Putsch.
ita gum eicutat. Ut glorlam, inquil, Sanctaa
et Indhldux Trinttatis Clara voce decanlarel,
negleiit regulara gratcmaticE disposiliooii. Alii
leg. Spiriu. Adde tamen Prudent. 10. Cathe-
mer. 8. — Item •Sedul'. 2. corm. Pasch. 239.
contra leges meirlcas corripuli ullimam natu-
ra longs m in spiritui plur, num. — d) In
lerlio cuau aiogu^ari el tecuado plur. qui usor-
pavarit, vii foriaase invenies, inquit Forcelli-
nas ; sed hoc apud ve'.eres, legltur naraque pas-
sim tpi'ilui apud Fulgat. interpr. (Act. b. 3.,
6. 10. etc.) aliosque Ecc'.esiasticoi scripiores.
Etlam epiVilupro tpitilua apud Firgit. In Firg.
4. G, 158. 198. et Fulgat. interpr. Hal. Eccli.
ih. I. In tribus plac'tum est splrilu meo. —
Genet, plur. spirs'tuum apud Priscian. de vent.
(•Hose Anecd. 14, p. 53. 10.); Dal. et Abl. plur.
spiritihut apud Augu slin. Serm. 216. et Fulgat.
interpr. Luc, 6. 18^ 7. 21. etc. — Spiritui duo
prc-cipue slgnlficat.
A) Esi uoiversim aer, veniui,ave/iOj (It. aria,
venta; Fr. air, vent," Hisp. ayre, vienlo; Gertn.
Luft; Angl. air, wind).
I.) Proprie. f 1. Generallm. •Seneco 5.
Qwest, nat. 13. exlr. Vebementior spirlius, Gen-
ius eat; levitet Dueus, aer. f'irg. 12. JEn. 465.
velut Edoai Borea quum ipirilus alio losonat
S.%^0. Colum. 3. R, R. 19. ad fin. Prsaiat eli-
gere saiiooi illentis vel eerie placidl ipirilus
diem. Farro I. R, R. 57. Quo ipirilus non
perrealt, lol doq oritur curculio. Cic Aral.
SPIRITUS.
184. pemuleetaram flat a spirlius Austri. Pal-
lad. 8. R. R- 9. Plerumque terra sulfur, elu-
men, bitumen educlt, quorum spirlius mlxli an*
helltum pestla exiialant. Id, I, 3. Noiius call
ipiritui. aria catliva. Sic 1. ibid. 35. Spiritui
noceni. Cell. 2. 7. ante med. Alvui cum ruulto
»pir!tu reddltur. h. t. pedito. Cf. Ammian. 23.
6. 14. Acriorli »p!rltui cimui. et 19. 4. 8. Ex-
iguls Imbribui disjecto exncreto spiritu et eras-
«to. grandint. *f 3. Speeiatlm dicllur de aere
laniler (luenll, aura, veolulo. PUn. 5. Ep. 6.
.Estatis mlra dementia, semper aer aplrllu all-
quo roovetur: frequentius tamen auras, quam
ventoi babet. 5 3. Item de aere splrablll et
Titall. Ptin. 2. Hilt, not. 5. 4. (10). Spiritus,
quem GracI noitrique eodera vocabulo aere ap-
pellant. Cic. Rote. Am. 26. 72. Quid eit tam
commune, quain ipiritui vlvis, terra mortals,
mare fluctuantlbusl Id. i. Cat. 6. 15.Potestne
tlbl hujui Vitas base lux aut hujue call apiritoi
ease JucuodusT Quintil. 12. 11. ante med. Aqua
plscibui, clrcumfusus nobis spiritui volucrlbui
convenll. Cell. 5. 28. Fertur spiritus cum lona ex
plaga. PUn. 31. Hilt. nat. 1. i. (2). Aqua nu-
blam obtentu vitalem spiritum strangul&nt. Am-
mian. 20. 3. 12. Terra ipiritui eujusdam In-
ternl motu suspense. »| 4. Item de aere, quem
splramue, halilu, irveuBcs, fiato, reipiro, alitQ.
Cic. 2. Ifat D. 63. extr. Trlbui rebui ariiman-
Uum vita tenetur, elbo, potiooe, ipirltu. Craii.
apud Cic. 1. Oral. 1. extr. Vel evulsa lingua,
•piritu ipio libidinem tuara llbertai rnea refota-
bii. Colum. 6. B. R. 9. Longlor et cum quo-
dam impediment!) traelue apiritoi. Firg. 3,.ff.
606. attraciui ab alto Spiritus: iaterdum gemltu
gravii. Tibull. 1. 9. 67. Letum spiritum agere.
reipirare leggermente. et Quintil. 11. 3. ante
med. Spiritum erebro recipere, et »6id. irabere.
et ibid, colligere. et ibid, cum atridore per ra-
ritatem deniium qoq recipere, aed reiorbere.
Cic. 3. Orat. 47. 182. LongUsima est complexlo
rerborum, qua voir! uno spiritu potest, in un
fiato. Sic I. ibid. 61. 261. Multos veraui uno
spiritu proounciare. Id. Parlil. 6. a med. O-
ratio sit circumscripta non longo anfractu, led
ad spirilurn vocis aplo. Herat. 3. Od. It. 19.
Spirltui teter ianiesque maoet Ore trillogui. a-
lito felente. et Cic, 1. Invent. 46. 86. Spiri-
tual ducere. PUn. 8. Hilt, nat. 12. 12. (33).
prscludere. Cell. 7, Vi. relloere. Curt. 9. 6. 30.
Unius spiritu vivere. Celt. 4. 4. Nee nisi recta cer-
vlee ipiritui trabatur. .Seneca 1. Clem. 4. Spiritus
vitalii. Cic. 2. Nat, D. 41. 117. vitalii et salu-
tarls. Fitruv, 8. prcsf. animalis. Cic. Senect.
i>. 27. Usque ad eitremum spiritum. Id. 1 . Tuic.
40. 96. Extremo spiritu ludere. Id. 7. f err. 45.
117. Eitremum spiritum alicujul excipere. Se-
neca 3. Ira 19. Ullimum spiritum trabere. Fel-
lej. 2. 14. 2. reddere.. Curt. 9. 6. 12. Aniequam
uliimus ipiritui deficeret. Id. 7. 6. 15. Spiritu
lotercluio exstingal. Id, 3. 6. 10. Spiritus ex te
pepeodit, ore tuo trabitar. % 5. Item aliquan-
do est aer raporibus affectus, sea odor, qui aere
diBunditur. Xuciet. 3. 223. Spiritus uoguentl sua-
vla diHugil la auras. Celt. 5. 26. tub fin. Spi-
ritus fedi odoris. Gell. 9. 4. a med. Gens spi-
ritu Oorum aarlbai b&usto victiunj. Pallad.
Aug. 9. Spiritus tulfurie.
II.) Translate. % 1. Est facultsa respirandi.
Cic. 2. Nat. D, 54. 133. Aspera arterla ad pulmo-
nea usqua pertiaet, escipitque animam earn, que
duels est spiritu. et ibid. 65. c med- Spirits ia
pulmooei anima ducitur: ea calescit ab eo spi-
ritu. Id. 1. Orat, 8!. od fin. lie Dunosth.
Quum spiritus ejus esaet angustior, tantum eua-
tiQeada aalma la dlcendo est assecutus, ut e!e.
tlrettezta di petto, el Ovid. 13. Met. 516. su-
per ora caputque Crevit onus, neque babet, quag
ducat, iplrilus auras. Lucret. 6. H86. Spiritui
ereber aut lngeus raroque coortui. Quintil. 11. 3.
32. brevla. Id.ibid. 53. iongus. el 5-?. longisiimut.
Cic 1. Verr. 8. 23. liber. Cf. 1. 4. % 2. iliac
tliam vita, qua io respiraado videtur consistare,
rito. Id. 10. Phil 10. 20. *Non est viri, riubl-
lite, euro iplritum, quem nalursa quia debeat,
— 453 -
catrlea reddere. Id. 7. Verr. 45. 118. Ne earn
sensa dolorli aliquo aut cruclatu spiritus auferatur.
rellej. 2. 22, 2. et ibid. 87. 1 . Cleopatra Ulata aspi-
de, morsu ejus iplritum reddit. tpirb. et ioicl. Pri-
vare allquem iplrltu. ucciclere. et 5eneca 7"road.
328. 8plritum alleul erlpere. Virg. 4. -En. 336.
dum ipiritui boi regit artus. Oaid. Hcroxi.i*.
85. Spiritui vaneicil in auras, q 3. Apud i Poe-
tai est luipiritui, auspiriura. Propert, 1.16. a*
Surget et lovltis spiritus la lacrimts. Ct. &eH.
12. 5. Horat. Epod. 11. 10. convlviorum et
posoltel, Io queis amantera et languor et illen-
tium Arguit et latere petitus Imo ipiritui. Adds
Propert. 2. 29. 38. «f 4. Hlne et sonus vocis,
qui spiritu edilur. <?u»ntil. 11. 3. 55. 8plritus
non tamen' Brma intentionis Ideoque tremuius.
Gell. 12. 5. Spiritui et aohelitui e pectore ejui
evadere, non dolorem magls indicantes, quam
puenaij adversum dolorem. Cf. Quxnlil. 1. 11.
7. et Cic. Partit. 6. o med. - firg. Cut. 180.
de anoue. Spiritibui rumplt fauces, h. e.sibilis.
« 6. Apud GremmatScOs vebemeolior Oatui In
dicendo, qui el atpiralio . dicltur ; est aulem
duplex, asper et lenis, ut Pritcian. 2. p. 572.
Putsch, docet. ^uson. Edyll. 12. 19. Spiritus
bio, flatu teouissima vIvlUcaDi H. *I 6. Mela-
phorice dlcitur de fflitro et facultate valicinaodl
et poetica. Liv. 6. 22. Spiritu divino tactus. Pro-
pert. 3. 15. 40. QuaUs Plndarico spiritui ore
sonat. VtUej. \. 10. 3. Per divial ipiritui vlroi
^scbylum, Sopboclera, Euripidem lllustravit
IragEdla*. Cic ^rcA. 8. 18. Poetai quasi di-
vino quodam ipiritu Inflarl. Adde Apul. 8. Met.
S) Eit prlaeipium tea lubstaniia, ut ajunt,
simplex et spirUualii, qua in bomine : animut
dicltur (It. tpirito; Fr. esprit; Hisp. espiritu;
Germ, der Geiit; Aogl. the mind), f 1. De
bumioe et quidem — i.°) Sensu physico seu
naturall. — a) Generatim. — a) Cniversim.
Ovid. 3. Trist. 3, 61. Nam ei morle careos va-
cuam volat alius In auram Spiritus, et Samii lunt
rata dicta senl*: Inter Sarmalicas Romana vaga-
bitur umbrai. Id, 15, Met. 165. errat, et illioc
Hue venlt, bine llluc, et quoslibet occupat artus
Spiritus, eque feris bumana In corpora transit.
V irg. 4. ASn. 336. dum spiritus bos reget artus.
Adda Propert. 3. 16. 10. et Tac. 16. Ann, 34.
/3) Similiter ipiritui mundi, anima mundl.
firg. 6. £n. 724. cajium ac terras camposque
liquenies etc. Spiritui intus alit, totamque In-
fuse per artui Mem agitat roolem (Cf. 2 V G.
325. et teqq, et Cic 1. .Divinat. 11. VI.). ubl
poeta vetorum pWlosophorum, in prlnils Pytha-
goreorum et Platonicorura doetrlnam sxponil.
V. ffeyne ad h. I. — Alia ligoiflcaiione apud
Fulgat. interpr. 1. Cor. 2. 12., ubl tpiritut
mundi idem esl ac spiritui bominle (de quo Id
v. 11.), eul Ibidem opponitur tpirilui Dei. —
Y)Ut anima, sic et spiritui pro pertoua ponilur.
felly. 2. 123. ad fin. Subrefeetus oonspactu
alloquioque eariasirai sibi spiritus. h. e. Tibet!!. —
S) Apud Kcciesiatticoi scriptorai animce oppo-
nitur. Futgat. interpr, Luc. I. 46. Magoiiicat
anima mea Uomtnum, et eisultavit spiritus raeui
la Oeo sslutari meo. ubl tauiea videtur spiritui
Idem esse quod anima, ex indole poeMi Hebraica.
Cf. ^aUli. 10. 28. Adde Van. 3. 88. Id. Hibr.
4. II. Sermo Dei pertingens usque sd divlsio-
nem anlms ao spiritus. ubl anima ($'Jx>i) - 3 '
vita animalis vel potiui priociplum vil-^ aniEaa-
IIs sea ssnsibilis: ipiritui (ir-'aupa), -.aimua seu
prlnclpium vitas apiritualis; ila utuasus sit: ser-
mo Dei intirne et psTfectisiime animua buroa-
nnxa psnetrani ao pervadens. Cf. tauten a. seq.
— ' b) Speciatim est s'.atus animus, spirilo, at-
terigia, animo.— a) Io malaa partem osplus.
Cic. i. ad Q. fr- 9.2. L. Cascilium nonae oanl
ratlooe plaeavli quam hominem? qua iraT quo
spiritu? Id. 3. Vtrr. 30. 75. Quid ego nunc
in alteram actionem Co. Dolabells spiritus, quid
bujiia lacrimal el eoncursionei proreram? Ubl
Atcon. Plus signiUcavil dicendo ipiritui, quam
si animoilUtem contentlonemve diceret. Id.
Sull. B. circa med. Rea enim gmUc, credo, aies
me aimis eitulerunt, ae rnibi nosclo qaos splri-
SP1BITUS
tat allulerunt. Cat. 1. S. G. 33. e*!r. Ario-
vistui tanlos sibi spiritus, tantam arroganiiam
sumpserai, ut ferendos noa videretur. Sle2. i6id.
4. Magnam sibi auctorltatem magnosque spiritus
In re mllltari sumerent. Id. 3. B. C. 72. Hii
rebus lantura fldueias ac ipiritui Pomptjanu ac-
cessit, ut viciise Jam sibi viderentur. Liv. 3. 35.
Minitans patriae bostllesque Jam turn, spiritus ge-
rens. et mox. Multli sape bellls, peililenlia po-
stremo amissa Jnvenlute, fracioi ipiritui esie.
Cic. 2. teg. Agr. 34. od fin. Uunc Capues Cam-
pano luperclllo, regio spiritu quum videremui
etc. Id. Cluent. 39. 109. Jam ioiolentiam nora-
til bominli: noratls animos ejus ac spiritus trl-
buolcloi. Ifepoi Dion. 5. lleglos spiritus re-
pressil. ft, e. prafidentiam el ferociam magoltu-
dinia regis. Albinov. t. 277. Spiritus Hie ml-
oax et Druii morte superbus. Seneca IJerc.
Pur. 384. Spiritus altoi gerere. Id. Troad. 252.
spiritus trticei el ralnai allcujus ferre. Id. A gam.
248. luraidos Fortuna alieui dat. Id. Troad.
743. alicul faeere. et ibid. 208. frangere. Toe.
16. Ann. 26. coblbere. et 15. i6id. 2!.milig«re.
— fi) In bonam partem. Curt. 5. 8. in fin.
Oro et obiestor, ut nobiliiale vestra genllsque
dignos spiritus capiatis. Ptin. 8. Uitt- rtaU 40.
61. (149). de Alex. M. Generosl spiritus impera-
tor. Liv. 21. 1. tub fin. Ingentis spiritui vlr.
PhcBdr. 3- epil. Sed difliculler contineiuf ipiritui,
Integrltalls qui sineeras conscius etc. Proptrl.2.2.
2. Hasisii: cecidit spiritus Hie tuui.Adde Ptrg.5.
/En. 648. ^inmian. 16. 13. 49. Majore spirila
proslium' repetere. Quintil. 1.6. 5. Ex magnitude
oe rerum spiritum ducat. — In illo ejusd. 11.
2. 1. Potus inanis est labor, nisi cetera quoque
pertes boo velut spiritu continenlur. tpiritut
videtur esse roemoria. Cf. ANIMOS. — c) Item
spud Scclesiasticos scriptorei est vis, qua alicujus
animus perfundilur et regiiur, qualiuracuuiqiie
facultatum, atleclionum, seniuum.studioruru er-
fectrix. Fulgat. inlerpr. Luc. 9. 55. (C/instus)
increpavlt ilios dicens: Neicilis eujus spiritui e-
stis. Adde ^om.8. 15. - d) Hem varies inodos
denotat ac dona, quibui Spiritus Sanclui in m-
spiralis se efOcacem prodit. Id. 1. Cor. 14, J«.
— In illo It. 37. 7. Dabo el spiritum. spiritui
est vehemens irnpulsui, ardor, studium, forte sti-
enold o 6rama. — 2.°) Sensu morsll et divluo, pa-
riter apud Eoelesiasiicos scriplores.spintusdic.tDr
pracipua bominis pars nou solum, qua is vlvil
et Inlelligit ae sui juris est, sud qua gratia divlna
per sacrum baplisma est re;en e ratus : cdi caro
opppuiiur. Id. Horn. 8. 4. Non secundum ear-
Bern ambulate, led Stcuuduin spir.uua. A«e
iiid. 7. 6. et M,iUh.-26. 41. — Hmc ">/««"■
Chr apud De-Ujui, Huilcll. Cr. a. 1S64. p-
28. Anima jusiorum in altera rita sp-.ritus tan-
cti did* sunt. Cf. Horn. Sollerr. T. t. p. 2o2
at Tab. XLlll. n. 3i. /'. ctiam inii. ad i>.
— Item formula ipirfluj Irnu m Ceo vel «»
pace et slmillaapuU eumd. in .£>Ulell. Cnst. a.
1864. p. 11. el 1873. p. 18.- ? 2- ^ f^
Us bonis atque malis. fulgal. mlerpr. Uebr.
1. 14. Omnes sunt admiuisiratOjTii spiritus, la
iiiinlsterium missl (unde angeli nomen) propter
eos, qui hereditatem capiuut salutis. Adde Apoc.
1. 4. etc. Id. Marc. 1. 27. Spiritus immundl.
Act. et 19. 12. nequam. Adde Marc. 9. 19. elc.
-3 3. Ulac da genio apud veleres ex doctrina
primilus tradiu. Seneca Ep. 41. Sacer jntra
nos ipiritus uedet malorum bonorumque nosiro-
rum observator. % 4. De phaniasinale. Vulgat.
interpr. Luc. 24. 37. Conluroali et conterrlli
eiiiimabani, se spiritum \ldere. ^ 5. Ue Deo
et speciaiiin de Spiritu Sancto, tenia in divinis
persona, ^uion. Ephem. 2. 15. Oeus pfecandu»
=31 mibl ac Filius aurami Del, Slajestas unlus-
modi Sosiala Sancto Spiritu. Veget. 2. MUit. 5.
Miliiei lacll Jurani per Deura el per Cursslum
el per Spiritum Sancium el per uiajestaiem im-
peratorla. Adde Cod. I. I. I. etc. Pulgat. interpr.
Mailh. 22. 43. Quoinudo ergo David In Spiritu
vocal reum UominuraJ et alibi passim, ubi idem
dicllur Spiritus Dei f'\ i'"""is vel Uhrisli vel
ueritatis. eo quod ex Patrc r'iiioque pruccdib —
spiro
In lllo e?Mi<». 2. Cor. 3. 6. Deus Idoneo* no*
fecit miolstros novi Testament! non liltera lea
Splritu: liltera enim occidit, Spiritui autem Tl-
viflcat. Spiritus est Evangelium, el opponitur
lilleres, qua est Lei Mosaics.
Homonym. Discrimen Inter animam, ani-
rnwn, spiritum et mentem boc est, quod anima
est.qua vivinms; animus, qao reglmur", spiritus,
quo spiramus; mens qualltas, qua bona ant
mala potest referre ad cogitatlonem. Ita IiCd.
in App. Dig. n. 177. Cf. etiam qua supra di-
cta sunt ad Pulgal. interpr. Hebr. 4. 11. et
V. sub ANIMA et ANIMUS. Plerumque tamen
Indiscrimlnatini bsec nomina usurpanlur.
SPlHO, as, svi, alum, are, 1. Rallone babila
etyml, cl. Bopp, Gloss, comp. etc. 399. derivat
a rad. Snnskr. ejusdem ligniQcalioois. Cf. etiam
Gr. orrai'pco, vibro, palpiti), spiro. — Part. .Spi-
rans in omoib. paragr.; Spiraturus sub A I.
1. a. — Spiro est lio, nve'u (It. soffiare, spira-
re; Fr. suffler; liisp. toplar; Germ. bUisen;
Angl. to blow, breathe): occurrit autem A)
Neutrorum more; et B) Transitive.
A) Spiro, nenlrorum more.
Proprie. ^ 1. Generaiim. — a) Strielo
ien.«u diciiur de aere et venlis. Lucre!. 6. 428.
Freta circum Farvescunt graviter jpirantibus in-
cita Dabrls. Pirg. 4. JEn. 562. nee Zepbyros au-
dli spirare aecundos? Id. 5. ibid. 844. aquata
ipirant aura. Oaid. 7. Mel. 532. Letiferis ca-
iidl splrarunt fatlbu* Auslri. Id. 4. Pont. 10.
43. At Notus adverso tepidum qui spiral ab
aia. Zucan. 8. 240. spirat de More Coo Aura
fluens. Plin. 8. Hist. not. .38. 58. (138). Ob-
turatls, qua spiraturus est venlus, cnvernls. Gell.
2. 22. a pied. Eteaia ei alia atque alia par-
ts cell spirant. Seneca Jtgam. 532. Calo no-
va spirant procells, Juvenal. 9. 67. brurna spi-
rants. Slat. 2. Silv. 2. 27. Austrl clemealius
spirant. Kin. 12. nisi, nat. 19. 42. (86). Tot
generum aura spiranle concentu. (Sillig. habi-
tus aura e spiranle conceptus.) — Hinc translate
a venlis secundls. Proper!. 2. 8. 85. Quod si
tarn facllls spiraret Cynlhia nobis, Non ego ne-
quilla dicerer esse caput, hi e. ruibi obsequere-
tur. — 6) Laliora ecnsu sape de odoribus
dicltur, qui aura differuntur. Pirg. 4. G. 31.
graviter spirantis copia thymbra. — Cum Ablat.
rel, qua quia spiral seu olet. Slat. 3. Silv. 3.
211. Semper odoratis splrabiint floribus sr.-s.
Pal. Place 5. 580. mulla spiral coma Oeillls
aura.— Plin. 21.flisi.nat. 18. 69. (HO). Cyplro
Pbcanloio odor exlguum r-pirans. pochitsimo o-
dore. — c) Horn de resplratlone aolmanliom,
respirare, spirare, fiatare, alitare. Cia. 3. JVal.
D. 40. 94. Qua deierl a me, dum quldem spi-
rare polero, nefas Judlco. CtU. 2. 4. Mall morbl
taiilmonlum est, vebementer oi crebro spirare.
Zucret. 0. 1129. quum spiremes mlitai duel-
tdus auras. Properl, 4. 7. 11. Spiracles anlmos
miilt. Plin. 20. //tit. nat. 13. 61. eztr. Aula
In raaxlmo usd en difficile spirantlbus. per chi
ha diflicolta di respiro. — d) Item da alii*
rebus. Pirg. 1. G. 3i7. Forvet fretis spirantlbus
aquor. agitali. ot 10. SBn. 201. Qua vada non
spirant, nee fracta remurmurat unda. non bol-
liscono, non si rimescolano. AIU leg. iperat pro
timet, non teme le secche. «f 2. Speclatim est
apirando eiire. Ovid. 8. Mel. 3b6.de apro.
Lus, micat ei oculis epiratque e peclore P.amma.
Zucret. 0. 890. Quod genus endo inari spirat
foDS, riulcis oquai (Jui scalit. % 3. Item spiran-
00 emiltere: occurrit autem. — a) Cum Ablati-
ve rei, qua apirando eiuittitur. Pirg. 8. /En.
304. Cacus spiralis ignibus. Zucan. 0. 078. Quos
babul! vullus lunali vulnerc ferri Casa caput
Gorgoni! qn.-intu spira ssc veneuo Ora reor ! Pal.
Place. 6. 137. paribus spirans Medea venenis.
— b) Ei cum Gcuciivo more Gracorum, sed
translate. J'ulgat. inlerpr. Act. 9. 1. Saulus ad-
hoe spirans minarum et cadis in discipulos Ito-
mini. foii/JViii(f v unelunle.
II.) Translale. ^ 1. Melonymice esl vivere,
vivere, esser viuo. — a) Generaiim. Sene-
ca Tayesl. 756. Spirant vena cor que adbuc
— 454 —
pavidum aalit. paipt'fano. et Cic. Mil. 33. a
med. Et sunt qui ab eo splrsnte forum pulent
potuisse dejendi, eujus non restiterit cadaveri cu-
ria? Tac. Agtic. 12. ei!r. Margarita viva ac
splrantla avelli sajis. Id. 12. ,^nn. 51. Zeno-
biam spirantem ac vitre manifeitam idvertere
pastores. Adda Sil. It. 15. 458. Plin. 1!. Hist,
nat. 37. 85. (213). Sues splranles a rouribas ira-
dnot adrasas. — Iliac metaphorice. Ct'c. i?rur.
24. extr. Videtur Lalii mens spirare eliam in
scriptis, Galba aulem vis ocoidisse. Horat. 4.
Od. 9. 10. spirat 8dbuc amor, Vivuntqua com-
missi calores jEolia fidibua puella. — 6) Spc-
ciaiim dicitur de vivente, sed morti proximo,
essere spiranle, essere prossimo a spirare. Sail.
Cat. 64. Catilina longe a suis, inter bostlum
cadavera repertus est, paullulum eliam spirans,
Cic. 1. ad Q. fr. 3. 1. Non vidisses fratrera luum,
sed quamdam efSgiera spiranti* mortui. Id. flow.
52. a med. Ut in vivi et Jam spirantis caput bu-
stum suis manibus impooeret. Plin. 28. Hist,
nat. 1. 2. (4). Gladiatorum sorbere saoguinein
calidam spirantemque. Virg. 4. JSn. 64. splran-
tla consullt eita. pafpitanti. Hinc roetapborice
Cic. Sext.2$. ad fin, Et spirante etiam republica,
ad ejus spolia detrabenda advolaverunt. — c)
Item de litteris adspiralis. Quintil. 12. 10. 27. Ju-
cundissimas ei Gracis litteris (ul <p) iilteraa non
babemus, quibus nulla apud eos dulcius spirant.
^f 2. Figurate de iis, qua ad vivum eipressa sunt
in signls aut tabulls. Martial. II. 9. Spiral Apel-
lea redditus arte Memor. Id. 7. 84. Spirat et
arguta picta tabella manu. Sil. It. 2. 429. at
senior Siculis eisultat in arvis. Spirantem ere-
das e'ertamina anbela movere. id. 14. 657. spi-
raotes referens subtemlne vultus. Claudian. If '.
cons. Honor. 591. Et variis spirat Nereia bacca
flguris. Virg. 6. JEn. 848. Eicudsnt alii spi-
rantis roolliu* ara: Credo aquidem, vivos dacent
de marmore vultus. Id. 3. G. 34. Pari! lapidis
spiranlla slgna. Gell. 1. 5. Opplevit omnia non
eiroulacris neqrw imitameotis, sed luctu et lamen-
ts veris el spirantibui. Cf. PUn. 3. Ep. 6. Co-
rinlbium eignum efOngit senem stanlem: ossa,
muscull, nervi, vena, ruga etiam, ut spirantis,
apparent.
B) Spiro transitive et quldem
I.) Proprie. ^ 1. Dicltur de rasplrallone ani-
mantlum, respirarg, spirare, fiatare, alitare. Vol.
Place. 4. 436. Spirare animam lenuem. fiatare
soU.il men le. Cf. Blarlial. 2. 26. querulum. <f 2.
Est eliam spirando emiltere, eisplrare, eihalare.
Zucret. 5. 29. Dlomedl* equl splraoles oarlbus I-
gnem. Id. 1. 705. Flammarn splrantei ore Chime-
ra. Slo f'irg. 7. /En. 281. et 2. ibid. 140. equl
splrantes narlbus Ignera. Id. 3. G. 356. spirante,
frlgcra Caurl. Ziv. 22. 17. Veluil flammas «pl -
ranilum (bourn) mlracalo attoniil. Claudian, 1 .
Rapt. Pros. 154. Eoceladus Spiral loeihausiuui
flagranti peclore sulpbur. — Ulno metapborlcf!.
Juvenal, 7. HI- lmmensa cavi tplrant mendacln
folio*. Zucan. 5. 82. vaatos tellurls hiatus Divl-
nam spirare (Idem. h. e. respousa et oracula.
% 3. Dicltur et de odoribus, qui aura diffe-
runtur. Virg. 1. J3n. 407. Ambrosiaqua co-
ma divinum vertlce odorem Spiravere. Adde Sil.
It. 7. 469. Peri. 6. 35. spirant cinnama aur-
dum. Juvenal. 6. 461. facies pinguia Poppsana
spiral. Claudian. 2, llapt. Pros. 81. Quidquld
turiferis spiral Panchain eilvis.
II.) Translate. *J 1. Est pra so ferro, osten-
tare, plenum esse ut sibi polliceri. Ziv. 3. 46.
Inquietum bominem, et tribunatum etiam nunc
spirantem, locum sedilionis quarere, Uorat. 4.
Od. 13. 19. Spirare amores. Propert. 2. 12.53.
et Pat. Place. 2. 185. magnum aliquid. Slat.
5. Silv. 'A. 10. Cerle ego raagnaniicum qui fa-
cta atlollere regum Ibara, altum spiren* Mar-
lemque square canendo. IloraU 2. Ep. I. 166.
spiral tragicum satis el feliciter audet. Plor. 1.
22. Feritas quiddam spirabat indomitum. Pirg.
7. 2£n. 510. rapta spirans immana securi. Sil.
It. 3. 240. Mago quatit currus, et fratrem spi-
ral in armis. h, e. fratris Uannlball* rirtulein
mililarem reforU Sic 15. 412. fratri* sprraas in-
SPISSIGRADUS
gentia facta. Claudian. I. Rapt. Prat. 6. to-
turn spirant pracordia Phtsbum. Apul. 5. Met.
Deam spirat mulier. Seneca Thyeit. 503. Dura
spirat ira sangulnem, nescit tegi. Est qui leg..
sperat, Petron, Sat. 122. de Sole, namqua ore
cruento Deformis: titubant, vultui callgine texitt
Civile* acles jam turn spirare putare*. Clauis'an.
2. Laud. Stilich. 340. Iniigae Minervam Spirat
opus. h. e. ostendil factum *a esse a Minerva.
S 2. Est etiam Inspirara, afflare, inspirare, apud
Aral. 1. ^ct. 222.
SPtftdsUS, a, um, adject, (spira) ad ipiram
pertinens vel spirls planus, apud Apul. 2. Mel.
ei conjectura Lipsii, Salmasii, al. Ua etiam ad
Tertull. Pall. p. 246. idem Salinas.; sed ali.
ter legendum.
SPlRfJLA, a, f. I. rleminut. o spira, parve,
spira. Arnob. 2. p. 73. Splrulas et botulo* fa-
cere, h. e. placentas parvas In modunv spira con-
fectas. P. SPIRA 4. — Da ima parte stllobata
Serv. ad Pirg. 2. <£n. 217. Daie* columoarura
tpirulas dicunt. P. SP1UA 3.
SP1SSAMENTU.M, i, n. 2. (splsso) quavi* re*
Bpissata el densa, ne quid biicat aut duitet,
s-pesiezza, spesso, oruftf<a, «u'xv»f»a. Seneca
Ep. 31. Sapiens eris, si clauseris aures: quibus
ceram parum est obdere. flrmiori spissainento
opus est, quam usum in socii* Ulyssem ferunt.
Colum. 12. if. R. 47- ante med. Olivas in am-
pboram conjicio, et quum ad fauces vas repleve-
ris, adjicllo muriamduram: turn spisjamento fa-
cto de aruodinum foliis oliram premito, at in-
fra jus mersa sit. et ibid, a med. Quum jam paoo
amphoram linpleverunt, funiculi spissamento de-
primunt baccam. et ibid. 1. Funiculi aridi spls-
samentum imponera. et ibid. 6. in fin. Adjecto
spissaraento aridi fsnicali, quo deprimantur ita
sorba, ut semper ju* superoalst. Adde Mar cell.
Etnpir. c. 35. p. 139. Aid. retro. — Tribuitur
et Scribon. Compos. (Cf. Rhodii Zex. Scrib.
p. 444. a), a quo tamen cptlritttdo fere uiur-
patur. P. banc voe.
SPISBANS, anils, partlcip. V. SPISSO.
SPlSSATtO, Oois, f. 3. (splsso) spissamentum,
spissitudo. Seneca Ep. 86. ad fin. Terrain non
aggessit tantum, sed calcavil et presslt. negat
quicquam esse bac, ut ait, tpiscatione eflicacius.
Alii leg. pisatione vel pinsaiione.
SPISSAXUS, a, um, partlcip. P. SPISSO.
SPISSE, adverb, (spissus) Comp. Spisstus ; Sap.
Spississime. — Splsse esl dense al va ad mullam
splssltudioem, rcuxvu;.
I.) Propria. Colum. 2. R. R. 9. Prima *e-
meotls rarlua serere permlillt, novisshna splsiluo
postulat. Plin. 80. /list. nat. 25. 03.(188). Dein
•plsse oalcatls carbonlbu* lnduoltur, sabulo, eai*
ere ao Xavllla mlstls. Id. 29. ibid. 2. v. (31).
Lana Indus aurlbus obluratll aplaslus. Id. 37.
ibid. 8. 36. (1 14). Non translucat molocbltes, spis-
slus vlrens, et crasslus, quam troatagdui. di tin
verde pvu carico e piu oscuro.
II.) Translale. ^f I. Est crebro, sape. Pa-
tron. Sal. 18. Splbjlus baslare aliquem. Mar-
celt. Empir, e. 23. p. 134. Aid. retro. Spissis-
alme lnlinere aliquid. If 2. Est etiam, per meta-
lepsin, tarda, agra, difflcuUer. Pacuv. apud Non.
p. 392. 25. Mere. Habel boo aeoectus in *a,
quum plgra est ipsa, ut splsse omnia videantur
confieri. Cic. Brut. 36. 38. Quum tamen splsse
atque vis, ul dudum ad Demosihenem et Ilyperi-
dem, tic nuno ad Antonium Crassumque pervo-
nimui. Nwvius apud /Von. toe cit. At enim tu
nimis splsse atque larde insedis. Parro ibid.
Nascirnur enim spissius, quam emorimur.
SPiSSESCO, is, era, n. 3. (spissus) Part. -Spis-
seicens. — Spissesco est spissus Oo, divenire spes-
so, inspessirsi. Zucret. 6. 175. cavam spUse-
scere nubem. Cels. 5. 27. Humor apissescen*.
SflSSIGUAUUS, a, um, adject, (spisse et gra-
dlor) Sup. 6'pissijradissimus. — SpUsigradus
est qui tarda iocedit, qui lardo passuam motu
in ambulaodo ulitur, ^poSuoopo;. Gloss. ZaU
Gr. Spissigradut, jSpaSuirouj. Plant. Pcen. 3.
1. 3. Homines spissigradlisimos, lardiores, quam
oorblia sunt in traaquilio mari.
SPISSITAS
SPISSlf AS, 5lW, f. 3. (eplsaus) spiasitudo, apes-
tezia. mixvoti)!. Vitruv. 2. ». ante med. Pro-
pter spiaeiutem ooo potest recipere liquorem.
Plin. 18. Bill, nat. SO. 73. (30i). In trllico ma-
xims creicoot animalia, quoaiain apissitate sua
coocaleecit.
8PISSITCDO, Tula, f. 3. (»pluo») Idem quod
ipiaeitaa. Seneca 2. Quwtt. nat. 30. extr. Eat
nubei spiaailudo «eri» craisi. Scribon. Com-
pos. 4. et 6. Hse diluuatar eoeto ot roea in
mellli eplaaitudloem. (Cato hoc tenia craui-
tudinem dlalt.) Id. ibid. 81. Splsaltodo empla-
•trl, id. ibid. 200. ceratt. Id. ibid. 37. not! nl-
inli liquid*. Id. ibid. 58. In raellla Bpiasitudinem
redigi. Pallad. 12. ft. ft. 17. 2. Spissitadlnera
ejui ebaolvere. Feget. 5. Feterin. 81. Ad epie-
tltudlnem malagroaiia coqoi. Slatcell. JEmpir.
16. p. 108. lla ut earn epieaitudinem babeat, at
paitlilull fieri poialut. — De apiaaa quantilate
vel examine, iciame. Cassiod. 3. Fariar. 53.
Splssiludo DiBicorum.
SPISSO, ai, Bvi, Slum, are, a. I . (Bplaana) Pan.
Spissani et Spissalus el Spittandm I. — Spia-
so eat ipliium faeio, «uxvo'<u (U> »nspe»sir« ; Fr.
rendre ipais, condenser, ipaistir; Uiip. con-
densar, eipesar; Germ, dicht machen, verdich-
ten; Angl. to thicken, mache thick, condense).
I.) Proprie. Plin. It. Bitt. nat. 41. 90. (222).
Omne lac Igne apiitator. Id. 13. ibid. 4,0. (47).
Hi farina modo apiaaatur in panem. Ovid. 16.
Met. 250, ignis densura apiliatua in sera trans-
it. Zucan. 4. 77. Nubea epi«aata» ruuntj Plin.
2fl. Bitt. nat. 13. 83. (133). Via ejua (her bw)
splaaare corpora, h. e. adatringere, atxifm. 8io
Cell. 2. 1. ante med. Aquilo aanua eorpus apia-
aat, et moblllua atque eapeditius reddil. Plin.
28. Bist, nat. 15. 61. (217). Calculum dicltur
onager, qaum lnterflelaiur, reddere urina, liqui-
diorem ioilio, aed in terra spimniem ae. Id. 32.
ibid.it. 54. (154). Deuiea pectinatim epieaaii. Id.
1 1. ibid. 32. 37. (112). Boa apisaatus in aola. Id.
17. t'&td. II. 16. (87). Spiasanda terra circa ra-
dleea. — Mediorum spud Grxeoa more. Zucan.
4, 777. Ergo aciee tanta parvum epiaaaotut In
orbero. as reetringono. Adde Marcell. Empir,
c. 16. p. 108. — Abaolute Plin. 27. Sist. nat.
8. 32. (55). Spiaaandi vim habere.
II.) Tranalate eat frequently aliquld faeere,
quod prim tente flebat, spessicart. Petron. Sat.
140. Me lente parebat imperio, et clara Bumoi-
pua vooe exhortabatur Goraca, ut apiaaaret offl-
cium. h. e. frequently auccuteret.
8PISSUS, a, urn, adject. Odgo vools Incerta
eat: eeterum Dbderlein oonatur earn riocere a
Gr. osaSrav, llolam Inoulco iy orca'&ji, teio, ol
fiaitui a riasu'c. ; Fanlctk veto a rad. ipi, neeto,
unde spit, strlngo. — Part. Spistior I. a et SI.
1.: Sup. •SciiiiitimiM fere la omn. p&ragr. —
Spiaiua eal deoiua, creber, plenua: cul oppooitur
rarue, aoluiua, at Id Ouldia liquidus, ttayvf,
nuxvo'j (It. dente, iptsto, folio, pieno, gremi-
to; Fr. dense, ipait; Hlip. ezpeio; Germ, dicht
gidrangt, compact; Angl. tfcicA).
I.) Proprie. — a) Absolute, Zucret, 6. 137.
ut! fiat apiaao cava oorpore ciroum. Id. S. 444.
qua Dobla dorata ao aplaaa vldentur. Seneca Bp.
76. ante med. Navle firms et juncturla aquam
eicludentlbua apiaia. ben eonntssa. et Horat. 3.
Od. 19. 25. et 4. ibid. 3. 11. Spiaaa coma. /ot.
Art. P, 205. aedilia. Id. 1. Ep. 19. 41. apltaia
lodlgna tbeatrla Scripts pudet reciiare. Ovid. 9.
Met. 222. Spiaaa grando. et 5. s'6id. 621. nu-
bea. Plin. 16. Hist. nat. 40. 76. (203). Spisaiael>
ma ex owni materie, ideo et gravisaima, judicatur
ebenue et buxua. Id. ibid. (196). In Ipala arbo-
ribua robuatlorea aquiloaia partes, deteriorea ex
bumidli et opacii , aplaaiorea ex apricis ac diu-
turnai. Colum. 4. ft. ft. 33. Bpiaalue aemen
propter varloa eaaua deponltur. Virg. 5. JEn.
3J6. Spiaaa arena. Id. 2. G. 236. li icroblbua
taperanit terra repieiia, Spiaaua ager. et ibid. 241.
tpisso rimine quail. Id. 2. JEn. 621. Splatas no-
cGa umbras. Petron. Sat. 114. wnebrs. Se-
ntca litre Fur. 710. eafigo. Ovid. 11. JKct.
367, aanguU. et 1. ibid. 23. Et liquidom apiaio
— 455 —
aecrevit ab aere Cffilum. «t 12. ibid, 4S7. utque
liquor rarl eub pondere crlbri Manet, et eiprl-
milur per deoaa foramioa apiatoa. Id. Heroid.
21. 166. Spiaaa amoma. Plant. Epid. 2. 2. 46.
tunica, h. e. denase textura. Zucan. 9. 601.
Spisiior ignla. h, c. lnteoaior ealor. S3. It. 13.
140. Moeoia fleia alnu, apliaa vallate corona Ad-
ligat. De boo oppugnandl modo V. Lips. Po-
Uorc. 1.4.— b) Cum Ablatlvo ejna, quo quia
apiaaua eat. Virg. 1. JEn. 508. Qua rem eat aclea,
interlucetqae corona Hon tarn apina vlria. Horat.
2. Od. 15. 9. Turn aplaaa ramie laurea fervldoe
Eacludet ictua.
II.) Tranalate. *f 1. Eat copioius, plenna,
gravie. Cic. 2. Oral. 53. 213. In utroque ge-
nera dicendi et principle tarda aunt, et exltua
tamen apiall et product! ease debent. h. e. aen-
tentiia et Terbia eopioai. Seneca Ep. 81. a med.
Mioimum ex nequltia leviaalmumque ad alioa
redundat: quod pesaimum ex ilia eat, et, ut Ita
dicam, apiasiaaimum, domi reoanet, et premil
babentem. Cio. 2. ai 0. fr. 14. init. Scribt'bam
ilia, qaae dixeram, K&mid, epiaaura aene opua
et operoaum. Ja. e. difflclie et mulll laboria. Id.
3. Orat. 36. 145. Me qnidem la Academiam to-
turn compuliati: in qua velim alt iliud, quod
aaspe poaulaii, ut n<m neeeaaa tit consumers as-
tatem : eed etlam if eat eliqeanto apiaalua, But al
ego anm tardlor, profecto uumquam coaquie-
acam, ante quam etc Cf. 2. Fam. 10. tub fin.
et 10. Alt. 18., quae pertlnere poaaunt etiam ad
notionem protime aeqaentem. ^f 2. Bel etiam,
per metonjmlam, tardaa: quia rea apiaaa cum
diffleultate ac tarda confiflltur. Ca*e. 10. ^tt. 18.
Hoc quoque timide acribo. Its omnia adbnc tarda
et apiaaa. Plaut. Cist. 1.. 3.77. 8piaaum latud a-
mantl eat verbum. Venlet, Dial yenit. Ctscil. a-
pud Non. p. 392. 15. Merc. Nihil ego Spei
eredo. omoea rea apiataa foclt. Adde Tilin., Tw-
pil., Pacuv. (bid. — Hinc pro ipt'rao, abaolute
eat tarda, aero. Plaut. Pan. 3. 5. 46. Haraaplcea
al quid bonl promittunt, pro apiaao erenit: Id
quod mail promittunt, prsientariam eit. f 3.
Et creber. t^uljat. interpr. Sap. 17. 17. Spiaal
arborum rami. Petron. Sat. 31. Spieeleeima ba-
ala alieul Implngere. — Hiae
Spistce, arum, t plat, t, abaolute, «u6aud.
veatea. apud Senee. t. Senef. 3.
SPITHAma, a, f. 1. Pari&otnj, palmui eon-
nana e duodecim dlgltia (It. fpanna, palmo;
Fr. tmpan; Hlsp. tipita, palmo; Germ, elne
Spanne; Angi. ipan, palm). Biironym. 11. In
Isai. 40. 12. Sttt&afiq, boo eat palmaa, exten-
tam algnlficat manum a pollioe uique ad extra-
mum dlglSum. Pttru 7. Mist. nat. 9. 9. (20). Su-
pra hoi extreme in parte monttum Trliptthaml
Pjgmalqoe narrentur, ternai apltbamaa, boo eit
ternoa dodraatea, loogltudloe aon exeedentei. F.
PALM US.
SPLANCHNA, Orom, n. plot. 9. sRXaVx» a >
intersnea anlmilii. CtsU /rural. 6. Tard. 10.
102., ubl alii Greeeli lltterii rectlui legunt.
SPLANCI1NOPTES, at, m. 1. mXcfffriitnti
Gresca tox, aaaantem exta ilgniQcaoa ; snXa'rY va
enlm exta tuot, a'lrra'ta aaao, torreo. Plin, 84.
Bill. nat. 8. 19. (81). Stjppax Cjprlua uno eele-
bratur ilgoo, aplaoonnopte. Perielia Olrmpll ver-
nuia bio full, exta torrent ignemque orii pleal
aplritu aeoendona. Adde 29. »Wd. 17. 90. (44).
SPLEN, BplSnia, m. 8. erarXijK (IL milza, iple-
ne; Fr. rate; Hiap. melaa; Germ, die MHz;
Angl. ipleen). Greece cat vlacut illod In linl-
atra parte animalla ventrlculo appoaitum, quod
Lallne Iiene«7» dicimua, qoodque cement partem
eanguinit e Tenia exuberantia recipere, hano dels,
imminuta ejuedem eopia, Teatituturum. Sunt qui
deducunt per ajneop. a esiXoc, sordea, quia ve-
terei puiabaot, ipienem eaae excrementorum Je-
corla receptaeulum, quam potiui We ooo a Je-
core acoipiat, ted Jecori tradat. Credebatar ene
tedet rieai. Hue tpectat loc. Ptr$. infra eit. Gal-
lice ipanouir Id rale eat quod Italiee far ri-
der* alia disttsa. Splenem deieribit Ctls. A. 1.
Pert. 1. 12. Quid taeUmJ aed turn patulanli
tpieae cacbinno. FUna. i, 4, a med. Peeora
SPLENDESCO
qua paseuntur proxime Gnoaoo, splenem ba-
bent: qua autem ex altera parte, non babent
Bpperentem aplenem. Colum. 7. ft. ft. 10. ad!
fin. Vitioai aplenia dolor auea Infealat. Plin. 25.
JSTait. nat. 6. 20. (46). Suea, qui radicem Teueril
ederiot, alne apiene inveniri. Id. 24. a'bt'd. 19.
120. (185). Fcenura Grsecum apienl medetur. et
<6;d.I5. 80. (13l> Triiago ad aplenem ea aceto
aumltur. Id. 23. ibid. i. 16. (25). Villa alba
aplenem, ternia obolla pota, triglnta diebua con-
aumit.
SPLENDENS, enfla, partlcip. F. SPLENDEO.
SPLENDENTlA, ae, f. 1. (aplendeo) apleodor,
apud Hitronym, Ep. 57. 2TtX«vo't)){, quod noi
posaumua dicere aplendenliam. F. POMATIO.
8PLESDEO, aplendea, iplendQI, aplendere, n.
2. Pralerit. spiendui agnoacunt Charis. 3. p.
216. Putsch., Diomed. 1. p- 363.. Priscian.
p. 868. el habet ,/uouefa'n. 10. Confess. 27. —
Etymon Tocia obacurum; quamquam alii conjun-
gunt cum Gr. $a\a»%of, canua: vel o«t»»Tip,
acintilla, quaal molliui pronuncletur pro aitMv-
&ijp; atll vero allter. — Part. Splendent L
et in fin. — Splendeo eat eplendorem emlttp,
luceo, fulgeoj nlteo, ^a'uirt* (It. riaplendere,
aplendere; Fr. brilter, reluire, luire, itin-
celer; Biap. reapfandecer, ort'Har, reluciri
Germ, glanztn, schimmern, blinken; Angl. to
shine, glitlir). '
I.) Proprie. Enn. apud JUacrob. 9. Saturn.
4. Sparaia haatia longlt campus aplendet erhot>
ret. Plaut. Pan. 1. 2. lot. plenl oculi eordium
qui erant, jam splendent mini. ZucreL 5. 1257.
claro aplendet tremulo tob luroine poatut. Sle
Firg. 7. JEn. 9. Seneca Agam. 434. Splendelque
Cleaee peiagna et parlter latet. Zucan. 9. 516.
Eoie aplendent donatia gemrala. Cattail. 64. 44.
Sedea fuigentl aplendent euro atque argento.
Martial. 4. 79. Condiia quum tibi eit Jam aexa-.
gealma meaaie, Et faciea multo aplendeat alba
pilo. et 2. 29. Et splendent vuiao bracbia trlta
pilo. Id. 8. 77. Si tapia, Aaayrio semper tibl cri-
nli amomo Splendeat. Id. 9. 3. Splendet Erj-
tbraia psriucida moecba lapillia. Plin. 5. Ep.
6. a med. Cubicuium marmore aplendet. Juuen-
tiua apud Gell. 18. 12. Pallium face ut aplen-
deet. n. e. nilidum tit et sins roaculii. Horat.
1. Od. 19. 8. Urlt me Gljcero nltor Spleodentls.
Parlo marmore puriua.
II.) Tranalate. Ctc Sett. 2B. 60. Virtus iplendet
pet te semper, neque allenla unqutm aordlbut
obaoleaolt. iSsneca Troad. 1138. falgsot gen«
Meglaque sollto aplendet exlremua deeor. Liv.
38. 63. Petllli vexatl lunt probrie, qaod aplen-
dere aliens Invldia volulneot. h. t. el&rl fieri
aoouastions Solplonli Aftleaal. J?orot. 8. Od, 8.
95. Jam oeo Laeasas aplendet adultera Ftmoiua
boapei (Parti), h. : floret, vlget. Phair. 4. 34.
Bpteadebat hilars pooulls eoovl-lum. h. e. abun-
dab&t, large et liber allter heco prabante. — lilac
Pert. pras.
Splmdmt, until, etlam adjeotlre oeeurritj
unde Comp. 5plendeniior. — 8plsndens est
aplendidua, fulgena, elarot.
L) Propria. Plant, flud. proJ. 8. Splendens
stelln candids. Ovid. 8. ifet. 63. iplmdentl lau-
cea ferro. Firg. 13. ^Bn. 417. boo fuium labrls
apisQdentlbas amnsm InfleH. Tibull. i. 9. 11.
Suoo spiendebte genat onerare. bclittto. at Ciob-
dian. epigr. 9, 4. porreotam tplendenti fragmlne
venam. h. e. crjatallo. Id. Gigantom. 17. splen-
denllor Ignl Aureua ardeacit clipeut.
II.) Tranalste. Plin. 9. Hist. naU 8. 4. (10).
Auctorea habeo In equeatri ordloe aplendenrea,
visum ab bia In Gaditano oceano marlnnm ho
mlnem. A. c. elaroa, Uluatrea, nobilea.
Homonym. Inter fulgeo et aplendeo boo ata-
tult dlaerlmen Fronto,De different, virb. p. 2191.
Putsch., ut fulgert dlcantur, quae natura lnoein
babent, at sol, ignis: spiendere, qua arte, ut
aaram, argentum. Promlaeae tsmen qaoque ad-
blbentur.
fiPLBNDBSCENS, entia, psrUelp. F. vocseq.
SPLBNDESCO, U, ere, n. 3. (aplendeo) Part.
iSplendctceru I. — Splendeaco eat aplsndldus
SPLENDICO
Co, locfo, splendeo, far si lucenle, rlspten-
dere, af'WJofiai.
I.) Proprie. firg. I. G. 46. Incipiat suleo al-
trtlus splendescere vomer. Ovid. 2. Pont. 10.
23. Vidimm <Etnaa ealnm splendescere Damma.
Id. 10. /Ifet. 177. splendescunt suco pinguls
olivi. Seneca Here. (Et. 791. largo sacer splen-
descat ignis turc. Ap'ti. 11. £/ef. Palla niger-
rlma, tpleodescens atro colore, et Florid. 3.
Glsriius usu splendescit. Ammian. 20. 11, 29.
Qu;c ('Joi) nimio splendescit atlritu.
11.) Translate. Cic. Parad. prmf. 3. Nihil en
tam horrldum, tam inculium, quod oon splen-
detcat oraliooe et tamquam eicolatur. Id. Se-
•nect. 9. 28. Omaino canorum Hind in voce splen-
descit etiaro, nescio quo pacto, In Beoectute. Plin.
5. Ep. 11. Perfectum opus absolutumque est:
Dec jam splendescit lima, led atteritur.
SPLENDICO, as. are, n. 1. splendeo, risplen-
Sere. Apul. 5. Met. Pranheot vestes, splendl-
cant gemma. Alii leg. splendidant. et 7. ibid.
Quuia tnihi etiam tunc depiles gena levi pueritia
splendicarent. Sunt qui leg. splendilarent, «ed
minus rede.
SPLENDIDE, adverb, (splendidui) Comp.
Splendidius; Sup. Splendidissime. — Splendl-
de est cum iplendore, lucide, splendidamenle,
\aunou;.
I.)' Proprie. Cic. Quincl. 30. 93. MagnJBee et
spied did e omare convlvium. Petron. Sat. 21.
In cella tres lecii strati erant, et reliquua lau-
tltinrum apparatus splendidissime expositus.
II.) Translate est nobiliter, praclaro, magnifl-
ce. Cic. 3. Tusc. 25. sub fin. Et acta alas bo-
nesle ac splendide lantarn alien consolationern
etc. Ifepos Alt. 14. Panim splendide ae getere
in H5. viciei. Cic. 1. Off. 1. extr. Ornate et
splendide dicer*. Id. I. Fin. 2. a med. Quid ba-
bent, enr Gracs anteponant lis, qua et splen-
dide dicta sint, neque tint conversa de Gracls?
h. e. nitide et eleganter. Horat. 3. Od. 11. 35.
perjurum fuit In parentem Splendide mendai, et
in omne virgo Nubilis avum. h. e. decore, cum
vlrtute. loquitur de Lijpermnestra, Uanai Qlia,
qna, quadraginta novem sororibni jusiu patrii
roariios suos occidentibus, una Ljnceo aao pe-
porcit. Aucl. B. Alex. 24. Splendidius etque ho-
nestius contra regem, quam contra fugltlvorum
manum bellum gerere. Gell. 14. 1. a med. La-
llus ea et amceoiui et splendidiai et proOuen-
II us exsequebatur. Seneca Ep. 47. ante mtd.
Splendidissime nstus. h. e. illuitrl genere. Sue-
ton, Fesp. 14. Hostis sui filiam splendldisiime
maritavit. con nobilisiimo partito.
SPLBNDlDO, as, are, 1. (splendidui) ^ 1.
Transitive est splendidurn reddo, polio. Apul.
Apolog. sub fin. Splendidare dentei. % 2. Neu-
trorum more est splendidui mm. V. SPLEN-
DICO.
SPLENDID0S, a, am, adject, (splendeo) Comp.
Splendidior I. 1. et II. 2. o; Sup. Splendidit-
timus fere in omn. paragr. — Splendidus eit
qoi splendet, lucidui, claroi, . aliidui, \afi^tp6t
(It. splendide- ; Fr. btillant, ilincelant, tela-
font, rtsplp.ndissant! Hisp. reluciente, brillan-
te; Germ, glanzena, schimmernd, blinzend;
Angl. bright, shining, clear).
1.) Proprie. 5 1. Generatim. Enn. apod
Varron. 7. Z. Z. 6. Mull. magna lempla
calilum Commiita itellis splendldia. Luerel. 2.
108. bee aera rarum Sufliciunt nobis et splen-
dida lumica sol is. Id. 4. 44.4. Splendida signa
call. Plin. 28. Hist. nat. 35. 80. (351). calum.
sereno, chiaro. et Ovid. 2. Met. 722. Splendi-
dior Lncifer. Tibull. 4. 1. 123. Splendidior II-
quidis quum sol caput eitullt undis. Cic. 6. rep.
16. 16. Splendidissimo candore inte'r flammas elu-
eens circulus. Zucret. 6. 207. flammeus et splen-
dldus colos. Martial. Spectac. 11. Splendida ve-
nabula. Id. 2. 36. Splendida sit nolo, sordida
nolo cutis. Id. 9. 50. de toga. Dura nova, dura
uilida fulgebat splendida lana. Ovid. Heroid.
21. 162. raullo splendida palla croco. Id. 5. Fast.
336.Splendida menu. Seneca Thyest. 457. ebur.
Id. Hippol. 246. coma?. Canute, et ibid. 800.
— 456 —
colla. bianco collo. el Horat. 3. Od. 13. i. font
splendidior tilro. piii limpido. et Fronlin. A-
quad. 93, I-'luvius frigidissimus ac splendidissi-
mus. Zucret. 6. 1185. Sudorisque madens per
collum splendidus huraor. Sic Horat. 2. Sal. 3.
140. maledicit utrique, vocando Uanc Curiam
nunc allud, juislt quod splendida bilis. h. e. y_o>.vi
fav&rj, flava, ex qua ira nascltur. V. CILIS. Ti-
tream bilem dixit Pers.1.8. *f 2, Specialim est
magniflcus, sumptuosus, ornalus, quia, qua talis,
facile incurrit in oculos et quadara luce perstrio-
git,et admirationem pari' : qui vero plus Impendit,
magnifieus, et qui supra opes, luxuriosus dicitur.
Cic. Parad. 5. 2. a med. Revivlscat M.' Curius,
aut eorum aliquis, quorum in villa nihil splen-
didurn, nihil ornatum fult, prefer ipsos. JVepos
Atl. 13. a med. Elegans, non magniricui', splen-
didui, non sumptuosus, omui dillgentla mundi-
tiam non afllueotem atfeciabat. Vellcy. 2. 105. 2.
Liberaliser lauteque otio abatens: its tamen, ut
eum splundidum ac bllarem potius, quam lu?u-
riosora aut deiidem diceres. ffepos Alcib. 11.
Quam Athenis, splendidlssima civitate, natus es-
set etc firg. I. ^n. 641. At doraus interea re-
gal! splendida luiu Ioitrnitur. Calull. 64. 46.
Tola doraus gaudet regall splendida gaza. Petron.
Sat. 12. Splendida vestis. (ibid. 14. in fin. vo-
cal pretiosisnirrjam. Fortasie respicit ad fulgorem
purpura.) Quintil. 11.3. a med. Cultus oraioris
lit, ut in omnibus booeitii debet esse, splendi-
dus et virilis. on bei veslire. et Horat. 3. Od. 16
25. Contempts) domlnus splendidior rei, Quam
ti etc.
II.) Translate. ^ 1. Est Illmtrii, nobllis, cla-
rus. — a) De bominibus. Cic. Place. 20. a
med. Vir splendidissimus atque ornatissimu3 cl
vitatis sua. ^uct. B. Alex. 40. su6 fin. Splen-
did! ac illustres vlri, equitei R. Cic. 2. Fin. 18.
68. C. Plolius eques R. splendidui. Rursui Cic.
6. Verr. 18. 38. Homo et do mi nobiils, et apud
eos, quo se contulit, propter vlrtutem splendidui
et gratioms. Uine iQ Inscriptt. occurrit splen-
didissimus or do decurionum (apud Orell. n. 1 180.,
1181. et 3724.) et splendidus eques R. (apud
eumd. n. 140. et 3031.) — Cels. prcef. o med. Ne-
mo in splendida persona periclitari conjectura sua
voluit, ne occidisie, nill servasset, viderelur. in
persona di rango. — 6) De rebus. Cic. 1. Off.
18. a. med. Splendidlssimum videri, quod animo
elatoque bumanasque res despiclenle factum lit.
et ibid. 8. a med. la maximis animls splendi-
diiiimisque ingeaiis pierumque eisistunt hono-
rii, Imperii, gloriie cupiditates. Horat. 2. Ep.
1. 236. et Ovid. Heroid. 12. 118. Splendida fa-
cta. Propert. 3. 18- 8. Splendidaque a docio fa-
ma refulget avo. Vellej. 2. 88. 2. Equestrl sed
iplendido genere natos. (V. SPLENDOR) et ibid.
116. a med. Sejanus splendldissimis functus mi-
oiiterili. Plin. 4. Ep. 4. Uunc rogo semeitri
tribnnatu iplendidlorem et libi et avunculo suo
facial. ^ 2. Est etiam periplcuui, clarui,
apertus. Cic. Brut. 75.261. Splendidam quam-
dam minimeque veteratoriam rationem dicendi
tenere. et ibid. 79. 273- Splendida et grandis
oratio. et ibid. 58. 210. Splendidioribus verbis
uti. Id. ibid. 55. 203. Vos quum magna, turn
suavis et splendida. Id. Oral. 49. 163. Splen-
didis nominibui illuminalus est' versus. ^ 3.
Item speciosoi, specioso, bello in apparenza.
Cic. 1. Fin. 18. sub fin. Quod appellant ho-
neslum, non tam solido, quam iplendido nomi-
ne. Ovid. Remed. am. 240. Pratendens culpa
splendida verba sua. Horat. i. Od. 7. 21 . Quum
lemel occiderls, et de te' splendida Minos Fe-
ceril arbilria. ft. e. praclaram et aquam sen-
tentiam et probalam omnibus tulerit.
SPLENDlFlCATOS, a, am, particip. V.
SPLENDIF1CO.
SPLRNDIFICE, adverb, (splsndiflcua) iplen-
dide. Fulgent. 1. Mjthot. prcef. a med. Ad-
modum apleudifice intermicanti qaodam lai ful-
tui cnruicamine.
SPLENDlFlCO, as, stnm, are, a. 1. (splendor
et facio) Part. STjlendificalus. — Spleniliflco est
splendidurn el lucidum facio. CapelU 9. p. 309.
SPLENDOR
Lumina .imbrosium splendiGcant diem. T'ulgat.
inlerpr. llal. Bar. 3. 34. ex MS.- fang. Cujut
imperio stell.-s iplendlficats sunt,
SPLENDlFfCUS, a, um, adject, (splendor ef
facio) splendorem faciens, splendidus. In Thes-
auro Basil. Fabriaflertur antiquui hie versus,
ax Fabrelt. Spleadiflcumque jubar radiant! car-
peret baustu. Use Forcell. Sed versus eit ei
Beda 5. Hist. Ecct. 7.:. hunc autem reUulit
Bailey, primo fonte non indicate
SPLENdIFLCOS, a, um, adject, (splendor et
Quo) qui splendide Quit. Oraconl. Hexcem. E-
pil. 2. Alter splendiuuil cralum Qrmavii in au-
ris. Inscript. Chr. ex Gloss. If. Lai. p. 65.
XRiUDiAT TRIMTATTS HONOR 8Pt.BKDiri.WS ARAM.
SPLENDlTfiNENS, entis, m. 3. (splendor et
teneo) qui splendorem tenet. Augustin, 15. con-
tra Faust. 5. Ottende nobis mcecboi tuoi, ipien-
ditenentem ponderatorem et Atlantem laturarium.
h. e. splendida corpora tenentem. Id. ibid. 6.
Splendiienentem magnum , tei vultui et ora fe-
reniem micantemque lumine. Adde 20. ibid. 9.
SPLENDlTO. V. SPLENDICO.
SPLENDONA, s, f. 1. (splendeo) absolute di-
citur de gladio, quod iplendeat. Gloss. Isid. Si-
ca, cluniculus, macbara, splendona. A. Maius
In Class. Aucl. T. 8. ex Thes. JV. Lai. p. 644.
Splendeo .... Inde spleadona, id est gladini;
uode Joiephus in nono: Deui uoiculque Jacula-
luram el arcus et loricas areas et spleudonat
etc. Adde p. 557. et 56J. Cf. Jofsann. de Jan.
et Can j.
SPLENDOR, 3ris, m. 3. (iplendeo) lux, fulgor,
claritas, nilor, auify, Xa'fiiJ"« ("• splendore, lu-
ceniezza, lucidezza; Fr. l'iclat,te briMunt, is
poti; Hiip. rayo, resplandor / esplendor ; Germ.
der Glanz, Schimmer; Angl. spfendour,
brightness).
I.) Propri8. % 1. Generatim. Plaut. Mere.
5. 2. 39. Caelum spleodore plenum. Ovid, 5.
Fast. 366. Splendor fjamms. Cie. «. iferenn.
SO. 63. Eilstimat, se gemma nitore et auri iplen-
dore aspgetut omnium praslringere . Rursui
Plaut. Mil. glor. I. 1. 1. Curate, ut iplendor
sit meo elipeo clarior, quam soils radii esse o-
lim, quum tudum est, solent. Id. Asin. 2. 4. 20.
Jussin In splendorem dari bullai has foribus oos-
tris? et Aulul. 4. 1. 16. Redigere compedes in
•plendorera. 5uelon, Domit. 14. Porlicuum pa-
rietal pbengite lapide diitinxit, e eujui splen-
dore per Imagines, quidquld a tergo Beret, pro-
videret. i^in. 33. Hist. nat. 7. 40, (121). Splen-
dor mini!. Id. 37. ibid. 4. 15. (58). Gemma
iplendorii ferrei. et 12. ibid. 4. 9. (20). Ebenus
trunco enodl, materia splendoris nigri. Zucret.
4. 211. splendor aquai. limpidetza. (Splendor
aquaram, h. t. purltas, /Boutin. Aquced. 89.)
Ouid. 5. Fast. 368. Oorls. bel ealere. Sic Ciou-
dian. 2. Rapt. Pros. 92. Senguineo splen-
dore rosai, vaccinia oigro Induit. LuereU 4.
1023. Quum Babjlonica magnioeo splendore ri-
gantur. n, e. pretioiis coloribui. v. gr. purpu-
reo tlocta. — In plur. num. Gell. 2. 6. Nitores
et splendores auri. Clauds'an. cons. Prob. et
Olybr. 123. Tremuli iplendores. 5eneca 1. Qttcesl.
nat. 2. Ob boc talei splendores Grsci areas vo-
caverunt. se. aXtowxff;; nam aXuv sive bach
aream significat: Latine dicitur corona, Italics
vero alone. V. AREA. 5 2 - Speeiatim dicitur
de divitiii et est magnificentia, luxui liberalitas,
splindidezza. bac eaim maxima, iplendorii in-
itar, ferlunt oculoi et admirationem pariunt.
Cic. Place.. 12. 28. Majorei noitri in privalii
rebut luiique sumptiboi mlnlmo conteoli, te-
nuisilmo vlctu vivebani: In imperio atque in
publics dignitale omnia ad gloriam cpiendorem-
que revocabant. Id. Ccel. 31. in fin. Si quam
boram aliquid offendit, si purpura genus, si a-
micorum eaterve, si splendor, ■! nitor etc. Gell.
1. 14. Spleador domus atque rictus, farnimtnlo
e laalizza.
II.) TraoilaU. *f 1. Est claritas, nobiiitas,
dlgnltai, gloria, honor, onorevoleaa, digniia,
gloria, noWfd, Justro. — a) Absiracioruxn
more. Cic Cfcent. 69. in fin. Honssti bosun ti
SPLENDORIFER
et lummo eplendore praditl. Id. Sull. i. i. Dlgnl-
iatli was iplendorem obtinere. Id. I. Oral. 45. txlr.
Q. Mpell janua et veitibulum mailma quotldiefre-
quentia clvlam ee lummorura bominum tpleodore
eelebranltrr. Saelon. Fetp. i. ad fin. Splendor
at vetuttat families. Plin. Paneg. 84. in fin. Va-
rolii bonorera non la tilulorum tplendore, ted
In judleii* bomloura reponere. Id. 10. Ep. 3. ad
fin. El netttium et palernarom facultatum iplen-
dor. nobiltu e lutlro. et Tac. i. Bin. 84. Senatus
aplendore et gloria lordet et obicuritatern Vital-'
llanarum parllurn preettrlngere. Sutton. Aug.
35. Sanatoram affluent™ numerum deforml et
loeoodita lurba ad modum priitinura et eplen-
dorem redegit. Cic. II. Fam. 16. Etie tplendore
aummo. Id. Sext. 26. 60. Spiendorem maculare.
Id. 1. Fin. 14. 45. Splendore obrui. Id. ibid.
13. 42. 8pIendor noroinli eapll. Id. 2. rep. 48.
69. animi et vit*. Id. 1. Off. to. «7. Barura re-
rum iplaudor et emplltudo. Id. pro leg. Hanil.
14. 41. Splendor iraperli. Arnmian. 14. 6. init.
tiberaliam doctrinerum. — Spesiatira'de dignitate
equeitrli ordiois, qui erat in clvitate boneitlitl-
mui. Cie. 12. Fam. 97. Sei. Aundiui iplendora
equit! Romano nemlnt cedit. Id. Rote. Am. 48.
«med. Qui equeitrem iplendorem pati non pe-
tuerunt. Adde 1. Fam. 3. et V. 6PLENDIDUS.
Cie. Cceein. 10. 98. Diilt senator populi R., iplen-
dot ordiois, deem etque ornamentnm Judiclorirm,
Fldleulanlm Falcula. h. e. deem, ornameatum.
— &) Concreto, at ajunt, tenia. Ammian. 23.
6. 84. TJbi deiodat nobililai omnia et iplendor.
ft. e. equltei. «| 9. Metapborica. — a) Onl-
venim. Tac. dial, de Orat. 37. Hli aeoedebat
iplendor rerum et magnitudo eaaiarum, quaa et
ipia plorimum eloqaentise prastlani. h. e. ree ma-
gma, notabliet, illuetret, magna negotia. Justin.
8. 3. a med. Ne a rebut gaitls ejut et glories
splendore deeederel. — 6) Splendor verborum
eit oitor, rit et tignlfieanlia, qua rei In bono
iumine collocanlur. Plin. 7. Ep. 9. PTOprlaias
tplendorque verborura. Borat. 2. Ep. 9. ill.
Andabil, quacuraque parum iplendorli habebanl,
Et line ponders eraat, et bonora indlgna teren-
tur, Verba movers loeo, quamvit Invito reeedant.
Adde Cic. Orat. 1 1 0. 31 . * 1 49. 1 65. — e) Splen-
dor vocit est elarltet et eanoratusvitai. Cic. Brut.
68. 330. (et 71. 250.) Adio ejnt babebat el In vo-
ce magnum iplendorem et In raotu aummam di-
gnitatem. Plin. 20. Hitt. net. 6. 21. (47). Por-
tum leeliTum - voei iplendorem afTert. xa&ai'pai
4rqi o'pnjpt'ov, Inquit Dioscor. I. 9. c. 179.
Homonym. Disorimen inter iplendorem et
nitortm. V. in bae voc.
SPLENDORlFER, Rra, flrura, edjeet. (iplendor
et faro} iplendorem fereni. Terluil. Judic. Dom.
181. Solque cadit, iplendorifero qui Iumine ola-
ioi. Aliler, ted contra legei metrical, leg. Balm.
in inppoiiUii Cyprian. VI. p. 308.
SPL&NSTlCTJS vel spleuitieut, I, m. 2. (iplen)
'Forma tpleniticut epud JUnrcell. Empir. c. 1-
f>. 89. et e. 28. p. 120. — Splenetieut eA iiano-
sui, xral tplene laborat, tplenetieo, cmtXt;ko&i)s.
V, BEPATICUS et KCOROSOS. Firmic.i. ita-
Ihet. 2. in fin. Feeit melancholieoi, Ictericot ete.
Apul. Serb. 34. Centauria maior ad ipleneticot.
Adde Gargil. de pomit 10. — Trlbuitur etiam
Plin. 20. Hist. not. 9. 84. (87). et PaUad. 8.
A R. 6. ; ted legend, tpltnicus. V. bane too.
SPLBNiACTJS, a, um, adJeeU (iplen) iplene-
tlcna, apud Theodor. Pritciau. 2. IS.
SPLBNlAXUS, a, am, adject, (ipleniaro) sple-
nllt dUtiacloi, asXqvtceTo'c. ttartiaL 10. 22. Cur
splaniato tape prodeam mento.
SPLfiNlCDS, a, am, adject. o«Xnvixo'c, tpUne
laborant, Ueooioj, iplenico. Plin. 24. /Kit. not.
9. 41. (68). Bomlni splenica elbum potumque
dant in rails ei myries faetlt. Pelagon. Ftle-
tin. 13. sub Ml. Qnom iplenlcut (equut) eit,
et venter ineretcit. — Hinc
Splenicui, i, m. 2. absolate, inbttanUrorom
more, jpleneticoi, chi polite* di milta. Plin. 90.
Mist. not. 9. 34. (87). Item tplenlaii In vino albo
per diei qcadraginta. Id. 24. ibid. 10. 47. (79). Be-
deis idie iplenlcot bibentet tanari invenio. Id. 31 .
TO*. IT
— 457 —
Ibid. It. 47. (128). Splenlei* ipongis impotita
proiant. Bit et alili Plinii loeii malls* »eures
Editiones 1469., 1470. et J 473. fere habent »jate-
netictis. In tn& Barduin. lespe? edidii tp'.t'i-
cut, qood megio aceedit ad GrsCim enslogiam
oirX>j», wXijvtxe's, et probabilios Ml. Ita Foreel-
tinut, eol loHragator 5itlig»ui, qoi tjx'amciu de-
dit. Sie Patlad. 8. R. R. 6. Hoc viol genui tple-
nicii proderit. Ita leg. Schneiderui.
8PLENI6L0M, i, n- 2. dtminuU a iplenlum,
parvum tpienium, apud Plin. 30. BUU nat. 11.
30. (104)., ubl Sillig. leg. tpienium.
SPLfiNlON. V. SPLE.M0M. _
SPL&MTES, ffi, m. 1. OKXirntiKi ?eri ul m J r *
hi, qui tplenem aXflcit, morbus tpleoii. Cast. Au-
rel. 3. Tard. 8. 106. V. loe. in BEPATIAS.
SPLfiNlOM vel tplenion, II, n. 2. (oitV>wy)
I.) Proprie. ^ 1. Eit berba, qua ipleni De-
flator, qnaqae oiiUlla* dicllor aipJenum. Plin.
2b. Bist. nat. 5. 20. (45). Iovenit et Teucer
eadem state Teoerion, quam quidam bemlonion
vocant, tpargeotem Junco* tenues, folia parva,
atperia loci* naiceotem, anitero iapore,numquam
floreotem. Neque lemen gignit. Medetur lieni-
boi eonstatque aic InvintatD. Qunm exta toper
tiin projects etunt, adhmiue Uenl eumque eii-
naniue. Ob id a qoibasdara tplenion vocatur.
JUffiO Plin. — Vuia tpltnii nomina eoamerat
Apui. Merb. 56. 1 2. Ert etiam berbt, qua
alio nomine fere dioitur cynoglona, teite eoci.
ibid. 97.
IIJ Iroproprie. ^ i. Splenium a ipleoia forma
ejo6d«juque colore appellator pannlculut vel fatpia
medictmento eut emplattro lllita, quee front! a«t
oculiiallquo morbo laborantibusimponiiur. Plin.
29. Bist, nat. 6. 38. a med. Superiraponi opor-
tat iplenlum e melle decoclum laoamque tu-
eidam « oleo aul vino. Id. 30. ibid. 11. 30.
ad fin. Aranei tela cum lpto, In epleolo resins
eernque impoiila fronti. 1 9. Bine ita etiaro
vocantur Itnteola vel parva eoria, ttellata aut
iunala Sgura, quo eleganliffl et ornatut causa
vel narit abi«0Qdendii vulinl oliffl opponebant
veterei, quemadmodam nuper apud no> (tram
faclitabant femioas, ideoque Italice -net, Gallics
vero mouchtt nuncupantur. De servo tligmatU
In troQte notato et ad equeitrem dignitatem eve-
cto ita Martial. 2. 29. Et ntrmerosa linunt ttel-
lantem tplenla frontem: Ignores quii till iple-
ola utile, legei. — D* tenuitale foiii cujotdam
jio id. 8. 33. Talis lunata iplenia fronle aedent.
Plin. 9. Ep. 2. Regulut eandidura iplenlum In
hoe aut In illud aupercllium trantferebat. Hue
ipectat etiam Iliad Ovid. 3. Art. am. 202. Par-
vaqoe ilncerat velat aluta gana*.
SPOulAGUS vel spodiacot, a, am, adject.
srcoSiaxo'd ad spodium pertinent eeu aj retri-
menti* metalloram attoram factui. Scribon. Corn-
pot. 24. Coll jriura tpodiaeum a quibmdam cine-
ream dioitur. UfarceU. Empir. c. 8. p. 93. Hoc
eollvriom a cioereo colore tpadlaeon appellatur.
SPODlOM, li, n. 2. oiro'Siov demlnut. a aitoooc,
Grace «tt parva aut minulior cioit. Sumitur an-
tern % I. Pro quodam eicremento teu scoria
metalloram, potlquam in fornaeibus coeta et
fuaa tunt : de quo mulla Plin- 34. But nat. 13.
33. et 34., ubi et ipoion vooat, .et variat ejut
utllltate* reeentet. Id. ibid. 18. 52. (172). Fit
et tpodlum ei plumbo, eodem modo, quo et
Cjprio aire dlihnui. V. POMPHOLVX. Adde
JUarcelt. Empir. e. 33. p. 133. retro, q 2. Item
pro cinere aliarum rerum eombuttarum. Plin.
23. Biil. nat. 4. 3ft. (76). Spodium e caulioulU
(oltattri) vebementlot inblbel rbeumatltmot.
SPCOOS, I, f. 2. o*o8o'e, Idem quod ipodlum,
ottido di tinco, apud Plin. 34. Bist. not. 13.
33. V. POMPHOLYX.
spOlIa, «, r. 1. V. SPOLIUM.
SPOLlANS, antli, partleip. V. SPOtlO.
SPDLlARtOM, D, H. 9..(ipolio) leem, In mm
riiiei einuoior, ipogliaiojo, a's&eonipwv.
L) Propria et tpeciaUm. % I. Bat loeot are-
na projimm, qao recipiebenvat et eiaebtotux
gjidiatcra in araaa jigaUU: vet occidabaotar,
qui gravitet viixenU rise tpe Til* eranj, Se-
SPOLIO
ntca Ep. 93. »u6 fin. Numquld allqnftra en»
tarn itulte eupldum Vile putai, nt jugulatl 111
ipoli&rlo, qosra In aree.e malilT H(ne ills sccle-
metlonef Ir> CororaoduE- Imp. epud Zamptio,
Comaiod. 18. et 19. Host!* petriej, parricide,
gladiator In spollerlo lenUtur. Qui eenatum oo»
cldit, in tpoliario pouatur. Intoript. apud Gnt°
Ur. 489. 12. (OreJ:. n. 25bi.) qtod U IVDVH
1TUM OtADIATORITO Sf IPOLUaiVlS tpiO 5SF»
tVA riCVVU BXSTBVCTVK PVBLtCB OPTVLBfllK. AlVl
apud Donat. 465. 10. (OreM, n. 2533.) ntuittf
w* cvbatob irotumt. — De tpoliario V. Z»pi.,
Saturn. 1.18. fl 2. Item loeui In balneii,.ln
quo loturi tettei depouebant. GJost. Itid. Spo-
liaria, etteriorea balnearum eellul*. V. APO-
DYTKRIUM. , ,
II.) TraatieU est fiaivU loeui, in quo quit vi-
ta aliave re privatur. Seneca Provid. 3. o mtd.
VIdeant Largum *« toro aangulnem et lupra Ser-
villum lacum (l<5 enltn protcrlptlonie Sullane
ipollarhim eit) eenatnrum esplta. Seneea alter
5. Control). 35. de debiUlanU espositoi. Yolo
notte Ilium tpecum tuum, Warn humanarura ca-
lamitatum officinam, Illud infantlum tpollarium.
Plin. Paneg. 36. Quam juvat eeroere wrarlum
aliens et quletum, et quale ante delatoret etetl
Nunc templum illad, nunc vere Deut, non tpo-
llarium eirlum cruentarumqoe prsdarum lavam
receplaculum.
SP6lI1tIO, flnit, I. 3. (ipoilo) ipollotum de-
traolio leu ipoliaodi actus, exSuei;, ac dela et-
iam depredatio, exuXeuoij (It. atwjKamenlo, tpo-
glio, taccheggio; ft. spoliation, pillage; Blip.
detpojo, expoliacion violenle; Germ, do* Ent-
kleiden, die Plundervng; Angl. a tpotlino).
I.) Proprie. — a) Siricto eento. Glots. G.\
Lit. IxSuoie, ipollatio. tc. actut ipoliaodi. — b)
Utlore tentu eat deprssdatio. Cic. Sext. SI. *7.
In tflD.tr. spoliations omnium rerum. Id. i. leg.
Agr. 3. tub fin. Bine vot quat apollatlonei, qoaaa
nuadinationem Juris ac fortuoarum fore pulatit?
l,io. 29. 8. a med. Avaritla ne teerorum quidam
tpcliaiione aUtlnuit. Cic. 6. Ftrr. 69. 132. 8po-
Uatiooe faoorum atque oppidorum.
II.) Tranilate eit prlratio elicujua rel. Cie.
Slur. 40. a med. Spollatlo eontuiatui. Id. 9.
Phil. II. a med. dignitatis.
SPOLIATOR, Orit, m. 3. (tpollo) qui ilternm
tpoliai, tpooKaWre, exuXtaTiipAafupa^arircj. Cic.
6. Ftrr, M. 80. Neque tolum tpoilata ilia pa-
tiere, ted etiam tpoliatorem vexatoremque eorum
defeodet? Liv. 29. 18. Spoliator templorom. Ju-
venal, i. 46. Quam populum greglbu* eomitum
premat hie tooliator Pupilll prottanti*.
SPOLIATRIX, trlciJ, f. 3. (tpollator) qu« ipo-
liat, axuV-eiitpicu Cie. Cat. 21. 52. Tone (auta ei)
Yeoerem illam tuam apolletrlcem tpoliare orna-
meoli* T Martial. 4. 29. Sie tpoSialrlcem com-
mendat faitot emicam.
SPOLlATCS, a, um, partleip. F. voe. leq.
SPOLIO, at, Sil, Stum, are, a. 1. (ipollum)
Spolior, deponentium more, uturpat Enniui
Ann. 600. apud DonaU p. 394. 8. Eeil., Pom'
pa. Comment, p. 291. 25. ibid, et Serg. expl.
in Donal. p. 564. 25. ibid. — Pert. Spoliane
I. 8. e; Spoliatut I. 1. a, 9. b, e, d at II. 9,
el la fin.;SpoKan<ltt« I. 9. a. — Spolio ett »t-
ite» detrabo, exoo, ebceiJeo (II. tpogliart, «ue-
«Kre; Fr. o^poujlfer; BI*p. dttpojar; Germ,
enticleiden; Aagl. to tfrip, oereaoe).
I.) Proprie. % i. Strioto aeneu. — «) Com
Accntativo. Luean. 1. 627. qaU pectOM fratrlt
Csdat el at notom poult tpoliare cadaver, Abs-
eltum longe miltet eapot. — Pattive. Cfe. «.
Ferr. 40.86. Quam ilium tpoUatum ttlpahimqae
riotorlbai riderei. ttudo, et Uv, S. 55. Coniuli*
tpoliail homlnemjubent. Id. 8. 32. Spoliarl ma-
giitrum equllum. Id. t. 26. corput csssi hottU.
— 6) Cum addltl* la Able*. Cie. 3. Off. II.
29. 8polUte aHqoem vettlle. Sic Nepot Thratyb,
9. estr- Jaceatem vett*. Liv. 6. 49. Galium eo>
torn torque. — c) Abtolote. Id. 2. 55. Quo fa-
rodm elamitabat, eo Infattlai eireumielndere <t
tpoliarj llelor. •} S. Utlore teniu eu prlvo, de-
predor, upUo, aafero. — o) Cum Aceai. ntr-
69
SPOLIUM
loose, rel rel, qua spoiatur; cut etlam ret, qua
gais ipolialur. Ter. Btcyr. 1,1.7. ad merelrt'-
cem. Uortor, oe cujusq^ara misereat, qain spolles,
rauliles, laceres quemqje nacta sis. Donai. ad ft.
J. haec babel: Spoliare eat, a on icialmam partem
euferre; mud/are, aliquld detrahero, line quo
res esse oon pessit; l^cerare autern, quum o-
mnlna oon habeas, quod immiauas. Cic. 2. Perr.
5. 14. Mooumenta aoiiquissima spollavlt cuda-
vitque omnia. Id. Suit. 25. a med. Spoliare fans
soeiorura — Passive. II, Cat. 2. 3. Qua accusato-
Tes defonnaodl bujus causa, de'.rabeaiias spoliaa-
dseque digaitatis gratis diierunt. Pellej. 2. 80.
extr, yita rerumque si.arum domiaiam conces«a
ei suat; spoliata, qua-n tueri noa poterat, dl-
gaitas. — 6) Cum additii ia Ablat. Cic. 6.
Perr. 17. 37. Apollonium omai argeoto spo-
Hasli ac depeculatus es. Pirg. 6. JSn. 168., Ovid,
lb. 623. et Jutlin. 16. 4. extr. Spoliare ali-
quera vita. Pirg. 11. £n. 8. bo'stem telia. Ovid.
4. Pont. 11. 8. conjuge. Id. 4. Fast. 753. Seu
mea fall ramo lucum spoliavit opaeo. .Seneca iffed.
609. Spoliare Pelion umbra. Justin. 8. 4. extr.
aliquem regao. Cic. Dim. 21. sub fin. aliquem
prsesidio. Id. Plane. 9. 22. forluaii. Id. Mur.
41. 88. digaitate. — Passive. Lueret. 4. 377. spo-
liatur lumine terra. Ovid. Heroid. 16. 107. Ardua
proceris spoliaolur Gargara silvli. Virg.t2.JSn.
935. spoliatum lumine corpus, prtuafo di vita.
et .Seneca Phceniss. 29. buc omal duce spo-
liatus ibo. senz'alcuna guida. — c) Cum Ac-
eus. pro Ablat., Grxcorum more. Ovid. 15. Met.
213. Uiems spoliata capillos. — d) Item cum
Geaetivo. Zucret. apud Serv. ad Virg. 4. 3Zn.
G54. spoliates lumiais aer. Alii tamea leg. lu-
mine. Id llbrii Lucretii hoc hemisticbiura noa
apparet. — e) Absoluto. Ovid. 12. Met. 439. Ail
ego, dum parat huac armls audare jaceatem etc.
gladiom apollaotis la Ima Ilia demisi. Tac. 2.
Hist. 56. Diipersi per munlcipla et colonial Ti-
telliaal spoliare, rapere, Tl et atuprii polluere.
II.) Translate. *| 1. Metaphors a super, pa-
ragr. 1. ductl. Petron. Sat. 135, Deaiibui fol-
liculoi legamioum perite spoliat atqae in ter-
rain, veluti rnuscarum imagines, despuit. ft. «.
detrahit: leguraiaa spoliat tuaicis seu Involucrls.
«| 2. Metapbora" sumptj a super, paragr. 2. Cit.
Cat. 18. 42. Parcat juventus pudleitia lass, oe
spollet alienam. — Id. 4. Acad. (3. pr.) 19. 61.
Tunc earn phllosopblera sequere, quss spoliat
nos judiolo, prlvat approbatioae, orbat seaslbus?
Id. 1, Orat. 65. 235. Vide, ae dum novo et alia-
no oraata veils create tarli olvlili iclentiam, iuo
quoque earn spollei atque denudes. Id. 8. Off.
19. 77. Spoliare probatum bornlaem fama. Id.
Brut, 9. 0. Quum forum popull R,, quod full-
•el quail theatrutn llllui Ingenll, voce erudlta
et Bomanli Qraclique aurlbui dlgna, spoliatum
atqua orbaium vlderet. — Hiao Pari, prater.
pan., cujos exempla retullmai
Spoliatu; a, urn, etlam adjeetlvorura more,
life proprieslve translate oeeurrit; uade Comp.
Spoliation — Spoliatui duo oppoilta slgalDcat,
ic.
A) Est Idem ao nudui, sine spolili, prlvatni.
Pelron. fragm. 668. Burmann. Guttura nunc
alia magoii monllibus ornent, Aut gammas a-
ptent capltl, to sola placers Tel spoliata poles, ft.
e. vel Inornate et Incompta. P. MONILE. Cic.
Pit. 10. a med. Nuno meam spoliatam fortu-
flara cum taa Dorente cooferam. Id. 6. Alt. 1.
Nihil lllo regno spoliatlus, nlbil rege egentius.
B) Est spoliii indutns. Augustin, Specul. 118.
ed. Mai. In hoc gemirous habitacuium nostrum,
quod de eailo est, lupervestiri eupientes; ii ta-
men spoliatl, noa audi Inveniamur. Cf. Put-
gat, interpr. 2. Cor. 5. 3., ubi leg. vesliti.
Homonym. DilTerunt spoliare, privare et
arbare eo , quod spoliare Qt yi plerumque,
privare et orbare sine vi; nt eripere el adi-
mere in illo Cic Quinct. 15. 49. Pecuoiam
•1 cuipiam fortuoa ad emit, aut si alicujui
eripuit Injuria. Ceterum et Cic. Brut. 2. 6.
et 4. Acad. (2. pr.) 19. 61. supra adlat. —
— 45S —
Becyr. 1. 1. 7., u|l docet Donat. ad ft. f. >a-
pra adlat.
SPOLIUM, II, n. 2. Etiam spolia, ce, t. 1. apud
Augustin. Serm. 148. ed. Mai. Cum magna spolia
caelos peoetraverat. — Vo» conjungeoda videlur
cum Gr. oxuXov, ejusdem eigaiQcationis. Cf- ta-
mea et aito\d{, Testis coriacea. — Spolium ett
peliis a corpora aoimalis detracta, eiovia, oxuXov
(It. pellt slaccata dalV animate, ipogiia; Fr.
dipouille d'un animal, peats; Hisp. despojo de
u'n animal, cuero ; Germ, abgezogene If aut e.
Thieres; Angl. the skin stripped off a beast).
I.) Propria. Ovid. Heroid. 4. 100. Ilia fera
(apri) spolium pigaus amoris habet. et 6. ibid.
13. Pervlgiiem spolium pecudis tervasse dcaco-
nem. ft. e. arielis Pbrisei. Id. 9. Met. 113. Al-
cides pbaretraque gravis spolioque ieonis. Zu-
cret. 5i 951. Necdum res igni tcibant tractare,
neque uti Pellibus et spolili corpus vestire fe-
rarum. Id. 4. 58. lubrica serpen* Eiuit in spi-
nis vestem. nam scepe videmus Illarum spoliii
vepres volltaniibus auctas. scoglt'e.
II.) Translate. *f 1. Befertur ad omne id,
quod host! detrahitur. — l.°) Ssplus In plur.
num. — a) Dniverslm. Cic. pro leg. Manti.
18. extr. Forum eioviii nautlcis et classium
spoliis ornatum reliquerant. ft. e. rostrb navlum.
Sic Flor. t, II. a med. Parta da Antlo spolia C.
Maaioj in suggestu fori, capta hostinm clasie,
sufSilt. Sic Suelon. Aug. 18. extr. Locum castro-
rum eiornatum navalibut spoliii Neptuno et Marti
consecravit. Cic. Rose. Am. 50. 145. SI spolio-
rum cauia vis bominum occidere, spoliastl. et mox.
Quis pirata fuit tarn barbarus, ut, quura iotegram
prsdam line sanguine habere posset, cruenta spolia
detrahere mallet? Cess. 2. B. C.29. Multa prae-
terea epolia proferebantur, capti homines equique
producebantur. >^arro Sat. Menipp. It. p. 101.
Oehl. Spolia capere. Id. ibid. Spolia in stipitl-
bus fiia voeantur rpc'traia. b. e. a TpomJ, fuga,
ut id. ibid, eiponlt. CurU 8. 1, 14. Spolia ja-
centi demere. Ziv. 5. 30. et 39. Ceesorum spolia
legere. Justin. 24.. 8. tnft. Oplma prteda et 0-
rientis spoliii onasta. Tac. It, Ann. 39. Spolia
et captivoi largiri. Sail. Cat. 20. Spolia belli
magniflca. Justin. 0. 5. sub fin. Ut Athena a
Lscedsmoniii dirutaa ex spoliii Lacedatmoolorum
reitituerentur. — Hine metonvmlce. Pirg. 4. /En.
93. Bgregiam varo lnudem et spolia ampla re-
fertls. vitloria, trionfo. Cf. Publil. Syr. 640. Tir-
tutls ipolla quum videt, gaudet Labor. — 6)
Spolia opima dlcebantor icat' a'fovijv, qua dui
lummui exereltus sum'mo duel hostium cmo ds-
trasliset, ut docet Ziv. i, 10. et 4. 20. P. OPI-
M09. — e) Spolia de bonis fortuna, faculta-
situs, dlvltlii dlilt Futgat. interpr. Prov. 31.
11. Confldlt la ea (muliere) oor vlrl tul et spolili
noa Indlgebtt. — d) Et de follli arbor am, no-
rum. Claudian. S. Rapt. Pros. 139, Rldeates
calatbot spolili agreitlbui Implet. Prudent. 4.
Cathimtr. 31. Bio mlhl nulla roaa ipolla, P.
SPOLIO. Ct. Pirg. 2. ASn. 810. — 2,°) to
slog. num. Sueton. Cms. 04. Paludamsntum
mordlcui trahem, ne spollo potlretur bostis. Ju-
stin. 19. 8. 6. Pradam non esse taloni. quam
veluti spolium vlcti bostis ostentent. .Pirg. 10.
J2n. 600. Quo nuno Turnui ovat spollo. et
12. ibid. 94. validam Ti corrlplt bastam, Acto-
rls Aurunel ipollum. Sail. 4. ffist. fr. 61.
Dietsch. Aslam, ipollam regli Antiocbl, recepi.
Sit. It. 6. 137. Spolium nobile. Ooid. 7. Met.
150, Spollo mperbui. — Ouc special el iiiud
Pelron. Sat. 13, Tunlculam taosquam mendici
spolium fastldiose vendltare. 81c Ammian. 17.
13. 33. Ego hostilis vocabuli spolium pro me
fero. et Ovid. Beroid. 5. 140. Ille rneae spo-
lium virglnltatli babet. Similiter 8. Met. 87.
prcedaque polita oefandi Ftrt secum spolium
scelerli. ft. e. erlnem, quem 8cjila Niso detra-
lerat. Huac rersum, quem spurlum quidam ba-
hent, legerat et Priscian. 5. p. 152. 4. Eeil.
— Spolia apud Bomaoos faribus pnflgebanlur,
de quo more. V. Tibull. 1. I. i,4., Propert.
3. 7. 20. et Sil. It. 6. 434. et 446. ^ 2.
Item tputtaie, muUlare et lacerarts apud Ter. \ Befertur ad omne id, quod quocumque alio mo- |
SPONDEAZON
do alicui ereptum aufertar, preda, ru5«ria. CiO,
3. Off. 5. 22. Illud natura non patltur, nt allo-
rum ipollla nostras facuttatei angeamos. Plant.
Bacch. 4. 9. 44. Bum uuo mendaclo devlcl:
uqo Iclo eitempulo eepl spolia, Tac. 15. Ann.
52. Inviia et spol.'is elvium eislracta domus. Id.
4. ffiit. 42. Bi fanere reipabl. raptii consula-
rlbus spoliie, teptuaglei sestertio saginatui. el
ibid. 14. Etplere ae spoliis et sanguine. Id. 1.
ibid. 2. de delatorib. Alii sacerdotla at coma*
latus, ut spolia, adept! ; procurationem alii et
interiorem potentiam.
£3.o mo a ; in. Hoc interest Inter spolia et pro!-
dam, quod spolia sunt, qua adbserent host!,
ut vestes, arma, pecuoia; prceda, quscumqua
alia hostium fuere. 2"ac. 12. Ann. 64. Erailiii
congredi, spolia et prsdai ad procuratores
referre. Cf. etiam Cic. Rose. Am. 50. 145. et
Justin. 24. C. init. supra adlat,
SPOMELIS, idli, f. 3. genua pomi, quod Dio-
scorides frigidissimum af&rmat atque idem ad la-
borem digestion!! incutere: stvptisum tamen et
atomacho accommodatum pleriqua ditere etc.
Ptin. Palerian. 4. 58. in lemmate.
SPONDA, SB, I. 1. exterior lecti aut grabat!
tabula aut tigillum, cai adnectuntur resles, qui-
bui calsita sastioetur, sponda del letto.
I.) Propria. Ovid. 8. Met. 055. torn* est da
molllbui ulJis Impositus iecto, sponda pedibui-
qne eaiignli. Petron. Sat. 97. Imperavi Gitonl,
at raptim grabatum tubiret annecteretque pe-
des ac manus lnstitis, quibua sponda cutcltazn
ferebat. Gloss. Philox. Sponda, a'vijXaTOn.
II.) Translate. «J 1. Est alterutrum lectl la-
tost et proprie eiterias, qua ascenditur, nam in-
terim pluteut dicilur. Martial. 3. 91. Excldunt-
qua aenem, sponds qui parte jacebat. Xamque
puer pluteo viadice tutus erat, Ovid. 2. Fast.
345. Ascendit spondaquo sibl propiore recom-
bit. Borat. Epod. 3. 22. Cubare in extrema spon-
da. Adda .Sueton. Cass. 49., ubi Csesar per con-
vicium sponda interior regioi leclias vocatur.
P. FORNIX et STABULUM. f 2. Per sjnec-
docben est ipae lectus, yXlrr]. Pirg. 1. JEn. 701.
aulreis quum sa regina superbis Aurea composuit
sponda mediamque locavit. % 3. Bine sanda-
pila.feretrum. Martial. 10. 5. Orciniana sponda.
SPOND^0S. P. 3PONDEOS.
SPONDAICUS. P. SPONDIACDS.
8POND1IZON. P. SPONDEAZON.
SPONDALlUM vet spondaullura, Ii, n. 2. ge-
noi quoddam carminli Iroohalol in tacrls adbibi-
tl, qno etlam tiblclnei, quum modos facerent, ute-
bantur: a oirovSij, ilballo, et auXo'j, tibia. P.
voc. seq. Diomed. 3. p. 472, Putsch. Spondeui
(pes) dlctui Rapes' tqv orroyJijy, quia In templla
hoo pede quadam oarmina componebantur, iel-
llcet ut llbactei toaum vocls abomlnosa audira
non posient: quum aulli paribus, ture incensta
altarlbui, muslcui cboroi gemlals grenlbui ex-
pllcaret, at cequlpedl sono tlblcen ipondaullum
oanere juberet, Cic. 2. Orat. 40. 103. Quum et
persona mlhl ardere oculi homlnii hlslrlonli vi*
deraatur ipondaulia ilia diceatis etc. Its iegead.
putant Salmasius et Poss. in Eiymol. Turneb.
Advert. I. 20. c. 17. mavull spondialia; at Gra-
ter, leg. spondalia.
SPONDAULES, a, m. 1. onovSauXr??, qui dua-
bui tibiis in templis, antequam llbatiooes Qerent,
caaebat: a okovStJ, libatio, et auXo'ft tibia. Mar.
Pictorin. i. p. 2487. Putsch. SpoadeuB (pes) a
duabui longis, ut' regis, temporum quattuor, dl-
ctus a tractu caotus ejus: qui per longas libias
in templis a supplicaatibus editur. Dnde et spoa-
daula appellaotur, qui bujusmodi libias ioQare
aisueverunt. Id. I. Orig. 17. 2, Uode et II,
qui tibiis caoebaot in sacria geatiliuin, spon-
daules oominabaatur. Alii leg. spondiales.
SPONUAL'LlUU. P. SPONUALIDM.
SI'ON"D£AL)£US, a, nm, adject. (spondeuB)
spondalcus. Plot. Sacer. De metr. p. 500. 14.
et 25- BeiU Melrum spoodeadeum. Id. ibid. p.
506. 22. llocoscbemaliitus spoadeadeus. P. ta-
mea Quicheral ad ft. (.
SrO.Mj£.VZO.\ vei spociiuoa, oatu, m. ad-
SPONDENS
Jeet. «eo particlp. a Gr. oirovSetaJuv, recliui qnaro
ctrov8ac£uv, ipondeutn val ipondeos haben». Plot.
Sacerd. De metr. p. 509. 14. Addiiur dactylico
qaidam apondeazon (Seil tpondeadeura), unde et-
iam apnd Homerum invenitur versus omnibus
epoodeis constant, Iliad. X. 'ATpei'Sif tb 8'ctu?
*k Bt'ppou ■jouva£s»3 , i}v. Apud Virgilium, «1 unam
detraierimus syllabam illi versa! (7. Mn. 634.),
faeiemus spondiazontem: Ant levis ocreat knlo
ducunt argento. e littera sublata, ubi est ajllaba
ere. et Forlunatian. p. 284. 23. Keil. Qui (.ver-
ms) plores spondeos, quem dactjlot, babent, quaii
minus bonoa et sine dacijlo parum tereies el »o-
noros, epondiazontas appellaveiunt. JDiomed. 3.
t>. 498. 13, Keil. Versus spondaizon. Alii aliter
leg. Adde Star. Victorin. 3. p. 72. 4. Keit. Cen-
sarin, fr, de metr. p. 616. 6. ibid. Duodeca-
syllabos spondiazon. Cf. Diomed. 3. p. 47-4.^ 17.
Heil., abi tpondiatonta tnetra JegUur, perinde
ec >lt a sing, spondiazonlus, a, em.
SPONDENS, enlis, parlicip. V. voo. «eq.
SPONDEO, epondes, spopondi, spoosuro, spon-
dere, a. 2, — a) Spepondi antiquum prseterl-
turn perf., cam 6jl!abica reduplicatione, more
Grsecorom, ut pepugi, peposci, memordi et-alia,
qoa> Get!. 7. 9. coilegit, pro tpespondi, eitrita
prima, liltera, euphonic gratia, at ia iteti, ici-
cidi, pro stesti, sciscidi (quamquam hujusce for-
mat asemplum atfert Zoewe ia Prodr. Glott.
p. 428. 33. Spotpondit: polliciius est vel pro-
mislt). Val. Anliat apud Gelt. toe. eit. Et ea-
ters qui pacem tpoponderant. Addit sotem Gell.
ibid-, Tail i um quoque et C. Cssarem memordi,
pepugi, ipepondi disiste. Habet eliam Inscripl.
apud Mural. 337. 5. et 439. 1. stipvlatvs kit
M. HERBNMV3 AGBICOLA IPBP0.1DIT T. FIAVIYS AB-
tkmidobvs. — Sponsis pro spoponderis V, In-
fra. — Sponderat pro tpoponderat apud Ter-
tull. 3. carm. advert. Marcion. 135. Fija fldes
Domini, qua; iponderat, omnia fecit. — Spor.den
pro cpondesne apud Plant. Trin. et Varron. he.
infra eit. — Sposus pro tponsus habet Inscr. in
Corp. Inscr. Lai. 5. 64u3. Adde aliam apud
Ilinier n. 1604. — b) Varro 6. Z. X. 69.
Mult, et rieiriui apod Fett. p. 329. 23. Mull, a
sponle dictum puisni,quod tpondere dicatur, qui
sponie, Id est voluntaie, promitiit. Alii a orcov-
i-i). Ilbamen, Hem fmdus, a nravSu, Hbo : quod
in fcederlbun et paotionlbus libamica d lis offera-
bant. Hanc nolatlonem agnoicit idom Verrius
ibid, et etiam etymologl reccntioret, qui vocem
conjunguut cum Skr. tpand ejusdem tlgnlficaiio-
Dlt. V. etlam H&icher, Z>e opt. Lai. Lex. cond.
rations p. 19. — Part. Spondens sub A I. 2.
2.° et II. 1. el 2.; Spontus tub A I. 1. 8.° et
In fin. — Spuudeo duo dlreria lignlfioat, quem-
vls quodammodo afllnla; et quldem
A) Spondeo est do, otTuro, aolleranl qoodsm
rltu promluo, avaSexfai (!'• dar la parola,
prometlere soleniiementt, offrire, impegnarti;
fr. promettre sotennellement , s' engager a;
Hlsp. pro-meter formalmenle, empefiarie ; Germ.
feierlieh geloben, $ich verpflichten ; Angl. to
promise or undertake pledge one' s word or
credit).
I.) Proprle. ^ 1. Sirleto leniu — If] Ge-
neratim usura babet In cootrBctlbus, pactU,
ipomionibui, stipulation ibus,u(iUjussloai bus, quum
quit ic dalururo quipplam am faoturum polll-
ce'ur vel pro altero «e obligat. — a) Absolu-
te. Cato apud /in/in. 18. p. 210. Qui (tulie
iponaet. Cic. Hose Com. 6. 13. Qail spopon-
diHe me dicil? X:u, 9- 5. No:iiiua omnium, qui
ep-.^ionderun! , eniant. Id. 0. J». Sfoponderuot
co^sulec, leftil, qureitoret, tribuni rnilitum etc.
I>» pace Caudioa loquitur. Seneca 4. Benef. 30.
o med, Spoasum desce^dsm, quia p:omisi. n. e.
ib ad fotura, ui pro aliquo spondcarn. Virg. 9.
A ii, '2'.iS. Spondeo dipna tuis Ingentibus omnia
enptis. Cf. v. 301. (V. Zersch, Jntiq. Vtrg.
p. 235. ad h. I.) — b) Cum Accus. Cic. Cce-
cir:. 3. 7. Si quis quod epoj'uudii, qua In re
vprbo »e obligavil uno; si id non tacit, maluro
ju>-.cio line ulla religione judicis coQdemnatur.
6'clum. 10. prcef. init. Fenorh lui, quod nipu-
— 459 —
lantl ipopotideram tibi, reliqnam peniiuncalam
percipe. P. African, apud Gell. 7. 1 i. Ni boc ita
est, qui ipondet mille nummum 7 ef»i icommet-
tet et Liv. 9.8. «ub /in. Quod, tpondendo pa-
cem, servanet eiercltus popull Rom. — Patsive.
Varro 6. L. L. 70. Mull. Spondebatur aut po-
cunia aut Blia nuptiarum causa. Id. ibid. Pe-
eunia aponsa. — c) Cum Infinlto. £ii>. 9. 9.
SI jpopondiisemus, nrbem hanc relicturum po-
pulum Romaoum. — 2.") Specialim com Ablat.
et prap. pro, vel absolute, est satisdare, far pieg-
geria o sicurta. Cic. Plane. 19. ad init. Quod
multis benigne fecerit, pro mollis spoponderit.
Id. li. Alt. 17. Quod pro Cornificio spopondisse
dicit. Id. 1. Fam. 9. Quod mlbi pro illo ipo-
poodisti. Boral. 2. Ep. 2. 67. Hie spomura vo-
cal, bio audiium scripts. — 3.°) Item de spon-
salibus; nam sponderc dicitur paler, qui filiam
alteri in matrlmonium promiitit (uode tponsus
et »ponto), promettert in isposa. Plaut. Trin.
5. 2. 33. Sponden ergo tuam gnaiam uiorera
mihi? chirm, spondeo, et mille auri Pbilippmn
dotis. et 2. 4. 170. Tuam sororem fillo posce
meo. ls. Quaodo ita vis, dil bene Corunt. spon-
deo. Adde Aulul. 2. 2. 78. et Cure. 5. 2. 74. et
si. Poeta apud Varron. 6. L. L. 70. ^fiiti.
Spondon tuam gnatam filio oiorem meol —
Passive. Ter. Eun. 5. 8. 6. Scis Pampbilam
maam inventam civem? pa. audivi ch. scis »pon-
lam mibi? — Imp'ersonaliier. Varro 6. L. L.
70. Mull. Quo die sponsum erat, sponialii. V.
5ponsus in fin. et DESI'ONDEO. <f 2. Latiore
seniu est polliceri, promiitere, Id quacumque
re: et majorem se obligandi vim aigoificat, quatn
promitto. — 1.°) Ouiversim. — a) Absolute.
Virg. 5. /En. 17. noo, ai mibi Juppiter auctur
Spondeat, boc sperem Italiam cootingero eslo.
Cic. 5. Phil. 18. extr. Promitto, recipio, spon-
deo. Id. 11. Alt. 6. Ea tpondent, confirmant,
qna> etc. Id. 5. Phil. 11. 28. Legiones, quibui
bonoret fit pramia spopondisli). Ovid. 10. Met.
395. Spondere fidem alicui. Seneca 4. Bentj.
12. a med. Spondere pro judicato. Ct'r. 12. Fam.
21. Quod ego non modo de me tibi spondere
possum, ted etiam mibi de te. Id. 12, Alt. 14.
Scire velim quando dicer spopondisse, et pro
patre, anne pro Blio. — b) Cum Inflnito prio-
sentis aut futurl. Cic. 13. Fam. 17. ad /In.
Spoodebo tibi vel potiua spoDdeo in meque re-
cipio, eos eiseCurll mores, ut etc. Ammian. 17.
12. 11. Obedire prteoeplis promptlsslme spopon-
derunt. Cic. Mur. 41. in /In. Inlmiclsslmura
buie conjaratlonl futnram esie, promitto et spon-
deo. Plini 1. Ep. 14. tub /in. At ego mea fide
ipondeo.futurum, at omnia looge ampllora,quam
a me presdlcentur, lovenlai. Cic. 14. Phil. 9.
26. Pausa aut morte aut vletorla ia tatlifaoturum
relpubl. ipopondlt. — c) Cum Ablat. et prrep.
de. Liv. 24. 17. Malta tibi de lenilate Rom.
•pondebaut. Seneca Ep. 19. Implent (episiote
tuce) me bona tpe et Jam noo promlliuot do te,
■Bd tpbndapl. — 2.°) De vaticinanllbui et ore-
calls. Val. Place. 6. 117. Illtui et ditet monltit
•pondeoiibus Indl etc. Id. 3. 501. (sonde, ef-
fort reges. Suelon. Tib. t2. De Infante Scriba-
niut maibem&ticut prifclara spopondil. V. SPON-
SOR.
II.) Translate. % '• Universim. Oi>id. lb.
217. Te fera, nee quidquem placidum tpondentia
Martit Sidera prefseruot. Justin. 7. 6. init. Ma-
gna de illo spes fuit, propter ipsius ingenium,
quod magnum spondebat viram. Colum. 3. H.
R. i. Vilis turn prajcipua est, «i ncc nimis ce-
lerilcr spondot, cl priino quoque tempore deflo-
rescii. fj. e- florescendo uvam promiitit. — Cum
InSr.Ko. Liv. 7. 30. Quod prnpediem futurum
sponjet et virlut et foituna vestra. ^ 2. Spon-
dere tibi, tibi poiliceri. Seneca Oclav. 924. Re-
gilur talis morlale genus, nee sibi quidqoam
spondere potest Crroum et Habile. Justin. 3.
4. init. Tantum sibi vel de viribut tuis vel de
forttiaa tpoodentes. ^ 3. Spondere animo vel
aniir.ii, ui pendere. Lie. 28. 38. a med- Spon-
debant animis, bellom id. qnod insures, P. Cor-
oellum Dnilurum. *f 4. Sponsis bene bene-
SPONDEO
cue votueris, formula in precatione aognrall
Mestela augur eit sigitificare spoponderis, volue-
ris. Ftst. p. 351. 10. j^iiti. Pro volueris prior*
ioco Scatia. legit voleris ; recitatque in Conje-
clan. Varron. p. m. 91. auguroru formulatn
anliquss precatlools bis verbis: Jovis pater, ii
mihi et auctor, urbl populoque Rom. Quiritlura,
bzo eane tarieque esse, uti lu nunc mihi bene
tponsit beneque volerit. Cf. a/utterum ad h. I.
p. 411.
B) Olim usurpatura est pto dicere. Fett. p.
313. 34. Miiil. Spondere antea ponebitur pro
dicere, unde et respunders adhue manet; led
postea usurpari cojptum est de promissu ei in-
terrogatione allerius. Cf. Vulgat. interpr. Sap.
18. 13. Spoponderunt, se populum D«o use. h.
e. professi sunt, dixeruot. — Uinc Part, prailer.
pass., eujus eiempia rsmlimus, absolute, tub-
Hantivorum more, usurpalnr; unde
Sponia, ce, t. 1. ^ 1. Est mulier alicui pro-
missa in matrimonium, pacta, aperata et non-
dum uior (It. sposa, novizia,' Fr. fiancie; Hitp.
detpotada; Germ, die Verlobte; Angl. bride).
I.) Proprie. Ter. Andr. 2. 1. 24. Spontam
bio tuam amat. Horat. 1. Ep. 10. 21. Flebili
aponsa? juvenem»o raplam Plorat. Cf. Intcript.
apud Henien, n. 6191. ivhab maiobi spoksab
AC MABtTAB SABISStSUB P. OCTAVlVf tAETVI FL.
avows, pp. (h. e. Flamen Augusiorum trium per-
petuus) vbcit. »»J 2. Dicitur eliam bonesiiore
vocabulo de more, aicut et tponsus de marito.
Inscripl: apud Renier, n. 564. ivlia fobtvkata
V. a. (h. e. viiit ann.) xxvui. u. x. cvm iposso
•TO... COHNiyiC. P0BTT>ATV»... SPONrAB SVAB KA-
(Ussimab pbcit. Adds aliam ibid. n. 563. Cf.
Vulgat. interpr. Matlh. 25. 1. Apoc. 21. 2. el
0. et Eph. 5. 22.; 25. et 32. — Suam cui<jue
spontam, mihi meant proverb, es vet. Poeia
apud Cic. 14. ^ft. 20., quo slgullicatur uuieui-
qoe tourn este gustum.
II.) Translate. «f 1. De viro molli. Mar Ml.
6. 64. et sponsam possit te tpoosa vocare. ^ 2.
Apud acrlpiorei Ecdesiajticoi iponsa dlciiur de
Ecclesia universa, ut Christus Ecclesias iponsus.
Cf. Itid. 7. Orig. 2. 33. et fulgat. interpr.
Apoc. 21. 2. et 9. et 2-2. 17.
Horn on jm. Inter tperatam, pactam et
iponsain boo interett, quod Virgo, priusquam
pelatur, sperata dicitur; debioo promissa, dicta
vel pacta vel tponta did potest. Ita iVoniui p.
439. 5. Merc.
Spontam, i, n. 3. Idem ae sponilo. farro
7. L. L. 107. .MutJ. Apud Nwvlum la Uomulo :
ipontut contra tpontum rogutus. Adde 6. ibid.
70. Cic. Quinct. 0. 33. E» tponto egll. ^iii «ff/.
•pOQIU.
Sponsut, i, m. 9. qui deiponsui eit, nondum
marltut (It. tpoto ; Vr. fiance ; Hi»p. despoiadcv;
Germ, der Verlobte; Angl. bridegroom).
I.) Proprle. — a) Sjricto iet\»u. Cic. 3, In-
vent. 26, a med. Spouii nomon appellant ldeu-
lidem. Horat. 3. Od. 3. 10. ne rndit ag'' 'Mm
Sponsus lacestat regius aiperum Tactu Uonom.
— b) Latiore tentu, procus, innamorato. Id.
t. Ep. 2. 28. Sponsl Pen elopes, oebulooes. Cf-
Maximian. Eleg. 1. 72. Sic cuncils formoiui
ego gratosque vldebar Omnibus et tpootut tic
generalU {at. genlalls) eraro. Sed tantum ipon-
aus : nam me natura pudicam Fecerat. — c) F.t
marltut. rufjat. interpr. Exod. 4. 25. «•***■
pfioro. Sponsus tanguinum to (.Voy«i) m ,hi «*•
f», e. tu, eoiijui, fundeudi carlssimi sanguinis caui-
aa mihi fulsti. Ita fVeitenauer.
II.) Translate apud Ecclasiasticos scriptores di-
citur de Christo erga Ece'esiim, Tiem sponsam
•ibi suo languine acquisivit. (Cf. Act. 20. 28.)
Itid. 7. Orig. 3. 33. Sponsus (ChrittmJ, quia
deieeodens de caslo adbstit Eccletias, ut pace noTl
tettameott ettent duo in came una.
Uomonjm. Inter polliceor, promitto, ipon-
deo el recipio boc interests itatuimui, quod pof-
ticeri eit ret magnat promitiere, promiitere vero
eit ret quaslibei live parvas tive roagnat ollerre.
Aliler pofticemur ipoote, promilfimui rogati.
Etsi boe diKriraeo perpeluum noo est. promitte-
SPONDEUM
re eat cadis xwbii poUIcerl, ex qao eonttltuitar
taatum nudum pactum; tpondert autera est per
atlpalationem promittere, uade oritur actio ex
sponsu; rscipere est Ddem dare, so prastiturum.
Ita atlas reeipen plua est qnara promitto ; et
spondee pins quam promilto et recipio. Cie.
Plane. 42. .101. Nihil tibl ego de rasis opibus
polllcebar; ted borum erga me benevoleotlam
promlt lebtin. Cie. Mur. 41, in fin. Futurum
<s*e promitto etipoodeo. et 5. Fhil. 18.
■estr. Promitto, recipio, spondeo. Seneca
•£p. 10. Son promlttunt de te led spoa-
dent. Quamquam Jurisconsults, ut ait Popma,
laterdum promitteodl rerbum latlui loterpre-
tantur et coo modo ad ouriam promisiioaem,
•ed etiam ad tpoaslonem referunt. Itaque si scrl-
ptora la losirumento fuerit, promislste allqaem,
perlode baberi voluot atque il, iuUrrogatiooe
pracedente, retponsum ill, spondeo, aactore Ulp.
IntU D. de Inuiil, Stip. § 17. Item dicendum
de pollicitatione, qua apud Jurlsconsultoi pro
■implicl promiisione oonnumquam occurrlt.
8PONl>£UM, I, o. 9. P. voc. ssq. lo fin.
_ SPONDfiUS, tpondaui, spondlua et Grceca po-
sitions spoodeoi, a, am, adject. (obovSjioj) est
proprle qui ad llbatlooea pertioet, 7el qui Id II-
batlonlbue adblbetur. Hinc 3pondeu$ pes et, ab-
lolote, ipondeut, dictua a melricli, qui duabus
■jllabli loogis constat, at omr.es, possunt, quod
eo iv ?aif oiovJa"{ J^puvto , Ideal in libailo-
oibua atorentur, at acrlbit Hapbsstlooii Scho-
llj.atei et Uiomed. 3. p. 472. Putsch, Captll.
0. p. 332. Spoodeua, quia pleruroque osovSoTj
Insarvlt. ubl lieppius ait ipondcsum, earn dl-
pbtboDgo, mandosum asse, licet Grace alt csov-
oeioj. Terentian. De melr. v. 1375. p. 2413.
PitUsh. Eit bale (iambo) adrersui Hie, qui
duaa Jongaa babel, Sjllabia eorapar priori, tom-
porl3 auplam sisreni, Qui quod la templis cs-
aarax a sono Tocli 3ia!a Auribas Hbantls qS>
stat at favet, 3pood3'J» sst. Id. ibid. v. 293. Ds-
etjloa la prlmo reddens, spoadeon lo too. Cie.
Oral. 34. 219. He Jpoadeua quidem funditus ert
Topu^hodus, Stil quod sst a duabua longls, be-
bstio* ?idelur et tardior, habet stabllem quam*
dam at dou aipcriera dignitatis gradum ; la ia-
siiioolbua V3ro inulto magls'et la membrlt; pan-
citaiaca enlm pedum gravltatis saa tarditate com-
peosat. Adda QuiniU. 0. 4. 80. Poeta in An-
ihoi. Lai. n. 480. Mae. Pas est spondlui, loaga
qui soflelat utraque. QuintU. 9. 4. 97. Spoadao
(in elauivlit) plurlmum eat DaraoHbeoei usus:
opfr.ia prncodet aura crg'.isua. Id. ibid. 101.
Duo apoadei aon test Juogl patiuntur. Id. 00.
iarabo 6pondaus rocta prreponitur. 5!o Horat.
ArU P. 258. Umbui-Tsrdlor ut psullo gra?ior-
sjua ?ealret ad auree, Speadaoi atabilei la Jura
patsroa rocepit. — Pond'/icius psi dictaj »st
ollm a IlaEa PomplHo, gul Sallos Indoill squls
gf;:'buj :jaiid;o tnelo dasg plaCaaJsas quasi tar-
ditss !!!a joeunj cj alllui Inridjrjt Dorum aurl*
but 3t pro;panm rclualai-ani Jugibus votii 3v-
-lJtet. Dioir.id, lex. eit. — Uiac absolute, 'ub-
jJaodrorum aiore
-Spondi'im vsl ipandsusn, i, n. 9. <f 1. Est
poculum Hbitorlura in sjcriScils adbibitum. A-
■pul. 11. Mil. De psjstrall foota peiltum (li-
tmaraa) spoodea Hbat. Imeripu la Sultett. del-
FlAit. arehsol. a. 5371. p. 38. SPUBDMM r.
ASOEKMra zt sirssA, '^ "3. Sit sSlam carnisa
spoodaisum. C'.e. epsd Socth, i. Mtttie. i, Ad-
moau!;53 tibkloam, Bli^oaassua caaaret, Pjiha-
3oraa dicltur. Qaoa gsasa Ilia *5c!:sst, lardilale
mndorum -■% gni7!SaSa saslaa Wloma (javemtm)
furentea asSuJaStlaa -kc.- zizzst. €1. Q-tintif. i,
10. 32.
Sjwn&ius, tpsr&m oto., i, at. 9. pes sfco-
fleui. y. supra.
SPONDlACUS ?1 spondaicus, o, am, ad.'oct.
otKvha^i Vel 9K0'.'?!ioxcf, ad spondeum peril-
nssi. Terialian. apud Pritcian. Be vtrt. Com.
p. 1321. JHj/(cft. Titian! larobum iractlbus tpoa.
daicis. Auguttin. 3. Music. 4. Moo erlt Jam pro*
caleasmaticui rbjtbmui, sad apradhcui aat'da-
Cifliatu 3«l 3nop$sliC'43, •=- Spon&akus oersm
~ 460 —
lo heroicli ejt, qai ex aoiU ipondeli consist:
qaem qnidam Mu'oisicntn dlxeruot, ut: Romaal
Tictorei Germanli derletli. Tale est et apud Ho-
merunj "I'uj^qv xuxXioxo)* UtrpaxX^o^ SeiXote.
Diomed. 3. p. 494. el 513. Putsch. — Sle no-
mlnarl potest etiam qui omnei spondees babet
praster pEeDultiraum, at Illud Pirg. 2. /En. 205,
lavaduat urbem somao vlooqae sepultsm. —
Item qui spoodeum babet loco dactyll, at id.
4. Eel. 49. Cars deuin soboles, magnum JotIs
locremtntum. V. 8PONDEA20N.
SPONDlALIS. V. SPONDAULES et SPON-
DALIOM.
spoNdiALiua. r. spondaulium.
SPONDlAZOK. P. 8PONDEA20N.
SPODlAZONlCDS, a, om, adject, (spondiason)
ad spoadiaxontam pertiosaa. M&a. Vietorin, p.
1982. Aifscfc.
SPONDlAZONTTJS,a,ura. P. Sa SP0i«35AZ0N.
SPONDlLlCM. f. SPONDTL10M.
SPONDlUS. P. SPONDBOS.
SPONOOGOS lanugo la ro» siWatica, apod
Marcell. Esnpir, 27- p. 127. retro init. ^ortasie
est spongodes, apongia eimillc 3aae paullo post
sodem seasa spongia occurrlt.
SPONDDLA, 0,1. I. i:.min'it. a :poada, par-
va spooda. Tox a Lasieo aspnnganda; logUar
namqae solummodo la Not. Tir. p, 155.
SPONDOlDS, 1. f. 5PONDTLD8.
SPOND?LE st spboadjle, et, f. 1. oitcvSJXt?,
a;aus sjrpeatlt :-sa Inaectl Sstrl odorli, quod
omasa arboi'um radicaa rodsodo persaquitar, ut
Plin. tradit 27. Siiit. .tat. 13. 118. (143).
oPOND?LlrjIH (oo), spbondjliom '(on) uel
jpoodilium, II, n. 9. (csanSuXias 7el w^ovSuXiov)
Sphoadylitan lagitur apud Scribon. Compos. 2.
et 5. at spd;idi!ium apud Isid. 11. Orig. 1. 95.
— Spoodjlium >f I. Esl gsnaa pleotce ai fe-
rnlarum gau>re, a paaaeo diffsrona ' :V.U Saturn,
quia sunt ."nir.ora, plataol divt3u;a: noa alsl lo
opacii nascsae: ;3mlaa, qood nodera aoaina aat,
silij apeciam Jjabante St msdio'.aa toalum utiil.
Ita Plin. 13. ' Sliit. zat. 28. 58. (128), qui 24.
ibid. 8. 16. (25). r23*aiat ajus '.s'illtataa in me-
jieioa. (Samelsmn Spondylitic* Llao.) ^ 2.
Dicitur atiam 48 "artebils. P. soo. teq. Isid.
loe. eit. Spina sat Jaactura dou), d'.ota so qood
babeal radiotos actitoa, eajui Jaactura 3poadllia
appellaotur, propter pertem eosrabrl, qua fortur.
par eos loogo tracts ad 4et»raj sorpofli partes.
1 3. St do carna lateriore 03ir:cram. Cat. An-
rel. 3. Tard. 2. 35. Dsada marltlma, qua non
lint cootraria BoIuUonl, ut sqallls, jsalli, csrsbl,
buciol, spcadjlla, .joacbylia.
SPOHD?LUS vet ;pboad;!ui, I, sa. 9; (o«oV
8uXo{ at O'Po'vSuXoe) Scdbitur iphorAakU at :poii-
duJui la Edict. Pioel. 5. !0. at sthm ifandi-
!ms opud Apie. 9. 19. -3tc. — Spoadjlas ^ 1.
Est vaiubra, arHaulua, flodon'spfnte dorsj la aa!-
mallbai, wMsfrra, :pe- :';"Io, s.'-.T-fca-fl. PUn, 39.
Sitt, rtat. 4. 3*. (S7). Piliaca .gsufljUra flra*
coais adllus pot;;taSa:a snalesis. Id. 32. ibii, iO.
38. (116). Tes!i»ais siS'lari d!silur :t tpondjlaa
psrea sdalligatas. Vigct. 4. Pilt'rin. 1. Jo ser-
vice JninantJ :uat spoadyll ;spls-a. Adda C<sl.
AttTil, 3. .aeyt. 3. 32. -| 2. Z'oa callus Ktreo*
rum st slrailiua 5s:2barura , quo 3t utriqua
Santa sontlnatuf jt :-;i ssro l:<\a idhsrj3cit:
Grace
fuog
elpua babaotat" [oslrsa) spiers^ aeque la luio
^apla a;qua !a ^r3'S'-:!3, spoadjlo aravl itque
non utaoss r.\i liris laclnigso. id. ibid. ll.
54. (154). Intut p?o zpaadjio [$U!ig. iaiai -psa-
Jjli) ^;ii'is 53.ro ;st. % 3. It;:a ^j^uj jiseb
marinl a eoaehaJuia j:aore. Siiltll. -pad ,17a-
croo. 3. 'Saturn. 1}, £&Sa cania Mblasa, ;;trcaa,
palorid3s, 3posdflos(al. :phondi7os), turd urn, i:pa-
ragoi. 5r"arh"fll. 7. ?0. Scios t-:p;atl :pondjl03 sina
condlt. ,1,'Jde JjRje. ^p. 95. a.-ste nsed., Plin. 33.
J?wf. nab 11. 53. (151). et CoJum. 8. R. B.
18. a »«ed., iU qaoqae alii Isg. jpJwndylua.
.Edict. Piodet. he. eit. Sphor.dull mariol N.
centum J^ qulaquaginta, -f 4. Da capiilbus
eard>aorum nihorum la eod. 6. 5. Spoodali o.
ree EpaVi;\os, ^ala colli qKdammodo Tica
llHir, /fea. 39. Sin. mi. 3. 31. (30). Pm»-
SPONGIA
decern 5^ tex. Cf. Galen, de fae. alim. 2. 51.
IloXX&t' so&i'ousi Ta'g ofov Kif aXa's tuv xtvafeSi)
ciS e'voiiojouai csovSuXoo?.
SPONGialCM, U, n. 2. oiroTrap"" flomlont.
too OHC770S, spoogia. Est domea eujasdam col-
Ijrii ab A leu. Trail. 1. 2. c. 1. memaratl, cujus
etiam eompositlonem td. ibid, docet Inscripu
apud Tbchon, cachets del ocul. p. 65. e. oihtt-
BMlJUt BMNDI IfONOABIVM LSNB.
8PONGBA, SPONGEARlUS ete. P. SPON-
GIA ate.
SPONGlA el spongea, s«, f. 1 . (oaeynd, avoy
ft",*) Spungia quoque legltur lo Anthol. Lat,
n. 481. p. 302. Mete, et apud Palgat. inlerpr.
Ital. Hare. 15. 26. ex Cod. .fle&d. — Item
sfongia et ifungia apud /rid. 'oc. intra est. lo
ogtt. aodd. vulgi coosaetudioe. At Charts. I, p.
84. Putsch, mo aet spo-njiam siae aspiration e dl-
ceodom esse. — ftotaiio tocIs, quam habet istd.
19. Orig. 6. 80., ut sit a fingendo, »c. aitldao-
do, eitergeodo, est satis (oepta: vidatur potio*
vox Graca at Latina deducta duo tou <nt<?v id
vypd vel tou apiyjm xa.ro. xd( ixSfkfytie, h. e.
at) attrabeodo ?el eiprimeodo bumora. Doder-
lein tamaa eoojuagit cum v. fungus. — Spongia
ast molle corpus, rarum et Qstulosom, medium
later animal et plantam et utrluaque natursa par*
Heaps; cujusmodl a Grecia Jtoo'f ota eppellanlur,
ab Italis piantanimali. Est ealm eeosa prsdilum
at aTo!:oria maoum refugit, cootrabeos sa: quod
idem Quctu pulaante facit: avulsum relinquil lo
petra, col adhierescit, velut eruorlt vestigium:
Idem tamaa immobile lastar fraticls el progre-
dieadl viriute omniao carens. Nasoitar In mari-
alt petrit olitarqae concbls, plsce, limo. V. Plin.
9. Hist. nat. 45. 69. et 31. ibidt 11. 47., ubl
de bis plura, Grace anofftd (It. sptsgna; Fr. e-
ponge,- Hisp. esponja; Germ, der Schwamm ;
Angl. o sponge).
I.) Proprle. Plin. 11. Bis*, nat. 37. 46. (129).
Capita oatraarum geheii nulla, nee spoogtia nee
alii* fere, quibus solus ex seaainus tactua iat.
Cie. 1. Nat. D. 55. 136. In puimonlbus in est
rariUs qu-sdam et assimllli tpooglis mollltudo.
Zucret. 4. 619. ceu pieoam <ponglam equal SI
quia forte menu premera exaiecareqite creplt.
Sutton. Veip. 16. Creditur etiam procuratorom
rapacissimum quemquc ad> ampliora officii ax lo>
dustria solitus promorere, quo kicupletiorei,mox
coadarnoarel; quibus quidem volgo pro spongiia
dicebattr utl, quod 4uasl et aiccoa nftdefaceret
•st eiprimerat humentes. — Varies earum usut,
id d ; itricg3ndura et muodandum, atrigilam et
llnteorum vice: lergeodit meosls et pavimeatli,
axbaoriendls siccaodisque liquoribaa. Imbibunt
aaim facile, aec redduat nisi comprimaatur. P.
PENICOI^US. Martial. 13. 47. Qt levU accept*
3pengla turget aqua. Id. 14. 144. Use tibi suite
datur tergeadis spongia meosk Utills, espresso-
quum levit Imbre tumet. Plin. 34. Hist, nat 18.
50. (133). Superaajaas aqua tollitor spongiis. Ulp.
Dig, 33. 7. 12. circa tned. Spongia, quibus co-
i lurans, pavimaata, podia esterguntur. Martial,
13. 38. E q fells damoata spongia virgie. h. i. li-
gnum in latrlnis ad emundanda obscasaa, adb»-
r.ate apongia: quod milltem qaemdaro Gerraa-
aum, da ai ot Sum ad bestias, in gulam farsisw
aarrat Ssmca Ep, 70. o med. et pracruslsse
spirlium vit'jidi suppllcli causa. Qioc spongia ali'
quid effingere, eiiergere. V. EFt'INGO. — Et
plctorei tluendls colorlbus spoogia iKuntor. Pita.
35. 'list. nat. 10. 36. (103). nartat dt Protoge-
oe, quum ipumam in ore aobelaotls cauia oxpri-
mere vallet, nee ei ieatealia res iMi succederet,
Iralum ertl spoogiam impegiisa tabulae, at repo-
•jento Ufa sblalos colores, easu versa spuma »?e-
clsm }xatl(hMi idem fcalel ereaissi to apama
cqul. — El qui scribuui, deleodU qua non pla-
cuera: hse autem a Varron. apud Rort.p. 96. 14,
,2/a re. spoogia deleiilis dieilur. Mdcrob. 2. Saturn,
4. in 1 1, de Augusto. Ajacem tragtsdiam sctipserax,
eamdsmqiM, quod iIBi diiphcuisset, delatertt.
posWa Lucius gravis tragsdiaTum scrjptor ia'.sr«
rogabal eum, quid agerat Aju *>ius. st ill*. In
tprr.giam, laqtrft, inceiail. Eadetn aanat .Sue*
SPONGIARIUS
ton. Aug. 85. Id. vero Col. 20. eoi, qol maxima
displleuissent, icripta soa ipongia llnguave de-
tare junoi. Adda Martial. 4. 10. et J won. epUt.
7. 64. F. LACTICOLOR. Bine frartra laboraot,
qui dletum dagvili alitor inteliigl volant, nt est
apod Leon. Allot, in antiquit. Etruie. § 60.
F. infral — Alia rant pratorea ipongiarura otl-
Htaiea. Plin- 23. Silt n«. 1. 27. (55). Aeetum ea-
Jldnm In ipongia medetor aedli vltili. tt ibid. 23.
(41). Cardiaele in mamma lava merura In ipon-
gfa Imponi potart. Adda 81. ibid. II. 47., ubl
multiplied spongia uia» In medlelna ennmerat:
pfacipoe vero in extergendli vulneribui ae fc-
vendls et In eomprimeado aangolne. Pelagon.
5. 4. Sponglam Tnollem nitro et aqua macera-
tarn In auriculam miillto. Marcell. Empir. c.
10. p. 100. retro. Spoogia mollis- Id. ibid. p. 101.
African*. Palcre Auct. Symp. JEnigm. da tpon-
gia Id" Ummate. ipsa gravis non mm, ted aqua
mlbl pondirs In.barent: Tlicera lota tomeot pa-
(crlii diffusa eavernii: Intoi lympba latet, aed
non ta sponte profundi!.
II.) Improprie et translate. ^ 1. Spongia
TCCabatar thorax sea lorica in modum ipoo-
gta elaborate, qna atebantor interdam milites
et gladiatores: quemadmbdnm piuma, si ploma,
et iquama, si squama figaram baberet, dieeba-
tar. F. PLOMA, PLCMATDS « SQOAMA-bine
etiam clibanarli appellatl ion! milites, qolbus
tborai In xltbeni modum etset. F. CLIBANA-
KI08j Ita Interpolator ellara Zipsius I, 3. de
milit. 2jt. dial. 6. hone loculti Liv. 9. 40. de
Samnitib. Spongia- pectori tegumerfturn et einis-
tram eras oerea teetum, galea eristata etc. et
Tertutt. Speetac. 25. Potoril et de mlsericordia
mover! d"e-uxui lo morsus ursorum et sponglas
vetlarloram? — Bae spectat quq,qtfe joeas Aa-
guitl spud ifaerob. supra cit., qui ideo facetus
est, quia slifiul et sponglam Innail, qa* scripta
minus probata delebantur, et earn, 1 qua pectus
munlre solebant milites et gladiatorei. Constat
eoUh, Ajacem Teiamooium in pectus ilbi eniem
adegisse. ▼. Hihzen, Explie. mus. p.4l.et46.
«f 3, A slmilltudine, ipongice dlcuntur aspara-
gOTam radieen FlGirol. Romano Lett, 23. La-
glio 1833. <Ll Tosean! li cbiamano ipugnoli*
tpungini*. Colum. 11, R. R. 3. a med. Sativi
asjSaragi lemlaa quum lie obrueris, nt quan-
tum Ires digit! leminii eomprebeodere qaeiint,
eingulis foisulis deponai, fere post quadrageil-
mam diem inter ie Implicantur et quasi unlta-
tem faclunt: quas radiculas sic llllgttai alqae
connect olitores epoogias appellant. Plih. 19.
Hilt. nat. 8. 43. (146). Borlensium Quparago-
rum oentis) eerilar ipongiit, Adde Paltad. 4.
R. R. 9. cirea mti. 4 3. item menta. Mlin.
19. Silt. not. 47. (169), Saritur menu vel, it
ndndura germinat, spoogia. ^ 4. Item confer-
va. Id. ibid. 4. 32. (63). Carnoi» aliqua appella-
blrdus, ut sponglas In bumore pratorum ena-
icentes. V. CONFERVA. % 5. Spongia rosce,
apud Btarcell. Empir. c. 27. p. 126. et 12?.
cetro. F. locum. *f 6., Ita etiam dieitor pilula,
qua (a rnedils spjnii cjoorrfaodi naicitur. Plin.
29. flisf. nat. 4. 80. (94). et 35. ibid. 2. 6. (18).
% 7. Item ferri massa fratta, postquam iiqjua-
Cum est. Id. 34. ibid. 14. 41. (146). Mirum, quum
exebquitur vena, aqua modo liqaari ferrum,poit-
sa in epongias fraogi. % 8. Spongia lapldes
Invenluotur in spongiis et oant nativi. Id. 36.
ibid. »8. 35. (143). ^ 9. Bit et lapis Qstulosus
hoc nomine ; de quo Pallad. t. & fl. 10. a med.
Calcem quoque as albo saxo duro vei Tlburti-
no coquemus, aul rubro aul spongia aut mar-
more. Adda Fitruv. 2. 6. — SB. Oe cegoom.
B. F. OJiOM.
SPOMilARtiJS, n, m. 2. qui spongiis nego-
Uatur. Inter, apud Garrueci, diiiert. areheol.
T. 2. p. 72. c. msitrio c. i. aufib sroxcuaio.
Adde aliam Id Corp. Inter. LaL 5. 2483.
SPOKQlO, as, are, a. 1. aio-flZte, spoogia abi-
(ergeo. Est Apicii 1. 26. et 8. 1., eiqae, at co-
quo et eolina dignum, relloquendum, faceie in-
quit Forcellivua noster. Sed fortotse obiqoe la-
£ertd, ipon^ieo. CL banc toc
— 461 —
SPONfilOLA et spongeola, a, f. 1. dVminut.
a ipongia, parva spongia. Dieltur autem ^ 1.
Pe pilula, qua in ejnorrbodo nascKur, ot In
SPONGIA diilmas, apud Plin. 25. Sitt. Ml.
2. 8. (18). *f 2. Et de radicibus impleiis aspa-
lagl, ot In ead. voce dictum est, apud Coiom.
11. R. R. 3. a med.
SPONGlOLDS tt spongeolos, I, m. 2. (spongia)
genus fungi pratensis, qui et fangolus appella-
tor, proonuoln : nostratas vulgo ipom61o dicunt.
Apie. 5. 1. Lentlcula ei spongiolls sive fungu-
11s. Adde 2. 1. el 3. 20.
SPONGlOSCS et spongeosus, a, um, adjeet.
(spongia) spongia similis, Qstulosus, rarus, spu-
onoio, oitoryHo'STjc. Celt. 4. 1. Pulrao ipongiosus
ideoque epiritus eapai. Plin. II. Sill. nat. 37.
72. (188). Pulmo ipongiosus. Id. 18. ibid. It.
37. (105). Panis tenuis et ipongioia inanllate.
Id. 36. ibid. 31. 42. (155). Pumices iponglosi et
aridi.
SPONGlTIS, ttdis, f. 3. ofrorrltij, gemma spon-
glam ferens. Plin. 37. Hut. not. 10. 67. (182).
8PONGI0S et spongeus, a, am, adjeet. (spon-
gia) Idem a'e spongioses. Caniod. 11. Fariar.
38". de papyro. Nescio qua vacultate plena et
plenltudine vacua, blbula tenerlludine spongium
lignum. AlH reditu leg. spongeum. Apie. 7. 11.
Ora spongia ex lacte. Alii sfongia.
8PONGIZO, ai, are, a. 1. owni'£»> ip° n K la
extergeo. Jpic. 7. 16. Aeelpies cocbleai, spongi-
iibis, membranam tolles, ot posiiot prodire.
Id. 8. 7. Coctum spoogixas, sine pipere Inferos.
Alii leg. ifongizai, alii vero ifongiai. hide 1.
26. et 8. 1., ubl pro ipongiare leg. Sehuch.
SPONGCfS, I, f. 2. oirdrros- ^ 1. Bst idem
ae spongia. Javenc. 4. 697. tunc eoncitus onus
Cogebat spongo turpi calamoque revlnelo Im-
pressum labiis acidum potare saporem. % 2.
IU eli;m voeatur qnoddam cucurbita genus. F.
SOMPHOS.
SPONS, iponlis, f. 3. Batione babtta etjmi,
alii ducunt a tpondio ; alii a -Skr. k'kanda, da-
slderium (Bopp, Glott. tomp. 142.). — In re-
cto rarissima osurpatur; In Genetivo raro; in
Dat. et Ace. numquam; in Ablatlvo sape. Caret
plurall. — Bulc perperam legilimi sobstantlri
vira negare videtur Jfadoig In adn, ad Cic. de
Fin. p. 690. — Spons est voluntas, libentla*
volonta, piaeert-, detiderio.
I.) Spanl, in recto caju. Auson. Edyll. 12.
per inierr. et reip. 11. Sponte ablalivi casus
quis recta> erlt? spool. Adde Charts. 1. p. 34.
Putich.
II.) iSponjis, in genetivo, ut suce ipontU ette,
sal arbitrii, sol Juris, dominum sui «sse. Ceil.
1. 1. Sanus homo, qui et bene valet et sua spon-
tls est, trullii obligate ia legibui debet, pud
far a tuo modo. Apud Colum. 9. R. R. 4. CI-
tjiut ma jpootlt. h. e. line satu prorenlent:
cui opponitnr saliva, et 11. ibid. 3. ante med.
Aqua sua spontli. h. e. qua sponte fluit: cut
opptmitur mann illata. Farro 6. L. L. 71. Jlfull.
Despondlsse tnimulh dieltur, at despondhse fi-
Ham, quod turn iponlli itatuerat fioem. h. e.
sua voluntatis.
III.) Sponte, in ablatlvo, est libenter, ultro (It
sponlaneamente; Ft. sponiar.e'ment, d"e plein
gre; Uisp. etpontanlamente ; Germ, am freiem
/FHlenjfreiloiltig; Angl. «pOT>toneously,/r«/>-)'
^ I. Generatim. — 1.°) De animantibus. —
a) Absolute. Farro ft. £. L. 69. Mull, Spon-
dee a spobte. nam id valet, a voluntate. Plin.
6. £p. 29. extr. Opto, at ea polissimum jubear,
qa® ma deceat vel sponte fecisse, Lucan. 5. 500.
Sponte per locautas audet tantare tanebrai, Quod
Jusii Uraueu, fretum. Sil. It. 13. 156. Prere-
ilium namqni at capital commlttere Martem
Sponte viris. di tuo capriecio, line Tenia duels.
Firg. 11. £-.. 877. ilmoJ bis dlctii Uoqaebat
babenu Ad torrus non ipoSe Qneni. mat Do*
lentieri, per fan*, at 4. ibid. 361. Ilsliam non
sponte leqoot. aaw di aie •ofS** o capriecio.
et Oiid. 11- tttl. 436. Sponte tamw properant
alii mbdaeara naai /*. 15. ibid. 63. Sponte
twal crat. Celt. 5. sS. Bf«sit Uatn Tomiie noa
SPONS
alleoum est. Seneca Ep. 95. Sponte delinquer*.
— o) Ex tponle, vel potiui conjuocliro extpon-
te, fere Idam ac sponte, apod «*fuauslfn. Serm.
24. n. 3. ed. Mai. Sed Hie rex noo super omnes
regnal^ nisi soper eoi tantam,qul se ei exsponte
et voluntate lubjecerlot. — c) Cum pramisso,
»t aliqaaodo eUam postposito, mta, tua, sua, nos-
tra, propria, aiiena, et, apud lequiorei, pro-
pria, euadam. Ttr. Adelph. 1. 1. 80. SatlM
esse soa sponte recto facere, quara alieno metn.
Id. Andr. 4. 2. 9. Age, si hie non Insanlt satli
sua spoote. di suo tponlanea volonta, di moto
proprio. et Zucil. epud frtrron. foe. eft. Sponte
ipsam saapie adductam, ut tunicam et cetera
rejiceret. Cost. t. B. G. 44. Ariovlstui reipoo-
dlt, traniisie Rbenum sese non sua sponte, sed
rogatum et arceisilum a Galiis. tt 6. ibid, if .
Et sua spoota mulli in discipllnem eonveniunt
at a propinquls parentibuique mittuntur. Cic.
9. Fam. 14. Verissirae poiurm reipondere, te,
qna facias, tuo Judieio et tua sponte facere,
oes cujusquam egsre eonsilid. Id. 4. ibid. 3.
Neque id solum roea sponte, led raollo etiam
magis monente et denunciante te. Id. 4. Phil.
3. 8. Galllam totam bortatur ad bellum, ipsam
sua sponta suoque Jodicio excitatam. Id. lb. Alt.
37. Gaudeo id u mibi soadere, quqd ego mea
sponte pridie fecerem. iVepos Cim. 3. Laceda-
monem sua sponte est profeciui. h. t. line jui-
so. Cic. 6. Fin. 17. 46. In bit rebui lomme
nostre sponte moveamur. £it». 10. 25. Ipie lua
sponle. Ammian. 17. 2. 28. et 4- 31. 12. Pro-
pria sponte. — Firg. 4. &n. 340. Me si fata
meii paierentur ducere vitam Auspieili et sponle
mea coroponere cures etc. a mio modo. et Plin.
17. HUt. nat. 1. 1. (1). Nature arborom iponte
tua proveoientium etc. et Qvinlil. 3. 0. 8. Sponte
nostra velut donaoles. Id. 5. 10. 125. Batlooem
sponte quadam sequalur. — d) Praeedente
prap. de. C. Cotta apod Cfcaris. 9. p. 105. Fufscn.
Tu de tua sponte bic cum religiooe. — Alitor
Farro 6. X. L. 71, Mull. De sponle ejus, id est
roluouu eiierai. — - e) Sequente Genetivo, Tdc.
3. ^fnn. 59. Acerrlme increpuit, quod contra
ioslitute August!, non spoote principle Alexen-
driam Introisset. sensa t'i oenepiacito (incon-
lulto Tiberio, iDqult ^uefon. !T»6. 53. de eadem
re loquens). Id. 12. ibid. 43. Gnarai, cajue
iponte praflseretur. per tioiere di ehi. et 18.
ibid. 42. Sponle litigator!! pramlum bonesta ope-
ra anequL a piaeert, ad arbilrio. et 4. iliid.
7. Exstrucla sponte prafeetl eastta. ef tbsd. 61.
lufc fin. Spoole incolarum. per consenio. «t
iucan. I. 99. Paxque fait oon sponte dncum.
Fai. Flacc. 4. 357. Quum ireplda Inaebia pel-
lax lubtt ore juvenoa Sponle del. h. e. ioua tr
voluntate JovJs. Lucan. 5. 136. sponte deorum
Cirrba lilet. Albinut apud Pritcian. 7. p. 741.
Putsch. Hie eul ternls Capitolia celsa trlum«
pbli Sponte deum patuere. h. t. diii faventibu's.
Cf. Liv. 42. 67. Voluntate iocolentium. Sic Cc5f.
3. B. C. 55. Voluntate Ipsarum eivitatom. —
f) Com homonjmts. Stat. 10. Theb. 809. sponta
ultroque peremptai. Cic. PartiL 37. tub /in.
Qui sua spoote et voluntate feclisent. — 2. )
Tritjuitur et rebus Inanlinis aut rallone carentl-
bus. Petron. Sat. IG. Sera sua sponte delapsa
cecidil. Cici Senect. 19. »u6 fin. Sieut sua spon-
te, nulla adbibita vl, coniumptas ignis eislingul-
tur. id. 1. Legg. 17. 45. Vera el falsa, coasequcntia
el cootraria »oa sponte, uun alieoa, judicantor.
Id. Crat. 32. extr. llac quia sua iponte squa-
lldiora sunt, adbibendus erit- In his ejplicandii
qoidam oialioais nitor. di sua natura. el Liv.
9. 43. lode ex loco saperiore, qui prope sua
sponti In hostim infcr«bat, impetu facto, fu-
ture GiUoi. Firg. 2. G. 10. alia {arboret) nul-
III bomlnam cogeniibus, ipsa Sponte soa ve-
nianl. Coium, De cult. hort. 273. Lubriea Jam
lapatbei, Jam rbimni sponte. vlrescunl. % 2.
Spedatim, quia qol sponte fecit, solus fecit, id-
oireo iponte pro lotus ponitur, b. e. nullo socio
eat sdjulore, pet se, dt<f. Cat. I. B.C. 9. Ill
qaura soa iponte peesuadere non posseot, lega-
to* ad Domnorrgem £duom mitiuoi, ot, co de-
SPONSA
preeatore, a Sequanii boo iropetrarent. Id. 6. {-
lid. 28. Clvitatem Ignobilem atqoa bumilem E-
burouum iua iponte populo B. bellum facere
ausam, vis erat credendom. Id. t. ibid. 30. Ca-
ralltani, ilmnl ad te Valerlum mitt! audlerunt,
Dondum profecto ei Italia, iua iponte Cottam
iu oppido ejielunl. Cs'e. 7. Fam. 2. a med. Ma-
gnum qnlddara ipectavil: Dec iua ipoate, led
corum auillio, qui ate. Adda 4. Ftrr. 10. 28.
Homonym. Diicriraen inter ultro et sponte
In <o conslstll, quod ultro facit, qui non ei-
ipectat, dum rogetur aut admoneatur ant pro-
vocetur, ut facial, et reipondet Gr. auToua'Taie;
sponte autem opponitur tm invite at dicitur de
eo, qui provocalui Tel bortatul Tel admonilui,
ant etiam non provocatus libentl animo facit, et
reipondet Gr. I'xouot'u;. Praterea, ut vidimus,
iponte locum qooque babet In rebut loanimii;
ultro lantum In anlmatii atque adeo In bii, qui
rationii mat participei. Sen. ad Firg. 2. JEn.
145. Vitro non est tponte, nam Jam rogaverat,
ted Imuper et veoit ab eo, quod eit ultra, quia
plot, quam rogaverat, prsestiterunt. Scilicet am-
pliui quid notat ultro, quam sponte. Id enim
ultro fieri dicitur, quod prater enpectationem
fit at prater quam fieri adaolet. Ziv. 10. 19.
Orare, ne collega auxilium, quod aeciendum
ultro fuerit, sua iponte oblatum iperneretur.
Sutton. Cat. 6. Multitudo sponte (/». e. pro-
prio coniilio) et ultro (h. e. doq rogata) con-
floens. Adda Stat. JO. Theb. 809.
SPONSA, se, f. I. F. SPONDEO in do.
SPONSALIA. F. SPONSALIS.
SPONSALlCfOS vet ipomalitiui, a, um, ad-
ject, (spoosalis) ad sponioi Tel iponialia perli-
oem. Sidon. 7. Ep. 2. a med. Spomalicia do-
natio. Itnpp. Ceo et Anthem. Cod. 5. 1. 5. at
Imppp, Gratian., Falentinian. it Theodot. ibid.
2. 1. arrba.
SPONSALIS, e, adject, (iponioi) ad eponsura
ipontamre aut nuptiai pertiueni, di spotalizio,
sposereccio, vupfao'j. Varro 6. L. L. 70. Mull.
Quo die iponjum erat, dicebatur sponsalis. Imppp.
Honor., Theod. el Constant. Cod. Theod. 3. 16.
2. SpODsalem largitatem oblinere. ffieranym. Ep.
54. n. 15. Sponsaies labulas acribere. — Uioc ab-
•olute, tubstanlivorum more
Sponsale, is, n. 3. thalamus nuptialii. Ter-
fuM. advert. Falenlinian. 31.
Sponsalia, um (et orum), n. plur. 3. slipu-
latio ieu promissio futurarum nuptiarum, fivrj-
otEi'a (It. sponsali, sposalizio; Fr. fiancailles;
Hisp. desposorios, eiponsales; Germ, die f'er-
lobung; Angl. espousals).
i.) Proprie. Vlp.Vig.23. 1. 2. Sponsalia di-
cta sunt a spondeodo. Nam morii fuit veteribus
etipularl el spondere sibi uiores fuluras. 7i<"e-
•nal. 6.25. Conrentum lamen et pactum et tpon-
lalia nostra Tempeslate paras. — Sponsalia a-
oud Latinos per slipulationem contrabebsn'.ur,
idest per Inierrugalionem et promissionem facias
inter earn, qui daturas erat aliquam malic em
in uiorem, el later eum,'qui accepturus: de
hojui autem pacti formula seu ritu V. Flaut.
Trin.5. 2. 33. et Gell. 4. a. In bis statuebstur
cliam dos, dio matrimonii aut tribus pensionibus
lolvenda. Porro slipulatio scribebatur in tab.'lis,
qua Icgilima dicebanlur et obsignabantur. V. TA-
UELLA. Gell. he. cit. Sponsalia in ea parte Ita-
lia, qui Latium appellator, hoc more atque jure
•Olita fieri scripsit Serf. Sulpicius in llbro, qucm
icripsii de dutibus. Qui uiorem, inquil, doctoral
erat, ab eo, unde ducenda erat, stipulabatur, tarn
in matriinonium ductum iri: qui daturut cat,
itidem spoudebat. Is contractus stipulatioLum
eponsionumque dicebatur sponsalia. Tunc qua
promissa eiat, sponsa appellabalur. qui ipOpon-
derat ducturum, sponsus. Sed si post eas stipu-
lationei uior non dabatur aut non ducebalur,
qui stipulabatur, et spoosu agebat. Judices cogno-
icebant. et mox. Hoc jus sponsaliorum observa-
lum dicit Servius ad id tempu's, quo ciTitas noi-
verso Latio lege Julia data est. — De spor.sa-
libui V. plura apud Giampietri, De sponsili-
but, 3. — Plin. 9. Hist. not. 35. 58. (111). Me-
— 4C2 —
diocrium eponsallum cena. Seneca 1. Bentf.
9. a med. Deeentissimum sponsaliorum ganui.
Liv. 38. 67. Sponsalipui rite faetii. Ovid. Be-
roid. 10. 29. Dictatls ab eo feel sponsalia Terbli.
Sueton. Aug. 53. Diei iponiailorum.
II.) Translate. ^ 1. Sponsalia lumontnr pro
conTivio, quod sponso praberi tolebat. Cie. 2. ad
Q. fr. 6. A. d. VIII. Id. Apr. iponialia Craulpedi
prsbul. iluic convlvio Quintui tuui defuit. Id.
ibid. 5. icripierat, Tulliam mam Craisipedl prid.
Non. Apr. esse despoosatam. ^ 2. Item pro
arrhis el muneribus sponsorum. Imp. Alex. Sev.
Cod. 5. 3. 3. Pollicitations a fratre quondam tuo
sponialium gratia facta etc. Adde Impp. Dioclet.
et Maxim. ibid, 71. 8. Cod. Theod, 3. 5. fl. Ante
decimum pueila annum datls ipomallbui - Spon-
salia Jubemus iponso reititul.
SPONSANS, amis et
SPONSATOS, a-, um, partlclp. F. SPONSO.
SPONSIO, Sob, f. 3. (spondeo) Spotio pro
tpontio in Leg. Ruhr. e. 2. (. 14. — Sponiio
est promissio, stipulatio, obligatio, iitayft'kuoi
(It. prometta, prometta tolenne; ft. promesst
solennelle; Hisp. prometa formate, r.mpeHo :
Germ, dat Pertprechen , die feierliche Per-
pflictung ; Angl. a promise, engagement).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Paul. Dig. 50.
16. 7. Sponsio appellator non solum, qua; per
■ponsl interrogationem fit, sed omnia stipulatio
prnmissioque. Cie. i.Legg. 16. a med. Diligentla
potorum satis in lege dicta eit, ac TOti iponsio,
quo obligamur Deo. PI aut. Trin. 2. 4. 26. Quai
sponsione tu aiactus ei pro illo aduleicente. —
Hinc translate Fulgal. interpr. Sap. I. 16. Impll
sponsionei posaerunt ad mortem, h. a. (asdus
cum morte pepigerunt. ^ 2. Speciatim est coo-
tenilo et allercalio, qua fit deposito pignore,
quod ejus sit, qui vicerlt, leoromewa, eYfiiu (F.
SACRAMENTUM): Tel causa, quea agllur, «eu
Judicium, quod intenditur, sponsions interpoiita.
— a) Sequent, fere particulii is et ni; boo
teniu: ipontlesne centum, Inquil petilor, titer-
tius hie meus sit? b. e. ii probavero meura esse,
respondet reua, spondeo, si tuut sit. Contra reus:
tpondesne centum, ni tuut til? b. e. ii Tin-
cam, non esse tuum. respondet petitor, spondeo,
m metis lit. Of. Cajum 4. 91. 93. Cie. Quincl. 27.
84. Sponiio qua in verba facia eit? Si es edielo
prstorii bona poisesia non sint. Id. 7. Fam. 21.
Quum dicerem, tibl videri, iponiiouem illam
nos sine pericalo facere poise, Si bonorum Tur-
pilis possessionem prator mlhl dedlt. Alii leg.
ni. Petron. /room. 7Vogur. 70. Burmann. extr.
Ccepit domioum suum iponsione provocare, Si
prasinus proiimii Circensibui primara palmam
((ulerit). Ctc. 5. F err. 57. 132. Bubriui Apro-
nlum sponiiooe lacesiivit, ni Apronius dictitarei,
te sibl in decumii esse locium. et ibid. 59. 135.
Sponsio est, ni te Aproniui in decumii locium esse
dicat. Id. 7. t'oirf. 54. 141. Cogere eom creplt HS.
duobus millibus sponsionem facere cum liclore
suo, ni furtii quaslum faceret. — b) Sequent.
quod pro ni. Fal. Max. 6. 1. n. 10. Quum
sponsionem te facere paralum dicerel, quod ad-
ulescens ills etc. Id. 7. 2. n. 4. A. M. Lutatio
judei aditus de sponsione, quam Is cum adver-
sario, quod vir bonus enet, feceral. — c) Cum
InGnito. Macrob. 3. Saturn. 13. a med. Cleo-
pat r a spnnsione provacavit, iniumere se posse In
una ccoa sustertium ceoties. — d) Absolute.
Fal. Max. 2. 8. n. 2., Macrob. 2. Saturn. 13.
a med. el I'ctron. loc. cit. Sponsione aliquem
provocare. Cie. Quinct. 27. 84. vincere. Id.
Cmcin. 31. 91. Vincere sponsionem. Alii leg.
sponsione. el ibid. Condemnari iponsionii. Liv.
40. 46. sub /In. Fulvius queri, se ab eo temper
laceisilum et in probrum suum sponsionem la-
ctam. Id. 39. 43. ad fin. Condicio Quinctio fer-
lur, ut ii id factum negarel, sponsione se defen-
detel. Plin. 35. Hist. nat. 10. 37. (117). Picli
nobilei, paiustri accessu villa, luccollatii spon-
sione mulieribus, labantes irepldique feruntur.
Id. 33. ibid. 1. 6. (28). Celebralior quidem anu-
lorum usus cum fenore cajpisse debet, arguraeolo
est consueiudu vulgi, ad sponsiones eliamnum
SPONSOR
anulo eisillente. Vlp. Dig. 19. 5. 18. sub fin.
Si quis aponilonii causa anulum acceplt, neo
reddidit tlelori. Cie. Ccecin. 16. 45. Sponsio-
nem optima facere posse. Dicitur de eo qui Ju-
stam causara babet. ^ 3. Item genus promts*
slonii publics, tponioribus adbibitii et jureju-
rando ioterposito: quum imperator cum botta
paolicitur et pacem promitlit. V. in P ACTIO.
Liv. 9. 5. Itaque non fosdere pai Caudina, ied
per sponsionem facta est. quid enim aut tpon-
ioribus In feedere opus esiet, ant obiidibus, obi
precatione rei traniigiinr? et mox. Nomina o-
mnium , qui ipoponderuot, eistant: ubl ii ex
feedere acta rei eiset, praterquam duorum fecla-
lium, non eistarent. Id. ibid. Facere pacem per
sponsionem. et ibid. 41. extr. Ocriculanl spon-
sione in amicitiam accept!, et ibid. It. Spon-
sione commisja civilai obligata. et ibid. 8. Spon-
sione se Qbstriogere. et ibid. 9. a med. Spon-
sionem interpouere. Sail. Jug. 81. Per indutias
sponsionem faciunt, uti certo die iegati proDci-
tcerenlur etc.
II.) Traniiale. «J 1. 5ponsfo dicta eit ipsa
pecunia, qua in spontionibui deponebatur, au-
ctore Farron. 6. L. L. 70. Mull. <f 2. Pa-
pinion. Dig. 1. 3. 1. legem vocat, communem
reipublica sponsionem. h. e. vinculum el con-
junctionem; quia iponsio contrabentes obligat.
Similiter Demotlhenet ibid. 2, No'pioe info rjd-
\tta{ ouv^ijxi) xcivyj.
Homonym. Ad discrlmen Tocum quod atti-
net, sponsio plus est quam promissio ; fert e-
nitn Insuper obligationem prastandi quod ipo-
pondimut, ut ex Vlp. Dig. 21. 1. 19. colllgitur.
Qui vero differat sponsio a compromisso, V. hano
voc: a paclione, feeders et induliis, V. PACTIO.
SPONSiS pro Spopooderis. F. SPONDEO inil.
SPONSlDNCtJLA, a, f. I. deminut. a sponsio,
parva iponsio. Petron. fragm. Tragur. 58. Bur-
mann. a med.
SPONSO, as, Svi, stum, are, a. 1. (spondeo)
Part. Sponsans et .Sponsaius. — Sponso est spon-
salia facio seu celebro, vel etiam matrimonium
ineo, jrjrjCTJuw ("• f are 9'* sponsali; Fr. ficn-
cer ; Hisp. desposar ; Germ, sicfi veWo&en; Angl.
to espouse).
I.) Proprie. Paul. Dig. 23. 2. 38. lode oriun-
dam uiorem ducere noa potest, quamvis spon-
sare non problbeatur. Fulgat. interpr. 1. Mach.
3. 56. Sponsare usores. Inscript. Aquilej. a JoS.
Marelli a. 1846. AVHKLtA m*ri* iponsata av-
bblio dmuti. — Absolute Auct. Orest. trag.
77. quasi jusseris ipsa venirem Ociui ad tbala-
mos coojux sponsanlis Acbillis.
II.) Translate. Terluli. Firg. veland. 16. III!
(Chrislo) ipoosait' maturimiem tuam. Nolan,
carm. 18. 43. Ei variis animara sponsantes do-
tibus adslant. Adda Fuigat. interpr. Os. 2. 19.
SPONSOR, Sris, m. 3. (spondeo) sponsor pro
sponstrix cum vocibus lemiiiiol generis, ut au-
clor, conditor, tuccetsor etc. Ouid. Heraid. 16.
114. Sponsor conjugii stai de3 picla sui. — Spon-
■or est qui sponde- et pro altero te obligat, iy-
•furjerj; (It. promettitore., mallevadore, sicurla;
Fr. ripondant, garanl; Hisp. garante, Jiador ;
Germ, der Barge; Angl, a surely, sponsor); oc-
currit autem turn proprie, turn translate. 1 1.
Dniversim. Cie. 6. Fam. 19. De negotio luo,
quod sponsor ei pro Pompejo, ii Galba con-
iponsor tuui red^erll, non desinam cum illo
communicare. Id. 1. Alt. 8. Tulliola tnum rau-
nuiculum flagitat, et me ut sponsorem appel-
lat. mi autem abjurare certius est, quam depen-
dere. (Adde ibid. 10. eztr.) Id. Proo. cons. 18.
Pompejus idem mibl testis da volunlate Cssaris
et sponsor est ill) de maa. Manil. 2. 606. dc
Pylade el Oresle. Opiavitqo-:- reum sponsor non
posse reverti: Spunsoremque reus llmuit, ne sol-
verei ipsum. ^f *. Sponsoies dicunlur dii ejus
mi, quam ei OTSCulo Vc' auspicio portendere visi
sunt. Ovid. Herald. 2. 3;!. l-roniissus socios ubi
nunc lljraenaus in aoos? Qui mini conjugii
sponsor et obses eiat. Seneca En. Si- Dcsii jam
de te esse sollicilu:, Qutm, luquis, deorum spon-
torem acceplsli? — In num.no Conimoji imp.
SPONSTEIX
in Sullen, archeol. Itdpolit. a. 1857. p. 45. i. o.
m. spoksob iso. avo. (h. e. seeorltatlt Angottl).
*T 3. Apud Ecclesiastlcos tcrlptoret dlcltur de
Chrlite. Vulgat. interpr. Hal. Btbr. 12. 24. Ao-
cessistis ad Testament! nostrl sponsorem Jesum.
h. e. medlatorem, ut babet Pulg. noiter. ^ 4.
Spontorum, qui Italics compari dlcuntur, la ba-
ptiimo maminlt Terlull. Baptism. 18. a med.
Uomonyra. Differt sponsor a vade et pro?-
de. fiam press, u» docel Popma, apeclalim slgni-
ficat sponsorem datum In civill cauia et lite num-
inaria: vat propria eit sponsor alterius la re ca-
pitali, qui propterea capita cavere dicitur. (Cf.
foul. Diac. ex Fat. p. 377. 10. Mill.) Auton.
Edyll. 12. de monosyll. Quls aubit in pmnam ca-
pitali judiclo? Vaa. Quid, <1 lit faerit numma-
ria? Quit dabitur? Praia. Interdum tamen vas
dicitur iponior. qui ex pactis conventls et man-
cupiis aese pro reo obitringebat, »I fortasse res
ab emptore evlnceretur, ut in ltge mancupiorum,
vadetn ne poicerent, nee dabitur; vel qui in
prirato Judiclo reum sisli, out, nl slstalur, pecu-
nia laromam promittebat. Nam consuetude erat,
quum reus parum esset idooeut incaptit rebut,
ut pro so alterum daret, qui ilium judiclo scien-
dum carta die promittebat: ad quam diem, qui
in Judicium ve.ilebat, vadimoaium obire et ad
vadimoniuoi occurrere aut venire dicebatur. Cf.
Cic. Quinct. 17. at Suelon. Cat. 39. Base tria
conjungit Fronlo 3. ad M. Cces. 16. ad fin. Me
vade, me prade, me iponiore celeriter in
eacumine eloquentia sistatn. Cf. tamen et Bein-
dorf In Sorat. 1 . Sat. 6.
SPONSTRIX, trlcis, f. 3. (sponsor) qua> spon-
del, promellitrice. Prob. De nom. p. 212. 16.
JTeii.
SPONSOM, J, n. 2. et
SPONSUS, a, urn, partlclp. et
SPONSUS, i, m. 2. V. SPONDEO.
SPO.NSDS, us, m. 4. (spondeo) Occorrlt, qood
tciam, in sing. num. tantum. — Spontua est 1-
dem ac sponsio, promessa. Varrn 6. L. L. 71.
Mill. Qui ipoponderat Qllam, despoodisse dice-
batur, quod de sponte ejus, id est voluntate ex-
ierat. non ertim si volebat, dabat, quod sponsu
orat alligatus. Cic. 12. Alt. 19. De sponsn si
quid perspeieris etc. Phcedr. 1. 16. Fraudator
nomen, quam local sponsu improbo, Non rem ex-
pedire, sed mala videre expetit. Alii aliter leg.
Cajus Inst. 4. 22. Lex Furia de sponia adversus
earn qui etc. Paul. Dig. 60. 16. 7. Per spoaini
loterrogationem fit. h. e. votl. — Ad sponsum
advocare, est vocare ad apoasionem pro alio fa-
ciendam. Cic. orat. in Clod, el Corson, (ed en to
iterum A. SJaio) 3. Accesserunt ita paucl, ul
aura non ad contionem , sed sponsam diceret
advocasse. h,e., at ait Vet. Scholiast, ad h. loe.,
non aliter panel ad Boitra veaerunt, qnam si
convocaaset eos, qui pro sa sponderent. — Ex
sponsu agere dicitur, qol rem promlssam in Ju-
diclo pertequitur; et, ut loquitur Ulp. Dig. 2!.
1. 19., ex stipulatu agit. Sulpie. apud Gtll. 4.
4. 81 poat eat stipolatlonea (sponsalium) uxor
non dabatur aut non ducebatur, qui stipulaba-
tur, ex sponsu agebet. Varro loc. cit. Non apon-
det ille, qui dicit, spondeo, si Joeaadl causa di-
xit: neque agl potest cum eo ex sponsn.
SPONTALIS, e, adject, (apona) idem qnnd
spontaneua, nltrooeus. Apul. 4. Met. Qunmqne
nulll nostrum spontale parricldiom suadens per-
inadere posset, et 11. ibid, sub fin. Spontalis
tobrieta).
SPONTALlTER, adverb, (spontalis) Caret gra-
dlbua: aunt enim adverbla, inqait Asper Art.
gramm. p. 55. 5. Jleil., qua par gradus Ire non
possuat, ut a aponlaliler etc. spontalius ale. aut
epontalisaime etc. dici noo potest. — Spontalltar
est sponte, spontaneamenle. Sidon. 8. Ep. 9.
Id non modo non coactus, varum etlam sponta-
Jiter facio. Adda Anecd. Belv. p. 55. 18. Bag.
SPONTANEA, adverb, (spontaaeus) sponfa-
niamente, spoate. Vulgat inttrpr. t. Petr. 6.
2. Patclta gregem Dei providames non coacte sed
spontanea secundum Deum, neque lurpit lueri
gratia, sed roluatate. Adde Bitranym. Ep. 52,
— 463 —
— Translate est sine causa. Thsod. Priscian. 1.8.
Tuinores repenllnos sub auribus Innalos, paroti-
des vocamus, quas allquando ex cegritudine, eli-
qoindo etlam spontanea apparulsse cognovimus.
SPONTiNfiUS, a, um, adject, fspons) volun-
(arlui, nataralls, aprofxatoj, au'&oi'peTOS ,(*'•
sporaaneo, volontario; Fr. spont'ani; Bisp. e-
iponia'neo; Germ, frei, frtiwHUg ; Angl. ipon-
taneous). Macrab. 2. 5omn. 5cip. 12. e» Au-
gostin. 1. Civ. D. 26^Appetltqs spontanea! mor-_
Us. Arnob. 3. p. 114. Spontanea! esse numinum'
benlgaitates. Rursnm Augustin. 4. Civ. V. 14.
Spontaneom beilum. Impp. Sever, at Antonin,
Cod. 2. 3. 2. Actiones contra eraptom spontanea
voluntate suicipera. Macrob. loc. cit. Spontaneo
ferri agifttu. Veget. 2. Miiil. praf. extr. Nee for-
mido jussos aggredi opus, qood spontaneum ces-
s1t Impune. Catiiod. 6. Bist. Ecci. 27. ad fin.
Sclebai enimj quia, norr posset alia neVessltae su»-
pendere, quod voluntas spontanea suggessisiet. —
« Addunt, raquit i^orcei/t'noj, qnldara locum Pli-
nii 28. Hist. nat. 7. 23. (79). Si purgatio ilia
post virginilatem prima sit ant In virgtnea Estate
spontanea. Sed Barduin. ex MCS. .adldlt .aut in
virgine cetnte sponte*'. Similiter et Sillig. ba-
bol aut in vtrgine istalis sponie. quam leet.
minns probaterim. Locum vero, quera ipse For-
cell, tribuit 5enee. (Ep. 121. ante merl.) ; Agllitas
spontaneus motus est., aliter receatlorea legendum
esse mononi.
SPONT8. V. SPONS.
SPONTlVUS, a, um, adject, (apons) sponta-
neus. Solin. 2. a tned. Cauda? villus, quern spon-
tivo damno amittit. Ita Salmas. et Mommsen.
ex MSS. Alii spontanea,
SPORTA, as, f. 1. leii. 20. Orig. 9. 10. doeit
a sparto; et Non. p. 177. 22. 2fere. ab aspor-
tando: alii, qood Forcellino magie placet, a 6r.
oirupis ejasdem slgoificatlonls. Fortasse sporta,
spartum, spira, oirup/j otlantur ab ead. rad.
spar, torqnere, flectera (7. Vanicek ad h. v.) ex
eorum forma vel materia vel utraque simul. —
Sporta est vas quail aut Useless aut corbls simi-
le, e vimlne aut junco aut sparto allave levlore
materia, ad varios usus, qui in subjectis eiemplis
apparent, osrup/j (It. sporta; Fr. corbeille; lilsp.
cesta; Germ. gefLochlener Trageiiorb; Angl. a
basket).
I.) Proprle. ^arroapud .fFon. loc. cit. Opsonium
conjectum In unam sportam. Martial. 10. 37.
D'um toquor, ecce redit sporta piscator iaaol.
Ulp. Dig. 33. 9. 3. t'n /In. Nee frumenti, nee
leguminum tbeca vel arculse forte vel sportaa
vel si qua alia annt, quas borrei penuarii in-
slruendi gratia bsbentur etc. Colo R. R. 11.
Sports fsBearita. V. FJJCARIUS. Colum. 12. R.
R. 6, Dollum aqua easiest! repleto. in earn indlto
sportam Junceam vel sparteam, qusa replenda est
sale Candida, quo eandidlor muria fiat. Id. 8. ibid.
7. Singula cavels angustioribos vel sportls Incluss
pendeant etc. Plin. 18. Bitt. nat. 7. 17. (77).
Amvlum emollltum, Unteo aut sportls saccatam.
Id. 21. ibid. 14. 49. <83). Cera fit exproasls fa-
via, llqnatis igni, tunc sporta eolatis. ,-tscon. in
9. Vtrr. 8. Sports, sportulas, sportella oum-
mum sunt receptacula. Sail, fragm. apud Non.
loc. cit. B muria canes sportis demlitebant. Pal-
lad. 3. R. A 7. et 11. ibid. 15. Sporta palmea.
— Proverb, de re parvl pretil. Petron. Sat. 113.
sub fin. Si quid Ingenui sanguinis babes, non
pluris Illam facles, quam sportam.
II.) Metonymice est sportula, b, e. qua) loco
eenns recta dabatur. Inscript. apud Gruter. 440.
8., sed reellut leg. sportula ex MSS. Redii.
SPORTELLA, as, f. 1. deminut. a sp or tola,
parva sportula, sportellina, oitupi'Siov.
I.) Proprle. *f t. Generatim. Ascon. In 2.
Vtrr. 6. Sportellaa nummum sunt receptaoala..
.Suefon. Domit. 4. Senatol eqnltiqua panarlls,
plebl sportellls cum opsonlo distributes. Petron.
fragm. Tragur. 40, Burmann. Ex aprl dentlbua
sportellss depandebant dus palmulis testce, altera
carjotie , altera Tbebaleis repleta. Apic. 1. 4.
Sportella palmea. ^ 2. Speciatlm de vass eu-
lioario adbibel Apic. 6. 9. et 8. 6.
SPORTULA
II.) Metonymies genus -est qooddam edulli rel
a Cgura sic dictum, vel quod in sportella Infere-
batur. Cic. 9. Fam. 20. Dedlscsndas tibi sunt
sportallas et urtolagenl inf. At <Jranov. putat,
blc Intelllgi lpsas sportulas, in qulbui artolagani
ei bujusmodl ballaria appooi solebant.
SPORTELLArIOS, II, m. 2. (sportella) it far-
.tasse qol sportellam defert. Inscript. in Corp.
Inter. Lai. 3. p. 937. xtAXtuvi batoku pvbl-
L*U KOMIHB CASStASt 81VB 1A .QVO AtlO -KOMIKSI
,sst bmpta iPonTELLijiiA cto. An puella iofaiu
cum matre empta, Ita ut aceessronlt et corollarii.
loco essei, qoasi venditor earn tamquam. tportal-
lam ten rounusculum emptor! adjecerltl Gloss.
Lai. Or. Sportellarlat, xespiaiptTOC-
SPORTOLA, m, (. 1. deminut. a sporta, tpor-
ta, iporfelfii, asupt'Siov.
I.) Propria. Plaut. Men. I. 4. 1. Spostalam
capa~atque argsntum: eccos tret nummoi ba-
bes. Ascon. la 2. Vtrr. 8. Sportulas nammutn
sual receptacula. Plaut. Cure. 2. 3. 10. Qui in-
ee'duot tulTircinati cum librla, cura sporlutii.
Id. Slich. 2. 1. 17. Aruodinera fert sportolam-
que et hamulum piscarlum. Apul. 1, Met. sub
fin. Sportula' cum piseibua.
II.) Metonymies. 5 !■ Quia sports turn opsoniis,
tarn nurcmls reponendis aptas erant, factum est,
nt sporiulcs nomine prlmum elbornra portio, ca-
ns qua satis estet, tigniUcaretar: deiode carta
pecunim summa ad canam eoemendam: Idque
loco censa recta, quas a ditiorlbui ollm praaberi
soidbai clientibus et salutatorlbus et seciatoribua
snls: qua de re in RECTOS dielum eat Eaqua
summa fere erant centum quadrames, n. e. aa-
sas vigintiquloque, ut dixlmus In QUADRANS,
seu BS. X. Aliquando liberalioret plura dabanL
Sutton. Ner. 16. Adbibitut sumptibat modus:
publics cans ad sportulat redacts. Martial. 3.
14. Roroam petebat esurltor Tueclus: Occurrlt
flli tportularam fabuh : A pools redlil Mulvio.
Id. 14. 125. SI raalutinos facile est tlbl rnmpare
somoos, Altrlta venlet sportula sspe toga. Id. 10.
37. El tua tricanos largitur iportuta nummoi.
Sic id. 9. 73. Clausa mini texto quum prandja vl-
miae mittis. J'uue nal. 3.249. Nonna vides,quanlo>
celebretnr sportula fumo? Centum convives: oe-
quitur tna quemque cnllaa. /nscrtpt. apud Crit-
ter. 1094. 2. cvivt (poisestt'onis) ds rrdhv dis
MATALII SVI SPOBTVtABVU DIVISIO SEHFXK Cttl-
brarbtvh. Adde afs'as apud Orelli n. 2385. at n.
2417. — Sporiulam furunculus capiat, proverb.
de bit, qui false qulppiam tibi vindicant: da-
ctumque ab lis, qui quum neque clientes tint, ne-
que sectatores, sportulam lamen atTactaot. Ter-
lull. 3. advers. Marcion. 16. Cf. FriediatuJer' t,
Darslellungen aus d. Sittengesch. Rotns i.
250. <| 2. Hinc, quum Claudius Imperator ma-
nus populo editurut asset' exlraordinariam et bre-
ve dlerumqae paucorum, edixlssetque, velnt ad
subitam condtclaroque cenulam invltare is po-
pulum; id munns a slmilltudine sportulam ap-
pellant. Sueton. Claud. 21. •( 3. Dieltar nine
etlam sportula qussvls largltlo aut munusculam.
Plin. 2. Ep. 14. de agentibfis causas centum-
virates. Coavenltur In media basilica, ubi tarn
palam sportula, quam In Iricllolo, dantur. Tra-
jan, ad Plin. 10. Ep. 118. Merito vererii, ne
in speciem dlamsries Incldat inritallo; qus et
In numero modum exeedlt, et quasi per corpo-
ra, non virltim slagulot ei notitia ad sollamnes
sportulas cootrabll. Bespoadel Trajan, ad ea,
qus scripterat Plin. Ep. prceced., solera qui
virilem togem tumunt vel nupliat faeiunt vel
ineunt maglstratum vel opus publicum dedlcant,
lotam bulenatque etlam a plebe non exlguura
namerum vocare blbosque denariot vel slngulos
dare. Martian. Dig. 30. 1. 117, Nihil proponl,
cur prehlbeatur beres sdlficla distrabera, a quo-
rum reditu sportula slot relicts, fapim'an. i-
bid. 50. 9. 6. Mlaores IXV. anaorum decurlo-
nes factl, sportulat decorionum acelplunt. Cy-
prian. Ep. 34. ad /in. Ceterum pretbyierli bo-
norem designare no» litis (Celerino at Auielio
Icetorib. ordlnatis) jam sclatls, ul at iportulil
Itsdem cum presbyterls bonorentur ci dlTiiionet
SrORTULANS
msnsutuas, squatii quanlitatibns, partiaotai no-
blscum provectis et corroboratis annis luis. Hit-
ron>-m. 3. in epit. ad Eph. 6. 4. Satumalicia
sportuia. h. e. que Saturoaliorurn tempore magls-
tris a pueris dabatur. — Uioc ia bonorariis Id-
icriptionibus tape decuriones alieujus municipii
vel colonia ex sportulis suis, quas ipsi ia bune
usum conferebant, siatusra posuisse dicuntur ci-
tibiu de pairia optime meritia. Inscript. spud
Jifurat. 58! . 2. si. avrblio blaiki bilio har-
CBLLO PATRONO COM. FAB. Et CENT. FRIHO OMMVM
SPLENDID, ORDO BX SP0RT7LIS ITK OB MBRi/a BIVS
STATVAM FONENDAH CSMVEng. Mia apud eumd.
1059. 1. et emendatior apud Marini, Fr. Arv.
p. 400, C. IVLIO REGINO DECVRIOKl KABTAO. ORDO
OBCVRIONVM BX 8P0RTVLIS JTia OB 5IBRITA. Simi-
liter ex .epulis babelur in Inscript. apud Orell.
n. 83. F . EPULl'M. — Sportula diilribuebantur
ioter praMentes, stipulations ioterposita, ante ita-
tuam ejus, qui boc boaore decoratut fuerat, ut
patel ex Inscr, T. Fabii Bermogenis a Jos.
Melchiorri illustrate ia Decad. 2.* Contule Ma-
rin. Prat. Arv. p'. 398. et seqq. et Benzen,
Act, Arv. p. 16. — flue pertiaeat itatuta in
Cod. Theod. 15. 9. 1. (a. 384.) Conititulione
soiidsmus, ut, eiceptia comulibua ordicariis,.na!ii
proraus alter! auream tportulam, djpticha ex a-
bore daodl facultat ait. Quum publics celebran-
tor ofGcia, lit aportulia nomus argsoteat, alia
materia dyptichis. Cf. Ulp. Dig. 24. 1. 5. et 30.
1. 120. et Cod. Justin. 12. 21. 2. et Jul. Epit.
not>. 15. § 56.
SPORTULANS, anllt, parlicip. F. lot. seq-.
SPORT OLOK, Sria, art, dep. t. (aportula) Part.
Sportulans. — Sportulor eat iportuiam accipio.
Cyprian. Ep. 66. Qui in Eccleala Domini ordl-
natiooe clerical! promoventur, in nullo ab ad-
minlstratiooe diviaa avoceotur, Dec moleatii* «t
oegotiis taicularibus alligentur; ted ia honors
tportulantium fratrum tamquam decimal ex fra-
ctibui accipientet, ab altar! et laeri&cio non re-
eedaat, ted die ec node caaleitlbut rebut et tpi-
ritualibui Servians. F. ejusd. loc. cii. in SPOR-
TULA.
SPORUS vel iporot, 1, m. 2. aito'pce, tatio Tel
ternen. Vindician. Carm. 26., obi, quia prior
lyllaba liceater producltur, alii aliter leg.
SPOSUS. F. SPONSU3.
SPRETlO, Coil, f. 3. (iperno) eontemptoi,
iprezzo. Liv. 40. 5. Ex composite termooei ad
ipretionem Romanorum trabebaot. Alii leg. ad
tpem ant tpeciem, aed nihil mntandum. Adde
Ambros. Enarr. in Pi. 43. § 54. el Rufin. Orig.
la Horn. 9. 40.
SPRETOR, ffril, m. 3. (tpcrno) f 1, Est
qui tpernit, ipregiatore, e'fgtdainjTrie- Ovid. 8.
Met. 613. utque deorum Spretor erat, inentiaque
feroi Ixlcne otlas. Apul. 3. Met. Spretor raa-
Ironalium arapleiuum. ^ 2, Eat etiam Itnpa-
tieoi. Nemeiian, Cyneg. 79. Spretor morarum.
SPRETU9, a, am, particlp. F. SPERNO.
SPRfiTCS, oi, m. 4. (sparno) cooternptut,
tprezzo. Apul. de Deo Socrat. pott init. Inso-
Icntlsiirjio ipretu deoi oegllgit. Sidon. 3. Ep.
14. extr. Spretul mailmo eat judiciia olioiorum
Latins lingua proprietas,
SP0O£US, I, m. 2. osooScuoc, industrial, vl-
detur ilgolQcare icribam ia Pap. Dial. n. 119.
Un. 85. apud Marini. CI. Furlanttlo { addit loc.
•l Anaitat. Bibl. in Epitt, ad Martin. Ifarn.
Ep. inter opera Sirmondi.
SPOMA, m, t. I. (ipuo) rara quosdam fax, qoea
per ebalUtlonem eut veberaentem agitationem
rebtu liquldli loperoatat, o'ppo'c (It. schiuma,
tpuma; Fr. icume; Hiap. eipuma; Germ, der
Sckaum; Aogi. foam). «f l. Oniyenim. La-
eret. 2. 489. Tl inorbi aspe coactui Concidit et
ipumaa agit, fngemll et iremit artui. Adda 6.
793. ct V . qua ad h. v. adaot. lachinann. Cic.
0. Ptrr. 68. a med. Quum ipumai ageret In ore,
arderent oculi, Toce maxima, Tim me tibi oiler-
re, clamliabat. Sit. It. 4. 60. borrrda barba San-
guinea rutllat ipuma. Ovid. 7. Met. 415. de Cer-
hero. Et aparslt Tlrldei ipumii albeniibui agrot.
Id. i. ibid. 73. de angue. pleoii tumuerual gat- |
— 464 —
lura renij Spumaque peatiferoa tircirmilutt al-
bida rictus. Id. 7. ibid. 263. pos.ito medicamen
aheno Fervet et exiultat apnmisqoa tumentibos
albet. Vol. Flacc. 1. 687. rolat immlaait cava
piaua babenis IoOnditque aa'um «t ipumai vo-
mit are tridenti. Colum. 7. R. li. 5. Et apu-
rr.am quamdam tenuem tetri odoria eispargU.
Cic. 3. IfaU D, 23., Venus tpuma procreate.
Virg. l.JEn. 39. spumes aalis sro ruebaot. Plin.
10. Hist. rtat. 63. 83. sub fin. Spumas ore fuadere.
Seneca Agam. 411. Dirlmunt eaoaa casrulum
apuiQz mare. /ltd. 16. Orig. 2. 3. de tale. Ex
aqoii maria iponte glgaUar, spurns in extremis
litoribui Tel tcopulii derelicta et sole decocta.
Maximian. Eleg. 5. 38. Non liquid! mollis ipu-
ma liquorie etit. Plin. tl. Bist not. 41. 96.
(239). Dutrrum, apuma Id est lactls. Id. 29. ioid.
6. 37. (116). Spoma cocblearom. Id. 28. ibid, i t.
48.(174). equf. et 31. ibid. 9. 45. (105). sails.
•J 2. Spuma argenti, Xiddpyvpott titargirio: de
qua Plin. 33. ibid. 6. 35. plura dicit. *J 3. Spuma
nilrt apud Itid, 16. Orig. 2. 8. Aphronitrum
Graaee, Latine apuma nitri eit, de quo qoldam ait
(Martial. 14. 58.): Butticui ei? neacis, quid Graa-
co nomine dicar: Spuma Tocor nitri. V. APHRO-
NITRUM. *} 4. Spuma causlica, genoi tapo-
nis, quod oapillia colore aureo tingeodli adi/lbe-
bant German!. Martial. 14. 26. Cauitloa Teuto-
nicoi accendit spuma eapillos. Id. 8. 33. Et ma-
tat Latias ipuma Batava comas.
SPOMABUNDUS, a, am, adject, (spuma) spu-
mis abundant, spumoaus, ipumeua. Apul. Apo-
log. Faciem tuam apumabuadui conipuiuet.
SPOlIANS, aotis, particip. f. SPUMO.
SPOMATlO, finis, r. 3. (spumo) ipumatus. Cat.
AureU 3. ^eu*. 2. 8. Quibuadam (synanchicis)
oris ipumatio elficltut.
SPD51ATDS, a, um, particip. T. SPUMO.
6P0Mi,TUS, ai, m. 4. (ipuma) ipumas ebutli-
tlo Tel Ipsa ipuma, eifptouoc. Slat. 1. Silv. 4.
102. angais abundat ipumato.
SPCMESCO, ia, ere, n. 3. (spumo) spumosns fio,
dsvenire spumoso, ipumeggiare. Ovid, ffcroid.
2. 87. At si nostra too ipamaicant asquora remo.
SPO.UEDS, a, am, adject, (tpuma) spumsas,
spumosus, ickiumoso, eptmante, oppio'eij. Vet.
interpr. Virg. p. 32. Mai. Plus est tpumeat,
quam apumosui.
L) Proprle. Firg. 2. JEn. 419. Spumeut Ne-
reut Imo ciet atquora fundo. et i&t'd. 496. ag-
geribus ruptit quum tpumeut amais Exit. Ovid.
3. Met. 571. torrent tpumeut et fervent. Mar-
tial. 14. 221. sparaeoi aper. Prudent. 3. Ca-
themer, 66. Spumea muietra geruat nireoi Ube-
re de gemlao laticee. Id. 1. trtps' orsp. 101. fa-
rent homo Spumeat efflana taiiTai. Luean. 0.
798. Spumeut accento non tio etundat abeao
rjodarum cumulus. Id, &. 190. Spumea tunc pri-
mum rabies vetana pec ore EXQuit. Pelron. Oa-
tal. 2. p. 255. Scaiig. Irtdebtt aquii errantiboe
Amnii ipumeua.
II.) Translate. <| t. Est tpumam refcrens,
tpumta simllii. Plin. IS. Bist. oat. 28. 33.(109).
Sucut alblt a?la candidut, lacteut in capite Qcit,
tpumeua malii, oullut penleii. Id. 20. ibid. 19.
79.(207). Ueraclioo, aliit apbron, toliit tpeciem
paueram praebentibus. radice in tumma terras cu-
te, seinine spuraco. Patlad. 4. R, R. 13. Colores
(in eouis) hi prsclpui : badius, aibineut, runeut
etc. tequentit merit! tpumeut, maculosui, murl-
out. /ltd. 20. Orig. 2. 29. Afratum, quod La-
tino tpumeam vocatar. «J 2. Est etiam rablo-
susj rabiem enlm ssspe tpuma tequitur. Capell.
6. p. 187. Vel rationia opam quod spumea pros-
lla poicunt. CC Luean. 5. 190.
Sl'OMlUUS, a, urn, adject, (ipuma) ipameut,
spumoso. Apul. Apoiog. Humor craiaui, et ipn-
midus. et mox. Tabet albida et spumlda.
SPOMlFER, f8ra, ISrum, adject, (spuma «t fa-
ro) tpumam ferent, spumiger, tpumaot. Ovii.
3. Amor. 6.46. Amnii tpumlfer. Alii leg. tpu-
miger. Id. 11. Met. 140. font. Stat 1. A chill.
59. de tqnis Ifept. Illl spumiferos glomerant
a peetota' fluotus.
SPOMlGBMA, te, ra. et f, 1. (tpuma cf geno
SPUMOSUS
pre gi?no) ti spuma gaoirus: opitbeton Veneris.
Cape'.t. 0. p. 310. Ipsum apumigeaa talum Cj-
tbarea.
SPCMlGER, R5ra s gSrum, adject, (ipuma et
gero) ipumifer. Lucrtt. 5. 083. Spuralgerl Bui*
adventu validiqoe .leoais. Manil, a. 74. Spumi-
ger! lupl. V , SPUMIFER.
SPUMO, as, svl, Blum, are, 1. (spnma) Part.
Spumant sub A I. et B II. ; Spumatue tub B
I- — Spumo est tpumam eraitto, ipumas ago,
oppifco (It. fare schiuma, spumare; Fr. icumer;
Hisp. etpumar; Germ, tcnaumeft; Angl. to
foam): occurrit autem
A) Intransitive el est spomam emltto.
I.) Pfoprie «| 1. Generatlm. — a) Abso-
lute. Plin. 33. .ffast. nat. 7. 25. (78). Aeeti eja-
tbum decoquere et, postquam dealerlt spumare,
tepidura infundere. Pelron. Sat. 113. tut fin.
Spumabit patarit bornys liquor. Firg. 2. G. 6.
Spumat plenit vindemla iabrit. et 3. ibid. 309.
Quam magls exbauato spumaverit abera muietra,
Leata magit pretsia manabont Humina mammia.
Id. II. JEa. 548. tumrnit Amaaenut abundana
Spumabat ripii, Zucan. S. 399. eqaut ipumat
babenis. et 3. ibid. 672. crnor altus in undli Spu-
mai, Seneca GBdip. 358. Et felie aigro tabldum
tpumat jecur. Claudian. 2. Laud. Stilich. 252.
SofaMo spumavit remigo Telhjt. Id. 2. Rapt.
Pros. 243. Spumat aper. Zueret 3. 493. spumant
at ia wquore talio Venturum validlt fervescit vl-
ribut unda. Firg. i. .En." 7 42, ilia impiger bautit
Spumantem paleram Id. 4. G. 140. apumantla
cogere pretslt Bella favit. Id. 6. JBn. 882. Sea
tpuraantit equl foderet ealcaribut armos. Seneca
IhyesUiS. ignibos aubditit spumant abenum. —
6) Cum Ablat. rel, qua quit tpumat. Enn. apod
Non. p. 183. 19. Merc. Maria salsa tparnant san-
guine. Firg. 8. ,d5rt. 672. fluctu spomabant caarula
cano. Claudian, i. in flu/in. prosf. 9. Amnii vi-
pereo spumavit tspe reneno. Colum. 10. R.R.
44. muato spumantei exprlmel aval. % 2. Spo-
eiatim dicltar de eo, qui Ira teu furore corripltur
et ferveU Arnob.5. p. 20. Ardescit futlis atque lo-
dignationibai mater, epumat, anbelat, eisituat.
Sueton. Claud. 30. ira turpior tpumante rictn.
II.) Trantlate eit ferveo et fermentor. Celt.
5. 27. n. 4. Terra respersa acato spumat. ^uuoufac.
B) Traotitive cum Accusative.
1.) Propria est spuma inflcio, tego. Cic. Pro-
gnose, i. Divin. 7. 13. Saiaque caoa, salit ni-
reo tpamaia llqaore.
IL) Traailate ess ipumando aliquid emitto.
Claudian. i. Rapt. Pros. 281. de eous'i Plut.
Stagnaque tranquilla potaotet marcida Letbet,
iEgra loporatlt tpumaot obli»ia linguit. Cic. 4.
Berenn. 55. 68. Spumans es ore scelu9, anhelant
ex intimo pectora crudelllatam. Cf. tenant. 1.
Fit. S. Martin, 264. Jam tpumabat eqult aurora
auriga roboree. — Hlao Part, press., cujus ei-
etnpla retulimoe
Spumans, antit, etiam adjectUurura more oc-
currit et quidera
I.) Propriet fl 4. Est tpumeut, spumosus,
schiumoso, ipumante. Firg. 9. /En. 466. ple-
not tpumanli sanguine rivos. Cell. 7. 25. Spo-
mam bilit. Firg. 4. /En. 158. aper. el 2. ibid.
209. solum. Zucan. 9. 927. lingua, et 6. 719.
ora. et 1. 371. fibenus. *f 2. Etiam spumis a-
spersas. ^uinlti. Dtclam. 0. 6. Spumantei sco-
pulL Firg. 6. dSn. 135. Stat tonipea et frena
ferox tpumantia mandiu el 5. ibid. 124, Spa-
maotla iitora. et 10. ibid. 300. rates. — Zucan.
7. 699. csede caterr». Firg. 4. Jin. 664. Eniii
spumaoi eruore.
II.) Translate. Juvenal. 13. 14. spumanlibus
ardent viiceribui. h. e. iratus.
SPfJMOSCS, a, um, adject, (ipuma) Comp.
Spumosior I. — Spumosus est tpumaot, apu-
meus, dppair^ (It. ichiumoso, ipumante; Fr.
icumeuss; Hiip. eipumoio; Germ, jeftdumend;
Angl. foamy, spumout).
1.) Proprle. Ovid. 1. Mel. 570. fluvlm ipa-
moiia voltitur undit. Adde Firg. 7. Xn. 174.
Catu-ll. 64. 121. Spumosa iitora. Plin. It. Bist.
nat. 37. 73. (188). polmo. Zucttn. 2. 6j7. ■*-
SPUO
quor. Claudian. IV. cpnsi Honor. 548. Ipn-
raosia monibus (equi) aurum Fumal. et VI. ibid.
458. Addua qua' aciaaaa apumoaior Incitat undaa.
Ccel. Aurei, 2. Jeut. 27. «*. Spata fulviora
vel spumosiora.
IJ.) Translate da earmine Irfftato et quasi tur-
gentt. Pert. I. 96. «Arma vlrum* nonne hoc
spumosnm el •corUce pingui? ma non h tchiu-
ma d' Apollo-*' Canto Parmi e Peroe -"b pm-
gue crosia? (Monti). t
SPOO, ipBU, spttl, dptltum, spBere, 3. Vox ori-
tur a ud. Skr. spin, unde e\ Gt> ikum, ejuadera
signifloationu. Cf. Germ! speien, — Spuo est sa-
livem ejlclo, irwo (It. tputare ; Fr. cracher ; Hiep.
escvpir ; Germ, qusspucken, speien; Angl. to
spit). Occurrit autem
J) Yleuirorum more. Celt. 2. 8. Et toto spue-
re deaiiise. Pfin. 38. Hist. nat. 4. 7. (35).'Ve-
tiiam quoque a deii epel allcujua audacioris pe-
ttmui, .paendo In. ainora. V. DESPOO. Solin.
1. a fnetZ.;Aqtoniam Drusi non spuisse, perce-
lebre eat. — Apod Hebraoa mos etat, ut qui
fratriam duoere noMet, in foro coram judlcibus
posset renunclare, data vidua Ucentia illius (a-
ciem Inspuendi. Vulgat. inlerpr. Dent. 25. 9.
Accedet mulisr ad eum coram senioribus et toi-
let <Salceamentum da pede'ejui ipuetque in fa-
eiem illiua et dicet: Sic fist bomini, qui non
sedlfieat domum fratria aul. Adde Num. 12. 14.
B) Tranaitive pro ipuendo emitto.
I.) Propria, firo. 4. G. OT. et terram siceo
spuit ore viator Aridui. — Illud Celt. 8. 9. San-
galt ipuitar. glotttma vldetur.
U.) Tranalate. Varro. Sat. Menipp, B9. p.
m. Oehl. Homini stupidiaaimo in oa apuere vl-
taiff? Dictum eat metapbora eumpta ab Anaxar-
cho philoaopbo, qui lloguam dentibua prarosam
Nioocreontl, Cypri tyranno, in oa exapuil, ut nar-
rant Piin. 7. Silt n,at. 23. 23. (87)., Diog.
Laert. B. 58. et Valer. Mas. 3. 38. — Hinc
Part, prat, pass., substantivorum mora edni-
hi turn
•Sputum, i, n. 2. purgamentum oris, aallva,
qua ex ore ajicifor, trruofKx, sputa.
X.) Propria. Seneca Constant, i. tub /in. Cato
voces lmprobas et iputa pertullt. ProperL 4.
6. 66. Sputaque par denies ire cruenta caroi.
Martial, 3. 26. Inque suns mittit sputa subin-
de sinus. Celt. 2. 8. ante med. Sincerum spu-
tum edere, sire rufum est, live cruebtum, sive al-
bum, aiva glutinosgm, sire spumana. Zuctel. 6.
1186. Tenuia sputa, minuta. Adde Cml. Aurel.
lot, cil. in SPUMOSUS. Id. 2. Acut 19. 119.
Sputd agere. et ibid. 24. 136. excluders, et ibid.
27. 144. Jactare. Id. ibid; 24. 137. Spulorum
emisaio. Id. 2. Tard. 14. 197. Sputa aauguiuo-
lenta, hoc eat cruenta, qua Grsci aipdXona io-
carerunt. et mox. feculenta. et livids. et pras-
sina. et puruleata. et dulcia. et salsa, et 2. A-
cut. 19. 117. abundaotia. et mox. flava.et apu-
mosa. et Oorida. et 119. mitiora. et 124. aegoio-
ra. et ibid. 27. 144. fumosa. h. e. quasi fuligino-
*a. et ibid. 16. 98. luislta. et ibid. 17. 102. Fa-
ria et contra naturam. et 2. Tard. 14. 200.
limpida. h. e. minima viliosa.
II.) Translate. Martial. 8. 33. Hoc lloltur
eputo Jani caryota calendis. h. e. bao lamina
seu ornita adeo tenui ae levi, nt instar spati
vix bsreat alque extergeri facile posslt. — In
Silo Tertull. De cult. fern. 14. Voa plane adji-
citls ad pondus collyridas quasdam vel sputoram
umbllicoa cerviclbua adstruendo. i. e. bulla! et
pompbolygas corii, quod inducebalur. Ita leg.
et iuierpr. Scaliger ; alii tamen leg. scuta-
mil,.
Sputusy i, m. 2. vel tputut, us, 4. idem ae
sputum. Cxi. Aurel. 4. Tard. 4. Cum pli'rimo
sputu- et 3. ibid. 2. 80. Jugia sputua. Id. dt si-
gnif. d\CBt. past. 99. Sputus huraoroai. Adde Au-
Sustin. 18. Civ. D. 23. — Quidam lexicographl
addunt eiianl locum Lactantii 4. 18. Dabaot au-
tem Deo alapaa manibua incestii, et impuralo
ore exapuebani veoeaatos aputos. Alii leg. spu-
tus. At base non sunt verba Lactantii, sed ai>
tari'jj, qui interpretatut eat SibjUiao* versus a
Tom. IV
— 465 —
Latianlio ibl recUatoi. Ita Forcellinut. Con-
flrmaf banc Iect. Gregor, Tur. Fit. patr. 13.
SPCRCAMEN, minis, n. 3. (spurco) spurcitiea.
Prudent. 9. Cathemer. 56, Gregis suilli sordida
apnrcamina.
8PTJRCATUS, a, ora, particlp. V. SPURCO.
8PURCE, adverb. <spurcua) Comp. Spurcius
Bt Sop. 5^urcissifne II. — Spurce est imman-
de, fade, impure, turpiter, sordidamente, spor-
camente, p'uiraaca;.
, |.) Proprie. Colum. 7. R. R. 9. in fin. Quanv
via sua in pabulationam spurce versetur, mun-
diasimurp tamen cubile desiderat.
II.) Translate. Cic. 1. Serenn. 5. 8. 61 qnod
eorum apurce, superbe, perfldiose, erudeliier, Qa-
gitiose faetum -iproferemus. Ct'c. 2. Phil. 39.
ertr. Qui in illam miserara tarn spurce, tarn im-
pie dUeris. ictt. probrl insimulaveria pudicissi-
mam feminam. Cato apud Plin. 29. Hist. nat.
pat. 1. 7. (14). Graeci noa quoque diclitant bar-
baroa, et spurcius nos, quam alios opicos, ap-
pellatione faidaift. Cic. 11. Alt. 13. Deinde per-
scribit apurcissime, quo* ob cauaaa fecerit.
SPURClDlCUS, a, um, adject, (spurce et dico)
qui apurca loquitur, aia^aXoyot. PlauU Capt.
prol. 56. Neque spurcidici insuot versus.
SPURClFlCUS, a, om, adject, (spurcus et fa-
cio) qui spurca-et fosda fecit, puffapoaoio';. ^aut.
Trini 4. 1. 7. Nam te omnes commemorant apur-
ci&cum, immanem, intolerandum, vasanum. h.
e. fffidaa tempestatea excitautem. Ghs't. nom; p.
208. Zoe%ue. SpurciGcus: immunda faciena.
SPURClLOQDiUM, li, n. 2. (spurce et ioquor)
sermo de rebus turpibus. Tertull. Resurr. earn.
4. extr. Spurciloquio experirl in coagreaaibus.
SPURClTlA, as, t. 1. et enure! ties, Si, 5.
(•purcus) sordes, immunditia, dxc&aoota, p'uita-
pi'a (It. imw»ondez2a, sporcisia ; Fr. taleU, or-
dures; Hisp. tufiedad, porqueria; Germ. I7n-
flathj Schmuz; Angl. pithiness, dirtiness).
I.) Proprie. Colum. i.R. R.b. a med. Quod-
cumque rubiginia aut apurcitis resedit, aiccare
atque detergew. Plin. 33. Hist. not. 4. 21. (69).
Sudoria, qui e camioo jactatur, sporoitla ia o-
mni metallo scoria appellatur. Id. 17. ibid. 9.
6. (52). SpurcitifB suum. h. e. fimum suillum.
Varro 3. R. R. 16. ante med. A spurcitiis pur-
gare alvum apum. Colum. 12. &. R. 27. in f-n.
Spumam et omnem spurcitiam e-simere. Apul.
8. Met. Spurcitie sanguiais eDemiaali madeacere.
— Concreto, ut ajunl, 6ensu, pro re spurca. Zu-
cret. 6. 676. At contra nobia ccsnum uterrima
quum ait Spurcitiea, eadem aubua btec Jucunda
videtur.
II.) Tranelate. Zucret. 5. 48. Quidve superbia,
spurcitiea, petulaDtia quaotaa Efiiciuni clades?
ditsolulezza. et Afran. apud Hon. p. 393. 33.
Merc. Commemorabo, osteodam illiua facta et
spurc'itUm improbi. Id. ibid. p. 391. 3. adule-
sceotea optumaa - Eepente viduaa facias spurcitia
patris. Otrobique tpurcitia est Nonio idem ac
eavilas, durilia.
SPURClTlES. V. voc. praced.
SPURCO, as, avi, Stum, are, a. 1. (spurcua)
Part. Spurcatus U. et in fin. — Spurco eat tedo,
maculo, inquino, Vilio, p'uirat'vu (It. imbrattore,
tporcare; Fr. talir, gater; Hisp. ensuciar, em-
porcar; Germ, unjlathig machen, beschmuzen;
Aug!, to befoul, dirty).
I.) Proprie. Paul. Dig. 47. 11. 1. SI qui* fimo
aliquem perfuderit, Iuto oblinierit, aqua spur-
caverit etc. Ulp. ibid. 9. 2. 27. circa med. Qui
vinom spurcavit vel effudlt vel acetum fecit vel
alio modo viliavil. Plaut. Men. 1. 2. 57. Bx
iatoc loco spurcatur nasum odore illutibili.
II.) Translate. Prudent. I. in Symmach. 60.
Juppiter iocesta spurcavit labe Laeanas. Calull,
108. I. Si, Comini, populi axbitrio tua caoa ie-
nectus Spurca la impurie moribus intereat. — Hine
Part, prater, pass.
Spurcalut, a, um, etiam adjectirorum more
occurrit, uode Sup. Spurcatissimus ; et quidem
translate apud Cic. Dam, 10. 25. Helluo spur-
catissimus. Alii tamen leg. spurcissimus.
gf CRCUS, a, um, adjeet. Ad etjuioo quod
SPUR1US
altlnet, vox a spuo docere quibusdam placet, In-
quit Forcellinus; at diterim, conjungi poase cum
v. porcus (Cf. Itid. 12. Orig. 1. 25.): vel ease
conQatara a te et purus, Receotlorei nonnulli
conferunt cum Skr. sparf, taogere, at »it non
intactua, non integer. — Comp. Spurcior I. a
et II. 3.; Sup. Spurcissimus I. a et II. i. 2. —
Spurcus est sordidus, immundus, fosdas, p'uBapo'c,
jiiapdj <It. lordo, sowo, immondo, iporco ', Fr.
sale, immonde; Hisp. mcio, puerco; Germ.
schxoeinisch, echmuzig ; Angl. filthy, nasty).
I.) Proprie. — a) Universim. Zucret. 6. 781.
muits homini res Acriter infestant sensus spur-
eaque gravesque. jCueit. apud Non. p. 394. 25.
Merc. Quaque atpectu sunt spurca et odore. Se-
neca Ep. 70. a meil. Praferendam ease apurcla-
aimam mortem aervituti mundiaaima. Gelt, 17.
19. a med. Vas eparcum atque pollutam. etmox.
Aut si quid est arina spurcius. Calull. 78. 8. et
99. 10. Spurca saliva. Cic. Dom. 18. 47. Banc
tibi legem Clodlus scripait spurciorem lingua sua.
Id. fragm. apud If cm, loc. cil. Quum iter fa-
cerera Claternatn tempeatate spurciasima. h. e.
die nubilo, pluvio, ventoao, tempeatate freda, at
ait Pirg. 1. G. 323. Sic Plin. 17. Hist. nat.
2. 2. (II). Nubilum spureum. 5ueton. Cms. 60.
Prcelia ioterdum sumebat spureiaaimia tempesta-
tibue. Apul. 1. Mel. Humor spurciisimua. Cf.
Plaut. Trin. 4. 1. 7. — b) Spurcut ager est
malis herbis, lolio, avena et similibus conapurea-
tus. Colum. R. R. praf. a mei. Quid cultus,
quid silveater ager; quid humidua et gramiuo-
sus ; quid siccus et spurcus etc. — c) Spureum
tJinum, inquit Cestui p. 348. 19. Mall* til,
quod eacria adhiberi non licet, ut ait Labeo, enl
aqua admixta est defrulumva aut igne lactum
eat, mustumve anteqaam deferTescat.
II.) Translate. «| 1. Geoeratim referlor ad
animura et mores. Cic. Dom. 10. 25. Helluo
spurcissimus. Alii leg. spureelissimas. Id. 11.
Phil. 1. 1. Duo hac capita nata sunt post ho-
mines natos seterrima el spurciasima. Id, 3. Perr.
37.- a med. Homo avarissime el apurcissime, red-
de bona sodalis filio. Gell. 14. 2. ante med.
Homo probri plenua spurcissimaque vita ae de-
formatiaairaa. «f 2. Speclatiin est obscenus, tm-
purus, incestus. Plaut. Asin, 4. 1. 62. Tot no-
Ctes reddat spurcas, quot puraa habuerlt. Mar-
tial. 1. 35. Abacondunt spurcas hsee monumenta
lupaa. n. e. meretrices. -sfpul. 7. Met. Spurcis-
aima propudia ante mensem ad Illicitae libidi-
nis extrema flagilia. Inscript. apud Murat. 1773.
8. Spurci quastus. h. e. lenocioium. ^ 3.
Item impudens. Marlial. 4. 56. Sordidius ni-
hil eat, nihil est te spurcius uno, Qui poles In-
sidias dona vocare tuas. % 4. Item villa, abje-
ctus, ignobilia, sordidua. Cic. 2. Tuic. 17. ad fin.
Ergo hoc poterit Samnls, spurcus bomo, vita
ilia dignu' loeoqua (ex Zucii. I. 4. Sat.): vir na-
tus ad gloriain, ullam partem animi lam tnol-
lem hababit, nuam non mediiatione et rationo
corroboret? Varro apud ^Von. loc. est. Ne quia
lictorem spureum, bominem liberum prebendere,
Jussisse velit. Cod. Theod.l. 13. 10. Spurea ara-
putatio digiium. h. e, ignobilia. ^ 5. Item ibj-
vu», durua, crudelis. Ifon. p. 393. 25. Merc. Spur-
eum, savum vel aanguinariam. Afranlui : mulier,
noverca nomen'bue adde impium. Spurca gigni
veatigia etc. At RibbtcU: Spurea gingivast, gannit
etc. Locua vexatua. Id. ibid. 29. Lucilioi : ipnr-
cus homo, vita ilia dignus locoque.
SPORlCM, II, n. 2. owipio*. % I. Est na-
Wra muliebris. Itid. 9. Orig. 6. a med. Mu-
liebrem naturam veteres spnrium vocabant, vel-
ut a'tre tou andpou, boc eat seminia, non patris
nomine. Plutarch. In ^iMBst. Rom. a ^ablnis
dicit aic appellatam : Tout 2aft'vou« fan %6 tis
fuvaixo'c ai'Jwov o'vofta'Jew o«dp»ov. ^ 3- H'^
:puria dicta animalia quedam marina, ^ptil. A-
polog. 35. Posse, dicitia, ad res Tenereas lumpta
•j a marl spuria et rascina, propter nomlnum al-
I iilitudinem.
SPCaiUS, a, um, adject, proprie qui non Ju-
a '.is oupiiia esi yrocreatua, illtgltimus: a voee Gr.
5i:eiiu vel cacfaoi, ut placet ifodestin. D13,
SPURIUS
1. 5. 23. alilsque Infra cil., vo'&oj, iropvoyevrfc
(It. iasiardj, Ulegittir.o, tpurio ; Fr. batard;
Hisp. bastardo, tspurio ; Germ, untheliche ge-
hurt, bastard; Anjrl. bastardly, illegitimate).
Translate, y^uson. Epist. 18. sufi /in. Quique
nolsi spuriii versibus apposuit. ft. e. Aristarcbus,
qui, quos non probavii in Ilomero versus, obelo
coiavit. Id. in VII. Sap. promm. 13. Pone
obeios igitur, spuriorum stigmata vatum. /;. e.
malorum poetarum. — Hinc tspiui
Spurius, ii, ro. 2. absolute, subslantirorum
mors, et quidera In proprium sensum usurpatur
da eo, qui extra matrimoniurn quacumque ratione
natus est. — Speciat n. Cajus i . Inslitut. $ 84.
Si quis nefarlas atqu inceitas nuptias contraxe-
rit, oequa uiorem h;'>ere vldetur neque liberos.
I!i srcim, qui ei eo cuiiu nascuntur, oialrem qui-
dem habere videntur, patrem vero non utique.
- £ade soleot spurii filii appellarl vel a Grace
voc?j quasi crropa'oV concepti, Tel quasi sine pa-
tre tiiii. Modestin, Dig. 1. 5. 23. Vuigo conce-
pti t icnntur, qui patrem demonstrare non pos-
Eunt: vel qui possum quidem, sed eum habent,
quern habere non licet: qui et spurii appellantur
fiaaa tijv anapdv. Sic Auct. lib. de nominib. R.
sub fin. Spurii, patre incerto genili, quasi oird-
pot. — Universira. Impp. Dioclet. el Maxim.
Cod. 6 55. 6. Ex libera conceptus et servo, ve-
lul spuriui habetur. Martian. Dig. 49. 15. 26.
Divl Severn* et Antoninus rescripserunt: Si uior
cum marito ab bostibus capta fuerit et ibidem
ei marito enixa sit: si reversi fuerint, justos esse
et parentes el liberos et filium in potestate pa-
• trii. quod si cum matre sola revertatur, quasi
sine marito natus, spurius babebitur. Apul, 6.
Met. Villi aocills fiiius, nepoi Veneris audlet.
Quamquam inepta ego frostra fillam dlcam. Im-
parei enim nuptial et prasterea in villa sine te-
stibu* et patre non consentlente facta;, iegilimas
non potsaut videri: ac per hoc spurius iste na-
scelnr. — Hinc qui in patrU servitute concepti
fuerant, spurii ejusdem vel spurii filii dieuntur
in vetustlt raonumeulis. Intcript. Patavina apud
Mural. 194. 2. et Mess. Stor. di Este p. 244.
T. AHSTIV* T. C. L. t. APIOITS Illlll. VIB IDEM
AVGVSTALIS StBI BT ARSTIAE HODZSTAS LIB. 8VAB
ET T. ABBTIO PROCVLO SPVRIO MODESTAE LJB. FIL.
etc. ft. e. liberta filio. Hie vides, X, Arctium
l'roculum fuisse filium spurium Aretlaj ModestB
libertat et T. Aretii Apioli, ft. e. natum esse
ei eadem, entaquara ipsa libcrtatem consequere-
lur. Alia apud Fabrelt. p. 46. n. 258. c. ivtio
C. L. PALLEO C. IVUVl SP. ». CCt. PAILBVS l'ATHI
IKDVLGBM13SIB0. tt ibid. f». 259. C. VBMVS A.
F. SCATTIA IIBI BT CONCVBMAS »VAS BT VgLIAB 8P.
J TSBTXAI VttlAB HIAI. «£ fl. 260. L. VOIVBBJCO
sp. ». ioavpHvi cais. (ft. e. Cisari* servus) jitio
pibktisiimo. Alia apud Maff. Mu$. Ver. 143. 4.
P. V1LIBIVI IFTBII *. HOBTAaVS VIVVS FICIT PA-
tbi ilabiok. V. Orelli adnotat. ad n. 2691. —
Spurii dlcti sunt, teste Justin. 20. 1. 15., Laoe-
dsmonii conditoret Tarenti, ob notam materni
pudoris; quuo enim ecirenl, illicito se matrum
concubitu procreatoi, patriam sponte reliquerunt
et in Ilaliam, duce Phalanto, delatl, Tarentum
oeeupaverunt, parthenia* ibi se appellantei, quasi
de virglnibui natoi (quum contra omnino ae res
haberet) at Infamiam nateJium celarent. V. PAR-
THBNI£ in 0NOM» — Item de prajnom. R
T. O.VOM.
SPt/RlUS, «, m. 2. F. voc. prsced.
SPOTAMEN, mlnia, n. 3. (sputo) sputum. Pru-
dent. Apotheoi. 744. bumectam saero sputamine
terumContrectans. Adda Tertull. advert. Gnost.
JO. Adde Ctsl. Aurtl. 2. Tard. 14. 199.
SPOTAMENTTJM, i, n. 2. (sputo) iputamen.
Tertull Spectae. 3o. Hio est ille arundine et
colapbi. diverberatus, sputamentli dedecoratus,
telle et aceto potatus. Adde Jul. Paler. 1. Gett.
Altx, M. 2. et Augunin. ad Oroi. et Prise.
J 11.
SPOTiTlLiCDS, », um, adject, (sputo) con-
sputatione dignus, lavli, xotasTUotoj. Ci'c. Brut.
14. txtr. de C. Husio. Full aecuwtor, inquil,
retut; quo aocuiante C Ruilllum, Sisenna de*
— 4C6 —
feodeas dixit, quidam ejus sputatllica esse cri-
mioa. Tunc C. Rusius (ffeichert Crucius) Cir-
cumvenlor, inquil, indices, nisi subvenitis. 5i-
seona, quid dicas, oescio: metuo insidias. Spu-
talilica, quid est boc? sputa quid sit, scio, tili-
ca, nescio. Matiini risus. Sed ille lameu familia-
ris meus recte ioqui putabat esse, inusitate Ioqui.
— Pulca-nius iQ emend. Gloss. Lai. Gr. Pu-
tacilla, xaTaiTTUjfia. 7ldetur sp'Malilia pro spu-
tatilica apud Ciceronem legisse.
SPCTATOR, 5ris, m. 3. (sputo) qui frequenter
spuit, jrrusTT;;. Plant. Mil. gior. 3. 1. hi. Mi-
niroe sputator, screalor sum.
SPOTISMA, Stis, n. 3. (sputo) sputus. Vilruv.
7. 4. in /in. Quod poculis et ipulismalis effun-
ditur, simul atque cadit, aiccescit. Alii taraen
rectius pylismalis legunt, nam sputisma nee
Grscum, nee Latinum est.
SPCTO, as, are, 1. frequenlal. a spuo, fre-
quenter spuo. Transitive adhibet'jr, et est spuen-
do emitto. Plaut. Merc. 1. 2. 27. Tua causa
rupi ramices, jamdudum sputo sanguiuem. Ovid.
12. Met. 250. Cumque alro miito iputantem tao-
guine denies. Alii leg. spumantem. Plant. Capl.
3. 4. 18. Nam illic ilti, qui sputatur, interdum
morbus vanit. ft. e. morbus comitialis, quem no-
minantes solemus despuere, ut Plin. 10. Hist,
nal. 23. 33. (69). et 28. ibid. 4. 7. (35). docet.
SPUTUM, I, n. 2. et
SPOTDS, i, m. 2. et as, 4. V. SPUO in fin.
SQ
SQUALDDS, a, um, adject, sjneop. pro tqua-
lidus leg, nonnulli apud Enn. loc. cit. in SQUA-
LUS. Cf. caldus, valde, pro calidui, valide.
SQDALENDUS, a, um, adject, (squaleo) squa-
lidus. Vox a Lexico expungenda; occurrit enim
tantum in Not. Tir. p 66. Squalor, squaiidus,
squalendus, squalescit.
SQDALENS, entis, particip. V. SQDALEO.
SOCALENTlA, a, f. 1. (squaleo) squalor, aor-
des. Tertull. Exhort, ad castit. 10. Ingredi non
secundum carnes squalentise concuplsoentias. Alii
rectius leg. carnis calentes concupiscentias.
SQUALEO, squSles, squSlQi, squalere, n. 2.
Sunt qui scribunt squalleo, cum derivatis, duplies
liquids, adversantibus Manut., Dausq., Cellar.
el etiam philologls recenlioribus, a quibus slant
veteres libri et lapides. — Ratione habita etymi,
ita Itid. 15. Orig. 13. i 3. : « tyuait'dui ager, quasi
excolidus, eo quod jam a cultura eiierlt. » At
probabilius Fest. p. 329. 22. Mill. « Squaildum,
incultum et sordidum ait Verrius significare : sic
dictum, quod proxime ad simililudinem squamce
piscium accedit certe eorum qui in profunditate
abditi paludum iqualent maxime. Unde Ennlus:
squalida septus stola. Use Festu3. Cf. loc. Gett,
et Hon. in SQUALENS § 1. Alii tamen vocem
conjungunt cum Gr. axiiXa, sicco, arefacio. —
Part. Squalens in fin. — Squaleo eat asper sum,
rigeo; unde et fulgeo, niteo (It. esters aspro,
duro, arricciato; Fr. tire apre,rude,heriss£;
Ilisp. *er aspero, rudo, erisado; Germ, slarr-,
rauh seln, ttarren ; Angl. fie rough), q 1. Ge-
nerally. Ovid. 14. Met. 411. humus squalet
•erpentibus atris. Claudian. Cons, Prob. et O-
lybr. 182. Filaque concreto cogit aq-jalere rae-
tallo. ft. «. nitere. V. plura In SQUALENS.
^ 2. Speciatim pro arere, supra modum siccum
esse. Lucan. 4. 755. Oraque projects iqualent
arenlia lingua, et 9. 503. squalebant pulvere fau-
ces. Sit. It, 14. 501. Squalebat lellus vitiato fer-
vlda dorso. Adde Zucan. 9. 626. «| 3. Item
sapiue, obsilus, sotdidus, iocultus, horrldus
sum, p'unaiB, ab'jyia'co. — a) Absolute. Plaut.
Peri. 4. 8. 2. Ita mibi supellex squalei atque a;-
des mess. ^»'rg. 1. G. 508. squalenl abJuctis arva
colonit. — fr) Cum Ablatiro ejus, quo quit squa-
let, line preep. aul etiam cum pra?p. ab, ex.
Quintil, 10. 1. am* med, Neque ego erma squt-
SQUALEO
lere situ ac ritbigine velim, sad f..l?orem hi*
inesse. qui terreat. Ovid. 1, Met. 373. Ad de-
lnbra dens, qunrum fastigia turpi Squalebaot tnu-
sco. et 15. ifti'd. 627. Pallidaque c:sangui squa-
lebant corpora tabo. Sil. It. 19. 511. Pulvere
canities atro arenlique cruore Squalebat barba.
Seneca Troad. 20. nube ceu densa obsitu?, Ater
favilla squslet Iliaca dies. Slat. I. Thcb. 221.
Et Phaetbuntaea mundirm squalere favilla. Mar-
tial. 9. 48. Democrilos, Zenonas ineiplicitoiquo
Platonas, Quidquid et birsutis squalet imagiuibus.
Gell. 9. 4. Ipia volur.iina ex diutino situ squale-
bant habituque tetro erant. Sil. It. 4. 251. de
Cryxo. barba Sanguloea rutilet (puma victusque
furentis Albet et adfuso squalenl a pulvere cri-
nes. Cf. Albinov. 1. 295. squalent immissis ore
capillis. ^ 4. Hinc dieltur de iis, qui in luctu et
uifErora sunt, quia tunc cultus corporis negligi-
lur. Ck. Sext. 14. 32. Erat in luclu senatus, squa-
lebat civiiaa, publico consilio mutata veste. Id.
Mil. 8. 20. Luget senatus, squalen! raunicipia,
afflictantur colonias. Paulin. Nolan, carm. 15.
97. Squaluit in vacua captivus imagine mundi.
— Uinc Part. pras.
5ijua/ens, entis, adjectivorum more usurpa-
tur; unde Corap. 5(7ualen(ior 1. — Squaiens
^ I. Est asper, rigens. f'irg. 2. G. 348. Aut I&-
pidern bibulum aul squalenles infode conchas, ft.
e, asperas. Manil. 5. 271. Squalens arista, ft. e.
aculeata et pungens. C7audian. B. Get. 293. Colls
catenatl vidit squalentia Cirnbri. ft. e. catenia
detrita, asperata et quasi squamis obducla. Id.
Nupt. Bonor. et Mar. 150. de Tritone. squa-
lentia raurice terga Purpureis mollita rosis. ft. e.
aspera, hlrta, aculeata. — Culpaverant olim non-
nulli Virgil., quod dixisset 10. Mn. 314. luni-
cam squaleniem auro. Cui simile est iliud 12.
ibid. 87. auro squaleniem alboque oricbalco Cir-
cumdat loricam humeris. Defendit Gell. 2. 6.
ad fin. bis verbis, qua more suo descripsit Ma-
crob. 8. Saturn. 7. ad fin. Terti^m restat ex
iis, qua? repreheosa sunt, quod tanicam squa-
leniem auro dixit. Id eulem signiflcat copiam
densilatemque aurl In squamarum speciem in-
texti. Squalere enim dictum est a squamarum.
crebritate asperitateque, qua; in serpentium pi-
sciumque coriis visuntur. Quam rem et alii et
hie quidern poeta locis aliquot demonstrat (11.
/En. 770.) quem pellis aheois In plumam squa-
mis auro conserta tegebat. Et alio loco (ibid. *87.)
Jamque adeo rulilum tboraca indutus aheni* Uo> -
rebal squamis. AcciuB in Pelopidis Ita scribil:
Ejus serpeotis squams squalido auro et purpura
pretexts. Quidquid igitur nimis inculcatum ob-
sitomque aliqua re erat, ut incuteret visentibus
facie nova horrorem, id s^uaiere dicebatur. Sic
in corporibus incullis squamusisque alta conge-
ries sordium squalor appellalur: cujus aignifica-
tionis mullo assiduoque usu totum id verbum ita
contaminatum est, ut jam squaler de re alia nul-
la, quam de solis inquinamenlis did emperit.
Iliec GelL, qure totum hue verborum genus, squa-
lens, squalere, squalor, sqaalidus luculenter il-
luslrant. Seroius ad cit. 10. /En. 314. tunicam
squalentem auro. interpretatur : splendeniem au-
ro, scilicet quia ei densitale et copia auri splea-
dor augeiur. Nonius quoque Gellii et Servii
interprelationem firmat: cujus verba sunt p. 452.
19. Merc. Squalere non sordium plenum esse
tantummodo, at nunc consaetudine p'emiamm
C3t; sed hoaesia re abundare et referlum esse,
veteres honesta' auctoriiate posuerunt etc. II a: r.
Non, Hoc referri posiunt ilia Virg. 5. G, 91.
Alter (rex apum) erit maculis auro squalentibut
ardens. «t ibid, 13. pictl squalentia terga lacerti.
•Si'. /(. 2. 585. Caruleus macalis auro squalen-
libus anguis. *J 2. Est eliam siccus, aridus. Lu-
can, i. 205. et 5. 39. squalentibus arvis /Kstifers
Libjes. Pallad. 1. B.. R. 5. Squalentes avens. in
vet. script, soalenles. ut sit a ox^Xox, siccare.
V. Inlt. *\ 3. El sordidus, Iocultus, horridui, ob-
situs. Ovid. 4. Mel. 655. squalentia ora Meduss-
Seneca Q£dip. 554. Squalenle cultu msitus iogre-
ditur senex. Juvenal. 8. 16. Si uner^m attrilas
Calioeaii pumice lumbum Sqjalentei tradueil
SQUALES
avoi. Sil. It. 3. 605. et 4. 376. Squalentei cam-
pi. ft. e. arenosi et inculti. Sic Tac. 15. Ann.
42. Squalen! lilui. Lucan. 8. 57. atro squBlen-
tea pulvere Testes. Petron. Sal. 120. nigro squa-
lentia pumice saia. Claudian. B. Gild. 24. Squff-
lens clipeus. h. e. situ et rubigine obsitus. Slat.
I. Theb. 646. nubibus atria Et squalente die. h.
e. borrido ob pesiileatiam. Ovid. 5. Fast. 3'J7.
aqualenlia tela venenis. h. e. multo veneno im-
buta et borrida. Capell. 6. p. 132. Ne inde-
center et iqualentior peragratrii celicolarum
auratara curiam credar iotrasse. Clavdian. in
Prob. el Olybr. cons. 212. herbis Squalentes
thalamos el strucla cubilia musco. Alii Ug. pal-
lentes.
SQUALES, 61, f. 5. reclius squales, Is, 3,
(squaleo) Squats ablat. sing, cum e longa. Cf.
fame etc. (V. Schweizer-Sidler Tear. etc. p. 43.
intp. Pezzi). — Squalea est squalor apud veteres.
Farro apud Hon. p. 226. 5. et p. 125. 33. et
p. 168. 20. Merc, Ager periret squale Scabre-
que, illuvie et vaslitudine. Pacuv. Trag. 314.
Ribbech. Qua desiderio alumoum, pceniludine
Squale scabreque, iQCulta vasliludlne.
SQUlLESCO, is, ere, n. 3. inchoat. a squa-
leo, squalidus fio. Caper p. 93. 19. Sell, el Not.
Tir. p. 66. V. SQUALEN DU9. — Translate.
Auguslin. Serm. app. 120. lit viliorum sordibua
aqualesceret mundus.
SQUAlIdE, adverb, (squalidas) Occarril tan-
turn Comp. Squalidius. — Squalide est sordide,
horride, ioculle. Translate. Cic. 4. Fin. 3. 5.
Peripatetic'! ipsa ilia, quas sublililsr disiarenda
erant, polite apteque dixerunt, quum definienies,
turn partientes, ut Sloici etlam : sed bi squall-
dim: illorum Tides quam niteat oratio. ft. e.
incultius, Inornalius, borridius. Ammian. 25.^ 2.
3. Vidit squalidius speciem illam genii pubiici.
ft. e. obscurlus.
SQUALlDlTAS, Stis, f. 3. (squalidus) squalor.
Translate. Ammian. 26. 5. exlr. No omnia con-
fundentes, tqnaliditate maiima rerum ordinet
Implicemus. ft. e, obscuriiate.
SQUALIDUS, a, urn, adject, (squaleo) Comp.
SquaUdior II. — Squalidus est asper, rigens, sca-
ber (It. aspro, tcabro, rigido, ruvido; Fr. dpre,
rude, hirissi; Hisp. aspero, erisado; Germ, star-
rend, rauh; Angl. rough).
I.) Propria. <| 1. Generatim. Lucret. 2. 468.
Scilicet, esse globosa, tamen quum squalida con-
stent. Accius apud Gelt. 2. 6. ad fin. et IS'on.
p. 452. 28. JUerc. Ejus serpentis squams squa-
lido euro et purpura prretexliE. ft. e. multo auro
atque aspero, instar squams, atque adeo ruiilo
et nitenti. ^ 2. Specialim est iccultus, sordi-
dus, borridus, p'wrapc's. £nnius apud Peat. p.
329. 27. Mlull. et Non. p. 537. 20. Merc. Cedu
ac caveo veslilus, squalida sicptus stula. Float,
True. a. 5. v. 42. Homo borridus et squalidus.
Ter. £nn. 2. 2. 5. Video senium, squalidum,
regrum, pannis annisque obsilum. (Jbi Donat.
Senium ad borrorem retulit; squalidum ad sor-
des; sgrum ad macicm; pannis annisque obsi-
lum ad vestitum et ad trisliliam. Justin. 21. 5.
0, Pannosus et squalidus. Seneca Troad. 883.
Depone cultus squalidos, festos cape. Juvenal.
9. 15. Sed fruticante pilo neglecla et squalida
crura. Ptin. 4. Ep. 9. sufc fin. Mff-sta et squa-
lida eeneclus. Seneca IIippol. 471. Orbis jace-
bit squalido turpis situ. Id. (Edip. 2. Et nube
sntcstum squalida exoritur jubar. Id. ibid. 625.
Psdore fa;do squalidam obtentus comam. Id.
Here. (El. 1756. reliquias magni Herculis Cine-
remque jactans squalidum, Alcmene gemit. Ptin.
3 5. Hist. nat. 29.36. (.121). Myrtus patrleia ex-
uberans ac lasta, plebeja retorrida ac squalida.
Catull. 64. 42. Squalida desertis robigo inferlur
aratrii. Ovid. 1. Fast. 558. Squalidaque buma-
nis ossibus albet humus, ft. e. borrida. Sic Curt.
1. 4. 27. Squalida siccitas. el 2. ibid. 181. Ursa
per incultos errabat squalida campus. Id. 2. A-
mor. 2. 42. Squalidus aarcer. «f 3. Uinc di-
Citur de rcis, qui sordidati apparebant. Ovid.
15. Met, 38. Squalidus reus. — In illo Tac. 2.
Hist. 60. Suelonium ac Licinium trisli mora
— 467 —
squalidos tenuit: donee auJitl, necessariis maeis
defensionibus, quam boneslis utereniur. squali-
dos tenere est reorum numero habere el in
vinculis. quia squalor reorum est el carceris.
II.) Translate. Cic. Orat. 32. eitr. Hasc te-
nenda sunt oratorl. sed quia sua sponte squali-
diora sunt, adbibendus erit in bU eipllcandis qul-
daro oralionis uitor. ft. e. asperlora, scabriora.
SQUALlTAS, atis, f. 3. (squales) idem quod
squalor. Accius apud ifon. p. 226. 4. Mere, Et-
li operta squalitate est luctuque horriflcali. Lu-
cil. ibid. Squalitate lurama, icabie lumms, «-
ramna obrutam.
SQUALiTODO, toll, f. 3. (squales) Idem quod
squalor. Accius apud Ifon. p. 226. 2. JUerc. Spe-
ciem humanam inusitatam, egregiam, indignam
clade et squalitudine.
SQUALI.EO etc. V. SQUALEO Init.
SQUALOR, oTis, m. 3. (squaleo) asperitas (It.
asprezza; Fr. etat de ce qui est dpre, herisse,
croule; Hisp. asperidad, corteza; Germ, das
Starren, d. ft. die Rauhigkeit; Angl. roughness) :
cui levor opponitur.
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Lucret. 2. 424.
quscumque (causa) molesta alque aspera con-
stat, Non aliquo sine materia squaloro reperla
est. f 2. Specialim aridilas. JUamertin. Grat.
act. ad Julian. 8. a med. Aquarum ductibus
pessumdatis, plena cuncta squatoris et pulTeris.
h. e. siccitatii. nam et squalere erere est. ^ 3.
Item saspius est sordium congeries, illuries.sordes,
lordura, sordidezza, sudiciume, incoltezza, pu-
itapc'o. — o) Refertur pracipua ad cultum cor-
poris neglectum atque borridum. Unde Tac. Germ.
31. vocat squalorem crioem barbamque summis-
•am. et Oiu'd. Ileroid. 13. 37. omittere novas et
prellosas vestes, comam negligere. Ptaut. Cist. 1.
1.116. Immundas fortunes ssquum est squalorem
sequi. Cic. 5. Vert, 12. ad fin. Surreiisset Apio-
nlus, non squaloris plenus ae pulveris, sed ungueu-
tis oblitus, vino vigiliisque languidus. Ptin, 7. Ep.
27. Senej macie et squalore confectus. Clan-
dian- 2. Rapt. Pros- 330. Erebi se «poote re-
laiat Squalor et ajtemam palitur rarescere no-
ctem. Ziv. 2. 23. Obsita erat squalore vestis, fce-
dior corporis habitus pallore to macie perempti.
Id. 21. 40. od fin. Umbras hominum, fame, fri-
gore, illuvie, squalore enecti. Calpurn, Eel. 1.
45. Et reddit ad terras tandem, squalore eituque,
Alma Themis, posito. Curt. 4. 1. 23. Ut cun-
etanli squalor ablutus est et injecta Testis pur-
pura auroque dislincta. Plin. 34. Hist. nat. 14.
39. (138). Ferro Tites squalore deciso annis omni-
bus cogimus juvenescere. Colum. De cult. hart.
95. pectita tellus Deposito squalore nilens sua
sernina poscit. — 6) Dicitur de luctu et mm-
<ljlia dolentis aliqua calamitate aut rei: ut vi-
dciur Forcellina: at dUeritn, usurpari polius da
cxtcrioro aliquo mceroris signo, puia in ore, vesti-
lu, babilu corporis. ^.Homonym. Cic. Ctttenl.
6. ad fm. Mater insiituit accusalures, insligal te-
stes: squalor& liujus et sordibus Ifelalur, ei ilium
eioptat. Id. ibid. Spectaculum hujus sordium at-
que luctus et tanti squaloris. Id. 7. Verr. 48. exlr.
Hoc ornatu ad tos confugiunt. aspicite, indices,
squalorem sordesque sociorum. Id. BIur.iO.8Q.
Squalore sordidus, confectus morbo, lacrimis ac
mcerore perditus. JUetell. ad Cic. 5. Fam. i. In
luctu et squalore esse. Tac. i.ffist. 54. Legatl in
squalorem mcestiliamqae compositl. Adde Sil. It,
t. 631. et 674. Claudian. 1 , in Eulrop. 177. pro-
cerum squalore repletus Career. — In plar. num.
Quinlil. 6. 1 . a med. At sordes et squalore* at
propinquorum quoque timilem babitum icio pro-
fuisse.
II.) Translate. Quintii. 2, 5. 23. Deterso ro-
dis saculi squalore, asprezza, ruvideiza.
Homonym. DilTerre sijuaiorem a fTKEror*
ad illud Cic. Sett. 31. 68. Decesserat ei Asia
fraler meus magno squalore, led multo etiam
majore mrfirore. Ita docel Scholiast, (ed. A,
Maio in Class. Auct. T.2. p. 144.): tSqualor
ad babitum Tesltioj refertur; fnterQr ad animl
angorem. dicit ergo fratrem suum per omnia
lugubrem suitinuiise forlunamSt
SQUAHATUS
SQUALUS. a, urn, adject, (squaleo) squalidus.
Enn. apud Xon. p. 172.20. JUerc. Lavere lacriinii
vesteni squalam et sordidam. Alii leg. squalidam:
alii tqualdam pet syncop. V. SQUALDU5.
SQUALUS, i, m. 2. Priorem syllabam, que
Tldeiur longa, Ouid. he. cit, corripuit. Sed loci
Taria est lectio. P. infra. — Squalut piscis, for-
lasse ab asperitate squamarura ita dictus (apud
noslraies vulgo squalo). Memoroat Varro 3. It.
R. 3. ad fin., Ptin, 9. Hist. nat. 24. 40. (73).
et ibid. 51. 74. (162)., item Ouid. Halieut. 123.,
sed ubique dubia Iccilooe: etenim apud Bar-
ron, et Ovid. foe. cit. alii leg. scarus ve) squalus.
V. RHINA et SQUATUS.
SQUAMA, te, f. 1. Qui scribunt squamma et
derivata duplici m, adversos habeni JUanut.,
Dausqu., Cellar., alios. — Ralione bsbila ety-
mi, Doderlein eoojungit cum scabere, ut gluma
cum gfubere. At Servius ad Virg. 9. lEn. 767.
Squama et splendorsm significat, si a piscibus
Tenlat; et sordes, ii ab squalore. Sed in Virgilio
splendorem ubique significat. Cf. loc. Gellii sub
SQUALEO. — Squama dicitur dura cartilago,
quffi piscibus et anguibus pro cute est, 'Xetrij.
poXi'j (It. scaglia, squama; Fr. ecaille ; Hisp.
eseama; Germ, die Schuppe; Angl. the scale).
I.) Proprie. Cic. 2. IS'al.D.iT. 121. Animan-
tlum aline coriis tects sunt, alias villis Testitsr-.
ali* spinis hlrsuta?: pluma alias, alias squama
videmus obductas. Virg. 11. /En. _ 753. serpens
sinuosa volumina Tersal Arreclisque borret squa-
mis. /d..5, i6id. 88. de nngue. maculosus et auro
Squamam iocendebat fulgor. Ouid. 6. Met. 576.
Duratseque cutl squamas increscere sentit. Id.
Heroid. 12. 101. Pervigil eccs draco squamis
crepitantibus horrens. Curt. 9. I. 12. Bic ser-
peniibus magna vis erat. squamis fulgorem aur.i
reddeotibus. Claudian. 1. in Eulrop. 295. E-
levat hunc pluma, squamis hunc Fabula Teslit.
ft. e. versum in piscem narrat. Sidon. 5. Ep.
17. Linleum Tillis onuilum, quod pridianasqua-
ma politum casu «ub ipiis aedicula Talvis bi-
patentibus de janitor'u erecto trocbleatim fuQ9
oulabat.
II.) Improprie. 1 1. Dicitur de annlls et ca-
tenulis squamas similibus in loricis, maglia. Virg.
9. /En. 707. duplici squama lorica fidells et
auro. Sic 11. ibid. 487. Turnui ihoraca in-
duius, abenis Horrebat squamis. el ibid. 770.
quam pellis ahenis In plumam squamis auro
conserta tegebat. (Adde Ovid. 3. Mel. 63. et V.
SQo'ALENS). q 2. Item squama est morbus
oculurum, It cateialte, la mffitsione, Plin. 29.
Hist. nat. I. 8. (21). Squamam in oculis emo-
vendam potius, quam esirahendain. Cf. Vulgat.
interpr. Act. 9. 18. ^ 3. Hem conei lenuis.
quo quid involvilur vet tegitur. Plin. 34. Hist.
nat. 11. 24. (107). Milii squam* quas rocanl llo-
rero. *{ 4. Item lamina teDuis, scagliella, sca-
glia, lamina. Id. ibid. 15. 46. (154). Squama
ferri. et 32. ibid. 4. 14. (34). tegumcnli testu-
dinis. Id. U. ibid. 35. 56. (113). specularlum
lapidum. Cels. 2. 12. sris. Xsirij x a ^ ,<0 'J• -*"»«'•
Macer e. 14. de Camomilla. Squaioas da vul-
libus aufert.
SQUAMANS, anli», particip. ab inusil. tqua-
mo, squamas babens, squamosus, touamoso. Ma-
nil. 5. 412. quum se Delphinus In asira Erigit
et squamant itellis imilantibus axil. Alii rectius
leg. sijuamam, ut txire squamam looulio Gr«-
ca sit et valeat, iqaamara emitiero, enerere, ex-
bibere; aut potius, quod reeenlioribus placet, sit
imitari squamam.
SQUAmATIM, adTerb. (squama) ad simihlu-
dinem squamarum. Plin. 16. Hist- nat. 10.19.
(49). Nucamaota squamatim compacia dependent.
SQUAMATIO, onis, f. 3. (squama) genus mor-
bl, es quo cutis In tenucs squamas dissolvitur.
Isid. 4. Oiig. 8. 10. Scabies el lepra, ulraque
paisio, asperilas cutis cum prurilu el squamalio-
ne; sed scabies tenuis asperilas et squamalio est.
SQOAmATUS, a, urn, parlicip.ab inusit. squa-
ma, squamis obducius. Tertu'i. Apoloq. 21.
Squamstus aut eornulus, aul pluinains aioutor.
Tulgat. interpr. 1. ileg. 17. 5. Lori.-.a s.jug-
SQDAMBUS
Qttt. Alii leg. hamata. Cf. Ftrctllone, Far.
lea. ad h. I. — Bine
Squamatus, i, m. 3. ebtolate, tabitanllTorum
more, genni pi»sli, tpad Galku chun dt mer,
I >id. 13. Orig. 0. 37. Otto. Squametui dictui
quod tit *qaMDi> acutlt. TJnde et ejut cats li-
gnum polUar, Alii aliUr tag. P. SQUATUS.
SQUAMOUS, a, am, adject, (squama) plana*
tquamlt, icaglioto, iquamoto, ^oXiScoro';.
L) Propria. Pirg. 3. G. 154. neqae tanto
Sqaameai In spina tractu n eolligit anguii.
Id. 3. Mn. '218. iqutmaa terga. Ovid. 7. JHet.
372. mcmbraaa.
II.) Tranalate. Claudian. IF. com. Honor.
533. Quit decor, iocedis quotlai clipeatui et
euro Sqoameui at rutilui cristii et casslde ma-
jor! h. e. aurea lories indutna. F. SQUAMA.
SQUAmICUTIS, e, adject, (iquama et cutii)
cutem iquameam babent. Pteudo- Cyprian. So-
dom. 143. de piicibtu. Quaque caret proi'arre
aliquant da gurgUe gentem Squamicutem vel le-
Tieotem vel cortlce aasptam. Alii leg. iquami-
geram.
SQUAMIFER, fera, flrum, adject, (squama at
fero) iquamas fereos, iquamoiui, aquamiger, Xs-
tTiOoCo^jj. Seneca Med. 685. Squamifera late-
brlt luiba deiertii edest. h. e. angues. Zucan.
9. 700. Squamiferoi lngena bamorrhois eipllcat
orbet.
SQCAMlGEB, gBra, gSrum, adject, (iquama
et geio) tquamat gerent, iquamosui, tquamtfer.
Plin. 14, Hiit. not. 37.50. (137). Pennalorum
BQimr.iluro bubonl tan turn, at oto pluma velut
aurea: ceterlt caverna ad auditum. aimiii modo
tquamlgerii atque serpeotibus. Ovid. 4. Met.
7tf. Squamlgera cervix, h. e. eollum aflguii. La-
cret. 1. 378. Nam quo squamigeri poteruat pro-
cedart taodem, Ni ipatium dedarlnt lalieet? h.
e. piielbua. Id. 3. 342. et 1081. mutseque na-
tantea Squamlgerum poeudet. pro iquamigero-
rum. Auion. Motell. 83. Sqiiamlger grex.
SQUA.MMA etc. F. SQUAMA init.
SQUAwOSUS, a, urn, adject- (squama) iqua-
miger, aquamatus, pokJwTo'; (It. tcagtioso, squa-
moto; Fr. icaiiii, ecailleux ; Uisp. escamado,
tscamoio; Germ, tchuppig i voll Schuppen;
Augl. tcaly, squamous).
L) Propria. — o) De angulbut. Propert. 3.
21. 27. equarooio labuntor veotre cerasta. Firg.
4. G. 408. Squamoiui draco. Ovid. 3. Mel. 41.
Ilia volubilibus iquamoiea neilbua orbei Tor-
quel. Claudian. I. Laud. Slilich. 263. Splen-
dent ?5pere» iquamoia pelle pharetras. Prudent
Jfamartig. 423. Squamoium thoraca gerem de
pelle r,olubr». — 6) De pUcibui. Plaut. Rud.
4. 3. 5. Squamoium pecui. Prudent. 5. reepi'
otlp. 444, agmloa. Colum. 8. R. R- 17. greges.
Stneca Bippol. 10*8. belua.
n.) Iranilata. Zucan. 4. 324. torrentnr vj-
acera flamma Oraque sicca rlgent iquamosis a-
tpsra llogali. aride t ruvide: ticcii et asperit
Instar iqoamaram. Plin. 37. Hist. not. 5. 18.
(73). Sraaragdi venoti et iquamosi. — Squamosal
avet proverbi! loco dlcuntur a Plaut. loc. cit.
in PBNNATUS. — Hinc
Squamoiui, i, m. 3. absolute, qui aquamai
babet, plicli. Plin. 11. Hist. not. 37.81.(206).
Penoatl squarooiique.
SQUAMlOLA, a, f. 1. deminut. a iquama,
ptrva i^nama, tcaglietta, XairiSwv. Celt. 7. 26.
n. 3. Urina tecum trabem quaadam quail aqua-
molai. Id. 0. 3. Porrigo eat, ubl Inter piloi
quadain quail iquamula auigunL Id, 5. 2S. n.
17. de impetig. Tidentur eate in ea quasi bul-
lulffl quadam, ex quibnt Interpotito tempore
quasi squamulse lolvantur. — De squamulis, vel
folliculii, radlcum loquitur CoeJ. Aurel. t. Tard.
1. 33.
SQUARROSTJS, a, am, adject acabroma, ra-
dii, tactu aiper. Fcttus p. 329. 31. Mill. (Cf.
Paul. Diac. p. 338. 7. ibid.) Squarroai, ab ea-
iltm iquamarum piieiam limilitudine dictl, quo-
rojn cutii euurgit ob aiiiduam lllaflam. Luci-
Iloi. Tarroaum ac rupicum iqnarroia iacoadiia
roitra. Alii leg. aeorreji et tcanosa, quwi a
— 468 —
tcarrto, qnod lot. Scaligero idem tit ac tcaoar
turn. Nequa tana, «i Dacitrio filet, a tquamii,
iquartoti dictl, ted a tquarra, Tel, ut reteret
icribebant, tcara, quod purnm patam 6racum
ait taga'pa, id eit cruita ulcaribnt caTit essre-
icent. Ceterom aonnallit Tidetur tquamati et
iquamoia spud Feitam corrigendum ease, quod
derivationi conTaaientlut. Ita cl. Furlanetto.
At nihil immutandum eue diicimui ex Thes.
nov. Latin, apnd A. Malum in Clan. AwA.
T. 8. p. I. Quum in nocte hiemali multa lo-
cubraiionlt pervigilio plurimoque in Ijehais oIito
depaato uique ad conticinium ferme niclaisem,
in letbsaum tandem soporem squarroso me-iecti-
•taraio, utpote perrara farragine birtiiqua aagla
receptantlbui defetitcentet artua conquer'i (corrig.
conqueti). et ibid. p. 534. Dleitor equarroiut
quasi aquamit corrosue. ande Baniai:'iquarroia
et incompata roitra. P. INCOMPETUS.
SQUAT1NA, m, t. 1. piacis ex genere piano-
rum, qoo propter tqaalorem, boa eit aiperitatem
catlt, ligna et ebora poliuntar. Grace dicitar pi va
vel p'i'vij, quia ao rei limantar: nam p'l'vr, lima
eit (F. BUINA), tquadro (Squalut squatina
Linn.). Plin. 9. Hitt. nat. 12. 14. (40). Aipera
cute, ut squatina, qua lignum et ebora poliuntur.
Id. ibid. 51. 74. (162). Ex planit iquatina bit
tola aactumno, Vergillarum occatu parit. Adda
ibid. 34. 4Q. (78J. Id. 33. »6iaJ. 11. 53. (150).
Rbina, quern iqnatinam Tocamui. Harduin. et
Sillig, babent squatum.
SQCATOS, I, m. 2. Idem ao iquatina. Isid.
13. Orig. 0. circa med. Squaiui dictui, quod
sit iquamii acutls; uncle et ejut oute ligdum jq-
litur. Glots. Philox. Squatui, p'j'na, a'So; «-^Sri/oc.
Angli etiam nuno tkate appellaut. F. voc. pri-
ced, in /In. Cf. loc. Ovid. Halieut. in SQUA-
LUS, J.
SQUIBALUM, 1, n. 2. axu'j3aXo», fimus, quis-
quills, retrlmeatum. Cf. SCOBS. Fegit. 3. Ft-
terin. 19. At Schneider banc voc. expuoiit.
SQUILL A, a?, f. 1. Seilbilur aliis et sciila,
qua tigoiScat berbam; aliis vero promiscjie. —
Squilla f 1. Bit berba, de qua Plin. 19. Hist,
nat. 5. 30. (93). F. SCILLA. Pallad. 3. R. R.
29. Sarmentum intra squills bulbum demergunt:
cajui beneficio aiierunt lata omnia compreben-
dere faeiliui. — Apud Horat. 3. Sal. 8. 42. Af-
fertur squillaa Inter mursua oatantes. et ibid.
4. 58. Toilis marcentem squillii recreabis, et A-
fra Potorem cocblea. squilla aliis eit berba, alias
cum Rittero piscia, de quo F. in SCILLA. f 2.
Item piicicului, qui cum pinna concha comparao-
di cibi init societatem. Cic. 3. Ifal. D. 48. 123.
Plin. 9. Hist. nat. 42. 68. (142). et Martial.
13. 83. — In Libya majoret multo iquillas quam
alibi, quum dictum esset Apicio gulooum princl-
pl, cupiditate ilio navigavit, teste Suida in 'Airi'-
xioc: quumquo falsuin reperissat, iatacta Africa
rcdllt. Juvenal. 5. 80. Aspice, quam longo dis-
lendal pectore lancem, Qua? fertur domino iquil-
la et quibus undique s.epta Asparagia, qua da-
spieiat convivia cauda. — NB. De'cogaom. R.
/'. ONOM.
SQUtNAISTUOS, 1, m. «
SQUtNANTiUM uei tquinantblum, fl, n. 2.
F. SCHCKNANTBUS.
SQUiNUM, i, n. 2. F. SCHGENUS.
ST eit
1.) Parlltula loquelarii sen aiblloa, quo nti-
raur liknlium lndicentes, etiam digito ori ad-
moto, la aermone familiarl : cui interdum lace
ndjicitur. Grace cOya (It. zilto; Fr. chut,paiz;
Iliip. chiton; Germ, tl, ttill; Angl. hist, hush).
Est autem monoijllabon ; quamquam Pel. Long,
p. 2213. Putsch, bsc habit : a Inverui luni qui et
siae yocali puient poise ijlUbam fieri, nam «-
STABIUO
njmadvertimas apud Comieoi a et e parfter toTi-
plai litferaa, at apud Tei\ etc., obi boo * e« £
ptrriter (it) rennncjat illantlum. Apparet hate ni-
hil tAlud quam locum ijllabao tanere, nee tamea
tvllabam icilicet tuft. — Ppeta apnd Parran.
' 5. L. Z. 57. Mull, ax (actione Scaiig. Itia et Har-
poeratet, digito qui iSgnificat-tt! At MHUerw aiiter
legit. P]aut. Cat. 3. 1. S. St) taee atqno ati.
Id. Epid. 2. 3. t. St! «t! taceja. babete anlmnm
bonum. Id. Pseud. 3. 3. 5. St! lace, te<rs. meut
bic e« homo. Ttr. Andr. 4. 1 . 59. Bern tt! ma»
ne : concrepuit a G! joerio oitiom. Id. Beaut. 3.
3. 36. De fallacia dieia ? at ! inveni qoamdam nu-
per. Wcev. spud Charit. 8. p. 314. Puttch. St!
tale rerbum cave faxit. Cic. 16. Fam. 24. Sed
it! Utterai tuat exipecto.
II.) Apbsreais pro eat. ?. In SUM.
III.) Note in lotcriptt. pro ttatioj Siatius, til-
pendiwn, stalatus etc.
STA pro lata. ■F. STB.
, STABlLfENS. entlfc partlclp. P. STABILIO.
STAbIl!ME», minis, n. 3. (stabilio) id qoo
allqaid itabilitur, firmameatam, fermezta, to-
ttegn,o, astodamtnto, Bifiaiopa. Pet. Poeta n«
pud de. 3. Nat. if. 37. 68. Mibl porteato csle-
ilum paler prodigiura misit, regni itabillmen mei.
STABlLlMEN'l'UM, i, n. 2. (atebiliq) idem as
itabilimen.
I.) Propria. Flout. Cure. 3. 3'. 88. Usee sunt
veatii siabillmenu, pane et aiu bubula, pocu-
lum graade. F. PANIS. Plin. 11. Biitnat.7.
6. (16). Propolii coadum cera, ted favorum ita-
biiiraeatam.
II.) Tranilate. Pal. Mai'. 1. 6. n. 1. Slcilia
et Sardinia, gradus et stabllimenta bellorum. Au-
guttin. contra Jut. >Pelag. S. $ 10. Stabilimenta
fide! Christians. Adde Fulgat. interpr. Sap. 6.
28. et Eccli. 49. 17.
STABlLlO, slSbnis, slSbTllTl, otSbTlTtum, stK-
bflire, a. 4. (stabilii) Stabilibat pro ttabilitbat eit
J2;?«H'apuKi Cic. 1. Divinat. 20. 40. V. Infra. Item
s <.j.bi'.ibo pro stabiliam apud Pseudo-Cyprian.
Ass. Mot. 2. 44. — Part. 5to5iKent I. b; Sta-
bility L b et II.; Stabiliendat I. 5. — Stabi-
l!c est stabilem reddo, firmo, fulcio, jSg/3<xi<;'ca
(It. ai&dare, fermartj stabilire; Fr. rendre sto-
ble, solide, affermir ; Hisp. hacer que sea eita-
ble, afirmar ; Germ, befettigen, feslUellen; AngL
to make steadfast, firm).
I.) Propiie. ~ o) Absolnte. Cib*. 7. S. G.
73. a med. Confirraandi et itabiliendi causa tin-
guli ab iai'mo solo pedet terra> exeuleabantur.
— 6) Cum Accusal, vel passive, Enn, apud!
Cic. %. Divinat. 20. 40. Se"mila nulla pedem sta-
bilibat. Colum. 4. R. R. 33. Caitanea stabilien-
dis vinait habilis. Seneca Thyett. 567. Ille la-
uerUes renovara muroi, Bic situ quaisas eteblllre
turres. Plin. 20. Hist nat. 20.81.(212). Porcl-
laca mobiles denies stabliit commanducata. Id.
to. ibid. 23. 30. (00). G'rues Pontum transvola-
(uraa saburra stabiliri. Id. 9. ibid. 31.51.(100).
Tradunt ecbinoa tsvltiam maris pnesagire, cor-
repliequa operiri lapillit, mobilitatem pondere
slabillentes. et ibid. 28. 44. (S3). Loliglni pedea
duo, quibus se velut ancorit ttablllunt. Bunua
Enn. apud Cic. 1. Z*ivinat. 48. eslr. Auspicio
regni stabilila scamna solumque. Zucret. 3. 202.
quo quxque magii cum pondere magno Aspe-
raqoe ioveniunlur, eo stabillta magis sunt. Plin.
10. Hist. nat. 23. 33. (69). Pondusculii lapidum
apprshensis aut gutture arena repleto, itabili-
ls (coturnicet) volant.
II.) Traoilate. Accius apud Cic. Sett. 58. 123.
Tullius, qui llbertalem civibusitabiliverat. Plaut.
Aviph. I. 1. 39. Regi Thebano regnum itabi-
livit luura. Cic. 4. Fin. 24. 65. Quum alter
stabilire rempubl. studuerit, alter evertare. Id.
I. Lzgg. 24. 62. Stabilire leges. Id. Mar cell. 9.
a med. Nisi bsc urbs iiabilita tuii cooiiliii et In*
ititutli erit etc. Sail. oral. I. ad Cat. de re-
publ. ordin. ad /in. Stabilire pacem et eoncor-
diam. Ziv. 9. 20. sub fin. Ret Caput: ittbililai
ttomana discipline fama vulgavit. Plin. 33. Hilt.
nat. 2. 8. (34). Cicero itabilirit oomen eqaet-
tre in coaiulatu suo. Gill. 12. 5. Quum earn li
STABILIS
reiiaeadam pallcntiam, Ustlmonld tol-tanUs,
fleam vldebat, parhlblto, etablUisel. „,.„.„
STABllis, e, adject (Ms), amp. ****
at Sup, StabUiiiimut B. i% a. — SUblUt mi ■ «a
stsadutn aptus, firmot, fixas, faadatat, optima
eoutitatat, BiBou* [lUttdo, fermo, soldo, sta-
bile; ft. ttaMe7 feme, solid*; Btav. ata&to*
ftrme, t6«do; Gtrm, /est, festsiefcafwi; Aogt
firm, tart, feed). j.„-
I.) Propria). — a) Absolute. Amt*.tV*ftlQ.
Fuademaalam stabile. Colo R. R. 7. Lotimn
aaliiiwp ad radlcera aodere oportet, at jmala *<**
bilU Baal. ft. *. noa decldua eats maturitatem:
vol qua durant ioeotrapU. Cic. JSarcelL 9. 29.
Stabills sedet. Id floe* 48. 105. Tie plana et
sublli*. ad opponitur praeeps et labrlca. Ovid.
4. Fail. 303. d* navi. Ufa relot madio stabiiis
mdet Insula ponto. Liv. 44. 9. Stabile solum.
Toe, 2. But. 35. Stabill grado a ilpa Tulaera
dirigere. Id. 9. An. SI. Stabile prmllum. a
pie /ermo. Sis Liv. 30. 34. Stabiita pugna. ft.
a. suuria. Adda Amnion. 25. 3. 1. — b) Cum
addito Accaa. at prop. ad. Liv. 44. 5. Loeal ad
ictltieadum stabiiis.
IL) Translate, -f 1. Generatlra. — o) Ab-
solute. -Seneca Ocra-l. 924. Begltur fetis mottale
genua, Nto ilbi qnldquam »pond«r» potest Firmum
at itabUa. Cie. 4. dead. (2. pr.) ». 27. Deeretam
tublla, flxum, fatora esse debet. Id. Amie. 17. 63.
Firm! et ataJbilat at eoDStaotu stale!, el ibid. 15.
in fin. AmlcUiaram lUbilia et eerta posiewio.
Id. U Invinl. 30. 47. Aoimus sloe flde staWlU a-
raids ease aoa potest. Ttr. Jdtlph. 1. f . 40. Er-
rat longe, qal imperiam credit gravias esse aat
•Ublllus, vt quod fit, qaam Wad, quod amloltia
adjangitur. BoraL Carta, tcecul. 26. Quod sa-
mel dlctua stabiiis par eevaav Terminus servet.
Ovid. 3. Art, an. S57. Stabiles aaata salmi.
h, a. bomiaw eoaurmala at eoastaatia aHatie.
Id. 5. Triit. 14. 29. Bara quidam vlrtos, quam
aoa Fortune gubernet: Qua maaeat stabill, quum
fugit ilia, pede. Ftin.&\. Bist. not. 3. 28. (48).
Subulum masculum promittlt aquas esfta* sla-
bliesqoa at salubree. h. a. per'enaet. Sla Cato
3. &. presf. Bx agrlcolls subillssimue. quantoi
couseqaitur. — b) Cam addito Geoetlvo. Botth.
3, Coin. phil, mefr. 9. 38. Qaod etabilem sot
fecerll orbem. — c) Cam Accas. at prcep. ad.
Cic I. Oral. 28. 129. Nihil eaim est tam iasigaa
nee tam ad diatarnitatem memories stabile, qaam
id, la quo eliqoid oSenderls. Tat. 1. Ann. 43.
txlr. OUcedlta a eoataeta ae divldlte tarbidot.
id stabile ad posniteatlam, Id fidei vinculum aril.
— d) Sequent. Zafiaito. Flout. Bacch. S. 4. 25.
Profeeto stabile est, me pstri aaram date. h. e.
cerium est, slatatam, deeretam eat. — e) $ia~
bilk patHa, domtu, obi quia perpetoo babitat.
Flaul. Mtrc. 3. 4. 68. Qui Ball fagsiT quo pa-
trie aat domne tlb) stabliie esse poteriti Cic.
Marcell. 9. 29. 7agabitor modo nomea loom
longs atqae laie: sedem qoidem stabilem et do*
rmeilium cerium aba habebit. Adda Plant. Au~
lul. 2. 2. 56. *{ 2. speelatlm la pedlboa el nume-
ria oratioola itabile$ dicunlar i jilaba loaglores,
quia steal quodammodo et moraotur : contra bra-
tu celerlter decurraat. Quintil. 9. 4. 63. Bo*
turn pedum au.ios aoa In oratioaem Tealt:sed
quo qulque sunt temporiboi plealorea iooglsque
sjllabls magli ttablies, boa graviorem faeiunt
oratioaem*, breres ceierem ae mobllem. el ibid.
Omaes 11, qui in brevea eseiduat, minus eruat
stabiles. Adde eumd. 9. 4. 83. el BoraU Art.
P. 256. — Uiae
Slabilia, urn, a. plur. S. abiolale, res stabi-
les, certa, Urmss. Cie,. Top. 18. 70. Slabilia mello-
la iacerlla. OuiniiL 9. 4. 116. Slabilia probaot
claada depreaduot. — NB. Oe cog no m. B. r.
ONOM.
STAOlLl TAS, aUs, f. 3. (itabilb) firmlus, con*
stantia, BtBcuiroe, ofESsa'njj (It. fcrmtxut, iat-
data, tlabilUa, coitama ; Fr. solidile, ttabi-
lili ; Uisp. lolida, tntabilidad; Qua. da* Ftti-
tt€htn; AagJ. firmtn, rtobilitr).
L) Proprie. Cat. 4. B. G. 33. Ra moblllta-
tern eqailBD, iisbiiiuiem pediiao in praliii pr«-
■^ 469 —
slant. Cic. 2. Hat. D. Vt. 120.' Borum qaae glgaua-
tar e terra, stirperstabilitalem daot lis, qua sua-
tineat. Plin. ?3. Bitt. nat. 3. 37. (74). Amarca
.dentin m stabilitatl efficacissime subvealU
U.) Traasiate. tite. 5. Ttue, 14. 40. Aut eor-
poria firmltate aat fortuaa Habilitate eonfldere.
Id. 1. Off. 15. #7. Beaetoleatlam aoa adulescen-
taloram more, irdore qaodam amoris, sad sta-
bilitate potlus at conrtaotia lodlcemoa*. Id, t.
Fin. 20. 66. Tidetor stabilltas aoleitis taoillara.
Id. Amie. 93. 83, StabllHarBm amiclUa conQr-
mare. Id. 5. Ttue. 30. 85. Ha snat santentia,
qua stabilitatls aliquld babeaat. nam Arialoaia,
Pjrrhonit, llarllli eraaaeraat.
STiBltlTBB.adterb. ei adJaots ttabilU; aade
Comp. Slabiltiu I. — StabUHet aat firme, ata-
bilmente.
L) Proprie, fitruv. 10. 14. Tympanam sta-
blliter iadorRtar. *teton. Claud. 20. Uolem
aUBUlus fundare.
D.) Traasiate. Claud. Mamtrtin. 1. Stat. anim.
18. Oeas stablliter moretor. h. a. rtando, immo-
te permanendo.
STABltlTO, a», ate, a, 1. frtqwntat. a sta-
billo,sape aut taide staftHto. fitota. CyrtW. Sla-
billto, e'Spaica. Cf. Vu-Qhangt.
8T1BU.1XOB, Sris, m. 3. (slabilio) qui Brmat
et stabilit allqald. Sentea 4. Benef. 7. Deas,
qaod stent beaencio atai omnia, stator atabill-
torqua est. .
STABlXlTOa, a, am, partlclp. V. STAB1LI0.
STABLiBlOS. V. 8TABDLABID3.
STABL£SlANI,5rum,m.plar. 2i genas qaod-
dam mllitum, Grasee quoque 2ta^tioia»o» apad
8 xxeotinos scriptores. SoliX. Imp. Occid. p. Vf.
et 39. Sqckino., abl ttabiesvafts absolute, rel
com addito, at eqtdtu ttabhiiani, memoraatar.
An a stabhim pro staottium?
STA'BLDM. r. STABDLDM.
STABtJlANS, aatis, particip. V. 8TABDLOK.
STAbClAbIA, a, f. 1. at
STABCLABlUM, B, a. 2. F. too. aeq.
STABULABlEJS, a, am, adject, (stabalam) ad
slabutnm pertiaeae, at Slabularia mulitr apad
•Augustin. 18. Civ. D. 18. — Bias absolute,
subslaatlvoram more
Siabularia, ae, t 1 . mailer, qua dirertorlum
eonducit, femina albergatrict. Atnbrot. de obit.
Tkeod. 42. dt Helena. Slabulariam bane prlmo
Xalsie asseraat, slo eogaltam Coostantio senior!,
qui poslea regaum adeptus est : bona stabularla,
qua lam diligeater praaapa Domini reqnUlfit
ete.,
S tabular iam, hj a. 2. locus, abl Jameata ata-
bulaator, ttallaggia, Colum. 6. S. R. 23. au6
/in. Si pecora teiut ex mllltarl disclpUaa, Intra
eiabularil eastra manserint.
^tabutaritu, U, m. 2. % 1. Bst domiaoi sta-
faollj qal etabnlum exercet, at ait Dip. Big. 4.
9. Im a. a. permittit jameala apod ae stabulari,
at Cajut ibid. 5. deflait. f 2. Item qal mer*
cede homines eorumqua Jameata bospitio axel*
pit, QttUre, xavSo^tu'c.' nam ilabulum tam ad
jameala pertlnet, turn ad homines. Videtur a
eaupone diSerre la so, quod coups vlaroribus
necassaria ad vlctam prabet: itabulariu* etiam
lectam et ledum. Ulp. Big. 47. 5. t. tub (in.
Tiatorem slbi eligere caupo ru stabularias aoa
videtur. Sennca 1. Benef, 14. Nemo se staba-
laril aat caapoali hospiiem Judical. Apul. 1.
Met. Sumo earclaalam et, pretlo mansionls sta-
bulario persoloto, capessimus vlam. Adde Fal*
gat. inttrpr. Lac 10. 35., ubi Cod. Cant, ba-
bel slabiariut. T. STADCLCtt iaiL
Ilomoajm. Dlictimen later cauponem et
itabularium V. supra.
STAbOlArIDS, n, m. 2, V. too. prated. In On.
STAbOLAtIO, Sals-, 1 3. (slabulo) maosio in
stabolo, sea locus, nbl aalmslia stabulaator, ttat-
laggio, emgra'-Vsooc''. Colum. 6. R. R. 3. IU-
qae biberna eiabalaiiool boom praparaada suai
slrameote.
STAbClATDS, a, urn, particip. F. 3TABDLOR.
STAbCLO, aj, are, 1. V. roe. seq.
STAflC'LOa, aria, Itos som, art, dtp. 1. (sta-
STABULUM
bolom) Part. Slabulann sub A 1,J Stabula-
tut sab B i. — Stabulor, aqua ao stabulo.
occarrir
A) latreasitire at est la stabulo mm, dsgo,
hablto, stallonem habeo, auX<(ofseu (It aKoojia-
re, tta/re, abitare; Fr. habiter, lijourner ; Hisp-
habilar, qntdar; Germ, teinen Aafenthalt ha-
ben; Angl. to stay, ilabte). f I. Stabulor,
forma deponentlam. Ovid. 13. Met. 822. pe-
cadee mulia stabataatot la aatris. Farro 3.
S. R. 3. a meet. Arleria, la qoibaa stabaleatax
tardi ao pavoaes. Colum. 6. R. R. 12. Detar
opera, at bos sicce stabaletar. Id. 8. ibid. 16. a
med. Pisces, qal, quod la petrls stabuleotar, sa-
xatiies diet! suat. SO. IU 3. 399. Tartessoi sU-
baianti eoascia Pbmbo. h. «. oceldao et eqaos
ad stabaium disjuactoe daceatl. Gelt. 6. 8. Ser-
pens la illis Ioels stabalaai. *f 2. Slabulo, tot-
ma acUra. Firg. 6. Mn. 286. CenUuri in fo-
rlbus stabulaat. Stat 1. Theb. 375. Geticoqae
peens ettbalara sab Hamo. Adde ibid. 457. at
Firg. 3. G. 224.
B) Transitive et est in stabalam reciplo, sta-
balam prabeo, ar-xafw (It alloagiara alia tiat-
la; fr. loger a 1'itable; Bisp. alojar en uta-
bio-; Germ, in d. Stall ttellen od. bringen;
Angl. to stable or house). . *f U Stabulor,
forma depon. -PauK-s. Nolan, cam. 18. 3*4.
Ot bubus tubulate suit loca corpora fuso Prtsia
tupsrjaceat' h. a. loca, in qoibos bores «]oi tu-
bular! solebaat *f 2. .Stabulo, forma aetira.
Farro 1. R. R. 21. Daada opera, at pabalo
readita alitaum peeoa la aoa fuado pascal at
stabulet.
STAbOLDH, I, n. 2. (slo) 5WbIuo» eineoP-
pro itabulutn rejlelt AucL Append, ad &™ -
p. 198. 27. Ail. Sed cf. Kduij- too otapwu
apad Porphrr. precept. T. I. p. 459. ed. B ° nn ->
quod asam ralgerem indlcat; et STABOLARIDS
Id fin. — Stabulam est sutlo, sedet, habltatio,
loeas (It tlanta, dimora o luogo di dimora,
luogo; Fr. eijour, domicile, chaumiere; Uisp.
cttancia dt atitnto, morada; Germ, der Sland-
ort, fFohnort; Aogl. habitation, room, abode,
place). ,- , t
I.) Propria, f 1. Geaeratlm. Flaut. Aulul.
2. 3. 55. Et te atar inlquiore, et meat ma ordo
irrideat: aaatrubi babaam sUblla stabulum, u
qoid ditortU fuat fall. Jug. 21. Qaeie eltlbai
erat caro farina atque haml stabulum, all peea-
rlbat. Alii leg. pabulum. «| -• Speelatlm est
casa pastorlcla, tugarlom, mspele. Justin. I.4U
a med. Hotus misericordla puerom deferl aa
subala- «| 3. Item sspe locus, ubl lumenta at
pecora allaqua besiia deguat, altoggio dt* M"
ttie, stalla, auViov, ota&uo'c. Firg. 4. G. *33.
SUbuli custos. «t 3. ibid, 184. de eijuo. et s»:
balo frenot eudlre sooaates. et ibid. 295. eta-
balls In moliibus berbam Carpera oves. et ibid.
302. de caprii. Bt stabula a reatit blberao op-
poaere tolL Id. 10. &n. 723. Impastns subula
alU leo tea sape peragraaa. Id, 6. ibid. 170.
liar in antiquam sllvam, subala alU ferarum.
Id. 4. G. 191. de apib. Nee veto a stabalta pla-
na impeadenu reeeduot Adde ibid. 14. et Co-
lum. 9. R. R. 6. sub fin. Id. 8. ibi* i. SUbula.
avium eoborUlium. et ibid. 11. Slabalum pavo
num. Id. ibid. 17. circa med. subula vocal et
lam vivaria piscium. Paul. Big. a. 31. 16. Qaa
cumque in eaupona rel la meritorto stabulo dt-
versorioque perierlnt, la esereltores eOrum (/ur(i
actio eompetit). — Ulne comes tlabuli, offieium
la domo AugusU, (unde fortesse nosier coneita-
bile) cul videtur eommisu equorum dominico-
rum cava. Interipu apad Orell. vs. 1134. couts
ooHBSTtcoevn »t itabvli SACBi. Adde Cod. The od.
It. 1. 99. et ibid. 17. 3. et cf. Inteript. apud
Span. Xitcell. anliq. p. 378. at Orttt. «. 3329.
tii.ru odd. *h«. oairiARO tAt»Jait»u»o it Tnxo-
ooeto vtCToaiBvi sssiria avovnu rataanrt atr-
TstDtTt t. c. ra«tr. raaw. (K a. Tlr elarltslraas
prareetat pratorll) stabtlt« n a ausstu ctrsts
rVBLICt LOBOt RlBSBtr UBOBB DIVtlY* OBTIBt-
am rionon cokstitti* AtomcATiT rvoix kxu
(leg* IT. Idut Mail) cTaAirra re. astibio oirrrA-
STACHYS
*0. — Sic ptinttpt ilabuH dominici In Intcripl.
In Corp. Inter. Lit. 5. 1880. tt prcepoiitut
gregum tt stabulorum In Notit. Dignit. Imp.
Or. c. 13. »| 4. Itam daTersorlma, ubl raereede
Cieiplnntor »U lores, oiteria, locanda, savoo-
X*"°»- Ulp. Dig. 4. V. 1. a tneti. Ceupones et
etabularloi bob segue accipiraus, qui cauponam
Tel stabolum eiercent Petron. Sat. 0. et 8.
Quam nee Inrenirem, quo loco itibulam reliquli-
■em, Martial, 6. 94. Sio ellaro In atabulo aem-
pet, tie cenat !o agro. Plin. 0. Ep. 19. a med.
Dsfcrme aibltratus, bonorem petlluroi orbem
liullamque non pro patrla, sed pro boiplllo aut
Btabulo, quasi peregrloaotet, habere. Apul. 9.
Met. Iloipltlo proiimi atibult recepti, eognoscl-
xnua Iepldam febulam. Sparlian. Septim. Stv.
i. ad fin. Dormienti In iiabalo lerpem caput
cinilL «| 6. Item dicltur de lupanarl, forniee,
prostibulo, luvanart, tropssiov. Plant. Pan, 1.
2. 53. An ta Ibl via later litai Tersarier prose-
das, pistoram arnicas, quo tibl olant atabulum
itatamqueT Id. Pert. 3. 3. 13. Vir eutnme po-
pull, atebalum aervltrlelum {alii reditu rnere-
irlclurn) Scortorum llberatur, •ublcolum Qagri ate.
Cic. i Phil. 98. 69. Hujus la sedlbus pro cu-
blcolla itabula, pro trlcllnila poplnai aunt. — Hino
stabulum Nicomedit apod Sutton, Cat. 49.
per conTlelum dlctut eat C. Caiiar, qnl eredeba-
tur Nicomedl Bithjnia regl turpiter obaequutua.
V. FORNIX.
II.) Translate. «f 1. Metonymies itabula ennt
Ipaa armeota et gregee. Vol. Place. 1. 08-2. cam
alabulls el messlbus logons Ira deum et Calabri
popuUior Sixlui artl Incubuit. et 8. 613. atabulla
quails leo eavlt opimla. Jttartial. 8. 28. Tartes-
aiaeua atabull nutrilor Iberl Balls, It. c. oriom
Hiipanarum. Grat. Cyntg. 164. Mansuetc 'ta-
bula. Sil. It. 13. 847. da Pant, argutla longe
de Terlice aacro Dulce aonat ealamla, dueit ata-
aula omnia canlu. Adda 3. 383. «f a. Figura-
te. Flout. Most. 3. 1. 8. Oeeldlt apei nostra:
nuaquam atabulum ail conBdeatlaa. Cf. loca Cat.
2. I. 33., True. 3. 7. 31. et Ptrt. 3. 3. 13. su-
pra adlata. Similiter eonWcta ilia apud Plant.
Cat. a. 1. 22. Stobulom Dequitiaa. et True. 2. 7.
31. dagltll.
Homonym. Quid ttabulum a eaupona dif-
lerat, V. la STABULARIUS. Cf. etlam Ulp. Dig.
*. V. 1., qui tamen non Ita rem eiplanat. Ce-
terum Tidetia A. Rich ad bano voc.
STiCHYs, Jos, f. 3. OTajr,us, herba porrl si-
mllltudinem habeas, tongionbua foliia plurlbui-
que at odoria Jucundi coloriaque in luleum in-
clinatl. Plin. 24. Bitl. not. 15.86. (136). Adda
Mar tell. Empir. 10. — SB. De cozoom. R.
V. ONOM.
ST ACTA, as, et atacle, ca, f. 1. (ct<xxt>)) «jf 1.
Eat oleum ex mjrrba audana: a ota'Jto, stillo.
— c) In eing. oum. Plin. 12. Uitt. not. 15.
35. (70), Sudani iponlo, prius quam incidantur,
alaeten diclam. Lucret. a. .846. Sicut amariclnl
bjandum staelaquo Ijquorem. Plaut. Moil. i. 3.
151. Via uoguenta? pb. Quid opui est? eum
atacta aocubo. n, e. eum muiiere, qua ipsa sun-
Tier eat atacia. Hinc Tetula quadaro ita Tiaum
Blloqultur apud eumd. Cure. 1. 2. 6. Tu mihi
atacta, tu ciouaioum, tu rota. Intcripl. metrics
In ^nlhoJ. Zof. n. 1210. Meyer, in anc* et
CAaU IT BERK ODOBA (TACTA KT AMOMO. — Ad-
Jicllar per epejegetin tea eppoiiiionem vel cpi-
tbeton tea wjrrrbic. Plin. 13. tfiaj. nat.l. 2. (n j.
Myrrh* el per ac uo^uenlum facil aina oleo, ata-
Cte dumtnial. Mjrrham tlacten et tlactam con-
Jungit Scribon. Compot. 135. et 145. — b) In
plur. num. Colum. 10. H. H. 173. Sod ruclior
alaciia ponalur Achaica mjrrba. Alii leg. ttacte
cum Porcettino; alis »aru afoctii babent pro
caau recto, ul ail atocts'*, it, ab iouail. otaxxlt
per eppoiitionein. I', aupra. *| 2. In illo f'ui-
gnl. interpr. Gen. 37. 25. (el 43. 11.) Videront
jiinaciiiaa viatorra venire de Ualaad at cameloa
eoruifl porlanlea aromala et reaiuam el atacten
la ^Jtgjplum ttacte videlur eaie a TOca Uebraica
U I? tot, Idem ac Jadsnum, quod et cuius creti-
eui. V. Cullrera, Plor. JSibl. p. Zii. el ttqq.
— 470 —
STADIUM
At Marinut, qui lot a red. Itit, qnod eat in-
Torrere, dedacit, eattaneam putat algalflcare.
8TACTB. r. TOO. praseed.
STACTON Tel
STACTDM, I, a. 9. oroxro'*, appellator col-
lyrlam, a ataxTo'e, atlllatlclaa, quia inatillalar,
eajaa eompoiltionem babea apnd Scribon. Com-
pot. 34. Staeton, quod Toeant, ad eadera fa-
eit etc. Intcripl. apud Tiehon, Cachelt des
OCUI. p. 56. L. ITBtl fBILtnl aTACTVH 0P0B4UA-
mattm ad claritatiu. Alia apud eumjj. ibid,
p. 63. QTixTiLttin aTACT. ad cla. Adde alias In
Corp. Inter. Lat. 7. 1311. et 1321. et Mar-
cell. Empir. e. 8. a. 3. p. 94. retro.
STACTfCB, fit, f. 1. genua herbs, da qaa A-
pul. Herb. 9., obi tamen dubta eat lectio.
STACOLA, at, t. 1. ganaa »tt!a, qua alio no-
mine lircu'a ant vtnucula appellatur. Plin.
14. Hist. nor. 2. 4. (34). I la Silligiut; aed Jan
et Dellefstr leg. tcapula.
8TADIALIS, e, adject, (atadlam) ad etadiurn
pertlnena. Ftt. duel, gromat. apud Rigalt.
p. 298. et Goes. p. 321. 8tad!alla ager babel
paaiua CSXY., Id eit pedes DCXXV. Cojaa men-
aura oetlea eomputata mlllarium faclt, quod
eoaitat quloqus millibua pedum. Adda Itid. 15.
Orig. 15. 6.
STADIARIUS, a, am, adject, (stadium) ad sta-
dium pertinena. Vox a Letleo eipnogenda; oe-
eurrlt anlm tantum In Not. Tir. p. 174. Sta-
dium, itadlarlua, atadlodromna.
STlDlATOS, a, am, adject, (stadium) qui
babet audluoi proximum Tel atadll longitudioem,
fftaSiaiot- Pilruo. 6. II. a med. Extra autem
(palcettram) dlaponantur porlieua tree, una ax
parlsiylio aieuntibai, dua: daxtra atqua aioistra
atadialea. Philander ita inlerpretatur : In qulbua
ceo tectli atadlia per hlemem calo non aereno
atbletsa exercerentur. Sed quam etlam miliarias
aea mlliarensea porllcus eiient, aeu mllla pedes
loogas, quid ni at atadiata, b. a. pedes DCXXT.
loagse? Hinc etiam JEtian. far. Uitt. I. 9. c. 3.
oarrat, Perdlccam at Craterum aolltos fuiase cir-
cumferra aecum In expeditionlbua leotoria a'.s-
dialla. In qulbua aa palsalra exarcerenl.
8TADl6nROasos Tel
STAoIOUnOMUS, I, m. 2. orajco5po>oc, qui
in atadlo ourau eertat, qui unlua aladii apatium
parearrlt, u| SiauXoSpd^to; dicltur, qui duplex
stadium aeu dlaulum percurrli, at qui apatiuin ad
vlginti ttadla longum aeplles, SoXe^Jpofioj. Alii
tamen alitor. V. Annal. dell' Ittit. archeol. a.
1833. p. 69. Piratic. 8. Mathet. 8. SI Mars re-
apexerit leporem cailestem in horosccpo, faciei
atadiodromoa. Plin. 34. .Hist. not. 8. 19. (5»).
Qui fecit atadiodromon Aslylon, qui Olympls
ostenditur. F. STADIARIUS. — In plur. num.
ttadiodromoe apud Cenjon'n. De die nal. 14.
STADIUM, li, n. 2. (ata'Stov) Eliam itadius
mate. gen. apud Macrob. 1. Samn. Scip. 15,
a med. Ultra trecentos et seiaginta stadios lon-
gltudinem In se contiosra non polerit. Item a-
pud Gromat. p. 245. li., 33U. 3. et 14. etc.
Lachm.-Rud. el Itiner. Alex. 49. (112). Cf.
Gr. plur. ora'Jiot. — Stadium pro itadiorum
In geoet. plur. Plin. ilia. tint, et Sail, apud
Won, loe. infra eit. — Stadium est mcniura cu-
juscnmqna spatll CXXV. geom. passus aut DO.
pedea (iracoa Tel DCXXV. Horn, coollnantis, aeu
aexoenleslma para gradui, ota'Stov (It. tladio;
Ft. ttade; Ilisp. ettadio; Germ, das Stadium;
Angl. ike tlaile).
I.) 1'roprie. *J I. Generatlm. Plin. 2. Biil.
not. 23. 21. (85). et Co/urn. 6. B. if. 1. Stn-
dium babet paasui CXXV., Id est pedes DCXXV.,
qui mensura uctiea efticit inillo passus. et Itid.
15. Orig. 10. 3. Stadium oclaTa para milUrii
eat, eonstana paisibus CXXV. Hoc primum lier-
culea atatuissa dicKur. f. Integrum loc. Sic ei
Capell. 6. p. 198. de circuilu terra. Idem to-
diacl tractum omoemque compleiam trecentis
eexaginta casll partibua aecat; quas aingulas in
lelluris centrum lla astlmat pertenire, ut uoios
parlis latltudo istic quingentorum stadiorum men-
sura lendatur : aingula rero atadia ceoium Tiginli
qulaqua pastibaa explicate, qna; octo mUlenoi
pasauB absolTunl etc Cic. 6. Fin. 1. 1. Inde Tario
•ermone aex Ilia a Dipjlo atadia eonfeclmna. Id.
4. Acad. (2.pr.) 31. a med. Si ex boo loco proQ-
elscatur Pateolcj stadia trlglnta. Plin. 2. Bitl.
not. 21. 19. (83). Pythagoras a terra ad luoatn
CXXVI. milla iladlorum esse colleglt. «t ibid.
112. 108.(247). Univeraara buno clrcuitum CCLII.
milium stadium prodidit. Sillig. aladiorom. et
19. i&i'd. 3. 15, (41). Per quataor mllla atadlum.
pro atadioram. ( Adde Sail, fragm. apud Non.
p. 496. 1. Merc.) Manil. 3. 445. Sidera at In
atadlii oriantur quosque cadantqua. Fulgat. in-
Urpr. Luc. 24. 13. Ibant ipsa die In eastellum,
qnod erat In apatio atadiorum aexaglnta ab Jeru-
salem, nomine Emraeus. (V. Jot. Bell. Jud. 8. 6.
6., ubl male quldam leg. XXX. Had.: ef. edit.
Oxford. 1720.) Hie perperam alii leg. tladio-
rum CLX cum pancic Coc'd. Consuls iButelli,
Emmaus Evang. a. 188-!. et meum Lex. Gr.-Lat.
In Nov. Test. Grace cum Lectt. var. ed. Pa-
tavii, typ. Semin. a. 1890. ad v. 'Epfiaou';.
^ 2. Bpeeiatim est curriculum, locua, ubl eur-
au et lucta certabant athletas, quod erat apa-
Hum aeicentorum aiginti qulaqua pedum, live
centum et vlginti qainque paaauum, teste Plin, et
Colum. loc. cil., qua octava para eat mlliarii,
quippe qood mille constat passibu*. Boc autem
stadium ab Herculo instltutum tradunt, eumque
pedibuo aula metatum esse id stadium, quod erat
Pisis apod lorem Olympium, Idque feclsso longum
pedes sescentoi, ut docei Gell. 1. 1. Cf. Itid. loc.
ciL Inde postea all: stadia iu terris Grseis ab aliia
instiluta aant, quts similiter fuere pedum DC,
aed tamen aliquamo breviora, propter dideren-
tlara megnitudinia pedis Hercnlani et ceterorum
bomlaum. Duo igitur fuere atadiorum genera,
Ilalicum DCXXV. pedum, el Greacum aeu Olyin-
plcum DC, qua tamen nihil inter se dlscrepa-
re, quldam putant, quia pea GracuB aarauncia
Romanum excedil: et aexcenta aemuncia oon-
Btiluant pedes lllos XXV.,quibus Romanum Grte-
co atadio majua esse dlcitur. Ilia adda tertium ex
Censorin. de die nal. 13. mille pedea contineos,
b. e. partus CC, t'ytbicum dictum. — Stadii 11-
guram ex eo, quod CIDjro [Bur at] In Syria et-
iam nunc iorisilur, ejusque descriplionem eibibet
A. Richiut, op. eit. ad b. T. Cs'c. 3. Off. 10. 42.
Qui aladium currit, enitl et contendere debet,
quam maairae posait, ut rincat: aupplanlare eum,
qulcum ceriet, au: menu depellere, nullo modo
debet. Id. 2. 7\ijc, 23. a med. Ul in etadio car
sores eiclamant quam raaxime possunt. 2'eriuii.
contra Gnoil. 6. Carlbngioein airigul.-e civitates
gratulando lnquieiant rlouatam Pylhicu agono,
post atad'.i aenoctuiem. L. e. seneetutem passi, ut-
pote quod a mutils aonl mir<ime frequenlnbainr.
— Stadium Rom-, primus elatuil Doinilianus;
rudsra etiam nur.c eniare in montia Palatini
parte ad Orientcm auclir es! Pellegrini in -Sul-
len, archeol. a. 1371- p. 135. Sueton. Vomit.
5. EscitaTit FlaTi. teii plui.i gentls et medium
el odeuiii et tiauu-ncbla-n. e'. L,tttrop. 7. ,'5. Do-
miliefius Rouiaj quoqui m ilia opera fecit: in
his odeum, dlrofuin po Ileus, Iscum, Serapeum,
atadlum.
II.) Translate. ^[ t. Milaphora eumpia ex
auper. paragr. 1. Slanil. 5. 639. Hie aladium
fiaudsra fide poltfitqut Tlderl Menlltus passus
et campurn tollen curs j. ^ 2. MelaphorS a
aupor. paragr. 2. .iucta. — a) Est quivis locus
coQteaiiuoia, studi , ccr-amiriis. Cic. 4. Ilerenn.
3.4. Ci in aladin . art. 5 rb.:loncm ptodeic non
audetnt. Id. 'i. it>,d, 6. :2. Stadium Tirtutii. Id.
Brut. 64. 230. et 4pul. Apolog. laudij. Ubi alii
siudium leg. Proycrl. a. sjo. 25. I Hie vol sladlis
aoimuGn eaiendar; Platuuis incipiam aut bonis,
docle Epicure, lui: ; . AU. ley apaliis. Cic. I. All.
16. a med. Cetera nor posauol habere neque
vim neque Tenusislem, remolo illo atadio con-
leutionij, quam c'yajva voa appellatls. Pierlqae
alii leg. sludt'o. Cf. Faron. Sal. Mcnipp. 86.
p. 220. Oehl, In charteo alad-.o e'siTa'pcov dfa-ja,
quo qui cerlasset -.aim bel:us bomu, magis de-
legatus SloiccruJj: paucraliij qaam atbfeiarum.
STAFIS
— I) Item ipeciatim de horto vet hypathra,
h. e. eubdivali, arobulatione, viale, quam el xy-
slum sppellamui, quaque et'.am arboribui con-
sita csia tolebat, umbra gratia, apud Terlull.
Com. 4. de Satanna. Cetarura io aladio mariti
non putem v-latam deanibulaiie, que placult.
STAFIS et
STAFfsAGRlA vel stapbiiagria. F. STAPHI9
et ASTAPHIS.
STAGfOM, li, n. 2. ora\iov, id quod itillat:
a oto'Cio, stillo; b. e. oleum ex myrrha: hioc
slagium opobalsamatum. V. Pokattro Lett.
p. 117.
STAGMA et itamma, Stlt, n. 3. otdyua, ttil-
la, gutta: et ipae humor stlllans: vox Grata a
cra'Jto, atlllo. Prudent. 10. irepi oxtp. 907. Dum
tangult eitra defluit acaturient, Perfuia pulcher
menta ruuo itagmate fert. Ita Salmat. ad Lam-
prid. Elagab. 25. ei velerib. libr. Alii omnet leg.
stemmatt , quo tigaifieatur languti: eo enim
fuio, rnarlyrei vara nobilltantur.
STAGN ALIS, a, adject, (itagnom) ad etagDum
aquas pertinent, itagoentla. itagnatllli. Junior
pbilos. Io Orb. deter, c. 21. (ed. A. Mai in Clan.
Autt. T. 3. p. 398.) Pitcium tria genera: sta-
gnate, marinam, (lumlnale.
STAGS ANS/antit, parllelp. F. STAGNO.
STAGNATfLIS, e, adject, (itagno) ad atagnam
aquas pertinent, di itagno, ut Slagnatilei piicei.
PUn. Valtr. 5. 42.
STAGNATlO vel itannatio, Onii, f. 3. F. In
STAGNATORA.
STAGNATOR vel itannator, Oris, ra. 3. (sU-
gnum) qui atagno «eu itanno obducit. Glots.
Zabb. r<xvo>TTJ{, itagnator. Ibid. Kcwntepoupyo'c,
aiagnator.
STAGNATUM, I, n. 2. F. STAGNO.
STAGNATORA vel stannaturt, ae, f. I. (ita-
gno) Hieronym. 3. in Amot 7. 7. Hoc verbum
(Enoch) Aqaila ya'vtaajj, Tbeodotio ttjwutvttv
Interpreted aunt, quorum alteram atannaturain
signifies!, ut Ilia lartago, quam legimui in Eze-
chiele (c. 4.), in qua popull obsidiooe vallatl frl-
xura rigniRcatur, et in regno Jeroboam per alan-
natura vocabulam demooitretur. Domlnue ita-
que cernilur itans aupra muram stannatum et
in mana ejui itannatio elve truila camentarii,
quam tolent mperlnducl parieiei.
STAGNATOS, a, am, particlp. F. STAGNO.
STAGNENSIS, e, adject, (stagnum) ad itagnum
aqua pertinent, itagnatllit. Augustin. enarrat.
I. in Psalm. 103. ad fin. Fulicai area eaaa ma-
rinai vel itagnensei novimua.
STAGNfiUS, adject, duo direraa ilgniflcat.
A) Slagneut, a tlagnum aqua, eit ad stagnum
aquae pertinent, stagnalla, atagnenili. Cattiod.
9. Fariar. 6. Immiiaum Averni stagneum mara.
BJ Stagneut et, rectius, ttanneut, a itagnum
aeu slannum, ad itannum pertinent, qui eit ex
Btanao, di itagno o peltro, xaoo:xio ivoc. Plant.
fragm. apud Fetl. in Narila p. 100. 22. SI nil.
Muriaticam autem video io vaiii itagneia, nnri-
tam bonam etc. Ulp. Dig. 48. to. 9. Nummoa
stagneoi, plumbeoa emere. Ita Torrentin.; alii
ttanneot legunt. Pallad. 6. R. R. 7. Duabua an-
gusti8 regulia alagneii, aicut forclpibua, ipioa ner-
voa apprebendunt, qui Grace -^pefiaot^pjf. (Co-
lum. 0. it. P.. 20., uade bauiit Pallad., babet li-
gneit.) PUn. 30. Hilt. nat. 5. 12. (38). Stan-
nea pyiii. Sic Scribon. Cor.tpot. 30. extr. Repo-
nitur pyiide etagnea. Ruraiii PUn. 30. Hitt. nat.
1. 19. (57). In atanneo vaie decoquitur. Venant.
1. carm. 8. 14. Stannea tecta. Apul. 10. Met,
De atagoeo vaaculo multo leae perunguit oleo. -
Stagneut lapit apud Fulgat. interpr. Zach. 4.
10. eit perpendiculum ad metiendum. Of. v. !8.
— Hlnc
Stagneum et ttanneum, »', n. 2. absolute, vai
itagneum live itagnatum. Colum. 12. R. R. 41.
In cacabo flgull (alii flctili) novo vel in atagneo
coquiiur. (Cf. Stagnatum tub STAGNO B) Nlal
malii ad eacabum referre, Ha nt cacabo figull
aeu flctili opponatur cacabui ttanneut.
STAGNlNUS, a, urn, adject, (stagoum) ad ita-
gnum aqus pertinent/ at Stagninui color perri-
— 471 -
rldli, Frontin, Aquced. 7., aed locui eat lacunls
interruptua, el dubia admodum lectio.
STAGNO, at, 8vl, fitura, are, 1. Part. Sta-
gnant inb A fere in omn. parser, et in fin.;
Stagnatut tab A II. 1.; .Stagnancies sub B 2.
— Stagno dao diveria aigniQcat.
A) Stagno, a tlagnum aqus, eit itagnum sea
paludem faelo: et dicltur deaqula, quum, littora
ant ripas pratergressa, alicubi immotaa eonti-
dunt, Xi^vaju (It. inondare, fare stagno, sla-
gnare } Fr. former une eau stagnante; Qisp.
detenerte, estancarte de la agua; Germ, ita-
gniren; Angl. to overflow, stagnate). Oeeurrit
autem
I.) Neutrornm more. ^ I. Proprle. Flin. 13.
Hist. nat. II. 22. (71). Papyrum nateitur in
palustribua £gypti aat qtileicenttbaa Nili aquit,
ubi evagatfe stagnant. Curt. 8. 9. 7. Gangei ubi
molliui tolum reperit, itagnat intulaaqae moll-
tur. et 9. 2. ante med. Flumen, qao latiae fa-
turn eit, boo placidiui itagaat. Virg. 4. G. 288.
etTuio itagnantem Qumioe Nilum. Luean. 4. 134.
Sic Tenetut stagnante Pado futoqae Britannui
Navigat Oceaoo. Sil. It. 5. 95. nee leva, ita*
gnantibua undla, Effugium patet. PUn. 5. Hist.
nat. 9. 10. (5t). Nilui origiaem babet in Monte
Inferloria Mauritania, tacu protinui itagnante,
qnem meant Nilldam. ^ 2. Translate ttagnare
dienntur etiam loca atagnanlibui aquia oppleta.
Sail, fragm. apud Non. p. 133. 7. Merc. Nam
mmnla oppidi Itagoabant, redundantlbut cloacii
adverso attu maris. Ovid. 1. Met. 324. itagnat
paludibui Orbia. Plin.il. Bitt. nat. 26. 40. (219).
Stagnante tolo UTat demetit. Sil. It. 10. 89. Sta-
gnantei ripa. — Hyperbole eit in illo ejusd. 0.
36. itaguantem cade tt facilem diicedere ter-
ram Enie fodit. el 12. 43 Dauni itagnantla re-
gna Sanguine.
II.) Tramitire eit i-jundare aqnli itagoanti-
bua, inondare. ^ I. Generatim. Tac. 1. Ann.
76. Contlnuii imbrlbui auctui Tiberii plana Cr-
bii stagnaverat. Colum. 10. R. R. 11. Nam ne-
que ticca placet, nee qua itagnata palude. Ovid.
15. Mel. 269. itagnata paludibui hument. Auct.
Epithal. Auspie. et ASH. 36. PTemsd. Ditia Pa-
ctoll aaperat Peneiua amnio Munera, claraa aquii
nitldum atagnantibus aurum. h. e. atagni instar
cffundenlibua vel atillantibui. *| 2. Speciatim eit
indurara, aolidare, aditringere, Srmare, assodare,
indurare. Justin. 36. 3. a med. Mare mortuum
neque venlit movetur, reaistente turbioibua bitu-
mine, quo aqua omnii aiagnator. — Hioc Part.
■Stagnant, antit, etiam adjectiTorum more u-
eurpatur; unde Comp. Stagnantior. — Stagnant
eit itagnum aut paludam facient. PUn. 31. R~itt..
nat. 3. 21. (31). Medici atagnantea pigraique
aquai merito damnant. Claudian. JBdylt, 4. 38.
de JVilo. EfQuit jEgxo itagnantior, aerlor alto
Ionlo. h, e. latior, elTusior. — Absolute. PUn.
2. Hitt. nat. 80. 82. (193). Terra motua fervent
in buraldis, fluctuant In etagnantibut
BJ Stagno, a atagnom sive tlannum, est
atanDO obduco: cf. Gr. attyiiut (It. stagnare;
Fr. itamer ; HIsp. eslanaj 1 ; Germ, mit Slan-
num, Zinn Hberziehen; Angl. to tin). ^ 1.
Proprie. Theod. Priscian. 4. 1. ante med. In
cacabo stannato coquunlur ad tertiaa. Cf. PUn.
f aier. Infra eit. Gloss. Lat. Gr. Stagnat, ywt&ot",
OTo/toe. et Itid. Stagnat, yavo't. *$ 2. Translate
est firraare, munire. Justin. 37. 2. a med. Mitbri-
datea Ita ae adveraui insidiat eiquisitlorlbus reme-
diii atagnavit, ut ne volent quidem tenex veneno
mori poluorlt. h. e. firmavit, munivlt, si pre-
mun'i. et Veget. 3. Vclerin. 2. Bovea atagnare
advenua omaet agritudinea. et mox. Ad ita-
gnanda anlraalia. Id. 1. ibid. 18. extr, Trinia
potionibui stagnata animalia, integro anno a
morbo Intacta servari. Stat. 3. Silv. 2. ioa.
Cur vada desidant el ripa coerceat undat Ce-
cropio itagnata luto. — Hlno
Stagnatum, i, a. 2. absolute, pro vat itagno
obductum. PUn. Valer. 1, 31. a med. Miitet
in stagnatum. Id. 3. 14. a med. Omnia autem
in oleo leparatim calefacia In ttagnato coquet.
STAGN0SC3, a, ura, adject, (itagnum) aquli
STAGNU1I
itagnaMibus abundant. Sil. It. 6. 633. dum SU-
gnosl spectat templumque domosque Literal, Sie
ibid. 532. ttagnlique palustre Liternum. Am-
mian, 17. 13. 4. Pleraque iocrementle (luminom
redundantia, itagnosa et referta aallcibus. Apul.
Herb. 8. Naseltur in itagDOsis vel ambrosls locit.
STAGNOM, I, n. 2. duo diversa aigniflcat.
A) Stagnum, pro quo et stagnus oeeurrit a-
pud Gromat. p. 365. 22. et 24. Zacnm.-.Rud'.
Farro 5. L. L. 26. Mull, factum putat a Graca
oTsyuc'v, quod non babet riraam. et Pest. p. 314.
21. Mull, ab eo qnod ibi aqua stet. Cf. Isid.
13. Orig. 19. 2. et Serv. ad Firg. I. Mn. 129.
infra eit.; ted rectiua eonjungendum vldetur cum.
rad. axay, nnde ovecydv et staju. — Stagnum
est aqua e marl aut Quinine exundane et quie-
scent, lacue live natnra live arte confactas, \lfiin
(It. laguna, itagno, aequo mortaf Fr. eau sta-
gnante, ilang, lac; Hiep. ettanque, lego; Germ,
e. stehendet Gtwasser, Pfutxe, Lache/ Angl.
any standing water, a lake).
I.) Proprie. Enniut apud Paul. Diac p. 59.
5, Mull. Propter ttagna, ubi lanigeram pecal
piscibai patcit. Cic. Prognost. i. Vivin. 9. de
ranit. Abiurdoqae tono fontea et stagna cletis.
Ovid. 1. Met. 38. Addldit et fontei immencaque
stagna lacutque. Horat 2. Od, 15. 3. nndlqae
latiui Eitenta videntur Lucrino Stagna Iacu. Auct.
B. Afr. 80. Stagnum aalinarom. Firg. 6. j£n.
323. Cocyti ttagna alta videt Styglamqae palu-
dem. Id. I. G. 383. volucrei Dutcibus in atagnii
rimantur prata Cayitri. ei 4. ibid. 18. stagna vl-
renlia musco. Id. 11. JEn. 458. Dant eonltum
rauei per atagna loquacia eyeni. Sil. It 4. 82.
atagna vadoao turbari neseia fundo. Slat. 2. Silo.
2. 28. nulloque tumultu Stagna modeita Jacent.
Id. 4. ibid. 4. 6. Stagnum navale. h. e. lacnt ad
naumacblam. Adde Sail, fragm. 3. 19. ttritt.
et Liv. 1. 4. Ammian. 15. 4. 5. Stagnum a-
quarum. Cf. Ambrot. 4. in Luc, 5. Stagnum
(Genesare(h). h. e. lacut.
II.) Improprie, apud Poetai passim de marl vel
de aliquo longo aquarum curau uaurpatur. Firg.
1. JEn. 129. emissam biemem aemlt Neptunui
et imii Stagna refuta vadit. Obi Servius: Sta-
gnum dicltur aqua itant: ted nunc profunda
maris aigniflcat, ab eo quod non nisi nimla tem-
perate turbamur. Id. 10. ibid. 765. medil per
maxima Nerel Stagna. Lucan. 8. 853. rubri ata* -
gna profundi. Ovid. 4. Fait. 27S. Phrixea ata-
goa sororia. h. e. Helleipontui- Sil. It. 7. 282.
Cuncta per et terraa et lati stagna profundi Con-
diderat aomnui. — Stagnum ignii de inferit di*
eit Fulgat. interpr. Apoc. 19. 20.
Homonym. Quomodo itagnum a Iacu dif-
feret, F. la LACU9; tamelsl poeta facile allnd
pro alio ponunt.
BJ Stagnum, tea rectiut ae taplut etannum,
quamquam recentlores nunnulli cum Schneidero
ad Feget. 1. Feterin. 18. formam itagnum Be-
qui maluat: cujat etymon Idem fortasse est ao
siagni, qua de aquarum itatlone dieitur. — Sta*
gnum est metalli genus, qnod in fodinit inva-
nitur cum argento, et in fornace prtinam lique-
actt, xaooi'tepos (It. itagno; Fr. itain; Hisp.
estano; Germ. Zinn; Angl. tin, pewter).
I.) Propria. PUn. 34. Hitt. nat. 16. 47. (159).
Plumbi nigrl origo duplex eit. Aut enim tua
provenit vena, nee quicquam allud ei it peril:
aut cum argento naicitur mixtisqoe venli con-
flatur. Ejus, qui primal Quit In fornaclbas liquor,
Bisonum appellatur; qui teeundui, argenlumi
quod remaoill in fornaeibui, galena, qna portlo
eat tertla addlta veoar. Hao ruraui conflala dat
nigrum plumbum, deductli parlibut duabua. Id.
ibid.n.iS. (160). Stannum lllltum aeneia vattt
saporem gratlorem facit, et competed sroglnta
virus: mirumque, pondui non auget. Specula
quoque ex eo laudatlislma Brundisii temperaban-
tur: donee argentell utl ccepere. Id. 33. ibid. 9.
45. (130), Optima ipecula apud majorat fuerant
Bruodlslna, ttanoo et are miitii. — D« itanno
loqultor eilam Hieronym. I. in Zachar. 4. 10.
et /lid. 16. Orig. 23. 1. doceotei, mixta et adulte-
raia mctalla staano per ignem dluoclari; plum*
STAGNUS
bom ab auro et argento seeerni; ferrum et aa
ab igne defendi eerussamque ex eo, sicui ei plum-
bo, fieri. — SB. Ex allaiit Plinii locii eonstare
quidam put ant, stannum aliad fulsse melalll ge>
But a cassjtero sen plumbo albo; hoc autem no-
mine slgnificarl genus quoddam metalll, quod
nobis Ignotum est. Ceterum plures alii arbitra-
tor, nnum idemque fuitse et ab aniiquls Roma-
nis plumbum album fulsse appellatum, quia so-
nllu, mollilie et poadere plumbum lmitatur, can-
dore evutem argentum almulat: recentiores vero
Ecmanos stannum voeasse commune et vile illud
metallum, quod ex plumbo, quandoqjie etlam ex
asre eonOatur ; cassiteri nomen purlstlmo 1)11 Gra-
oorum et Drltaonorum stao.no rellquiise.
II.) Translate. Pulgat. interpr. It. i. 25. Ex-
coquani ad parum scorlam tuam et auferam o-
mue stannum tuum. Dbl Bierdnym, Supra dixe-
Wt: argentum tuam versum est la scorlam. nunc
sarvat metapboram, at convertat super earn, id
est extendat manum suam-ad punlendum et par-
gandum et eicoquat omnes sordes ao vltia pie*
catorum, at, separato stanno, purum argentum
remaned. Ita Bieronym. Buo accedat, xtanrfom,
si eerla quadam qoantitate argento admtsceatur,
fragile boe instar vltri efacere, net facile ab eo
auferri posse. Cf. Cullrera, Miner. Bibl. p. 94.
STAGNUS, i, m. a. F. yoo. praced. sub A
lolt. ,
STiGONlAS, a», m. I. errayoviaj, dicitur e
farads genus turis mamoiosum,quum harpnte la-
crlma priore consecuta alia miseuit se: a orsTw,
stlllo. Plin. 12. Bist. nat. 14. 32. (62). b
STAGOnITIS, Mis, f. 3. (oTafowu) In A*-'
cos. sing.s£ooonf«o». — StagonKIs est sucus ttll-
lans reslna modo ex quadam ferula, qui et eaj-
fcanum dlcitur. Plin, 12. Bitt. not. 25. 58. (126).
STALAGMlAS, s, m. I. (oroXayuiai) In Ac-
coa. sing. Mtaltgmian. — Stalagmiaa est etlria
•ea gutta cujasdam sael stillantis, ex quo atra-
™ enl , 0,n ■»»<wl'»m fltl jR,n ' 84, Eut - nat. 12.
32. (1 24}.
STALAGMfOM, II, n. 2. aTaX<*rfxio», Ina'urls
ex bacca pendula, oblonga: Ita dictum, quia gutta
aquea pendentis (quaj Grace oraXevj/toj) simili-
sudlnetn refert, orecehino in figura di goccia.
Pettut p. 317. 8. Mill. Stalagmium genus lnau-
r am videtur slgoiflcare Caciliui: Turn ex aare
ejus stalagmium domi babeo. — In plur. num.
Haul. Men. 3. 3. 18. Insures da mlhl faciundas
pondo duum nummum stelagmia. - Stalagmil
g o»i m ,l , de,i> 'P ud ^'conti.Monum. Borqhet.
+2S±& XXXIt a. etlam ,*. Mich ad I v.
&TALTICB, es, f. 1. genus herbs, qua ba-
meniM dlcitur, et scelerata. Mpul. Berb. 8. p.
212. retro. Alii aliter leg. F
.J? A u £ m ' a » um ' ad J ect - "aJwuw'e? qui
contrahendi et utrlngendi Tim babel. Theod.
v^"!' £' 7 " Coeur bitas staltlcas imponere.
* tgtU 3. referin. 27. 3. Staltieis medlcamentls
voJnera pereorentar. Id. ibid. 61. 1. Non facile
vulnus sanatur, nisi siallicls vel styptleis rebus cu-
retur. - Absolute. Id. 9. ibid. 2. 18. a rued. Llen-
tena si obyenerlt, aut naturale sulphur vel bi-
tumen et dropaees et sinapism! et cetera staltlca
(ftntrt) adhibenda aunt. Cf. CATASTALTICUS.
STAMEN, minis, n. 3. Vox a Grseo oYtjftw,
Dorlce otobmv, ejusdem sigDiGeationls: vel, si
malls Latins originls esse, a tlando, quod eo
etat omne in tela velamentam, ut alt Varro 6.
L. L. 113. Mull.; vel potius quod qui stantes
texebanl, stamen suspensls ponderibus, ad per-
pendieulum eitendebant, at alt .Seneca Ep. 90.
ante med. et in RECTA, as, dictum est. — Sta-
men est Una pars longlor et nerroslor, qua pe-
ctendo separata a bmlore, netur In Blum, quod
rahdum et bene tortum, ordienda tela princl-
plam est: eul sabtsmloe transversim inUrtexto,
Wa fit, avoiMtt (It. ordito, stame, fllo; Fr. ottr-
ensure; Hisp. etlambre, urdidura, hilo; Germ.
d. ZtUel, Antelteln, Belte; Angi. yarn, spun
wool).
I.) Propria. ^ 1. Strleto sensu. Tibull. 1.
8. 85. posltaqne iucerna Deducat plena stamina
iooga eolo. ct (bid. 7. 84. Duclt inopi tremola
— 472 —
stamina iorta manu. Propert. I. 3.4t. atarolos
farlare so'mnum. h. ei. nendo. Gvid. t. Art. dm.
695. Rejioe luccinctos operoso stamina fuses. Id.
Beroid. 4. 75. data pensa trahemus; Bt rolnueoJ
plenas stamina nostra colos. et ibid. 9. 79. et 12.
Mt\. 475. Stamina torquere digitis aut pollice.
Seneca Berc. (Et. 373. Udum stamen menu in-
torquere. Claudian. I. in Eutrop. 274. now.
Ovid. 4. Mq. 178. Stamina teniibslma. et 4.
ibid. 221. Levla versato dueentem stamioa fusa.
et 6. ibid. 54. Tela jugo vincta est: etamea se-
cernit ariindo : loserltur medium^ radili subte-
men acutls. et ibid. 576. Stamina barbarlca sus-
pendit eelllda tela, et 4. ibid. 275. radio stantis
parcurrens stamina tela. Paul. Big. 3. 6. 82. Pur-
pura aut stamen lubtemenve. — ^taminsV^Ioeu-
Uii, glomus (T), apud Marcell. Empiric. 28. p. 128.
•f^.sLatiore sensu. — a) Unlmslm de^.quo-
cumque fllo. Propert. 4. 4. 39t Prodlta quid
mirum fralerol cornua monstrl, Quum patui le-
Oto atamine <orta via? Plin. 19. jftst. n aU 11.
! 2. (11). Singula retiam etamina centeno qoln-
quagaoo fllo eonaUBant. — b\ S^eciatlm de filo
arane*. Ovid. 6. Mjst. Hi. CBtera venter babet,
de quo tameo ilia remittit Stamina et antiques
eiarcet araoea telas. i*r». II, Bitt. slat. 24.
28. (80). de a'raneo. Tarn tereli fllo et tarn »-
quali deduclt stamioa, ipso se poodere usus. Te-
xere a medio incipit, cireinato orbe subtemina
aflaactens. — c) Item de fldibua. Ovid. it. j»ef.
170. turn stamina docto Pollice sollicitat. Vet
Poeta la Anthol. Lat. T. 1. j>. %24. flormann.
Musics cpntingens subtlll^tatnlna pulsu.
H.) Translate, f t. Per synecdocben est ve-
stis. Claudian. 1. s'n Eutrop. 304. et 2. Laud.
Stilieh. 346. et 2. .flani. Pros. 34. B 4f 2. Bt
infula aut ritta in capita aacardotis, -apud Ao-
pert. 4. 9. 5 U Sil. It. 3. 25. Pejusiacq prafulget
stamlne verteivh.'e. gitla seu infula ex lioo JEgv-
ptio, de eujus candore et mollitia T. eumd. »'-
bid. v. 374., Plin. 19. But. not. 1. 2. (14). et
Grot. Cfneg. 41. et «%. Quo loco mooemur,
frontes sacerdotfira ^gjpt. vUta forte linea, non,
ut vnlgo, lanea cinctas folase. V. Beyne ad Firg.
12. JSn. 120. «J 3. Per hwtaphoram flbra in
ligno, flla in herbis et Ooribus recto ordine in
longum protensa. Plit*. 16. Bitt. nai. 38. 73.
(186). Quibusdam pdlpa sine venis, mero atamine
et tenui constat, hac mailme fissilia. Id. 21. ibid.
o. ii.de lilio. Ita odor colorqoe duplex, et alius
calvcls, alius stamlnis. tenle /tlumante dixerat:
Itali nunc stame vocant, *f 4. Poeta aap> re-
ferunt-ad Parca's, et vitam signiflcant aut sop*
tern vita. Propert. 4. 7. 6J. Juro ego fatorum
nnlli revocabile stamen. Tibull. 1. 8. I. Huoc
ceclnere diem Pares fatalfa neotes Stamina, non
ulli dlssolaenda dap. Ovid. 4. Triit. 1. 63. Bie
quoque cognosce na talis stamina nqatri: Stami-
na de nigro veljere facta m|bl. et 6. ibid. 13.
24. Non Ita aunt fati stamina nigra mei. Id. lb.
245. at Clotbo jussil promissa valere, Nevit et
infecta stamina pnlla manu. £tican. 6. 777. tri-
stia Parcaram stamina, et 3. t». rampant ita*
mina Parfia. h.e. vitam adlmont. Juvenal. 10.
252. nimlo de s(amine queri h. e. de vita ni-
mis diuturna. Adda Tibull. 3. 3. 35., Sil, It
i. 282., Senec. Oklip. 981., Juvenal. 12. 65.'
et 14. 249., Claudian. B. GOA. 203. etc.
STAMlNABIUS, a, um, adject, (stamen) ad
stamen pertinens: unde absolute
Staminariut, ii, m. 2. qui net, filatoye. Glott.
Lot fir. staminarius, dtJotijs, dto'v onjf-ova.
•Siammars'a, a, f. I . qua net, filatrict. Gell.
16. 7. Laberlas in Stamlnariis. ubl Stamina-
rice, titulus est Comcedia a Laberio composites
qua interilt. '
STAmIhAtoS, a, am, adject, (stamen) sta-
mine contextus, at Staminata vestes, apud Pe'
tron. fragm. Tragur. 41. e*«r. ^urmann,, sed
locos est ralde dubius, aliis alia iegentibus.
STAMlNfiUS, a, um, adject, (stamen) ad sta-
men pertinens. — a) Dnlverslm. Propert. 8.
4. 26. Staminea rhomb! dncltur Ilia rota. h. e.
licio e fills varil eolorls quadam rellgione et ar-
tificlo circa rbombum contorlls, quod habere
STAPflYLlNUS'
eredabatur io vanaflcils vim maximam. Id. 2.
21. 35. Deueiunt magic* torti sub carmine rhom-
bi. Zucan. 6. 460. quos Trajerunt torti magica
vertiglne fill. Ovid. 3. Fatt. 575. Turn cantata
ligat cum tusco Ucla rhofnbo. Adda 1. ^iftor.
8. 7. et v Petron. Sal. 131.,. qua omnia Jam vi-
derdnt virl docti. I\aque rota rhombi ttaminei
est rhombus lido implicitus et rotatus. Quo per-
tlnere videtur illud P&g. 8. Eel. 73. Terna tlhi
beo prtmuui triplloi divarsa colore Llcia olr-
comdo. — 6) in lignis staminedi ueno? innt
6bra recta et in longum ducia instar extern!
• stamlnis. Plin. 16. Bitt. nat. 43. 83. (226). Ma-
gna etglutioi ratio propter ea, qua seetllibus
lamfnfs ac to alio genera operiuntur. Stamineam
in boe osu probant renam et vocant feruleam.
STAMMA, Stis. F. STAGMA.
STAMNDS, i, m. 2. otct^vo's, genus vasts vi-
narii, atrinque ansati, quod et ia mensuris adhi-
bebatur, apud Fatronem legendum pro stajnuns
monet ei quorumdam sententia B. Sleph. in The-
taur. L. Gr. ad voe. 2t«b*Jj ed. Bidot. Obi
vers leeatur, non diclt. Coonrmat tamen asuni
Tools FeU interpr. Epiphan. de mens. 19. p.
102. Bultsch, De stamno. flic quoque urna sex-
tariorum IV. est.
STANNATIO. P. 8TAGNATIQ.
STANNATOH. F. STAGNATOB.
STANNATORA. f. STAGNATURA.
STANNATOS, a, am. F. STAGNO B.
STAN NUM. F. STAGNDM B.
STANS, antls, particip. F. 8TO.
STANTARlUS, a, am, adject, (sib) qui fit in
ipso loto. Jul. Faltr. 3. Gelt. Ales. M. 36.
Plurima quadriipedia stentaria morte obriguisse
visltares. Alii leg. stalaria.
ST A PSD A a, I. I. et
STAPBS, Sdis, m. 3. et atapia, as, f.l. Voces,
nt videtur, conOata a tto et pee \e\ derivata. a
Germ. Staff, passus, gradus. — Stapes, sea sta-
ple, est fostrutneatum ab ephlppiis dependens,
quo pedes ascenturi inslsttmus et equitantes iti-
•htimus, itaffa, a'yajSoXsu';. Sunt tameu voces •
inceria admodum vel potius nnllias in Latina
lingua auetoritatis. Nam quod Salmas. ad Spat'-
tian. Caracall. 7. seribit, ttupedet siaurparl ab
Bieron., quum locum non tudicaverit, suspectus
est : et qua pro stapia afferlur ab aliis Inscrjplio
Roma, eatis ostendit novitia scriptionis eiti. Ita
Porcellinut. At Gebrgeiiui (orrnem stapia tenet
<x Intcript. apud Bier. Mag. Miscell. 2, 14.
8TAPHIS vel stalls, idls, t. 3. oi«0fff, genus.
villa, qua etiard- astapbissgria et Latinis pltuita-
ria et pedicularis dicitur, stafuagria. Plin. 23.
Bist. nat. 1.13. (17). Astapbisagfle sive staphls,
quem avam tamlniam aliqui Tocant felso, auum
eblm genus babet: cauliculis nigris rectis, (oliis
labrusca, fert folliculos verias, quam aclnos, Vi-
rides, similes cioeri, in his nucleum ttiangalom.
MaturesCtt cum vindemia nigrescitque: quum ta-
mloia rubentes norimus a,cinos sciamosque II-
lam ia aprlcis oasci, banc non nisi in opacis.
Adde TTieod. Prisciap. i. 5. p. 291. A Pallad.
1. R. R. 27. dicitur staphis agria; et Grace a
Celt. 3. 21. ante med. awftt d-joia. Cf. Ctsl.
Aurel. 3. Acui. 4. 31. Slapbisagria eliaru sanos
aynanchlcos fecit. F. ASTAPB1S et TAMJNIA.
— ITS. De cognom. R. F. ONOM.
STAPHlSAGRlA. F. voc. praced.
STAPU^LB, es, f. 1. otopuXij et otafu^jj
•I t. Est'vitis alba (Bryonia alba Linn.), teste
Plin. 33. Bitt. nat. 1. 16. (21). «J 2. Agria
slaphyle dicta esl etriebni species, qua et herbs
bellooaria vel aomniQca, apod Apul. Berb. 74.
1 3. Staphyle dicta est etiam uva passa seu pen-
dens uva racemus, item perpendiculum, seu II-
bella fabrills: ab tonjftt, quod a exdto, slo. Hinc
Itali ob forma similitudinem itaffile nunc vo-
cant eoriutn vel veretrum bubulom, quo son-
tes verberantur. B»o docet Forcellinui, nuUo
tamen anctore laudato. — KB, De cognom. £.
F. ONOM.
STAPH fLI.N OS et
STAPUfLtNOS, i, m. 2. otofuXTssj, genus
pastituca duples, sc. — a) Agreste el erraii-
STAPH? LODENDRON
cum, sponte proveoieni: de quo Plin. 19. Sitt.
nat. 5. 27. (88). et 25. ibid. 9. 64. (112). Adde
Thecd. Pritcian. 3. 5. — Agrios tlaphylinot
dicltur Apul. Herb. 81. — 6) Et sativum: da
quo Colum. 9. R. R. 4. * mtd. Turn agrestli pa-
stinaca et ejusdem nomlnls edomit8, quam Grael
otafuXTvov vocant. «t 10. 168. mollemque slnum
rtophylinui iaumbret.
STAPH¥l6DKNDRON, 1, o. 2. otoifuXoSsv
Bflov, genui arborii (Stapkylea pinnala Lino.),
ae quo Kin. 18. Hilt. not. 16.27. (69). Est et
tram A1pe» arbor slmlllima acerl albo materia,
qqe vooatur staphylodendron, fert liliquai et in
lis nueleoi ispore noels avellaoa. Banc voc. Ha
declarat Fie (Op. eit v. 1. p. 331.): «Les com-
mentateurs •' accordant poor trouver dans cet ar-
fcre. le ttaphylea pinnala L. Spec. 386. Ce notn
de itaphjlodendron ilgoifle arbre a grappes : stee-
fiuH grappa, et ie'vopov, arbra. Sa fructification
est effectivemeot raeemiforme : le mot it aphylea
esc le meme mot abrege. Lei auteuri Greci ne
font sucune mention de cet arbrs».
STAPH? LOMA, Stii, n, 3. otetpuXeofta, vltium
ocnll aeloo uva liinile. Peget. 2. Vettrin. 19.
eS Theod. Pritcian. I. 10. in fin,
STAPlA, a, f. 1. V. 8TAPEDA.
STAPlO et leaplo, 5ni», m. 3. Vox barbara,
apod Tenont Pit. S. Radeg. 13., qua ornamen-
turn qnoddam capitis lignifieal. — Mabillon pu-
tai, itapionem eise pedum ornamentum. Cf. STA-
PlA. «Nlsi quis icribendum malit icapionem,
inqult Cangitu, a Germ. icoppeJ, villa, capitis
redimlculum, quo regium diadema lignifieare-
tur». Hac Quicker at in Add. etc. ad ft. v. g
STAsiASTjE, srum, m. plor. 1. Staoia'orea,
nomen fabula Aeeii, ex qua fregmeola lervavit
A'on. p. 20. 25. Mere. Adde p. 335. 1. et p.
337. 15. et p. 624. 25. Grace ilgnifleat sedi-
eio'ium: a araaui^a, diisideo, faetiotus sum.
STASlMUM, i, n. 2. owtuov, its vocaturin
chorii tragicis pars quadam carmioii: a crast-
fioj, stabilis. Star. Pictorin. 2. p. 2522. Pultch.
Hoc loco dicam, cur, quum lint duo period! aeu
jitasima, ut quldam vocant, pari inter le conju-
gation copulata, allerum Toeetar anapssttcon,
aiterum daetjlleon. «t mo*. Ut nominii mulatio
diversitatem daret, hujusmodi itaiimo eeu perlo-
do asui. Cf. Faiiottf '* Bandw. sub v. ara'atftoc.
STATANUM ?inum inter generosiora enume-
rator a Plin. 14. Bitt. nat. «. 8. (65). prove-
nitque in Campania non tonge a Fslerno agro.
Adde 23. ibid. 1. 21. (36). Dndenam nomen
sumpierit, ignoralor. Apod Strabon. 5. 3. 6. tont
qui pro 2tccTOvow (o'vov) leg. Std-ravo*.
STATARB vel statar, Sris, n. 3. nomen Ignots
Bigniflcalionis. Grommaticut fatic. ed. eb A.
JUaio la Clatt. Auet. T. 5. p. 211. col. 1. No-
mina, qua nominativo casa numeri pluralis to
litterii definluntur et ablalivo casu numeri fin-
gularls non i littera terminantur, nt pota hac
stataria, faae coehlearla et cetera talia, numquid-
cam ab boc slatari aot ab boo cocbleari facers
demonilrant? sed ab boc statare et ab boe co-
chleare intelliguntor reionare. et p. 240. coi. 2.
Sunt nomina ternarla, ot puta statare. Hse et
Farlanttto in App. Banc voc. babel etlam
Probus Jntt Art. p. 90. 35. Stii., ted non
declarat.
STATARIA, a, f. 1. P. voc. leq.
STATARlUS, a, nm, adject, (itatut) qnl ttat,
bine flxat, immobilit, ritto stii piedi, fermo, im-
mobile, naltcuoc.. 1 1 • Generatim. Jifaroertin.
Grat. act. ad Julian. 11. tttr. Statarinm pran-
dium. h. e. quod a stantibus et in procincto ca-
pilar. Sidc-n. 5. Ep. 17. a med. labor, h. e. qui
a stantibus ant sedentlbus fit. £iv. 9. 19. et 22.
18. miles, ft. e. qui in aeie et pugna ordines
serTat, el pede immoto pogoat neque loco pelll
ae patitur. Capell. 9. p. 320. ion!, ft. e. qui di-
Terui extentlonei recipere non poiiunt: dlcuntur
autem et itantti, nt id. ibid, docet. Ammian.
20. 8. I. pugoa. ft. e. qua pede collato pugnatur
et immobill, tmtJi'a m^X''- Describitur a Piaulo
Amph. 1. 1. 83. In fugam se temeQ nemo con-
Vortllor, nee recedli loco, quln slatim rem gerai.
Tojs. IV
— 473 —
Anlmam amittunt, priosquam loco demigrent.
Quisque, oil steterat, jacet obtloetque ordioem.
Pacat. Paneg. Theodos. 3t. Staiarius liia. Il«
per conTielum dlcitur Maiimus tjrennu9, qui tem-
pore Theodoiii lenloris imperlum aCfeelaTeret:
quaii non itatarlus et fortis miles, sed quasi Ilia
aut vills ealo semper in exercito fuerlt. Armige-
rum team eum roeat Auwn, de clar. urbib. n.
7. 7. Etiam apod Liv. 30.28. itatariui temihxa,
ut quidem nonnulfi legant, dieilur per contem-
ptum cenlorlo quldam: quern locum tldetur In
mente baboitie Paeatut. Varum Gronov. t. 4.
O6ier«ot. c. 7. lectlooem mulat, et ex eod. Lw.
24. 48. itaforiui reponlt. V. SBMILIXA. Sidon.
2. Ep. 2. o n»eo5. Stataria retia. ft. •. qua ope
suberloorum corlicum in equa diutlus luspensa
retlnentur. % 2. 8peelatim itataria eomCJcKaj,
seu abiolute itatoria, dlcitur, qua ienis est et
tranquilla neque eHectibus astuans: contra ma-
teria, Iaboriosa, turbuleota, a dlicunaatibus
penonli ae turaultuantibui acta et, ut ait Cie.
^rut. 30. extr., eeleri motu et difflcill. V. in-
fra I. Ex bis tertium genus exslitlt, mlxtum
ex utroque actu. Ita doeent Caiphttro. in pro-
legotn. Beaatont. et ad ajuidem proi. 35. et
iJonat. in ^deiph. proJ. 24. et alibi. Qu.li.
itataria sit et materia, praelsre slgniflcat Ter.
Beaut, prot. 35. Date potestatem, mibl Stateriam
agere ut liceat per ellentlom: Ne semper semis
eurrens, Iretus senex, Bdax parasltus, sjeophanta
autem impudens, Avaras teno asstdue agendi slot
mibl Clamore summo, eum labore maxumo. Obi
tamen amphibologiam aliquam etie putat Col-
phurn. ibid., ita ut itatariui, a ifantio, h. e.
itaodo in pedtbus, reagent in piedi, Idem lit
ec eomcedia qws itet, b. e. quo pleoeat: qua
quidem Joeoia amphlbologia eomloum non de-
deceret. — Hlnc abiolute
Stataria, ce, t. 1. V. wpra.
•Statariuf, is, m. 2. comicus In stataria eotn-
cedia.
I.) Propria. Cic. Brut. 30. 116. Volo enim,
ut in toana, slo etlam la foro, non eoi modo
laadari, qui eeleri motu et difflcill ulantur. led
eos etiam, quos statarioe appellant, qaorum (It
ilia simplex in agendo Veritas, non moiesta.
II.) Translate. Id. ibid. 68. 239. C deinde Piio
itatariui et termonli plenns orator etc.
Homonjm. Quomodo differat itatario a mo-
toria eoroadia, V. inpia § 2. et v. MOTORIUS.
STATARlOS, H, m. 2. r. roe. praeed.
STATER, Brit, m. 3. (oratij'p) Etiam itatera,
ce, pro stater, ocearrlt in Tab. Cod. Btutin. de
ponderib. in Melr. Lot. p. 127. Bulttch. — Sta-
ter, ttalirit ait in leounda ijliaba eorrlpi Auct.
Quant. gramm. Cod. Bern. GUI. Bag.; repugnat
tamen quantitai well Graca, nnde oritur. Slo et
^fuct. carm. de an. part, infra eit. oltimam
recti, sed licenter, eootrabit. — Stater est pon-
dui: a voce Grace adlata, qua ab forijui ap-
pendo, pendo, derivatur; et qoidem «I 1. Pon-
dus dimidiam partem onela aqnani. Itid. 16.
Orig. 24. 16. Stater medietas uncia est, appen-
dant anreoe trei, unde at vocatar Hater, quod
trlbus solidls itet. Hcc et temuncia, quia lemii
babet de oncla. Hac el semlsiii, quia ponder it
eemii eit, quail lemls anil. Auct. carm. de ate.
port. v. 10. Uncia vigioti leripolos el qoattuor
ambit: Dimidiam stater aa lemuncla dicltur ejus.
Cod. Theod. 12. 7. 1. Etaminis tibramento a-
quis et paribus luipemo etatere momentii. % 2.
Item pondui quattuor draebmaram. Tab. Cod.
Bob. in MtVal. Lot. ed. BulUch. p. 127. Uncia
habit itaterei II., drachmas VIII. ^ 3. Item
nummus argenteus quattuor drachmas babens,
Grace ttrpaSaayjiov, colas dlmidium didrachma
gpad Bieronym. 3. in Matth. 17. 26. Stater dl-
oitur, qol duo babel dldraehmata. Adde Ambrot.
Ep. 7. — In Hlo ruigal. interpr. Jer. 32. 9.
Emi agrum ab Baoameel et appendl el argentom
septem staurei at decern ergenteos. inter itaterei
et argentta* nallam *& diierimen; ted dlvlia
est per Delni'—nm eoaUraelio, Ita at lensue
lit: Dedi ei uplisiiirlai atattrae arfenieos, ap-
pjLjO" ad KhcasB anesMa hniiadjt. JEquibat
STATICULUM
autem slcli pondas, Idqae apod Hebrao* atque
Pbosnicios (V. SICLUS); attaraen varii fuerunt
italeres varilque apud varias gentes prelU.
STATERA, a, f. 1. Initruraentum, quo rei
sine lancibus ponderetur: a oxarnp, qui pendlt,
quod ab fonau*, eppendo, libro, pondero, ora»-
uif, Sura's ("• itadera; Fr. fc-afanee, tribucntt,
Hiip. peiito. balanza; Germ.e. JFaage; Angl-
a iteetrurdl Eadem etlam campana dlcitur a-
pud Itid. 16. Orig. 25. 6. V. loc. in CAMPANUS.
— Qua itaterem sigolficat, V. STATER ioit. —
Dlffert autem a trutloa, ut ipecies a genere. Due
eolm ipecies truiloe, libra, qua binai babet
lancet ; itatera, qua icapo conttat panctii dlitta-
cto, qua pondera dlicrlminant.
I.) Propria. % 1. Stricto lenio. Titruv. 10.
8. Id autem bi trutlnii, qua itatera dieuntur,
Heat coniiderare. Quum enim ania propini ca-
put, ande Ianeala pendet, obi ut centrum est
collocate, et aqnlpondium in alteram partem
icapi, per puneta vagando, qao longiui aut et-
lam ad extremum perducltur paullo, etlam pari
poodere amplliilmam pemionem parem perQcit,
per icapi llbratiooem et examlnationem longiui
a oentro recedentem. Slat. 4. Silv. 9. 46, Sed
carta velut aquut in itatera, Nil mutae, sed 1-
dem mlhi rependis. Plin. 3t. flitt. nat. 3. 23.
(38). Siatera Judlcare de lalubritate aquarura.
Hlnc Inter ipt. apad Smter. 178. 5. iw. DiO-
GLSTMRVI C. AVO. PtVI IBtlX OPSmBVS IB COM*
■00 IICAV4T0 SiXO QVA1SITAM AQVAW IVGt rBO-
VLVTIO IX TOIO BIO 8CAT8HTBH 1BVBHIT HABCIff
IAI.VBBIOBBK TIBBRt'nO tBVIOBBM eTATBBA IVOI-
CA»am etc. Cie. fragm. pro Scaur, apud Atcon.
Obilgnare etateras. F, arm apud ifois. p. 4 a& -
20. Merc. Statera aurarla ponderare. (a«. pen-
dere) laggiuoto. Cic. 2,Orat. 38. 159. Hac nos-
tra oralio mullitudlnis est auribus accoramo-
dande, ad ea probanda, qua non aurlficis siate-
ra, sed qaadam popular! trutloa examinantur.
^Mguilin. Serm. 105. Stateras dolosai et men-
sural dupliees habere. — De irutlna genera Coo.
Justin. 6. 47. II. de tslr. trim. Siatera adulie-
rina ooerans annonam. % 2. Latiore sensa eu-
mltur pro libra, eiJancia. fetron. Sal. 35. Su-
per Libram (tionufn csteite) imposuerat itata-
tam, in bujdj altera parte icrlbllta erat, in al-
tera placenta. Sueton. T«p. 25. Dlcitur vldlsie
quondam per quietem itateram positam examina
aquo quum In altera lance Claudius at Nero
itereot, in altera ipse ao fill!.
II.) Improprie, a slmilitudloe itatera vel li-
bra, itatera dictum est. «| 1. iugum, unde,
viocto fane el alligata mula, currui trabebatur.
In Glott. Philox. dicltur jjofc'e, quod et Jugum
et itateram lignlflcat. Stat. 4. Silv. 3. 33. Im-
peditum Tardabant Iter orbita tacentei, Dura
pondui nimlum querent, snb alia Repit languid!
quadrupet itatera. ^ 9. Item vai quoddam eiea-
riura, rotundum at coneavum, instar lanclum li-
bra. Plin. 33. fliit nat. 11. 52. (146). ox Corn.
Aepote. Tjmpana te Juvene appellate siaterai et
lancet, quat antlqul magidai appellaverant. Cf.
tenant. 2. carm. 7. 91. de Cruet. Beats , cujus
braohlli Pretium pependlt tacull: Statera facta
ei corporis, Pradam tullitl tartarlt.
HI.) Metonjmice est rei pretium. Plin* "•
Bitt. not. 26. 57. (127). d» suco panactt. Lau-
dalur candor ajui eoaeti: sequent pallido itittri.
Homonjm. Quomodo itatera a trutmaair-
ferat, V. init.
STATICS, ei, f. 1. otmiw), barba leptem eau-
libut veluti roia capita luttlneni, qua vim baeai
•iitendi alvum (Static* Armtria Linn.). «»»•
96. Bitt. nat. 8. 33. (51).
STATICULUM, i, n. 2. deminut. a slatua,
parva itatue, propria Id quod itat eeu ttatultur,
tiro ttatua, live elppui, columella, stela, eu in«
slitlt hominis deive slgnum, vel etiam inscrlpiio
allqua apponitur. _ .
I.) Propria. Plin. 34. BUl. not. 17. 48. (163).
Ad aorea quoque, non modo argentea • t »"« nl *
Inanls iuxuria pirvenlt. Id. 37. iWd. 10. 54. (140).
de oeftatu. Reddunt etiam ipeeies Ouminuro, ne-
morom ei Jumeaiorum, etiam esseda et statlcu-
60
STATJCULUS
la et equorum ornamenta. h. e. emblemata, ligil-
la. (V. qn» fuse dispulat de faao lectione Si'f-
ligiui in adnot. ad ft. I.) Bine Tertull. adven.
Gnost. 2. ei Deuter. 12. 3. Everletii et com-
minuetli slatieula eorum (deorum), et excidelis
lueot eorum, et iculptllia eoram deoram con-
cremabitis igoi. Id. ibid, ad fin. ei Levil. 26.
1. Won facietli vobii manufacta, nea sculplile,
nee itaticolum itatuetli vobis. Dtroblque in texta
Hebr. legltur .13303 mazzevah (a rad. 33P jazav,
statuit), quod ttelam,eippum, eolumnam significat,
in qua quid iosislit, vel ellam ioscribitur. *Vulga-
ta vero, loqult Furlanetto, priori loco minus re-
cte ttatuai, in altero recta babet tilulos, qui-
bus, ut ait Hieronym. 2. In One 10. 2., sin-
gun (dii) tuia appellantur nomloibui. Ei bli
patet, statieula fuitie eippot sen steias, qua ante
eculptiles vei fusiles deorum statues collocates in-
acriptionem cum eorumdem nomine praferebant.
Simile pronui dicendum de duobui PUnii loe.
nuper citatis ». Ceierura Bufin. ei Orig. Horn.
in Genet. 5. 2. de uxors Lot. Quod autem fit
elatlculum talis, Insipienlla ejus Judicium Tidelur
Bipoiiiam.
II.) Improprie, a elmilitudine, statieulum di-
ctum videtur genui vehieull, uni tantum persona
ferenda aptum, In Vet. Tell. ed. a De-Rossi In
Bullell. Critt. a. 1863. p. 95. Aditum, itum,
actum ad Id adiGcium babeant quioumque ad
Id eolendum pedibui et rebiculii et atatlculli
adibuuL
STATlCTJLUS, 1, m. 2. deminul. a stalni, ge-
nui laltalionii stataria, b. e. quod nun discur-
.rendo eed eiiguo corporis motu peragebalar, bal-
leito, danzetta, Sp^ua oto'oi/xov. Staticuloi
dare et statieulum saltare, est hujusmodi sal-
ialionem edere. Macrob. 2. Saturn. 10. a med.
M. Cato eenatorem non igoobilem M. Ccalium,
cpatiatorem et Fescennlnum voeat, eumqua sta-
ticuloi dare bit verbis ait: Descendil de cantbe-
rio : inde ataticuloi dare, ridicularia fundere. Et
alibi in eumdem: Prater ea canlat, ubi coilibuil:
inleidum Grscot Term: aglt, Jocoi dicit, vocei
demutat, staticuloi dat. Ptaut. Per*. 5. 2. 43.
Nequeo, leno, quln libi laltem staticulum, olim
quern Degea faciebat. Ha Zambinut et Bothius;
alii, refraganlibus MSS. et metro, leg. saltern
tlatictilum dem, Ita ut saltern nun verbum fue-
rit, ted adverbium; quail vcre minime Latinum
fuerit staticulum tallare. V. SALTO.
STATlLIS, e, adject, (ilo) flxus, immobilli,
itatariui. Chalcid. Tim. p. 42. ed. Mew*., obi
tamen rectiui alii aliter leg.
STATIM, adverb, (slo). Ad quantitalem prio-
ri! sjllaba quod attinet, statim pro firmiter pro-
ducit: pro illico corripit, at docent Donat. ad
Ter. Phorm. 5. 3. 7., Ifon. p. 393. 9. Mere.,
alii. Sunt tamen, qui prodacunt etlam pro il-
lico: quoi imltari non est opus, Jvien. in A-
rat. 397. Turn mccisa Cerei statim com mergite
eulmi. et Alcim. 2. 180. Qnadam noi statim
luiluros morte reatum. Cf. Doderlein, Op. cit.
v. D. p. 161. et L. Miller, De re melr. p. 438.
qui ex Rittchelio rem declarare conatur. — Sta-
tim duo diveria signiflcat.
A) Sl&lim, propria est staado, itabill pede,
ofa'Jijv, ioraufatac., ct«oWm» (It, a pie fermo;
Fr. de pied farm, debout, sur place; Hiip. de
pies, en pie, en pie ferme; Germ, in Stehen,
slehenden Fanes, feststehend; Angl. statedly).
Occurrit aatem proprie, et etlam translate: quo
sensu est firmiter, constanter, perseveranter, a-
qualiter. Enn. apud Ifon. p. 393. 13. Mere. Qui
rem cum Acbivls gesserunt statim. (Adde Afran.
ibid.) PlaiU. Amph. 1, 1. 82. Fugam in se nemo
convortitur, Nee recedit loco, quln statim rem
gerat. et ibid. 120. Ita statim stant signa. Accius
apud Charts. 2. p. 195. Putsch. Vecligalia lega-
rant veslra et servantur italim. h. e. statute,
ordinate, Inquit Charts. Ter. Phorm. 5. 3. 6.
Ei bis pradils talonta argentl bina statim capie-
bat. h. «. perpetuo, aqualiter singulis annis. Cf.
Apul. 8. Mel. Officiii inferialibus statim factls,
puella protlnus feslinat etc.
B) Statim, quod translaturn a prima signifies-
— 474 —
tlone nonaulli cement, sapiui est illico, protlnus,
e veitigio, nulla mora interposlta, confestlm,
eu'&u'j, au'ti'xa, iropa'^iifta (It. subito, lotto, di
botto, incontanente ; Fr. aussttdt. tout de suite,
stsr le champ; Hisp. luego, al inttante; Germ.
sogleich, sofort; Angl. on the instant, imme-
diately), f '• Generalim. — a) Absolute. Cat.
2. B, G. 11. Bac re statim Casar per speculatores
cognita etc. Id. 1. ibid. 53. extr. Da se ter sorti-
bui comultum dicebat, ntrum igni statim neca-
retur, an in aliud tempus reservaretur. Sail. Jug.
59. in (in. Postremoi In agmine tentare ac sta-
tim in eoilei regredi. Cie. ffarutp. resp. 1. ad
fin. Baud potest gravioribui a me verbis vulne-
rarl, qnam est statim a P. Servilio confectus ac
trucidatoi. Id. Oral. 59. 200. Qua mens eadem,
qua nibil est celerlus, dimitlit statim. Id. 1.
Tuse. 9. 18. Alii statim disiiparl, alii Ala per-
manere eensent. Liv. 3. 22. Priocipio aoni sta-
tim rei turbulenta. Id. 4. 53. Primo statim ad-
ventu areem recipit. Toe. 6. Ann. 3. Hoc pre-
tium adulatlonli tullt, statim curia, delnde Italia
eiactnl. Seneca Tranquill. 11. ante med. Qui
icit, boc ilbi, quum conclperetur, statim coudi-
ctum eto. h. e. jam inde a priocipio. Martial.
6. 30. Sex sestertia il statim dedisses. — Gum
homoDjmis. Flor. 2. 2. Statim ao sine mora. «t
9. 8. Statim et e vestiglo. — 6) Cum pra-
pos. ab, post. Ptin. 18. Hist. nat. 7. 18. (80). A
prima statim matoritate. Id. 16. ibt'd. 10. 18.
(41). Picee rami pane statim ab radice modici.
Colum. 11. B. M. 1. ante med. Statim a prima
luce. .Sueion. Aug. 83. Exercitaliones campestrei
statim post civilia belle omislt. Pallad. 3. B.
B. 15. in fin. Statim poit putationem. — e)
Cum Ablat. absoluto. Cse. Orat. 10. 15. Sta-
tim Catone absoluto. Nepos Cim. 2. Hostium
navibus caplls statim ex classe copias mas duxit.
— d) Cum particulis ut, simulae, atque, quam,
quum. Cie. 2. Fam. 13. Me ab eo diligi sta-
tim cceptum esse, ut simultatem deposuimus, sen-
•i. Id. 2. Att. 12. Lltterai scrips! hora declma,
ttatim ut luas legeram. Id. 12. ibid. 18. Dt taerl
me salutavit, statim Rom arc profeclui est. Id.
15. ibid. 12. Dicebat, se italim iturum, limulae
ludorum apparatum lis tradidisset. Id. t. Verr.
10. 27. Simulae tetigit provlnciam, statim lltte-
rai dedlt. Ulp. Dig. 1. 16. 1. Proconsul ubique
proconsular!* Imlgnia babet statim atqae Orbem
egressus est. Martian. Dig, 1. 16. 2. Proconsules
statim qnam Drbem egressi fuerinl, habeot Juris-
dlctionem. Ulp. ibid. 7. 9. 1. a med. Quorum
prior statim committitur, quam aliter fuerit usus.
Pallad. 5. R. B, 3. Semen statim quum spargl-
tur, obruendum est, et mox. Ociruum clto nascl
dicitur, si, statim quum severls, aqua calida per-
fundai. % 2. Speciatim pro recenter, modo, dt*
fresco. Id. 1. ibid. 35. ad fin. Tentricului ver-
vecii statim occisl.
STA.TIO Vtl stacio, Salt, f. 3. (sto) actai standi
seu consistendi: cni opponitur Itio, motos, otaote
(It, lo star fermo; Fr. (tat de* repos, immobiliti;
Bisp. repoto, immobilidad; Germ, das Stehen,
Stillstehen; Angl. the act of standing, a stan-
ding slill).
A) Proprie.
I.) Abstraetornm more. Aagtatin. Serm. 179.
Statio slgniOcat permansionem, scsslo humilita-
tem. 7/ant'J. 2. 70. Statio terra, h. e. Immo-
bilitas. Lucret. 4. 389. et 396. et 5. 479. et
519. Man are In stations, h.e. qulescere, non ire,
non mover!. Vo.1. Max. 3. 2. n. 23. Solus im-
mobilem stationis gradum retinens. h. e. statum
locumque servans, quern occupaverat. — Statio'
nero facere apud Fitruv. 9. 4. ante med. et
Plin. i. Hist. nal. 17. 15. (77). dicitur sldns,
quum stare vldetur, nee progredl. Nam Stella,
inquit Plin. 2. ibid. 16. 13. (69)., percussa,
in qua dixlmoi parte (b. e. auum distant a sole
CXX. partibut), et triangulo soils radio Inbl-
bentur rectum agere curium, et ignea vi levan-
tur In sublime. Boo non protlnus Intelllgi pot-
est vlsu noslro, Ideoqae exlsllmantur stare: unde
et nomen acceplt statio. Id. ibid. 15. 12, (59).
alias esse alt station?! matutlnas, alias reiperli-
STATIO
nai: de qulbas eonsulantnr astrologl. Capell.
1. p. 10, de Mercurio. Licet remorata statlone
consistens captetar. Similiter Zuean. 10. 201.
tol tempora dividit annl, Mutat noete diem ra-
dilsque potentibus aitra Ire ratal cursusque va-
goi statione moratur. Id. 8. p. 289. Quinque
sidera stationes recnrsasqoe paliunlar. Ccel. Au-
ral, i. Acut. 14. 106. Sucorum ductus imped!-
tus statlone corpusculorom morboi efficlat. Id.
2, ibid. 9. 51. Statio seosuum. h, e. torpor.
II.) Concreto, ut ajuot, semu eit locus, ubl
quii moratur, commorallo, habitatlo, dimora,
soggiorno. q 1. Generalim. Cie. 6. Att. 9.
exlr. Atbenis stalio me* nunc placet. Ovid.
5. Fast. 719. de Catt. el Poll, alierna fra-
trem statlone redemit. Virg. 5, /En. 128. sta-
tio gratlssltna mergls. Id. 4. G. 8. sedei api-
bus itaiioque pelenda. Ovid. 2. Fast. 673. Ter*
mine, post illud levitas libl libera non est: Qua
positus fueris in statlone, mane. Pallad. 1. R.
B. 43, Aratra aurita, quibui possint, contra sta-
tiones bumorli hiberni, sata celslore sulco attolli.
h. «. ubi humor diu moratur, nee defluit. Ter~
lull. Anim. 48. Statio seosuum. h. e. pracor-
dia, nepixapSiov. ^f 2. Speciatim In re milltarl
sumitur pro loco, ubi milites stant prasldli can-
ta: et pro ipsis militibus: item pro ipsa eusto-
dia et prassidio, quariiere di guardia, u'tto'otij-
u.3., fuXaXT^ptov. Cess. 6. B. G. 41. Quod oo-
bortes ex statione et prasidio essent emissa. Id.
4. ibid. 32. Duas cobortes in statlonem suece-
dero jussit. Sail, fragm, apud Charts. 2. p. 185.
Putsch'. Nootu diuque ilailones et rigllias tea-
tare. Id. fragm. 67. Dietsch. Vigllias stationec-
que et alia munia exsequi. Liv. 10. 32. ad fin.
Ad stetionem Bomanam, in porta segnlter agen-
tem vigiliai perrenlunt. Id. 5. 44. ad fin. TJbi
noi appetit, sine munlmento, sine stationibus ac
custodiis, passim ferarum ritu sternuntur. Bursas
Cess. 1. B. C. 59. Longiore clreuitu eustodiaa
stationesque equitum vilabant. Id. 5. B. G, 15.
Impelu in eos facto, qui erant in statione pro ca-
strii coliocati. et 7. ibid. 69. Ibi eastella viginli
trla facta, In quibus interdiu stationes dlspone-
baotur, ne qua subito irruptio fieret. Liv. 3. 5.
Yigilis in urbe, stationes ante portal prasldia-
que In murii disposita. Tac. 14. Ann. 8. Aui-
cetus villam statione cireumdat. eon guardie. et
13. ibid. 24. Statio eobortls adsidere ludis soli-
ta, demovetur. lo ttaccamento di guardia. et
Sueton. Tib. 37. Stationes millturo per Italiam.
•olito frequentiores disposuit. Tac. 1. Bitt. 28.
et 29. Statlonem agere. essere di guardia. et
13. Ann. 35. Statlonem et vigilias inire. Virg.
9. i£n. 183. portam statione tenere. Claudian.
2. in Rufin. 59. vigili rauros statlone taerl. Virg.
9. /En. 222., Sueton. Aug. 24. et Stat. If.
Theb. 240. Statlonem deserere, relinquere. —
In silo Petron. Sat. 102. TJnus nauta stattonti
perpetua interdiu noctuque jacet in scapha. sta-
tio est ipsa vigilia, qua a militibus in statione
agitur. ^ 3. Item in re civil!. — a) Stallo-
ne* municipiorum apud Plin. 16. Hist. nat.
44. 86. (236)., quas, inquit Forcellinus, fulsse
P. Victor dicit in regione Drbis octava, in fcro
(quamquam Victor bic apud criticos recentiorea
nullius est auctoritatis). In Annal. dell'Istit. ar-
cheol. T. 9. p. 17. dicitur, stationes municipiorum
fuiste inter templum Faustina et forum, ubi
postea adiQcatum est forum transitorlum. Erant
auteiu ioca, quo legati municipiorum et clvltatum
de suls negotiis agenles conreniebaoi: qua loca
eis publlce aliquando assignata sunt. Adde Sue-
ton. Iter. 37. — 6) Statione* fiscales, de quibus
Imp. Antonin. Cod. 4. 31. I. et Imp. Alex. ibid.
10. 5. 1. et ibid. 8. 43. 2. et Imppp. Vatenli-
nian., Valens et Gralian. Cod. Theod. 12. 6. 19,
loca erant in provinciis, ubi degebant bominei
rebus fiscl curandis praposili : praerant enim
hujusmodi homines raliooibus bercditatum et
legalorum, qua a privatls prineipi relinqaeban-
tur. Inscript. apud Ortll. n. 4107. (Murat. 525.
3.) si facts »o» WEaisT rvsc nsco staciohu ax-
K0SA1 DTPLTM IV.VZRATICira DABS OI3S3tTU. A-
lia apud Gruijr. 451. 3. L. rrrso^tTs iasutt!
STATIONALIS
raOCTBATOB ATGO. ITATtOStS BSBIDITATrVXJ. Alia
•pud Maff. Mas. Per. 128. 1. x. nrm cadmvs
AT8. LIB. PBtKCBPS TABVLAB1VS HI STATI0HB XX.
sassartxnns. P. ACCTORITAS. Alia apud Ma-
rini Pap. dipt. p. XXXI. at to Hem. Rom. di
jtniUh. « Bell. Art. T. 3. p. 69. n. 17. bv-
SHTUTBS AVG. LIB. FEOCUfOfOr OB MHCTA SIBI
HI BAG BTATHOT AWITA CBWTBHA flBNtO HV1V8 LOCI
d. B. (to. CC Capitolin. Clod. Alb. 2. Stationlt
Aoguita procurationem ilbl parare. Inter, In
tabo plambeo In.iievue Numiim. a. 1863. p.
417. WATtO TRBBABIA IOBICVL0RVM OSTIK1HITI*.
— c) Slalio dlcilar etiam de loels, quo conve-
nlebani de jure eonsalentes. Gell. 13. 13. Qua-
sltam esse memlnl in plerlsqoe Roma stetioni-
has jus publics doeenttum ant respondendum,
•n etc, — d) Item de loeo, ubi morantur ho-
mines, Jumenta et vehlcula eartul publico de-
etlnata, la potta: node ttationarii. JmcripU Id
lamina area apud Marat. 1015. 1. et Morcell,
ie nil. Inter. Lai. T. 1. p. 431. i» statioks
CAB8ABI8 ATO. TABBLLABIS D1FL0MABII D1SCXBB.
r. DIPLOMABIUS. •? 4. Item in re agrarla.
V. AGRARIUS e» PR.3STENTURA. Adda Inter
prcBtenturai et tlationet agrariat Id Interce-
des, quod ate slatariee et fixa In excublls eiaent,
non tamen in eaitrli; ilia antem ditcuriorla.
Ammian. 14. 3. 2. Mesopotamia traeius, omnei
crebro Inquletarl toetl, prtetenturli et stationl-
iua servabantur agrariis. Cf. 19. 13. 1. Preten-
tura militant - ei am facile dlMnrrentea. *| 6.
Item to re nautlea diellar locus, obi naves tuto
possunt conststere, rc.aa, porlo, laooxaSpott va ^~
aoyw. Vlp. Dig. 43. 11. 1. a med. Stationem
a statnendo dloimai. ie Igltor loeo* demonttra-
tar, nbicumque navei late itare potsuot. Ser-
Vim ad Pirg. 8. Mn. 83. et ad 10. ibid. 897.
doeet, ttalianem ease portum temporalem, por-
tion atatlonem perpetaam. Tel die, portum eue
arte paratum navlbut locum, ttationem nature.
Cat. 8. B. C. 6. Ceranniornm taxi inter et alia
loea perieuloM quletam naetui stationem, et por-
tal omnei timeai, quo* teneri eb edveriarlit ar*
bltrabatur. et ibid. 8. A Salonb ad Oriel por-
tum stationes litoraqae omnia clawibus occupa-
Tit. Pellej. 8. 78- in fin. Tempeitatem fugien-
tiboi elatlo pro portu foret, Pirg. 4. G. 42 J. De-
preniii dim itatlo tutlnlma nautli. Id. 3. Mn.
S3. oaleBda earlnii. Bine translate Ovid. Be-
raid. 7. 89. Fluctibus ejeelum tuta Stallone re-
eepl. % 6. Item to re sacra, apud Ecclesiastleos
•criptores. — a) Stationet veterum Cbrletlano-
rnm fuere eonveotus, in qulbus slantes, non genu
Oexo, orabanl, quod diebus Dominicli et Pascbali
tempore tervatur adbuc. TtriulL Orat. SB. a
med. Die statlonls, nocte vigilis memlnerimns.
Id. advert. Psych. 1. Arguunt -nos, qood sta-
tiones plernmque to vesperam producamua. Ad-
de ibid. 10. et 2. ad Uxor. 4. — 6) Item slalio-
nts sunt jejonia. Isid. 6. Orig. Id. 66. Jejunium
antem et statlo dlcltur. Ambrot. Serm. 36. Sta-
llones voeantur Jejunla, quod ttantes et commo-
rantes to els Inirnieoi insidlaram depellimus.
Adde Terlull. advert. Psych. 13. V. tamen Du-
Change to Gfon. etc ad ft. v. q 7. Slatio di-
citur etiam de loeo, ubi otiosl in TJrbe degunt et
varii* sermonibus tempus teruat, la pancaccia.
Plin. 1. Ep. 13. Plerlqae to statlonlbns eedent
tempnsque audlendis fabulls eonterunt. Juvenal.
It. 4. omnis Conrietus, thermts, stationet, omne
thntrnm. Adde Plin. 8. Ep. 9. et Vlp. Dig.
47. 10. 16. *f 8. Et de stabulo jnmentorom,
staUo. Vlp. Dig. 7. 1. 13. i*n fin. Domom ad
stationem Jumentorum iocare. Pallad. 1. M. M.
SI. Plane* roborea sapponaotur slatlonibus
equorum. oil* porta de'eavalti. CLAU.$ 3. d.
B) Translate, tf 1. Metaphors sumpta ex ge-
nerali notions. Ovid. 4. Amor. 1, 68. (et 3.
Art. am. 434.) Pone recomposltas to Stallone
comas, h. e. caplllos sao qnemqae loco epte co-
me. Ptron. Sat. 120. a tried. Btpellaatur aqna
•axis, mare naseltor arris, Bt permulata rerum
Stallone rebellant. n. e. toco et statu, quern cai-
que rei nature asiignsTiL — In illo Pitruv. 1.
S. Is (decor) perilollur ttaUone. ttatio ast positui,
— 475 —
altos, pori'Wrfl, sifo, Stapatwpo'c. •! 3. Meta-
phors sumptS ex re rnllltari. Cic. Senecl. 20.
73. Tetat Pythagoras, injotin imperatoris. Id est
Del, de prasldlo et Stallone vltie decedere. Pel-
Itj. 8. 124. 2. Pugnans cum Casare eenatus, at
station! paterna succederet. h. e. imperlo,. Ovid.
2. TritU 219. imperii statione relicta. Toe. dial,
de Oral. 17. Adjlee sextam Jam feticit hujus prln-
cipatus stationem, qua Vespatianus rempubl. Co-
vet, ft. «. lestum annum Imperii. Pellej. 2.
131. Bi functo longisslma statione mortal! de-
stinate suecessores quam seritsimos. Bine ttatio-
nem absolute pro tlalione imperii dixit Anto-
ninus Pius inter ep. Fronton, ad eumd. (edente
iterum A. Blaio) ep. 6. Non difficile mlhl per-
suasl, ml Fronlo carlssliOe, vel praolpue bono
diem, quo me suscipere bene stetlonem placult,
a te pollsslmnm vera religioseque eelebrarl. (Ad-
de Auqutt. in epist. apud Gell. 15. 7. estr.)
Adde Plin. Paneg. 1. et Sutton.. Claud. 38.
Juvenal. 6. 272. Dberibus semper lacrlmis ssm-
perque paratlt In statione sua. Ovid. 1. JUet.
626. de oculis Argi. sals vlclbus capiebanl blna
quletero: Cetera servabanl atque in statione ma-
nebant. vegliavano in .guardia. el 9. ibid. 33.
Bracblaque opposul tenuique a pectore veras In
statione manns. teste e pronte, aW erta. et Ter-
lull. De prcBieript. hcer. 10. Dbl statlo ereden-
dl. Id. De exhort, cast. 9. Secunda ttatio. h. e.
matrimonlum. — lu illo Pal. Max. 8. 7. n. 7.
Pro dlgnltate et salute amicorum perpetuara ex-
eubalione - testatlonem benevolentla etc. poste-
rior intuens atas etc. pro tettationem scribend.
esse et ttationem recte monet Madvigius, Its
at sensus tit: Benevolentla excubabat et ttatio-
nem egebat pro dignltate et salute amicorum.
Homonym Dlscrimen inter ttationem et
portum X. sopra A II. § 5. — ■ Item stationes
a vigiliit et excubiit distlnguunlur. Liv. 3. 5.
Tlgilite in arbe, stationes ante portas pra-
sldlaque to muris ditpoilta. Adde Sail, fragm.
apud Charit. supra cit. (Cf. Ereyttig. in Com-
ment, it C Sail. Cr. Bitl. 1. 3. Fragm, p. 50.)
Adde Liv. 9. 24. et Toe. 1. Ann. 32, — Excubice
et vigilite, testibut Pegetio et Polybio, e quat-
tuor rirlt; contra stationet e ploribut, immo In-
tegrls turmls aut cobortibus constabant. Ita Pop-
ma. — Allud ditcrimen P. tub A II. 4.
STA7lIdN£LIS, e, adject, (ttatio) ad ttatio-
nem pertinent. Plin. 2. Hitt.nat. 15.12. (60).
Martit ttella statlonalis senls mennlbns eommo-
ralar in tlgnit. h. e. in statione est, nt dlxlmut
in voc. praced. A I. Glott. Lai. fir. to Thet.
utr. ling. ed. Pule. Statlonalis, ^tdvifxo'.
STATION iRlUS, a, urn, adject, (itatlo) ad
ttationem pertinent, ttationalit. Itid. De not.
rer. 22. Badiis aut em tolit prapedlta tldera aut
anomala flunt aut retrograda aut ttatlonaria. —
Stationarii militet, qui to stationlbus sunt cn-
stodla et pratldli cauta, nt In STATIO dletom
ett. Vlp. Dig. 11. 4. 1. circa med. Pratidet et
magittratut et militet ttationariot dominum ad-
juvare debere to inqulrendit fogitivis. Ulp.ibid.
1. 12. i. ad fin. Prafeelus TJrbi debet dlipoiitot
militet ttaliooarlos habere, ad tuendam popula-
rium quietem. V. Inscript. to SIGILICUS. —
Bine
Stationariut, ii, ra. 8. abtolate, tubitantivo-
rnm more. *f 1. Ett prafectut station i, cuitodia
causa, aut miles, aut qui stationls curam habel:
item adparltorum et officialinm, qai dleantar,
genus. Paul. Dig. 11. 4. 4. Llmenareba et sta-
tionarii fogltlvos deprehentos reete to custodlam
detinent. Cod. Theod. 16. 8. 31. Notoriis adpa-
ritorom, qoos statione rlos appellant, deferatur to
notltiam poteiutum. Optat. t. 27. Sed et 8a-
perlus stationirlns perduetus et Ingentios seriba
publieai. IntcripL apud Orell. n. 1685. curio
KOBICOSTM l. rVLIVS BJSSTI RATIOHABITS BOBVU.
Adde aliam to Corp. JntcripL Lot. 4. 3081.
J 8. Item qui siationibui veeiigalibut totervlunt.
od. Tfceod. A 12. 8. de epite. tetl. Null* vectl-
galla a tlafrirwrits Mlgtotnr. et 4. 13. 3. Teetlgal
exigi MB tittisst. ojilali pssaa propotila ttatio-
niriii et ■rternis atXaaa. P. STATIO sab A Jl
STATOR
3. b. Adde IntcripL apud Marat. 1036. l.T-
BICILICUS $5. «f 3. Item qui eursnl pubueo
totervlunt per totervalla dltpotltl, at erectlone
utentlbas equos ant vebieula expedlant, poilieri.
Imp. Contlanlin. Cod. Theod. 8. 6. 1. Adde
Ammian. 19. 67.
STATION ARlOS, II. P. voe. praced.
STiTlORON, Grtca potitione, I, n. 9. ber-
ba, qut» vulgo chamaleon voeatur. Apul. Serb.
26.
STXTlVA, Crom et
STATlV^E, from. P. voe. seq. to On.
STATIVTJS, a, nm, adject, (sto) qui sttt, fl-
int, Immotus, cfte «a fermo, oraro'e. »| -^.Ge-
neratim. Parro «pad *Von. p. 217. 2.- Merc.
De statin's aquls, at sunt Iieas et tlagna et pn-
tea el maris, ft. «. qua non deeorrunt, cnete.
t?aonanti, ferrne, otaro'* uo»p. Firmie. I. Ma-
thet. 2. od fin. Nunc dlrecto eurtu, none retro-
grado, nuno ttatlva tarditate subslstant. f 2.
Speelatira to re eivlll, ttativa ferie, ot Ma-
crob. docet I. Saturn, Ifr., erant unlversl po-
pull communes, cerilt et comtitutit dlebas *e
mentibus, et to Fastis stalls obiervatlonlbns «n-
notata: to qnibus praelpue sembantar Agona-
lia, Carmentatia, Luperealia. Eadem et tlalcs
dicta. Paul. Diac. ex Fett. p 92. *4. .JftUI.
Ferla ttata appellabantar, quod eerto statntoque
die observarentor. *f 3. In re mllitarl. — a}Sla-
tiva easlra, cattra diotiut ano loco Bxa, In q-al-
but moratur exercltut quleilt causa, ant donee
rel gerenda oceaslo se oflerat, quartitre, cam-
po, e?e&po«. Cms. 3. B. C. 30. Uterque eordm
ex castrls stativls exereltum edueunt. Cic. 7. Pert.
12. 29. Pulcherrlmo Syraeusarum toco stailva
sibl cattra faclebat. Sail. Jug. 48. Quantum tezn-
porlt Bttivorum to Imperlo full, plernmque mi-
lites In itatirlt catlrlt babuit. Toe. 3. Ann. 31.
tub fin. Illlgatos prada slativls cattris adharebsL
Pegu. 1. MUit. 8. Stativa cattra satiate Tel bleme
botle vlelno majorl labore • eura formantnr. —
b) Stativum prcetidium apud Cie. 13. Phil. 10.
24, et Liv. 41. 4. el 44. 40. sunt militet to sta-
tions posltl prasldli causa. *f 4. Stativa Ins
est, quam sterlgmon ((-mpiyfiov) Grael vocant,
sine cursu jug], sed prolix* lax. ttellaqae Ouor et
Ignitus liquor: qui, qaum latlus qnatllur, oometet
voeatur. Apul. de Mundo ante med. — Ilino
abtolute, subttantivorum more
5tatioa, orufft, n. plur. 2. tubaud. cattra, dl-
eta *f 1. De re mllitarl alricio tenia, prsssertlm
• Livio, apud quern ttativa habere est rnllltem
ttatlrlt castrls tenere, 8. 58., 37. 83., 38. 16.
extr. et ibid. 40. et alibi. Id. 30. 30. Pantos
dies quietls stativls manterunl. Adde CurL 3. 4.
1. Tac. i. Bitt. 66. Lento esmlne ductal exer-
eitut, ipta itinerum tpatla et tlativorum mute>
tione vendltante dnce. If 8. Bxtra- rem milita-
rem, de mora Iter faciendum. Plin. 6. BUI. nat,
23. 26. (103). Sed quia major part itinera con-
ficltur noctlbos propter attut et eletivit diet ab*
tumunlar. ^Vonto 1. ad M. Cat. 8. ante med.
Ubi ett adversarial, qui jamprldem ad agendam
causam adette debaerat7 In illoere ett. Quo tan-
dem la itinerei ex Alia veolt, et ett adhue la
Atia. Magnom iter et festlnatum. Mavlbotne in
equit, an dipiomatlbut faelt hen Urn velocla tta-
tiva 7 Tidet scilicet bio ironies ttoJiuo vtlocia
appellarl etc. f 3. In illo Cic. 8. leg. Agr. 15.
txtr. Namquid eauia ett, quln omnei egros, nr-
bet, ttativa, portut, totem denique Bilbjnism de-
cemviri vendlturl tint 7 ttativa alii totelllgont
stationes navium: alii slagna eat lacas eat p«-
ludet piieotai aqnarum stailvarum.
Stativa, arum, t. plur. 1. ttativa. Zamprui,
Alex. Sev. 45. Delnde per ordtoem mansiontt,
deinde stativa, delnde obi aaaoos euet aeelplen-
da. Sic In omnibus llbris, teste Cosaufr. — XB,
De cogoom. B. P. ONOM.
STATOR, Oris, m. 3. (sto vel sisio) Ad qnin-
tltatem prlorit tyllaba quod attinet, Blottiut,
Georget aliique receotlores ita dlsitogauDt, at
hoc sit brevis, si vox Intransitive aceipltur: ton-
ga, si transitive, saltern apud Ooid. 0. Fast. 793.
Temput idem Stalorit erit, quod Bomutoi olim
STATORIUS
ABt* Palatini co Dd id 18 ora jugi. Sad Forcellinut
Shi reciius Ug. Tempos Idem Slator adis babel,
qoara Bomului etc. Sane, prater alia, UStor a
stUtut, saltern qaa est a citto, prlorem sjllabam
babel brerem. Cf. Ovid. 1. Tri$t. 3. 39. HIo Sta-
tor: bos priraum condlta Roma loco aal. Adda
Prudent. «<pi otsip. 415. — Staior itaqoe occurrit
A) intransitive, pro eo scilicet, qol etat, qui
enetl, qui presto est ad allqold agendum. <f t.
Unbareim. Petron. Sat. 126. Nisi aot servos vi-
derint ant itatores alllut cinetoa. <? 3, Fuere
boe nomine in proTiacIIs mlnistrl public! raoglv
iratuum, similes lictorom, Tlatorom, apparlto*
ruro, qui io postlco prastorli stabant, presto fa-
tar! jubenll maglstratul, prejcipae illterie et nun-
ells perferendis. Cie. Imp. ad Cat. 9. Fam. 19.
Riiatimavl esse faelendam, ut ad is etatorea meos
el Hctores cum Uttetli milisrcm. et ibid. 17. ad
Sail, proquceit. Litterae ad te salhl stator suae
reddidit Tarsi. Adda Kane, ad Cio. 10. Hid.
21. et Ulp. Dig. 4. 6. 10. — la ?aterlbae la-
pldibui apud Grvter. 1031. 8. at Seine*, ci. 8.
n. 4. babetur ilalor pratoriut. la alio apad
Gruttr. 258. 8. el 1102. 4. <qoam /nsw. seqbb-
davll SelUrm. Fig. Bom. lat. p. 28.) asemoran-
tor Blatorum evocati et eenturtis itatorum. at
300. 0. ttator Augattorum. Io Inter, apud eamd.
40. 7. «2 40. 10. babelar > statorum, o. e. sento-
rio statorum, quia quldem aao grsda anperior
erat ctnturioni vigilum et Inferior aabuioni
eohortium urbaitarztm. Adda Jsjenpt. apud
Ezllzrm. Figil. Mom. latere, duor. Ofp. m, 199.
at 200. et apud Jahn. Spte. epigr. p. S8- n. 1.
st p. 49. n. 8. <£. titter, inutilem 3oras repor-
tam la Bullelt. archsoU Jifunicip. ts. 1872. p. 19.
■=» Hujuiraodl miniatroa Alaaanda? SavsrGa {ut
sit apud Zamprid. Alts. Stv. 53.) Sisaluilt: si
quo CTp. Dig. 1. 18. 4. fiesna procaasutem atato-
res suoi Lasers poiaM: Hi visa sarast siilitse
ssiaJslerlo in pro?!ns!!a fanguatar. I 8. S'.ator
civilatit FUntismia So Stizcr. ajod Grutv.
631. 7. eat 32r?u* gmSlica", s8saas»B sau sistor,
ut fl*fn«i. cJ. 1. a, 39. doeet. ^ 4. Apud
irfuef. jrVisp. 53. ssstos &orti staJor dlcitur, qui
alibi eircilor. f, Sana ?osem.
3) A8U79 iia so, qal stars halt, qa\ abUt et
Ermat, c^usoc, 3"3so«c«oioc, at dlcitur — s)
Dnircrsim da deo. Seneca 4. Stntf. 7. Beos,
quod, slant bsneDfiio ajaa omnia, atstor at. ■•»
6) Da Jo?e. Ltv. 1. 12. To patef doom tio*
sjinumqae, dense Isrrarsni Sopjanb, fsdam fu-
gam alste. HIo ago Ubi Ucoplum Siatori iai\
vovco. (Adda Juguslin. 3. Civ. D. 13.) Senaca
4. Sensf. 7. St Jorara 91!«m opsinmm ao mo-
slmum rita dices et tosaaiaa at :".j:o?am; qui
aon at bhiartci sradiderunt, a w'qood,' post
solum Jasceplura, arias Roraanorea fuglantlom
aletit, 3»d quod slant baneflclo ^!i3 Djgnie.itator
slabililorqae aal. I£a it Jam slalar pro 30 qol
•lot, non scdel, asclpltar ab Bteromm. I. in
Joviman. n. 53. in fin. Quod si deorum ao-
zoina »na horalnua prtajudieaal, offendot ergo
Sialorsm Jo ram, qui libjntar aadsrS. Inserts*.
apud Grater. 33. 3. 4. i. o. a. statosi. Ad-
da Quid. loc. loit. srt. iHin. 2. SSifc nat. 53.
54. (110). laiar S'.a'.orea ao Tonafttai st Fera-
ttios Sllciu-a qooqua acsspJona Jo?3m. — Jo?i
Slaiorl sedsm 7otam narat Zi». 10. 37. Fablus
ambo cooaulea (L. Pcstumium SI. Jlil&m) Sa
Saranlo et ad Lucariam 233 gosalsa soilbit jra-
auctumque in SlrurJaia aiereitum hsi ■■?& otro
coDsule, aon adjacit) ot od XncerJam alrisaue
snultos ocalsoa inque 2a j-ygaa 3aj!a Statorls 3-
daa voiam, ut Somuloe aniea tOTarat. =~ 5)
Be a\lla Sit. VMsj. 3. 131. init. Slalar at aoctor
^Otnanl aarainis. Jia lag. Gtorgsi; at SuMopf:
Supplier Capitoliao «3 Slalor et factor a. qo-
minij, Gradire SJara. unde to .StaJor non ad
Slariem, ssd ad Jorea referendum ma fidofur.
4m Cametj. Jej. :ator.
STlTOalfJS, a, am, adject, (slalor) ad 3la-
msm jarlinena. Absolute Glosi. Philox, s»j?o«
rium, op5oot«rgei *>. 0. id qaod Sal, eolamna,
iflu ma.'a (so. Btateriam. 7. ^rontBacn op. -,:«.
p. 327. — &B. Ua nom.propr. 8,. F. O.-SOAL
— 476 —
STXTfii, at, f. 1. (statuo) Stoluai genet pro
statuce diilt mora aao iueret. 3. 78., ubl la-
men Cachmann. leg. ttatuarum, alii atolum.
— Siatua est propria et unirersim Id quod sta*
tuitur, qaod erectum (tat arte etaboratom; spe-
clitim vero slgnum, aimulaerom es asra aliore
malallo, Isolde aot llgno, Imaginem referent on*
juapiam, bonoris ti memorial caoia, ral solo-
mna, pita.
I.) Propria. *J 1. gmplulme eat slgnum, ai-
mulaerom, (fyaXfia, dstptde (It. ttataa; Fr.
status; Blap. cstotua; Germ, dot Status;
Angl.a statue). — a) Cnlrersim. Cato apud
Priteian. p. 368. 8. Btti. Statoa* deorom
statuere. Ct'c. Arch. 12. 30. Staluaa et ima-
gines rellquerunt. Flam. Cure, eu 3. 0. 89.
Statuam vu» dara aoream aolldam faciendam es
auro Phillppeo, qnas slat seplempedalls, faetls mo-
numsntnm sals. Id. Baceh. 4. 4. 1. Bano bo-
alnem deesi euro expend! : bole decet statuam
atiiul ax anro. Cie. Fit. 38. a med. 111! etaiaam
Istiai perslmllem, qaam stsro oeleberrlroo la loco
voiuarat, ae eoaTissiml bominis memoria more-
retur, daturbant, affligont, comralnooot. JSnn.
apud Trebell. Claud. 7. da Seipient. Quantam
aSatuam faciei, popuina R., quantam eolumoam,
qaa re« tual gestae ioquaturl Cie. 5. Phil. 15.
41. SI statuam equestrem Inauralem in Roalris
statul placaro. Sie VtUej. 2. 61. 3. Earn {An-
ront'tsm) hocoratum equeslrl otalaa, qua hodle-
qua la ro;Srls posits etatem ejus scrlptura in-
Heat (qal honor aon alii per CCC. anoos, quam
L. Sulla -st Cn. Pompejo et C. Ceasarl eontlga-
rat) eto. ffzpot Bannib. 9. Ststuas aeneas saa
paeunla eomplet. Id. Timath. 2. in fin., Cie.
Dom. 80. sub /in. at Fhaidr. 2. ep8. Stataam
alEeal ponare. Flin. 84. mtL nat, 6. 11. (25).
Siataa aacrata - at ponaretur obi vellet. Id. 33.
ibid. 9. 43. (132). at 34. Hid. 5. 11. (21). alleal
dlcara. Id. ibid. S. 15. (32). BSalua donare all-
qnetn. Cist, 3. 3. C. 105. tstr. In templo 7Icto-
rl», abl Csssarla tsaiuam eonaaoraverant, i7spos
Chabr. 1. lllo alata Cbabrias albl statuam fieri
i/oluit, qua publico el ab Albsnienslbos in foro
eCEStlluta oat. Cie. Orat 13. 39. Gorgla. tantus
boooa hsbltus ast a Grscla, soil nt ex omnibus
Ea'pbia aon inaarata statoa sed aorea atatoere-
tur. Herat. 8. Sat. 5. 39. sea rubra Canicula
Sadat lo'antai atatnae. Sail. erat. 2. de rtp. or-
din. 9. sub fin. Snertlituml nobilos, Iq quibui,
s'cut so atatua, prater nomen nihil est e.^ita-
assntL Gttl. 4. 5. Statua Romas In eomltlo poslta
Slorall Coelilis, forslssiml virl, de calo tacia est.
Ob id fe'gar plaaaiia luendum bara.plaes ex
Etruria assiti iaimlco atqua hcatlli in populum
Rom, eilmo ineiituerant etc. Flin. S4. But.
nat. 6. 13. (39). Hano (CMtie *ta(«ctin) prlmam
earn Gocillii pabliee dlcatam orediderlm. Pom-
pon. Big. 50. 38. 245. Statna adfiiJB baslbus
i'raetllibaj sat tabula religats satanle aut erga
parialsat a<19xa aal, el similiter eobsrent sjebnl,
aoasgatadjaav; ornatus enim adiam eausa pa-
?iatar, aon quo &$& peraeiaator. Flin. 33. Bitt
.•.at. 8. hi. (131). Statoa Irtumpballs. Ir.scr. a-
pad OrM. is. 1110. ex are. at n. 2134, ax sra
argeatoqae. st B. 3573. (Cf. SbMUt Snppl.
Or til, ad h. n. p. 372.) aurata. et moa. lo-
rteaia- -at n. 5478. $*» fin. afaata, ft. s. rlrl
armia lnslrucU it\ habltu enilitarl, at soolrs
balita esyil. (7. HABITUS) vel amictu e(tia»Ia
9Sd. Inter, stn. 1S80. aaro illaitrls. et n. 1083.
aaro eoperfnta. tl n. 4040. equeilria eurala. at n.
3*3. Joaorata, st n, 4128. subaarata. tl ss. 3193.
sub aaro i'ulgens. st n. 3171. iogsta. et n. 843.
Qiii'Arlt. Inter, apod fPilmannt n. 749. arcul
'•^erposi.la. 3t n. 091. cum bail matmorea. et
■a. 1100. column* subiiml impoiita. et n. 315.
sadens asnea ex e;ra tabularl qaam optumo. et
n. 1233(3, sub auro. et n. 1100. ouri spleodore
fulgans. at n, 2047. perpetuabilla. — De alataa
aurea apod ^titoaJ. interpr. Dan. 3. I. F.
Cuvedoni In Opxsse, di Modma T. I. p. 172.
•— > 6) Statua plerumqoa ■ hominum effigiem;
:>gaum vero deorum aignlBcat. F. SIGNOM et
SIMDLACRDM. -- e) Statua Esplsiime effl-
STATUARIUS
glem aigDlflcat ex melallo (F, STATDAR1DS),
•ed quandoqae etlam ex marmora, ot constat
ax Flin. 36. Bisu nat. 7. 11. (57). Stataaa
ex eo (marmore porphyrin ABgypti) Qaudlo
Casarl procurator ejus Id Orbem as /Egjpto ad-
veiit Titraslua PolIIo. et moa. Memoonls elalaa.
Hae a Toe. S. Ann. 61. taxia tffigiei dleltor.
— Columns com statoa U. Ladil full in reglona
Urbls octara, teste P. fictort, eui tamen aullam
reeentlores trlbuant anctorllaum. De ea Fettu*
p. 290. 14. ifuK. Statua est Lodi ejus, qal quon-
dam fulmlne ictus In Circa, sepultae est In it*
aleulo. cojoe ossa postea ax prodlgila oraeolo-
ramqae rasponsls sonatas deereto Intra Orbem
rslala la Tolcanatl, qaod est eapra Comiliam,
obrata sunt: soperqo* ea columna earn ipslua
efBgle poslta est. — d) A tlatuit, olaolom
ejas la domo Aagasta, «ul eara atatoaram
demandata erat. Intcript, apod Mural. 886.
1. — Prorerbii speclem babat Iliad CotuKs
St. 4. Inaorata pallldior stains. Item Iliad Pc
tron. Sat. 102. a mtd. Jareoes adbue laboria
eipertes, atatuaram rita patiemar pannos et
vinoulat It, e. lmmoto corpora etataaram modo
dla maneblroas pellibas inrolutl rlneaiiaqaa eon-
sirloll? — De atatuls malta, quod ad earam bl-
storlam partinet, Plin, 34. e. 4., 6. et 6. Scribuot
Lie. 40. 34. ei Fat. Bias. 2. 5. inft. at Am-
mian. 14. 6. 8. pedestrem statuam auratam prl-
mam omnium in Italia posltam fuisse patrl aao
a St.' Aetllo Glabrlone: equestrem Itldem aura-
Um primam L. Sulla, narral Cie. 9. Phil. 6.
(T. Drumann Geichicht. Rom. T. t. p. 939.
adnot.) Castiod. rero 7. Fariar. 15. Baa (Ha-
inan) priraum Tuiei in Italia invenlsse referoa-
tur, quas emplexa posteritas paane parem popu-
lum Orbl dedlt, quam nature proerearlt, — De
statua iegatis atatueada ▼. Drumann Op. eft.
T. 1. p. 259. — Staluaa viTeutium eolplam
ponere, otsl sa consulto, primus vetuit Caligula,
taste 5ue!on. CaU 34.; qoemadmodum id Garl
primal raiult Claodias, nisi de Senatai SIcsalU,
ut aarrat Die f. 60. c 25. — De soncertatlone
inter munlclpium et viram ttataa bonorandum,
qui sua illam pecunla ponandam curare roluerat,
nolentibus tamea munlolpil decnrionlbas, vide
Imcripl. Jorcssmpronlansem apud firuUr. 417.
6.; aliam veto apud eumd. 428. 6\, in qua ho-
□oretm siatuss Impessam reddidit et da aao po-
sait: ilera aliam, in qaa de ioteriptione status
eubjlclenda in curia eonaalliar, apnd eumd. 444,
9.; Hem aliam, obi oratio edpoaanda dleitor,
qua Hieriioram ordiaem ao seriem eontlneat a-
pud G. IFilmanntf Be. inter, eto. n. 641.
Prasterea de impeaea elatas sibl autaeades, ex-
emplum apud Gracos prsbet Ze Bat Inter.
d'Egina, p. 81. fa. Did tar etlam da cola-
rona. Fopise. Aurel. 37. Statass saarmores. St-
dul. Cartit. patch. 1. 106. Stataa satis.
IX) Translate. — a) Statua vsrhtrea, coa-
Tlclum lo bominem elinguem, iosalsom, fataam
et Tarberooem. Flaut. Ca.pt. 5. 1. 31. et Pseud.
4. 1. 7. — 6) Siatua tacilurnior, proverb, de
iofauacdo, ellngul, infante. Bgrat. 2. Ep. 2. 83.
Boaoaja, Divert itottsa a tlgno ; plaram-
qae <>n!m, at supra dlxlmai, statoa effigiem el-
gniScat bomlasia, sfgnum ?ero deoram. F. SI*
G?iDM st SIMULACRUM. — Item «tot«« ab
imagine et effigie. V. Dddtrltin, Op. est. V, 5.
p. S37. et seqq. et aliam Btnzen In Bulhtt.
deU'Iilit. archtol. a. 1871. p. 56.
ST AT OIL'S, is, m. 3. (stalua) qal statati fe-
cit, 'i;o.i as Elatuarlus. Intcript. apud JHuraU
937. 13. 0. Aqmiva (feje AqnIII N. F.) aciiiabI
SSTDIOLI STAIVALIS SIC OiSA COKDITA SVKT. A. C
ataiuarii, qui opus asercei la atudiolo Aclliauo.
F, STUDIUM.
STlTOAnlA, es, t. i. V. too. esq.
STiTfJAalCS, a, urn, adject, (stalaa) ad sta-
luai perlloans, qua ex metallls flaat, itotuorio,
s'vSpiavtosoi>]TiKo';. Plin. 34. Bitt. not. 7. 16.
(97). Fuisie ataiuatUm artem famlllarem Italia,
qaoqae ct vetotum, Indlcat Oereales ab Euan-
dro dicelua. et 16 id, 9. 20. (97). £ris tempera-
tara staluaria. Id. 30. ibid, 5. 4. (37), Laoeoan,
STATUARIUS
opus omnlbns et pictures el statuariss artls pf*po«
nendum. — Uinc absolute, substantivorum more
Statuaria, m, f. 1. are itaiaarla, ttaluaria,
asopiavroiroiijTiiM)- Plin. 35. Hilt not. 13. 45.
(158). Pasiteles plasticen niatrem statuaries seal-
ptureque et caelaturss esse dixit. Id. 36. Jiitt.
nat. 5. 4. (15). Non omittendum, bane artem
(icu/pfuram) tanto vetustiorem fuisse, quam pi-
eiutam aul stetuariam, quaruin utraqae cam
Pbidla ccEplt LSXXIII. Olympiade.
Staluarius, ii, m. 3. slatuarum artifex, "fta-
tuario, dtaXuaxonoiot. Differ! a •eulptore; hie
enim eat, qui scalpro opus quodcamqne fecit ei
gemma, ei marmore, ex ligoo, ex ebore: sta-
luarius vero, qui statuas solummodo fuslles ex
metallo. Nobilissimos slatuarlorum apod veteres
Qainta. 12. 10. ante med. et Plin. 34. Jftrt.
not. 7. 18. reeitaot. Id. 36. ibid. 5. 4. (42).
invenio et Canachura, laudotum inter statoarios,
fecisse marmorea. Quimil. 2. 11. ante med. 81
quEram, qus lit materia etatuaril, dicetar es;
si qusram, qua ait excutoris, id eit ejui fabri-
cs, quam Greeci ^oXxeotixijv voeant, similiter
tes ease respondeat. Atqui plurlmam a atatula
dlfferunt vaaa. Adde ejusd. Joe cit. in SCUL-
PTORA. .Seneca Ep. 88. ante med. Staluarll,
roarmoraril et ceterl luxuries mloiatrl. Bieronym.
13. in Itai. 46. 6. Quod eurum argentumque
eontulerlot, et condncto statuario fecerint idola.
— Fulgat. interpr. Zach. 11.13. Projice illud
ad etatuarlum, decorum pretium. ft. e. Ogulum.
Homonym. Diserimen inter slaluarium et
iculptorem V. tupra.
STATOARIOS, 11, m. 2. F. voc prsoced.
8TATDENS, entla, particip. F. STATUO.
STAtClIbER, Sri, m. 2. et Statulibera, a, f.
1 Scribitur et divisim atatu liber et statu libera.
— Statuliber (elatulibera) eat, inquit Feilui p.
314. 7. Miller., qui lestamento carta condl-
cione propotita, jubetur eaae liber: et el per he-
redem atet, quo minus atatuliber prmstare possit,
quod prestare debet, nibilomlnua liber esse vi-
detur. Paul. Dig. 40. tit. 1. qui eit De statuli-
berls, I. 1. Statoliber est, qui alatutam et desti-
natam in tempua vel in condieionem babet 11-
bertatem. Ulp. Regular, til. 3. Qui aub condl-
cione lestamento liber esse jussua eat, atatuliber
appellatur. Gloss. Lai. Gr. Statu liber, iXttfrepo;
Ypovft) xaxd ita^rflaiv o'pe&ei'?. — In fem. gen.
Ulp.' Dig. 40. 7. 6. Si etatolibera potnas serva
facta ait etc. quaravis Ipsi staluliberas nihil pro-
ficiat etc.
STAtCUbERA, a, t. 1. F. voc. prmced.
STATOMARfA, a, t. 1. herbs, alio nomine
proaerpinaca et sanguinaria etc., epud Apul.
Serb. 18., quas ita vldetur appellate a stalumi-
no, quia, ut ipae ait ibid., ad eoa, qui sangui-
nem rejiciunl, utilia eat. Aid. ded. statunaria;
■ed fortasie est typothetarum error.
STAtOMEN, minis, a. 3. (slatuo) quicquid
ad rem statuendam et muniendam additar, quo
ea etare posalt, axrioiipa (It. soslejno; Fr. sou-
tien, support, pieu; Hiap. apoyo, eslribo, su-
stento; Germ. d. Stutze, Unlerlage, d. Pfahl;
Angl. support, prop). Hine ^ 1. Dicitur de
palo, sive pedamento ?itia, yd$a%, Colum. 4. ii.
R. 16. Tebementioribua statuminibus statim im-
pedenda est. Adde ibid. 2. ^ 2. Item de fliia
stipitibus cujusdam macbins, qua jumenta clauaa
enrantur, stangoni. et Colum. 6. ibid. 19. Primis
autem duobus etatuminibus imponitur finnuio ju-
gutE, ad quod jumenta capistrantur. ^ 3. Con-
sari quoque stalumina sunt, qua; Plinio costs,
boc est arrectaria ligna, qua; latera navls sup-
pingunt. Inquit enim 1. B. C. 54. Carina pri-
mum et (ai. prima vel ima) stalumina (al. sta-
tumen) ex lev! materia fiebant, reliquum corpus
Dtrium, viminlbus oontexlum, coriis iategebatur.
f 4. Dsurpatnr etiam pro stralo eo, quod alicui
tti subiSernitur. Filrvv. 7.1. Tunc insuper sta-
lominetur, oe minora saxo, quam quod possit
xoanom Implere, stalominibus inductis rudero-
tor. Plin. 13. But. nat. 12. 24. (79). de cbarta
tsxienda. igitar e secuodo eorlo statumina facta
saat; e primo sobtemiiu. ft. e. prime phiijrse,
— 477 —
qnss eubsternuntur, iostar etaminls in tela. Alii
leg. ftamtna. T 1 . Fea Miscell. p. 44. in adnot.
STATOMlNATiO, Salt, f. 3. (statumlno) mu-
nilio ea In parlmentis, ques fit iapldlbus et cas-
mentie llbralibua et manaallbui, sine calee et
arena, cui deinde ruderatio superindueitnr, qose
calce, arena et rudere effleitur. Fitruv. 7. !.,
a med. Siatumloatione facta, rudas inducatur.
STAtCMINO, as, are, a. I. (statumen) statu-
minibus quibusdam sustloeo, falcio, Qrmo, epei-
8u, stijptfu, yaoanta (It. sostentare, fortifi-
eare, stabilire ; Fr. toutentr, itaytr; Hisp. «o«-
tener, apoyar, rodrigar ,• Germ, durch e. Vn-
lerlage sluiitn; Angl. to prop up, underset).
Plin. 17. Hist. nat. 22. 35. (198). Eodem modo
vlneam etatumloato. Sillig. atatuito. Id. 18. i-
bid. 6. 8. (47). Ore autem earum (fossarum) bl-
nis utrinque Iapldlbus statumlnari et alio super-
lnlegl. Adde ruruv. he. tit. to STATOMEN.
stXtdnArIa. K STATDMARIA.
ST ATUNCCLA, as, f. t. et
STATUNCOLUM, I, n.2. demtnut. a status,
parra statua. Pttron. fragm. Tragur. 50. Bu-
cheler. Ex hao massa fabri sustolerunt et fece-
runt catilla, paropaidea, atatuncula. Alii leg. sta-
tuncuios; alii Tero statuneulas, quibus favet
Mufin. vert. Orig. horn. 4. in Ft. 36. n. 2. Be-
mansit (u*or Lot) perfecla statuneula sails. At
Donat. Art. gramm. 2. p. 376. 9. Keil. Snnt
demlnuliva, ques non servant genera, qaas ex
nominibus primse positionis acceperunt, ut raaa
ranunculus, statoa statunculum. Alii tamen re-
etius leg. aiafuneu/ut (1. Aneed. Betv. p. 239.
in adnot. et Glossar. Ifov. Lot. p. 66.); cnl
lection! favet analogia. Onde singula formaa ha-
bent, quo se toeantur.
STAtDNCOLOS, i, m. 2. F. voc. praced.
STATOO, statuis, slStOl, stStatum, statnere,
a. 3. (causat. a sto vel sisto) Pari. Statttem II.
I. a; £ta(uttu 1. 1. i.° et 2.° c; II. 3. a, f et
In fin.; Statuturus II. 2. 6; .StGfusndus L 1. i.°
— Stetuo «*t stare facio, erigo, constitoo: et
fere de his dieitur, qua ubi posueris, erscta otant,
forijui (II- metlere in piedi, pianlare, ergert;
Fr. dresser, iriger, fonder, ilever ; Hisp. ari-
gir, elevar, fundar; Germ, erriehten, aufrich-
ten, aufstellen, auffihren; Angl. to set up,
raise, erect).
I.) Propria, et oconrril cum addito etiam loci,
ubi quid statnltor, Aceus. et prsp. ad, in, su-
per, ante, inter, vel Abl. sine aut oum prap.
in. ^ i. Genera tim. — 1.°) Slrieto ssnso.
Cato apud iViscian. p. 782. Putsch. Mlror
audere, statuas deorum, exempla earum facie-
rum, signa domi pro supellectile statuere.
Plaut. Pseud. 1. 5. 137. Disturbs, quas statuisll,
maebinas. Id. Pers. 5. 1. 7. Statuite ble iacto-
los : ponile hie ques assolent. Cic. 3. Lzgg. 26.
estr. Super terra; lumalam nolait quid sUtal,
nisi columellam trlbns cubitis ne altlorem ant
mensam aut labellum. Id. 4. Ferr. 20. 48. 5j-
racusani st&tuam postea statuernnt. Id. 3. In-
vent. 33. 69. Ut li, qui viclssent, ttopcanm ali-
quod in flnibus statuerent. Colum. 4. 3. 3.28,
Pedamenta jacentia statuenda, deelinsta corri-
genda. Liv. 21. 58.. Nee eaplieare qaidqnaai, aao
statuere poterant; oec quod statutnm a::ot, csa-
nebat, omnia persclcdente vento et r:;::.3a;s.
Ovid. 3. Fast. 529. pro rigidis eilamss :;3tu3re
coiumnis. Firg. 1. Mn. 728. (et 7. ibid. 447.)
Oateras magnos statuunt et vlna coronant. Id.
6. ibid. 380. Et statuent tumulum st tumulo sol-
lemnla mittenl. et 9. ibid. 627. St atatuam ante
aras aurata froote jnvencam. Id. 3. ibid. S94.
Statuere mania, innaJssare, fabbricars. Sic 1.
ibid. 557. ei 4. ibid. 355. arbem. Cols. 1. B.
C. 81. el If epos Butnen. 7. lebernaeuluia. Bo-
rat. 2. Od. 13. 10. et Plin. 17. Bist. nat. 11.
16. (83). arborem. Id. 36. ibid. 6. 14. (67). o-
beliscum. Id. 17. ibid. 22. 35. (194). pedamentum
inter dues vile*. Fat. Flacc t. 188. st Ovid. 7.
Met 240. aras e casspile. Ifepos Miltiad, 7. a
med. Incensis operibus, qua statuerat, Atbenas
rediit. Tarro 1. S. 3. 14. Ssspes fit palis sta-
tutis crebrU, • TirgoiUi Ifflplicalli. Plin. 3, Sisl.
STATUO
not. 5. »). (66). Miliarium slatotom la capita
Romanl fori. Id. 16. ibid. 40. 76. (201). Obe-
llscus la Vatieano Cireo statalas. — Uinc trans-
late Cic. Sext. 30. 66 Quae regio orave terra-
rnm erat latlor, !a qua non regnam allquod sta-
tueretar. Id. 3. Herenn. 3. ante med. In omnl-
bus Jas esquabile statu! eonvenit. Justin. 18. 5.
a med. Statuere eedw alleubi. porsi ad abitare,
piantar easa. et 9. 5. 8. Pads legem univer-
ses Grsscies statuit. Horat. 8. Sat 8. 129. Nam
proprlss telluris berum nature, neque ilium, Nee
me, nee quemquam statnit. ft. e. perpetuum fe-
cit. — 8.°) Latiore senso est poao, colloeo, ilsto,
mettere, poire, «'&>ff". Flin. 7. i?ist. not. 60.
60. '(213). Princeps Romaais solarium borolo-
gium statuit ad esdem Qulrinl L. Papiriua Car.
sor. Cic. 1. Onit. 57. ad fin. Statuere aliquem
aote oeulos. Liv. i. 13. Obi primum ex pro-
funda emersus palude eqous Curlium la vado sta-
tuit. W. 21. 42. Captivos raoataaos Tinctos in
medio statuit. Fiiis. 36. Bist. nat. 9. 14. (68).
Egestis laterculis allevatas naves excepisse onue
statutum in sex talis, ft. e. positum, Impositum.
Pallad. II. JR. R. 22. Statue*e vas in loco frigido
8lcco,.qaete buIBs Tumas infeslet. Fal. Flacc. 3.
653. Jamque ratam Scytbicis auster statuisset in
oris. Ter. Adelph. 3. 2. 18. Sublimem medium
arrlperem el capite proaum in terram statue-
ram, ut cerebro dispergat vlam. ft. e. Jacerem,
tmpellerem. Liv. 23. 16. Media porta robore
legionum, duabus circa portls novos mlliles la-
vemque armaturam statuit. poslo. et Fal. Max.
3. 1. n. 2. in fin. Ipsum Marium si quls eo loe!
statuisset etc. *f 2. Speciatim est edere, pres-
bere, asbibere, ut statuere exemplum apud Plaut.
Rud. 3. 2. 6. Statuite exemplum lmpudenti, dale
pudorl prasmium. date un esempio. el Ter. Beaut
prol. 51. Bxeinplura statuite in me, ut aduleseeor
lull vobis placere sludeant potlus quam sibi. % 3.
Item aliquando destituere. Martial. 4. 28. Nudam
te slatuel tuus Lupercus. F. GLABRA RIA. \i.
St Jistere, ft. e. imraotum facere, arrestare, fer-
mare. Propert. 4. 9. 4. Et statuit fessos fessus et
ipse fcoves. Plaut. Bacch. 2. 3. 57. Navem ex-
templo staluimus, quum jam vident nos stare, oc-
ceperunt ratem lurbare in portu. ^rnob. 1. p.
30. Famuli ejus boc modo statuerunt errantes
aquas et a pernicie corporum suos labl Jussera
por tramiles. Pap. Stat, ed .Sept. Seren. v. 12.'
carmen Quod tacita siatuere bruma. ft. e. slslo-
re, Intermitlere. — la illo Cyprian, ad Demelr.
a?s!e mid. Si oleam detruncet turbo subvertens,
si fontam siccilas statuat etc. statuere est are-
faesre, sssiccare, asciugare.
II.) Translate. ^ 1. Generatim est flium in
anlmo habere, sentire, putare, pro certo habere,
cansere, Judicare, prorsus existimare, tener per
f»rmo, giudicare, stimare. — a) Absolute aut
cum Accusal. Cic. Mur. 14. ad fin. Quum es-
se!, ut ego inibi slatuo, talis, qualem te esse vi-
deo. Adde ibid. 14. 32. Id. 1. Off. 3. 5. Tempe-
raas, 7oluptatem summum bonum stataeas, esse
esrte nullo modo potest. Adde 1. Fin. 1. 19.
Id. Slat. 39. t44. Cujus ego patrem deum ac
porsnlam statuo fortunes ac nominis raei. Id,
Jmic. 11. 38. Statuere rectum. — b) Cum
Infinite Ccbs. 1. B. G. 11. Cssar non cjspe-
ctendam sibi statuit. Cic. 2. Oral. 28. 128.
Sine i'ia dabitatione sic slatuo el judico", ne-
rainem lot et lanta, quanta sunt In Crasso, ba«
balsoe ornamenta dicendi. Id. Quinct, 24. 76.
Quid, si tu Ipse, Sex. Nsvi, statuisti, bona P.
Quinclil ex edicto possessa noo esse 7 Id. 0. Fam.
13. Quam quidesa laudem sapicaliai statuo esse
iaaxiDasa, non aliunde' peadere. et 1. All. p.
Qui in te satis eonsilii slaluerim esse. Sail, in
orat. 2. ad Cms. 6. Sie apud animum mcum
statuo, malum faclnos in se committere, qui in-
comniodo reipubl. gratiam sibi conciliet. iVepos
£umen. 8. Statuit, eliquid sibi consilii esse ea-
piendam. Catuil. 68. 37. nolim statuas, nos
mente maligna Id facere. ft. e. ccedas, persuasum
habeas. — c) Cum parlicula relaliva vel inter-
rogativa. Cic. 3. Oral. 23. 82. Neque possum
statuere, utium Regis mirer. Liv. 6. 39. sub
STATURA
fin. proinde ipil prlmura ttaluerent apud anl-
moi, quid Tellent; delnua comilili trlbuaiclii de-
clararent Toluntalem. Id. 34. 2. Ylx itatuere a-
pud anlmum meum pouum, utrum pejor tpia
tea, an pejore exemplo agatnr. *J 2. Speeiatlm
cat decerno, laoelo, jubeo, eonstituo, delibero, ri-
solver*, dtterminare, ttabilire, decrelare. —
a) Absoluts, aul cum accusat. Tel passive. Sil.
It. i. 510. esigtt ensem, Qua capuli atataere
mora;, h. e. Jutieront. Fat. Flacc. 2. 560. Sta-
tuare alieol nnnera. h. e. dare, deeernere. Tac.
16. 4nn. 4. Pro magnltudlne delicti pcenam tta-
tui par eua. Id. 0. ibid. 18. In Pompejam Sa-
iinam eitiiium atatuitar. Gell. 2. 24. Putave-
runt Fcnnia lege perpetuoi eeatenoa aria ttata-
tot. Juttin. 0. 1. 3. la colloquium Tocatur et
alatutia condicioaibaa ab armia dimlttitur. Id. 1.
10. 4. Quam ad ttatulam horam o runes convenii-
aent. Id, 10. 4. 9. Statulo tempore, quo arbem
JUithrldati Iraderet. Cie. Barutp. retp. 16. 32,
SaeriOcia in tacello, atatuto loco, faclitare. Liv.
31.20. Concilium jEtolorum atatuta die futurum
erat. Sueton, Claud. 42. exlr. Inttltutumque,
Dt quotaonii diebua atatutii hlstoria reeltareo-
tor. Ovid. 2. Pont. 2. 119, ds Augutto. Qui
quum triita aliquid atatuit, fit triitia et ipse:
Cuique fare pccoara aumere, pcsna aua est. —
Slaluere ret privatat apud Ovid. 2. Tritt. 05.
eit judieare, disecptare: fereodis eententiia pri-
Tatai litea Judicia mnnere cognoicere et compo-
sure. — 6) Com Ablat. el prsp. de. Cie. ad
Plane. 2. pott ep. 10. I. 10. ad Ail. Dt con*
tuies de Cssarit actii eogaoieerent, ttatuerent,
Judieareut. Id. 4. All, 2. ante mid. Poutificea
de religions slatultse, in aenatu de lega statu-
luroa. — Slaluere de aliquo, tape refartur ad
Judicem aut magiitratum pcenam decernentem,
decretart la condanna. Sail. Cat. 50. Quum de
P. Lentulo eeterisque ttatuetls, pro certo babe-
tote, roa ilmul de eiercitu Catiline deeernere.
Cat. 1. B. G. 19. extr. Petit, ot Tel Ipse de eo,
causa cognlta, ataluat, Tel civltatem atatuere Ju-
ieat. Tae. B. Ann. 85. Satia' vitum de Vittilia
itatuere '.'eaque in* iniulam Serlpbon ebdita ed.
Justin. 2. 15. 10. Crudeliter itatuere de aliquo.
— Slaluere de te, in aa pcenaa aumere, aibi ipil
vim et mortem inferre, non enpectata judieum
ant princlpii damoatione. Tac, 0. Ann. 21). Da-
mnati, publicatii bonia, aepullnra problbeban-
tor: eorum, qui de ae ttatuebant, humabantur
corpora, manebant teitamenta. — c) Cum Ac-
cot, et prep, in, conlra. Cat. I. E.G. 20. Ob-
aecrare eoepit, ne quid gravlnt in fratrem ata-
tueret. Cie. Orat. 10. 34. Consequeria tamen, nl
eoi Ipsoi, quoi contra atatuas, squos placatot-
que dimltlai. — d) Cum InQnito. Cess. 3. B. C.
80. Pompejua morum omnium bortatu atatuerat
prcelio decerlare. Bepot Bamilc. 1. Carlbagi-
nieniei itatuerunt belli finem facera. Cie. 5. Ferr.
41. 05. Sio babulitl ilatutum cum animo et da-
liberatum, omoei Judieei rejicero. Id. i. Off.
2. 4. Statuiuem icribere. — e) Cum Conjun-
ctiva et part, ut, ne. Cast, 7. B. G. 21. Statuunt,
at decern milia bomlnam in oppidum lubmitlan-
tar. Ovid. 4. Met. 84. statu ant, at cuitodei fal-
iare tentent. Cie. 2. Phil. 38. 97. Siatuitur, ne
poit M. Brulom proconiulem ait Creta proTincia.
— f) Cum particula relative vel Interrogative.
Cie. 4. Fam. %. tub fin. Si babaa jam statu-
tnm, quid tibi agendum putei. Tac. 13. Ann.
SB. Statutamque, quantum adilet curules po-
ns Irrogarent. Ifepot Eumen. II. Nondum «•
nlm atatuerat, tervaret eum necne. *| 3. Item
praBuire, prascribere, comtituere, aisignare, pre-
eerivere, atsegnare, ttatuirti Cie. 0. Fam. 22.
Quum eoniilil tui eum tibi finem itatuerii, qucm
etc. Ter. Becyr. 1. 2. 21. Haud opinor com-
mode Onem itatulue oration! milium. Borat.
i. Sal. 2. lit. Mature atatuit modum enpidi-
aibni. Sail. Cat. 37. Senatua cetera multitu-
dinl diem atatuit, ante quam llceret line fraude
ab armii diicedere. Tae. 3. Ann. 13. Statuitur
biduum criminlbus objlciendii. Liv. 28. 35. Tem-
pui loeumque colloquio itatuere. Id. 21. 44. Ne-
que eo», quui atatuit, terminoi observat. Ter.
— 478 -
Becyr. prol. 2. 41. Numquam avare pretlam
■tatai ertl mea. Plin. 14. Bitt. nat. 4. 0. (50).
In ilngulai amphorae centenos nummoa atatue-
re. Brut, ad Cie. 1. ad Brut. 16. a med. Nt-
mlum magoam mercedem atatuit. Ovid. 2. Pont.
7. 25. Cinjphia tegetia eitiut numerabii arlttai
etc. Quam tibi ooitrorum italuatur lumma ma-
lorum. Cie. 5. Fam. 8. a med. Quantum, luo
judicio, tribuendum ene nobis putei, ttatuei ipie.
— Hine Part, prater, pan., eujut eaempla retu-
llmut
Statulut, a, tiff), adjective quoqne oceurrlt,
ot Statutut homo, celsus, ereclui, procerui, di
alia ttatura. Plaut. Bud. 2, 2. It. Reealrom
ae tilonem leoem, ttatutum, Tentrioium etc.
Statutum, i, o. 2. abiolute, tubitaotivorum
more. *J I. Eit preceptum, conilitutlo, jutiio,
edictum, ordine, ttaluto. Edict. Dioel. in prol.
p. 5. ed. JUdi. Si quit contra formam itatuti
hujut eonnliui fuerit aadeoter, capital! periculo
mbjiclatur. Cod. Thtod. 19. 9. 0. Novelll ita-
tuti pririlegium. Adde 8. 8. 2. Big. 47. 12.
3. Gencralia tunt reiertpta et oportet imperlalia
ttatuta tuam vim obtioere. Coct. Thtod. 15. 14.
1 . Veterii jurit et itatutotum nottrorum laactio.
•J 2. Item decretum, tententla Judlcii. Id. 1. 15.
2. Qui de ttatutii praiidalibui conqueruotur.
I] o m o n J m. Statutut et tlalut quid differant,
V. aub SISTO.
STATORA, te, M. (tto) ttatut leu modui iiu
qaantitai corporis itantlt, iiey&0( (It. ttatura;
Fr. ttature, taille; Uiip. ettatura; Germ, die
Statur; Angl. ttature).
I.) Proprle. — a) De homlnibas. Zucti. apud
Bon. p. 220. 25. Merc, pro facie, pro ttatura.
Ace. fragm. 88. Bibbeck. Slatura graellltudo.
Cat. 0. B. G. 20. Hoc ali ttaturam, all tirea
nervosque conQrmarl putant. Id. 2. ibid. 30.
Homo tantula ttatura. Cie. 2. Phil. 16. ad fin.
Telim, mini dicai, L. Turselint qua facie fuerit,
qua ttatura. Id, 4. Berenn, 47. 60. Forma" et
specie et ttatura esse apposite ad dignitatem. Co-
lum, 3. R. R. 8. Natura Germanlam decoravit al-
listlmorum bominum eiereitibut: ted at alios gen-
tet non in totum fraudavit prscipua ttatura
Tiria. Cie, 4. Berenn. 33. tub fin, Statura par-
va. Plin. 34. Bin. nat. 8. 19. (65). Quadrata
ceterum datura. V. QTJADRATUS. Plant. A-
tin. 2. 3. 21. Statura commode, proporzionata,
conveniente. Id. Pan. 5. 2. 152. baud magna.
Sueton, Tib. 68. Corpora full amplo, ttatura,
qua jus tarn eieederet. piu eke ordinaria. et Be-
pot Aget, 8. Stature humllit. batta, et Vulgal, in'
terpr. Bum. 13. 33. procera. Id. Dan. 2. 31. tub-
limli. Id. Luc. 19. 3. Statura putillot erat.
— In illo Malik. 6. 27. Quit vettrum eogitant
potest adjlcere ad ttaturam tuam cubitum anum.
ttatura eit Grace i;*X;xia, qua proprie ao prl-
mum dicitur de state, eta, durata, ttame di
vita. — 6) De belluii. Colum. 6. R. R. 24. ad
fin. Celtlna vaeca aanl bumilis ttatura. Adde
Fulgat. interpr. Biech. 17. 6. et 19. 11.
II.) Translate refertor ad planioi. Colum. 5.
R. B. 5. de arbor. Producat In lantern ttaturam,
quantam permittit agrieola. h. e. craisitudinem et
altiludinem. — BB. De eognom. R. V. ONOM.
STAtGROSUS, a, urn, adject, (statura) magna
ttatura praditut. ^fuouttin. 15. Civ. D. 23. in
fin. Ibi fuerunt glgantet illi nomloati, qui ab
initio fuerunt, ataturoil, toientet prcellum. Adde
eumd. Enarr. 2. In Ft. 30. n. 15. Mai.
STATUS, a, am, particip. V. SISTO.
STATUS, at, m. 4. (sto) eetni standi, aiaaic,
duo direrta tignlBeat, pront motul opponllur,
aut teiiionl Tel accubationl.
A) Slalut, eui molut opponltur, Immobilitas,
qules, ttabilem, immotum esse, lo star fermo.
Lucret. 3. 293. Bit cliam quoque pacali sta-
tus aerlt ille. Plaut. Pan. 1. 2. 53. an te ib! rii
inter iilai teriarier-eerTuIieolai tordidai, Qua
tibi olanl itebulum ttatumque, tellam et tetsi-
bulum merum? Cie. 3. Fin. 17. 50. Habitus
orit et Toltoi, status, motut. Id. 1. Off. 35. a
med. Status, ineestut, tsislo, aecubatio teneant
illud decorum. Id- 1. Off. 35. 120. Decorum in |
STATUS
corporis mota et statu eernitur. — Statu! ful-
men dicitur a Senec. 2. QucetU nat. 39., ubi
qaietli, nee agentibus quidquam, nee cogitantl-
bus quidem fulmen ioterrenit. Hoc aut minatur,
aut promittit, aut mooet.
B) Slalut, eui opponilur tessvo aut aceuBa-
tio, erectum esse, lo tlare in piedi, ritto.
I.) Proprie. *f t. General! m. — a) Strieto
tentu. Cie. Orat. 18. a med. Status ereetut et
celsus. Gell. 2. 1. Stare solitut Socratet dicitur
pertlnacl statu, perdiui alque pernoj, inconni-
vens, immobilis, iisdem in vestigiis. -— b) La-
tiore tensu est ttatura, magnitudo corporis, tta-
tura, Colum. 1. B. R, 9. Longiisiuum quem-
que, aratorem faciemas: mediastinui qualiseum-
que status potest esse. Id. 8. ibid. 2, a med. In
gallloaceis maribut ttatui altior quarltur. Id. 7.
ibid. 9. Scrofa probantur ioagltiiml ttatut, et
ibid. 12. a med. Peeuaril canii ttatut longior
productiorque ad hot caiut magla habilit ait.
Patlad. 3. R. R. 25. a med. Plants oidonio-
rum mejorit ttatui. — c) Latlsslmo atntu eit
babitui quicumqae el poiltio corporit, potitura,
alltggiamento, figura, Nepot Chabr. 1. ad fin.
Illo statu Cbabriai tibi ttatuam fieri volult. Ei
quo factum eit, ut postea albleta bii ttatibut in
ttatuit pooeodis uterentur. Plaut. Amph. I. 1.
110. Quooiam formam cepl bujus in me et tta-
tnra, decet et facta et mores bajus habere me
timilei. Ter. Eun. 3. 5. 49. Turn equldem iituc
ot tuum impudent yidere nimlum vellem, qui eitel
ttatut, flabellum tenere te atinum tantum. Ubi Bo-
itatut: Statura eorporl adscrlbitur, status ad ba-
bitum refertur. Ergo ttatut eit c^ita, statura
longitudo corporis. — In plur. num. Plaut, Mil.
gtor,-2. 2. 51. Conerepuit digllis, laborat, crebro
commutat ttatut. h. e. corporit posliionet. *f 2.
Speciatim in re mililari et gladiatoria, titui teu
politic, quam quit capit, aut in qua littilur pu-
goam commiisurut. Petron. Sat. 95. ad (in. A-
lius, iurca de earnario rapla, statura prceliantis
eomponit. s> pone in alto di combattere. Sic Qua-
drigar. apud GelJ. 9. 13. Manlius scutum iculo
percuislt, atque tlatum Gaili conturbavil. et Liv.
30. 18. Turbare ac statu movers boitem. h. t.
grado movere. Borat. 3. Od, 4. 54. quid mi-
nacl Porpbrrlon atatu Contra tonantem Palladia
aglda Posset? Hinc Plaut. Mil. glor, 4. 9. ii.
In statu itat tenei, ut adoriatur mcecham. h, e.
si composuit ad adoriendum, iastar gladiatoris
pugnaturl. — iliac et translate in re forensi.
Cie. Orat, 37. 129. Quo genere nos mediocres,
aut multo etiam minus,' ted magno temper ut!
Impetu, tcepe adrersarioi de tlatu omni dejeci-
mui. — Hue pertinent etiam ilia ejusd. Caein.
15. 42. Quo (vis), periculo morlii iojecto, formi-
dine animum perterritum toco tape el certo de
tlatu demotet. et Clutnt. 38. 106. Non dubito,quiii
hi tales viri suspicions aliqua pereulij repents de
ttalu tuo deciinarint. ^ 3. Item in re gramma-
tics tlalut dicitur modus verborum. Quintil. V.
2. 11. *| 4. Item in re rhetorics, status dicitur
qucstio, qua ei prima causaruin con Die lions na-
acitur: t. gr. Occiditti hominem: n on occidi. Es,
bac coaQictione Batcitur status, occiderisne ho-
minem, quia in eo tola causa slat et cooiistit,
owoif. V. Quintil. 3. 6. 1,, Cie. Top. 25. 93.,
Partil. 29. 102., ilem t. Invent. 8. 10., ubi con-
ttitutionem eppellat, at etiam 1. Berenn. 11.
F. CONSTITUTION — Hinc status collectivut a-
pud Quintil. 3. 6. 46. et con;'eeturaIif, ibid. 5.,
29., 31. etc. at txhoriativus, ibid. 47. et finiti-
vui, ibid. 5., 31. el incident apud Captll. 5.
p. 148. at infitialit apud Quintil. 3. 6. 15. at
jurwdiciatis, ibid. 32., 45. 47., 62. et legalil, ibid.
45., 60., 89. et legitimut, ibid. 103. et rations-
lis, ibid. 66. ei Cie, Adde Casnod. de Rhet.
Cf. It tyllogislicut apud Quintil. 5. 10. 6. etc.
Sed F. tingala suit loc. in Rhelt. ed. Balm.
^ 5. Item In re agraria itatut controvertiarum
apud GromaU vet. p. 25. 9. it teqq. Lachm.-
Rud.; node status atsumptiuut, effectivus, ex-
potitivut, inilialit, injtctivut, materialit, red-
perativut, tubjtclitui, qui ibid, eiponuntur tln-
gall. — Apud eotd. de memitr, p. 373. 12. rta*
STATUTIO
tus dicitur mensnre allitudo, quasi etaiura. V.
loe. f 6. Item in re attronomiea, status dicitur
de stellis, quia, ut ait Cassiod. De Astron., dam
ttella temper movetor, atlamen in allqulbue lo-
ci> ttare videtur. *f 7. Item In re medica vide-
tur esse vis, impreesio, vei atabilitai alfectionis ten
morbi. C<sl. Aurel. 2. Acut. 10. 69. Quora sta»
turn surapserit aceetsio. Sic ibid. 37. 196. In
stata accessionla. Id. 1. ibid. 1. 6. paitionii. Id.
ibid. 15. 125. febrium. Id. ibid. 11. 83. Si por-
recta in diet numerosior erit agritado, et ita-
tam iofirmltas aeceperit.
II.) Traoilate ponitur freqaeotisaime pro mo-
do, quo quaqae res slat, condiclone, qualitate
fortunes, loco, ordine, stato, conditions. — a)
Universim. Cms. 6. B. G. 12. Bo turn stata res
erat, ut longe principei baberentar Mda\. Id.
7. ibid. 55. Cognosce™ de itata civitatis. Id.
ibid. 6. Quam jam ille urbanaa res virtote Gn.
Pompei commodiorem in etalam pervenlase in*
telligeret. Id. ibid. 54. In prittinum statum red-
ire. Cie. 4. Alt. 2. Tibi deciaravi, adventus not-
ter qualii fuiiiet, et quia euet status, atque o-
mnes ret nostra quemadmodum essent, ut in te*
enndii Quia, ut in adveriis, bonis. Id. Barusp.
retp. 28. 61. Uunc itatum, qui nunc eit, qua-
litcumque est, nulla alia re, nisi eoneordia, re-
tinere potsumui. Sentca Agam. 308. Secede me-
cum, ut rerun) datum dubium ac minacem jun-
eta coosiiia explicent. Ovid. 5. Trist. 1. 5. Fle-
bilii ot noster status est, its Oebile carmen. Liv.
24. 28. Nulliui clvitatis atatum fortunatiorem
beatioremve fore. Sex. Aur. Epit. 13. Perdito
atqae proQigato statu R., In remedium tantorum
malorum divinitus credebatur opportune datui
{Trajanus). et Cic. Sail. 11. ad /its. Ego vitara
omnium civlum, atatum orbit terras etc. quin-
que bominum perditorum puna redemi. et ibid.
22. Status reipublica maxima judicatia rebus coo-
linetur. la tussislenza. et 6. Fam. 1. Suum ita-
tum tenere. Id. 4. ibid. 1. Aliquid de pristino
statu retinere. Id. Balb. 1. 18. Quo quisque loco
natus est, hunc vita: statura usque ad senectutem
obtinere debet. Id. 2. Ferr. 4. ad fin. Re-
stituere aliquid in pristinum itatum. Id. Pis.
28.(7) lit meliore timus loco, ne optandum quidem
est: deteriore statu at slmus, unus est inferior
gradus aut interims aut servitutit. Liv. 24. 5.
et 32. 11. Quum in hoc statu rea etset. Id. 3.
68. Privates res vestra in quo statu sunt f Alii
omilt. in. Id. 22. 22. Hoc statu rerum in Hi-
spania, P. Seipio in provinciam venit et ibid.
Earn in secretum abductum monet, quo statu
sit res. Cic. Farad. 2. a med. Consecutus sum,
ut eo stata essem, quern eto. Brut, ad Brut, et
Can. 11. Fam. 1. Quo in statu aimus, cogno-
scite. Cic. 1. Ifat. D. 12. Nihil semper luo statu
manet. Id. Tim. 13. Constanter in mo statu
manere. et 2. Off. 1. a med. Utinam respublica
stetisset, quo cceperat, statu! et 1. ibid. 20. circa
med. Acerba ita ferre, ut nihil a statu Datura
dlscedas. Id. 8. Alt. 16. Convellere aliquem de
pristino statu. Id. 4. Ftrr. 4. 10. Fecerunt, ut me
prope de vita? mea statu, dolore ac lacrimis de-
ducerent. ct 1. Alt 20. ante med. Neque de
statu nobis nostras dignitatis est recedendum. Id.
3. ibid. 10. Si amplo statu concldere. Id. Pit. 2.
4. Convellere statum reipublica. Id. 4. Berenn.
16. 23. Collocare aliquem in araplissimo statu.
Id. 1. ad Brut. 15. suo fin. SI vicerlmus, taa
nobis aucloritate opus est ad collocandum ali-
quem clvitatis statum. Nepos Dion. 4. Statum
vita commutare. h. e. morem Vivendi et disci-
pllnam. Fellej. 2. 35. 4. Commutalio status pu-
blic!. Id. ibid. 2. 3. Legibus agrariis omnium
statum eoncutientibus. Sle Liv. 34. 65. Turbare
itatum clvitatis. Curt. 10. 10. 9. Formare statum
publicum, h. e. reipublica coostitutlonem. — In
plur. num. Tac. 3. Ann. 28. ad fin. Multorum
excisi states: et terror omnibus iotentabatur.
Quintil. 2. 16. 4. Civitatium status evertere. Cic.
9. Fam. 6. Sed hoo viderint 11, qoi nulla slbi
subsldia ad omnes vits status para reruns. Id. t.
Legg. 7. 23. Quod in ciTitetibus ratiooe quadam,
de qua dieetur, agnationibaJ famllitrum diitin-
— 479 —
guuDtar status, h. e. eondieio drills, qaa qais
est aut plebejue aut patrieius. Nov. Fal. III. 2.
35. 1. § 6. Facultatibus suis et status privilegil*
einantur (judieei). h. e. ordinls et gradus (di-
gnitatis). V. Dirksen, op. cit. p. 908. — 6)
Status mentis, sanitas, eonstltutio, ratio. Cic.
Farad. 1. exit. Voluptas raentem e sua sede et
statu dimovet. Seneca Troad. 1047. Qui status
mentis miseris, ubi omnis terra decrescet pela-
gusque- erescet. Seneca alter = Ep. 81. a med.
Rea magna et ex beatisalmo animl statu profects.
Terlull. advert. Falentin. 29. Secundum choi-
cum statum ex Cain, et animalem ex Abel, spi-
rltualem ex Setb. F. CHOIC09. — c> Status
hominum apud JCtos duplex est; vel enim liberl
sunt vel servi, at ait Cajus Dig. i. tit. 6. (qui
De statu bominum inscribitur) I. 3. — d) Sta-
tus fflfatij apud eosd. est estas 5XV. annorum.
Papinian. ibid, 31. 1. 79. ante med. Quam-
quam testameato cautum eases, at quum ad sta-
tum suum frater pervenisset, ei domum solve-
vetur. Adde Imp, Alexandr. Cod. 6. 53. 6. —
e) Status causa}, aut absolute status, apud Rbe-
toras est modus rei vel ratio qoattionit, controver-
sial, inquisitionls, oxdatc. Quintil. 12. 9. 20. —
Id. 3. 6. 2. Quod nos itatum, Theodoras (vocal)
caput, id est mpdkaiov isvixtkcvcov, ad quod
referaotur omnia. — f) Status mundi, ctsli,
atris, ratio, qualltas. Cic. 3. Orat. 45. a med.
Incolumitatit ao salutis omnium causa vldemus,
hunc statum esse bqjas totius maadl atqae Da-
tura, rotundum ot ealum terraqae ut media sit,
sol ut circum feratur etc. Id. 2. Divinat. 44. 92.
Eadem omnibus, qui eo&etn statu call et stella-
rum nati sunt, acddet'5 necesse est. Liv. 37.
12. extr. Ron exspectaV./ soils orw, ex quo ita-
tum casll notare gubesnetores possent. Colum.
II. R. R. 2. sub fin. Prid. Id. Jannar. Ineer-
tus status call. Id. 2. ibid. 10. ad fin. Piuvius
casll status. .Seneca CEdip. 1054. mitior call sta-
tus.
Homonym. DIscrlmen inter ttalum et sta-
tura m Y. sub B II. 1. b.
ST&TCTIO, Sals, f. 3. (staxao) actus stataen-
dl, erigendi, erectura eollocandi, piantamento,
erezione, oidaie,. Fitruv. 10. 5. a med. Una
statutio ligoi banc babet utilitatem, quod etc.
STATOTDM, 1, n. 2. et
STATOTDS, a, am, pertictp. F. STATDO.
STADROphORUS vel staaroforus, i, ra. 2.
erueifer sea erucem fereas: a crretupo';, crux, et
(pica, porto. Inscript. apad De-Rossi, Inscr.
Christ. T.i.n. 644. el Fapyr. Savenn. In
Gloss, not). Iiatin. p. 66.
STB pro Isle, aphmresis Comiels csltata : tie
eta, stud, sto, storum, stinc etc. pro isla, istud,
isto, istorum, ittine eto. V. Zacfcmann. ad £u-
crel. S. 954. adnot. p. 197.
STEAtITIS, idle, f. 3. ariar'tie, gemma si-
mills seri, quod Grace exiap dicitur, lardite,
Plin. 37. Hist, rtflt. II. 71. (186).
STBAtOMA, atis, n. 8. otta'Twptet, tomor
In corpora apparent, eul subest pingue quiddam
sevl simile : a otaop, sevum. Ejus naturam et cu-
rationem Celt. 7. 6. tradit. Id. ibid. Steatomatit
tunica secanda est, quia etc. Plin, 26. Hist. nat.
14. 87. (82). Cvclaoini radix contra steatomata
efQcax. Adde Feget. 2. Feterin, 30.
STfiGA, a, f. t. oxifti, loeui Id oavl conte-
ctm, tabulatum navii, in quo nants ambulant,
casxero: a crrayM, tego. Pelron. Sat. 100, earn
appellat eoaitratum puppii. Qua ratione et Cic.
7. Ftrr. 34. 89. et 40. 104. navem constratam dt-
cit, qua C atari 1.B.C. 56. tecta. Plaut. Bacch,
2. 3. 44. Forte asiedi in itega. Id. Stick. 3. 1. 12.
Sine advoeatls ibidem in eerenro, in stega, la
emicitlam atque in graliam convortimus.
STBGNUS, a, am, adject. ore7>o'(, adslrietos,
nt Sttgncs febres dieuotur, qaa cutem adstringanl
ejasqae spiracala prxdudnnt impediontque hu-
morum transpiratlonsm. Plin. 93. Bisu nat. 7.
23. (120). Fid mcttrra caiorsm refrigerant: ob
Id con negaaiai ia lebribaa eonstrkus, quat ste-
gnat Tocaat.
STELA, ss, et Creta
STELLA
STfiLE, ei, f. I. (otijXij) Alia seriplura stella,
etijVXi), reperitor in optim. Codd. et Grac. In-
scriplt. texoentis, ut ait Bucheler ad Pelron.
loc. cit — Stela eat pile, columns, eippus notls
inseriptus. Plin. 6. BUt. nat. 28. 32. (150).
Inaula, in qua seripta aunt stela lapideas lit—
terls ignotis. Adde ibid. 29. 34. (174). Id. 37.
ibid. 6. 19. (75). Esse in Tjro Herculis tem-
plo stan tern pilam (corn'g. ex Theophr. De la-
pid. § 45 ttelen amplam) e smaragdo. Capell.
2. p. 35. Nolai eminentibui taxis Juiiit adscri-
bi atque intra specum per jEgjptiorum adjta
collocari. eademque saxa stelas appetlans, deo-
rum ttemmata pracepit eontinere. Adde Laclant.
1. 11. Jut. Faler. 3. GesU Alex. M. 81. Penrenit
usque ad Hereulis stelas non minus Itinera die-
rum ferme nonaginta quinque, fama de Her-
eule sic Ioqaente, quod hasce metas peregrine-
tionis eua fixerit deus ille, qui et duas stelas id
est titulos tus quosdam ibidem dereliquit, quo-
rum unus ex auro, alter vero argenteus babeatur.
colonne d' Ercole. — In lllo Petroh. Sat. 62.
Bucheler. Venimus intra monimenia. Homo mens
c<spit ad Stellas facere, sed ego eo cantabundas
et stellas numero. stella est eippus sepulcralis.
— De stele V. Giornal. Arcad. a. 1819. p.
169. et 173., prasertim vero Annal.. dell' Istit.
archeol. T.Q.p. 119. et teqq., Letronne Rich,
pour servir a I' Hist, de PJEpypl. p. 334.,
336., 379. et Le Bat Inter, d' Egina p. 49.
STBLfiPHCROS, I, I. 2. oitkxpovooc, berba e
genere tpicatarum, alopecuro simllls, tota spica
Oorens (Saccharum Ravenwe Linn.), apud Plin.
21. BUt. nat. 17. 61. (101).
STELft) et derivata. F. STELLIO.
STfiLIS, Idis, f. 3. (orriu'c) Accui. sing, ste-
lin, — Stelis est genus vise! ex ar-bore larioe et
ableta desudans. Plin. 16. Bitl. nat. 44. 93.
(245).
STELLA, a, f. duo diverse signiflcat.
AJ Stella est corpus caleste, lucidum. fete
radiatum, astrum, sldus, et ducitur ab aVrnp, de-
minutiva forma asteruto, moi astella, deinde ,
per apharesin stella (cf. puella a puerula) : fait
autem qui putaret, stellam did quasi luminis
ttillam. quod ridet atque improbat Quintil. 1.
6. a med.; nee audiendus Isid. 3. Orig. 71. 3.,
qui derivat a stando, quia stella sunt aptas fixm-
que in ealo, nee eadunt. eui favet toe. Capell.
8. p. 275, Quidam Romanorum Stellas a stan-
do, sldera a considendo dicta fuisse eommemo-
rat. Grace igitur est dovgp (It. ttella, astro;
St. iloile; Hitp. ettrella; Germ, der Stem;
Angl. a ttar). DiCTerunt tamen stella a ilderlbus,
quod ilia singula sunt, et dicuntur etlam de pla-
netis: bac ex pluribus stellis componantur, ut ia
SIDDS dictum est.
I.) Propria. «f 1. ,£nn«"ui apod Farron. 7.
L. L. 81. Mull. Tempia calitum commixta stellis
splendidls. Cic. 5. Fin. 24, 71. Quemadmodum
stella in radils aolis (cernuntur). Id. 6. rep. 17.
17. Orbis enleslls extimus: infix! aunt illi, qui
volvuntur, stellarum curias sempiternL et ioitf.
15. 15. nil semplterni ignes, qua sidera et Stel-
las voeatis. Id. 2. Nat. D. 46. 118. Sunt stella
nalura flammeaj. qoooirea terra, maris, aquarum
vaporlbus aluutur ils, qui a sole excitantur: qui-
bus alias renoVateque stella refundunt etc. et 1.
ibid. 13. ad fin. Pooticas Heraelides erranlibus
stellis divinitatem Iribult. Apul. Herb. 91. p. 219.
Ut tolas, in cajus stella tutela sis. Firg. 2. Mn.
694, Stella faoem dueens multa cum luoe cuour-
rit. Id. 1. G. 365. Sape etiam Stellas, vento im-
pendenle, videbis Pradpites calo labl. Ovid. 2.
Mel. 320. loogoqae per aera traeln Fertur, ut in-
terdum de ealo stella sereno, Etsl non eecldit,
potolt eecidiwa videri. -Seneca Troad, 356. Et
stella longa semitam flarama trahens, Capell. 2.
p. 45. de trajectione sfeHarum. Quidam ean-
dores lactai tluminls tractu stellis efHammantibus
defjuebanu Lucret. 2. 209. Non cadere in ter-
rain stdlas et sidera cerois? Seneca 1. Quest,
nat. 1. 8taltisiiroum est exisilmare aut stellas de-
ciders aut transilire aut aliquid lllis auferri et
abradi. nam si boo fuitsei, Jam dsfulnent. Firg.
STELLANS
9. JEn. 91. Palantee polo Hells, el 4. ibid. 485.
<et Enn. apud Macrob. 6. Saturn. 1.). arden-
fea. et II. i&id. 202. at Enn. ibid, fulgentei.
Ovid. 7. Jfet. 100. micantei. fforat. 3. Od. IS.
8. candids. Id. 1. ibid. 12.28. alba. Id. 1. 5a(.
7. 2f. lalubrea. Ct'e. 6. rep. 15. 15. globoss
et rotunda. Xucan. 9. 12. vaga et aitra flia
polli. CapeK, 8. p. 290. fixa. /tin. 2. Bisl.
nal. 25. 23. (91). et Itid. 3. On'j. 63. im mo-
biles, Max. Pietorin. p. 00. S. Ktil. Qaiaque
ttclla, quai erraticat vocaot, ted et 10I et luna,
jaeuodiiaimoi edunt lonoi per orbei auoi olten-
tes. et Plin. 2. Hiit. nal. 25. 23. (91). Stella
erraalei. Ovid. 15. Mel. 749. Stella comani. co-
mela. Sic Cic. 2. Nat. D. 5. 14. crinita. Se-
neca Med. 310. itellii plogitot either. Id. Agam.
465. Nos prima calum ipanerat itellii. Ovid. 11.
Met. 97. cogit Lucifer agraen Stellarum. Id. 7.
»6id. 100. depulit Hellas aurora. Pirg. 3. Mn.
521. Jamque rubeieebat itellii aurora fugatis.
Auet. Symp. JEnigm. de Iftbula v. 3. K'errui!.
Nee raihl dan! ctella lueem nee Cyntbia lumen.
Pulgat, interpr. Gen, 15. 5. Nuinera itellai, •!
potes. Id. Jud. 5. 20. Stellarum brdo. <t Sap.
1. 19. dlipoiitio. it 13. 2. gyrus, et 10. 17. lul.
el It. 13. 10. iplendor. Id. I. Cor. 15. 41. Alia
claritai 10U1, alia clarltai Ions, alia clarltat itel-
laram: itella enim a stella differi in elaritate.
— Stellii interere pro ealo eonieerara dixit
Borat. 3. Od. 25. 6. quibui Aotrii egregli Casarie
audiar sternum meditana decui Stellia Inierere et
eoneiiio (Fea eoosilio. V. ada.) Jovii7 — Dam
cslam itella), dura rebel amnlt aqaai. Tibull,
'i. 4. 6. b. e. aternam, temper, in perpetaum.
— Terra ftret itellai, proverb, de re, qua nam-
qusm Met. Ovid. 1. Triit. 8. 3. *J 2. Speclatlm
da sirfere, nt enjm tidera pro ttellis ponuntur,
tic e eontrario. Ptaut. Bud. 0. pro!, de Arcluro.
splendent itella Candida. Pirg. 1. G. 336. (et
Plin. 18. BUI. nat. 25. 57. (209). Frigida Sa-
turn! itella. Sic ibid. 223. Gnoiiiaque ardentii
deoedat itella Corona. (Adde Cic. 3. Orat. 45.
i78.) Moral. 3. Od. 29. 19. ctella vetanl Leo-
nis, Sole diet referente ilccoi. Ovid. 3. Amor.
15. 4. canii Iearll. Id. 3. Fait. 793. milaat.
Id. 5. ibid. 112, itella in cucaa ofQeioia Jovli.
— Septem itella?, leptentrio. Ace. Irag. 566. et
Seneca Truad. 443. «| 3. Et de io!e. Id. 6.
ibid. 718. cingel gemlnoi itella terena poloa.
«| 4. Stella diurna. T. D1TJRNUS. •* 5. Stel-
lam eignidcara ait Atejui Capito latum et pro-
eperum, euctoritatera teeutui P. Servilil auguris,
qua ex lamella' area, adtlmilii itella, loela in-
augu'atii luBgatur. Bee Fstlus p. 351. 16. Mull.
Alii leg. quia et lamella etc. — De itellii multa
Seneca I. 1. el 3. Quwit. nat., Plin. 4. Bitt.
not. c. 8. etc., Macrob. 1. Somn. Scip. 14,, 15.,
16. etc et Ilid. 3. Orig. 60. et icqg.
II.) Improprie, a ilmililudioe, dicitur de ill,
qua itella radlala flguram referunt. ^ I. Oni-
Tenlm. Coium. 4. A R. 17. eirco med. Vitii
la Hellam dividatur. et infra. Nihil refert Jo-
gam la itellam decuisari atque diduci, niii et
palmitei adjugentur. et ibid. 27. Brachia tub
itella quadripartlto locabimai. Id. 3. ibid. 13.
ad fin. itellam vocat duai regulai in ipeclem Gra-
cm llttera X decuiiatai. Plin. 18. Bitt. nat. 10.
23. (97). Plaere ipicam farrii toil! pilo praferra-
to, fistula terrata et itella Intui deuilculata. et
ibid. 31. 74. (317). Invents Gracanlca (toreuia)
snail rugii per eocbleai bullantibui, palit affixa
arbori itella etc. V. 31. {hid. 2. 8. (12)., abi la-
men SUlig. aliter leg. «J 3. De eieindelii. Id.
18. ibid. 27. 67. (251). Tibi Inter berbai tuai
apargo peculiarei ilellai eaique veipera oiteodo
etc. ^ 3. De punctil lucidls in gemmii. Id.
37. ibid. 7. 25. (Do). In earbunculii itellam in-
tui ardere. Id. ibid. 9. 51. (134). Ceraunia babet
inlai itellam coruieantem. et ibid. 10. 67. (182).
Sjrtidei intui ilellai continent languldai. Sic ■Sue-
ton. A'er. 25. Veitii purpurea diilinetaque aureii
etellli. •! 4. De oeulli. Claudian. Edyll. 1. 36.
Jam breve decreicit lumen laoguetqua lenili Se-
gals itella gelu. <f 6. Zueret. fulgura itella*
fulgenta vocat 6. 356. <f 0. Stella junior In
— 480 —
re agraria dlcitnr lignum itella almile afflium
palii lerminalibui. Caju* p. 307. et 346. Lachm.-
Rud. f 7. Eat etiam piieli quidam raarinua ita
appellatui, ilella figaram refereni, cui parya ad-
raodura caro intui, eitra duriui eallum. Huic tam
igoeum fervorem esse tradunt, at omnia in marl
eontacta adurat, omnem clbom itaiim peragat.
Plin. 9. Biit. nat. 60. 86. (183). et 32. ibid.
11. 53. (151). et Feget. 6. Peierin. 12.
III.) Tramlate. Pulgat. interpr. dpoc. 20. 16.
Ego turn radii et genui David, stella iplendida
et matutlna. Cf. ibid. 1. 20. Septem itella an-
geii tunt leptem eeeleilarunr. — NB. De cognom.
a. P. ONOM.
Homonym. Diicrimen Inter itellam et »i-
dui T. Intl. et SIDU3. — Hoc item d'rfTer-
re inter itellai, tidera et attra docet Itid. 3.
Orig. 60., quod a itella eit qualibet lingular)!,
tidera vero tunt itellii plurimis facta, ut Hya-
dei, Piejadei; attra autem aunt itella grandei,
ut Orion, Bootei*. Sed bac nomina, ut ipte
ait, icrlptorei confundunt et attra pro iltllit el
ilellai pro lideri&ut ponunt. Alia diicrimlna P ' -
apud eumd. 1. Differ. 495. et App. n. 217. et
cf. .DSderJein, op. ciU v. 4, p. 409.
B) Stella eit eliara pile, columns, clppwi: de
quo dictum eit in STELA. P. banc voe.
STELLANS, antii, partieip. P. STELLO.
STELLlRIS, e, adject, (itella) ad stella m per-
tinent, di stella. Macrob. 1. Somn. Scip. 14.
a med. Heraelitui dixit, animam eue tcinlillam
itellarii esientia. — Hino
Sttllarit, i*, f. 3. abioluta, tubaud. an vel
icientia, apud Tertult. Pall. 0. Qui itellarem
coDj'eetat. ml. aitrologui.
STELLAtIM, adverb, (itella) in mod am itel-
la. Peget. 5. Peierin. 6. 3. Si tardabitur eani-
tat, Seises mbter itellatlm eauteriia urito vel ica-
rillcato. At Schneid. leg. ililatit. Hue tamen
videtur pertinere lllud ejitid. 5. ibid. 3. quasi
itellam parvam eauteiio faciei, unde et ilellalim
bujua loc. Cf. CRAT1COLATIM.
STELLAtORA, s, f. I. lucellum et eompeti-
dium tribunorum milltarium allorumqae ducam,
ex lublractione partis annons, qua mlliti ab im-
peratere anignata erat. iSpartian. Petcenn. 3.
Tribunoi duoi, quoe comtltlt itellatarae accepii*
te, lapidlbui obrul juiiit. Lamprid. Alex. Sev.
15. a med. Annonam miiitam dillgenter loipe-
xlt: tribunoi, qui per itellaturai militibui all-
quid taliuent, eapitali posna atTecit. Salmai. ad
loe. Sparliani eit. docet, ttillaturam diclam
eue pro ateiiionaturant; banc autem eue cal-
liditatem, venutiam, fraudem: quia Kellio diea-
lur bomo venutus, fraudulentoi, Improbni (unde
in Glots. Philox. stellionator, iitAixiit, impo-
itor eit): bujuimodi babitoi, qui annonam mi-
litibui lubtrabebant. Cataubon. ibid, rectiui
potat did a cTiX^eiv, mlttere: quia trlbnnl ex
eommeatu militibui dato id lucelll si bi facien-
dum fraudulenter curabant. Ex Cod. Jmtin. 12.
38. 12. et Cod. Theod. 7. 4. 28. coliigi videtur,
potterioribui temporibui permiisum fulise trlbu-
nil bujoimodl emolumenta perclpere, quia nl-
mirum collapse Jam militari dliclpllna impera-
torei coaeti quasi fuerint itellaluram elsdem
tribunii concedere. Alii tamen leg. itillatura,
qua lectio ex etymo vocii videtur ejuidem no-
tiool magii eoniantanea et probabllior. Sed ilei-
latum cam recenlioribue leg. Dirksen.
STELLATUS, a, um, parlicip. V. STELLO.
STELLlFER vel itelliferai, fSra, fSrum, adject.
(itella et fero) itellai ferens ; itelllger, stellatai,
itellam, itellato, ttellante, oarapofepof. Cic. 6.
rep. 18. 18. Summul ille CKli itellileri curaus.
Seneca Bippol. 185. te itellifero despicieni polo.
— Coripp, i. Joan, 232. El jam itelliferut ma-
rl! aiperat Hesperui undai.
STELLlFfiRUS. P. voe. praced.
STELLlFlCUS, a, um, adject, (itella et facio)
ex itellii facial. Victor. Pict.de Chr. etc. 113.
StelliQcue temo. Cave imiteria.
STBLLlGER, g5ra, gSrum, adjeet. (itella et
gero) itellifer. Parro apud Son. p. 299. 32.
Via itelllgera alberli. Cic. ^rof. 238. Orbei
STELLIO
itelllgeri porlantea slgDa, Seneca Sere. (Et. 1907.
Atlas itelligerl vector Olympl. et i&id. 1343. ubl
ilia, qua muodum tullt, itelllgera cervix f Stat.
13. Theb. 565. Stelligeri Jubar omoe poll. Sil.
It.. 2. 289. Stelligeram calum. Id. 13. 863. ills
deum gens Stelligerum attollem apicem, Troja-
nus Iulo Caiar avo. h. e. C. Juliui, in cujui
nece cometei apparuit, creditui anima ejus in
deos relatl, uti narrant ^fujuito* apud Plin. 2.
ifist. nat. 25. 23. et 5uelon. Caw. 88., qaa de
caosa ilmulacro capitis ejui itella adjeeta eat.
Capell. 3. p. 307. Stelligerl raptua meta.
STELLlMlCANS vtl itellumieans, antii, par-
tieip. ab iausit. ttellimico, itellii micans, itella-
to. Parro Atacin. apud Prob. ad Pirg. 6. Bel.
31. Lirabui pletui bit sex lignii itellimicantibui.
V. Anthol. Lot. Burmann. T. 2. p. 337.
STELLlO vtl itelio, Sols, m. 3. Stelio com
una modo llqolda, non - ifeiiio cum dupllc!, le-
gendum ena monet Lachmann. ad Xucret. 1.
313. ex Medic. Pirg. 4. G. 243. et Neapol.
Fest. p. 313. 13. Bull. Caper vero p. 107.2.
Beit, icrlpturam Hello (al. Hillio) lequendam do-
cet. V. Brambach p. 280. Ailai icrlbendl formal,
qua In Intcriptt. occurruat, non moror. — Ra-
tione habita elymi, Ftit. loc. eit. bane voe. ex Per-
rio dictam alt a atillando, quia itellio virua itll-
let cibo (quod etymon probat Lachmannui loc.
eit.), pollua quam, quod alii, a atellarum ilml-
litudine, quia varius tit. Sed Ovid. 5. Bet.
461. aplumque colori Nomen babet, varlii rtei-
latus corpora guttii. — Siellio eat animal non
disaimile laceria, multo tamen minue, tergum
habena lucentlbui quibuidam guttii depletum ad
rnodum itellarum (Xacerto gecko Lion.) aoxa-
Xa^wTijj, iaXi(ati)« (It. taranfoia; Fr. ileHion,
ta.rtr.iule; Hiap. toraniuia; Germ, die Tarantel,
Sterneidechte i Aogl. a tarantula, itellion). Non
una tamen fuit apud veterei de hoc animali ieti-
tantia. Glots. Philos. interpretantur a'oxaXo/3u-
t^». i>onat. ad Ter. Eun. 4. 4. 22. stiam,
•jdkttixrit Tocad. icribit: ubi refert, yerentitim
a quibusdam errorii argul, quod pro Menandrlco
illo roXatoTije 7epa.11 dicat colore muitelino, qoum
<yaXij quidem muitela tit, ted yaXiokiK itellio.
Est et tertia appeliatlo, Ktakurros, ot Indicat Sui-
da*. ?. et infra I.
I.) Proprie. Plin. 29. BUt. nat. 4. 28. (90).
Huno (KeWt'onem) Graci coloten vocant et a»ca-
laboten et galeoten. Bore et araneia veicitur,
teste eod. 1 1. i&id. 26. 31. (91). Moriui ejus raro
interim iJ bominera, tamen lemiitupldum fecit
et varle afficii. Pirg. 4. G. 243. nam tape fa-
voi ignotui adedit Siellio. Colum. 9. R. R. 7.
Neo venenatui itellio, nee obscenum icarabai vel
papilionii genui lucifugaque blatta, ut alt Ma-
ro, per- laxiora ipatla janua favoi populabontur.
Negat Plin. 29. Bist. nat. 4. 28. (90). verum
itelllonem In Italia naioi. nam eue plenum len-
tlglne, itridorli aeerbi et teici: qua omnia a
nostril itellionibui (de qulb. Pirgil. loqultar)
aliena innt. Marcell. Empir. 33. itib init. La-
eerti appellantur live itellionei, qui per parie-
tem repunt, eartl iant quique Grace aicalabota
voeantur. Pulgat. interpr. Prov. 30. 28. Stellio
manibui nititur et morator in adibui regii. V.
•Cusiam. Cam. Be onimont. S. Script. P. II.
I. 5. c 6., qui stellionli naturam et proprieta-
tem penequitur. Foul. ^nt. FooK in i?i«ert.
dtlla relig. de' Gentili per ale, animali, p. 176.
et leqq. contendit, itelllonem eue, quem Itail
lucertoia verminaro dlcunl, eumque inferloretu
tantum Italia partem inhabitare solltum, ejuiqoe
formam, colorem moresqae fuie deieribit. — In
Fabulli full puer quidam, qui quum Cererem po-
tanrem vidinet avidamque vocasset, ab ea po-
tlonii parte asperaui, in boe animal veraua eit.
Ovid. 5. Met. a v. 451. P. ONOM.
II.) Tramlate dicitur de horaine malo, doloso,
fraudulent, invldo, quia boc animal exult qaot-
annii cotem exutamqae devorat, Invidem bo-
mini eomitialii morbi remediura. Flin. 30. Bitt,
nat. 10. 27. (89). Opera pretium en scire, quo-
modo praripiatur, quum exuitur membrana bl-
berna, alia» devoraoil eun, qaoniam oullam anl-
STELLIONATUS
mftl fraudulentius iovidere homin! tradunt. Inde
siellionem oomen ojunt in maledictum transla-
tum. Uxe Plinius. Apul. 5. Met. sub fin. Sed
nunc irritui habita quid agam ? quo me coofe-
ram? quibus raodis stelliooero islum cobibeami
etc. Ubi Venus irata filium Cupidinem stellionem
vocat. — NB. De cosnora. R. V. ONOM.
STELI-IONATDS, us, m. 4. (stellio) crimlnis
genus, quum dolo quid factum est et titulus cnmi-
nis deQcit, ut siquis rem alienam sclens obliget
vel cuipiam pigneratam alii deauo oppigneret,
vel in pignore dando pro auro as subjecerit, vel
eciens statuliberurn dissimulata ejus coodicione
veodiderit, val creditor oumeratam jam sibi pe-
cuDiam iterum acceperit etc. Dirksenius eum
dicit genus criminis lodefinitum, quo, ut llle ait,
eitraordioaria persecutio introducta est adversus
fraudera et fallaciam. Vlp. Dig. 47. tit. 20. qui
inscribitur Stellionalus, I. 3. et 13. 7. 36. et 17.
1. 29. ad fin. et 40. 7. 9.
STElXlONINUS, a, urn, adject. (stellio) ad
stellioaem pertinens. Donat. ad illud Ter. Eun.
4. 4. 21. vetas, veternosus senei, Colore mustclino.
itelionino pro mustelino vult reponl, del colore
del ramarro, lentigginoto. Sane apud Menan-
drum, quern Ter. sequitur, est yakzaxris ytaiav,
non t «Xjw3y)«. Sunt tamen qui Ter. data opera
id fecisse pniant.
STELLIUNCULUS, 1, to. 2. deminut. a alel-
lio, parvus stellio. Voi a Leiico eipungenda;
legitur enim tantummodo In Not. Tir. p. 176.
Stellio, steiliunculns.
STELLO, as, (avi) Stum, are, 1. (stella) Part.
Stellans sub B I. et II. ; SreHaiua sub A I. et II.
— Stello transitive et intransitive occurrit.
A) Stello, transitive, est punctis lucidia etel-
larum modo distinguo, orno (It. ornare di sui-
te ; Fr". seiner d' eloiles ; Uisp. ornar de estrel-
las; Germ, mit Slernen besetun; ADgl. to
mark or variegate of stars).
I.) Proprie. Plin. 37. Zfist. nat. 7. 28. (100).
de quibusd. gemm. Comraendalio summa, quon-
iam fera atelUrom Hyadum et numero et dis-
positione stellantur: ob id Cbaldsis in carimo-
niis habitat. Capell. 3. p. 29. in carm. Qui cae-
lum stellet fomes. h. e. stellis splendorem prasslet.
Cic. 5. Tusc. 3. 8. Nec vero Atlas snstinere ca?-
lum, nec Prometheus aKius Caucaio, neo stella-
tas Cepheus tradetetur, nisi etc. ft. e, factas si-
dus et stellis instraotus. Va\. Flacc. 5. 42. A-
Etraque et eUusis stellatui ciinibat sther.
II.) Translate. Symmach. 3. Ep. 11. ad (in.
Ipsa vero pars materia; digna Iaudari quanto ver-
borum stellatur auro! Alii leg. stillat: sea Ju-
ret. priorem lectionemdefendit. Dracont. 1.717.
Qui (Deus) roseis stellare nemos vel iloribus
agros Imperat. Alii pro roseia leg. rosulis.
Virg. 4. JEn. 261. atque illi stellatua iaspide"
fulva En5is erat. h. e. capulw eniis rauilli iaspl-
dibus, quasi stellis, dislioetus, spada con elsa
iempeslata di fulvo diaspro. et Plin. 37. Hist.
nat. 9. 37. (118). inter vatlaa iaspldum species
esse ait et stellatam rutilis punctis. C. Mem-
mius apud .Sero. ad Virg. loc. cit. Sjriacl cal-
ccoli gemmarnm stellati coloribus. Ovid. 5. Met.
461. varila stellatus corpora guttis. Sio Plin.
37. Hist. hat. 10. 66. (179). Gemma slellata
nunc sanguineis nuno auratis guttis. Claudian.
2. Rapt. Pros. 130. Use (Nympha) graditnr
stellata rosis. h. e. rosis, cea stellis, oroata.
Stat. 6. Theb. 277. inocciduis itellatum visi-
fcus Argam.
jB) Stello, neutrorora more, itellatus (am,
stellis instruor, ornor: usurpatur antem tantum-
modo Part, stellans, et fere adjectivornm more.
I.) Proprie. Zucret. 4. 212. calo stellante «e-
reno Sidera respondent in aqua. Virg. 9. Mn.
210. stellantis regie csli. - Poeta apud Cic. 1.
Vivin. 12. 18. patet allitonans stellanti iliius
Olympo. el ibid. 11. 18. Stellans noi, Claudian,
2. Rapt. Pros. 363. Stellantes nox picta sinus.
Val. Flacc. 5. 623. summi stcllaotia patris Te-
Ota. Ovid. 5. Fast. 603. Tauri ora itellantia. h.
e. sideris Tsuri,
IL) Traoslsie. Ovid. i. Met. 723. de pavtme.
TOM. IV
— 481 —
gemmiscaodamstcllaotibusimplet. Plin. 18. Hist-
nat. 26. 68. (250). Signum niaturitatis luctcites
vespere per arva ciciodelaj: ita appellant rustic!
stellantes folates: Grsci vero lampjridas. Val.
Flacc. 3. 93. stellantia tegmina. h. e. vestiini-
tens et auro, quasi stellis, dislincta. Sic Plin.
31. Hist. nat. 2, 8. (12). Tungri^ ci vitas Gal-
liaj fontem habet insignem, plurimis bullis stel-
lantern. Val. Flacc. 2. 499. Stellantia glauca
Lumioa nube tremuut. h. e.oculi stellarum modo
micantes. Martial. 3. 29. linunl stellantera sple-
nia frontem. Ammian. 19. 1. 2. Steilantibus
armis coruscabanl.
STELLULA, a, f. 1. deminut. a stella, aste-
risks, stellelta. Hieronym. Ep. 112. fl. 19.
Ubi autem asterisci, id est stellulaj prslucentes
(sunt), et Theodotionis fditiooe ab Oiigene ad-
ditum est. V. ASTERISCUS.
STRMMA, Stis, n. 3. otiu\>.%, ots?av!5, ser-
tura, corona: a oTepio, corono (It. corona; Jr.
couronne, bandeau; Uisp. corona; Germ, der
Kram; ADgl. a garland, crown).
I.) Proprie. ^ 1. Geoeratim. Prudsnt. 10.
itspi orep. 908. Perfusa pulcber menta russo
stemmate Fert et cruenti pectoris special decus.
V. STAGMA. Firmic. 3. Mathes. 8. sub init.
Magnus vitos facient, qui sacris et gloriosis siem-
matibus coronentur. *| 2. Speciatim de coro-
nis dicilur 6eu sertis foliorum implicates, quj-
bua cingebantur et nectebantur invicem imagi-
nes, in quibus e cera eipressi erant vultus majo-
rum: de quib. Plin. 35. Hist. nat. 2. 2. (6).
Apud raajorea in atriis eipressi cera vultus sin-
gulis disponebantur armariis, ut essent imagines,
quaa comitarentur gentilicia funera. Slemmata
vero lineis disenrrebant ad imagines piclas. Se-
neca 3. Benef. 28. Qurimagines in atrio eipo-
nunt, et nomina familia 6us longo oidine ac
multit stemmatum illigata Qexuris, in parte pri-
ma sdium collocant etc.
II.) Translate. ^ 1. Melonymice ponltur pro
serie cognationis ac nobilitate familife, J'alfcero
delta fimiglittf genealogia. Seneca Ep. 44. Hoc
est in philosopbia boni, quod sterama non in-
spicit. Omnes, si ad primam originem revocen-
tur, a diis sunt. Slat. 3. Silv. 3. 43. Non tibi
clara quldem, sanior placidissime, gentis Linea,
nee proavis demissum ateroma, sed etc. Id. 2.
ibid. 6. cni major stemmate Juncto Libertas ei
mente fuit. abi slemma j'imctun> est propin-
quus nobilltatls gradus, guoaliquem contingimus.
Cf. 2. Theb. 436. propiorque fluat de sangui-
ne Juncto Juppiter. Fers. 3. 28. an deceat pui-
monem rumpere vectia, Stemmate quod Tusco
ramum millesime ducisT Juvenal. 8. 1. Stem-
mata quid faciunt? quid prodost, Pontice, longo
Sanguine censeri? Sueton. ft'er. 37, Cassio Lon-
gino objectum est, quod in Vetera gentili stem-
mate G. Cassii percuBsoris Cssaris imagines re-
tinuisset. Id, Galb. 2. Imperator-stemraa in a-
trio proposuit, quo paternam originem ad Jovem,
maternam ad Pasipbaen Minois uiorem refer-
ret. Martial. 5. 35. Longuraque pulcra stetnma
repetit a Leda. <| 2. Metapborice. Id. 8. 6.
Argent! fumosa (al. furiosa) aui quum stemmala
narrat. h. e. nobilitatem et pretiam. Sic Pru-
dent. 7. Cathemer. 81. Stemma Jejuoii. h. e.
vetustas. — la illo Capell. 2. p. 35. Saia stelaa
appellans deorum stemmata prsccpit continere.
stemmafa videntur esse generationes. — NB. De
cognom. R. V. ONOM.
STEMPUIN, indecl. Vox .Egyptia, qua signiB-
catar berba eadem, quam Graci polygonon ap-
pellant. Apul. Herb. 19.
STENA, Crura, n. plur. 2. ret attvd, loca an-
gnsta, fauces, possi stretls. Vox Graca. Liv. 33.
5, Quod ievis armaturas erat, ad occupandas,
qua) ad Antlgoneam faucei sunt (stena vocant
Urffici), misit. Cf. STEN^l miRM in ONOM.
STENOCOftlASIS, Is, f. 3. owvcitopiaois, mor-
bus equorum, quum amissis viribus visus eorum
constringitur et debilitalur : a otavo's, angustns,
et xop-i> pupilla. ^eget. 2. Velerin. 16.
STEMOaBOS, a, am, adject- (Stentor) ad
Stentou pextineiu, qui fait la exereitu Grasco-
STERCEJ4
rum (V. Homer. Iliad. 5. v. 765.) voce adeo
imroani, ut quinquaginta simul vociferantium cla-^
mores vinceret. Hinc Juvenal. 13. 112. Tu rai-
ser etclaroas, ut Stentora viocere possis. Arnob. 2.
p. 97. Heross inrantes sub uberibus matrum Steo-
torros edidisse vagitus. V. STENTOR in ONOM.
STGPHANE, es, f. 1. ctefavrj, corona: bidC
slepfione Akxandri, dicta berba eadem, quae
herba victorias sen laurus Alexandrina vel dapb-
noides. Apul. Herb. 58. — A Plin. 15. Hist.
nat. 30. 39. (132). dicitur Stephanos Alexati-
dri. V. banc voe. ,
STEPHANEPLOCOS, I, f. 2. (oTefa»Htt'-o«;)
Alii scrib. stepnanoplocos eod. sensu : a a««a-
voj pro ettpamj. — Stephaneplocos est coronal
e variis Roribus nectens: a oupdvr), corona, sir-
turn, et ir>.;'xu, oecto. Nomen fuit tabula; a Pita
picts, qua pimit Glyceram ingeniosam artidcera
juneendorum in semi florum mistura adraira-
bili. PUn. 21. Hist. nat. 2. 3. (4). et 3o. ibid.
II. 40. (12'5).
STEPHA.NEP5LIS, is, f. 3. otepavunoXtf, co-
ronarum venditrix : a otsf dvn, corona, et itu>.eB)
vendo. Its dicta est Glycera (de qua in voce
prseeed.). quoniam venditendo coronas sustenta-
vit paupertatem. eodemque nomine vocals est
tabula Pausis, In qua depicta erat cum corona
sedeas; qua; tabula e nobiiissimis iUms plctori*
fuit. Plin. 35. Hist. nat. 11. 40. (125)., , ubi
alii leg. slephanopofis, a atefa'o; pro otef avq.
STEPHANtTES, as, m. t. V. voc. seq.
STEPllA.NlTfS, Idis, m.3. (otsfavitij) A recto
singular! sfephanifis rectus pluralis est Kepaa-
niles vel sJephanitides. Mutavit Coluin. loc. Ctt.,
eumque secutus est Isid. 17. Orig. 5. 15., ut
ail a stephanites > re. - Stepbanitis est genui
vitis at uva? coronaria, h. e. nature wa, non
cuUorura artiScio, coronas Imitaniis. Plm. i«.
Hist. nat. 3. 4. (43). Item picina omnium ni-
gerrima : et coronario naturas lusu stephanitis,
acioos foliis intercursanlibus. Adde Macrob. l.
Saturn. 16. exlr. — Laudantur et a Colum. ite-
pbanit3, 3. R. R. 2. Neque solum qua; Jucundi-
tate seporis, verum etiam qua specie commeodarl
possiot, censeri debent, at itepbamlas, ut tnpe-
danaiE, ut unciarice etc.
STEPUA.NOmELIS, ia, f. 3. herba «««« » d
saDguinera per narea Ouentera, ut Plin. 26. tlisu
nat. 13. 84. (136). docet. Sunt qui puteol, 1U
dici. quod in coronis raelino colore plaeeat.
STEPHANOPLOCOS. V. STEPHANEPLOCOS.
STEPIIAnOpOLIS. V. STEPHANEPOUS.
STfiPUANOS, i, m. 2. o«'ipavo«, itephane ISO
corona : hinc speciatim % 1 . Stephanos Alexan-
dri, herba, species cbamsedaphnes, frutiee ramo-
so, folio crassiore ac raolliore, quam laurL Plin.
15. Hist. nat. 30. 39. (132). - Latine d.cltut
pervinca et folium victoria., Apul. Herb. ,58.
V STEPUANE. f 2. 5tepaano* aphrodifes,
alia herba est, que et sisymbrium. Id. void. 105,
STEPUANCSA. V. voc. seq. ,
STEl'UOSA, a;, f. I. plectens coronam; ««•
iavca. particip. a ote'pw, >t'PO, cooneclo. M
appellate est statua aeuea Praxitelis, qu» mu-
lierem reprssentabat coronas plectentem. V. TO
nii loc. cit. in SPILUM.ENB. Ubi tamaa SM13.
leg. siephanusfl. . ,„.
STERA, •>, r. 1. (ateipa) UMti* »*"
syllaba In stera corripitur ab Mmil. Macr.
loc. cit.; nisi mails cum el. De-Vit Mtt »ph«.
resin pro hyilera, Grace uotspa. cr. aiBitiv.*-
— Siera est mulier sterjlis. JBmil. Macer to
herb. 3. 40. Conjuncto sibi melle sterea n suD-
dilur herba; (absinthium) Deslccablt earn mana-
reque menBtrua eoget.
STERCEJA, a;, f. 1. (stereus) mulier, qua; par-
vulos in ounis curat et a stercore purgat. Ter-
tull, advers. Valentinian. 8. Quare non et sler-
ceja; et eyntropbl nominantur? Alii leg. »'«>■■
cone, aed nihil mulandum; nam et irerceraiu*
pro slercorafus legitur. V, bane voc — Convl-
cium est in mulierem apud Pelron. fragm. Tra-
our. 75. 5urmann.Tu autem, sterceja, eliamnum
plorai? In Cod. Tragur. legitur quidein lt«rte;0,
sed perperam fortaue. V. STERTEJUS.
ei
STERCEBARIUS
STBHCfiRAltiOS. P. STKRCORARIUS.
STBRCBrATUS. r. 8TERCOBAT0S.
STSBCrLlNlDM, II, el
STERCfl.lNOM, J, n. 8. F. STBRQTJiTINTUM.
STBHC0RAN9, aeils, partlelp. r.STBRCOSO.
STEBCOBArIUS si atsreerarlus, a, am, ad-
ject. (Herein) ad stareora perttnem,xo»rpiico'e. Far-
ro 1. B. B. 22. enomerat aratra eon vomeribui
sei, eratei itereorarias qoattnor. Alii leg. rteree-
Miiui. P. STEBCEJA. — De elercorarle porta
V. in STERCUS.
6TERC0BATW, (tab, f. 3. (stereoro) aetoi
•tercorandl, lathminls sparilo per ag rom, U eon-
clmare, letaminatura, xovpiay.it, farro 8. R.
S. 3. Ores stereoratlone faciunt In annom se-
fetes mellore*. Colum. 9. R. R. 16. Tempestlvam
stercoralfonem faeere. Plin. 18. Bitt not. 83.
53. (193). Stereoratlonis ratio. .
STERcOaATDS, a, two, partlelp. P. 8TER-
CORO,
STERCOreos, a, nm, adject, (stereaa) ad iter-
cdi pertinent, atereore plenat, d< tterco, jtoirp;-
xoj. Translate pro fadus, spurcus, atereore red-
elens. Plaut. Mil. glor. 9. 1. 19. Milts impo-
dens, itereoreua, planus perjarll atque adalteril.
Amob. lo Ptalm. 77. Potentei atque itereoreai
digeitlones. — ffR. De cognom. B. F.ONOM.
STBRCORO, ai, svl, num. ara, a. 1. (itereus)
Part. Stercorant 1. 1.° a; Sttrcoratut i.t.'a
•t Id (In. (pro quo at tterceralut; bine Capell.
3. p. 60. In dubitatlonem venlont stereus et
ftnoa, In « an in o mutant. Feneratos dieimus:
Hem veteras stereeratos agroi dieebant, non ster-
corals. Cf. atiam Cattiod. De art. gramm. p'.
6 }S: G f r "'» **•*• 0rl k- P- 289. 98. Seil. et
Albm. Orth. p. 310. 4.) et Stercorandut 1.1.° a.
— Stereoro est stereus aglto: oeeurrlt autem spe-
clatlm •/ 1 . De agrts et est stereus per agroi spar-
go, latlflco, xoirpijuflt.eonclmare, letamare ; Fr.
fumer, engraitter; Ilisp. eifercoiar, engratar;
Germ, dfinoen; Angl. to dung). — 1.°) Strieto
senin. — a) Propria. Cafb R. R. 80. Stereo-
rare it get em. Parro. i. B. B. 88. Qua loea In
agro stereoranda, ijdendum. Csc. Seneet. 15. ad
Jin. Homerui Laartem eolentem agrnm et eom
stereorantem laclt. Colum. 9. R. B. 16. Befri-
gsscere agrum, qui non atereoretur: peruri, il
nimlom stereorelur. Adda Plin. IS. Mitt, not.
23. 63. (104). Id. 17. fiid. 9. 7. (88). CM non sit
peens, entmo Ipso Tel etlam sillee stereorare arbl-
trentur. Id. 18. aid. 23. 68. (19*). Agar si nl-
mium starcoratus est, aduritur. Id. 18. ibid. 23.
S3. (192). Stercoratum solum. — 6) Translate.
-rfm&rot. 8. Inlerpr. David, 2. n. 3. Bio arat a-
grum innm quodam abslinentlss rtgldloris vome-
re: hie stercoral (agrum) bumillando se nsqne ad
terram, aciens, quia Dens de terra anseltat Inopem
et de slereora erlgit pauperem. — 8.°) Latiore
lensu signifieat etiam agroi non modo itereore, sed
alls atiam re letlBeare. Parro 1. B. B. 7. In
Gillla Tramalpina intua ad Rbennm agroi rter-
eoraot eandlda fosslcia ereta. ingraisano eon la
"■*"* V - CRKTA. «J 9. De letrinU asur-
pal Ulp. Dig. 7. 1. 16., apud quern itereorare
lairmat est stereos egttando egerere et latrines
eibaurira : qoeraadmodum itereorare agrum est
stereus agitaDdo spargere. Baloand. edidit ester-
gtre, qua est Interpretatlo tou Hercorare, quod
nabetar in edit. Torrentini et egncseltor a Cujac
I. 11. Obiervat. e. 38. Alii allter leg., sed sfer-
eorare retinult JUommsen. — Blno Part, prater.
pass., eojus eiertipla retulimui
•SCercoratua »el tlereeratui, a, urn, adjectiro-
rnm quoque more adblbetur; onde el 8up. Ster-
coratUtimut. — Stercorals est atereore asper-
su». Cato B. B. 8. Flcos in loco erasso ant
stcrcorato lerito. Colum. 11. B. B. 9. amed.
Fabam ante Idus Norembr. occatam habeas quam
plDguijsimo loco: si minus, qnam itereoratissimo.
— Slercorata colluviei apud eumd. 1. ibid. 6.
est eolluTles stercoris. — Abiolute. Plin. 18.
Bist. nat. 83. 53. (192). Milium, panleum, rapa
nisi in stercorato non serantnr; non stereorato
irumantuni poiius qnam bordaum serito.
STERCOnOsfJS, a, am, adject, (starou) «J 1.
— 482 —
Est slereore ebundani. Colum. 11. B. R. fl. a
mei. Pingue et stercoroinm solum. Cato It. B.
4ft. Locus qnam optimus, apertissimus et eter-
eorosisiimus. Alii leg. stereoratiiilmns. — Co-
lum. 9. B. R. 4. in fin. StereoroiEe berbfe, gras-
te. *f 2. Est atiam fsseolentus, immondui. Id.
8. ibid. 3. ad fin. Stareoroia aqua. Seneca 3.
Qucett. fiat. 86. a med. Marl base est natura,
at omne Immandum itareoroiumqae litoribus
impingat.
STERCOLlNlUM. P. STEnQDILINIURI.
STERCOlIUS, Stereulus, Stercutus vel Stereu-
tlni, dietus est Picumnns Feunl Alius, qui pri-
mus atereorandl retlonem Invenlsse dicitur, ob
Id eo nomine a Romanis eultcs. Zaetant. 1. 20.
ad fin. Colltar et Stereulius, qui stercoraodi a-
grl rationem primus ioduiit. Plin. 17. hist,
nat 9. 6. (50). Italia regl mo Stereutio ob boe
inrentum Immortalltatem tribuit. Prudent. 2.
nipt' enp. 449. Jaoum btfrontem et Stereulnm
Colli senatus. Jttar.rob. 1. Saturn- 7. scrlbit, hoc
nomine Saturnum appellatum eise. (V. August in.
Joe. eit. In STERCUS.) Apud Plin. he. cit. Bar-
duinuM et Sillig. ei MSS. leg. Stercutus. Apud
Tertull. Apolog. 25. alii leg. .SJereutiui, alii
Stereulus, at In Prudent. Apod JUacrob. Joe.
cit. babetur Stereulus. Apud Auguttin. 18. Civ.
D. 15. Stercutiut: item Stereet, at dicemos in
STERCUS. - Jovit tterculii basis, commenticia
est V. Sutlett. dell'lttiu arckeol. a. 1850. p.
162. et Corp. Inter. Xat. 1. pro?/*, p. III.
STKRCCLUS. r. too. praset-d.
STERCUS, Oris, n. 3. De forma ttercerit pro
elereorit, et stereera pro ttercora, nnde tteree-
rariut, tterceratut, V. adnot. ad Cat. R. R. 10.
8. Sehntid. In Gtois. legltur etlam etercura pro
ttercora; onde ei tttrculut, atereuKnum etc.
per it aeripta. — Item arercum pro etereui, ita
at fit seeunda qaoqne declin., legunt nonnalli
apud Tarron. 6. L. L. 32. Mull". V. Infra. —
Etymon nominis petunt a rad. start, separare,
node per metatbeiio et Gr. crepyavo;, stereus :ef.
oxoip. Aliud vero aulgaet Auguttin. i8. Civ. D.
15. Stereet fuit Picl pater, a quo peritiasimo agri-
eola inrentum ferunt, ut iimo anlmalium agri
feeundarentur : quod ab ejus nomine stereus est
dictum, Hune quldam Sterentlum vocatum fe-
runt. Qualibet autem ex eausa earn Saturnum
appellare rolnerint, eerte tamen hone Stereen
tire Stercutiura merito sgrienlture feeerunt deum.
P. et Itid. 17. Orig. 2. 8. — Stereus est eicre-
mentnm, quod et latamen, flmos et qulcquid
feeundandis agrii niai est: dicitur autem aire
de belluls live de hominibus (It. etcremento,
tterco, letame; Fr. excriment, fumier, fiente;
Hiip. acrsmento, etliercol; Germ, der Mitt,
Dinger, Both; Angl. duno, mueA, soil).
I.) Propria. Lamprii. Commod. 11. Pretlo-
slsiimis eibis bamana ilereora mlscere. Marcell.
Empir. 18. tub fin. Paronychias stereus ex an-
rieulis Impooere. Cat. Aurel. 4. Tard. 6. 87.
Frequenter coaguiata megls atque eoaeta slereora
egeruntur. Id. ibid. Mod sinit cibl digeitlonem
in atereorls venire qoelitatem. Id. ibid. 88. Ipsa
quoque slereora vel eorum egestio parva atque
lerlter muculenta vldetur et humore craasiore
eonfeeta. Colum. De cult. horL 81. Stereus so-
lidum. Apia. 7, 16. Stereus mundare. Pulgat.
interpr. Deut. 28. ^7. Slereora egerere. Id. Jw
die. 3. 22. Alvl stereora proruperunt. — Porta
ttereorit apud eumd. 2. £adr. 2. 13. dicta porta
orbis tlierosolrmorum, per quam stereora evebe-
bamur. — Aurum in ttercore qutercre, pro-
verb, apud Cattiod. De instil, div. litt. 1. p.
510. ed. Caret. — De variis generibus et usu
stercoris, ipeciatim in re agraria. Parro 1. B.
B. 88., Colum. 2. B. B. 14. et 15., Plin. 17.
Bitl. nat. c. 9. et Pallad. \. B.R. 33. et alibi
passim verba faeiant. Borat. Epod. 12. 10. Jam
manet humida ereta colorque Slereore fueatus
crocodill. Lucil. apud Aon. p. 175. 13. Merc. Hio
In slereore burai fabulisque fimo atque sucerdis.
Colum. 2. B. B. 9. a med. Novella stercore satu-
rare, el ibid. 16. a med. Ingerere stereus Till-
bus. Plin. 17. Bitt. nat. 18. 6. (5o). ex Calone
STERICMUS
B. It. 29. Clrcnm oleas ablaqueare et stereus ad-
dere. Colum. 2. R. B. 16. Pulverem stercoris per
segetem spargere. et i6vd. Stereos caprlnum mana
Jacere. et ibid, spargere et inarare. et ibid. 23.
square, k.e. per egruro aaqualiter dinipare. Cafo>
B. R. 29. terra operire. et ibid. 10. vectsre. —
Pettus p. 344. 13. Mull. Stereos ex cede Tests
XVII. leal. Jul. defertur in angiportura medium
fere ciivi Capilolinl: qui locus elaudilur porta
stereoraria. tantas lanetitalis majores nostri esse
Judicsverunt. In Faitis apud Paul. Diac. ex eod.
p. 259. 6. Mull, f^uaodo stereus deiatnm, fas,
eodem modo in Fastis notalur dies, quo stereus
purgatur ab ade Vesta. Bino nola Q. S. D. F.
(h. e. quando stereus delatum fas), qua leguntur
in Paslit fenusinit ad d. XVII. cal. Jul. Ad
rem Varro 6. L. L. 32. Mull. Dies qui vocatar:
Qusado itereum delatum, fas, ab eo appellataa
qood eo die ex ade Vesta stereus averritur el
per Capitolioom clivom in locum defertur cer-
ium. Ouid. 6. Past. 227. et 713. In Tiberlm
sordes Silas Jaci eoniuevisse, tradit.
II.) Translate. «J 1. a quadam similltudine
dicitur de face et scoria melallorum. Scribon.
Compot. 188. Aceiura melle mixlum, in quo ferri
etercui, quod oxuipiav Graci vocant, astum, prlai
infervetcat sapiua. «f 2. Si quis fcedum bomi-
nem et veiull faeem populi per metaphoram
stereus dicere velit, turpitudinem non elTugiet.
Csc. 3. Orau 41. 164. Nolo, morte did AfricanI
casiratam esse rempubl., nolo, stereus curia diel
Glaociam. Quamvis sit simile, lamen est in utro-
que deformis cogitalio similitudinis. Hac Cic.
Cf. Capell. 5. p. 166. Pulgat. interpr. Pa. 112.
7. De stercore erigens pauperem. Cf. 1. Mach.
2. 62.
STERCUTlUS, «, et
STKRCUTUS, I, m. 2. V. STERCULIUS.
ST6RELIS. P. STERII.IS.
STEKBLrTAS. P. STER1L1TAS.
STERELf TIS, Idis, f. 3. spuma argenli du-
rata et soluta instar pulveris; a otepeoj, lolidus,
el >.u'(B, solve Plin. 33. Bitt. nat. 6. 35. (108).
Quidam duo genera faciunt spuma, qua vocant
sterelytida et peumenen. Alii leg. eerchnitida,
• * £ PX wtJ C> fl 00 * a Wpjpoei pulvis, at sit In-
star pulveris soluta : et pegnymenen, a partlelp.
Hirpvuev-n, quod a tm'yvufii, coagmento, ut ait
eoncreta et flu, non in pulverem paltii. Sillig.
aeirerytida. P. SCLERERYTIS.
STEnfiOflATES, a, m. 1. oreptoSdrnt, ruiei-
mentum e muro exstructum, in quo columns cum
aua basi sau atylobaia nitilur : a otspso't, Brmus,
lolidus. A nonnullis architectis Italis zoceo
soccolo voealur. Pitruv. 3. 3. Uti firmiora lint
inferlora superloribus, qua etereobata appella-
tor, nam esciplnnt onera.
STEBJEOmETRIA, a, f. 1. ottpiouivpla, to-
lidorum dimensio, qua geometra utuntur. V.
Soethii loc. dt. In MAC11INATIVUS.
STEREON, I, n. 2. otepso'v, -vox Graea, qua
corpus vel Cgura solids signiQcatur apud geo-
melras. Boeth. Geom. 2. Solidora etiam est, quod
Graci storeon vocant, nos autem quadratos pe-
dee; quod longitndinem et latitudinem celsita-
dinemquc habere comprobatur. V. GromaU vet.
p. 97. 10. et p. 415. 25. Zachm.-Rud.
STERESlUS, a, nm, adject, prlvalus, mutlla-
tus, ut expoull Itid. 11. Orig. 3. 8. de lis, qui
line manu aut capite generanlur. Alii leg. its-
risiut, alii allter.
STERGETHRON, 1, n. 2. ore'pvij&pov. «| 1.
Ita nominatur ab aliquibus eemperviva berba ,
quia, at ait Plin. 25. Bitt. nat. IZ. 102.(160).,
amaioriis eoovenit: a otzpya, boo. Adde Apul.
loc. eit in AMORIFICUS. «| 2. IU etiam ap-
pellatur a quibuidam berba cotyledon, quam I-
taii umbllleum Veneris Dominant. Id. ibid. 43.
STERrcfJLA. P: STERILICUI.A.
STERfCA per apbsrejin pro hysterica, apod
JBmil. Uacr. c. 1. de Artemitia p. 523. ictro.
STERlCCS per apbsresio pro hysterica-. P.
banc voc.
STERIGMUS, 1. m. 2. c?i;?rruc;, siatio pla-
netaruin, idem quod cmsUiuiio apud GeU. 10.
STERILEHO
6.: a ntigtla, flrmiier lUtuo, flgo.Y. jtpul. it
JUunio in STATIVUS.
STERfLEFlO, fii, fieri, n. pass, sriom. (aterilli
et no) aierileaeo. Solin. 27. ante med. Lean*
Xeiu primo ealulos quiaque eduat: dcinds per
singnloe partus numerum decoquunt aonli in-
aequentlbua: postrerao quum ad uoum materna
feeunditas recidit, sterileSuni in elemum. Alii
leg. sterilti /iunt; alii tterilescunt. V. Momm-
ten sd ft. I.
STERlLESCO (steriliseo), Is, ere, d. 3. (sterl-
lii) sterilia fio, (Trove to, ytpotvopai (It. iterilira;
Fr. devenir sterile ; Uisp. votverte est Aril; Germ.
unfrwhtbar tuerden; Angl. to grow or beco-
me barren).
I.) Proprie. PUn. 8. Bist. nat. 16. 17. (45).
Lesnam prlmo fetu parere quiaque cstulos bo
per annoi singulos uno miout: ab uno sterile-
ecere. et ibid. 50.76. (200). Capri pioguitudine
sterileseunt. Id. 17. ibid. 10. li. (63). Aroygds-
lam in pingui terra raori ac ateriieseere. Adde
Solin. 27., ubl alii leg. steriliseo.
II.) Translate. VaXer. Cat. Dir. 9. Impia Tria-
BCrite iterilescant gaudia vobia.
STfiRlLlCfJLA, a, f. 1. deminul. a aterilis,
vulva porca Virginia sea castrata, qua lit ate-
rilii, Petron. fragm. Tragur. 35. Burmann.,
obi alii slericula, alii alitor legunt. Cf. Apia.
1. 258.
STfiRlLIS, e, adject. — a) Alia forma ste-
rilut, a, inn occurrit apud Fettum loc. infra
eit. Adda Paul. Viae, es eod. p. 316. 6. Still.
Zucret. 2. 845. Et aonitu sterlla et auco jejuna
feruntor. niai mslii iterila pro tlerilia dictum per
synareain, ut 1. 340. tublima pro tublimia;
quamquam et su&timus dicitur. Sail, fragm. apud
Non. p. 489. 9. Mere. V. SUBL1MIS. — Etiam
tterelii, ut tterelitat, legitur apud Gromat. p. 6.,
41., 48. etc. Zachm.-Rud., quam scriptionem cave
sequaris. — o) Ablallv. sing. tterile pro tterili
leguot recentlores apud Apic. 7. 1. Cf. Schwei-
ier-Sidler op. cit. p. 56. — e) Etymon vocii
Forcellinut petit a oxepia, privoj philologi re-
eentiorea a Skr. ilhiras, durus, solidus, lirmus,
code et Gr. otsf'po's vel otepeo'e. Cf. Germ, star et
Ved. ttarjam a Hard (V. Kuhn tur altett. Gesch.
p. 8.). Hue speclat Gloss, ia Prodr. Gloit. p. 18.
ed. Zoewe. Barba iterili: duribucciui. ubi ste-
Titit idem est ac durus, rigldui. Fist. p. 317. 3.
Mull. Sterilam mulierem appellabant,quam Graci
oxelpav dieuot, qua non eoncipit semen genita-
l e . — Comp. Sterilior I. l.° — Sterilis eit aibil
in ee gignens, prolem aut fructum noa feroag,
cfyovoe, axapiroc (It. bretto, tterile, infecondo,
infruttuoso; Fr. tUrile; Ulsp. esteVif; Germ.
unfruchtbar ; Angl. tterile, barren).
I.) Proprie. — 1.°) De aoimanlibui. Catull.
63. 69. et Martial. 9. 9. Sterile* viri. ft. e. eu-
.uucbl. Varro 3. R. R. 9. ante med. Galli Ta-
nagrici ad partam tunt steriliores. Adde Fett.
loc. supra adlat. Inscript. metrica apudX. Ifardi
Deter, etc. p. 14. exbmplis referenda ms a est
DSSBBTA BEWBCTVg VT STBRILBS VBBS POSSIKT OAV-
debb MiRifAB, firg. 6. /En. 251. Enae ferit ate-
lilemque tibl, Proaerpina, vaocara. Ovid, 6. Fait.
253. Sterilia Juvenca. — Colum. 2. R. R. I.
ante mid. Uomioii turn demum declaralur ate-
rile senium, quuai nullum conceptual edera valet.
Pallad. De insit. 30. de admistura equm et asin.
la sterilem res cadit acta gradum. h. e. admia-
sara equa et asioi fit, ut prolea lode oata bIb-
rllis ait nee amplius generara poisit. PUn. 10.
Bist. nat. 60. 80. (166). Sterilia ova. ft. e. irrita.
— Sterilis vulva apud Apic. loc. eit. eadem qua
sterilicula dicitur, cui oppoaitur ejecticla. — 2.°J
De plantia agrlsque. Virg. 2. G. 70. Et ateriles pla-
taoi maloa gessere valenlei. Ovid. 1. Art. am.
553. Uorruit, ut aterilea, agitat quas ventua, a-
tista. ft. e. inanea. Virg. 5. Eel. 37. Infelii lo-
lium et ateriles dominantur avena. Ovid. 3. A-
inor. 7. 31. Ceres sterilem vaneicit ia berbam.
Id. 4. Met. 299. Steriles ulva. Virg. 2. G. 440.
silva. Catull. 67. 26. aemen. Pallad. De insit.
53. Fecuodat iterilis pioguea oleaster olivaa.
Id. ibid. 63. Stetilis spirtus. Virg. 1. G. 70. a-
— 483 —
rena. et ibid. 84. sterile* Ineendere profult a-
groi. Borat. Art. P. 65. aterilisque pafui priua
aplaqua remit Ticinae orbes all! et grave sen tit
aratrum. Propert. 2. 11. 2. Sterilis bumus. Ovid.
8. Met. 791. tellua. Curt. 3. 4. 3. aoluin. Cf.
Juvenal. 7. 49. litus sterili veraamus aratro. —
3.°) De iis, qua quacumque vita carent. — a)
Cum Genet. PUn, 33. Mitt. nat. 7. 40. (119).
Steriles plumbi lapidea. Adde 15. ibid. 20. 39.
(130). — 6) Cum Ace. et prap. ac?. Sit. It.
15. 785. rabidl eeu beilu* ponti, Par longum
sterili ad pastus Jactata profundo.
II.) Translate. «f 1. Metonvmice, vel active,
pro eo qui aterilem faeit. — o) Absolute. Ma-
rat. 3. Od. 23. 5. Nee pestilentem aentiet Afri-
cum Fecunda vitia, aec sterilem aeges Robiginem.
Zucan. 4. 108. Sterile frigus. Martial. 8. 68.
bicms. — 6) Cum InQnito. Plin. 17. .fftst. nat.
21. 35. (157). Serere e pampinariia aterila est.
ft. s. ateriliiatera inducit. «f 2. Metaphorice:
aliis vero proprie, qui tlerilit a ottfiu, privo,
deducunt, ut sit orbus, vacuus, privo, vuoto. —
a) Absolute. Seneca ThyeiL 173. Sterile vadum.
ft. e. sine aqua. Id. Berc. (Et. 133. Steriles foci.
Plant. Mil.glor. 3. 1.15. Sterilia bine prospectus
usque ad uitimam plaleain est probe, ft. e. nemo
unus bine prosplcitur. Cic. 2. ad Q. fr. 12. 2. Vi-
de! enira, hoc genere dicendi si utar in ceteris,
Februarium aterilem futurum. Plaut. True. 1. 2.
3, Ne qui manua attulerit steriles iatro ad nos,
gravidas foris eiportet. ft. e. vacuas: de fure lo-
quitur. Plin. 5. Ep. 2. Eplstola steriles. ft. e.
qua sine munuseulis mlttuntur. et Ep. 17. sub
fin. Saculum sterile et efTeium. Slat. 6. Theb.
70. Cassa et sterilis fame. Martial. 10. 58. in
sterili vita labors perit. et ibid. 18. et Juvenal.
12. 97. Sterilia amicus, ft. e. qui nihil donat:
aut a quo nihil aperatur. Plaul. True. 2. 1.
30. aroator a datia. Martial. 1. 77. et Juve-
nal. 7. 203. cathedra, ft. e. professio docendl
aut recitandl nullum fereas emolumeatuni. O-
vid. 1. Met. 496. sterilem aperando nutrit a-
morem. ft. e. quern nullus successus maaet, Tac.
1. Ann. 17. Sterilis par. ft. e. qua nulla mi-
lltibus pramla parit. Propert. 4. 11. 62. do-
mua. ft. e. In qua nulli iiberl. Papinia.it. Dig.
22. 1. 7. nurami. ft. e. qui nnllas usuras pa-
riunt. Ambrot, I. Abr. 7. n. 61. Congregatio
oatiooum, qua sterilia erat, quum Deum igno-
raret. — £>) Cum Genetivo. Tac. 1. Bist. 3,
Non tamea adeo virtutum sterile saculum. ut
non et bona esempla prodiderlt. Pert. 5. 75.
beu sterilei veri! quibua una Quiritem Vertigo
facit. ft. 2. neacli, a vero alieni. — c) Cum
Ablat. sine prap. aut cum prsp. ab. Zucret. 2.
845. Et [corpora) sonilu sterila et auco jejuna
ferualur. ft. e. earentla aonitu. V. init. Plin.
Paneg. 56. Quod momentum, quod immo tern-
ports punctum aut benelicio sterile aut vacuum
laudef Apul. 1. Met. Civitas summo vertice
monlis sita et ob id ab aquis sterilis. — iliac
absolute, substantivorum more
Sterilis, is, f. 3. mulier sterilia. Vulqal. in-
terpr. Zuc. 23. 39. Beats steriles et ventres ,
qui non genuerunt. Adde Is. 54. 1. — In illo
Job 24. 21. Pavit sterilem, qua noa parit. steri-
lil est virgo ad sterililatem rcdacta vei mecelrii.
Sterilia, ium, a. piur. 3. res steriles. Quin-
tal. 2. 4. 6. Sterilia nullo labore vincuntur. ft.
e. aierilitas. Ambros. ia Zuc. 7. n. 168. Alagna
profecto vis atercorii, qua lanta est, ut de in-
fecundis fecunda, de arentibus virenlia, de ste-
rilibus facial Cructuosa.
STEitlLlSCO. V. STERILESCO.
STfiltiLlTAS, Stis, f. 3. (iterilis) Etiam tte-
relitat miaui reete tcribitur. V . STERILIS init.
*- Slerilitas est infecuadilas, crsif uo'; (It. tit-
rilila; Fr. ite'ritite' ; Uisp. eslei ilidad ; Germ.
die Unfruchlbarkeil; Angl. darreuness, ste-
rility).
I.) Proprie. Plin. 23. Eiil. nat. 8. 27. (D7).
Sterililatem molierum emendare. el 31. ibid. 2.
4. (8). abolere. Id. 25. ibid. 7. 33.. (70). Clj-
meno pola sleriiitaUB etiio viris fieri. Cic. 1.
Diifiiat, 57. a med. WysmswTsiia eiisni qua
STERNO
sit ve! sterilltas agrorum vel fertililas futura.
Colum. 3. R. R. 15. a med. Malleoli vitiura
itariUtata afTecli. Quintit. 8. 5. 22. Agrorum sle-
rilitate veiatus. Plin. 18. Bist. nat. 14. 36. (136),
de lupino. In humido vermiculi umbilicum ejus
in sterililatem casirant. Id. 16. i&.'d. 26, 47-
(111). Arborum densiias sterililatem far.il. t el-
lei. 1. 1. ad fin. Slerilitas frugum. scarsezza,
careslia. Sic Colum. 2. R. R. 10. Slerilitas enno-
na. Plin. 36. iftst. not. 4. 4. (10). Sicjonem fa-
mea invasit ae sterilltas. — la plur. num. PUn.
10. Ep. 24. Agrorum coatlnua sterilitates. Adde
■Sueton. Claud. 18.
II.) Translate. Plin. 18. Bist. nat. 29. 60.
(290). Sterilltas calestis. mali influssi. et 14.
procem. fortuna. Fulgat, interpr. Ps. 34. 1-.
Retribuebant mihi mala pro bonia: sterilitatem
anima mea.. slerilitas est orbitas. ft. e. eripie-
baot mihi liberoa. — Figurate. Plin. 15. Ji'sl.
nat. 29. 36. (121). Languida aucioritas palrum
facta est, ae paullatim in sterililatem emarcuii
majestaa.
STERrLUS, a, am. V. STERILIS.
STEkION, II, o. 2. Idem quod asierion. Apul.
Berb. 46., ubi tamea alii leg. asterion. V. hanc
voc.
STEUlCM, II, n. 2. Isid. 15. Orig. 4. 8. de
v. monasterium. Mo nos apud Gracos solus,
iter! am, alalia. Etymon sane inepium nuila-
que vol!
STERNAX, Scit, adject, omn. gen. (slerno)
qui sternit, ut Sternal equus, qui aessorem ei-
cutit ac in terrain dejicit, xaxwu'-oziiz tniro;.
Virg. 12. JEn. 344. El sternacis equi lapsuni
cervica Tbymcaten. Sit. It. 1. 261. correpiis
sternacem ad prcelia frenis Frangeve equuin. A-
vien. Perieg. 203. pecoris cursu sternacis in a-
quor Inachis Illala est. ft. e. eilernati, trepidi. —
■Sternaces cives apud Sidon. 5. Ep. 14. in fin.
qui aupplicea bumi se sternunt. Sic 4. Ep. 12.
ad f,n. Respondit ipse, quamquam esset trepidus
et sternas, el pra reatu balbuliret ore.
STERNENS, entis, particip. V. roc. *eq>
STERNO, sternis, stravl, strstum, iternere, a.
3. — a) Prater, perf. stravi pro sternavt', ut
stratum pro slcrnalum: cf. consfernoui' a con-
sterno, at. — Plusq. perf. slrarat, strasset,
tjneop. pro ttraverat, stravisset, babet Varro
apud Non. p. 86. 6. Merc. Duabu* eulcitia ac
duabus toroi plagulis quum strasset. Manil. 1.
774. et victor strarat qui claasibut aquor. —
Slernendai pro sternendcB est Lucil. 11. p. 56.
Mill, viai Slernendai: jaoieodum hue aggerem
et id genu' rudus. — b) Ratioas eiymi, vos
Latins, cui respondet Gr. orope'a, derivatur a
SKr. ttar, ejusdem ligniticalionii — Part. 5ter-
nens I. 1. 1.° b, 3. 6; Stratus fers in omn.
paragr. et in Co.; .Sterneiidus I. 3. 6 et II. 6. —
Sierno est bumi spargo, aut eipando, prosterno,
substerno, trrops'o, oTpiuwuui (It. steiidere per
terra, distendere, spargere ; Fr. etendre, poser,
mettre dessus; Hisp. extender, posar, meter
sobre; Germ, aus -, hinbreiten, aus -, hinslre-
cken; Angl. to spread, scatter, strew): occur-
rit autem absolute, aut cum addilis adverb, loci;
aut Accus.et prap. ad, per, vel Ablat. line aut
cum prap. in, sub.
I.) Propria. *f I. Gcneratim. — 1.°) Uai>
versira. — a) De animanlibus. £nn. apud Ifon.
p. 172. 20. Merc. Strata terra iavere Iacrimii
vestem squalani et 6urdidam. Cic. 3. Oral. 6. 22.
Quain ut nos bumi strati suspicece possimus.
Adda Ziv. 25. 37. //oral. I. Od. I. 21. Viridi
membra aub arbulo Stratus. Quinlil. 6. I. a
med. Stratum jacere ct genua complecti. Cic.
10. Alt. 4. ante med. Qui nus si bi quondam sd
pedes atratoa ne aublevabat quidein. Albinov.t.
2S0. Strata per obicenas corpora nuda vias. Ziv.
7. 36. 2l 37. 20. Strata romno coipora. Ammian.
24. 1. 11. AtiliUi iternereulur aupiui. Plin. 10.
Bist. nat. 63. 83. (174). Ursi liumaiiitus strati.
coricati: decumbentes mote liuiniiium, — 6)
De plantia el insnimia. Plin. 13. /list. nat. 4,
8. (36). Arbor itrata in solo humido tola radi-
cals. Id. 27. ioid. 8. 2. (65). Herbs foiiii o-
STERNO
leas la terra stratis. Id. 31. ibid. II. 47. (123).
Sponglse ad lunam et prnlaai sternuntur laver-
ia, ut candor em bibant. Firg. 1. Eel. 54. Strata
Jscenl paulm sua qussque cub arbore poraa. Id.
I. JEn. 704. stratoque taper dlscumbliur oitro.
Suelon. Ner. 48. Strata «ub pedibui Testis. Plin.
36. gist, nat. 10. 16. (72). Straw lapide ad
magnltudlnem obelliel. fatto un laitrieo. et Ovid.
7. Met. 254. Eianiml ilmllem ttratii porreiH io
berbii. Id. 8. Fast. 813. Strata arena, et 6. ibid.
316. Strataque erat tepido tegula quassa solo. Ti-
btill, 1,8. 69. Namque opibui eongeala tala blc
g!srea dura Sternitur, blc apta Juogitur arte si-
lei. Ovid. 4. liet. 741. Molllt humum foliis na-
tasque mb aquore ?!rgas Sterait. Id. 8. ibid.
657, Teatlboi buno (tectum) Telant, quas doq
nlil tempore feilo Sternere sonsaerant. Id. 4.
fact. 654. Sternitur la duro vellus otrumque
tore. Id. 2. Amor. 14. 8. Stenutur pugnes trl-
»tli arena tuss. Plin. 6. Bist. nat. 29. 34. (176).
Bubuloi utres blnol slerneetes ponte, plraticam
etercent. Sillig. Jasterneates. Grat. Cyneg. 487.
Sternere arnia per florua. — Straloe vites apud
Colum. 5. R. B. 4. sunt, qnaa ab snata stirpe
confestim relut projects, per bomoni .porrtgun-
tur. i— 2.°) Slerni, medlorum apud Grtecoe
more, aut iternere se, huml se prosternere, cq-
ricaris, prostrarsi. firg. 3. Mn. 509. Slernlraur
opiates greinlo lelluris. Vol. Place. 8. 258. Inque
«ui Blernuntar vellerli euro. Id. 7. 143. sup-
ple* hlne eleinltur bospee, Hlne pater. Sit. It.
12. 339. Io Cepitolloas certatim scaaditur arcei
Sternunturque Jovl. Firg. 4. G. 432. Sternuat 39
sotnoo diverse In litore pboeas. — Blao trans-
late. Cyprian. Ep. ad Demelr. 16. Quid te In
lapsum mortis cum ssrpenll quem colls, stetsis 7
— . 3.°) Sterni dlcuatur loca, qua porrlguotur
in longum, et late as'.endualur, eUndtrsi. Plin.
4. Hist. nat. 15. 29. (101). Insula Friiiorum,
Chaucorum, Sturiorum, qna stsraucUir Inter lie-
Hum ac Flerum. Id. 3. ibid. 5. 9. (SO). Ibl Labo-
rini camp! Jiernuotur. — v 4.°) Sternere crinee
apud Stat. 6. Theb. 173. 381 solutls nodii de-
mlttere, protendere, spargere, passls erloibus es-
se: quod In luctu fieri solebat et In precando.
% 2. Speclatlm sternere, praserslra apud Pas-
tas, est in planum eitendere, square, eotopone-
re, appianare, calmart: quum de marl serrao
est, quod Bgliatum inlumeselt fluctlbus, cessante
Tenia planum fit et tranquillura. Manil. 1. 155.
Tartla aors uodas stravlt Ouctusqoa natan'.as.
Virg. 8. JEn. 88. Milii ol In morem stagal pla-
eldaque paludis Starnaret aquor aquls. Id. 5.
ibid. 783. placldl straverunt aquora Tenth Plin.
2. Hist. 47. 47. (125). Ante brumasn saptem die-
bus totideraque postea atarnltur mare halcyon am
letutfe. Adda Senec. Troad. 177, firg, 9. Eel.
57. Et nunc omoe tibl stratum oilet equor, et
omnas (Aspice) veatosi seciderunt murmurla au-
ra>. Ovid.Beroid. 10.49. Jam ventl ponent.stra.
taque squallier unda, Csrulels Triton per mare
curret equis. Adde Fal. Place. 3. 505, — Uinc
translate. Toe. 1. Bin. 58. Post Wstorlam de-
mum, stralis jam roilitum odiis, dimisju". est. h.
e. placatls. Sio Slat. 2. Sitv. 5. 1. Quid tibi
constrata roanjuescera profuit Ira? *j 3, lism
dejreere, prosleroere, oeftore a terra, carkare,
abbaltere, atlerrare, HarapaXKia, — a) Uoi-
Terslra. Firg. 2-. /En. 305. rapidua nsontaao flu-
mine terrensSternit agroi, sSernit -s.ia lata boum-
qne labores. Ziv. 27. 47. ad (In. FessI somno
ao vlgiliii sletnuat corpora passim. Colum. /tr-
ior. 8. Vitis, si DectI potsst, factis saicli opt'rna
Jternltur atque ita ranovellatur. Plin. 3. Z'isf.
nat. g. 9. (27), Elephaatl stabula Jodorum dea-
tibus sternunt firg. 3. Mn. 602. taelemeatla
dlTtim Sa« sTortit opes 3t6rnitque a c-ulEiaa
Trojam. Sil. It. 10. 459. conipsj arr«tta aurl-
bus aerem Hiocttum effundaos, «arn!t tallure
Vagesum, Quem tunc caplivo portabat la agml-
na dorao. /8. ibid. 12. 153. Stratui ralna mini.
— Hiao translate. Firg. i. G. 331. morialia
S°*S n 8entM hum,,,t "WO ps-or. Lucan.
a. 390. Crbs strata meto. Cic. 3. Ttuc. 29. 72.
Exutimaat se faMus dill satlsraeiuroe, si eoiam |
— 484 —
STERNO
plaga perculsl, afflictoj se et ttratos esse fatean-
tur. Ziv. 26. 41. circa med. Virtus populi R.
bffic omnia strata huml ereilt ao sustulit, Se-
neca Bere. 02t. 101. Stratum regnum. h. e. e-
Tersum. — b) Ss-pisslme de re mllitari occurrit
el rerertur ad stragem et cssdem. Ziv. 31. 21.
Quum omnl parte c=ede ingenti sternerentur. Slat.
7. Theb. 755. Sternuntur terras Menelas pedes,
Antiphus etc. ^irg. 2. lEn. 364. Plurima per-
que vlas sternuntur inertia passim Corpora. Zu*
can. 4. 330. quos barbarul bostls Fontibus im-
mlxtottreTit per rora veaeoo. firg. to. Mn. 119.
Sternere csde Tirol. Id. ibid. 318. steroentes
Rgmina Clara. Ziv. 24. 38. a med. Sternere omnia
ferro. firg. 11. JEn. 485. aliquem pronura solo.
et 8. ibid. 566. sternendus erat ter leto. et 10,
ibid. 697. Sternere huml. et 12. ibid. 464. mortl.
et 11. ibid. 796. Sterneret at eubita turbntam
morte Camlllam. Id. 6. ibid. 859. sternet Poa-
nos Gallumque rebellem. h. e. fundet, bello su-
parabit. Sic nbull, 1. 11. 29. alius sit fortia in
arnili, Sleraat at adversos Marte favente duces.
Ziv. 4. 29. Strati osda hostel. Id. 23. 42. Acles
ftisa atratasque. Zucret. 6. 1194. rlgida il.atl
morte jacebant. Lucan. 2. 135. Collina tulit
itratai quot porta ca terras! h. e. ctBsaj. Ju-
stin. 2. 11. exlr. Inter Ingentea itratorum ho-
stium caiervai. Tac. 3,'Bitt. 77. Sternunt iner-
moi aut arma capleatee. Id. Jgric. 38. Et itralli
qui in squo astlterant. Ovid. Beroid. 10. 106.
Strataque Cretsam bellua tiotit humum.
II.) Translate, per metonjmiaro, iternere est
tagere, oparire, coprire spargendo stendendo,
quia aterneado fit, ut Id, lupra quod aliquld star-
nimus, tegamus! occurrit aulera absolute vel ad-
dito Ablat. rel, quo quid iternitnr. — a) Oni-
veralra. Borat. 3. Od. 17. 9. craa folili nemui
Mullla et alga Silas inutill Demissa tempestai
ab Euro Sternet. firg. 3. G. 297. Et multa du-
ram jtipula filieuraqua maalplii Sternere subter
humum. Fal. Flaec. 5. 175. Lllora iternuntnr
aire. Plin. 33. i?iit. nat. 5. 27. (90). Sternere
srenam Circl obrysocolla. Id. 18. ibid. 6. 8. (47).
fossaa lillse Tel glarea. Firg. 8. JEn. 719. Ante
aras casi tarram itrarere JuTenel. ip.$<xo\c. sl-
gnificat enim ingeot8m hoa'tiarum numerum. Sic
9. ibid. 668. Sternitur omne solum tells, et Sil.
It. 0. 602. Tjrrhenae iternere valles Cadibui.
Zucret. 5. 1416. Cubilia etrata berbls. Firg.
2. G. 183. strati baccli silvestribui agri. Plin.
34. Bist. nat. 13. 36. (134). Solum, quo eicipia-
tur spegraa, as3e stratum debet. Id. 33. ibid.
12. 54. (153). Stralra argento balioea, lta ut
vestlglo loeui noa fit. Sil. It. 9. 39. strati de-
lete raitlte camp!. Juvenal. 10. 175. Stratum
classibui mare. Justin. 4. 1. 8. Solum stratum
sulphure et bitumlne. — b) Sternere viam et
slmilia, tagere et munire lapidibus, lasfricore,
fare un telciaio, inseliciare, ooosotslv. Ziv. 10.
23. in fin. Semilam saao quadrato a Capena porta
ad SJartls itraverunt. Id. 41. 27. Censores rias
sternendaa silica la Urbe locarerunt. Zucret. 3.
1043. de Xerxe. Tiara qui quondam per mare
JDBgnum Slravit iterque dedit leglonlbus Ire
per altum. ti f& strada, Jaclli pontibus. Adde
Zurit. lor., supra sit. Similiter Cic. 14. Alt. 5.
Locum Ilium siarnendum locare. Sic Ziv. 9. 35.
Sternare locum sails. Zucret. 2. 626. Iter ar-
gento. Ulp. Dig. 43. 11. 1. Starnere Tiam la-
pide, qua terrena sit: Tel contra lapide stratara
tarrenam facera. — HIne raetapborlee. Slat. 13.
Theb. 812. prssens tibi fama benignum Strarlt
Iter. Sil. It. 12 513. boo iter Alpes, Uoc Can-
na strarere tibl. — e) ffernere ledum, bieli-
aium, triclinium et slmilia, est apparare, instruo-
re, stragulis et pulrilis aliisre rebus ornare dor-
tnieadl aut ceoandl causa, preparare, fornire.
Serv. ad Firg. J. /En. 702. Antlqul stralis trl-
bus lectls apulabantur: unde et triclinium sterol
fidicitur. Cic. Cluent. 5. i«b /in. Ledum Ilium
genialem, quem biennlo ante filia sua; nubenti
strarerat, In eadem domo aibl ornarl et ileroi
jubet. Id. 2Uur, 36. 76. Eogatus est, at trieli-
aium ilerneret: atque ilia strarit pelliculil has-
dinb lectuloi Punicinos. Adde Far ran. Sat.
Bfenipp. 52, Cat. 3. B. C. 46. la eastrls Pom-
pel rideri llcull triclinia strata. Ita Aid.; all!
trieni.'ai slructas. et Juvenal. 6. 5. Silrestrem
n?ontaoa torum quum sterneret uior Frondibus et
culmo Ticinarumque (erarum Pelllbus. Plin. 24.
Bist. not. 9. 33. (59). Foliis viticis cubitus sibl
sternunt. Adde Ter. Heaul. i. i.13. el Adetph.
2, 4. 21., «aut. Stich. 2. 2. 33. et Jllen. 2. 3.
3. et Martial. 8. 67. Sic arceram sternere, Ztx
XII. Tab. apud Gell. 20 1. V. Farron. Sat.
Mtnipp. 37. Cat. Aurel. 2. ^cut. 37. 195. la
altera (lecti) parte aijro constitute, alteram aler-
nere poterimus. — Absolute Plin. 7. Ep. 27.
circa med. Jubet sterol sibl prima domus parte:
poscit pug illares, slilum, lumen. Plaut. Pcen. 3.
3. 84. In lecto lepide slrato. Juvenal. 9. 52.
Strata cathedra- h. e. pulvinis, cerrlcalibus, tape-
tibus fulta. Juelon. C&s. 84. Lectui (funebrii)
eburneus, auro et purpura stratus. — d) Ster-
nere equum, ephippio tegere et instruere, sella'
re, bar dare, sirioaTra), Ziv. 37. 20. ad /in. E-
quos non sternere, non infrenare aut ascenders
facile poterant. Adde fegel. 3. Feterin. 78. Zt'u.
37. 20. Non stratos, non Infreoatoi magna pars
habebaot equos Hinc Pari, praater. perf., cujus
esempla retulimus, etiam absolute, substantiTorura
more nsurpatur.
Strata, is, t. 1. Tla strata, apud seqniorls
ajtatis scriptorea : oode Italorum strada (Cf. Germ.
Sirasse). Gromat. p. 370. 12. Zacb-m.-Bud. Strata
quasi Tulgi pedibua trita. ipsa est et dilapidate,
id est lapidibus strata, et mox. Agsr eat media
strata emloenlia coaggeratis lapidibus, quod hi-
storic! Tiam mllilarem rocant. Adde Asper. p.
61. 17. In adn. Beil. Eulrop. 9. 15. In itineris
medio, quod Inter Constantinopolin et Heracieam
est etratia veteris. Juvenc. 1. 318. Sternite jam
Urates, omois alt recta viarum Semita. Id- 3.
655. redi^osque io margioe cernlt Strataj lenden-
torn diffusa umbracula ficum. Alii leg. Urate,
adrerb., h. e. diffuse, late. Adda Impp. Honor,
et Tneodoi. Cod. Theod. 15. 3. 6. Inscr. apud
Mommien, n. 6364. l. mibatiti bithts ayo. bs
d. 0. ad 8tbatam HBPic. H-s oo co. AddB aliam.
apud Henzen n. 6982,
Stratum, i, n, a. <f 1. Ephippla, aut ell-
tella), aut sagma, centunculus : quibus equi et
jumeata sternuntur, sella, basto, bardella. Civ.
7. 14. a med. Mulls ttrata detrahi jubet. Plin,
7. Bist. nat. 56. 57. (202). Frenos et strata equo-
rum iuTeait Peletbronius. Ovid. 8. Met. 33. Pur-
pareusquo alb! stratis inaignia piciia Terga pre-
mebat equi. Seneca Ep. 80. sub fin. Equura.
ampturus solri jubet eiralum. — Uinc proyerb.
apud Petron. fragm. Tragur. 45. ^urmonTi.
Qui asinura non potest, stratum caedil, chi non
pub batlere il cavalh, balte la sella. «J 2.
Apud Filruv. 10. 19. a med. stratum est ta-
bulatem in turri mllitar!. «J 3. Saploa stratum,
i, et in plur. strata, orum, lectos, calcita, mate-
rasso, coltrice. Firg. 3. JEn. 513. Baud segnte
slrato aurgit Palinurus. fal. Place. 7. 141.
atrateque grares projecerat artas. Ziv. 21. 4. a
med. Quia* neque moll! strato neque alleatio
arcejjiia. Zucret. 4, 847. lecll mollia strata. Ovid.
I. Amor. 2. 1. Esse quid hoc dicam, quod tam
mihi dura Tidentur Strata, nee in lecto pallia
. Q0!lra sedeni? Id. Heroid. 14. 32. Strata pre-
ndre corpore, Firg, 4. JEn. 391. eollapsaque
maa:bra Marraoreo referunt ibalamo stratisque
reponuot, Ovid. 10. Met. -267. Collocare aliquem
stralis coucba Sidooide lioclis. et 5. ibid. 34.
Eisilire stratis. balzar di lello. et Fal. Place.
1. 310. prcsilire. e! Claudian. 2. in flu/In. 339.
desilire. et Epiihal. Paltad. et Celer. 29. en-
surgere. Zucon. 1. 239. ilraiii eicita juvenius.
Firg. 3. /£n. 176. Corripere e stratis corpus,
et 8. ibid. 415. Mollibua e stratis opera ad fa-
brilia surgit. — Propria loculus est Suelon.
Cat. 51. Ad majors lonitrua proripere ee e
itrato sub lectumqua condere loUhal. stratum
enim est, quo lecius Inslerailur. Plin. 16. Bisl^
nat. 36. 6S. (158). Strata eauponarum. i mate-
rassi dtll'otteric. el 1«. iiid. 2. 7. 127). Car-
tbaginiec;i» Hispanis portio Eoaies qaoqoe spar-
STERNUEN8
io opcrit. bine strata rusticia eorum etc. *f 4.
Strata via rum apud Ziscret. 4. 416. et f'irg.
1. /En. 426. poetica locutio pro ilratcevice. ut
opaea vitirum apud eumd. 2. £n. 725., cuncta
lerrarum apud Uoral. 2. Od. 1. 23, etc.
Stratus, i, ro. 2. idem ac lectin stratus. Gell.
25. 8. in fin. Stratus, auro, ergeoto, purpura
amplior aliquot homlnibus, quam diis lmtnor-
talibus adornator.
STERN CESS, antis, particip. V. STERNUO.
STERtNCMEN, mlois, n. 3. (sternuo) idem ac
sternumentum. Gloss. Cyrill. Hvaop.6(, tits-
nDroen, sternumentum.
STERNUMENTUM, i, n. 2. (sternuo') sternu-
latio, irrapfio's (It. sternuto ; Fr. e'rernumeni j
Ilisp. esiernudo; Germ. da$ Ifiesen; Aagl. a
sneezing or netting) ,
I.) Propria. Plin. 2. Hist, nat. 7. 5. (24).
Parva dictu, io auguriis stemumenla et ofTen-
slones pedum. Id. 28. ibid. 2. 5. (26). Sternu-
raeolo revocarl ferculum mensamve. Id, 25. ibid.
5. 21. (52). Farina eorum steroumentum facit.
Id. 32. ibid. 3. 13. (28). Stern umenta olfaotu
movent caslorea. Id. 28. ibid. 0. 15. (57). Ster-
numenta pinna gravedinem eroendant. et mox.
Emeodara elernurneola et slnguiium. Gell. 12.
6. ad fin. Sternumentis quail. Alii leg. sternu-
tamentis et bio et apod Plin.
II.) Translate, per rcetoajmiam, est res, qu»
sternumentum movet, siarnuiatorio. Celt. 6. 7.
•n. 9. Sternumeota quoque admota id commode
elidunt. ilic Cels, loquitur da pulice aliove ani-
mal! in aurem Ingresso et per sternumentum
ejiciendo. Plin. 25. Hist. nat. 11.86.(135). Fit
et ex callitricba sternumentum, et ibib. 13. 109.
(173)1 Radix ranunculi sicca concisa sternuraen-
tom est. .4 Hi leg. sternulamentum,
STERNUO, sternQis, sternBi, (strrnntum) ster-
nDere, 3, Ratiooe elymi, coojungi potest cum
Gr. BTapvufteu, ejusdera signilicationis (V. Cur.
titan op. cit. p. 696.): verba a), ut multa similia,
fortasse a sono vocis fictum. — Part. Sternueni
tub A I. — Sternuo est flattim e peatore impetu
etuiito, sapto transverso impellente, cum con-
Cussione capitis, RTai'pco. ntapvu/iat (It. starnu-
tire, slarnutart; Fr. elernuer ; Hisp. estornu-
dar ; Germ, niesen; .Augl. to sneeze); occurrit
auiem Intransitive et etiam transitivorum more.
A) Sternuo intransitive.
1.) Proprie. Plant. Pseud, 2. 2. 34. dura tu
•ternuas, Res erit soluta. Fleckeisen leg. te ster-
nuas. et Plin. 2. Hist. nat. 40. 40. (40). Ad-
orare aliquem, quam sternuerlt. Id. 28. ibid. 6.
15.(57). Senes laboriosius sterouere. Id. 19. ibid.
3. 15. (39). Sternueme crebrius capra. Adda Apul.
9. Met. — Apud veteres siernuera omen erat.
F. etiam Horn. Odyss. 17. 545. et seqq. et Thco-
erit. Edyll. 18. 16., prasertim Aristot. Probl.
83. § 9. Ato* T« Ttav tts'v aXXuv jcvsup.dxa>v ai
efo&oi - i)'_ St' too itxaouov lepa - coote td{ on-
jiiiov u'yEl'aj, Tpu app'tOOTOU xzi iepUTaTOU TO-
sou jrpocxuvouotv tig t'epeov xat ipnu,i]v dja3i]v
Vocouvtcu. (Cf. Scatiger. ed Ptaut. Pseud. 1. 1.
105. et G. Eeopardi, Saggio sopra gli errori
popolari degli Anlichi c. 6.) V. etiam B.
11.) Translate. Ovid. Ileroid. 19. 151. Sternult
et lumen (posito nam acribimui illo), Sternuit
et nobis prospera signa dedit. scintillando ft
strepito.
B) Sternuo, transitiyorum mora, ut ster-
■nuere omen, sternuendo omen dare. Propert.
2. 2. 33. Sum tibi nascenli primis, mea vita,
diebus Aureus argutum aternuit omen Amor?
(Macrob. de differ, et societ. Grwci et Lat.
strm. cap. de frequenlat. legit. : Candidus eu-
guslum etc. Est etiam qui JleriutJ reponit. V.
ed. Hertzbergii el Baheremii.) Sic Catull. 45,
17. Hoc ut dixit, Amor sinistra, ut ante, Deitram
sternuit approbatiooem.
STERNUTAMENTUM, 1, n. 2. (sternuto) ster-
narueuium, stern ulatio, siarnulo, trtapuoi..
I.) Proprie. Cie. 2. Divinat. 39. ad fin. Pe-
dis oITensio nobis et abraptio eorrigiss et sier-
cutameata erunt obsarvaoda. Recentiores tamea
Stillei leg, st«rnumenio. si Plin. 28, Bist.
— 485 —
nat. 2. 5. (23). Cur sternutjmer.tis satatraoii
quod etiam Tiberium Cssarem, rrirt'ssimum [ut
constat) buininem, in vehiculo eiegissa tradunl.
Alii leg. fteroumeniis; Siltig. iternu'ntM. Id.
21. ibid. 22. 93.(163). (et Cels. 8. 9.) Amaracum
aridum sternulamenta movet. Id. 23. ibid. 1. 27.
(54). Aceiura olfaciu sternotarnenta cobibet. Ad-
da 20. ibid. 17. 73. (189). Cels. 8. 4. ad [in.
Sternulamentum eiciiara. el 3. 20. evoeare. Sed
apud Cels. (V. Darenberg, Annot- cril. p. XVIII.
ad p. 33. 2.) et Plin. (V. Sillig. ad h. I.) loc.
adl. recfnliores leg. slernurr.entUTi. et Scribon.
Compos. 10. Sternulamentum coaeiiare. e! ibid,
prorilare. Adde Ssnec. 2. Ira 25.. Coil. Au-
rel. 2. y^cut. 9. 37., 39. et 47, el Theod. Pri-
tcian. 2. 16. exlr.
II.) Translate, per metonyraiam, dieitur de re,
qua sternutamentum facit. Ccel. Aw el. 2. Acut.
7. 33. SternutamaDla, quas Grsci piarmica vo-
caverunt. V. STERN OMENTUM.
STERNCTATiO, 5nis, f. 3. (slernoto) actus
sternutaodl, siarnulo, irrapfio'c. Apul. 9. Met.
25. Sonus stornutarionis. Scrioon. Compos. 10.
exlr. Sternutationem Invitare. Adde Fronton.
Ep. ad HI. Cois. Ita ma equitatlo et sternutatio
defail^avit. Adde fulgat. interpr. Job 41. 9.,
CtBl. Aurel. 2. Tard. 7. 94. et Theod. Priscian.
4. p. 316. — In plur. num. Apul. 9. Met. 24,
Ut est ingeaiura metalli, crebras el steruutatio-
nes commovebat.
STERNOTO, as, Svl, era, n. 1. frequentat. a
sternuo, ssepe sternuo, aut sternuo, stamutire,
slarnutare, irta'puufioi. Pelron. Sat. 98. Giton
collectione splritus plenus, ter continuo ita ster-
nutavit, ut grabatum concuteret. Ad quem mo-
tum Eumolpus convenus, salvere Gitona jubet
(Adde t'&id. 102.). Cotum. 7. R. R. 5. ad fin.
Nepeta surculi lana Jnvoluti naribus Inseruntur,
donee sternutet ovis. Alll leg. jternual.' qua}
varia lectio est etiam apud Plin. 28. .tfist.tiat.
8. 24. Sane banc vocem improbat Caper p. 111.
13. Rett, Siernuit, non elernutat. (V. Bram-
bach, p. 257.)
SlERQUlLlNlUM, li, et sterquilinum, I, d. 2.
(stercus) Scribilur et sterculinium et sterculi-
num turn in Gloss. Philox., torn apud Mar-
celt. Empir. 34. ante med., Ulp. Dig. 8. 5. 17.
5 2. el 19. I, 17. et Phaidr. 3. 12. Ilem iter-
ctlirvium el , stercilinum nonoulll leg. epud Plqul.
Pert. 3. 3. 3., Ter. Phorm. 3. 2. 41., Caton*IL
R. 2., Farron. l.R. R. 13, 4. et 1. ibid. 38.
3. et CoJum. 1. R. R. 9. 21. — Ceterum iler-
quilinum seu stercultnum ubique legendum cen-
tal Ficlorius apud Cafon. et Farron. loc. cit.,
et Bentlejus ad Terenlii loc, cit., qui et aucto-
ritale Codicum sterquilinium aut sterculinium
errorem esse librariorum putat; eumdemque se-
quilur Hensinger Emend, p. 338. et Schnei-
der ad Caton. loc. cit. aliique permulti. —
Sterquilinium est receptaculum Ami et siercoris,
jcoirpiiiv (It. letamaio, cloaca ; Fr. fosse a fu-
mier; Hisp. esliercol; Germ, die Mistgrube;
Aagl. a dunghill, laystall).
1.) Proprie. Cato 8. R. 2. Stercus foras ef-
ferrl, sterquiliaium fieri. Varro 1. R. R. 13, Se-
cundum villain duo habere oportet eterquiliuia
aut unum bifariam divisum. alteram euira par-
tem ferri oportet e villa norau, alteram Tete-
re m tolls in agrura. Phcedr. 3. 12. In sterqui-
lino pullus galliaacaus Oum qusrit escam. Adde
ifcid. 38. exlr. et Colum. I. R. R. 6. ad fin.
II.) Figurate, per convicium in bominem vl-
lera, ut lutum, cenam. Kaut. Ptrs. 3. 3. 2.
Eho! lutum lenonium, commiclum eccaum, ster-
quilinium publicum, impure, inboueste. Ter.
Phorm. 3. i. 41. noa pudat Vanltatis? no. mi-
nuter, dum ob rem, as. slerculinum! o man-
deizaiol Cf. Piaul. Cat. a. 1. v. 26. Ei ster-
quilinio cHoise, tua iliac prsda sit?
STERQUILINUM. V. voc. praeed.
STKRl'EJUS, a, urn, adject, (sterto) qui stertlt,
ignavui, desidia planus. Pelron. fragm. Tragur.
75. Burmann. Tu mtem sterteja, etiamoum
ploras? Alii leg. steriera eadem senlenlia. SJc
appellatu; femina, qua singulliens loaum ster-
STIBADIUM
tenlls edere videiur. Sunt tamea qui reponea-
dum ceosent s'ercejaf quam vocem, vide too
loco.
STERTENS, entls, particip. V. too. seq.
STERTO, stertis, sterttti, stertere, o. 3. Prffl-
leritum slertui ago'oscitur a Priscian. p. 10.
48. et Prob. Calh. p. 39. 22. Sell, et conflx-
raalur praterito deslerfui apud Pert. 6. 10. —
Etymoo petuat a tad. Skr. slart^ ejusdem il-
gnilicationis, uode et Gr. 8ap&« , Sap&asto!
verbum fortasse, ut ifernuo allaque hujusmodl,
sono vocis per onoroatopcaiam fictura. — Part,
Slertens I. — Sterto est dormi80do rboncos edo,
£*TX, a ("■ russare; Fr. ronfier ; Hisp. rancor f
Germ, schnarchen; Angl. Io snore); «ape an-
ient occurrit de arte dormlentibus; item de pl»
gris et inertibus.
I.) Proprie. Plaul. Asin. 5. 2. 22. Lahore da«
lassatus noctem totam stertlt. Id. Mil. glor. 9,
2. 0. to. sorbet dormlens, PA. quid, sorbet? bff.
illud, stertlt, volui dicere. sed quia conslmila
est, quod stertat, quasi sotbeat. Capell. 8. p.
270.Silenus Jam dudom laiatus in somoos, forte
repents bland urn slertens ranas soniium desor*
benils increpuit. Cic. 4. All. 3. ad fin. Marcellni
candidatus ita stertebat, at ego viclnus audlrem.
Id. 4. .^cad. (2. pr.) 29. 93. Plaoel Chrjslppo,
quam gradatim laterrogelur etc. quiescere, id est
quod ab lis dieitur, ■novyd^en. Per me vel stertas
licet, inqult Carneades, non modo quieseas. Herat,
1. Sat. 3. 17. nodes vigilabat ad ipsuro Mane:
diem tolum stertebat. JuvenaL 1. 57. ad call-
oem vigilant! stertere naso_. h. e. ilmalare dor-
rnientem, quum maiimo vigilet. Pits. 3. 3. Ster-
timus, iodomitum quod despumare Faleroum Suf-
Qciat. el 5. 132. Mane piger stertis: surge, In-
quit avaritia. Ter. Eun. 5. 8. 49. Faluns est, In-
sulsus, tardus: stertlt noctesque et dies. — £«.
crel. 3. 1062. Vigilans stertis. proverb, in ho-
miaem tardum, hebeiem: item inertem, desldlo-
sum, otlo vita tempus male terentem. Simile
est illud PlaUt. Amph. 2. 2. 05. et Capt. 4. 2.
68. Vigilans tomaiat. et Pseud, t. 9- l&l. A,i
earn rem usus est nomine astuto, dootb, seito
et callido, Qui imperata euccta reddai, noa qui
vigilans dormiat. Adde Fulgat. interpr, Prov,
10. 5.
II.) Figurate. Prudent. 7. Catheter. 20. A-
nlmus pigris starlit in prscordiis. Bus etiam
irabi posient, qua la super, paragr. loca aUa-
limus de pigris et inertibus.
STfiSlCHORlCUS ei
STESlCHORtUS, a, urn, adj ec t. Ztiflt%ifttOfy
ad Stesicbc.um perlineos, qui f u ;( pueta apiid
Gracos Ijricus. V. ONOM. Ab eo loventum dl-
ctumque meirumStesicboriUfD. q i,Stesicboriu l ra
metrum constat peniametro acatalecto, ut est hqe:
Marsva cede domi tua carmine pbosbo. Serviui
in Centimelr. p. 1820. Putsch. <| 2. Stesl-
cborlum est et illud, qu d constat beptametro,
calalecto, at: j£acldes juvenis trahil Heccora:
plangile Pergama Troes. Id. ibid. p. 1261. ^ .3.
Item illud inter anapasiica , quud constat trl-
metro acalalecio, ut: Latet in tbalamo tibi virgO
decens Vaoeris specie. Id. ibid. p. 1822. { 4.
Item malruin encomiologicum Siesicborium &t
contra quam In iambelego: in boe enlra pres-
ponltur peniheralmericum dactyllcum el subjaa-
gitur iarnbicum ut: Multibus in puoris aut la
puellis. lia Plot. Sacerd, De mttr. p. 543. 28.
Ke.il., ubi alii leg. 5t«ic/ioricum.
3TlBAUlUM, II, n. 2. cTijSaJiOV, lectos seml-
eirculi furuiam habens, mensls rutundii accommo-
daiui, quo usi Roma sunt pro tribui leciis, post-
quam mensa cilrea, qua rotunda eranl, in bo-
nora uagno apud omnes esse casperuni. Uinc Sue-
ion. iVur, 31, de ejusd. domu aurea bxo babet;
Prscipua cenalionum rotunda, qua perpeluo die-
bus ac nociibus vice muodl circuiuagerctur. Est
autem 0T;pa?i3v deminulivum a ctijSa';, quod
est stratum cubandi causa, a OTSi'jSto, calco, quia
concuicalur et comprimilur poudere aceuinbsa-
tiuin. Nempe otijSij pruprie siguiticat torum u
berbis aut frondibus factum, qual'i olim Teterei
usi sunt: poitea ei alia materia titri cunsuevltt
STIBI
>b e]ot forma aemtrotund* dictum eit etlam alg-
raa, ex forma bujus 'literal antiquiore (C). F.
SIGMA. Semirolundum absolute Vocat Apul. 5.
Met. Serv. ad Firg. 1. En. 702. AotiquI stibadia
non babeb'ant, eed ttratl* trlbut lectis epulabantur:
onde et triclinium sterol dicitur. Kin. 5. Ep. 6. a
med. Stibadium candido mannore, vite protegitur:
vltem qualtaor columella Caryslla subeunt; e stl-
badio aqua, valut expressa eubaotlum pondere,
slphuuculis efQuit. Sidon. 9. Ep. 8. circa med.
Id ceoatluoeui* stibadium at nltem abacus. Id.
I. Ep. 11. a med. Tantum remoratas, quan-
tum itibadli circulum celeranlia miDlsterla por-
carruot. Martial. 14. 87. to cujui lemmata ait
Stibadium: Aecipe Iunata aeriptum testudlne
slgraa: Oclo caplt ; venlat, qulsquis amicus erit
— Ordo sccumbendl in etibadlo alius fuit oc in
trlclinlo (da quo postremo F. In ACCUMBO);
nam eirca August! tempore stibadlo pro trlclinlo
at! ecaperuot itomanl, in eoque locos omnium
bonoratlsslmos babltus est primus in corno dex-
tero; secundas ab illo fult primus in coma sini-
stra; proxlmus bulo, tertlas, qoartas, quintus.
ac rellqui deloceps ordloe •ubseqaebantur; ita
at In pleoo stibadlo ultimas primo proximas as-
set, ab eodem primo remotlsslmus ex adverso in
aitero corno secundus. Hie eonvlvarnm ordo col-
ligllur tam ex Sulpic. Sev. Fit, S. Martin. 20.,
qui Jlagol Maximl Aug. eonvivlum wwraxXivon
describit, qaum is aon. a Chr. n. CCCLXXXIV.
Trereria asset; turn ex Sidon. 1. Ep. 11., in qua
MajorlanI Aug. eonvivlum eVxa'xXivoy narratur,
quod Arelats ana. CCCCLXI. babltam fait; tam
ex convivlo Chrlsti cam Apostolls, eujus in
Euang. S. Jokann. c. 13. mentlo est. Sulpic.
Sev. toe. etc. Convive aderant sammi atqae II-
iustres Tlri, prafectus idemqae consul Kvodlas,
fraier regis, at patruus, medlui Inter bos Marti-
ni presbyter accubuerat, Ipse eatem (Marlinus)
seilula Juxta regem posfta consederat. Sidon. loc.
eit. Postrldie Jusilt Augustas, nt epalo sao cir-
censlbus ludis lntereisemus. Primus jacebat cor-
ttn sinlstro consul ordinariut Severlnus; justs
earn Magnus, ollm ax prafeeto, nuper ex eon-
snle; recurabenta post se Camlllo Blio fratrls;
Paonlas bloc propter: atqae bine A'tbenlus; buno
sequebatur Gretlanensls; nltimas ego jacenam,
qua purpuratl (Auguiti) latus lavura marglne
In dextro porrlgebatar. Da convivlo autem Chri-
st! cum Apostolis consuls Sirmondum in not.
ad Sidon. loc. eit. — De loco dignitatis In con-
TlTiia V. Plularchi loc. eit, apud Ciaccon. de
Triclin. p. 44. Et de convtvarum ordine malta
habet Sfaius In Bomer, pictur. p; 12.-14, —
Humerus convivarum in trlclinlo fait pleram-
qae ternarlus, ad summum norenarius. Gell. 13.
II. M. Varro diclt, eonvlvarnm numerom lnci-
psra oportere a Gratlaram namero et progredi ad
Musarum; Id est profielsel a tribas, coniiitere
In novem: ut, quum panclssimi eonviva sunt,
son pauelores tint, quam Ires: qaam plurlml, non
plus qaam novem. Item novenario* fait In con-
Tirlo Nasldlenl apud Barat. 2. Sat. 8. : idem apod
Plaut. Stick. 5. 2. 31. Bed lege Orehla, a, 0. C.
DLXXIII.lala,numerus convivarum prascrlbeba-
tar, nempe ne plus quam octonl essent. Feit.
In Obionitavere p. 20t. 32. Mull. Qui antes octo-
nl cenavere, postea eenteni obsonitavere. Nempe
quum lex Orchis negllgeretur, Cato (ut alt Ma-
erob. 2. Saturn. 13.) voclferabatur, quod plures
quam praterlpto ejus legis eavebatur, ad cenam
Tocarentur. Celeram aliquaodo plures quam no-
vem fulsie, patet ex eod. Macrob. 2. Saturn.
9., qui anno U. C. olrciter qalngentesimo pon-
tifices decern In duobus trlelioiis et sex femi-
nas in terllo cubuhsa narrat In eana pontifical!,
mora fortasse Graeorum; Inqult enim Cie. Pit.
27. ad fin, Graol stlpall qolnl in lectulls, sa-
pe plures. Bilra ordlnera etlam habendas no-
merus duodevleeslmas convivarum In plaianc
ann. clrclter a Cbr. n. LXX., quum C, Llcinlue
Muclanus asset legatos Asia, at babetar apod
Plin. 12. Bin. not. 1. S. (15)., qaemadmodum
etlam Ilia ceoa Caligula, quam hie In rure Veil-
terno in plaltno Itldem sgliavit cum quattuordi-
— 486 —
elm comitibus. quamque Ideo Is nidum appella-
vit, ut id. ibid, narrat. SI quls porro, completo
jam convlvarum nuinero, advenlsset, in subieilio
prope !ectum sedebat, at patet ex Plaut. loc.
eit. Sedentes etlam epolabantur qui erant In
lactu, ex Plutarch, io Caton. min. c. 56.; item
femias plerumque ex Vat. Max. 2. 1. n. 2.;
Item paeri pratextati ex Tae. 13. Ann, 16. et
Sutton. Aug. 64. et Claud. 31. — In stibadio
vero numerus convivarnm varius fult; ita enim
Martial. 14. 217., cujas lemma Obtonator: Die
quotus et quanti cuplas eenara, nee unum Addl-
deris verbum : cena parata tibi esL Qulnque porro
fuerunt apud Sulpic. Sev. loc. eit., sex apud
Martial. 9. 60- (F. HBXACLINON), septem a-
pud eumd. 10. 48., octo apud eumd. 14. 87., no-
Tem sspissime, nt apud Sidon. loc. eit. et Lam-
prid, Elagab. 29., duodacim apud Sueton. Aug.
70., qua cena Ideo Suosxa^eoe vulgo est vocata,
quia 'conviva deorum deal umque, qui Consentes
dicuntar, babitu dlseubuerant; ande corrigendas
est error Capitolini, qui In Ver, 5. affirmat,
Varum omnium, prlmum duodacim eonvivas la-
vitasse, quam tamea notisstmam sit dictum de
nuraero convlvarum, Septem convivium, novem
vero convicium. (V. CONVIVIUM) Etlam tertius-
decimus conviva tape additus fait, qui rex con-
Tlvil dicebatur, et erat Apolllols toco, ut satis
loculentor apparetex Macrob. i. Saturn. 1. Kuan-
gelus, Dysarias et Horus supervenlunt convlvio,
in qao, excepto rege convlvii, tot erant conviva,
quot Musa soot. Turn omnes orare blandeqae
ad commune InTitare consortium Enangelum et
cum eo pariter Ingressos. Quid ergo perfecto
namero, inquit Euaogelus, quarills adjleiendos T
Et Vettius (convivii rex), Hoc, inqult, noble pres-
seotla vestra prastabit, ut et Musas impleamus,
et Gratias. Hac ex Macrobio. Bine factum est,
at, quum tredeclm etlam fulssent conviva in
postrema Cbristi cena, de qua mentlo est in Euang.
S. Johann. loc. eit., quumque unas. ex illls, Ju-
das Iscariotes, Cbristi creditor fuerit, osas apud
nostrates obtlnaerit, ut tertlusdecimus conviva-
ram namerus ominosus babeatur. — Stibadium
Inter donaria ponitur in Inscript. apud Pa-
bretU 676. 29. (Orell. n. 2358.) fohtivs 0adv-
CHVS SF1BABCHBS tlBEBI PATBU 8TIBAD1VSI SfOTFI*
LOCO.
STlDI. V. STIBIUM.
6TlBlNUS, a, urn, adject, (stibium) e stlblo
confectas, di itibio. Pulgat. interpr, 1. Par.
29. 2. Lapides onyc'blnl et quasi stiblni.
STlBlO, a«, Svl, are, a..t. (stibium) stlblo pin-
go. Vutgat. interpr. Ilal. 4. Reg. 9. 30. Hie-
tabe! aadivit da adventu ejus et stlblavlt slbl o-
culos auos. Jlfoiter depinxlt stlblo.
STIBIUM, II, n. 2. (cti'/Jc, 9tim «» attwiic)
DIcltur etlam sti6», U, o%i$i, apud Plin. 29. ttitt.
nat. 6. 37. (It 5). Additis duabus sextls denarii
e stibi etc Scribon. Compot. 27. Reclpit col-
iyrlom bac: Crocl P. IV., eadmia P. IV., ali-
bis P. IV. etc. Adda ibid. 34. et Ceti. 5. 19. et
20. 5. el 6. 6. — Item Btimmt, oxtufu, apud Plin.
30. ffiit. nat. 6. 33. (101). et Scribon. Com-
pos. 23. et 24. — Stibium est melalll genus,
Italia ttt'ofo, antimonio o tolfuro di antimo-
nio, Graeis cWjSi, quod a cTijStu seu otn'^a,
adslrlngo, quia earn vim babet. V. Corii, dells
Pietrt p. 128. Usas ejus est malierlbos In fa-
eanda fade. Pecullarller vero ad venustandos
oeulos ollm stlblo atebantur. Plin. 33. Biit.
nat. 6. 33. (101). In iisdem argentl metailis in-
venilur, at propria dlcamus, spuma lapis Can-
dida nltentlsqae, non tamen Iranslucentls : stim-
ml appellant, alii stibium [Sillig, ttlbi), alii ala-
bastrum, allqui larbaslm. Duo ejus genera, mas
et femina etc. Vis ajas adstriogere et refrigerara:
principalis aotem circa oeulos. namqae Ideo et-
lam pleriqoe platyopbtbalmon Id appellavera,
quonlam Incalllbiepbarls mullerum dilate! oeu-
los. El Ouxlones Inblbel oeutorum exulceratlooes-
que etc. Bac Plin, Apud Ce'j. 6. 6. sape In- com-
posltlonlbos eollyrlorum stibium memoratur, at
n. 6. 8. 12, 13. etc. — In lllo Bieronym. Comm.
id Is. 54. 11. ex LXX, interpr, Slernam in sti-
STIGMA
bio lapides tuos. iti&io pro paleritadlne samltui
ex dicta mulierom more.
STlCA, a, f. 1. tonic* involvens singolos allii
nucleos. Cato 3. R. 70. et Colum.it. R.R. 3.
ante med. el 10. ibid. 112. Ita legunt et interpre-
tantar Salmat., Grcea, et Vast., quos contra
ipicam, veterem lectlooem, acrlter et merilo tae-
tur Pontedera ad loc. c»'t. Caton. F. SPICA.
Ita ForcelUnut. Hane tamen voo. conBrmat Am-
bros. 2. Abr. 3. n. 9. ex Codd. MSS. et Gloss.
Itid. Stlca, tunica.
STlCBA vel stlca, a, f. 1. ottvi), Graeis fit
uva genus, quam Latinl apianam dicunt; a oiiP.
T'X, '^' ordo; nempe ab aclnorom ordine. (V,
DMerlein v. 6. p. 348.) Plin. 14. Biit. nat. 9.
11. (81). Cf. STICULA.
STlCHAS, Hdos, f. 3. ot^de, herba genus apud
Marcell. Empir. c. 1. p. 89. retro.
STlCHUS, I, m. 2. oxlytie, versus. Mar. Ft-
clorin. 1. p, 54. 6, Seil. Omnls versus xaTa x6
riKilotov is duo cola dividitur. Abusive autem
etlam comma dicitur colon. His quidam adjun*
gunt stlcbum, id est versum, sub bujusinodi dif-
ferentia, ut sit versus, qui excedit dimetrum, unde
et hemisiichiam dicitur, colon autem et comma
Intra dimetrum. — Stiehus inscrlpta est etiam
comcedia Plauti, quam ipse ex Gr. •'b:'>.d££>.<pot t
Menandri fabula, expressit. F. Rittchl, Pat erg.
p. 261.-280. — SB. De nom. propr. F.OttOM.
STICOLA, a, f. 1. genus vitis apud Colum.
3. il. R. 2. ad fin. fortasse eadem ae sticba,
ej usque est deminutlvum: nomen habeas ex eo,
quod acina lineis, venulls strlisqvie dlstincla et
ordinata produclt.
STIGMA, Stis, a. 3. (rclfua) Etlam stigma,
as, f. 1. (F. SCHEMA) cccurrlt spud Pelron.
fragm. ZYagur. 45. Burmann. Quakdla vlierlt,
babeblt stigmam, neo Illam nisi Orcus delobit.
Adda ibid. 69. — Stigma est punctum, nota, si-
gnals, i^lyua (It. puntura, hallo, marchio; Fr,
itigmate, marque; Uisp. marca, impretion}
Germ, das Brandmai; ;Aogl. a puncture, mark).
I.) Propria. ^ I. Generatlm. Bieronym. ex
Origin. Bom. io Cant. 1. in fin. In boo quo-
qua laiandum est, si similitudines auri, si stig-
mata faclamus argentl. Cf. Fulgat. interpr.
Cant. 1. 10. Murenulas auri faciemus tibl ver-
mlculatas argento. Grace: 'O^ocoifiata ^puciott
iroiiioofuv cot uttd cxitjidxav too dptioiou- Cf.
Plin. 30. Bist. nat. 4. 10. (30). Stigmata delen-
tur cqJumblno Bmo ex aceto. Sic Marcell. Em-
pir, c, 19. p. 113. Stigmata delentur Columbian
flrao trlto etc. % 2. Specistim est punctum, no-
te, signum, quod servorum proclpue fugiilvo-
rum aliorumque, quos infamia notare piaceret,
(rontibas laurebatur ( F. UTTERATUS): a
OTi'Jca, pungo. Interdum hac erant simplices no-
ts, interdum litlera et verba. Poterant tamen
delerl. UIno Colum. De cult, herb, 125. herba
Deletura quldem front! data signs fugarum. $c.
lepidlum vel oxigala. Cf. Plin. 20. Bist, nat.
17. 70. (181). F. LEPIDIUM. Pelron. Sat. 103.
Sequar ego, frontes solans Insoriptione soiertl,
ut vldeamini stigmata ess8 puniti. (Alii leg, pun-
ell.) et mox. Implevit Eumolpus frontes utrluJ*
que ingentlbus litteris, et notum fugitlvorum epl-
gramma per lotam faciem liberal! mana duxit.
et ibid. 105. tub fin. Stigmata captivorum fron-
tlbus impressa. Filruv. 2. 8. o med. Stigmata
alicui Imponere. Seneca 4. Benef. 37. tub fin.
Stigmata alicui Inscribere. Quintil. 7. 4. ante
med. scribere. Sueton. Cat. 27. Oeformare quem-
plam sligmatum noils. Martial. 10. 56. Tristia.
servorum stigmata delat Eros. Cajut Dig. 1.
13. et Ulp. 1. II. Qui servl a dominls pcento
nomine vlncti sint qulbusve stigmata ioicripta
lint etc. — De his stlgmalis V. Labus, Fasti T.
12. p. 479. % 3. Hem oota inusla In mana
eat bracbio tlrooibus militlam logressis, per quas
Inter mliiies scrlbebantur, postquam experlmen-
to compertum fuerat, eos militarlbus muneribus
paras futurot. Quod et In alils servls pubiicls
faetltatum est. (Cf. Beroid. 7. 232. el Deyling.
Obs. Saer. T. 3. p. 423.) HIne Feget. i. Mi-
lit. 8. Sid non stalim punctb slgnoram Ic:cri>
STIGMATIAS
heodus est liro dilectus, verum ants exercitio
pr.-EtenUodut etc. Id. 2. ibid. 5. Puneturis (lege
vietaris) in cute punctii militei icripti et ma-
tricalis interti. Impp, Arcad, et Honor. Cod.
11. 9. 3. Stigmata, hoe est note publics fabri-
ceniium braebiis ad imllitioaem tironum indi-
gantur, at boo saltern modo possint latitantes
agooicl. Idem statuit Imp. Ztno ibid. 42. 10.
de aquzeductuum eustodibus, quorum manibus
»enra nomen ImprimI deeernit, ut manifest! »iot
oraaibui, nee ad alios usui abducaatur. 1 4.
Item dicitur apud Ecclesiasticos icriptores de
volneribus seu plagis Cbriitl et Saoctorum.. Pe-
nant. 2. Fit. S. Martin. 332. Ast ego transQ-
Xas clevis Dili videro pelmas Atqua beata crude
tarn stigmata earne gereotem. Pulgal. interpr.
Gal. 8. 17. Ego (Paulus) ttigmata Domini Jem
io corpore meo porto. h. *. vulnera Cbriitl causS
inflicts, quorum cicatrleei in corpora tamquam
Dots remameraau - Hine Eutrop. Ep. ad Ge-
runt. fti. 4. Ferte, oro vo», patieater Ddel no-
tes, itigmata Cbriitiana, Ecclesia paupertatem.
*} 5. Item da versieoloribus picturis, quibus cor-
pu» varietur, quod vulgo nunc dicitur tatuag-
gio. Tertull. De virgin, vel. e. 10. Debebunt et-
iam et ipsl aliqua albi insignia defeadere aut
pennai Garamaaium aut icrobulo* Barbarorum
aut cicadas Atbenieoiium tot cirroa Germano-
f am aut itigmata Britooatn. V. Eerodian. I. 3.
II.) Impropris de notis io facie ab imperito
tonsore novacula factis. Martial. It.. 84. Hae
quacumque meo oomeraiti itigmata medio, Ao-
tiocbi ferrum est et welerata raanui.
III.) Translate dicitur de quarts nota infa-
mia, v. gr. de famosls versibus. Martial. ft. 64.
At si quid nostra tibl bilii inasserit ardor, Vivet
et berebit totoqne legetnr in orbe: Stigmata nee
Tafra deiebit Cinntmus arte, tt 13. 62. From
fc=ee itlgmate non meo notanda. Sueton. Cat.
73. A quo lib! versieulis de Mamurra perpetua
stigmata impolite non disslmuiaverat. Cf. Auton.
Lud. tept. Sap, v. 13. Pone obeloi igitur ipu-
tioram stigmata fatum. « Segno pur J' atr$ it-
tree, De' triiti vati vergognote impronte* (Ca-
nal).
8TIGMATIAS, «b> m. I. oxtyuattae, larval
notis eompunetus, Cie. 2. Off. 7. 25. O min-
ium, qui fideliorem et barbaram et stigmatlam
pataret, quam coojugem 1 Ita leg. passim et Non,
p. 4. 6. Mere. Est tamen qui perperam malit
tligmaticum. —' Stigmatiat ioacripta est etlam
tabula palliate Iftevii, cajus meotionem facit
Farro 7. L. L. 107. Mull.
STIGMATlCUS. P. STIGMATlAS et STIG-
MOSDS.
STIGMO, as, avl, (Stom) are, a. 1. (stigma)
stlgmatis noto, notai inuro, myuaxt^ia (It. itt'm-
enatiizare; Fr. imprinter un itigmale, mar-
qutr; Bisp. marcar, teHalar, notarf Germ. e.
jBrandmai zeichnen; Angl. to brand, stigmatize).
I.) Propria. Prudent. 10. sips otep. 1079. de
Gallii Cybelei. Quameumque partem corporis
fervent nota Stigmarit, bene sie coBieeratam
pradlcaot.
II.) Improprle est sangalne amino Inarere.
Peget. 1. Peterin. 20. 4. Si animal ttigmare
Tolueris, semissabii illud hoe modo. All! eliter
leg., aed Schneiderut bane leciionem defend!*,
P. edn. ad h. I.
STIGMOSUS, a, am, adject, (stigma) itlgmate
componctui, axiyuaiaSiie. Petron. Sat. 109. DI-
eta Tatuit in calvos itigmososqae Jaealari. Alii
minus reett teg, ttigmatieoique. Arulenus Ru-
nic, epud Plin. 1. Ep. 5. Titelliana cicatrice
stigmosus.
8TILBON, onlli, m. 8. Aecas. elng. itilbonta
epud Captll. toe. eit. — Stilbon eppeiiatur stella
Mercuril: a particip. Gr. otiXposs, eoruieam.
Grace babet Cic. 2. Nat. D. 30. 53. e! ftrmic.
2. Hatha, 2.; Latioe Auton. Edyll. 18. 11. et
Captll. 8. p. 287., qnl ejus lumen vibrabile et vf-
brabundum diciL Adda Eygin. 2. Ativan. 42.
STll.IClDlOM. r. 8TULICIDICM.
STtLL A, at, £ I. eTemtnut. a stiria, at doeet
FesU Is Sliritidium p. 344. 13. et 345. 3.
— 487 —
Mull, et Serv. ad firg. 3. G. 365. — Stilla
est gulta. c-takaiitis (* l - gocciola, goccia, Itilla;
Fr. goode; Uisp. gota; Girm. der Tropfin;
Anel. a drop).
I.) Proprie. Cie. 2. Fin. 14. 45. Ot intarit
mngnitudioe maris jEgasi stilla muria). Plin. 29.
Hist. not. 4. 21. (70). Ei eo adlpe, quum opus
sit, ternis stillis odditis io oleum, peruoguntur.
Pilruv. 2. 9. Incid&tur arboris erassitudo ad
mediam medullam el relioqualur, uti per eain
oisiccescat stillando sueus. Turn autera, quum
sicca et sine stillis erit arbor, dejiciatur.
II.) Translate de quacumque modica qoanti-
tate. Martial. 12. 70. Atque olei stillam daret
•ioteroceiicus unctor. — Metaphoriee. ^ugustin.
Ep. 140. PauculEB temporum stills. (Cf. 11.
Confen. 2.) Sic Ep. 280. Stillam vacanlis tem-
poris naoctus. Pulgat. inttrpr. Job 26. 14, Par-
tem stillam sermonis ejus eudierimuc.
Bomonym. FrontoDe differ, verb. p. 219D.
Putsch, statuit discrimen inter guttam et stillam,
quod ilia manet, base cadit. Sed et gulta dicitur,
qua cadit. Sio Isid. i 3. Orig. 20. 5. CI. Popm.
p. 234. ed. Pallaur. Rh. PalBm. De difj- term.
es libr. Sutton, p. 319. 27. Roth. Gulta Im-
briqm est, stilla olei vel ecetl. Cf. GOTTA.
Ovid. 1. TViii, 3. 4. Labitur ei oculis nunc quo-
que gatta meii. Non facile quid em stilla pro
gutta bio dizerii. Cf. Plin. loe, supra est. et *i-
desis Doderlein v. 3. p, 2.
STILLANS, antis, particip. P. STItLO.
ST1LLANTER, adverb, (stillo) stillatim. Trans-
late. Ambros. Ep. 41. n. 14. Ardorem cupidl-
tatii itillaoter eistinguere-
STILLABlDM, II, a. 2. (stilla) exigoe stilla.
Translate pro parva ecces'ione. Seneca Ep, 97.,
ubi alii leg. solarium.
STILLATlClUS vel itii1atlllai,.a, am, adject,
(itilla) stillatim eadeoi, c%a\oiiat, eiaxto'c. Plin.
1ft. Hilt. not. 11. 22. (54). Eadem resine si com
equa levins decoqaatur coleturque, rufo colore
lenteicit eo atillaticia vocatur. Jtfarced. Empir.
9. etrca med. Ad saris dolorem mel itlUatiiium
opai est.
STILLATIM, adverb, (itillo) per itlllai, a stil-
la a itilla, ireptoTaXa'tajy. Parro 5. L. L. 27.
^ftiiJ. Stllilcidium, eo qaod itillatim cadat; Du-
man, quod Quit eontinoe. Adde Diomed. p.
407. 8. Eeil.
6TILLATIO, Snti, 1 3. (stillo) aotoi etlllandi.
Translate.' Hieronym, 1. in Mich. 2. 6. Aquiia
interpretatas est, fie ttilletii itillantet, eloqaium,
ab eo qaod Quat et,ad aures perveniat audian-
tiam in eimilitadiaem plavis deicendentii, stil-
ietionem voeani.
8T1LLATITID8. V. 8TILLATICIDS.
STILLATlTDS, a, am, adject, {stillo) etlliaU-
elai. Plin. Paler, 1. 18. StilieUvam mel.
STILLATDS, a, am, particip. P. STILLO.
STiLLfclDlOM, li, n. 2. (itilla et eado) De
•eriptore itilicidium cam aaiee t V. Zachmann,
ad Lucret. 1. 313. p. 33. — Stillicldlum eit humor
itillatim cadeoi et ipse cams bamorii stillatim
deOuentii, acqua, umore che cade a itille, o il
eadere dell' acqua a ttille, tlillicidio, mcit-a.yy.ie,.
I.) Proprie. % 1. Genera tim, Farro 5. L.
L. 27. Mull. Stiiiicidiom, eo quod itillatim ca-
dat; Oumen, qaod Quit continue. Lucret. 1. 313.
StillicidI ciiai lepldeo cavit. Seneca 4. Quant,
nat. 3. Quare rotunda eit grando, etlam line
magistro scire poteris, qaum adnotaveris, stillicl-
dlum omne conglomereri. Plin, 17. Hitt, nat,
12. 18. (89). Stillicidla pious, qaercus, ilicis,
ponderoiissima : nullum eupressl. et morn. Stil-
llcidii brevis deflnitlo est. omnium, qase proje-
eta froadis ite defendualur, at per ipsai non
deQuent Imbres, stilla lava eit. <| 2. Specie-
tim. — a) De arlna. Id. 30. ibid. 8. 21. (65).
Uerinaeei cero stillieidia in vesica emendat. 0x^27-
fswf i =». ei Hid. StUliddium orina. Id, .28. i-
id. 8. 32. (122). Dries irncom itillicidia vesica
inhiberi. — 6) De oeUe. TertuU, Spect. 27.
estr. Stillieidia acOla. — c) De eania aut san-
guine mine* re sScitar. Saeca 3. Ira 18. U. Ma-
rios, qacffi CeUiii i.i i j-.3 Q. CtUii csrj o-
STILLO
bat, per stillicidla laoguioem dabat. h. e, gatta-
tim : nam el Catilioa, juisu Sulla, perfregerat
crura, eruerat oeuloi, amputaverat minus et peak
latim ac per liogulos artas laceraverat. — dj
Ssepe dicitur da cam aqua pluvla ex tectis vel
ui projecturis tectoram stillatim deQuentis, gron-
da, grondaja. Cic, I. Orat. 38. 173. Jura pa-
rietura, lumioam, stillicidiorum. Pilruv. 2. 1.
Fastigia facientes proclinatli teetii itillicidia de-
dueebant. Paul. Dig. 8. 6. 8. 81 itlllleidll iaj«
mittendi Jus babeam in aream tuam. Id. ibid. 2.
19. Si ei tegula casitaverit slillicidium. et moa.
Sarvitutem stillicidil alieui Imponere. et in fin.
Si in adiQclo cadit itillicidiam, supra edincare
ei eooeeditur, dura tamea itilllcldium recte re-
cipiatur. Ulp. ibid. 16. Imponere vicinii neeei-
litatem itillicidiorum excipiendoram.
II.) Translate. Seneca Ep. 101. ad fin. Inve-
nitur qal malit inter suppiicla tabetcere et per-
ire membralim, et totiei per itillicidia amlttere
ociraam, quam samel ethalare. h. e. paullatim.
At Forcellinut In propriom senium accepit pro
sanguinem stillatim emittendo.
STILLO, as, M, Stum, are, t. (itilla) Part.
Stillam fere la omo. paragr.; Slillatus iub B I.
— Stillo est itillatim bamorein emitto aut infua-
do, otafei (It. mandar fuori a itille, ttMara,
gacciolare, grondare / Fr. tomber goutle a gou-
te, degoulter; Hiip. gotear, caer gota & gota;
Germ, trbpfeln, traufeln; AogL to let fall in
drops, drop); asarpatur autem d/ Neuliorom
more, et etiem SJ Transitive.
A) Stillo aeutroram more.
I.) Proprie. — a) Absolute. Parro i . R. R
41. Vas, unde itlllai lente aqua. Zucret. 0.515.
eera atlliet super igni. Cic. 2. Phil. 1% 30. Qui
stillantetn pras ee pugionem tuliu et Juvenal.
0. 109. acre malum temper aUllantla ocellL c<-
ipoto. et Martial. 10. 56. Non lecat et tollit
stillantem FaDDioi ovam. Vugola, unde malia
piluita decurrlt, ut Cell. 6. 14. acribit, quam me*
dicemente illita est. — t) Cum Ablat. ejos,
quo qoi* itillat. Juvenal, 6, 79. et multo itilla-
ret panala nimbo. Tibull, 8. 4. S8. Stillibat
Sirio mrrtea rore coma. Ovid. t. Amor. 8. 11.
Saoguine (iiqua fides) stillantia lidera vldl. £ts-
can. 7. 837. eenguineii stillavit rorlbus arbor.
— c) Etiam cam addito Aceus, et prap. per,
in, vel Ablat. line prap. aut cum prap. e, da.
Seneca Oclav. 513. Slillani sanies per patrei
vuitui, Luean. ft. 547. aigremque per artui Stil-
lantia tebi saolem. Lucret. 4. 1063. duleedioii
io cor Stillavit gutta. ProperL 2. 7. 88. ferro
itillat eruor. TibuU. 1. 8. 51. llliui a nltldo
•tillent angoenta eaplllo. Ovid. 1. Met. 112.
Flavaqae de viridi lUllabant ilice mella.
IL) Translate. *J t. Geaeratim. Stat. 8. lheb.
536. Cerali inexperto roraotee sanguine ventoe
Et plumii itillare diem, et Calpurn. Eel. ft. 22.
vel to certamine qoiiqaam Dignetur, qal vis
itillantet, aride, voces Eumpli et expellit mate
tiagultantla verba? h. e, asgre et per iatervalla
et quasi tlillaiim exeuntes. Barmannat malit stil-
laniei faucet, qaod Mae probabile est. Sie Se-
neca Ep. 4(1. jEque stillare illam (orattonem)
nolo, quasa currere: oeo exteadat aures, nee ob-
ruat. Pulgat. interpr. Dan. 9. tt. Stillavit eo*
per nos maledictio. *f 2. Speelatlm apud Eo-
clesiasticos icrlptoret est veticinari et dicitur turn
de verbis tea vaticinils turn de rebus. Id. Am.
7. 10. To dicli: Non propbetabli taper Israel et
non tliilabii super domam idoli. Id. Mich. X
9. Noa ttillabit taper istos. h. e. non tuperve-
nlet bit pesae. Id. 2. Par. 12. 7. Non itiilabit
furor meui. — Passive Impersonaliter. Id. ibid.
11. Et erit, taper qaem ttlllatur, popalut lite.
h, e. pene etetuiiar.
B) Stillo, traatitive cam Accusative.
I.) Proprie. Horau Art. P. 429. Rorem et
oealis stillare. h. a. leerimolei faodere. Plin.
13. Hist, nat 23. 49. (107). Africa ammoniaci
lacrimam itillat la arenlt tub). Id. 20. ibid, 5.
20. (40). Capim coctam, in aoriculii lOarrrauw
aal graritatem emendantes, cum adipe aaierinO
itillerere. — Fuiire. Ovid. 2. Utu 304. eitlla-
STILLOSUS
taque sole rigescunt De ramis eleclra novis. el
10. ibid. 501. stillataqua cortlce Myrrba Nomen
herila tenet.
II.) Translate. Cic 9. Alt. 7. Taas litter*
mlhi quiddam quasi onimulEB stillaruot. Ita leg.
Baiter; al /Pesenberg instiliarunt. Juvenal.
3. 122. quuro Cacilero ttillavit in aurem Exiguura
de naiurie pairiieque veoeno. Inslillb. el Pulgat.
interpr. 2, Slack. 8. 27. MUerleordis inilium
slillans in eoi. Cf. A II. 9.
stillOsos. v. STILOSUS.
STlLO, ai, St!, are, a. 1. (stilus) stilaro tea
virg.im simplicem emitto. Colum. 4. R. R. S3.
Simulatque semiaa eastaoearum stilaverlnt, etiam
bima transferri queuot. abbiano messo lo slelo.
Ita Gesncrui et Sehneiderus recte edlderunt:
alii perperam siillaverint. V. eimilia Iocs in STI-
LUS.
STlLOSUS, a, nra, adject (itllui) qui rigidit
eit merabris. Peget. 2. Peterin. 64. Orlbocola
Jumeota vel itilosa. Sehneiderus leg. Itillosa
cum duplici I; at Forcellimu ail, viderl Tooem
esse a stilus, qua rectum aiiquod signlflcatur,
ideoque stilosut fortasse icribendum. nam at in
loe. ilmlli Hlppialr. p. 262. ot to 7o»aTCt vrpa
iycrtt: etc. aai Suotcc to'e o'p&oxoiXoic; {corri-
ge o'p^ox«j).oi{) rj itzaaaKoic, 'Xtyoj/a'yoic. At Rio-
Isius aliique receotioreJ banc Toe. oraittnnt. P.
ORTHOCOUIS, ubi locos Peget. integer affertur.
STILL'S (.stylus), I, ro. 2. Soot qui scribunt
stylus per y (priBsertim, qua est instrumenturn
icriplurium). ducunl namqae voeera a Gr. o?u-
Xq;; quamquaro, quum in Latioam linguaro vox
Iranslata sit, consuetudo obllnuit, ut Lalinit et-
iam lltteris icriberelur. Ita /brcelltnut (V, et
Cellar. Onh. lal.) et bene quidem, il base ait
Tera oominii orlgo; at longe probabiiiai, qaum
prior Latinw vocli syllaba, non looga, ut in
Grsca ellaia, »ed br eV ii ait, et recliui cornmu-
nlusque per t scrib a tur, dacunt alii a rad. Skr.
slig, pungo, unite e t Gr. oti'Jio (th. ctit), ejux-
dtm significaliooi'i, gt Lal. stimulus pro stig-
tnulus et per cont rac t. ttilut. — Stilus est igi-
tur quidquid pungit, acie», aculeui (It. punta;
It. points, objet poinlu; Hisp. punta, pv.ra.on;
Germ, die Spil ztl spilziger Pfahl ; Angl. point,
object >harppo{ n i e dy, jdcirco sumilur pro quo-
libet inslruine n t erecto et acuminato; specla-
tlm Tero
I.) Proprie. ar I, Ssepissime ponitar pro in-
itrumento ecr ipiorio ferreo vel aeneo, quo in ce-
istis labulii veterei acribebaat, quod ab una
parte acumiOgtuui g ra t gj liuerai formandas, ab
altera obtusum e t planum ad delendum, il opui
enet, q Q °d tcriptum fuerat, el ceram runuicom-
planan ( ' a,n : alio nomine graphium dictum est,
Plin. 34 - Hist. nat. 14. 33. (139). Slilo {fer-
reo) scr'bere iotutum (al. vetltum), ut vetuifu-
glml aoctorei prodideruul. Hinc Isid. 6. Orig. 9.
Grseci et Tusci primum ferro in cera ecripse-
innt, postea Romani Jusserunt, ne grapbium fer-
TCum quia baberei. Postea inititutum est, ut ce-
ram ossib.u scriberent, aicut indicat Atta in n-
tjra diceoi: Vertamui Tomerera in ceram mu-
croneque aremus Osseo. Plaul. Batch. 4. 4. 63.
ElTer cito stilum, ceram, labellas et linum. el
ibid. 76. Cape stilum propere et tabellai: quod
Jubebo, 6cribito istic. et mox. 97. Cedo tu ceram
ae linum aclulum, age obliga,obiigoa cito. Quin-
tit. 10. 4. l.Slilut non minus agit, qaum delet.
Cf. Pulgat. interpr. Job 19. 28. In itilo fer-
reo et plumbi lamina Tel celte iculpantur in ii-
lice. P. CF.LTIS. — De hoc stilo ingeniote Auct.
Sympos. /Enigm. 1. Jfemsd. De lummo planus,
sad non ego planus in imo: Versor utrinque ma-
Tin, diTerso et munere fungor: Altera pars re-
Tocat quidquid pari altera fecit. — Stilum uer-
tere est ejus partem pianam scriptis impinge-
76, at ea deleantur, Indueaotur, mutentar. Ho-
TtU. i. Sat. 10. 72. Sspe stilum Tertae, iterura
qaas digna legi sint, Scriptural. Ct'c. 4. Verr.
41. 101. Vertit stilum in labulii suis, quo facto
oausam omnem erertit taam. — Hinc translate.
Vvigal. inltrpr. 4. Reg. 21. 13. Deleni Tertam
etducam crebrius stilum super faciem ejus (Je-
— 488 —
rusahm). h. e. eicidio puniam. — Slilo homi-
nis scribere apud eumd. It. 8. 1. est scrlbere
communi, facili et perspicuo dicendi genere. «f i.
In re rustics stilus — a) Est instrumenturn li-
gneum vel ferreum vel aiterius materi.-e, in mo-
dum columosa teres, erectum acuminatumque,
quo utunlur agricola ad purgandas arbores Tel
ad inserenda semina. Colum. 11. R. R. 3. o
med. Et ligneo stilo laiatis vel rubl vel ferula
medullis, itercus immittere. Pallad. 4. R. R.
10. circa med. Si vermibus occupentur. stilo
asreo purgandi sunt. — Hinc translate. Cic. 2.
Orat. 23. 96. Dberlai orationis slilo depascenda
est. h. e. resecaoda superQua. — b) Item teres
Tirgultum, stelo. Colum. 11. R. R. 3. o med.
Stilus asparagl. Id. 5. R. R. 10. sub fin. Danda
eit opera, ut dum (.amygdala;) tenetos ramulos
babent, velutl pampinentur et ad unum stilum
primo anno semina redigantur. Id. ibid, circa
med. Omnia autem nux unam radicem mittit et
simplici itilo proreplt: quam ad ecrobis solum
radix perrenerit etc. V. STILO, ai. f 3. In re
militarl slili, qui et cceci dicuntur, vocals sunt
ferreaa cuspidei, ludes acuta, stimuli, acumina
latenter humi Infiia, in qua bostei incautl inci-
dental, et prsacipue equitatue, sese misere indue-
bant. Stimuli a Co2«. 7. B. G. 73. dicuntar.
P. CERYUS et TRIBULDS. ^uc«. B. Afr. 31.
a med. Extra vallum still casol, mirabilem In
modum consili vei sine defensoribui aditum ad-
versariii probibebant. Sit. It. 10. 413. Quaque
palet campus planii ingreisibus bosti, CerTorum
ambuttii imitantur cornua ramls, Et itilus oc-
culltar, cascum in vestigia telum. f 4. Est et-
iam gnomon, apud Capell. 6. p. 194.
II.) Translate, per metonymiam, qua est instru-
menturn scriptorium. ^ s. Ponitur pro ipsa
forma scriptionii seu structure Terborum, cba-
ractere, pbrasi, genere dicendi. Ter. Andr. prol,
12. Dissimili oratione mnt (fabula) facta ac sti-
lo. Cic. Brut. 45. 167. Orationes Atlico stilo scrl-
ptiB. Plin. 1. Ep. 8. Stilus pressus et demissus.
QuintH. I, 1. ad fin. Tardior stilus cogitatio-
nera mora tur, rudls et confusus intellectu caret.
Id. 2. 4. 13. Stilus negligent Sueton. Aug. 85.
Tragaidiam magno impetu exorius, non succe-
dente alllo, abolevit, Id. Tib. 70. Obscurare sti-
lum. Trebell. Poll. 01. 7. lUud poeticua stilus
fingit. ■/ 2. Item pro ipso scribendl eiercillo.
CiCi, Oral. 33. 150. Stilus optimus et prsestan-
tinimus dicendi effector et roagisler. Id. 3. ibid.
49. 190. Quum eiercitatione, turn stilo, qui et
alia el boc matime ornat et limat, formanda nobis
oratio est. % 3. Item pro scriptione ipsa sea
scripto sermone. Pellej. I, 16. 1. Sigoare stilo.
Vopisc. Bonos. 15. Majors stilo dicendi sunt.
Ammian. 27. 4. 2. Si vetere: concinerent still.
Id. 23. 6. 13. Geograpbici still. Id. 25. 3. 21.
Familiarei opei juociioribua velut mprerno dis-
tribuam itilo. h. e. tesiamenlo. f 4. Et pro
lingua. Bieronym. Ep. 3. Grascus, Romanus ili-
lui. Porphyrion ad fl'orot. 2. Ep. 1. 64. Trans-
fers in stilum Latinum. *f 5. Item est Totum.
tententia, sufTragium, quod nempe stilo ia ta-
bellis sctibebatur. Apul. 10. Met. Quum jam
sententisa pares, cunelorum stilis ad unum ser-
raonem congrueotibus, ex mora perpetuo in ur-
nam aeream deberent conjici.
STIMMI. P. STIBIUM.
STlMULA. P; STIMULUS Init.
STlMULANS, amis, particip. P. STIUULO.
STIMULATiO (stimulacio), onis, f. 3. (stimu-
lo) actus slimulandi, slimolazione,instigazione,
xtvxtoudt. Plin. 35. Sist. nat. 2. 2. (7). Erat
hffio stiraulatio iogens. Tac. I. Hist. 90. Nee metu
aut amore, sad ra libidine servitii privata cuique
■timulatio.
STIMULATOR, orh, m. 3. (stimalo) qui HI-
mulat, xe'vTisp.
I.) Proprie. Juvenc. carm. in Exod, 971.
Quod liquis gemines dueenda ad plaustra Ju-
vencoi Commodat - Idem si fuerit prsesena sti-
mulator euntum etc. Cf. Pulgat. ivterpr. Jer.
46. 20. Vitula etc. stimulator ab Aqullone ve-
niei ei. ubi tamen «t ailegoria.
STIMULO
II.) Translate, qui incitat Tel sollicitat ad ali-
quid agendum, spionatore-, instigaloie, stimolu~
tore. Cic. Dam. 5. 11. Seditionis quidem stimu-
lator et concilalor tu fuisti. Alii rectius leg. in-
stimulator. Claudian. 2. in flu/in. 501. Arcloi
stimulator perDde Martis. Adde Mamerliv. Grat.
ad. ad Julian. 5.
STImCLATRIS., trlcis, f. 3. (stimulo) quae
stimulat, iena, tnstigatrice, stimolatrt'ce. Plaut.
Most. 1. 3. 46. Vii comprimor, quin involora
ill i in oculos stimulatrici. Adde ibid, 62.
STImULATUS, a, um, particip. P. STIMULO.
STIMClATDS, us, m. 4. (stimuto) stimulalio.
Pseudo-Cyprian, de Jud. incred. 8. p. 129.
19. H. Anlmante stimulatu domloi.
STiMOLBUS, a, um, adject, (stimulus) ad sti-
mulum spectans, ut Supplieium stimuleum. quod
olimulis inOigitur. Plaul. Mil ghr. 2. 6. 31.
Nisi mibl supplieium rtirauleum de te datur. Id.
Most. 1. 1. 53. Ita ' te forabunt patibulum per
vias Stimuleis terebris. hue it reveniat aenex.
Hanc led. defendit Ritscheliut In Parerg. p.
483.; at vulgo stimulis pro stimuieis terebrix.
STlMtjLO, as, BTi, Stum, are, a. 1. (stimului)
Part. Stimulant II. 1. 2. a, e; Slimulatus I.
et II. 2. 6. — Stlraulo est stlraulo fodiOj puogo,
Kivtica (It. punoere, spronare; Fr. piquer d'al-
guillons; Hiip. pt'eor, puntar, herir de punta,
de aguijon, aguijar ; Germ. mitd. Stachel tie-
chen, stacheln; Angl. lo prt'cfe, goad).
I.) Proprie. Lucan. 1. 570. (et Sil. It. 16.
367.) Nobilis bunc Dorlm Himulabat in wquore
currum. h. e. bos equos ad currum junctos. Id.
4. 441. Quadrijugos atro stimulat Bellona Oagel-
lo. Colum. 7. R. R. 3. Ea res ferum probibet a
riiB, quum itimulatum suo ictu ipse se sauciat.
Pal. Max. 3. 2. n. 9. Equos vehementer cal-
caribus itimutatos in adversos Saranites egit.
II.) Translate, f 1. Est cruciare, sollicitum
habere, curara afferre. Plaul. Cist. 2. 1. 4. Ja-
ctor, crucior, agitor, stirnulor, Tersor in amorlx
rota miser. Id. Capt. 3. 4. 67. Deliramenta lo*
qaitar: larva stimulant virum. Cic- Rose. Am.
2. <u6 fin. Huno sibi ex anirao icrupulura at
evellatis, postulat, qui se dies noctesque stimulat
ac puogil. Id. Farad. 2. sub fin. Te conscien-
Us stimulant maieficiorum tt;orum, te metus ex»
aoimant judiciorum. Civ. 4i. 44. Coosulem cura
stimuiabnt. Adde Ter. Ileaul. 2. 1. U. Clau..
dian. 2. in Rufm. 326. curis animum stiraulao-
tibus ffigrum. •/ 2. Est aliam tmpellere, com-
movere , concitnre. — a) Absolute. Ovid. I.
Trisl. 6. 9. rapax, stimulante fame, cupidusque
cruoris Incustoditum captat ovile lupus. Curt.
7. 7. 2. StimulaDte metu. — 6) Cum Aecuia-
tiTO. Lucret. 2. 620. stimulat numero cava tibia
meotes. Liv. i. 22. Turn alas viresque, turn a-
vita quoque gloria animum sllmulabat. Plin. 9.
Hist. nat. 8. 9. (32). Sllniulere fugam hoslium. ft.
e. prabere bostibus fugiendi causam. Lucan. 1.
208. de leone. ubi se scevas stimulant verbera
caudas Eresltque jubam. — Cum homonymis,
Liv. 3. 68. Incitare et stiraulare aliqaem. Plin,
6. Ep. 5. a med. Qui raodo ad Celtum, modo
ad Nepotem cur6itabant, nunc quasi stimularent
et acceodereot, nunc quasi reconciliarent compo-
nerentque. — Passive. Cic. Dom. 55. 140. Si aram
aliquam in litora deserto, somoiis slimulatus
eut religione aliqua, consecraret. Catull. 63. 4.
Alys stimulatus furenti rabie. Slat. 8. Theb. 93.
oro, minas slimulataque corda remulce. Ovid.
4. Met. 235. Slimulatus ira. Martial. Speclae.
19. taurus stimulatus flaramis. Ovid. 1. Art. am.
591. Jurgia prascipue vino stimalata caveto. Claus-
dian- II. cons. StiUch. 341. Stimnlala fames.
Id. 2. in Eulrop. 269. Rbodano stimulalu* A-
rar. h. e. Impulsui ad curium. Est enim Arar
lenti uumlnis, Rhodanus prascipitis, quum miseen-
tur, bic ilium secum trabit. — c) Cum addito
Accui. «l prasp. ad, in. Liv. 1. 23. a med. Cu-
pido imperii popolos ad arma stimulat. Id. ibid.
40. Dalor in Tarquinium ipsum stimuisbat eos.
— Id 21. 11. Slicnulare In boilei. Claudian. 2.
Rapt- Pros. 207. in arma. Sail. Cal. 18. Inopia
et mali mores stimulant ad perturbandam rem'
STIMULOSUS
pablteam. — Passive. Tae. 2. Bist. 44. Estrema
desperatione ad iram sapius, qnam In formidineai
stimulabantor. — d) Cum Coojonctivo et par-
tic, ut, ne. Cic. 3. Earn. 12. in /in. Ot vetus
nostra simullas antes slimulabat me, ut oaverem,
ne etc sic afflnitaB novara curam affert eavendl,
ne etc. Tao. dial, de Orat. 37. Noa minus ru-
bore, quart) praraiis Btimulabantur, ne etc. —
Subaudita part. ut. Farro Sat. Menipp. 31.
p. 121. OeM. morbo stimulator eodem, Ex sese
ipse aliquid quarat cogatque peculi. — e) Cum
loHnito. Sil. It. 12. 503. sparsosque per arva
juvencos Jactare accensis stimulavi cormbus i-
goes. Ltican. 6. 423. Btlmulante metu fati prs-
noscere cursus. f 3. Hinc pro oreiim facere,
cnpidinam eicitare, svegliare, far venir voglia.
Plin. 23. Bisl. nat. 7. 67. (132). Persicorum
sucas sillm stimulat. Id. 20. ibid. 5. 15. (32).
Stlmulari Veoerem boc cibo, certum est. Id. 2.
ibid. 8.6. (38). Veneris sidus animalium omnium
eonceptus itimulat. h. e. excitat antmalia ad cou-
Oipiendum. — Absolute. Id. 0. ibid. 35. 54. (107).
Conchas, ubl genitalis anni stimulant bora, pan-
dentes aese quadam oscltatione, impleri roscido
concepta tradunt.
Homonym. Fungere et slimulare putant
aonnulli diCTerre eo quod illud doiorem excilet,
boc prater doiorem aliquid aliud morale, v. c.
vigilanliam et alia bujasmodi; vet illud externa
afficiat, boc vero lntlma per?adat. Cf. Cic. iiosc.
dm. 2. 6.
STImOlOSUS, a, om, adject, (stimulus) sti-
mulis plenus. Ccel. Aurel. 5. Tard. 9. 90. et
8. Acut. 18. 179. Stiraulosum desiderium Veue-
tesB vol up tails. Adde eumd. 2. ibid. 14. 91.
STllUOLDM, I, n. 2. F . voc. seq. init.
STIMULUS, i, m. 2. Stimulum, neutr. gen.,
apnd Plaut. Men. 5. 2. 112. Jam astiti in cur-
ium, Jam lora teneo, jam stimulum in maou eit.
♦Sioss. Gr. Lai. Ks'vvpov, stimulum, stimulus. —
Etiam tlimula, ce, f. 1. apud Fulgat. interpr.
Hal. Act. 22. 7. Durum tibi contra sliraulara
eatcitrare. Hinc STIMULA dea, de qua V. ONOM.
— Etymon pelitur a rad. Skr. tig', acutum esse,
acuera: bine, praOxa littera », Gr. <my, unde
oti^Uj puDgo, et otiyimc, stigma, ut sit pro stig-
tnultis. Cf. STILUS. — Stimulus universim est
aculeus; speciatim Tero fustia acota euspidis, quo
rustic! boves suppungnnt, xhrpov (it. ttitnoh,
pungolo; Fr. aiguillon; Hisp. aguijon; Germ,
d. Slachel; Angl. a goad).
I.) Proprie. *f 1. Strieto sensa. Tibull. 1.
1. 10. slimulo tardos Increpuisse boves. Cohim.
3. R. R. 2. ad fin. Slimulo lacessere jurencum.
Adde Plaut. loc. supra oil. — Si stimulos pu-
gnis ccedis, manibus plus dolet, proverb, apud
eumd. True. 4. 2, 55., quo eigniOcalur, suo
damno quempiam adversari, quern vincere num-
quain possit. Huio simile eat illud apud Ter.
Phorm. 1. 2. 28. Nam qua? Inscitia est, adver-
sum stimulum calces? Sic Fulgat. interpr. Act.
9. 5. Durum est tibi contra stimulum calcitrare.
jipo's xs'vtpa Xax»'£ecy. ft. e. temere et cum eul
periculo aut eiitio resistere. Cf. Find. Pylh, 2.
173., Aisch. Prom. 323. et Eurip. Bacch. 791.
Similiter Ammian. 18. 5. 1. contra aoumioa cal-
citrare. V. CALCITBO. q 2. Laliore sensa dl-
citur de Oagello, quo aurlga equos ad cursum in-
citant. Sil. It. 7. 701. cecidere et tora repents
Et stimuli. Id. 16. 431. ai ProdiCus elapso fo-
ret inter verba flagello etc. Pro stimulis dorso
quatiunlur inania lora. % 3. Item de eo in-
etrumento, quo puniebantur servi nocentes. Hinc
Stlmulorum sages, Plauto Aului. 1. 1. 6. Sli-
mulorum loculi (Both, joculi), Cat. 2. 8, 11.
Stimulorum tritor, Pars. 5. 2. 17. convicia sunt
in malum servum. Id. Most. 1. 1. 53. Ita te
forabunt patibulalim per vias stimulis. Id. Asin.
3, 4. 12. Otinam none stimulus in manu mibi
sit, qui latera conteram tua, qua occalluere pla-
gis. Id, Cure. 1. 2. 40. Slimulo fodere aliquem.
Cic. 2. Phil. 34. a med. Quid boc turpius?
quid fcEQius ? quid suppliciis omnibus digoius?
num exspectas, dum le stimulis fodiam? bsc t=,
si ullam partem babes sensus, Uceiat, bsc cruentat
TOK. I?.
— 489 —
oratto. ^ 4. Latlssimo sensu in re rallitsrl ill-
muli sunt sudes acuta; bumi lateoter defixa ad
hostium incursionem sisieodam. V. STILDS. Cess.
7. B. G, 73. Taless pedem longa ferreis harais
inflxis tolas in terram defodiebanlur, mediocrlo-
ribus intermissis spatiis, omnibus loels dissere-
bantar, quos (timalos nominabant. et ibid. 82.
Postea quam propius tucceuerunt, se ipsi stimulis
inopioantes induebant. «| 5. Item itimulus
cuspidatus, ratio, apud Plin. 18. Bist. nat. 19.
49. (179). est euspis ferrea, qua purgatur vomer.
^ 8. Ham pro stilo, qua est inslrumentum scri-
ptorium. -Prudent. 9. traps o«p. 60. Inde tlii »ti-
mulos et aeumina ferrea vibrant, Qua parte ara-
tis cera sulcis scribltor : Bt qua sectl apices abo-
lentur, et esquoris hlrti Bursas nitescens tnno-
vatur area.
II.) Translate. ^ i. Ponitnr pro erueiatu
et omni re, qua veiamnr. Zlucret. 3i 874. Sei-
re licet non sincerum sonere atque subetse Cas-
cum aliquem cordi stimulum. Cic. 2. Tusc. 27.
66. Non modo stimalos doloris, sed etiam ful-
mina fortuna3 conlemnamus, lieeblt. Plaut. True.
4. 3. 79. Nse ista stimulum babet, qua cor pun-
git meum. 5eneca Phteniss. 206. Novos slimu-
los dolori suffigere. Id. Agam. 133. Mixtus do-
lori subdidit stimulos timor. ^f 2. Item, per
metaphoram, pro incitamento: et quidem abso-
lute ?el addito Accus. cum prasp. od, »*n. Cic.
Arch. 11. in fin. Qua; nodes et dies animum
gloria stimulis concitat. Id. Sent. 5. 12. Quo!
stimulos admoverit homini fortassis studioso Vi-
ctoria. Tac. 1. iKst. 33. Noveroalibus Livia in
Agrippinam stimulis. Id. 3. ibid. 45. Propriit in
reginim stimulis accendebatur. Sit. It. 7. 512.
Invidia slimulo fodit. Id. 16.604. stimuli si lau-
dis agunt nos, Hano segeiem mete. Zuean. I. 262.
dubiaque in praalia mentl TJrgentes eddunt sti-
mulos. QuintU. 10. 7. circa med. Addit ad dl-
cendum etiam pudor stimulos. Lucan. 2. 324.
acres iraram movit stimulos. Liv. 30. 14. Non
boBtiti modo odio, sed amoris etiam stimulis.
Ovid. 5. Tritl. 1. 70. Iagenio stimulos subdere
Fama solet. Id. 1* Met. 244. Stimulos adjicere
furenti. et ibid. 726. Caeos stimulos condere ali-
cui in pectore. Pirg. 9. JEn. 718. stimulos acres
sub pectore vertit. BoraU 2. Sat. 7. 94. acres
Subjectat lasso stimulos versatque negantem.
Firg. 11. IBn. 452. arrects stimulis baud mol-
ilbus ira. Id. 4. ibid. 405. Stimulis agere ali-
quem. SU. It. 1. 113. ncuere. Ovid. 2. Pont. II.
19. quod fuerat stimulis factura sine ullis, Pie-
nlus, auctorem te quoque nacta, facit. Fulgat.
interpr. 3. Cor. 12. 7. Stimulus carols meee an-
gelus Sataoa qui me. colapbizet. (Gr. 0x0X0$,
lignum prsacutum) h. e. incentlvum Ubidinis.
Alii tamen interpretes, prasertim e Gracb Pa-
tribus, de acerrimo aliquo adrersario; alii varo
de perpetuo corporis morbo inteliigunt.
ST1NC pro Istinc, apud Firg. 6. Mn. 389.
jam stinc et comprime gressum. V. Ribbech ad
h. I. Sunt tamen forma Comicis usitata. F. STA.
ST1NC11US. V. STINGCS.
STINCTOS, us, m. 4. (sliaguo) actus stingaen-
di. Auct. App. ad Prob. p. 193. 5. KeU. hanc
voc. in Ablat. affers, nullo tamen auctora lau-
dato.
STINGO. F. STINGDO init.
STINUOBNS, eutis, particip. F. 700. 88q.
STINGDO, stinguis (stinxi, stlnctum), stla-
guere, a. 3. Etiam stingo pro sttnouo, agnoscit
Priscian. p. 895. Putsch. — Vox est rarissimi
usus, ionge ositatior in compositis exstingua, re-
slinguo etc et derivator ab eadem rad., a qua
stimui-s, interjecta littera e ad pieniorem ao-
num ; nine proprie ligniQcat aeuere vel pun-
gere, ut Tidete est in dis'vnouo, h. e. dispuogo,
ex etymologorum quorumdam notatipne. F^Ql-
STINGDO. — Part, ^tinguen*. — Slinguo est
idem quod autiagua,' deleo, tollo. Lucret. 2.
827. Branescers r»""i*Hi ilinguique colorem.
Id. 1. 656. SusSBsre ignes. et 4. 1091. ardorem.
Cic F roga ML aped Pritdao. 10. p. 882. Slin-
guuntsi nia (safif) essea wligin e teeU. Id. io
Arei. agad tan a * , sac cB. fsjasa bwcjm tempe-
STIPATOR
stas perimet neque longa vetustas Interlmet itln-
guens praclara Insignia call.
STINGOS et stinebus, i, m. 2. berbfl, quo alto
nomine satyrlon appellatur. Isid. 17. Orig.9.
43. Satyrlon, quam vulgus vocal stiogum; Ye-
nerem ealm suscitat. Ita leg. Lindem. ; alii ali-
ter. — Distlnguitur tamen a sotjrrio in illo Theod.
Priscian. 2. 11. Bt piper, satyrlon et stinebus
et eryi semina etc.; nisi malis aliud esse slingus
a sKnchui, aut partic. et usurpari pro eei.
STlPA, a, f. i. Qnidam scribunt stypa, a Grseo
otumi, stupa. — Stipa, si Servio credimus ad Firg.
I. JEn. 437., est stlpula, qua in navibus lnterpo-
nitur vasis, ne coocutiantur eollidanturque. Id.
ad 3. ibid. 465. stipatores did ait, qui in navi-
bus componunt (scil. wastt et sarcinas) a slips.
Pest, quoque in Stipatores p. 351. 32. Mull.
'docet, stipam esse, qua ampbora, quum exstru-
untur (n. e. »Imul componuntur, ut transfarrl
posslnt), flrmari soteat. Rursus Servius ad Firg.
6. JSn. 682. veteres ait stipam prd itupa d»-
xisse. Sed F. STOPPA. — SB. De nom. propr.
STlPABlLIS, e, adject, (stipo) qui stlparl pot-
est rel itipatur. GUtss. Cyrttl. 2*«»paotuoj, iU-
P *8TlP£.MEN, mtnls, n. 8. (stipo) slipatlo. Be-
aesipp. 5. Excid. Bier. 3. (tribultur Amoro:
in Cod. Mediol.) Plebs ferebatur latronum armii
prerai et faetionum stipamine eircumyenirU
STIPANS, antls, particip. F. PIPO.
STtPATlO, 6nis, t 3. (stipo) actus stipandi.
I.) Propria. * I. Abstractorum more. Senr.a
5. Qucsst. nat. 3. extr. Tunc surgit aura, quum
datum est laxamentum corporlbus et stipatio lllo-
rum ae turba resolnta est. dense«o.et Plin. 10.
Bist. not. 22. 27. (53). de onser.6. Fessl profe-
runtur ad primos. ita ceteri stipalione naturall
propellaot eos. con to slarti «*^*™"
Yuna alPallra le spingono. 1 2 Conoreto,
ut ajunt, sensa, dicitur de eaterva hominum aen-
,a, comitato, turba, folia, catca. Farro 7. L.L.
9«. m&U. Latronei die" » '»'•". "J" 1 0,r ® ain
tetera erant regl, qaos postea a stipalione itipa-
tores appellaruoU Cic. Sull.M. ad /in. AuttonL
aspectus, concursatio, stipatio, greges homioum
perditorum, metum nobis eeditionasque afferebant.
comitiva, corteggio. et Mamertin. Paneg. Ma-
xim. 5. a med. Quum neque milites, non dicc-
stlpatione atque comitato, sed saltern oeuiit sequi
possent. collo ttarti units e vicini at /tanco. «
Kin. 4. Ep. 16. Adeundi mihl locus, nisi a tri-
bunal!, non fait, tenia stipalione cetera teneban-
tur. folia, calca. et ^fuct. Faneg. ad Maxim. «
Constant. 8. ad fin. Te primo Ingressu tanU
frequentia populus excepit, ut quum te ad w-
pitolium vel oculls ferre gesUret, stipationa tul
vii ad portas Orbis admitteret
II.) Metapborlce. Quintil. 5. 14. a med. Ota-
tionem constare totam, aot oerte confertam esse
aggressionum et entbymematum etlpalione, mi-
nime velim. folia di entimemi. et JfntnerM«.
Paneg. Maxim. 3. Obsequioram Btlpatio. — uB.
De sftpatione pro stirpatione, V. banc voc.
STlPATOa, Srla, m. 3. (stipo) universim, qui
rtipat; speeialim vero % I. Est qui stlpat
et componit in navibuB! ut in STIPA dictum
est. V. Sevvii loc. ciU ibid. % 2. Item qui
alterum eomitatar ejusque later! adharot, tn«
tela, honoris aut amicitia causa. Cic. 2. leg.
Agr. 13. 32. Janltores ex equestrl loco ducentos
in annos slngulos, stipatores corporis constitnlt.
eosdem minlslros et satellites potestatis..ft. e. qui
comilentur decemvlrum In provincial similes Us,
qui eohore pratoria dicebantur. Vocat autem
stipatores odioso rocabulo, quia sic dicebantur
custodes corporis regum : de quibuB mox. Sail.
Cat. 14. Catiiina omnium flagiliosorum atque
faeiuorosorum, circum se, tamquam stipatorum,
catervas babebat. Cic 5. F fi rr. 26. 65. Apro-
nius stipatores Venerlos aecum babebat; ducebit
eos circum civiutes etc. Id. Dom. 5. o med.
Quis est Serglus ? armiger Catiiina, stipator tal
corporis, signifer seditlonls. «| 3. Dicitur et de
lis, qui regis lalas sllpanl cuslodia causa, prota-
62
ST1PATRIX
etorei, eorporii cuttodes, guardie, ccupaTopoXa-
xs;. Varro 6. L, L. 52. Mull. Latrones dicti ab
latere, qui cireum latere erant regi — : quoi postea
a ftipalioae itipatores appellirunt. Cic. 2. Off. 7.
O. med. Alexander Pbcrfeus pramiltebal de stipa-
toribui mil, qui scrutarentur arculai muliebrei.
Justin. 13. 4. a med. Stipatoribui regiii sate Hi-
tibusque Cassander praficitur. Horat. 1. Sat. 3.
137. dum lu quadraote lavatum Rei ibis, Deque
te quiiquam itipator, Ineptum Prater Crispinum,
tcctabiiur. Seneca 1. Clem. 12. extr. At ilium
acerbum et langulnarlum necesse est graveuiur
itipatores aul. Adds Tac. .4. Ann. 25. exit: et
11. ibid. 16.
STll'ATRIX, trlcU, f. 3. (itipator) qua slipat
live corrsitatur. Ambrot. 5. Hexaem. 16. Cor-
nices deducunt eai ac dirigunt et veluti quibui-
dain turmla itipatricibui prosequuntur.
STll'ATUS, a, urn, partlcip. V. STIPO.
STIPENDIAUS, e, adject, (itipendium) Prl-
mam licenter corrlplt Sidon. loc. cil. — Sti-
peodialis est ad itipendium pertinent. Sidon. 8.
Ep. 9. in carm. a med. Ipse bio Parthlcui Ar-
sacei precatur, Aula Susidit ut tenere eulmen
Posiil fcedere tub atipendiall. ft. e. quo «e ad
itipendium ao (ributum pendendura obstrlmit.
Onom. £at. Gr. in Thes. Mr. Ling. ed. Vulcan.
Slipendiale, picSopopixo'v.
STlPENDlARlUS, a, um, adject, (itipendium)
ad itipendium pertinent, qui ilipendio, h. e. tri-
buto (quod fere imponitur, at ei eo itipendium
militi detur) pendendo obnojjus eit, uitoreXiis (It.
tribulario; Fr. tribulaire; Hi«p. tributario;
Germ, tributar, timbar; Angl. tributary, sti-
pendiary). ^ 1. Univeriim. CcBs. i. 8:6. 30.
lit reliquai clvitalei itipendiariai baberent. et i" id.
36. jEduos sibi itipendiarioi aue factoa. Vellej 3.
37. 5. Syria qua facta eit itipendiarla. Frontin.
2. De conlrov. agr. p. 36. 1. Lachm.-Rud. Ha-
benl agroi eolooicoi, babent et colonicoi, qui
•unt imuiunei, habent el colonicoi itipendiarioi.
Flor. 3. 20. a med. file de ilipendlario Tbrace.
miles, de milite cesertor,' Inde latro. ^ 2, Sti-
pendiarium vectigal eit tilbutum certum, quod,
nulla babila ratione ferlilitatii aut tterilitalii
annl, penditur. Cic. 5. Verr. 6. 12. Inter Sici-
lian! ceterasque provincial In agrorum vectiga-
lium ratione boc interest, quod ceterii aut im-
poiitum vectigal est cerium, quod ilipeodiarlum
dicitur, quasi victoria! premium ac pcooa belli;
aut censoria locatio comtituta eit. Sicilies clvl-
tatei lie in amicitiam ndernque receplmus, ut etc.
•f 3. Slipendiariut mites, aul abioluta etipen-
diariui — a) Est qui itipandium accipit. Auct.
B. Apr. 43. Qui Acbillam octo cohorlitus itipi o-
dlariis Numidis Gaeluliique obsidebat. Liv. 8. 8.
Clipeii antea Roman! uii tunt; deinde, poitquam
•lipendiarii fact! sunt, icuta pro clipeii fecera.
ft. e. poitquam itipendia meruerunt; nam aniea
milites grataitam opera m rei publiaa navabsnt.
V. ST1PENDIUM. Etiam apud Varron. 5. L. L.
182. Mull. Militei nipendiaril ideo (dicH tut.t),
quod itipem aecipiebant. ft. t. pensam, non r,u-
meralam aecipiebant. Alitor tamen leg. Miillerus.
— Sic contra £nnius apud eumd. ibid- PcBni tti-
peodia pendunt. ft. e. itipem pensam Romaiii
tribuunt. — fc) Apud Veget. 1. Milit. 18. sli-
pendiarii milites sunt, qui aliquot itipendia fere-
runt, et opponuolur lironibui. Alii tamen reciiui
leg. stipendiosi, b. e. qui malla itipendia fe:e-
runt, veieraai. — In Inter, apud Orell. n.S0.10,
IBIB. tTIPEKD! DOMlT. Villi. COI. num lYibu .US
itvpendiari'orum ib. e. qui aliquot itipendia fe-
cerunt) an. 83., ic. Dornitiano Villi, consu e?
V. Coleti Sigl. aub litt. S, — Uinc absoh :e,
lubitanlivorum more
•Sftpendiariuj, if, m , g. tf l. Est qui itip n-
dium solvit. Cic. Divin. Verr. 3. 7. Socii itipea-
diariique populi R. afnicti, miieri, jam non it-
lutis spem, led ejitii lolatiura quarunt. Cces. 1.
£. G. 10. Ne, itipendiarlii ^duorum espug .a-
lis, cuncta Gallia deficeret «f 2. Est eti.m
milei, qui itipendium accipit. V. eupra ad j a-
ragr. 3.
Homonym. Stipendiaritu differt a tribu a-
— 490 —
rio. Cajus 2. Instlt. (edente JWft'W Goeiche-
nio) § 21. Provincialia pradia ai... « tipandia-
rla, alia tributaria vocamus: it:p-,ndl»ria sunt
ea, qua In bii provinciii tunt, qua propria Pop.
Roman! esse intelliguntur; tributaria iunl ea,
qua !□ bit provinciii sunt, qua propria Casa-
rii esse ereduntur. — Item id'pendiart'i et «e-
cligalet differunE, ut tttpendium et vectigal. II-
lud enim totum.io pecunia tolvitur: boc in pe-
core, decumii fruguro, portorio. Itaque alia ci-
vitatei vectigalei erant, alia ilipendiaria atque
ba deteriore coadicione, quam ills. Cic. Prov.
com. 5. 10. Vectigalei multoi ac itipen-
diarioi Iiberavit. Id. 6. Verr. 60. 134. Majoies
nostri facile patiebantur bac (tigna, tabulat pi-
ctai, vasa et hujusmodi artificia) eiie quamplu-
rima apud locioi, ut Imperlo nostra quam or-
natitsiml Qorentissimique enent: apud eoi auteio,
quoi vectigalei aut stipendlarioi fece-
rant, tamen hac rellnquebaot, ut baberent b«c
obleelamenta at lolatia servitutis. Plin. 3. ffisl.
■nat. 3. 4. et 4. ibid. 22. 35. multa oppida in
Hiipanla Romanorum itipendiarla receoiet. Liv.
24. 47. Quam ob noiam Romanorum vecti-
galem ac itlpendlarlam Itailam Africa
facerent? — Hinc aliquando clvltates, qua eti-
pendiaria fuissent, eadem de cauia libera et im-
munei ab omnl lumptu et munere assent. Liv.
37. 55. ad fin. Cetera elvitatei Asia, qua Atlali
itipendiarla fuissent, eadem Eumenl vectigal
penderent: qua vectigalei Antiochi fuinent,
ea libera atque Immunei eiieut. — Item Vet.
Scholiast, ad Cic. Scaur, (edente A. Maio in
Clatt. Auct. T. 2. p. 315.) Alia Civitatei tunt
stipendiartas, alia liberal: itipendiarla, qua
bello aubjugantur; libera, qua ad amicitiam
sponte veniunt.
STlPENDlARlDS, XI. V. voo. pr»eed.
STlPENDlATDS, a, um, partlcip. V. voe. «»q.
STlPBNDlOR, Hrii, stui mm, arl, dep. 1. (iti-
pendium) Part. Stipendiatus II. — Stipendior
eit itipendia faeio vel mereo, uiadopops'u (It.
tervirt a stipendio; Fr. tervir, &rt a la solde;
Hisp. lereir, «eru»'r a tueldo; Germ. dient(6ar
les'rs, dienen; Angl. fo serve for hire).
I.) Proprle. Plin. 6. Mist. nat. 19.72. (6S).
Regi eorum (Prasiorum in India) pediturn iei-
centa milia, equltnm trlginta milla, elepbanto-
rum novim milla per omnei dies itlpendiantur.
II.) Translate part. stt'pendiuTui tantum uiur-
patur at est, cut nipindium alendl cauia lolvi-
tur. Tertull. 3. advert. Marcian. 13. d« in-
fantib. Ponticis. Pannii armati at butjro sti-
pendiatl, qui ante norinl Innceare, quam lan-
cinare. Adda Onojn. Lat. Gr. In This. etc. ed.
Vulc.
STiPENDMSOS, a, am, adject, (stipendiura)
ad itipendium pertineni; hlnc itipeTvdiosui miles
apud Peget. i. Milit, 17. eit qui multa itipen-
dia fecit, veterano: eul tiro opponltur. V. loo.
In STIPENDIARIOS, ubl alii alitir leg.
STIPE.N DICM, Ii, c. 2. (slips «t pendo) — a)
Slupcndium pro itipendium icribitur in Inter.
apud Kellerm. Vig. Mom. latere, p. 60. n. 177,,
qui allara quoque in adnot. adfert, In qua tlu-
pendiorum legitur slidemque p. 97., ubi dvlvj
vfutkb nvr. x. — 6) Ad quantilatem prima
sjllana quod attinet, hac looga oceurrit, quam-
vii a itipe derivetur, qua priorem babet bre-
nm, nisi malis produci ei eo quod, ut ait Varro
5. Z. L. 182. Mull., ab itipando (cujus prima
longi est) itipem uienwt. Sane £nniui apud
eumd. ibid. Pojnl itipendia pendunt. et Calu((.
64. 173. Indomito nee dira ferens itipendia tau-
ro. Corripit tamen Sulpic. Zuperc. in Anlhol.
Lat. P. 1. p. 515. HurmOnn. Ijl post Jurisons
famosa itipendia lingua etc V. el Sidon. in STI-
PENDIALIS. — e) De etvr:.o voeis, quod Initio
attulimui, ita loquitur farro loc. eit. Slipen-
dium ab itipe dictum, quod ai quoque itipem
dicebant; nam quod assei librales poudo erant,
qui acceperant majorem numerum non in area
ponebant, sed in aliqua ce'la itipabanl, Id est
componebant, quo minus loci occuparet. Est i-
gllur a stipe, eui addjiar pendium a pendo,
STIPENDIUM
ut compendium, dispendium ete., quia, nondum
•ignato argenl'o, as appendabatur. Sic Plin. loc,
infra eit. Stipendia, boc est itipli pondera. et Ulp.
Dig. 50. 16. 27. Slipendium a itipe appellatum
est, quod per stipes, Id eit modica era colliga-
tur tributum quodque, tiffcpd, fo'po; (It. gra-
veiza, tributo ; Fr. impot, tribal ; llisp. impue-
sto, tributo; Germ. d. Gtidabgabe, Sleuer, Tri-
but; Angl. a tribute or tax),
I.) Proprie. *| 1. Generatim. £nn. apud Vat'
ron. 5. L. L. IS"2. Mull. Poani itipendia pendunt.
Curt. 9. 7. 14. Slipendium pensliare. et 5. 8. 16.
ferre.h. e. peodsre. Can. i.B.G. 44. Slipendium
capere jure belli, quod victorei victii imponert
coDsuerlnt. Id. ibid. SI per populum Bom. iti-
pendium remiltatur et dediticil lublrabanlur etc.
Id. 5. ibid. 27. Ejui opera itipeadio libera tui.
Cic, Balb. 18.41. Afros, Sardoi agris ilipendio-
que multare. Liv. 38. 16. Slipendium exigere.
Vellej. 2. 39. 1. conferre. Ammidn. 18. 5. 2.
distribuere. Cud. Thtod. 7. 20. 8. Nullum ex
bit agril itipendium, nullam annuam prastatio-
nem postulabimus. ft. e. pensionem a slipendia-
riis agrli prastandam. — Bine metapborice Vul-
gal. inlerpr. B.om. 6. 23. Stipendia enim pee-
catl mora. *f 2. Speciatim in re mililari, cat
leu mercei, stipendio, paga, quam milites, Inde
ab an. U. C. cccxlvii. de publico accipere ccb-
perunt gradibui et ordinibui diitinclam. Plin.
33. Hist. nat. 3. 13. (43). Quin et miiitura iti-
pendia, boc eit itipii pondera, dispensatores, II-
brlpendei etc. — Primia temporibui Romani de
suo quisque munus militia obibanl. Post Amur
captum, initio belli Vejentii, sub trlbunii mil.
consul, potest, circa ann. D. C. cccxlvii. decra-
tum a tenalu eit, ut itipendium miles de pu-
blico acciperet, ut Liv. 4. 59. extr, el ibid. 60.
tradit: item Fest. in Privato p. 2J4. 27. Mull.
El tunc quidera pediti, poit annas vero circiter
tret, eodum Vejeoli bello, etiam equiti adsigoatum
est, telle eod. Liv. 5. 7. Slipendium pedilit fere
denarius fuit, centurionis duplex, equilis triplex,
ut ei Tac. I , Ann. 17. et Liv. 5. 13. *u6 fin,
et 7. 41. extr. inlelligimus. {A'iebhur Opp. T. 4.
p. 173. vult, Liv. tibi ipsum repugnare I. 4.
c. 36., led perperam. V. Poggi, Legg. tull'Agr.
T. 1. p. 245.) Plin. 33. Bist. nat. 3. 13. (46).
In mililari ilipendio temper denarius pro de-
cern esiibui datui. Cms. 1. B. C. 87. Quum
itipendium ab legionibut, pane sedilione facta,
Oagilaretur, cojul iili diem nondum venisse di-
ce rent. Cic. 5. Alt. 14. Slipendium militibue
usque ad Id. Quint, pertolulum. Id. 2. Orat.
64. 258. Quum Atellm omnes provincial itipen-
dia mereutem ie peragraise gloriareiur. ft. e.
mllitantem. Id. Balb. 27. 61. Victorem eierel-
tum ilipendio afiicere. Id. Pis. 36. 88. Slipen-
dium militibus nurnerart. — Contra Vulgat. in-
terpr. 1. Cor. 8. 7. Mililara luil itipendiil. ^ 3.
Est etiam impendium, aumptui, Colum. 2. ii.
II. i. S. circa med. Igooane plui esse redilus In
ubertate frugum, quaia ttipendll, el major*
mercemur armenta. Est qui leg. impendii.
' II.) Translate. *| I. Generatim. — a) In bo-
nam partem est lubsidium, suppetia. Colum. 1.
ii. B. 1. circa med. El alii lamenr(icriptorei)
obscuriores aliquod stipeodium nostro iludio con-
lulerunt. — In Cod. Tt.eod. 13. 1. 16. en Idem
ac lucrum, comraodum, qua;lus. — b) In ma-
lam partem, et oil mull; aul pcena. Catull. 64.
173. indomito nee dira ferers itipendia tauro.
A. e. tributum sep em edule-centuiurum ac to-
lidem puellarum, quod nb Albeoiensibue Mino-
tauro quotannit peudeb;lur. Horat. Epod. 17.
36. Qua finis aul qood me manet stipeodium J
Eu*are: jussas cum Ode panes luam. % '-■ Spe-
eiaiim in ra mililari, per nvtonj tniam, est ipsa
militia: hlnc stipei dia /acer., merere, mililare.
Sail. Jug. 67. Dbi prinura &tai militia patienl
fuit ; itipendiil faciuudis use uercuit. Ifepos Ca-
ton. 1. Primum stipeodii m neruit annoruC'< de-
cern septemque. Liv. 3.27. Qjum stipendia pedi-
bus propter paupe-iatem feciiset. Id. 5.7. Equis
le elipeodia faclurcs prornittunt. Id. 21. 43. Tem-
pus est Jam, opole:ta to ac ditia itipendia fa*
STIPES
cere. n. e. millliam militare, ex qua mnltum
prnda faciatU. — Homo confectis aut enteri-
tis stipendiit, apud Cic. Manil. 9. sub fin. JCJ0.
3. 57. ad fin. et Sail. Jug. 88. est, qui legill-
mum militia; tempus explevit. Nam lege cautum
erat, ut cives U. triginta annorum spatio, intra
decimum leptiraum et quadragesimum eapllmum,
militia operam darent, equites quidem decern
aanos, pedites vero vigiati, ut Lips, docet I. 1.
de milil. R. dial. 2. et I. 5. dial. 19. Bam mi-
litiatn quum eipletsent, emerilis stipendiii et
veterani ease dicebantur. Sed qoii semel contigit,
at aut ila publica re poiluiante aut pramiorum
»pe aut imperatorum artibus ultra id teuipus sub
veiillla detlnerentur, flat, ai dimiui eaaeot, revo-
carentur. P. EVOCATU3. — Initio principatua
Tiberll, seditlonii milltaris corapetcenda causa,
sancitam eue scribit Tac 1. Ann. 36., ut missio
darelur vrcena stipendia meritlt, exauctorarentur
qui senadena fecitsent, ac retinerentur wb ve-
jtlllo, ceterorum lmmunes, nisi propultaodl ho-
stis. Sed aliter ret eeasit In militia navali; in
ea enim, at constat ex Diplom. imper. a Clem.
Cardinali lllastratla p. 78., tub Vespaaiano, Do-
mitiano, Trajano, Hadrlano et Antonino Pio, sli-
pendia iena et vieena, et tab Pbillppis octona et
vlcena complere debebant militei classiarii, ante-
quum missionem obtinerenl. Liv. 39. 18. ai (in.
Ut P. Ebutio emeritn. stipendia eiient. h. *. ut ha-,
heretor, tamquam ti legitlmum mllltandl tempos
implevisset, licet nullum itipendium feelsset. Cf.
Pal. Mas. 6. 1. n. 10. C. Cornelius fortissiraa
militia stipendia emeritus. — Ifulliut stipendii
apud Sail. Jug. 87. et Tac. 2. Hist. 78., qui
numquam milltavit. »f 3. Item accipitur pro
unlua aonl militia. PlauL Epid. 1. 1. 38. Si in
tingulia stipendiis ad bostes exuTlai dabit. Sail.
tub fin. oraU 1. ad Cat. Providendum, ne mi-
litia injuria aut loaqualis lit; quum alii trlgin-
ta, pars nullum itipendium faciet. Tac. i. Ann.
17. Quod trlcena aul quadragena stipeadla te-
net tolerent. flirt. 8. 3. G. 8. Legio octavo jam
stipendio functa. Plin. 7. Bill. nat. 28. 29. (104).
Secundo stipendio dextram manom perdidit. Liv.
3i. 8. ad fin. Stipendia multa habere, avert il
merilo di molls campagne. 4J 4. Stipendium
temestre in Ballelt. dell' Istit. archeol. a. 1845.
p. 198. et Bullett. arch. Napol. a. 1846. p. 128.
<| 5, Bine metapborice. Cic. Senect. 14. 49. At
ilia quaotl lunt! animum tamquam emerltls iti-
pendiit libldinis, ambltionii, contentionii, inlmi-
Citiarum, cupiditatum omnium, aecum esse se-
oumque, ut dicilur, vivere. Seneca Ep. 93. ante
med. Functai omnibus humans vita stipendiis.
/[■. a. ofUciis. Colum. 3. II. R. 6. ad fin. Sed
ubl plurimli velut emeritii annorum ttipendiii
fides turculo conttitit, nihil dubitandum ett de
fecunditate. P. JUHISONUS- % 6. In re civili
est muuui publicum lustinendum. Cod. Theod.
12. 1. 57. Memo ad ordinem tenatorium ante
functionem omnium munerum municipalium se-
nator accedat. Quum autem, anlversis transact!*,
patriae stipendia fuerit emensus, turn earn ordi-
nlt senatoril comjilesus exclplet.
STIPES, pills, m. 3. Fern. gen. legitur In optlm.
Codd. MS3. apud ^pul. 8. Met. Arborli cariosa
stipes. — Raiione etymi habita, sunt qui a Gr.
otuiioc, ejusd. signillcationii, vel etiam a o-rupci,
densus, derivant : unde fuere qui slypes per ■/
sciiberent; at Fest. In Stipatores p. 351. 32.
Mull, a slips (unde stipare, firmare) deducere
videlur. P . STIPA. Etyinologl recentiores stipes,
stipo et ilmilia a Hkr. sthap ducunt, quod ett
firmare, solidum esse. — Stipet ett truncus ar-
boris, fuatis, sudes, oru'itoe, xop/io's (It. tronco,
stipite, pah; Fr. tronc, souche; Hisp. tronco;
Germ, Ffaht, Klotz ; Angl. trunfc, tret, stake).
I.) Propria. <| 1. Generation Cms. 7. B.
C. 73. Truncit arborum aut admodum Ormis ra-
mis efasciisii, perpetua fossa ducebantur. Uuc
Uli stipitet demittl, ab ramli eminebant. Id. I.
B. C. 27. Fussat traoaveriai Viit prseducit at-
ane !bl »udes stipltesque prsacutos deflgit. Ovid.
'-. i-j.il. 841. Termine, sire lapis sive es defoi-
":. in agto Stipes ib antiquis. iio quoque nu-
— 491 —
men babes. Plin. 17. Sisl. not. 37. 43. (552).
Amygdala ex amaris duleet Bunt, tl elrcumfouo
stipite et ab ima parte eireamforito deDuent
pituita ebstergeatur. Pallad. D* intit. 97. Sti-
pes Phyllidla. h. e. amjgdalui. Id. ibid. 85. Sti-
pitet aaligni. Tibull. 1. 15. 17. Reu pudeat pri-
sco vos (Lares) esse e stipite faetos. Ovid. lb.
239. viridi de stipite faciii Admorunt oculis
nsque tub ora faces, firg. 4. JSn. 444. Con-
tternunt terram eoneuiw tUpite fronde*. Pro-
pert. 4. 2. 18. Quum plrui invito stipite mala
tulit. scil. per insilionem. Pallad. 5. R. fl. *•
Ziiypbus lerltur ossibut et tlipite el planta.
Calull. 64. 288. tulit radieilui alias Fagoi ao
recto procerai stipile laoroa. Virg. 7. &n. 524.
non Jam certamlne jgretti, Stipitibui durli agl-
tur sudibuive praustls, Sed ferro anciplli deeer-
nunt. Seneca Here. Fur. 1230. sllpitem hue Ta-
ttum date. h. e. clavam. Ovid. 3. Fait. 751, Con-
itltlt ipte mper famoio stipite nlxot. et flemed.
am. 446. Cassaque teduelo illpite Damma perlt.
Id. 5. Fast. 506. Ignis in hesterno stipite par-
vus erat. tizzone. — Prudent. 10. trip* orrip.
381. Deaiciato topplioare slipiU. Cf. Apul. Flo-
rid, i. init. Truncus dolamine efDglalus. h. *.
stipes Snails, quern polite exasciare Qoributque
ornare sueverant reteres. V. integr. loo. et DEA-
8CIO. ^ 9. Speelatlm est fustis terras deflxus,
ut Fttt. he. cit. dennit, quem secutus ForctU
linui bano prlmam eensuit vocis signi&cstio-
nem, poto piantoto in terro. Tibull. 1. 1. 15.
de god. Nam veneror, sen stipes habet detertus
in agris, Seu vetut in Irivio florea serta lapii.
Propert. 4. 9. 59. Stipes acernus eram prope-
ranti falee dolatus. Ovid. 4. Fast. 331. qaerno
rellgant a stipite funem. Martial. 7. 39. nudi
slipitls Ictus bebei. h. «. paii erecti, ad quem
exereebant tironei. Suelon. Her. 39. Oeligatus
ad stipitem. et Plin. 8. Sisl. nat. 5. 5. A1U-
gatus itipiti. Seneca Ep. 14. Adigere pel me-
dium bominem, qui per os emergat, stipitem.
impalare. et ^ftsct. Eleg. de Spt 23. v. 3, JFernsd.
Noxius infami districtus stipite membra Spent etc.
h. «. crace. Ct SeneC Ep. 101. 1 3. DiCitur
etiam de virga tenul aut ealamo. Lucan. 9.
820. Stipite qua diro Tirgas meulita Sabsas To-
xica. Martial. 13. 19. Mittit praseipuos namo-
ralls Alicia pprros. In nireo virldes stipite earns
comas. \ 4. Item de hastili ad illiquid susti-
nendum. rulgat. interpr. Exod. 37. 19. /Equum
erat opus sex caiamornm, qui procedebant de
stipite candelabrl. Adde Num. 9. 4.
II.) Translate. *f 1. Per sjrnecdocben eit ipsa
arbor. Ovid; 3. Fast. 37. Martia, picus, avis garni-
no pro stipite pugnanl, Et lupa.tuta per hot utra-
que palma full. Id. de nuct, 32. Audiat boo ce-
ramt, stipes lnanis erit. Claudian. Cons. Prob.
et Olybr. 179. Stamina, quod molll tondent de
stipite Seres, Frondea lanigeraa carpentes vellera
silva. to. crabra asperiione aquas materia stipitl
adherens" molliebatur, ut deduci depective posset.
dlii leg. cstplte. Cf. P<i». 6. Hist. nat. 17. 31.
(51), ej a. Metapborice est conviclum in bo-
minem stupidum, ttuitum, stolidum, fat num. Ter.
Heaut. 5. 1. 8. (n me quidvis barum rerum con-
vents, qua sont dicta in elullum: caudex, stipes,
asinui, plumbeui. Cic. Pis. 9. 19. Qui tamquam
trunout atque ttipes, li itetlsset modo, posset sus-
tlnere tamen litulum consulatus. Id. Haruip.
resp. 3. a med. Non plus quam stipitem ilium,
qui quorum bominum esset, nesciremus, nisi se
Ligurem ipse esse diceret. Adde ttt Senat. 6. 14.
et Claudian. 1. in Eulrop. 126.
STlPludSDS, a, urn, adject, (stipes) durus
llgneus, stipitem referens, ut Stipidosa radix, A-
put. Herb. 67. StIp|dosl fruliois rami, id. ibid. 74.
STlPO, as, avl, stum, are, a. 1. Conjungunt
etjmologl recentiores eum rad. Sir. tlhap, fir-
mare, solidum eue, unde et Gr. oTiijSo>, dento
et OTUfo';, densus, quia quod firmum vel solidum
est, non rarum nee molle sed densum est. et cie-
brum. — Part. Stipam II. 9.; Stipalut fere
la omo. paragr. el in fin.; Slipandus IL 1.—
Stipo est calcendo et deaxudo implao. la anum
cogo, aisle eompeoo e% flimo, ouipa, t'tajeo
STIPO
(II. riempire calcando, unire sireltamenii, *'■*
vare ; Fr. remplir en condensant, enlasser, ac-
eumuler; Hisp. eondensar, amontanar; Germ,
lujammendrdnaen, zusammen preisen; Agi.
to till up close, stuff, cram); occurrit autem
cum accus. rel, qua stlpatur, col addltur sspe
ablat. rei, qua quls stlpatur.
I.) Propria. ^ 1. Universim. Varro 5. X"
L. 182. Mull. Quod astas libra pondo eranr,
qui acceperant majorem numerum, non In .mtn
ponebant, ted In aliqua cella stipabant, Id ess
eomponebant, quo minus loei occuparent. rvrg.
4. G. 164. et 1. Xn. 436. apes liquentia melia
SUpant el dulel distendunt nectare cellat. rim.
15. Hist. nat. f 7. 18. (67). Dvat foliit involutes
(servandi causa) vlnaoels itipare. Firg. 3, ,mu
465. tOpatque carlnlt Ingeni argentum Dodo-
nasosque iebetat etc Ctaudian. 2. Laud. Sti-
licit. 397. Qua tunc Flaminiam slipabunt mllia
vulgl! Apul.i.Met. Populut carea consaptum
mlra eeleritaie cumplerit: aditum etiam el tectum
omne farlim stipaverant. iforat. 2. Sat. 3. «.
Quorsum pertinuit itipare Plalona Menandro,
Eupolin ArcbilocoT comitei educera laniosi h.
t. sarelnam eompooere ax volumioibus Platoms.
Menandri etc. arete eolligatls, quoi tecum mi J*
ferres. — Part. prat. pan. Xucret. I. 330. Nee
taraen undique corporea stipata tenentur Omnia
natura. namque est in rebut inane, et ibid. 604.
Qua minimis stipata cobarent parlibos arete.
Pirg. 10. £n. 328. Ni fratrnm stipata eohors
foret obvla. Xuean. 7. 492. densls acies nipata
eatervis. Liv. 33. 18. Macedones, nsque dum or-
dlne et velut stipata ptalanx consisiebat, moveri
nequlverunt. Horat. 2. Ep. I. 60. Hos (poeias)
edisclt et hos areto stipata theatro SpecUl Bo-
ma potent. £ucan. 7. 481. non anna morendi
Jam loeut est pressis, itipataque membra terun-
tur. Cte. Pi*. 27. tub fin. Graol tUpali, qulni
in lectulit, tape plures. Martial. 8. 75. itipa-
taque tollitur alte Grandis in anguita larelna
sandspila. «| 2. Stipare te, later! alieujui ba-
rere, immlseere se. Propert. 3. 6. 13. Cuitodom
gregibus seu quom se etlpat euntem.
IL) T.inslate. 5 1. Est implore. Ovid. 3.
Font. 1. 143. Curia fluum patrlbus fuerit sti-
pata verendls. Adde Sil. It. 11. 503. Fetron.
Sat. 89. Stipaat graves equi recesiui Danai^F/or.
3. 19. ante med. In ore ebdita nuee, quam sul-
phurs et igne stlpaverat, leniter Inspirans, flsni-
mam inter verba fundebai. Colum, 10. R. R.
404. Armeolisque et aereolls prunisque Damaicl
Stipantur ealatbl. 5ueton. Cai. 51. Stipare pon-
tes calonibus. /fuel. cons, ad Pis. 39. Turba sti-
pata fora. Claudian. 1. SH'licn. 257. Stipantur
Numlda eampi. Alii campis. Mareelt. Empir.
c. 10. p. 100. retro. Malorum punicorum dal*
eium elque acldorum sueo eodem modo compo-
site narcs stipanda sunt. JSmil. Macer c. 29.
dt Coriandro. venlrem stipare lolutum. flipare
est eobibere. Gtll, 16. 2. Loco, in quem Cibus
capitur, vel itipalo vel addueto, voluntas eaplendl
ejus deiiderandique restinguitur. Tertull. firg.
veland. 12. «s:tr. Stipare salceum. h. e. adslri-
olum induere, et quem pes tolum Impleat, nulla
laxitate deformante. •! 2. Item eireumsequi,
elroumdare, eomilarl, praclpue honoris aut ou-
stodia causa, accompaonare, corteggiare, guar-
dart; et dlcitur de frequentia et turba. Cic.
Mur. 24. 49. Callllna stlpalus cboro Juventutis,
vallatus indieibus atque sicariit. Id. 1. A~U. 18.
Quum ad forum ttlpatl gregibui amlcorum de-
iceudimos. Id. 6. Perr. 40. 86. Quum ilium
spoliatum stipatumque lictoribus videret. Id.
Sext. 44. 95. Stipatus semper ticerlis. Ovid. 3.
Met. 186. oomltum turba Hipaia dea. Pal. Place.,
7.550. At sua magnanlmum contra Pagasea Ju«
ventui Prosequitur stipatque dueein. Claudian.
9. Rapt. Proi. 55. eomiualur euntem Naides
et soela stipant utrlnque corona. Cic. 3. Phil. 12.
3t. Senaium siipavlt armatis. Pirg. A.£n. 138.
Tandem progredilur. magna tlipante eaterta. Plin,
Paneg. 23. Nequs enim ttlpatus satellllom ma-
no, sed olreumfusus undique nude senatoi nunc
equeitrli nrdinis Oote etc. Parro apud GeU, 18.
STIPS
43. Stipati servit publico qod modo prenyl non
possunt, ted etiam ultro tummovent populura.
Plln. 6. Ep. 33. Stipalom tribunal, attorniato
da folia o calca. et Cic. Mil. 1.1. Non enim co-
rona consessua vester cinctut ess, al tolebat: non
nsitata frequeotia itipati iumui. Claudian. 2. in
Safin. 76. Stipstur tociit. — Stipari, denso ag-
mine coire. affollarsi. Claudian. 2. Rapt. Prot.
311. Cunctaque prscipili stipanlur tacula cur-
tu, Insiguem vliura Durum. — Bine Pari. prat.
pass., cujut exempla retnlimua
Slipatut, a, um, adjective uiurpalar, node
Sup. Slipalitsitmu ; e> eat circumdatui, circum-
fusui. Sidon. 3. Ep. 2. Ab omul ordine, texu,
elate Etipalissimui ambiebara.
STIPS, stipii, t. 3. — a) In recto casu ting.
ttipes pro ittpt videtor dixitse Tertull. Spectac
17. Locus, stipes, eloglum, etiam quibua opus
qoo est, praedicatur. Item ilipis pro slips, cum
ultima brevi, legitur apud Prudent. 2. in Sym-
mach. 910. — Id Genet, plur. ttipium dixit Ter-
tull. Jejun. 13.; ttipurn babet fragm. Bob. de
nom. p. 562. 12. Keil. — b) De quaDtltate
priori! jjiiaba, banc ait Furlanttto ewe bre-
vem, quamvii vox sit a ttipando; non enim sem-
per etymon sequitur quaatitas. — c) Raiione
hsbita etjml, a ttipando ducit Varro loc. cit, la
STIPO, quia quum olim asset librales essent, non
in area sed in cells coinpooebant stipabantqae,
qui magna eorum lumraam babebant. Sic Fest.
p. 313. 17. Mull. Stipem dicebant pecuniam
•ignatam, quod tliparetur. Cf. STIPES et STIPO.
— Stipt est area pecunia minuta, modica ara
(ul ait Vlp. Dig. 50. 16. 27.), ana, asset, nipua
(It. monela minuta o spicciola, soldi} Fr. petite
piece de monnaie ; Hiip. moneda menuda ;
Germ, kleine Mi-nit; ADgl. a small piece of
money or coin, an as, pence).
I.) Propria. «| 1. Generatim eit area pecunia
minuta el fere dicitur de pecunia, qua a pluri-
bus parva quanlitate conferlur vel in opus all-
quod publico faciendum vel in honorem deorum
Tel pauperibus alendls, epavoe. Paul. Diac. ei
Fesl. p. 206. 2. Mull. Slipem, quod dalur in sti-
peudiurn militi. Sic Ulp.Dig. loc. cit. Slipendium
a slipe appellatum, quod per stipes, id est modica
ara, colligitur. Varro 5. L. L. 134. Mull. Diis
cum Ibesaurit asses dant, stipem dicunt. .Sueton.
Aug. 57. Omnes ordines in lacum Curtii quotannls
ex voto pro silule ejus slipem Jaciebant. Plin. 33.
Bist. nat. lo. 48. (138). Populus Romanus sti-
pem spargers ccepil Sp. Postumio Q. Martio cos*.
(tanta abundanlia pecunia) erat), ut earn coofer-
tet L. Scipioni: ex qua is ludos fecit, h.t. sponte
•t ultro cunfene. Id. 8. ibid. 5. 5. (14). Stipes,
quae populos dederat, servalcs et in sinum effusa.
Id. 18. ibid. 3, 4. (15). Slatu'a ei, a populo stipe
eollata, statute est. Cic. 2. Legg. 9. 22. Prater
Idaa Matrit famulos eosque Justii diebus, nequis
itipem cogito. el ibid. 16. Stipem suslulimut,
nisi earn, quam ad paucot dies propriam Idas
Blalris eicepimus. implet enim superslitlone anl-
Evi et eibaurit domoi. Liv. 25. 12. sub fin.
Ediiil, ut populus per eoi dies slipem Apollini,
quantara commodum ejset, conferret. Ovid. 1.
Pont. 1. 30. Ante deum Matrem cornu tibiceo
aduoco Quum canit exigua quis slipis ara ne-
get? Seneca 4. Qucest. nat. 2. anle med. de
Jfili fontib. In bxc ora stipem sacerdotes et
aurea dona prafecti, quum sollemne venit sacrum,
Jaciunt. Plin. 8. Ep, 8. Fooa purus et vilreus,
nt numevare jaciai stipes et reluceoies calculos
possis. Tac. 5. Mill. 5. Stipes cogere. et 4. ibid.
53. Passimque injects fundamentit (Capilolii)
argenll aurique stipes. Quinlil. declam. 9. 15.
tT.tr. Slipem ponere Fortune, h. e. offerre. Sue-
ton. Aug. 91. in /In. Ex nocturno ?isu slipem
quotauois die certo emendicabat a populo, ca-
vern maoum asset porrigentibut prasbeos. Se-
neca fit. beat. 25. In Sublicium pontem me
transfer, non ideo tamen me desplclam, quod in
illoium ouroero consideo, qui maoum ad stipem
porrigunt. Id. 4. Senef. 29. Quit beneQcium
diccl quadram panis aut itipem aril abjecti?
Mailian. Dig. 47. 22. 1. Slipem meailruam
— 492 —
conferre. Ziv. 38. 45. a med. colllgere a tyran-
nlt. h, e. exiguum tributum. Ammian. 26. 10.
a med. Stipe precaria victitare. Jimotinando.
et Plin. 10. Hisl. nat. 63. 83. (172). Ancilla
mercenaria slipis. h. <. eorpore quattum faciena.
Inscripl. apud Ortll. n. 388. Slips annua, et n.
1668. Stipt, quam populus Augusto contulit.
Gloss. Labb. Slips, Ipasoe. et ibid. Stipt, ski-n-
fiomjvij. Dnde factum, ut slips sit mendicitas in
plnrib. Glossar. et stipui mendicut. — In In-
script, apod Ortll. n. 4060. gessthlon {corrige
genio et bonori) p. tvuli etc. sin. m*. abq. sc.
negotiator ttipit argentaria, dpfopautiifSoc., xoX-
h)$iori( ; quamquam JZfommsen mavult legere
argentarius pro argentaria?. *| 2. Speciatim
eit multa pecunlarla. Val. Max. 2. 9. n; 1.
exit. Nodosam ttipem extolvere. ^ 3. Item di-
citur de ttrenis. Sutton. Cal. 42. Edixit et stre-
nai ineunte anno se recepturum: etetitqae in
vestibulo adium ad captandat stipe), quai plenis
ante eum maaibus ao tinu omnlt generis lurba
fundebat. Ovid. 1. Fast. 189. Dulcla cur den-
tur, video: ttipit adjice causam, Part mibi .de
fetto ne label ulla tuo. O quam te fallunt tua
sacula, dixit, Qui stipe me! tompta dulciut ette
pates!
II.) Translate dicitur de lucro et emolumen-
to. Q u * nli l- 1- 12 - <uo fi n - Pructam eloquent ia
non ex ttipe advocatlonum petere, ted etc. Co-
lum. 8. R. R. 1. Villatica pattionet non mini-
mam colono itipem confernnt. Curt. 4. 1. circa
med. Ob Inopiam tuburbanam hortam exigua
stipe eolent.
STIPS, slipis, m. 3. Idem ae stipet. Charts. 1.
p. 27. et 85. Putsch, negat dicl In tigniGcatione
ttipltii tea tranci. Art tamen an. Bern. p. 122.
30. bae babet: Slips in genet! ;o slipis facit,
quod nomen tigni&cat longum lignum memoris
causa elevatum. ^2ii leg. ttipitit. Petron. fragm.
Tragur, 43. Burmann. St ille stipt, dum fralri
tuo irascitur, nescio cur terra Gilo patrimoninm
elegavit.
STIPTlCDS. V. STYPTICDS.
STlPfJLA, a, f. 1. (slipa. vel tft'pt, stTpte)
Scribitur et slupula in Vet. Kalendar. Fames.
apud Gruter. 139. mense Augutto legitur scu-
pulce; et in Inscripl. in Corp. Inscr. Lai. 1.
359. per ijncop. sluplce. Quod quidem convenit
cum Italics stoppie, nam tapissirae Lalinoium
u, rarius vero i, in Italorum o mutatur. P. STIPA.
— Stipula est calamus frumentorum el tenula
in eo folia, qua facile arescunS, xaXa'fi'l (51- gam-
bo. slelo, paglia, stoppia; Fr. tt'ge dts cirtales,
chaume, paille; Uisp. rastrojo, tallo, paja;
Germ. d. Balm von Gttraide; Angl. the stem,
stalk).
I.) Proprle. f I. Generatim. Virg. 1. G. 315.
Frumenia in vlridi stipula lactentia turgent. Plin.
18. Bist. nat. 18. 47. (IM). Peragitur messis
stipula numquam cubital!, et ibid. 10. 20. (94).
dt tritico. Tercenta texaginta stipula ex ano
granp. Id, 17. ibid. 27. 47. (260). Stipula hor-
deacea. Id. 14. ibid. 10. 19. (101). milil. Ovid.
4. Fast. 725. Stipula fabales. et 1. ibid. 205.
Nee pudor, In stipula placidam eepisse quietem,
Nee fenum capitl supposuisse, fail. Id. 8. Met.
C30. donius slipulit et canna tecta palustri. —
Flamma de stipula, ignit parum durans, fuoco
di paglia. Ovid. 5. 7Vist. 8. 19. Not quoque
(loruimus: sed Dot erat iBe cadueui: Flammaque
de stipula nostra brevisque full. ^ 2. Specia-
tim stipula illecta sunt spica in mesne dejecta,
necdum lecta, quas ruslici, quum vacaverint, eol-
ligunt. Hac Cajus Dig. 50. 16. 30. De hit Varro
7. L. L. 109. Mull. Nemo reprebeotus, qui e
segete ad tpicilegium reliquit stipulam. Id. I. R.
R. 53. Metse facta stipulam legere. Tier. Adelph.
5. 3. 62. Meridie ipso faciam, ut ttipulam colll-
gat. — Ovid. 1. Amor. 8. 89. multl ti pauca ro-
gabunt, Postmodo de stipula magoui acervut erit.
5 3. Item in praiit stipula est, qua post fent-
siciam remanet. Varro 1. R. R. 49. Turn de
pratia stipulam rastellis eradl atque addere fenisi-
cia cumulum. tf 4. Hem est canna, calamus,
arundo, avena, quia ad modum calami fistulata I
STIPULATIO
est et nodlt instructs. Plin. 37. Bist. nat. 10.
67. (182). Sjringitlt {gemma) stipula internodlo
eimilis, perpetua fistula cavatur. Virg. 3. Eel.
26. non tu In triviii, indocte, tolebat, Strident!
miserura stipula disperdere carmen? — De uia
ttipula in contractibut V. In STIPDLATIO.
II.) Translate. Vulgal. interpr. Job 13. 25.
Contra folium, quod vento rapllur, oilendit po-
tentlam tuam et ttipulam ticcam perieqoerit. Ad-
da Ital. Eccl. 31. 10.
Homonym. Dlacrimen inter ttipulam, cut-
mum, et paleam V. tub CCLMUS.
STtptJLANS, anllt, particip. V. STIPULOB.
STIpOLATIO, Suit, t 3. (sllpulor) Origo vo-
elt, ut ait Isid. 6. Orig. 24. su6 /in., est a stt«
pula. veteres eoim, quando slbl aliquld promit-
tebant, stipulam tenentes frangebant; quam ite*
rnm jungenlet, sponslonet tuat agnoscebant: vel
qaia, Inqult Forcellinui, In contractibut agrarlla
stipulam manu tenebant, qua agrum integrum
reprasenlaret. Torro 5. L. L. 182. Mull, el FetU
in Stipem p. 297. 6. et p. 313. 19. Mill- da-
cant a stipe, ideit are tea pecunia, et ttipulari
propria esse, quum allquls interrogatut spondet
itipem. Alii a stipa et sttpancto, b. e. Brman-
do: quia per stlpulationem contractus firmanturj
Paul, vero 5. recept. lenient, tit. 7. et Justinian.
3. Institut. tit. 15. ex eo, quod ttipulum vele-
res Brmum appellaverunt : fortaue a stipitt de-
icendent. — Quidquld tit de etvmo, tilpulatlo
est contractus qui St per interrogationem uoius,
v. gr. decern dare spondes? el alterlut reipon-
slonem, spondeo vel dabo: ex quibua paritar
obligatio, eirepwTijcie (It. J'oofcitjarsi per con-
tratto a far qualche cosa, promessa, contral-
to, slipulazione ,' Fr. prome*se verbale exigee,
engagement, stipulation; Hisp. promesa, pala-
bra verbal exigida, empeno, eslipulacion ; Germ.
d. Verpflichtung, Stipulation; Angl. stipula-
tion, contract, obligation). Ejus formulas V . ia
STIPULOR. ^ I. Dniversim. Pompon. Dig. 45.
1. 5. circa med. Stipulatio est verborum con-
ceptio, qujbus it, qui interrogator, daturum fa-
cturumve se, quod Interrogatut eit, respondet.
Cic. 2. Legg. 21. it med. Ut ea pecunia ex sll-
pulalione debeatur. Id. Rose, Com. 12. ad fin.
Aliquem stipulatione alligare. Id. 16. Alt. 11.,
Nepot All. 9. et Seneca 3. Benef. 85. Slipa-
latiooet legere. Ulp. Dig. 45. 1. 1. Slipulationem
con Qcere. et ibid, contrahere. Paul. ibid. 2. ex-
siinguere. et ibid. Ex ttipulatione liberarl. et ibid.
4. a med. Stipulatione teueri. Ulp. ibid. 35. 3. 1.
tt ibid. 3. sub fin, Stipulalionem Interponere.
et Cajus 3. 170. In tlipulationem deduct et per
aecepiilalionem imaginaria solntione (dissolvi).
Inscript. apud Melchiori Dec. epigr. P- 5. Pticvi*
VTt SPOBTVLAt DIB h'ATALI BBBMOGBNll MMI BtVt
PRABSBNTIBVB IB PORO ANTB BTATVAt IPIIVS OI«
VIDI (Sic) ITIPTLATIOHE INTBBPOSITA. Adde oliatn
apud Viscont. Man. Gab. p. 81. et aliam ibid,
p. 105. — Acceptam slipulationem facere ali-
cui, est eum, qui per slipulationem promisit, ob!l«
gatioae liberare. Ulp. ibid, 44. 4. 7. — Sitpufa-
tionem commitli alicui est contrabl, ita ut qnl
spopondit, reut fiat et obnoxiui. Paul. ibid. 45.
1. 2. in /in. et Ulp. ibid. 38. — De stipulatione
argentaria in Tab, Pompej. V. Mommsen ia
Utrmes 12. 101. — Stipulationes omnes fere
ipso jure sic subsistere intelligebantur, ut ad
obligaliooem, eliarn Jocaodl anirao Inlerposita,
ipso jure prodessenl. Plaut. Pseud. 4. 7. 126.
tf 2. Sumitur autem fere pro verbis ioterrogan-
t!s, cui respondet la respondente sponsio. Ser.
Sulpic. apud Gell. 4. 4. Contractus stipulatio-
num iponsionumque dicebatur iponsalia. Paul.
'loc. cit. 8. In ilia stipulatione: si calendis Sti*
(bum non dederls, decern dare spondes? quarl-
tur etc. Ulp. ibid. 33. Stipulatio ilia: habere II-
cere spondes? boc continet etc. Adde ioid. 47.
et Julian, ibid. 56. etc. ^ 3. Est etiam can-
lioiili gratia contraeta obligatio verborum, salit-
datione intervenlente aut nuda promissione. Cajus
4. 31. Propter damnum infeelum nemo vull ag»-
re, sed potias stipulatione, qua in edicto pro-
poiila est, obligai adrersariuni. Dig. fr, 4. it
8TIPUIATIUNCULA
yarlsd. 2. 1. Jubere eaverl prartorla stipulations
et Id possessionem mlttere. Id. fr. 1.6. ti qu.
cant. 9. II. Stipulation! non obtemperare. Paul.
Dig. 5. 9. 3. Quotiesjudlcatum solvl stipulations
satlsdatur. V. 8ATISDATIO. f 4. De stipula-
tione Aqelliana V. AQUILIANOS in ONOM.
HoHsonym. Dlicrlmen Inter ttipulationem,
reslipuiationem, attipulationem et comtipu-
lationem Ita atatult hid. Diff. App. n. 162.
iStipulatio certum babel lntellectum; restipu-
tatio, el aiiquld ait factum, quod eonvenlt; atti-
pulatio ejusdem peeunim, ut vel altar repetere
posslt; eonslipulatio, conserta restipuiatio, al qua
dolo maio facta ».
STIpOlATIUNCOLA, at, f. I. deminut. a stl-
pulatio, parva allpulatlo, asepcoTTjua'Tiov. Cic. 1,
Orat. 38. 174. Quum la circuio deciplat adver-
S&ril stipulctioocula.
STlPfjLATOB, Orli, m. 8. (itlpalor) qni sti-
polatur, creditor ex stipulations, et fere eum al-
golflcat, qui contraetum Initurua interrogat, s'ks-
ewnjTijs, ouTTpapauj : cul respondet promiitor
at rem: Deque probat Itid., quod ait 4. Orig.
24. sub fin. promiasoret slipulatoret voeari. Ju-
lian. Dig. 2. 10. 3. SI stipulator dolo Titii el
promlstor dolo Maevil impeditui foerlt, quo ml-
nut etc Ulp. ibid. 45. 1. 41. mi fin. Ex quo
apparet, die! adjectionem pro reo ease, non pro
stipulator. Adde eumd~. ibid. 43. etc. Sutton.
Filell, 14. Feneratorum et stipulatoruffi publl-
canor'umque, qui unquani te ant Boras debitum,
aut la via portorlum Qagltassent, »lx alii peper-
cii. h. e. qui ttlpuiandl periti eraat et ia usoris
exercenais (qua culque ex itipuiatione debeban-
tur) omnas .tipulationum formulas callebant. Id-
circo Suelon. eos cum feneratoribus eonjungit.
— Hujueraodi atipulatores in basillcis fori Ro-
raani stars lolebant, ut colllgitur ex Flaut. Cure.
4. 1. 12.
STiPOlATDM, I, n. 2. et
STIPOlATUS, a, urn, panicip. r.STIPULOB.
STlPfJLATUS, us, m. 4. (stipulor) stipulatio,
stlpulatioDis contractus. Paul. 5. recept. ten-
tent, til. 7. Quum facto promlssoris res In ill-
pulaium deducla intercidit, agi ex stipulatu pot-
est. Quintil. declam. 12. 21. Ex stipulate legati
oostri perimus. Ulp. Dig. 45. 1. 1. Acquires ei
ex stipulate actionem. Justinian. 4. Inslit. 6.
§ 35. (Cf. Cajum 4. 55. 116.) Cul ex stipulatu
vel ex tsitainoiito debetur. Alii leg. stipulate.
STlPfJLO, aa. V. voc. aeq. inlt.
STlPfJLOB, 5rls, Stas sum, arl, dep. 1. Sti-
pu/o; posilioae activa, apud Symmach. 1. Ep.
11. Sponsionem slipulat affeetio. h. e. firmat.
Juret., apud quem est epUt. 5., legit tlipulatur.
Conflrmatur tamen forma usas Gloss. Zabb.
*Ercop<DT<5, stipulo. Sane ttipulalut passive oc-
currit apud Cie. Bote. Com. 5. Hso pecunla
secetse est, aut data aat expeasa lata aut stipu-
lata sit. Stipuiatam non esse, taciturnitas testium
concedit. h. «. stipulations promissam. Cf. Pri-
tcian. 8. p. 794. Putsch, putat adhiberl paislva
eignificatione pro rogarl seu interrogari, vel con-
tracts tenerl : ut la illo Suelon. fragm. Lstorla
{lex), qua vetat minorem annis XXV. atipulari.
cnepuTdcdai. — Stipularier, paragoge pro sti-
pulari, est Plaut. loe. cit. — De notations vo-
cis V. STIPOLATIQ init. Cf. et STIPULUS. —
Part. Slipulant 2. ; Stipulatu! la omn. paragr.
— Stipulor est certis verbis interrogare vel rogare
aliquem, an velit quippiam facere aut dare: quo
aaouente, legitime obligatio oritur, iitiptardtn (It.
proporre e fare un contralto, ttipulare; Fr. te
(aire promettre verbalement, stipuler, exiger
un engagement formel; Hisp. estipular, con-
tratar; Germ, tick etuiat fdrmlich mur.dlich
vertprechen, zusagen lasten; Angl, to stipulate,
make a bargain or contract in a tet form):
cat respondet promiMere, tpondere. (V, STI-
PDLATIO) Stipulandl formula est apud Plant.,
Farron. et Sev. Sulpie. loe. Infra cit. — Con-
struitur autem vox absolute, aut cum rei, quam
quia stipulatur, Aeeui. vel Ablat., tt pram, de;
•ut etlam seqaeole Conjunct, et panic, ut, vel
infinito; el quidem tf I. Uairersim. Plaut.
— 493 —
Pseud. 4. 8. 14. Nullum pertclum est, qaod
seiam, stlpularler. lit coaceplati Terba, vlgiotl
mloas dabin ? BitL. Dabunlur. (Adde 1. 1. 115.)
et Varro 2. R. R. 3. Xtaque stipulantor oio:
Illai capras bodie recte esse et blbere porcx bs-
beraqua recte llcere; base ipondesne7 (Adde
ibid. 5. O mtd.) Ser. Sulpic. apud Gell. 4. 4.
Qui aiorem ducturus erat, ab so, code daceode
eret, stipulabatar, earn ol matrlmonlam duclum
Iri ; qui daturus erat, Itidem spoodebat daturum.
Is contractus stlpulatlonum sponsionumque dl-
eebatur spoosalla. Sed si post eas silpulationes
uxor non dabatur aut non ducebatur, qui stl-
pulabatur, ex spon.su agebat. el mos. Judex eum,
qui spoponderat aut qui stipulates erat, conde-
mnabat. Ulp. Dig. 46. 1. 1. a med. Si stipu-
lanti mihl decern, to vlgiori respondeat. Id. ibid.
34, Multum interest, utrum ego stipuler rem,
eujua eommerelum habere non possum; an quis
promittat. Modestin. ibid. 2. 1. Qui stipulatur,
reus stipulandl dieitar: qui promlttlt, reus pro-
mlttendi bebetar. Cie. Rote. Com. 4. extr. Sti-
pulatu* ei? ubil quo die! quis spopondiste me
dlelt? nemo. Julian. Dig. 45. 1. 66. ad fin.
81 a te stipulates faero feodum Sempronianum,
deinde eumdem fondsm, detracto nsufructu, ab
alio stipuler, prior etipulatlo non novabltnr. Paul.
ibid. 35. SI stipuler, ut Id fiat, quod nature fieri
non concedit; non magls obligatio oonslttlt, quam
quum stipulor, at Id detur, quod diri non pot-
est. Id. ibid. 19.2. 54. a med. Quod locator et
conductor iovicem de se stipulatl sunt.. Id. ibid.
12. 1. 40. et 45. 1. 46. Centeslmli calendis dari,
a Utile? stipulamur: quia present obligatio est,
in diem autem dilata solutto. Julian, ibid, 8. 1.
Quum serves stipalalur, nihil Interest, slbi, an
domino, an vero sine alterutra eorum adjectione
darl atipuletur. Juvenal. 7. 165. Quantumvis etl-
pulare et prctlnus acclpe, quod do. h. e. pete,
pestula. Ulp. Dig. 46. 7. S. Stlpularl ttipulatio-
nem, Imcript. apud Marat. 337. 5. et 439. S.
BABC BSCTS DABI IIEK1 FBABSTABiQVB STIPVLATV3
BST H. BBBBKH1VS AOBICOIA SPOPOKD1* «. 7LAV1V6
ABTBUtDOBTt. ^ 2. Interdum tiipulari dieitor
etlam qui promlttlt. Paul. Dig. IS. 4. 7. Si
certo loco coadieturum te quit stipulatut tit.
Ulp. ibid. 12. 6. 26. ad fin. SI decern aut Sti-
chum stipulatut lolvam quinque, qaaritur, en
posslm etc. Id. ibid. 46. 3. 5. a med. Si quit
uturat tolrerit, quat non erat stipulatut. Adde
Julian, ibid. 18. 1. 39. etc. — Bine Pert, prast.
•Sffpulatuijs, i, a, 9. absolute. V. 8TIPD-
LATU9, 01, in fin.
STlPfjtUS, a, um, adject, (ttlpt) firmut. Paul.
Dig. 5. 7. 1. Per eat (stipulations!) armitat obli-
gationum eonttrlngilur ; ttipulum enim veteret
flrmum edpellavernnt. Adde Justin. 3. Intlit.
15. Glott. PhUoa. Sllpulum, xoXa'uij. Cf. Itid.
5. Orig. 24. 30.
8TIPUS. v. in 8TIPS, ettplt.
STlBlA, », f. 1. Yidetur esse a Skt. (star) ttir,
durut, solidui, ande Gr. arspto'c, ejutd. signifl-
catlonls. Sic Schol. Bern, ad Virg. 3. G. 366.
Stiria appellatum a dorltla, a quo etiam rauiler
sterilit dieitar, qua? non molliatur partu. Cf.
Itid. 13. Orig. 20. 5. Bine el ttilla pro ttirufa.
— Stiria est gulta liquoris concreta et pendens
cadentl simllis, ande a ttilla differt, quss liqulda
Quit, otoXoTuo'e (It. goccia, ttilla gelata, ghiac-
ciuoto; Fr. goutte qui pend, glacon; Hisp. gota
pendiente; Germ. e. gefrorner Tropfen, Eit-
zapfen; Angl. a globule or thool of ice, an
icicle). Virg. 3. G. 365. El total solidam in gla-
ciem vertere lacuna: Stirlaque impesls induruit
borrida barbis. Claudian. B, Gel. 326. slant
coila prulnis Aspera: naventei adtlrlngit stiria
selas. Plin. 34. Hitl. not 12. 32. (124). E tcro-
bium laterlbut distiilantei hiberno gelu ttirlat,
slalagmlam roeant. Martial. 7. 37. Turpia ab
inviso pendebat stiria nato. Sio Schol. Bern, ad
Virg. loe. cit. Stiria humor da naribut flue 5.
— Tertull. Pall. 4. rocat ttiriam leqninam tetat
et pilos in peile leonlt humore ant glaoie in-
duratos. — IfB, De nom. propr. F. O.NOM.
STlallCUS, a, as, adject. (itirU) siiliani,
STIBPS
stlllatlelus. Solin. 27. a mtd. de ttirpe. Plngue
roscidum quum arefaetum inolevit, guttis tti«
rlaeis legitur.
STlRlClDlUMr. «, n. 2. (stirle et cado) idem
ee ttlllicidium. Fett. p. 344. 13. Mull. Stirlcl-
dium, quasi ttlllicidium, qaum stilias concretai
frigora cadunt. Cato ibid. Nibilominut volall
semper do ttlrlcidio la re prtesentl cognotcere^
Adde Paul. Diae. p. 349. 3. Mult.
STIRPATlO, Onit, f. 3. (stlrpo) actut stirpandl
teu stirpes evelleodl. Colum, 4. R. Hi 32. 4.
Illud de lotegro refodl debet', hoc potest inter-
cidi et disrarari, quod opus rustic! stipatlooem
vocant. At Schneider, cul suOtagatur el. De-
Vit, putat itirpstionem legend, pro exslirpa-.
tionem, ut tensus lib! eonstet. V. loe. Integrum.
Forcellinut omisit, qui nee itirpo recensult te-
qulore setale oserpatum.
STIRPES. V. STIRPS.
ST1RPESCO, 1t, ere, n. 3. (ttirpt) In ttlrpem
convenor, p'4£opuTou{««. Plin. 19. Bill. nat. 8.
42. (149). de aiparago. Nam tl defringatar, ttir*
pascere et Intermori.
ST1RPEU3, a, do, adject, (ttirpt) qui. ex ttir-
pe est. Chateid, Tim, 31. Anima itirpea mundl
esse potest.
STIEPlTDS, adverb, (stlrpo) usque ab Ima
ttirpe, radioitut, funditut, tino dalle radici, of
{o'&tv.
1.) Proprie. Ulp. Dig. 47. 7. 3. Si quit ex
temioario, id est ttlrpitet, erborem traottulerlt.
Sidon. I. Ep. 2. Barba coecavls hina tcmporl-
bus, quam. in tubdita veltus parte torgentem
ttirpltut lontor asslduua genet ad ntque forpl*
elbus evellit.
II.) Tranttate. Cie. 4. Tute. 38. 83. Hune er-
rorem, quasi radicem omnium malorum, silrpi-
tut phllosopbia ee extracturam pollicetnr. Adde
Marcell. Empir. c. 31. p. 132.
STIRPO, as, are, a. 1. (stlrps) stirpes evello,
stlrpibus purgo. Translate. Ambrot. 4. Interpr.
David 2. n. 3. Hie ttirpat (aorum) quadara falce
vlrtutuin amputatione vitiorum. — Intransitive
pro radices ago in Gloss. Lai. Gr. Stlrpo, p\Jo'as,
STIHPS, stirplt, m. el t. 3. — a) In recto
c*su ilirpet, vel etiam stirpis, pro ttt'rps exhibent
optlra. Cod. MSS. Liv. I. 1., 26.13. ete. Dra-
kenb. V. et Donal. p. 1747. Putsch., nbl tamen
ttirpt pro tlirpit leg. Eeil. — In genet, plur.
ttir'pium habent Cic. et Plin. loe, eiL Etiam
tfirpun* apud Ineert, Gramm. 34. p. 137.
Endl., ted perperam. — b) De genere base
habet Donat. Art Gramm. 2. p. 375. 33. Eeil.
Sunt nomine incerti generis inter masculinum
el femininum, ut stlrps etc. Prob. vero p. 210.
23. ibid. Stirpem Vergilius et masculino et fe-
minino genere dixit: masculino quum radices
arboruin sigoificare volt, ui stirpem Teucri nulla
ditcrimine tacrum: feminlno, quum ad proge-
niem refcrt, ut hen ttirpem inoisam et ttirpent
admitceri Phrygiam. V. et infra. — c) Ratlone
babita etjmi, duci potest a rad. Skr. ttarp, ejut-
dein tigaifieaiionis. — Stirps est radix et lmul
truneus arboris, qua hasrel radicibus: item totui
ipse truneus, ex quo rami exeunt, p'i'£a, p'sfd-
furoii (U. radice, sterpo; Fr. touche, racine;
Hisp. cepa, rait; Germ. fPwzel, IVurielstock ;
Angl. the root of a tree, the ttump).
I.) Proprie. — a) Stricto sensu, Cic. 2. Nat.
D, 32. 81. Arbores per ttirpet aluntur tuat. Id.
7. Verr. 38. 99. et 50. 131. Sicull rnilitet pal-
maruin stirpibus alebantur. Horat. 3. Od. 29.
37. nunc lapides adeios Stirpesque raptas ete.
Virg, 12. /En. 781. Namqu.e diu luclans lento-
que in stirpe moratus etc. Dixerat ibid. 773. lenta
in radice. Id. ibid. 208. (el Colum. 5. R. R.
9. a med.) scasptrum in silvis imo de slirpe re*
clsem. Id. 2. G. HO'J. Antiquatque domos avium
eum stirpibus imli Eruit. Plin. 10. Jlisl. nat,
36, 65. (163), Aruodo omnis ex una slirpt nu>
merosa. (Paullo supra, Item c. 33. vocal radices
palmarum agreilium. Sic TVic. 4, Bist. 60. Vir*
gulta et stirpes et internatai sails berbas rei*
leniet, miseriarum palleotisque exemplura fuere.)
Bursas Virg. 2. G. 367. SUrpei ralids. Id. ibid.
STIBSOZILA
24. Stirpes obruwe tno. — Hiae translate. Sail.
Cat. 10. Carthago ab sllrpa interiit. h. e. fun-
ditut. Et ia piur. num. Liv. 6. 1. Yelat ab stir-
pibus lajtius feraeiusque renata urbl. — b) La-
tiore leoiu de aiiis. Tibull. 1. 9. 45. et Propert.
3. 23. 33. Vellere alboi a atlrpe eapilloi. tin
dalle radici; nisi mail* tropica dictum.
II.) Translate, f 1. Per tynecdcchen ponitur
— a) Pro tola arbora aut parte ejus quacum-
que, albtro, legno. Lvcret. 5. 1098. Emicat in-
lerdum flammai fervldut ardor, Mutua dam in-
ter >e rami itirpetque teruntur. et ibid. 1364.
jtirpei committere remit, h. e. inserere, in-
ntttare. et Pirg. 2. G. 23. Btc plaatat te-
nero abscindem de corpora matrum, Depoiuit
•ulcjs: hlc slirpet obruit arvo. h. e. integral
srbores seu virgulta cum radicibut. et ibid. 367.
de \.'.\b. ubi jam validis ampleis stirpibus ul-
mos Eiierint. n. e. reinis, materia. Colo R. R.
40. Capita libi scissam talicem: ea ilirpem prse-
elsum (al. prwcisam) circuraligato, ne liber fran-
gatur: Ubi i,d feceris, eurculum prieaculum in-
ter librum et aiirpem artito prirnoret digitoi
duos, tra tcorza e legno. et Colum. 3. R. R.
5. eitr. de malleoli!. Probatissimum genus stir-
pie deponere. Id. 5. ibid. 6. ante med. Arbor
decacuminanda eet Juita ramulum, qui vid6bitur
esse niiidissimuj: ita tamen, utl tupra eum trunco
etirpftrn dodrantalera relinquai, ad quam ramus
alligetur. et mox. At si robutti rami erunt, lta
ferro amputentur, ut eiiguarn stirpem promi-
nentem trunco relinqust. «teceo,.tronconcelio.
et Plin. 8. Hist. nat. 26. 40. (96). Hippopotamus
eatielale obesus eiit in litus, recentes arundinum
caesuras speculatum: atque ubi aeutissimum videt
ttirpem, imprimeua corpus venam vulnerat etc. Ita
Harduin. ex MSS., at Sillig. leg. acutissimam. -—
b) De quacumque plaota, virgulto, pianla. Cic.
5. Fin. II. a med. Quum arborum et stirpium
eadem pane natura sit. Id. 2. Nat. D. 64. a
med. Stirpium et berterum utilitates longo u;u
percepimus. Zucan. 4. 42. Dum tcopuloi ttir-
pesque tenent, atque, hoste relicto, Csdunt ense
Tiam. f 2. A similitudine refertur ad genus
humanum et — 1.°) Est origo generis In fa-
miilli, ilirpe, tchiatta, legnaggio, progenie. —
a) De hominibus. Cic. Antic. 19. ad /in. Qui
aliquamdiu propter ignoraticoem ttirpit et ge-
neris In famulatu fuerlnt. Nepos Alt. 18. Ju-
niam fainiiiam a ttirpe ad hanc aetatem ordine
eoumeravit. Cic. 1. Oral. 39. 176. Quum Mar-
eelli ab liberti Clio stirpe, Claudii patricll ejus-
dem nominit bereditatem gente ad se rediiste
dicerent. Pacuv. apud Ifon. p. 227. 1. Here. Du-
bito, quod primordium eapeasam ad stirpem ei-
quirendum. Firg. 1. £n. 630. Seque ortum an-
tiqua Teucrorum ab stirpe volebat. Sic Curt. 4.
1. 17. Stirpe regia esse ortum. Enn. apnd Hon.
toe. cit et Fed. in A'firpi p. 313. 29. Hull. No-
mine Pyrrbus, uti memorant a ttirpe supremo,
FiT.g. 5. in. 711. Dardanlut dirinas itirpis Ace-
ttei. Sail. Jug. 14. Ue jam ab ttirpe socium et
araicum populo R._ regno eipulih sino da' miei
maggiori. — b) De bellult. Ovid. 1. .Fast. 363.
Flebal Aristsui, quod apet ab stirpe necatas Vi-
deral. con tutla la razza. — 2.°) Item propago,
oepotes, posteri, discendenza: quia ttirpt non
'solum truncum, sed etiam ramumsigniQcat. Enn.
apud Varron. 7. L.X. 16. Mull. Ut libi Titanis
Triria dederit ttirpem liberdm. Firg. 6. ASn. 864.
Quit, pater, iile vlrum qui sio comltatur eun-
tem? Fiiius, anne aliquis magna de stirpe ne-
pojumi Id. 4. ibid. 622. vos, o Tjrll, stirpem
et genus omne futurum Eiereete odiis. et 11.
•bid. 166. £oeas Romange itirpis origo. Justin.
16. 1. a med. Nee cessasse, quoad omnem stir-
pem regis sobolis deleret. Tac. 3. Ann. 37. sub
pn. En ttirpt al progenies tot eomulum, lot
dictatorum. et I. ibid. 58. in /in. Arminii uior
Vlrilit tciut ttirpem edidit. prole. Sic Liv. 1.
i. in fin. Brevi Itlrpt quoque tirilis ei novo
matrimonii) fuit. — 3.°) Item condicio, ge-
nus, ordo. f'ellej. 2. 4. init. Menlllas regis stir-
pit originem. el ibid. 29. 2. Poinpejut geni-
tus Diatro Lucilia, stlrpls senatorlaj. tfepos Eu-
_ 494 —
men. l.Neiae alhd hole defoit, qoam generosa
stirps.
HI.) Flgurete. ^ 1. Est origo, causa, prin-
cipium, fon«, radix, origine, raiiice, fonte, ca-
gione, torgev.le. Cic. 1. Cot. 12. exlr. Eislin-
gustur atque deleb : !ur non modo b»c tam adulta
reipublicae pestis, varum etiam stirps ac semen
maiorum omnium. Id. 3. Tusc. 34. 83. Stirpes
sgritudinis omnes elidendae sunt. Id. 2. Pivi-
nat. 72. 149. Ut rsligio propaganda est, sic su-
pertlitionli stirpet omnee ejiciendas sunt. Id. 4.
Fin. 2. su& fin. Diflero earn partem, quas quasi
stirps est hujut qusstionis. Id. Ccsl. 32. sub /in.
Firmata Jam stirpe virtutis. Id. 3. Tusc. 6. 13.
Audeamut non solum ramos- ampulare miseria-
rum, sed omnes radicum Sbras evellere. taraen
aliquid relinquetur fortasse. Ita sunt altaa stirpes
stultitiae. — Ab yel a ttirpe, ab origine, radi-
cilut, funditut. Plaut. Trin. 1. 2. 180. Quod si
eiquiratur usque ab stirpe auctoritas, Unde quid-
quid auditum dicant; nisi Id appareat, Famigera-
tori ret tit cum damno et caalo. Liv. 9. 34.
Gens antiquior originibus hujus urbis - intra an-
num ab ttirpe eistincta est. Cic. 3. rep. 12. in
/in. Noster hie populus, quem Africanus hesl8rno
sermone a stirpe repetivit. ^ 2. Est etiam na-
tura, condicio, qualitas, status, quem natura sor-
timur. Cic. 2. leg. Agr. 35. 95. Non ingeneranlur
boeiinibus mores tam ex stirpe generis ac 6e-
minis, quam ei iia rebus, qua ab ipsa natura
loci ad vita) consuetudinera tuppeditantnr. Adde
Liv. 37. 8.
Homonym. Differ t ttirpt a radice ei eo for-
tasse, quod stirps eet ima pars trunci, qui radici
haret. Cic. Oral. 43. 147. Arborum aititudo not
deleclat: radices elirp esque non Item; sed
etse ilia sine bis non possunt.
STIRSOZlLA, 8, f. 1. herba, qua et centaurea
minor, ita a Dacis appellata, teste Apul. Herb. 35.
STlVA, x, t. 1. Ratione habits elymi. alii
conjungunt ciim Gr. atuta adslringo, vel <rtuipa>,
preiao, unde est Latioorum slipo, el axip-ij, crui-
na, ab eodem ots!^(Ov condenso; alii vero_ cunfe-
runt cum Lat. tlo, quasi sit tlaliva (V. Farron.
loc. Infra cit.): qua duplex notio simul tumpta
noliooi vocis, quss rei per earn sigaiOcata usui
ita plane conveniat, probe respoodet. Gf. Germ.
Sleifc. — Stlva est ea aratrl pars, quam srator
manu tenet et premit, sulci dirigendi gratia, a-
^e'-rXij (It. manico dell' aratro, ttiva, bare; Fr.
manche de charrue, mancheron; UIsp. esteua,-
Germ, die Pflugtterze; Angl. plough-handle).
Farro 5. L. L. 135. Mv.ll. Vomer, quod vomit
eo plus terram : dens, qudd «o mordetur terra ;
siipra id regula quaB stat, ttlva, a stando: ei in
ea transversa regula, maniculs, quod manu bu-
ulci teoetur, qui quasi eat temo inter boves. Ubi
Farro distlugult stivam a maoicula: auclores ta-
men non distlnguunt. Firg. 1. G. 174. Stivoqua,
quas currus a tergo torqueat Imos. Ovid. 4. Fail.
825. Inde prernens Blivam dtslgnat mcenla sulco.
Id. 8. Mel. 218. Aut pastor baculo slivfeque !n-
niius arator. Adde Cofum. 1. R. R. 9. ab init.
Sever. .Jiinct. carm. 6uc. v. 43. fPtrnsd. Sulcoa
perl'acilit sliva tetenderat.
STLlTA vel ulatta, as, f. 1. Fest. p. 313. 5.
Mull, vocem derivat a latut (V. infra); led re-
centiores quidam pbilologi, praj.'ijum s(, noa ali-
quid tine propria ligniCcalione additum, sed ad
radicem nominia pertioere rati (V. Sckuiiizer-
Sidler p. 13.), ducunt a Skr. star et per meta-
thesin ttra, unde iterno el ilralus, quasi til pro
strata; tltlersa enim liquids r et I facile coiiimu-
taolur: hino et latus pro Ulalus, quod diffe.rt a
rad. lit, ul In Latium, a ai.xtvt- Cf. STLIS,
STLOCUS et tiiuUia. — SUala est genua nnvlgii
latum magii quam altum, sic appellatum a lati-
tudine, sed eo loqueiidi usu, quo iltocum pro
locum et tlliiem antiqui pro litem dicebant. Gelt.
quoque 10. 25. stlatas inter 7arias naviuiii ap-
pellationes enumerat. Auson. Ep. 22. 31. Aoatis,
phaselis, lintribut, itlalis, rale Xatnim et Garu-
muam permeat. — ■ Caper tamen de Orthogr. in
/in. p. 2246. Putsch, dicit atie navem piratiiiam:
et inde fieri adjeciivum stlataris, Eliam in tiloa.
STLOPPUS
Philox. Stlatta, rrswatiicou cxa'fcuj stSoj. Cb«
terum baa Fest. et Capr. sententiaa facile conci-
liantur, si ponalur navigium hoc piraticum illam
formam babuisse. Propria vero, inquit O. M\iU
lerus, latum illud Phajoicum raercatorum navi-
gium, quod yauXoj dicitur, a Romania stlalam
dictum esse putaverim. Uinc sllataria pnrpnra,
qua stlalis adportatur. genuine Tjriorum mer«,
apud Juvenal, loc. cit. In SXLATAR1US. —
NS. De cognom. R. F. ONOM.
STLATARIS vel ttlattaris, e, adject. F. voc.
priced.
STLATArUUS vel stlattariua, a, um, adject,
(stlata) De scripliooe scfa(artus et sclalaris, ut
et ecKs pro sllis, V. Capr. p. 2246. Putsch, et
Brambach p. 214. — Stlatariut est ad atlatam
pertinens. Gloss. Philox. Stlattarius, e'pyo/woicoj.
Petron. Sat. 108. Stante ergo utraque acie, quum
appareret futurum non etlatarium bellum, as'gre
espugnavit gubernator, ut Triphsna inducias fa-
ceret. guerra do burla, ludicrum, ficlum: for-
taste quia itlata non erat Davis bello idonea. In-
Serpretum varia sunt sententiaa, aliit interprcta-
tionem, Ieclionem aliit sollicitantibus. V. Bur-
manni editionem. Bucheler leg. tralalicium.
At Juvenal. 7. 134. Spondet enim Tyrio atlataria
purpura Slo. h. e. peregrine et pretiosa, longe
navi advecta. Sunt qui latum clavum intelligunt:
a stlatus, latus. Alii alia comminiscuntur. — Ilino
Stlataria, oram, a. plur. 2. Fet. Scholiatt.
Juvenal. 7. 13'<. affert hunc versum ei Ennio:
Et melior navis, quam qua sllataria portat, Sed
in -Ennii fragmentit non apparet.
STLATTA et deriv. F. STLATA.
STLEMDUS, a, um, adject. Sunt qui a labo
ducunt, ita ut, quemddmodum in similibus, it
merum tit preefiium, forlasse ad pleniorem so-
num. Cf. tamen Germ. schJampen, scnleppen,
trabers, trascinare. el STLATA init. — Stleta-
but est grafts, tardus, fest. p. 213. 9. Mull.
Sllembus gravis, tardus, sicut Lucilius (I. 3. i.
23. M.) « Apuiida: pedibus stlernbis dieits> quuui
refer! equura pigrum et larduta. Cf. Paul. Diac.
si eod. p. :iI2. 8. Milt.
STLETA, te, t. 1. F. SLETA.
STLIS, nis, f. 3. Yidetur etsa a red. Skr.
star, dividere, separara, unda et ctspato, prl-
io, el tlria; sunt eliam, qui conjungant cutn
Germ. Streit, ejusdem tigniOcationis. (F. STLA-
TA init.) Fest. p. 313. 9. Mull, et Qaintil. I.
4. 16. Stlilcm antiqui pro litem dicebant. — St'.is
igitur est idem ac iU. Imcripl. apud Gruter. 350.
7. P. AtBCO* V. IT. GAL. MAXIMO X. VIRO STLIIIEVS
ivDicAHD. etc. Adde 381. 3. et 407. 2. et alibi
s.iepe. Item apud Spartian. Hadrian. 2. eadem
formula X. Fir itlitibus judicandii. At Peter
litibus. Pompon. Dig. 1. 2. i. § 29. Delude (port
crealionsm prcelorit peregrini) quum asset neces-
tarius magiilratus, qui hasta prueitet, decern viri
litibus Judicandia conslituti tunl. Meminit etiam
Cic. Oral. 46. 158. Porro decemviri Uti virien-
tur fulsse ei corpora illorum centum, qui causas
centumvirales cognoscebant. Dio I. 54, c. 26,
01 Ba'xe oi eVt T(2» Sixaofijpt'wv -t-.3» If tou's
SKatc'v ayfipctj xXripoii^escrtV airoSeiKvuftevof. O
vero erant &i viginti viris, qui a farnilia sena-
turla eligebaniur. y^uct. Paneg. ad Pison. 41.
Seu trepidos ad jura decern citat basta virorum,
El 3ruvare Jubel centeao judice causal. Suelon.
Aug. 36. tit cenlumviralem hastam, quam qua.
stura functi coosuerant cogere, decemviri coga-
rent. Adda Plin. 5. Ep. 21. In Iter. G:ec.
apud .S'eccrii p. 25. x. Via sti.. ivd. est Idem ac
o ruv Ss'xtx avSp'jjy twv vtt ^aytna SixaoavrdiU
sub M. AureliO. — Apud Cictr. el Pompun. 13-
gitur litibus.
STLOCUS, i, m. 2. Eijraon ducunt « red. Skr.
stark, unde per metalh'esin slrak (sllak): cf.
Germ. Strtcke, Bpatium; alii vero a Skr. slhal,
sislere: cf. Germ. Stelle, silut, posilus, locus.
Seuiisse la men aliter de bujus cetoraruuiqus si-
luilium vocum origine si. Cens-dinivm , ?.
in LIS, LOOL'S. Horro hanc foe. babent Fest.
in STLATA et Qaintil. 1. 4. 16.
SXLOPf'US vel itlopui (stolopus), I, m. 2. VOX
STO
per oDomatoprelara ficta ad exprlmendam sonum
iuccarum inflalarum, si percullantur, rimbambo
delle guance gonfie percoise. Pert. 6. 13. 'Nee
stloppo tumidat intendit rompere buccal. Ad b.
!. Thes. 2V. Lai. apud A. Malum, in Clan.
Auct. T. 8. p. 560. Stolopas, bucca inflate. Per-
sius: Neo itolopo tumidas etc. — Agnoteit eliam
Priician. t. tub fin. Alii tamen leg. iclopui.
quod cum" red. Skr. tkalp, scalpo, magia con-
lonat, node yolunt recentioret etjmologi hanc
vocem factam.
STO pro Isto. V. STA.
STO, itai, tteti, ttstum, itare, n. 1. — a)
Ad «criptionem quod ntllnet, isto pro tto, pra-
posita litters i, occurrit apud Auguslin. Strm.
1J8. n. 4. ed. Mai. Istat a deilris in vestitu de-
aurato. Adda Vulgat. interpr. Hal. Pt. 133. ol
Jiom. 5. 2. at Inicr. apud Soldetli, Ou. p.
407., fortaiie eophonia causa vulgo usurpatum.
— b) Forma prater, perf. tteti est eueta, du-
plicate vocis tbemate in morem Gracorum et ei-
trita t, pro ileiti. — e) Bine, quod td quan-
titatem tpectat, itlti babet priorem sjllabam bra-
vem. — Sietfrtint, pro itetlrunt, panult. brevi
diicre Virg. 2. £n. 774. et 3. ibid. 48. et Ovid,
fferoid. 7. 166. Sic excidfrimt apud Slat. 3.
Theb. 302., dbtcidfrunl apud eumd. 5. ibid.
274., contigtrunt apud Ovid. 1. Fait. 592. et
timilia apud Poetas multa, qua ad ejusd. -fferoid.
loo. cit. eongetiit Eeintius. — Sto produeen-
dum raonet Incert. Gramm. p. 504. Endl.
Sic Ovid. De Ifuct 60. Parsque loci, qua ito,
publica pane via est. — StStum pano.lt. ba-
bel longam, quamquam receutiores philologi
Bllt brevem, alii vero aneipiiem putant, quibus
alteris favet Priician. 9. p. 474. et 10. p. 510.
Beil. Sane longa apparet in derivat. st&turut,
ut apud Lucan. 2. 718. percussit portum Sym-
plegas inanem Et statura redil. Adde eumd. ibid.
561. et Sil. It. 17. 82. Hinc et in compoiit.
conslalum, unde consiliums, ut apud Lucan.
2. 17. quantis ait cladibut orbi Constatura fides
superum. Sic Slat. 1. Theb. 247. spesne Ob-
statura Pelaigis etc. Contra ttitum cum pa-
nalt. brevi est a eitto, qua signiucat statuere,
ponere. V. STATUS, a, am. Porro, ut mlhi vi-
detur, nomina derlvata quantitate hujut tyllaba
ditterunt, prout fiucil a'sttttum, quod a rad. tti,
qua brevis manel in siilire ; aut a ilalum, quod
item a rad. its, qua contrabitar io tt&re pro
ttaere. (Cf. Burnouf Melh. etc. p. 138. § 152.)
■Videriut tamen erudlti.. — d) Orlgo vocit est
e rad. Skr. itha, ejusdem signification!!, unde
et Gr. 0TO6) et lorov-'- — Part. Slam »ub A
ii re In omn. paragr. et B I. 2. et in fin. ; Sta-
turns sub B I. 8. o. — Sto est rectus insitto,
pedibus nixus maneo, erectus sum, otto, iatr,ut
(It. ttare ritto o in piedi ; Fr. efre ou «e tenir
ou resler debout; Hisp. estar derecho; Germ.
stehen, stehen bleiben; Angl. to stand, stand
up, stand upright or erect); cui opponltur te-
deo, jaceo.
AJ Proprie. % I. Generatim. — i.°) De
personis. — a) Univeraim. Plaut. Capl. prat.
1. Iloi quos videtls stare bic caplivos duos, bi
ttaol acibo, non sedent. Cic. 1. Divinal. 46. 104.
Quum Virgo staret, el Cteoilia in sella sederet.
Martial. 3. 44. Et stanti iegis et legis sedenti.
Plaut. Mil. glor. 4. 3. 36. abl intrp. noli stare.
Id. Amph. 2. 2. 35. Stare ante ades. Id. Aulul.
4. 5. 44. in atriii. Ttr. Ilecyr. 6. 4. 14. ante
ostium. Cic. 2. Oral. 86. 353. ad Januam. Ho-
rat. 1. Sat. 4. 10. sape ducenios- versus dictabal
suns pede in uno. h. e. perbrevi tempore, in
un ailimo. et Cic. Harutp. retp. 4. 7. Quum
stens mibi minaretur. Id. Brut. 77. in fin. Qui
ausi aliquando sunt ttantes loqul. Suelon. Peip.
24. Imperatorem ait slaotem inori oportere. Am-
mian. 25. 4. 4. Staoa cibum eumere visebslur.
2d. 24. 3. 7. Stando moriar. Ter. Hecyr. 4. 3. 1.
Siare bino procul. Sic Tibull. 1. 6. 42. Bo-
rat. Art. P. 361. propius. Virg. 4. G. 355. ad
•■•-•n-.m. Id. 0. ibid. 381. ante pedes. Ovid. 1.
mar. 5. 17. ante oculos. Stat. 11. Theb. 618.
jmia aiiqoem. Harai. I. Sat. 8. 32 t Ccrea sop-
— 495 — .
plieiler stabat, servllibus ut quel Jam peritnra
modis. — Stare inter tacrum taxumque, pro-
verb., de quo r. in SACER. — Passiva imper-
sooaliter. Ter. Eun. 2. 9. 40. at Plaut. .Pseud.
1.5. 42. Quid agltur? rsiDD. sutur bie ad banc
modum. — 6) De serris, qui slant coram do-
mino ct prasto sunt ad obstqula. Ter. Eun. 3.
5. 46. Sto eispectam, li quid mibi imperent.
C. Gracch. apud Gell. 15. 12. Nulla apud me
fuit popina: cequs puerl eiimla facie itabant.
Suelon. Cast. 49. Stare alicui ad cjathum et
vinura. tervir di coppiert. et Piiloat. inlerpr.
3. Reg. 10. 8. Beati servi lal, qui stent coram te.
Tea itare opponitar to' amoulare: nam utrum-
que flebat a serris, qui dominis menus accum-
bent^bus mlriistrabant. Cf. Gen. 17. 1. — Hue
translata pertinere vldetur illud Pi. 106.25. Diiit
(Deui) et stetit spiritns procelle*. fi. e. Jubente
Deo, obedient adstat, is. assurgit mot Tentas
procellosas. — e) De meretricibnt prostantib.
Juvenal. 10. 239. Quod steterat mullis la car-
cere fornieis annls. Borat. 1. Sat. 2. 30. alius
nullaro, nisi olente in fornlee stantem. Ouid. 1.
Amor. 10. 21. Stat imeretrix carlo cuiris mereabi-
Us are. — 2.°) De rebus. Piaut. Amph. 1. 1 . 120.
lana, uti esorta est, stat, Cess. 6. B. G. 27. Arbo-
ret starrtet. Cic. 9. Phil. 2. 4. Statute tteteruni in
Rottrit. Cf. 1. Divinat. 34. 75. Id. 5. Verr. 23. 51 .
Duo tigna, qna none ad implurium (aum stant,
qua multos ancos ad Talm Junonit Samiai tte-
terunt Virg. 8. JErj. 233. Stabat acuta tiles. Bo-
rat. 1. Od. 35. 14. Injurloto ne pede proiuat
Stantem columoam. Virg. 6. JSn. 32. (tat ductis
sortibus urna. Ovid. 6. Past. 383. saio Slant
antra. Id. 3. Fait. 810. itantes radio percorrera
telts. V. RECTA, at. Piatt. 30. Biit. nat. 14. 45.
(131). Ovorum perdlcit pataminam cinii ttantes
mammas tervat. h. «. ne flaecida et decidua
fiant. Stat. 12. Theb. 416. flenlet itabant ad fiu-
mina tiiTas. Cic. Place. 28. 69. Stantibut Hiero-
soljmis. Ceel. Aurel. 1. Tard. 4. 92. Stanti eier-
citio moveatur. h. e. ttatario. — De adlficils, poti-
quam perfects lout. Ouid. 3. Past. 181. Mania
Jam itabant. Id. 3. Met. 131. Jam itabant Tbe-
ba. Id. It. ibid. 205. Stabat oput. Borat. 3.
Od. 2. 42. ttet Capitolium Fulgent. Val. Place.
1. 96. Juno Argolicat Maeetumqne per urbet
Spargit, ineipertos lentere parentibut auttros
jEsoQiden: Jam stare relem remitque tuperbam
Poscere quos revebat. f 2. Speciatim est con-
tittere, manere, quietcere, star fermo, fermarii.
Ter. Beaut. 4. 7. 8. I: quid ttat, lapis} Id.
Phorm. I. 4. 18. et Piaut. Merc. 5. 2. 32. sia
illico. chab. Male fads, properantem qui ma com-
morare. fermati. at Borat. 3. Od. 28. 5. lncli-
nare meridiem Senlis, ac reluti stet TOlncrlt dies,
Parcis deripere horreo Cettantem ampborain.
Seneca (Edip. 685. gelldut in venit etetit Ha-
•itque tanguis. Pirg. 3. G. 84. de equo gene-
roio. Stare loco n'etcit, mieat anribut et tremil
artui. Id. 9. Eel. 20. Quum placidum ventii
ttaret mare. Plaut. Amph. 1. 1. 120. Ita ttatim
ttant tigna, neque not quoquam eoncedit die.
Lucan. 2. 718. Vanaque percuttit pontum Sjm-
plefat inanem El ttatura redit. h. «. non am-
pliui te motura. Adde Pal. Ftacc. 8, 195. Pro-
pert. 4. 6. 27. Pbobus linquent stantem te vln-
dice Delon. Borat. S. Od. 27. 9. Stantet palu-
des. Ovid. 4. Met. 731. et 7. ibid. 200. eon'cut-
saque titlo, Stan'.ia eoocutio cantu freta. h. e.
tranquilia. Id. 4. Pont. 1. 8. rlgido ttantia Tina
gelu. congelati. el Seneca eod. tensu Bippol. 58.
Staos later. Cic. 4. Verr. n. 81. Videtne navem
illami itare nobis fidetor, at lit, qui in navl
tunl, move(l bac villa, ubl to itare oppon. tk
moi'eri. et Ovid. A. Met. 732. Slant aqua. Id.
Ii. ibid. 562. Hasta • non ferro ttabat adacto.
Borat. 3. Od. 9. 5. itai glaciet inert Menset per
omoet. dura, et Sil. It. 3. 94. te longa itare te-
oecta. tivtrf a tarda vecchiaia. el Vulgal. in-
lerpr. Jon. 1.15. Stetit aura a fervore tuo. ii
caitr.3. — Hine tnaatalc PUa. 6. Ep. 12. exlr.
Rescit t!2tl iscui* Mieraliiu stare. Toe. A-
gric 16- SatrJtat dae aiBfaaK stall L k. e. non
ait ptH»»^ ■ inr t. tt. U. Am. 63. at 4.
STO
Biit. 67. Cie. 9. Pin. 10. 31. Voluptai itani.
V. MOVEO. <| 3. Item roorari, manere, esse,
trouorii, esiere, stare. Cm. 5. B. G. 43. Cen-
turions! ex eo, quo slabant, loco recesterunt.
Cic. Pit. 6. a mtd. Paullisperttetlmut in illo
ganearum tuarum nidore atque fumo. Id. 2. Cot.
3. 5. Hot, quos video volitare in foro, quos itare
ad curiam, quot eliam in senatum venire. Id.
Flacc. 6. 14. Qui domi ttare non poterant. Ovid.
2. TVist. 289. Qnum tteterit Jovis ade. Id. Beroid.
18. 208. Kt -melius nulla stat mea puppis aqua.
Id. 11. Mel. 692. stetit hoc miserabllls ipio Eeee
loeo. Seneca Troad. 1178. Quara props a Prlamo
stetl! Cic. 7. Vtrr. S3. 86. Stetit eoleatut prstor
populi R. cum pellio purpureo lunicaque tala-
ri, muliercula niiut In litore. Id. 3. Oral. 61.
Servum babuit, qui ttaret oeculte pott iptum etc
Val. Flacc. 4. 631. Me Pangaa tuper rurtut
juga meque paterna Stare Tyro dulcetque lle-
rum roibl turgere solet, Nunc reor. Cic. 2. Phi*.
4. 8. Qui boc ipio tempore ttant cum gladiit in
eontpectu tenatut. % 4. Item pro harere, fi-
sam ette. Ovid. 8. Met. 414. mlssitque duabns
Basla prior terra: medio ttellt altera tergo. It
b.ibid. 132. Hujut in obliquo milium stetit in-
guine ferrum. Sit. It. 1. 527. Et stant lorlca
iquamit borrenlia tela. Id. 4. 142. Cornus at
oblata stetit inter tempore frontis. — De na?i-
but ett tenere navem in ancora, commorari Is
ancorit, ancorarii. Virg. 6. /En. 902. Aneora
de prora Jacitur : slant litore puppes. Auct. B.
Afr. 62. Stare elassem in salo. Adda Liv. 37. 11«
Id. 36. '20. naves in tlnu Maliaoo. ^ 5. Item
in re militari et dlcilor de mllitibui, qui In
suo gradu, ordlne, aeie slant, et eontre bottom
conttaoter permanent, pugnare parati. -— a)
Abtolute. Sail, fr.agm. 3. 87. Brilz. Ut tnttl-
nere corpora, plerique nequeuntei arma sua
quitque ttant incumbered -<uet. B. Afr. 49.
Quum milltet Jejuni tub armit ttetlssent. Seneca
Phasnitt. 389. stetit acios in armit. Ccsi. 1.
B. C. 47. Afranianl quod diu itetltienl et nos-
trorani Impelam luttlnuitteot, (Alii ieg. rettl-
litient.) Liv. 2. 6. Tarquiniut novut botlit noo
■telle solum sed etlam ab sua parte bostes pepa*
111. Id. 22. 60. ad fin. Quum in acle stare to
pugnare decuerat, turn In cattra refugerunt. Id.
26. 44. Et prlmo baud imparl ttetere acle: sub-
■idia delude etc. Id. 37. 59. in fin. Quota parto
vlrium tuarum ibi dimicavlt Antiocbut7 In Alia
totiut Asia tteteruni viret. Cic. 2. JTtoic. 23. 54.
Ut fil in prcelio, ut ignavut miles, timul ac vlderlt
bottera, fugiat, ob eamque causam pereat non-
numquam : quum ei, qui steierit, nibil tale «ve-
nerit. JVepos" Epam. 10. Poslquara pugnarl Oum
Lacedamonils eepit, In primis slelit- Stat. 8.
!Tfte6. -322. stetit audaces effusus in Iras Conte-
ruitque manm. Plaut. Amph.i.t.&i. Quitque
uti tteterat, Jacst obtinetque ordinem. Juvenal.
3. 290. Stat, contra ttarique Jubet. Ovid. 9. Met.
43. Stare in gradu. Ammian. 31. 3. 4. gradtx
fito. Id. 16. 12. 20. vestigiii Dili. Sit. It. 12.
105. de militib. fugientib. Slate, o miterl, qaeis
gloria lummo Dedecori est. — De edlficiis. Liv.
38. 6. Consul arielibut murot quatlebat etc. Op-
pldanoi primo pavor ac trepidaiio cepit: deinda
ut prater spera ttara murot vlderunt etc. itare
in piedi, itar taldo. et 32. 24. Romani et rulnas
muri supervadebant, et tcalat ad ttantia mosoia
lofercbant. — b) Cum Dativo pertona, oul re-
tittitur. Virg. 3. G. 347. Non teeui ao patrlU
acer Romanut In armii Injuiio tub fasee vlam
quum .earplt, et botli Ante ewpeetaturo poti-
lit Hal in agmlna castrls. Botti ttat, inquil Phi-
larg. ad h. I., figurate pro contra bostem ttat. —
Uine metaphorice. Cic. 1. Fam. 4. Ad XVI. eel.
Febr. quum In leoatu pulcberrlme tiaremut, quod
jam illara tententiam Bibuli fregeramut aoumque
cerumen ettel relictum, tsmeniia Volcatii- ^ 6.
Item pro tuspendl, pendere. Liv. 99. 9. Aliquan-
do pagna airoi itelit. Id. 97.9. Diu pugna nautro
inclinata ttet. Id. 8. 38. Ita aneeps dicltur cer-
lamen sietiite. Adde Lucan. 1. 216. *[ 7. Item
est rlgere, drizzarii, fani irto, arricciarii. Virg,
7. Eel. 53. Slant it Juniper! at eastaneas blrtui*.
STO
Id. 2. Mn. Tib. Obsiupul stefceruntque earns ot
70s fauclbui basil. Adde Ovid. 7. Met. 631. Stat.
8. TTtet. 326. Sura erines. Ovid. 8. Met. 286.
S3:tas. /fj. 6. v'feiri. 672. cristas ta Venice. Id. 10.
Aid. 655. aristas. — Obiceno seasD. Martial. 3.
75. Stare, Luperce, tibl Jam pridem mentula dealt.
Adde eumd. 6. 23., Auct. Priap. 72. % et 80. 1, et
Apul. 2. ^f«t. ^f 8. Similiter eiitare, promioere.
Zucil. apod Non. p. 391. 28. JK"ere. Uic corpus
solldum Invenies, hie itare paplllat Pectore mar-
Tnorso. Plin. 28. BUI. not. 19. 77. (249). Magi
propinant virgin! novem grane flm! leporis, ut
etent perpetuo mamma. Ovid. 12. Met. 401. ale
tergura sestile, ale atant Pectora eelaa iorit. Id. 6.
Fait. 133. Graode caput, atantes oeuli. % 9. I-
lem pro congelarl, eooereieere, ristagnarti, rap-
prendersi. Seneca (Edip. 585. gelido.6 In f enis
Stetlt n«sitqne sanguis. % 10. Item morari, cet-
lare, otioium esse. Sil. It. 12. 104. nnmerabat
inertea Alque aotoa line Marte dies, ac stare pu-
debat. el ibid. 68. quia terminal, inquit, 'Ante
urbei standi Grajai, oblite tuorum Factorum mi-
les? Ter. Andr. 5. 8. i5. Propera, areeaae, quid
Has? quid ceaaas? ^ 11. Praterea stare di-
caniur, qua operta et oppleta aant; quail con-
stant et lusiineanlur aa re, qua opplentur: con-
f.ruitur autem cum Abl. cine prap. Sisenn. apud
Jfon. toe. cit. Calom ealigine (tat. Ccecit. ibid.
Ager atat lentibui. Zucil. apud Donat. ad Ter.
Jndr. 4. 2. 16. atat sentlbn' fundua. Virg. 12.
I£n. 407. Jam pulvere caium Stare Tident Slat.
7. Trial). 124. Pulrereo slant astra globo. Clau-
dian. 1. Laud. Slilich. 257. atant palrere Sjrtes
Gatula. Enn. apud Porphyr. (ad Iliad Bo%at.
1. Od. 9. 1. Videi, ut alta atet nlve candidum So-
racte!) atant pulvere camp!. Boeth. Consol. phi-
los. i. tnetr. 3. Ntmboiisqae polas ttetit imbrl-
lat. firg. 6. JSn. 300. d« Charonte. atant lumi-
oa flamma. \Danles, Inf. 3. 109. Caron dimonio
eon occhi di bragia.) Id Cod. Medfceo habetur
ftammae, ita tamen ut postrema vocalia e trans-
versa linaola aecta ait. Ita Forcellinus. Cum
Cod. sutem Med. atat et Ram, et major codd.
alque adeo prnstanlior pars, testa Ffagnero. An-
tique aliquot eiemplarla Pier, et Zulich. a ra. a.
fiammea eibibebant, quod arrisit Beinsio, VII.
448., ita at sit versus dactjlicus: ale ibid". 33.
Bit patrio eecldere manua. quia protlnus omnia.
obi Pieriut iis adversatur, qui omnem icripsere.
Alii porro leg. slant lumine (lammce. Verum
slant lumina flamma leclionem esse ceteris pfs-
ferendam raonet Forcellinus, eui recentiores crl-
UelkiuQ'regantnr. Porro atant alii pro vulgar! sunt.
Interpretantur; alii aliler. Senoist hsc babet:
« Slant lumina flamma il faut eipllquer comme
Wagner : eon regard est ' file et plain d' une
flamme immobile. Stare se dit del cboses qui
eonservent la memo situation*. Cf. firg. 12.
JEn. 403.
B) Translate atare formd aclivA oceurriS
L) Personiliter. «f I. Generalim. Cic. 2. Off.
i. 3. Utioam reapubliea .itetliset quo cosperat
statu! Quinlil. 12. 1. 20. Stetisse ipsum in fa-
atigio eloquenlia, Seneca ad Marc. 24. Nihil
quo slat loco, dibit, omnia steroat abducetque (se-
cum) vetustas. firg. 2, 3Zri, 88. Bum itabat regDO
incolumis. Cic. 10. All. 8. Hullo enlm modo posse
Video atare latum (Ccetarem) dlutius, quin ipse
per ee etiam languentibua nobis concidal. soste-
nersi, reggerti in piedi. % 2. Specialiro inco-
lumem use, dignitatem suam retinere. Cic. 7.
Fam. 2. a med. Eorum aujilio, qui, me slante,
stare non poterant. Id. 2. Phil. 10. exlr. Que
•1 valuissent, reipublica sUrot, tu conciditscs.
Id. 2. Cat. 10. 21. Qui homines al stare non
poisunt, eorruant, led ita ut etc. Id. 13. Fam.
29. ad fin. Per quos homines ordinesque stelerim,
qoibusque munitua fuerim, non ignoras. Ovid. 1.
XYist. 9. 1,7. et 5. ibid. 1*. 21. Dum italimua, lur-
is quantum satis esaet, habebat Nota quidem, aed
Don ambitiosa, domes. ^ 3. Hiac pro niti, con-
sisted, contineri, Tigers, ^arare. — a) Cum
Abl. et prsep. in. firg. 1. JEn. 646. Omnia In
Aieanlo cari stat cure parentis, fal. Place. 3.
873. Scilicot In solit profugi stetit HerculU ar*
— 496 —
mis Nostra sales? — b) Cum Abl. sloe prepos,
Liv. 4. 40. Respubllca atellt virtuto tua. Id. 45.
19. circa med. Regnnm eornm novum, nollis
vetnstis fuDdatum opibua, fraterna atare Concor-
dia. Id. 8. 7. Disciplinam milltarem, qua stetit
ad hane diem Bomana res, solvisli. Id. 1. 3.
Tulela muliebrl res Latina at regnum avilura
puero stetit. Cf. Sil. It. 2. 173. f 4. Hine et-
iam stare dicitur aut comoadia aut ejus actor,
quum placet. Ter. Becyr. prol. 2. 6. In bis,
quaa prlmum Cscilii didici novas, partim sum
earom eiaetus, partim vii stetl. Id. Phorm.
prol. 9. Si intelligeret, quum stetit olira nova,
actoris opera magis stetisse, quam sua. Sic Bo-
rat. 2. Ep. 1. 176. Secarus, cadat an recto siet
Fabula talo. et 1. Sat. 10. 16. Mi, scripta qui-
bui eomcedia prisca viria est, Hoc stabaat, hoc
sunt imltandi. Petron. Sat. 2. Corrupts elo-
quently regula stetit et obtinuit. ^ 5. Item
sspe est etiam constantem esse, permanere, per-
severare, et refertur praeipue ad animum. Cic
Rabir. perduell. 10, 28. Fidem non Rabirias,
Bed Warms dedit: idemque violavit, si In Ode
non stetit. SU. It. 11. 3. atat nulla diu morta-
libos usquanii Forlana titubante, fides. Cic.
1. ad Brut. 10. a med. Qui si aleterit idem
mibique paraerit, satis videmur habituri preesi-
dii. Martial. 8. 71. nam stare aut crescere de-
bent Munera. firg. 4. JEn. 539. Aut bene apud
memores veteris stat graiia facti. Cic. 5. Alt.
18. Stamue animie, et quia consilii bonis utfmur,
speramuj etiam menu. Boral. 2. Sat. 3. 2i2. Tu
pradens scelus ob titulos quum admittis inanes,
Stas animo? hai il tuo buon giudizio? es men-
tit compos? Seneca Thye$t. 634. Si steterit ani-
mus: si metn corpus rigens Remittet artus. h. e.
ai se collagerit et firmarit. — Slat scn^entia,
certum est, deliberatum est. Ter: Eun. 2. !. 18.
vide quid ages. pa. stat santentia. gran risola-
zione! bellissimo! et Sil. It. 7. 224. Stat pen-
sata diu belli sententia, vincam Servare invitos.
Cf. firg. 10. JEn. 467. Stat sua cuiqua dies. —
Sequente inTinito. Liv. 21. 30. Uannibali sen-
tentia stetit, pergere ire atque Italiam petere.
Sic Cic. 9. Fam. 2. ad fin, Nobil 8tet illud, una
vivere etc. $ 6. llinc poetice dicitur de cultu el
est non mulari et constantiam firmitatemque ani-
mi aut etiam ituporem prs ie ferre. Sil. It. 15,
29. staos vultus, et ore Incessuqae vifo propior.
h(Conira fulgat. interpr. Gen. 4. 6. Quare ira-
tui? et cur concidit faciei tna?) Stat. 10. 77»e6.
693. cur ad patrios non stant tua lumina vul-
tus? h. t. aipectum patris non sustinenl. Lucan.
5. 214. nunc rultu pavido, none torva minaci:
Stat numquam fades, fal. Flacc. 4. 639. stant
ora inetu, nee fess^ recedunt Lamina. ^ 7. Item
ost acquieseere, eonsenlire, conienlum esse. —
a) Cum Ablativo. Cess. 6. B. G. 13. Populus
decrelo non atelil. h. t. non acquievil aut non
perseveravit. Cic. 5> Tusc. 28. 81. Omnia ad suum
aroitrium referre, suis Hare Judiciis. Id. Cluent.
47, sub fin. Si aterque censor eensoria opinione
standum non putavit. Id-T.Atl, 15. Omnes cu-
piobant, Csisarem atare condicionlbus lis, quas
luUtet, Id. 3, Off. 25. -6 med. Facere promissa,
atare conventis. Quintil. 5. 6. 4. Stare jurejuran-
do mavult. Al. stari. Ovid, 2. Met. 818. Sle-
mus, ait, pacto. — Passive impersonaliter. Liv. 7.
35. et 34. 22. exlr. Quse para erit, eo stabilur
consilio. Id. 21.19. Etsi priore frsdere slaretur,
satis cautum erat Saguntinii. Id. 8. 40. exlr. Nee
quisquam seqaalis temporibus illii scriptor exital,
quo satis certo auctore itetur. Quinlil. 7, 6. exlr.
et ibid. 10. Verbis legis standum ait, an volun*
late. Curt. 10. 6. 15. Eo, quod major pars, eo-
rum decreverit, stetur. — 6) Et ediiila pra-
positlone. Cic. 1. Fin. 14. 47. Staro oportet
In eo, quod tit Judicatum. Id. 2. All. 4. Cure,
ud cum Titinio trabsigas. si In eo, quod osten-
derat, non atat, mibi maiime placet, 8a, qua
male empta sunt reddi. — c) Cum Dativo. Liv.
7. 6. Nunc fams refum standum est. Alii teg.
fama. CaJltjtraf, Dig. 42, 1. 32. Alioquin rei
Judicata: stabitur. Ulp. ibid. 26. 7. 3. Mariloque
gatrii lUtur volunlali. Id. ibid. 36. 3, 6. Re-
STO
promicslo eilgenda est, volnntatl defunetl slatara
iri. Id. ibid. 4. 7. 23. ad fin. Nihil aliud est,
arbitri santentia! stare, quam id agere, nt arbitri
santentia; pareatur. African, ibid. 2. 1. 18. Stare
conventions Ulp. ibid. 4. 3. 2£. religionL Id. ibid,
19. 1. 13. sub fin. us aut stetur emptioni, aut
ditcadatur. ^ 8. Item stare, ductS fortassa me-
tapbora a re militari, pro di versa ratione,qua eon-
ilruitur, est favere, allcujui Cautam tueri, ejus par-
tes sequi; aut advertarl, cootrarlum esae. —
1.°) In bonam partem et quidem — a) Cum
Ablativo persons et prsp. cum. Liv. 26. 41.
Quum dii props ipsi cum Uannibale itarent. Id,
5. 38. Fortune cum batbariB stabat. — 6) Item
cum Abl. periona aut rei et prsp. ab, pro, in.
Of. 1. Invent. 43. 81. Stare a se potlus quam
ab adversariia. Id. Brut. 79. 273. Talis tribunus
plebis fuil, ut nemo,, contra civiutn perditorum
dementiam, a senatu et a bonorum causa eteterit
constaotius. Id, 1. Invent. 3. 4. Stare a menda-
eio contra verum. Nepos Datam. 6. a med. Coa-
cti sunt cum eii pugnare, ad quoi tranaierunt.
ab bisque atare, quos reliquerant. Liv. 38, 25.
Pro jure gentium stetit fortana. Id. 2. 12. Stare
pio patria, Ovid. 1. Art. am. 200. pro aignU.
Quintil. II. \. 80'. pro Juba. — Curt. 3. 11.
18. Grseci, qni in Darei partibua steterunt. —
c) Cum Adverb. Plaut. Men. 5. 2. 48. Bias
stas, illim causam dicis. Liv. 21. 10. Cade jus
ttabat, ei (populo) vletoriam dedit. Id. 24. 45.
Aliunde stet semper, aliunde aentiat. Sic Justin.
5. 4. 12. Tantum fuit in ano viro momenil, at,
unde stetisset, eo se victoria transferret. — ■ d)
Absolute. Liv. 25. 15. Prope incondita Thurino-
rum turba nee satis fido animo, unde pugnabat,
atans. — 2°) In malam partem, el quidem
cum Accua. persona aut rei et prap. s'n, ao%
uersus, contra. Ovid. Beroid. 7. 166. Nee ste-
terunt in te virque paterque meua. Nepos Age-
sil. 5. eV Phoc. 4. Stare adver6us aliquem. Cic.
1. Invent. 3. 4. Contra veram. Cf. firg. 11.
JBn. 282. contra aspera tela. — 3.°) SImal
utrumque Jung. Ovid. I. Trisl. 2. 5. Mulciber In
Trojsm, pro Troja stabat Apollo, et Nepos Agesil.
5. ad fm. Si eos esatinguere voluerimus, qui no-
biscuin adyersus barbaroa steterunt. Gf 9. Item
dicitur de iis, tjus aliquo prelio constant, cos^are.
— a) Cum Ablat. pretii, quod per nomen tubstan-
tivum aut adjectiv. significatur. Liv. 34. 50. Po-
lybius icribil, centum talentis earn rem Achais
stetisse. Borat. 1. Sat. 2. 122. qua neque ma-
gno Stet pretio, nee cunctetur, quum esl juss&
venire. Liv. 3. 60. Si estemplo rem fortuna com-
miiisset, baud scio, an magno detrjmento certa-
men Btaturum fuerit. gli sarebbe costato caro.
et 23. 30. Multo sanguine ac vulne r i D ua ea Poania
Victoria slelit. Ovid. 2. Fasl. 812. lieu quanto
regnls noj stetit una tuis! firg. 10. JSn. 494.
baud illi itabunt ^Jneia parvo Uoipilia. fal.
Max. 5. 6. n. 1. Populo R. liberunern mam ma-
gno stetisse. Adde Propert. 2. 7. 8., Sil. It. 17.
81., Martial. 3. 75. el Quintil. ieclam. 13. tub
init. Curt. 3. 11. 27. Tanlulo impendio victo-
ria stetit. Pellej. 2. 64. ad fin. Ulrinque vindicta
libertatis morte stelit. — b) Gam Genetivo pre-
tii. Seneca 1. Ira 2. Nulla pestis bumano ge-
neri pluris stetit. ^ 10. Siare dicitur etiam pro
esse, cum aliqua sigoincaiion 8 diuturnitatis. far-
ro apud Hon. p. 264. 21. e t p, 392. 5. Merc,
denique avarus Quia sanui? cui ai alet terra et
traditua orbis, Furando tam e n et morbo atimula-
lua eodem, Ei eese ipse aliquld quarat cogalquo
pecult. Ovid. 1. Art. am. 5->o. iDque cava nullut
atat tibi nare pilus. Propert. . 3. 17, 20. Infamis
atupro atat Pelopea domu S; eE {jy, 21. 21. Nam
quantum ferro, tantum pietate poteotes Stamui.
fal. Flacc. 7. 354. nee n otis stabat contenta
renenis. Seneca Bippol, 470, Vacuum sine ullia
classibua *tabit mare. Ou,'d, 5. jrqjt. 383. saio
atant antra vetualo, Quae justum memorant lo-
coluisse senem. ^ il. Bene stare eat quod
Itali star bene dicunl, valera. M. Aurel. apud
Fronton. 3. ad M. Ccei. (adente iterum A.
Maio) \'i. Dum tu jac e bis, et mini animal sa-
pinus erit; quod ai | U| dii; jarantibui, bene
STOA
stabls, et mens animus oene constabit, qui none
Corretur ardenlissimo desiderio tui.
II.) Impersonaliter. ^ 1. Stat, cerium est,
deliberatum est, son rlsoluto, ho fissalo. Cic. 3.
Att. 14. extr. Nos In Asiam converteraus: ne-
qoe adbue stabat, qao potisslraum : Bed scies, —
Cum Infinito.-iVepos Alt. 21. Mibi etat, alere
tnorbum desinere. Virg. 2. Mn. 750. Stat, casus
renovate oranes omrjemque revertl Per Trojatn.
Sil. It. 3. 68. Quos nt seponl stetit et secernere
ab armis etc. ^ 3. Stat per aliquem, allquii
est in caasa, dipendere da qualcuno, stare in
alcuno. — a) Absolute. Quinlil. 3. 6. a med.
Deserul, tempestatibus, Quminibus, valetudine irn-
peditas: id est, non per roe stetit, sod per ilia. —
t) r .\im Conjunctivo et partic. of, nt, quominus,
qvin. Id. declam. 250. Per te stetit, ut etc. Adde
Flin. Ep. 10. Liv. 3. 61. Per milites doo stetisse,
ne vincerent. Sutton. Aug. 28. Quasi per ipsum
staret, ne redderetur. Liv. 6. 33. TJtrisque ap-
paroit, nihil per alteros stare, quo -minus in-
cepta persequerelur. Id. 0. 14. Per ulros stetis-
set, quo minus discederetur ab armis. Adde eumd.
44. 10. Id. 2. 31. Per earn non stetisset, quin
prsestaretur. Adde Tac.dial. de Oral. 21. extr.
Cic. eod. «6n8a dixit, 1. Fam. 4. Nemo est qui
uesciat, quo minus discessio fieret, per adversa-
tios tuos esse factum. — c) Cum Infinite. Sets-
vola Dig. 32. 1. 36. SI per eum non stetit, pa-
rere defunct! TOlnntati. — Hinc Part, prss.,
sojus exempla retalimus
Stant, antis, etiam absolute oecurrit et est
exstans, prominens. Fropert. 4. 5. 12. Stantia
ourrenti diluerentur aqua. h. e. quacumque ex-
stant e terra et erecta sunt, aquis obruerentur.
STOA, as, f. 1. 8Toa. Julian. Gramm. p. cexu.
In Anecd. Belv. ea. Hag. Stoici quoroodo diets?
Ab stoa portico, nam stoa Grssce, Latine porti-
cus dicSJur. Moi erat apod phiiosopbos, ut in
una porticu congregarentur et ibi disputarent et
inde ab stoa portico Stoici dicti.
STOACTJS, a, um, adject. 2Tuaxo'e pro 2-rwi-
seo'j, Stoicus: a oxiox!- apud Athenvum 13. p.
583. Casaub. Capell. 2. p. 31. Quidquid agentes
Stoaci prascia daat tuturis Semper aubelis do-
cilis fomitibus lulisti.
STOBRUS. V. STROBt'S.
STCEBE, es, f. 1. (oTOi^rj) Pro stabe scribilur
slybe apud Bieronym. interpr. Horn. 2. Orig.
In Cant. Cantic. p. 1135. Migne. (ex Is. 55.
13.) Siquidem pro stybe ascendit cjpressus. ubi
Vutgal. interpr. babet: pro saliunca ascendet
abies. — Stcebe est genus berba, alio nomine
p'heos. F. PHEOS. PUn. 21. Bist. nat. 15. 54.
(91). et 22. ibid. 11. 13. (28).
STCBCBAS, Sdis vel ados, f. 3. aioiydt et <rrt-
j^a's f 1. Est berba nascens in insulis ejusdem
nominis, odorata, coma byssopi, amara gusto, ot
Flin. 27. Eitt. naU 12. 107. (131). tradit; ubi et-
iam recenset ejus militates in medicina {Lavan-
dula Stcechat Linn.). Sunt autem Stcechades in-
sula tree Gallia N&rbonensis, none a" Byeres, con-
tra ostia Olbii amnis: de quibus PUn. 3. Bist.
nat. 5. 1 1 . (79). Tres Stcecbades a vicinis Massi-
liensibos dicta, propter ordinem: quas item Do-
minant singulis voeabulis, Proten ex Hesen, qua
et Pomponiana voestur. : tenia Hypaa. Bac PUn.
Porro orotj^oj ordinem significat, itpwTTj pri-
mam, usan mediam : u'irato postrema est ^ 2.
Est etiam bulbas scilliticus apud Apul. Serb.
43.
STfflCHEON vel
STCECHlON, li, n. 2. OTet^eTov, elementam
seu alphabetl littera. Terentian. De metr. v.
1168. In tantam vegeta est et vlvida littera se-
xta Quom prior est et muta loco subjects aecun-
do; Arctieon idcirco Slccehion Grscia dixit. Alii
leg. ttacheon, ut platen a vKa.ttia, extrlta lit-
tera i.
STCECHIS, Idls, f. 3. herbs eadem ao slerge-
thron. Apul. Serb. 43.
STOICA. r. STOICOS, a, om.
STOlCE, adverb. (Stoieoi) Stoicorum more,
Swicamtnte, 2t«x»4. Cic Farad, prtsf. Stolee
olet, tmllls oraioriis oraamentis adhibit!;, dice-
Toa. iy
— 497 —
re. Id. Slur. 35. 74. Aglt mecum severe et
Stoica Cato.
STOlCE, es, et
STOICI, Srum. V. STOICUS, a, um-
STOIClOA, a, m. 1. (Stoicus) idem ac Stol-
disciplina et severitati. Juvenal. 2. 64. Fugerunt
trepidi vera ac manifesta canentem Stoicida. *Le
putle delta Stoa, trepide a queste Patenti ve-
rita, si diero a gambe » (Gargallo). Quidsm^ e-
nim volunt signiBcare virum raollera, et Stoici-
dam nomen esse femininum de tiro dictum, ea
ratione, qua apud Virg. 9. £n, 617. quidam
Rutulorum Trojanos per eon?icium sic ridet:
O vere Phrygia. neque enim Pbryges etc.
STOICUS, a, um, adject. 2xmly.it, ad Stolcos
perlinens, Sloico. Cic. 9. Fam. 22. ad fin. Schola
Stoica. .fforat. Epod. 8. 15. Stoici libelll. Mar-
tial. 7. 69. Stoica turba. Id. 11. 84. Tondaat
bic inopes Cynicos et Stoica menta. Seneca Ep.
123. ad p,n. Stoica secta. et Ep. 13. lingua, et
Ep. 22. sentenlia. et Ep. 59. slgoiflcatio. Gell.
19. 1. disciplina. Juvenal. 13. 121. dogmata.
Seneca Apocol. ante med. Stoicus deus. h. e.
rotundus, ut ait Cic. 2. Nat. D. 17. 48. — Hinc
absolute, substantivorum more
Stoica, orum, a. plur. 2. Stoicorum pbiloso-
phia. Cic. 1. Nat. D. 6. 15.
Stoica, ib, vel
Stoice, es, f. 1. doetrina vel secta Stoicorum.
Porphyr. ad Boral. i. Ep. 1. 16. Inter Stoi-
cam et Epieuream jactari se ait. et max. o. 17.
Bene rigidus secundum Stoicen.
Stoicu3, i, m. 2. Stoiea philosophia sectator.
Fuit enim genus philosophorum, qui a Zenone
Ciltieo originem habuere, ita dicti a otocc, por-
ticus, quod Zeno Athenis in porticu philosophiam
docuit, nempe in porticu ilia, qua Pcecile diets
est a varietate pictura, idest a noixiXoj, varius,
quam Polygnotus gratuito pioxit. Deum dicebaui
esse ratlonem quamdam per omnem naturara re-
rum pertinentem, Item legem naturalem recta
imperantem probibentemqua contraria : iidera
divinitatem tribuebant alheri, astris, annis, men-
sibus annorumque mutatiooibus. Nihil bonum
ejislimahaat nisi bonestum "elicitalem In sola
virtute coostituebaut. Itaque eorum axiomata
fuerunt, 60lum bonestum bonum esse: in quo
virtus sit, el nihil deesse ad beate vivendum: so-
lum sapleniem esse divitem, formosum, regem,
omnes stultos servos esse: peecata esse aqualia
et bujusmodi. Fuoditus pertarbaliones animi sus-
tulerunt, hoe est, voluerunt sapientsm omnino
esse sine perturbationibus. Uac et alia multa eo-
ram placita passim leges apud Cicer., prasertim
in librw pbilosopbicis et in Paradoxis. V. etiam
orstionem ejus pro Murena, ubi salse eos tidet
in persona M. Catoois, c. 29. et 30. — De usu
vouis, Cic. Parad. proozrn. 3. Cato, perfeclus mea
sententia Stoicus, et ea sentit, qua non sane
probantur in vulgo el in ea est barssi, qua nul-
lum sequitur florem orationis. Id. 1. Off. 35.
128. Si qui fueruot Stoici pane Cyuici qui etc.
Id. Parro Sat. JUenipp. 86. p. 220. Ochl.Aa
charteo stadio a'iriTa'pto» a'-yuvix, quo qui cer-
tasset animc bellus homo, raagis dslectatus Stoi-
corum pancratio, quam Athlatarum. Auson. Ep.
2. 6. Stoicus has partes, has Epicurus amat. [lid.
Gramm. p. CCLVI. in Anecd. Belv. ea. Bag.
Stoici quinque partes (orationis) esse diterunl.
nam nomen et prooomen una pars, verbum et
participlum alia pars, adverbium et conjunetlo
tertia pars, quarta prapositio, quinla interjectio.
STOLA, a, f. 1. oto>.jJ, vestis mullebris ad la-
los usque demissa, sinuosa, rugis plicisque abun-
dans et ions ad corpus adstricta ; eul pallium
aut palla superinduitur : a otsXXu, qua amicire,
induere signiDcat, veste talare da donna.
I.) Proprie. 4 *• Stricto sensu, ut diilmus.
Enn. apud Non. p. 193. 4. Merc. Et quis il-
iac est, qas lugubri soecincta est stola? Par-
ro Sat. ilenipp. 31. p. 119- OM. Slo'.a calce-
oiqaa EJOlUbta propter posivos eapio. et mas.
STOLARCHUS
Partim venUBta rauliebri ornat stola. Cic, 2.
Phil. 18. 44. Sumpslsti virilem togam, quam sta-
tim muliebrem stolam reddidisti. Alii rectius le_?.
muliebrem togam. (Similis hujus est locus iu
Felron. Sat. 81.)- Seneca Fit. beat. 13. Hoc
tale est, quale vir forlis slolam indutus. Utp.
Dig. 34. 2. 2i. a med. Vestimenta muliebria
sunt, qua matrisfamilias causa comparata sunt:
quibus vir non facile utl potest sine vitupera-
tione: veluti atola, pallia, tunica etc. fforat.
I, Sat. 2. 99. Ad talos stola demissa et circura-
data palla. Martial. 3. 93. Rugosiorero quum ge-
ras stola frontem. — Fuit propria malronarum
honeataram, nam meretrices toga utebantur. Ovid.
3. Pont. 3. '51. Scripsimus bac istis, quarum
nee vitta pudicos Contingit erines nee stola loo-
ga pedes. Martial. 10 5. Q ui6 q a ' s slolavepur-
purave contemptor, Quos cotere debet, lasit im-
pio -versu, Adde Oui'd. 2. Trist. 251. Matrona-
rum stola rubra fuisse videtur: elenim .isfaet.
Priap. 12. vetulam matronam describit stola
rufa indutam. et Fropert. 2. 19. 81. Illaque
plebejo vel sit sandicis araictu. h. e. toga, ut
plebeja mulieres, vel stola purpurea, ut matro-
na solent. Sed fonasse rubra dlcebalur stola,
quia purpurea instita Imam ejus partem ambis-
bat. — Hujus stola figuram exbibet A. Hick
ex pictura depromptara in thermis Till conspi-
cua; ubi instt'ta adparet, qua olim fascia putaba-
tur ad oram stola assuta (quam sententiam tenuit
Cl, Corr adinius ad voc. INSTITA); at constat
none, fuisse latam fasciam seu laeiniam, qua re-
tro stola assuebalur celabatque pedes ac trahebatur
In modum syrmatis, codo o strascico. Cf. Slat. 7.
Theb. 654. — Stola utebautnr etiam eitharaidi, qua
et palla dicebatur.-f. PALLA. Varro 3. R. B, 13.
Q. Hortensius qunm in agro Laurenii esJEt, Or-
phea voeari jussit: qui quum eo venissst earn sto-
la et cithara, et cantare euet jossos, buecinam
inuavit, ubi lanla cireumQuxil nos eervoram,
aprorum et csterarum quadrupedum roultitudo,
ut etc. Orphea dixit, quia hie quasi Orpheus
alter beitias ad se coogregavit. — ApodOrieo-
talas populos tunica erat superior ample et si-
nuosa, qua sacerdotes, reges et hoooratiores viri
uvebaotur. Fulgal. interpr. Gen. 41. 42. Ve-
stivit eum (Joseph) stola byssina. Id. Lev. 16.
32. Stola lioea. — Stola, vestis quadara, qua
hodie sacerdotes nostri utuntur, originem babet
ex ea veteris stola parte, qua erat ecu picla.
Cf. tfuorsaroHi, ^etrf p. 79. 5 24 Laliore
sensu est communis omnium veslium appellallo
apud Latinos veleres Gracorum morem Imitalos,
ut Non. p. 537. 24. Merc, observavit. .Enn.
ibid. Regoum reliqui Baptus mendici stola. Id.
ibid, et apud Fest. in Squalidum p. 329. 28. Mull-
Conveslilus, squalida saptus stola. — Hinc ^pui.
de veste sacerdotali usurpavit, II. Met. Perfe-
ctis sollemnibus, processi duodecim sacratos sto-
lis, habitci quidem religioso satis, led ellari da
eo nullo vinculo prohibeor. et mox. Hac Oiym-
piacam ctotam sacrati nuncupant.
II.) Translate, ^ 1. Metonymice ponitur pro
ip 8 a matrona. Stat. 1. Silv. 2. 235. Hie eques,
bic juvenum catu stola mixta laborat. Flin, 33.
Bist. nat. 3. 12. (40). Atque inter stolam plebem-
que hunc medium feminarum equestrem ordinem
fecit. Adde VaX. Max. 2. 1. n. 5. 11 Figu-
rate apud Ecclesiasticos scriptores. Fulgal. in-
t»rpr. Eccli. 6. 32. Stolam gloria induere ali-
quera. Id. ibid. 50. 11. aeeipere ; Id. , ibid. 15.
5. Stola gloria veslire aliquem. la. nor. 4. »u.
pacis exuere. ^ 3. A similitudine (tola ■ dr-
eitur a metricis pes amphibrachu.. Cms. not-
sus De met. p. 2666. .Putsch. Amphibracbos
ei brevi, lonpa et brevi, lemporum quattuor,
ut dicaris. huno aUi mesiten, alii smlam appel-
laverunt — NB. De eognom. B. V. OHOH.
&T6L4RCH03, i, ra.2. s«Xa?-/,o; el «oXasxK>
prafeetus classis: a o-toXofe elassis, el opx 05 !
praeo, priocipor. Inscript. apud Mommsen it.
2685. c. atisu BvrrcBetis b. (ft. e. baneneiarU)
stolabch.. Cl. Benzen ad h. i. bac_ adnotat:
B»n<ficiaril stoJordxi, ducis, credo, divisiomi eo-
jusdam classis Misenatu. At Mommsen prale-
63
STOLATA
cluro clasalt putatj tltull enim elaaslarii eolent
£r.-*eisaare.
STOlATA, as. r. foe. W(j. in Co.
STOlaTUS, a, am, adjeet. (itola) ttola iadn-
tus, e'ctoJacusvog.
I.) Propria, Pilrav. 1.1. ante med. Slolala
raulierea. Caligula imperator apud Sutton. Cal.
23. Llvlam Augustam proavlam, propter vafri-
liam, Dljtsem itolatum appallaba't. Utisit vttlito
da donna, nam apad Gracot (tola erat etiam
VMtitua vlrllla.
II.) Translate, quia itola matronarum propria
ail, ttolatut matronalem at liooetfum oignlficat.
Martial. 1. 30. Quia Floralia vault at atolatum
Permitilt meretrleibua pudorem'f — Biae
Stolata, cs, t, i. absolute, tubitanlivorum mo-
ra, quia -atola matronarum propria erat apod
Romanoa, idem eat ae matrons, dama, matrona.
Petron. Tragur. 44. Burmann. sub /in. An-
taa ttolata) ibant nudli pedibua, panta eaplllla,
mentlbui puris et Jovem aqoam exorabant. in-
tcript. apud Grvter. 563. 7. nsTiina victori-
Hi SEHIKA RAHISSIM* IIOI.ATA QYOKDAaSV H. «.
melrona, qaeroadmodnm In alia apad eumd. 548.
5. HI« TEBB1I IBGlTra A1LU MAIBOIIA QVOKDAX.
In Corp. Imcript. ZaU V. 3. 6283., 6293.,
6155. el 5. 5892.
STOLlDB.^dverb. (itolldot) Co'mp. Stolidiui
I. — Stolide eit ilnff ratione, atulte, inepte,
demeoter, senza ragione, paizametite, a apro-
poiito, a'voijrete, tjXj&t'e*c.
I.) Proprie. Ptaut. Aulul. 3. 9. 1. Quid atolide
clamai 7 Ziv. 7. 5. *rBValldum Juvenem at ato-
lide feroeem Tlribui aali cernebat. et ibid. 10.
Gillui Kolide Itetua et lioguam etiam ab irrltu
exaereoi. Id. 25. 19. a med. Id nqo promiuum
magia atolide, quam Molide creditum. Juttin. 2.
3. 10. Opulent! populi ducen atolide adveraua
inopei oecupasie bellum. Alii ellter leg. Ammian.
1 9. 5. 2. Stolidiua erumpenlet dimicantstque for-
tlttlme.
II.) Translate. Plin. 15. ETxtl. nat. 14. 15. (52).
Mala pulmonea atolide tument. fuor di miiura.
STOLlDITAS, Stia, f. 3. ftlolidin) dementia,
etullitia, fatnltai, tf.Pi7.Upia, jJliSw'Tije (It. •¥»•
gionetiolezza, paziia, itolidetza; Ft. lottiie, fo-
lic, stupiditi; Hi»p. etlolidez, locwa ; Garm.
die Albernheitj Dummheit; Angl. folly, stu-
pidity). Flor. 3. 3. de Cimbris. Albeilm flumen
non ponte nee navibua, aed quadam atoliditata
barbarica corponbui egreiif. Arnob. 2. p. 80.
Nam itollditai invenlrl qaa major poteil, quam
mala ene nulla contendere at tamquam maloa
pardere at condemnare peccanteii Adde Gelt. 18.
4. a mad. et Apul. Florid. 3.
STOLlDDS, a, urn, adjeet; ' Vox fortaiie dtrl-
vanda, littera r in I, ut fieri tolet, commolala, «
red. Skf. ttar, durum esae, unde et Gr. otipedc et
Latv (terillt. Cf. et STOLO. — Prlmam lleen'ter
produxit Poela in Anthol. Lai. n. 245. Meyer.
Torqneretque vagui itolida corda metaa. — Corop.
Stolidior L et II. j Sup. Stolidisiimus I. — Sloli-
dui eat ralionli eipert, brutua, excora, fatuua, itul-
iiu, irapetu magli, quam ratione, utens, ijX&ioe,
awijtoj (It| irragionevole, pazto, ilolido; ft.
tot, inttntc, stupide; Hiap. eifotido, bobo, fa-
luo ; Germ, dumm, thiricht, albern; Angl. uo-
lid, foolish) : dlcitur autem tora de personie, turn
de rebut.
I.) Proprie. Enn. apad Cie. 9. Divinat. 58.
113. ttolidum genua .Eaeida rum Oelllpotentei aunt
magi' quara aapientlpotentea. Cacit. apud Fear.
P. 317. 19. Mull. Sed ego alolidui. gralolatum
me oportult prlua. Ter. Andr. 3. 1. 12. Jam
iclo, ab! vix tandem aenal itolidut. Ptaut. AmpH.
A. 2. 8, Quid me adapectai, atolide? Id. Saech. 3.
6. 19. Ii ae quam frualrantu/, fruitrarj alioa atolidi
exillimant. Id. Capt. 3. 4. 123. It* mini ato-
lido turaura vorium oi aublerere offucila. Id. Mil.
9'0r. 4. 2. 33. Nullum eat boe atolldiua eaxum.
Aura. net. Ccetar. 41. iu6 fin. Tir lilterarum
proraua eiper* et iDgenlo atolidior. Ovid. 13. Met.
V. ?J ,lt el » ° Talum "olldUalme,raIlerlj, Inqult.
a 6. ibid. 50, Perstat in ineepto ttolldatque eupi-
dine palmas In aua fata rult. h. e. victoria., quam ,
— 498 —
contra deam farre neutlquam poterat. at 11. ibid.
176. de Mida. nee Deliua aurea Uamanam atolidaa
patitur retlnere flguram. h. e. aalninaa. Cie. Top.
15. 59. Hujua generit eauaarum, tine quo non
efOcltur, alia aunt quleta, nihil agentia, itolida
qaodammodo, ot locua, tempua, material, ferra-
raeota. Ziv. 34. 46. a med. Consul armatoa
paullltper oontlnuit, at itolidam Oduciam hoati
augerat. Auion. Edyll. 10. 165. Colonl eer-
tanlei atolidia elamorlbaa. et ibid. 275. puer
piiees atolldo capiat prensare natatu. h. t. va-
no, irrlto. Cattail. 17. 24. ttolidum excitare ve-
ternum. Martial. 1. 42. Stolida procaeilate la-
dere. h. e. Inepta petulanlia joeari. Tac. 4. Hitt.
15. Vlr atolidaa audaeia. Pert. 3. 28. Idcirco
etolidam prcebel tibl vellere barbam Juppiler?
h. e. ipse Juppjter atolidua. — Cum homonvmui.
Plaut. Bacch. 5.1.2. Stulti, atolidi, fatul, fun-
gi, iiardi, blannl, buccone*. Id. Trin. 1. 2. 102.
Nibil eat profecto ataltlua neque atolidiut neque
meudaciloqulna. Auct. Paneg. ad Contlantin.
22. Stolida atque ferinse mentea.
II.) Metonvmiee, quia qui atolidi et ttulti aunt,
moleatiam aolent afferre, ait Cell. 18. 4. <u6
fin. ex Apollinari Sulpicio, atulldoa dici etiam
tetroi at moieatoa et illepidoa, quoa Grseci fie-
X^ipouj et popttxou'j dicunt. Sail, fragm. apad
Gtlf. 18. 4. Lentului, perincertum, atolidior an
vanior. pita moleslo o lurbero.
Homonym. Stolidum et Uu7t«m pro eodem
babat Pal. Max. 6. 9. n. 3. eafern. Si qaod
eat diicrlmen, tlultui eat, qol quam poaait ratione
atl, non utitur tamen: itolidut, qui oe poteat
quidem. Similiter Popma p. 329. Stultut, qui
Jadlcandl faCjUltale, qiam babet, non utitur;
atolidua, qui nee ingenio noc rhemoria nee ju-
dicio valet. Et Herel p. 653. Stolidui acce-
dlt ad naturara brutorum; etu'cua, imprudana,
fatuua, qui nihil aaplt. Ex quibut aatia colligitur,
afoiiduro magia pbyaice dici, atuitum moraliler.
Plaut. Tiin. 1. 2. 162. Nihil est profecto stul-
ti at neque atolidi at. Sic Ziv. 25. 10. Id non
promlsium magia atolide, quam atulte credi-
tum. Alii tamen aliter leg. Cf. tamen fal. Mas.
5. 9. t». 3. Cimonia Incunabula opinions atulti-
tia fuerunt referta -ttolidum eum ciedide-
rant. et Cie. 3. Phil. 9. 22. Ut hominera a to-
ll dam magia etiam infatuet mercede publics.
Dbi haso promlacue uiurpari videntur.
STOLO, flnlt, m. 3. Slulo pro ttolo legltur in
Glott. Labb. — Etjsaoij aorolnia petunt recen-
tiorea ab eadem tad., unde atoiiduj, ateriiia etc. ;
Forcelfinua a Gr. oxi~)X*, mltto, hioe I tali et-
lain mena appellant. — Stolo eat id quod ex
radiee eircom arbaret eoaaeitur, germen inutile
et trunco aoeam tubtrahena, poIIonceHo, ram-
potto, germoglio che nasce a fit' dell'albero,
^tapaordt, ^urauniptov.
I.) Proprie. Plin. 17. Bin. nat. 20. 34. (150).
Caatanea ipsa te eolit umbra ttolonea tuperva-
cuot enecante. et iftid. 13. 20. (95). Omnia ee-
leriut aduleacunt atoloniboa ablatit onamque In
atlrpem redactia alicientfa. el ibid. 26. 39. (248).
Amygdala reciduntur veterea tola' ae ruraua a
tiolone aliquo reaurgunt. Id. 27. ibid. 13. 109.
(133). Smyrniou^caulem habft apii, folia latlora
et maxima circa atotonea multoa.
II.) Figurate cat idem ac atolidua, bardua, hebea.
.ftaton. Epist. 4. 94. Sed jam non potea, o atoJ
lo, docerl. Sic f rules apud Ptaut. Moil. 1. 1.
12. at caude* et ilipe^ apud Ter. Beaut. 5. 1. 3.
Alii tamen leg^ non potia, o Theon, doeen. r-
NB. De "cognom. a. V. OSOM. '
8TOLPUS, I, m. 2. Vox adhibite In eantionl-
bus ad morboa qnosdam depellendoa. Marcell.
Empir. 28. a med. In carmine ad roaaa veo-
tria. Cf. Grimm I. p. 458.
8T0LUS, I, m. 2. arc'Xcj, eommeatut, profe-
ctio, eipeditio naralia, claatia. Imp. Contlan-
tin. M. Cod. Theod. 13. 5J, 7. Navicular)], ad
eiemplum Aletandrinl atoll, quaternaa In fru-
mento cenleiimas eonsequantur. Hioc Imcript.
«pud_ Grurer. 114. 4. 0:' vau'x>.ijooi rou sopsu-
•rixou 'A).jfav8si'v3u oreKou. — NB. 0« eoaaom,
r. r. ONOM. *
STOMACHOR
STOMiCACE, et, C 1. croftaxo'xvj, teorbuXo,
vitium gingiva, qoum denies decidual : a oro'ua
et xetxa'y, qaod orit villain eat. Plin, 25. Bill.
nat. 3. 6. (20)., cujut verba V. In SCELETYRBE.
STOMSCrJABUNDOS, a, am, adject, (atoma-
chor) valde itomacbana, iadignabandua, pieno
di sdegno. Gell. ?7. 8. Atpicit puer guttum etra-
cibut oculli stomacbsbundui, et concuaaum vehe-
ment'ua iterum In aulain vertit. Adde Augu-
ttin. Serm. 178. n. 8.
STOmACUANS, antis, parlicjp. V. STOMA-
CHOR.
STOmACBANTBR, adverb, (atoroachor) cum
atomacbo et iadignatione. Aagtulin. Pit. beat,
eirca med. Qua»l etomacbanter arrldena.
ST6mACHA.TIO, Onia, f. 3. (atomachor) aetot
atomachaodi, indignatio. Castiod. in Ptalm. 33.
2. Nam ai quia hodie Domiuo detrahat, devotat
famulus quo furore tuccenditur, qua aiomachi-
tlone' cruciatur.
STOMACHATDS, a, am, parlicip. V. STOMA-
CHOR.
STOmACHICA, Crum. P. voe. eeq.
ST<3iSACHlCUS, a, am, adject. otouox'«'Ci
ad ttomacbum pertinena. CcbI. Aurel. 3. ford.
2. 13. A parte corporis, qua patitur, ttomachica
pastio somen aeeepit. — Hinc absolute, tub-
tlantivorum more
Slomachica, orum, a. plur. 2. medicament*
atomacbo roborando idonea. Thet. If. Zat. p.
354. et 561. ed. Mai. Stomachiea, medicamina
apta atomacbo. ubl perperam noonulli leg. tto-
matica.
Stomachicut, t; m. 2. qui atomachl dittolu-
tioae laboral. Cat. Aurel. 2. ^eui. 10. 76. Sto-
machic! intelliguntur ex eo quod J»m frequenter
fuerint admoniti paasione et proplerea typorum
tenuarunt larditatem, quibut aceeaaiones longo
intervallo respondeaat. et ibid. 35. 184. Storaacbi-
cia adeat in accessions sudor atque articulorum
frigus etc., qua omnia auntcommania eum car-
diacia. Seneca Ep. 24. eirca med. Doiorem t!0-
macbicus la. ipsis delieiii perfert. Plin. 25. Bill,
nat. 5. 24. (CO). Medetur ttomachicis, apaaticls,
cjnicis, iacbiadicia etc. Id. 20. ibid. 9. 39. (100).
Usut acylla ad splenicoa et atomachicoa tai non
aeotiant ulcus), quibut fnnatet cibut. Adde 24.
ibid. 14. 75. (123). V. STOMATICUUS. Add*
Theod. Pritcian. 2, 16. et Scribon. Compos.
its.
STOmAChICDS, I. P. voc. praeed.
STOMACHOR, Brit, Itiit turn, ari, dsp. 1. (tto-
machua) Part. .Stomacnarif I. a; Stomackalu*
I. b. et d; et II. — Stomacbor eit fa slid io, in-
dlgnor, iraseor: more atomachl aliquando elbo*
averaantia et rejieienlit, dfa.va%xia (It. tdegnar-
ti, tlomacarti, infattidirsi, adirarti; ft. te di-
piter, t'indigner, tefache.r; Biap. detpecliariB,
indignant, enfadarte; Germ, tick argern, urt-
loillig tein; Angl. to be anjry or greatly dis-
pleased): occurrit autem
I.) Neutrorum more et est fastldio, iadigncr,
iraicor. — a) Absolute. Cie. 15. Fam. 16. Sto-
macbarl et molesle ferre. Id. Brut. U5. 326. Nan
probantur bac senibus. tape videbtm quuia irri-
dealein, turn etiam iratcentem el stoinacbantem
Philippum. Id. t. Oral. 36. 168. Quoa multat ho-
rat eupeelavit, quum in eampum properaret, rl-
deoa et atomacbaoa Scavola. Seneca Ep. 4. Alius
te pracipitavit a teclo, oe domiaum ttomaohaaiem
dlaliut audirct. Id. Ep. 12. Occaaionem stoma-
cbandl arripere. — b) Sequente Ablal. eum
aut eine prap. cum. Cie. 2. Orat. G6. a med..
Quum Scipio tlomacharetur cum C. M.-tello. Id.
I. Verr. fr. 1. Quid ttomacbelur Mnesarchut,
quid Ao.lpater digladietar cum Caroeade tol vo-
luminibua? Id. 1u. Fam. 23. Ilaque jueundia-
aimia tula litteris alomachatua sum in ettremo.
-iuguslin. Serm. 57. n. 6. Stomachall suol »i-
dendo sijania. — e) Cum Accut. el prap. ob.
Boral. 1. Ep. 1. 104. return tutela msaruoi
Quum aia et prave tectum atomachertt ob un-
gues). Alii leg. ad ungaem. — djSequtate par-
tic, quod, ti. Cie. ad Capiton. ft. All. ulu Non
dubllo, quia mircrt akjua eliun itoms:h=re,
STOMACHOSE
quod tecum de eadem r« agam sseplus. Id. I.
Ifal. D. 33. ad fin. Stomaehabatur, si quid a-
sperius diieratn.
II.) Transits. Ter. £un.2. 3. 30. Id adveaiees
mecum stomachahar modo. Cic. 1 4. AH. 21. a ffieol.
Amariorem me seneelas faclt. itomaehor omnia.
juguslUi apod Sueton. Tib. 21. ad fin. SIve
quid inoidit, de quo sit cogitandum diligeotius,
life quid slomacbor valde, Tiberium meum de-
sidero. Apul. 5. Mel. ad fin. Fores ieie protipit
lafesta et atomachata biles Yenereas.
STOmICIIOsE, adrerb. (stomaehosus) Corap.
Stomachotius. — Storaaebose eit eum stomacbo,
Indignanter, eon isdegno. Charit. 9. v p. 193.
Futtch. Stomaehose Cicero (usurpat), ut Statilius
ftfaximus de elngularibus apud earn quoque po-
sitls ttotat. Cic. 10. Alt. 5. Rescripsi ei stoma-
oboitui, eum Joeo tamea familiar!. Cf. ibid. It.
$e eoi. Cum eo S>uft«wtapo» eram jocatus.
STOmACHOSOS, a, am, adject, (stomachus)
Comp. Stomachosigr II. — Stomachoiui est qui
facile itomaebatur, indlgnabundas, Iracundus,
CoHerico, sieonoso, fattidioso, o'p7<Xo«.
I.) Proprle. Boral. 1. Ep. 15. 11. quo ten-
Sis? non mibi Comas Est iter, aut Bajas, l®™
stomaeboeui babena Dicet eques. Firmic. 5. Ma-
tties. 10. ad fin. Homines animo malo et ito-
jnaeboto. ,
HO Translate referlur ad e*,qo» itomacbom
et iram revelant Cie. Brut. 67. 236. Genus ecu-
minis ssepe itomachosum,nooDumquamfrigidum,
Interdom etiam faeetam. Id. 2. Oral. 69. 279.
Me qufflem valde Ilia movent itoraacbo«a ei
qoasi eabmorosa ridieula. Id. 3. Fam. 11. ad
f.n. Stomaehosiorei meae lltterai qua« dieae e»-
ae,>non intelligo. Seneca 1. Ira 4. ad fin. re-
cenaet trarum genera, amaram, acerbum, stoma-
chorum, elamoiom, difficile, asperom.
STOmACHOS, I, m. 2. (uto'ftaxos) Male seribi-
tor in qulbuid- Codd. stomacut sine aspiratiouej
est enim a voce Sr. o?6uaj(oe, cum aspir. %,
qua Laiina ciritate donate est. — Charts. 1. p. 61.
Putsch, monet, ttomachum etiam in ploribus sin-
gulariler dici, ut ait Cetvus: Quorum prsedulcerrt
cibum itoraachus ferre non potest. — Slomachus
est canalis «eu fistula (qua et gula dicitur a Plin.
11. Hist. nat. 37. 66. et 68., qua cibus ab ore
in ventrieulum defertur, ay6p.ax"i ( lt# 9 ola '
esofago, canale del cibo d'alla bocca al ven-
tricolo; Ft. cesophage, gosier; Hi'p. esofago,
gaznate; Germ, die Speiserohfe; Aogl. (esopha-
gus, gullet).
I.) Proprle. Cic. 2. Wat. D. 54. 135. Lin-
gnara , ad radices ejus basrens, escipit etoma-
Chus, quo primum lllabuntor ea, quae aecepta
sunt ore. is ntraque ex parte tonsillas atllogens,
palato eitremo atqoe Intimo terminator. At-
que is agitations et motibus linguse, quum de-
pulsum et quasi detrusum cibum accepit, depel-
lit. Celt. 4. 1. Oelnde duo itinera ineipiunt: al-
terum asperarn arteriam nomiaant, alterum, sto-
machum. et infra. Stomachus »ero, qui iatestl-
norum principium est, netTOsus a septima spina
vertebra incipit ac circa pracordia cum renlri-
culo eommitlitur. 5oron. 12. p. 191. Stomacbus,
qui os veotris appellator, positus est inter utras-
que partes bypocbondriorom, id est In medio co-
slarum raolliorum. Cat. Aurel. 3. Tard. 1. 8-
Stomacbum paraljji ?ltiatum difSeoltas trans-
vorandi sequetur.
II.) Translate - . *| l. Per sjnecdocben suml-
tur, ot quidam volunt, pro inbma parte ejus ca-
nalis, qua ventrieulo inseritur. i^in. he. cit. 68.
(179). Summura guise fauces vocantur, eitremum
stomacbus. — Verius tamen Plin. hoe loco I-
psum Tenlriculum, inlelligit, in quo cibi conflclun-
tor: qui sapissime stomachi appellatione 9igni-
ficatur, ventrt'eofo, slomoco. Seren. Sammor.. c.
18. Qui stomacbum regem lotius corporis esse
Conteodunt, rera nill ratione vidaotur. Cic. 2.
Ifal. D. 49. 124. Heo arls seribitur eoncbis se
solere implere easque quam stomachi calore con-
co:erit, efomere. Plin. 13. Hist. not. 1. 26.
i ; >3). Stomachus tiiiiolutus aut cibos non par*
[iciefls. Id. ibid. 2*. (38). Yinum dulce minui
— 499 —
lnebriat, sed stomacho tnnatat; ausleram facilius
toncoqultur. Cels. 4. 5. a med. Vulgalissimum
pessimurnque stomacbi ?itium est resolotio, id
est, quum cibi non tenaj. est. Lucret. 4. 632.
Durnmodo quod capias, concoctura didere possis
Artubus, et stomacbi bumectum 6erfare teno-
rem. Boral. 2. Sat. 2. 18. eum sale paais La-
traatem stomaehom bene teniel. Cf. 2. ibid. 8.
5. Id. ibid. 2. 38. Jejunus raro stomacbus vul-
garia temait. i°e(ron. Sat. 103. Acelinatus la-
ter! navis exonerabat stomacbum oaasea graxem.
Coil, id Cic. 8. Fam. t3. Stomacbo est Ha lan-
goeati, utvix id, quod sibi plaeeat, roperiat. Ju-
venal. 5. 49. Si stomachus domiai ferret vino-
que ciboque. Id. 4. 67. stomacbum laiaro sa-
ginis. Sueton. Cal. 58. Marcens stomacbus pri-
diaal cibi oaere. Cat. Aurel. 3. Tard. 2. 13.
Noa omnls stomachi querela illico pasaio nun-
enpatur. Id. ibid. 14. Stomacbus solutus alque
inOalas. Id. 3. ^cut. 17. 145. immobilis ac fl-
xut vel inOesus. Id. <*:■ ibid. 19. 123 lumens.
Id. I. Tard. 1. 29. supinus. Sie 2. Acut. 35.
et 40. 184. Stomacbi supiaitas. *Plin. Valer. e.
36. morsus. et e. 40. marcor. iJfa.ceH. Emp\r.
c. 20. fastidium. Celt. 1. 3. ante med. flisluaa-
tem stomacbum potloae refrigerare. Plin. 27.
Hist. nat. T. 28. (48). Malaeiam stomachi el fa-
flationes dlscotete. Id. 20. ibid. 22. 91. (218).
dissoiutiones eobtbere. Id. 23. ibid. 6. 56. |«0A
infirmitatem sanare. Id. 20. ibid 17. 73. ,(189).
inQationibus medeti. Id. 32. ibid. 8. 29. (91).
spasmos iedare. Id. 22. ibid. 22. 33. (74). Prod-
esse stomacho. Id. 23. ibid. 2- 32. (66). Sto.
maehum adjuvare. et 27. ibid. 6. 4. (16). conflr-
mare. Cefs. 4.. 5. fofere. Plin. 26. Bat. nat
7. 18. (32). eorroborare. Id. 30. ibid. 6. 15. (4G).
recreate. *t 32. ibid. 6. 21. (64). (et Marcell. ,
Empir. c. 20.) refieere. Id. 23. ibid. 9. 81. (161).
ilitere. Id. 20. ibid. 5. 17. (34). excitare et fa-
stidium abstergere. Id. 23. ibid. I. 7. (11). (et
Cels. 4. 5.) intestate, et 25. ibid. 5. 18. (41). I*-
dere. et 26. ibid. 8. 37. (58). otfendere. la. 13.
ibid. 23.44. (127). moTere. Cels. 4. 5. ad fin.
eomprimere. Kin. 27. Hist.^nal. 7. 28. .(48).
adsuingere. Id. 23. ibid. 1. 23. (43). Stomachu,
io romiliones efTunBitur.- Cels. 4. 5. exsstuat.
Horat. 2. Sat. 4. 78. magna fastidia movere
8 lomacho. far venire grands arc!..' rfi Stoma-
co. et ibid. 8. 9. Stomacbum lassum pervellere.
et'ioid. 2. 43. lassum sollicitare. Cefs. 1. 8.
Stomacbo laborare. Juvenal. 6. 100. valere.
Kin. 6. Ep. 16. -sub fin. Stomaehus ill! na-
tura invatidus, angusius et frequeuter inter-
sjtuans crat. Plin. alter 20. Bisl. nat. 17. 68.
(176). acida rudaas.v/d. 33. ibid. 7. 26. (80).
Fortiores stomacbi. h. e. qui facile ccincoquunt.
Id. 23. ibid. 8. 74. (142). Stomachi aerimonia
et 'rosioaes. Jo\ 32. ibid. 1. 3. (8). Nausea et
reduadalio stomachi, Seneca Ep. 1. a med. Fa-
itidieotis stomachi est, multa degastare. — Qus
stomacbo apta suat,qua!que aliena ia eibis, Cel-
tus 2. 24. 25. 26. et 27. accurate recenset. —
Bonus stomachus, qui facile quoeumque cibo
contentus est, et facile concoquit. Metephoriee.
Quintil. 2. 3. 3. laterim surficcre illos ruinores
esislimaat, et boao sane stomacho, conleali sunt.
Id. 6. 3. o med. 'de risum movenVbus. Jucun-
dis'iima sunt ex bis omnibus lenia ei, ui sic _di-
xerim, boni stomsehi. h. «. qua sunt velut cibi,
qui facile eoncoquuntur et bonumf slomacbum
faciaat. «| 2. Ia silo Jtfaximian. 'Eleg. 5. 29.
Ab quinlarn menlem slomachi fultura raovebat.
stomachus tidetur esse pats pectoris, cui sub-
jacel stomachus, nam sequent! rersu pectus i-
psum aomia&t. Nee iosulsum adeo videri debot,
stomacbum pro pectore positum, quum etiam
pectus pro stomacho poaat Boral. Art. P. 337.
III.) Flgorate refarlur ad aaimum. — a) In
boasm pa"rt»B> el signlflcat appetitum, detide-
rium, eupidiutem. dcadtrio, vogliG. Cic. 7. Fam.
1. Lodi ap?ir»U«i«i,ie4 ooa tai stomachi. eon-
jeciarisa eiisa fiiis de aec nan di tuo jenfo
o gust*. H PK*. I. 'Ep. 24- fa eoc agello (e-
cs»nd3/ TrMfsflB M* a l B SMSj rtmw malls tfiUI-
ci-jnt, Tieiaicas seta, fparUzZzs eias, raoius
STOMOMA
ruris etc. — 6) In malam partem et signlfieat
fastidium, indlgnationem, iram, nausea, sdegno,
bile. Cic. 4. Alt. 16. a med\ Locus ilie animi aus-
tri, elomaehus ubi habitat, olim concailuit. H»4.
ruse. 24. 53. Traefa definitiooem fortitudinlt, m-
telligei, earn stomacbo non egere. Id. 3. ad Q.fr.
5. ante med. Palo, te existlmaturum, a ras libros
illos non sine aliquo meo stomacbo esse reiielos.
Id. 2. Fam. 16. sub fin. Hoe adspersi, ut se-
res, me tamen in stomacho solere ridcre. -Id. 5.
Alt. 1. a med. Qua turn mlhl majors stoma-
cho, quara IpsI Quioto, fuerunt. Id. .4. J err
20 48. Homo eiarsit iracundia ac stomacho. irt.
3. ad Q. fr. 8. init. Epistola plena stomachi et quc-
relarum. Quinlil. 10. 1. a mtd. Plus stomacho,
quam eonsllio dare. 5ue(on. Tib. 59. eitr. Bii e
et stomacho aliquld Dngere. Capell. 8. p. *w.
Nondum stomacho eeoeiceole. fs. e. Ira seaata.
Inscript. apud CordlnaK Dipt. trap. p. 3ii.
n. 614. (Mtntin n. 6877.) cvsi QV* vixi an. nxu.
sine tllo srouaCBO — Facert aut mouere sto-
machum, iram, iadignaiionem eicitare. Cic. i.
Fans. 9. aite med. ISoo illl quidera ut mihi
stomacbum (acersnt, qoero ego funditus P™ il f>-
eed cette ui faoere se arbitrarentur. Id. 5. ^«-
tl Its mibl ridelur non minus stomacbi nosiro,
qokm C«i»rt, fteiise. <t 6. ibid. 3. ad /»n.r|a
quo tamen ilia mihi risum magls, quam stoma-
cbum mowe folet. - Cic. In frag* . «W«
Ousntil. 8. 3. in fin. Ha.c ant ammo- Catonl.
firenda sunt, aui Ciceronis stomaoho. »•*■&'
tientia. Dicit enim Cic. 1. Fam. toe. modo «».,
., stomacbum pt.didls.e, ft. e. multa indignarl
desiisse el dissimulare didieisse. , .
STOMATKE, es, f. 1. orojwweii, *&**
medicament! ad oris morbos. Ks». W. «W.
not 9. It. <26). Gljeirrhiia eommandueala sto
matice est. Id. 23. ibid. 7. 7! . g8«. W « po-
rno pancbrestos stomatice. Id. 24. »»•"•?*
(UO). Mora, qua. ex his oa»euntur, t«I erOcaGio-
r«u stomaticea prsbuerini quam BtlM > mo-
r«. Scribon. Compos. 61. Ad '•«">»■»**-"
tumorem stomatice hac fere utunlur. Adds Mar-
cell, Empir. c. 14. p. 105. ,
STOmatICUS. a, urn, adject, ototsanxoc, ad
or!, vitium pertinent. Cal. Aurel. *. Tard »
82. Odoris medicamina, qua) Jug.ter ajunt ap-
poneoda et sint tirtulis lacessenlis, qu» stoma-
%oS«7«; T 3. absolute -A**"*
roore, qu» oris vitlo Iaboral. Kin. 24. /.-.st.nal.
14 75 (123). Idsus rubus stomatlcis ox aqua
bib'endu. dator. Barduin. et 5iKJjj. leg^ s'orna-
chicis, turn es MS3., turn ex ipso Ksn. qui 10
On. W 37- 71. (180) soribit, contra .lomwUl
Titia Idceura rubum ex aqua b.bl: el ex D 'soieo ■
qui I 9. c. 33. da eadem re loquens, otouaxi
ko<5 babel. Hanc lectionem tequuntur cniici re-
Be sTf3MiTlOM, II, n. 2. cro^aW, demlant..
s atoV, oictllum, et eigaiflcat Indicts genus,
a? ud Ennod. epigr. 133. ia. Itmmate Us sto-
matio eburneo. qui, ut putat 5srmonil ad h.l.,
idem ludicrum tpectaro fldetur, cjood palcte de-
scribit ^fuson. ia Cent. nopt. prwf. ; ubs ta-
men pro otcua'ttox legllur o^oua^ » «•
Schenldii a. 1883. V. Sirmond. adnol. Ji
Ennod. et Gesneri Lex. in Ossiculum. Leterutn
hujus vocis ox^xun osus eoaOrmatur m6m ■
V. V. Sleph. in rhei. L. Gr.tA. *»*«•**;
v. Cf. iarva- argtniea apud Ptlron. in LAKYA
IT 2
STdMlS, His, f. 3. ertali, ferrum quod, at «•
oonit Non. p. 22. 25. Merc, ad cohibenda n equo;
rum tenaeiam naribus re! ruorsul imponitur otto
MU otossatos. £uc«. fr. 1!i - « 7 " ." ' e ?'-.i B „:
matii et J/uUeri. Truleu 1 pro stom.de huic m R en»
de nariba' pendet. Alii leg. posttmw, alii pre-
stomis conjanctlm. V. POSTOMIS-U. ^=f9" w
stomls esi «die Muodbinde des Flotcnspieler. ».
STOMOMA, ills, o. 3. ow'uwux, de quo run,
35 BUI. nat. 11. 25. (108). Squama: ans esi
altetum genus sublilius, ex summa sciheet la-
nu;ioe d=:ussjm, quod Jocaot stomoma. Urscc
hibet Ce.'s. 6. 6. n. 5.
STORACINtJS
STQraCIXTJS vtl itoratlotu, et
STORAX. P. STYRACINCS et STYRAX.
STdREA vet etorla, a, f. 1. Storia pro tiorea
•eribltor in MSS. Codd. Cat. et Plin. — Stores
est stragulum, teges e Juncia ant cannis aut fu-
oibui aut vllilibus aut atrameotit Intexta: for-
tana a oropsu, iterno (P.PSIATHIUM): <|iia&oe
(It. ttuoja o ttuora; Fr. treat, nalte, store;
llitp. trenzat, tsleraf Germ, geflochlene Be-
eke, Matte; Adgl. a mot). Ccei. 3. B. C. 9.
circa med. Storeat ex funibua ancorariia tret in
longitttdinem parletum turrle letae qaattuor pe-
des fecerunt. Liv. 30. 3. sub fin. Hiberaaeuia
atorea para maxima teeta. Plin. 15. Hist, nat.
16. 18. (59). Cadiva poraa aepararl, atramentii,
alorela paleisve inbtterol.
STOElA, as, f. 1. *J1. Pro atorea. P. voc.
prac. *| 3. Pro hittoria apad Scholiast, ad
Juvenal. 7. 99. Cave imitetla.
STfiABA vtl itrava, m, t. 1. Videtor ewe vox
origiais Teutonics, forlaeae a Germ, ttrafen, pa-
nio; sigaiDcat autem acervum exoviarum hostl-
Viam. Jornand. Be rtb. Get. 49. de Attilo. Post-
qaam talibaa lamentla eat defletus, atraTam toper
tumulum ejus, qaam appellant ipai, [agent! comla-
js'.iooe concelebraot et eontraria invicem aibl co-
pulantes, Iuciam funereum mlito gaudio expllea-
bant noctuque aeereto cadaver eat terra leoondl-
tum. Lactam, ad illud Stat. 13. Theb. 63. »ep
bellicas agger Curribaa at clipeia Grajoramqae o-
mDlbui armi! Siernitur; boatiles aaper ipae, ut
victor, acervoa Pacifera lauro crloem vlttisque
decorui Accural: h&c adnotat: Acervaa exutia-
rum boatilium oiolea. Exuviia enim boatlam ex-
straebalur regibua mortoia pjra: qaem rllum
sepullurs bodle quoque barbari aervare dieua-
lur, qaem slrabat dlcuot lingua aua.
STRlBO, 5nia, m. 3. (o?pa/3dc et otpa^to'v)
Btlam strambo pro ttrabo legitur In Gloss., at
elrambut pro stra&u*. V. Loewe in Prodr. Glost.
p. 391. — Strabo eat qui oculoa babet diatortoa
et tranaveraa tuetur, no ajSeJv, a'tepo'p&aXuoe. (It.
xtralunato, gutrcio; Fr. borgne, louche; Hi«p.
6i*co; Germ. Schieler, SchUlender ; AngJ.
squint-eyed, squinting).
I.) Propria. Cic. I. Nat. D. 29. 80. Ecquoa
deox al non tam atrabonea, at patnloa eaae arbi-
tramnrJ Borax. 1. Sat. 3. 41. alrabonem Ap-
pellat pestam pater ; et pullnm, male parvus 8!
cul filial eit. c GU occhi guerci del figlio ap-
pella a padre Occhi puttini» Salvia!. (Por-
phyrin ad h. I. adnotat: ilrabo, qui detortia
eat oculit, dicitur; pmlut, ienlter declinatlt.) Ulp.
Dig. 21. 1. 12. Trebatiua alt, non ease raorbo-
aum, oa allcul olere, velutl hircoaura, atrabonem.
— Apad Petron. fragm. Tragur. 39. Burmann.
la Sagittario (natcuntur) atrabonea, qui olera
spectaot, lardum tolluot. proverb, da ila: Qui
Curios simulant et Bacchanalia vivunt, at ait
Juvenal. 2. 3. P. DISCONCINNOS.
II.) Translate dicitur de ila, qui invldent. La-
al. epud ton. p. 21 7. Merc. Null! ma Invi-
dere neque atrabonem fieri aspius deiiciia me
istorum. Parro ibid. Multl enim qal limine iu-
irarant integris oculis, atrabonea aunt fact!, habet
quiddam enim tXxuoTixdv ptovincialia forraoaula
uxor. — NB. Ue cognom. R. V. OSOM.
Uomonym. DIaerlmen Inter atrabonem et
pestum V. supra.
STRlDONUS, a, am, adject, (atrabo) idem
qal slrabo. Pelron. fragm. Tragur. 08. Sur-
mann. sub fin. Duo vltia babet: recutitaa eat,
et atercit. nam quod alrabonua eat, non euro.
STUABUS, a, urn, adject, orpapo'e, atrabo.
\.i proprie. rarro apud Pritcian. 0. p. 684.
Putsch. De Tenere parta atrabam facit. Adde O-
vtd.i.Art am. 659., ut qoidera legit Aa'naicn.
ccel. Aurel. i. Tard. 4. 6*. Oculoram eontorrro,
qua aape perseverana etiam post aeceaaionem atra-
prasf. yaum duo lumlns co'naentiant utraqae re-
^SstSTZE ,an,: 2 ao,n T8ro • •■ di,cre '
:iare cBparint, viuum alraba taditatb incununt. , 53. (171). Ziv. 3*. 7. Quam Obi rlro Uoeut pur-
— 500 —
1 II.) Translate. Boeth, Geomeir. p. 425. FHedl.
I Mona atrabus, idett insqualia el faerit in pedis
circumfereotia.
STRAGES, it, t 3. raloa, eataa, cladea rcrom
fraclarum et hue illue etratarum: a sterna, at
videtur; cf. Gr. mpuai; (It. ipargimento qua e
lit di cote caduie ed infranle, strage ; Fr. ren-
versement, mine ; Hlsp. trattorno, ruina, ««tra-
50; Germ, ilai Niederwtrfen, Itiederschlagen;
Angl, a great ruin, fait or overthrow).
I.) Proprie. — 1.°) De animantlbua. —
a) Univeraim. Ovid. 1. Met. 536. Strages-ca-
oum volaerumque aviamque boamque. Liv.
41. 21. bourn homiaumqae. 5Pac. 1. Ann. 76.
bomioam. — b) Sspe dicitur de ila, qui
In prosilo eadunt aut ex alia qoapiam ratlooe
magno namero oceidantur. Ziv. 7. 23. in fin.
Impalai retro raere alii aoper alios atragetnque
Inter ae eaede ipaa fsdiorem dedere. Justin. 10.
3. tnit. Regiam cognatorara caede et strage prin-
clpum replet. Cic. 1. Divin. 12. in carm. de
v.io consul, atragem borribilem csdemqae ve-
reri. Tac. 14. Ann. 36. Umbonibus et gladils
atragem esdemqae continaare. firg. 6. iEn. 830.
quantaa aciea atragemqae ciebant! Pal. Place. 6.
507. jamque omnia Iliber Drancaaque denaa Strago
cadit legio. Liv. 7. 24. Gomplere strage campoa.
Vol. Mat. 0. 6. extr. Strages exercituum. — In
plor. num. Ace. fragm. 399. Bibbeck. Nisi quas
terreatria pontus atragea eonciet. Cic 3. Phil. 12>
31. Ills ex giadiatore Imperator, qaaa fecit stra-
gea, ubieamque posuit vesligia! Id. 3. Legg. 9.
ad /in., Pirg. 9. /En. 5 6. et Justin. 33. 2. 2.
Slragea edere. Claudian. 1. Laud. Stilich. 231.
Voa tlsroi gelida rallea, quas aape cruentis
Stragibaa aquavit Stilicho. — 2.°) De inanimis.
Firg. 12. Mn. 453. dabit ille [nimbus) ruinas
Arboribua atragetnque aatis, ruet omnia late. Liv.
40. 2. Atrox vento tempestaa coorta mollis sa-
cria profanisque locls atragem fecit. Id. 4. 33.
a med. Ruina igltur aimilem atragem equea,
quacumque pervaserat, dedit. Id. 5. 43. Impetu
facto, atrage as ruina fudere Gallos. Tac. t. Hist.
86. Tiberie strage obstaolia molia refusua. Id. 1.
Ann. 70. Strages adificiorum.
II.) Translate. *f 1. Matonjmice eat aoervua,
atrues, aea ipsa rea ruina atrata. Liu. 10. 34. a
med. Recentibua vestigiia fuga ac atragea rerum
la trepidalione noeturoa passim rellctarum, Id.
35. 30. Pro se qulsque, armia abjectia, In cir-
enmjeetat itineri ailvaa dilfugiunt: momentoque
lemporia atrage armorum aapta via est. Id. 42.
63. Pro diruto muro novum, raptim ex ipaa rui-
na atrage oongeatia saxia eiatraebant. Sil. It. 3.
205. Stragea nemorum. Cf. Plant. Mil. glor. I.
1. 7. ex pro ba bill lect Loremii. Claudian. 1.
Laud. Stil. 231. est. 4J 2. Metapborlee. Cic
1. All. 16. Quum in coationiba* raeo nomine
ad invidiam uterelur, dli immortalei! quas ego
pagnas et quantaa atragea edldl!
STRAGCLA, a, f. 1. T. STRAGDtOS.
STRAgOLATDS, a, urn, parliclp. V. voc. aeq.
STRAgOLO, aa, Slum, are, a. «. (slragalus)
Part. Jrrajufafua. — Stragulo eat In raodum
atrsgula vestis teio. Gloss. Arab. Lai. Straguto,
varlo, fulgat. interpr. Prov. 31.22. Stragulatain
restem fecit aibl. Aquila et Theod. babeot irspi-
azsiifiavx. Syinntach. dufrtdtcav;. In Debr. est
marvaddijm, stragnls Iecli, cortine, fYegi od
ornaments' da letto. V. STRAGULDS. Adde /-
aid!. 19. Orig. 26. 1.
STR.4gOI.OM. P. tots. aeq.
5TRAUt)L08, a, urn, adject. Videlat esse a
aferno, at stragts: qaldquld enim, Inqalt Parro
6. L. L. 107. Mult., lasternebaot, (super culcitam)
ab steraeodo straguhim appellabant. — Stragoiua
igitur est qol sternitor: bine ttragala vesiis, 0-
mnis vestla, qua aternltur, praaertim leeto vel cu-
bieularl vel tricliniari, stragulom, collre, eoperla
da letto, gaanciale, cuscino. V. Infra. Uoral. 2.
Sat. 3. 118. cni atragala veafu, Blaetarum ae II-
nearam epala, putrescal in area, ubi videtur spe-
cially de hac veste loqol; legitur enlm v-. 119.
stramenlia Ineubet. Adde Plin. 7. ffist. nat 51.
STRAMEN
pura in veste atragula all, raatrem familis tuam
putpureura amleulum habere non sines? Id. 39.
6. a med., Cic. 6. Perr. 26. a med. et, verisimi-
lius, etiam 3. Perr. 10. 28. et 4. ibid. 7. ad fin.
et 72. 176. Confirmat bsc Ulpian., eujoa verba
sunt Big. 50. 16. 45. ex optima edit. Torren-
lini. In stratum omne veatimentom contineri,
quod injiciatur, Labeo ait. neque enim dublum
eat, quia atragula vealia sit omne pallium na-
piaToujia. la victum ergo vestem acsipieraas,
noa atragula; in stratum (al. minus rtcte atratu)
omnem atragulam vestem. Ita Ulpian. Est ao-
tem xipicipmpa, turn Grscii, turn Ciceroni, id
quo lectus siernitur. P. PEEISTR05IA. Apad
JCtos victus non modo cibam, sed omne quod
iaduimaa, conlinet. Dicit itaque Ulpian., viclu
stragulum non contineri, bene tamen strato. —
Pro veste atragula veitt'mentum stragulum dixit
Ulp. Big. 34.2.24. — -Bine absolute, eubsian-
tivorum more
Slragula, a,t. 1. atragula vestis. <f 1 . De o-
perimento lecti. Fetron. fragm. Tragur. 78. Sur-
mann. Non est moratai Sticbus sed et atragulam
albam et pratextam in triclinium attullt. Cf. ibid.
42. Tamen bene elatum eat vitali lecto, atragulia
bonis, et 77. in fin. Sticbe, profer vitalia, in quibai
me volo eD*errl. et Sueton. Ner. 50. Funeralaa est
Impensa ducentorum milium, atragulia albis auto
intextia, quibus osus calend. Januar. fuerat. —
fejron. et Sueton. sigaiocare videntur aliit
vestem, qua homo induitur : sed commodius, ia-
qult Forcctlinui, de operimento lecti fuoebris
ea iotelligentur, quum ceteri scriploret bac ai-
gniGcatioae fere adbibuerint : prursua ut vera
dixarit Palla elegantiar. I. 6. c. 46., atragulam
vestem non pro vestimento hominis, aed pro le-
cti operimento apud auclorea ir.veoiri. (Cf. loo.
Sueton. i¥er. 50. iafra otiiat.) Reprebeadit qai-
dem Pallam Alexander ab Alex. I. 3. gens'ai.
dter. c. 19., objicitque etiam verba feats apud
Paul. Biac. in Peslit p. 368. 13. Mill. Vestis
geaeraliter dicitur^ut atragula, forensis, rnuliebrit.
et Livii 34. 7. aupra udl. Quum tibi viro Hceat
purpura in veste atragula utl, malrem familia
luain purpureum amleulum habere non sines I
et Pauii Dig. 34. 2. 25. Vestis etiam ex pelli-
bus coostabil, quum et tunlcam et atragala pel-
iicea nonnulll babeant. Varum nemo noa facile
Intelliget, nihil bac contra Pallam neceasario
couficere. Decepit, opinor, Alexandrum ab A-
lex. nomea vestis, qua credidit signibcari id quod
ioduimus, quum latius pateat ad ea quoque, quie
steroimus. Cf. tamen et illud Isid. he. infra cic.
Stragulum dictum quod in strata et in amictu
aptum sit. 4| 2. De tapeto, apud Apul. 2. Mel.
21. f 3. De epbipplia, apud <7<p. Big. 34. &
25. § 3.
Stragulum, i, o. 2. vestis atragala, et quidem ,
at eiponit Itid. 19. Orig. 26. 1., discolor, quod
mana artiticis diveraa varielale dlstinguiuir. Cf.
STRAGULO. *| I. Generatrm. Seneca Ep. 87.
su& init. Culclta in terra Jacet, ego In culeita. e>
duabus paoulia altera stragulum, altera operto-
rlum facta est. Cic 5. Tusc. 21. 6i. Collocaci
jussit hotnlnem in aureo leeto, strBto pulcber-
rimo, teitill stragulo, magailleis operibus pieto.
Plin. 8. Hist. nat. 58. 83. (126). Talpas, quaratn
e pellibus cubicularla vidimus slragula. Martial.
2. 16. Zoilus agrotat. faciunt bsae slragula fe-
brem. Addo Tibull. I. I. 65., Martial. 14. 147.
et 14»., Pal. Max. 4. 3. n. 11., Plin. 20. flisf.
nat. 14. 54. (155). «| i. Specialim ephippia.
Martial. 14. «6. Stragulo reredl. «f 3. Item
dicitur de strato, quod ovis coogerunt erves. Plin.
10. Hist. nat. 33. 51. (100). Oris stragulum
molle pulveie coatomuleat, aee la quo- loco pe-
perere, iucubaat. Cf. ibid. 54. 75. (153). Adde
Satin. 7.
STRAMEN, Inis, a. 3. (iterno) «J 1. Est
univeraim Id qaod siernitur; apecittim siipola,
culmua, palea, frondea eel aliud quidquid solo
quieioendl gratia siernitur, at siroi enrarf, qui
pecorl subslernuntur, slrame, pnjiia. xap^n,
ssappo;. Pirg. 11. £n. 67. Hit jurentm agreaC
subiimto 1q stram'.Dt ponuac Odd. i. Met.
STBAMENTARIUS
447. lactam suamioe vidlt Forle casam. Sil. It.
to. 561. mollesque virentl Strainino enmposuera
toros. Id. 13. 814. culmiquc o »lramine fullum
Prcssit Iffita toruro. Ouid. Iletoid. 5. 15. super
stramen feDoque Jacentes. f of. Place. 4. 4.97.
de Uarpyiis. ulnae illisis- slramina roensii Feeda
rigant. h. t. toroa e tlraraioe, Plin. 10. Hist,
nat. 54. 75. (153). Reraediura contra tonilros,
clavui ferreoa tub etramine ($illig. stramina)
oTorom posiias. h. e. sub feno, quod substerount
ovis, gallina incubanle. — In plur. num. Ovid. 3.
Fast. 184. Aspica de carina stramioibusque do-
raiim. Slat. 6. Theb. 56. de rooo. irna virent ngre-
sti slramina cullu. *f 2. Est etiam etramentura
seu vesiis slragula. Blaximian. Eleg. 1. 236. His
dicils trunco titubantes sustinel artus, Neglect!
repetens stramina dura tori. Ctsl. AitreX. 3. Acut.
8. 75. iEgrolaotos jacere oportet loco Bufficientis
magoltudinis, nullo odore infecto, molfibus atque
calidis slramentis. Prima enim celeritalis raor-
borum mitigatio est straroinum mollities. Id. '2.
ibid. 37. 194. Eliajn quum fuerit (corccu&ntio),
crit coartanda straminum vclamento, ne facili
recesso concava faciat stramina.
STRAMENTARIUS, a, urn, adject, (stramen.
turn) ad stramentum pertinens, ut Stramcntariaj
falces, quibut stramen caditor. h. e. messoriai.
Cato R. R. 10. Falces fenarlte tres, siramenta-
ria sei.
STKAMENTlClCS, a, urn, adject, (stramen-
tum) qui est e stramioe, stramioaus, di strame,
di paglia, xapfiVijc. Pelron. fragm. TVagur.
63. Burmann. ad fin. Sirigss puerum Invola-
verant, et aupposuerant stramenticlum. Auct. B.
Hisp. 10. Casse sir amen ticias blbernorum causa
adiDcata;. — Ajax tlramenticiut titulus est sa-
turs Menippea? Parronis, de qoa V. Oehlerum
in Sat. JUenipp. fragm,
STEAMENTOn, Sria, arl, dep. 1. (slramen-
lum) stramentum colligo. Hinc stramenlatum ire
ea ratione, qua dicimua frumentatum ire etc.
Hygin, fab. it. a med. Idmon apud Lycum
quum stramenlatum eiiase;, ab apro peroussm
decidit.
STRAMENTUM, I, n. 2. (ajerno) f I. Est uni-
versim jjuidquid aubaternilur, stramen, colmus,
palea, stipule, strame, pagiia, xa'ppos* Cms. 5. B.
G. 43. Fervefacta jacula in casas, qua more'Gal-
lico slramentis erant tectas, jacere cceperunt. h.
e. itipulis. Sic Liu. 25. 39. Ignes casli itramento
arldo tectla Injlciunt. Hirt 8. B. G. 15. ad fin.
Fasces stramentornm ac virguitorum incendere.
ffepos Agesil. 8. Quum In acta cum luit acco-
buisset slralumque uaberet tale, ut terra tecta
esses stramentii. Uorat. 2. Sat. 3. 117. Incu-
bare atrameotia. Plin. 15. Hist. nat. 10. 18. (59).
Poma slramentis, atoreis palciave eubtterni. Id.
8. ibid. 48. 73. (193). Antiquia torua e ttramento
erat, qualiter etiam nunc la castrls. paglieric-
Cio, paglione, et 37. s'bid.3. 13. (52). Lyacnrlum
folia et siramenla ad ee rapit. festuche, brusco-
U, ^ 2. Dicitur sprcialim de culmo aeu palea
frumentorum. farro 1, Jl. R. 50. Tertio modo
raeiiiur, ut atramentum medium subsecent, quod
manu sinistra summum prehendunt: Infra ma-
num airamentum,fluod terrs bsret, pottea sub-
secatur. 1 3. Etiam de lecto pecadum in tta-
balls. Phcedr. 2. 8. cur froadit parum eat? Stra-
mania deaunt? Cato R. R. 5. a med. Siramenla
si deerunt, fcoodem lligneem leglto: earn sub-
slerailo o?ibus bubuaque. Colum. 0. R. R. 3.
Hibernas siabulationi bourn prasparanda sunt tlra-
menta. Plin. 18. Hist. nat. 7. 18. (79). Ilordei
palea ex optimls: stramento rero Dullum com-
parator. Adde Plant. True. 2. 2. 23. «f 4. Et
de Teste stragula. Cajui Dig. 50. 10, 234. Verbum
Tirere quldam putanl ad cibum pertlaere: aed
Ofiliut ad Altlcum alt, bla verbis et veatlmenta
et siramenla continerl, sine bla nemlnem Tirere
posse. *f 5. Vidstur etiam slgalUcare centooem
atrameolis failure, quo sterouotur mall et aiinl
ad Tebendaa tarcinaa, batto. Cat. 1. B. G. 45.
Magnum numerum Impedimeatorum ex eaitrii
uiulorumque product, eque Lis siramenla dstrabi
muiionesqua cum cassldlbu^ equllum specie, clr-
— 501 —
curorebl jubet. Adde Fulgat, inlerpr. Gen. 31.
34.
U o m o n y m . DifTert stramentum a palea : bac
enim de frumentis dicilur: stramentum quam-
cumque slipulam slgoificat stcrneudo aptam. Plin.
10. Hist. «at, 33. 43. (94). losulam muniunl
opere, palea et a tram an to rostrum ejus fir-
mantes.
STRAMlNEUS, a, nm, adject, (slramen) qui
est e slraruine, siramenticius. di strame, di pa-
glia, xap^i'tijc, KapptiiSij?. Ouid. 5. Fast. 631.
Ilium ilramineos in aquam misisse Quirites. Id.
2. Amor. 9. 18. Roma Slramlneis esset nunc
quoque densa casis. h. e. siramine teclis.
STRANGlAS, », m. 1. arpayylai, genus tri-
tici In Graicia. Plin. 18. Mst. nat. 7. 12. (64).
STIUNGULABlLIS, e, adject, (strangulo) qui
slrangular! potest. Terlull. Anim. 32. Anirna
ascensu scalarum faligabilis, submersu piscina-
rum straogulabilis.
STRANGOLANS, antis, particip. V. STRAN-
GULO.
STRANGOLATlO, onia, t. 3, (strangulo) actus
strangulandi, sufTocatio, irvijef, jrviyfio'j (It. stran-
golamenlo, soffocazione ; Ft. itranglement ; Disp.
ahooamianfo ," Gorm. das Erwurgen; Angl. a
choking). Plin. 23. Hist. nat. 1. 13. (17). Bis
nuclels ad purgalionem uti non censuerim, pro-
pter ancipitem strangulalionem. Id. 20. ibid. 15.
57. (162). Cuminum silvestre strangulallonea vulvas
polum En vino aperlt. h, e. compressionem el
angusllas.
STBANGfJLATOR, <5rit, m. 3. (strangulo) qui
slrangulat, slrangolalore. Sparlian. Sever. 14.
Narcbsum~Commodl straogulatorem leonibua ob-
jecit.
SXRANCOlATRIX, tricia, f. 3. fstraogulator)
qoaa slrangulat. Prudent. 10. nspj mf. 1103.
Manus strangulatrlx fauclum.
STRANGtJLATDS, a, om, particip. V. STRAN-
GDLO.
STEANGOlATDS, ua, in. 4. (strangulo) idem
bo ttraogolatio. Plin. 20. ffist. nat. 18.75. (197).
Datur et olfactandum ex aeeto in alrangulatu
vulvte. Id. 20. ibid. j5. 90. (156). Peucedapum
strangulatas volvs nidore ustum recreat. P.
STRANGULAX10.
STRANGULO, as,"avl, stum, are, a. I. (otpaY-
yoXdd)). Part. Strangulans I. o/ Strangulatas
l. a et II. 3. — Strangulo est gulam comprimo
et apiritum intercludo, oreaytMbs, otpayyaki^a
(It. toffocare, strotzare, tlrangolart; Fr. e'fron-
gler, tuffoquer; Hisp. ahogar, sufocar; Germ,
eruriiroen, erdrotaeJji; Angl. to suffocate, stran-
gle).
I.) Propria. — o) Absolute. Celt. 4. 4. Cu-
curbitular circa faucet admovetur, ut id, quod
slrangulat, eroeet. Plin. 20. Mist. nat. 7. 26.
(63). Venena, qusa strangulando necant. Id. 33.
ibid. 4. 21. (71). In canicalia vapor et faraua
slrangulat. Id. 22. ibid. 13. 15. (32). Stmen
ortlcsB vulvat ttrangulantet aperit. Quinlit.
It. 3. a med. de toga. Sinus, qui tub bumero
dextro ad stnistrum oblique ducilur, velui bal-
teua, neo slrangulat nee Ouat. h. e. nimit con-
strlngat. — b) Cum Accusaiivo. Cic 9. Fam.
22. SI dicimus: file patrem atrangulavit, bo-
norera non prasfamur. Coil, ad Cft. 8. Fam.
IS. ad fin. Domltium Cssarls bospitem,. a coo-
trarla faclione oumralt acceptlt, corcprebeodit
et atrangulavit. Ovid. lb. 593. Comlcua nt per-
il! medili, dum nebat, in undia El tua tie Stj-
giui strangulet ora liquor. — Passive. Cell. 2. 1.
in fin. Obesl plerumque acutlt morbis et dKBcuI-
tite apiraodl atrangulantar. Plin. 24. Hist. nat.
1 9. 1 1 3. (174). Strangalarl pulloa avidiua deroran-
let. Colum. 6. R. R. 38. 4. Strangulator nimio
aaoguina peeoa. Toe. 6. Ar.-i. 25. Strangulalus la-
qoeo et in GsaocJaa projeetaa. Sueton. Claud.
27. Plro per lsmna in aafclrm* jaetato et biatu
oria eieapto ttraa^niataL Plin. 7. Hist, nat 7.
5. (44). Fatal "jwilf la UcOi baoslo uno pilo
airangoku*. Ii. 8. Mi. it. St. (54). A Ljsl-
mtcbo a m a | tit *f IM. Id. 10. Aid, 12. 15.
(33> PSKJ« fJCiu f rytrt-wl *, qi j-a jlu-
STRATEGEMA
Hunt vocem, velut slrangulat!. Id. 32. iliS.iO.
38. (114). Sirangulata in oleo ranas. /d.28. ibid.
7. 20. (71). Capillorum odore vulvas morbo 8traa-
gubtas respirare.
II.) Translate. *f 1. Referlur ad inanims.
Plin. 31. I/itt. nat. 1. t. (2). Aqua3 nublom
obieniu vitalem spiritum straogulant. h. e. aerem
coroprimunt. Id. 16. ibid. 34. 02. (t52), Hedera
arbores sugit et slrangulat. Id. 17. ibid. 8. 4. (48)«
Glissomarga (genua terrce spissioris) aigninl mo«
do solum slrangulat. h. e. occlodlt, ne aata pro*
ferat. QuintiX. 8. proaim. a med. Laslo gra»
mine sata strangulaot. Colum. 4. JR. R. 26. Ne
vinculum (uiiem) locldat at Ironcom strangulet.
Plin. 2. ffist. nat. 43. 43. (lt3). Straogulare ao-
nilum.ft. e. cohibere, tupprimere. Quintil. 11. 3.
140. Faucet tumentas atraogulaot vocem, obloaa?
obscurant, rasas exasperant. — Slat. 2, Silv. 2.
150. Non tibl tepotltat infelii strangulat area
Divitias. r.. e. comprimit, nee quidquam in usorn
exire patitur. f 2. Refertur per metapboram
ad animum. Ouid. 5. Trist. t. 63. Strangolal
ioclusus dolor atqua ejajstuat intui. Juvenal,
10. 12. Sed plarea nimia congesta peeunla eon
Strangulat, Quinlit. deetaro. 12. inil, Quamvit,
judicei, innumerabilae me Indignandl caotss Ini-
tio atatim actlonlt strangultnt, quia nee dicere
oniversas semel poaaum, nee gregatlm erorapen-
tes dillerre gemitut; primum tamen eto. Imppp.
Patent., Theodcs. el Jrcad. Cod. 10. 33. 1. et
Cod. Theod. 12. 3. t. 81 qola deearionum pras-
dia venditor necessitate coaetus addicit, interpel-
let judicem competentem omnetque causat tin-
giliaiira, quibut strangulator, exponat. h. e. qui-
bus cogitur ad vendilioneat. CapelX. 4. p. 94.
Quibusdam obviit Interrogatiunculit occupabat,
donee oexilia compleiio circumventoa ad interro-
ganlia arbitrium atrangularet. f 3. Obieeno
aeaau, apod Cic. 9. Fam. 22. ifranjulara mu-
lierem eat futuere. Dine Suefon. Tib. 61. Im-
maiura puells, quia more tradito nefaa eaiet
virgines atranguiari, vltials priui a carnifiee,
ttraDgulrtfe;
STRANGURIA, m, t. t. exBaiyovola, nrlnar
tiillicidiura, quum per intervalla et gottatim de-
Quit, difficolta d'urina : a otpdf, fjoe, gotta, el
oupov, urina. Pelagon. Pelerin. 8. o med. Ipaiat
passioais genera aunt tria : uoum quod dicilur
dysuria, quando tardius (eouus) mcjat; allerum
stranguria, quando cum dolore et cum dlffieul-
tate mejat; tertium iaeboria, quando omnioo non.
mejat. Eadem fere verba babet ''egef. 3. Pt'
terin. 15. tub inil. Euradem morbum ita ei-
primit Cato R. R. 150. a tried. Nunc de lllit,
quibua asgre loiium it, quibuaque aubstillum eat.
Id. ibid. 127. Ad dyspepslara et ttrangurlam.
Cic. 2. Tusc. 19. ad fin. Quamvia idem fortl-
culum ae in torraiuibua et in stranguria aoa
prasbeat. i°iin. 27. Hilt. nat. 11.74. (99). Cal-
culoa frangl, atrangurlam dlscuti. Celt, 2. 1.
ant* med. Urioas difGeullat, orpavyoupiav quam
appellant. Adde Ca?J. Vitrei. 5. TarA. 4. 64. et
.Varcell. Empir. e. 26. p. 133. retro ad fin.
STRANG ORfOSUS, a, um, adjeet. (atrangurla)
stranguria laborans. Slarcell. Empir. c. 26. circa
med.
STRATA, se, f. 1. P. STRATUS, a, um.
STRATAGEMA. ?. STRATEGEUA.
STRATfi. P. STRATUS, a, um.
STRATfi,£. P. SCRANTI/E.
STRATEGEMA, atis, n. 3. (OTpaTTiyTjfta) Sant
qui seribuat ttralagema: ilem qui sreundam
ejllabam corripiunt. Neutri imitandi. In genet,
plur. Jlralegemarcn. — Strategema ett eallidao
militare consilium, toilers inveolum el aslulla ad
hoslem circumveniendum: a Gr. cipavi^sta, ex-
ercilum duco, bellum administro (It. asluzid
militare, tlratagemma; Fr. ruse de guerre, stra'
tagtme y Blip, astucia, aydid militar, ettrata-
eema; Germ, die BJriegilist tines Feldherrn;
Angl. military artifice, stratagem).
I.) Proprte. Cic. 3. Nat. D. 6. ad fin. Con-
ailiam lliud Impsratorium fuit. quod Grael orpa-
i7;'-rT](xa appellant De bia est c. 4. I. 7. Pal.
Mar., iiam Ilbri quattuor Sex, Jul. FrontinU
STRATEGEMATICUS
II.) Translate dleltar de qooeamque eallido
eowilio.Cie. 5. Alt. 2. ante mtd. Interim Ra-
tio Doner, quod •« a Veslorio obserrari -Idebat,
atralagemate homiaem percusiit. nam ed ma Don
aoceiiit.
BieATSGfiMATlCDS (01), s, on>, adject. otp«-
vrrpwaxtKot, itrategeraa continent, tollers, calli-
dus, astulus. Grace at absolute, lubstanliTorum
more, pro itrategema habet Frontin. In I. Stra'
<eg. prtsf., ubl tamen ad n. 4. alii leg, Latine.
V- STRATEGICUS.
STRATBgEDM et itrategium, H, a. 9. orpa-
trrfsiot at oTfatij'yioti, locus, quo eonvenlebaut
militet, tentorium imperatorit, pratoriura. Fi-
Iruv. 5. 9. tub into. Utl Patrin Llberi fanum,
Smjrnas stretegeum, Tralllbut portleut. Alii re-
etlus leg. Smyrna Stratoniceum. b. e. templum
Veneris StratonlcIdU. F. STRATONICIS in O-
NOM. Couiod. 9. Hilt. Eetl. 18. ConstanUno-
polim appellari secundam Romam lege urmaTil
IConslantinui SI.), alcut lei ipsa in marmorea
plaioma noicitur esse ^onscripta et in atrateglo
jaxta equestrem italuam ejus wt eonitituta.
STRATEGI A, a^f.l.crpariJYta, prefecture, seu
locos, ubl prafectus Jurltdicllonem babet. Plin.
4. Hiit. nat. 11. 18. (40). Thraeia In alrateglat
tjuloquaginta dirlsa. — Grace eliam occurrlt a-
pud eumd. 0. ibid. 0. 10. (27). it Armenia. Dl-
vldilur In prafecturai, quae II ertpatwj'as TOcant.
STRATEGICUS (os), a, om, adject, (axpaxvtt-
xo;) In genet, plur. ttraleoicon, Grace posltlone.
— Strategical ait ad itralegum een imperatorem
pertioeni. Abioluta. Frontin. 4. Slrateg. praf.
la boo libro eibibebo eiempla potias itrategi-
con, quam strategematicon. h. t. example potiui
rerum a duce proride, utiliter, magolfiee, eon-
•tanjer factarum, quam earum, qute dado sol-
lerlla et ealHditate flunt.
BTRATEGJdIm. F. STRATEGBTJM.
STRATEGY'S, I, m. 3, orparmdc, dux exerci-
tui. imperator, capitano : ojro too dyitrxov orpa-
*o», a duceodo exercilu.
I.) Propria. «f I. Generatlm. Plaut. Cure.
2. 3. O. Nee slralegus, nae tyrannus qoiiquam.
•l 2. fipoelatlm eit ita appellator qui rel mlli-
tarl nraerat in qaollbet 2Egyptl nomo. Qaum Tero
tola .dSgjptui fo trei partei dlTideretur, la in-
perlorem icilicet leu Tbebaldem, In medlam sea
Memphlticam, qua et leptem nomoram, et in
Inreriorera ieu maritimao, qua et Delta fait ap-
peUata , qui barum nnlculque praerat, eplstra-
tegui (F. EPISTRATEGIA), quiqae hulo in uni-
teria epiatrategia -icarlam prantabat operam, ttra-
tegui dicabatur, ut probat A. Ptyroniut in Pa-
pyr.Grae.Bfui. Taurin. P.i. p . o7 . Jntcript.
apud Grufer. 130. 1. m. abtohivs m. b. pal.
l M % V ' W -.f*™- *"<"«>. h. e. itrategui Tbe-
baldli. Vrtlhtu in Collect, Inter, tat. n. 3881.
lupplondum putat tpiitrategtu.
II.) Improprle. «f l. Pro magiitro eonvlTH.
Fiaut. $twh. &. 4. 30. Strategum ta facio hole
convirio. . opraitantt. *¥ 9. Pro prafesto tern-
pli, tea I.ofitaram in templo et circa templum
eicubiai aganiium, apud Eccleilaiticos scriptoret,
qui urtttgui templi at absolute itrataou. did'
tur. Grsece lamen occurrlt apod Luc. 22. 52. el
ibid. 4., ubi fulgat. interpr. »erlit tnagiitra-
ti\s. Latino uiurpacit Gaudent. Serm. 12. circa
med. — Sic el pro prafecto civlum, hu earn-
mo magiilma muoicipiornm et colooiaram: ted
Grace. Act. i«. 20., 22. etc. Cf. Herod. 6. 58.
STRATIO, Onli, f. 3. (iterno) accubltai .eu
Jocui, in quo conviTituB epparatur. Inicript,
LanuTlna abbloe paueli aonli reperta, edlla »ero
in ^t{» dell'Accad. Bom. di archeolog. T. 2.
p. 4<J2. a med. haghtri cbkarvm ix obdim
AIBI IkCn FOHIIII 0BBB8VHT ?IKI BOKI AMPBOBAI
IH0VI.AS BI FAMBS Al.805 DfOI OVI SVMBRVI COt-
IBOH JVIBIT BT IABDAI IJVMiRO OTAIiroB ITBA-
TIOraM CALDAM CTK MIHHTBBIO. Alia ooud Gru-
Itr. 215. 2. et Pabrett. p. 404. H. 306. tolbo
AVTBM XI T.VRII SBMISSIBVI H. S. X. R COBPABABI
A>OVST*tlVII IOC1 RTUD WSTBVBBNTVM THICUIUO-
R7M DVVH QVOD BIS MB C1BO (A. e. TiVO) WADIDi
CABDBLABgA BI IVCBBflAI BltrCHKES ABBITBIO AT-
— 502 —
STRATUS
ovstahvh oto rAcitm KBATrmBVi (lege itratlo-
niboi) pvBticis obirb roniT. Ita habet Fabretl.;
apod Gruter. legitur ttrati jut publ. At Marini
Fr. Arv. p. 304. minus reete, at opinor, legen-
dam putat strati cenii omnibut publicit. Hie
bod incongrue vldetur alTereodui'loeui Fitruv.
S. 10. Habent em domui ad meridiem speetao-
tes cecos quadratos tam ampla magnitudioe, uti
faciltter in els, trlcliaiis quattaor ilratis, minii-
trationum ladorumque operii locos poisit esse
spatloiui. Base cl. Furlanelto in Append, Cf.
Inicript. apud Orell. 6088. et fFilmannt n.
310. I. 73., et aJiom apud Ortll. n. 3678. et
fFilmannt n. 696. I. 15., ubi tlralionet pu-
Uiem legitur.
STRAJIOTES, m, m. 1. otpsTiedrq;, propria
mlle9, quam in algnlQeationem oecurrit lantum
In Gloit. ; apod Auctoret rero est appellatio ber-
b« uillefolit. F.« roc. «eq. (Pittia itratiotes
Linn.) »el genus berbas aqnatles* (Stratiotet aloi-
Att Linn.) Plin. 94. Hilt, nat. 18. 105. (160).
Celebratur et a Graeeis itratiotes: sad ea in £•
gTPto tantum et inuodatione Nil! nascitur, aiioo
simills, si majors biberet (oisa. Refrlgerat mire
et vulnera sanat etc.
8TRATI0TICB, es, I. I, crpatiMTcmi, berba
eadera ae millefolium. F. voo. prsc. Apul. Herb.
88. Graci chiliophylloo, alii atratioticen; Latin)
millefolium, alii militarem dixere. Hano berbam
Achilles iDTenlt, ande *uinera ferro facta tana-
bat et ob id Aehllleoa rocatur. V. ACUILLEOS
et MILLEFOLIA.
STRATlOTlCDS, a, am, adject. cTpamewwie,
mllitaris, mililare.
I.) Propria. Plaut. Mil. glor. 4. 8. 49. Mo-
liebrei mores dlsceudi, obliTiscendl itratlotlel. Id.
Pnud. 3. 9. 9. Stratiotleam nnneium adTsnien-
tem pereutiam probe. «t4. 1. 12. Quippe ego te
nl contemn aril, atratioticas homo qal elaiarT
uomo di guerra.
II.) Translate dieitar de eofilrrlo qaodam ad
aspritudinem et eallginem ocolorum. Star cell.
EmpW. 8. p. «4. tt 65. Colljrlum 'itratlotieum
faclt ad tumorsi oealorom. et moz. Collyrium
•tratiotieum psorieum compfliitum etc. — Hioc
Stralioticum, i, a. 9. absolute, sub»tanti»orum
more, est idem eolljrinm, de quo inpra Miiimui.
HbJus eompoiltionem Scribon. Compos. 33. do-
eel. Inicript. apM Span. Stiicell. anliqu. p. 237.
M. VU}1 BBRACLBT1B IT8ATI0TICTM. Adda Mafcsll.
Empir. c. 8. sect 3. p, 94. retro.
8TRATIDS, a, om, adject, wof-rioe, mllita-
ris, ut Slratiui Jupplter apud Plin. 16. JHif.
nat. 44. 89. (239). In Ponto circa Heraeleam
arao sunt Joyis, Stratil eognomlne: Ibi quercns
doa ab llercula eats?. Sillig. habet Grace. V.
MIL1TARIS. Hujus Jovis Stratil meminit He-
rod. 5. 119. et Jul. Pollua Onomait. 1. 1. —
NB. De oom. propr. F. ONOM.
STRATONICEUM. F. 6TRATEGEOM.
8TRAT0PEUUM, i, n. 9. <rtpaToV«5ov, Grace
cestra signiflcat; est enim a OTpato'c, exercitus,
et itiJov, castra. Jul. Obtequ. de prodig. 116.
Stratopedo, ubl senates haberi solet, eorvi ?ul-
turem tundendo roitrii oeeiderunt. "Alii leg.
strategeo.
8TRATOR, flris, m. 3. (iterno) qui iternit.
•f 1. Generatim. Fulgat. interpr. Jer. 48. 12.
Miltam ei ordioatorei et stratores laguncularum
et sternent euro et vaea ejus exhaurient et lagun-
colas eorum coIlldenL h. e. qui ex ordine ater-
nant bumi. «f 3. Speciatlm est, qnl equufn domini
iternit, ipjura in eqyura sustollit aliaque ofUcis ei
prastat, scudiere, palafrtniere, intellatore. Ulp.
Dig. 1. 16. 4. Nemo proconiulum stratores suos
habere potest, sad Wee eorum milites ministeriis
In proWueiii funguntar. Alii recliui leg. sfa-
torei. Cf. Cod. Juninian. 1.-27. 1. Inicript.
apud Gruter. 631. 8. a. matbrhivs nbmavim
itratob cos. BT lvcivs ivcmvi ubiijob jrtmbhti.
Adde atiom in Bullitt. dell'Islit. areheol. a.
1860. p. 22. et apud OreKtum n. 3250., ubi
ttrator prcBtorit, et n. 1584., obi itrator ceillit
tt in Corp. Imcr. Lai. 1. 78., ubi rtrafor con-
sularis, — Item tlratorei ImDeretorum, iub di-
sposition* trlbonl stabuli, erant qui equoi Im-
peratoris dillgenter probabaot, ephlppili ornabant
at inseeniuro addueebaot, rnana tollentec in e-
quam, nondam asu ttaptdarum inrento, ut Sal-
mas, doeet ad illud Spartiani Caracall. 7. Quum
ilium In equum itrator ejoi leraret, pogione la-
tu» ejus ccrafodlt. Ammian. 30. 5. iub (in, Quum
eum ( ralentt'nianum Imp.) oblatat non aasci-
peret equus, aoteriores pedei prater -stratorem
erigens in mblime: jnnata feritate eoncitua, dex-
teram siratcris militia juisit absciai. Id. 29. 3.
ante mtd. Constantianus strator paacot mlllta-
res equos ex bit ausui mutare, ad quoi pro*
bandos minus eit In Sardinian). — Slrator pecu-
liars'* imperetoris in Inicript. apod John p. 29.
n. 15. Cf. Slaffei Art. Crto. Zapid. 358. Adde
Cod. 1. 37. 1. med., obi Sehoia itratorum
nominator: item ibid. 12. Ut. IS. qui De ttra-
toribui inierlbitur, et habetur etiam Cod. Tntai.
6. ts't. 81. Acta Praan. S. Cyprian. 2. Vene-
runt ad eum principes duo, onus itrator officii
Galerii Maximi proeoniulis et alios equistrator a
eostodiii ejusdem officii, obi itrator lato tenia,
equistrator itricto seniu de eo dicitur, qui alium
adjorat ad atcendeodum equum. f 3. Item
eustos carceris. Cod. Juttinian. 9. 4. l.j niii
legend, sit itafor. «f 4. Apud Augustin. Serm.
31. ed. Mai. Strator cali. Cf. Fulgat, interpr.
Pi, 103. 2. Eitendens caloi lieut peilem.
STRATdBlOM. F. -oc. seq.
8TRATORIUS, a, om, adject, (iterno) ad eter-
neodum pertinent. Paul. 3. Jenfent. tit. 1. a
med. Supellectiie iegata, vltrea vasa et Teste*
•tratoria legato cedunt. h. e. veitis stragula. —
Uine
Stratorium, ii, n. 3. absolute, anbstantirorura
more, lectus, in qao sternimur, xoi't>). Fulgat.
interpr. 9. Beg. 17. 28. Obtoleraat ei itratoria
et tapetia et vaia fictilia.
STRATDM. F. STRATUS, a, am.
STRAT0RA, m, t. i. (iterno). «| i. Est atra-
tqm, stemendi opus, orpeSoie (It. laitrico; Fr.
pane; Hiip. empedraio; Germ, dot Pjlastern;
Angl. paving, (lagging). Sueton. Claud. 24.
Collegia quastoram pro itratara vierum gladia-
torum munus injunxit. Pallad. U.MrB. 4. A-
ream bipedii sternis : iaelinata sit tamen ttra-
lura - ad fornacem. Inicript. apod Sfaff. Sfut.
Fer. 120, 1. IK PORT1CV COLTMN. Hir. CVM 6V-
PBBBICIB STRAIVHA PICTVRA tOLBNTB POPVLO DE-
DIT. Alia apud Marini, Itcriz. Alb. p. 110.
Stratura alia (lege area). Cf. Orell. n. 4130. A-
lia apud ifie'nier, n. 1744. Stratura fori. Javolen.
Dig. 20. 16. 24-2. § 4. Slraluram loci alicujus
e» labulis faetam, qua asiate lollerentur el hieme
ponerentur, adium esse ait Labeo, quoniam per-
petul usus paratie eSient; Deque ad rem perti-
nere, quod Interim tollerentur. *} 2. lo illo
Pallad- 12. M. B. 7. ante med. Terra tamen
equa stercua admiscent, facientes straturam al-
tejno ordine aubinde crescentem. stratura est,
quod alii dicunt ta6u(a!um ; qaum aternltur pri-
me terra toto futfdo acrobis, deinde atercus e-
qaa : :um rursus terra, postea etercus usque ad
summum. una mano di terra, un' ultra di le-
tame ate.
STRATUS, a, um, particip. et
STRATUS, i, m. B. F. STER.NO.
STRATUS, us, m, 4. (sterno) «f I, Abslracto-
rum more est actui steroeodi, proitratio. Jul. Va-
le*. I. Gesf. Alex. SI. 32. Tam aniinalium stratu,
quam odorum profuaione muniOcus. — Hioc
translate. ^rno6. in Ps. 40. ad illud Fulgat.
interpr. Ps. 40. 4. Universum stratum ejus
versasti in infirmitate ejus. Stratus ejus (animw),
id eat prostratlo ejus, Tertator in inflrmilate.
^ 2. Concreto, ut ajont, sensu, stratum, stra-
gulum, h. e. quidquid aternendo seu operiendo
aptum est. Farro 1. B. B. 50. tut- /in. Stra-
meotum ab atratu, quod id aubsteroatur pecori.
itratu boc loco est supioum. Solin. 45. ante
med. de bucephalo. Aec?plo reglo strata, ne-
minem unquam alium, prater dominnm, vehere
dignaliis est. Plin. boc idem ita eloquiiur 8. Bisl.
nat, 42, 64. (154). Neminem bic alium, quam
STRAVA
Alesandrnm, reglo inelratua ornata, reeepU In ie-
dsni. Sillig. teg. intfrafu. Y. Ulpiani he. cit.
In STRAGULDM. fiTtronym. Sp. 97. ad De-
melr. Sed elllelolam la nodi homo habuiii* pro
etrata. Add* Itid. 19. Oria. 26. 1.
STRATA. T. STRABA. %
strebOla, », r. i. «t
STREbOLA vel itribule, Stum, p. plaT. 9.
Vox ett Umbtica, teita. Feit. toe. eit. Cf. Gr.
crpa/JXo'e, Bexuoiui. — -Strebula eit caro elrcara
coxendleei. Tarro 7. £. £. 67. JtfSH. Cato itre,-
bula (Mult, itrlbula). Oplllus icribit, cireom CO-
xandicee «nnt nobH; Id Grieeum eit ab hujui loel
veriura- FctU p. 313. 34. Mull. Sirebula Umbrieo
nomine Plaulua appallat ioiendicei boitiarum,
qnis Grsoi fiijp;B dlcant, qua in altaria Impo-
ni lolebant, ut Plaatai ait la Frivolarla, Stre-
bale agnin*. Arnob. 7. p. 330. Non eulm pla-
cet earnem etrebulam appellate, qua taurorum
e eoxendleibui deniitur. V CERASTIDOLA.
STREMMA, Ktli, n. 3. otoi\nia, laiatio, lu*.
tatura. Pelagon. Feltrin. 16. circa, med. SI
equus eoronam tonerlt ant ex,torserit aut laxa-
terlt ilege luiaTerlt), hoe eel, quod dieilut iter-
ma (lege itrerrima).
STRBNA, as, f. i. Strenua pro tlrena iegl-
tar ia quibusd. MSS. et Interlptt. F. Infra:
qaam icrlptlooem Improbd Consent, p. 398.
26. Keil. — la slog. nun. non adblberl falio
pntat id. ibid. — Ration* bablta etjmi, sunt qui
• Strenua dea deriv«nt; alii reto dlcunt, »o-
eem esie Sabtnam, qua lanitatem, valetudiaem
•ignloeet, at alt Elpid. >pud LyA. Dt tnentur.
4. 4. '0 8i EXictStavdj (V if sips' e'dpteev otpi)-
vat ttj* tfjUku tp ZaftivtM ©»»»[ Xiyae&ai' fij-
an. Cf. Symmach. toe. cit. At Latlnam rult Fait.
p. 313. 27. Mull. Slrenam voeamai, qua datui
die religioio, omlnls boni gratia, a namero, quo
sigalflcstur, alteram tertlumque rentarum »iml-
lii commodl, veluti Irenam, prapoiit* S littera,
nt Iq loco et lit* lolebaut antiqul. — Strena
•J 1. Bit bonuro omen, aogarlum, prsiagium.
Plant. Stick. 5. 2. 24. Domain redeandi pritt-
ciplum placet, bona icava itreoaqoe obviam
oeeeiilt mibl. et S. 9. 8. Auiplelo herd* hodie
ego optumo exii forat. Qaam itrena mi obsca-
vavit, ipectatam boc mibi eit: Huitella murem at
abitalit prater pedei. Alii aliler leg. *f 9. Hinc
etrefla dictum manai, qaod dibatar die festo
et fere aanl Initio, undS el calendaria dicta (V.
CALENDARIUS), bonl orainli gratia^ ut diicimui
ex Feet. toe. lapra cit. Hujuimodi itrenai soli-
bant doner* clientt* patronli clreique prlocipl-
bm; quod oltlmnm qaidem mb Auguito empit,
Tlbetiai rero probibult, ne ultra ealendai Ja-
nuar. eierceretur. Jueton. Col. 42. Ediiit et
itrenas Ineunte anno ie reeepturom stetitqne
in TBitibulo sedlum Cal. Januar. ad captandai itl-
I>m, quas plenii ante eum manlbut ao ilnn omnli
generli tarba fundebat, T. eumd. Aug. 57. et
Tib. 34. et add* Pompon. apu8 Hon. p. 17.
\. Merc. Symmach. 10. Ep. 28. {al. 35.) Ab
e'xorta p*n« urbli Marti* itrenarum uiut ado-
lerit, auotoritat* Tatil regis, qui verbena* felicii
arbo.rii ex lueo Strenua anni noTl auiplcei pri-
mui'accepit. intoripl. apud Fabrett. p. 725.
n. 442. I. 12. ITBM F>. ROII. IAS. STBEHTAI DI-
vidbbbht. Gt Orellii Intcript, n. 2417. (T. 1.
■p. 421. 1.), — Ellem a princlplbni data «unt
aliquando cllentibui et mbjectii. De his enlm
loquitur Auson. Epiit. 18. 3. quailorb amioi
Curam pro itrenii eicubuiue tuii.
STREN0A,ee,f.1. V. voo. prose. init. et ONOM.
STRENOE, adverb (ilronuus) Sup. Strenuit-
sime. — Slrenae •! 1. Est naviter, fortl-
ter, prompre, diligentemente, bravamente, ga-
gliardamente , con farza, prontamentt, a'xpi-
pcoj. Piaui. fragm. apud Charit. 2. p. 195.
Puttch. Converrite icopii, agite slrenu*. Id. Au-
lul. 9. 2. 80. Sequere propere me ad macellum
itrenue. Id. Bacch. '3. 3. 41. et Men. 5. 0. 26.
Strenue faeere. porfani da ualoroso. el~?al.
Mas. 2. 0: n. 2. boitem iavadere. Cic. Rabir,
>vrdwll. 10. sub /In. arma caper* pro eiiquo.
id. 9. ad q. fr. 4. ad (in. domum aidlQcara.
- 503 —
Piaut. fragm. apnd Charit. lac. eit. faterl. Id.
Pseud. I. 5. 94. pssdd. Abs te argentarn lumam.
it. to a m» lumiiT pisud. itrenue. Sail. Jug.
22. Quo plora bene aiqoe strenue feciuet. fe-
get. i. Milit 17. Per boi urenuissime omnia
bella conlecta. — Cum bomonjmii. Gell. 15. 4.
Mandate libl pleraque lmp;gre et strenue faeere.
•f 2. Eit etiam ceierjter, con prtstezza. Plaut.
Rud. 2. 8. 8. Quo, malum, properail nam equl-
dem te neqoeo eoniequi lam urenue. Id. Trin.
4. 4, 10. Strenoe enrre in Pirsom. Cic 16. All.
%. Bgo adbue roagii commode, quam itrenue
navigavl. reml* enim magnsm partem: prodro-
ml nulli. Adde Fiaut. Pcen. I. 2. 193. et Men.
5. 7. 48. Id. Pteui. 4. 7. 79. £or*nr. Stre-
nuissime hercle ivisti. qnamvii pernis bic homo
est. At Fleckeit. leg. [Eugt] itrenue rnehercle
lit! etc
STRESOITAS, Stli, f. 3. (strenuus) agilitai,
vigor, promptitudo, diligeotie, ledulitai, to 8?a-
OTiipwv, o'»8jjaY«ai« (It. agilita, pronteisa, «»'-
Oore,diKoenza,* Fr. diligence, aetivili, vaillan-
ce; Hlip. dillgencia, activida, vatenlia; Germ.
die Belrlebsamkeit, Surtigkeil, Munterkeit ;
Angl. activity, promptnest, nimblenest, stre-
nuotiineis). rarro 8. L. L. 15. Mull. Ab itre-
naitate et nobilitate itrenai et nobilei. Ovid. 9.
Met. de Galanthi, qua erat ancilla Alcmenes,
faclendii itr«yjua jaiils, ot ait v. 307. et offlciii
dlleeta tali: banc quum Juno in rouitelam rer-
tiiiet, lubdit u> 320. Strenuitai antlqna manat.
STRENtJO, as, are, n. 1. (ilrenuui) itrenuum
bomlnem ago, itrenaitateia pras me fero, 6ra-
uar«. Plant. Pteud. 2, S. 34. dum ta itreaaai,
Rei erat lolata. Fleckeit. ieg. dum te itrenuoi
etc.} Zorent vero dum (n slernuas etc. (V. Stu-
demurii' « Berttellung \a ffermel 1 . 308).
STRBNtJOS, a, on, adject. Scribitur et ilrpn-
nutu, eum dapilci n, apud £uc»J. foe. infra
eit., 6d. L. Mullet: — Rationa habile etjmi,
alii rolunt sue a 5fr«nuo, qaod eit nomen dea,
qoa itrenuum faeere credebalur, at reTert Au-
guttin. 4. Cit>. D. 18. F. STRENUA In ONOM.
Sed contra dicendom, at mi hi videtur, Slrenam
a v. ilrenuut orlglnem docere. Alii probabiliui
dacanl a rad. Skr. »lar, ande tlhirat, dura*, flr-
rau*, fortli, et Gr. oxorffot, aiper, indomitui, quod
Betychio eit etlam ia-/yp6(. — Comp. Sire-
nuiorLl. a; Sup. Slrenuittimui I. I.'a. —
Strenuui eit *eer, agilii, non ceiiam, naVbi ad
rei gerendai implger. alacer, promptui, avtipa-
laSyrris, 8pao-trip«oe (it. gagliardo « oronfo, di-
ligent*, valenle, bravo; Fr. dt'U'aent, agistanl,
alerte, vaillant ; Hlip. diligente, active-, valien-
te; Germ, hurtio, munter, thalig, eifrigi Angl.
ready, active, prompt, nimble, ilranuow*): cni
opponitur inert, ignavut.
L) Propria. — i.°J In bonam partem. — a)
Absolute. Plant. True. 2. 8, 12. Strenui nl-
mio piui proiuat populo, quam arguti et cati.
Cato R. B« praf. 3. Mercator itrenuua itudlo-
•uiqae rei qusrenda. Cic 2. Phil. 32. 78. Cse-
aari obviam longliiime proeesiiill : celeriier htl,
rediill, at cognoieeret te, si minui fortem, alta-
men itrenuum. Sail. Cat. 68. Neque ex Ignaro
itrenqam neque fortem ex timido jxercitura De-
ri. Id. -fug. 67. Boni malique, itrenui el Imbel-
iei. Id. Cat. 60. Strenal militia et boni impe-
ratorii offlcia limnl exiequebatur. Id, Jug. 85.
Bieroltui magli strenuua, quam felix. Moral. 1.
Ep. 9. 70. il cowai aut itrenuui anteii, Nee
tardum opperior nee pracedentibui inilo. ie
troppo *ei lento o troppo corridore, non atptllo
chi rimaae acHielro ne mi tfiato a raggiun-
gere chi trolta via innanzi (Blndi). Id. ibid. 7.
71. none 1: rem itrenuui ege. va "ia e auada-
ono da bravo. e» Eirl. ad Cic. post ep, 6. I.
15. ad AU. Noli me tarn itreaaum putere, ut
ad Nooai reeurram. Tac. 1. Hist. 46., Inops pro
lowplete et loen pro itrenao. Id. 2. ibid. 14.
tub fin. Sireaal Igaavlque in victoria idem au-
denU ifepoj Zteiacj. 6. Animo itrenuo "faeere
aliqold. Plaal. Epid. 3. 4. 10. Strenuiorl de-
lerior ii prsdicat ion pagnax,de illiai ore Qunt
lordida. LxtcH. II. fra$». 13. *»"• Fondi dele-
STREP1TUS
elat vlrtui I*, villen' paullo Strennuior »! evaierit.
Tac 4. Hist. 69. Sum! bellum etiam ab Ignavh:
itrenoUslml cujuique perlcolo gerl. Cato R. B,
prcsf. Viri fortiiiimi et mltftei itrenuluimi. Sail.
Cat. 61. Strennliilmai quiiqae occiderat^n prce-
lio. — Cum hdmonjmi*, Gell. 14. 3. Cyrui vlr
goavui et itrenuui. — bVCum Genetiro. Tac.
3. Bitt. 42. e*lr. Valsriui Paulinui itrena.u* mi-
litia. Cf. Capit. Clod. Albin. 13. 2. Peter. Ar.
raorum Jeleni pronuf. — «) Cum Ablat. line
prap- aut earn prap. in. Sail. Jug. "I. Bt
praslio itrenuai erat et bonui eoniilio. Nepot ,
Datam. I. Vlr mana fortli et bello itrenaai.
Quid. 9. Mel. 307. One minlstraram ficiendU
atrenua jussii. Tac. 2. Bist. 86. Yir •' itrenuui
manu, ier«one promptm. Ter. Phorm.i. 1. 12.
Strenuum homirrem «e prabera fa aliqua re.
^utntiJ. 12. 3. 5. In prcallii itrenuui et for-
tis. — 2.°) In malam partem. Tac. I. Bitt. 53.
Multi in utroqae exercita ileut modestl qaieti-
que, ita malt et strerndl. /*. 3. <6ii. 5T. Neqae
fldei conitani neque, strenuus in perfldia.
II.) Tranilat* refertur ad leanima. Plant,
fragm. apud Gell. 7. 7. Potln et to homo fa-
Clnui faeerp ittenuuml Id, Rud. 2.9.8. Ada-,
leieeni Itreriaa facie, rableundui, fortli. eon e»*er&.
ueoeta * da jogKardo. et Cato apud Gell. 3.
7. Operam reipubllca fqrtem atqoa itrenuarn
perhibere. CtS-t. 9. 1. ante n»»o5. Strenuo ialta
in veblcula traniilire. Gell. 3. 1. ad fin. Cor-
pora ene bene habito et itrenuo. Ouid. 4. Fait.
781. per ardentei itipula erepltantlt ace«»o*
Trajieiai eelari itrenaa membra pede*. tnelle. «t
Cofum. 10. fll. R. 18. Streoua toxAci. h. e.,qu»
celeriter perlmunt. C«fi. 7. prcsf. a med. C^lr-.
urgui eue debaa mand itreoaa, itabiJJ nee an-
quam Intreralieecfte. fejgero e preitd. Ovid. 1.
Tritt. 10. 34. oavi* Tiamaat InitablUi itrenua
Cyartea*. H. e. eit*. Boral. 1. Ep. 11. 28. Stre-
nua. not axereet inertia. h> e. itrenai qaidem, m-
mui, led prave, qnia operam noitmm male eol-
Iocamai, et ioertiam elmilei nihil aglmai. efu-
jitopey.
Homonym. Diicrimeo Inter *{r»nuum •»
foriem; Item inter itrenuum et gnaVum, V. (ab
FORTI9. „ ' _ „
STREPENS, entli, partlelp. r. 8TRBP«>
STRRPlTANS, anti*, partlelp. F. too. ieq>
STRBPlTO, ai, are, n. 1. (freguentaf. leu
inUiu*, a ilrepo) Part. Slreoilani. — 8trepIU»
est itrepiium aut magnum itrepituni facie, xruiria*
(It. «tr«p»'tar«; Fr. retenfir, re'ionner ouec far-
ce ; Hlip. hacer ettrepito, retonar, tonar nju-
cho; Germ, (oild rauicfcen, tridianw, roiiemr
Angl. to mttfc* a great* or frequent noiie): dlcl-
tur antem live de animantibui i!v»-de Inenimi*.
ring. t. G. 413. Inter ie foiili itrepit>nt. 21-
bull. » 2. 17. itrepltantlbu* advolat all* Alii
teg. trepidantlbai. Id. ibid. 3. 73. »rma ferunt
itrepitantla ealo. Alii leg. erepltantia. Sic Sit.
It. 9. 280. muitum itrepitantibu*.- armit. Vat.
Flacc. 4, 288. poliii ilrepitant incudibui urbe*.
Ovid. 11. Met. 385. fragote gravi itrepitani loo*
proiima terrel Bellua vaita, lupue. Atbinov. t.
183. de tuctu funebri. IncertJ elaudunlque de-
mos itrepltantque per urbem. Alii aliler leg.
STttEPlTOS, ai, m. 4. (itfepo) Eli*m «' r «P**
tut, »', 2. declio. usurparant relere*. Enn. apud
iVon. p. 490. 8. Mere. Quid la e'aitrt* itreplu
est. — Obiervatam est, bat vocei tlrepilut et cr«-
pitut tape in librli eommutari. ^rafceno/irefc
ad Liv. 5. 47. et 39. 15. ate. nine elrep.lua
uentri* apud fetron. Sat. 117. Tollebat eubiode
altlui pedem et itrepitu obicano limul atque
odore-viam lmplebat. et ibid. 17. Manibu* inter
ie nique ad artlculoram itrepltom eonirltli. —
Strepitui eit wnitui, crepltui, fregoV, <fo'f et ('*•
ttrepifo> rumor*; Fr. ion, bruit; Illip. eomdo,
ruido fuerle, eslrepUo; Germ, dat flauKMn,
d. Gelote, Larm, Rasseln; Angl. twin, hortfc
noiie, rustling).
I.) proprle. — a) Fere adhlbetar tie lngrele
lonita. Enn. apud Non. p. 506. 3. Merc 9lre*
pitui molerura. Facue. apud CoJ». ad Cle. 8*
Fa.au 9. Sttfpiloi, ftemitui| clamor tonilruom •»
STREPO
■nidentum sibiiut. Sic Plant. Amph. 5. 1. 10.
Strepitus, crepitus, lonttui, tonltroi. Tar. Becyr.
St. prol. 27. Strepitos eomitum. Cat. 6. B . G.
8. tub fin, Majore strepitu et tamalto, quam
popuii R. fert consueludo, castra morerl Jubet.
et 4. ibid. 33. Ipso terrors equorum et strepitu
rotarum ordines pertnrbaot, Tibull. 1.9.35. et
ibid, 7. 68. t trepitus pedum, calpestlo. et Ovid.
3. Trist. 7. 36. tenectus - itrepitum passu doo
faciente venit. Quintil. deelam- 12. 19. Pecunia
etrepitus. suono delle monete. et Bardt. 2. Ep.
1. 202. Garganum rangire putes nemus aut mare
Tuscum. Tan to cum strepitu ludi tpecrantur. 0-
vid. 14. Met. 782. Verso cardine strepitum fa-
Cere, el 7. Hid. 840. frond e levem itrepitum fa-
ctente eaduea. Cic. 2. Verr. 15. eartr. Non stre-
pitu, sed maiimo clamors suam popatus B. sl-
gniGcavit voluntatem. Liv. 2. 27. Neque decre-
tum eiaudirl eonsulis pra strepitu et clamors
poterat. et ibid. id. Decern ente ferocissimoquo-
que, non Benienljis magia, quam clamors el stre-
pilu. fal. Place. 5. 650. Pallaa Irridens strepi-
tumqne minasque Gradlvl. It grida e bravate.
el Cic. 3 3„ Alt. 48. fieri nescio quid in drepjlu
Tideor audisse, quum diceres, te la Tusculanum ]
renturum. h. e. confuse, indistincte, quod Plant.
diiil CapC. 5. 4. 27. audivi quasi. per nebulam.
Dz Acberonto orones ad se trahente, Firg. 2. G.
490. felii, qui melus omnes strepltumque AcfaB-
rootis avarl Subjeeit pedibus. h. e. terrorem, for-
rnidioem ei opioiqne valgarl. Juventin. Phihm.
34. Pica loquax varias conrinnat gutldre voces,
Scurrill strepitu quidquid et audit, alt. — In
plur. num. Quid. 1. Met. 650. nullos atrepitus
facientibus alls. Liv. 39. 15. a med. Vino, »*re-
pllibos clamoribusque Doeturnis attoaiti. Adde
eumd. 5. 47. — 6) Aliqnaado de grato tono,
suono. Borat. 1. Ep, 2. 31. Ad strepitum ci-
thers. Id. 4. Od. 3. )7. Temperare dulcem stre-
pitum testudinis aures.
I).) Translate. «| 1. Dicitur de eomilatn, tur-
ba, fastu. Quintil, deelam, 13. 4. Quum erocaa-
set me subito trepidum totoque forturiaj suae
strepitu circumstetisset. Pirg. 6. &n. 865. Qui
atrepitus circa eomitum 1 ^ 2. Item de vano
apparatu eloquent!:*. Petron. Sat. 1. Nunc el-\
rerum tumore et setitentiarum vanissimo stre-
pitu boc tantum proficiunt, ut quum la foram
venerinl, patent se la aliom terrarum orbem
delatos. «| 3. Strepitut criminals apud ^ucl.;
Queroli t. Aulularia In fragm. p. 202. Klin-
kham. (ed. Amsterd. 1829.) est fortasse publica
in crimen inquisitfo, quastlo perpetua de vl aut
licarllt, inquit Klinkhamer, '
STREPO, strepis, strSpoT, strepitum, strepere,
3. Verbura est per onoinatopceiam factum, at
itrideo, vagio, sibilo, inquit Porceltinus ; ety-
aoiogi tamea receotiores ducunt a rad. Skr.
strap, sonare. — Part. Strepent sub A I. o et If.
— Strepo est strepitum edo, drops' &> (It. fare stre-
pito, strepitare, far romore; Fr. faire du bruit,
bruire, reionner • fjisp. resonar mucko, return-
bar; Germ, wild rauschen, larmen., lonen;
Angl. to make a noise or harsh sound, rustle) :
occurrit autem
J) Intransitive, et quidem
I.) Propria. — a) Universim. Cic. 1. Divi-
■nat. 16. 29. Quum AchWl cospisseott inter' se
atrepere. Virg. 9, JEn, 808. strepit assiduo cava
tempora circum Tinnitu galea. Borat. 4. Od,
12. 3. Hurl! strepunt Iliberna nivc lurgldl. Sili
It. 15. 145. moto strepuere tonitrua mundo.
Id. 2. 18. Slrepere omnia, Clamal, Tbyrreoa
elangore tubas. Plin. It, Bist.nat. 10. 10. (26).
Apes Id alveo strepunt. et ibid. 17. 17. (54). Mur-
murs apum iotus strepente. Pal. Place. 6. 302.
Lancea caruleas circum strepit India vittas. /i-
tchia. et Tac. 1. inn, 25. Vocibus trucuiea-
Us stiepere. — Id. Agrie, 45. Intra Albanam
villam eeatentia MessalinI strepebat. si faceva
ientirt. — b) Dicuotar etiam strepere loea,
m quibus -tlrepitus fit, rt'sonare, romoreggiare.
Liv, 22. 14, ante med. Strepunt aures clacaorl-
bas ploraatium. et 21. 11. circa med. Quum o-
Jirua rarils elamoribus slreparent. Pirg, 8, £n.
= 504 —
709. strepit omnis murmurs campus. Plin. 5.
Bist. nat. 1. 1. (7). Mona tlbiarum cantu tym-
panorumque sonito strepere. Tac, 2. Ann. 23.
Placidum squor mille naviam remis strepere.
Id. 2. Bist. 84. Armorum parsta strepere pro-
vinciea. et ibid. 62. Ex urbe atqae Italia irrila-
menla guias gestabantor, strepentibus ab utro-
que marl itinerlbos. scil. multitudine com-
meantium. — e) Poetice de rausicis instrumen-
ts. Pirg. 8. JEn. 2. rauco strepuerunt cornua
canto. floratl2. Od. li 18. lam nunc rainaci
murmure cornuum Perttringis aures, jam lltui
strepunt. Sil. It. 6. 224. Dt vero strepuere tu-
bas, conterritus etc.
II.) Melonymice. Plin- 8. Bist. nat. 42. 84.
(156). Seythicl equltatus equorum gloria strepunt.
h, e. cluent, celebfantar eeiponibus.
B) •S'ransillvorum more cum Aecusativo et
eat strependo voeare, audire facio, clamare, stre-
pit/ Implere.
I.) Propria. Liv. 2. 45,, Hac quum sub ipso
valie portisqae strsperent, haud a?grs consules
pati. h. e. strependo clamitarent et jacerent in
Romanos - . M. Auret. ad Front. 3. ad St. Cces.
9. Omnes omnium popolorum presides deos at-
que ipsum lucum, qui Capitolium montem stre-
pit, quasso, tribuat nobis etc h. e. strepitu Im-
plet, vei potius circa Capitolicm strepitum edit.
Prudent. 10. itept otip. 993. Elinguis et qoem
porca grunnitum strepat.
II.) Translate est jactare/ Boeih. Cons. Phil,
3< Jtletr. 6. Qnid genus et proavos strepttii?
STREPSlGfiROS, Otis) m, 3. oips$ixip<*f, ani-
mal quoddam transrnarlaam, cornua habeas ere-
eta et in leva fastigium eiaeota rugarumqae
ambita contorta, quemadmodum Plin, 11. Bist.
nat. 37. 45. describit. Est d%6 fnc o'tefystac.
iav xspa'ttav, a contoftione cornuum. P. AD-
DAS. Adde eumd. 8. ibid. 53. 79. (214). Ca-
pitol. Antonin. 10. Bdidit munera, la quibus
elepbantos et^strepslcerotas et- eracodilos etiam
eibibuit. obi tamen reoeotlotes leg. rainocerotes.
STREPTIS, it, f. 3. vel
STREPTOS, I, f. 2. oxpiirt£(, ova genas its
dicta, quod cum sole cireumagitor : a orpe'fco,
verjo. Plin. 14. Bist. nat 3. 4. (39)., uW Jan.
coi favet Georges, leg. tlreplis; at Sillig. 6d.
tfreptos, quod Graca voce adlata conflrmatur.
STRI&, a, f. 1. Etymon vocis petant recen-
tlores a SW. star, quod- est etiam dirido, sepa-
rp. Cf. et (Jr. 0Tpi|, striga, cum -qua voce In
antlq. MSS. ot edit. Ilbris aliqoaodo iila confusa
occurrit. — Stria propria est cavitas, cavalura,
canaliculus (It. cavita, affondafura ; Fr. raxnu-
re, cannelure, strie ; Hisp. encase, cavadura,
estria! Germ, die Bohlkehle; Angl. channel-
ling, fluting). <f 1. Generatim. Plin. 22. Bist.
nat. 22, 46. (92). Quorumdam ex bis facile ooscun-
tar veoena, diluto rpbore, rancido aspectu, llvido
intus colore, rimotk stria, pallido per ambituco.
Iabro. Parro 1. R. R. 29. 8. Qua aretrum vo-
mere striara fac.it, sulcus vocatar. Alii leg. stri-
gam, f 2. Speciatim apud arebitectos est la-
cuna, canaliculus sive sulcus columna, scana-
lalura. Cf. STRIATORA -et STRIO. Forcellinus
contra ex Philandro ita rem defloit. « Stria est
eminent- linea inter eanaliculoa sive sulcos co-
luroas striata, pianuzzo, risalto nelle scana-
lature delta colonna. Stris enim dicitur pars
cava et depression stria, qua inter duos cana-
liculos exstat: quemadmodum In arato agro sul-
cus- est terra vomere cavata: porca, quod inter
duos sulcos exstat. Haeo /brceiiinus. Verum Po-
lenius el Slratico ad Pitruv, 3. 3. sub /in-l-ectiui
putant, abicumque apud eumd. Pitruv. alii stri-
ges Iegunt, ex optimis MSS. vel stria el, ano in
loco, slrigles legendum ; strlarum autem tres dl-
stiogui species. Prima est, qna constat cavitatibus
seu canaliculit aiternatlm inter plana dispositis,
Italics tcanalature, tie scilicet *UW, de qua
aglt Pitruv. loc oil. ■" altera fit ei simplloibus
plaois angqlot effi cientibns, ita at nails exstent
eavilates, sic S~\: tenia, qua eavitates babet,
nullis quldetn intarpotltls plaois, at prima, dt-
ttlnclai, sed termlaatai aogulit, lie WJ, de
STR1CTIM
quibus daabos poslremis Filruv. 4. 3 ; agit. Ita
manifeslum est, inquit Furlanetlo, striarum no-
men generaie esse, et sumi pro toto ornamento
ex parte cava et eminula composito; pro cava
taulura parte et pro parte eminula et protuberan-
te; quemadmodum eodem sensu ruga utramque
partem, nerape turn exstantera, turn cavam signi-
fical In pelle et in veste. Pitruv. 3. 3. st»6 fin.
Columnarum stria facienda aunt XXIV., ita ex-
cavate, uti norma in cavo stria qunrn fuerit con-
jeeta, circumacta ita anconibus striarum dextra
ac sinistra angulos tangat, ut acumen norma
circum rotundalione tangendo pervagarl possit.
Crassiludines (h. e. i pianuzzi) striarum facidn-
da sunt, quantum adjectio In media columna ex
descriptione inveniMnr. Id. 4. 1. circa med.
Trunco toto (columna) strias, atl stoiaram ru-
gas, matronal! mora demiterant. Id. ibid. 4. a
med. Si dua columna sqae crassa Hneis cir-
cummetientur, e quibus uoa sit non striata et
altera striata et circa striglium cava et angulos
striarum linea corpora tangat, tametsi columns
aque crassa fuerint, linea, qua circumdata
erunt, non erunt aquales; qood striarum et
striglium circuitus raajorem efficiet linea longi-
tudioem. ^ 3. Item dicitur de veatimenti pli-
cls. ^pul. Florid, n. 15. Clamys velit utrumque
brachium adasqua articulos palmBrara, cntera de-
soris in striis dependent. y^Iii- aliler leg.
STRIATA, a, f. 1. (strio) piscia genus ita di-
et! fortasse, quod speciem stria exhibet. Fiaut.
Bud. 2. i. 9. caplamus conchas, Marinam ur-
lieam, musculos, placusias, striatas. ^ecftaisers
leg. piajustas striatas, omisso commate.
STRlATCRA, a, f. 1. (strio) ipsa forma stria-
ta, scanalatura. Pitruv. 4. 3. ad fin. Ita Dorica
columna sal generis striatura habebit perfectio-
nem. Sidon. 4. Ep. 8- Concha senls cavatur stria-
taris.
STRf AT0S, a, am, partielp. V. STRIO.
STRtBlLlGO et per syncopen
STRlBLlGO, Inis, f. 3. barbara orationis vt-
tiara, alias solmcismus, ooXoimcfio'si solecisino:
a voce Gr. <rrps/3).d{, carvus, pravat. Gell. 5. 20.
SoltBcismus Latino vocabulo a Sinnio Capitone
ejusdemque atatis aliis ixopariiitas appellatua, ve-
lu8iioribu8 Latlnl9 stribiligo dicebatur, a versura
videlicet et pravitato tortuosa orationis, tam-
qaam strobiligo quadam. Arnob. 1. p. 36. Stri-
bligines et vos Istas iibris iilis In maiimis alqua
adrairabillbus non bsbetis?
STRIBLTTA. P SCRIOLITA.
STRlnOLA. V. STREBULA.
STRICHNON, i, n. 2. Theod. Priscian. 2. 12.
Catnplasmata frigida et stypiica Imponenda sunt
eorum pracordiis, strichnon aut aizoon aut ru-
bus etc. Cf. STRYCUJiON.
STtllCIONO.N manicon [sic), alia appellatio her-
bs Apollinaris, apud Apul. Berb. 22.
STRICTE, adverb, (strictus) Comp. Strictiuf
I. et II. ; Sup. Strictissime I. — Stride est ar-
ete, presse, s'reKamenle, cTsvtSs,
I.) Proprie. Pallad. 4. R. R. 8. Oleam tere-
bra perforabis, turn duos ramos tolles et stride
in foramen utrumque conjicies. Id. 1. ibid, 6.
Post bonam Viodemiam ttriclius, post exiguam
latiui puta. Gell. 16. 3. ante med. Fesciis van-
trem strictissime cireumligare.
II.) Translate. Cic. Amic. 16. ante med. Nee
observare stride, ne plus reddat, quara accepe-
rit. Alii leg. restricte. @uir»!iJ. 5.12. 18. Stri-
de robusteque dicere. Paul. Dig. 8. 2. 19. ants
med. Si quis strictius Interpretetur. rigorosa-
mente.
STRICTIM, adverb, (strictus) stride, strelta-
menle, XiySriv.
I.) Proprie. Plaul. Capt. 2. 2. 18. TJtrum
stridim ne attoosurom dicam esse, an per pe-
ctineal, nescio. tin tulla pelle. et Pallad. l. R,
R. 13. Facta et stridim juncta eratet.
II.) Translate. «| 1. Generatim. Cic. 1. Oral,
35. 162. Pratereuntes stridim aspeximos. a
on'oeehiata. Id. Rose. Am. 34. 95. Vldeamas
naoe stridim. f 2. Speeiailm de orations pre
comprews, singula stricgendo, qaa sparw ee ilr
STRICT10
fusi sunt, brevitsr et quasi summallm eolligendo.
farro 9. £ , L. 39. Mull. Hac nunc strlct'tro dicta,
aperlior* Bent Infra. Sail. Cat. 4. Strictira per-
scrihere res gesias populi R. Cic. Cluent. 10.
29. 'Qtium ?fl, qua copjpiissirae did' possunt,
brevitera me itrictimque dicuatur. Id. 3. Jfal.
t>. 8. 19. Tu quidem itrictim, ooslri autem
niulta. Id. 2. Alt. 1. Lib/am strlctim, attigisti.
Gtthi. 3. qnte med. Hunc locum, omnium re-
rum aBarum difficillimura, striolim atque cur-
sira traogressus est.
STRICTIO, 8nis, f. 3. (stringo) Idem fere quod
eonstrictio, stringhnegto. Cat. Aurel. 2.-Acut.
lt.79,£ed prataclls membris, qua frigido mof-
Cis lorpore «fBcluntur, ealefaclionibus etiam ad-
hibltia com obvojullone atque modica llrictioae
bi 4ani» elTecta. 4111 .leg. friplione. et 3. ibid. 9.
'ad fin. BbS possibile sine maoifesta Causa banc
passionem eorpqribui Innasci, quum talis faerit
strictio »ponte generate, quails a veneno. Adde
Theed. FHscian. ♦. p. 3J7. — Translate oc-
currit apud Caa*ta». *9. Cpllat. 12. Si de cora-
p&raHone itrictionis nostra) et remissions aliens
t«I tenuiisima mentem nostram tentarit olatio.
nbl to slrictionit opponitur t<3 remiwionis.
Aili tamen rectius leg. dfctrietionis.
8TRICTlPELl^l et
STRICTlVELL*! eel strletivlllaj. Srom, r. plan
1. (itrlofto et vellui aut villas) wrantla. Plaat.
frhgm. apud Gell. 3. 3. et A'on. p. 169. 8., obi
•Qaicherai leg. itrietiueHffi. F. SCRANTIA.
STRICTlVDS, a, urn, adject, (stringo) qui strln-
gitur, SpsnrHco't, n\ Strlctlva oliva, qoa manu
colliguntor, ad differentiam caducarum. Cato B.
B. 146. <01ea caduca modU qulnqoeglnta, itd-
3tlva raodii decern. Cf. voe. seq.
8TRI.CTOR, pris, m. 3. (stringo) qnl strlngll;
speeiatim vero qui oleas pendentes mano itrin-
glt et colllglt. Cato R^ E. 144,, ob: alls male
leg. sictor.
strictOrIa, se, t. i. el
STRICTORlUM, fl, n. 2. F. voe. sag.
STRICTORlOS, a, urn, adject, (stringo) absolu-
te tantum,subitantivorum more, ulurpatur : b!nc
Strictoria, ce, t. i. vestls, qua corporl ad-
stringitor, alid nomine caralsla, axt%apu>v. Edict.
Diocltt. 7. 56. In strictoria virUi de tela .}£
decern. Id. 16. 30. Slrlelorla leporlna. Cf. Bit-
ronym. Ep. 64. de vest. sacerd. n. li. Baa
linea adharet corporl et tarn arte est et strjctis
manieis, ot nulla orunino in vaste ait ruga et us-
que ad crura deicendat. -Solent militantes ha-
bere lineai, quas camisias vocant, sic aptas mem-
■hris et adstrictas corporibus etc. f. CAMIS1A.
Strictorium,ii,D. 2. idem ao sphincter. Gtott.
Labb. SpeptTrjp, etrietprSum.
STRICTORA, a, r. 1. (stringo) actus stringen-
di, constrictio, compressio: cui soiutio opponitur.
1.) Proprie. % 1. Abstracloram more. —
a) Generatim. Plin. Valer. 4. 2. Stricturam
stomach! vel prscluia prtecordia relaiare. Adde
Cwl. dura, i. Acut. 7. 9. et 10. et 4. Tard. 8.
onte med. et 5. ibid. 4. 48. Venaiit. Fit. S. Pa'
tern. 8. Strictura dentlum. TertvlL advert. Psych.
10. Hasc strictura potus terophagia portio est. h.
t. hac forma potus perstricta etiam aridum pabu-
lum lignificatur. — b) Speeiatim dicitur de le-
otione olea, qua manu fit. Cofum. 12. E. B. 48.
Maturam olivam in strictura lactam coljmbadem,
de murla tollito. h. e. qoum stringeretur sen mana
legeretur. — c) Item de massa? candentls tunsione
et densallone, qua? malleo fit. .Prudent. 2. con-
tra Symmach. 285. Deeoqnat in massam fer?ens
Strictura secures Rursus, et ad proprium reslil-
Tet vena metallum. <f 2. Concreto, ut ajunt,
sensu,.est ipsa massa ferri rudis (prssertim can-
dens), qo» malleo striagi ac densari potest, mas-
sa di ferro da lavorare. Itid. 19. Oris. 10 - *"&
intt. lnUoello lerri in aqua strictura est; nisi
enlm candeas tingatar, elringi et cobsrere non
potest ferrum. Al ifon. p. 21. 11. et p. 523.
31. Merc, dicit esse proprie seinlillem, qua
de ferro candeole ernm pit, quum malleis cudi-
tnr: quod aut itriete emitlatur, idest celeriter;
atil ooutos *ui falgore peistriogat. quam intar-
Tffli, IT
— 505 —
pratationem senior atas secuta est. T. iJutif.
1. 353. Plin. 34. Sist. nat. 14. 41. (143). Dif-
ferentia ferri numerosa: aliud bresitale sola
placet; aliud rubiffinem eelerios seniit. Strictura
vocantur ba omoes, qdod non In aliis metallis,
a strineenda acie Tocabulo imdoslto. quam leciio-
nem Plin. prafert Ponledero Anlia. Gr. el Lat,
p. 613. Glost. Philox. Slrlctura, XsXtirau^Evov,
rj to airo' toi; osSijpou taftn, usssp ow»&ijpes.
Parro apud Serv. ad 10. Firg. £n. 173. de Hva
insula. Nascitur quidem illid ferrum, sed in stri-
cturam non potest cogl, nisi transv actum la Po-
puloniara Tuscia civitatem, ipsi Insula vieinam.
iMCil. apud iVon. p. 21. 11. Merc. Crebra at
scintilla, In stricturis, quod genus olim Ferventl
ferro. ft'rg. 8. Mn. 420. slriduntque cavernu
Strictura cbalybum et fornaeibus ignis anhelat.
Add! sole! Cxi. 3. B. G. 21. sub fin., tea du-
bia est Ibl lectio. f\ SECTURA. — Slncturm
InscriBltur mimus D. Liberii apud Gell. 3. 18..
ubl Berakius, Ann. Philol. p. 1870. p. 830.
etriptwa repooendum affirmat. At Hertzms dedlt
stricltirce. V. Bibbech. in fragm. etc. p. 293.
II.) Translate est ifdietio, veialio, tormentum,
Skliie. Juvenc. 2. 789, Strictura dura. Ambros.
1. De Spir. S. 9. $ 108. Vehemeniiot est ttr-
tutis strictura, quam pesua.
STRICT09, a, om, particlp. F. STRINGO.
STRlCOLOS. F. BYSTRICOLUS.
STRlDENS, entis, parlicip. F. voc. seq.
8TRIDEO, rtrldes, strldi (raro etrldrii), «t«-
dere, 2. et Strido, itridis, ttridi, stridere, 3. Du-
plex hac forma promiscus uiarpatur; sea In
MS9. poetarum sapius leg! strMit, slrvdunt, quam
strtfef, strident, obserTarunt Beins. et Bur-
mann. ad Ouid. 9. Met. 171. et alibi. — Pruciem.
8. p. 817. Putsch, et Pro6. in Cathol. p. J 480.
agnoscunl eliam prateritum atridui. Cf. Ciouo.
Socerd. Gramm. p. 486.1..ff«tf. — Quod prl-
mam corrlpalt firgii. torn cif, 8. 690, turn 5. totd.
14b. ro«tris<joe «tridenti6u», valde torqoet gram-
malicorum ingenla: quum semper alibi tarn ab
ipso Firgil., quam ab alili poet'n omnibin pro-
ducatur. Pierius testatur, Ita legi in bona an-
tiquoruai codicum parte: ita quoque refert m-
scion. 1. p. 662. Putsch. In aliquo tamen ex
MS9. antiqn. habetur rudentibus: in Med., Pa-
lat. et Tatic tridentibus: quod secutus videtur
Firgilii imitator. FoX. Flacc. 1. 688. Tolat Im-
missis cava pious habenii InQnditque latum, et
spumas vomit aire tridentl. Piario hac lectio pla-
cet : Burmanno nihil certlut e»t, quam sic Psr-
giiiun* disiise: Item Beynio et .Bi&oeelrtO. — ■
Videtur vox per onomatopojiam facta, ut TO'S™
apud Gracos, nisi a rad. Sfer. star (stardh), so-
nare, per metatbesln ducere veils. — Part. Sin-
den* X. a. — Suideo est stridorem edo, acutum et
ingratumfere sonum emltto, ttrepito, sibllo,tpi-
£a) (It. slriHare, fischiare, mettere ttrida, stri-
dere; Ft. (aire du 6ruit, resonner, bruire, crier,
siffier, fremir; Bisp. retumbar, resonar, grt-
tar, silbar ; Germ, zisehen, senwirren, ichnor-
ren, pfeifen; Angl. to utter a shrill or gra-
ting sound, to cry). Dicitur turn de animan-
tlbus turn de Inanimie, deque variis sonis, ut
ex subjactls apparel exemplis; occutilt autem
sapius Intransitive, eiiquando etiam transltiro-
rum more. _ . .
I.) Intransitive. — a) Dnlverslm. Enn. apud
Priscian. 8. p. 817. Putsch. Missaque per pa-
ctus dum transit, striderat hasta. LucreU fl. 1*9.
calidis candens ferrum e fornacibus olim Strl-
dit, ubi in gelldum propere demerslmus Imbrem.
Id. 2. 410. ne forte pules serra stridentis acer-
bum Horrorem eonsiare etc. Firg. l.^En.*53.
foribus cardo stridabat abenis. 5eneea Thyett.
770 et Ovid. 6. MA. 646. Slridet in verubus
jecu'r. frijoe. et 4. ibid. 122. vitiato fistula plum-
bo Scinditur, et tenues stridente foramine lon-
R e Ejaculatur aqut. Firg. 8. £n. 450. sttlden-
ii» tingunt En Uen. Sie ibid. 420. slriduntque
earernU Saietana chaljbam, Ovid. 1. IViit. 11.
19 itridaml ■BjaHosn radectes. Juvenal. 6. 159.
Bt'per ttcriaai rfaaiert tdlsa CogarU press^
que dia mMwuliri i^rig%m i iexti, frea-
STRIDOR
dere. Cefs. 9, «. a»te wed. Mow denunciator,
ubi ages Jul mentis soa non est, nerjue Id ft-
cere saniis solet, denlibus stridet. Tsbuli. i. 3.
71. serpentum Cerberus ore Stridit. fischxa. «
Firg. 4. G. 555. Stridera apes ntero et ruptli
effervere costls. mor»noregaiarc. et Plin. 29. Bm.
nat. 6. 39. (138). Grjllus retro ambulet, terram
terebret, stridat nociibus. Ovid. 8. Fast. 1*0.
Striges horrenda stridera nocte solent. Firg. 3.
G. 536. Strideotla plaustra. et I. ibid. 401. cy-
eul Indunt slridentibus alls. Xucan. 9. 827. qnam
segnU strideret arondlois aer. (h. e. »»B i « fB 861*
tbics) fischiatte, getnesse. Sic Firg. 1 2. &n.
692. strideot hastilibas aura. Id. 9. »6»d. Qii.
et 12. ibid. 319. Stridens sagitta. et 9. »&wJ. 705.
pbalarlca. et ibid. 586. funda. et 5. mi. 502.
nervo stridente sagitta etc. volueres diverberae
auras. Id. 2. i&Jd. 418. Tentls stridens silva. Id.
4. ifcid. 689. ioflxum stridit sub pectore vulnos.
Id 4 G. 262. Ol mare sollicitum stridit reQuen-
tibus'undis. mugge. et 1. &n. 106. stridens
aquilone proeella, Piin. 9. Ep. 26. Strldunt fa-
nes, earvatur arbor, gobernacula gemunt. Firg.
8. Mn. 690. lotura spumare reduclis Coavubum
remis rostrisque slridentibus aquor. h. e. prorls
itrepeotibui, dum findunt aquas, et, ot ait ia,
1. ibid. 39., spumas sails are ruebant.' F. tamen
init. Claudian. 2. in Eutrop. 105. Sobsldunt
Pangaa rotis allaque soooro Stridont axe nives
(serizsano Vnigo dicout nostrales). Catult. 04.
264. Barbara lerribili stridebat tibia cantu. £««<"»•
1. 431. patavique truces, quos are recurvo S tri-
dental acuere tuba. Sit. It. f7. 490. itrideni
sub poodere belliger axis. Id. 5. 222. Stridit tar-
tares nigro sub peclore divas Letiferom murmur.
Mela t. 8. a med. Troglodyta itrldent magli,
quam loquuntur. Cf. Plin. 5. Hist. not. 8. 8.
(45). Troglodyta specus excavant: ha lllis do-
mm: stridorqae, non vox. Aucl. PhiXom. 39.
fFerntd. Slrlx nocturoa sonans et vespertiHo
stridont. — 6) Tribuitur etiam umbris morluo-
rum, qua resonare videntur quiddam triste et
Bcniom, ut ait Borat. 1. Sat. 8. 41. quod est
stridere. Oode Stat. 7. Theb. 770. stridont a-
nima currumque sequuntur. Accius apud Pri-
scian. 8. p. 867. Putsch. Qoom strideret reira-
eta rurial ioferls. .... ».
H.) Transltivorom more, est allquld stridindo.
emilto. Ovid. 3. Art. am. 229. de puella. Ilia
lonat, raueom quiddamque Inamabile itrldel.
Firg. 6. &n. 287. bellua Lerna Horreodum
slridens. florot. i. Sat. 8. 78. Stridera secrete
divisoi aora lusorros. 6ij5ioliare. et £ucan. 6.
623. ne, membrls iole perustli, Aarlbui incer-
tum feralis slridsat umbra, h. e. indiitioete lo-
quatar at pro voeibus confuium ilridorem edat.
Cf. loc Mela supra adlat.
STRtDO, is. F. roe. prao. Inlt.
STRIDOR, Crli, m. 3. (strideo) lonoi Ineoodl-
tui, acutus et ingratus itridentls, ?ptauo{, pbtceCt
p'oi^Sijctj (It. «ri«o, etridore; Fr. bruit, nffu-
ment, frimissement , murmur*, 6o«rdonne-
ment; Bisp. eilridor, ruido, i«6ido, « lum6o »
sumfiido, mormureo; Germ, das Zisehen,
Pfeifen, Knarren, Sausen, Murmeln, Braa-
sen; Angl. a shriM or grating soundi a en*-
king or screaking, a hisfinj, cry). TriDoltox
autem hominibus, anrmalium multU Itemqae
allii rebus, at lubjecta exempla docent "I t.
De animantlbui. — a) Generatim. Cie. i. leg.
Agr. 26. 70. Sollaoos ager latissime conlinuitui
taotam habet Invidiam, ut veri ac fortis tribunl
plebls ilridorem onum perferre non posslt. no-
rat. 1. Od. 34. 14. hlno apicem rapax Fortona
cum itrldore aeuto Suiiolit, bino posulsse gaudet.
Ptin. 5. Bist. nat. 8. 8. (46). Troglodytls stridor,
non vox. Id. 8. i*id. 9. 9. (27). (el Ovid. 8. Met.
287.) Elepbaotl mlnimo suis stridore terrentor.
Id. H. iWd. 51. 112. (.266). Alia loieeta murmur
edont, ot apei : alia com traeto stridorem, ot eiea«
da. Id. ibid. 29. 35. (104).'Graadlorei locuita
laoto volint pennaram alridore, ut alias aJiiei
eredantur. Id. 29. Hid. 4. 28. (90). Stellio pleaoi
lenUgine, itrldorii aeerbi. SU. It 1. 177. Cerbe*
reos itridor. h. e. ilbUos serpen torn, qui Hint In
N
STRIDULUS
Juba et villi* Cerberl: nam terpentum Cerberus
ore Stridit, ut ait TCball. I. 3. 71. Sic Ovid. 9.
Met 65. Cumque fero iuotI Unguent stridors
biiutoam. Pelron. Sal. 136. Amerei fo*do veiuli
rabioio stridor* circumsirtunt Irepidenlem. Ovid.
14. JHtL 100. Simla r&uco stridors qasruntur.
Juct. B. Afr. 72. et 81 Stridor elephantorum.
Apul. 1. Mel. Quum ilia impetu tell praiccata
gula, voeera, immo itridorem iocertum per mi-
nus effuoderet. — 6) Speciatim tribuilur umbrii
defunctorum, quibus tlridere, ooq loqui, Lucan.
6. 622. tribuit. Pelron. Sat. 122. Ecee inter III-
raulos atque ossa earentia baatit Umbrarum faciei
diro slridore roinantur. Claudian. 1. in Rufm.
128. Illic umbrarum teaui itridore Tolentum Fie-
bilis audilur qiiestua. *J 2. De rebus inanimis.
j&cciui. fragm, 567. Ribbeck. ilorrifer Aquilonls
stridor. Pacav. fragm. 335. ibid. Stridor erraa-
memum. Cie. 5. Tusc. 40. 116. terra, quum
acuitur. Id. Prognosl. 1. Viuin. 8. exlr. Deasus
stridor quum cello 9 verlice montis Ortus, ad-
eugeacit scopulorum tape repulsu. Firg. 4. /En.
43. It stridor, et alts Contternant terrain con-
cuna stiplte frondes. Seneca 2. Ira 25. sub fin.
Cujus aures tractl subselill stridor offendll. Pro-
pert. 3. 5. 61. itridorem aodire procella. La-
can. 1. 237. et Seneca Thyest. 675. litaum.
Virg. 0. /En. 558. ferrl. Id. 11. ibid. 863. te-
ll. Id. 1. ibid. 91. et Ovid. II. Mel. 495. ra-
dentum. Juvenal. 14.23. catena. Aucl. 8. Afr.
83. fundarum et Iapidum. Calpurn. Eel. 3. 61.
acerba avena. Zucan. 3. 154. magnoquet re-
elusas Testatar itridore fores. Ovid. 11. Met.
■ 608. Janua, qua yerso itridorem eardiae red-
dat. Id. 12. ibid. 275. et Tulaere sanguis In-
uitus (quia flagranti torre vufntts inflictum
erat) Terribilem itridore lonom dedlu col frig-
gere. el Piiruv. 2. 4. Arena, qua mana eou-
fricate fecerit ttrldorem, erll optima. Plin, II.
Bitt. not. 51. 113. (267). Stridorem dentibus
faeere. h. e. frendere. Cell. 2. 7. Oculorum quo.
que frequent nutus et insolens stridor dentium
insanls sigoa lunt. il digrignar de' dents, so-
nus, qui attritu dentium oritur. Apu I. 10. Met.
Attritu dentium longus stridor redditas. Hie-
ronym. Ep. 117. ». 7. de muliere. Caliga quo-
que ambolaotis nigelia ae nitens stridore ad se
Juteoes meat. Ilinc Ep. 54. n. 1. Non habuit
crlspantes mitras nee slridentes calceolot nee
orbes stiblo fuliglnatos. Casl. Aurtl. 2. -*cut. 27.
145. Pectoris reionani stridor, quem rhogmon (sjcj
appellant. fVtyos. Marcell. Empir. e; 30. p. 182.
Stridor stomacui. Quintil. 9. 4. 37. Quarum (con-
tonantium) triitior etiam, si binas eollidantur,
stridor est. — In plur. num. Plin. 20. Bist. nat.
6. 21. (45). Porr.um sanat strldores auriura. t'n-
tronamenli, UordimenH. et Firg, 2. G. 162.
Indignatum magnis itridorlbus aquor. Sil. It,
12. 28. nuilis fusa itridoribui haitas. Id. 1. 436.
Cornipedum adDatu tonat et itridoribui axis.
STRIdOLUS, a, um, adject, (itrideo) itridens,
crepitans, \rrv t , X17100';, po-.Jco% (It. che stride
o strtlla, stridulo, -fr. sif float, ptrcant, fremis-
sant, criard; Ilisp. t»'<6undo, agudo; Germ,
senun'rrend, zischend, knarrend; Ang!. altering
a shrill, grating), Firg. 12. /En, 267. aonilum
dat stridala coroui et auras Certa secat. Ovid. 3.
Trist. 12. 29. per Istrum Stridula Sauromates
pleuitra bubuleus ag'tf. Id. 10. Met. 6. fax lacri-
moio stridula fumo. Sil, It. 9. 510. Stridulus
turbo. Id. 1. 334. bailiita. Id. 9. 627. manui
monstrl. Seneca Ep. 56. Tenuii et itridule voi.
Claudian. IF. cons. Honor. 380. Stridula exa-
mine, scil. apum. Id. Gigantom. de giganlib.
quos anguipedes flniere, v. 8. Stridula volventes
gemino reitigle lapiu. Id. 3. in Ru/ln. 218. Stri-
dala fraiinui. h. e. lagitta rolam. Id. 1. Rapt.
Pros. 203. Stridula coniferis moduittur carmine
ramii.
STRlGA, ss, f. 1. duo dlreria slgnidcat,
AJ Striga est, quod noilrates stregia vulgo
dicunt, seriei, ordo, filare, serie ordinata.
5 *■ Gencretim. Fest. p. 314. 30. Mull. Stri-
ga eppellabantur ordines rerum'inler se con-
Unuate cotilocntaruin: a slrlngendo diela. Co-
— 506 —
lam. % R. R. 19. Feoum siccatum coartabl-
mui in ttrigam, atque ita in manipuios vlocie-
mui. ^ 2. Speciatim in re militarl striga est
caitrense roeabulnm, interrallum turmarum si-
gnlfieam. Id quo equl strigantor. Code et itrl-
gosi dicuntur corpore maeilento. Charit. 1. p.
85. Putsch, et Caper de verb. dub. p. 2250.
ibid. Striga In turrna, ubi equi disiringuntur.
Bygin. Gromat. p. 13, col. 1. per ttrigas itrictiui
eeu laiiui tendere. Hino strigare, eonilitere. F.
STRIGO, as. «f 3. Item la re egrarla strigam
dicunt iulcum,qul uno ductu In iongitudinem per-
agitur: ut scamnum in latitudlnem. Frontin.
de agror. qualit. p. 38. Goes, et Agger., com-
mentar. in eumd. p. 46. Mine mensuram per
strigaa et scamna agere Bygin. de limit, con-
sul, p. 198. ete. Farro t. R. R. 29. sub fin.
Qua aratrum vomere lacunaro la strigam faclt,
sulcus vocatnr. Alii leg. in striam, alii strtam
sine prep.; sed Ifon. p. 61. 22. Merc, qal
eunidem locum effort, legit tstrfam. Ita For-
cell.; et Mercer, dedit striam. «J 4. Item
est genus creta, Idem quod elmolia, da qua
Ceis. 3. 33., Seribon. Compos, 245. et Plin.
35. Bist. nat. 17. 57. Gloss. Labb. Striga,
xtpoXto.
B) Striga est idem ae itrii, ifrejo. ^fpul. 5.
Met. Seeleitarum itrlgaruin nequitla. Alii tt-
minarum. Petron. fragm. Tragur. 63. Burmann.
Quum puerura mater miiella plangeret, tublto
•trigs emperunt ete. et max. jam etrlgs pue-
rum InTolavarant, et luppoiuerant atramenticlum
oto. Gloss. Labb. Striga, yuvij faeuaxlf. P.
STRIX. — Caper vocem lmprobat p, Iff. 11.
Beil. Strigei, non itriga. Sed perperam.
STRlGlNOS, 1, m. 3. Tidetar slgnlrieare
quoddam in militia navali ronnui, «x Inscripl.
apud Mommstn n. 2735. D. h. a. TLpini ttci-
RIAH. 1BVOB. HO. VI8I. IT. t. IL. LVC, MlRCEL.
strio. u bad. (h. e. strlganui ex eadem ic. na-
tI.) — Est etiam cognomen Jovii In alia apud
eumd. n. 2682.
STAlGATCS, a, am, pattiolp. F, STRIGO, efc
STRlGES. F. STRIX.
STRlGIL. F. STRIGILIS.
STBlGfLA. F. STRIGDLA.
STRrGf-LARlOS (strigillarlus), fl, m. 3. fetrl-
gilis) aul ilrigiies faclt aut vendlt. Gio*s. Gr.
Lai. Suo-rpoiroio'j, strlgilarlui. '
STRlGlLB. F. STRIGILIS iolt.
STRlGlLECfjLA, e. f. 1. deminur. a etrlgllls,
parra strlgilis, oTXeTyi'Siov. Ita earn deseribit A-
pal. Florid, n. 9. Pradieabat fabrieatam slbl-
met honestam strigileculam, recta fastigatione
clausula, fleta tubulatione ligula, ut et ipsa in
maou capulo motaretur, et sudor ei ea liTulo
laberetur.
STRIGILIS, is, f. 3. — a) Scrlbitur, per
sjneopen, striglis; bine plur. genet, siriofium pro
strigiliam epud Fitruv. 4. 4. a med. (T. STRIA);
et ablat, slrigtibus pro strigilibus apud Juvenal.
3. 262. domus (h.e. lervorum famllia) tonat unctis
Siriglibul, et pleno componit lintea gullo. Alii ta-
men leg. strigilibus, ita ut pes proceleasmaticui a-
quiTaleat dactjlo: alii omittunt et, et primam per-
peram producunt. — Etiera strigile nentr. gen.
apud Farron. Sat. Menipp. 11. p. 101. Oehl.
Katdyjfi]oi( est enim vera, si in candelabro pen-
det strigile. At Ifon. p. 223. 7. Mere, pro slrioi-
le habet strigilis. — Slrigil per apocopen in
TViee. etc. ed. Fulcan. Slrigil, otXem'*. — 6) Ae-
eus. sing, desinlt etiam In im, Lucil. apud Cha-
rts, p. 126. 6. Beil. et abl. sing. In i et e,
ut e subjectls exemplie apparel. F. Brambach
p. 169. et 176. — e) Ad etjmon quod allinet,
voi est a slringo, qua radere signlficat. Cf. et Gr.
07X17715.— Strigilii est instrumeniutn aerraium,
currum, mjnubrio et caoaiicuio initructum, quo
utebantur prxclpue in balineii ad deslriDgendam
cutem, abradendai lordei et sudorem detergen-
dum, etXeTyt'cj-fuotpa (It. stregghia ; Fr. itrille,
strigile; Uiip. almohaza; Germ, die Stiiegel;
Angl. carry- combj. Figuram habei epud Mtr-
caiial. Be arte gymnast. I. I. c. 8 deicrlptio-
nem aliquam in voce prated. *J i.Stn'cto leniu.
STRIGO
Plant. Stlch. 1. 3. 78. Rublglnoiam elrlgilcm,
ampullam rubldara. Id. Pers. I. S. 44. Ampal-
lara, strigilem, icaphlum, soccos, pallium, Marsu-
pium babeat. Cie. 4. Fin. 13. a med. SI ad it-
lam Tltam r que cum rirtute degatur, ampulla
aut strlgilis accadat. h. e. unotlo et balineum, per
metonrmiam, luquit Forttll. et Borat. 2. Sal.
7. 109. tub noctem puer uTatn Furtiva mulat
strlglll. Martial. 14.51.', eojoi lemma Slrigilet.
Pergamui bas misil curve deitringere ferro. Non
tarn japa teret lintea fullo tlbl. Sutton. Aug.
80. Caliis quibuidam as prarigine corporis aul-
duoque et vebementl itrigllli uia plurifarism
concretis, ad impetlginli formam. Plin. 28. Bist,
nat. 4. 14. (55). Linteorum strlglllumque ?eha-
menlla. delle fregagioni. et Colam. 8. B, R. 31.
ad fin. O'ium papula fervantissimo sole usque eo
strigile raduntnr, quoad eliclatar socgala. Coil,
Aurel. 4. Tard. 1. 102. Strigilis ratio adblbenda
eorporibus et sicca defrtcatio ex asperli pannls.
Pallad. 5. R. R. I. de zizypho. Si arbor hae tri-
stis eat, ferrea strlgill subrasa hilarior net. Pen.
5. 126. 1 puer, et strigile* Crisplnl ad balnea de-
for. f 3. Latlore seniu est specillum, quo In
aures raedicamentum Infandltur, e«e7X^TTj«. Celf.
6. 7. In aurem medieamentum commodisiime pot
strigilem iostillatur. Plin. 25. Bist. nat. 13. 103.
(184). a med. Auriura dolorl sucue otrlgtll eale-
factus infandltur. MarciH. Empir. c. 9. p. 98.
In strlgill calefaeles et infundee. •[ 3. Item ilri-
giles roeet Ulspanla anri parrulae mauaa, quod
aarum super omnia solum in maiia aut rameolo
capltur. cetera enim in metallis reperta Ignl per-
flcluntur : hoe statlm auram ««t. !»• Flin - 3 '«
Bist. nat. 3. 19. (62). •/ 4. Fitruv. he. cit.
He uppeliat itrlea sea esBalicaloi In colnmnla*
F. loe. In STRIA.
STRlGlO, Onia, in. 8. Gloss. '**&• Striglo,
mimarlus, seanieui.
STRIGLIS. F. STRIGILIS.
STRIGMENTDM, I, n. 2. (itrlngo) famantum,
ratchialara, p'iyrjua. «f 1. Generatlm. Plin.
20. Bin. nat. 3. 8. (17). it cucurbita silvtttri.
Sue us ex itrlgmenlla illltus enm rosaeeo et ace-
to febriam ardores refrigerat. *( 3. Speoiatlni
sordes, qua destrlnguntur et abstergentar de eor*
paribus, succidume, lordara, sporcizia, fv0fta t
p'u'xo;. Cels. 3. 6. a med. Alvus qaoqae rarla
pestifera est, qua ttrlgmentuni, sanguinem, bl-
lem firldem reprasentat. Plin. 9. Bist. nat. 51.
74. (161). Anguilla atterunt se acopulls, ea slrlg-
menta vlriscuiit. Id. 28. ibid. 4. 13. (51). Sor-
des bominia In magnis fecere remedils gymnasia
Gracorunt: quip'pe ea strigmenta molllunt, oal*
faclunt, diicutlunt, sodore el oleo medicinam fa*
cientibus. Fat'. Mas, 9. 14. n. 3. extern. Gf«
mnicorum (reetias alii Cjmaorum) eerraa slrlg-
menta gfmoasli colllgens. Plin. 15. Bist. nat.
4. 5. (19). Dsum olei ad luxuriant verlere Gracl,
in gjmoasiis publicando. Notum est, maglstralui
honoris ejus octogenls sestertlis strigmenta olei
vendidine. F. PICULA. Pallad. 1. R, R. 17.
Picem et aiungiam In olla mlscebli : ealcam in-
peradjicies : quumque Telut strigmentum fecerit,
Inseres locis cisterns corruptls ac manantlbuc
poltiglia, malta. et Cels. 5. 22. n. 4. Qua urina
pueri coguntur, doneo slrigmentl eraisltudo sit.
STRIGO, as, are, 1. (striga vel strlngo)
Part. Strigalus tub B. — Strigo duo diyersa si-
gnified.
A) Strigo est.in arando eesio, interqulesco at
est Idem ac itrlngo dicilurque, ut ait Foreel-
Unas, de equis et Jumentis, quum ioterqulescunt
et destrioguntur ad urinsm mlttendam aut vlree
recuperandai.
I.) Proprie. Phmdr. 3. 6. Quapropter aufer
frivolam Iniolentiam: Namque, ubl slrigandum
et ubi eurrendum est, scio. Alii leg. tricandum,
alii tardandum, quorum postremum reetias ride*
tur: blc enim non de quiele, sed de tardiute ier-
mo est; adde tardandum recta opponl posteriori
eurrendum, et iill In secondo reriu: Quam tar*
da es7 reipondere. At e recer.tioribas L. MuU
lerus tenet itrigandum. et PHn. 18. Bist. not.
19. 49. (117). In atando Tetsum perigi, nee
STR1G0
strigare in acta tplritui. ft. e. non interquie-
scere, usque dum toius versus agr! eonficiatur.
ita 01 codieib. etMSS. leg. //ardufn. et Who.
Hoe idem prasceplura Ita eloquitur Colum. a.
JR. R. 2. sub fin. Sed oec to media parte versura)
eonsistat, ut ape eessandi totum ipatiom bos agi-
Hub eniiatur. Adde Firg. Catal. 8. ubi *' r, '9*^ e
pro itringere recte ediderunt ffegniui at Rib-
btckius post 5coI»gerum.
II.) Translate. Seneca Ep. 31. Ratlin M bo-
oesta niteatea, quanto magis Incubuerlnt m|-
casque slbi vlnei ac strigare permisfcrini, adml-
rabor et elamabo: tanlo melior; surge et ra-
ipira etc. Alii pro vinci ac ttrigare leg. wtw*
Conturgere.
BJ Strigo est etiam in .trig* formaro racers :
occarrit tamen hoc sensu taotum Part, slrigatus,
cui seamnattu opponitor. Aggen. 1. comment,,
to Frontin. p. 3. 13. Lach.-Rud. Stfigalue a-
ger est, qol a aeptentrione in loogitodinem in
meridianam deeurrit. Scamnalos autem, qui eo
modo ab occldente fa orlentem cretcit. Et latitu-
dinem banc secundum idioma artis voluit Fron-
tlous in orientem intelllgl. Adde Bygin- De l\-
mitib. p. 100. 1. V. Guarini Jllustr. delta cam-
pagna Taur. p. 08.
STRfGO, Bait, vel
STRlGOR, Oris. m. 3. (stringo) Idem ao lirl-
gosus, teste Fed. p. 314, 27. Mull. Strlgorei
In Nelel carmine pro strigosis positum lovenitur,
id est densarum vlrium homlnibus: «Strigore»
exerelU». ubl Tarnebut vult ilrigone* ; sed hoc
Ipsunx, at ait Muller, eerto auctore caret. Cf.
Bibbed, fragm. p. 233. et Hermann. prwf. In
Plant. Batch, p. VII. Sic Faul. Viae, ex Fest.
p. 316. 4. Mull. Hoist. Bacch. 2. 3. 48. Loo-
gum est strlgonem malefieum eiornarier. Ita leg.
Muretut 1. 12. var. lecU c. 10. ForeeHinui Bi-
te doeet homlnem maleflcum, ilregone. At Ril-
tchelius et Ffeekeiienttu ediderunt: longum abt
tricone malefico esornarier. Celerum de hac vo-
ce, eujui incerta est live lectio life notio, Mtii
luperque ditimui.
STRIGOS0S, b, om, adject, (strlga) Prima
•yllabas quantltas brevlt vldetur. Mcscenas apud
Sueion. Fit. Moral. Hinno me videas itrlgoiio-
rem. Lucil. apad Gell. 11. 7. in fin. (et Son,
■p. 70. 26. Mere.) Hice itrlgosa' bovlnatorque,
ore Jmproba' duro. Ita leg. Sealig. — Comp.
Strigoiior L at II.; Sap. Strigotistimut I. —
Strigosai est macilentus et dicitur propria de be-
iliii, quorum corpora fames aut nlmioi labor
aut senium itringit et eneeta reddlt, vel quibus-
dam quasi strigis seu sulcis aut rogli afficit, ma-
cilento, i'ovvo'c, fftpipvc's.
I.) Propria. Hon. p. 168. 21. Merc Strlgo-
sus apud veteres morbus dicitui jumentorum,
qui corpora stringat aut fame aut alia villi
causa, quasi siriagosus. Colu"». 7. R, R. 12.
circa med. Canis neque t6m strigoioi aut per-
nii cue debet, nee tam obesui aut gravis.
JUasiur. Sabin. apud Gell. 4. 20. et ifon. p.
168. 26. Merc. Equam nimls slrigosom et male
babitum, sed equitem ejus uberrimum et habi-
tissimum viderunt. Adde Lucil. toe. supra cit.,
ubi alii ifrieoitt', alii tricotu', (Cf. L. Muller
ad ft. I.) « Lucil., Inqolt ForceHinut ad h. L,
itrigosum accipit pro tergivenatore : a ttrigando,
qaumjumenla in actu Interqnleicunt et progredl
recusant. Hae ratione cum fcowinotore aptiui
Jangitur. Tidetur lutem Bermo esse de malo de-
bitors, qui an alienum aut eonctatur tolvere aut
lmprobe Infiliatur. 81 trieoius leges, eadem erit
sentential. Liv. 27. 47. Equi sirigoslores. Co-
lum. 7. 22. B. 6. eslr. de capellit. Ut largl lit
Uberls et non strigosissimi corporis.
II.) Translate. Cic. Brut. 16. ad' fin. In Lysis
sapa sunt etiam lacerti, sic ut fieri nihil posslt
Valentius; verum est certe genere toto itrigosior.
fc. e. tenuior, Jejunior in dicendo et in verbis
pareior. — Alio lenso, pro eo qui densarum vi-
Tlum est, ut alt Fett. p. 314.27. Mull. (F. voe.
prsec), fortaiie a ilringo, quail qui eoUeeiai
^rietasqoe babeat Tires.
STRlGfiLA nei tttigila, *, f, 1, (iltlngo) itn-
— 507 — .
gills, ret. Scholiait. ad Juvenal. 9. 283. Strl-
gula est, quod xiitram (corrige xystraroWicunt,
unde oleum deteritur. Ghtt. Gr. Lot. ouotpes,
itriRila, itrigilis. ...„«
STRING ENS, entii, liartieip. V. STRINGO.
STRINGES, turn, f. plur. 3. genus vestis apud
Hispanos. Jtid. 10. 0rig. 23. 1. Ut Parthis sara-
bara, Gallii leno, Germanii rbenones, Bnpau"
strlngei. Adde Gloat. Pap. Sic Arev. et Lin-
dem., vulgo ilrigei. V. Qaicherat ad h. »•
STRINGO, stringli, itrinil, itrietum, itrlnge-
re, a. 3. Ratione habita etyml, derlvant a rad.
Skr. itrag Tel itrig, unde et Gr. orpejyyw, «or-
qaeo, premo. — Part. Stringent sub A I. *.
o, c; et B I. 2. et 3.; Strietut fere in omnlb.
paragr. et in fin.; .Strfctum* sub A I. •• «>'
Slringendut lub A IX — Stringo duo praiel-
pue ilgniflcat.
A) Stringo est arete premo, eoraprlmo, nt m
intenlo fune nectendo vel eoolraetis manuum di-
gills teneodo, adstrlngo, contraho, opirt* (!*•
ilr ingere, legare, premere, comprimere; ft.
terrer, retserrer, comprimer, prefer; Hlsp.
alar, legar, comprimir, apretar; Germ. Uraff
anziehen, zusammenziehen, zutammemchnu-
rtn; Angl. to draw tight or dote, conttrain,
prett). . „ ,
I.) Propria, f I. Generattm. — «) TJnlTer-
ilm. JRaut. ft«oa% I. 2. 85. Te, quail Diream
olim, ot memorant, duo Gnatl Jovii devlnxere
ad tanrum, Item hodle itrlngam ad earnarium.
Ovid. 2. Fast. 324. Strlngebant magnos Tlocala
parra pedes. Adde H. Mel. ubi ttrinxit pro
traxit leg. Koch (Symb. PhUol. Bonn. p. 342.)
Lucan. 5. 143. Stringlt vltta eomai. et 9. 773.
Dissiiuit itringem oterom membraoa Duuntque
Yiicera. Quintil. declam. 10. 8. a med. Magna
lunt ambraram catenas, et quamqoam TOlatilem
TBgamque lmaglnem, Djorll itrlngant atque alii-
gant, tamquam reum eorpui, anlmam. Gelt. 15.
17. Quercui in dual partes dldaeta, itricta denuo
et cobeesa dilaceraadunt bomlaem ferii prsbuit.
Juvenal. 8. 148. Ipw rotam itringit multo lufOa-
mine consul, ferma O allacda. et Claudian.
Fetcenn. 10. frondem bedera itringitur »seu-
lui. Id. Laud. Stren. 175. Slringere valnera.
fatciare. et Cont. Prob. et Olybr. 85. eiesa-
rlem orinall enlto. Pallad. 3. B. B. 17. Tlmloe
•orculum iniltum. Quinlil. declam. 10. 4. Ge-
Udi plger corporis langaii omnei In mortem
rtrinxerat Tenai. Gell. 17. 8. in fin. Mare gelu
stringi et coniiitere. *tot. I. SUv. B. 944. Non
talis nlveos itrlnxit Lavinta Tultm, Quum Turno
ipeotante rubet h. e. contraxlt pws Tereeandia.
Stat. 4. Sitv. 3. 79. Qui term rapere et rotare
lilvai Anueram, (pudet!) aranii ewe etepl. Sed
gratei ago strictus. h. e. ripis exercltos. Lucan.
2. 697. Stricta carbaia deducere. ft. e. contracta
et Involuta vela antennii demittere et eipllcara.
Stat. 3. Theb. 534. de aquilit. Invasera globam
nivei gregii: uncaqne pandunt Cadibus ore novls
et strietii unguibus initant. Pallad. 1. R. R- I.
Mandatii areli aquam spargunt, et minnta Ibl
peeora diu ipatiari ac proculoare compellunt: et,
quum terra ungotii itricta fuerlt, ipectant soli-
dam alccltatem. Id.6. ibid. 8. a med. Tallica".
(iuvenci) itticta pelle clauduntur et deeldoninr.
ft. e. contracta et intenta. Id. De inrit 44. T>
ridei oculoi exlerni gemma tnmoris Aecipit et
lento itringitur uda ilnu. ft. ff. Tineulli clrcumll-
satur el couitriogitur, ot firmiui adbaireat et
coaleseat. Liv. 22. 51. a med. Strieta matatloo
frigore vulnera. Fat. Ftace. I. 613. itrietosque
iosedimui amnes. aggftiaceials. et traqslate. Lu-
can. 4. 652. pectora plgro Strieta gelu. Hino
slringere m, Idem ac ie astringere, rappigliar-
,i condtntarti apud Pelagon. Feterin. 28. —
6) .Slringere dentei,conJungere mordendi causi.
Calpurn. Ed. 5. 92. de anguibut. non itrlngere
denies TJIla poteit oncos, led lnanl debllii ore
Marcel el obtuio Jacet exarmala Tsnano. — e)
Slrincen gladium, entem et alia bojuimodl, b.
e. menu eomprena lenere ferlendl eauu, impu-
onari, inbraadire. Firg. 10, ASn. 577. lUietaB
roui i«r Laag=» •»»»«>. «£ ibid. 850. atrlaium-
STRINGO
que eorascat Maeronera. et Vnd. 715. etrleto
ooucurrere ferro. et 6. ibid. 291. Strieta acei.
Ftnr. 9. 5. (et Lucan. 5. 12. et Manxt. 6. B20.)
In princlpam eolia Uriels leeurei. Seneca us-
dip. 89. Strieta tele etc. Etiam, manlbui giaaios
striagare, dixit ^irg. 12. ASn. 378. Cm. 3.
B. C. 93. Milites gladloi itriniBrant. i»v. 1.
40. Vol priai In me iirinxeritii ferrum, qusm
ego in voi. Jutlin. 38. 4. 2. Adverioi «» lroQe »
pro salute ferrum itringere. Adde Liv. 7. 5. et
9. 5. et Kin. 3. Ep. 16. Sic striogete arcom,
fal. Place. 5. 680. b. e. arripere et *tt»« n ( «"-
El itringere helium, Flor. 3. 21. J^***
sladiis pugnare. Sic itrtclo3 manui, telo er ma, =-
Ovid. 1. Amor. 8. 14. Non tlmeo •"'« ,a *., , . n r
m« fata mana^ Adde 5. TrUt. 3. 80. Sim liter
7-ertuil. Apohg. 48. Allai, qal Jud.cio De. ap-
parel, live da esslo fulmina itrlngeni nnie
terra per vertlcsi montlom ernctam. ft. e. ignenm
quasi ensem ex nobibus, ot ex vagina, educens.
_ Bloc traailata. Ovid. Remed. am. »"■>»
ber In adverioi hostel itrlngatur ****»*%"£
Cat. 53. Peroraturus, itrlcturui m lueubralionis
sua telum.minabatur.Adde Flor. 8. 21. %*■
Spaclatim sape est manu deeerpere, btbi ere ,apsc-
Vare, ttaccare, cogliere: qui. « g*f"g
manum. Cato fl. R. 85. Oleam, obi nigra «m
ilrlngito. Farro i. R. R. 55. Digits Hum duri-
«es non .olum itringit baccam, ted etton. , «mo.
glublt. Firg. 1. C. 305. qoernai glandei nunc
itringere terapus. Can. 9.B. C. , »fc «W to «
arboribai itrlctii equoe alere. Borat. I . Lp.
14. 28. boTemqoe Diijunctum onrai et itrletis
fcondlba. Biples. Liv, 23. 30. Herb!, et radic.-
bai itrlelliquB rubli vixere. • Farro i. «■ «■
55. Ole. manu itricta. * 3. Item easdere, pu-
tare, amputare, deeatere, potare, tagluire, troiv
care: prasertim quum de 11. .ermo Bit. qa*
facile et uno Iota cssduntur. Colum. 8. *. «.
3 ad fin. Posiunt eUam folia ficuloea probe
darl, ei ill eorom copla, aut striogare «MMi «•
pedlat. Firg. 3. G. 367. obi Jam «««»■»•
plex» stirplbu. almo. Bxierlnt, tunc strioge eo-
mai, tunc brachla tonde. Id. 9-BO.Mj. bic
ubl denies Agricolss ilringont frondei. -<». «•
JBn. 556. (et Sit. It. 6. 352.) itr.ngere remos.
h. e. frondibui et ramuieulis deeisii remoi ra-
cere. Id. 1. G. 314. quum Oavli meiBorera m-
Suctret arvl. Agricola, et fragili jam .trlageret
horde, eulmo. h. e. leearet. f 4. Item pro
contendere, adducere, tendere, ttrare. Stal.n.
l^tb. 613. It pneeepe sonlpei, itrleta, ConMm-
ptor haben*. (Cf. Fal. Fiaec. 5. 680.) Mj ML
630. Falmineos Telull pracepi qoam comminas
eglt Ira tuei tirietisque erexlt corpora telle, h.
e. Intentls, eractis, arriceiale.
II.) Tranilaia, raelaphori dueta a prima ac ga-
um 1 vocl. BSioue. W 3. Off. 31. IH- Nul-
lum vinculum ad itringendam fldem Joreju iranto
majore. artiu. esse voluerunt. OreH. ««l«Wngeft-
dam. Ciaudt'an. B. Gild. 371. qoacumque meo
gaos barbara nutu Strlogitur, adreniat. ft. e. im-
perio et dleione mea coereetur ao regliur. Stt.
It 8. 48. Sed pressii itrlngam Tevoeatam ao
orieioe faraam Narrandi metis breviterque an-
tiqua revolvam. ft. e. strictlm persequar, breyiter
dicara. Sle Quintil. 4. 2. iu6 fin. """atioois
rem loeo itringere. Cf. tamen ejutd. 5. 9.4. sob
2» I 1- unde base translate sumpta aliis vide-
tur. 810 rertuiJ. 6. advert. Marcion. 12. Die
enlm expresilt, quod In prima eplitola itr.nxlt.
re. e. perstrlnxlt teu laviter lodlcatit. — Strt-
etut numerit dlcltar de bo, qui vend, non io-
luta oratlone, icribitar. FaKad. /?« »ni.t. 5. Dis
seplem parvoi, opui agrleolarB, Ubellos, Quos
maaus hsic icripiit, parte lilents pedom, Kee
Hrlcto. oumerii, nee Apoilinii amne Ouente etc
BJ Stringo eit rado, deearro sdeo prope, ot
tangam, levitsr tango.
I.) Propria, f 1. Generatim. Firg. 5. /En.
103 Lllui ama, at lasvai ilrlngat, ilna, palmula
eaates. Ovid. 3. Amor. 2. 12. Nune itriagam
"eu. inwrior. rota. Bine Sil. It. 5. 24. Et jam
eorrieolo nigram nox rosclda metam Stringebat.
Forma loquendl fttilt a elreo, ubi eurrui pro-
STRINGOR
xime metam ita fiecteodus erat, at lamen earn
non tangeret. Cf. Firg. 2. £n. 835. (ubi V.
Beyne et Exc. IL od 2. /En.) et Theocr. 24.
118. Eodem seosu mela teri Tel radi dicitur a
poetii. Propert. 3. 9. 23. Et duo !□ adversum
immisii per mcenia currua He possent tacto strin-
gers ab aie lalui. Ovid. II. Met. 733. Strin-
gebat lummas alei- miserabilii undas. Claudian.
2. Laud. Stilich. 273. Traoavehitur Tuscoa A-
penninusque volatu Stringitur, Ovid. 1. Met.
535.canii leporem Jam jarnqua tenere Sperat, et
extento striDgit vestigia roitro. Curl. 7. 7. 4.
Scjtbarum geai ultima Asia), qua Bactra sunt,
siringit. Id. 8. 9. 5. Slriagere Jugo montium re-
cto alveo. — Hue et ilia pertinent, a poetls uiur-
pata. Ovid. 1 . Amor. 7. 56. lumma tepido strin-
gitur unda Noto. h. e. leviter movetur, crispa-
tur. Sic Martial. 10. 30. His lumma leni itrin-
gitur Thetis vento. Claudian. 2. in Rujin. 336.
Jam lummum radiii itriogebat Lucifer jEmum.
h. e. tenui lace illaitrabat: vix prima aurora ap-
parebat.. f 2. Speciatim est detrabo, abrado,
deminao, destringo. Firg. B. JZn. 62. ego iar»,
pleno quem gurgite cernis Strlngeatem ripai et
pinguia culta secantem, Casruleus Tioria. Lucrnt.
1. 485. Sed qua tunt rerum primordia, nulla
potest Tii Slringere. Borat. 1. Sat. 2. 7. avi
cur atque parentii Prsclaram lagrata ilringai
mains inglurie rem. h. e. paullatim absumat.
^ 3. Item lavitor Tulnero, pentrlDgo. Firg. 10.
Jin. 478. baata Tandem aliquid magni strinxit
de corpora Tumi, et ibid. 331, tela stringenlia
corpus. Seneca 2. Senef. 6. Gladiua idem et
ilringit et traoiforat. Ovid. il. Met. 776. Co-
luber dente pedem ilrinxit. Slat. 1, Silv, 2. 80.
illam lumma leviter etc. Lampade, parcen'.ea et
inermi ilrimimui arcu. Id. 8. Theb. 533. Qua-
lii letigeram Lucana cuspide frontem Strictui
aper, penitus cui non Infossa cerebro Tula era.
II.) Translate. % I. Metapbora surapta ei ta-
per, paragr.-l., est tangere, commovere. Firg. 10.
/En. 824. (et 9. ibid. 294.) Et raenlem patriae
itrJDiit pietatii imago. *T 2i Metaphora a auper.
paragr. 3. ducla, eat Iredere, offenders. Seneca
JProvid. 4. a med. Huno levis aura non sine pe-
riculo stringet. Quintil. declam. 2. 23. En mem-
bra contactu itringuotur ignium. Ovid. 2. Trisl.
349. Sic ego deliciai et mollia carmina feci,
Slrioxerit at nomen fabula nulla meum. el 5.
ibid. 6. 21. tua delicto stringuntur pectora nos-
tro. — Hinc Part, prater, pasj., cujui exempla
retulimus
^irictos, a, urn, adjectivorum eliam more u-
lorpatur; unde Comp. Strictior I. 1. et 2. et
II. 2. ; Sup. Strictistitnus I. 2. — Strictui est ad-
atrictua, compreiiui, contractus, deosus, rUlretto,
elretto, denso, eOtyKxoe,.
I.) Proprle. «| I. Generalim. Siribon. Com-
pos. 45. extr. Emplaitri itricti ipissitudo. h. e.
densi. ^fuson. Edyll. 14. 3. Strictior Eooi pras-
cenerat aura jugalei. h. e. magit adstriogeos, ul-
pola frigidior. Tac, Germ. 17. Locupletiasimi
V eate diltinguuntur, non fluilante, sicul Sarinata
et Partbi, sed slricta et ainguloi artus exprimen-
te. Id. ibid. 30. Duriora genti corpora, strlcti
artni. n. e. toroii ac robusli: ilrictum enim so-
luto, laxo, flaccido opponilur. Inscripl. metrica
apud Gruler. 960. 7. tv psds qvi stricto tadis
pbb sbnta tiatob. h. e. brevi passu. *f 2. Specia-
tim est aogustus, artui, strello, anguslo, otcvo'c.
Ovid. Remed. am. 233. Sed tamen est artis stri-
ctissima janua nostras. Contra 1. Amor. 8. 77.
et 2. Fast. 456. Janua lata. Bygin. Gromat. p. 3.
CO'. 1. SI strictior fuerit pedalura.
II) Translate. 1 I. Ell gravis, leverui, ri-
goroso, severo: quia bujuamodi constricts fron-
ts, at ail Pelron. Sat. 132. ad fin., esse lolent.
Manil. 6. 106. itrictos neo credo Catonei Aut
Brutum etc. Id. 1. 769. Quique animi virei et
tlricias pondere menles Prudentei babuere viri. h.
e. auctoritate gravel. Sic Slat. 3. Silv. 5. 87.
Nulla foro rabies aut strictce Jurgia legis. Jabolen.
Dig. 29.2. 85. Restitutio itricto Jure non com-
peiebat di rigare, at Paul. Hid. 39. 3. 2. circa
med. Ua:c aquitas luggerit, etiamsi stricto jure
— 508 —
denciamor. 1 2. Est eliam brevia, concisus, et
dicitur de oratione. Tac. dial, de Oral. 25. At
itrictior Calvua, numerosior ASinius. Alii leg. ad-
strictior. Quinlil. 10. 1. circa med. Pleaior M-
icbinei et magis fusus et grandiori similis, quo
minus strictui eit. Seneca 4. Senef. 37. ad fin.
Philippus epistolam slrlctam ac liberam scripsit.
*[ 3. Item parous, tenai, ristrelto nello tpende-
rt, tlretlo. Firmic. 5. 31 at fees. 2. sub init. Fa-
ciei itrictoi, avaros, sordidos, et qui in omn'i Tita
lalitis gratiam vitant.
STRI^GOR, Oris, so. 3. (stringo) actui strin-
gendi. Lucret. 3. 694. Morbus ut indlcat et ge-
lidai stringer nquai. h. e. frigus aqua:, quo denjes
perstringuntur ; de dentibu* enim ibi est eermo.
stringOtOmIcjm. f. SYRINGQIOMIUM.
STR1MGU.VI, i, n. 2. berba eadem ac satjrion.
/lid. 17. Orig. 9. 43. Arev. habet slingum,
quod minus probat Quicherat. F. STINGCS.
STItlO, as, (svi) stum, are, a % l. (stria) Part.
Strialut. — Strio est strias- facio, in strias ei-
cavo, p'u(iOTP(is'u (It. scdnalare ; Fr. couper par
des lignes, des rainuret, rayer, tljiet, canne-
ler ; Hisp. acanalar, estfiar ; Gorm. mil Ian-
glichen Ferliefungfn, Riefen, Slreifen ver-
sehen; Angl. to channel, flute). — a) De ar-
cbitectonicii. Filruv. 4. 3. ad /in. Cohimnas itriari
Tiginti striii oportet. Id. 7.5. ante med. Pro co-
lamnii itatauntar calami, pro fastigiis barpagine-
ti)H itriatl. — 6) De aliis. P4in. 19. Bist. nat.
8. 42. (146), Asparagus cauiem aduceoi, tem-
pore ipso fasligatus in toros slriatur. Id. 9. ibid.
33. 52. (tOi). Striata concba (oul opponilur Ice-
vit). Id. 21. ibid. 5. 11. (23). dt lilio. Candor
ejus eiimfua, foris itriati et ab angustii* in latl-
tudinem paullatifa iese laiantli effigie calatbj.
Id. 27. ibid. i. 5. (14). Aloe ei obliquo striata.
ApuU 10. Met. tub init, Adulescens leoiii tristitle
striatam gereni frontem. h. «, rugii contractam,
eapera'tam.
STR1TABILLA. F. SCRANTIA.
STRlTAVUS. f. TRITAVDS.
STRjTO. F, STRITXO.
STR1TT1LO, as, are, n. \. Farro 1. L. L.
65. Mull. Slrittabillai a slrittiiaodo; stritlare ab
eo qui sistit asgre. Alii aliter Ug. V. STRITTO
STRITTIFILL^. F. STRIfJTlVILL^.
STRITTO ueJ itrito, as, are, n. 1. slstere &-
gre, ut ait Farro loc. cit. in STRITTILO. CI.
Furiar.eito Tidelur Iter signlficari Incessus eorum
qui atlas appellantur. F. ATTA sub. A et ScheC-
leri Lex. Rtotziui aliique recentiores babent
STRONGILA
Stri^ernj ut ait ^errigi, Grascl OTpiiT*? appej-
larri, quoe maleflcis miilierlbuJ"nornen inditurO eeU
quas volaticas etiam.voea*Qt. Itaque so'lenl his ver-
bis eas Teluti avertere G»seol: Srpt'77' ctrtc'irs(*iro»,
VBXti^oav, to'» OTgs'w' rxrco' Xaou Opviv civiovu-
ucv to'xuirdf out in. ijcn; e^-auue- HSjicalig. Ie»
git. Tibull. 1. 6. 16. lectis strii Tiolenta car
nat. Petron. Sal. 13*. Quai strigei corrtede-
runt oevvoi luos? Properl. 4. 5. 17. Consuluit-
que striges nostro de sanguine. Id. 3. 4. 29. Ef
atrigis invebts per busta jacentia plums, ^eren.
Sammon. 59. 1044. Prajterea si forte premit
strii aira puellos, Virosa immulgent efisertis a-
Bera labris. Ovid, notationem vocis e Latino de-
ducit: alque ita poelice aves describit 6. Past.
133. Grande caput, stantei pculi, rostra apta ra*
pins: Canities pecnis, ilnguibus bamui inesK No*
cle volant puerosque petunt nntricia egenlei, Et
viiianl cunis corpora rapta tail. Carpere dicun*
tur lacteutia viscera rostri*: Et plenum potb
Sanguine gultur habent. Est i 1 lis strigibus no*
m«n ; sed nominis hujus Causa, quod horrenda
stridera nottB solenL, Aiii leg, borrendum itrl*
dere nocte : alii, horrenda Tocc. Plaul. Pseud.
loc. cit. Quum condlunt, non condimentu coa-
diunt, sed strigjbus, TiTii convivis inte»yna que
eiediot. V 2. $,lrigem, tnulierem m'oTiBlrOsarfl
et raaleQcam alia tatiooe describere .yidotur Stat.
1. Theb. a v. 597.
II.) Strix eat etiam idem ac stria. V". STRIA.
STUOBlLUS, i, ra. 2. ffrpdgiXoe, nui pioea,
ita dicta a Grsca voce adiata, quae a OTpoj3s'co.
tgrqueo, quia tortnosa eit et In ibrticem lioieos,
pinocchio. C'tp. Dig. 32. 53. extr. De pinft etlara
integri sirobill ligol appellatione continebuntar.
Adde Pelagon. Feterin. 28,
STRfJBUS, i, f. 2. q 1. Eit arbor In Car-
mania proveniens, qaam petunt ad sufBtus, per*
fusam vino palajeo aeceodeotes»: cujui odor
redil a caroeris ad solum Jucundua, Bed aggravant
capita, citra dolorem (amen. Hoe lortinum sgrle
quarunt. Hit commerciii Carina! oppldum aps-
rueTUDi, quad eit illii nundinariura. ftec Plin.
12. Silt nat. 17.40. (79). Sillig. leg. stobrut.
•J 2. Est etiam oomen ladanl. Id. ibid. 37. (74).
Sillig. leg. jio&ofon.
STR<3FA et deriT. F. STROPflA et deriv.
STROMA, 5ti«, n. 3. crpnua, materasto, stra-
tum, stragulum, culcita : a crawwufii, sterno.
I.) Proprie. Capitolin, Fer. 4, sub /in. Tra-
beni cenam in noctem et in toro eonviVal! con*
dormieos, ita ut ievatus cum stromatibui in cubicu-
pro lente, seu- lento gradu, incedere. Cf. Phcedr. lum perferretur. Adde Prob. App. p. 136. il.Kail,
3. B. v. 9. in 7M. STRIGO. II.) Translate Uromata sunt libri variorum
STR1X, sirlgii, t. 3. — a) Etiam Hriga,ee,
occujrrit, quam formam improbat, sed perperam,
Caper De verb. dub. p. 2250. Putsch. V. STR1-
GA. — String pro strix et stringa pro striga
legi recte apud Charit. I. p. 84. Putsch, negat
Zachmann. ad Lucret. p. 36. Apud Fitruv. 3.
3. sub fin. et 4. 4. a med. sunt qui itrigem le-
gunt pro slriam, sed vide qua? diiimus in STRIA.
— 6) Ad quantitaiem quod altioet, priorem syi*
labam in slrigit etc. saiplus brevem, sed et Ion-
gam usurpari monet Lachmann. ad Lucre'., p.
36. Sic Ovid. 6. Past. 139. Ell illis strigibus nu-
mcn. et Propert., Stat. al. Vefum Plaut. Pseud.
3. 2. 31. Non condimenlis condlunt sed itngi-
bus. — Striges in p!ur. num., altera correpla Gras-
corum more, apud Slat. 3. Theb. 511. Noclur-
nasque gemuol striges et feralia bubo Damna
canens. Cf. L. Mutlerum De re metr. p. 393.
— c) Ovid. loc. cit. voc. Latioam putat et a
slrido derival; sed rectius a Gr. eipltf deducilur,
quod a otpcfu pro ipt£u, iirido. — Strii duo
diversa signilicat.
I.) Strix *f I. Est proprie avis nocturna,
slrige, barbagianni: qua) infantibua insidiari
olim credita est, et a qua eliam nomen factum
maleficis mulieribus, Ilaiice slreghe appellatis.
De utrisque Plin. il. Bist. nat. 39. 95. (232).
Fabulosum arbltror de itrigibus, ubera eas in-
fantiuui labris immulgere. Esse in malediclis jam
antiquis strigem, conveoil' aed qua sit avium,
eonnare non arbitror. Festut p. 314. 33. Mill.
argumentoruoi; quod nos dicimui miscellanea.
Bieronym. Frcef. in ep. ad Gal. de Origene.
Decimum atromatum luorum librum complevit,
STROMATEUS, I, ta. a. trisyllab. (axpaua.'
teu's) iSlromaleon in genet, plur. apod BierO'
nym. Ep. 84. n. 3. — Stromateus, qui stroma*
ta coosuit. Translate »| 1. Est qui varii argrj-
raeati librum icribit. Cassiod. Instit. divin. litl.
1. Clem em Aleiandrinui cognomento Slroraateui.
et ibid. 8. Clemeni Aleiandrinui presbyter, qn!
et Stromaieus vocatar. h. e. T. Flavius Clement
Aleiandrinui, qui vixit sasculo aecundo exeunte
el tertlo ioeunte a Chr. n. et librum scrlpait plu«
riroa doctrina referlum, qui flidem oTpufiatsu'ff
Grsce dicitur. F. 0N0M. <f 2. Est eliam liber
varii argument!. Priscian. 6. p. 696. i"urscr».
Mulciber Mulciberii et Mulcibris, ut Cassellius in
Stromaleo docet. Gloss, apud A. Malum In Class.
Auct. T. 6. p. 546. et 7. p. 581. Stromaleat,
opus sarium,
STROJIBUS, i, ra. 2. oxpiufiof, concha tor-
tilis in marl: a otooufios, turbo, trochus, quod.
idem est ao OTpd^iAo;. Plin. 32. Bist. nat. 10.
39. (117). Strombi in aceto putrefacrt lethargl-
coa eicitanl odore. Id. ibid. 11.53. (iol). See-
pini, strombus, solen sive aulos.
ST-RO.N'Gi'LA, o, f. l. cTpcrrvXi), Imago in
clipeo, eipresso usque ad tho'racem valtu, hut/3,
Terlult. Pall. 4. ante med. de Achilte. Aarem
quoque foratu elfeminalat, qaod iili epud Si'
geum urongjla serraL
STRONGYLE
STRONGER, es, t 1. ovpaiyoKth genoa ela-
toibis, de quo JPKn. 35. £is(. nat". 15. 52. (187).
STROPBA, a, et ettopbe, ei, f. 1. (a-rpopu)
SnTibitut el strofa pro ttropha, at etiam slro-
fosos pro ttrophoms, espirajione aublata. — D9
tjaaotilat& priori* sjllaba Cf. STBOPBOSOS.
— Stropba Grace est versio, versnra, Oa;us, re-
vqlutio: a etpa'^a), verto; speciatim vero apud
Latinos est chorl ad epectalorea conversio eaque
ia hymn-Is deorura pars carminta, qua eaoebator
So prime atpbitu circam arat, ut ia ANTISTRO-
PBK dictum est.
I.) Proprie. *f 1. Generatlm. Maerob.' 2.
Sgmn. Scip. 3. ante med. In ipsis quoque by-
mnis deorum per stropham et anlistropbam me-
Ira canoris veraibua adbibebaotur, ut per atro-
pham rectus orbla atelliferl motua, per antiatro-
pbam diversua vagarum regressus pradlcaretur.
Mar. Fictorin. p. 2501. Putsch. Ex strophe et
antittrophe et epodo. — De atrophia multa com-
ment! sunt nuperi quldam critici homines, qui
Boo mode ljrica carmlaa, sed etiam (mirum
tans) traglca singular! artificlo deseripaerunt Ita
at, reraibua pro lubito in modam stropba dis-
Iracfis to dimensis, Grsacorum Lalinoromque
poetarum opera prope refingerent, Cf. MaSvig
Adt. crit> etc v. 3. p. 1 10. et teq. *| 3. Spe- J
eimim ttrophe heroica dicitur quartus versns in v
ode saphica. Diomed. 3. p. 519. Putsch. Versu
quarto recipit sirophen heroicen tellcen dime-
iron sic, dactjJus spondeus: More palmttras.
*f 3. In iilo Fitruv. 10, 8. a med. BemI circa
acalmos atrophia religatl, quqm manibua impeliun-
tur et reducuntur etc. navem protruduot. pro
tlropttit legend. atruppit, b. e. vinculis, legami.
Fortaase «at a strophui, quam voc. F,
IL) Translate eat lergiversatio fraudulent, ex-
cnaatio dolosa, fallacia.. per verba eubfloia, qoi-
bus quis, fallere aggressus, buc illuc se convertit,
st elabeodi viam iaveoiat, dolus, parole furbe-
tche, preteato, cavillo, coperla, frode. Phcedr.
i. 14. Verboale acquisivlt sibi famam atrophia.
Seneca Ep. 26. circa med. Hon timide com-
ponor ad ilium diem, quo remotis stropbis ac
fuels, de me judicatures sum. Martial. 11. 7.
Jam certe stupkio oon dices, Paula, marito etc.
Casar in Albanum jussit me mane venire, Cesar
Circejoa. jam stropba talis abil. FliA, 1. Ep. 18.
ad fin. Ego aliquam stropham lnvenlam again-
ffue cauaam tuam. Tertull. Sped. 29. Nee fabu-
lee, sed veritates; neo ttropha, sed tlmplicitatet.
Id. Anim. 28. Talent oommentus est elropbam.
Id. 3. advera. Marcion. 142. Quanto dignius
necessitas fidem, quam stropham adrainistrasset?
Prudent. Apolheoa. proeetn. 37. Va capliosis
(jcopbantarum stropbis! vee verajpelli aalutis!.
Mieronym. 3. in Rupn. n. 14. Boc est, quod
deslruit slropbaa ingenioli tui. Adde ibid, n. 7.
F. STROPBOSOS.
STBOPbArIDS vet strofarlus, II, m. 3. (stro-
pba) impostor. Gloat. laid. Strofarius, strofosus,
impostor, fraudator. Gloaa. apud A. Maium in
Clast. Auct. T. 6. p. 545. Stropharius, impostor.
SXROpbB. F. STBOPHA.
STROpBJABIOS, Xi, m. 2. (stropblum), qoi
llropbia tacit, oTpopiorcoidc. Plaul. Aulul. 3. 5-.
42. Stropbiaril adstaot, adstaot semizonarii.
STROPBlCUS, a, urn, adject, (atrophus) qui
•tropho laborat, ttrophosus. Theod. Priseian.
3. 9.
STROPBlOLrjM, I, n. S. deminut. a stro-
phium, parvom sttopbium. Plin. -li. Hist. nat.
S. 2. (3). Tenuioribus (coronis) otebantur anti-
qui, struppo* (at. stropbia) appellantee: ande
oata ttropbiola. Tertull, Cor. mil. 15. Quid ca-
pnt itrophiolo But dracontario damnas, diade-
matl destiaatuct? Legitur el in Not. Tir. p. 158.
Strophium, stropbiolum.
STROpbIUH, II, n. 2. oTpo'piov, oniverslm est
Id, quod cingendo lntetTit; speclalim vero Caieia
brevit pectoralls, seu qose Tirgloalem tumorem co-
bibet papillarum, ut Ifon. p. 538. 7. Merc, da-
finit, faida donneica da teno. *f 1. Slricto
sjosq. Turpil, apad Ifon. loc. supra ci'f. lis mi-
seram! quid again 1 Inter Tisi epiilola eeeidii
— 509 —
mlbl, isfelli! Inter lunicolam ae atrophlnm, qoam
collocaveram. Cic, ibid. Quom stropbio accurate
prscingerere. Farro ibid. Suspendlt Larlbus ma-
rinis moile's piles, reticula aq stropbia. Catull.
64. 65. Non tereti stropbio luctaotes viacte p&-
pillgs- Adde Plant, fragm. apad Ifon. loc. cit.
aj 2. Latrbre tenia est fasclole, qua (lores in
serta nectuntar. Featut in Stroppus p. 313. 13.
Mull. «f '3. Item sertum. Firg. Cop. 31. EJa
age, pampinea fessuo reqqlesce tub umbra, Et
grarHum roieo necte caput stropbio. — Hine
translate dixit de carmine dactjllcq Prudent. 3.
Coxh/smer. 26. Sperne, Csinena, leveo hederaa,
Gngere tempora qi'.ela lolita es: Sertaque mj-
slica dacljlico, Tetere docta, liga stropbio, Lsuda
Dei redirnita comaa. *f 4. Item vinculum aeu
funis. Apul. If. Met. Navla abaoluta strop hits
ancoralibua pelago redditur.
STR0PHOMA, Stis, n. 3. cTpo'f ujia, strophas.
Hieronym. in laai. 13. 8. Tunc stropbomata,
qua nostorsione* ventrit Interpretati sumus, et
dolocei tenebant eflt, similes dolores parturien-
tiam.
STROPBOSOS, a, am, adject. De qaantltate
prima syllaba F. infra. — Strophosus duo di-
verse, aignilicat. *f 1. Slrophoaat, a slrophus,
est qui stropbo laborat, ttrophlcus. Feget. 3.
Feterin. 57. Si eqaus strophosus erit etc. *f 2.
Sirophotua, a itropha, est lubdolas, (raudulen-
tur. Fenant. 8. earns. 9. 17. Ne fur strophosus
foveam detrudat In strain. Hie Auct. perperam
prodaiit primam in tlrophostu. Legitur et in
Not. T-ir. p. 80. Stropba, strophosus. V. Glota.
laid, in 6TR0PHARI0S. Auct. Quceat. gramm.
Cod. Bern. p. 186. Sag. Stropha versutia dolosa
et frauduleata, nt ait Altbelmns: ne fur stro-
pboiui.
STROpHOS, i, m. 3. oioofof. ^ 1. Est fu-
niculus o loro vel canabi aliave materia, lorum
tortam. Fitruv. 10. 8. a med. ed. Mots. Bemi
circa scalmos stropbis reiigati, qaurq manlbus
impelluntur et redueuntur, navem protruduot.
At Sloizvu t George*, alii leg. jtruppis, h. e.
vinculls, apud not vulgo strops. V. STROPPUS.
— Bine translate pro fallacia, versutia. F. STRO-
PBA. Arnobi Jun. Conflict, de Deo 2. 5. Novo
slropho verborum ignem mini vail invisibilem
comprobare. *f 3. Est etiam morbus ventris,
quum circa ambilieum intestina torquenlur, ut
ait Cele. 3. 7., ubl Grace usurpat, ut et Scri-
bon. Compoa. 121^ .Fest. in Fermina p. 375,
27. Mill, et Plin. Faler. 9. 22. exir. Latine
autem Pelagon. Feterin. 2. a med., Feget. 1.
Feterin. 43. et 5. ibid. 67., Apul. Herb. 26. et
Marcell. Empir. e. 29. p. 129. med. et c 20.
p. 115. retro.
STROPP0S. F. STBOPPOS.
STBOpULOS pro crobylus perperam leg. Sal-
mas, et Rigalt. apad Tertull. De virg. vel. 10.
F. CBOBYLOS.
STBUCTE, adverb, (straetus) Comp. 5troct»'us.
— Slrucie est cum apparatu, ornate.
I.) Proprie. Tertull. Cult. {em. 11. Qua vo-
bis causa est ttructiut prodeundii Oehlerua leg.
exalrucliua.
II.) Metapborice. JFVonto ad Ferum (edente
tlerum A. Maio) ep. 1. Bistoriam quoque acri-
paere Salluatlut ttructs, Pictor incondite, Clau-
dius lepide.
STBUCTlLIS, o, adject, (strap) f I. Passi-
ve est, qui struendo aeu compooendo Bt : ut Co-
lumna atructilia, qua ex pluribut iapidibua sua-
eta est: cui so'tota opponltur. et eanalia atructi-
tia, ex variit saxis aut lateribut et calee eon-
ttructus, xaTooxeuooTOf (It. fatto d> pits petzi,
composlo; Fr. compose, canstruit; Bisp. coss-
pueato; Germ, aus mehreren Sluclten susam-
mengefugt; AngL built or made of sever at
parts or piece*, constructed}. Aston, in 3. Ferr,
51. Boc eatso qaam la columnis omnibus, turn
maxims in ttwnilibsi vtcosiit, ubi tomorls est
ajiqoid, eveaii. Dip. Di$. 8. 6. 8. Super sum pa-
rieUn eolafaa* trTtiaa tsapbatrt, qua tectum
Ductus •qmac AatMlMl (■ OHaai tti oeUies aut
STRFCTimA
Bslultt pmmbeit aut tobaltt fictilibus. Id. 5. 9
a med. Structilet cloaca. Colum. 12. R.& 6fl
circa med. StructHe gemellar. Id. 11. ibid, i
aub init. Vetnstltslmi auetores vivam sapem stra
ctili pratulerunt. ft. e. meceria. Pompon. Dig.
50. 16. 245. Status* aduiEB basibue ttruelilibus.
Q. Mucins ibid. 241* Qua opere ttructili tecto*
riove non eontinentur. Prudent. Hamartig. 190.
Viderat argillam, simulacrum et ttrufilile Oata
Cooealulsse Dei. ft. e. manu factum. Inseript.
apud Gruter. 711. 3. Pila etrocttlet. <f 2. Acti-
ve est ad siruendum aptus, buono a fabbricare.
Martial. 9. 76. Non silica duro slructilive es*
menfo, Nee latere coeto Tucea balneum fecit,
sed etc.
STRUCTlO, Sots, f. 3. (strao) Betas strueodl
et rem aliam super aliam ordloe componendl*
xtXTaoxiwi (It. ((rtsittira; Fr. construction, erf
ctian; Bisp. conttrucion, la fdbrica, treccion}
Germ, die Zusammenfugung, Erbauung, Et'
richtung ; Angi. a building, constructing).
I.) Proprie. Imcript. apud .Seines, ct. t. n.
16. (Orell. n. 4570.) Sealaris structio. Pallad.
Nov. 22. 5. Leetas baccas condies, rutam et
petroselinum sternes inter spetia structionia. ft,
e. inter strata olivarum : tra I'una mono e I'altra,
paullo ante diterat: Substrata lauro alternas cra-
tes baccarum tapios ordinabis.
II.) Translate. Firmic 8. Math.es. 9. Arms
veqatoribut parabunt, at relia, venabala, sagit-
tal et quidquid ad ttruetioneoi ejus studii per-
tinet. Tertull. Patient. 3. tub /in. Ratio et tiro-
etio fidei. Adde Arnob. 5. 15. es Cod. P. AJ.
teg. iostruetio.
STBUCTOR, 6rit, m. 3. (strao) anlverslm qui
strult, specialim vero *f 1. Est faber muralii,
arcbitectua, coatrutlore, muratore, archiletto.
Cic. 2. ad Q. fr, 0. 3. In aream tuam venl.
res agebalur multis slractoribua. Longiliura red*
emptorem cobortatut sum. Adde 14. Alt. 3.,
Capilotin. Fer. 5., Lamprid. Elagab. 27., Aw-
rel. Arcad. Dig. 50. 0. 6., Imp. Constantin.
Cod. 10. 61. 1. el Inseript. apud Grater. 106.
8., ubi tlructorum collegium memoratur. Alia
apud Span. Miscell. anliqu. p. 333. o. rvx.iv>
t*tvrvs stbvctob PARiBTABivt. Adde ofiam apud
MuraU 978. 3. — Bine trao slate. Apul. Florid,
n. 23. Quippe atructor oratlonia bujus egomet,noa
e meo ntonie lapidem directim casum afferam, sed
eto. *f 2. Dicitur etiam de eo, qui eoovivlum
curat, fercula docte diaponit et mensam etstruil,
elbos earplt, acalco, siniscalco, trinciante, rpet*
ae^ono(d{. Serv. ad illud Firg. 1. Mn. 707.
quibut ordine iongo Cora penura atruere ate.
ordinare, eomponere: node et atrucloret dicon-
tur ferculorum compoaitoret. i°eti on. Sal. 35.
Reposilorlum rotundum duodecim babebat Sign*
la orbe disposita, supra qaa propriam conve*
nientemque materia straetor imposuerat eibum:
super Arietem eieer arietlnom, super Taurum
bubula frustum etc Martial. 10. 48. Bt, qua
nou egeant ferro ttructorie, ofeila. Junenat. 5.
120. Struetorem interea, ne qua lodignatio detit,
Saltantem spectes et cbironomonta volant) Cnl*
tello. Add* 11. 136. «f 3. Slructor capillatw
res, qui ttruit el ordine eomponit eomam, par-
rucchiert. Tertull. Cult. fern. 3.
STBUCTORlUS, a, urn, adject, (ttraetor) ad
struetorem pertinens. Tertull. Apotog. 14. Na*
pluol ttructoriat operat Laomedonti iocat. dtt
muratore,
Sl'RUiiTORA, a, f. 1. (ttruo) ordinal* mul-
taram reruns eompositio, eoostructio, ordo, xa>
Taoxsuti (U. fabbrica, costruzione, teatUura,
alruttura; Fr. structure, organisation; Bisp.
ettructura, ordenamiento, composition ; Germ.
die ordentliche Zusammenfugung , die Ord*
nungf Angi. construction, texture, arrange*
gement).
I.) Proprie. f 1, Abstractorum mora — a)
Generatlm. C«(i. 8. 1. a med. Out In mana
oblonga omnia et triangala structur* quadara
inter te conneetuntur, qoum invieem superior
tlterius planitles sit. Plin, 13. Hist. not. 19.
34.(112). tUructara toeobranirum (suu* Aim*
STRUCTUS
a) quadam, at in favis, communis. Lucan. 6.
64. Prima quidem surgens operum structure fe-
fellit Poropejum. h. e. fossa et valli, quo cir-
eumvaltabaiur. Macrob. 2. Saturn. 9. Horten-
•ius qijum incederet etaboratus ad speciem, col-
legs de injuriis diem ditit, quod sibi la enga-
stiig obvius offensu fortulto itructuram togs de-
strmerat. h. e. aplam toga dispositiooem cor-
porl applicita, rugis de Industrie composilis et
•lau aple Quante. — b) Specialim sape dici-
lur de ratione edifleandi, fabbrica, xoiyofoula,
qua quidem multiplex fuit, scil. reticulata, cce-
mcniicia (antiqua vel incerta), isodomos, pseu-
disodomot, emplecton, dialoichon. V. singula
oais loc. Cat. 2. B. C. 9. Ut capita tlgoorum
extreme parietum structure tegerentur. Quintil.
9. 4. ante med. In structura saiorum radium
etiam Ipsa enormitas inveoit, cui applicari et in
?.uo possit insisiere. Ptin. 38. Hist. nat. 22. 49.
169). Silex globosus contra Injorias fortis, ted
ad structaram inddelis. et ibid. 51. (172). Reticu-
lata structura, qua freqaeotissime Roma struunt,
rimis opportuaa est. Liv. 21. 11. a med. Camen-
ta non calce durata erant, sed ioterlita luto,
(tractors antiqua genere. Adda Pitruv. 3. 8.
% 2. Concrete, ut ajunt sensu, aut melon ymice,
est moles slructa. Ptin. 36- Hist. nat. 22. 50.
(170). Qua lasa fuerint, in subterranea structura
eptanlor utilius. Frontin, Aquad. 123. Ut ex
humore structura combibat et in anitate corro-
borator. — In plur, num. Pitruv. 5. 12. Erit
ex una parte stalio: tunc ex altera parte stru-
cture sire aggeribus expediantar progressus. Ea
tutem structura, qua in aqua sunt fulura,
Videntur sic esse facienda etc.
II.) Translate. % 1. Est apta compositio vef-
borum in dicendo. Cic. Brut. 8. 33. Ante bunc
(Itocralem) Terborom quasi structura et qua-
dam ad numerum conelusio nulla erat. Id. O-
rat. 44. 149. Ut fiat quasi structura quadam, nee
tamen fiat operose. Id. opt. gen. Orat. 2. 5.
Sed et verboruin est structura quadam, duas
Tes efficiens, numerum et lenitatem. Ovid. 4. Pont.
13. 3. Uoda saluteris, color hie tibi protinus in-
dex Et structura mei carmiuis esse potest: Non
quia mirifiea est; sed quod nee publica carte
etc. Adde (jfulnlil. 8. 5. a med. et ibid. 6. ad
fin. «J 21 Etiam in sententiis disponendis sua
structura est. nam, ut ait Cic. opt. gen. Orat.
2., et seotentia suam composilionem habent et
ad probaodam rem accommodatum ordinem.
Auct. dial, de Orat. 22. su6 fin. Nullum sit
veibum velut rubigine infectum: nulll sensus
tarda et inert! structure, in morem Annalium,
componantur.
STRUCTUS, a, did, partielp. P. 6TRUO. —
SB. De cogn. R. P. ONOM.
STRUCTUS, us, m. 4. (struo) strues. Arnob.
1. p. 22-j. Lignorum struclibus iaceasis. Alii
tamen aliter leg. P. STRUIX. Sed usum focis
confirms! Aput, 11, Met, Slructu pompa de-
cori. ft. e. apparatu.
6TaOENS, entis, partielp. P. 8TRUO.
STkOes, strOis, f. 3. (struo) &rus pro strues
quosdam efferre voluisse testatur Parro 9. Z. L.
79. Mutt. — Strues est acervus, congeries rerum,
qu'arum alia super alias cumulata sunt, &eou.c'{,
Slyuu*, oupit (It. ca'.aita, mucchio, Uipa, mon-
te; Fr. amat, tai, monctau; Hisp. monton,
congerie! Germ, ein Baufen zusammen gele-
gter od. uber einander liegender Binge; Angl.
a heap or pile of many things together).
I.) Propria. ^ 1. Generatim. Ptin. 14. Mist.
-nat. 4. 5. (51). Strues uvarum. Liv. 44. 41. Mi-
llie* Uacedones confuse strue implicanlur. h. e.
tub pbalaogis forma instruct!. Ovid. 2. Pont.
I. 40. Armaque cum talis in strue mixta suis.
Petron. Sat. 123. passim turmaque virique
Armaque coagesta strue depiorata jacebant. Liv.
23. 6. et Tac. 2. Bist 70. et 3. ibid. 83. Strues
corporum. monti di cadaveri. Sic Seneca CBdip*
S3. Inter deQenda lecrimls funera etpopull struem,
incolumis adsto. ^ 2; Specialim sspe dlcitur
de congerie lignorum. Liv. 21, 37. Arboribus
circa Immanibu* delectis, slrucm ir.ginlem 11-
— 510 —
gnorara faeiunt. Ptin, 16. Bist. nat. 11. 22.
(53). Resina cocta struis congerie, velut in car-
boms usu. Arnob. 1. p. 222, Lignorum strulbus
inceusis. Alii leg. struicibus; alii struclibus. P.
STRUCTUS, us. — Jungitur verb. plur. num.,
ut collectivum nomen. Cenotaph. Pis. L. Cat.
a med. Uti locus ante earn aram, quo ea strues
eongeraotur, coinpooanlur, pateat quoquover-
sus pedes XL. Strues hie non libum, sed ligno-
rum congeriem signiflcat, <J 3. Item de rogo.
.Seneca Phceniss. 112. Erectam ad igoes fune-
brem ascendam struem. Lucan. 8. 757. nulla
strue membra recumbunt. Tac. Germ. 27. Struem
rogi vestibus et odetibus cumufore. *J 4. Item
in re sacra. Pestut p. 310. 25. Mull. Strues ge-
nera liborum sunt, digitorum conjunctorum non
dissimilia, qui superjecta panicula in transversum
continenlur. Paul. Diat. ex eod. in Ferctoni p. 85.
ibid. Ferclum genus lib! dictum, quod crebrius ad
sacra ferebatur, nee sine strue, altero genere libi.
qua qui alTerebant, struferctarii appellabantur.
Ovid. 1. Fast. 276. Has adolet fiammts cam
strue farra (lege ferta) suis. Cato JR. R. 134.
Priusquam poreum feminam immolebis, laao
struem commoreto sic: Jane pater, te has strue
commorenda i>onas prece5.,precor. et infra. Ob
struem obmovendam et fert-um libaadum. et ibid.
141. Item eultro facito struem et fertom ati
adsiet. Inscript. epud Grater. 121. lin. 23. iu-
MOtAVW POBCAM BT AGHAM DTRVIBTS EyFKRTIS 6tC.
Est qui leg. atrut&us et ferlis, ex illo Petti (in
voce sequent!).* Sacrificia quadam strue et ferto
sollemnibus verbis facie, f 5. Item pro stru-
ctura. Terlull. advert. Palentin. 15. Diseant Pj-
tbagorici, agnoseant Stoici, Plato ipse, unde mate-
riam, quam innatam volant, etoriginem et eub-
stantiam traxerit in omnem hane struem mundi,
Inscript. apud Or ell. n. 4374. xe hoc mom 7 -
HBMO ITVS ADITVS AM81TVS LtBIRTU HBERTABVS-
QVB MSI3 OM.NIB. FATBAT H... BS... BVSM DATO AD
sacrwicia facienda. b. e. herei struem. Ila Orel-
lius. Cf. .flfartni, Pap. dipt. p. 331. qui Agen-
das nionet has lilteras: hires elavem. ^ 6.
Fuaiculum sigaificare videtur in illo Terentian.
prcsf. 16. Nervis mollibus Inviee.n Junctis in
teretem struem, Ceu Parthus solet eut Scythes
Arcus cornibus extimis Levem nectere iineam,
Tales assidue iigat, Dum sit funiculi modus.
II.) Translate. Pronto de eloqu. 1. Ne fruttrt
neve teraere verboram strues acerventur.
STRUFERCTARluS vel
STRUFERTArIDS, Ki, m. 2. Ita appellabant
antiqui homioem conduclum mercede, qui ad ar-
bores fulguritas aut piacularium eommissaram
causa, sacrificia quadam strue et ferto sollemni-
bus •. erbis facit : Precor te, Juppiter, ut mibi vo-
lens propitius sies. quod et nullo etiam Gebat
adbibito strufertarlo. Fetlns p. 294. 5. Mutt. Ad-
de Paul. Diac. loc. cil. In voe. prae.
STRUTS, Icis, f. 3. (struo) strues, cumulus,
exstructlo, xataoxtvn.
I.) Propria. Pestui p. 810. 29. Mutt. 8lru!-
ces antiqui dlcebaat exstructiones omnium re-
ram. Plaut. (Men. 1. 1. 25.) Ceriales cenas dat:
ita mensas eistruit: Tantas struices concinaat
patloarias. Et Livius: Per struices saxeas laptu
accidit. Hac Fettus. Verborum autem Plauti
sententia est, cenas Jllum opiparas dare, men-
sas cumulaodo ferculis plurimis et quasi alte pa-
tinis exstrueado. subdit enlm v. 27. Stsndum
est In lecto, si quid de summo petas. Solin. 28.
Salibus domos exslruuot, quos in modum cau-
tium e montibus eicitatos, ad usum adium ca-
mentlciis nectunt struicibus. Arnob. 7. p. 222.
Lignorum struicibus ineensis. Sed P. STRU-
CTUS, us.
II.) Translate, ffceviui apud Serv. ad Pirg.
4. Mn. 267. Struix malorum, matt a ribocco,
a diluvio,
STROMA, a, f. I. (struo) tumor morboios,
Xoipa'c (It. scrofola; Fr. goitre, tcrofules; Hisp.
lamparanet; Germ, die Balidruse, Skrophel;
Angl. a struma, tcrofula).
I.) Proprie. Celt. 5. 28. n. 1. Struma quo-
que est tumor, in quo sublet concrete quadam
STRUO
ex pure et sanguine quasi glandula orluntur,
qua febres movent, nee unqaam facile mature*
scunt: quibus Id quoque sccedil, quod longo spa>
tio delioaot. Kaacuntur maxima In cerrice: ted
et in alia et inguinibus et in lateribus. Id. t.
9. t'n fin.. Frigida aqua strumas excitat. Plin.
8. Bist. nat. 51. 77. (206). Sues, obaoxium genus
morbis, angina maxima et struma. Id. 22, ibid*
14. 16. (38). Foliis artica strumas discutl: vel,
si suppuraverint, erodi complerique. Id. i&.ibti,
5. 14. (26)1 Strumas comprimero. Id. 24. ibid.
15. 89. (140). ad auppurationem perducere. Id.
32. ibid. 8. 28. (88). sanare. Pitruv. 8. 3. Stru-
ma) im tumores minuere. Adde Marcell. Empir,
c. 17. p. 111.
II.) Allegorice. Cic. a. All. 9. a med. Tatt-
nli strumam sacerdotii 5i/BaSu vestiant. h. e,
turpitudinem vita ejus operiaot et hoaestent bo-
nore augurali. Id. Sexl. 65. 135. Hi medenlur
reipublica, qui .exsecant peslem aliquam, tarn-
quam etrumam civitatis. — SB. De cognom. R.
P. ONOM.
STROM. 5.TICUS, a, nm, adjeet. (struma) idem
ac strumosus. Firmio. 8. MaChes.'- 19. ad fits,
Vicesima tertia pars Arietis si in horotcopo fue-
rit invents, strumaticum faciet.
STROMfiA, m, f. 1. (struma) ranunculus, bar-
ba ita dicta ab herbariis nostris, inquit Plin.
25. Bist. nat. 13. 119. (174). quoniam medetur
strumis et panis, parte in fumo suspensa. Sillig.
leg, strumas. V. banc VOO. Apul. Serb. 8. TO-
cari ait Latinis herbam sceleratam : quia coni-
esa malignl est eu*ectus, noxla et mortifera, in-
quit ffumetbergius.
STROMBLLA, a, f. 1. demtnot. a struma,
parva struma, scrofoletta. Marcell. Empir. 16.
ante med.
STROmENTUM, I, n. 2. (struo) idem qaod Itx-
strumentum. Terlull. 1, ad Uxor. 7. Continent')*
ad strumentum aternltatis demonstrata. Sciopp.
legit inslrumentum. At nihil mutandum, nam
i^et. Scholiast, ad Cic. Syll. 14. in Class, Auct.
T. 2. p. 267. ab A. Maio ed. Qua ad strumen*
turn fidei neae;saria suut, adscribit. Adde Apul,
8. Met., ubi tamen alii rectius leg. stramentis,
STROmOSUS, a, am, adject, (struma) qui stru-
mis laborat, joipaitaSijt (It. chi patisce di scro'
fole, serofolosoi Fr. tcrofuleux; Hisp. que tiene
lamparones ; Germ, mt't ang/eschu>oHenen Bri'
sen behaflel; Angl. scrofulous). Colum. 7. B..
R. 10. Subus stramosis sub lingua sanguis mik-
tendus est. Juvenal. 10. 308. Nee prateilaium
rapuit Nero loripedem vel Strumosum atque ulero
pariter glbboque tumentem. Adde Marcell. Em-
pir. c. 15. p. 106. retro, et Schol. Bob. ad Cic.
Sext. 65. 135. (et apud A. Malum in Class.
Auct. T. 2. p. 160.) Strumosa facies.
STROM OS, i, m. 9. (struma) f 1. Est idem
ae ranunculus. Plin. 25. Bin. nat. 13. 119.
(174). Sillig. Nostri berbarli strumum earn (ra-
nunculum) vocant, quoniam medetur strumit.
<f 2. Est etiam idem ac stryohnos et cuculus
acinos babens nlgros : uttlls ad strumas. Id. 27.
ibid. 8. 44. (68). Adda ^ptiJ. Serb. 7*. el
Marcell. Empir. c. 2. p. 89. retro.
STROO, struis, struxi, structura, strQere, a. 3,
Videtur esse ab eadem radice, a qua derivalur
tlerno; minus probabiliter Pott, pulat esse sjn-
copen a oTepsdu, stabilem reddo. — Part. Struens
sub A I. 3. ; IL 2.; Struclut fere In omnib.
paragr.; 5truendus sub A I. 6. — Struo quat«
tuor pracipue ligniQcat.
A) Struo proprie est stratls strata impono :
hinc rem aliam super eliam eompouo, exstruo ;
coniltuo, xaTaousuafia (It. ammassare, accata m
stare, ammontare. accumulare; Fr. riunir piu-
sieurs parties, elever entassant eouche sut*
couche, assembler; Hisp. acumular, amonta'
nar; Germ, tchichtenweiae uber od. neben ein-
ander Legen; Angl. to pile up, raise or cast
up).
L) Propria. <J 1. Generatim. Cat. 2. B. C.
10. Lateres super muiculum struere. Cic. Senect.
15. bi. Fundii frugem spiel, ordioa struclam el
contra avium minorum mcrsus munilur ttllo
STRUPPEARJA
arfitsram. Ovid. 9. Met. 230. Arborlbas effiili
etc. Inque pyram otroctis. et 1. ibid. 677. pa-
stor struclis eantat avenls. ft. e. ordino compa-
clii. Id. 1. ibid. 153. Altequo eongeslos Btru-
iiua ad ildera monies. ■Seneca Agam, 335.
quam monies moalibus altli Saperimpositl, stru=
xere gradae Trucibus monstris. — Hiao trans-
late. Quintil. 1. S. 67. Bt prapositlooe et duo-
tut vocabulis dure vldetur struiiise Paeuvius:
Nerel repandiroitrans, Incurvlcervicam pecus. k.
t. compooere ex daobus aut plaribus vocabulis.
*| 3. Speoiatlm est exstruo, eomtruo, apte eom-
pono, udiaco, erlgo, mollor. — a) Absolute.
Plin. 38. Bitt. mat. 23. 61. (172). Reticulata
structure, qua frequeotissime Roma ttruuat, rl-
nsis opportune est. Id. II. t'&td. 10. 10. (22).
Alls apes struunt, alia: poliunt. — 6) Cam Acca-
salivoaut passive. Cato R. R. 38. Lateribus sum-
mam fornacem ealeariam straito aut eamentis.
Enn. apud Cie. i. Tusc. 16. 37. Per speluncas
tails structa* asparis, pendeatlbue, Cces. -2. B, C.
10. Fastlgalue atque ordinatim atructus, Hirt.
3. B. G. 41. Vineae agere et aggeres struere
cospit. Tat. 5. Bitt. 13. exit. Struere cuneta ex-
pugnandis urbibas reperta apod veteres ant no-
vis ingeniis. Pal. Place. 5. 295. S|roere navem.
JBorat. 1. Sat. 1. 35. acorvuro. Id. 2. Od. 18.
19. domos. Capitolin. Jffacrin. 12. ad fin. Vivos
homines parletibus inclusit et etruiit. ft. e. In-
icdificavlt. Martial. 8. 0. muros struxlt Apollo
lyra. Id. 10. 97. Dum levis arsura (trottur Li-
bitina papjro. ft. «. rogus. Lucan. 3. 240. et
firg. ti. /En. 204. Innumeras slraxere pyras.
Tac. 3. Ann. 22. Casar congeriem armorum
struxlt, superbo cam titulo. ft. «. tropaam. Pro-
•pert. 4. 3. 20. Bt slraiit qaeralas rauca per
ossa tubas, ft. e. compaetis osslbaa tubas com-
posuit. Claudian, 2. in Eutrop. 185. Inqua or-
cein teretl mitra redimecte eapillnm Struxerat.
ft. e. in tutulum composuerat: qnod dixit Ju-
venal. 6. 502. altum adiOoare caput. Claudian.
ffupL Honor, et Mar. 216. et Gigantom. 123.
Struere torum. ft. e. culcitls et pulvillis et multa
stragula veste ilte componere. Sie Cucan. 9.
841. coogesta straxere eubllia frondes Et cul-
m's crevere tori. Firg. 1. JSn. 704. at Sil. It.
(1. 279. Struere penum. ft. e. magnatn ciborum
copiam parare in cenam. Ct Stnee. Thyett.
148. Struere mensam bospitibus. h. e. fereulis
imtruere, camulare. [Eod. sense dixit firg.
5. JEn. 54. struere altaria donls.) et Tae. 15.
Ann. 37. convivia. Plin. 31. Hist. nat. 3. 24.
(41). Aqua fornicibus strnctit perduota. Clau-
dian. Con*. Prob. «t Olybr. 211. herbis Pal-
ientes thalainot et structa eubilia muieo. ft. e.
strata, falta, farta. firg. 3. /En. 84. templa saxo
structa veluito. tt 5. ibid. 811. SlrucU meit ma-
nibos perjura mania Troja. Sis 4. ibid. 680.
His etiam ilrnxl (roaum) manibus patrioiqae
vocsvi Voce deoi. Pitruv. 2. 8. ant* med. Do-
mos regies • latere atructas licet videre. Ovid.
fferoid. 21. 99. structam de cornibus aram.
Id. 3. Pont. 9. 32. et Sil. It. 9; 599. Stru-
all rogi. Seneca Sere. Fur. 1216. structam a-
cervans oemore congesto aggerem. Tibull, 4. 1.
133. additus aria Lattior eluilt etractot saper
Ignis acervos. ft. e. tus et odores oumuiatos. Sil.
It. 4. 746. de Apennino. Canui apex structa
surgebat ad aslra pruina. ammontata. Est qui
leg. ilricta. — Hiao Part, prater, pass, absolu-
te, apud Zucret 4. 361. Structa saxorum. ft. e.
saxa structa, parietal, nturi. Cf. STRATUS, a,
urn. *J 3. Est etiam adjiclo, augeo. Fett. p. 310.
35. et 313. 1. Mull. Struere aoliqul dieebant pro
adjlcere, augere, anda indastrios quoque. M. Ca-
to: «Jure, lege, liberlate, rep. communiter uti
oportebat: gloria atque honore, quomodo slbi
quisque struxil- Sic Paul. Diac. ex eod. p. 311.
ibid. Struere antlqui dicabant pro augere, ur.de
Imtruere. — Hoc forlasse speetat locus Corippi
Laud. Juitin. 1. 398. V. Interpreter. % 4.
Struere rem, divttiaa eomparare, eugere rem fa-
miliarem, far roba, accumutar ricehevu. Pen,
". 44. Rem etruere exoptas caio bore Herca-
riumque Aroeuis fibra. (Hue pertinet, quod tit
— 5ft -
Fettnt he. eit. sub B.) Petron. Sat. 120. a
med. Ipsa suas vires odit Romaoa jurentui, Et
qaas struiit opes, male sustiaet- ^ 5. £truere
telam, leiere. A put. 6. Met. Textrices anus te-
lam struentes. Pro inteiere est etiam Iliad Pal.
Place. 1. 42ft. gemina mater spectabils tela Daxit
opus: bis Taygeton silvaique eomantei Struxerat.
ft. e. ita inteiuerat, at et mootli et oemorura
altltadinem exprlmeret. ^ 6. Struere viam,
muolre, aperire, facere. Sentca Thyett. 810.
Numquid struitur via Phlegraos Alia per bo-
otes? Alii leg. vira. Propert. 3. 16. 4. Herca-
leo structa labore via. ft. e. silica maoita. Hine
translate. Tae. 3. Bist. 49. Viam sibi ad poten-
tiam struere. ^ 7. Pro parare, eomparare. A-
pul. 4. Met. tub fin. Feralium nuptiarum miser-
rims virgin! ehorogium struitur. — Id. 11. ibid,
tub fin. Siquam rem voluptati struenda moli-
reris. <f 8. Significat etiam ordine disponere,
ordlnare, instruere. — a) In re militarl. Cces.
3. B. C. 37. Struere copies. Liv. 42. 51. Castra
ante urbem ponit omoesque armatos in campo
stroxit Madvig volt reponi snstruxtt ; acies enlm
strut dici potest, milites tantum instrui. et 31.
9. Acies manipulating structa. Sic Auct. Paneg.
ad Contlantin. 6. Acies in conei modum stru-
cta. Adde Pirg. 9. JBn. 43. — Liv. 9. 31. a med.
Jam sine prajcepto ullias sua sponte struebatur
acies. — b) Extra rem milifarem. £ueton. Cost.
56. a med. olqua occuitius perferenda assent,
per notes scripsit, id est sio slracto litleraram
ordine, at nullum verbam efflci posset.
I(.) Translate. % 1. Referlar ad orationem.
Cie. 3. Orat. 43. 171. Qolloeationis est compo-
nere et struere verba sila, at neve asper eorom
conearsos neve hiulciv tit, sed qoodammodo
coagmentalas et lavii. Prob. Paler, apud Gell.
13. 20. Si aut versum pangis aot orationem so-
iutam struts. Bursam Vie. Orat. 70. 233. Com-
positi oratorli bene structam collocationem dis-
solvere. Id. ibid. 41. 140. Sed base, nisi eolio-
cata et quasi structa et nexa verbis, ad earn
laudem, quam volomui, adipirara non possant.
Id. 1. 10. 7. Proxima subnectena straxerit ora-
tionem. Adde Quintil. 10. 7. 8. et A pul. Apolog.
Ovid. 2. Pont. 5. 19. stractos inter fera proalla
versus, et 4. ibid. 13. 20. Struetaqae sant nostrls
barbara verba modis. ^ 9. Sape est maebiaarl,
moliri, parare, maccftinare, appottare: et fere
in malam partem: quod Ter. fabrlcam flngere,
ifeaut. 3. 2. 34. dixit. — a) Cum Ace. rei. Id.
ibid. 3. Num me fefellit, boice id struere T Pirg.
2. Mn. 59. qui se ignotum venlentibuo altro, Hoc
ipsam at straeret Trojaraqae aperiret Acblvls, Ob-
tulerat. Cie. Cluent. 64. 178. Struere et moliri
cuipiam aliquld ealamltatis. Id. 6. An. 31. ante
med. Straero alien! sollieltudinem. Id. 9. Orat.
51. a med. odium in alios et a -nobis demovere.
Seneca Ep. 10. pericala alieai. Liv. 23. 17. a
med. tlOvid. 1. Met 198. et Tae. 9. Ann. 65.
in fin. insidias. tramart. et Plaut. Attn. 1. 1.
57. sycophantias. Liv. 23. 34. mendacium. Id. %'.
3. ad fin. clam consilia reeuperandl regni. Se-
neca Hippol. 502. fraudes ferii. Id. Here. (Bt
1468. dolos. Martial. 9. 71. sacrilegura nefas.
Tae. 4. Ann. 10. estr. mortem alicui. Id. 2. ibid.
42. Amoliri juvenem specie honoris statult: stru-
xitqoe causes aut sorte oblatas arripuit. finte, tro-
vb i pretesti. ~ 6) Interdnm cam Ace. persooss.
Id. 11. ibid. 12. Struere crimina at accusatores.
et 4. ibid. 67. ad fin. Ultro stroebantur, qui mo*
nerent perlugere ad Germanias exereitus etc. ft. e.
subornabantur. — c) Absolute. Pirg. 4. ASn.
235. Quid strait? aut qua spa inimlea In gente
moratur? Tae. 1. Ann. 13. Omnesque variii
mox criroinibus, slruente Tiberio, circumventl
Sunt, ^f 3. Est eliam eondere, deeernere, anl-
mo suo proponere, parare, disponere. Pal. Place.
1. 535. Juppiler loquitur, quum varlos struerem
par saseuU rege*. Id. 3. 617. Seytbicls struerem
quam fanera tenia. Id. 6- 728. Straert pugnat.
B) Struo art etitm obstroo, obtaro, Curare,
chiudere. Amah. 3. p. 135. A ares habere stroetai.
O Stmt pro destrao, asod Tac. 14, ^nn, 21 .
Quod perpstaa *ad« tbaamiaeata sit potlas qoam
STRUTHIO
immense saroptu singalos per annos eonaurgcret
ac sirueretar. Dbderlein, Syn. v. 2. p. 95. et
122. eontulit Lat. populars" et Germ, kbpfen, qal-
bus adde moliri, eod. modo uiarpala. Alii tamers
leg. destrueretur.
D) Siruo pro moveo, at Straere pedem in
XIL Tab. Fest. p. 313. 6. Mull. Pedem struere
alii putant signiBcare,retrorsum ire; alii in aliam
partem; alii fugere; alii gradum augere; alii
minoere unum quis fix pedem pedi prefers, otiose
it, remoralur. Id. in Pedem p. 210. 26. Pedem
struit, in duodeeim lignlScat, fugit, at ait Ser.
Sulpteius.
STRL'PPEARlA. P voc. seq.
STRUPPOS eel stroppus, i, m. 3. (crpo'poe)
vinculum. 5T 1. Generattm. Gracchus apud
Gell. 10. 3. ante med. Struppis, quibus lectiea
deligata erat, usque adeo verberari Jntsit, dum
animam efDavit. Alii leg. stuppis aut stupis, ft.
e. stuppeis funlbas: alii slrophiis, alii stroppis.
^f 2. Speciatim de vlnculis ex ioro vel lino fa-
etis, quibus rem! ad scalmos alliganlor, ul docet
Itid. 19. Orig. 4. 9. (V. r»'trm>. loo. cit. in
STROPHUS.) Lio. ibid. Tunc remos Jussil rell-
gare struppis. (Cf. Guglietmotti, Di due navi
Eom. p. 34. et 35. ed. II.) 1 3. Item prlscii
Latinls fuit fascia, tasnia, corooa: corrupta voce
a OTpc'pios, strophium. Feilut p. 313. 12. Mull.
Stroppus est, ul Atejus Pbilologus eilstimat, quod
Grace OTpdptov vocatar, et quod sacerdotei pro
insignl babent in capite. Quidam coronam esse
dieunt ant quod pro corona insigne in caput im-
ponatur: quale sit strophium. Ilaque apud Fa-
llscos diem festum esse, qui vocatar Struppearls 5
quia coronet! ambulant: et a Tuscolanis, qnod
in pulvlnari imponatar Castoris, struppum yo-
carl. Plin. 31. HUU not. 3. 3. (3). Tenulori-
bos (coronfs) utebantur antiqol, stroppos (at*,
stropbia) appellantei: unde nata strophiola. Si-
militer Fett. p. 347. 34. Mull. Struppi vocantot
in pulvinaribus fasciculi de verbenis facti, qui
pro deorum capitibus ponuntar. Cf . Paul. Diae,
ex eod. In Capita p. 64. 5. Capita deorom ap-
peilabantur fasciculi fact! de verbenis.
STROTHfiUS vel strnthlus, a, am, adject.
(aTpou&toc) Panultimam syilabam all! longam,
faciunt ex eo quod Grace non otpo&toc, sed
orpouS'acoe dicatar. (V. B. Steph. In Thee. L.
Gr. ad ft. v. ed. Didot). — Strutbeas est ad
passerem, Grace otpou&oe, pertinens. Dlno stru*
tfteum malum, oxpotitto* ji^Xov, oTpouS'idfiijXor,
ob magnitudinem dictum coloneorum malorum
genus, sed odoratlus vibraas et serotlno pro-
ventu, at Plin. 15. Bitt. nat. 11. 10. (38). da*
cet. Cato A JL 7. Poma, mala etruthea, coto-
oea, scantlana. Plaut. Pert. 1. 3. 7. Commlsfie
mulsuro, atrathea coluteaque appara. Colum, 5.
R. &. 10. ad fin. Gydonia, quorum genera aunt
tria, struthia, ebrjsomeliana, mustea. — Bloo
Slrutheui (ttruthiut), i, m. 9. absolute, snh-
staotivoram more, mem brum virile. Fett. p. 313.
93. Mill. Stratbeum in mimis prscipa* voe t
obicenam partem virllem. a talacitate videlicet
passeris, qui Grace struthoi (at. c-pou&de) dl-
citur. Dode et patter Latlne eod. sensa aliquen-
do potltum est. V. PASSER.
8TRUTHEDS, L P. vac. praced.
STROlHiO, Salt, m. 3. (<rrpot&iuv) Serlbltar
et ttrulio, sine aspiration*, in Codd. Scriptt. Bitt.
Aug.; et etiam itrucio, teste Schucft ad Apia.
6. 1. j 812. — Struthio est avis peregrine, pat-
ter marinue Latina appellations dicta (Grsaea
namqaa est a otpot&o''. passer), omnium gran*
diulma et pane bestiarum generis, in Africa et
^Ethiopia, allitudlnem eqaitls eqao insidentii es-
cedens et eelerilaUm vincens, ad hoe datls pen*
nis, at earrentem adjavents eetero non est vo*
lacris,' nto • terra tollitur. Dogulas el cervlnli
similes, quibus dlmlcat, bisulea et eomprehen*
dendls lapldibua utiles, quot In fuga contra ie*
quentea IngerU psdlbus. Concoqaeodl sin* dele-
eta devorata mire natura; sad non minus sloll*
ditas, In taota rellqui corporis alliladlne, quam
eolla frutlee ocealurerlt, latere h exbrtunani.
Plarlma ova ptrlt, uqua amplitudina, at eorum
STRUTHfOCAMELINUS
pwamina poculorura vieem pnebeant. Sola ali-
tum, ut homo, utrinque palpebral babet, el in
senecta calvet. Usee ei Claudian. 2. »n Eutrop.
310. Plin. 10. Hist. nat. 1. 1. (2). et Hid. 22.
29. (56). et 11. ibid. 37. 47. (130). et 56. (155).
et 2$. ibid. 6. 18. (66). (et Pelron. Sat. 137.),
qui semper struthiocamelum vocat. (V. banc
voc ) et ex Tertutl. Viva, veland. 17. a med.,
qui bestiam altegradiam vocal. Grace eat orpou-
Sitov (It. strusio/ Fr. autruehe; Risp. oveslruz;
Germ, der Vogel Strauss; Aug), on ostrich).
Capitolin. Gordian. 3. in fin. In qua pictura con-
tiaeotur ceryi CC, eqol feri XXX., strutbionoB
Mauri mioiati CCC. etc. Vopisc. Firm. 6. Fir-
mum et elepbantam reiisse el hippopotamo te-
disse et tedentera ingentibnt ttruthionibut Te-
ctum esie el quasi volilasse. — Iq illo Calull.
66. 54. Ucigena impellent nutantibus aera pen-
nit Oblulit Arsinoes alea eqnus (Zaeiimannut
leg. equos). ales equus aliit est straiblo, .aliit
vero Zcpbyrus, de quo V. Vise. Iconogr. Gr.
T. 3. p. 3-22. et Monti Cav. d'Arsin. p. 10. —
Apud Grwcos, ut testator Alhen. 4. 7., et etlam
apud Latinos, strulbionis usas erat in cents.
Zjmprid. Elagab. 30. Seicentorum slrutbionum
Capita una cera multis eibibuit ad edenda ee-
Tebetla. Adda .4pic. 6. 1. — Est porro strutbio
stoliditatis crudelitatisque quasi tymbolum, quia
ova sua deserit et, perlnde ac sna non Bint,
negligit fovendaque aoli relloquit, adeo eiposl-
(a, ut pedibus hominura aut ferarum eontaran-
tur; ad pullos autem ita obdurator ac •! eos
son peperisset, ut docet Job 39. 44. et teq. et
JElian. I. 4. c. 37. V. Plin. loc. eit. Hinc TuJ-
gat. inlerpr. Jer. Thr. 4. 3. Filia popull raei
crudelis quasi strutbio. V. tamen Calmet ad h. I.
— Apud Job 30. 29. Frater ful draconum et
soeiat strutbionuro. h. e. imitatas sum stro-
tbionum plangorem et ejulatum. Cf. Mich. 1. 8.
STROTHIOCAmELINOS. V. STRUTHOCA-
MEL1NUS.
STROTUrOcAMELDS. V. STRUTHOCAME-
LTJS.
STROTHlON, 71, n. 2. orpou^i'ov, genua bar-
bs, de qua in LAN AMDS et RADICOLA dictum
est. (Saponaria officinalis Lino.) Cels. 5. 18.
n. 2. et ibid, 22. n. 8. Plin. 19. Hist. nat. 3.
18- (48). et 24. ibid, 11. 58. (96).
STROTlilONlNUS, a, Dm, adject, (strutbio)
3d strutbionem pertinent. jRs'n. Valerian. &.
80. Adeps ttrulbioniaut,
STRfJTIilUS. V. STR0THEOS.
6TROTI1<3cAm£LINOS (strutbioeamelinna), i,
urn, adject, (slrulboeamelas) ad ttruthocamelum
pertinent. Plin. 29. Silt. nat. 5. 31. (96). Et
serum atruthocamelinum veniste testertiit XXX.
STRCTUOcAmELUS (slrutbiocamaius), I, m.
et f. 2. oTpou&oxa'uTjXoe, idem ac ttruthlo: a
OTpou&e's, passer el itrutbio [V. PASSBR) et ad-
p.7j\o;, camelm, ob magnitadinem et formam.
Pctron. Sat. 137. Bogo, inquam, noli clanure:
ego tibi pro aosere struthiocamelum reddatn.
Adde Plin. loc. cit. in 8TRUTHIO.
STROTliOPUS, pSdis, coram, gen. 3. orpeu-
So'sguj, qoi pedet babet similes passertt vei tlro-
Ihionis. Plin. 7. Jlist. nat. 2. 2. (24). In nwri-
dianis India: vlria plantat esie enbitalet, feminis
adeo parvas, at ttrutbopodet appellentur.
STRCTIiOS, I, m. 2. otpou&o'e, passer. Fest.
loe. cit. in STRUTHEUS, nbi JUZllerut Latine
legit.
STROTlO. V. STRDTHIO.
8TRYCHNON (stnchnnm), 1, n. vel
8TRYCI1N0S, 1, m. 2. orpines *»' wpu'xvov,
herba eadem, qua? et strumus et cuculut dici-
tur, Plin. 27. Hist, nat. 8. 44. (68)., asitatiut
Vero ttrychnot, 21. ibid. 31. 105. (177). — No-
mina, species et virlulet ttrjehai videsis apud
Apvl. Herb. 7S.
8TUC pro Ittuo. V. STA.
STCdeivS, enlit, particip. V. voc. teq.
BTfJDEO, studei, itQddi, ttBdere, 2. — a) Et-
iam forma studio, is, ivi, ire videtur In utn fuit-
St. Sane Jtudiri babet Auct. De limitib. p. 359.
17. Z^km.-RwL Marilirom limes frequentlus
— 512 —
solet recte studirl. — -Item stuiivi, pro ttudtii,
UBurpatum est a M. Aurel. ad .fronton, ad M.
Coss. (edente iterum A. JUaio) ep. 5. Ego bo-
die ab bora nona noctis in tacundam diei, bene
disposilo cibo, studivl. — 6) Ad notalionem
quod altinet, eiyinologi plerique omn?s rocem
derivant a Skr. spud, uode et Gr. airsuSu et
oirouSe'o), onouSa'^ta, propero, festino, rautata lil-
tera p in t. Cf.'StoJium et spatiuro. V. ^7urtiun>
Grundz. etc. p. 687. et Doderlein ad h. v.,
qui etiam a dra&eCoi, ardeo, deduci posse putat.
— Part. Studens in fin. — » Sludeo est igitur,
proprie, fettino, cTteu'Su (It. affrettarsi; Fr. se
depecher, se hater, se presser ; Ulsp. apresu-
rarse; Germ. eile,n; Angl. to hasten): oceurrit
autem
I.) Neulrorum more. % 1. Generatim. Nep'os
Chabr. 4. Dum primus studel portumointrare.
f 2. Speciatim et saplus est curam, diligenliam,
conatutn in aliqua ie pono, operam do, animum
adjungo, de re quapiam babenda laboro, euro,
enitor, allendere, applicare, procurare, avei
euro, ttudt'orsi, dilettarsi, tnceaSt-a, oitovlxl-a,
iicmfie&o, ppovti'Jo). — o) Cum Genetiyb. Ac-
ciui apud Cic. 3. Nat. D. 29. 72. Qui te nac
amet nee ttudeat tul. abbia cura. — b) Cant
Detivo. Plant. Asin. 5. 2. 17. It apud icortum
corrupted et iiberis lustrit studet. Id- ibid. 1.
3. 30. Studere illi rei. Id. Pseud. 1. 2. 42. so-
moo. Id. Pert. 3. 1. 9. escis alieois. h. e. para-
si tari. Id. True. 2. 5. 7. vita; alicujut. h. e. dare
operam, ut rivat. Coss. 3- h. G. 10. «l 4. ibid-
5. rebus novis. Id. 0. ibid. 20. labori et duritiei.
et ibid. 21. et 28. agriculture, et 7. ibid. 28.
prajdie. et ibid. 4. ad fin. equitatul. et 3. ibid. 10.
liber tati. et 3. ibid. 13. memoris. et ibid. 20. sa-
crifices, et 3-. B. C. 79. celeritati. Cic. 1. Fin.
18. a tiled. Sero seotiunt, fruttra se aut pecunl«
studuitse aut imperii! aut opibus «ul glorias. Id.
Cal. 11. 26. Studere praHura. Id. 4. Fin. 24.
65. virtutl. et «no*. laudi et dignltati. Id. 1. Cat.
1. ad fin. Plin. 1. Ep. 8. commodis communi-
bus. Flor. 3, 10. nomlni, provincis. Patlad. 3.
R. R. 23. Si calidcc el sices provincial studemus.
/(. e. >i agrurn colimus regionis sices et callds.
Auct. B. Alex 12. Alicui rei studere atque In-
ter vire. — Cum Gerundio. Plaut. Merc. 1. 80.
Studere armamentit complicandit et componeo-
dls. Id. Stich. 5. 3. 5. leclis elernendit munci-
tiitqae apparandit. Cic. 5. np, 3. 5. jurl et iegi-
bus cognoscendit. Crojs'uj apud Cic. 2. Oral. 55.
225. Cui rei, cui gloria, cui virtuii ttudes? pairi-
monione auger.do? etc. Adde Flor. 1.9. — Pas-
sive Impersonaliter. Cost. 7. B. G. 14. Omnibus
modls bnic rei studendum, at pabulatione Ro-
mani probtbeantur. Flor. 3. 10. Contentus (Cce-
tar) bis (non enim prorincia;, ted nomin! ttude-
batur), reveetui ett. — c) Cum Accus. et prsep.
in. Quintil. 10. 2. 6. Pictoret in id solum stu-
dent, ut describere tabulat mensurit ac llneis
KianL Adde tumd. 12. 6. 6. — Passive imper-
sonaliter. Quintsi. 12. 6. 6. In quam rem stu-
dendum tit.— d) Com Infinite Plaut. Asin. 1.
1.52. Atque ego me id facere ttudeo: volo amari
a melt. Id. Stich. 1. 1. 51. Studere has nuptial
mtrtarier, Ter. Eun. pros'. 1. placer e te booit. Id.
Hecyr. 2. 2. 23. illam ad vot redire. £ucret. 1. 24.
to sociam scribundis venibus esse. Sail. Cat. 1,
tese prastare ceteris animalibut. Cms. 1. B. C. 4.
rem ad arma deduci. Cic 2. Off. 20. 70. 1111s gra-
tum te videri. Mat. ad Cic. 11. Fam. 28. Dissen-
tionem nasceniem entiogui, summe ttudul. —
Plaut. Amph. I, 1. 27. Studere merito referre
gralias. Id. Bacch. 5. 2. 42. verun. aodire ei te.
Cms. 3. B. C. 55. civitatet conciliara. Adde 6. B.
G. 22. Cic. Amic. 1. init. Studere fieri ejus pra-
der-tia doctiorem. Id. 1. rep. 2. 3. tutiorem vitam
hominum reddere. Id. 13. Alt. 20. scire., quid
egeris. Pfepos Dion. 6. »u& fin. invidiam non
lenlre obsequio, sed acerbitale opprimere. Phcedr.
1. 27. Qui bumiles oati, dici locupletes student.
— Cum ellipsi. Ifepos Datam. 3. et Pelop, t.
Taurum transiit eoque venit, qao ttudaerat tub-
aud. Tenlre. — Passive impersonaliter. Plin. 35.
Hist. not. 12, 44. (153). Ante eum quam pulcher-
STUDIOLUBf
rirals {imagints) facere studebator. ffo'duin. at
Sillig. leg. studebant. — e) Cum Ccnjunctivo-
et parttc. ut, ne. Auct. B. Alex. 1. Maiime itu-
debal, ut partem oppidi a rellqua parte urbis
escluderet. Calo R. R. 5. .Studere, et habeas.
Adde Ter. Heaut. 2. 4. 1., Cats. ?. B. G, 1*.
et Dig. 43. 10. I. — Phcedr. 2. epil. 6. ne so-
lus essHf ttudai. Dig. 43; JO, 1. Studeant, ne
slut. — f) Absolute. Enn. apud Gell. 19. 10.
&a agit, studet ibi. Ter. Eun. 5. 2. 31. Ut te*
quum fuera* atque at stiidui. Cato «pud Gell,
11. 2. Si qui in ea re studebat fete. % 3. I-
item nooere slfidium et operam in> litteris artS-
busquT, skidiare. — ' a) Absolute. Quintil. 12,
II. circa med. Computamas annos, non qu|-
bus studuimus, *ed quibut vijimus. Id. If. 3. 7.
Demosthenes diligenter apud -Aodronjcum hjpo-
critem studuit. Simlon. Tib. 61. Quibusdaui eu«
ttodia traaitis pon modo Btudeoci solatium bd>
emptum, sed etlam sermonit et colloquli usus.
Plin. 5. Ep 18. Ego in Tuscis et venor et'etu-
deo. — 6) Cam Dativo. Cic. 1. Orat. 3. Stu-
dere alftui scientiiE. Id. 4. Fam. 3. od fin. Post-
quam illi artl, cui shidueram, nihil ette loci vida-
rem. h. e. eloqueotias. Id. Brut. 93.322. lilteris,
Auson. Prafaliunc. 2. 13. et Quintil. 3. 2. 7,7.
medicinsi et i. 12. 6. Laiinis litteris. ^ t,
Itam-sKpe est favere, elicujus partes sequi, fauo'
rire. — a) Absolute. Sail. Cat. 50. a med. In
maiima fortuna mianma licentia est: neque tta«
dere, aeque odisse, ted minume iratei decet. —
6) Cum Dativo. Ovid. 3. Amor. 2. 67. Cui stm-
deas, video, viocet^ cuicumqae lavebit. ^uct B,
Alex. 62. Nonnulls eivilatet rebus Cassii etude-
bant, plures Marcello favebanl. Cic. Mur. 36. 36.
Car qaemquam, ut ttudeat tibi, ut te adjuveC,
rogatl flepos Lysand. 1. a med. Qui Aihenien-
tlum rebus tfuduissent. f 5. Item optare, eu>
pare, desiderare. Cic. Partit. I. i. Sludeo, ml
pater, Latine ei te audire ea, qua etc. Id. 13.
All. 20. Scire igitur ttudeo, quid egeris. Sail,
Cat. 38. Vetera odefe, nova eioptant: odio sua-
rum rerum mutari omnia student. Xiv. !• 57.
Re?, Romanua turn ipse ditari, turn prasda dell-
nire popularium e-aiinoa atudebal.
II.) Transilivorum more, eum Accusatlvo. f 1.
Generatim est, ut vidimus, curare, eniti, operam
dare. Plaut. Mil. glor. in fin. Magit metuant, mi-
nui hat res studeant. Ter. Andr. 1. 1. 28. Quod
factum aduletcentuli, ut animum ad aliquod stu-
dium adjungant, aut equos alere aul canes ad
venandum aut ad philosophos; horum ilia nihil
egregie prater cetera tiudebal; et tamen omnia
bssc mediocriter. Id. Hecyr. 2. i. -2. Omnes ma-
lieres eadem aqua student noluntque omnia. Dbl
Donat. Majorit cperit est studere, quam veils.
Id. Heaut. 2. 4. 1. Edepol te, mea Antipbrla,
laudo et fortunalam, id quum tluduiiti, isti for-
ms at more* consimiles forent. Cic. 6. Phil.
7. 18. Unum tentiiis omcet, uaum itudetis, Art-
tonll eonatum ave^tere a republica. — Passive,
Apul. Dogm. Plat. 2. Virtutet eat doceri et tta-
deri posse arbitrabatar. ^ 2. Speciatim pro
stadium ponere in iii, quss ad litterat pertinent.
Cic. a. Fin. 2. sub fin. TJt illnd ipsum, quod
atudet, facere possit ornattui. JrJ. in Senat. 6.
a med. Quum etiam litterat ttudere incipit, fit
belluo Immanis cam Graealit philosopher!. Alii
leg. litteris. Titin. apud Priscian. 4. p. 029.
Putsch. Fereniinatis populus Grsoa ttadet. — •
Hiao Pari, prass.
Studens, entis, adjective oceurrit et ett, qui
ttadet, pressenim iiiieris, tludiotua. — a) Ab-
solute, Plin, 5. Ep. 5. a med. la lectalo suo
compositus in habitu studenlis. et 7. Ep. 13.
Epistola negat te studere: sed est tarn polita,
qua, nisi a Biudenle, non potest teribi. Quintil'.
1. 2. l. Ctiliasne sit domi itadeotem continere,
an freqaentia tcbolarum tradere. Sidon. 9. Ep,
14. a mea. Studeoium copioiiitimai. h. e. elo-
quenlissimas. — b) Cum Genelivo. Aurel. Vict.
EpiU 16. circa med. PbilosopbUe stadeas litis-
raramqae Grscarum peritisiimut.
STOdIOLDM, 1, n. 2. deminut. a rtadinra.
t| 1. Est scriptiuneula magno Modio elocobrala.
STUDIOSE
St. Aurel. art Fronton, ad M. Cms. (edente ite-
rum A. Maio) ep. 5. Script!, quod But Ljm-
pbit aut Volcano dicarem, venatorlt plane aut
vindemiatorii tladlolum, qui Jubillt «ut» eublca-
lum mcum perttrepuut, cauiidlcall proraum odio
•t tasdio. f 2. Item loco», in quo liberallura
artiura maglstr! opera sua exercent, tludiolo. V.
Inscript. in STATOALIS.
STfJOWSE, adverb, (atodiosus) Comp. Studro-
tius; Sup. Sludiosissime. — Studiose eit cum
cura et itudlo, diligenter, cuplde, lubenti ani-
mo, eon diligenza, eon dilelto ed applicatio-
ns, vogliosamente, ortiuoaiuj. Plaut. Cat. prol.
12. Studioie eipetere Plautinas fabulas. Cms.
6. B. G. 27. Uroi studioie foveit captos interQ-
eiunt. Ter. Beaut. 2. 3. 4*. Texentem telam etu-
dloie Ipiam offeodiroui. Cie. 3. ad Q. fr. 3. 1.
Talent puerl, studioie diicunt, diligenter docen-
Inr. Id. Brut. 42. 155. Hie cautai aludiose reel-
plebat. Id. 2. Orat. 02. a med. Studioie pila
ludere. Id. Amie. 28. 99. eavere. Id. 1. Rep.
iff. 17. lavestigare. Id. 11. Off. 37. 134. Turn
solet evenire, quum ttudiose de abientibui detra-
bendl eauia aut per ridiculum aut matedice con-
tumelloseque dicltur. a hello studio. Cf. Rose. Am.
32. exlr. et Divin. Ferr. 12. O med. Dl bomloes
te libenter studioieque audiant. Id. ad Plane.
1. post ep. 16. (. 16. ad Alt. in fin. Ego, quae
te Telle, quasque ad te pertinere arbitrabor, «tu-
dloie dillgeoterque curabo. Sueton. Gramm. 20-
Studiose et avlde Imitari aliquem. Ovid. 5. Met.
578. nee me studiosiui altera taltui Legit, nee
posuit st,udiosius altera catiei. Cie. 15. Fam. 54.
Ego quum anlea itudlote commondabam Marci-
liura, turn multo nunc itudioslui, quod etc. Co-
lum. 8. R. R. 1 1 . Studioilui pulloi enutrire. Ju-
stin. 43. 3. ante vied. Pboceoies studiosiui ma-
re, quam terras, exercuere. iVepos AgesiU 3. Quo
studiosiui armarentur iniigniusque ornarentur.
Quintil. 3. 1. 15. Tbeopbraitus de rbetorlce di-
ligenter scripiii: atqoe hinc vel itudioiiui pbilo-
topbi. Plin. 4. Ep. 26. Libelloi, quoa studiosii-
slme comparasll. Sueton. Cal. 54. Artem aliquam
studloiiisime exercere. Id. Aug. 45. Spectare
etudioiitslme pugiles. Cic.Z.Off. 28. 101. Cilia
studiosisiime persequi.
STUDlOSOS, a, urn, adject, (studium) Comp.
.Sludiosior 1. 6, e, 6 et 3. a; Sup. Sludiosissi-
mus 1. a et 3. a. — Sludioiui est diligent,
eupidui, a mans, sollicilut, qui aliqua redeleclalur,
eirouiaioe (It. tollecilo, diligente, dilettante; Fr.
empresse, soigneux, tile, qui «' applique avee
ardeur; Hitp. apresurado, euidadoso; Germ.
eifrig, tmsig; Angl. careful, heedful). 9 t.
-Generalim. — a) Cum Geaetlvo. Cie. Amie.
20. 74. Studiogui veoaodi aut pilas. Quintil.
1.10. 12. musicei. Borat. 2. Sat. 5. 80. co-
liaEB aut Veneris. Id. 3. Od. 27. 29. Europe
ttudioia Oorum. Ovid. 14. Met. 321. ulilium
bello stadioius equorum. et 7. ibid. 674. nemo-
rum casditque ferlnee. Id. 3. Art. am. 423. pla-
cendi. Quintil. 2. 13. 1. booeili. Sueton, Cms.
46. Muoditiarum lautitiarumque studioslislmui.
Aurel. FicU Cie. i. a med. Studioilssimut eleas
luior. — 6) Cum Dative. Plaut. Mil. glor. 3.
1. 204. Qui, nlil adulterio, ttudlosut rel nulls
alia) eit improbui. Spartian. Badr. 2. Peter.
Venando uique ad reprebenslonem tlixdlosui, Jor-
dan, leg. venandi. et Justin. 9. 8. 4. Fuit rex ar-
niorum, quam conviviorum, apparatibus sludio-
tior. — c) Cum Accusat. et prasp. ad. Varro I.
R. R. 17. tub fin. Operarlui studiosioret ad opui
fieri, liberallut tractaodo. — d) Cum Ablai. et
prasp. in. Pelron. fragm. Tragur. 52. Bur-
mann. In argento plane studiosus turn, habeo
scjphot urnalea etc. Cie. 5. Fam. 19. Te stu-
diosio'rem in me colendo fore. — e) Absolute.
Plin. 6. Ep. 16. ante med. Et quod studioso
(juimo Inohoaverat, obit maiimo. Tibull. 4. 6.
15. Prscipit en natas mater ttudioia, quid optet.
*J 2. Spcclatlm dicitur de cupldo liiterarum et
pracipue eloqueatia?, studioso, piXop'pi?*<op, pi-
Xcio'vof, piVonaSiij. — 1.°) Oe periods. — a)
Cam Genetivo. Cie. 1. Oral. 59. 251. Aduleicentes
iUcendi studiosL Id. 4. Fam. 3. a med.Summe itu-
Ton. IV
— 5,3 —
diosus omnium doctrinaram. Nepos All. l.Stu-
dioiui liiterarum. Sueton. Ner. 32. Jurii. Quin-
til. 6. 10. 122. eloquently. — 6) Absolute. Cie.
4. Acad. (2. pr.) 31. 98. Clltomacbui, homo et
aeutui, ut Pojnrrt, et valde itudiosus ac diligena.
Plin. 6. Ep. 26. Ipse ttudlosui, litteratnt, etiara
diiertus. Id. 3. Ep. 5. tub /in. Soleo ridere, quum
roe quidam itudloium vocant, qui ti comparer ill!
(Plinio pa(ruo), turn desidioiisslmui. Horal. 1.
Ep. 3. 6. Quid studiota cobors operura ttruit ? —
Et plur. num. studio*!, orum, tubstantivorum
more, apod Cie. opt. gen. Orat. 5. Quum in eo
magnut error eiset, quale esset Id dicendi genus;
putav! mib! tusclpiendum laborem uttlem itu-
diotlt etc. Quintil. 2. 10. 15. Ne quid studios!
requirant. Adde 12. 10. 62. et 10. 1. 45. Uinc
Studiosut tilulos fuit ope'rls a Plinio sen. con-
tcriptl, de quo lie Plin. alter 3. Ep. 5. Stu-
dios! trei (h. «. tret iibrl) in eex volumtna pro-
pter amplitudinem divit!, quibut oratorem ab
incunabulit initituit et perBcit. — 2.°) De re-
but. Quintil. 1. 1. a med. Ot inter eos noo fo-
remem contentlonem, eed studioiam ditputatlo-
oem crederet Incidiite. h. e. de studio et tecta
pbiloiopbia. Plin. 1. Ep. 22. sub fin. Libelloi
et pugillares studiosomque olium repetere. Se-
neca Tianquill. 9. a med. de bibliolheca Ale-
xandrina. Non fuit elegaotia illud aut cora,
sed ttudioia luiuria: imtno ne studiosa quldem,
quoniam non studium, sed in spectaculum com-
paraverant. *[ 3. Item de ed, qui favet,a/fe-
zionalo, fautore, parziale, oirouSaoTrit, a'rctTri-
!ecoj. — a) Cum Genet. Cie. 1. Alt. 16. circa
med. Omnem omnibus studiosis ac faotoribut
illiut victorias Tiapo\aiav eripul. et 3. ibid. 22.
ad fin. Me! itudiosos habeo Djrrbachinos. Id.
4. Acad. (2. pr.)"40. 125. Semper enim, ut seitis,
studiosut nobilitattt fui. Sueton. Tib. 11. circa
med. Studiosior elteriue partis. Cie. 4. Ferr. 47.
a med. Quem In proviocia existimationii raeas
studioslssimum cupldissimumque cognoisem. —
Et in plur. num. substantivorum more. Id.
Brut. 6. 64. Habet certoi mi studiosos. t'rrt&o-
fii)t»)'{. — 6) Absolute. Ovid. 4. Trtst. 10. 91.
ad voa ttudioia revertor Peclora, qui vitas qua-
rltls acta raeas.
STOdIUM, II, Q. 2. (itudeo) Stodium pro stu-
dium legitur In Inter, apud Marmi Iscrii. Alb.
p. 136. — Etlam mase. gen., sed perperam, eibibel
Pseudo-Cypr. De aleat. Ad nocentlorem studium
animari. — Studium est cura, voluntas, animus,
ardor, cupiditas, aolrai, at eit Cie. I. Invent. 25.
36., aisldua et vehement ad aliquarn rem ma-
gna cum voluntate oecupallo, ctrouJij (It. dili-
genza, propensione, applicaxione, voglia, di-
letto, genio; Fr. empressenient, application, oc-
cupation, soin, tile, ardeur, disir, gout, pen-
chant, passion; Hiip. euidado, apreturumien-
to, telo, ardor, inclinacion, pasion ; Germ, die
.ffeiirebuno, der Eifer, die Begierde, lYeigung,
Lust; Angl. an earnest application, cure, stu-
dy, teal, desire, vail, propensity). ^ 1.
Abstractorum more. — l.°) Generatim. —
a) Cum Genetivo. ^ee. fragm. 627. Ribbeck.
Studium Iterlt. Afran. apud Non. p. 498. 15.
Mere. vita). Lucret. 8. 647. pugns>. Cie. 2. leg.
Agr. 85. 95. Carlhaglnlenset natura loci pro-
pter portus suos ad studium fallecdl studio qua»-
stus vocabantur. Id. Senect. 23. 83. Elleror studio
patrei vestros, quos colui et dilexl, videndl. Id.
ibid. 16. 55. Studio rerum ruilicarum provectui
lum. Id. 4. Acad. (2. pr.) 20. ante med. Ardere
studio veri reperiendi. Adde 16. All. 13. sub fin.
Horal. 2. Sat. 3. 105. Studio cilbars deditus.
Sail. Cat. 41. Stadium belli, el 51. modestias,
decorls, severitalis. (Quintil. 2. 13. 1. bonosii.)
et 37. oovarum rerum. el 33. domioandi. Cms.
I. B. G. 46. Kullo major alaeritas itudiumque
pugnandi majus eiercitui Injectum est. Tae. 4.
llisl. 12. nandl pracipuum. Cie. I. Off. 29. txtr.
Studia venandi. Id. Amie. 27. 104. Studium
cogooiceodi semper aliquid atque diseendl. Plin.
I. Ep. 13. recitandl. Cie. 1. ad Brut. 15. Cura
et studium reipublieas. — b) Cum Dalivo. .^u-
rel, Fid. Cms. 42. Teou» iiudiuo probundii
STUDIUM
provlnelarum ao militias rectaribus. — e\ Cam:
Aceut. et prasp. ad, in, erga. Justin. 20. 4. 7.
Studium ad frugalitatern raullltudlnls provoea-
vit. Sail. Cat. 49. Studium tuum In rempubll-
cam. Cie. 7. Fam. 2. bonorum in me. Id. i.
ibid. 7. Studli erga te teitis. — d) Com |nfini-
to. Ter. Becyr. 2. 1. 5. Viris ene adversas as*
que studium est. Cyprian. De idol. van. 7.
Nee aliud stodium sst, quam a Deo bominei avo-
care. — e) Absolute. Plaut. Stick, i. 3. 45.
Alienas qai ret curant itudlo maxlmo. Cie. Rote.
Am. 17. 48. Qui et Ips! locenii sunt eludio, quod-
ed egrum colendum attlnet. Id. 6. Ftrr. 1. I.
Venio nunc ad istlus, quemadmodam ipie appel-
lat, ttudium; at amie! ejui, morbum et Inia-
niam; ut Siculi, latrocinium. h. e. eooquirea-
dorum ilgoorum. dilelto. et 7"er. Andr. 1. I.
29. Animum ad aliquod ttudium adjungera aut
equoi alere aut canes ed vnandum aut ad phl-
losophot. Nepos Epamin. 2. extr. la ermit plu-
rlmum itudii consuraebat. Cie. 5. Fin. 2. 5.
Sao qnlsque studio maxlme ducitar. Borat. 2.
Sat. 1. 27. qnot capitum vivunt, tolldem studio-
rum Milia. Cie. Senect. 20. ad fin. Sunt pueritias
eertattudla: sunt et ineuntls adulesceotias: sunt
extrema quasdam studia senectutis. n. «• ludi, ob-
lectamenta, exercitationei. Ter. Phorm. prol. 19.
Ab itudlo rejicero. et ibid. 2. retrahere. Fet.
Poela apud Cie. 2. Tusc. 15. 36. Lacas.nii virgl-
nibus magis palasstra, Eurotat, tol, polvti, Ubos,
militia in studio eit, quam etc. Id. 2. Fin. 19.
circa med. Ardentiora studio mortem pctere,
quam etc. Cms. 4. B. G. St. 1 Summo stud.o
qulpplam adminlstrare. Cie. 3. Oral. 61. 230.
Iogenio peracri et studio flagranti aliquid faesre.
Id. 2. ad Q. fr. 15. 2. Omnia tua ttudU con-
fers In aliquid.. Id. 15. Alt. 4. ad fin. Nmra
cuipiam studium suum. Id. 4. Fam. 3. ad P".
Dare studium bonis artibui. Id. t.Oral. 8. adf'*-
lo id ttudium, in quo estii, ineumbile. Id. Orzt.
1. 5. Tardare et restinguere studia bomlnura. Id-
1. Fin. i. 2. Veritus, ne movere homlnum itudia
viderar, rstinere non posie. Id. 1. ad Brut, 14.
circa med. Omni itudio a te contendo, ut etc.
Maximian. Eleg. 3. 15. Studium inane. Id. i-
bid. 4. 46. fallai. — Cum homonym. Lucret.
4. 981. Usque adeo magni refer t ttudium atque
voluntas. Cms. 4. B. G. 24. in fin. Noo omnes
eadem alacritate ..ac ttudio , qua in pedestrlbut
utl prosliit coosuevcraot, utebaotur. Cie. 4. Fam,
3. a med. Suramd ttudio curaque dlsoere all-
quid. Id. I. ad Brut. 8. Tibi omnes fortet viri
navare operam et ttudium voluot. Id. 2. Fam.
6. Omnia ttudia, omnem operam, curam, indu-
ttriara, eogilatiooem Cgere iq re aliqua. et 10.
ibid. I, Oraoe consilium, itudium, offlclum, ope-
ram, laborem, diligentiam ad aliquid conferre.
Id. 12. Alt. 26. Oe voluntate tue, ot tlmul il-
mui, vel studio polius et cupidltate, noo dubilo.
— Studio, ablalivus, slgnlflcat data operate
industrla, cuplde, libenter, a bello studio. Cie.
Rose. Am. 32. exlr. In anirao est leviter traos-
Ire »c tantummodo perstrlngere onamquamqu*
rem, ut omnes intelligant, me non studio aceu-
sare, sed officio defendere. itfodeslin. Dig. 40. 5.
13. Si prasgnans ancilla moram non studio ma-
numiMorit, ted fortuitu, patiatur, ne maoumit-
tatur etc. .— 2.°) Speclalim dicitur de amore
et opera, quas In litters! et diteipllnai lmpen-
dilur, studio. — a) Cum Genetivo. Cie. Balb.
I. 3. Litleris ac iludiii doctrinas deditui. Id. Mur.
13. ad fin. Noonullos videmus, qui oratores iva-
dere non potuerunt, eos ad Jurii ttudium de»a-
nire. Id. Arch. 3. 4. Conferre te ad sludlum
icribeodi. Nepos Cat. 3. Studium litierarum ar-
ripere. Cie. 1. Acad. (2. pail.) 2. 4. Tenerl stud.o
philosophic. Id. 2. Orat. t. t. Inoemus lludio
dicendi. Id Orat. 2. 6. Dedere te itudio elo-
quentias. Quintil. 1. 10. 12. Studium muncet.
Petron. Sal. !18. In bae arbe liiterarum itu-
dia non celebraotur. - b) Absolute. Ter. Beaut.
prol. 23. Applleare is sd itudium musieum. Cie.
5. Tusc 3. 8. In rerum cooumplaiione itudium
poaere. e(3. Alt. If. Ne, nihil quum pioiioiaio,
dtdccorl sim itudio as lll'erii noitri*. Id.\.0-
65
STULTE
rat, 60. a med. In omni redo studio alque hu-
mar.iuie venari. Id. Senect. 14. 49. Si babet
aliquod tamquarn pabulum studii alque rtoetrina:,
nihil est oliosa seoectule Jucundiu6. Id. 9. Fam.
8. a med. Ulinam quielii tempprlbus bic Inter
do! itudia esarcere posiemui. Ilorat. 1. Sal.
10. 21. serl itudiorum! diJKuaSele. V. SERUS.
Quintil. I. protsm. Studia allcujus ab infanlia
formare. Id. 2. 9. 2. Pielai multum coofert
studio. Pelron. Sal. 85. Studia allcujus ordina-
te. Sueion. Gramm: 9. levitet altingece. Ilorat.
2. Ep. 2. 82. Seplera annos dare studii!. Cic. 1.
ad Q. fr. 1. 10. Orane wnm itudiutn in doclrina
et sapieDtia eollocare. Id. Brut, 41. 151. Plus
studii ad dlcendura et ad bonarum rerum disci-
plinai adbibere. Id. 1. Fin. 1. 1. Multum stu-
dium mullamqne operarn ponore in philosophan-
do. Id. Arch. 7. 18. IIio itudia (litterarum)
adule3ceniiam alunt, leneclutcm obleclant, se-
cundas res ornant, adveriis perfugiuro ac scia-
tium prcebent, delectant domi, non lmpcdiunl
foris, pornoctaot nobiscum, peregrinaDtur, rustl-
cantur. et ibid. Ei his studiii delectalionem pe-
tere. Quinlil, 1. 10. 15. Nonnullam operarn stu-
diii accommodate, el ibid. 2. Aliaram discipli-
narum itudia ingredi. et 12. 2, 1. Mores oratorl
iludils erunt ejcolendi. et 1. 12. 19. Studiii
aliquem instiiuere. et 10. 1. 91. Ab institute
studiii defleetere. Plin. 1. Ep. 13. Studia Ti-
gers. Id. 2. ibid. 8. Studia allissimui isle se-
ceseus luggerit. Id. 6. ibid. 11. Nomen et fa-
raam ei sludiis peterc. Id. 8. ibid. 19. Ad uni-
cum doloris levaracniura, studia, coofiigio. Id.
ibid. 2. Ut ei sludiis gaudium, sio studia hilari-
tate prorenlunt. Seneca Tranquill. 9. Studiorura
liberalisslraa irnpensa. Id. De. consol. ad Po-
fyb. 8. Nullum lempui vacaro patiaris a studiii.
Id. Ep. 36. Sludia, quibui tingendui est ani-
mus. Tae. Agric. 3. Studioruui sedci ac magii-
ira Manilia. Id. ibid. 3. Ingcnia sludiaque
oppresscrii faciliui, quam revocaverii. Id. Dial,
de orat. 33. Studia acerrima el fecundissima.
Quinlil, 2. 13, 15. Sludium njsiduum. et 1. 1.
27. perllnai. — Seneca De consol. ad ffelv. 8.,
Tac. 3. Ann. 43., Sueton. Aug. 84. Sludia libe-
ralia. Cf. Plin. Paneg. 47. Sludia bumanitatii.
— A studiii' fuit ofuclum io domo Augusta.
Inscript. apud Mural. 895. 3. ti. clavdivi lb-
MNVS D1VI CLAVDll AVGT6TI MB. A ITVDIII. aiU-
tanle di studio. Et alia apud Ilenze.n n. 6355.
M. AEMILIVS LAETVI A STVDI1S AVGVSTI. — A
sludiis Augusti dicli etiam equite6 R. in In-
script. apud Boissieu, Inscr. de Lyon 1. p. 43.
— Magistcr a sludiis el, seriorc xlate, liiagis-
let sludiorum in Inscr. apud Ilenzen n. 6356.
L. TIBIO FORTVSATO - ATO. N. MACISTRO A 8TVDIIS.
et in Blemorie delV Istii. atcheot. v. 2. p.
294. C. CARLIO SATVRMNO-MAGISTRO STVDIORTM.
Cf. Plommsen ibid. p. 328. Sic In Cod. Thcod.
13. 5. 3. Blagislri sludiorum doctaresque di-
cli sunl profeisores. — Froximus a sludiis, Au-
gusti liberlus, oi proximus Uclor, Inter plures
serroi a sludiis, vel lictores', In Inscript. apud
Orclli ti. 295S. Cf. Cannegieter JYom. Itat. p. 46.
ei V. TEKPSILAUS in ONOM. — 3.°) Hem ifu-
dia sunt more, consuctudines, voluntatei, costu-
mi, inclinazioni, affetli. Nepos Alcib. tl. Post-
quam Thebas vencrit, adco itudiis eorum in-
lerviise, ut ucmo eum labore corporisque riri-
bus posset Jtquiparare. Id. All. 16. Omnia de
sludiis principum, vitijg ducum, mutationibus
rcipubl. perscripla lunt. — 4.") Hem stu-
dium dicilur de amore, bcnerolentia, farore, fa-
vor e, panialita. Cic. 3. Ferr. 13. 35. Quasi
vero id cupiditale defendendas nobililalis aut
studio partium fccerint. Ziv. 24. 28. ad fin.
Quo minus cupidilalis ac stuctii »i»a est oratlo
babera, eo plus auctorilalii babuil. Sueton. Pi-
tell. 15. Ad retinondum cclerorom borainum
studium ac faTorcm, nihil non poblicepriratira-
que largitus est. Id. Ccss.lt. Studium est fidei
crga cliocies. Id. Cal. 15. Inecndcre itudia ho-
iDioum omoi genera popularitalii. Sil. It. 1. 185.
Hinc sludia adcendil palria; virtutis imago, h. e.
farorem, vel, ut aliis placet, factlcn:s. Cic. 5.
~ 514 —
Fam. 8. a med. Tibi proDteor atqna pollicaor
etimium et singulars meum studium In omni
genere ofCcii. Tac. 4. Ann. 65. Studium urbiura
Asia: in populum Romanum. Id. 14. ibid. 42.
Seoatu In ipso erant studia. fazioni. Sic 4. Hist.
6. Scnatum in sludia diduccre. et Agric. 12. Fa-
ctiooibus et studiii trabuntur. Lucan. 2. 377.
Sludiis odiisque carens. Cf. Publil. Syr. 318-p-
391. ed. liibb. Pr.ivata studia publicum evertuot
bonum. ^ 2. Conereto, ut ajunt, lensu. — 1.°)
•Studia sunt opera lilteraria. Seneca 1. Con-
trol), prwf. Omnia ingenia, qua lucem sludiis
ooitrii eltuleruQt, tunc nata sunt. — 2.°) Slu-
dium est i-liam locus, ubi sludiis datur opera,
scuofa, ficu3£:o». Capilolin. M. Aurel. 26. Apud
/Egyptios civem se egit et pbilosophum in omni-
bus sludiis, templis, locis (Salmas. minus recle
leg. stadiis). Impp. Theodos. el Patenlinian.
Cod. Theod. 14. 9. 3. Hi (magistri pub'.ici) omni-
bui modi! privatarum adium studia sibi inter-
dicta esse cognoscant. Cf. Felley. 2. 19. 4. Ad eru-
diendum liberalibus disciplinis singularis indo-
lis jurenem Apolloniam in studia miseral. Am-
mian. 16. 5. 3. Quum legeret libellum asiidue,
quem Coostantiua ut privignum ad studia mit-
tens, manu lua- conscripsil. Cf. Pelron. Sat. 116.
Inscript. apud Henier n. 7810. sw:vi pyscAsrs
NVTMVtT NATO! DVOS IB PBIM* ABTATB EX OBR-
MANA CONIVCA IK STVDIISQTB MIS1T Br nOKOBBS
tbibtit. V. STUDIOLUM. — 3.°) Hera ipsum
itudenlum corpus seu collegium artificum. In-
script. apud De-Vila Antiqui Beneti. p. 27.
n. 1. VESEDIO BVJISO PATROXO 3TVDIOBTM UU. B1AB-
TEKS1VM VBKZODIANVM IT 31ARTBKS17H PALLADtA-
nya et Sludiorum nomen pro collegii, at
in aliis adlat. et in lamina area Beueventana
apud Fea, Fiamm.F'ast. p. 43. n. 46., ubi stu-
dium juvenum cullorum dei Ilerculis. V. Gar-
rucci Jffon. Bcsb. p. 23. Quamvis epitbeton illud
Palladianl docli quid habeat, noliro tamen cum
D« Vita studia Isla inter verai lilterarum duel-
plinarumque scbolas rcferre, inquil Orellius. Alia
ibid. «. 2. c, TB!EDio nvriKo patroko stvdivm
PALIADIANVM. Cf. ibid. p. 28. 7». 7. C. V1BIO
CRBSPINO AB ATO Et MAIOBIBVI COLLEGIV.M Cl-
V1TATIS PATR0NO COtLKGlTM HUUTEKIK VKRZ0BU-
kv». ,Alia apud Orelli n. 4069. stvditm atoi.-
li.n/rivm. et apud Slommsen n. 1531. avgv-
ITJANVM.
STULTE, adverb. (sluUus) Comp. Slullius;
Sup. Stullissiine. — Slulle est insipienier, demen-
ler, fatue. Plaut. Trin. 2. 4. 14. Sero alque
slulle, prius quod cautum oporluit , postquam
comedit rem, post ralionem putat. Id. ibid. 60.
Slulle faccre et stulic fabularier. Ter. Heaut.
2. 3. 81. Vis amara, Tii potiri, luum esse in po-
liundu pencil him non vis. baud slulle sapis: si-
quidem id sapcre est, Telle le id, quod non pot-
est contingcre. non se' mica un savio minchio-
ne. et Varro 9. L. L. 45. SJill. Dupliciter stuiia
dicunt. Cic. 7. AH. 10. Stuite omnia et incau-
ic. Ovid- 1. Art. am. 593. Occidit Eurytion itulte
data vina bibendo. h. e. nullo adhibito modo,'
sii'odcrafamente. el 3. ibid, 357. Slulle ludere
prclia latronum. h. e. itoperite. ijnoiauiemenfe.
et Seneca 5. Controu. 34. ad fin. Nee minus
slultc ;Eiuiliaous dixit etc. Gargius muilo stul-
lius. Liv. 30. 13. Stullins atque inlemperantius.
Cic. liabir. Post. 8. sub /In. Potestali te regis
commisit. vcrum si quiriraus, stuite. quid eoim
slultiui, quam etc.? Id. 2. Nat. D. 28. 70.
Ha;c et dicuntur et credunlur itultissime.
STULTESCO, is, «re, n. 3. (stultus) stultus
Co, divenlare stolto. Plaut. Jlost. 4- 2. 49. Pue-
re, prailer sppciem stultcscis. At recentiores re-
clius leg. stullus es.
STULTlFlCO.as, are, a. 1. (stullus el facio)
slullum facio. Uieronym. ei Orig. in Jerem.
Horn. 5. ad fin. Ad mundl sapicntiara stullifl-
candant.
STULTlLfjQUENTlA, s, t. 1. (.tultus et lo-
quor) idem ao itoltiloquium. Plant. Trin. 1. 2.
185. Occlusioremqna babcant itultiloquentiam.
STCLTIlOQUIUM, li, n. 2. (stullus e: loquor)
itultus sermo, uusclcyix. Plaut. Mil. ghr. 2.
STULTUS
3. 25. Nisi luppilmil luum ilulliioquium. Adds
Vuljat. interpr. Eph. 5. 4.
STL'LTtlOQrjrJS, a, um, adjecl. (stu'.tui et lo-
quor) qui ilulle loquitur. Plaut. Pers. 4. 3. 55.
Tace, itulliloque ; niseis quid instci booi.
STL'LTlTlA, as, f. 1. (sluUus) Etiam slulti-
ties, ei, apud Apul. Apolog. 53. Codd. F%>. —
Stullitia est amentia, dementia, faluitas, pa::a,
av:m (It. pazzia, sciocchezza, s'.oltezza; Fr.
soltise, stupidile, diraison; Ilisp. boberia, esto-
lidez, estultkia; Germ, die Thorheit, Einfdl-
tigkeit, Atbernheit; Angl. folly, silliness, fa-
tuity). «J 1. Gcoeralim. Plaul. Mil. glor, 2.
6. 62. luscitiaj mere et stuUili* ignoscas. Id.
ibid. 3. 3. 5. Slulti lia atque insipienlia iosulsa
ntque mailma. Id. Amf.h. 2. 2. 77. Aut stul-
litia acccssit aul superat superbia. Id. Stich. 1.
2. 82. Stii'.titia est, venaturn ducere invilas ca-
nes. Ter. Phorm. 4. 3. 54. Utrura stullitia fa-
Cere ei(o hunc, an malitia dicam; scientem, an
imprudenlcm. incertus sum. Cces. 7. B. G. 77.
circa med. Stullitia ac lemcritas aut imbccilli-
las animi. Cic. 2. i>iuina(. 43. 90. O dolirationem
incredibilem! Non enim omni! error stultitia di-
cenda eit. Id. 3. ruse. 30. 73. Est enira pro-
prium stultitia, aliorum ritia cernere, obHviscl
suorum. Id. 3. Orat. 35. 142. Malim indisertam
prudentlam, quam ilulliliam loquacem. Forcel-
linus leg. stultam loquacitaiem. et Auct. B. G.
8. pr. 3. Slullilire alque adrugantirc crimen. O-
vid. 3. Trisl. 8. 35. Stulliliamque raeam crimen
debere vocari. Trog. apud Plin. ti'. Hist. nat.
52. 115. (276). Oricularum magniiudo loquaci--
talis et stultiliia nota est. Publil. Syr. 623. p.
357. liibb. Still litis est iosectari qucm d) dili-
gunt, — In plur. num. Cic. Srut. 67. 236. Ilo-
mioura ineplias ac slullilias, que devorandz) no-
bis sunt, non futcbat. ^ 2. Speciatim pro ira-
peritia. Plin. i. Ep. 24. Mala emplio semper
ingrata, eo maxima, q&od esprobrare stuliitiam.
domioo Tidetur. Ulp. Dig. 21. 2. 51. Quid re-
fer!, lordibus Judicit, an stultitia res pericrit 2
^ 3. Interdum gra?ia quiedam crimina slulti-
tics nomine appellanlur elaTendi et eilenuand!
causa. Plaut. Aulul. 4. 10. 22. Tibi ultro sup-
plicatum venio ob stuliitiam meam. h. e. ab
stuprum Qlia3 lux illatum. Adde eumd. Most. 5.
2. 35. et 7"er. Ileaut. 5. 2. 8. J 4. Stultitia,
apud Ecclcsiaslicos scriplorei sapienlios opponl-
tiir. Fulgat. inlirpr. 1. Cor. 13. 19. Sapientia
hujus inundi stullitia est spud Ueum. Add; ibid.
2. 14.
STULTlTlES, Si, f. 5. V. toc. prase, init.
STULTIV'IDOS, a, um, adject, (stultus et Tideo)
qui stuite el prave ridet. Plaut. Mil. glor. 2.
3. 61. Tin jam faoiara, ul itultividura te fatea-
ris? age face Ncque le quid^uam sapere corde,
oeque oculis uti?
STULTOLtlS, a, ato, adject, deminut. a itnl-
tus, aliquanlum itultus. Apul. 9. Met. Tu, 6tul-
lule asioa, intra terminos pistrini conleotus. Alii
reclius leg. astulule.
STULTUS, a, um, adject. Eljmologi quidam
receoiiores rolunt esse par'ic^p. ab lousit. stole-
re, durum, stolidum esse, nt cultus a colere ; va-
rum de notations hujus vocis, videsis, qare di-
siuius lu STOLIDUS. — Comp. Slultior sub a;
Sup. •Scuftissimus sub a et b. — Stullus est nnl-
lius consilii, improridus, insiplens, avciiro;, pu>-
pc; (It. sciocco,pazzo, stolto; Fr. sot, stupidn,
insense, nidis,diraisonnab't; lliip. bobo, eslu-
pido, estolido; Gexm. bethjrt, thbricht, einfdl-
tig, albern; Aogl. foolish, unwise, sottish). Est
propria is, qui ea noo Tidei, qoa; homines fera
sciunt et iotelligunl: ita tamen, ut videre ao
scire possit ac debeal, si mcctcm adhibere velit.
Quare minus est, quam demens, inranus, fatuus.
Uinc Isid. 10. Orig. 245. Stultus, hsbe'.ior cor-
de, sicul quidam (Afranius) ait: Ego me esse.
sluKum exisfimo; fatu-im esse nan opin?r, Id
eit, ottusis quidecn seniibus, son laoen c.-'.'.ii.
— a) lie petsoDis. Plaut. Baczh.o. 1.2. Slul-
ti, slolidi, fatui, fungi. Id. Men. 2. 3. 85. Ma-
lict hie slulta atqae inicits est. Id. MjH. 3.
2. 6». Itvrpla stultus ei. Ter. Eun. 2. 2. 1, ttl
STUPA.
Immortals! homo homini quid praslat, stulto
iatelligeos! Id. ibid. 23. Uio homines prorsus
ex stultls insanos faeit. Id. Heaut. 5. I. 4. »
me quldvls harura rerum convemt, Qua atcta
mat in stultam; caudex, stipes, asinus, plurabeus.
Id. Adeteh. 4. 7. 6. Ah stulte! tu do psaltcia
ma somolas Agere. Id. Eun. 5. 1. 80. cojnpre-
heodi iube, quantum potest, tha. Quid Wo ra-
ciomus, stulta? PuUil. Syr. 612. p. 356. Ribb.
Stultum faeit fortuoa quem valt perdere. Cic.
farad. 4. inil. Ego vero ta non stultum, ut
tspo; non iraprobum, at semper; sod dementcra
et losanum, rebus vincam necessariis. Id. 3. Phil.
9. 22. TJt bominem stultum (OreJJ. stolidum)_ et-
iam magis infaluet. V. FATUOS. Id. Fonlej. 6.
ad /in. Quid est, ubi discerni possit stultos au-
ditor et creduius ab religioso et sapienti Judical
Id. 2. OraU 68. 274. TJl vel non stultus quasi
stulta cum sale dieat aliqoid. Id. Pit. 24. 58.
O stuitos Camillos! Id. 4. Tusc. 32. 68. Deum
qui non suramum putet, aut etultura aut rerum
esse imparltum existimo. Pulgat. interpr. 1. Cor.
4. 40. Nos stultl propter Christum: vos autem
prudentes in Christo. et 3. 18. Staltus fiat, ut sit
sapiens. PlauL Cure. 4. 3. 19. Stultior stulto
fuisti, qui lis tabelli* orederes. Id. Amph.' 3.
3. 26. Nisi sis Btultior stuUisslme. Cic. Amic.
26. ad fin. Hao in fabulis sluUissima persona
est improvidorum et credulorum senum. —
b) De rebus. Ccet. 3. B. C. 59. Stulta et bar-
lara arroganlla elati. Propert. 2. 25. 20. Stul-
tus, qnod stulto tape limore trerao. Sail. Cat.
51. Stulta latilia pomas dedlt. Sirt. 8. B.
G. 10. ad (in. Stulto cogitationes. Phcsdr. 5.
i„ Stultus error. Id. 3. 17. Nisi utile est quod
faelmus, stulta est gloria. Liu. 45. 23. a med.
Infellx consilium furiosus orator stultissimum fe-
cit. Tibult. 1. 4. 30. Stall! dies. ft. e. : in adule-
scentia stulte actl, non utendo. bonis, qua oQV
rebantur. Seneca Ep. 15. ad /In. Quam tu vl-
tam dici exlstimas stultam? Baba et Iikmis?
non ita est: nostra dicitur, quoi caca,cupiditas
In oocitura prsecipitat: qui non cogilamus etc.
Alii leg. 6lulti. Martial. 2. 16. Osteodit stultas
quid, nisi morbus, opes 7 ft. e. Jactantia causa
prolatas. Id. 14. 49. Quid pereunt stulto fortes
haltere iacerti ? Eiereet melius vlnea fossa Tiros.
ft. e. cujus jactandi labor vanus est et inutllis.
Sic 2. 86. Et stultus labor est ineptiarum. Cf.
Borat. i. Ep. 11. 28. Slrenua nos eiereet iner-
tia, .et Phpsdr. 2. 5. de ardelione. multa agen-
do nihil agenc. Vulgal. interpr, 1. Cor. .1. 20.
Tib! sapiens? obi scriba? ubi conquieitor bujus
sacull? Nonne stultam fecit Deus sapientiam
hujns mundl. ft. e. vilem, inanem. Cf. Hieronym.
in Gat. 1. 3. prcef. Quotusquis'que nuno Ari-
stolelem legit? Quo! Piatonls vel libroa novere
ve! nomen7 Vii in angulis otiosi eos senes re-
colunt. Rusticanos vero et plscatores nostros
(Aposlolos) totos orbls loquitur, universus mun-
dua sonat. — Absolute. Ter. Eun. 4. 8. 23.
Quod cavere possit, stultum admittere est. Quin-
til. 5. 12. 8. In rebus apertis argumentari tarn
sit stultam, quam in clarissimum solem raortale
lumen inferre. PublQ. Syr. 278. p. 388. Ribb.
Stultum est, imporare reliquis qui nescit sibl.
Sic Poet, in Anthol. Lat. 2. 54. Meyer. Tu si
animo regerls, rex es; si corpora, servus. Quanto
major- eris, tanto moderatior esto. Nolura est Il-
iad Carol* Quinli: ell faut etre maitre de sol
pour Stre maitre do monde». Rursum Publil.
Syr. G08, p. 350. Stultum est queri de adversis,
nbi culpa est tua. Quintit. 12. 10. 69. Stulllssi-
•mutn, quarere, ad quam (e/ogueniice faciem)
te reeturus sit orator. — nine
Stultus, i, ra. 2. absolute, substautlvorum mo-'
re. Cie. 9. Fam. 22. Stultorum plena sant omnia.
Sic Vulgat. interpr. Eccle. 1. 15. Stultorum
infinltus est numeral. Ovid. 2. Fast. 513. Stul-
torum lax festa. Publil. Syr. 589. p. 355. Ribb.
Stulti timenl (ortunam, saplentes ferant. Sail.
in orat. Philippi contra Lepid. Qua pessami
atque stullissuml decrevere, ea bonis et saplen-
tibos facienda sunt. Paul. Dig. 22. 0. 9. ad
fin. Seisin iguoranilaro faetl, con Juris, prodes-
— 515 —
se, nee stultia solera succarr!, sed errantibus.
ft. e. imperitis. f. STULTITU 2. Sifl Venule] .
ibid. 40. 23. 4. Ne mclloris condicionis sint stul-
tl, quam periti. — De stultorum feriis V. in
QTJIRINALIS.
Homonym. Discrimen inter stultum et sto-
lidutn V. in hac voce. — Item, quomodo a_StuHo
different demem, insanus, fatuus, initio di-
ctum est.
STOPA et deriv. V. STDPPA et deriv,
STOpEfACIO, facis, Rcl, factum, fScere, a. 3.
(itupeo et faoio) Part. Slupefactus. — Stupefa-
clo est stupere vel torpere facio, stupidura reddo,
s'xittajrrca- (It. rendere ttupido, far intorpidirej
Fr. engourdir, rendre stupide, 8(er le senti-
ment de, paralyser; flisp. entorpecer; Germ,
oefauot od. linnlos machen, betauben; Aogl.
(o oenumft, stun).
I.) Proprle. Sil. IU 1. 624. mediumque furo-
rem Projects damnat stupefactus membra bipen-
nt. e'XVqvicnoj. sc. torpens xaxd membra. Cf. 9.
122. membra et sensus gelidus stupefecerat honor.
II.) Translate. 5 *. Befertor ad inanima.
CalpurnEcl. 4. 111. stopofacta regerminat ar-
bos. ft. e. jam arida et exsucca. Ziv. 5. 39. ante
mei. Privatos deinde luctus stupefecit pnblicus
pavor. f 3. Refertur ad animura et est valde
mirarl facio, stupefare. Propert. 3. 10. 7. Sed
magis ut nostro stupeflat Cynthia versa. Alii vo-
lant tepefiat; contra stat Broukusiui et Baeh-
rensius. et Cic. 3. Orat. 14. ante med. In quo
Igitar homines exborreseunt? quem stnpefaetj
dicentem intuentur? Virg. 4. G. 365. ingenti
motu stupefactus aquarum. Seneca Tliyest. 547.
truculentus Atreua Fratris aspectu stupefactus
basit. Lucan, 4. 633. Constitit Alcides stupe-
factus robore tanto. Adda Val. Flacc. 6. 228. et
Ovid. Heroid. 14. 07.
STtJPBFACTlO, onis, f. 3. (stupefacio) actus
jtupendi, stapor. Vulgat. interpr. Hal. Act. 3.
10. Repleti sunt terroris et stupefactionis. Nos-
ter habot slupore et exstasi.
STOpEEACTTJS, a, um, particip. et
STOpEFIO, Is. V. STUPEFACIO.
STCPENDUS, a, um, et
STUPENS, entis, particip. V. voc. seq.
STUPEO, stupes, stupnt, stupere, 2. Stipeo pro
slupeo , ex facili litterarum «s et i, prasertim
apud anliquiores, permutatione, habetur in plu-
rlbus MSS. V. OBSTIPEO et OOSTUPESCO. —
Ralione habita etymi, sunt qui a stipes dedu-
ennt, quantitate rautata: quasi qui stupet, sti-
pitla instar aut truncl sit; alii vero trahunt a
oti/fu, adstriogo: e recentioribus alii daeunt a
Tu'rrtta, percatio, littera sibilante prallxa; alii re-
ctius a rad. Skr. stup, rigere, vel stav,$u»iem
8igniQcationis. — Part. Stupens fere in win.
paragr.; 5topend«s in fin. •— Stupeo est sensum
membrorum amino, torpesco, obstupesco, e'xitXijT-
topat (It. stupidire y etordire, intormentire ; Fr.
etre engonrdi," Hisp. ter entorpecido; Germ,
fcelauot sein; Angl. to be torpid or benumbed):
uaurpatur autem absolute, val per rei, qua quis
stupet, Ablativura sine aut cum preap, in,' ali-
quando vero poetice per Accusativum.
I.) Propria. € 1. De corporis membris. Cic.
7. Verr. 37. oi /in. Quum is etiam turn semi-
somnis stuperet. Seneca Here. Fur. 621. Mem-
bra latltia stupent. Horat. 2. Sat. 2. 5. Quum
stupet insanis acies fulgoribus. s' abbaglia. et est
allegoria. 5eneca Agam- 238. Jacensqiie vultus
languido obtutn stupet. Plin. 27. Hist. not. 2.
2. (6). Torpescunt scorplones acoaitl tacta etu-
peatque pallentes. Flor. 2. 12. ad fin. Rex at-'
tonttus adhuo, tamquam sublto malo stup ens.
Curt. 8. 4. ante med. Calor stupeatia membra
commovit. {ntiri'zzite. ^ 3 - De animo , stupere
enim dlcitnr, qui torpore quodam animl canius
languet, aut inopla consilll aut rei novitata aut
magnitudiae (arditatem injlclente. Seneca Agam.
508. Tenet borror artus : omols officio stupet Na-
vlta relicto. e attonito, e fuor di se. el' Pert. 3.
32. stupet hie viiio, et Ghrii increvit op'.mam
Plague, nescit quid perdat. «gruUo net vi-io
e i sir.si awinto LH tre dita di lardo, ei piu
STUPEO
non sente La sua. jalturav (Monti). Ovid. Re-
med. am. 806. Et stupeant multo corda sepul*
ta mero. Quintit. 11. 6. circa med. Noanulll
senes in schola faetl, stupent novitate, quum in
judlcia vanerunt. Lio. 8. 13. sub fin. Warm
animos, dum eispectatione stupent, praoccupan
oportet. Ouid. Heroid. 8. 111. Sape malls stu-
peo: rerumque oblita loclque etc. Id. 2. Amor.
6. 47. Neo tamen ignavo stupuerunt verba pa-
la'to. Clamavit raorieOs lingua: Corinna, vale.
— Dioc Part, slupens, qui stupet, eiterrllus,
amens, stordito, fuor di se, slupido. Cic. 6. Rep.
18. 18 Qua quum intucrer slupens, ut me recepi,
quid Mcioqu.ni, etc.? JFtor. 1 . 1 6. a med. Stu-
peas occasioae tanta dux hostiurn. Horat. z. va.
13. 33. ilUs carmiaibus stupens Bemiltit atras
bellua centiceps Aures. Quinlil. declam. 7. 3.
Stupeotes et altonitl. Sic Curt. 6. 9. 1. Rei di-
misso io terram vultu attonito stupentique lb
milis stctit. Cell. !0. 8. Milites stupontis ani-
mi, a natural! habitu declinantis. — Cum Ge-
nelivo, moro Gracorum. Liv. 6. 36. « med.
Tribuni eapti et stupentes animi. Alii tamen
leg. aaimis, alii stupentibus animis.
II.) Translate. ^ 1. Refertur ad ioaoima,
ex significalione in super, paragr. 1. adlata. Mar-
tial. 9. 100. Multum, crede mihi, refert, a fon-
te bibatur Qui Quit, an pigro qua stupet unda
lacu. acijua che stagna, acqua morta. Sic Val.
Flacc. 5.- 603. Ripbaa stupuerunt (lumtna bru-
raa. ft. e. pra glacie desierunt Quere. et Seneca
Here. Fur. 763. Stupent ubi u'ada, segne lor-
pesclt fretum. Auct. JEtn. 341. Si nihil irritet
flammas 6tupeatque profuadum. ft. e. quiescant
lma moDtta viscera et nullo ignis testu agiten-
tur. Ovid. 10. Mel. 42. stupuitque Ixionls or-
bis. ft. e. devolvl desiit, stetit. 5eneca Thy^esl.
990. VIx Iucet ignis, ipse quin atber gravis In-
ter diem nocteraque deeertus stupet. ft. e. bebeti
ac maligna luce est. Plin. 14. £f£st. nat. 21.
27.(134).Vini natura non gelascit: alias ad fri-
gus stupens tantum. ft. e. vim ac velutl spiritum
amittens. Rursus Aucl. Bin. 427. Dicitur losl-
gnls flagrasse 5!aaria qaondara, ,Nnuo exslmcta
stupet. ft. e. quieseit neo amplius agitatur. 2"er-
tui;. advers. Psych. 16. Quum stupet calum et
aret annus, nudipedalia denunciantut. ft. e. non
plait. ^ 2. Refertur etiam, ex significatlone in
super, paragr. % adlata, ad anrmum, et quldem fre-
quenter, pro valde mirarl, quasi ex se rapl pra
adrairatione, admirando defixum esse, fare le ma-
raviglie, restore attonito per lo slupore, »tof*-
farsi, stupire, slrabiliare, ttupirsi, «a^Jsa,
Saufiajta: oceurrit autem hoc sensu — a) >es-
trorum 4 more, et qaldem sbsolale ant sequentc
rei, ob quam quii stupet, Abl. earn prsp.-»n
aut sine prap., vel Ace. et prap. ad. Cie. 2.
Fin, 23. ad p.n. Use quum loqueris, no3 bsrones
stupemus. Quintil. Declam. 2. 15. Juvenis adbac
et sileotio buo stapet. et ibii. 4. 2. Stupere gao-
dio. Virg. 1. En. 499. Dum stupet obtutuqua
haret defiiua in uno. Martial 5. 63. Admlror,
stupeo. nihil est perfectius illis. Seneca iTippoi.
607- Cur® ieves loquuntur, ingentes stupent.
Horat. 1. Sat. 4. 28. Hurio capit argentl splen-
dor: stapet Albius are. Id. I. Sat. 6. 17. Qui
stupel in titnlix et Iroaginlbus. Virg. 10. /En.
4S6. stupet in Turno, corposqae per omne Lu-
raina volvit. Ovid. 5. Met. 509. Mater ad an-
ditas stupuit, oeu saxea, voces. Val. Flacc. a.
711. Turn freta - ad aubitsra stopuere ratem. Ju-
stin. 26. I, a med. Ad torn savant dorainalio-
oem stupentibus omnibus. Martial. 12. &-• Et
stupet ad raptus Tyndarls ipsa tuos. — Cum
Infiuito. Virg. 6. Eel. 37. Jamque novum ter-
ra stupeant lueescere solem. — 6) Transitive
cum Accusatlvo, per jXtapurjs&j fere 8 P ud P° 8 *
tas. Virg. 2. JEn. 31. Pars stupet Innupta do«
num exitiale Minerva. Petron, Sat. 29. Dum
omnia itupeo, pane resupinatus crura m6a fre-
gL Val. Flacc. 5. 96. oraina Mopsus Dum sta-
pet. et 2. 620. itupaitque fragJrem. Stat. 4.
ZVieo. 448. Bt nova elamoia ilupuera lilcntla
valles. Martial. 12. 15. et stupet superbl R*gi»
deliclai gravesque lusui. Juvenal, 13. 18. stu-
STUPESCO
pel iwee. qui etc. Add* Slat. 8. TItcb. 150.,
('laatliun. Cons. Stall. Theod. 23; el t, Rapt.
#Vos>. preevnt. 45. e« Calpurn.Ecl. 7. 24. —
Hitic Pari. Si'upeniius, da eo, qui stupore vel
ndmiratiooe dignus est, admirandul, slttpendo,
cmmirabUe, Zavuzzric.. ?al. Max. 5. 7. n. 1.
Virtuiibui et vit;e mcrilis stupendus. Nazar.Pa-
nej. Constant. 6. Veniro ad ingcnliuro virtutum
sluprnda peneimlia. Auct. /Lin. Alex. 48. Po-
rus stiipcndus satis supra hbrainura raagoitudi-
nci.
— 516 ~
STUfRO
STUPESCO, Is, ere, n. 3. inchoat. a stupeo,
•tupefio, stupidus no. slupefarsi, ixitX-nitouau.
Cic. 3. Orat. 2G. 102. Incidat, aspiciat, artmi-
rolur, stupeseat. I'utjr.t, interpr. Hal. Os. 3.
5. op iid .iuguslin. 18. Civ. D. 28. Et slupe-
scenl io Domino et in bonis' ipsius, in novissi-
mis diebds. [foster Lzech. 32. 10. Et clupescere
fnri.im coper te multos populos. Gloss, nom.
p. 143. «d. Loewe. Stupeseere: hebeiarc.
STOPlDE, adverb, (stupidus) cum slupore.
Auct. Bapt. Bxbian. 55. Et calum slupide su-
spicions ait ete.
STUPlDlTAS, alls, f. 3. (alupidos) larditas,
stupor, stolidila, stupidezza, mellonaggine, -j>e-
t!*i>£t{. Ace. apud Aon. p. 226. 22. Merc. Ita
impcrilus slupidilale erumpit se, inopo consilii.
Cic. 2. Phil, 32. 80. In quo incredibHem itu-
pidilalcm bominii eognoscilo.
STCl'lDO, a), are,' a. i, (stupidus) slupldum
reddo. Capctt, 5. p. 188. Peclore saiificara di-
cunl horrero Mcduum, Quod pavjdum stupidet
sapiens solUrlia Vulgar, et 7. su6 i'nit. Seria mar-
centem slupiilani cominvnta maritum.
S'J l/Tllit;5, a, uin, adject, (stupeo) Sup. Stu-
piitissimui II, 2. — Stupidus csi extra se posl-
tin, tuipore capius, a'vai's&ijtci;, exirXijXTo? (It.
(hot di te, fcrmo, immobile, s'upido, tbalor-
duo; Fr. Hourdi, interdit, fritppi; llisp. atur -
dido, aloniio; Germ, betuubl, belroffe.n; Angl.
toipiil, senseless, stupid).
I.) I'ropric. — a) Da. auimantihus. Plaut.
Ken. 5. 4. 79. Misera timeo, quid bos lit nrgo-
Hi: iia stiplda sine anlmo adsto. Id. Epid.
4. 2. 13. Quid sUj stupida? quid tacaa7 Cic.
4. J/erenn. 52. 63. Die slii omnes itiipidl tl-
more obmutuerunt. Cf. CaptU; 8. p. 271. Tuno
vis lenex rcclusis creperum videns oceliis Cir-
cumspicit ridentcs Ictuqua imcitaote Stupiduro
-ioloni tuelur. h. e. slupide, dictum, ut videtur,
absolute. — 6) De rebus inanimii. Penant.
i. enrm. 12. 39. Diandifluas slupidis induxil col-
libue uvas, ft. e. sterilihus, qui culturani non scn-
lium. Addn Apul. 4. Met., ubi pro mare S U-
p.ilum alii leg. stupidum.
If.) Translate. «J t. Est Hupcos, rei novilalc
perculsus, otlmiratiuiie del'uus. Ter . Uacrr.pral.
1,4. Ita pcpulus studio ilupidus in runambulo
animuia occupaiat. Cic. Paiad. 5. 2. Ecbionis
tabula te ilupidum delinet aul lignum ali-
.[uod Pul)cleli. f 2. S;epius est bebes, tar-
itai, itultui, gaglioifo, slollo, tcimunito. Cic.
Fat. 5. ad /in. Zopjrus pbysiogoomon itupidura
u.se Socr-iteio dixit et bardum : quod fu-ula
concava non baberei. Martial, if. 7. Stup?dui
lnanius. h. e. qui non sentit, se ab mora ludi
'«rro apud Aon. p. 400. 12. Merc. ADdromeda'
vincla el proposiia ceto, non dobuit patti suo
luimini itupidissimo, in 01 eispuere viiam — '
llinc
SlupiJut, i, m. 2, absolute, aiibdantiroram
more, in mimis est persona tarditatcin qui-
dem ac stultitiam simuians, ted afutis diclis ri-
• uid movea, arfecch.no, sonns, bufone. Capi-
tohn. m. Aurel. 2».Tert u llum etiam pranden-
t;m cum more deprebendil. de quo mimus in
rcuna, prsscnte Anlonino, diiil,q uum dupidoj
i.ouien adunril utorla a icrro qu-ereret. (I ilia
d.ceret ter, Tutlut: et adbuc stupidus 'q UT re-
ioi, respondil ille,; rt /n dixi ter, Tullus dichur. et
■Jrnnb. 7. p. 2:1». nolectaniur dil uapWorum
c.ip.l.bus ras,,, salapuurum soniiu atque piansu,
M«ff. Mus. r,r. 127. 3. Annm EVTV ' cn - 3 ? T «
nmi c,ecu i$tVh Aij tf n /| l!wapud IiclUrm . I
latere, duo n. 14. tin. 7. et n. 48. tin. 4. —
De his Juvenal. 5. 171. pulssndum vertiee raso
Pra;bebis quandoque caput. Talis erat Pannieu-
lus illc apud Martial. 2, 72. et 5. 61. et illud
sigillum, quod cuuidem repnsentabat apud e-
umd. 14. 210., cujus Umma Morio: won racb-
dai stupor est, ccc (lpgitur arte dolosa. Quia-
quis plus Ju«o non sapit^ ille sapit. Juvenal.
quoque idem signiflcare videtur 8- 196. mortem
sic quUquara esborruit, ut sit Zelotypus Thyme-
le*, stnpidi colloga Ooriothi? — Ilujusraodi bo-
mines in privatorum domibus jJjjrionw el fa-
tui dicebantur, qui risus causa opud ditiorcs alt
solcbant. F FATCUS, ubl in Senec. he. cit.
pro vinere corrige videre.
STOprDOS, i, m. 2. V. roc. praced. in Ca.
STOPOS, Oris, m. 3. (itupeo) alienalio qu.-e-
dam seosuum, torpor: a stupeo, quamquam Fur-
lanetto Wdetur esse a ayurro;, Laconics, iinda
rnulta babent Latin!, OTu'cop, stipes. G ritice est
avaic5r,ci« (It. itordimento, slupidila ; Fr. en-
gourdissement, etourdissemsnt ; Itisp. entorpt-
cimiento, aturdinienlo; Germ, die Betroffen-
heil; Angl. senselessness, numbness).
I.) Proprie. Cic. 2. Phil. 45. 115. Quldam
morbo aliquo et aansui slupore suavitaiem cibi
non scntiunt. et 3. ibid. 6. a med. Qui propter
bTiitanliam lingua smporemquo cordis cogno-
men «. contumelia traiit. Cic. 3. Tusc. 6. II,
lstuc nihil doiere non sine magna merceda con-
llogit, immaniiatii in animo, stuporis in corpo-
ra Ooid. 1. .Pont. 2. 29. Fine carent lacrimal
nisi quum stupor okslitit illis, Et similis morti
peciora torpor habet. Virg. 3. C. 523. oculoi
stupor urget inertes.
II.) Translate. «j I. Befertur ad aaimom et
est slupidiias, stolidezza, mellcnaggine, eiotr-
peria. Cic. 2. PUil. 26. o med. Taotus te stu-
por oppreasil, ut oon scias etc. et ibid. 12. a
med. Sed stuporem beminii, vel dicam pecudia,
alien dile. sic enlm dixit etc. el mox. Sit in ver-
bis luis blc stupor, quanto in rebus sententiis-
que major 7 Ovid. 2. Art. am. 361. Qui stupor
bic, _ Monetae, tuus? tu aolui abibas: Isdem sub
tectis bospes et oior erant. Adde rhajdr.i. 13.
et 14. el Martial. 14. 210. «J 2. Mine nieto-
nymice de bomioe stupido, nt scelus do scelsrato.
Catull. 17. 21. Talis iste meus stupor nil vi-
det, nihil audit.^ ^ 3. Est eliara ingens admi-
ralio, quae bominem quasi extra se rapil, ma-
rayiglia, ttrabiliamento, stupore, 3-a;i/3oj. Ju-
stin. 12. 7. 8- Eicrcitus in aaeros Dei uluiatus
instincluj, cum stupore regis, sine noia discur-
rit. Claudian. II. com. Stilich. 341. stupor
omnibus Indis. Justin. 22. fl. ad /in. Stupor
omnes el admiralio iocessit, unde lam subitum
bcllum. Arnob. I. p. 28. Rei magna et adini-
ralionis stupore condigoa, <f 4. Et tumor, su-
perbia. Cyprian. Ep. 49, (al. 52.) n. 3. Arro-
ganiia et slupore superbi turaoris InnaJus. et40.
{al. 43,)'n. 6. Slupore elatui. Id. De unit. Eccl.
16. Error faliit, stupor eitoilit, livor incendil,
cupiditaa eicwcat.
Homonym. DifTert stupor & torpore, quod,
boc raagis corpus, iilo animus aCflcilur. Liv. 9.
2. Stupor omoium animos ac relul torpor
quidnm Insolilua membra tenet. Cf. Plin. 27
Hist nat. 2_. 2. (6).
.STOpORATUS, a, urn, particip. ab ionsil. Ku-
poro, stupiduro reddo. TraoslaU. Tertu.ll. Cult,
fern. 3. Omnis gloria vana et sluporata. h. t.
quam atuporc ct insana admiralione bomiaes
prosequunlur.
STO'PPA vel stupa, m, {. 1. — a ) In MSs.
Codd. roodo uno, modo dupliei p icribitur: Vaus-
'/ui'hs duplicemprti'ert : uoi adstipulalur Feslus
P- 317 31. Milt. — Secundum aniiquara or-
ihoerapbiam, Inquit Serv. ad Joe. infra cit.
f ,r 3-> s''pa dicendura asset, a Mpan&j. —
o^Origo vociscst aoru'?o), aslringo, i'.aio, spitso,
quia, ut ail Foreellinus, sluppl rima? et fora-
mina, prteunlra navium, obairuunlur; t»1 a at'
po, ejuidcm s:gnilical : onis: cf. orisirij et cjuirn,
unde duplm, quam vidimus, scrlbendj vocis ra-
tio. — Stuppa est proprie, ut dject Fcst. he. cit.,
linum Impolilum, a Gr^cis Doriis ito appcl!a,«
turn, flinc Cfoss._ Gr. Lal.Ji-mifi::, sluppa.
(It. sloppa; Fr. etouji£ ; llisp. estopa ; Genu,
Werg, Jleede; Angl. tow, hards). ^ t. Ge-
neratim. Plin, 19. Ilisl. nat. i. 8. (17). Quod
in lino proiimum eortici fuit, stupa appella-
tor deteriuris linl el lucernarum fcra lumici-
bus optior. farro apud Cell. 17. 3. Liberal
plerasqua naves loris sucbant : Gr.TCi magis can-
oabo et sluppa. Liv. 21. 8. ad fin. de fa-
larica. Id telum sluppa cireumligahant lino-
bantque pice. firg. 5. ,£n. 682. udo sub ro-
bore {navium ustarum) vivil Sluppa vomens
lardurn fumum: Adda iucret. 6. 880., Cat. 3.
B. C. 101. et Pert. 5. 135. ^ 2. Specialitn
est ellycboium, sfoppino^ lucignolo. Prudent.
Calhemer. 5. 20. Vivai Oamraa vigel, seu cava
tes'.ula Sucum liolcolo auggerit ebrlo-Sou ccram
icrciem sljppa calens bibit. Adda Paulin. No-
lan, cam. 22. 6S2.
STUPPAftlL'S vel s'.uparius, a, urn, adjrel.
(sloppa) ad stuppam pertinens. Plin. 19. Hist-
nat. i. 3. (17). Virgas . lini arefactas lunduniur
sluppario malleo. con la maciutla. — llinc
Stupparius, ii, m. 2. absolute, qui stuppaa
con Ccit el vendit, vtl sluppator. Gloss. Gr. Lai.
Kavvajva'pio;, ttupparius,
STUi'PARrrJS, n, m. 2. r. ?oc. piac.
STUPPAlOR uel atupator, oris, m. 3. (stuppa)
qui riraas el foramina, prxserlio navium, ob-
airuit, chi calafala ristoppa. Intcript. apud
Gud. 207. 11. capito TETROFoao patho.no z-e
nKtBNSOfll CODICARIORVM STVTrATOHTll FATHO.NO.
llae tamen Orellio suspecta adaodum est, quip-
pe qua collegium sluppatorum, alias inaudi-
luin, eibibeat. Scd confirmatur ait'u in Sulltll.
dell' Islitul. arr.heol. a. 1870. p. 19. ktjubi
KVlDFNTISsl.MO MINSBVAS AVG. 6ACBVM C0».'3I»-
"VATrtfCI ET ANTIST1TI sn.KNDJDlJSIMI COIlTOBIS
stvppaiobvsi. V. atiaru Corp. Inscr. Lai. 6.
I0i9.
STCPi'EUS vel stupeus, a, hid, adject, (stup-
pa) ei sluppa factus, di sloppa. Virg. 2. &n.
235. p9dibusquc(e?ui lignei) rolaruin Subjiciunf
lapsus el aluppca vincula collo Intendunl. funi.
el OuiJ. 14. Met. 547. Stuppea pra:rumpit Phij-
gi.-s relioacula classis. Virg. I. G. 309. Sluppou
torquentem Ualearia verbera funds. Id. 8. ^Crv,
694. Sluppea Oamma manu teligue volatile fcr-
rum Spargitui. h. e. malleolus sluppa compa-
cts ei pice illitus. V, MALLEOLU6. Graf.
Cyneg. 36. aprico Ttiscorum stupca campo Messis.
11, e. linum coliectum in Elruria. ^pul. Ap«-
hg. Capillus ipsa hurrore impleius, sluppeo to-
menlo assimilis.
STL'PRATlO, Cais, f. 3. (siupro) violatio. Ar-
nob. 2. p. 73. Ad oris eaeri [femina) compa-
rala stupraiiooein. Ha Salinas., alii rtctiua leg.
ad oris sluprum paratm.
STLTRATOR, oris, m. 3. (siupro) qui atuprat,
lemeralor, slupralore, violators, Suxofijojv. Se-
neca IJippol. S36. tlic dicel ensis, quern tu-
maltu- lerritus Liquil slupraior. Quinlil. 1. 5.
ad /In. Slupraior an decora milia dare debcat,
uuee pceoa buie criaiini coasiituta est. Addc
Sueton. Domil. 8. et Finnic. 5. Mathes. ii.
Prudent. 10. r.sp! ctcf. 231, Cycous slupraior
pccc-al_ inter pulpila.
SlOPRATUS, a, um, parlicip. V. STt'l'UO.
STl'l'Jlfi, adverb, (a stuprus, a, um, imiril.)
turpiler. AVktii apud Fest. in Sluprum p. 317.
23.^ Fade slupreque casligor calidie.
STCl'RO, as, 5ri, Slum, are, a. I, (sluprum)
Part. Slupralus 2; 5luprandus 1. — Siupro est
dedecoro, freJo, inquioo, polluo, corrumpo (1(.
disonorare, diturpart, brullare, corrompa'e-;
Fr. dishonorer, touiller, corrompre; llisp. cfes-
honorar, tnsueiar, 11'ciar ; Germ, ichandtn,
befleckcn; Aagl. fo dishonor, dtfl'.e, corrupt.
I.) Troprie. «f. 1. GfacraUm. Cic. Ilzrusp.
rap. 15. 33. Tu menu dumura reiigioi*^! izi>ie
patuijli 7 qua mc-nle? quam arr/aerar. q::s rr.inu?
qua dislurbaras. quo pulviaan f quod stapraras.
7«rfu/7. Apoloj. 6. (Jsse (luges') tUeelr: t| pria-
dis Biorlbm orieotia Uiiim eesirjcl-jEi. <J i
STUPROSUS
Speeialim est stupro violo, stuprum lofero, vitlo,
Btoxopt'Jta. QuintU. 4. 2. 69. Ingenuurn stopra-
vit, et slupratui se suspendil. Cic. 5. -fin- 22.
64, Inventus est, qui interflceret filiarn, ne stu-
praretur. Adde Plant. Aulul. prol. 36. et True.
4. 3. 47. Ruraus Cic. 2. Fin. 20. ad /in. Sta-
prata par vim Lueretia * regis filio. Liv. 8. 22.
Quod cum crimine stuprala malrisfamillae ab-
tolvisset. Id. 39. 15. Sirailliml feminls mares
Huprall et constupratores.
H.) Translate, «ea pragnantl, ut ajunt, seosu.
Cic. 1. Att. 18. ante med. Afflicta reipubllea est,
cmptoslupcaloque Judlcjo. ft. e. corrupto torn pe-
cunia, turn pactiooe turpi noetium ineettarum.
T. Val. Max. 9. 1. n. 7. Alii leg. constapralo.
STOPROSUS, «, um, adject, (sluprura) la stur
?ra propensas. Val. Max. 6. 1. n. 8. Stupross
mends acer puaitor.
STCPHUM, 1, o. 3. Ratlone babita etyml,
Pott, in Elymol. derlvat a cttuco, penem erigo;
alii a rad. Skr. trup, perforare ; aut, probabilius,
a rad., unde Gr. mopiu, OTcjSiJo), vilupero. Cfr.
Vanicek p. 1158. — Stuprum propria est tur-
pltudo, probrum, dedecus, Igobmini3,apud anU-
qoiores, ut dooet Felt, p. 317. 21. Mull., ai-
o^of (It. turpezza, onla, disonore, ignominia,
vergogna; ft. deshonneur, infamie, opprobre,
honle; Hi»p. verguenza, ignominia, deshonor;
Germ, die Schande; Aogl. shame, dishonor,
infamy, turpitude).
I.) Proprle. 1 1. Geueralim. Appiui apud
Fest. loc. cil. Nequid fraudls atuprique ferocia
parial. tl Tfceviui ibid. Seseque li perire mjvo-
lunt ibidem, quara cum stupro redire ad suos
populares. et mox. Sin illoi desarant fortisslmos
virot, magnum stuprum populo fieri pergetls
(al. per rentes), ^T 2. Speeialim est turpi-
ludo in re Venerea, et quldem — a) Stri-
cto sensu, turpis concubitus cum vlrglne vel vi-
dua, ut doeet Papinian. Dig. 48. 5. 8., slc-
ut adullerlura in nuptam commiltitur. Quo
tensu Cic. 4. Tutc. 35. 75. Slupra dioo et corru-
ptees et adulteria, iucesta denique. Sail. 3. Hist.
fragm. 07. 15. Dieisch. Rapcre ad stuprum vlr-
gioos. Cfr. Cat. 15. Jam primum adulescens Ca-
sltica multa nefanda slupra fecerat, cum vlrgine
nobili eic. Curt, 10. 1. 3. Vlrgine* slupra per-
pesis. Adde f tergal, inferpr. Gen. 34. 13., Lev.
21. 9. et Jfum. 5. 13.— At Modeslih. Dig. 50.
10. 101. Inter stuprum el aduUarium in nuplam,
stuprum in viduam commltlitur; sed lei Julia
de adulteriis hoe Terbo indiffcrenter ulilur. (line
Terlull. De prescript, hesr. 3. David cadi* et stu-
pri reus. h. e. adulter!). — b) Latiore senau ac-
cipilur pro quavls turpi corruptions alierius femi-
na vel pueri. Sail. Cat. 25. Mu1lere8,qua3 ingen-
tei sumptus stupro corporis toleraVerant. Liv. 10.
31. Matrons stuprl damoata. Cic. in Senat. 8.
Vinl, somni, stupri plenus. Id. 5. Fin. 22. tub
fin. Quo per vim oblatum stuprum volantarla
Toorte lucret, inventa est. Id. Dom.iO. 105. la-
cesto flagitio et stupro pollult earemonlas. Id.
3. Off. 9. 38. Stuprum allcui Inferre. Id. Mil.
27. 73. faeere eum aliqua. Suelon. Cat. 24.
Stupri contuetndiaem fscere cum sororlbas. Tac.
14. Ann. 2. Stuprum admittere. Cic. 3. Nat. D.
27. 68. Conjugem illicere in stuprum. Sail, fragm.
epud lion. p. 458. 15. Mara. Rapere ad stu-
prum virgines malronaique. fustin. 8. 0. 6. Omni
sollicllalum spe regai, simulato amore ad stupri
consuetudinern perpulil. Id. 9, 0. 5. Stoprom ner
injuriam paisus. Colum, 7. E. R. 6. Caper 1m-
modicus libidlnli, stupro matrem supervenil. Tac
6. Ann. 1. Pubem iogenuam stupris polluere.
Id. 14. ibid. 31. Stupro violate. Quintil. 4. 2.
98. Allquem appellare de stupro. Pal. Max. 6. 1.
n. 12. compellare. el ibid. n. 6. Se sluprl crimine
coicqulaare. et n. 10. Stupri Commereium La-
tere. Curt. b. 1. 37. CdJqs cum botpiilbus tin-
pro colre. Id. 10. 1. 26. Stupro effemicarl. Tic.
4. Hist. 44. Stupro eliqaam cognoscere. Val.
Max. fi. 8. n. 1. Ire ad stuprum. fusion. Olh.
2. Seroni intinuatus, facile sotnmum inter ami-
cos loeam tenait congruentia morom, ot vero
C'i'.iim traiunt, et eoDsustudine rr.utal stupri.
— 517 —
11.) Translate. % l- PragaanH, ui ajunt, sen-
su. Manil. 3. 8. Colchida nee retoara venden-
tem»lacerura fratrem stupro. h. r. stupri prelio.
•J I. Melonymice. Propert. 4. 7. 57. Clylemne-
slras stuprum. h. «. Cljtexanestra Ipsa stupro et
adulterio infamls. Sic stupor homo stupidos, sce-
lus seeleslus.
Bomonjm. Discrimen inter stuprum et ad-
ulterium V. supra I. 2. Cf. ADULTERITJM.
STOpOLA. V. STIPULA.
STURNlNDS, a, om, adject, (slurnui) ad stur-
oum pertinens, qui sturnum colore imitator, ut
eijuut «lurni7ius, quern nostrates rulgo ttornello
voeant, quia maculatus est cloericio et albo co-
lore, ut sturrtus. Sieronym. in Is. 66. 20. vet-
tens locum Zachar. 1.8. ex lectione LXX. in-
terprelum. Koc o'm'oui au'tou iiriroi nuf poi Kai
if>apoi" xea itoddXoi itai Xeuxoi. Et post eum equl
rull et sturniol et vafii et albi. et ibid. In mar-
tjrlo rubri vel eturnioi In Tolatu vel varii la
virlutibus vel candidi in.vlrginitate. ubi sturni-
«us vldetur non tarn ad colorem referri, quam
ad volandi rationem : de qua V. Plin. loc. cil.
in voc. seq.
STURNUS, 1, m. 2. avis qusdam {Slwnut
vulgaris Linn.): de qua Plin. 10. Hist. nat.
24. 35. (72). Sturnorum generi proprium eater-
valim- volare, el quodam pil* orbe clrcumagl,
omnibus In medium agmen tendentibus. Grsee est
\do (It. slorno, ttornello; ft. itourneau; Uisp.
torio, estornino; Germ, der Staar; Angl. a
starling or stare). Id. 18. ibid. 17. 45. (120).
Pestem a milio atqae paolco, sturnorum passe-
rumve agmloa abigere. Ulp. Dig. 19. 2. 15.
Omnem vim, cui resist! non potest, dominus
colono prastare debet, at pata Ouminis, gra-
calorum, stumolum. Plin. 10. ffrsl. nal. 42.
59. (120). Ihbebant Cmsares juvenes sturnum,
item luscluiai, Graco atqne Latino sermone do-
olies. Stat. 2. Silv. 4. 18. Auditasque memor
penllus demiiiere voces Sturnus. M.artial. 9. 55.
Slurni inopes. h. e. qui parvo emuntur atque
Inopum cibus aunt. Adde Larhptid. Com. 10.
Sueton. fragm. p. 253. Reiff. Sturnorum pas-
si tare (alii pusltare). 6ic. Auct. Philom. 17,
fFersnd. Dum turdus truoulat, sturnus tuno pu-
sitat ore.
ST¥gIaMS, a, adject. (Styi) ad Slygem per-
tinens, Slygius. Virg, Cir. 374. Uine magiuo ve-
uerata Jovl Sljgialia sacra. Ita legit Scalig.
STtGlUS, a, um, adjeot. (Styx) ad Stvgem,
Inrerorum Quvium, pertinens, di Slige. V. STYX
in ONOM.
I.) Propria. Virg. 6. Mn. 323. Cocjll ala^aa
alia vides Stygiamque paludem. at ibid. 334.
SlygiiE aqua. Id. 4. G. 506. Slygia cymba. h.
e. Charonlis. Id. 4. j£n. 638. et Intcript. apud
Reines. el. 1, n. 257. Juppiler Stygius. ft. g.
Pluto. Virg. ». Mn. 104. Stygius frater. Id. 6.
ibid. 252. rex. Stat. 4. 2V»e5. 526. Stygia Jono.
ft. e. Proserpina. Val. Place. 1.730. StygU ma-
ne*, et ibid. 781. Styglaj domus. et 3. 398. Sty-
gU not. Zucans, 6. 733. Stygia canes, ft. c- Har-
pyla et Furia, qua sum canes Jovie, ut 5eru.
ad Virg. 3. Mn. 209. ei 6. ibid. 257. docet. Virg.
7. Mn. 476. Alecio la Teucros Stygius se concitat
alls. Id. 3. G. 501. Stygia tenebra. Corat. 4.
Od. 8, 25. Ereptum Stygiis fluctibus *acum. ft.
e. mortL Val. Fiacc. 2. 173. Stygia; tads. A.
e. faces Furlarum. el ibid. 108. Virgines Sty-
gia. ft. e. Furia. Ovid, quoque »0. MtL 313.
slipitem Stygium pro face- Furiali dixit. Propert.
3. 20. 71. Stygia sedeat tab arandioe remex.ft.
e. qua plurima in ripis Stygiis proven it: quam
deformenj arundioem Virg. i. G. 478. vocat.
ClaudCan. 2. In /Su/ln, 167. («t Ocid. 1. Met.
139.) Slygia ombno, ft. e. Manes. Seneca Here,
dl. 1245. Stygius custos. et i6id. 1257. canit.
ft. e. Cerberus. Zucan. C. 838. et Slat 11.
Theb. 415. Slygia sorores. ft. e. Parca. Inscript.
apud ^enxen n. 7413. nykc DArA svMnm ton-
GVH H.4S5YBA ?Eg iBTTM DEDVCTX ET tXTAU ICHB
et xqva stvgu. Alia apud Gruier. 23. $. (O-
rtll. n. 1266.) GEMO IOTI STIGIO IAKCT0 s*-
csvss etc. Adi« sdjon epad eitmd. 5'J. 11. (O-
STYPTICUS
rell. n. 1205.). Hmc Amob. 2. p. 70. Nam st
verum est ex Saturno atque ejus uxore Jovem
suis cum fratribus procreatum, ante nuptias ex
partus Opis nusquam fuerat Juppiter, tarn su-
premos, quam Stygins. et Augustin. 4. Civ. D.
11. Ita tollitur et removetur e medio StygU fra.
ter Jovis Olympiiqiie germanus. Claudian. ///.
cons. Honor. 185. Luget avarlties Stygiis In-
nexa catenis. ft. e. Infernis, Insolubllibus.
II.) Translate. ^ 1. Est morlifer, exltlalie.
Virg. 5. JBn. 855. ramum Lethao tore rear
dootem Vlque soporatum Stygia. ft. e. mortifera.
Ovid. 15. Mel. 791. Tristia mille locli Stygius
ded.il omoina bubo. ft r e. qui cantu mortem sl-
gniflcare vldetur : unde ab eod. funereus dioitux
10. Mel. 453. et ferale carmen Virg. 4. 4S«.
462. el tribuit. Ovid. 3. #«t. 75. de angm ««-
nenifero. qulque halitui exit Ore niger Stygio,
Vitiatas jnDeit auras. CZaudian. 1. in Rufin,
30J. Corruptos Stygiam pestem desodat Inamnei.
ft. e. veoenom mortiferum. Sil. It. 12. 344.
Stygius color, ft. e. mortis, tea pallldut, iramo
livldus, quod tu nt'vetii Ibi opponatur. *J 8.
Est etiara magicus. Zucan. 6. 766. Stygium car-
men. Sic Seneca CEdi'p. 621. preces. et Vat.
Place. 6. 155- sri. Sii.lt. 12. 125. religio. Id.
2. 427. vales. Id. 1. 94. vestls. ft. e. magics;
al. nigra.
ST?L00iTA, a, m. I. «1 ttjlobatfle, 1», 3.
oTu>ojSa't<je , bails' eive pes columns , piede-
stallo, quia eo otuXoj fSatvas, column* slat. Dif-
fert a ttereobata, quia slereobata sunt parietes,
qui eubjiciuntur columnls et onera escipiunt;
stylobata sunt ea, qua stereobalis superimpo-
nuntm et super qua demuro disponuntur eo-
lumna. Vilruv. 3. 3. Exstructis fundamentit, ad
llbramentum stylobata sunt eollocandl: supra
stylobata* columns disponenda. VarroZ.R.R.
5. 8ubtet columnarum stylobaten est lapi* etc.
el pau'lo supra. Secundum stylobatis loterlorem
partem dextra el sinistra etc.
Homonym. Discrimen inter stylobaten el
sfefeabafam- V. inpta.
STf LDS. V. STILUS.
STTMMA, 8tls, n. 3. onuua, jplssamentura,
quod sirlnglt: a ovipa, adstringo. Ctsl. Jurel.
3. ^cuf. 3. a med. Ea vero, qua *unt leviter
strlngeolia at qua appellantur stymmata, nunc
iocobgrua Judicamus. Adde Plin. 13. Hist. nat.
2. 3. (7). et Plin. Valerian. 9. 28. V. UEDY-
SMA et voc. seq.
STYMMATlCUS, a, um, adject OTU(i(i«txo|,
ad stymma pertinens, boo esl vim babens aa-
stringendi. Plin. Valerian. 2. 2. 28. Vlnum
sijmmatlcum.
STYPA. T. STJPA.
STYPSIS, Is, f. 3. oniric, eonstrlctlo. Grace
Ca>l. Auret. 3. Tard. 4. 27. Constrlctlo, quam
Graci otu'^iv vocanl. Latine Catsiod. 12. Va~
riar. 4. de vino actnalicio. Dulesdo Illic Inef-
fabili suaTitata seotltur, stypsls nescio qua OrmJ-
late roboratur. Id. ibid. 12. de vino palmts-
tiano. Vinum qooque.quod laudare euplens, pal-
matlaoum nomlnavit antlqultas, non stypsi aspe-
rum sed gratum suavltate perqulre.
STYPTERlA, a, f. 1. (ctuirvVa) Sifptiria
pro stypleria, ex divert* apud Latinos pronun-
ciation litters v, babet Plin. Valerian. I. 36.
— Stypleria est alumeo, a/furoe: a otupo), ailrin-
go, quia astringendi vim habet. Ulp. Dig. 27.
9. 3. exlr. Si lapicidloas, vel qua alia metalla
pupillus babuerit slyptaria vel alierius materia.
Adde Plin. Valerian. I. 14. ante med. et Mar-
cell. Empir. c. 7. s, I. p. 92.
6TYPT£QlAZ0SA, b, f. 1. c-ruBtJjfiaJoua,,
partieip. a orwrrijpca'Ja), alumen exbalo: dicitur
de aqua, qua alumen exbalat, allum*noja. Ccsl.
Aural. 4. 2"ard. 1. I.Naiallo maritlma et aqua-
rum naturallum et magis frigid&rum, qua alu-
iDinit nituram exbalant, qoat slypteriaxusa* vo-
caveront, *lve ferrcglneas, qaat sideriiusas ap-
pellant. In edit. leg. tlypleriaiaj et siden'zascs.
STYPTICB, es, t. I. 0TuitT<x>), mfdicioa aitria-
geni. ApuU herb. 8. V. voe. seq.
STYPIICL'S (stipticux), a, om, adject, evu-
STYRACA
Tt:w';, astringeodi, obstrucndi slipandique vim
habeas, a ctiipiu, astriago,. denso, astringente,
slitico. — o) In re medica. Plin. 24. ttitl,
Jial. 13. 73. (120). Inter medicaments, qua sty-
plica vocaot, nibil efGcaeius ruri mora fereollt
radicc. Id. 32. ibid. 9. 30.(111.) Herbs ei na-
tura est slyptica. Macrob. 7. Saturn. 16. sub
fin. Est ia :ere vls'acrlor, quam ruedici siypti-
«am vocaot. — 6) Extra rem rnedicam, dicilur
ct de iapovibus,"de lis scilicet, qua austera sunt
et gustalu llnguam astringunt, lazzo, aspro.
Pallad. 2. R. H. 17. Vinl veleris stypticl be-
oiioa. et II. ibid. 14. Vinura album et stypticura
prodest slomacho laiiori. Finnic. 2. Mathes.
12. oi'rca tned. Styplicus snpor. Adde Plin. Va-
lerian. 1. 2. — Ilinc
Stypticum, i, n. 2. absolute, medicaraentum
nslringens. Pallad. 3. R. R. 31. Quod vlmtm
mcdicini quoque proderil, ubl stypticis est uten-
dum. Gargit. de re hart, (cdente A. A. Scot-
<io) I. 3. Cjdonea Dioscorideo et diuretica eii-
slimai ausletjtalis beneflcio. Celerum ttyptica cora-
primere urinara magis, quam agcre consuerunt.
Adde relagon. Veterin. 16.
I STjniCA, a;,' vcl
STtuACK, es, f. 1. V. STYRAX.
STYRlCf.NL'S vel itoraciaut, a, am, adject,
(sljrai vel storai) Eliam storalinus, pro sto-
r acinus, ut styrala pro styraca, apud Plin.
Valerian. 1. 2. — Slyracinus dicilur qui ex
styrace est. Sulpic Sev. Dial. 1. 19. Casu ab-
bos storncinaro virgara jampridem aridara manu
gercb.it. banc solo Ggit, atquc advenm id oporli
iinponit, ut tarudiu virgula aquam miolstraret,
donee vircsccrct. Cal. Aurel. 2. Tard. 7. 113.
Styracinum oleurn. Adde Plin. Valerian. 1.38.
et I'clagon. Veterin. 17.
SI YRATA. V. voc. pra-ced.
STSilAX vel storai, 5cis, ro. 3. (aTu'pa|).
Eliarn sloraca, w, et storace, es, t. 1. eodem
tensu usuipatur. V. infra. Item slyrata. V, voc.
prirccJ. init. — Slyras, slorace, arbor, et etiain
E'jcue sou rcsina iodu promanani. U:ec arbor, ut
docet Plin, 12. /list, nat. 25. 55. (124), est coto-
nco ni.ilo sirnilis, lacrimal es anstero jucundioris:
intus slmilitudo arundinis,suco prxgnaos. In banc
circa Conis ottus advolant pionati vermiculi ero-
denies: ob id ia scube sordescit (Slyrax offici-
nalis Linn.). — Eadera arbor styracem gigolt io
Syria, qui laudatur etlara ei Pisidia, Sldone, Ci-
pro, Cilicia, Creta minimo. Coloi lo quacumqua
natione pravferuntur rufus et plnguiter lentoi:
dcterior furfurosus et cano situ obductus. Ocec
id. ibid, ct 24. ibid. 6. 15., ubi docet Tarios
ejus U3U3 in medicina. Id. 12. iMii.. 17-. 40, 30.
Ei Syria revcuuut (A i abet) styracem, aCri odore
ejus abigealcs' suorum (orfjictm) faslidiurn. Id.
10". t'&irf. 70. 90. (195). et Sere'n. Simmon. 46.
804. Stjiacis odure seipentei fogantur. Virg.
Cic. 1 6^. Pion styraca Idico fragrantes picta ci-
pillos. ft. e. es Ida Cretx. Alii bic leg. slorac.
■jicut apud Sulin. 33. ante med. Arabei royr-
i-hx laroientis Igoes latent: quorum iarao satis
lOiio, nisi ortoro creniali sloracis occurraat, pie-
iuinr;uc insanabiles morboi contrabuQt. Adda
I'aulin. A'olan. carm. 24. 270. 277. et 280. et
,1'uttfll. intcrpr. Gen. 43. 11. et Eccli. 24. 21. —
Plin. Vahritm. 1.11. Sljracx Isauricas libram
unam,ityrac,x calami libram uoain et semis, ma-
stiCiB etc. P'indician. carm. 48. Tus, costum, fo-
lium, myrrhain, stjracco otc. '— Ad Plin. loc.
eit. ei (. 12. hisc babet cl. Fee: «Oa distingue
aujourdhul dans lo commerce troii especesde sto-
rai: 1.° Le storai en grains qua Flias sembla
no pas avoir connu; 2." le storai amygdalite,
qui poorrait bien etro Is sorte que PliQa dlt etre
falsilleo atee les a.maodcs amJres; 3." et lc sto-
rai en masses ou rouge-bruo fort sourent sooillu
de rermoulure ou de sclure de' bois: Pllne en
a pat la; e'est un produit tri-s-peu estlm6 el
fort pea digae de I'eireu. — JSB. De nom. el
eogn. K. V. ONOM.
ST?SIS, Idii, f, 3. oTuaij, propria peDli ere-
clio ac dein eruplaslrum, quo erectio ilia efU-
eitur. Fztgnit. 3. J/fylhol, 7. Emplastroo enta-
- 518 —
Ileum, quod slysidem Africanui Islfosopbistei
voeavit. V. ESTATICDS.
STVX, Jgis et Jgos, f. 3. (2tu?) In Ace. sing.
Slygem et Styga. V. Infra II. — Styi, Stige,
Domen fonlis in Arcadia et e'.iam paludis in Io-
feris, ab" Ilomero ttct.-B.'de qua V, O.NO.M.
I.) Proprle. F'irg. 4. G. 476. llmus niger et
deformls aruodo Cocytl tardaqua palus iuama-
bilis unda Alligat, et noviei Styx circumfusa
cocroet. — Hanc lafernl paludem Superl tanta
la religiooe babuerunt, at per Stygeoi juraie
solitl cssent, et aefas ducereat quidquam eorum,
qos per Stjgem Jurasscnt, oon observare: slquis
autom deoram hoo jusjurandum violasset, ceo-
tum aonii a ncctare abstineret et numlnis raaje-
state estet prlvalua. Hac de ra Servius sic scri-
bit, enarrani ilium locum Vita. 6. JEn. 133.
Quod si tantui amor raeuti, si taota cupido est,
Bis Stygios iouare lacus, bis nigra vldere Tar-
tara. Dicitur, Inquit, Victoria Stygis filia beilo
Gigaotum Jot! favisse : pro cujus remuneratlone
Juppiler tribuit, ut Juraates dii per ejus raatrem,
noa audcaut fallere- Ratio autem bsc est. fltyx
ma;rorem eigoiOcat : unde a'nc too utu'/jpoij, id-
est a tristitia, Styx dicta est. Dil autem bell suat
semper: unde et immortales. Ergo quia mesro-
rem noa ser '(unt, jurant per rem suco natures
conlrariam, idest tristitiara, qua est esteroitati
coatraria. Ideo jusjurandum per essecratioaem
baboat. Die Serv. Cine Virg. 6. JEn. 323.
Slygiamque palodem, dil cujus Jurare timeat et
fallera nunten. Ovid. 3. Met. 290. 6tygii quo-
qua cooscia sunto Nuroina torrentU, tlmor et
Deus tile deorum. et lb. 78. Imperjuratas labe-
ris amnis aqua;. Stat. 8. Theb.' 30.. et Styx pet-
Juria divum Arguit. Sil. It. 13.568. At magnis
temper diris regique deorum Jurarl digaata pa-
lus, plcli borrida.rivo, Fumiferum volvit Styx
Inter sulphurs limum.
II.) Metoajmice. ^ 1. Ponltur pro ipsis Iq-
feris: et pro mono, qua ad Inferos Uur. Virg.
i. G. 243. Styx alra manesquo profundi. Mar-
tial. 4. 60. Inter laudatas ad Styga missus aquas,
f 3. Et pro veneno. Seneca CEdiv. 163. Mi-
scull undis Styga Sidoniis. ■
su
• SU pro Sum. V. SUM.
SUAD XED, idem ait esse, sic te. Festus p.
351. 15. JIufl.: quas ?erba 'Scalig. sic legends
conjicil: Sed ted, idem ait esse, sine te. Se enim
ct serf pro sine olirn dictum est. V. SE. To idem
ridetur Verrium Flaccum vel Messalam designure.
At Scaligeri conjecturam improbat MZtlerus in
Suppl. ad h, I. p. 411. et banc formam confer!
cum voce Osca toaepi's pro si quis, de qua V.
Fabrelti in Gloss. Ila.1. ad ft. v. Cf. Oscum suai
et Gr. cFn, si vel Dor. at, si.
SUAOA, s. V. SDADU3.
SUADfiLA, ic, f. 1. (suadeo) In Gtoss. Gr.
Lai. IlstS'w, snadella. cum duplies I, sed minus
redo. Mar. Viclorin. p. 2163. Putsch. Loquels
et querela el suadela et tutela uno I scribenda
sunt. Cf. tamen Cassiod. p. 2290. Putsch., O.
Ribbeck in Virg. pro/eg. p. 429. et Brambach
p. 259. — Suadela est idem ac suasio, eloqueo-
tia, qua quid allcui suademui. Plaut. Cist. 2.
3. 24. lam perducebam illam ad me suadela mea.
ApuL 2. Doom. Plat, sub fin. Si consilio et
suadela depravata consuctudo deflecli no'n pot-
erlt. Id. 9. .Vet. ilis el bujuicemodi suadelii etc.
— In Fabulis est dea, qu<e et Suada dicitur.
V. SUADTJS ia fla. Atiqul dicunl, ei Plutarcho,
Saadelam nuptiis una cum Tenere prsfuisse.
i'narnoiu* in Quxst. Rom. 2. eliam seribii, as-
sidere Veneri Gralias, Suadelam, Mercurium, quod
Suadela oralione et gralia amatores pellicial. V.
Capell. he. Hit, In PIT110. Moral, i. Ep. 6. 38.
Ac bene- nunimatucn dscoral Suadela Tenusque.
SUADEO
SD.iDfiXA, a, f. 1. piscis genus. GJoss. Zat.
Gr. Suadena; oSupawce. V. SUDIS. Cf. Salinas.
ad Plin. p. 231.
SOAUEN'S, entls, particip. V. SUADEO.
SCADEJjrEU, adverb, (suadoo) cum suaslone,
con persuasiva. Arnob. 2. p. 56. Suadenter lo-
qui in litibus. Adde Donat. ad Tex. Andr. 1. -
5. 25.
SUADEO, suades, suasi, su3sum, 6uSdere, a. 2.
Trisjllabon est; at priinarn syllabam in duas
per disreslo didusit Lucrel. 4. 1149. alios alii
irridcat Veneremque suodent. Sic ''et. Aucl.
Epigr. in ,*n£/iof. £at. T. 1. p.. 33. Durmann.
Quis tibi taurobolus vestem mulare saasil? Et
Aucl. Carm. de fig. 65. Quum tens!, diii: quum
dixem, deinde sua6i, — Videtur Forcellino esse
ab tjocs vel aSu, delccto, prteposito 1 pro spiritu
aspero: cf. suavis. Sed ctymologi recantiores con-
juogunt cum Skr. suvadas a rad. vai, loquor,
dico. — Part. Suadens 1. I. et 2,°; 5uasiis 2.
2.° a,b et in On.; Suasurus 1. 3.°; Suari'emius
I. 2.° a. — Suadeo proprle est gratum aliquid
demonstro, vel suavibus et accommodalis ver-
bis- aliquem in opinlonem meam inducere Co-
nor; bine bar tor, moneo, auetor sum, irsiS'w
(It. esorlare, consigltare; ft. conseiller, extor-
ter, diterminer a;- Ilisp. aconsejar, exhorlar ;
Germ, rathera, Rath geben, zureden; Angl.
to advise, exhort, recommend). Tribuitur turn
animantibus, turn inanimis. f 1. Gencralim.
— i.°) Absolute vel neulrorura more. — o)
Cum eubjecto persons. Plaut. Bacch. 4. 9> 120.
Egu neque jubeo neque veto aeque suadeo. Id-
Cure. 4. 2. 22. Vos fenore, bl male nuadeodo et
lustris laceraot homines. Id. Rud. 3. 6. 37. pa-
riter suades qualia es. Ter. Andr. 4. 1. 38. Num-
quam destilit Inslare- Suadere,orare: usque adeo
donee perpulit. Id. Eun. 1. 1. 3i. itane suades?
Id. Phorm. 3. 3. 9. sane bercle pulere suades.
Cic 1. Cat. 5. 13. Non jubeo, sed, si me con-
suls, suadeo. Cic. Amic. 13. 44. Amicorum bena
luadentium auctovitas. Id. 11. Alt. 16. De ob-
viaro iiione ita faclam, ut suades. — b) Cum
subjecio rei. Lucrel. I. 175. suadeote aactumno.
Virg. 9. £n. 340. Suadet eoim vesana fames.
Sil. It. 7. G68. suadeote pavore. Ovid. Ueroid.
1: 55. Ut pelago suadente eliam retinacula sol -
vas. Trajan, ad Kin, 10. Ep. 27. Interim na-
ribus, interim vebiculis uli, prout loca suaserint.
Plin. 3. Ep. 7. r\'o\issiiue, ita suadeniibus annis,
ob Urbe secessit. — Verba suadentia apud Slat.
II. 77ie&. 435. sunt mollia, placida, sermo ad
pacoui bortaolis. — 2.°) Cum accusativo, sen
transliive, et quidem — a) Cum subjecto per-
sooa el accus^ rei, addito eliam aliquando dalivo
ejus, cul quid suadelur. Plaut. Cist. 2. 1. 10.
Quod suusil, disiuadet. Id. Capt. 2.2.78. Sua-
dere mulia rnullis sapa perperam. Cic. 13. All.
38. ad fin. Tu quod ipse libi suaseris, idem mihi
persuasuru puiaio. Id. 1. Fam, 3. Ccepi suadcre
pneem. QuirUil. 3.S- a med. C. Cassarl suadentes
regnum. Justin. 3. 2. art fin. Parciisoniam 0-
mnibus suasit, Sueton. Cces. 14. Suadere aspe-
riora. Id. Olh. 8. quielem el concordiam. Vel-
lej. 2. 52. 2. longe diverse. Sue! or.. Cfauil. 10.
Accilusque el ipsa per iiibuaos plebis ia curiam
ad suadenda, quai viderentur. — Passive. Plaut.
Trin. 3. 2. 44. minus placet, magis quod suade-
lur: quod diisuadetur, placet. 2>ojan.'ad Plin.
10. Ep. 49. Quid Claudiopolilaois circa balineam
suadendum sit., — 6) Item cum solo accus. per-
S002, sed raro. Tertull. Habit, inul. 1, Tu es,
qua; eurn sjasiiti, quern diabolus aggredl non va-
luil. ApuL 9. Met. p. 043. Oud. Uiorem ejus
tacite sua-i ac deniqua persuasl, secederet panllu-
lum. Cf. Cic. 13. Fam. 4. circa med. Use eo
spectant, ut te borter et suadeam. reliqua sunt,
qua; pertinent ad rogandura. — Passive. Arnob.
1. p. 40. Imruortaliiatera habere conOditis pau-
corum asseverationibus suasi. Id. 2. p. 61. Nee pot-
est aliquid iuaderi perdere, Plaut. Julul. in ar-
gum. I. v. 6. Megadorus a sorore suaius du»
core L'lOtem. Apul. 5. Hit, Ne quando, sororum
pernicioso con<ilio suna, de forma msriti quz*,
rat. Id. 9. ibid. Probe marai et eonnrauitui a^
StJADIBILIS
njmi amaldr. Boelh. Aristot. Topic. 8. 4. Ora-
sione facta magis erit suasus, quam edjulus. —
c) Cum subjecto et objecto rel. Pirg.1. lEn. 9.
suadenlque cadentta sidera somnoi. Id- 1. Eel.
56. Saepe Ievl lomoum auadebiC inire susurro.
Ovid. 1. Amor. 6. 59. Noi at Amor vinomque
nihil moderabile suadent. Lucan. 1. 162. hostile*"
luiura suasere raploa. Claudian. 2. in Eutrop.
179. crimioa suadet egestas. — ' 3.°) Cum ablat.
Tel et prap. de. Quintil. 3. 8. ante med. Sua-
euris de pace, bello, copils, hac duo nota esse
•voluit. — 4.°) Cum conjunctive et partlc. ut,
tie. Plant. Asin. 5. 2. 64. ut decumbamus, sua-
debo. Id. Mott. 3. 2. HO. suadeam Phllolacheti,
TJt ietas remiltat libi. Cic. 9. Fam. 6. ante med.
Suades, ut ab.eo petam. Id. 11. Att.ii. Suadere,
vt ad Quiotum ictlbam de bis litterls, ffepos
Xysandr. 3. Suadet Lacedamoniis, ut dux eli-
gatur. Quintil. 5. 13. 6. Suades, ut laudara hu-
manilatis concupiscat. f ellej.2. 63. 2. Quum acer-
rima silasisset Lepido, ne le cum Antonio jun-
geret. Plin. 5. Ep..t. Suaslstl, ne facerem. Tac,
4. Hist. 8. ad fin. Suadere Prisso, ne supra priu-
cipem scanderet. Adde Quintil. Ep. ad Tryph.
— Omissa partic. at. Ifep'ot Con. 4. Se suadere,
dixit, I'hamabazo id oegotii daret. Petron. Sat.
35. exlr. Suadeo, inquit, cenemus. Adde Plant.
Asin. 3. 3. 54. — 5.°) Com JnGnitO, et dat.
Tel accus. persoua, cul quid facere suadetur;
aut etiam absolute. Phwdr. 1. 15. Suadobat asino
fogcre. f'irg. 4. G. 264. gaibaneos saadebo Ineen-
dere odorei. Ter. Ilecijr. 3. 5. 31. Me pietas
commodate suadet sequl. firg. 12. JEn. 813.
Juturnam raisero, fateor, suecurrere fratri SuasL
quum soiitum sit, inquit Macrob, 6. Saturn.
6., dici, Julurna suadeo. Adde Plant. Aulul.
foe. cit., Qaintil. 2. 5. 23. et 10. 2. 24.. Sue-
ion. Tib. 32. et Arnol. 2. p. 61. — 6.°) Cum
partic. relative.. Plin. 7. Ep. 9. in fin. Dum ti-
bl, quemadmodum etudere debeas, euadeo. Plin.
alter 14. Hist. nat. 7. 9. (76). Apollodorus rae-
dicus in volumlne, quo suasit Ptolemao regi,
qua) vioa biberet, laudavlt Orelieum, Leucadium
etc. *| 2. Speciatim pro persuadere. Cic. Arch.
6. 14. Nisi mibi ab adulescentia suasissem, ni-
hil esse In vita etc. ^f 3. Item pro Jubere,
imperare. Ovid. 9. Met. 601. Quique premit
vocem (Barpocr'atet) digitoque silentia auadet.
*f 4. Item pro commendare, raccomandare. Cic.
Senect. 5. a med. Legem Voconiara magna voce
xnatris potius suasi. Sic 3. rep. 18. 28. Suadere
rogatiooem. Liv. 45. 21. Privatis suadendi die-
suadeodlque legem potestatem facere. Cf. Qaintil.
3. 8. ante med. — Absolute. Quintil. 3. 8. 15.
In susdendo et dissuadendo tria primum speclan-
da, quid sit, de quo deliberatur etc. Cf. Pulgat,
interpr. Gal. 1. 10. Modo enlm bominibus sua-
deo, an Deo? cere* io raccomandarmi ; voglio
io rendermi gralo commendabile- % 5. Item
pro securum reddo, conOrmo. Pulgat. interpr.
I. Joh. 3. 19. In conspeclu ejus suadebimus corda
nostra, rassicureremo, rin/ranefceremo. ^ 6. In
alio Tertull. advert. Valentin. 4. Alioquin tan-
turn se bulc hares! suadere permisaum est. sua-
dere translatum est sb officioii baphicis infecto-
rum. (V. SUASUM 2.) Sensns est huic haresi
permissum est-tantum se suadere. h. e. lantum
sibi colorls et fuel pigmeotique fallacis abdere,
quantum publica scorta merelrices?ue soleot. —
Bine
Suasum, i, n. 2. absolute, sobstantivorura
more, est dictum suave, quod Ideo aliquem ad
quidlibet palrandom suadet. Tertull. seu Cy-
prian. Genes. 103. Ilia [Eva) sub base pan-
dit: SerpeDtii luasa loquentis Accepl fallen te
dolo blandoque rogalu. Celerum V. SDASUM.
Bomonjra. Differl suadeo a per suadeo, caj us
coatrarium est dissuadeo ; quia suarfef, qui bor-
tatur iocerto eventu: qui persuader, id obti-
noil, ad quod bortabatur: qui" ergo dissuadet,
3d oblinuit, ad quod dehortabatur. Cic. 2. Phil.
II. a med. An C Trcbonio persuasi? cui ne
suadere qnidem iusus essem. Adde ibid. 10.
24. Hoc lamen discrimen non est perpetuura.
ST. Cic. rfrch. 6. 11 et P. PERSUAUEO.
— 519 —
SOadMLIS, e, adject. (suad=o) idem ae sua-
slbillB. Pulgat. interpr. Jac 3. 1". Sspientla
pacifica, modesta, suadibili*. GJosi. Lai. Gr.
Suadibile, usiS'avcy. — Augus'in. 18. Cic. D.
51. Doclrlna suadibilis. .h. e. penuasibilis.
sdadIlOdIus. r. suAvatJDics.
SOAUUS, a, um, adject, (suadeo) suadendi
vim habens, fleianimus, ollelfeuofe.. ks^bvc'c.
Slat. 4. Theb. 452. Inclinat Bacchi latices et
munera verni Lactis et Actsos imbres suadum-
que cruorem Manibus. Apul. It. Met. sub /in.
Divini somnii suada majestas. Symmach. 3. Ep,
6. OeleniCca et suada facundia. Capell. 1. p.
2. Juppiter delinitus suadaa eoDjugis ampleiibus.
Servi ad' Firg. 1. JEn. "24. Sane Veaeri multa
nomioa dicuntur imposita. nam alii suadam ap-
pellant, quod ipsa coacillatio suada sit. dicitur
etiam obseqeens etc. -^uson. Profess. 16. 21.
Schenkl. Aurea mens, vox suada tibi : turn ser-
mo quietus. — Hinc
Suada, ce, r . 1. absolute, apud mjlhologos, est
suasionis dea, a euadeo, ut Grace vocatur Pi-
tho, Ilet&o), airo too rceiS-jev. suadere. Cic Brut.
15. 59.. Suadseque medulla. Ilei&u, quam vocant
Graci, cujus effector est oraiorj hanc Suadam ap-
pellavit £n7iiu», ut, quam deam in Periclis la-
bris scripsit Eupolis sessitavisse, bujus hie me-
dullam nostrum oratorem fuisse dixerit. Id. Se-.
nect. 14. 50. M. Cethegom, quem recte Suadae
medullam dixit Ennius etc. Gell. 12. 2. hune
locum jEnnit referens, habet: Flos delibatus po-
pnll et auada medulla: ut suada medulla per
appositionem dictum sit. Alii suspicantur Suadai
legendum' esse. Capell. 9, p. 301. Nee Suada ille-
cebrls sponsalia pectora mulcet. Quintiliano tB-
men 2. 15. ante med. minus placet bao vox,
tamquam dura declina. oae a suadeo formata.
— In illo Capell. 31. p. 12. Kopp. Nostrisque
suada quo allnbescat nisibus. suada eadem est
qua tuadela. V. adnot.
. SDALITERNICDM. V . voc. seq.
SDALTERNlqTJM, i, n. 2. genus electri fulvi
apud Plin. 37. jfftst. naf. 11. li. (33)., ubi alii
subalternicum ; at Sillig. et Jan. leg. suaiiter-
nicum.
sCAmet et
SOAPTfi. V. SUCS.
StJAUlA, a, I. 1. el
SUARlUM, li, n. 2. V. voc. seq.
SOARlDS, a, um, adject, (sus) ad sues perti-
nens, da porci, ueioj, uivoj. Plin. 21. Uisl.nal.
3. 7. (10). Soarius negotiator. Vlp. Dig. 1. 12.
1. a med. Forum suarium sub ipsius cura est:
sed et eeteroru,m slve pecorum 6ive armento-
rum. — Suarium forum eiat in regions Crjiis
septima. Curios, et Notit. Urb. p. 12. et 13.
— Ilinc absolute,, substantivorum more
Suaria, ce, f. 1. negotiatio aut annona euaria,
■Tab. edicli apud Grufer. 647. 7. cvh 6VARtos
YIDRREMY3 DAMKU ADFBCT03 BT EOS 8TIAM ORDt-
NBS - QVI SVARIAH FACIVKT. «t mOX. VT DVAB PAR-
TES SVARItS TBRTIA VERO BIS ORMNIBVS SVFFICIAT
QVI SVARIAM RECOGNOSCVM.
Suarium, ii, n. 2. suile. Thorn, thet. ling.
Lai. ab A. Maio ed. in Class. Auct. T. 8. 525.
Suarius, ii, m. 2. J 1. Est subulcus, por-
caio, vofSoiTjt, ouj3u)TijC) PUlU 8. IJist. nat. 51.
77. (208). Compertum, agnitam vocem suerii
futlo abactis. *| 2. Est etiam qui suilla carnis
negotiator est. Cod. Theod. 11. 4. 3. Ea pretia,
quee in Campania per singulos annos reperiun-
tur, suerlis urbis Ro'miE debent «olvi, ita ut pe-
riculo suariorum populo porcioa species affatim
prabeotur. — Uujusmodi plures erant et cor-
pus cooslituebant: unde corpus suariorum et
confeclurar'iorum legitur In Inscript. apud Gru-
jer. 361. I. Adde 647. 7. et Symmach. 10. Ep.
27. (at. 34.).
SUARIUS, ti, m. 2. V. voc. prac.
SUASlBlLIS, e, adject, (suadeo) qui suaderi
potest. Boeth. Arist. Top. 1. 0. Sunt proble-
inata, do quibos sunt ratlones suasibilei. e£ ibid.
Sjllogisml probabiles et suasibilei. Isid. 2. Orig.
14. Suasibilis parasitus.
SUASlO, unis, t. 3. (suadeo) actus suadendi,
SUASORIUS
adhortatio, esortazione, irapa'xXijsti. *f '• G*"
neralim, Seneca Ep. 95. Nun tantum pracer
ptibnem, sed etiam suaaionem et cousolationera;
et eibortalionem necessariam judical. •*• la plur,
num. Gell. 10. 19. in fin. Omni suasionum ad-
mooitionumque genera utens, seclatores tuos adV
rationcs bona indolis ducebat. Chalcid. Tim.
300. Suasiones mala. 5. 2 - Speciatim est «er-
mo, qui fit ad aliquid commeodandum. Cic.
Cluent. 51. 140. M. Brutus in suasioae legis
Servilia summis ornat seoatum laudibus. ^ 3.
Item apud rbetores est oratio deliberativi gene-
ris, quippiam suadens aut dissuade^,. qu» et
suasoria dicitur. Cic. Orat. II. a med. Plura
sunt orationura genera eaque diversa, landatio-
num, scriptiooum el bistoriarum, et lalium sua-
sionum, qualem Isocrates fecit Panegjrieura. /d.
2. Orat. 81. 333. Ea pracepta, qua de auasio-
nibus tradenda sunt et laudationibus. Adde Quin-
til. 3. 8. 6.
SL'ASOR, Oris, m. 3. (suadeo) qui suadet, im-
pulsor, bortator, consigliaiore, esorlatore, espi*
■pivij;. % 1. Generatim. Enn. apud Gell. 1. 4. ;
llannibal audaci com pcclore dehortatur, Ne bel-'
lam faciam: quem creJidit esse meum cor Sna-'
eorera summum et studiosum robore belli. Plant.
Most. 3. 3. 13. Me euasore et impulsore id fa-
ctum, audacter dicito. Cic. 3. Off. 30. 109. Atqne
bujus deditionibus ipse Poslumius, qui dedeba-
tur, suasor et auetor full. Id. 2. Phil. 12. 29.
Quid onim. interest Inter suasorem facti el pro-
b3iorem? et 1. i6»'d. 3. in fin. Redudiatis malie
suasoribus. Id apud Quintil. 3. 8; a med. Sua-
soris finis est utilitae ejus, cul qulsque suadet.
Ovid. A. Fast. 75. Trojana auasorera Antenora
pacis. 1 2. Speciatim qui aliquid commendat.
Cic. ad Plane. 2. post ep. 16. I. 16. od Alt.
Use epistola non' saasoris est, sed rogalorii.'
Pellej.% 44.4. Suaiore legis PompejO.Cf. SUA-
DEO 4.
Homonym. Suasor minus est, quam auclor;
hie eniin perficit, quod suaserat: suasor all-
quando repellilur. Sueton; Tib. 27. in fin. A-
liud dicentem tacras ejus occupdlionei, et ror-
sum alium, auctore eo senatum se adiisse;. verbs
mutare et pro auctore suasorem, pro tacrit
laboriosas dicere coegit.
SUASORIA, a, f. 1. F. SUASORIUS.
SUASORIE, adverb, (suasorius) ad aoadea-
dum. Priscian. IS. p. 255. 16. Iieil. Indicati-
vis otimur rem, qua fit, indicanles; subjunctlvie
rero, quod debuit Deri, ostendentes, magia tua-
sorie. Schol. ad Juvenal. 1. 16. Consilium de-
dimus Sjlla, id est 6uasorio scripsimus. Y. Nov.
Glossar. Lat. p. 66.
SUASORIUS, a, um, adject, (suadeo) ad soa-
dendum pertinens, esortalorio, nj.pcuvmxie.
^uintif. 3. 8. 6. Pars deliberativa, qua eadem
auasoria dicitur, de tempore fuluro consultans,
quarit etiam de praterlto : ofticiis constat duo-
bus, suadendi ac dissuadendi. — Apul. 5. Met.
Psyche Cupidini imprimens oscula suasoria. h. e.
qusi illi, ut petita sibi conccdcrantur, suadcreut
vel potius persuaderent. — Uinc
.Suasoria, w, t. 1, absolute, substantivorum
more, dicitur de oratione, qua delibcranlibos
9uademui aliquid aut dissuaderous: eujuimodi
sunt oclo ilia M. Seneca rbetoris. P. CONTRO-
VERSIA. f^uinlir. 2. 1. circa med. Si gramma-
tical munus usque ad sunsorias (qu-T sunt apud
rhetorero materis inter rudimcota dicendi) pro-
rogatum tardius rhetore opus est. Id. 2. <• «
tned. Sunt et ills pxne totra ad delibcrativem
pertineotes genus: ducendade ujor, petendinc
slot magistratus. namque ha, porsonls modo
adjectis, suasoria erunt. Id. ibid. J 33. Qusj
quidem suasoriis magis, «n controrerslii aecom-
modata sit eoncitalio, consuetudine et jure civr-
taliuro dlllert: apud Graeos enlm lator enura
ad judicem v'ocabatur, Romanii pro cenliono
suadere ac disiuadere moris erat. Pelron. Sat. 6".
Qui Agauiemnonij suajoriam nceperat. Quintil.
3. 8. a med. Ueclamare suasoria.'. — Tertull. od-
vers. Psych. 2. El'scimus, quale* «ini carnallom
comtaodoruoi suasori:e. h. e. declamatioocs com-
SUASUM
modis carnaTibus euadendis. Suasorla; namqtie,
lamquatn leviores et minus prudential post'ilan-
tes, piierij delegantur quasi rudiraeola dicendi:
controversial teu judiciales robuslioribus assl-
gnanlur.
SUASUM, i, o. 2. duo divorsa significat. «f I.
Suasum, dictum suave: de quo V. SUADEO
io fin. <| 2. Suasum etiam colos appellalar,
qui nt ei ilillicldio fumoso ia vestimenio albo,
Plaulus (ZVuc. 2. 2. 16.) Quia ' ibin ,us »° tufeo! '
sti, propudioia pallulami Quldam e-utera leguol
insunso: nee deiuQt qui dicant, omnem colorem,
qui fiat inQcieudo, suasum vocarl: quod quasi per-
sundelur in alium ei albo iraniire. Use Festus.
p. 302. 12. Mull., ad qu® Salmasiut adnotavit,
proprie suasa el instiasa diei, qu<e colorem all-
qucm peniiuj Imbiberuot et tatarata cunt : ducta
Ioqueodi rations a Grids, qui ea wtmtouiva di-
cunt. Maxime autem imbibl colorem fumi io llgno,
quod diulino ilillieidlo subjaeluro fuerlt : oode In
Gloss. Pkilox. Iosoasum, e'So? Soxapiou xsxaiw-
cfts'vov. — Cetorum Io. Galvaniusin Memor. Mo-
den, di rtlig. T. 18. recte probat, suasum colorem
limilcm eiia impluviato et utticio, qui nempe
croccus est, ted eubfuscui, quo «episslme usos
fuisse veieres Domaooi constat ex picturii Qer-
eulanensibui et Potnpejaois, quoqua etiamnum
summopere gaudent nostratos femin» rusticanaa:
vocem autem corrnptam eenset a tubarsut -vel
sutassus, Italice arsiccio, demplis scilicet lilts-
rii 6 el r, vel simplici i pro duplicl is, ut vul-
gu» soiet, adbibita. Porro insuasus pro suasus
sequiora ieto scrlptum fuisse videtur, fortasse ei
perperam lecto Plouti toe. cit., nbi ei tibin
suaso factum fuerlt tibi imuaso. V. USTICITJM.
SUASUS, a, um, particlp. V. SDADEO.
STJASUS, u», m. 4. (suadeo) idem io suaslo.
Ter. Phorm. 5. 1. 3. Nam vereor, here DC ob
zneum suasum Indigos injuria afficiatur. Utp,
Dig. 9. 2. 0. Siquli per vim Tel per eoasura
isedicamentum alien! Infundlt. Ccel. Aural. 4.
Tard. 3. 79. Novelise passlones suasu quodam et
Don agitatloaa vehement! mot depellends. h. «.
blande.
SOATIM, adverb, duo diversa signlfleat. «f •. .
Suatim, asuj, est ad ilmilltudlnem enl», da
porco, uTxioc. Ifigid. apud Ifon. p. 40. 26. Mull.
Sunt etiam adsimulanter dicta bse, eanailm,
suatim, boratlm, qua ab animalibus samuntur.
Of 2, Suatim, a iums, est secundum ea, more
wo, In euum modum. Gramm. Palic. da adv.
0. Cf. A. Malum in Class. Auct. T. 5. p. 279. o.
Klaus, meailm et significat more moo: tuus, tu-
atlm et significat more tuo : suns, suatim et si-
gnificat raoro mo: nosier, nostrntim ot slgnlG-
eat more nostro : vester, voatratim et significat
more vestro, ei quibus pionomlnlbus tanlum
qucmsdmodum adrerbla Cant, sicuti Varro do-
cult, demoostravimus.
SUAVIS P. SUAVIS in fin.
SOAvSt'R AGIUNS et divisim saave ttagrans,
■Dili, adject, (suave el fragro) qui auavl odore fra-
grat. Pulgat. Interpr. Exod. SO. 1. Et adolebit
JncoDsum nuper eo Aaron, suavsfirsgj'sni, mane.
SL'lVgOLENS et divisim suav9 oleos, satis,
adject, (suave et oleo) Voi triijllaba per syneeresln.
~ Suavculens est, qui 3uave olet, vel saavem odo-
rem hsbot, rii odor grato, ^'Sutrnooj. Catull. 19.
13. Pallcntesque cucu'bitca st 3uaveoIentia mala.
Id. 61. 6. Cinge tempora florlbuo Suaveolentls
amoraci. Adde Inscr. apud Orell. n. ICiS.
SDAVEOleNTIA, at, t. 1. (sii&Veoleni) maris
odor, 6uor» oiore. Translate. Sidon. 8. Ep. 14.
Ad >uavaolentl3m pudicitix iaipellere. Adde An-
justin. 8. Confess. 6.
SUAVlA'flO et saviatlo, Onls, I. 3. (suavlor)
oscolallo, iuiamento, fi^qot;. Plaut. Bacch.
\. 9. 8. et 12. et Pseud. 1. 1. 63. Ssavis sua-
vlatlo. Cell. 18.9.Saviat!ons3 pcerorum at pael-
larum.
SuAvIATOR et savlator, All, qui oscnlatar.
Gloss, apud A. JUaium in Class. Auct. T. «.
p. 541. Savlator, osculator.
SUAvtATUS et saviator, a, bid, particlp. F.
SnAYJOR.
— o c 20 —
Sl'AVlDlCL'S, a, um, adject, (suave et dieo)
snarls vel sun via dicens, ut Suavidici veisus, a-
pud Lucret. 4. ISO.
SUAVlDUS, a, um, adject, (suavis) idem ac
suavis. Tlleod. Priscian. de dia>ia 20. Suavida
sit potio ed bibcoduto.
SUAvrFlCATUS, a, um, particlp. V. voc. seq.
SUAVlFlCO, a», alum, are, a. 1. (suavis et
faclo) Part. Suam'/Icatuj. — SuaviBco est suavem
facio, far o render soave.
I.) Proprie. Isid. 17. Orig. 8. Il.d? Amomo.
Frutex ejus (amomi) odore etiam bono somoos
iuavlficat.
II.) Translate. Arnob. In Psalm. 103. Suavis
sit ei laudatio nostra catbolicii essertionibui soa-
vlficata.
SUAVILLCM et Wvillum, », n. 2. (suavis) ge-
nus placenta) ei farina, caseo, 070 et melle, a-
pud Coton. R. R. 84. Idem ab AthencBO I. 14.
p. 647 ooujSiTuXXov, et In iVof. Tir. p. 176.
subitillum vocatur. — In Gtott. Lot. Gr. p. 275.
fufcan. Sobitilius, evSuioj. Voeabulum Gnocum,
ut recte monet V. Dt-fit, emendandum videtur
In liyuviS, h. e. infusas: Its ut idem fuerit, quod
encftytum, de quo Cato R. B. 80. Idcirco di-
stlngoendum videtur suavillum seu savillum, de
quo idem Calo ibid. 84„ a tubitilh.
SUAvIlOQTJENS, entie, adject, ex particip.
(siiave et loquor) qui snaviter loquitur, ijSeinj'e,
jj'JuXo'ros- C* c - Brut - *5. ex Ennio. Additur o-
rator Corneliu' suaviloqueoli Ore Celbegus Mar-
en*. Cic. fragm. apud Gall. 12. 2. Suaviloquens
Jucunditas. {Seneca ibid, hano vocem et In Enn.
ot In Cic. reprebendit, defendit Gell.) Quintil.
11. 3. 31. Vox vitio carebit, si fuerit os fa-
cile, explaaatum, jucundum, arbanuni. Ita Set
illud, qnd Enniue probat, quum dieit, sus'ilo-
quontl ore Cethegum fuisse, non quod Cicero In
his reprehcndlt, quos ail latrare, non agera. Xtt-
crel. 1. 943. Suaviloquent carmen.
SUAvIlOQUKNTIA, as, f. 1. (suaviloqwus)
loquendi saavitas, facuitas auaviter Ioquendl, yjSue-
ma. Cic. Brut. 15. 58. El orilorera appellal,
et suavlloqaaatiam tribuit. Adde Auguslin. 5.
Confess. 3.
SUAvIlOQDIDM, II, n. 2. (suave et loquor)
auave eloquluro. Augustin. De tnendac. 11. Istis
placere libel de auaviloqulo, qui tamen verls
mEllent plaeere. Adde eumd. ibid. 14. Pseudo-
Caetiod. Da amic. 48., qol a Quieherat aiiit-
que laudatur, nulliui est auctoritatis.
SUAvIlOQUUS, a, um, adject, (suave et lo-
quor) idem ao suaviloquens. Inscripl. apud Ma-
rin. Frat. Arv, p. 560. «vavh.oovab clavoiak
OABRTLAE QVAB VIXIT AKKIS HI. MEKS1BVS V. DIB-
BVS HI. HBMOHBNVS ET HBLP13 VAREXTE3 IXFKL1-
cissiMs. Nam ita legendum? — Forcellinus affert
illud Zuerel. 2. 529. nuno suaviloquis, ege,
paucia Versibus ostendam etc. At Lachmannus
fere omnia omiltit et inficotum hoc sugillat eom-
mentum Marulli, a quo, non a Lucretio, leii-
cograpbi, editoram fraade ac stoltitla, vocem sua-
viloquis recepere.
SUAVlLCftlUS, H, ra. 2. (suavis et ludns)qui
suavitate ludorum oblectatur. Terlull. Spectac
20. Novara proiime defenElonem suaviludii cu-
jusdarn audivl. Sol, inquit, Immo etiam ipso Deus
de crelo 3peetat, nac eontamlnotur. Plane sol et
in cloacam radios sues defert, nee inquinatur:
Deus special et lalrocinia et adulteria etc. Idcirco
nos non speetabimus, no vldcamur ab illo, qui
omnia spectat. Adde eumd. Cor. mil. 6. Alii
leg. suadiiudiuj, et exponunt de eo, qui ludum
model. Utrobique autem loquitur de publicit ipe-
ctaculls.
SUAVlO. T. SUAVI0R Init.
STJAvIOLOIH et savioium, 1, n. 2. deminuf.
a suavlum, baciucchio, <ptkTiixd*iav. Catuli. 99.
2. Suavlolum dulci dulcius ambrosia, et foiol. 14.
Suariolum tristl trbttus belieboro. Adde Apul.
2. Met.
SUAvlOR et savior, Sris, Slos soro, ari, dep.
1. (suarium) Suavio (savlo), forma aetiva, ba-
bel Pompon, apud Non. p. 474. 12. Merc Ero
illom oon amplectsr, ego aon tuaviem? tfov.
SUAVIS
cii'd. Congarruos, suavies. Adde Claud. Quadri-
ga:: ann. 2. fr. 39. apud Priscian. 8. p. 26. —
Part. Suaviatus et Suaviandus. — Suavior est
suavium do, cum voluptate aul prs gaudio oscu'
lor, 6<zctare, ftXiia. Cic. 16. Alt. 3. in fin. At-
ticara nostram cupio suaviari: ita mihi dulcls
salus visa est per te mlssa ab ilia. Gell. 3. 15.
Quura Itii eum tree adulescenles amplexi, coro-
dIj suit in caput patris.posilis, euaviarentur. A-
Hi leg. saviarentur. Catull. 9. 9. Jucundum 09
oculosque suaviabor. Adde Ammian. 26. 7. 15.
— Passive Pronto 5. ad M. Cas. (edente itc-
rum A. Maio) ep. 33. Fills meat juisu tuo oscu-
iom tuli: oumquam mihi tam suavis tamquo aa-
viata visa est. degna di bad, merilevole cP es-
ter baciafn. Cf. et Cic. Brut. 14. 53. — Bru-
tus, qui de matre suaviarfda tam acote conjecit.
SUAVI3, e, edject. — a) Suavei pro sua-
vis, velerl scripture, In Inscr. in Corp. Inscr.
Lai. I, 1297. .SVAVKI HKtCBl BITVST WMVS. —
Sttabis pro suavis, ut labium pro eavinm, solita
iiltcrarum b et u permuialione. seribitur in 77-
tulo apud Zupv p. 159. — b) Vox est disyllaba;
at primatn sjllabam didusil Sedul. 1. 274. Est leva
cojus onus, cujus juga ferre »uav« est. Sie Foefo:
In Anlhol. Lai. n. 1369. Meyer. O mi bi quam
subito requiescis, nate suavis. — c) De nolatione
diiimui In SUADEO; utriusque enim vocis ;ina
eademque videtur esse radix. Cfr. el Gr. ctouc;
vel ijSu'c, dulcis. — Comp. Suavior ft Sup.
Suaoissimtu 1. et 2. — Suavis est dulcis, con-
ditus, jucundos, gratus, ijSuj (IS. doles, grato,
giocondo, amabite, soave; Fr. agriable, doux ;
liisp. agradable, duke, suave; Germ. ZfeWich,
angenehm, aniiehsnd; Angl. street, pheasant,
agreeable). Dicitur ^ 1. De rebus phjsicis, idest
de lis, qu»3 sensus afficiuntetdelectant;«eu eliam
proprie. Enn. apud Varron. 7. Z. Z-42. Mull.
Olli respondet 6uavis eonus Egertai. Plaut. Asin.
.5. 1. 8. Suavis sermo. Id. Cas. 4. 3. 2. cantus.
Id. Slich. 5. 5. 19. cantatio. iucrer. 3.223. Spi-
ritus unguenti suavis. Id. 1. 7. tibi suaves Das-
data leliui Subraittit Dores. Id. 4. 454. cum
suavi devinjit membra sopore Somnus. Id. ibid.
659. quod suave est eliis, aliis Bt amarum. Cic.
5. P'err, 9. 23. Ut Apronii odor telerrimus oris
et corporis unl isti suavis et Jueundus videretur.
Oorat. 2. Sat. 8. 01. Vidimus et merules poni
et sine cluoe palumbes, Suavei rei, si etc. boe-
eone ofciotfo. et Phcedr. 3. 1. Banc postquam
totis avida traxit naribus, suavis anima etc
/Vemest'an. Cfneg. 319. saavique rubescere lu-
to. Quintil. 11. 3. ante med. Laudatur in Ca-
tulo suavis appcllatio litterarum. Id. 12. 10.
ante med. Suaves acccntus. Gell. 19. 9. a med.
Voco admodum quam suavi versus cecinit Va*
lerii yEdilui. Plaut. Most: 5. 1. 66. Elixus esse,
quam assus, aoieo suavior. Plin. 9. Hist. nat.
41. 65. (140). Suavior et lenior color. Id. 2ii.
ibid. 11. 44.(114), Apium suaviores aquas potii
Incoctum prantat. Id. 25. ibid. 9. 64. (110). Railis
■ uavissimi gustus et odoris. *f 2. De aliis, qua;
animo jucuoda soul; seu etiam translate. Enn.
apud Gell. 12. 4. doctu', Ddelii, Suavis homo. Sail.
2. Hist. fr. 49. Dielsch. ttegi per obsequelam ora-
tionis suaves cariquo. vulgo graves. Cic. 2. Fin.
32. 105. ei Euiipide. Suavis laborum et pn-
terilorum memoria. Id. Balb. 16. 36. Comes, beni-
goi, faciles, suarei homines ease dicuntur, qui er-
ranii comiier monstrant viam, benigne, non gra-
vate. Id. 13. Fam. 26. Audiorot, quam suavis
asset inter nos et quaDta conjunctio. £ucre(. I.
140. sperata ?olupta» Suavis amicilia:. Phtvdr.
5. 5. Teaiperat.-E suaves aunt argutis. piacevoli.
et Horat. 1. Sal. 10. 23. at sermo liogua eon*
einnus utraqcre Suavior. Plaut. Cist. i. 3. 43.
Is ainore illam deperit et ilia buoe coolra: qui
est amor soavissimui. Id. ibid. t. 1. 17. H*
hodie bio aftcepis suraos luavibos modi*. Id.
Stick. 5. 4. 54. Mea suavis, emabilis, aiDtena
Stephanium. — 5uave est, Idem ac jucundum,
dulce est, coustroitor 6am Inftolto. Boral.i. Sat.
I. 51. suave eit ex magoD tollere acervo. Lu-
cret. 2. I. Sirave, mari magno H turbanlibus a-
quor» veolis, E terra magnum aitMiiu speciare
SUAVISATOR
penclum. Adde he. Sedul. supra adlai. el Cal.
ad Cic. 8. Fam. 1. Mihi suavissimum est, tus
icenioria operarn dare. - Hinc absolute
Suaue, adverbii ritu, eoaviter. Horal. i.sau
4 76. Snave tocua voci resonat eonclusus. rirg.
4. £c«. 43. wave tubenti Murlce. et 3. <M*.
63.euave rubens byacintbns. Adde/f>ul.2. Bet,
Suavia, ium, n. plor. 3. res suaves. Jul- ra-
ter. 2. Gest. Alex. M. 39. Hem enira vobis con-
ventus, eadetu sollemnitateB et suavia. Ambros.
in Ft. 118. aerm. 5. 3. 33. Suavia sanctorum
et fffilida pecealorum. - SB. De cogaom. a.
V. ONOM. , , . ,, .„„.,
Homonvm. Diflerre suavem e sulci tta aoeei
Isid. Differ. App. n. 189. «-Z>ulee Idea .pot-
est esse quod wave, non ulique suave quod dui-
te: dales enira mel dicimus et tuave aeetum,
quod dulce non est*. — Item suavis a ;ucun-
rfo differ! ; Jueundus enim ad animum Mfertar,
suavis vero ad corpus. Ita Doderlem; Bed £Tad-
«fa ad illud Cic. 1. Fin. 17. Secntjda Jaounde et
suavHer rneminerimus. hac habel(p. 109.) « Hoc
auldem loco aperte utrumque dicitut de anirai
voluptate, qnse ex memoria ortator, et misitis lo-
cis Cic. in voluptate deBnienda jucundum mo-
turn eensus et corporis dixit: ntruroque coiijun-
lit (2. ibid. 13.), ubi oecurrit : commotio suavis
jueunditatit in corpore. Cf. 3. Orat. 56. /«-
eundus Itaquo generalius est, suavis magis ad
xnollem quemdam affectum spectat>.
SUAVlSATOB Otis, m. 3. (suavis et sator)
qui suavia serit vel proferl: ita appellator eo-
«us in respm judic. 93. apud ffernsdorf. Poel.
Lat. mitt. T. «. p. 238. Es, eoce, suavisator, dul-
eis sed tu quoque pistor. Alii male leg. suavisa.
SUAVISAVIATIO et divist'm suavis saviatio,
Cnis, f. 3. (suavis et saviatio) «J 1- Est actus
auavjter osculandi, suaviatio cum voluptate. Flaut.
Pseud. 11. 65. nostri amores, motes, consuetu-
dineB, Joeus, ludus, setmo, suavisaviatio. Fie.
ckeisen leg. divisim suavis savialio. % 2. Jo-
cLlariter nomon dea cujusdara fictaa ab eod.
Bacch. 1. 2. 8. ed. Iiittch. Amor, Voluptae, Ve-
nus, Venustai, Gaudium, Jocus, Ludus, Sermo,
Suavisaviatio. iyd. Quid tibi commer«i''«t cum
die damnoslasimis ?
SUAVlsONUS, a, um, adject, (soavis el sono)
■nave aoaaos. Nov. fragm. 25. Ribb. Suavlso-
oum meios- Alii leg. suave summe vel summum
tnelos. et Ace. fragm. 572. ibid, echo.
SUAVITAS, Stis, f. 3. (suavis) dulcedo, Ju-
Cuaditas, suavitudo, qua sensus afflciuotur, ijooc,
yXvxu'fqc. (It. dolcezza, soavita; Fr. douceur,
tuaviti; Uisp. dulzura, suavklad ; Germ, die
Lieblichkeit, Annehmlichkeit, das Anziehende;
Angl. sweetness, pleasantness, agreeableness,
suavity). Dicilur ^ 1. Ds rebus pbyslcis, seu
etiam proprie. Cic. 2. Phil. 45. 115. Quidam mor-
too aliquo el sensus stupore suavitatem cibi oon
aentiunt. Id. 2. Nat. D. 64. 160. Mulliludo el sua-
vilas piscium. Kin, 19. Sist. nat. 3. 12. (36).
Mis) prscipuum suavilate odoris ac saporis. Id.
23. ibid. 7. 64. (126). Lac capririci suavitatem car-
nibus adeit. Id. 31. ibid. 8. 44. (96). Garum
traosiit ad coiotem mulsl vetotis adeoqua dilu-
tam suavitatem, ut bibi possil. Capell. 9. p. 308.
Denique mox iagtesia (fiarmonia) atque ejus-
dem otbis soouere concentai, cuncta ilia, qus
dissona suavitas commendarat, velat mutescealia
tacuerunl. Cic. Senect. 17. 60. SuavitaB. odo-
xum, qui afQaotur e Qoribus. Flin. 22. ffist.
nat. 25. 65. (134). Bordeum caodorem deutibus
et suavitalem oris Tacit, buon fiato. el Cic. apt.
gen. Oral. 3. 8. Non sunt eonteuti bona vale-
ludioe, Bed vires, lacertos, sanguiaem quauuat,
quamdam eliam auavitaiem colorit. bel sangue.
et Flin. 5.t-Ep. 16. Suavitas puellatis cum vir-
giaali verecundia. beltexza, vaghezza, belle fat-
iez-.e. Sic 2, £p. 13. circa med. Mira in ser-
mone, mira eliam, io ore Ipso vullaque suavi-
(as. Quinlti. 6. procem. a med. at It. 3. et Ne-
pus Alt. 1. Erat in pueto summa suavitas oris
el vocls, soave atpetto * btlla pronuruia. et
Cic. 3. ad Q. fr. 1. 2. Equldem hoo affirmo,
miriiica tuaviiaie te villam babilurum, piscine
Tosu IV
— 521 -
et salienlibos additis et lilva tindicatj. ante-
nitd. - In plur. num. Id. 3. Off. 33. 117.
Conquirere undique suavitates. pfocers. 1 a.
De aliis, qus »d animum referuntur, seu etiam
translate. Cic. 1. Orat. 43. 193. Mira ia co-
gnoscendo soavitas et delectatlo. Id. Cat. 11.
25. Qui in reliqua vita mills esset, et In bac
suavilate humanilatls. qua prope jam delectan-
tur homines, vetsari perjueunde soleret. et A-
mic. 18. sub fin. Suavitas qusdam lermonom
atque morum haudquaquam mediocre coDdi-
mentum amicitis. Plin. Paneg. 49. ad fin. Non
aurum nee argentum nee exqulsita ingenia ce-
narum, sed suavitatem tuam jucunditatemque
mlramur. h. e. comitatem, benignitatem, facih-
tatem. et 6. Ep. 31. a med. Suavitas siraphcitas-
que eonvictus. et »6id. 7. Cujus litters) tan-
turn habent suavitatis, bujus sermooibus quan-
tum dulcedinis inest! Id. 3. Ep. 1. circa med.
Mira catminibus dulcedo, mira suavitas. nepot
Alt. 4. Tanta suavitas erat sermonls Latini, ot
appareret, in eo nativum quemdam leporem esse,
non adicitum. — In plur. num., eensu magis,
at ajunt, concreto. Cic. 3. Fam. 1. Tibi per-
suade, carissimum propter mullas suavitates, in-
genu, oracii, humanitatis tuae, belle quahta, a-
mabilita. ,
SUAVlTER, adte.b. aL adjecs. suaut ; ucde
Comp. Suavius 1.; Sup. Suavistime Let 2. —
Sueviter est jucunde, dulciter, dolcemente, soa-
vemente, tjSaw;. Oecurrit 1 I. In iis.qua ad
sensus speclant, ten 'etiam proptie. Cte. 4. -4cad.
(2 pr ) 1. a med. Video, quam suavitet volaptat
eensibus blandiatur. Piin. 25. Hist. nat. 9. 70.
(118).Peucedanum odore suavitet gravl. Cic. 3.
Orat. U. sub fin. Eruditlssirnos bomloss Asiatlcos
quivis Alheniensis indoctus, non verbis, sed sono
vocis. nee tarn bene, quam suavitet loquendo
facile supetabit. Sit ««•• 3. Ep. 15. Suavissi-
me et peritissirae legere. suavissune, b. e. con
fteffa pronunzia, qua a A'epoi. et QutnUl. sua-
vitas oris dicilur: perifissime, b. e. con intel-
Ugenza, qua a QuirtU. H. 3. 35. vocis modo
1 suBUnends, modo deponenda disl.nctlo appella-
tor. JPetron. fragm. Tragur. 71. Surmann
Faeere sibi suaviter. darsi 6el tempo, at iftjd.
75. Ut nobis suaviter sit. Uorat. 1. Sat. 6. 130.
Uis me consolot vleturum soavlus, ac si Qusstor
stub, patet atque meus paltuusque fuisset. «t
ibid 9 ♦• quid agis, dulcissime return T Suavi-
ter, ut nuoe est, Inquam. f »• m ««, qu» •*
animum tefetantnr, seu etiam translate. Cic. 1.
Fin. 17. sub fin. Secunda Jucunde ac suaviter
meminisse. Id. 3. Fam. 12. Sieut tu amieiisime
et suavissime opiae. «t 13. ibid. 18. Litters
suavissime et bumanissirae tctiptas. Id. Brut.
29. 110. Neque refeit vldete, quid dioendum ill,
nisi id queas lolute et suaviter dieete.
SUAVITODO, iois, t. %. (suavis) idem ac sua-
vitas. Flaut. Stick. 5. 5. 14. Age mull* mea,
Buavitudo, salta: sallabo ego siraul. Cic. 3. Be-
renn 12. e*lr. Res easdem vocis Urmitudinl el
pronunciation!, suavitudini prosunt. Adde Tur-
pi*, apud. A'on. p. 173. 5. Merc.
SliAVlDM et savlum, li, n. 2. Atavisms pro
savium legilur etiam apud Flaut. As\n. b. 2.
41 Slick. 5. 6. 3. et alibi. At posterior base
leo'lio noonullis magis placet. — Est a suauis,
ut docet Varro apud Won, p. 424. 13. - Sua-
viuin est osculum, tenerum oscuium, ft\r,p.a (It.
6acio, bacio lenero ; Fr. baiter, tendre baiter;
Uisp. beio tiemo, afectuoso; Germ, der liuss,
d. TiebevoHe od liebliche Kuss; Angl. a kits,
tender kiss). . „ .
I ) Proprie. — a) Onlver.iro. Plant. Pseud.
4. i. 38. Savia super savia dare alicui. Id. Cos.
5. 2. 14. Savium poscere. Id. Cure. 1. •■ W.
oppingere. «t 1 . 3. 54. Tene, priusquam hinc
abeo, savium. Apul. 6. Met. Si qu.s fugitlvam
Veneris aneillam demonttrare poterlt, eonveniat
Mercurium aeceplurus indicioa) oomine ab Ipsa
Venere septem savia suavia. - b) Suavium
non est lantum libidlnum, ut autumant non-
nulli, X?onatum ad Ter. Eun. 3. 2. 3. seoull.
n,m aiJ Cic 16. Alt. 11. tsir. Attles, quoo-
3bi>
lam bilarula est, meis verois sD»vium des. —
c) Est etiam vox blaadientis. Ter. Eun. 3. 2.
3. Meum suavium, quia agilur? Adde Flaut.
Pan. 1. 2. 153.
II.) Metonjraice osorpatur pro ipi-> ore vet
pro ipsis labiis ad. suaviandum compot.m. ^et.
Foeta apud Gell. 19. II. Dumsemihutco savfo
meum puelium savior. Plant. Mil. glor. 2. 1.
16. Itaque meretrices dam labiis duciapt earn,
majorem partem vldeas talgit suaviis. Id. Asm.
4. 1. 52. Ta labellam abstergeas polios, quam
cuiquam savium faclat paUm. f». «. •» gravedo
proQual. m labrum euperlus el extergeas, ne ilia
os soura Ita eomparet, nt allquem quasi basla-
tura eBte videatur. Mulla la banc rem Taubman.
In 3. edit. p. 792. .
Uomoojm. Discrimen Inter suaumm, 6a-
ttum et osculum V. eob B4SIUM.
SUAVIUNCOLUM et eaviunculum. V. voe. seq.
SUAVUNCULUM tt savuncolum, I, o. 2. de-
minut. a suavilium, parvum euavillum seu sa-
villum. Perron. Sat. 66. Bebuimue tamen' In
primo porcum poeulo coronatum et elrca savun-
culum et gixeria optima facta, ^iicheler leg.
ptimum savunculum; post veto satiittneuJum :
alii taucunculum, alii allter.
SUB, prapositio.— a) Subt pro tub, ut aos
pro ab, priscls fortasse temporibua propter majo-
tera sool vim fuit uturpatum, eujus forma vesti-
gium apparet in quibusdam eompositis, ut susctpio
etc. V. dicta sub e at cf. Gr. lit}.. - b) Quao-
titate breris est, eadera ralione ac ab, ob [Mat
Ficlorin. de finalib. p. 239. Iteil.), Bive simplai
adhibetut tive in eompositlone ante voeaiem ; pe
silione tamen fit longa. In quibusdam veto, qua
iodplunt ab j (i), modo contrabitur, modo pro-
ducitur, modo commuBU-e*t v tefte 5eru. de #-
naiib. n. 4. Endl., qui de qoibusd. prKDOftJ-
tionibus eompositis cum verbis iocipieoiibus a*
«*(*) bae babel: «Vr.-epositiooes ad et ob el met
sub, diversa in verbis poountur. Nan* com-
piunlur, quum crescudo disjllabum redduni,
ut adit, obit, init, lubit. IodiffereDier satero.
quom iriijllabom faciunt, ut adicit, o&ici', i>»-
cit, subicit. Producuotur tantummodo, quum te-
trasjllabum ex sa teddunt, ut odie.o, obicto.
inicio, tubicio». Hinc fit, ut tfibicit vei subicit
indiseiiminatim effette lieeet. — ") Origo vo-
cis est a Skf. upa, quod eamdem vim habef, Wit
Gr. u'«o, et, ptapoeita Utwta sibilaotl » loco
atpitalioois demptaque O Onali, ut in ab ab and,
Ot Lat. sub. — d) Fata iuo catui prsscwii;
■ed aliquaodo etiam postponltur, ut In lllo flo-
rat 2. Sat. 2. 33. Pootesna inier jactaius, an
amnis Oslia sub Tusci? h. t. jactatus sub oslia
emnis Tusel. — Aliquaodo casus subauditur.ut
In lllo «aut. Pseud. 1.1. 13. Sob Veneris re-
gno vapulo, non sub Jovie. h. e. sub regno Jo-
vii. _ «) In eoroposiiione manat Integra ante
voeabula, qua a voeall ioeipiunl ant etiam a
conion. b, d, I, n, i, t, \> et i (•'); sed ante <,
f 1, m, p. r generatim 6 finalis modo rema-
net, modo in eas transit. Sed ante tiueraro t all-
quando mutatat In p, ut in Inscript. apud O-
rell. n. 2389. ovod bsi svt- tswrto. Immo an-
tiqul, ut alt Jchneiderut, tetibebsnl sup pro
tub, quippa ax Gr. u'tto orlum : hine. In eompo-
iltis, supsidera sape « libtariit mutatum est in
tuperseder* et sic sirallia verba. Cf. ob in < op-
temptrar*. V. Brambaek p. 333. In quibus-
dam lamen sub mutalur io sus, fotlassa an
obtoleto subs, oxltila b, ut in sutetpio pro
tubs-tipio, luscito, tttspendo, sustmto, suttot-
lo; In aliis varo amittit etiam s unalem ante
s Impuram vel r/ul in tutpicio, pro tus-spuio,
tutpicor, suspiro, et In surgo pro sut-njo.'
cf. su» deijue.sursum; aliquando deoiqoe inle
m «t c stjuoetim usurpalur , seivata um"
coniooa, In quam trantierai, ut sum manui
pro rummanus (sub manut) apud Plant. Pert-
4. |. 3. la Codd. MSS. quibutd., teste iiittch.,
et sue euro pro tnceura (su6 euro) in Inscript-
In tubo plumbso, edlia lo ^nnafi de» /|tit
archioi. a. 1864. p. 6. Cf. aliarn in Bu "«"
ieU'lnitut. arched, a. 1857. p. 167- « b
ee
SUB
Annali cit. a. 1857. p. 313. Amittit etiam
ante d sua/ti linalem b in Inscript. apud De-
Rossi adlata sub B II. — More Gracorum
cum aliis praposiliooibus in uoara vocern
allquando coalescil, ut sulante, desub. V.
auis locis. — f) Ad significationem quod at-
tinet, extra cornposilionem prater suara vim
primitivam alias eu'am supplet prrepo3iliones, ut
id subjectis exetnplis videre est; in compositione
interim deminutionem signifjeat, ut subdulcis,
subirascor: interim occullationera, ut suborno:
interim subtus, ut subhecreo: iuterim motura ei
into in altum, ut subrigo: interim vicem et sub-
iectionem sub aiiom, ut submagister etc. — Sub
est subter, subtus, uitd (It. sotto; Et. sous, des-
sons; Hisp. baxo, debaxo; Germ, unter ; Angl.
nnrfer). Pendel autem a verbis, aque ac cetera
ejusrnodi partieuia, et etiam ab aliis senten-
tia vocibus; aut ponitur absolute. I'roprie est
partieuia localis, 6ed improprie occurrit de tem-
pore et de statu rei; coostruitur yero cum quarto
el sexto casu ita, ut cum verbis motus fere ac-
casalivum habeas, cum verbis quielis fere abla-
livum.
A) Sub dicitur de loco et quidem
I.) Cum Accusativo. ^ 1. Adbibetur ad si-
goificandura id, quod oveoit infra vel etiam ante
rem aliquam — a) Proprie. Plant. Bacch. 3.
3. 78. Manure Bub vestimenta ad corpus detulit.
Id. Cure. 2. 3. 18. omnes eubdara sub solum.
Cas. I. B. G. 7. et 12. Eiercitum ejus subju-
gum missum. el ibid. 24. Uelvetii sub primam
nosiram aciem successerunt. Cic.t. Rep. 16. 25.
Quum tola se luna sub orbem solis subjecisset.
Virg. A. A!n. 654. magna xnei sub term ibit
imago, llorat. 1. Od. 18. 13. Sub divum ra-
piam. Id. 2. Sat. 7. 66. Ibis sub furcam *\ u-
dens. Ovid. 1. Art. am, 102. Et cava sub te-
nCTum scamna dedisse pedem. — 6) Trauslate.
Cic. 3. Fin. 18. 61. Prima ilia Daturas sive ee-
cunda live contraria tub judicium eapientis et
deleclum cadunt. Id. 4. Acad. (2. pr.) 23. 74. '
Ea, qua sub sensus subjecla sunt. Id. Invent.
5. 30. Cadere sub senium. Sic Oral. 3. 9. sub
oculos. et ibid, 20. 67. sub aurium mensuram
oliq'uam. et Quinttt, 8. 3. 56. sub idem nomen.
Virg. 6. /En. 191. gemina quum forte columba
Ipsa sub ora virl calo venere volaates. Sic Se-
neca I, Benef. 5. Sub oculos venire. *f 2. Adbi-
betur etiam ad signilicandura id, quod evenit
Juita, prope rem, qua fere altius surgat, solto,
a' piedi, presso. — a) Proprie. Cats. 1. B. C.
45. nlilites sub montem succedunt. Cic. 2. Rep.
31. 53. /Edes suas detulit sub Veliam. Ovid. 12.
Met. 389. bostem mediam ferit ense sub alvum."
Liv. 44. 45. Mini sunt sub muros. Sic Tac. 3.
/list. 21. Sub ipsa mccnia progress! sunt. Id. 5.
ibid. 11. Judai sub ipios murqs slruxere aciem.
Lucan. 7. 363. Quicquld sub Noton et Borean bo-
ininum sunius. Flor. 3. 5. o med. Sub Orion-
tern secutus Armenios. verso o vicino: sequi'.ur
enim in seplentrionem etc., in meridiem etc, —
Cars. 1. B. G. 21. Uostes 6ub montem consedf«30.
Alii leg. sub monte. — 6) Translate. Liv. 27. 18.
Sub iciuin venire. — Uac speclat formula sub ma-
nam vel sub maims, qua occasionem opporliir; jm
designal. Plant. Mil. glor. 3. 2. 59. Lepido t oc
tuccedil sub manus negoliutD. Id. Pert. 4. 1. 2.
solet ilia recte sub manus succedcre. And. B.
Afr. 36. Delectus quotidie habere atque sub raa-
nuui S.cipionis in castra eubmittere non inior-
mitiit. Suelon. ■ Aug. 49. Quo celerius et sub
faaouro annunciaricogooscique potest. Alii 'eg.
sub.manu. % 3. Et ad signiucandum Id, q,.od
evenii intra rem, entro, per enlro. Enn. apud
Piiscian. p. 713. Putsch. Turn cava sub mon-
tem late specue intu' patebat. And. B, G. 8.
41. Sub ipsum murum funs aqua prorumpebat.
Hoi at. 2. Sat. I. 35. arat Cnem sub utn.m-
quo colonus.
II.) Cum Ablatlvo. ^ 1, SigniGcat locum, in-
fra quern quis esl aut se res babet. — a) Proprie.
Plant. E,,id. 2. 2. 32.PIeraque ha; sub vesli-
mentis babub.inl rolid. Id. Cas. 2. 6. 28. Vide
nt qua illic insii alia sortis sub aqua. Cces. 3. B.
— 522 —
C. 1 3. Sub pellibus hiemare conslituit. Cic. 2. ffal.
D. 37. 95. Si essent, qui sub terra semper habita-
vissent, bonis et illustribus domiciliis, aec tamen
exlssent umquam supra terrain. Virg. I. Eel. 1.
Tityre, lu patula recubans sub tegmine fagi. Id.
8. Mn, 342. sub squore mersit. Id. 7. ibid. 9.
splendet tremulo sub lumioe (lunce) pontus. Id.
8. ibid. 217. Sub antro. Horat. I. Od. 1. 25.
Manet sub Jove frigido venator. Id. 2. ibid. 3. 23.
Sub divo moreris. et 3. ibid. 2. 5. Vitam sub divo
agat. V. DIVUS. /d. 1. ibid, 22. 21. Pone (me) sub
curru nimium propioqui Solis. Liv. 3 28. in
(in. Sub hoc jugo dictator /Equos misit. Id. 22.
57. In foro boario sub terra vivi deraissi sunt in
locum saxo coosa:ptum. Id. 23. 18. Habcri sub
pellibus. Arnob. 1. p. 21. sub ipsis labris. —
Sub rosa dicta, h. e. sub fide silenlii; mos enim
fuit apud veteres, ut io cenaculis rosa lacunari-
bus supra mensee verticem afGgeretur: bine sub
rosa dicta vel acta proverb. Auct. Epigr. de
Rosa ed. Wernsd, v. 6. p. 182. Inde rosam
mensis hospes snspendit amicls, Coavivs ut sun
ea dicta tacenda sciant. V. ROSA. — b) Trans-
late. Enn. apud farron. 6. Z. Z. 73. Mull. Ter
subarmis malira vitam carnere, quara semel modu
parere. Virg, 5. Mn. 440. monlana sedet circum
castella sub armis. Id. ibid. 585. pugna:que cient
simulacra sub armis. Cws. I. B. C. 41. Ibi
paullisper sub armis moratus. Liv. 9. 37. Man-
suros ae sub armis et aut node aut certa luce
prima castra hostlum invasoros. h. e. arraatos.
Id. 43. 10. o med. Sub ictu esse, a tiro. Sie Lu-
can. 5.730. Stare sub ictu fortune. Plaut. Pseud.
2. 4. 71. Sub signis ducam legiones meas. Cacti.
apud Cic. 3. Tusc. 23. 59. Sape est etiam eub
palliolo sordido sapientia. Sic Horat. 1. Sat. 1.
34. Ingeoium ingens Incullo latet hoc sub cor-
pore. Liv. 9. 66. Veriti, oe noctu inipedili sub
onere confligere cogerentur. Cces. 2. B. G. 17,
Quum prima legio \d castra venisset, banc sub
sarciois adoriri. Xucan, 1. 141. primo nutal ca-
sura (quercus) sub Euro. — Uuc spectaot for-
mula sub ascia, sub corona, sub hasta, sub
manu, sub dio vel divo, de quifcus V. la his
vocib. — Figurate. Cic. 3. leg. Agr. 3. 12. Non
parvum sub boo vcrbo furtum latet. Id. 12.
Phil. 7- 17. Pacem ipsam si afferrent, quoniam
sub nomine pacis bellum later et, repudiandam.
Liv. 24. 25. Sub aliena invidia regnasse. *J 2.
Item usurpatur ad indicandum id, quod evenit
extra rem, per raotum do loco, Plaut. Aulul.
4, 4. 1. Foras foras, lurabrice, qui sub terra erc-
psisti modo. Id. Capt. 3. 5. 72. Interdius sub
terra lapides eiimot. — Hoc seosu interdum pra-
posit. d"e pramitlitur. Colum. 12. R. R. 34. Sed
muslum de sub massa et liinpidum sit. V . MAS-
SA. Pallad. II. R. R. 21. Ex musto de sub pe-
dibus raplo curabis infundere. Bassus Julius
apud Senec. 1. Conlrov. 3. sub fin. Virgo do
sub taxo. Flor. 2. 3. Do sab Alpibus, id est de
sub ipsis faucibus Ita!i;u. I'eget. 2. Veterin. 19.
De sub oculo songuinem delrahere. et ibid. 63.
De sub ipsis dolorum locis. et ibid. 54. item t.
ibid. 25. sub fin. De sub cirro sanguis sublrafil
debet. Id. 5. ibid. 21. Sanguis ei do sub gamba
detr<ibitur copiosus. 'Y^iv io bis esse et desub
junclis vocibus sciibiudum, quidam pulant. J' .
DESUB. ^ 3. Item ad indicandam rem, juita
quain aliquid Dt, qu-prjue fera altius surgil, solto,
appii, innanzi, presto. — a) Proprie. Plaut.
Cure. 4. 1. II. Sub basilica. Id. Trin. 2. 4.
107. Esl aget sub urbc bic nobis. Sic 7"cr. Adclph.
5. 8. 26., J'arro 1. /{. /(. 50. 2. et floral. 3.
Od. 19. 4. Plant. Cure. 4. I. 19. Sub Vcteribus.
Cic. a. Oral. 66. 26C. Sub Novis. (Cf. 1'Lin. 33.
Hist. nat. 4. ». (25). et Quintit. 6. 3. 3S.) bic
sub monte, sub, colli:, sub monlis radiVi'bus elc.
considcte, esse etc. Cirs. I. B.C. 48. (jaatra pro-
movit el :ub monte conseiiit. appie, presso. et
Satl. Cat. 07. Sub ipsis radicibus muutis con-
sedit. alle radici, alle falde. Adde Cas. 7. B.
G. 3G. et 49. Cic. I. Rep. It. 17. Sub ipsis
Numaolire majnibus. Patron. Sat. 38. Vinum
sub mensa ctlundere. Martial. 11. 81. Ilic mi-
eerum Scilbica eub rupe Promeibea rodai.
SUB
— b) Translate. Cces. 1. B. C. 57. Sub oealis
domiai suam probare operain studebant. Sic Liv.
4. -28. Et Jam lucescebat omniaque sub oculls
erant. et Seneca 1, Benef. 5. exlr. Non est bene-
ficium id,quod sub cculis venit. et ^uinti{. De-
clam. 16. 9. Ponite sub oculis alligalos. et Flor. 2.
15. Classern sub ipso ore uibis incendit. el Veliej.
2, 21. 3. Sub ipsis mosnibus oculique urbis Roma-
na. Seneca Ep. 71. Sub maau, quod ajunt, na-
scatur. ^ 4. Item de re, in qua aliquid fit, t"n.
Virg. 9. /En. 244. Vidimus obscuris primam sub
vallibus urbera. Id. I. ibid. 453. sub ingenti
lusirat dum singula ternplo etc. Id. 7. ibid. 179.
Viiisator curvam servaus sub imagine falcem.
sui piedestatlo delta statua. et Ovid. 3. Amor.
13. 19. Illius iodicio 6il5ls invente sub altia.
Id. t. Art. am. 67. Pompeja lonlus spatiara sub
umbra. - Properl, 3. 9. 36. Baehrens. Tula
sub eilguo flumioe nostra mora est. Madvigius
ei. conjectura leg. sub flumine. V. Advers. crit.
u. 2. p. 05. ^ 5. Item da re, quie stalim post
aliam ouccedil , cubito dopo, subito appresso.
Virg. 5. JEn. 323. Helymus sequitur, quo de-
inda sub ipso Ecce volat calcemque terit jam
calce Diorcs, Incumbens humero. Id. 1. G. 340.
lalis opcratus in herbis, Extrema sub casu hie-
raia, jam vere eeretio. Alii leg. sub casum. *f 6.
In illo Virg. 6. /En. 233. At pius iEneas ia-
genti mole sepulcrum Imponit Buaque arma
virc [Jffiseno) remumque tubamque Monte sub
aerio. sub partieuia supra vim habet, su, d'insu.
B) Sub dicitur etiam de tempore, et quidem
I.) Cam Accusativo. % 1. Adhibetut de iis,
qua generatim vicinitatem temporis significant,
et est paullo ante aut circiler. Cas. 1. B. C.
27. Pompejos eub noctem naves solvit, su! far
delta nolte, nocte incipiente. Id. 2. B. G. 33.
Sub vesperum Crr.sar portaa claudi jussit. Liu.
28. 15. in fin. Sub ortum ferme facie. Virg.
1. G. 445. Aut ubi sub lucem deasa iuter nu-
bila sese Divers! rumpent radii. Liv. 1. 22. Sub
idem tempus legati ad res 'repetondas missi. Id.
22. 47- Sub eque»trie linero certamitiie cocrta
est peditum pugna. Virg. 6. Mn. 255. primi sub
luinina solis. JJorat. 2. Sat. 7. 33. Sub lumina
prima. Id. 1. ibid. 1. 10. Sub galli cantum.
Id. 1. Ep. 16. 22. Sub tempus edendi. Liv.
21. 2. u.'llo, quod fuit sub recentem Romanara
pacom. Id. 23. 15. Sub adventum pratoris. Curf.
4. 39. 2. Sub ipsum tanti discriminis casum. Id.
5. 21. 11. Sub ipsum Vergiliarum sidus. Id. ibid.
29. 12. Sub lucis eiortum. — In illo Virg. 1.
.En. 666. Sub noctem cura recursat. sub nocfer»
est polius per noctem, noclis tempore, ^f 2.
Similiter de iis, qua potius vicinitaiem indi-
cant, vel ordinem temporis transact!, et est sta-
lim post: occurrit auicn) absolute vol eliam cum
ipsa partieuia stalim, qua pracedil aut sequitur.
Cic. 2. ao! Q. fr. I. 1. Senatus fuit frequentiot
sub dit.'S festos. et Liv. 35. 3: , a med. Sub haoe
vocern fremitus variontis mulliludinis fuit. e£ 7.
31. Sub lite dicta omnc-:> in veslibulo curia pro-
cubucrunt. Horat. 2. Sat. 8. 43. Aflertur squil-
las inter murana natantes la patina porrecta.
Sub hoc berus: fc-ec gravida, inquit etc. Ouid".
3. Fast. 642. Sub verbum querulas impulit aura
fore?. Ccrs. apud Cic. H. Fam. 4. 4. Non sta-
lim sub meolioucui et convicium oblrectalorum.
Cic. 10. Fam. 16. Sub eas Hlloras sta'.im reci-
talx' sunt tua. to;'o dopo.
II.) Cum Ablai'vo. % 1. Adbibetur de tem-
pore, quo vel intn. quod alio.uid OTenit, et est in-
tra, io, intra spa'.iam, ent.-'o, in, durante, al
momenta, Ccvs. 3 B. C. 27. Ne sub ipsa pro-
feciione mililes of pidum irn-tnperent, portas ob-
slruil. in- tempo dlla partenza. et Virg. 9. Eel.
44. Pura sub nocl-j. Id. 4. .En. 527. et 7. ibid.
87. Sub node siUali. Id. 7. ibid. 15. Sora sub
nocte. Id. 10, ibi'<. 497. UD5 6ub nocte jugali.
Auct. B. G. 8. 41'. Sut dec:>su suo. Ovid. 12.
Mel, 183.Multaqu me figiucl primis spectata sub
annis I/jrat. Art. P, 353. Ilac ipictura) amat
obscurum, volet 'use sub luce videri, Flor. 2.
17. a med. Quum 'ub m ::e cams; coniutis adiis-
ee», pilo vigiiis ex eptus est. in ttmpQ di nalfe.
SUBABSCRDE
ct Plin. 8. Uist. nat. 32. 50. circa med. Cervi
soli animalium omnibus acnis, stato veris tem-
pore, cornua amittunt: idco tub ipsa die quaro
maiime inria pclnnt. ArUloUl., ei qno Plin.
eampsit, I. 9. Hist, animal, c. 5. "Orav (ta
xlsxna) airo/SaXAuot, xpiijrtsuesii taursvc tijv
iusaxv. Seneca Ep. 71. Consilium sub dla na-
ECi debet, et hoc qnoque tardum est nimis: sub
maou, qnod ajunt, B8scatur. h. e. eo ipso die
vel tempore, quo consilio opus est. Luzon. 10.
010. sub tempore Talis Proteos. al tempo, et
Cels. 3. 18. circa med. Sub somnu plerique
sanescunt. dormendo. et Ifemesian. Eel. 1. 13.
Nunc album caput et Veneres tepitero sub an-
nis. sofro il peso degli anni. et P'tllef. !• 17. I.
Sub pari slate nituerunt. Similiter JS'epos Alt.
12. 3. Sub ipsa proscriptione. Liv. 2. 55. Sub
hac pessimi exempli victoria dlleclus tndicitur.
— Hinc formula tub die est eo Ipso die, qui
atatirn indicalur. Inscript. apud Orelli n. 4G57.
DEFOSITA STB D. PRID. EALBitD- FEBRVAR. Mia
apud De-Rossi, Inscr. Christ. T. I, n. 1181.
»vn. (h. t. sub die) prid. id. bbptbmbr. et n.
1044. stb dib Vii. iDTs septbmbbis. *J 2. Item
. de tempore, circo quod aliquid evenit, paallo ante,
props, ad, circiter, presso, verso, poco prima,
firg. 4. G. 116. extremo sob fine laborum.
Id. ibid. 490. jam Ince sub ipsa. Ovid. 1. Mel.
494. faces (viator) sob luce reliquit. Id. 3.
Amor. 14. 7. Quis furor est, qua node latent,
eub luce fateri? Id. 5. Fast. 491. Sub eodem
tempore. Pallad. Sept. 13. Sub occasu Vergilia-
rum. Liv. 25. 24. Sub luce urbem ingressus.
Id. 45. 10. Eicesaernnt urbe sub adventu Ro-
manorum. Vcllej. 2. 24. 1. Sub adventu Sulla;.
Liv. 8. 18. Sub eiitu anni. Sueton. Claud. 43.
Sub eiitu vita; signs quaidam pconitentis dederat.
CJ Sub dicltur de statu rel, et quidem
I.) Cum Accusativo, adhibetur ad siguiBcaudum
aliquid ab re aliqua pendere. Cces. 5. B. G. 29.
Ardere Galliam tot coDtumeliis acceptls sub po-
puli Roman! imperium rodactam. Cic. 7. Verr.
55. 144. Sub potcstatcm legum caders, Id.Fon-
lej. 1. 2. Sub populi Roinani imperiam dicionem-
que cecidere. Nepos Miltiad. I. Incolas eubpo-
testatem Atbcniensiura redigere. Liv. 4. 4. Ma-
trimoniam vos sub legis auperbiaaimiB vincula
conjicitis. Curt. 3. 19. 9. Subunumfortasso ictum
tolas vires rcgol Cadore. — Sub vot placo, iu
precibus fere quuin dicilur, signldcat id, quod sup-
plico, ut in Legibus: TraDsque dalo eodoque
plorato. Feslus p. 309. 30. Mull. Similis trans-
posilio est in illo Ter. Andr. 5. 1. 15. Per
ego te deos oro.
II.) Cum Ablativo. *| I. Designat ordinem
rerum, seu signiOcat aliquid ab re aliqua pen-
dere. Calo fragm. 5. Orig. p. 83. Peter. Ns sub
solo imperio uostro in servitute nostra esaent.
Cms. 1. B. G. 31. (Ter. Heaut. 2. 2. 4.) Ne-
que rccusaluri (Ilelvelii), quo minus porpttuo sub
illorum dicione alque imperio essent. Cic. 1.
Sep. 38. 60. Sub regno igitur tibi esse placet omnes
aniroi partes. Uorat, 3. Od. 5. 9. (Cf. Cic. 2. Rep.
23. 43.) et boitium - Consenuit eocerorum in
armis Sub rcge Medo Marsus et Appulu". Pianc.
apud Cic. 10. Fain. 23. Sub manu esse. Rur-
eurn Uorat. 1. Ep. 16. 77. Sojvo sub cuatode.
Id. ibid. 2. 25: Sub domlna meretrice. Id. 2.
ibid. 1.99. Sub nutrice. Id. Art. P. 78. Grara-
matici certant et adhuc sub jadice lis est. 0-
vid. 7. Mel. 5. Claro sub Jasone. Nepos Eumen.
1. Cujus sub imperio phalanx eral Alacedonum.
Liv. 25. 40. Sub Uannibale magistro omnes
belli artes edoctus. Sic Quintil. i. 17. 33. Sub
eodem magi3tro eruditi. Liv. 38. 14. Eraot sub
eo. .Sueton. Tit. 8. circa med. Qua;daiu sub eo
forluita ac triatia acciderunt. soJfo Vimpero di
lux. Cf. Ptaut. Fseud. 1. 1. 13. Sub Veneris
regno vapulo, non sub Jovis. ^ 2. SigniCcat
etiam alia rerum adjuncts, in quibus quid est
aut evenit. Virg, 4. JEn. 500. potes hoc eub
casa duccre somnos7 Ovid. 5. Diet. G2. Eih3lare
sub acerbo vulnere vitam. Id. 4. Met. 522. Bac-
chi aub nomine risit. Liv. 35. 19. Sub hoc sa-
ciaaienio. Id. 3. 67. Sub litulo aquaodiiuta le-
— 5-23 —
euro. SIC Plin. Pancg. i. i-it. 5 ": H.-'-i gn-
tiarum asendarora. et 42. 52. Hjcedoma sub
assidua militia fuerat. Id. 21. Is. S:b »»«■
clonibui his da pace a;ere. Sie Cic. Arzh. 10.
25. (et Sueton. Tib. 44.) Juiiit pr-=:ora ei tri-
bui sub ea condicione, Gr:;:i ;:::-;; -cr-r=i-:l.
a conditions, a patio, et Cotum. 1. R. R. 2.
Sub hoc metu Tillicui erit in ofneio. con gm-
sto timore. et «bid. 1. Snb enpectatlone «uc-
cessorum rapinis studeb3t. h. e. dum eupectaut
alios, qui sibi mot succedtnt. Sueton. Aug.2\.
Sab lege. Id. Cats. 78. Sub exceplicse. Id. Cat,
48. Sub ptEna morlii. et Tib. 36. servitulis. Quin-
til. 9. 2. 97. Sub pacto aboli'.ionis doainulioaem
deposuerat. Plin. 1. Ep. 18. Sub hoc eierr.plo
jornnium istud in bonun rettas. Adie 2. ib.d.
8. et Paneg. "6. init.-Triduum Sanaius sub ei-
eraplo tui sedit. Sic Tac. 3. Ann. 68. Quo e«cu-
aatins sub eiemplo acciperentur. h. e. eic;nplo
prolato. et 4. ibid. 11. Ci c'.aro sub eiemplo falsas
auditiones depellerem. Sail. 1. Uist. fra^m. 11.
Krilz. Sub honesto patrnm aut plebis nomine
dominationem allectabaot. Coi sensui, nt recte bic
monet Krilzius, quamvis ablativus sufflciat, per
sub vera causoc tegenda? notio maiime Etperspi-
cua. Sic Justin. ». 5. 10. Sub specie venationis
dolus latet. sotto prelesto o colore, et 5. 8. 12.
Remp'ubl. 6ub obientu liberations invadere. Id.
18. 6. I. Nuptiaj aub belli denuaciatione pelit.
Telle). 2. 27. 7. Sub ejus nomine. Cels. 5. 2G.
n. 31. Plurimi sub frigido sudora moriontur. iVe-
mesian. Eel. i. 3. compositum gracilisub arun-
dine carmen, h. e. ad modos fiatul=e: da can-
tare sulla sampogna. et Virg. Cop. 2. Crispum
sub orotalo docta movers latus. h. e. ad strepi-
tum crotali. Inscript. non optims aotse, apud
Gruter. 438. 1. statvam svb aerb cosstitvit.
h. e. ai are. Sic 406. 1. et 465. 8. sub Impp. Va-
lenlinian. et Valenle. statvam stb avro con-
stitvi locariijvb tvssBRVNT. k. a. auratam. —
Inscr. apnd Visconti, Monum. Gabin. p. 81.
REIPVBI.ICAK DEDERVNT SVB ISSCRIPTIONB INFRA
scRiPTA. h. e. iis condicionibus, qus subsciipla
inscriptiona contineotur. ^ 3. Aliquando red-
undare videtur. Fropert. 4. 7. 95. Use postquam
quarula mecum sub lite peregii. Avien. Perieg.
81. Cesspits sub pingui pandit Pamphylia gla;-
bam. Id. ibid. 175. sesa Spools cerasiarum fa-
ci!I sub Viscera currant. Cf. Vulgat. interpr. Ps.
65. 17. Dcum eialtavi sub lingua mea.
SC'BADSURDE, adverb, (snbabsurdus) aliquao-
tum inconvenienter. Cic. 2. Orat. 68. 275. Qus
a prndentifcus, quasi per dissimulationem non in-
telligendi, subabsurde salsequa dicunlur.
SfjBAOSURDUS, a, urn, adject, aliqaantuluiii
absurdus, un poco inconvenienle, ■izdtOTtzz. Cic.
2. Orat. 61. 274. Sunt enim ilia subabsurda, sed
eo ipso nomine srepa ridicula, non solum mirais
perapposila, sed etiam quodammodo nobis. Id.
16. Alt. 3. a med. Teropus discessus subabsurdum.
— Neutr. plur. absolute. HI. 9. Orat. 71. 239.
Subabsurda dicendo risus moventur. Quintil. 6.
3, 99. Subabsurda ilia constant stultis simili irui-
tallone. — NB. Videtur Cicero primus el fonai»u
etiam solus banc vocem usurpai'isae. Nam Quin-
til. 1. 5. ad /in. Incompositus, recondilua et, quo
Cicero atilur, subabsurdus. et 6. 3. El, ut verbo
Ciceronii ular, dicimus aliqua subabsurda.
SC'BACCOSO, n, aro, a. I. nonnihil et laviter
accuso, accusars in parte o kggermente, uiro-
y.ip.py.o.1. Cic. Plane. 35. 86. Quod meum dis-
cessuin quasi' repreheodare st subaccmare vo-
luisti. Id. 16. Ait. 7. Addebant etiam, me deside-
rari, subaecusari. Adds 13. ibid. 46.
SUBACELLO. V. SUBAXILLO.
SOBACER, scris, acre, adject. Comp. 5ubaoior.
— Subacer est aliquantum acer, acriculus. isid,
17. Orig. 10. 8. de napo. Foliis lalior et radicis
ejus gustui subacrior.
sCbACIDDS, a, nm, adject, aliquantum acl-
dui, acldello, uiro^u;. Cafo R. R. 108. SI vinum
subacidum erit, non durabil. Plin. 12. Uist. nat.
-25. 54. (120). Esse debet (sucuj) lenli, non sub-
acidus.
SCllACTA, arum, V, SL'DIGO in Qa.
SUBXMULOU
subactams. v. toe. tt\-
sCBACTARll'S, a, um, adj-;:t. (sub^o) qui
siibigit. ^ 1. In ra rallititl Milaetai-K vcl sita-
actares viJsatur fuisse milites g;ntihis per ipsum
billi terapus suticiis Imperati. Sed V. qu-E dicta
s^nt ia SUM.'iIALARIUS. & J 2. Ei'.ta rt-i RiU'v-
tar^m dicilur de coriario, de eo iciiicet, qui co-
rium subigit et operi aptal. Inscript. apud Gru-
ter. 6'<8. 8. (Orelit n. 4170.) V. CORIARIL'S.
SC'BACTI, orum. V. SUCiGO in Cn._
SUBACTIO, oais, f. 3. actus subigeadi, raace-
ralio, V intriJere, fo stemp-:rare, fujasif.
I.) Proprie. Fiiruo. 2. 4. extr. Arena OuTia-
tica bacillorum subactionifcus in tectorio reeipit
soliditatem. Amob. 3. p. 107. Sufcactionibus ci-
borum denies trial generis atqua in oflicia lii-
na corapo3iti,
II.) Translate. Cic. 2. Orat. 30. a f--3. Sob-
acto mihi ingenlo opus est, ut agro non aeniel
arato, sed covato et ll3rato, quo meliores fetus
possit et grandiores edere. sabactio autem f«
usus, audiiio, lectio, litters, esercizio, cultura.
SCBACTOR. oris, m. 3. (sobigo) qui subigit,
tTu-rccTT;;, vgtgeut, i^ax ac pa?dieator. Zamprii.
Commod. 3. Subactore suo Antero post se So
curru locato, triumpbavit. Id. Elagab. 5. Po-
slerioribua emlnentibus in subactorcm reject!*
et oppositis. et 31. Subactorom bene variorum
multiiudo. et mox. Rasit et viriiia sutac'.oriius
suii oovacula manu sua,
SCBACTUS, a, um, parlicip. V. St'BIGO.
SCBACTL'S, us, m. 4. (aubigo) subactio. In
seito casa sing. Kin. IS. Mist. nat. 7. 12.(D9j.
Optimum frumentum esse, quod in subactu con-
gium aqaa capiat.
Sfj'BADJOVA, ea, m. 1, (eub «{ adjuvo) qui
sab aliquo auiiliura seu ministeriurn ursebet, aju-
tante o sottoajutante. Imppp. Gratian., TaJen-
tinian. et Theodos. Cod, Theod. 6. 27. 3. in fin.
t'l periculum se et adja'.or et subadjuvce subi-
taros esse cognoscaat. Imp. Leo Cod. Justin.
12. 20. 4. Ilujus beneGcii prarogativam subadju-
vis eliam, qui singulis inveniuntur temporibus,
deferri juberaui. Adds ii'otit. Imp. Or. c. 3. p.
It. et alibi.
SUBADJL'VANS, amis, particip. ab intnit. sub-
adjuvo, idem ac scbadjura, Occurtit aulem ab-
solute, irolit. utr. imper. sunt. 41. Qutestor
impcrli occjdenlalis habet subadjuvantei adju-
lores memoriales de scriniis diverais. Ita Fur/a-
nuflo et alii-, aed Locking leg. subjrf;ui'2S.
St'BAU^ilCiVfclO, es, ere, a. 2. sensim aut oc-
culta admoveo, avvicinare, Co'.wn. 6. R. R. 3G.
ad p.n. Uujuscemodi marl sensira magistrl subad-
muvers debent generis ejusdem fominam. Scrinei-
derus ei MSS. ita legit et edidit : nuj'usce san-
sum magistri lacesstuit aJrfiota generis elc.
SOBAUROGANTER. F. SL'BARROGANTEH.
sObausentIens. V. SUUASSENTIENS.
sCBAdCNO, a», sri, are, a. 1, sensim aduoo.
Ccsiiod. in Psalm. 134. 4. Elegit itaque Jacob,
dum Ecclcsia populum diversarum geaUnm can-
gregaiiune subaduoavit.
SCB.EDAMJS et
SOB.EDIaMIS, a, um, adjtct. (sub el ai")
qui est sub adibua, forUsss qui sub tedibu* «-
lem vsl opus sicrcet: cul opponitur qui sab dlo,
cfu" lavora in casa o neW officina ; vel, ut alii
volunt, qui ea conQeit, qua intra ides ropo-
neoda sunt, fabet intestlnariui. Res in. incill ad-
ba;ret. Inscript. apud Mural. 1185. 8. tTcrtUKO
ftL. AD1TTOR BT SIARCIA PABSntei QT1 T1X. A.
Itll. M. Till. D. *'• B5NBM. PECBR. EX CORPORE
stbaediano. Alia in Bullelt. del? IstiU Archeol.
a. 1838. p.- 5. t. talerits l. l. pnARWACEg ssar-
MORAnivs stbasdants. Adda alias ibid. a. 1853.
p. 28. et a. 1S70. p. 15.
SCB.EMCLATIO, unis, f. 3, (subimulor) prava
ffiuiulatio. ^fTibros. io Ps. 36. n. 10. Aliud ost
lubsmulari, aliud amularl: lubsmulatio aalu*
tiara babet, seraulalio alatplicila'.em. et mot. YI-
dctut etiam alio loco rlU'.JnfiUscem lubrmula-
tlonis Scriptura fecis"
sCB.EMCLO, as,
SCll-EMCLOR, itU, ■.({, dep. 1. pravo x.iiuior.
SUB.OATUS
^f I. Intransitive aeu absolute, Fulgat. ir.terpr.
Ital, Ps. 36. 8. Tie auba:raularis, ut maligne fa-
cial. Ifoster babel: noli cemulari, ut maligne-
ris. ti Augustin. fragm. term. ed. a el. Ear-
dier. in Etudes paliogr. etc. Noli subccmulare
Id malignaalibui, neque amulerla facieotes iai-
quilalcm. Ambros. in Ps. foe. cit. in roe. pra-
ced. ^f 3. Transilivorum more, cum Accu3. Ful-
gat, inlerpr. Jtat. Ps. 36. 7. No suba;rauleris
cum, qui prosperatur. Nosier babel: nolicemu-
lari in eo, qui prosperatur.
St'B.ERATUS, a, um. F. voc. acq.
SOBjERO, as, Slum, are, n. 1. (sub el ces)
Part. Subcerclus. — Subaro est as obduco, alio
scilicet melallo pretiosiore. Apul. de dipht. 10.
JEro, asras, unde auba:ro, eub.-cras. Adde Pri-
scian. Par tit. XII. v. Mn. I. p. 1220. Pulse/;.
Gloss. Lai. Gr, Subaro, ikoYainewo. Mine su&-
czratus, sublet se si habeas, uno'vaXxo;, ut Au-
ruttt subiBraiwn, quod foris quidem aurum oslen-
dil, intus.aulem ,-es occullat. Pers. 5. 106. Nfl-
qua jubasralo mendosum linniat auro.
SUBAGER el rectius subagger, eris, m. 3. (sub
et agger) locus, qui sub aggere Servii Tullii si-
lu; inlra Romam erat in Regione Urbls quirHa,
Esquilis dicla. Ifotit. Utb. el Curios, p. 8. et
9. Pr. Campum Vimioalem subager. Alii leg.
sub ager, alii sub aggere divisim. Sed Urlichs
'^Cod. Topogr. p. 0. disliqiit later Campum
T iminalem el subager sire subagger, ui duo
fuerint loca. pe uno lamen acccpisse videtur
Zanciani in Dullett. ai cheat. Municip. II. p. 46.
STJBAGlTATlO et subigitalio, onis, f. 3. (sub
et agilo) a-lus subegilandi, seu clam et obscene
attrectaadi. Fiaut. Capt. in fin. Ad pudicos "no-
res facta ha;c fabula est neque in bac subigi-
lationos Bunt, oeque ulla amatio.
SUBAGITAtrix et sub.'gitalris, tricis, f. 3.
(subagllo) qus subegitat. Plant. Pers. 2. 2. 45.
Ne roe attreela, subigilatrii.
SUBAGlTO et subigito, as, 5vi, atum, are, a.
1. frequental. a subigo. V. Sedam De orthiqr.
p. 238. 30. Iteil. — p artl Subagilandus. — Sib*
agilo est universira clam agilo, conculio. «f l.
Spociatim in re obscena, subigo, allreeto, nedta,
xtvsu. Ter. Ileaut. 3. 3. 6. Ejus amicam subigi-
tare. ret. Scholiast, edit, ab A. Maio. Tractum
a porcis vet bum, qui, quando lac sugunt, malrem
lubagitant. Plaut. Mil. glor. 3. 1. 58. Neque
ego umquam alienum scorlurn subigito in con-
vivio. et o. 5. t>. 9. Cur es ausus subagitare a-
Henam uxorem , impudens? Id. Cat. 5. 4. 2.
Nunc lu, si vii subigilare me, proba est occaslo.
Alii leg. sine, o» sublectare. Adde Merc. 1. 2.
00. et"9l. 1 2. Ilioc Ogurate pro •ullicito. In-
duce. Apul. Apolog. Cur aulem lam absurdis
— 524 —
tsmqua labernariis blanditiis mulierem subigita-
rem? M. Aurel. ad Fronton. 4. ad M. Cces
(edente iterum A. Maio) ep. 5. Igiiur Tibcriaou.
fcibholbecarius libi subigitandus est.
SObAgreSTIS, e, adject, aliquantum agreslis,
alquanlo selvatico, CnayDiiot. Cic. Brut. 74.
2a9. Sonabal conlrarium Latulo, sub3greite quid-
dam planeque aubrusticum. Ammian. 14. n.
enfe tried. Subagresle ingcaium.
SObalAre, is, a. 3. F. toc seq.
SUBALARIS, e, adject, qui sub volucrum alis
1.) Propria, Zamprid. Elagah. 19. exlr Nee
cubuii In accubitis facile, nisi ii., qurB piUim
eporiauxn haburem aul pluinai ptrdicum suba-
lares, saspe culcilas roulaas. h. e. plurnas -ub alis
perdicun. Alii leg. plumat perdicum, -.ubalares
tape culcita, mutant, fa. e . polrltiea, quibus
buiaeri et brashia eubauuo fulciuniur.
II.;' TrsnslatB est qui sub aiillis fertur, ut Sub-
a-are eium apud Nepou Mcib _ , Q fl d
ruillaris sui subalare lelura oripuit. /,. e e ^i.
teo^depeaderu. - U !cc abioluie, subsisn'iivorum
Subclart it> a , 3. Mn quj „ redimicu .
lum el ■ •uMJaclorluin Tocalur atque describilur
, ,.' l ,t- ° n3 - 33, 6 ' d *"«--«l«n« Per ce.-vicem
bi a laleribu. oolli dlrisum (at. tBiais*un»J uir s -
urj'itM 3.:rj.Tt anus Boiivai aique bine inde
snecingeos, ut cooslriogens Ialiludiaem, vestss
ad_ corpus contrabal atque couiponat. Edict.
Dioclet. p. 25. De xonis mililaribas. Subalare
Babylonicum JV,'. ceaium. h. e. e pelle Babjlo-
nica eonfectuin.
Subalaris, is, t. 3. plums, ut Tidelur, qua
sob ala est. la plur. num. apud Fulgat. in-
lerpr. 4. apocr. Esdr. 11. 25, Et vidi et ecee
subalares cogilabant »e erigere et (eaeia princi-
patuj. et mox. Comedft dual subalares.
SUBALBENS, enlis, adject, ex parlicip. subal-
bus. Cassiod. a. Variar. 34. Cbamaleon aurco
taolum capile, reliquis raambris subalbenlls pra-
sini colore dislinguilur.
SUBALBlCANS, amis, adject, er, parlicip. Idem
ac subalbidus. Varro 3. B. ft. 9. de gatlis.
OculU ravh ac nigris, palea rubra subalbicanti.
SUBALBlOUS, a, um, adject, aliquanlulurn al-
bidus, bianchiccio, bianchelto, u-c'Xs'jxc;, Plin.
21. llisl. nal. 25. 96. (108). Raraulos babet can-
didos, folia subalbida, abrotono similia. Cels. 5.
28. n. 8. Pars corrupla subalbida. Ccel. Aurel.
2. ^cuf. 27. 144. Lingua prlmo subalbida, dein
rubra.
SUBALBULOS, a, um, adject, aliquanlum al-
bus. Zsid. 12. Orig. 1. 50. Gilvus melinus co-
lor eit subalbulus. Ila Lindem. et Olto ex Cod.
Gud. ; alii subalbidus.
SObALBDS, a, um, adject, aliquanlum albus,
bianchelto, bianchiccio, u'rtcXeyxoj. farro I. M.
R. 9. a med. Sabulo subalbus ad screndos sur-
culos alienus. Adde Mmil. Macr. c. 74. p. 256.
Gfoss. Gr. Zat. TrcjXsuxo;, subalbus.
SOBALPIMj'S, e, utn, adject, sub Alpibus si-
tus, posto solto le Alpi, ut Subalpina Italia, Plin.
16. Hist. nat. 11. 22. (55). Subalpini monies. 25.
tftiU 7. 34. (71).
SUBALTEIt, Sra, 5rum, adject. Comp. Subal-
terior. — Subaltar est, qui alter! aubditus est.
Auguslin. Serm. 42. n. 2. ed. Mai. Movet me
in litis piscatorum vorbis conscnlians subalta-
riut loci relalio. Boelh. in Porphyr. Dial. I. p.
29. Mign. (jtioniam major est species borniois,'
quam quodlibet aliud individuum; ita prmdica-
tur ut superius ad id, quod est ecbalturiua.
SOBALTEU.N'ATI.U, advprb. (suballeruus) sub-
alterno loco. Boelh. Arislot. Topic. 13. p. 670.
Quoniam diversorum generum et noo subalteroa-
lim positorum diverse species sanl. Adde eumd.
in Porphyr. Comm. 1. p. 79.
SObALTERNATCS, a, urn, parlicip. ab inu-
ml. suballerno, subalmrnus. Boelh. in Aristot.
Prwdic. 1. p. 125. Suballcrnalum genus avis.
SUBALTEUNlCrj.M. y. SL'ALTIiKMCliM.
SUBALTERN L'S, a, um, adject, qui tub altaio
e«t, suftalterno. Boelh. Inirad. ad syl'.og. p.
556. Universalis sfiirmatio et particulars affir-
malio subalterns dicuniur, quuniain allera sub-
jacet alteri. el p. 58 i. Ut omnis homo Justus
est, quidam homo Justus est. Suballefuas vero
dicuntur, quoniam quod ilia universaliler ponit.
ellara heec particulai iter ponit. Id. in Porphyr.
Comm. 3. p. 102. li.ee suballerna geuera nun-
cupantur, quod ita sum genera, ut allcruin sub
altero colloceiur. Adde Mar. f'ictain. I. ad-
vert. Ar. 23.
SUBAmARE, adverb, (aubamarus) aliquanlum
amare. Vet. Scholiast, ad Cic. Sext. 3. (edema
A. Maio in Class, auct. T. 2. p. |2&.j Sub-
amare loquitur de cu.lega sun Antonio
SL'ilAMAltLWI. P. voc. seq. iu ii D . '
SliRAJlAaUs, a, um, adject. s%tnniulum
smarui, amaretlo, bTc'nikpo;. Cic. 1. Invent
16. 2b. Aliqua res sub.itnara. nine
Subamara, orum, n. plur. 2, absolute. Id.
tat. *. 8. Ll alios dulcia, alius subamara de-
lecCaol.
Subamarum, adrcrbii more, aliquanlulurn a-
mare. Ammian. 27. II. a med. Suba.'i.arura ar-
ndens.
SUBAMBlGUfi, adrerb. aliquanlulurn ambl-
gue. Donat. ad Ter. FKorm. 4. 4. 2. Subam-
bigue loqui.
SUI1AMBL-L.), as, are, a. 1. :uiler ambjIo
mmminar ««o. Yoj a Leiico expungeuda; le'
SUBASPER
gitur enim tanlummodo in rTol. Tir. p. I4T.
Ambulat, porembulat, subambulal.
SLBANTfi et divisim sub ante, prupoi. fere
aale, paullo ante. Fulgat. inlerpr. I'.al. Act.
5. 21. Subante lucem, h. e. diluculo, ut babot
Ifosler.
sCaAPERfO, is, ire, ». 4. subtus ant ocoulle
aperio, aprire occuhamenle, oiravoiye*. Arnob.
2- p. 84. Poieslis rnonstrare, quid r.Ivera in pla-
meas subaperiat eruslulas. isfpt'C. 8. 7. Subapeiles
auriculam sub culcm.
SUBX.QUANEUS, a, um, adject, (sub et aqua)
qui est sub aqua, ehi sta soiCacqua, ufuSpoj.
Tertull. Anitn. 32. Subierraneum et subaqua-
neutp vlvemia earent haustu aeris.
SCilAQUlLlNCS, a, um, adject, aliquantum
aquillnus. Auct. Itin. Alex. Dt, 13. (6). Na-
res subaqullinas.
SObAQUILCS, a, um, adject, colorera babens
ad aquilum acepdentem, alquanto bruno fo-
sco. Trebell. in XXX. Tyrann. de Zenob. 30.
Foil vullu mbaquilo, fusel coloris. Plaut. Rud.
2. 4. 9. Eja, corpus cujusraodl! Subvollurium!
illud quidem, subaquilum volui dicere.
SDBArATOR, Oris, ra. 3. (subaro) qui sub-
aral. Plin. 17. Hist. nat. 24. 37. (227). Vel etiam
subarator impradens luiavit radices.
SObSrATUS, a, um, pailicip. V. SL'BARO.
S0b.4RESCE.NS, enlis, particip. ex InuBit. su5-
aresco, aliquantum arescens. I'ilruv. 7. 3. ante
med. Truliasationo subarescente.
SObaRGOTOLUS, a, um, adject, aliquanlulurn
argutus. Gell. 15. 30. Si forta iidem garruli na-
tura et subargutuli sunt.
SOb.ARMALE, is, n. 3. F. voc. seq.
SOBARMALIS, is, adject. <f 1. Est idem
ac subalaris, ut Subarmalis vestis, genu* vesti-
menti, quod sub arraum gestalur, velut Wnica.
Capell. 5. p. 136. Subarmalia vestis ill! (femi-
riQ3) peplo quodam circa bumcroi involulo L«-
lialiter tegcbalur. *J 2. In Mus. Borbon. T. 5.
tab. 36. p. 4. sutarmali'i tunica dicitur ila ap-
pcllala, quia subler arma (tc. vestes quaslibet rai-
liiares) superposita induebatur, ut hac mcmbrls
apliua coba;rerent. — Origo igiiur vocis el usus
in cit. toc. differunt, Ita ut res sit Incerla. V.
A. Rich ad h. v. — Hinc
Subarmale, it, a. 3. absolute, lul'ilantivorum
more, est idem ac subarmalia Testis. Valerian,
in ept'st. apud Trebell. Claud. 14. Subarmala
unum cum purpura Maura. Spartian. Sever. 6.
exlr. I'railorianua cum aubarmalibus inermes a:bl
Jusslj occurrere. Adde Fopisc. Aurelian. 13.
.SUBARO, aa, alum, are, a. 1. Part. Subaratut.
— Subaro est subtus arando terram moveo,u'jrct-
pe'eo. Plin. 16. Hist. nat. 27. 50. (116). Item
qu^e aubaranlur aul qua ablaqueantur, celeriora
ntgleclis. Id. ibid. 29. 51. (119). El aubarata
ocius aeoescuot.
SUUAHUATUS vel aubarrbatus, a, um, parti-
cip. F. voc. seq.
sjObAURUO vel aubarro, aa, 5Ti, Slum, are,
a. I. (sub et arrha) Part. 5u6crr/iatu». — Sub-
arrho est arrha seu pignore, aut eliam pretio,
obligo, obligare con pegno.
I.) Proprie. Sulpic. Sev. Ep. 2. ad Claud.
12. Qu«cumque ergo bumanorum aponsalium,
pignoribus aubarralur, aiatim etc. Adde eumd.
Ep. ad Bassnl. sub inil. V. Dacange Gloss,
vict. el inf. Lalinit. ad h. v. Cassian. 7. Collat.
6. L'l illud jam aubarrbalum teoeat in pnesenti.
11.) Translate, .^ujjtistin. 5erm. 1. n. 2. ed.
Mai. Paciscilur (serpens) de interim viri cum
ferriina: aubarravit inferos, lupposuit mortem.
Adde Scrm. 72. n, 2.
hiUAIlROGA.NTliR uel autadroganter , ad-
ret b. aliijuaatum arroganler. Ct'c. 4, Acad. (2,
pr.) 36. 114. Vereor, ne aubarruganter facias, si
dixeris tuao.
SL'BAru.VDI.NO, as, are, a. I. (sub et aruo-
do) arundine fulcio. Draconl. I. 171. Vinea paui-
piocos subarundinat ebria campos,
SL'BVSI'ER, Sra, grum, adject, aliquantum a-
sper, •aspreUo. Celt. 5. 28. n. 19. dc vitiligi-
ne. AXJ35 fere suba:pet el coa eontlcuui.
SUBASSATUS
SCBASSATCS. a, um, parlic'p. V. SCBASSO.
Sfiil-VSSSSXIESS vel subadstntiens. entii, ad-
•ct. ex particlp., aiiquantum asseotisns, accor-
'■tntesi alquanlg. Quiniil. «- 3- '00- Sunt et
Hi bievo> gestus, quura manna leviter pandala,
«,rrfl intervallis et subassectienlibus hameris
"lovctur,
SEBA5S0, as, alum, are, a. 1. Part. Stibassalus.
— Sub.isso est lente But modice asso. /tpic. 7. 14.
Subawara lubera. el 4. 2. a ™ed. pisces. et 8. 8.
a nied. lcporem lento igno. el 7. 2. sumea -a
cralicula. ct ftfli. 5. Carnem el i x a rn sale subas-
s.uam perfundere. Ccel. Aurel. 3. Tard. 5. 74.
Siuilla igae Corrida, id eat aubassila. Adde 4.
ibift. 1. i. et 3. CO.
SL'bATIO, oois, f. 3. (subo) ac'.ua subandi,
eppctilua io Veoercra. P. SUBO. PUn. 8. Hist,
■nat. 51. 77. (205). de suib. Remedium, ne pri-
ma subationo, Deque anlo Qaceidas aurei coitus
Incipiat. Item de mulieribus apud Fulgent. Plane,
de prise, serm. 40. Valgia sunt labcllorum ob-
tortiones in subatloue peraeta.
SUBAUDlENS, entii, particip. P. voe. seq.
SUDATJDlO, is, Hum, ire, a. 4. Part. Subau-
diens 2.; Subauditus et Subaudiendus 1. —
Subsudio pro divma particula sub, qua constat,
signiftYatione <I 1. Est ex conneio orationta
intelllgere aliquid verbis non eipressura, sotttn-
Undtre. Ascon. in Cic. 1. Perr. % Senato-
rio enim bis subaudilur; el scnatorio ordial et
notuinl aenatorio. et ad 9. ad ilia verba: sed
eliam Q. JUetetlwn. subaudi consulem. Philarg.
ad Pirg. 2. G. 323. Utile bis aubaudiendum.
Adde Boelh. 1. Arilhm. 28. Ulp, Dig. 28. 5. 1.
extr. Non putavit valere, qi'oniam deaat ali-
quid: eed et ipsa valebit, subaudito /ubeo. ^2.
Est etlara paullum audio, Apul. 5. Mel. Nee
umquam viri mei vidi faciem, sed tantnm co-
clurnis aubaudiens vocibus etc.
SOBAUDlTlO, Sail, i. 3. (subaudio) acloi snb-
eudleiidl, il soltintendere. Serv. ad Pirg. 10.
-£n, 80. In subauditione ponuntur ea, qua? non
possumus dicore aperle. Ilieronym. Qucest. Hebr.
in 2. Reg. 3. 13. Est enim hie defectua et ne-
cessaria aubauditio. Adde Boelh. I. Arilhm. 28.
et Augustin. De serm. Dom. 1. 9.
StJBAUDlTOR, Crls, m. 3. (aubaudiq) qal aub-
m ; sse audit. Mar. Pictorin. apud A. Malum,
JVov. Colt. T. 3. p. 01. et 62.
sCBAUDlTUS, a, urn, particip. V. SUBAUDIO.
SUB AUG GO, augea, auxi, augere, a. 2. ali-
(iiiaotulum augco. Pacuv. Trag. reliq. p. 96.
Ribbed:, quo landem ipsa orbitas grandavitas-
que Pelei penoriam atirpis subauxlt. At recontio-
»es alii cum Mercer, leg. subaxet, pro subegis-
set (V. Quicherat in Add. etc. p. 275.); Bothe
\ ero_ subaxit.
SCbaURATUS, a, urn, particip. P. voe. aeq.
SUBAURO, as, stum, are, a. 1. Part. Sub-
auratus et Subaurandut. — Subauro est auro
leviter illioo, indorare. Pelron. Sal. 32. Ua-
bebat in minimo digito sinistra; menus annu-
lum grandeai aubauratum, eitremo vero arti-
eulo digill sequentia minorcra, ut mibi videba-
tur, tolum aureum, sed plane ferreia veluti stel-
lis ferrumioatum. Inscript, apud Reines. el. 3.
7i. 62. ;tatva EijVESTnis svBAvrtATA. Alia in No-
vell, tell, di Fircnze T. 10. p. 613. dasilicam
VOLIKNDA.M STATVAU STBAVRAKDAM DB S7A FECV-
m< cvbavit. Adde Schol. ad Juvenal, 7. 23.
SVBlL'SCULTAriS, anti3, particip. P. voe.
feq.
SUBAUiCULTO, as, are, a. 1. Part. Subaus-
culians. — Subausculta est leviter et quasi pra;-
tercundo ausculto, ascoflare di ncscosto, alia
sfuggila, origliare in passando, uiraxpoa'anai.
Flaut. Mil. glor. 4. 2. 3. Tace, subauscultemus,
ccqua de me Gat mentio. Cic. 2. Oral. 36. in
fm. Subauscultando tameo eicipcre voces eorum,
et procul, quid Darreat, attcadcre. Id. 10. Alt.
18- Omacs eoim Kusuxaioi videulur eubauicul-
tare, qua: loquor. /J. Top. 20. 75. Locutus est
bonis viris subauscultantibus pariete inlerposiio.
SCBAUSTERUS, a, um, adject, aliquanlum
3U.:'.erus. Ctls. 3. 6. in fin. Vinum aus'.crum
— 525 —
Tel e,erta subaosterum. Adde 6. 6. n. 8. et Ct£l.
Aurel. 2. Acut. 37. 211.
SLT3AXET. P. 'SUBACGEO.
SUBBAJULO, as, are, a. t. onus subeo, sup-
porto. Augmtin. contra Faust. 15. Subbajulare
iwrpo'la validis taotjm roolem. Gloss. Gr. Lai.
'ir«6pot«Ta8[o», 6ubbajulo.
SUBDALliE, adverb, aliquanlum balbe. Spar-
lian. Get. 5. Subbalbi caDorus.
SUBBALTEATUS. P. BALTEATl'S.
SUBBASll.ICA.NUS, a, um, adject, (sab et ba-
silica) qui sub baiilicia versatur, ut subrostra-
nus , qui plurimum obambulant sub Rostris.
Plaut. CapA 4. 2. 35. Quorum odos subbasili-
canos omnes abigit io forum. Id. hos homines
item sic nominat Cure. 4. 1. 11. DItis damno-
sos maritoa sub basilica quasrito. Ui in Gloss.
Philox. vocantur basilicarii.
SUBBATUO, Is, ere, a. 3. subter batuo. Yoi a
Leiico eipungenda; occurrit enim tantum Id
Ifot. Tir. p. ill, Batuit, rebatuit, subbatuit.
SUBBlBO, blbis, bfbi, blbere, a. 3. aliquaa-
tom bibo et etiam aliqaanto liberalios bibo,6ere
alquanto, bere alquanlo largamente, ukobiwo.
Plaut. True. 4. 3. 58. Qui improbus est, sive
subbibit, tiva adeo caret temeto; tamen ab In-
genio est improbus. ubi Goller quamvis bibit;
.Spengel vero leg. si urnas bibit. Sutton. Ner,
20. a, mei. Si paullum subbibiiset.
SUBSlNI, m, a, adject, idem fere quod binl.
Manil. 4. 846. Ipsa (docet titirius causa) quas
ecliptiea signa Diiere aotlqul, parlter subblna
laborant, Nee vicina loco, sed qos eobtrarla ful-
gent, due per. voha. At Senllejut leg. sed bi-
na; alii allter.
SUBBLANDlOR, Iris, Itui aura, Jrl, dep. 4.
Forma~fut. subblandibitur pro subo/andietur,
quod In verbis quartte coojugationls non est in-
solena, apud Plaut. Bacch. 3. 4.19, Mibi InanI
alqua inopi subblandibitur. — Subblaniirier.
parag. pro subblandiri, apud eumd, Cat. 3. 3.
22. Non matronarum ofQcium est, sed merelri-
clum, Viris alienis-Bubblaodirier. — Subblaodior
est aiiquantum blandior vel clam blaodior: oc-
currit autetn cum dativo aut absolute. Plaut.
Asin. 1. 3. 32. Et quoque eatulo meo subblan-
ditur novua amator. Zucil. apud iVon. p. 472.
d.. Merc. Hie tne ubi videt, aubblaodilur, palpa-
tur, caput scablt, pedes legit. Plaut. Baceh. 4.
8. 35. El subblandilur earnufei? Adde eumd.
ifc-icJ. 3. 4. 19. et Cat. 3, 3. 22. init.
SL'BCRACUlA, Cium, n. plur. 2. Isid. II,
Orig. 1. 65. Ala; (nominis) subbracbia -unt ap-
pellate eo quod ex els in modum alarum mo-
tus brachiorum inchoct.
SUBBRfiVIS, 6, adject, aiiquantum brevis.
PUn. 21. Hist. nat. 7. 20. (43). Saliujca folio
quidem stibbrevi et quod necti non pos3it.
SUBBULLlENS, enlis, particip. P. voe. seq.
SUBBULLlO, is, Ire, o. 4. Part. Ju66uf(ier.s.
— Subbullio est aiiquantum bullio.
I.) Propria. PUn. Palerian. 1. 11. Ut lavi
calore subbulliat.
II.) Translate. Cassiod. 7. MsL Ecel. 2. circa
med. Risus incontioens el quasi subbulliens.
SUBC.ELE5TIS vel succelestis, e, adject, qui
est sub c«elo. Tcrtull. advert. Paler.lin. 31.
Mubdomas subcslesiis.
SUBC.ERCLEU9, subcaruleas ueJ succ-sru-
ic-us, a, um, adject, aiiquantum csruleus. Cels.
0. 5. sub /In. Cre'.a subcxrulea.
SUBCANDi'DUS vel succandidus, a, um, adject.
aJiquaniulum candidus,ad eolorem caodidum oog-
nibil accedens, uircXsuxo;. PUn. 27. Hist, nat,
8. 39. (16). Folia bovla lingurr similia, minora,
subcandida. Adde ibid. 12. 94. (120).
SUDC'Al'IO vel succapio, cJpis, cSpere, a. 3.
idem ac euscipio. Agnoscitur a Cledon. Art.
p. 1935. Putsch.
SUBCAUTfi, adverb, aiiquantum caaie. y^pic.
8. 7.
SUBCAVO vil succavo, as, are, a. 1. suHodlo.
Schol. ad Juvenal. 1., 55. Quod pareui uslor,
subditi Heal icopla. strobe subter facto subca-
vet. l'.a leg. Crz-r.tr; tii John alilar seatit.
SUBCOMMUNli
SCBCiVl'S rel succavus, a, um, adject, ma-
ter eavus, concavo.Cato H. R. 151. Areas su>
eavas faeito, uti aquam continere pessint. Zu-
cret. 6. 056. Ve'ntus per loca subcava terra cot-
lectus. Adde ibid. 633. Adde Per. duet, de
limit, p. 232. et 260. el 303. Goes.
SUBCF.NUO. P. SUCCENDO.
SUBCfi.NO. P. SUBCffiNO.
SUBCKNTL'RlATUS, a, um, et
SUBCENTORiO, as. P. SUCCBNTURIO, as.
SL'BCENTURlO, unis. P. SUCCENTURIO,
ocis.
SUBCERNENS, entis, particip. P. »06. seq.
SUBCERNO vel auccetno, eer.nl J, ereTi, erE-
tum, cernere, a. 3. Part. Subcernens II.; Sub-
cretusJ. — Subceroo est cribro secetno, sxxpiuu,
or;&u (It. separare col vaglio, passare per lo
staccio, crivellare.stacciare; Fr. cribler, passer,
tamiser, trier; [lisp, cribar, cerncr; Germ
durchsieben; Angt. to range, bolt, searce, oj
sift meal). ,.
I.) Propria. Cato R. R. 25. Vinaceot quoti-
die recentei snecernito etc. cribrum illius rci pa-
raio. et ibid. 37. Partem de nueleis succermto.
el 151. Dimidiatum digitnm terram altam sub-
cernito. Id. ibid, 18. ad fin. Calx cribro sufj-
creta. Pilruv. 2. 5. Testa tusa et aubcreta. PUn.
IS. Hisl.nat. 11.29. (115). Postea farinano cri-
bro subcernunt. — Joculariter Plaut Pan. 3.
1. 9. Sieloe oportet Ire ar^ijos homini amaali
operam datum t.Nara lata qulTertf-sradus succre-
lu 'it cribro poliiaario.
II.) Translate, per metottjraiam, est ag.tare,
luecutere. ^ucf. Xtn. 492. de rnari qaod tetla
agitatur. Ae primum tenuis slnui ejicil ulieno-
rei: Progrediens late diffundilur et lubwrneni-
h. e. spisse crlspa'.us.
SUBCESlVDS. P. SUB5ECHTS.
SCBClDANEUS. P. SDCCEDAVECs.
SUBCINCTUS. V. SUCCI.NCTUS.
SUBClNERfClA, a, f. 1. V. voe. seq. In fia.
SUBClNERlCri'S, subcineritius Del succ:sa-
riciui, a, am, adject. («ub et ciais) qui iul> cl-
nere eoquitur. .
I.) Propria. Isid. 20. Orig. 2. 15. Subciam-
cius paois (sub) cincre ccctns et revenatus: ipsa
est et focaciua. Rieranym. 2. la Os. 8. 7. pa
hae farina fiet lubclnericius paois. P. MArj-
PIIULA. Adde Pulgat. tntapr, Ccr.. 13. 6.
■Imbrot. De Cain et Ab. 1.9. n. 35. ad Eto&.
12. 39. Subcincricia axyraa, qua Gra^ce ej^C^a-
*ia dicuntur, eo quod abJeondinlur in cir.era.
II.) Translate. Pulgat. inlerpr. Os. 7. 8. E-
^hraim faclus est subciacricius r^nis. — Uiuo
Subcinciicia, tc, f. I. absolute, sub-.lantiva-
rum mere, idem ac subcincriclus pani3. Say-
bros. foe. cil. Abjcoad;ta tensamus mysUrla, «:e-
■ji tenuit Abraham, qui subc:cer:c'u> taiL Cr.
Genes. IS. 6. .
SL'BClNENS uel auccitieoB, en'.is, particip.
V. SUCCINO.
SCBCINGO etc. P. SUCCINGO.
SUBClNO. P. SUCCINO.
SUBClSlVUS. P. SUBSEC1VUS.
SL'BCLAmATUS et
SUBCLAMO etc. P. SUCC.LAMO.
SUBCOaCTUS. P. COACTU5, a, om.
SUBCCENO, reclius subceno vel succeno, ?f,
url, are, a. 1. clam ceno, cenor di so'.la o di
nascoslo, uscSsircvsoi. Absolute Grt.'ba apud Qu;«-
K(. 6. 3. a mei. Et Galba dc piicibus, qui quum
pridie ex parte adesl el versati postero dio appo-
siti essent, Festinemus alii subcenaot, inquU.
SUBCCEHtfLEUS. P. SUBC.EItCLEUS.
SUBCOLOnATUS vel saeeulOMtai, a, cm,
adject, aliquaniisper coloratus. Iidi. 3. Orig.
10. 3. Tcrtia (charta) hieratica dicta, quad ad
sacros libros eligebalur, similis A-gcitc.r, sed
cubcolorala.
SUBCOM.MC.NIS, e, adject, promiscuu-s, «'=i'-
xoivs;. DioineJ. p. 301. 13. lieil. Est et quia-
tum gsnui (norninum), quod Grace epicciaon
dicitur, Latinl prumiscjum vel subcomrajne va-
cant, quod aut specie ma'culiol generii dicli-
niiur et limul -i juiCcai ctiim femioiaum g:-
SUBCOKOITOR
nos, ut passer, aut declinatur specie generis fe-
rninioi et etiam mascul'num genus siguificat, ut
aquila. P. EPICCENUS.
SUBCONDlTOR. P. SUCCONDITOR.
SUBCONSTlTOTUS, a, urn, particip. ab ioo-
sit. subconstiluo, subter statutus. Boelh. 2. Eticl.
geom. p. 1357. Mign. Isoplearus rectus sub-
eoDstitutus. At Lachmann. babet subter con-
stitutes.
SOBCONSCL, sfllis, m. 3. miDister consulia.
Jos. Scatig. I. 1. ep. 66. leg! putat in Inscript.
apud Gruler. 53. 10. Sed P. St'BCENTURIO.
SDBCONTInOAtIO, onis, f. 3. aubsequens
continualio. Priscian. 16. p. 1027. Putsch.
Conluoctioocs subcontinuativce eausam continua-
tionis ostendunt conscqucntem cam essentia re-
turn, ut quoniam, quia: ut quoniam ambulat,
•movetur. Quidara lamcn et has continuativas et
aubcontinuatlvas inter species causalium posue-
lont. Nee irratlonabiliter; et continuationis enim
et subcontinuationis per bas causa ostenditur
Teddi. Continuationis, ut, si ambulat, movetur :
eubcontiDuafionis, ut, quia ambulat, raovetur.
SUBCONTlNOATlVUS, a, um, adject, qui ol-
teri contioao sabordinatur, ut Conjunctio sub'-
eonlinuativa apud Priscian. loc. cit, in - voc.
prse.
SUBCONTRARlUS, a, um, adject, qui alter!
tubdilus aliquantum contrarius est. Soeth. in
Arist. de Interpr. ed. pr. 1. p. 320. Mign.
Fropoaitiones subcontrarias. el ibid. ed. sec. p.
470. ila? dicuntur subcontraris, vel quod sub
conlrariis posllas sunt, vel quod ipss superiori-
bua, sub quibus sunt, coutrarias propositiones
babeot. Id. De syllog. categ. 1. p. 800. Subcon-
trarise (proposifiones) sunt, qua; particuiariter
eidem idem bcec afOrraat, hcec negat. Hygin. De
limitib. p. 172. Goes. Septentrional) circulo aub-
contrarium australem appellant, et p. 173. Ab
boc cicmplo subcontraria? partis, qua videtur
eisdem boris illuminari, umbra describilur. et
max. Quam regionera quidara suhcontraria; par-
tis appellant. Alii minus rede scscontrarium et
sescontrart'ee legunt. Ita Furlanelto et De-Pit.
At Zachmav.nus leg. ubique sesconirarius.
SUBCONTOMELIoSE vel succonlumeliose, ad-
verb, aliquantum contameliose, Jfuj3piori>ca)c.
Cic. 2. Alt. 7. llercule, vernm ut loquamur,
suhcontomeliose tractatur noster Publias.
SUBCOQTJO vel suecoquo, «5quis, coquoro, a.
3. leullet coquo. Marcel'., Empir, 36. a med.
Mixta omnia subcoquantar igni.
SOBCORNIcDlArIUS vel succorolcalarias.li,
m. 2. optio sat adjutor eornicalarii. Inscript.
apud Gruler, 1108, 4. t. flavivs fhocvlvs scri-
so sVBCoitNicvLARivs. Ita .leg. etiam Oretli n.
6490. et Rellerm. ad Pigil. Rom. latere, p. 17.
c. 1., qui scribam subcomicularium putat esse
idem ac codicillarium. Io ead. apud Don. el. 6.
ti. 105. et Murat. 787. t. pro scri6. legitur
trib. b. e. Iribuni. Forlasaa hsc altera lectio
uoice araplecienda est.
STJBCORRlGO tie! succorrigo, Is, exi, ere, a.
3. aliquaotulum cdrrigo. P. in SEN3ULTJS.
SUBCORTEX vet suceortex, icis, m. et f. 3.
interior cortei, nostrates yulgo sottoscorza, La-
tinl etiam alburnum dlcunt. Peget. 4. Peterin.
28. Cortices mall granati, subeortlcem de ipsa
arbore.
St'JiCRASSULUS vel soccraseulus, a, um, ad-
ject, aliquantum crassus. Capitolin. Gordian. 6.
Corporis qualltate subcrassulus.
STJBCRESCO. P. STJCCRESCO.
SUBCRETOS. P. Sl'BCERNO.
SUBCRISPDS vel succrispus, a, am, adject.
qni crines babet aliqaantulum crispos, alquanio
crespo o.riccio. Cic. i. Perr. 44. 108. Vldetis
ilium subcrlspo capillo nigrum 7 P arro 2. R. R,
5. Cauda inferior pars frequealibus pills sub-
erispa. el ibid. 7. Juba equi subcrispa. Adde
Jul. Paler, rti geit. Alex. Of. 1. 13. Mv.ll.
SUBCROT1LLDS. P. SDCCROTILLUS.
SOBCROoUS vel suecradui, a, um, adject.
Don ontnlno coetut, mezzo erudo, non cotto in
tut!?, uiTto^sc. Cato R. R, 150. Brasgjcam co-
— 526 —
qaitQ paullisper, nti sabcruda aier. Cels. 6. 13.
Subcruduin incidendum, ne, si diulius ibi pus
permaoserit, os 1,-edat. Adde 7. 2.
SUBCRfJENTUS vet succruentus, a, am, ad-
ject, vfaipoi, aliquantulum cruentus. Cels. 4.
18. Descendunt autem pituits mucisque siuiilia,
intcrdum etiam leviter suberuenla. Id. 5. 18.
n. 24. Si facie contusa livor subcrueatus est.
SUBCUBO. P. SUCCOBO.
SUBCDBONEA. p. SUCCUBONEA.
SUBCTJLTRATTJS vel succultratas, a, um, par-
ticip. P. voc. seq.
SUBCULTRO vel succultro, as, Stum, are,
a. 1. <sub et culter) Part. .SuicuJfratus. — Sub-
cultro est cultro subter incido, concido, seco.
Apia. 4. 2. Subcultrare pulpas. et 8. 8. a med.
Tbymum subcultratum.
SUBCUMBENS et
SUBCUMBO. P. SUCCOMBO.
SOBCUMBUS vel succumbus, a, am, adject,
(sobcumbo) terminus ;n agris, dictus videtur,
quia basis aut stvlobalse, qua» columns succura-
bit, similis est. Par. Auct. de limit, p. 265. et
302. Goes.
SUBCU.NEATUS, a, um, adject, ei particip.
ab inusit. subcuneo, cuneis subler Grmatus et
fultus. Pitruv.6. 11. Subjecti etsubeuneatipostes.
SUBCDRA. P. SUCCURA.
SUBCCUATOR vel sucenrator, et etiam diui-
sim sub curator, oris, m. 3. qui curatoris lo-
cum tenet, umxrfaiitav. Julian. Dig. 3. 5. 29.
Eidem aliura subcuraiorein constituium. Inscript,
in Sullett. dell' Islit. archeol. a. S 851 - svo cv-
nator viAe ilamikiab svb cvnator OPEnvn pv-
Biicorutn.
SOBCURSlO. P. SUCCURSIO.
SDBCURSOR. P. SDCCUUSOR.
SDBCURVUS vel succurvus, a, am, adject, ali-
quantum currus. Ammian. 26. 9. exlr, Proco-
pius corpore non indecoro, nee mediocris stature,
Bubcurvua humumque intuendo semper incedeas.
SCBCUS, Otis, omn. gen. adject, (sub et cutis)
qui sub cute est, subcutaoeus. Gloss. Isid. Sub-
Cus, subcutaneus; intercus, intercutaneus; sub-
tcrcus, subtercutaneus.
SDBCDSTOS, odis, comm. gen. 3. qui pro alio
custode substitutus est, uiropu'XctJ, a'vnfuXo*.
Plane. Mil. glor. 3. 2. 54. ilunc subcustodem
suum foris ablegavit.
SDBCOtAnEUS, a, um, adject, (sub et cutis)
qai sub cute est, subtercutaneus. ^fur. Picl- E-
pist. 14. de Hadriano. Uic morbo subcutaneo
victuB, dolore ardent impatiensque plures e se-
natu esstioy.it.
'SOBCUTlO et deriv. P. SDCCUTIO.
SUDDEAI.BO, as, are, a. 1. subter dealbo.
Parro apud Won. p. 72. 11. Merc. Tages, r.uina
ne jacentem subdealbet. Sitcheler leg. dealbet;
alii sub deo aibet. Cf. iiiese Rhein. Mus. 21.
120. et Slunkel De Patron, verb. form. p. 74.
et seqq.
SUBDfiBlLIS, e, aliquantum debilis, alquanio
difettoao. Sueion. Pitell. 17. Venter obcius ,
alterum femur sobdcbile.
SUBDEbILITATUS, a, um, adject, aliquantu-
lum debilitatus, Lirs|ao&euiov. Cic. 11. Alt. 5.
Te subdebilitatum Quvas ratioaes tuendi mei
qusrere.
SDBDEFECTlO, onls, f. 3, (subdeDcio) aiiqua
defectlo. ^ugustin. Quwst. in llept. 1. 26. Quo-
modo acclpiatur, quod Abraham veniens in S.%y
plum celare voluerit uiorem suam esse Saram,
secundum omnia, qus de bac re scripta sunt,
utrum boc convener!* tarn saocto Tiro, an >ub-
defectio fide! ejus in (alligator etc
SCBDEFENDO, is, ere, a. 3. aliquantum de-
fcndere. Donat. ad Ter. Andt, 5. 3. 25.
SL'BDEFlCIENS, enlis, particip. P. voo. seq.
SUBDGFlClO, Hcis, ficere, n. 3. Part. Sub-
deficiens. — SubdeBclo est sensim deficio, an-
dat mancando. Augustin. Serm. 343. ed. re-
cent, sub fin. Si in labore subdeflclmus, ad-
Jutorium imploremut. Curt. 7. 7. circa mei.
Hae quassa adbue voce tobdeflcleuii Tix proii-
mls etaudientibos, diserat.
SUBDIST1NCTI0
SL'BDELSGO, as, are, a. 1. alter! in vieem
delego. Edict. Theod. !27. Delegare nemo de-
bet invituB, sed si is, qui a creditore subdelega-
tur, consensum delegatione prsbeas debere se
fateatur etc.
SL'BDlACON, rjnis, m. 3. subdiaconus. Cas-
siod. in en. ad Tim. 1. 3. Adjiciens quales cpi-
scopi, diacones et subdiacones esse debeant.
SUBUIACO.NALIS, e, adject, (subdiaconus) ad
subdiaconuro pertinens. ''enont. Pit. S. Mar-
cell. 6. Quum subdiaconali rainisterio fungeretur.
SUBDIACONUS, i, ra. 2. qui uno gradu dia-
cono inferior est, suddiacono, uTtoStaxovo;.
Imppp. Palentin., Palens el Gralian. Cod. I.
3. 6. PrcsbjleroB, diacouos, subdiaconos alqua
erorcistas et lectores, osiiarios et acoljlbos et-
iam personalium munerum eipertes esse praa-
cipimus. Adde Cod. Theod. 5. 3. 1. Augustin.
Ep. 83. 1., Isid. 7. Orig. 12. 23. et Inscript.
tVeapol. 1350. et 2064.
SUBDIALIS et subdivalis, e, adject. Da quan-
litate secundie sjllabu V. Lachmann ad £tt-
cret. p. 237. — SubdialiB eBt sub dio positus, po-
sto alio scoperto, Citai&pos. Plin. 14. Hist. nat.
1. 3. (11). Una vitis in Livine porticibus sub-
diale3 inambulationes umbrosis pergulis opacat.
Id. 34. ibid. 12. 29. (117). Cadmia super tenant
et subdialibus petris casdilur. Ammian. 19. 11.
4. Noatri pruinis subdivales moras difficile tole-
rabant. — Uioo
5u6dialc et per apop. subdial vel subdival,
is, o. 3. absolute, substantitorum more, sola-
rium sive parB domus superior, quaj sub dio est,
uirat&pov, Cnaftpw. V. SOLABIOM. Plin. 36.
ibid. 25. 62. (1B6). Subdlalia Grajcl invenere.
talibus domos contegentes tractu tepente. ter-
rant, balluli, allane. et TTieod. Priscian. 1.
2, In vase novo reponas diebus xl. in sub-
diva le. Ter lull, advers. Jud. 11. ex Pulgat. in-
terpr. Ital. Ezech. 9. 3. Subdival domos. Alii
leg. subdivale. At etiam in Gloss. Eat. Gr. p.
265. Pulcan. Subdival, utra&pov. P STJBTE-
GULANEUM.
SCBUIFFlClLIS, e, adject, aliquantum difflcl-
lis, t/'jio^oXsjtc'j. Cic. Amic. 19. 67. Eisistit boo
loco quredam quicstio subdifflcilis. Adde Soeth.
i-n Arist. de interpr. ed. sec. 5. p. 586. Mign.
SUBDIFFIDO, is, ere, n. 3. aliquantum difC-
do, difjidare alqaanto. Cic. 15. Alt. 20. Ego
quo die audivi, subdifGdere ccepi.
SUBDIMlDiUS, a, um, adject, subsesquialter,
ui7;,wo'Xioj : huic opponilur superdimidios tin
BusquUilier, Capell. 7. p. 251. Superdimldius nu-
merus est, qui ipsum aliquem numeru'm et di-
midium ejus habet. Contra ei iisdem numeris
minor mejorisubdimidius eat, quern Grasci lif-ij-
tuakwi appellant. Superdimidii rationem babeot
tria ad duo: subdimidii duo ad tria.
SUBBISJCNCTJVUS, a, um, adject. Frocuf.
Dig. 50. IS. 124. lime verba, ilia aut ille, noo,
solum disjuQctiva sunt, sed etiam subdisjuncliva :
disjunctivum est, veluti quum dicimus, Aut dies
aut not est, quorum posito altera, uecesse est
to! li alterum : Subdisjunctlvi autem genera sunt
duo; unum quum ei propositis Qnibus ita non
potest utrumque esse, ut possit neulrum esse, ut,
Ant sedel, aut ambulat : altciius generis est, quum
ei propositis fjoibus ita non potest neulrum esse,
ut possit esse utrumque, veluti quum dicimus,
Crane animal auf facit, aut palilur. — ' Subdis-
junctivw conjunctiones, apuJ Priscian. 16. p.
1030. Putsch, sunt, qure vece disjunctivarum
Qtrumque tameo esse signilicant, vel sitnul, ut
copulalivs, vel discrete. Siinul, ut Terentius in
Eunucho: vel rex semper maxiraas mibi gratiae-
agebat pro etiam rex. Discrete utrumque tamea
esee slgniflcal, ut tola die vel legit isle vel
cogitai.
SUBDISIINClIO, onis, f. 3. (subdistinguo).
<f 1. Est alia post primam disliheiio, rrsptB"**
otoXif. Mall. Theod. De metr. 3. 8. Sed quon-
iam de s;llabii ac pedibus abunde dictum est,
ad ipsam metrorum demonstrationem, dis'.inctio-
nem, subdistinctionem reniamus. ^ 2. Bit etiam
oota inlerruptionls io legendo, qua pionuncia-
SUBD1ST11SGU0
tionis lerrtteu* ila Buspcndilur.ut s'.alim id,
quod scquilur, Bocccdcre dsUjat. WTCfmYjMJ. , .'?'
mod. 2. p. 432, Putsch. — Tud. 1. Dxff. 145.
Inter distindionem et Bubdistinclioncin (hoc est
discrimen); dislinclio finem sensus facit, eubdi-
ii.iociio suspendit. Adde Cosntn. in Don. Art.
m. p. 230. ed. Hag.
SUBDIST1NGUO, sticguis, slicolum, stinguere,
a. 3. Part. Subdistingmndus. — Subdistmguo
est Bubdislinclionis notara appono et aermoms
cursum suspendo. Ascon. in Cic. &:: Ferr. 13.
32. ad illud: Si quid perperam judicarit wna-
tus: Multi Bubdistloguunt et separalim addunt
senatus, at quasi per inlerrogalionem osten-
dat etc. Porphyr. ad illud Horal. 1. Sat 3. 2.
Vl numquam inducant animum cantare to-
qati: subdiUinguendum cantare el sic rogati
"iuserendura. Jd. ad illud ejusd. 1. Ep. 6. 17, et
urtes suspice: potest et ad suspice eubdiBtingui.
SULDlTATrO. F. SUBDITO.
SUBDlTlCfUS vel subdilUius, a, urn, adject,
(subdo) «| !. Eit suppositious, supposto, finto,
iTae^sXijialos, ucd/ftijTee. — a) »e personis.
J'laut. Pseud. 2. 4. 62. Ubi bominem exorna-
lere, eubditicium fieri ego ilium militia eerrum
vulo. Cic. 7. Ferr. 27. 69. Si bunc eubditicium
srcbipiratam in eamdem cuslodiam dedisset. Alii
leclius leg. subditivum. et Lamprid. Elagab.
17. Sed portlcu8 defueraot, qua? postea ab boc
BuLdilicio Anloniuo eislruct.i: 6unt. — 6) De
lcbus. Quin'M. I. 4. 3. Et libros, qui falso vide-
runtur ioscripti, tamquara Bubditicios sumraovere
luoilia. *j 2 - Est etiara «ubditui. Ambros. Ep.
19. n. 20. Pra-rato, quod essent eubdililii Pala?-
siinorum, quibus sibi uecessitas obediendi etc.
SCHDlflO, oois, f. 3. («ubdo) f I. Ell aeius
subdendi. Farro Senlent. n. 50. ed. De-Fit (n.
00. ed. Iliese )..Excelle atisaimum genua doceadi est
eieniplorura tubditio. % 2. Est etiam subjectio.
7'ulgal. interpr. Hal. ad Uebr. 5. 8. ei Codd.
Sang, et Clar, Quamquara esset tiliua, didicit,
a quibus passus est, subdiliooem. Nosier babel
obedienliam.
SUBDlTITlCS. V. SUBDITIUIUS.
SUBDlTlVL'S, a, um, adject, subslilului, alle-
rius loco positus. *f 1. Geoeralim. Arnob. 5.
■p. 179. Sed allcgoiicis sensibua et subditivis in-
telliguntur omnia ilia secrelia. % 2. Speciatim
est subditicius, suppositicius, noo verus, unojSo"
XtfUMOf. Plant. Amph. 2. 2. 198. Namque de
illo subdilivo Sosia niirum nimis est. Adda Cic.
loc. cil. in SUBDITICIUS, .Sueton. JVer. 7. et
Senec. (E.lip. 803. — Iliac
Sub di'ituus vel subditivos, i, m. 2. absolute,
inscribitur una ex Cwcilii cotnaidiis. Gell. 15.
9., cujus fragraenla apud Mibbeck, Com. fr. v.
2. p. 47. Ujpoboliniius seu Subditivos. F. ibid.
odrJot.
' SUBDiTO, as, aro, a. 1. frequeniat. vel in.
tens, a subdo. Lucret. 6. 603. vis ipsa pcricli
Subdilal buuc stimulum quadam de parte limo-
ris. h. e. addil, Bubdit. At Lachmannus pro sufc-
(iilat liunc bebet subdit adhuc. Usum tamea va-
c'u conDrmat Gloss. Gr. Lai. Evs^upidjti) ; cla-
Tigo, subdito, pigoero. Cf- ellam iiid. 'Evsj^uf ia-
Ofic?; clarigalio, aubdilatio, pigneralio.
SL'BDlTUS, a, um, parlicip. F. SUBDO.
SUBD1TUS, us, m. 4. (subdo) id, quod suppo-
nltur. PV.n. 32. Hist. nat. 3. 13. (28). ed. Sillig.
loter letbargicos odor'u sufDtus eicitaat volva-
xcmque eianimatioces vel eobditu ac meDses et
secuadaa cienl. Alii leg. subdito; at F. ibid.
adoot,
SUBDlU et rectius divisim aub diu, adverb,
idum u.uod die sive ioterdiu. — Plant. HJost.
3. 2. 77. Audivit hio esse astaiem perbonam:
Bubdiu coli absque sole perpeluum diem. Est qui
Jcg. sub dio. At Lachmannus ad £ucret. 4. 211.
Quod aimul ac primum suu diu splsador gquai
Ponitur. p. 226. et seq. lectionem sub divo im-
probat, intcrpretaiur tamen sub divo, non intcr-
diu, primi io dio productl. Cf. Filruv. 5. 9., 6.
3. et 7. 1. EesL apud Paul. Diac. p. 71. 6. Milt.
Sub diu fieri dioimui, quod doq fit sob tecto,
V. tFcise ei riilschl fid Plaut. ^/j;t, loc. cil.
— 527 —
SCBDiVAL Ct
SUBDlVALE et
SUDDIYALIS. F. STJBDIALIS.
SUBDlViDENS, entia, parlicip. F. voc. stq.
SUBDlVlDO, Tldia, vlai, visum, vldere, a. 3,
Part. Subdivides et Subdivisus. — Subdl-
vido est post primam divisionem rursos divido,
suddiuiciere. Augustin. 6. Civ. D. 3. a med.
Tres libros its subdivisit, at primus lit etc. Adde
3. Trin. procem. Chalcid. Tim. 29. Eju» (li-
nets) sumraa pars ssindeos proiimum circulum,
xaTafrfc'ijoy, boc est sobdivideDB. TerluU. ad-
vert. Jud'. 11. ad fin. Hebdomades, qua? suot
subdivisaj io abscisiooem etc.
SUBDiVlSlO, onis, f. 3. (subdivido) alia post
primam divisio, suddivisiOTie. Hicronym. Ep.
58. t». 8. Pracipue in eo libro mibi tubdivisio
placuit. Adde Justinian. Cod. 3. 23. 37. et 6.
2. 22.
SUBDlVlSDS, », um, parlicip. F. SUBDIVIDO.
SUBDlVU.M. F. voe. seq.
SUBDIVUS, a, um, adject, qui aub dio est, ukcu-
gpoj. Gloss. Gr. Lai. •Tirai&poc, subdivaa. —
lime
Subdivum, i, n. 2. absolute, cailum serenum,
siidum, del sereno, epud TerluU. Pall. 2. p.
»iO, Oehl. Gloss. Lat. Gr. Subdivum, uirew-
~ SUBDO, dis, dldi, dltum, dere.a. 3. Part.Su6-
ditus sub A I. 1. 2. 3. et H. I. « sub B 1.
2. et io An-; 5u6dendus sub A I. 3. — Subdo
duo praicipue signiQcat.
A) Subdo proprie eslsabjicio, suppono: quasi
aubtus do, u'noTi'Sijfsi (IS- meiter solto, sotto-
porre; Fr. meitre sous ou dessous, placer des-
sous; Uisp. poner baxo ; Germ, untcriejen, on-
tersefien; Augl. lo put, place or set under),
occurrit autem cum Actus, rel, qua: subditur, et
tape addito rei, cui quid subditur, Dat. aul Ac-
cus. (fortasse etiam Abl.) cum prxp. sub; aut
absolute.
I.) Proprie. -^ I. Gooeratim, Liv. Andr.fr.
24. Hibbech. Subdere puerura aociils. Cato H.
It. 105. Muslum in aberium iofundilo, Igneiu
subdito: ubi bullabit vinum, igcem subdueito. et
ibid. 84. Sub teiium »ubde paullisper, postea eii-
milo. Cf. Cic. 2. Nat. D. 10. 27. et Liv. S.
30. Lucret. 4. 447. At si forte oculo maous uni
'Bubdila supter Pressit cum quudam seosu, Ui uti
vidcantur Omnia, qus luimur, fieri turn bioa
videndo. Id. 6. 1046. lapis hie Magoes quum
subditu* esset. Ovid. 4. Met. 631, ultima tellus
liege aub boc, et pontus erat, ubi Solis aobelis
/Equora subdit equis et fessos eicipit aies. 7*ac.
4. Ann. 6-2. Cn?pto ampbilbeatro, neque fuoda-
nieota per solidura subdidit, Deque firmis neii-
bus ligneam compagera superstruiit. Sueton.
Oth. 11. Quum pugiooem pulvlao subdidisset.
Sic Domil. 17. Pueio pulvioo subdilua. Plin.
14. Hist. nat. 2. 4. (37). Subdere furcas vitibus.
Id. 8. ibid. 16. 21. (55). leoncs jugo. Tac. 12.
Ann. 24. tamos aralro. Ovid. 4. Met, 721. ae
aqais. Id. 2. Art. am. 732. et 2. Pont. 6. 38.
ealcar equo. .Seneca Here. Fur. 366. I'acera te-
clis. appiccar fuoco. et Flaul. Cure. 2. 3. 18.
aliquem »ub solum, h. e. bumi Bteroere: butlare
a terra, et Ovid. 8. Met. 661. erat menss pes
lerlius impar: Testa partm fecit, quie postquara
subdita clivum Sustulil etc. Liv. 8. 30. a med.
Congesla in iDgenlem acervum bostilia arma sub-
dito igae concremavii. Ouid. 4. Fast. 856. sub-
dita Gamma rogo. Id. Heroid. 4.57. Paiipbae de-
cepto subdita tauro. Id. 14. Mel. 553. Carina sub-
dita oavigiis. e. 12. »'6id. 141. Vincla gale.-e sub-
dita memo. Plin. 4.. Hist. nat. II. 18. (41).
Caileta; (popu/i) majorei Unrao, mioores Rbu-
dopa subdili. afcitants alle radici. et Ovid. 4.
fon(. 9. 128. est oculis subdita terra tuis. Firg.
3. G. 371. avidis, ubi subdiia Qamma medonii.
Id. Cui, 90. b«o cura est snbdita cordi. Auct.
B. Afr. 78. Quam elephantus Io lliam Inermem
impetum fecisset eumque sub pede subdiiura pon-
ders suo premeret. Alii tamen rectius leg.
sob pedem. -*pul. 5. Slel. Lueernam intdere
eliquo ujnine. h. i, tejere, ah:'.si*t:e k*1
St'CDO
I'jpponere alicui operculo. pro sub iliqaO «S-'
mine; nisi rrvalis esse ablat. iostrumenti. % 2.
Specialim est subjicere, domare, sol!orr.et!3re,
sossiojare. Tibull. i. 1. 67. inferno Plutonli ■
Bubdita regno T.lagna deurn proles. /Vrs- 5. 124.
Libor ego. UDde datum boo surais toi tv-biCe
rebus i Ad domiaum ignoras, nisi quem vindicta
relaiatl Tac. 12. Ann. 40. Subdilus icpa'io
femins. frodent. 1. mgi ots?. 34. Csaaris Te-
lilla linquont, eligunl signum Crucia: Proque
veotosis draconum, quos gerebant, palliis, Pr«-
ferunt in3igne lignum, quod Draconem subdidit.
Claudian. II. cons. Slitich. prmf. G. SubdertC
Ilispanum ltgibus Oceanum. Sic IF. cons. lie-
nor. 42. Subdidit Oceaojra scxplris. ^f 3. lire
subscriber, adseribere, subjicere. Gell. 12. 11.
(et 19. 11.) Versus ipsos ex poematis Furiaais,
in quibus baec verba sunt, eubdidi. Auson. Ep.
19. Uis litleria jucundissimum poema *ubdid,e-
ras. Hieronym. prcef.ia Euseb. Chron. Littera
superioribus signii subdenda. ^ 4. Item lo-
quendo verba addere, soggiunsere. Auson, Grat.
act. 23. Uic lu paullisper baijisti, deinde illico
•ubdidisti: Quid de duobus consulibus etc. Ad'lc
Cyprian. Ep. 2. {at. 8.) n. 3. «J 5. Item ob-
jicere, esporre. Lucret. 5. 102. rem aliquaia
oculorum subdere visu. h. e. subjicere ocaIis._
visu pro Bifid. ^ 6. Apud Grammaticos subi:
dieilur litten, qua? in dipbtbongis secundum oc-
cupat locum. Terentian. De tmlr. 420. Ei qui-
bus statim videbis-semper i vel n ILat'.nai posse
suudi ceteris. ^ 7. Apud Loijieos subdiia est
p*rs propositionis,'qua? et lubjeela dieilur, rs\
subjectum. Apul. 3. Doom. Plat.
II.) Translate. 5 1. MetaphorA suwpta a su-
per, paragr. I. Lucret. 3. 3uJ. >'se nimis irai
fas umquam iubd\ta percit Fumida. Quir.til. 1»
2. 25. Sibdere acriores ad studis dicsndi fases.
Liv. 8. 32. ad fin. Subiere igncm ac m3tsriam
s.dilioni. Ouirf. 5. Trill, 1. 76. Ir.genio stioa-
lus subdere Fama solet. Scmca Ajam. 133. Me-
tus subdit sti.ioulos doluri. Liv. 7. 40. Subdere
aticui spiriius. — In illo Cod. 10. »0,.3. Sub-
dere supplicia gravissima. subdere est pro adhi-
bore, far uso, adoperare, impiegare. *| 2.
Metapbora a super, paragr. 2. ducla. Plin. 3.
i:p. 19. Vereor, ne ait incautum,' rem tarn ma-
gnam iisdem tempeitaiibus, iisdem casibus tub-
dere.
B) Subdo est ct.am suflicio, sobstituo in lo-
cum alterius, a'vt'.x^iozr.u:, wpttrPCf"- ( II - s0 "
sa'tuire; Fr. niettre a la place, sulstitutr-;
Uisp. subslilnir; Germ, an die Slelle sef.en;
Angl. to suisiilute); occurrit autem cum Ac-
cus. object), Bipe addiio, rei, cui quid tubdilur,
Dat. aut Ace. vol Abl. et pr.x-p. t'n vel pro.
•f.l. GeneTatim. Cic. Dom. 32. 83. Quis io.
ineum locum judicem subdidit? Id. i.Ferr. 5.
12. Quid de si lie respondeat, quos in eorum
locum subditos domi sue rcservaviii Feslus p.
3i3. 3. Hull. Subditus dieilur is, qui io demorlui
judic'n locum judex datur bis, qui euin babticiant
judicem dumlaxatin esmdoro rem vel litem. Adde
Paul. Dig. 5. 1. 60. Propcrt. 3. 21. 34. Nee
solvit Danaaa subdita certs roles. Plane, apud
Cic. 10. Fam. 21. 7. Plin. Paneg. 25. ci Quin
til. 3.6. 54. Gell. t. 4. tub fin. lmrauiavit ergo
et subdidit verbum el verbo, quod omiserai, fl'
nilitoum. 1 2. Speciatim est per dolum el f.'ac-
dem unum pro alio lubsliUiere, Actum pro vero
subjicere, osteodere. Ter. Ueaui. t,3.t± Sub-
ditum se suspicator. supposto. subditicius. Liv.
40. 9. Ma subdiluro et pellice genilum appel-
lant. Tac. 14. Ann. 40. Subdere tosiamentum.
falsificare. et Paul. Dig. 4. 10. 19. partura. h.
e. unum pro altero matri spponere, vel ci. quru
Don pcperil, alienum iofantetn subjicere. Tac.
1. Ann. 6. ad fin. (et 15. ibid. 44.) Abolcndo ru-
morl Nero subdidit reus el qu.nsilissimis piynis
aCecil. h. e. falso reos egit. et 3. i'6ul. 67. El ne-
quis Deeemriorum juvaret periditaotem, maje-
I'.aiii erimina suWebsntur. ti pojeifoiso. ei 6.
ibid. 36. Subdiio rumore, lamquara Mewpota-
mlam invasuras, ipana una falsa voce, et A-
cui, 10. J/et, la ej-.-s potior.ii vice sutdilur alia.
SUBDOCEO
tcil. venenata. *f 3. Hem suborrjare, summit-
tere, subornare. Plant. Merc, argum. 2. 9. Hie
filium eubdiderat viclni: patar Vicinum. Tact.
Ann. 59. Adsimulabat Judlc'u paries, snbditis,
qui accusatoruin nomina austinereol. — Hinc
Part, prater, pass., cuju» eietapla retulimua
Subdila, orum, n. plur. 3. absolute, subitan-
livorum more. T 1. Bes sobter posits. Ambros.
in Ps. 118. Strm. 9. n, 1. Nee Prophets me-
xUura bujusmodi Intelleclum videlur admittere,
an series aubditornm. ^ 2. Eliam medica-
menla, qua; la podicem Immittuntur, supposte.
Plin, 20. Hist. nat. 5. 20. (43). Caspa hamor-
ihoidai pellunt, subdita pro balanii. Id. 22.
ibid. 9. 11. (25). Giycyrrhlxa usu» la eabdilia,
decoda ad terlias.
Subditi, orum, ra. plar. 2 absolute, aubltan-
tivorum more, qui ditioni alicujue parent. Am-
bros. Apol. David 7. tj. 34. Eiereuit etiam
aubditos ad virlutia ofGcium, uS etiam per pe-
ricula regali imperio voluotarii milites obtem-
perareot. Vulgat. interpr. 1. Tim. 1. 9. Lei Justo
non est posita, aed injuetis et noa aubditis.
SL'DDOCEO, dCces, dOcere, a. 2. loco alterlua
dacure aeu vicem praceptoris occapo. Tel boria
lobsccivis doceo, ojroo"i5a'cxw. — a) Transiti-
ve, seu cum Accua. Ctc. 8. All. 4. Clcerones
nostroa meo potiua labora aubdoceri, qoam me
aliutn lis raagistrum quarere. — 6) Neutro-
rum more, seu absolute. Augustin. 8. Confess.
6. Subdocere grammaticoi. h. e. vicem gerere seu
occupare.
SUBDOLTOR, oris, m. 3. (subdoceo) qui post
allom docct, sottomaeslro. Auson. Profess. 22.
Victoria aubdoctori sive proscbolo.
6UBD0LE, arlverb. (aubdolus) callide, con fur-
beria, furbescamenle, u'jrouXuj. Plaut. Trin,
2. 1. 12. 5ubdole blaodiri. Cic. Brut. 8. 35.
Acute, aubdole, veraute. Sail. Jug. 108. Subdole
specular! consilia alicujus.
SUBDOlENS, eotls, particip. ab inusit. tub-
doleo, aliquantum dolent. Call. Aurel. 3. Acut.
2, 7. Subdoleni fauclum «ensu>.
SUBDOlOsITAS, atia, f. 3.<aubdolosus) occulta
deccplio aeu dolus. Cassiod. in Pi. 49. 19. Priua
de furlo aique de adullerio arguit peccatorea:
nunc eliam de conaeientia pravltate'et lingua
Bubdolosllalibus accusantur. Isid. 10. Orig. 229.
Pellei - dicta a fallacla {lege pellacia), Idesl vex-
eutia, aubdoloaitate Tel mendacio.
SUBD(5lOSC9, a, om, adject, (subdolus) oo-
culte doloaus. Cassiod. in Ps. 106. 34. (llentea
aubdoloea. Gloss. Lai. p. 277- n. 223. Ilild.
Subdolosus, aslutua.
SUBDOlUS, a, am, adject, frandolentaa, aatu-
tus, doloaus, occulta decipiena, ingannatore, a-
ituto, a'rraTJiXo'j.
I.) Proprle. Plaut. Epid. 2. 3. 13. Quo pa-
cto Gat subdola adveraua aeoem. Ouid. 1. Art.
am. 598. Fac, tilubet blaso aubdola lingua sooo.
57::.'. Jug. 42. At Jugurtha, eognita Tanilata le-
gali, auhdolus ejji augero amcnliam. Id. Cat.
5. Animus tutlai, subdolus, variui. Tac. 6. Ann.
51. Occulliis ac subdolus lingeudii Tirtutibus. et
ibid. 6. liuinanrm anlmum subdola modestia ta-
gens. Plaut. Capt. 3. 3. 5. Subdola trieodscia.
II.) Translate, rcferlur ad Inanims, quiliua
falls quia potest. Tac. 5. Hist. 14, Ea loci for-
ma, incerlis vadis aubdola et nobis adversa. Mar-
tial. 3. 53. Sed leodit avidis fete aubdolura
turdis.
SCBUO.UO, ae, are, a. 1. domo, aubigo. Plaut,
Asin. 3. 3. 112. Sic isti soleot auperbi aubdo-
mari.
SUDDt'BlTANTER, adverb, tjubdubilo) eubdu-
bilando. Rufin. ei Orig. select, in Ps. 41. 10.
Subdubitantor dicere.
SUltuCDfTO, as, avi, are, n. 1. noonibil ad-
dubilo, parumper dubito, dubitare alauanfo,
u'ir£v5oia'J<i). Cic. 44. Alt. 15. Jam enim dlco
nieuin: antea, crede mibl, aubdubitabam. — Cum
parilcula relative. Id. 2. Fam. 13. circa med.
Significabas ta subdubltaro, qua essem erga Il-
ium TotuntalB. Rufin. el Orig. select. In Ps. 2.
3. Subdubilasse, ad quid ista fierent.
— 528 —
SDBDCCO, decis, duii, ductum, dacece, a. 3.
^ubrluxe, pro subduxisse, apud Va-rron. 2. R.
B. 1.6. — Item su6dui(i', pro iu5duiisls,apud
Ter. Eu'n. 4. 7. 24. — Part'. Su&ductus fere in
omoib. paragr.; .Su&duclurus aub B 1.; Sub-
ducer.dus Bub A I. I. 6 et II. 2. — Subdaco,
proat panic, sub, qua eomponitur, ett aubius,
aubter, infra, aut est quasi sursuro, duo prafci-
pua et aliquantum diversa signifies'.,
A) Subduco, a tub, aubter, Infra, est aubter
aafero, clam aubtrabo, u'fiefa'fo), ofatpe'ro (It.
togliere di sotto, sotto via o sotlo mano, di no-
scosto, portar via, toltr-arre; Fr. retirer de des-
sous, retirer, iter; Disp. substraer, guitar, ar-
rancar ,• Germ, darunter wegziehen, wegneh-
men; Angl. to take or convey avay by stealth) ;
occurrit autem enm Accos. taulurn, aut cum ad-
dito Dat. vel Ablat loci, unde quid aubducitar,
per prsp. ab, ex, de, aut sine prsp.
!.) Proprle. *f 1. Generatim. — o) Dniver-
aim. Cato II. R. 105. Ubi bullabit vinnm, ignetn
subdocito. Cces. 2. B. C. 23. Nave» ei prado-
oum bello subductas reflciendaa curavewt. Ctc.
4. Fin. 15. 42. Subdacere reram fandamenta.
Liv. 9. 11. furto aliquid. Plaut. Merc. prol. 65.
Fluvius rapiduB raptori pueri aabduiit pedes. Lu-
ean. 2. 717. Rapta puppe minor aubducta eet moo -
tibus Argo. Triphonin. Dig. 28. 2. 28. Subduclua
de poteslate". Rursum Cces. 2. B. C. 11. Complnri-
bus lapidibua ei turri subductla. Virg, 6. /En. 52S.
Odum capiti eubduxerat aneem. di sotto il ca-
pezzate. Utp. Dig. 10.2.14. Rem dejudicio «ub-
ducere. — Subducere se, clanculam et aensim
ae rcmflVera, aoftrorst, ritirarti. Plaut. Asin.
5. 2. 62. Tempos est subducere bine me. Nepos
Alcib. 4. Clam se a cuatodlbua subducere. Ouicl.
7. Met. 781. ea a vulnere. Id. 5. TrisL 14.27.
Be nimbo. Ter. Eun. 4. 7. 24. Mibi ante ocu-
loa coram amatorem addutti luum, et cum eo
clam te aubdoui mibi. Cic. 3. ad Q, fr. 4.
I. De circulo ae subduiit. — 6) In re mi-
litari. Sail. Jug. 103. Ulilites disperaos In u-
oom eoDtrabit, deio cuuctoa pleno gradu in col-
lem aubducit. rilira, retrahit. Sic Cces. 1. B.
G. 24. Coplas in proiimum coilem aubducit.
Liv. 7. 34. Spatium consuli dedit ad subducen-
dum tgmen in requlorem locum, Id. 36. 18.
Uostea pulal loco Intra muuimenta, aubductis or-
dinibut, eonccaserunt. — In illo Sail. Cat. 62.
Reliqoa signs in aubsidiis artiua collocat, ab bia
centurionea omoea lectos, pr<eterea ei gregarlis
optume queraque armatum in primam aciem aub-
ducit. subducere est abductos ei aubsidiis in pri-
mam aciem adducere. «f 2. Speciatim eet de-
mere, auferre, togliere, levare. Pic. 2. Tusc.
17. circa med. Subdue cibum unom diem atble-
ix. firg. 3. Eel. 5. alienus orea custos bis mul-
get Id bora: Et sucus pecori et lac aubducitor
agnis. Juvenal. 11. 142. Neo frustum caprea
subducere, neo latua Afrz Novit avis nosier ti-
runculus, levart trinciando. et Sueton. Tib.
21. Subducere materiam luroultus. Ovid. 3. Fast.
587. carbasa torto lino. h. a. funibus deducere
et vonto subtrahere, ammainare. Sic Zucan. 6.
287. vela procella. Ovid. 3. Art. am. 123. ter-
ra suhilucitur aurum. si cava di sotto la terra.
et Lucan. 6. 519. cubes subducunt sidera. cuo-
prono. Pirg. 3. AZn. 565. Subducta ad Manes
Imoi desedlmus unda. Pellej.ii. 100. eztr. Julia
relegata in insulam paliisque et parentum sobdu-
cta oculia. ^.3. Hem furtim auferre, aurripere,
rubare, fur are'. Plaut. Cure, 2.3. 81.Coodor-
miscit. ego ei subduco anulum. Martial. 12. 29.
Subduiit tnappas quatluor Uermogenes. Id.' 8.
59. Subdacere alicui pallia a eubito. di sotto il
goinito. et Parro 2. R. tt. 1 . 6. Alreus p«cu-
dem auream aibi Tbjeslem aubJuie queritur.
(V. Cic. 3. fiat. D. 27.) lo Ulo Utp. Dig. 47.
II. 7. Saccularii, qui velitas In eacculis arses
eiercentes, partem aubdusonl, partem sub-
trahunt etc. subducere est elicero pecunism ad
ae carniinibus, vel qua alia raliona illicita : sub-
traliere esi manu auferre. .SubJucimus arte,
fare sparire: subirahimut mano, rubarg. Us
Cujac. I, 10. Obftrvat, c. 27. Martial, 14, 42.
SUBDUCO
Subducla est puero namque lacerna tuo. floral,
1. Od. 3. 27. Ignis ffitberia domo aubductus. Id.
t. Ep. 17. 54. Aut cistam edractam et sub--
ducta viatica plorat. % 4. Item sspe est eri-
pere ac liberare a moleslia aut periculo, tot-
trarre, liberare. Virg. 10. Bn. 50. et 615. Sub-
ducere aliquem pugnas. et tbid. 80. manibas ali-
cujus. Juvenal. 1. 15. manum ferula;. Ovid. I,
Trist. 4. 27. animam sava morti. Id. 1. font.
5. 24. colla oneri. Pellej. 2. 72. 5. sliquera
periculo. ^ 5. In re medica, subducere alvum,
ducere, ciere, lubn'carg, ntuouere. Propria Ti-
detur esse, per loferna ciere, ut eljetaribus. Cels.
3. 4. Asclepiedea medicaments eastulit, alvum.
non totiea, led fere tamen in omni morbo aub-
dutit.
II.) Translate. % i. Pro demittare. Virg.
9. Eel. 7. qua ae subducere coitus IneSpiuDt
mollique jugum demittere cliyo. h. e. demiltete
Be et desioere. Plin. 5. Ep. 6. a med. Hie quo-
que foas oascitar simutque eubducilur. ^ 2.
Subducere rationem, ducere, ioire, putare, far
i conti, sottrarre, qaod fere Qt subdaceodo ab
altera aumraa, at, quid in altera reliquum ait,
apparcat. Plaut. Capl. I. 2. 89. Ibo Intro, at-
que intus aubdueam ratinncnlam, Quantillurn ar-
gantl mihi apud trapezitara eiet. Cic. fragm.
apud If on. p. 399. 1G. Jferc, Incondis subdu-
cendiaque rationibut. et 2. Fin. 19. 60. Quid?
fortes Tiri voluplatumoe ealculia aubductis prce-
liom ineunt? et 3. Nat. D. 29. 71. Medea et
Atreue, inita aubdoctaque ratione, acelera modi-
tantes. a conti faili. — Ad illud Ter. Adelph.
5. 4. 1. Nornqoam [ta quisquam bene subducta
ratione ad vitam full etc. duceri, inquit Donat.,
est digilis computare apnd alium el palam: suf>
ducere, apud aeipanrn et secreto. Scd boe disorl-
mea god eat perpetuam. — Absolute Ctc. 5. Alt.
21. a med. Asstrtunt, eubducunt: ad nummum
coavenit. — Uinc Part, prater, pasa.
Subduclus, a, um, adjective quoqua oeearrU;
uode Comp. 5ubduc(t'or. — Subductos eat ra-
raotut, rimolo, riposte, ritirato. Plin, 2. Ep.
17. ante med. Cubiculum aubductam omnibua
Tends. Capell. 6. p. 192. Concavis aubductiotU'
terra latebris abderetor.
Bj Subduco, a sub, qua moturo ad supomai
sigolQcat, est sursuro. duco, toilo, Jira'Xu (It.
tirar da sotlo its au, sollevare; Fr. retirer
de dessous, iltvir, hausser ; Iliap. conducir,
llevar de baxo en alto; Germ, von unten
emportiefien, riervor bringen od. sckaffen, in
die Hohe Ziehen; Angl. to draw up, list or
raise up) : occurrit autem absolute, aut cum Abl.
loci, unde quid aubducitur, et- prap. ab, at, aut
Bine prap. ; ant cum Ace. vel etiam Abl. loci, quo
quid subducitur, et prap. in aut line prap.
^ 1. <3er-.erat.im. Cato R. R. 157. sub firfc
Uraisica.n ad nasum admoveto : ita aubducito
s jsuro acitnam, quam plurimum potcris. Plaut.
Aulut, 2. 7. 3. In puteo cenam coqoant: Coctam
indi; nirs Li m aubdueemua corbulis. Liv. 27. 29.
a med. Cataraclaai funibus -subducunt in tantum
alliiudinis, ut aubira recti posscnt. Plin. 2. Hist.
nat. 11. 8.(49). Use ratio inorlales animos oub-
ducit in c-elum. did. 2. Fait. 3S7. tunicas ora
subducere ab iroa. et 5, ibid. 611. de Europe.
Sape puellarei aubducit ab aquore plaotas. aha
e rilira. et Liv. 17. 10. Diiil, subducturum per si-
raul UioHf m reQciendi quaadam uavea. k. e. ei aqua
in lerram et sub navalia tracturum. Adds Vi r j.
i. /En. 555. et 577. el Cces. 3. B. C. 23. in
fin. Plant. Most. 3. 2. 50. Mavis sabducta erat
tulo In tma. Uorat. 1. Sat. 2. 26. tunica us-
que ad inguea subducts. Plin. 9. Hist. nat. 40.
70. de cunicuiis marinis. Ac Bjpo jam subducti,
e iiiftnibuj auferuntur. h. e. ei aqoa in narent
sublrti. Id. 20. ibid. 14. 53. (.150). Meats ra-
cenlis bucui nariu"3 vilia ipir it a subduclua emen-
dat. el 30. ibid. 13. 38. (112). Saoguinem «i»W
in oaribus congulum agQiouin subductum rel in-
fuium. ''irg. 3. -£n. J35. eicco subducta lit"
tore puppes. Ovid. 2. Amor. 9. 21. Longaqaa
Bcbduciam eelant navalia pinum. Avien. Ptrieg.
(Dt-.cr, orb-) 99, procerai tubdiieU in a«!f« M-
SUBDUCTABUJS
lunulas. - Subducere tupercilium ^dueere
erftrre, inahare: quod tristliia jut gr f , i" '
sut severitati. Indicium est. ftr^Wj* «*
». 399. 30. Hiere. Quura anlebae v.debam «U
friates, turbido vultu, aubduetii cum «np«e"'»
■enet. Tarro Mfc Ego, uou. scilicet antiquo-
rum horolaum, lubductii lapcrdttii dicaro. Se
nt ca Ep. 48. circa med. Subducer. •»P»".h»-
Adde etsmd. I. Benef. I. el Zreu.u-r. ******
19. 7. (ubl quidara putant, ipsum wiMuelwu-
pereiKcarptores vltuperooes sues «PP«"« , j*->
Sic /Yoperf. 3. 8. 13. Nunc volo aubducto gra-
»ior proeedere folio. «| 3. Specai.ro in re
medica de «a duetiooe dlei'-ur, qus per •opera*
0t. Ge«. 4. ««• la eibua el subdueit sensim ai-
vum et Isvigat. Cf. ^ I. 5- .,,„„. „ t
Ho mo aym. Diicrimen Inter tubducere et
au&fra/iere V. tab d L 9. »..«_
SUBDUCTABI09, a, ura, adject, (lubdueo) Idem
ac ductarlus, quo quid aubducitur aeu levator.
Calo B. R. 12- 68. et 135. Funes loreos quln-
que, .abduetarioe quinque, medipootc-s quinque.
— 0a /one sufcduetariG- lo re nautlca, Italica
collatore, T. Gaglietmolli, Di due navi Horn.
etc. p. 53. ed. fere. Cf. voc. aeq.
SCBDUCTlO, Snis, f. 3. (subduco) actus sub-
duceodl, Ideal aubtrahendi, \>xayu>in> uits£a7U77),
vpaiptotf. , . , _ .
I.) Proprie. * 1, Geoeratim. Jul. Valer. ret
gett. Alex. M. 1. 23. Subducilonea aqua. 5 2 -
Speclatim in re naulica. Cces. 5. B. G. 1. Ad
celeritatem onerandi subdoetionesque paullo Ta-
cit bumiiiorea (nauel), quam quibua in noitro
marl oil comuevimus. e per tirarie in secco.
niruv. 10, 5. in /in. Fuaibua et trochleu eub-
duetiones oavium efUciunlur. Adde Theod. Pri-
seian. 3. 6.
II.) Translate, a algniQeatione subducendl, qua
ad rationee aeu caleuloa pertinet. Ct'e. 2. Oral.
30. 132. Statira oceurrit naturali quadam pru-
deotla. non bi» lubduclionibua, quas iiti doceat.
SUBDUCTlSOPBRCaiCARPTORES. V. CAR-
PTOR et SUBDUCO.
SUBDUCTUS, a, um, particlp. V. SUBDUCO.
SUBUULCIS, e, adject, nonnibil habeni dul-
C8dinia, un po' dofce, JicoYXuxu?. Plin. 28. Hist.
not. 8. 37. (58). Radii lubdulcla, in petria oa-
aceos aut aub arboribui vetustia. Id. ibid. 10.
63. (72). Intua album ineludl, lapore subdulce.
Adde ^ugustin. Ep. 25. et JUarcell. Empir. 29.
SUBDUPLEX, pltcia, omn. geo. adject, idem
ac aubduplua. Boeth. 1. Arilhm. 30. Manifestura
eliain hoc eat, quod horum comites (numeri)
semper cum sub prasposilione dicentur, ut est
subduplei aosquialter, lubduplei laaqulterliua,
subduplei sesquiquartus et ceteri qulderu ad bunc
modum. Id. ibid. 31. Hie quoque illud meml-
oiase deberaus, quod minores el comitea non line
sub prspositiooo nomiaaotur, ut ait subdupiei
superbipartieus, aubdupiet supertripartiens.
SUBDOpLOS, a, um, adject, ita appeilatur nu-
meius, qui ab alio bit continetur, ut unitaa a
binario. Boelh. 1. Arithm. 23. Si bia majorem
numerum minor nuinerua mstialur, tubduplus
vocabitur ; ai vero ter, subtriplui etc. et lit per
hac in infinitum progrenio additaque eoi sem-
per su6 praepoiitlone nominabia, ut uquj duo-
rum aubduplua, trium aubtriplue etc.
SOBDOHUS, a, um, adject, aliquantum durua.
1.) Proprie. Cela. 5. 28. n. 14. Subduruni et
in ium.no perasperum.
II.) Translate. Q. Cic. Petit. Cons. 12. 45.
Hoc probabile est; illud alterum aubdurum (ibl
booiini 1'latonico suadere. h. e. subdifiicile.
SUBEdO, Edia, edi, Esura, Edere, a. 3. Subes
pro subedit babat Plaut. fragm. apud Paul.
Diac. ei Pest. p. 90. 3. Mull. Sic me subes colti-
die, quasi fiber lalicein. — Pari. Subesus. — - Sub-
edo est subtus edo, mangiar sollo, uroTpoJYw.
Ovid. 11. met. 783. e icopulo, quern rauca sub-
ederat unda, Decidil in pooium. — Ilinc trans-
late. Sieronym. 1. in J er em. 2. 37. Omne coq-
tritum est el ita lubesam, at nihil in eo ulili-
taiia Taleaot reperire. lie cl. Furlanetlo lejecd.
vijelur; alii* Tero auovssum.
Tom. IV
_ 529 —
SCBELLO. r. SDBVELLO.
Sf'QEO, i«, I»« et scepius li, Hum, ire, «. tor-
Jsubiv'i a'pud 0»i/ .. Past. 314., ^ 2.
Silv. i. 155., Aput. 4. Met. 15. et Tac. II.
^nis 24. Hitter; ubi tamen Bofm et ./Ytf/perd.
i«. 'subiimut. - Subit pro su&iie, secunda
product., apud Stat. 2. Theb. 474. Jam stratum
I.iona linquen., Te, Meleagre, subit : ibl demum
cuspide lata llsait etc.; niai malii id per sjneo-
peo factum. Ceterum JUulhrut ad Lucret. p.
106 el seqq. deraonstrare sludet, formam sit, cum
cornpositls, altera eitcnta proferendam ease pro
le£ ut apud llarini Fr. Arv. p. 30. etc.; bine
apud Ovid. 1. Mel. 114. legit suoiit arje.ilea
proles pro aubittaue. V. qars erudite ibi adnot.
— Item subisti, subisse pro sufcuati, subiisse et
slmilia. V. infra. — Part. Siaisen* I. 3. b; Sub-
Hut In fin.: S»biturus II. l.o; 5uoeundui I.
8. 6 et II. 1. a. — Subeo eat subtui eo, aueee-
do, uirs:fu (It. anriar aotto, entrare; Fr. nller
ou venir sous, se metlre sous; Uisp. andar o
venir baxo 6 debaxo, meterse debaxo ; Germ,
unter eiwaa gehen od. kommen, hineinrucken ;
Aogl. to go or come under): dic'.tur autetn turn
de rebua turn de peraonia, et oceurrit intransiti-
ve, aspe tamen regit accusativum vi prapositio-
nia: est enim ab eo et sub.
I.) Propria. ^ 1. Generatim. — a) Abso-
lute. Virg. 2. -Sn. 707. care pater, eervici im-
ponere oosiraj: Ipse aubibo bumeria. Celt. 3. 8.
ante med. VenaB, incipiente fobre, subeunt et
quiescunt. n. e. subsidunt. — b) Cum Dtt.rirg.
6. A£n. 222. para ingeoli aubicre feretfo. Varro
5. £,. L. 113. Mull. Stamen a,stando: sublemen,
qi'iod aubit alamini. Sil. It. h. 283. Aut dumia
subit, albentl al aenslt in atbra Mbrantem niius
aquilam, lepus ore citato. Alii dumos legunt.
_ c) Cum Aceui Ovid. 1. -Faif. 314. Octipe-
die frustra quiruntur brachia Cancri: Prsceps
occiduaa ille subivit aquas. Horat. I. Sat. 9. 21.
asellua Qaum gravius dorao iub.it onus. Cols. 1.
B. G. 30. exlr. Qui intra anoos quatluordecim
tectum non subissent. Plin. 10. JJist. nat. 45-.
62.(128). Leonea Jugum lubeant, Virg.Z. JEn.
tl3. El junctl eurrum domios subiere loooea.
Curt. 7. 6. 8. Lectica militari ferebatur. quam
pro ae quisqua equea pedesque subire certabant.
— d) Cum Ablat. Slat. 1. Theb. 406. subit
uoo tegmine, cujua Fusua bamo gelida partem
prior boapes babebat. — e) Cum Aec. et ptxp.
in, sub. Ovid. *■ Met. 600. de anguib. in ap-
poaiti oemoria subiere latebraa. Civ. 37. 4. anle
med. Casio sereno interdiu obsccrata lui est,
quum luna aub orbem solis subisset. % 2. Spe-
clatim est accedere, accostansi, farsi sotto. —
a) Absolute. Cast. 1. B. G. 86. a med. Alii
tela conjiciuot, alii testudlne facta subeunt. —
6) Cum Ace. et .pra>p. ad, inter, contra, aut
sine prap. Virg. 8. Mn. 359. ad tecta aubibanl.
Liv. 34. 16. Legionem subire ad portarn castro-
rum jussit. Id. 31. 45. Diversis partibus rei et
legatus R. ad urbem subeunt. Id. 2. 31. Loco
iniquo aubeuodum erat ad hostes. Val. Place.
4. 299. bos inter Pollui subit et trucis ultro
Advolal ora tirl. Ouid. 4. Pont. 7. 33. Ingen-
lique gradu contra fcrrumque locumque Saia-
que brumal! grandine plura subis. Liv. 36. 18.
ad fin. Mult! leraere aubeuntes vallum traosfiii
sunt. Virg. 9. /En. 371. Jamque propinquabant
cailris murosque subibant. Alii leg. muroque.
Sic 7. ibid. 1 60. tecta Ardua cernebanl juvenes mu-
roque subibant. Alii tamen leg. murosque. Servius
ait moros secundum naturam esse, muro per d:i-
tivum, Dguratum. Quid, li muro sil abiaiirusl
tf 3. Item ingredi. — a) Cum Ace. Horat. I.
Ep. 7. 33. Mjcra cavum ri-petes arlu.n, quem
macra subisli. Lucan. 1. 21 1. latum subeanl ve-
nabula pectus. Val. Place. 3. 105. subit ilia cu-
spis. Horat. 1. Sat. 5. 25. Milia turn prar.si
tria repimus alque sub.oius I.nposiium snis lal*
candentibus Antar. — Passire. Juvenal. 10.2.
si subeialur prospers caslra. — b) Cum Abl.
Virg. 3. /En. 292. Liltoraqua F.piri leprous por-
laque subimus Cbaonio et celsam Cutbruii ascen-
diraui utbem. porlu Umen potest etiam esse da-
SUDEO
livas pro porfui, ut aspae'ti, eoncuoilu, fictu etc.
(de quibus V. in AS PECTUS) V. Pier, in bunc
loc. — c) Cum Ace. et prap. t'n. Seneca //»p-
pol. 209. Subire in Penates. ^ 4. Item ascen-
dere, ia(>>«. — a) Absolute. Plin. 31. Hist.
nat. 3. 21. (31). Le'issima eit Imbrium iqua,
ut quie mbire potest ac pendere In aere. — b)
Cum Ace. et prsp. in, aut line prap. Id. ibid';
Nee lefilatii in pluvia aqua argumenlum est,
subisse earn in cslum.' ^ucl. B. ti. 8. 15. 81
forte Roman! subire collem conarentur. Liv. 27.
18. a med. Quamquam ascensus difficilis^ erat,
assuelodine tamen succedcodi muros subierunt
prlmi. Plin. 31. Hist. nat. 6. 31. (57). Aqua
subil altiludinem esorlus sul. — Passive. Id. 4.
ibid. II. 18. ante med. Ilsmi eicelsitas sei
mil. passuum subitur. *f 5. Item succrescere,
eisistere. enasci, venir su. Virg. I. G. 279.
area ereta aolidanda tenaci, Ne subeant ber-
bx. Martial. 7. 83. Eutrapelus tonsor dum cir-
cuit ora Luperci Espingitque genas, altera bar-
ba aoblt. ^ 6. Item succedere, sequi. aoffen-
frore, succedere, venir dielro. — o) Absolute.
Oi.'i'd. 1. -Wet. 111. aubiit argeotea proles Auro
delerior. Val. Place. 4. 197. amnem Taurus a-
quis qui primus init; - moi omne pecus, formi-
dioe pulsa, Pone subit. Inscripl. in i?u(felt. del-
I'Istit. Arch. a. 1835. p. 153. ovt i» conleoio
51LVAM HOOIB I1SIBNT QVtgVB POtTEA SYBIISSBNT.
— 6) Cum Dat. Liv. 37. 2. Prim^e legioni
tenia, deitera alas sinistra aubiit. — c) Cuin
Ace. et priep. in, aut line prip. Ovid. 4.
Fast. 43. Isque, Latine, tibi pater est: aubil
Alba Laliuum. succede ml regno, et 8. Mel.
699, easa parva Verlitur in templumrfurcaa tub-
iere colurana. — Ilinc translate. «"arro *pud
Won.' p. 403. 27. Merc. In quaram locum aub-
leruot ioquilins Impielaa, perfidia , impudict-
tla, impadentla. Ouid. 1. Met. 129. fogere p»-
dor veruraque Odesquet.ln quorum lubiere lo-
cum fraudesque dolique. H 7. Item ire in ali-
quem aggredieodi causa, anrfnre arfdosso. — a)
Absolute. Val. Place. 6. 322. congressu Jubiil
Gesaflder iaiquo. — b) Cum Ace. Virg, 9. /£»•
342. iocensus et ipsa Perfuril, aa multain in me-
dio sine nomine plebem Fadmnque llebesumque
tubil, Bbrelumque Abarimque. — Passive. Quih-
til. 4. 5. 5. Interim fallendus est judes et va-
riii art'.bus subeuodus, ut etc. ^ 8. Subire est
etiam clam irrepere, furtim iogredi. .— a). Ab-
solute. Ovid. 1. Amor, 2. 5. Nam, puto, icnli-
rtm, ai quo lenlarer amore. An subil et lacila
callidul arte nocetT Id. I. Art, am. 711. non
tuium eit, quod nines laudare sodali. Quum tibi
laudanti credidit, ipse subil. Proper!. I. 9. 26.
(ct 2. 20. 68.) Acrius ilia subil. Cf. Celt. foe.
supra eft. — b) Cu.n Ace. Ouid. Ileroid. 19.
50. aubit furtim lumioa fessa sopor. Id. 3. Met.
282. multi Nomine divorum tbalaraos mbiere pu-
dicos. Aiii leg. iniere. «J 9. Obsceno sensu apud
Juvenal. 2. 50. Uispo subil juvenes. It. e. pa-
dicat. — Cum Dativo Propert. 3. 17. 14. Qu.o
voluit liquido tola subire deo.
II.) Translate. ^ I. Sasplisime est adire, sus-
cipere rem niolcslam, diflicilem, asperam, labo-
riosam (It. inconlrare, soggiacere, incorrerc,
soltoporti, esporsi; t'r. t'erposer, loutemr, tup-
porter; Uisp. exponerse, arrie%garse, sobrel-
levar,iopirtar ; Germ, erdulu'en, erlragen, aus-
stehen; Aogl. to encounter, sustain, suffer). —
a) Cum Ace. Cic. 3. Alt. 15. sub /in. Quod
si fuisset, istos labore', quoi nunc in naufn-
giis nostris suscipii, non lubisses. Id- Ilosc.
Am. II. a med. Licet o.nnes.ln me terrores pe-
riculaque inipeudi-aul omnia, mccurram alque
sulibo. Id. Pom. 38. circo med. Pffinain subire
ac sustinere. Id. Prou. cons. 17. 41. Quamvls
eicipere fortunam, subire vim atqoc injuriam
r.ialui, quara etc. cl ibid. 9. sub /In. Tola intenla
in patnain subire alque eicipere. Id. Pis. 18.
41. Subire se.npitcrnas tedissinua lurpitudinis
ootas. Id. 3. /'err. 55. 144. periculum. Id,
Dim. 32. a med. vim et iracundiara populi
install. Id. Cluenl. 10. 129. (Wepos Epam. 8.)
pewita capitis. Id. 3. Off. 29. 105. voluntarium
67
SUBEO
<rneUtom retlntndl offlel! eauss. Cat. 2. B. C.
81. necostarlam deditionem. et 3. ibid. 77. sub-
itum eaium. (8!e ibid. 13. Eumdem essoin 10b-
staru».) Cic. I. ad Q. fr. 3. circa med. dimiea-
tlooera. Id. Partit. 28. a med. Judicium. Id.
Quinct. 31. 07. Inlmiel vultum luperbitslmum.
id. Dom. 87. ad fin. nomea essulis. Id. It.
All. 8. ante med. Ia oppldo aiiquo mallem re-
tediisa: minus lermonii tubilttem, minus accepis-
ssrr. dolorii. avret meno udffo dt cote tpiace-
voti. Hue el ills pertinent Vol. Place. 7. 42a.
Suhir* Jnisi. Ovid. Iltroid. 4. 23. amorel. Id.
4. 7Vtil. 6. 8. serrltium. Id. 1. Amor. 7. 28.
Debits aaerilega rlncla tublte minus. Fat. Place.
3. -702. Ipie dueli curat merilotque tublrel bo-
noret. h. a. tutelperet, assumeret. Sil. It. 1.
243. Subira partem laborlt. Id. 18. 230. de
equo. Jogum. — Passive. Cie. 7. Pert. 71. 182.
Inlmicltla subeantur, laboret? aoselplaotur. Id.
2. Tutci 5. ad fin. Ullro appetendut, tubeun-
dus, eicipiendut dolor. Id. Mur. 2. ad [in. Cul
video maiirnat reipubl. lempestatca ette tubeun-
dat. — Subire verba apud Tae. II. Ann. 27.
tla Inlerpretatur Grononiu* io Observ. 9, 4. p.
187. if eeijq. < Dicilur tubire verba, cu! dlctat
pie vota lacerdoi, cuju) preeet prosit. Sermo re-
ipondent tu prwire verba. OftiinetS rerba, qua
prziril auspes, tubivit Mettalloa, 1. e. repeti-
rit. Id ea rerba lrit». — 6) Cum Dat. Cie.
Divin. Perr. 14. ■ med. Poterlin* ejut ore-
ilonii tiibire inrldiaT Ita legit ^tconiut, at
edicribil: Quail Latins dixit, ut magno ponderi
tubire. Alii omn. leg. invidiam. Sed et lllud
quasi tuipecium eit. Piaterea hoe ett contra
motem Ciceronii, ut et adlatlt eiemplit eppa-
ret. Addunt quidam •■ Tibuil. I. 4. 41. duro
tublitte leborl. Sed durot tabo'ei habem pleri-
que omnet: quot defends! Broukuiiut. Ilia rero
dubla aunt Pirg. 0, JEn. 222. iugenti eubiere
feretro. el 7. ibid. t8t. muroque eubibeot. el
JProptrt. 3. 17. 14. Qua) rolull llquldn tote
aublre deo. P. supra. Atlameo aullara, quod
eciam, habet rarielaiero leeiiooit lllud Pitg. 8.
jEn. J25. P/ogressi subeuas lueo (Ribbtck loco).
Mill relit contendere muro et lueo eue ablativos
eaiut, ut In loco Statii eupra adlato, lubit uno
tegmine. Ceterum, ut mibl vldelur, bate loea lit
conflrmantur, qua, quamrit In allum aentum,
Dativum cerlo habent. — c) Cum InQnlto. Stat.
6. Silv. 3. 105. adrersaque tela tubislt Pellere
inermit adbue. Claudian. Com. Mail. Thiod.
46. Jam cleruro totamque tublt torquere carl-
nara. intraprend*. *J 2. Sitpt etiam iigniQeat
In meoiem renlre, tuccurrere, redire in memo-
rlaro, tovvenire, venire <n mente, — a) Ab>
solute. Pirg. •!. /£n. 662. tubJit deterta Creuia
Et dlrepta domue. Ovid. 8. StViil 13. 24. to
until lubeuot nee bona verba malli. — b) Cum
oat. ejut, cul quid tubit. Ovid. 2. Tritt. 201.
Protima adoranil Junonla templa tubibit, I'elli-
elbui mulili bane dolulite deam. Id. Heroid.
18- 61. de Luna, foveas, dea Candida, did, El
iubeanl animo Lelmia lata tuo. Sio 4. Pont.
15. 20. El pudet et metuo temperque eademque
preearl, Ne tubeant aoimo tredia Jutia tuo. Se-
neca Med. 655. Meliorit tlbl memoria nostrl
• ubeal. Apul. 7. Met. Mibi merilo tubiret rilu-
peralio.' Quintil. Declam. 6. il. circa med. Mi-
eeralio, qua cogilatiool nostra tubit. — c) Cum
Aeo. Liv. 36.20. Deicde cogilalio animum tubiit,
indignum eue etc. Ovid. 12. Met. 472. Dec men-
tern tubiii, quo pramia facto, Quaque rlri fal-
eam tpeciem mercede pararii? Apul. 3. Hit.
Cooilllum me tubit. — d) Cum Infiaiio ten-
torn. Plin. 85. Hiit. nat. 7. 31. (40). Subil ao-
tiquilaiem mirerl. Id. 25. ibid. 3. 7. (23). Qua
In repulatione mltererl torlii bumana tubit. —
a) Cum Conjuoclivo et part, ut.' Id. ibid. pnef.
§ II. Subill me cure, at, qua tibi dicuatur, le
dlgoa tint. — fj Cum parllo. relative. Ovid.
3. Triel. 8. 38. el quid tim quid faerimque,
subil. *) 3. Item pott renire, adrenlre, venire.
— a) Absolute. Pirg. 3. 6. 66. Optima quaque
diet miterit oiortalibui ari Prima fugil: tubeunl
morbi triititque icneciuj. ■> 6) Cum Ace. el
— 530 —
prsp. sul, tut tine prap. Cic. t.Orat. 33. a med.
Omnei tenieotia terbaqui omnia tub acumen itil
iubeanl at lueeedent oeeeiie ett. Curt, 3. 2. in fin.
Hera deinde pceottentia tubiit rtgem. if 4. Subiv
item dieitur qui adit loquendl gratia, qui dictis
agcreditur, qui reipondei. Pal. Place. 2. 555. Il-
ium lorva tuent atque acrl lubrieui astu Ret tubii
el patrio fatur male lalul amors. Stat. 0. Thtb.
510. tandem precibui commote Tonant.'.m Juno
■ubit: Quonam miieroi, eator ioclite dirum etc?
Id. 8. ibid. 84. At tibi quot, inquit, Manes, qui
limite pracepi Non lieito per inane ruitt cubit
Hie mlnantem eto, Claudian. Com. Mall. Theod.
173. Nobiicum, Theodore, redi. tubit ilia luquen-
tern Talibua. f 5. In ludo talorum subire di-
cebatur, qui jaelum aliquem auminabat, quo re-
nit ate rinceretur: tiocarc, qui aliquem, quo ei-
littente rioeeret. Ovid. 3. Art. am. 355. El modo
trai jaetet numeroi: modo eogitet, epte Qusm
subeat partem eallida, quamque rocet. Ita Maz-
zon. In Defene. Danlit I. I. c. II. — nine
Pert. prat. pan.
Subilui, a, urn, adjective uitirpatur el ett pro-
pria qui mot tuecedit rel tequitur; ted idem
relet tpud tcriptorei ao repeutinut, improrisui,
'tubirano, improvvito, repentino, a«pv/5(0{. Di-
eitur autem turn de bomlQibut turn do rebus.
•J I. Geoeralim. — . a) Absolute. Plant. Cure.
■ 2-3. 23. Ita ret eubita eit: celeriter mihi hoc no-
mine eoorealo ett opus. Lucrtt. 1. 286. Nee ra-
lidi potiuat pontet renlentit equal Vim lubitam
tolerare: ita magno turbid di Irnbri Mollbui in-
currlt. Cast. 3. B. G. 7. Subitum helium In
Gallia eoortum ett. Auct, B. G. 8. 81. extr. Sub-
itat boitium incurtlooei auitinere. Cic. 10. Fam.
16. a med. Ne in rebut tarn tabitit tamque an-
guitii a tenatu eoniiliura poteodum pules. Id.
1. Orat. 33. 150. Subitam atforiuilam orationem
commenutio el eogitatlo facile rincit. h'epoi
Dion. 6. Ilai tarn fnopinatat ret coatecuta est
■ubita commutatio. Liv, 2. 2. Nora rel ce eub-
ita admiratio. Id. 4. 27. Subita minitteria belli.
Tae. 2. Uist. 06. Neque Aponlut cuncta, ut tre-
pidant re tubiia, pencripterat. Id. 3. ibid. 47.
Uaud temneodx manua dm Trapozuntem tubi-
tut irrupll. Quintil. 7. 2. 14. Subita mors. Id.
10. 3. 3. casus. Id. 12. 5. 3. tilentlum. Put.
Max. 1. 6. n. 12. tritila. Id. 7. 4. n. 5. flu-
ctuatio. — 6) Cum bomonrmit. Cat. 3. B. G.
H. VI sunt Gallorum tubita et repentina coniilla.
Sio Sueton. Aug. 73. Ad lubiloi repentinoique
eniui. Plin: 1. Ep. 13. Quum dictum euet, re-
citare Nonianum, subi'-us recitantl inopir.aiuique
venil. — c) Cum oppoiitit. Cie. 3. 2*usc. 22.
62. Maris tubita lerr.pettai, quam ente proviso,
lerret nerigantei vebementiui. Of. Plin. 1. Pp.
16. — d) Subitui miles, idem ao eubitariui.
Tae. 4. Uist. 70. Adveutare ei Italia non tub-
itum militem ted reterem etpertuinque belli, no-
vizio, tiro. P. SL'BITANEUS. Sic tuftili proeeres,
b. e. lumuliuarli et nori, apud Stat. 10. Theb.
179. — e) Subitum ett, repentinum eit. Plaut.
Trtn. 5. 2. 50. aperite propere et Letbonicum
ti doml etl, Erocale: ita subitum est, propere
quod com eonrentum rolo. h. e. Ha ret tubha-
rla eit, repentina atque urgent, propter quam cito
eum rolo alloqul. Sic Cie. 13 Fam. 2. Nam pro.
pter opera imiituta mulloram, subitum en el remi-
grare. gli lopravviene un improvvito urgente
motivo di etc. % i. Speciatim eit oorua, recens.
Plin. 8. Ep. 10. in fin. Relinquere liberii imagi-
nes non tubltas. Plin. alter 22. Uist. nat. 24. 61.
(110). Aqua metis duo genera: tubita ao recen-
lia, alterum inveterate, f 3. Item minime cle-
ment, abraptus, qui nun paullatim, ted ttatim et
la ipio initio arduos anorgit. Stat. 6. Theb.
258. Campum eiire vetal, longo quem tremite
planum Grtmlaea frondei linuataque caiplte
vivo Moliia non tubliii augent taitlgia clirlj.
Subitum, i, d, 2. absolute, tubiiaotlvorum
more, eit ret tubita, repentina, improrlia. —
o) Univerrlm. Plaut. Peri. 4. 4. 35. ti tibi ve-
Dine eit opus, Mibi quoqae empta ett: ii tibi
tnbiti nihil ett, tantumdem ett mibl. h. «. ti
nulla tubita urget cau:a, cut vendas cito, neque
SUBEPJTR1TUS
me urget. Tae. 15. -rfnn. 59. Etiam fortei virJ
subiili terreoiur. Liv. 25. 15. ad fin. Ut ad tub*
lit belli, ii Hannibal reninet, equitei rim tuilloere
ponent. Id. 0. 43. Ut ad tubita rerum duo juttl
scriberentur eiercitut. Plin. 2. Ep. 3. Malta le"
clio Id tubilii. _ Cum oppoilt. Id. 1. Ep. 16.
Causaa agent polite tl ornate, lire medittle tire
tubita proferret. — 6) Per subitum, tutito.
Sil. It, 10. 504. Talis dum paodlt, rieiaui partis
tinlitra Per tubitum erumpit clamor, et 15. 145.
Per tubitum moto itrepuere tonltraa mundo. Adde
i6id. 404., 14. 330., 12. 053, 8. 628. et 7. 594.
— c) Ad subitum, etdero tigniOcatione. Cat'
siod. prmf. Pariar. « med. Qua Impolite di-
ctiones w: poscuntur ad tubitum, ut vii rel icribt
poise videautur. — d) In tubitum, in rem sub-
itam. Sil. It. 7. 625. Quem postquam rapidum
ridit procedere eaitrit Uine Llbji, bloc Fabius,
■imul accendnre jagaeet Id subitum cures, — e)
In subito, ia re tubita. Plin. 7. Hist. nat. 44.
45. (143). Coovolaota quidem tarn nuinerota ilia
cohorts, ted (at oecesse erat in aubiio) tarde.
Subito, adrerbiorum more, ett repente, re-
pentinn, et lernpore, all' imprdvvis.o, t'n un ttt-
bito, igttip>i)c, •/ 1. Generatlm. — a) Abso-
lute. Plaut. Amph. 1. 3. 4. Quid iituc ett, ml
rir, negoti, quod tu tarn eubito domo Abeas?
Ter. Phorm. t.4. 2. Ita nunc Imparatum tubito
tonta te impendent mala. Plaut. Mil. glor. 2. 2.
21. ita abripuit repeote tete tubito,- Cms. I. B.
G. 40. circa med. Desperantet Jem de pugna et di-
■penoi tubito adortut, magit ratione ec contilio,
quam vlrtute, vicit. Cio. 1. Orat. 33. 150. Elsi
utile est etiam tubito tape dicere; tamen illad
utilius, Bumpto tpatio ad cogltandum, paratiat
atqae eogitatlut dicere. Id. Plane. 20. 49. Coa-
tu) eomitia habere cccpit tubito, prater opinio-
nem omnium. Id. Fantej. 15. 32. Quum tot bella
aut a noblt ntcettario sutcipiantur, aut tubito
atque improriia naicantur. Pirg. 4. G. 499. Dl-
lit el ei oeulii tubito, ceu fumui ia auras Com-
mlnui tenuet, fugit direrta. Phcedr. 4. 16. Fa-
ciera ad torenam subito mutetur diet. — 6)
Cum panic, quum, quum-ecce, ut. Cwt.0.9. \9.
Quum tubito novut et pristino major terror in-
eutitur. CoJura. 0. R. R. 9. 3. Quum tubito eva-
teruot. Cic. Ctsein. 10. 30. Quum tubito eeoe
idem, qui tolet, euot tolot terrot armatos fuisro
dilit. Ovid. Beroid. 12. 137. ut tubito Hymen
eantatui ad auret Veait. — e) De subito con-
Junctiiu tcribitur. V. DESUDITO. f 2. Spe-
oiatiin est celeriter, cito, propere, presto, in
frelta, lubilo, avxixa. Plaut. Pseud. 1. 1. 47.
Et tabellii Jam faso tciet, quam tubito argento
mibi uiui inrento siet. Cms. 2. B. G. 33. Scutis
ei cortice factit aut rimioibui intes.Ua, qua sub-
ito, ut temporli eiiguitaa postulnbat, pellibua
induserant. Lucret. 2. 391. tubito per colum
rina videmus PerCuere: at contra tardum cun-
ctalur ollvum. Ccel. ad Cic. 8. Fam. 7. Bre-
riorei bai litterat tabeliario properanli tubito
dedl. iVepot Datam. 7. Sed tam tubito copies
contrahere non poiuit. Phmdr. et lis, qua Gu-
diut reperit, fab. 4. Mut tubito accurrena, Don
est quod tiojeos, ait. Quintil. Declam. 17. 14.
Virus praieotaneum paro, quod itatim, quod
subito corripiat.
■Subitum, Item adverbiorum more, lubilo,
per subitum. Sil. It. IS. 462. quum tubitum
campo pentrinierat aurei Murmur Itiste tuba,
oi malis ad murmur, at adjectlvum, referrl.
Homonym. Subitui, subito et repentinus,
repente ita diiTerunl, ut subi(us opponatur pa-
rala, proviso, mtditato: el repentinut etspe-
ctato. Hlnc Cic. 1. Oral. 33. 150. Est utile
aubito tape dicere, temea illad utilius - para-
tiat atque cogitalius dicere. et Plin. 1. Ep.
16. 2. Sire meditate lire tubita proferret.
el Cic. 3. Tuse. 22. 12. Hosliurn repent adrea-
las magU ellquanto conturbal, quam ex spe-
cial ui: el marls tubita lempestai, qusm ante
proviia lerret narigantes rebementius. Ceternm
fere promiscue usurpanlur.
SfiBEPlTRtTUS, e, um, adjejt. u'tcsm'-rsrTSC.
rot hjbrida a ittb it es;Tft«;, epitritus: tei"
SUBER
tia parte minor leu deminutut. Btda Mund. Con-
tliu T. 1. p. 399. Ut pienius liqueteat probalio,
proponantur epilritut et tubepiirilux numerot.
V. Quicherat In Add. etc. ad h. v.
SUBER, Brit, n. 3. Sunt qui, uJ maseulini quo-
que generli esse probent, alTeruol Plin. loe.
infra cit.; at ibi aon tardissimut tubtr, ted
tardiuimo suber legend, eil, eui respoodet «e-
rotino malut. — Eljmologi conferunt cum Gr.
oufap, pallia rugota. V. Fanicek, p. 1053. —
Sober *[ I. Bit arbutcula glandifera, eortieem
habeot pracrassuro. eni Inoili sclent, qui natare
diacunt, sbvero o sughero, sughera, t'-Joj, ftA-
\d(, fOioio'e (Quercus tuber Lion.). Plin. 10.
Mist. nat. 8. 13. (34). Subari minima ar-
bor, giant petiirna, rara, cortex laotum In fru-
ota, pracrassut ac renascent atque etiam In de-
noi pedes undiqua expianatus. Usua ejus aoco-
ralibut maiirae navium piocaoti unique tragulis
el cadorum obturamentit: prateres in biberno
femiuarum ealcealu. Id. ibid. 25.41. (98). Sillig.
Serotino autem garmioe tnalui, tardissimo mber.
Colum. 4. A. B. 26. Nam eit prrccipua eu-
neia fissa olea, quercus et tuber, et *iqua mat
similia robora. Id. 9. ibid. 6. Si regio ferax est
auberis, band dubilanter ulilitiimat altos (aps-
but) faciemoa ex corticibui: quia nee bieme ri-
gent, nee candeot astate. Plin. 17. Hist. nat.
24. 37. (234). Cortice in orbem tisltacto neoan-
tur arbores, excepto tubere, quod ei: etiam jn-
vatur. Id. 10. ibid. 40. 70. (204). In aqui* noo
Ouitat suber, >i dematur cortei. et ibid. 21. 33.
(80). Folia Don decidunt iiici, tuberi, taxo. Firg.
7. /En. 742. Tegmina queii capitum raptut de
aobere conex. Adde Avien. Per leg. i 1. 89. «| 2.
Est eliam cortex suberis. Firg. 11. /En. 554.
libro et silveatri tubere clausam Implicit, chiusa
entro una scorza di tughero. zl Pert. 1. 97.
Ut rainale vet us, vegrandi tubere coclum?
SUBERECTUS, a, urn, particip. V. SUBEBIGO.
SObErEUS, a, um, adject, (tuber) qui est ei
tubere, di sbvero. Seren. Sammon. 34, 019.
Subereui cortei, Colum. 9. H. It. i. ante med.
Idquo genus clatrorum (abrieatur ex robore quer-
ceo vel sube'reo. Ita cum Pontedera legit Schnei-
derus, frelut codicum auctoritale, quuru aotea
legeretur ex robore, quercu vel subare.
SOBERIES, Si, f. 5. (tuber) idem quod tuber,
ut constat ex Pesto post Strufertarios et Sta-
rts p. 294. 14, Mull, Suberies, ioquit, arbori.i
genus, ci qua cortex nataloriut detrabitur. Hit
■verbis addii Isid. 17. Orig. 7. a med. Ideo ap-
pellata tuberiet, eo quod fructus ejus tuesedunl;
porcorum enim sunt alimenta, non bomioum,
et dicta tuberial quasi subedies. scii. a ius et
edo. Adjecerat Festus auctoritatem Zucitii, qua
tecuporia injuria inlercidit.
SCbMIGO, rlgis, rectum, rlgero, a. 3. Part.
Suberectut. — Suberigo est turrigo, tutlollo,
alzare, solltvare, rizzare. Sil. It. 15. 154.
Ut quuin txva fretit immitii prcelia Corus, (ttbmon
curvata sublime tuberigil unda. Apul. 2. Met.
ElTultus in cubltum auberectusque iu torum por-
rigit deiteram. Mar cell. Empir. 20. Arlut tub-
erecti recubantetque. sollevati e appoggiati.
SCBERlNUS, a, um, adject, (tuber) idem quod
eubereus. Sidon. 2. Ep. 2, a med, Piscalor sla-
taria retia tuberioit corlicibut eiteudit. anelli
di sovero. Graice peXXot*. — NB. l)e cognom.
B. F. ONOM.
SCBERNUS, a, um, adject, (suber) tubereus.
Seren. Sammon. 34. 17, Suberous cortex calidit
potatur in undit,
SCBEBBO, at, are, n. 1, tub aliqua ra erro,
nrronXavaopai, ut Suberrare montibus, boc est
errare tub monlibua. Ctaudian. Cons. Prob. et
Olybr. 254. Indigent.! Qovioa, Italia quicumque
auberrant Montibut.
SOCESUS, a, um, particip. F. SCJBEBO et
SUBVESUS.
SUUEX, Icii, m. et f. 3. (subjiclo) stratum vel
fulcrum. Cell. 4. 17. tub /in. Enoius in Iragcedia,
qua Achilles ioieribitur, tubicet pro aere alto
ponil, qui czlo tabjeclut est, in bis versibui:
I'er ego deCLm sublimes tubicet bumidai, Uode
— 531 —
oritur Imber, tonitu taro et ipirila. Sid Ftstus
p. 305. 25. Mull, ita referl terba Ennii: Nubet
per ego deQm tubices bumidat, Cnde Oritur etc.
Ergo nu&ei deum subicet dixit, quia lunjeot*
■unt deorum pedibus: rel, ul alii rolunt, quia
sub eslum aubeunt. Sed nubes Tidetur tttt ab
interprete. Mullerus Tull leg. mo.'imaj subicet.
Cf. Ifon. p. 169. I. Merc. Subicet, nove posilum,
noQ a subjicieodo. ted ab alliludine. Enniut A-
cbiile: Per ego deum sublimes etc. Cf. OBEX.
SUBBXCOSO, as, are, a. 1. aliquantisper el-
cuso. Saloian. 4. Gufcern. D. 3. ante med. Scri-
ptura Ecclesiastiea quasi subaieusare quodam-
modo inisarorum omnium noiat videtur dicent:
(Proverb. 6. 30.) Non grandis est culpa, quum
quit furatut fuerit. Furalur enim, ut esurieotem
impleat aoiroaio,
SObRXIIIbEO, et, ere, a. 2. idem quod eibi-
beo, vel aliqua raiiooa eibibeo. Arnob. 6. p.
1 as. Prxsentiain vobit quamdam his numinuio
tubeibiberi simulacris.
SOOEXPLlGANS, antit, particip. ab inusit.
subexplico, tubtus eiplicana, expandent. Arnob.
7. p. 251. de Msculapio. Beptit ut coluber, non
pedibut ea ferent, neque tuas tubexplicaot ilio-
net, sed ventre nixut ao pectore.
SCJBFXCIO. F. SUFF1CIO init.
SUBFECTUS. F. SUFFEGTUS.
SUBFfiRENTlA. F. SUFFERENTIA.
SUBFEBMENTlTUS vel tuffermentaiut, a, um,
particip. ab ioutlt. sub/ermento, aliquantum fer-
mentatus. Terlutt. advers. Falenlinian. 17.
SUBFEBO. F. SUFFEHO.
SDBFEKVEO. F. SUiFERVEO.
SUBFlO. F. SUFFIO.
SDBFLAMEN. F. SUFFLAMEN.
SUBFLAVUS uel sufOavut, a, um, adject, ali-
quantum Qavut, biondelto. Sueton. Aug. TJ.
Capilluni [habuit) leuiler inQexum el oubUavum.
SUBFLO el deriv. F. SUFFLO.
SO'BFLOO, is, ere, n. 3. tubtus fluo. Gloss.
Gr. Lai. Tuop'p'eio, subfluo.
SUBFdDlO et
SUBFOSSUS. F. SUFFODIO.
SLBFRAGIOH. F. SUFFRAG1UM.
SUBFRAGMEN. F. SUFFRAGMEN.
SUBFRAGOSUS, a, um, adject, aliquantum
fragosui. Voi a Lexico removenda; occurrit enim
tanluru in A'ot. Tir. p. .132. Fragilit, tubfragosus.
SUBFRAGU.M medicamen. F. SUFFRAG1UM.
• SUBFRlGlBE vel tullrlglde, adverb, (subfri-
gldus) aliquantum frigide, alquanlo freddamen-
tt, tiiiG'ijypco,. Gelt. 2. 9. Nimis minute ac
prope etiam sublrigide Plutarcbus in Epicure
accusando >.;f i&^pti.
SfJBFBIGlOUS vel sullrigidut, a, um, adject,
nonnihil frigidus, un po' freddo, so(freddo,\ino-
{iu;cpo;. Ammian. 17. 11. tub fin. Oblatrantes
argumeuto tubfrigido.
SUBFRINGO. F. SUFFR1NGO.
SUBFRONUEO vei tuBrondeo, ei, ere, n. 2.
clam frondco. Augustin. Serin. 118. n. 2. ed.
Mai. Umbraculil opacata (M. FirgoJ cailesti-
but subfrondet.
SUBFOgIO. /'. SUFF0G1O.
SUBFULCIO. /•'. SUFFULC10.
SUBFULGURAT,are,impere. l.aliqnantum ful-
gurat. Vox a Leiico eipungenda; occurrit enim
taotum in A'ot. Tir. p. 118. Fulgurat, tubful-
gurat.
SUUFL'SCOLUS tie! tuITuscului, a, um, adject,
deminut. a tubfuscus, aliquantum fuacus. Am-
mian. 22, 16. sub fin. Uominet /Egypin pleri*
que aubfijsculi aunt et strati. Apul. 2. Met. Pro-
cerus et subfusculut.
SUUFUSCL'S vet su(Tu!Cut, a, um, adject, ali-
quantum fuscus. Tac. Agric. 12. sub fin. Gigoit
et Oceanus margarila, sed subfusca et livenlia.
ne rices.
SUBGELO, at, are, n. 1. aliquantum gelo. Voi
a Lexico rejicienda; occurrit enim tanlum in
A'ot. Tir. p. 178. Adgelal, tubgelat.
SCBGERO et deriv. F. SUGGERO.
SUBG1LLATUS. F. SUGG1LLATUS.
SL'BGLUTLNO, as, are, a. 1. aliquaotiiper vel
SUBHASTATIO
tubier glutino. Vox a Leiico expungenda; oe«
eurrit enim tanlum in Not. Tir. p. 178. Ad«
glulinat, tubglulinal.
SL'BGLUTIO vel tuRglulio, it, ire, n. 4. —
a) Intransitive apud feget. 3, ^eterin. 60. In-
tesiini veiatio his agnoscitur ligoii: prioribus
pedibus iransvaricat, et dolore subglutit. Gesnerus
interpretatur sinauftit,- at 5chneideru» elaudica-
lionem bic latere eu<picatur. Ego polius cum
di/"/icuilale aliqua ob dolorem glutit interpre-
landum atbitror, inquit furlanetto. At Gloss.
vocis usum conflrmant. — b) Transitive in
77ies. noi>. Latin, p. 559. ed. Mai. Subgluti-
re, ligurire, lingere, 6orbillare.
SUBGRANDIS vel tuggrandis, e, adject, ali-
quantum grandis, alquanlo o fiu tosto grande.
Cic. 3. ad Q. fr. 1. 2. Subgranda cubiculum
autem et bibernum altum valde probavi.
SUBGRAVIS, e, adject, aliquantum gravit. Plin.
27. Hist. nat. 9. 53. (76). Badice tenui, nigra,
tubgravi odore. ^iiiijius cum Harduino leg.
gravi odore.
SUBGRAVO. F. St'BO.NERO.
SUBGHEulOR. F. SUGGREUIOR.
SUBGRUNDA vel suggrunda, s, f. i. pi-,--
ctura lecli, qua ttillicidium a parieta arcetur,
■yslcow (!'• gronda, grondaja ; Fr. goutd'ere;
Hisp. gotero: Germ, die Traafe; Angl. gu(toi-).
Farm 3. U. H. 3. circa med. Apes eniin tub-
ter tubgrundas ab initio vlllatico uss sunt te-
etc ^ttruw. 10. 21. Testudo babet subgrundat
proclinatat. Adde Ulp. Dig. 9. 3. 5. et Jabolen.
50. 16. 242. F. SUBGRUND1UM.
SUBGRUNl>ARlUMueisuggrundarium,ll,n.2.
(tubgrunda), fulgent, de prise, term. p. 171.
Muncker. Subgrundaria antiqui dicebant tepul-
cra infantium, qui necduin quadraginta diet im
plessent; quia uec butta dici poterant, quia os-
sa, quce coiuburerentur, non erant: nee tanu
cadaverit immanitas, qua locus tumesceret. Unde
Bulilius Gemioua in Astyaoacle ait: Melius tub-
gruodarium misero quffirerea, quam sepulcruin.
Usee fulgent. Cremari autem non solebant in-
fantes, it ante sepiimum rneQsera obii.-senl. V.
Plinii loc. cit. in CKEMO et ^uuenal. 15. 139.
Ad banc vucein hteo adnolat Morcelt. De stil.
inscript. Lai. T. 1. p. 186. ed. Pal. Credo,
quod, ut hirundini nidus, ita esiguo pueri cor-
pusculo subler subgruodas loculus esse possit.
Ilinc Inscript. apud Maff. Mas. Fer. 448. 2.
et Murat. 1755. 2. riiorscjiVM ants ollaru
sva ihpb.vsa Dis UAMBVs *ecer. Cf. laiuen Leiscli.
p. 37. In ed. Son. a. 1854. De abslr. serin.
SL'BCRUNDATlO vel suggvundalio, unis, f. 3.
(subgrunda) idouj quod subgcunda, •ytt'oniot;. Fi-
truv. 4. 2. Cantherii piomineules ad extreto'in
subgrundationem.
SUBGRUNBIU.M uei suggrundium, 1i, n. 2.
(auhgrunda) idem ac subgrunda. Filruv. 2. 9.
sub fin. Tabu!.B in aubgrundiis collocataa. Plin.
25. tlist. not. 13. 102. (160). Aiiouui alii Voluul
hjpegeson (tiiK'rsiaay), quuniaro in subgrundiit
fefe uascitur.
SCBGRUNNlO vel tuggruoio, is, ire, o. 4. sub-
rniBsim giunnio. Paulin. A'olan. carm. 27. 345.
getlu (sus) tubgrunoil alumnu Biandus, et olfa-
ciens niolaodu dat oscula roslro.
SUBGBLAlUS, e, adject, (sub et gula) qui est
sub gula, in besliis. Inscript. apud Gruler. 647.
6. (Orelli n. 3106.) capitk thuibys R sevo LA-
CTANTa BT IVBGVLAA1 tA.MO CEUENTIBVj.
sObH.EREO, bare*, biEii, b*rere, o. 2. tub-
tu> aut aliquantum hareo. Fal. Max. 6. 3. n.
10. Ulterior tui coospeciui in tuspicione et eri-
mine subbxreal, neceise est. Addunt Cels. 5.
28. n. 12. ante med. At earlilagu ubi subbasil,
ipsa sedet docet. Sed alii recllut leg. tuftsit. et
Auguslin.- De Trinit. 12. § 3. Subbxrera Intel-
ligibilialque imruulabiti veritali.
SUBHAKKATUS. F . SUBARRHATUS.
SUBHASIARlUS, a, um, adject, basias et au-
clioni tubjeetut. Impp. Uonor. et Theodos. Cod.
Thsod. 13. 0. a. Ou^cuuiquo posseisiones sub-
htstaiia sorle ditlraci.e >uut.
SLBIIASTATIO, unii, f. 3. (sub el bt.Ua) ail*
SITOHA STATUS
cllo, Tenditlc, qua baiia poiila Us. Imppp. Pa-
lenlin., Theoios. et /tread. Cod. 4. 44. 16. Nee
tub nomine subhastatiooil publics locus frau-
dibm relinqualur.
SCi»IASTAtUS, a, am, pirticlp. P. voe. teq.
Sl'BIIASIO, to, Slum, are, a. I. (sub el batta)
Pari. 5u6/iflj(afos. — Subhaslo ail baits tt au-
clioni subjieio, la suctions vendo, lap UfotaXiu
(I I. tsporre o vender* all'incanlo; ft. mtllre
a /'encan, uendrs & /« crie'e ; Hlsp; tntCer en
/a atmoneda ; Germ, offenllich vtnttigern, sub-
hailiren; Angl. to treif by auction). P. HASTA.
.So/in. 10. Nuptura Don pareotam arbitrio traas-
eunl ad marilos, ltd qua pra allii specie vsleni,
subbetlarl volunt, et licentla taiatioolt admissa,
ooo moribui nuhuol, ted prremiis. Irnpp. Sever.
el Antonin. Cod. 7. 53. 3. net, qua pignorl data
•uot, diu tubhaitatas emptoreai ioveoira non
poluiise. Finnic. Mater n. Dt error, ate. 10, Ven-
debalur deui-; emptor luppliciler adorabat, quid-
quid paullo ants Tidernt tubbastalurn. Adde Au-
guttin. 3. Civ. D. 28.
SUBlifiRES vet tubbarei, Edit, m. 3. berei le-
eundui (P. HERES) Tel lubslitutui. Intcript.
meodosa apud Gor. Inter, Elr. T. 2. p. 168.
ei apud Mural, 865. 1., emendala apud Spreli
Jlonum. Ravinn. T. 1. tab. 2. n. 70. ts, vai.
SATVR. m, rilT. V1X. AM. XX, MIL. MENS. VI. St.
val. cafito ax i. her. n. (I*, e. eadem beret
frairi) l. Don. hart, ovr. stb. p. c. (ft. ». L. Do-
milius Mailialit dupl&rit aubheres poneodum ou-
revii.) Alia apud Murat. 703, 6. l. avrbuvs m-
crinti b. (ft. e. berat) bx badbh ?batbi b. m.
BT C. AVRBLIVI T7BV8 ITBH. ill. MIA'ERV. B. M. PO-
ivbrvnt. Alia apud Orell. Coll. Inter. Lai. p.
3C12. BAtlLIVI GBBMAKVs Hi- TBIVMP. BEB. ITIU
1VBHB. C. IVLIVI COMTAM iu. VIBT. BENBMERBIiTI
rosfEBVNT. Cf. Inter. Neap, apud Mommsen
n. 2823., ubi tubhwres leg. pro tubhertl. Alia
apud Guarin. Comment. 8. p. 44. c. ro>Tvuivs
TALBNs'nt. hkr. (ft. e. prior beret) »t ei. piabb-
Kivt aiRto avB, (ft. «. tubheret).
SfJBUlANS, aotli, adject, ei psrtlcip. verb!
lout, tubhio, allquanlum biaoi. Ennod. Carm.
I. 4. b'ulsersl raro aubbiaote liio Pectoris gem-
ma io rotait pepitllt. At Sirmoni. legit divitim
sub hiante, quud Quicheralio nou placet.
SCfllliaCDS, I, m. 2. Itid. II. Orig. I. 65.
Hat (alas) quldam aubhiroot vocaol, propterea
quod Id pleiisque homioibai bltcorum ficiorem
reddant.
SUBHORRiiO. P. roe. aeq.
SUUUORRKSCO, it, ere, n. 3. oonoihil aot
subtua borreteo. Sisenn. apud Nan. 5. 15. ei
Forcell. Subiio mare tubborrescere cacoaque On-
etut Io te ptorolTere leoiter oceepit. Quicherat
ei petretutto eod, leg. tubhorrere at adnotat:
vulgo eti tubhorreteert, quod rerum videtur:
perperam doeliiaimus Mercer, babet persubhor-
retcere, repugoantibut prapotiliooibut. At Peter
in Uisl. Horn, retiq. p. i>j\. n. 104. bono po-
drciuam iccero reliouit addidiique, etia iteratam
iOi.l. p. 423. 0.
SObUOURIUDS, a, um, adject, aliquaotulom
horridu!, wojipttuirit. Cie, Sexl. tl. 21. Quia
euro Iriitero semper, quia taeilurouro, quia tub-
uurridum alque iocultum videbsot. ruvido, set-
valico, aipro,
SUBHCmIoO'S, a, um, adject, aliqoaolum bo-
miduj. Celt. 6. 6. ante med. Subbumidi osuli.
I'hilarrj. ad J'itg. 4. G. 77. Sudutn atl terc-
oum tubbumlduoi. f. SEMIUDUS.
sCuIdENS et
SUBiCfO etc. r. SUBJICIO.
SOBlClTO. V. SUUIGITO.
bL'HlCPLA. P. SL'BUCULA.
SU13lCt)LUM. r. SUDICULUM.
SL'BIUCIRCO, adreib. ?oi a Letico eipua-
genda; legitur enlm taotum in Apt. Tir. p. 125.
ideirco, aubjdeirco.
SUBlOUS," a, um, adject. Val. JEdit. ?etut
porta apud Gelt. 18. V. Ulcere quuto cooor ou-
i»m libi, Pamphila, cordit, Quid mi abi te qua-
rtm I retba labrit aieuot. per pectut miterum
uionai subido mlbi tudor: Sic taeitut, tubidui:
- 532 —
duplo ideo perao. Subidus vldetur etse a ru-
bando. el signiBcare Libidioe sstuaotem, mollem,
dallciit arnoruro deditum, mioime durum aot ru-
iticuro. ut tit teotot: aroore quidem astuo, et
tamao tacere cogor: ideo d.uplici de cauta pareo.
V. SUBO. Alii ioterpretaotar tcientero, Tidentem,
peritum r'ei amatoris : ande tnrabidui pooitor
pro rudi, rutlico, tgoaro. V. qua ad 5uefon.
Claud. 30. adnotat Baumgarttn. At Eertt a-
pud Cell. leg. tufcilut.
SfiBlGEiSS, entia, particip. V. SDBIGO.
SUBrGlTATlO. V. SUBAGITATiO.
SIIBIGITO. V. SUBAG1TO.
SUBlGO, igij, egl, actum, Igere, a. 3. (tub et
ago) Subigit, prima tyllabS products, apud Cie.
1. Divinat. 47. 106. Subigit ipta ferla IraotB-
geot unguibut angnem. Alii leg. tubjicit; alii
ipsa feril tuhigit. Sunt qui tcribi malient iu6-
bigit. Sed Lachmannut ad Zucrei. p. 35. I«-
gendum etse idoobi mbrigit, con!, Va\. Place.
1. 157. — Subigit forlaite pro tubegit legilur
io. Inteript. Scipionit BarbatL Cf. JUarini Pr.
Arv. p. 592. — Subaxit pro eubegerit rel
fuoaaet pro subegijret. T. SL'BADGEO. — Part.
Subigent II. 4.; Subaclus fere In omu. paragr.
et io fin.; Subaclurut II. 1.6.; Subigendus I.
8. et II. 2. — Subigo occur rlt abtolule, aul com
Accut., cui alius t<epe additur Ace. cum prap.
in, ad, contra, tub, tfel Dat. rei teu loci, tub
quern quid tubigitur. Ett autero
A) Subigo, qua «ui ligniOcat iubtut,«ubler, tot-
to, tubtut ago, duco, tubjielo, vvdya (It. condurre,
cacciare, menar tollo ; Fr. pouttar tout, placer
tout, conduire tout; Hitp. pujar bono, condu-
cir baxo ; Germ, unter ettoat fuhren od. trei-
ben; Angl. to bring, lead or conduct under).
I.) Proprie. <| 1. Generatira. farro 9. R.
B. 4. Suet patlum etigunt actate mane: el «n-
tequam atiut incipiat, tnbigant in umbrotum
locum. Sit. It. 15. 218. Subigere clatiem ad
mcBnla. Appreieare. et Liv. 28. 7. navet ad
cattellum. ^ 2. Bpeciatim ett jungere, met-
iers totto il giogo. Seneca Hippol. 1002. Cel-
tot tooipedet ociut tubigit Jugo. <f 3. Item
domare, ad Jugum aut onua attotfaeere, doma-
re, dirmUicare. C'olum. 0. R. R. 2. Vitulot, qui
de grege fer! comprebenduntur, lie aubigl coo-
venlt. tf 4, [tem in obieeoit malierem rel pue-
rum tibi mbdere etupraodi cauta. Auton. epigr.
142. Cioram habere, cubigere aneillam relit. Sue-
ton. Ccet. 49. Galliat Catar aubegit, Nicomedee
Casarem. V . SUBIGUS. ^ 5. Hem lubtui aut
iotui agitare, miicere> macerara, tntrtdere, stem-
perare, impatlare, metcalart, rimenare, d»a-
Jtuu, fupta. Petlut apud Paul. Diac- p. 308.
9. Mull. Subaclul modo fligniocat moliitui : mo-
do vlelui: modo compultui, ul quum dicimut,
pecut tub arbor em tubactum : modo coaclui. Cato
R. R. 74. Farioam In moriariuro iodito, aqua
paullatim addito aubigitoque pulcre: ubi beoe mb-
egoril, d.eOogilo. Id. ibid. 18. amed. De giarea
el calce areoato primum curium Tacilo : id pilit
uibigiio. Cie. Stnect. 15.51, Terra gremio mol-
litu ac inbacto lemeo tpartum eicipil. Plin. IT.
Hist. nat. 14. 24. (111). Cato argillu? areoam G-
mumque bubulum admitceri, atque ita utque ad
lentorem tubigi jubeL Id. 32. i6id. to. 44. (12C).
Subigere aliquid oleo. Id. 18. ibid. 11. 27. (106).
panem ei orii aul lacte. Id, II. ibid. 37. 61.
(102). Multii pitcium dentet in iiogoa et loto ore,
ul lurba vulnerum molllant, qua attritu eubigere
non queunt. manicure, et 15. ibid. 8. 8. (33).
Amurca subigere areai. ft. e. contpergere et a-
retcere sloere, ne rimat faeiaot. JUacrob. 2. .Sa-
turn, 2. Subigere gallam. V. GALLA. Plin. 17.
Hilt. nat. IS. 29. (125). Locua bipalio lubactui. et
33. ibid. 6. 32. (99). Pellet mbacta. Id. 32. ibid.
7. 27. (84). Iebtb;ocolla in aqua decocta, dein
contuta et lubacta ad liquorem oique melllt.
Id. ibid. 9. 36. (Ml). Cancri trill ilcque cinere
et oleo tabaeti. Id. 39. ibid. II. 27. (115). &■
rugo cam retloa terebiotbios tenia pule >ub-
acta. Colum. 4. M, B. 29. ante med. Ftiioram
luto tubacto llolre. Celt. 6. 3. Bmplaitram ex
aeelo tubaetuia. ^ 6. Subigere pontum remit,
SUBIGO
apud fal. Place. 1.471. ett remos agilando rer-
aare, miscare, ut qui farinam tubigunt. 4f T.
Subigere manui labors agretti, epad Quinlll.
Declam. 3. 4. domare, fatlgar*. *\ 8. Subigere
terram, bipalio fodere, aratro rereare, zappare,
arare, (avorare. Cato B. B, 161. Locum sub-
igere oporiei bene, nbi eril lubactui, areat fa-
elto. Pirg. 1. G. 125. Ante Jorem nelll lublge-
banl arra colon). Cie. 2. leg. Agr. 31. 84. Bo-
minei glabit mbigeodii eiercttatl. Id. fragm.
apud Aon. p. 401. 9. Merc, Segetei egricola.
tubiguDt aratrit multo ante qnam terant. — Ab-
tolute. Colum. 3. R. R. 5. a med. Bipalio tob-
igere. — Hioc translate eicolere. Liv.' 42. 52.
Ipsi s puerit eruditi arlibut militia, tot lubacti
atque durali belli*. V. SUBACTIO. 1 9. Ett
ei ia m tractare. Ovid. 6. Met. 19. Sire rudem
primot lanam glomerabat in utui, Seu digills
tubigebat oput. filava. *f 10. Item tubtililer ae
dlligooter elaborare. Pitruv. 10. 13.'Fundoli am-
bulatllet es torno tubtililer tubaeti. f It, Item,
fricare, defricare, slropicciare. Colum. 6. B. R.
3. Nee minut quolidie corpora pecudum, quarn
bominum defricanda mot: ac tape plui prodett
pretsa manu tubegiate terga, quam ii largittlme
clbot prabeai. if 12. Item obscene attreeta-
re. ^uotutin. 6. Civ. D. 0. Adett dea Piema,
ut tobacta (nova nupta) oe se eommoreat, com-
primatur. % 13. Item acoere, aguzzare, af-
(ilare, arrotare. Pirg. 7. JEn. 626. iploula Iu-
cida tergent Arvina piugui lubiguotqoe in cote
lecuret.
II.) Translate. % I. Ett eogere, compellere,
quati mollire, macerare et frangere durltiam
quippiam facere recutantia, tforzart, cotlringe-
re, piegare a forza. — a) Univentm. Liv. t.
5. Melu eubactal. Id. 45. 8. Prima percontatio
fuit, qua eubactut iujuria contra populum R.
bellum suicepitiet. Toe. 6. Ann. 16. Hultltu-
dine periclitanlium eubactui. Pirg. 12. JEn.
494. intidiiique lubactui. Tac. 13. Ann. 13. Vi
amorii lubactui. et IS. ibid. 13. Deiperaiiona
eieicitui dux lubactui. Id. 4. Hist. 70. Melu
■ubacti legionarii. Ncev. S. Pun. fr. inc. 7.
ed. fahlen. p. 18. Plerique omnet Bubigootnr
tub mum (pro ejut) judicium. Liv. 9. 41. Uoitee
oppugaundo ad deditionem aubegit. et ibid, 1.
Subigi ad neceaiitatem dedeodi ret. Curt. 7. 7.
a med. Quod Spiiamtnei fame in deditionem
iubacturut obtedit. — b) Cum IoBnito. Plaut.
Amph. 5. 2. 13. Haud promeruit, quamobrem
ritio verteret. Mea vi mbacta ett facere. Id.
True. 4. 3. 9. Vii tubigit verum ialeri. Salt.
Cat. 10. Ambitio mullnt mortalet faltoi fieri
aubegit. Id. Jug. 33. Obviam ire factionia po-
tenlia, animus tubigit. Liv. 9. 41. Tarquinien-
tet metu tubegerat fruraentum eiercitui prabe-
re. Pirg. 3. Mn. 257. Dira faraei lubigat ma-
lit abaurnere mental. Id. 6. ibid. 794. clasie
lubegit Aminsa loeiot ignota relinquere terra.
— c) Cum Conjunetivo et panto, ul. Plaut.
Pozn. 1. 2. 77. Ilia mulier lapldem ilticem lub-
igere, ul se amet, potest. Id. Most. 5. 2. 52. ego
ilium verberibut, ul til quieiui, tubegero. Adde
Cure- 4. 3. 8. et Pert. 2. 2. 22. Tac. 2. ^nn. 40.
Ul ederel tociot, subigi non potuit. % 2. Item
mollire, fraogere. Seneca Tkyest. 302. Illine ege-
ttat triitii, hioc durat labor, Quamvlt rlgentem
tot maiis aubigent virum. Parrot. L.L. 17. Mull.
Subigere auret populi contuetudine. assuefare,
quum rerburo aliquod novum raapuont. ^ 3.
Item cruciare, macerare. Aceiut apud Ifon. p. 2.
22. Merc. Mori amici subigit. quod mibi ett io-
nium molto ecerbisilroaro. Cist. 7. E. G. 77.
Cimbri et Teuton! timili ioopia subacii. Pseud.'
Salt. 2. Rep. 10. 7. Noo adverse rei ingentem
eorom animum tobegit, quin, que vlrtute cepe-
rani, simul cum enima retinercnl. ^ 4. Item In
poiestalem dicionemque redigere, toggiogare, tot-
tomeltere. Cie. 3. Cat. 12. 27. Mibi virendom
ett cum illU.quos vie! el subegl. Id. Balb, 10. 25.
Qoos armis subegimot atque in dicionem no-
ttram redeglmus. Lucil. apud Ifon. p. *0l. /.
Merc. Subigere el domare beilepdo. Sail. Cat.
2. (Jrbes eapere, nailooet subigere. Cie. Bok-
SUBIMPLEO
Am, 36. 103. Africanus, qui »uo cognoraine de-
clarat, terliam partem orbis lerrarum se subrsii-
Be. Justin. 30. 3. ad fin. Gr^coi sub jugum Ma-
cedonia imperii subigere. Til. apud Liv. 40. 52.
DVBLLO MAGNO P1R1MENDO BEGI3VI SVBIGEKD1S CA-
rVT patrakdab pacis etc. V. Itamorino, Framm.
filol. p. 96. Tab. acn, apud Gruter. 502. col. 3.
*»». 35, DRVSO GEDMAMAM IVBIGBNTI TVTAM SBCV-
BAWOVB A TEBGO PACEM PBAEST1TBBVKT. Curt. 7.
7. 14. El quanll feitimaodum eit, dum a'.ium
(orbem) subigiraui, ia alio quodammodo orbe tro-
paa statuerc. Rursuifl Cic. Fontej. 1. 3. Galli
partim niodo ab nostris imperatoribui lubacti,
modo bello domiti, raodo triumpbis ac monumen-
tii nulati. et ibid. 12. 26. Ct veliol isli quiesce-
re : id quod victi ac subaeti solent. Id. Hose.
Am. 47. sub fin. Id isto Dello ooq recrealus De-
que reilitutus, 6ed subactus oppressusque popuiai
R. est. Horal. 2. Od. 1. 23. Et cuDCta lerrarum
subacta, Prater atrocem aoimum Catonis. et ibid.
5. 1. Noodum subacta ferre (60s) jugum valet
Cervice. Justin, 36. I. 10. Judaos quoque lub-
egit. Alii prave subjecit. V. Jffadvig, Adv. v.
2. p. 627. Cotum. 6. R. R. 2. circa med. Sub-
actus SOS.
B) Subigo, qua sub motum sigoiQcat de in-
feriore id superiorem locum, di lotto in ttt, in
altum vel lurium ago. Firg. 1. G. 201. qui ad-
verso Oumine lembuin Reroigiii subigit. et 6.
/En. 202. Ipse ratem cooto subigit. Lit/. 26. 7.
ad fin. Naves Id Oumioe Vulturno compreheosas
aubigi ad id caitellum Jussit. Sit. It. 13. 610. Att
alius subigit saium contra ardua mootis. et 17.
641. Subigere ad sidera. — Hinc Part, prater.,
cujus excmpla retulimus
Subactus, a, um, adjective; onde Sup. Sub-
aclissimus: est autem mollitui, maceratus. Mar-
cell. Empir. 36. Tamdiu batues, donee lit sub-
actissimum. — Et absolute, substaotivorum more
Subaeti, orum m. plur. 2. dicuntur viri mol-
les et pathici, waAS'axoi, da quibus molta ba-
bel Ccel. Aurel. 4. Tard. 0. P. SCBACTOR et
SUWGO.
Subacta, orum, a. plur. 2. sunt novaiia, agri
xecens culti. P. PERyEQOATIO.
SUDlMPLfiO, es, ere, a. 2. altquantam vel sub-
ter impleo. Augustin. contra ep. Manich. 2-2.
Ab infer iore parte, qua hostili cuneo eubimpletur.
StJBIMPUDENS, entii, adject, nonnihil impu-
deat, aiquanta tfacciato, vnavaioyuTTOf. Cic.
7. Fam. 17. Iaterdum limidus In lanore miiila-
ri, sspe autem etiam lubimpudens vldebare.
st'BlrsA. r. SIBINA.
StJBlNANIS, e, adject. Donnibil vaeul habeas
aut inanltatis, uiroxevoe,. Cic. 2. Att. 17. Quia
etiam, quod eit tubinane ia nobis et ooa dfi-
*o'So|ov etc. Adda Ccel Aurel. 1. Acut. 3. 38.
SUBINCRBPtTANS, antii, panic, ab Inusit.
subincrepifo, levlter increpans, che fa tin rumore
leggero. Tenant. 1. Fit. S. Martin. 259. At-
que sabiaerepilaai easura cacumine nuiot.
SUBINDE, adverb, temporit f I. Est moi,
paullo post, prolinus. Horal. 2. Sat. 5. 103.
Sparge subiude at, il paullum poles, illacriraare.
Id. 1. £p. 8. 15. Si dicel «recte> primum gau-
dere, tubiode Praceptum auriculii hoe loitlilare
memento. Petron. Sal. 7. Al labinde, at fa lo-
cum seeretlorem tecimus, cealonem anus orbaoa
rtjeclt. Id. Sat. 117. Nee conteolua maledictis,
lollebat lublode allius pedem etc. Liv. 7. 10. a
med. Udo alteroque subinde iclu veotrem stquc
iaguina hausit. con due colpi I'un dopo I'altro.
et 39. 39. Hae tedaU cooteotloae, alia subiade
0. Declmil protorii morte eiorta eit. subito do-
po. Sic 23. 27. a med. Oaiveria gens pottero
die la deditionem venlt, Nee din In pacato mao-
tit, cam subinde ab Cartbagloe alietum eit, ul
etc. Colum. 2. R. R. 4. euft fin. Agar arelur
ultima parte menili Augusti, subiade Seplembrl
lit lleratui. Tac. Agric. 14. Coaiularium primus
A. Plautiui prapoiilui, lubiode Oilorlui Scapula.
Petit]. 1. 7. a med. Capuem ab elsdem Tuseis
cooditam ao subiade Nolam. Toe. 6. Ann. 2, a
med. Qaoi omitll pone? quos dellgl? lemperae
eocdem, aa lublada alios? di mano in mans.
— 533 —
et Quinlil. H.1.83. Ne legem quaodoque suii
quoque subinde liberis daret. Id. 8. 3. 58. Lo-
qucntftn de ornatu subiade, qua) sint vilanda si-
inilin virtulibui vilia, diceraus. Cure. 6. 27. 30.
EditO geoiitu subiDde collapsus eistinguitur. Sue-
ton. Aug. 95. Subinde Julia monumentum fui-
mine ictum est. % 2. Item interea, interim,
frattanto. Liv. 10. J7. Tendila isla et lllicite
lucro mercatorem, at sequalur agmeD. Ego lub-
inda suggeram, qua vendatis. Id. 35. 2(. sub
fin. Prsda; miDus iaventum est, quo subinde spo-
lia agrorum capta domos mittebaot. Colum. 6.
R. R. 30. Si diligenter subinde emuodata fuerit
bumui. Curt. 7. 32. 20. Qoa subinde nuociata
sont regi, contiaus felicitati imposueraot labem.
<f 3. Item crebro per iotervalla, identidem, ite-
rato, di quando in quando, replicatamenle, a
piii riprese, piii volte, Safiiva, oaXotb xoi
aXXota : cf. Fr. jouvent et It. lovenre. Liv.
30. 7. Duaj subinde urbes capts direpisque.
Plin. 2. Ep. 7. sub [in. Erit pergratum mibi
banc effigiem ejus subinde respicere. Martial. 5.
39. temel lac illud, Mentltur tua quod subinde
tussie. Sueton. Cal. 30. Xragicnm illud subinde
jactabat: Oderint dum metuant. Id. ibid. 50.
circa med. Mentis valetudinem et ipse seoserat:
ac subiade de seeessu deque purgaodo cerebro
cogitavit. piu d'una volta, spesso. Adde ^ucest.
Gr. Cod. Bern. p. 188. Hag.
SObindIcATDS, a, um, particip. V. voc. leq.
SOBlNDlCO, u, 5vi, Stum, are, s. 1. Part.
Sabindicattu. — Subindico eit aliquantum io-
dico. Rufin. 1. Invect. in Bieronym. 39. Si
Paulus noo lodicat, ted lubindicat etc. et max.
Ideo ooa tarn iodicamui, sed subiadicamus. Id.
ibid. Qua? Apostolum subindicasse dicis, tu in-
dica, qui ooa solum ea, qus subiadicata, va-
rum et qua conQrmata ab eo icribii esse, nunc
damnat.
SUBiNDO, U, ere, a. 3. tubjungo, soggiunge-
re, aggiungere. Aurel. Vict. Orig. Rom. 3. Se-
cuDduin quod noster [Pirg. 8. Mn. 357.) cogno-
meato lie iotulit Hanc Janut Paler etc. ac sub-
indit Janiculum huic etc. Alii leg. subinde.
SCBINDUCTUS, a, um, particip. ab iaui. sub-
induco, clam inductus, illatus, introdotto furtiva-
mev.le di nascosto. Mar. Piclorin, in ep. ad
Gat. I. 5. Propter lubiaductos falsoi fratrei. Vul-
gat. habet luotntroductot.
SCBlNEPTUS, a, am, adject, aliqaaatulum
ineptui. Macrob. De differ. Qui putant fecere,
dixere, dualii esse named, tubiaepti mat.
SOBINFfiRENS, eatii, particip. T. voc «eq.
SOBINFERO, fen, toil, ferre, anora. Part. Sub-
inferent. — Sublofero est subjicio, aubdo, mb-
juogo. Augustin. 3. de Genes, ad litt. 24. init.
Subiotulil de omnibui. h. e. tubjuaiii. Rulii.
Lup. De fig. tentent. i. Quibue posteriui ratio
subinfertur, bujusmodi sunt. Adde Augustin. De
spirit, et titter. 12. Pulgal. inlerpr. 2. Pelr.
I. 5. V01 curam omnem lubinfereateB.
SOBINFLATUS, a, am, particip. F. SDB-
INFLO.
SOBINFLBXDS, a, am, adject, aliquantum In-
Oeius. Charis. I. p. 132. 10. Reil. Oeres beredii
faclt t litter* lubioQeia, at Pericletis, Slratocletii.
SOBINFLO, ai, are, a. 1. PatU Suoin/IatU!.
— SubloQo eit aliquantum InDo.
L) Pioprle. Cal. Aurel. 2. Tard. 4.71. Co-
lore! deotium - sa?pe ora faciuat lubiaflari. Id.
1. Acul. 2. 1. et i. 38. Vultui lubioOatus. Id.
ibid. 6. 51. Pulsus lubioOatus. afguanto teso.
II.) Traailate est Sumidus, tuperbieos. Arnob.
2. p. 46. Ia opioiooem icieolis subinQali pe-
ctoris tumore lolll.
SOBINFLCO, it, ere, n. 3. mbtui Quo. — Cum
Accus. vi prsposltionis, qusa ia verbo loeit. Se-
neca 3. Qutsst. naL 30. Alia aqua subinOuunt
terrw, alia eireamOaunt. At Fickcrt et Baascl
leg. mbterfluMnt.
SCbISGREDIOR, grSdSris, grSdi, dep. 3. clem
lngredicr vel weeedo. — Cum Accas. vi pra-
potiliocit, qs» is Tufco lacaL Aldm. carm. ad
Sor. 6S4. Caiu tmti ag tw B a poa&ari elicitra vi-
reatii. iifc iayeii'eT finr^i pro nUap-edi.
SUBINV1T0
SUBINJECTDS, a, um, particip. ab inusit. 111B-
injicio, iolatus. Seneca Controv. 13. tub init.
Subinjecta manu satelles, quid moraris 1 inquit;
Jam eiposita tormenta sunt, poste le mani ad-
'JOSSO.
SCBINJUNGO, is, ere, a. 3. post Injango. Fo-
lus. Mcecian. Distrib. j 63. Quam denarii nota
prsscribatur eique subiojungalur aril eicirrentil
nota, manifestum eit earn sedeciens ducendam
ei adnotatioae denarii.
SUBINSERTlO, ouii, f. 3. eubjunclio, figure
rbetorica, qua Graee hypozeuxis eppellatur. A'
quila seu Jul. Rufmian. De sthem. lex. i. F.
SUBJUNCTIO.
SUBINST1LLO, as, ari, a. 1. post vel pautla-
lim instillo. .^ptc. 3. 13. Oleum gubinstillabis,
si voles, acetum addss,
SCBINSULSOS, a, um, adject, aliquantum in-
sul6us, uVa'vaXoj. Cic. opt. gen. Oral. 3. 7. Est
enim viliosum in senteotia, li quid absurdum
aut alienum aut djd acutum aut mbiaiuliam
est.
SOBINTELLIGENS, entis, particip. F. SDB-
INTELLIGO.
SUBINTELLlGENTlA, a, f. 1. actui lubinlel-
ligcndi. Mar. FictoHn. De general, div. Perb.
5. Subintelligentia quadain est, ab iis, qua sunt,
privationem eorum mbinielligere.
SUBINTELLlGO, is, ere, a. 3. Part, Subin-
telligens. — SubiateJIigo en idem fere se mb-
audio. Bieronym. Ep. 145. a med. Boc dice,
non quod te avaruiu didicerim, «ed quod tubia-
intelliga'm, idcirco adb'uc militia operam dare,
at impleai sacculum. ho avut'o senlore, ho sub-
odorato. et Boeth. Aristol. Elench. sophist. 2.
3. Qua autem lubiatelligentei proponimui at
etc. Adde Mar. Fictorin. loc. eit. ia voc. prac-
SflBlNTRO, as, 8vl, are, a. 1, lubeo, lubiotroeo,
succedo, subentrare, u'lrsijs'pj^fM- .sfuguitin. 1.
Civ. D. 31. Populo bellicusu et lolii aatea lu-
dii Circensibus assueto, ludorum screoicorum de-
licata subintravii iasania. Adde Tertull. 5. con-
tra JUarcion. 3. ex Ep. ad Galat. 2.. 4.
SCbINTROoOCO, dncli, ductum, dUcere, a.
3. Part. Subintroductus I. — Subintroduco eit
clam vel paullatim vel falso iotroduco.
I.) Propria. Augustin. Ep. 137. (al. 78.) ante
med. Quura nujlo modo adducerer, ut per com-
mendationem meam eum alicui fratri tubintro*
dueerem. Pulgat. interpr. Gal. 2. 4. Neq.ua Ti-
tus compnlsul est circumcidl, led propter tubla*
troductoi falsoi fratrei, qui lubintroierunt eipio-
rare libertatem. Graee eit itaptitdxtovc., ic. clam
et lubdole introductoi. F. S0B1SDUCT0S.
II.) Translate. Augustin. Ep. 219. Subiatro-
dueere quartern in Trinitate personam.
SCbINTROdUCTUS, a, um, particip. F. voe.
przeed. '
SOBINTROEO, ii, ivi et li, He, n. 4. Pari.
Subintroiens II. — Subintroeo eit idem fere
ac tubintro.
I.) Proprle. ^rnob. 6. p. 198. Quura qui Jup-
piter iuerat, idem possit eiittimarl Man esse', et
qui Mayors fuerat, subiotroire ipeciem possit
llammonis. Fulgat. inlerpr. loc. eit. io SUB1N-
TRODDCO.
II.) Traoilate. ^uouitin. Op. imperf. contra
Julian. 2. 220. Abuadavit, lege lubiotroeunte,
peccalum.
sOBMVlCEM, adverb, ad invieero. Itid. «0.
Orig. 4. 12. Judaicui lapii albui est atque ia
schemata glaudis, icripturis tubinvicem modula-
tus, qua* Grreci ffauudi appellant.
SfJBlN iVfuEO, viues, visum, vTdere, 2. Part. 5ub-
invisus "i. — Subinvideo eit aliquantulum invideo.
^ I. Neutrorum more occurrit cum D»t. Cic.
7. Fam. 10. Subiovideo tlbi, te ultro etiam ar-
ceisiium ab eo. ^ 2. Traoiitive part, subin-
vitui, apud eumd. Rabir. Post. 14. in fin. Sub-
lovisum apud maievoloi Postumi oomea propter
opinionem pecunia aescio quam.
StlBlN VlSUS, a, am, particip. P. voc. praced.
SCBlNVlTO, as, 5«i, are, a. 1. aliquantulum
intilo et proToco : occurrit aulem cum Conjunct,
et psrtic. ut- Cic. 7. Fam. 1. lub Jin. Quoo
SUBINVOLO
me qundam eptttola tubinvitaral, ut id te icrt-
berem.
sCm.NVOLO, as, are, n. 1. elam iovolo. A*f
gutiin. Serin. 1. n. 9. ed. Mai. Errat in lin-
gua laironii timplieitai alieaa, el obduleaalibat
fabulit tubinvoUt feritat homicidii.
SUBIRASCOR, teSrii, Siui turn, lei, dep. 3.
Part. Subiratut tub 6 et la fin. — Subiraieor
«t aonoibil irascor, adirarii atquanto. — a) Ab-
tolule. Cic, 2. Fin. 4. 12. Rtii latii clement sum in
diipuiaado, (amea laterdura toleo tubiraici. —
b) Cum Dotivo. Id. It. Fam. 24. Ante* lubira-
■eebar brevitall tuarura litteraruin. Id. I. Oral.
16. ad [in. C." Lucitiut bomo libi tubiratus, mihi
propter earn ipsam eauaam miaui, quam vole-
bat, familiarii. Id. 3. Fam. 9. Reicrlpii lib! tub-
iratui. — c) Cum part. quod. Tu in Epirum
quod me son inviias, subiraieor. — Iliac Pari,
prater., cuius eiempla retulimui
Subiratut, a, um, adjective quoque uiurpatur;
unde Corop. Subiratior, apud Apul. 4. Met.
Ad bxe anu,t lubiratior jubebat etc. Alii tamen
leg. iratior.
.sCbinAlUS, a, um, partlcip. W. voe. praoed.
SU01S, it, f. '?.. avil, qua aquilarum nidot
infestat el earum ova frangit. Win. 10. 'Hill.
nat. 14. 17. (:17).
SUBISCAL1RR. P. SUBSCALARI9.
SfJBiTASEUS, a, um, adject, (subilui) Idem
ac lubitat. Colum. 1. R. H. 0. tub (in. Si tublla-
neut imber lacesterit. tubitanea e improvviia
pioggia. el Pulsar, inttrpr. Sap. 17. 14. Subit*-
neut enim el iotpcratiit limor '•upervenerat. Id.
ibid. 10. 10. Quuro lubitaoaU eooperli eiient te-
nebrii. Adde Theod. Priician. 2. 13. et Augu-
stir.. Serm. 232.
StJBlxAKlUS, a, um, adject. (tubltut) qui tubito
lit. — a) Uolveniro. Piaut. Mil. glor. 2.
2. 70. (lane rem age: ret tubitaria eat. n. «.
qua celerem operam poicit. Tae. 13. Ann. 30.
"JJero tubitaria adifieia entruiil, quee mullitudi-
nem acciperent. ft. - 1. tubito ae Cemere facta,
provvitionali. Sic 14. ibid. 20. Pompeium la-
cutaturo a teoioribut, quod mamuram tbeatri te-
dem poiuittet; nam antea, tubitariit gradibus
ct iciena in leniput ttructa, ludot edl toliloi.
Gill. 0. 15. Subitaria dictione periculum tui fa-
cere, col dire alf improvvito, estemporanea-
tnente. et Voelh. Arittot. Topic. 8. 1. Subita-
lis conclutionet. Apul. Florid. 23. Hie enim
ferine adtolet apud prudentet vtrot etia in opa-
ribut elaboralit judicatio retlrietior, la rebut
tubitariit veoia proliiior. — 6) Subitarii mili-
tet, qui tubito colliguntur. Civ. 3. 4. exlr. Ad
eum (exerci(uio) eipleadum Latiai llexnicique
el colonia Antium dare Quinctio tubitariot ml-
lltea (ita lam repenlina auxilia appellabant) Jutii.
Adde 40. 26. el 3. 30. Eterellum tubilarlum
icribere. Cf. Drdkenb. ad eumd. 41. 1., ubl da
repent-nit etlam el fumulfuariii mililibus agi-
lur. Tae. contra cubitum militem vocat 4. Hitl.
76. el nemo prxler eum tie loeulut videlur, in-
quit BueUicher in t £ex. Tae. p. 444. — llinc
Subitaria, orum, a. plur. 2. absolute, qua
tubito tau extempore dlcuatur. Apul. Florid.
23. in itlo, ut ait Luciiiut, tchedio et ineondito
ciperimini, an idem tim repenlinut, qui prs-
paralut; ti qui lameo vattrum oondum tubita-
ria itta notlra cognoitii etc. et De deo Socr.
prol. Subitaria Ilia nostra. Cf. floral, i. Sat.
4. 10. et Germ. Stegreifrede.
SUbItAtIO, Onis, f. 3. (tubito) tobitui ad-
Tenlui. Potent, interpr. Sap. 5. 9. et Cyprian.
Tettim. 3. 1 6. MirabuQtur In tubitatione iotpe-
rata talutif.
sUBlr AIDS, «, am, partielp. P. SUBITO, at.
SUBlTE, adverb, tubito. Marcell. Empir, e.
27. p. 125. Ad colitcoi, ideit qui tubite et multa
dtfundunt eta.
SUBITILLUM. P. SUAVILLUM.
SUBlTO, adverb, r. 9UBITUS.
sObITO, at, iti. Slum, art, 1. (lubitai) Pari.
Subitatm 2. — Subito etl Improvitat appareo vel
•dvealo, comparire o venire improuviiatnentc .
•J I. lalrtniilire. Pont. Pit. Cyprian. 15. Ad
- 534 —
bortoi ejus (Cypriani) cum militibui tuit prln-
eept repent* tubitaril, imrao. ut Vtriut dilerim,
tubitaiia te eredidit; uada enim tamquara irn-
provito Impetu mem temper parata tubitari 7
•J 2. Trantitive etiam uiurpatur el «*t re lubi-
tanea at Insollla percello. Cyprian. Ep. 57. Ad
prtElium apparel, forlioret nuper tubitatot etse,
et nova atque intuela rei pavore trepidaite. Adde
Pont. fit. Cyprian, loe. tupra cit.
SflBlTUM et
SUBlTUS, a, ura, particip. V. SL'BEO in fin.
SUBlUM, II, o. 2. Auet. De idiom, p. 580.
v. 4. Keil. Subium, (iuoTaf.
SOBJACENS, en til, particip. V. SL'BJACEO.
SUBJACENTlA, a, f. I. (iub et jaceo) actut
■ubjaceudi, vel potiut id, quod tubjacet. Rufin.
ei Orig. De princ. 4. I. Quum lemui aoiter
omni qualitate ab iutallectu tuo reroota ipium
lubjacentia toiius, ut ita dixerim, punotum eon-
lustur et ipti inberel, nequaquam reiplcient ad
moliiliem vel duriiiem vel ealldum vel (rigidum -
lubstantia, tunc timulala quodammodo cogila-
tione bit omnibus qualitatlbut nudam videbi-
lur Iniueri mateiiam.
SUBJAC60, jSoet, jScfil, j£cere, n. 2. Pari.
5ui;'acent I. a- el II. a, b et in fin. — Subjaceo
eit tubtni jae.eo teu iltui turn, tubjectui turn,
undxeipai (It. e«er poifo solto ; ft. etre couchi
dessout, etr* placi oti tilue dettotii; Hitp. ler
extendi'do, ter tituado debaxo; Germ. unleWte-
gen; Aogl. to bt or lie beneath).
I.) Proprie. — a) Abtolute. Plin. 2. Ep.
17. Uae feoetlra lubjacent mare tongiut quidem,
ted teourlui Intueiiir. Plin. alter 10. Hist. nat.
63.83. (174). Pelet coeunt roar* tlante, femina
tubjaceote. — 6) Cum Daliro. Plin. 2. Ep. 17.
a med. Peneatrit tubjacet veitibulum villa. Plin.
alter 18. Hilt. nat. 30. 73. (302). Frumentura
ti teguila tubjacet t, coaferveicere. Colum. 1. U.
B. 2. Campat In puta et arva digeitut sdiOeid
tubjaceat.
II.) Trantlat*. «J 1. Generalim. — a) Ab-
mluta. Lactam. 2. 8. ante mtd. Deum credunt
cibii efaeere potse, nitl ex materia tubjacente
ao parata. Quintil. 3. 6. props f\n, Quattionam,
qua velut tubjacentei ad illud, quo judicium con-
linelur, referuntur, tape in unam cadere pluret
pone. — 6) Cum Dativo. Quintil. 7. 4. 3. Sub-
jaeet utilitali etlam ilia defemio, il etc. Id. 3.
6. 26. Cauta, cui plurima tubjaceat lllei. Pru-
dent. Cathemer. pra>f. 14. el male pertinax Vin-
cendi iludium mbjacuit catibuiatperii. toggiacque.
el 2. in Symmach. U65. hit vitiit luujacuit. ^pui.
11. Met. Vita, qua multit catibut tubjacet. Id.
9." Dogm.Plat. in /in. Inopet divitum impotenlia
tubjacentei. Impp. Honor. et'Theodot. Cod. 4.
40. 4. Viliorel persona capital! tupplicio tubja-
eeant. Vulgat. interpr. Exod.lt. 21. Noa tub-
Jacebil pcena. Id. Hebr. 43. 17. Obedite prm-
potilii el tubjaeete eli. state tottometti. «J 2.
Speciatim in promptu eise. Terlutt. Apolog. to.
Intcliigi tubjacet veritatit eite cultoret. — Uino
Pari, prat., cujut eiempla retulimui
Subjacent, tnlit, etiam adjeelivorutn more
uiurpatur et eit tubter litut, tiluato totto, tot-
topotlo. Intcript. apud Fabretli p. 85. n. 155.
fgCIT COIVGI MB510HIOE.AM CVH ORTVLO IVHIA-
MHTg (tic). — Abiolule apod Hieronym. interpr.
Orig.homil. 2. in Cant. p. 1138. Mign. Uabet
el in liniitra et in dextera termo Dei lapieotiaro,
qua quum pro intellects varietale tit multiplex)
in tubjacenli una etl.
8U8JACTO. V. SUBJECTO.
SUBJECTS, adverb, (tubjectui) demine, bu-
militer, more bomlnit lubjecti.' Occurrit tantum
Sup. Subjectittime. Cait. I. B. C. 84. exlr. Uao
quam potest deminiiiiiue atque tubjeetlnima ex-
ponil.
SUBJECTlBiLIS, e, adjeet. (lubjeetui) qui fa-
cile alieul lobjleitur. Pulgat. interpr. Bar. 1.
18. Bt non fuimtu labjeciibilet ill).
SDBJECTlO, Halt, t. 9. (lubjleio) telut inb-
jieiendi et tuppoaeadl, « metier totto, totto-
ponimento, utrd&ioie *J 1. De abttractii. —
a) Generalim. Cte, •. Oral, 53. 202, actum,
SUBJECTO
quail geraatar, iub etpeetum pane tubjoclio.
Sic Geil. 10. 3. ante mtd. Rei iub oeulot tub-
jectio. uVoTu'irtoaic forma rerum verbit eipretia,
evidentia. — b) Speciatim eit adjectlo, addilio,
tojijiunjimento, aggiunta. VUtuv. 0. 8. ad /In.
Subjectkinei mnt, qua poit tliquod iavenlum ad-
dunlur. Id. ibid. 9. El quorum librit tiquil velit
tubjectioaei laveaire, poierit, dummodo iciat
analemmatot descriptionet. Cic. 2. Herenn. 18.
28. Ratio eit cauia, qua deraonttrat, verum,
ette id quod Eolendimui, brevi tubjecttone. h.
e. addita declaration*. Id. 4. ibid. 17. 24. Il-
lud quoque probtodum eit genui leotentia,
quod confirmatur lubjectione ralionit. — c)
iliac apud Rbetorei tubjectio ett figure verbo-
rum, qua orator siium ioterrogat, ae statim ipse
reipontioaera lubjicil, a'jijunsfapa. Id, ibid*
23. 33. Subjectio ett, quam interrogamat »d-
veriarioi, aul quarimut ipti, quid ab illii aut
quid contra not did ponit: deiode tubjiclmut
Id, quod dici oportet aut quod non oportet, aut
noblt adjuinento futurum tit ant obfuturum ipili.
Quintil. 0. 3. 08. Quum alium rogaverit, non
eitpectare retpontum et italim lubjieere: quod
icbema quidam per tubjectionem vocant. Id. i-
bid. 2. 40. Ilia, ul ail Cicero, iub oeulot tub-
jectio. — d) Subjectio tettamentorum apud
Lie. 39. 18. eit falsi tetiamenti luppoiitlo pro-
vero. — e) la re politic* eit lervitai, togge-
zione. Augutlin, in Johann. c. I, Ir. 3. § 20.
Forte petit tubjectionem hoitium luorum. Jor-
nand. Get, 32. Deiideran* Honoriui germanam
■uam Placidiam lubjectioait opprobrlo liberare.
Orot. 3. 14. Subjectioaei proviaciarum. — fj
iliac ett demiulo aalml et volaalarla obedientia.
Cyprian. Ep. 26. (af. 31.) Nihil ad exlenaatio-
nem delicti numeral Impudent relere eontuevit,
ted pudor, bamilitu atque subjectio. Adde Pul-
gat. interpr. 1. Tim. 3. II. Ambrot. in Pi. 118.
12. $ 27. Subjectio mentium. Adde Orot.t.procem.
$ 8. et Ambrot. De Ifoe 10. 31. et De Spir. S.
3. 1. $ 8. *J 2. De eoneretlt, qua dicuntur, ett
.fulcrum. Filruv. 10. 10. de cuiapulii*. Column*
foraminum octo, - tubjeetio foramiaum duodecim.
SUBJECTIVE, adverb, (tubjectlvut) modo *ub-
jecttfo. Captll. 4. p. 120. Quum diclmut, Cicero
ditputat, tl accedat buie lententia, in Totcala-
ao, declarative acceiiit; ti accedat, Romanui,
tubjective. Quidquid igilur nominativo caiui ac*
cedlt, lubjeclive aceedit: quidquid declarative
accedit, variit catibut et modit aceedit.
SUBJEOTiVUS, a, um, adjeot. (lubjeetui). «J I.
Ett qui tubjicilur teu poslponitur. Terlull. Virg.
vetand. 4. ad fin. el Ter. Scaur, p. 17. 10.
Jieii. *J 2. Ell etiam ad lubjectum pertinent.
Aggen. De cohtrov. p. 25. 18. Lachmann. Sub-
jectivut itatui ett coairovenia , quum relinqut-
tur ttatut generalli et alio quolibet itatu coa-
trovertia defeaditur. Adde eumd. ibid. p. 68. 18.
et 69. 8. ^pul. 3. Dogm. Plat., ubi partem
propotitionit tubjeclivam vocat, quod icbola
tubjectum. Adde Captll. 4. p. 120. •{ 3. Sub-
jectivut modus apud eumd. 3. p, 73. Aa ibi
legend, sub/uncltvue? Cf. Diomed. p. 338. 10.
Jleil.
SUBJECTO, at, are, a. 1. (inb et jaeto). Sub-
jaclo pro lubjecto epud Varron. et Coripp, loc.
infra cit. — Subjeeto eit mbjleio, suppono, met-
ier totto, urtoTc'&rjUt.
I.) Propria. <| 1. Generalim. On id.' 4. Met.
359. Subjectatque maaui iovilaque peclora tan-
git. Horat. 2. Sat. 7. 93. TJrget eotm dominut
mensem non lenii, ei aeret luhjeclat lasso iti*
muloi. 1 2, Speciatim eit ei Imo In ellum
Jacto, gettare da totto in tu, diap'pir.ra. tu-
cret. 6. 700, Saxaque lubjectare et arena toi-
lers olmboi. Virg. 3. G. 240. ira* exaituat uada
Vorticlbut nigramque alte tubjectat areaam. Par-
ro I. R. B. 62. R ipiea eileranlur grans, lie
tritli, oportet e terra lubjectari vallit eat veatl-
labrit, quum vaniui spiral ieoit. Muitl leg, mb-
jactarl.
II.) Translate. *J 1. Bit elam jaeere, ipsr-
gere, proferre. Jul, Paler, ret gttt. Alex. M.
3. 40. Exploretorut ecquii euei, qui forte rocim
SUBJECTOR
de projimo tubjectaret. *f 2. Eit etiam pra te
ierre, jactare. Coripp. fragm. 29. Ilia etlam, so-
lis qui ae aubjactal smicura.
SUBJECTOR, 5rit, ra.3. (tubjlcio) qui tubjicit,
vko^oXbuj: el fere in malam pattern aecipilur.
Cic. 2. Cat. 4. 7. Quit tota Italia venefieut, quit
gladiator, quis latro, quii licariui, quli parrieida,
•quis tettamcntorum sobjector etc. 7 n. c. qui
falsa teslaracnta pro verit eubjicjt. Gloss. Gr.
Zat. 'YsoJJoXeuc; tubjector, tubmissor.
SUBJECTUM, i, n. 2. et
SUBJEGTDS, s, urn, particip. V. SUBJICIO.
SUBJECTUS, ui, m. 4. (subjicio) subjectio,
■uppoiitlo. Id lesto caia >iog. Piin. 26. Ifist.
nat. 15.00.(154). Aristolocbla vulvas procideo-
4es inhibet fota vel tubjectu.
SUBJMENS, entis, particip. V. Toe. leq.
SUBJlClO (lublcio), jlcit, JEci, Jectum, Jlcere,
e. 3. (»ub cfjacio) — a) Ad tcriptionem quod
altinet, dicimua la MS3. et edit, librii, maiime
recenlioribua, tubicio, subieit, subiciunl etc. udo
» tcriptum eise: licet prlmaro corripere non alt
opus, quod el Id aliit a jacio compositit fact! la-
tum eit. Pier, ad illud Virg. 5. lEn. 10*. Subji-
ciunt verubut pruoai. Id antiquii, loquit,' sub-
iciunt, duobus ii In unum, idque Dgura oblongs,
coeuntibui. Sic apud Fesl. p. 347. 2. Mull. Subicl
eriea dicitur etc. Plura hac de re babes apud
JVoris. id Cenotaph. Pit, dissert. 4. c. 4. V.
ABJICIO et ADJICIO init. — b) De quantitate
insuper monemut, primam (yllabam, quotlet td-
eyllaboo ait, posie corripi; qu'olies vero teirasyl-
labon, prodaci (V. Serv. De finalib. p. 451-
452. Keil., Adnot. ad Sil. It. 1.113. ed. Le-
maire, L. Miillerum De re metr. p. 250., Bram-
bach p. 20 1. et Sub Init.) — Part. Subjiciens
sub A I. 1. et II. 7.; Subjeclus fere In omnib.
paragr. et in fin.; .Su&jecturus tub A II. 7.;
Subjicien&ut tub A II. 1. 3. et 10. — Subji-
cio in dirersam tigniucatiooem oceurrit, prout
pariicula tub est aubter, tubtoi, aut tursum: el
eoostruilur cum Accut., addito etiam sspe Da-
tivo, vel alio Aecos. rei, eui quid subjleltur, euro
prap. sub, inter, in, ad, vel etiam Abl. cum
prap. sub.
A) Subjicio, a sub, subler, subtus, est sup-
pono, o'lroti'S^ui (It. metier sotto, sotloporre;
Vt. metlra ou placer sous; [lisp, meter 6 po-
ner debaxo; Germ, unter od. unlen an etwas
werfen, legen, setzen, bringen, slellen; Aogl.
to put, lay or set under or below).
I.) Propria, f 1. Generatim. Cess. 2. S. C.
10. Hoc opus perficiunt iubitoque, pbalangis tub-
jeclls, ed turrira hostiura admovent. Adde 3. ibid.
40. Cic. 3. Verr. 27. 69. Ligna e» tarmeala
circumdare ignemqua subjicere eeperunt. Adde
eumd. Rabir. Post. 6. 13., Aucl. B. Afr. 87.
el Ouid. 1. Met. 229. Cic. Mil. 35. 98., Vel-
lej. 2. 48. 3. et Val. Mux. 5. 5. n. 4. Subji-
cere faces. Varro 2. R. R. 1. a med. Si parum
babel lactis mator, tubjiciat agnum tub alterius
mammaro. Cces. 1. B. G. 20. Nonnulli inter
carros roiasqije mataras ac Iragulat subjiciebaot
nostrosque vulnerabant. Id. 3. B. C. 40. Bire-
mes subjecllt tcutalit lubduilt. Cic. 4. Herenn.
47. 50. Subjicere tub aspee'tum omnium rem.
Nepos Pelop. 3. Epistolam in pulvinum sub-
jiciens. Alii rtctius tub pulvinum. Colum. 6. R.
R. 2. ante med. Bourn ventr! et aob fe'miaa ma-
num tubjicere. Quintil. 8. 6. 19. Subjicere all-
quid tub oculot. Cic. Orat. 40. 139. et Liu. 3.
69. oeulis. Ovid. 3. Met. 167. Altera depositee
eubjeclt bracbia palls. Id. 4. Triit. i. 73. gla-
dioque latua tcutoque ilnlttram, Caniliem gales
enbjicioque meam. Colum. 6. R. R. 30. ad fin.
Subjicere eollyria, qos veotrem movent, metter
delle supposte. el 13. ibid. 39. Subactam britam
prelo tubjioere. Sio Piin. 14. Hist. nat. 10. 12.
(86). Vinaeea prelo tubjecla. Id. 26. ibid. II.
69. (HI)- Sialtoom Igoorantit polvino aubjleia-
tur. Id. 18. ibid. 26. 62. (235). Snbjicere ova gal-
linis. meltere a eOvare. et 10. ibid. 59. 79. (163).
locubanda ova tubjici atiliuimnm aovem ant
undeclm. Adde ibid. 64. 75. (151). Id, 30. ibid.
14. 44. (130). Pen.ii Tolturina subjects pedlboi
— 535 —
adjust parturientes. Ovid. I. Met. 229. arias
tubjecto torruit igni. Sveton. Viletl. 17. Meats
muers gladii suhjectus, ut ti?endam praberet fa-
elem. Ouid. 15. Met. 618. depreno aubjeciit bu-
bai aratro. h'. e. tub jugum junclit. Ptin. 2.
/list. nat. 67. 67. exlr. lit lotum hoc, eeu tub-
jectum oeulii, quantum tit, ostecdam. Liv. 7.
34. Habere bostem suit telii sobjeetum. et paullo
sup. Subjeclus ad ornnes ictus. Ovid. 7. Met.
598. Yictima collapse tine iclibut ullis, Eiiguo
linsit aubjeetos tangaina cultrot. cacciali sotto
(a gala. (Sic Virg. 3. G. 492. Ac vU tuppositi
tiaguntur sanguine cultri.) Id. 2. Amor. 14. 27.
Vestra quid effoditit tubjeclit viscera telle 7 Serv.
ad Virg. loc. eit. Dicendo tuppositi feriendl gp-
out otteodit. Nam interdum sub inferior! parte,
interdum desoper feriebantur. Curt. 9. 5. It. No-
dura botlit lalus tubjecto mucrone hauslt. Liv. 7.
10. Romarius, mocrone tubjecto, uno alteroque ictu
ventrem hauslt. di sotto in su. Utroque loco alii
leg. sufirecto. «J 2. Speciatiro eBt tubigo, ago
tub. Varro 2. R. R. 2. circa med. Ovee tub
umbriferas rupes et arbores patulas subjiciunt.
Cces. 3. B. C. 56. (et 37.) Omnibus deiocepa
diebus Cssar eiercitum id aclem produiit, ut
pine castrit Pompeji Iegiones tubjiceret. % 3.
Item tubstituo, sufQcio, sostituire. Auct. B. A-
lex. 26. Copiat integral vulneratis defessisque sub-
jiciebat.i : 'eJtutp.347.2.i^fiH.SubiciBrie!dicilur l
qui Bgilur, ut czdatur: quod fit, ut ait Ciocius,
esemplo Atheniensiom, apud quos expiandi gra-
tia ariet inigitur lb eo, qui tcelus admitit, pcena
pendenda loco, flanc ipaam rem Servius allit
verbis conflrmat ei veteii lege Nomfe(ad4. Eel.
43. et ad 3. G. 387.), qua reus bomicldii Jube-
batar arietem pro te olferre. Cic. Orat. 27. 92.
SubHcere pro verbo proprio aliud, quod idem
tlgnificet. Adde Quintil. 3. 6. 28. et 6. 3. 74.
*{ 4. Item verlt falsa tuppono, dolo muto. Ne-
pos Lyiand. 4. Librum gravera conscrlpsit, In
qua tummit eum effert laudibut: quern quum le-
gisset, dum obtignatur, alterum pari magnitu-
dine tlgnatura iubjecit,ioquo ejus avarliiam ac-
cusaret. Cic. 14. Phil. 3. 7. Subjicere leata-
menta. Quintil. 9. 2. a med. testamentum ma-
rito. Ulp. Dig. 25. 4. 1. ad Jin. partura. Id.
ibid. 13. 7. 36. In pignore dando pro auro st
subjicere creditor!. Justin. 1.0. 9. Prostralo Mer-
glde, cui regoum debebatur, fratrem aubjeeit
Oropatten. Piin. 10. Hist. nat. 9. II. (26). nar-
rat, coccygem avem pullos subjicere, quia In
alienit nidis temper parit. *f 5. Item addere,
aisumere. Ovid. 13. Met, 718. Irrita subjectls
fugere incendia penois. *J 6. In illo Sueton.
Cms. 7. Visum per quietem matrl stuprum In-
tulisse, conjectoret ad amplissimam spem inci-
taverunt, arbitriu.m orbit terrarum portend! in-
terpretaotes ; quando mater quaro tubjectam sibi
vidisset, non alia esset quam terra, qua? omnium
parent baberetur. subjeclam est stupro 6upposi-
tem.
II.) Translate. f 1. Est supponere. Cic. 2.
fin, 4. o med. Huic verbo (woloptas) omaes
qui ubique sunt, duas res subjiciunt, lslitiam in
ariimo, commotlonem suavem jucunditatis in cor-
pora. Quintil. 7. 3. sub init. Cerium est de no-
mine: ted qusrilur, qua res ei eubjicienda tit.
qual significato dar se gli debba. Rurtus Cic
2. Pin. 15. 48. Sub hac voce boncslatis qua sil
tubjlcienda tententia. At IFesenberg el Madvig
leg. tub hanc vocem: veteret enim accusaiivo
nil tunt, cec obtlat illod Virg. 2. G. 19. sub
ingenti matrls ee tublcit umbra, ubi se subicere
absolute tumeodum est, ut sub oculis cadere, sub
muris millere et timilie. V. Madvig ed Cic.
De fin. p. '226. Cf. tamen Cic. Quinct. 15. 49.
et Dom. 20. 52. *f 2. Item tubdere, sollomel-
teri, toggeltare. Jibuti. 4. 1. 117. Libera Ro-
mans lobjecil eolla tecuri. Tac. 13. Ann. 55.
Gentem taam ditionl nostras tubjiciebant. Liv.
30. 9. Orbet tobjieere. At Madvig corrigit tub-
igert. el Flor. 2. 17. Scipio Biipaniam oronem
citra attraque Iberum tubjedl iraperlo. Cic. 3.
Off. 6. ad fin. Sabjicianl K homines imperlo
elieriat et potetUli di ctail* plarlbat. Id. 3.
SUBJICIO
llirenn. 31. 50. Not tub corum polestatem sob-
jiciemut. Piin. Paneg. 65. Subjicere »e legibut.
Cic. 2. Off. 23. ad fin. Haslam In foro ponere
et bona civium vosi tubjicero praseonla. porre
aWincanto. et Quinct. 15. 49. et Dom. 20. 52.
Subjicere sub ptacone. Sueton. Cat, 38. a med.
Auciione proposila, reiiquiat omnium tpeclaea-
lorura tubjedl el vendilavit. Sic Tit. 8. tub fin.
Delatoret subjici ac venire imperavll. h. e. haitae
tubjiei tamquam tervot. Cic. I. Invent. 5. 7. Infl-
nilam el imraentam hulo ertllicio (oratorio) ma-
leriam subjicere videtur. Vulgat. tnterpr. Ft.
8. 8. Omnia tubjeclsii tub pedibus ejut, fl 3. 1-
tera objicere, eiponare. Cic. I. Orat. 46. a med.
Scelut fraudemque noceolit tubjicere odio civium.
Id. Plane. 23. a med. Ne fletis auditionibut, no
disseminate dlspersoque sermoni fortunai innocen-
liam tubjiciendat putctit. Ctss. 4. B. G. 35. In-
firmis navibut hierai navigatiooem aubjiciendam
non eilslimabal. Id. 7. ibid. 77. Nolile - Galliam
prosternere el perpetoae tervitutl tubjicere. Alii
addicere. Liv. 38. 48. ad fin. Subjicere calumni*
ea, qus dii comprobaverunt. Quintil. 1. t. a
med. univertara domum periculo. Cal. Aurel.
1. 2"ard. 4. 82. Cogente eoim passlone, ntillo
subjecto Indlgestlonlt obslaculo, erlt arripienda
pblebotomlea commoditaa. % 4. Item ministrare,
prsbere. Cels. i. praf. Quod ti telentiam babe
non tubjiciat evident causa, multo minut earn pos-
se tubjicere, quse in dubio est. Lucan. 7. 574. Ipse
manu tubicit, gladlos ac tela minitiral. <f 5.
Item tubmittere, tuiornare. Cms. 1. B. C. 33.
Subjleltur etiam L. Metellut ab inimicit Cssarlt,
qui baoo rem ditlrahal. Quintil. 5.7. ante med
Tettet frequenter tubjici ab advertario tolent, it,
omnia profutura polliciti, divert* respondent,
f 6. Item addere, afferre, tubdere loqueodb ant
tcribendo, soggiun'gere. — «) Cum Infinito. Cic.
Suit. 21. 60. Jam vero quod tubjicit, Pompejaoos
esse a Sulla impultos, id cujutmodi tit, Intelli-
gere non ponum. — 6) Cum panic, relativa.
Ptin. Paneg. 20. a med. Edicto tubjeciili, quid
in nirumque vettrum etset impentum. Cf. Cic.
2. Divinat. 50. tub fin. Et quidem cur lie opi-
nctur, rationem tubjicit. — e) Cum Aecotali-
vo. Id. 4. Herenn. 2. 3. Ot unumquodque genus
eiemplorura sub tingulot artlt locot tnbjfcere
possit Sil. It. I. '13. Uit acuit stlmulis eubieit-
que hand mollia dictu. Geli, 2. 20. Verba Var-
ronlt tubjeci: Villatics paslionlt genera «un«
tria etc. Virg. 3. En. 313. vit pauca furenti
tubjlcio. h. e. retpondeo. — d) Absolute. Farro
I fl. R. 7. Subjlclt Scrofa: de forma cultures boc
di'co etc! *J 7. Hem suggerere, aubmonere, in me-
moriara revocare, suggxrire. Ter. Phorm. 2. 3.
40 Si meminisil Id, quod olim dictum est, tub-
jice. Cic. 7. ^err. 10. 25. Cupio, mlbl eb illo
subjici, si quid forte prauereo. Id. Place. 22. a
med. Hie mibi MasandHut, quatl miaittralor,
aderat, subjiciens, quid in tuos civet, ai vellem,
dicerem. Liv. 3. 48. in fin. Cetera, quas ia
tali re muliebrit dolor querenllbut tobjicii. Id.
45 18. exlr. Prasens traeialio rerum cerliora
lubjectuta eral eoosilia. Proper!. ,1. 7. ««. Bt
frusira cupies mollera compooere ye rsun \ : «*
tibi subjiciet carmlna terut amor. Ouid. 7. HcU
304. Spes eat virginibus Pelia tubjecta crealis,
Arte euum parili revirescere poise pBrentem. I».
e. iojecia. Sic QuintU. Declam. 3. init. Base fa-
renii Iribuoo ment subjecte est, ot Juboret etc.
* 8 5u6/ici dicuntur, qua» tub elia quapiam re
compreheoduntur, eontineotur. Cic. 3. Herenn.
4 7 Qualiuor partet, qua eubjiciuntur sub voea-
bulo recti. Id. Top. 8. 33. Formarum eeriat est
numarut, qua? cuique generl tubjiciaotur. ^ a.
Eefertur bine ad ordinem et tignificat posiponere.
Quintil. 9. 4. ants med. Minut peccabit, qui
longit breves subjiciet: et adbuc qui prsponet
longa brevem. Id. 1.4. a med. focabulum tlTe
appellalionem nomini tubjecerunt, tamquam tpe-
cies ejus, et ibid. 5. Dicere apt?, quod est prae-
cipuum, plerique ornatui tubjiciunt. «f 10. I-
tem subigere. Cic. 2. Legg. 18. a med. Terr.
eoltum legniorem tuipleor for^ tl ed earn men-
dim fcrroque subjiciendam superstliionlt eliqoid
SUBJUGA
iccesserit. Eat qui mallet tubigendam. *J II.
Item impooere, cinsumvenlre, et quidem In ma-
Jam partem. Impersonaliter. Tsrt-.U, Apolag. 8.
Ignorantibui lubjicitur at imponitur, h. e. eir-
cumreoluniur objectti ealumniii.
B) Subjicio, a iu6, deiub, lutiam, eit mr-
eum jacio, geltare di totto in su, attare. Ovid.
10. Met. 183. Tollere Tasnarldei orbem prope-
rabat: at iilum Dura repercusio lubjecll ab aere
tel>ui Id rultu), Iljacintbe, tUOl. Pirg. 12. /En.
SSS. el corpora laltu Subjiciuot in equoi. Ziv.
31. 37. ad fin. Pavidum rcgem In equum sub-
jer.it. Sic S. 21. Camilla* lubjeclui a eircumstan-
tibui la equum. Pirg. 10. Eel. 74. Quantum
vere novo Tirldli te lubjlcll aloua. Albinov. 1.
255. Tandem ubl complexa est {flammd) lilvai
oliraentaque Bumpiit, £thera aubjectit lambit at
artra eomi). Firg. 4. G. 385. Ter flam ma ad
•ummura tecli aubjecta refuliit. — lliuo Part,
prreter. pan., cujui eiempla retiiliroui
Subjtcius. a, um, adjeelivorum quoque more
uiurpatur; unde Comp. Subjectior.
I.) Proprie. f I. 61 potitui tub vet Jaita
aliquid, vieinol, contermlnul. Cces. 3. B. C. 37.'
rtitut caitria Scipionii subjtcius. And. B. Alex.
35. Faeiliui Armenia m defendere posset, sub-
jeclam iuo regno, quam Cappadociam looglui
remotam. Cic. 2. /tat. D. 57. 143. Netura alvi
subjecta siomacbo. Id. 6. Rep. 20. 21. Cingului
terrx lubjectui Aquiloai. Liv. 2.39. Subjectuivla
campui. Tac. 3. Hist. 63. In subjidoi Narnis
campoi desoendere. Pal. Max. 7. 6. n. 3. Subjecti
laceoibui carapi ferillisiimi. ^uc(. B. /ilex. 98.
Loeua eiceliior planiiie ei omnibus partibal lab-
jecta. Ovid. 13. Mel. 438. Esanimem e icopulo
subjcctai milit in undas. Liv. 7. 35. Corporibut
tula lubjectli elngere collem. Tac. 15. Hist, 9.
.Subjecti* campii voiitabant. Cms. 4. B. G. 17.
sub fin. Publico pro periete subjecta Tim flu-
minii eielperenl. Ovid. 0. Fait. 2C9. Terra pitas
similis, quIIo folcimioe aiia, Aers subjecto tarn
grave peudet onui. Id. 13. Met. 913. admira-
turqu* colorem Caiariemque humeroi iiibjccla-
que terga tegentem. — Tetraijllabon. Seneca
Bippot. 287. Siqua (ora) ferventi aubjecta Can-
cro, Si qua Parrlialia glacialil Vrtx. «J 2. Sub-
jecta tabella eit auppuiita, falia, faltijlcata, Ovid.
2. Font. 0. 69. Nee mea labjecla eonvleta eit
fjemma tabella Mendacem linil impoiuisse notam.
*| 3. Subjtcius partus, supposilus, falio pro
(iiio babitua, tuppotlo. Vlp. Dig. 37. 10. 1. ad
/in., item (bid. 3. et Papinian. ibid. 12. et
48. 18. I. 1 4. Subjeclus peiitor, mbornatui,
dolo snalo pateai, ijcopbaata. Quintil. 4. 2. a
mtd. Suspicion* subject) petilorii noo carebit.
II.) Tranilatr. f 1. Bit imperio et diciooi
aubditua, toggcttato, toggiogato, tottomttto, sud-
dito. Cic. 2. Hat. D. 30. 77. Nulli eit natura
obedient aut lubjectat Deui. CtBt. 7. B. G, 77.
Gallia lacuribai lubjecta, perpetua premitur lervl-
tute. e( ibid. 1. Qui Jam ante te popull 11. im-
perio lubjecloi dolereot. Liv. 26. 49. Tristi ler-
vilio lubjeclui. «f 2. item obooxiui, soggctto.
Cic. 5. fin. 12. ezir. rtcs, qua lubjecta mot
aeoiibui. Id. 4. Acad. (2. pr.) 23. a med. Ea,
qua tub leotui aubjecta aunt. Id. 5. Tusc. 1.
circa med. Si virtui tubjocta tub varios incer-
lotqua caiui famula forlunas eit. et 4. ibid. 26.
a med. Mara en lubjcctum ventii. Id. 2. Hat,
JD, 30. 75. Uucei, oinnei rei aubjeclai eiie natu-
ra lentienii. Id Quinct. 15. a med. Cujui non
roodo (ortunx, ted eliam victui vcstiiusque oe-
cesiariui tub pr*cone aubjeetui «t. Id. fragm.
opud Lactam. 5. 8. sub fin. Uomioei non in-
telliguot, le eite conaaoguincoi et lubjectoi
oroues aub uaaru eamdtmque tutelam. Id. I.
Oral. 46. 201. Ut In rerum privelarum cauili
oratorl juris clvilii icicotia neccisaria oitj sic in
cjusis publicli cootionum, leoatui et anliquila-
tii memoria et public! juris auctoritai et ri-
gendas reipubl. ratio, tamquam aliqua materiel,
iii oraioribus, qui in rcpubl. rcraantur, aubjecta
eise debet, h. i. esposits, in promptu et tub
tnauu posila, parala el not*. Horat. 2. Sat. 6.
47. subjectior in diem et boram loridix, — Cic,,
— 536 —
1. Orat. 12. 51. Yerborurn lonitui inaois, nulla
aubjecta leotentia oec icieolla. Id. 2. Fin. 2.
in fin. Qiligenter oportet eiprimi, qua vi» «ob-
Jecta lit vocibul. Id. I. Off. 27. in fin. Qua
part lubjecta generi eit, earn lis deOoiout eta.
Id. 4. Tuic. 7. ad fin. Sub metum lubjecta lunt
pigritis, pndor, terror etc. ^ 3. Item additui,
logsiunto. Cic. 3. Orat. 54. a med. at Qtsin-
tit. 9. 3. ad /In. Ad propositum lubjecta ratio.
sifioXafi'a. Pkasdr. I. 19. Habent inaidias bo-
minii blandilia mall, Quat at ritemui, rerun
subject! moaent Gell. 7. 2. Verba Csselil tub-
jecta iuqi.
Subjectus, i, «t ispiui ptar. Subjecti, Oram,
m. 2. absolute, lubsuntivornro mora, lubditus.
Firg. 6. /£n. 854. Parcare tubjectii et debeJIara
•uperboi. umili, soltomessi. Sic Ambrot. 1. Dt
lac. «l vil. beat. 2, n. 2. Subjectii parcere juita
ratio panuadet. Vtgtt. 2. JUiUX. 0. Sciem, ad
prxfectl laudem lubjectorumredundararirtutem.
Add* Ovid. 2. Art. am. 411. Colum. t. R. R.
2. 4. Quid aut qualiter faciendum lit, ab tub-
jecto discit. Id. ibid. n. 10. Cuitodiro lubjectos.
Id. It. siiri. 1. 25. Na crudellui aut reminiui
agat cum tubjectii. Ptin. 25. Hist. nat. 2. 3.
(7). Ab oranibui subjectii ilngula eiquireni.
Vulgal. inter pr. Esth. 13. 2. dementia el le-
nitata gubernara tubjectoi.
Subjectum, i, a. 2. absolute, lubstantivorum
more. *f t. Eit rea subjecta. Tac. 1. Ann. 65.
Quura barbari trucl icnora lubjecta vallium ac
raiuitantei taltui complereat. n. e. lubjcdai 'al-
ias. *f 2. Apud Logicot eit id, da quo lermo
instiluitur. Capell. 4. p. 105. et A pal. 3. Dogm.
Plat., ubl da ijllogiimo agilur.
SUllJOGA. r. SUBJDGCS.
SUUJfJGALE. .V. toc. wq.
SCUJUGALIS, e, adject, sub jugo assuelui, do-
mltui. Prudent. 10. trie-i' mtp. 33^-Jiumeota,
pecua, mbjugalei beluai. Uieronym. Ep. 53.
Subjugalia aiina. Pulgat. interpr. 2. Petr. 2. 10.
de atino Balaam. Subjugate malum animal
bominii voce loqueoa perbibuU propbets inii-
pientiam. — [line
Subjugate, is, o. 3. absolute, lubstantirornra
more, est animal lubjugale. Id. Matlh. 21. 5.
Sedem tuper aiinam et puilum Clium subjugalli.
ic. (fortaue ex Gr. ovo;, gensr. commun.)aiinum,
ideit puilum etc. Id. apud Augustin. Quxst.
in ffept. 2. 71. Non concupiicei - neque boYem
ejus oeque mbjugale ejui etc.
SUBJOGANS, antll, particip. V, SUDJUGQ.
SUBJUG AXlO, Go is, f. 3. (tubjugo) actus sub-
jugandi, lubjectio. August, in Psalm, 119. 7.
SUBJOGATOR, flril, m. 3. (lubjugo) qui sub-
Jugat, lojoiogulore. Jul. Paler, re* gelt. Alex.
31. 1. 33. Subjugator boilium. Apul. 2. Dogm.
Plat. SufJtagator booorum, maiorum subjuga-
tor. Intcript. apud Orell. Colt. Inter. Lai. n.
838. IMP. CAM. AStlO BADRIABO AKT0N1NO ATO.
FIO t*L. t. t. ITBIVCATOBl 00011 TBRnARTU BZS-
rVRLICA AECr-A.-SKMIYM.
SUBJO'UATL'S, a, um, particip. P. STJBJUGO.
SOBJUGIS, e, et tubjugiui, a, um, adjuct. (sub
et jugum) f I. Dicitur, qui sub Jugo est, qui
jogo aisuevil. «irs. 11. Bill. nat. 49. 109. (262J.
Oalentabat (NtroJ hermapbroditai lubjuges car-
panto iuo equal. Alii plerique recliui leg. sub-
junctat. 1 2, Subjugia lora, quibus Jugum
colli! bourn ret equoruin aptatur. Cato R. R.
63. el 135. Subjugia in ploitrum lora pedei
XVIII., in aralruro subjugia lora pedes XII. Pi-
(ruu. 10. 8. a med. Eadcm ratione jumenla, quurn
Juga eorutD lobjugiii lorii per medium teaipe-
rantur, aqaaliter trabunl ODera. Ita Schntide-
rut legend, pulat. At Forcellinut dedit tubja-
giorum loris, quasi esaet a tubjuriium, ii, ltal.
soltogiogo: quod recentiorei non admittunt.
Rich tamen Oguram exbibet tubjugii ei ret.
US. Betiod. Op. 469. CI. eliam Cattim. fragm.
apud Prod, ad I. y.iooafia /SsCj u'ftoSts. P. et-
iam SUBJUGUS.
SUBJOGIrjM, Ii, n. 2. et
SUBJUGlUS, a, om. P. »oc. practd.
SlOJUviO, si, 57i, stum, are, a. 1. Part. Sub-
6UBJUNCT0RIUM
jugant 1. b; Subjugatus I. a et b; Subjugati'
dut 1. b. — Subjugo proprie eit iuo jagum po-
no (It. metter* lotto il giogo, aggiogart; Fr.
meMre «oui Je joug ; Blip, uncs'r, meter baxo
del yugo ; Germ, ttnter das Joch tchicken; AngU
Co brsrij under the yoke); ted, a limilitudine,
translate edbibetur et conslruitar cum Aceai., cut
ispe ariditur rei, qua subjueatar, Dal. vol aliquaa-
do Abl. et prsp. sub. ^ I. In re mllitarl. —
a) Stricto seosu, est militari jugo tubjieere. Ar-
nob. 4. p. 129. Quom apud Fureulai Caudina*,
Deoui publicum lubjugatum eit. Eutrop. 4. 17.
A Numantinb bit (Ionian! eiercitui fueruot sub-
jugati. Peget. 3. Milit, 10. a med. Meteiiui in
Africa, Albino imperante, lubjugatum aecepic
eiercilum; quern ita emeodarit reteribui imti-
lutii et diacipiina majorum, ut postal eos, a
quibut sub Jugum misii fuerant, auperarent. Cf.
Sail. Jug. 38.-45. — o) Lallore lemu, eit de-
bello et imperio lubjlcio, quaai sub jugum pono.
Claudian. PI. cone. Honor. 249. nulla eit »i-
ctoria major, Quam qua confeisoi animo quoque
lubjugat bostei. Ascon. in Cic. 3. Ptrr. 21 . Quod
qulsque de subjugata provlncia per triamphum
apportavisiel. Pulgat. interpr. Judith 6. 24. Sub-
jugati erunt mb jugo potentia tua Intcript. a-
pud Grater. 28f. 2. OBBBV TEBBAB HOUASO KO-
MIMI 8VBIVGAWTI D0M1KO KOSTBO IL. COSSTAKTIO-
PIO ttt. SB«r2B AVG. ANMIT8 AMT10CBYI T. P. tlC.
— Hioc Qgurata. ZacJanf. 4. 10. a med. In-
gratum populum leg! lubjugavit. Arcad. Dig.
SO. 4. 18. § 9. Curatorei, qui ad eolligendoi pu-
blico! reditua eligi eoleot, personal! rauneri tub-
jugantur, h. e. adstrlnguntur. Sctsvola ibid. 4.
8. 43. Si maligna boo fecerit, posna tubjagabl-
lur. Cf. Call. Aurel. 4. Tard. 9. 131. In edicfo
Maximini Imp. apud ZacfanE. Mart, pertecut.
34. Multi periculo lubjugatl. h. e. terrili et do-
mill. Adde Prudent. 10. reaps' oxip. 419. et 777.
Inter, its Corp. Inter. Lat. 5. 2781. tcibb de-
bet 8BVZBIM1UAB II SEKTBHTIAE 87B1VGANDVM.
■f 2. In re grammatica eit mbjungo. rerenfian.
de syllab. p. 2395- Putsch. Cooiods quurn iub-
Jugatur (vocafsi), rei rel&'.a in comonam, Tem-
porii parte, atque doplo ait, neceue est, pradita.
SDBJOGUM. P. toc. leq.
SDBJOGUS, a, um, adject, (sub et jugum) qui
■ub jugo eit vel factui est, \ina^\j-tiaf. Apul. 7.
Met. Protinui utor ejus avara mola macbinaria
•ubjugium me dedit. Gloss. Gr. Lat. ei. Pulcan.
'Tnoji/riov; jumentum, tubjugum. Alii leg. tub-
jugiiiin. — Uinc absolute, substaotivorum mora
Subjuga, ce, t. 1. para Ima jugi, In quam Ju-
menla colli iinuiiltuQt. Glois. Gr. Lat. Zivjki),
subjuga.
Subjugum, i, a. 2. mbjugale, apud Plin. 30.
Hist. nat. IS. 52. (146)., qui tradlt, animal else
subjugum nomine; quod oeo quale eiset, nee ubi
nasceretur, auetorei tradiderunt. Ita edidit For-
cellinut. At ibi recentiorei pro subjugum leg.
tirutugus.
SUBJUNCTlO, Onis, f. 3. (subjungo) figure,
qua Gracis est bypoteuiii. Jul. Ilufmian. Schem.
lex. 4. (lac ligura (u'r '':ufij) Latino vocabitur
subjunctiu rei subioserlio rei aubnesio. P. UY-
POZEUXIS et SU8INSEBTI0.
SUUJONC'flVOS, a, um, adject, (aubjungo) qui
lubjungitur, at — a) Sabjunctivut modus, qui
eliam conjunctival, et adjunetivui dicitur, liiro-
TaxTticdf, eit uoui ei modii verborum, ita dictus,
quia subjuogilur alter! rerbo, vel potius alteram
verbum ei subjuDgiiar. Nam eget aliqua re, ut
senlentia loculiuois plena lit, ui: Quurn clamem,
quare me tacere dicii? Diomed., Priscian., A-
puf. — 6) Sufr;unco'iia2 con/unctiunet, qua duo
verba postulant; ut sententia sit completa, ut si,
quum, anlequam, guamvit etc. Charit. 2. p. 200.
Putsch, — c) Subjunctives vocalet, qua aliai
rocales in iisdem sjllabia antecedeatei lubse-
euntur. Priscian. 1. p. 39. 9. Eeil, Sunt vo-
calei prapositiva aliia vocalibua subseqoeolibus
in eisdem sjllabia a, c, o, subjunctiva e, u, ut
at, au, txi, oe.
SUBJUNCTOrUUM, Ii, 0.2. (subjungo) 5 1.
E)l quodris vebiculum, quod subjuactis jumerv-
SUBJUNCTUS
tli tranilur. Imp. Constant Cod. 77>eod. 8. 5.
10. Nulll de cdero nubj'inctorio private enlrnells
publics prabeaotur. «f 2. Item ipia luroenta
eurrui lubjaocts. Pulgat. interpr. Hal. Jot. 6,
21. apad Lucif. Carol, p. 171. Mign. A ]u?ene
usque ad lenem el nsque ad Tilulum et usque
ad aubjimctoriuro oceiderunt In ore gladil. .ffoiter
habet asinoi. — In plur. num. apud eumd. tc-td.
p. 942.
SUBJUNCTOS, a, um, pirticip. F. toc. eeq.
SEBJUNGO, Jungle, Junil, Juncture, Jungera,
a. 3. Subjungier; paragoge pro $ub)tmgt, apud
Prudent. 2. in Symmach. 586. — Pari. Sub-
juncfui I. 1.-3. el II. 2.; Subjuneturus II. i.j
Juo/ungendui I. 2. el II. I. — Subjungo en
eppono, adnecio, eo'.ligo, conjungo (It. apporre,
oltaccare, connettere; Fr. attacher, wndre,
ajouttr; Blip, afar, juntar; Germ, mnzu/u-
gen; Angl. to join, subjoin); occurrit autem
cum Aecui., cui laepe additur rel, qua lubjuo-
gltur, Dal. ?el alio Accui. et priep. iu6.
I.) Propria. ^ •'• Generatim. Firg. 10. /En.
157. puppla Prima tenet, rostro Pbrygioi iub-
Juncla leonei. % 2. Speciatim eit »ub Jugum
initio, ad currum Jungo, a tlaccare al giogo,
mettere tolto al giogo, u'tto^siV")"- r,T 9- *•
Eel. 29. eurru mbjungere ligrei. Colum. 6. R,
R. 2. ante med. Javencl Taeuo ploitro lubjun-
gendl. JUanil. 4. 231. llbet lubjuogere eurrui,
Ardentei at equoi ad mollia ducere frena. i*»n.
11. Hilt. not. 49. 109. (262). Oilentabat (iYero)
hermapbrodltai subjunctai carpento iuo equal.
Alii leg, mbjugei. Fitruv. 10. 6. Bo?ei lubjun-
otl. 5 3. Hem lubitiluo. Gelt. 1.20. Eiempla
una littera lonltai vailiorii et aubjuncta lenlorla.
•J 4. Subjungere grestut, pone leqal, apud /u-
venc. carm. \a Exod. 1015.
II.) Translate, f I. Metaphors" lumpia a iu-
per. paragr. 1., e«t addo, adjungo, lubjielo. Cic.
1. Or at. 50. a med. Omnei artes oratori mb-
jungere. Id. Oral. 27. 94. Ariitotelei tramla-
lioni bceo ipia eubjunxR. h. e, mbjeclt tamqaam
speciei ejui. Id. Harutp. resp. 17. 37. Video in
hsruspicura re»pon«ii bseo esie aubjuncta. Alii
leg. subjects. Colum. 2. R. R. 12. tub /in. Sub-
JuDgenda est larrilioni ruocatlo. Ovid. 5. Met
339. Calliope querulai pratentat pollice obordai,
Aique baao percussli tublungit carmlna nerTii.
Quintil. 9. 4. 23. Ca? eodum, ne dacreical oratlo et
fortiori, lubjungalur allquid lnfirmiui, ut lacrl-
lego fur aut lalronl petulant. Id. 10. 7. ante
med. Turn III, qua dlcit, qua aubjunelnrui eit,
qua ultra ipectanda loot eto. Plin. 7. Ep. 33.
a med. Dlcit Seneelo quas rei ferebet: allqua
subjungo. eoggiungo. Sio Pulgat. interpr. Jer.
27. 36. Al ilia lubjunxlt: Juste Tocalum noman
ejui Jacob. Plin. 5. Ep. 14. Subjunxit precei
multumque lacrlmarum. .R'Ontin. Aquad. 102.
Ron en alienum lubjungera, qui poit Mewalam
huio officio prsefuerint. Trajan, ad Plin. 10.
Ep. 94. Amlaenoi, quorum libellum epUtola turn
•ubjanierai etc. hai anneteo. et Quintil. 7. 9. 9.
Sape, uirl duorum antecedentlum termo lubjun-
etua lit, In dubio est, unde ail controverila : He-
rei meui uxor! meaa dare damnai eeto argenll
quod eiegerit, pondo centum. TJter ellgat, qua-
ritur. JUanil. 3. 325. iin aumma priorii El pari
eonferlur aubjuncll prims etc. h. e. lequenlli,
aubiequentii. — Lucret. 3. 422. Tu fac, utrum-
que uno aubjungai nomen eorum. h. e. Jungai
aub una re. Alii leg. uni, b. e. adjoogai, altrl-
buai uni eidemque rel. *| 2. MetaphorS tumpta
a super, paragr. 2., eit lubigo, mbjugo, aotto-
mellere, toggiogare. Cic. 3. Ferr. 21. 55. Or-
bea muliat aub imperium populi R. dicionemque
aubjuniit. Fellej. 2. 39. in /in. Novas provincial
imperio ooilro lubjunxlt, Cic. 2. leg. Agr. 36.
as. (Jl «ub reiiruui jut, jurisdictionem, poietu-
tem urbei, nalionei, provioeiaa, liberos populoi,
rcgea, tarrarum denique orbem lubjungerelii.
Firg. 8. JSn. 50i- Nulli fas Italo lanlam «ub-
Jungere geotem. Eilernot opiate ducat, h. e. im-
perio conlinere et ducil munere cum ea fungi.
— bine Ogurate. Ciaudian. Edyll. I. 30. Turn
multit graTior landem subjuagilur ecaii. A. e.
Tom. IV
- 537 -
mblgltor, luperatar, rlneitur. All! i-ue-duettur
roalont. fforat. 1. Ep.i. 19. Et rnibl re», Don
me rebut iubjung«re conor, h. e. lubdere, iub-
Jleere. AIM leg. tubmittere.
8UBLABENS, entls, psrtlclp. F. SOBLABOF..
SUBLABlDM, M, n. 2. herbs, que el ejno-
gloiion et lingua eanli appellaiur. Apul. Herb
96.
SUBLABOR, lSbtrli, lapim mm, IBM, dep. 3.
Part. Su&JafcensII.; 5utlapiui In cmn. paragr.
— Sublabor eit clam labor, iminuor, Irrepo
(It. encrar di eoppiatto, iniinuani a poco o
poco; Fr. te glitter dam, t'insinuer; Hiip.
enfror d escondida; iminuarte; Germ, unuer-
merkt hercntchleichen, tick eintchleichen ; Aogl.
slip or elide away).
I.) Propria. ^ 1. Strleto lemu. — a) Gene-
ratim. Firg. 7. JSn. 354. prima luei udo lublapia
veneno Pertentat aeniui atque oiilbut Implicat
lgnem. Id. 12. ioiol 684. montis laium de ter-
tlce prascepi Quum rult avulium rento, leu tur-
bidui imber Prolult, aut annli lolvit tublapia ve-
luitai. — £>«ct. Cret. 6. 5. Palladium, antlquii-
•imuoi lignum, cslo eublapium. h. e. delepium.
— 6) Speciatim eit lubtar labor, eaa"ere ab~
batto, tdructiolar giu. Seneca Ep. 71. ad /In.
Imperfecta, neceue eit, labeot et roodo prodeant,
modo lublabaotur aut lueeldant. Sublabentur au-
tern, Diri Ire et niti perieveraverlnl. Id. 1. Con-
frou. 1. 16. Soblapium eit iolereeplo iplrliu
corpui. Fat. Place. 6. 556. et catia freodem
lublabitur ira. cade e muore. ^ 2. Latlore, leu
prssgnanll, ut ajunl, ilgniQcatione, eit corrompi,
dlHolrl, deitrol, abiuml. Plin. 10. Ep. 75. JSdl-
ficia retuitate lublapia reparare in mellui. Cf.
£iv. 4. 20.
IL) Tranilate. 5eneca CEdip. 817. prima lan-
gueiclt tenom Memoria, longo lane mblabent
•ltu. Tirg. S. JEn. 169. Bx illo Duere ac retro
tublapia referri Spei Danaum. Adde 1. G. 200.
SUBLABRO, ai, are, a. 1. (iub el labrum) ei-
bom intra labra mltto, ut Interpretalur iSon.
p. 170. 7. JJfere. Ifovitu ibid. Jam ego ill!
•ubleni lublabrabo eiul illud lineipul.
SUBLiCRlMANS, anili, partlcip. ab louilt.
fuolacrimor, atiquaotum lacrimani, ut Subla-
erimantet oeoli, apud feget. 1. Feterin. 30.
SIJBLAmINA, *, r. I. lamina, qus elleul rel
itipponltur. Cato R. R. 21. Subleminai polo-
lai mlnutai lupponlto. Alii leg. dlritlm tub la-
minae.
SUBLAPSTJS, t, uu, partlcip. F. SUBLABOR.
SUBLAQUBO, aa, St!, are, a. I. lacunar fa-
cta, far la volta o coneavo del tolaio, soffit-
tare. Inteript. apud Sruter. 172. 14. cu. itl-
rtClT* C«. ». BYf. IIH. Tl» ITB. DIC. ITBLA.OTIA-
VIT 7RABBI TBC-fl TSBRO ITrflXlf LATIDB tTRA-
Tlt fODIO CIRCTMCI.VIIT IT* WW.
SUBLATB, adTerb. (loblatui) Corop. 5uWo-
(iui I. et II. 6. — Sublale eit elate, lubllmiler,
altamente, inatpofte'«o«.
I.) Propria. Ammian. 28. 16. ante med. Ni-
loi diebui centum lubUtiai Oaem, mlnuilur
poitea.
II.) Tranilate. — a) In bonam partem et est
magnifice, iplendlde. Cic. Brut. 55. 201. Quon-
iam ergo bonorum oratorum duo genera innt,
uDum attenuate preaieque, alterum sublale am-
pleque dicenlium. h. e. lublimi dieendi genera.
— b) In malam partem el ell arroganler, iu-
perbe. Id. ibid. 36. 95. Da te tublatlui dicere.
Id. Dom. 36. 95. Nihil enim umquam de me
dial loblatiui, adtciseeoda laudia eauia potiui,
qoarn erimioli depellendl. Sic Ammian. 15. 12.
I. Avidi jurgiorom el lublatiui loiolenlei.
"sUBLATBSS, eniii, partieip. F. toc. leq.
SUBLATBO, te, ere, n. 2. Part. .Su6(a!enj.
Sublsteo e»t tablai Uleo, u'iro\ov&avoi. Cat.
Aurel. tignif. dial. patt. 136. Sublaleole febri-
eula. Farro 1. R. R. *9. Arixla quail eornua
inel ipicaraB, qa= prixailm qaum orianlur, De-
que pUse app a ittf, qua sabUleal, berba ea to-
eatar taxis*- AS recti** lag. foa tub latent
herbs, te. vacsxar — ji a a .
SL'eLATlO, iaBa, f. J. ( l uMalaw) actui luilor-
SliOLEGO
leodl. fnatxamenfo, apoit, cui opponllur poii-
lio, depOJtlio, Seat?. ,, ,
I.) Proprio. ^ I. Est actui luitollendi, eia-
lio. Quintil. 9. 4. nn(e med. Tempoi «onum
metitur, u.1 a lublatione ad posilionem liidem
ill ipatils pedum, et mox. Rhjthmi. qua cope-
rum aublatione ac positiofle, ad firtem uique
decurrunt. Cf. Capell. 9. p. 328. inil., obi P.
adnot. Adde Mar. Ficlorin. 1. 9. 2. p- «°«
II. et 15. et Forlunat. -sfrf. «. «. I. p. 280.
40. et 2. 4. 4. p. 281. 5. et 6. Reil. ^*•
Alio lemu eit ablatio Tel etiam deslruetlo. Do*
nat. ad Ter. Andr. 3. 1. 6. Filloi legitime-! i fa-
clunt partui et lublatlo patrle el matrli. Am-
tiros, in Zue. 6. 7. El quail exeubantibui ob-
•enoi lerpeniibui fructui perrigili laborc dec « -
pimui, Ita tamen ut non furtiTa lublatio, led di-
reptlo triumpbatii lit.
II.) Tranilate. f 1. Melapbora a luper. pa-
ragr. 1. deduct*, die. 2. An. 4. ad /in. Staid
voluptatem tie deQoiunt: Sublallonem animl una
rations, optaanlli ie magno bono Trui. 5 ■«
Melapbora lumpt* a luper. paragr. 2. (Jutntif.
7. 1. prope /in. An restitutio pro lublatione
Judieli lit, et perinde Taleat ao il judicium non
SUBtATOS, a, um, partieip. f, TOLLO.
SUBLAVO, ai, are, ■. I. Part. Su&Javonrlui.
— Sublavo eit mbtui laTO, lubiuo. Cell. 6. 18.
n. 10. SI booj Tei oi TolTa procidit, eoniide-
rarl debet, purumne alt, quod proTolututn eit,
an humore mucoio clrcumdatum. SI humidum
eit, tIdo auitero sublaTandura eit. Ett qui leg.
tubluendum. Capiloltn. M. Aurel. 19. 'Ut. oc-
elio gladiatore, languine illiui leie Fauiitaa iub-
laTaret. h. e. tjjv pu'oij» lubluerel. Apul. Serb.
74. Si mulier laboret Interim, herb» lolala iuw
ie lublaTet. V. SOBLUO.
SUBLECTlO vel tulleclio, Soli, f. 3. (lublego)
collectio post primam leelionem faeta, lubsiita-
tio in locum alterim. TertuH. 4. aduer«..iaar-
eion. 81. eirea med. Maodat de plateii et Tielf
elTltslli facers lublectioDomi — BB. ae oom.
propr. R. F. ONOM. ,
SDBLECTO, as, are, a. 1. oblectando elam
deelpio : ab Inuilt. tublicio, ut a»ecto ab al-
licio. Ptaut. Mil. glor. 4. 2. 74. Ut ludoJ MI.
Quid ego? ut mblecto oil V. SOBAGiTO.
SCBLRCTUS vel lullectui, a, um, partlcip.
F. toc. ieq. _
SUBLfir.O, legii, llgl, leeturo, legere, a. 3.
Etlam «u6 lego diriilm icribilur. Le* Mff»-
nicip. In Corp. Inter. Lat. 1. 206. - Part.
.Sufcleefue I. 1.-3.; 5u6Ieclurui I. 3.; Subte-
gendut et 5uWegundta I. 3. — Sublego ell luo-
tui lego, iub aliqua re colllgo, dicCKifn (It. rae-
cogtiere ditotlo; Fr. rarnasier tout, recuetlhr ;
Hiip. recoger debaxo ; Germ, unttn aufleten;
Angl. to gather from below).
I.) 'Propria. *| I. Generatim. Borat. 2. Sat.
8. 10. puer alte clnctui acernam Gausape pur-
poreo raeniam perterilt, el alter Sublegit quod-
cumque Jewret inutile. Colum. 1*. R- «■ 50.
St bacea lempeitaiibui in terram deeldit, neeeiie
ei: earn lublegere. Id. ibid. 17. Flew firiuii
quum sublecta tat, la smphorai condilur. "I a.
Speciatim en lurripere. Plant. Rud. 3. 4. 43.
Liberos parentibui lublectoi babebii. 5 3 ; " ta
eligere io alleriui locum, luflicere, tubilituere.
farro 6. L. L. 66. Mill. Iliac legitime : et col-
lege, qui una lectl: et qui in eorum locum iup-
posili, subUcti, additl, adlecti. Liv. 23. 83- Kl
ita In demortuorum locum subleelurum. Cic. in
logo cartd. apud Atcon. it»6 /In. Neseii, ma pr^-
torero prlmuin esie factum, te eoocessione eom-
pelitorum el meo benellcio in torllum locum
use sublectuml Tac. II, Ann. 25. In numerum
palricioruni adscivit Cwsar »eluslinimum quem-
que s senatu-paucis Jain reliquii fsmilisrum, quai
Romulus msjorum et L. Brutui mioorum Ren-
tiuni adpellavcruot, exbauitil eliam, quas dicta-
tor Catar -el Augustui - sublegere. T. Dtakcnb.
ad Liv. he. eit. Justin. 3. 3. 2. Lyeurgus po-
pulo (Spartnno) sublegeodl seoalum poiettatem
permiilt. Pal. Mas. 6. 4. n. I. MaJorl parti
68
SUBLESTIA
senatus principei Lalinorum la ordinem sanm
lublegi placebal. Inscript. apud Gruter. 421.
8. el accuratius apud Marin. Frat. Arv. n. 56.
C. IVLrVS C. I, TAB. ANTIOCHVS. FHILOPAprVS COI.
MIATBB ARTALIS STLLSCTVI 1NTBR PRAETORIOS AB
BMP. CABJARB MIRTA TRAUT.0 OPTVMO AVGVSTO
germanico dacico. Lex Cornel, de Quresl. c. 2.
'.11. PRASCOfiBS LEGVKDI STBLBGVKDl ^ 4. Pro
clam Tel submiisa voce lego. V. St'BHECITO.
II.) Translate est clam excipere, aucupari, inter-
cipere, ascaltare di nascosto. Plant. Mil. glor. 4.
2. 98. Clam nostrum huoc sermonem sublege-
runt. Adde Turpil. apud Ifon. p. 332. 29. Mire.
Sic Virg. 9. Eel. 21. Val qua sublegi tacitus
tibl carraina ouper. h, e. te non sentieute per-
cepi.
SUBLESTIA, 88, f. 1. Gloss. Isid. Sublestia,
mflrmitai, trislitia. V. lamen G. Loewe, Prodr.
etc. p. 261.
SUBLESTIS, e, el
-SUBLESTUS, a, urn, adject. Altera forma sub-
tests legltur in Gtots. Isid. Subleitis, InOrmui,
tr litis. — Foss. in Etymol. derivet ab urriftioiroj,
quod abu'ito, sub, el AeVrroj, gracilis: sed rectlus
diuerii a levis. lime fortasie lesto Italorum fa-
ctum est. Cf. tamen et Icedo. — Comp. Sublettior;
Sup. Subleslissimus. — Sublestus eit infirmus,
tenuis. Festus p. 254. 33. Mull. Sublesta antl-
qui dicebant Inflrma et tenuia. Plautus in Peria
(3. 1. 20.) Ad paapertatem si immigrant infa-
miie, Gravior paupertai fit, Odes sublessor; Id-
ett infirmior. Idem in Nervolaria Tinum ait sub-
lestiisimum, quia ioOrmos facial ?el corpora vel
animo. Usee Feslus. Eodem fere modo Non. p.
177. II. Merc. Sublestum eit leve, frivolum.
Plautui: Nam ubl ad paupertatem etc. Plaut.
Bacch. 3. 6. 13. Lingua factiosi, inertei opera,
sublesta Qde. — Quod Festus de vino dixit, non-
millii minui placet. Potiua enim subleslistimum
vinum esse aqua raullo dilutum, tenue, line vi-
ribuj.
SUBLjJVANS, antis; partlcip. V. SUBLEVO.
SUBLEVAtIO, anii, f. 3, <iubievo) actus «nb-
levaodl, erectio, sollevamento, inalzamento,
I.) Proprie. Anion, ad Paul. Sentent. 2. 7.
1. SI quorumcumque rei pro lubleTa'.iona ma-
nibui in mare jactataj fuerint. Paulus habet: ti
levandie navii gratia Jactue merclum factui est.
II.) Translate est levatio, soltievo. Cic. 2. Rep.
31. 5'i. SalutU omnium causa aliqua «ubIevatio
ft medicine qutesita est. Adde Auguslin. 13.
Confess. 7. . -
SUBI.EVATOR, oris, m. 3. (lubievo) qui sub-
IdTat. Inscript. apud Pratilli Via App. p. 316.
IMP. CARS. T. AJStlO HADRIAKO AVG. PATRI PATHIAB
BVBLBVATOR1 ORBIS.etC. CAMFAHI OB lNSIGMBM ERGA
koi DBKiGMTATJsat d. d. Germans tamen non 0-
rnnibui videlur.
SUBI.EvATUS, a, urn, partlcip. V. roe. seq.
SUBLfiVO, as, Ivl, Slum, are, a. 1. Part. Sub-
levans h;'Sublevatui I. et II. 1. b; Sublevatu-
iui 1L 2.; Sublevandus I. el II. 1. 6 et 2. —
Sublevo eit lurium Uto, erlgo, uirejatpw (It. al-
zare, sollevare dul basso, da terra; Fr. soule-
ver, lever, el ever ; UIip. solevar, elevar ; Germ.
in die Hoht heben, aufrichten; Angl. to lift,
raise).
I.) Proprie. cces. 2. B. G. 34, o med. Ut In
aseensu, non nlii subievatl a lull, primi non fa-
cile enilerentur. Id. 1. ibid. 48. Jubli equorura
sublevatl. Adde 7. ibid. 47. in fin. Cic. 10.
Att. 4. Qui not ilbl quondam ad pedes slratoi
ne sublevabet quidera. Id. 4. Verenn. 50. 63.
Sinistra oieotum lublcrat. h. t. luitolllt et ius<
tinet. Liv. 28. 20. Primi lequenlei extrahentei
manu, poitreml lublevanle* eoi, qui prsirent, in
iiimmum evadunt. Plin. 11. /fist. nat. 17. 17.
(jl). Apes regem feiium bumerii lubleranl: va-
liiiitM fatiRalum ei toto portent. Id. 9. iit'J. 8.
u. (31). Piseatorei retla furcia aublevanl. Virg.
lit. /En. 831. et terra lublevat ipium Sanguine
lurpaniera eomploi de more capillos. 5ue(on.
f'esp. :t4. Inter inanui sublevantium eiitlnctui
est. Claudian. cons. Prgb. et Olybr. 89. no-
lui qui lublerat eoiem. h. t. luitinet. An le-
— 538 —
gend. snbligat? Id. A'upt. Honor, et Mar. 160.
bane pisce volutam Sublevat Oceani monstrum
Tartessia tigris. h. t. Tebit, Sic //. cons. Sti-
lich. 358. vix subleyal unum Tarda ratii. Cat.
Aurel. 3, Acut. 4. 26. Sublevandarura Tena-
rura causa erit laqueui collo circumdandos. —
Sublevare se, le erigere, aharsi, sollevarsi,
rizzarsi. Can. 6. B. G. 27. Alcei crura sine no-
dis arliculisque habent, neque, si quo afflicts casu
conciderint, erigere stae aut sublevare possunt.
II.) Translate. ^ 1. Eit farere, jovare, eri-
gere, tuerl, sollevare, ajutare, difendere. — a)
Absolute. Salt. Cat. 54. Cesar dando, lublefan-
do, iguoicendo - carui. — 6) Cum Accui. Ct'c.
Divin. Vert. 2. a med. Videor non omnino a
defendendis bominlbui subleyandisque discedere.
et 5. Verr. 92. a med. Eadem ilia ajJtimatione
slier aublevarat aratores, alter everteral. Id. 4.
Tusc. 37. a med. Zopyrus a Socrate subleTalus.
Plin. 5. Ep. 14. Reum non modo non presserunt,
varum etiam sublevaTerunt. Suelon. Cat. 53. ad
fin. Vel onerare sententia sua aliquera, Tel sub-
li'.Tare. Cic. Ceecin. 9. 23. Non mincu nos stul-
titia illiui sublevat, quam lasdit improbilas. Id.
7- Phil. 8. 24. Sublevare Wcinoi mil facultatlbui.
If epos -Alt, 2. fugam alicujua pecuoia. Id. Ages.
7. patriam. Id. Epam. 3. Fide ad alios lu'ble-
vandoi ixpe usui est. h. e. tuondoi. Ccel. Aurel.
5. Tard. 10. 123. Erunt inblevandaa Tirei. Tac. 3.
Ann. 12. a med. Sublevare Innoceotiam. Ovid.
1. Tritt. 3. 101. absenlem auxilio. Aucl. B. G.
8. 34. oppidanoi re frumentaria. Plin, 3. Ep,
9. a med. lettei. h. t. li titubare videantur, op-
portunli interrogationibui confirmare el velutl
in gradum reponere fulgat. interpr. Os. 4.
8. (Sacerdotes) peccata populi mei oomedent: et
ad iniquitatem eorum sublevabunt animai eorum.
h. e. luerl studio in bominum iceleribua con-
Divebunt; atque ita te et populum non paucii
crirainibui contaminabunt. Ita JFeitenatier. ^ 2.
Item minuere, levare, mitigare, lenire: ea scili-
cet, qua gravia sunt et molesta, levia et lenia
reddere. Cces. 3, B. C. 80. a med. Docuit, quan-
tum mum baberet ad sublevandam omnium re-
turn Inopiam, potirl oppido pleno atque opulen-
to. Cic. 4. rose. 20. 46. Sublevare calamitatei,
bominum Indiguorum. Id. Mur. 4. 8. perku-
la. Id. Sail. 27. 75. rei adversai amicoram. Id.
Amic. 24. 88. offeosionem. Ccel. ad Cic. S. Fam.
3. a med. odia. Tac. 14. Ann. 4. metum. Cess.
6. B. G. 31. ad fin. laborem milituro. Id. 3. B. C.
73. a med. Si non omnia caderenl lecunda, for-
lunam esse ioduitria aublevandam. Q. Cic. Pe-
tit.. cons. 1. Nominii novitatem dlcendi gloria
maxima lublevabii. h. e. minuei invidiam, qua,
homo novui quum si*, non laborare non potei.
farro 3. R. R. 14. Tuai partei, Inquit, suble-
vavit Applui, Merula noiter. ha supplito a cib
che a te toccava: ti ha levata la fatica. et Cic.
16. Fam. 21. ad fin. Noli dubitare, mi Tiro,
quin le lublevatarui sim, ii modo fortune me.
SUBLlCA, x, f. 1. trails prtelonga, hum! ita-
tuta et erecla ad quippiam ausiinendum, pertl-
ca, palue: eujm vocii etjmon f. In toc. seq.
^ 1. Generatim. Liv. 23. 37. Turrem ex Ipso
muro eicltavit consul aliquanto alilorem, quia
inuro latii per le alto, mbjectii validii mblicii,
pro 10I0 uiui erat. Alii leg. subllciii, ut sit a
recto lubllclum. Pilruv. 3. 3. «u6 init. 81 10II-
dum non InTenletur, tune li locus fodiatur et
palii cooQgalur lubliCDjque raacbioii adigantur
quara creberrimaj. Adde Cces. 3. B. C. 49. »| 2.
Speciatlm dicitur de trabibui, quas In alveo Qu-
minii deDx83 ponlem luitinent, piede sostegno
del ponte, np6§o\oc, p'oroj. Cces. 4. B. G. 17.
Tigna biua tesquipedalia In Qumen deni"erat,
non sublicaj modo directa ad perpendlculum, i«d
etc. et 7. ibid. 35. ad fin. Iisdem lublleii, qua-
rum pan inferior Integra remanebat, ponlem
reflcere cceplt. Alii lubflclli. Adde Liv. i. 37.
5 3. Alio lensu de veite, quas super aliam Indul-
lur, sopravvesle , In Gloss, nom. ed. Loewe
p. 169. Ependilei(«ivivJjT))j): lubliea. lit. -Idiom.
gen. apud eumd. 1Y. p. 578. Superarla. oouSpi-
xc;, skmuxtjC,
SUBLIGAR
SL'BLlCES, am, t. plur. 3. Batione babita
etvmi, Schneiderus ad V itruv. 3. 3. putat, «tifr.
liees esse a sublet, icis, quod ab uitopXrjc, tjtoi,
vel ab uiro£le'!, iyot (ut tmfikyc, passului),
quia palm in aqua denxus ponti tubjicitur. A-
lii tamen Tocem conjungunt cam ligueo, quatf
sublices lint trabei sub aqua deflxas: cui etvmo
faret Festus p. 393. 15. Mill. Subiicium pon-
tem quidam putant esse appellatam a sublicibur
peculiarl vocabulo Volscorum,.qoa; iant tigna in
latiiudinem externa, qua non aliter Formlani
vocant, quam a nomine eorum; et qua ab alii'
auctoribui sublie'ei vocantur, quod sub eis aqna
llqueni haberetur. Alii vero cooferunt cum is-
cions, lictnuj, a rad. lie, cui fleetendi ligoificatoa
ineit, quasi sublices tint trabei mb Tel lursuin
flexx. — Quidquid lit de etymo, eublieei lunl
idem ac eublics. Sail. 4. J?ist fr. 74. Dietsch.
(apud Fest. p. 293. 30. Mull.) Ne irrumpendi
pontil sublici sublicibui cavala essent. kAAeFesT.
loc, eit. Gloss. Philox. Sublices, xaTanf/rtc 01
e'v t« KOtaui tt)» yipupav iii:o$ct<ixd£avTti.
SCBLlClOM. V. SUBLlCA.
SCIlLlClCS vel lubiiceui, a, urn, adject, (sub-
lica) qui ex sublicil constat. Auct. Gramm. in
£*cerpr. n, 61. p. 211. Endl. (fragm. Bob. p.
544. Sell) Sublicei dieunlur pontei lignei. Hinc
Pom sublicius, ita dictas, quod sublici* fulcire-
tur et ligneui esset, ponte sublicio sui pali. V.
Plin. 36. Hist. nat. 15. 23. (100). — Fait autem
Rom« Subliciue pom, cujui adbuc durant ve-
stigia, mb monte ATentino, ad earn partem
Tiberis.qua Jaoiculum ab urbe dirimit, aine cla-
vii ferreis ea arte comtructui, ut trabei line
fulturii eximl possent ae reponi. Id enim re-
ligiosum esse ccepit, ex quo, defendants Cocii'.e,
asgre revulsus eit. Plin. loc. eit. — Exstructns
fuit ab Anco rege, cui placult Jaoiculum Drbi
conjungere. Liv. 1. 33. — Ab hoc ponte, las-
piui a pontlQcibus refecto, ut cis et uli Tiberim
lacra flerent, pontlfices dicioi eise , Fano 5.
L.L. 83. Mull, existimat; qui el jEmilius appel-
latm, ntl docet Metchior. Guide de Rom, p. 720.
til dut eoiulte avoir dei piliers en briquet on
en pierre par le cemeur et ponlife Paul Emile
Lepide, d'ou il prii son nom jEmilius ». V. Ric-
cio; Mon. d. fam. R. p. 7. et 51MIL1U3 in
ONOM. Farro 7. L. L. 44. Mult, ait, ab hoc
ponte Argeorum simulacra quotannis a sacerdo-
libus dejicl lolere. flino Ovid. 5. Fast. 621.
Turn quoque priscorum virgo (Pestalis) simu-
lacra virorum itlittere roboreo scirpea ponte so-
ld. V. alia in ONOM. mb v. SUBLICIUS PONS.
SUBLlDO, lldii, lisum, lldere, a. 3. (sub et
Isedo) Part. Sublisus. — Sublido % 1. Bit
subtui il lido vel pauliatim Isedo, noceo, corrum-
po. V itruv. 6. 8. Limine enim et trabes stru-
cturii quum lint onerats, medio ipatio pandan-
les frangunt tublisas structural. *| 2. Est etiam
aliquautnm oblido vel exprimo. .Prudent. A-po-
theos. 915. de tibice sono. Aat exile trabens »o>
nitus produclt acutoi, Aut murmur tenewim sub-
iidit voce minuta.
SUBLlGACOLUM, i, n. 2. (sub.igo) vestii, qua
pudenda teguntur, brachetla, mutande, soltocal-
zoni: ita dictum, at ait Nan. p. 19. 21. Merc,
quod tubtus ligetur. Quum femoralia oliro non
haberent Roman), velamen lubllgabant verecan-
dias cauia. Ct'c. 1. Off. 35. ad fin. Scsenicorum
quidem mos tantam babel veteri discipline ve-
recuodiam, ut in icsnara sine subligaculo prodea?
nemo. Yerenlur enim, ne, siquo casu evenerit, ut
corporis paries qusdam aperlantur, aipiclantor
non decore. Farro 6. L. L. 21. Mull. Is quum
eat, luftibulum baud babeat icriptum. Id dicitur
a lufflentrO ut subligaculum. Ubl Mullerus bxe
adaoiat: <Comparato Feito ad v. Suffibulum, fa-
re addueor, ut eredam, msjui latere mendum »t
lie fere Farronem icrlpsiise: Id dicitur non
ab suffiendo sed ab suffibulando, ut ab subli-
gando subligaculum*. Yiderint eruditi.
SL'BLlGAR, aril, n. 3. (lubllgo) idem ae sub-
ligaculum. Plin. 13. #iit. nat. 14. 82. (59).
Subligaria signanlur arliflci (lus tbetenii). scit.
ne la iracUudu ture aliquaui partem arllfex L"
SUBLIGATIO
ea resondat. partial. 3. 87. Si pudor est, ttani-
fer lubligar In fieiem. Adde Juvenal. 6. 10.
.War. Ficiorxn. de final, p. 233. 9. Keil. Arier-
mlnetui longui eil, lamen auctoritate eornpitur,
ut tubligar.
SOBUGATlO, Onlt, t. 3. (sobligo) aetai tub-
llgsndi. Pallad. 1. R. R. 5. a med. SuMigaitO
acerbii uvis facieoda eit, quando excutiendi ant
Tonipendi aciui nulla forroldo ait.
SUBLIgATORA, e, t. 1. (tubligo) subllgacu-
lum, brachiere, mpi^a. Theod. Frisaan. 1.
26. Herniaruro peneverantiam mbligatura per-
curare. Alii rectius divisim ita legunl. Hoc her-
niarum peneverantiam lotus tub ligatura, etiam
veterum. percurabit.
SCBLlGATUS, a, nm, particip. F. toe. acq.
SOBLlGO, a», ffvi, Stum, are, a. I. Part. Sub-
ligatus I. — Subligo eit lubtui ligo, legare sot-
to, tiitooe'c*. _,.
I.) Propria. Cato R. R. 33. at «x eo Phn.
17. Hist. tidf. 22. 35. (198). Obi uva varia fieri
eceperit, viles »ubilg»to. Firg. 8. JEn. .459. Turn
later! atqje humerli Tegeaara sobligat ensem.
el 11. ibid. 10. elipeuroque ex are sinistra Sub-
ligat, atque ensem collo tuspendit eburno. Fm.
Mace. 5. 4**. truncal nemorum effigieique vi-
Tornm Rite loeat quereirs limulataque anbligaf
nnna. Id. 6. 700. Subliget extrema patrlum cer-
Tice tlaram. Id. 5. 579. Quit procnl ille vlrum
nobii, quera balteui aiper Subllgat? einje. et
Slat. 6. Theb. 366. chelyn laoro teitumque illu-
atre coronas Subligat. Martial. 7. 67.- Barpaito
quoque lubligata Indil. h. e. tubligacolo velata.
Cf Marcell. Empir. c.Al. p. 10*. retro.
li.) Tranilate. Auguslin. 21. Civ. D. 4. In-
Visibilibus vfnculis tubligare.
SUBLlMANS, antli, particip. F. SOBLIMO.
SUBLImAtTO, Soil, f. 3. (lublimo) actui tub-
llmandl, exaltatio. Alcim. Ep. 2. a med. 81 ea-
pnS nostrum est Cbriitui, in lublimatione lument
quantulaacumqae lablimltatia coniortium mem-
bra de Venice.
SUBLlMiTOR, ffrli, tn. 3. (lublimo) qol ali-
qaem sublimat. Salvian. 1. Gub. If. 8. Deus
eit probator (Abrahami), quia tentarl asperis
voluit; inblimator, quia potentiorem omnibai
fecit.
SUBLImATUS, a, did, paTticlp. F. SUBLIMO.
STJBLIMB, adverb. F. SUBLIMIS In fin.
SUBLIMES, mlnii, n. 3. limen superiue oitli,
nt vult Scalig. ad Parron. 3. R. R. 5. ante med.
p. 235.: aliii inferlus, quod magli placet^ soglia,
sogliare. Ibi lamen pro aublimen euro aliii
Schneiderus legendum pulat luppiemenzum ,
quern coniule. Proptrt. 2. 19. 57. At nullo do-
minse teriiur tublimine amor. Sed lege divitim sub
limine. Etiam Wot, Tir. p. 98. Limen, lublimen.
Cf. SUPERLIMEN.
SDBLlMIS, e, et lublimni, a, nm, adject, — a)
Altera forma tuoKmua fuit In nsu apud veterea.
Accius apud Hon. p. 489. 8. Mere. Sape ex bu-
mili lede lublima evolat. Sail. ibid. Sublima ne-
bula lolem obscurabat. Lucret. i. 340. per maria
ae terras lublimaque cell. A put. 3. Mel. SubliroO
euggeitu. — b) Ad etymon quod attioet, a^v.
sublevo dueere videtur Fest. p. 306. 15. Mull.
«Snblimem eit In altitudinero elatum»; et a
tub et limen meline Paul. Viae, ex eorJ. ibid.
Id (itiMimem) dicitur a limine luperiore, quia
eupra not eit. Utrobique tamen, monente Mul-
lero, alii leg. tublimen pro sublimem. (Cf. Ritschl
3n Opujc. Philol. v. 2. p. 462. et seqq.) Hwie
notation! adstipulantur reeentiorei, qui vocem
conjungunt cum limus (a rad. lie, Qeeto), obli-
quui, tranirenni, unde et Itmet et limen, ita
ut sublimit lit qui eit lub limine auperiore. —
Comp. Sublimior I. I. et II. 3.; Sop. Subli-
mistimut I. 3. — Sublimit eit altui, exeeliui,
elevatui, «upra not poiitoi, fteveeea o{, ityqXsc (It.
alto, elevato, sublime; Fr. haul, ilevi; Hlip.
alio, Ituantado, elevado; Germ, koch, erha-
btn: Angl. lofty, high, elevated).
I.) Proprle. ^ 1. Geaeratim. Fest. toe. eit.
£ ubtirntin ail In altitudinecn elatum, ut Enoiui
ia Tbjeilt'. Aipiee hoe lublima eandeni, quem
— 539 -
voeant omnei Jovem (refertur hi* verim etiam »
Cic. 2. Nat. D. 25. 65. et 3. ibid. 4. 10.). Virgil.
In Gtorg. 1. 1. (v. 242.) Hie vertex nobii tem-
per lublimii. Seneca 2. Quast. nat. I. Ommt
de univeno quaitio Id calestia, lubllmla et ter-
rene dlviditur. Prima part naturam eiderura icru-
tatur. Secunda traclat Inter c»lum ierramque
venantia. htee eunt nubila, Imbret, nlvet, toni-
trua : qureeumqae aer fecit patiturqae. B*e tub-
limia dicimut, quia editiora iunt [mil. rirg. 1.
G. 404. Apparel liquido sublimli la aere Niiut.
Tibutl. 1. 7. 83. Hano Vennt ex alto flentera
•ublimlt Oljmpo Spectat. Ovid. 1. Met. 666.
monlie lubllme cacumen. Virg. \l. JEn. 133.
alii portit lublimibui aditant. Id. 9. ibid. 682.
querent lubllmi Tertice nutant. Borat. 3. Od.
1. 45. novo Sublime rito moiiar atrium. Ovid.
2. Met. I. Begia ioIIi erat •obllmibut alia co-
lumnit. Kin. 3. Hist. nat. 59. 60. (151). Ar-
cui Hridis) lublimet iunt bumill tola bumllet-
que lublimi. Juvenal. 11.24. quaoto sublimior
Ailai Omnibut In Libra lit montibui. Horat. I.
Od. I. 36. Sublimit vertex. Luean. 3. 86. ne-
mue. Id. 7. 342. equui. Colum. 3. R. R. 8. Ar-
mentli tublimibui ioiignlt Mevenia eit, Llguria
parvii. alti di statura. et Horat. 1 . Od. 15. 31.
Subliml fuglei roollii anhelitu. h. e. elato vultu
anbelam ex eunu et ateeniu In fuga; faciliui
enim tublata facie tplritui dueilur. Id. ,3. ibid.
26. It. lubllmi Dagello Tang* Cbloen. ft. c .alte
mblato, at tit gravlor Ictut. 5eneca Troad. 1088.
Subliml gradu Incedll Itbaeue. crave e Mtfemi-
to. Similiter Tae. Agrie. 44. Quod »1 habitum
quoque ejot (Agricolas) pottarl notcere Tellnt, de-
centior quara mbllmlor fult. 4 9. Speclatira
•ape dicitur, qui in altum per aera ftrtur. X»'t>.
1, 16. tub fin. (et ibid. 34. et Firg. i. £,n.
419.) Hae loeutua aublimit ablit. Ovid. 5. JJfet.
648. Jam super Europen tublimit et Aiida ter-
rai Vectue erat Jnvenit. Firg. 11. &n. Wi. Con-
lequltur (acei'pfter) peonii eublimem In nobe
colnrabam. Id. 5. ibid. 255. qoem prapee ab
Ida Sublimem pedibut rapult Jovlt armiger on-
clt. f 3. Item qui sublimit toco eedet. Catull.
68. 49. tenuem texent anblimit aranea telam.
Ovid. 6. Met. 650. tedent lolio Tereat tubli-
mit avito. Id. Heroid. 12. 179.Tjrlo Jaceat tubll-
mil in ostro. Firg. 7. JEn. 285. *neads» Subli-
me! In equi8 redeunt. &U. It. 1. 161. Quum rapl-
dam effuiii ageret lublimie babeoliQuadrupedem.
h. e. magii ttani quam ledem, in coneitato equi
enrsu. Tertull. Apolog. 33. Hominem •* en* et-
iam triumphant in lllo eubllmliilmo eurru ad-
monetur. Adde Imp. Justinian. Cod. 7. 62. 39.
— 5o5limei7» rapere, arripere aut ferre ali-
quem apud Katir. Asin. 5. 2. 18., Men. 6. 7. «.
et 5. 8. 3. et Mil. glor. a. 5. v. 1. et Ter. Andr.
5. 2. 20. et ^delpft. 3. 2. 18. ut invitom ali-
qoem vi abripere inter manut, ita ut terrain non
contiogat: porter di peso e per forza. Fiebet
id fere eervit, qui raplebaotur ad poanam.
II.) Tranilate. 1 I. Eit excellent, praitani,
egregiui, eceeHenle, sublime. Horat. Art. P.
457. tublimes vertut ructatur. Juvenal. 7. 28.
Qui faclt in parva tubliml* earmloa cell*. Ho-
rat. 2. Ep. 1. 164. nature tublimit el acer.
Martial. 9. 1. et 79. lublimi peclpre vat«>.
•J 2. Item magnui, grandit. Tarro Sat. Menipp.
t.p. 89. OeM. Sublimit tperibui jacia te nomine
Nali volitantli. «I 3. Item llluitrii. nobilli. ^orro
2. R. R. 4. ante med. Anllqui regei ae lublimei
viri. Juvenal. 8. 231. Quit, Catilloa, tuit nata-
libut, atqoe Cetbegi Inveniet quidquam tubli-
ralui? Firg. 10. JEn. 143. quem pultl prlttioa
Turni Aggere murorum eublimem gloria toliit.
Id. 1. ibid. 263. lublimemque ferei ad tldera
cali Mag nan I mam Ataeam. Ovid. 4. Trill. 10.
121. Tu mlbl (quod rarnm) vivo eublime dediitl
Nomeo, eb exiequilt quod dare Fama tout, Lu-
ean. 10. 377. communis gloria nobii: Not quo-
que sublimei Magnui faeit. Piin. 22. frill, not.
5. 5. (10). Qua claritate nihil in rebat bamioit
sublimiui dueo. *f 4. Item qui altlor* anlmo eit,
msgnanimui, fortis. Ovid. 1. Fail. 301. Noo V«-
nui et vioum tublimit peetora fre(ll Ofnciumrt
SUBUM1TAS
fori mililisve labor. Id. 3. Pont. 3. 103. Hni tua
lublimii mpra genut eminet ipium, Graorhui irt-
ganio nee tibi nomen ineai. Horat. Art. r. loa.
de juven. morib. Sublimit cupiduique et a mala,
relinqoere pernix. h. e. elatui, audeni, uirepe-
vo«. «I 5. Refer'tur ad orationem et dicitur de
folo dicendi eorum, qui grandiioqui eunt cum
sententiarum gravitate et majeitate verborum, ve-
bsraentei, varii, eoplosi, gravel, nt Cic. Orat. 5,
tub fin. loquitur. Omd. 3- Amor. 1. 39. Noo
ego contulerim lubiimia earmina nostril, ft. e.
traglca elegiacii. PUn. 9. i'p. 26. Visut es mlbl
in scriptli raeit adnotaiie qumdam, ut lumtoi,
quas ego subllmia; ot improba, qua ego auaen-
tia; at nimie, qua ego plena arbitrabar. {toft*-
Hl.lt. I. 3. Quid pfodest, it genus lublime di-
cendi parvii in eauiit, parvum limalumque gran-
dibut edbibeamui ? Adde 8. 3. 74. Perron. Gnpft.
66. Trinum dlcerrdi geoui eit, iublime,'modeitum
Et tenui 6lo. Cf. Gell. 7. 14. — nine
£ubiitne, is, n. 3. absolute, substantirorum
more, eit altltudo, subliraitu, allezza.
I.) Proprle. Cic. 2. iVat. P. 66. 141. Sonui na-
lara in tublime fertur. Sueton. Claud. 27. et
Oth. 2. Jactere allquid In sublime. PUn. 10. Hjef.
naf. 38. 54.(112). Avet ejBCulantur eeie in tub-
lime. Id. St. ibid. 6. 3t. (57). Aqua lurgeni in
eublime. Id. 18. ibid. 35. 87. (362). Gruet per
tublime voiantei. Id. 27. ibid. 12. 105. (129).
Datur decoetum ejue contuiii, ax tublimi devo-
lutii. Id. 36. ibid. 5. 4. (13). Mm facie* to
tubliml poslta. ...
II.) Tranilate. #oraf. 1. Ep. 12. 15. Nil p*r-
vnm tapias tt adhuo eubllmia enrei. ft. e. ma-
gna, grandia. ,
Sublime, adverbiorum mor«; unde Comp. Sub-
limius I. et II. — Sublime est tubllmlter, alte,
I.) Proprle. Cic. I, Tusc. 43. 102. Theodorl
nihil interest, homioe an tublime putreicat. in
terra o in aria, et 2. Divinat. 31. its fin. Scuta,
qoEs fueraot tublime fix*, tont burnt iorenla. tn
alto, et 2. il^ot. D. 39. eub fin. Aar fjuu* M
extanualD* tublime fertur. oH'iniu. efZ»w. W.
30. a med. Eot ipiot, qoot eernant, legato*, non
Dennis tublime elatot Alpei tramgreiiot. per a-
ria. et lucret. 6. 96. tnblime voiantei Liberia
nube*. Firg. i. G. 318. ventorum eoncurrere
prcaiia rtdt, Qua gravidam late *egetem ab r»-
dicibu* imli Sublime exputiam eruerent. Su. It.
11. 275. muttoque procul *pl*odentibut oitro
Acelpttnr tublime torlt. et ibiii. 132. lublime
seden*. Ouio!. Halieut. 69. eublimiu* altum Al-
tolllt caput.
II.) Translate ae ipeciatim refertur ad oratio-
nem. £uint<I. 9. 1. art /in. Quit dubitat, alia
eoncilatioi, alia *ublimiui, alia pugnaciui, alia
graviui esse dicenda?
■Stt&Kmen, item adverb, pro lublima re! *ub-
limlter. Enn. tr. 402. (epud Cic. 2. Ifat. V.
8. 4. et i&id. 25. 65., ubl .ffaifer at 5ch3mann
leg. lublimen; Midler vero *ur>(ime) et Jfosu. tr.
32. Sic et Plant. Asin. et »en. et Ter. Andr. et
Adelph. loe. eit. tub I. 3., ubi alii aliter leg.
Cf. JRiticM,. Opine. 3. 462.
Homonjm. Diterlmeo Inter atfurn tl e*eei-
sum, tublime it arduuw, hoe »t*lull Isid. 1.
Diff. n. 14. < Altum ex toperiorl parte el in-
ferlorl eit, »«eJ*tin» *x top«riori Unturo ! sub-
lime exceltum eit com aliqua dlgniuia, arduum
eiceltum eit euro aliqua difficult*!*. -Hero el-
tot puteui, murai ncelioi. Summ* videbu. In
exeelso, tm» in alto. Ct. *erv. ad Firg. 2. G.
67. el 1. JEn. 3. — Item tobtimis est aliud ab
erecfo In lllo Tac. Agric. 4. 8ubllme tt
ereelam ingenlom pulerltudioem *o tpeei*ra
magna exceliaque gloria vehemeotiui, quam
eaute appetebat. ubl sublime eit lupra vulgaria
elatum, r*t magn»i volveni; erectum, demiiio,
JlMOll, Unguido oppotitoro, eit altiora *pp»teni.
a. Quintil. «1. 1. 16. Babel men* nostra ub-
lime qoiddam et ereetam et Impitleot iu-
p«riorlt». _ ,,. .
SUBLlMfTAS, Sill, f. 8. (tablimli) $uWimi.
tfltium In genet, pi., pro lublimiiotum, leg. Ssl-
SUBLMITATUS
ligiits apud Plin. 2. Jlitt. nat. 16. 13. (65). —
Sublimilas est altitudo, elevatio', xJ^Xcxrn (It- °'"
tezza, sublimit a; Fr. hauteur; Ilisp. allura;
Germ, die Hoke; Angl. heigt, higtness).
I.) Propria. Plin. 19. X7i&t. rial. 5. 2*. (69).
Cacurbitarum Datura sublimitatis avida. vogliosa
d'andare in alto, et Quinlil. 12. 5. a mei. Sub-
blimitas corporis. — Et in plur. num. Plin. 2.
Hist. nat. 15. 13. (68). SubliraUates luna;. Adda
ibid. n. 65.
II.) Translate. ^ i. Metonymice eit locus
sublimis, altus. Colum. 8. ii. R. 3. Cellarum
sublimilas dividatur tabulalia, ^ 2. Melapho-
rice est perfecli.o, eiccllcntia. Ktn 7. I/ist, rial.
25. 26. (04). Ilia fuit vara et incomparabilis in-
Tictl animi sublimilas, caplis Ponipeji scrioiis
epistularom, concrcmasse ea optima fide atque
noo legisse. Id. 35. ibid. 10. 36.(67). Usee est
In plctura lumma sublimilas. Sillig. sublilitas. —
Cyprian. Idol. van. 8. inc. de Deo. Ilia sublimi-
las. perfetlissima essenza. f 3. Item ac specia-
tiin dicitur de sublimi diceodi slilo. Plin. t. Ep.
10. Plalooicam lllam lublimitalem et lalitudiacm
efflngit. et Ep. 16. Splendor et sublimilas nar-
randl. Quinlil. 8. 3. 3. Sublimilas et magnificent!*
et niior. el ibid.. 6. ante med. Prajclpue ex his
oritur sublimitas, qua audaci et proiime pari-
culum traoslalione tolluntur. Id. 1. 8. 6. Sub-
limilas heroic! earminis. ^ 4. Sublimitat est
eliam sequiore asTOtiluIus honoris personis di-
gnilate conspieuis Iribulus. Cod. I%eod. 1.5.9.
Taliano praf. prat. data. Si quos senilis furtl
aviditate degeneres sublimilas tua rcperarit elc.
Adda 4. 17. 2.
SUDLllUlTATOS, a, om, particip. ab inosit.
tublimito, frequenlat. a tublimo, idem ac S'jbll-
matus. Inscript. in Bullelt. dell'Istit. Archeot.
C. 1857. p. 37. piubfbcto vhbi ttbivsqvb sm-
JBRH (tie) IVDICH3 STBMMITATO. h. t. UtrtUsque !m-
peratoris aucloritate evecto. Sed forlassa subli-
■milato est opcLkua. quadrataril pro sublimato.
SUBLImXTER, adverb, (subllmis) alte, subli-
me, allamenle, uitij^taj. — Compar. V. iu Sl'B-
LIME.
I.) Propria. Cato B. R. 70. Bos ipsa* et qui
dabit (medicamenlum), facllo, ut uterque sub-
limiter slent. h. e. celso et erccto corpora. Co-
lum. 8. R. B. 11. Tavo neo sublimiter potest,
nee par Jonga spatla tolitare. et ibid. 15. Lo-
cus munitar sublimiter pedum quindeclm as-
ceria.
II.) Translate. Hieronym. 5. la Is. 19. 3.
Quando quasi clangorem tubas sublimiter re«0-
nanlia audieritii.
SUBLlMlTUS, adrerb. (sublimis) cum sallu,
di lancio. Pronto ad Per. imp. (edente iter am
A. Jtfaio) ep. 1. a med. Pauei militum aquum
•ublimitus Insilire, ceterl aigre c&lce, geou, po-
piile repere. Hoc Plin. 8. Hist. nat. 16. 19.
(50). sallu insilire dixit, et Pirg. 13. J£n. 2S8.
corpora sallu Subjiciunt in equos.
SUBLlMO, as, ffvi, stum, are, a. 1. (sublimis)
Part. Sublimani In fin. ; Sublimalus I. cl II- 1.;
Stibliman.tus H. 1. — Sublimo est In allura sob-
levo, tollo, eiallo, fistsufiju (It. innalzare, sol-
levare; Fr. ilever ; Uisp. elevar ; Germ, hoch
tnachen, erheben; Angl. to lift or raise up): oo-
curril aulem absolute aut eum Accus., addilo el-
iam alio Accus. et pr.*p. in, ad, vel Genet, et
prrep. (er.os, (forlassa et Abl.) loci, quo quid sub-
limalur.
I.) Propria. Enn. apud Aon. p. 170. 11.
Jfferc. Sol, qui candenttm in caio subllmat fa-
cem. Apul. Florid, n. 2. Aquila qutm se nu-
bium tenus allijsime subKmavil. Terlull. advert.
Palentin. 20. Corpora gravia, levia, oubliraan-
tia. Pitruv. 6. 9. a med. Graiiaria subllraala et
ad seplentrionem ipeolantia dispooanlur. Apul.
3. Met. Ho J. femina mulata in buboceui, sub-
limaia in allura forinsecus tolis alis evulal. h. e.
In allura eiecla. — Mediorum apud Grrrcoi mo-
m. Capeil. 8. p. 2d7. Par Yicas enim pwpiaqul-
tales dcsceiisutque ad terras Solaris orbila cur-
• usuue suuiiuillil ilemque pro Jignorum condl-
tioaibus sublimatur.
_ 540 —
II.) Translate. ^ 1. Geaeralim. Cato apud
Pest. p. 306. 20. U&ll, In Sublimavit. In ma-
limum decus elque in eicelsissiinain claiiludi-
nem subliniavit. Prudent, yipotheos. 913. di
tono tibia. Aut turnidurn largo sublimat ITaminc
bombum, Aut raucos frangit modulus, elc. Ma-
crob. 1. Saturn. 24. a med. Si aliarurn disci-
plinarum doctriaa desliluerelur, bsec ilium Tel
sola professio sublimartt. tlamert. Grat. act.
ad Julian. 29. a wed. Quern sublimat et illu-
strat coosulatus. Ammian. 18. 1. 1. Quum Euia-
bium atque Hjpalium fratm sublimarent voca-
bula coosulum. (Cf. eumd. 21. 13. II. et Cod.
Theod. 8. 5. 44.) ^urel. Pin. Epit. 4. a
med. Prstoriia ornamenlis sublimalus. Felron.
Carm. min. p. 301. ed. JVernsd. v. 4. Mellea
purpureum depromunt ora ruborem Lacteaque
admixtua sublimat pectora sanguis. f>. e. decorat.
Alii perperam leg. sublinil. Apul. De deo Socr.
16. extr. Uumilia sublimare. Id. ibid. 4, In genii,
ilia ad beatitudinem sublimala sin'., bxc ad rni-
serias inDrmala. et 1. Met. Manes sublimare, deo)
infirmare. ubi sublimare opponilur til. infinr.are.
Alii taraen reclius utrobique leg. infunare. et
Bieronym. Ep. 1. n. II. O divin.-e polentis
iublimandfl majestas! Pulgat. inlerpr. 1. Beg.
2. 10. Dominus dabit imperium regi suo et sub-
limabit cornu Chrisli sui. — Et mediorum apud
Grsccs more. Id. Ezech. 31. 10. Pro eo quod
sublimalus est In altiludine. ctXXwopoccof . ^f 2.
Speciatlra raferlur ad sonum yerborum. Serv.
De accent. 8. p. 526. Endl. Quum pan verbi aut
In grava deprimltur aut sublimalur In acutum.
— Hinc Part, prses.
Svblimans, antit, adjeci.'Torum quoqua more
occurrit, et est qui suporna petit, a'voipsjso;. Ab-
solute. Ttrlull. advert. Palentin. 20. Ex iocor-
poralibu3 corpora sdiQcat graria, levia, subli-
mantia alque vergentia, cralestia atqqa tcrreoa.
SUBLlMUS, a, um, adject, duo divana signi-
flcat. ^ i. Sublimat Idem ac sublimis. V. banc
voc. % 2. Sublimus, a tub et limus, aliquan-
tisper llmus. Tertull. Pall. 4. a med. Si pr.-esiai
oculos abducsre ab ejusraodi propudiis, a^pice
tamen vel sublimis (tcil. oculis). h. e. oculis
saltern aliquaolulum limis. almeno tolt' occhio.
SUJUUMGlO, onis, ra. 3. (sub et lingo) servus
culioarius, coci discipulus, lingendis magis pa-
tiois, quam coquendis obsoniis idoneus. Plaul.
Pteud. 3. 2. 103. Jam hie quoque sceleslus est
eoqui sublingio. guatlero.
SUBLINGlOM. V. voc. seq.
SUBLINGOlUM, li, n. 2. (sub et lingua) id,
quod sub lingua est. Isid. 11, Orig. 1. ante
med. Sublinguium, operculum gurgulionis, quasi
parva lieigua, qua foramen lioguas recludit ope-
ritve. An legend, sublingium? quod babet Gloss.
Arab. Lat. At cf. G/ojs. Gr. Lai. 'YboyWjoiov,
sublingua. et voc. seq.
SUBLINGL'lUS, a, urn, adject, (sub el lingua)
ad id pertinent, quod est sub tanui lamina in
muiicis lnslrumenlis, qua diviso spirilu sonus
efficilur, quaequa Hal ice linguelta dicilur. Pla-
cid. Gloss. 79. 20. Sublioguius lOaitus.
SUBLlMlO, is, ire, a. 4. el
Si'llLliSlTL'S, a, um, pa:llcip. V, too. seq.
Init.
SUBLlMO, Hois, ievi, Ilium, lloere, a. 3. Part.
5U&ftnituj pro tublitus, ut sit ab sublinio (de
quo V. SUBLINO), apud Plaul. Mil. glor, 2. 1,
75. Sublinilum eil o> cuslodi mulieris. At Fie-
ckeisen Ha sublinelur. — Part. Sublilus I. 1. et
2. el II. — SubliDO est sublus illino, coolfgo (it.
ttendcte o coprir sotto, impiaslrar o ungir sot-
to; Fr. anduire; Hisp. enyatar ; Germ. 6e-
schmieren ; Angl. lo anoint or besmear un-
derneath).
I.) Pioprie. ^ I. Generalitn. Plin. 30. Witt.
nat. li. 23. (80). Sillig. Lacerta viridis languii ju-
meoloruEi) pedes subliluj ignat. Alii leg. sublritui.
Id. 33. iliti. 6. 32. (100). Avgentum viyum,quum
u'ra Inauranlur, subiiluio bracleis perlina:iisima
retinet. f 2. Spccialira eft sublus linio, pri-
mum Colortm induco, tingsr sotlo, dar la pri-
ma mam, iimjr^iu. Id. U. \bid. 36. 45. (.\'2t).
SUHLUCO
UrOiuiH loraua in 'ainir.^s secla tranjlujanl mui*
tasq ,e ali».s ad diliciai cunfai unlur, nunc linda,
nunc saL'ila. h. e. nunc in superiore parte picts,
nunc sul'lus aliquo colore suppoiito oroaia. Id,
33. ibid. 5. 27. (90). Sublinunt cbrysacollam
arenosarn, priusqunn ioducant, atramenio at
parslonio. Id. 35. iiid. 6. 26. (45). Si purpu-
ram facere malunt, c,i ruleum sublinuttt, max
purpuriss'ira ex ovo inducunt. ^ 3. Item sub-
sieruare, supponere, me((ei° tollo. Id. 36. ibid.
23. 55. (176). Wiginosa (toco.) at ubi salsugo
viliai, testaceo sublini utllius. Id. 37. ibid. 7.
31. (106). Ssrdonjche argeolais bracleis sublini-
lur. h. e. siibslerniiur su;;posilis bracleis. el mox.
Inveoiunlur et circa Lcicada, qucB braclea aurea
sublirjuntur. Cato R. R. 15. Maccriara lecarl
oporlet, uli subliuat conductor, la intonachi
di cake (Fr. crepir). <f 4. Placid. Gloss.
apud A. Maium in Class. Auct. T. 3. p. 500.
Sublevi, subsignavi, et ralBVi, resignavi; hoc est
snbs^gnare, qui alio signanle iteruin resignat elc.
II.) Translate, pioverbii instar, iub/inere os
alieui est illudere et pro ridicuio habere: tra«
clum a genere ludi, quo dorrnienlibua ora pin-
guntur, ut Ifon. p. 45. 21. Merc, docel. CujuJ
ludi eseinpla babes ap;id fiVfl. 6. Eel. 22. et
Petron. Sat. 22. — llinc de iis dicilur, qui si-
mutaiioaa officii aul Gcie blandieodo fallunt,
decipiunt, fraudant, ichemire, gabbare, tirc-
cjofii'jeiv. Plaut. Mil. glor. 2. 5. 57. Ut subli-
oitur os cuslodi caulo, conservo meo ! el JUerc.
2. 4. 17. Vin patri iublinere pulcra me os tuo?
cm. sane volo. Id. Capt. 3. 4. 123. Ita mihl
siolido sursom vorsum os sublevero offuciis. Id.
Aulut. i. 6. 2. Fi'lei censebam maximam mulio
Cdtm Kua. ea sublevit os inihi pianissimo. Id.
Capt. 3. 4. 55. Seuei libi os est sublitum plans
et probe. — In lllo Apul. 9. Met. Hac oppor-
luna fallecia vigorati Juronls ioduclus, irnmo vero
sublalus et ad crsduliutem delapsus Barbarus.
os t'lblih.is pro tublatut omnino pooeud. censet
fletfec/u'us cum fiicceo aliijque, aliis lamen a-
criter rep'.ignanlibus.
Sl ; BLlFPL'S, a, urn, adject, aiiqoanlara lip-
pus. Gloss. Gr, Lat. TtrottriXXo';, sublippus.
SL'BLlSL'S, a, um, particip. V. Sl'BLlDO.
SUBLI rUS, a, um, particip. V. SUUL1NO.
SL'BLtTlUI.'S, a, um, adject, aliquanlulum li-
vidut, a.''/uanlo livido, u'iroirAi5vo{. C'tls. 5. 28.
n. 1. Puslulie sm.ineni sublivids aul pallida.
Adda n, 11. a med., Donat. ad Ter. Eun. 4.
4. 22. et Ccel. Aurel. I. Tard. 6. 182.
SUBLO. V. SL'BOLO.
SUBLCCASUS, a, um, adject, qui sub lucera
fit, subluilris, dell' alba, del far del di, dp-fi-
\\jm;. Plin. 11. Hist. nat. 12. 12. (30). Sub-
lucauis lernporibus.
SIBLCC'E.N'S, enlis, particip, V. voc. seq.
SUBLCCEO, laces, luii, IDcere, n. 2. Pari.
•Sufc.'ucens. — Subluceo est sublus val aliquan-
tuia luceo, rispfeiijere solto o alquanto, Cto-
1.) Propria. Cic. in Aral. 289. Aries sublu-
eel corpora totus. Ovid. I. Amor. 5. 5. Qualia
subl'iceni fugienlc creputcula Pboabo. Id. He-
rald. 21. 215. Concidimus ruacie: color est sine
sanguine etc. Candida nee iniito Eublucent ora
rubore. firg. 4. G. 275. viola sublur.et pur-
pura nigrx. h. e. apparel nilor purpur.e sub ni-
ijiore viuia. Plin. 14. Hist. nat. 20. 26.(127).
Eiperiuie;Uum picii, si frag^eula subluceaol.
II.) Tl anilato. ' Cauiod- in Psalm. 121. 4.
in fin. Sic ilia fulura civilai bealiluaiue sublu-
cenii et buoure pri'Jiiiso detcripta asl. Adda euind.
in Psalm. 87. 4.
SI'ULClIuUS, a, um, adject, allquanlum lu-
cldus, u.'juanlo fucidc, uroXafi^ii'j. Apul. 6,
Jfet. tub init. S-jblucidus liCus- *dda Porphyr.
ad fief at. 3. Od. 27. 31.
SLBLtCO, as, are, a. 1. (sub el lui) FistUM
p. 3-iS. !5. Mull. Subiucars arbures «sl ramus
eocu"a tuppulsre et r«l_ili sjblus luceni mit'.era.
V. dicta in COLLL'LO. Paul. Hecepl. 5en(ant.
5. 6. 13. Aibur, .ju* in aUtnas .>;d«i val in -i-
eiai sgr..Ti iinaiiuei, Qiii a domino tjfc'.ucari
SUCLUCULUS
non potest; isque conveniendus est, ut earn sub-
iucet. Quod «i conventui dorainus id facere do-
luerit, a viclao luxuriei ramorum eompescalur.
Id qualiscumque domlnui facere non probibelur.
Gloss, tat. Gr. Subluco, uiroxaSai'pia.
SDBLCCULDS, s, «im, adject, (sub et loi)
tublueidua, parum lacidui, mbobscurus. Gloss.
Cyrill. 'Tccfxaupoj, obseurui, mbluculus. Ibid.
TiroaxoTeivoe, ouscurus, lublucului.
SUBLCGEO; ei, ere, a. 2. breviler lugeo.
Io cenotaph. Pisano C. Ccesar. apud Orell.
n. 643. matbokas ovab is goloma jfOMHA svnt
svblvcebb etc V. Fragm. Jur. civ. Anlejuslin.
In LUGEO. Adde Inscr. apud Or til. n. 643.
Sl'BI-CNARIS, e, adject, qui tub luoa est.
Chalcid. Tim. 144. Sphere lublunarii.
SUBLUO, inis, latum, IQere, a. 3. Part. Sublu-
tus I. et II. — Subluo ^ 1. Est sublus lavo, ex-
purgo, uitoXouw. Cels. 4.15. Quolics descdil, sub-
luere aqua calida. Cofuw. 6. ft. fl. 32. Intertrigo
bis in die subluitur aqua calida. Martial. 6. 8.
Inguina sic toto subluis in Boiio. Id. 2. 4'i.
Zoile, qui lulium sublulo podice perdia 7 r. SL'B-
LAVO. <| 2. Est etiam subier (luendo alluo.
Pacuv. fragm. p. 129. Jiibb. Omnes laiebras,
eubluta mole (omnes) abstrusos siDus. Alii lag.
5t<6 Icto; alii aliter. Cms. 7. B. G. 6lt. Cujus
collis radices duo duabus ei pariitui flumma
eubliiebant. Adde tmnd. 3. B. C. Vt. Curt. 9.
25. 20. Qua rubro mari subluitur.
SDBLCR1DUS, a, um, adject, aliquanlulum lu-
ridus, u'lroneXiSvoc. In supposit. Amphilr. Plau-
ti, scana quce incipit, Quia tam vaslo, in fine.
Ol priuium coitit cicairia rufula, Sublurida.
SUBUJSTIUS, e,- adject, (sub ef lux) lumine
aliquo illustralus, alquanto cliiaro, uno"Xa/J!tfo«.
1.) I'ropiie. Pirg. 9. /En. 373. Et galea Earja-
1cm subiusiii noclis in umbra I'rodidit imme-
loorcm. Herat. 3. Od. 27. 31. Hocte sublustri
nibil aslra prater Vidit et undaa. Pal. Place.
3. 141. simul aspera ticlor Cingula sublustri vi-
btanlia detiabit umbra. Adde Liv. 5. 47.
II.) Translate, refertur ad ea, quec habent ali-
quid uinamcnii. Gell. 13. 24. circa med. Qua
quoniam sunt eloquent!* Lalinas tunc primum
exarieniis luinioa qua-dam eublusiria, libitum est,
ea jnihi o'-o^vi;uove'j£iv.
SDULCTEL'S, a, am, adject, aliquanlum Iu-
teus. Arnob. 5. p. 164 v Color purpurei luminis
otTeciione (Orell. suftectione) Bubluteus. Apul.
Florid, n. 12. Ncm color lacteut ille vel liridui
Tel ulrinque 6ubluteus.
SUBLC IDS, a, um, particip. P. SDBLDO.
SUIiLUVlES, EI, f. 5. (subluo) sotdes et im-
raundilia;, quas et illuviem el proluviern voca-
rnus, p'Jiroc <_lt. brullura, sordidezza, fungo sol-
loposto; Fr. salete, ordure; Hisp. sucicdad, im-
jntindicia; Germ, der angesp&lle Schmutz, Vn-
/lath, Hath; Angl. fitlh, dirt, ancleanness). q 1.
Geoeraiim. Apul. 9. Mel. Vix flubluyie ccenosa
lubrica. Ammian. 15. 4.5. Nee liuiosa aubluvie
taidatur pruperans Dumerj Rbenus. ^ 2. Spe-
cialioi est etiam geous niorbi in disciimiue un-
guis ovium cascens ei collectiooe saaiei. Co-
lum. 7. R. R. 5. circa med. Clavi quoque du-
plicilei inCestanl ovem, live quum subluvies alque
intertrigo in ipso discrimioe ungulse oascitur,
ebu quum idem locus tuberculum habet. Adde
Plin. 30. H\sl. nat. 9. 23. (80). Videlur autem,
hie ioquit Forcell., esse a luo, >.uto, eolvo, quia
circe uogulas cutis resolvilur, ut lit in reduvia,
qua; ei ipsa subluriei species dici potest. V. Toe.
seq.
SDBLIIVIUM, li, n. 2, (mbluo) Idem ae lub-
luries. Blartell. JSmpir. 18. ad fin. Ad digito-
rum subluvium vel suppurationeio eedandam a-
trameotura tutorum ex aceto tempera etc.
SDBM/ESTUS. V. SUBMCESTDS.
SDBMAG1STER vel summegister, tri, m. ".
promagister, JOt'omc«sJro, uirsSiSi'aKaXof. In-
script, apud Maff. Milt. Per. 83. 1. DJO J«-
ViCTO MITBAS C. LVCRBTIYS Bl.MSTBB M. AgHILlVS
PHUKTVI BVMKAS. A8HI PHIlll M. AEi'IMI CSBY3-
AjiTfii d. s. D. D. Marini Frat. Arv. p, 55- «ai
KMiiai tummaa. non submajjisiri t ot Afcffejusj
— 5ii -
led »u6 mcjislerio ioterprttalur; quemadmodum
summxnianus dicltur is, qui tub manibut eil:
ejusdem eoim viri Us inentio fit in alia Intcrxpl.
apud Fabretl. p. 464. n. XVIII. IVB M. AIMIMO
CHBrsAKTHO MAG. (n. «. magiltro) ANM P»l*ll._
SUBMANANS vel lummanans, antii, p.rtieip.
P. SUBMANO.
SUBMANDO, ai. are, a. I. elam mando. vox
a Lcxieo eipungenda; oecurrit enim tantum in
Sol, Tir. p. 51. Mandat, remandat, lubmandat.
SDBMANES, turn, m. plur. 3. V. SUMMANES.
SDBMANO uel lummano, ai, are, 1. Part. 5ut-
mo.iani I. — Submano est lubtni raano. 5 ' •
Neutrorum more. Pitruv. 8. 1. ante mad. Aqust
ex montlbui iub terra lubmanantei. 5 2. Cum
AccusatiTO. «aut. Cure. 3. 46. Flecktis. lu.
quii to homo 'i? cu. Llbertui illiui quem omnei
SiimmaQura vocant. lu. Summane, isItb, qui
Summaou 'if fae leiem. en. Quia vestimenia
mea, ubi obdorm'ni ebriui, Summano: ob earn
rem me omnes Summanura vocant. h. e. lubmejo.
Alii tameo leg. summanuo, quaii Potta jocularl-
ter confundat manui et manes, nulla elyrai et
quanlitatii habita ratione.
SUHMANUO. P. toc. prsced.
SDBMANUS. P. SDMMAND8.
SDBMASSA. P. MASS A.
SUBMENUS, «, nm, adject, qui medium ob-
tinet locum. Diomed. 2. p. 432. Putsch. Le-
clioni posilurai aeeedere oportet, quai Grasci
Sriotie vocant. Has trei mni: dislinetio, lubdlitin-
ctio, media diitinctio live mora, vel, ut quibui-
dam videtur, lubmedla ; quarum divenitai tribui
punctis diveno loco poiitis indicatur. Boeth. 4.
Music. 3. Paramesos, qua: est lubmedw.
SDBMEJO vel lummejo, Is, ere, n. 3. Part. Sub-
mejens. — Submejo est mbtui mejo. Marctll.
Empir. 8. § 5. a med. Dbi cutio menu oppra-
hensni fueril, statlm •« submejit. Adde Sext.
Placit. De medic. 2. I. Gloss, /lid. Submejei
(lege eubmejeai) qui in lectulo micgil, melei (le-
ge mejens). , .
SOBMEJOLDS, i, m. 2. (submejo) qui In le-
ctulo miogit. Marctll. Empir. 26. od fin. I-
gDorans nibmejului. h, e. infani.
SDBMEMORATlO vel lummemoralio, onli, f.
3. u'jreitviitia: tribuitur Modestyno Dig- 27. I.
13. ad fin., led i» loeui e Grseo Modestmi e«
con versus.
SUBMESTDM vel lummentnm, n. 2. pars, quse
iub meoto est, menlum. Gloss. Philot., Submen-
lum, a'vS-epsaiv. Gloti. Cyrill. "AvSspiMV, men-
lum, submentum.
SDBMKO, ai, are, n. \. subter meo. Vox a
Lexico expungeoda; oecurrit eoim tantnm in
A'ot. Tir. p. 131. Meat, remeat, lubmeat.
SUBMERGO vel lummergo, mergis, menum,
mergere, a. 3. Part. Submersus I. et II. 2. et in fln.
— Subroergo eit iub aqua mergo, demergo, xaTa-
5u'u (It. affondare, anncgare, sommtrgere ; Fr.
submeroer, plonger dans i'eou; Hisp. sumer-
gir; Germ, ontertauchen, eintauchen; Angl. to
sink or plunge under water): oecurrit auiern
cum Accui., cui additur etiam Ablat. loci, ubi
quid submergitur, cum aut liue prxpoi. in.
1.) Pioprie. Pirg. 1. £n. 43. Pallaine eiure-
re classem Arglvum atque ipsos poiuit lubmer-
eere ponto? 2"ae. 14. Ann, 5. ISavem submer-
ges. Cas. 3. B. C. 39. Faucibus porlut na-
vem ouerariam submersara objtcit. Cic. t. Di-
vinal- 33. ad fin. Quum equum demisisset In Oil-
men, luramenus equus voraginibus non asstilit.
Id. 2. ibid. 39. a med. Quanta maris sst pul-
critudo! quot genera partim submersarum, par-
tim Ouitantium et innanlium belluarum, partim
ad saxa nativis testii inbarentium! che sianno
sempre tott' aequo, et Colum. 12. R. R. 4. sufc
fin. Salgama non innatent, sed semper lint Jure
submena. Pirg. l.JEn. 583. Dnui absst, medio
in Oudu quem vidimus Ipil Submermm. et Hid.
73. lubmersaique obrue puppes. Id. 5. ibid. 1S5.
Sasuxn quod tumidii lubmersam tunditur olim
Fluitibui. Justin. 2. 1. a med. Si omnes quon-
dam .terra; lubmeusi profundo fuer-iat. Ousd.
1, Met. 277. ferrora fene tubens. Quum faber
SUBMIN1STRATI0
edumt, laenbui demittit. at illud Stridel et ia
trepida lobroenum libllat uoda. CIaud;'an. B.
Gild. 42. Urbi lubmersa. allagala.
n.) Tramlate. <| I. Eit in teri.m deprlrao,
lupplaoto. Auct. Symp. renigm. dt u.(e. Nolo
•epulera pati: icio me submergere terra. 13.
Est supprimo, coodo, recoodo, topprimere, fia-
scondere. A mob. 3. p. 104. Intercipere icripta
et publicalam submergere lectionem. Claudtan.
IP. cons. Honor. -221. Vile latens virtus, quid
eoim submena tenebris Proderit obscuroi —
■line Part, prater, pan., eujui exempla retu-
limus .
^ulmersus, a, um, etiam adjective oecurrit,
unde Comp. Submtrsior. Translate usurpatur et
est submissus, humilis, apud Bedam De Itmpor.
rat. II. p. J10. de pharo. El quanto accessens,
tanto tibi, qua? subtnersior est, videbilur esse
suspeniior. . , * t u
SDBMERSlO ««I lummersio, Oois, 1. 3. (sud-
mergo) actui submergendi, uirc'Suoie (It. aflon-
damento, sommersione ; Fr. sudmersion; Hup.
sumersion; Germ, das l/niertnuchen ; Angl. a
drowning, eiiomersion).
I.) Proprie. ^ 1. Generalim. Amob. 5. p.
182. Jovera pro pluvia, Cererem pro terra vultis
audire, et pro Libera ae patre Dite submeriio-
nera lemioii alque Jactum. Firmic. 1. Malhes.
2. tub /in. Quem vides natantem ex crebra sub-
rnersionii trepidatione deficere. % 2. Speclalim
de astris, apud Chalcid. Tim. 39.
II.) Translate, ^ugustin. Serm. 162. Submersio
libidinii; Pulgat. interpr. Ital. apud -rfuguslin.
io Ps. 51. n. II. Uileiisil omnia verba submer-
tionis, linguam dolosam. Ifoster habet: Dilexisti
omnia verba pr*cipiiaiioois, lingua dolosa. lie-
braice est a6«orptionis, i. e. pernieioiimma coa-
illia. .
SDBMERSO vel lummeno, ai, are, a. 1. /re-
quental. ieu intens. a lubmergo, idem ae iul>
mergo. Jul. Paler, res gesl. Alex. M. 3. 26. ed.
A.Mai (3. 17. 121. ed. Paris.) Omne Id solum
repente, una cum virii et lepulcro, quod vise-
batur, submersari marl et In profundo lab. eon-
spicamur. .
SUBMERSDS vel •ummenui, a, um, particip.
P. SDBMRRGO. ,
SDBMERSOS vel summersus, us, m. 4. t.sut>-
mergo) lubmenio. In lexto casu sing. TerluU.
Anim. 32. circa med. Aniraa submenu pucina-
rum ilrangulibilis. .
SDBMfiRUS, a, um, adject, qui men aliquan-
lum habet admittum. Plaut. Slich. 1. 3.115.
Nse isle edepol vioum poculo pauxillulo Sa;pe
exanclavit submcrum scilissume.
SURMETIOR vel summetior, iris, in, dep. 4.
aliqnantisper mttiri. Vox a Lexico eipungenda;
oocurrlt enim tanturnmodo in ^ot. Tir. p. 118.
Metilur, submtlitnr.
SUBMETOkNS, eotis, particip. prasi. ab in-
usit. submetuo, aliquanlum vel mbtui metueni.
Diet. Cret. 15. Nihil iniidioii submelucnl. n. e.
nibil subesse metueni.
STJBMICO, as, are, n.l. furlim el celalo rnieo.
Vox a Lexico eipungenda; oecurrit enim solum
in Jr'ot. Tir. p. 110., Micat, lubmical.
SUBMTG RATIO, Soil, f. 3. (lubmipro) actus
occuite migrandi vel emigralio. Ammian. 25.
9 1.
'SUBUIGRO, as, are, o. 1. occuite migro. Vol
a Lexico eipungenda; oecurrit enim taotum in
A'ol. Tir. p. 145. Migrat, submigrat.
SUBMlNlA vel sumiD'.oie, as, f. 1. (sub et mi-
nium) nomen est vestls femineas, fortasse a roinix
colore sie dietie, quia mioiacel ruboris nonnlhil
habeat, apud Plaut. £pid. 2.2.48. Cf. Salmat.
ad h. I. .
SDRMIMSCOR vel summlniscor, iceris, 101,
dep. 3. aliquanlum miniseor. Vox a Lexico ei-
pungenda; oecurrit eoim tantum in Not. Tir.
p. 125. Remlniscltur, lubmioiicitur.
SL'BMlMSTRATlO vel lumministratio, Oois,
f 3 liubministro) actui jubministrandu pribi-
tio, -rpairila. Ttrtull. Apolog, 48. sub fin. Ignli
jugis, batiens divinam lubminisitationem iacor-
SUBMINISTRATOR
TiiplibilitaUs. Adde Putt/at, interpr. Eph. 4.
16. et Phil. 1. 19.
SL'BMlNISTRATOR vet »umminislrator, Oris,
ib. 3. (lubmmlttro) qui aubminislrot, priebitor,
tomminislrare, ^opijro'j. Seneca Ep. 114. sub
/in. Subministrator libidinum testisque.
SOBUINISTRaTUS vel sumministratus, a, tw,
particip. P. SCBMINISTRO.
SUBUlNISTRATUS vel summinislrntus, us, m.
4. (submioistro) subministratio. Id sexto casu
sing. Macrob. 7. Saturn. 12. ante med. Potlo-
nia toliua haustue 1q omno corpus simul pene-
Iral, cibus au'.em eiigoo submloistratu paullalim
peouriam conaolatur,
SUBMlNISTRO vel sumministro, as, a"vi, alum,
are, a. I. Part. Subtninistratus, Subminislra-
turus el Subministrandut I. — Subministro est
suggero, supped ilo, praebeo, eVjcopi'^m (It. por-
gere, dare di mano in mano, somministrare ;
Fr. donner de la main a la main, presenter,
fournir ; Hisp. suministrar ; Germ, darreichen,
verschaffen; Augl. to furnish, afford). Locum
pr.-ecipua babet In Us, quo non tola simul sed
per paries prsbentur: occurrit autem cum Ae-
eu?., addilo eliam Dal., Tel alio Accus. et prsep.
ad; aut absolute.
I.) Proprie. Cms. 1. B. G. 40. a med. Fru-
inentum Sequanos, Lingoo.es tobminislrare. Id.
4. ibid. 20. la Britanniam proGcisci contendit,
quod boslibus nostril inde subministrata auiiiia
inielligebat. Id. 3. ibid. 25. Lapidibus telisque
submioislrandis. Cic. Dejot. 9. 25. Sese eispo-
liare malult. quam libi pecuniam non submini-
strare. Id. Ccel. 9. 20. Palam in eum tela Ja-
ciuntur, clam submioistrantur. Quinlil. 5. 7. 8.
Sumministrare tela ad manum. Colum. 5. if. R.
10. ante med. aquam radicibus. Plin. 33. Hist,
nat. 6. 31. (97). Puteus qui CCC. pondo argenti
Uaonibali lubmlnistravit in dies. Id. 34. ibid. 14.
41. (143). Terra: alia: ferrum molle tantum plum-
boque viciniui submioietrant, alia? fragile et te-
rosum. Ct'c. 2. ad Q. fr. 13. in fin. Quoniam
tabellarios subiniaislras, hodierni diel res gestas
habebit. Auct. B. Alex. 35. Quod Csppadocia
magnam commeutus copiam erat submioistratu-
xa. — Absolute. Pulgat. interpr. 1. Tim. 5. 10.
Si tribulalionem patientibus lubministravil. Grx-
ce eioipxsosv, sufficienter dedil, h. e, suppedlla-
vrt omnia, qu.-o ad eoram necessitalera sublevan-
dam opus erant,
II.) Translate. ^ I. Generatim. Cic. 1. /fl-
uent. 5. a med. Arietoteles buic aril pluriroa
adjuroenla aique ornaineota subrainlstravit. Sue-
ion. Tib. 61. Subministrare alicui oecasiones ex-
viendi. Justin. 6.7.5. Tantum animorura virium-
que pacria el pcnatium conspectus subminislral.
Seneca Ep. 10't. ante med. Ipsa pat timoret
subminislrabll. ^ 2. Specialiro administro, mi-
nisterium aliquod ago. Cyprian. Ep. 18. (at.
24.) Felix qui presbjterium subministrabat sub
Decimo, proiimus mihi rinculis.
SUBMINL'O, is, ere, a. 3. aliquanlulura ral-
nuo. Vox a Leiico expungcnda; occurrit enim
lantum in Jt'ot. Tir, p. 5. Reininuit, submlnuit.
SUBMISsJi vel suinmisse, adverb, (subtniasus)
Comp. Submissius 1. et 4. — Submisse est re-
miste, leniler. ^ 1. Dicitur de voce, fefron. Sal.
105. tub fin. Sciscilari subraissioe ccepit, quod er-
gaatulum intefcepisset errantes. Cic. Orat. 8. 26.
Demosthenes in ilia pro Clesiphonte orationesnm-
inissius a primo ; deinde quum de legibos dispu-
tat, preisius; post tensim incedens, judices ut
vldit ardcntcs, in reliquii exsultavil audacius. 0-
rell. submisiui. Claudian. B. Gild. 247. si sign a
petissei Obvia, defucto submissius boite dolerem.
h. e. minus. *f 2. Item de oralione, nl subtnisse
diccre, stilo dicecdi sublili, tenui et sine ornalu
uti. Cic. 2. Oral. 53. a med. Qui aut breviter aut
submisse dicunt, docere Judicero possum, commo-
rere non possunt. *\ 3. Item de vesle, quum
scilicet de vestibus cicgeadis loquimor, et est
fluie. Cur. I'ortunat. Art. rhet. 3. ad (in. Quem-
admodum eingemur? nee submisse nee succin-
cte. V. Suelonii toe. cit. in CIMGO. ^ 4. Item
de alii* et est demisse. modeste, modcstawenle,
— 542 -
umtfmente, tairnvBj. Cic. Plane. 5. 12. Qui
mibi non nimis submisse supplicarat. Id. 1. Off.
26. 90. Quanto superiorcs sumus, Unto sub-
missius nos geramus. Quintil. 6. 5. 5. Aspnre,
an leniter, an eliam summissa luqui eipadial.
Tac. 3. Hist. 9. in pn. Siircnliie scrib.Te alicui.
Ovid. 3. Art. am. 582. Multaque submisse, mulla
minanter agat.
SUBMISSIM vel summissim, aiivo^b. (*ubmis-
sus) submisse, tubmissa voce, con bassa voce.
Sueton. Aug.lh. Nam et ad conitn'jnionefh ser-
moois tacentes, etiam submissim fabulantes pro-
vocabat. Gel'.. 17. 8. Seasim atque submissim
ridere.
SUBMISSIO vel summissio, unig, f. 3. (sub-
milto) actus submiltendi, depressio , abbassa-
mento.
I.) Proprie. Ccel. Aurel. I. Acut. 3. 37. Pe-
dum quoque jugis ex alto submisaio.
II.) Translate est depressio, taicsimaic.. Cic. 1.
Off. 41. 116. Ex loculione, ex reticentia, ex con-
tentione vocis, ex submistione, ex ceteris simili-
bui facile judicabimus, quid eorum aple Cat. Id.
Top. 18. 71. Parium ramparalio nee elalionera
babet, nco subinisaiooem : est enim squalls. Ar-
nob. 7. p. 13\ Submissiona alterius datur alter!
plurimum. — Submissio oralionis apud Cic. O-
rat. 25. a med. est, quum stilo ac genere dicendi
utimur tenui, subtili, bumili el consueludinem
imitante, ut id. ait ibid. 23. 76.
SUBMISSO. V. SUMMOSSO.
SDBMISSOR vel summissor, oris, m. 3. (swb-
milto) subjector. Glots. Cyriil. 'YirojSoXeu'c, sub-
jector, submissor.
SUBMISSORIOM vel summissorium, ii, n. 2.
(submitto) discus sen ferculum, quo cibi convi-
vii 6obmitiuntur in mensam. V. MISSORIUJI.
SUBMISSUS vel summisaus, a, um, parlicip.
V. SUBMITTO.
SUBMISSUS vel summissui, as, m. 4. (sub-
mitto) imraissio, inductio. In sexto casu sing. Ter-
tull. 5. advers. JUarcion. 16. a med. Ex sub-
missu erroris ulciscitur,
SUBMITIS vel summilis, e, adject, allquan-
tum mills. Gloss, apud A. Maium in Class.
auct. T. 6. p. 546. Sobmitis, subplacabilis.
SUBMITTO vel summitto, minis, niTsi, mis-
sum, mittere, a. 3. Pari. 5ubmi'((ens sub A I. i.\
Submissus sub A I. 6. et 9. at II. 1. e et 2.
et sub B 1. et in fin.; Submiltendus sub A
I. 2. et 4. — Sabroitto duo diversa significat et
occurrit cum Accus., addito sxpe rei, cui quid
submitiitur, Dat. aut Ace. eum prcep. ad, in,
aut etiam Abl. et prsp. to.
A) Submitto, protlt est a sub, subter, Idem
vales ac subler mitto, demillo, \]rsoxl$ni[ii (It,
abbassare ; Fr. meltre dessous, placer sous ;
Hisp. meter debaxo ; Gerra. herunler - herab -
nierferlassen; Angl. to send privity or under-
hand).
I.) Proprie. <f 1. Generatim. Liv. 4!>. 7.
Consul iotroeunii regi dextram porrexil, submit-
tentemque se ad pedes sustulil. Id. 2. 7. et Plin.
1. Hist. nat. 30. 31. (112). Submillere- fasces, h.
e. inelicare ac deprimere, non subreclos gesta-
re. P. FASCI3. Id. 10. ibid. 48. 67.(132). Pha-
lians geminas ex pluma aures subioittunt sub-
rigunlque. Id. 8. ibid. 1. 1. (3). Blephanti re-
gem adorant, genua submittunt. Ovid. 3. Fast.
372. Submittere oculos. Id. 3. Met. 592. Ille
caput viridi fessum submisit ia horba. posd. ut
Lamprid. Helag. 33. Submittere aliquem in Ti-
berim. h. e. demergere, submcrgere, affogare.
el Flor. 1. 9. 4. eminenles a?des sues in plana.
— Mediorum apud Griecos more. Plin. 5. Ep.
6. ante med. Tiberls narium patiens hietne dum-
taxal et vere: estate submittilur Immensiqoe Ou-
miais nomeu arenti alveo deseril. ^f 2. Spe-
ciatim fere de felura occurril et est subjicio,
suppono, sottoporre. Colum. 4. It. Ii. ii. Can-
teriui vitibus submiltendus est. Id. 7. R. R. 3.
a med. Servare debebit, ne minori quadrims ,
nave ei, qua excessit annos oeto, prolem sub-
mittal, neulra enim atai ad educandum est ido-
nea. el ibid, 4. Singuii ago! binl: nulrlcibut sub*
SUBMITTO
mittuatur: nee quicquara subtrabl submissls ei-
pedit, quo satarior Uclis agnus ceteriter coonr-
metnr. Pallad, 8. R. R. 4. Tauris vaccis sub-
mittere. scil. ut lmpleantur. Id. 4. ibid. 13. a
med. Generosas equal alternis annis submitlere
debebimus. Id. 8. t'btd. 4. In feturam submilti
possunt vacca. lYtmesian. de raaribus pro ad-
mittere usurpavit Cyneg. 114. Iluie (cam fe-
mince) parilem submitte marem. ^ 3. Item
quum de pecudibus sermo est, edoeare et ser-
vare ad gragem supplendura, allevare. Varra
8. it. R. 2. ad fin. Quos arietes submitlere vo-
lunt, potiisimum eligunt ex matribus, qua ge-
minos parere soleol. et ibid. 3. In nutricalu
hadi, Irimestres quum sunt factl, turn submittun-
tur et in gfege incipiunt esse. Pirg. 1. Eel. 46.
Pascite, ut ante, boves, puerl, submitiUe tauro«.
Colum. 7. R. R- 9. Hoe fit longinquis regionl-
bus, ubi nihil nisi submittere expedit. Parro 2.
R. R. 3. Mares submittere ad admissuram. aKe-
vare da razza. quod Virg. dixit 3. G. 73. sub-
mittere pullos equorum in spem gentia. »t ibid.
159. submitlere vitcilos pecori habendo. Ulp.
Dig. 7. 1.70. Quamdiu submitlanlur et supplean-
tur capita (gregis), quse demortua sunt. ^ 4.
Similiter in plantis submittere est relioquere in
putando et crescere sioere in spem fructus. Co-
turn. Arbor. 5. Duas materias relinqoito, alte-
ram, quam vitia constituenda; causa submiltas,
alteram subsidio habeas. Id. 4. R. R. 31. Salix
quum germinavit, ad uoam perticam submiltitur.
et ibid. 14. Nee vitis plus quam in unurn (1a-
gellum est lubmittenda. Id. 3. ibid. 10. a med.
Submittere pampiuarium in resecera. Id. II. t-
bid. 3. circa fned. alternos frutices atri oleris in
semen, lasciar da semenza. Eadem ratione sub~
millere prala apud Caton. R. R. 8. est omisia
aratione sinere, ut berba in fenura crescal. Co-
turn. It. R. R. 2. ante med. Praia vel arva
purgaotur et in fenum submiltuntur. Adde Par-
ron. 1. R. R. 49. ^[ 5. Submittere capillum,
aut barbam, est promiltere, lasciar cresr.ere:
quod fere in luctu fiebal et a rcis. Illud Plinii
est 7. Ep. 27. sub fin., utrumque Senecce Cons,
ad Polyb. 36., Tac. Germ. 3t., Suelon. Cces.
67. ei alibi. <| 6. Ilem in locum alterius vel
post raillo, subalituo. CtBs. 4. B. G. 26. Quos
laboraotea conspoterat, iis subsidia submiltebat.
Plane, ad Cic. 10. Fam. 21. a med. Ut pro-
vinciam tuear, dabo operam, quoad eiercitus
hue submiltalis. Cces. 7. B. G. 81. in fin. Qus
ei parte premi noalros lntelleserant, ils auxilio
ex ulterioribua castellis deductos submittebant.
Et absolute ibid. 85. Laboranlibus submittil. Cic.
Prov. cons. 4. a med. Huic vos non submitte-
tis 7 non manderele il successore? Rursus Can.
I. B. C. 85. circa med. Leglones missas in Ui-
spaniam, classes paratas, submissos duces rei mi-
lilaris perilos. f 7- Ilem aubminislrare, sup-
peditare. Horat. 2. Sat. 4. 43. Vinea submittit
capreas non semper edules. Id. 4. Od. 4, 63.
non monstrum submisere Colehi majus. ^ 8.
Hem pro submovere. Cast. Aurel. 5. Tard. 1.16.
Tentandum denique etiam cauleres sine olei mo-
lu submitlere atque levare supposila ipongia sta-
tim. 5 9. Est etiam clam vel occolle mitio,
Jno/5j>.),to, w'fcij/ii, eiro'f iijiw, mandar di nasco-
slo. Cic. 3. t'err. 41. ante med. Isle tametsi sio-
gulari est audacia, tamen ad pupillas matrem sum-
railiebat. et 5. ibid. 28. Summillebal Isle Ti-
marcbidem, qui moneret eos, i! saperent, ul tranai-
gereni. Adde Liv. 6. 6. Juvenal. I. 35. quern
Mass* timet, quern munere palpal Car us et a
trepido Tbjmele submisaa Lallou.
1 1, _i Translate, f 1. Melapbora sumpta a iu«
per. paragr. 1. — a) Generatim esl subjicere,
demitlere. Cic. Amic. 20. 72. Ut ii, qui superiores
lual, summiltere se debent in emicllia; sic quo-
dam modo Inferlorea extollere. abbassani. et
fianc. 10.24. Appeliarl populum, Iribubua sub
misi me et supplicavi. Liv. 27. 31. de rege Mated.
Submiliendo io privatum faitigium, quo minus
conspeclus, eo solulior erat. Id. 38. 52. de Scip,
Afric. Major animus erat, quam ul lubraitlci eC
se in bumiliialcm causam dtceniium. Id. 6. 6.
SUBMIXTUS
ante mid. Submittere Imperium alter!, ctdert il
posto nel comando. et Juttin. 1 3. 2. 3. Nemine
taotura fceteros eicedento, ut ei eliquis te sub-
mitteret. «• toggeltaut. et Plin. 3. Ep. 13. TJt
in picture lumen non ilia rea magis, quam um-
bra commendat, its oralionem tarn submittere,
quam atiollere decet. Cie. Divin. Terr. 15. 48.
TJt in acioribus Gracis fieri Tidemui, tape ilium,
qui est secundarum aut tertiarum partium, quura
possit aliquanlo elariut dicere, quam ipie pri-
marum, multum submittere, ut Ilia princepi quam
maiime escellat. ft. e. de actiooe remitters. Ovid.
lleroid. 4. 154. Submittere sa Culpse. h. e. eul-
pam admitlere. Virg. 4. AEn. 414. arlmoa sub-
mittere araori. et 12. ibid. 832. inceplum fru-
alra iubmilte furorem. h. e. remitte, depone.
Plin. 29. Bitt. nat. I. 8. (22). iEmull pretia
submittuot. abbastano, sminuiscono. — 6) Spe-
ciatim submittere animum, animum desponde-
re, demitlere, perdere il coraggio, avvitirsi,
scorarsi. Brut, el Cast, ad Anton. 11. Fam.
3. circa med. Neque enim decet periculo ulli
submittere lolmura nostrum. Liv. 23, 25. Ne
qui Canoeail ruinf Don tuccubuitsent, ad .ml-
norei calamitatei aoimos submittereat. Adrte
euind. C. 34. — c) Item est nectere ad miseiicor-
diam, placare, quasi precibus vincere et lubige-
xe. Stat. 1. Theb. 6C2. ardentera, tenuit reve-
reniia,.c:edis Latoiden tristemque viro lummiuut
honorem Largitur vilca. •/ 2. Metapbora Bumpti
a super, paragr. 2., est subornare, subemari,
Sueton. Ner. 28. Aden libertara paullum afuit,
quia Juslo <ibi matrimonio conjungeret, submli-
«is consularibus viria, qui regio genere ortam
dejerarent.
BJ Submilto, a tub, desub, annum, eat lur-
som miners, tollere (It. alzare; Fr. elever, faire
surgir ; lllsp. elevar; Germ, in die Hoke od.
hinaufgehen tassen; Angl. to raise). ^ I. Ge-
rjeratim. Seneca (Edip. -228. Et pias, numen pre-
catua, rite summiti raanua. Sit. It. 4. 411. Cre-
dite Bummissas Romara nunc tenders palmai. et
3.573. Submiisi palmas, laceraio legmiae testis,
Affigunt prpnl aqualenlla corpora terras. sXXe-
viofid;. Id. 12. 610. Summissa* tendunt alia od
Capitolla deitral. Cf. Uorat. 3. Od. 23. 1. Crelo
anpinas si tuleria manus. Quod est adorantium
deos. Petron. Sat. 123. sub fin. quern fracto
gurgite l'ontus, Et veneratus erat submissa Bos-
porus anda. Ovid, lleroid. 20. 77. Utque solent
famuli, quum verbera sajva verentur, Tendere
lubmlssas ad tua crura manus. Seneca Here.
Fur. 810. Cerberus patiena trahl Ilerumque fassus,
ore submisso obsequens. Sit. It. 6. 414. num-
quam submissua colla dolori. •/ 2. Speciallm
est ab inferiori parte eraillere, funderc, produ-
cere. Lucret. 6. 818. Sic et Averna loca aliti-
hus summiltere debent Mortireram rim, de terra
qus surgil in auras. Id. 1. 193. ut sine-certis
imbribus anni LastiOcos nequeat fetus submittere
tellus. Propert. 1. 2. 9. Aspice, quot submittal
humus formosa coiorei. Lucan. 4. 410. non pa-
bula tellus Pascendis aubmillit equis. — Uinc
Part. prat, pass., cujus eiempla retulimua
Submissus,a,um, eliam adjective usurpatur;
unde Comp. Submissior I. et II. 3. 6. — Sub-
missus est deraissus, abbassato, chino, basso, torn-
messo.
I.) Propria. Liv. 1. A. a med. Lupam aub-
missai iofantibus adeo mitem prEebulste mam-
mas, at etc. Ovid. 7. Met. 191. in dura eub-
rnisso popiile terra, Nor, ait, etc. Id. 3. Pont.
t. 149. subraissaque terras Ad nou mortales bra-
ebia tende pedes. Colutn. 6. R. S. 30. ante
med. Gervii Jumenti cum capita aggravate et in
terrain summlisa. Ovid. 8. Met. 637. Caslicolre
parvoi tetigere penatei Submissoque bumiles In-
trarnnt vertice posies, abbassato il capo, et Plin.
, 11. Bitt. nat. 37- 54.(145). Summlssi oculi. Curt.
6. 6. O med. Prarupta rupes qua special occi-
dentem: eadem, qua vergit ad orientem, lenlore
lubmissa faitigio. Liv. 44. 9. Quadrato agmlne
facto, iculii super capita deosatii, stantibus pri.
mis, leeundie aubmiuioribai, teriiii magli at
qnarlU, pcslremii etlim genu nijji, ftsligatam
— 543 —
teitodioem ficlebant. Quintil. II'. S. 159. Sub-
miiia purpura. Sutton. Tib. 68. capiilui.
II.) Tranilata. 1 1. Dieitur de voce, et eit
vol non elata, non erecta, non eonlenta, qualii
esse rogantium wlet. Ovid. 4. Pane. 3. 41. Quid
fuerat Magno majuil tamen Hie rogatlt Sub-
missa fugieni voee ellentis opera. Adde 7. Met.
90. et Martial. 8. 75. Sic QuintU. II. 3. ante
wed. Vox In blandiendo, fatendo, utitfaclendo,
rogando, lenii et aubraina.. el »6id. ad fin. An
non hate, mi«ei(u« et paupereului lubmlisa at-
qua eontracta, forlia et vehement et latro ere-
cta et coneitata voce dicenda lunt? Cic. Orat.
17. ad fin. Et content* voee atrociter djeere el
submissa leniter. con voce oaita. et Albinov. 1.
283. Ssepe Nero illaerlmans submissa voce lo-
quetur, Cur adeo fratres heu! sine fratre deoi?
sottovoctj di toppiano. Sic Quintil. 11. 9. «"'«
med. Summlsio murmure loqul. Cf. Cat. S. B.
C. 19. Qua ex. frequentia T. Labienui prodit;
summissa oratione loqul de pace atque allercarl
cum Vatlnio ineiplt. Alii tamen leg. led misa
oratione de paee loqul elate. V. Mtuttl, Lea.
Cat. ad r». v. — Hue et Ilia pertinent Quintil. 1 1.
3. a med. In Iaudationlbui (ni>i si funehret erunt),
graliarum actione, eibortalione, aimiiibut, iseta
ot mognifica et aubllmla est actio. Funcbrea eon-
tionci, consoiatlonea, plorumque causae riorum,
triatei atque lubniissse. tt 9. 4. ad fin. In prooj-
miia plerumque aubmiisi, in narratione pleni at-
que etpressl, In argumenlii cltati atque ipso et-
iam raotu celeres mraui. •[ 8. Uino tubmittut
orator, qui utitur dieeocli genera tenui, aubtili,
humiii. Cie. Orat. 23. 76. Suromlssua est et bumi-
lii, conauetudinem imilena, ab indisertia ri plus,
quam opinione, diOercaa. et ibid. 26. a med.
Hanc ego judico formam summlssi oratoris, ted
magni tamen et germini Attlcl. *f 3. De ha-
bitu morall et est deraissus, abjectus, non elitua,
suppresiua, dimesto, modetlo, tommetio, umi-
It. — a) In malem partem. Cic. 4. Tate. 30.
64. Ne quid humile, summissum, molle, efferni-
nainm, fractum abjeclumque faclimus. . Id. 1,
Off. 34. a med. Privatum oportet aquo et pari
cum eivibua Jure vlvere, neque aubmiisum et
abjectum, neque se eUerenlem. Quintil. 11. 1.
ante med. Summissa adulatio. — b) In bonam
partem. Auct. B.G. 8. 31. Non dubitabat, quin
ex clvitatei recent! caiamilata tubmlsslorea ea-
sent fisluras. Zucan. 8. 594. Submissii precibus
adorate. f'a!. Place. 7. 476. Arrlpit £soniden
dettra ac submissa precatur.
SUBMIXTUS. P. SUCCINCTUS.
SUBMCENlANUS. P. SUMMCBNUNDS.
SUBMCEMUM, II, n. 2. V. SUMHCENIUU.
SUBlitCESTUS, lubmastua vet summcestus, a,
urn, adject, subtristis, alquanto metto. Ammian.
30. 1. 2. Demisse ambulant semperque aubmsstui.
SUBMOLESTE vel summolesle, adverb, all-
quantum moleste, u'iroJvof opuf. Cie. 5. Alt. 21.
Te non esse Romas meo tempore perneceisarlo,
submoieste fero.
SUBMOlestDS vel tumraoleitui, a, am, adject,
nonnibil molestus, uiroSuo^spijc. Cic. 16. Alt. 4.
sub /in. Illud eat mlbi lubinuteatum, quod parum
properare Brutui videtur.
SUBItlOXENS, entii, pariieip. V. voe. nq.
SUB.mOnEO vel aummoneo, mOnes, mSoDl,
mSnere, a. 2. Part. Submoneni. — Submoneo
est latenter, leviter, paucli moneo. Ttr. Eun, 8.
5. 22. Submonuit me Parmeno, quod ego a'rrl-
pul. Sueton. Aug. 53. a mtd. Patrei talulartt
nominatim ainguloi, nullo mbmonente.
SUBMONSTRO vet tummonstro, as, are, a. 1.
clam aut allquantura moastro. Arnob, 9, p. 143.
Submonstrare response, Ligltur at In iVot. Tir.
p. Tt.
SUB.MOnOSUS vel summorosai, a, am, adject.
nonnibil raorosus, u'stoSuoxoXoc. Cie. 2. Orat. 69.
279. Me quldem bereule valda ilia movent ttc-
macbosa et quasi submorosa rldicula, non quum
a moroso dleuntur. tun enim noo sal, lid na-
tura ridetur.
SUBMfjT.iTlO vel lommolalio, Sola, f. 9.
allqua molatlo. la plar. num. Tneod. Priician.
SUBMOVEO
4. apud Patiekar in ^dd. etc. p. 84. Venarum
aomraotationei. ,
SDBMOTOR vel lummotor, orU, m. 3. (sub-
moveo) qui aubmovet. Liv. 45. 29. Sabmotor
aditui, praeo, aeceneui, Insueta omnia oculia
auribusque.
SUBM6TCS vel aummotui, a, um, et
SUBMOTUS vel aummotui, us, m. 4. et
SUBMOVENS, entla, particip. V. Toe., leo;.
SUBMdVEO vel summoveo, m3vai,.m5vl, mff-
tum, mSvere, a. 2. 5o6mo««f, lyncopa pro suo-
moviiie*, apud Horat. 1. Sat. 9. 48. — Part.
•Su&moeem I. 2. ; .Stsc-motm fere in omn. pa-
ragr.; Submoturut I. I. a; Submovendut II.
1. — Submoveo est amoveo, dimoveo, removeo,
repello, areeo, orrto&s'w, luSriotittu (It. >imuo-
vere, allontanart, retpingere, far ritirare o dar
luogo, far largo ; Fr. iloigner, repousser ; Uisp.
alejar, hacer lugar; Germ, viegschaffen, enl-
ferntn; Angl. to remove, displace) et occurrit
absolute, aut aaspiua cum Accua., addito etians
rel vel loci, unde quid lubraovelur, Oat., vel Ace.
et prosp. ab, e* aut alne prep.; vel loel, quo
quid tubmovetur, Aec. eum prajp. ad, in.
I.) Propria. «l 1. Generatlro. — a) De per-
sonia. C<bi. 7. B. G. 50. ad /in. Irrupit in me-
dio* holies, duobusque Interfaces, reiiquos a porta
paullum aubmovil. Id. 2. B. C. 11. a med. Ilo-
stes ei muro ac turribui lubmovere. Cic. Quinct.
8. extr. Jubat reeosantei noitros advocatos acor*
rime lubmoveH. Id. Place. 7. 15. Qu.x acisceret
plebet, aut qua populus juberet, lummola con-
llone, re multos dies promulgata et cognila, ju-
beri vetarlque voluerunt. Liv. 26. 38. circa med.
Quum starent, submoto populo, accusator et rem;
Auct. B. G. 8. 10. Hostel paludera transgress!
nostroi longlui aubmovebant, Liv. 4. 17. ad /in.
Subraovwe hostel ei agro Romano tram Anle«
.nera. Sail, in ep. Pomp, ad Senal. ab Alpibui
in Uiipaniara. Rursus Liv. 37. II. Inde facile
talis ancipitibui bostem aubmoturui. Id. 45. 10.
Submovere bostiurn lembos atatione. Ftor. 3. G.
pirates marl. — fc) Do rebus. Horat. i. Od.
10. 15. Informei hiemes reducit JuppUer, Idem
Submovet. caceia, Sio Zucan. 2. 385. Submo-
vere blemem tecto. eacciare il freddo. el Plin.
Paneg. 55. Regnum ipium arcet ac submovet.
— Pirg. 8. /En. 193. Hie spelunca fait, vasto
lubmota receisu, Semibomlnit Cael. h. e. re-
mola, appartata, rimota, tolitaria. •* 2. Spe-
cUtlm in re civill eat verbum licturum, qui
Ineedenii magistratul aut comprehend! allquem
Jubenti, inter tur'bam viam faciuot. Liv. 2. 56.
Submoveri Lastoriui Jubet, prxlerquarn qui suf-
fragium loeant. Id. 4. 50. Quum tubmoventei
passim liclorea centurionesque veiarent turbam.
Id. 45. 7. a med. Donee consul lictotes inisisset,
qui lubmovendo iter ad prastorium facerent. /of.
3. 48. I, lictor, eubrnove turbam et da viam do-
mino ad prebendendum manelpiurn. Seneca Ep.
94. ad fin. Non ut, qvod felielorem eum In-
dices, eul lubniovetur, quam quern lictor leraita
dejicii. Si via etereere tlbi utile, nulll autem grave
imperluio, fubmove vitia. Plin. Hist. nat. praef.
Alia via oeeurrli Ingeni et lubmovei ingenii fa-
scibua. Tranilata Seneca Ep. 94. ad fin. aupra
cit. — Uine absolute tubmoto ineedere (aubaudl
populo) dleitar maglitretui, quum proeedlt pr«-
euuta lictor*, qui viam inter turbam aperiat. Liv.
28. 97. ad fin. Sederunt In tribunal!, lictor appa-
rult, tubmoto Ineeiiarunt, fascei eum leeuribus
p r alatl aunt. Intcript. apud Marin. Prat. An, it.
25. 32. et 35. iacsrdotii (h. *. fratrei Arvalei)
ivmftii raaiTistie ai cobohis wiceu tittatib
LVCVM DBAI'OIAI BVMMOTO ASCKHD8KVBT. Plin. 8.
' Hist. not. 46. 71. (183). dt Api. Quum te prorl-
pult In ecJtua, Ineedit lummoto grexque puerorom
eomiutur. Harduin. male legit tummoto liclo*
rum. V. Siltig. *f 3. Hlno etiam pro patrla eji-
eere, bandire, eiigliare. Ovid. 3. Pont. 4. 91. Nee
mea verba leg is, qui sura lubmotui ad Iitrum. Id,
4. ibid. 16. 47. Submotura patrla prosciodere, U*
vor, Desioe. Sie 3. 7Viit. 4. 41. Nunc quoque iab-
motum studio defeodii emieum. Id. 4. ibid. 9. 17.
Ut Sejtbicii habitant loog* ubraolui in oris. Sim-
SUBrMULTIPLEX
ug. 55. in /in. Summovere aiiqtiem Drbe
• Iqu,. Italia. Plin. 3. £p. 11. Philosophi ab Urba
lubmotl. ^ 4. Item In re pastorieia submouere
est Tender*, in illo Cotum. 7. /}, fl. 3. circa med.
Iilemii isevitia paslorcm decipll et eas oves In-
terimlt, qaaa ille, lempore auctumni ratus adhuc
esse tolerabiles, non submoverat. et ibid. 4. Qui
egni submoveri debent paucisslmoi post diet
quam editi sunt, immaturi fere maclantur. ^ 5.
Item est ultra vel ante impellere, producer?, pro-
inovere, porlare oltre o innami, allv.nga.re.
llorat. 2. Od. t8. 21. Marisque Baiii obstrepen-
tii urges Summovere littora, Parum locuples con-
linen te ripa. .Seneca excerpt, ei Control). 5. 5.
p. 277. 33. K. Maria project!* molibus lubmo-
Tentur. ti spingono indielro rttpifjono.
II.) Translate. ^ J. Metaphors' sumpta a iu-
per. paragr. 1. Ovid. 5. .Vet. 389. Silva coronal
aquas cingeni latui omna sutsque Frondibus, ut
velo, Pbcebeos suinoiovei ictus (of. ignes). Plin.
3. Hist. nat. 19. 23. (132). Dbi Alpei Germaniara
ab Italia submoveot. separano. et Ctc. apud
Quinlil. 11. 1. ad fin. Submovere bonestis pa-
Tenlibus ac majoribus natot a republica. h. e. ar-
care ab bonoribus. Plin. 2. Ep, 12. a proconsula-
te Zamjind, Com. 3. ministeria seniors, licentia-
te, congedare. — Figurate. Ctc. .Rose. Am. 27.70.
Submovere improbos magnitudine pasnse maleQ-
cio. Liv. 45. 29. a med. a bello reges. distorre.
et Sueton. Cces. 16. aliquem admin'mtratiooe rei-
publics. Quinlil. 4. 1. 63. sermonera a persona
judicis avecsum in tolum a proenmio, non per-
melltre o ammettere. et 12. 7. 6. utrumque
ambitionis genus. Pal. Max. 2. 6. n. 7. Sub-
rnovendam meodacem ac fucosam superstitionem
essa eiislimans. h. e. non tolerandam. Pellej, 2.
126. 2. Summota e foro sedilio. *J 2. Meta-
phor] ducla a super, paragr. 2. Lucan. 8. 689.
anbinota est caplti tabes. 4 3. Metaphor.? lum-
pla a super, paragr. 3. llorat. 2. Od. '.6. 28.
Non enim gai.-B neque consularis Submovet lictor
rniscros lumulliis Mentis et curas, Id. Epod.li,
18. Desinel imparibus certara summo'.ua pudor.
Colutn. 4. R. R. 29. Quum vero vastitas operis
etiam diliecnlissimi agricolas curam distendlt, o-
miiein scrupulum suminovere debemus,
SL'BMUI.iIl'LEX vet summulliplei, pllcis,
adject, omn. gen. de nuinero usurpalur, qui ab
alio aliquotlM continetur, ut duo a quailuor,
sottomolleplice, sol tomu'liplo. Boelh. i.Arithm.
23. Numerur vorelur submultiplei, qol in alle-
Tiui eompft r Aiioiii! productus, plus quam semel
majoris nutnoi.'il summam.
SUBMfJI.Tll'i.lCfTAS <iel sumraultiplicitat, S-
tis, t. 3. (subiriiiUitiieil condicio Humeri, qui at-
tetius est subinulliplex. Boelh. 1. .-Irill.m. 23.
Quum aulem mulliplicilai el submuUiplicitas in-
finila sit, eorum quoqua (nuineroi inn) specias
per proprias generaliotiei in inGnita considers-
lione versaolur. P. RF.rLICATIO.
SUBMULTlpi.US vel summultiplus, a, urn,
•dject. submultiplei, Boelh. Arist. Top, 2. 3.
p. 677. Ut si triplum, niultiplum et sublriplum,
•ubinulllplum dlcilur: dicilur euim triplum qui-
dem ad suUriplurn, muliiplum autem ad sub-
mulliplum. Id. ibid. p. 690.
SUBMURMURAtIO vel suinmurmuralio, Cnis,
t. 3. (submurmuro) actus submurmurandi. Au-
gmlin. in Psalm. 36. serm. 3. Unde lata veslra
Bohmur mui al:0 ? ijnde isle Slrepilus ?
SCBMUKWL'KO vel luiainunniiro, as, Sri, are,
n. I. submiise murmuro. Aucl. Pot. ad Ocean.
24. fPernsd. v. &- p. 317. De sulcanle viani ro-
tlro submurmuret unda. Cf. Rutil. Ilin. 2. 14.
El sulcata ievi ninrmural unda sooo. Auguslin.
6 Confess. 9. Subrnurmuraveiunt argiinlaiii, qui
subter craut. A.lle 8. ibid, 11. Scholiast, ad
Fers. 3, 20. Succinis, id esl submurinurai. Cf.
Terentian. De metr, 561.
SL'BMCSSI. V. SL'MML'SSI.
SlIMMUSSO. v. sum.musso.
SUBMUTABILIS vel su.nrautubills, e, adject.
aUqua'Uum inutri bilii. Voi a Leiico expungen-
da; occuiril enim tanlum in Hot. Tir. p. 63.
MaUfcilis, Mroulibilis, lubajutabili*.
— 544 —
SUBMCTAi'IO I'eisuramutatio, Cnis, f. 3._(sub-
rauto) actus eubraiiUndi. Gloss. Lahh. TutcX-
\a.-fh, 8ubmuiatio. Id. 'AvroXayt'ct, sumrautacio,
eomrautacio (sic). Et mot. 'AvtajiEiiJiis, pennu-
laeio, submutacio. (Jf. voc. seq.
SUBMOTO vet summuto, as, Svl, are, a. 1.
^[ I. Est aliquid pro alio muto, uiraXXatTiA : quod
Grscum verbura ab lirro, sub, et aXXatTij), mu-
to, Ipsam LatinjB vocis vim eiprimit. Cic. Oral.
27. 93. Uanc iiica3Xayv» rbetores, quia quasi sab-
mutantur verba pro verbis;- p.irnvvp:ct» gram-
matici vocant, quod oomina transferuntur. Gloss.
Zabb. 'A-VtaWdoaa, submuto, cambio. ^ 3,
Clam muto, substituo. Cess. Germ. Aral. 17. p.
382. Eyss. Submutasse et aliam posuisse ursam.
SL'B.NASCESS, entis, particip. V. voc. seq. '
STJBNASCOR, nascgris, nStus sum, nasci, dep.
3. Part. Jobnascens et Subnatus I. — Subna-
acor est aubtus seu ab iuferiore parte nascor,
post nascor, pullulo, succresco, 'jnopucnai ( It.
nascer sotto, pullulare ; Fr. nattre au-rlessou?,
pousser au-dessous, pulluler ; Hisp. nacer, salir
debaxo, pulular; Germ, neran - heruoriuac/isen;
Angl. to grow up under or after).
•I.) Proprie. Ouid. ffaalieut. 90. Num vada
subnatis imo viridentur ab herbis. Plin. 17. Hist,
nat. 24. 17. (234). Tilia et >itis corticero mittunt,
sed non ritalem, nee proiimum corpori; verum
eum, qui, subnascente alio, eipellitur. Id. 16.
ibid. 22. 34. (84). Ncqne eadem folia durant,
sed subnascenlibus aliis, turn arescuot vetera. Id.
12. ibid. 3. 7. (16). Arbor omnibus horis pomi-
fera est, aliis cadenlibus, aliis rnaturesceclibua,
aliis subnascenlibus. Id. 17. ibi'd. 20. 34. (MS).
Castanes solutse spoote cadunt ei arbore dtqua
subnascuntur. Id. II. ibid. 39. 94. (230). Qua-
drupedibus pilum cadere atque subnasci, annuum
est. el ibid. 23. 27. (78). Subnasci plumas.
II.) Translate. Seneca 2. Ira 10. sub fin.
Numquid ille, cuj.js navigium multam aquam
trabit, ipsi navigio irascitur? occurrit polius:
nee Ideo intermiltii, quia quantum eiligustum
est, subnascitur. Id. Brevil. vil. 5. a med. Uec
ulcera cum ipsia membris absciderat: alia sub-
nBscehantur. Adda Sit. It. 14. 65.
SI' (J.N ATO, as, are, a. 1, sub aqnis oato, mer-
gor, nuofar lotto. Sil. It. 14. 483. pars subnalal
unda Membrorum, pars eistat aquis. A pal. 4.
Met- de curru Veneris in mari. Currus bijuges
alii sulinAtAot.
SUBNATUS, a, urn, particip. V, SUDNASCOR.
SL'BNAVlGO, at, Svi, are, n. 1. oral maris
eomminui lego: Grace wroirXe'aj, quod de nautis
dicilur, qui, insulam In mari objectatn pr.~eter-
navigaluri, circuitu uluntur: cul OirepnXc'o) oppo-
nilur, quod est da nautii,qui recta via praHerve-
hunlur. Pul^at. inlerpr. Act. 27. 4. Et inde
quum sustulissemui, subnavigavimus Cjprum ,
propterea quod essenl venti contrarii.
SUBNECTK.NS, entis, particip. V. voc. leq.
SUB.NECTO, nectis, neiai, neiuro, neclere, a.
3. Part. Subneclens I. et II. a; Subnexus I.
— Subrieclo sub aliqua re necto, subligo, ad-
necto, u'iroos'd) (It. allaccare, legare; Fr. altacrier
par dessous, Her; Hisp. alar debaxo; Germ.
unlen anknnpfen, - anbinden ; Angl. to tie un-
der, lie, bind): coostruilur fere cum Ace, ad-
dilo cliam rei, cu>' quid suboecliiur, Dalivo.
I.) I'roprie. Virg. 3. G. 166. laios lenui de
vim i nc circlos ( I e r i i c i (viluli) subnecle. Id, I.
.£ti. iliG. Auwa subnectens eiseit.e cingula rndm-
m.e. Ovid. 11. .Vet. IS2. de'iilttite coiiiua, ii'dor
Clainal, et aolennis tuium subiicctile velum. I'lin.
28. /list. nat. 2. 5. (1'J). el ibid. t. II. (MS). Sub-
ncclere colio quippiara. Arator 1. 11)10. laleri
suboeiuil arc* etc. I'irg. 5. En. 3IJ. teri'ti sub-
neclis (batleiim) libul.i gemma, et II). ilnd. 138.
molli subiiec.it (ci dies) circulus auro. — M ltd To-
rum apud Gi.ccos more. /'at. Place. 2. 103.
tereli crinein suhncciitur auro. .Slat. 5. SUv. 3.
113. Quum siata laudato canerel Quinqui'nnla
versu, Ora supergressus Pjlii seuij ur.i'4ue ncis
Dulicliii specitque cumain sutmnus ulr . jiit\ ft.
e. coronalui. — Ad illud /'no. 4. ( £n. I I'J.
SUBMTOR
uftij adno!>it: svbnectit quid aliud est, qoam
tuis'.im oecii t, ac per hoc succinclism facltT
II.) Translate est subjungere, lubjicere, sop;*
giungere, aggiungera, scrlbendo aut !oquendo
— a) Uolversim. ^uintif. 7. 10. ante med.
Deinde proilrn* subneclens, itraierlt oralionem.
Pal. flax. 2. 6. n. 15. Cul glorias Punlcaruffl
feminarum, ut ei comparatione turpius appareat,
dedecus sutmectam. 7ustin. 43. 4. 4. Subneclit
et banc fabulam. — b) Cum IuDoito. Id. 14.
1. ad fin. Primo gratias agit: deinde callide sub-
nectit, confides a se eplstolas esse.
SUBNfiGO, as, are, a. 1. fere vel quodammodo
ncgo, uirapvotfiai. Cic 7. Pam. 19. Quod pra;
lenli tibi prope subnegarem, non tribuerem cer»
te, atsenti debere non potul.
SUBNBRO, Cnis, m. 3. Ila est appellatus Do-
mltianus, quia, quasi alter seu secundui Nero,
ejusdem soelara omnia Imilatus est: vel quia se-
cundus a Nerona Chfistianos persecutus est; base
eolm leguntur in Chron. Paschal, p. 250. ed.
Paris. Aeu'tscoc p-sxcl to'v Ns'puvar-AofteTiauos
XpiuTiauou's sS:'to|e». Tertall. Pall. 4. a med.
Ne canina forte coaslanlise maodatum sit, ira-
puriorem Physcone et molliorem Sardanapalo
Cffisarem designare, et quidera Subneronem. Uino
id. Apolog- 5. Tentaverat et Domitianua, portio
Neronis de crudelitate, Christiacoa damoare. —
Idem ifero calvus ilidem dictus, qu!a calvitio
er'at deformis, et, ul referl 5uefon. Vomit. 18.,
calvitio Ita ollendebatur, ul In conlumellara suam
traherot, si cul alii Joco val Jurgio objectaretur.
Juvenal. 4. 37. Quum Jam semianimum lace-
raret Flavius orbem Ultlmus et ealvo servireB
Roma NeronS. P. DOMITIANUS in ONOM.
SL'BNERVO, t», Svl, are, a. I. (sub et nervus)
nervos incido, enervo, debilem facio.
I.) Proprie. 7*ertuft. advert. Jud. 10. ante
med. ad illud Pulgat. inlerpr. Hal. Gen. 49.
6. In concupiscenlia sua subnervauerunt tau«
rum (ubi .foster babet: In voluntate sua suf-
foderunl rourum) subdil: id est Christum, quam
interfeceruot, et nervos ejus suffigendo clavis
drsavlerunt. Pulgat. inlerpr. Jot. 11.6. Equ06
eorum suboervabis et currts igne combures. Sic
2. Heg. 8. 4. Subnervavit omnBs Jugales curruam.
Gloss. Philox. Nfu^oxorrw, lubnervo.
II.) Translate. Apul. Apolog. seu de Mag.
84. Calumaiai prscipitasli et subnervastl. pro
subnervavisli.
SL'B.NEOTER, Ira, trum, ad|ect. idem ae al-
leruler. Pseud.-Apul. De dogm. Plat. 3. p.
266. Hild. Sive Incoogrua live lubneutra (pro*
poJi'tio) h. e. nee incoogrua nee suppar edeoque)
alterutra. Immo alii reponend. ceosent alterulra.
SL'BNEXlO, Cnis, f. 3. fsubneclo) actui Bub-
nectendi: apud Rbetores «J I. Est figure, qu»
ei uiro'teufij (hjpoieuiii) dicilur, ul docel >/uf.
Rufinian. loc. at. sub t. SUBJUNCT10. f 2.
Est etiam flgura, qu«e et irpo?a»roSootf. >sfuc(.
carm. de figur. 112. p. 67. Halm. E«t lubneilo
propositi! subneclere qua?que,
SUBNEXUS., a, um, particip. P. SUBNECTO.
SUB.nIGKR, gra, grum, adject, nonnibil ha-
bens nigredinis, oigvicans, fuscui, neretto, ««•
n'ecio, brunello, fosco, Jrro(u'Xae. Float. Mere.
3. 4. 55. Subnigri oculi. Id. Pseud. 4. 7. 120.
VeutriosuS, crassis suris, subniger, magno capita.
Parro i. R- R. 9. Canes labris suboigrii aut
rubicundis. Cels. 5. 28. n. 4. Culls colorem ba-
bet ei rubro subnigrmn.
SLBNlSUS. P. SUBNISUS,
.StUNJlK.NS, entii, pa.ticip. P. SUBNITOB.
SUBNlTlUO, as, are, a. I. subter oitido, lu-
cidum reddo. Penant. 8. Carm. 7. 189. Credo,
alter (archangetiu) eupc-ei plantis subiternere
palmas, lUe eveusia ala subnilidare viam.
SL'UNITOU, nlieris, niius vet nlsus sum, Dili,
dup 3. Pari. Xuhnltins I.; 5ubr.iius in omn. pa;
ralr . — Submlor est subter nitor, aliqua re
supposila niior. appoggiarsi: occurrit autem cam
ABtol. aut abuiluie. el fere in particip. prcalerito,
quud el adjreviiurum more s^pi'sime uiurpatar,
I.I Proprie. Rcposian. Coneub. Mart, tl fen.
SUBNIXUS
Moll iter InOeso tubniteos poplite stdlt. Legltur
et io Ifol. Tir. p. 122. Nllitur, subnltltur. Cie.
6. Rep. 20. 21. Duos elreulos call, vertleibus lpsls
e\ utraqae parte subniias, obriguisse prulna vides.
Pirg. I. £n, 510. lolioqae site sabolxa reiedit.
Id. 3. ibid. 402. hie tlU daclt Melibcel Parva
Philocteta subniia Patilia muro. einta e difeta.
Serv. ad \. f.relviias etncU muro modico, ut:
crinemqut madeatem auonwus. Y. Infra. Ma-
nil. 1. 375. Quaque Intra gelidum Capricorol
sldus etaxe lino eubolxum verluutur sldera Mun-
dura. h. e. an Austral!, qui nobis depressui art.
Claudian. PI. com. Honor. 49. suboixasque
jugis immanibus ades. Id. 2. in Eutrop. 442.
cnoclantia pronui Per Vada reptabat caao tub-
alia tenaci. h. e. quorum fundus cosnosui. —
In illo Pirg. 4. ibid. 217. Maoris mentura mi-
tra crinemque madeatem Sabnliui. tubnixus e»t
tubligatus et oirouradatus. mitra anim et caput
cingit at anaulis tab mento lubneetitur.
II.)' Translate. <f 1. Est munlius, firmatui
atque adao fideni. Cie. 2. Rep. 25. 45. Sub-
nlxus victorlts divltilsqae. Martial. 1. 40. Siquii
erit magna subniius robore meatit. Atcon. in
Cie. Mil. 8. talr. Subniius libertinorum et ler-
vorum mano. tpalleggialo. et Tac. 1. Ann. II.
Civitas tot illustrious viris subnixa. et 11. ibid.
i. Mullis et Talidia propinquitatibui subniius.
Quinlil. Declam. 3. 3. a mtd. Quura tola subni-
xum Nomidia freglmus Jugurlbam. — Absolute
£iv. 4. 42. Ubl illi patricii spiritus, ubl subniius
et fidena innoeentla animus? <f 2. Item elatus,
InQatus, superbieni. Plant. Pert. 2. 5. 6. Subniiis
alls me ioferam atque amicibor gloriose. '"». *•
elatls cubitls et lacertia, ut qui utrinque elio-
rom brachiii ioolxi Ineednnt, Cie. 1. Orat. 58.
246. Qui ejus artis arrogantia, quasi difflcillima
sit, ita aabnixi ambulant. Liv. 26. 13. a mtd. et
35. 41. Non Tidabo Ap. Claudium et Q- Fulvium,
Victoria iosolenti tuboiioi. Cml. apud If on. p.
405. 29. Mere. Et Latlni subniio animo ei Inert)
victoria consilium loeunt. .(Alii pro Cwl. leg. C.
Claud- [intellige Quadrigar.] ex quo bac citat
verba Gtll. 17. 2. Ea dura flunt, Latini subnlxo
animo. Subniso, inquit Gell., quasi sublim! et
supra nlxo: verbum bene signiQcans et non for-
tuitum: demonstratque animl altitudioem. Terl
simile est, eumdem locum et a Ifonio et a Gel-
lio designari.)
SUBNIXUS, a, urn, parlicip. P. voo. prase.
SUBNOrATlO, oris, f. 3. (subnoto) _ % 1.
Bit subicriplio, tottoicrizione, VKOfpapri. Imp.
Xeo Cod. 1. 23. 0. Ea fas lit dicl rescripts,
qua in cbartis slve membranis lubnotatio nostra
snbscriplionis Impressarit. Impp. Palentinian.
et Patent Cod. Theod. 8. 5. 22. Minima quos-
que transire patiantur, antequam seriem eve-
etionis aspeterint et congrua subnotatlune diml-
serint. 1 8. Item adnotatio, commentarium.
JJu/ln. ex Euteb. Hist. 4. 18. Est et alius (/u-
ttini liber), qui auperscrlbitur Psaltei: et alius
velut In aubnotationum modo de Anima.
SOBN0TATU9, a, um, particip. P. too. leq.
SCBNOTO, a», Jvl, Stum, are, a. 1. Part. Sub-
notatus I. 11 el 8.; Subnotandus 1. 1. — Sub-
noto est adnoto, sobtus noto (It. notare sotto, tot-
tosegnart, regitlrare; Fr. noter en dessous, an-
noter. marquer; Uisp. notar abaso, marcar,
registrar; Germ, unter verzeicftnan od. hin-
setzen; Angl- "> n " te > mark under or below).
I.) Propria. % *. Generatim. Apul. 3. Dogm.
Plat, la iaferiori lines particulars! (proposition
net) subnotentur. «• scn'uano sotto. et Prudent.
2. itspi oxs$. 132. Subaolanda summula. Boeth.
2.' Arilhm. 28. Qui vero numeri nascuntur, sub-
terius subnotall. 1 2. Speciatim ponitur pro
aubscribere, tottoicrivere, firmare. Plin. 1. Ep.
10 a mtd. Sedeo pro tribunal!, subnoto libel-
losj conficlo tabulas. {V. SUBSCRIBO) Suelon.
Cal.il. Prabita advenientlbus pecunla fenebrls:
appositlque, qui nomina palatn snbootarent, quail
edjuvantlum CasarU reditoi. di mano in mano
-nolastcro. el Cassiod. IntU divin. litt, 8. Dicitur
etlam et beatam Ambroslum sobnotatum codl-
cem eplsiuletum omnium tSQetl Paull rellqoisse,
Iom. IV
— £4 5 —
juavlsslma eipoittione complelum. Intcrif.:. apnd
Cavtdoni, Le talulox. etc. p. 13. hasv * aB "
S&CVKOI STBKOTATVt* SR*T 6tC.
II.) Translate est clsm now, observo.animad-
rerto, notare, otservare di nascosto, uiroonpesow.
Martial, i. 28. Et non sobrla verba eubnota-
stl. Id, 0. 82. Quidam me modo, P.ufe, diligen-
ter Inspectum, velut emptor aut lanista, Quura
Tulto digitoqua subnotasset. Adde Mar cell. Em-
pir. c. 29. p. 130. retr. mtd.
SHBNQBA, a, f. 1. (»ub tt nubo) qua uioris
loco in domo est, pellex. Ovid. Beroid. 6. 153.
Quod gerait Hjpsipjle, lecti quoque subnuba no-
stri Mcereat. Alii leg. suecuba: (quam vocem vids
suo loco) et quidem rectius, quia psnultitna sji-
Iaba in subnuba longa esse debet; quaenquam
etiam pronuba paoultimam breriat. Ita Furla-
netto; sed recentlores subnuba relinent.Ceterum
ba voces fortasse a tbam. vetbali brer! n&b sunt
derivanda, non a pras. nUbo, pro antiqu. nouoo:
cf. daces, redUcet a due, unde dflco pro douco ;
fides, perfldut a fid, undo fido pro feido etc.
SOBNObILUS, a, um, adject, aliquantulum nu-
bilus, suboscurus, oscuretto, unovsfaXot.
I.) Propria. Cast. 3. B. C. 54. Alteram no-
ctem subnubilam uactus, tertia inita vlgllia, >'•
lentio eiercitum eduxit. Ovid. Remed. am. 59U.
Limes erat tenuis longa suboubilus umbra.
II.) Translate. TertuK. ^poiog. 47. Non satis
credentes dirina esse, neo satis intelllgentes, ut
adbu'c tunc suboublla etlam ipsis Judais obum-
brata.
SUBNDO, l», are, n. 3. furtlra vel clam in-
nuo. Vox a Lexlco expungenda; occurrit enlm
taotum in 2fot. Tir. p. 127 Innult, renuit,
subnuit.
SOBO, as, are, n. 1. Subimus pro tuoamus
est apud Tilin. Com. 156. — Ratione habila
etjml, v'oi conjuogi potest oura Gr. aOs et Lat.
sus, unde et oi^cttu el subo factum sit: dicitur
eniro de sulbus et quidem feminis, ut surio de
maribus. Reeentiores vero conferuot cum rad.
Skr. svab, mofeo, agito. — Part. Su&ans Let
2. 2.° __ Subo generatim est ardeo, ferveo ; »ed
speciatim occurrit pro prurio Venerea libldine,
eoitum appeto, xaicpaw, &uau (It. essere in cat-
do; Fr. itre en chaleur, en rut; Hisp. ser o
enlrar en ealot; Germ, in der Bruntl siin,
ranzen; Aogl. to brim, go to brim, be a brim-
ming). 1 1. Stricto seosu dicitur de suibus.
Plin. 10. //»«£. Tint. 63. 83. (181). Verres suban-
tis audita voce, nisi admitlatur, eibum oon cRpit.
* 2. Latiore seosu dicitur de aliis animaotibus, et
quidem — 1.°) De belluis. — a) De feminis. .4-
pul. Apolog. 38. Memento de soils plscibus bac
volumioa a me eonscripta: qui eorom coilu pro-
gigaantur, qui ex llmo coalescant, quoties, et
quid aonl cujosque eorum generis femina su-
bent, mares surianl. — 6) De maribus. Lu-
cret. 4. 1190. Nee ratione alia volucres, armen-
ta feraque Et pecudes et equa maribus sjbsi-
dere possent, Si non, ipse quod illorum subat,
ardet abunde Natura etc. — 2.°) De bomine.
— a) De mulieribns. Karat. Epod. 12. 11.
jaraque subando Tenia cubilia tectaque rump-It.
Tertull. Apolog. 46. Nov! et Phrjneo meretri-
cem Diogenls supra recubaatia ardori subamem.
Adde Atsguttin. 2. Op. imperf. contra Julian.
4, _ k) De vlril. Tertull. Apolog. 14. Jupplter
subans in sororem. ITieronym. 1. in Jovinian.
n. 38. Dicam et ego nuptiatoribus meis, qui post
castitatem et dluturnara contineotiam subaat ad
coitura et pecudum more lasciviunt. Id. 2. in
eumd. n. 36. Nunc restat, ut Eplourum nostrum,
subantem In hortnlls suis inter adulescentulos
et mulleroulas, alloquamur. ^ S. Latisslrao sen-
tu pro cubare asurpavlt Auguilin. Serm. 23.
n. 3. ed. Mai.
SOBOBLATOS, a, um, parlielp. ao Inus.t. sub-
ofTero, Idem fere ae oblatus. Juvtnc. carm. In
LeviU 47- Immolet hircos Sorle suboblalos. Ita
leg. ol. Pitra; all! divuim sub oblaroi, repu-
enanta Quichtrat In Add. ete. ad h.v.
StjBOBSCfiNDS we' subobsctcnus, a, um adject.
Don omalno Tacini obscenitite, ir.w%oei. Cie.
SUBOLES
Orat. 26. 88. Ridiculo sic nsurura oratotem, ut
nee nimis frequent!, ne scurrile sit; nee lufcob-
sceso, ne mimieum: nee petulant!, oe improbum
SCBOB3CCRE, adverb, (subobscurus) aliquan-
torn obscure, alquanlo oscuramente. Gelt. i.
14. Subiililar quidem, sed subobscure eiplicat- «
10. 1. Yirro bre»iter et subobscure dixit. Adde
eumd. 10. L, Ombres. In Ps. 118. term. 5. LI.
Augustin. in Pt. 67. 15.
SOBOBSCCRO, as, avl, are, a. I, al.qoantum
obscuro. Transl ate Rufxn. ex select. Or\g. in It.
68. 5. Qcamvis propriam gloriam subobscurave-
rit etc.
SCBOBSCCRDS, a, um, adject, ahquantum ob-
scurus, intelleclu diffieilis, scurelto, btiooxotsi-
voc« .
I.) Proprie. fulgat. interpr. Leo. 13. 21. Sub-
obscurs cicatrix, et ibid. 13. 29. lepra species.
et ibid. 36. albor.
II.) Translate. Cie. Brut. 7. erir. Grande*
erant verbis, crebrl seotentiis, compresslone re-
rum breves et ob earn ipsam eausam inlerdum
subobscuri. Id. Orat. 3. 11. Sufcobseura in-
gressio.
SOBOCCOLTE, adverb, aliquanlum oeculie.
tenant. Pit. S. Raitg. 4. In meosa vero sub-
occulte faba vel lonlieula delectabiliter vescebatur.
SCbOCULARIS, a, adject, qui est rub oculo,
ut Suboculares vena, Vegtl. 4. Pelersn. 4.
SCBdDlOSUS, a, um, adject, aliquantulum
odiosus, u'soMi'friToj. Cie. 1. Att.o. Quum ea»
audire (quod erat subodiosum) leva putassera.
3UBODOBOB, arls, arl, dep. 1. subtus vel clam
odoror, subodc-rare, presentire, penetrare qual-
che coia occulta. Ammian. 26. 1. 7. Iraplendi
nsgotil prasagils, ut subodorari dabatur. A11I re-
etius leg. opinari.
SfJBOFFENDO, Is, ere, a. 3. aliquantulum or-
fendo, oTtopXa'TTw. Cie. 2. ad Q. fr. t.amed.
Nam apud illam perdilissimam atque inflmam
faeem populi Pompejus propter Mllonem subor-
feodit.
SGbOlkO, Sles, OlQi, ' Clera, o. 2. Subolat pro
suboleofj Ita tit ait a tubolo, U, ere, legunt reeen-
tiores apud Ter. Beaut. 5. 1. 26. — Suboleo
proprie est aliquanlum olare, paullum odons
emittere, liiroTw; translate vero est aliquld indl-
cii dare: unde su&o.'et mtllf, sentlo, prasentio,
accorOersi, presentire, aver qualche senlore o
indizio. Plaut. Pseud. I. 5. 7. Id jampridem
sansl et subolat mibi. Id. Trin. 3. 2. 72. Sclo
equidem te, animatus ut sis: video,. subolet, sen-
lio. Id. Cat. 2. 3. 59. Subolet boo jam uxon,
quod ego machinor. et 3. i. 21. Mirum, nl sub-
olet Jam hoe buic vicioa mea. — Ter. Seoul,
loc. cit. Ct ne paullulum quid subolat, esse ami-
cam banc Clinia. ForceKintit leg. tuboleat.
sObOLES vel, minus recte, sobolei, is, f. 3.
(suboleo) — a) De scrlbendi ratione bac babet
Forcellinus: «Ut soboles scribalnr, consueiu-
dlni, ioqult Manut. in Orthogr., largior auri-
bu» indulgemi, licet antiquicres librl babeant tub-
olet, et iis lapides consentient: ut omitiarn sa-
tis apertam eompositioaem es sub et olesco. G0j»-
Brmat jWanuft'j sententiam Ft slut p. 309 v lu -
Mail, bis verbis: Suboles ab olescendo, id est
crescendo dicta, ot adolenceotes quoque et adult®
et indoles dicitur. Lucretius libro V. (comae iy.
v. 1225.) Slve vlrum suboles, live est rouliebris
orieo. Vergilius (4. Eel. 49.) Cera deum suboles,
magnum Jovis iocremeotum. U*c Feslut. Con-
Ormat Pitr. ad Pirg. ibid., item ad illud4, ,JEn.
327. Saltern siqua mibi de te suscepta fuisset
Aula lu gam suboles ». V. etiam Marxnt, tr. Arv.
p. 828. At Bildebr. ed Apul. Apol. leu De
Mao. 88. plurimlslocli In opt. MsS.se soo-
o(e* Ug-iHa tesialur. Ita et Halm, ea Cyprian
Ep. 39. n. 3. et alibi. — b) Ad forraara quod
aitinet, subofis In recto eaiu pro tuboles usuc-
pavil Plin. 33. tf.it. tiat. 3. 15.(52). P. infra.
— Io sing. num. fere adhibetur; in plot, tamers
occurrit apud Parron. loc. cit. et Dracevl.
carm. 6. 82. Duhn. Cie. 3. Ltgg. 3. 7. ce^-
SOfl=J FOPVtl AIYITATM I080LKS FAMIt'AI TEC
awron C3X3STO. Adde Colum. loc. cit. In
69
SUBOLESCBNS
teripl. apud Afarini, Fr. Arv. p. 828., ubi
raulier qusdam mater trium .subolwn dicitur.
Sic Arnob. 3. 0. Per aubolea tubolum multi-
plieal* semper InnumerabiliUi amplialur. — Sub-
olam In gen. plur. Arnob. et Inter. apod Ma-
rini eit. — c) Cie. 3. Orat. 38. 153. enumerat
inter eei rocea, qua a poetii liberius uaurpan-
tur, at habaot tauten etiam la oratione aiiqoando
locum, il loco ponanlur. — Subolea est Id, quod
sabcreacii, aubnaaeitur, ae propria dicitur da *r-
boribua at plaotia et en atolo, h. e. nova itirpa
poat aliam enata, isapapodt, ij<zpa/3Xda«j (It.
pallone, germoglio, rimetsiticcio, rampollo, ri-
tnasa; Fr. rcjeton, pousse; Hiap. remievo, ua-
slago, pimpollo; Germ, das Heranwachsen.de,
der Anwachs, Sprosi; Angl. a shoot, young
branch, tucker, sprig).
I.) Propria. f 1. Strlcto iensa da plantlt.
Plin. 17. Hist. nat. 10. 12. (65). Multarum
radicibui pullulante tubole deaia. Colum. 12.
£.. R. 10. Cepa, qua non fruiicavlt nee babuit
aubolea adbarentea. Id. 5. ibid. 6. Ulmum nemo
Jam terit a< lamara, aed ei aubolibua. Id. Arbor.
5. a med. Poiiuat aliam aubolai (viiium) par
bruinam cadi, eomagii quod frigoribua exetir-
pata rainua recreantur. et ibid. 26. tub /In.
Materia, quam InaeTerii, il lobolem vel supe-
riorea ramoa babebit, omoia pracidlto. *f 2.
Laliora teotu da crinJbui suecrosceniibus. Varro
apud 'ton. p. 156. 7. JSerc Ante aurei modo
ex aubolibua partuli intortl demittuntur aex cln-
cinnuli. Apul. 2, Met. Quum capillaa frequentl
aubola euroulat verlicsm, vel prolixa aerie por-
rectua doraa permanat.
II.) Tranilale dicitur da aniroantium proge-
riie at aat prolea, progaoiaa, propagatio, ytvtd
(II. icftialta, figliuolanza, ttirpe, progenie, di-
tcendtnza, generazione ; Fr. descendants, po-
lUriti, race, iignie, jils; lilap. rata, linage,
descendientes, progtnit, posteridad; Germ, der
Sprdssling, Abkommling, dot Kind; Angl. is-
sue, progeny, offspring, race). — i.°) Dd bo-
juioibua. — a) Uaivanim, FlauU Pseud. 3,
2. 102. bam lubolem ai( Tide. Cie. 2. Phil.
22. G4. Omali tubolei Jarentutii eipulaa. Id. i.
Off. 17. 64. Propagatio et aubole* origo eat re-
ram pablteirum. Id. Marctll. 8. S3. Conitl-
taenda judleia, revocaada Odea, propaganda
subolea. Poll.- ad Cie. 10. Fan*. 33. Robur et
aubolea militum luterlit. Lucret. 4. 1232. Sub-
olea virum. Pirg. 4. Eel. 49. Cara deum aub-
olai. Ovid. 1. Met. 251. aubolamqua priori Dia-
•Imilem populo promittlt origiae mira. Borat.
Cam. teec. 17. Subolam producere. Plin. 6.
Mist. nat. 7. 7. (19). Sarmataa Medorum, ut
farunt, auboiei. Justin. 16.. 1. 15. Oniaein itir-
pem regis aubolla' deiara. Raraaa Borat. 4. Od.
3. 14. Roma prineipia urbium Dignatur aubolea
later amabile* Tatum pooere me ehoroa. gio-
venlu. — ■ Hine metaphoriee Cyprian. Sent. E-
■pitc. n. 24. Fill! alien! at aubolea antlebrUII. —
b) De Alio (actum, figlio. Liu. 28. 41. Subolea
imperatorum. h. «. Sciplo. et 40. 6. Fortuoati
patria mature auboiei. Adde Pirg. 4. /En. 328.
ai qoa da te auaeapta fuieiet Ante fugam aubolea.
Propert. 4. 1. 79. Me creat Arcbjlre aubolea Ba-
la jloniua IlOroa. Plin. 33. His'., nat. 3. IS. (52).
SKllig. Regnaverat In Colcbla Aulacea JLeta sab-
olie. — 2.°) De belluii. Sorat. 3. Od. 13. 8.
Subolea Iascivi gregii. h. e. bsdus. Colum. 7. R.
iL 6. ad fin. Aanicula capell* confeatim depel-
Uada aubolea. Plin. 1. BUI. nat. 3. 2. (32). Ar-
mentorum oaribua inleremptis, praterquam lub-
olil causa. '
SUbOLESCBNS, eatli, partlcip. P. roe. leq.
sCcOlesco tel sobolesco, Is, tie, a. 8. in-
choat. a auboleo. — Part. Suboleteent. — Sub-
olesco eat aubereaeo, labnatcor, at aubole* la
p lantii, germogliart, rimetttre, u'wf \iouat. Liv.
29. 3. ad fin. Jurealutem mejorem aemper fre-
qaentioremqae pro tot cziii exereltibui aubole-
icentem. Ammian. 14, II. 8. Subolaaeare im-
perio adultoa eju* fllioi, muaallaalei.
SfiBOLFAClO, rieia, faeere, a. 3. lubolet ml-
hi, inbodoror, subodarare, avtr quatcht stn'.o-
— 546 —
re. Petron. fragm. Tragur. 45. Wurman r>. a
med. Sad aubolfacio, quod nobia epulum daturus
eat Mimmii,
SQB$LiS. V, SUBOLES init.
SObO.'CERO, at, are, a. I. aubter onero. Glou.
Lot. apud Quicherat p. 277. Subgrarat, lab-
onerat, plus gravel. Lsgitur et la Not. Tir. p. 131.
Oaerat, raonerat, aubonarat.
SOeOPTlO, Sola, m. 3. qui aub optione est,
oplioaii aubadjufa, tottoajulanU. Inseriol. la
Bullitt, dell' Islit. Arch. a. 1865. p. 43. (OrelU
Inscr. n. 3470. Gf. etlam n. 347t.) c. oomitio
heoino tsit. cr,. pr. bav. (ic. miiitl claaaia pra-
torla Rarenaatia) aTBOPTioNi mi. iohtvka. V.
OPTtO.
SObOrIRNS, entla, partioip. V. toc. aeq.
SOsOalOR, SrSris, (ortua aum) driri, dep.
Part. Suborient I. — Suborlor eat euboascor,
exaurgo, la locum alterius abeuatla orior, uiro-
So'eitct*.
I.) Propria. Lucret. 1 . 1034. material Rx lo-
flnlio auboriri copie poatet. Id. 2. 1138. Unde
queat tentum laborlri ae luppeditare. Adde ettrnrl.
1049. Plin. 2. Hist. nat. 93. 95. (207). Metal-
lorum opuleatia tain varia, tarn faeuoda, tot aa*
culia aaborleai. Arnob. 8. 9. Nova quoque aub-
orieDte fetura.
II.) Traoalate. ^oeth. in Cie. Top, 3. Hie aub-
oritor quaitio ralde diffieilia. Sio Bieronym.
Coram, in Eccle. p. 1054, Uign. Adreraua boc
praceptum auboriabatur quaitio,
SOBORDlNiTlO, Call, f. 3. aetua labtui or-
dinandi. Cassiod. 6. Pariar. 39. Ut lubordine-
tlonii reatrae norltate iaveterats poaait oonaue-
ladiol all Uaere. Alii dlviaim leg. tub ordina-
(to nil.
SObOSNJlTOR, aria, m. 3. qui aubornat, In-
•truit et lubmlttlt fallendl et nocendt eauia.
Paul. 6. Sentent. tit. 13. Pariade tabornatorei
ae delatorei paniuntar. Ammian. 15. 5. ante
med. Suboraatore et eoaiclo prafecto pnetorii.
Lamprid? Commod. 19j. ad fin. Subornatorei
lervoruro.
SObORNATRIZ, trlcia, f. 3. que tubornat vel
qua sub ornatriee eit. Inseript. apud Rinitr
n. 3949. ivlia uimesh svbobnatbu (corrige tub-
ornatrii) ionici it canowu.
SOBORNANS, antia, et
SUBORN ATDS, a, am, partlcip, V. TOO. aeq.
SfJBORNO, at, 5Tl, Stum, are, a. 1. Part. Sub-
ornant II. 1. b; Subornatus In omnlb. paragr.
— Saborao est lailruo, orno, xaToaxuu^io (It.
atsettart, abbellire, vestirt, acconciare ; Fr. ar-
ranger, parer, iguiper, vetir, pourvoir ; Blip.
or&enar, adornar, proveer, equipar; Germ, aui-
rusten, suttutztn, tchmucken, austatten; Angl.
to furnish, provide).
I.) Proprie. Seneca 3. Benef. 28. a med. Pa-
nulati iati, in militum et quldem non Tulgarem
oultum tubornati. Pal. Max. t. 8. n. 10. Proe-
turaa lnaigaia iaraalt, praecedeatibae la modum
llctoruia et apparltorum publicoramqae aer-
vorum luboraatli. Petron. Sat. 21. Clnadui
mjrtaa luboraatua gauaapila einguloqae auccin-
etui, et ibid. 36. Vldamua laparem plnnia aab-
ornatum, at Pegaiut videretar.
II.) Traoalate. «f 1. Eat inatruo, paro, for-
nire, provvedert, allestire. — a) la boaam
partem. Plane, ad Cie, 10. Fam. 23. a med.
Ta, ml Cicero, qaod adbue feolsti, Idem prestta,
ut Tigilanter oervoieque noi, qui itamui la acle,
labornea. n. e. sabinde, quum opus erlt, initru&i.
if. -rfnton. apod Cie. 13. Phil. 16. Apulajana
peeania Bratum lubornaitli. Subdit Cie. Quid,
a| omnibui tail copili exceilantem rirum reapu-
bllca armaaset? Justin. 39. 2. 2. Oceupato Syria
regno, iparaere easpit Ipium Ptolemaam, a qao
fuerat luboraatui la regaum, Petron, fragm.
Tragur.26. Burmann.sub fin. Borologium la tri-
clinia et bueciaatorembabet aubornatuo, at tub-
iade iciat, quantum de vita perdiderit. — b) In
malam partem tape pro Clam inatraere contra
aliquem, labmittere, sedurre, subornare. la or-
gum. 2. Milit. glor. Plaut. 13. Suam clientam
tolicitandam id milium luboratt. capitur ilia,
SUDPATEO
iperai nuptiaa. Justin. II, It, 7. Per prsmissos
luboioat antislites, quid .ibi fcpondari relit.
Cie. Cluent. 59. ad /In. Hominam wbornatit,
qui aibl maaus ailatat ease dicat. Id. Dejol. 6. 17.
Modicum Indicem luboraabit, 8<\get videlicet ati-
quod Crimea reneni. Id. Rase. Ctm. 17. 51. Fal-
mm auboroavlt teitem. Liu. 2». 3l.iu!> fin. Mi-
litem aubornant, ut Syracutaa perfarrel nunclum
courenientera eis, qua ad Mylam falao nuaciets,
erat. Plin. Paneg. 42. Princepa in capita Do-
ra'morum aervoa subornaot. Justin. 38. 8. 3.
Subornare in regoum. Id. 9. 7. 7. in ballam.
/i. «. iaitigare. Cie. Patin. 1. sub fin. Acso-
aatoret insiructi et aubornali. Lio. 38. 43. Ad
invidiam ei facieudam legatos Ambracienaea »ub-
ornstoa crirainibui in seoatum Introduxit. Sue-
ton. A T er. 34. circa med. Libertum eiua, at per-
cusiorem sib! subornatam, arripi eoaatriugiqae
iussit, *f 2. Figurate refertur ad animum. Cie.
1. Legg. 22. ad /in. Qui ae ipse norit, intalliget,
qoemadmodum a nature anbornatus in vitam re-
nerit quantaque initrumenta habeat ad obtioea-
dam aapientiam. Seneca Ep. 24. Homo noa era-
ditui, nee ullii praceptia contra mortem aut do-
lorem aubornatui.
SOBORSUM, 1, n. 2. (inui. lubordior) Cape»-
4. p. 135. Loca paaaim blaterantem Jorialibui
•uboriii. Sic Grot., quod, loqult Quicherat (in
Add. etc. p. 278.), magls placet, quam aub oris
a Koppio editum. At Eyttenhardt rectiua leg.
diriaim tub onit.
SOBORTDS, ua, m. 4. Idem qaod. ortai, «x-
ortua, vel potiua aubsequana ortai, il sorgere, il
levarsi tuccessivo. Lucret. 5. 303, Sic igitar so-
lam, lunam atellaaque putaadum Ex alio atqae
alio lucem jactare aubortu, — Apad Manil. 3.
326. Stent reri atellarum ortaa rarlque aobortai.
legit Forcellinus et subortus idem eaee inter-
pretetur, qaod oceasusf nam, quemadmodam
ortua dicitur, quum aidui allquod lopra terrai
apparet, ita eu&orru* r quam aub terria oritur.
Attaman jure Bentlejut et Quicheratius rairan-
tur esse, qui da occaau atellarum to' aubortui in-
telligaat. Sed receatiorei locum Manila totum
auppoEiticium babant.
SOBOSTENDEMS, entis, particlp. P. *0C. aeq.
SUBOSTENDO, tandii, tend), tansom, tende-
re, a. 3. Part. £u6os(eno"eni et Su&ostentus.
— Subottendo eat idem fere quod oitendo. Ter-
lull. 4. advert. Mareion. 38. ante med. Nemi-
nem tlmuit, ut questional aut declioaase videa-
tur, aat per occasioaem earum, qaod alias pa-
lam non docebat, subostendiise. Id. advert, ra-
lenlinian, 1. Si scire ta subostendas, negaot etc.
Id. De anim. 12. Quern IropasilbUiter subosten-
dana etc. Id. Baptism. 19. Spas adrentui Domini
luboateaia. >>. «. ostensa, proroissa.
SOBOSTENSUS, i, ho, particip. V. roe. prac.
SUBPACTUS. P. SUPPACTUS.
SUBP^DAGOGUS vel auppadagogns, 1, m. 2.
qui aecundo loco padagogua est, sottopedagogo.
Intcript. apud 2?onat. 311. 1. (Orelli n. 2940.)
T. i-LAVIO ANICSTO SVBPARDAG000 PTSRORVM CABS. ■.
SUBPiE.VUI.ARK. P. SUPP.ESULARE.
SUBP^ETQLUS vel suppalulus, a, am, adject,
aliquaatum petulus, guercetto. Parro apud Non.
p. 456. 8. Mere, Sed clncinni oculis suppatulia,
aigellii pupulii.
SUBPALIiOOS vel luppallidai, a, am, adject.
aliquaatum pallidui, pallidiccio, pallidclto, vcu-
Xpoe. Ceil. 5. 26. n. 20. a med. 'Ix"P crassus,
lubllTidai eut lubpeliidui. Id. 2. 4. sub /in. Si
id, qaod excemitur, est exlguam, album idem-
que subpallidum.
SUBPALPOR. P. SUPPALPOR.
SUBPAR. P. SUPPAR.
SUBPAalSlTOB. V. SUPPARASITOR.
8UBPARO. P. SCPPARO.
SUBPATEMS vel suppateai, entis, particip.
V, roc. seq.
SUBPATBO vel sappateo, pate*, pltera, n. 3.
Part. Subpatent. — Subpaleo est aubtoi pateo.
Apul. 8. Met. Delapiui in proximam foream,
qua fratieibui imli aubpatel. Id. 7. tiii. Im-
mitlo mi eimpj iBbpalcnttba*.
SUBPECCO
SUBPRCCO. F. &UPPECCO.
SUBPERTURBO. ~f. SOPFERTDRBO.
SUBPBTlOR. r.iuPPETlOR.
subpeto. f. SUPPETO.
SUBPHR? GlUS, », cm, adject, ed inodum inu-
slcam pertinens sub Phrjgio posilum. F. PHRY-
GIQS. Botth. 1. Stutic. i. Cat enim eet illud
ignotum, quod Pjtbagorai ebrhim aduleieeutera
Teuromenitanum eubohrjgii modi lono iaciia-
tum fpondeo tuccinente reddlderlt miliorem et
sni eompotem.
SUBPILO. P. PULLIPREMA, ubi su&utopro
subpilo, quod dedis Schenklius ia sua ed. An-
ton. ; sed ef. ibid, adnot. 6t Zucil. ed. L. Mil-
ler fr. inc. 127. v. 162.
SDBPINGO. F. SDPPINGO.
SUBPINGU1S vel tapploguii, e, adject, ali-
quantum pioguis, grassetto, uiroXiirapoe. Cefs.iS.^
4. Densam cutem et subplnguem et ex tolo gla-
brae facit. Adde Theod. Priscian. 1. 27. et alibi.
SUBPLACABlLIS. F. SUBM1TIS.
SDBPLANO, aa,' are, a. 1. lubtui piano. Voi
a Lextco eipungenda; occurrit eolm taatum ia
Hot. Tir. p. SO. Replanat, lubplaaat.
SUBPLANTG. F. SUPPLANTO.
SUBPLfiMSNTUM. F, SUPPLEMENTUM.
sobpleo. f. S0PPLEO.
SDBPLEX. F. SUPPLEX.
SUBPLlCiUM- F. SUPPLICIUM.
SUBPLlCO. F, SUPPLICO.
subplodo. F. supplooo.
SUBPLORO, at, are, a. 1. mot ploro. Vox a
Xeiieo ekpuogeuda; occurrit enim taatum ia
Not. Tir. p. 121. Plorat, replorat, tubplorat.
sdbpO.no. F. SUPPONO.
SUBPONTIUM, il, n. 2. locui sub poate, il
solioponU. Vox a Leiico eipungenda; occurrit
enim lantum la Hot. Tir. p. 179. Pons, tripon-
fiuni, tubpoatium.
SUBPORTO. F. STJPPORTO.
SUBPOSITUS et
SUdPOSTUS, a, um. F. SUPPONO.
SOBPRiED ANUS, a, um, adject, qui tub prasda
esK Vox a Lexlco expuogeoda; occurrit eaim
lanturamqdo ia Not, Tir. p. 149. Prcedator, sub-
prsedator, lubprsedanua.
SUBPRjEDATOR, orii, m. 3. tecundua pra-
dator, qui post alium pradatur. F. voc. prise.
StJBRR-EFECTORA, a), t. 1. digaitat subpra-
fectl, sotfoprefettura. Jnscripl. apud Mural. 54.
6. HBPTYHO DBUQ. AYG. T. ABVDIVS VBBVI POST
«VBPKAK*BCT. CLASS. BAVENlf. TBHPLO HESTITVTO
SJOLIEVS BXSTBVCT. DOKO BXCVLTA IN ABEA D. D.
concbssa MBi dicatit. V. Carli, AniicH. Hal.
T. 2. p. 13i.
SUBPR-EFECTOS, 1, m. 2. qui loco prsefecti
prseett munere ordinarlo, lottoprefelto: hlnc di-
stiaguilur a vicepra,fecto, qui potestale extra-
ordinaria loco prajfectl praeest. F. VICEPR.E-
FECTCS et VICARIOS et Ssllerm. Fig. latere.
j>. 14. coJ. 2. Jnscripl. apud Gruter. 208. (Orelli
n. 4405.) ALFENIYS 8BK8CI0 SVBPBABF. CLASS, PR.
mis. Alia apud eumd. 359. 3. [Orelli n. 2223.)
1. AFFALIO T. I. VBL. ALBINO gBCVMOO IVBFRABF.
cuts, prabt. BAyriiN. etc. Alia apud Fia, Framm.
de' Fast. cons. p. 82. imp. cabs. m. atrelio an-
TOBH.0 ATO. IMP. CABS. P. SEPT1UII BBVBRI AVO. *I-
ItO DEVOTA JIVMIHI ET UAIBSTATI BIVS £0H. y. TIG.
(h. e. coQorJ quints Vigilum) c. itlio qvintilia-
jio ¥£. (h. e. pt afecto, noa prstori) ii. vibmio
amtktiano e. pb. (fc. e. lubprsfecto, non lubprs-
tori) t. spebatio itito is. (h. e. tribuno). (Cf.
ITeiferm. Figil. p. 1*) Alia apud Jttarini, Fr.
Arv. p. 473. svbfbafbctm vioilibvi. Adde aliam
in Bullitt. delt'Islit. Archeol. a. 1874. p. 34.
F. toc. seq.
SUBPR£TOR, oris, m. 3. agens vice pratotii,
vicepodesfa, roKopretore. Vox nihili, ex falsa
iaterpretatione tntcript. apud Gruter. 128. 5.
a TATIO MAX IMO p a. (A. t. prsfecto) t. FLAVIO
At^TEBOIlA^o b. pa. (h. e. lubprsfeetoj q. plotibno
sabiko fH coh. v. no. (h. e. tribuno cobortii
quints Vigilum.) Agitur blc de Vigilibas, qui-
tus noa lubprcetor, red lubprcefectut prer.erat.
Tit constat ex alia Inscript, apnd Marin. Frat.
— 547 ~r
Arv. p. 473. cit. ia »oc. prase. F. piura buc
perlinentia apud eumd. ibid, et toc praced.
SCBPREBENDO, il, ere, a. 3. clam vel im-
proviso preheado. Vex a Lexico eipungenda; oc-
currit eaim taulum in Not. Tir. p. 49. Prehen-
dit, reprehendit, subprehendit, preheosus, repre-
benuii, subprebensus.
SDBPREHENSUS. F. voc. praeed.
SC8PRESSICIUS vel suppressions, a, um, ad-
ject, qui »ub seu post alium premitur. Vox a Le-
xico eipungenda; ooeurrit enim taotum in Not.
Tir. p. 39. Subpressorium, iubyressicius.
SDBPRESSORIOM vel suppressorium, ii, n. '1.
idem ac pressorium. F. voc. prase, et PRESSO-
RIUS.
, SUBPRINCEPS vel supprinceps el divisim sub
princeps, clpis, m. 3. secundus a princlpe ten
primo. Inscript. apud Srufer. 347. 1. ?• ablio
P. B. FAPIR. SLABCELLO CBNT. KRVlfl. SVBPBINCIPl
pebbgbinobvm etc. «Quamris Marinius Frat.
Arv. p. 474. aliler bic esse legendura ant inter-
pretaodum fidentor admodum afSrmaverit, ego
tamen, qui mense Januario ann. MDCCCXXVI.
lapidem ipsum Fulginiae adbuc eistantem pluries
per septem dies attentius inspexi, sic marmorarii
oscilantia insculptum vidi SVB . PRINC1PI . VF,
= PEREGRINORVM. Unde liquet, subprineeps
fuisse vocem peregriborum militum ita propriafA,
quemadmodum fuit etiam princeps perefrino-
rum, cujus mentio est in duabus Inscript. apud
Fabretti p. 717. n. 383. el Maffei Mus. Ver.
425. 1,, illlusqua munus idem fortasse sic deno-
tari In Inscript. apud Gruter. 22. 3. agbns vice
pbikcipis perbgbinorVM ». Ita cl. Farlanetto. A-
lia in Bullett. dell'Istit. archeol. n. 1849. p. 34.
L. CBIVS L. ». PRIVATVI OVOD CVM BXAMPL1ARBTVR
BALNBVM gVBPBINCIFt VOVEBAT PB1HCBPS PEREGRI-
norvm V. s. l. m. Adde aliam apud Henzen. n,
6785. — Atferebatur alia quoque apud Gruter.
417. 5. 9. HEJ>. t. I. POL. BVFO LOLLIAK0 GENTIA-
BO X. VIBO STL. IVD. PVTEOLANO IYP. VBTERAKOR.
etc. At ex sche.dls Ramberli sic emendalius et
plenius effertur x. viro stl. ivd. cbnsit. p. h. c.
CVBAT. SPLBND. . . . PVTBOU.KO. . . . 8VPE VETE
anor. ; ideoque restituenduin videlur Cut.U.
Splend. Col. Puteolanor. et Supercequ, vele-
ranor. h. e. Supertequanorum Veteranorum, quo-
rum urb» in. Pelignis fuit. — De hoc militari
gradu agit ffenzenius ia Bullett. dell'Istit. ar-
cheol. a. 1851. p. 11*. et seqq.
SUBPRINClPALIS ueifupprinclpalis, e, adject.
qui est post prioeipaletn. Capell. 'J. p. 315. Ter-
tius tonus jrapuiro'tT) oitarmv, id est, aubprinci-
palis principallum. Botth. 4. Music. 3. Parby-
pate meson, que est subprincipalis mediarum.
SCJBPR6C0RATOR, oris, m. 3. procuratoris
vice agens, ui'ceprocuralors. Inscript. apud Gru-
ter. 4. 4. aviahvb avg. (Trajani) lib. svbproc
avrariar. Alia apud eumd. 591. I. hypaticvs
avgg. lib. svbproc. xx. h. e. vicesimie beredi-
tatum.
SUBPf5DET. F. SUPPUDET.
SUBPUNGO. F. SUPPUNGO.
SOBQUAdrOPLDS, a, um, adject. He appel-
lalur nunierus, qui ab alio numero quiter con-
tiaetur. Boelh. i. Arithm. 23. Si majorem nu-
merum minor numerus quater metiatur, subqua-
druplus vocabitur; et sit per hasc in inuuitum
progressio.
SUBQOARTUS, a, um, adject. Ita appellatur
numerus minor, qui cum alio majors comparatus
ab eodem continetur cum quarto ejusdem parte:'
quemque suosej^ui^uartuiTi vocat Boelh. 1. A-
rilhm. 24. Capell. 7. p. 252. Aut subquartus
(numerus), quem timtitapxov Gracl appellant.
Subquarti rationem habent quattuor ad quinque,
octo ad decern, et mox. Ratio numeri subquarla.
F. SUBUIMIUIDS.
SUBKADRNS, entis, particip. F. SDBRADO.
SDBR.iDlO, as, are, a. 1. irradio, illuslro. —
a) Transitive. Tertull. Rtsurr. earn. 29. Alle-
goricas seripuras resurreciionem tnbradlant. h.
t. indicant — b) Neulrorum more uiurpat
Alcim. Avil. fragm. Serm. p. 184. Et seerelo-
rum immcrtalium splendor etism morialibus
SUBREMIGO
oculis rara revelatione subradlat. V. Quichsrat,
Add. elc. p. 278.
SUBRADO, rldis, rSsum, rSdere, a. 3. Part.
^ufrradens II.; Su&rasus I. — Subrado est iutJ-
tus vel aliquantum rado.
I.) Propria. Cato B. R. 50. In vlnea Qco»
subradko alte, ne eas vitis scaadaU Pallai. 5.
R. R. 4. Arbor ferrea strigili subrasa hilarlor
net. Legitur et in Not. Tir. p. 117.
II.) Translate est priesiringo. Ammian. 28. 2.
1. Ultra fluraen sediGciis positii, subradens bar-
baros fines.
SUBRANOlDUS, a, um, adject, allquaotulum
ranc-dus, uVa'aaBpoj. Cic. Pis. 27. od fin. Ei-
structa menea non cooebjliis aut piscibus, <ed
multa came subroncida. Adda Pseud.- Plaul.
Querol. 2. 3. 01. Cf. Klinkhamer ad h. I.
SOBRASDS, a, um, partieip. F. SUBRADO.
St'BRAOCOS, a, um. adject. ^ aliquantulam
raucus, alijuanto roco, u'/ro^paYj-w^e. Cic. Brut.
38. 141. Oinnis molus cum verbis senienliisque
consentiens, vox permanent, veruin subrauca 11a-
lura. — Absolute neutr. gen. Ammian. 31. 16.
6. Subraucum et lugubre ttrepens.
SUBREClTO. as, are, a. 1. clam vel subralssa
voce recilo. G(osj. Crrilt. 'Tiravayiviaoxoi, tub-
recito, subleso.
SUBRECTlO vel surrectio. Snis, f. 3. (subrigo)
actus suberigeodi.
I.) Proprie. Arnob. 5. p. 184. Phallorum ilia
fasciaorumque tubrectio, quos rltibiit annuil ad-
oral et concelebrat Gr<ecla. Cxi. Aurel. 3. Acul.
2. 9. Se'quitur colli subrectlo ioDexibilit.
II.) Translate eat resurrectio. Arat. 1. 314.
surrectio CbristI, Ut furto celetur, emit.
SUBRECTlTO. F. SUBREPTITO.
SUBRECTOR uei aurrector, oris, m. 3. (suh.
rigo) qui subrigit vel dirigit. Priscian. part. XII.
Vert, JEn. 21. 204. Keil.
SUBRECTRIX vel turretrix, trlcis, f. 3. (sub-
rector) qu* subrigit vel dirigit. Priscian. toc.
cit. in voc, prase.
SUBRECTUS vel aiirrectus, a,, um, .particip.
F. SUBRIGO.
SUBRECTUS, us, m. 4. (tubrigo) actut subri-
gendi vel subrectio. Priscian. loc. cit. In V. SUB-
RECTOR.
SUBREFEOTUS, a, um, particip. ab Inusit.
suheficio, aliquantum refectus, alquanto risto-
ralo. Ftllej. 2. 123. 3. Subrefeclus aspectu al-
loquioque carissimi,
SUBP.EGO, is, ere, a. 3. leniter rego. Fenanl.
2. carm. 13. 28.de 5. Germano. Qui regit hino
juTenes, subregit lode senes.
SUBREUOLUS, i, m. 2. regulua inferlorls or-
dinis, piccolo r« t ad allri soggetlo. Ammian.
17. 12. sui fin. Agiliniundus subregulus aliique
oplimates. Adde Sulpic, Sever. 2. Hist. sacr.
10. Legitur et in Hot. Tir, p. 45.
SUBllELINQUO, is, ere, a. 3. post relinquO)
prieiermilto, lasciare indielro, abbandonare,
Auguslin. 18. Civ. V. 33. ex(r. ex ftilg. inttrpr.
Hal, Sophon. 2. Et subrelinquaru in te popu-
lum mansuetum et bumilem.
SUIIRELfQUUS, a, um, adject, qui est post
relictus, praiurmissua. Fulgat. interpr. Hal.
apud Zucif. Carat. !. pro 5. Alhan. p. 869.
JUign. Judical ejus, ticut lupi Arabias, non aub-
reliqui 'erunt in mane.
Sl'BREMAxEO, mines, mansi, manere, n. 2.
idem quod remaoeo. Tertull. Anim. 18. a tried.
A qua nee in line tubremanet. Jul. Roman.
apud Charis. p. 193. 1. Keil. Slrenue versatus,
fortiter resiitit, segniter tubremansit.
SL'BREMfGANS, antis, particip. F. voc. aeq.
SUBREMIGO ve' turremigo, at, are.n. I. Part.
5uE>remijans. — Subremigo eit iiibiui remigo,
u'mjpstJO).
I.) Proprie. Plin. 9. Hist. nat. 29. 47. (88).
Bracbiis subremigani, media cauda, ut gubernaeu-
lo, se regit. Firg. 10. £n. 227. lasva tacitii iub-
remlgat undls.
II.) Translate — a) Inltaoiitive. Calpurn.
Flacc. Dtclam. 20. Duce luxuria et aubremi-
gjtte s:u po'.ius Telificante nequilia, In Mloi
SUBRENAL1S
Impudieitla seopulos et ipsa famae toae oaufre-
gia delaiui. — b) TraniillTorum mors. .-fact.
ASln. 295. it orga.no hydraulico. Qua (art)
teonem Impellent anlmam iubremlgit undam.
fc. «. occulta quasi remit tubagitat.
SUBRBNAUS, e, adject, qui ait tab renibui,
ul Subrenal!! morbus. Peget. 1. Peltrin. 8.
el 15.
SCBREPBNS, enttt, particip. P. SDBREPO.
SUBRBPENTB, adTerb. Idem fere ae repeote.
Hieronym. pr&f. in ep. ad Gal. Per diet tin-
guloi lavaera tierura lordidanda, ted gratia Euao-
gelli lubrepeQte cesiaise. Adde Augustin. 1. Dt
Mor. Eeel. calh. 24. 25.
SUBREPO vel turrepo, r3pl*, repii (reptara),
repere, n. 3. Subrtpsli, sjneope pro tubrepiitti,
spud Calull. 77. 3. Item tubreptit, pro subre-
pterit, apud Plant. Mil. glor. 2. 3. 62. — Part.
Subrepeni I. et II. 1 . a. — Subrepo eil tiiblui
aut clam repo, lateoter lubeo, obrepo, u'ps'pirea,
tnroouoftai (It. rampicarti, aceotiarsi, viaire di
natcoilo o a poco a poco o imensibilmente, in-
linuarti di loppiatto ; Fr. »e glitter tout on en
cachcttt, t'avaneer en te glissant, te trainer,
»' approcher en it trainant; Hiip. etcum'rte
debaxo 6 etcondidamenlt , arraslrarte; Germ.
hinunttr kriechen, unlen hinkriechen, herzu-
tchUichen ; Angl. to creep under, creep or ileal
along, ileal toftly): conttruitur autem abiolute
eat lapiui cum DtU, vel Aeeus. tt prsep. tub,
in, Tel etiam line prep.
I.) Propria. ^ 1. Generatim, et qoldem turn
de brutlt snlmaotibus, turn de horoine. Cic. Sext.
50. 126. Emergebat aubiio, quam tub tabulae
■ubrepierat. Horat. 2. Sat. 6. 100. it muribut.
orbU avemes Mania aocturni tubrepere. Clau-
dian. 1. in Rufm. 176. ductutque inaligoo Sis-
mine fatorum clarem tubreptit in aulam. i* in-
trodutie, ti caccib. et Colum. 0. R. R. 1. in
fin. Usee animalia propter eilguitatem corporli
facile clatbria subrepuot. Plin. 34, Hist, nal.
8. 10. (70). Subrepeali lacertse eommiaut eagitta
■ntldlans. f 2. Speclatim est subnasci, tuccre-
acere. Calpurn. Eel. 2, 43. Are msa none malo
pira temperat et nodo coglt Imisa prscoquibut
eubrepere pertica prunit. h. e. farslm te appli-
care et alterius locum occupare.
II.) Translate. — a) Onirerslm. Zacan. 2.
505.' moturai tngeutia ponders turret Erigit 81
jnedilt aubrepit Tinea murii. Claudi&n. 3. Rapt.
Froi. 251. SolTltur In laticera: sabrepit erinl-
jbut humor, h. e. eabtut et sensim flail. — Fi-
gurate. Ovid. 7. Mel. 155. Soman* in oculoe
eabreplt. Id. 3. Fast. 19. Blonds quiet TictU
furtlm eubrepil ocellli. Tibull. 1. 1. 35. Jam tub-
repet Inert alas, nee amare deceblt. Calull. 77.
3. Sicloe tubrepiti mi, atque intestine perurene
Mi raisoro, eripuistl omnia nostra bona? Stal.
if. Thtb. 476. tacitua tubreptit fratribui horror,
JPlin. 8. Hilt. nal. 22, 34. (84). Hulc oblirlonera
cibl tubrepere ejunt. Lucan. 2. 390. nnllosque
Catonlt in actut Subreptit partemqu* tulit tibi
nata voluplai. Quinlil. 4. 1, circa mtd. In-
tinnatio turrepat animls, raaiime ubi froni eauase
con talis boaesta est. Saneca Contol. ad Marc.
i. circa med. Vide, quam non aubrepam tlbl, nee
furtam facere efleciibus tuis cogiirra. Plin. 21.
J7ist. not. 2. 3. (5). Paallatira et Somas tub-
repslt appellatio. u'iittrodmn tecitmtentt. at
Seneca Ep. 90. pott init. Sartspmitbat Tltiis,
In tjrannldem regna varsa sunt. Sit. It. 15. 136,
Sed quamquam Jnstirjsilt 'a;itu» tamao wgra pe-
rielit Pectora subrspit tairor, Tibull. 4. 8. 31,
qusecumqua 3320 sobrspit snsorl, — b) Passive
impersoaalller. Qaintil, 4. 5, a sr.;5. Ita snbrs-
petur saimo Judicie.. — 33Ssja air-sbse seatr.
subreptum, i. 7, h. v.
SUBREPXiClOS ysl sarrsptStioi iJ sorrepti-
siui 8 j um, adject, duo diTarsa aigniScat.
A) Subrepllciui, a mbrepo, est qui fortim re-
pH, furlivut,' clsncularlui, calalut. Plaut. Cure.
A. 3. 48. quoutque, qusso, ad buna modnm In-
fer ooi amore utictur eemper surreptlcio?
B.I Subrepllciui, a siifcripi'o, est clam aul furio
ablaiui, furilvo, rtibatQ. Id. Men. prol. 60.
— 548 —
Adoptat Ilium puerum lurrepticium. RittcM leg.
tttrrupttet'um. Adde Pan. 5. 2. 9.
SOBRKPTlO v«( turreptio, 6oit, f. 3. duo di-
Ttrta pro dupllci Toclt origine ilgniScat.
A) Subreptto, a tuerepo, ett actut subrepea-
dl, obrepllo. Hine per tubreptionem quippiam
elicere tat impttrart, apud Itnpp. Tfieod. el
Val. Cod. 1. 14. 3. ett aliquid per felsam Ml
narrationem Tel ilmulatam eausam obtinere. Ad-
de fmpp. Honor, el Tkeodoi. Cod. 5. 8. 1. f.
08REPTIO.
BJ Subreptlo, a tuorspio. % 1. Est actui,iub-
rlpiendi, oeeultum furtum, furlo occulta, o'irccp-
lrayTJ. Apul. 10. Mel. Dejeraol uterque, nullem
te prorsus fraudem, nullam denique tubreplio-
nem lactitaiie. % 2. Bit etiam idem ae tubla-
tlo. Ccel. Aurel. 3. Aeut. It. Obtinente passio-
ne (hydrophobica), subreplio atque eilemio prs-
cordiorum ad superiorei partes el officii ventrii
abstentlo.
SUBREPTlTlOS. V. SOBREPTICIUS.
SUBREPTlTO, et, are, n. 1. frefuentat. a
tubrepo, frequenter subrepo. Goto apud Gell. 10.
13. In cubiculum lubreptitaTit e couvisio. Hertz
recliui leg. lubrectitavit, freqaenlal. a tuorioo,
h. e. crebro turreiit.
SDBREPTlVS, adTerb. (lubreptiTut) clam.
Jomand. Get. 57. lode (urbe Ravenna) tub-
reptiTe noctu frequenter cum mlt egredieni,
(Theodorieui) Gothorum eiereKum inquietat.
SOBREPTlVUS, a, um, adject. (»ubrepo) per
lubrepllonem impetratut, lurreltizio, fmlo, fal-
to, ut SnbreptiTa defemione muniri. Imppp,
falentinian., Theodoi. et Arcad. Cod. Theod.
12. 16. 1.
SUBREPTOR vel aurreptor, Oris, m. 3. (tub-
rlplo) qui tnbripit. Gloss, nom. p. 170. ed. £oe-
we. EipMatorei: alienee beredilatli tubreptoret.
SUBREPTUM, I, n. 2. (subrepo) Id, per quod
tubrepltur. Plin. 10. Hist. not. 18. 20. (40).
Scandere In subreptum. h. e. tubrependo, Silli-
gins tamen rectiat leg. subrectum. V. SURRE-
CTU9, a, am.
SUBREPTUS, a, om. V. SPBREPO el SDB-
RIPIO.
SUBRESloEO, tides, t9dl, ildere, n. 2. tubtl-
ito, pausam facio, ceiso. Tertull. 2. ad Uxor. I.
Hoc mailmum propositi! m vita tubresedi. h. e.
paollulum intermit!: alii rectius pro tubretedi
leg. tupremi praiidii.
SUBREsCNO, ai, are, n. 1. aliquantliper re-
toao. Alcim. Sentcnl. ei ep. ad Eph. 2. Ubi
plurale aliquid in divinltate tubreeonat, non daa-
litai videiur intelligenda ted (rinltat.
SUBRlOENS, entii, particip. P. too. leq.
aUBRlDEO ueJ surrideo, rldet, rlsi, rldere, 2.
Pail. Subrident tub a. — Subrideo ett leviter
aut iatenter rideo, utraficSju (It. torridere ; Fr.
tourire; Hisp. sonreirt*; Germ, lacheln; Angl.
to imile gently or a little): oocurrii autem lam
in boaam, quam in raalarn partem. Cf. Italorum
torrs'rfere et sojohionare. — a) Intransitive,
Varro 3. R. R. 2. 3. Aslut Applo subrldont Inquit.
Cic. Rose. Com. 8. 22. Sotciui fraudavil Fanoium.
qua de cauia? Subridet Salurlne Taterator, ul si bi
fidatur: ait etc. Virg. 10. ^Bn. 742. subridens
mtita Mezentlut ira. Ovid. 3. Amor. 1. 33. li-
mit subrisit ocellli. Martial. 8. 32. Subrisi mod i-
ee. Pert. 3. 110. Candida vlcinl tubritit molle
puella. ClavJian. 2. in Entrap. 108. tubrisil
erudela pa'ar. CcbI. Jural. 1, Acut. 3. 40. Nee
con etiam qui subridere vldanlnr et tlrldore
deniium sat slngultu afflcl. — Cum DiIIto. Pirg.
t.JSn. 238. Olli siibrideas hoaiaua cator atque
djorum, 7bUq, qao sslum 'arapssls'.i-qua sare-
oit, Oscula libaTit oate. — 5) Tratuiiis-orum
more, cum *ccas., idem ao trridero, deridire.
Pulgdt. inlerpr. Am. 5. 9. Qui (Z'sist) subridet
Taniiatem super robustum. h. a. sceleratoram ro-
bur irridet Usqae Tsstitatem iafert. Cf. Pi. 2. 4.
SUBRlDlCtJLE, adTerb. allquentulum ridicu-
le, 'jRifiXoUe. Cic. 2. Oral. 6i. 249. At in male
olentem, Video me a te circurrmniri, mbrldicule
Pbilippui.
SUURlSEXS, entls, particip. P. too. seq.
SUBRIGO
SOBRtGO tiel turrigo, rlgls, reii, rectum, n-
gere, a. 3. (tub tt rego) Surgite pro tubrigite
eit Piauti In flee Epidici. Lumbot turglte »t-
quo estollite. Hinc recenllores pbllologl dieunt,
bane ene formam primitiTam verbl surgo, qood
per sToeopem a tubrigo factam tit. V. SCRGO.
— Alia forma itsorinoo eit apod M. Aurel. ad
Fronton. 2. ad M. Cost, (edente Iterura A. Maio\
ep. 15. Ubi Id audirl, calcar equo tubringo, equnm
in ovei Inigo. « Maius, inquit Furlanetto, ita legl
in codlce afOrmat; ego nullui dubito tcriptam
fuisse tubrinqo pro tubrsoo amenuentit otcitan-
llas. At Heindorf apud Nabnl ad h. I. pro tub-
ringo corrigil luppingo. — Part. Subrigem I
1. el II.; .Subrecfui I. Let 2. et in fin. ; Sub-
recturut I. i. et 2. — Subrigo est reeu In altum
tollo, erigo, arrigo, sustollo, uirai'pto, a'vai'pta (It.
altar diritto, diriziare ; Fr. ieuer, llever, dret-
ter ; llisp. e'.evar, erigir ; Germ, in die Hoht
richten, emporrichten ; Angl. to lift or rain
up).
I.) Proprie. *f I. Generatim. Pirg. 4. JEn.
183. Subrigere auret. Seneca Here. Fur. 392. ca-
put, et Stat. 2. Thtb. 27. de Cerbero. omiiet ea-
pitum tubreiit hiatus. Plin. 10. Hitl. nat. 20.
44. (86). I'pupa crista visenda plicstili, contra-
hens earn lubrigensque per longlludinem capili*.
Seneca 6. QimsiI. nal. 4. Terrss raotus dofert
roontee, lubrigit plane, Tallei eituberal. Plin.
18. Hitt. nat. 35. 89. (365). Trifoliam folia con-
tra tttmpeitaiem subrigere cerium ett. Id. 36.
ibid. 9. 14. (66). Quum suhreolurus ettet obeli-
icura. Arnob. 5. p. 178. et 177. Subrigere pbal-
los. ■Efiaronym. Pit. Hilarion. n. 43. Et Jam
membra, solideta ed stendum, hominem turri-
gebanl. Capell. 7. p. 236. Septingenloi decern
el seplem oumeros, complicalit in eoi digitit,
Jorern salutabunda tubreiit. P. SUBRINGO. Liv.
8. 8. a med. Triarli sub vesillis considebant,
hestas lubrecta cuspide in terra Siat, baud te-
eus quam Tallo i«pla inborreret acist, tenentet.
Seneca 8. Qumtl. nat. 21. Notos moatet tub-
rectoi eilollere. Sil. It.?.. 599, Surrecta molet.
Seneca 5. Btntf. 15. tub /in. Drbem lubreelli
inlrete Teiilli*. Id. Ep. 86. Turret in propugoa-
culiira vlllsj utrioque subrects. Liv. 7. 10. a
med. Roman'is, mucrone tubrecto, quum Intinuat-
ael te inter corput armaque, uno alteroqae sub-
lade ictu ventrem atque inguina hautit. Lucan.
9. 634. Surgunt adverse tabreotas fronte colubrs.
— Subrioere te, Tel tubrigi, medlorura apud GraB-
coi more, torgere, levarti, riezarts'. Plin. 9.
Hitt. nat. 29. 47. (88). Paullatim subrigem ee.
Coil. Aurel. 5. 7"arrf. I, 6. Ut te, reniteole do-
lore, nee inclinare Taleaot ae difQciliui et do-
leutim tubrigant. Seneca 1. Ira 1. circa med.
Uorrent et aubrlguntur eapllli. Adde Sil. It. 13.
861. *f 2. Speciatim pro tubjicere Tel objlcere.
Augustin. in Pt. 56. 14. de marlyribus. In car-
cerem mini tuot, besllie tubrecti sunt, alii ferro
percusai, alii Ignibus coacrematl. et trs Ps. 51.
8. Ul multum sserias, tubrecturui et bestlit. et
in Pi. 36. ». 3. 13. Allot cruciflieruni, alios
bestiis subreieruot. Alii leg. subjecerunt.
II.) Translate. Slat. 3. Silv. 3. 76. preecipaos
merito subreiit la actut. promosse ai princi-
pals impieghi, Alii leg. tubveiit. et Augustin.
Serm. 60. Si ad rulnotam superbiam monachos
subrigimus. Ambrot. de It. et Anim. 5. n. 44.
Mirantur, quomodo anima-iseenderlt ilcut villa
propago in siiperiora se tubrigeni. Adde etsmd.
Ep. 64. n. 4. corn". 1. Htxaem. 6. rt. 23. —
Hine Part, prast. pass., cujus eiempla retulimus
Subreclai, a, um, adjecliTe quoque usurpatur;
ande Comp, Subrtcftor, — Subreelus % i.Est
in rectum elalat, erectui, arrectut, arduui, ri'Ko,
afcalo, diiitto. Colum. 7. R. R. 3. Minima nocent
intorla pcllut, quern tnrrecta et palula cornua.
Id. Arbor. 4. Viuearnm fere genera in utu tria
sunt, Jugela, humi projecla, et deinde tenia, qua
e»l a terra lubrecle, more arborom in te eon«
sistecs. Ssneca Here. Fur. 790. Acre subreeta
canis capiat sonum. eog'i oreccht leoats o ten".
et Plin, 11. Hitt. nat. 37. 50. (137). Auret in
equis indicia animi prsferunt, fsssis msreida,
SUBRIGUUS
micantet pavidis, subrectas fureniibot. Id. 10.
ibid. 38. 54. (113). Ava» sobreeta;, pronas, oMi-
qos, In latera, In ora feruntor. Fopue. Avru.
37. Surrectui ad HipIteiD beiti'u objeetui est.
S 2. Eil etlani aliquantum iou modice ereetui.
TJnde subrectus loan et subreclior vallis, apud
Auct. res agrar, p. 2*0. 252. et 280. Goei.
Subrecluro, », n. 9. abiolute, lubilaotivorum
more, res lubrecta. PUn. 10. Bist nat. 18. 20.
(40). Picl irborum caTatorei, icandentei in ioO-
rectum felium modo. dirilti all'insu. Alii lag.
iubreptum. .
SUBRlGfJOS vel lurriguoi, a, urn, adject, all-
quantum irrigoni, alquanlo innaffialo, uiroppi-
XVt- Plin. 17. Bill. nat. 18. 30. (138). In agro
crasso aut buraido aut mbrlguo oleam len Jusiit
a mesie ad brumam.
SUBRINGO. V. SUBRIGO Inlt.
SIJBRINGOR vtl lurringor, 5ri«, I, dap. 3.
Part. Subringens. — Subringor eil aliquantulum
ringor, itomacbor, Irascor. Ct'e. 4. Alt. 5. Eri-
mus uberiorei, il et ille libenter acelpiet at hi
lubrlngeoiur, qui vlllara me moteite ferunt ha-
bere. Apul. 2. Met. IofMto pollica dementer
subringens inOt Tbelyphron.
SUBRlPfENS et
SUBRlPlO. F. SORRIPIO.
SUBRlSlO, Cnii, f. 3. (mbrldeo) aetui lubri-
dendi. Hieronym. in Amoi 2. ad v. 5. 8. el
seqa. Mu&aua, quod noi lubriiionera possurnui
appellare.
SOBSOeRDS. F. SUBRUBEDS.
SCBROgATIO, Bali, t. 3. (lubrogo) actul »ub-
rogandi, dvtitaayofo- Ambros. Ep. 13. 2- et
Gloss. Gr. Zat.
SDBROgATUS vel lurrogatni, a, urn, parti-
cip. V. »oc. leq.
SUBROGO vel lurrogo, vel cliam divisim tub
rogo, ai, avi, Slum, are, a. 1. Part. Subrogates
el Subrogandus lub o. — Subrogo est lubsliluo,
ovTixo&ioTrjfii (It. sostituire, surrogare ; Ft. pla-
cer sous ou apr'es, fairs choisir a la place, sub-
roger; Hlip. lusliluir, lubrogar ; Germ, an die
Stelle setzen; Angl. puf in the place of, subro-
gate). Occurrit ipecialim — a) Da raagistratibui
et est alteram la demortui Fel munereiuo perfun-
Cti locum lufacio. Cic. 1. ad Brut. 5. ad fin. Sta-
tlm anim collegam libi cubrogasset. Liv. 2. 7.Quia
nee collegam lubrogaverat in locum Bruti. Id.
23. 24. Ad consules lubrogandoi Teairet. Cic.
2. Hep. 36. 61. In annum poilerutn decemviroi
alios subrogaveruol. Fal- Max. 6. 3. n. 2. Ma-
gi&lratibus oon lubrogatil. Sex. Ruf. Breviar.
2. Comulei {Romce) fuerunt a Bruto el Publicola
in Pausam et Hirlium, numero DCCCLXY1I.,
prater eos, qui in eumdem annum tone aliqua
sunt lubroRali. Imppp. Falenlinian., Theodos.
et Arcad. Cod. Theod. 1. 5. 0. Subllmitaa tua
amotii (judicious) vlcarloi subroget. — 6) Da
lege, apud Vlp. Regular, tit. 1. 3. Lei lubro-
gatur, id eit, adjicilur aliquid prima legi. —
c) De aliie. ^urel. Vict. Epit. 33. Gallienua in
loco filii mi alterum filium lubrogavit.
SUBROSTRAMJS ueJ lurrostranui, a, um,
adject, (sub et rostra) qui plurimum obarabulat
sub Rostrii, quod faciebant homines oliosi o-
rnniumque rumorum aucupei: at aubbasilica-
nut, qui tub basilica. In plur. num. absolute
Cttl. ad Cic. 8'. Fam. 1. ad fin. Te ad IX. Cal.
Jan. lubrostranl (quod illorum capiti sit) dis-
siparant periisie. Alii minus recle leg. subro-
slrarii.
bDBROSTRARlOS. F. voc. prasced.
SUBROtATOS vefiurrotatus, a, um, parlicip.
ab inusit. su&roto (lub el rota). Subrotalus aries
dieitur a Fitruv. 10. 19. ante med. militarii
machine, quas rotis luppositis agltur.
SUBROTUNDUS vel lurroluadus, a, um, ad-
ject, aliquantulum rotundui, rolondMo, onooTpo'7-
ij'iXcj, ul Subrolonda radienla, apud Cels. 5,23.
n. 14.
subrGveus. f. subedbeus.
SUBKUb£0 vel mrrubeo, es, ere, d. 2. ali-
quanium rubeo, oonnibil ruteo, ■j-ifj~:z;'-.i±zi.
Ovid. 2. .^rt. am. 313. Plsnaque purpureo sub-
— 549 —
robet ova mero. Pallad. 4. R. R. 10. a med.
Groisl Ineipiunt subrubere. Poeta m Anihoi.
Lat. rs. 590. Riese. Et vesie ab rosea lubrubel
ipie polui. Adda /Emit. Macr. c. 77. de Aloe
p. 246. retro.
SDBRObER vel lurraber, bra, brum, adject,
aliquantum ruber, atyuanfo rosso, rossetto.Cels.
5. 28. n. 8. Subrubra caro. Apul. Berb. 2.
radii. . ,
SUBRCbEUS (subrobeui, lubroveus) vel iur«
rubeui, a, um, adject, idem ac mbruber. Ifon.
p. 549. 9. Merc. Ostrina ab ostrl colore, qui est
lubrubeui. Ortoas. fragm. Bernens. 2. 4. p. 7.
4. 4. et 14.; 2. 5. p. 7. 33. .ffagen.
S0BR0bICUNDD3 vel surrubicundus, a, um,
adject, rubicundului , aliquantum rubicundus,
rosselto alquanto rubicondo o rosseggiante ,
v'sttpAoic. PUn.io. BisU nat. 13. 106. (167).
Herba ei triiaginis specie et mollitia, caulicuh*
subrubicundii. Seneca 3. Ira 4. Subrubicundus
Tultui. Cels. 5. 28. n. 4. uleai. Adde ibid. 26.
SUBRDDIS, e, adject, aliquantum rudu. Toi a
Leileo eipungcnda.; occurrit enim tantum in Not.
Tir. p. fSSi Rudii, subrudii.
SOBRCFDS vel turrufus, a, um, adject, ali-
quantum rufui, uVc'irup'p'o;. Plin. 37. Bist. nat.
10. 61. (4'). Indica gentium marum babel no-
men, lubrufo colore, In attrilu sudorem purpu-
reura emanat. Adde JEmil. Macr. c. 61. de
Byoscyamo p. 241. — Prajgoanti, ut ajunt, len-
su, dicltur de bomine, qui caplllos rubeos ba-
bel. Plaut. Capl. 3. 4. 115. Subrufui aliquan-
tum, erispus, cincinnatui.
SDBRCMAN9 vel surrumana, antis, parlicip.
F. »oc. seq.
STJBROMO vel lurrnmn, ai, are, a. 1. (sub el
roma) Pari. Soorumans. — Subrumo est lub
mammam lubinitio, accostare alia poppa: di-
eitur autem de bruti) animantibui. Festus p.
306. 32. Mull. Subrumari dicuntur bsdi, quum
ad mammam admoTentur, quia ea rumis voca-
batur: vel quia ruraine trahunt lac sugentes. Cf.
Paul. Diac. ei eod. p. 307. 12. Colum. 7. R.
R, 4. lit et suis quotidie matribui et alienis non
amanlibus agni subrumeniur. Id. 12. ibid. 3. ad
fin. Paslorea fetus ovium lubrumanles.
SUBRUMPO vel aurrumpo, ruropis, ruptum,
rumpere, a. 3, Part. Subruplus. — Subrumpo est
idem ae rumpo vel subtus ruuipo, rompere. At-
nob. 2. p. 82. Aliorum subrumpanl et labefaciant
sella. Mar.il. 3. 352. Pluraque per partes sub-
rupto tempore signa Quarenlur. Alii leg. sub-
replo; tapiui enim allerum cum altero in MSS.
Codd. et ed. libb, confunditur.
SUBROSJOS eel surrumus, a, um, adject, (sub
et ruroa) qui adhuc iub mamma est, u'nofta'oTio;.
Varro 2. R. R. t. a med. (el ibid. 11.) Si pa-
rum babet laclis mater, subjiciat sub alterius
mammam, qui appellantur subrumi, id est sub
mamma. Aniiquo eDira vocabulo mamma rumis,
ut opinor. Festus apud Paul. Viae, in i?uini-
nafis p. 271. 4. Mull. Mamma autem rumis di-
cilur. Unde et rustici appellant bsedos subrumos,
qui adhuc sub mammis habentur. Adde Farron.
apud Ifon. p. 168. I. Merc.
SUBRUIVCA'IOR vel surruncator et
SL'BRUNCl.NATOR vel surruncini'ior. F. IM-
POKC1TOR.
SUBRUNClVUS vel surruncivus, a, um, adject.
(sub et runco) qui ruocatur, ut Subrunciri li-
mites, tirade consortiue, in agris, ubi terra run-
catur el a vepribus senlibusque purgatur, ut i-
ter facieolibus eipedita Irausitio lit. DilTerunl ab
actuarris, quia hi omnium iter facientium com-
raodo inseniunt; subrunciri vero Duitiraorum
et meosura tantum dislerminanda causa sunt
consliluti. Bygin. de limit, p. 152., 177. el 209.
Goes. Id. p. 203. ibid. Limiles, qui subruocivi
appellanlur, patera debent pedes VIII.
SL'BROO vel mrruo, rtiii, rui, rBturn, ruere,
a. 3. Part. Suirutus in omn. paragr,; Sulruen-
dus I. 1. — Subruo est subtus fodio luSodio,
u'lrosuTTas (It, icauar jolto; Fr. creujer dencm,
roper lei foviemenls, renvtrstr; Uito. tavar
SUBRUTILO
debaxo, eehar; Germ, von unlen einreUsen,
unterwuhltn; Antfl. lo dig under, undermine).
I.) Propria. *f I. Stricto lensu. Lucrtt. O.
514. Terra luperne tremit magnii eoncusia rul-
nis Subter, ubi iagentei ipeluncai lubrutt aslas.
Co?» 2 B. G. 6. Bbl murui defenionbui na-
datui eit, testudine facta, porlas •iicoedoo* JM-
rumque subruunt. Alii subeunt. Id. 6. ibut- ei.
Omnes eo loco aut ab radiclbui lubraunt aut
accidunt arbores. Plin. 8. Ep. 17. AmnU lobniit
monies. Fitruv. 5. 19. circa med. Arena Ducti-
bui mbruia efficiet in mare pil* pracipitano-
nem. Auct. B. Afr. 50. Erat eonvall.i Mill ma-
gna latitudine, allitudine prasrupta, crebr is loeit
speluuca, In rnodum lubrulis. Lw. 5. 21. bun-
rutis euniculo mosnibui, arcem jam plenam ho-
stiam esse. Id. 33. 17. a med. Mullii simul loc.f
aut subruti aut arieie decussi ruebani muri. la.
34. 29. Jam lestudinibui admolti, murui luDrue-
batur: jam arleiibus qualiebalur. W- 21 - 1 '- = u f
ruendu. murus ab irao. Colum. 5. R. R. 5. ante
med. Turn subruta parle ima, loviler pilam eom-
movere. 4 2. Laliora, leu priegnanli, ut ajunl,
sensu.est diruo, deslruo, everto, funditus proruo,
diroccare, abbattere, rouinare dalle foniamen-
la, Karate^'?*. C«s. 2. B. C. 13. C.ptam suam.
urbam Tident, opera perfecta, turrem lubrntam.
Liv. 31. 46. ad fin. Muri pan, arieie ineuiio
subruta. multis jam locii prociderat. Uv>a % »J.
Met. 228. Subruil hse ajvi demollturque prions
Robora. Id. 3. Trist. II. 23. Subruere eit ar-
ces et itanlia mnjnia virtus. Adde Propert. 3.
3. 53. Id. 3. 7. 55. Claustraque Pelnsi Romano
subruta ferro. Slat. 9. Theb. 474. genibuique
obniius el bsrens Subruta fallaci tervat vestigia
limo. h. t. pedes eversos el eonilstere in veilN
eio nequeunles propter limum lubricnm el fal-
lentem. Auct. B. Afr. 57. ad fin. Subilo imbre .
grandineque consecuta, aqua omnei lubruls diB-
jeclique per caslra passim ragabantur. ft. e. psne
ob.uti. mezzo affogati. et Tac. 3. Bist. 28. Suh-
ruere vallum. Id. ibid. 20. Perfringere ao sub-
ruere muroi.
II.) Translate. Lucret. 3. 863. rar«ei» cor-
pus et omnii Subruilur nalura: dolor quain
consequitur rem. h. e. labefadalur el inDrminr
III uaiura animalis. Liv. 41. 23. Noslram ipso-
rum liberlaterr. lubrui el tentari palimur. ft. e.
liberlalii fundamenta labefaclari. fforat. 3. Od.
16. 13. diflldit urbiom Porta) vir Macedo et
subruit Reges muneribus. alleiro. el 2. Ep. 1.
179. Sic lere, sic parvum est, enimum quod landu
avarum Subruil ac reficit. abballe. et Tac. 2.
Bist. 101. Mililum animos obstinatos pro Vilel-
lio, variil arlibus subruebal. h. e. teolabat, ut
fidera mutarent. Trajan, ad PUn. 10. Ep. 112.
I\e inuttorum lecuritai subruatur. Seneca B>p-
pol. 773. Res est forma fugai. dum licet, ulere.
Tempus te taciturn subruet. Fal. Max. 9. 10.
ext. 2. Subruere cispeclaiionem. et Ambros. 1.
Iltzaem. 3. n. 10. veritalem. Rursus Fal. Max.-
5. 10. n. 3. Quum so obitu ejus subrutum et
oversum rideret. Maximian. Eleg- 1. t"». Donee
longa dies, omni compage soluta, Ipsum cuia
rebus subruat ausilium.
SL'BRUPIO. V. SUIIUIPIO.
SOBltL'CTlClt/'S. F. SUBHEPTICIUS.
SUBIIUPXCS vel surruptus. F. SUltRUMPO.
SL'BRUSTlCfi vel surrustice, adverb. (Jubru-
slicus) aliquanlum ruslice. Cell, prcef. ante med.
Nos rero, ul captus nosier est, incurlose et im-
medilate ac propa eliam subrustice, es ipso loco
ac tempore hibernarum vigillarum Alticas nodes
inscripsiinus.
StBRUsTfCCS vel surrusticus, s, um, adject,
aliquantum ruslicus, ruslichetto, tirafpoixof. Cic.
Biut. 74. a med. Sonabal contrarium Catulo,
aubagresta quiddam planeque subruilicum.^ Id.
5. Fam. 12. Pudor quidam ptne subruslicut.
Adde Claud. Mamertin. Grat. act. Jul. 21.
SCBRUTlLANS vel jurruiilans, actis, parli-
cip. F. roe. seq.
SCBRUTILO vel lurrutllo, at, are, 0. 1. Part.
5ubr U ;ilanj. — Subtutilo est tulilus sea •'«-
rus tio.
SUBRUTILUS
1.) Prdprie. Hieronym. 15. la Ttai. 5t. 12.
Hit et alia* laiple nivi et •puma rnarlnorum Ou-
cluum ilmltis et elementer quail miito cruore
eubrulilani. Adds Auguttin. 9. Soliloq. 20. n. 35.
II.) Translate. Claud. Mamert. 1. Slat, a-
nim. 35. SI purgata nentia intends* aole, *ub-
rulilara tibl jam debet, quid lit aoiina.
SUBRt)TlLUS vel lurrutilui, a, urn, adject. In
rulllum vergens colorem, rontllo, uiro'irup'p'oc..
JPlin. tO. Hist. nat. 3. 3. (8). Genus nquila-
rom media magnltudine, colore tubrutila, rarum
COBtpeelu. Id. 36. ibid. 21. 39. (150). Actiles
gall* limllia aut lubrulllui. Id. 21. ibid. II.
54. (91). Frutei aubrutilut. Suelon. Domit. 20.
Cujuidam caput Tarieiate capilll subrutilum.
SUBROTOR vel mrri.tor, Srii, m. 3. (aubruo)
qui aubruit. Inter. In Corp. Inter. Lat. 6. 940.
T. WAIVtVI DIADVMBH. CVR. COl. IVBRVTOR. (tC.
curator eollegli lubrutorom) cvltor. jilvari.
Jfommten ad h. I. conjieit, tubrulortt dictoi,
qui adificia lubruerent live IncendiO labefactata
aive alia de eauia diruenda.
SUUHOTUS vel surrutui, a, urn, particlp. f.
SUBRUO.
SOBSALSOS, a, urn, adject, aai'u taporem oon-
Dibll refereni, talmattro, ufaXftupoj. Plin. 21.
Iliil. not. 29. 103. (175). Subsaita guitaoti her-
ia. Cell. 5. 12. Dare potui tapidam aquam mb-
■aliam.
SUBSALTO, ai, Svi, are, n. 1. aliqnantum
aalto. Pulgal. inlerpr. Ital. Joel 1. 17. Sub-
iMtaverunt vitull lo prasapibus luii. Adde Ra-
ft n. ex Euseb. Hist. Seel. 7. 28.
SUBSANltlM. V. SOBSANNIUM.
SUBSANNANS, antit, particlp. V. St'BSANNO.
SUBSANNATlO, Snlf, f. 3. (lubiaono) actus
anbianaandi live irrldendl. Fulgat. inlerpr. Pi.
31. IS. Subienaareruot me lubsannatlone. Adde
eumd. Job 31. 7. Glott. Labb. Subunnatio,
/xoKTi>piaofio'{. — lo plur. nam. fulgai. in-
terpr. Eccli. 34. 21.
SUBSANNATOR, OrU, m. 3. (tabsanoo) qui
tubjanntt, irrieor, jzuxdj. Vulgal. inlerpr. Eccli.
33. 6. Bquui emiisariut, lie et amicui lubsau-
nator, tub omnI lupra sedente binnit. Adde Au-
guslin. Serm. 5. n. 3. ed. Mai.
SUBSANNATORfOS, a, am, adject, (mbtanno)
irrisoriui. Hieronym. in Job 15.
SUBSANNATUS, a, urn, part. V. StIBSANNO.
SUBSANNlUM, II, n. 2. Alii leg. subsanium,
•implici n; ted prior lectio vldetur praferenda.
— Subsaonium eit capia navli, cattero. Auct.
Jiitt. Apotlon. reg. 38. exlr. et in Act. S. Fe-
lic. ep. p. 682. Mign. In lubitnnio ditIi.
SUBSANNO, ai, Hvi, Stum, are, a. 1. (lub et
aanna) fart. Subsannant et Subsannalus. —
Subsanno ell lanoa irrideo, ■(jXeua'Jto, expvxxr]-
pt£to (It. beffegqiare, dileggiare; Fr. te moquer
lie, tourner en derision; (lisp, mofar, burlar-
te; Germ, mil tpoltitchen Gebehrden verhoh-
nen; Angl. lo laugh to tcorn, mock). Occurrit —
a) Cum Accusalivo. Tfrtult. advert. Jud. 11. ante
med. Ecce ipii quaii mbiaonantei. Hieronym.
Ep. 40. n. 2. Quadranle Indignam eloquentiam
Dare subsanno: quid ad te, quid diiertut es?
V. HANNA. Kemesian. fragm. de aucup. 8. el
Tauca tubsannat voce inagistri Comilium. *''ul-
gal. inlerpr. Pt. 2. 4. Qui habitat in calii, Ir-
ridebit eoi et Dominui lubsannabit eoi. Adde
Pt. 34. 18. et V. SUBSANNATlO. Commodian.
38. 6. In illam uperji posuil, quam vol lubsan-
nali rejicilii. Adde Hieronym. advert. Jovinian.
2. § 2K. — b) i.um Dalire. Schol. ins. ad Ju-
venal. 10. P9. ei Glass, ftov. Cat. p. 67. De-
mocritus mUsanoabat bominum faluitali.
SUIISAXANftUS et
SUUSAXANUS, a, urn, adject, {tub el tarnm)
qui nib iaio est. Iliac oomen habuit Bona dea,
Cnjui cedes lub iaio entrucla erat, ut Ovid, ti-
goifieat 6. Fait. 149. Curios, et JVotit. Urb. p.
SO. el 21. Pr. JEdet Boas dea; Subiaxanea. —
Ponitur Bonas dea Subiaiaoa) eedei • P. Vict.
In Reg. XII. urbii Romas.
SUBsCaLAius, e, adject, qui tub icalic eit.
Jnscript. apud Orell. Coll. Inter. Lai, n. 4331.
— 550 —
IK KM PRASDtlt 1NJVLA IIRTORIAKA BOL~0 (JO. ID-
sulam Sertorianatn TOlo) bsik atr. 6rRiAciTi5
TltilAS MKAI CIRACVLA It. VI. TABKRNAS N. It, «T
RtPOMOM svaiaCAURK (ric). Ita legilur in lapide
pro repositionem tubtcalarem. h. e. tin ripi-
liiglio totto la tcala, un toltotcala. — llinc
Subtealaria, ittm, n. plur. 3. absolute, Substan-
tlvoruni more, loea nib scalii posita. Inseript.,
quia pertinet ad a. C. C. 754. apud Henzen n.
7368. NEfOI DSC PAVIMEKTVM IN OSITARtO 8T IVB-
SCALARIA D. S. P. D. O. CAISABI L. PATLLO COl.
SUBSCALPESS, entit, par'.ieip. V. voc. leq.
SUBSGALPO, h, ere, a. 3. Pari. Sufcscalpenj.
— Subicalpo eit aubter icalpendo pruritum ei-
cito, graltare, lolleticare. Capell. 1. p. 4. Ve-
nal prurilui lubicslpentem circa ima corporis
Piycbel appoiuerat roluptatem.
8DB3C1NDO, it, ere, a. 3. aliquantum icinde-
re. Plin. Paler. 3. 30. Splcam alii maodatam
•ubiclndei at balsamo tnlinetam Injiciei.
SUBSCRIBENDArIUS, «,m.2. (lubscribo) qui
tubicribit: voi cadontli Latlnitalit, qua reapondel
forlaise t» a iubJcrt'pti'oni5u!. V. SUBSCRI-
PTIO. Eit'autem nomen officii, de quo aliquo-
tiei mentio (It in Cod. Theod., ut 7. 4. 1. et
8. 4. 8. Erat'autem minister comitii iea ducis
rei mililarii, limllii actuario, ted majoria tamen
dignitatis.
SO'BSClllBRNS, entii, particlp. V. toc. leq.
SDBSCIllBO, icrlbii. lerlpsi, icrlptum, scribe-
re, a. 3. Part. Su6»cr»'6eni I. 2. ; Subscriplus
I. 1. el 2.; 5u6«cn'pfurue et Jfui>scrs"6e7idui I. 1.
— Subieribo eit cub aliqua re icribo, adicribo,
uiroypapto (It. tcrivere solto ; Fr. eVsre deisom,
e'ers're au bat; Hisp. escribir abaxo, tutcribir;
Germ, unten hinsAreiben, darunter tchreiben;
Angl. lo write under or below). Diurpatur
absolute aul laspe cum Ace. vel Bat., lequente et-
iam aliquando particula relativa vel inflniio.
I.) Propria. *f 1. Generatim. Cic. 2. Invent.
19.58. Subscribers cauiam pnrricidii. Balb. ad
Cic. pott ep. 13. (. 9. ad All. Cesar oobn lit-
teras perbravei miiit, quarum eiempium sub-
icripsi. Borat. 3. Od. 24. 28. Si quaere!, pater
urbium Subscribi statuii. cfie »ia posta V iscri-
zione. Adde Ovid. 9. j»et. 562. Colum. 5. /?. R.
6. Seminaria ulmorum parentur ea ratione, quaro
deincepi subscrlpsimui. Callislrat. Dig. 35. 1.
80. sui /in. et Julian. 34. 3. ii. Subscribers
rallones. Jtlodes'.in. ibid. 29. 2. 50. Pott subscri-
ptam epistolam. Martian, ibid, 7. 6. Codicillos
non alias valere, quam sua manu signaloi el lub-
icriptoi. Martian, ibid. 20. 6. 8. ad fin. Si lub-
icripseril in tabulii emptionis, coacessisse vida-
tur. Macer ibid. 48. 2. 8. Qui duo Judicla ad-
veriui duos reoi lubscripta babel, 'frebon. ad
Cic. 12. Fam. 16. a med. Coocinnavi tibi mu-
nusculum ei inslitulo meo el tibi infra subscri-
pii. Vlp. Dig. 2. 13. 6. Si plures tulores tuteram
limul adminislraveriot, aut omaei edere debent
aut eerie uniui edition i subacribere. Sccevola ibid.
40. 7. 40. circa med. Quum testator Don potueril
ralionibui suhicribere, teitamer.to tamen subscri-
pserit. Marin. Pap. dipt. n. 74. col. 5. Hoc testa-
meolum scribendum dictavi, propria manu lub-
■cripttirui cum teslibus conrogatls numero com-
pelenti. — Cum Infinilo. C«c. 6'iuent. 36. a med.
Slatuil inauralii, quas posuit ad Iuturnn, iub-
Ecripiil, reges ab ia in gratiam esse reductoi. —
Subscripta, absolute, eit coostiiulio rel lei lub-
scriptione prrncipil munila. Cod. Hermog. f3.
I. et Justinian. 8. 8. 3. *J 2. Speciati ifi fre-
quent eil ejus uiui ia judiciis. Nam qui reum
aliquem deferebal et aecusare parabat, iioq ante
admitlebalur, quam ejui, cut litem intendebat,
nomen in libelio pericripsiisel et prsterea ad-
icripsiisel suum: qua re subjiciebal se eidero p<£-
na, ii crimen n'on probassel. V. Voc. seq. — Si-
militer advocali el palroni, paratos le ad eam-
dem accusationem profeni operamque loam pri-
mario accusatorl pollicili, nomina lua eidem li-
belio subjiciebant: unde et tubicriplorei dicli.
Ptaut. Pan. 3. 6. 5. Crai lubicribam boraini di-
cam. n. *. icrlbam, iniendam. Cic. 3. ad Q. fr.
3. circa med. G&biaium de amblia reum fecit
SUBSCRIPTIO
P. Snlla, lubscrtbeote privigno Memmio, fratr
C«cilio. Sullas Blio. Id. 2. Invent. 19. 69, Quum
v«neficll nomen eiset delatum et parrieidii causa
lubscripta -; quoniam id cause mbicriptum asset.
.Vepoi Att. 6. Neminem neque »uo nomine, noque
subicribeni aeeusavit. fetlej. 2. 89. ad fin. Capiio
Agrippn lubscriptit In C. Cauiam. Plin. 5. Ep.
1 . circa med. Post boe Ilia cum ceterii tabscri-
piit ceotumrirals judicium, meeam non tubseri-
pslt. h. e. titnm iatendlt ceterii, mlbi non in-
tendit. Vlp: Dig. 47.2.92. et ibid. 1. 3. 9ub-
icribere in Crimea. SctEvola ibid. 48. 10. 24. In
crlmine. Hiae icite 7*ac. Agric. 45. Pracipaa sub
Domitiano miseriarum pars erat, videre et aspici,
quum luspirin nostra lubicriberentur. h. e. ac-
ctnarentur. Dalatorei enim, libelio dato subscri-
ptoque mo nomine, etlara suipiria deferebant.
V. Senec. 3. Benef. 26. et ^piil. De Mag. inil.
— Cum part, ralat. Cic. Cluent. 47. c-rca med.
In L. Popillium, qui Oppianicum condemoarat,
lubscripslt L. Gellius, quod is pecuniam accepis-
tet, quo innocentem condemnaret. .^ 3. Item
simplicitei' adootare,pencribere. Cic. 5. f«rr. 51.
120. Lege Hieronica numerus aratorum quotan-
nis apud magiitralus lubscribilur. si fa noladel
numero degli aralori. et Quinlil. 12. 8. circa
med. Nee lanta lit acturo memorial flducla, ut
tubscribere audita plgeal. — Censorei lubscri-
bere dicebantur, quum aliquem propter delieluru
nota inurebanl: quia ejus nota causam in labuiis
pencribeb&nt. Cic. Cluent. 42. 119. Video, a-
nimadvartiise censores in judices quosdam llllus
consilil Juoiani, quum islam ipsam cautam iub«
scriberent. el ibid. 44. 123. Ac primu.n Iliad, ila-
tuamui, utrum quia ceniores lubscripserint, ita
sit; an, quia ita fuerit, illi subscripierint. et ibid.
45. 127. Nam hac, qua d! Judicio corruplo iub-
tcripterint, quil est, qui ab lllil tatii cognita arbi-
trelur? -Sub imperaloribus tubscribere in Bne
epiitolarum ei rescriptorum erat, non nudum
nomen adscribere imperalorii aut ofGciayi (hoa
enim potius subnotare dicitur), «ed Verba aliquot
chirograpbo principis aut pfCcialis subjlcere, qui-
bus vel eiprimeretur illud ipsum, quod libelio
petebatur, ill in Inseript. apud Gruier. 607. l.J
vel vota et bona verba ad eos, ad quos littera
mittebanlur. Lamprid. Commod- 13. Ipse Corn-
modus in subscribendo tardus et negl'meni, ita
ut libellis una forma multis subscribers, in epl-
stolis autem pluriinis, Vale, tanlum scriberet. 5«e-
tonii quoque illud buc pertioel, Tib. 32. Quum
Rhodiorum magistralas, quod lilteras publicas
sine subscriptione ad se dederanl, ne verbo qui-
dem iosectatui ac tanlummodo jussos tubscri-
bere ramiiit. Cic. 1. Divinat. 1 6. 29. Censor
C. Atejuin eraeulitum auipida subscripserit. V.
voc. tequenl. ^ 4. tubscribere pro clam et
occultr scribare, videlur usurpari a 5ueton. 4fuj.
27. Pioarium equitem B., quum, conlionante le
apud inilitea, tubscribere qusdam anitnadve'-lis-
set, curiosum ac speculatorem ralus, coram con-
fodi imperavit.
II.) Translate. «f I. Eit adstipulari, assentirfr,
favere, ratum habere, conflrmare, app*ovare, fa-
vorire, cvnfcrmare. Ovid. 1 . Trist. 2. 3. Neve,
precor, tnagai tubscribite C^iarii ira. Cels. 3.
4. Ullerioribus diebus cubanth etiam luiuria lub-
icripsit; priinis vero lortoris vieem eibibuit. Co-
fum. t. R. fl. 2. Si forluna volo subscripserit.
Trajan, ad Piin. 10. Ep. 96^Tuo desiderio iub-
icripsi. Phcedr. 3. 10. Subscriber gratia aut
odio. Vol. Max. H. 7. n. 4. Subscribers araoribus
alicujus. Manil. 2, 551. 6ed totidem bellum sub-
scribitur astris. h. e. firmatur astrorum influiu.
et ibid. 834. Utcumque admiitis eubscribant vl-
ribus 84tra. *J 2. Subscriberc aliquid alieui,
apud reriali". firg. velund. 1U., est permiltere,
coocedere, assignare. Adde Idolol. 13. et Anim.
40.
SUBSCRIP TlO (suicriplio), unit, f. 3. (subicrl-
boj actus mbscribeQdi el etiam illud Ipsum, quod
lubicribitar. ^ I. Slricto seaiu. — 1.°) Ge-
neratim. Cic. 6. Att. 2. a med. Quum in lar-
ma inauratarum oqueitrlam animadverlisiem m
Serapionls lubicriptione Africani imagiaem, er-
SUBSCRIPT. VUS
ratuo fabrlle palavl. Calliilral. Dig. 43. 10.
15. SI testator speeiallter subscriptions sua ds-
daraveril, diclasse «le. h. e. tubilgnaliona. Adde
Paxil, ibid, 14. Apul. De Stag, a med. Kilns toe
ina aubterlptlo (epiifote) ? — 2.°) Speciallm. —
o) la re foreotl est adicriptlo nominli aui facta
ab eo, qui allerum eat accutiturui (qua el in-
tcriptio dicllur): Item ab lit, qol aceusataro te
edjutorei prsebsot, at la SDBSCRIBO dictum
eat; nnde et pro accusations ponitur. Ulp. Dig.
48. 3. 7. SI col Crimea objlciatur, praeedere
debet la crimen subteriptlo, qua rea ad id In-
vent* eat, oe facile quia prositiat ad seeusatio-
nam, qoum tclat inultam aibi non futuram. Cic.
JDioin. Ferr, 15. ad fin. Ex lllo grege roora-
torum, qai lubserlptionem tibl poituiarant. Se-
neca 3. Benef. 26. in fin. Quam Maro eonvirai
teataretur at Jam lobicriptionem componeret.
Quir.til. Declam. 15. 8. Kumqald Inique, judl-
ees, la taati teelerli aubicriptiona deposeo, nt
etc? Gell. 2. 4. Quam de conitilueado accoiatore
qusritur, caloam potiiiimum ex dnobut plurl-
fcuave accuaatio inbserlptioque In reum permit-
tatar etc. @uinfil, Declam. 319. Ot aequatar
adulteril pcanam alia aubaerlptio, alii Judical et
alls aortillonli fort una, Seneca Apocoloc ai
fin. Poatulat nomen ejua reclpi : edit subaeriptio-
nem : Occiioa lenatorei XXI., equltea B. CCCXV.
etc. Ei boo loeo colllglmui, In bujuimodl lub-
icriptlonibai non aolam nomea rei, qui eeca-
landui asset, aed etiam eaoaaa, propter quae ae-
coiarl deberet, peracriptaa fuisse. — b) Sub-
scripts centoria eat adscripts aobjectio causa,
propter quam eemorei in aliquem animadverte-
runt, at similiter in race praced. expoioimui.
Cie. Cluent. 42., 43. et 44. — c) Item quod
a prineipe ant ab ejua official! Htteria aut II-
Bello obialo eubjlcltur, ot dhlmai in voee prse-
ced. Ulp. Dig. 1. 4. 1 . Quodcamque imperator
per epittolam et aubseriptlonem statu! t, legem
esse constat. Adde ibid. 48. 10. 29. et Cod. 1.
23. 8. — d) Hinc acceptor a lubieripttonibui,
qui, ut videtur, acciplebat libelioi priocipl obla-
tos, quibua aubscriberet. Inscript. apud IFH-
mans n. 384. % 2. Laliore seam eat simplex
adnotatlo, perscriptio. Cic. 5. Ferr. 47. extr. In
agro Leootino Jugerum aubaerlptio ac profeaaio
non eat plua XXX. milium, la -nata, il cataitico.
SUBSCBIPTlVUS, a, nm, adject, (aubscribo)
ad aubacriptionem pertinena. fiocth. in Porphyr.
dial. 1, p. 14. Bornm ergo, qaoa Gracl uiro-
•ypct'pou; \dyauff dicunt, Lutlui aubteriptiraa ra-
lionea ■ dicere postunt, reddemns. Subscrlptlva
a atom ratloaea aunt demonstrative et quodammo-
do inslgnitlva proprietatis illius rei, qua quum
ipsa geoeralissima sit, et genua ejua nullum re-
periri posiit, earn tamen deQnire neeesie eat.
SUBSCRIPTOB, Sria, m. 3. (tubseribo) qui sub-
scribit: et apcciatim qui alter! quempiam aceu-
•are parato soclum se atque adjulorem profits-
tor, at In SUBSCBIBO dictum eat.
h) Proprie et speciatim. Cte. Divin. in Q.
Cmcil. 15. 47. Teoit paratui cum subscrlptoribus
exercltatia et disertis. Ubi A icon. Subscrlptorea dl-
coutur, qui adjuvars accuaatorem caualdici aoient.
Id. Dam. 19. 49. Ill* noTltiut Ligur, venalii ad-
soriptor et eubsoriptor tuus. Id. 3. ad Q. fr. 4.
init. Gabinius absolutus est. Omolno nihil accu-
satore I.eutulo anbtcriptoribuaque ejua iofantlus.
Casl. ad Cic 8. Fam. 8. Sine alio sabscriptore
dencendlt et Tueciam reum fecit.
II.) Translate est fautor, approbator. Gell. 5.
21. Vellm doceas not, cur pluria non Latins,
sti Barbara dlxeriot M. Cato, Q. Claudius, Va-
lerius Aulias, L. £llua, P. Nigldlus, M. Varro,
qaoa aubtcrlplore* approbatoretque buju* verb!
habemut. Id. 19. 6. a meal. Non ut hujus sentea-
tie legisque fundua aubicrlptorqoe Gerem, led etc.
8TJBSCRlPTrj8,a, am, particip. f.SDBSCRIBO.
SDBSCBOpOSL'S, a, um, adject, aliquantlsper
scrupoaua vei acrupuloius. Ammian. 31. 18. ab
init. Btamlnator merltorum noanamquam tub-
wrupotut, palaiinu dig-nllatss relut ex quodam
ttlbueos perpendieulo. AUI leg. scrupulosus, till
«. bicrupuloiiu.
— 55i —
SOBSCBOpOlOSOS. y. tuc praeced.
81'BSCODlNES. V. voe. seq. init.
SUBSCUS, scadls, f. 3. (sub et cudo) In plur.
num. subtcudinei pro tubictMSes dixit Augattin.
15. Civ. D. 27., cujut verba V. In EPIGBUS.
— Subicus est tabella lignea Tel alius materia:,
olrloque In modum caudse hirundials aucc'.sa,
quae immittitur, at trabet aliire commiitat, tpran-
ga, coda di rondine. Fetltis p. 306. 31. iefuW.
Subscudea appellanlur cuneatas labells, qulbus
tabula Inter te eonBguntur, quia quo ss Immit-
tontar, tuecuditur. Pacuviut la Niptris: Nee uila
tubseua eohlbet compagsm alvel. Plautua in A-
ttraba: Terebratnt multum sit et subscudes ad-
dite. Adde Arnob. 6. 16. — Differ! a securlcu-
la; quia bssc ex nna tantum parte in modum
parVEs tecurls sea hlrundioios cauds formatur
et immittitur: aubscut vero ex atraque parte earn
figuram habet et utrinqne compingitur; hojui-
modi est ferrum lllod, qnod, in molendini supe-
rlorem molam immltsura, earn sustiaet et ver-
sa!, quod proinde a fttruv. 10. 10. aubscut fer-
rea appellatur. Id. 4. 7. Eas trabet lla sint com-
pacts tubseudibus et tecuricuila, ut eompactura
duorum cufrltorum babaat laiationem. Cato R.
B. 1«. tub fin. Orbem olearitrm facito : subscu-
dss iiigaeat adltrdUo: eas ubi confiierit, Claris
cornels oeeludlto. — CI. Guglielmotli (in op. Di
due navi Rom. etc. $ XV.) demonstrat, tu5«eu-
dtm, Hal. faroone, fuisse apud Graces idem quod
taoyatt-qo.
SUBSECIV0M, I, n. 3. F. toe. seq. In fin.
SDBSEClVDS vel subtlciTot (supslciTus) el
Subcislvus vel sueclsivus, a, am, adject. — Scri-
bltur bac dupllel forma, prout derivstur a sub
et itco, vei a tub et ccedo; aed quum veri si-
mllior tit notatio priov a sico pro teco: Ha
probability videtur tcriptio tubticivut vel >ub-
tecivut. — Subsicivui, ut monet Lachmann.
ad iMcret, p. 16., veteribua magis piacuit, quam
lubteei'vui. Hanc tamen icribendi formats confir-
mat Inter. In Bullett. delV Istit. Archeol. a.
1883. p. 29. (fFUmam n. 190.); illam Tabula
aenea apud Gruter. 1081. 2. tempore Domltlani
scripts, ubi subticiva legitur. Adde Leg. Agr.
In Corp. Inter. Lai, 1. 200. I. 66., ubi sup-
ticivut scriptum est. Contra Gruler. ad Cic. 2.
Oral. 89. a mtd. legit subcistutf pro tubtecivit
ax MSS. Cf. Goerens In Cic. 1. Legg. 13. p.
15. et Ellendt In eumd. 2. Oral. 69. not. crit.
v: i. p. 433. et alibi. — Sabaeclvus eat qui
subteeatur aeu succlditur.
I.) Proprie. *f 1 . In re agrarla. Gromal. vel.
p. 6. Lachm.-Rud, Subiicivum est quod a subr
secants linea nomen acceplt. subticivorum ge-
nera sunt duo : unum, quod in extremis adsigna-
torum agrorum Bnibus centurta expterl non po-
tuit. aliut genus subsicivorum, quod in mediia
adsignationibus et integrli centuriia interveuit ;
quidquid enim Inter ou llmites [minas] quam
Intra elusum est, si fuerit adsignatum, in bac
rsmanet appellatione ideo quod is modus, qui as-
signation! supereat, Ilaea claudatur et s>ibsece-
tur. Nam et reliquarum menaurarum actu quid-
quid inter cormalem Uneam et eitremitatem In-
terest, aubsielrum appellamus. V. etlam in fin. el
ibid. p. 246. 27. Subsiclrua ager. Adde p. 295.
14. et alibi saps, et p. 157. 19. Subslcivus Du-
minum modus, et p. 366. 3. fossa, et p. 398. 4.
Iocs. ^ 2. Os tempore, et tubsecivum lempui
est, quod velutl subteeatur et detrabitur a grarlo-
ribus et ordinariis negotlis et occupationibus, et
in alias res obiter st quasi furtim impsnditur: st
tubicciva opera, qua tali tempore impenditur.
GelU 18. 10. a med. Quantum temporls habul tub-
alelfi, medieina quoque libros attigi. Plin. prcef.
'Hist, not, circa med. Succitirlt icmporlbus Ista
euramu, Idest nocturnix, ne quid, vestrls potetb
cestatum boTta. Cic. 2. Oral. 89. a med. Qua ego
tero, qua curslm arripnl, qua sabseclris operta,
at ajunt; late a pnero, summo studio, summb
doctoribos. Seneca Ep. 53. a cud. Bxsrcat phi-
losopbla regoum sunn; dat tempos, noa acel-
pit: non eat res rooseclTa, ordinaria est. ft. e.
non est oblttt et qwud all ad agenda traclsada, I
SUBSBLLIAR1UM
sed primls et ordinariis curli et terlo. Plin.
3. Ep. 15. Rogas, ot allquld subsesivi temporii
studlit meis subtrabam, Impertiam lull, retidui
di tempo, et Cic. 1. Legg. 3. a med. Subsleira
quadam tempora iaeurrunt, qua ego perlre non
patior, ut si qui diss ad rusticaodum dati sint,
ad eorum numerum accommodantur, quss seri»
bimns.
II.) Translats. <f 1. Generatlm. ^rnob. 5.
p. 179. Qui deci generis asteverat fuisse terreni,
quamvis eos privet subiimitate calitum, tabaiclvli
tamen accumulat laudibus. h. e. similibus laudum
divinarum ejusdemqus generis, ao vslntl inds
aumptis et quail retectlt. *f 3. Speelatlm po-
nitur interdum tubticivut pro Interropto et ma-
tationl obnoxlo. Apul. de dto Socrat. Quum vl-
vacitas iliie sterna et indefecta elt, hie caduca
et subciaiva. •! 3. Item pro eo, quod reliquam
est, quod supereit, rcslante, retiduo. Apul, 11.
Mel. Quod tubcisirum, quamvis iterate jam tra-
ditioni remansitiet. Id. 3. ibid. Ssd una tantum
subciaiva solicitude nobis rellcta est. Adde 8.
ibid. — Apud eumd. De Mag, Gracia tubteciva
eat, qua magna et major apud Cic 2. Oral, 37.
at Liv. 3t. 7. dieitur: cui opponitur germana
apud Plata. Rud. 3. 4. 82. — HIno
Sabseeivum, i, n. 2. absolute, aubstantlvorum
mora, id, quod subaecalnr aeu subclditur. 5T '•
Subseciva, Inqntt uet. ^uct. De limit, apod Goet.
p. 293., aunt proprie, qua sntor de materia prss-
cideus, quasi mpervscua abjlcit: Inde tubtecM
agri, quos In pertica diviaos rocusant quasi ale-
riles aut paluatrea. <| 2. Hine In re agrarla,
ut id. ibid, docet, tubteciva dicuntur partea, qua
in divltura egrl non efficlunt centurlam, idest
jugera ducenta. Quars generatlm subseciva di-
cuntur portluncula agrorum, qua velut reliqnia
in dividendo tuperfuaruat. P"arro 1. R. R. 10.
Ab hoc priacipio mentorea noonumquam diount
in subiicivum esse unciam agr! aut isxtantem
aut quid aliud, quum ad jugerum pervenerunt.
Sueion. Domit. 9. tub fin. Subseciva, qua di-
vitii pet vetsranos agtii csrptlm inperfuerunt,
veteribai poiseitoribus at asueapla concessit, (Quoi
tettatur Sicul Place, p. 24. et 68. Goes.) Adde
GromaU vet. p. 6. 4. et teqq., 7. 1. 8., 8. 15.,
9. 9., 20. 3. 6., 21; 6., 22. 2. ete, T. Guarini,
lllustr, delta campagna Taurac p. 104.
SUBSECO, tecai, iScQi, seclum, sScare, a. f.
Part, Subsectui. — Subieco en subtui ssu la
ima parte aeco, abseindo, daseco. Farro I. B.
R. 50. Pales secundum terrain lueciduot atra-
mentum et manrpolum, at quemqus nsfctaeoe-
runt, ponunt in terra, et 49. Itsrba aubsecarl
faTclbut debet. Id. ibid. 23. Quadam legumlna
serunda non tarn propter pratentsm fructum,
quam la annum prospiclenlem: quod lbi lubte-
cta el relicta terrain faciant mellurem. Coiumv
2, R. R. 9. Quadam subterraoea peiles adultai
segetes radicibua subsectls necant. Adda i*aIfaoT.
Iti. R. R. 3. Ovid. lb. 275. Sic aliquli tua mem*
bra secet, Saturnui ut lllas Subsscult partes, and*
creatui erat.. Id. 4. Fait. 438. Ilia papavereaa
aubsecat nngue comas. Id. 8. Fait. 230. Noa
ungues ferro subsecuisse licet.
STJBSECTC9, e, am, particip. F. too. gra-
ced.
SUBSfiCONDARlCS, a, um, adject. wtoSiutl*
paToj. Gell. pro?/*, tuo fin. Quantum vita mihl
deincepi erlt quantumque a tuenda re famlllarl
dabitur otium : ea omnia subticiva et subseeun-
daria tempora ad colligendai bujuicemodl memo-
riarom disceptatluneuias conferam. TJbl Grono-
uius: Suspicarl possls posterius tub imprudentta
librarll repetituin, quum seripslsset Aucior iub«
liciva et secundaria.
SOBSECpTlO vel lubtequuilo, Soil, f. 3. (aub-
sequor) id, quod subisquitur, seguito. Cattioi.
8. Farxar. 14. Talii subtecolio eredltur, quale)
primodlum veniiie lentitui.
SCBSSC0TTJ9 vei faJbequulo*, t, am, putt-
eip. F. SOBSEQOOB.
SUBSfiLlABlUM et
SL'BSELLARlUM. F. nt. UO..
SCBSKLlJAalDM, Q, a. 3. (sabuniam) Sub-
SUBSELLIUW
seliartom till, tlli labiellariam leg. in Inter,
inff a odiat. ,- sed prior leetio praferenda rldetur,
quamrli forteue ex arrore ilmplex < pro duplicl
jioeitiim lit : eeterom apud Baehrent. Proleg. ad
Catnll. p. LX. (Catull. 39. 3.) eil tubtelium pro
lubi-eliium. — Subielltarlum eit locus In tbea-
tro, in quo magittratuum lubiellla eollocabantur.
Intcript. tpud Marin, p. 537. {Corp. Inter.
Bat. 1. 1341.) i. atiiti m. f. canto dvomvir
iivmo. cynua tabvlarivm icabnabivm ivbiima-
niVM (tie) toco pritato di iva hctnia e. c.
v. r. (ft. e. eirlbui Casiro Noranii fsciunda) cob-
nATIT rOBTICTl CBKACVXA IX StCVB IOBTM D1CRITO
DB BVA rBCTHIA, C. C. B. JAC1VNDA COSRAV1T IBIMO.
VBOBAVIT.
SUBSBLLlCM, li, n. 2. Subttlium, nnico I, Y.
Iti voe. prase. ; pro goo el tupitlium legitur in
Codd. Plant. — Bit • tub at ttlla, at doeet Varro
5. L. L. 128. Hill. Ul aubiipere, quod non
plane wpli, ale quod non plane arai aelia, eub-
acllium dictum: ubi In ejmroodl duo, biialiium
tliclum. — Subiellium eat eedea, icamnum, i8pa,
£ t'Sisov (It. tedia, tcdile, panca o banco, ttggio ;
t'r. banc pen ileve, litge, tabouret ; Hitp. ban-
co, tilla; Germ.' e. nitdrige Bank; Angl. a
bench, ttat). Differ! tubtelUum * ttlla, quit
non babebat Integra aelia forraam, at ex Far-
rone toe. eit. ipparet : eonatat enim, aabieiliam
fuiiie parram eeamnum qoattuor luffultum pe-
dibui reetla at line reelinatorlo, quale rider*
rat quaiiorura apod Mortll. Jfumiim. fam. Bom.
in nummii G. Calpurnia. tab. 3. n. VI., adllium
fileb. In G. Crltonla. trlbunorura pleb. In G. Ca-
ninia; de quibua ednauie JBchhtl. D. JF.. F. T.
5. p. 317. Onde A icon, in Divin. Ftrr. 15.
Subialtia aunt tribunorum, trlumvlrorum, qua-
elorum et buluetnodl minor* Judicla exercen-
tiiim, qui non in aellia curullbui neo in trlbu-
nalibua, led In aubielllia conaldebant. Suelon.
Claud. 93. De majors negotio ecturne In curia,
rnediua inter coneulum aallae tribunicio anbielllo
cedebat.
I.) Propria, f I. Generatim, Plaut. Stick. 1,
Q. 38. Non aedeo ialie; rei aedete: ego eedero In
lubielllo. Id. ibid. 6. 4. 81. Potiua in eubielllo
Cjoiee aecipiemur, qnam in lectia. Celt. 7. 25.
n. 1. Homo reiupinua aapar aubiellium eat la-
ctam eit eollccandua. Part. 1, 82. ProMulu* ex-
eullat Ubi per lubsallia UtIi. Inter, apud fFil-
mant n. 3879. Subaellta marmorea. — Subttllii
imi vlr , quemadmodum mlnorei magistrates
aubiellio ledere aolebant, dlcitur it, qui ao ute-
b&tur. Plant. Stick. 3. 8. 33. Seii to, me dudatn
•tie Imi lubieliii Tirum. ft. e. qui non In leeto
tricUoiarl led in aubiellio prope Ipium lectam
etdet. Id. Capt. 3. 1. II. Nil moranlur jam La-
conai, imi lubieliii Tiro*. ^ 3. Speciatlm dieitur
de aadibui ian pulpitis In thaatro, in quibna ipe-
clatorei ledere cooioaTarant, Plaut. Ampk. prol.
65. In lubiellla eant per totam caream. Adda
eumd. Pmn. prol. 5. at Cic fragm. pro C.
Cornel, apud A icon. p. m. 133. 5ueton. Aug.
44. CI quoiiea quid ipectaodi niquam pnblice
tderalur, primui mbielliorum ordo recarat ee-
natoribui. *J 3. Item de ledlboi In Curia, ubi
aenatorea ledebant. Cic. 1. Cat. 7. 16. Quid quod
■b adrenlu luo ilia lubeellla Taeua facta aunt 7
quid quod omnei coniolarei, qui tibl periepe ad
cadem cooititull fuerunl, almol atque aaiediitl,
partem iitam lubielllorom nudam atqn* Inanem
TeliquerunlT Id. Brut. 84. 390. Loeua In aub-
aeliiii occnpetar. Adde eumd. 6. Phil. 7. 18. et
Sutton. Claud. S3, eit. Hlnc Varro Sat. JBtnipp.
60- p. 171. Otht. Sloqaentla in foro at apud lub-
aelila: illentium Tsro non in conTlrio Md in ca-
biculo cue debet, ft. «. in Curie. *J 4. Item de
sedibui Judicum ac praiertim eorum Jndleum,
qui pubilcli Judlciii dlieeptaodia operant detent.
Cic. Fatin. 14. a med. Quaro ex t(, nam qali
TBai poll Drbem eondllam In tribunal aol qua-
iltoris aiceuderit enmqoa Tl deturbarit, inbiellla
diuiparit etc Obi Bud. Hoc In loco tribunal Ci-
cero pratori aaigneTit, qui Judieiia pabilcli prat-
•rat et quaiitor Toeabator, aubiellia Tiro Judl-
cU>ai> gal teoi Hataaiiii mh iabeiiarlbui Jadica- 1
— 552 —
bant. Id. Clutnt. 31. 93. Aeemabat trlbunuc pie-
bli idem la contionibui. Idem ad lubiellla. et ibid
40. tit. Bern ab lubiellili la Roitra daiulit. «J 5.
Item de tedibut, in qutbut sedebant rei, aeeuii-
torei at teitei. Cic. Rote. Am. 6. a med. Quo-
ram alteram ledere in aecuielorum lubtcllili vi-
deo. — Subiellia in jadicili, rebui prohtii, In
ararlo lerrabanlur; rebai rero redeuntibui, ad
forum Iraaifarabanlur gratuitoque prabebanlur.
Sutton. Claud. 17. Item (cautum) ut lltlgaio-
res pro patrociniii certam Juilamqae mercedem.
pro inbiellili nallem omnioo darent, prabente
era.-io gratulta, atque reram actu ab ararlo ad
forum ae raclperatorei treniferrentur. V. Jfadvig
ad ft- i. 46. Bliam pro lolio, tbrooo, apud
Coripp. 3. Ot laud. Jutlin. 301. f 7, Pu-
blieut a tubtelliii, ier*ui Tel llbertui, col de-
maodata erat eura aubaelliorum eorumqae diitri-
butio. Imeript. apud Benitn n. 6554. Tl.
OLAVDIO MBMrTHOWOO OBTLTBOBIABO FTBMC. A
IVBIBL. TBIBTBOBTM.
II.) Translate. *| 1. £ubie(fia interdum po-
nuntur pro ipili bominibui, qui in lubiellili le-
dent. Martial. 1. 37. Seitillaoe, bibii, quaotum
lubiellla quiaque. % 3. Item pro pabilcli ]a-
dleiii. Cic. 1. Oral. 8. a med. Age rero, ne
temper forum, aubiellia, roitra euriamque me-
diterii. Id- Brut. 84. 389. Grandiorem et plenio-
rem rocem deilderant aubiellia. Id. 3. Fam. 9.
circa mtd. Loagi lubieliii jadleatio. h. t. qua
longa Inquiiitione et a mullio lenatorlbui In cu-
ria tranilgilur. Auton. Griph. 73. Bt quem de
icanii tetrica ad lubiellla traxit Prota Alia, —
Bine homo a tubttlliii, eit peritm in cauiii neg-
otllique foremlbui. Cic. Divin. in Q. Cceeil. 15.
48. — ffabitare in tubtetliit, apud *umd. I.
Oral. 63. 261., eit tape eauiai agere. — A tub-
telliii ad olium ie eonftrre, apud eumd, 9. i-
bid. 33. 143., eit a eauali agendli ceaaare. — Vex-
tatut in ulritqut tubttlliii, apud eumd. 13.
Fam, 10., li dieitur, qui el judex a! patronui
In cauiii prlfatorum full.
SDBSBNTATOR, Oris, m. 3. (sob <t H ntlo vtl
mentor) aueotator, adulator*. Plaut. fragm.
apad Fronton. 3. ad M. Coat, (edeate lleram
A, Jfaio) ep. 13. Qui data ode Srmala ndentem
fefellerlnt, Subdoll lubianUtorei, regl qui loot
proiimi, Qui alitor regl dietia dlcunt, aliter in
anlmo babent,
SDBSBNTlO, lentil, aenil, lantlre, a. 4. tub-
olet mibl, prcienttre, avtr qualcht ttntort. Ttr.
Beaut, 8. 1. 62. elii inbienil Id quoqae, Illoi
Ibl eue et Id agere Inter m clanculum.
SUBSBpABATIO, Snlt, !. 3. lecanda aepara-
tio. Giou. /aid. apud Gaitford. Script, rei metr.
p, 575. Hjpodieitole, lubieparatio.
SDB9BQUBNS, eolil, partlcip. V. 8DBSEQUOR.
SDBSBQUBNTBB, adrerb. (lubiequeni) tabie-
qaendo, luiiecuentement*. Auguttin. Enarr.
in Pi. 87. Praeentor, qui rocem pramittil; aue-
eentor, qui aubieqaenter. Fulgent. 3. ad Sto-
nim. 12. Subiequenter autem etlam, quod Juda*
apoitoln* in epiitola ana poauit, Hnctui Augu-
itinui eipomil. Adde Itid. 7. Orig. 13. 27. —
Mettalcs Corvini auotoritatem, apad quem (Pro-
can. Aug. 83.) bae tos oecurrlt, a Forccllino
adlatam, recentiorei non agnotcunl.
SUB3EQtJlUM, U, n. 3. (inbiequor) id, quod
aubiequitur. Catiiod. in Ft. 9, 5. In tmculum
itBculi. aaenlum fntarum Domini algnlficat re-
gnum : et na poaait aliqua permiillone confuodl,
dictum ait taeuli; Id ail bului, quo nuno uti-
mur, lubiequium.
SUBSEQUO, la, ere. V. too. leq.
SUBSBQUOR, igquerii, laquatui vel aScQIui
tarn, iSqui, dep. 3. Btlara forma actira aubie-
auo, it, Tldetur in on fniiie e< Glosi. fir. Lai.
UapiKSfiat, aabeequo. V. SEQUOR. — Hine tuc-
aaeutiu, aignlficatione paaaiTa, apud Phoc. De
aipir. p, 1729. Puttch. Omnia nomin* Graea,
Inldata ijllab* iff et t llttera itatim inbiacu-
ta, daiia prapoilla proferunlur, at Hlitrio. —
Part. Subtequent II. 1. a al In fin.; Subit-
eulut in omn. fere paragr.; Subiecuturut II. 2,
— Sabitquor eat itatim aut poit tiquor, inie-
SUBSERO
quor , a'pt'copeu (It. leauire o vtnir iietro^ o
dopo ; Fr. tuivre, venir immidi element apret;
Hiip. t'r immediatamtnte dttrat, ttguir ; Germ.
gltich darauf folgen, unmitttlbar nachfolgtn ;
Angl. to follow forttvith, toon).
I.) Propria. — ' a) Cam Ace'iietlro. .PJaut.
AmpH. 9.1.1. Age, 1 tu tecundum. to. uqaor,
•ubtequor ie. Id. Baeeh. 4. 4. 73. Cedo manam
ae lubieqoare propiui me ad forei. Cosi. 4. B.
G. 36. Noitri oeqae ordlnei ierTare neqae ligna
•ubiequi poterant. Ooid. Beroid. 30. 131. Snb-
•equl aliquem furUm. — 6) Abiolute. Plaut.
Moil. 3. 2. 116. Morare hercle quura rerba fa-
cii, lubiequere. Ccei. 3. B. G. It. et 5. ibid.
18. Equltatam pramliit, Labienum cam leglo-
n'rbui lubiequl juitit. Id. ibid. 19. Cniar, equi-
tatu pramluo, tubiequebatur omnlbai coplii. Id.
4. ibid. 35. Hoi item alii ei proilmii narlbut
quum conipeiiuent, . lubieeuli hoitibui appro-
pinquarunt. Adde 5. ibid. 44. Ovid. 3. Met. 17.
Subiequitur preiioque legit reitigla greuu.
II.) Traoilate. % I. Generalim. — a) Cam
AeeuietlTO. Cic. 3. Oral. 59. 220. Omnei aatem
hoi motui lubiequl debet geitai. et mot. Hanoi
minoi arguta, digitii lubiequeni verba, non ex-
lequeni. Id. 3. Fam. 1. a med. Llbertui too*
at mlbl reddidit a ta llttarai plena* et amorii
et officii, mirlBce ipi* iuo lermone aubaaeutui
eit hamanitaiem lltterarum tuaram. ha ttcon*
dato e confer mato. et Partit. 7, a m*d. Qua;
pluritnum Talabunt, il cum oratlonti genere con-
aentieot ejoiqua Tim ac varletatem luDieqnentur.
Liv. 3. 35. Tribuni qaoque ioclinatam ram in
pr«eei tobiecutl, orare dicutorem inalitunt. Plin.
14. JETiat. not. t. 1. (3). 8ubieeuUa non paucti
banc euram ejui. — b) Abaolata. Ovid. 3. Pont.
7. 1. Bite aalutatum Toil ta mea littara primum
etc. Proilma lubtaquilur, quid agaa, audire to-
lupUi. Cat. 1 . B.C. 76. Princepi In bac rerba
jarat ipie. idem juijurandum adigll Afraalum;
•ubiequuntur tribuni militum centurioneique. ft.
a. priorum etempla leeontar. ^ 9. Speclatim
pro COBiequL Tertuli. adoert. Gnotlic 9. Pro-
■peierat enlm et banc vim plerumque In eipu-
gnatlooe nomioio lubieeuturam, at qui ae Cbri-
•tiacnim negaiiet, Ipium quoqua Cbriitum com-
pellerelur blaipbemando negare. f 3. Item
pro poit enequi , eiponere. Auct. JEtn. 319.
qua rei inceadia poicit - ineit, qua eauia illen*
ti, Subieqaer. f 4. Pro limplfci leqal. Paul.
Dig. 42,2. 6. In bit omnlbui lubiequi prstorem
Tolunutem oretionii diri Marci debere. Adde
Pspinian. ibid. 49. 15. 10. txtr. — Hinc Part.
prtos.
Subtequent, entit, murpatar etiam ^ I.
Adjectlie et eit ill, qui tubiequltor, auiieouen-
te- Cic. 2. Nat. D. 30. in fin. Stella wlem turn
antecedent, turn lubiequeni. Plin. 11. Bitt. nat.
29. 35. (101). Subiequenti anno, exitu rerii emit-
tunt etc. — Subtequtntti conjunctions apud
Grammaticoi mot, qua in fine propoiitionli po-
nuntur. Diomed. 1. p. 409. Puttch. ^ 2. Ab-
•oluta, labitaotirorum more, eit qui poit alium
iiquitur, elque praito eit in officio. Inter, apad
Henztn n. 6359. ititibvi CABiarii tbrra. eTB-
ibotbi (lie) mbrabiortm. Adde oliam apud Brut-
SO in Annali dell' I Hit. Arch. a. 1870. p. 173,
8UBSBQU0S (lubneOui), a, um, adjeot. (mb-
•equor) Idem ae lubiequeni. Oroi. 1. 1. Fldam
annunclatiope foturorum et lubiequa probatioaa
feeerunt. Jul. Valtr. rtt gttt. Ales. JK. 2. 21.
in fin. (9. 5. p. 60. a ti. Parit.) Ot lubiicul
matui toi formidine Uberaret.
SUBSBQUOTUS. T. SOBSBCOTDS.
SUBSfialCUS, a, um, adject, qui eiiqnid ae*
rlel eootlnet, di metza itta, mitto di tela, at
Subierioa reitii, qua rei lolam ilamen Tel lolum
■obtamen iiricum babel. Lamprid. Elagab. 36.
Primui Bomanoram boloierica Telle aiai feriar,
quum Jam lubierlea In oiu euenl. Adde Gallit*<
In (piit. apad Trtbell. Claud. 17. at FopCte.
Aurtl. 15.
8DBSBRO, ilrii, tint*, «, 8. doo diTem d-
gnificat, proat deriralar
dj A iero, i«rii, icvi etc. at art in locarn
SUBSERTUS
dcmorluae plant.c aliam tubitltuo, post_ vel sub-
inde sero, plaolo, seminare, plantar:, sKtortJipoj.
I J Proprje. Colwn. i. R. R- 15. Nam p!u-
rimum interest, adhuc nova eonsitione, pedamen
omuo veniri, oec raoi rineam turn mbieri, quum
fructui capieadus est. Ulp. Dig. 7. I. 13. Qui
agrum non proscindit, qui vltes non subserlt.
II.) Translate. Auct. Carm. de Sodom. 102.
iSmula subseritur calign.
B) A tero, ttris, serui etc., aude Part. Sub-
ttrlus: et est subter insero, subnecto, lubjido,
subjungo, sotto inserire, toggiungire.
I.) Propria. Apul. 7. Mel. tub fin. Subsertis
manlbus enoWIt tuam »ibi fascism. Ammian. 20.
3. 8. Luna ooonumquam ferieoti ee lubjerit Unci.
II.) Translate. Id. 16. 7. 4. Rei monolt luper
Bleutberio pauca subserere. Id. 14. 11. 3. Per
arcanoi susurros nutrimanta fictis erlminibut sub-
tesere. — Gum Aec. et Iofioito. Id. 16. 2. 4.
Quum lubiererent quldara, Sllvauum per com-
pendiosas viai - transisse etc.
SUBSERTUS, a, do, particip. V. voc. prtsced.
SUBSERVlO, to, ire, n. 4. Pert. Subservient
II. — Subiervlo ett tub allquo servlo, ioiervio,
lervire, umjp«Te».
I.) Propria. Ifcev. apud Fronton, 2. ad M.
Cess. 13. regam filils Lioguls faveaat atque ad-
nuteot, baut lubierviaot. Of. Ribbeck Com. re-
liq. p. 36. ad. alt. Plaut. Sen. 5. 3. 16. Ita
istsc toleat, qua vlros subtervire Slbl poitulaDt,
dote frets, ferocet. Apul. De dogm. Plat. 1.
Cetera membra ancillarl at subserrire caplti. M.
Cies. apud /Ronton. 4. ad M. Cat. 2. Oraolum
aures tuts vocalce subserviuot snb Jugutn sab-
Htae.
II.) Tramlate est auiillarl vel obieeaodare.
Ter. Andr. 4. 3. 19. Ego quoque bine ab deitera
Venire me adslmulabo: tu ut eubaervias Orationt,
utcumque opus lit, verbis, Tide. h. e. sermoni
sneo luai accomraodet responslones, et interro-
gate subjielas ea, qua 1" rem nostram erant.
Adde Paeat. Paneg. Theod. 18. Auguttin. Ep.
454. Suburvlenle serecundia.
SUBSES, Idis, m. 3- (aubiideo) qui lubtui se-
det. Gloss. Itid., ubi male quidam leg. tubies.
Cf. OBSES.
SDBSESQUALTBR et
SOBSESQUl ALTER, t8ra, terunr, adject, qui
nuroero alio eontinetar, adjecta aliqua parte,
numero eontenuto in tin allro pits una fra-
sione. Boeth, t. ArUhm. 84., ubi alii leg. tuft-
sesqualler.
SOBSBSQUlOCTAVUS, a, um, adject, qui ait
ad sesquioetavum numerum, ut octo ad novera.
JBeda Afund. eontlit. T. 1. p. 369., el ita legeod.
SOBSESQOlQOARTUS, a, om, adject, idem ac
snbquartua. Boelh, 1. Arilhm. 31.
SUBSBSQDlQOlNTUS, a, am, adject, idem ac
tubquiatua. Boeth. 1. Arilhm. 34.
SUBSESQUlTERTlOS, a, um, adject, idem ac
•ubtertius. Boeth. 1 Arilhm. 34.
SUBSESSA, ib, I. 1. (aubiideo) losidiae, qulbui
la Itinera exercltut Imparatua ac nihil tale tu-
epicam opprimi tolet, intidie, agguati, svaSpoi
Veget. 3. Milit. 6. a med. Adverser!! io iie loeis,
qua sibi opportana intelligunt, subsessas occultius
eolloeant. et ibid. 22. Si ab his, qui in subsessa
iaerint, obaerventur. et max. Qui vero luperren-
tua et lubteiiai paiaua est, culpam suam qoq
potett eicuaare. Serv. ad Virg. 11. JSn. 268.
Hostium doloi labseuai vocamua.
SOBSESSOR, Oris, m. 3. (subsideo)' qai deli-
tescent intiaialur, intidiatore, >iri£ouXoe>
I.) Propria. Seneca Hippol. 51. Tu prscipltl
clamore feraa tubaesior agea. Pelron. fragm.
Tragur. 40. Burmann. Retia erant picta aub-
eeiioretque cum venabulia. Servius ad Virg. II.
JEn. 368. Subseisores dicuatur, qui In insidiis
tauroi interimont. Alii legend, pulanl Ticiorei.
Id. ad eumd. 5. ibid. 498. Subteuorei Toeantur,
qui oecliorl allquem delltescunt. — Subieuor,
efaipo;, dicitur etiam, qui ex atbletto eispectat,
ut, quum aliquii ei paribus pugoaniibus tucci-
darit, ipse is deficient!! locum luccedat. V , ad-
not. ad SDCCDRSOR.
Iom. IV
- 553 —
II.) Translate. Pal Uax. 2. I. »». 8. «t 7. 2.
extern, n. t. Subaessorei ocali alleol matrimo-
nii. Arnob. 4. p. Hi. Subseicorle et adulter!
persona.
S0BSICCO, aa, are, a. 1. allqiiaotum ilcco. Co-
(um. «. H. R- 14. ad fin. Tumor eerricit aqua
madefactui lubsiecatur. Pelagon. 3. 1. Mane
paullnlum ae mbtlccet. et 6. 16. Ipsa folia cu-
pressi subiiceai.
SOBSICItJM, it, n. 3. (sobieeo) id, quod aab-
sectum eat. Vox a Letieo expungendij oceorrit
enim tantum in Not. Tir. p, 152.
SUBSlClTDS. V. STJBSRCIVtJS.
SOBSlCOUS. r. SOBSEQODS.
SOBSlDENS, eotii, partielp. V. SOBSIDO.
SOBSlDENTr*, te, t. I. (lobstdo) f 1. Bsl
depresslo. Beda Stund. eontlit. T. I. p. 375.
Propter exitaotiai mooilum et sabsldentiai Tel-
lium, f. Qaicherat in Add. etc. p. 379. f 3.
Est etlain quldq.ild ex aqua stagnant! lordliam
in fundo tubsidlt, depositions, tedimento. Vi-
truv. 8. 3. a med. Diislpaat, quae ax aquarum
lubtldentia in corporiboi offenderunt.
SOBSlUBO. f. 8DBSIDO.
SUBSlDlALIS, e, adject, (tubildlum) aubaidia-
riui. Ammian. 14. 6. a med. Bubsidiales acles.
squadron! di riterva. 810 37. 10. rub /in. Sab-
tidialii manua.
SDBSlDliall, 8rom, m. plur. 3. V. too. eeq.
in Qq.
SDBSlDliRlUS, a, om, adjeet. («uDildlom) In
aubaidiam poiitoi, di riterva.
I.) Propria dicitur de tnilitlbui, qai, instants
pugna, post aeiem locantar, at laboraatibua aut
feiaia eubsidlo tint, e'm'taxtot. P. STJBSIDIOH.
Ceet. 1. B. C. 83. lias cohort** aubsidiariai ei
ruraui aliia totldem tarn cojusque leglonla aub-
tequebantur. Liv. 9. 37. Sabsidiariai cobortes,
quas inlegre ad longlorit pugoas casus reserra-
bantar, in priinem aciem extemplo emisit. Auct.
B. Ales, 14. Subildiarle nave*. Adde Tac. 1.
Ann. 63. «t ^ud. B. Afr. 59. 2.
II.) Translate. f . 1. Subsidiarim patmet
(qui et prtEsi&iariui et euttot et retex) dicitur
a ruitlcli, qui rallnquitur in tlto io aubsldium
reliquoram, at forte fraetum non farant. Cotum.
4. R. R. 34. 4 *• Subtidiaria actio, qua da-
tar In labiidiam papilli adreraae maglstratus,
qui tatorei minus idoneoi dederunl. Ulp. Dig.
37. 8. «. f. Cod. 5. 75. 1. et 6. — Hine
Subsidiarii, orum, m. plur. 3. absolute, tab-
stantiTorum more, sunt milltet tobsidlari!. Liu.
8. 6. Terror, non in prlmam tantum aeiem, sed
etiam ad subsidiarlos perlatus. Add* 5. 38. <t
6. 8. et 9. 32. in fin.
SUBSlOlOR, Iris, arl, dep. I. (subiidlum) iub-
sidio sum. Auct. B. G. 8. 13. Perterrili non
solum il, qai tat commlaui opprlmebantur aut
eminus rulaerabantur, ted etiam qui loagius
tubsidiarl eoasueveraaU
SUBSlDlOM, Ii, n. 3. (subsideo) tpecUtlm di-
citur de miliiibus et est militum oumerus extra
aciem locaius, qui laborantibus in proalio tut
Testis opem ferat, s'trirayua (It. corpo o tqua-
drone di riterva; Fr. iigne de riterve, corpt
de riterve, riterve; Hitp. reterva; Germ, die
Reserve, die Reiervetruppen ; Angl. a body
of troopt in reserve) : ut docat Fat. p. 306. 4.
Hull. Subtldium dicebatur, quando milltet sub-
aidebaal in extrema aeie labentique aciei suc-
currebant. quod genus militum coottabat et lis,
qui emeruerant tlipendia, locum tamen retloe-
bant in eiercilu: quae erat lertia aeiet triario-
rum, ut Plautus la FrirolarU: Agiu nune, sub-
sidlie omnei, quasi solent triarii. Sic Parro 5.
L. L. 89. StxsU. Triarii quoqae dieli, quod in
acie tertio ordiue extremis tobtidio dtponebtatur.
quod bl subtldabtnt, ab to subtidlatB dictum, a
quo Plautus: Agile naae tic Ex Fttlo iuqoe
et Farrone ditcimat, pritBO tt propria «•**»>
dium dial da triariis.
I.) Ptoprlt. — 1.°) Omt nu, at ajstat, tea-
sa. — a) alllitat, ut dixianu, tstn acaesB to-
catl ad opem, ubi opus ait, ttnmiun. Cmt, 3.
B. G. 33. Neque carta sabattUa coitocari pot-
SUBSIDIUM
erant. el ibid. 25. Neque ullum esse tnbsidium.
quod submitti posset. Sail. Cat. 59. In fronts,
post eas (cohorfes veteranac) ceterum exereUuio
In subsidiis locat. Alii (ut Non. p. 490. I. Mere.)
leg. in tubsidio. el Liv. 4. 28. Subsidla et se-
cundara aciem adorlus. e( 6. 13. Impulia front
prima et trapidaiio subsidiis inlata. Id. 81.40.
Jaculatorts fugeruot Inter tubsidlt ad tecundem
aciem. Adde 31. 21. Curl. 3. 23.3. In subsidiis
pugnaeissimas locaverat gentes. Adde 4. 50. .28.
— b) El etiam presidium, ouarm'ot'one, h. t.
eopiss aliquo in loco custodies et manlmenti
causa posltse. Tac. 4. ^nrs. 5. Sed praselpuum
robur Rhenum juxta, commune in Germanes
Gallosque subsldiura, octo legiones erant. Ss'ienn.
■pud iVon. p. 363. 17. Jferc. Dute eohortet de
sabsldlo proeedunt etque equites protelant. — 2. )
Abstractorum more dicitur de ope, quam qute-
euraque eobonet aut turmas ab acle seposltas, ubi
neeesse sit, ferapt, rinforzo, ajulo, toccono,
ouu^ivia, (SriiSr.a. Cat. 8. B. G. 85. Rein
esse In angusto vldit, neque ullum esse subti-
dlura, quod submitti posset, et ibid. 26. Quum
aliis alii subsidium ferrent. el ibid. 7. Fundito-
res Baleares subildlo oppidenlt rnittit. et ibid. 8.
Legionibut in eastrls reilctis, ut, si quid opus
asset, tubsidio duel potsent. Toe. 18. Ann. 38.
extr. Turmss misses ad subsidium. et ibid. 55.
Missl io subsidium equites. Id. 15. ibid. 3. Le-
giones dual subsidium TigranI tnitlit. Cat, 4.
B. G. 31. Ad cranes eatus subsidia compara-
re. Liv. 9. 32. Quia aullit reeeotlbus tubsldlls
fulla prima acles fuit. Ziu. 34. 15. Ad seeundam
leglonem, quae in subsldlo posita erat, equo re-
rehltur. Cat. 3. B. C. 78.0t per Illjricum Italia?
subsidio proQciseeretur. Id. 7. B. G. 87. Quum
vebemeniius pugnaretur, integros subsidio ad-
duelt. Liv. 2. 53. Part Sabinit euot subsidio ,
pars Romenos adoriuntur. Sepot Agetil. 8. Quom
subsidio Tbaco la ,/Egjptuin iritset. Id. Chabr.
1. et £u>. 3. 48. el Cic. 8. Alt. 7. Subsldlo ve-
nire alicul.
II.) Translate. •{ I. Est quodeumque •mi-
lium, ajulo, tuttidio. Plaul. Citt. 3. I. 88. AM
quserere, ubi jurando too tails tit subsidii. Cat.
8. B. G. 20. Difflealiatlbus dute ret arant subsl-
dlo. Id. ibid. 89. tub fin. Omuet la fuga tlbi sub-
sidium posuerunt. Cic 15. Fam. 4. o med. His
ego subsidiis. *• turn eonsecutut, qu»3 nullit le-
gionibut consaqul poiulttem. Id. Quinct. 1. a
med. Quo minus ingenlo possum, subsidio mlhl
dlllgentiam comparavi. Id. 1. Alt. 8. a med.
Bibliothecam, tubiidium seneeluti, parare. Id. 1.
Oral. 60. a med. Subsidium beliissimum existi-
ng esse wneciutl oUum. Ouid. Ib. 285. Nee UM
subsldlo sit praasens aumen. Tac. 11. Ann. 36.
Subsidium ab audacla pelere. et 15. ibid. 53. rei
familiar! orare. touvenssone. et Cic. 2. Cat. 5.
9. Quum industrial subsidia atque instrument*
virtutls iu libidia* »ud*el*que consuraerentur.
Id. pro leg. Manil. 18. a med. Slcili»ro, Aftl-
cam, Sardlnlam, trl* (ramenurid subsidi* rel-
publ., nrmisslfliit pmsldlit muolvit. Gell. praf.
Adnotare mulU lodittiacte atque promiscue eaqu*
ad subsidium memorise, quasi quoddam lliterarum
penut,reeonder*. f 8. Est etiam perfugium, por-
tus, suffuglum, rifugio, ricorto. Toe. I. Am. 63.
Maroboduo undlque deserto non allud subiidium,
quam mlserlcordi* Csstarit fait et 3. iBid. 60.
Bodera subsldlo (atylorum) ob»«tl edversut
ereditores suspectique otpllalium crimlnum re-
ceptabantur. et 4. ibid. 67. Mar* circa Capreas
lmporiuosum et Tix modlcU oavlgllt pauea sub-
sidia. h. e. ttationet, quibut subsidereni. »f 3.
In illo PUn. 35. Bitt. not. 10. 36. (102). Uu c
pictures qualer colorem induxlt, contra tubsidia
injuria et Tetuttatis. suosuisa tunt Insidl*. Cf.
sLBSiDO I. 8- el Scheffer ad Phadr. 3. 10. 80.,
Burm. *l Cort. ad Lucan. 5.326. el Garat. ad
Cic Mil, 18- Verum Forceltinut alllque l*J.
tubtidio, sc monimeoto, remedlo.
BomoajB. O* diffareniU InWr atmlium,
prcttiiiuta at fisoeioUon* ba»c aeelp*. Itid. 4.
Uiftr. o. 418. Frtesidsum est sJlquo loco utlU
p«4Uss: **i3iuT», tjuod ab cxteris datur: wo-
70
SUBSIDO
sldium, quod pos!ea supervenit. el in Append.
n. 56. Auxilium loborantlbus miltitur: presi-
dium praeparatur: subsidium servatur, ut quum
eiegerlt necessilaa. detiir. Fronto De differ, p.
2199. Putsch. Suhsidium, quod stibest deflcien-
tlbua: presidium imponitur: auxilium repent!-
nnm ett. Item : suhsidium ad secundos casus
praparalur: presidium ad custodlam colloca-
tur: auxilium, ut prosit, ei insperato vcnit.
SUBSlDO, aldis, sMi vel aidi, sessum, sldere,
S. Ad formam stibsi'deo, es, quod altinet, For-
rellinus earn tejunettm eihibuit; sed recentio-
rei. quum b«c forma eommunia habeat cum
subside,, quumque In pneaentlb-is rarlssime usur-
petur et incerl.-e leetionii slot bujusmodl loca,
ut apud Quinlil. 2. I. 3. el II. 3. 24. et Am-
mian. 28. 4. 22. 'P. Infra), priorera formam
its pnefcrunt, ut posteriorem nee agnoscern vi-
deantur. Kujus tamen usus, et similibus compo-
site per analogiam, et voeibus derivalls, quarum
Sfcunda sylleba corripitur, et Gloss, satis com-
probatur. — Pneteritom subsidi apud Claudian.
FI. eons. Honor. 344. et Colum. 12. II. R.
41. a med. (P. infra); Item subsiderat apud
jlmmian. 14. 3. 2. et subsidisse apud eumd.
24. 4. 29. cod, V.; ubi Gardlh. leg. subsedisse.
Verum subsedi frpquentius est. — Part. Subsi-
des I. 1, 6 et II. et in fin. — Subsido est de-
orsum sido, demiiior. deseendo, tifinapeu (It.
nbbassarsi, ealare; Fr. se deposer, tomber, se
baisser, alter en penle ; riisp. baxarse, descen-
der : Germ, tirh viedcrlassen , niederselzen ;
Angl. to sink down, settle or descend to the
bottom, subside); el oecurrit ssepius neutrorum
more, eliquanrio tamen, ac specialim, eflam cum
Accusative
I.) Propria. «f 1. Generatim. — a) Absoiu-
te. Haul, apud Varron, 5. Z. Z. 89. el Fest. p.
306. 12. Miill. Agile nunc, eubsldite omnes quasi
soient triarii. Ziv. 28. 2. Subsidunt Hispani ad-
versus emissa tela. Ovid. 9. Met. 297. subsedit
In ilia Ante fores ara deitroque est poplite )s-
vom Pressa genu. — 6) Cum Ablativo rel, qua
quia subsidit. Liv. 44. 5. Klepbanti elunibus subsi-
dies. Firg. 12. AZn. 492. se collegit in armls
Poplite subsldens. h. e. ono pede retro, altero
ante stalalo sed genu aliquantum fleio. ^ 2.
Speciatim est occulte sido, latenter subsisto ad
afiquem flnem, fere iiisldiandi causa, videtarque
esse proprfum venatorom feras losidiis escipien-
llam, appialtarsi, porsi in aggualo. — a) Ab-
solute. Cic. Blil. 19. 49. Si illara ad orbem no-
ctn accessurum sclebat, subsidendum atqoe ei-
apectandura fuit. nine Properi. 1.8.15. Atque
ego non vldeam tales aubsldere ventos, Quum
tifai provectaa auferet unda rates, h, e. eioriri
Tentos quasi ei insidiis, quum navis in altum
proTecta fuerit. — b) Cum Dat. ejus, cui quls
Insidians sub'ldit. Auson. Epist. 4. 30. Aut spu-
inantis apri cursum clamoribus urges Subsidis-
qne fero. — c) Cum Ace. sine aut cum prs>p.
ad. Firg. 11. -En. 268. deviclam Asiam subse-
dit adulter, h. e. dolo captavit posseditque. Alii
leg. devieia Asia. Sit. It. 13. 221. subsidere
•ape Ieooem, Nudns inire caput pugnas, ceriare
Juvenco Assuerat. (subsistere feras dijit tiv.
1. 4. eod. leniu.) Ammian. 28. 4. 22. Subsi-
dunt aliqui copiosos bomines, senes ant Jutc-
nes, orbos vel csslibes, ad voluntales condendas
allielentes. h, e. eaptant. Alii leg. subsident.
Hlnc translate Lucan. 5. 227. subsidere regnum
Cbalcidos Euboica;, tana spe rapte, parabas. —
d) Com Ablat. et prasp. in. Cic. Mil. 19. 51.
Cur nequa ante oecurrit, ne Hie In villa reai-
deret; nee In eo loco subsedit, qao ille nocta
venturus essetT ^ 3. Item sobsisto, consisto,
fermarsi: oecurrit eutem -— a) Com Ablat.
et prip. in. Cic. 5. Alt. 16. Itaque subsedi in
Ipsa via, dum hao summatim tibl parscriberem.
Cces. 6. S. G. 35. exlr. Malliludo calooum, qua:
in eastris subsederat, facta potestate, sequitur.
.Sueton. Fitell. 1. tub fin. Qnosdam es Vitelliis
jubaediase Nueeria. esserti fermati ad abitare.
et Fesp. 1. Sobsedisse in oppido Reatino, more
ibidem ducta. Quinlil. 2. 1. 3. Ut telas altioribus
— 554 -
diseiplinii debits, In scbola minors subiidat. re-
nt, si fermi. Alii leg. subsideat. — ^Absolu-
te. Varro 3. R. R. 16. sub fin. Si apes ei alvo
minus frequentes evsdunl, ac subaidit pars ati-
qua. Hino translate Ctsl. Aurel.h. Tard. 1. 4.
Rursus subsidunt vel intent! resistunt rep"nto
tamquam fuerant necdum gressu tentalo. ^ 4.
De brulis animantlbus et dicitar de pecude fe-
mina marem admittente. Zucrel. 4. 1190. Nee
ratione alia volucres, armenta ferseque Et pecu
des et equffl marlbua subsidere possent. floral.
Epod. 16. 31. Juvet ut tigres subsidere cervij.
II.) Translate est pessum eo, deseendo, andare
a basso o a fondo. Zucrel. 5. 493. SidebaDi
campl, cresefbant montibus altis Ascensus. ne-
que enim poterant sub'idere saia. Id. 6. 588.
pet mare pessum Subsedere suls pariter cum ei-
vibus urbes. Ovid. I. Met. 43. lussit et eitendi
csmpos, subsidere valles. Zucan. 1. 645. terrsn*
dehiscent, Subsident urbes? si sprofonderanno?
et Ovid. 2. Fast. 457. Jam levis obliqua subsidil
Aquarius Urna. tramonfa. et Zucan. 3. 695. im-
pllcitis gaudent sabsidere membris Hergentesqua
morl. sommergersi. et Seneca Ep. 108. a med.
In amphora gravissimum quodque turbidumqne
subsidil. Sic Plin. 28. ffisf. nat. 6. 19. (68). In
urina quod subsidit. si album est, signiOcat do-
lorem imminere. Claudian. VI. tons. Honor.
344. hie tabescente solutus Subsidit galea lique-
factaque fulgure cuspis Canduit et subitis lluiere
vaporibus enses. Colum. 12. R. R. 41. a med.
Qam in colo subsiderunt, diligenter eontrita le-
vigaotor. Epit. Liv. 1 12. Ptoleroasus dum fugit,
In Nilo navicula subsedit. s' affondb. et Pelron.
Sal. 137. ad /In. Nuces mersit In vinum : et sive
in summum redierant, slve subsederant, ei boe
conjecturam eapiebat. Colum. 12. R. R. 50. a
med. Siqu& freces aut amurca: in fundis vasorum
subsederint, statim emundantur. — Figarate. .Se-
neca Thyest. 283. aoime, quid rursus times? Et
ante rem subsidis? h. e. labascis, conoid is, defi-
cit, ft accasci, vieni meno. et alter Seneca Ep.
94. ad fin. Ubi testis rc spectator abscessit, viiia
subsidunt, quorum monatrarl et coospici fructns
est. Id. Ep, 13. Formidata subsidunt et sperata
decipiunt. Firg. 12. Mn. 835. c'ommixti cor-
pore tanto Subsjdent Teucri. h. e. latebunt. Quin-
lil. 11. 3. ante med. Eiercitatio voeis talis sit,
quails usus: nee silentio subsidat, sed firmetur
eonsnetudine. h. t. minuatur, deficlat. — Ilinc
Part. prss.
Subsident, entit, adjectivorum quoque more
usurpatur, et eat qal subsidit. Sit. It. 4. 575. Hau-
rlt subsidens fogiaotum corpora tellos. h. e. mol-
lis. Colvm. 6. R. R. 1. Dorso recto planoque vel
etiam subsidente. h. e. aliquantum infleio seu
curve et ibid. 29. Lati Inmbl et subsidentes.
SUBSlDODS, a, um, adject, (subsideo) In imo
subsidens. Graf. Cj-neo. 474. Subsiduasque fra-
ces dilTasaque Massica prisco Sparge cado.
SDBSIGNANDS, a, um, adject, (aub et signum)
qui sub signis seu veiillls est; unde subaignanus
railea nihil differre videtur a veiillario. Erat au-
tem propria subaignanua nequa legionorius ne-
que auiiliariue; Ita dietus, quod non sub aquila,
qua; ad legiones pertinebat, sed sub proprio ve-
lillo seu signo militaret. Erat e Romania copiis
et eadem discipllna merebat, qua legiones: iramo
e legionibus sumptus existlmatur et veteran! loco
habitus, donee assignatis agris et prsmiis militia
prorsus solveretnr. V. VEXILLARIDS. — a)
Stricto senau. 2"ae. 1. Hist. 70. e*fr. Subsigna-
num militem et grave legionum agmen hibernis
adhue Alpibns tradmlt. Id. 4. ibid. 33. Id so-
lum, nt in lomultq, mono.lt, tubslgnano milits
media Brmare: auiilia passim eireumfusa sunt.
— b) Laliore sensu, subsignani apud Am-
mian. 29. 5. ante med. videntor esse quicumque
script! militea et sub aignia suis ordinal!.
SDBSIGNATlO, onis, f. 3. (subsigno) actos
snbsignandl, aubscriptio, lottoscrizione , u'no-
oppdyiona, vitaypa&n.
I.) Proprie. Paul. Dig. 50. 16. 39. Subalgna-
(um dicitur, quod ab aliquo subicriptum est.
nam veterea subsignationis verbo pro subscri-
SUBSIPIO
ntione all sotebant. Adda Cod. Theod. %. II. I,
Td. 13. 11. 6. J 1. Snbsignatio facultatum.
H.) Translate. Terlull. Pcenil. 2. ante med.
PtenilenlliE subsignalio.
SCBRTGNATUS, a, um, partieip. F. voe. seq.
SUBSIGNO (sapsigno), as, avi, alum, are, a.
I. Part. 5ii5sionatus II. 3. — Subsigno est sub-
tus acribo, subnoto, vnoypxfa (It. scrivere sotto,
soggiungere scrivendo ; Fr. icrire ou transcrire
iu has, souscrire, toussigner ; Hisp. ei'-ribir
debaxo, subscribir; Germ, unien verzeichnen,
nnten kinselzen; Angl. to write below or un-
derneath).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Plin. 18. Hist.
nat. 6. 7. (33). Traditas notas Bubsignabimus. Ca-
lonis^ masime verbis, et ibid. 25. 61. (228). Mi-
rabilior natures procidentia, in qua Cieeronis sen-
lentiam ipsius verbis subsignabimus. *f 2. Spe-
ciatim est subicribo, soltoscrivere. Fest. in Re-
signare p. 281. 31. Mull. Reaignare antiqni pro
rescribere ponebant, ut adhuc snbsignare dici-
raus pro subscribers. F. SDBSIGNATIO.
II.) Transtate. «f 1 . Est nolo, perscribo. Cic.
Place. 32. a med. Qusro, sintne . Ista prredfa
censui oensendo : habeant jub civile: slat necne
sint mancipi : subsignari apud srarium aut spud
cenaorem possiot. darsi in noia. ^ 2. Item
subscribo, confirmo, approbo. Plin. 3. Ep. I.
in fin. Eumdem mibi- cursum, eumdem termi-
num slatuo: idque jam nunc apud te subsigno.
^ 3. Item obligo, obnoiium reddo, impegnare,
obbligare. Id. 10. Ep. 3. Non sine magna fi-
ducia subsigno apud te (idem pro moribos Ro-
man! mei. Inscriot. optima* notes apud Gruler.
207. COl. f. QVI BKDKMF.RIT PRASDES DATO PRAK-
DIA^VE SVBSICNATO DVVJ1VIBVM AflBrTBATV. Alia
apud eumd. 207. col. 3. vbt pbabdia satis svb-
bionata brvkt. Justinian, Cod. 5. 37. 28. a
med. Res, quarum gubernatiqnem gerunt, pro
cautela litis subsignare. . f. voe. priced. Calli-
slrat. Dig, 50. 6. 5. a med. Ne eitenuentur fa-
cullates eonduetorum, quse subsignatfe sunt fiseo.
h. e. subscriptions obligate. Paul. ibid. 50. 16.
39. Subsigoatum dicitur, quod ab aliquo sub-
scriptum est.
SUBSlirENS, entis, partieip. V. voe. seq.
SUBSlLlO (suBsilio), sllis, slIQI (bIIIvI, - li), sl-
llre, n. 4. (sub et salio). — Part. Subsiltent I.
a. — Sitbsilio est snrsum salio, subsulto, eisnl-
to, vtpJXkouai (It. saltare in su; Fr. sauter en.
fcaut; nisp. saitar en alto; Germ, empor od.
indie Hohe springen; Angl. to leap up, jump,
exult).
I.) Proprie. — a) Absolute. Plant. Cure.
1. 2. 61. Pessuli, heus pessuli, Subsilite, obaecro,
et miltite istam foras. Adde Cas. 6. 3. 50. Tarro
apud Non. p. 135. 28. Merc. Non tobiilis ac
plaudis? Proper!. 4. 8. 45. Me quoque per talog
Venerem qosrente secnadoa, Semper damnosi
subsiluere canes. saKaron fuori. ft Fulgat. in-
terpr. 2. Reg. 6. 16, Vidit Darid regem subsilien-
lem atqne saltentem coram Domino. — b) Cum
Accus, et prap. ad, in. Lucret. 2. 191. subsiliunt
ignea ad lecta domorum. Apul. 8. Mel. Pegasus
in altura et adusque cselum subsilit ac resultat,
II.) Translate. Seneca Ep. 13. Haass. Sa:pe
Fortuna supra te fuit, nee tamen tradidisti te,
sed siibsiluiati et acrior constitisti. Adde eumd.
1. Clem. 3. Utrfnque alii minus recte leg. for-
mam subsilii pro subsilui.
SUBSILLES. V. IPSDLLICES.
SCBSlMlI.IS, e, adject, ad alicujus rel simili-
todioem accedens, alquanlo simile, iropsoiito'c,
irapc'fjoiof. Cell. 5. 26. n. 20. N:\ixnpa sub-
albida mellique albo subjimi'is. Ulp. Dig, 35. 3.
1. anfe med. Hodle tamen subsimile aliquid fit
in fidcicummissia.
SDBSlMDS, a, nm, adject, allqua^tulum si-
mus, uTrc'o:/xD;. Varro 2. R. R. 5. ante med. de
bubus. Pilosis auribua, compreiais malis, snbslmi,
ne gibb»ri. Gloss. Gr. Lot. Tizdaiuo;, subsimoj.
SUBSlPlO, is, ere, n. 3. (sub et sapio) alU
qoanlul "n vel non plane sapio. Farro 5. Z. Z*
128. ^fuJI. Ut snbsipsre. auod non plane sapltl
sic etc
SUBSISTENS
SDBSISTF.NS, eotia, particip. K SUBSISTO.
SL'BSISTENTlA, a, f. 1. (subsisto) actus sub-
tistendi, sussislenza, uitootasts: pote»t autem
accipi out in senium, uti ajuot, abstraclum, at
est perfectlo, per quam substantia Bt »ul ipsiui
Tel eompletur ac lernrnatur: aul in concretum,
et e«t substantia individua et conipleta, qua, li
accedal inlelligeaUa seu ratio, persona seu hypo-
stasis riicilur. Cassiod. 5. Hist. Eccl. 38. Depo-
altio (fidei) ultima Canstanliiiopoli cum adjectione
recitals est; eral enlm addilum, ut neque tob-
elantia, neque subsisUulia diceretur In Deo. Id.
9. ibid. 3. Dura uoaro Trioitails subslantiam eon-
filetur (Ifeztoriut), ires jubsisleoliai prsedlc'al in
aperto. Id. 12. ibid. 4. ad fin. Nusquam Del
Verbi lubsistentiam perimit; »ed ubique Id tub-
sisiera cODOtetur et habere aobstantiam,non sicut
Photinua et Samosalenus, ejus enistentiam per-
imcntea. Boelh. De duab. natur. p. 950. Longe
Tero lilt (Greed) aignatlut natures ratlonabilis
individuara lubstantiara vitooxdoimt nomine to-
cavere, noa Tero per inopiam slguilicaotium vo-
cum tranalaliciara retinnimui nuncupalionem
earn, qaam Mil UJtOffTOOW dicunt, personam vo-
cautes, led peritior Grutcia serroonum uiro'oTaoiv
Tocat individuam aubliitenliam. Adda Mar. Vi-
ctorin. 2. advert. At. 4. et Rufin. in t. SUB-
STANTIA.
SCBSISTO, aittis, atlli, lislere, 3. Part. Sub-
listens sub B II. i. a. — SubsiBto occurrit
AJ Transitive; et B) Srepius neutrorum more.
A) Subsisto, transitive, est sisto, stare facio,
reiioeo, efiovnui (It. fenr.are, arreslare, tral-
lenere; Fr. arreler ; Hisp. detener, reprimlr ;
Gi.'rm. aafhalten, stehend machen; Angl. to
arrest). Liv. 1. 4. in fin. Hinc, robore corpo-
ribus aniinisque tumpto, jam noo ferai tantum
subsiatere, sed Id iatroaes prreda oaustos im-
petus facere. Id. 9. 31. Prspotentem armis Ro-
manum, nee aciea subsislere ullre nee castra nee
tubes poterant. Alii hie leg. suslinere, sed prior
locui dubias lectionii noa est. Apul. 4. Met.
PiJujiiis in eicelil seopula subsiste puellam Or-
nalaro mupdo funeral thalaini.
B) Suboisto, neutrorum more, duo prcecipue
tigniflcat.
I.). Est gradum Tel curium sisto (It. fermare
it passo. fermarsi, arrestarsi; Fr. s'arreter;
Biip. quedaTse, pararse; Germ, still slehen,
einhalten; Angl. to stop, to stay), <f f. Pro-
prie. — 1.°) Generating — a) De animantl-
busl Cess'. 2. 3. C. 41. RellquI in Itinere sub-
itiieranE. Pirg. II. /En. 506. Tu pedes ad mu-
toi subsists et mcenia aerra. et ibid. 608. Jam-
que intra Jactum tell progressai alerque Substi-
terat. et 12. ibid. 622. adduclisqoe amens tub-
ajstit babenia. Pelron. Sat. 111. Vila pulcber-
riroa muliere, primo, quasi quodam monstro lur-
batai, substilit, deiode etc. PUn. 8. Hist. nal.
4. 5. (9). Tradilur elephas, Teitigio bomiois a-
nimadverso, prlusquam bomine, intremiscere io-
tidiarum melu, subsiitere ab olfaelu, circutn-
■apectara etc. ft. e. postquam olfeeit, pedem si-
,tere. — d) De rebut. Pirg. 10. /En. 86. Tibrit
tacita reflueos Ita substi tit unda, Mills ut in morem
stagni etc. PUn. 27. Hist. not. 9. 47. (71). Con-
cavut alarum sinus, in quo lubsistit ros salius,
Cels. 8. 16. SI cubital eicidit, radiut internum
distrabitar, interdum lubsistit. ft. «. in iua sede
rcmauet, nt id. loquitur ifrio?. 10. — 2.°) Spe-
clatini eit moror, maneo, stare: quo semu ad-
hibetur eliam de bit, qui insidiandl cauia aubsl-
dunt. Parro 5. L. L. 155. Mull. Loeut lubsiru-
ctus, nbl nationum aubsisterent legatl, qui ad
tenatnm eisent mini. PUn. 4. Ep. I. Erimui
ibi dedicationli die: lubsistemai fortaase et se-
quent!. Id, 6. Ep. 15. a med. In commune con-
sultant, intra tecta aubsistaot, an in aperto va-
gentur. Liv. 22. 12. In allquo aeio Ties, il ex-
cipere degroisum in squum posiet, oecultui lubil-
ttebat. Adde 9. 23. — 3.°) Pro ene Tel eiiistere.
Prudent. 'Aito&. P r <*f. v- 3. Sanctui eb elerno
iub«isUt Spirltui ore. Cf. SUBSIiTENTIA et
SDBSTOInflo. «| 9. Translate. — l.°) Genera-
tlm. Tat. tS.Ann. 53. Conleotom bonore intra
— 555 -
prlorera paupertatera aubsiilere. PUn. 12. Hist
not. 25. 54. (114). Proceritai frutieii Intra bini
cublta lubsiitit. i» ferma, now eceede. et Ooul.
I. Met. 207. Subitltit ut clamor, s'accketb, cesso.
et 1. Past. 538. Subalitit la medioi prasacia lin-
gua aonoa. ammuli. et 4. ibid. 349. Substitit
bic Erato, qui finl-ii parlare. et PUn. 0. H\si
not. 28. 32.(1 6t). Gentea ditiaslraas, utapudquas
maiimas opea Romanorum Partborumque » uh ,''"
slant, vanno a fermarti, a colore, el 33. ibiii.
1. 7. (30). Eqnittim nomen lubsiatebat in tur-
mii equ'orum publlcorum. h. «. II tantum dte«-
bantur equltes, qui equo publico merebant. Qmn-
til. 0. 4. o med. Si nihil refert, breTla an longa
lit ultima, Idem pes erit: verura, neaelo quomo-
do, eedebit hoc, illud lubaiatet. ft. «. hoc apte
claudetur, illud ulcumque deainet. Sil. It. 1.
582. pugnandl aubatitlt ardor. — 3. ) Speciatim
eat subaido, deflcio. Ovid. Heroid. 15. 195. dolor
artibut obsiat: logeniuraqua meit substitit omne
malii. — 3.") Item hsreo, luitineo asaenium. Ulp.
Dig. 3. 3. 33. Servum quoque et flliumferniliaa pro-
curatorera posse habere ajont: et quantum ad fi-
llumfamillaa, verum eat: in aervo lubsiillmui. Ad-
de Cels. i&iiJ. 12. 1. 32. — 4.°) Item adaiato, ad-
aura, opem fero. Apul. ». Met. Per ego te fru-
glferam tuam deitram latem depreeor, miter an -
das Paychei anlmas, auppliclt tuas, tubsiate. el 1 1 .
ibid. Tu meii jam nunc ejtterait asrumnla aub-
slate. Adde 2. 5. el 8. ibid. - 5.°) Denlque
pro Talere, eonalstere, lutsiilere. Imp. Gariiau.
Cod. 2.13.14. Non eo minua lentenila adveraua
te lata Jurii ralione aubtislii. Id. ibid. 3. 3. I.
Senientia ab eli prolate nullo Jure lubslatit. Ad-
de Impp. Dioel. el Maxim, ibid. 7. 2. 11. —
6.°) Subsistere sentenlia dlcltur, quas per te
stal sine adminiculo et leoraum ab aliia. e^uin-
til. 8. 5. o med. Facit ret eadem conclaam quo-
que orationem. aubsitlU eolm omnis aententla:
Ideoque post earn utlque aliud est Initium.
II.) Eat etlam, attento One, ad quem quit lub-
sistit, idem ac obsiato, auatlneo, duro ad feren-
dum allquid, par turn (It. resislere, sosienere,
stare saldo; Fr. ren'aler, soutenir; Blip. r«ii-
stir ; Germ. u>i(iersfehen ; Angl. to resiste, to
oppose): conatruitur autem abaolnte aut cum Da-
tivo:- de cujut tamen uau, saltern apud meliorei,
dubitant crlticl. 5 •• Pf0P ri «- — *) De P 8r-
sonia. Plaut. Epid. 1. 1. 77. Tantas in te Im-
pendent rulote. nitl luffuleii Qrmlter, Non potet
lubsistere. Pirg. 9. /En. 806. Ergo nee Clipeo
Juvenit subsislere tantum, Nee dextra valet, Ti-
bull. 4. 1. 195. auaira Pro te Tel toiut densit
subsislere turmlt. Alii leg. obaistere. Liv. 27. 7.
Maxime moTlt patres Baadruballt tranaitut in Ita-
liam, Tlx llanniball alque ejut armii lubsiatentein.
Alii leg. obsistentem. V. Drdkenb. ed ft. I. —
i>) De rebut. Ccbs. 5. B. G. 10. Maxima coorta
tempestate, prope omnet naTet afflictat atque in
IHore ejeclat esse, quod neque ancores funesque
aubsisterent, neque naulta gubernatoresque Tim
tempestatia putl posaent. ^ 2. Tranalate. Brut,
ad Cic. II. Pam. 10, sub /in. Non, at Varronis
tbesauroababerem, aubsiatere suraptul possem. ubi
Madvij leg. tufjicere. et Claudian. 2. in Eulrop.
368. Neo tantli unum lubsittere posse ptriclis.
Ovid. 3. Ponf. 4. 83. Rea quoque tanta fuit,
quant.? aubsiaiere aummo ^neidot Tall grandc
fuisset onut. Celt. Dig. 31. 2. 62. Subsislere liti.
f». e. litem lualinere, portare il p-?J'i delta lite.
quod tuftjt'sfere absolute dlierunt Paul. ibid. 45.
1. 85. a med. et Venulej. ibid. 139. et in Cod.
8. 45. 23. adaiatere negotio. Haloand, in eif. 21.
2. 62. edidit litem suslinere, qua videtur esse in-
terpretatlo tou Uti subsislere. et Lactant. 4. 27.
Aut bane esae reram religlonem, cul ad vlncen-
dum tanta vis ineal, aut iilara falsam, quae tub-
■iitere aut eongredl non poteat.
SUBSITD3, e, um, adject, ex partlclp. lubler
iltus, situato sotto. Apul. 6, Met. sub init. Iu-
ter anbillas convallia lucuro. '
SUBSOLANEUf, a, um, adject, (aub eliolum)
Fesl. p. 306. 16. Mull. Subaolanel, qui Inumuro
solum colunl: at qui in terram, lupersolaael.
Sed loeui eorraptai rldelar. ▼. Multerum,
SUBSTANTIA
SUBSOLANUS (supsolanui), a, um, adject, (sub
et aol) qui aub aole positui est. Tel lolem onen-
tem ipectat. Hinc subsolani monies, in Orsente
ad asquinociialem ortum obrerai. Plin.l. «'«•
not. 2. 2. (24). Sunt el Satyri, tubsolaois Indo-
ruin monlibua perniciasiraum animal. — Item
Subsolanus uenfus,et Subsolanus absolute, vento
di Levante, qui ab orlu aaquiuocliall spiral: ita
dictus, quia tub aole nasci videtur, qua fj' 10 " 8
a GraseU quoque 'Aih)Ximtjjj appellatur. Id. -.
ibid. 47. 40. (119). Ab oriente aequlnoetiall Sub-
aolanut, ab oriente brumali Vulturout; ilium
Apeliotem, hunc Eurum Graici appellant. Eadem
omnino icriblt 5«neca 5. £ucest. not. 16. — In
plur. num. Cels. 2. 1. ab init. Si genua aliud
ventorura eat, talubrioret Septentrlonalea, quain
Subsolani Tel Auitrl tunt. Adde Firmic. ^.Ma-
the,. 14., Tejef. 5. JfiWf. 8., Isid. 13. Orig.
11. et ret. Epigr. In Anthol. Lat. T. 2. p. 38<.
Burmann. — Ti/ruu. hunc ventum 5o!onuir»
appellat. Cf. Marlni, Iscriz. Alb. p. 178. et
P. SOLASUS. _
SUBSOLANDS, I, m. 3.. V. toc prac.
SOBSOt-OTUS, a, um, particip. ab inuiit. sub-
solvo, idem ao tolutirs. Kin. faler. 2. IS. bypsi
Ooa cum aeeto - In moduin calaplaamatia aubso-
lulue. _
SfJB^ONO, at, are, n. 1. tubtut tono. Tram,
late Sitenn. apud Cftartr. 2. p. 175. Pulse*.
Quanll danturT lantl, Inquit OljmpiM. timui
hrec dlceni auavlum dedit, ut teillcet tubsonaret,
quantl pretil. h, e. elam indlcaret.
SOBSORTlOR, aortlrla, lortltut turn, tortir',
dep. 4. Part. Suosortitui et Subsorliturus. —
Subtortlor eat torta allquem 1q rejeetorum Ju-
dlcum locum tubaiituere, totd'Iuire eouanelo a
sorte, iitikafxa" - Electia eolm aorte JudlciBu*,
qui Judlcalurl erant, liberum erat accusaturi ao
reo ex eo numero eoi rejieere, qui iniqui t'.bi
futurl putebantur; qua rejedione facta, iterutn
aortiebantur allot judicet, ad legitimum aume-
rum compleodum: quod subsorliri dieebatur.
Cic. 3. ferr. 19. ad fin. Cum lla judicial,
quoi In horuro locum tubsortilui et. Id. Clutnt,
35. 94. Sire quod ex lege lubsprtitui Judiccra
non ettet. Ascon. In cil. 3. Perr. Quos In ho-
rum locum lubsortlturum se Verrei esse crede-
bat. — Passive Serv. ad Virg. 3. 71. Sortior
ait Terbum Judiciorum: nam aubaortill dicun-
tur Judicea, qui occupatorum funguntur officio.
SUBSORTITIO, onis, f. 3. (aubaorlior) aetut
tubsortiendi, auffeclio, qure tone Deri tolebal a
pratore ad supplenduin numerum judicum, uko-
xataVraMj. Cic. 3. ferr. 01. 157. Nam de subior-
litiona ilia Juniana Judicum nihil dico. Id. Clutnt.
33. 91. Et quod C. Yerres pralor urbanus, homo
tanctua et diligent, subsortitionem ejui in eo co-
dice non haberet, qui turn inleililus profercba-
tur. Sueton. Cas. 4t. exlr. Quotannis in demor-
tuorum locum ex his, qui recensiti non eneot,
aubsoriitio a priatore Deret. V. voc. pneced.
SL'BSORTlTUS, a, um, parlicip. P. SUBSOR-
TIOR.
SUBSPARGO, la, ere, a. 3. clam «eu sublut
spargo. TtrUttl. Itesurr. cam. 03. sub fin. He-
reticorum ivrsuliia temioa aubspargere.
SUBST.4J1EN, mtuis, o. 3. aubleraen, Blum,
quod sub siaiuine teiitir, frama. Vet. Scho-
liast, ad Juvenal. 2. 66. Vesica molll intcvtie
aubsiamiue. — *P"d Sil. II. 12. Ml, sub* Ira-
mina pro substainina legendum est.
5 CBS T. VMS, antla, particip. P. SCDSTO.
PL'BiTANTlA (aiibslancla), re, f. I. (subilO/
id, quo quid ilibslat et consislit , vel id, quo
queque rei .eit, leu essentia, vei etiara nalura,
ouci'a, Citcotoai; (It. esse?itn, sos'niun, iia'ic
ro; Fr. substance, essence, nature; llisp. eicii-
eia, liifrsfoncia, nafurn ; Gtoi. der Besland,
das lPestn,die Btschaffcnheil; Augl. l/ie au6-
smnce, esience): cul r«i quatitas rel acciJent
opponitur.
I.) Propria. *f I, Generatlm. — a) De eon-
cretla. Quintil. 7. 3. 5. Sed et illud poteat rlderl
eiira hoe propoilium eonjectur* genua, quum de
aliquo homloe querilur, quia ail. nam et «ut<
SUBSTANTIA US
slanita ejus tub oeulot venit, ut non possit qu-c-
?i, an tit. Id. 3. 6. ante med. Aat de substantia
quaistio est, act de qualitate. Seneca Ep. 58.
ante med. Et hree, qua dod sunt, rerum oatura
complectitur, qua; ariimo succurruni, tamquam
Cenlauri, Giganles et quidquid aliud falsa eo-
gi'.aiioce formatura habere aliquam Imaginem
copSt, quamTit non babsat substantiam. Ifazar.
Paneg. Conslantin. 14. Et quamvis cxlestia tub
ocu'os bomlnum venire con soleant, quod eras-
tarn et eatigaQieni aciera simples et ioconerela
substantia natur=e tenuis elude i; ill! tamen etc.
Capell. 4. p. «07., cujus lemma est prima sub-
stantia. Substantia est, quse nee in tubjecto est
inseparabiliter, neqoe de ullo subjecto pradica-
tur. Id. ibid, cujus lemma est secundo. substan-
tia. Seeunda substantia est, qua; de prima, ut
dictum est, prsdicatur, ut homo de Cicerone.
Tertull. Jlesurr. earn. 17. Habere propriura
genus sub-lamia; soliditatis. Id. Pall. 2. Quip-
pa si mundus ei diversit sobstantiis officiisque
conslabit etc. Sane Aristotelet tradit, qualtuor
omnino capita a pbjoicis observari in re quaque,
oca, Su'uautj, efya, jra&n; quorum duo priorn
ad substantiam rei pertinent, posteriora duo con-
tiuentur ofOcior^im appellatione. Auet. Comm.
in Donat. art. p. CXIII. ed. Hag. Homo vel
lapis substantiam signiBcant, cujus signiGcalio
nee augerl nee minui potest. Ergo non ipsa
substantia, sed quae accidunt substantia, com-
parantur. Priscian. Instil. 3. p. 83. 18. Sell
Comparaliva sumuntur ei accideotibus substan-
tia nominurn. accidentia autein sunt, qua ei
qualitate Tel quanlilate trabuntur, - sine quibus
substantia lnlelligi potest. — b) De ahstraclis.
Quints/. 1, procem, a med. et 2. 15. a med.
Substantia rhetorics. Roelh. 1. Aritlim. 2. et S.
nuroeri. ^ 2. Speciatim in divinia quid sit,
docet Rufin. 1. Hist. Eccl. 20. Additur sans in
illo Concilii decreto ellam de Spirita Saocto ple-
nior dlsputatio, ut ejusdem substantia! ac dWla-
ti>, cujua Pater et Filius, etiam Spiritus Saoetui
crederetur; - sed et de differentia lubstaatfi-'uru
et subsislentiarura sermo ejus per aciipturara
root us est. Gravel ou'a'a; et tirooTa'csij vacant.
Quidara elenim dicebant substantial", et subsi-
Mentiam idem videri : et quia Ires sufcsistenlias
non dicimua in Deo, nee tres substantias dicfire
debearaus. Alii vero, quibus longe aliud substan-
tia, quam subsistentia significara videbetur, di-
cebant, quia substantia Iptarn rei alicujus r.alu-
ram rationemque, qua constat, designel ; subsi-
etentia autein uniuscujusque persons, hoc ip^um
quod eistal et subsislit, ostendat. Ideoque pro-
pter Sabellil hxTesim tres esse subsistuntias con-
tendai etc. Sio fulgal. inter pr. Ilebr. 1. 3. de
Filio Dei. Figura substantia; ejus. t^J u'lrecTa'cftej,
h. e. imago esprcssa essentia: ejus (Dei PatrisJ.
^ 3. Hem est tubsistenlia, qua quia subsist!' et
vivit. f'ulgat. inlerpr. Ps. 68. 3. Indus sum
in lirao profundi et non est substantia, h. e. ubi
prorsus mbmergor Ideoque vtvsre ampliu3 nc-
queo. Id. Ps. 38. 8. Et nunc qua; est eitpecta-
tio raea7 nonne Dominus? et substantia mea a-
pud te est. h. e. spes vitas, diierat enim v. 6.
substantia mea taraquam nihilum ante te. h. e.
Citcptoo:; fiou, subsistentia mea vol sp.-tium vi-
ta;, quo subsisto, eisistenlia mea, serum, vita,
est ergs te (Deus), qui reternus ea, tamquam
nibilum. V. integrum loc. Adde Eccli. 38. 2U,
^f 4. Item fundamentum, caput rei. f'ulgat. \n-
terpr. Ilebr. 11, l. Est autem Odes sr.erar.da-
rum substantia rerum. k. e. fides facil, ut res
sperand-e in nobis subsistant, quasi sit foDda-
mentum, quo spes nitalur. Ila Bcelen in Comm.
ad h. I. Alii tamen accipiunt pro essentia vel
inchoala possessions- rerum sperandaruro. Cf.
Quintil. 2. 2f. i. f 5. Item est noma vel
copia rei. Tac. Dial, de orat. 8. Sine eotawen-
datione nalalium, sloe substantia facullaium, nea-
ter raoribus egreglus, potentissirai sunt ciriislij,
Aurel. fyt. Orig. gent. It. I'J. la una parte
regnum, in altera tolius patrimonii surnmara at-
que omnem paternorum bonorum lubslantiiin
I'osuii. Paul. i. SenteiU. tit. 2'J. l'oUoi cm
— 556 —
debet non solum gradu generis, ted et substan-
tia rei familiaris.
II.) Translate. ^ 1. Eat ipsa ret. Paul.
Dig. 41. 5. 2. Qui potiua substantiam Intuetur,
quam opinionem. la cosa stessa. et Tertull.
Cor. mil. 5. Substantia tibi a Deo tradita est,
habitus a sxculo. h. e. res ipsa sc. nores ipsi a
Deo, sed Kabltus sc. modus babendi Sores a m un-
do. Adde Penulej- Dig. 26.7.50., et Apul. 1.
Dogm. Plat. Cf. Tertull. Cult. fern. 2. et PuU
gal. interpr. Ps. 138. 15. Id. Gen. 7. 4. Delebo
umnem substantiam- h. e. substantiam vivam, sc,
ip;um animal. Adde ibid. 23. ^f 2. Item materia,
qua quid constat. Paul. Dig. 50. 16. 14. Earnm
rarum pretiura non in tubstantia, sed in arte
poiitum est. non nella materia, ma nel la-
voro. Adda Cod. Theod. 4. 12. 5. 5 3 - ,linc
substantia emptionis apud Papinian. Dig. 18.
1. 72. est id, quo emplio consistit. Cetera sunt
adminicula. ^ 4. Item materia ecu argumentum
alicujus traclatus, materia, argomenlo. Frontin.
4. Straleg. prcef. Qua; idcirco separavl, quia,
quamiis clara, diverss tamen erant substantia:.
f'ulgat. interpr. 2. Cor. 11. 17. In bac sub-
stantia gloris. Alii tamen interpretantur trans-
late pro fiducia, ut ibid. 9. 4. et Htbr. 3. 14.:
Gr. uirdoraai; ab upc'sviifit, suppono, quasi iub-
lentaculum, appoggio. Cf. Ps. 38. 8., ubi s«6-
slantia videtur esse spes, eispectatio. ^ 5. Item
referlur ad rem familiarem, patrimonium, facul-
tates, censum, fortunas, soslanze, 6ent, auere.
Quintil. Declam. 15. 9, Cujus census ei mani-
bus, ei laboribus substantia. Adde Papinian.
Dig. 5. 3. 51. et Ulp. ibid. 36. 1. 16. et find.
47. 8.2. ad fin. et ibid. 10. 5. exlr. et f'ulgat.
interpr. Prov. 3. 9. Id. Luc. 15. 13. Substan-
tiam dissipore. et ibid. 30. devorare. ^ 6. Item
est sors, caput. T'ertul/. Hab. mulitr. 9. Tan-
tarum usurarum eubsljntiam uno el muliebri
corpusculo bajulare. Gr^ci dicunt ou'ai'ay et xs-
fa^atev et afyjf.w. ^ 7. Item dicitur de ci-
bo, quo corpus alitur ct sustenlatur. Prudent. 7.
Cathemer, 39. dvcecu recursibus Quster volutis
sol petit;ran8 siJera Omni carcnteia cerneret
substantia.
SVUSTANTlALIS, e, adject, (substantia) ad
substantiam perlinens (It. sostanziafe ; Fr. sufc-
stantiel, essentiel; Iliep. su6s(oncia/, esencial;
Gem), u'csenlfich/ Angl. subslan(ial).
I.) Proprie. Tertull. Resurr. earn. 45. sub
fin. Subilantialis difTerentia. Cassiid. De dialect.
Substantial definitio. — Apud dmmian. 21. 1.
8. Substantiates potestates dicuntur da>mones, si-
ve spiritus incorporei.
II,) Translate. Rufin. Hist, monach. 7. Gene-
rabis mihi populum substantialem et perfectum
unuiatorem bonorum opcrum.
SUDSTANTlALlTAS, 5li», f. 3. (subs!:,ntialis)
COndlciu ejus, qui substantialis est, sosle.nziali-
ta. Cassiod. 7. Hist. Eccl. 14. ante med. Ei
non eitlanlibus cteai..: mundut novailara habet
substantia; receotemque uativitatem a Patre per
Filiuni, bujusmodi utique substantlalitatern fiun-
clis acc'picnlibus. Adde .Var. f'iclorin. 1. ad-
vert. Ar. 49. et 52. et n'lBi.
SUBSTANTlALrTER, atlvtrb. eb adje,-t, m6-
slanlia'rs; unde Comp. Substantiates. — Pub-
stantialitar est secundum substantiam, sostan-
zialtnente. Mar. Fictorin. 1. arfrers. Ar. 20.
Jn definitions; acims quum dicimus, quid est
anima? propria dicimus el substantiality, quod a
bs movetuT. Adda Tertull. advert, fa'enlin.
7. et i. advert. Martian. 35. ad fin. el Rufin.
in Symb. apoit. 7. Haeth, in Parphyr. Dial.
1. p. 17. Jfign. Qi:amvis homo et Deus adjuocta
rnort.jli dilTejeotia separenlur, proprio la./ien, it]
est visibHi, quod solus babet boino, Eat i-allns
subst.jni.iaUiisqja disjucgiti.r.
SfBST ANTf OLA, sc, f. i.deminut.a s:b:la;i-
tia, p.srva sabst.vntia. Hierc-iym. Ep. 10S. n. L'C.
Pattraa et msterna subs'anliola. h. e. f.iculu -
tula. Id. Ep. 525. n. 16. Qui paaperei sunt et
lenui tubHantiola.
SCBSTaNTiVALIS, e, adject. (nsbsUntivus)
subsuntialis, sosian=i'o/e. Ttituil. adveit. Pa-
SUBSTERNO
lentin. 27. tub fin. Substanlivalis, noa agnitio-
oalis forma. F. AGMTIONALIS.
SUBSTAMlVUS, a, urn, adject, (tubstantia)
substantialis, qui per se stare potest, s.:slanlivO,
i/rrapHTixii. Tertull. adders. Prax. 9.6. et advers.
flermog. 36. Substantiva res. — Substantivum.
nomen a grammalicis non veteribus, sed recen-
tioribus dicitur, quod in oratione per se stare
potest, ut orator, sermo, prudentia; eui oppo-
rittur adjectivum. V. foss. I. 3. de Grarnmat.
c. 6. — Substanlivum verbum dicitur item a
grammalicis sum, es. Priscian. 8. p. 812. Putsch.
SUISTERNENS, eotii, particip. F. voc. seq.
SUBSTERN'O, sterni«, strjvl, ttrstum, sternere,
a. 3. Part. Substernens II. 2.; 5n6stralus fere
in omn. paragr. et In Qn.; Substernendus I. 5.
— Substerno est subtus sterno, bum! spargo, sub-
line u'irocTopsu (It. stendere o tpargere o porre
solto; Fr. etendre sous, repandre, iialer sous;
llisp. extender, estiror soio, porar soto 6 de-
baxo; Germ, unfersfreuen, uniertretfen; Angl.
to strew, scatter or spread under or below).
I.) Proprie. ^ 1 . Univenim. — a) Cum Ac-
cu8. Cato R. R. 37. Ei segete veil i to ebulum,
cicutam et circum salicta berbam altam ulvara-
que : earn subslernito ovibus. Adde ibid. 5. Ter.
,-lndr, 4. 3. 11. Ei ara bine aume verbenas lib!
Atque eas substerne. Justin. 3. 3. 7. Nihil eos
somni caasa substernere. Plin. 20. Hist. nat.
14, 56. (158). Nepelam subslernere in metu ob-
dormituris, ntile est. Id. 36. Hid. 25. 62. (186).
de paviment. subdialib. Necessarium binat per
diretsum coassationes substerni. Adde Ovid. 15.
Diet. 399. Liv. 22. 51. Priecipue Convertit tub-
stratus Kumida mortuo suporincubanli Romano
vivus. (Cf. Sil. It. 6. 44.) Alii tamen rectlus leg.
subii actus. V. Drakenb. ad h. I. el Ptin.i7. Hist.
nat. 11. i6. (82). Substfata glarea. Id. 20. iiirf.
51. 84. (246). folia. Id. 28. t&ui. 9. 42. (150).
pelles cetvorum. — 6) Absolute. Id. 18. ibid.
23. S3. (194). Justum est, singula* vehet Cmi
deoario ire : nisi continjat hoc, male substravisse
pecori colooum apparel. — Et impersonalitar
Cato R. R. 5. Pecori et bubus diiigenter aub-
sterriatur. — Apud veteres Orientis popolos mos
erat, regi advenlanli in obsequii jestimooium
tapetia. veStes, flores sub'lernera. f'ulgat. interpr.
Luc. 19. 36. Eunte illo (Chrislo), jubsternebanl
vestimenta sua in via. Cf. 4, Reg. 9. 13. — Item
in n.iinmis aureis iiiaiimi moduli Vaieotis(^cJi'>ei',
D. If. V. T. H. p. 153.) cernitur Augustus to-
gatus capile nimhalo, equo lente graaienti rt
ctus, cui occurrit Genius muliebris Ar.tiochi.v,
imam palla; seu tlols eitremitatem in Tie, qua
Iransiturus est, substernens. Use Cavedoni in
Lex. Evang, % 2. Sulsleinere semina hordei,
est tubseiere, subtcrjaccre. Colum. 5. R. R. 9.
circa med. ^ 3. Subs'ernere colorem, est sub-
iioere, primum colorem inducere, ut qui tuper-
IndUMtur, magis h.ereat ae niteat. Plin. 26. ir"isf.
nat. 10. 66. (1U3). Fucui inarinui, lactucs si-
mili', qi;i conchjliis iubstetnitur. Id. 37. ibid.
G. S3. (89). Sardonycbes Arabics eiceilunt can-
dore, sufjlrato nijerTimo colore. Alii aliter leg.
^ i. Su! iierncre Jrticias,esl subministrare. Lu-
cre!. 2. '22. «J 5, Substernere pullos, sub pullis
qulppram slerucre, irVfei. 10. Hist. nat. 33. 49.
(93). Cocficigunt nido: et occultandis habiles
pullis et substeroendis mollis.
II) TiiC3late. !f 1. Gen?ratim. Proper I. 3.
5. 47. Fctuna insijias i.ontum sub'travil avaris.
h. t slr'iit in iato maii in-idias avaris, Sf 2.
Specsatlc; subjicer-;, tup pontre, sotlopc-rre, sog-
getla-re, ('ic, Tim.-i. On:iie,qjod erat concretmo
atqu-. cor,nreum, i-bsie; ncbsnl animo. fat, Max.
2. 7- n. i i. Ejusd.m culpa homines eiephactis
(.-.: r-.r.:.; rubstr^Tit. Catti.'.'. 65. 331. Langui-
BbIc ^ue i'itel tecum cinjurjero tomnos, Levia
tubs irlleua robut'-o bra-.hia collo. el ibid. 403.
Iris o r.. a lsr sul terniDt ta impia nstu. h. e.
proi tatat, inceumbeni, Sir Sutton. Aug. 53.
Qua;i p. . iicitiata A. liirtio tutsicaverit. Hii-
roitj n. S. in Is. ~'j. 1. OmsiJ inimici sabftratl
C'jri-ti p--ilus. ^ 3. Fcignsjitt, ut ejucl, vensa
n: l :•:: in la '■-■-,'-!<-, tfiri, fa: lilts. Cic.i-
SUBSTILLATIO
Fat. D. 52. 129. Gallio.-s avesquc reilqune eubilia
si bi nidosque eonitruunt. ensque quam possunt
mollissime substernunt. Varro 1. R. R. 57. So-
lum paleis substernunt. Plin. 36. Milt. nat. 14.
21. (95). Fundaments caleatis subslravere car-
bonibus, dein velleribus lana. Apul. 10. Met.
tectum straeula voste substernere. Plin. 19. Mist,
■nat. 5. 24. (74). Subslratus arena locos. — Uiac
Substratum, i, n. 2. ab'olute, substantivorum
more. est res substrata. Ftilt. 34. Mist. nat. 2.
50. (167). Coquitur ad medicina usus, patin'n
Gclilibua. snbstrato eulpburls minoto etc. Sillig.
lee. substrata sulphure. — Apud eumd. loc. su-
pra cit. ei I. 37. idem Sillig;. leg. subslrato co-
loris.
SUBSTILLATIO, 5n!s, f. f. (substillo) actus
snbstiilandi ei stranguria morbo. Gloss. Cyrill.
2-roaY70'jp(a, culbicio, subslillacio (sic).
SUBSTILLO, as, are. n. 1. subtus vel aliquan-
tum slillo, et etlam. speciatlro. straneuria morbo
laboro. Gloss. Cyrill. 'TrrooTa£w, snbstillo. Ibid.
Utoayytiuptii, culbo, .substillo. Gloss. Philox.
Suhstillat, c-rpayycvota.
SUBSTILLUM. V. Voc. seq.
SUBSTILLUS, a, om, adject, qui «ub«till»t el
apeciallm dicitur de urina, qua stlllalim emit-
tltur ex morbo, quem Graci vocant oxpayyov-
pc'dtv. Cato R. R. 156. sub fin. Nuno de lis, qui-
bus agre lotium It, quibusque substillum est. —
Hine
Substillum, i, o. 2. absolute, snbslanlivorum
more. f 1. Est tempus humtdnm, 6lrc ante
pluviara, quia jam stillat, sive post earn, quia
stillare DODdum desinit. Fest. p. 306. 26. .Will.
Substillum antiqui appellabnnt tempus ante plu-
viam jam pane uvidum et post pluviam non per-
liccum, quod jam ttillaret aul nondum desisset.
XerfuII. Pall. 2. Ant imbres ruunt, et siqua
missilia cum imbribus, dehinc iiibstillum et de-
ouo sudum. *f 2. Est eliam morbu". de quo
supra dictum est. Gloss. Gr. Lai. Auocupi'a,
substillum.
SCBSTlNENTlA. I". SUSTfNENTIA
sunsTiNfto. r. sustinko.
SDBSTItOO (supsliluo), stlinis, slItDi, sITin-
turn, stHBe'e, a.3. Part. Subslitutus et Substi-
lulurus I. 2., Siibsliluendui I. 1. — Substituo
est subtus italuo, subjicio, suppono, Cfiotfips
(It. meltere o pian'ar sotlo o dopo; Fr. mellre,
placer sous ou ap> is : llisp. meter soto 6 des-
pues ; Germ, unter od nach etw. stellen, le-
gen ; Angl, to put or place under); et occurrit
eum Ace., cui addilur etiam Dat. vcl Ace. et
pi&p. in.
I.] Proprie. f 1. Gcneratim. Pallad. t. R.
II 10. o med. I'ianl.-e in scrobe deposits lapi-
dej sulistiiuendi sunt. Auct. R. Afr. 59. Post
elephanlOi armaluras leves Nnmidasque siibsli-
tuerant. ft, ?. post posueiant. ^ 2. Speciatira est
• uflicio, in locum allerius pono, soslituire, surro-
gnre, Cic.T. Fen: 28. ante tried. In edrum lo-
cum sub.-lituere et sypponere ccepit cives Roma-
no'. Ifepos Alcib. 7. a med. Dt absent! msgistra-
tnm abiogarent et alium in ejus locum substitue-
lent. Sueton. Cces. 76. Ulroque anno binos coo-
stiles sub'-iUuii sibi in ternos novissimos menses.
Cojns Pig. 4.7.1. Si quis, olicnando rem, alium
nobis adversarium «uo loco subsiituerit. Cofum.
5. R. R.6 init. Prlraam quamque arbofem senio
afniclam itibmoveat et in Ticero Dorellsm sobolem
tubslitual. Id. 4. ib'd. 17. /EterniUli eorum sic
consulimus. ut rlemoiluis seijiinibus alia luhslllna-
inus. Or. 5. T'err. tj'J. 161. Nunc pro te Verrem
aubslilul'li alierum civilaii. Plin. 35. /.'is/, rat.
10. 36. '91 1. Consenuit bae tabula carie: aliam-
qnc pro fa Neio subslituit. I'ellej. 2. 58. 3.
ijuem suhi'itu'urus sibi t^ssar desiausvsrat ccn-
sulem. I.ir. 38. 42. a tned. Consoles elleriim
in Europd. alierum in Asia, >elut pro Pbilippo
alquc Anticcho subsii'.ulos, repnare. Sueton. Tib.
4. Vomifei In locum Seipionii subslitJlu?. Ju-
stin. 36. 1.7. Subslituere aliquein tutorem An-
flocho. Curt. 6. 7. 31. aliquetn bujus criminls
leum. Jus'irt, H 2.5. Alcsanler dux in locum
SiLI (pet'ij> Subslituilur. a o ror.ie duct. S'C
- 557 -
42. 2. 1 In bujus locum Artabanus rei substi-
luitiir. ■ — Hinc translate Cie. 2. Divinat. 2.
sub [In. Pbilosophlam nobis pro reipublicaa pro-
curaiione iub«tilutam putabamui. — De substi-
tnendis la teslaraenlo beredibus V. JCtos Dig.
28. fie. 6. Sic Sueton. Tib. 76. F.o testa men 10
bcredes lequls partibas reliquit Cajum et Tihe-
r'mm nepotes subsliluitqoe Invicem. soslifui I'uno
aW oltro. et Quintil. 7.6. fld /in. el Ulp. lib.
Regal, ■lit. 22. § 33. et 34. Substitute heres.
V. SUBHERES.
II.) Translate. ^ I. Est subdere, obnoiium
reddere, subjicere. Plin. 6 Ep. 31. ante med.
Subtlituere aliquem criminl. h. e. reum facere el
accusare. Quintil.7. 4. 15. Fortuna «.i;pe substi-
tnltur culpa. i> fa rea. el Declam. 1. 10. Sub-
slituere aliquem reum. Cell. Dig. 38. 1 . 30. ali-
quem arbitrio. obbligarlo a stare ttW arbiO'io
altrtii. <f 2. Item pono ante, objieio. Liu. 2S.
35. l^eperal Jam ante Numidam admiratio viri :
snbslitueraique animo speciem quoque corporis
ainplsm ac maenificam. Ovid. Rcmed. am, 573.
Ul ppssis odisse tuam, Pari, funera fratrura De-
bur-r,?'. ocnlis substituiise tuis.
SUBSTfrCTlO, unls, f. 3. (lubslli.uo) actus
subslitucndi, sos'i'niione.
I.) Proprie. ^ 1. Generalim. Amob. 3. p.
104. Ut nova quaque suborieote feiura , quid-
quid prior alas obslulisset, recidica substilulio
subrogaret. Adde Ckalcid. Tim. 32. ^ 2. Spe-
ciatim apud JCtos io re teitamentaria, ut Sub-
slitutio heredis, de qua integer litulus est 6. I.
28. Dig. Dnde Papinian. ibid. teg. 7. Substi-
tutionem facere. Ulp. ibid. H. Et substitulione
bercdem esse, et ibid. Aliquem ad substitulionem
admittere. V. Caji Inslilul. t. 2. J 174.-184.
(edente lierum Goesehenio), ubi de varlii sub-
stiiuiionum generibus agitur.
II.) Translate, .^mbros. 3. Mexaem. 17. n. 71.
Nam qua: (palma) prlmo germlnarent folia, ea
sine uila substitutions successione conservat.
SUSTlTOTlVUS, a, um, adject, (substituo) qui
subsliiui poiast. lostituliuo. Apul. Dogm. Plat.
3. sub tut'. Piopositlo substitulira vel condieio-
nalis. r. pn.EDJCATIVUS.
SlBSmCTUS, a, um, particip. V. SUB-
STITUO.
SUUSTO, stas, (stlti) stare, n. 1 . Prsteritum.com-
mune habet cum cubsisto. Y. bane voc. — Pari.
Subslans i. — Substo ^ 1. Est subtus Sum,
subsum, laleo, siare od essere sotlo, Cfiotaueu.
Cels. 6. IO.mz meo*. SI, pure substante, non rum-
punlur bi tuinores, incidendi sunt. (Adde 2.7. a
med.) Cic. Top. 5. 27. Esse ea dieo, qua cerni
laogirc possunt: non asse qua tangi demon6lra-
rive npn possunt, cerni tamen animo atque in-
ti'lligi pussunt, ut si usucapionerji, tutelam, agna-
tioncm deGoias, quarum rerum nullum tubstet
quasi corpus. Pleriq. omnes leg. subest. "f 2.
Est etiam subsisto, resisto, resto, slar soldo, re-
sistere. Tex. Andr. 5. 4. 11. Perii! metuo, ul
substet bospes. ^ 3. Apud Philosopbos quid sit.
V. Infra.
Homonym. WfiVrre svbslo a subsisto Ha
docet Roeth. De duab. nat. p. 950. « Sufcsislit,
quod ipsum accidenlibus, possit ut esse, nun Indi-
get: substal autem id, quod aliis accMenlibus sub-
jeclurrf quoddam, ut esse valear:'., sulminisirai <>.
SL'BSTOMXCHANS, antis, parii.'p, /'.voc. seq.
SUBSlOSIACIIOR, aiis,aii,d L p. I, Part. Sub-
stomackans. — Subslomncboi est sliquaolum
strmacbor , subirascor. Augustin. 3. Confess,
extr. Subslomacbans t;edio. Id. 5. Op. imptrf.
contra Julian. 16. Et subsiomacbaris, si senis
Slanis subules nuocupere.
SUIISTBA'.IEN, mfnis, n. 3. id, quod iltlma-
libus. bominibus aliive cuipiaiQ rei sut;ts r nitur,
strame, urtco-rpto/ici. Parro 3. R. R. 10. 3ed
lubeani mollb subsiramSn e palea ali^ve aliqua re.
Ilep~sian. Concub. Start, el V»n. 46. Floi la-
clus, flui vincla tori:, cabslramina Sores. Sil. It.
12. 414. Lubriea rcboreis idarani 3ut:triraina
pla.aris. (P. SUBSTAMEX) Adde Tarrou. 3. R.
II. 6 et B.
>rn-rr\4MEM(.'M, i, n. 1. id?'e ouod «ub-
SUP.STRINnO
strameo. Calo It. R. 161. de aspirago. Quo
anno severij, substrameplii per hiemem operito,
ne peruratur. Alii leg. divisim su6 stramertti't.
SDnSTRATOniUS, a, um, adject, ad substra-
tum perlinens. Voi a I.etico espungenda; oc-
currit enim tanturri in .Vof. Tir. p. 90. Strato-
rius, tubttratorius,
SUBSTRATUM, I, n. 2. el
SCBSTRATCS, a, um, partie. K SL'BSTERXO,
SUBSTRATUS, us, m. 4. actus substernetidi,
tltrdoTf iooi{. In seito «asu sing, Plin. 24. Mist,
nat. 9. 38. (61). Vitices si.ffilu atque substrata
fucant reoeoala. Auct. /(in. Alex. 31. 34. T'olkm.
Substrain levium densarumqua utrium. Plin. 18.
Hist. nat. 30. 72. (299). Culmum , quura in-
aruit, baculo frangunt, substratu animalium. At
Jan et Sillig. leg. mi strata; alii vero «u6-
trac'i.
SUBSTREPEX3, entis. particip. ab inusit. ;n5-
llrepo,, aliquanturn slrepens. Apul. 5. IHtl.tlX-
tiala Tcrba semiaoimi voce subslrepens.
SUBSTRICTUS, a, um, particip. V. SUB-
STRINGO.
SUBSTKlDENS, entli, parlicip. ab inusit. suB-
ttrido, aliquanturn stridens. Ammian. 16. 4. 2.
Ira eiondante substridens.
Sl'BSTRlNGENS, entis, particip. V. Toe. seq.
St'BSTRIXGO, stringis, strinii, itrictnm, strin-
gere. a. 3. Part. Substringens I.', Substrictut I.
et in fln.; ^utsfi-ing^Rrfus II. — Substringo est
idem quod ab Inferiore parte slrinqo, conslrin-
go, adslringo, conirabo, subcingo, coinplleo, u'lto-
ofiyyie (H. sht'noere abbasso, tlringere ; Fr. «I-
tacher au bas, tier, terrer; llisp. ntar abaxo,
ligar ; Germ, unlen stisdrnmenaipfien od. bin-
den; Angl. (o bind or gird below).
I.) Proprie. Ifepos Etnnen. 5. a med. Sub-
elringere eapul equi loio. Seneca Troad. 88. li-
nns, ft. e. Testes succingere. Sit. -it. 1. GS9. lintea
malo. ammainar le vele. et Sueton. Calb.tt.
Eicreverat in deiteriore latere ejus'caro propen-
debalque adco, ul agre fascia substringeretur.
Tac. Germ. 38. Insigoe gr-nlis obliquare crinera
ncdoque subsningere. Lucan. 3. 2S0. "auroqua
ligalas Subslringiiis, Arimaspe, comas. Colum.
9. R. R. 3, Boves qmim ab opere disjunierit,
substriclos confricet, Seneca Ilippol. 1002. Celsos
sonipedes ocius subigil jugo, Et ora freois do-
inila subslriciis ligft.
II.) Translate est adslringo, coliibeo, suppri-
mo. Juvenal. 6. 532. maritus Nauseat alqus
oculis bilun subsliingil operlis. reprime, raf-
frena, soffoca. el Horai. 2. Sal. 5. 95. aurein
subitringe kquaci. h. e. subjice, obooiiam prxbe,
accornmoria: quasi slriuje et alliga loquaci icni: ,
ul habeal t« obsliiclum et obaudientem, quando-
cumque loqui volutril. ni nialis locutionem sum-
ptam esse a brutis aniiuanlibu;, prs<ertim a t*a-
nibus, qui^id eum locum, uude rumor eioritur.ar-
rigunl aures, puntar le orecchit. at Quintil. De-
clam. 18. 7. in fin. Abslinebunt coram palro
coiiiplciibus: omiiis familiaritas tubslringetur in
publico, si logllcia. et Marcelt. Empif. 8. J 7.
• i life med. Col't-tum diamlsyoi, quod facil ad
s.'pr-riiudinei ocj orum lolloodas et ad lacrimal
subslriiigeiul.i^. — Figurate. Quintil. 10. 5. 4.
Ipsis sentcniiis oii.icore licet oratorium robur et
o:nls>a.! suj'pKre el cHusa subslringere. reslriii-
gere. — Iliac Part, pr.eier. pass., cujus eiempla
rclulimus
Subslric'usy a, um, adjective e/uoqi*e usur-
;alur; undi! i"!cnip. Substrictior. — .Subslrictni
est an us. :dstiictiw, adductus, conlraclui, rj-
stretto, .tret'.o, scarno: cui opponitur lams,
pioi.ii-.'rit, effusui. Plin. 32. Mist. nat. 3. 13.
(S3). T. :i dallurum parTos esse snbslriclosqua
e! .iL.r "!*s '+'.~>x, nee a.iimi sine rila ani-
malij }',:se Sil. It. 15. 60S. soniprsq.ic »irlqu«
Subitficti f-.rpus, Ovid. 3. 3Iel. 216. Canis lub-
s'.ri'cta J^:os ilia. Id. 11. ibid. 752. Substricla
stora gere"is inergus. ft. e. gracilis. Gelt, 7. 12.
?. laoilpri no sine lunicis, sola toga nmicti fuc-
FJBl : pos::a mbstrictai el breves tunicas cilrn
^;J:. ! r■J Jtsimnles habcbanl. Pelagon. pmf.
•1, Ev^uus 1. 1 reane suSiliicio. Alii mule leg.
SUBSTRUCTIO
substrueto. Sic Colum. 6. R. R. 20. Taurus ven-
ire paullo substrietiore.
SUBSTRUCTlO, onis, f. 3. (substruo) quidquld
Bub terra slruilur ad firmamentum sediGcii, ut
fundarneota, arcui, fornices, earners, pilse etc.
et fera da magnis Eedifieils dieitur, irzczsiyj.aiia
(U. fondamenla, fabbrica sotterranea; Fr. fon-
dation ou b&lisst souterraine : llisp. funda-
mento 6 edifxcio soterraneo ; Germ, rier Un-
terbaa, Grundbau ; Angl. a foundation, sub-
struction). *J 1. Striclo sensu, qu>e sub terra
etrauntur. filruv. 8. 11. Maiima autem esse debet
Cura substructionum, quod in his infinita vilia 60-
let facere terra congeslio. Id. 1. 5. Itaque non
solum In muro. sed etiam in subslruelionibus pa-
rieles bae ralione religati, non cito vitiabuntur.
Plin. 10. Ep. 48. de thtatro. Fulturce ac sub-
tlnietiones, quibiis- subinda suscipitur, non tain
firmat mihi, quani siirnpluosat videntur. Adde Co-
lum. 1. R. R. 5. ad /in. Inscript. apud Orelli
■n. 32G7. (V. Annali deWIslil. arch. a. 1858
J). 211.} <). BVTATIVS 0. I. O. K. CATVXVS COS. SVB-
ITBVCTIOKKM ET TABVLARIVM BX S. C. FACITKD.
cvratit. *J" 2. (.aliore sensu, quie supra terrain
Hunt, In ima redificii parte, substructiones di-
cuntur: prase'rtim «i erassiora siot et rudiora
ac Grmitatcm ostentantia. Cces. 2. B. C. 25.
I'astra Vari ndmodum munila natura loci, una
ex parts ipso oppido Utica, altera theatro, quod
est ante oppidum, suhstructionibus ejus operi.«
rnasimis. Colum. 2. R. R. 2. ante med. Saxo-
Itiin agnim facile est expedire lectione lapidum :
quorum si magna est abuodanlia, velut quibus-
dam subslruelionibus partes agri sunt occupan-
das, ut reliqus emundentur. Inscr, in Bullell.
dell'Islit. archeol. a. 1838. p. 188. imp. caes.
mvi ksrvar r. kehta tbaianvj avo. svbstrvctio-
KBM CONTRA LAREM MONTIS PBCIT. Apud FrOn-
tin. Aquozd. 3. 5. <$. et alibi substruclio est pa-
ties et quodeumque aliud solid um opus, etiam
rupra terram structuffl ad sustinendos aquxdu-
ctus: et distinguitur a rivo subterraneo et opere
ercualo. ' *J 3. Latissimo sensu, quicumque x-
diflcia et fabric?, prssertim amplre et magni o-
pcris. Ziv. 38. 28. Subslructionem super ./Equi-
inxllum in Capitolio et viam silice sterneodam
at porta Capeoa ad Martis locarerunt. Cic. Mil.
20. S3. Quo in ("undo propter insanas illas sub-
rlrucliones, facile roille horainum versabatur va-
Icalium. et ibid. 31. a med. Substructionum In-
tanas moles.
SUBSTRUCTUM, i, a. 2. et
SUBSTRtJCTUS. a, am, particip. V. voc. seq.
SUBSTllOO, strBis, struil, struclum, struere.
a. 3* Part. Subsiructui 1.. et 3. ; Substruendus
2. — Substruo - est subtus struo, ab imo ex-
struo, a fundamentis .TdiOeo, ojwTtijtyJtt (It. fab'
brlcare sotto o dalle fondamenla; Fr. faire une
substruction ou fundation, b/ttir sous terre ;
llisp. fundar ii'tchar los cimienlos, construir
debaxo de titrra; Germ, unlerbauen; Angl. to
lay the foundation, found, build). *| 1. Go-
ncralim. Plin. 33. Ilisl. nat. 4. 21. (74).
Convallii et intorvalla substructls canalibus jun-
guntur. Inscr. apud Gruter. 41. 5. tbmplvm
UlANaB HATRI O. D. APVLBIVS ARCBITKOTVS BTB-
STRvxiT. h. e. eislruiit. — Plaut. Most. 1. 2.
39. parcoles fabri libcrum sunt, Et fundarncntum
lubilruunl liberoruiTi, Eitollunt, parant sedulo
in tirmitalem. ^ 2. Speciatim iternere, sub-
iternerc, laslricate. Liu. 41. 27. Censores vias
stirnendai silice in urbe, glarea citra urbem
iiubslrueodai mnrginandasque primi omnium !o-
cavorunt. — Absolute Celt. Dig. 8. 1. 10. Si
iter legatum sit. qua, nisi opere facto, iri non
possit; licet fodiendo, substruendo iter faccrc.
1 3. Pr.-egn.inti, ut ajunt, tcntu est sutslruendo
juunirc, finnare. — a) Universira. f'ilruv. H.
1. ante med. Iniervalla mootium suhstriicre ad
libramenla. I'arro 5. L. I,. 155. Mull, Locus
tubstriictus, ubi oationum subsistereot legati. Cf.
Flin. loc. supra cit. — b) Cum addito Ablatiro.
Xi'v. C. 4. in fin. Capitolium saio quadrato sub-
structure), h. e Grinatum rouro ab radicibus mon-
[ii cjciuto, oe terra Capituliuui tusliueot diUba-
- 558 —
retur. de quo Plin. 33. Bui. nat. 15. 24. (I0J).
Tunc senes aggeris vgttura spatium et substructio-
nes insanas Capitolii mlrabanlur. — c) Imper-
sonaliter Vilruo. 8. 7. Quum venerit ad imum.
non alte substruilur, ut sit libramentum quani
longissimum. — llioc
5u6siruc(tim, i, n. 2. absolute, substantivorum
more, est idem ac snbslructio. filruv. 8. 7. an/3
tried. Substructum ad libram factum.
SDBSTYPTlCOS, a. um, adject, aliqnantum
stjplicus. Plin. Valerian. 5. 31. Sit cibus sub-
stypticus mediocriter.
SUBSOdO, as, 5vi, are, n. 1. aliqnantum «udo.
tenant. Fit. S. Radeg. 34. de hydropica. IUi
ut nee subsudasset, et intus aqua consumpta est.
St'BSULTHl, adverb, fsubsilio) subsiliendo, per
saltus, sallellando. Sueton. Aug. S3. Ita ut in
eilremis spatiis subsullim decurreret.
SUBSUI.TO (sussullo), as, are, n. 1. frequex-
lat. vcl infens. a stibsilio, est frequenter vel ve-
bementcr subsilio, u'paXXopat (It. saltellare ; Fr.
sauliller : llisp. saltar 6 andar d saltillos; Germ.
in die. I/ohe springen, hupfen; Angl. to hop,
skip).
I.) Proprie. Plaut. Cas. 2. 7. 10. Utsubsul-
tabat; postquam vicit villicns! Id. Capt. 3. 4.
101. Tu subsiiltas, ego miser lit asto prtn for-
midine. Terlull. Anim. 26. Si lantuminodo mi-
trem subsultando turbasset. I/ie.rony:n. Ep. 61.
Ei latere subsultabas et plaudebis manu et ap-
plodebas prdem.
II.) Translate. Quinlil. 9. 4. 42. Monosjllaba
si plura sunt, male continuabuntur, quia necesse
est, compositio inultis clausulis concisa subsul-
tet. Id. 11. 3. ante med. Prima est observalio
recte pronunciandi, requalitaa, ne sermo subsultet
imparibus spatiis ac sonis.
STJBSUM, siibes, subfui vel suHui, subesse, n.
aoom. subtus sum. sub aliqua re sum, insuni,
lateo, urcB'.(it (It. essere o stare solto o nasco-
sto; Fr. etre sous; llisp. ser solo, abaxo; Germ,
imfen setn; Angl. (o be under): construitur au-
tem absolute, aut cum Dat. Tel rariua cum Ac-
cus. vi prjepositionis, qnse verbo inest.
I.) Proprie. *J 1. Generalim. Plane, ad Cic.
10. Fam. 18. a med. Subest intra cutcin vul-
nus. Tibull. 2. 5. 27. Lacle madens illic snb-
crafPan ilicis umbra?, firg. 3. G. 388. Nigra
subest udo tantum mi lingua palato. Jlorat. 4.
Od. 5. 40. Quum sol Oceano subest. Id. 1. Ep.
1. 95. si forte subucula pesa; Tr ita subest lunicn;.
Plin. it. Bisl. nat. 37. 78. (199). Subest ren-
ter stomacbum babentibus. Ovid. 2. Pont. 7. 9.
Qui aemel est 1,-esui fallaci piicis ab bamo, 0-
rnnibus unca cibia sera subesse putat. — Fest. p.
p. 348. 6. Mull. Sudiierat, sub eodem tecto fue-
rat. •! 2. Speciatim signiflcat vicinum esse, im-
minere, instare, essere viQvM o imminenle, turn
loco, turn tempore. Cces. 1. S. G. 25. Pedem
leferre et qood mons suberat eirciter M. pas-
suum, eo se recipere cceperunt. 5aif. s'n epist.
Mithrid. ad Arsac. a^med. Illi suberat rejourn
Ariobarzainis. P lane, ad Cic. 10. Fam. 21. Pu-
tabam, posse me subesse propinquis locis, ut, si
durius aliquid esset, succurrere celeriter possem.
Iforat. i. Ep. 14. 24. Nee ricina subest, vinum
prxbere taberoa Qux possit tibi. Ovid. II. Mel.
339. Templa mari subsunt. Cces. 3. S. G. 27.
Pauere nationes, aoni tempore conlis;e, quod biems
suberat, id facere negleicrunt. Ci'c. Mil. 10. 42.
Quum dies comitiorum subesset. fulgat. interpr.
■Sap. 12. 18. Subest enim tibi, quum volueris,
posse, h. e. prajslo est, in promptu est. — Cum
Accusalivo. Plaut. fragm. apud Paul. Diac. ei
Fest. p. 90. 3. Mull, in Fiber. Sic me subes
collidie, quasi fiber salicem, mi sei addasso.
II.) Translate: Lucret. 3. 274. penitus prnr-
sum latct.bxc natura subestque. Id. ibid. 874.
Scire licet non sincerum sonere atque subesse
C^cum aliquem cordi slimulum. Tibull. 1. 10.
18. S.tpc solent auro inulta subesse mala. Cic.
5. Fin. 10. ad fin. lotelligatur aliquatn sube^so
causam, ut etc. Sepo* Alcib. I. Nee causa sub-
erat, quare etc. Cic. 9. Phil. 2. 4. In qua pe-
licult ausiiicia son subesset. Id. 3. All. SIS. Sub-
SUBTEGO
est spes. Justin. 1. 9. 10. dolus. «! 24. 2. er'r.
fraus. Val. Place. 7. 386. culpa. Cic. i. Rep.
28. 44. Illi regi subest ad immutandi nnimi li-
centiam crudelissimus ille Phalaris. Id. 2. He-
renn. 8. 12. Non temere famam nasci solere, quin
subsit aliquid. non vi sia qualche fondamento.
et Ovid. 1. Art. am. 397. bene si celabitur in-
dex, Notitis suberit semper arnica tu.-s. h. e. res,
dicta, facta domino semper erunt nota tibi.
SUBSOO, etiis, s'ui, sntum, sQere, a. 3. Part,
^uisiitus. — Subsuo est subtus suo. fforat. 1.
Sal. 2. 2S. sunt qui nolint letigisse, nisi illas,
Quarum subsuta talos teaat instita veste. h. e.
matronas, cujus stola inslita purpurea eral prx-
teita. Acron ad h. I. Matrons stola utuntor de-
mis.sa usque ad Imos pedes, cujus imam partem
ambit instita subsuta. In'tita autem dieitur to
itepiitdSiov, quod tog.-c subsuebatur, quo matrons
ulebantur. Subsutam vestem prieteitam disit. At
Borghesi in Lett. 18. Ag. 1831. ait, su6stio diei
de Testibus detrilis vel scissis idemque esse ac
resarcio, i irr.endare, rappezzare: bine subsullim
vestem esse resartam eamqne melius, quam qtiaa
purpurno sit limbo ornata, convenire diobolari
7/oralii merelrtci. Ita et subsutio el subsutura.
accipienda eiistitnat. V, tami-n et Killer ad h. I.
I.egitur et In Not. Tit: p. 136. Sail, insuit, con-
suit, subsull.
StlBSOPErtPARTlCULARIS, e, adject, qui su-
perparticulari numcro cont>netur cum aliqua in-
super ex snis partibus. Baeth. 1. Arilhm. 28.
Igltur po«l duai primas habitudines multlplices
et supcrparticulares et eas, qu.*e sub ipsis sunt f
subrnultiplices et subsuperparticulares tertia inx-
qualitatis species invenitur. Adde ibid. 22. et
Cassiod. de Arilhm.
SriBStJPEnPARTfENS, entis, particip. ab inu-
sit. subsuperpartior, dieitur de numero, qui alio
mojore totus cbmprebenditur et cujus iosuper a-
liqutc partes eodem continentur. Boeth. 1. A-
rithm. 28. Post hos nascuntur comites, qui sub-
superpartienies vocantur: bi autem sunt, qui ba-
bentur ab alio numero et eorum vel duas vel tre»
vel quattuor vel quotlibet alia: partes. Adde ibid.
22. et Cassiod. De arilhm.
SUBSDRUUS, a, nm, adject, aliquantum surdus.
Gloss. Gr. Lat. 'Tm'Mo^o;, subsurdui. Translate
Quinlil. It. 3. 32. Sit ipsa vox non subsurda,
rudis, immanis etc- Alii tamen aliter leg.
SUB.SOtIO, Onis, f. 3. (subsuo) actus subsuendl
vel id, quod subsulum est. Gloss. Lai. Gr. Sub-
sutio, UTroxdXafifia, wrooa^ij, avaxaXafn.
SCBSOtORA, -t, f. l'. (subsuo) sutura panni,
qua Gt in irna vestium muliebrium parte, orfa-
Juro, balzana. Cf. tamen SCBSUO. Edict. Dio-
clet. p. 21. Sarcinatori in veste sublili replica-
turre [5£ sex, eidem aperlurie cum subsutura ho-
losericre -X: quinquaginta, eidem aperturre cum
subsutura subserice 3£ triginla, subsuturce ia
veste grossiori 3^ quattuor.
SUBSOIL'S, a, um, particip. V. SUBSUO.
SUBTAulDUS, a, um, adject, aliquantum ta-
bidus. Ammian. 26. 6. a med. Stetil itaque sub-
labidus: escitum putare3 ab inferis.
SDIiTA.t.rTtJS, a, um, adject, aliquantum ta-
citus. Prurient. Ilamartig. 174. (line schola eub-
tacitam medilatur gig ni?re sectani.
SfJBTAl.. V. SLIBTEI..
SL'BTAI-ARIS, e, adject, qui sub tolo est. Isid.
19. Orig. 31.7. Talares calcei socci sunt, quia inde
nominali videntur, quod fa ligura sinl, ut cua-
lingaot la In in : ' si cut subtalars, quod sub tslo
sunt, quasi subtalares.
SUBTECTlO. unis, f. :i. (subtegu) actus sub-
legendi. .Viijuslui. purest, in JfeptaL 2. 10. in
fin. Vcli iindcciiiii cnbita trigitita duplicatione
et ' '_■ V"'" - ■■'■■: .ib hoc aiiibitu detrahunlur.
SUBTECTUS. a, um, particip. /'. SUBTEGO.
SCBIIXIMEN. V, SUBTKMEN.
SUBTEGO, legis, teii, tectum, t«jere, a. 5.
Part. Subledus I. — Sublcgo est subtus tego (It.
coprire di solto; Fr. COUWrtr pur dessous; Hup.
Cu6rir debaxo; Germ, unlen oil. von unlen be-
decken; Angl. to cover under). ,
I.) Proprie. fitruv. 9. 6. de sidsi ib. Sub Avis
SUBTECULAKEUS
Cauda pedei Equi sunt sobtecti. At recentiores
leg. subjeeli. et dmmian. 19. 7- 3. Ferrea rou-
nimenta calum omne subtexerunt. Alii nunc
kg. aublexunt. Jul. Fat. 8. 4. ed. Paris. Aere
ipsom iubteiii.se Jaeulis el tagittia. /iugusltn.
Serm. 122. Nostla primum horainem, qoando
peccavit, foliis fleulneia fuisse aablectum. Jornand.
Get. 2. Refert Strabo, taotaa illam {Britanniam)
eibalare nebulas, madefaeta hu'mo Oceanl cre-
bris excursibus, ut sublcctus aol per illam pane
lotum fadiorem, qui aerenui eat, diem negetur
aspectui, Docum quoqueclariorem. Placid. Gloss.
63. 10. Lacunaria aunt, qua; cameram subtegunj.
II.) Translate. August™. 13. Confess. 15. Vi-
deamus,- Domioe, calos opera digitorum tuorurn :
disserena oculis nostris nubilum, quo subtexisti
«os. Ibi est testimonium tuum, sapicntiam pra-
sians parvolia. F. SUBTERMISSUS.
SCBTEGtiLANfiUS, a, urn, adject, (sub et te-
gula) qui est sub legulis: et dicitur de pavimenlo
sub tecto, quod alias barbaricum dicitur, ex te-
«tis tusis, rudere et calce constans, jiavimento al
coperto, uitoOTSTOV, xaxaowyov, otsyaotov. Dif-
Terl a Bubdiall, qnod GracV vocant uwae'&ptov,
positura sab dio aire aere aperlo. Plin. 36. Hist.
not. 25. 61. (185). Pavimenta credo primum fa-
cta, qua nunc Tocaraus barbarica alque subte-
gulanea.
subtegOmen. f. stjbtemen.
SUBTEL, cui ForceHinus addit genet, ruble-
s';*, perinde ac nomen esset declinabile; aed la
recto tantum reperltor. — SubUl est eavum
pedis: idem eoira eat In pede, quod Tola in
manu. Ptiscian. 5. p. 644. Putsch, In el eor-
reptum neutri generis aunt mel, fel, aubtel, to
xoDiov too rroSo'e (unde sullilis ortus agnoscitur
ab eo*. 4. p. 631.). At Perotlus mallet legere
iultal et aic dici, quod sub talo alt. Varum, quum
facile Tocales permutentur, tdcirco, hoc etiam
probabili etjmo admisso (Cf. Doderlein v. 6.
p. 354.), prior acriptura retineri potest.
SUBTEMEN vel aublegmen, ratals, n. 3. Ad
jcriptionem el slmul ad etymon quod atlinet,
unde ilia efficitur, quum Varro vocem a sta-
tnine ducat (F. infra), alii vero a subtesimen,
idque a subtexo, per ayncopen, at semen pro
ssrimen a aero, utrumlibet poslulat, ut subte-
men scribatur: quod firm at et Concordia MSS.
et criticdrum consensus. Alii tamen- a subtego
derivant et subtegmen malant, V, Schw abe ad Ca-
tull. 64. 327. at Ribbeck ad Firg. 3. JEn. 483.
Sunt etiam qui ita distinguunt, at subtemen ait,
quod explicatura est: sublegmen veto panoui,
qui subsuitar Teslibus, soppanno, fodera. Sed
hoe hactenus; quod aciam, probatom eat nemini,
Snquit Forcellinus. At in Art brev. p. 503. 12.
Keil,, qua Augustino tribuitur, oceurrit subte-
oumen, quod de interiore panno <qoo Testis suf-
fulta eat commoditatls aut ornatua ergo* exponit
Fr. Junius in adnot. ad Plaut. 3. 1. 20. ex Gro-
■novii receus. — Subtemen est Slum molle et pa-
ram tortum, qaod transversum in tela sub ita-
mine texitur, xpo'xij, tyvfq, p'o&xwi (It. ripieno,
trama; Fr. chains d'un tissu; Eisp. trama;
Germ, der Eintrag od. Einschlag im Gewebe;
Angl. to woof of a web),
I.) Proprie. ram 5. L. L. 113. Mull. Sta-
men a staudo, qaod eo slat omne in tela Teg-
mentum: aubtemen, quod aubit stamini. Plaut,
Mere. S. I. 20. Subtemen tenue nere. Filruv.
10. 1. a tried. Connexus siamiuls ad aubtegmen.
Ovid. 6. Met. 55. Tela jugo vincta est: stamen
secernlt arundo: Inaeritur medium radlia subte-
men acutls: Quod digiti expediuot alque inter
stamina ductam Pereasso feriunt insecti peciine
denies, Firg. 3. JEn. 483. Fert picturalas aurl
toblemine Testes. Alii leg. subtegmine, alii dl-
vislm sob tegmine. Notat hie Servius, male quos-
dam lubtemen ataman aceipere, quum stamen
dc auro esse non possiu Sil. /(. 7. 88. et acn
■□biemlna fulTo Qaod nostrse oeTere manus de.
J=lin. 11. flirt, net. 84. »8. (80). da oroneo.
Tam tareli fllo et Urn aaquali deducil alamioa,
€(<■■ eireinalo orbe aubtemioa ad nee tens. Id. 13.
ibid, 12> 84. (60). d* cftorlo, B HCundo ce-rlo
— 559 —
atalumina facta aunt, e primo subtemina. i^onfo
de nep. am. (edeate Iterum A. JHaio) ep. 2.
anie mei. Nulla profecto tarn alt Importune et
insciens laniflca, qua berili togae solidum aut no-
dosum, aervili autem subtile et tenue subtegmen
neTerit. V, loe. Bieronym. in ALVEOLUS ad-
latum.
II.) Translate, f I. Sa ajnecdocbeo, apud
poelas, est utrumque filum M tota tela. Tibull.
4. 1. 121. fulgentem Tyrio subtemlne vestem In-
duere. Va\. Flace, 6. 227. picto subtemlne bra-
ex. et 8. 234. croceo subtemioe Testes. Stat. 7.
TTieb. 656. rubet Tyrio subtemlne thorax. Clau-
dian. IV. cons. Honor. 600. tribuere colorem
Phcenices, Seres subleminB, pondus Hydaspes.
Adde 1. i?apl. Pros. 257. et JVemesian. Cyneg.
91. ^ 2. Hem pro ipso stamine ponitur in lllo
Capitolin. Pertin. 8- Veslls sublegmine serico,
aureis fills insignior. Neque enim, ut ait Servius
loc. cil., stamen ex auro esse potest. Mollis hoe
idem explicat Salinas, ad Capitolin. ^ 3. Item
dicitur de fllo Parcarom. florar. £pod. 13. 22.
Unde tibi reditum certo subteraine Pares Ru-
pere. Catull. 64. 327. Currite ducentea subteg-
mlna, currite fusi. •} 4. Et de quocumque filo.
JVemesiam. Cyneg. 311. Alternosque metus eub-
temine tendere longo. h. e. llnea. V. FORMIDO.
% 5. Figurate. Ambros. in Z«e. 8. n. 11. Non
mediocria hsc femina, cojua tale textrinom eat;
quam non moilia lana fil« carpentem sed pre-
tioass Tirtutis pensa tractantem vlr ejus InTeniat;
qus manat extollat in noctibus et ad libram di-
rigat opus morumque suorum pondus examlnet,
gestorum quoque noTerit servare mensuram, glo-
riosi aubtegmen laboris- Ijtexens.
SObTENDENS, entis, particip. r~. toc. seq.
SL'BTENDO, tendis, teatum, tendere, a. 3. Part.
5u6lendena I. a; Subienlus I, 6. — Subtendo
pro diversa significations particular sub, qua
constat ^ 1. Est aubtua tendo, extendo, oiro-
T«'»«. — «) TransitiTe. Cato R. R. 10. sub
/In. Ledum in cubieulo anum, lectos loris sub-
tentot qaattuor. h. e. de tabulato sea aolario
loria propendentes, qui mos erat antiquorum.
Boelh. Geometr. p. 414. Lachman, Omniom
summitatum in metiundo obserTationea aunt duas,
enormia et lignis. Enormia Teto eat, qaas per
omne latue rectia lineia continetar; lignis autem
est, quo roiniieudi laborla causa et salra recto-
rum aogSilorum ratione secundum ipsas extra-
mltates aobtenditur. Id. ibid. p. 381. Rellqul
angali rellqala angulla erunt cequalea alter al-
ter!, aub qaibua eequalia latera aubtenduntur. —
b) Neutrorum more, Fronlin. in e*po«t'f. for-
mer, p. 32. Goes. Llnea aubtendena. h. e. qae
sub alia linea tenditor, fpauu-q urotee'vouoo.
•| 2. Eat suraum tendo, extollo. Firg. Cir. 7.
Altius ad magni aubtendit aidera mundi. IU leg.
Scalig., Ribbed et Btnoist; alii luspendil.
SUBTBNEO, es, ere. a. 2. aobtus teneo, te-
nere toito, Cato R. M. 85. Tinaceoa lectos ce-
stlbns sabtento. Syncope pro subteneto. Ita, Pon-
tedera dace, edidit Schneiderus. T. CESIDS.
8DBTENTO, as, Stum, ere, a. 1. Idem quod
tento, u'trowipa'outu. -Rant. 2Vuc. 2. 2. 15. Ad-
Tenisti hue sabtentatum cum esomatla ossl-
baa. Alii tamen leg, slstentatum. Sed F. SIS-
TENTO.
SUBTENTTJS, e, am, particip. F. SCBTENDO.
STJBTENOIS, e, adject, aliquanlulum tenuia,
Ciro'Xerroe. Farro 2. R. R. 7. Juba erebra, fu-
sea, auberispa, aubtenaibus sells, implicate in
dexteriorem partem cerTicls.
STJBTER, particula, quae tarn adTerbii torn prae-
posilionia officio fuogitur. — a) Ad aeriptio-
nem quod altlnet, supter, pro subfer, aeriben-
dum eaae docent Ctirt. PaJertan. p. 2290.
Putsch, et Albin. Orthogr. p. 310. 30. Keil.:
quss acriptura firmatar auetoritate quorumdam
Codd. MSS. et Gloss, at etiam aoalogi4 cum
Grseis, in quibus /S ante t In n psrmulatur;
bine et Laline scrsptua pro scriblus, quamtis
scriblura bnb. Inter, apud flstuen sv. 7408.,
G/o>s. apud Jfaium in Cioss. Asset, T. 6. p,
681. etc (T. et Brambach p, 24g.): sed prior prsa-
SCBTERCAVATUS
ferenda Tidelur. — b) Ratione habita etymi, suo-
ter est pro subtera, qaod etiam contractual fuit
in tublra, unde et subtus, at infer, intra et
t'nfus .• constat autem part, sub et fer pro fera, a
Ttpoj, qua: est forma comparati'vorum apud Grir-
cos. — e) Componitor, Tel potioB apponitur Ta-
riis rerbis, qua Infra xcrto? otoix*!"" recensemus:
Ita ut magnam partem et coojunctira scrlbi pos-
sit et divisim. Habet autem eamdem Tim, quum
sub, ut in subfer/luo, et etiam clam, ut in sub-
terfugio, et neutris interdum Tim addit regendl
accusattvum. — Subter est idem ac sob, subtus,
usd, u'troxoTto (It. soffo; Fr. sous; Hiap. solo;
Germ, unlen; Angl. under).
A) Subter, adverbli ritu , sine easu; unde
Comp. Sublerius: cui supra oppoDitor. .rfee
fraqm. 630. Ribbeck. Na»em in fugam trant-
dunt subter saxa. Adde 401. ibid. Cie. 3. Oral.
5. sub fm. Omnia base, qua supra et subter,
anum esse. (Adde Zucret. 6. 535.) Id. 6. Rep.
17. Deiode sabter raediara fere regionem sol ob-
tinet. Qui subtermediam unam esse Toeem pu-
taDt, Talde errant. Cie. 2. Nat. .D.42. 106. draco
aerpit subter soperaque Revolrens sese etc. Zucrel.
4. 448. at si forte oculo manos uni subdita aupler
Pressit eum. Adde 6. 915. Tertull. De patient.
16. ad /In. Patlentes riTalium et divituro, impa-
tientes solius Del viTunt. Sed Tlderlt sua et aul
prsaidia palientia, quam subter ignis exapectst.
h. e. in inferis. Boelh. Geom. p. 408. Lachm.
Sicut ast subterius in picturls. et ibid. p. 413.
Sleot de duobaa agris subterius picture continel.
Adde eurnd. 2. Arithtn. 26. tsid. 16. Orig. 8.
4. Sardonyx constat tribus colorlbus, subterius
nigro, medio eandido, auperius mineo. h. «. in
parte Inferiore.
B) Subter, prapositlo, locum danotal Inrerio-
rem, at super aupenorem algnat.
I.) Proprie. — a) Cum Accusatiro, lire qule-
lls siTe rootus Tetbis adjungatur. Cie. 1. Tusc.
10. 20. Irara in pectore, eupiditatem subter pra-
cordia tocavit. Firg. 8. Mn. 366. aogusti lubitr
fastigia tecti Ingentem JEneam duxlt. Aide 1.
ibid. 179. Petron. Sat. 08. Arunoioertr aobltr
lectom mittere. Ovid. 5. Met. 502. aubterquo
imaa ablata caTernaa Ble caput attorto. Pnpert.
2. 85. 67. umbrosl aubler plneta- Galas*. Adda
Stat. 12. Theb. 711., Liv. 8. 9. et Plin. "3. Bill.
nat. 19.23. (132). Ziv. 34. 20. Subter murom
adrehitar. — In lllo Fulgat. inlerpr. Amos 2.
13. Stridebo subter tos. subter Tidelur esse inter,
in, Ita at sit inter vot, in terra vestra. — o)
Cum AblaliTO. Firg. 9. JEn. 514. subter densa
testudlne. CatuK. 65. 7. Rhcateo subter Wore.
II.) Translate. Cfc. 5. Tusc. 1. 4. Virtus o-
mniB, qua cadere io w-Maam oossunt, subter
se hebet.
Homonym. Subter a sublu* IU dssllnguit
Jsid. i. Differ, 510. « *ubXef est, quod re ali-
qua auperlore deprimitar et proeulealur : subtur,
quod demissum altius oon contiDgltur ». At cre-
rius, inqult Forcellinus sub ». subtus, non sen-
sa, sed osu differuni; subter enim casus regit,
subtus non Item ». Sed F. SUBTDS.
SDBTERACTUS, a, am, adject, es particip.
Cels. 5. 25. n. 1. Idque Tittam sublerectis quasi
qulbasdam radicibus serpit.
SDBTERADDO, die, dldl, dere, a. 3. subtas
addo. Aucl. De limitib. p. 305. Goes. Bt nihil
illos subteraddidlmas. Cf. SUBTER.
STJBTBRADNEXUS vel subterannexos, a, nm,
particip. ab lous. su&teradneeto, subtus adoexus.
Capitolin. Motrin. 18. Tribunum, qui exeabias
deseri paasus est, carpeoto roUll subteradnexuin
per lotum Her rlrum atque exanlmem traiit.
SUBTfiRADTBXO «'«' subteralteso, taxis, te*
xBI, uxere, a. 3. aubtus aatexo. Sidon, 8. £p*
9, In pagioa qaam subteradtexul.
SCBTBRANHfiLO, as, are, n. 1. sobtos anbelo.
5tat. 1. SUv. t. 58. insessaque pondera UnlO
Bnbteranbelat bumus.
SDBTERANNBXD8. F. 8DBTBRADNEXUS.
SUBTBRATTEXO. F. SBBTERADTBXO.
SUBTEBCiVATUS, a, um, parUelp. F. Toff.
stq.
SUBTERCAVO
SCBTEROAVO, as, Stum, are, a. i. Part. Sub-
tercavatus. — Subtercaro ett tubtus eavo, sea-
l-are di sotto. Feget. 4. JUilit. 20. in fin. Quum
rotis luis moiei fuisiel Impulsa atque ad locum,
qui tubtercavatua fuerat, perrenistet etc. Solin.
2. 47. De avib. Diomedeis. Quum fetificum
ndfst tempus, rostro aerobes excavant, deinde sur-
culis tuperpositli teila cratium imilantur et tic
cootegunt tublercavata.
SUBTERCONSTlTUTUS, B, urn, parlicip. ab
duuiit. subterconstituo, tubtus stalutns. Soelk.
2. Eucl. geom. p. 404. Zachmann., ubi alii leg.
subconslilulus.
SUBTERCL'RRENS, entii, parlicip. ab iautit.
sublercurro, tubtut current. Filruv. 9. 6. Per-
seus deiterioribus tublercurrerft basim Yergilia-
rum. sinlslerioribus caput Arlelis.
SUBTERCUS, cutis, adject, omn. gen. (subter
el cutis) qui est tub cule, subterculaneul. Tkes.
nov. r.alinit. p. 556. ed. Mai. Sublereui fetor,
sub cute nalus. Cf. SUI1CUS.
SUBTERCUTAnEUS, a, um, adject, qui tubter
cutem est. Aurel. fid. £pit. 14. ad fin. Sub-
UTCuUneus morbus, idropisia, intercut, Feget.
3. fete: in. 2. anted, humor.
Sl.'BTERDCCO, dncis, duil, dacere, a. 3. aub-
duco, subtrabo, vfaipsu, CfiXxta (It. sottrarre,
contlurre via di nascosto; Fr. erTtmener en se-
ct el, souslr aire ; llisp. traer a escondidas, subs-
traer ; Germ, entziehen, insgeheim fortziehen;
Aogl. (o suolraci, take away).
I.) Proprie. Ptaut. Mil. glor. 2. 3. 71. Serva
istas fores, .Ne tibi clam te subterducat islinc
atque hue iranseat. non se la tvigni.
II.) Tratislalfl. Id. Asin. 2. 2. 12. Si buie
occasioni tempus sese tublerduxerit, Numquam -
indiplscet postea.
SUBTEItFI.CF.NS, enlis, parlicip. F. voc. «eq.
SUBTERFLflO, !«, ere, n. 3. Part. Subter-
fi uens I. — Subtsrfluo est tubtus duo, scorrere
sotto, uirocp'eiv: occurrit autem intransitive et
etiaro, translate, transitivorum more, cum ac-
cus.; ni malit bunc casual refe.rre ad prxp., qus
in ipso verbo inest, ut in ceterit bujusmodi. F.
f>0BTER init.
I.) Proprie, et quidem intransitive. Plin. 8.
J/ist. nat. 50. 76. (201). Torreote rapido mina-
r.iter subterOuente. — Cum Ace. el prsep. sub.
Filruv. 8. 2. a med. Amnit ei lacu sub muntet
desertus eubterDuens.
II.) Translate, transilivorum more, com Ac-
cut. Eumen. JPaiicg. Copstantin, 15, Ita eos fe-
licitos ingrata tublerfluit, ut semper pleni iperum,
priesenlibus careant, dura futura prospectant.
SUBTERFUGlO, fOgis, fDgi, fugere, n. 3. Part.
Subterfugiens el Sublerfugiendus 2. a. — Sub-
teifugio est clam fugio, me tubduco, fuggire di
nascosto, scappare, u'irof svyta : usurpatur aotem
twin intransitive, turn transitivorum more, f 1.
Intransitive, est, ut diiimut, clam fugere. Plaul.
£acch. 4. 6. 1. Nimio iliac res est magna di-
xidis mibi, Subterfugisse sic mibi bodle Chryta-
luni. Utp. Dig. 42. 6. 20. Nam et eum, qui re-
cede, hoc est qui tubterfugit, ut ne secum ali-
i|u3 actio movealur, ialitare placet. ^ 2. Trans-
iiirorum more, devilare, detrecta're, schivare,
scansare. — a) ('um Accusativo. Plaul. Merc.
1. 2. 83. Nequicquam mare subteifugi tzvis
teinperiatibut. Cic. 2. Vert. 3. 8. L"t quoniam
ciiininnm \ im subterfugere nullo modo pot-
tiat, proccllam temporis devitaret. Id. Ccccin.
31. a med. Punam subterfugere aul calamlla-
tein. Id. 15. /"am. 1. a med. perlculum. Id. 3.
Off. 26. 97. Ulyssem insiuiulant simulatione in-
itani.i- mililiam subterfugere voiuissc. Auguslin.
14. Civ. !>■ 18. Opus ipsum, quod llbidine
petagitur in stuprit, ubi lalebrfe ad 6ubterfu-
pienda humane judicia requiiuntur, deritet pu-
blicum aspeclum. Cod. Theod. 14. 3. 6. N'ulll
liccat pisioruin, supplicatione drlala, tublerfu-
giendi muntiii impetrare licenliara. Impp. Ho-
nor- et Theodos. Cod. Theod. 12. 1. 181. Sub-
terfugienles decurionaiuni. — o) Cum partic.
quominus. f'ulgat. inlei pr. Act. 20. 27. Non e-
nim subteifugi, quumiDus enuunciarem omne
— 560 —
eons'liiim Dai vobis. — c) Cum infinite. Quin-
til. Veclam. 6. 12. (Juid tit postea consecutuii),
tubterfugit dicere.
SL*BTER>'UNDO, as, are, a. 1. tiibtut fuudo,
ttabilio, stcbilire o ftrmare sotto. Zactanl. 2.
8. o rrttd. Quum fabriearetur cselum tcrraq>ie
tubterfundir^tur.
SUBTERFCSL'S, a, um, particip. ab icusi 1 ..
sublcrfuvdo, is, lubtut futus. Auguslin. 4. Ctr.
D. 11. Modo tit Juppiler corporei bujus mundi
animus - , modo jit alber, ut aerem Junonem
lubterfusam desuper ampleclatur.
SUBTERHAbITUS, a, um, particip. ab inusit.
sublerhabeo , posthsbitus. Apul. 1. Met. Qui
meis amoribus subterhabltis etc. Forcellinus ait
reclius leg. insuper habitis ,' ted recenlioret nil
mulandum censent.
SL'BTErTOR, Ius, Oris-, adject, comp. (subter)
idem ac inferior. Innocent, de casts litter, p.
232. Goes. Subteriores termini. lioelh. 1. Jrilhm.
27. angulus. el ibid. ordo. — Absolute Mm\l.
Macer 2. 13. Nocout tanguis per subteriora di-
citur eipclli.
SUBTERfCS, adverb, comp. F. SUBTER.
SCIBTERJACEO, es, ere, n. 2. subtus jaci'O.
essere posto sotto. Alcim. 1. 196. Hie g^na ar-
dentem cali snbterjacel aiem. F, SUBTER.
SUBTERJAClO, is, ere, a. 3. Part. Subter-
jectus. — Kubterjacio est subtus jacio, geila'e
sotto. Pallad. 3. II. R. 18. Ilordei grana sub-
terjaciuntur. Rufin. ei Euseb. Hist. Eccl. 5. 3.
ante med. Atlalus quum prunis tublerjectit in
sella ferrea iorreretur etc.
SUHTERJECTUS, a, um, particip. V. toc.
praced.
SUBTERtABEJiS, enlit, particip. V. voc. seq.
Sl'BTERLABOR, Sris, t, dep. 3. Part. Sub-
lerlabens. — Sublerlabovest labor tub aliqua
re, scorrere sotto, CnaktoSalm: occurrit autem
intransitive et etiam, transitivorum more, cum
accusativo. ^ 1. Est itaque Bublus labor. —
a) Neutrorum more seu absolute- ^uson. Edyll.
10. 21. Et virides Baccbo collet et amcena Duenla
Subterlabentia tacitQ rumore Mosellz. — b) Cum
Accus. Firg. 10. Eel. 4. de Arelhusa. quum
fluctus subteilabere Sicanos. Id. 2. G. 157. Flu-
minaque anliquos subterlabentia muros. % 2.
Ponitur etiam pro clam eiabi et effugere. ii'u.
30. 25. Sed neque rostro ferire celeritale sub-
terlabcntem poterant.
SCBTERI.EGO, is, ere, a. 3. subter lego vel
eolligo : affertur ab Auct. Ouxst. tramtn. p. 181.
36. Eeil.
SUBTERLlNO, It, ere, a. 3. tubtus lino, imam
rei aiicujut partem perlino. Plin. 28. Hist. nat.
7. 23. (83). Sotira obstetrii tertianii quartanis-
qne efflcacissimum dixit, plantas sgrii subterlini.
SUBTERLUO, ii, ere, a. 3. tubtus lavo, tub-
luo. C'audtan. FI. cons. Honor. 177. Gurgite
tidereo subterlait Oriona.
SUBTERLCVlO, un'u, f. 3. (subterluo) sab-
luviei, prolu vies. Claud. Jtfamert. 2. Stat. anim.
2, Loca buroorit assidui lubterluvione cedenlia.
SUBTERMEDlUS. F. SUBTER sub A.
SUBTERAlEO, as, are, n. 1. subtus trar.seo,
passare di sotto, CmitopeCopai. — Cum Ace,
vi proposition!!, quie veibo inest, apud Clau-
dian. Edyll. 6. 61. Et Junclos rapido pontes
snblermeat aislu. Plin. 2. Hist. nat. 97. 9'J. (214).
Hebetes esse qui negent subtermeare {sc. terram)
sldera ac rarsut eadem resurgere. — Absolute'
Capell. 8. p. 287. Polarit circulus, qui subler-
meal aut evehilur aut desceodit.
SUBTERMlMSTRATUS, a, um, particip. ab
inusit. sublerrr.inistro, subtus lojectus, sottopo-
slo. Rufin. ei Euseb. Hist. Eccl. 5. 2. prope
fin. Quum etiam sells ferreec superpositi (mar-
tyres) consumptam verberibus caroem ignis sub-
terministratus eiureret.
SUBTERJIISSU'S, a, um, particip. ab inusit.
sublermillo, subter positus. Augustin. ^uiejI.
in Heplat. 2. 177. t'l dlmidium reduudans - sub-
tegeretur, id est oamia ipsa quindeciro eubita
subtermissa tegerentur.
SL'BTEBMOVESS, enlit, particip. ab inusit.
SUBTERLEUS
tubttrmovto, suhlus movent, che muove di sot-
to. Isid. 16. Orig, 4. 2. Deinde, subtermovenio
maaa, cum lapide (Hagnele) ferrum cur6u de-
super iriovebMur.
SL'iiTER.NATANS, anils, parlicip. ab Inusit
lufrternato, subtus' Da'.o, ehe nuola °otto. Solin.
52. a med. DelpMnet crocodilos eliciuut ad na
tandum dernertique astu tenera ventrium tub
ternatanles tecanl. — Cum Accut. Isid. 12. O-
rig. 6. 16. de serta. Supernatant navem secat.
SL'BTERNAV'If.ATUS, a. um, particip. ab inu-
sit. subttrnavigo. Plin. 36. Hist. nat. 15. 24.
(104). Pficterea cloacas, opcrum omnium dictu
maximum, sulTossis montibus atque urbe pensili
sublerque navigata. F. PUBTER init.
SUBTERNUS, a, urn, adject, (subter) idem quod
infernus. Prudent. Hamartig. 930. rapidos sub-
terna node caminos. J Hi leg. sublelra. Id. 1.
advers. Symmach. 392. Relligionia opem tub-
teiois pnscere ab aolrii.
SUBTRrO, tgris, trivi, tntum, tSrere, a. 3.
Part. Sub'riltis. — Subtero <| 1. Est subtus
tero, subtus attrilu consuino, imminuo, logorare
di lotto, calpestando logorare. Cato R. R. 72.
Boves ne pedes subterant, prius, quam in viam
quoquam agas, pice liquida cornua infima ungi-
to. Plaut. Asin. 2. 2.73. asinos pradicas Velulos
claudos, qui bus subiritse ad femina erant unguiu:
Colum. 6. ft. ft. 15. Sublriti pedes bourn cluunluc
calefacta bubula urina. Adde Plin. 28. Hist. nat.
16- 62, (221). Seneca Ep. 51. a med. Quamliba
viam patiunlur Jumenta, quorum durata in aspero
ungula est: in molli palustrique pasr.uo sagina-
ta, cito subteruntur. ^ 2. Est etiam comminuo,
ouvTpif3(u, pesfare, tritare. Colum. 12. ft. ft. 5.
Salis 5ci'.,i' iu.-n subteriio, et subtrilum cum quar-
lario mellis aceto diluilo. Id. 2. ibid. 11. sub fin.
Cicera mixta paleis subtritis pecori prsbetur.
Pls'n. 20. Hist. nat. 20. 82. (218). M. Varro co-
riandro sublrito cum aceto camera incorruptam
scstate servari putat. Id. 30. ibid. 9. 23. (80).
Lacertas viridis sanguis -subtritus et bominum et
jumeutorum pedes sublitus sanat. Cf. Mar cell.
Empir. c. 14. p. 105.
SUBTHRPENDEMS, entis, particip. ab inu:it.
suorerpencfeo, subtus pendens. Pttllad. i. ft. ft.
10. Mala sina terras tactu subterpeodeolia.
SUHTERPONO, pSnii, pflstii, pfisltum, pdnere,
a. 3. Part. 5ut(erpositus. — Subterpono est sub-
tut pono. Max.'Ficlerin. p. 1954. Putsch. In
easuallbut bsc quoquo verbis adjunguntur ; di-
eimus enim infer, subtrahe, sublerpone, supcr-
-ribe. Boeth. 3. Cat. Arist. p. 259. Mign. Id
ipsa plani8sime subterposuit. Ccel. Aurel. 1. Tar a.
4. 93. Manibui subterpositis. Adde Augustin.
l£. Confess. 15.
SUBTERPOslTUS, a, urn, particip. F. voc.
pra?ced.
SUBTERRANfiOM, I, n. 2. F. voc. teq.
SUBTERRANEUS, a, nm, adject, (sub et terra)
qui est sub terra, JncVe'C-f (It. so.'terianeo ; Fr.
cou'errain ; Oisp. soterraneo; Germ, unterir-
disch; Aogl. subterraneous). Cic, 15. ^sfll. 26.
a med. Subterranel speeus. Colum. I. ft. ft. 6.
Tinctis quam saluberrimum subterraneum erga-
stulum, angustis illustratum feneslris. Pallad. 10.
ft. ft, 2. Sublerranea animalia. Juvenal. 2. 149.
regoa. Plin. 36. Hist. nat. 22. 50. (170). stru-
ctura. et ibid. 13. 19. (89). domui. Seneca 3.
^uafsr. Tint, 16. tn fin. Sublerranei mjres. Flor,
I. 12. ad fin. Non scalls nee irruptione, sed cu-
niculo et subterraocis dolis peractum urbis ex-
cidium. — Uinc
.£u&(e>Taneufnj >', d. 2. absolute, substaDtiVO-
rum more, est Iocjs subterraneus. Apul. II. Jfef.
Quum ad Inferos demearis, lbi quoque in ipso
sub'.erraneo tubr'ituodo me tibi propitiam fre-
quent adorabis.
SUBTEIIRENUS, a, um, adject, idem ac sub-
terraneus. Apul. 9. Met. Subterrenas orbit pla-
gas illuminabat. Poela in Anlhol. Lat. n. 481.
v. 39. fti'ese. Vili subterrena pusillot lumulor
urna.
SL'DTERREUS, um, adject, idem ac tubler-
renut. Arnob. 7. p. 226- Opinionem nece«»e est
SUBTERSCBIPTOS
frustrst!, quam euper alrlt pecudlbus habelit
diiisqu-3 aubterrele,
SltoTERSCRIPTUS, a, um. particip. eb ino-
■It. iublcrscribo, qui tubter est acriptus, eabseri-
pluf. Boeth. I. Music. *0. Et at tit elarias,
quod dictum eit, liat verbl gratis malleorum
quattuor pondera, qua subterseriptis numerla
contineaotur, XII. IX. *I». "■ -.
SUBTERSECO, M, are, a. 1. <ubiua aeco. tic.
in ^rot. 273. Diatrlbuens medium lubteneeat
hie Capricoraum.
SUBTERSERO, it. <ui) ere, a. 3. subtus inse-
ro. Chalcid. Tim. 51. Qua partai fatora eraot
neeessaria membra aubterserunt.
SUBTERSTRRNO, Hernia, slrSvl, aternere, a.
3. subtus aterno. Jul. rater, ret gest. Alex.
M. 3. 17. (edente A. Maio) Xerxem marla qui-
dem muro muuivisse, profondum etlam nevibus
eonstravisse, eierello Graclam eomplevisse, aeca
Ipium tobtentravisse Jacolis et sagitlis etc. At
in edit. Paris, legitur subtezitse.
SUBTEBTENCO, ai, are, a. 1. labtua immi-
nuo, logorare di totto. Ducret. I. 312. Aonu-
lot in dlgiw aubterlenuatar habendo.
SUBTERTlUS, a, um, adject, subsesqultertius,
ut suotertiua numerut, qui ab eltero cum ler-
tia ejuadem parte continelur. Capell.7. p. 252.
Subtertius (nwnerus), quem Grseci uxotpttov ap-
pellant. Subterlii rationem babent tria ad quat-
tuor, sex ad oeto. V. SUBDIMIDIUS.
SUBTERVACANS, antie, particip. ab Inuait.
sabttrvaco, aubtus vacuue, vacuo di totlo. Se-
neca 6. Qucest. not. 25. Decidant In Ilium aub-
tervaeantem locum. Niii mails divislm acrlbere
tubter vacantem. V. SDBTER.
SUBTERVCLO, as, are, n. 1. mbtue volo leu
aobtus volaudo ascendo. — Cum Accus., vi pra-
positionis, quai verbo inest. Slat. 3. Theb. 669.
fragor Intonat ingeae Hortantum et vasto sub-
lerrolat astra tumultu.
SDBTERVOLVO, is, ere, a. 3. subtut volvo.
Ammian. 22. 8. sub fin. Ita Pontus perstringl-
lur gelu, at neo amaium corsus tubteryolvi ere-
dantur.
SUBTEXENS, entis, particip. V. voc. seq.
SUBTEXO, lexis, teiui, teitum, teiere, a. 3.
Part. Subtexens II. i. a; Subtexlus fere In
onto, paragr.; Sablexturui II. 3. — Subtejo est
subtus teio, pertexo, eontexo, subnecto, ouvuf a'o>
(It. ustcre solla, aitaccare tessendo, lessere;
Fr. lister sous, adapter sous; Hisp. teser solo,
adaptor toto; Germ, unrer elto. weben od.
Ziehen; Angl. to wiave under).
L,) Propria Juvenal. 7. 192. Appositam nigra!
lunam sublexit alute. Sil. It. 4. 291. fugit ilia
per oraa Multiplied lial subtextaque tegmina ner-
Tis. ft. e. clipeum muliiplicl corlo taurino eom-
pactum. Hine Chalcid. Tim. 235. Subtexere ejus-
dem natura eapiti necessaria membra.
II.) Translate. *\ 1. Est operire, coprire. —
a) Cum Accui. rei, qua subtexitur, addito etiam
Abl. rei, qua quid subtexitur. firg. 3. JEn. 583.
oslum subteiere fumo. Seneca Phceniss. 422.
atra nube aubtexens diem Sljmphalls. Id. Bip-
pot. 955. Nunc atra ventit oobila impellentibus
Subteie noctem. Stat. 3. Silv. 1. 127. Quum
grave aocturna calum subtexitur umbra. Lucan.
7. 519. ferro subtexitur alber. h. e. mulliludine
telorum. (Adde Zucrer. 5. 467. et 6. 481.) Id. 4.
103. oee Pbosbum surgere sealil Nox subtexta po-
lo. Sit. It- 4. 550. bine Libyca certant subtexere
cornus Deoia nube (telorum) polum. — Va\.
Flacc. 5. 414. Sol - diem subtexlt Olympo. h. e.
lucem el diem c-slo spargit. — V) Cum Accus.
rei, qua quid subtexitur, el Dat. rei, qua subtexi-
tur. Ovid. 14. Mel. 367, subtexere nubes Soli. h.
e. pratexere, inducere. *f 2. Sape est historiara
carmeaTe conscriberej quod commoda metaphor i
ttxtrt el pertezere dicitur. Nepos Alt. 18. Sic
familiarum origioem subtexuit. ut ex so claro-
rum Tirorum propagiaes pouimus cogaoscere.
Titrdl. 4. 1. 311. Inceplis de le subtexem car-
mina ebartls. ^ 3. Esl etiam addere, subjicere,
suhjungere, sogjjiunjere, ojgiungere, tero scri-
t'crda. Coluin. 11, A. H. V. Hi oUtoxu cutan.
To». IV
— 56! —
inbteierem rifflel ofaeilt. Juson. Profess. 5. 8.
Subtextus esto flebili tbrerjo patrls, Laudl ut sob-
Ibas aimulns. Hine fignrate Stat. i. Sily. 99.
mitlsque Ineedere vates Maluit et nostra lanrnm
subtexere mjrto. h. e- anteposolt myrtum et ele-
Blacom carmen lauro et graTlori etilo. — Cum
Ace. et Infinlto. Liu. 37. 48. ai fin. Subtexlt
delude fabula huic, legatos In senatu Interroga-
tos esse, relit}. 1. 14. 1. Bule rei pet Idem
tempos elvltatem propagatam auctumque Ro-
manum nomen communione Juris, baud fount'
pestlTe subtexturi videmur. f 4. Item Intexere,
immlscere. Jlfanil. 3. 522. Et subtexta malls
bona sunt.
SUBTEXTUS, a, um, partlelo. V. »oc. pra-
ced.
SUBTriO. r. SYLITHO.
SUBTlCfiO, tlces, ttcul, tteere, n. 2. (sub et
laeeo) post taeeo. ^uoustin. 1. De ord. 3. n.
U Ouod quum severiore, quam putabat, toce dl-
xissem, subtieuit aliquantulum. a. SUBTACITUS.
SDBTlLlLOQUENTlA, a, f. I. (subtilis et lo-
quor) subtllis oratlo. Tertull.- 5. aduers. Mar-
dan. 19. o med.
SUBTILILOQUUS, a, um, adject, (subtihs el
loquor) subtlllter loquens. Tertull. 5. advert.
Marcion. 19. a med.
SUBTlLtO, as, are, a. 1. (subtllis) subtilem fa-
elo, extenuo. Plin. Valerian.b. 17. Dare opor-
tel ea, qua extenuare posiunt humores. - Sed
et sinape forte ad subtiliaodum cum melle el
aeeto mandusatue. Adde Oribas.fr. Bern. 2. I J.
p. 13. etc. Sag. •
SOBTILIS, e, adject. Etiam toubtitu senptum
reperitur in Edict. Dioclet. 7. 48. — Ducunt
etymologi a texo, nnde tela pro texeta, qua te-
nuibus fllis constat, Ita ut sit pro sublexilis vel
Ktlittfif. Cf. exilis pro exigilis. Aliter Priscian.
4. p. 631. Putsch. Y. SUBTEL.--Comp.5ue-
lilior in omn. paragr.; Su6i£Kssimus 1. 1. et
H. 1. — Subtllis est tenuis, rainutus, aeutus,
eiilii, gracilis: cul erassus, plenus, opponitur,
Xeirro'c (It. sottile, tenue, minuto; Fr. /in, subtil,
mince, menu ; Hisp. sutil, fino, delgado ; Germ,
feiri, diinn, zart ; Angl. thin, subtile).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Lucrel. 4. 86.
Qua rulgo volilant sublili pradita Bio. Id. ibid.
899. Tentns subtlli corpore teauie. Id. 6. 224.
Ignis subtllis. Id. 4. 11*. et 120. primordia
sublilie atque rninuta. Calull. 54. 3. Subtile ei
leve pedilura LibonU. Id. 64. 63. Subtilia mitra.
Seneca Ep. 76. ante tried. Gladium bonum di-
ces, cui ad secandum subiilis acies. Plin. 18.
Hist. nat. 7. 14. (71). Subiilis farina, feget.
3. Velerin. 17. linum. Manil. 4. 718. Perque
coloralas subtilia Gracia genles Gymnasium pra-
fert vullu fortesque palaslras. h. e. gracilis agi-
li.que. Plin. 16. Hist. nat. 36. 66. (168). Sub-
tilior arundo. Id. 18. ibid. 13. 34. (129). Ra-
porum semen prastantius, quo subtilius. Pallad.
I, A R. 15. Sub»iliua corium. Plin. II. Hist,
nat. 5. 4. (11). Mel sucua dulcissimus atque sub-
tilissimui. AucU De timilib. p. 361. Lachm.
Terminus subtilissimut. ^ 2. Speciatim dicilur
de saporibus. fiorat. 2. Sat. 8. 38. Fervida sub-
tile exsurdant vino palatum, deiicaro, /ino: quoJ
de saporibus acriter aculeque judical. (Unde pa-
latum doclum et eruditum dixit Colum. B. H. H.
16. onte med. et ibid. Subiilior gula. Verum bac
loca inter translata retulii Porcellinas nosier.)
II.)TransIale. 5 *• Generatim. Cic. 15. Pain.
6. sincerum et subtile judicium, schiello, tern-
e'lice e che tocca il punto. Sic Plin. 18. Hist,
nat. 17.46. (165). Subiilis et ilia sentenlia: ae-
renda ea in teouiore lerra, qua Don mullo indigent
auco. Cic 2. Nat. D. 47. 121. Qua ait in figuria
animantiura et quam sollers subiilisque descriptio
partium quainqoe admirabilia fabrica membro-
rura. fina, delicata disposizione. et 1. Oral. 23.
109. Non iolelligo, quamobrem, non, si minus ilia
tubiili denoltione et bac vulgarl opioione, ara
esse Tldealur, atretla e rigoroaa. et frorat. 2.
Sat. 7. 101- Subtllis at callidoi Judex, acuto,
pertpicace. el 2. Ep. 1. 292. Judicium subtile
v'ideauls eriicui. /ino, acute. (4 Plin, 4. Ep.
SUBTJL1TAS
11. a wed. Sapient aubtilitqoe lector. aUento s
dilieente. Slo Quinlil. U 4. a med. Serutabitur
raille praceptor aeer et tubtlll. orlgmea noml-
num. Seneca 7. ^tscett. nat. 3. Demoerltua tub-
tllisslmus antlqoorum omnium. Celt. 7. 7. "•
,13. Ubl auffualo vetuatior facta est, manut cura-
tlonem desiderat: qua Inter auMllitslmei i baberl
poteat. Plin. 31. Bist. not. 3. 23. (40). Sub-
tillsslmum Inventum. fnjegnosa snwenzwne. &tc
Plin. alter 6. Ep. 33. ad fin. Sunt mtlu (non
auderem nlai tlbl dicere) elaia, multa pognantw,
multa tubtilia. cote acute e fngeanote. Burto*
Plin. 18. Hist. nat. 13. 35. (132). Subtilia ob-
aervatio. Id. 2. ibid. 108. 112. (247). (et Quxn-
til. 2. 5. 8.) Improbum ausums verum ita suduii
argumentatlone coroprebenaum, ut pudeat nor.
credere, h. t. accurate. Id. I*. rt»«J. !«• 16 ; C*">
d* apib. Fetua quonam modo progenerarent, ma-
gna inter eruditot et iubtilie quattio eit. «jn.
4. Ep. 17. Ilia vir, quo neminem astat nostra
graviorem, sanetlorem, aobtillorem denique tullt,
h. e. in omoi offlelo attentura, tedolum, anl-
duum, punluaie, eiatfo, tcrupotoio; sellieet vel
mlnutiaaima quaque aubtiliter eoueectantem, ae
videatur ofBeio defuisse. Auct. JBtn. 143. Tu
modo subfiles, animo duee, perclpe curaa. h. e.
intentaa, acres, aollertes. Sle Manil. 3. 43. sub-
till rem eomroam perspice eura. — In HIo Apui.
4. Mel. Subtilem oecationem feliclter nactua.
subtilis occasio videtur esse aubtilltat astus, quam
ilia occasione posset exercere. Cf. fellej. 2.
119. Alii tamen aliter leg. — Suiltlis duclue
causes ita eipooitur a Capr.tl. 6. p. 153. Ductus
causa adspiclendus est. Ductus autera est agendi
per tolam causam tenor sub aliqua figure serva-
lus. Sunt autem dactut quloque: simplex, tub-
tills, figuratus, obliquas, mixtus. - Subtllil, quum
allud vult animus, aliud agit oratio, ut: Quidam
abdicat filium, quod araicos non habeat: hlc non
vere abdieat, sed ot amlcoa babeat, terret. 1 2.
Speciatim sape refertur ad loculionem. Cic. 5.
Ail. 14. extr. Habes epistolara plenam festioa-
tionis et pulveris: reliqua subtiliores erunl. h. e.
diligentiores et singula accuratius persequentss.
Id. 3. Pin. t. ad fin. Stoieorum non Ignora-
mus, quam sit subtile vel spinosum potius d!-
cendl genus, h. e. simples, purum, inornatum
et ad doceodurn solummodo aptum. Id. I- Oral.
39. 180. et 3. ibid. 8. 31. Scavola oratione ma-
xima limatus atque subtilis, rem expllcan* pro-
priis aptisque verbis. M. 1. Off. 1. ad fin.
Demetrius Phalereus dlspiilator subtilis, orator
parum vebemene. — Porro subfile dieendi ge-
nus eat tertia ilia species orationis, qua et te-
nuis et acata et pressa et submissa el bumi-
lis et locompta et modica et temperate a Ci-
cerone dicitur, Oral. 5. ad fin. el »"6id. 2 1. et
23. et seqq. et 2. Oral. 2v. a med., ab axilla tls'-
ius infimus appellatur. Habet autem locum la
rebus parvls, in epistola et quum doeendut ett
judex. V. ACUTUS et ACUMEN. Cic. est. c.
21. Quot officii oratorlt, lot sunt genera di-
eendi: subtile In probando, modicum In dele-
etando, vebemens In Oectendo. Adde Quintit.
6. 3. 39. et 7. 3. 14. Cf. PLENUS. — Hlno
Subtile, is, n. 3. absolute, substantlvorura mo-
re, res subtllis. Quinlil. 12. 10. 58. Subllle, quod
(ov>dv voeant. Adde ibid. 69. Pulgat. inttrpr.
Is 19. 9. Pectentes el texentes subtilia. Adda
Bieronym. in Comm. ad ft. I. Fulgat. interpr.
Ezech. 16. 10. Cinxi te byaeo et lodul le aub-
tilibus. h. e. vesUbus subtlli fllo texlis. — Ad
subtile, adverbll ritu, subtlllter, exacte. Censortn.
De die nat. 17. Sacalum quid sit, usque edbue
arbitror ad subtile examipalum non esse.
SUBTlLlTAS (auptilltas), atla, f. 3. (siiblllla)
graciritaa, exUitea, tenuitaa', xiirwtTje, Xtittouipsta
(II. soltigliezza; Fr. finesse, tinuite; Hisp. fine-
za tenuidad; Germ, die Feinheit. Dunnheit,
Zartheit; Aogl. l/iinnest, suHitity).
I.) Propria. Plin. II. JHtl. nat. in«. Intecla^
Immeoss sabillitatis anlmalia. picciolezza, mfnu-
una. tt S3, i&id. 9. 41. (148). Subtilltas ferra-
mentorum. a. t. acies. Id. 35. ibid. 10. 36. (82).
llness. Id. 11. ibid. 37.89. (i20). Aoguala aub-
31
SUBTJLITER
tililM (vtnaium). Id. 33, ibid. 12. 53. (157). Fe-
cit idem el coquoi, inagiriscia appellatos, par-
vulis potoriis: led e quibus ne eiempla quidcm
llceret eiprlmere. tam opportune Injuria lubti-
Him erat. minulezza, fmezza, delicattzza di la-
two. et 35. procem. Moroia ealandl fingendlque
ac llngendl luhtilltai. Fitruo. 4. f. circa mtd,
Mullebrli lubUlltai. Paullo ante gracilitatem dl-
jurat, mogmza. et Ptlron. Sat. 81. Allli «-
qt-sntlbm ad pedes at paronychia euro Ingenti
lubtiliiate tollentlbus. h. e. valde leniter puritan-
tibui, ot ait Horat. 1. Ep. 7.51. flursus Plin.
21. Hist. nat. 1. 1. Id borti* eerl coronamenta
jueiit Cato, ioeoarrablli florum maiime subtillta-
te. Id. 2. ibid. 65. 65. (163). Subillltas huraorli.
II.) Translate. «f I. Abitraetorura more. —
a) Eit acumen, peripicacia, eollertia, acutezza
o soiliglitzza o firuzza d'ingegno, penetrazio-
me. Seneca Ep. 113. Diearo, il mibi aecom-
rriodaverliiubiilitatem et intentionem tuem. Tac.
Agric. 8. Militaribus ingeoili subtilltatem deei-
•e. quia caitrenaii juriidielio eecara et obtuiior
callidltatem fori noo exereeet. Plin. 18. Silt.
not. 34. 77. (335). Arlitotelei, vlr Immensa eub-
tHttatli. Id. II. ibid. 37. 88. (21«). Nlroia lub-
iHiiai. Id. ibid. 37. 77. (108). Subiiiiue men-
til. Id. 2. ibid. 65. 65. (165). Magna aua gloria
lorentores Grsci lubtilitate geometriea docent
etc. et ibid. 108. US. (247). Eretottbenei In omni
lltterarurn inbtilitate ioIIiti. Id. 35. ibid. 3. 4.
(13). Pervena gremmatlcorom inbtllitat. lofiiti-
cheria. et 17. ibid. 22. 35. (172). Subtilitas parii-
monia compendia invenit. la tpilorctria. — 6)
.In oratione eit purltai, venutiei et nataralii
quasi color, nullq adbibilo artia plgmento. Cic.
4. Fiim. 4. Facile oedo lucrum scrlptorum lub-
tilitBti et elepanlia. Id. 3. Oral. 7. ad fin. Sua-
vllatemliocrale!, lubtllltatem Lyiiai, acumen Hy-
peridei, vim Demosthenes babuit. et Brut. 17.
67. Qui In Graeli antiqultate deiectantur eaque
aubtilltata, quam Atticam appellant. Id. 2. Nat.
D. 1. I. Flumen ioa.nlum Terborum et subii-
litat leoteniiarum. acume. — c) Hlnc ponitur
ad ilgniQcandum etiium infimmn, de quo in voce
pracedentl: tenuilat, jejunitai, siccitai, exili-
tai, acumen etiara dieitur. Id. Brut. 82. et Orat.
23. *f 2. Concrelo, ut ajunt, tenia eit rei in-
vents et eicogitata lubtiliter. Pelron. Sat. 17.
a meet. Impetum morbi monitrale lubililiate le-
nlre.
STJBTH.lTER, adverb, ab adject, mbtilit; onde
Cum p. Subtiliui I. et II. 2. el 3.; Sup. Submit-
time II. 3. — Subtlliiar eit minute, tenulter,
graeiliter, fodihnente, Xjirttoj.
I.) Propria. Lucret. 6. 1029. aer per crebre
foramina ferrl Privet ad parte* lubtiliter liisioua-
tut. Id. 3. 740.. Baa Mibtiliier conneta. Pallad.
8. I}. R. 31. exlr. Subtililer fodere. leooermente.
el Plin. 6. Hitl nat. 13. 13. (67;. Subtiliui
dlvHere allquid.
U.) Tranilate. «J 1. Est acute, loganiote,
aculamenie, tnjejtioiAmente. Cic. 6. Ftrr, 87.
a med. lite erodltui homo et Graenlot, qui hae
mbiiliter Judical, qui-iolui intelllgit. Plin.i.Ep.
10. Diiputal lubtiliter, graviter, oroate. *J2. Item
minute, ilnglllallm, diligeoier, minutamente, per
minulo, con accuratezza. Cic. 3. Ml. 21. Oe
republic! quid ego tibl mbtilitert abte perilt.
Id. Balb. 22. 50. A _quo bate, qua ego nunc
percurro, lublllluime lunl omnia perpollta. Id.
JFtaec. 17. extr. tied de boo leite lotoque leiti-
monio Mitbrldetico dlueruit lubtiliter et coploia
Q. Ilorteniiul. Id. 1. Att. 13. ad fin. Bed baa
•d te icribant aliai lubiillut. Liv. 3. 5. ad fin.
iDtarfeota lode quatluor mllla et, eiiequendo
lubtlilier numerun, ducenio* ail el triglnla. Celt,
prtef. tub init, vEscuIapiui, quoniam adbuo ru-
deffl el vulgarem bane aeieniiam pauilo mbii-
llui aicolult, in deorum numirutn receploi eat.
Adda 4. 3. *f 3. Befertur ad oralloneru poram,
nallvaro at Inornalaoi, at ad allium io did urn di-
eeodl, ul In SUBT1LIS dictum eit. Cic. V.Fam.
31. priratai cauH* el Mi tennea aglmu* aubil-
liua: capitla aul faroa icllieei ornatlua. «( ibid.
paullo pu«i itifrmisii dielt. id. Oral. 89. 100. la
— 562 —
eit eloquens, qui et humilia aubiiliter, et magaa
graviter, et medioeria temperate potest dicere.
Sic Quintil. S. 3. 4. Magnifice, an lubtiliter di-
cere. *f 4. Item line aiplratione. Consent. De
bcrbar. p. 10. Butlm. Per Immutstionem fluot
barbarism!, nt, il quit Traciam diceni, primam
lubtiliter elTerat.
SUBTlMEO, ft. ere, a. 2. aliquantulum timeo,
tubvereor, u'iro9o/3oi3)na(. Cte. 2. Phil. 14. ad /In.
Numquid lubtimes, lie aa te hoc crimen peril-
nere videatiir?
SOBTINNIO, II, Ire, n. 4. aliqi^anlum IjnBio.
Tr.vtull. Pall. 4. a med. Ut Bacchanlibui iodu-
rnentli allquid lubtlnoiret. cymbalo incestit. Cf.
PriBcian. 1. p. 559. Puttch.
SUBTITOBANS, antla, partlclp. V . voc. seq.
SUBTlTt^O, aa, are, n. 1. Part. Subh'lubans
II. — Subihubo est eliquantisper tilubo, titu-
lar e alquanto.
I.) Proprle. Fenant. 2. Fit. S. Martin. 475.
Qui pede lubtitubo, balbutio faucii anbelo.
II.) Translate. Prudent. Apotheos. 651. du-
biiabiio ppelui Subtltubante fide.
SDBTOLAIUS. F. SUBTALARIS.
SOBTOBQUfiO, torquei, torsi, torqurre, a. 2.
■ubtui torqueo. Gargil. De cur. bourn, ante
med. Si bii collum tubtorierit. Legitur et io JSol.
Tir. p. 80. Torquet, retorquet, suhtorquel, tor-
ilt, reionit, lubtorsit.
STJBTRA, edverb. (lubler) Agiwscltut a Do-
eilh. Gramm. p. 42. 17. Eeil. V. SUBTER init.
SUBTRACTlO, Cni», f. 3. (subtraho) tubdu-
elio, loflrazionn.
L) Proprie. Mar. Fictorin. 1. p. 2409. Putsch.
Apocope, id eet lubtractto ijllabtf.
II.) Translate. Fulgat. interpr. ffebr. 10. 39.
Quod al lubtraxerit >e, non placebit animie me.-?.
Noa antem non aumot mbtractionis fill! in per-
dltionem, led fidel in acquisitlooem animal, h. e.
non noa aubtrabiraus, tc. non deGciemus a fide.
— Apod Mstbematicoa eit actus subiT^bendl ou-
merum minorem a raajore. Boeth. 1. Arithm.
18. SI In uoum incurral vlcisaiiu iita subtructio,
prlmi contra te neceisario numeri dicentur.
SUBTRACTDS, a, um, et
SUBTRAHENS, eotia, partlclp. V. voc. teq.
SUBTRAHO, trfibis, trail, tractum, trSbere, a. 3.
Part. Subtrahens I. et II. 1.; Subtractus I. et II.
2.; .Siibtracturuell. t.; Subtrahendut II. 1. et 3.
— Subtraho eit tubter Irabo, tubduco, clam au-
fero, paullatim adimo, \>p eXttw, tifaleu (It. ieuar
via, toglitre di lotto mano o a poco a poco, tot-
trarre; Fr. enleuer de dettoui ou tecr itement
ou peu a peu, louitraire, oter ; HIip. quitar de
iota, debaxo 6 d escondidai 6 poco a poco, tubs-
tratr ; Germ. Heimlich od. unter der Hand o J.
naeh und nach entziehtn; Angl. to tubtract.
to take away): occurrlt eutem cum Accui., cui
■ape conjungilur Dal., vel Abl. et prap. ab, ex.
I.) Proprle Plaut. Cai. 3. 2. 28. Quln vero
subtrabat (ptculium). h. e. aarripial. Lucret. 6.
60S. Ne pedibui raptim tellu* lubtracta feratu'r In
baratbrum. Cce*. 1. B. 6. 44. Subtrabere dedi-
licioi. Id. 7. ibid. 22. aggerem ouoicuiii. Auct.
B. G. 8. 33. 81 oppidan! impedimenta clande>
nine fuga lubtrabere conarentur. Cic. Mur. 37.
80. Nolii* mibi lubtrabere vJcarium mea dlligen-
tia. Id. epud Ifon. p. 105. 10, Merc. Subtra-
bere alieui elbura. Ovid. 5. Triit. 2. 40. cotla
jugo. Id. lb. 424. Subtrabiturpreuomollii arena
pedl. ifilggt di lotto il piede. et Liv. 10. 14.
Subtrahere baiiatoi prima legionii ex aeie. Id.
44. 37. railitea ab deitro eornu. Tac. 3. Ann.
53. oouloi, 5eneca Here Fur. 1242. Arma (1a-
gito propera mibi mbiraeta reddl. Tac. 3. Hitt.
7. Subtraclui militum ira, ed Veipailanum.mii-
aui en. Plin. 8. HUt. nat. 37. 56. (134). Si be-
rineceui viret lubtraelui fug*. Cell. 3. 4. Earn
maiwiaro, qua ladere videtur, dueendo lapiui al-
vum, lubtrabere. h. c. deltebere. — iSufriraher* 1
•*, •• lubdueere, totlrarti. Firg. 6. JEn. 465. Si-
ne gradum, tequt aipecia ne tubirebe nostro.
Liv. 44. 16. Sublraber* use per litei atque
alias ciusii, ne intereuet 111, qua noo probabat,
eojpit. — 81 ebtolole. Plin. Pamg. 86. Prsfe-
SUBTUS
stum es lobtrabentibui legere. n. e. tubtrahenll-
bus se. Sic Sueton. Ccet. 65. Subirnhere repente
interdiu vel noctu. Ulp. Dig. 21. 1 . 17. a med.
Pignorl datus servus domino «e sublra«it. — 5u6-
(ralii, rafdiorum apud Grascos more, se sobira-
berp, eoKrarif, Firg, 5, /En. 197. vastis tremit
Ictibus aerea puppis Siibtrabilurque 60lum. Sic
7"qc. "1. Ann. 70. Subtracto solo.
• II.) Translate. «| l.'Generatim. Cic. Dom.
5. It. Ut materiem subtraberemus furorl tuo.
Sic Curl. 7. 2. a med. Materiem consiernetio-
nii sgbtrabendam ratus. Liv. 6. 1. et 8. 29. I..
Furium morbo gravi implicitum fortuna belio
subtraiit. id. 9. 26. Calavios mors, baud dubie
ab ipsls consCjila, Judicio subtraiit. Justin. 16.
4. extr. Quasi minis populi occullo eos subtra-
ctnrus. Ovid. lb. 131. Finiet ilia dies, qua te
mihi subirabet olim. mi ti torra dinanzi. et
fferoid. 14. 1H2. rires subtrablt ipse timor. leva
te forze. — .9uotrafi#re se, se mbducere. Cic.
2. ad Q. fr. 6. a med. Quo ego me Hbeatius a
curia el ab omni parte reipubl. subtraho. Co-
lum. 1. R. ll.\9. a med. Subtrabere se labori.
— Plot. 4.12. a med. Quum Armcaiam ad Par-
tbos se subtrabentem r^clpit. h. e. subtrahentern
se ab II, imperio et ad Parlbos transeuntem. Adda
Fulgat. inlerpr. loc eit. In SUBTRACTlO. —
-Su'i'ra;u. medinrum apud Griecoi more, se sub-
Irahere. C6lurn. 7. /?. B. 9, ante med. Mater noa
educando iabori subtrabitur. it solleva dalla fa*
tica. et 11. ibid. I. ante ir-ed. F.brioto cura of-
ficii pariter cum memoria subtrahitur. tfugge.
*[ 2. Speciatim est oioillere, reticere. Tac. 1. Ann.
81. Subtractis cindidalorura nominibus, orlginem
cuju°que ct vilam et stipendja descripiit: ali-
qnando ea quoque significalioae cubtracta. can-
dldatot bortatus, ne etc. *f 3. Apud Matbema-
tlcos iu6lroht dieitur Humerus, qui majori snb-
ducitur. toltrarre, far t' operazione delta so/da*
zione. Boeth. 2. Music. 23. Si dlatessaron diapente
consonantice aubtrahes, fit reliquui tcyius. Id,
Geometr. p. 400. Friedl. Minorei Xnitmert") a
majoribui, guoadusque dividantur, lunt lublra-
bendi. *| 4. Pro vereri. F . voc leq.
SUBTRANSfiO, ii, Ire, n. anom. Subtransiet
pro subliansi6it V. infra et Cf. TRANSEO init.
— Subtranieo est transeundo pratereo: regit au-
temAcc. vi prspositioois, qua componitur. Trani-
late Fulgat. interpr. Hal. Sap. 6. 8. apud Lu-
cif. Carol, pro S. Athan. 1. p. 862. Mign. Noa
subtransiet personam cojnsqae Dqminai. A otter
habel : non tublrahet pertonam cujusquam
Deut. b. e. non tiniebit, non reverebilur.
SUBTItlPLEX, F. roc. leq.
SUBTlllPLUS, a, um, edjecU Ita eppellalar
oumerui, qui »b alio numero let coniinetur.
Boeth. I. Arithm. 23. Si majorem numerum mi-
nor nameraa ler roelietnr, subtriplus vocabiiur.
Sic eliam leg. Friedl.; led Feralti, Termin.
not. p. 93. zninui recta leg. tufrtriplex.
SUBTRISTIS, e, adject. Comp. Sublrittior.
— Subtristis est aliquantulum triitis. Tit. Andr.
2. 6. 16. Subtristis viiui en esse aliqutntulum
mibi. Uieronym. Ep. 60. n. I. Stilus ipse quasi
sentleos el cera subtriitior. Add* Cyprian. Ep.
7. n. 3.
SUB fltlTUS, a. um, partlclp. r. SUBTERO.
SL'BTfJNlCALlS, e, adject, (sub et tunica; qui
sub luuica en. — Absolute, Idem ac lubueula,
ukgouttj:, epod Fulgat. interpr. Ital. Liv. 8. 7.
El vsitivit eum subiunicali. Notter babat: ueitii'it
pontifUem tubucnla. Adda Hieronym. Ep. 44.
SUUTUKPltiULUS, a, um, adject, demin. a
lubturpii, aliquiiiiiuiuin lurpii. Cic. 4. Alt. 5;
Etiam sublurpicula mibi videbalur aue euXiv-
tpSia.
SCOTUBPIS, e, adject, turpitudlnii oonnibii
habeas coojunctum, uJiaisvos;. Cic. 2. Orat. 66.
264. El qua liui, quod ndlculi proprium eit,
•ublurpla.
SUBTUS (laptui) turn idrerbli, turn praposl-
tioois more usurpatur, el eit • luiltr, ul intu*
ab inttr. v". SUBTER init.
AJ Subtut, adrerDii nlu, eat idem ac lubter,
Infra, lotto, di soils,
SUBTUSSIO
I.) Proprle. Cato H. J?. 48. Utl subtus boroo
•mbiilare poult, faeito. Varro 2. R. B. 9. La-
bris neque resiinis superloribus, neque pendu-
lit subtus. Lueret. 1. *059. anlmalia lubiu' va-
gari ConlendunL Adde eumd. 6. 855., farron. 5.
L. L. 131. Mull., Plant. Cat. 5. 2. 26. <t
Tac. 4. Uitt. 23. a med., ubi ali! leg. intus.
II.) Translate. Fulgat. interpr. Bar. 2. 5.
Et facti lumus tubtui et dod supra, quia pec-
cavimui Domluo Deo noitro. h. e. humiliatl, de-
press! sumus.
B) Sublus, qua preepoiHio, apod sequiorla eeTl
scripiores occurrit et eit idem ao «ub, aubter,
totlo, una: construltur antem cum quarto et
aeito caiu. — a) Cura Accus. Fulgat. interpr.
Ps. 17. 39. Cedent subtus pedei meos. Adde »'-
bid. i>. 40. et Is. 10. 16. Mich. 4. 4. Et tedebit
vir aubtui vitem suain et aobtus flcura tuum. h.
e. maxima prosperitate fruetur. Vosilh. p. 94.
9. Sell. Subtua lectora, u'nd tti'v xXt'wjv. — 6)
Cum Abl. Innocent. Cat. litter, p. 316. 9.
Xackm. - Rud. Sub Flaminea poiilus vinea et
lubtus Tinea alveum.
Homunym. De diicrlmine inter subtus et
lubler V. SUBTER.
SUBTUSSIO, ia, ire, u. 4. allquantum luisio.
Fegel. 3. Ftttrin. 25. Cui quum aub lingiiam
tetigeris, subtussiet. Schneiderus monet, bac
corrupts cim et ex Hippialr. Grcecor. Ita le-
gends: Ut nee in eaplte appareant Tens, nee
sub lingua: quum tetigerit tumorera, cedit. Re-
centiores tamen priorem lectionem relinant.
SUBTOSUS, a, am, particip. ab inuiit. sub-
iundo: aliquanlum tusua sea percussus, atyuanlo
ammaccato. Tibull. 1.11.55. Flet teneras sub-
tnsa genas. Alii leg- auflusa. — Sublusus an-
gulus, est idem quod obtusua. Boelh. 1. Geo-
mtlr.p. 1180. Sublusus angulua major recto est.
siii legend, obtusas, ut alibi: Cf. ibid. p. 1201.
V. tamen Quicheratium in Aid. etc. p. 280.
et Furlanttlum ad h. v.
SUBTOTUS, a, um, adject, aliquanlum tutus.
Commodian. 30. Instruct. 18. Sublulua in pro-
spers eslo. Zudwig leg. sub totis, b. e. in to-
tum, omnino.
SUBObERES infantes, qui adbue sunl sub ube-
16. Gloss. Isid.
SObOcOla (subieula), at, f.i, Elyrnon voeis
peiuot alii a sub el duco, quasi subducuta, quud
•ublus inducalur; alii reclius ab inusil. subuo
pro sufcduo ex Gr. Situ, unde et induo, exuo.
— Subucula est genus Testis inierioris, qua sub
tooica adbibebatur, Interula seu tunica inlima,
«Jirc'/3aoif, uKotiixijt, unoeo&>){ (It. camicia ,■ Fr.
tunique de dessous, chemise; Uisp. tunica in-
terior, camisa; Germ, des Unlergcwand ; Angl.
shirt, chemise). Virorum propria fuisse videlur,
inquit Forcellinus; eed et Farron. 5. L. L.
131. Mull, et ei figuria in Mus. Borbon. XIV.
37. paiet, earn fuisse mis atque mulieribus cotn-
mnnem. F. INDUSIUM.
I.) Proprie. Varro apod Non. p. 542. 81.
Merc. Posiea quam binas tunicas babere eospe-
runt, inslituerunt Tocare aubuculaui et lodu-
siura. Id. 5. L. Z. 131. Mull. Capilium ab
eo, quud capit pectus: alterum, quod lubtus, a
quo subucula: alterum, quod supra, a guo sup-
parus. Horat. 1. Ep. 1. 95. rides, si forte sub-
ucula peiai Trita subest tunics. Suelon. Aug.
82. Hieinc quaternis cum pingul toga tuaicis,
et subucula tborace laueo muniebalur.
II.) Improprle est genus lib! in sacria. Fest.
p. au'J, 25. Mull. Subuculam jElius Slllo et
Cloaiius iisdem fere verbis demonslraol vucari,
quod diis delur ex alica el oleo et mellc Mam
de tunica geoere notuin est omnibus.
SObOcULATUS, a, um, adject, (subucula)
aubucula indulni. Quintil. 8. 3. ante med. Nee
a verbis modo, sea a nuininibus quoque deri-
faia tuol quadam, ut a Cicerone subuculaiuui
et ab Ailoiu Huibrialum el ngulaiuin. Alii re-
clius pro iubucuiatum leg. sudaluiit. F. SUL-
LATUKIO.
sCuCuUS, a, um, adject, aliquanlum ados.
Ftrr. epud FtsU, Philarg. el iForr. T. in SUUU3
— 563 —
et SEMIUDUS. Sunt qui leg. ellam apud Apul.
2. Met. init. ,
STJBULA, bs, f. 1. Subla, sjneop. pro subula,
legitur in Inter. In Corp. Inter. Lai. S- 1712.
et Glott. Labb. Cf. fibla pro /Simla. — Subula
Tidetur esse a auo, ut fobulo a for, fibula a /cjo
etc., et algblQcat ferramenlum subtile oblod-
gura, peracuta acie instructum : quale est, quo
cerdones corium perforant suendi causa, lesma,
subbia, rrepo'vTj, uinj'tiov.
I.) Propria^ Golum. 6. R. R. 5. a med. Ae-
nea subula para auricula lalissima circumsenbi-
tur. et mox. Media pars descripti cubiculi ea-
dem subula transuitur. Martial. 3. 16. Das gia-
diatores, sutorum regule, cerdo: Quodqua tibi
iribult subula, siea rapit. Pallad. 7. R. R. »«•
Caprini etercoris baceam subula subtiiiler exca-
Tare. Adde Fulgat. interpr. Deul. 15. 17. —
^uoula leonem excipere, proverb., ad grave pe-
riculuin leTiter se niunire: Ital. dicimua andoie
inconlro alle tassale con la testa di velro. Se-
neca Ep. 82. exlr. Et adversus mortem tu lam
minula Jacularis? subula lcooem eicipis? Cf.
eut/id. Ep. 85. Pudet in acierri descendere, pro
diis bominibusque susceptam, subula armatum.
II.) Improprie Tidetur esse acuta para roar-
culi, qua lapicidas utuolur ad poliendos lapides.
Simplic. De re agr. p. 88. Goes. Si superior
tantum pars dolata est et inferior subulis impo-
lita derelicts. Adde ibid. p. 305. Lachmannus
ibid. p. 516. subuifs in hac ligoiiicatione a re-
cto subulus derivat, nescio tamen qua raliooe
ductus.
SOBULCERO, as, are, a. 1. aliquanlum vei
•ubier ulcero. Vox a Leiico expungenda; occur-
rit enira tantum in iVof. Tir. p. 180. Exulce-
rat, reulcerat, subulcerat.
SCOULCUS, i, m. 2. Ad etymon vocis quod ai-
tlnet, Ita in .Excerpt, ex Charts. Gramm. p.
551. 14. iletf. «Subus, to ouo^doxiov (h, e. gre»
potcorum Tel euile, bara), unde 6ubulcus, cue-
/3ocxo'c». Sed veri similius, ul a 60s bubulu.',
unde et bubulcus (Cf. Gr. /5ouxoX«xo's pro pou-
itoXixo;); sic a sus per iousit. subulus factum
est subulcus (Cf. Gr. ijTiroXtxc'j). — Subulcus est
suum euslos, porcariua, auarius, guardiana de
porci, porcaio, avfiiiiiK, u'foppde. Farro 2.
R. R. 4. a med. Ut subulcus facile circumspi-
cere possit, nequi porcellus a matre opprimaiur.
et aU /in. Subulcus debet eonsuelacere, omnia
ut faciaot ad buccioam. Adde Colum. 1. prxf.
26. Firg. 10. Eel. 20. Venit et upilio, lardi Te-
nere subulci. Ita Ribbeck, ubi vul^o legeb. bu-
bulci. Adde Martial. 10. 93.
Homonym. Discrimen Inter tobulcum et
porculatorem V. in PORCOLATOR.
SCBULO, OniJ, ro. 3. duo diverse significat.
■f 1. Subulo, nomen Etruscum, ut patet ex
Farron. et Fest. loc. infra adiaf., conjuDgend.
cum Lat. tibilus el Hal. zuffolo (Galvani, Genti e
Favell. in Ital. p. 354.), est idem ac libicen.
/Vst. p. 309. 2. Mull. Subulo Tusce tibicen di-
cilur. Itaque Ennius: Subulo quondam marinas
propter adsiabat plagas. Farro 7. L. L. 36.
Mull. Subulo diclus, quod ita dicunl libicioes
Tuscl; quocirca radices ejus in Kiruria, nou La-
tio quarundas. 1 2. Subulo — a) Uicilur, 8
subulu, de quodaui eervorum geoere, qui rectis
sunt cornibus et in nioduin subulus acuinioalis,
siniplicibus, non rainosis; nisi velis ooiuen du-
cere ab radice, quam babel in priura signibca-
lione, quod cornibui lit in . rnuduiu tibia reclis
et siniplicibus. Plin. 11. I/isl. nat. 37. 45. (I2J).
Aliis simplieia tribuit (coinuu), ut in eodem ge-
oere (ceruprum) subulonibus ex argumento dl-
Cits. Id. 28. ibid. 17. 67. (231). Sunt et qui suum
umi ciuerem profuitse scripserint in pasto ei
eervi pulinooem, maxima aubuionis. — 6) ilinc
eliam dicllur padico, quasi subula perforans. Iia
exponil 7iirn«b. locum Autonii Epigr. 70. Per-
versa Veneris posiico vuloere fossor, Lucili vaiit
subulo, pulliprema. Sed /'. SUBPILO.
SCBUMBlLlCUS, I, m. 8. id, quod est 10b
umbilico, sc. reuler et femora, apud iruronrm.
in Zach. 1. ad 4. IS. In Tiaiooe imagiais, qua
SUBURBANUS
babebat aureum caput et pectus argenteum et
subumbllicum aeneum ac pedes ferreos et Gciiies.
SCBCMBRO, at, are, a. 1. eubtus umbro. ful-
gat. interpr. Ital. Exod. 25. 20. Erunt Cherubii
extendenies plnnas a susum subumbrantes plnnis
suis et Tultus eorum ad invloera rexplcientei.
Foster habet operientes. Legitur etlam la /lot.
Tir. p. 169. Umbrat, obumbrat, subumbrai.
SOnUNCTlO, 6ois, f. 3. (subungojactus sub-
ungendi vel unctio qua subtus fit. Ctel. Anrel.
3. Acul. 3. a med. Eliam subunctionibus fau-
clum vel Interiorum utemur.
SOBUNCTOR, Oris, m. 3. (subungo) qui sub-
ungit. Inscript. apud Herizen n. 6899. L. DO-
M1TIVS DESIETRl t. DKMBTRIV8 StBA^Clor DB 111 -
[h. e. triers) co>coBDia.
SUBUNDO, b, are, a. 1. aliquanlum VBl lubtus
undo. Vox a Lexico expungenda; occurrit enim
tantum in Not. Tir. p. 125. Undat, exundal,
redundat, subundat.
SUBUNGO (subunguo), uogis, unii. uuctiim,
ungere, a. 3. subtus ungo. Gloss. Gr. Lat. Tiro-
\t!<pu, subungo. Adde Gloss. Placid, p. 498. cd.
Mai. Legitur eliam In Jfot. Tir. p. 130. Subun-
git, subunxit, subunctum.
SOBUNGUENTARlUS, II, m. 2. qui subunglt,
minister unguentarii. Inscript. Puteolana apud
Guarin. Comment. VIII. p. 31. l. domitivs de-
METBt B. DEMBTRIVS SVBVNG. DE LIB. CONCORU.
h. e. lubungueniariuJ de Liburna Concordia.
SUBCUASUS (Suburranus), a, um, adject.
(Subura) ad Suburam pertinens, unde Suburana
regio et tribus. V. SUBURA in ONOM. Hiuc
eliam 5uburanrB canes quibusdara Tidentur esse
meretrices (qua maiime in Subura habitabani)
apud Herat. Epod. 5. 57. Senein, quod ouuus
rideant, adulterum Latrent Suburana canes. Sed
fforat. notat quidem seoem ItarAem in Subu-
ram merelricum causa , at canes limplieiier
intelligit in eo vico noctu vigilantes. Martial.
quoque ad meretrices respicit 11. 78. Ergo Su-
burana lironem trade magislra. etibid. 61. Queui
quum fene.-tra vidii a Suburana Obseeos nudum
lena, furuicem clausit. ita Forcelli7ius. In sdnot.
v e ro ad Moral. bu;c habet C. Fea: «Caoei, non
ipsas meretrices dicil I'ueta, ut gulat Herm. Fi-
gutus; nee quod vera canes ab ejus luci im-re-
uicibus alareutur, ut Georg. Fabricius ; sed tan-
tum illarum merelricum slaiioueiii innuere TO-
luit Htir alius, quum de mreclio agalur, cum vul-
gari Imprecaiioue, ut apud Tibull. i. 5. 50. Post
agal e Iriviis aspera lurba camiio». Huic inier-
pretalioni faveut RitleruS, Bindius, alii. At
MSS. editique libri plurimi e» antiquiuribui pro
SuburaniB babenl suburbans, ut eliam Atron.
Conira O. liellero posterior bale lectio ««cheint
eine verfehlte Aenderung des Mavurlius xu seiti :
aucb Priscian od. /*<euiio;>riscian XVII. 32.
haben das riclitige Suburaniea. Ila el Rillerus.
— NB. De cugnom. R. F. ONOM.
SCBURIlANl, mum, m. plui. i. F. SUDUR-
BANUS i" tin.
SUBUHBANITAS, Stis, f. 3. (suburbans) lo-
corum subuibjuuruiu silus, urbis licinilas. Cic.
4. Ferr. 3. 7. de Sicitia. Sic populo Romano
jucunda suburbanites esl bujusce proviocia.5ym-
mach. 2. Ep. 22. Nunc lulula esl lairociuiis
auburbaniias. Adde Sidon. 7. Ep. 2. a med.
SOBUKBANUM, i, o. 2. F. toc. ieq. in lin.
SUBURBANUS, a, um, adject, sub urbe pusi-
tus, urbi Ticinus, victno o sofM la ciltix, irpoa-
oteioc. Cic. Rose. dm. 46. 133. Uus auiusnuiu
et suburbanum. Id. 3*. ad Q. fr. I. 3. Subur.
banus fundus. Id. 2. Divinai. 32. 69. ager. Re-
pot Ait. 14. Nullot baouil bortos, uullam sub-
urbanam aut marltimaui suinpiuosam villain, ne-
que in Italia, prater Ardeaiiuum el Koiuenia-
num, ruslicum pradium. Adde L'lp. Dig. 4a.
4. 1. a med. Cic. 1. Oral. 21. extr. Suburba-
num gymnasium. Colum. 11. R. R- 2. Subur-
bana Italia regio. iforoi. % Sat. 4. 15. Caults
suburbauus. h. e. qui in subuibano bono ua-
seiiur. Sie Martial. 13. 43. Leeia suburbauis
mitianlur apjrina ramis. Plih. 26. Hist. nal.
4. ». (111). Suburban* ilalij. h. e. ea pars Ita
SUBUBBICABIUS
Ha, que Tlclnt est Roma. Martial. 6. 1. Plain
tubinbin! qua cubat ondi fretl. h. e. marls ur-
beiii Antlum elluenUt. Ptin. suburban* Iftlori
U. ibid. 18. 31.(67). appellat marii Borne Tieini
pra mari Rubrs- Tac. 3. Aim. 47. Suburbans
ptrcRrinatlo. ft. e. per loea Urbl proxlmt. «t
13. ibid. 43, crimioa. ft. «. qua prope Romam
quit admliit. Adda Herat. Epod. 6. 67., ubi
la men alii rectlut leg. Suburance. V. bane TOO.
— fllne absolute, tubstantlTorum mora
Suburban!, ortim, m. plur. 2. Incoln locorom
sen nppiderura, quae Roma aunt ricine, ul Arl-
elo, l.aurrnll, LaouTii, Tiburii at Prcnettls: qua
oppiiln nun procul ab Urbe erunt. Ovid. 6. Fait.
ST. Juno loquitur. Nee lumen bunc nobis tan-
tuinmodo prciat bonurem Roma: lubarbaol
dam rnibl munus idem.
Subuibanum, i, n. 2. (subaud. rai vel pre-
dluin) fundus aut villa arbj ilelna. Cic. JJfl-
bir. Pott. 10. 26. Senatorai aummo loco oaiot
Id bortii aut suburbanit tuia cum mltella sape
rldemui. Adda Id. All. 34. «( 16. ibid. 13. at
3. Ferr. 20. exit: Plin. 8. But. nat. 40. 81.
(144). Volcatium aiturcooe e suburbano red-
eunlem canii a Rrassatore defendlt. Id. 31. ibid.
3. 25. (42). Avaritia lo filial ee subu'rbana pu-
bllearo sahitem detorquent. Martial. 5. 36. Dum
libi redira da Palreosibus fundli Sueanta elamat
eoccinalus Euelidei Corlotbloqut plura da sub-
urbioo. Adda Sutton. Tib. II. el Her. 48. Cat-
tied. 12. Hitl. Eecl. 3. In suburbans Coastanti-
nopolls, cui nomca OllTa eit.
sGbURBIoAUIUS, a, urn, adject, (snb et urbi-
eui) Idem ao auburbaous, ut Suburhisarla regio-
nal, Suburbiceria paries. Isnpp. Falsntinian. tt
Falent Cod. Theod. 11. 1. tl. at Iir.pp. Honor, et
TtitoHot, ibid. 28. 12. Pioenum et Tuscla, tub-
uTbiearia r-.-gioaei. Adda ibid. 16. 18. Cf. ad
rem Botching ad Aut it. Imp. Occid. c. 4. al
nlioi. — Apod seripiores Eoclesiastiaoi sufcur-
biearite Eccletite dicta aunt, qua in luburbano
Rnma eiant. liufin, 1. Hist. Bed. 6. Suburbl-
cari-irum Kccletiarum lolliclludinsai gerert.
SUIltlitlilS, ii, f. 3. el '
tfOliCUUi'UM, II, n. 2. (tub et utbi) frequen-
tes viiia urbrm domut Imur Tlcl urbaul wdiQ-
cala, jraeacteiov (It. tobborgo ; Fr. faubourg,
banlieue: I lisp, arrabal ; Germ, die Fortiadl ;
Angl. tubutb. onipart), Cic. 12. Phil. 10. 24.
ilei Teriiiinaiibiii nuper in suburblum, ut eodem
die rtverurer, iru nun autus aim? Legitur at
apuU Cuisiun. Cen. intt. i. 5. — - Rufin. ex
Vrig. hom. 11. Loco in suburbibut.
sCliUllCBO net auburgueo, es, ere, a. 3. sub*
tut aut pi ape urgeo, ipingere lotto, Firg. 6. JEn.
2i)2. fureDi aniini dum pronm ad mm suburget
Interior spaliuque subil Sargeilut iniq-jo, Infelii!
satis in pioeuirenlibin bssit. Aucl. /liner, A-
lex. M. 4b. I a i*. la.j Navui Mssnpblm ptr Nllura
iuburgiieri Jubel, ipio per llallonolliD psdst so-
dem occuriurui.
SUOUIUJUfiO. F. voc. praeed.
SUUORO, Orii, uili, uatuni, Drare, a. 3. Pari.
Subunut 1. — Subura cat laviier uro.
I.J 1'roprie. Sutton. Jug. Jb. Solluii all crura
jubursis uuca ardsntl, quo rnollior pllui surge-*
ret. Pauiiu. A'otan. satin. 7. 37. f irsan iub-
•itti eorporia sigaia ffllsar Vliata ?:asbit, non te-
nebit gionuui. Cisl. jiarsl, 3. AatiL 38. 224.
3!ac sniiu aiugifJa GorptU Jasosdual si 1q ignji
vicciu lubuiuiit.
11.) Traiulaie. Lusot. Carm. in Filv.1z&
In .inthol. Lai. n. 312. Zlaytr. Quid %t laa
palulana aubuiit ardor, Kunc quaia lira asilltsm
libi suparaii? PoUa ibid. n. 323, eJe Galatea,
Upja Cupidincai Cadunl sli'tuaate J»biT3ll3, Cujua
01 in iiicil.ii ll,iiurua submit aquii.
suuuiirA.\i;s. /'. SLOURANUS.
SUHUai jit aoiubui, 1, 3j. 3. ''I I. Ssi aoman
lapidii linalia, idsui lotims it 5r:plieut, apud
-*utl. our. Ut limittb. p. 405. 3. i.sthm.-Rad.
Subna sire trjipideui (s(. trapsssas). <( p. 249,
6. Slid. Suruliu> [tic) iive tlspisaal. ^ 8. Alia
signincaiiono I'. In SUUULCUS inlt.
SU8US pro Suit. y. sl'US, a, em.
— 564 —
StlBDSTlO, On Is, f. 3. (tuburo) 1«t1s oilio.
Apud Impp. Arcad. el Honor. Cod. 7% tod. 15.
1. 32. aubustlo tbermarum Tocalur, qua ab Am-
nion. 31. f. 2. soccenslo laTaorl dieltor: boe
est ealefaetlo, quia laraera ex inferiors loco ea-
lefiebaot.
80BDSTD9, a, urn, partlclp. F. SDBORO.
8DBTAS, Tgdli, m. 3. qui eubiiitlt in locum
prloris radia, aeu qui pro fade spoodet. Cell.
16, 10. recitat 'aria priscarum legum vocabula,
In bis vadei et subcodes.
8DBVASTO. as, are, a. 1. Tasto. Fulgat. in-
ter pr. Hal. Hebr. II. 98. es MSS. Sang, et
Clar. Ne qui aubvastabat prlmltlra, tangeret eos.
Hotter babel voejaoaf.
SUBVECTANS, antis, partlclp. F. 9CBVECTO.
SDBVECTIO, Snii, f. 3. (tubrebo) actus sub-
Tebendl, comportatio, svpco^tiSij (It. condoita,
tratporto, vettura; Fr. transport, arrivape;
Illsp. (rantporte, arribo ; Germ, die Zufuhr,-
Angl. a carrying, transporting). Cmt. 1. B. G.
40. Qui tuum limorem In rel frumenlarla sub-
veolionem anguitiatque Itloeris eonferrent, facare
adrogenter. Ita leg. Kraff.; alii simulationem.
Liu. 44. 8. Frumenll tarda subrectlo erat. Adda
2. prcef. et Toe. 13. Ann. 61. exlr. Feget. 3.
Sfitit. 8. Subrectio frumenll ceterarumque epe-
cierutn. Auguttin. la Pt. 68. term. 2. vebicu-
lor urn. Cal. Aurel. 2. 13. 3. magna ponderis.
Fulgat. inlerpr. Gen. 45- 19. parvulorom ac
conjugum. — In plot. num. Can. 7. B. G. 10.
Na ab re frurasnUrla, duris tubvectlonlbus, la-
boraret. Filruv. i . 6. Quum opportunities Cu-
□inum, seu per portoi marine subvectlones, ba-
buarlnt ad menit eomportationes eipeditas.
SUBVECTO, as, iri, are, a. 1. frequentat. a
cubvebo. — Part, Subveclant. — Subvecto est
advebo, coraporto, rscto. Flaut. Attn. 2. 2. 74.
Aslnl, qui libi eubveetabant rure vlrgas almeas.
Firg. 6. dEn, 303. El ferruginea subvectat cor-
pora ejmba. Id. 11. ibid. 131. Subvcctarc saix
bumeris. Adde Stat. I. Silv. C. 32., Sil. ft. 1.
563. tt 4. 21. et Colum. 6. prcef. Auguttin. 10.
Civ. D. 0. Utendum allcujus Damonis amicitia,
quo subvecianle rel paullulum postlt elerari a
terra quisque pott mortem.
SOUVECTOU, Oris, m. 3. (subvebo) qui sub-
vehil. Avien. Perieg. 10D. Botpboru* Inacbia
tubveetor rirginit olim.
8UBVEGT11S, a, um, partlclp. F, SDBVE1IO.
SUBVECTUS, ut, m. 4. (tubrebo) tdem ac
subvectio. Tac. 15. Ann. 4. Et prorisi ante
commeatut, quorum tubrectu etc. Cattiod. 5.
Hitl. Eccl. 17. a mtd. Sed curaai publlcut son
aufilcit iub7ectul sphcoporum.
SL'3V2UO, vShls, veil, Tectum, vSbere, a. 3.
Part. 5uou!c(ut 1. 1. (el Subvexut V. suo loco);
Ssbvihendus I. 3. — Subveho propria est es io-
fsrlore loco In slUorsni Tehere, Uicoxo/«'fo> (It.
yartare in su, innalzare ; Fr. transporter de
bat in haut, transporter ; Hlap. trsjuportar de
coto 6 debaso en alto ; Germ, won anterkalb
heroor, dah. hinauf fuhren, tragen, zufuhren ;
Angl. to carry or bring up): sonsSrullur autem
cum Accut., sddito etlam Ace. loci Tel rel, ad
qusm quid rjbyobitar, el prsp, ad, in.
I.) Propria. ^ 1. Slrloto ssntu. Zucret. 5.
516. Ajt oUun (acrsm fltisrej snbter, sootra
qui subYobat orbem. Ccet. I. B. G. 16. Fru-
:--■•.. t.'; a,*.; \:cd Cumine Ararl 2a?ibut tubv-nerat.
Firg. 11. ^n. 477. ad leraplaai saamasque ad
Palladia ur-:;j Subvebilur magna enstrum regina
ca!er7a. libi Ssrviut; Proprie. matrcna eoim pi-
ljniis 7chebsotur ad '.empla psrgentes. Id. 5.
ibid. 721, St an Otra polura blgla ;ubr;cla le-
nsbat. Id. 8. ibid. 58. AdT9?:um jupares remis
sabTistoi *Jt smnem. Ovid. 8. Stei. 796. Ilia
djio subVoCM per aera curru Uevanit In Scj-
ibiiji. et 6. ibid. 422. subraetaqus ponto Bar-
tixt Slopsoplot tcrrebant agralne muros. Liv.
24. 40. Pblllppum lamblt birsmlbut fluraine ad-
t;.-59 subrectuoi. Tac. 2. Ann. 60. Germanicus
Nllo oub?shs^aiur. navigava ;u pel iftVo. at 13.
ibid. 18. ti&iet Tiberl subreetas Ignis absompsii.
h. e. advtoo fluiiUne uaclat. Id. ibid, 39. Sub.
SUBVENIO
recta otensilia ab Ostia. Sutton. Cal. 15. Malrit
fratrisque eineret Romam Tiberi subrectot miu-
toleo lolollt. Plin. 36. Hut. nat. 12. 17. (80).
Quanam ratione in tantam altltudinem tubrecta
tint cameota. Sillig. leg. lubjecta. et fulgat.
inlerpr. Esod. 25. 38. Tactea ad tubrebendem
meniam. Rutil. i. Itiner. 153. de 7t6eri. pla-
eidii eoromereia ripit Uerenat bine ruris, sub-
rebat inda maris, h. e. secundo tlumine Romam
rabat opes agrorum ei Sabinis, Etrurla elc. ad-
Terso mercet peregrinat, appellentibut Ostiam
naribut. — Subvehere naves apud Plin. 21,
Hitl. nat. 12. 43. (73). et Tac. 2. ^Tnn. 8. et
15. ibid. 8. ad fin. est contrario Qumine agere.
^ 3. Latiore sensa el unirersim est adrebere,
convebere, comportare, porlare, condurre, trat-
portare. Liv. 9. 15. 23. et 43. Intestii omnibus
Tils, per quas com meatus ei Samnlo eubTebe-
bantur. Id. 22. 16. Quum tanlum ab lergo di-
Titum tociorum Romania commeatut eubreberet.
Stat. 3. Silv. 2. 88. quail te tubrebat aura Doria
Agenorel furtis blandiia juTenci. Adde Juvenal.
6. 69. el Apul. 9. iVet. prope fin.
II.) Translate. Capilolin. Mas. et Balb. 5.
Quem -etatlm ad pnefecluram prseiorii subreiit.
^uoustin. in Ps. 77. n. 33. Ut ad caiestem
gloriam per gratiam Cbrisli subvebamur.
SUBVELLO, Tellis, Tulsum, reilere, a. 3. Part.
Subuultut. — Subrello est tubtut Tello. Lucil.
Bpud iVon. p. 95. 15. Merc. Rador, tubTellor,
desquamor, pumicor, ornor. ft. e. pilot corporis
mihi Tello. Est qui leg. subellar, h. 4. quasi
subere defricor. Scipio Afric. apud Gell. 7. 12.
Qui barba volsa feminibusque fubrolsls ambulet.
F. VELLO.
SCBVKLO, as, are, a. 1. eliquantum relo, ve-
tare alquanto. Auguttin. 2. De lib. arbitr. 14.
Solem -auieni Tsium si vclinj Inluerl - el in oc-
caiu me desereret et subrelaretur nubilo etc.
SUBVENDlCO ve( recliut tubviodico, at, are,
a. I. aliquaotum Tsndico. Coripp. 5. Joann.
742. deitrumque latul subvendicai undis JLquo-
reis, lavum gradient umbone tuetur.
SUIlVfi.\lKNS, eolis, particip. F. Toe. seq.
SUBVftNlO, Tinis, vfioi, ventum, TSnire, n. 4.
Subvtnibo a'p^atxwc pro tubveniam, ul audi'oo
pro audiam, usurpat Ptaut. Men. 5. 7. 20. V.
loc. infra cit. — Pari. Sisboeniens I. et II. 2.
1.° 6 et In fin.; Subventurftt U. 2. 1.° a. —
Subvooio eat post veoio, interveoio, superrenio,
vtiipxpuai, eirj'p^o^oi (It. topraggiungert, 10-
pravvenire: Fr. uirvenir, arriver inopiniment ;
Ilisp. tobrevenir; Germ, unten on etwat hin-
kommen, daiu kommen; Angl. to come on,
come after).
I.) Propria, ut dliimus, est superrenio, Inler-
Tenio; plerumque vero auiilii frrendi causa, ipe-
ciatim in re militari. Tac. 2. Hitl. 26. Prolrilc
bostlum aele, rersi in fugem aliam qui tubre-
nisbani. et ibid. 36. Nee multo pott Veslriclua
cum cobortibus subrenit. Id. 2. Ann. It. in fin.
Ceferos ris sua aut equites cum Slernio tubre-
Dientes periculo eieroere. et 1.- ibid. 76. Pius
Aurelius queslut labcf&ctas ades suas, auiilium
palrum inrocabat. Reiisteotibus ararii pralori-
bus, subvenil Cesar preliumque edium Aurelio
tribuit. — Passire impersonaliler. Sail. 58. in
/in. Priuiquam ex castris subreoiretur. Cf. Liv.
34. 18.
II.) Translate. ^ 1. Dicitur de iis, que me-
motis occurruot, venire in mente, sovvtnire.
Gell. 10. 7. Ul quaque »oi digna animadrer-
sione jubveoeral, rnemoria mandabamut. ■} 2.
.'ispius esl subsidio renire, suppeliai adrenire,
opem ferre, auiiliari, succurrere, venire in
ajuto, soccorrere, ajulare, tovvtnirt, fiorfcm.
— 1.°) Univeriim. — a) Absolute. Plant.
Men. 5. 7. 20. Et operam dabo el defeodara
et subreoibo seduio. F. inii. Id. Merc. 5. 4.
35. Serra el subveni. Gell. 11. 7. suo fin. Ko-
go , prelor , subreoi, succurre. Cic. 1. Divi-
nal. 27. 57. Vitum eit ei ilium allerum ora-
re, ut su.b7eniret, quod sibl a caupooe inleritue
parareiur. Ovid. 2. Amor. 16. 28. El tob'to.-
lutoi auferct unda dees. Qvinlil. 4, 1. 44. 31
SUBVENTIO
causa iaborabimus, persona subveniat; s! persona,
causa. — b) Cum Dativo. Plaut. Aulul, 2. 8.
84. Apollo, qnaso, subvenl mibi atque adjufa.
Id. Pseud. 4. 7. 47. Nisi quid leno hie subvenit
mihl. Cast. 7. B. G. 32. Subvenire civitati. Id.
ibid. 50. vita. Cic. 6. Terr. 17. 37. hominl Jam
perdito. Id. Cluent. 1. extr. Teslrl auiilii est,
judicei, bujus innocently in bac calamstosa fa-
ma eubvenlre. Id. 1. Rep. 19. 3!. Subvenire bis
tam periculoiis rebus. Id. 1. Off. 43. ad fin.
Patrice aubveni, opitulare collega. .Sail, Jug. 85.
Omnes boooa reipubltc-B subveolre decebat, Plin.
2. Hilt. not. 7. 5. (18). Vespaiiaoui Augustus
fessis rebus subveniens. — Et sequente quominut
cum Conjunctive Tac. 4. Arm. 61. exlr, Re-
llquis, quo minus vl aut obsldio subigereniur,
prematura mentis llaml et aava biems subvenit.
— c) Impersonaliter. Tac. 4. Ann. 72. Hlne
ira et quectui, et postquam non lubTeniebat, re-
medium ei bello etc. Ubl tubveniebal eat pro
subveniebatur. — Passive. Cic. 1. Alt. 17. a
med. Tluic quoque rei subventum est maiime a
oobii. Sail. Jug. 15. Paue! subveniendura Ad-
berbalt eensebant. Adde Ziv. 23. 14. a med. Plin.
7. Hist. nat. 52. 53. (173). Subvenirl non po-
tuerat. Adde 30. ibid. 7. 20. (59). — 2.°) Lei
quoque et prstor subvenire dicitur, quum favet,
consul! t, actionem dat. Trajanus ad Plin. 10.
Ep. 68. Sed mess natura aceommodatius est cre-
dere, etiam statu! ejus fFlavii ArehippiJ sub-
ventum ioterventu principia. Vlp. Dig. 38. 1. J.
Quamquam autem aenatusconsullum subventum
voluil beredibus, aubvenit tamen et Gdelcommis-
sario. Id. ibid. 47. 10. 7. a med. Si verberibus
vulnnavit non mediocriter (libertum patronus),
fsquissimum erit pratorem ei subvenire. Adde
ibid. 39. 2. 15. a med, — 3.°) Ssepe ad mor-
bos refertur, et sigoiftcat mederi, prodeise, cu-
rare, medicare, giovare'. Cic. 16. Alt. 14. tub
fin. Gravedini, quaso, omni ratione aubveni. Id.
Cluent. 24. tub fin. Aerioribus saluli eua re-
mediis subveniendum pulavit. Plin. 22. Hist.
nat. 25. 61. (129). Aliea loogo morbo ad tabi-
tudinem redactis aubvenit. Id. 23. ibid. 3. 37.
(74). Amurca dentlum ftabiiitati subvenit effi-
cacissime.' Id. 32. ibid. 9.37. (112). Castoreum
coiniliali morbo correptia olfactu subvenit. —
Uinc
Subvtnient, enlis, more adjectivi aeu appellati-
vi usurpatum, est idem ac auxiliator. Gloss. Lai.
p. 278. n. 351. Subveniens, auiiliator vel sub-
currene. — Uinc Subvtnient appellatus est jEscu-
lapius in nummo Pariano, ut putat Neumann
apud Cavedoni in Opusc. di Slodena T. 3. J).
403. abscvlaimo avBVKM'enli. Nisi tamen quis,
minus recte, malit leg. subventori. Cf. Inscript,
apud Gruter. in SUBVENTOK.
SUBVENTlO, oois, f. 3. (subvenio) actua sub-
veniendi et auxiliandi, soiwenzione. Cassiod. 12.
F'ariar. 28. Joseph legimus contra famem fu-
nestam emendi quidem iriiici dedisse latitiam ;
•ed tale posuit pretium, ut, sua subventioois avi-
dus, ie potius renderet alimonia mereaturus.
SOBVENTO, ai, are, n. 1. frequtntat. a sub-
venio, frequenter subvenio. Plaut. Hud, 1.4. II.
Spes bona, obsecro, subveota Mibi.
SUBVENTOR, oris, m. 3. (subvenio) qulsub-
venit, chi ajula, sovvenitore. Inscript. apud
Gruter. 459. I. (Orell, n. 3766.) rorvu svii-
vektob. er 1095. n. 7. {Orell. it, 6.) svbvkmob
civivm kkcrsshatis avrahiab. ft. e. qui maxima
auri vi necessitates eivium tubleravil.
SCBVENTRILE, is, o. 3. (sub «.( venter) locus
aub ventre, abdomen, filar cell. Empir. 28. ad
fin. Leporinum itercui atque etiam pili vel lana
ejus de subvenirili cum nielle decocta ruptis in-
tesiinh celeriter medelur. Gloss. Philox. Tiro-
KoiXsov. tuiuen. subveutrile.
SUBVKKUUSTUS, a, um, adject. Etymon 10-
Cii alii pelunl a verber, ut a jus est Justus, ab
arbor aibuslum, ab onus onuslus; at lecun-
dum Fest. p. 399. 18. Hill, dicitur quasi tub
veru uslus, b pro u posiio. Scribit eninT: Sub-
Verbostam, reribus uslam tigaiueat Plaulus. quum
ait, Ul:«roiSBj, eoaipsdilam, subverboilem. sor-
— 5G5 —
didam. Sed pro ueribus criticl mooeot legendum
verberibus. — Subverbustus eat igitur servos,
qui aub vera ustioni, aut potius verberibus obno-
ilos lit, quaii verbero, ctiwecn'os: opponitur
autem llbero et liberal). Plaut. apud Fest. loc.
aupra cit. Terlull. Pall. 4. a med. Quantum
denotata! paiiivilai offer! Hbertioos ineqoestri-
bas, aabverbustos in liberalibus, dediticios in In-
genuls, rupieei in arbania, scurraa in foreasibus,
pagan os In milltaribui!
SUBVfiREOB, Sria, erl, dep. 2. aliquanlulum
vereor, eJXajScopcu. Cic. 4. Fam. 10. Venit eoira
mibi in menlem subvererl interdum, ut te de-
lectet tarda decessio.
STJBVERSlQ, Onii, f. 3. (subverlo) actus sob-
vertendi, souceritjone.
I.) Propria. Vulgal. interpr. Gen. 19. 22. Li-
beravit Lot de subversione urbium. Adde Neu-
ter. 29. 23.
II.) Translate. Arnob. 1. p. 7. Subversio hu-
mani generis. — Et in plur. num. Id. 5. p. 165.
Animorum subveraiones.
SUBVERSO vel subvorso, as, are, a. I. fire-
quentat. a t'ubverto. — Part. Subversandus. —
Subverio est sa;pe aubverto. Plaut. Cure. 4. 1. 23.
Vel qui ipsi vortant, vel qui alios subversandos
pnebeant. Alii leg. vel, qua aliis subvorscntur.
prsbeant. h. e. quce ab aliia aubvorsentur. Alii
vera aliter.
SDBVERSOB, Oris, m. 3. (aubverto) everior.
Tac. 3. Ann. 28. Suarum legum auetor idem
ac aubversor Cn. Pompejus. Alcim. 2. 75. de
diabolo. rectam quara condidit auetor (naturam).
ad pravos aubversor transtulit usus, violatore.
Adde Fulgat. interpr. Ezeck. 2. 6.
SUBVERSUS, a, um, et
SUBVERTENS, entis, particip. f. voc. seq.
SUBVERTO vel subvorto vertis, verti, versum,
vertere, a. 3. Mar. P"ictorin. p. 19. 4. Sell, rao-
net, tuvverto (al. (uver(o) scribendum esse : quod
usu ceterorum non videtur probe ri posse. — Part.
Subverlens II:; Subversus 1. till.; Subverlen-
dus II. — Subverlo est subtus moveado verlo, ut
Ot in arando, everto, perverto, deturbo, dejicio,
xaTootpsfio (It. rivoltare, rovescittre, abballe-
re; Fr. retourner, renverser j llisp. volver, Aer-
ribar , abalir ; Germ, won unrersi su obtrst
kehren, umkehren, umslitrzen; Angl. to, turn
upside down, ovei'lurn, subvert).
I.) Proprie. Sail. Cat. 13. Subversi monies,
constreta maria. Ovid. 2. Fast. 6 i5. lanlas ope-
ruin subvertere moles, atlerrare, distrugiere.
liurmann. leg. submitlere. el Colum. It. II. R.
2. ante med. Qui lupinum slercurandi cau*a se-
rit, nunc demuin aralro subrerlit. I'lin. 5. HUT.
vat. 31. 39. (139). Arisbe leirarum tnotu sub
versa. Id. 15. ibid. 18. 20. (77). Subvertere si-
mulacrum. Lucan. 3. 436. silvain. Seneca Troad.
221). clade subversa est pari Iinposila eclso parva
Ljrnessos jugo. Tac. 13. ^nn. 39. a mexl. Obi-
ces poriaruin subversi. Suelon. Cal. 34. Statuas
ita subrerlit atque disjecit, ut reslitui salvia ti-
lulis non valuerlnt. Id. Aer. 47. Lilleras pran-
denti sibi redditas concerpsit, mensara subvenit.
— Absolute. Horat. 1. Ep. 10.43. Cui non con-
veniel sua res, ut calceus olim, Si pede major
erit, subvertct, si minor, urel. fara. trabitllart.
el Claud. Quadrigar. apud Gtll. 9. 13. ad fin.
Neque recessit usquam, donee subrerlit. lo gettb
a terra.
II.) Translate. Ter. Adetph. 5. 3. 49. ue ni-
mium raodo Bona tua ista nos rationes, niicio,
Et tuus iste animus squus subverlat. h. e. re fa-
miliarl everlat: forlunis nos enurbek non rovini
la nostra casa. et Zucret. 5. 1135. Ergo regi-
bus oecisis subversa jaeebat Pristine majeitas so-
liorum et seaptra superba. Sail. Cat. 10. Sub-
rerlit avaritia Gdem, probiiaiem eeterasque artes
bunas. Id. Jug. 32. Subvertere decrelum consu-
lis. annullare, abrogare. et orat. Philip, con-
tra Lipid, ante med. Arena, qua tile cepit, non
pro sua aut quorum simuUl injuria led legum
ac liberlalis aubverluoda. c> ibid. Prater ido-
neum ducem nihil ibest ad lubTorlundum im-
perium. ^uind'i. 5. II, 13, SobTeriefe ooqU
SUBVOLAMEN
prajudicia. Id. 7. 6. 2. interpretation*"! adver-
sarii. et ibid. 7. 6. acriptam legem. Id. 9. 4. 3.
Si id demum naturale esse dlcunt, quod a na-
tura primum ortum est. tota hae an orandi
subvertetur. Plin. t7. Hist. nat. 25. 38. (245).
Pudicitia subversa. Plin. alter 3. Ep. », « meit.
Est [ta comparators, tit antiquiora benefieia »nS-
vertas, nisi ilia posterioribui eumulei. Plaut, a-
His verbis boe idem dicil Trin. 2. 2. 41. Bene-
facta benefaciis aliis pertegito, oe perpluaot. Tac.
4. Bisl. 42. Regulum lubversa Crassorum et Or-
pblti domus in aummum odium eitulerat. Id. 3.
Ann. 36. Subvertere leges, el 4. ibid. 30. jura.
Id, 13. ibid. 5. acta. Id. 4. B»t. 3. senatum.
Id. 3. Ann. 25. Subversa omnis domus delato-
rum ipterpretationibus. Id. 4. ibid. 71. Florea-
tes privignos quum per oceullum subverlisstt,
raisericordiam erga afflicios palam ostentabat.
Zucan. 8. 273. sparsit potius Pbarsalia nostras,
Quam subvenit, opes. Vol. Max. 7. 8. n, 1. Sub-
vertere testamentum. lagliare. ei 6. 8. n. t« o-
mDem vim accusationis. Justin. 5. 4. a med. ft'a-
simi imperii subversi et rursum reeepli auetor.
Sic 6. 3. 8. Ne lot belli* qutesllum imperium bre-
vis momenti culpa subverleret. Id. 1 2. 5. 2, Sub-
vertere patriae mores, fulgat. interpr. 2. Tim,
2. 18. (idem alicujus. Id. Eslh. 16. 5. menda-
ciorum cunieulis aliquem. Id. Job 30. 12. pedes
alicujus. soppiantare. et £tsb 23. 2. Uunc In-
venimus subvertentein gentem nostram.
SL'BVESPEHTIM'S. a, um, adject, qui sub
vespere est. Hinc absolute Subvesperlinus appcl-
laiur ventus Favonius seu Zepbyrus a feget. 5.
flilit. 8.. qiiemadmodum huie enntrariui a plu-
ribus Snbsolanus dicitur, qui el Apcliotes.
SUBVRSPERL'S, a. tun, adject, qui sub vespero
est. Uinc absolute Subvesperus venius est oeci~
dentalis apud VUruv. 1. 0-, cujus verba sunt:
Dextra et sinistra circa Atistrum F.uronolua et.
Altanus daresoleut; circa Africum l.ibonotul ct
Subvesperus: circa r'avoniiim Argestes ei ceilis
temporibus Elesia etc. Videiur autem signiiieare
Ilalorum Carbine verso Ponente: qui VentUI
apud Lalinos alios scriptores proprio nomine ca-
ret: T'itruvius enim ((ualtunr el viginli numeral'
venlos, alii ad summum duodecim.
SUBVESTlO. is, ire, a. 4. Bubtus vestio. Dra-
cont. 1.642. Et nova subvellit reparatas pluma .
volucrcs.
SUnVESLiS, a, um, particip. ab inusit. Itio-
t'Mcor, aliquaolum comesus. Translate est con-
suinplus. llieronym. 1. in Jerem. ■!. 37. Owns
coiitriiiiiii esl el ita tnbvesum, ut nihil in *o
iitilitatis vaieant rrperire. Videiur legend, sub-
isttm, »t Sit particip. a subtdo. V. SL'IIEDO.^
SL'liVKXL'S, a, um. adject., vel potius particip.
a v. suboeho pro su&ivclus, aliquanlulum ab
imo in altuiu nexus, leniler acclinis atque adeo
facilem ascensum prabens, di dolce talita. Ziv.
25. 36. Nee natura quidquam satis arduuiu aut
abscissum erat, quod hosti aditura ascensumque
difficilem praberet: omnia fastigio leni subveia.
Alii leg. subnixa. V. Urakenb. ad h. I,
SCBVlDfiO, es. ere. a. 2. subobscure video.
Gloss. Cyrill. Tito^Aj'softai, suspleor.subvideo.
SUBVII-LlCOS vet subvilieul, i, in. 2. qui sub
villieo esl cjusquc vice agil, sottocasfn/u'O. In-
script. apud . firuier. 1112. (Orell. n. 2860.) MM-
3IBROTI VW:AHIO SVO MTKP.CV8 SVBVII.I.ICV5 BORTO-
BVM ANTOMANOR. BKXBMBRKNTI FKCIT. Adde Patt.
Antiat, in Corjj. Inter, flat. 1. 327.
SUBVlNDlCO. P. SUBVEMDICO.
SUBVlRlUIS, e, adject, aliquantiim Viridil,
verdiccio, verderognolo, u'sd^wpos. Plin. 25.
Hist. nat. 9. 65. (1 13). Ilerba loliis lAbviridibut.
Id. 37. ibid. 10. 55. (149). Balanitis subvlrldei.
Scribon. Compos. 201. et 202. Riuplailrutn
subviride.
SDBVOCO, is, are, a. I, subtir voco. TOI e.
Leiieo eipuogeoda; oecurrit enitn tantummodo
in Not. Tir. p. 53. Vocal, reVocal, subvoeat.
Sl'BVOLAHEN, minis, n. 3. (tubvoto) pi"
adiDcii , quam Pteudo-Atcon. vocal prouolans
tabulation, r. PROVOLO. Itid. 13. Qrig. 2.
26. Imboli («rrij* emboli) v*J quia lubvola-
SUBVOLO
mina sunt, vel quia tab Ha ambulant: font ea!m
pcrticui bloc inde piateerum. Lindem. babet
rub volumint.
SDBVOlO, a», Bvl, are, n. 1. earatim toIo, oo-
lart in su, alzarti at nolo: oeeurril eutem ab-
aolute val addlto loci, quo quia aubrolat, Acs.
oo m prap. in, ad,
L) Propria. Cie. 1. Tu$c. 17. 40. Sic ba> wr-
inm recti! Ilneli In easlettem locum aubvolenl.
Ovid. Ik. Met. 606. numeruique ex ordioe major
Kubrolat at reraoi plauiis elreuroionat alii. Ad-
<le ibid. 677. at 11. ibid. 700. at Aur. Fict. Fir.
ill. 0.
II.) Tranilate. Juguuin, Op. imptrf. contra
Julian. 6. 14. Denlque quura ad pudicltlam vo-
lueril mbvolare, gluten at viseum voluplella ob-
aeeoa da peruitia vlsceribqi experltur. Adda Mam.
Claudian. i. Stal. anim. 7.
SUBVfJLO, via, 78101, valla, aoom. aliquantum
aeu leviter 7olo. Agnoicitar a Mar. Ficlorin.1.
p. 2465. Punch., sad oiniaia 6 icrlpium.
SUBVOLSDS. V. 80BVULSUS.
SUBVOLVO, li, era, a. 3. aurium volvo, u*o-
xuliu. Firg. 1. Mn. 429. Molirlque arcam at
inaoibui mbvolvere Mia. — Medlorum apud
(irecoi mora. Avien. Phcenom. 370. atvo He-
Heel Cancer tubvolvllur. h. e. le lubvolvlt.
SUBVORSUS at
SDBVORTO oum deri». F. 8DBVEBTO.
SUBVOLSDS vel tubroliiu, a, am, pertlelp.
F. SUBVBI.LO.
SOBYDLTGrIU? (labToltarlaa), a, urn, adject.
(lub el Tultur) qui fuieo colore ait ioitar vul-
lucli. Joculeritar Plant. Hud. 2. 4. 0. fja cor-
pai cujuimodl! SubTulturium act, lllud quidem
aubiqutlom volul dicare.
SCCCELR9TIS. F. 8DBC-ELBSTI8.
8UCC£R0lBOS. F. SUBC-EROLEUS.
SUCCANDlDUS. F. SUBCAND1DUS.
SUCCANO. F. 8UCCINO.
8UCCANTO, as, are, a. 1. frequentat. a «uc-
ciao, frequenter lucelno. Scholiast. In Pen. 3.
10. Quid mibl hai eicuiitloau iitocintuT Cf.
CANTO II.
SUCCAPlO. F. SUBCAPIQ.
SUCCAROM ec foccbaram, i, n. 2. idem ac
nccbarum: cf. It. zucchero. Fegel. 5. Fettrin.
22. 4. Manna auocari uncial trei. et ibid. 44. 5.
Sucearl teniluQCiam oontere dlllgentar et cum
vioo dlffunde.
SUCCASUS. di, m. 4. Idem quod occaiu*.
Farro apud Aon. p. 461. 2l>. Jteie. Ventui suc-
catu veberaeniiui eufflare et calear admoverc.
Ilane lacllonem adprobat Quicherat in Add. etc.
p. 280.', alii tamen leg. minui recta tuo cant;
jrecte alii tub occaiu.
BUCCSliANEUS et taccidaoeui vel lobcidaneut,
a, urn, adject. Fetl. p. 302. 25. Aluli, de sue-
ddanea hotlia. < Quidam a auccedando, non a sac-
cidendo, diclam putaot». Sane, ut ei iubjecti< ex-
emplla patet, vox a T. tuceedo derivaoda. — Suc-
oedaoaui ett qui alterl luccadit, qui pro altero
•ubjlcitur Tel lubtliluliur, SiaSo^oc, dvsavtpoc
(It. e/n tuccede in luogo atlrui, lostituito ; Fr.
aibtlitui, qui Template; Blip, tubttiiuido, eu-
ceior ; Germ, an ein. Andern S telle rickend,
slellverlrelend ; Aogl. luiilifude, tuccedaneous):
uaurpatur autam la re eacra, tcil. de boitia, qua
in locum altariui auccedil at maeuim-. al forte
priore ilia litatuin non ilL
I.) Propria. Fesl. Inc. eit. Succidaoea horila
appellator, qua tecuodo loco cadebalur : quod
quaii tub priore cadaCur. quidam a luccedendo,
■too a luccideodo, diclam putaot. V. JU&tlerum
ad h. I. at Serv. ad Firg. 2. JEn. 140. Iloitia,
qua ad arat adducta en Immolanda, si cnu
elTugeret, edugla vocarl velerl -more tolet: la
cujui locum qua auppoilia fuerat, iuccidauea.
(Adda ad eumd. 8. ibid. 641.) Cell. 4. G. Suc-
cidaoea hoiliie dlcuolur, < littera par morem
compoiltl » ocabull in i litteram commutata. Noo
quail auccidaaea appellala: quoniam al primii
boitUi lliatum non arat, alia poit eaidam ducta
boitia ccdebaotur: qua quaii prioribui jam ca-
aii, Juaadi piaCuli gratia lubdebaulur ct tuccide-
- 566 —
baotur: ob Id aoccldanee nomiaata, littera i <cl-
lioat tractim prononclata. Audio enim , quos-
dam aam litteram in bac voce barbare com-
pare. Eadem autem ratlooe verbs pracldanea;
qucqoe boitia dicuntur etc. Hac Cell. Eadem
Hi ait da ■oiatloae in voce prscidaneut, quam
ride.
II.) Tranilate. Plant. Epid. 1. 2. 36. Men
placularem oportet fieri ob itultltlam tuntnT Ut
meum tergurn itultltia tua mbdai tuccedaneum?
Apul. 8. ifef. Non cervara pro virglne, led aii-
num pro bomine auccidanaum videre. — llinc
Suecedanea, ee, t. 1. et .Sueeerfaneui, i, m.
2. alva in ra eacra alva extra rem lacraro, abso-
lute, jubitantivorum mora, aod. leoiu.
I.) Propria. — a) lo re lacra. Fet. S. C.
«pud Gelt. 4. 6. 81 quid tuccidaneit opui eitet.
Bioblgot aceadaret. Alii teg. robui aecederet. h.
e. bos rufui. — 6) Extra rem lacram. Justin.
38. 6. 2. Avum luuin Pbaroacem per cognatio-
num arbitria aaccedanaum regi Pargameno 'Eu-
maol datum. Impp. Gratian. et Falenl. Cod.
tl. 65. 3. Ii pro to, quern tuccedaneum tubro-
gavlt, parpetue tolutiool itatuatur obooxfm. —
Seqaente genetlvo. Impp. Faltnt. el Falens
ibid. 10. 31/27. SI militari avo et patre cen-
turions naieetur, pater arlt luccedaoeua (unctio-
nb). euccesiore. .
U.) Tranilate. Fronto ad if. Cat. 1. 12. lite
Pronto auccldaneum ie pro vattria pericuiii aub-
didit- come eottituito. et Vlp. Dig. 26. 7. 3. tub
fin. Nee patiantur, ut auccedane! tint alien! pe-
rlcull. Id. ibid. 27. 8. 4. Magiitratui quldem iti
omne pariculum tuccedit : herei ipiiua dolo pro-
xima culpa tuccedaneui eit.
SUCCfiDENS, eotii, particip. F. voc. aeq.
SUCCfiDO vel lubcedo, cSdii, ceiii, canum,
cCdare, o. 3. (tub et cedo) Succetie pro luccet-
atiie leg. Schwabs apud Cic. fit. in Cic. 16.
Fain. 81. 2. infra eit. — Part. .Succedeni II. 6 et
III. 8. d et in On.; Succeciui I. 3. a et 6; Sue-
cessurui II. b. — Succedo pro diveria vi par-
ticular tub, qua compooitur, diveria iSgniQcat.
I.) Succedo eat aubeo, ingredior, ujcoiuopjxt
(It. avdare o entrare eolto o dentro; Fr. alter
eoui, entrer tout ou dans ; Iliip. ir toto o en
tre; Germ, unler eltv. gehen, von unten her-
vorgehen, hinauftteigen ; Aogl. to go or come
under or into). «T 1 . Propria. — a) Cum Daii-
ro. Lucrel. 5. 286. Quod timul ac prlmum ou-
bea auccedere loll Ccpere. Firg. 5. Eel. 6. et
It), antro potlui luccedimui. Id. I. JEn. 631.
leetii, Juvenei, luccedile ooitris. Id. 3. G. 418.
teeto aisuetui coluber tuccedere et umbra, et
4. ibid. 227. alto luccedere cielo. elevarti. et Pal.
Place. 6. 60S. Qualei ins&arHi niuiborum frigure
maita Succedunt ramii volucres. it cacciano
totto. Burtui Firg. 3. JEn. 541. curru luccedere
•ueti Quadrupedea (pro currui). Id. 2, ibid
723. Succedere oneri. et 7. ibid. 214. Atra mb-
egit blemi veitrii luccedere terrli. entrar nrl
vostro paete. el ibid. 36. et latui flu vio tuccedit
opaco. entro con la flolla net fiume. el Gral.
Cyneg. 165. ultroque gravl auccedere tigrl Ausa
canii. h. e. luccumbere, ic. marem admitlere.
Fulg. teg. gravii luccedere tigrim etc. V. ffernt-
dorf. — b) Cum Accui. line prap., qua ineil
in ipio verbo, aut cum prap. in. Avien. Perieg.
32U. Poll Blemyei medii mccadunt tolii babenas.
Adda ibid. 1213. Catpurn. Dtclam. 29. Ne pe-
cora quidem Jugum, nili paria, succedunt. Liv.
5. 43. Succedere magii in arduuin. Lucret. 6.
1369. loque diet magii in montem tuccedere
•ilval Cogebant. Firg. 0. JEn. 663. ipii in eer-
tamina runui Succedunt animaique in aperta
pericula mittunL entrano in battaglia. — e)
Cum adverb. Cic. 0om. 44. ad /in. Qui tectum,
quo imbrit vilandi cauta tuccederel, nullum ba-
beret. Ccet. 2. B. C. 24. ad /in. Hoe itinera ett
foot, quo mara auccedil loogiua, entra. — d)
Absolute Tac. 2. Ann. 81. Juttit prumpliitimum
quemque luccedere. *J 2. Tranilate. — a) Cum
Dal. Jutlin. 8. 2. 2. Externa domination), quam
lo aula timuerant, spools tueeedunl. h. e. ie lub.
jlciunt, uilro lubeuot, si sollometlono. Sic Firg.
SUCCEDO
2. -sEn. 713. Succedere ooeri. at Plin. 35. W«f-
nat. 10.36.(92). open ad pr-etcripla lineainen-
ta. Qninlil. 2. 1. 13. Qui labor! itti lucceste-
rint. h. e. eusceperinl. Id. 3.6.71. Qu=e omnia
■uccodunt legitimii quatlionibua. Id. ibid. 0. 1.
Succedere probation!, apparlenere. et ibid. 10.
4. comparalivo generi- — Et lequente Infinito
Ambros. 1. Off. 7. 23. Soceedit animo, de of-
cils icribere. — 6) Cum Ace. et prap. ad, sub.
Firg. 12. JEn. 235. Ille (Tumut) quidem ad
Superot. quorum ie devoret aril, Succedct fama.
Cte. 1. Orel. 33. 151. Succedere tub acumen slili.
^J 3. Item, praRnaoti, ut ajunt, aeniu, est prospe-
ra cedere, feliciter evenlre, ex tententla, ex voto
procedere, andare o riuscire bene, avere buon
successo, euVu/_£tv. rcpoyrapElv. ■ — a) Abtolute.
Ter. An'dr. 4. t. 56. fytrum tuccedit quod ago: at
faciu tedulo. et ibid. 47. Hac non tuccetiit, alia
aggrediemur via. ( Adde Liv. 32. 18.) forro 3. Ii.
li. B. 16. a med. Incubare oportet incipere tecuo-
dum novam lunam, quod fere qua ante, plera-
que non succedunt. Cms. 7. B, C. 26. Omnia
eiperti Galli, pottqOain res nulla anccaaaarat,
consilium eepernnt etc. Firg. H..J3n. 794. Au-
diit et voti Pbcsbut tuccedere partem Meote de-
dlt: partem volucres ditpenit in auras. Ifepos
Datam. 6. Mac propter biemale tempua minus
proipere ouecedebant. Liv. 42. 58. Poitquam
incepium non tuccedebat, catlra propiui hoslem
movlt. Seneca 3. Ira 1. Nulla rei urget magii
attonita et in vires tuai prona et lire auccesiit,
mperba, live fruilratur, iuiana. Plin. 28. Hist,
nat. 8. 27. (93). de hyesnis. Quuin fugiant vc-
naotem (tradunt), declinare ad dexteram, ut
pretergressi hominii vestigia oocupeot, quod ii
(ucceisorit, alienarl menle boinioem. te (oro
venga fatto. el Justin. 0. 3. 7. Si prospere pri-
ma eucceiteriot. — Pattive duct. prol. Pseud*
Plaut. 7. Et lege et lesjionibui bot (malos) fu-
gitaitii, Quiritei, luccetiii bonia. — 6) Cum
Dat. Cost. 3. B. C. 49. extr. Qiiibus quolidie
meliut luccedere lemput videbanl. Liv. 33. 5.
Poitquam nibil concepts iemeie spri luccedebat,
— Paiiivc Cic. fd. ad Tiron. 16. Fam. 21. ante
med. Quuin omnia mea causa velles utihi successa.
Alii leg. euccestt /''.ioil. — c) linpersona liter foi-
aii activa. Cic. Oral. 26. U8. Si quando miouisuc-
eedet. Id. 'I. ad Q. fr. 14. 1. Si et tentenlia suc-
ceiterit, bene eril opera posita. Plane, ad Cic.
10. Fam. 4, extr. Si periode ut mereor, mihi
luccetterit. Cf. Liv. 24. 19. Quum mulla Ro-
mani gecipcrent vulnera, neque talis incepti*
tuccederel. Id. 25. 37. cub /in. Si tuccssissct
cceplis, receplurum te afflictas rei. Id. 38. 25.
ante med. Et guccettisset fraudi, ni pro jure
gentium ttetis>et furluna- et 40. 11. extr. Si fa-
cinuri eoruin tuccesterit, mortem rueam peneqi.i
noo poleris. Petron. Sat. 24. Ne contubernali
rneo moliui luccederel. Quinlil. 1. 5. ad fin.
Sed ret tola magii liraicos decel: nobii minus
auccedil. — rt) Impersonaliter forma passiva.
Liv. 2. 45. Nolle Inulioi bostes, nolle tucceisum
non palribua, non cooiulibm.
II.) Succedo en prope accedo, tubeo (It. an-
dar pretto o accoslarsi solto; Fr. »' approclier
de, t' avancer dessous; flitp. ir acerca 6 acer-
carse solo, debaxo ; Germ, nahend an elto. he-
rangehen ; Aogl. to go or come up, approach).
— a) Cum Dat. Cces. 2. B. G. 6. Poitis tue-
eedunl murumque tubruunl. Alii leg. portas.
^"trj. 2. Mn. 478. Succedunt leclo Oamuiasque
ad culmina jaclant. Liv. 9. 14. Succedere mu-
nimenlii. Id. 10. 34. uiceaibus. Auct. B. Alex.
30. a med. munilionibus. — Impertonaliter Liv.
9. 31. llbicunique iniquo luccetium ail loco. —
b) Cum Accui. et prap. tub., in, ad, supra, aut
line prap. Liv. 38. 9. Id quum per colloquia
priocipum, luccedeai rourum, paruin prolicerct.
Sit. It. 10. 597. ut botlit Nequidquam arinalus
auiit luccedere muroi. Tac. 2. Ann. 20. Si run-
rum luccedereot, gravibut luperne iclibui con-
Oictabaatur. Ubi /Folphiut: « murum, inijuit,
luccedere eit tubire, tcandere; muro tuccedere
ait acoedere ». Sed vix boc diierimeo apud icri-
pturei deprebenderii. Adde Liv. 27. 18. CttS. 1.
SUCCEDENS
JB. G. 24. exlr. Sub prioiara nostrarn aciem sue-
cesserunt. Autl. B. Alex. 10. extr. Navel, quas
potuit. ad terrain detrabit: qaem in locum illos
suecessuros aon exlstlmabal. el ibid. 30. Lassos
inliiles ad oppugoanda castra succedere noluit.
Sisenn. apud jTon. p. 91 . 23. Merc. Supra bosllom
munitionem mcceduoi. Liv.iO. 14. Fablui qoa-
drato aeraine ad preriictas bostlum iatebras sub-
cedit. Id. 7. 37. Infestit signls ad castra bostlum
suecedit. — Sic de bit, qaas proiime tits sunt.
Cess. 4. B. G. 3. Ad alteram partem sneeeduat
TJMi, quorum clvltai etc. — c) Absolute. Liv.
31.36. OW latectem intra vallum aensit, eipro-
brans metum successit. Adde Sail. Jug. 57.
III.) Succedo eat post venio, sulsequor (It.
venire dietro o dopo , sotlentrare , succedere ;
Fr, venir apris, etre placi a la suite de ; HIip.
iiemV daptict, suceder a olro; Germ, an Slelle
Ireten, nachfolgen; Angl. to come after or im-
mediately upon, follow clote upon). «f 1 . Pro-
prle. — a) Cum Dat. Cist. 5. B. G. 16. extr.
Tit integri et recentes defatlgatis mccederent. Adde
Xi'v. 9. 38. Id. 6* 4. Succedere proslio. Pirg. 10.
JEn. 690. pugoa. — 6) Cum Ace. et prop. in.
Cat. 4. B. G. 32. Cobortei, qua in ilationibat
eranl, secnm proflciscl, duas in sUtlooem succe-
dere jossit. Liv. 9. 27. a med. Succedere In pu-
Roam. «f 2. Translate. — a) Cum Dal. Cie. 11.
Phil. 15. 39. Nihil enlm temper floret, alas luc-
cedit stall. Id. 6. Perr. 37. circa med. Succeasm
ego vicarius tuo muneri. Nepal Cat. 2. Vomit
earn de provlaela depellere, et ipse el succedere.
Id. Dion, 10. Subito miierieordla odio success a-
rat. Rortus Cie. Balb. 1. sub fin. Eteuiro ei suc-
cedo orationi, qua: in anirois omnium penitoi in-
eedit. Plin.Zl.msl. nat. 11. 39. (68). In Italia
violit suecedit rosa. h. e. nascitur pott violas. Id.
9. ibid. 39. 63. (137). Purpura) Tarentlna sue-
cesslt dibapba Tjria. Liv. 4. 11. Gonsulea, qno
major! gloria rerum doml forisque gestarum
soccedere se eernebant, eo impenslui etc. Ju-
stin. 2. 4. ante med. (et Plin. 36. Hitt. nat.
27. 70. [ - i04].). Succedere regno. Justin. 19. 1.
3. Filli eictrt generi, its et magnitudini patris
successeruot. — Et passive imperionaliter. Cie.
3. Fam, 6. Te anlea, quam tibi successura esset,
decessurum fuisie. tcil. in provincia. Sic Pit.
36. 88. Quum tu, non solum, quod tibi suceede-
retur, led quod Gabinio non auccederetur, ex-
sanguis et mortnus concidisti. — b) Cum Ace.
et prasp. in. Cie. 1. Phil. 25. 62. et Nepal Epam.
7. Succedere' in aiteriui locum. Liv. 21. 3. In
paternal opes. Justin. 7. 8.. 9. in Jura afGoita-
tii. Plin. 24. SitL nat. 19. 118. (179). Gra-
miols sucua dulcir est. in vieem ejus luccedit
decoctnm. — c) Addito lermiuo, undo quii suc-
cedit per Abl. et prsep. de. Tertuil. advert. Pa-
lent. 1. Ds mullis multa succedere eat.— d)
Absolute. Auson. Epigr. 38. de rosa. Succedem
mvurn prorogat ipsa luum h. e. reftorescem, suc-
cedanea prole. Quintil. 11. 1. 16. Quolieni dis-
eesiil amulallo, mccedit bumanitai. — Hlnc Part,
Suecedent, entit, absolute pro suececsore, apud
Ccel. Aurel. 6. Tard, 2. 30. Videtur etiam in
poiteroi mlgrare cum temine et luceedentes in-
radere. h. e. liberoi. Cf. SUCCESSUS, us, in an.
Suecettum, i, n. 2. absolute, subitantivorum
more, rei inceeiia, cota felicemenle riutcita,
protpero sveeesso. Ovid. 2. Mel. 788. aucces-
sorumque MIneira? Indolult. Ita leg. Iilotz;&l\\
tamen, at ait Fcrctllinut, rectiui leg. tuccestu-
rum; alii etiam aliter.
Suecetsut, i, ro. 2. cognom. R. P. ONOM.
SOCCR.NDENS, entis, partieip. P. voe. aeq.
SGCCBNUO (subcendo), cendis, eendl, censum,
cendere, a. 3. (sub et eandeo) Succendier, parago-
ge pro luecendi, V. lab II. — Part. Succtn-
dent I.; .Suecenrus I. et II. — Succendo est
'ujne jubjeclo accendo, ineendo, coneremo, u'sro-
Haw (It. aceender«, dar fuoco, abbruciare ; Fr.
ai'.umer par dttiout, embrater; HIip. quemar
delaxo, abratar; Germ, von unttn onsunden,*
Angl. to te( firt to, ttl on fire).
I.) Propria. Cat. 7. B. G. 24. Famare agge-
ttm, quem ounlculo bottei tuccenderant. Id. 6.
— 567 —
ibid. 43. Suectndere torrim. Id. 7. ibid. 15.
urbem suls manibm. Cie. Pis. 18. a med. Si la-
plens In Pbalarldli tauro inclusus suceensia igni-
bus torreatur. Ovid. Bemed. am. 721. Thesiina
abaentem succendit allpita nstum. Liv. 1. 37.
Succendere pootem. Id. 28. 33. rogum. Id. 45.
33. arroa face lubdita. Zucan. 2.413. Succendit
Pbaetbon Oagrantibua stbera loris. el ibid. 200.
fulminlbai locceodltur aer. Seneca Here. (El.
790. Succendere arai. Calpurn. Eel. 5. 89. Lu-
rida conveniet tupcendere galbana s^ptis. Claud.
Quadrigar. apud Gell. 15. 1. exlr. Succendere
turrtm llgoeam. Rortus Ouid. 5. Met. 442. flam-
mifera pinua luccendit ab ^tna. et 13. ibid. 413.
Succensa templa. Lucan. 1.657. Succensus Pbcebi
flagraaset curribul alher. Tibull. 2. 5. 81. Et
laccensa sacrii crepitet bene laurea flammis. Vul-
gat. interpr. Judic. 15. 5. Quas (vulpes) igne
succendem dimisit.
II.) Translate. Ovid. Beroid. 15. 167. Deuca-
lion Pjrrbie tuccemui amore. Properl. absolute
eod. lemu, 2. 17. 15. de Jlfyrrha. Crimen et
ilia fult patria succensa tenecta. Id. 1. 2. 15.
Non tic Leucippis luccendit Caslora Pbcebe. in-
namorb. et Zucan. 9. 792. Naildium Percussit
preiter. Ilii rubor igneui ora Succendit. et 6.
165. roovlt tantam vox ilia farorem, Quantum
non prlmo succendant classics cantu. accendo-
no, itpirano. et 5eneeo Here Fur. 779. Lapi-
Ibasqua multo in bell* suceemi mero. Id. Hip-
pol. 541. luccensat aglt Libido mentea. Sil. It.
1. 169. Succenaue Ira. Val. Flacc. 3. 585. pa-
vent montet, lueta succensus acerbo Quid struat
Alcidei tanlaque quid apparet ira. Claudian.
IP. com. Bonor. 242. ira rabie succensa tu-
mescit, Contrabitur tepefacta metu. Id. 2. Laud.
Slilich. 221. mem facibus succensa pudoris. Id.
i. Rapt. Pros. 270. niveos Infecit purpura vul-
tui Per liquldai luccema genas. Juvenal. 7. 39.
iticeeniui dulcedine fama. Octavian. in Anthol.
Lai. 21. 193. Riese. mentea hominum succen-
dier auro Non icierat?
S0CC2NO. P. SUBCENO.
SUCCBNSBO, subcenseo et soscenseo, censes,
censDi, censum, cenaere, 2. cln nonnullis MSS.,
inquit Forcellinut, teete Gronov. et Draken-
borch. ad loc. Liv. est., scriptum est suscen-
tuisli et suscentetit, eo modo, quo suscipio icri-
bimus, ollm succipio scribebalur, ut Servius do-
cet ad Pirg. t.JSn. 148.». Hase tamen scriptio,
communis optimis codd. MSS. et edit. Ilbr., a
recentioiibui allerl praefertur. V. Ritschel. ad
Plaut. Merc. 5. 3. 4. et Pert. 3. 3. 26.. Faern.
ad Ter. Andr. 2.6.17., fPagner. et Vmpfen-
bach. ad eumd. Beaut. 5. 1. 42. etc. — Ration e
habits etjmi, potius quam a sub et censeo, ut
fulgo fit, dorivanda vox a succensus, partieip.
yerbi succendo, quod quidem ipae ejusdem vocis
usua penpicue docet. — Part. Succentent t . d ;
Succtnturut 1. e/ iSuccensendus 2. — Succen-
seo est succensus sum ira, irascor, dyavaxxsta (It.
adirarti, corrucciarsi ; Fr. etre enflammi de
colbe, etre irrili, cburrouce, t'irriler; Hisp.
ser airado, irritant, enfadarse; Germ, aufge-
bracht, zornig od. bote tein; Angl. to be an-
gry or displeased with): usurpatur autem In-
transitive, et aliquando etiam tranaitivorum mo-
re, f 1. Intransitive. — a) Cum Dativo.
Plaut. Trin. 5. 2. 42. SI Id mea voluntate fa-
ctum est, est quod mibi succenieas, SI Ilium mi-
nus oorat etc. Ter. Phorm. 2. 3. 14. Aduleieenll
nihil est quod suocenseam. Cie. Arch. 6. 13. Qoi*
mini jure luccenseat? Id. Rote. Com. 16. 46.
Ex perfldla et malitia dll hominibas Irasei et sue-
eensere eoniuerunt. Id. Dejot. 13.35. Non jam
metuo, ne tu ill L suceenseai: lllud vereor, ne
tibi ilium inceeniere aliquid suspicere. Id. 1,
7usc. 41. sub fin. Nee vero lis, a qaibus conde-
mnatui mm, habeo quod lucoenseam, nisi quod
mibi noeere se crediderunt, — b) Et adjectu Ace.
cum prasp. propter, ob. Plaut. Trin. 5. 2. 40.
res, quas propter libl tamea suceensui. Ovid. 4.
Pont. 14. 5. Talis lueeeosent propter mibi rerbi
Tomitas. Liv. *S. 6. Quod ob oerltum nottroa
luecensaiiilit P. C, nobis aut saccenuil*. —
SUCCENTUS
c) Cum partic. quia, quod. Plaut. Pert. 3. 8.
2C. tibi succenini, quia te negabas credere ar-
gentum mibi. Cat. 1. B. C. 84. Non esse aut
ipsi aut militlbm mccensendam, quod etc. Ouid.
Beroid. 21. 185. Cur, quo suceeaset, quod ad-
hne tibi pacta paella Non tua fit, fieri _ nee tua
possit, agit? — d) Cum Ace. et In&nito. Liv.
7. 13. Quis tandem succenseat. railites nos esse,
non servos vestroi? Sueton. Pup. 5. C. CMMt
soccensens euram verren'dis vlis non adhibltam.
Ita leg. Roth ; aliter Forcellinus, qui habet tuc~
censens propter curam etc. — e) Absolute.
Plaut. Merc. 5. 3. 4. Ego eipurgationem habebo,
at ne succenseat. Liv. 22. 29. Aliud jnrgandl
aoccensendique tempua erit. Auguslin. 3. Civ. O,
17. Eos minime auccenauros esse, f 2. Transltl-
vorum more, cum Accusative: quasi sil Irascor ob
aliquid, hlnc eiprobro, arguo. Plaut. Most. 5,
2. 41. Neque illl sum iratus, nee quicquam suc-
censeo. Id. Pert. 3. 3. 26. Id libl suceensui. —
Passive Gelt. 6. 2. ante med. peecala quoquc
bominum et delict* non aucceoseoda sunt.
SUCCENSfO, Sols. f. 3. pro dlvoraa vocis ori-
gine duo diveraa aignificat; quamvls ad idem rcd-
igi possint, ita tamen ut unum proprie, alteruin
translate accipiatur. f 1. Succentio, a suc-
cendo. — a) Est calefaerio, riscaldamento.
Ammian. 31. 1. 2. Succensio lavaeri. P. 9BB-
USTIO. — 6) Est etiam accenslo, illustralio.
Tertuil. Resurr. earn. 12. Redaccenduntur enlm
et stellarum radii, quos matutina succensio ej-
siimerat. *f 2. Succensio (suscensio), a tuc-
censeo, est indignatlo-, Ira. Symnach. 5. Ep.
35. (at. 37.) Litter* tua officii plenltudlDe me-
moriam sucensionis cblitterant.
SUCCENSUS, a, um, partieip. P. SDCCENDQ.
SUCCENTlVUS vet subcentivui, a, um, adject,
(succino) qui post alium et cum eo caft.lt.
L) Proprie. Tarro 1. R. R. 2. Allad paillo
et aliud agrlcultura, sed afflnis. et ut deiteia ti-
bia alia, quam sinistra, ita ut tamen sit quo-
dam raodo conjuncta, quod est altera ejusdem car-
minis modorum incentivs > sUera auccentlva. cite
segue e accompagna.
II.) Translate est inferior. P. INCENTIVUS.
SCCCENTOR veJ subcentor, orls,.m. 3. (suc-
cino) qui succinit et centum suum cum alio,
aed submissius, accommodat.
I.) Proprie. Augustin. la Psalm. 87. n. 1.
Succentor, qui sabsequenter canendo responded
Isid. 6. Orig. 19. 13. aliter succen torara dclinlt:
ait enim, tres esse in eaolando gradus: prlmum
succentoris (h. e. ejus, qui centum incipit). se-
cundum Incentoris, senium aecentoris. Sed base,
ut ait Forcellinut noster, ad Eeclesiam et paai-
ientes In oboro pertinent.
II.) Translate. Ammian. 19. 12. 13. Paullo
succentore fabulariim crudelium. h.e. impulsore.
SOCCRNTUIlfiTfJS.B, um, partieip. F.voe.seq.
STJCCENTURlO ve( iiibcentarlo, as, Stum, are,
a. 1. (sub et centnrio) Part. <Succen{urfatut I*
et II. — Succenturlo en In locum oeeiiorum mi-
nium alios subatltuere, im\aiydv<a, u'troxara-
YJOpu (It, reclutare," Fr. recruier; Ulip. re-
cluiar; Germ, i-eftrui ieren, anwerben; Angl.
(o recruit, complete).
I.) Proprie. Festut p. 306. 25. Mnll. Sueean-
tariare est eiplenda centuries gratia inpplere,
snbjicere. Plautus In Saluriooa: Subcenturla, cen-
tum require, qui te delectent doml. Et Ceeclliui
In Triumpbo: Nunc mea rnalilla astutlam opus
est subcentarlare. Donat, ad Ttr. toe. Infra eif.
Succenturiatl dieunlur, qui eiplenda eenturla
gratia subjlciunt st ad supplementum ordlaum.
Auct. Itin. Alex. St. 49. (of. 113.) Succentu-
rlarl dimissis alios a patria Jubet.
II.) Translate. Ter, Phorm. 1. 4. 53. Nuna
prior adilo tu, ego in inildili bio ero suecenltt-
r la tin, siquld deficies. Gell. 15. 8. Et alia esc*
melior atque' amplior suceenturietur.
SUCCCNTUS vet lubcentus, us, hi. 4. (lueel-
no) canius, qui post alluin incipit et Cum (0
consonaL Capell. 1. p. 6. Etiam In ealo orbea
pariil ratione aut eoocentus edera aut succeail-
tui coaruira. Adda Cnafcid. rim. 44,
SUCCERDA
STJCCERDA. V. SUCERDA.
SDCCERNO. V. SUBCERNO.
SUCCESCO. V. SUCESCO.
SUCCESSlO, Sail, I. 3. (saccedo) ectal tne-
cedeadi et aabeundl, sotlenlramenlo, il venir
dopo, uVo'Suocj. <f 1. Generatim. Cic. 1. Fin.
II. 37. Iq omn! re dolorit amotio lueeeiiSoaem
tfflcit Toluptatii. Chalcid. Tim. 39. et 201. Rata
aliernaqua laeit atque urabrarum succeaiio. av>
vicendamento, avvicendarti. *J 9. Speeiatim
en substitutlo In looum aiterius in hereditate,
in administrations, ia Imperio etc. successions,
SiesSovij. ■— a) Ooirersira, Brut, ad Atl. Inter
•p. Cic. 1. ad Brut. 17. ante mtd. Quid hoc
mibl prodeat, si mereei Antonil oppreiii poici-
tar, la Ad ton!! locum luccenlo? PUn. 1. Bitt.
nat. 13. 11. (58). Quum Aiiam obtineret pott
coniuistum, Neronis priacipii laccetiioae, ve-
il eno ejus Inleremptui eat. quando Nerone sue-
cesse nell'impero. et Tae. 4. Ann. 12. Peror-
tere Germaoicl liberoi, quorum ooo dubla tnc-
et>iio.«iJ. ad princlpatum. Sueton. Oth. 4. extr.
Ul Jam Tii alias esses, qui non et tentlret et
prsedicaret solum successions imperii dignam.
Id. Cat. 12, Ad'spem lucceulooli admoveri. Ju-
stin. 9. 2. 1. Adoptare aliquem in anceeasionem
regnl. Flor. 4. 2. ante med. Senatut de toeeea-
Hone Cseiarli agitabat. h. e. de mltteodo inccei-
eore Ceesari Galilei adminiitranti. Adda Tenant.
4. Carm. 8. 9. — In plar. num. PUn. 1. Ep.
13. et 10. Ep. 24. Plorumque raorbi quoque per
successiones quaadam, at alia, tradunlur. Tac.
Germ. 32. Jura succession um. PUn. 30. Bill.
nat, 1. 2. (5). de magia. Mirum, duraaie ar-
um tarn longo sevo, commeotariii oon interei-
denlibui, praeterea nee Claris nee continuis mc-
ceislonibus cuitoditam. h. e. professoribua ejus
ordioe inecedenlibus. Justin. 3. 3. 2. Maglatra-
Ilbui judicia par annual successiones pennisit.
Ita Gronov., at Jeep leg. suceessorei. — b)
fit Dills et nepotlbus. PUn. 12. Hist. nat. 14.
30, (54). Families, qua per tucceiiionei Jul tibl
viodicant. duel. Paneg. ad Maximian. etc. 2.
Kubiiituere successiones. h. e. liberoi, qui lucce-
slant patribua. Apul. 8. Met. Vobis facile eit
puerum ilium noviislmum lucceiiionii mess at-
que imicam nirprm tospitem mihi facere. La-
slant 6. 23. Duorum aexuum conjunctionem ge-
nersndi causa detain eiae viventlbus, ut succes-
Bionem parent, f 3. Eat etiam lucceiaua, even-
lus, riuscita, successo. Auguslin. fit. beat 26.
referent seoteniiam et forlaiae etiam ipsa rerba
Cic. in Mortens, Omne ioititutum voluntatem-
que omn em lurceasio prospers comecuia est. Ad-
da Amob. 2. 8.
SUCCESSlVrjS, a, um, adje.s. (mccedo) qui
poit alium auccedlt, che succede. Ljxciani. Opif.
D. 12. ad /In. Duobua tetibui marls ac famines
copulatlt, auceesilva proles paritur.
SUCCESSOR, Oris, comm. gen. 3. (tuccedo)
qui In alteriua locum succedit, tidSo^pc (It. suc-
cessor*; Fr. suceeiseur, remplapant ; lllsp. its-
ctsor; Germ, der Nachfolget; Angl. successor):
col deeessor opponitbr.
J.) Propria, f 1. Cum raaaculino genera. —
a) Absolute. Cic. fragin. oral, pro Scauro (e-
dtnta A. Peyronto) 33. Succeasori deeessor in-
vidit. Id. Fiacc. 14. extr. Quum successor ail-
quid immutat de inititutli priorum. Id. 3. Fam,
5. Qua successorl coojunctiisloio et amicUaiino
commodare potest la, qui provinciam tradlt. Tac.
Germ. 20. Ueredes auccessoresque aui eulque II-
berl. sc. beradei bonorum et aucceaiores digni-
tatis In regenda domo. cr. ibid. 32. — 6) Cum
•dditls in Genet, aut Dat. Ovid. 3. Met. 589.
itudii successor et beras. Id. 4. Trist. 10. S3.
Succeuor full hie (Tibullus) tibi, Galls; Pro-
pertius 1111 (rirgilio). h, e. Dorult post. Id. 13.
Mil. 51. de Philoeiete. quo successors sagittes
Berculis utnntur. h. e. berede. Callistrat. Dig.
48. 19. 26. Unusquiiqua et loo admitio torsi
tubjlcltar, nee aiienl criminii succeuor consti-
tuilur. h, t. Alius oon porlabit Inlquitatam pa-
trii, nt dieitor Etech. 18. 90. QuintU. 19. 10.
8. Sueeuiorai Alexaadri. — c) Succesurem
- 568 -
alicui dare dicitur, quam Imperium alien! ao!e
tempui abrogatur aut quit roagistratu lubmo^e-
tor. Spartian. Hadrian.9.elit., Lamprid. Alex.
Sev. 32, et Capitalin. Antonin. 5. Quo perti-
nent ilia PUn. 9. Ep. 13. ad fin. Collega Certi
eonmiatom , lucceiiorem Certui accepit. h. e.
quum Vectiui Procului et C. Publiclui Certui a
Domitiaoo in annnm a Chr. n. XCVII. comules
luffecti designati eiaent, hoe interfecto, Procalua
qnidem conaulatum accepit, Certui autem, in le-
nato • Piinio aeeuiatui damnatuique, comulatu
privatos eit et aiiam veloti lucceiiorem habuit.
Sueton. Aug. 88. Legato eonsalari luceeasorem
dedit, nt rudi et indocto. et Domit. 1. extr. S!i-
rarl ia, Teipaiiano dictitante, quod lucceiiorem
non et aibi mltteret. 4| 2, Com ferainlno ge-
nere. Cornel. Sever, apod Charts. I. p. 86.
Putsch, Ignea nam ceelo ducebat aidera Pbcebe.
Fraternla successor equii. f. AOCTOR.
II.) Translate. Ovid. Remed. am. 462. Suc-
eenore novo tollitur omnii amor. h. e. novo e-
more mbeunte. Id. 14. Met. 117. lite luus tam
raro prcalia passus. Integer eit clipeus: oostro,
qui tela fereodo Mills patet plagia, novus est suc-
ceuor babendus. Id. 5, fait. 77. Junius mentis
wcceiior Maji. — NB. De nom. pr. V. ONOM.
SDCCESSOrIDS, a, um, adject, (mccesior) ed
incceaiionem pertinent. Ammian. 14. 8. 5. Se-
leucut quum post Aletandram tucceiiorio jure
teneret jura Penidii. Utp. Dig. 38. tit. 9- (qui
Da luecenorio edicto tnscribttur) 1. init. (et Pa-
pinian. ibid. 2.) Suceessorium edictum idcirco
propositutn est, ne bona hereditaria vacua sine
domino dlutins Jaeerent. Vlp. ibid. 22. 6. 1. sub
[in. Et sucoeuorio capita bonorura posaeaaio ali-
cui competit.
SDCCESSUS, a, am, particip. P". SDCCEDO.
SUCCESSDS, na, m. 4. (auccedo) pro diveraa
Tl partleula sub, qua conatat, diverse signlOeat.
A) Successus eit actui intui cedendi, Ingre-
dleodi, lubeundl; sed uiurpatur de loco, in quern
tuccedl et intrari potest, et-eit cavum, ipeluocs,
antrum. Amob. 5. p. 173. Per profunda altitu-
dinli ipecum roi prosilieni Manlum, raptam vir-
ginem tecum vebit et terrarum absconditur iuc-
ceisibus ruriui, et 7. p. 251. El molibus io s-qua-
iiter aggeratit luecesiui quidam et foroicei, io
quoi terpeni te intullt raptim.
B) Successus est etiam actui prope cedeodi,
accedeodi, auuicinamenfo.
I.) Proprle. «J 1. Generatlm. Gees. 2. B. G.
20. Quarum rerum magnam partem temporis
brevilai et luccessus et incuriMt hostium impe-
diebant. f 2. Speeiatim dicitur de tempore el
eat cunus, decursui, apatipm, quo res alia aiiam
prope lequitur aeu subsequilur, seguito, avvicen-
damento, corso. Justin. 1.8. extr, Cyrus regna-
vlt annoa trlgiiila, noo Initio tantum regoi, ted
cootio'io luliui temporii mcceasu admirabiliter
Insignia.
11.) Tranalate. ^ 1, Saspe est eventus, et
fera dicitur de iia, qua prospers cerium, buon
successo, felice riuscita. firg. 2.'^En. 386.
Alque hie succenu eiiullam animiaque Corcs-
Dui. et 12. ibid. 914. Succeaaum dea dira negat.
Ovid. Itemed, am. 624. Succeaiumque artes
non hebuera mes.sSic Publil. Syr. p. 350.
Ribb. Quam miierum offlcium est, quod tucces-
•um oon habel! Phcedr. 2. 3. Succeisui impro-
boram plurei ailicit. Liv. 2. 50. Multu aucceasu
Fabili audaeiuin crescere, Tac. 4. Bin. 2S. a
med. Succassu rerum ferocior. Piin. 7. 1/i.i. nal.
7. 5. (44). Socceiau aliquo tumei. Id. 2. ibid.
23. 21. (87). Mirum, quo prpcedat improbitai cor-
dis humaoi, parvulo aliquo Invllala luceeaau. Id.
85. t'feid. 10. 36. (65). Ova piclae taato (ucces-
iu, ut ia tcsenam aves advolarent. Id. 29. ibid.
4. 19. (66). Succeiiui petitiooum • poieitailbus
el a diia etiam prseum. Sueton. Aug. 13. Nee
mecetsam victories moderatat eat. Justin. 16. 5.
8. Ei lucceim oontinuo felicitatis obliviacitur i«
homlnem. Id. 17. 3. 22. Tantua rerum iocsmiu
haberi eceptua eit. Id. 18. 6. I. Succeaau rerum
Oorentea opes. Id. St. 6. 1. Tanto aueceaau
rerum aiterrltl, — In plar. num. Ovid. Be-
SUCCIDO
roid. 2. 85, careat luccessibus opto, Quiiqula aB'
eventu facta notanda putat. Id. 8. Met. 273.
pleni succeaiibui anni Primitiai, frugem Cereri,
ma vina L;<eo, PalladiOB Oavn latieei Hbare Mi-
nerve, d' un anno di buon raccoito. et Juilin.
2. 4. 13. Ne succeaiibui deeaaet auetoritaa. — Et
cum addito. Liv. procem. extr. TJt ortia tanti
operia socceasui proiperoi darent. ^ 2. Est et-
iam magia eoocreto, at dicitur, lensa, qui patri
auccedit, proles, fetus, filial, successione di fa-
miglia, discendenti, prole. Cael.Auret. 1. 7"ard.
5. 177. Ferunt Graecoram commeata loquacia et
bieraj prolia feminam humanis etcitatam fatii et
sasvo pcanitudlnli dolore commotam ma raanu
loos eistinsiate successua. h. e. Medeam Olios iuoi
necaase. Cf. SUCCEDENS apud eumrf. loc. ibi eit.
SUCCIDANEOS. V. SOCCEDANETJS.
SDCClDlA, as, f, 1. (mccldo) ^ucidt'a per e
simple! In Inter, in Corp. Inscr.-J.at. 8. 868.
V. infra. — Succidla univertim est rei luceiia ;
speeiatim vero eit tergum soli live maiia carnis
porcinas sale durata et in quotldianoi.uiusiervata,
came porcina salata, xaAijv, tropeveta.
I.) Proprie. Varro 5. L. L. 110. Mull. Sue-
cidia ab suibua concideodis. Nam Id pecus pri-
mum occidere cceperont domini et, ut servarent,
lalire. Id. 2. R. R. 4. Ignavum et lumptuosnm
esse, qui inccidiam juspenderit in carnario po-
tius ab laoiario, quam si domestico fundo. Cic,
Senect. 16. a med. Jam hortnm ipsi agricolae
suecidiam alteram appellant.
II.) Translate. Calo apod Gelt. 13. 24. Sac-
cidias bamanaa facere. h. e. homines occidere.
Inter, io Corp. Inscr. Lat. eit. sVctdii (lie)
AgTSHfOQVS IIL8KTI0 MAVRII IVB (traditUj). h. t.
morti.
SOCClDlO, at, svi, are, a. 1. (luceidia) iac-
cidits facio. Calo apud farron. 2. R. R. 4.
11. In Italia ia aerobes terna atque quateroa
milia aulia (?) mccidiavere sua mque adeo pin-
guitudioe ereicere aolet. Ita Peter in Hiif. Rom.
reliq. p. 62. 7. Locus miriGce corruptui vexatua-
que, at sanalui Aoodum.
SOCClDO vel subcido, cldii, cldl, cldere, n.
3. tubtus cado, concido, u'soiti'irtio (It. cadere sot-
to ; Fr. tomber sous; llisp. caer soto ; Germ,
unlet- eltu. fallen; Angl. to fall under).
I.) Proprie. Plaul. 2. 3. 30. Tenebrie ob-
oriunlur, genua inedia succidunt. le gambe mi
mancano sotto. et Lucret. 5. 1 10. Succidere hor-
risono posse omnia ricta fragore. et 3. 157. Ca-
ligare oculos, tremere aurea, succidere artus. Adda
ibid. 482. firg. 12. /En. 910. in raediis cona-
tibus a;gri Succidimui. Seneca Agam. 86-2. te
duce luccidit Mendai DardaDias dom««. Adds
Manil. 2. 259. Curt. 9- 19. 7. Succidere coo-
tiouo labors gratia genua.
II.) Translate, farro 5. L. L. 116. ^ftili.
Lorica, quod e loris de corio crydo peeloralia
faeiebant: postea subcidil Gallica e ferro sub id
vocabulum, h. e. coinprehensa eat. f. quaa ad
h. I. adnoiat Mullerus. et Seneca Ep. 71. a
med. Succidere mentem et incurvari el succum-
bere: quorum nibil sapieoti viro potest erenlre :
slat rectus sob quolibet pondere.
SCICClMO vel subcido, cldis, cldi. cisum, eT-
dere, a. 3. (sub et cado) Part. Succisus I. et II.
Succidendus I. — Succido est idem ac cedo vel
subtus eajdo, aubseco, viroTa'fivu, oiroxdnT(* (It.
tagliare di sotto, tagliarc; Fr. couper au bat,
taitler par destous, trancher ; Hisp. cortar de-
baxo ; Germ, unlen od. von unten afthauen,
abtchneiden, durchhauen; Angl. to cut, cut
down).
I.) Proprie. Enn. apud Fest. In Supperna-
tui p. 305. Mill. Ilis pernas succidlt iniqua su-
perbia Pcaul. Co?s. 4. B. G. et 38. Omnibus eo-
rum agris vaatati>, frumentis succisis. Adde ibid.
19. Id. 5. ibid. 9. (el £iv. 23. 24.) Crebris sue-
eisii arboribus otno.es introitus erunl prsscluai.
Sie PKn. 16. Bin. nat. 12. 23. (58). Postea tola,
arbor ineciditur at medulla ejus urltor. C»lum,
•i. R. R. 2. ante med. Nemorc-si ftuteelotiqae
traetai daplet cure est, vel eiitirpsadli radlellai
arbor. bos el remoreadii, v«l, ti raris lint, ua»
SUCCIDO
turn soeeWwdft eUs. Adde I*. ®&. 2. a"!* ««<*•
fir a 1 C °9~ At r«MecM»4* Ceres zr.eulo sue-
cWltur leftd. M. 9. •-•'«• 435. fios sttteiiai ara-
tro W. 10. ifcft». 693. pupii'J Palrouin Buceiso
volrl tfgnutt unit. Sic «». SR. 5!. Vivo* sueeisis
fe«iini'uus popliiibosque itmswrunt, et 42. 59.
Succidare crura equis. et 44. 28. nerves equo-
rum. Ovld.T. Met. 227. de far*. Partita succidit
cutvamine falcis ahens. Sil tt. 15. 538. Imiaa-
lura lags* rapido succiditor ease. Id. 14. *3*.
Jte gregem meti'.e irabellein so succidit* fsrro.
Se'ntca Med. 702. redeat Bwcufca mann Sue-
ci»a lerpf!, cade se reparaas ma. rtfrtiv. »•
9. I3etnic;c!ium ad enclima anechuia. n. e. «60l-
plara.eic'ulptura. — Poelico ost eaeSrare, M«eet-
re. Cfaudfaw. I. £ufop. 190. pejus io aerem
iEsluat: boc noo fruitur sueclsa libido. — In
illo Zacrant. Demon, pars. 43. Alios suceidsre.
(uccido est everto, afcbaltere.
Il>Tmutate. Fulgal. interpr. Job 23. 30.
Nonne sueeisa est ereclio eorum.
SUCClDO, as. F. SUCIDO
SDCClDUS. r. SUC1DUS.
SUCClDtJtlS, a, um, adject, (suceldo, It] ea-
den« aut pronui ad cadendum, caducus, cadent;
caduco o cadato, wroirJirrMV, opaXspoc.
I.) Propria. Ovid. Heroid. 13. 23. tenebris
enaoguis obortis Succiduo dicorproenbuisae genu.
Id. 10. Mel. 458. at iHi Poplite succiduo geoua
iotrerouere. Stat. 1. Theb. 397. succiduasque
adporlat matribus egnas. h. e. tenellas et sub-
inde suecidentee. Id. 4. ibid. 661. de comitalu
fiaccki. sunt illle Ira Furorque et numquam
•ahriui Ardor Succiduique gradu». Claudian.
3. Rapt. Pros. 153. Succidui litubant Rresiue.
If.) Translate, •{ 1. Est defieiens Stat. 10.
Theb. H6. primosque bortantia souinoa Lan-
guida succiduis eispirant iumiaa Qammis. pamme
moribonde. *f 2. Est etiam aubsequens, suc-
cedens, sussrguente, succettivo. Virion. 7. Ep.
4. ad pn. Qualii elericus quisqua defuogitur, ■!
benedictions suceidua non sccipiat dignitatis be-
rcdem, Io ill* ecciesia saeerdotiura moritur, noD
ascerdos. h. e. noo sequeote elericorum ordina-
tions propter episcopos a Gothii exailio mulla-
«0». Alcim. 5. 96. qua (virga) deinde aacerdof
Plurimo succidoo raonslravlt tempore signs.
SUCCtLDS, i, id. 2. (sub tt cilium) suBusio
ianguinis sub citio. Caper De verb. dub. p.
it!. 13. KtiL Sucll'is, quum «e sanguis cilio
aulTondit.
SUCClNAClOS. r. SDCIN'ACIUS.
SDCClNCTfi vel subclncte, idTarb. (suecln-
ctoa) Conip. Succinetius. — Succinct* eat cum
veste succiaeta.
I.) Propria. Cur. Fortunallan. Art. rhet. 3.
ad fin. Quemadtnodurn ciogemurJ nee aubmis-
ae nee succinct*. Atnmian. 20. 11. a med. Mi-
les dimicare aucclnetiuj parens per sublimes ag-
gestas. h. e. promptius, eipedisius ; succinct! enim
ejpeditiores innt ad agendum.
II.) Translate est breriier, succintamenle. Id.
28. 1. 2. Nee pigebit docere succiocte. Sidon.
1. Ep. 9. Fabor taper bis aliqua succinetius.
Atnmian. 15. 8. 5. Succinetius edocebo.
SDC61NCTIM, edyarb. (succinctos) breriter,
Jdern ac succlncte. Claud. Xamtrt. Stat. anim.
pmf. Succinolim atque oti digito denotare.
SDCCINCTlO, onis, f. 3. (succiogo) actus tuc-
ciogendi. Juguslin. 2. contra Julian. 8. Suc-
cinelio foliorutn.
SUCOraCTOKlUM, H, n. 2. (luccingo) subll-
gar, eempestre, prEecinctorium, Refi^wfia. Au-
gust™, de Gen. 2. contra Slanich. 15. ad pn.,
item Serm. 10. de verb. Dom. sub pn. et 2.
confr. Julian. Pelagian. 6. et 14. C»u. D. 17.
61 Genes. 3. 7. et Isid. 19. Orig. 33. 5.
SUCCINCTSLCS, a, am, adject, diminut. a
soecinctus, aliqoantam suceincius. ^puf. 2. Mel.
Ipsa linea tunica mundule amicta ei russta fa-
sciola altiaieula sub ipsai psplllas taccinctula.
STJCCINCTUH, i, o. 2. e(
StCClNCTUS, a, am, particip. V. STJC.CISGO.
BCCClSENS, enlis, patlicip. F. BDCtitNO.
?DUCIS8RlClDS. V. SUBCiXEBIUCS.
Tom. IT
— 569 —
SUCCTSEDS. r. SUCINEDS. I
SCCCINGO ti*J subcingo , eiogis, einil, cm-
ctom, ciogere, a. 3. Etiam disrisim seribiiar epud
Priseian. Perieg. 398. ^ernid. Grscia-geroino I
sub aaquore cincla. pro subcincta. — Part. Sue-
cinctus fere in omn. paragr. et In flo. — Sue- j
cingo est subtus cingo, cingo. oirojowuui (U- I
tingtre, succingere ; Fr. ceinrlre en releuant,
eeindre; Hisp. cefiir con alzadura , ctHir ;
Germ, von unten he> auf gurltn, aufschunen ;
An<-i. to gird round or under). De eonttroctione
verb! monet Prttcion. 17. p. 1081. Puticn.,
tueeiagor bane rem et auocingor bac
re diei. V. loca infra eft.
I.) Propria. ^ 1. Strieto senea asurpatur —
! ,°) Da Tastibus, «t speciatim de IU, qua* qals
ciooulo adstringil et colligit, qaam eipedlt.or
esse »uit ad opus aliquod faciendum, prsecmgo,
ancir.go. Juvenal. 6. 445. Crnre tenus medio tu-
nlcas'suecioftere. tcortani. Cf. fulgat. interpr |
Joh. 21.7. Tunica succlniil se. et 1. Match. 3. 3. j
Et succimit ia arma belliea in prosliit. — Hoc ,
seosu occurrit laplui Part. 5uccfnctu«, quod et ;
adjectivorusn more utorpatur. — a) Absolute.
Plaut. Rud. 2. 3. 80. sic luecioeta aquam cale-
faetat. Ovid. 3. ^mor. 2. 31. Talia luecinctae
pingantur crura Diana. Propert. 4. 3. 62. Sue-
einctique calent ad oova lucra pops. Jfortsai. 12.
24. Succinetus cursor. Zuean. i. 612. Succioeti
raioistri. Juvenal. 8. 162. Et eum venali Cjane
socclncu lagena. Petron. Sat. 21. Quartilla alte
•ucclncta. JfflniZ. 4. 554. Junclisque jureneis Ma-
nia subclnetut curro describet aratro. r. CIN-
CTUS, us, init. Hioc translate Vulgat. intirpr. 1.
Pefr. 1. 13. Succineti lumbot mentis. — Dll Lares
forraabanturGabinohabitacinctuqiia ob»oluti to-
ga super bumeium sinistram, deitro nado. Fer».
5.31. Bullaque suceinetii Larlbua donatn pepen-
dit. eujuvctj. — Dicitur etiam da Ht, qui paupere
Testita atnntar. Martial. 3. 46. To special hle-
mem sacc'mcti lentui emiei. — 6) Cum Aec. »el
Abl. Testis. Ovid. 10. Met. 536. Nuda genu, »s-
stem rita suecincta Diana, fnn.apud Non. p. 198.
2. Merc. Qum lugubri suecincta est stola. Virg.
6. iEn. 555. Tisipbone paila suecincta eruenti.
et 12. ibid. 400. ilia retorto Pasonlum in mo-
rpra senior suecloetus amictu. Pelron. Sat. 21.
Mjrlea tubornatus gaosapila cloguloqua soecin-
ctus. et ibid. 28. sub pn. Ostiarius prasinatus,
ceraslno suecinctui elogulo. Juvenal. 4. 14, Suc-
clnctus patria quoodam, Crispine, papjro. h. e.
lerros ei -EgTPto. — De lis, qui paupere T«-
•lita otuntur. Firg. 7. JEn. 187. Quirinali litao
pirvaque sedebat Succinctos trabsa. — 2. ) De
sliis per simililudinem. Ovid. 13. JZTet. 732. Scjlia
feris atrara eanibus succiagitor alrum. Firg. 6.
Eel. 75. {et Cir. 59.) die Scylla. Candida suc-
cioctam latraotibus inguina monstris. tt Cut. 330.
Scjlia rapai eanibus suecincta Molotaia, (Adda
Zucret. 5. 890., Tibull. 3. 4. 89., ubl alii leg.
iu6m«ta.- et Seme. Med. 350.) Id. 10. JEn.
S34. de Junone. egens biemem nimbo sucelaeta
per auras. Seneca Octav. 262. Erinnys solata
erine, sucaiocta angulbus. rvtruu. 9. 7. Angais
porrigens agmen stellarum intorlos, subcingit ra-
gionem Caocri. Sic Grot. Cyr.tg. 371. de e«-
nib. adstricti succingant ilia ventre*. — 3.°) 5uc-
cinctus aligua re, qui ad cirrclurat; aliquid garit.
£nn. apud Felt, in Cractnisi p. 53, 7. SIW. at
Cic 4. Hertnn. 52. 65. G.'adie suceincius, teneni
Jeculum. Liv. 7. 5. « 40.7. cd pn. Qusllaor Ju-
yeues ferro inbciocti. eoJt'ar/ni lotto. 3t M. An-
ton, epud Cic. i3. Phil. 16. Ser. Galb3m ;odem
pugione succinclum Io castris videtis. ^ 2. La-
tiora sensu est cireumdo, eircondare, stlomi&re.
— a) Absolute. Plin. 4. Bit. nal. 101 1.
1. (3). Ita suecincta Rhodopes, moi at Hami
Taliatur escelsitas. — b) Addilo Abl. rel, qoa
qcis subcingitur. Id. 20. ibid. 17. 73. (189).
Nerri, quibus soceioclum ast corpus. Ciaudian.
1. Laud. Slilich. 174. snccincia Ceraunia nim-
bis. coperM. et Ouid. 1. Art. am. 695. flejiee
succinetoi oparoso jiunine fowl, at'voiti. ei Cic.
8. leg. Agr. 32. 87. Carthago quum boniioum
eepiis, torn Ipsa nituta ae loeo, succiacia fo<~
succisio
tnbas, arroata maris, cinta da ports: dupttei
porta instrueta. Liv. 31. 10. Subeiostua armis
legioolbusqae. Sle Justin. 6. I. 2. Duo pr«-
feetl regis, maslmarum gentium Tiribus succin-
eti. et 35. 1. ad fin. Totius ferme OrUatis ti-
ribus soecinctus. _
II.) Translate til instrno, mnnlo, orno. pe-
lron. Sal. 5. e*!r. His enimum succinge bonis :
lie Dumine larso Plenus, Pierio defoodes peetore
ferba. Plin. Paneg. 49. Frustr. st terrore sue-
ciojerit. qui septus oaritate noo fuerit. Mamer-
tin. Grat. act. ad Julian. 1. eatr. Non mihi so-
lum, qoem taota potestate soceinxeras ete. Clau-
dian. S. Get. 201. Famaque nigrantes saecincta
pavoribus alas. Slat. 5. Silv. i. 77. sueeinclaqaa
pectora ouris, Et flgilss aensue, et digoa etolrere
tantas Sobria eorda Tlees. h. «. Instrueta serns
eraribusque cogitatlooibus. ^utntsJ. 12. 5. 1. Hate
arma baber* ad manum, horum scientia debet
esse saeclnetus. Js. e. iostruetas, rounitus, para-
tus. Sie Cic. 7. Ferr. 56. 146. Boc ellaro isle
infestior, qood motto se pluribus et majonbus
eanibus sueeinierat. h. «. Instruierat, muuleral,
tallavarat. «t jBnn. apad Strv. ad Firg. 9. /En.
678. suceioetl eorda maehasrls. h. e. ferrea coraa
habentes, Id ast dura et erotnta cogltaales, ut
Ipse Strv. aiponit. Cod. Thtod. 16. 5. 54. Suc-
einotas bonor*. ft. •• ornatus. — Hlnc Part, prss-
^'suKinctui, a, um, etiam adjeetlte adbibetar;
ande Comp. .Sueeineltor. -It. Propne, ut
Tldimus, dicitur de lis.qal quippiam admioistrant,
quia suevslnctl eipediUores sunt. iron. p. 511. ».
Mire. Maratrleaa apnd feteras suecineliore Teste
uwbantur. Afranins Kxeepto. Merelrix eum »est«
longs T Paregrlno In loeo solet tutandi causa sese
sumera. % 2. Translate — 1.°) Oniversim. —
a) Cam Dat., fel Aec. et prap. ad. Ovid. 1. Trut.
(I. SI. Barbara pars lasTa ast avidaa auccincta ra-
pins. h. e. eipedita, parata, Intenta. Quinlil.
3.9.12. Pronl et succineti ad omnem clausulara
non aieurguot modo, Terum atiam eiearrunt. fs.
e. paratl, expeditl. — b) Absolute, yfmiman.
25. 3. 5. Eiilivlt nostra lueeiDCllor ermatura.
Ciaudian. FI. com. Bonor. 299. eisertum ra-
parem soeelnctlor agmeo. h. e. promptior, ei-
padlUor. — ».°) Suecincta arbor, breribas et
traneo adstrielis lastrucia ramis, ul pinus. Ovid.
10. Mel. 103. Et suecincta comas blrsutaqu* rer-
ttca pinus. et 15. ibid. 603. Qualla suceinetii,
obi iriu lnsibilal Eurus, Murmura pioetis fiunti
fWn. 16. Hist. not. 10. 17. (39) Arbores gra-
oiles sacclnclioresque et enodes. — Uine flgu-
rate. Martial. 2. 1. suceincti qua slot bona,
disce, llbelll. h. e. brevls. ^uaustin. Ep. 157.
ante mtd. Succinetior brevitas. sucefnta.
5uccinc(um, i, a. 3. absolute, Idem ae job-
elactorlum. Gloss. Cyrils'. 'Yjic'Jtouct, subeinetam.
SOCCINGOLUM wet subeingulum, i, n. 2. (sae-
clngo) balteus. Fttt. p. 303. 4. Mill. Succingu-
lam appellabanl antlqui balteum. Piautus {Men.
I. 3. 17). Ab HlppolTt* suceingulum aereul»s so
qae magno neutiquam abstulit pariculo.
8DCCINO vel subeino, dais, eloOi, esolum, el-
nere, a. 8. (sub et eano) Etiam tuccano apnd
Farron. «. L. L. 76. Mull. Caaere el accanit
«t sueeanit. — Part. Suecinans. — Succlno ast
poll siflo, eaatndo sabsequor vel altarptlin eano,
iZi'tare dopo o alt*rnatf»anji?ite, vrtaSa.
I.) Propria. Calpurn. Eel. 4. 79. Canlibus
lata tuls alterno succloet ore. Petron. Sal. 69.
Tubieines Imiiatus est, succineole lliblnna. Add*
3otlh. I. Music, f. .
II.) Translate. Farro I. R. R. 2- snle med.
JSrlsullura auccinlt paitorali vitas, quod est In-
ferior, o» tibia sinistra dextra. ^orat. I. Ep.
17. 48. cismat: »ietum date, sncciolt alter: El
mihi diriduo Bodstur munere quadra, fa da it-
eondo nella cantilena o replica. — Cum Actus.
Pen. 3. 20, quid islas Suceinis ambages?
SCCCINUM. F. SCCINCM.
SDCClNDS. F. SfCINUS.
SDCClPlO. F. SDSC1PIO.
6UCC15IO, Oois, f. 3. (suecido) a«a» soecl-
dtndi.
7S
SUCCISIVUS
1) Proprle. Sldon. 1. Bp 2. Pilii infra na-
Tiuin antra fruiicanilbus quoiidiana succisio. We-
roni/m. Ep. 140. Succisio florum. Fulgai. in-
ttrpr. Deaf. 19. 5. In loeeislone iignorum le-
Curlt fajferit maaa.
. 11.) Translate. Prosper Aauil. In Pt. 134.
10. Menus Del lueclslonea et viriDeationea faeit.
SCC(.!SlVOS. F. SCBSEC1VCS.
^UCliSOR, Orit, hi. 3. (inceidot qui luceidil,
frondalor, pulatoT. Mcim. 4. 48. Quam (aifwafn)
nee ii jera tuccisor falce repureet.
SCCClSIS. a, am, partleip. F. SDCClDO.
SUOCLAMANS. anlii, parlleip. P. 3UCCLAMO.
SUCCLAMATlO tie* aubclamatio, Soil, t. 3.
(sncclamo) aclui eiicclamaodi, voclferatlo, s'si-
ftovryta. Lie. 40. 38. Si ex eo. quod aut inter
ae loquanlur, aut subclamalionlbus apud contio-
nantem imperalorem signiGcent, quid sentiant,
eoojeciandum ait etc. colle grida. et 28. 26. a
med. Ferociter ad tribunal imperatorit, at ullro
ternturi, lubelamationibui concurrunt. Sueton.
Ifer. 24. Adjurante bypocrita, noo aniraadver-
tum id Inter eiaoltaliones iucclainalionesque po-
puli. acclamazioni, applaud. Adda Cod. Thtod.
ft. 7. 4.
SUCCI.AMATD8, ». un> partieip- P. voc. »eq.
SUCCLAHIO vel lubclamo, ai, Svl, Stum, are.
I. (sub el clamo) Part. Succlamam La; Suc-
clamatut I. e et II. 2. — Succlamo
I.) Intransitive eat poit alteriui orationem cla-
mo, aeelarao, gridare, cwifania. — a) Dnl-
vereim. Liv. 3. 50. tbcc Virginio voclferanti sub-
elemabat muliitudo, nee illiua dolori, nee anas
•liberiati le defuturoa. Ii. 44. 45. a med. Qui-
dam aual aunt ex media eonlione aubclamare:
abite hinc, ne etc. Adda 6. 40., i=7or. 2. 6., P el-
lej. 2. 31. sub fin. el Vol. Max. 6. 2. n. 3. et
9. 1. n. 8. extern. Inscript apud Orell. n. 4035.
ANTONIO MARCELLIVO ST FSTBONTO FROBINO COJS.
II. KONAS MAIA3 IVCCLAMJHTI POPVLO etc. — 6)
Sequenie ioOnito. Liv. 26. 22. Pott bsee quum
«enturia lubclamasiet, nibil ae mutare teuten-
tias. Id. ibid. 3. Tanta ira Incensa eat, ut capita
anquirendum contio aubclamarel. — e) Passive
impersonalltcr. Id. 43. 53. Quum per onmem
orationem sarii frequent! auenau aubclaruatum
easel. Id. 21. 18. tub fin. Sub banc vocem band
minus ferociter, darel uiruin vellel, aubclamatam
eat. Adde 10. 25.
II.) Transilivorum mors. «| t. Eat aliquid
elamando profero. Pulgat. interpr. Judith 10.
1. Et aucclamabat omnia populoa laudero Do-
mino. ^ 2. Eat etiam clamoribua excipio, ex-
agito. Quintil. Deelam. 18. 9. Publics lubela-
matus invidia. e£ 19. 3. Omnium maledictli :uc-
clamatua,
SUCCLlNANS, antia, partieip. P. voc. acq.
SUCCLlNO vet aubclino, aa, are, 1. Part. Sue-
elinant 2. — Sueeliuo 5 »• Inlranailive eat aii-
qaantu'm incline F'tnant. in eptit. pram. carm.
6. (. 5. ad fin. Versas autem ex obliquo deacen-
dentea ab angalis ratione slant, etai positione eue-
elinant. h. e. ratione aeu metro constant, etti ali-
quanlum (nelinati a*unt. •J 2. Transitivornm
more, fleclo. Id. 8. 14. eptat. Talem babena ba-
aidem, at nallua reotoruu turbo aucelinana,
nulla procellarum propclleoa congeries etc*
' SUCCO, Sola. p. SCCO.
STJCC02LESTIS. P, SUBC/ELEST1S.
8DCC05NO. P. SUBCCENO.
8UC<:OLLANS, 10111 el
STJCCOLLATUS, a, urn, partieip. P. to«. aeq.
8UCC01L0 vel subcollo, aa, 5vi, stum, are,
■. 1. Part. Succollant et Succollatus. — Duc-
collo eat collo bumeriiqua auppositla porto (It,
porlare tulle ipatle o tul collo ; Fr. prendre tur
ton dot, porter tur set ipaulet; Hiap. portar
6 poner en lot kombrot ; Germ, aufden Halt,-:
attf die Schultern nehmen; Angl. to bear or
tarry on the neck or thoulders). Varro 3. R.
B. IS. ante med. Apet regem auum aequuntur,
quoeumque it, et feasum aubierant, et, al ne-
quit Tolare, auccoilant. (firg. 4. G. 2tM Al sol-
ium humerls, dixit.) Sueton. Claud. 10 circa
med. Ab bia lccilcaa iuipositus, et, quia aetvi
— 570 —
diiTugerant, Ticisiim auecollanlibut, In easira de-
latus est. Id. Olh. 6. a med. Succollatua et a
prasente comilatu imperator consalutatua. Plin.
35. Hill. nat. 10. 37.(117). de picturis Zudii.
Nobilea, palostri accessu villas, auccollatia spon-
aiooa mulieribuj, labantes trepidique feruntur.
Alii leg. auccollanllum specie mulierej, laben-
tea trepidique. Commodian. 19. 10. Suceollat,
quando libel, eum, et quando deponit Vertitur
a se rotana cum ligoo bifurci Ac ai putea ilium
a/Datum numine ligni.
SUCCOlORATUS. V. S0BCOLORATDS.
SUCCONDlTOR vel aubconditor, Srla m. 3.
qui aub conditore operant auam dat, qui eondi-
tori paret. Cooditorem autem intellige, qui in-
ter ministroa Cireenaea numeratur, de quo in
CONDITOR dictum eat. Inscript. apud Gruter.
339. 5. CHR8STO COMDITORI BFAFHBO SELL1RI0
»BNAI(Dn0 AGITATOR! BBXLST! SYCCOKDITOE1 elC.
Adde 340. 3.
SDCCONTOMfiLlOSE. V. SOBCONTDME-
LIOSE.
soccOqdo. V. SUBCOQDO.
SDCt.ORNlCOLARlDS. V. SUBCORMCULA-
RIDS.
SUCCORRlGO. r. SDBCORRIGO.
SDCCORTEX. V. SUBCORTEX.
SUCCOSlTAS. V. SCCOSITAS.
si;cc6sus. r. socosus.
SOCCRASSOl-US. V. SDBCRASSIJLD8.
STJCCRBPANS vel aubcrepans, aotia, ab inu-
tit. tubcrepo, subtua crepans. Augntlin. de beat,
vti. 3. Ut ioOatoa aibl auperarabulantee, auccre-
pante fragili aolo, demergat.
SCCCRESCENS, entia. partieip. K toc. aeq.
SCCCRESCO vel subcresco, ereseis; orSvi, cre-
aeere, n. 3. Part. Succreicent 1, a. — Sueereaeo
^ 1. Eat aubtua eresco, ab imo ereaco, crescere,
uirofiooftai. — a) Generalim. Celt. 7. 7. «. 8. Sub
ordina natural! pilorum (in palpebrit) aliua ordo
aabcreacit, qui intua ad oculum tendit. Fulgai.
interpr. Dan. 8. 3. Ariaa babena eoroua excelaa
et unnm eieelsiua altero atque suecreacena. — o)
Speciatim dicitur de plantia. Colum. 4. Ii. R.
14. a med. Clique frequenter solum eierceadum
eat, dura id incremeato auo Titea inumbrent, nee
patiantur berbam aubcreseere. Ovid. 9. Mel.
352. auecreseit ab imo Totaque paullatim lentus
premil inguina cortex. — Hinc translate. Plant.
Trin. 1. 1. 9. Morea mali, quaal berba irrigua,
auccreverunt uberrirae. % 2. Eat etiam poat
eresco et unirersim augeor, incremenium sutno.
Ovid. 8. Mel. 679. quoliea baustum cratera re-
pieri Sponle aua per aequo video! auccreacere
rin'a, Atlonili novitate parent. — Hinc translate
Cie. 3. Orat. 61. 230. Non enim ille medlocris
orator vestrae quasi auccreaeit stall, aed et in-
genio aori et atudio flagranti etc. vlen crescendo
dielro a voi. Sic Liv. 10. 13, Et ae glorias se-
niorum aubcreriaie, et ad auam gloriam oonaur-
gentea aiioa lelum aaplcere.
SUCCRfiTDS. ?. 8DBCRETD8.
SUCCRISPUS. V. SiJBCRISPUS.
SUCCROTILLDS vel aubcrotillua, «, urn, adject,
tenuis, exilia, gracilis. Felt. p. 301. 19. Mull. Sisc-
crotilla tenuis diecbalur et alta vox. Titiniui : Fe-
minina fabuiara luccrotilla voeu'.a. Afraniuiin B-
platola : Loquebaiur luccrotilla voce aerio. Plautus
in describendia mulierum eruribua gracilibua in
Sjro : Cum extortii talis, cum aucerotillfa (al. to-
diilla) eruaculia. Hso Fett., qui alibi allter re-
fer! bune Plauti venum. P. CROCOTILUM.
SUCCROOOS, V. SUBCRDDU8.
SUCCRUENTUS. V. SUBCRUENTD8.
SUCCCBA vel aubcuba, ae, comm. gen. (aub-
cubo) qui vel qua tub allqno cubat: et ape-
ciatim, qui in it Venerea te alteri tubljeii,
u'iro'xoiTo;.
I.) Propria. — a) In femin. gen. stiecuba
eat muller adullere, qua) la locum legitlmse uxo-
rii ae alteri viro aubjiclt. Ovid. Beroid. 6. 153.
leeti quoque auccoba noatrl Mcereat et legea sen-
tiat ipsa auai. Heintius legit tubnuba. \. SULV
NUBA. — b) In maseul. gen. florulenlum sue-
eubam dixit Ptudent, 10. neei stif. 192. acot-
SUCCUMHO
turn maseulum iotelligem, b. e. Rraeintbom sb
Apolline adamalum. >
II.) Translate. Apul. 5. Met. Tuns lodignala
Venuo eiclamavit : vel maxima Psycbeo ille meat
forms; tuecubam, mei nominia smulam cere di-
lig<t. h. e. qua; debitum meat puleriludini eul-
tum iotercipil. Adda 10. ibid.
•SDCCUBANS, antis, pa.rticip. V. SUCCUBO.
fUCCUBlUS, a, um, adject, (suocubo) qui sue-
cubat, id est cubat sub aliqua re, ut eoncubi a
qui slmul cubat. Inscript. apud Mural. 851. t.
A. SEtO ZOS1M1AN0 TRIE. LEG. XI. Ct. SVCCVTIAK
etc. [la pro ^uccobio?. liasc eadem mendosa le-
gltur apud Gruter. 466. 5. el 562, 2. Hoc vero
rcgiiumine legio XI. Claudia donata esse videlur,
quod in insidiis poiita ideoque succubant viclo-
rlam aliquam adepta lit.
SDCC.ObO vel subcubo, aa, are, n. 1. fart.
Succubant. — 8uccubo est eubo sub aliqua re,
uWxKftai. — a) Cum Dat. Apul. 1. Met. ab
inil. liumi prostratus grabatulo succubaoi jacet.
— 6) Cum Aoc. Id. 9. ibid. Ilium, qui ad in-
star teiludinis alveum succubabat, depullO teg-
mine cunctis palam facere.
SOCCOBO vel aubcubo, Cnia, m. 3. (luccubo)
Idem ae luccuba. Tilin. apud Ifon. p. 324. 20.
Merc. Conlempla aoeillaa, quara arbltrea iilarum
aubeubonem. Alii perperam leg. suoeueoneunt.
e«e, ioquit. Forcellinut;- at Ribbeckiui dtdit
subcuboneam. V. ejutd. adoot.
8DCC0DO vel mbcudo, cadis, cadi, cOdere,
a. 3. idem quod cudo leu Cudendo fabricor,
Farro 5. L. L. 116. Mull. Lorica a lorla, quod
de corio crudo pectoralia faciebant : poalea auc-
cuderuot <Sa!li e ferro tuoicam etc. MMlerus
tamen allter legit. V, STJCClDO.
SDCCCLENTUS. V. SUCULENTDS.
SUCCULTRO. V. SUBCOLTKO.
SUCCUMBENS, entis, parlleip. V. voc. aeq.
SUCCUMBO, cumbia, cDbui, cubltum, cumbers,
n. 3. Part. Succumbent I. 1. a et 6 et- II. ••
2.* c; Suecubiturut II. 1. — Succumbo est aub-
tua eado, aubjaceo, submittor, uiroart'jrro) (It. co-
ders tolto, mancare totto U peso, soccomberef
Fr. »' affaitser toui, tomber, suceomber ; Hlsp.
aientarie, abaxars* solo, agobiarte; Germ, ifch
niederlegen, herabfallen; Angl. to fall or link
under).
I.) Propria. 1 1. Geoeratim. — a) Cum
Dat. Catull. 64. 369. anciplli luccumbena vi-
ctims ferro. Ovid. 1. Met. 714. et fferoid. 12.
49. Succumbere somno. Arnob. 6. p. 201. Ra-
tionale hominea animal, coctilibua teatia tuecura-
bills, aeria laminxi adoratia. h, e. aubmlttitia vos
adorandi causa. — b) Absolute. Plin. 36. RisU
nat. 15. 24. (106). Trahuntur molea supernal tan-
las, non luccumbentibua cavii operia. f 2.
Speeiatim in re Teoerea usurpatur da femlns,
qua: ie viro aubjicit. Varro 2. R. R. 10- a med,
Virginibua In Illy rico mos eorum non denegarit,
ut succumberent, qulbus reliant. Tab. aen. apud
Grader. 502. cbl. I. frmcvs TAR^viNiva patbb
UfMAKJTO CORIKTHIO HAWS BT TABQVlKtlHSl ■»-
TRE $VAK TALI MABITO KBCBMB HABVBRW l?CCTal-
bere. Adde Catull. 111.3., Ovid. 2. Fall. 810.,
Pelron. Sat. 126. et Martial. 13. 64. et 14.
201., ubi de acorto masculo aermo eat. P. SUC-
COR A. — Fulgai. interpr. Lev. 18. 23. et 20.
16. Succumbere jumento. ^ 3. Item decumbere.
Sueton. Aug. 98. Adgravata valltudina, Nol«
auccubult.
II.) Tranilate eat ie aubjleere, cedere, vinel, in-
feriorem eise, labi, defieere. — 1.°) Cnlvenlm el
cum Dat. ffepot Eumen. 11. «ob fin. Non enlru
cam quuquem arma conluli, quln mihi luccubue-
rlt. Xs'w. 22. 54. exlr. Pugna adveraa, cul hie ipsa
Hannibal auccubult. Claudian. l.t'n Rufin. 195.
Plenaque privato luccumbunt oppida regno, h.e.
aubjiciunl ie diliooi, ai aisoggetlano. Sic 2. ibid.
153. soccumbare poseil Cuncta aibl. Manil. I.
463. Quidquid aubduiit flammii natura, pepircir
Succubllura oneri. — Succumbere oneri alio sen-
aa dixit Liv. 6. 32. Cul euccurabere oneri eoacta
plebai, quia quem delectam impedirent, non ba-
babanl uibunl nlebii. portara « peio, onui sub-
SUCCIMBUS
Ire el ferre. 2.°) S«epo refertur »d anlmum.
— a) Cum Dat. Ctet. 7. B. G. 86. Coborta-
tur, oe lsbori succnmbant. Cic. 3. Tusc. 17.
36. Cur succurobls cedisque fortunes? Id. Se-
nect. 11. 37. Nee langueseens luccumbebat sene-
ctuti. Id. 1. Fin. 15. 49. Succumbere doloribus
eosque bumill animo imbceilloque ferre. Id.
Plane. 33. a med. Jam succumbam 1st! tuse ora-
tion!: In eo ipso, in quo nibil potest esse nimiuro,
rtimium me gratum esse concedam. Liv. 22. 5a.
a med. Numquam, salva urbe, tantum pavoris
tumultusque intra rarenia Roman* fuit. itaque
subeumbam oneri, neque aggrediar narrare, qua;
edisserlaodo minora vero fecero. Ovid. Beroid.
3. 91. Succumbere precibus alicujus. Id. 7.
Met. 749. et Virg. 4. Mn. 19. culpas. h. e. cul-
pam admitlere. Ovid. 4. Trist. 10. 103. et Se-
neca Agam. 993. Succumbere malis. — 6) Cum
Jofinito. Arnob. I. p. 38. Quam [mortem) nee
ipsam perpeti succubuisset vis, lanta si non agenda
rei esset. — c) Absolute. Cic. 2. Fin. 29. sub
/in. Turpe est viro debilitari. dolore frangi, suc-
cumbere. Id. 2. fuse. 23. exlr. Dolere animo-
que sueenrabere. flepos Eumen. 5. Has ilia per-
culsus plaga nan succubuit, neque eo secius bel-'
lum administravit. Seneca Here. Far. 1315. Suc-
cumbs, virtus, perfer imperium p8tris. et Troad.
950. Labefacta mens succubuit. Ifepot Bamilc.
1. Succurabente patria, ipse perituro se potius
diierit quam etc.
SDCCUMBOS. r. SUBCCMBUS.
succOneatus. K SUBCUNKATUS.
SUCCBRA, h. e. sub cura, scriptum putatur
Sn Inscr. in tubo plurobeo, edllo in Annal.
dell'Istit. Archeol. a. 1864. p. 6. pvrivs festvs
TBtB. COH, Vlt. PR. SVCCVBA' KVCI GEMTOBIC 7 COB.
vmi. pr. ic. Furius Festus tribunus cobortis VII.
Praetoriie succura Muci Genitoris centurionis co-
bortis Villi. Prsstoriff. Ita leg. et eiponit Momm-
ten in Sullett. ejusd. Inst. a. 1868. p. 127.
Verum, ut ait el. De-Fit, qunm sve sit in fine
prions lines et cvra in sequent!* Initio, non
succura unica voce legendum vldetur, sed divi-
siro ivc ctra, sue pro tub posito ante lilleram
c, eadem prorsus ratione, qua Ritscheliut apud
Plaut. ex Codd. MSS. turn manus pro tub ma-
nus dedit. (F. STJB init.) Cetcrum' formula tub
cura reperilur etiam in alia Inter, in Bullett.
eit. a. 1857. p. 167. Nihil lamen obstat, quo-
minus succura, ce, mnsc. gen., aeeipialur pro
auccuratore vel subcuralore, quum sequiore Elate
atisro-cura pro curatore osurpaium sit.
STJCCCRATOR. V. SUBCURATOR.
SUCCCRRlClOS vel succurritius.a, urn, adject.
(sueeurro) qui succurrit, soccorrevole. Vet. Scho-
liast, ad Germanic. Prognost. t. 2. p. 1 17. Buhle.
Sn boc mirabilem admirari beoignitatem naturro
suceurrieiam, omnibus annis accidere non posse,
■dqiie quando sit futurum, facile nosci.
SUCCURRO vel subcurro, eurris, curri, cursum,
currere, n. 3. Part. Succurturus II. 1. b et 2. a.
— Sueeurro est subtus eurro, subeo, succedo :
el dieitur proprie sed latiore seosu de inanimis,
quas celeriler moveotur, correre sotlo,vtcotpeyj°-
I.) Proprie. Zucref. 5. 764. Tempore eodem
aliud nequeat suceurrere Luna; Corpus. Cic
Rose Am. 11. a med. Licet undique omnes in
me terrores periculaque impendeant omnia, 100-
curram atque subibo. Priscian. Perieg. 107.
FFernsd. Adria suecurreos eoo fraogilur Euro.
h. e. eurrens sub vel Ouctuans.
II.) Translate. •J t. Est oceurrere, in men-
lem venire, subire, tovvenire, venire in menle.
— a) Absolute. Cic. 14. All. 1. a med. Ill
quidque succurrit, libet scribere. August, apud
Suelon. Tib. 21. ad fin. Succiirrilque versus
ille Homeriens, Tou'tou S' s'osotte'voto etc. Adde
Quinlil. 1. 9. 21. — 6) Cum bat. Suelon. Til.
10. Nee cuiquaro facile succurrat. — c) Cum
Infinite Cic. fil. ad Tiron. 16. Fain. 21. a med.
Illud eliam uibi succurrebat, grave esse me de
judicio palris judicsre. Plin. 7. Hist. not. 48.
4'J. (157). Et illud adnolare luecurril, unum o-
rfinioo quinquennium fuisse, quu senator millus
.•Dcreretur. Id. 17. ibid. 1. I. init. cl 34. ibid.
— 571 — .
18. 51. (171). Mirarl sueeurrit. Pelron. Sat. 102. |
Illud miror, Ubl non suceurrlsse, onum oantam j
stationis perpetnaj Interdiu noetuque jacere In
scapba. — c?) Cam panic, relative. Liv. 6. 12.
Non dubito, tot bella getta legentibus Iliad quo-
qoe subearsorum, ande totias vlctls Volsels suf-
fecerlnt militai. ^ 2- Saspe est aceurrere auiilii
fereodi gratia, opem ferre, aubvenlre, accorrtre
in ajulo, tovvenire, porgere aita, toccorrere,
enmoooia. — a) De personis. Ctet. 5. B. G.
43. a med. Succurrit ill! Varenus et laboranti
subvenit. Id. 7. ibid. 80. Eipedltos lefls erma-
tursa interjecerant, qui suis cedentibus ausillo
succurrerent. Cic. 1. Orat. 37. 169. Laborantibus
suceurrere, segris mederl. Sic Sail. Col. 63. Cati-
lina cum espeditls in prima aele versarl, laboran-
tibus auccorrere. Nepos Att.il. circa med. Non
floreotibus se venditavit, sad afflictis semper suc-
currit. Colum. 11. R. R. 1. a med. Deficlenii
succursurus. — 6) De rebus. Cess. 3. B. C. 70.
His laotis malls base subsidia succurrebant, quo
minus omnis deleretur eiercilus. Cic. Rabir. per-
duell. I. ad fin. Ferre opem patrife, suceurrere sa-
lutl fortunlsque commanibus. Firg.H.Mn. a3!i.
rebus succurrite fessis. Sic Ovid. 1. Tritt. 4. 35.
rebus suecurrlte lapsis. Al. lassis. — c) Passive
impersonaliter. Cats. 3. B. C. 52. Plura castella
pariter, distinenda menu* causa, tenlaverat.oe ei
proiimjs prassidlls snecurri posset, et ibid. 80.
Nuncio* mittit, ut sibi subsidio veniant : se eon-
Bdere munltionibus oppidl, si celerlter succur-
ratur. Celt. 8. 4. Os fractura, nisi enecursura
est , gravlbus Inflammationibus afflclt. — Cum
Oativo. Liv. 3. 58. Cujus adverss fortunes velll
succursum. *| 3. Bine dieitur saspe de his, quas
prosunt in medieina. Plin. 31. Hist. vat. 10.
46. (119). Nilrum wceurrlt et veneni* fungorum
ex posca potum. Id. 26. ibid. 15. 90. (1581. Crelb-
mos succurrit itrangulatlonibu*. Id. 20. ibid. 23.
97. (259). Cannabi* mccurrit alvo juraentorum..
— Id. 23. ibid. 1. 27. (56). Intellectual ib! rem»-
dium est potuque luccurium.
SL'CCTJRSrO vel *ubcursio, onls, f. 3. (sue-
eurro) actus sobtus currendl, sutTugium. Gloss.
Cyrill. 'Tiro5pop.Ti, subcurslo.
5UCCURSOR vel subcursor, Oris, m. 3. (sue-
eurro) qui succurrit: speeiatlrd vero videtur esse
is, qui in taurieiniis seu venationibus besliario
succurrit cum tauro pugnanli, idemque fortasse
ac subsessor, quam vocetn vide. Inscript, apud
Gud. 106. 1. (Orell. n. 2530.) primo ovvmvi-
RATT APOtUKARtRVS IN FORO POMPAM TAVROS TAV-
R0CB>'TAB SVCCVRSORBS PORTARIOS PARI* lit. PVGI-
LSS CATEBVABIOS ET PYCTAS (derft'l). An SUCCUI'SOI'
est idem ac Graicorum efeSpoj, soil, is, qui ne-
mini comparatus in alius cujuipiam cadenlis aut
interfecli locum saccurrebat? V. Lucian. I/erm.
40. in fin. tt itqq. An qui pontariis sueeurrit,
quique in pugna laurorum ab liispanis dieitur
ciiilo, vel taurariis Lauroeentisque, picador ap-
pellalusl V. Henzen, Expl. Hut. p. 82. — .Sub-
cursor alio sensu F. in SUCCTJSSOR.
STJCCDRSL'S, us, m. 4. (sueeurro) actus sue-
currendi, auiilium. soccorso. Capell. 9.>p. 313.
Per me quippe vestrum homines illeiere succur-
sum.
SUCCURTUS. V. SDBCCRrUS.
SUCCUS. F. SUCUS.
SUCCTJSSATOR vel subcusialor, Oris, m. 3.
(succusioj Suceusalor per t simples leg. L. .Vitl-
Itr ad Zitcii. loc. cit. p. 14. Item succusor et
tuccuto, at, apud eumd. p. 66. — Succuisator
est equus, qui duriore gressu sesiurem concutii,
cavallo di duro portante e che trotlando sbaiie
la vita, uirooetoTTji. Lucil. apud flton. p. 16.
10. Merc. Succussatoris tetri urdique caballi.
SUCCUSSATORA vel subcusialura, at, f. t.
(.accuno) saccusius equi prare iogredientls, thai
timento. Son. p. 17. 2*. Merc. Gradariut equui
est, roolli gradu el sine succusiatura nilens.
SUCCCSSlO vel subeussio, onij, f. 3. (suecu-
lio) actus subculieodi, sbutli'menlo. Seneca 6.
Quceit. nat. '21. Suceussio sn. quum lerrt qua
litur et sursum ac deursum muretur. a.dde D .r -.
Top. etc. 6. 4.
SUC1DUS
SDCCOSSO vel subetuso, as. are, a. I. frtawn^
lat. val sntens. o lueeutio, frequenter vel vehe-
menter succutlo, shatter*: dieitur antem spasia-
Urn de equis, qui duriore gradu incedentes eea-
sorem succotlunt, ut .Ton. p. 16. 31. Mere, notet.
Acciut ibid. Agite, ac, vulnui ne enceusset gre*-
iob, eaute Ingredimini.
SOCCUSSOR vel tubeassor, Oris, ro. 3. (soe-
cutio) idem ae suceussator. Lucil. apud non. p.
13. 31. Merc. Hune Campanus sonlpes euceutsor
nullu' sequetur. Est qui minus recte leg. »ub-
ctirsor. V. SOCCDSSATOR init.
SUCCOSSUS, a, urn, partieip. ". SUCCUTIO.
SDCCOSSOS vel subcussus, us, m. 4. (suecu-
lio) actus lueeutiendi seu tuccuiiandl, soatu-
menfo e?» cavollo che troll a, vmtivxyuot. u*°-
oite^o'c Pacvv. apud Cic. 2. Tusc. 21. 48. Pe-
detentim, Inquit, ite, et sedato nlsu, ne suceutsn
arrlpiat major dolor. Adde Apul. 3. Met. — la
plur. num. Tertull. De anim. 49.
SUCCOTfENS, entis, partieip. F. voe. seq.
SOCCflTlO vel subcutio, elltis, eussi. cussum,
elltere, a. 3. (snb el quatio) Part. Succ.utiens I.;
Suceutiut 1. et II. — Succutio est quatio, sursum
ae deorsam movendo agito, uiroosiu (It. sbafte-
re, agitare, scuotert: Fr. tecouer; mp.sacu-
dir; Germ, in die //one rf.tleln, aii/schnH«Jn,
au/VuHein, erscliutlem ; Angl. fo shake).
I.) Proprie. Zueref. 6. 549. ubl fottis equum
vis Ferratos utrinque roiarum sueeutlt orbes. O-
vid. 2. Met. 166. Suecutiturqua all* slmiliiqOe
est eurrus inaoi. Seneca 6. Qutesl. nat. SI. «
med. Nee tuecutiuntur tune omnia, nee incli-
naotur, nee vibrantur. Id. 5- ibid. 1. Si legerl-
(Firg. 2. EcL 26.) Quum placidura ventis staret
mare:.scito, illud noo stare, sed succuli lerller:
et dici tranqulllum, quia nee" hue nee llld im-
petum eapiat. Ap'ul. 2. Met. Puella Illud eiha-
rlum vaiculum erebra sueeutlens. Id. de I^"!J-
llanus eoQtraslsset, caput sueeussisset. Id. 1. Met.
Grabatulus succussus el inqulelns. Seneca Threst.
696. Tola succusso solo Nutavit aula.
II.) Translate, fal. Max. 6. 9. extern, n. 5.
Semel duratatal Vultum mutavit, perquiiin brerl
trlstlliss salebra suceussum,. ^frnob. 2.6. Qiiibus
el sua deereta confirment el aliorum succutiant
ac labefaeianl.
SOCBlllH, as, t. 1. Sunt qui seribunt sticcrr-
da per duplei e, inniii Gloss, el he. Fest. moi
ctf., apud quern voi eo slal vocabulorum ordmc,
ut dupllci cc seribi oporlcat; cui tamen seriplioni
obstarel quanlitas priori* sjllab*, ni mails x«a
SutXooiaouo'v id factum. — Raiione hablta ely-
mi, alii ducunt a sus el cerno pro eicerno, quasi
suis eierementum; alii vero conjungunt cum
Skr. su-karat. sus. — Sucerda est stercus suil-
lura, ut mujeerda murinum, srereo o>» poreo,
X°'peia Ko'npo;. Lucil. apud Non. p. 175. 1*.
jfferc. Hie in stercore humi stabulique llmu at-
que «ueerdi*. Tilin. apud Fest. p. 303. 10.jV««.
Quid babes, nisi unam arcara sine clari, eo eon-
dls sucerrtasi
SOCBSCO vel succesco, is, ere, n. 3. (sueus)
in sucum abeo. .Vrnob. ailuers. Genl. I. p- 2.
Nee madidala imbribus arva succesf.unt. Al re-
centioiet leg. Nee inadori ei imbribus arva suc«
eedunt. V. Quicheral in Add. tic. p. 280.
sCrtnlA. r. succidia.
SCClDO vel succido, as, are, a. I. (sueidus)
Pari. Sueidandus. — Sucido est bumorem »f-
fundo. Plin. Faler. 2. 9. Cjiuinuin Sjriaeum
bonum In aceto infusum succidiibi*. Id. pies/.
Lana socidanda.
SfJClDUS vel succidus, a, urn, adject, (siieui)
lueosui, *uci plenus, pieno di tugo, ccXu^uXeti
yuXwSqc-
I.) Proprie. «J 1. Generatlm. Apul. de Mag.
Reglo fecund* el eclum pluvium el veolus ele-
meoi et *ol aprieu* ei *olum tueidum. Or/. Au-
rtl. 3. Tard. 8. ante med. Fundenduin igilur
tridum fleum, sed quod sil pingoe ae sucidum.
r. SUCOSUS. *J 9. Spsciatim sucida lana di-
eitur reeens delonsa et necdum purgala. f'arn
3. R. R- II. circa med. Tonsurw lempu* intrr
*q.inociium Tcrnum et lol'iiltnui, quum sudaia
SUCINACIUS
mespprunl oru: a quo sudore r«c?ns lani loose
sucida appellate ail. Martial. 11. 27. Sucida pal-
liolo Tellera quinque petit. Juvenal. 5. 24. vl-
num, quod lucida QOlit Laoo pati. Cell. 8. S.
ad /in. Impoaaoda vulnerl lana sucida. — Plin.
29. Hist. nat. 2. 9. varloe refert lana soelda
usus in medlcioa. Id. ibid. 10. (35). appellat su-
cidat tordei, qua pecudum leols adbarent. ^ 3.
Sucidum t'inum apud Pelagon. 18. eat o'voj 7XU-
Xb'« apud /7ipp. p. 77. J. if.
II.) Tiaoslate. /'lam. Mil. glor. 3. 1. 193. de
merelrice. Laulam vis ao nondum lauta qua sit 7
ra. liccara, sueidam: Quam lepidisiimani potei
nuamque aduiescentem maxume. h. t. bene ha-
bilam, unci piefiam.
SCorvAciuS (sncinatius) vel lueelnacius, a,
urn, adject, (sucinum) sucini colorem referent.
Ititf. 20. Orig. 3. ante mtd. Sueinacium viouoi
sucina gemma: simile eit, Id est fulvl colons.
V. Furlanettum In Append, p. 189.
SCClNEuS vel saeeineua, a, urn, adject, (su-
einum) qui eit ex sucino, di elettro ticcino,
viXiXTpixde. Plin. 22. ffiit. nat. 23. 47. (99).
Quando ipias lull maiiibua deticise praparaul
bune cibum (fungoi) tolum et cogilotione ante
pascuntur, sucineis ooTaculii aut argenteo ap-
paratu comitanta. ffarduin. Intelligit noracolai,
qu'bui manubria t aucino aunt; ego tamen, In-
quit Furlanellut, puto ipsai novaculas fuisie e
aocino.
SCcI.NUM vel ineelniim, a. el luclnua vel suc-
elnus, I, m. 2. Recenllores malum sucinum per
C simplex icribi: hoc namque derivaot a sucus,
quod uoico c Melius scribilur. — Al'a forma
tucinus, i, raaic, legitur apud Isid. 16. Orig :
8. 6. Sucinus, quam appellant Graci tj).{v.t;>ov.
— Ralioae habits etjnii, vox ducitur a sucus,
ut diximna: i&rtur eoim, loquit Isid. loc. eit.
afborii iucui esse et ob id sucinum appellari ».
Cf. at 17. ibid. 7. 31., Plin. 37. Hist. nat. 3. 11.
(43). at Cassiod. 5. Paiiar, 2. — Sucinum est
idem quod eleclrum , turn quod ex quibusdam
arboribus Ouit, turn quod inter metalia nume-
rator, ticcino, elettro, rjXsicpov. De utroque multa
Plin. 37. ffisl. nat. c 2. et 3. P. ELECTRUM.
Da boo in JBibliot. Ital. n. 226. Oil. 1834. « II
mccino proviene da un succo di albeio reainoso
apparleneole forse alia spetie dei plni». Et el.
P. A. Saccaido in Lett. II. Apr. J894. « Fra
il tuccino a I'ambra (gialla) cone quests diffe- j
renxa cbe dove il primo signiOca tanto il succo
resinoso altuale (resina rimili), qnaolo il fot- I
silitzato (tesina pttiiDcata); la seconds Invece '
e solo quest' ultimo ».
I.) Propria dicilur — a) De gummi arborum
Martial. 3. 63. Quod myrtus, quod messor Arabs,
quod sucina trite, Pallidue Eoo ture quod ignit
olel. Id. 5. 37. Quod sucioorum rapla da manu
glaba. Juvenal. 6. 573. Plnguia sucina. Auson.
Cupid, etc. 74. Tfermd. Gemmea Hetiferi jacu-
latur sucina trunci. h. e. instar gemma lueentia;
nisi legend, sit gummea. et Plin. 37. Hitt. nat.
3. II. (43). Arboris sucum priscl noslrl credi-
dere, ob id sucinum appellantes. P. ibi plura.
— b) Da raetallo Apul. 2. Met. Uic vitruru fabre
aigillaium, ibi cryslallum impunctum, argenlum
alibi clarum et aurum fulguraos el sucinum mire
cavalum in capides, ut bibas. — De sucioo Ger-
manorum. Tac. Germ. 45. Soli omnium suci-
num, quod ipsi glesum Tocant, inter rada atque
in ipso liltore legunl. Ipsii in nulla uiu rude
legitur, informe perferlur preliumque mirantes
accipiunt. Sucum tamen arborum esse intelligas
ttc. et max. Si naluram sucini admolo igne (an-
tes, in modutn lada accendilur etc. De boc multa
babel etiam Sigob. fiayerui in Miscell. 51.
II.) Translate, per synecdochen, est aliquid,
puts, monile, ex sucino coofeclum. Prudent. 3.
nips OTep. 21. Spernere sucina, Dore rosas, Fulra
xnonilia respuere. collane di succino.
SCCl.NUS uel succinus, a, urn, adject, duel-
num; ad sucinum pertinens, di elettro, di iuc-
cino. Martial. 4. 59. Flentibus Ileliadum ramil
dum Tipera serpll, Fluill in obilantem luciaa
£amm» farim. Alii lej. sucina guita, at 6, 15.
— 572 —
Dum Pbetthontra formica ragatiir In ambra, Im-
plicuit tenusM sucina eutta feram. Adde It id,
loc. eit. in SaCINACIOS,
SOClMUS vel succinus, I, m. 3. -P. SDCINU.M.
SCaTARfUM. V. SICCITARIUM.
SOCO vel succo, Onis, m. 3. (sucus) qui iu-
cum eitrabil: ita ppr contemplum rocatur fenera-
lor, qui usuras ex debitoribus severe admodum axt-
git. Ctc. 7. Alt. 13 Oppios erilm de Velia su-
cones dieis. h. e. ai'viy^aTixiuc Oppios fenerato-
res In Telia babitantes, de quibus raentiooem
item faclt id. 8. ibid. 7. 1.; Tidelur autem allu-
dere ad Ipsum nomen Oppii, quum o'irc'j Latine
sucum ligniMcet. Alii minus recta tacconei, ta-
laconet, tanctonei etc. legunt.
ST3c0PHANTA cum deriv. P. SYCOPHASTA
etc.
SCCOSlTAS vel aaccositas, 5tis, f. 3. (sucosus)
abundantia suel, sugostla. CcbI. Aurel. 2. Acut.
29. Ejus (fici) quamquam sit reDala sucosilas,
tamen manet veluti mellosa dulcedo.
SCCOSUS vel succosui, a, urn, adject, (sucus)
Comp. Sucosior I. — Sucosus est suco plenus, su-
eulentus, humidui, ozxtiit (It. pien di sugo, su-
goso, umido ; Fr. plein de sue ou de seve, j'u-
teux ; Hisp. lleno de jugo 6 suco; Germ, safl-
voll, saftreich; Angl. full of juice or moistu-
re, j titer).
I.) Propria. Plin. 17. Eist. nat. 10. 14.(69).
de solo hortis idoneo. Sit ergo 6iccum sucosum-
que, bipalio subactum etc. siccum opponilur pa-
lustii, sucosum arido et gracili. Id. 25. ifiici. 9.
70. (117). Radii crassa, suoosa. Id. ibid. 13. 102.
(161). Sucosa folia. Id. 24. ibid. 6. 22. (S3).
Picea pinguem et turis modo sucosam rasinam
fundit. Id. 12. ibid. 25. 55. (125',. Stjrax minus
sucosus. Id. 14. ibid. 6. 8. (68). Massilia Tinum
gemino sapore, quaodo et condiendis aliis pin-
guius gignlt, qood vocant sucosum. Celt. 2. 18.
Ea ipsis pomis firmiora, qua sucosa, quam qua
fragilia sunt. Colum. 2. R. R. 17. Melius ba-
betur fcenum, quod suapte nature sucoso gigni-
tur solo, quam quod Irrieatum aquls elicilur. Id.
4. ibid. 29. Slirpium genera, qua Ormioris et
sucosioris libri sunt. — Sucosa lana apud Se~
ran. Sammon. 60. 1054. est sucida.
II.) Translate. Pelron. fragm. Tragur. 38.
Surmann. Reliquos colliberlos ejus cave conte-
mnas: Talde sueosi aunt. ft. e, pecunia abun-
danles, opulenti. Adde Inscr. in Giornale degli
scavi di Pompei a. 1868. p. 92.
SDCTUS, a, um, panicip. V. SOGO.
SUCTL'S, us, m. 4. (sugo) actus sugendi, sue-
ciamento, succio, cira'oi{, aito&iAliafidt. /'arro
opad iVon. p. 169. 15. Merc. VI creraenlo cor-
pora Gererl majora parvo, ut suctu Candida la-
etis. Plin. 10. Hist. nat. 75. 98. (211). Somniat
infana et suctum imitalur. Id. ibid. 46. 63. (129).
Bibunt aves suctu. et 8. »6id. 36. 44. (128). Ur»i
priorum pedum suctu vtaunt. et 9. ibid 30. 48.
(91). Polypus luctatur coinplexu et sorbet ace-
labulis ac numeroso suctu.
StiCOLA, a, f. 1. Etiam tuccula per duplet c
babet Inscript. Pompelis reperta atque edila in
SulUit. detl'Istit. archeol. a. 1867. p. 56. —
Etjmologi ducunt a sus, a quo sit deminul., quasi
ju;"(.u/o, ut a bot bucula (Ptiscian. p. 108. I.
Seil, Cf. SL'Cfl.L'S); pro diverse tamen sign-
ficationa alii aliam vocis origiuem statuunt. P.
infra. — Sucula igitur est parva porca, porcet-
lelta, xptpioiov.
I.) Propria. Plaut. flmJ. 4. 4. 125. Post est
sieilicula argaoteola et dua conneia maoicula
et SuCula. oa. Quin tu i dierecta cum sucula et
cum porculis. Ubi Haul,, ut ail ForcetUnus,
alludera videtur ad machinam tractorlam, do qus
mox dicemus. Piscont. tamen Mus. Pio-Ctem.
T. 3. p. 234. ed. Med. putat, ad stellulam. P.
PORCL'LDS. Adde Inscript. init. adlat.
11.) Translate. ^ 1. Hefertur, per similitudi-
nem, ad macbinam tractoriam, qua Italics fu-
tello dell' argano, motinello, naspo dicilur: for-
tasse ab rad. 00, unde ou'cd, osvu, quatio, mo-
Teo, agito. Earn ita deicribit Budtsut: Sucula est
mecbiaa liacioiii generis: constat latem (ereli
SUCUS
ligno, duobus 8Di plurib'.i» vpcl'bus Irajecto nlrln-
qiM>, »qua eiitaotitius lungiludine. Ilac dum ver«
satur, fur.ii, qui ductarius dicilur, circa earn ob-
VolTilur. Sic vocata est a icrupbz similitudine.
.'■empc qood etiam bac machine suum porculum
baberet. :s a in In media circiter sucula batillua
aut uncus, qtri fisrebetur, ut tfoeret funtm, qui,
dum versabatur, sucula circumplicabatur, porcu-
lus vocabatur. EJ:is etiam Festus p. 301. 29.
Miill. meminit. Calo R. R. 10. Porculum in
media sucula facilo. f itruv. 10. 2. Quum autem
funis babet caput ad suculam religatura, et vectec
ducentes earn versant, funis so involvendo circa,
suculam eilendilur; et ita sublevat ooeia ad ol-
titudinarp. et operum collocaliones. Co?s. 3. S.
C. 40. Qualtuor biremes subjectis suculls im-
pulo et vectibus. ,^iii tamen rectiut leg. scu-
lulls. — In re Daulica argoneiio Italica dici ino-
net cl. Guglielmolti, Di-dtit navi R. etc. p. 32.
ad. 1874. — Babet iisum etiam in torculari et
prelo, ut videre est apud Calon. R. R. 12. et
18. et Ulp. Dig. 19. 2. 19. q 3. Sueulce et-
iam Latinli dicuntur tlella In capita Tauri, quse
Gr.-ecis 'TaSs:, ilyades appellantur: quod tidos
vebemens eit, et terra marique turbidnm tamque
in ortu suo, quam occasu, pluvias, tempestate*
largosquo Imbres concitat. Tertult. De cam.
Chr. 9. Edite aliquid Id illo calesta de Septea-
trionibus et Virgiiiis et Suculis emendicatum. —
Nomen id ei Teterum imperitia originrm cepit.
i'utarunt enim, quia tide Grace suculam sive
parram suem notat, sidua boc ita appellatum,
I quia sucula siroilitudinem referat. Sed errorem
bunc refellit Cic. 2. Sat. D. 43. Tanrl, inquit,
caput stellis conspersum est frequenlibus. Has
Graci Stellas JaSac. Tocltara suerunt : a pluendo.
uecv enim est pluera. Nostri imparite sueulas,
quasi a' suibus esient, non ab imbribus nomir.a-
ta. Adde Plin. 2. Hist. nat. 39. 39. et 18. i'6id.
26. 76. et Tiron. Tull. apud Gell. 13. 9. Ipse
autem Gell. ibid, veteres Romanos eonatur ab
impetitia defendere. At Perizoniui ad Sanefii
Minerv. 1. i. c. 10. imperitia arguit '.un Cice-
ronem, turn Geift'um, turn atiara Pliniurn, quip-
pe qui non viderint, to sucufa derivasse Lati-
nos ab uii), pluo, aspirations Id s mutata.
SOCGLENTUS vet succulentus, a, um, adject.
(sucus) suci plenus, pinguis, obesus, sugoso su-
coso, i7X u *°«-
I.) Pioprie. Apul. 2. Met. post init. Ioenor-
mis proceritas, suculeota gracllitas, rubor tern-
peratus. el 10. i&id. Corpus obesa pinguitla com-
pleveram, corium arvina suculenta raoliiveram.
Paulin. ifolan. carm. 21. 631. Quia luculeoti
corporis liceutia Retuodilur jejuoiis. Cceh Aurel.
2. 'yard. 12. 137, Erasistratus facila eurabiles
sucuieotos homines dixit atque fortes, et ibid.
138. Asclepiades diflicile eurabiles inquit socu-
lentos atque carnosos ob vehemontiam spiralio-
nis. Adda eumd. 1. t&id. 4. 88. P. SUCUS I. c.
II.) Tianslate. Prudent, llamarlig. prcef. 57.
Caro iu sororem tela menlem diilgit: Mens in
ceiebro venlilalur ebrio, Ex quo furores suca-
lenlos colligit.
SOCUI.US, i, m. 2. deminul. a sas, parvus
sus, purcellus, porcellttto, porcetlino, u'ffiiov. Ju-
stinian. •!. htstitul. tit. 1. a med. J 37. Agni,
badi el viluli, equuli et suculi.
SCCL'S uei succus, I, m. 2. — a) Ad sori-
ptionem quod allinet, sucus per c simplex ta-
lius scribilur: in antiq. enim codicib. MSS. fers
its esse leslantur Pier, ad Pirg., Drakenboreh.
Dausq.-, alii veleres alque recenliores. (Cf. Mil-
ler, Ve re melr. p. 471. el Georges, Ausfubrl.
Lat.-Gr. Handw. p. 2604.): quamvis succus per
duplex cc videalur receplior, non tamen, ut putat
Cl. /-"urlanel/uij quud sit a supine suclum, C ia
c converse — 6) Formara sucus, us, m. 4., ba-
beot scriptores minus antiq.: hinc sucus, geoel.
sing., Apul. 9. Met. et Isid. 17. Ortg. 9. 28. r
sucu, ablal. sing., Coium. 9. R. R. 15. 12. cod.
Pol., Pelag. 9. et ^pic. 7. 294. et 311.; su-
cuum, genet, plur., ^pui. 10. Mil.; et tucus,
accus. plur.. iWam'l. 3. 111. — c) Ralicme
babila etymi, Forallinui dusit a jujo (Cf. Do;
sucus
rial, infra eit.) qu&J singula corporis membra,
quantum ax eo opui *K, estuganl ellrabaotque;
Furlantltut vero all derived ab inuilt. Cym,
uDd« i/yir ;, aenus, qui nempa vilallbut bumoribus
abundel: lamea, quum id looge petitum rcihi
vidaalur ac durlutculum, vocem ab ead, rad.,
unde ijypo'v, bumor, libenliui duierim. Ceterum re-
centlores eum Gr. c'trc'e, pro oxee, humor, el euro
Germ, saugen, lugere. coojuoguol. Cf. Paniceh,
Gr.-Lat. Elym. p. 990. et Curt., Grundz. p. 350.
— Soeua eat bumor lam la enimalium quam In
plantarum eorporibui, quo Ilia atuotnr. InteHI-
gitur auiem bumor allquld babeoa crassltlel aut
Jeulitudiaii; nam purui liquor, quf lis ail aqua,
aucui dou eat. Hioe Plin. (cujaa verba In SAPOR
relolimus) negat, in aqua aucum ease. Grace til
yufid; (It. tugo o iuco, amore; Ft. iuc, live;
liisp. suco, jugo; Germ, der Saft; Angl. juice,
moisture, tap).
I.) Proprie. — a) De enlraalibui et de plan-
lt>. Plaul. Capt. I. t. 12. Cochlea in occulto
Isleol: Suo si bi iuco viruot, ai ros ooq cadlt.
Ter. Eun. 2. 3. 26. Color rerua, eorpat aolldum
et iuc! plenum, bene nutrilo, bent in came: be-
ne babitum. Plenum at forte, Inquit Donal., Oon
flaccldum. nam aueua eat bumor in eorpore, quo
ebundanl bene raleotea: aucua propria, quaai fu-
gue, quern aibi ex alimentia membra eugunt, ai
ee repleant; aueua est interior plogaedo mem
brorum. 81c Apul. Apolog. Faciei decora et iuc;
paliealriei plena. Contra duct. Piiap. 33. puella,
Qua iuco earet, alque patra pomes. Lucret. 4.
618. lucum leotimua in ore, clbum quom Man-
dendo eiprimimui. Cic. 3. Nat. D. 47. 120.
Stirpei ei terra lucum trabunt, quo alantar ea.
-qus radieibui eonlinantur. Id. ibid. 55. 137. Ei
inteitinii et alTo aeeretua e rellquo eibo aacai ii.
quo elimar, permanat ad Jecur. chilo. et Pirg
3. Eel. 5. Hie alienai orei eaitoi bie rauiget in
bora : Et iocui peeori et lac mbducilar agnii. Ti-
bull. 1. 7. 13. Turn eucoi berbatque dedi, queii
liror abiret. h. e. tucos berbarum, at palm's et
euro apud Pirg. T. BNDIADYS. Ovid, aadem
aeotentia, 2. Tritt. 455. El quibat e auela abaal
de eorpore livor. Petron. Sat. 88. Herbtrum
loeoi eiprimere. Seneca Med. 712, aacoa legun:
Lueii Sue?! nobilei llercvniia. K. e. herbal aucls
pltoae. Ovid. Beroid. 5. 109. Tu levlor foliii.
turn quom, tine poodere auel, Mobilibui reolls
arlde faota, Tolaot. Plin. 14. Hitt. nat. 1. 3.
(14). Vitet aucum terra uvi« bibbnt Id. 28.
ibid. 14. 58. txtr, Sueua caprini capitis decocli.
Id- 12. ibid. 28. 83. (135). nuci eioreuui. Id.
82. ibid. 35. 66. (136). ptisan*/ /d. 13. ibid. 1.
i. (2). rose, el ibid. 2. (14). ooguentl. Quintil.
1. 10. 7. Tarium Oorum et aueorum genua. Co-
luin. De cult. hort. 408. de periicii. At nunc
eipoalti parvo discrimioe leti Ambroaioa pra-
benl iocoi obllta noeendi. ft. c. ealuberrimot.
Cf. Pirg. 4. G. 415. et 418. Pallad. De in-
tit. 15. Saeua duleia. Id. ibid. 111. blandut pi-
rorum. Id. ibid. 121. pinguii flc!. Auct. De
hort. etc. 7. IPerntd. uogainaai mororum. Curt.
0. 4. 23. Modieo lepore loeoi eiitinguilur. —
b) De aliii llquoribus. Ovid. 2. Met. 119. de
tiruia .Sofia, ignemqua romantes Ambrosue aueo
tatorl. (Adde Pirg. 12. JEn. 419.) Id. 10. ibid.
176. et iueo plnguia olivi gplendeicunt. Tibull.
S. 11. 47. Pai alull rite* et aucoa condidll ura.
Sil. It. 7- 169. pocula lueia muleere Lyasl. Plin.
8. Hitt. nat. 32. 50. (113). Sueua laclii. Clau-
dian. 3. Rapt. Pro: 233. tparroique bibuni
riolarla aucoa. la rugiada. at Lucan. 3. 237,
blbunt lenara duleea ab arundine aueoa. sue-
che.ro. et Sorat. 1. Sat. 4. 100. nigra tuCui
loliglnls. Id. 2. ibid. 8. 46. garum de mcii pi-
aeii Uiberi.' h. e. liquamine. Serin. Sammon.
60. 1052. qui cendidui o»i Saeui Ineat. Pallad.
3. R. R. 23. Suco rlllarum lubdila loea. ft. t.
alerqulliaiia. — e) El de medicamentia. Ovid.
Beroid. 2. 184. et 2. Art. am. 335. amari po-
cula loci, el ibid. 491. Ilia Macbaooioi luperant
madieamlna lueoi. Id. 4. Pont. 3. 53. I, bibe,
altiiaero, purgantei peetora meoi. Id. Beroid.
*%■ '81. et 14. Jf«t. 403. Saeaa raneoi. Lucan.
— 573 —
6. 581. Dirit aueia eontpergere aliquem. Coil.
Aurel. 1. Tard. 4. 88. Aeciplat aueum parrum,
■uculentum, mollem, lenem, ealldum. dlgetllbi-
lero. ft. t. cremorem etlqncm. tor jQsta*.
n.) Tranilclc. «f 1 . McEonjrr.iof.. — 0) Kst
allmeotum, Tpo^?)'. Parro i. R. R. 23. Beetiut
la tenulore terra leraolur ee , qua noo mulio
indigent laeo. Adde Plin. 18. Bitl. nat. 17.
46. (165). — b) Bit etlem lapor, gusto, iapo-
re. Horat. 8. Sat. 4. 70. pieeali eeduat pomli
Tiburtla iuco. el ibid, 8. 27. eeaamuc ires,
qonchylla, piaeet, Looge dinimllem aoto celanlia
aucum. et ibid. 4. 13. Ora auei meiiorli. Ovid.
Halieut 103. Piieia eaeo iogratuc. d' ingrato
taport. *f 2. Figorate eat fin, rigor, robur, eo-
pia, oarvl, pondui: ducti metaphors • eorpore
auel pleoo et bene babilo. — a) Geaeretim.
Cic 4. Alt. 16. a med. Amiiimai, mi Pompo-
al, omaem ooa modo aaeara ac eaoguinem, ted
etiam eolorem et apeciem priatinam elritttii.
Quintil. 1. proffim. ad fin. tilt omnibai adml-
icebitur dieendi ratio, qaa oon modo atudloioi
Initruat, led alere faeoadlam, Tirea augere elo-
queotias pouit. nam audse ilia artea nimia mb-
tilitatta effectatione omnem tueum Ingenil bibuo.
et osia delegunt. — 6) Speeiatim et commode ad
orationem refertar. Cic. 3. Oral. 25. 96. Ornetur
oratio genere primum et quasi colore quodam
at eaeo iuo. Id. -2. ibid. 22. sub fin. Omaei et-
iam turn retinejbant ilium 1'erlclli lucum, led
erant paullo uberiore filo. Id. Brut. 9. 36. Hxe
eoim atai effudit bane eopiam: et, ut opinio
mea fert, eocui ille et languii ineorruptiii usque
ad bane atatem oralorum fuit, lo qua naturalit
loeuel, noo fueatui nitor. Id. Oral. 23. 76. O-
rationli aubtiliiai etii oon plurlmi languinii en,
habeat tamea tueum aliquem oportet, ut etiam,
ai iliia maiimii vlrlbui eareat, ait, ut its dicam,
Integra valeludloe. Quintil. 10. 1. ante med.
Uiitorla quoqas alere oration sin qi-odem moll I
Jueundoque iuco poteit.
S0CU8 vet auccui, oi, m, 4. V . roc. prasced.
Init.
SOOAODNDCS, a, um. adject, (ludo) audanc.
pieno di tudore. Auct. Paneg. ad Piton. 176.
totaque ladoi Turba repente iuoi jam ludabunda
rellnquit.
SOdans, aotii, partlcip. P. SUDO.
SCDArIOlUM, i, o. 2. deminut. a audarlum.
parvum audarium, lioteolum. ^pu(. de Mag. S!
bodie iilud audariolum lu iotercepiHea. Adda
Bieronym: Ep. 53. n. 5.
SOpARTUM, Ii, d. 2. (judo) linteum, quo m
dor faciei deiergetur et narei purgaatur, xad-i
JptiTiov, pW«ouctpo» (It. faztoletlo, tciugaloh
tnoccicliino ; Fr. mouchoir ; lliap. paHutlo. mo-
cador; Germ, dot Schvjcitttuch, Schnupfiuch,
Tatchentuch ; Angl. a napkin, handkerchief,
tudary). Catull. 12. 14. et 25. 7. Sudarium
Sztabum. Martial. 11. 39. Jam mihi nigre-
icuot tonia audaria barba. Sueton. Ner. 48. Ad-
operto capita et ante faciem obteoto mdario.
equum aicendit, quatluor toiii eomitaatibui. Ad-
de eumd. ibid. 25. et alibi. Quintil. 6. 3. 60.
Quum reus, agent* to eum Cairo, eandido fron-
tem mdario tergereL Petron. fragm. Tragur.
67. Burmann. Sudario maoua lergeoi, quod in
collo babebaL Pal. Uax. 9. 12. n. 7. Sudario
cotrlatia ore et faueibua, inciuio apiritu paenam
morte priccurrit. Bieronym. Ep. 62. n. 9. Alio-
qui ridiculum el plenum dedecorii eit, referto
mariapio, quod ludarium orariuraqua noo bat
beat, gloriari. Adda Ouinttl. II. 3. 148.
SCuATlLIS, e, adjecu (audo) qui ia modum
ludorli Quit. Cattiod. 6. Pariar. 8. de tucino.
Fit rudallle metallum, leoeritudo peripieua, modo
eroceo colore rubeut, modo uammea tlacritatc
plngueieem.
SOi) ATfO, onli, f. 3. (tudoj aelui ludandi, -.7
tudare, iSpuoi;.
I.) Propria. Sentca Ep. 86. ante med. Piiei-
not, in quai mulla tudaiiooa corpora eainanila
demillimua. Coil. Aurel. 1. Acul. 15. 115. Ho-
ccida ludatio. — Id plur. ouo. Celt. 3. 2. a
med. Se primo dla protioos sublaluroi laogus- |
SDDIS
rem ant dejeetlont aut romlia aat ladattoolbas
iperaot.
II.) Tranelsts. *f 1. Bit locus Ipse, la que
ladot eliclsur, indfttoriets, itufs. Pitruo. G. 11.
ante med. E regioce fri^iderli cellocstur eon-
camera!* tudstlo. •} 2, Bat etlem modac ieu
admlaiealuiri, quo indttio exeltetur. Celt. 2. 17.
Quasdam Bataralei ludallooe:.
SOdATOR, Orii, m. S. (eudo) qui iud*t, I-
opto-cjp. Plin. 23. Hitt. nat. 1. 83.(43). D?een-
terieia, ladatoribut, ia looge tuts!, lo epipboril,
merscum.
sOdAtOrYom, Xi, a. 8. P. roe. leq.
SOdAtOR!U8, a, um, adject, (audo) ad tu-
dationem pertinent, lipesfixdc. Plaul. Slich. 1.
3. 73. Vtl unctiooei Graces audatoriaa rel alia*
melacat. Solebant eoim Greei alque Roman),
prluiquam aecubllam [rent, la balaeis ludere et
Inungi. Cattiod. 2. Pariar. 89. dnfe med. de
fonte Aponi. Flueotorum aatura Inbalat prima;
cellule audetoriem qualilatem. — Hioe
Sudatorium, ii, o. 8. absolute, lubttantLrorum
more, ealdarium, vaporarium, Laeooiearo, locus
In balnaia teitudloia loiter constructos, ab igne
line fumo aecenius ad elieiendum sudorem, «/u-
fa, luogo da tudare, \j«c'xausTov. Seneca Pit.
beat. 7. Circa balnea et audaloria ac loca radi-
lem metuentla. Id. Ep. 51. ante med. Quid
mini ctun islii calentibus itagnii? quid eum su-
datoriis? In qura siccus rapor corpora axbauslu-
rui Inclnditiir.
SOdaTHIX, Irleii, f. 3. (mdator) Martial.
f i. 18. Duiii per liinioa la potentiorum Soda-
trit toga rrntilal. h. e. qua ludoroui elicit, quip-
pe qnna ample et gravis ait.
SOUATUM, i, o. 3. (sudii) munlmentum ralll
ei sudibus factum. Peget. 4. SlUit. 16. Ml'icu-
loa. dicunt minores maebloas. quibua protecll bel-
latbres ludatum auferunt. Voi cadeotii Lalini-
tatii. Hlne Itlaur. tact. II. 27. couSa'f uv a'pfa-
oi'ai. y. Schwebel la adnol. ad h. I.
SOOATOS, a, um, partieip. P. 8U00.
SOURS, ii, f. 3. P. SUMS.
sOdIcolum. p. srjuucui.UM.
SOufFlCUS, a, um, adject, (audua el faeioj to-
ranum ieu audum indueent, cht fa teremi. AiTer-
tur bate roa lo Thetauro L. L. conflrmatur-
que duobua carniinibus ei Getl. i. 4i. et 20.,
qua quidem earmina in Gttlio non inreniuotur
niil Grace, qua aliquis, forte in Latinum rerteus,
Gracum ai'dprj'yevcTTK irenalulit Kuiifuut.
80l)lS (aude*), is, f. 3. < Oe potitione recti ca-
sus, inquit Fore ell inus, nibil adbuc ridl. Si auj>-
culum deminutirum est a tudt, rideiur tudit In
redo praferendum. Sic enim et a fidit eat /Idi-
cula et a mollit molliculut etc., contra Iraoe-
cuta a trabet el plebecula l plebes. Adde. nuod
tudit, nomen piecis, aatia conlirinat, tudit de
conto reciiut d>ci, quam tudess. lta el recen-
liores aenlluul, adeo ut posilionem tudet rejicer*
oon dubileui. — Eljinon rocia lucrum est:
Dodcrlcin op. eit. v. 6. p. 356. conjungit cum
o^o{, nodus, ramus arboris, a them. c'i. — Sudii
est perlica, conlus, vallua, *iua$ (It. ptrliea,
polo, bailone, atla ; Fr. piquet, eehalat ; Hiip.
piquete, eilaquilla ; U<<rio. e, I'fahl; Angl. A
Ihic/i slake).
I.) Proprie. — <j) In ra ruuica. Pirg. 3.
G. 25. QoadriGdasqut audei el acuto robore v»I-
los. et ibiil. 359. Fieiiiinatque aplare audes fur-
catque bicorurt. Adde ftin. 17. Hitt. nat. It.
24. (101). el ibid. 22. 35. (174). et 14. ibid. I. 3.
(13) , quibus loels et iapi iiiuiiienda el vili pa-
danda sudes adbibeniur. — 6) Svpe in re ml-
lilari, uium enim liabet prarcipua in belli*. Can.
i. B. C. 37. r'oiia* irantvenus nil praducit al-
que ibi tudet itipitatque praaculos di'ligit. Id.
5. B. G. 18. Ripa acutii audibut praliiis ruu*
nlU. «t ibid. 39. at Pirg. 7. /En. 514. Sodas
prausta. Sit. It. 6. 539. jaciuolquo sudes at
inania tela. Lucan. 6. 174. Nunc tude, nunc
duro contriria peetora conto Deli udil inurii. Ur.id.
12. Mel. 299. Qua Juocla ail buuiero c*x*'u,
suda flgit obuua. Ingrmuit duroqua tudain vit
oaae rtrellii BbeMua. Lis, 40. 6. ad /in. Bulla
SUDO
vutnert ludibuf facia. e( 26. 51. Sudlbos Inter
*e io modum Justs pu?nre eoneurreruot. Utro-
que loe. alii leg. rudibus. et Sil. It. 8. 552. rl-
brare sndpm, tramittere saltu Murales fossas ate.
Cf. Pallad. de intit. 93. Pro sudibus fetii et
pro pra-gnanlibus armii.
TI.1 Tmproprle, a simlliludine, est piscia (Esox
Sphrrtsna l.lno.), de quo Plin. 32. ffiit. nat.
10. 5*. (154). Sunt prteterra a nullo auclore no-
minal!, sudis Latine appellatns, Gnece spbynena
ri'stro •imills nomine, maenitudine inter amplis-
tiinoi, rnrus. icd non degener. Itali vocaot pe-
ace argentine-. Cf. Barron. 5. L. L. 77. Mult.
Vocabula phciura pleraqae tranilata a lerrestri-
hus ei tliqua parte slmilibni rebus, ot anguilla,
singutaci, ludis. V. SUADENA.
III.) Translate. ^ I. Generatlm. Juvenal. 4.
127. de rhombo pisce, pe-egTina est bellua. cer-
nis Ereetas In terga sudes? h. e- spinas pra>acu-
lai. (Hoc sensu usarpat etiam Prudent. Apolheos.
127.) Apul. 7. .Sfef. Saieas sudes incursando con-
terebam. k. e. aeutaa cautes. •f 2. Speciatira
est stimulus. Pulnat. interpr. Hal. 2. Ccr. 12.
7. epnd Tertull. De jud. Datum sibi sudem, aa-
eclum Satans, a quo cotaphiietor. Noster babel
ttimnha. Cf. Jos. 23. 13.
STJDO, oj, Svi, stum, are, 1. Ratiooe babita
eljmi, doeunt a rsd. Skr, svid ejusd. signiG-
cationis, unde et Gr. iSoj, i'Sih. Cf. urftis. —
Tart. Sudans sab A I. 1. a, 2. 6 et B II.;
Sudaius sub B I. et II. — Sudo est sudorem
emitto, iSpo'co fit. sudare ; Pr. suer; Hisp. sudor,"
Germ, schwitzen; Aogl. to sweat): usurpatur au-
tem A) Intransitive; et B) Transitivorum more.
.4) Intransllirp.
I.) Propria. sf 1. Stricto sensu. Plant. Asin,
2. 2. 23. quando qui sudat, tremit. Cic. 2. Oral.
55. 273. Quum itle diceret, se cine caasa sudare;
nslnlme mirnm. Inquit, modo enlm esisti de bal-
oe1«. Id. 2. Divinat. 27. 55. Deorum sudasse si-
mulacra,, nunciaturo est. Iloral. Art. P. 413.
RttfRa tnlit fecitqua puer, sudavit et alsit. Ovid,
■*. Met. 707. navis pneflio conclta rostro Sulcat
aquas, JuVenum sudantibus acta lacerli*. Seneca
F.p. 15. Bibcre et sudare vita cardiac! est. Pe-
rron. Sat. 118. In mon tern sudantei conscendi-
mut. Jul. Paler. 2. res jest. Alex. SI. 31. Ca-
lente etiam turn et andante corpora. Ccel. An-
rel. 2. Aeut. 36. 190. Rede sudantibus pulsus
crectior, respiratio facilior ac levior eflicitur. —
Passive. Id. 5. Tard. 10. 128. Neque impossibile
puiandum per iotestinoruni eavilalem sudari.
•f 2. Latiore sensii dicitur de quoeumque bu-
more.. — o) Cum addito Abl. rei, qua quis
• uilat. Enn. apud .Von. p. 504. 33. Merc. Fran-
guntiir baslre, terra sudat sanguine. Sic Lucrel.
S3. 1147. Sudahanl et'em faucs inlrinse.cus atra
Sanguine, et Liv. 27. 4. ad /in. Quatluor sigoa
sanguine muito diem ac noctem sudasse. Rnrsum
Lucrel. 6. 942. in speiuocis snxa superna Sudani
l\umore. Adda t'irg. 2. £n. 582. Id. 1. G. 117.
cava; tepido sudant humors lacun.-e. Sil, It. 2.
435. lieu, quantum Ansonio sudabilis, arma,
cruore.' Adde Flor. 2. 8. 3. — i) Absolute.
I'irg. 1. G. 480. lit mcesliim lllacrimat lemplis
rhur zraque sudant. Id. 2. G. 118. odorato su-
dantia lijno Dalsarna. Sil. It. 7. 191. audat dul-
cls - humor ab uvis. Martini. 14. 221. Parva
tibi curra cralicula sudet ofella.
II.) Translate, seu pr.-rgnanti, ut ajunt, sensu,
est vebemrnler laborare: quia magnum laborem
sudor consuquitur. — o) TJniversim. 3"er.
Phurm. 4. 3. 2:1. Sudabii sails, si cum illo io-
ctp!»i hotnine. Lucret. 5. 1128. iocassutn de-
feni sanguine Sudani. Ancustum per iter luctao-
te< ambilionis. Cic. 3. Fam. 12. a tned. Vides
judaic me, jamdudum laborantero, quomodo ea
iuear ct le non oflendam. Slat.' 5. Theb. 443.
He llyla. I.ernTaqoe tolleos Arma, tub Ingentl
gaudet sudare pbaretra. Propert. 4. 1. 70. lias
in us ad metas sudet oporiet equus. Quintil. 8.
3. 14. In mancip'i redbibitione sudare. — b)
Poeiice cum intiniio. Slat. 10. Theb. 526. et
ferrea undanl Claustra remoliri. — c) Passive
lmpenoDaliter. Cic. Sext. 60. circa tned. Su-
— 574 —
dandurn est his pro eommunibua eommodis, nd-
eondae inimicitiie etc. Sil. It. 13. 72. Quidquid
ad Idso» XaDthum Simoeotaqne nobis Sanguine
ladatum est. iSenyca Ep. 4. cxlr. Parabiie est,
quod nstura desiderat: ad lupervacua sudatur.
BJ Transitive.
I.) Proprie. — a) Slricto sensu. Quintil. 11.
3. ante rned. Vigilandre nodes et fuiigo lucu-
brationum bibenda et in ludala veste durandum.
— b) I.atiore sensu est bumorem aliquem emit-
tere. i'irg. 4. Eel. 30. El dura; quercus sudabunt
roscida mella. et 8. ibid. 54. Pineuia corticibus
indent electra myrleffl. Ifemesian. Eel. 1. 76.
dulcia mella Sudabuot tail. Martial. 13. 101.
Hoc tibi Caropani sudavit baeca Venafri. Justin.
38. 3. 4. Arbores certo anni tempore balsamum
Sudani. Colutn. De cult. horl. 18. nee atrenua
tojica sudat. Call. Aurel. 3. Tard. 2. 63. Lie-
nosos, quorum gengivas sndaverint sanguinem,
phlebotomat. — Passive. Toe. Germ. 45. a tn.erl.
Nemora Orientis, ubi tura et balsama sudantur.
Ovid. 10. Met. 308. Cicnamaque eostumque
suam sudataque ligno Tura ferat.
II.) Translate est veberaenter laborando ali-
quid perficere. Prudent. 2. Cafhemer. 76. Jacob
loclator Angeli Sudavit impar prcelium. Adde
Claudian. Epilh. Honor. 111. Id. III. com.
Honor. 145. quern merui te non sudanle triura-
pbum? Inscript. in Corp. Inscr. Lai. 6. 1207.
(Gruter. 336. 5.) ad ditortia rhbni fervasi ho-
STTLES DEPOPVLATOR AGROS PVM TIBI BEtLA FORIS
aktsrkaqvb svdo trofaba. iPerj. 5. 149. ut num-
mi, quos his quincunce modeslo Nulrieras, per-
gant avidos sudaro deunces. h. e. parere, laboran-
do et sudando quasi emittere. Sil. It. 4. 435.
multoque labore Cyclopum Sudatum tboraca ca-
pit. Claudian. II. cons. Slilich. 94. I.ingonieo
sudates vomera messes. Id. 2. Rapt. Pros. 10.
audala marito Fibula, h. e. a marito. Id. Epigr.
23. 12. zona casts maoibus sudala Serenas. Pru-
dent. 2. contra Symmack. 550. Sudala be4l» —
Sudaius labor, sudando eianclatus. Slat. 5.
Theb. 189. geliduque labor sudatus in ifamo.
Adde Sil, It. 3. 91. Sic Pacal. Paneg. Theodos.
8. Acta sub pellibus biemes, estate* inter bella
sudat-B.
SCDOR, Oris, m. 3. (sudo) bumor per cutem
animalis erumpens aut labore aul metu aut mor-
bo, i'Spai; (It. sudore ; Fr. sueur • Hisp, sudor;
Germ, iter Schweiss; Angl. sweat).
I.) Proprie. ^ 1. Slricto sensu. Enn. Ann.
399. timido manal ei omni corpora sudor. Sic
Zucrer. 6. 944. mauat nobis e toto corpora su-
dor. Cic. 3. Oraf. 2. 6. Turn latus ei dieenti
condoluisseiudoremqua multum consecutuin c«e
audiebamus, ei quo quum coborruisset, cum fibri
domum rediit. Id. 1. Divinat. 34. 74. Uerculis
simulacrum multo sudore manavit. Petron. Sat.
6. exlr. In cursn fatigatus et sudore jam nia-
dcus. Pirg. 12. /En. 338. Equi indore fumanlei
Borat. 1. Sat. 9. 10. cum sudor ad imos Ma-
naret taios. Phwdr. 4. 24. Juvenes sudore multo
diffluentes corpora. .Seneca Ep. 11. Quihusdara
etiam conslantissimis sudor erumpit. [tursus J'irg.
5. /En. 200. sudor (luit undique ri vis. Oiiirf. 9.
Met. 57. sudore iluenlia mullo Itrachia. Flor. 2.
4. Alpina corpora moi ut caluere pugna, stalim
in sudorem ount. Suelon. Ner, 24. Sudorem
fronlis bracbio detergere. Martial. 5. 79. Sudor
inhareret madida ne vests retentus. Petron.
earn. min. t. 4. p. 286. Wernsd. sudor quoque
proluil ora Et mentem timor alius habel. — Cum
adjectivis qualitatis. Seneca Troad. 487. Sudor
per artus frigidus totos cadil. et CEdip. 923. ge-
lidus Duil Sudor per artus. Sic Ovid. 5. Met.
632. Occupat obsessos sudor mihi frigidus artus.
et Virg. 3. JEn. 175. gelidus loto manabat Cor-
pora sudor, et 2. ibid. 174. salsusque per artus
Sudor iit. Quintil. 11. 3. ante med. Nudus sudor.
h. e. atbletarum, qui nudi sunt: oppooilur aulem
illi, qui io veste perfereDdus est. llioo ibid, la
sudata veste durandum. Cwt. Aurel. 2. Acut.
36. ISO. Sudor diapborelicus. tl ibid, erllicui.
et ibid. 190. ioaequalis malus. er ibid, modicus
bunui, iminodicui malus. et Hid. saluUril ca-
SUDORUS
fldus, tenuis et non male redolens. tt mox. per.
nicjpsaB frigidus et sucidus et Ioluras earnis si-
milii. et ibid. 32. 167. repeotinus et eoacervatus
per totum corpus, et mox. parvus, aquatus, eras-
sus el tractuosus alque viscosus. Id. 1. ibid. 9.
69. eitentui. ft 2. ibid. 10. 71. fervens. et mox,
igneus. et I, Tard, 4. 65, roscldus rigenti cor*
pore. — Cum aliis verbis. I/epos Eumen. 5. a
med. Sudorem etcutere. h. e, elicere. Fli". 21.
Hist. nat. 13. 41. (75). Sudore diffluere. Id. 7.
ibid, 18. 18. (78). Sudorem emillere. Id. 27. ibid.
9. 48. (72). evocare. Id. Si. ibid. 10.46. (115).
cicre. Cels. 2. 17. (et Plin. 24. Hist. nat. II.
60. [101]. et Cm'.. Aurel. 3. Tard. 2. 64.) mo-
fere. Id. ibid, (et Cels. 2. 12.) elicere. d 9. 38.
(60). facere. far tudare. et Scribon. Compos,
217. duccre. h. e. ciere, elicere. Plin. 35. Hist,
nat. 17. 57. (t96). sistere. Id. 23. ibid. 1. 25. (50).
coercere. el ibid. 9. 81. (161). cohibere. et ibid.
4. 39. (79). di«cutere. Id. 28. ibid. 19. 79. (260).
inhibere. Id. 20. ibid. 13. 51. (142). reprimere.
Id. 35. ffiW. 15. 52. (185). sedare. — In plur.
num. Lucre!. 3. 155."Sudoresque ita palloremque
essislere toto Corpore. Adde Plin. 24. Hist, nat-
6. 20. (30). et 27. ibid. 9.18. (72). Co?', ^uret.
2. Acut. 36. 188. Multi etiam iinperili rnedici pro-
sperm atque mediocres sudores constringentes
morbosa sgrotantibus reddiderunt corpora. Adde
eumd. 4. Tard. 3. 36. et alibi, f 2. Latiore
sensu est quivis humor suduris modo erumpens.
Ovid. 2. Met. 198. Scorpios nigri madidus so-
dore veneoi, Varro 5. L. L. 24. SIHll. Hinc su-
dor quivis deorsum in terra, imber. Alii aliter
lag. PUn, 16. Hist. nat. II. 21. (52). Primus
sudor picis aqua? modo fluil canali etc. Sequens
liquor crassior jam etc. Id. 23. i'6id 8. 79. (151).
Sudor virgfe coroi arboris, lamina ferrea candeote
exceplus. Id. 35. ibid. 15. 52. (186). Alumen est
sudor quldam ejus lapidis in spumam coagulatus.
Id. It. ibid. 12. 12. (30). de melle. Sive ille est
ceIi sudor, sire quxdem siderum saliva. — Sudor
man's apud Lucrel. 2. 464. est ipsa aqua ma-
rina. Alii legunl udor, h. e. bumur. — Saepe,
inquit Seneca 3. QutESt. nat. 15. sub fin., tol-
ligilur roris modo tenuis el dispersus liquor, qui
e» multis in unum locis conduit. Sudorem aqui-
Icges voc.inl: quia gulls quajdain vel pressure
loci eliduutur, vel aestu evocantur. — Io plur.
num. I'itruv. 8. 1. ante meii. In terra auiom
nigra sudures et stillre exiles inveniunlur, quae
ex hibernis tempestalibus coll.-cU:. in spissis et
solidis locis subsiduut. Ulp. Dig. 43. 19.1. ante
med. Si aqua sudoribus manando, in aliquem
primuin locum efSuere atque ibi apparere incipit,
ejus boc esse caput dicemus. a goccia a goccia.
II.) Meioriymico est labor, falica. Enn, apud
Cic. 1. Off. J8. 61. Salmaoida spolia sine sudore
et sanguine. Plaut. Merc. A. 1,8. eoderu accedil
serviius, sudor, titis. Cic. 1. Oral. 60. ad /in.
Sti'us ille multi sudoris est. Id. Font. 1. a med.
Multo ejus sudore ac labore sub populi U. dicio-
nam ceciderunt. Pirg. 9. ^En. 458. pbaleras
multo sudure receptas. Stat. 5. T7te6. 121. Pleoa
mihi domus atque logens, en cernite, sudor, h.
e. labor in pariendo. Quintil. 5. 7. 1. Maiimis
tamen pationis circa testimonia sudor est. Id,
6. 4. 6. Ambitiosum declamandi sudorem prse-
siiti>8e. Seneca Ep. 31. Non est viri limere su-
dorem. Tac. Get in. 14. Sudore acquirere quod
possis sanguine parare. fell'). 2.118. 3. Summo
cum sudore cotisequi. Caiitiuiin. Maximin. 2.
exlr. Seideciin lixas (in militari ludo) uoo su-
dore devicil. et ibid. 3. Seplem fortissimos mi-
lltes uno sudore vieit. h. e. uno labore el non
interquiescendo. Cajus 3. Inslitut. (edenle ile-
rura Goescrieriio) § 146. Si gladiatores ea lege
tibi tradiderim, ut In singulus, qui integti ei-
lerint, pro sudore denarii XX. raibi darentur.
n. e. pro pug us gladiatoria.
SCOOftlFER, f6ra, fSrum, adject, (sudor et
fero) qui sudorem fert seu elicit, tudorifero.
Ccel. Aurel. 2. ^cut. 21. ante med. Si cardia-
cum sudore defluentem calido lavacro vel sudo-
riferis vaporibus relit adjurare.
StDOltt'S, a, urn, adject, (sudor) sudors ma-
SUDUCULUM
dent, ittdalo. Apul. Florid, n. 16. SadorO atTe-
tim corpora, diutin* oVgui.
SOdOCCLDM (sudieul.iml, l, n. 2. (sudo) Su-
dicuiuro legendum et • sudis (V. bane too.) daei
poite esistlraat ForctUinui nosier; obstat tamen
prima syltabas qaantitas et recentioruin ab eo dis-
senaus. — Suduculum est Id, quod sudor«m eipri-
mit. Paul. Diac. ex Fesl. p. 336. 7. Mutt. Sudicu-
lum, Oagelli genua erat. quod vapulantes sudantes
fecit. Plant. Pen. 3.3. t3. Vir summe populi,
itabulum servitutlnm, Scottorum libtralor, sudl-
culum fiagrl, Compedlum tritor, pistrinorum ei-
ritai. h. e. qui snspios exereendo ipinra quasi Oa-
grum sudare faciat. Alii nulk^eommodo seflsu
leg. tubiculum, quaii qui Oagris subjieliur. Diro-
bique tamen tudticulum legend, eua monent re-
centiorei.
SODUM. F. voc. «eq. in On.
SODUS, a, urn, adject. Festui p. 294. 30.
Mutt. «Sudum Verrlus ait signifleare lubudum.
ted auctorum omnium fere eiempla volunt, ut
sudus liecum lignificet. Sudam eairo quasi seu-
dum, ideit line udo, ut seeurus sine cara dictum
est ». Aiiud tamen etymon eipooit ci. faniceh,
op. et't. p. 357., Ita ut vox eonferri possit cum
Gr. euSioe, aerenui. — Sudui est serenus et sic-
cus, ci.*Sptoj (It. sereno ed aeciutto; Et. tec,
pur, serein; Hisp. sequedad, sereno/ Germ.
heiter, umbetuoikt ,' Angl. fair and dry). Lueil.
apud Hon. p. 31. 14. itferc. nee renlorum flamioe
Oando *uda lecundent. Sic Farro ibid. p. 231. 7
nudum Cameo venti. Firg. 4. G. 77. de apib.
Ergo ubi ver nactaa >udum campoique pateotei,
Erumpunt portis. (Philargyr. ad bono loc, iron.
p. HI. 14. iSferc. et Serv. ad Firg. 8. JSn. 529.
cum Ferrio seoliunt, et eiponunt subbumidum
et semibumidum: >ed etandum est a Feito.) A-
pul. M. Met. Caslum autem, nublioss callgine
disjecta, nudo sudoque' lumiois proprii splendors
candebat. Id. At deo Socrat. Suds* nubes. ssc-
che: quod multi legunt etiara apud Sense. 2.
Qumtt. nal. 26. exlr. Alcim. 1. 33. et 233. Aer
sudus. — In illo etiam Arnob. 1. p. 212. Nisi
forte bosliaro.ro Deui aniraai devorat pasciturque
de cniasii, quat evorount ardentia viscera, adbuc
euda de sanguine et (.rioribus humeeta de sucis.
tudus, ut Ferrius, Philarg. et Nonius volunt,
est subiidus, subburoidus. (Cf. loc. Firg. supra
ail.) Sad alii leg. uda ; veri tamen similius legend.
est subuda. — Hinc
Sudum, i, n. 2. (subaud. ceelum) absolute, iub-
ttantif oram more, ecelum serenum, del sereno,
cuSrc-xi preeserllm post pluviorn. Plaut. MiLglar.
•3. 1. 1. Curate, ut splendor meo sit elipeo cle-
rlor, Quara folic radii esse, qnum sudum asi, so-
Seot. Id. Bud. 1. 2. 34. eisiccara aranainse, Qui
perlegamus villain, dura sudum est. Cic. s 6. Fam.
16. a med. Borologium miitem et libros, si erit
sudum. Firg. 8. jEn. 528. .Anna inter cubes,
ceeli in regiooe serena, Per sudum rutila.re vl-
dent. Adda Fal. Flaxc. 2. 115. Tertull. Pail.
2. Substillum et denno sudum.
•Sudum, adverbii modo, cum serenitate. Pru-
dent. 7. Cathemer. 79. metelli lui argentei Su-
dani polito praQltsos purgamlne.
STJfiO, sues, (su5vl, ouEium) a Here, n. 2. Poets
roodo trisjllaDon faeiunt, modo, per synmresln,
bisyllabon : ef. tenuis pro tenuis, d rem con-
sulai Zachmann ad Lucrtt. p 409. et se<?7.
et Mutter, De re tnelr. p. 262. Vide taroen ei
eo, quod dictum est in v. CONSTJESCO Init., quid
de bae verbl forma eoojiolendum sit. — Batione
babite etjml, recentiores alii ducuat a rad. Skr.
tvadh, asiaafaclo, alll ab eadem rad., uade et
anus, perlnde eo tueo sit proprtapi habeo sea
facio- — Sueo est ioleo, essere to to, eta, iSi-
£opai, et contiruitar cam infinite Zucret. 1. 54.
Appellare suemus et bsee eadem usurpers. Adda
4. 370. Id. I, 301. Dsurpare oculis ; nee voce cer-
oera inemni. — Pro prssterit. F. SDESCO.
SfJfRA, as, f. 1. (sot, soli el merit) earo por-
cine. Farro 5. £. L. 110. Mutt. Offula dicta
ab offs minima suera. lie leg. Turneb.; elil
minima e tutre.
fiLEElCULUH, 1, n, 2. dtminut. a sns, flujas
— 575 —
genetlfus ollm full «u«r£« (V. SOS): vldetar esse
frustum carnls poreioss. Voi temen a Lejleo
eipungenda; oeeurrit enlm tectum In Ifot. Tir.
p. 167. OfTa, offula, ofelle, suerlculum.
BTJBSCO, sOeteli, sOSvi, sMBtum, snescere, 3.
inchoat. a soeo. — In preterit, est etiam dlsjl-
labon, at sueirtt apud Propert. et Claudian. loc
ciu, et sape syncopen patitnr, ut sueiti, tutrit,
suetie ete. pro itievieli, sueuert't, tueuisse etc.
F. bas formes in subjectis eiempl. — Part. Suetus
in fin., quod et disjllabon est, ut epod Firg. ct
Zucan, los. cit. — Sueseo est eonsueseo. essuesco,
assuefarsi, s'StJcfias: et oeeurrit •fl.fleutro-
rum more. — o) Cum Dativo. Tac*. .inn. 4*.
Drusus In Illyrlum missus est, at suesceret mili-
tise. ^fuson. Epitt. 16. 61. natus tuui Sueseat pe-
ritis fabulis Simul joeari et diseere. — 6) Cum
Infinite. Lucret. 8. 053. quin ferrl quoque vim
pecetrare sueviL Id. 5. 53. dare dicta suavlt.
Id. ibid, fit 2. gemmis florere arbu^ta suesse. Pro-
pert. 4. 10. 17. TJrbls virtutisque parens sic vincere
suevit. Cic. In Aral. 2. Nat. D. 43. 111. Has
Graei stellas Hyadaa vocitere suerunt. Clauds'an.
2. t'n Rup.n. 488. areanaqae suevit Prodere. Id.
t. in Eutrop. 194. oeglecteque eaeverel ercse
Claustre remoliri. Sil. It. 15. 786. Romanes val-
nere suerint Quanta afferre manos. Quidam tri-
buunt et Cic. 0. Fam. 8., sad ibl pro cum sue-
sceient alii rectlus leg. consuettenl. — c) Sine
Iofinllo, qui facile eubaudllur. Cic. 15. Fam. 8.
extr. A te id, quod suestl, peto. ^ 2. Active
eum accusative Toe. 2. Ann. 52. Ut Tecfari-
nas leetos viros et Roman jm In modum annates
eastris attlneret, disclplii l et imperils suesceret.
h. e. assoefaceret militei. Alll tamen referuoi
•d Ipsum Teefarlnatem. — Hinc Pert, prseter.
ductus, a, um, adject!, orum more usurpetum,
est assuetus, assuefalto, awetxo, solUo, tit&tie.,
e'&iirrde. Oeeurrit — a) Cum Dat. Tac. 6. Met.
t. Lacus suetas eqois volucres non patitur. Id.
2. Ann. 52. Suetl latroeiniis. Id. 14. ibid. 27.
Neque coojugiis snscipiendis neqoe alendis U-
berii lueti. Lucan. 1. 325.. Bella nefande parat,
suetus civilibus armis. — 6) Cum Aee. et pnep.
apud. Tac. 1. Ann. 64. Sueta apud peludes pros-
Its. — c) Cum Infiuiio. Sail, fragm. apud Au-
gust t'n. 2. Civ. D. 18. Discordia et evarltia ai
que embitio, seeundls rebus orirl sueta mala.
Lucrtt. 2. 902. porro ei aliis eenllre suetls. Liv.
5. 43. .extr, Abstinere suetus ente talibni eon-
eitlis. Firg. 3. Mn. 541. equl earru sueeedero
sueti. Moral, t. Sat. 8.-17. furesque ferseque
suelte Hune vesare ioeam. — d) Absolute. Tac.
2. Bitt. 80. Suetum eonturbernliim. Aput. 0.
Met. Saelum ducit vestigium. Id. 9. ibid. Sueta
dibarla.
Suetum, i, n. 2. absolute, substantirorum mo
re, coosuetudo, moi. Apul. 4. Met. Se ad sectc
sueta eonferunt.
SOETOdO, Snls, f. 3. (sueo) idem ac consue-
tude Paulin. Pell. Euchar. 179. Cogeret inve-
ctum blanda suetudine ritum Oeserere. el ibid.
271 . Allieerenl et contra anlmum suetudo qule-
tis, Olio note domue. Adde Auson. EdyU. 4. 16.
SOETUS, a, am, particip. F. SDESCO.
SCFES vel, minus rede, suffes, etis, m. 8. Su-
fetii, abl. plur., pro sufelibus leg. Mullcrus ad
Feil. loc. Infra adlat. V. in Suppl. Annot. ad
h. I. — Origo voels eat petenda ab Bebr. leu
Punic. CSV shophet, defensor, liberator et et-
iam Judex, a T. t3SU shaphat, defendit, tu talus
est, servavit, nnde et judieavlt. V. Gr&tt, Ge-
ichicht. d. Jud. t 1. p. 408. — Sufes fait
supremus apud Cartbaginlenses meglstratus, non
tamen propria eo sensu Intelllgendus, quo tho-
phet sea Judex apud Uebrsoa, ot vail Forcelli-
nui; ble enlm, faello exorto, eret das eirreltut,
et post dlroluos milites, at elt Btrtram (De rep.
Uebr, p, 110.) privatus vivebat et oonnumquam
etiam de polilieis rebas eonsulebetur; bine fa*
etnm est, ut et Judex appelUretor, quamvis libe-
randi nolio ei propria tribuenda alt. (T. Jud. i,
16. et 18. el 13. 5., I. Sam. 34. 16., ft. 73. 4. ,
88. 3. ete. Cf. eliajn Figcwoua, La BCU. ete.
t. 3. p. 244. et M. Ewald, Getck. d. Folk.
SUFFERENTIA
Itr. 3. ed. II. p. 509.) HV. 28. 3jT. Mego a4
colloquium sufetes eorura (Gaditonoruni, flnl
C&nbaginensium eolonia erant), qui suramot Pee-
nls est magistralus, eum quasstore slicult. Id.
80. 7. Senalum itaque sufetes. quod Taint *on-
sulare imperlum epud eos (Canhngs'niensw) er»t s
vocaverunt. Adde eumd. 38. 37. etc. Fesl. p.ZQO.
29. Mitt. Sufes dictus Pceooram magislratue, nl
Oscorum meddix totiens. Calidlus in orationc in
Q. Cacilium: Nonne vobis, iudieet, sclntillamet
fumus prosequi et fumum Qamma vldetur? Se-
nates eensnit, referentibas eofetls. (pro sufelibus:
forlasse ad evltandani repelitlonem tou thus. V.
lull.) Seneca Tranquill. 3. a med. Non vis enlm
nisi consul aat prytsnes eut ceryx eut eufee ad-
ralnislrare rampublieam. Tab. atn. apud Gruler.
470. 2. AGISTS CKLXRK H1LCHONU OVLASIAE FK.IO
avsETi. Adde aliam Jfis'd. 1. — De sufetibos apud
Caribaginienses F. etiara ^ochart, Geagr. sacr.
p. 472. et Marquardt, Rom. Staalsvertv. 1. 313.
"SCFFARC.NATOS, a, um, particip. F. voe. seq.
SCIFFARClNO vel aubfarcino. as, Stum, are,
a. 1. (sub et fareioo) Part. .Su/farcincfus. —
SutTercino est ooero, impleo, quasi sarcint* et
involucria onero, ouvoKeuci£a> (It. carfcore, em-
pire, affardellare; ft. charger, surcharge!- ;
Bisp. earjar, enfardelar, tobrecargar ; Germ,
vole stop fen, voll packen; Angl. to stuff, load,
fill).
I.) Propria. Plaut. Cure. 2. 3. 10. Qui In-
ceduntsutTarcinati eum libris, eum sportulis. Ter.
Andr. «. 4. 30. Verum. vidl Cantharam suffar-
clnatam. ^pul. 9. Met. Veteratrieem feminaisi
multi* exorat preeibus mullisque sufiarcinat niu-
neribus. Id. ibid. MuniGceotia pubiiea saginatl.
vaticioationisqua erebrls marcedibus sulTarcliiall
piissimi till saeerdotes. carichi di regali.
II.) Translate. Id. 10. ibid. At ego, quamquera
jam bellule sutTarclnatua, esurienter eihlbitas escnf
eppetebam. h. e. affatlm elbis saginatus et ob-
esus facto*. Cassiad. Inst, divin. litter. SB. Noa
aspicimus, quanto euro et argenlo et veste *i»C*
faroinatai eiierit de /Ggypto Cyprisnui et doctor
•uavissimu* et martyr beatissimus.
SDFFARBANfiOS, subfarraneus et
SDFFARRANlUS, a, um, adject, (sab et far)
qui far in castra cbnvehit. Plin 7. Bitt. not. W.
44. (135). Cicero auetor est, V. Ventidlun. mu»
llonem eastrensem sulTarraoeum fulsse. seil. bil
•ermo est de P. Vent<dio Dasso, cujos ita me-
mlnit Cic. 10. Fam. 18. Ventidii mulioni* ca-
stra despicio. Hie porro, at ait Gelt. 15. 4^,
vlctum sibi s?gre qusssivit et sordide invenit com-
parand) n miilis et veblculis: qui temen ann. O.
C. UCCXI. consul fuit : de quo est lepidum etn'jr*
8; inter C'atai. Firgil. Ite -FurJaneMu* In Ap*
pend. ; sed aiiter leg. recentiores. V. Sillig. nab
crit. ad ftin. toe.
SDFFECTIO vel subfectio, finis, f. 8. (sofflcioj
*| I. Bit lubstitotio, supplementum, sostUuzione,
Tertull. Anim. 28; Animarum alterna morluo'
ram atque viventium auffectlo. Centortn. Dt
die nat. 4. 2. Suffectio p rolls. At Gruber lea;.
-uceeitto. *| 2. Est etiam adjeetlo, adpositio.
Arnob. 5. p. 166. Putorem temperare suffeetloae
oogoenlorum. Id, 7. p. 212. Numquld forte di!
aluntar his secrls et ed eorum eompaginero re-
tinendam nonnollia* opus est suLTeetione mate*
rieaT — In plur. num. Id. 7. p. 251. Obslu
•quaml* terga, maeularuro tuffeciionibu* varies.
Alll Interpreuntur ita, ut lit tincture.
8UFFBCT0RA vel subfectura, as. f. 1. (suffi-
clo) sapplemantum. Tertull. 1. adtiers. Marcion.
28. a med. SuOeetora est quodamsnodo splritu*
anlmas.
. 8UFFBCTUS a, am, particip. V. SUFFICIO.
STJFFECTUS, as, m. 4. (sufQcio) sutToCtlO.
In sexto eesa £nnod. Diet. 7. Muiiipllcat* eut*
feetu lieentiss parenlum lltulo*.
SUFFERClO et
SUrTEfiClTOS el SDFFERCTDS F. SUFFEtt-
TGS.
SUFFERENTEB, adverb, (suflero) patienter.
Anted. Hclv. p. 213. i.'. Bag.
SCFFfiEE.NTlA t>*i sufcfsuaiis, ■, I. 1. (iut>
SUFFERMENTATUS
«f hta) lolerenlia. sofferenza, teilemmtt. r<it -
gnt. intcrpr. Ital. Jac. 1 . 3. el 4. Probst'O ve-
sli-a operatur sufierentiam; sulTerentia aatsqi o-
pu» eonsummstum babtt. et Foster ibid. 5. II.
Sfcfferentiam Job audistis. Adda Tertull. Oral.
4. a med. et 4. advers. Marcion. 15.
STJFFRRMENTATUS, a, um, particip. ab ln-
usU. suffermenlo, aliquanlulum fermenta'.us. Ter-
1u.lt. advert, Palentin. 17.
St'FFP.RO vel lubfero, suffers, auslQii, s;ibla-
li'il, luITerre, a. anoin. (sub et fero) Etiam suf-
ftro, is, it, usurpatum vulgo fuisso arguilur ei
illo Pulgat. interpr. Ilal. 1. Cor. 13. 7. Ca-
rilas omnia siifferit pro sufferl, quod habet No-
tier, Cf. fen's pro fert apud Finnic. De err.
25. — Prateritum sustuli ad formam sustollo,
quod ab inusit. lulo ftXa'»\ und* et lotto ft de-
lude torero, refertur. P. FERO init. — Part. Suf-
fer er.dus II. 1. — Suffero est subter faro, subjicio
(V. solloporre; Fr. porter ions, soumellre, pla-
cer sous; Hijp. poner debaxo, someter ; Germ.
v.nter eltv. tragen, - hringen, unterhallen;
Angl. to bear, support).
I.) Proprie. if '■ Geaeratlro. Plant, apud
San. p. 397. 1. if ere. lotro ad uiorem: suf-
fcramque meum tergum ob injurlam, Id. Pcen.
4. 2. 33. til enim ubi mibi vapulaodum est, tute
enrium sufferas. f 2. Specistim est suppedilare,
fuffcere, somministrare. Varro 2. R. R. 4. o
med. Nutricare octooos porcos parvuloi primo
possunt: incremento facto, a peritii dimidia
pars removeri aolet, quod mater neque potest
fufTerre lac, neque congenerati alescendo robo-
rari. — Hinc translate, apud JCtos, sufferre ce-
slimationem, b. e. oflerre vel prastare vel ei-
snlvere. Ulp. Dig. 21. 2. 21, Si venditor sictus
iilis .•estimationam lustuleril. Cajus ibid. .■ .. i.
69. exlr. Ul ob hoc delictum quasi litis zstlmattO
a legalario sulTeratur heredi. Cf. taroen Dirhsm,
op. cit. ad h. v. f 3. Item aubsisto, par sum,
con cedo, hinc suslineo, resistere, star i<\!do,
-non cedere, porlare, soslenere. Sueton. C&l. 50.
171 stare, coll'gere semet ac sufferre vii posset.
Arnob. 2. p. 83. An aiia eum (tnundum) jusli-
jieat, an Ipse se polius vi propria sufferat.
11.) Fieurate. ^ 1. Est parfero, sustineo.
Plaut. Merc. I. 2. 4. Vii suffero herele anbe
litum. append possn respirare: vis recipic spi-
liium: et ut id. ibid, ait 15. animam ncqtieo
vertere. Ter. Heaut. 3. 1. 43. Salrapes ai siet
junalor, ouniqunm sulTerre ejus snmptiis quest,
nudum tu possis. (Brut, ad Cic. 11. Fain. 10.
sub fin. Non si Varronis thesauros baberem, sob-
si'tfre sumpiui possem.) firg. 2. /En. 491, In-
ilal i\ patria Pjrrhus: nac claustra nee ipsi
Oustodes suflerre valent. — Sufferre laborein,
i-oinera etc., suitinere, tolernre, ferre, soffrire,
lotleraie, sopportare. Plaut. 4 sin. 3. 2. 11.
Qui ma "rir fortior est ad aulTerendas plagas?
Jd. Merc. 5. 2. 20. Imbrem perpeliar, laborein
Bufferara, solem, silica. Varro -i. It, R. 8. a med.
Ir, m.nlii speclanda astas, ut Tecturls suITtrre la-
tiorei possiot. Lucrtt. h. 1301. boves Lucaa An-
guimanos belli docuerunt Tulnera Pceiii Sufferre.
jfroptrt. 3. 20. 21. Quod Juperest, sufferla pe-
des. prop»rate laborem. h. e. iter, quod terra fa-
ciendum restat, tolerate. Co'.um. 3. R. R. 2.
ante med. Vites ralenler tufferunt ventos et im-
bres. — In Illo fulgal. interpr. 1. Cor. 13.7.
C»riU5 omnia suffert, omnia credit, Oiiiuia spe-
nt, omnia suslinet.su/fert est teeit, b. e. *!"?a tio
premit. (Cf. £iiriiJi'r!. Hel. 273.) : tmUnil est
perferl, tolerat. — Absolute. Plant. Cure. a.
3. v. 6. Si roagi? me instab'int, ad praitor«m »uf-
firam. h.e. paliar me rapi ad prxlorcu. Sf 2.
Similiter adb-betur pro perpf.li, baurire, pj-UVc,
pj'Ot-are, Cr.opiouv. Ter. Andr. 5. 3. 17. An
ul pro hujus pe'ccalis ego suppliciura sufJsTam?
(,'ic. 2. Cat. 13. 28. Ut ne improbus quiderc pa-
nam sui sreleris sutferat. Id. Ccecin. 33. it' /in.
tjusm raul'tain »1 sutterre toiuissent, tuO! rrroere
io civiiaie poluisseol. Adds Sblpic. ad Cic. Ivc.
lufra cit. — Sufferre pt£nas, peodera, uare pes-
i'iss, p-ijare il fio, la pena, .-fecius »p;id Nan.
■p. ZSO. 33. Jlffrc. Ego Eie dud ptccssis :'sn»
— 576 —
oslen'lsra >.i\ fa'nai lufferam. Plaut. .imph. 3.
4. 19. Beirn'o i'H aetntura sufleret suus keivo
pcenas StMbt, Id. Cist. I. 3. 64. Ut Tohia fietl
Poini pcnai aufffrant. Cic. 3. Nat, I>. 33. 82.
At Pbslari), at A|-ollodoios poina; sostullt.
Homon/m. Oitjorant fero. toltro, ptrfera,
patlor, perpelior, tustineo, suffero; nam fero
est simp'.iciter alMjuId porlo »el permillo: tohro,
fortiter seu virilitar feroj et per fero, omaino pel
constanter fero: pa'ior, cum dolors vel patifnlar
fero; et psrpelior, ornnioo vel conslaatei patiot ;
tustineo, pondus quasi sursum teneo, ila ul id
cadero Don sinarn: suffero, sub poaJere ita
eor.sisto, at ana cum eo me cadere noo patiar.
Attamen ttlam promiscue usurpaalur. Cic. 2.
Tine. 24. 58. Nihil est, quod, ut eo poliamur,
non parati slnral et ferra et pai'petK el
ibid. 7. 18. Dolor triiti? res est - a<1 palien-
dum loleraa du in que difficilis. Adle 3. Pkil.
11. 29.. Id. 2. ruse. 7. 17. PstietiTr. per-
far at, noa saccumbet. Jlorat. 1. Ep. 15. 17.
Rure meo non possum quidvis perferra pa-
tique. Sio Ter. Andr. I. 1. 35. fjcile omnes
perferra ae pati Cum quibui eral cuioque
sua. Seneca Tlvj-est. 307. Leva est rniserias f sr re;
perferra est «raT». Sulpic. od Cic. 4. Fain. 5.
ante med. Nisi hoc pejus sit, bree sufferre et
perpeti. Cf. Se.nec. Ep. 6?. a med. For'.ito-
dinis • pa lien t ia et p erpessio et tole ran-
tia. — Item inter palior et experior hoc in-
teressa staluit Isid. Differ. Append. 4. 205.,
quod «patimur voluntale, .eiperimur necessita-
te ». Cf. Dodrrlein Lai. Svn. v. 4. p. 259. *f ssq.
SUfFKRTlM. V. vcc. saq.
SOTt'BHTDS vel subfertus, a, um, particip. ab
inusit. suffercio, sicut refertus a refercin est :
planus, densus, spissus, pieno, zeppo, ruxvo;. Sue-
ton. Ner.20. Siediaque in orclnrstia f.-equsnli po-
pulo epulatua, si paullum tubbibisset, aliquid se
suff.rti t'.nrjilurum, Gr»co sermoae promisit. h.
e. cantalurum- se aliquid, quod Gricci dicunl
Kuxvc'v, idest magnum quiddam et suci plenum,
quod auditorij aures impleat: vel vo^.e plena et
sociora. Alii leg. suffer lint. Aliud eiemplutn ei
Seneca Quas!. nat. V. in SDKF1C10. Lueil. apud
Cell. 4. 17. Jlliill. Subicit buic hurriik-m et suf-
fercitus postcriorera (ubi et suffeidtiS scr^bitur).
JUadvig in Adv. crit. ad GfU. p. 591. pr«tert
suffered, quod apliisime sypcrponatur sufcjiciendi
TiTbo, ut sit rfuaji subter infercire.
SUFFKRTKFACIO vel sulifervefscio, f8c ! .s : fa-
ctum, facets, a. 3. (sub el lervefsicio) Part. Snf
fervefucl'us. — Suffervefacio est aliquanlum fer j
vidum facio, tcaldare alquanto, uitoSefftcsyw.
Piin. 18. ffist. nat. 11. 26. (103). VulgD nee
sufTervefaciunt. Adde Plin. Paler. 2. 17. —
Uhic patairum suffervefio, u'it&&epnaivofia(. Plin.
27. Hist. nat. H. 51. (75). Aflirmant, lapilios,
qui suiTervefjant, rumpi. Id. 14. ibid, 17. 21.
(114). JVIelli* decern iibris, aceti herninis quinque
sufT-rv-f facli* deciea. Id. 22. ibid. 25. 67. (137).
Ssmuucia air.jli cum ovc sudervefacta.
SUFl-KaVRFACTUS, a, um, patticip. el
SL'FIERFfiFlO, C«. fieri. F. SUFFeRVE-
fai:io.
SUFFERVfiO vel »ubr=iveo, ferves, fe:bui, fer-
vere, c. -i. (sub et ferveo) aliquaolum ferfeo,
£>C|it:> s a/:^:inn'o, \jno*4&. Apul. Herb. 115. Ru-
tak cau!iculos conteii'.o, adJitis aqua cjalbis tri-
b.'i et sceli beuiinis, et tuilerveat.
St'l-FKS. P. SUFES.
SLFiKSSlO, uais, f. 3. {sub et fateor) dimidia
co'iftssio, confessions faita a meld, figure rhe-
luriaa eadem qu« Grsee napo.uoXoyi'a. And.
Cairn, de fig'. 121. p. 68. Halm. Est (uffessio,
quum seosi pro parte fatemur.
SCFilBULUM ve! subiibulum, i, n. 2. (sub el
fiCuia) Fest. apud Paul. Diac.-p. 349. 8. Hull.
Suflibulum est resiimeaium album, prateitum,
qusdraaguluni,obitagum, quod in capitt Vestales,
quum i icriEcaai, semper Libera talent '. idque fi-
bula ccmpieheriditur. Adda Parron. 6. L. £.21,
3tv.ll. Y. OP1CO.NSIVA. et Isid. 19. Oria. 33. 4.
St'FrlLtE.NS, entis, pa'ticip. P. SUFFIC10.
f LFlii.lt.M'ES Vil suLlicieoler, adverb, (suf-
SUl'FICIO
/ic'.i) C ,ip. Sitff.1 iint'm. ~ Sufflciente.' est cum
i.>fr.-ie-^M, qii*:.'->im ~ :\U ut, (angrue, bastan-
!»i,-etit<t, iuff,:u,:tti:, 'nte, cor.ViH'.ic.i'.tmente.,
a>. .£<■'(■ '■''>'., d'/a'M',. Trajan, ad Plin. 10.
Ep 29- "•r'ii!'ji"04 vis [Il qperioin, qoa Roih-b
Bunt, S'lMoIenter babi-o. Ulp. Dig. 7. 1. 15. Suf-
Sci jriter sutefn a'era et 7eitira debet, neunditm
ux&t'WB et dig/lit ilern rnsosiplgrum. lurel. Pict.
Epil. 20. a med. Lat'ili iilt?ris «uffi«Tent«t in-
strucius. PaV.ixd. 1. '*?. R. 35. « med. iVucem
peiforari Juben!: ibl patau ct cerain cum sul-
pb.,ia tofBetftntsT Jricludl, Adda Coil. Aurel. 3.
Ac-it. 21. 204. Jugmlin. Dt merit, peccat. 1.
23. De hac qu^isiione rnu'lo uborlus et roullo
lufficlnvtltis io duobus libvi) dis-arui.
.SUFFrntKNI'TA vef subHcientia, fe, f. 1. (suf-
ficiol id, quod S'l'i'icit, 'uff-rl'.nza. Tert-tll. 1. ad
Ur.-ir. I. sub /irt. Suflicienlia, qua modestia et
pu.iiciti.i; epta esi. Var.er quanto bastn per vi-
v.re. ei Sidon. 6. Ep. 12. ad fin. Quibus ob-
ligtl par panls tul aba danliam ad sui •uffiCieQ-
tia.i pt.»anire. ..id a;ert il bisogno da vivere.
et r.j.Vaf. interpr. 2. Cat. 3. 5. Sufficient!*.
ac.'.'ra ei Oeo esi, attitudine.
SUfrfiJlO vel subficlo, ftutoj feci, factum, fl-
eer.-, a. 3. (sub el facio) Suffaciq vel subfacio
vul.jo usuipaium i'li'sse colli^itur ei Cledon^ Art.
p. i. 1935. Putsch. — Part. Sufficiens sub A
3, b et B \. i." a el In fin.; Suffedus fere in
orniiib. paragr.J .'•tifficienSus sub A I, a el 2.
b; Sufficiu, us tub B t. i." a,b,e. — Suffleio
tstbTbttuT A) Xrsusitive; e! cliam B) Neutrorum
more.
A) Tisoaitive. ^f 1. Est proprie subter facio.
— a) Uinc dici'ur ds sdibus et est subftruo,
eosiruire solto. Curl. 5. 1. 29. Euphrates altum
lim iin I'ebit, quo penitua ad fundamenta Jaciea-
da egtila, vii juf;iciendo operl (pontis) firmum
rep.riuiH solum. Ita Mv.l~.ell. et Zumpt.; at.
Ile'icUe leg. su/JuWendo. — b) De coloribas,
su'.'.:r ii.RciO son prirrnirn colorem Induco. Cic.
apud Ifon. p. 3S6. 10. et p. 521. 19. Mere. Ut
qui C0i:ibibi purpurac'i volunt, lufflciunt prius
lanam medlcaHitntis quibusdam. Pirg. 2. £n.
210. <l« anwih. ^rdeniesque oculos mffecti «an-
gui:ie et igni. tinli, macchiati. et Pal. Flacc.
2. 105. El maculis sufTcCta genai. et 1. 821 . saf-
fee'.a Juuiina lelo. occhi emorti. et .5eneca I.
Qu.nst. not, 5. a meif. Nubei sola luffedla. co-
lorita, acccsa. Alii leg.su/ferlo, h.e. solis luce
opplcta. ^ 2. Est eliem rcficio, renovo vel sub-
jungo, odjungo, rifare, rinnovare o aggiungere .
— ' a) Propria. Pirg. 3. G. 65. Atque aliam ei
alia ger.traudu suffice prolein. Plin. 7. #ist. nat.
16. 15. (<SS). Septimo mease gigni denies: seplirao
eoslem dsoidore aoao allosque suffieu Sentca 5.
Qu/est,, nat. 16. Quattuor csli partes in terras
dividual el singulis vuntis binos suffectos dant.
sogjiun'i, aggiunti. — o) Translate est in lo-
cum allorius pono, subslituo, subrogo, sosfiius'-
re, mrttgart, ufiotufM. Cic. ^fiir. 38. 82. Nam
ae iuffi.:iatur euasul, noo liment. Id. ibid. 39.
85. Consul in sufliciendo college oecnpalui. Nepos
Ilannib. 3. Hajdr-jbale imperatore sufleclo. Pirg.
4. G. 20f. de apib. ipsa regent parvosque Qui-
rilci Suliiciuul. Phcedr. 3. 10. Sperans heredera
suffci si proiimum. Palin. apod Cic. 5. Fam.
10. 2. Si Appii o» babsrem, in cujus locum euf-
feelui lain. Ziv. 2. 8. Suffedus in Lucretii Io-
cui;i M. (ioialius Pulviilus, scfl. in consuiatu. De
CenlQio Rcbilo io paucas boras consul* suffecto
io lucuni Q. Fabii Maiirui, verba faeiunt Cic. '/.
Fam. 33., Saelon. Cas. 76., Plin. 7. Hist. nat.
53. 54. (iSI)., Tac. 3. Hist. 37. eilr. et Slactob.
2. Solum. 3, Liu, 5. 31. a med. Nee umquom
in demortui locum ceo?or <ui*6citur. Id. 6. 27.
Sufrccie collegam eeniori. 7*ae. 4. Ann. 16. Fi-
lial pair! suBeclu:. — Suffedus consul quid sit,
P. ia CuN^UL. Consales mode suffecll, mode or-
dir.Tii D.iminanlur in monuraentis. V. Boi gheti
Dipt, di Difio p. 61. ate: cessant lolem um-
pora Co-,Hantini. 1. t^md. io Bulle'.t. di Car.
ritp. arch. a. 13*5. p- 150. Cf. de bis eliim
Pe-Rcni, Inter. Christ. T. 1. prcef. p. XIT.
el s:q. *J 3. El Subinde prabeo, soppedito, tub-
SUFFTGO
miqislro, tomminitlrare, porgere. — a) Pro-
pria. Luc el. 3. 704. de cibo, Disperit atque aliaro
naluram sufficit ex le. Id. 6. *80. Suffunduntque
fui cffilum caligine et alias aufficiunt nubes. Firg.
2. G. 424. Ipsa tatia tellus, quum dente reclodi-
tur unco, Sufficil bumorem. Rursus Lucret. 2.
IDS. bffic aera rarum Sufficiunt nobis. Firg. 2.
G. 435. salices peeori frondera aut pastoribut
umbrat Sulficiunt. Sit. It. 1. 36. dux agralna
■ufficit unus Turbantl terras. Liv. 3. 61. ad fin.
Milites exeursionibus suffictre. h. e. subiode mit-
tere ad excursiones faciendas. — b) Translate.
Firg. 2. JSn. 618. (el 9. ibid. 802.) Ipse pater
Danait animos viresque seeundas Sufficil. Justin.
44. 1. 4. Ct (Hispania) Italia cuoctaruro rerum
■buodantiam sufficiat. Absolute. Ovid. lb. 243.
Temput Id immeosura lacrimal tibi vovimus istas,
Qua temper causa lufficieote cedent. ^ 4. Pro
•fficere. Cat. Aurel. 1. Acut. 15. Siaut eniro
eoagula densant 8tque extenuant lactia naturam,
quum caseua et lacta crassescat at materia exiode
tenuior at roagis liquida flat, quam Graci o'p'p'dv
appellant, atqaa baso contrarla eadem virtute tuf-
fecta aeparaotar. tenant. Episl. pro?/", carm. 6.
5. Yeluti (gaavi taporit bebetante marcore suf-
fectut. »| 5. Pro eicitare. Ccel. Aurel. 2. Acut.
27. 146. Est panio geaeraliter acuta atque slri-
etara tuffecta. h. e. eicltala, genita. 4J 6. Sin-
gula™ est lllud Terlull. i. advert. Marcion. I.
init. Uaoc quoqu8 (compositionem) etemplariit
tutTeciam etc. ft. e. -suf Scienter extcriptam. Cf. B.
BJ Neutrorum more, est satis posse aut este,
parem esse alicui rei, tatia valere, baslare, po-
tt' e , essere sufficiente, alio, cfpxe'ce. ^ 1.
Perionaliter. — 1-°) Generatim. — a) Abso-
lute. Cic. 2. Phil. 7. 16. circa mtd. Nee seriba
tufficera, nee tabulae nomine, illorum capere po-
tuerunt. Ovid. 5. TVs'st. 2. 3. valeo: corpuique,
quod ante laborum Impatient nobis invalidum-
que fult, Sufficit, atque ipso vexatnm induruit
usu. h. e. aatia est, aatit valet fetendis laboribul.
Fieg. 9. JSn. 5t5. Nee jam sufficiunt. Id. 12.
ibid. 739. Idq'ufi (fenum) din, dum terga da-
bant palaotia, Teucri, SuOTecit. postquam arma
dai ad Vulcania ventum, Mortalia mucro, glaciea
ceu fotilis, ictu Dissiluit. sleltt saldo. et Liv.
21.8. Et non suffleiebanl (jam enim feriebantur
•rietibua) muri. non reggevano. et 36. 45. Ro-
man!, quoad eafficere remiges potueruot, talis
pertinaciter aecuti tunt. Id. 38. 8. JEloloa eiroal
occurt'anles sufGc'ere. Quintil. 2. 5. 3. Non viden-
lur tempera sulTectura. Id. 5. 12. 8. Esse potenlia,
qua non putamus sufilcere. Id. 9. 2. 56. Haec
aienipli gratia sufficient. Stseton. Aug. 43. Pro
magislraiibus, qui non sufficerent. Curt. 9. 18- 33.
Scalis non aaflicientibus detoluti. — b) Cum
Infiollo. Firg. 5. /£n. 21. Nee nos obniti con-
tra, nee tenders lantum Suflicimus. Adde Au-
gustin. Ep. 247. — c) Com Dat. turn perionaj
"turn rei. Cms. 7. B. G. 20. ad /In. Nee jam vi-
rea tuffieere cuiquam, nee fcrre opens laborem
posse. Cic. 7. Vtrr. 48. 127. Paucorum cupi-
dilati - sufficere aliquo modo poterant. Virg. 9.
JEn. 810. nac sufficil umbo Iclibua. Ovid. 4.
JUel. 587. Sufficere verba Tolenti. Id. 2. Pont.
1.63. Ilunc quoque carminibiu referam fortasse
triumpbem, SufQciel nostria ai modo Vila malia.
h. e. ai superorit at 6ubsistet. Liv. 29. 31. a med.
Mens, quia peeori bonus alendo erat, bominum
quoque lacte ac carne veicentium abunde sufu-
6iebat alimentit. Adde 6. 2. Tac. Agric. 45.
Prscipua aub Domitiano miseriarum pars erat,
quum denolandis lot hominum palloribas saffl-
ceiet txTus ill* Tullus et rubor, h. e. pars esset
7«1 suslineret. Adde eumd. Germ. 13. Cf. Curt.
8. 8. 16. Plin. 17. Hist. nat. 22. 35. (173). Yi-
t!i Tires capit euffeclurai oneri. Plin. alter 1.
Ep. 24. Scbolaslicii dominis sufficil abunde tan-
tarn eoli, ut relerare eapot poisint. Adde 4. Ep.
12. @m'nt;f. 1. 9. 3. Sufficere opus cuicomque
ditceodo. Id. 2. 4. 33. Sommls operibas luffe-
Claras vir«. Adde 6. 10. 90. et 10. 1. 119. Curt.
3. 3(. 11. Sufficere prcdantlnm manus prad.a.
Id. 4. 4. 25. manus detiderio meo. Seneca A-
gam, 663. Nostria ipia auXQeiam nialis, — Suf-
Tom. IV
— 577 —
(icit diei malilia sua, aatia est diei molestla,
cura, aollieitudo sua, a ciascun giorno basla
il guaio lUO. fvuuri. Pulgal. inUrpr. Matth.
6. 34. — d) Cum Aec. et prsp. ad, in, advtr-
sus. Liv. 4. 30. SufBclt terra vis ad peren-
net amnea. Id. 10. 47. anoua »ii ad solatium
uniui anni. Id. 21. 8. ad omnia tiienda atque
obeunda. Curt. 9. 20. 10. ad vellendum telum
deilra. Adda ^uints't. 12. 1. 32. Pelran. Sat.
88. Sufficere ad inreutlonem. Oetd. 7. Met. 613.
Nee loena in tumulo nee tnfficit arbor in ignea.
Id. 2. Amor. 7. 1. Ergo ego aufficiara reus in
nova crimina aempert h. «. aatia ero ad praa-
bendam materlam eriminum. Liv. 10. 25. Non
auffectaram esercitum unam adversue quattoor
poputos. — 2.°) Speciatim pro auppetere, oc-
currere. Ovid. 4. Met. 585. eed lingoa repente
In paries est fissa duaa: nee verba volenti Suf-
Gciunt. 4f 2. Impersonaliter, aignificat aatia eat.
basta. — o) Cum Inflnito. Qainlil. 4. 2. 41.
Sofficit dicere. Id. 10. 2. 15. imaginera virlutit
effingere. Sueton. Iter. 31. bffiC relolisse. Se-
neca Here. CEt. 621. Cupit hie gazis implere
famem: Neo tamen omnis plaga geinraiferi Suf-
Bcit Iitri. Martial. 9. 1. mibi parva locuto Suf-
ficil in vestraa tape venire manus. — 6) Cum
Conjunctivo et partlc. ut, ne, at'. Plin. 9. Ep.
21. Iti.erirn sufficit, at exorari te ainas. et Ep.
33. txtr. Sufficit, ne ea, qua? aunt vera, minuan-
tur. Id. 5. Ep. 1. Igilur aufficere tibi debet, si ei-
heredatus a matre quartern partem ab beredib.i6
ejus accipiat. Id. Pantg. 58. Sufficere ita credis,
ai probi et frugi eiistiraeotur. — c) Absolute. V -J.-
gal. in'.erpr. Marc. 14. 41. Dormite jam -. Suf-
ficit, affixes, h. e. satis jam dormiyisiis. Cf.
Mayer ad h. I. Similiter y^nacr. 28. 33. et
Cr'Ul. in Agg. 2. 9. Alii aliler — Hinc Part.
Sufficient, entis, adjective quoque usorpalur,
unde Sup. Sufficientissimus. — Sufficiena est
idoneus, satis aptua, satis subrhioittrans, basian-
te, sufficiente, auvapxijt;. ^ 1. Generatim. —
a) Absolute. i°auf. Dig. 29. 7. 8. Quid enim, si
lafficieDtium tedium faculiatem non habuit?
Tertull. 5. advert. Marcion. 2. ante med, Unics
et sufficlentissima definilio. — 6) Cum Dat.
Sueton. Fittll. 13. Epulas interdurn quadrifa-
riam disperliebat, in jentacula et prandia et ce-
nas comissationesque, facile omnibus sufficiens
vomitandi consuetndine. Curt. 3. 6. sub fin. £ta>
fis tantis matura rebus, eed abunde sufficiens.
Id. 8. 4. ante med. Regem multiplicaio labore
sufficieotec} malis, quibus ipsi ceseerant, deserere
erubescebant, che siava taldo alle ditgrazie. et
.Sueton. Fit. Pen. a med. Fuit pielatia erga
matrer et aororem example sufficienlit. baslante
a tervir d'ese*?)pto. — c) Cum Ace. et pra?p.
ad. Liv. 2. 8. Cinaul magno natu, non sufficien-
tibus jam viribus ad eonsularia nun era obeun-
da, intra paucos dies moritur. — d) Cum In-
finito. Zucan. 5. 153- nee vox anlri eomplere
capacia Sufliciens spatium. f 2. Speciatim est
conieotua. fuioat. t'nterpr. Phil. 4. 11. Ego
eaim didici, in quibus sum surficiens esse. h. e.
cOntentus esse meo statu didici.
Suffectut, i,n.2. absolute, prsefectus pro al-
tero vel altuiius vicem gerens, tiicario, fuojofe-
nente. Fulgat. interpr. 2. JUach. i. 31 Reliclo
sutTeclo uno ex comitibas suit AndroDico.
STJFFlGO vel subfigo, flgis, fiii, 6>um, flgere,
a. 3. (sub et figo) Part. Suffixus 2. a, c; Suf
fixurut 2. a. — Suffigo ^ 1. Est mbius figo,
tuppingo, ficcare, ailaccare totlo, ava-jjyvuui,
irpojir^vufit. Plin. 33. Bist. nal. 3. 14. (50). Sum-
ma licenlia fuorat, Agoonem Tejum, Aleianrlri
M. prafecium, aureis clevis (uffigera crepidas.
Semca Sippol, 497. trabes mullo auro tuffige-
re. h. e. aureum lacunar facer*, ^f 2. Est at-
lam affigo, oonfigo, conficcare. — a) Addito
rei, eui quis tnffigitur, OaL, vel Abl. sine aut
oum prsp. s'n. Cic. Pit. 18. 42. Si te et Gabi-
nium crcci safnios viderem. Sueton. Cat. 74.
Piratas soffixuram se craei ante jaraverat, et
Galb. 20. Capat Galba basla saffiium. Catull,
67. 39. Jaaua sufrixa sifillo. Sil. /L 1. 153. ercslo
suffix us robore. h. e. craei sufUius. Justin. •:;.
SUFF10
7. a med. Patibulo auffixus est. Sie 30. 2. fl
med. Mulieres patibulis tuffigunlur. Apul. 6.
Met. Dona pretiosa postibus suffixa. Catull. 99.
4. Soffixas In cruce. Sic ^braf. 1. .Sat. 3. 82.
et ^uct. B. Afr. 66. extr. Aliquem in eraee
euffigera. Flor. 1. 11. a mtd. Spolia, qnBj Ma-
nias In tiiggetta fori, cepta bostium elatse, saf-
flxit. — Hine translate. Seneca Phcenitt. 206.
Quid est, quod le efferarit? quod novoe luffixerit
stimulos dolor!? h. «. infiierit. — 6) Et Ace.
cum praep. in.Parro Sat. Menipp. t. p. 91.
Oefii. Nos barbari, quod ionocenles In gabalum
suffigimus: vos non barbari, qui noiios eontae-
stis. Justin. 18. 7. 16. la altlssitnam erucem
tuffigi Jussit e) Absolute Tac. 1. Bill. 49.
Caput Galba per lixas ealonaique saffiium If
eeratumque.
SOFFlMEN, mloli, n.3. (tafQo) Id, qaod suf-
fitur. F. SOFFIMENTUM. Ovid. 4. Fait. 731.
1, pete virgiriea, populus, snffimen ab ara: V»;
sta dabit: Vait* munere tutus erie. Sanguis eqal
suffimen erit vitulique favilla: Tenia ras, duras
eulinen Inane fibs.
- SOFFt.MESTO, at, ara, a. 1. (tufflmentom )
suffumigo, profumare. Ftget. 3. Ftlerin. 2. fn
fin. Sed et totum borem suffimtntare, pereom-
modum est.
SUFFlMENTUM, 1, n. 2. (taffio) idem ae luf-
fimen, Suiifsa (It. profumo; Fr. fumigation,
parfum; Hisp. su/itmi'gaci'on, perfume: Germ,
das Rauaherwerk ; Angl. perfume, tuffumiga-
tinn). Fell- p. 348. 18. et Paul. Viae. p. 349. 4.
Mii'.l. Su'ffimenta tunt, qua faciebant ex faba
milioque molito, mulso tparso. Ea diis dabantar
eo tempore, quo uvas caleaia prelo premuntur.
Cic. I. Legg. 14. 40. Nam el lis tine illlut suf-
fimenlis expiati sumus. Pfin. 15. Hist. nat. 30.
10.(135). Laurus suffimeotum cadis bostium et
purgatio. Pelagon. 6. 8. Et tuffit illud ittis iof«
fimentis.
SDFFIO vel tubBo, fit, flvi et fit, -fltum,
fire, 4. Suffivi et suflH habet Cfaud. ^acerd.
2. fSramm. 128. »t Priscian. p. 905. .Pulieh.
Suffio suffivi vel auffil., qood quamvis a
neutro passivo eompooalur, tamen quia sigolfi-
caiiooem mutavit, mula'it eliaro deelinationem.
et Tnor. Suffire - simples ejus fieri est. —
Hine et longam esse litteram t in prasentl ajut- .
que deriv. eonjicera videlur Zacnmannus ad
Zucret. 4. p. 2. 214. alque adeo conjecil For-
cellinus; sed, probabiliore eljmo et usu verbi
inspecto, aliter eeotieodom esse pato. — Part.
Saffilut sub B I. 1. et IL; Suffiendus tub B
I. I, — Vox composite est a sue et inusit. fio,
quod a &n'», ejusdam aignificalionis, derivator,
ui fervo a Srjpu. — Suffio est aliquld adolendo
sulTumigo, ut docent Serv. ad Firg.i. G. 241.
el Glois. Cyrilli, nbi &uuias'vo» exponitur suf-
fio. et Philoxeni, in quibus ett Suffitio, ubo-
Swuaeic ab u'rtovUfJia'co (It. profumare; ft.fa-
mijcr .• Uisp. perfumar, sufumigar; Germ, rau-
c.'iein, terauchern; Angl. to perfume, fumi-
gate): uiurpatur autem intransilive, sapiua varo
iraasitivorum more.
A) Intransitive. CaK> R. R. 113. Samilo te-
tiam picaiaro : eo prunam lenero iodiio : suffito
seria at icbtsno el palma. Firg. 4. G. 211. At
surfire tbjmo ceraiqua reoidera iuanes Quit du-
bllet?
Bj Transilivorum raore, duo significat.
I.) Est aliquid adolendo suffumigo. ^ 1. Pro-
prle. Lucret. 4. 1188. Suffira te tetrls sdorlbai.
Pi operl. 4. 8. 83. Deln quemeumque loeum ex-
terna tatigcra puella. Suffiit at pora limlna
tergit aqua. F. SUFFOCO. Plin. 25. Hist. nat.
5. 21. (49). Melampodio domos suffiunt purganl-
que. Id. 12. itid. 17. 40. (81). Brunt styracem
in pellibua bireinis suffiuntque testa. Adda Pt-
lagon. 6. 8. — Passive. Id. 28. ibid. 4. 11. (45).
Sunt qal pracipiant, dantem tuffiri dente bomi-
nis tai seiut. et ibid. 11. 47. (171). Voloot at
oeulos tuffiri jocinora decoeto. Id. 35. ibid. IT-
S'. (138). Priraum abluitur veslit tarda, deind*
folfure saffilar. Cofum. 12. fl. fl. 48. Cella quo-
qua ficiria omai itereore Hberanda at. bonU
73
SUFFISCUS
odoribus iiifflenJa. Id. 9. Hid. 14. Suffliai de-
iode e( Bitirantei apes rsfrigerare oporut. Ovid.
5. Fail. 676. arna Purns tufflu, quara farat,
baurit squam. Arnob. 6. p. 303. Slgna famo
sufSla ac decoiorala nigretconl. *J 2. Trant-
!att apud pottai eit ealefecsre. Lucrtt. 2. 1096.
Ignlbus etheriis terras tafflra feraees.
II.) Bit adolere, urere suffumlgandi causa, ah-
Iruciare. Plin. 20. Hist, not. 13. 51. (139). Vul-
ranim eauia rutam suffire. it 28. ibid. 10. 42.
('54). Carnem raeentem badorum pilo sufflunt,
eoque nidore fogant serpentes. Id. 20. ibid. 17.
73. (187). Aoisum dolorti capitis larat suffitum
carious. . tfarceU. Empir. e, 7. p. 99. Mulier
aiedlcemins laffita.
SUFFISCUS. 1, m.2. saecus, marsupiam. Fett.
p. 309. 34. Mill. SufBscus dicebatur folliculat
ttitlunt arlelinorum, qnl Celebris usus erat pro
mersuplo: forsilao dictui lufflicui a fiiei «imi-
lifudtae. h. e. parrot fiscal.
SUFFlTfO, Coil, f. 3. (sufflo) aetui sufflendi,
ioffitus, lufQmeatam, profumo, dit&uuiaoie. Co-
ittm. 1. R. R. 6. a mid. Ne Tina rursus n!-
mla suffitione medieata lint. Id. 12. ibid. 50. a
tned. Suffitionera. doliorum faeere. Festut apud
•Paul. Viae, in Aqua p. 3. SIW. Funus prose-
su'.i, rtdeunles Igaem supergrediebantar aqua
aspersi: quod purgitionii genus vocabaot suf-
fltlenem. Adda Marcell. Empir, c. 12. p. 102.
rtlro. — In plur. nam. Plin. 25. Hist. nat. 2.
5. (12). Orpheus et Ueilodui snffitionei com-
mendavers. Adda 32. ibid. 4. 14. (32).
SUFFilOn, Srit, an. 3. (sufQo) qui sufflt sea
lortumiifof, uVoSujuaoTT)';. Plin. 34.. Hitt. nat.
8. 10. (79). Ljcue at ipse pnerum suffltorera
(pinail).
SUFFlTUS, a, urn, particlp. V. SUFFIO.
SUFFlTUS, ui, m. 4. (sufQo) luOumigatio, pro-
fumo, &ufu'aoic, uno&ufii'aoit,
I.) Propria. Plin. 32. Hitt. nat. 10. 42. (142).
SofUtu necara eimicei. — In plur. num. Id. 24.
ibid. II. 61. (102). A muliii in suffitus pro lara
assnmitur.
II.) Metonymies. U. 21. ibid. 18. 69. (it 6).
Suffitum hujui berba eicipieoles ore. h. a. odor
CI IUfflt'1.
8UFFIXUS, a, am, particip. P. SUFFIGO.
SUFFLABlLIS vel subQabills, e, adject (suf-
flo) qui sofflet, ipirabiii. Prudent. Apotheot.
906. Splramui quotiens anlmse sufQabilis aaras.
SUFFLAlMEN vel subflamen, minis, n. 3. Ety-
mologi ducunt a two at frango, at tuffragmen
(V. Zachmann ad Lucrtt. 6. p. ' 382.): vel
oonjungunt euro Gr. wro'j3X>jfMx, lubstramen (V.
JDoderlein Lat. Syn. v. 6. p. 356.): vel rocem
bybridsm patent a sub, aliquanialum, at fkdu,,
JEolica pro Skaa, frango, mollio. — Quidquld
ait da etymo, oufflamen eit iienum Iliad vel vin-
culum ferream, qao par radios ro'tarum trsjecto,
vel potiut ferream insirumentum in tnodom so-
la* /ormatum, quo subter rotas unlus caotbom
snppoiilo, carrus la decllribus locls nlmlo im-
patu mantes eobibentur : iilud Itall Hanga, boc
icarpa rocaot. •
I.) Propria. Juvenal. 8. 148. Ipsa rotam strin-
jlt multo sufQamina consul, con ben talda tear-
pa. et Prudent. Ptyehom. 415. nam prona (Zu.
xuries quadrigam ductni) sub axem Labiiur et
laearo terdat suroamipe ourrum. h. e. suo cor-
pora sub rota delspio*. quasi quodam sufaamine,
ourrum retardat.
II.) Translate pro quooamqne retinaculo, Im-
psdimento, retardation*. Juvenal. 16. 50. Nee
res atteritur longo suroamina litis. IntcripU apud
Grultr. 180. 3. kmmvm *qvabtm Cailistivsi
n umm diubuititii tobbimti av*rt*»ii!i
ho sarsus loseaoja ORoua n ad ium n»
DTSIT.
SUFFLiM(NO, as, are, a. f, fsufDaman) Part.
Sufflatmnandut. — Sufflamlno u\ ruentam cur-
rum tufflarnine sisto.
I.) Propria. *«naca Apotolot. 14. Erant qui
dicersot, allquando faiouls mlnri roUm sufOa-
mnandam.
U.) TrensUu pro oohlbao, eomprlmo, raUneo,
— 578 —
rerreno in unitersum. Seneca 4. /Srfc/rpf. con-
irov. pr-ef. a mtd. Tanta 1111 aral Tgiocitsi ora-
tlonia, ut vitium Beret, ltaqua 0. Augustus opti-
ma dixit, AUriul nostar >u(fliminandus eat. Adto
nedum ounere, sed decurrere Tidebetur; nee ver-
boruin taoium illi eopia, sed e'.iam rerurrj erat.
SUFFLAMMATUS, a, urn, particip. V. too.
seq.
SUFFLAMMO vel subflimmo. as, are, a. 1.
(sub et flsmmo) Part. Sufflamatut. — Sufflam-
mo est lollammo, acceodo. Sidon, 4. Ep. 6. ad
fin. Calumniem pleolibili lufflammai invidia. V til-
gat, interpr. Ital, apud Zucif. Carat, ei 2,
Much. 6. II. Quod quurn indicaluin esset, tub-
flamoiatl sunt eo quod metuerant etc Hotter ba-
bet flamma tuccensi sunt.
SUFFLANS, amis, particip. P. SCFFLO.
SUFFLiTlO, apis, f. 3. (jufflo) Inflatio, gon-
fiamento, uiropuoiaoic, e'pipu'<njji<x. Plin. 9. Hist,
nat. 7. 6. (18). Praterea bullantium aqiurura
sufQatio lunajque etTeetu eoocbarum quoque cor-
pora augescentia. Adds ibid. 29. 46. (86).
SDFFLAtOrIUM, li, n. 2. (sufflo) follis, man-
lies. Pulgat. interpr. Jer. 6. 29. Deiecit suffla-
torium.
SUFFLATUS, a, um, particip. V. SUFFLO.
SUFFLATUS, us, m. 4. (sufflo) sufQatio. Se-
neca 1. Clem. 25. Ubi aliqua (serpens) sufflatu
deurit obteritque quacamque incetsit. Alii leg.
si afflavit. fit Plin. 32. Hitt. nat. 3. 13.(28).
Letbargicos odoris sufQatu eicltant. At Sillig.
leg. tnffitu.
SUFFLATUS. V. SUBFLAVnS.
6UFFLO vel subOo, as, 5ri, Etora, are, I.
(sub el Do) Sufflo, is, Talgo asurpatum fuisse
conjicit Schuchiut ad Apic. 3. 96.} res tsmen
Incerta est. — Part. Sufflant sub B I.; Suf-
fiatut In fin. — Sufflo occurrit A) Neutroruro
more; et eliam B) Transitive.
A) Sufflo, neutrorum more, est inflo, sobtus
aut aliquantulum Do, toffiare, toffiar sotto o
alquanto.
I.) Propria. Martial 3. 17. Sufflavit bneeia
terque quaterque suis. Plin. 11. Hitt. nat. 18.
19. (62). Robstae veniunt ultro adrepenteique fo-
rlbus (alveorwn) per eas sufOant. Pulgat. in-,
terpr. Eccli. 28. 14. Si sufOaveris in scintillatn,
quasi ignis exardebit.
II.) Translate f 1. Generalio. Id. Is. 40.
7. Spiritas Domini sufflavit in eo. Adde Ezech.
21. 31. *| 2. Speciatim superbia luroeo. Pert.
4, 20. suffla: sum candidus. h. e. jacta, gloria-
ra, Inlla te. Cf. part. Sufflatut infra.
BJ Sufflo, transitive est datum in rem ali-
quam conjicio, toffiar topra o contro.
I.) Propria. Plin. 34. Hitt. nat. 19. 29. (79).
Puer sufOaus languidos ignes. Pelron. fragm.
Tragur. 45. Burmann. Dedit gladiatores decre-
pitos, qooa si aufOassas, eacidissent. Adda Pul-
gat interpr. It. 54. 16. — Sufflare buccal,
sufflando indare, gonfiare le gote. Plaut. Slich.
8. 4. 41. Age, tibicen, refer ed labias tibial, Suf-
fla ceieriter tibi buccas, -quasi prosarpeos bestia.
II.) Translate. Id. Cat. 8. 3. 19. Hie sodalis
tuus nescio quid te suffjarlt uiori suss. h. «. ira
intumuit, — Hino Part, prater, pass.
Sufflatut, a, urn, adjectivorum mora usor-
patur et est rento inflatus, enfiato, gonfio.
I.) Proprie. Calo R. R. 157. Veoas, abi suf-
flatw sunt et cibo, non possunt perspirare. Parro
apud JVon. p. 395. 8. Merc. Parses propter eier-
citationes pueriles modicas, earn sunt consecuti
corporis siccitatem, ut nequa emuogerentur suf-
Oalove corpora assent. Plin. 8. Hitt. nat. 38.
58.(138). Sufflatse cutis distentu ictus bominum
et morsus canum arcent.
II.) Translate sumitur pro tumido, supsrbo.
•J 1. Generatim. Piauf. ^aecri. 4. 2. 21. Suf-
Oalus ills hue vanlet. fist, dlruptum veiim. h.
e. iracundia tomans. Parro apud Ifon. p. 46.
31. Mere. Nequa euro aut genere aut multipli-
es scieotia Sufflalu' qussrit Socratis Testigia. Cic.
*. Herenn. 10. 15. Nam gravi flgura>, qua leu-
danda est, propinqua est ea, qua fugienda est,
qua recta vldebilur appelletl, si suiflata nomi-
SUFFODIO
nablror. *f 2. Spaoiatim dioilnr da orallonfl.
Gelt. 7. 14. Plerumque sufflsti atque turaldi (its
dictmio) fslluot pro uberibus. gonfi, ampolloti.
SUFFfJCABlLIS vel tubfocabilis , *, adject.
(suffoco) qui saffoeat, cht tojf'oca. Ccsl. Aurtl.
1. A cut. 9. 59. Parvus locus tuBosabilis erit
aaris paopertate.
SUFFOCANS, aotis, partielp. P. SUFFOCO.
' 8UFF0CATIO t>el lubfoeatio Snia, f. 3. (suf-
foco) actus saffoeandi, nvi'f, irviynd;, dy/ivy.
I.) Proprie. Plin. 20. Hist. nat. 5. 15. (SO).
Ejus semen contritum et io vino potum tumen-
tsm olvura et laffosat mes mulierum dolorasque
lor.it. Ubi suffocationes appellat, quum ei vulvas
cosversione mulieres animo deOciunt et p»ne
eianimantur. Qua bujusmodi roorbo laborsnt,
uoteflHtai" voeantur. li. 26. ibid. 15.90. (158).
Bvtiopum saflocaiiooes Iixet. Cf. 11. ibid. 37.
84. (209).
II.) Translate. Pulgat. interpr. It. 58. 8.
apud Cyprian. He oral. Domin. 1. in fin. He-
solve sufToeationes impotentium commerciorum.
Hosier babel solve fasciculos deprimtntet.
SDFFOCA.TUS, a, um, particip. P. voc. seq.
SUFFOCO vel subfoco, as, svi, Stum, are, a.
I. (sub et fam) Part, Suffocant II.; Suffocalut
II. et in Qd. — Suffoco est spiritual preclude
obstrielis faucibus, ttviyu, ay™ (It. toffocare,
sir angular e ; Fr. etauffer, suffoquer ; Biip. ju»
focar; Germ, die Kehle sutchniiren, erslidtenf
Aogl. to choke, tlifle),
I.) Proprie. Lucret. 3. 905. Aut in malls sl-
tum suffocari atque rigere. Cic. Mar. 29/ in
fin. Non minus delinquere turn, qui gallum gal-
linaceum, quoum opus non fuerit, quam eum, qui
patrem suffucaverit, Seneca 6. Quasi, nal. 2.
circa med. Ego timeara terras trementet, quern
cratsior saliva suffocetT
II.) Translate. Cic. 9. Ail. 7. circa mtd. Con-
silium primura est tuffocare Urbem et Kaliam
fame. Plin. 17. fit's*, not. 23. 35. (209). Est quo-
rumdam Imperitia tub ramo vitem vinculo «us-
pendendl, suttocante Injuria, h. e. vinculo illo
ttrangulante truneum (ut Colum. 4. R. R. 26,
loquitur). Id. 20. ibid. 22.87. (238). Sinapi vul-
varum coaversione tuffocatat (mulieres) eiciiat
odore. donne isleriche. V. SUFFOCATIO. Aw
guitin. Serm. 9. Suffocant ambitionem. Hiero-
nym. Ep. 160. n. II. Alii nummum addunt nurrt-
mo et mertupium suffocantes, matronarura opes
veosntur obsequiis. Justin. 4. 1. a med. Aquarum.
ilie concursus raptum secum spiritum in imum
fundum trabit atque ibi suffocatum timdiu tenet,
dones etc. Auct. JZtn. 317. Pugoautls sullocat
iter. — Hinc Pert. prat. pais.
Suffocatus, a, um, etiam adjective nsurpatur.
De voce. Quintil. 11. 3. ante med. Voi ultra
vires augenda non est. nam est saffocata sape
et nisu majors nirois elara est.
Suffocata, orum, n. plur. 2. absolute, apud
Ecclesiasiicos scriptores, dicta sunt qua idolis a
gentillbus immolata erant. Arator 2. 278. ne
suffocate, eruore Qua roaculantur, edant. Adds
Pulgat. interpr. Act. 15. 20.
SUFFOCO vel subfoco, as, are, a. 1. (sub et
focus) 'Ignificat igni subjicere, igne purgara et
quasi sub focum mittere. Propert 4. 8- 83. Oein
quemcumque locum externa letigere puella, Suf-
focat et pura limine terglt aqua. Ita cum Sea-
ligero legunt nonnulli : alii tuffit: quod reote
et merilo defendit Broukut. Boo dedit eliam
Baehrent. Cf. el-ffertzfcerg ad h.l. V. SUFFIO.
SUFFODlENS, entis, particip. P. voc. seq.
SUFFODlO vel subfodio, fOdls. fodi, fonurc,
fSdere, a. 3. (sub It fodio) Part. Suffodient 1.;
Suffossut in omn. psragr.; Suffodiendut 1. —
Suffodio est subtuc fodio, unopurrru (It. eavar
lotto, tcavari; Fr. ereuter sous; Hlsp. aftondar,
cavar debaxo i tola ; Germ, onftn graben, u»-
terwurtian,' Angl. to dig under) ej |. Gene-
ratim. Cic. Harusp. rup. 15. 32. Sacella iaf-
fossa, inceosa, insdificata. h. e. suffodlsndo di-
ruta. Auct. B. Alex. 5. Aletandria est fere tola
suffosia specusque babel ad Nilurn pertinent:!.
Plin. 18. Hist. not. 31. 50. (184). Qui sarrlet,
siuarossiQ
car.et, ns fraantl redid .uffodiat. M. 36.' tttf.
35 24. (104). Suffodere raontei. /d. 18. »>«». i.
3 (5). Onerous .ubfoi.a Auelibu. aut propulio
..ffouaiD la HUp.nl. oppidum.aUlp.iinTb.i-
.alia. Co.'um. 2. fl. H. 18. Neqae .ueto rehmu.
iapuei, quoni.rn rortro anffodiat et ea.pite. ei-
«* r«. 2. Oil. 21- Tine.. «*«•* .og-
dieodii murii. ft. t. fodie*do inbraradls. Add",
/Jenec. Ep. 90. ruJoat. Wmn f*°» a a |±
Bffringeni fur domum .Ire .uffod.eni. «f» bP«
cUtim e.l humo contegorel obruo, d.fod.o. Te-
nant. 3. Carm. 14. 41. Commlsium video non
...BOdim ui«to». Sed «wf-.°P^ tB ™ """I,
Bliealur opu.. f 3. Item fodiendo eper.o vel
tarn (cunietiiari.) •uiiUtaat, nullo luff »» »pe-
co.aoteve.ligio hcto.. f *ST^SSm
parts confodio, ferio. Cces. «•*• «•«* s ^?. de "
eqnoi. ammaUare attntf it Mb «**• •»
Smm. *> om«. «: LeKenti Irad.lum a .. lib. 1-
lum .uffodit inguina. fir,,. 11. Mn. 671. 8uf
foHO revolutu. eqao. -rtfc <«?• » nflu, °- * ' B J** a
FUSTJS. 7»c. 1. -*nn. 65. Cacioa luffaiio equo
dejaptui. Add. 2. ibid. 11. - Hinc
Suffossum, i, o. 2. .biolule, re. suffoMa. rul-
gat.interpr. Pi. 79. 17. Incense >gnt «' 'uK ""
ab increp.tione rultui tul peribunt.
SUFFOSSlO vel subfoulo, onu, f. 3. (luffodio)
acta, luffodiendi, scavamento, Cmpvrg. Seneca
Ep. 49. a med. Et ipmra lolum .uffosj.ombus
tremeret et eunlpulll. rilruv. 1. 5. a med. Ne-
que arietei neqae .uffo.iiones neque macbiDs.
tfcfcneitt aliter leg. f. loc. Integrum In BUF-
FOSSOR. Adde Vulgat. interpr. Jer. 51. 58.
SUFFOSSOR vet lubfossor, 5ri«, m. 3. (laffoaio;
qui .utTodit. fitruv. 1. 5. Maaitionea muri lar-
tiuraque eggeribui conjunct* maxima muorei
sunt: quod neque arietei neque luffoMOWl i neque
machines 'cater* ei. valent nocere. He Schneitl.;
at Hose leg. luffossionti, q»od "«*" *!^"-
SDFFOSSD9, a, um, parlieip. V. SUFFODIU.
SUFFR/ENATlO. V. SUFFRENATIO.
SUFFRAGANS, anti«, partle. V. SUFFRAGOR.
SUFFRAGATlO vel subfragatio, Bail, t. 3. (luf-
■frager) acius .uffragandl, eommendatio, racco-
tnandatione, hroglio, tyrfpofopia. Sail. Jug. 69.
in fin. Sic ilia a mullis boneitis»ima suffrogatione
coniulatuf petebatur. Cic. Mw. 18. 38. Turn ?ero
in comule declarando multum etiam apud univer-
«um P. R. auetoritati. babet .uffragatio militeriJ.
■ el ibid. 19. SuiTragatio nrbana. Id. Plane. 6. 15.
'.Sublet, mot iludia, entincla .uffragalionej, nal-
lx eontentiones, nulla ej.peclatio suffragiorum.
Plane, .d Cic. 10. Fam. 9. Nihil ad meam di-
gnitatem accedere toIo lufftagatione reitra. Cic.
Pelit. cons. 6. TJt «atis cau»» putent, le ad «tu-
,diam luffragationis dedisie. Liv. 4. 44. Nee pot-
estat nee auffragatio borum valuit, quin etc.
et 10. 13. »u6 fin. Juita tultragatio Tita. Tab.
oen. spud Gruter. 242. tin. 12. Suflragationem
auam alleui dare. Seneca De consol. ad St. 24.
.SuiTragatio materna. Stilton. Claud. 11. Da
.quoastore quodara candidato Inter cauia. .ulTra-
'gationit ma poiuit, quod pater eju. frigidam
^gro .ibl tempe«tiT8 dedisiet. P'at. Sfax. 4. 7.
n. 1. Suffragatio comulalus, raceomandazione
per ottenere il contolato. Cf. Sail. loc. adl.
SDFrRAGATOR vel tubfragator, 6ris, m. 3.
(eufTragor) f 1. Bit qui iudragium fert, qui
sutlragio ferendo faret, ijiijpiot^j. At Festus p.
.347. 28. Hull. «SuuTagatore. dicebantur apud
inajores bi, qui Tulgo in usu erant candidatii.
nam quo meliui app.rereot juneta tulTragia, tuf-
fragator, quern quiique fieri vellet, notabat ap-
poiito puncto icriplii c.odidatorum bominum
comlnibui >. Ad h. I. p. 346. Sfullcrut haso ad-
notat: Hac ti recta .upplerit Ursinut, ut Tide-
lur, .uQragatore. non qui luffragia f.rebant, ted
qui ea la alum caadidalorum notabant, dlee-
h.ntur. Da ponelii Ciceronit pro Plane. 22.
notinimoi est locui. Cic. Slur. 7. 16. Tua Taro
nobllllai, Berri Sulplci, t.meui lumma ail, ta-
men bominiboi lltteralii et bistorlcii eit notior,
popuio rero et luttisgawribui obicutioi. 14, ibid.
- 579 —
21. 44. Non Ititiura potiui qoam eullrag.tornm
comparatlo. PUn. 4. Ep. 17. «•»•«!«•' ™»«
In petendii honoribu.. Id. Pantg.92. bonon-
bu . no.tri. in eurU. Val. Max. 4. 5 * 3. Co«-
petltorU .ni .uBragatorem agere. - Cum Gene..
Ml, ob qoam qoU .uBragalur. Seneco 7. Benef.
28. Sufftagator quastura. h. *. pro obtinenda
quaitura. «I 2. Eit etiam qui .uffratratur farore,
commendation, etc., trpooDTspoj. Plaut. Cos. 2.
4. 20. Ibi ego te et luBragaiore. tuo» ulciiear.
Tarro 3. R. R. 5. in fw. Propter .tudla luf-
fragatorum. Seneca Brev. vit. 17. SutTragatore.
incipimu.. Sueton. Fesp. 23. Eiaeta pecunia,
quantum U cam .uffragator. »oo pepigerat. con
chi lo P ortava,lo favoriva. et R.n S. E P- M.
Addebat quoidam ej .uffrag.tonbus: ill! «««'"
et paucis loquebantur. ^pu!. Dogm. P'ai. i.
Suffragator bonorum et malorum mbjugator.
SUFFRAgATORIUS vel mbfragatorius, a, um,
adject. (luHr.agor) ad loffrag&lore. Tel ad .uffra-
gia pertinens, ^toxix6{. Q. Cic. PeM. cons.
7 Fore ex eo non brerem et .uBragatonam, ted
Brmam et perpeluam amleiliam. h. e. quali. esie
debet fuffragatorum.
SOFFRAGATRIX vel .ubfragatrli, trlcii, f- /•
(.uffragator) qua laffragatur. Juguitm 18. C,iu.
D. 9. sub fin. Nee adfuit Minerva .uffragatnci-
bn. wit. tt ibid. 10. ad fin. Poena euarum »uf-
fragatricium. - Id. 21. ibid. 27. Oratio .uHra-
SOFFRlGlTOS, a, um, particip. T. 6UF-
FRAGOR. , . x r .,
SUFFRAgInAtIO, Onis, f. 3. (mOrago) Isut.
In G/ojs. Fragui eit recurvatio poplitu, qua et
luffraginatio. Ibid, occunit suffraginare et «u/-
fraginattu etiam de fractii vel pracui. erun-
bui. V. Loewe Gloss, worn. p. 170t
SUFFRAGINATOS et
SUFFRAGlNO. f. voe. praced. ._..,,
SUFFRAgINOSDS, a, um, adject, (.uffrago)
cojui luffragiaet morbo vitiata »unt, Colum. 6.
R. R. 38. da mula. Suffraginosa bordeacea fa-
tina impooitur. „ ,-.
SDFFRAGlDM vel lubfraglam, li, n. 2. Sufra-
gium per f ilmplei in Corp. Inscr. Lot. 1. 196.
et 198. — Quod ad lecunda .jllaba quautnatem
attinet. qui earn corripuerunt, ut Faulin. Jfolan.
carm. '35. 6t6., imitandi non mnt — De nota-
tione dicendum, vocem a sub et frango (ef. uiro-
Bpdvta) compositaoi esie, ut lit proprie aliqmd
fraclum, puta fragiaen testa, quo luffragiam fer-
tur. V. Nepot. Them. 8. et Arisl. 1. — Suflragium
proprie est tabella, qua fit ligoificatio voluntatu
judiciique noitri in ere.ndi. magiitratibul, legl-
bui jubendii, reii judicand'n etc.; popului enim
R. initio luffragia voce tulit: deinde, variii lalli
bac de re legibui, per tabellas, qua cistii defe-
rebautur et a diribitoribui popuio distribueban-
lur. F. TABELLA et TABELLARIUS: metooj-
miee vero eit ipsa ligniliealio, quara diilrnus, fa-
eta vel voce vel tabella, d^fo;, x s, P 0T0V ' a ('J:
vofo, tioce, fava, pallollola, suffragio ; ft. suf-
frage, vole; liisp. voto, sufragio ; Germ. da.
fotum,die ffahUlimmt; Angl. a «ole or suf-
frage).
I.) Proprie. Plaut. Slich. 2. 2. 28. line wf-
fragio populi tamen adililatein bic quidem gerit.
Farro 3. R. R. 2. Quum tola caldo luffragia
tuliiiemui. Id. ibid. Dum diribenmr .uffragla,
Vil pollu. villa publica utamur umbra, quam
privatl eandidati tabella dimidiata adificemui
nobii? .Sehneid. leg. diri»»entar. V. DIR1BEO.
Salt, in orat. Licin. ad pleb. Deitinari all-
quera prmiidem per luffragia. Id. 1. Hist. 53.
Dielsch. Adul.ieeotior et a populi luBYagiii in-
teger. Ccbs. "7. S. G. 63. Multitudinii luffr.giii
rei permittitor. Cic. Dom. 18. 47. Fen. luf-
fragium de caplte alicujui. iquitlinare, man-
dart a partita, ballottart. «t 15. Fam. 12.
Facere aliquem eoniulem euneti. luffr.giii. a
pitni voti. Similiter Justin. 1. 10. tstr. Con-
ilitultur dm omnium luflragio. tt Cic. 4. Ferr.
51. 127. Suffraglli ereare aliquem. per ballot-
(aswne. Add. VtUtj. 2. 82. 3. Cyinlil. 7. 1. 29.
Competitotem in mffragiii Tioe.re. Burial Cic.
SUFFRAGMEN
1. Ltgg. 16. 43. Si b«e luffregili ant ititli mai^
tltudini. probarentur. Id. 2. leg. Agr. 7. anit
med. VI unuiquiique itadio et suffr.gio luo vurn
libi ad bsn.acium impetr.ndum munire poi.il.
3. Legg. 15. 33. Suffr.gi. m.giitratu roandanao
aut reo judicando clam, an pelam ferra mehue
e«et. If epos Them. 8. Teitularum .uffraglii •
eivitata ejectui (o'otpaictoftds). /u««naJ. 8. an.
Libera il dentur popuio luffragia, qui. lira Per-
ditus, ut Senecara dubitet praf.rr. NeronlT M.
It. 7. 540. per .uffr.gi. c«ca Inra.il nottroi bao
ad diicrimina faicei. h. t. ptebii caea el ignobill.
vel incarta et rana vel pi.bU eaco impetu lata.
Adda 8. 255. Liv. 3. 17. Iolre loffragium. met-
iers* a sauittinart. el 31. 7. Ceotutia. in : »tu-
fragium mittera. Id. 25. 37. Suffraglum it P«
omoes. PUn. 3. Ep. 20. *t ». Ep. 25. TaeiU
luffragia. ft. e. qua tabellii faruntur. Id. 8. £.p.
23. Suffragio luo adjarare aliquem ia petenoi.
bonoribus. Id. 2. Ep. 1. a mtd- Candidatum .or-
fragio ornare. PUn. alttr 3a. Bist.nat. to. »•
(72>. Magnii toffragiii luperarl ab aliquo. feiiej.
2. 49. sub fen. Committer, ia .uffraglii populi.
andare a partito, sottomelterti alio «<7 u, »' n '°-
— De suffragiis lib'erlinorum T. LIBER II-
Nfjs. _ j)e suffragiis novorum eivium V. Le*
Sulpicia Cornelia in ONOM. — De *W a W
rum confusione F. Lex Manilla la ONO«.
II.) Tranilate. ^ 1. Metooymle. eit *«°. lu "*'
qua luffragium fert. Fest. in Sex p. 334. 30.
Mull. Sex luffragia appellantor In equltum cen-
luriii, qua? tunt adjecta ei numero.eentariaruro,
quai Priicui Tarquiniui r.x eonilituit. Ctc. 2.
flep. 22. 39. Nunc ratlonem rideti. ."« talem, ut
equitum centuria cum luffr.giii, at prima ela.iii,
addita eenturia, qua ad lumoiura uium TJrbi*
fabrii tignariii .it data, LXXXIX. eenturia. ha- -
beat. Liv. 1. 43. hae *« .uffragla »«**'«'" °"
lias centuria) vocal. F. CENTURIA. «T 2. Item
jui ferendi luffragii. Cic. 2. teg. Agr. 7. 17. Ut
popului Romanut suffragio privaretur. L\v. 4.
49. SI .uffragium detur. Id. 22. 1*. Rei Ut mi-
litarli luffragii. Id. 38. 36. a mtd. Populi «t,
non wnatus, inffrauium, quibui relit, Impartiri.
- Civiias sine sufragio, line Jure f««ndi iuT-
fragia. Ftllti. I. 14. 3. «« mo* n. 6. U. *»•
Mommitn. St. R. 1. «. 1 3. Item locui, oM
.uffragla ferunlur. Cic 3. Vtrr. 51. 127. vn-
fecerai iste imperio, ut pro tuffragio Tbeomna-
itui famlli.rii sum in trlbu. illii renunciaretur.
Ita et Graci to <|.fjfo« uiurpaot. Eunp,d.^pn.
Taur. 943. Berm. V. Gronou. Obs. 4. 1. et Bantt
ad v. pro, ub! bac ioveniei. f «. Hem prl«-
legiura. Cod. Theod. 14. 2. 3. In honorem eiter-
na Urbis corporatii indulla luffragia ralera pra-
clpimui. et ibid. 4. 8. 5. Suffragia mun.rum
et privilegla merilorara. ^ 5. Item exiitimatlo,
volantai.f.vor, opinio7»e, tentimenlo, raceoman-
dazione, favore, voto. Cic. 2. Phil. 17. 48. Et
vero adblbei Joel cauia magiitrum, .uffragio tuo ■
et compoiorum tuorum rhetorera. Borat. 2. Ep.
2. 102. Multa fero, ut piacera genui Irritabila
vatum, Quom icribo et lupplex populi .uffmgia
eapto. Id. t. Ep. 19.. 37. Non ego venlosa plebi.
luffragia tenor Impensli cenarum et trila mu-
nere veitii. PUn. 19. Ep. 18. Gabium Baisuni
integrum, probum, Industrium, roio panter et
suffragio proiequor. Id. 4. Ep. 16. «tr. Cuju.
et .uffragio senatui libenti.iime indulge!, et le-
itimonlo plurimum credit. PUn. alter T. U\st.
nat. 28. 29. (101). L. Siceiui Dentatui rei n« m «"
rosiisima luffragia babet. h. e. pluriraoi babee
auctorei, qui d.nl el palmam fortitudiai.. Id. II.
ibid. 16. 16. (51). dt apum regib. Concordi luf-
fragio delerrimoi neeanl, ne diitrahant agio ins.
di comun. eoni.nio. et Paul. Dig. 24. 1. 24.
Suffraglum temporii procidlt. Impp. Sever, tt
Antonin. Cod. 2. 35. l.iEtatii .uffr.gio Juv.ru
* fl. Item pr.eei ad calitei. fenonf. ru. &.•
Martin. 1. Suffragiiique lull call fremit ardum
aiii. •! 7. Extrema luffragia sunt lasramenu,
qua moriturii Becl.ila Calboliea adininlitrat.
Cod. rheod. 15. 7. 1.
SUFFRAGMEN «.J labfr.gmen, mlnii, o. 3:
(sub e( fregmen) (dim eo luffr.go. Plm. Fa-
SUFffiAGO
lerian. 3, 45. In modum calaplaimstls teietleo
Induce! a Tertebra coxa uique ad geniculum ila
oe subfr agmen ttugai.
SUFFRAGO, at, 111, itum, are, a. i. V, 8CF-
FBAGOR In It.
SDfFHiGO, Tali, f. 3. (iab «t frsogo) legi-
tar at In Not. Tir. p. 129., obi tuffuraginet pro
tuffraginet. — Suffrago ait Oaiara in potterlc-
rlbus qaadropedum cruribui retrorsura inourTa-
ta, que In prlorlbm eontrarlo modo Infleia genu
dieltur, lie appellate, quod Sbl cruris eootinoltaa
dirita ae quodemmodo fneta appareat, xdu<bi$
(It. pitgatura, giuntura, garetto ; Fr. jarret;
Hisp. jarrett; Germ, dit Eniekthlt ; 4ng1. ham
or hough).
I.) Propria. Colum. «J. X. R. 15. 2. Minui
claodicabunt irmanta, al mffraginai ratara ejun-
gia defricenlur. Plin. 8, Bisl. nat. 45. 70. (183).
Victimarum probatio la Titalo, at eaada ariicu-
lom lafrragiDii eonl'agat. Id. 11. ibid. 45. 101.
(348). Qua anlma) generant, genua ante te He-
ctunt et toffraginom artaa in aTenura. et moj,
Arei, ut quadrupedal, alai Id priora currant,
suffrsglnei in posteriors. Arnoi. 5. 93. Bi parts
police eaadam tuffragines taloi perlltum.
II.) Translate, per eelacbresin, disitar d« qua-
dam vltium lubole: fortius qaia luffringl lolet.
Colum. 4. R. R. 24. 4. Et, d mbolei, quam ra-
Hicl iiiffraginsm ?oeant, radielbus adhaerat, dill-
Renter eiplaotanda ferroqae alleraoda eit.
II o m o n y m. Inter poplitet at tvffragintt boe
intereit quod poplittt bomloom, tuffraginti anl-
malium, Inqail Itid. ia App. Differ, n. 1Q0. At
•non ubique boo diieriraen lervatur.
STjFFBAGOR vel iub(ra«or, Krif, 5tui mm,
•ri, dep- 1. (suffragium) Suffrago, at etc. ra-
rini, pro tuffragor, forma active. Sitenn. apud
Iton. p. 468. 12. Mere. Maltl populi - dieutu-
ram omnibua iniraii et iludllt tuffragaTernnt. et
ibid. Surrragabuot. — Part. Suffragant It. e;
Suffrttgaiuf II. a. — Suffragor eit luffragio fe-
feodo aiiara ration* faveo, <byfi$otuti (It. dare
il vole in favort, port.art, favorirt; Fr. donner
son tuffragi, voter; Hiip. vofar, iar b decir
su volo; Germ, durck $. VoXura od. «. Stimme
begunsligen; Angl. vote for).
I.) Propria. Cie. 3. Legg. 15. 84. Suffrsgandi
nlmia libido arlpianda fult potentibus. Id. Mar.
34. 71. Si nihil erit, prater lpiorum raffragiam,
lenu* eit ; si, nt luffrsgaoiar, nlbil relent gratia.
Adda Sail. 24. 88. Liv. 88. 38. Conveneraot
nou luffragaodl modo ted etlam speelandi eauea
V. Scipionit.
II.) Tramlata eit auitllo torn, commando, fa*
»*o, Juto, obiequor, cul rtfragor vel adverser
eontrarlum eit, ejulare, ratcomandare, tuffra-
gart. — '. o) Gum DallTo, Can. I. B. C, 61.
Iluic cooiilio laffragabatur ilia ret. Cie. 7. Ftrr.
69. 178. Cui leg] quam Testre dignltaa vebemen-
tar adversetur, iitiui impudentla mOragatur. h.
*. auadet. Id. 1. Off. 30. 138. Domni qoum rulgo
Tkeretor, luflragaia domino, novo bomini, ad
eonsulatam putabalur. Id. 1. Legg. 1. 1. Mi hi
fidarii fralrem laudando tuffragarl tlbl. Id. 1.
ad Brut. 10. ante mtd. Soffragari euplditatl
elieujui. Plane, ad Cie. 10. Fam. 7. tub /In. A
te peto, at dlgnitati mese auffragerie. Lenlul.
ed eumd. 12. ibid. 14. ante med. Velim, at in
cenata et ia eelerii rebus land! noitrts mffra-
Cere. JUcecian. Dig. 32. 1. 95. Volantaa defunct!
oi isnientias luffragatur. Quiniil. 11. 3. ante
tned. Oioata eit pronuncialio, cui luffragatur toi
faoilii, magna etc — b) Com Aec. Capell. 1.
p. 12. Cum futura pronuba Eadam profecto qua*-
que suffragabitur. — e) Absolute, f^. Cie. Petit.
cons. 7. ad fin, Eiimiam quamdam gloriam et
dignitatem sue oportet in *o, quem homines
ignoti, nuilli luffragantibui merltii, bonore effi-
cient.- In quodam MS. fer&uro. dealt meritit.
et Cie. 10. Fam. 5. a med'. Fortune suffragan te
vidorii rea maiimas coaiteotat. Ifepot Aleib. 5.
Saffragent* Tberameoe, populi aelto restituitar.
Quimil. it. 3. iai. Si memoria fafallerit, aat
cogitatio non roffragetur. Adde ibid. 2. 45. el 48.
SUFFRAGES uel lubfragus, I, m. 2. medlM- |
— 580 —
menii genus, epud JUareetl. Empir. 20. p. 147.
ed. Basil. Compositio medicaoiinis suffrairi, quod
facil ad digesliooem et Titia ilomacbi. V. Paucher
In Add. etc. p. 86. At fortane lubfragii pro
tubfraqi leerend. Cf. Brambaeh, op. eit. p. S27.
SUFFR&NATlO vel labfrenatio, floii, f. 3. (sub
el freno) colligaiio et arte itructura, qua lapides
Teluti freno. retinet. Plin. 36. BUI. nit. 22, 49.
(169). lapis globosii! oonlra injuria! fortis, led
ad itructaram Infidelii, nisi multa auffrenatioae
devinctni.
SDFFRENDENS vel lubfreodens, enlis, parti-
eip. eb tnusit. sujfrendo, infrendens. infremena
Ammian. 15. 12, 1. Dior iafJata eer?ica mf-
frendeni.
SUFFRE.NO vel labfreno, as, are, a. 1. freno
aliquantisper retineo. To» a Leiieo espun?enda;
oecurrit enim tanlummodo in ^of. 7'ir. p. 152.
nefreoat, lubfrenat.
8UFFRICO vel lubfrlco, ai, are, a. 1. (tub el
Mao) Idem quod frieo aut leviter frlco, fregare,
u'frotpi'.fJd). Colum. 12. R. R. 23. 2. Si quid tecii
aut labrii vaiorum aat Istanbul inbsiit, ersdi
ao tuffricari. el ibid. 25. tub fin. et itid. 30.
Vita nuclbus pin-is suffricslo. et ibid. 38. ante
med. Seopulij arid* myrti leria eaffcieatur. Alii
leg. lujfrialur a tuffrio, ai. et Cell. 6. 6. n. 26.
Palpebras verm medicamentii auffrieint. Adde
HarceU. Empir. e. 8. ». 5. p. 95. rslro.
SUFFRIgTdE. r. SUBFRIGIDE.
SDFFR!GIDU8. V. STJBFRIG1DU8.
SUFFRINGO vel subfringo, It, are, a. 3. (tab
el frango) Pert. Suffringendus. — Suffringo est
idem qnod franeo aat levlter frango, rompere,
frangere, v'ttoppwyvvui. Plaut. Rud. 4. 4. 15. et
True. 2. 8. 8. Ut ego hi.ee luffringara taint.
Cie. Rote. Am. 20. 56. Opinor, 111 crura luffrin-
gantur. Aur. Viet. Cce%ar. 41. Conttantiuus eo
piui, ut etiam Tetut teterrlmamqoe tupplicium
patlbulorum et cruribui iuffringendit primut re-
moveril. F. CRURIFRAGIUM.
8UFFRIO. V, SUFFRICO.
SUFFOfiRAT. V. SUBSUM.
SUFFUGIO Vtl lubfugio, fficti, fBgl, fngere,
8. lubtui vel Clam fugio, eonfugio, rifuggire,
u'*ofJu'"f<» : uiurpatur autem A) Intrawitire; et
etiam B) Trantitivorom more,
A) Iatraotltire.
I.) Propria. Liv. 24.46. a mtd. Imber eoortat
cuitodei vigilaiquo dllepiot * itationibui lubfu-
gere in lecta coegit.
II.) Translate. Julian, apud Auguttin. 9. Op.
imptrf. contra Julian. 116. Tali sipoiitioos,
qua quidera nee pervsrtare senium nee tubfu-
gere Talebli.
3) Tramitirorum more, ait fagiendo vllere.
Zucret. 4. 360. ubi luffuglt senium limu) an-
guloa omnit. et 5. 151. Qua (nalura deum)
qaoniam manuam taetum tuffuglt ot ietuni. Sue-
ton. Tib. 27. Per genua orare conantem its iuf-
fugii, ut eaderet lupinos. h. e. reeedendo »itavit.
SUFFOGlUM vel tubfugium, 11, a. 8. (luffu-
gio) actus vel potiui loeui, quo quis saffugit, te-
ouritatis csuia, rifugio, xaxatyvro.
I.) Proprie. — a) Cum Dst. Ovid, de nuce
119. Quid, nisi luffugium almboi vitantibui es-
sem? Toe. Germ. 16. Subterranei ipecui suDu-
gium biemi et receptseulum frugibui. — b)
Cum Genet., rel cum Ace. et prap. odversus.
Plin. 9. Ep. 39. Nullum in proiimo tuffugium
aat imbrii aut soli*. Seneca 1. Ira 11. Suffu^a
adrenai perpetuum call rigorem. Adde Tac.
Germ 46.
II.) Translate. — . a) Com Genet. Quiniil. 9.
3. a med. Ilac devertieale ot anfraeius mffu-
gla mnt innrmltalii. Tac. 4. Ann. 66. Sufl'u-
gium urgeniium raalorum. ^pul. 7. Met. peslis.
— b) Abiolute. Cod. Tfseod. 9. 42. 1. Aole quam
orto neiu luffogium potiui quam muniGcentia
fraoique tentetur. h. e. presidium ultimum.
Homonym. Inter perfugium, refugium el
tuffugium id videlur generatim interesse, quod ilia
locum lignilicent tutum ac paralum aperlumque
ad carenda pericula: boo locum lecretum et
iortuitum Tel iemporarium. Cf. Quid. iVuc. 119.
SUFFUr^DO
Suffugium nimbos Tilantlbm. Tac. 4. Ann,
66. Urpentiuro malorum I u ff u n i n m in tempui.
et 3. ibid, 62. Diaoa perfugium in?iolebile.
Justin. 14. 2. 8. Befugia salutis et uniea
prfssidia.
SUFFri-ClO vel 1-bfoleio, fulcis, fulsi. fultum,
fulcire, a. 4. (sub «t fulcio) Part. Suffult us I. 1.
et Ii. — Snffulcio eit lublas fulcio. susiento, fal-
cio. sos/entare, vunlellare, urrepe:S&>.
I.) Prnprie. «f 1. Genprstim. Lucre). 4. 428.
porticus Slans in perpetuum paribus laffiilta co-
lumnis. Martial. 9. 3. Octo Syrii suffulta lectica.
A put. 10. Met. Pulrilli, qoeii matlllai etcervicee
delicalie mulieres suffulcire coosoerant. 4f 2.
Specialim est supponere ad folciendum. Plaut.
Mil. o'or. 2. 2. 54. Ecce autem sdifloa". : colu-
mnam mento suffultit luo.
II.) Translate. Id. Epid. I. 1. 77. Tants in
te impendent ruins: nisi suffulcls firmitar Non
poles (ubsiitere, Lu'crel. 4. 865. Propterea ca-
pllur cibus ut luffulciat artui. 5eneca Troad.
103. csdit ei bumerii Vestli apertis imumqu*
tegit Suffulta latus. h. t. fascia inbstricta.
SUFFULG60 uel subfuleeo, es, ere, n. 2. (inb
et fulaeo! subtus fulgco. Vel. Poelaln Anlhol.
Lai. T. 2. p. 311. Burmann. Turn fit, ot hu-
mor aqua luffulgeat atque colorei Sub Taria spe-
cie Jaciat mirabilii arcut.
SUFFULTORA, e, f. 1. (suffulclo) initentaca-
lam, totttgno. Caitiod. 9. Bitt. Eccl. 34. Co-
lumns tres suffultura loltlio nudata et ipiscecl-
derunt el alias duodecim una traierunt.
SUFFULTOS, a, urn, particip. V SUFFULCIO;
SUFFOMATlO vel mbfumatlo, Snls, f. 3. (suffa-
mo) actus tuffumandi, suffumigatio. ^oium. F.
loc. In SUFFITIO.
SUFFOmIGATIO vel labfumigatio, 6ni« f. 3.
(luOumigo) mffitio. Ftgel. 3. felerin. 23. sub
fin. Frequentlnimli luffumigationibus ourare.
SUFFCsilGO vel lubfumigo, as, are, a. 1. Part.
Suffumigandus. — Suffumigo est lubter fumom
eicito, sulflo, profumare, fumicare, uitoxctrtvi'fes.
Farro 3. R. ti. 16. tub fin. Si ei alvo apes
minni frequeotes sTsdunt, suffumigandum. Cell.
5. 27. n. 5. Super prunai scorpions imposito,
Tulnoi soffumigant. Id. 4. 20. a med. Dolens
tuIts sulfura suffumigarl debet. Colum. 12. R.
R. 50. a med. Dolia ticcata luffumigare alba ca-
re, el ibid. 25. ad fin. Vasa rore marino vel
lauro vel myrto iuffuir><?ato. Adde ibid. 12. eslr.
et Ceis. 6. 6. n. 35.
SUFFCMO vel lubfumo, at, are, n. 1. (sub
et fumo) aliquantum fumi eniilto. Giosi. Labb.
Sobfumo, u'rjoxa7tvi'f«). — Translate. Rieronym.
Ep. 29. n. 1. Non lunt luavei eplitola, qua non
placeotam redoleact, quas non condit Apicius,
in quibus nihil de magiitrorum bujus tempori*
Jure luffumat.
SUFFUNDANS at
SUFFUNDATUS, a, an, particip. V. toc seq;.
SUFFUNUO vel mbfundo, ai, atom, are, a. 1.
(•ub et (undo) Part. Suffundant II. et Suffun-
daiut I. — Sulfundo est lubter fundo. porre
totlo per fondamenlo.
I.) Proprie. Farro apud If on. p. 48. 12. Merc
In domibus iatericiii, paullulum modo lapidibua
suffuodatis, ut bumorem effugerent, babilabant.
II.) Translate. 'Zucret. 3, 39. Omnia saffun-
dans mortit oigrore. affondando. Ila iacnmann.j
ted alii lee. suffundens.
8UFFUNDENS, enlis, -particip. F. toc. seq.
SUFFCJNDO vel subfundo, fundis, fodi. fOsum,
fundere, a. 3. (sub el (undo, it) Part. Suff undent
II. 1. b; Suffusus fere in omn. paragr. ei in fin.;
Suffundendui II. 2. — Suffundo est lubtoi vel
Clam fundo, enc^ia, urroy_uio (It. iparoere toEla
o di nascosto, vereart, ipandere ; Fr. verstr au,
bat, repandrc; llisp. echar debaxo b loto, ver-
ier; Germ. unteijiesseHj unlerhaib gietsen ooj.
J^iessets lassen ; Angl. to pour under, pour).
I.) Proprie d* liquidis. *J I. Generatim — ■
a) Cum Aec. rei, qua suffundilur, aliquando sllioi
add , io Dal. loci, ia quem quid surf^oditur, et eit
subier Tel clam fundo. Cie. 1. Tusc. 9. 19. Em-
pedoolet animum eiie eenset cordi surfoiom sea-
SUFFUROR
Zuinem. Seneca 3. purest, nat. 21. Imbrium
Iqua per secreloa cuniculos reddila lacile suffun-
Jilur. Ovid. 1. ^asf. 215. quibus intumuit suf-
fuse venter ab unda, Quo plus sunt pots, plus
Sitiunlur aqu*. h. e. aqua inlercute, idropici.
et 2. Hid. 637. Et bens nos, palrias, bene le,
paler optima, Oesar, Dicite suffuso per lacra
verba mero. — llinc iropice tuffundere aquam
frigidam. graliam alicujus aul famara elandestiois
pelitionibus aut calumoiis deprimere ac refrige-
rare. Plaul. Cist. 1. 1. 35. nostro ordini Palam
blandluntur: clam, »i occaiio usquam est, Aquam
frigidam subdole auffundunt. Cf. Horat. 2. Sat.
i. 60. et Sueton. Aug. 66. — Hue accedunt ilia
Plin. 20. Bill. nat. 13. 5. (142). Sanguis oculis
suffusus. et 22. ibid. 21 . 66. (54). Suffuia bilis.
et Claudian. 2. in Eutrop. 13. Ulcers pos-
sesses alte suffusa medullis. h. e. intui et tub
cute dilatala et profunda. — b) Cum Ace loci,
Id quern quid suffuDditur, et Abl. rei «uffu6a,
et cit madefaeere, tlngere, implere. Ovid. 10.
Met. 360. et lepido sufTundit lumina rore. h.
e. oculos lacrimii ipargit. Plin. 29. Hist. nat.
6. 38. (126). Suffusi cruore oculi. Id. 22. ibid.
21 . 30. (65). Prodest telle suffusis et bydropicis.
agl' ilterici. et ibid. 20. 23. (49). Ancbulai ra-
dii datur bile suffusis. Claudian. cons. Mall.
Theod. 219. rabidas mffundit languine venat.
h. e. Implet, distendit. — Firq. 2. Mn. 232.
lacrimls oculoi suffusa nitentei. e"XXijviaftdj. —
Suffundi dicunlar oculi, qui concrelo humore
CKcaniur: unde suffusio. Seneca 2. Clem. 6.
a med. Imbecllles oculoi esse scias, qui ad alienam
Iippitudinem et IpsI suffunduntur. — Suffusi
equi, inquit Serv. ad Pirg. 11. ./En. 671., dicun-
tur, quos vulgo csespitalores vocant. Adde Vegel.
i. Veterin. 53. ^ 2. Speeiatim est sparsim fun-
do, effundo, luperfundo, perfundo, aspergo. —
a) Cum Ace. rei suffuss. Plant. Cure. 1.3.3.
Mane: suffundam aquulam. Colum. 12. R. R.
9. a med. Saspe tuffundere Jus debebit, nee patl
sltire salagma. fitruu. 7. 1& In dolila aarmenta
compor.eotei, aceturo suffundunt et super enr-
menta plutnbeai massas collocant. Pelron. fragm.
p. 678. Burmann, capili tuffundere costum. sc.
nngueotum e costo. Apic. 6. 2. Suffundis ace-
tnm et jus. et ibid. 4. liquamen. — b) Cum
Aec. losl, In quern liquor suffunditur. Plaut.
Had. 2. 7. 30. Quasi vinis Grsecis Neptunus no-
bis suffudit mare. % 3. Item pro infundere.
Colum. 6. R. R. 38. Lasix et aestuanli mute
merum in os suffunditur.
II.) Translate dicitur de aliis, qua liquoris In-
star spargun nr. *J 1. Generatim — a) Cum
Aec. rei, qua; suffunditur. Ovid. 3. Trist. 1.
15. Littera auffuaas quod babel maculosa li lures.
— Hinc Ggurale Farro 2. R, R. 8. a med.
Id ante admissuram largiut facimus, ut cibo suf-
fundamus virei ad feturam. — 6) Sa?pius cum
Ace. loci seu rei, in quam aliquid suffunditur.
et Abl. rei, qua; suffunditur. Lucret. 3. 38. de
melu. humanam qui vitani turbal ab imo. Omnia
auffundens mortis oigrore. Id. 6. 478. de nebu-
lis. Suffunduntque sua casluin caligioe. Tibull.
2. 1. 55. Agricola minlo suffusus. (into, et Slat.
II. Theb. 120. trepidumque Hyperionis orbem
Suffundi inaculis. Cic. 2. Nat. D. 21. 54. Te-
nuis ac perluceos et a?quabill ealore suffusus
setber. Seneca Here. (Et. 1405. Igne sufl'us.-E
genae scelus minantur. Ovid. 11. Mel. 3G8. lu-
pus rubra suffusus lumina flamma. sXXijviopc';.
— Uinc figurate. Cic. 1. Fam. 9. a med, Novi
animum turn mihi amicissimum, turn nulla in
ceteros malevolenlia suffusum. Ovid. 2. Trist.
565. Candidus a salibus suffusis felle refugi .
— c) El absolute. Plin. 29. Hist. nat. 2.
9. (30). Lanas tucidsa dolentibus nervit impo-
sita et crebro suffusa. bagnate. ^ 2. Spe-
eiatim refertur ad ruborem vultus. Firg. 1. G.
430. de Luna. Et si virgineum suffuderit ora
rubarem, Ventus erit. Ovid. 3. Amor. 3. 5. Can*
dida candorem roseo soffusa rubore Ante stetil.
Adde I. Met. 484. Manil. 5. 711. Femineurn
rnbro rultum suffuse pjropo. Ziv. 30. 15. Ma-
9inis5ai bse audienti nun rubor solum subfusus,
— 581 —
sed lacrimre etiam oborlse. Plin. Pantg. 2. Ad
quas i lie voces lacrimis ac mulio pintore suffun-
ditur. racat. Paneg. Thend. 41. Et dejeceras
oculos et vultum ruhore suffudcras. — Absolui*.
Tertull. Virg. veland. 2. exlr. Tarn iancti'vi:i
est. subfundi, si virsinem viderit. quam sanclic
vireiois, si a riro \U» sit. Id. BKttrr. earn, 61.
Officii* membromm ludibrio<e de induslrin suf-
fundendas resurreclionia oblatrant. h. e. erube-
scendre s»u negandie. Adde Pall. 6. Tlieronvm.
1. in Jovinian. n. 48. i"nit. Ua»3 Theophraitus
disserens quern non sinfundat Cbrisiianorum 7
non fara arrossire. Cf. Tertull. Apolog. 4. In
pudoris notam capitis pa?ne conversa ! bonoriim
adhilita proscriptione, suffundere maluit bomlnis
sanguinem, quam effundere. — Bine Part pras-
ter. pass.
Suffusus, a, urn, etiam adjective usurpatur;
unde Comp. Suffusior. — Suffusus est aspersus,
tlnctuj, plenus. Ovid. 2. Met. 111. de Invidia.
Peclora felle virent, lingua est suffusa veneno.
Hue etiam trahi possunt nonnulla. qua; supra
altulimui, loca. — Absolute de erubescentibus.
Tertull. Anim, 38. ante med. Suffusior seius.
h. e. pudori magis obnosius.
SDFFOROR vel subruror, Sris, ari, dep. 1.
(sub et furor) clam furor, rubare oeculfamenfe,
xXs'rrtu. Ffauf. True. 2.' 7. 15. Htec quum video
fieri, suffaror, suppilo, de pra?da prasdam Capio.
SUFFDSCTJLUS. V. SUBFUSCULUS.
SUFFL'SCDS. V. SCBFUSCUS.
SDFFOsIO vel subfusio, 6nli, f. 3. (suffundo)
•f 1. Est actus luffundendi, iparsio sob aliqua
re, *paroi'mento, uiro'jjjais. — a) Generatim.
Plin. 22. Hist. nat. 23. 49. (104). Suffusio felli".
itterizia. et Ccel. Aurel. 3. Tard. 4. 50. Hy-
dropismi suffusio. — b) Speoiatim suffusio vel
suffusio oculorum est morbus oculorum ei hu-
more sub tunicia concreto et visum impedlente,
cateratta, suffusion*, qoem describit Celsus, et
quoraodo eurari possit, 7. 7. n. it. et 8. 6. n. 35.
docet. Plin. 34. Hist. nat. 11. 27. (114). Contra
iaUia glaucomatum et suffuslonum. Id. 32. ibid.
4. 14. (33). Sanguis testudinum suffusiones ocu-
lorum lollit. Id. 28. ibid. 1. 2. (7). Felle hominis
suffusiones oculorum sanari. Adde 29. ibid. 6.
38. (118). et ibid. (122). — e) Item morbus
pedum in jumentis ex labore: de quo Veget. 1.
Felerin. 38. a med. Adde TTieod. Priscian. 4.
p. '315. *| 2. Est etiam infusio, affusio. ^pfc.
1 I. Suffusio Tint. — Hinc melonjmice i°a(/ad.
i. R. R. 35. a med. Suffusio agreslis eucumeris
et colocyntidis. h. e. infusum.
SfJFFOsCurOM vel subfusorium, II, n. 2. (suf-
fundo) lubulus, canaliculus, ei quo oleum in lu-
cernas suffunditur. Gloss. Phitox. Suffusoriurn,
sitixuc't. Hieronym. 2 in Isai. 4. 1. In Za-
cbaria legimua in uno aureo candelabro septcm
lucernas et septera suffusoria. Id. tamen in Ha-
char. 4.2. infusoria babet, quo; vox idem signiQ-
cat. Adde f ulgat. inteipr. Hal. Ifum. 4. 9.
SUFFOSUS, a, um, particip. V. SDFFONDO.
SCGKNS, entis, particip. V. SDGO.
SL'GGfiRA, te, t. i. (suggero) sugc;estio vel
additio. Cod. Theod. 14 6. 3. Hoc autem es-
cepto, a Tarracinensis priestationis canons sug-
gera, quas vetusto prasberi phari ac porlus usi-
bui more consuevit. Alii aliter leg. — De hoc
V. Hdnel.
SUGGRRENS, entis, particip. V. voc. seq.
SUGGfiRO vel subgero, geris, gessi, gestum,
gSrere, a. 3. (sub et gero) Part. Suggerens I. 3.
et II. 5. e el in tin.; Suggestus I. 3,-5. el II.
2.; Suggerendut II. 4. — Suggero est subter
gero, subtua pooo, subjicio, suppono (II. totto-
pom; Fr. porter sous, mtttre sous; Uisp. tratr
6 meter soto; Germ, unterfeoen; Angl. to put
under).
I.) Ftopris). *| 1. Generatim. Pirg. 7. JEn.
462. magno veluli quum flamma sooore Virgea
suggerilur costis undanlis abeni. Pallad. 1. R.
R. 20. Subjeclls hinc Inde euniculis pavicnenti
luipendat et ignem suggerat fornaee succeasa.
*f 2. Speeiatim est afferre, idducere, idrebere.
Plin. 11. Hist. nat. 10. 10. (,22). de opib. Alia
SUGGESTIO
struunt. alia: polinnt, alias soggerunt. *| 3. Item
subminislro. supprdito, snfficio, subinde prsbso.
Ter. Adelph. 1. 1. 36. Cur amati Cur potat?
cur lu his rebus 6iimptum suggerisl Pirg. 10.
K'», 332. fidum /Eneas affatur Achatem : 9ug-
e,:rf lela mihi. sieterunt quf in corpore Grajum.
Martial. 3. 8'.. sugceritque ruclantl Pinnes rn-
bentes cuspidesque lenli'f.i. Tac. 3. Hist. 36. Ci-
bum suigerere alicui. Ouid. 15. Met. 81. Pro-
di?a diviiias alimentaqns- m'ilU tellus Suggerit
alque epulns sine cede et sanguine prsbet. ./uct.
B. Alex. 3. Urbs reriilissima el copiosisilma o-
moium rernm apparatus, suggerebat. Plin. 2. F.p.
8. Lacus piscem. feras silva, studia aitisslmus
iste secessus affaiim suggerit. Grammat. sneerf.
p. 91. n. 125. fichenfeld. Ex quibus, qua) sugge-
sta sunt memorirp., inseruiraui. — Bine translate
Liv. 3. 11. Invidia* flammara ac maleriam crl-
mioibus subgerftre. Adde Quinlil. 5. 7, 8. Flor.
2. 8. Dt ab Europa in Asiam, ultro «e sugge-
rentibus caasis, imperlum procederei. h. t. nltro
se subinde offerentibus eausis Imperii ampllfi-
candi. •! 4. Hem aggero, cumulo. Propert 4.
4.8. Ilunc Tatiiis footero vallo prsacingil acerno
Fidaque suggests castra coronal bumo. «| 5.
Item sustento, austollo. S<1. It. 14. 644, eelsie
suggests theatre coiumnis.
II.) Translate. «f 1. Est substltao, subroso,
sostituire. Liv. 2. 8. Apud quosdam auetores noa
invenio Lucretiam eonsulem : Bruto •tatlm Ho-
ratinm suggerunt. Id. 4. 20. Nihil piaster no -
mins consilium luggerere. Adde 9. 44. t 2.
Hem eubjicio, subdo, soojiurtaere. Cie. 2. Oraf.
26. 110. Amblguum turn osplicstar, quum' es
verba, quas desunl, sugge.'la sunt. Id. 3. JVat._ D.
29. 73. Atque huic incredibili sententla ratiun-
culas suggerii. Id. 2. Oraf. 27. 117. Quum causae
in plura genera secuerunt, singulis generibus ar-
gumentorum coplaro suggerunt. — Suggtri, adjl-
ci, accedere. Cic. 2. Phil. 27. 67. Alia mira) ra.-
piebant, alia mima;: lotos dies potabatur : sug-
gerebantur etiam ssspe damns sleatorla. •' ag-
SH'ungeuano. 5 3 - "em pro afferre. Plaut. Men.
1.3.29. Madida quae mihi appotila in mensnm,
miluinam suggeranl. h. e. orsxim rabidam faciant,
ul ait Juvenal. 6. 427. ; miluus enlm avis est ro-
raeijsima ac aemper famelica. V. MILTJUS et
MILUINUS in fin. ^ 4. Item elara inferre, ad-
hibere. Cic. 12. Alt. 44. Si nihil flet, aut Druso
ludus est suggerendoi. aut uiendum Tuscolano
h. e. Drusus aliqua techna est caplandui. ^ 5.
Item memoriae subjicere, submonere, sugg«rir«,
uiroTi'&tficu. — a) Cum Ace. Ulp. Dig. 4. ••
26. sub /in. Quoties tequilas restitulionem sug-
gerit, ad hanc clausula m erit descendendum.
Curt. 10. 5. 8. Nulls* queslibus omissis, quos In
tali casu dolor mggerit. Addo ^famerfin. f»<-
nelhl. 25. et Pacal. Paneg. Theod. 18. Dig.
Justin, fragm. I. 25. 4. Novum consilium et
remedium suggerere. — b) Cum Conjunctiva
et particula ut. cVfp. Dig. 28. 5. 35. ad fin. Qua»
in proposito quoque suggerit, ut Italicarura re-
rum esse credantur tx res, quas in Italia esse
testator volult. /». e. admonct, suadet, postulat.
— e) Absolute. Cic. 2. Fin. 14. 44. SI me memo-
da forte defeceril, tuum est, ut suggeras. Alii
leg. cum Gruter. el Orell. ex MS9. nisi ffl«-
moria forte defecerit, celerii omissis. Aurel,
Vict. Epil. 41. Suggerente coojuge. Id. ibid. 12.
ira. ^ 6. Item pro allegare, protilerl. Dig. Ju-
stin, fragm. 2. § 2. Ultra vires fucullatiuin est.
quod decrelum est, nee suggessit prattori de statu
facultatium. et ibid, fragm. 97. de legat. 3. e. 8.
A parte legalarii suggeilum est etc. *( 7. Item
pru denunciare. Nov. Theod. dt patrim. 1. 8. 2.
Suggestio lui eulminis - per quam suggerilur etc.
et ibid, de postul. I. 10. 1. Providentissime tug-
gerere. — Hino absolute
Suggerens, tntis, particip., est qui suggerit,
suggeritore. Feget. 3. .Jfilil. 4. Pro invidia sug-
gareotum.
Suggeslum, i, n. 9. P. 8DGGBSTDS, en.
SL'GGESTIO vel subgesiio, Sois, f. 3. (subgero)
»;»»i:.c. additio unius rei ad aliam.
I-) Piuprie. Ccel. Aurel. 2. Tatd. It, a med.
SUGGESTUM
Poiui luggestlone euetui. h. e. lubinde addendo
largiai delai.
I!.) Treatlti*. <f 1. Bit aetrji illiquid eon-
lulendi fel motundl vel propooendi, suggestio-
ns, tuggerimento. Popiic. Jurelian. 14. Hoc
igf.ur quod Nem la Trajeno adopUndo, quod
Trilanus Id Radrlaao et eeterl deiricepi propo-
ette auggeslioDe facer ant tie. Id. ibid. 19. Re-
feriroes ad voi, P. C, poolificurs i«ggasllonam.
Symmach. 9. Ep. JO. (at. 88.) Sad plura tri-
fcsaa vel tuo prorlM ltudio ui illorum »asee-
itipos cornperta. Addltur a qalbuedam loeut
Siintii 1 . 9. 2. 15., obi egem de figure Ratpomio-
, tnqull: Qood scheme quiden per auggettio-
aera vocant. Std teg. alii rectiui eubjeetionem.
Inteript. apod Gruter. 165. 1. (Orell. n. 9.)
03 lMTAVBATOS VMI ISTHMUS MVIOI FORTAS AC
TTEBBI IX STGCIITIOX* T. 0. II. ITIMCKOKH. HSC
losoriptio pertinet ad ann. CCCCII. a Car. n.
1 8. Et etiam eetui denonciandl, daounciatlo,
in«!ouatio. Cod. Theod. 9. 40. IS.Offiela - 41s-
psadiii lubjacebuot, at la tuggeitione eeueve-
riot. Jfov. maj. de cedif. pub. 4.4.1. $ 1. £daa
publics* - passim dlrui plectendo urban! officii
euggmioce. *T 3. Pro eoniultatlone prlaelpii
BbaSio comprebeaia. Cod. Thtod.- 14. 6. 3. In
notitiom noiiram loggeitionibui Judleum pcrfe-
rendom. et ibid. 5. Suggestion! Illyrieiaaa ad-
vocation!! rupondentes decemlmul ate.
SUGGESTUM, I, n. 2. P. SUGGESTOS, ui.
STJGGESTOS, a, urn, ptrtlslp. P. SOGGERO.
STJGGBSTTJ9, ui, m. 4. et niggestum, I, n. 8.
Oiiggero) locui emineni ex terra allave materia
auggeita tea aggeita (It. luogo elevato, eminen-
ce, riaito ; Fr. hauteur, lieu ileve, iminenci ;
Blip, altura, emineneia, parage alto; Germ.
6. Berbeiichaffung; Angl. any elevated place,
eminence, heigh'.).
- I.) Propria. «| 1. Generating Caio R. R.
154. Labium in luggealu later dolls poaltum
babeto, utl In eulleum de eo vlaum nitre pot-
aK. rorro 3. R. R. 5. a med. Ei suggeslo fe-
lerii, ubi lolaol e«ie tiptKixd,Q(tAX<t, prodtunl
iQ&tei in stigaum. Colutn. 9.. R.R. 1. Qualia-
euroque van plaeuerint eolloearl, debebit iug-
gertoo lapldeue extendi per totum apiariutn in
tret padai allttadinli. Plin. 12, BUI. not. 10.
B4.(38). Bjuidem insula axeehiore luggaatu la-
nigera arborai etc. net tito piis riltvato. il Slat.
1. Silv. 2, 113. ealiEe proeui aipice frooii. ho-
nors! Suggeitumqae coma. h. e. eomam la lu-
sulum eollectam io vartice, qua feminee lolebant
caput alte aadiDcare, ut ait Juvenal. 6. 502.
%ipyav TtXoxosftou. -^Ilioc tranilale 4pul. 5. Mel.
Mere ae de lanlo fortunerum mggeitu patsum
dejiciat. n. a. cumulo. «f i. Speciatim ac pr«-
eipue ait pegma, pulpiiuro, ex quo is eoatione
*trba Dunt ad populum et in eaitrit ad mllitei,
e'sa^a&pov, pufpilo, fcijoncia, pergamo. Can.
«. B. G. 3. Hac re pro tuggaiiu pronuociala,
proQeiicHur. Cic. t. .Divinat. 54. in fin. Illud
•uggestam , io quo cauiam dixerat, aiceodena.
13. o. Tuic, SO. a med. (Juum in commualbui
luggeilli cooiittere non auderet, comionari ex
turri alia tolebal. Adde Tac. 1. Bill. 36. at 55.,
ubi de tuggeitu mlliiari aermo eol: item Liv.
81. 29. circa med., ubi de trlbunali, ex quo
prelor Jul dicit. Plin. 34. Bitt. nal. 5. 11. (20).
C. Mental In auggetiu roitra, darietia Aotlali-
bni, lixerat. (Adda Liv. 8. 14. in fin.) — Hujut-
modi (uit tuggaitai ceterU gradibua allior, quern
tibi In orcbeitra decern! paiiui eit C. Csxar ape-
etaodi cauia, palcheito : uti narrant Flor. 4. 2.
exlr. el Sueton. Cwt. 76., item A'er. 12., ubi
cuiiculum dicilur, quia isptum undique parieli-
iui, quo princept videna omoet a nemine vi-
derelur. Laudat Trsjan um t PHn. Paneg. 51.,
quod et tuggertum al oubicuium mitulit et una
turn populo ipectare al apectari Toluil. ^ 3.
Apod Teriull. Sptclac. 7. ut 13. eat congetlio
*i apparatus variarura rarum Id circeniibut oa-
Jebrandii. — Suggttlui imaginum aunt parmuias
aire dipaoll, qui in orbaro ligoii appandebantur,
Ita ui multa eaaaot gradationei, titiorea depru-
astwei, ?*iuti iabellaia ei eireuitut in tatribai
— 582 —
vituntur: In illls depict* eranl imagine! !mpe-
raloruro, qui comecreti et later diros relati erent
vel eliamnum troperabanl. Id. Apolog. 16. *| 4.
Eit etiam lediie roagistraluum mejorum. iVou.
Paler. III. de honor. 2. 12. 1, J 1. Tanli «ug-
geaiui Infulw. <f 5. Pro additiooe. Teriull. ad-
vert. Bermog. 31. Suirgesiui autem call et terra
primo tunc fueriot etc. Id. ibid. 16. Plane aocia
materia per iirbilantlae tuggeitam. h. e. orna-
ment! oo a deeorla additlone.
IL) Tranilale pro iuggaitione, tuggerimenlo.
Vlp. Dig. 97. 8. i. ante med. Si euraloret foerint
minus idonel datl, dleendum eit, taneri magiitra-
tui oportere, al ax anggaitu eorum prstea dade-
rit. Adde Augutlin. Op. imperf. contra Julian.
6. 28. Ttrtull. Apolog. 18. Ex aaggaitu Demetrii
P-baiere! grammatieoruin tune probatiuimi. h,
e. bortatu at opera. .
BTJGGILLO cum derW. V. SDGILLO.
SUGGLOTlO. V. SD8GLTJTI0.
«DGGRANDIS. P. SUBGBASDIS.
SDGGREOlOR v*l lubgredior, gr5d«rli, grtieut
mm, grBdi, dep..3. (aob et gradior) Part. Sug-
greaiui. — Suggredior ait latenter gradier, ae-
eedo, andore oceuftamente, «ecoitar»i, uxo£at'«
l'u. Tac. 15. inn. II. Cesili, qui barbarorum
proplai loggrediebantur. Id. 2. ibid. 12. Sug-
greni propiui ipeculatoras. Adde 4. ibid. 47. —
Cum Aecui. Sail, 4. But. fragm. 67. Slolide
castra luggrenui.
8UGGRESSUS, a, um, perlicip. P. voo. prmced.
SUGGRESSDS vel aabgrtaaai, at, ta. 4. (»ug-
gredlor) actus auggrediendi. Voi a Lexieo expun-
gettds ; oecurrlt enim tantuta io Ifot. Tir. p. 44.
Grenui, regreiim, tubKreiaui.
6DGGRONDA ate. P. STjBGRONDA etc.
8UGGRUNNI0. P. STJBGRUNNIO.
SUGILLiTlO vel augg!ll«tio, Snia, f. 3. (iu-
glllo) actut auglllandi, uiraiBiopuoj (It. lividura,
eontutione; Fr. raeurtrtsiure, /letrt'tsure ; HiBp.
magulladur a, contusion; Gcrra.d. Quetccrtunq, d.
blaue Fleck; Angl. a black or blue mark, e-ruise).
I.) Proprie. Plin. 32. Hist. nat. 7. 24. (74),
Rellquse caroes impojilsa tuggillationam repiunt.
Adde JUarcell. Empir. c. 19. p. 113.
II.) Translate lamitur pro eontumelia, igno-
mlnia. Lie. 43. 14. Nod liae augillallone ecn-
aulum. Plin. 7. Bist. nat. 45. 46. (150). Juila
baso Variana clodes ot majeitalii ejus fsda mg-
gillatlo. Val. Max. 2. 3. n. t. Ne talii notas eon-
tagio ad ipiiui gloria gugillalionioi penetraret.
Ulp. Dig. 47. 10. 15. a med. Si qu'n tic fecit in-
Jurlain terro, al domino faceret, video, domioum
injuriarum agere pone iuo nomine: li vero hod
ad iugillatlonem domiai id fecit etc.
SCGaLATrL'NCOLA, »,f. I. demsnut. a iu-
glllatio, parva lugillatio. — In plur. num. Claud.
Slamert. 2. Stat. .-Inim. 0. Comes hinc alios
cloaeam venlrii et orii iobalare sen tin am : in-
tarqua raclandum queidam (uglllatiuncalai frtn-
gultientem ab alio, qui elipam iuaa dilapidarlt,
parailtico more laudarl.
SOGILLATOS, a, um, partlclp. V. SDGILLO.
SCG1LLATUS, ui, m. 4. (lugillo) augllUlio.
Teriull. A. adveri. Marcion. 34.
SDGILLO vel luggillo, ai, sri, Hum, are, a.
I. — a) Da acriplione alii aliler lentiuot. V.
Dausqu. In Orlhogr. Mar. Pictorin. 1.4.71.
docet, tuggiUo duplicl g leribendum eite; quod
ormal Gtocs. Lai. Gr. Subgillalae, vtan too &«•.';.
— Etiam lugiio ral auooilo per simplei I script um
fuine, monent Georges ia Philog. inc. 1872.
p. M9. et Oil io R. Jahrb. 1874. p. 858. —
b) Nolotio vocii ineerla ail. Sunt qui pulaot,
sugiUo contractum esse a tub et eilium, ita ut
•it llridum facera tub oculii: coi etimo respondet
Gr. u'rturtia'fio, Hvidam facio earn partem oris,
qua lub oculii est, ab one, lub, et w^i R *4i v '"
•ui; cuiqus etiam favere ridetur tllud ^"ejt. p. 302.
27. JUult. Suggillatum dici •liitimaQt ax Grseco
rocabulo, quod t» peri, q»c est wb oculo, xtAov
ab iii dicilur. Contra Cladon. Art. p. (911.
Putsch, deriraodum eue carnal per deminulio-
Dam a sugo, ut terbillo a loroeo. Adde Pomptj.
Comment, p. 280. 36. et p. 221. 1, K$U. Uuic
SUGO
notation! suffregaritur strmolo^l reeenliores. V,
f'anicck op. cil. p. 9W. — Part. Sugillalas I.
el II. I. et in fin.; Sugillandus II. I. — Su-
giUo eit eontando et liridum facio, ictu livotem
isdaco, UBuiria'Jw (It. ammaccare e far livido ;
Fr. meurtrir, contuiionner ; Hiip. acardtnaUtr,
hacer contusiones ; Germ, braun und blau icWo
gen od. sloistn; Angl. make livid by a bruise,
suggillale).
I.) Proprie. Phn. 81. Biet. nat.9. 45. (100),
Ocoli ax ictu suffuei eruore et augillati. Seneca
Ep. 13. Non potest atblela magnoi apiritus ad
eertarr.an afferra, qui numqoam tugillatai ui.
non riportb ammaeeature sul viio.
II.) Translate. ^ 1. Est eiittimatioaem lc
dare, infamare, coalomalia afDcere, notare, far
arrostire, intultare, affrontare, tanare, infa'
mare, offendere. Liv. 4. 35. tub fin. Viroi ape-
etatos, primli annl] laggillatoi, repultoa; riiui
patribui fuine ; dttiue poetremo prabare ad con-
tamellam ot. Petron. Sat. 128. Qua, inrjuem,
regina. noli auglllare miseries. Tenefieio cootaelue
mm. Pal. Mas. 3. 9. n. 1. eofern. in fin. Su-
gillare erudelitaterr. alieujus. li. 7. 5. n. 5. Salle
repulsa prslura; tugillatui ett. Id. ibid. 8. n. 9,
Sanctiillmse Jars familiaritatli leurrtli luiu iu-
gillaRda sibi detumere. i7ip. Dig, 2. 4. 10. ai
fin. Praetor ail: in joa tine perminu meo ne quis
vocet. PermlHuruc enim ett, li famoia actio non
alt, vel pndorem non mgglllet, qua patronua con*
Teoliur, vel parental. Adde ibid. 44. 4. 4. ante
med. Teriull. Apolog. c, 4. Quasi p'rasfetui bzc
ad laggillaodam odii erga not public! iniqui*
tatam. h. e. lotamla ootandam. ^ 2. Item
obeludjre. Sic eolm tnterpretalur Bon. p. 171-
12. Merc, illud ?"arro-n. Contra lex Mania est"
in pietate, ne filii patribai luei claro iuggilien(
oeuloi. Anton. Auguttin. De legib. st S. C. p.
m. 155. Hoc forUue per translatlonem dictum
eit, videlicet ae mortem coram matararent. Deque
aoim vetui mo» ignoratur, quo parentibm liberi.
quum morerenlur, ocaloi elaudebant. Blolz alil-
qae receatiorei h, I, referunt gd parsgr. prsced.;
aed Oehler rerbum tuggilltnl hie ancipiti teaia
poiltum a Parrone ceniet, quo aliquam festivi-
litem capteret: ligaifical enitn proprie excatere,
irXTjr ?£<v, ut ipie ait, ei ioterpr. Gloss. Steph.;
varum est aimul cam coroica quadam lieentie,
admusum pro tigillare, i. e, ocoludare, operire t
offttfi^iiv. Ceterum prioram lansum. ioquit cl.
Dr-f'it, videtur firraare Gregorius Taron., qui
in Bist. Franc, plurie* bae voce utitur pro luf
foeare. ^ 3. Item laggerere, suggtrire. Pru-
dent. 10. irepi' axef . 999. Seiat bic, quli illi verba
lugillet Reui. — Hinc
Sugillata, orum, \. plur. 2. absolute de IU,
qu» percueiu vel lividis roaculls deforroila lunC
vel confusa. Plin. BO. Bist. nat. 6. 23. :55V Al-
lium luggiHata aut livenlia ad colore™ rcducit.
Id. 28. ibid. 9. 34. (132). Caseus recens eum
melle luggillala emendst. JEmil. Macer c. 3. de
Absinlhic. Hocque modo i.igillalii supereddils
prodesi,
Sl'GITUS. a, um, perlicip. P. voc. teq. Init.
STJGO nugjo;, iagii, tuii, luetum, sSgere, a. 3.
Forma parl.sujilus pro suctas ridetur fuisse rul-
go murpsta, at Not. Tir. p. I D3. Sugit, eugitui. —
Radiietn babel bee vox commanera cum sunn,
tangnit, lapio at iioiilibui. Cf. Germ, lauoerc..
— Part. Sugtns et Suclus I. — Sugo proprie
ail lucum allraho val liquorem ellcio, puta prei-
• ii labrii aliare ratione, uu'fjcii, e'xfiu^a'u (11. suc-
chiare o suesiare, suggest : Fr. surer ,' Hiip.
chupar, sacar ; Germ, looj^n; Angl. (o suck).
I.) Proprie. Parro 2. R. R. 1. a med. Quot
diebus egni matris lugaoi Diaminani, Id. 1 . ibid.
44. Agrum alter Q ia aonis relinqui oportet euC
paullo lerieribus cation'>bui serere, id est que
mious lugunt terrain. Itl. Sal. Mtnipp- 88. p.
927. OeM. Ac mamruam laciis lugaolem pascare
pupum. Cic. i. Ifat. D. 47. ai fin. Animalium
alia augunt, alia cirpunt, alia voranl, alia man-
dunt. Paiiad. i. R. R. 26. lub fin. Porca UK
nulrire debet, quia frequ»r,tio.'6 numero suca
deAciei. -Sfoiticl. 3. to'. Sugiiur inelso mjeivus
SUI
or* mibi. Alii leg- lumilur. Tuljot. inttrpr.
Joel 2. 1 6. Coogrsaale parvuloi el lugente* ubera.
II.) Tranilata. Cic 3. Tutc. 1. ad fiit. Ut pane
oom laele nutriclt errorem luiiue videamur.
SOI, Ubl, «e, pronomen. — *.°) Ad icriptlo-
nera quod attlnet — a) SU olitn pro ganetlvo
$ui uiurpatum faint docet Priieian. 13. p. 955.
Putsch. — b) Item lib* datlv. pro tibi, de qao
bac babel Quinlil. 1 . 7. 7*. « Sib* et quota
eeriptum in maltorum librit e«t, led an boo vo-
loerint euetoret, neieio : T. Livlum ita tail atom
ei Pediano comperi, qui et ipie earn lequebator :
iwc not »' litter* enlmnt*. Hune utum videlur
cooOrmare Intcript. Patavina »pad Gruter. 977.
4., qaseque legitor In Sfuuo Patav., teite etiam
Furlanettp, Zap. Patav. p. 310. rvcvjroo oor-
TVBSBKM.I ivo bt tiBi. Add* aliat apud eumd.
ibid. p. 224. et Gruter. 958. 1. Cf. Brambach
•p. t59. — Eliam sibei pro $ibi in Monum. Scip.
apud Piscont. Op. var. T. 1. p. 48. t. 5. UU. C.
edit. Medial, maioevh OBTnm iavdim Tt inn
VB iisb cbiattib labtbbtvb. Adda aliam In Corp.
/nicr. Lot. 1. 1271. Sie et Meibi apad ifbmmien
/nicr. n. 1710. ; et livi apud Zupf, /nicr. p. 124.
— c) Sed pro «e, addita In One vocli litter* d,
to Corp. /titer. £at. 1. 196. «t 197. — d) Sue
©cearrit isepe pro limpliei te, de quo P. Infra,
et pro quo teese, per epentheain littera a, tori-
plum reperitar in Corp. Inter. LaU 1. 197. —
«) Sepie apud Cic. 3. Jiep. 8. ed. A. Blaio pro
se ipsa ant pro ie ipie. V. qua de bae forma
diiimui in SBPSB. Gf. etiam RBAPSB et Mull.
Dt re mtlr. p. 304. — f) Sibimtt, ttmtt etc.
P. A II. 1.° — 2.°) De ijllabarum quantitate,
roooemui tecandam in iibi ene anelpltem leu com-
munem. Pirg. 1. £n. 604. ti quid Uiquam Ju-
otiiiiB et meni ilbl cootcia recti. At Martial. 6.
52. Si» Heat inde ilbl tellui plaeata levliqae. —
Sic etiam in compotitii, at In sibifnet, eajui
pari ultima eit brevii apud Sit. It. 13. 082.
«Ipia quidem virtue tibimet puleberrima mer-
ee»>; longs vero apod Sand. 4. 439. f Debit
(pit ilblraet pondera >. — 9.°) Rations bablta
etjmi, ducitor a Skr. sva, proprlui, unde et
svat, iuui, et Gr. a (off). Cf. EGO inlt. ad f.
— 4.") Denique ad fleiiunem quod attlnet —
a) Sui proprie eit genet, neutr. adject. poneulTi
suits, quod, at genet, met, rm, prouomloli vice
fuogltur. V. Madvig, Schu>eiztr~Sidler, el. —
b) Sibi in ablat. pro is aiarpatum inter vltia
vulgaris lermonit reperimui In fitter. In Annali
deU'Istit. archtol. a. 1858. p. 107. fro iibi it
avu. — Ceterum rut, sibi, se, eit pronomen o-
jnoli generii et otriuique oameri, et nominativo
ae vocatiro caret, ou, t'aurou etc. (II. at si, a
se, si ; Fr. de soi, a toi, te, toi; Hiip. de ie,
a st, se; Germ, Miner, gegen sich etc., itch oto.;
Aogl. of himself, herself, itself J ■ oceurrit autem
sxpissime A) Ut pronomen reciprocum; raro
B) Ettra reciprocum.
4) Sui, tibi, te, lapisiime eil pronomen re-
ciprocum.
I.) Sine edditic. — 1.°) Genet, tui, qnl ob-
le'ctlvui dicitur. — a) Cum lubitant. Cic. 13.
Alt. 1. a med. Niciai te amat vehementerque
Sua tui memoria deieelatur. Id. Tim. 6. Ita roun-
dui te ipae comumptione et lenio alebal lui. Id.
B. Fin. 13. 37. Cui propoilta ill coniervatio
sui, neccue eit buio partes quoqus mi carat
4KB. Id. I. Off. 39. 139. Habendt ratio non mi
solum, icd etiam allorum. Firg. 8. Bel. 91. Bas
olim eiuviat mibi perfidui site reliquit, Pignora
csra lai. /lor at. 1. Od. 18. 14. lubieqaitar eascui
amor ml. Ovid. i. Met. 29. Denilor bit tellui
elementaque grandia traiit Bt prena eit gravi-
tate lui. Liv. 7. 20. Orarerunt, ut Romanoi ioi
miitrloordla eaperet. Tac. Dial, de oral. 7. Qui-
bus bona ipe* ml. Juvenal. 11. 35. Notcenda
eit meniura ml. Pal. Mat. 1. 1. est. 3. Lento
gtadu ad vlodietam sui dtrlna procedil Ira. —
i) Cum adject. Cat. ad Cic. pott ep. 16. I. 9.
nd Att. Nihil enim mslo, quern et me mel il-
milem ene et illoi ml. SIo Cic. Amie. 14. 60.
Rihil eit appeteotiui ilmlllum sui. Id. ibid. 96.
98. E-s amans sui rirtui. Borat, 3. Oa\ 29. 4.
— 583 —
IIU potent mi Lmtasqut deget, sal Itett la diem
disltse: t!iI. — C\ Com gerund, pro is. Cat.
8. B. G. 4. Bu! reelpiendi fecalUt. Id. 3, ibid.
6. Sol eolllgendl hortlbui facultatem rellnquunt.
Cie. 8. Tutc. 20. «ub fin. Dionyiioi alteram Jui-
■it InterGcl, quia viam demonitravlitst Interimen-
di sol. h. t. Dionjill. — Ciui sui pro rout fre-
qnenliiilmut eit Apulejo, at 5. Mel., Florid. 1 .
Dt mund. 736. Oud. etc. — Contra iuui pro tui
in ilio Cic. 5. Fam. 12. Ageiilaai neqas pletara
neqne fictam imaglnem luam panae est ene- Adde
Phsdr. i. 4. etc. — Aliquaado tut oom alia voee
coojuogltur. P. SUIPASSIO eta. — 2.°) Dat.
tibi. Plaul. Epid. 1. 1. 85. teniarlt Sibi data
ene verba. Cat. t.B.G. 36. Magnam Cseiarem
injurlam faeere, qui vectigalia ilbi deteriora fa-
eeret. Id. 2. ibid. 6. Nlii lubsldlam ilbl sabmit-
taiar. Cic. 5. Tttsc, 20. circa med. Dionyiiai in-
itltuit, ut Qllas eandeotibui joglandinro putaminl-
bui barbam sibi et eaplllum adarerent. Id. 1. Sep.
5. 9. Perfugls, qua) turnout tibi ad eicuiattooem.
Id. 2. ibid. 10. 20. Bum ilbl mandaeie, ut popu-
lam rogaret, ut ilbi eo in colls delobrum fleret.
Adde *"t'rg. he. tupra ett. ifepoi Tftem. 10. Doml-
elliam Magneila iibi comtitult Seneca 1. Quasi.
not. 1. Lunam ioi nornqosm implet niil advenam
ilbl. Curt. 8. 1. 9. Petebant, at regit tai filiam me-
trimonlo lib! Jungerel. — 5tbt abandat interdum,
eleganter tamen: quod Datlvam etbicam voesnt
recentioret. Ttr. Andr. 9. 3. 1. Quid tibi valt
pater T ear ilmulst? Id. Bun. 3. 5. 10. Qald
•ibl bio veitltui quaritT Liv. 44. 12. Hoitei *d-
mirttio eepit. qaldnam ilbi repenttnai slemor
vellet. — 3.°)Aeo. tt. - a) Abiolute. Ptaut.
Pseud. 4. 7. 4. Nam qui llberot ene lllieo ie
arbitrantur, Bi eontpeota beri ti tui te sbdlde-
rant etc Ttr. Bteyr. 4. 5. 13. ti eompererlt
crimlni tuo tfi axor ersdldltte. Cic. 1. Tutc. 23,
55. Sentit anlmat is v 1 tua, non aliens, moverl.
Id. Orat. 28. extr. Mano tl prehenditism, ne ipie
quidem tua tanta eloquentla ptnuaiiiist, ut ie
dimitterem. Id. Bote. Am. 2. 6. Serapalum, qui
te diet noeteiqat pungit, at svellatit, poitulat.
— 6) Cam prerp. ad, inter, ptr, ante, in etc
Ttr. Htcyr. 3. 5. 16. Hsrl Pbilamenem sd is
adeeril bic jutilt. Cic. 1. Off. 18. 50. Ratio et
oratio concilia! Inter is homines. Id. ibid. 17.
53. Multa civlbut tunt inter it communis. Id.
i. Rep. 16.25. Btllum larnma inter ie conten-
tions generant. Id. Tim. 6. Ipie (mundut) per
ie- et a ie et pateretnr et faceret omnia. Nepot
Epam. 8. Eoi coegit inperare Laoedamonloi, qaoi
snte se nemo auiai eit aipleere. Adde Tac. 1. Siit.
SO. Curt. 4. 16. 23. Prafectum equitatui Incau-
tiui in ie raentem baits trtniQiit. Cie. 2. Fin.
15. SO. Honeitum, quod poult propter te Jars
lauderl. Pellej. 2. 56. 1. Omnibut, qui eonlra
•s srms tulerant, ignovit. Sutton. Tit. 4. Bquo
amino, oujui rector circa it dimicsnt ocoubue-
rat. — Ad te, domum luam, apud te, doml
iaa. Cic. 15. Att 4. tub fin. L. Csoiar, at ve-
niam sd is, rogat. ct 5. ibid. 0. A me petiit,
at lecam et apad is snsm quotldie. Adde Phadr.
4. 21. — Inter tt aliquaado sit ilraul. Inter.
spud Pitcont. Mon. Gabin. p. 133. qvi vixb-
evbt IKTBB •■ Aim. xs. — c) Iuterdum repeti-
tar, eliam ad majorem vim. Cf. Gharit. t. p. 111.
Eeil. Ttr. Beaut. 4. 3. 24. Aperte, ita at ret
•sis bsbst, narrato. Pirn, 3. Eel. 66. At mihi
teis offsrt ultro meui Ignii, Amjntai. Co?i. 2.
B. G. 6. in fin. Nisi mbiidium iibi lammitlatur,
■ei* dlutiai suBtlnere non pons. Id. ibid. 24.
Przclpitei fugm teie mandabant. Sail. Cat, 2.
iEquablllut atqae eoniianliui itie ret bumana
baberent. Id. Jug. 49. Monet, at lets taamqae
regaam defendant, Cie. 1. Acad, (pott.) 4, 16.
-Has eit ana omnli laplentis, non arbltrsrl te-
it teire, quod neiclat. Cic. 8, Btp. 25. 27.
Solum Igltor, quod ists movet, quit numqutm
deseritur sto, — Bt earn prap. Enn. Ann. 3.
spad Fat, in Tuditanttt p. 359, 27. MW. Has
inter less tots vi 1111 tudltantu. SalL Cat. 46.
Vocari sd sets LentoJum JubiU Cie. 2. Of. 12.
42. Omni igltur rations eolsnda at retlnenda
JustiUa e&t, qvum Ipe per tea, com etc —
SUI
^pud MM tranilatt. Ttr. Btcyr. 4. 4. 85. Wum
tibi vldetur ens spud ills J h. tu eompoi tui.
— 4.°) Abl. m. — a> Abiolute. Cat. 1. B.
G. 53. !• ie praiente de te ter lortibui con-
inltum dlctbtl. Id. ibid. 40. Se coniale. st 5.
ibid. 7. St sbtents. — b) Cum prap. de, ao
ete. Cic. 3. ad <?. fr. 1. tub fin. Qnaro «fl il-
ium teribsi, nihil te recorder! de m. Id. 2- ««P-
10. 80. In eonUons diiine ftrtur (Jttliut Pro-
nulus) « te Vltam ens Romulnm, sum tibi man-
dans, ol popolam rogsrst, ot tibi eo la oolle
delubrum fltrtt, i* deom ens et Qoirlnum vo-
esrl. Borat. 3. Od. 5. 43. FertuT - oieulam Par-
vosque natoi - Ab is removtiie. Cat. 1. B. G.
40. la ie baber* bonl eooitantiam. Liv. a. 4«.
Pro ie dicers csoism. — • In te vivtrt, faeere,
laborart sit tlmali loilmul. Intcript. apod Ma-
rini Frat. Are. p. 117. de Conjuoolttut. «-
xsbtb* in si Ann QVADBAenrr*. Aha in Corp.
Inter. Lat. 3. 8113. QVt w tl bihi i,abobavb-
bvht. Adde aSiam spud Dt'Rotti, Inter. Chntt.
1. 151. — e) Set* atarpstur qaoqas In Ablatlvo
caiu,non tamen spud Cat., qaem In Ace. tsntum
Iliad adblbuUie monet Meuttl Leu. ete. p. 1938.
Ter. Andr. 6. 4. 51. Htbsrs sJlud msglt si teie
st msjat. Id. Adtlph. prol. 4. Indlclo ds s«m
ipie srlt, vot Jadiett. Its leg. Umpfenbaeh ; alii
ds M. «t f^orrn. 5. 7. 25. Antlphooera video,
ab ie« emitters Invitum ssra. Cic, 4. Fin. 21.
58. Quaque leeundum aatursm tint, nihil ha-
bere In ttts sjut •ppetitlonit, de qua eto. Sail.
Jag. 60. Nsqu* sllum In alio msglt qutro la itie
•pern habsrs. — Abiolots Ammian. 18. 7. 10.
TJt csttrs doo psttrtntur, iste doeunte.
n.) Cam ftdditit. — 1.°) Sui, tibi, it, eopa-
Istur oam met, iptt, qaod pron. fere in silo eaio
(P. IPSE at Cf. Jtfaduta Gramm. 5 487.) et live
diviiim live unlet voce. Cic -Ante. 81. 80. Ipie,
•e qaisque dlliglt. Id. 1. -Dfoinat. 34. 74. Vel-
va cleuia is ipw sperosroat. Liv. 4. 44. C.
Sempronlui canit iptt pro M dlett dtmnstur.
Id. 2. 12. Ns limit Ipsa spsrlret, qalt eneC tt
Ibid. 44. Nisi Inter ttmst lpti isdiUanlbai ia-
vfsnt. ti 5. 83. Slblmetlpit. J?or<tr. I. Sal. 6..
77. Artei, quti doeest qralvlt sqasi ttqas tsnt-
tor Semet prognttos. Adde Sit. It. st ManiZ
toe. tuprs eit. Cic dmie. 3. 10. Suit laeommo-
dlt grsvlter angi non amleuro, sed is iptum t-
mantii eit. Pulgat. inttrpr. 2. Rta. 3. 1. Sem-
per leipio robuitlor. Id. Eecli. 37. 8. Bit eonil-
liariua In temetlpto. «t alibi tap*. Cf. Ter. A-
delph. prol. 4. — Titin. apud Hon. p. 9. 18.
Merc, Quod peitis, unit tt Jarglt leieraet adl-
but emigrarunt. Alii allter leg. V. Bibbtck la
Com. rtl. p. 184. ed. tit. — Per it iptum est
Ipium tolum. Cic Bartttp. rttp. 17. 36. P. IPSE
I.e. — 2.") Cum adject, iuui, a, urn, ad ma-
jorem vim. Plaul. Amph. 1.1.113. Me malum
ene oportet atqua hone telo tuo ilbl, militia, a
foribui pollers. Id. Capt. 1. 1. 12. Cochlea in
oeculto Ittent: too ilbl tuco vlrant. Id. ibid,
proi. 46, Sat tibi ftlltelt. et 50. Ita nunc Igno-
rant too ilbl tervtt patri. Id. Epid.i. 1.81. Dt
cemeret luam tsit tmert Sliam. Ttr. Adtlph. 5.
8. 35. Suo tibi huno gladlo Jugulo. col tuo pro-
prio colttllo. et Cic Amie. 8. II. Factui est
consul bis: primum anteiempos, Iternm lib! tuo
tempore, a tuo tempo propria, et Colum. 12. R.
R. 54. Singula too iibi jars elulto. Pitruv.S. 7. 81
topbui aril tut mum, In iuo tibi eanslit sioldatur.
in quello stttso. st Intcript, apud Gruter. 465. 7.
et 705. 3. IB svo •!■■ roiiTi. ttpolli net proprio
tttonummto. — ' 8.°) Ablatlvo •< Jungltur prap.
cum, qua ttmpsr poitponltar, addito stlsm una.
Cic Sentit, .14. a med. Anlmum teoum snt u-
eamqae, ut dicitur, vlverc vivtrt a se ttesso. it 5.
Alt. 6. A me pttlit, at iteum el tpad te snsm
qaotldle. Id. 1. Rep. 17. 28. Qal st ponldtst,
qua ubum, at sjant, vsl t ntufrtgio poult ef-
ferre. Cart. i. B. C. 39. Cattr poitulit, at rem
pablictm satclpltnt atqae una tioura admlnl-
itreuc Id. 7. B. 0. 71. 81 Indlllgentloret fuerint,
mills hominum dtlseta LXXX uos itsam Inter-
liurs demorulrtt. — Stcum eopulslur itlim cam
iptt mb itqaeall hu praetdtoU. Cic. 8. Alt*
SU1LE
IS. Quit autem est, tante quidem ds re, qoio
varie tecum Ipse dispulet. Sail. Jug, 113. D«c
Maurns seeum ipse diu volvens etc. el moa. Se-
eura ipse dlcltur mnlta agliaviste. — Ter. An&r,
2. 0. If. Etenlm ipsusj tecum earn rem repulavit
via. Cic. 2, Invent. 43. 125. Turn Ipiura tecum
artmirantero quidoam contra did possit. Adde
Sail. Cat. 32.
Bj Sui, tibi, tt, aliquando usorpatur extra re-
eiprosum, qurmadmodum et *uuj. Plant. Mil.
glor. 2.2.26. Sitt, Jube nunc tramire quantum
[■ossit, je ut Tld>-ant doml, Horat. 2. Sat. 1. 49.
Grande malum Turiui, si qutt te judice certet.
pro so. Martial. 6. 52. S!) licet inda tibl tellue
placata levitque. pro et. Alii lamen leg. Sit li-
eet, ut debet, tellue etc. Colum. 12. it. R. 44.
ad /In. Poma ita ditponera, ut teobt loter te
calcari possit. pro Inter ea. — Ceterum V. SOUS,
ubl, qua de poitcsiivi bujut usu et retpectu ed
varisi crationit partes dieuntur, etlaro ed pro-
Dora, sui referri posiunt.
SC'lLE, It, □. 3. (tut) ttabulum luum, taptum,
Jo quo nutriunlur. porcl, ouooTaac'a, oufeo'e, ov
ffi&i» (rt. porcile; Fr. itable a cochons, porche-
rie; Ilitp. porqueriza; Germ, d. Schtv einitall ;
Anql, pig-sly). Diffort ab bare, quod eo nomine
tigoilicelur tcropharum cubile, cui ilogula tcro-
pba trparnttm cum suit tuculii includuotur. Co-
lum. 7, fl. fl. 9. in /In. Diligent autem porcu-
Utor frequenter tuile converrat et sapiut barat.
Varro Sat, Menipp.H. p. 106. Oehl. In tene-
faris ac lull! TiTunl: nlti non forum bare at-
que homines, qui nunc plerique, luet tunt exl-
tlimandi.
Homonym. Dlicrimen inter luiie et haram
T. tupra.
SfMU.A, as, f. 1. V. roc. teq. In fin.
SCII.LUS, a, am, adject, deminut. a inlnui,
ejusdem tamen tignlficalioals, di poreo, porcino,
uixo's. farro 2. R. fl. 4. (et Colum. 1. R. R.
9. exlr.) Suillum pecut. Id. ibid. cognomen, h,
t. Scrofa. Liv. 22. 10. Ex euillo, otIIIo, caprino
grege. Plin. 8. Slit, nat. 52. 78. (212). At in
Arabia suillum genua non vivlt. Id. 8. t'Oid. 33. 51.
(121). Suillum rostrum. Id. 28. ibid. 8. 29.(117).
lac. Juvenal. 14. 87. de Judais. Quidam tortiti
znetucnlem tabbata patrem Nil pricier nubes et call
Humeri adorant, Ncc dittare putant buuiana car-
no suillam. Adde Varron. 2. R. R. 4. 8. —
Suillum genus, Inquit Fettui p. 310. 10. Mull.,
Inviaum Venorl prodiderunt poeta ob ioterfactum
ab epro Adonim, quern diligebat dea. Quidam
autem, quod immundisiiml tint 9ue> 61 oinni
roansueto pecore et ardentissims libldinlt: ita
ol opprobrium mullcribus inde tractum sit, quum
tubare. et turirc dieuntur. — Suilli fungi, ge-
nus fungorum deteriut, villus et periculotius,
fitnghi porcini. Martial. 3. 60. Sunt tibi boleti :
fuogos ego lumo tuillot. Adde Plin. 22. Hist.
nat. 23. 47. (06). V. et infra — HIne absolute,
lubstanlivorum more
Suilla, ai, t. 1. caro porcine, earne porcina.
Cell. 3. 0. Protinut tuillam assam et vinnm
bomini dabat. Id. 5. 26. n. 30. "am et avlt et
venatio et suilla eliia dari potest. Plin. 30. Bist.
nat. 5. 12. (39). Yesei suilla tune vetant.
Suillui, i, m. 2. genut quoddam fungororo ,
diversum a boleto. Plin. 16. Bist. nat. 8. 11.
(31). Sed et bolctos suillosque (pariunt robora),
gulrc notitsima irritameata, qui eirca radices gl-
gnonlur. — TfB. De suillo, h. e. iebneuraone,
quod ex Dracont. carm. de Deo 1. 515. afferl
Isid. 12. Ofig. 2. 37., docent critici, Ibi legend,
esso non Suillui sed Ptyllus. Cf. Lindtm. ad
h. I.
StlLLUS, I, m. 2. f, voc. pr.oced.
SCiNA, te, f. 1. /'. voc. aeq.
St IN US, a, um, adject, (sus) suillui. Farro
2. R. R. 4. 9. Lanius conciliator ;uioa esrnis
daius populo. Ita leg. in edit, princip., at ple-
raque alia reclius babent suilla. lis stiam Ges-
/lerel Schneider. Theod. Priician. 4. I. p. 314.
Suinum serum. — Ilioo
Suina, re, f. 1. caro jullli. Priscian. 2. p.
29. 4. Eat. Tribultur etlam Jcroni ad Karat,
— 584 —
StlPASSTO, rerti'us tui paesio, 5nis, f. 3. re-
clprocatio. ('SioirdSeia. Priscian. 17. p. 1084.
Putsch. Grsci quidem composilis uluntnr prono-
minibus in tuipassione, id est t'StoiraS'ettx. At
Keil divltim dedit.
SOiPASSlVK, rerttus tui passive, adverb, re-
eiprnre, I'Sfoira&oJs. Priscian. 18. p. 1 128. Putsch.
SUlPASSUS, rectim tui passus, a, um, adject,
reciprocut, t'Seoira&rjs. Priscian, 17. p. 1083.
Putsch. Eorum primitiva duat babent (constru-
ctianes} reciprocam vel mipassam, quam GtsbcI
c'Stoirad'ri vacanl, et transitivam : suipassam, ut
video memet: trantitivam, video te vel ilium.
StiS. f. SUS.
SULCABlLlS, e, adjeet. (tulco) qnl tulcari sen
arari potest. Jmbrot. 9. Hexaem. 4. Terra utilis
tulcabilit et apta Culturis.
SULC/E Ficut memorantur a Colum. 5. R. R.
10., ted vex depravata videtur : alii enim Fali-
tcie, alii roart'secB iegant.
SULCAMEN, mtnit, n. 3. (tulco) idem quod
sulcus. Apul. t. Met. Glwba Siculs tulcamioa.
SULCANS, antit, partieip. V. SULCO.
SULCATOR, Crit, m. 3. (tulco) qui sulcat,
are tor, aratore, avkaxtpydvns.
I.) Propria, ZVudent. 2. advers. Symmach.
939. Leontini sulcator campi. Avien. Perieg.
587. et patuli tulcator Thessalus agri.
II.) Translate. «J 1. Generatim. Claudian.
2. Rapt. Proi. 340. iaterisque piger tulcator
opaci lovitui trabitur lasso de pectore vullur.
h. e, rostro iancinans et abrodens. Lucan. 4.
587. qua te Bagrada lentus agit, sicca tulcator
arena, h. e. Ouvius per arenat deOuem easque
Inoident. ^ 2. Speclalim et poetice de navi-
gante. Stat. 11. Theb. 587. (et 8. ibid. 18.) qua-
ils tl puppe relicta, Exosus Manes pigri sulcator
Averni, Exeat ad superos, h. e. Charon. Sic 8.
ibid. 18. de eod. Dmbrifaraque fremit sulcator
pallidas unda. Sil. It. 7. 363. Fluctibut e me-
diit tulcator navita ponti Astra videt.
SULCATOltlUS. V. SCULCATOR1US.
9ULCATTJS, a, um, partieip. V. voc. seq.
SULCO, at, Sri, Stum, are, a. 1. (sulcus) Part.
Sulcans II. 1. a. 2. et 4.; Sulcatus fere in omnib.
paragr.; Sulcandui II. 2. — Sulco est tulcos
facio, proscindo, aro, auXaxi'fio (It. far solchi,
lolcare, arare; Fr. tillonner, labourer; Ultp.
turcar, arar ; Germ, furcneo, p/lflgen; Angi.
to furrow, plough).
I.) Proprie. Tibull. 2. 3. 78. ed imperium
domina tuicabimut agrot. Zucan. 1. 168. rura
quondam sulcata Camilli Vomere et antiquot
Curiorum passa ligones. Ovid. 3. 'Prist. 10. 68.
Nee quisquam presto vomere tulott hamum. Adde
Sil. It. 0. 191. — Absolute Colum. 2. R. R.
2, a med. Bubuicum per proscissum ingredi opor-
tet aiternisque vertibus obliquum tenere are-
trum et alterois racto pieooque tuicare.
II.) Trentlate. % 1. Ett excavare, eSodere.
— a) Generatim. farro 1. R. R. 89. Saturn
frumentum operiunt in porcls et sulcant fossas,
quo pluvia aqua delabalur. Plin, 9. Bist. nat.
6. 5. (14). Orca alveum in vadp sulcaverat. Ovid.
15. Mel. 725. anguit tractu tqaama crepltantis
areaam Sulcat. Lucan. 9. 721. Et conlentut iter
Cauda tuicare pareas. tlviiciando segnari. et
Apul. 5. ^fef. de serpente. Postquarc sulcalos in-
trahens gressus cubile tolitum conscenderil. Cod.
9. 16. 6. Sit eculeo deditut ungulisque sulcan-
libus latere perferat. h.. e. proscindenlibus per
verbera vel tormenta, vulnerantibus. — b) Spe-
clalim de Cute rugis crispata. Ovid. 3. Met. 276,
Sulcavitque cutem rugis. increspb, asperam et
insqualem fecit. Cf. Cel. Aurel. 1. Acut. 11.
86. Cutis veluti ruginosa vel sulcata panaositas,
quam Graci p'axteocv vocant. ^ 2. Item a ti-
miliiudine, pracipue apud Poetas, ponitur pro na-
vigare, navigare, solcare, quia prora naris aquas
findit, nt vomer humuin. ^"s'rg. 5. £n. 153. et
longa sulcant vada salsa carina. Ovid. 2. Pont.
10. 33, Seu rale caruleas pic ta sulcaritnut un-
dat et 1. ibid. 4. 33. Not fragili vasturn ligno
sulcavimut aquor. Claudian. 2. in Eulrop.
436. luicandat qui prarius edocel undas. Id. VI,
SULCUS
cons. Bonor. 488. eeler Addua nostro Sulcatus
socero. Lucan. 3. 550. ubi puppet Sulcato va-
rios dujerun; gurgite tractus. Seneca Agam. 440.
tulcata vibrant aquora. Stat. 8. Theb. 230. in-
geoti sulcatum Nerea taoro. Plin. 12, Hist, nat.
i. 2. (4). Arbore tulcamus maria terrasque ad-
mo'emut. ^put. De mund. 730. Oudeni. Per-
egrinorum Ouminum tulcaotet viat. — Figura-
te. Capell. 6. p. 200. Ejus (oceant meridians)
mailmam partem Magni Alexandr! tulcavere vi-
ctoria. Cf. Plin. 2. Hill. nat. 67. 67. (168). Ma-
jorem ejus partem victoria Magni Alexandrl Inslra-
vare. *|* 3. Et rotse curruum sulcare dieuntur.
Claudian, 2. in Eulrop. 300. Nee Juga euicabit
ouster Berecynlbia eurrua. et III. cons. Honor.
150. tlantemque rota sulcavimua Itlruro. Jtfur-
rheil. apud Senec. 5. Confrov. 34. tn /in. Tripto-
lemut jur;tis draconibus suicavit auras. Sic Sit,
It, 1. 357. falarica sulcatum secat aera. *J 4.
Sulcare Her, iter facere. .Seneca Here. (St. 683.
Medium call dum sulcat iter, Teouit placitas
Dadalus ores. Sic Lucan. 9. 668. Suleani regna
mealu. ej 5. Pro exarare val elaborare. tenant.
VU. S. Martin, prof. Ita ut brevissime totura
illud oput vertu cursim et impolite inter frivo-
las occupaliones sulcarim. Adde 1. ibid. 23.
SULCCl.US. i, m. 2. deminut. a salcus, par-
vus sulcus, solchelto, auXofxcov. Colom. Arbor.
30. Rosara fructibus ee turcuiit disponl per sul-
culot pertales convenit. Alii rectiut leg. sulco*.
SULCUS, e, um, adject., quo tignificatur ge-
nut quoddam fici apud Colum. 5. fl. R. 10. 11.
Schn. Ficus sulca. Aiil lamen aliter leg. Oleam
Siculam fructu nigro eubspharico, per medium.
sulcato, memorat Sestini T. I. p. 230. Videant
peritioret, an talem ficuro Columella intelligi
volueril. Ita Schneiderus ad h. I.
SULCUS, i, m. 2. Vox a Gr. tftxdj, quod ab
6*Xx<o, traho, 3piritu in t converto (Cf. Fest. loc.
infra est. sub II.); nee audiendut Isid. 17. O-
rig. 2. 5., qui suicutn derivalum faclt a sole et
capio, quod proscissus tolem capiat. — Salcus
proprie est vestigium aratrl, fossula ill longuni
vomere irapresso ducte, auXaJ, cVxo'c (It solco,'
Fr. tiUon; HiBp. sulco 6 surco; Germ, die Pur-
che ; Angl. furrow),
I.) Proprie. *J 1. Stricto tentu. rorrol.ii.
fl. 29. sub fin. Qua aratrom vomere laeunam.
fecit, sulcus vocatur. quod est inter duos sulcet,
elata terra, dicitur porca. Sie Fest, p. 302. 4.
Mull. Sulci Bppellantur, qua aratrom ducitur
vel sationit facienda causa vel orbit condeoda •
vel fo'stora rectit lateribus, ubi arboret terantur.
Cafo fl. fl. 61. Suloo. vario ne aret. Cic. 3. Pi-
vinal. 23. 50. Quum terra araretur et sulcus altlut
esset impreisus. firg. 4. Eel. 33. tellurl indn-
dere sulcoj. Id. 5. ibid. 36. mandavimut bordea
tulcis. Id. 1. G. 223. Debita quam sulclt com-
mittal semina. Ovid. 1. Met. 123. Semloa Ce-
realia loogis tulcis obruare. et 3. 7rfst. 12. II.
berba latuit Cerealibus obruta sulclt. Id- 3. Met.
104. Sulcos patelacere. Colum. 2. fl. fl. 2. tu6
fin. (et Juvenal. 7. 48.) ducere. Id. 3. ibid. 13.
5. facere. Td. ibid, infodere. Plin. 18. Hist.
nat. 19. 49.(178). Proscindere sulco jugerum uno
die. et mox. Oione arvuin rectius tulcis, mox et
Obliquis tubigi debet, el ibid. 33. 76. (327). Sul-
eum ducere sarculo. et 17. ibid. 22. 35. (170).
la colle sulcos agere transversos. Id. 18. void.
18. 47. (170). Sulco tenui arare. Rursus Ovid.
3. Met. 104. presso sulcum patefeeit aratro.
CiaucJian. cons. il/ai(. 27»eod. 177. duras sulcis
mollire ncvales. ' % 2. Laliore sensu dicitur
de minoribut fossis, quibus aqua ducunlur,
aul depoountur erborum temlaa, aul designan-
tur orbis mcenia etc. Colum. 2. fl. fl. 8. cir-
ca med. Ut palentet lira) erebrosqoa sulcot
aquarios, quos noonulli elices vocant, faoiamus,
et omnem humorem in colliquias atque inde ex-
tra segeles derivemui. Plin. 19. Bist. nat. U,
20. (60). Areas borlorum ambiri tingulas tra>
mitum sulcis, qoa detur accessut bomiaJ tcate-
briique decursut. uiaii, via.'etti. Bine rirg. ..
C. 24, plaalai tenero aticindeoi da eorpore ma-
trum, Dtpoiuil luieU, et ibii. 239. leoul Titern
SULFUR
comrnillere sulco. U. 1. &»■ *29. opUre locum
teclo et concludere sulco. et 10. tbid. 295. ini-
rojcam findite roslris llano lerram juleumque »ibi
preraat ipsa carina. Ovid. 4. Fast 825. preraeos
ttlvara designat roasnia sulco. Sic fit. It. 13.
1 17. Banc (cervam), agreste Capjs donum, quoin
Bi<Mia (Capuce) sulco Slgoaret etc. Cf. Ilia. 15.
Oriq. 2. 3. et Serv. ad Virg. 5. Bn. 755. Plm.
3. j/iit. nat. 106. 110. (237). Baculo sulcum
Irabere. una sfnsci'a.
II.) Translate. ^ i. Poetice dlcitur de aqua
remigando diffusa, de undis crispentic'S, deru-
cis cutis, de loogo tractu alicujua rei, de- orbila
etc. Virg. 5. /En. Ml. adductis spumant freta
versa lacertis: Iniindunt pariter sulcos. £'«•
Flacc. 3. 32. Noi erat, et leni canebant ssquora
sulco. Sit. It. 14. 380. Cserula nigraoli Oadil
spumantia sulco. Martial. 3. 72. Sulci uteri, cre-
spe, rughe, grime, et Claudian. 1. in Eulrop.
110. sulcisque genarura Corrueral passa facies
rugosior uva. Apul. De mag. 429. Oxid. Mira-
rere tot in facie tua sulcos rugarura. Lucan. 5.
562. dispersos traiere cadentia sulco* Sldera.
Virg. 2. &n. 697. turn longo limite sulcus Dat
lucero. Val. Place. 1. 568. ingenti nammantem
nubila sulco D'nexit per inane facem. Slat. 6.
Theb. 415. dele! sulcos iterata prioresi Orbita.
Claudian. cons. Prob. et Olybr. 101. eursuque
rotarum Saucia divlduii elarescunt nubila sul-
eii. Id. 3. Bapt. Pros. 425. -en ora fatiscont
Vulneribus grand-esque rubent in pectore sulci.
Xucan. 4. 141. Ac ne quid Sicoris repetitis au-
deat undis, Spargilur io -sulcos. in r«u», in
rigagnoli. et Prudent. Apoth. 664. calamique
revolvere sulcos. h. e. scripta. »f 2.. Per synec-
doeben est ipsa aratio, aratura. Colum. 2. R.
Jt. 0. a med. Hordeum altero sulco seminar!
debet, ft. e. postquam bis araveris. et ibid. 13.
ad fin. Semina, qua; quarto ?ulco seruntur. Plin.
5. Ep. 6. ante med. Taotls glsbis tenacissimum
eolura, quum p.imum prosecatur, adsurgit, ut
nono demum sulco perdpmetur. Id. De cult,
hort. 230. Discrimen lulei. Plin. 18. Hist. nat.
20. 49. (181). Spissius solum quinto suloo seri
melius est, In Tuscis vero nono. ^ 3. Per alle-
goriam sulcus ponitur pro pudendo muliebii.
Zucret. 4. 1266. Eicit enim (mulier) sulci re-
eta regione" viaque Vomerem. A put. 'Av«£ 16.
Arentque aulcos molll in arv'o Venerio. Adda
Virg. 3. G. 136. % 4- Sulcus dicitur etiarn ful-
men, ut dpcet Fesl. p. 302. 8. Mull._ Falroen
quoque, qua ejus (sulci) vestigium, similiter ap-
pellator: quod vocabulum quidanV (putant) ex
Grasco Actum, quia illl dicunt oKxof.
II o m o o j m . Ila sulcum a scrobe et paslino
distinguit Pallad. 3. R. tt. 9. sub fin., ut pa-
tlinum propria sit, qu-ura terra tola foditur et ad
serhloa recipienda piasparatur; improprle, quum
scrobibus el sulcis id fit. Ceterum latiore scosu
paslinum fit, ut ait id. 2. ibid. 10., tribui generibus,
aut terra In totura fossa aut sulcis aut scrobibus.
SDLFUR vet sulphur (sulpur), Oris, n. 3. —
a) .Sulphur acribi placet Manutio io Orthogr.,
quia in opt. MSS. babetur sulpur, quod et Pier.
adscripsit ad Virg. 3. £. 449. Veteres enim Gras-
cam esse diclionem arbitrati sunt: et in simili-
bus non solebant aspirationem apponere: unde
•cribebant Jriumpui, PWppus, Hypsipyle. Con-
tra Voss. In Etymol., qaia vox est Latina, sul-
fur prasfert. Dausqu. sequitur Manutium, recen-
tlores Votsium. — b) Masc. gen. apud Ttriull.
advers. Pros. 16. ei Gen. 19. 24. Pluens super
Sodomam et Gomorrbam ignem et sulfurem. et
Veget. 1. Veterin. 38. a med. Sulfurem et resi-
nam caleniem ungulis imponis. — c) Ralione
babita etymi, vox conferri potest cum Gr. osXaa-
Ccsoi, lucifer, splendorem ferens; -non enim pla-
cet senteotia Isid. lp. Orig. 1. 9., qui sql/ur
vocatum docet, quia igne accenditur: namque ur
ignis est (Cf. Bieronym. Qusst. Io Genes. 1.):
•cilicet ipsum Hebr. TJS ur, ignis, Oamma, lui.
— Sulfur est terra? genus, facile ignem conel-
pleas, nidore graTi, Srsiov (It. tol/b o zolfo;
Fr. soufre; Hisp. azufre; Germ, dtr Schwefel;
Angl. sulphur).
Toh. IV
— 585 —
I.) Proprie. Plin. 35. Hist. nat. 15. 50. (174).
In terras reliquis generibui vel maiime mira na-
tura est sulfuris. quo plurima doraantur. Na-
scitur in iosulis .Eoliis: ted nobilinimum in Melo
insula: in Italia quoque, in NeapoliUno Cam-
paooque agro, collibus, qui vocantur Leucogiet
ibl e ouniculis effosium perficitur ignl. Genera
quatluor: vivum, quod Gra3Ci apjron, nascitar
soliHum, hoc est glsba. Alterum genus appellant
gla>bara, fullonum tantum officinis familiars. Ter-
tio quoque generi unus tantum est usos ad luf-
Dendas lanas, quoniam candoram tantum molli-
tiemque eonfert: egula rocatur. Quarto autem ad
ellychoia maiime conOcienda. Persequitur iode
Plin. ejus usus in medicina: additque habere et
in religionibus locum ad eiplandas suffltu do-
mos- adda et ipsos homines et pecudei el r»i
alias. Zucret. 6. 221. quali natura priedjta eon-
stent Fulmioa, declarant Ictu loea inusta, vaporis
Siena notasque graves balantis tulpuris auras. Ad-
de ibid. 717. et 806. et Caton. 39. R. R. I. Salt.
Juq. 57. Picem sulfure et tseda miitam ardenti
mittere. Tibull. 1. 5. 1». Ipseque ter clrcum lu-
jtravi sulfure puro. fropert. 4. 8. 86. Terque
meum tetigit sulfuris igne caput. Ooid. 4. Fast.
739. Carulel Gant vivo de sulfure fuiril: Ta-
claque fumanli sulfure balet ovis. Colum. 8.
fl. fl. 5. ante men. Paleas, quas substraturl sunt
(gallinis incubantibus), sulfure et bituntine at-
que ardente tada perlustraot. CJaudfan. eons.
Prob. et Olybr. 257. Sulfur odorum. — In plur.
num Tiro. 3. G. 449. Et spumai roiseent 8r-
genti vivaque sulfura. Ovid. 14. Met. 791. Sol-
far* lurida. el 15. ibid. 351. lutea. et 3. ibid.
373. summis circomlita tsdls Admotam rapiuot
vivacia sulfura Qammam.
II.) Translate. ^ 1. Dicitor de filo aut fe-
stuca aut rarnento, quod sit sulfare tllltum ad
ignem eicilandum. V. SDLFORATOM. Juvenal.
5. 47. Siccabis calicem etc. rupto poseanlem aul-
fura vitro. Slat. 1. Silv. 6. 74. quasque comml-
nutis Permutat vitreis gregale solfur. ^2. Item
da fulmine: quia, ut ait Plin. 35. Hist. not.
15. 50. (177)., fulmioa et fulgura sulfuris odo-
rem babent: ao lux ipsa eorum sulfurea est. Lu-
can. 7. 160. JEtberioque nocens fumavit sulfure
ferrum. Pert. 2. 24. oelus Hex Sulfure diseuti-
tur sacro.
SDLFORANS vel lulphurans, antis, partlclp.
ab inusit. sulfuro, Idem ac sulfnreui, ut A-
qua sulfurantes. Tertuli. advers. falentinian,
SOLFCRArIa vel eulpburarla, a, I..1. (sol-
fur) sulfuris fodioa vel locus, ubi sulfur prspa-
ratur, solfanaria, solfalara. Vlp. Dig. to. 19.
8. In calcariara vel •utfurariam damnarl. Adde
ibid. 47. 2. 53.
SULFfiRS.Tl'O vel sulphuratio, Boll, f. 3. (sul-
fur) mixture sulfurU subterranea. .Seneca 3.
Qucest. nat. 15. circa meo*. Et sulfura tio eon-
traxit humorem. h. e. vena sulfurea.
SULFfJRATUS vel lulpburatus, a um, partj-
cip. ab inusit. sulfuro, adjectivorum more adbi-
bilum ; unde Comp. Sulfuratior. — Sulfuratus
est sulfure imbutus, aspersus, di tolfo, solfora-
to, sotfato, 3-««oStj«. Plin. 31. J?ist. nat. 6. 32.
(59). Est utilis aqua tulfurata nervis. rt'trtiu.
8. 3. SulfuratI fontas. Cell. 4. S/Sulfurata^ la-
na. Martial. 12. 57. Merei. mlfuratai Institor.
neaoiianle di tolfanelli. el 10. 3 r Solfuratum
raraentum. solfar.ello. et Tertuli. 1. advert.
Marcion. 28. Credo, sulfuratiorem als gehen-
nam prajparabit. — Hinc absolute, ijubitantivo-
rum more
Sulfurata, orum, u. plar. 2. res aut Ipea sul-
forala. Plin. 31. HUt. nat. 3. 28.(49). Depres-
sis puteis sulfurata vel alumioosa occurreniia
putearios neeanl. h. e. loea aut vans sulfuris.
Adde Vlp. Dig. 50. 16, 167.
Sulfuralum, %, n. 2. filora aut restnea aut
ramentum sulfure\illitam ad Igoera eicilandum,
solfandlo o zolfanello, solforala. Plin. 36. Hist.
■nat. 19. 30. (138). Scintillas eieepts sulfuratil aut
fuogis aridis vel foliii. Barduin. el Stilig. leg.
tu.'fure, ex SISS. Martial. 1. 12. Qqj pallentia
SUM
solfiirata. fraells Permutat vitreis. Cf. Juvenal.
et Stat. loc. cit. in SCLFDR sub II. 2.
SOLFfJREUS vel lolphoreus, a, nm, adject,
(sulfur) qui est ex sulfure, sulfuris naluTam, m-
dorem aut eolorem babeni, SeiwSijj (It. «"'/""-
reo ; Fr. de soufre, sulfareus ; Hisp. aiufrado,
sulfureo: Germ, schtvefelig; Angl. lulphureous).
Virg 7. JEn. 517. amnis Sulfurea Nar albui
aqua. C-uid. 15. Met. 340. sulfureia aide! forna-
cibus *tne. Claudian. i. Rapt. Pros. 175. mare
sulfurel ductuto per viscera montli. P»n. 35.
BUI. nat. 15. 50. (177). Fulminum lui sulfurea
est. et t&fd. 6. 25. (41). Terra sulfurei colorls.
Id. 36. ibid. 19. 34. (141). Sulphureus odor.
SOLFfJftfJSUS vel solphurosut, a, um, adject,
(•ulfur) Idem ac eulfureui, ut Sulfurosl fon-
t««. Titruv. 8. 3. ante med. Ccel. Aurei, a.
Tard. 7. ad fin. Plorima sulfuroia admisceoda
probavernnt. . m-w.
SDLLAtOrIO vel lyllaturio, to, ire, n. «. (So»a
vel SyPa) Sullam, bomlnem erudelissimom (da
quo V. OSOM. In SUtLA L. C.) ejusque mo-
res, erudelltatein, proscriptiooei tmttor, aut me-
ditor Cic. 9. Alt. 10. a med. Ita sullatont ani-
mus ejus et proserlpturll dlu. f?uinf»l. 8. 3.
nnfe med. Nac a verbis modo, led a nomlnibus
quoque derlvata sunt quasdara, ut a Cicerone
sullaiurit. et ibid. 6. ante med. Vix «»•, qo»
«ap«Toueva 'oeant, quas ex voclbus io, usum
recepiis quocumque modo decllnaotur, nobis per-
raittiniui, qnalla sunt sullaturit. proscrlptunt.
SOLI-RCTIO. V. SUBLRCTIO.
sdllrctus. r. sudlectos.
SULPHUR cum deriv. et
SULPUR. V. SULFUR. m „ __, „
SULTAN, anls, m. 3. Vox ao Cbald.U^n
.he(af,lmperavit,unde |D?1W « 107W shuifan
et sholtan, imperator. — Sultan, lultano, est
prlnceps vel imperator, apud Tureas. Conpp. 3.
£oud. Justin. 390. En sultan nostra servlre pa-
ratus In aula Legatoi nobis et plorlraa moneta
mitlit. V. TURG« in ONOM.
SULTIS pro li vullls, se volete, coroposito to-
cabulo, ut todes, lis. Plaut. Atin.prol.i. Hoo
aglte, sollis, speetatores nunc jam. Id. Capt. a.
6. 9. Aditrioglte toll, mills, vebementer manui.
Id. Pan. 3. 6. '19. Doraos abeamus nostras,
sultto cuno Jam. Id. Stick. 1. 2. 8. _ ^Facile, »ul-
tis, nllidas ut sdes mes lint. '«•»*"»• '• *■?,',•
Adeste, sultto. Enn. apud Fe«f. p. 343. 21. Mvil.
Pandite, sultl*, genet et corde relinquite sora num,
— Pro suKtJ etiam »itii apod ^pul. Florid, n.
16. Quem librum sperabo me commode posse
conscribere, sltis eum bodie vobiscum probata.
Sed alii alt'fer leg.
SUM, es, esse, et (fuo) to! (fasie), n. anom.
quod verbum vitapuxov Grseci Toeaot} not, ux
all Priscian. 8. p. 812. Pusch., possumua xob-
stantivum nominare. — 1.°) Ad scrlbJndl t«-
tionem quod altinet, base proponimai, ex antlqa.
prassertlm iwcriptlonibus deprompta. — a) Ex
forma usitata sum (Y. infra tub 4.°). — a) St*
pro sum in Inscr. apud ilfommsen n. 3090. hoc
ego sv a TV»fi.o. - Item to pro turn in aha
apud Orelli, n. 4811. «ow FVt st so. Adde al\am
apud Mommsen n. 2960. — list pro est Id ot.o
io Bulletl. archsol. ffapol. a. 1857. p. 103.
stiPVLTH nit. fc. e. sepultus est. — St Pf° e "
usurpanl antiquiorai patsim, 70csU vel »»n
m, et « quas ajlerltor, antacedente. dlyislm au»
sliara conjonctim scriptum, ut loco 'it vel Iwost
apud Plaut. Fiona. 4. 5. 1., xerviUttn. it
vel se/vitiumst apud tumd. Cure. 2. 8. 81.,
o?u»t apud zumd. ibid. 4. 2. 33., reHMt apud
Ter. Eun. 1. 2. 51. etc. Sic d.-flieile 'it in (ragm.
2. Cic. pro Fonttjo (ed. B. G. ffiebuhr) T.
Marini Iscriz. Alb. p. 141. et Ritschl id Plaut.
Trin. ed. alt. - 'S pro e» apud Plaut. Cure.
3. 37. quojati 'i. et ibid. 44. Summanu ». ex
Ter.Andr. 3. 1. 16. veritu '•. etc. V. duller
De re metr. p. 301. et seqq. De hoe tamen cr.
etiam lachmann ad Xucret. p. 65. « UJt.
at oiifci. — 5ont pro sunt in Znicr. apud Fa-
brtlii in Glost. Dal. pt, 1684. OVA* '*«="*
icrrT*. »«. — ft Sid pro sit In a/.o apud
74
SUM
Mammt. n. 3368. sin mi terra tsvis. (Cf.
litl. D sub f ) — Seit pro sit in alia in Corp.
Jnscr. Zat. 1. 003. — y) Esc it pro essil vel
esil idque pro erif, ob lilterarura r el s pi pri-
scorum usu permutalionem, ut in Fusii, Valesii
ete. pro Furii, Valerii etc. [V. litt. R et S) Zez
■X/7. fat. apud FeH. in iVec p. 162. 19. Mull.
Ast ei euslos nee eslt. et ibid. Furlum, quod nee
maolfestnm esit. Schoetl pro esit. lea. escit. V.
Mullerum ad bac loe. Lucret. 1 . 01 9. Ergo re-
rum inter summam minimamque quid escit7 Alii
leg. essif. V. Zachmann. in h. I. p. 45. Cf. Mil-
ler, op. cit. p. 403. — Item escunt pro erunt in
£eg. XII . Tab. apud Cic. 2. Zeog. 24. 60. —
3) Ese, eset, tselis, esent, pro esse, esset, essetis,
essent, in Inscr. apud Momms. n. 716. et in
.SCjo de .Caccnanaii&. J. 2., 3., 5. et 23. — Essed
pro esset apud Cic, teste A. Maio, in Class.
Auct. T.i.p. 381. — s) Eslod pro esJo, im-
perat., apud Fest. p. 230. 14. Mull. — 6) El
forma inusit. fuo. — a) Fuiit pro /iit£ in /nscr.
npnd Petrel* Catac. de Rome pi. ZXXVII.
•n. 3. — /S) Fuvi pro fui dixit £nn., primS syl-
laba products, apod Cic. 3. Orar. 42.168. Nos
uimu' Itomani , qui fuviaius ante Rudini. CI.
Vahlen leg. fuimus. Id. apud Geli. 12. 4. ma-
piara com laisu 'dial Partem fuvisset. Id. for-
lasie apud Oros. 4. f . qui antebac Invicti fume
"viri, pater optima Olympl. Plant. Pxn. prol.
110. Quo geaere nata, qui parentes fuverint. Al.
leg. fuerlnt. — Fuei pro fui in /nscr. in Corp.
Inter. Zat. I. 1008. et /weft pro /uif in alia
3'61'i. 1. 1051. — 7) Item /uise pro fuisse in Tl-
'tolo Sciplonum et alibi.— 2.°) Forma* conju-
gation!! pro diverse verb! radlee baj potjssimum
anomals oecurrant. — a) Ab uiitat. turn. —
a) Stem, siet, liet, ab esiem etc., pro sim, sis,
Ml etc. De eo ale Cic Orat. 47. 157. Siet, ple-
mnm est, lit, immlnutum. licet utare otroqne.
3rgo ibidem: (Videlur Cic. afferre hoc ex Te-
Tentii Pbormiooe, quia tt supra allata duo
•loca ibidem leguntur 2. 3. 37. et 43., sed hoc
*"»» nunc non apparel.) Quam cars gintque, post
carendo intelligunt, Quamque attlnendl magni
dominatus aienl. Hate Cicero. Zitcret. 2. 1077.
Qui cujusque lient scecli etc Plant. Pseud. 2. 4.
50. Quod si opos siet, ut dulce promat indldem.
Ita legit PHn. 14. Hist. naU 13. 15. (93)., alii
ait, alii est. Sed ionnmera prope sunt loea, in
ouibus Piaui. et Terent. diiere siem etc —
£>) Simut, pro suram, Messalam, Brutum, A'
grippam icripsisse, auctor est Mar\ Ficlorin.
p. 2-158. Putsch.; quod et dlcere solebat Augu-
stus, teste Sueton. Aug. 87. (Cf. IVeichert,
Imp. Cat. Aug; tcript. ret. p. 143.) — 1) Site,
.pro esffj qoidam leg. apud'Piaut. Cure. 1. 1.
89,^ ubl pleriqiie omnes fite. — 8) Silo, pro
esto, apud Claud. Mamerl. 3. Slat. anim. 6. a
■mei. Nunc fgitur adesto totua et quam potis
es, prawens silo. — 1) Etlunto, pro sunfo, apod
Cic 3. Ztgg. 3. a med., obi alii aliter. — f)
Xstere pro ette in Vel. inter. Mom. apnd Dw
canoe in Glott. mtd. el inf. Zatin. cod. (pro
qaod) estis m et ovod ivh bssbbb abbtw (sic).
— 13) Etsendi, essendo, estendum, gerund. Au-
guslin. De mor. Munich. 4. Quia exslstendi et,
ut ita dicam, essendi auctor est Dens. Adde Boeth.
In Aritt. prmdic. 4. p. 210. Item Art Auguslin.
etc p. 494. 26. Ktil. Essendi et essendo et es-
aendura et essens diieruot doeti quidam temporis
reeentiorls. — S>) Ens, partieip. prass., ut Gr.
uv, quod alt Priseian. 18. p. 1140. Putsch.
Cssarem protuUisa (in libri9,opinor, de Analogia)
et quldem non incongroe) quomodo potent a
voce possum. Cf. seq. — s) Et essent fn Pa-
pyr., quas ad medium olrclter iae. VI. pertinet,
apud Marini, Pap. diplom. n. 91. p. 141. Es-
sentibus et iotroeuntibus etc {V. etiam sub u)
— Ceterom sent per apbairesla ab' (esens) essens
mania in partieip. prcesent, abteni. — NB. Est,
esse, alio lenin, pro edit, edlsse T. in EDO init.
— 0) Ab inusit. fuo. — o) Fuam, fuat, fuat
pro sim, tit, tit vel fuerim, U, it. Zucret. 4.
638. aliis Toat acre venenum. Virg, 10. Xn.
108. Tros Uutulusre fuat, nullo ditcrimine ba-
- 586 —
bebo. Sie apud antiquiores Afran. apud /V'on.
p. 111. 14. Merc. Cave ne pendeas, si fuas in
quffistione. Enn.ibid. Al ego omoipotaua to posco,
ul hoc consilium Acbiris auiilii fuat. — Fuatis
pro silis in Prodr. Gloss, p. 100. ed. Zoew., obi
fuat,fuet pro faciat, faciei ollra dictum ei Gloss.
demonstrat cl. Zoeweius. et Plaul. Mil. glor.
2. 6. in fin. Ibo iniro, ne, dum absum, illis sor-
tito fuam. Id. Capt. 2. 3. 71. Caveto, mihi iratua
fuas. Id. Pseud. 4. 3. 12. Ne capti prsedones fuant.
Ter. ffecyr. 4. 3. 4. Fors fuat pol. Pel. plebi-
scit. apud Censorin. De die nat. 24. Prsior
urbanua qui nunc est quique postbac fuat. —
$) Fuerel pro esset apud Zucret. 3. 836. Fn
dubioque fueret, utrornm ad regna cadendum
elc. — 7) Fore pro fugre (fovgre), quod ionuit
Diomed. 1. p. 375. Putsch. — Hinc for em, es,
el, ent, idem ac essem, es etc. Plaul. Rud. 1. 3.
37. Nunc qui minus servio, quam si forem serva
nata7 Sail. Jug. 26. Vellem, al et hsc, quas
scribo, ?ana forent. Firg. 8. iEn. 130. Quodque
ab stirpe fores gemiois conjunctus Atridis. Ne-
pos Zysand. 3. Quam vere de eo foret judica-
tum. — Forem etiam pro fuissem, nisi velis per
enallagen usurpari. Ovid. Heroid. 6. 144. si in-
Irasses- portus - Uiscere nempe tibi terra roganda
foret. Ph&dr, 3. 10. Qui quum de puero multa
mentitus foret, Adjecit elc. Adde eumd. 5. 5.
— Fore, futurum inCniti. Cess. 1. B. G. 39.
exlr. Noonulli Cssari nuociabant, Don fore diclo
audientes milileB. Cic. 3. Oral. 61. 229. Fore,
dieis? Ego wo esse jam judico. Sail. Jug. 116.
Numquam ego ratos fore, ut etc. — Interdum
ponitur pro esse. Cic 5. All. 21. ab init. De-
inde addis, si quid secus, te ad me. fore ventu-
rum. Ziv. 6. 42. ad fin. Deum immortalium
causa libenter id facturos fore. Id. 37. 39. In-
etare biemem aut sub pellibui babendos milites
fore aut. etc. Gell. 15. 1. Si quid posset rernedii
fore, ut ne tam assidue domus Roma; arderent.
— 8) Futo, as, frequenlat. V. FDTO. — e) Fu-
turus, a, urn, partieip. V. infra suo loe. —
3.°) De sjllabarum quantitale hsc suQt animad-
verlenda. — a) Es, secunda prsesentis t\it indi-
cativi sive imperativi, eorripitur. Virg. 1. 32n.
391. Quiaquis es, baud, credo, invisus caslesti-
bus. Adde 7V6uK. 1. 4. 54., Propert. 1. 9.
30. etc — Interdum vero producilur. Id. 2.
23. in fin. Quod si tu Grajas, sire es imitate
Latinas. Alii leg. seu sis. et Mbinov. 1. 379.
Nata quod et alte, quod fetibus aucta duobus.
Alii leg. en alte es; sed minus recte. V. Voss.
De Gramm. I. 2. C 31. — 6) .Ero utramque
habet brevem apud Plaut., si credimus Ititsche-
tio, Proleg. p. 167. — e) Erfjnus, mediS pro-
ducts, adhibuit Paulin. Ifolan. 17. 287. Qua-
que contendas .' eomites erimus mente sequaci.
Cf. eumd. 24. 629. Turn nostro socii polerimua
vivere Celso. et Juvenc. 4. 683. Tunc Sanctis
dlgne poterimua credere signis. TJtrobique pot-
erimus paQullimam habet longam. Cave tamen,
iraiterli. De hh disserU Miller, De re metr.
p. 365. — d) Sit, pro tiet, looga est, ut et
prima in simut et litis. — Item tit products syl-
labi usarpasse Plautum, monet Ritschl in Pro-
leg, p. 182. et 267. — e) Fui monosjllabon,
el etiam bisyllabon, duabas syllabis productls,
itemqne fusront, bisyllabon, eumdem adbibuis-
se demonstrat idem Ritschl ibid., p. 164. et 171.
— Fuimut, fuistet ionga usurpasse u ob eon-
Iractionem -Ennium, monet Miiller De re metr.
p. 246. — f) Fugrimus, conjunetivo modo,
tempore praHerito perfecto, brerls est: fuSrimut
eodem modo, tempore fuluro, longa est. Ita Agroel.
Orlhogr. p. 2267. Puttch. — 4.°} Denique ad
originem voclsquod attlnet, diplei est radix' verb!
pro duplici forma sum et fui, a Sanskrits lingua,
ut vldetur, petenda, unde el Gr. ei'uc. Varro jam
docuerat, 9. Z. L. 100. Mull., olim dictum fuisse
esum pro sum; nnde es pro esit, est pro esil:
tumut. ttlit, sunt (vel sont) pro etumut, esitit,
esunt (vel esont). Recen liores forma m — a) Sum,
et, est etc derlranl a Skr. asmi, asi, atti etc. ;
tram etc., ab atom etc.; sim, ab syam etc. ; ba>.e
autem a rad. Skr. at, esse, unde Lai. tt, ei quo
SUM
esum (sum) etc., et Gr. a j, et qoo etui pro iaut,
etc. — b) F(to Inus,, unde fui etc., a rad. Skr.
bht', esse, fieri, ei quo Gr. <pu' et Lai. fu, ac termi-
tiatioaes temporDm,pr^sertim imperf., bam, el fat.
bo, ut laudabam,' audaho , quaii laudans eram,
taudans ero. Cf. Curl. Grundziige etc. p. 285.,
Scliweiser-Sidler Gramm. § 132. el segq. et
Bopp , Schleicher , Corssrn, al. apud Pezzi,
Gram. Stor.-Comp. d. Z. Z. a. 1872. Zoesch.
et etiam Barde'.li in Dissert, inscripta Za lin-
gua Sanscr. e Zat. a. 1859. — Part. Ens init.
2.° & et in fin.; vel Essens init. 2.° ij Futurus
sub A I. 1. 2." a ei 6. et II. S. 3." 6 a; et B 2.
et in fin. — Sum est eisisto, sire in visu live in
re sive alio quocumque modo, tlui (It. essete ;
Fr. elre; Hisp. ser; Germ, setn; Angl. to be):
muliiplicis autem est usus occurritque proprle ac
translate, variata szpissime conslructione; prfe-
lerea adbibelur absolute aut coojuncte seu re-
lative, et quidem A) Personaiiter; et BJ Imper-
sonaliter.
A) Personaiiter.
I.) Absolute. ^ 1. Generalim est eisistere
— 1.°) Dicitur turn de eisisleotia turn de es-
sentia rei, sed non tam hoc aut ilio modo sin-
gular^ ut in sequentibus paragr., quam com-
muni atque universall, esistere, tssere, — a)
Improprie de rebus, quae non a se seu necesia-
rio sunt vel essistunt. — a) Semu pbysico.
Cic. Top. 5. 29. Definitionum duo sunt genera
prima: unum earum rcrum, quaj sunt: alterum
earum, qus iotelliguntur. Esse ea dico, qua; cerni.
tangique possunt, ut fundus, aides, parietem, ce-
tera. Non esse rursus ea dico, qus tangi demon-
strarique non possunt, cerni tamen animo atque
intelligi possunt, ut si usucapionem, li tutelam
etc. definlas. Id. 2. Orat. 38. 158. Omne quod
eloquimur sic, ut id aut esse dicamus ant non.
esse. Qaintil. 3. 6. 81. Non statim quod essa
manifestum est, etiam quid sit, apparet. Boeth.
Quomodo subst. bon. etc. 3. Quod est partici-
pate aliquo potest; sed ipsum esse nullo modo
aliquo partlcipat; 6t euira participatio quam ali-
quid jam est. Est autem aliquid quum esse sat-
coperit. Adde ibid. 4. et seqij. Auguslin. 12.
Civ. D. 5. Naturs igitur omnes quoniam sunt,
bona sunt. Et quum ibi sunt, ubi esse per naturaa
ordinem debent, quantum acceperunt, soum esse
custodiunt. Rursui Boeth. De inferpr. p. 307.
Esse aliquis duobus modis dicitur aut simpliciter
aut secundum tempus. et ibid. Si autem diclraos
dies est ad nollam diei tubstantiam pertinet, nisi'
tantum ad temporis comtitutionem. — Absolu-
te. Id. De unit. p. 965. Esse non est nisi ex con-
junction forma? cum materia, ef mos. Sicut uni-
tate res ad esse ducitur, sic et in lllo esse custodi-
er. - Ac per boc ex quo res habet esse, una est.
Id. in Porpyr. 4. p. 90. Quid est autem esse rei 1
nihil aliud nisi deBnitio. Adde Boeth. 3. p. 74.
— • /3) Sensu moral!. Pulgat. inter pr. 1. Cor.
1. 28. Elegit Deus ea, qua; non "Bunt. h. e. pro
nibilo babentur. el max. TJt ea, qa<e sunt, de-
slrueret. h. e. in pretio babentur. Cf. Augustini
Tract. 92. in Joh. V. sub A II. 3. 2." — 6) Pro-
pria de Deo, qui a se sea necessario est. Vul-
gat. inlerpr. Exod. 3. 14. Dixit Deus ad Moysen :
Ego sum qui sum. Ait: Sie dices Oliis Is-
rael: Qui est, misit ms ad vos, V Essere, tutx
eJoYijii. Hinc Auguslin. 12, Civ. D. 5. Qeus, qui
summe est' atque ob hoc ab ilio facia est oranis
essentia, qua; non summe est (quia neque illi s-
qualia esse deberet, qua de nibilo facta esset,
neque ullo rnodo esse posset, si ab ilio facta non
esset etc. el Sentent. n. 12. Quod summe, cum
ipso et de ipso est: quod autem non summe est,
ab eo, qui summe est, de nihilo accipit ut sit.
In bac ergo nalura non potest recte Deo tribui,
nisi qnod in se habet esse, Id est, omne ejus
bonum. Rursus Vulgat. inlerpr. Sap. 13. inif.
de Deo. Is, qui est. et Joh. 2. 58. Antequam
Abraham Qeret, ego sum. et 2. Cor. 1. 19. Non
fuit Est et non, led Est in ilio (Chriito) fuit. Id.
Apoc. 1. 4. Qui (Deus) est, qui erat et qoi V6n-
turul Bit. Ad rem Auguslin. Sentent, n. 367.
Quamvii nalura incommulabils non aee'rpiet,
SIM
Fuit et Erit, «ed tanturo Est (Ipse eijlm veraciler
est, quia aliter qui est, esse non potest): laroen
propter mutabilitatem tempoturo, in quibus ver-
satur ooslra mortalitas^eodaciter dicimus, pull.
Est et Erit: fuit quippe, quia nuraquam dcsinit;
crit, quia numquam deerif, e«t, quia semper est,
£o*th. De inlerpr. p. 307. Quum enim dicmius
I)eu3 est, dog eum dicimus nunc esse, scd tan-
turn in substantia esse, ut hoc ad imraulabilUa-
tem potius substantia, quam ad tempus aliquod
referatur. — Hue pertinere potest illud Cie-i.
Divinat. 54. 122. Hoc njmirnm est illud, quod de
Pocrate accepimus, Esse dirinum quiddam, quod
Szifidviov appellat. — c) Hinc etiam ess? abso-
lute significat Id, quod vcrum ac firmom est.
t'ulgal. interpr. Matlh. 5. 37. Sit antem ser-
mo Tester est, est: non, non. Adde 2. Cor. 1.
ii, _ Hue gpectal Auson. Edyll. 17. eujus
lemma Nai' leas ou n^afofixo'v. Est elNon.cun-
cli monosyllaba nota frequentant. His demptis,
nihil est, bominum quod sermo voiutat. si eno.
— 2.°) Dicilur de eiistentia, sed modo minus
universal! a.o magis determinate, »e. pro vivere,
esiiiere, vivere. — a) De animantibus. Cic. 11.
Fam. 21. Dei Isti Segalio malefaciant, bominl ne-
quiifsimo omnium, qui sunt, qui fuerunt, qui fu-
turi sunt. Id. 6. ibid. 3. ad fin. Nee enim dura
era, aDgar ulla re: et, si non cro, sensu omnI ca-
rebo. Id. 1. ad Q. fr. 1. 15. Non est tibi bis so-
lis dtendum-qui nunc sunt bominum, ted Sis
etiam, qui futuri sunt. Id. 11. All. *. De Fru-
einati, si modo futuri sumus, erit raihi res op-
portuna. Id. 2. ibid. IS. Si quando erit civitas,
erit profecto nobis locos. Id. Senect. 22. 79.
Nolita arbitrari, me, quum a vobis diseessero,
Dosquam aut Dulluro fore. (Sic Plant. Bacch.
2. 2. f6.) Nepos Agesil. 6. Omnibus apparuit,
nisi ilia fuisset, Spartam futuraro non fuisse. Sit,
It. 6. 475, Nee umquem, Dum foil etc. Prudent.
Calhem. prazf.init. Per quinquennia jam decern,
Mi fallor, fuiraus. — b) De inanimis. Ctc.l. Rep.
1C. 25. Solis defectiones reputatse sunt usque ad
illam, (pis Nonis Quinelilibus fuit Romulo rcgnan-
te. Id. 2. Fam. 16. oi erit ulla respublica; tin
autem nnrfa erit etc. Id. 1. ad Brut. 15. Per
quern adbue sumus. — c) Hue 6pectant formulae
ills in insoriptis lapidibus, quss enigmatical viden-
lur. Ittscripl. in Annali dell' Istit. archeol. n.
1856. p. 18. n. 04. ocvLKtvs m c. rvvio nc est
et non est. Alia apud Furlanetto JUus.d'Esle
p. 148. OttM SON FVIMVS RATI 6VMVS VJil'E QVIET1
ktkc svmvs tt fvimvs. Alia apud eumd. ibid.
SIC KON FV« DBWDS FVI »ODO EOK SVH. Alia ibid.
XV" XON BTM ESTfB KON SB1TI3 MEMO INUOHTALH.
Adde aliam apud Cavedoni, 31us. del Cataio
p. 50. — d) Hinc etiam fuiste, cuphonias gra-
tia, est idem ae vixisse, mortem obiisse, periiuse.
Plant. True. 1.2.92 Horreseo misera, meotio
quotiens fit partionis : Ita pine tibi fuit Phrone-
sium. Id. Capt. 3. 3. 1. Nunc iilud est, quum me
tuiue quam esse nimio roavelim. Virq. 2. /En.
325. fuimus Troes, fuit Ilium et ingens Gloria
Teuerorum. Cf. Eurip'.d. Troad. 5B6..npt'v iroy*
iuiv. Bs'paxev cX/3oe, /Se'paxs TpoiV- E/itov
evxivua irai'Suv. et Properl 2" 8. 10. Tibull.
3. 5. 52. Sive erimus, «eu ocs fata fuisse voleot.
Ovid. Heraid. 17. lOI.Certus in bospitibus non
est amor: errat, ut ipsj, Quamque nihil speres
firmius esse, fuit. Alii leg. fugit. et Sit. IU6 475.
foil llle (Regalus), nee umquam Dum fuit, a duro
eesMTit muoere Marlis. Sic Inter, apud Uaffei,
Mus. Fer. 150. 4. osja aic bjt* «vkt atciak
apvjtiab etfae (*c. serva?) OVAE JfVIT KOGO TER
6VPBBOS 071 ESTIS OSSA NBA T7EATIS. et Fulgfti.
inlerpr. Cf. Blatth. 2. 18- Rachel plorans lilios
gnoi et noluit eontoliri, quia non sunt. Cf. Din.
Comp. 1st. Fior. «... Sen. Pist. 12. et Uanzoni
in Od. til cinque Maggio* v. 1. ^2. Specia-
lim, at videlur, pro solere, esser solito. Cic.
12. fam. 20. Quod si, ut es, cessabis, lacessam.
^ 3. Item pro durare. Propert. 3. 19. .74. In-
*idiam quod babet, non tolet esse diu. % 4.
Iiera pro rere esse rel locum habere, t alere. Plaui.
£pid. 1. 17. Quid tibi Ti» dicaro nisi quod est?
2V. BecyT. 4. *. 88, Comaltalio est. Id. Phorm.
— 587 — .
2. 1. 26. Nequa testimonil dietio est. Ovid. 3.
Art. am. 167. Nee rubor est emisse palam. Liv.
2. 18. JSec provocatio erat. Cf. 2. 33. et 6. 20.
et Cic. 16. Alt. 16. Cf. A I. 1. 1." c. J 5.
Item pro edesse. Liv. 22. 3. Nuneiaret, T. Man-
Hum L. Blium esse; f 6. Item pro accldere,
fieri, tlvnoSat, aunJ3tti'vetv. Cat. 3. B. C. 15.
Interim postulant, ut sint Indutiae, atque ab Hi
impetrant. Id. i. B. G. 46 Sine ullo perieulo
legionis delect* cum equitatu projlium fore n-
debat. — Sequente Conjnnctivo el part. ut. (Cf.
B 2.) Id. i. B.C. 26. Se cooOdere demonstrat,
fore, ut asquls eondicionibus »b armis disceda-
tur. Id. .2. B. G. 17. Qua (legione) pulsa impe-
dimentisque difeptis, futurutn (esse), ut reliquia
contra consistere non auderent. Adde 1. \bid.
10. et 31.
II.) Conjtincte seu relative, multipliei roodo
usurpatui varlasque ex adjunctis rel conjunctis
accipit signiDcationes. Conjungitur scilicet cum
alia propositloDe vel cum aliqua oralionis parte,
adjectivo, pronomine, nomine aut verbo per ali-
quam prseposittonem seu particulam, aut etiam
direoto. f 1. Generatim. — l.°'i Oecurrit in
formula ilia frequentissima sunt qui, qum etc.,
unde major aliquando oralionl v\t aceedit, et de
cujus usu V. Kriger, Gramm. d. Lat. Sprach.
S 615. — a) Cum Indieativo, si certa vel con-
sueta res est. — a) Absolute. Plaut. Cist. *•
2. 37. sunt Qui volunt le conventara. Sail. Cat
19. Sunt qui ita dicunt. Tarro 5. L. L. 157.
MuU. Sunt qui scripserunt. Cic. 1. Invent. 40.
72. Sunt qui putant. Id. ibid. 2*. 84. Sunt qui
quod lenllunt, non audent dlcere. Id. 3. Tusc.
31. 70. Sunt qui abducunt a malis ad bona,
//oral. 1. Od. 1. 3. Sunt qoos carriculo pulve-
rem Olympicum Collegisse Juvst. h. c. qui dele-
clantur: eAXijvicjJo'e. Id. ibid.T.b. Sunt quibus
unura opus est intactre Palladia urbem Carmine
perpetoo eelobrare. Id. 2. Sat. 1.1. Sunt quibus
in aalira videor nimls acer. Quinlil. 1 1. 3. 55.
Sunt qui spiritom non recipiunt sed resorbent.
Est quibus, pro sunt, in illo Propert. 3.7. 17.
Est quibus Eleas eoncarrit pal.'oa quadrigfe: Est
quibus in eeleres gloria nata pedes. Alii leg. sunl:
sed est in quinque suis S1SS. Jidit Brouhus. et
valde probat. Yidit etiam Fulpiut in edit, princ.
1 472. Est enim bellus 'AxxiKiop.6;, laudatus etiam
a JUarcUto in Bar at. 1. Oil. 1. 3. eonfirroatusque
illo Xenoph. I. i. Steinorabil.c. 4, "Eitiv, oCo-
twstg avSp.oiircijv ta&auMmta? e'lti aopia. et Dio-
nis I. 64. ttib tnst. de Galba. "Gars «7j8j Spax."
ua'f e'oitv oU, a\X' o£oXou«, x a P^ sa ^ !ti - Pro '
perlius autem Grasca aroat. — pj Cam addltis.
Cic 10. Alt. 4. Sunt tamen quas prsterii. Sail.
Cat. 39. Fuare coraplures, qui ad Catilinam pro-
fecti sunt. Id. ibid. 52. Alia fuere, qui: illoi ma-
gnos fecere. Cic 1. Oral. 33. 152. Base sunt,
qua; clamores et admirationcB efOciunt. Id. 1.
f nuent. 54. 103. Baec erunt qua dicentur. Id. 2.
ibid. 13.42. Sunt aliqus suspiciones, quie jumun-
tnr. Id. Rose, Am. 33. 94. Permulta sunt, qaa
dici posBunt. Id. Divin. in Q. Cceeil. 7. 22.
Sunt mulia, qus esse arbitrator. Id. 6. Verr.
25. 56. Sunt Testrum aliquammulti, qui Piso-
nem cognoverunt. Id. Amic. 20. 72. Sunt qni-
dam, qui tnoleatas atnicitias faciunt. Id. 1. Off.
2. 5. Sunt noonuIliE disciplina;, qua; perrer-
tont. Id. ibid 20 69. Mulli sunt et fuerunt,
qui removerunt etc. Id. 2. Nat. D. 52. 130. Mul-
ts el pecudes et stirpes sunt, quae tine procara»
tione bominum salvrs esse non posiuot. Id. 5.
Fin. 14. 38. Sunt bcslire qussdam., in qolbus
inest aliquid simile firtutii. — h) Cum Codjud-
ctivo, si res est iocerta vel abslracta, sen ei a-
nimi judicfo vel coojectura potius, quam et re
ipsa vel facto, senienlia effertur. — o) Absolute.
Cic. 1. Tusc. 18. 9. Sunt qui diseessum animi a
corpore putent esse mortem ; sunt qui nullum eco-
Beant fieri diseessum. jtim«rcifcero,oiudic/iere66e-
ro. et 1. Off. 21.71. Sunt qui in rebus- eootrariis
parum sibi eonsteot. Iloral. 1. Sal. 2. 28. Sunl
qui nolint teligisse nisi lllu etc. non uorreiliero.
et 1. Ep. !• 78. sunt qui riduas vencntur araras.
Id. 2. ibid. 2, 183. veslcs Getolo fliuiiee Uneias
SUM
Sunt qui non habeant. Sutton. Aug. 100. Fait,
qui suaderet appellationera trsnsferendam. Qmn'
til. 10. 1. 93. Sunt qui Propertium mallnt. —
In sing. num. Boral. 2. Ep. 2. 83. est qu. not*
euret habere. Cf. Cic. I. Tusc. 28. 89. Est quod
diderat inter Justitiam et verecundiam. — p)
Cum additis. Id. i. Sep. 7. 12. 8i qui iunt,
qui philosopborum auetoritate moveantur. Id.
Brut. 49. 185. Tria sunt, quss lint efficienda di«
eeado. Id. I. Cal.il 30. Nonnulli sunt, qui m,
qua? Imminent, non videant. Id. 1. Fin. 9. 31.
Sunt quidam e nostris, qui bsc subtilius velint
tradere et negent satis esse. Id- 1. Off. 2. j.
Sunt nonoull-e discipline, qus ofQcium omne
pervertant. Iloral. 1. Ep. 1.34. sunt voces, qui-
bus hunc lenire dolorera Possis. Id. Art. P. 317.
Sunt delicts lameo, quibus igoovisse velimus.
Adde Plin. il.ffisl. nal. 17.37. (75). -et «sm
passim, et Quinlil. 9. 2. 3!. Sunt quidam, qui
dicant. Id. 8. 6. 58. Sunt etiam, qui bsc tto-
pos dicant. Alii leg. dicunt. Id. 10. 3. iU
Sunt autem. quibus nihil sit satis. Cf- Cces. t.
B. G. 77. Qui se ultro morli operant, faciliul
reperiuntur. — In sinj. num. Cic. opt. gen.
die. 2. 6. Nemo est orator, qui - se Deinosthenn
•imilem esse nolit. Id. Rose. Am. 23. 65. Era t
nemo, in quern ea suipicio convemret. /»■ *.
Phil. 25. 61. Quls miles fuit, qui illam ooov-
deril? Id. 1. Titsc. 35. 85. Sit aliquli, qui nihil
mall babeat. Id. 2. Divinat. 60, J25. Quotus-
quisquc est, qui soroniis pareat7 Jd. 1. Ltgg.
8, 24. Nullum est animal prasier hpminem, quod
habeat riotiooem aliquam Dai. Id. 5.. Tusc. 9.
23. Si est quod dasit, ne beatus qaidem est. Quin-
lil. 6. 4. 14. Quum est aliquid, cui respondei.
non statim posoit. Id. ibid. 3. III. Brat enim,
quod posset inter .ridicula numerari. Id. 10. 5.
29. Semper erit, propter quod nobis ignoscamus.
— 2.°) Hue alia pertinent, sc. — a) Est quad,
est causa, cur. Plaut. Aulut. 2. 2. 26. Jam ad
te retorlar. Daraque est quod visam doraum. Li*.
30. 31. sub fin. Si quid ad ea adjieltur, est quod
rrferera ad consilium: iin etc. Cic. 16. Aft. 5. Elll
magis est, quod gratuler tibi, quam quod te m-
gem _ 6) Non est, nihil est quod aut cur, non
est causa, our. fforat. 2. Ep. 1. 30. non est quod
mulia loquamur. Ovid. Heroid. 19. 159. Quod
timaas, non est. Ter. Beaut. 4. 7. 6. Nihil est,
illic quod moremur diulius. Cic. Oral. 2. 6.
Non est, cur eorum spes infringatur. Id. 6. Earn-
20. Nibil est, cur geslias. Id. 0. ibid. 26. Nibil
est, quod extimescas. Id. 11. ibid. 1. Nihil erat,
quod de singulis rebus sccibercm. Id. 14. ibid.
12 In viam quod te des hoc tempore, nihil est.
Id. 3. ad Q. fr. 8. I. Nihil est, qaod tetpon-
deam superior! epistolse. «t 2. Speciatim sum,
sequente nomine substantivo T»l adjectivo vol pro-
nomine vel adverbio, statttm condicioneroque si-
gnificat, sive modum, quo quis aut quid se ha-
bet aut qoidnam sit vel sigoiQecl, essere in talt
tlato o in tal modo, trovarsi. — 1.°) Cum sub-
stantivo. Cat. 1. B. G. 18. Flumen est Arar,
quod etc. Boral. 1. Ep. 2. 27. Nos numerua
sumus ct fruges consumere nati. Propert. 4. 9.
20. Nobile erit Rora* pascua veslra forum. Ali\.
leg. erunt. Liv. 45. 39. o med. Pats non minima
ttiumphi est victoria pr.-ccedcntcs. £ucan. 9.
811. Sanguis etant lacrimse. — Esse iiMtar.tt-
milrm esse, exemplo esse. P. INSTAR. — Eue
opus, oporterc. ?. OPUS. — 8.") Cum adjeeiivo
seu appellatlvo. Plaut. Batch. 1. I. 60. Tuus
sum. Id. Amph. 2. 1. 67. Satin lu sanus «T
Id. Pers. 8. 4. 15. Ego me confido liberum fort.
Sail. Jug. I. Animus ubi ad gloriam virlutis via
grassalur, abuode pollens potensque et tlarus csL
Id. Cat. 54. Esse, quam videri, bonus mslebat.
Publil. Syr. 548. Ribb. Quidquid fulurum esl
summum, ab Imo nascitur. Cic. Amic. 4. 15.
Scipioois at Lseiii amicitiam noUm postaritati fo.
re. Id. I. Tusc 6. 12. Non sum ita hebes ut etc.
/■(. ioiii. Quis est tam eieors, qucm ista moveantT
Properl. 4. 5. 50. tibi lit lurdn sine arte Ijra. h.
«. non respondeat. Ovid. I. Fast. 47. Ille (diet)
ncfaslui erit, per quera tria xcrba silmtur: Fajtus
eiit, per quern lege liccbii eg'. Id. 0. itid. 220. q.*»
suar
felii sospite semper ero. Sic et 4. ibid. 519. sospes
erit pro sospes eas leg. Koch in Symb. Phil.
Bonn, p. 355. Liv. 2. 7. Romanus sum civis. -
Facers et pali forlia Komanum est. Id. ibid. 13.
19. Domus noo ea est, quam parietes nostri cin-
gnot. Plant. Amph. prol. 30. Eeo qui Jovis sum
Alius. Cic. i. Sep. 6. to. Consul aulem esse qui
potui? — Esse totum in siiqua re. V. TOTCS.
— Esse necesse, esse necessarium. V . NECESSE.
— Est noster dicitur qui nobis paret. Ovid. 1.
Art. am. 175. nunc, oriens ultime, noster eris.
— Alio seniu id. diiit Heroid. 3. 80. Et leviler
dicas: base quoque nostra fuit. et ibid. 12. Qua-
rebant taciti, noster gbi esset amor. — Eslo nos-
ier, V. in NOSTER. — Esto imperativum for-
mula est teslarnentorum, ut heres aut exheres
esto, dare damnas eslo, liber esto, qua passim
in Pandectis occurrunt. Seneca Controv. 15.
Sola mibi herei esto. — 3.°) Cum pronomioe.
Plant. Stich. 5. 4. 49. Eeo tu sum, tu es ego :
unanimi sumus. Cie. I. Hep. 4.7. Is eniro fue-
ram, cui etc. Augustin. Tract. 92. in Joh. Scirent
*e Dai gratia esse (id) quod sunt; suis autem vitiis
fuisse (id) quod fuerunt. Id. Trad. 26. in Joh.
Quid sit manducare eorpos Ejus et sanguioem
'bibere. — 4.°) Cam adverbio — a) Modi seu
qualilalis. Lucil. 10. fragm. 4. Mull. Fluclibus
a venlisque adversis firmitor essent. Plant. Amph.
2. 1. 57. sic sum, ut Tides. Id. Bud. prol. 3. Ita
sum : quid id altinet ad te ? son falto cod. el
Cces. 1. B. G. 14. Quum ea ita aint. Adda 3.
B. C. 60. Cf. Gr. i^itv et Lat. se habere. Cic.
apod Lactam. I. 18. Est vero, inquit, Africa-
tie. - Sit ita. et 1. Acad, (post.) 7. 25. Sit sane
ita. el 13. Alt. 38. Sic, inquit, est. Plant, Batch.
1. 1. 51. Dato qui bene sit: ego, ubi beoe sit libi
locum lepidum dabo. Sic Ter. Adelph. 1.1.9.
Et tibi bene esse soli quum sibi sit male. Cic.
Dejot. 7. 19. Quum in convivio comiter et ju-
cunde fuisses. et 2. Fam. 16. Quos autem in ma-
ritimis sum facillime, moveo oonnollis saspicio-
nem etc. mi trovo assai volenlieri. et 13. An.
26. Ego locum babeo nullum, ubi facilius esse
possim quam Asturn. Id. 1. Alt. 7. Apud ma-
trem recte eat. Id. 6. ibid. 7. Tirooem graviier
wgrum leliqui, aed ouociant melius esse, et Brut.
10. 42. Aliter est apud te de Coriolano. ft. e. aliter
■enlis. Sail. Jug. 9. Neque consilium neque in-
eeptum ullum frustra erat. Sic Liu. 2. 25. Fru-
ftra id inceptum Yolscis fuit. Tac. I. Ann. 72.
Dicta impune erant. — Esse summe, in divi-
cis quid sit, V. A I. 1. 1.° 6. — £sse prmsto,
in promptu esse etc., /'. PRESTO. — Esse ta-
lis, sufficore, V . SATIS. — 6) Temporis et lo-
ci. Properl. 2. 19. 74. non solet esse diu. Cic. 1.
JRep.X. I.Suntproeul ab bujus atatis memoria.
— 5.°) Hue spectat formula eiplicativa id est,
hoc est, videlicet, vale a dire, cioe. Cic. Brut.
46. 172. Sed domum redeamus, id est ad boitros
revertamur. Id. Amic. 26. 97. Quod si scana, id
est in conlione, verura valet etc. Id. I. Acad,
(post.) 2. 8. Meos araicos, la quibus est studium,
in Graciam milto; id est ad Gracos ire jubeo.
Quinlil. 8. 3. 89. Quum in eo bona tua invasero,
hoc est quum te docuero. Adde eumd. 3.7. 1. —
6.°) Aliquando omiltilur. Enn. Sal. 46. apud Fest.
p. 330. 11. Hull. Solili quod dicere. Inscr. L.
Scipionis. is nic sitvs t)\'zi rvmqvam vmctvs est
VIRTVtem. Vira. 1. Mn. 621. Tune ills .Eneas,
quern Uardanio Ancbisa Alma Venus genuil? el
3. ibid. 45. Nam Polydorus ego. Quintil. 7. 1.
53. ILic conjecluralia. Id. 9. 3. 8. Ei illis enim,
qui non risere, bic, quem non digoata. et 7.
3. 27. Servus, quum inanumlllitur , libertinus.
et II. 3. 3. Quum Ivec omnia fecerimus, felices
tamen, si elc. sc. erimus. Id. to, 7. 26. Studen-
dum semper et ubique. et ibid. 3. 16. Quarunt,
unde incipiendum. et 7. 10. 16. Qui (sensus)
non raodo ut sint collocati, laborondum est, aed
ut inter 6e vincli. Vulgal. inlerpr. Blare. 14. 36.
Ssd non quod ego volo. subaud. sit. De usu apud
Orieotales omitundi v. sum. V. If'eilenauer ad
v. Est el If'isctnan Hor. Syr. T. I. p. 8. ct seq. —
De liac ellipsi apud Plaul. V. liilschl in Opusc.
Phil, v, 2, p. 608. et seqq. — Hue ciiaai pertinent
— 538 —
loculiones nee miruui, nil miiura, tniritm qutn,
tnirum Quantum, mirum si etc.,de q ibus V", Ml-
RUS. ^ 3. Item stalum condicionemque et affe-
ctum qualilalemve animi aut corporis adsigniCcat
sape cum vi habendi. — a) Cum Geoetivo. Ter.
Andr. 3. 8. 7. Tam null! consilii sum. Cces. 5.
B. G. 54. Senonum civitas est magna inter Gal-
los auctoritatis. Varro Sat. JHenipp.61 . p. 174.
Othl. Hoc erat incommodi. quod etc. Sail. Jug.
I. Natura bumana irnbecilla atque avi brevis
est. Cic. i. Orat. 60-257. Magni judicii, summa
etiam facultalis esse debet orator. Id. Sext. 16.
36. Me timidum, nullius animi, nullius consilii
fuisse. Id. 5. Tusc. 1. 2. Virtus non tantarum
virium est, at se ipsa tuealur. Horat. 1. Ep. 7.
54. quaere et refer, unde domo, quis, Cujusfor-
tunae, quo sit palre quove patrono. Ifepos Al-
cib. 8. Se nullius momenti apud eiercitum fore.
Id. ibid. It. Ejusdem atatis fuit. Idv. 9. 16. In-
victi ad laborem corporis erat. Suelon. Claud.
33. Libidinis in feminas profusissima fuit. Cf. A
II. 8. 1.°— 6) Cum Ablativo el pries, in. 7V.
Phorm. 2. I. 36. Esse in noia. h. e. reum esse.
Id. Andr. 2. 5. 13. et 3. 1. 9. et Plant. Trin.
2. 2. 2. alicui in mora. h. e. moram afferre. C'C
6. Verr. 0. 11. Ilominem non modo in a>re alieno
nullo, sed in suis nummis multis esse ac semper
fuisse. Id. 13. Fam. 30. Nullam arbilramur de
ea bereditate controversiam eum babiturum: et
est hodie in bonis. Id. Cluenl. 7. a med. Esse
in serTitute. Jflelell. ad Cic. 5. Fam. 1. in Iuclu
et squalore. Cic. 2. Alt. 22. in odio. h. e. odio
baberi. et mox. in summa perGdias et eceleris
infamia. Id. I. 2>iuinaf. 17. 31. in magno nomine
fit gloria. Id. 2. Phil. 15. 37. Fateor, roe in lanta
mcestitia fuisse, quanta eeteri cires fuiiscot. Id.
14. Fam. 3. ante med. Esse in spe. h. e. spem
babere. in scriptis. Id. 2. Legg. 16. 40. Est in
lege. sc. legitur. Sic 2, Fam. 2. 16. Quid enim
fuit in illis (Htteris) prater quarelam temporum?
Id. Dam. 2. Res est in opioione. si fonda, e
riposfa, consiste. et Ciuent. 51. 142. in ilia
SUM
opinione popular!. Id. 1. Off. 14. 42. in iojustilia.
Id, ibid. 15. 49. in officio. Id. ibid. 18. 61. ia
probris, In laudibus. Id. ibid. 2. 19. summo in
bonore. Id. 3. 7Tusc. 9. 19. in vitio. Id. 13. Fam.
30. in boDis. Id. 4. ibid. 7. Qua in sentenlia me
quoque fuisse. Id. 10. All. 16. Esse in roaiimis do-
loribus. Liv. 8. 33. Conveniens esse, civilalem in
latitia, Victoria, supplicalionibus ac gratulstioni-
bui esse. Id. 5. 47. in ingenli periculo. Id. 31.
29. In pace. Id. 8. 2. in dubia spe. Cic. Rose. Am.
28.77. in bonore et pretio apud oliquem. Horat.
Art. P. 70. Multa reoascentur, quae jam cecidere
cadentque Qua nunc sunt io bonore vocabula, si
volet usus. Adde Piin. 19. Hist. nat. 6. 32. (104).
Cic. 2. Ferr. 17. 31. Esse in laude et in gratia cum
popalo Romano. Id. Bint. 31. 117. Q. .Elius Tu-
bero fuit illo tempore nullo in oraloruin numero.
Id. 6. Verr. 1. 3. et Valin. 8. 20. Esse alicui
in amore et deliciis. h. e. esse valde carum. Sic
6. Verr. 1. ad /in. Cass. 8. B. G. 6. Quantum-
que io ralione esset. h. e. poiitum esset, si po-
leva congetturare, — Esse in numero, esse in-
ter homines, vivere, numerari cum aliis. Lucret.
5. 180. Qui numquam vero vita gustavit arao-
rem Nee fuit in numero. V. NDMERDS. — Esse
in oculis, inter homines versari, prodire. Liv.
35. 10. Assiduus in oculis hominum fueral. V.
OCDLDS. — Esse in causa, esse causain, apud
Cic. 1. Fam. 1. 1. Adde Liv. 40. 26. /'. CAUSA.
— Esse in votis, oplari. Horat. 2. Sat. 0. 1.
Hoc erat in VOlis elc. V. VOTUM. — .Esse in
veste, vestero habere, iodutum esse. Tibull. 1.
9. 70. in lata quid juvat esse loga? Cie, S. Phil.
11. 32. Quum est io 6agis civilas. Oti'rl, 2. Art.
am. 297. Sive erit in Tyriis, Tyrios laudabii ami-
clus: Sive erit in Cois, Coa decere pula. — Esse
in corpore, vivere. Inscr. in Corp. Inscr. Lat. G.
6257. IJVAB FFIT IN C0RP0R8 ANNOJ PI.V5 &1BNV8
(sic) xxt. — c) Cum Abl. sine prap. Ter. Enn.
1. 2. 4. et Cic. 5. Alt. 18. Bono animo es. im-
peralivum. Adde Lucil. et Pompon, apud Aon.
p. 006. 22. #erc. Cffs. 5. B. G. 14. Rtilann!
6UQI caplllo promisso alque omni parte corporis
rssa prrelf-r caput et labrum juperius. P. alia sob
AM. fi.4.° ^ 4. Item ponitur procommorari, ma-
nere, versari, stare, abiture. — a) Absolve. Cic.
12. Alt. 3. Ne vivam, si mibi non modo Tuseula-
num, ubi eeteroquj. sum libenter, sed ^nxxiptov
u-naot tanli sunt, uf sine te sim totos dies. Id. 1.
Hep. 8. 13. Quum simul essemus complures dies.
— 6) Cum Abl. loci et prap. in. Cic. 7. Verr.
35. a med, Cleomeoes in publico esse non au-
del: ineludit se domi. Id. 1. Rep. 9. 14. Ia
bonis esse. Id. ibid. 15. Quum essemus io ca-
stris. Tibull. 2. 3. 28. Amor in parva te jubet esse
casa. — c) Cum locativo nominis aut adver-
biis. Cic. 2. Fam. 8. Quum Atbenls decern ipsos
dies fuissem. Id. 4. Verr. 41. 100. Quum non li-
ceret quemquam Romas esse. Id. 4. Fam. 7. a
med. Nonne mavis sioe periculo domi tua esse,
quam cum periculo aliena? Id. 2. Orat. 7. 27.
Ipse obmutescam, obi 'prius a vobis impetraro,
ut hie sills hodie. siate qui meco a pranzo. el
14. Fam. 7. Vol istic commodissime esse. Sic
Pompon, apud Cic. 8. Alt. II. Te hie commo-
dissime fore. — d) Addilo Abl. persona, qua-
cum quis est, et prap. cum. Cic. Brut. BO. 309.
Eram cum sloico Diodoto. Id. 4. Fam. 13. Cora-
plectar ejus familiarissiinoj, qui multum mecum
sunt. Id. 5. ibid. 21. Erat nemo, quicum esserrt
libentius quam tecum, et paucl, quibuscum essem
aqua libenter. Id. Harusp. resp. 12. 25. Si
essetis versareminique nobiscum. — Ilioc esse
cum aliquo in re malrimooii et ematoria. Cic.
Qainet. 21. a med. Dicebam huic Q. Roseio,
ciijus soror est cum P. Quioctlo. Ovid. 3. Art.
am. 664. mecum non semel ilia full. Adde 2.
Amor. 8. 27., Cic. Ccel. 20. a med. et Plant.
."Here. 1. 1. 101. — Esse cum aliquo dicitur
eliam de eo, qui prasto est, qui alicui valido sc
smgulari auiilio eit. Vulgat. interpr. Jos. 1. ft.
Sicut ful cum Moyse, ita ero tecum. e£ Mallh.
28. 20. Ecce ego vobrscum sum omnibus diebus
utque ad consummationem 6aculi. Cf. Cic. 2.
Alt. 9. Si erit nebulo iste cum his dynaslis in
gratia. ^ 5. Item adbibetur pro transire. Ca?s.
3. B. C. 25. IBulti jam menses erant et hien.s
pracipitaverat. Alii tamen leg. transierant. Cf.
Horn, x 479. dXX ota Sjj p" e^iauto'c euv. Liv.
9. 33. Permulli aonl jam erant, quum oritur elc.
^ 6. Item, eonstructiooe inspecta, varie praterea
adhibelur. Uinc — 1.°) Cum Genotivo — a) Re-
fertur ad pretium ct est asiimari, valere. —
a) Proprie. Ter. Adelph. 5. 9. 20. Postremo a
me argentum, quanti (servus) est, sumito. ouanto
cos(a. Adde ^ndr. 5. 2. 15. Cic. 5. Verr. 81. a
med. Quum in Sicilia HS. II. tritici modius esset,
summum HS. lernis. valeva. et ibid. 84. 194. Si
ullo io loco frumentum tauti fuit, quanti iste asti-
mavit. Id. 3. Off. 23. sub [in. Einere denario.quod
sit mille deDarium. Id. Hose. Com. 12. 33. Ager
nunc roulto pluris est, quam tunc fuit. Plin. 6.
Ep. 3. Agellus erat centum milium nummum. —
Eliam cum Ablalivo. Cic. 5. Verr. 75. 174. Esse
aesiertiis duobus. Lio. 29. 37. Seitante sal et
Roma et per totam Italiam erat. — (S) Trans-
late. Plant. True. 2. 6. 8. Pluris est oculatua
testis, quam auriti decern. Ter. Andr. 5. 2. 15.
Quam faciem videas, videlur esse quanlivis pre-
tii. un uomo di gran vaglia, un gran baca-
lare. el Cic. 1. Off. 22. 76. Parvi sunt foris
arma. oisi est consilium domi. Id. 12. Alt. 28.
Mea mibi conscientia pluris est, quam omnium
sermo. Id. 15. Fam. 15. su6 fin. Magni eruol
mihi tua lillera. Id. 2. ad Q. fr. 15. in fin.
Plus uno Cato fuerit, quam omnos leges. Alii
leg. pluris: alii aliter. Nepos Eumen. 8. Vide-
Oant omoes pra iHo parvi fulnros. — b) Re-
fertur etiam ad dominium vel possessionem et
oat habere, possidere. Cic. 2. Fam. 13. Jam me
Pompeji lolum esse scis: Brulum a me amari,
inlelligis. Similiter Lucan. 8. 659. et iam Cor-
nelia non est Juris, Magrle, sui. Liv. 42. 29.
Piolemaus propter atalom alienl arbilrii erat.
Id. 31. 45. Prasidio regio arcom leneri, nee se
poleslalis sua esse, responderunt. Id. 7. 30.
Ut aut amicorum aut inimicorum simus: si da-
fciiditis, vtslri; si deseritis, Samoilium erimal.
SUM
taremo e cadremo in •polite. — Hue special Cit.
9. Fam. 15. Uie versus Plauti non est. non e
fattura. et Top. 4. 23. Omoia, qua mulleris
fuerunt. viri Qunt. Cf. etiam loc. adl. sub A II. 4.
— c) SigniGcat proprium esse: construitur aulem
cum Conjunct, et part. uf, vel Infioito, aut abso-
lute. Ptaut. Capt. 3.4. 5t. Est miserorum, ut ma-
livolenles sint atque iavideant bonis. Cms. 4. B. G.
2. Est hoc Gallics oootuetudinis etc. Cic. 2. Oral.
20. ad /in. Alteram dignitatis mibi cujusdam
videtur, alteram hamanilalis etc. elamare contra
quam defeat, boroiois est - stullitia sua quam-
plurimos testes eolligentis. Id. Senect. 6. extr.
Temeritas est floreolis stalls, prudentia senescen-
tis. Id. 3. Verr. 26. 66. Nejtavit nioris esse Gra-
corum, at accumberent mulleres. IS. 1- Off. 24.
83. Subveaire tempettatl sapientis est. Id. 1. Hep.
2. 3. Teoeamus eum eursum, qui semper fuit
cptimi Cujusque. Id. ibid. 5. 0. Neque sapientis
esse accipare babenas. Id ibid.l. 12. Audlant eci,
quorum summa est auctoritas. Id. I. ad Q. fr.
9. 27. Esset bomanHatis lua cODSulere. Id. 5.
.Flam. 16. Non est gravllatis ao sapienlia tus
fera immoderalius casum loeommodorum tuorum.
Id. 12. Phil. 2. 5. Cujutvis hominia est errare;
nullios, nisi insipientis, In errore perseverare.
Id. 1. Off. 20. 68. Nihil est tarn angusti enim!
tamque parvi, quam amare divitias. Id. Amic.
17. 63. Est prudentis suslinere iropetutn benevo-
lentia. Seneca Here. OZt. 1561. Laudis est, pu-
rum teouiise ferrum. e co«a lodeuoie. et Quin-
til. 1. 4. 7. An eujuiris auris est eiigere litlera-
rum sonos? Id. 11. 3. 69. Decoris ilia sunt, at etc.
Sic ibid. 8. Illud iosidiantls fortuna fuit, ut etc.
— d) Item ofSelum, manus, partes. Cic. 5. -ad
O. fr. 1. 19. Est ejus, qui prasil, eorum, quibus
prsslt, alilitati servire. Id. I. Off. 34. 122. Est
adulesceniii majores nalu vereri. — Pro genet.
mei, tui etc. osurpatur meum, tuum etc. Cic. 12.
Alt. 28. Euit meum quidem Jam pridem rem publ.
lugere. Id. Mur. 38. 83. Est laum videre quid
egatar. — e) Item addietam esse, operam da-
re, sequi, faYere. Ifepat Ml. 6. Optimarum par-
tium esse. Liv. 3. 38. a med. Patres iodignilate
rerum cesserant in agros: laarumqae rerum e-
lanl, amissa publics. (L'bi perperam a nonnuliis
salliciti inirusum esse, mooent eritlci raellores.)
si dedicavano ai loro privaii affari. el 35. 54.
Qui Romans parti* ersnt, urbe eicesseruot. —
f) Item pertinere, epectare, inservire. Cic. ad Ca-
ption, i.pott ep. 16. 1. 16. ad Alt. Coosutes, quo-
rum et lege et S. C. cognitio et Judicium fait. Iff
pos Eumen. 1. Alienee erat eivlialis. Liv. 8. 12.
Cujui turn fasces erant. Id. 28. 8. Quod tuorum
fuisse floium, satis constiterat. Id. 37. 55. Ei ci-
Titalis Rhodiorum essent. Id. 38. 3. Dolopes num-
quam Etbolorum fuerant, PbHlppi erant. — Cnm
gerundlvis. Salt. Cat. 6. Regium imperidm initio
eonservanda llbertatit atque augends reipubl.
fuerat. Ctc. 4. Vtrr. 53. 132. Qua res evertenda
rei publ. solent esse. Liv. 27. 9. Hsc prodendl
Imperii, tradeades Hannibal! victoria sunt. Id. 38.
SO. Nihil tarn aquand* libertatit esse. Adde 34.
55. Id. 40. 29. Pleraque dissolvendarum religlo-
Qum esse. — 5) Item siguiGcal convanientiaro,
congruentiam. Cit. 1. Oral. 18. 81. Nitldum
quoddam verboram genus est, ted palaestra ma-
gis et olei, quam hujos clvilis turbo ac fori. —
ft) Item raateriam act qoalitatem, numerum,
magntludinem et aimilia. Ovid. t. Art Am.
292. Una fuit tabes; cetera lactia erant. h. e. la-
ctel eoloris. Cat. 2. B. C. 31. Neque tanti sum
animi, ut sine spe castra eipugnanda ceoseam.
Id. 7. B. G. 5. Etsi res erat multa opera ac
laboris. Id. 5. ibid. 49. Esse raagni periculi
rem tantulis coplis iniqoo loco dimicare. Id. 7.
ibid. 22. summa sollertix. Id. 2. ibid. 15. magna
virtutis. Id. 2. B. C. 31. lanli umoris. Cic. 5.
Fin. 12. 26. Animos cujusdam modi esse debet.
Liv. 21. 60. Nee magni cerlaminls ea dimicatio
fuit. Id. 1. Oral. 60. 257. Oispulatio non medio-
erit conlentionis est. Id. 10. 36. Captivorum nu-
merus fait septem milium ac ducenlorum. Id.
23. 35. Ea maxima pars rolonum erat. quests' per
■a maggior paite erano valaniari, et Cat, 5.
— 589 —
B. G. 13. Its omois insula est to el re otto ?t-
cles ceolum milium passuum. Jfepot Them. 2.
Classis mille el ducentarum navium longarum
fuit. .Sueion. Cat. 40. Annum ad soils curium
eeeotcmodavit, ut trecentorum seiaginta quinque
dierum essel. Sail. Jug. 95. Sulla gentis patrieia
nobilis fuit. Cf. eiempla super, paragr. 3. a. —
i) Item originem. J'ulgal. interpr. Luc. 3. 23.
de gener. Chritti. Dt putabatar, filiut Joseph,
qui fuit Bell, et mox. Janne, qui fuit Joseph,
qui fuit Maihathia etc. — 2.°) Com Dative —
a) Significat habere, possidere. (Cf. Bladviq
Gramm. § 246. a. 1.) jBnn. fragm. 20. Ribb.
Nimium bonl est, eui nibil mali 'st. Plant.
Amph. proJ. 9, Nomeo Mercurli est mihl. Ter.
Adelph. 1. 2. 40. Fores effregil? reslituentur:
discidit vestem 1 resarcietur. Est diis gratia, unde
bee Gant. Id. Seoul, 3. 2. 22. Aliquld reperiret,
Unde essel adolescent!, amice quod daret. Id.
Hecyr. prol. 1. !l«c;ra est buie oomen tabula.
Cic. Brut. 62. 225. Cui sallalioni Titiut nomnn
esset. Id. ibid. 10. 40. Nisi jam essel bonos elo-
quently. Id. 1- Legg. 8. 25. Homiol cum Deo
similitudo est. Id. 3. Fin. 2. 6. Controversla
mibi fuit cum avunculo tuo. Adde Brut. 10. 40.
Horat. 2. Od. 15. 13. Prlvatus illis census erat
brevis. Liv. 1. !■ Troja el bule loco nomen est.
Id- 25. 2. Sclplo, eui post Afrieano fuit cogno-
njjn _ Cordi esse, eura esse. Plant, Citt, 1 .
Ill, utut est erga me meritus, cordi est la-
men. Cic. Amic. 4. 15. Idque eo mibi magis
cordi est, quod etc. Apud Non. p. 8R. 31. .Were,
est tedere animo. V. COR. — 6) Item aptom,
idoneura esse. Liv. 31. 13. Qaum solvendo fed
alieno respublica non esset. Alii leg. are. Id.
2. 9. Esse ouerl ferendo. Ovid. 3. Amor. 6. 21,
Non eris Invldia fereDda. ft. e. Invidiam ferre
non poterls. Modsstin. Dig. 50. 22. 9. Si bona
liberallta'.l solvenda 00a fuerint. Piin.il. Ilitt.
nat. 16. 56. (96). Radii ejus vetcendo est dtco-
eta. Vtp, Vig. 33. 9. 3. (et Gell. 4. 1. tub /in.)
Etiam qua esui potuique 000 sunt, cootinerl le-
gato. Celt. 4. 10. extr. Injieiuntur ea, qua hu-
morl eslrabeodo sunt. Adde Cic. 2. Phil. 2. 4.
et 3. Fam. 8. et 13. Atl. 10. — c) Item aflerre.
Cic. Rose. Am. 4. 9. Impedimeoto esse alicul.
Id, ibid. 17. 48. Vitam ruslicam probro et eri-
mini putas esse. Id. 2. Phil. 16. 40. Magno ar-
gumento est. Sail. Jug. 54. Qua usoi foreot.
Apud Fronton, ad U. Cat. 3. 1 3. Verltus sum, ue
tlbi llttera mea crebrlores ooeris euept.IU Cod.;
ted oners videtur seribendum, licet aliter •enlitt
Ol. Btaiut. et Cs'c. 1. Invent. 34. 59. Qua signo
sunt, omnia etc. Ovid. 2. Met. 540. Lingoa fuit
damoo. — Sape cum duobai Daiivit, eodem
saosn. Cic. 7. f«rr. 8. 19. Hane rem tic age-
mus, at erlmlni aut lovidia reo putemas esse
oportere. et 5. ibid. 40. 91. Ha pecunia tibi
fraudl el damnation! ease deberent. et ibid. 62.
a med. Qua detrimento, macula, invidis, iofa-
mis nobis omnibus esse postiol. et ibid. 37. a
med. Hee tftm parva civilas prada tibi et qua-
stui fuit. Id. Rote. Am. 5. 1 3. Quibus occidl Set.
Boselum bono fuit. — d) Ette alicui cum ali-
quo, Intercedere. Ter. Phorm. 2. 3. 74. tecum
nil rei nobis, Demipho, est Cs'c. 2. Phil. 31. 77.
Sibl cum ilia mima postbae nihil futurum. Id.
15. Fam. 10. Si mihl tecum minus essel. quam
est earn tuis omnibus. Cf. Quinct. 6. 25. Jussit
bona proscrlbl ejus, quicum familiarilas fuerat,
soeietas erat. — 3.") Cum Accusative et prap.
ad, in. — a) Ette ad — a) De personis,
est eum aliquo esse, ad allquem venire. Var-
to apud iVon. p. 133. 28. Jfere. Turn ad me
fuerunt, qui libelliooam tit* sciebanL ft. t. ad
me veoerunt, mecum faeront. Sic Cic. 10. Ait.
4. a med. Curio fail ad me sane dia. /u da
me. et ep. 16. Commodum ad te dederam lit*
teres, qaum ad me bene mane Dlooyiiui fuit.
Liv. 28. 18. Sue sub uno tecto atque ad eosdem
penales. Alii aliter leg. — (3; De rebai, est prod-
esse, eptum esse. Cato R. R. 125. Tlnam mar-
teum est ad alvam crudam. Cat. 3. B, C. 101.
Res, qua sunt ad ineeadia. Cic 6. Vtrr. M. 124.
Yelra, qua olim id ornendam templuBi erut I
SUM
meiiine. Xiti. 2. t2. de Scavela. Obetli bc-stem
oecidere volul, nee ad mortem minus aoimi est,
quam fuit ad cadem. — De loco, pro apud, eiee
prope, presso, i>icino. Caji. 5. B. G. S2. Ad Can-
lium. quod esse ad mare inpra demonstravlmoi.
— y) Apud Malbomaticot proportionum terminani
indicat. Soelh. 2. ^rslhm. 40, Quemadmodara
sunt IV. ad II., sic sunt II. ad I. Dt ad mquallla-
tern quidem proportionU saut I. II. IHI. VIII.,
sic enim sunt, qaemadmodum duo ad anura.sl
oeto ad quattuor et conversim. — b) Ette in,
venire. — a) Proprie. Cic. 1 5. Alt. 4. Dlcertio*
fleret, qua die In Tosculanum esset furorut. At
TVetenberg leg. wenfurus. et 5uelon. Aug. 16.
Nee prius- milltibus in conspectum fuisse, ,—
&) Translate. Plant. Bacch. I. 2. 54. eequld In
mentem est tibi, Patrem tlbl assei — Ette in
aliquld. esse aliquld. Volga!, interpr. Pt. 30. 3.
Rsto mibi in Deuro protectorem et In loeura re-
fugii. — Ette in rem, uttlem esie. Salt- Cat. 20.
Tamen in rem fore eredeos univeuos appellate et
eoborrari. Alii leg. in re contra asura dlcendl. Cf.
Ter. Phorm. 1. 3. 9. Qua In rem tuam lint, et Liv.
30. 4. Que in rem erant. Jjiiftnien adfert etlam
Ter. Andr. 3. 3. 14., quicum cf. Sil- It. 7.
214. — Eodem setisu dicitur ob rem apud 'Sail.
Jug. 31. et ex re apud Ter. Phorm. 5. 7. 76,
Cf. flnftnken ad eumd. 2. 2. 41. — c) Etn
apud, penet, clraim, citra, ante, ob, super etc.
vario lensu. Cic. 1. Rep. 14. -21. Qoara eiset
easu apud Marcellum. ft. e. veriarelur. trovan-
doti. et Cat. I. B. G. 50. Quuin apod Ger-
manos «» eoruuetudo esset. cottumandosi. et 3.
B. C. 59. Erant apud Casarem er equltum nn-
mero Allobroges duo fratres. tniiilauano^ eoHo
C'esare. — lu divinis esse apud, etvas spo'e, in-
dicat meram divinarum Personarura, non essen-
tia, distinctlonem. Vulgat. interpr. Joh. 1. 1.
Verbum erat apud Deum. tc. persona Verb! alia
est a persona Dei. ft. e. Patrls. Cf. Palriss In
ft. 1. — Plant. Amph. 2. 2. 21. Omnia edsunt
bona, quem penes est virtus, ft. e. qui possidet
vlrtutem seu rirtute prsditus est. Cic. 2. leg.
Agr, 19. 52. Penes Co. Pompejum omne judi-
cium et potestas debet esse. — Cat. 3. £• C.
43. Brant enim cireum cestra Pompal permulti
edit! atque asperi eolles. circondavano. — Id.
4. B. G. 4. Pars Menapiorum, qua eura Rbe-
num eral. giaceva. — Id. 2. B. C. 25. Quod
(theatram) eat ante op'pidum. prospelia. — Sail,.
Jug. 39, ad fin. Non prius omisit contra verana
oili, quam animedverlil, super gratntm atqve
pecuniara tuam invidiam facti esae. ft. '■ plo4
posse. P. alia esempla tula loeii etc. — 4.*) Gum
Ablative, absolute aut cum prap. ah, pro, ta-
per etc. — o) Absolate — <x) Ad lignlBcandwn
rei qualitatem. Cat. 6. B. G. 28. dt nrit. HI
sunt magnitadioe pa ullo infra elepbanlos; specie
et colore el figura tauri. Cic. 2. Oral. 13. 55.
Herodotus tenia est eloquentls, ol me megnoeere
delectet. el 6. Fam. 14. Bate aolmo magno. Sad.
Jug. 95. animo iogenti. Cow. 1. B. G.-S. Sue
magna gratia. Id. 5. ibid. 40. tenuieiima vale-
tudine. Rursui GU. pott red. ad Quir. i. 4. agro
eorpore. Id. Rote. Cam. 7. 20. eepite el super-
ciliis semper raeif. Id. pro leg. Jlianii. 9. 26.
Jam eonfwtts itlpendiis. Id. 5. Legg. 15, 45.
bebetl Ingenio atque oullo. Id. Amic. 23. 87. ea
asperitate et knmaoilale nalursr. Id. i. Rep.
43. 67. eodem jure. Id. 3. Fam. 10. ea elullitia.
et 7. ibid. 1. ea menie, quem ratio prsscribit.
Id. 2, Atl. 7. 2. mira alaeriiate ad Uiigandum.
— pj Ad signifleaodum pralium. V. A II.
6. 1." — b) Cum prapos. — o) Btte ob
aliquo, ab aliquo Mate, alien! favere, cum eo
senlire. Ctc. 2. Orat. 38. a med. Critolaus erat
ab Aristotele. — Este ab aliquo, esse es aficu.iu>
familia sea domo, ortam vel Caelum esse. Iluur.
Pseud. 2. 2. 23. Esse to ab ilto miliie niacsdoniol
Ter. Andr. 3. 1. 3. el 4. 4. 17. Ab Andria '«. ancil-
la hac. Com. apud 5ue(on. Cat. I. Non ab Aneo
Uareio sunt klarcii rcges, quo nomino fuit mater ;
a Veaere Julii, cajas geatis familia est nostra. Cic.
4. Alt. 16. Plereqoe episiola mihi nuneianant. ubl
cut*, qaod treat tbs te. Id. 1. Orat. 13. 55. Vide,
SUM
neooc totom lit a nt. — . £) Esse pro aliqtio,
alien! favere. Cic. Cluent. 32. ad f.n. Judicia
partita nihil contra Avitum Talere, parlim etiam
pro hoe ease. — y)- Esse ex aliqua re, exsistere
vel constare. Cces. 3. B. G. 13. Transtra (eranl)
ex ■ pedallbus in altitudlnem- trabibus. Alii pro?-
fos. omillunl. el'Cic. 3. Oral. 47. 183. Crelleos
cat ex longs fit brevi et longa. Id. Oral, 63.214.
Temeritas ei tribns brevibus et longa est. Id. ibid.
04. 217. Dactylus, qnl est e longa et duabui bre-
Tibns. — S) Esse in ah'qvo, latere. Ovid. 2.
Mel. 444. de Callislo. Et timuit primo, ne Jup-
piter eiset In ilia. h. e. se ebsconderet sub ejus
figura. — Alio sensu V. in super, paragr. 5. b.
•— t) Esse in eo, esse rem in eo,ut, dieitnr de
te irnmlnenti seu mstanti, esser sul punto di, es-
sere in quello o in quelta di, poco mancare che,
jiarum abesse. Nepos Milliad. 7. Quuro Jam in eo
esset, ut oppido potiretur. Adde Liv. 2. 17. el 28.
S3. V. IS. — Sic res tnibi est, In proilmo est. V.
INIBI. — J) Esse de, agere traclare. Cic. Fat.
t. 1. Libri, qui sunt de natura deorum. Sic 2. Di-
vinat. 1. 2. Primus enim (lifter) est de conte-
mnenda morte. Adds 7. All. 2. sub fin. V. in DE.
— ■/;) Esse sab aliqua re, v. c. sub Imperio,
sub ictn etc., V. in SOB. — &) JSsse super,
soperesse. V. SUPER. — ITS. Plurims alia;
suat locutiones ei hoc verbo conflatse, quas ta-
TDcd omitiere opportunius ducimus, ne hujus ar-
iicoli moles plus squo eicrescat, neu actum age-
Te videamar, quum suis qnsque locis, pro di-
verso additorum generc digestce, inquirentl prte-
sto sint.
B) Impersonaliler. *{ I. Sum est licere, darl,
**£sivai — a) Cum Conjunctiva et part. ut.
Cic. Cml. 6. 14. Magi) est, nt ipse moleste feral
errasse se. Id. Mil. 13. 33. Erat, at odissct de-
ftnsorem. Plin. 18. Bist. nal. t. 1.(3). Neqno
est, nt putemus ignorari ea. — 6) Cum InG-
nito. Ter. Adelph. 5. 3. 42. Scire est liberum
ingenium atquo anlmnm. Ftrg, 6. Mn. 595.
Nee non et Tityon terra omniparentis alumnum
Ceroere erat. Ouid. 5. Trist. it. 19. alii, quo-
ram numeram compreodere nen est. I/or at. 1,
Ep. 1. 32. Est quadam prodire tan us, si non da-
1a r ultra. Id. 1. Sat. 2. 79. Plus baorire mali est.
d. ibid. 5. 87. quod versa dicere non est. Id. 2.
ibid. 5. 103. est Gaudia /prodentem vultum ce-
3aro. si pud, i cosa facile, et Liv. 42. 41. Qua;
-rerbo objecta, vet bo negare lit. Madvig ad h. I.
5n Emend. Liv. p. 645. hsc babet: «Frustra
JAvio adGngitur elegans, si .dis placet, Grascis-
anus, ut negare sit pro negare liceat dixisse pu-
tetur, quo Grascismo nemo in, prosa oratione
ssob eat. Beamius recte sit ex salts sit ortum
pulavit ». Scd T. Drakenb. ad eumd. loc, qui
aliter sentll. Tac. 10. Ann. 54. Dt eonjectare erat
antenlione vuUus. Gell. 13. 24. sub fin. Est ta-
jnen non nusquam invenire, ita scripsisse qnos-
dam. Ovid. 2. Art. am. 27. Et quoniam in pa-
iria, fatis agitalus iniquis, Vivere non potul, sit
mini posse mori. Alii leg. da; 'sed Beinsio in-
vito,' qui plurima ibi congessit ad to sit firman-
dam, ei eod. Ovid, et ex Virgil., Tibull., Pro-
■pert., Blartial., aliis. Sic Sit. It. 12. 695. fuerit
delere Sagunium, Excequare Alpcs etc. et 14. 581.
Signaque fer're deum templis jam jamque fuisset,
Ni etc. "Eoti et rp eadem signiQcatione etiam
Grsci usurpant. Simile est illud Sail. Jug. 3. Fuit
oil. et ibid. 118. Fuerit mihi eguisse aliquaudo
amicitia? tux. Ad.quem locum plura Corlius. Vim
Tou iicere animadverlere est etiam in bis : Ti-
bull. 4. 3. 3. Nee libi sit duros acuisse in praslia
dentei. et I. 6. 24. Tunc miui non oculis sit
timuisse meis. Fropeft, 1. 20. 13. tie tibi sit du-
ros monies el torrido - saia adire. h. e. ne liceat,
ne velis, ne adens, uyj ys»oit9, uij emu. Virg-.
10. Eel. 46. Tu proeul a patria (n'ec sit mihi cre-
dere) tnntum. Passerat. Cf. Sail. Cat. 53. in
./In. Quos, quoniam rea obtulerat, prxlerire non
Cult consilium. Adde Dig. 36. 1. II. § 2. et
Gell. 12. 9. — De loc. Val. Max. 1. 7. n. 2. Non
est Inter patrezn et (ilium ullius rei comparatio-
nem fieri etc. V. Madvig, Advert, crit. v. 2.
p. 315. ^ 2. Item eveuite, accidcre — a) Cum
— 590 —
Conjunctive et part, ul, ne, quin. Ter. Phorm.
5. 7. 32. Sin est, ut veils m&nere lllam apud te.
dos hie maneat. el Becyr. 4. 1. 43. Si est, ut
dicat, velle te, redde. h. e. si vis, raanere illam
apod te: «i dicit, »e velle. Id. Phorm. 2. 1. 40.
Si est, palrue, culpam ut Anlipbo in se adiniserit.
Zucret. 5. 979. Non erat, ut fieri posset, mirarier
umquam. h. e. Beri non poterat, ut mlrsrentur.
Cass. 1. B. C. 31. Futurum esse, ut omnes pelle-
rentur. Cic. 2. Oral. 36. 152. et Oral. 59. 199. Est,
ut id maxime deceat. Id. Ccel. 20. 48. Quando
foit, ut, quod licet, non liceret? Id. 1. Dioinal.
56. 128. Non est igitur, ut mirandum sit. Borat.
3. Od. 1. 9. Est, ut viro vir latius ordinal Ar-
bnsla sulcis. Id. 1. Ep. 12. 2. non est, ut copia
major Ab Jove donari possit tibi. h. e. non pot-
est. Dig. 38. 7. 2. Magis est, ne possit pet! bo-
norum ejus posssssio. Cic. 3. Herenn. 24. 40.
Numquam est. quin aliquid 'memoris tradero
velimus. — 6) Cum InDnito. Cato R. R. I.
Est interdum prsstare, mercaturis rem qnierc-
re. b. e. interdum priestat vel fit interdum, ut
praslet. Dig. 46. 3. 72. n. 4. Et roagis est de li-
cere stipulationem. Cf. Sail. Jug, 118. el Prr~
pert. 1.20. 13. cil. sub B I. — c) Cum alia
parlicala. Cic 5. ifusc, 8. a med. Est, ubi id
isto modo valeat. et 4. Berenn. 26. sub fin. Est,
quum non est satius. Cf. 5. Alt. It. circa med.
Quinlilis, si erit, ut volumus, initinera e» con-
sumendus. ^ 3. Est vel eslo, concedeotis,
cooGrmantis. Cic. fragm. apud Laclant. 1.
18. Est vero, inquit, Africane. nam et Herctili
eadem ipsa porta patuit. Id. 2. Oral. 36. 152.
Est, ut dicis, Aotoni, ut philosophi nulla tradant
praBcepta dicendi. TtVy. 10- JSn. 67. Italiam fa-
tis peliit auctoribus. esto. Cassandrre impulsus
furiis. et 7. ibid. 313. Non dabitur regnis, eslo.
probibere Latinis: At trabere atque moras tanlis
licet addcre rebus. Borat. 1. Ep. 1. 81. Esto,
aliis alios rebus studiisque teneri. Cic. Diviix.
ih Q. CcbcH. 15. 47. Esto: ipsa nihil est, nihil
potest, at venit paratas. Adde 5. Verr. 24. 59.
Cf. Sezi. 54. 115. et 4. Fin. 25. Colum. 3. R.
R. 3. ad fin. Sit quidem, ut cultoris negligentia
sex milia seminum intereant. Cic Amic 2. 6.
Sunt ista, Lrsli. nee enim melior vir fuit Africano
quisquam nee clarior. Cf. Maximian. Eel. 2.
63. Sit gravita8 sitque ipsa tibi venetanda 6cne-
ctus, Sit, quod te noiti vivere velle diu: Quis
suam.in alterias condemnet eriraine vitam? —
Hinc Part.
Ens, enlis, n. 3. absolute, substantivorum
more, da qoacumque re subsistenti aut sitnpli-
citer cxsislenti, qaemadmodam apud Gr-ecos to
o*v, se. quod esl, ut sspe illud vertit Seneca Ep.
58. 8. et seqq., quern videsis de hae re dispu-
tantem, ente. Boelh. in Porphyr, 3. p. 74, Fue-
runt enim, qui bac opinione tenerentur, ut re-
rum omnium, qua; sunt, uuum putarent esse ge-
dus, quod ens nuncupalur, tractum ab eo quod
dicimus est — : qua; quum ita siut, ultimum
omnium genua ens posuerunt, scilicet quod de
omnibus prsdicaretur, Ab eo enim, quod dici-
mus est, participium infiectentes, Gra>co quidem
sermone ov, Latice ens appellaverunt. Id. ibid. 2.
p. 26. H&c omnia decern genera si vere sunt
subsistentia , quodammodo substantia vel enlia
dici posse. Flexus enim hie sermo est esse efc.
Et ens hoc ipsuro, id est esse, genus eorum for-
lasse dici videbitur, sed false-. — Tribnitur eliam
Censorin. fragm. 3. n. 3. Jovis Stella salutaris
et temperaia et univcrsis entibus prospera. Alii
tamen aliler leg.
Futurus, a, um, adjcclive quoque usurpatur,
et est qui erit, qui eventurus est, futuro, appar-
lenente aW avvenire. Cic. 2. If at. D. 4. ad fin.
Signa ostenduntur a diis rerum futurarum. Co-
lam. 11. R. R.i. Docendus et multis prius ei-
perimentis inspiciendus erit futurus villicus. h.
e. qui debebit aut volet esse villicus. Vulgat.
interpr. Exod. 16. 33. Custodialur (gomor ex
man) in futuras generationes. Adde Is. 9. 6. et
alibi. — liine absolute, substantirorum more
Fuluri, oram, m. plur. 2. ii, qui erunt, qui
eui.steni seu virent, i futuri, i posieri, cc esc-
SUMEM
uevm. Sil. II. 4... 638. debit exemplom non vile
futuris-FIaminlus. Pulgal. interpr. Bar. 6. 47.
Reliquerunt autem falsa et opprobrium postea
futuris.
Futurum, »', n. 3. res future, la cosa avve-
nire, il fuiuro, V avvenire. ^ 1. Generatim.
I'irg. 4. £n. 508. baud ignara futuri. Cic. 2.
Off. 9. 33. Fatura prospicere. Curl. 4. 1. 29.
Futura prayentibos potiora esse videnlur. Au-
guslin. Serm. 3. de Ascens. D. Discat speraro
promissa ac Dei sul prseteritam prasentemque
boniiatem, quasi fulurorom teneat eautionem.
Vulgat. interpr. Sap. 8. 8. Etsi roullitudineru
scientife desiderat quis, scit pra?lerita et de futuris
a?stimat. Id. Gen. 41. 8. Somniurn prassa'gum
futurorum. Adde JScci.'. 48. 28., Is. 42. 23. et
Bebr. II. 20. Id. Rom. 8. 38. Neque inslanlia
nee futura etc. et 1. Cor. 3. 22. BlTO prawenKa
sive futura. Cf. Homer. II. 1. 70. *»' t' e'dvra,
Ta T'accc'fesva, irpd T'e'c'vTa. — In futuro vel
in futurum, tempore futuro, in avvenire. Liv.
6. 12, a med. Si quid dii va'tesquo in futarum
vident. Inscr. apud Grater. 311. 2. is fvtvbo
FEnsEVSRBT. fulgat. interpr. 1. Pelr. 5. 1. In
futuro revelanda est. et Is. 41.23. Quw venlura
sunt in futurum. el Luc. 13. 9. In futurum suc-
cides earn, ^f 2. Specialim apud Grammaticos
de declinatione vctborum est ea verb! forma,
activa et passiva, quse rei eventone significanda!
ioservit. Priscian. 8. p. 805. Putsch. Sunt i&i-
tur prfesens, pr&ierilum et futurum; sed prce-
teritum rursus dividitur in tria; qaarevis Gra-
ci futurum quoque divlserunt in qnibusdam ver-
bis in futurum infinitum, ut TU'J'Oftai et paul-
lo post futurum, quod et Atticum dicunt, ut
TJTu'if'Ofj'at : melius tamen Roman!, considerate
futuri oatura, qua omnino incerta est, BimplieL
in eo voce utuntur nee flniunt spatium fuluri.
Nisi mavis ublque, subaudito n. fempus, adjecti-
ve usorpari. — Macrob, De diff. et societ, Grose.
Latiniq. verb. 16. tradit, apud Gracos fuiuro
tribui eliam imperativum.
SUM pro Euro. Fest. p. 298, 2. MM. Sum.
pro eum usus est Ennios: « At te non ut sum.
summam servare decet rem». «Ad se se sum
qure dederat in lumlnis oras.
SOMA. V. SUMMA.
SCMANUS. V. SUMMANUS.
SUMBUS. V. SUBUS.
SOMEN (submen), mTnis, n. 3. Dictum est a
sue; nam suis est abdomen : vel polius est a
sugeodo, quasi sugimen (sugmen), qua; Jfonii
sentenlia esl, qui et Zucilium pro mulieris ube-
ribus nsum esse docet p. 458. 8. Merc. Quidam.
denique ab u'/nrjv, membrana, derivant, mulaia
u in u et addito s pro spiritu. — Sumen est
eilimus venter suillus infra umbilieum cum i-
psis uberibus, aummis olim in delieiis habitus,
prascipue si ex prirnipara eicisus esset sue, uno
die posl fetum edilum, cuS'ap, 'q&pos. Narrat
Plin. 8. Bist. nal. 51. 77. (209)., nomen sumi-
nis impositum fuisse abdomini a Publilio mino-
rum poela. V. loc.
I.) Propria. Plant. Capt. 4. 8. 4. Quanta «u-
mini absumedo! quanta callo calamitas! paro-
nomasia. Adde Cure. 2. 3.44. Plin. 11. Bist.
nal. 37. 84. (211). de vulva suis. Proxima eje-
cticice est oc-cis;e uno die post partum. Llujus et
sumen optimum, si modo fetus non bauseril;
ejeciiciB.deterrimura. Martial. 13.44. cujus lem-
ma est Sumen. Esse putes nondum sumen : sic
ubere largu EfOuil et vivo lacte papilla tumet.
Alii leg. esse poles nudum sumen. Gloss. Cy-
rill. 'Tiroxot'Xiov, submen, subventrale. Hem uiro-
ydarciov, aumen. — De modo condiendi sumi-
nis luilli ejusque vario in re culinaria usu V.
Apic. 7. 2. et 2. coll. 4. 2. et Macrob. 3. Sat.
13. 12.
II.) Translate. ^ 1. Per synecdochen, usur-
patur pro sue. Juvenal. 13.72. Contpicilur sub-
limis apex (h. e. arx Albs urbis), cui Candida
nomen Scrofa dedit, lalia phrygibus mirabile au-
men, Et numquam visis trigiota clara mamillis.
Alii leg. numen. ^ 2. Pro pinguedine, uber-
taie. T'arro I. R. h. 7, el Plin. 17. Bist. nac.
SUMENS
6. 3. (32). Campos Bosis Italia* diiit 8ise so-
men, in qolbus perlicas pridle relictas gramen
opariret. *f 3. A similitudine, de mulieris uberl-
bus usurpasse tradllur Lvcil. apud Non. loc. cil.
Quod si nolle potest malier tam eorpore duro
Esse, tamen tcnero mancat saccussa lacetto, Et
ruanus uberior lactanll in sumine sidat.
SCHENS. entis, pattlcip. P. 8UMO.
SCMlNATPS, a, urn, particip. ab iausit. su-
wino, quod a sumen, pertioens ad eumen. Ar-
nob. 2. p. 73. Suraiaata caro. ft. e. earo suml-
uis. — Hinc
Suminata, a, f. 1. absolute, est scrofa. qua
laetat Buculos. Lamprid. Alex. Sev. 22. Jussit,
ne qais sumioalam occideret, ne quis laelantem.
ft. e. Deque scrofam Deque suoulum seu por-
csllum.
SUMMA (mm!), a, f. 1. proprie adjeetivum
a summits, a, urn, absolute usurpatum. — Sum-
tiUXi genet, ting., pro summa, more suo dixit
Lucrel, 1. 982. et 6. 679. — Summa est su-
premus, altissimus locus sea gradus seu para, vel
id quod in onoquoque rerum genera supreoium
est, to' urrarov (It. il prima posto o luogo o grade
o parte suprema; Fr. le premier ou prinf>V*>
lieu ou degri; Hisp. el primero 6 principu
lugar, pueslo, grado; Gerra.der Porzug, erste
Plate, erste Rang; Angl. first or principal
post or rank, grade). «| I. Geoeratim. Plant.
True. 4. 2, 15. Solus summam babet his apud
■nos. ft. e. primum locum obtlnet. Cie. 4. Cat.
1. 15. Tobis summam ordinls eonsiliiqae con-
cedunt. *J 2. Speciatim est alicujus ret eulmen.
seu complementum. Quinlil. 3. 2, i. Ilule stu-
diom et incrementum dederit utilitas, summam
ratio et etercitatio. Adda eumd. 5. 10. 72. ^ 3.
Item res pracipua ei multis vel caput cujusenm-
que rei. Ter. Phortn. 2. 2. 3. Ad te summa so-
lum rerum redit. Cost. 1. B. G. 41. De summa
belli Judicium imperatoris esse. Id. 2. ibid. 4.
Ad bunc totius belli summam omnium voluntate
deferri. Id. 3. B. C. 51. Imperator ad summam
rernm eonsnlere debet. Cie. Rase. Am. 32. 9!. Is,
qui summam rerum adminisirabat. Id. 1. Rep.
26. 42. Penes unum est omnium samma rerum.
Sic Liv. 10. 14. Discrimen samma rerum au-
gebat animos. et ibid. 27. Ad discrimen summa
-erum addufita. /d.6.22. Periculum samma rerum
facere. Id. 35. 10. De summa rernm decernere. In
quibus loc. summa rerum alii cam Foreell. in-
terprelantur-universitatem. (Cf. paragr. 9.) Rursus
Cie. 2. Rep. 28. 50. Quos penes summam con-
silii voluit esse, qnum imperii summam rex te-
nerst. Id. Rote. Am. 51, 148. Summa reipu-
hlica in hsjus pericalo tehtatar. Id. Quinct. 9.
32. Id boc summa judicii causaque tota consi-
stit. il panto principale. et Liv. 32. 17. Earn
Sgnominiam ad summam um'versi belli pertinere
Tatus. Nepos Ariit. 2. Summa imperii maritimi.
Id. Eumen. 11. Penes quern summa imperii erat
custodial. Virg. 12. ^En. -572. boc caput, bae
hf Hi summa nefandl. il capo » il fine, et Ovid.
1. Amor. 9. 37. Summa ducum Atrides. ft. eT
princeps et caput eeterorum ducum. Alii summa
in boc loco dicunt esse neutr. plar. P. SDMIUUS,
a, am. Cat. 7. B. G. 21. Pssne ex eo, ei id op-
•pidum retinaluent, summam victoria conslsre in-
<elligebant. h. e. discrimen, disceptatioaem. Id.
6. ibid. 11. In samma totius Gallia, h. e. admi-
niitratione et forma nni?ens civitatis Galiicee.
*J 4. Item extremitas rei, id quod extremum est,
Bummitas. Paul. 5. 25. 6. Dt in samma marginis,
ed mediam partem perforata; (tabula?) constrin-
gantur. «f 5. Item collectlo sen qoaniitaa re-
ium. qua nnmerantar; quia vere summus est
is nnmerns, quo eolligitur lotum. Cws, 1, B,
G. 29. Quaram omnium reram summa era! ca-
jpitam Helretioram milium. Adde 3. B. C. 29.
et 89, Cie. fragm. apud Non, p. 193. 11. Mere.
Quid, tu, inquam, soles, qunm ratlonem a dispen-
tatore aecipls, si era singula probasil, summam,
qna ex bis eobfeeta sit, oon probare? Id* i.
Off. 18. 59. Addendo dedueendoque videre, qnas
celiqai lomms. flat. Id. 5. Alt. 21. a med. Sum-
mem subdacere, tommare. Sic Saramsm facere,
— 591 —
4. Terr. 53. 131. et 1. Fam. 9. unit med. Id.
Rabir. Post. *■ 8. Summa litium. — Apud Sue-
ton. Domil. It. actor summarum dicltur, qui
ratlonibus dispungendis praest. Plin. 9. Sist.
nat. 35. 58. (117). Quae summa quadringenlles
sestertlum colligebat. ascendeva, montava, fa-
eeva etc. ^ 6. Hinc dicitar de samma pecuniic.
Ter. Adelph. 5. 3. 30. De summa nihil decedet.
Liv. 32. 17. Maeedonibus trecenl nummi in ca-
pita statutum est pretium, hac samma redemptl.
Phtsdr. 4. 4. At ilia gaudens pecore et tana
dedita, Quacumqueaamma tradet luiaris domum,
a qualunqut prezzo. Adde Quinlil. 5. 10. 19.
et 117. — Et translate. Plant Epid. 1. 2. 9.
MeoTuro maroram atque annorum summam edi-
ctavi tibi. C»'c. I. Invent. 20. 28. Summam rei
dicere. Id. 3. Tate. 23. 55. mali. Id. 2. Legg. 7.
18. rerum. Id. 1. Rep. 43. 67. Ex bac infinite
licenlia hao summa cogltur. Id. 2. ibid. 22. 39.
Ei orani populi summa. Id. t. Fam. 9. 10. Ra-
tionibus subdoctls, summam feci cogUationom
mearum omnium. Pirg. 4. JSn. 237. Hac sum-
ma est, hie nostri nuncias esto. Horat. 1. Od.
4. 15. vita summa brevis. Liv. 40. 29. Leetls
rerum summis. i sommari, gl' indici, suramis
reram capitibus. Id. 41. 8. Summa qnerelarum
erat. Id. 4. 43. De summa juris remitters. Sue-
ion. Aug. 9. Proposita vita ejus velut summa.
Quintil. 1. 1. 19. Major* tamen aiiqaa discet
puer eo ipso anno, quo minora didicisset. Hoc
per sioguios annos prorogatum in summam pro-
Qcit. h. e. in cumuiam excrescit. — Summa sum-
marum est, qunm in raticnibai coniiclondis mul-
ta nomine et capita In oaam summam redigun-
tur, la somma delle ton. me: et apte significa-
tur samma et oniversitag reram. Plant. I. 1. 4.
Venus, quara penes amtmtnm samma summaram
redit Zueret. 3. 818. et 6. 362. Sieati summa-
rum summa est sterna, neooe extra Quia locus
est. .Seneca Ep. 40. exlr. Samma ergo samma-
ram bso eriu tardiloqaam te esse Jabeo. Sic
summa tummai, id irav, apod Lucret. 8. 982.
— Ai summam, nt lamnutim comprehendam,
ne plura, breviter, tn somma. Cie. 14. All. 1.
Ad summam non pone istao sic abire. Juvenal,
3. 79. Ad oummam nee Mauras erat nee Sar-
mata nee Tbrax, Qui sompsit pennai. Adde Cie.
7. Ait 7. sub fin. et 14. Fam. '««. et ttorat.
i.Ep. i. 106. — In summa, ad enmmam. Cie.
9. ad Q. fr. 16. 3. Drusus erat de prsaTaricatione
a tribunis arariis absolotui, in snmma quattaor
sententiis, quum senatoree et eqnites damnasseot.
et 3. ibid. 5. ad fin. Et in omol summa, at ato-
nes, valde me ad otium pacemqae converto. Ju-
stin. 87. 1. ad fin. Quum earn eammi imperato-
res Sulla, Lncnllus ceteriqne, in samma Cn. Pom-
pejus, ita vioerint, at etc. in somma. et 13. 8.
Diu, matais volnerlbos aeceptis, collactatos est:
In samma victas oceambib finalmtnte. *f 7.
Apod Matheuaticos summa dleitur numeras ant
terminus. Boeth. 1, Arithm. 9. Ponatar pariter
paris otdo ab uno usque CSSVIH. et ea sit samma
maxima. - Totius enim somma, idett CXX.VIH.,
octava pars est XVL, sextadeclma Till. - Si eu-
tem impares terminos ponamos, idest summas
(idem enim terminos, quod summas nomino). —
Ordinatim disposita minores eumma etc. aquan-
tar. Id. % Music. 12. Terminos aatea toco
nameroram summas. *f 8. Item qaantitas. Id,
1. Arithm. 10. Duo enim per bis multlplicatt
(2X2) qualemarii (4) faciunt summam. — Pro-
curator summarum et rationalit tummarum
V. in SUMMOS, a, ura. Cf. Sueton. Ice. supra
eit. — Summa crediti est qaantitas rei credits
live commodates. Cod. Sneod. i. 33. 1. Si sum-
ma crediti in duobus modiU fuerit, lertiam mo*
diam ampliut eonsequantur. *f 9. Item est ipsa
rerum universitas, to' ou'fitrav. Cat. 0. B, G, 34.
Non in samma eiereilus taenoa, sed in singulis
militibus conserrandis. Id. " . B. C. 67. Summa
exercitus salra. Id. 7. B. G. 21. el 82. Somma
-iciorla. Cie. Flate. 10. 23. Samma est in te-
stibus. Id. 13. Fam. 75. Summa est, In quo
mlbi gratisslmom facere potsis, si eurtTsris etc.
qvetla e la conclutione. Sis Cajut I, 47. 141.
SUMMANO
Somma sententie. Ovid. 2. Met 300. rernm
consuls snmma. Id. 5. ibid. 337. dedimus sum-
mam certamiois uni. Quintil. 1. 1. 23. Pertinet
ad eoramam. et 4. 9. »K Longam -efficlt thm-
mam. et ibid. 90. In sammam nob consentlunt.
7"ac. 14. Ann. 7. Sammam seeJeris poseit Cf.
Justin. 6. 1. 5. Unlas samma imperii, et 14. 4.
5. Summa propositoram, — Cod. fr. 32. $ 3.
et fr. 16. 5 2. Snmma rei est, at etc., eonelasio
est, la conctusione e ouesta che. V. Dirkien
p. 928.
summSgtster. r. stjbhagister.
SQUMALArIS, e, et
SUHMiLAafOS, «, am, adje". (summas et
alaris vel alarias) miles ex exteris natlonibus,
qui In exercitu Romano pngnabal in equeslri
militia alaria et quidem in parte summa ala-
rum; qoemadmodura qui pugnabat in Inferiora
ale, Grace bybrlda voce dicitur e'vtaXapios In.
Inscript. apud Spon, Mitetll. antiqu.^p. 112.
et apud Murat. 874. I. T. Avt. SX. AXf»jyo;
wpa'.jro'oiToe eiXue s'vTaXapt'tov. Bygin. Gromat.
p. 8. col. 1. Et per rellquss striges eobortes pe-
dltata et equltata ad viam qoin(anain spectaro
debebunt et super has sumactares (iege summa-
lares) et reliqua nationes tendere debebaot. Id.
p. 10. col. 1. Nationes, Centabri, Gala, D«i,
Brittones, Palmyrenl, 77 statoram et si quid a-
liud datum faerlt in exeroitu,' summam clatlo-
ram (lege In sammalarlorura) retentara poni-
mns. et ibid. p. 14. col. 2. Samacterias {lege
sammalares) et reliqua nationes, qnoties per
slrigas distribuimut, non plas quam trlpertltai
esse debent. Inscript ann. 1833. reperta Esqai-
Hi, nunc Gietolo pTOpe Teoetias, XII. mil. pass:
ab AltiDO, qua modo in Dibllotbeea 8. Ma^ci
asserratur, bao habet. Gwm t. f 4-/fnua
TBibunuj Mn.. raisr. souitam. At. {h. e. ala-
rum) svhmabvm. Hucosque Furlanelto In Ap-
pend. Terom Benzen in ^nna« dell'Ittit. Ar-
eheol. a. 1866. p. 137. et teqg. in hoo Ga»It>
oon prafectum equitum alarum tummarum.
■ed pbaji. tQ. proc., h. e. prmfeclum tqvitum
procuratorem tummarum agnovit. — Praterea
in Grace Inter, adlata -Boecl* In Corp. Inter.
Grose, n. 3497. si"Xij atrrXapt'esy (ft. e. ala slo-
gularium) agnorlt In csXtj eVraXeipieM. — •>«-
nlque in locis Bygini aliter.leg. Lanae, ac. nib-
actarei tt tubactariot (V. bane too.): qua le-
ctio, quamvis ine'erta, Borghesianes (qnam *e-
qultur furlanetto), «t putat Mommtmm ad Ben-
zen in Suppl. OreU. ad r.. 6727., longe est pra-
ferenda. K ol. De-Pit ad n. v.
SOMMAlis, e, adject, (samma) qui enmmam
conlinet, eompletos. Tertull. advert. Bermog.
81. NoTum non est, at id solum, quod conli-
net, nominetnr, que summale; in isto autem in-
telligatur et quod, contlnetur, qua portionale.
SDMMALlTER, adverb, (sammaiis) per sam-
mam vel compendium. Tertull, 2. Nat. 3. TJt
summaliter tractem de nnirersitate.
SCMMAnAlIa, Turn, n. plur. 3. (Summinus)
liba farlnacea In modum rotas efflcta, at ait Fetl.
p. 848. 5. Mill,: a Summanut, quit eoruO.
In saeris Summanl usus erat.
sdmhAnans. P. SDBMANAN9.
SUMHANBS vel Submanes, lum, m. plar. 3.
(sub et manes) dii gradus Inferlorb. CaptU. 3.
p. 40. In bis etlam loeis Submanes eornmqna
prastites Mana atqae Haanana.
SDUMANO (submano), as, are, 1.. *| 1.
Est verbutn joeularlter. flolum a Plaulo, quod
signlOcat omnia rapio ee deroro, Plulonis sive
Orel instar, a Summanut; vel, ut alii eentlunl,
a manut, ut sit idem ae involare sive manna
vola arrlpere; quamqaam obstant, quod secuodt
sit porrecta, ut versus tertius at qaiotus ex his,
quos infra aflerimus, ostendunt. Sunt enim Iam-
bic! aenerll, qui trochaum respuunt. Plant. Cure,
a. 3. v. 43. le. Quis tu bomo es7 cO. Libertui
llllus, qaem omoes Sammaoum vocaat. lb. Sum-
mane, salve. Qui SummanurT fee, sclam, cn. Quia
vastlmenta, ubl obdormivil ebrius, Summanot
ob earn rem me omnes Summanum vocaat. It*
Furlanelto. f. lamso, qaod ad tocJi orlginsm,
SUMMANUS
ict'piionem at tignificatum attioet, etlara v. SUB-
MANO 2. Sunt qui summanare leg. apud eumd.
Stick, 5- 2 18.; at Palmer ibl leg. obsonarej
alii sommare. *J 2. Alio lensus V. in SOB-
MANO I.
SUMMANUS vel Submanui, I, m. 2. De ori-
£ine vocii, qua; Etrusca Tidetar, icribit Ca-
pell. 2. p. 40. Summanum ewe a Manlbus,
quasi lit summus Manium. At mibl Tidetar
Idem etie ac nimmiu vel tumtnai, toee all-
quantum Infjeia ac product* (Cf. pandanus ,
decumanus etc.) el respond ere adj-eclivo Gr.
xariotaToc (o Sreo't), infimus, profundlssiraus
(deus). Farro 5. Z. Z. 1%. Hull, nomen Sa-
Jbloum esse ait. — Summanas est Plutonic co-
guoraentum (Cf. Turneb. Advert.il. 4.); quam-
quam Ovid. 6. Fast. 731. ut incerti alicujui
dei mfminit, et de quo non constat, quum in-
quit: Reddita, qulsquis Ii est, Summano templa
feruntur. Ad rem Augustin. 4. Civ. V. 23. « Ro-
manl veteres oescio quern Summaoum, cui oo-
ctorna fuloiina tribueruol, coluerunt; et v!i In-
venitur, qui Summanl nomen, quod audirl jam
noo potett, le saltern legiste rnemlnerll ». Nod
rede tamen.ne legl quidetn lllud, dicitur; est naro-
<jue noo solum io lapidum tltulia et in calen-
darlis, ted apud raultos etiam icrlptorei. In-
script, apud Marin. Frat. Arv. n. 43. svm-
«A>0 PATBt VBBV8CBS ATBOS i7. VB8TB MATBl OVEl
u. (immolant). Alia apud Orell. Coll. Inscr.
Eat, n. t2>6. v. s. t. m. iovi alto bvmmaho fb-
LICIAKV5 PTBHIVS CV*1 1713 D. D. D. — HulC deO
nocturne fulgura a(lribuebantur, ilcut Jovidlurua,
ut Flin. 2. Wist. not. 52. 53. docet. Sic Geor-
ges ad h, v . eSummanut, inquit, ist Gotl des
nachtlichen Bimmels, bllliwerfender Nacbi.'olt,
•wie Juppiler Gott dea TagesbirnmelsB. Templum
iabult Rornee, eodetn Plin. teale 29. ibid. 4. 14.
(57)., non Ionga ab ffide Juventatia. Mentionem
ejui fecit et Cic. 1. Divinat. 10. 16. et Plain.
JSacch. 4. 8. 54., ubl et Submanus legitur. Adda
Arnob, 6. p. 19!. et Augustin. loc. cit. — (line
adjective In Gloss. Gr. Lai, Kspaovo/JoXioy a'jro'
xrpcoi vuXTeptvoV, fulgur lubmanum. — Etiam ros
et pluvfa nocturna eidam tributa videntur. Cf.
Plaut. Cure. loc. adl. In SUBMANfX V. ffarfungj
Mel. der Miner. 2. 59. et Oik. Miller, Eirusk
2. 66., 167., 249.
SUMMARrUM, II, D. 2. P. VOC. seq.
9UMMARIUS, a, am, adject, (aumma) qui
sum mam habet, in lumrnam- colleclos, apud aeri-
ptorea cadenlii Lalinitatis, ut Eugypp. Thes.
115. ad fin, — Hinc absolute, tubttanlivorum
more
Summarium, ii, n. 9, idem quod breviarium,
summa capita rerum continent, sommario, ski-
to^tj. .Seneca Ep. 39. Vide, ne plus profec'.ura
alt" ordinaria oratio, quam qua? nunc Tulgo bre-
Tiarium dicebatur.
5on»mor»us, ii, m. 2. «J 1. Est vir prlosept,
primariua, primario. Cic. 10. Alt. 1. Nisi forte
ifte lomroarlua ei potest petsusdare, nt etc. Ita
legit Zambinus, Videtur autera Cicero perjtrln-
gere aliquam ei factlono Cssarls, qui ee'.eri: an-
teeellere vellet: vel etiam ipsura Cassarem, qui
aumma; rerum imperium affectabat. Verum critic!
fere omDet earn Iectionem suspectain balieot;
ilaque alii Summanus, alii rectiua nwnmorius
Jegunl: scil. C. Scribonlua Curius magoa paou-
Dia a Cssare corruptut. *$ 2. Eit etiam, qa!
surnma« seu aammarum raliones corjficit. Julian,
Antec. Const. 58. 1. ,&*timalioDern deDoire con-
slilutlo Jubet non solum ab Ipsis bortulanb sed
etiam ab bis, quoa sumroarios coniuetudo ap-
pellat. Dirksen iaterpretatur de eo, qui ad sura-
mam lEStimationis prtealaoda; temperaodam ad-
bibetur. Cf; 7"ori-«rauizii, Inscr. di Palermo
p. 353. n. SO. xjc. bsr. vil. svmmab. n. e. vi-
cesima; beredilatium- vilicus suoimarius. — - V.
Avellino Opusc. T. 3. p. 80.
SUMMARUDIS. V. RUMS, is.
SUMMAS, Slis, comm. gea. 3. (suminua) opti-
ma*, primas, priticeps civitatis, aficro? (It. pri-
mate, principe, primario; Fr. primaire, prin-
ce, chef; Uisp. primero, principt; Germ, vor- 1
— 592 —
nefcm, erhahen, prinz ; Angl. principal, prin-
ce, chief). 1 1. Adjective. Plaut. Pseud. 1.2.
90. Nunc tibi bsec e?0 loquor, dellci.-e summafum
virum. Adde Stick. 3. 2. 36. et Pseud. 1. 2. 9. et
Ammian. 14. 6. 12. Apul. 11. Mel. Benevolis pra;-
ceptit aummatia dea; recreatua. h. e. Isidis de*
prspoteniis. Sidon. 9. Ep. 6. Puella moribus
natalibusque summas. *J 2. Substantivorum mo-
ra. Cod. Tkeod. 13. 5. 32. Alexandrine et Car-
pathian classls summatet. Adde Ammian. 20. 6.
1. et Enn6d. apud Sfmrnach. ep. 9. n. 1.
SUMMATIM, adverb, (summa) *f (. Est in
tunrma, breviter et per snmma canita. somma-
riamente, brevemen'.e. xspaXatwSaJ;, o'^xSav, ev
eniTOfnj. Lucil. apud IVon. p. 290. 4. Merc. !^um-
matim' lamen ejperiar rescribere paucis. V'arro
2. R. R. prcef. in fin. De re pacu^ria breril'r
ac lummatim percurram. Id. 7. X. L. 3. Mull.
Generatim ac summatim. Cic. 5. All. 16. Dum
bsc, qua longiorem desiderant oralionem, sum-
matim tibi perscriberem. Id. 10. Fam. 28. Sed
Ilia cognosces ei aliis, a me pauca et ea sum-
matim. Id. 5. Fin, 13. 36. Spmroatim dicere.
Colum. 9. R. R. 2. lata quamvis non d.deceam
poetara, summatim lamen et uno tantummodo
versiculo leviter attigit Virgillus, qoum sic ait
(4. G 152.) Dictao regem caeti pavere sub an-
tro. Ulp. Dig. 5. 3. 7. a med. Summatim eii-
slimandum judici, ei bona fide imploretur ju-
dicium. Ammian. 14. 6. 2. Summatim causes
perstringam nusquam a veritate sponte propria
digressurus. *J 2 Est ellam leviter et quasi in
summo. Colum. Arbor. 6. et foiil. 10. exlr. Pri-
mo anno summatim, ita ne radices eruas aut
lasdaa, ablaquaato. Id. 12. R. R. 46, Inulfe ra-
dicem acutissimo cultello summatim eradito. Se-
neca Ep. 121. a med. Animal conslltutionem
soam crasse iotelligit et summatim ,et obscure.
Sueton. Aug. 85. Poeticam lummatim attigit.
Id. 'lib. 61. De vita sua aumraalim breWterque
cornpOsuil (somtnentarium). Adde Quinlil. to.
1. 44. Cf. Marcelt. Empir. c. 20. p. 114.
SUMMATUS, a, um, particip. V. SUMMO-
SUM'JATUS, 1, m. 2. (summus) idem ac sutn-
mu»: vo: sequioris eetatis. Inscr. apud Ze Slant,
Inscr. Caret, de la Gaul. n. 429. inter svji-
MAT03 ES3B FBI OB. STVDVIT.
SUMMATUS, us, m. 4, (summus) imperium
et t cram turoma, prlncipatus, signoria, nstore'ov,
a*px_ij. Zucret. 5. 1141. Imperium tibi quum ac
summatura quisque petebat.
SUMMfi, adverb, (summus) maiime eicelien-
terque, vebementer, summopere, sommamenle,
eslremantente, es's vd uxKioru, — a) Cum
verbis. Cces. 3. B. C. 15. exlr. Summe cupera
aliquid. Cic. 2. Oral. 72. 295. Quod me solli-
citaro summe solet. Id. Quinct. 21. a med. Sam-
per summe eoncupisti. et ibid. 24. a med. Quum
a mo peteret ef summe conteoderet, ot etc. Id. 4.
Fam. 7. Summe diffidere. Quinlil. 10. 1. 70. ad-
mirari. MarcM. Empir. c. 27. p. 123. relro.
picdssse. Malius ad Cic. II. Fam. 28. ante med.
Cvis&m dissenslonis nascetitem eistinguf, summe
studul. — ^ Summe esse, apud Auguslin. V. SUM.
— 6) Cum adje'clivis turn posit, turn super). Cic.
13. .Rim, 18. 2. Summa jucundua. Id. 4. ibid. 3.
12. itud'osus. Id. 3. Verr. IS. 63, officiosus. Mo-
ral, 2. Ep. 2. 3J. rounituj, ^uinti/. 12. 1. 23.
disertas. Plin. 10. Ep. If, Habui ilium qussto-
rem In coosulalu, mei summe observantissimum.
SUMMF.JQ etc. V. SUBMEJO etc.
SUMMENTUM. V. .SUBMENXUM.
SUMMERGO etc. V. SCBMERGO etc.
SUMMfNlA. V. SUBMI.NIA.
SUMMISISCOR, V. SUBMINISCOR.
SCMMlMSTRO etc. V. SL'BMI.MSTF.O etc.
SUMMISSS, SUMMISS1M. V. SUBMISSE,
SUBMISSIM.
SUMUlTAS, Slis, f. 3. (summus) vertex, fasti-
giuin, summa altiludo oieg -j. (It. sommila, altez-
za, cima; Fr. sommet, sommile, cime ; Uisp.
cima, la altura mas; Germ, das Obcsle, d.
I/ijhe, Spitze; Aogl. Summit, heighl).
I.) Proprie, seu de pbjsieii. ^ I.Geoeralim.
Pal'.ad. 1. R. R, 6. Ut •ooatluor pedibus a Isrra
SUMMOPERE
sumrnitas pj'us (oil's) insuipat. Macrob. 1. Somn.
Scip. 6. ante med. Quum duae summitates dua-
bus ioterjectionibus ?iociuotur. Censorin. De
die nat. 13. Ad terra summitalum. Adde Am-
mian. 14. 6. 3. — Apud Plin. 37. Bist. nat.
9. 37. (I IS), legend, niues imitata pro nives in
summitate. — Pro eitremitate rel, apud Cel.
Aurel. 1. Acut. 8. 54. Summitai cordis. Id. 5.
Tard. 10. 98. cutis Id. 2. ibid. 14. 198. Digi-
torum summitates crassescunt obuncatis ungui-
bus. et rr.ox. Summltaa nasi. Id. 5. ibid. 1. 1.
»ertebrorum. Id. 2. Acut. 37. 209. articulorum.
f'ulgat. interpr. Jer. 25. 32. Tarba magna
egredjelur a aummitatibus terras, h. e. ab ex-
tremis oris. Adde eumd. Is. 13. 5. ^ 2. Spe-
ciatim apud Matbematicos est ret superficies.
Balb. Expos, mens. p. 99. Zackm.-Rud. Sum-
rnitas est secundum geometricam appe.llationem,
qua longitudinem et latitudinera taatummodo
habet, summitalis fines linece. Plana sumrnitas
est, qu% zqualiler rectis lineis est posita.
II.) Translate, sen de moralibue. % 1. Est
id, quod eicellentissimum est. Arnob. 1. p. 13.
Deus lummitatein omnium summorum obtisens.
Cf. Ammian. 14. 6. 3. Fredere pacis selerme
Virlus convenit atqne Fortuna plerumque dissi-
denles, quarum |i altera defuisset, a.d perfeciam
non venerat tummltatem. ^ 2. H'oc absoluta
de ipso Deo. Inscript. apud De-Rossi Sullett.
Crisl. a. 1865. p. 11. habitvs birgikiab (leg.
Virginia) svae fkcit qvab vixiti (leg. qu« vi-
sit) ANNV [sic) XXXXV. OVOD SVMMITAS DBD1T AS1-
gnabit (leg. adsis;navil). h. e. quotquot annos
Deus el dedit et odsijoavii.
St'MAlfTER, aivarb. (summus) idem ac sum-
me, in summitate. Mn.re.eXl. Empir. c. 29. p. 129.
Ovum crudum anmmiter aperlum esinanies. Adde
C. 21. p. 117. relro. Cf. Ifon. c. II., Priscian.
15. 3. 13. et Neue, Zal. formenl. II. p. 500.
et seq.
SUMMITTO. V. SUBM1TTO.
SGMMO, as, Svi, stum, are, a. 1. (summa)
^ I, Est Io summara seu ad 1 cerium caput red-
ipo. Gloss. Gr, Cat. Summo, xejS>aXato'<i>. Cf.
Apul. 11. Met., ubi quidain particip. summatus
lag. et De dec Socrat. f 2. Est etiam con-
nimmo, ad culmso perduco, Scholiast, ad Cic.
Mil. 10. edente A. Maio io Class. Aucl. T.2.
p. 112. Et coasiderato statirn rairam pruden-
tiam, quod ita narratiocem summaverit, ut, quum
domlnum crederent inleremplum , fecerunl id
servi Milonis, quod suoa quisque servos racers
voluerlt.
SUMMtENlANCS vel submcenianus, a, um,
adject, (sub et msnia) ad Summcenium peril-
nens. SuvimceniancE dicebaolur meretricei, qua
sub ipsis Urbis tnreoibtis in fornicibus habita-
Inni. Martial. 11. 62. Summsnianii inqulna-
tior buccls. et 3. 82. Summceniaoas cenet inter
uiores. /'. SUBURANUS. Ilgenius in Animadv.
in Virq. Cop. (Halts a. 1820.) p. 23. dictas
putat 5:j--nmc8niJnas uxores a fornicibus sub
Mcenio atrio, cujui roi-nliooem feCerit Ziv. 39.
45. Cf. IViickert in Poet. min. p. 434.
SUMMcENlUM vel *ufcra«Bnhiin, Ii, n. 2. (sub
et triiEaia) locus Roma; sub moeoibui, ubi raere-
triccs proslabanl. Martial, t. 35. At meretrix
abigit te'iem velnque seraque : Nollaque Sijm-
nuenl fornice rima pa'.et. Cf. Petron. Sal. 25.
Quariilla par riniam improbe didactam adpli-
cuerat ocoJura curioium lusumqne pueriletn li-
bidinosa ;peculab3tur diligeotia.
SUMM(ESTUS- y. SUBMCESTUS.
SUM.MOI.ESTE, SU.MMOLESTUS. V. SUB-
MOiESTE, SUBMOLEbTUS.
summOnBo. y. SUBMONEO.
SUMMONSTRO. V. SUBMO.NSTRO.
SUMMOl'ERE, adverb, (summus et opus) Di-
ellor et divisim sutnmo opere, ut magna opere,
tanto opzre etc. ei plarjbuj MSS-, qus collegit
Z>re/;enfc:rch ad Ziv. 23. 18- $ *. — Summopere
est oiajime, vebeaentissime, jommamente, ud-
XiotS. Zucret, 4. 1186. Omnia summopere hos
vit-Ts postscsnla cslant. Cic. 1. Invent. IS. 26.
Vilia fef'i has sunt certiiiima ejordiorum, qus
STJMMOROSUS
tommopere Titare oporteblt. Obi tamen reeentio
rei tummo optrt dWiijm leg.
sommOrOsds. f. -SDBMOROS0S.
sdmmOtAtIo. f. submotatio.
SDMm6tEND8, adverb, (eumrao «t teoue) »f I.
Est uique ad lommilatem lantum, fino alia torn-
mild. Apul. Herb. 75. Florlbue eeleriter ecle-
■h »c Ooresceotibua eummotenut. ^ 2. Eet et-
lam lummia Ubll«, brevltet, lummatlm. Ennod.
Paneg. Thtod. 7. Unam certaroiols to! lineam
aummotenot libit atllogere. Adda Btoth. Gtom.
p. 397. FritM.
SL'MMOTSO etc. r.SDBMOVEO etc.
8UMM6LA, as, f.l. deminut. a aumraa, parva
gumma. •} I. Generatlm. 4pvl. II. Met. tub
fin. Tail* Ipia mea dlilraeta, eofficlentem eor-
rasi aumraulam. Prudent. 2. steps ore®. 131.
Nam caleulaada primltoi, Tom aubnotanda aum-
inula. Arnob. 2. 24. Bin blna, bl« terna quam
efflciant lummalam, quarito. — In plur. num.
Sentca Ep. Tt. ante med. Summolai minutes
distribult aentibui eervle. «J 2. Speciatiro apud
Sjatuematleoe dlcitur de numero. Boeth. 1. A-
rithm. 10. Quod continetar aub intra le poaitla
aummulli. U prodotlo dei numeri mtdii. Adde
tumd. 2. ibid. t.
SDMMOLTlPLBX ate. P. SUBMULTIPLEX
SDHMDH, I. n. 9. F. StJMMOS, a, um, In fin.
SUMMDBMORO etc. V. SUBMURMORO etc.
STJMMTJS, a, om. F. SUPERUS.
SUMMDSSO vel aubmusso, a», are, a. I. (aub
tt muiio) allqaantum muno, borbottare un pa-
co, parlare tra i denti. Fttt. p. 298. 32. Mull.
Bnnius in Andromacha: Dice Jam malar, non
eat. Summuiaare alne. Alii leg. Mm mussart.
Firmatur tamen tox Gloss. Gr. Lat Ttto-for-
Ti'jea, eubmlaao (lege aubmuaao).
8DMMUSSTJS vel eubmueeue, a, um, adject,
(aommuaio) murmurator. Nov. apud Fttt. p.
298. 27. Mull. Odl, inqait,sammasioa: prolnde
aperte dice, qaid alet, qaod timea.
STJMMCTO etc. F. SUBMUTO ele.
SOUO, anmie, aamai vel sumps'., aamtntn vel
sumptom, aumere, a. 3. (aub tt emo. V. Ftst.
apud Paul. Viae, in Emtrt p. 78. 1. Mull.) —
Ad acribendl ratiooem quod attinet, base babet
Papinian. apud Castiod. Orthogr. 4. « Sumpsi
quaritur, an poiait aine p littera, at hiempt, eo-
nare; aed quia et in alia declinatione p respon-
dit, quum dicimua samplut, sumpturus, neces-
tario per p acribi debet. Sic Priician. 8. 20.
Emo, emi, aaaumit pa : demo dempal, corao com-
psi etc. Adde 10. 37. Id. II. 36. In ptus exeunt
participia praterlti paasiva - ut stimpti tumptut.
Contra Ttr. Seaur. p. 2256. Putsch. Inlerdum
at p littera auperracuo adjicitur, ut quum acri-
bimua sumptua, demplus, comptui, quum alio-
qui ceteris declinatioaibus verborum nop adait.
sumo enim et demo et emo detracta p, at iq-
pemcaa : quare participationibua adjiciatur ratio
non eat. et Mar. Fictorin. p. 2466. Putaeli.
gumait et inaumait, demait aina dubio per ms
acribetia. Cf. Brambach p. 248. Porro bac o-
mnia id efficiunt, ut qui lumai et sumtua scri-
bat, non ait reprehendendua. Sed, ut ait cl.
Corradini, qui aniiquitatia conaenaum aequetar,
quern antiqui lapidea at monuments fere oaten-
dunt, ubi frequentiue pa, pt exbibent, videtor
laudandua magia. F, EMO. — Sumpse pro turn-
piitse, ajneope. iteuiui apud Gelt. 2. 19. Um-
quam al qulcquam filium reacivero Argentum
einorla causa sumpse muluum. — Suremil pro
sumpsit, et turtmpsit pro tumpserit, teate Fttt.
apud Paul. Diac. p. 298. 9. con!, p. 299. 2.
Mull. Suremit, sumpsit (Pottos nomen hie tx-
cidit): <Inqae maous suremit hasiam. » Surem-
piil, euilulerit. Alii leg. aurrempait. Cf. Mulltr
•d h. 1. et Lachm. ad Lucret. p. 135. — Part.
■Sumens I. a; Sumptui fere in omn. paragr. et
in fin.; Sumpturus II. 1.; £umen<Jiia I. a et
II. 1 . — Sumo eat capio, prebeodo, accipio, \au-
^ivu (It. pigliare, prendert, logliere; Ft. pren-
dre, taitir ; fJIsp. fomar, asir ; Germ, nenmen,
so sich nehmen; Angl. to takt, take up).
TOM. IT
— 593 —
I.) Proprie. <f 1. Generatlm. — a") Cam Aee.
objecli. Piaut. Amp\. 1.1.202. Aufprere, non
abibis, ai ego fuslera aampsero. Id. Merc. 1.2.
16. Sume lacioiam atque absterge audorem tibi.
Sail. Juj. 7«. Bpislulam aumlt ae pertesrit. Id.
ibid. 21. Alloa arma aumenlta fugant. Id. Cat.
25. Sumere peenoiatn mutuam. Can. 3. B. C.
105. Seoatores omnea e»ocaaae, ut in sumenda
peeunia bia tealiboa ateretur. Alii Itg. in aum-
ma pecuniae. Id. 2. B. G. 33. Partim aumptis
armla, partim tte. eruptlooem feeeruol. Alii ah-
ttr Itg. et Cie. I, flap. 12. 18. Sumera ealceos el
vestimenta. Id. Amic 1. 1. Sumpta vlrili toga.
Firg. 7. /En. 390. mollea tibi aomere thyrsoa.
Id. 2. G. 125. Sumere pharetraa. Id. 2. JSn.
518. Juvenalla arma. Ouiti. 3. Art. am. 300.
Gauaapa al eumpait, gausapa aumpta proba. Id.
Beroid. 16. 371. ferrum pro atiquo. Sic Liv.
40. 11. in fin. Qui ad me interfieieodum fer-
rum aumserunt. Id. 8. 9. Sumera togem prrn-
textara. Ntpos Eumtn. 13. regium ornatum et
nomen. Fal. Max. 5. 7. exi. 5. diadema. Juvt-
not. 2. 43. multitia. et 6. 85. cueulloa. et ibid.
437. cotburnum. 5uaton. Aug. 94. a med. Su-
menli Tirilem logam tonlca lati elavi ad pedea
decldit. Id. ibid. 100. Alii exaequiarom die po-
nendoa anuloa aureoe ferreoaque sumendoa cen-
auerint. Petron. Sat. 100. Quum (aener) voluerit
aliquld saraere, opua anhelilu prodet. F. infra
n. 8. Quinlil. 6. 7. 3. Sampta famulari veate.
— De cibo et pota. Ifepoe Alt. 21. Saraere el-
bum. Id. Themitt. 10. venenum. PUn. 29. Bist.
nat. 4. 23. (76). Lacerta in cibo sumpta. Mar-
cell. Empir. c. 20. p. 115. Cibo sumere. et ibid.
retr. Cibum sumera. fforaf. 1. Od. 27. 9. Tultla
aeveri me quoque sumere partem Falerni. el 3.
ibid. 8. 13. Sume, Masceoaa, cjalboa amicl So-
ap'itls centum. Ovid. 3. Fast. 636. Parca preea-
turaa anmite Tina manoa. Sic Matimian. Eleg.
1. 42. At ai me anbito vlaosua raperit boapea
Aut Isetua fecit aumere Tioa dies. — In re medi-
ca. Ban. 20. But. nat. 23. 95. (256). et 27.
ibid. 13. 113. (140). tt 32. ibid. 5. 17. (46).
et Curt. 3. 14. 3. — 6) Cum addito terrain o,
quo quid aumitur, per Abl. aut Ace. et prasp.
in, fel lermlno, a quo, per Abl. et prasp. ab,
de. Plaut. Batch. 4. 4. 24. Sic boc digitalis
duobua eumebae primoribus) Ovid. 1. Met. 672.
Parva mora eat, alas pedibua virgamque potent!
Somniferam aumpaiaae manu tegimeoque capillis.
Cic. 6. Ftrr. 27. 63. Sumere unumquodque vaa
in manua. Sic 2. leg. Agr. 6. 15. Hoc animo
legem anmpsi in manua, at etc. Id. 2. Tutc. 2.
3. Epiearum et Metrodorum non fere preeter
iaoa qulsquam in manua aumit. Ter. Adelph. 5.
9. 20. Sumere argeatum ab aliqao. Adde Cic.
Flace. 20. 46. Ovid. 3. Pont. 5. 20. Sumera po-
mum de lance. Liv. 45. 13. Sumere Itaque eos
de ae etc. n. e. capere. Ita vult leg. Madvig pro
viilg. tosdtm, tt etc. De aenau Cf. Band op. cit.
v. 2. p. 190. f 2. Speciatiro est accipio, ricevt-
re, accogliere. Cic. 5. Ftrr. 81. 15. Sumere fru-
mentum in cellam. Id. 13. Fam. 26. 3. Litteraa
ad le a M. Lepldo conaule quasi commendaticias
aumpsimaa. *| 3. Item emo, comperare. Cic.
5. ftrr. 64. 149. Sumere decomaa agrl. Id. 3.
Off. 23. 89. Quoad perventum alt eo, quo sum-
pta navis eat. Id. 7. Pant. 23. Quanti ego genus
omnino algnorum omnium non asstimo, laoti
ista quatluor aut quinque sumpsisti. Horai. 2.
Sat. 4. 106. Qua) parvo aumi nequeuot, obiooia
capias? 1 4. Item mutuum accipio, mutuor,
prendere ad impreslito. Juvtnal. 16. 40. De-
bitor aut sumptos pergil non reddere nuramos,
SJ 5. Item acqulro, occupo, polior, conijuislcrt .
Flor. 4. 2. 43. PrcsUo sumpta est Tbessalia.
• 6. Hem insomo, Impecdo, spendere. Plaut.
Mil. glor. 3. I. 78. In mala uiore atqne ini-
mico si quid sumas, sumptua est: In bono bospite
atque amico quautos est, quod aumitur. Id. Trin.
2. 4. 9. Minus bercle in bitce rebua aumptam est
sei mioia. tt ibid. 12» Non tibi illud apparere,
al somas, potest: nisi la imrnorUle rare ease ar-
gentum Ubi. — Hine trassine ApuL De mag.
p. 417. Oud. Operaa iliiali— suae. *{ 7. Itam
SUMO
eonsomo, raacero. Potta apud Cie. I. Divinal.
21.42. metu Perculsu', curls aumpta' susplran-
tibua. Apul. 2. Mel. Venuatate lovanH inmltur
mulier. Alii aliler Jnterpretanlor. 5 8. Sumere
aliouam, in re torpl, Martial. 10. 81. — Sic
aumere gaudia, apud iVemeaiaTs. Eel. 4. 5». ut.
Ovid. 3. Art am. 90., ^ucf. Priap. 5. et Pe-
tron. Sat. 100. -
II.) Tranelate. ^ I.Generatim. Pistil. Batch.
4. 10. 8. Samere animo ob<equium. h. e. animo
obseqoi, darti piacere. et Xucret. 3. 288. calor
11 le animo, qaem aumlt In Ira. Cat. I. B. &.
33. Tantos aibl aplrltus, tantam arrogantlam aum-
pserat. Ovid. 3. Met. 645. Sumere anlmoa aer-
peotls. Id. 1. Fast. 147. Samps! aniroom gra-
tesque deo non terrilua agi. mi ditdi animo. et
3. Pont. 4. 31. Sumere »lRorem. Id. 3. Fait.
691. Oseula aumpturua anbito Mars aspleit An-
nam. Firg. 4. &n. 284. quae prima eiord a
aumat? Sic Claudian. 1 1 1, ton*. Honor. I. T*^'"
Romulel aamant exordia faacea. fforat.3. Od.
30. 14. eome auptrbiam Qusealtam mentla. Cf.
eumrl. 3. Od. 16. 25. Liv. 37. 10. Certamina
anlmi adveraua eum aampto. Id. 8. 18. a med.
Sumere spatium ad colloquendum. prender tern-
po. Sic Cic. Rabir. Pott. 16. 44. Vldetia boa quasi
sumptos dlea ad labefactandam llliua dignitatem.
Ovid. 5. Tritt. 1. 69. quia te mala aumere cogltf
Aut quia deceptum ponere aumpta vetal? — Ad-
dito termino, a qao quid aumitar, per Abl. et
prasp. tx, de. Cic. Amic. 11. 38. Kx boo numero
nobla exempla aumenda aunt. Maximian. E'tg.
3. 88. de contemptn aume tropasa tuo. •! 2. Spe-
eiatim est accipio. Ovid. Beroid. 18. 127. Tel tua
ma Sestoa val te mea eumat Abjdoa. Tam tua
terra mihi, qiiaro tibi nostra placet. *| 3. Item
cum delectu comparo, eligo, adopto, eleogere, adot-
tare. If epos Milt.t. TJt Mlltiadem aibl Imperatorem
aumerent. Sail. Jug. 10. txlr. Ne ego mellorea II-
beroa aumpsisae videar, qaam genulaae. h. t. ad-
optaaae. Brut, ad Cie. 1. ad Brut. 6. a rned.
Fleviua de eontroverala, qnam babet cam Dyr-
rbacblnla, aumpsit te Jodicem. Horat. Art. P.
38. Sumite materiam restrla, qui ecrlbttls, equam
Viribua. Cie, 16. Fam. 11. Italia) reglooea de-
acripta aaot, quas qaiaque partea tueretur. noa
Capuam aumpalmua. Id. 1. Acad, (pott.) 2. a med.
Sumere aibl atudlam philotophia. Id. 4. Htrtnn.
1.2. Sumere exemplum,teatimonium. Id. 5. Ftrr.
44. 104. annum teriiura. — Addito Abl. earn
prap. ex. Salt. Jug. 87. in fin. Suoal allquem
ex populo monltorem officii eui. Cic. CtBl. 15.
36. Bx blaque sals samam allquem. Id. Stxt.
12. 27. Qaid qaisquam potest ax omn! memoria
aumere llluatrlutt f 4. item auaclplo, ioeo, at-
sumo. Sail. Jug. 85. Omne bellum aami facile,
eeterum agerrume dealoer*. Sic Tac Agric. 18.
Boudicca, generis regli femina, dace (oeqae enlm
eeium in imperila diacernant), aaropaere (Britan-
nt) oniTeral bellam. tt Liv. 8. 4. Bella tomenda
ponendaque. Cf. Gr. itoXafioi Ckidai, BoraU 2.
Ep. 2. 110. Cum tabulia animam eeneorla anmet
bonestl. Cfc. Fatin. 11. a mtd. Samere lol-
micitias. Sutton. Cat. 60. Proalia non tan-
tum deatlnato, aed ex occasione aomebat. h. t.
ioibat. (Adda Macrob. 1. Saturn. 16.) Con.
1. B. G. 33. txlr. Arlovlstoa tantos aibi apiri-
lua, tantam arrogantlam aumpseral, at ferendua
non Tlderetor. Sil. It. 8. 306. Cum dace tam
fauatl Martla, qua viderit bora, Sumpturum pu-
gnam. — Cam Iofinito. Horat. 1. Od. 12. 1.
Quem viram aut beroa Ijra vel acri Tibia au-
mis celebrare, Clio? t'accingi, imprtndi a.
ei 1. Ep. 3. 7. Qaia aibi res gestae Augaati acri-
bare aumlt? Cf. h. I. cum paragr. aeq. — ■Su-
mere initio apud Arnob. 5. p. 169. est Idem
ac accipere tacra apud Apul. 11. Met. b. e.
ioiiiari sacria ieu mvsteriia, itapa\auf}d)>tiv ta
uucTijoics. f 5. Item attribuo, arrogo. Cess. 3.
B. C. 51. Ne imperatotiaa sibi partes sumsissd
videretur. Cic. 13. Fam. 29. ad /In. Tantum
tibi samito pro Capitoae apud Casarem, qoan-
turn ipsom memioisse seniles, smpegnati etc.
— Cum Conjunctive el part. ut. Cic. Plane. 1.
a med. Mihi non sumo tantum. indices, neque
75
SUMPSIO
atrogo, ut etc. Id. ad Pompej. 2. poll ep. 11.
i. S. ad All. a med. Sed mibl non sumo, ut
mean) consilium valere oVbuerlt. non prelendo
tanto, ch* etc. et 13. Fam. SO. Sumpti hoc
mibl pro tua in me observantia, at ad te faml-
liariter at quail pro meo Jure acriberem. mi ton
preia la libcrla di ate. ^ 0. Item eonsumo,
traRs'go. Ter. Adelph. 5. 3. (8. I ergo Intro, et
eui rai opui eat, ai hilarem huna lumamns diem.
Ubl Donat. Non aecipiamut, .sed impendamus
at e-easuBamut. Undo at sumplum diciraui pe-
eaa:-am, qam inaumenda eat. Id. Beaut. 4. 3.
35. Fruitra operant, oplnor, lurao. perdo la fa-
tita, getto V opera, f 7. Sumere dicuntur die-
pulsntei, quam ponunt aliquid tamqnam cer-
ium, ei quo alia colligsnt, tupporre, prtmp-
porre. Lucrtl. I. 972. Alterutrum falearis enira
aumaique neceite Mt. Cic. 2. Divinai. 50. t04.
Non solum ea non luraitis ad coneludeudnrn ,
qua; ;■;> omnlbui coDceduntar; ted ea aumltia,
quib.u csnepsils, nlbllo magis effieialur quod ve-
lilii. u in fin. Id inmere illoa pro certo, quod
duiiiiim coatroTeriumque tit. Liv. 39. 28. Pro
non iubio legatl Eumeni* tomebani, qua An*
tioehl fuaruni, Eumenein asquiut esie, quam me,
habere. Pert. 5. IS4. Liber ego. unde datum
hoc tomll tot tubdita rebut? — Cum Infinite
Cic. 1. Nat. D. 31. 89. Bealoi eue deoa tumpsi-
•tl: coniodimus. ^ 8. Sumere tupplieium vel
ptsnem, eslgere. Plaut. Mere. 5. 4. 31. Supplicil
•ibl sumat, quod vult ipse, ob bane injuriam. Liv,
2. 5. DarnnatI sunt prodiiores taroptamqua tup-
plieium. Adda Firg. 8. JSn. 501. — Cum addlto
Abl. et prnp. de, ts. Cat. 6. B, G: 44. Da Accona
more majorum tupplieium tumptit. Cic* 7. Verr.
45. 117. Supplicluw cooitltuitur Id illof, snmitur
da parenlibus. Id. Rote. Am. 34. 08. Quoi poetae
tradlderunt, patria ulsiieendl causa, suppliciam de
malre lumpsisie. Firg. 12. JEn. 949. pamam
acelerato et sanguine lusait. f 9. Pro edlega-
ie, admlttera. Cic. Rote. Am. 10. 47. Homines
notot turner* odlotum eat. cUare. et ibid. 34.
97. Nad quaro, qala percuwsrlt. unum hoe in-
mo, quod mlhi apertam taum scelus etc am-
metto, dico, dichiaro. — EUno absolute, sobsten-
tirorum more
Sumpta, a, f. 1. ret sample. GargU. Cur.
bourn, (nit. Sumpta talis.
Sumplum, i, n. 2. apud Bhetorea, Ht aumptlo,
auumptio. Capetl. 4. p. 126. Plenam senuntiam
quum proposuerimus, qaum eoneeseh fuerit, sain-
plum dleltur. Add* ibid. p. 38. at Roelh. De
tyllog. hyp. It p. ftH.-Mign.
Sumplus, tV mi 8. id, quod Impendltur et in-
sumltur,.. Impendium, Impenu, tpeta, cotto. Cato
R.R. 29-. a med. Eo.tumpli oput etl HS. LI.
Piaut. Trin. 2. I. 20. Quod ebibit, quod comett,
quod faeit lumptl. Cf. Cat. 2. 7. 2. Turpi!, apud
if on. p. 484. 27. Merc Intercepedo aamptl fa-
elendi full. Adde Cadi., LucU. at Parron. ibid.
at 8. 12, Inter . apud Gruttr. 797. 10. at Mural.
1388. 3. oobitgi bimmmkbti svMr-nt aTU ncix.
Ulne minima etteadendai IPalchiut, qal Id Act.
Soc. Lat, ale. 4. p. 60. pntat eerlptum foiste
ttmptit arrora marmoraril, quum polios id do-
• yjuauif) trlbuendum ail. Apud Gruttr. (amen
tumptibut rectlua legilur. .
Homonym. Caper D* orthogr. p. 2243.
Putsch, boe dlcit eue dlwrlman Inter turners
et acciVere. «Sumiraut, inquit, ipii: aeeipimua
ab alio. Slo, quum dabimut, dieendum eat, acei-
pe : quum permlttimut ipti tollare, dieendum, su>
me>. Idem docet Itid. 1. Dig. 512. — Item In-
ter sumere, accipere et lolltrt apud eutnd. ibid.
Sanilmua per not, aeeipimua a volentlbus, tol-
iimua a non voientibut. Cf. Fronton, el ^el.
Long. p. 2243. Puttch.
SUMPSlO. F. 8UMPTIO.
SGUPTA, », f. I. F. 8UMPTD8, a, om.
STJMPTIcOLUS, i, m. 2. deminui. a lumplus,
parvus anmptut. Cyprian. Ep. 0. (al. 13.) ad
fin. Tamen etiam ipte do lumptieuUa propriii,
juot maeum ferebam, rolsl »obis ate. Alii tamen
». I, omittuni, aul Augtulino De mor. cltr.
tibuunt.
- 594 —
SUMPTlFXciO, facia, fBel, fScers, «. 3. (som-
ptut et facio) facio tnmptum, fare tpeta, tpen-
dere, contumare, Sanava'a. Plaut. Cat. 2. 7. 1.
81 nnnc me tutpendam, meant operem Interim,
Et prater operant rettim tumptifecerim. Tot
forlaete a Plaut. con&cta, al ita legend.; cete-
rnm Ormatur Glott. Lat. Gr. Sumptifaeio, xa-
ravaXioKa. Alii apud Plaut. divitim leg. Cf.
SUMPTUS, I.
SOMPTIO vel eumtlo, <5nb, f. 3. ftumo) Et-
iam sumpsio, in plur. du&l, apud Caton. loc.
cit. — Sumptio est aetut tumendi et Ipta ret
tumpta, it pigliare a prendere, la preta, Xqijut,
"kfip-ua.
I.) Proprle. Cato R. R. 14S. Oleum ne tan-
erito utendi causa, neque furandl, niti quod Gu-
stos dederit eut dominns. si sampterit, In tin-
gulas aumptlonet etc. Alii leg. sunsptiones. et
Fitruo. 1, 2. Quantitat ett modulorum ex iptiut
operit tumpiione convenient effectut.
II.) Translate. ^ I. Apud Dialecticos ett as-
tumptio, b. e. minor propositio tyllogitml. Cic. 2.
Divinai. 53. 108. Sed demat tibl ittst duat tum-
ptiooet , ea qua X^uuaxa appellant dialectici :
■ed not Laline loqui malumut. f 2. Apud
Grammaticos, figura eadem qua metaleptis.
Ccel. Aurel. 1. ^cut. 1. 13. TJtitur ssspe sum-
ptlonibus, quat Grseci utvakytyeic. appellant,
utjjsempli causa, dicat dentalura liquorem pro
partibut liquorit densatit: partes enim ad to-
turn rediglt.
SUMPTlTO vel sumtito, et, svi, are, e. 1.
frequentat. a tumo, tape sumo, pigliare tpetto.
Plin. 25. Hist. not. 5. 21. (51). de helleboro.
Ut plerique ttudiorum gratia, ad pervideoda a-
crioe,'qutB commentabantur, sapius sumptitave-
rlnt.
SUMPTfJiRlDS vel tumtuariut, a, urn, adject,
(tomptui) ad sumptut et impentat pertinent, at-
tenente a tpete, Sairav^pc't. Cic. 13. Alt. 47.
Yeliro, eognoseat ratlones nottrat tumptuarias. i
conti dtUe mie tpete. et ibid. 7. Ne ta absente
leges me negligersntur, sient tiset negiecla tom-
ptuaria. h. e. quat moderabatur tumptut, prta-
tertim in cenia: unde Cato apud Jttacrob. 2. Sa-
turn, 13. YocaC cibariam. Ueminit etiam Cic.
7. Fam. 26. et Sutton. Aug. 34. Porro teptein
fuare leges sumptuary, *ariit lata temporibut,
tc. Emilia, Antla, Cornelia, Dldia, Fanoia, Ju-
lia, Licinia et Orebia, quat deteribit Gell. 2. 24.
F. OfiOM. — HInc
Sumptuariut, it, m. 2. absolute, tubitaoli-
yorum more, qui tumptut arogat rei domi vel
in icaena, tpenditore, maettro di cars, e'irava-
Xum'{. Intcript. apud Gruter. 333. 5. paiLO-
M?80 ITUOM tlC. CVBiTOntBVa DAPaKO SVMfTTA.
BIO bt hbdtlilo a BUHV, Adde 331. 2. et apud
Murat. 978. 0.
SUHPTTJAfilDS, II, m. 2. F. voe. prssced.
In fin.
SUMPTOAtUS, a, am, pirticip. ab inutit.
tumptuo, in tumptum'lnttructut, provvedulo per
It tput. Jul. Fal. 2. ret gttt. Alex. M. 18. De-
datat Tolentibos faeultalem, uti viatieo tumptuati,
si rallent, ad patriam ramearent.
8TJMPTUH, i, n. 2. F. SUMPTUS, a, urn.
SUMPT06SE vel sumluosa, adverb, (sumptuo-
*as) Comp. Sumptuotiut. — Samptuote est ma-
gna sumpta, dispemitosamente, Sairavijpwj. Ca-
lull. 47. 5. Tot convivla Iauta tumpluose Ue die
faeitis. <$ueton. Claud. 18. tub fin. Esiedum ar-
geoteam sumptuose fabricatum. Adde Intcript.
in ^nnais dell'IiliL arch. a. 1865. p. 18. Farro
3. R. R. 17. Piscibut Tietum ministrare turn-
ptuosltu. Cic. 2. Cat. 9. a mtd. Qui se iotpe-
ratit repentioitqoe peeunllt sumptuotiut insolen-
Uutqae Jactarunt. Plin. 9. Ep. 12. Sumptuo-
tiut equos et canea enure*
SUHPTUOSfTAS vel sumtuosiUt, SUs, f. 3.
(wmptuoiui) magnut sumplus, tpeta grande.
Sidon. 9. Ep. 6. Quanlam de bonuseullt avitli
palernisque samptuositas domettiee ■ eharjbdit
abliguriiKL
8UMPT0OSUS vel suraluaiut, a, am, adject,
(luniplui) Comp. SumptuotioT ; Sup. <SumuIuo-
SUMPTUS
ss'stt'muf. — Sumptuosus est qui magno tamptu
et multa pecunia fit, Sar:avqp6( (It. dispendioso,
di grande tpeta, tplendido, tontuoto; Fr. dit~
pendieur, tomptueux; Hisp. cotloso, tuntuoto;
Germ, aufwandreich, kostbar, theuer ; Aogl.
expensive, sumptuous). — a) De rebus. Cato R.
fi. 1. a med. Sumptuoiui ager. h. e. qui malto
tumptu colendut est. Cic. 9. Fam. 23. Eitpecta
hospitem quum minima edacem, turn inimicutn
cenit lumptnotii. Horal. 3. Od. 23. 18. Sum-
ptuota hostia. Plin. 2. Ep. 17. TUla utibui ca-
par, non sumptuota tutela. Id. 10. Ep. 48. Sub-
structions non tam rlrmie, quam sumptuosa. Id.
2. Ep. 4. Dignitat tutnptuosa. h. e. qus multa
tumptu servanda ett. Ctc. 3. ad Q. fr. 8. su6
fin. Lndos apparat magnificentissimos, tic, in-
qoera, ut nemo aumptuosiores. Colum. 7. R. R.
3. a med. Cicercula tumptuosior est, quam ut
etiguo pretio possit prieberi. .Suelon. P/er. 0.
txtr. Portum operit tumptuoiissimi fecit. —
b) De nomine, et dicitur de eo, qui sumplus
prater rationem facit. Farro 2. R. R. 4. Igna-
vum et sumptuosum esse, qui tuccidiam in car-
nario tuspenderit potius ab laniario, quam et
domettico fundo. Ttr. ffeaut. 2. I. 15. Mulier
potens, procaj, raagniSca, sumptuota. Plin- 2.
Ep. 6. Quidam tordidut timul et tumptuoaut.
Sueton, Cat. 50. Sumptuosus in libldinet. Adda
Cic. 2. Oral. 31. a med. et Parad. 6. 3. Se-
neca Ep. 50. Non ego sumptuosus sum, ted
urbt ipta magnas impentat eiigit.
SDMPTUS, a, um, partlcip. e£
SUMPTUS, i, m. 2. F. SUMO.
SUMPTUS vel suralus, us, m. 4. (tumo) idem
ac sumptio. <| I. Generatim. Feget. 3. JUilil.
If. Teteribus sacuiis mos fait, parco cibo jura-
tot milites ad certamen adducere, ut audaciores
sumptut esca redderet. tj 2. Speciatim est id,
quod impenditur et intumitur, tpeta, cotto, di-
tpendio, Sarcavij. Plaut. Mil. glor. 3, I. 77.
Tibi tanta tumptui eue, mihi molestum est. es-
terK di tanta speta. et Ter. Adeiph. 3. 4. 6.
Dare peeuniam in eumptum. et 1. t. 37. Cur tu
hit rebut sumptum tuggeris ? h. e. peeuniam in-
tumendam. Id. Seoul, t. 2. 33. Prsebere eiigua
lumpsum. Id. Eun. 5. 8. 48. Sine tumptu suo.
Id. Phorm. 4. 3. 61. opus est tumptu ad nu-
ptial. Cost. I. B. G. 18. Magnum numerum equi-
tatut too tumptu alere. a proprie epese. et Cs'c.
1. Off. 39. a med. Carendum, si edifices, ne
estra modum aumptu el m&gnifloentia prodeat.
Id. 5. Tusc. 33. eitr. Eitenuare snagnificentiam.
et tumplum epularum. Id. 5. Ferr. 98. 227. Ad
incert'jin casum el eventum certus labor et cer-
lus tumptus impenditur. Id. 3. Invent. 38. 113.
Quid sumplus in earn rem aut laborii insum-
pserit. Id. t. ad Q. fr. 1. 2. sub fin. Homines
suraptu eibauriri. et 3. ibid. i. 2. Sumptum nut-
quam meliui poise poni. Id. 6. Ferr. 10. 22.
Sumplum facere In praodium. Id. 0. Fam. 16.
tub fin. Ego tibi unam tumplum sSeram, quod
balneum calfecias oporiebit. Id. Place. 19. ai
fin. Pro frumsnlo quum peeuniam accepisset, ce-
lavit auos civet nilroque iii sumptum inlulit.
Id. 3, Fam. 8. circa med. Sumptum mlnuera
aut remiltere. Id. 2. Off. 17. 39. Pro amplilu-
dine bonorum tane eiiguus tumptui edilitatit
fuit. Id. 12. Fam. 30. 4. Sumplum te in rem
milllaram facere et fecitse dicit. Id. 16. t'6id. 4.
Sumplni ne parcat ulla in re, quod ad valelu-
dinem oput ait. Alii leg. tumpta. Id. 5. Alt.
14. Nemini ne minimo quidem fuit tumptui.
Id. 6. ibid. 2. Omnino nullut in imperio raeo
tumptui factut est. Id. 5. Ferr. 98. 228. Ope-
ra, tumptu, lobore. Horat. 2. Od. 15. 19. Op-
pida publico Sumptu Jubentet et deorum Tem-
pla novo decorare tato. a tpese del publico.
el ^Vonto 2. De nepot. <im. p. 1221. Snm-
ptu numquam prodigo fui, quaitui interdum ne-
cetsario. — Siogulare est iliud Ter. Beaut. I.
1. 91. Servi, qui opere rusllco faciundo fadla
tumplum eiercent iuum. ti guadagnano It tpt-
te, tub laboribut: vel quam sumptum dominu*
III alendii facit, eicoluat el opere pentant. P.
tamen bux.c eumd. loeam in EXSARC10. — U
SOTIO
plor. nnm. Ter. Beaut. 3. 2. 33. Qunm loleraTe
hujus tumptui non queant. Sic Sail. Cat. 24.
Prlmo ingentes sumptus Uopro corporis tolera-
verant. Ter. ffcaut. 4. 5. 8. DM videbit tantos
aibi sumptus fieri. Id. ibid. 5. 1. 57. Si ill! perRO
•uppeditare sumptibus. scil. pecuDiaro, dargli da
tpendere e spandere. et Hecyr. 2. 1 . 28. Sum-
pins vestroi of nostra res po'set pati. Cic. 2.
Off. 16. 56. In bis Immanibus Jactoris inQnitis-
que sumptibus. Id. ibid. 13. 42. Ratio, qua? per-
petuoa sumptut euppeditel, nee solum neceisarios
sed ellara liberties. Id. 1. Zegg. 23. 59. Mi-
ouendi aunt lumptus. Id. 1. ad Q. fr. 1- 8.
Sumptut el tribute civitatum ab omnibus tole-
rarl tequaliter. Liv. 32. 27. Sumptus, quos in
cultutn praatoruro socii facere soliti erant , cir-
eumclsi aut tublati. *f 2. Hinc est peeunia, qua
In sumpium Impenditur, denaro. Varro 1. B.
H. 2. ante med. Impensam ac sumptum facere
in eulturam. Cic. 2. Invent. 29. 96. Legstle quas-
•tores sumptum, quem oportebat darl, non de-
derunt. Latnprid. Alex. Sev. 44. Civitatibus sum-
ptus ad Instauratlo'nem dedit. Spartan. Hair.
17. Servls euro donavit el sumptibus. hide ibid.
3. et Donat. ad Ter. Adelph. 5. 3. 68. Cf. A-
pul. 11. Mel. Sumpiuum tenuitas.
Homonym. Discrimen inter sumptum et ift-
pensam Y. in t. 1MPENSA.
SDMTlO, SCMTlTO etc. V. SUMPTIO, SEM-
PT1TO etc.
stjngriphus. v. syngraphus.
suntOnator. v. syntonator.
StJENS, entls, V. too. seq.
800, sQis, eat, sQtum, suere, a. 3. Prsterit.
mi agnoscitur a Priscian. 10. p. 881. Putsch.
— Ratlone babita etyml, recentiores ducunt a
Skr. $iv, unde et Gr. cuu at xaoouto, ejusdem
significationis. — Part. .Suens I.; Sutus 1. et
in fin. — Suo est aeu et Bio vel fune aul nervis
duarnm rerum oras connecto, consao, p'dirru (It.
cucire; Fr. coudre ; Hisp. coser; Germ, nahen;
Aogl. to sew or stitch).
I.) Proprie. Pacuv. apud Fest. p. 343. 4.
Mutt. Sa?is Bata lino et sparteis scrilibus. V.
SUTILIS. Varro apud Gell. 17. 3. Hi plerasque
naves loris suebsnt: Grwci magls cannabo el
ituppa ceterisque sativis rebus. Cic. 2. Jfat. D.
60. 150. Teguments corporum vel texta vel aula.
Ovid. 3. 7Yisl. 10. 19. PelHbui et sutia arcent
male frigora bracis. Virg. 4. G. .33. seu corli-
cibus tibi aula cavatis Sen leulo fuerint alvearia
vimine teita. Martial, to. 03. Carmioa suta toga
purpurea, h. t. libollus carminum purpura ve-
latus et ornatua. Stat. 4. Silv. 9. 24. Pilea «uta
de esesis lacernis. Cels. 7. 4. n. 3. Fistula excisa
necesse est lalius foramen relinquat, quod nisi
permagna vi tui non potest. Flor. 4. 12. circa
med. TJniui a eulum, recisa priui lingua. Fest.
p. 310. 28. Mull. Sotela, dolosa astutiee, a eimi-
liludine lueatium diets sunt.
I!.} Translate. Ter. Phorm. 3. 2. 6. Metuo
lenonem, ne quid ino suat. capiti. h. e. sibi ma-
lum atruat. 81c cor.suere dolo$ et suteke. V.
C0NS11TUS. — Hinc
Suta, orum, n, plur. 2. absolute, res sutaj.
Virg. 10. Mn. 313. buic gladio perque area
■uta, Per tunicate squalentem auro, iatus haurit
spertum. h. e. tboracem mtilem ex are aive ex
sreis lamellis vel catenoiia. Alii minus recti
leg. scuta.
Homonym. Hoe discrimen inter consuo,
tuo et asiuo ilatuit Isid. Differ. 102. <i Con-
suere vesiium, suere codicum, assuere corio-
rum >. Ceterum ab scriptoribiu promiscue usur-
pantur.
SfJOMET el
SOOPTE. v. SDOS.
StiOVBTAURILlA et lolitaurllis, lum, a. plur.
3. — a) Scrlptlonis ratio alia apud alios ; serl-
bunt namque alii luovetaurilia vel tuovitauri-
lie, alii totitaurilia (Y. infra); alii etlam tuo-
vetaurealia (Gloti. apud G. Zoetue): ids quis-
que babel, qulbui is tueatar, monumenta, ita
nl difficile ilatal ponil, qoomodo sit legendum.
— b) De origins et ilgniflcsiu Tocis hae ha-
— 595 —
bet Fett. p. 293. 10. Mill. Solftaurilia bostia-
rum trium divers! generis immolatiooem sigoi-
ficat, tauri, arietis, verris : quod omoes ea solid!
inlegrique sint corporis: a sofus et taorus qua
virilia signifies!, quia hi rum bosliarum inviolall
sunt tauri, qua? pars scilicet casditur in castratiooe
(nam verveeibus et hircis mos erat abseindi, quum
immolarentur, ut coll'gitur et Martial. 3. 24.
Teter ut Immunda? carnis abiret odor). Sunt qui
putent, ei trlbus bostiis prscipue oomen inclutum
com solido tauri, quod amplissiraa sit earum.
Quidam diierunt, omnium irium voeabula con-
fuse, auis,ov!s, tauri, adeffcclsse, ot uno modo ap-
pellareotur universe (hostile). Ita Fest., cujus pos-
trema verba occaslonem dederunt suspicandi, ipsam
Vocem solitaurilia eorruptam esse, et suovilau-
rilia vel (quod sspius legitur) tuovetauri(ia re-
ctum esse, ut babetur apud Calon. R. R. 141..
rarron. 2. R. R. 1. ante med., Liv. 1.44. et
8. 10. exlr. et Tac. 6. Ann. 37. et 4. J?isf. 53.
id plurlmis et oplimis libris. Non desunt tamen,
qui contra sentiunt, nempe «o(t'(auri(ia veram
esse appellationern : quae, quum vulgo 'inerudito
minus nota esset, routata sit in suouefouri/ia,
quod viderent tres hosiias, suera, ovem, taurura
in eo sacrificio mactari. Quibus ego me liben-
tlua adjumerim, inquit Forcellinus. Sic Charis.
t. p. 84. Putsch. Suovetaurilia quidam putant
dieenda a victimis sue, ove et tauro: sed Val-
gius de rebus per epistolatn qusesitis, solitaurilia
dicta ait esse: tauri autem nomen pro omnibus
maribos sumptum esse. (Cf. Vnger, De C. Vol-
ga poem. p. 174. el seqq.) Quintil. quoque 1.
5. ad /in. ita diiisse credeodus est, ubi quarum-
dam vocum obscuriorem ootatiooem eiplicans,
ut capsis, lupercalia; si suovetaurilia dixisset,
promptum erat cuique suem, ovem, taurum in-
telligere: at in solitaurilia magis abdita notatio
erat et merilo eiplicanda. V. tamen adnoiat ;
Spaldingii ad Quintil. he. cit. Recentiores re
suovetaurilia praferunt, et solitaurilia vocem
putant ab ilia decurtatam. — In Inscr. apud
Gruter.. 61. 3. in fin. litatvrvm se sciat x.
XAL. SEPT. OMNIBVS ANKIS VITVLO BOBIO ET VEBBB.
Marini Fr. Arv. p. 367. b»c posirema verba
iia leg.: vltulo, oba (h. e. ove) et verre, ot idem
slot ac suovetaurilia, ordine tamen inverso. —
Suovetaurilia sunt igitur sBcrificium verris, arie-
tis el tauri quod usurpabatur in luslrationibus
agrorum, populi, eiercitui et hujusmodi. Cato
loc. cit. Agrum lustrare sic oportet. Impera suo-
vitaurilia circumagi etc. Varro loc. cit. Popu-
lus R. quum lustratur suovitaurilibut, circum-
aguntur verres, aries, laurus. Liv. cit. 1. 44.
Initructum eiercitum omnem suovetaurilibus lu-
stravit. Tac. cit. 4. /fist. 53. Luslraia suovetau-
rllibus area. Liv. cit. 8. 10. Telo, snper quod
staos consul precatus est, boitera potiri fas non
est: si potiatur, Marti suovetaurilibus piaculum
fieri. Ascon. in Divin. Verr. 3. CeDsores com-
pleto quinquennio urbem lustrabant et solitau-
rilia sacrificia da sue, ove, tauro faciebant. —
— Suovetaurilia duplicis generis erant, oarn ita
Numse lex apud Festum in Opima: Solitauri-
lia utra voiuerit, cxdito. Alia enim vocaban-
tur majora, in quibus nempe bostia; majores,
h. e. adolta; et perfects; statis; alia minora, in
quibus minores bostia, h. e. adbuc lacientes im-
molabaatur. Hinc suovetaurilia, lactentia vo-
caolur base minora a Catone R. R. 141. Mars
pater, ejusdem rei ergo macta bisce suovetauri-
libus lactentibus esto. De majoribus vero mentio
est apud Marini, Inscript. Frat. Arv. n. 32.
Q. LTCINIVS KIPOS IMMOLAVIT (VOVETAVRtLIBVt
maioribvs Adde ibid. n. 41. et 43. — Quando
aulem majores vel minores bostiss in luovelaurili-
bus immolarentur, docet Serv. ad Virg. 12.
£n. 170. In rebus, quas volebant Gnirl eelerius,
senilibus el Jam decresceaiibus animalibus; in
rebus vero, quas augerl et confirmari volebant,
de minoribus et adhue creseentibus aacrificabant.
SOPAT, jaeiL V. SIPO.
SCPELEI. V. St'PELLEX.
SCPELLECTlCiRlUS, a, om, idjeet. (supellei)
id sup el lee til em i erii.itu. Oip. Dig. 33. 7. 12.
SUPBLLBX
5 31. Sapellecticaril servi. h. e. quibus ears Iff*
pellectills mandeta est. Adde Pelron. Sat. 34.,
ubi alii leg. leclicarius. Y. ANALECTARIUS et
LECTlCARinS.
SfJPELLECTlUS. V. voe. seq. init.
SfiPELLEX, lectilis, f. 3. — a) De rations
scribeodi dicendum est, vocem aiiis aliter scribi,
ut supelex per I simples in Inscript. apud Orell.
n. 2974. et Mural. 917. 10. at in Annali del-
Vlstil. archeol. a. 1858. p. 21.; et superlea
apud Amob. 2. 40. et in Mus. Veron. 130. 2. ;
cf. tamen Ptob. App. p. 198. 13. K. et Bram~
bach p. 258.: item suppellex, per duplet p,
apud Paid. Dig. 33. 10. 3. M. et Ammian. 22.
8. 42. G. — b) Ad formam quod atlinet, oc-
currit etiarn tupellectilis in reelo, pro supellex,
apud Plaul. Stich. 1. 2. 5. nisi erit mibl sita
supellecillis. Ita leg. Miiller et RCbbeck. Adde
£u(rop. 3. 23. el Salvian. 3. Gub. D. 2., ubi
tamen Balm leg. tupellectiles copiosx; sed
rectius, ut puto, legitur supelleclilis copiosa: sa-
ne Diomed. I. p. 314. Putsch, monet, hoc no-
men earere plurali num. ; est enim collectivum. Cf.
Fest. p. 294. 7. Mull, et Charis. p. 47. 31 ., p. 88.
13., p. 144. 13. K. Priscian. 6. p. 724. affert
loc. Catonis; at ibi supcllectilis, non rectus,
sad patrius casus est. — In ablativo sing, su-
pei/ecfile fere dicitur; Invenitur tamen aliquando
et iupeliec(«i, ut Dig. 33. 10. 3., Vulgal. in-
terpr. Gen. 45. 20. etc. — c) Orlginem vocis
Labeo apud Cels. ibid. 7. inde ducit, quod o-
lim bis, qui in legationem proficiscerentur, lo-
carl solerent, qua* sab pellibus, h. e. sub tento-
riis, uiui forent. Sed si ratio habeoda In-
script. apud Maff. Mus. Ver. 130. 2., in qua
T. ELAVIV3 BBRJIES AVG, LIB. A SVPBRLBCTILK P.
cab. ». (h. e. private Cssaris nostri) dicitur;
supellei proprie est id, quod super lectos cubi-
culares seu trieliniares ponitur: quod etymon
eonfirmatur etiam ex voce prsaced., in qua eu-
pelleclicarii servi sunt, qui res ad lectos prscipua
pertineotes curant, et ex i'auli loco supra clt8lo ;
quod confirmat Orellius, Inscr. n. 2957. .FVonto
Princ. Hist. p. 319. In penuria subi'.a rami*
et frondibus pro supellectile usus est L. Verus,
esspitem interdum, ut torum, ineubans. Rectiuf
fortasse duxeris ab eadem radice, unde leclus,
ita ut tupellex sit a tuper et rad. Jag, ponere,
sterner* , quasi super posltum vel stratum. —
Quidquid sit de eiymo, supellei est domestieum
inslrumentum familia;, quod neque .argento au-
rove facto vel vesii adnumeratur, ut Pompon.
definit Dig. 33. tit. 10. 17m' inscribitur De lu-
pellectile legala. I- Supellectile (alii sopelleclili)
auiem legata, inquit Paul. ibid. 3., conlinontuc
menss, trapeiophora, delphica, subsellia, scamna,
lecti etiam inargentati, culcltas, toralia, mappa
viliosse, vasa aquaria, pelves, aquiminaria, can-
delabra, lucernae, trulla? : item vasa abenea, vi-
trea et Gctilia escaria et potoria. Grascs est to,
oxs'vi), rd iiriirXa (It. mazzerizie, arnesi di ta-
sa, mobili, suppellettile ; Fr. ustensiles de me-
nage, mobilier ; Hisp. muebles, trastos; Germ.
der Hausrath; Angl. household- furniture, mo-
veables, chattels).
I.) Proprie. — a) Stricto aensu. Varro t.
R. R. 22. ad fin. Inslrumentum el supelleclllein
rusticam omaem oportet habere scriptam, in urba
et rure, dominum. Cic. 2. leg. Agr. IS. 38.
Multa In manclpiis, in peeore, auro, argento,
ebore, veste, supellectile. Id. 2. Phil. 27. 66-
Matimus vini numerus fult, permagnum optimi
pondus argentl, pretiosa vestis, multa et lauia.
supellei et magnifie* roullis Joels, non ilia qui*
dem luiuriosi bominii, sed tamen abundant!*.
Adde Farad, i. 2. Virg. 1. G. 165. Virgca pros-
terea Celei vitisque supellei Arbutess crates et
mystics rannus Iaccbi. Moral. 1. Ep. 5. 7- Spien-
det focus el tibi munda supellei. et 1. Sat. 0.
117. idstat echinus Yllis, cum patera gullui,
Campana supellei. iloviglie . delta Campania,
b. e. viiis. ProperL 4. 8. 37. vilrlque a-stlra. au-
pellei. Juvenal. 3 14. ludesi, quorum eopbinut
fxoumque supellei. Liv. 39. 6. Supellei magni-
Cc«. Curt, 10. 1. 21. prelioia. Id. 5. 1. 10. R«-'
SUPER
gia ispelleclile ditique gatt repleta. — Elian
argenium eurumre factum aliqutndo hoe nomine
cojaiprebenditur. Ptin. 18. Bist. nor. f, 8. (39).
Qui triumphal! d*nal argent! libra* In tupellt-
etila criminl dobant. Paul, lac. lopra est. El pet-
vei argaoteae «( tqulmlntria argenlee at men-
hi at lectot inarjteniato* rat laauratoi atqoe
gemmttot la •upelleetlll mm, boo dubltiiar;
'jaqus Bdeo at Idem Juris ill, eUl tola ergenlea
Tei aurea slat, Adda 3. Seeept. tenlent. tit. 7.
o med. — A tupelltelile, In dotno Augusta, tar-
dus Tel libartui, cul aupelleetllit car* eral de-
rcarjfSata. /nier. apod Grvt. St. It. iVMOlrvt
C S2;„?.!S A 8TP3LLICTILS DOMVS ATBMS. h. t. tttlM
ftaronit, eujui domut aureo celebralur a Sutton.
Xtr. 31. — Supelleetllem rolnott ae pulere de-
isribit Prudent, la praf. ad tract sTip. — b)
Lalicre tenta. Stneea Pp. 95. Nihil opa» eral
tarn wsgne rnedicoram eupeliectile o«e tot far-
reratotlt atqoe pjiidlbus. Fronto De oral. 1.
Sed it lorieai at eoooi el enaee at bailee* et o-
aicsm armorum tapelleetllem tequere. Name-
$ittn, Cyneg. 238. none oranli adhue oarraoda
tupellet Yenandi. h. c. quidqaid Tenaado InierTlt.
Cf. ''ulgat. intarpr. Jttd. 5. 30. Sapellei Tarla
aS orcaoda eolla.
II.) Translate. Cte. .eWc, 15. 55. Stj-ffert.
Amicos parare, opllmam at pulcherrirasm Tltse,
ut iu dieem, iop8llteiilen. Id. Orat. 34. 80.
VarsKu&dtU aril asoi oraloris qa-iaS n-.p^llcatilU.
Sups'-iti tut anlin quedaraaodo nostra, qua eat
io orasmtnUi, alia tarum, alia Torbsram. Id.
1. Orat. 86. 165. In eralorls Sa5t.-ai2snto tsra
itatam tuptlleettletn ouaquarn »lder am. Seneca
Ep. 88. a meii. Snpeliai littararara suparTacua.
Id. Ep. 110. gammee, Quints'. 8. praam. 28. Co-
plosatn tlbi vsfborum supcIleetiUm 6orapar**it.
Part. S. 53. Teeam habits, at aorls, q-;m sit (!bl
curia sapallax. h. «. Tlrtai, capleotie, arudltio.
« ^'offline Ta stisio a ?: ii aso tl srar ebt saeebs-
ye» (^fonts'). — PrOTjtbii mora dlslaaj tit illud
Plaul. Pan. 5. 3. 37. Taee atqoe parse muile-
bri tupatlaetili. Qua ea c»t spells* 7 alarm ala-
mo r sins sedo. if e&pital delta don-na i tavsr
forte la voce e non jinirla mai.
SUPER, parilcula, qoa lo aotiqq. ::SS. st adl-
tii llbrli sape eum tapra eonfaodltur Tel perroa-
Ulur. W, io fin. — Est astern a Slcr. apart, unde
Grae. o'««pi, uWp et d»ep, sjosdscQ dgoiesatlo-
aii. — In eocapoiitiuoe fere Integra aanet, ut sm-
pera&uaa*o, superaddo, mpereurro ate. ; aliqoaa-
do Tero siiimulstar fortasie prima Toait litters,
qoacum eoojuogitur, at in supelles (v. haae Toe.
init.): loiervic autem uQi?eniai additlonl aire
proprie lire tranilale, at ia su^jraftafiiio, ju-
perfluo; laierdum tleratioai, at in S"Jtpera*etndo }
supergredior, aul iodieat, quod roUqaum 8»t, ol
In iupermm, suptrtitf, suptrfio. — Super loesm
superior, m iigalficat, ubi quis "irritur val quo
qoii feriar, et tit Idem ae supra, in superiora !•. jo
t*I iiaUi, a'n'i u'ira'p (It. eopra, 4i iepra, m,
aur; Fr. en dcisui, sur; Blip. :obre; Germ.
olerkali, uber ; Aogl. sfroue, over, upon, on).
Ciurpatur A) Qua ia¥art!us; at 3) Qca pra-
pciitio.
AJ Super, qua sdverbiuoi ait. ^ I. Propria di-
citur de loco et ilgnlQeat si saperiora "jso vsl par-
te. Salt, fragm. I. 73. Super aitaatiiua aanibui
in mufuro attollitur. Cat. 3, B. C. 10. Bo su-
per ligna bipedalia iojieiunt Pirg. 9. dBn. 188.
Use mper e Tallo prorpectant Trosi et arraii
Alta tenant. Id. S. ibid. 221. Tata .^ambra tcro
deOeta reponuot Purpursasqua luper Tettei, re-
temioa nolo Coojiciunl. Ced. 3. 1. a med. Re-
nei luolcii super eootcguotur. Id. 8. 19. Ia-
fODandumque super raadicamantum. Zucan, 4.
291. Quum luper a totii smisit collibui sgraaa
Magnus. Stat. i. Siiv. 3. 20. infra iuperque Sa>
seai. Stanil. 5. 43t. Paodere super. % 2. Treat-
late — 1.°) Refertur ad nuraerum vei mansu-
sram, el eit imuper, prstarea, ino'(r«, di piu. —
o) Abiolute. Lucret. B. 514. dissolrantur aolii
aaper ieta ealore. (Cf. Lachmann ad ft. I.) at 3.
672. Car mper ante aciam atatam iasoiIcUse ae-
ijuirBui? Ouid. 15,^fet. 308. Plurima quum iub- j
— 596 —
cant audita aut eognita nobli, Pauea mper re
feram. Pirg. 2. JSn. 70. quid jam mitero mihi
deniqua raatat? Cui neqae apad Dasaoi utquaoi
loco*, at taper ipsi Oardaaidx iaftasi pamai
eats languiae poteual. « di pii. Eit qui leg. hi-
iup«r pro et luper, rninai recte. *orai. 2. Sat.
1. 78. Adda taper, dietii qaod non leriut releat.
Eit qui mole leg. supra diclii quod ate. at 2.
Ep. 3. 33. Clarua ob id factum donis oraatur
boneitii, Aeclpit et bit dena aupar teitarlU cen-
tum. Phadr. 4. 23. Super etiam J a etas, legare
quod dabal pudor. Alii l*f . iitperoa >aeto<. et
Ovid. 13. Jf«t. 205. roto esui aequorli alii An-
ouarat dederatque auper, oe taueias ullit Tul-
oarlbui fieri postal, fuelosi. Vetp. 24. Annum
agent stalls tetageiiroum ae nonum iuperque
a«ntem ae diem tapliogam. Adde Sit. It. 8.
131. et Sereru Samtaon. 957. Capell. I. p.
15. NUI mper tanatoi eoaiolto mortalii etta de-
lioaret. Alii iatarprataatur da; alii male leg.
supers'. — b) Com parlieulii. — .Vtsptr quam,
plut quam. Boral. i. Sat. 2. 65. posoai dadit
utqaa euperqaa Qutm talis ail. — Suptr quam
quod, prater qutm quod. Liv. 22. 3. sub fin.
Priraoribas, luper qaaat quod diiieaieraat a eon-
aillo. tarritlt alian duplici prodlgio. ofireefce.
Adda 87. 90. — .Sots'i assperque, plat quam,
magU quam. Cie. Betrutp. ratp. 9. 18. Satis tu-
perqua prad«ntai tint. Adda !. Tute. 45. 109.
Id. Bote. Com. 4. II, Sati* ssjsarqae habere
■3Iflit, q<'.o4 aie. Id. 2. ffai. D. i.a. N«B con-
tra Epiearom eetit auperque dlataa sat. Adde
Soru. i. Sat. 2.65. tl Epoi. 1. 31. at Oitid.
*' "Kl ,' 2 ** **"• '• S3, 9 • li • »«pe'1«* bumllis.
— S. ) Bofsrtur ad tsiB pus at dlcitur da IU, qoas
cdbsa rtmtoent, aapersont, reliqaa sunt. Liv.
4. 58. Quid jam Integrl esse In corpora loei
ad aoTa vulnsra aceipienda 1 quid mper taogui-
nli, qui dari pro republica possilt rogitantes.
rirg. 6. Eel. 6. toper libl erunt, qui dieere iau-
dat, rare, tuai eupiaot. Id. 5. £n. 489. Cape
dona estrema toorom, mibi sola mei luper
Astjaoaetls Imago, ffepoi Aleib. 8. AtbtQieoti-
bui eihsflstti prsetar arma et oaTei nihil erat
super. Val. Place. 8. 435. Nee tpet ulla eoper.
Cf. tamao SUPERSDM.
BJ Super, qua ait prapoiltio, consltuitor eum
AeeusstiTO et eum AblalWo, et post eauro easum
tliquando pooitur vel iuter adjacliTum el lub-
ttaatifum, val etiam aliqua voce a too eaiu dii-
Jungitor. P. atampla tail toe.
I.) Cum Accuteiivo. * i. propria eit da loco
at sigalBeat ia vel at tuperiore loei parte, di so-
pra, iopra. — «) (Jnireraim. Salt. Jug. 58.
Qaum alii toper Tallam prtscipittrtolur. Cat.
3. B. C. 10. Super lateral eoria indueaatur.
e! ibid. Latares, qui mper muwutos struaotur.
Alii leg. musculo. Cie. 3. Legg. 26. 66. Super
tarra tumulum nolult quid staiui, nisi colurael-
lam. Id. 8. Fin. 18. 59. Aspidera occutte latere
el TSlle aliqntm super earn awidera. Ovid. 13.
Met 477. Ilia supar terrain deaeeto poplile la-
tVena. Id. 10. t'Wd. 86. Collia aret eolleroqua m-
par plaaissima caopi Area. Id. 1. Fan. 407. tu-
p»r Jaret luniaam eollecta. Sie Curl. 5. 6. 18.
Tsstis lopar genua ett. Civ. J4. 39. ab init.
Pan Jsaslaa laper tbeatrura elrcaqua eansistunt.
et mot. Quum alii super eliorom capita ra«-
rtnt. Id. St. 14. Oomoi tupar ia ipaoi eoocre-
maverunt. Id. 22. 58. Aqua lupar montiom Juga
concrete erat. Phadr. 2. 6. luadet, ut seopulum
supar Altii ab a«ria doram illidat eortieero. Co-
lum. 8. B. R. 17. a med. Clalhri super aquara
aminsant. Ctirf. 5. 1. 32. Super areem peasiUa
borti sunt. Celt. 5. 28. n. 5. Super id impooi
debet. — 5) De ordine, qao rat suoi la loco
sarsmque aueestsione — a) Est ultra, di la da,
oltre. Salt. Jug. 19. Proiuma Uiipaniam Mauri
sent: super N'jmidiam Gaelulos accepimus. Virg.
6. JEn. 795. luper el Garatnautas el Iudos Pro-
ferat imperium. Liv. 28. 8. Super Sunium oa-
Tigacs. Id. 31. 46. Super Demelriadem promon-
toriurn. Alii Intarpr. e reaione. et 1. 2. Situs super
Numlsiutn flumen. Curf. 6. 2. 1 3. Qui super Cospo-
ram colaat. Plin. 5. Bin. nat. 29. 30. (110). Lj-
SUPER
die luper Jonlam procedit. — De aeeumbtnlibai
meats, flora*. 2. Sat. 8. 23. Nomeotaous eral
super ipium, Poreiui infra, Curt. 8. 5. ad /in. Po-
lypereoo, qui eubabat super reeem, Sutton. Aug.
43. Super ie coiloearit. - ^) item poll, dopo,
dietro. Apul. 9. Utt. Clauiit obterasiique tuper
me foribu*. — y) Item prope, juxta, ps-etto,
vicHno. Fulgat. interpr. ft. 136. 1. Super Qu-
mlaa Dibyionis illie ledimui et Oevimut, Id. Sum.
33. 10. Fiieruat lenloria tuper mare Bubrum.
h. e. io littore. et Ezech. 19. 10. Vines taper
aquam plaoteta est. — 5) Item ante, coram, di-
nar.zi. Id. 3. Reg. 13. 1. Jeroboam stent luper
altera. — a) Item pro ad. Id. Bum. 6. 6. Su-
per morluam ooo ingredietor. h. e. ad cadaver
vel ubi est cadaver. — {) Item pro in. Id. ft.
142. 4. Aaiiatui ett tuper me apjritut meat. 4J 2.
Translate. — 1.°) Dicltur de tempore at pool-
tor pro in, durante, nei terrtpo di. Plin. 4. Ep.
22. a med. De bujui oequitia omoet tuper ce-
ntra loquebantur. Sic Seneca 3. f^ucest. nat. 17.
Nee eens cauta oecidistt tuper ceoam. Madvig
wit leg. oee ceoa cauta oceldi ted tuper ceoam.
Curt. 8; 4. in fin. Pudebat toper tioum et epu-
lis toetrum etae electum. Stat. 1. Theb. 676.
Non toper boi dirum tibl turn quaireadut ho-
oorea. fc. e. inter taera, ut moi tubjieil. Id. 5.
ibid. 138. Suptr somnos. h. e. dum dormio, in-
let dormlendum. Flor. 4." 2. Super menial et
pocala. Sic Curt. 7. 4. 7. Super mensem. —
8- ) Da nara8ro aul meotara pro prteUr at ae-
eestionam tigoificat. — a) Cniwiim. Kaut.
Pitud. 4. 1. 38. Ibidem una aderit mulier le-
plda, libl ttTia tuper tavia qua dtt. Sic Liv.
22. 54. Tulnat tuper Talaus. Id. i. 50. Alii
ssptt alios trueidtnlur, atsuiatnm euot, bonis
asiiliuot. Id. 28. 46. Punieum eiercitum tuper
m»rbam ttits fame* tOeclt. Id. 2. 31. Super
cateros bcaores locut in Cireo ipii ad tpeclacu-
lum datus. Phadr. 3. 11. Qui super obiceoa
dicta at palulans Jurgiutn, Damnum ioiectatus
est amissi sorporis. Colum. 7. R. R. 6. a med.
Super laclU abundaatiatn samera vel cjtisus
aul bedera prsbend*. Liv. 2. 18. Super belli
Latioi iBelum id quoque aecesserot. Alii leg. su-
pra, ted Zitn'us bae significatione aoo supra sed
tuper sole! dieere. V. Prakenb. et ,?fadu£a. ad
h. I. el Virg. 11. JEn. 685. Trajicit (ftunc) et-
luper heo inimico peetore fatur. Cf. Sit. It.
I. 60. et 8. 21. Qitintfl. II. 1. 91. Indecorum
ett e&per fcac omoe nimlum. Id. 9. 3. 46. Su-
par necessiutam. — Toe. 15. Ann. 50. Ad-
teilsB anal tuper Subrium et Sulpicium militaree
manus. — 5) Speeiatim est wpra, plus qaam,
-aagia qutm. button. Vitell. 13. Famosisiima
super c«teras fuil «ena ei data adTtntieia a fra-
tre. Quinft'f. II. 3. 169. Super modum ae pene
nalurim. Id. 12. 5. S. Super omnet Iragasdos.
7"ae. 3. <rfan.'48. Cuoetis luper vola Ouentibus.
Id. Germ. S3. Super LX. milia. Sail. Jug. 39.
ad fin. No.i print omiiit contra »erum nifi, quam
animadrorti!, super gralism atque peeuoiam tuam
invidiam focli esse. h. t. plus posse. Adda ibid.
•*• — _ e ) Super omnia, prscipue, prssertim,
in primis, pits ds* Ctsffo, topra lutto. Virg. 8.
£■», 303. Talia earminibus celebrant : supar o-
maia Ctci Speiuncam tdjiciunt. Ovid. 6. Met.
525. frusira clamato tape parente, Sspe sorora
sua, tnagnis super omnia diris. Adde 8. ibid. 677.
e« Liv. 31. t8. — d) Super aliquam rem esse,
ofCcium, munus, curam alieujus rei habere. .Seri-
5on. Cotnpot. 162. erfr. Aoteros Tiberii liber-
tui super heredilales. Alii tamen iei;. mpra.
Curt. 6. 7. 22. Super armamentarium positui.
— 3.°) Alios insupar habet usus. — a) Po-
o'.tar pro d«. Sil. It, 5. 60. meotesque deorum
Eiplcrtnt super eventui. ^sfit's recliut leg. evea-
tu. Cf. Plaut. Citt. 4. 1. 8. Adde Fest. io
Juperties't p. 302. 4. if Hit. Hoc lamaa sensu
certior est usas ablalivi casus. — 6) Pro erga.
Vulgat. interpr. Luc. 7. 13. Miserieordia mo>
lus super earn. — c) Pro conlra. Id. Pi. 14.
5. Huaera super inuocentem non accepit. Adda
Job 31. 21., Eitch. 23. 5. etc. .
II.) Cum Abiatira. 1 t. Propria est de ioeo.
SUPER
Cat. 3. B. C. 39. Navis, toper tfoa tarrim »f-
feetam ed introitam portal opposuit. Cf. 2. ibid.
10. P. sopra. Horat, 3. Od. I. 17. Deslrictus
ends, eai taper irapis Cervice pondel. Id. 1. ibid.
9. 5. Ligoa wper foeo targe repooens. Id.
Epod. 7. 3. Parumne campis atqua Neptuno ta-
per Faiam ett Litlnl saoguinis? Id. 1. Od. 12.
6. Cajus (dei) reelnet jocou Women imago, Aul
!a umbrosis Heliconls oris, Aut taper Piado ge-
lidove In HsmoT Pyrg. t. Eel. 81. Hie laraen
banc mecnm poterae requieseere noctem Fronde
super Tlrldi. Id. 8. /En. 203. Ilquiduraqae per
sera lapsa Sedlbut op talis gearins (co.'um-
bis) super arbore tidunt. f 2. Translate. —
i. e ) Befertur ad tempos. Pirg. 9. JEn. 59. Ac
-velntl pleno lopat iasidlatus ovili Nocte super
media. Serviui interpretatur ultra mediam no-
ctem. — 2.°) Befertur esplus ad ordinem re-
rum Tel finem et ponitur pro de, di, intorno,
circa. Calo apod Fetl. p. 305. 13. Hull. Nemo
feeit taper tali re earn hoo magistrata rem. Flaut.
Aulul. 4. 7. 2. Juxta rem meeem tenet, Super
Euellonit fills. Id. Bacch. 3. 6. 33. Super arni-
ca, et Cat. 2. 3. 36. Super aneilla. Cic. 14. An.
22. Velim eogitei, quid agendum nobis sit taper
legatione votive. Id. 16. ibid. 16. Bao super re
serlbam ad te, Pblegio. Id. 10. ibid. 8. Sed bac
taper re nimis. Sic Toe. 11. Ann. 23. Multus
ea super re ramor. Cic. 1. Herenrt. 13. 23. Pa-
terfamilias all super famllia peeuniare sua le-
gaverlt, Jul esto. Tiro. I. JEn. 754. Multa super
Priamo rogitans, super Hectors malta. Id. 4.
ibid. 233. Nee super ipte sua molitur laude la-
borem. ft. «. pro sua laade. Borat. Carm. use.
18. decreta saperjugandis Feminis prolisque novas
fetaci Lege marita. Id. 3. Od. 8. 17. Mitte ei-
viles taper arbe curat. Id. 4. ibid. 2. 42. Pu-
blieas ludus toper Impetrato Fortis Augntti red-
itu, ffepot Pautan. 4. Qui super tali causa eo-
dem mitti eraot. Cf. Sil. It. 5. 615. — 3.°)
Alios habet usns. — o) Ponitur pro ob, pro-
ffer. Pirg. 1. JBn. 29. His aceensa soper, jacta-
tos aquore loto Troas Areebat longe Latio. Pul-
gat. interpr. Pi. 113. 9. Nominl tuo da glo-
riam super miierieordia toa et veritate tua. —
b) Item loco pro. Virg. 10. JEn. 42. Nil tuper
Sraperio moveor : speravimua Ista, Dura fortuna
full. Cf. 4. ibid. 273. — c) Item pro post. Vv.1-
gat. interpr. Am. 1. 3. Super trlbus sceleribus Da-
masei et super quartum non convertam earn. ft.
e. post eerta quredam ae numero definita see-
Iera noo puniam; sed pott aiiud, quod bis ad-
dalur, puniam.
nomonjm. Inter super et supra quldara
Sta dislinguunt apud Putsch, p. 2273. et 2346.,
ut tuper tit, quod emiuet, licet non contingat;
supra, quod substratum aliquid babet eique coo-
tigaom est. Sed bujut ditcriminis nulla eit ra-
tio: praierlim quum bas dam voces passim coo-
fundantur, quia in MSS. secunda syllaba fere per
nolam tcrlbitur. — Aliud statuii diserimen Aucl.
De Smaragd. art. p. CCXLV. Hag. Inter su-
per et supra boe distal, quod super aliquoties
«ad locum » ilgniGcat; supra locum tsntum. Sed
seque hoc attendendum videtur.
SCPER, pSra, pErum, adjeet. V. SDPSRUS.
SOpErA. V. SDPBA init.
SUPERABILIS, e, adjeet. (supero) qui sope-
rari potest, superabile, vincibile.
I.) Propria. Ziv. 25. 23. a med. Humilior
moral et vet medlocribus icalis superabilis. tor-
montevole.
II.) Tramlate. Ovid. 5. Trisl. 8. 27. per r|m
non est superabilis ulli. Tac. 4. Hist. 81. Cre-
el lai ac debilitas ope banana superabiles.
SUPERARLOO, '"», ere, a. 3. in superiote parte
abluo, , uVepXoow. Avien. Perieg. 881. Caspia
nam late terrain superabluii unda. Alii super-
adluil ; alii divisim super adluit legunt.
SUPERABNEuATIVUS, a, urn, adject, .ffoeift.
In Cic. Top. 5. p. 825. Tertius modus,' quum
Inter partes connetas atque ei duabus afflrma-
tionibas copulatEB propositionit negalio inlcrpo-
nilur eaqae ipsa negatio denegalur, qure propo-
lilo u'esfairofoTixij Grseo sermons appellstur,
— 597 —
nt ti diet »st, lux est, si Inter hojo* propoii-
tionis partes negatio intervenlat, fiet hoc modo :
si dies est, Utx non ett. Quas propositio taper -
abnegatlva appellatur, taleique mat omoes, In
quibus negatio prseponitur negation!, at non est
diet, et runus nee non Ausonii Troja gent
mista colons'.
sOpBrAbUNDANS, antis, partieip. P. SU-
PER ABDN DO.
sGpERABONDANTER, adverb, (lopsrabnndo)
Comp. Superabundantitit . — Superabundan-
ter eit valde abundanter, toprabbondantemen-
te. Pulgat. interpr. Eph. 3. 20. Qui potem eit
omnia facere soperabundanter quam petimus aul
intelligimus. ^uoustin. io Ps. 69. n. 8. Facere
superabundaotius.
SCPEBABCNDANTlA, as, f. I. (soperabundo)
Id, quod superabundat vel snpereit; speeiatlm
veto usurpatur % 1. De osara. JKeronym. 6.
in Ezech. 18. 6. Alii pro pecunia fenerata so-
lent munatcula aceipere divert! generis, et non
Intelilgunt, utoram appellari tuperabundaotiam,
qaidquid illud eit, si ab eo, quod dederint, plus
aeceperint. et paullo supra. Quod pravidena
Seriptnra divina, omnls rel aufert superabundan-
tiam, ut plus non recipias, quam deditti. ^ 2.
De exeellentia, quam Qraci u'irsp/3o).7J» vocant.
^oefft. Arist. Top. 3. 3. p. 682. Cujut est ea-
perabundantia ellgibilior et ipsum eligibiliut : ut
amicitla pecunlitjnam ellgibilior superabundan-
tla amieitiae, quam pecuolarum.
StJpERABDNDO, as, Svi, are, d. 1. Pari. Su.
per abundant. — Superabundo eit reduodo, so-
perQuo, abnndo, sovrabbondare, jripioaso'd). 2>r-
full. .Resurr. cam. 34. et 47. «i Aposl. ad Rom.
5. 20. Dbi delictum abundaverlt, illie gratiam
toperabandaise. Augustin. in Ps. 32. term. 2.
In terra abundat bominii miseria, toperabundat
bomioii miierieordia. Adde FulgaL interpr. Rom.
5. 20. — Addunt nonnulli locum Ulp. Dig. 50.
17. 94., obi plerlque omnet leg. abundo. - item
Modestin. ibid. 27. I. 6., abi eadem lectlonis
varietal eit; etpraeterea lex ilia eit e Graeo trans-
late. Sfacrol. 1. Somn. Scip. 14. Deus super-
abundant! majeitatis fecunditate de se mentem
ereavit. Zactant. Epit. 6. a med. Monera tu-
perabuiidanlia non recipiet a tenuioribus. —
■line
Superabundant, um, n. plar. 3. absolute,
subitantivorum more, res, quas superabundant.
Pulgat. interpr. Ital. Ezech. 18. 8. Et peeu-
nlatn suam in uiuram non debit et superabun-
dant non recipiet. Vinteresse.
St)P£RACClPlO, elpit, cBpi, etpere, a. 3. In-
tuper sccipio. Act. Arv. n. 219. apud ffenzen
p. CCIX. Soperaeceplt coronam pactilem ro-
team et tuper carceres adscendit.
SOPERACCOMMOdO, at, are, a. 1. Part. Su-
peraccommodandus. — Superaccommodo est in
tuperiora parte accommodo, agjiusrare sopra.
Celt. 8. 10. n. 1. ad /in. Ferula superaccom-
modandaj sunt, qua ossa cootioeant.
SOI'ERACERVO, as, are, a. I. eoacervo, aeer-
vam super acervum impono. Tertull. t. ad Na-
tion. 15. Superacetvabitur in votit quidquid ra-
tions defecerit.
SCPERACTOS,a,am,parllcip. V. SUPER AGQ.
sCpERADDITUS, a, um, partblp. ?. voc. seq.
SCpERADDO, di», dltum, dere, a. 3. Part. Su-
peraddilus. — Superaddo est addo tupra, ag-
giungere sopra. f'irg. 5. Eel. 42. El lumulum
facite et tumulo superaddite carmen. Id. 3.
Eel. 3R. Leota quibus torno facili superaddita
rills. Propert. 2. 10. 33. Et tit in eiiguo laurus
superaddita busto. Ribbeck et ,7a upf divitim
dedere. .luson. 24. ep. 89. Ostrifero superaddita
Oarcitio ponto. Adde Chalcid. Tim. 346.
SOl'EltADUOCO, is, ere. a. 3. ioiuper addu-
ce, condurre di piu. Plant. True. -2. 6. 53.
quot aucitlx tunl jam? Quine etiam superaddu-
cat, qu.T mibl comedint cibum? Alii leg. divi-
sim super adducas.
SCpERADHIbEO, es, ers. a. 2. supra adhi-
beo. TheoH. Priscian. 2. I. Froati liaimeata bsc
superadbiberi suadeo.
SUPERAGO
St5pERADJECTCS, a, um, partieip. V. roe.
isq.
sOpERADJIcIO, Jlcis, jeel, Jeetum, Jleere, a.
3. Part Superadj'ietene et Superadjeclut. — Su-
peradjlelo est insuper adjieio, aggiungtre di piii.
Pallad. H. R. B. 14. ad fin. Quartam partem,
quam alibi dilluderat, superadjleiee. JUacrab. I.
5atum. 14. Deeem dies observatloni veterj su-
peradjecil. ^oelft. Aritt. Top. 6. 1. p. 708. Omne,
quod tuperadjeetum erlt in deQnitloae, luper-
Ouum ett.
SOpERADLIGO. y. SOPERALLIGO.
sOpEradlOo. P. SUPERABLOO.
SCPERADNECTO, neetit, nexni, neetera, a. 3.
simul coojungo vel addo. Boeth. 5. Static. 17.
in fin. Atqua hie est octavut modnt; quem Pio-
lem.Tus soperadneiott.
SCpERADOENATOS, a, um, partieip. ab Inn-
sit, tuperadorno. Seneca 4. Qutett. nat. 2. a
med. Signorum coagmenta solvuotor, oollam ma-
teria; superadornatas manet operlmentam.
StJPERADSCESDO. J". SCPERASCENDO.
SOPERADSPEBGO etc. f. SUPEBASPEBGO
etc.
SfJPBRADSTO. V. SDPERASTO.
SOpErADDLTCS. a. um, adjeet admodum
adullus, eioletus, o'ssepaxitoe. Vulgat. interpr.
I. Cor. 7. 36. Si quia turpem se vidarl existi-
mat super virgine sua, quod sit soperadolta.
sOpERADVOLO, »». are, n. 1. postea advolo.
Pal. Place. 6. 343. Irepidut tuperadvolat Idas.
Alii divisim leg.
SOPERvEDlFrCANS, anUs, partieip. P. SU-
PBR.ED1FICO.
SfJPER^DlFlCATlO, Onlt, f. 3. (inperatdifi-
eo) actut luperadiQeandi. — Tramlate. Tertull.
5. advert. Marcion. 6. ad fin., Mar. Pictorin.
in ep. ad Eph. 2. 20. et Augustin. in Pi. 31. '
enarr. 2.
sOPER-EDtFlCATOS, a, um, partieip. P. SU-
PER.5DIFICO.
SOPER>EDlFlClDM, li, n. 2. Id, quod adifl-
elo tuperitruetum vel quod luper'adificalum est.
Ambros. In ep. ad Cor. 1. 3. Supersdiflda sunt,
qo« post prasdicatiooero apottolorum a tuper-
venientibus traduntur aut malit aul bonis doeto-
rlbat. Di tupersdificla congruaat fundtmenio,
ne ti obliqua fuorint et frlvola, rulnam faeianl,
maneote tncolumi fundamento.
SOPERiEDlFlCO, as, 5vl, Itom, are, a. 1.
Part. Supercedificam I. et II. ; Supercedificatus
II. — Supersdifleo ait tuper exstruo vel asdifl-
eo, edificart topra.
I.t Proprie. Porphyr. ad Borat. 2. Od. 18.
20. Corripit eot, qui in Campania effeCtent mo-
libus in mare jactis pratoria superasdiQcare.
Ennod. Diet. 2. a med. Qui io restauratione redis
essent neeessarii, nisi arcbitectus et petraT nitl
lapis et supersdiQcani? nisi fundamentum et
opifei? •
II.) Translate. Puljal. interpr. 1. Cor. 3. 14.
Si cujus opus maoseril, quod superasdificavit,
mercedera aceipiet. Id. Jud. 20. Vol autem, ea-
risslmi. luperwdiGcanles rosmelipsoi sanctinima
veitrie adei. Paulin. Nolan. Ep. 28. Si digna
tanlo monimento superadificetur operatlo. Put-
gat. interpr. Eph. 2. 20. Superredificati super
fundamentum apostolorum et prophetarum Ad-
de Col. 2. 7.'
SOl'ERiEQL'ATlO, onis, f. 3. idem ac per-
requalio. Impp. Honor, et Arcad. Cod.il. 58.
15. Si quis deserta prasdia, qure navalem s aili-
nent funcilonem, el in deserlit nunc usque re-
manent, superrequationis Jure perceperil. Alii re-
clius leg. sub perxquationit jure. V. PER-
^OCATIO.
SL'HftRAtiGERO. es, are, a. 1. aggers impleo.
t'olum. 12. It. R. 41. Serobs ea humo qua
fuerat egeste, supernggeratur.
SUl'ERACO, Sgit, eg', actum, Sgcre, a. 3.
Part. Superaclus. — Superago est supra rel sur-
sum aliquid ago teu dueo. Tibull. 4. I. 157.
Sed durata rigei densam in glaciemque nirem-
que ; Quippe ubi non umquam Tilan superegcril
oitus. Pussis el divisim legere super ijeril. AUi
SUPERALU
Umen leg. tuper ingerit. et Venanl. 4. fit.
5. Martin. 185, Ait alio*, pedibut tuperoetii,
Yertit In altura.
SOpBRALIA. r. SDPERARU.
SOPERALLlGO vel tuperadligo, ai, are, a. 1.
supra alligo. Marcell. Empir. c. 33. (et 34.)
Sic Impanel lupra paniculam, delnda ebariaro
toperalliga. Adde Dynam. 2. 103. Cf. SUPER-
ILUGO.
SOpERALTO, ai, are, «, 1. (tuper et altut)
•uper eialto. Glott. Cyrill. Tirepu<}«o, tuperalto,
eselto.
SUPERAMBtJLANS, antii, partlclp. V. voc.
let}.
SUPEBAMBULO, ai, are, 1. Part. Superam-
bulans. — Superambulo eit aupra ambalo, cam-
minare lopra.
I.) Propria. Sedul. 3. 226. ealcatu Domlout
aoperambulal undai.
II.) Tramlate. Aaguttin. De beat. vit. 3. in
fin, TJt inOatot itbi luparambalantei tuecrepaote
fragili iolo demergat ae torbeat.
SOPBRAMBNTUM, 1, n. 2. (supero) quod ia-
perat et luparfluum ait, avamo Ulp. Dig. 32.
1. 55. Eliam vlrgulaa et eremia et larroenta
«t lupsramenta malerlarum et vitiurn ilirpei
•tque radices eoolinebnntur ligni appellations.
SOPERANS, antis, particip. V, SUPERO.
SUPBRANTfiACrDS, a, am, adject, ex parti-
cip, »upra aoleactui, jam preeteritut, gia paisa-
10, tratcorto. Lueret. 3. 673. Cur tuperantea-
ctam Btalem iDamlniue nequimut? tynizeti*.
All) recliui lee. dlvitim tuper anteactam.
SUPERANTlA, m, t. I. (lupero) eituperantia.
Cal. Aurel. Sign. dial. pan. 9. Natural!! fer-
vors! luperanlia. etuberanza.
SBpBRAPPAREO, ei, are, n. 2. lupra appa-
jeo. Fulgent. 2. JUylhol. 16. Unde et thnptifat"
»t'» Greco mperbia dlcltur, aed u'ciprjf avt'a pro-
pria tuperepptrUlo nuneupatur, quod in iitii
daobai tignli {h. e. Gemlnli), quo eoram fn-
tram voeabulo nuncupaverunt, onui auperappa-
r»t, titer vero vergat: ileal Lucifer et Antifer
(alii leg. Noctlfer). Ceil. 6. 28. n. 8. Qui (/Is-
rvncului) ubi adapartui eat et eiiii pas, toper-
eppiret part carnit in pa» Taria. Alii perpemm
leg. apparef. V Darenberg ad Celt, p. XXXV.
SUP'ERAPPARItIO, Salt, f. 3. (luperappereo)
•upsrlor epptrltio, V. voc. prasced.
SUPBRAPFOSlTUS, a, Din, partlclp. ab in-
tuit, tuperappono, aupra appotitoi, tovrappo-
Mto. Botlh. 4. JUutic. °, Paraoete irnemmenon
cbromatiea, cul llttera S tuperappoelta ett. Adda
JEmil. Utaer. c. 43. de Iri. p. 240.
SCpBRARGCMENTOR, trii, eri,.dep. 1. io-
aaper argumealor. Ttriull. advert, ffermog. 37.
Proinde tupararguroenuitet. Alii lag. tnperar-
tjtimentas; alii rectiai tuperargumentant.
SUPfiRABlA, as, f. 1. (iuperut) genui quod-
dam feitii, qua aliii luperiodultur, apud Cha-
rU. Excerpt, p. 653. 1 1. Beit. Adde Gioit. Itid.
•t Gfou. apod Mai in Clan. Awl. T. 7. p.
682. Glott. Lot. Gr. p. 271. Pule Superalio,
iSrivoVtije. K e. tunica. An legend, taper alia?
SOPBRASPEBGO vel auperadipergo, apargii,
apariam, ipergere, a. 3. Part, Supera$per$ut. —
Suparaipargo eit mper apargo, tpargert topra.
Feget. 8. Veterin. 3. a med. Retinas fervent!
aaparatpergii bordeaceam farinam, Apic. 4. 2.
Piperlt pnlteram taperaipergat. Itid. 12. Orig.
2. 19. Camalopardui albit maouiit auperaipertui.
Adde Ccel. Aarel. 6. Tard. I. 14.
SUPERASTANS, antii, particip. V. toc. teq.
SOPERASTO vel tuperadito, etat, ttltl, sure, o.
1. Part. Superaiiam. — Superaito ait tapra tto,
Jmmlneo, ttart topra. *J I. Intraoiitive. Virg.
6. JEn. 17. Cbalcidieaque levii taodem tuper-
•Hitit area. Alii dttiiim tcribunt tuper adttitit.
CI Sail. 1. Bitt. fr. 74. Dietich. Serloriat per
sslonum corpora ad medium, araiit dein aaper-
•ditantium manibut in murum adtollitur. Jfon.
p. 539. 33. hafcet deintupar ttantium. Cfr.
Plut. Serl. 14. extr. MaiKl. I. 637. orbem
Terticibui tuperaitanlem mediamque tecantem
Cailum. *| 2. Traniilivorum more cum Ace,
— 598 —
ti prspoi. , qus »erbo inest. Id. ibid, 900.
One virflin laceroique priui tuperaslitit artus.
SCpEUATIO, Onit, f. 3. (lupero) actui lupe-
randi.
I.) Proprie, ftfruu. 3. prcef. a med. In am-
bitions eertationli contrariorom tuperatio. Adde
FirmiC 3. Slathes. 1G.
II.) Tranilate. Theod. Priician. 4. 2. Lapi-
dem dicit in vesica geoerari luperaliooe fervo-
Tii. h. e. luperabundantia. Adde filruv. 1. 4.
Rose.
SOpERATOR, 6rli, m. 3. (lupero) qui lupe-
rat, vi'ncitore.
I.) Proprie. Ovid. 1. Fast. 641. populi tupe-
rator Etrutci. Id. 4. Mel. 698. Perseus lupero-
lor Gorgonit. Hon. p. 524. II. #erc. Victorem,
alia r«i mperatorem dici voluit Virgiliui (2.
G. 307).
II.) Tranilate. Augutlin. In Ptalm. 28. n.
9. Superatorei «t repuliorei renenoiarum iio-
goarum,
SOPERATRIX trleii, f. 3. (stiperator) qua iu-
perat, vincitrice, tupcratrice. Inscript. ooa pro-
bo notse apud Fabrelt. p. 383. n. 209. ayse-
KAI CL80PATRAI OBSIVM RETRO TIHPOR1S CAITA-
rvh ikv DiicrpLiKARVM (num icribanduai di'sci'pu-
larum ?) ivrERATRtcr etc.
SOPBRATTOLLO et dtvifim inper attollo, ii,
ere, a. 3. lopra attollo, alzare topra. Plant.
Cat. 4. 4. 1. Seniim tuperattolle limen pedes.
nova napta. h. e. tolls pedet tuper Umen. Alii
diviiim tuper altolle tcribunt.
SOpBRATTRAHO, it, ere, a. 3. attollo, tor-
tam trabo. Avien. In Aral. 1249. Argo quod
puppim curris luperattrahit orii.
SCPfiRATOS, a, um, particip. V. SUPERO.
SUP&RAUGMENTtJM, I, a. 2. aliud augmen-
tam, topraggiunla. Itid. 6. Orig. 17. 23. Km-
bolitmut nomen Griecum ett, quod interpratttar
Latins tuperaugmeatum to quod eiploat nume-
ram tnnorum comraunium, qaibui undecim lu-
nare< diet deeite cernuntur.
SUPERAUBATDS, a, um, adject, aaro tapra
teetua. Ovid. Nalieut. 107. Et tuperaurata ipa-
rulut eerviee rafulgeot. Alii dlviiim leg. tuper
aurata.
StlPERBE, advarb. ftoparbui) Comp. Super-
biut; Sup. 5uperius!ftie. — Superbe ett elate,
oum faitu, eon alterigia, tuperbamente, uicapi)-
favac '. uiurpatur itaque in malam partem, id-
que asplui; ted atiqutndo in bonam partem ac-
cipi polett. Plant. Merc. 5. 4. 38. Soperba lavahi.
Ter. Fhorm. 5. 7. 23. illodere aliquem. Cat. 1.
B. G. 31. Soperba et crudeliter imperire. Sic
IFepot Pautan. 3, Suparbe reipondebat et cru-
deiiter imperabat. Lueret. 3. 1223. Superba di-
ctum. Martial. 1. 15. Humane facii, Herme, non
tuperbe. Liv. S. 45. Superbe ineolenterque elu-
dera. Id. 9. 14. Supsrbe vincere. Id. 37. 10. Su-
perbe quedam et coalemptim in aliquem dlcere.
Id. 24. 25. Aut tarvit humiiiter, ant superbe do-
minatur. Tac. a. Ann. 37. Precei alicujut su-
perbe accipere. Cic pro leg. Manil. 5. 11. Legaii
appellaii luperblut. Curt. 7. II. 33. Superbiui
loqui. Cic. Pit. 27. 64. Alicujar decreta el
precei tuperbiitime repudiara. Capitol. Gord. 30,
Quum Pbilippui ie contra Gordianum luperbini-
me agerat. — Martial. 8. 28. Non ego pretu-
lerim Bab;lonica picla tuperbe Teita, Semiramia
qu» rariaotur acu. con itfarzo, con lusio, ma-
gnllice.
SUPERBlA, m, t. 1. (tuperbui) roagniludo,
excellenlla : occurrit autem A) Stepiui in malam
partem; at B) Aliquando in booam partem,
A) Superbia, in malam partem, eit oimia
animi elatio, arrogantia, faitui, intoleotia, uirep*
■qfavia. (it. alterigia, burbanza, orgoglio, su-
perbia ; Fr. fitrti, orgueil, hauteur; Hiip. al-
taneria, orgullo, toberbia; Germ. d. Stolt,
Hochmuih, Uebermulh; Angl. pride, haugh-
tinett).
I.) Proprie. Plaul. Amph. 2. 2. 77. Nam ilbi
•ut ttuiUtia aoeeuit aut tuperat tuperbia? Cms.
fragm. apud Gtll. 4. 16. ealr. TJnim arrogan-
lis iuperbi»t}ue dominatuque. Salt. Cat. 2. Pro
SUPERBIL0QUENT1A
Ishore desidia, pro continentia et cquiiate lu-
bido atque tuperbia invasere. Id. ibid. 51. Qua
apud alios iraeundia dicitur, ea in imperio tu-
perbia atque erudelitai appellatur. Id. Jug. 61.
Superbia commune nobilitatii malum. Cic. Par*
til. 23. a med. Magnitudinem animi tuperbia
imitator In animis eitollendia. Id. I. Off. 26.
90. Id rebui protperit et ad voluntatem noitram
(luentibui lupetbiara, fastidium arrogantiamqua
magoopere fugiamut. Id. 6. Verr. 41. 89. Ilia tu*
■ingularia intoleotia, tuperbia, eontomacia. Id.
1. Invent. 54. ad fin. In raperbiam et arro-
gantiam odium eoncitare. Id. 1. Orat. 22. 99.
Quod ego non luperbia oeque inhamanitate fa-
ciebam. f'irg. 1. /En. 529. Non ea vit animo,
nee lanla tuperbia rictis. fi. e. imolentia. Ovid.
i. Fast. 419. Faitos lneit pnlcria aequiturque su-
perbia formtm. Val. Flacc. 3. 699. Non hi turn
Qatut, non lata tuperbia dictii, quum ate. Phcsdr.
1. 3. Inani superbia tumeni. Quintil. 3. 6. 57. Di-
viiitE luperbiam pariunt, Pi in. 8. Ep. 24. Absit
superbia, aiperitaa. Petron. Sal. 126. Mirarl cos-
pi, quod ancilla baberet matronaa tuperbiam eC
matrooa iceiiioe bumilitatem. Plaul. Merc. 5.
2. 10. Superbiam ebjlaere. Foraf. 3. OS, 10. 9.
ponere. Phtedr. 4. 23. alicujut retundere. Tilin.
apud Non. p. 316. 3. Jferc. eonfringere. Tac. 6,
Ann. 13. Silentiam ipiiui ooo civile, ted in
tuperbiam accipiebatur. Augutlin. Serm. 16. (ie
temp. Eit enim toperbia non magnitude ted tu-
mor: quod autem tumet , videtur magnum ted
non ait ganum. Id. Serm. 12. ad fr. in erem.
Otancta humilltai! qoam diiiimiiii et tuperbia!
— In plur. num. Plant. Stich. 2. 1. 28. Se-
condai fortonai decent tuperbia:.
II.) Tranilate. filruv. 7. S. ante med. Sem-
per enim album opui, propter tuperbiam cen-
dorit, Don mode es proprlii, ted etiam ax elie-
nit adiQciii coocipit fumum. h. e. propterea quod
candor n-illum allum eolorem admlttara poteit,
quin corrumpatur. Cf. ^utgat. interpr. ffah.
2. 2. — Apod Mjrthologoi et Poetal, Suptrbia
lamquara des babebatur, £lberit et Terrs Clia,
at tcribit Hygin. prcef. fab.
B) Superbia, in booam partem, ett bonor,
deem, magniludo animi.
I.) Proprie. Eorat. 3. Od. 30. 14. aums tu-
perbiam Quietitam meritit. Sic fulgat. interpr.
Is, 60. 15. Ponam te in tuperbiam tneuiorum.
h. e. magnitudinem et gloriam luam omnia ts-
eula admirabontur.
II.) Tranilate. Plin. 15. Hill. oat. 15. 16.
(53). Esdem cauta in pirit taiatur toperbiaa co-
gnomine - . parva base ted oeittima. Fulgat. in-
terpr. Jer. 49. 19. Quaii l«o ateendet da tuper-
bia Jordaaii ad puicritudtQem robuitam. h. e.
•ieut leo, quern intumeiceni Jordaaii eavsrna tua
tipulit, in ferlilam et abundantem agrum irrum-
pit. Ita Ifeilenauir ad h. v.
Homonym. Qui differat tuperbia ab arro-
gantia et imolentia, V. tub v. ARROGAN-
TIA.
SCPERBlBO, bible, blbi, blbere, a. 3. Part.
Suparbibendus. — Superbibo eit pott eibum po-
turnque aisumptum alium potum tuperingorere,
emrrtvii) .
I.) Proprie. Plin. 23. Fist. nat. 1. 23. (42).
Aqoi potum interponere utiliitimam Itemque
Jugi iuperbibere ebrietati. Cal. Aarel. I. Acut.
14. 109. Superbibanda pan aeitarii.
II.) Translate. Tertuf,'. advert. Gnotl. 15. Si
quia banc nostratn ei fide luperbiberit polionem.
SOPERBlENS, emit, partieip. V. SUPER-
BIO.
SGPERBlFlCUS, a, am, adject, (inperbui et
facio) tuperbum facieoi, ■j-aupixonoio';. Seneca
Hire. Fur. 58, tuperbiQca raanu Atrum per nr-
bes ducit Argolicas etnem. n. e. que tuperbum
Herculem faclt ob Cerberam Tinculli obitrlctum
et per urbei duetum.
SOPERBILOQUENTIA, te, f. 1. (tuperbui el
loquor) elatut atque arrogant termo, parlare
tuperbo , uiyaXrjyopia vel a'xoXastoc yXueece.
Cic. 4. 7\iic. 16. 35. ex poela. Impendere apud
Inferos latum Tanlalo faciunt ob tcelera anitsi-
SUPERBIO
que impotenlUm et sisperbiloquenliain. Son, p.
175. 30. Mtre. bunc locum, tamquam Cieeronis
ipsiut verba, reaitat.
SCPERUIO, b, ivi et II, Ire, n. 4. (soperbus)
part. Super&iens. — Superbio est eieello, ex-
lollor, et uturpatur A) Sapius in malam par-
tem, et proprle; et BJ Allquando in bonam par-
tem, et translate.
A) Superbio, In malam partem et proprie,
est fastu eitollor, arronn* sum, iosolesco, roe
jaclo, lumeo, u'wp-rjpavsu'o/Ksi (It. fare U tuper-
ho, gonfiarsi, invanirti, intuperbire J Fr. efr*
orguet'Heux ou fier, t' enorgutUUf, Iliap. ento-
htrbecer, entoberbecerte ; Germ, stolz-, uber.
muthig lein; Angl. to be proud, boatt). «J t.
Geooratim. — o) Absolute. Cic 4. ''err. 29.
9*. SI babes quod llqueel, neqae respondes, su-
perbis. Alii rectius leg. luperbe. et Vulgal.
inierpr. Eccli. 10. 0. Quid superbil terra et
cinis? Adde Dtul. 17. 12. et Pi. 10.2. — &)
Cum addilo Abl. rei, qua quis superbit. sine
prap. aut cum prep, de. Ovid, Beroid. 8. 43.
Hie licet patriia sine fine superblal acti*. li. 11.
Met. 218. Vl nostri* tumefacta superblal Umbria
libris. Id. 3. Art. am. 103. Superbire forma.
Phmdr, 5. 7. Superbleas honor* dl?insB domus.
riin. 9. /fist. not. 35. 59. (122). Ne triumviratu
suo nimli superbiat Aotonlus. Claudian. B.
Gild. 73. vulglque superbit Fletibus. Id. Edyll,
i. 87. tumldusque regendo Celsa per famulas
acies ditlooe superbil. Adde Stat. 7. Thtb. 704.
«t Propert. 4. I. A3. Augtulin. 1. Civ. D. 1.
Superbire de vita. — c) Cum Ace. et prap. ad-
vertut. Id. 9. Confest. 9. 19. Superbire ad-
veraus dominos. — d) Sequent* quod. Toe. 1.
Ann. 19. extr. 8uperblr* mil**, quod fllius le-
gal!, orator publics causa, talis oitenderet etc.
•f 2. Specialim est coaiemno, non dignor, «d«-
gnare, et eonitruitur cum loflnito. Stat 8.
Theb. 588. Preterit baud dubium fati Ct ipo-
liare superbit CEnides.
B) Superbio, in bonam partem, at trans-
late, fere apud Poetai, dicilar ds re illuilri,
pretiosa, ffobili. Propert. 4. 5. 22. Et quae sub
Tyria concha superbit aqua. — Cum Abl. Clau-
dian. I. Laud. Slilich, 79. radiis aurl Tyriaque
superbit Majeslate lorut. fa tuperba moitra. el
3. Rapt. Pro: 337. Phlegreis silva superbil
Etsuriii tolumque nemus victoria vestit. Plin.
37. Bist, nat. 7. 33. (106). de tarda, gemma.
Ilae eerie apud Meoandrura at Pbilemonem fa-
bula superbiunt.
sOPERBlPARTIENS, enils, partlclp. ab inuslt.
euperbipartior, In dues partes divldeos: III dicitur
Humerus, qui alterliii numeri dues partes prater
ipsum in se babet. Boeih. 1. Arithm. 28. Si
quioarii numeri ad ternarium comparatlo con-
sideretur, erll «uperpartiene ilia qui vocatur su-
perbiparlieos. Habel enim quioarius lotos in se
tres et eorom duas partes, ideal duo. tt mox.
Si quis dupiicet quinque, faciet decern; si tret,
. faciet sei, qui decern contra aenarlum eompa-
rail superblparlienlem faciunt babitudioera. Cf.
SUPERPARTIEN8 et SUPERB1TERTIU9.
sOl'EilBlTER, adverb, (superbus) superbe. A-
fran. apud Non. p. 515. 10. Merc. Ilia super-
biter iraperat. Neev. apud eumd. p. 516. 1. Merc.
Superbiler, contemptim conterlt legiones. Adde
£nn, npud Pritcian. 15. p. 1010. Putteh.
SOPERBlTBRT!US, a, um, adject, (inper, bis
et tertius) Humerus dloltnr, qui duobu* super
tribus eiuberat. Boeih. 1. ^sfrijfcm. 28. ad fin.
Cf. SCJPERBIPARTIBNS.
StJPBRBOS, a, am, adject Ellam superum
pro superbut legitur in MSS. Codd., ex usitaia
litters 6 la u permutstlone. V. ellam Inter'..
ined. in Mut. Sem. yen. in ONOM. — Etimon
vocis alii pelunt a Gr. u'sjjp^a's, supergrediens,
transgrediens, vel uw'pflcoe, immodleus, tlolen-
tut: alii a Lat. tuper et ire, quo special fiid,
10. Orig. 248. «. Superbut diotus, quia tuper
valt Yideri qusm est: qui enlm Tuft supergredi
quod est, superbas est »: alii denique a super et
habere, ut Pteudo- Front, apud Popm. p. 119.
iSuptrbia tn a, inpethsbendo el eit propria w
— 599 —
pergradlent mentis elatlo». Rectius tarnen mihl
vldetur esse simpliciter a super, adjecla termi-
nation* but, ut ab acer acerous. — Comp. Su-
perbior; Sup. Superbistimut. — Superbus pro-
pria est rnagn us, eicellens: usurpatur autem A)
Sapius in malam partem; et BJ Aliquando in
bonam partem.
A) Superbut, In malam partem, est nimjs ela-
tus, arrogans, insolens, loQatus, fastosas, unipti-
®ovoe (It. altiero, orgoglioto, inoantio, gonfio,
superbo; Fr. fier, orgueilieus; Hisp. altonero,
toberbio, orgulloto; Germ, hochmulhig, ttolz,
iibermulhig; An?L proud, haughty).
I.) Propria. *| 1. Da homioe. — 1. ) Ge-
neratlm. — a) Absolute. Plaut. Atin. 2. 4.
64. Non decet superbum esse bominem servum.
Virg. 12. JEn. 236. (et Xucret. 2. 1091.) Su-
perbus dominus. Id. 3. ibid. 328. Juvenis. Id. 3.
G. 226. victor. Id. 1. ibid. 527. gentes frenare
euperbas. Sail. Jug. 34. a mtd. Homines sce-
ieratisBuini, nocentissumi iidemque superbissuml.
Adde Aucl. B. Afr. 57. et Curt. 7. 1. 34. Cic.
8. Alt. 4. Superbum se preebuit in fortune, quam
putavit noslrara fore. Id. 7. fans. 13. drum sn-
perbiorem te peennia facit, an quod le imperalor
consulit ( Ovid. 13. Met. 802. laudato pavone su-
perior. Tibull. 2. 5. 48. victoriam vocat Divaro
superbam : quia, ut ait Cic Marcell. 3. 9. victoria
nature Insolens et tuperba est. Juvenal. 5. 66.
Hatima queeque domus servis est plena superbit.
— Ladit In amblguo PJaut. Amph. i; 1. 201.
mbrcdr. Faeiam ego bodie te superbum, nisi
blno abis. so. quonam modo? mshcto. Auferere,
non abibis, si ego fusirm sumpsero. h. t. in-
star eorum, qui pedibu Ire dedlgnantes, equo
aut earru sublimes feruatur, te fuste adeo con-
tuodam, ut ingredl nequiens inter allorum ma-
nus farar*. — Rex Superbut, et Superbut ab-
solute, ait Tarqninlus Romanorum rex ultimas.
Cic. 1. Tuu. 10. ad fin. et 1. Rep. 37. 58. et 3.
ibid. 15.28., Ovid. 8. Fatt. 718. et Liv. 1. 49.
Quamqusm etiam Tarquinlas Priscus lnlerdum
appellatar Superius, ut apud Macrob. 1. Sa-
turn. 7. ad fin., da quo eadem narrator hiato-
ria de Compltallbus, qua a Plin. 36. Bid. nat.
27. 70. (204). Tarquinio Prisco iribuilur. — 6)
Cum addilo Abl. rei, qua quis superbus est. Plaut.
Amph. 1.1.59, Superbi viribus. Hbrat. Epod.
15. 17. quicumque es felicior atque meo nunc
.Superbus incedis malo. Id. ibid. A. 5. Licet su-
perbus ambules pecunia, Fortune non motal ge-
nus. Virg. 5. /En. 268. opibusque superbi Pu-
nieeis lbant. Curt. 7. 4. 3. Superbus parlo re-
gno. — 2.°) Specialim est sterol, crudelis, eru-
dele, tiranno. Virg. 11. /En. 15. Quod super-
est, bso sunt spolia et de rege superbo Primi-
tiaa. Cf. eumd. 8. ibid. 118. liinc quidam pu-
tant nomen Superbi Inditum tarquinio, de
quo V. supra at in fin. at ONOM. *f 2. De
brutia animanlibus. Vol. Place. 3. 634. rebo-
alque superbls Commlnus una lupis. Martial.
3. 58. Superbi gall's. Id. 6. 55. et 9. 12. Su-
perbaj alitis nidus, h. t. phamieis. Propert. 2.
18. 59. Superbus pavo.
II.) Translate dicitur da rebus. — a) Abso-
lute. Horat. 2. Sat. 2. 109. qui Plurlbus as-
suerit men tern corp usque superbum 1 Id. Ibid.
6. 87* tangent!* mala singula dent* superbo.
Id. 1. Ep. 1. 68. An qui fortunes te respontar*
superbas Llberum et erectum prasens bortetur
etc.? Virg. 2. Eel. 15. Superba faltidla. Id. 3.
G. 116. equitem docuere sub armls Iniultar*
solo et greisus glomerare superbos. Ovid. 6. Mel.
169. Superbi oeull. Seneca Sere. Fur. 721. Tul-
tus. Id. Med 205. Scsptrls superbus qulsqois
admovit menus. SIo Agam. 10. superba seaptra
gestare mana. Pal. Place. 7. 66. sollloque tuper-
blor ignis Ore (remit. Cic. Amic. 14. 60. Non eit
inbumena virtus, neque superb*. Id. Oral. 44.
150. Aures, quarum est judicium luperbiuimum,
h. e. severisslmuro. Id. 3. Lego. 5. 13. Superbum
jus. Propert. 3. 9. 48. vita, et ibid. 93. 35. fastui
pall. Ovid. 6. Tritt. 8. 3. verba. Id. Beroid. 21.
S3, forma. Tiiuil. 1. 9. 80. rtgoa. Stat. 1. A-
chill. 37U. honor. Liv. 9. 12. pax. Id. 4. 4. Su-
SOPERCADO
perblsilm* lex. — b) Cum Abi. Sil. It. 14.
388. de naoi. vetoque superba capacl- lento se
robore agebat. Val. Place. 1. 98. jam slare r»-
tem remisqu* superbam Poteere quos revehat.
— c) Cum InBnito. Sil. It 3. 374. Satabls et
tolas Arabum sprevisse superba Bl Peluiiaco fllam
componere lino. Id. 12. 431. Fumebat T*rsi» In-
censa Petllia tectis, Infellx fidel miseraque se
cunda Sagonto, At quondam Hereuleam servers
superba pharetram. Id. 14. 645. adde ordlne,
longo Inoumsra* spalloqu* domos, ssquara bu-
perbai Rura.
B) Superbut, In bonam partem, aecipitur pro
insignl, prastantl, illustri, nobili, «t qui in ra,
hooesta jure se jactat.
I.) Propria. Tibull. 4. 2. 22. Et tesludlne..
Phojbe soperbe Ijra. et ibid. 4. 2. Intense PhcBba
superba coma. Virg. 1. ,45n. 25. popuiura late
regem belloque superbum. Sil. It. 10. 573. I,
decus Ausoniae, quo fas est Ire superbas Virluls
et factis anlmis. Adde 12. 433.
II.) Translate refertar *d res et tuperla dl-
cuntur, qua snot llluslria, pretiosa, ornate, ma-
gnifies. Virg. 3. JEn. 475. Conjuglo, Anchlsa,
Veneris dignate snperbo. fforat. t. Od. 35. 3.
superbos Tertere funeribus triomphos. Id. Epod.
9. 7. Fornmqae vivat et superba Potentiorum li-
mlna. Sil. It. II. 435. Superba Aeolus laude*.
et 6. 77. nomen. Rursus Virg. 2. JSn. 501. Bar-
batico posies auro spolilsque superbi. Vak Flacu
3. 9. oneratqu* superbi* Uunerlbus. Ovid. 3.
^fmor. 13. 26. Et teglt auratos pall* tuperba
pedes. Seneca Agam. 880. Saperbt* Miuvlss.
Martial. 3. 45. d* mensa. Ill* quldem lauU (it
daplbusque instruct* superbls. Id. 8. 44. Su-
perb* densli area pelieat nummi*. Seneca Bfrc.
CSt. 669. Superba domus. Catull. 64. 85. Ma-
gnanimum ad Minoa venit sedesque superbas, — -
Pira superoa apud Colum. 5. R. R. 10. ad
fin. genus plrorom it* dictum, qui*, nt ail Plin.
15. Bui. nat. 14. 15 extr. et ibid. 15. 16. init.,
parva quidem sunt, sed prima adventa <t de-
cerpl properantla. — Serba tuperba apud A-
put. Berb. 23. est ehamssmell. — Superba olives
apud Plin. 16. Bitl. nat. 3. 4. (17). *unt era*.
siorei et carnosiores ceteris. — Superbum Tibur
apud Virg, 7. Mn. 630, est oroatum (Cf. Son.
p. 391. 11. Merc.) vel potiu* alto low . ilium.
Servius ad h. I., aut oobile, inqult, aut ttngit
illud, quod olim Tlburtei, quum poitnlareat a
Romanit auxilia tub eommemorallona baneflelo-
rum, retulerunt boe a seoata responsam: Su-
perb! estlt. — SB. D* cognom. B. V. ONOM.
— Uine absolute, tubslantivorum mors)
Superbum, i, n. 2. rat superba. — - a) la
malam partem. Cic. 9. Rep. 92. 39. Rellqu*
multo major mullitudo caque excladeratur tuf-
fragiit, ne superbum asset, OM valeret nimli, ne
eiiet perieulosum. Propert, 1. 10, S3. Superb*
loqul. — Cum Indnlto. Cic. 8. Vtrr. 20. a mtd.
Superbum est, et non ferendutn, dleere prato-
rem etc Cf. 2. Orat. 39. 165. Aliud consilium
{instituere) superbum. li. e. vlolentum , s\ibver-
tens. — 6) In bonam partem. Ovid. 18. Met.
17. Ajaci ood est tenuis** superbum, 811 Ucet
hoc ingens, qoldquld sperarit Olite*.
Superbut, i, a. 2. homo sup trbut . — , a) Gene-
raiim. Seneca Med. 1007. 1 nunc : superb*, virg! •
num thalamot p*te. Virg. 9. JEn. 854, Pareers
tubjeetis at debellara superbos. Fuigat. snlerpr.
Eccli. 11. 39. Slout tructant pracordia fasten -
Hum, sic ei wr superborum. — 6) SpecUtim
it* dietu* Tarqaioius, poitremut Romanorum rex,
ex morlbus, ut ait Jul. Tol. apud Bagin la Ex.
cerpt. p. CCXIII. 30, quia suparbia utebetur.
Ovid. 9. fair. 718. Brutus *r*t stulU i*pi*n*
Imitator, ut etsst Tutus ab Iniidiit, dive Super-
be, talc. V. tub A L 1. I. a el 9."
StJPBRGiDENS, eatlt, p*rtlelp. V. voe. **q.
SOPERCiDO, e«dU, eBcIdl, c«d*re, n. 8. Pari.
Supercoden*. — Supereado eit supra eado, ea*
dire topra. Augutlin. la Pialm. 67. n. 19. 8a-
percedit enlm ignis isle, et solera aoa Tldebltli,
Verbs Vulg. inter pr. suol: supereecldit Igais et-
oon rideruat soltm. Cat. Aartl. % Tard. 3.
SUPERCJELESTIS
10. Totloi capitis euratio *s llliiiooe aquarum
»«p*rcedeotium, qnjm Grael xaxcueXucpe'v ip-
peilaot. la doeeia, tpfiptyjta.
SOPEBOELESTIS vel lupereoslestlo, e, adject,
qal *upia Malum est, ttroBpaivioe. Ttrtull. Anim.
93. Dt suptrealettibas tedibus. Adda .flejurr.
cam. 49. Sieronym. in /«. 94. •• Supereale-
(iil Imago. Add* ibid. 57. IS. el ^ujujfin. in
A. 47. n. 21. — Hioc
Saptrcceltstit, it, m. 3. absolute, dleitur Cbrl-
»lus, eni oppooltur Adam larrenu*. Bieronym.
la It. 51. IS. Bo* cm1o«, qui portent imagioera
taperealesUi. Id. ibid. 64. t. Imago aupersa-
lettis.
SOPBRCALCQ, as, are,*. I. aupra ealco, cal-
care toprc, isurttifiu. Co<wm. 12. A. A. 39.
a er»;d. L'oi un»m labulatum faeeris, vlonm ve-
lai ccn<pergito, poitM alt*rum tupercalcato et
item viium eonspergito. Marcell. Empir. e. 26.
Superealeara ran** doleote*. fc. «. detuper vel
A p^rte tuperlore ealear*.
SCPERCAiNO, it, era, a. 3. iDiaper etno. Mar.
Ticlorin. 1. 16. 4. Epodoa ait tenia pari aut
r-erlodot lyriea ode*. Igiturqua post oTpopijv et
avticTpefij*, tiratSo'v dlcebant: tvattn quidam
esi supercanere.
sCpercedo. p. sdpergrediob.
sCp&RCERNO, ii, era, a. 3. itrnm eribro
purgatscE lojicio, t'cixptW Plin. 17. Bin. not.
10. 14.(73). Terraque oribrit topareeroitur pol-
lleli tratiliodioe. Sillig. lag. tuperincemitur.
SUPERCERTOB, Iris, arl, dap. 1. ioiuper certo.
T'ulgai. interpr. Jud. v. 3. Depreeaos lupareerlari
■*ai*l tredita sanetii fidei. — C). Furlanetlo et
Jlioiz poouot supercerto, forma tctiva. Sana
in dodbuIIIi Codd. ita lagUur; reciiui tameo
depoaeatium mora aecipiai, qaenadmodum Gr.
a'ltayon'Jofiai , quo ulllur Jud. Sio et certor
In iilo Eccli. 11. 9. De e* re, qua ta son mo-
lattat, d* earterii. Adda ibid. 38. 29. at Sap.
15. 9. Cf. atiam Pacuv. apud Won, p. 473. 14.
Merc. An qai* *it, qui te **m dignum, quicurn
etrtitur, putetT obi certefur pro cerlet usurp* i
Pacuv., teite t Von. ; quamquaiu cum el. Corra-
dinio puto, ionium (also eiitiiwasie ibl depo-
nentii torn* adbiberi. f. CEH'fO ioii., ubi
loca n Pulgat. interpr. etiam pro. forma dep.
tunl loierenda.
gOPBRClDENS, talis, particip. P. voo. leq.
SOFEC^UO, i>, are, o. 8. Part, .SupeTcidern.
— Superoido aM Idem ac eupereado, coder* topra.
Gloi$. Lai. Gr. Supereido, uittpsiarTa. Colutn.
4. JL R. t. Aqaa top.rcidens. S*d P. SUPER-
INCIDO.
SflPBRCfLlGsuS, a, urn, adjeat. (supercilium)
Comp. 5uparciiioiior. — Supercilious* ett su-
percilla adducent, severus, auiterui, crti ha to-
praecigiio, cipiglioto, uevero, tint pof pug. Seneec
£p. 123. a med. Iilo* triile* «l superciliotos
alltoa vita oaoiorat, sua boitai, publico! pada *
gogos, anil na (acerii. Capell. 8. p. 273. Ma
cioiorlo clangor* mpercillosior loorepabai. —
Arnob. 1. p. 8. Superciliou nimium rei eat, quqa
ipsa ii* ooo tuiu, potentloribui dare coDdiciooem
valla, h. t. luperbe.
SGPERClLlUM, 11, o. 9. (luper tl eilium
par* inferior frootii amioao* *i pi ion, *upr* ei)
lia, h. «. palpebral, alia at ad oculi prottetio-
oem *dver*u* *a, qua luperoa iocider* ponunt,
talut rallum a aitur* facta, imaxuvtov, tfpuj
(It. cigiio, aopraecigiio; Fr. tourcii ; llitp. ceja;
Germ. d. Augtnbrauntn ; Aogl. a brow or
ey-*-brou>).
I.) Propria. Paul. Viae. p. 43. 3. fiiiJI. Ci-
iium e*l follicului, quo ocului tegilur, uode Qt
lupercilium. PHn. 11. BJst. not. 37- 51. ('38).
Supercilia horaiol at pariter et altera* mobilia
•t la iii pan snimi. ISegamui, ao aoouimui?
Hao maiima indicant failum. Superbia aliubi
eooceptaculum, *ed bic ledem babet. Io eorde
oaieitur, buo tubil, bic pendet. ^uintii. II. 3.
ante rned. Viiium Io eupsrciliii, ei aut iromota
•unt omnioo aut nimium mobilia, aut inaqua-
iilat* diuidtoi, aut contra id, quod dicimui, lio-
guuiur, ira eoim cootractii, rriiiU deductii, bi-
— 600 —
larllai reminds mteoditur. anauendi quoque at
reoueodi rations demittuotur aut illerantar. «t
paullo supra. Multum et lupereiliii agitur. oam
et oeuloi formaat: allquateoui et fronti impe-
r*nt. bit contrabitur, ailollitur, demittitar. et
rurjut. Altera erecto, altero eomposito ait iu-
percllio. Id, I. 11. 10. Vidi mulloi, quorum
supercilia ad tioguloi voeit eooabit allerareo*
tur: aliorum eonstrieta : aiiornm etiam dlsslden-
lia,qoure altero io verlieem tanderaot, altero pa-
rte ocului ipse pramerelur. Cic. Pit. 6. extr.
Altaro ad frootem ujblato, altero ad meaium
daprewo aupereilio. Id. I. Off. 41. 146. Bi oeo-
lorvm obtutu, ai auparcilioruin aut remiiiiooe
aut contraction* facile judicabimui etc. Id. Rote.
Com. 1. 20. Caput at lopereili* penitai abraia.
Pirg. 8. Eel. 34. Hinutamqu* Hpereitlum etc.
Cf. Plaut. Mil. glor. J. 1. 100., £ucr*t. 6. 1184.,
Ovid. 3. Art. am. 201. «t 9. Amor. S. 15. Am-
mian. 16. 10. 12. Sup*r«iUum arduam. Ovid.
Iftroid. 17. 16. Nee *ed*o durit torra tuperci-
Iii*. Captll. 5. p. 178. Nae nlroiam gravioribut
■upercilili prcauodi oculi. — SuptreUitun talU.
proverbio dleitur, quotiae* bona qucdam spas
tit, qoippiam proeeaaurom, quod opumut: *um-
ptuaa ■* •oparttitloaa ralgi, bonl augurii loco
babaalit, ti raarobrum aliquod tine avidenti eauta
roorutur, «i deiler ocalui tubtiliat, ii deitra
aarlt tioaial. PlauL Puud. 1. 1. 102. gpero,
alicuode ma - Tibi iortatarom eua auillium ar-
geotariurn. atqua id futurum aoda dieam, ne-
Kio, Niii quia futurum **t: ita *upercillum aalit.
Cf. Scalig. ad ft. I. P. SAUSATOR. — Part
forma est tupereilia btber* minimo discriaiiDe
dittineta. Ptlron. Sat, 126. o mid. Null* voi
*•(, qua form*m ejui posalt comprabendere. Cri-
ne* iagtnie »uo Qeii; froo* minima: inpercili*
usque ad malarum tcripluram curraotia el rursus
coofiaio lumioum peae peruiita. Ovid. 3. Art.
am, 201. Arte, tuporcilii coofiaia nuda repletia.
Claudian. nupt. Honor, et Mar. 267. Quam
Juacto lovjler aase discrimine confart Umbra iu-
pereilii! Juvenal. S. 93. lilt lupareiliuro aadida
fuligioe tioctum Obliqua producit acu. P. PYXIS.
ubi el de fuco diiiraui, quo supercilia tiogebant,
— Ftttus p. 305. 10. Mill, at Parro 5. L. L.
69. Mull, dooent tupereilia .in Junooli tutala *
mulieribue putata fuitte, quod lit proitgeuiur
oeuli, par quot luce fruimnr, quam trlbuit Juno :
and* ips* daa Lucia* quoque diet* videtur.
II.) impropria et a *imilitudina q 1, Dleitur
par* eminans at propendons cujuscunique rei,
crepido, cigliont, alltzza, tommila. Pirg. t. G.
tOH. *up*rsilium elirosi trauiilil. Li v. ii. 29. ad
fin. Superciliuan tumuli. Id. 27. 18. circa and.
Ad lavam armataram infimo tunlem supercilio
dueit, Auct. B. Afr. 58, Supercilium quoddam
aicelium nacti, ibi comiituut, Amninn. 14. to.
antt mtd. Vtotua hi ad supetcilia liuiuiou Hba-
oi. h. t. ripa* it mtrgioet altio^es aggerum,
inter quot Rbenui Suit. Adde 17. 9. •{ 2. Si-
mill teniu laparcilium uaurpant rai agrarin scri-
p lores, Sictilot Place, p. 4. «( 7-, Fronlin. de
limit, p. 40. Goes., nempe de loco aditiore, live
collis lit, lira tumului, sir* agger, qui pro agr'i
termioo sit. *J 3. Ab arcbilectis sic dicilur par-
Turn msmbrum corona, puta quadia si'a ra-
gula aliquantum emioaoi *t propendtai. Pitruv.
3. 3. ante «»ed. Uo* pars Eat, cum tuis astra-
galii el supercilio, superior trocbilui. iisiciio 10-
pra il cavello delta cornice, at 4. 6. Superci-
lii altitudo, quanta antepagmentorum ia summa
parte arit crattitudo. et infra. Aoconet lire pro-
thyridct vooeotur, eiseulpta Jenrt *c tioistra
prapandaaot ad imi suparcilli libraia #< .tum, pra-
ter folium. *f 4. lupercilium Ptneiit, dicta
est befba millefolium, telle ^pui. Herb. 88.
•J 5. Supercilium terras, tit item berba eadem
qua poljlricboo, apud ewnd. ibid. 52.
III.) Tranilate per metonrmiam ^ I. Ett pro
nutu. Borat. 3. Od. 1. 7. imperium Juris Cuq-
Cla supercilio morentll. Cf. Homer. II, 1, xaa-
ns'rjcsv *V o'-ppu'oi vsvia* Kpoviuv* payav 8' s\eki-
f«v "OXu/iirov. Sic Cafuli. 64. 20i. et Pirg. 9.
£n. 106. Ciaudian. epitt. 2, 67. Salleu ab-
SUPERCRESCO
•eoi, regies, fave, reditusque teeondot Aonoe
tidereo lata lupercilio. *| 2. Pooitur etiam pro
fasta et tuperbia, gravitate, teveritate, tottenu-
tetia, tuperbia, gravila, teverita, topracciglio.
Cic 2. leg.Agr. 34. 93. Banc Capas Campano su-
percilio ac raglo ipiritu quum Tidaremoi, Hagios,
Blotiot mibi videbar videre. Id. in Stnat. 7. 16.
▼01 populusque R. ooo eomilio naqne tloquen--
tia, tea rugit tapercilioque decepit. Id.Stxl.S.
a rned. Nam quid ago de tuptreilio dlcam ? qaod
tarn bomlnibai noo supercilium, ted pignai rei-
publics videbatur. taota trat fravllaa In ocolo,
tanta contraetio fronlit, at iilo taptrcilio respu-
blie*, tarnquam Atlanta cslum, olli riderelor. Id.
Prov. cons. 4. a mtd. Lateant libldioee ejat ills
tenebricoia, qqat froote el lopercilto, 000 padore
et temperantia, cootegebat. TertulU 1. advert.
Marcion. 8. s'm'f. Supercilio stuporem tuam adi-
fieant Uarcioaita. Cf. Pirg. Cop. 34. Ah pareat,
cui tunl oritca tupereilia. et BoratA. Ep. 18. 94.
Deme supercilio nubem. to ra>v o'^pu'asv »s?o;.
Id. Cic. Pit. 0. 20. dixit frontit nubecula, et
Martial. 1. 5. Contigeri* nostrot, Cteiar, *i forte
libeilos, Terrarum domioum pona tnperciliam. el
11. 2, Trkt* euperclliom durique lever* Cato-
oit Front. Seneca 2. Benef. 4. Bene6eia aspe-
ritata verborum et tuperciiio in odium adducaot.
Juvenal. 6. 166. Malo Venotinam, quam la, Cor-
oelia mater Graccboram, ti earn magnlt virtuti-
bui aflars Grande luperciliam et oamsras io dota
triumpbot. et 5. 61. ted forma, tad atai Digna
lupercilio. b. e. merito tuperbit, qaa interpre-
latio ti *equentibut apparel. 4J 3. Toliere tw
ptrcitium *pud Catull. 67. 46. ett bominis ira-
tcantis. far cipiglio. Sic TfertuU. advert. Her-
mag, 27. Sapercilia capitis titlui tolleni. Alii
of iter teg. Cf. Tarross. et Turpil. apud If on.
p. 399. 30. Merc Subdactre tupereilia.
SUPERCINGO, it, era, a. 3. a parte superlore
eingo, cingere di topra. Auguttin, 2. QwesU 2.
in Uepiat. 177. Et faciei vela caplllacla ope-
rira auper tabernaculum, Id ett qua venireol su-
per, ooo a parte teeti, ted tuparciogeodo. Cf.
Exod. 26. 7.
StJPERClNO, it, ere, a. 3. Iniuper caoo, tu-
parcano. Uar. Pictorin. I. Art. grammat. p.
2502. Putsch. Hee brevia cola vel bjmait vel
dithjrambit tupertini morit est, qua epodicia
earmlnibui, ti quaado praponantur, Bpau'fxvia;
ti autem poat antittropbon eolloceotur, p&u'tiiHa
oancupabuntur.
SOpERCLAUDO, Is, ere, a. 3. tupra tlaudo.
Liu. 37. 27. ad fin, A mari rupe* eieta fluctl-
but luperclaudunt. Alii ractiut lag. A mari eze-
tCE fluclibut rupet ciaudunt.
8TJPERCCELESTIS. P. SDPERCaiLBSTlS.
SOPERCOMPELLO, it, ere, a. 3. ioiuper com-
pallo. Cod. Thtad. 7. 20. 2. Pcblieaai quoque,
,ut toleot egentlbui lupercompeilare. Alii leg. ta-
per pellere.
SDPERCOHPdMO, It, ere, *. 3. luper aliquld
compooo, colloco. Apic. 4. 2. 4 med. Capas
coneides io patinam, et piice* taptrcomponet.
SOPERCOMPREUENUO, it, ere, a. 3. Ioiuper
comprebendo. Pulg. interpr, Ilal. Marc. S.
21. Kemo plagulam paoni radii lupercompreben-
dit in vestimentum vttus. NotUr babtt attuit.
SOPBRCONulDO, it, ere, a. 3, tupra concido,
fagiiare topra. Apic. 5. 5. «*lr. Collculoruin
minutiat tuperconcidilo.
SUPERCO.NTEGO, tigit, teii, tggere, a. 3. 6
tuperiora parte coutego. Cell. 4. 1, ante med.
Reaes tunicis lupercoaleguatur. Sil. It. 16. 42.
lupercoruexere berbida lapsos Pondera.
SUPERCORRUO, mis, rDi ; roere, n. 3. eado
super allquid, coder* topra, s'lriiriirTO). Pal. Max.
5. 6. n. 5. Faclaque iogenli eirage talis obrulus
supercorruil.
SOPERCREaTUS, a, um, particip. ab iousit.
tupercreo, adoatus, advaulicias, ew|«»cfia*08i
Caji. ^urei. 3. Tard, 8. 125. Supercreata ba-
moris infusio.
SfJPERCRESCENS, entis, partieip. P. voc. nq.
SOPBRCRESCO, cretois, ergvi, craseere. o. 3.
Pari. .Supercrascen*. _ Sapercretco ett tufU
SUPERCRISTATUS
allquara rem cresco leu inoaseor, ereicere di
tovra, s'tripioftat. ,
I.) Propria. Celt. 5. 28. «. 2. sub fin. &*
cartinoma.lt. Si Id nimium aupeicrevit, tenlanda
squama erla est. et ibid. 22. Caroera mpercre-
acentem eiedere. Adde Jut. Pal. 3. ret geit.
Jits. St. 29. et Martell. Empir. e. 34.
II.) Translate. Quintil. Declam. 5. 14. in fin.
Ercogitasti, fortuoa quod eupercreseeret cariletl.
— Cum Aec, transit! vorum more. Auguitin. 1.
contr. Acad. 1. Potestaies, qua municipalem
faabitum tuperereicereot.
SCPERCRISTATUS, b, am, adject qui aupra
habet criitao, vtytkofoc.. Coripp. 8. Joann. 480.
Beiliger ipae eupercriatata caaside ealsus.
SGPBRCOBO, at, Svi, are, n. f. superjBeeo,
super dormio, giacere o ttare topra, sniftnucu.
Colum. 7. fi. fl. *. PerforalU tabulis, qulbus
ovilia consternuntur, at grei supercubet. A put.
6. Met. Credemus, etiam Europjm tauro soper-
cubatae.
SfjPBRCDRRENS, entit, particip. v. »oe. seq.
S0PERCUBRO, ia, ere, n. 3. Part. Supercur-
rent. — Supercurro eat aupra eurro, loseqoor.
I.) Proprie. Peget. 3. Mtilit. 20. DetrudeDdo
atqoe supereurreodo ad bostium terga perveni-
re. Adde Piiruv. 9. 4., ubi taroeo Rote leg.
eubtercurrentet.
II.) Traoalate. Kin. 7. Ep. 18. Ager ipse
propter Id, quod vecligal large aupercurrit, eem-
per dominant, • quo eierceatur, Inveoiet, di
gran lunga topravanza. et Altim. Ep. 78. Ll-
cebit tupereurrenli Ingenio vestro termlnos pras-
serlpta demendeliooia eicedere. Adde Mar. Pi-
ctorin. prcef. in Gen. 118.
SOPERDATCS, a, am, particip. P. SDPERDO.
SOPERDELlGO, as, are, a. 1. Part. Super-
deligandut. — Superdeligo eat supra ligo, legare
topra. Celt. 1. 7. n. 8. ad fin. Spongia ei aqua
frigida eipressa superdeliganda eit.
SGpBRDESTILLANS, aotia, particip. eb In-
asit. tuptrdetlillo, gullatim Infundena. Cat. Au-
rtl. 5. Taid. 1. 18. Supetdcetillantes Hquefactara
calcam.
sCPERDlCO. dleis, diti, dicere, a. 3. dicendo
adjicio. Vlp. Dig. 12. 2. 13. in fin. Si quia Ju-
raverit per geniom principle at pejwaverit, im-
peritor reacripilt, fuslibus earn castlgatum di-
xnitti et Ita el eupfrdicl, kdoick»s fl Sum*. Alii
leg. tuperindici. Apud Cic. 2. Legg. 21. circa
med. alii tuperdicebant leg., alii diviiira ttiper
dicebant, alii rectiua superiores dicebant. Atta-
xnen vocis u«um confirmani sequloris aetetia scri-
ptural, ut Pulgat. inlerpr. 4. apocr. Etdr. 7.
20. Superdlierant Allissimo con esae.
SCPERDlMlDlDS, a, am, adject. Idem ac aea-
qaialter : buic opponitur tubdioiidius. Capetl. 7.
p. 351. Ubi inter majores ralnoresqoe numeroi ra-
iio snembrorum.aat, major aut superdimldio vin-
eit, qaem n'fuoW, aut eupertertio, quem snt-
rpitov, ant auperqoarto, qoem e'mixao vov Graeei
voeant: et iio ad •□perquintum, auperaeitum ul-
terioresque ratio proeedit. 8uperdimidiui eat, qui
ipiutn aliquem numerutn et dimidium ejus ba-
bet. et mox. Superdimidii rationem babent tria
nd duo.
SOPERDO, da», dainm, dSre, t. 1. Pert. Su-
perdatut et Superdandut. — Soperdo eit eaper
•ddo, super impono, porre aopro. Celt. 5. 28.
it. 3. ad fin. Saperdanda euro mella vel 11-
namenta »el ole» folia vel marrnbiam. Id.
8. 7. a r*ed. Forerl debere per spongiam, ea-
demqne, qo* primo foverant, snperdari. Cast.
Aurtl. 4. Tard. 3. 61. In Ht, qoi aoffleleoter
lumpterint, nihil erit omaino loperdandom. —
Jd. 3. Atut. 17. a med. Praiagorai dat etiam
radleaa circa reiperam eomtdendaa, przdato ant
nperdato oleo. h. e. poatea daio.
SUPERDOmINOB, grli, ari, dep. I. wide do-
minor. Rufin. ex Orig. teltct. In Pi. 118. v.
133. Menu peeeaDth atomlnart dicltcrr iojoiti-
Ua ; opera praaararieanlb, uperdomioari. Tel forte
panllolam peccantlaD dominator ioiqnitaa, plo-
rioom vero peecantiam, acperdominetur.
SCPBBDCCO, docis, daii, doctam, izctit, *.
Ton 19
■— 601 —
3. Part. £uperduefus I. I. et 2. ; Saptrdueendut
I. 3. — Superduco eit aupra duco, esctVte: con-
atruitur antecn cum Ace, cui etiam additur Dat.
vel Aec, et prasp. auper, peraonas ant rei, coi
quid superducitur.
I.) Proprie f 1. Generatlm. Porphyr. ad
Borat. 1. Sat. 3. 32. TTanalatio a marmorariia,
qui Juneturae marmorum turn demum perrectaa
dieunt, ai ungula aaperductui non offendat. *«•
don. 5. Ep. 17. ante med. Sub arabra paloii-
lii, quem pampioui auperdueta tenoarat. Cat-
tiod. in Ptalm. 103. v. 6. Superduclo diluvio.
•I 2. Speclalim mperducere novercam pater turn
dicitur, qaum, priore uxore mortua, fili'u priorla
matrimonii novercam Inducit. Quintil. in ar-
gum. Declam. 381. Quldam filio auperdaxit no-
vercam, et ei ea aliam filiam eoieepit. Capita-
tin. St. Aurtl. in fin. Concubioam aibi adaci-
vit, ne tot liberie tuperduceret ooseream. Do-
not. la Ter. Eun. prol. 9. Noverca auperdocta
aduleseenti. h. e. in alteriai locum aaffocta. Cf.
Iliad Fulgat interpr. Eccli. 36. 24. Speciea mu-
lleru eihilarat faciem viri eol et auper omoem
eoncuplscenHato horainia auperdneit deaiderium.
«f 3. In illo Cod. Theod. 6. 5. 53. Qui, vel per
unam mutationem, veredum mulemve ent bo-
vam aoparduceodam ease erediderit etc. luperdo-
ctndum eat intuper adducendum.
II.) Tranalate. /uf. Pal. 2. ret gett. Alex.
tt. 17. Sagittii gentem Peri'doi wperduiiase ca-
ptivltatibaa Graselaj. Adda fulgat. interpr. 2.
Pelr. 2. U Cyprian. De taps. 20. Et jupsrdu-
tit taper eoa Iram anlmalionis ejus.
StJPKRDCCTlO, 6ni», f. 3. (auperduco) actus
tuparducendi. Vlp. Dig. 28. 4. 1. Si noviislme
faerit adicrlptum (in testamtnto), Litarai, Indu-
ctionea, auperductionea Ipse feci.. TVurenfin. et
Golhofred. babent eupen'nductiones ; at Slomm-
ten nihil rnulat. P. INDDCTIO.
SfiPERfiDlTOS, a, am, adject, ei particip.
plus quam editus, alto. Lueret. 5. 707. de tana.
Atque oriens obitus ejut (tolis) soperedita vidit.
Lachmann, leg. diviaim tuper edifo.
SOPEREDO, Mia, Sdl, Sdsre, a. 3. post elbara
assumptam allum saparingero, ruraua edo, tnon-
giare dopo, irKpdyo. Ptin. 19. Bill. nat. 6. 34.
(113). Menander a Gra;ei» auctor est, allium eden-
tibus, bet« radicem In pruoa tostam si super-
ederiot, odorem aistingai. Adde Glois. Gr. Lai.
SflPEREFFERO, fers, toli, ferre, a. anom. su-
pra effero vel eitollo. Auguitin. In Pi. 40.
Si superti-.tuierii te tamquam glorlaoa da oiari-
tii tuia.
SOPfiBBFFlClO, Is, ere, a. 3. sapra facio val son-
•tltno. — a) Transitive, /aid. 7. Orig. 18. 11.
Episeopatai aatem voeabulum lode doctum, quod
Hie, qui aupereffieitur, anperl6teodat, carta sci-
licet tdbdltoram gerens. ^ c) Neutrerura more
est aupra creaco. Ambrot. in Pialm. 118. serm.
14. n. 6. Si ad menauram teneris, vide, ne sopar-
efficiant ipia meoaura-, ne aaperefOuant etc.
SCpKREFFLCENS, entis, particip. P. voc. seq.
SflPKBEFFlOO, la, ere, n. 3. Part. Saptref-
fluent. — SuperefSuo sat sapra effluo.
I.) Proprie. Pal. Place. 4. 668. Qoctncrae co-
aeto Angitor et claasam seopule saparsfSuit
asqaor. Alii reciiut teg. ecopalos soper sfDait
bomor.
II.) Tranilate est snperabundo, loprabboxda-
re, etiere tuperfiao. Paulin. Kolan, carm. 85.
511. Quldqnid, iniqae, abi nullo sapersfSalt osa.
Inscript. apod Jfurat. 1772. 8. SnparSfflttSM
peeuoia. Adde Ambrot. toe. eit. In SD?SBSF-
F1CIO, Claud, ilamertin. 1. Stat. anim. 31.
4. et ^ulsat. interpr. Luc. 6. 38. — Fignrate.
Ambrot. In Luc. 6. $ 34. Lagi suparofQuit do-
ctrlna Cbrlitl. h. e. eicellit,
SOPEBEFFTJSDBNS, enUi, particip. P. voe.
seq.
SCPBREFFTJNDO, fandli, foal, fnsom, fao-
dere, a. 3. Part. Supereffundeni. — Superef-
fundo I 1. Tranaitije est eitra foodo eo-
piosa. Rufin. at Orig. htm. 12. In Sum. 1.
Biba aquai de toil varfa arc. et non soperea'dfi-
diatur tibi aquas ntra loom fooleju. — P.irg.
SUPEREROGO
5 Mn. 482. Ille super tales effudil peelor* Tfl-
ces. tmetit, ut videtur. 5 2. Nautroram mo-
re est supra aat valde effoodo. Pulg. inlerpr.
Hal. Luc. 6. 38. Mensaram supereBundentem
dabunt in sinum. vestrum. Sic .fliaronym. to
It. 14. 17.
SOPEREGREDlOR, dJris, di, dep. S.eapra «gr«-
dior, torpatiare: oecarrit autem cobj Aec. vl
praspositiooia, qu* inest verbo. Ambrot. Ep. o.
Superegrediamur plebajai opiniones.
sOPEBELETATDS, a, am, particip. ab lonait.
supereietio, aupra eleratua. flieronjrm. in /». 49.
in fin. Ut in passione (Chmtui) euperetevetoi,
erucifigentibos benedicerat. Cf. Joh. 3. 14. et
12. 32.
SUPERfiMlCO, as, are, n. 1. ex anperiore parte
emico, aupra tollo.
I.) Proprie. — a) Intranaitive. Jfalt. Zneoa.
De metr. 7. 6. Rivibui ropereflJicat .ftoa. Alii
leg. nubibui. — b) Transit! vorom more, cam
Ace. Sidon. carm. 15. 75. Hioc fieri, ut terram
levior superemicet noda. h. e. aupra terram te
eitollat. _
II.) Translate est super sallo, bahare topra. id.
9. Ep. ante med. SI eieasaura qaemeomque ce-
luloram Partbi eollo raptoris pede voialico tigrla
orbaia superemicet.
SOPEREMlNENS, entis, particip. f. SUPER-
EMINEO. . . . _,
SCPEREMlNENTlA, as, f. 1. (superemiaeo)
superior emineniia. ^ujuaiin. Serm. 40. de
Temp, circa med. Supereminently Dei noa com-
petere ioteiligat. Adde eumd. in Pi. 14. n. Let
Claud. Mamert. 1. Slat. anim. 25.
SOPEREMlNfiO, es, ere, n. 2. Part. Super-
eminent. — Superemiaeo eat sapra alioa emi-
neo. «| I . Iotranallive. Cotam. 12. R. R. 47.
Dt olives premantur et Jui tnperemiaeat. Adda
Auguttio. In Pi. M. n. 10. Ptin. 26. Birt. nat.
8. 33. (50). Herbs paolium supereminens extra
aquam. P. SDPERIMMINENS. Sillig. leg. sem-
per eminent, et Gtll. 9. 9. Gaadia quasi in 9am-
mo pectore supervniineotia. sf 2. Tranaltivorum
mora, cum Ace. ob praepoi., qaa> in ipM verbo
ioest. Pirg. «. JBn. 857. victorqoe viros auper-
Sialaet omnes. Id. 10. ibid. 765. bnraero aupar-
eminet undaa. Adde Ovid. 1. TritU 2. 49. — Hlno
Part, prass.
5op2r«fl»in«n», enfis, etiam adjaetive cceor-
rit; and8 Comp. 5uperenrinenlior; Sop. Super-
jjniaeatissJiaas. — Supereminens cat sapra aaal-
cias, 4iB«lbns, sffiirosfanta, tovr eminent*, ao*
vrecMltente. Pr.itcian. 18. p. ISO., 142., 144. X.
Siipjrcsnloeotla verba. Pulgat. interpr. Eph.i.
19. Qasa ait saporamlnans snagnitado vlrtaUs ejoe
In noi. Auguitin. De cattch. rud. S. Supareml-
nantior via. Id. In Ptalm. 85. n. 1. 'Bapereml-
oentiniaia et excadeaa oroah crs&lurarum assB^
limla divioltas Filil Dei.
SOPEREMOrIOR, r8ria, rl, d«p. 3. capra amo-
rior, moriri aopra. Plin. 10. JBtt. nat. 2. 2.
(4). dt phxnict. Saneacenlsm caiise turitque aor»
culls cormtraere r»dam, replere odoribus at «a-
paramorl.
sOPEREnXTO, as, are, 1. enpra nato. Xu-
tan. 4. 133. tumidum aupersnotat amn^m. Alii
di?liiaj lag. etspar znatat. Adde ^flcim. 4. 240.
5C?3aENATCS, a, am, particip. ab laajit. su-
pers^.iseor : supra aatos, nalo aopra. Plin. 19.
Hist. naUt. 16. (45). Supersnato caula. Sillig.
xapernato.
3C?33SO, Is, ira, n. anoa. snpra groJIor. —
C=m Am., tvinciiivorum aare. Lueret. 3. 10S5.
Ac psfltiui ;i!csi desalt -oparlre hsucas. Alll
\z$. yzi.iro.rt. slil nstius dbhim ;v,p3T ir3.CH.
Laeh^ann. Jd Lucr. p. 205.
50?2a2: , .3CTO8, a, um, particip. ab bisit- SJ-
psrerigo, supra etstiat. Jmmian. 20. 3. 9. Qcua
luna relut a perpsndiculo joparersetua gsrit co-
lam. At Gardthauten rectius leg. luperjectiim.
SOPSafiaOGiTlO, Sail, f. 3. (snpsrsrogo)
»»tas joparsrogaadl. Quintil. Declam. 3. et ••
" S€?2asaOGO, ai, ivi, are, a. 1. aliquid ao-
pra id, H°° d debeo, erogo, sea iargior, sut eotv
irao. Imp. Altt. Coi. 9. 19. 14. Si qo'.i foiU
n
SUPERESCIT
tupereroeastl. Adde Juguatin. 1. Confess. 4,
el fulgat. inters*. Zuc. 10. 35.
SOpfiRESClT V. SUPERSUM.
SOPRKBSSENTIALIS, e, adject, raailme es-
•entialis. Cyprian. De Sp. S. sub init. Super-
essentialisnatura altitude Ita Quicherat in Add,
etc p. 283. Sed hoe oput Cypriano abjudica-
tur; usus tamen voclt firmatur a Ps.-Cassiod.
De antic. 20. Berum tuperessentiale princi-
piurn.
SUPEREvOlO, a», are, n. 1. tupra volo, sor-
volare. — Cum Ace, transitivorum more. Zu-
can. 3. 299. Agmine nubiferam rapto superevo-
lai Alpem. h. e. celeriter ac raplim transcendit.
SOPEREXACTlO, oait, f. 3. eiaotio ultra de-
bilum vel nova exaclio, tovraimposta, Impp.
Arcad. et Honor. Cod. 10. 20. 1. Si quit exa-
ctomm la superexactionis erimioe fuerit confu-
tatui, capltali periculo etc. Cod. 12. 58. 1. fl-
umes staliooarii neque soperexaclionem audeant
iieque carcerera babeant. P. ejusd. Cod. 10. tit.
20. De superexaetionibus.
STj PERES ALTATUS. a, um, parliclp. V. voc.
seq.
sfiPEREXALTQ, as, Svi, fitum, are, a. I.
Pail, Superexallalus. — Supereialto eat in- al-
lum altollo, sovrinnalzare. ^ 1. Transitive.
Augustin. 3. Confess. 2. Deo tuperexaltatc in
oiiioia sacula. Pulg. inlerpr. Ilal. apud Ga-
las, tract. 3. n. 33. ei Phil. 2. 9. Deui eum
Bupereialiavii-. Adde Noslr. Psalm. 30. 35., Dan.
3. 52. etc. f 2. Intraaiitlve. Pulg. interpr.
Ilal. apud Augustin. De perf. juitit. § 34. So-
-perexaltat misericordia Judicio. la vines su o so-
pra, prsstal.
SOpBBEXCEdO, it, ere, a. 3. tupra vel ultra
excedo. Augustin. Specul. 6; Qui circumplecte-
rit omnia, superexcedis omnia. — Absolute ibid.
Sustlnendo euperexcedia et lupemeedendo sut-
lines. V. Paucker in Spit. Add. p. 169.
StJPfiREXCELLENS, entis, partioip. ab inutit.
evperexcello, qui eicellit auper alios. Salvian.
3. advers. avar. 18. Quarum (rerum) tibi non
uanm tanlummodo Dominus, sed augmeatum. et-
lam et rupereicellenlem cumulum pollicetur.
SCl'EREXCURBO, is, ere, n. 3. eupra aliquld
excurro, scorrere o slendersi sopra. Ulp. Dig.
43. 27. I. SI arbor alienis adibut Impendeat,
utrum tot am arbor em J u beat pro lor a dim I, an
vero id solum, quod tuperexeurrit.
SCpEREXEO, is, ire, n. anom. supra exeo.
— Translate. Auson. Edjll, 18. 1. • Ter binot
decietque norem superexit in annoi. h. e. pro-
cedit ad annot nonaglnta sex.
sCpEBEXH ACSTUS, a, um, partlcip. ab inu-
alt. superexhauriOj maxime eihaaslus. Scholiast.
in Juvenal. 9. 57.
SOPfiREXlGO, is, ere, a. 3..in«uper exlgo.
Imppp. Gratian. Falent. et Theodos. Cod. i.
55. 4. Superexigeodl damns vel spolia plus pe-
tentlam ab iis, quos liberorum loco toerl debet,
excludas.
StiPEREXSTO vel superexto, as, are, n. 1.
sf 1. Est supra eiilo vel exlollor. Gloss. Zat.
Gr. Supereitto, dvafaiiouas. *| 2. Est etiam
eopenura. Fenant. 7. cam. 12. 18. Oecu-
bat Hyppolitui nee soperextlat Adon.
' StiPEREXSULTO, as, are, n. 1. vehemenler
exsulto. Cassiod. Complex, ad ep. Joe. 5. Quan-
do fit misericordia, tuperexiultat sine dubilatlone
judicio. Adde Augustin. 21. Civ. D. 27. — Tri-
bullur et Symmach. 5. Ep. 92. (al. 94.); abl
lamen alll codlcet habent exsullo.
SOpERBXTENDENS, entis, parlicip. V. voc.
eeq.
SOPRltEXTENDO, tendls, tendi, lender*, a. 3.
Pari. Superextendens I. — Superextendo est su-
pra extendo, estendere sopra, vniftxttitw.
L) Proprie. Fenant. 10. carm, 6. 40. 8e tu-
perexlendens, effugatarma neeis. Fulgat. interpr.
£ztch. 37. 5. Superextendam in robfs cutem.
II.) Translate. Id. 2. Cor. 10. 14. Won enlm
quasi non pertingentes ad vot, inperextendlmue
no*; non travalicammo vol, o (I voslra paese,
itnza arrivurt a voi.
— 602 —
SCpEREXTOLLO, is, ere, a. 3. suprf eitolio,
alzare sopra gli altri. Tetlull. Resurr. earn.
24. ex 2. Thessalon. 2. 3. Adde Commodian.
Carm. apol. 28. Fulgat. interpr. Ps. 71. 16.
Superextolletur super Libanom fructus ejus. h.
e. prsstabit arboribus Libani, sc. erit pulcherri-
mus et copiosiisimug.
SOPEHFERO, fers, tali, istum, ferre, a. anom.
Pari. Superlatus. — Superfero est supra aliquld
fero vel sursum ellero, elevo, portare sopra o
in alio:-
■ I.) Proprie — a) Est supra aliquid fero. Flin.
9. Hist. nat. 16. 25. (58). Pisces superferontur.
h. e. supernatant. Adde Ter.ull. Baptism. 4. et
Apul de Mundo, exlr. — b) Est etiam sursum
effero, elevo. Fat. Max. 8. 6. n. 2. Ad auxiiium
servorurn pileo superlato confugit. Alii leg. sub>
lalo. Plin. 28. Bist. nat. 8. 27. (103). Sinistrum
pedem hveens superlatum parturient! letalem es-
se. Adde 33. ibid. 4. 25. (84).
II.) Translate. •! 1. Apud Rbetores super-
lata nomina aut verba die in tur, qua augend!
causa in oratione proferuntur. Cic. Partit. 15.
53. Illutlrls autem oratio est, si et verba gra-
vitate delecta ponuntur ac tranaiata et superlata
et Bd somen adjuncts et duplicate. Intelligere
videtiir Cic. voces byperbolicaa. Adde Quin-
til. 8. 3. eirco tried. *| 2. Apud Grararaatlcoe
dicitur de gradibus. Serg. Expl. in Donat. p.
512. 35. Eeil. Si augere volumus, dicamns ma-
gls mane; si tuperferre, maxima mane. *| 3.
Pro differo, apud Plin. 32. HitU nat. 10. 46.
(133). Sed si easlorenm fibrurnve supergrediatar
gravida, aborlum facere dicitur, et periclitari par-
tus, si tuperferator.
SCPERFETO vel soperfmlo, as, are, n. 1, tu-
per conclpio, post feiuni eonceptum in utero
alium concipio, concepire sopra, imxvita. Plin,
10. Hist. nat. 63. 83. (179). Dasjpodes omni
mense parlunt et superfetant, ticut lepores. Adde
7. ibid. 11. 9. (48).
StJPEKFlof ALIS, e, adject. (superQeles) sd io-
perCciem pertinent (It. super ficiale ; It. relatif
auz surfaces; Hisp. superficial; Germ o6«r-
flachlich; Angl. tuper/ici'aJ).
I.) Proprie. af 1. Generatim. Aggen. Crb.
De agr. qualit. p. 3. 16. Lachm.-Rud. Super-
Oelales qualitatet. % 3. Speeiatim de nuioeris.
Cassiod. Arithm. Superficial^ numerut est, qui
non solum longltodine, ted et lalltudine coq-
tinetur, at trigonut, quadratat, quinqueangulut,
clrcularb et ceteri, qui semper in auperficle con-
Unentur.
II.) Translate. Tertull. 4. advers. Marcion.
28.* IacredutitatU tecreta superficlalibus ofliciis
obumbrant.
SUPERFlClAHlD'S, a, um, adject, (superfi-
cies) qui ad superficiem refertur, e'nittoXcuof, ut
SuperficiarUB cedes, quee in couducto solo po-
sits: sunt, qaarnm propriatat et civlli et natu-
ral! Jure ejus est, eujnt ett tolarn: Suptr/icia-
ria praedia, qun in condacto solo certa pentio-
ne annua habentur. Seneca Ep. 88. a med, Non
est are tui Jurit, cui precarium fundamenturo
est. Philosophia nil ab alio petit: totum oput a
solo exeitat. Hathematica, ot .ita dleam, superfi-
ciaria est : In alieno eedificat, allena acelpit prin-
clpia. Vlp. Dig. 10. 2. 10. Item prasdla, qua?
nottri patrimonii sunt: sed et veotigalia vel tu-
perficiaria etc. — Hioc
Super ficiarius, ii, m. 2. absolute, substantivo-
rum more, qulnam tit, docet Paul. Dig. 6. I.
74. Superficiariut, id est, qui in alieno solo su-
perQeiera ita habet, ut certam pensionem praste't.
et ibid. 39. 2. 18. Superficiarius, qui in con-
ducto solo superficiem imposuit. Ulp. ibid. 1. 3,
SI ego superficiarius sim, et oput novum fiat vi-
clno. Adde Ibid. 43. 17. 3. a med.
SfiPERFlClENS, entis, particip. ab inutit. its.
perficio, superfiuens, redundans. Ulp. Dig. 39.
3. 1. ante med. Aquam pluviam in »uo r^tlae-
re vel tuperficientem ex viciol in tuum deriva-
re. Ita TorrenMn. et Golhofred. recte cum re-
cenlioribut: at ffaloand. tuperilueotem.
SCPERJIClES, 8i, f. 5. (super et faciei) In
SUPERFICIES
plur. num. Dig. titul 27. I. 48., qui de su-
perficiebas Inscribitur. — Superficies est part
superior rel lumma alicujut rei, aut quidquid
super faclem alicujus rei est vel St vel exstal,
impdvsia, to s'jTtsoXrij (It. parte superiore, som-
mita; Fr. sommet, la partie supirieure, le
dessus, surface; Hisp. la parte superior, sobre-
faz; Germ, der obere Theil ein. sache, das
Obertheil, die Oberfidche ; Angl. upper part,
superficies).
I.) Proprie. f 1. Generatim. Plin. 6. Bist.
nat. 22. 24. (91). et ibid. 24. 28. (109). et 9.
ibid. 10. 12. (35). Testudinum superncle fami-
lias hablsaotium contegi: taota reperiri magni-
tudine. h. e. testa superiore. Id. 37. ibid. 6. 23.
(89). Superficies sardonyebum locustarum maris
cruslis rubentior. — In arboribus el plaotit est
Id, quod supra terram crescit atque exttat: et op-
ponitur radict atque imo trunco. Colum. 4. B..R,
II. Omnem superficiem amputabant solo tenut
juita ipsum arilculum, ut e duro pullularet. Pun,
18. Bist. nat. 31. 56. (130), Quorumdarn radii
vivacior superficle, ut lauri. Itaque quum trunco
inaruit, recisa latiut frutioat Id. ID. ibid. 4.
19. (57). de horlo. It in solo sponsor est, et tub
dio reditu! tuperflciesque calo quocumque gau-
dent. Adde Colum. 11. M. R. 3. ante med.,
ubi de allio aglt. — In eandelabris est pars som-
ma, in qua eaodela infigitur, Itall tazza dicunt.
Ptin. 34. Bitl. not. 3. 6. (11). JEgina eandelabro-
rum tuperflclam damteiat elaboravit, tic at Ta-
rentum teapot. *| 2. Speeiatim ait caeumen, ei-
ma. Id. 17. ibid. 14. 24. (101). de insitione. Aa-
fertur terra squallier tuperficies, laavigatur falce
truncuj.es ibid. 19. 30.(138). Fico adepta vires,
detruncata superficle etc. (Columellas locus ett 5.
R. R. 11. ad /In., quo bsec verba Plinii illu-
straolar) Id. 13. ibid. 8. 16. (59). Flcut plant*-
gera imit partibus: et Ideo superficle Qavesceos,
sucum auferenta subola. *f 3. Superficies a-
dis, superior faciei, b. e. tectum. Id. 34. ibid.
3. 7. (13). Vettsa quoque eedem ipsam Syraca-
sana superficle tegl placuisse. h. e. columnis et
lecto ad ralioaeoi Syracusaaam (fortasae Archi-
medis) conslrueto. Gloss. Philox. 'Tnspyov, tu-
perficies, cenaculum, pergula. % 4. Superfi-
cies, aquas est aqua super solum fusa. Colum. 8.
R. R. 15. ante med. Solum stagni lapldibua
Ineuicatit ae tectorio muniendum est, ne pot-
tit herbal evomere preebeatque nantibus aqua
puram tuperficiem. *f 5. A JCtit superficies
dicitur, quidquid solo impotitum ett el supra
terram exttat, ut arbor, planta, vines etc., ted
prasertlm tcdificium. Uorum possessor super-
ficiarius, et ipsa ret super ficiaria ab iisdem
vocatur. V. Dig. til. 17. lib, 48. Cic. 4. All-
1. ad /In. De domo nostra nihil adhuc pontili-
cei reiponderant. qui si sustuleriot religlonem,
aream presclaram habebimus; superficiem con-
tules ex senatusconsulto astimabunt: sin alitor,
demolientar. Jabolen. Dig. 41. 3. 23. Quoin adet
ex duabus rebus. constent, ex solo et superficle.
Paul. ibid. 39. 2. 18. Qui in conducto'solo tu-
perficiem ImposulL Cajus Institut. tit. 9. circa
tried. Si quis In solo nostro domura eedificave«
rlt, ad eum, eujus larra est, domus adlfieata per-
linet. Vel si aliquis in agro nostro arboret aut
vineam vel plantas quascumqoe posoerit, simi-
liter lupertlciu solo cedit. Adde Colum 1. R.
R. 5. ad /in. X. Inscript. In STRATTJRA: f 6.
A Mathemalicls superficies dicitur, qua eitre-
mites a Ciceroni, magniiudo looga el lata, su-
per fide, sopraffaccia, ut Jflacrob, docet: cujus
verba sunt 2. Somn. Scip. 2. Punctura corpus
est lodlviduum etc. hoc protractum efficit llneam
etc., banc si geminaverii, alterum mathematicum,
corput efficiei, quod duabus dimensionlbui asti-
matur, longo laloque, ted alto caret : et hoc est,
quod apud illoi superficies vocatur. Plin. 11.
Jfitt. nat. 48. 108. (260). Solidipedum crura sta-
tin) juste oascuntor mensura. itaque in iofaotia
scabunl aurei posterloribus: quod addila state,
non queunl: quia longitudo tuperficiem corpa^
rum tolim ampliat. h. e, ex'-lmam et superlorem
pattern corpctii. Rhtm. Fann. d: pendens-.
SUPEFF1CI0SUS
107. Lineaque a aumma, teouia deseendit »d ima
Ducts superDcie. h. c. a lumma atqua extima
pane aqua;. — Plena superficies eat, qua ex
squo in suia reclia lineis jacet. Cassiod. de geo-
tr.etr. 5 7. Item de numeria. Boeth. 2. Anlhm.
5, Superficies quoque numeroruro, quum ipsa
solidum corpus Don ait, addili tarnen latitudmi
solidi corporis caput est. Adde ibid, 6. "I 8.
pro persona, apud I'arron. Sat. Menipp. 31. p.
119. Oehl. Tragici Drodeunt cum capite glbbe-
ro, quum antiqua lege ad frontem superficies ac-
ccdebat. _ .
11.) Translate. Tertull. 1. Nat. 5. Qui euper-
ficie voeabuli infamaot veritslem. h. e. colore, ob-
tentu. Adde Auqustin. in Ps. "?•
SflPERFlCIOSUS, a, um, adject, (tuperficios)
superOciem habens. Isid. 3. Orig. 7. 1. Numen
aut discreti aunt aul conlinentes. late dividitur
tic: I. liueales, II. auperficiosi, III. aolidi. Ita
Zindem.; alii tamen leg. superficiales.
StfPERFlClOM, li, n. 2. idem ac luperficiea.
In Kaleudar. Fames, apud Gruter. 137. coi. 2.
ct 138. cot. 2. Segetea sarriuntar, vinearum iu-
perCciura colitur. Inscript. apud Gruter. 608.8.
et Mural. 889. 8. atbelivs hbrmias avo. tiB.
J.BOC. tt. HEBOVM MACEBIA C1KCTVW CVM IVPBRrl-
cio iksvlaf comfasavit tiBt etc. Apud Jtfuraf.
perperam cupcrficio legltur. Adde aliam apud
eumd. 1337. 8. el Pompon. Dig. 23.3. 32. et
Jabolen. ibid. 31. 1. 39. Sic etlam legitur in
Not. Tir. p. 163. et in Gloss. Philox. Twp-
joov, superficium.
Homonym. Super firies vel luperfuium, ai
«t de edlficiis, distinguitur a solo; nam hoc
sigoificalur ereaieedificii ia longUudinem porre-
cta 'area orizzontale), illo aotem area ejus in
altitudioem sublsla (area verticale). Hinc Ja-
boltn. lot. supra cit. Si ares legates post teata-
meciam factum (edifleium impositum est, alrum-
que debebitur, et solum et super ficiutn.^d-
de Tab. aen. leg. Thorus apud Gruter. 205. 1.
/. 31.
SCPERFlGO, flgie, fiium, ftgere, a. 3. Part.
Superfitus. — SuperQgo est supra aliquid Ago,
figgere sopra. Liv. 42. 6. Cam cantu tuperfiia
capita hostium porlantes rediaruot. h. e. intixa
baatis. Ttebell. Claud. 3. In Rostris posita eat
colurooa cum palmata etetoa supeffixa. Anon.
De archil. 19. Superfigantur (testers). Alii leg.
*uper/Vicen(ur.
SOPERFlO, fis, flSri, n. pass. enom. superaum,
resto, avanzare, restare. Piaut. Stick, 4. 2. 12.
Edepoi te vocem {ad cenam) libenter, ei luper-
fiat locus. Id. Trin. 2. 4. 108. Ia ager de stul-
titia mea solus euperfit piaster vitam reliqnua.
Colum. 12. R. R. t. sub fin. Villica debebit,
quffi domurn infemntur, recipere: turn aeparare
qua cooaumenda aunt, el qu<s auperfieri posiunt,
cuatodire; ne aumptue annuus irienstruua Bat. h.
s. condi et aervari. Adde Prudent. 2. conlra
Symmach. 983.
SCPERFiXUS, a, um, particip. P. SUPER-
FIG 0.
StJPERFi.EX.US, a, um, particip. ab inusit.
snperflecto, supra aliquid flexua. Sidon, 8. Ep.
12. a med. Superflexa crate paraderum aereni
brumalis in llda viiobis.
SOPERFLORESCENS, entia, partieip. ab inu-
iit. tuperfloresco, iniuper Borescens. Plin. 19.
Bin. not. 5. 24. (70). Particalalim cucumia flo-
ret, albi Ipae superflorescani.
SUPERFLUfi, adverb, (aaperfluua) eupervacue,
iuperfluamente, BopaXxo'vttot. Auguslin. 2. de
Gen. contra Manich. 7. Superflue quieritor, unde
tiominis corpna Deus (ecerit. Capeit. 3. p. 83. Bed
boa superDue sdjectoa ratio non admittit. Imp.
Honorius ad Sfmmach. 10. ep. 72. circa med.
Superflue eiapeclalam tenieDiiam noiiram esse
•eniimua. Adde Bieronym. Ep. 27. n. I., Theod.
Pritcian. 1. '• P- 291. retro, Serv. In vit.
Pirg. v. i. p. 8. Lion, el Gromal. vet. p. 493.
16. Lachm.-Hud.
SCPERFLOeNS, eniis, particip. V. SDPER-
fLt'O.
SDPERFLCITAS, nil, t 8. (auparluuij nimit
— 603 — ■
abundantia, redundantia, ridondama, rtioioona.
Plin. U. Bist. nat. 1. 3. (13). Vites improbo
Teptatu pampinoromqoe •uperfluitate, pentia do-
mini eroplo diacunu stria media coraplentea. At
SilUq. omitlil. V. ibi adnot.
StjPERFLC'0, adverb. V. SUPERFLDOS.
S0PERFLt3O, flOla, fluxl, ODere, n. 3. Part. Sa-
perfluens. — Superfluo est aurjer aliquid flao,
eiundo, redundo, ebundo, eittfp'e'o) (It. tcorrtrt
topra, ridondare; Fr. diborder, inonder; Hisp.
inu-ndar; Germ, uberfliesten ; Angl. to over-
flow, inundate).
I.) Propria. — a) Intraneitive. Cel«. 6. 18.
n. 2. Turn in aeneo vase lenlter coquuntur, ne
superfluaot. Plin. 31. Bist. nat. i. 28. (51).
Apollonias lu Ponto fona aatate tantum auper-
flui.. parcius, ai frlgidior ait esitaa. Tac. 2. Ann.
61. SuperDuentis Nil? recaplaculs. — b) Trans-
itivorum more. futg. interpr. Hal. Prov. 3.20.
findob. Nubes auperfluxeruot rorem.
II.) Translate. — a) Intransitive. Plin. 36.
Hist. not. 15.24. (115). Apparatus tantua fuit,
ut reportatis, qua: superflaebant, quolidiani usui
deliclis etc. topravanzavano. el Quintil. 8- 2.
22. Nibil neque desit neque aupernuat. Ia. 10.
7. ante med. Nee fortuiti aermonis eontextum
mirabor umquam, quern jurgantibua etiam mu-
lierculia aiiperfluera video. Plin. 4. Bist. nat. 7.
81. (24). de Athenie. Libera taac civiias nee
indiga ollius prsconii empliua. ttnta claritaa
superfluit. Sil. It. 8. 604. Nee non eum Vene-
tia Aquileja inperfluit atrial*. — &> Trenailivo-
rum more est fluendo pra-tereo. ^tiintti. 2. 5.
13. Nee qus dicenlor, aaperflnent aares. — Hidc
5uper^ueft», entis, adjective quoque usarpa-
tur, et eat redondans, auperfluua, rwioniiante,
topioso. — Traoalate. Catull. 39. 7. Et ill* nunc
tuperbuc et auperflueoi Perambotabit omnium
cubiliaJ h. e. divitiii ulia superque abundant.
Petron. Sal. 125. Quotidie magia magiaque §u-
perOoeatibua bonis tsginatum corpot impleveram.
Seneca i. Benef. 11. a med. Peeunia non au-
perflue'ns, aed ad sanum modum habendi para-
la. Cic. Brut. 91. ad /in. Is dedit operant, ut
nimie reduodantee nos et auperfluentea juvenili
quadam dieendl impunitate et.licenlia reprime-
ret et quasi extra ripaa diffluentea coerceret. Alii
auprafluentes. Tac. Dial. Ae ortit. 18. Orator au-
pre raodum exsiillaoe et auperfluena.
SCPERrLCOS, e, um, adject, (tuperfluo) au-
perfluena, exundana, rWoredonle, inondante, e-
TCICOSttlV.
x'.) Propria. Plin. Paneg. 82. Nunc rigeotia
gelu flumlna aal eampis tuperOua. nunc liquida
go deferentia luslrare oavigiis. Beit leg. aupar-
fusa. et Coil. Aurel. 3. Tard. 3. 33. Saperlluua
buraor.
Il.)Tranilate. *J 1. Ettaiipervacaneua.nimiua,
superfluo, soverchio. Capit. Anton. P. 7. !su-
perfluse apeciea imperatorlaa. Aurel. fici. Cm.
38. futuri notio. Papist. Aurel. 5. Multa »u-
perQua in eodem legisse mamioi. — Da perso-
ois. Auguttin, Ep. i66. t». 4. Ne aim auperfluus,
ai conatua fuero docere, quod aeia. 4J 2. Item
qui eupeteat, che lopravanza. Papinian. Dig.
'66. I. 58. sub fin. Quod ex he red i tote auperl'uU-
aet, restituere rogalus, t'ruclua auperfluos resti-
tuere oon videlur rogatua. Sctlvota Dig. 26. 1 .
81. Id, quod euperfluuro est. *f 3. Superfluus
nutnerm, qui deseendit de parioua. Casswd. A-
rithm. et Boeth. I. Ari'hm. 19. et 20. — Bloc
absolute, aubataolivoruni more
Superfluum, t, n. 2. f 1. Eat rea auperflua,
tupervacaoee. Seneca Ep. 45. ante med. lnve-
uinent foraitan neceaaaria, nisi et auperflua quae-
aitient. Baase leg. tupervacua. et Papinian. Dig.
36. 1. 58. ad /in. Bonorum tuperQuum reitituere.
h. e. quod auperett. P. aupra tub 11. 2- Adde Am-
bras, ia Pi. 118. serm. 16. Cwl. Aurel. 5. Tard.
t. 67. Superflot corporia. se. eieremeole. if 2.
Eil etiam vine rea el inutilii. Mamerlin. Grat.
act. ad Julian. 80. SaperQuum tone fideitur,
que voametipsi lia.iiis, ilerare.
Superfluus. i, m. 2. qui aupereil. P ulsat. in-
Urpr. Jtr. 39. 0. Et a-jperfluoi volf'i qui •"••
SUPERFUNDO
raaDierat. - Supvflui, mime. •«•««,_ »»J«
, pro n numerari,apud Peget. 3. **«■«•«•*:
Superfluo, adverbiorom ritn, idem ac euper
flue. Auguslin. Ep. 28. Ne verb! controversiam
aoperfluo faciam. Impp. Diocltt. et Maxim. Cod .
5. 51. 6. Quod autem petitia, pretium vobia ex-
•olvl, aoperfluo a nobia deslderatla. Adde eoad.
ibii. 7. 34. et 2. CapeH. 6. p. 189.
8UPERFCEDO, aa, are, a. 1. wpra fosdare. t/O-
rs'pp. 6. Johann. 349.
SOPERFCETO. P. STJPERFETO.
SDPERFOrAnBUS, a, um, adject, qui inptt
aeu circa forum fit, obi otioai hominei deaiuere
aolent: ita etiam ttibroslranua dlcitur, qui «ud
roitris obambulat. Symmach. 3. Ep- *8. Super-
foranel laboria est eommeodare eonapicuoi. ft. e
•uperflui et inutilii. Alii leg. fupervaeanes, quoi
videtur esae tolerpretatio alteriua verbi. — AD
»olute. Sidon. 4. Ep. il. circa med. Super hi
plura replicare, auperforaneum puto.
SCPERF6RaTUS, «, um, particip. eb inoiit
tuperforo, io auperiore parte foratua. Sermon.
Compos. 84. Si utrla inperfor.tni caiu fu«rIU
Alii divitim icrib. super foratus.
SUPERFORB. P. St'PERSUM.
SOPERFRlOO, aa, are, a. 1. lupra »««»•»"
periore parte frico. Sext. Placit. De medic 22.
SUPEBFROTlCO, «, are, n. t. denuo pul u-
lo. TeituH. ad»er« fatentinian. 39. Tali* «-
geoia luperfrulicant apud Hloi ex materni lemi-
nia redundantia. •
SDPERFUGrO, U, ere, a. 3. anper -aiiqiiam.
rem fugfo. Pal. Place 3. 554. intactai levii ip»*
auperfugit undas. .
SCPEBFCLGEO, ei, ere, o. 2. deioper afful-
geo, nutovti*. Stat. I. Silv. «'» s -*f*^
perfulgei et proapecttre viderii. Bectiui fortana
dividaa Cempia iwper fulges.
SOPERFCJNDENS, entia, partieip. V. »oe.«eq.
SOPERFUNDO, fundls, fQdi, fflium, fundare,
a. 3. Part. Superfundens II. 1.; Superfusus ia
omn. paregr.; 5upe'/«r.rferuJui II. 1. — Super-
fundo eat wpra aliquid fuodo, auperiojlcio, «par-
oere lopro, u'sepYs'iu.
I.) Proprie. — o) Cum Ace rei, qus »u~
perfunditur, eddiso etiam Oat. vel Ace cum praip.
in, adweraua, rei, eui quid luperfunditor. «xn.
9. Ep. 33. ad /in, Deiphioo ia liloi edacto «u-
pertudine ungaeotum. Colum. 13. R. R. »«•
Uaoc mixtur«m quum in calillo eompoiaeni, o-
leum tuperfundito. Id. 4. 8. ad fin. Veterii unu»
lenoa aextarioa radicibua luperfundito. Tac 13.
Ann. 55. Potiua mere auperluoderent advenua
terrarum ereptorea. Id. Agrie. 36. Britanni ma-
gnara vim telorum auperfundere. Ooid. 2. M<U.
459. Noda auperfusii lingamoa corpora Ijmpna*.
Liv. 7. 3. fuum medics forte ludoi circui Ti-
beri mperfuao irrigaiua impediiaei. Sentta Thijetl.
584. Ne aupoifuiia violetur uodia Igoia. Flor. 3.
8. in /in. lrobec mbito luperfuaua Peraicos ar-
cui corruperat. — Mediorum apud Grascot mom
Plin. 8. Ep. 17. Tiberia alveum exceuil et da-
miaaioribua ripii eile mperfunditur. Sic tuper*
fundi, ae iiquido, pro extra fundi, traboccare,
apud Marcell. Empir. c 2f>. p. 181. — Super-
fundere pavimenta, est pavimenla juperstruere.
Pallad. I. R. R. 40. Super baa pilaa bipedic
conatiluantur alque bia euperfundeulur icslacca
pavimenta. — 6) Cum Ace. rei, cui quid iu-
perfunditur, ei Abl. rei, quas auperfunditur. Co-
lum. 12. R. R. 57. 3. Composiiuui oleo auper-
fundilo. Scribon. Compos. 73. Capita papave-
ria aqua auperfundanlur. Id, ibid. 257. Vino
auperfundi. Colum. i. R- R- <• Superfuaa terra
latentibua acamnia.
II.) Traoalate. 4| i. Generalim. Tac. 3. But.
2. ad fin. Sedecim alarum conjuncla aigna pulsu
aooiluqua, et nube ipsa operient ae superfuudeut
oblitoa prosiiorum equicea equosque. h. «■ ob-
ruent, sopraffaranno. et Plin. 6. Bist. nat. 13.
15. (39). Alb.ni geni auperfusa montibua Cauca-
aela. Xucan. 1. 365. Nonoe, auperfuaia colUcluirj
cornibus, hostem la medium dabiinui? Liv. SB.
49. Jaeiotem bostei tuperfuai oppretaeruul. P*-
get. 3. Milil. 16. Uustiuin cgraua luperfundioda
SUPERFUSIO
soot atque larbanda. — Superfundere se, et
tuperfundi, rnediorum apud Grscos more. Liv.
5. 7. Turn vero jam superfundenti le Istitia vlx
temperatura est. traboccante. el 45. 9. Macedo-
oum fama Europe te 6albul cootinuit: super-
fudit deinde ie io Asiam. Win. 12. Hist, nat.
i. 9. (5). Gallias banc primum habulsae causam
tuperfundendl ie Italia. Seneca Tranquill. 8.
sue fin. Habiliora sunt corpora in bello, qua la
arms bus coDlrab! possuot, quara qua superfuo-
dunlar. h. e. qua vasta sunt el valuii eitra arraa
sparguotar. *f 2. Speciatim est fndebita alicul
imponera ?e! adscrlbere. Cod. Theod. 13. II. 5.
Ut quod e! fuerat tuperfusum, Ipse cognoscat.
SOPERFOSIO, Cnis, f. 3. (superfundo) acto«
superfundendi, E'lri'^ucij. Ammian. 17. 7. a
med.Nimia aquarum calestlum superfusio. Adda
Ambros. 3. ffexaem. 2. Serv. ad Firg. 3. G.
354. Superfusio oivia. Ccsl. Aurel. 3. Tard. 8.
tub inif. Ilquoris. — Superfvsio pavimtnli, apud
Pallad. i. R. R. 17. Solum alto rudere lolida-
turn testacel pavlmenti auperfusione. Cf. voe. prase,
lub I. a.
SUPERFOSUS t a, ura, parllclp. V. SDPER-
FUSDO.
SUPERFUTCRUS. P. In SUPERSUM.
SUPERGAUDEO, e», ere, o. 2. ioauper gau-
deo : censlrtiiiur cum Dat. Vulgat. interpr. Ps.
34. 19. Nod aupergaudeanl raibi, qui adver-
santur mibi Inlque. Adde Pt. 37. 17., Ambros.
Ep. 70. n. 20. extr. et Arnob. In Ps. 3.
SUPERCENEP.O, as, are, a. 1. Inauper gene-
ro. Ambros. Tob. 13. n. 40.
SUPERGESTUS, a, urn, particip. ab inusit.
supergero, super aggestui, super in gestae. «f '•
Geueratim. Colum. 11. R. R. 3. ab init. Funet
per sulcnm porrectl obruuntur, sed Ka, ut non
nimium supergesta terra, semloa spinarum ena-
eei possint. *f 2. Speciatim, tea prsgnanti, ut
ajont, iensu, est super clausal, materia allqua in-
geiia. Apul. 9. Met. Horlulanus derepit in cl-
stulam et supergesto delitescit oriflcio.
SUPEKGLORlOPUS, a, am adjsct. maiime glo-
rlosus. Vulgat. interpr. Dan. 3. 53. Superlau-
da bills et supergloriosus (Deus) in aacula.
sOpergrAdIOR et
SCPERGREDlENS, entlt, particip. et
SIJPERGREDIO. V. voe. teq.
SUPERGREDlOR, grSderis, gressus sum, gredi,
dep. 3. Supergradior, pro lupergredior, apud
Win. 27. Hist nat. 12. 88. (110). Barduin. et
Sillig. ; et supergredio, forma activa, apud Apul.
10. Met. Duodecimum cetatii annum lupergres-
serat. At Hildebr. leg. supercesserat. ilinc par-
ticip. superjressus, passive. Pallad. 12. R. R.
4. in /In. Ut altiludine enlmaliom supergressa,
modus transcendatur injuria. — Part. Supergre-
diens II. ; Supergressus I. et II. — Supergre-
dior est supra vel ultra gradior, eamminare
sopra, ollrepassare, arri/3aiv6».
I.) Proprie. Ptin. 32. Biit, nat, 10; 46. (133).
Si cat'iOreum supergrediatur gravida, abortum
facera dicitur. Colum. 7. R. R. 9. in fin. Li-
men In lantam altitudlaem eonsurgat, quantum
possit mairit evadere, Iactens autem supergredl
noo possif. h. e. transgredl. Cf. Senec. Ep. 32.
in /in, I II e demum necessitatei tupergrestus est
ct eiaueloratut ac liber. Rursus Plin. 8. Biit.
nat. 50. 76. (202). Caprara alteram proeubulise,
atque ita alteram proculcats supergressam.
II.) Translate est eieellere, superare, turn in
bonam turn in malam partem. Justin. 42. 2. 4.
Filial claritatem parentum animi magnitudioe
aupergreditur. Id. 44. 5. 6. Hannibal ulrlusque
res geslas supergressut. Tac. 13. Ann. 45. Mu-
lier stalia eu.e feraioat pulcritudine supergressa.
^uinlif. 6. procem. circa tned. Mater optima
atque laudem omnem supergressa, Stat. 5. Silv.
3. 114. Ora supergressus Pjlii seals oraque re-
gis Dulicbii. Auson. Eel. de nom. etc. 11. Cun-
cta supcrgrediens Saturai leplima lui est. Vul-
gat. interpr. Ps. 37. 5. Iniquitatei mea super-
gressa sunt caput meora.
SCPBRGRBSSIO, onli, f. 3. (supergredlor)
actus inpergrcdiendl. Boeth. 1. Arithm. 27.
— 604 —
SCPERGRESSL'S, a, um, parllclp. V. SUPER-
GRE DIOR.
SOPERGRESSCS, nt, m. 4. (supergredior) sub-
leratio, wtjj/jo'Xtj. Teriull. Restirr. cam. 40.
ei 2. Corinth. 4. 17. Quod ad prssens est lem-
porale et leve pressures nostra;, per sopergres-
sum sternum gloria pondus perGciet in nobis.
Pro per supergressum Vulgata editio habet su-
pra modum. At Rigalt. leg. per tnpergressum in
supergressum, %di' urtep/SoXijv ai; u'rfepjSoXTiv.
Adde eumd. advers. Gnost. 13,
SUPERHAbSO, habes, babDi, habere, a. 2.
Part. .Superhafcenrfut. — Superbabeo est supra
aliquid habeo vel teneo, aut ifisuper babeo. CeJs.
7. 20. ante med. Eodem tempore superbabeu-
dum cataplasma. Boeth. 1. Arithm. 28. Si du as
solas partes minoris nuraeri superbabuerit.
SfiPfiRHCMERALE, ii, n. 3. (super et hume-
rus) veitlinenti genus pontiGcli Bebrsorum pro-
prlum, quod super bumeros ponebatar, e'rtw/iis.
Hieronym. Ep. 64. n, 15. Ubicumque la Eio-
do live in Levitico superbumerale legitur, icia-
mus apud Hebrseos ("13N) epkod appellari. Adde
Pulgat. interpr. Exod. 28. 4. etc. -• Ejus de-
scriptionem videsis apud ^efcertnonn op. cit.
§ 358. et Zanolinium oostrom in Lex. Bibr.
p. 29.
SUPERI, 5rum. K \a SOPERCS.
SOPERILLlGATUS, a, am, particip. V. voe.
seq.
SOPERILLfGO vel superinligo, as, Stum, are,
a. 1. Part. Superilligatus. — Superilligo est idem
quod superligo, le'gare sopra, uirepSeu. Win.
29. Zfisf. nat. 3. 1 1 . (40). Eadem cum oleo trita
ignes sacros leniunt, beta; foliis superilligatis. Id.
30. ibid. 6. 17. (51). Quidam recentem soperil-
ligant. Alii leg. superalligant. qudd babet ifor-
cell. Empir. c. 34. p. 135. retro.
StJPERILLlNlTOS, a, oro, particip. ab inu-
sit. suptrillinio , idem ac superllliius. f, in
voe. seq.
Sf3PfiRILLlNO (superlnllno), Unis, Utum, It-
oere a. 3. Part. Superillitus, pro quo et iSuper-
iltinitus; et Superillinendus. — Superilliao est
supra ungo, ungere sopra, s'm^/co. Vegel. 5.
feferin. 2. 5. Quod diu subactum et calidum
ita, ut manus pati possit, superilllnes reoibus.
Cels. 3. 19. a med. To turn corpus bulbis con-
tritis superillinendum est. Id. 6. 18. n. 9. Id-
que superillilum panniculo imponendum est. A-
pul. Herb. 74. Sucos super illinitus. AUi leg. bu-
perillitus. Adde Marcell. Empir. c. 8. i. 2. .
StJPERILLlTDS, a, om, particip. V, vo«.
praced.
SUPfiaiMMlNENS, anils, particip. f. voe.
seq.
SflPERIMMlNEO, et, ere, n. 2. Part. Super-
imminent. — Superimmineo est supra iramiaeo,
stare sopra. firg. 12. JSn. 306. Podalirlus Al-
sum Pastorem Eose sequent nudo luperimminet.
Avien. in Aral. 962. Tirglneuique pudeos ions
superimminet artus. Seneca 5. Quast. nat. 15.
Videruat eoaceptus aquarum Inertium non com-
pressos terra superimminente, sed libers Ias.Ua-
tlt. Alii perperam leg. supereminente.
SOpERIMMITTO, is, ere, a. 3. tupra Immll-
lo, superiajiclo. Apic. 2. 1. Teret piper, ratam,
liquamen, et sic superimmittis Jecur, et teres et
misees.
SOPfiRlMPENDENS, entls, parlicip. ab inusit.
superimperifieo." superimmineas, pendente so-
pra. Catull. 04.288. Teinpe, qua silra cioguot
superimpeadentes.
SCPfiRIMPENDO (superinpendo), pendis, pen-
sum, penderc, a. 3. Part. .Supen'mpensuj. — Su-
perimpendo est iosupcr vel ultra modum im-
pendo.
I.) Proprie. Julian. Anlec. Const. 123. 3. Id
quorl luperimpcatum est, ei omai caaone eiiade
provincia reputari debebunt.
II.) Translate. Pulgat. interpr. 2. Cor. 12.
15. Ego autem libeatissime impendim et 3uper-
impeadar ipse pro aalmabus restris.
SUPEaiMPENSUS, a, am, parlicip. r. voe.
praced.
SUPER1NDIC0
sCl'EniMPLEO, ei, ere, a. 2. abunde Smpleo.
Vulgat. interpr. Ital. Eccle. t. 7. apud Ew
siath. 4. Bexaem. 3. Gloss. CyriH. TnpsifC
%).auai, superimpleo (superimpleor) el TstpitXij-
pe5, superimpleo. — Virg. inverse ordine, 5. £n.
697. Impleoturque' super puppea.
SUPErimpO.N'O, is, ere, a. 3. Part. Superim-
positus et Superimponendus. — Superimpooo
est luperpono, souropporre, ittiti^ltiia. Liv. 39.
50. Saturn iagens, quo operllur (thesaurus), ma-
cbiua tuperimpositam est. Ovid. 9. Met. 100.
Aut superimposita celatur arundine damnum.
Stat. 1. Silv. 1.1. Qua superimposilo moles sul-
cata colosso Stat Lalium compleia forum 7 Cels.
5. 27. n. 6. Allium cum ruta es oleo contritum
auperimpouitur. Colum. 8. R. R. 3. eirca med.
Ut palls In parietes vebemeoter actls, vimineos
qualos superimponant. Alii leg. tuperponant.
Quintil. 1. 1. a med. 'Puer non egebit adjato-
rio maoum auam mana auperimpoiita regentia.
Win. 31. Bist. nat. 9. 45. (103). Superimpoiilo
linteolo raadente vino. Runus Cels. 3. 10* Su-
perimponenda luot cataplaamala. et 5. 25. n. 35.
a med. Superimposita aruadinia radii. Adde Mar-
cell. Empir. c. 19. p. 113. retro.
SftPERIMPC-SlTUS, a, am, particip. V. voe.
praced.
SCPERINCENDO, ti, ere, a. 3. Intuper et ma-
gii Incendo. Vol. Flacc. 2. 124. de Fama. »I«
det ilia prior jamque advolat ultro. Hano tu-
perineeodit Venue.
SOPERINCERNO. V. STJPERCERNO.
SOpERINCIDENS, anil*, parlicip. V. voe. teq.
SfJPERINClDO, ia, are, n. 3. Part. .Superin-
eiiens. — Superlncido est desuper ineidere, ca-
dere sopra. Liv. 2. 10. ad fin. Multli superin-
cideniibus telis, incolumis ad suos tranavit. Alii
leg. desuper incidentibus. Id. 23. 15. ad fin.
Ruiaa auperincidentium' virorum oppressus. Co-
lum. 4. if. R. 9. Ne calestem luperiac'deotem
aquam contlneat. Est qui leg. supercirientem.
Gloss. Lat. Gr.- Superincido, uirsprrirrTU).
SOPERINClDO, is, ere, a. 3. supra incido.
Cels. 7. 31. Cutis superinciditur.
SUPERINCRRPiTANS, anlis, particip. ab lqu-
alt. super increpito, supra increpana. Juvenc. 2.
163. Et luperincrepilans: Procul bac auferte
profani.
SOPERINCRESCO, crescis, crevi, crescere, n.
3. tuper aliquam rem cresco. Cell. 8; 10. auS
fin. Superiocravit nlmlut callus.
SCPERINCCBANS, antia, parlicip. V. voe. seq.
SfiPERINCURO, aa, are, n. 1. Part. *uperin-
cu&ans. — Superi'ncubo est aupra Jaceo, super-
incumbo. Liv. 22. 51. Substralu* Numida mor-
tuo superlociibanti Romano vivus. Apul. 4. Met.
An ignoias hoc genus bestia fontes amasnos sa-
perincubare. Alii tamen teg. semper incubara.
V. OurJenrJ. at Bildebr. ei h. I.
StJPERINCUMBEiSS, enlis, particip. V. voe.
seq.
SUPERINCDMBO, cumbii, cUbul, cdmbere, n.
3. Part. Superincumbens. — Superincurabo est
supra incumbo. Ovid. Beroid. 11. 57. Qaura sn-
perincumbena, scissa lunicaque comaqae, Press*.
refovisll pecfora nostra tuis. et ibid. 117. Non
tuperincubui, non oscula Crigida carpsl. Zucan.
9. 933. Tune superincurabeas pallentia vuloera
lamblt. Adde Manil. 1. 714., ubi alii divitim
leg. Cf. Virg. 10. JSn. 727.
St'PERINCDRVATOS, a, um, particip. ab inu-
sit. superincuruo, curvatus super aliquid. .rfpuJ.
9. Met. Incliaatam uiorem superincurvatus ia-
cure dedolabat.
SUPERI.NDlCO, dlcii, dictum, dlcere, a. 3.
Part. .9uper;ndic/us. — Superlndico est Insuper
indico. Ulp. Dig. V. In SDPERDICO. Cod. Tncoi.
1. 12. 7. Caaone superlndicto. Adde 15. 2. 1. —"
Hinc
5uperindiclum, i, n. 2. absolute, snbstanU-
vorum more, quo lignificalur estraordioariuta
mucus impositum ultra solitara collalionem: aog«
menium indictionis seu rectigalis, quod solren-
dum Iodicilur pro aliqui oteeisitate, graoetia
trraordinaris. Impp. Banor, ei The^dos. Cod-
SU PERIN DICTI CIUS
10. 17. 1. et Imppp. Grafton., Patent, el Theo-
dos. ibid. til. 18. qui De superindicio inscribi-
fur. Item Imp. Constantin. 11.74. 1. Cod. Theod.
11. 6. t. Superindictorum nomen.
SUPERINDICTICIUS vel supflrindictltius, a,
iiro, adject. (soperindico) qui superiore tempore
iadictus fuerat. Imp. Majorian. Hovell. til. 2.
1'esiai provincialium veria atque muliipliei tri-
bulorum eiaciioae fortunal el eitraordinariisfi-
icalium lolutiooum oneribus allritai soluln in-
dationis amisisie substamiam el defectum tui el-
dam in hie, qua; merito fueranl solvenda. sen
6isse. Superindicliciis quidem tituli* possessor ei-
baustus, dam agta solutionis trabit sub Impos-
sibili devolione reliquias et pro temporis cursu
novis subinde perurgetur veoienliura indictiouiim
Itibutil et in redimendii atlenuatur ioduciis,
coacetvata in unum sarcina obnoiietalis obrui-
lur et pracedentibus debitis neuilquam sufficiens,
sd futuram quoque Inlatioaem minus idoneui in-
venitur. .Si'rniond. Conttil.il. Impp. Honor, et
-dread. Nibil eilraordinarium ab hac (ecclesia)
vel superindiclicium Qagitelur , nulla pontium
initauratio, nulla tranilationum aollieitudo gigna-
tur. ilucuique el. Furlanetto in Append, etc.
Dirkten interptetatur luperiniictsctum id, quod
est indiclioni ordioarise adjectum.
SOPERlNDICTlO, flnii, f. 3. (soperindico) a-
ctui superindicendi, augmentum indlctionis, su-
perladietura. Cod. Theod. 19. 18. 5. Ad sordida
vel extraordioaria muoera vel auperindictiones
aliquas conveniri. Adde ibid. e. 1., ubi super-
indictioni opponitur tollemnis indictio. V. SU
PERINDICTUM.
8UPERINDICTUM, I, n. 2. et
SOPERINDICTUS, ft, um, particip. P. SD-
PERINDICO.
SOPERINDCCO, dneis, dull, duclum, daeere,
a. 3. Part. Superinductui. — Superinduco eil
insuper induco, superjacio, ivuadya-
1.) Proprie. *| 1. Gcneratim. Plin. 15. Hit',
mat. 17. 19. (61). Sorba ecrobibus, gyp»alo oper-
culo, duum pedum terra superinducta etc. Alii
leg. luperintteta, ul non ad lerra, led ad sorba
referatur. Sillig. superinjecta. Cf. Quintil. 5.
8. 2. Nervis iilis, quibus causa coolinelur, adji-
ciuot superinducti corporis speciem. Justin. 2.
10. 14. Jeep. Superioducera tabalias c*r» delita.
Adda Mareell. Empir. c. 32. p. 133. «J 2. Spe-
cialim est insuper adjicio cum vi. Pulgat. in-
terpr. 2. Par. 33. 11. Superinduiit eia princi-
pea eterciius.
II.) Translate. Id. Dan. 9. 12. Malum lu-
perindueere in aliquem. Tertull. advers. Her-
•mog. 26. Scriptura calum primo (actum professa,
debine dispositions™ ejus superinducit.
SfJPERlNDUCTfClUS vel superinductitiui, a,
nm, adject, (superioduco) subditieius, lictlcius.
7ertuM. 5. advert. Marcion. 3. Quos propterea
Xalsos et superinducticioa fratre* appellat.
SUPERINDUCTIO. V. SUPERDUCTIO.
SUPER1NDUCTUS, a, um, particip. V. SO-
PERINDCCO.
sOPERINDOmENTUM, I, n. 2. (superioduo)
Id, quod superioduitur, sopravveste. Tertull. Re-
turr. earn. 42. et 5. advers. Marcion. 12. et
alibi.
sOpERINDOO, dais, doi, datum, dllere, a. 8.
Part. Superindulus. — Superioduo est super
cetera vesiimenta indao, ewvowa.
I.) Proprie. Sueton. Ner. 48. Panulam oo-
loleti coloris luperinduit, Adde Tertull. 5. ad-
vert. Marcion. 12,
II.) Translate. Augustin. In Ps. 110. 1. Ha-
bitaeulum nostrum, quod de esslo est, superin-
dul cupientes. Cf. 2. Cor, 5. 2. Tertull. Apo-
log. 48. sub fin. Dei cultores superinduti sub-
itantia propria aternltatis.
SOpBRINDGTUS, «, um, parllclp. P. too.
priced.
SOPERINFUNDO, ftndis, fnsum, fundere, a. 3,
Part. Superinfasut et Superinfundendut. —
Superin (undo est supra lofdndo, spargere to-
pra. Cels. H. 4. ad fin. Mel luperinfundeodum.
fd. 5. 33. n, 4. Piptririi muipuiui in rn de-
— C05 —
miltilur et superinfundilur aqua. Id. 3. 20. Ei-
citat validissime repente aqua friglda superlnfu-
ta. Adde JUareell. Empir. c. 20. p. 115.
SCPERINFDSDS, a, um, parlicip. V. voc.
pierced.
SOpERINGERO, gSris, gessi, geitum, gSrere,
8. 3. Part. Superinjertui^ — Superingero est
asgregalim superimpooo, eirjtofe'pw. Plin. 18.
ffist. nat. 30. 73. (307). Sunt qui leguminum
acervos Buperingeranl. Stat. I. Silv. 1. 59. Qua:
superingesli portaret eulmina monlU. Gran.
Lieinian. fragm. Superingerere vestei. — Vira.
Mor. 98. Caseas adjieitur: dictas superingerit
berbas. Sunt qui leg. superintend, minus te-
cte. Ira Forcellinus; at recentlores dirisim leg.
Tibull. 4. 1. 157. Quippe obi non umquam
Titan iupermgerit ortus. h. e. oriendo radios ca-
loremque superinfundit. Secenliorei leg. iu-
per egerit.
SCpERJNGESTOS, a, nm, parlicip. V. voc.
prasced.
SOpERINGREdIOR, dBria, di, dep. 3. Part.
Superingrestus. — Supsringredior est supra in-
gredi. Colum. 10. R. R. 344. Superlngredi bor-
tos. — Passive. Rufin. et Euseb. 7. Hist. Eccl.
25. Io Trinitate neque superlnduclum quid,
tamquara antebac quidem non subsistens, postea
vero superingre«siim. h. e. superjectum.
StJPERINGRESSDS, a, um, parlicip. V. voe.
prasced.
SOpERINJECTUS, e, urn, partieip. V. toe.
seq.
StJPEfilNJtClO, Jtcis, Jeel, jeeium, jicere, a.
3. Part. 5uper»'ryeclus et Superinjiciendul. —
Superinjlcio est desuper Injicio, aetfare sopra,
CMp&dXk*. Pirg. 4. G. 46. raras snperinjice
frondei. Ovid. 8. tttt. 640. Quo superinjecit
teitum rude sedula Bauds. Win, 17. Hitl. not.
9. 6. (53). Farina vice flmum superinjlei crlbrls.
Celt. 5. 26. n. 33. Solani folia contrite et II-
lita (suilla adipe) lioteolo euperlnjieieoda.Rursus
Ovid. 5. Fait. 533. Tom tuperlojecta teiere ma-
dentla terra, et 6. ibid. 570. Sed laperinjeciis
qui) latet s-de togiiT
SOPERINLrGO etc. V. SUPERILUGO etc.
SCPERlNLfNO etc. P. SUPEP.ILMNO etc.
SOpERINPENPO ftc. f.SUPERIMPENDOetc.
SOPERINSERO. V. SOPERINGERO.
SOPERINSlDEO, ea, ere, o. 2. idem quod in-
•Ideo, immoror. Luerel. 3.915. Jam deslderium
rernm superinsldet una.
80PER1NSPECTOR, oris, m. 3. (superinspleio)
qui auperlnspicit. Ambros. De dignit sac. 6.
Cf. Gloss. Itom. p. 170. Loewe.
sCpERINSPERGO, it, ere, a. 3. supra spargo.
Pegel. 3. feterin. 1. Cornu caprioom emeu-
stum et contritum ulceribus superiospergitur.
SUPESI.NSPlCIO, is, ere, a. 3. curam habeo,
inspicio. Virion. 9. Ep. 3. circa med. Ecclesia:
sacra superinspicere. Adde 8. Ep. 1.
SOPfiRINST&NS, aotu, particip. ab Inasit.
tuperinslo, qui super aliquem stat seu alicui pra-
est, toprastante. — Absolute. Cod. 12. 38. 5.
Mililes et eorum luperiailantss nibil peuilul a
proviocialibus accipere audeant. Alii alittr leg.
SOpERINSTBRNO, sterols, strsvi, strSlum,
aternere, a. 3. Part. Supcrinslralut. — Super-
initerno eat super aterno. Liu. 30. 10. Tabula*
superlnitravit. Alii minus recta superstravrt. ei
Sii. It. 7. 286. Superlnetrati tori. Ruptrli et
Eemaire divisim leg.
SOPERIKSTJLLO, as, are, a. 1. super stlllo,
Apic. 4. 2. ad fin. Olei modicum auperlostillabis.
SCpERINSTRATUS, a, um, particip. P. S0-
PERINSTERNO.
SCpERIKSTREPO, is, ere, n- 3. valde instre-
po. Sii. It. 2. 186. superinstrapit ater, Et secvat
curiam perfraclis ossibus axis.
SOpERINSTRDCTDS. a, um, particip. V. voe.
seq.
SUPSfilNSTBGO, ilrOii, ilructum, itrQere, a.
3, Part. SuperinslTuclus. — Superinstruo est
supra aliquld struo, super adifico. Impp, Sever.
et Antonin. Cod. 8. 10. 1. Vt eoncameratis su-
perinitruis, el ipaum concamerei. Colum. 9. £■
SUPEBJACIO
R. 7. Ordines vasorum superinstruetos in altfto-
dinem ires esse, ab^-de est. disvosli l'w> topra
I' altro. . . „
SOpERINSDLTANS. anlis, partieip- ab inuslt.
supertnsulto, supra insiliens. Claudian. Gxgan-
tom. 83
SOpErINTECTOS, a, um, parlicip. r. voe. seq.
SGpERINTEGO, tggie, tectum, llgere, a. 8.
Part. Superintectut. V. 80PERINDDCT0S. r-
— Superlntego est supeme intego, eoprtre co-
pra, a't»?xe%uW Plin. 18. Hitl. nat. 6.9.
(47). Ora fossarum binis utrinque lapidibui a»-
tuminar! et alio superintegV
SUPER INTELLlGO, Is, ere, a. 3. Insuper M-
telligo. Hieronym. in Didym. De Sp. S. n. 10.
SCpERINTENDO, Is, ere, n. 3._ super aliquia
anlmum intendo, »opra«nten(lere,e'sioKOSfe<a.-»Tu-
guttin. in Psalm. 126. n. 3. Ut Ipsi superln-
tendant et quasi custodian! populum. nam et
Grace quod dleitur episcopui, hoc Latine super-
intentor interpretalur, quia superiniendit, qoia
desuper videt. Adde 19. Civ. D. 19. et «iero-
nym. Ep. 146. n. 1. . .
SOPERINTENTOR, Oris, m. 3. (supenntendoj
qui superlntendit. Augustin. V. he. in voc. pras-
ced. Glots, tat. Speculator, superintentor.
SCpERINTOnO, as, are, n. 1. desuper tono,
ivifartdox. Firg. 0. Mn. 709. Dat tellui ge-
mlt'im, et clipetim superintonat ingeni. _
SOPERINTRlTUS, a, ura, particip. ab inntU.
tuperintero, desuper intritut. Ztieod. Pritetan.
1. 17. Folia superloirlta imponei.
SCPERINTRO, as, S«i, *re, n. 1. d> euperiore
parte Intro. Pulg. interpr. Ital. Am. 6. ••
Parviudemiaverunt inltia gentium et luperintta-
veruot In els. •
SOPERlNUNDO, as, are. n. 1. desuper Inundo,
suonnVire. — Translate. Terlull. Returr. earn,
tub fin. Ejutmodi eloquiis superlnuodare.
SOpErINDNGO (siiperinunguo), is, ere, «. 3-
Part. .Supersmtncjenrtuj. — Superinungo est su-
pra Inungo, eWXei'pu. Cels. 7. 7. n, 1. Otln.
superlnungl collyrio debet et lis aliquo, quo lip-
pienCet oculi superlnungunmr. et n. 8. ad fin-
Collyrio superluungeodum. Adde n. 2. Item ibid.
8. exfr, et 6. 6. n. 1. a med. et 7. 7. n. 2. Mar-
cell. Empir. c. 8. t. I. ef 5. el Scribon, Com-
pos. 26. et 27.
SGPERINV&nO, is, ere, a. 3. supra reho, por-
tare sopra. Avien, In ^raf. 1157. Flucligenl spe-
ciem monstri superiavebit Auster.
SOpERINVERGO, is, ere, a. 3. siiperinfundo,
uersare topra. Ovid. 7. Mel. 246. Turn superin-
vergens liquid! carcbesia vioi.
SOPERINVOLVO, is, ere, a. 3. supra involvo
vel Jacio. Dividllur per tmesin a Luca-n, 9. 434.
Auster, Qui super iogentes cumulos involvit •-
rence.
SOPftRlOR. P. SUPERUS.
sGl'ERlRUUO, is, ere, n. 3. lupra irroo. Mar.
rictorin. Cam. de fr Mfach. 263. Diclo ciliua
superirruit igni.
SUPERIOS. P. SUPERUS.
SUPERJACRPS, eatis, particip. P. voe. «eq>
SOPERJACEO, es, ere, n. 2. Part. Superja-
cent. — Superjaceo. est supra jaceo, niacere to-
pra. Celt. 8. 9. circa med. Calaplasma ioterdlu
mperjacebil. ei start topra. V. STABCLATCS.
Cyprian, De laud, martyr. 4. s'n fin. Super-
jacens aquor. Adde Boeth. 1. ArUhrtt. 27. et
Augustin. in Ps. 32. sertn. 1. n. 5.
SOPEIUACIO, J4cis, jEci, jectum vel J actum,
J Scare, a. 3. Part. 5uper;'ecttu, raro Super/ae/us,
1. 1. «t 2.; Super/acturui I. 2. — Superjacio est
supra jacio, gettare sopra, jnt/3iAW
I.) Proprie. *f I. Generatim. Ovid. Heroid.
14). 222. Membra superjecta cum tua vestc fovct.
Pirg. II. JEn. 625. seopulosque superjaeit uo-
dam PoDlus. Horat. 1. Od. 2. 1 1. El superjecto
pavida natarunt aquore dam, h. e. auperfuaa.
Colum. 2. R. R. 18. Praia silu veluslatis obdu-
eta, quibus mederi solent seminibus de tabulato-
superjeelii. 5ueton. Cal. 19. Superjeclo aggere
lerreno. 7"ae. 5. Hist. 6. de lacu Asphaltite. Su-
perjecta velut iclido feruatur. Sail, fragm. epud
SUPERJACTATUS
Von. p. 503. 33. Merc. Insulam superjactls flu-
tlibus clrcumlavit. Plin. 7, Bist. nat. 2. 2. (SI).
Arbores Untie procerilalis, Dt saglllis tuperjaci
nequeanl. •[ 2. Specialim est superpono, tuper-
eileodo, sovrapporre. Colum. 2. R. R. 1. ad
fin. Quasque teroporibus auctumnl frutetis el ar-
boribus deiapaa folia tuperjaciebantur. fal. Max.
3. 2. n. 7. extern. Ut victuf ardentibus tectis
superjaceretur. et 6. 0. *>. 1. extern. Coram uni
rogo semet ipsi superjecere. Id. 1. 8. n. 10. ex-
tern. Superjacturus ae rogo. — Cum addito Dai.
Piin. 5. BUI. nat. 82. 41. (145). Phrjgia Troadi
superjecta. h. e. tupra Troadem aita.
II.) Tran»late sumitur pro addere. Liv. 10.
30. Sed Buperjccero qvidara augendo Ddem.
SOPERJACTATUS, a, um, parlioip. f. too.
aeq. _
SfjPERJACTO, as, are, a. 1. frequenter tupra
Jacio, getlare sopra o spesso gettare sopra.
I.) Proprle. Vol. Max. 9. 2. n. 4. Infantes
alios in conspectu parenlum humo inQigi, alios
superjaclatos pilis eicipi juasit. Plin. 9. I/ist.
■nat. 15. 21. (54). Mugiles tam pracipua? velo-
citatis, ut transversa navigia superjacent, h. e,
jaclenl se super navigia et transcendent.
II.) Translate. Phwdr. 4. 20. Super etiam
jactas, tegere, quod debet pudor. tmesis.
SUPERJACTUS, a, urn, particip. f. SUPER-
JAC10.
SUPF.RJECTlO, oois, f. 3. (siiperjacio) actus
superjaciendl, il gettare sopra, u'it8p^o>.ij. ^ 1.
Geoeratim. Arnob. 3. p. 108. Ne frigus lr.ci;ra-
modet, fluidarum vestiutn superjeclione perfu-os.
^f 2. Specialim est hjperbola, figura rnelorica,
deGnitur a Quintil. 8. 6. a med. emeottent su-
perjeclio.
SUPERJECTUS, a, urn, particip. f. St'I -R-
JACIO.
SUPERJECTUS, u», m. 4. (superjacio) sa'tui
supra rem aliquam. Colum. 6. R. R. 36. in ;in.
Quum mas etiam auperjectu (equo?) eblandiius
est.
SfiPERJOME.NTARIDS, li, m. 2. qui Jura?n-
tariis prxest, quique in fnscript. apud Mur at.
933, 1. et in alia apud Marin. Iscriz. Alb. p.
106. tupra jumenta dicilur. Sueton. Claud. 2.
Quern barbarum et oliro superjumentarium ei
iaduslria sibi appositum etc.
SOpERLABENS, emit, particip. f. roc. seq.
SUPERLABOR, labEris, lapsus sum, lsbi, dap.
3. Part. Superlabens II.; Superlapeui I. —
Superiabor est supra labor, icorrere sopra.
I.) Proprie. — fl) Intransitive. Augustin 1.
Ord. 6. n. II. Aqua ligneolis oanallbua 6u; er-
labitur et ducitur usque in usat nostros, fe-
nant. 4. fit. S. Martin, prcef. Quia Iltuxam
tantam scribentl pluvia superlapsa tiiiTudit, —
6) Transitivorum more. Seneca Ep. 90. ad fin.
Non impendebant cselala laquearia, led In apcrlo
jacenles sidera superlabebaDtur.
II.) Translate. Sidon. 1. Ep. 2. circa rued.
Langueolem chords laqueum vagantis digito su-
perlabente prosequitur.
SUPERLACRlMO vel
SUPERLACRLMO, at, are, a.!, tuper alio, ,id
lacrlmo. Colum. 4. R. R. 24. a med. Deve - m
resectionem facera post gemmam, ne superla ri-
met et gemmantem cecet oculum.
sOPBRLAPSUS, a, um, particip. f. SUP'.R-
LABOR.
SUPERLAtK), CdIi, f. 3. (tnperlalus) *J 1.
Est oratio superans veritatem, augendi rninr en-
dive causa, ut Cic. 4. Berenn. 33. 44. defmit,
iperbole, CnecSiaif, u'n£p/3oXr]. Id. 3. Orat. 53.
203. Turn augendi miouendive causa, veritati; tu-
perlatio atque trajecto. f 2.A grammaticis pO>
nilur etiam pro gradu nominum tuper!ati''o.
Chart*. 1. p. 88. 89. et 90. Punch. Ipta su-
perlatio per ee prselationem omnium signilical.
Etiam Quintil. tic usarpavit 1. 5. a med. % 3.
Interdum pro iosigni cogDomine a re alicjua
sump to, ut quum aliquit per eicellentiam «a-
pltnt Tocatur. fal. Max. 6. 9. n. 12. Crs.so
nonna pecunia? magnitudo locupleiit nomen Us-
dit? Hd cldem postea Inopia turpem decociorii
— 60G —
superlationem iojunilt. Alii taraen reciius leg.
appellalionem.
SUPERLATIVE, adverb, (superlativus) in gradu
euperlativo. Chan's, p. 113. 2. Beil.
SOPERLATIVUS, a, um, adject, (superlatus)
superans vel eminenliam denotaos. ^ 1. Hinc
apud Grammatico9 dicitur de gradu adjectivo-
rum, cui absolutes seu positivus et comparalivus
opponitur. Charts. 1. p. 87. Puttck. Nomen super-
lativum illud est, quod rem ad lummum gradum
atlollit vel deprimit ad innmum, ul doctissi-
mus, indoclissimus, fortissimus. Adde Piiscian.
3. p. 605. Putsch. ^ 2. Est etiam augumento
inserviens, ut et conjunclio, pro etiam, in illo
fimeo Canaos et dona ferentes, apud Diomed.
p. 417. 24. Keil. q 3. Hinc pro hyperbollco.
/lid. 2. Orig. 21. 16. Superlative tententis.
Priscian. Prceex. p. 1333. Putsch. Sententiie
alias sunt verse, alia veritimiles, alis conjuocta;,
alia? tuperlativaj etc. Superlativa), ut Nihil im-
becilliui boinine terra pasoit et Fama malum,
quo non aliud velociut ullum Mobilitate viget.
Cf. voc. seq.
StJPERLATDS, a, um, parlicip. f. SOPER-
FERO.
SOpERCAUDAbILIS, e, adject, maiime lau-
dabilis. fulgat. interpr. Dan. 3. 53. Deus eu-
perlaudabilis et supergloriosus. Adde ibid. v. 54.
SUPERLEX. V. SUPELLEX.
StJPERLlGATDS, a, um, particip. f. voc.seq.
SUPERLlGO, at, are, a. 1. Part. Superliga-
tus. — Superllgo est supra ligo. Marcell. Em-
pir. c. 34. p. 135. et c. 14. p. 105. refro. el
feget. 4. feterin. 18. 1. Superligatis cornibus.
Adde eumd. 3. ibid. 57. 1.
SCPERLlMEN, minis, n. 3. Idem ac tuperli-
tninare. Tv.script. apud Marin. Frat. Arv. p. 324.
STPBKI.tMgK LAPIDEVM ST FASTIGIVM. f ■ V0C. Beq.
SOPERLlMfNARE, ii, n. 3. (superlimen) li-
men oslii auperlui, hoc est lignum sive lapit,
qui, portibua superincumbens^ jugi forinam effi-
cit, uirspSupov (II. soglia rli sopra; Fr. linteau
au-dessus d'une porte; Hisp. dinte!, lintel 6
la parte superior en las portadas ; Germ, der
Theit Tiber der Oberschwelle ; Angl. the transom
or lintel ever a door).
I.) Proprie. Plin. 29. Hist. nat. 4. 26. (83).
Privatimque ovilibus circumlatum toties et pe-
dibus luspensum sursum in auperliminari. flat-
duin. legit in supero limine, quod est magis
Latinum et ab eod. Plin. alibi ac Plauio usur-
patura. At Sillig. leg. aupeWsmine. et fulgat.
interpr. Is. 6. 4. CommoU sunt superliminaria
cardinum. Adde Exod. 12. 7.
II.) _ Translate. Augustin. In Ps. 55. n. 1. In
auperliminari psalmi hujut babemui inscriptu'A
etc.
SflPERLlMlNlaM, II, n. 2. Serv. ad firg.
3. JEn. 351. ScEDOuiale, quod in ejus fuerat tu-
perliminium.
SC'PERLlNlO, is, ire, a. 4. Part, ^uperiinien-
dus. — Siiperlinio est ideai ac auperliuo. Plin.
faler. 1. 5, Lavas prius caput tufiimentit ei
vino, pott ha?e soperlinies. Marcell. Empir. 8.
1. Ad inungendum vel ad superliniendum. Adde
Sulpic. Sev. fit. S. Martin. 19. 4.
St'PERLl.NlTlO, onit, f. 3. (superlioio) actus
auperliniendi. MarceU. Etntnr. c. 8. s. 3.
SOPERJLlNO, Hois, iltum', llnere, a. 3. Su-
perlitus. — Superlioo est supra vel insuper ii-
lino, imxpliA. Plin. 27. Hist. nat. t. 24. (42).
Bibilur radix in vino decocta et aliquarido su-
perllnitur. Id. 22. ibid. 23. 49. (lo3). Latfr
visco tupcrlitum, ut haireai. Pallad. 7. R. R.
14, ante med. Superlines dolium et sena die
aperies. Adde MarceU. Empir. c. 8. p. 95.
SOPERLlTiO, Cnit, f. 3. (superlioo) actut su-
perlinendi, et ipsa res, qua tuperlinilur, e'stypf*
o»j. Marcell. Empir. c. 8. a med. Quum siccaia
fuerit supeiiitio ipsa.
SUPERLlTOS, a, um, particip. f. SUPER-
LINO.
SOPEBXCcBO, n, ere, n. 2. tupra luceo.
^ieronym. in Pi. 89. Sempar tuperluceat lu-
cerna In domo Domini.
SUPERNANS
St'PEIltfJCRATUS, a, um, parlicip. f. toc-
seq.
SUPERLCCROR, SriB, 5tus turn, ari, dep. I.
Pari. Superlucratus. — Superlucror est insu-
per lucror. fulgat. interpr. Matth. 25. 20..
Ecce alia quinque (talenia) superlucratus turn.
SOPERLOGEO, es, ere, a. 2. supra lugeo. Au-
gustin. in Job 27. Non enim superlogetis per-
dilionem impiorum.
SUPERMAlEDtCO, dTcis, dictum, dlcere, a.
3. insuper maledico. Rufin. ei Orig. Bom. in
Num. 15, 3. Quid supermaledicam, quern non
supermaledieit Dominus? Cf. voc. teq.
SCpERMAlEDICTUM, i, n. 2. (tupermale-
dico) maledictio cum indignatione prolata. llu-
fin. loc. cit. in voc. priced.
SUPERMANDO, is, ere, a. 3. post rem ali-
quam mansam aliam mandendo superingero, ri-
masticare, impmiadoptit. Plin. 31. Bist. nat.
6. 33. (65). Rapbanos supermandi ei mulso a-
ceto jubent.
SUPERMBANS, antis. parlicip. f. SDPER-
MEO.
SUPERMENSfS. a, um, particip. f. SUPER-
METIOR.
SUPERMBO, as, are, n. 1. Part. Supertneans.
— Superroeo est superfluo sive snperlabor, u'lrs'p-
p'j'io. Plin. 2. Bist, nat. 103. 106. (224). Quo:-
dam vero (a/jute) eliam dulcet inler te super-
meanl alias, ut in Fucioo lacu. Adde Atnmian.
24. f. 7. — Absolute So(m. 37. circa med.
Supermeantcs oaves.
_ SOPERMETfOR , meilris, mensus Bum, n:E-
tiri, dep. 4. Part. Supermensus. — Supermelior
est supra melior. Tertull. Anim. 38. Ceterum
proprie naturalis concupisceotia unica est ali-
menlorum solumniodo, quaro Deus in primordio
contulit: et secuuria post diluvium geniturse su-
permensus esl. h. e. magis contolit, majore li-
beralise mensus est alimenia bominibus.
SUPERMlCO, as, are, n. I. supra mico.
I.) Proprie, transitivorum more. Avien. in
Aral. 846. de Scorpio, tepidumque supermicat
Austrum. Alii dlvisim leg. super micat.
II.) Translate. Seneca 3. Benef. 32. sub fin.
Eliamsi, qua retuli emmpla, nondum satisfa-
ciunl, nee beneficio parenlum suorum supermi-
cant. h, e. superant, magis illustria et insignia
sunt. Lips, ei vet. Codicib. legit superinjiciunt.
SUPERMISCEO, es, ere, a. 2. commisceo. Cy-
prian, ad Detnetr. 9. ei fulg. interpr. Ital.
Os. 4. 2.
SOPERMISSCS, a, um, particip. f. voc. seq.
SCPERMITTO, minis, misi, missum, mitiere,
a. 3. Pert. Supennitsu: . — SupermUlo est su-
peradds, juperinfuado, tnettcre o infondere so-
pra, aggiungere. Apic. 5. 3. Componis porros,
lucanices concisap : iterum piaa supermitlis. Co;'.
Aw el. 4. Tard. 3 60. Saperr/iisso liquore in
aquam vertere. K6ie"P,in. faler. 1. 6. el 50.
/tin Alex. 18. {<il. At), et Marcell. Empir.
c. 36. p. 140. — Cum addi'.o Dal. Justin. 12.
14. in fin. In aq;:j frigida Tenenum habucrunt,
quam pragustBla; jam polloiil tupormiserunt.
SCPERMOLARI : , e, adject, qui tupra molam
est, ot Lapis tup rmol,.ris, apud Ambros. De
Tob. 21. n. 83.
SCPERMOLIOB, Iris, Itus mm, iri, dep. 4.
pratergredior, Irai seo. /tin. Alex. 45. (.al. 104).
Undecima die, qo;,;a superrcolituj est illic, A-
leieridriam veuil.
StTERMUNDlA MS, c, adject, qui supra mun-
cli.ii. esi, csetettis, i E Suj eTmundiales tubstanlini,
apud Tatull. Aw, a. IS.
SCfEKSlC'SlO, is, Ire, a. 4.a superiore parte
munio. Colum. 9. R. R. 7. circa med. Conve-
nil a'vejria porlic nus s.jpennuniri.
SUPEFiBOTATI ), 6n ; «, f. 3. alia post aliam
mutaiii.'. Augustin Sen i. 9>. n. 2. ed, Mai.
SCPEHNANS, a :lit, parti ip. ab inusit. tU-
perno, tuperuatai, . , ga.leggiante. Macrob. 7.
Saturn. 12. 14. '> ellis pars, qua In imo est,
tupernanle preliotljr eti. Alii leg. «upernatan(e.
— Apud Gell. 9. 0. Btrtz pro fuperrwnlir. leg.
luperemineniia.
SUPERNAS
SCPKRNAS, SiiJ, adject, omn. gen. (lupernas)
qui est supra, o avpS'sv.
I.) Proprle, ut Abiei supernal, qua ad mart
Biiperura, hoc est Adriaticum, nata est: et con-
tra infernal, qua; nata est ad mare ioferum
eive Tyrrbenum. Plin. 16. Sill, nat. 39. 78.
CI 96). Ideo Romre infernas abies supematl praj-
fertur. Adde filrua. 2. 10. Id. 15. 12. Su-
pcrnatia Pertica e Sabiois veniunt. Inscripl. sub
Decio Imp. aon. a Cbr. o. CCLI. apud Beines.
cl. 3, Tl. 88. ARGBNTARII KT BXC8PTORES ITBMQYB
NEGOTIANTS! VIM BVPBRNAT. BT ARIMIK. ft. e. Tinl,
quod e regionibus ad superuni mare silis Bomaro
importabatar. — Partem terras supematem apud
Capell- 6. p. 196. V. in INFBRNAS.
II.) Translate, ab Augusto in £pilt. ad Mas-
cert, apud Jffacrob. 2. Saturn. 4. vocetur per
jofium Maecenas adamat supernal, Tiberinum
margaritum etc., quurn aut adamtnlei superna-
tes, aut roargarita In Tiberi nulla siDt. — Hine
Supernas, alts, m. 3. absolute, (ubstantivorum
more, ventus, qui a super! marie regionibus, si
Roma; sis, spirat. Vilruv. 1. ft. a mtd. de vtn-
tis. Circa Septentrionera Thrascfae et Gallieus :
deitra ac sinistra circa Aquilonein Supernae et
Boreas.
SUPEENASCOR, nascJris, nstui sum, naiei,
dep. 3. Part. Supernatus. — Supernatcor est
supra vel tamper nasoor.
I.) Propria. Plin. 19. Bin. nat. 3. 15. (45).
Supernato caule, quern magydarim vocarunt. Alii
lug. superenalo. et Celt. 8. 2. Superoalii gravibui
ulceribus aut Gstulis. Arnob. 2. 61. Meiff. Su-
pomatum sit aliquid an ortus primogeniosque
babeat. Adde CcbI. Aurel. 2. Acut. 19. iniL
II.) Translate. Cur. Fortunat. Art. rhet. 1.
18. Quomodo sic tupemaseitar qualitai qualltatl?
SOpEBNATANS, aatii, particip. P. voe. wq.
SOPEBNATO, as, ivi, are, n. 1. Part. Super-
•natant. — Supernato f 1. Est supra nato, to-
■prannuotare, e'irive'w. Apul. 6. Mel. Credemus
etiam, Pbryxum arieti supernalasse. Paulin. No-
lan, carm. 21. 179. Tabulis adhue lupernala-
bat eiiimis. ■ *J 2. Esl etiam in aqua) atteri-
usque liquorii super (icie fluito, galteggiare, t'tti-
■nohaCw. Coiu m. 12. R. R. 9. Deinde arido (pic
samento funiculi sic comprimi, at Jut suptr-
natet. Plin. 28. Bitt. nal. 9. 35. (134.). Quod
eupernatat, butyrum est. Id. 7. ibid. 15. 13.
(65). Sapernatans bitumen. Adde Augustin. 15.
Civ. D. 27. «f 3. Et lupra apargor. A-
vien. Progn. 87.
SCPERNATUS, a, am, particip, V. SUPER-
NASCOB.
SUPERNAVlGO, as, are, o. 1. supra nevigo.
Gloss, Labb. 'EsrttrVw, supemavigo. — Trans-
late. Paulin. Nolan. Ep. 23. Supernavigera
exculum.
. SUPERNfi, adverb, et prespot. (lapernaa) Po-
etrema sylleba longa est : sed corripitur, ot irs-
feme, a Lucrel., gbi tatnen alii leg. superna: item
ab flora/, et Prudent. V. APPBIMA. Cf. Neue,
Fornurnl. 2. 518. *f 1. Superne, qua adverbiuia
— a) Est deauper, da part* superlore, di to-
pra. Pirg. 6. J5n. 658. und» saparna Plorlmni
Eridani per tUvam labitur amnis. Adde HoraX.
Art. P. 4. Liv. 1. 25. Mate suitinenti anna gla-
dium superne jogulo defigit. — 6) Ponitur etiam
pro snpra, in parte superioie. Plin. 33. Hitl.
not. Q. 31. (95). Argent am tuperne innatat, ot
oleum uquis. — c) Item pro aoiiom. Plin.
19. Bitt. not. 5. 25 (76). Solum enim boo ge-
nua luperoe tendit, non, al cetera, in terram.
— Ptccart suptrn* epod Barat. i. Sat. 7. 64.
esl equitare amasiam loum, quod da femlaa di-
eitor, quas ao Tenerii scbemate otitur, de quo
Boccaccio Giorn. 9. nov. 3. Ita, Furlanttto. P.
Interpretea et voe. PBNDULUS. *T 3. Superne,
qua praspositio, «t aupra, et construitur cum
Aflflos. Cq3». German. Phten. 456. (ex Grot.
eonject.). Cul caada tuporne Csntaarom luoet.
sOpERNBIIrCS, a, urn, adject, (supsr it n«-
eto) qui supra neetit, at Conjunctional supsr-
5iejl»8» apud Asptr. p. 553. 22. Beil.
SOPSaNlTAS, nil. f. 3. fiuoernai) aititudo.
— 607 -
alleua. TerluU. advert. PalenVnian. 7. »«-
pernitatei mpernltatum dixit.
SOPEBHOuINO, as, avi, are, 8. I. f l.Est
post alius oomino vel nomen profero, inovt-
(ia'Ju. Augustin. 9. Local, in Exod. 20. 24.
Quod Grescui {interpret) babet s'rrovo^aoa; su-
pernominavero aut annominavero eipreuus di-
cltor. Cf. Pulgat. toe. cit. *} 2. Est etiam co-
goomine appello vel cognomen tribuo, dare il
toprannom*. Terlall. dpolog. 18. Ptolemeeorum
erudilliiimui, qaem Pbiladelpbuot lupernoini-
nant.
SCPEBNOMERAbIOS, a, did, adject, (super
et numerui) qui est supra numerum v»l ul-
tra numerum alatutum, toprannumerario. V*-
get. 3. If Hit, 18. Supernumerarii equitei. —
Hine
Supernumerary, ii, ra. 9. abiolule. eubslan-
tlvorum more. — a) In re militari. PegeU 2.
Jbfilit. 19. sub /in. Accensi, boo est postea ad-
diti, quam fuiiiet legio complata, quos nunc su-
pernumeraries voeant. — 6) Bitra rem mill-
tarem. Auguttin. in Pt. 146. n, 9. — c) la
domo Augusta. Cod. Theod. 6. 30. 15. et 17.
SOpEBNUMERAbIDS, U, m. 3. r.voc.pr»-
ced.
sCpebnUS, a, urn, adject, (super) qui supra
eit, euperior, vniprtpot (It. poito di topra, iu-
periore, tuperno; Fr. place' en haul, iupe-
rseor; Hisp. alto, tupsrior ; Germ, often-, ober-
halb befsndlich; Angl. that it above, on high).
4| 1. Generating Plin. 7. Bitt. nat. 16. 15.
Vice daatium eootinuam os superna parte oris.
Id. 2. iM'd. 56. 57.(1*7) Superna vuloera. Gelt.
1 2. 2. circa mei. Lac, advenUote partus tempo-
re, in supernaa ae partoi proXert. Id. 9. 30. sub
fsn. Aqailonei, qui a'ti aupernique aunt. Lucan.
6. 733. Stygiaaqae canei in luce superna Dettltnam.
h. «. lOiii, reipectu Infarorom. — In illo Borax.
Epod. 1. 2V. Neque ut mperni villa candem
Tuiculi. Bentlej., asientiente Lehrt, mullia ar-
gumentii eontandit aupini legendum else et Mark-
land eonjeeit sup«rW: ted utraque eoojaetura
Bellero minima necesurla videtur. Hine omnioo
legend, esse superni mooeot recentiorea pleriqae
omnei. P. qua ad h. I, fuie diuerit cl. Fea. % 2.
Spaciatlm eit soperus, ca3le>tis. Lucan. 6. 430.
•upernii Deteilanda deii ixvorum arcana mago-
rum Nofarat. at 9. 556. vita libl semp«r direete
•upernaa Ad legei,. lequeriique deoi. Ovid. 15.
Met, 128. numenque euperrtum Casde laboriferi
credunt gaudare juvenci. — Hine
■ffupgrnum, i, a. 9. absolute, aubilantivorum
more, rei sou locus supernui vel csslestis. Am-
brot. De Jac. etc. 9. 9. n. 33. Superna para-
disi mentis figora penetrare. — De tuperno, et
it, ex tupemii, de parte ieu toeo loperoo. Pi-
truv. tp. 16. {at. 82.) Pieis de luperno contre
capita boitlutB ete. Ita leg. Rose; alii coojanctim
desupertM. el ibid. 7. (al. 12.) De tupernii in
modioli! emboli maieuli elc eoromoventur. Adde
TerluU. De bapt. 10. Ammian. 19. 7. 6. Bal-
listic in barailiora et aupernia valenlai. Sic
Gelt. 9. I'. Quurn proelivior teeiliorqoe Jaotas
ait et tupernii in en&ma, quam ei infimii in
superna.
SOpERO, ai, Sri, ■turn, are, l. I. (super) Su-
per at pro taper avit apod Locrtt. 5. 396. £acfc-
mann. Ignii anim euperat et lambeai multa per-
unit. Cf. 1. 71. et 6. 587. f. plura de h«c
forma eootraeta apud Lachmann. ad Ltier, p.
990. al apud Malltrum Pt re metr. p. 399. —
Part. 5uperatw lab A a. 1. 9. et 3. et B. I. I. et
in Bo.; <?upera(u« sab B. II. 1. e( 2.; SuperatU'
rut et ■Sup*ra*dui sub B tl. 1, — Sapero uiar-
patar A) Intransitive; el etiam B) Transilivo-
rnm more.
A) Intraniilire, ett prodeo, eieo, emergo, «•
sisto (It. uirire fuari, emergen, toprtutare; tt.
tortir, t'ilevtr au-desnu de, gagner U kaut de,
aravir ; Hisp. eofir, ebadiru, eUvant, ettar is-
ore; Gira. ibtr §lu>at hinaut-, Ktrvorgtben, -
tchreilen, emporragen; Angl. ro so out , it
over, ttani abovtf.
I.) Propria — a) Abiofel*. Enn, a;ed Ma-
SUPERO
crob. 6. Salurn. 2. Saperavit gravida! armalii
equat. Pirg, If. Xn. 514. Per deserta Jugo «o-
perans adventat ad orbem. et 2. ibid. 3,19. an-
perant (anoues) capita et eervicibu.i altif. —
d) Cum Abl. termini, a quo, et pratp. ex; »«1
cum Ace. termioi, ad quern, et prsep. ad vel in.
Plant. Slick. 2. 2. 41. Kadio*ui' ecce sol lupe-
rabat e raari. Alii leg. eeie lot tuperabat. Stat.
4. Theb. 458. Quamquam Infossui humo, eupe-
rat taraen agger in auras. Alii ad auras.
II.) Translate- *J 1. Eit vlctorem lea eups-
rlorem enistere, prasstare, pratvalera, eieeliete.
Plant. Amph. 1. 1. 80. nostra tuperat manai.
Cms. I. B. G. 40. Quibuicum ispenumero
Hairotli eongresai inperariat. Id. 3. ibid. 44.
Qua noitri militea facile superabanl. Id. 5. ibid.
31. Superal lenlentia Sabini. Liv. 29. 30. Su-
perare numero mililum. Id. 9. 33. Virtute Boma-
nui inperat. Id. 3. 16. Tantum luperanlibai raalii.
Nepos Aget. 3. Boitei mperere equitalu quurn
videret. Plin. 1. Ep. 1. Si tomen tuperaverit
morbus, denuncio, ne quid mibi detii. Propert.
3. 3. 51. Onde ialo luperenl venll, quid Barnioe
captet Earns. *f 3. Item lupereue, abundare,
superfluere, abbondare, sopravanzare, estere
piis del bitogno, Lucrel, 5. 806. Maltua enim
ealor atque humor tuperabat in arvii. Sail. Cat,
21. Quia tolerare potest, illis divitiai superarc,
aobii rem familiarem deeue? Id. Jug. 68. Col
rirtui, gloria atque alia optanda bonia eupera.-
bant. Cic. 9. Oral. 19. tub fin. In quo et de-
ens aliquant partem et tuperare mendoium eat.
Id. 5. Fin. 15. cirea mtd. De eo, quod lpal»
superal, aliii gretidearl volant. Id, 13. Alt. 46.
tub fin. Siquid ssri meo alieno inperabll at etm-
ptionibui. Liv. 3. 5. Superante multitodioe, bo-
itei carpere mulUfariam viral Romanes, ut non
sufTecluras ad omnia, aggreeii suns. Id. ibid. 17.
Comltia interim in foro aunt, velut quum otiom
•uparat. Pirg. 1. G. 189. Si auperant felui (sul-
ci*), parltei frumenta eequentor. Id. 3. ibid.
63. superat gregibua dum lata juvenlus, Solve
marea. h. e. tuppetit, ebunde sufflcit virei. 7C-
bull. 4. 1. 28. quamquam antiques gentii supe-
rani tibl laudei, Noa taa majorum eootenta eet
gloria fama. •} 3. Item reatare,. reliquom eaie,
reslare. Plaut. True. prof. 20. catas huic ei iu-
peret mulieri. Sail. Jug. 73. Omnee res eiaequi
■olitui erat, qua Jugurtbas feaso aul majorlbn*
adstricto auperaverant. Cat. 6. B. G. 16. Quns
•uperaverlot aoimalia capta, immolant. Cic. 5.
Perr, 84. 165. Quod loperaret pecuniae. Pom-
pej. apud Cie. 8. Alt. 12. Ques arms eupera-
bunt. Liv. 22. 40. a med. Nihil ex raptie In
diem eommeatibua tuperabat. Horat. Art. P.
327. dicat il de quincunce remote est Oneie,
quid superat T Propert. 4. 2. 57. Sex auperant
veraui: te non moror. Tibull, 3. 3. 17. Par*
quas sola mei euperabil eorporia oua. CcbI. ad
Cic. 8. Fam. 5. extr, Quam boo Ceuari iape*
ret, non te fallit. Liv. 99. 7. a med. Clanii B>
a Meisana Locroi, aliquot boria die euperante,
aceesiit. rettando quale** ora del di. et. Pirg,
9. Eel. 27. euperet modo Mantua nobii. h. e.
non auferetur, aed nostra remaoeat. Liv. 45. 93.
Quid igitar superat, quod purgemal ? et 92. 40,
Nihil ei raptis superabat- *| 4.. Item aupenti-
tern esse, tupervivere, imjiioa. Can, 9. B. G.
18. Dter eorum vita luperarli, ad earn per* a-
triusqae pervenit. Pirg, 3. Mn. 339. Qald paer
Aieaniair laperatne et vesellur aura 7 et 3. ibid»
642. utis one eaperque Vidimus eicidle et ca-
pias laperavimui nrbi. — In hae poitrema ei*
gniacatlone pon solum adhibetur absolute, nea-
troram more, eed eeuuativo etiam Juogitar. In-
script, la. Novell, letter, di Ftrenxe T. IB. p.
680. t, PLAVTIO t. I. SAL. IP1B4K0 IB. AH*.
XXVI. OPTIMO BT PimiMUtO fc. PLATTIV* h, W,
GAL. XrSlASTVS IT ITtPKIA 8H. f. rUMA FAUN-
TBI MIIIRI QVI BVK ITMBAVBBVHT. Chi Oil 10-
praoniiiero.
B) TreadtiTorum more, eit Uiaeeeodo, ea-
pergredier, prastereo, eredo, »sep/3aW>e> (It. p«J-
tore, tormontare ; Fr. poller, franehir, mou-
Ur ptr-durjt, avoir it dutvt, turmonUv i
SUPEROBDUCTUS
Htsp. pasar ultra, propasar, sobrepujar ; Germ,
uber tlwat gehen, ubersleigen, passiren, Hber-
ragen; Aogl. to outreach, surpass, surmount).
I.) Proprle. *f 1. Generatim. JSnn. apud
Varron. 7. L. L. 73. Mull, terao superat Stel-
las. Zttcret. 3.103!. pedibus salsas docuit mpe-
rare lacuaai. Cces. 1. B. C. 48. Tempestaa ei
cmcibui montibus nives proloit ac lumraai ri-
ps. 1 fiuminis superavlt. Virg. 2. J2». 302. sura-
isi fsstigia teeti Aseensu lupero. Id. 3. G. 270.
superant monies et flumiaa tranant. et ibid.
317. caprm gravido superant vii ubere limeo.
Zucan. 1. 183. Jam geildas Cssar cursu supe-
raverat arces. Liv.h. 34. Superare Alpes. el ibid.
8. naunitionet. Virq. 6. /En. 676. jugura. el 9.
ibid. 314. fossaa. Ovid. 1. Met, 317. cacuraiae
nubes. el 7. ibid. 767. de vulpe. Ilia Ievi veloi su-
perset relia saito. Tac. Agric. 33. Saperasse tan-
ium itineris, silvas evasisse, Iransisse asluaria, pul-
crum ac decorum. Zitv 26- 45. Superans genua
aqns. tormonlando. — Translate. Cie. 1. Tusc.
19. 43. Quara regionem quum superavlt animus,
finem jllius sese efferendi facit. ^ 2. nine epe-
cielim est verbura nauticum, et signifieat, locum
aliquem navigando prselervehi, prsesertim li sin-
gularl contentione id Bat, ut fretum, promonto-
riiim, edversum amnem, cootrerium veatum.
Virq. 1. JSn. 247. Iniima Begna Liburaorum
et fontem luperare Tlmavl. Lucil. apud Serv.
In nunc loc. Promontorlam remii superamu'
Minerva?. Ovid. lb. 595. ubl ventosura lupera-
rls naufragus asquor. Id. 1. Trisl. 11. 5. bima-
rem cursu superavimus Isthmon. Seneca Octav.
128. Supcralum mare. Adde Tac. 15. An, 43.
II.) Translate est vinco, eicello, anlecedo, prce-
Bto, superior sum. ^ 1. Generatim. Plaut. Cist.
2. 1. 3. Qui omnes homines supero. Varro 1. Ii.
S. 50, Ne In ea re tamptus fructum superet. h. e.
eicedal. Cces. 7. B. G. 24. Mililes, quum frigore
et assiduia imbrlbns tardarenlur, tamen conti-
nenti labore omnia haje superaverunt. Cic. 5.
Fam. 8. a tned. In quo, etiamsi multi mecum
ccotendent, omnes facile superabo. Id. U ad Q,
fr. 1. inif. Non dubitabam, quin baoc episto-
lam fama esset Ipsa sua celeritate superatura.
Id. 1. 2Tusc. 1. a tned. Superare aliquem do-
ctrlna et omni litterarum genera. Id. 1. Orat.
15. 66. arte dicendi. Id. ibid. 44. 195. Biblio-
tbecas vldetur XII. tebularnm libellos ulilita'.la
ubertate superare. Id. Amic. 3. 11. Se a auis
aut ingenio ant fortuna eat dignitate supevari.
et ibid. Superare spem alicujus. Ovid. 3. Pont.
2. 56. aliquem mobilitate. Id. Heroid. 2. 137.
ferrum duriiia. firg. 5. Eel. 9, Quid, si idem
certet Pbcebum superare canendo? Id. 5. JEn.
710. superaada omnls fortuna ferendo est. Liv.
29. 8. Superare omnes avaritia. tiepos Alcib. 1 1 .
splendo're et dignitate vita. Id. Dion. 4. inge-
nio, auctoritale, amore populi. Id. Epam. 2.
Doclrinis lanto antecesslt condiscipulos, ut fa-
cile in'.elligl posset, pari modo luperatirrom o-
moes la ceteris arllbus. Sil. It. 10. 347. custos
Inacbis multa superandus nocte Juveocas. h. e.
Argui. Id. 8. 506. Marsja IHjgdoniam Pbcsbi
superatus pecline loton. e'XXijvis/io's. Intcript.
apud Gruter. 1094. 2. mberautatbs in patriam
A MAIOBIBTS TRIBVtAS BXBMPLl) ITU SVPERAFIT.
^ 2. Speciatim in re militari est armls vineo,
debello, prodigo, doroo. Plaut. Amph. 2. 2, 24.
Sopsraro boites. Cces. 2. B. C. 5. Suoi cobor-
tatus, quos inlegros superavissent, at tictos coa-
temnereat. el ibid. 22, Equestri prcelio superare
hoitem. Id. 2. B. G. 22. Claiseni magTiaca au-
peratam esse. Cic. pro leg. Slanil. 3. 8. Mi-
Ibridates superatus. Firg, 1. JSn. 350. clam
ferro Incautum superat. Ovid. 12. Met. 364.
bello superatus Amjntor. iVepos Them. 5. Se
a Tbemiitocle noo superalum, sed cuncervatum
Judicavit. Id. Con. 4. Quetn (ducem) aeque coa-
silio neque-copiis superare posieot. Id. Ages. 4.
Superare Aiiam bello. loggiogare, occupare. et
Flor. 2. 6. med. Tola insula in una urba ia-
perata est ^ 3. Bine metapborice eitra rem
militarem. Enn. apud Cic. 3. Rep. 3. 6. Quern
nemo potuii ferro supergie nee auro. Plaut.
— 608 -
Aulul. 4. 1. 7. Si herum videl superare amo-
rem. Cic. 4. Cat. II. 23. Si meara spem Tie
improborura fefellerit alque soperarit. Id. 4.
Fin. 4. 7. Injurlas fortune facile prasceptis su-
perabat. Liv. 9. 4. Quam (necessi(alem) oe di
quidem superant. Pirg. 3. £n. 368. Superare
laborer. Id. 11. ibid. -244. casus. Vellej. 2. 1 20.
o med. difficultates. Ammian. 19. 8. 6. Ut loce-
dendi nimietate- superarer, — Hinc Part. pras.
Superans, aatii, etiam adjective usurpatur;
nnde Comp. Superantior; Sup. Superanlissi-
mus. — Superans est prasvalidus, emioens. Pirg.
5. JEn. 473. Hie victor, superans animis tauro-
quo saperbus. Zucrel. 5. 394. Quum semel io-
terea fuerit superaatior ignis Et semel, ut fama
est, bumor regnant in arvls. abbia pigliato for-
za o siasi ingagliardito. et Solin. 2. Mons su-
peranllssimaa.
SOpEROBDOCTDS, », um, particlp. ab inu-
ilt. superobduco, superlnjectus. Pauhn, Nolan.
carm. 2-2. 110. Sed superobducto prsdita {Re-
becca.) pailiolo.
SOPEROBROO, rtils, rtii, rtitum, rDere, a. 3.
Part. Superobrulus. — Superobruo est re aliqua
injecta operio vel opprimo. Propert. 4. 4. 89.
Diiit et ingestis comitum superobruit {Tarpe-
jam) armis. Auson. Epitaph. 25. Hie Hecuba
injeclis perl! superobrata saiis.
SOPfiROBRUTUS, a, um, parlicip. V. voc.
prseced.
StJPEROGClDENS,' entis, particip. ab iausit.
tupe roccido, supra aliquem occldens. Macrob. 1.
5omn. Scip. 18. circa med. Luna soli antece-
dent! superoccideas.
St3PEROCCtJPO, as, are, a. 1. deprehendo.
firg. 10. £n. %%%. Quern non superoccupat
Hisbo. Alii divisim leg.
SUPErOpBrIO, is, ire, n. 4. supra operio.
Pulgat. inlerpr. Ps. 105. 17. apud ./fujustin.
ad h. Ps. Terra superoperuit super congregatio-
nem Abiron. Pulg, habet terra operui't super.
SOpERORDINATIO, Snis, f. 3. (superordino)
alia super aiiam ordinatio. Ambros. Ep. 12.
n. 5.
SOPfiftORDlNATUS, a, um, particip. V. voc.
seq.
SCPERORDINO, as, 5vi, Stuin, are, a. 1. Part.
Superordinatus. — Superordino est insuper dis-
poao seu polius iasuper novas condicloaes addo.
Vulgat. interpr. Gal. 3. 15. Homiais confir-
matum testameotnm nemo speralt aut superor-
diaat. Adde Terlull. 5. advert. Marcion. 4.
StJPERPARTlCOLSRIS, e, adject. Ita appel-
latur numerus aliqais ad alterum eomparatus,
qui eontioet totum minorem et partem ejus all-
quam, quam Itaii aliquota dicunt: idem etiam
sesquatus dicitur, e'iriuo'pic;. Capell. 7. p. 251.,
Boelh. 1. Arithm. 24. et Isid. 3. Orsg. 6. II.
SUI'ERPARTlCULARlTAS, Sils, f. 3. (super-
parllcularis) condicio nuraeri superparticularis,
^oet't. 1. Arithm. 32. et 1, Music. 6.
StJPERPARTlENS, entis, particip. ab Inasit,
superpartio, qui parte aliqua aliutn superat.
Bine superpartiens nomerus vocatar, qoi alterum
eontinet integrum et iniuper alfquas ejus par-
tes, s'nrinHfijs. Capell. 7. p. 252. De superpar-
lieate: sumamus quloque ad trio; antecedit qni-
narius leraiooem, quod et Ilium Ipsum el ejus
duas tertiaa (paries) babet. Boelh. I. Arithm.
28. Superpartieas numerus babet alium totum
Intra se et ejus insuper aliquas partes, vel duai
vel ires vel quattuor, vel quot ipsa attulerit com-
parotic Si ergo numerus alium intra se nu-
merum babens ejus duas partes babuerit, su-
perbipartieos nomicatur: si vero tres, super-
triparllem ; quod si quattuor, luperquadripar-
tiens; alque ita progredlenlibus in Infinitum
fiogera nomina licet. Adde Cassiod. Arithm.
p. 585. et Isid. 3. Orig. 6. 12. Cf. SUPERPAR-
TICULARIS. .
S0PERPENDENS, entis, particip. ab iausit.
tuperpendeo : supra pendens, at Superpendentia
saia, apud Civ. 37. 27, ad fin.
SUPERPETENS, entis, particip. ab Iausit. su-
perpstOj instonier petens. tenant. VH. S. Ltob.
SUPERPOSITIO
6. Nee suporpetenti daret aliquid superfluum,
nee Indigent! coagruum subtraoeret alimentum.
SUPERPICTCS, a, um, particip. P. voc. seq.
SUPERP1NGO, piogis, pictum, piagere, a. 3.
Part. Superpictus, — Superpiago est supra vel
la superiors parte piogo. Avien. in Aral. 906.
Cuncta superpiaguat rulilam sua sidera noctem.
^olin. 17. Panibera minutis orbiculis soperpicts.
SCPERPLAUDO, is, ere, a. 3. super aliquid
plaudo. Solin. 2. ad fin. de avibus Diomed.
Aquls imbuuat plumas: Ita sdem eicusso bu-
more puriGcaat: tunc pinnulis superplanduat.
SOPERPONDlUM, li, n. 2. (super et pondus)
pondus auclarium, quod legilimse sarcinaj adjici-
tur, soprappeso, sopraccarico, eiriustpon. Apul-
7. Met. Esiguum scilicet et illud tantas molls su-
perpoadium. Gfoss. Lai. Gr. Superpondiam,
uiie'pfxsTpov.
SC'PERpONE.NS, entis, particip. V. voc. seq,
SUPERPdNO, pSnls, pCsltum, pSoere, ». 3-
Part. Superponens I. 1. c; Superpositus fere
ia omn. paragr. ; Superponendus II. 3. — Su»
perpooo est supra pooo, impooo, mettere sopra,
soprapporre, u'it£pviS'iif«.
I.) Proprie. «[ I. Generatim.— o) Absolute.
Ousii. Ileroid. 21. 190. .Egra superposita membra
fovere maou. Plin,5. Hist. nal. 32. 42. (146). Ga-
lalia superposita. h. e. supra sita. — b) Cum ad-
dito Dat. Liv. 1. 34. Superpositum capiti decus. k.
e. pileus. Sueton; Claud. 20. in fin. Congestis pilis
cuperposult altlssitcam turrim. Plin. 5. Hitl. nat.
8. 8. (43). Desertis Africa) duas /Ethiopia* su-
perpoount, ft. e. silas esse ajoat. Colum. I. Ji.
B. 5. ante med. Superponere villam proflueati.
Id. 4. ibid. 24. Brachia vitis jugo superposita.
praiCipitBlo. Plin. 5. Ep. 6. circa med. Apo-
djtario superpositum est sphasristerium. Capil.
Max. el Balbo 9. Hominis coHo superpositum.
^mmion. 24. 2. 3. Templura arci superpositum.
— c) Cum Ace. et pram, super. Cyprian. Ep,
7. (a( II.) Superponeps maoum super aralrum
— d) Cum Abl, Ammian. 24. 2. 11. Mootis in-
terrupta planitie superposita (art). - ^ 2. Spe-
ciatim de medicamentis est adpono, applicare,
applicart sopra. Plin. 32. Hisl. nal. 7. 24. (75).
Rao;B carnes doloribus oculorum superponuat.
Id. 29. ibid. 6. 38- (126j. Superponl oportet sple-
nium e mello decoctum. Sillig. superimponi. et
ibid. 2. 10. (38). • Vellera medicamentis super-
pooaotar. Cels. 5. 26. n. 35. Malicorlum cerato
miscere idque superponere. Scribon. Compos.
206, Superpositum loco doleoti emplastrum.
II.) Translate. ^ 1. Est prgpono, prsficio.
Lactant. Mart, persecut. 36. Parumque hoe full,
nisi eliam provinclis ei altiore dignitatis grada
siogulos quasi pontifices superponere!. h. e. Sa-
cerdolales. F. SACERDOTALIS. — Absolute.
Inscript. apud Gruter. 581. 7. T. ilavio »ab-
DEROTl AVO. LIB, SVPEBPOSITO MBD1CORVM etc.
protameciico. — Cum addito Aec. et prasp. in,
Liv. fragm. I, 91. apud Ifiebhur p. 95. Perperna
In inarilimam regionem superpositus, ut es, qua:
iaiegra adbuc ab boste slnt, tueri posset. — Cf.
Pelron. fragm. Tragur. 56. 5urmonn. Pner su-
per hoc positus officium. % 2. Hinc est prsefero.
Seneca Ep. 58. ante med. Stoici volaat super-
ponere huic etiam allud genus magls priacipale.
Id. Const, sap. 19, Superponere enimum inju-
rijs. — Se superponere, se preefsrre, apud Au-
guslin. in Ps. 93. n. 21. Superponere se vo-
lunt till, eiagitaot quasi jostum etc, f 3. Item
ultra adjicio. Quinlil. 9. 4. 25. Levioribos su-
perpoaenda sunt.' Adde 8. 4. 6. — Cum Abl.
et prap. in. Fulgat. interpr. Eccli. 23. 2. Quis
supetponet la cogitatu meo Osgella et io corne
meo doclrioam sapiealixT ^ 4. Est etiam in-
super babeo, oegligo. Colum. 3. ii. A. 10. ante
med. Siqiam scientiim eLigeadi milleoii babet,
earn propter infkmitatem diisimulat aut super-
ponit. Alii leg. seponit. Cf. Quinlil. 9. 4. 25.
SUPERpOilTlO, flois, f. 3. (supeTpooo) actu.
auptrponendi, sourappo;ilione. ^ I. Geaera-
tim. Augustin- 2. Qucesl. ia Eept. 151, ad fin.
Manus superposltio. Adde FuIgaU interpr. Lev.
23. 15. '^ 2. Speciitim apud Ccel. AuteL 2»
SUPERPOSITIVUS
Tard. 13. et 3. ibid. 2. est naeo£uof*d{, tumma
morbi aecessio, tempus morbi vehementius et
esaeerbatloperintervalla redieus: quam in pr&f.
Tard. tuperpositiooem voeat, et 4. ibid. 3. 44.
oppooit Unimento. Adde eumd. 2. Acut. 12.
init., obi luperpotitio respondet epithesi.
SflPBRPOslTlVOS, a, um, adject, (superpo-
situi) qui mperponit. Priician. 18. p. 1163.
Putsch. Terba, qua per obtineoliam, Id eit xax
e'sruepeiTlia-, dicuntur superpotitive, ut habeo,
ponideo, teneo etc. At .ffeif bane toe. omittit.
SOPERPOSlTrjS, a, um, partieip. V. SUPER-
PONO.
SCPBRPOSTOLAtIO, 6nil, f. 3. alia ultra
fSebHam poitulallo vel exactlo. Cod. Theod. 7.
a qq
SOpERQUAdrIPARTIENS. P. SUPERPAR-
TIENS. .
SOPERQTJADRIQTJINTTJS, a, on, adject. ,io-
per, quadrat et qulntut) Boeth. 1. Arilhm. 28.
Ot qui dicitur taperquadripartleat, idem dicatur
superqnadriquintui.
sdpkrquam. p. SUPER.
8CPBRQOART0S, a, um, adject. Ita appella-
tor numeru* major, qui, cam alio ournero com-
paratot, eumdem integrum contiDCt atque Insuper
quartern ejus partem, quemque uiquiquartum
vooat Boeth. I. Arithm. 24., et lubquarlo op-
ponitar, imiteapxof Capell. 7. p. 251. So-
peiquartoi (tiumeru* ttt), qui iptom allquem et
quartern eju» {partem habit), et mo*. Super-
quarti ratiooem babeot quioque ad quattuor. P.
SBPERDIMIDIOS. Adde Botlh. 1. Arilhm. 28.
nd fin.
SOPBRQOATl"0, li, ere, a. 3. inper eoneutlo.
Avien. In Arat. 1205. toperquaiit Ira foror-
que Matrem. Alii diviiim leg. euper; qoatlt.
SOPERQOINTOS, a, um, adject. IU rocatur nu-
merui major, qol, com alio comparator eumdem
integrom conlinet atqoe Intoper qulntam ejoi
partem, quemque $etquiquinlwn voeat Boeth.
i, Arithm. 24., et tubtesquiquinto opponitur. P.
SDPBRDIMIDIUS. Adde Capell. 7. p. 251.
SOPERRASOS, a, um, partieip. ab inusit. tu-
ptrrado, aupra rasu*, raso di topra. Plin. 82.
Mist. naU 23. 49. (104). Clevis pedum snperrasit.
S0PBRRIDBO, et, ere, n. 2. toper allquid ri-
dejo. — Cam Dat. Pulg. interpr. Ital. Prov.
t. 86. apud Augtutin. in Pt. 51. Ego vettr*
perditioni toperridebo. Adde Pieudo-Cyprian.
De ting. eler. 1.
SUPEBRlGO, ai, are, a. 1. tapra rlgo, iaon-
do. Sii. It. 15. 155. Corn* Ittbmoo eurvata tub-
llrae aoperrlgat node. Its leg. Meins., alU sub-
erigit.
SOPBRRIMUS (toperromoi). P. SDPERD3.
BOPRRROEN9, eotit, partieip. P. voe. ieq.
SUPBBRUO, li, ere, n. 3. Part. Superruen*.
Supenuo ut toper aliquld eado. f i. In-
transitive. — a) Com Dat. Apul. 3. Met. Eoce
uxor flan* introrupit et itttim corpori soperruens
etc. — b) Abiolote. Ammian. 16, 12. 53. Acir-
vlt eoperruentiom obruti necabantor. f 3.
Traniilirorum more, cum Aee. Apul. i- Met.
Atque ego de alto decldem, Soeratem tuperruo.
8t)PERR0TlL0,,ai, are, a. 1. auper rulilo.
Prudent. 3. moi oxtp. 196. Teeta coruica aa-
perrutllant Da laquearibui aoreolU.
SOPERSAPlO, it, are, n. 3. valde itplo. Ttt
tall. Anim. 18. Plato ilium alt laperupert, qui
meate maiime lapiat.
SOPBRSCANDENS, entli, partieip. F. too.
uq.
S0PBRSCANDO, It, ere, a. S. Btlam super-
Kendo apud Tertull. Pcenit. 10. et 1. Sat. 7.;
item leg. nonnulll apod Colum. lac. dr. — Part.
Supencandem. — Snperteando ett loriam aicen-
do, takit, andare $opra t vxsp&aivu.
L) Propria. £iv. 7. 36. Suparicandena Tigilam
tlrata tomno corpora miles. Colum. II. JS. Jt.
3. Quam rapaneandaot tentea utrlaique raid.
Sdmeidtr leg. tuperieentfant ,' alii alller.
n.) Trantlata. Tertull. 1. Ifat. 7. Hoe toper*
leendit omnem admlraUonem. traicendt, tupera,
Adde Pmnit. 10.
TCW. IT
— 609 —
StJPERSCENDO. V. voc. praseed.
SfiPERSCRlBO, scrlbU, scrips!, serlptaro, icrl-
bere, a. 3. Part. Super scriptus, — Superscribe
est supra tcribo, scrivere sopra, aViYpa'^u.
I.) Propria. ^ 1. Generalim. Slodtstin. Dig.
50. 10. 4. Prsiidis nomen tupertcribere. h. e.
Ir.serlbere operi novo. V. INSCRIBO. Scholiast.
Bob. ad Cie. Arch. 11. n. 1. p. 35U. 4. B. Cojus
(libri) plurimot vSrtot Tettibulo teropli Marllt
saperscripilt Brutut. Scholiast, ad Juvenal. 6.
123. Qoooiam in cellit nomina raeretrieum fue-
rant tapertcripla. f 2. Speeiatlro tcrlptorss
adjicere, puts animadversionis ten adnolatioais
causa. Ulp. Dig. 28. 4. 1. SI incontulio super-
script^ iodusisse te etc. «J 3. Et etiam emen-
daodi gratia tcripto inscribere. Gell. 20. 6. sub
fin. Quum Ita in Catilina (Sail. 34.) tcriptum
eetet: Saepe majorat -estrum miteriti plebit Ro-
maoea: vettrum obleverunt et «ettr» tuperscrl-
pteront. .Sueton. Ntr. 52. tsXr. Ita multa et de-
lete et Inducta et superscript Inerant. Adde
Plin. 1. £p. 12.
II.) Translate. Pulgat. interpr. Bebr. 8. 10.
In corde eorum tuperscribam eat (leget). Adde
ibid: 10. 16.
SOPERSCRIPTlO (tuperteribtlo), 5nlt, f. 3.(su-
perteribo) actot tupertcribendi, vel id quod su-
pra tcriptum ett. Pulgat. interpr. JUatth. 22.
20. Cujut ett imago ha-e et tapersefipUo r Adde
5choltatt. ad Juvenal. S. 34.
SCPERSCRIPXOS, a, um, partieip. P. SO-
PERSCRIBa
SOPBRSBDBNS, entit, partieip. V. voe teq.
SfjPERSBD&O, tSdes, iSdl, testum, sgdere, n.
2. Etiam tupertideo reperitur In quibusd. Codd.,
at apud Liv. 38. 51. et Ammian. 25. 8. 2. [P.
infra) Cf. Doiilh. Gramm. p. 425. 4. K. Item
tupersido apud Capell. 3. p. 58. Deeem et octo
nomero (littera?) tapertidunt. — Part. 5uper-
serfeni tab A I.; Supertessus tub A II. 3. c
et B. I. et II.; Supersedendut sub B II. —
Sapersedeo ett tuper allquid tedeo, sedere sopra,
ittixaSitouat: oturpatur aoiem A) Intransiti-
ve; et aliqusndo etiam BJ Trantitivornm more.
A) Intransitive.
I.) Propria. Sueton. Ner. 11. Eqnet R. ele-
pbanto supersedeas. Id. Aug. 96. Aquila tento-
rio ejul supersedeas. Ammian. 23. 6. ai "fin.
Soperiedere corio damnati ob iniquilatem Judi-
cit, Judu aliut eogebatur. Alii leg. supersedere,
quod habetor etiam apod Liv. 38. 51. Rursus
Ammian. 25. 8. 2. Supersedences utribot. Gardt-
haul. leg. tupirtidentet.
II.) Translate t *■ E,t pratidere. Cato R.
R. 5. tub init. Viliicut toa tervet diligenter, li-
tibat familial topertedeat. n. e. inter Jorgla fa-
milia- ditcernat eaque eomponat. 5 2 - Itom ,D
toa tantantla perttare, maner*. Cj-prian. Ep.
49. (al. 45) n. 3. Qui obttlnatlone sua vtl fu-
rore topertederont eto. 7. Battel In prcef. ad
Cypr. p. LIII. da h. I. dittere'ntem. Cf. Augu-
ttin. De ha&et. 87. *f 3. Item taeploi est eet-
tare ab aliqna re, abstioere, rem Institutam omit-
tere: quati tupar aliqua re conetarl et tedendo
nihil ager*, lateiare, eenare, loprastedere. —
a) Cum Dat. tel Abl. ^fuct. B, Afr. 75. Super-
sedere pugnce. JPIaur. Epid. 1. 1. 37. Sopertede
litis rebut Jam. et Pom, 1. 3. 5. Supersede Utii
verbis. Zurpil. apud Nan. p. 40. 7, Mtre. So-
periedere nupfiis. Cat. 8. 8. G. 9. prosilo.
Cie. 4. Fam, 3. tub fin. TJt tupertedeat hoe la-
bore ill Deris. Slonum. Ancyr. 1.1. 22. p. LXTIII.
Jtfommten- ovtm rtvait tbivmphos iiibi iibatvb
DECHIVItSIT 119 SVPSBSIDI. 6) Cum InOoitO.
Sitenn. ipod Ifon. p. 40, II. Here. De vir-
tote eornm aeeusanda proloqul tupersedeo. Liv.
21. 40. Superteditiem loqul apod vos. Sueton.
Tit, 7. a med. Artifleet non modo fovere, ted
tpeetari omolno topertedit. Pal. Mas, 2. 6. n. 0.
Sapersedeo te habere civem. et ibid 8. n. 6. Mo-
ri* erat, consoles Invitari ad eenam, deinde ro-
gari, ot venire toptrtedeanl. — c) Paisire im-
penonaUter. Cie. 3. Herenn. 19. ad fin. Com-
plejione tuptrtedendum ett, t! ret brevit est. Sio
1, Invtnt. SO. a tMd, Verborum mulUtudioe
SUPERS1TUS
inpenedeodum est. Liv. 7. 27. Tributo ao de-
lectu tupersessum est. Id. 38. 51. Quum hodie
litibnt et jurgiis superseded equum tit.
BJ Traositlvorum more.
I.) Proprle. Apul. 11. Met. Aoiam tuperse-
debat aspit. — Passive. Isid. 17. Orig. 9. 53.
Arlstolocbia dicitur, quod molieribut feiit opti-
ma tit, nam tupersessa pott partum, metric em
beneficio vaporit eiporgat. h. «. tuperpotita.-
II.) Translate. Gelt. 2. 29. a med. Cognatl et
afflnet operam, quam dare rogati sunt, tupersa-
derunt. supple dare sopersederunt : vel figorate
per o'vasTpopijv loeutut est, ot l^trg. 1. Mn.
577. Drbem quam statuo, vestra ett. — Paoive.
Cie. 2. Berenn. 17. 26. Ha?e causa non visa est
superttdenda. ^pul. Florid, n. 18. Sed istls o-
moibus supersets, nihil amplius spectari debet,
quam etc. h. e. omissis.
SOPERSEmInATOR, 5rit, m.« 3. (tuperierai-
no) qui tuperseminat, loprasteminatore. Tertull.
Anim. 16. extr.
SOPERSEUInATOS, a, om, partieip. P. voe.
teq.
SOPER9EMINO. at, Svl, Stum, are, a. 1. Part.
.Supersemtnalu* If. — Supersemino est topra
temino, toprasserntnare, imovctota.
I.) Proprle. Hieronym. Ep. 30. n. 14. es .8fa!!&.
13. 25. Zizania toperseminet. Fulg. int. Btalth.
Joe. ett. Ioimiout homo tuperteminavlt rlzariia
in medio tritlei. Adde Augustin. In Pi. 05. 16.
II.) Translate. Zerful'. advert. Pros, i.amed.
Avena Praieana toparteminat-e,
SflPERSERO, t?rit, rtvi, terere, a. 3. Idem aa
supersemino. Arnob. in Pi. 55. Detegitur (homo)
tritlco eopersevitse aizanias.
SOPERSESQCALTERet tupertetqulalter, f8ra,
tgrom, adject. Boeth. 1. Jfusic. 4. Qoartum ett
inajqualitatis genus, qood ex multlptlei et toper-
particulari conjungitur, quum tclllcet major nu-
merus habet Id te minorem nomerum vel bit
vel ter vel qaotlensllbet atqoe ejut onam allquam
partem, et tl eum bit habet et ejus dlmidlam par-
tem, vooabitur duplex topersetqualter, ot tunt
qoinque ad duo; tin vero bit minor .eontiaebi-
tor et ejoi tertia part, voeabitor duplex super-
seeqaitertiot, at sunt teptem ad duo.
SOPERSESQTJIAI.TER. P. voc. prseced.
SfJPERSESQDlDBClMOS, a, am, adject., nv
Supertesquldecima proportio, Boeth. 3. Music.
i. p. 1111. Cf. voe.'praec. et seq.
SOPERSESQUtSEXTOSDEClMUS, a, um, ad-
Jeet. Boeth. 3. Music, i. p. 1110. Quoniam vero
ad XTI. numerum XVII. nuroerut comparatut
tuptriesquisextamdeeimam obtioet proportlonem-;
node fit, nt quoniam aoperieiqoitextadecima pro-
portio toanm bit aucta tranteendit.
SDPEBSESQDlTERTlDS, a, om, adject. V.
SDPERSBSQUALTER.
SDPEBSESSUS, a, om, partieip. V . SDPER-
SEDEO.
SUPBRSBXTUS, a, am, adject. t v f:wo«, ap-
pellator numeral major, qui, cum alio compa-
ralat, eumdem integrum atque insoper seitam
ejos partem contintl, nt septem ad sex. P- SU-
PERDIMIDIDS.
SOPERSSDEO et
SDPERSlDO. P. STJPERSEDEO.
StPERSlLlBNS, enUt, partieip. P. voe. ieq.
SDPBRSlLlO, it, Ira, a. 4. Part. 5upersiKer»s.
— Sopertlllo ett topra tallo. Colum. %. R. R.
3. a med. Pertiett dolaotur ip qoadrum, aa te-
res lavitai earam tupenillentem volacrem non
reciplat. — Cam Aee. Chalcid. Tim. 220. Ha-
bent etiam mnta vim anlmss , qua etc. . praro-
pta at prtaelpitia sopersillunt.
SOPBRSISTO, alttlt, ttlii, ilttere, a. 3. tupra
sisto vel sto, lupento, ttare sopra. ^ I . Inlrant-
itive. Jul. Pal. 3. ret oeif. Ales. M. 86. lot
demom et font Octal ett, et aquila aorea tuper-
tiitibat. % 2. Traaiitlvorum more, com Aee.
iifpul. 8. Met. Jamqoe Chariti fremeot iavadit ao
tuperilstlt ticariam. Id. li. ibid. Aate dese tima-
Iacrum conttltutum tribunal llgneum toperiUti.
SOPEBSlTOS, a, am, partieip. ab inusit. tu-
penino, supra positoi, lovrappotlo. Imcripl.
SUPERSOLANEUS
•pad Gmter. 43. 10. o. hakjmvs PHir.VMKVi it-
CIU.VH CTH ABA HVIC ARAB IVFgftllT. IT ICBIPTT-
nm bits yeivstats oobbvpt. rekovayit. /"aorett:
tamen in Emend, p. 1. et /. J?. Molotti In
£fem. di .Godi p. XXIL pro tupertit. leguat
euperpotuif; hie veto paitremui ibid, pro Ma-
nilius leg. Xanliui.
SOpBRSOLANEUS. F. STJBSOIANECS.
SUPEBSOLITDS, I, am, partlclp. ab inoitt.
tuptnolto, eoataatai. Jornand. Dt regn. iucc.
f>- 681. el an. 1531. Addito auperjolito Illarii
titiao etc. .
" BCPKRSORbBO, ei, ere, a. a. tnioptr aorbeo.
St*. PlaeU. Dt medic. 16. 30.
StJPERSPARGO (toperipergo), apargli, tpar-
torn, tpergere, a. 3. Part. Super sparsui et Su-
.penpertui. — Supertpargo eit topra tpargo, in-
apargo, aipargo, ipargere topra, amcofoet*. Cato
M. JL 64. Qn« herbotiiiima erunt, in tecto eon-
tilto et tale tuperipargito. Alii teg. ipargito. PUn.
Falerian. I. 66. Et farlnam faba taparipargei.
Adde Pelagon. Feterin. 0. 1. Arnob. advert.
Gent. 7. p. '£23. Bebaiqae hit omnibat eunllam
aoperepergere bubulam. Solin. 27. a med. Gem-
ma viridl colore, etelila paniceit snperiperia; et
ibid. 30. a med. dt eamelopardali. Cendidirme-
eulit tuperipene. Mi leg. tupenparia.
StJPEBSPAHSUS et
SOfERSPERGQ. V. roe. praseed.
SOPERSPfiRO, at, jtI, era, o. I. Jumper eat
wld* »pero, aniXniJei. Ambroi. in Ps. 1 18. term.
15. »». S3. Rt in verbum tuum tpere. Graseui
(amen eceXsioa babit, qaod eat eupertperavl:
■ quod de eo dleitur, qni aemper addit ad tperan-
rium, at qaum iperetlt aliquld, lierum iperat.
P'ulg. int. Pi. 118. 43. babet: In Jadiciit toil tu-
pertptraYk Id. ibid. 90. In Terba tua topenperari.
StJPERSPERSTJS, a, um, partlcip. V. SDPER-
SPBBGQ.
6CPEaSPrdO, If, ere, a. 3. (a uper et tpeelo)
aupra ret ultra tuipieio. Solin. 1. 07. Super-
apieere per (A. e. aimer) centum trlglnta quinqae
mills pawuum,
SOPERSTAGNO, ai, Id, ■re, n. 1. reiUgoo,
redundo, allagare .di topra, ivAtuvd^e). Tae.
1. Ann. 79. Si email Mar la tivoi deductut ia-
perttagnaTiMet.
SOPERSTANS, antli, partlclp. V. B1IPKRSTO.
SOPERSTITDmINO, at, are, a. t. ttatumlne
aupra firmo. Fallot, i. R. M. 9. 4. Saperttetu-
ininere radot.
SCpERSTaTUTOS, «, am, partlclp. ab Inoiit.
euperttsiuo, qui prater atalutum exigitar. Cod.
Theoi. 7. 4. IS, nil alU malt J.g. super eta-
tutorvm dlYiiinj.
StJPERSTERNQ, aternla, etrlYl, ttrjtom, tur-
ner e, a. 8. Part, jiitperttratut. — Supertierno
eit toperextendo, dttlenaVe copra, oVootetcwvw.
Ziv. 10. 29. tub (in. Obrnlom (corpus eontu-
lis) taperilratii Gallorom eumulla arat. Colum.
i. R. R. 6. ante med. Simlli modo parimenu
twl^eja laptnternaDtur. Cyprian. Ep. 69. (al.
64.) n. 3. Helltasutiuper Infentem vidua Ellum
m, Deam deprecaae, tuperetraril, — Ammian.
a 6. 8. 10. Superprofit fouem ponle aoloblli. pro
auper fouam pontem toiubilem.
SflCERSTRS, atltla, omo. gen. adject, (tupar
*t tto) iSupertfent pro auperatei in Inter, in
Corp. Inter. Zot 3.410.} et euptrittei in Ti-
talo ecamtt. apud Perrot, Cat. dt Rom. LXXII.
8. : item auperatem Jn aceot. pro auperttitem, ut
ait • supentfi, ti, nlti par contractiooem iu
Kriplum malli, In inter, in Corp. Inter. Zat.
C. 6295. — SuberttM eit qui toper ttat et praj-
•ena adett, tpeJpoe, Rieitw (It. prutnU; ft. qui
ae tient prit, qui tit present, ti'motn; Uiip.
pretente, tetligo ; Germ. <ler nakt bei tlwat
Hi, gegenwanig iit, Zeuge; Angl. preeenf, U-
ali^ar), at doeet Feitiu p. 305. 82. Mull. Super-
ttites, teitea priattDtei tlgnlQeat. enjut Ml tetti-
xnoaiom ut, qaod tapentltlbut prastenilbat, II, In.
ter quot eontrorertia eit, Tindielaa tnmere Juben-
tar. Plaatot la Artemone: Raoc mlhi Ileal quid-
Til ioqni: nemo hie adett tupar net.
I.) Propria, f I GentraUm. Cic. Uur. 12.
- 610 —
26. Ulrlique tuperitltibui fprsienfiout), itlam
viam dico. Formula antique ICloruru. Uiac Serv.
ad Firg. 3. ^En. 339. Supentei preteniem ti-
galfieat, at Cicero in Mureaitoa: Suit otritque
tuperitilibui. Uoneot criilai, ubieumque pott tu-
perttitej addltur prostentet, hoe Tlderl ioierpre-
tameatum voeit priorii. Vtritque lupertlitibut
ilgoiScat aetore et reo pratealibui. Quod aulem
apud Cicer. przmitiitur wis, ita leguot totum
ilium locum: Carmen turn ceterii rebut absur-
dum, turn vcro nullo uiu : TJtritqua tuperititibut
ete. *J 2. Speclatim ait qui poit mortem nlta-
riui tuperett et tuperrlTit, «piXt*Y)'e, irtptYtvo'fti-
voj (It. chi topravvive, luperitite; Fr. qui re-
He, qui lurvil ; Uiip. tobrevitiieitte,- Germ, tioer-
lebend, am Zeben bleibend ; Angl. surviving).
— a) Gum Genet, vel Dat. Piaut. Atin. i. 1. 1.
Sleut tuum vit unieum gnaturo tuat tuperene rite
toipitem et tupentitem. et ibid. 6. TJt tibi luper-
ttet ujor statem tiet. Id. Trin. 1. 2. 19. deot
oro, ut vitai tua suptritet tappetat. Ter. Beaut.
5. 4. 7. Ita mibl atque huie til tuperstes. Cio.
2. Nat. D. 28. 72. Ut tul slbi liberi tuperilitei
euent. Id. 6. Fam. 2. 3. Qaum tupentitem te
ette ret pub), relit. Ho* at. Carm. imcul. 42.
.flSaeaa patriae supentei. Adde £i't>. 2. 7., Tac. 5.
-**nn. 8.. Senec. Ep. 84. etc. Cic. 1. ai Q. fr. 3.
t. Uttoam te oon solum rltas, ted etiam digaiiatii
meat tupentitem reliquittem. Sueton Tib. 62.
tstr. Felicem Prlamum pulabat, quod lupantei
omnium auorum eittitliiet. PUn. 7. Hist. nal. 48.
49. (156). Omnium, quos in eooiulatu teoteatiam
rogayerant, tuperitllei fuere. Tac. 3. Ann. 4. extr.
lotagram III! auboiem ae tupentitem iniquoium
preearentur. — Superiiet tibi dleitur, qui ma-
gnum rlUe dlterimtD vli evailt et quodammodo
reritlt. Stntca Ep. 30. ante mei.et Tac Agric.
8. a med. — 6) Abiolute. flora*. 2. Od. 2.
7. Ilium aget peona metuente tolrl Fama super-
ttes. Qaintil. 6. pr. 6. Liberls tuparttitibui.'
•J 3. Item qui talrai et Ineolumli »l?it. 7»r.
Andr. 3. 2. 6. Per ecaslor ecitut puer eit natui
Pamphllo. daot quseto, at tit tuperttei. Zucan.
1. 6S0. Slante poteit mundo Romaque tuper-
atite, llagnut Sue miter.
II.) Trantlate dleitur da rebut, f I. Meta-
phor* aumpta a tupor. paragr. 1. Ovid. it. Met.
552. Eraogitar lacuna nimboti turbioli arbor,
Fraagltur at regimen tpoliiique animota auper-
atat Uada, valat Tlatrix tlauaUqut datpiclt uo-
dat. Alii saperblt. Stat. 8. Theb. 471. Ills iogent
In terga Jaeet, ttat fronts aupentai Laneta, col-
lapua renlunt In tempore flammae. *J 3. Meta-
phors lampli a tupar. paragr. 2. Ovid. 3. An.
am. 127. nee sottrot maaait in annot Rutticltat,
priteit ilia aupernei aria. Id. 3. Amor. 15. 20.
Poit mea manturum fata tuperttei opui. Martial,
10. 48. a med. ceaitqae trlbut jam perna tuper-
ttei. ch'i avanzato. — Cam lofloito. Stat. 6.
Thtb. 94. dt tilva ptranliqua. nee tolot homi-
nam tranagrem reterno Fertar avot, Njmphat
etiam motatie taperttei.
SOPEUSTICIO, 6olt,'et
SOPEaSTlClDU, II. r* SDPEHSTITIO.
S0PERST1LLO, at, are, a. l. tupra ttillo, cat-
tare topra a goeeia a goccia. Apic. 8. 7. ad
fin, SuperitUlabii oleum, piper atpercet. Adde
0. 13.
StJPERSTIS. F. SDPERSTES.
SCPERSTmo, 6nit, f. 3. (luperitet) serlbi-
tnr et tuptnticio, et atlam tttpertticiunt, ax mora
permulaudi lilt, t et c, at la Glott. Gr. Zat.
aiiciSatfiovi'a, tupenticlam, taperttlclo, rellglo.
— De orlglne et tign.fleatu nomiola bee habel
Cic. 2. Sat. D. 28. a med, Non eoim phlloiophi
lolum, rerum etiam majorat aottrl tuperttitio-
nem a rellgiooe teparararant. Nam qoi totoa diet
prectbantur et immolabant, ut aui tlbl libari
tupentltta ettint, topeislitloii aunt eppellati:
qaod aomea pottca latlut patult. Contra Za-
etant. 4. 28, tub fin. Super ttiiloil roeentur,
non quia flliot toot auperttitea optaot (omaet
enlm optemui), ted out II. qui tupentitem me
morlam defunctoram colunt, tut qui pareolibut
tuii toperititet, colebaat imiglnet coram deml,
SUPERSTITIOSUS
tamquim daot Peoatet. V. SUPERSTITIOSUS
et Ddderlein Zat. Syn. v. 6. p. 358. — Su-
perttltio eit reiigio quaeeamque, ted lazplai de-
lira et auilia, ut ait Cic. 1. Nat. D. 43. 117., in
qua iaeit timor intnit deorum, tuperttizione,
Jj(OiSa«(iow'a, S'eXo&p'iioxiia. % 1. Superttitio tas-
piut in maiam partem lumitar, iimu, quern modo
etpoiuimui. Cic. 2. Divinat. 63. 129. Superttitio
tagerum. Id. ibid. 72.148. Superttitio homioum
imbecillltatem ocoupevit. Id. 1. ibid. 4. 7. Supersti-
tlooe obligari. Id. 1. Zegg. 11. 32. conflieiari. Id.
1. Nat. D. 42. 117. iibtrari. Id. 1. Fin. 18.
69. imbutus. Ziv. 26. 19. captut. Tac. 1. Ann.
85. infeetui. Ovid. 1. Art. am. 417. Superttllio
magna. Horat. 2. Sal. 3. 79. tritlii. Cic. 2. Di-
vin'ai. 4. 7. anilit. Tac. 15. Ann. 44. exitiallt.
r^uinti'. 3. 7. 21. iudaiea. Id. 4. 4. 5. Super-
itiliooet norai indueere. Seneca Ep. 123. sub
fin. Superttitio error intaaut eit: amandot ti-
met; quot colit, violet. Tae. 12. Ann. 59. Ma-
gical lupentitionei objeetare alieai. ~ Hinc trant-
late. Ouinlil. 4. 2. 85. Supenlitiona praeeapto-
rum cootra rationem cnuie trahi. *J 2. Ia-
terdum la bonem partem, pro religiooe. Firg.
12. Mn. 817. dt Slyge. Una tupentitlo tuperit
qua reddita dlvii. Ubi Serviut: reiigio, rae-
tui: eo quod tupectlet capitl omaii reiigio. Ju-
stin. 39. 3. 8. Hit tut aeeeasitalibut sanguinil
adjiclt lupentitiooem lempli, quo abdita pro-
fugerit. h. e. tauctitatem. el 41. 3. 6. Io tuper-
ttilionibui atque eura deorum, prascipua amDi-
bui veaeratio eit. — Hinc trantlate Seneca Ep.
95. circa med. Virtutlt quadam tupentitione te-
neantur: haoc ament, cum hac tlvere veliat.
Adde Marcett. Empir. c. 26. p. 122. retro med.
% 3. Ceterum uoiversim tuperstitionei dicuntur
eiternarum gentium rellgioaet a Romaaorum
more abhorrentei. 7"ac. Agric. II. Eorum iecr»
deprebeodai, tuperstitiooum perEuatioaea. Cf.
Cms. 6. B. G. 14. et Fulgat. inlerpr. Act. 25.
19. V. etiam Orell. ad Tac. 13. Ann. 82. et 15-
ibid. 44. et Germ. 43.
Homonym. inert superttitio e religione,
quod, ut ail Zoctant. 4. 28., hac eit Teri cullut r
ilia Mai. Alitor Cic. 1. Nat. D, 42. 117. Uo-
rum leotentiae omnium 00a modo laperttilio-
aem toilant, in qua ioait timor deoram, ted et-
iam religionem, q.ia deorum cultu pio contine-
tur. F. etiam RELIGIO init.
SOPERSTlTK>S£,adrerb. (tuperttitioiai) «J 1 .
Proprie cum tupentitione. Cic. 3. Nat. D. 39.
92. Neque id dicitii tupentitiose et aniliter, ted
pbjrtlca eontlaotique ratioae. Id. 1. Divinat. 55.
ad (in. Fatum con id, quod tuperalitlote, ted id,
quod phyiice dleitur, cauia sterna etc. *f 2.
Trantlate ett nfmit tolliciie et diligenler. Quin-
til. 1. 1. 13. Non tamen hoo adeo tuperitltiote ve-
lim fieri, ut dlu tantum loquatur Gretee aut di-
teat, ticut plerisque morit ett Id. 10. 6. a med.
Cogitatit tuperitltiote ioharere. tcrupoiotamen-
(«. et Gtli. t. 25. Indueiai luperttitiote definire.
SOPERSTlrlOSUS, a, am, adject, tiupentt-
llo) Comp. Sapersliliotior ,■ Sup. ^uperttittotii-
timui, — Supertlitioiui eit tuperititione Imba-
tns, super tlizioto, StiaiJas'ftuv. aj 1. Genera-
llm. — a) Fere in malam partem. Non. p. 432.
2. Merc. Sed vera toperitiiioii proprietatem as
hoc habaat, quod pra culture deorum tuperte-
deant, id ett, negligent cetera. Nigid. apod Gell.
4. 9. Superttltioia religiooe te alligare.' Cic. 3.
Divinat. 57. 118. Superttitiotl pbilotopbi. Id.
ibid. 41, 86. lolliciiudo. Id. Dom. 40. dedieatio.
Cf. 1. ifot. D. 42. 1 17. Ttrtult. Seorp. 2. Supenti-
tlotiuimum fdculum. — Absolute. Cic. 2. Divi-
nat. 89. 81. Imbeeilil anlmi tuperitltloia conci-
pluot. Sic Theophr, Char. 16., Diod. 1. 62. 4. 51.
et Ptut. De adul. c. 16., Dt tuperit. e. 10. —
b) la boaam partem tumi rldatur apod Fulgat,
inlerpr. Act. 17.-22. Per omnia quail tupentU
tiotloret toi video, h. e. arm ceterlt Gneeli re-
ligtool didlti. Sio Xenopft. Cyr. 3. S. 58. et A-
ritt, Polit. 6, f1, aj 2. Speelatim dleitur ia-
terdum de eo, quialiquid dlrloat. Plaul. Cure.
a. 8. v. 27. Superititiotui bic quidem art; rare.
pcediCAt. Id. Rud, 4. 4. 95. Quid ii lata aut ta.
SUPERST1T0
peralltiosa sut barlola est, atqo« omnia, qala 4 -
qoid InGt, vera dicet ? Cic.-l. Divinat. 31.66.
ex Poeta. Miisa torn aupertlitioiit bariolatiool-
bui. Adda Plant. Amph. t. 1. 167.
SOPERSTlTO, ai, are, a. t. frequental. a an-
pento. f 1. Intraoiitive eit -tuperttei at ineo-
lumit aam, tupertum, eiiere tano e talvo, its-
piyi'vofiai. Plant. Pen. 3. 1. 3.tftmihl luper-
ail, auperet ae auperatitet. f 2. Traoiltlvorum
mora ait terms live incolumem priestare. Enn.
apud Non. p. 170. 1*. et 176. 3. tterc. Regnum-
que vsatrum ot totpltent tuperititeDtque.
SfiPERSTO, Has, ttStl,atere,n.1. Part. Super-
stani. — Suparito eit aupra allquid ato, alore
topra, iQioTitpt : oeeurrlt autera turn Intransitive
Sara trantltirorum more. •? 1. Intransitive. —
t.°) Generatim eat, ot diximut, aupra Hare. —
a) Cum Dativo. Liv. 40. 9. Atrox cum vento tem-
pestas signs in eirco maiimo cum eolumnia, qui-
bua soperitabant, evertlt. Id. 10.28. Eiiedis car-
.rlaqae luperttaat boitia armetus, iogenti sonitu
•quorum rotarumque edvenlt. Id. 28. 7. Armall
minis luperitantet instar muniraenti erant. Sue-
ton. Galb. 23. Slatoam el deereverat rostratas co-
lumns auparatanlem. — 6) Abaolute. Sail. Jug.
60. Nostri prlmom reslttere, deinde, ubl uose at-
que alters teals comminutes, qui inperrteterant,
•fflicti aunt. — Liv. 10. 5. Forte quodaro- loco
male deniatof agger pondere aoperatantlum in
fostam procubult, — ■ 2.°) Speciatim auperttes
aam, Ennod. Epigr. 6. 1 . Corpora devleto mori-
tor quieamque, tuperstat, Danl let! legem crlmlna
aola bomini. «J 2. Trantitivorum more, apud
Poetaa, aupra atando occupo, detioeo. Pirg. 10.
jEn, 540. Quern eongretiot agit eampo iaptom-
que superstans Immolat. Ovid. Heroid. 10. 123.
Ossa auperstabunt volucret Inhumsta. Slat. 2.
Theb. 713. Corpora tunc atque arma almul cu-
mulata superstaDS.
SUPERSTRATA, a, am, particip. V. SUPER-
STKRNO.
StJPERSTRICTUS, a, am, particip. V. voe.
eeq.
St)PERSTRINGO, atringis, etrlctom, atrlngere,
a. 3. Part. Saperitrictut. — Superatringo est
supra striogo, conatrlngo. Sidon. 4. Ep. 20. Pea-
duli ex humero gladil balteia tupercurrentlbaa
auperstrinieraat clauaa bollatit latera rhetroni-
bua. Alii leg. tlrinxerant. et Apv\. U.Met. Nam
compreuia In artum feminlbua et superstrlctli
accorata manlbua, quantum nudo llcebat, vela-
mento me oaturall probe muniveram.
SUPERSTRUCTUS, a, um, particip. P. voo.
sea.
SflPERSTRUO, atrBlt, ttruxl, etructum, atrfie-
re, a. 3. Part. Superttructut. — Soperstruo
est anperadlflco, sopra fabbricare, e'leoixoSofteta.
I.) Propria. Seneca 1. Controv. proosm. ad
pn. Hoc fuodamenlum tot et tantlt supertiructit
moliboa obruebatur. Tac. t.Ann. 62. Neque fun-
dameota per tolidum aobdidit, neque firmli ne-
jlbas ligneam eompagem auperttruxlt. Apul. 10.
Met. Detaper pulvlllis tuperttruunt.
II.) Trantlate. Quintil. 1. 4. 6. Quldqold su-
peritruxerlt, corruet. Adde Sufin. ex Orig. te-
lict. In P$. 17. v. 15.
SUPBRSUBSTANTlALIS, e, adjeet. qui aupra
subttantlam eat. Pulgat. intrrpr. Malth. 6. 11.
Panera notirum superiubitaotialera da riobltbo-
dle. Grace eit e'siouotce (o' aptoe), «b anie'vai,
h. e. ad eratlinum diem apectant (victut), ic. ne-
cesiariui aut aafQcient: bine optime ibid, aibi
retpondent amouotoj et ciifUpov, h. e. abuno
ad alterum diem tufflelent. All! com Rotenmvllcr
(Schol. ad h. I.) et Kamphauten (o>. Gebet d.
Mtrrn p. 86.-102.) Interpretantur qui adetl vel
prcBito eit, ab aitit vol ; alii cum Ori'jena et Ea-
fymio, ex Tetuttlorlb., et Jholuck, Bleek, Sui-
•noel, ex reeentiorib., tuirentandtB vttae interview,
«t Vulg. int. Luc. 11.3. Tertit quotidianut, Non e-
nim probandum, quod ab o'usi'a derivetur, Initar
vocnma^ou0to{,ivou0:s;,ln tenium phiiosopbieum,
ut ait idem ac uitapjij apod Plaion. Thecet. p.
IBS. c at Aritt. De part. anim. 1. 1. Cf. Cavedoni
Xex. Evang. tt Grimm Lts. Gr.-Lal. elo. fti o> o.
- 611 -.
SflPERSUM, ei, fill, esse, n. anom. Superescit
pro lucerertt. Eonlus: Dum quidem onus homo
Romas toga iupere*cit. Et Aectui In Chryilppo:
Quln bia auperescil <al. leg. quin buie, li tuper-
emit), Spartam atque Amyclas trado. Htec Felt,
p. 302. 30. Still. Sont qui lumant pro tuper-
ett, ted V. Stullenim ibid. p. 386. — Per tme-
iln interdum dlvlditur aut Invertltur. Plaut.
Cure. 1. 1. 85. Si quid luper III! fuerlt, id no-
bla sat est. Virg. 2. /En. 667. Jamqne adeo tu-
per ooua eram. JVepoi ^/c»6. 8. AlbenleniibuJ
prater arma et na»ei nibll erat auper. Adde
Ovid. 2. Fatt. 748. et Tac. 1. Hilt. 20. Cf.
SUPER. — Part, iuper/utui-us II. 1- — Su-
penum eit tupra allquid mm, extto, emlneo (It.
toprastare, emergere, apparire; Fr. iln eleve
au~dessus, de-pauer, ilre proeminent, satllant ;
Hiip. io6rep«;ar, ler taKente ; Germ, uber el-
wa* tein, hervorragen; Angl. to be or Hand
upon or over, overcome).
1.) Propria. Val. Flacc. 6. 760. Armaque,
quique cara aupereit do catslde vuitua. appar*
ice dalla visiera.
II.) Trantlate. *| 1. Eit fere rellquut aum,
retto, iopravanzare, reitare, ffepiatftf, w«p'7"">'
ucu. Enn. apod Gell, 1. 22. Inde sibl metnorat
uoura auperene laborem. Adde eumo". apud Fest.
loc. aupra eit. Ter. Reaut. 4. 5. 23. Sad porro
auiculta quod aupereit fallacies. Cces. i. S. G.
26. Ex eo prcello circiter milia bominum CXXX.
mperfuerunt. et ibid. 23. Quod omoioo biduuro
lupereral.quum etereitui frumeotum metlrl opor-
teret. ei 5. ibid. 22. ad fin. Quum non multum
statli aupereiiet. ^oral. 1. Ep. 18. 108. ut mthi
Tivam Quod tuperest tavi, al quid euperesie vo-
lunt dl. rirg. 5. J?n. 615. beu tot vada fains
Et taDtum tuperetsa maria! Gic. 5. Cat. 10.
txlr. Hoitei reitrl tantum civium tuperruiururn
putassent, quantum inBnita cadi rettiiliset. Poll.
ad Cic. 10. Fam. 33. ad fin. Qui tupenunt da
Hirlil eiercitu, confluant ad eura. Scxvola Zttg.
17. 1. 60. a med. Nullaro actionem luperfora ad
recipiendum. Ovid. 3. Hut. 675. Nunc mibl
cur cantent, aupereit... Dlcore. Adde 14. Met.
145. — Ouod aupereit, quod restat, quod reli-
qoum est, ceterum. Cic. 9. Alt. 19. exlr. Quod
aupereit, icribe, quasio, quam acouratinime, quid
placeat. del rimanente, del reito. et Phcsdr. 2.
eptt. Quoniam occuparat alter, ne prlmut forem,
Na ioIui euei, atudui: quod tuperfult. f 2.
Item auperttitem eite, loprovuiuere. Plaut. Atin.
1. 1. 1. Sicut tnum vlt unicura gnatum tus tu-
pereite vitas tospiiem et auperttitem. Liv. 27.
40. Ne lupereitet tanto exereitul auum nomen
leouto. Id. 1. 34. Lncumo mperfuit patrl, bo-
norum omnium herea. ^ 3. Item abuodare, ar-
fluere, afcbondara,. rtdondare, In atramqua par-
tem. Ter. Phorm. 1, 2. 10. Cui tante ret erat
et aupererat. et ibid. 3. 10. Allla, quia defil qood
amant, eagre est: lib! quia tuperest, dolel. Cic.
2. Orot. 25.° a med. Ut vli ejus rei, quam de-
Gniat, lio eiprlmatur, ut neque abtlt quidquam
neque aupertlt. Id. 13. Fam. 63. Tereor, ne
mini ]am auparesie verba putai, quas dixeram de-
futura. Adde farron. apud Gell. 1. 22. Tac.
Germ. 6. Na ferrum quidem tuperest. Cf. Agric.
26. et 44. at 1. Hist. 51. — Buc perlinat illud
Cic. fragm. apod Gell. ibid. Neo vero aclentla
Juris majorlbua tuit Q. £liut Tubero defuil, do-
ctrina etiam tuperfult. In quo loco, Inquil Gel-
liui, mperfuit aigoiGcare videtur, tupra full et
praititlt tuperavitque tuoi doetrloa aua auper-
fluent), f 4. Item auppatare. firg. 3. G. 10,
Prlmui ego in palriam mecum, modo vita au-
pertlt, Aooio redieot deducam vertlce Blutas.
Hoc in loco, Inqult Gell. ibid., Tlrgiliui c'xu-
puvtpu verbo uiut videtur, quod, tupenit dixit
pro longinqulut diatlutque adsit. <f 5. Item tu-
periorem eaie. Gell. ibid. IHod contra ejdtdem
Vfrgilil ait allqoanto probabillui (3. G. 126.)
Pubeotesque secant berbat fluviosque minltlrant
Farraque, na blaodo nequeam tuparetie labori. SI-
goiScat anim, Inqult Gell., esse tupra laborem,
neque opprimi ab eo, 1 6. Daoique aliquando
Dositum etl pro tdene, fsiori, adrocatum eiae
SUPERTRIQUARTUS
eulplam causamque ejai defendere: ntqai in
compltii tolum uturpatum eit, ot alt GeW. we.
Cit., neque tantum In plebe vulgaris, led Id foro,
in comitio, apod tribunalia. ^fuouit, apud Sue-
ton. Aug. 56. Conctari enim «e, ne, ii ■™P* r | "
etset, erlperet legibut ream; iln deewet, deiti-
tuereaeprsedamaareamicmn exlitlmaretur. Geif.
loc. eit. buna mum vebementer Improbat, |f 7.
In illo Tarron. -Sat. Btenipp. 60. p. 172. VeM.
Ea potitilmura, qoas ilmul lint PtupaXT) el dele-
ctent polios, ut id qoodque vldeatar non defoUae
maglt quam euperfuliie. mperfuisse etl immo
dice et Interapestive foliie, ▼. Oehler sd ft. I.
SflPERSOMO, iQmli, lumptura, inmere, a. 3.
Part. 5uper«umptui. — Superiomo eit ultra de-
bitum vel abundantiua lumo. Plin. Patena-i.
1. 61. Superaumere bumorem. JUareelU Empir,
e. 17. p. 111. Vlnl cyatho inpenumpto. ■
SCPERSUMPTUS, a, am, particip. V. voc.
prasced.
SOPERSUS, a, nro, adject. Idem ae aoperstss.
Piaut. fragm. True, (edeote A. Ifaio) p. 31.
To nuoe aupenui tolut aermoni meo. h. t. praa-
tens et. Itane lej-endnmT
SOPERSUSPENSUS, a, am, particip. ab Inn-
lit. auperjutpendo, topra tutpeniui. Co?l. Aural.
3. Aeut. 5. 50. Immobilii et aoperauipenia pal-
pabrarora at auperclllorum poiitio. Alii divi-
aim leg.
SOPERTECTUS, a, nro, particip. V. toe. leq.
SOPERTBGO, tSgia, texi, tectum,.tSgere, a. 3.
Per traeiin dlvlditur a 2'e.luK. 3. 2. 10. Can-
dldaqne otta auper nigra favilla teget. — Part.
•Supertectua. — Supertego ft. Ett Insuper
lego, eoprira di nuovo, a'niKix'Xustoi. Coium.
9. R. R. 14. a med. Et quamvla portleu pro-,
tecta vaia, nihilo minui eongsitu culmorom et .
frondiom lopertegemaa. Adde Sever. JEm. 420.
f 2. Pro ilmpllcl lego, lntago, cojirlre. Fal-
lot. 4. 2. R. 9. Uberato* omnibus pullli i«ta
icrpertegere debebii ant cortlce. Apvl. 11. Set.
Superiorem eiiotut tunicam sopertexit me celer-
rime. Justin. 43. 4.7. Plurea frondibu* aaperta-
ctoi Induoi vebiculii jirbet. feoet. 2- JUilit. 26.
Superlegere tabulata.
BflPERTENDO, i», ere, a. 3. aupra aut vaida
intendo.
I.) Propria. >sfuouitin. to Ft. 70. term. a.
n. 11. Concavnm lignum, eul ebordas soper-
tenduntui.
II.) Tranilate, nentrorura more. Ctei. Aural.
B. ^cut. 0. a med. In augmento tumoral iu-
pertenduDt,
sOPBRTERRfiNUS, a, om, adjeet. qui tupra
terram eat. Teriull. Returr. earn. 40.
SUPERTERTlUS, a, um, adject, f I. DW-
tor numerut major, qui, cum alio eomparatm,
aumdem integrum atque Insuper tertiam ejue
partem oontinet, quique aeiquitertius etiam vo*
eatar, et quidem lubtertio opponltnr, at quat-'
tuor ad trla. V. SUPERDIMIDIUS. % 2. Su-
pertertius tamen etiam vocalur a vetuatiorlbui,
qui a recentlorlbui aobtertlui appellatnr. Cento-
His. De dienat. 10. o med. Qoum aarum (chorda-
rum) pondere Inter te cnllata ralionem habarent,
quam trie ad quattuor : quern pbtbongum arithme-
tic! Grasei eavrpiTov vocaot, Lalinl lupertertium.
SOPBRTEXO, texii, textura, lexere, a. 3. Part.
iSuperteztui. — Supertexo ett tupra lexo. Avian.
Or. mar. 127. Supertexl tolum. Paget. 2. JUi-
lit. 25. Supertextli tabulatli.
SOPERTEXTUS, a, um, parllc. V. voe. prase.
SCPERTOLLO, is, are, a. 3, luttollo, tna/;a-
r«. C'ommodian. Instruct. 61. 2. Nee me tu-
pertolio. ft. e. elatiui me gero, nee luperbio.
8UPERTR&HO, ii, ere, a. 3. aupra aliauid
Irsbo, lirare o troieinora topra. Plin. IS. Hist,
nat, 18. 48. (173). Semen protlnui InJIciont era-
lesque daotatai lupartrabunt.
8QPBRTRANSEO, b, Ivl t>tJ II, Ire, a. 4. iu-
pra vel oltra tranieo. Ambrot. In Pi. 37. n. 29.
Iniquitatet rata tupartraotiarunt eaput meuro.
StJPERTRlPARTlENS. P. SDPERPART1ENS.
SOPERTRIQ0AB.IUS, a, no, edjaot. Batik.
p. 1009.
SUPERUNCTIO
SBPERUNCTIO, Call, f. 3. (superunffo^ aetai
superungendl. Cetl. Aurel. 3. Acut. 4. 34. Sjnan-
chlcis eonveoit sanguinis detraelio, oris collulio
«t superuncllones leauablles.
SOPBRUNCTUS, a, am, partlelp. F. SUPER-
UM GO.
SfiPfiRUNDO, sb, are, n. 1. euperlnundo, so-
perabundo. — Translate. Paulin. Nolan. $arm.
18. 183. crescents Fide suparandat gratia Cbrl-
itl. tovrabbonda.
SOPRRUVGENS, eoiii, partlelp. P. voe. leq.
SGPERD.NGO (superunguo), ungls, onxl, un-
etum, nngere, a. 3. Part. Superungent et Su-
peruncttu. — Superungo eit supra ungo, soper-
lllino, ungere di aopra, eWXstpu. Celt. 7. 7.
n. 1. Delude euperungl colljrlo debet ei bll ell-
qao, quo lippieotes ocull superunguntuT. AMI
leguat superinungi et superinunguntur. et Am-
broi. Ep. 80. n. 6. Latam fecit et superunxit
oeulos ejus. Sic Rufin. 2. Hist. JScel. 4. Bodem
luto oculoi tuoi euperungens. Seribon. Com-
pos. 29. Hoe etlam superunctum ad pueroram
splpboras fielt.
•SCpERDRGENS, eotli, partleip. ab Inusit. its-
perurgeo, desuper urgent. Tac. 2. Ann. 23. txtr.
Quo levarantur alvei (navium) manantei per la-
tera et Quciu superurgente.
SfipfiRUS, p8ra, pBrum, adjeet. (super). —
o) Serlbltur et super pro superus, ut infer pro
inferui, apad Calon- R. R. 149. Dbl super In-
ferque viclaus permlltet. Sic Lucret. 1. 650.
Naturam, quam lotus babet super ignis, babe-
rent. — 6) Forma superum in Genet, plur.,
pro superorum, usorpant passim Lucret., Virg.,
Ovid., Lucan., Martial.; at superorum diiit
aliquando Ovid., ut 4. Fast. 4. 19. et 1. font.
1. 43. Ceternm dtum et divum, virum, liberum,
nummum etc., ayncop. pro deorum etc., trala-
ticia sunt. Cf. JUuller De re melr. p. 378. et seq.
— Comp. Superior 3ub B; Sup. iSuperrirnus,
a quo et Supremus et Summus, sub C. — Su-
perus est In superiore parte positus, alius, editui,
6 avu (It. superno, afto/Fr. qui est en haut,
tjui est au-dessus, haut ; Hisp. alto, elevado ,
Germ. d. obere, oberhalb befindlich; Angl. ab-
ove, upper, on high): cul inferui opponitar.
A) Posltlv. Superui. ^ 1. Geoeratim. En-
niui apud Macrob. 6. Saturn. 1, 14. Quum supe-
rum lumen ooi inlempesta tenerel. Plant. Batch.
4. 9. .31. Quom ports Pbrjgis llmen superum
iclnderelur. Cf. Mere. 5. 1. 1. Lirnen superum
nferumque salve (el Nov. apud Non. p. 336.
13. Merc), Id. Aulul. 9. 7. 3. Faeiarn, ut In
puteo ceoam aoquant, lade coctem sursum sub-
dusemui eorbulis. Si antem deoraura oomedent,
saperi Ineeoali sunt et sensti . inferl. Lucret.
5. 334. Quippe ubl sol nudum soatractans cor-
pus aquai Non qoierit calldum supera de red-
dare parte, Quum 3iiporr.ro lumen tanto fervore
fruatur. Cie, 2. Nat. D. 66. 140. Sunt enlm e
terra homines non ut lacolsa alqae habltatores,
•ed quasi spectators superarum rsrum atque cs-
lestlum. Id. 1, Tiiic. 26. 64. Ut omnia supera,
■Infers, prima, ultima, media vid^rsmus. Adda
ibid. 18. 42. Id. 2. Acad. (2. pr.) 39. 123. Hi-
eatas cesium, solem, lunam, etellas, supera de-
aique omnia stare eensst. Cf. S. ibid. 41. 127.
— Superum mare, et absolute superum, est A-
driatlcum et Ionium. V. IWFERUS. f 2. Spe-
slatim dicitur de lis, qua* in t;rra atque in-
ter homines fiunt, quum de Iafada sermo est.
Virg. 1. Mn. 662. de Aleclo, Cocytlque petit
aedem, supera ardua liquescens. Id. 6, ibid. 630.
Jaolusss anlmas superoraque ad ! jta.-n ituras. Id.
2. ibid. 90. pater superia eoneoeiit ab oris. h. e.
▼lta faoctus abiit ad plures. Ovid. 6. Met, 641.
que me tuperas eduiit prima sub aoras. Zucan.
1. 769. Infectumque eera totum Monibus et eu-
peram Stjgia formldioe ooeteca. % 3. Item de
cssisitibus. -Liv. Andronic. apud JPritcian. 4.
p. 606. Putsch. Inferos an soperus tiW fart
deu' funera, Uliie? Plant. Cut. S. 1. 36. at
lta me dl deeque superl atque inferl et medio-
inmi. Ttr. Phorm; 4. 4, 6. Ut te quidem omnes
di deasque auperl, loferi Malls eiemplls perdant.
— 612 —
Borat. 1. Od. 1. 30. Ma doctarum brdera; pra-
mla frontium DIs misceot. Id. 2. Ep. 1.138. Car-
mine dl superl placantur, carmine manes. Caiull.
55. 4. templum super! Jovis. h. e. Capilolini : et
dictum est ad dlsllnctlooem inferni, b. e Pluloois.
Cf. Senec. Here. Fur. 48. — Hinc absolute
Supera, adrerbiorum more. P. SOPRA inlt.
Superi, orum, m. plur. 2. «f 1. Suot viven-
tes, superstltes, i vivenli, qulbus opponunlur ?l-
ta fundi, fellej. 2. 48. de Pompijo. Quam a-
pud superos babuit magnltudinem, illibaiara. de-
tullsset ad inferos. Val. Flacc. i. 792. Tunc
eicile, parens, umbris, ut nostra vlderes Fune-
ra, at oblllos superum paterere dolores? Adde
Firg.t.JEn. 128. et Senec. Hippol. 145. In-
script, in Bullett. arch. Neap. a. 1854. p. 152.
L. AMTBSTIVS CSLEH. P0HP0KIA8 AKTESTUE COK-
itgi stab cabissihab b. is. i. (tc. benemerenti
fecit) et stbi bt STPBBls avis. Mintrvini boc
loco superos inlerpretatur non posteros, sed ma-
jores, qui ad superos iransierint; sed, ut recte
alt De-Fit, vo% de eoperstitibue commode sumi
potest. Sic alia apud Rinier n. 3008. vos sv-
PBBl BBSS VAC1TI DIV TIVITE ST TBKITB. ^ 2.
Saspius Superi dietl suot dil, qui ea?lum seu loca
superiora .habitant, qulbus opponuntur Inferi,
qui Inferiora incolunt. fira. 10. Mn. 34. Qua
Superi Manesque dabant. Id. 1. ibid. 4. lerris
Jaetatus et alto Vi Superum. Lucret, 6. 33. ra-
tio auperum collque tuenda. Ovid. t. Met. 161.
ilia propago Contemplrii Superum. Id. 13. ibid.
70. Aspiciont oculis Superi mortalia justis. Id. 4.
Trist. 4. 19. Caust tua esempio Superorum luta
duorum. Bursus firg. t. /En. 379. Scilicet is
Superli labor est! Id. 7. ibid. 312. Flectere si ne-
queo Superos, Acberonta movebo. Id. 2. ibid.
141. te per Superos et cooscia numios Teri Oro.
i?ora«. I. Od. 6, 16. Opa Palladis Tydiden So-
peris parem. — Id. ibid. 10. 19. Superis deo-
rum Gratus et irais. — Hinc illaa appellationes
o Superi! pro Superi! Ovid. 14. Met. 729.
et 1. TrisU 2. 69., ubi etlam distinguuntur a
diis maris; ut a Manibus seu Inferis, apud Virg.
7. Mn. 312. Adde Ovid. 1. Met. 196.
Superum, i, n. 2. res supera. ft'rg. 6. JEn.
788. Omnes cseliccle, omnes supera alta tenen-
tes. Id. 6. ibid. 240. talis sese balltus atris Fau-
eibus eCTundans supera ad consesa ferebat. —
Hinc de supero vel ex supero, de vel et sape-
rlore parte, d'dlto, dall'alto. Plaut. Amph. 3.
4. 17. Iliac sursum Mcendero; inde optime ci-
spellam Tiram; Da supero, quum hue accesserit,
faciam at ail medidus sobrius. Adde Lucret. 6.
51 1. Id, 2. 225. Incidere ei supero. Sic ibid.
248. Bi supero quum precipitant. Cf. Lachmann
ad Lucr. p. 375.
B) Compar. Superior m. et f., ius n., sen.
oris, apud Ilalos superiore, piu alio, a'vwtspo{.
I.) Proprie est de loco. — a) Generatim.
Plaut. Amph. 3. 1. 3. In superiore qui hablto
oenaeulo. Id. Most. 1. 1. 42. neque superior ac-
cumbere (potest). V. ACCUMBO. Pompon, a-
pud Non. p. 429. 16. Merc. Urbls tuperiorem
loeum Insceode. Cf. Ribbeck Com. Lat. reliq.
p. 214. Cq?s. 2. B. G. 23. Ei loco superiore in
ipsis Oumiois ripis prcsliabantur. Id. 7. ibid.
46. Inferiore omnl spatio vacuo relieio, supe-
riorem partem collis castris corapleverant. Cie.
Cwcin. 17. 60. Dajectus vero qui potest esse
quisnam nisi in inferiorem locum de superiore
motus? Id. 12. Att. 10. Tola domos superior
meal. Id. 4. Invent 40. 117. Ei 6uperiore et
ei inferiore scriptura docendum est, quod qua-
ritor, fieri perspicunm. — 6) Specialim de lo-
co, node quls dlcit. Id. 3. Orat. 6. 23. Sire
ei inferiore loco sire ex aequo sire ex superiore
(toouitur). Cf. 3. Fam. 8. 2. Id. 4. Verr. 42.
102. Da loco superiore dicere. Sic 3. ibid. 5. 14.
Agere cum populo Bom. de superiore loco. sc.
Bostrit. — c) Mare superius, Idem est ac mare
superum, apud Liv. 41. 1, — d) Superior pro-
vincia dicta, quam in duas partes diridllur, qua:
Roma propior eral; inferior, quae remotior Ro-
ma. J?or S nes» In Ann, dtll' I nil. archiol, a.
1815, p. 20.
SUPERUS
II.) Translate. «f 1. Refarlur ad iempus. Call.
2. B. C. 5. Omnis jureotus omnesque superioris
ajlalis etc. Id. 7. B. G. 58. Superioribus diebus.
h. e. prsteritis. Cie. 1. Cat. 1. 1. Quid proii-
ma, quid superiore node egerls. Id. 5. Fam.
17. Superioribus temporibus ed te nuilas litteras
misi. Id. Harusp. resp. 8. 15. Anno superiore.
Id. Dam. 37. 99. Utriosque temporis fructum
tuli tnaiimnm: superioris, quod etc. posterioris,
quod etc. Nepos Thrasyb. 3. Superior crudeii-
tas. Id. Dion. 1. Superior Dionyaius. h. e. senior,
prior. Sic Cie. 7. Verr. 10. 25- Superior Afri-
canus. Id. Senect. 8. a med. In superiora vita.
Varro 2. R. R. 10. Ad majores pecudes state
superiores, ad minores etlam pueros (pastor«»
habendos). et Cie. Orat. 31. 120. Superiores
(homines), b. e. priores , majores. Sail. Jag.
99. Omnibus superioribus prceliis. ^ 2. Item
ad vires et fortunam. Cess. 5. B. G. 15. Equitea
bostium cum equilatu noslro confliierunt, ita
lamen ul nostri omnibus parlibus superiores fae-
rint, Nepos Alcib. 4. exlr. Quo facto multo supe-
riores bello esse co:perunt. Id. Phoc. 3. Populoe
superior faclus duces adrerparis fadionts patria
pepulit. CiC. post redit. ad Quirit. 9. 22. Supe-
riorem esse contra improbos minus est Degotfi,
quam bonis exiequari. »f 3. Hem ad genus et di-
gnitatem. Id. 2. Oral. 52. 209. Invident homines
maiime paribus aut inferioribns etc., sed elisro
superioribus invidetur. Id. 1. Off. 26. 90. Pbilip-
pum Macedonum regem rebus gestis superatum
a Glio, facilitate et bumanilale video superiorem
fuisse. el mox. Ulquanto superiores sumus, tanlo
nos geramus submissius. Id. 2. Fam. 18. Habes
enim nemioem honoris gradu superiorem. Fel-
lej. 2. 101. I. Cui omnem honorem, ut superior!,
babuil. — Hinc absolute
Superior, oris, m. 3. qui auetorltate allis
prajstat eosque regit, il superiore. Cassiod. 4,
f'oriar. 3. Collegis gratia, superioribus humfli-
late plaeuisli. Serv. ad Virg. 12. jEn. 652. Con-
tomelia eat nomine superiorem vocare- chiamare
col suo nome un superiore.
.Superiora, orum, a. plur. 3. iocs superior*.
Ambros. 3. Ilexaem, i. n. 9. In superiora se
snbrigere. Adde Vulgat. interpr. Act. 10. 9. etc.
■Superius, adverbiallter, superiore parte, su-
pra, superiormente, aW. Seneca 5. Qucest. not.
8. a med. Quum sol proceisit, alia superius ra-
piuntur, alia diffunduntur tepore. in alio, et
Pallad. 1. R. R. 34. Si fons desit aut iropri-
mendus est puteus aut piscina superius constraea-
da, ut lllinc aquas pluria confereote, bortus ri-
gelur. sopra terra, et PluBdr. 4. 24. Quantum
valerent inter homines litters , Dili superius:
nunc etc. di lopra. Sic Aucl. B. Hisp. 28. et
34. t'n fin. Ut superius demonstravimus.
C) Superlallvi triplex est forma, h. e. super-
rimuj, supremus, summus.
I.) Superrimus (superrumus) , a, sim, agno-
seitur a Varron. 6. L. L. 5. et 7. «6td. 51.
Mull. Sic Charts. 2. p. 130. Putsch., ubi tamen.
supremus leg. Eeil.
II.) Supremus, a, um, per sjneop. a super-
rimus, Ht Varro docet he. cit. in bac voce. —
Duplici pp scribilur suppremus apud Fell. p.
395. 22. Mull, et in Inscr. apud Manut. in
Orthogr. et in alia apud Mazoch. de Aieiap.
m. 130.; sed contra est frequentior osus et poe-
tarum auclorilas primam aa;pe eorripientium,
.inquit Foreellinus. — Supremus, at docet I-
sid. 10. Orij. 242., dicitur ab eo quod super-
emineat. et Fest. he. cit. Supremus modo si-
gniOcat summum: alias ettremum: alias maxi-
mum. Est Igitur proprie altissimus, summus,
sommo, il piu alto, intc-tatoc.. ^ 1. Proprie.
Lucret. 1. 274. montesque supremos Silrifragla
vexare Oabris. Virg. 4. G. 460. At chorus as-
qualls Drjadum clamore supremos Implerunt
monies. Horal. Epod. 17. 69. Optet supremo
collocare Sisypbue In monte saium . Seneca
CEdip. 95. Supreme rupee. Alii leg. supers*.
Ctaurfian. ///■ eons. Honor. 167. sletlt area
suprema Algentl qua rooa riget Saturnla traeta.
ft. e. altissima csli parte. *\ 2. Traoslate. —
SUPERUS
— 1.°) B*ferlur ad ordlnem, et f.»t eitrsmus,
ultlnius, novistlmus, ultimo, estremo, esyswee..
Ovid. Rimed, am. 114. Suprerr.am bellis irapo-
euisse maoum. Marital. Sptclac. 2. Et quem
suprems Telbyos unda ferlt. ft. e. marls Brl-
lanniam elluentis. Colum. 10. R. R. 294. Jubare
eiorto Jam node supreme, h. t. ultima parte
noetis. Claudia*. B. Get. 554. Llgnrnm reglone
euprema. Id. i. Jiapl. Pros. 100. Suprema ion.
h. e. ultima, qum PlutonI obliglt post Jovem et
Neptunum. et ibid. 261. floe supremo, h. e. ex-
trema teles parte. Cf. fforat. t. Ep. 5. 3. Su-
premo te lole domi, Torquate, manebo. at tra-
monto 2.°) Item ad tempus. — Hlne — a)
Suprema tempesias, et suprema absolute, dim
erat oecesua soils: postea tic dicta est pars diel
ioter earn, quas de meridie dteltur, et vesperam,
ut docet Censorin. moi afTerendus. Nomeu ba-
balt ei eo, quod erat ultlmum diei tempus, quo
agl Id foro licebat. In leg. XII. Tab. apud Fett.
p. 305. 28. Mull. sol. occasvs svpbema tbmfsstas
esto. Farro 8. L. L. b. Mull. Suprema sura-
mum diei. boe tempui duodeclm Tabula dieunt
uccaeum esse soils: sed postea let preetorla id
quoque tempos Jobet esse supreroom, quo prsetor
in comitio supremam pronunclavit populo. Gell.
pleniorem refert XII. Tabular, loonm 17. 2, awtb
MEBIDIF.1I CAVIAM COKSCITO QVOM PBBORAKT AMBO
rBASSRBTBS POST MERID1BH PBAEsENTI STLITSH
ADDIC1TO SOI OCCA1VS SVPBBMA TBHPBSTA* BSTO.
Censorin. De die nat. 24. Heridies, quod est
medil diei nomeo : inda de meridie : bine supre-
ma. quamris ploriml supremam post occasum
aolis esse eilstimant, quia est in. XII. Tabulis
scrlplum sic: sol ccasvs svfrbma temfbstas
ejto. Sed postea M. Ptetorius trib. pleb. scitum
tulit , In quo scHptum est : praetor vbbanvs ovi
KVKC BSI QVIOVS POSTHAC PVAT DYOS L1CTORBS
APVD SB HABBTO JSQVB YSQVE AD SVPRSSIAM IVS
INTER CIVES DICITO POST SVFRBKAM SEQVWYR VB-
fPBRA etc. Plin. 7. Hilt. nat. 60. 60. (212). de
korolog. Accensus consulam, a columna Mania
ed carcerem ioclioalo sidere, supremam pronun-
ciabal. Plant. Atin. 3. 3. 4. Mater supremam
mini tua disil, domum Ire jussit. Ita Tar neb.
Alii leg. supremum? Priore lections adlodilur ad
rnorem Indicendi supremam , post qoam dimlt-
tebantur in judiciis actores et rei. AlterS ad rno-
rem dicendi novissima verba (ut est apud Firg.
6. JEn. 231.) in faneribos. — b) Supremm
sepissime dieitur de ultimo vila tempore, mor-
te, funere, exsequiit. Cic. 1. Phil, 14. 34.,Acer-
bfssimum ejus diem supremom malim, quatn L.
Cionae dominatum. Id. 2. Legg. I). 22. iacbstvh
FOKTiriCES SVFRBMO SYFPLICIO SAKCIVKTO. Tibull.
1. 1. 73. suprema roibl quum venerlt bora. O-
vid. 6. Fast. 668. Suprtrai tori. h. e. lecti fuoe-
ires. Id. 1. Amor. 15. 43. ignes. ft. e. rogi. Firg.
1 i, JEn. 61 ■ Mills Tiros, qui supremom eomiten-
lur booorem. h. e. sxsequlas. Petron. Sal. 112.
Corpus supremo offleio mandare. h. e. sepultu-
re*. Calull. 64. 151. Supremo in tempore deesse
alicui. ft. e. qoam in Tiles discrlmiae versalur.
Sil. It. 1. 70S. suprema ao feeda preearl. h. e.
ut allquls te occldat. Id. 5. 416. Suprema mors.
ft. e. nltlmus vitas Qois. Adds fforat. 3. Ep. 2.
171. Cf. Firg. 8. JEn. 447., Stat. 3. Theb. 70.,
Apul. 7. Met. etc. F'irg. 8. JEn. 583. bee ge-
nitor digresiu dicta (upremo Fundebat. h. e. post
quem non erat aroplius filium vlsuroi. Ovid. 8.
Met. 521. (et 3. Tritt. 3. 87.) soeiamque tori
vocal ore supremo, ft. e. moribundo nee amplius
locuturo. Quinlil. 6. 3. a mtd. et Plin. 7. Ep.
20. el 31. Supreme bomloum Judlcia. h. e. te-
slamenta. Id. 9. Ep. 19. Supremi tituli. h. e. In-
Kriptlones lepulcrorum. Plin. alter 37. But.
nat. 2. 10. (89). Nero in supreme Ira duos calices
crjsiallinos fregiu h. e. mox oecidendus. Sic 7.
ibid. 45. 46. (150). August! suprema cars, et
ibid. 37. 37. (124), Supreme In seneeta Ispsu sca-
larum eienimilus e.-t. Claudian. 3. in Eulrop.
389. Pbrjgia casus Tenlsse supremos, h. *, eici-
dlum. Sie Firg. 5. JEn. 1 'JO. Trojse son suprema.
Martial. 5. 33. et 39. Suprema tabula, ttsta-
mento. Sic. Cod. Theod, 10. 7. 3, Saprimo scri-
— G13 —
ptura. Id. 9. 1. 5. aclio. h. e. actio erlmin«ll«,
quam premit suprema pceoa. — 3.°) Item ad di-
gnitatem et magnitudinem, et est prscipuus, pri-
mus, maiimus. Plaat. Capt. 4. 1. 1. Jupplter
supreme S8rva mc. Fet. Poela epud Plin. 35.
Oitl. nat. 10. 37. (115). Regina! Junonls supremi
conjugis lemplum. Plant. Pseud. 1. 1. 14. nam
tu me anlidbac Supremum babuistl comitem con-
siliis tais. — Veleres teste Fetlo he. cit. et Gell.
II. I., dj«s oves et trlglnla boves supremam
mvltam diierunt. h. e. mailmam. Sic Firg. 3.
JEn. 590. made confecta suprema Igooti nova
forma viri. — Bine absolute
Supremm, arum, t. plar. 1. supreme volun-
tas. Hlne prator eupremarum in Inter, apud
Henzen n. 6454., re. volantatum. ^orghess' (in
Ann. Inst. arch. a. 1853. p. 195.), ot ibl adnotat
idem Hemtnius, nomine tantum a prastore tl-
deicommissario, qui dieitur, '.Hum differre credit.
Cf. Cajum Dig. 2. 278. et Utp. 25. 12.
Supremum, i, n. 8. res ultima, euprema.
•J 1. Generatim. Firg. 12. JEn. 803. Veotum
ad supremum est. Adde Fulgal. interpr. Sap.
4. 19. «| 2.. Speciatlm In plur. num. suprema
— a) Dlcuotur mors, funus. Quinlil. 6. procem.
a med. Quo Hie aolmo menslum octo valetudi-
nem lullt! ut me in eupremls coosolatus est!
Plin. 34. ttitt. nat. 8. 19. (93). Hercules torva
facie seotieoteqoe suprema. Id. 16. ibid. 44. 86.
(236). Circa soprema Neronis. Id. 7. ibid. 3. 3.
(33). Supremis divl Augosti. Tae. 1. Ann. 61.
Solvere jupreroa rollitibu*. et 3. ibid. 49. Car-
mine suprema allcujus deflere. Id, 4. Bist. 59.'
Agitare de supremis. pensar di ammazzarti. et
ibid. 44. Planctus et lamenta et supremorum (-
mago preesenti eireumdata. Tae. 12. Ann. 66.
Claudius admotus supremis. vicino a morte. et
6. ibid. 50. Appropinquare supremis. Quints?. De-
clam. 8. 10. Longe Ventura supreme prospicere.
et ibid. Vidimus frequenter ad vitam post conela-
mata suprema redeuotes. Firg. 6. JEn, 21 3, Ciae-
ri suprema ferre. <f 3. Item suprema interdum
sunt tcs Xsfijiava, reliquiss et cineres cadaveris in
rogo combnstl. Solin. i. a med. priscorum te-
staDtur molem Orestis suprema. Ammian. 25.
9. in fin. Quum Julian! supremis Procoplus m!t-
titur, ea humalurus in suburbaoo Tarsensi. ■*} 4.
Item ultima voluntas, teslamento. Quinlil. De-
clam, 1.2. Neque gravlssimum patrem suprema
sua Juveni jactasse crediderim. Tae. 1. Ann. 8.
Nibil prlmo seoatus die agl passus, nisi de su-
premis August!. Papinian. Dig. 29. 1. 36. Miles
in supremis ordinaodis, ignarus uiorem eur
prxgnanlem etc.
Supremum et
Supremo, adverblprura more, supremo tem-
pore, ultima vice, novlssime. Plin. It. Hist. nat.
53. 115. (277). Anirca esltura supremo, sul fine
delta vita, et ibid. 37. 55. (150). Dt neque ab
bomine supremum eos (oculot) spectarl fas sit.
svl punla delta morte. et Ovid. 12. Met. 526.
Quss rolbi tune prlmum, tunc est conspecta su-
premum. per I' ultima volta. Sie Tae. 4. Bist.
14. Liberi a pareotlbus supremum diriduntar.
per non vrdersi mai piu. et Quinlil. Declam.
6. 6. ad fin. Supremum et In sternum. Firg.
3. JEn. 67. animamque sepulcro CoDdimus el
magna supremum voce ciemus. P. CON CL A MO.'
III.) Summut, a, um, pro supmui, sjneop.
a supremus; ande etlem Cump. Summior apud
scrip torea inferioris oolae, ut Euslaih. 1. Bexaem. '
10. Cf. Lat. protimior et Gr. rjXax'OTOTSOOC,
Cum adverblls ad vim augendam, apud Claud.
Quadrig.Ann. t.fr. 18. V. Gell. 6. 11. Apprime
summut. et Plin. Faltrian. I. 38. Valde suromus.
— Suumus est altissiraus, sommo, il piu alio,
vtytoxos, <j»a'pTato«. *f 1. Propria est de loco. —
1.") Generatim. 25nnius apud Macrob. 1. Saturn. _
4. Qua Gall! furtim noctn samma arcis adortl'
Mreoia concubla vlgilisque repente eruentanl.
Id. apud Cie. i. Tuse. 44. 107. Ipse (Thyestts)
summls sails Osus asperis, eviseeralus. Id. apud
Donat. ad T«r. Eun. 3. 5. 42. Qui lempla call
summa sonltu eoneutll. Calo R. JR. 38. Si pa-
rum altera foroacem b&bebis, ubi fades, later!- I
SUPERUS
bus eummam straito ant cementls cum la(0 sum-
mam e'.trinseeui oblinito. Quum igoem subdi- -
deris, si qua Samma exlbit, nisi per orbem sum-
mum, luto oblinito. Plaut. Men. 1. 3. 50. Sum-
mum oportet olfactare vesltmentum mollebre:
nam ei istoc loco spurcatus natum odore inlutili.
Id. Cas. 8. 6. 33. In aqua summa. Id. Mil.
glor. 4. 4. 14. Non tu sds, qaom ei alto puteo
sursnm ed surnmum escenderls, Mailmam perl-
culura Inde esse, ab summo ne rursum eadas?
Nunc b^ec res apud eummam puteam gerllar.
alia cima del pozzo. et Poeta apud Cic. 1. Tuse.
5. 10. mento eummam attlngeoa sit! enecatat
(Tantalus), et apud Quintil. 8. 3. 48. Sana est
verruca In summo mootls rertlee. Titin, epad.
Charis. 2. p. 192. Putsch. De sedi samma, quo
avolavlt gallus galllnaceus. Cm. 1. B. G. 31.
Labienum summons Jugum montls ascenders jn-
bet. Id. 3. ibid. 23. exlr. Summum locum ea-
atrorum petere cosplt. Cie. 4. Fin. 23. 64. QaP
ad summam jam aquam adpropinquant, et qui
sunt in profando. a fior d' acqua. et 1. DM-
nat. 24. 48. In summa columna. Id. Plane. 7.
17. In summa sacra via. Ifepos Hannib. 9. Am-
pboras complures complet plombo : sammas open!
auro. ft. e. summam ampborarnm partem. Pirg.
12. JSn. 434. Summa oseula. a fior delte lab'
bra. Hue pertlnet illud Stnec. 1. Ira 16. o med,
Non ei alto venire neqoitiam, sed sommo, quod,
ajuntj animo lnbaerere. h. t. non insidere, non
penetrare. Bursus Pirg. 5. JBn. 819. per esquora,
summa. et 6. ibid. 678. eacumlna samma. et 1.
ibid. 110. Oueto io summo pendere.'SIe 8. ibid.
357. summa prospicere ab unda. et 4. ibid. 168v
Summos vertex. Cic. 6. Perr. 53. exlr. nrbs. to-
parte piu alta delta citia. et Coium. 12. «►
R. 56. cutis. Zuean. 2. 211. In fluvlam prlml
cecldere, In corpora summl. Quintil. 6. 4. in fin.
Eadera in argumeotls ratio est, ut polentissima
prima et summa ponantur. — 2.°) Sp.edatlm de
loco In tricllnlis seu coovlvlls. Cic. 1. Phil. 15.
37. Idem quum a summis, raedlls, loflmls, quum
deoique ab unlversis hoc Idem lit, non plau'sum
ilium sed Judicium jadleo. — Summut ia taenia-,
qui et superior, dieitur turn de leeto trielinlarl,.
torn de convive, qui primus et ad caput led! ao>
cumbit. P. ACCUMBO. Plaut. Pert. 5. I. 15.
Tu, Sagaristio, accumbe in summo (lecto). Mo-
ral. 2. iSaf. 8. 20. Summos ego et props me VI-
ecus Turlnus et infra, si meraini, Varios. P. el
in fin. — 3.°) Summits digitus idem ae me-
dius. P. DIGITUS. Atejus Capilo apud MaeroK
7. Saturn. 13. Medium et minimum (dioitoin)
rilaverunt, ut Ineptos, alterum magniludlne, bra-
vltate alterum; et electus est qui ab nlroqae
dauiiitur et minus officii gerit, et ldeo servanda
analo magls accommodatus est. InscripU apud.
Murat. 139. 1. IN DIOITO MtNIMO AKVH DVO CBM-
JJ18 ADAMA>T1KIS DIG1TO SB^VEKTI AKVtTS POLt-
PSBPHVS ZSIARACD1S BT MABGARITO III DIOITO STB-
mo ANVtvs cvm iMABAODO etc. «f 9. Transla-
te. — 1.°) Befertur ad tempos et est extre-
mus, ultlmus, ultimo, ia%atoi. Plant. Pseud.
1. 3. 140. Sicut hasc est prm>tltuta summa el
argento dies. Firg. 2. jEn. 324. Venlt summa
dies et Intluctabile tempus Dardanla. Borat. 3.
Od. 28. 13. Summa carmine (eanlabimtu) qass
Cnldoa-tenst. Cie, 7. Perr. 13. 29. Quum stes
summs esse ea^erat. Id. 13. Fain. 60. Sipa
bieme summa navigariu Id. 8. PhU. iO. 31.
Quum esset summs leneelute et perdita valstudint.
^ic Son. p. 400. 31. Mere. Vliit ed summsm sa-
nectutem optima valetudioe. — Summum tswpas,
quum agitur de summa re, quum somma it* la
diserimen TenTt. Cic. 5. Ph\0. 17. 46. Summo rei-
publica) tempore veteraoosad llbertatem popoll B.
coborlatus est. Sic Ftacc. 3. 6. In summo et perl-
coloiissimo rel publ. tempore. — 8.*) Item ad if*
gnitaioro, prsestantiam, gradum, et est maxima!,
emplissimus, slngularis, perfeeius : In bonsm at-
que malam partem. £nm'ui apud Hon. p. 402. S.
Mire. Anuoi multot lorgloque "ab domo belluru
gerentes somma lodustrla. Id. epad Macrob. 6.
Salurni.1. p.A99. Jan. Romenl seslls samms ni-
tuntur opum vL Id. spud Paul. Diac p. 123.
SUPERVACANEO
II. Rfan. Summui Ibl eapltur meddii, oecMllut
alter. Id. apud Non. p. HB. 28. Merc. Jupplter,
lib), inmme, tandam male re geita gratulor. Id.
•pud Prob. ad Virg, 6, Eel, 31. Jupplter, tu-
que adeo lumroe Sol, qui omnet rei laiploli etc.
Id. apod Cio. 3. Tuse, 19. 44. Ei oplbui mm-
mla opls egeni, Hector, tuts. Plaut, Ciit. 9, 1.
*0. Juno filla et Satornui patrum et summus
Jupplter. Id. Amph. 1. 8. 6. 8ed ub! lummui
Imperator noo adeit ad eiereltum. Id. Merc. 1.
2. 40. 8ummo clamore dloere. Id. Aiin. 2. 3.
SO. (el Sorat. 1. Sat. 8. 7.) Summa voi. Id.
Cept. pro!. 80. Da mmmo loco lummoque ge-
nera eaptum ens equltetn ei Alide. et Most. 5.
2. SO. Quod faelont summit Dati generibus. et
Cic. 3. Fam. 18, Trei fratrei lummo loco nsti.
h. e. noblll, llluitrl. Ccel.. apud Ctc. 4. fuse.
33. 68. Amorem deuro qui non summum putat.
Cic. 8. Off. 8. 35. Quod boneitum ilt, Id ene
ant wlum aiit lummum bonum. Id, 3. Nat. D.
29. 73. In amore mava eit eurnmo latnroaque
ioopla. Ter. Andr. 3. 3. 0. Summum bonum here
etia deputabam buoo Pampbllum. Id. ibid. 1.1.
12- Quod babui summum precium penotvl tlbl.
Id. ibid. 74. unlearn gnatam main Cum dote sum-
ma Olio usorim ut daret. Ace. apud Ctc. 3. If at.
p. 86. 68. Qnod re in summa lummum eue arbl-
tror pariculum. 61c Ctc. pro leg. Manil. 5. 13.
Quid quod talus sociorum lummum In perlsulum
ac dlicrlmen vocator, quo tandem aolmo ferre de-
beila? Virg, 9. /En. 190. Menelgltur soelurn sum-
mis adjungere rebus, Nile, fugla? h. e. glorlosli,
laudabillbus. Sail. Cat. 13. Summum scelus. Id.
Jug. 31. gloria. Id. Cat. 20. lubldo. et 31. la-
eeivla. et 58. turpltudo. Id. Jug. 25. vis. Cow.
1. B. G. 31. eruciatut. Cic. Amic. 10. 33. pue-
rorum amores. Id. 6. Verr, St. 46. artificlum.
Id. Quincl. 17. 55. lanetlmonla ao diligeniia.
Id. 2. Orat. 1. 1. prudantia. Id. 16. Alt. 16. bo-
nitai et tequilas eauiat. Id. 5. Fam. 8. laus. Id.
4. Verr. 53. 191. tmbltlo. Id. Amic. 4. 15. vo-
luntatum, studiorum,iententiarum cooienslo. Id.
Vuinct. 3. 8. eopia facultasque dlcendl. Id. I.
fin. 1. 1. itudlutn litterarura. Id. 15. All. 19.
dtsperatlo. Id. 1. ibid. 1. amlei eiiitimatio. Id.
Quinct, 4. 14. (et Zucrtt. 4. 1156.) bonor. Id.
ibid. 2. 10. Injuria. Id. 3. Fin. 11. 34. loiel-
tia. Id. 3. Off. 8. 30. malum. Id. 6. Verr. 40.
86. blami. il colmo, il cuor dell' inverno. et Lin,
39. 13. rellglo. Nepoi Fkoc. 1. paupertai. Cic. 1.
Fam. 0. circa med. Qui et summa voluntate
ceuerlt, et agregla animi altorltate abluent, h,
e. omnlno libenter. Id. Quinct. 17. 65. Nsaviui
ridat nostram amenllam, qui In vita sua ratio-
nero summi officii desideremus. Id. ad Pompej.
pott ep. 11. J. 6. ad Alt, a med. Eiistimo, le
nihil, nisi summa ratlone, fecisse. PhtBdr, 4. 2.
vulpei alta in vinea Uvara adpe'.ebat, eummii sa-
lient vlribui. h. e. maiimli, lotis. Spartian. Ha-
drian. 83. Capita nudo et in eummis plerumque
imbribui atqua frigorlbus. h. e. Imbrlbus maii-
mii, quom rupto onlo plult. — Cic. pro leg. Ma-
nil. 17, a med. Coocedunt,-ro uno Cn. Pompejo
summa esse omnia, lutte le doti in lomtrio gra-
do. et 16. Alt. 13. a med. 8e de ettributlooe
omnia summa leciiie. aver falto il ponibile. et
Lucit. apud Non. p. 383. 23. Merc. Quura me
roperlm, summa omnia fecerim. — iSwnffiui vir,
prtestantiulmui, empliiiimus, eieellens, egreglui,
eilmlui. Cic, 1. Orat. 8. ante med. Summi ho-
mines ac aummij logenlls prasdltl. Id. Brut, 85.
393. Magnus bo mo vel potiui summus et lingu-
larit Tir. id. pro leg. Manil. 18. 36. Summui
atque perfectui imperator. Nepoi Chabr, i. Sum-
mus dui Agesllaus. Plaut. Capt. 8. 2. 29. hjs.
Quid Ipsoi bic? qoo bouore est Mi? m. summo
■tque ab lummia rirle, — Summui muctor vo-
catur a Tac. Germ. 28. J. Cusir, Don propter
arieni icribendi, led quia summa ajoi de Dili
lebus fldei eit, oujui testimonium piui quam alio*
rum valet. V. JSritz. — Summui tacerdoe vel
pontifex, prlnoeps omnium aacerdotum, pontile!
- 614 -
1. 1.1. Amicus itimmui meui et popularli Gela
— Absolute. Id. Eun. 9. 3. 39. plurlraa salute
Parmeoonem Summum tuum Impertlt Gnatbo.
et Adelph. 3. 2. 54. Nam ie noitro Simulo full
summus et not colult maxirae. -— Summum jus,
ettremum, nlmlum, rigidisslmum. Cic. 7. Verr.
2. 4. Non agem summo Jure teoum. con tutto
il rigore. et Ceecin. 2. 6. Summo jure eiperlri,
Hlno summum .jus summo injuria, proverb, a-
pud eumd. 1. Off, 10. 33. — Summa res, sum-
ma rel, illud, in quo potlsslmum itatut et ftr-
mamentum lotlui rel nttltur. Virg. 2. JEn. 322.
Quo rei summa loco, Pantbu 7 Justin. 6. 2. 5.
Summse rei aliquem prseponere. dargli il supre-
mo comando. et Nepoi Eumen. 10. De lummli
rebut dimlcare. — Item summa res et pleniut
summa rei rationum vel summo? rafionei, ad-
miolnratlo generalis redltuum et eipeosarum, ut
statuit Mommsen In Memorie dell'Ittit. archeol.
v. 3. p. 323. Cod. Theod. 11. 9. 3. Officium
summ* rel. Inter, apud Mommtf.n t». 2518.
Procurator lummarum rationum. Adde aliam a-
pud OreJIs r». 1090. — Dicitur et'sm, pro sum-
mce rationei, absolute tummce, ut in Inscr. a-
pud Henzen n. 6306. Dlipeniator summarum.
et aoud Gruter, 30. 19. Villous summarum, —
Summa cavea, locus in tbeatro, qui astlgnalui
erat plebl. V. CAVEA. — Summo studio vel ex
#ummo ifudio, totii vlribui, data opera, apud
Cic. 5. Phil. 17. et Apul. 8. Met. Sic ex tum-
ma ope apud Gell. 6. 3. — Summo opere, ma-
xime, vehementiitime. V. SUMMOPERE. — Bine
.Summa, ce, t. 1. absolute. V, SUMMA.
Summa, orum, n. plur. 2. absolute, f 1. Di-
cuntur eitremiiates allcujus rel, puia corporis, ut
manus et pedes. Seneca 2. Ira 3. Magno Impera-
lori,antequam inter se acies arieiarent,cor etsiluit:
et oratori eloqueatiwimo, dum ad dleeodum com-
ponltur, summa riguerunt. Ita etiam Alciphr.
I. 3. ep. 2, "Aprs airi 4>uwscti Kas" Hoi vol aupa.
(uenni tulta ' e ludai lino alle 'etlremita, et
Vulgat. interpr. Matth. 24. 31. A summit ce-
lorom usque ad terminos eorum. h. e. ettrema
lerraa. — Summa petere In obscenle est Idem
ao lrrumare. Martial. II. 46. Summa petas, il-
lic mentula vlvit anus. Auct. Priap. 76. Men-
tula barballi con nisi summa petet. *f 3. Item,
ut videtur, de lis, qui lummem rarum babtt. O-
vid, 1. Amor. 9. 37. Summa ducum Atrides. Cf.
Luoret. 1. 88. Ductores Daoaum delect) prima
vlrorum. Sed V. SUMMA, te,
Summa, arum, t. plur. 1. absolute. V. «nb C
III. 2. 2.°
Summo, adverblellter, postremo loco, in fine,
Quintil. 7. i. ante med. Qeliut putat, primo fir-
mum allquod (arjumenium) esse ponendum,
summo firmlsiimum, Imbeellllora medio: quia et
initio movendus ilt Judex et summo Impelleodus.
Summum, i, n. 2. absolute, f 1. Est summa
altitudo, lummitas, lommita, cima. Cms.7. B. G.
73. a med. Scrobes paullo angustiore ad summum
(aitigio. Sail. Jug. 93. Ad summum raont'.s, Cic.
1. Uivinat. 17.30. Incurvum et levlter a sum-
mo inOu-nm bacillum. Id. 8. Fin. 14. ad fin.
Qui demersl tuut in aqua, nihllo magis respi-
rare possunt, si non longe absunt a tumnio. Plin,
8. Ep. 17. ad (in. Puteos ac potiui lontes babet,
sunt aoim In mmmo. Petron. Sat. 137. ad fin.
Nuoei meriit in vinum, et live in lummum red-
ierant, live lubsederant, es boo eonjecturam du-
eibat. «f 2. Eit etiam finis, terminus, ut Sum-
mum dial, la sera, apud Varron. 6. L. L. 5.
Mill. «| 3. Et ememltai. Vulgat. interpr.
Marc 13. 27. A lommo terra usque ad mm-
mum casli. h. e. undlque..
Summum, advarbiorum more. tf 1. Est
quod uliimuro coocedi potest in aliqua re, at
piu al piu, pro quo etiam ad tummum dicitur.
Cic. 13. Alt. 81. BiipeeUbam bodie aut sum-
mum eras, ab eo tabellarloi. Id. 2. Fam. 1.
A te vero litteras bis lerve sumaaum, at eas per-
br«T»i aceapl. Id. Mil. 9. txtr. Respond!!, nium
mnimut. Vulgat. interpr. 1, Mack. .10. 69., I blduo, ad summum quatrlduo periturum. Ad-
Marc. 8. 31., Judith 15. 9. ale. — Summui a- I de Liv. mullis in loc, quorum megoam partem
taicusj carjisimus, famlliarlulmai, Ter, Phorm. \ colJegerunt etitici, at 2)ratef»ioren. ad Liv.
SUPERVACUUS
21. 35. et 31. 42. § 4., ubi et illud anieribl-
tur, frequentius In multis MSS. wmmum, quam.
ad summum reperiri. illudque magis quam hoc
probarl. Cf. Ccei. Aurel. 2. 7"ard. 12. eslr.
•J 2. Est etlem postremum, per I'ullima volta.
Albinov. 1. 137. Nunc ego w infelii summum
ieneaque tuorque,
Summus, i, ra. 2. absolute. «| I. Est qui pri-
mo et dlgniore loco mens* aeeumbit. Cic Seneet.
14. 46. Ii,iermo,qni more majorum a lummo adhi-
betur in poeulis. V. ACCUMBO. — Hine bibere ab
eummo dicuntor convivse, quum omnes incipiendo
eb eo, qui summus aeeumbit, circumlaiis poeulis
bibunt. here in cerchio, e'v ku'xXu triver;. Plaut.
Aiin. 5. 2. 41. Da, puere, ab summo: age tu,
interibi ab Infimo da suavium. Id. Peri. 6. 1.
19. Age, puere, a summo septenis ejaibis com-
mitte bos ludos. 4f 2. Est etiam qnl summum .
loeum tenet in tbeatro. V. CAVEA. Cic. I. Phil.
to. 37. Idem quum a tummii, aiediis, InOmis,
quum denique ab universis hoc idem fit, - noo
plausum ilium led Judicium judico, h. e. ab in-
Gmis ieu vilioribus; summam namque caveatr 1
teoebat plebs.
SOPERVACiNEO^ adverb. V. voc. teq. In 6n.
StiPERVACANEUS, a, urn, adject, (super et
vacuus) ultra ujum qui est, non neceisariui, sra-
picoo'; (It. di sopra piu f fr, au surplus, mr-
abondanf, accessoire; Hisp. lobreabundante ,
aceisorio; Germ, uberflunig; Aogl. unneces-
sary, superfluous). % 1. In booara partem.
Calo M. R. 12. In torcularlum qua opus tuot
vaiis quinis: prela temperata quinque, supervaca-
nea tria : luculas quioque, superveemeam unam.
Cic. Senect. 16. a med. Turn conditiora laeit base
supervgeaoel etia-m operis aucuplum atque vena-
tlo. Is. e. subsecivi, non necessarii, sad anlml causa
praster agricultionem luscepli. *J 2. In roalarn
partem est superfluua, Inutilis, supervaciiui, tover-
chio, tuperfiuo. Cic. 16. Ail. 2. ad fin. V«reor,
oe meas litteras supervacaneea arbitrentur. Id, '2.
Nat. D. 47. 122. Omnia ita oaU atque ita locals
sunt, ut nlbll eorum lupervacaueum lit. Justin.
11. 13. ad fin. Aleiaoder, gratiaruni actionem
ab boste lupervacaoeam esse, respoadit. Liv. 22.
39. Si colleges tul slmilis esses, supervacanea es-
se! oratio mea. Id. 10. 24. a med. Quin alter,
consul pro tupervaceioeo atque inutill babeatur.
Sueton. Rhel. 1. a med. Vita instituta turn utiiia
et necessarie, turn perniclosa et supervacanea. —
Absolute. f'eUej. 2. 38. 2. Supervacaueuji! videri
potest. — Cum Inflnito. Sail. Cat. 50. Dietsch
De timore eupervacaneum est ditserere. Alii leg.
supervacuum. Eadem lectionis varietas est etiam
ibid. 6J. — Bine
Superuacaneo, adverbii more usorpalur et
est luperflue. Pronto 4. ad Co?s. (8deute iterum
A. Maio) ep. 3. a med. Kavera triremem rite
diietim, trlremtm cavern supervacaoeo addide-
rim,* neque enim pericu'.um est, ne quit leeticu-
lam aut rbedem aut citbaram triremem dicl ar-
bitretur.
SUPERVJ.CO, as, are, n. 1. supervacaneus aut
■uperfluus sum. Gell. 1. 22. Super esse ita dlse-
runt, at eo verbo signiDcarent superOuere et
supervaoare, atque esse supra necesserium mo-
dum.
SfiPERVACfifi, adverb, (suparvaeuus) f 1.
Est idem ac supervacaneo, super/luamente. Paul.
3. jRecept. sentent. tit. 5. n. 20. Liberies »ur
pervacue data videtur. Adde rertull. Martrr.
1., Mythogr. Lai. 3. 6. et Porphyr. ad Horat. 2.
Od. 20. 24. «f 2. Est etiam fruslra. Vulgat.
interpr. Pt. 24. 4. Iniqua agere supervacue. Ad-
Pi. 30. 7.
SCPERVACOITAS, Itii, f. 3. (lupervaeuos)
vana gloria. Vulgat. interpr. Sap. 14. 14.
SUPERVACfJO, adverb. V. v e. leq.
SUPEAVACOUS, a, urn, adject, luparracaaeus,
inutilis, vanus, inanii, «ipi»oo'f, >t«vo'c (It. »u-
perfiuo, inutile, vano, loverchio ; Fr. luperfla,
inutile; Bisp. superfUto, inutil ; Germ, iier-
fliisij, unnolhig, unnitz ; Angl. luperfluoui,
needless, vain, idle). Eorat. 2. Od. 30. 23. sipul*
cri Mitte supervacuoa bonores. Id. 1. Ep. 15, 3.
SUPERVADENS
mlbl Bajai Muia supervacuas Antonius - factt.
senza effetto. et Ovid. 3. 7Viit. 13. I. Ecee iu*
perracuui (quid enlm fuit ulila naiei?) Ad iua
ualilit tempore nosier adelt. Id. 2. Pont. 7. 6.
Supervacul raelus. Cic. 1. If at. D. 33. 92. De-
sciiptio omnium corporis partium, ia qua nihil
inane, nibil sine causa, nihil lupervaeuum est.
OrtU. lupervacaneum. Plin. 25. Hist. not. 9.
6». (til). Daucum radiee lignosa, el quam in-
arult, tuptrracua. buona da nulla, et 10. ibid.
38. 04. (158). Arundo crauiore panicola coma,
naque bac sup or vacua, non inutile, et 32. ibid.
7. 20. (60). Carnei oeulorum suprrracuai coo-
lumit. V escrtscenze carnose. et Colum. 2. R.
R. 12. circa med. Luploi coitus lupervacuui.
Id. 5. ibid. 5. in fin. TTt ritia noo la lotum
superracuia froodibut oneretur. Justin. 3. 7. 4.
Superraeuam pugnam existimantei, quam uleiicl
boitem line perieulo potient. Quintil. 7. 3. a
med. Flnitio luperraeua at nihil ad cau><m per-
lioini. — Dine
Supervacuum, i, n. 2. rei inuillli, superva-
cut. Plin. 17. Bist. nat. 1. 1. (9). ABeetare
diligentiam in superrecuis. Jabolen. Dig. 8. 4.
5. Adjectio vicini pro luperracuo babenda est.
Cf. Plin. 27. Silt. nat. 12. 99. (125). Phyteuma
quale ait, describere auperracuum babeo. ho per
tuperfluo, et Quintil. 7. 2. ante mtd. Qui dicit, ut
occidisti, supervacuum babetpoatea dicere,ego non
occidl. — In lupervaeuum, line utilitate, Incas-
Bum, nenuidquam, tenia pro, tenza effetto. Sene-
ca 2. Ira II. Quid enlm eit Iraeundii in super va-
cuum lumaltuaote frlgldias 7 Id. Contol. ad Marc.
1. a med. Omnia in auperracuum tautaia iunt.
Adda Ep. 70. a med. — Supervacuum eit, In-
utile eit; cum Infinite Id. t. 4. a med. Quod
monere su per vacuum fuerat. Colum. Arbor. 20.
exlr. Supervacuum eit, hoc loco repetere jam
tradllam railonem. Plin. 25. Hitl. nat. 10. 74.
(121). DiiUagul genera base, pane euperracuom
Ml.
Supervacuo, adrerbli more, idem ae iuper-
vacua. Plin. 11. Hist. not. 25. 30. (87). In no-
vem genera deieriptli icorplonibui: iuper vacuo,
quoniam etc*. Ulp. Dig. II. 7. 14. circa med.
Quod ai luperracuo luerit factum. Quintil. De-
clam. 10. 11. Supervacuo hoc roi in matria cauit
moves, quo caca eit. Jabolen. Dig. 18. 1. 04.
Personam TItll luperracuo accipiandam pato.
Homonym. Ita dltlinguunt quidam gram-
matici lupervaeuum a tupervacaneo, at hoe
eit, quod non eit necesiarium; Iliad, qaod ab-
undat et luperfluii. Scriptorei id dlicriminis ni-
bill pendunt. Parro non putabat did oportere
eupervacuum, led ivpervacancum, ii Ifonio cre-
dimui (p. 525. 12. Merc), ilqua tamen locui ilia
«anui eit.
StJpERVADBNS, entii, particlp. P. roe. aeq.
StiPERVADO, ii, ere, a, 8. Pari. Ayupervo-
dens, — Supervado eit ascendo, lupero,. super-
gredior, aecendere, tuperare, vntpaivta.
I.) Propria. Sail. Jug. 78. Omnei aiparltatea
loperradere ac naturam loci etiam vincere og-
gredlton Ziv. 8-2. 24. Ruinai muri supervade-
baot. et 31. 38. Hoitli auperradeni mualmenta.
XI.) Translate. Itin. Ales. M. 3. Scilicet nt
Inelitorum quam maxima prineipam merita on-
perradai.
sOpbRVAgANEUS, a, um,. adject (luperra-
gor) Fett. p. 305. 0. Mull. Suparvaganea avli
voeatar ab auguribai, qua ex lummo caeumlne
rocem emliil: quia quail ia altinimli auperque
omnia vagatur, appellate. Gloss, Lot. Gr. Su-
perraganea, uirsptrXioTij;.
SfJPEftVAGATOS, a, um.partlelp. P. roc seq.
StiPERVAGOR, Srla, Stui aum, arl, dep. 1.
Part. Supervagatut. — Saperragor eit prater
Jaitum et aqaum ragarl, luperfluere, ettere trop-
po vagante, vKtottipiaotvu. Colum. 4. R. R. 2i.
Vlneas non eit alia patatlo, quam at figurelur,
quetnadmodum iupra initltuimai, neve luperra-
getnr. h. e, luperOuoa ramoi babeat. Id. ibid.
22. Superragatam partem recidere.
sCpebvALEO, ei, ere, a. 2. iupra inraleo,
anperlor mm. Pulgat. interpr, Eccli, 43, 82,
— G15 —
SflPEUVECTO, ai, are, a. 1. freauentat. a
luperrebo, iupra vebo. Tertull. Baptism. 4. Dei
ipiritui ob initio luperrectabalur.
StSPERVECTUS, a, um, particlp. P. roe. leq.
SOPERVEDO, rghii, reii, rectum, vSbere, a.
3. et Superrebor, vebSris, rectus mm, rebi, dep. 3.
Part. Supervectut. — Superrebo, re! luperre-
bor, eit iuper aliquid rebo, iitepoyjai.
I.) Proprie. Catull. 66. 43. Ilia quoque erer-
•ui mom eit, quem maiimum In orii Progeniei
Phthias clara luperrebitur. Juson. Epigr. 24. 9.
Arroa iuper veher it quod, Tbraiybale, tua etc.
Alii leg. arma iuper veherit dlriiim pro super
arma. Ziv. 42. 48. Prater Oram Italia iuper-'
rectui Calabria promonlorium. Gell. 18. 11. in.
fin. Eoi unlversoj, cumulli montibuique arena-
rum luperreclis operuiiie. — Fest. apud Paul.
Diac. p. 332. 9. Mull. Sceleratui rlcui Roma
appellatur, quod quum Tarquiniui Superbua in-
terficiendam curaiset Serriom regem loearam
mum, corpui «]ui Jaeeai alia earpento tuperre-
eta ait.
II.) Tranilate. Jul. Paler. 3. res oeif. Alex.
M. 82. Mullerei (Amazonei) magniludina eor-
porla pariter ac pulcritudlne cetera bomioum ge-
nera auperrecta. — - Supervectut, adjective. Choi-
cid. Tim. p. 220. Inquiiltlo rei primarla tuperre-
claque con temptation!!, qua appellatur ixavttitt.
sOpbbfehOR. P. roe. prae.
sCPERVfiNlBNS, entii, partieip. V. roe. teq.
SOPEBVBnlO, rtola, Tint, rentum, rBnlre, o.
4. Part. Supervenient I. 3. et II. 1. et in fin.;
Superventurus U. 1. — Saperrenio eit supra
venio, lupencando, aieetdo, uirap^ouat (It. ve-
ntre lopro, montare,' Fj , venir au-deitui, mon-
ger ; Htip. venir tobre, sobrevenir, subir ; Germ.
daruber, - herzukommen; Angl. to come over
or upon): comtrullur abioiute, aot cum Dat,
rei Ace. et prap. ad, In; aut etiam traDiitiro-
rum more cum Ace., t1 prapoiltionl*, qua rerbo
ineit.
I.) Proprie. <| 1. Generatlm. Pirg. 12. JEn.
355. curro dailllt alque Semlanimi Iapioqua <u-
perrenlt, et peda collo Impreiio etc. salta ad-
dotto. et Borat. 2. Ep. 2. 175. et berei Here-
dem alternla, relut unda auperrenlt undam. 0-
vid. 10. Met. 489. nam erura loqnentii Terra
auperrenit. Plin. fl. ifiit. not. 28. 34. (97).
Qulbuidam pennarum tulela cruata aaperyenlt,
ut Karabali. Colum. 2. R. R. 17. tub fin. Pla-
nltiem auperrenit humor. Id. 52. ibid. 42. Ca-
leam In picalo rata eompoolto, turn muito ad-
Impleto, Ita at taperrenlat. Id. 4. ibid. 22. Ti-
nea auperreniunt Jugom. Id, 8. ibid, 7. sub fin.
tie tempui oplmandi quintara et. rieeiimam la-
nam luperrenlat. h. e. trameendat. ^ 2. Spa-
elatlm dleltur da mare Inieendente feminam. Co.'
turn, 8. ibid. 24. et 7. ibid. 0. Caper, dum
adbuc aberlboi alltur, matrem atupro iuperre^-1
nit. Plin. 10. Hist. nat. 03. 83. (174). Supra
dlctorum plerlique femlna prlorea luperrenlunt,
rellqoia marea. Rursus Colum. 0. R. R. 24. 8.
Qui (taurui), abl Jureneam auperrenerit, certli
aignia comprebendere licet etc 4f 3. Item tape
eat ex inopinato adrenire, topravvenire, soprag-
giungere, venire all' improvvito, Pirg. 8. Eel.
20. Addlt ae lociam timidliqaa auperrenit .Sgle.
Ziv. 84. 40. in fin. Bale latltla Quinctlui iu-
perrenlt, pace data lyraono ele. Plin. 24. Bin.
nat. 19. 118. (181). Ire ad domum abieaiia, oai
medeator inperrenientlqae ter diaere, Jejano je-
junum medieamentum dare. *J 4. liino dlcilur
de ill, qui anblto adiunt nocendi causa, ut in
bello eape fit. Ziv. 24. 35. a med. Munientlbus
•uperrenlt Mareellui. Justin. 2. 1 1, a med. Nee
.exipeetandum, at ab hoite clrcumrenlrentar, ied
leeurli et latli auperrentendam. Id. 8. 3. in fin,
Sed Phillppu* ad Judicium, relutl ad bellum, In-
opinantibua fratribui, initructo exercitu iuper*
renlt. Grot. Cyneg. 185. Sie eanli Ilia iqoi ta-
elturna mpervenil hoiiet. h. a. inopinate ane-
quitar,
II.) Tranilate. f l. Est aceedere, tuecedera,
adjungi. Celt. 5. 88- n. 5. DIcui, quod Snpiapa,
Grsel vosaol, at par u natoltar el Latardum
SUPERVIVO
ulcer! ei alia causa facto luperrenit. et ibid.
20. n. 26. Ilia febrla perolciosa est, qoa rei lerl
rulner! luperrenit. Tac. 4. Bist. 25. Ejuideai
proditlone cssot, nultia auperrenlentlbui auilli'u.
Frontin. Aquced, 15. Quotiena imbrea tuperre-
niunt, turbide pervenit In arbem. Stat. 1. d-
chill. 147. Neicio quid magnum -Via feitiaa pa*
rat teneroique auperrenit aonot. h.e. virtus pra-
matura ranit in annli lenerii. Tertull. PceniU
2. Superrenlurua Splrltua sanctui. Pulg. in-
terpr. Ital. Rom. 8. 18. apud Cyprian. Ep. 77.
(ai. 70.) n. 7. Non iunt condigna panlonei hujaa
temporii ad luperrentaram elaritatem, qua ra-
velabitur in nobis. Hotter habet futuram gloriam.
% 2. Item inperare, praitare. Stat. 3. Theb. 297.
TuA don is Argla nitet rilesque lororls Ornatni »a-
cro praeulta luperrenit auro. — Bine Part. praa.
.Superuenieiu, entii, absolute, idem ae tuper-
rentor, b. e. idem fortaiie miles,' qui et super-
ventor dieltur. Itotit. dignii. Imp. Occid*v. 2.
p. 113. i?oeck. V. PB^VENTOR.
SOPEBVENTOR, flria, m. 3. (auparrenio') qui
•uperrenft. Ammian. 18. 9. 8. et JVofit. dignit.
Imp. Occid. v. 1. p. 9. et v. 9. p. 22. J9oeCK.
P. PR^VENTOR.
SOPBBVENTUS, oi, m. 4. (juperrsnio). actus
tuperreniendl, topravvtnimento, txikeuaie.. f ••
Generatlm. Plin. 7. i?iit. not. 15. 18. (84). d*
profiuvio mulier. Aeaieuut luparranla muita,
•terlleseunt tactea frugal. Too, 9. BiiU 54. Af-
firmam, loperranto quariadeeima iagiooia eaioi'
vi^tores *j 2. Speeiatlm, in re miliurl, eit re-
pentinui hoitlum impelas, atiaito irnprouiiiao.
Peget. 3. MUiu 8. Poitramo noetla obieuriui,
necuiltai lomni, paiceatlum eqaoram dispersio '
oceaiionem aaperrentlbui prabet. et ibid. 23.
Imparatli, cibam eaplentlbui, in Itinera lauia.
aquoi iaoi paweatlbua ao nihil tale lusploantl-
bua mperrentai adiolent fieri, et mot. Qui Ten
auperrentua et eubieiiai pauui eit, calpam luacn
non potest axeaiare.
SfJPERVBRGENS, anils, particlp. ab iooiit.
lupervaroo, iupra vergem. PenanuPU.S.Ra-
deg. 31. TJnda laperrergente, quam narli ate.
SfJPERVESXlBNS, entii, partieip. P.ioa. aeq.
SOPEBVBSTIO, la, itunt, ire, a. 4. Part. Su-
parvettiena et Supervettitui. — Superrestlo eat
iupra raillo, vaite luperiore eontago, veatire w
pra, coprire, RiPi/3aXXa>>
I.) Propria. Plin. 18. Bin, nat. 60. S. (140).
Imagine! reram tenai folio breriqae et rirente
loperreitleae. i?arduin. et Sillig. leg, temper
vettient. Pet. Scholiast, ad Juvenal, i. 155.
Nero maieficoa hominei tada et papyro el eera
luperrestlebat, et ile ad ignem admoreti Jube-
bat, at arderent. P. T£1)A.
II.) Translate. Pulgat. interpr. 9. Cor. 6. 4.
Nolumua exspoliari sad aapei'TMtiil. Ambrot. ia
Pt. 58. Exipollatai homo Tetua quam luperra-
atitui. Adds eumd. 5. In. Zuc n. 35.
SDPERVBST1T08, a, um, partieip. P. we.
praced.
SfjPBBVINGO, lij ere, a. 3. omnlno rlnco, ia-
pero.
I.) Proprie. Cattiod. 6. Bist. Eccl. 48. Ia
lantum obiedlt Juilanaa regem Panamas, at ore*
bria legatlonlbai ateretar, offerena dare tarn pa-
trie partem, ii hallo lolatoa dleeederet; quod
ilia "nololt, Deque lupplIcanUbue eat misaraiua
neque menta pereepit, qaod rioeexe bonam eat-
lupervlncere nlmii Inridioium. — Apud Senee.
3. Benef. 32. recenliorei pro tuptrvinctr* leg.
tuperjacert.
II.) Tranilate. Pulg. inlerpr. Hal. Rom. 8.
37. apud Auguttin. 22. Civ. D. 28. Ia bli o-
moibui superrinelmaa per aum, qui dllexli not.
Adde Tarruli. advert. Gnost, 13.
SOPBRVITENS, entii, partieip. V. roe. aeq.
SCPHRVIVO, Tlrla, Tlxl, vietom, nrere, n. 8.
Part. Supervivene et Suptrvtcturui I. a. —
Supervivo eit lupentea aum, suparo, i:ipc^o'» (It.
loprawivare,' Fr. turvUire; Blip. aofcreviviV;
Germ, uperlebtn; Angl. to survive).
I.) Proprie. — a) Cam Oatiro. Plin. 2. Ep.
1. Trlglni* tonJi gloria too inperiUlu /lor. «*
SUPERV0L1TANS
S. ante med. Expedition! eoperfult tt taperriilt.
Smlin. 28. 3. 3. Olyropiet non dla filiit taper-
*Jxit. dpul. i. Slat. Eliam rnlbi IpM eupervi-
Ten* et potlamet. h. e. mini *ap*r*tee, qulppe
«jui qaodammodo reviierlm. Porphyr. ad Horat.
2. CM. 17. S. Signifieat, non te el aupmietaram.
— 6) Absolute. Sueloa. Cat. 89. Pereustorum
fere otque trieonio qaitqatm eropHut tupervhit.
Strt. «d f irj. 2. JEn. 467. 61 eaperviiitiet.
Paulin. Fit. Jmbrot. 32. Pott eujue obitom
fere Irlenniam inperviill. Intcript, epad Do-
nat. 358. S. ro«T dwidibit* soaoeis eT»» tw
•vrnnxtT. — Jem. ad ^trj. 11. ^En. 180. Ve-
terea vivtn&o vinctr* dieebant aopervlvar*.
II.) Trantltte. Jmbrot. ia Xuc 9. n. 27. Chrl-
trat idem tettator el herei, quia wort! propria
aupervivit. Cyprian. Dt lapt. SO. Animam tuam
mieara pardidiiti, epirltuailter mortae taptrTirtre
Me llbi etc. Add* {Bid. 19.
SCPER YdLlTANS, tall*, partleip. F. W. leq.
SflPERTOLlTO, it, «vl, are, n. 1. (/reijuantat.
a tuparvoio) Part. Suptrvolilant. — Bupervo-
lilo ett lupra aliquid volito, eWirrauac. — a)
Pare earn Acs., Ti prapotilionia, qua in rtrbo
inert. Firg. 6. £el. 80. el quibut ant* In fell j
aAa leeu tupervollteverit alia. Lucan. 5." 195.
fragllemque aaperroliuntla malum Tela lalit tor-
bo. /tin. diet. M. 49. Celiitudo' (petrce), quern
II8« eJitei aupervolilent. — b) Cum Dal. Toe.
3. tfiaf. 68. Contiooantl lantum fodaram tola-
erum aupervolitavit, ut etc.
sCpeRVClanS, anr!t, partleip. P. voc. teq.
8CPBRT6LO, at, are, n. 1. Part. Supervo-
fane. — Supervolo ait eupra aliquid volatu fe-
ror, velare topra, inrtpttt'tapat.
L) Propria. — a) lotreoiltlv*. firo. 10.
Mn. 622. Ilia aitu aublt: at tremebnnd* tu-
pervolat haata. Plin, 8. BUI. nat. 14. 14. (36).
Supervolente* alta allie*. Adda eumd. 10. ibid.
38. 61. (102). at Mtlam 1. 19. - b) Trtntiii-
Torum mora, oum Ace. Ovid. 4. Mtt. 623. De-
epMtest terra* lotumque aopervolat orbem. Add*
Jmbrot. 6. ffezaem. 8.
EI.) Translate. Claud. Jfamertt'n. Grot. set.
,/■!. Jug. 6. P«r ultima fararum gentium re-
foa, ealceta regum capita eapervolant in mtdio
SHjrrkl tlna iniproTiaua apparuil.
SOPBR VOLVO, yolTit, volvi, vfllUlum, volve-
xt, av 8. Part. Suptrvoiutui. — Sapervolvo eat
eupra velvo, voilort di topra, iiuxvKnZitt. A-
vie*, in Jrat. 970. Qulcqoe eupervolvlt *e par-
tibu*. CoUun. 11. B. JL 8. circa med. Inere-
manlum ejus tupervoluto ejiindro eoereaat.
BOpBRvOlOtUS, a, wn, partleip. F. roe.
. pratead.
BOPBRtOhO, ia, ere, a. 3. aapra todo, vo>
tnilare topra. SO. It. 10. 183. Conjeeto fodit
tn&e; super Tomit ills ealaatem Sangulnb aflun-
dene par hlantia Viicara rifoin. Alii it* dielin-
f*mai(; Coojecto fodit ante taper; Tomlt ilia
eta. flwito rtetiut.
StPIRTOS. r. SUPBHBUS Salt
BflPlSALIS, a, adject, (tupinot) at Juppittr
Swpinalii, qusd Tim habtret omnia at atabilieodi
at muplnandi, h. e. emtendl. ^ujuaiin. 7. Civ.
D. 11.
BCPlNANS, antle, partleip. V. 8UPINO.
. SOPlflATlO, On!*, f. 3. (suplao) eelu* tupl-
nindt, ut tupinatfo itomachi apud C«i. Jw
r«i 4. Tard. 3. 64. ett, quum eibet reeoMt ae
rtjielt.
sOpINATDS, a, am, partleip. V. SDPINO.
SOpINS, adverb, (aupinaa) in modom auplni,
uitTtwf. — Tranelate. Sentca 9. Btntf. 24. a
«Md. Aliaa baoefieium aeetpit aapine, of dabium
pmatanli relinquat, an aanaerit. n. a. aliud agene
at alio apectana, talui qui in allam tapinaU fa-
cia raepleit.
SCPI^fTTAS I Hit, f. 8. (aoplnui) ttatut tupl-
n», potitura tupina, u'ajtto'me.
L) Propria. — a) Da animanlibut. QaintU,
1L. 3. a mid. Peetu* ae Tenter at projielanlar,
obierrandum. paodant enlm peeMriora: at ett
odleaa omnia aaplnitaa. Cost. Aurtl. 9. Jeut
S3, init. SnplnliM itomachi. A. t. languor, ei-
— 616 —
talat'to. — 6) De rebus, tea ds situ loeoram
piano, qaaii faeie terra tota ad cselum obvena.
Soiin. 3. Planaaia (inauio) da aupinitate ale vo-
ce (a.
II.) Tranalate aignlfleat atupldltatem. Finnic.
Err. prof. rtl. Erubeaelte, mlaeri, aupinilatem.
tfalm leg. lumir.itatem.
StJPlNO, aa, Iri, Stum, are, a. t. (aupinua)
Part. Supinant et Supinatut 1. 1. a. — Supino
eat auplnum celloeo, facie eurtum Teraum ata-
tuo, retuplno, u'*T«o'«a (It. coilare o roveteiare
all'inra; Fr. jtttr a la rtnvtrit, rtnvtr$er;
Hiap. eekar haeia alrat, dt eipaldat, dtrribar ;
Germ, riclwarti fteueen, - ttrtclftn; Angl. to
plact in a taping posture).
I.) Propria. *J 1. Uoirereim. — a) De an!-
mantlbaa. Borat. i. Sat. 7. 38. fateor me Dncl
ventre levem. naaum nidore auplnor. h. e. ntao
erigor in aublim«i, quod faeere aolent il, qui Ju-
eundo cibl odor* eapti aunt. tk~Kifitap.it, pro na-
rat miki tupinatur. at Stat. 12. 1%tb. 289. vi-
auque (agaei Rlmatur poiiloa et corpora prona
aaplnat. tt 6. ibid. 789. Prteeipitalque retro ]u-
venem atqoe In terga aupinat. Id. 8. ibid. 394.
de tquit. tolluntque armoa equitamque aopinant.
h. e. caelum tuapicer* eogunt, tergum retro in-
elinante*. Quinlil. 11.3. circa med. Aut eedem
manue (Bpinata ia enperiora Jaeutur. Seneca
Ep. 121. ante med. SupinaU teatudo inquieta
sit detiderio naturall* status, nee ante deiinit
niti, quatere aa, quam in padea eonatltuit. Auci.
Laud. Bercul. inter opera Clattdian. 116. Aper
auplnato lumlne. h. t. oeulia in eaaJum veraia.
Apul. 9. Sfet. ad fin. Mile* aapinatua buml. get-
lato a terra col ventre in tu. et 8- ibid. Equua
tolo tergo aupiottua, dominum *uum de'olvlt
ed terram. ft. e. in poateriore* padea lepiua et
tergum tnplnaoa. Adda C«J. ^forei. 9. Tard.
14. et 5. ibid. 8. — b) Da loenimlt. Pirg. 2.
G. 261. Ante auplnataa Aquiloni oitendere gla-
bea. Stat. 3. Theb. 413. meritoa variant ed molle
jugelea Gramen, et ereeto currom lemone aupi-
oant. Id. 7. ibid. 346. qui Parnaaion ulruroque
Ant Cirrhtm tanrlt Anemoriamqaa supinant. h.
e. inverals eratro glabia et ad aolem aupioaUa.
Manil. 2. 852. Supioatur arcua. h. e. invertut,
eoroibua in allam veraia. *} 2. Supinari, eat
atiam planum fieri, inelinari, eilendl, ut vida-
maa in lie, qui tuplnl i*eent. Stat. 12. Theb.
243. Jamque lupinantur fault lateque fatiacuot
Pantbel devaia jugi.
II.) Tranalate. Seneca 2. Btntf. 13. Li bet in-
terrogare, quid tantopere te eoplnet. h. «. ei-
tollat, inOet, luperbara facial ; aolent enim qui
auperbiunt, caput attollere, peeiae projieere, quod
e*l quodammodo aupinari. Add* Jmbrot. 1. De
Abr. 2. n. 8.
SOpInOS, a, am, adjeet. Btvmon voeii petont
ab aatiquo tapfmt, quod at tupew acripaere. f.
SUPPUS. Ceteram ab aad.rad^ uude auper, utrum-
que dtrivanduB ett. — Comp. Supinior I. 1. b.
et II. 1. — Sopinat ett tareum versus, reaapi-
nue, uirr'oe (It. rovttcioto aii'intu, lupt'no; Fr.
penche ou toUrnl en arrihrt, couchi sur tt
dot; Hlep. incUnado 6 giradodt upaldat, bo-
ca arriba, tupino; Germ, ruckuiartt gtbtugt,
rucklingt, turnckgtlthnt; Angl. with the fact
or btUy turned upwardt): eai promts oppo-
nitai.
I.) Proprle. 4f 1. Generatlm. — a) Da ani-
mal! in tergum Jaeente at ventre eurtum varto,
voito eotla faecia o cot ventre in tu. Cic. I .
Dlvinat. 63. 120. Omnt animal, at vult, it*
utitar motu tul eorperie, prono, obliquo, tupino
Rant. Citt. %. 3. 76. Quid nunc toplna totum
In eaelarn canapicliT Borat. 1. Sat. 5. 19. tiertit-
que auplnut. «t ibid. 85. Sopinat venter. Stat.
8. totb. 640. depeadet languid* eervlt Eilerlor
elipto, erinee a front* aaplol. Fiin. 32. Bin.
nat. 4. 14.(41). Sopinat tattudinta. Id. 11. ibid.
8.8. (19). Apee noeta deprehen**t ia eipedltlo-
ne, eieabant topioat, at alaa a rora proteganl.
Id. 28. aid. 4. 14. (64). Suplai eubiiu* oca He
eondueant, at proai totalbu*, in liura adveraum
dtitlllatione*. luvtnmk I, 280. cabal In faelem,
SDP1NUS
moi delude tapiout. Capell. 8. p. 272. Donee,
Baccbo jubente, Satyrut rapil Jacentem {Silt-
nam) acapulitque dat tupinum. h. e. icapull*
iui* impotitum reiupinat. — 6) De rebus, que
caelum apectant, tioito aii'iniu. Pirg. A. £n.
176. tendoque tapinaa Ad caelum cum voce ma-
nua. Plin. 11. Hist nat. 37. 45. (125). Cornua.
aliie adunca, alii* redunca, tapiua, conveta, con-
vert*. Id. 10. ibid. 33. 49. (93). ilirundlnea ru-
tiica: eonfingunt nidoa totot tupioot, ftucibua
porrectia in en^uitum. Id. 17. ibid. 23, 35. (175).
(et Juvenal. 8.201.) Snpina fake palmltia OCUlot
euferre. et ibid. 24. 37. (227). In tupinum ei-
cltae vittt. (CoiuiB. 4. R. R. 24. a med. Ne re-
■upina eslum, aed prona police plage terram
ipeetel.) Id. ibid. 23. 35. (214). In arborum ton-
lure *aploipre. Fronlin. Aqwsd. 36. Calix tU-
pioae nee td beattoni pronu*. Ziv. 30. 10. a
med. Van* pleraqae (atpote tupino Jeetu) tela
in auperlorem locum railtebant. Auct. carm. da
hort. v. 6. p. 199. fPerntd. aurglt olat malvte-
que aupins etc. — Snpina telliu, tupinum ma-
re, eitimi terrei eot marit faciei eialo et toll
obverse. Plin. 23. Bitt. nat. proam. Omnia,
qua elborum aut florum odorumve gratia pro-
veniunl tupina (ellure. Id. 9. ibid. 2. 1 (2).
In mati. tarn late aupino ele. Id. 17. ibid. 22.
35. (185). de vitib. qvce tpargunlur in terram*
Major para terrerura Ita auploam in tellure vin-
demiam metit, <f 2. Speeiatim eat la, qui retro
eonvertltur et turtum redit. Ovid. 4. Font. 5.
43. Flurninaqne in fontei eunu redltura lopino.
Id. Medic, fac. 40. Nee redil In fontea anda.
tupina auot. Adde Zucret. 4. 442. — Hloc tu-
pinum carmen apud ifarfiai. 2. 86. eat recur-
rent , reciprocum , avdueuxXixe'v. V . RECOR-
RO. De boe sarminum genera id. i. 86. Tocpe
ett difflcilea habere nugat, Et ttultut labor etl
Ineptiarum. *) 3. Item tupino et lent etivo ti-
tut, posto in pendio. Borat. 3. Od. 4. 23. Tiber
tupinum. Juvenal. 3, 19-2. codem tenia, pronum
ribur, dixit. Adde floral. .Epod. 1.29., at qai-
dtm Bentltj. legit ; ted F. STJPBRBUS. % 4..
Supt'nut dicitur etlam tliquaotam iaelinatat, elf
menter atcendeni, leniter acclivia, quaal homo in
tergum inclinatut et valtn te peetore In emlom
convertui, di dole* taiiia a pendse. Firg. 2. G.
276. tumuiit tcclire tolam eolleique tupini. Ziv.
4. 46. et 6. 24. Supine valid. Plin. 13. flttf.
nat. 12. 23. (77). Sopine tabula tehede edlioltur
longiludine papyri. Id. 16. iiid. 38. 68. (174).
Cathedra tupina. aejgioione, noatratet vulgo pal-
trona diount. Adde Quinlil. 12. 10. aub fin.
II.) Trtntlate. <| 1. Bit aolatoa, otloiui,
igoevua, otciiana, negligent, delieetua; hojutmodl
enim aupin! jteere diu aut tadere aolent. Quin-
lil. 10. 2. 17. Otioai el tupini, ti quid modo
longiut cireumduieront, )ur*ot, ita Cieeronem
locuturum fuitte. Juvenal. I. 190. Et fflultum
refertai de Mecenete tupino. CotuM. 17.25. Et
tupiaum eoimum in gravi derelinquere caino.
Martial. 2. 6. Delieies tupinioret. Id. 6. 42. Non
aitendit et aure me eupine lamdudum quati ne—
gligenter audio. Roraut QuintU. II. 3. tub init.
N«i urn judlcem tupini tecurique moveamut, aa
nun et ipee noatrt oteitatione tolvatur. (Jlp. Dig.
tt. 6. 6. Nee tupina ignoranlla ferenda etl fa-
ctum ignorantit. -Paul. ibid. 18. 1. 16. Igno-
ranlla emptor! prodett, qua non in tupinum
bominem cadit. *f 2. Item lament, Inllatui, to-
perbua. Pert. 1. 129. 8ete aliquem eredena, Itelo
quod bonore aupinat Fregerit bemlnet Arret!
esdillt Iniquai. Martial. 5. 8. Hae et lalia dum
refert aupiaut etc.- aj 3. Supina opinio, fallai,
falta. Chalcid. Tim. p. 396. Xturt. V. Integr.
loc. *f 4. Supintu ttomachut, femit tUmuloi
noodam aeotiena, languldua. F. SUPINATIO et
8UPINITA8. Cal. Jurel, 1. Tard. 1. 29. Suplnut
edhue ttomacbat, boe eat cibi edpetito non admo-
nitue, tine ulla eoamotlone revtrmit. Id. 2. Acul.
37. txlT, Stomaebu Jamdudum aupinat fortifi-
eatar. *f 5. Gremautiei tupintma voeant mo-
dom vtrbi In am eeliv* et In u pattive tignlB-
eatione detineotit, at {Borat. 1. Od. 2. 15.) vi-
dimot Tiberim It* dejeclom rnonerneata regii.
SUPO
et (1. Sal 4. 121.) inbonentum et Inutile facto.
Quintil. 4. 1. exlr. verba perticipialio vocal. --
Cur auleni tupina dieaotur, caosam reddit Fri-
tcian. p. 418. 49. Eeil., qule a parUcipiit passl-
vii,qute quidara tupina ooraioaveroot, oascuntur.
Id aotem fortaste a mulieribai, ut ait Furlanet-
tut, desumptom est, qua supioai stuprum patiun-
tur. et Ton. de Grammal. I. 5. c. II . dicit, ideo
•ppellirl, quia partielpia iign>6eeot rem prater-
Item: re euteni gesta, lieere nobli ewe tupinii at-
que otioiia. Ouod umen CDihi frigidum et Ineptum
videtur. Priseian. loc. cit. p. 623. et Charu.
8. p. 153. etiara gerundla hac appellations com-
prebeodunt. F. pluri epod Von. loc cit. J 5-
Item partielpia et gerundla. V. «ub II. 4. ^ 7.
Item tupina verba dieuntor ea, In qolbos ne-
•cU, egat qui* an patiator, inqait Diomed. I. p.
337. 13. Ilea.; qaes qaidem elii abeolaUva ap-
pellant, nonnulli depoiitive, ut atgeo, titio, em-
tio etc.
8CPO. V. SIPO. _„
SDPPACTUS, e, uro, particlp. V. STJPPINGO.
SUPP^OAGdGUS. ?. SUBPiEDAGOGUS.
SUPPjENULARE vt loppeoolare, la, n. 3.
(«ub et ptenula) vettis, qaam quia tab peoola
babel. Voi a Le*ieo expo agenda; legitur enlm
taotoiD in Nat. Tir. p. 157. Penula, eoppenu-
lar>.
SfJPP/ETOLUS. V. SOBP^ETDLOS.
SUPPALLlDUS. V. SUBPALLIDUS.
8KPPALPOR vel tubpalpor, Srit, ari, dep. t.
Suppalparier, paragoge pro tuppoipari, apod
Fiauf. loc. cit. — Suppalpor est olam palpo,
adulor, blandior. — Com Dat Plant. MU. glor.
8. I. 28. Occospit ejus snatri aoppalparler vino,
ornamenlls opiparisqae obeoniii. Atnolute Sym-
mach. 1. Bp. 84. (al. 90.) a med. Non dieam
dolo, utpote tuppalpendi neieiai.
SUPPAR oel aubpar, peris, adject, omo. gen.
prope esqualis, pane par, quaii eguale, n-apwo«:
conitraitur aotem abaolut* vel aum Dativo. Cic.
Brut. 7. ad fin. Bole aUati lopparea Alcibiadei,
Critiai. Fellej. f. 17. f. Dulcet Lallnl leporiifa-
cetiej per Caclltam Terentiamqae supped selate
nitoerunt Juton. EpUt. 1. 18. nam iupparii esvl
8am tibi ago et possum fratris habere vleem. A-
pul. 8. Dogm. Fiat. Dicantar has (proposition**)
inter ee supptres. h. «. tubeonlreria). — Id. 8.
Met. Venus wav! musiee auppari greaia taltavit
Pi. e. composito ad numeros musics.
SUPPARASlTOR net tubparaaUor, Kit, arl,
dep. l. lobtervio, obtequor tamqoam paratllue,
compiacere, secondare, accarezzare, u'tronof a-
orriuoftat. Plant. Amph. t. 4. 10. Aeeedam at-
qoe banc appellabo at rapparasitabor patri. Id.
Mil. ator. 2. 77. Sad hie llli lopparatitatur
temper.
SOPPARATCrA vel lubparatart, «, f. 1 # . («ap-
paro) luBeetio, mtotUutlo, tottUuziont, mnaw
tdoxaait. Tertull. Rentrr. cam. 81. Sablata •-
nim morte, neqoe tiotus (alcimenta ad prsildia
»Kas, seqae generii tapparatara gravia aril meat-
bris. k. *. generii bamaai reparatio per geni-
toraro.
SCPPiRlLIS vel tnbporilb, *, adject qui
qoaii par eat. — Abtolote uiarpatar de figure,
qaat paronomaaia diaitar. dact. Corns, it fig.
too.
8UPPJ.R0 «<i idbparo, as, are, a. 1. doo dl-
vena lignifleal. •! t. £upparo> a para, aat «p-
paro, aeeommndo, adjango. Tertull. Cult. fern.
7. Ke euavlaa alieni capitis taneto at Chriitiano
oaplti lopparea. Id. Anim. 25. tub fin. Labem
corporl et aoimaa aupparare. 4f 2. Supparo,
• par, art (Imilem reddere. Id. advere. falen-
tin. 4. Lupai femine formam quolidie mppara-
re, lollemne eat.
STJPPARDM, n. et tupparui, I, m. 3. Seri-
bltut et aiporiUB et tipariu et tipharwn et «i-
fanu, unde etiam tiparium, quam socsm ride
«ao loco. — Tidetur eiee ab Arab, aapharon,
Iter, nevigetio, quas oampe flt Telia eipaoiii, unde
at Gf.oifopo;.' oon abHebr. T£c lepher, oume-
ru» (unde at ItaL cifraj, at paut Furiantttut ;
oalla anim inter bate doe •igniBcationli aimill-
XOM.IT
— 617 —
tado, nedom «quaiita>, intereit. Sed V. SIPA-
RIDM. — Supparum est lineum velum, tieio,
efooMf. 4JI.Generatiro. fell. p. 310. 14. Mull.
Velam omne, quod ex lino est, dicilor lappa-
rum. Cf. Mvller ad h. I. TertuH. Apclog. 16. Si-
pbara ilia verilloram atole erueium aunt. V.Bo-
tini Parol. Antiq. Rom. 1. 10. p. 78S. «I 2.
Speciatira, in re nautica. — o) Slrieto aeniu,
diciCur de velo navlam, vela: non teraen qao-
vie, aed ao, quod minoi art et tummo maltt ap-
peoiara, quod favente renlo pendl solet, tuppo-
ra. Id porro ale deieribit cl. euolielmolft. op.
cit. p. 94. «Suppara, ipecie di vela alti»«lma,
al dl aopra delle altre dall'acato e dell'artl-
mone , per far foraa nel oavigare quando II
»ento e rtebole: vela ehe ba an piede wlo, cioe
una iota bugna, percb'e triangolare eol aoio
veriica o aogolo acutiwimo, abba&io inl penno-
ne, e la bate in alto alia parte plo aubiime del-
i'albero: e cbiaroeta quaii lempre eol namero
del pifi percbe, lebbene una, pure e dlviia In
due triangoli doppl e lepareli ehe acendono eia-
icuno con un eol vertiee alle dae pante oppoite
delta itesia verge ». Similiter at cl. A. Rich, qnl
ejuidem flguram exhlbet, a picture quadam Pom-
pejana deeumplam. Seneca Ep. 77. tub init. O-
mail in pllie Pateolorom tarba contiitit, at et
ipio genwe velorum Alaiandrinaa, qoamtli to
magna turba navium, intelligit. Solii enim licet
lupparom intendere, quod io alto oronei babent
navel ; nulla enlm rae ewiae adjavet eorwra,
quam lumma pan veil: illinc maiimanavii or-
getur. et max. Quum Intravere Capreai, ceteroo
velo jubentur atae eontentse: ropparum Alesan-
drinaram inilgne ett Iiid. 19. Orig. 8. 4. Sup-
parum genai veil, anum pedem babeoi, qao ]u-
varl navigla eolent In navigatione, quoties vie
venti lengueaeit. Siparum, telle Arevalo, legitur
in plerlique codicibui. — In plar. num. Luean.
5. 448. Obllquat leavo pede carbaia eummaque
pandens 8uppara velorum, perltaree eolligil an-
rai. Slat. 3. Silv. 2. 87. voe atuppea tendite mail
Vineola, voe eummii adnectite inppara veils,
^oefcremtw lag. aipara. at J«t»«ca Here CBt.
888. M«dioqae ratoi qu«rit In alto, Qaaram fe-
riont aoppara nabae. Id. Med. 827. alto rubicun-
da tremant Sappara Telo. Loewe et Feiper leg.
tipara. — 6) Latlore aeniu, de qnovii velo nan-
lico. Hanil. 5. 48. non Invebet undii Suppara, nee
pelagoi XariM faeietqoe (al. ferielque) tegetque.
Alii tipara. Legitur hoc leoiu et in Hot. Tir.
p. 177. Sifarai, tcalmut, remui. — Hlnc trans-
late. Pronto *. ad Antonin. Imp. (edenie
Iterum A. Maia) ep. %. circa med. Qaamquam
non temper ex eummie oplbai ed eloquentiam
veliflearia, tamen ilpbarii at remia tanuliie Iter
(videi): atque at primum vela pandera neeenltas
Impolit, omnei eloqueatias aludiotoi, ut lemboa
et eelocat, facile prastervehl. 4| %. Hem, in re
roilltarl, aiarpatar de velo io aigait mllluribui.
Fettut p. 310. 19. Mull. Nunc aapparoi appel-
latnui vela linea in erocem eipanaa. Adda Ter-
tull. Apolog. 18., ubi de labaro loquitur. Le-
guot aotem plerique omnea ripara. ^ 4. Item,
in re domeitica, de veite puellarl liaea, qaam
aamdem atae putat Feitut ae rabaealani : aed
tic dittinguit Tarro 5. L. L. 181. Hull. Al-
teram, quod labial, a quo tobooola : alteram
qaod supra, a qao tapparui: nil! quod id di-
oont Oece. Afran. apnd Non. p. 540. 13. Merc.
Tace; paella oon ion, supparo si indota aum.
Hioo Auct. incert. cams, de verb. A chill, in
Forffcen. apud /Perntd. 7. 1. v. 4. p. 448.
et Anthol. Lai. T. i. p. 88. Surmann. Arma
tegant nostrum potiai, quam suppara, corpus.
•J 5. Etiam de veite matronal!. Lucan. S. 853.
de Marcia Catonii uxore. bumeriiqua hasrenlis
primis Suppara nudatoi cingunt aoguita laoar-
loi. Flaut. Epid. 2. 9. 45. Quid isl», qua) vatti
quotannii uomina inveniunt nova lndaiiatam,
pataglaiam, lupparum aut sabminiam. iVovMU
apud Ifon. loc. cit. Supparum puruaa Talitn-
tem, Intsriai Oteam meram. Alii aliitf tog. 7.
Bibbed op. cit. p. 265. — In Glon. Philos.
diciiuT cifMi'fiie* reitii bumttii alrcumdata.
SUPFEDITO
4J 6. Et de veite virili. Noniut ibid, deflnit lln-
teum femorale usque ad talos pendens : dictum,
quod subtus appareat. Farro ibid. Auroras at
oslrinum bic indutui iapparam,Coronsm ex euro
et geramis fuleentem gerit. 4J 7. Denlque No-
viut apud Festum I. c. Ita voeal puoiceum (of.
Punicum) vestimentum: Hem veitem Neptano
consecratam.
SUPPAnDS, 1, m. 2, f. 'oc. prase, init.
SUPPATEO. V. SDBPATEO.
8CPPECC0 vel inbpeceo, at, are, n. 1. idem
fereae peeeo. Anguttin. Serm. 99. n.i. ed. JSfat
SCPPBDAnBOM vel lobpedaneom, i, n. 9.
scamoum sub pedlbui, iftroiroSiov. Lactam. 4.
IS. a med. ex Pi. 108. 8. Quoadutqae ponam
inlmlcot tooi lubpedaneom pedum tuorum. — De
luppedaoeli, qaa; diii generatim lapponebantur,
in antiqula monumenlis, V. Fsteonti In ifute^
Chiaram. p. 58. et leg.
SOPPEDlTANS, antii, particlp. V. 8DPPE-
DITO.
SOPPfiOtTATlO vel tobpeditatio, Onit, t. 3
(suppedito) abundantia, effluentia. Cic. 1. Nat.
D. 40. ill. Qaas ergo vita? Suppedltatio, ioq_uls,
booorura, nullo roaloraro interventu.
SDPPfiDtTATOS, e, am, particlp. V. voe. teq.
SDPPEDtTO vel sobpedito, at, Svi, Stum, are,
1. 5uppe(t<tor, aril, deponentii forma, apud Cic.
\k.Alt. 18. De Patulciano nomine quod mibi lup-
pedilatui w, gratlMimum eit. Alii tamen reelini
cam Manulio leg. luppetiatut ei. — Suppedi-
to, pro diverse tocli orlgine, duo diverea signl-
fleat.
A) Suppedito, frequentat. a tuppeto, onde
Part. .Suppeditani et Suppedftafui IL.uiurpatar
tarn intraniitive turn transitivorum more
I.) Intransitive, et propria, est mppctere, ta-
perene : et eonstroitor abiolate eot sequente Dat,
vel Ace. earn prasp. ad, ia; allquando «um Abl.
lei, quas elleui luppeditat. "J 1. Generatim —
a) Absolute. FJoaf. Trin. 5. I. 3. Ita gaudiii
gaudium sappeditat h. e. abandat et cumula-
te allit gaudilt. Zucret. 1. 830. Unde mare,
Ingenai fontei externaqae long* Flamina iup»
pedltanl. Cic. 7. Fom. 18. Ao hoe lignlficai,
ne ebartam qaidem tlbl tappedltarel Id. 3.
Orat St. 124. In hoc eampo facile tuppedl-
tat omaii apparatus oroatasqae dlcendl. Liv.
SO. 25. Ntvls defendebalur egregie, quoad tela
tuppeditarant. Id. 6. 24. Qaod multitude tap-
pedilabat, aliquot eohortei In eastris reliqaeraot.
Id. 1. S3, ad fin. Pomatlnas manubias, qu" per-
ducendo ad culmen operi deetinaUe arant, vli
In fandamanta inbpedllavere. tattaroiio. et Ra-
ta. De fig. tent. 1. 6. Arittotelet dicltur dixitte,
ejat esse vitam beatiuimam, cnjai et fortunes
tapientia et sapieotlas fortuna aappedltat h. e.
tuppetit. — Pita luppeditat, lappelit, darat. Cic
Brut. 70. 245. Cui ti vita tupp.ditavlital, eonsul
faetai eetat. M fotta ottwlo. at iKd. 27. 105.
Carbo, quoad vlu lappedilavlt, aat io multii jo-
diciit caoiiique eognitui. tinehe vine, et ibid.
88. extr. Miror, qaam at vlu loppeditaviiset et
tplendor ei non daeteet, eontolem non faltee.
enendo viouto a nifficUnta. — b) Cam part,
relative. Liv. 98. 97. Ad vot quamadmodum lo-.
qaar, nae consilium nee oratlo luppeditat. —
e)Cotn InOnlto. Xaicret 8. 731. At neque, ear
faclant Ipsas quareve laborent, Dleere luppedUat.
h. ». promptum, faeile att, wppetit, licet 4| 9,
Snteiatim aatit esse, inffioere, parem ewe, 6o-
tfore, i**o*£*. Plant. Attn. 2. 4. 17. Clamor*
ao alomaeho non queo laborl suppedltara. Farro
8. R. R. 4. Suet oportet largiore cibalu luiieniare.
quo taaiHos lae suppeditare poult. Cic I. Off. *.
19. Parare aa, qua luppedltent el ad cultum et ad
vietum. *T 3. item abundare, abbondare, aver*
in copia. Cic. 2. Cat. 11. 25. Oinititi his rebut
omnibus, quibus not tuppeditemut, ille egat.
II.) Traniltlvorum more. 4} 1. Bit prasbeo
qaod talis ait, abunde tabminiscro, largior, xopn-
ts'b), tsof x'a* ( II - tomminiitrare o dart in c«-
pia od aoaiianza; Fr. donntr tn abondance
ou tuffitamment, fournir; Blip, dor obundanra-
tiunii d iaitaiitimtnit,' G«rm. tur Gtnuat, i»
n
SUPPEDO
Fulle darreichen,-darbielen,-geben; Angl. to
furnish, afford, supply): construitur cum Ace,
cui aape additur Da;.; ant etiam cum Abl..
pro Ace, el prsep. de. Plaut. Asin. 4. 2. 10.
Luxuria aumplua suppeditare. Cic. 2. Legg. 27.
67. Terra fruges ferre et, ut roater, ciboa suppe-
ditare possit. Id. 2. ad Q. fr. 2. 3. Suppediiare
aperle pecuoias. Id. 2. Nat. D. 24. 83. fabulae.
Id. 5. Perr. 74. 172. frumentura. Liv. 23. 48.
a med. Tributo aumptua auppeditari. Nepos Al-
e»p. 8. Ipsis pecunia a rege aoppedilabatur. Sil.
It. to. 137. armiger, suppedita mlhi tela. — Cic.
2. Fin. 21. Suppeditabit nobis Attica? de theaau-
tIj auis. — Hiuc Iranalate. Lucret. 3. 10. Suppe-
ditare alicui pracepla. Cic. Amic. 23. a med. A-
liquis deua suppeditans omnium rerun, quaa oa-
lUra desiderat, abundautiam et copiam. Id. Top.
18. 67. Hie locos auppeditare solet oratoribus et
poelis mirabilem copiam diceodi. Id. 3. ad Q.
fr, i. 4. ad fin. De hortis quod me admonea, nee
fui umquam valde cupidue, et nunc dorous aup-
pedital mibi hortorura amceDitalem. mi terve di
giardino. •— Absolute. Cic. 14. Alt. 20. Quod Ci-
ceroni auppeditaa, gratum. Id. Arch. 6. 12. Sap-
peditat nobis, ubi aniuiua ei boc (breast strepitu
reficialur, et aurea oonvicio defeasa conquieaCant.
Sic Ttr. Beaut. 5. t. 57. Si I1II pergo fluppedi-
tare sumptibus, mlhi res ad raatrot redit. — Im-
peraonaliter Cic. 14. All. 11. 2. Ut ei suppedi-
totur ad uaum. *\ 2 - Bat etiam lnatruo. Lu-
cret. 2. 1162. Conficimus ferrum, vii arvla sup-
pedilatl. provvectutt". Cf. Cic. 2. Cat.ll. 25. lob
A I.
B) Suppedilo, as, are, a su6 tl pet, pedis,
tit sub pedibus ponere, proaternere, atterrare,
proslrare. Inscript. apud Seinas. I. 3. oar. Icet.
e. 10. ad fin. ei Mazella de Puteol. tub fin.
MOBS CVKCTA CALCAT SVPPEDITAT RiPIT. Addit
Jfeines. illud Guiletmi Brit. I. 3. faato, Qqo
nos, quo cuoctoa aibi suppeditare laborant. et
I. 10. virtus Omnia euppeditat, sapereminet o-
mnibus una.
SUPPEDO vet subpedo, is, ere, n. 3. idem qaod
pedo. Cic, 9. Fam. 22. tub fin. gqppedit, Qa-
gitium eat. jam erli nudui in balnea : non re-
prebendes.
SUPPEI.LECTILIS et
SUPPELLEX. P. SUPELLEZ.
SUPPENDGO vel subpendeo, ea, ere, n. 2.
(abler pendeo. Colum. 4. M. R. 26. in fin. Ssepe
notavi, per ioiprudemiatn rusticos aabjicere jugo
puimam et ita coiligare, ot aolo vimine toppen-
deal. Alii rectius leg. sutpendant.
SUPPERNATUS vel Bubpematua, a, urn, adject.
(sub et perna) la modnm perns succisu*. Paul.
Diaz, ex Fest. p. 305. 0. Mi.ll. Suppernatl dicun-
tur, quibus femina sunt succtsa in modum auilla-
rum pernarum. Eonius in AnoaUbus : Bis pernas
auccidit Iniqua snperbia Parol. Catullus ad Colo-
niara (17. 18}. velut alous In fossa Ligurl jaeet
eubpernata securl. Use Fettus. Locus Ennii vide-
J'ar esse de pugna Cannenal, in qua, ot Liviut
82, 51. narrat, in itrage caearum quidam jecen-
(ei Tlvl snociais femmlbus poplilibnsqae invent!
aunt. In verbis Catulli est metapbora ; triboit
eoim ligno, qaod aolroallbas ctmvenlt. Sont qui
gerperam separata legendum pulant: alii ex-
pemata.
SUPPERTURBO vet subperturbo, aa, are, a.
l.allquanium perturbo. Seneca A pocoloc. 13. Pu-
lillom aubperturbatur, ot ilium vldit oanem Di-
gram, villosum. Est qui male teg. tuperturba-
tur. At Sucheter ei Cod. Sang. leg. pertur&atur,
8UPPES vel subpes, pedis, adject, omn. gen.
qui sub pedibus est: vel, ut alii dlvinant, qui su-
piuis est pedibus. Habetur In fragm. Petron.
•p. 074. Bwrnann. et in Tab. marm* spud Gra-
ter. 341. ad fin. Item reliquoa maogonea 4ap-
pedei ipiius ptriegei. Leg* divitim eab pedes.
Gloss. Isid. Supi'S [al. 8upp8»), lupampis ; boo
est supinis pedibus,
8CPPETRISS, eatis, partlcip. T. 8UPPBTO.
SUPPETLfi vel aubpetiee, Sranij I. plar. 1.
(lupptto) Suppeliat, accus. abaolot.: pro ad «up-
fietiai, ut txtequia$, f. Infra, — Suppetiai Idem
— 618 —
ae aubiidium, auiilium, quod feHur laboranil,
quod datur ad rem aostentandsro, oe labatur
aut pere = l : ita dict&, quia auppetunt et adaunt
in discrimine, ajuto, soccorto, /3;rj&£ta, srixou-
pia. Usum babent in recto et quarto caau. —
a) In recto. Plaut. Epid. 5. 2. 12. Quirtquid
ego male feci, autllia mibi et suppetise sunt domi.
Id. Jmph. 6. 1. 54. Non metuo, quio mere niori
lata suppetia aient. — 6) In quarto casu. Id.
Epid. 5. 1. 52. Memento suppetlaa mibi cum so-
rore ferre. Apul. De mag. Piacib-n non ad quae-
alum aed ad soppetlas oti. — Suppetias, abso-
lute, ad suppetias, auiilli causa. Plaut. Men. 5.
7. 31. Nse libi suppetias tempore advenl modo.
Auct. B. Afr. 5. Et nunciabanlur auiilia mazna
equilatus oppidaois suppetias venire, el ibid. 25.
extr. Suis Qnibus oppidisque suppetias profectus
est. et ibid. 39. Suis fugientibus suppetias ire
conteodit. et ibid. 75. ad fin. Milites turmls suo-
rum suppetias mittit. et ibid. 66. el 68. Occur-
rere suppetias legionibus. ^pt»f. 9. Met. Accur-
rere alicui suppetias. Adde iueton. Pesp. 4.
SUPPfiTlATDS, a, am, partlcip. P. SUPPE-
TIOR.
SUPPfiTlATDS vel subpetiatua, as, m. 4, (sup-
pelior) aappetisB, auiilium, Ifon. p. 74. 17. Merc.
ut Latinum agnoscit. Auxiliatum, Inquit, ut sup-
peliatum. Ita Farcellinut, Cf. SDPPETIOR.
SDPP6TILIS (auppetulls), e, adjeot. (suppeto)
ad suppetias pertineos. Itin. Alex. JO. 32.
SUPPfiTlOR velsubpetior, Sria, atua sum, arl,
dep. 1. (suppetlaa) Suppetio, at, forma activa, a-
pud Ncev. fragm. 12. Manubias suppitiat prone.
Alii aliter. — Part. Suppetiattst. — Suppetior est
suppetiaa fero, recare ajuto, toccorrere, dfuivvi :
construitur absolute aut cum Dat. 6ic. 14. Alt.
18. De Patulciani nomine, quod mibi auppetiatos
es, gratissimum eat. V. SOPPEDITO. dpu\. 8.
Mel. Vobis facile eat suppetiari miaerrlmo senl.
et 1. ibid. Proclamares saltern suppetiatum, si
resistere nequlbas. et 4. ibid. Suppetiatum de-
currant anxli. et 7. ibid. Omnem vicioiam sup-
petiatum conrocam. et 8. ibid. Uaritam saum
suppetiatum ciet. Itin. Alex. M. 116. Si claa-
atra effringont suppetiatique in tempore jam re-
gem sui reclplunt diffidentem. Adde »Wd. 63,
et Jul. PaU I. ret gest. Alex. M. 52. in fin.
SOPPfiTlOM o«I subpetium, 11, n. 2. (euppeto)
idem ao suppetla. CommocMon. Instruct. 43. 13.
Suppetium nullum erlt. et 70. 12. Turn petit
suppellam miser. Gloss, la Prodr. Glott. ed.
Loewe p. 366. SappetSam: refuglum.
SUPP&TO set lubpeto, is, ere,n. 3. Part. Sup-
petent. — Suppeto est prope venio, adveoio;
sed, latiore sensu,eit In prompta sum, supersum,
adBum vel abande sam ; et cotistruitur abso-
lute aut cam' Dat. (It. mere in pronto o
prasente od in copia; Fr. se trouver sous la
main, itre en abandonee, Sire pritenl; Hisp.
ser presents 6 abundante ; Germ- herbeikom-
men, zur Hand sein, in Fulle -, vorrathig tein;
Angl. to be present or abundant, to occur).
A) Impersooaliter tea In tcrtla persona.
I.) Propria. % 1. Generatim. Plaut. Pert.
3. 1. 3. Dt mibi superslt, euppetat, Buperatltel.
Id. Trin. 1. 2. 19. deoa oro, at vitas toe su-
perstes suppetai. Co?3. f. B. G. 10. Ne pabuli
quidem satis magna copia suppetebat. Auct. B.
Afr. 31. circa med. Numquam lanta auppeteret
victoria nducia, ut castra sua adoriri auderent.
h. e. non eiset eis. Cic 15. Fam. 13. Mibi ad
remuneraodum nihil suppetit prater voluntalem.
Id. 3. Verr. II. a med. femes, ne mibi cri-
mina non suppeterenl, ne oralio deessel. Nepot
Dion. 7. Pecunia deesse ccepit, neque, quo ma-
im porrigeret, suppetebat. Liv. 4. 48. a med.
01 pro se quisqoe, nee consilium slbi suppetere
dleerel, nee, se ullam opem oernere, nisi etc. Id.
5. 26. sub fin. Quum framentum copiaque alia
largiui obiessia, quam obsidentibus, auppeterent.
Id. 4, 22. Quibuscumque virea suppetebant ad
arma ferenda, praato fuere. Plin. 9. Ep. 2.
Tullio et coploiissimum Ingenium et ingenlo
SUPPLANTATIO
Non mppeteote ad baurieoaum justa tl. Am'
mian. 24, 4. ad fin. Arcbitectua, cujas nornen
non suppetit. h. e. veolt in mentem. — Pita
suppetit, dator, durat. Ciet. Fin. 4.11.Seriben-
tur fortasse- plura, si vita tuppetet. Liu. 40. 56. SI
vita longior auppetisset, baud dubium fait, qnin
etc. duct. B. Afr. 92. Quoad vita sappetet. Plin.
5. Ep. 5. extr. Dum ylta suppetit, enitamur,
ut etc. Plaut. Trin. I. 2. 19. deoa crro, at vita
tua auperstes suppetat. «f }. Speciatim pro clam
aut allerius nomine petere. Ulp. Dig. 47. 2. 52,
ante «neri. Furtl actionem ndversus eum , qui
suppetet, 8iliginario competere, non mibi. Ita
Torrentin., at Baloand. edidit qui sic petet.
II.) Translate. *f 1. Est suffioare, satis esse,
Cic. 5. ruse. 32. 89. Ct amorl, ut ambition!,
ut quotidianis sumptibus copia suppatanl. Bo-
rat. 1. Ep. 12. 4. Pauper eoim non est, cui re-
rum suppetit usub. Liv. 2. 56. Itudis in militari
bomine lingua non suppetebat iibertatl aaimoque.
*\ 2. Et par eaae, respondere. Plaut. Pteud.
1. 1. 108. Dtlnam qua dicis, dictis facta eop.
petant.
BJ Persooaliter, et quidem translate. Boral.
Epod. 17. 63. Ingrata misero vita ducenda eat,
in boc, Novis ut usque suppetas doloribus. Cf,
Lucret. 1. 1048. Et tamen at plages quoque pos-
aint suppetere ipsa, Inflnita opus est via undlqna
material.
SOPPRtOLE, adverb, (suppeto) Buppeteodo.
Itin. Alex. M. 76. Quidqoid suppetule inse-
qaentlbaa foret, id (krone corrompens etc. Alii
adjectlvam putant. 7. Glost. Ifoo. Lat- Ram.
1844. p. 68. et voc. seq.
SDPPRTCl.IS. P. SDPPETrtlS.
SDPPlLATOR vet subpilator, Oria, m. 3. (aap-
pilo) qui pilos eveilit. Laber. apud Ifon. p. 490,
21. Merc. Qusoam mens, qua deliritas voa sup«
pilatoree faclt cam cano eugio paellilarl? Etl
qui rectius leg. suppolltorei. V. Ribbetk op. cit.
p. 299.
SOPPlLATDS, a, uro, partlcip. P. voc. ieq.
SUPPlLO vet sobpilo, as, Slum, are, a. 1. (sub
et ptlo) Part. Sttppilatus. — Sap pilo est clam
compllo, expilo, sufforor, spoHo, u'irefatpoupai
(It. rubart; Fr. enlever en cachette, voler, di-
rober; Blip, afxar d etcondidas, hurtar, roc
bar; Germ. Heimlich rupfen, stehlen; Angl.
to steal craftily or underhand, pilfer). *J 1.
Generatim. Plaut. Men. 5. 1. 39. Quam pallam
atqae aoram meum Domo supplies uxor! tae> et
taa Degeris amloa, tl 5. 2. 52. Suppilat mihl
aurum et pallam ex arofa. — Absolote. Id. True,
2. 7. 15. Sofmror, snppilo , de prada pra-
dam capto. f _ 2. Speciatim est aaOurando spo»
Ho, spogtiare, espttare. C&cil. apud Ron. p. 12.
33. Merc. Suppilatum eaae eum atqae ornamenta
omnia. Plaut. Asin. 4. 2. 6. Supplies olam domi
uxorem tuara ? et 5. 2. 38. Ille ecaator suppila-
bat me, quod ancillaa mcas Saspicab&r. Pompon.
apud ifon. p. 13. 2. Merc. Alter amat, potat
patrem suppilat aemper.
SUPPINGO vel aobplngo, plnglt, pinxl, pln«
gere, a. 3. (sub et plngo) subtus vel leviter pin-
go. — Translate est suffundo. Avien. In Aral.
1454. lenui snrrexerlt autem Si face el ignilo
suppinxeritora rubore.
SUPPINGO vet sobplngo, pingis, pactum, pin-
gere, a. 3, (aub et pango) Part. Suppactus. —
Suppingo est aubter complngo, attaccare sotto.
Plaut. Trin. 3. 2, 94. Fnlmentas jubeam suppinzi
soocis. Id. Bacch. 2. 3, 97. Divesne eat ietic
TbeotlmusI chrys. eilam rogas7 qui soccis ba.-
beat auro subpaclum solum, ft. e. clavis aureii
soleaa sea crepidas sufBias. Plin. 33. Hist. nal.
3. 14. (50) scribit, Bagnouem Teium aareia cla-
vis safOgere crepidaa solitom. et Pal. Max. 9.
1. n. 4. extern. Aotlocbl exercitam magna ei
parte aoreoa clavoa crepldis subjectos babuliae.
8UPPINGUIS. P. SDBPINGUIS.
SDPPLANTANS, aniia, partioip. K SUP-
PLANTO. •
SOPPLANTATtO vet lubplantalio, on is, f. 3,
qua varletas rerum, qua magnitudo largiasime I (aapplanto) actus sapplantandi. — Tranalale est
tnppeifbai, Piin, alter 2. But. not. 9. 6. (46). I deceotlo. Pulgat. inlerpr. Pi. 40. 10. Qui ede
SOPPLANTATOK
bat panel meos, inagniucavit super me lupptan-
taiiunem. Adde Prov. 11. 3.
SUPPLANTATOR vel lubplaDtator, oris, ra.
8. (suppleoto) qui suppliotal. Bieronym. Ep.
69. n. 6. Raobel propter aquas sopplaotatona
©sculo aalutatur. ft. «. Jawbl, qui fratrera suum
eopplantavit. (V. Gene: 89. 11.) Ambros. Ep.
60. Ills eat tupplantalor , qui asurarum captat
emoluments. _
SDPPLANTATDS, a, on, particip. V. voo.
«eq. .
SUPPLANTO vel subplanto, as, |Vr. Stum, are,
a. 1. Part. Supplantans tub B; Supplantai.us
aob A I. I. el 2. — Duplex ttalui poles: orlgo
Toeli, prout a planta pedis vol a plaola vegeuV.
derivator; ted base duo, quod ad tignincationem
•UlDet, fer« In idem recidunt. — Supplanto est,
planta pedis seu pede tuppoelto, dejicio, everto,
wrooxAtfco (II. far cadere, fare U gambetto,
toppiantare; Fr. rtnvtrur en donnant t»n croc
en jatnbet ; Hiip. dar tancadilla; Germ, durch
UntersUllen d. Seines niederwerfen ; Angl. to
Muppla.nl, trip tip one '* keels): oeourrit aatem
transitive et allquando etlam neutrorum more.
AJ Transitive.
I.) Propria. % I. Strleto sansu. Cic. I. Off-
10. ante med. Qui stadium eurrit, eniti et eoa-
tendere debet, ut vinflel: aupplantare earn, qal-
euro owlet, iut mana depellere, nulio modo de-
bet. Adde Lucil. apud ffon. p. 36. 3. Merc.
Seneca Ep. 13. Athlata, qui tupplanta'.us td-
versarlum toto lulit corpora, n»c projeclt ani-
mum projectus. ^ 2. Letiore taosu Mt pro-
aterno et quasi tub plantis dejicio, everlo. Co-
turn. Arbor. 7. Si vltem ataroere voles, Juxta
radicem ita, oe ipstm lasdas, carlose fodito et
vltem Ita supplaotalo. Win, 17. Hist. not. 23.
35. (212). Tolas supplantare In terram vites. Id.
ibid. 82. 35. (183). In paroploatione non bos
datrabere pampinos, qui cam uva aint. Id et-
enim ovas tupplaotal, prssterquam In novella
vine*. Pitruv. 10. 22. tub fin. Vehement aquas
via immisaa topplantavlt fulturae. — Pulgat. in-
terpr. Os. 6. 8. GaUad civltas operantlum idolum
aupplantata sanguine, fc. e. propter eanguinem
iojuste future everts.
ID Translate. ^ I. Metaphors eumpla a
super, paragr. I. Palgat. interpr. Job 12. 10.
Opiimaies tuppiantare. Id. Prov. 19. 3. Stul-
litla bominla tupplaotal gretsuj ejus. ^ 2. Me-
taphors eumpla a tupsr. paragr. 2. Ptr$. 1. 35.
et tenero supplaniat verba palato. ft. e. tuppri-
mlt ac veluti ttraogulat, pretsa voee, nee expreaso
pronunelans. Juct. dtclam. quce intcribit. Trib.
Marian, infer declam. Quintil. 7. Supplantare
indicium, h. e. evertere, labefaclare, cormmpere.
B) Neutrorum more est oorruo. Vulgat. in-
terpr. Jer. H. *. Omnia frater supplantans sup-
plaulabil et omois amicus fraudulenter Incedet.
SL'PPLAUDO (sopplodo) vel subplaudo, plau-
dit, plausi, plaudere, S. usurpatur turn transitive,
Cum intransitive.
A) Transitive eat pedibut terras illitis sonitum
facio, ut fit in dolore, ira, eootemptu ailisque
bujusmodi animi motibus, baltere cot piedi.
I.) PToprie. Cic. 1. Orat. 53. ettr. Pedem ne-
gro In illo judicio aupploail: credo, oe Stoicis
Mounclareiur. Seneca Ep. 75. Etiara si dispu-
terem, nsc supploderam pedem nee aiaoum ja-
ctarato nee attollerem vocem, sed ista oratori-
bus reliqulaiem.
IE.) Translate. *| I. Apud Metrieos est versus
ferire. Basiut apud iiu/in. De metr. 1. 5. Iam-
bieua, quum pedes eliam daetyiici generis assu-
mat, desioit tamblcus videri, uisi percussione Ha
moderaveris, ut quum pedem supplodis, iambi-
cum ferias. ^ 2, Supplodtrt calutnniam, apud
SJacrob. I, Som.n. Scip. 2. «tt evertere, destrue-
re et quasi pedibus oelcare.
Bj Intransitive fat idem quod plaudo vel ta-
ctte plaudo. TwftWt. Tdolol. 12, Male nobis top-
plaudlmua. Id. Padie. 19. Neseio quid diverts
parti tupplaudere vidclur.
SPPPTADSfO (snpplosio) vel sobplaotio, actus
b'.pplaudendi, Cie. 3. Herenn. 15. 27. Pedis del-
— 619 —
tri rara supplausioae titi oporlebit. Id. 3. Oral.
12. ad fin. Vereor, rae nihil sim tai, nlti tup-
plosionem pedis Imitatua. et ibid. 59. 220. Stip-
plosio pedit in conteotionibus aut incipiaodis aut
Bolendis. Adde Brut. 38. 141. et 80. 278.
SUPPLfiMENTO vel tubplemento, as, are. a.
1. (suppleraentum) tuppleo, supplementuin eddo.
ffr-otn. Gromat. p. 14. coi. 1. Quod ti ad hue
amplius teu minus, quam ottendimus, tupplemen-
tanda fuitteDt, omnia immutabuntur. ich.elius
legend, putat auppfementt's dandum fuerit; el
lantje edidit tuppleroenta data fuistent.
SUPPLfiMENTDM ve( subplemeotum, I, 0.2.
(tuppleo) quod ad BUpplendum rei cujuspiam nu-
meram adjicitur: quod submittilur in locum eo-
rum, qus desunt, uXijoujia (Iu tt/ppiemento ;
Fr. joppfemenf, compliment; Hisp. tuptemenlo,
complement ; Germ, das ErganztingsmiUel ,
die Erganzung; Angl. o «"PP'f> filling «*p,
supplement).
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. VtUtj. 2. 81.
2. Speclosum adjeclum supplementum Campanaj
colooiea. Ejus redilus erant publlcl : pro his longe
uberiores red;. us, duodecles tettertlum, In Creta
redditi. Colum. 7. R. R. 6. a med. Ei gemi-
ois singula capita in supplementum gregit reser-
vare. Id. 9. ibid. 13. sue fin. Apes nimlo fatlgats
opere plurimas pereuot, nee ullit Juveotutit top-
plamentls frequentataB, novitsima reliqoee Inter-
aunt. Impp. Dioclet. et Sfaximian. Cod. 3.
36. 24. Gompentato, quod a eobaredibat peice-
pil, et, tl quid deett, In tupplemenlum dedaeto.
<f 2. Speeiatim, in t e militari, dicltur oertus mi-
litnm numerus, qol in locum eorum, qui desuul,
sufficiuntur ad justum i orpus, puta legionem,
implendam, recJute. Cces. 7. B. G. 7. Partem
copiarum et supplement!, qood ei Italia addu-
xarat, in Helvios convenlre Jubet. et ibid. 9. Per
causani supplementi tquitatueque cotjendi ab aier-
eitu ditcedlt. Id, J. B. C. 4. Magnum nurae-
rum et Tbessalia, Bootit, Aehala supplement!
notcine in legiooet distriboerat. Ctc. 3. Fam.
3. Scribere tupplemeotam leglonlbut. i«'o. 2a.
37. In supplemaoium slassis joventut armaque
data. Id. S8. 36. Terna m'.lla peditum in tup-
plemenlum soclft imperata. Id. 26. 47. Servos
Id clasaem ad tudplementom remigum dedit. Id.
42. 10. a tned. Ol novo* eigrcitus scribere aut
supplementum veterlbu* liceret. Id. 1. 80. Le-
giones veteret tupplemento eiplere. Curl. 5. 1.
sufc fin. Legere mllitet in tnpplemantum. Juttin.
3. 4. 5. Mililet. qui in tnpplementum venerant.
et ibid. 5.6. Ut ad supplementum eiercitus servos
manuroillerent. ^ 3. tupplemento apud By-
gin. De munif. caitr, dlcunlur omoes copiffi
propter legionea. Sic $ 32. Observere itaque de-,
bebimus, ut quotiens tret legiooes euro aupple-
mentis accepts iuerint etc. *f 4. Hlnc de allis
rebos. Justin. 8. 6. t. Quosdam bello captoe in
supplementis urbium dividit.
li.) Translate eat adjumentum, tubtldium. Sue-
ton. Aug. 80. Digitum talularem tam Imbecil-
lurc sentiebat, ut lorpeotem frigore vlx coioei
circuli tupplemento scriptures admovertt. Apul.
2. Met. Sagit ora mortuorum demorsicant: ea-
que su'l lllie artis magics supplementa. et 4.
ibid. Tenuato ventri aordentia fuppleraenta et
dapes gratuitas cooqulrere. et S. ibid. Quum easel
ronfectum omne frumealura, tuppleioeotum operi
opifices postulabanl. fulgat. interpr. 2. Cor.
8. 14. Testra abnodaot'5 illorum inopiam tup-
pleat, at et illorum abunuanlia vestrs inopise ait
supplementum.
SUPPLENS, entis particip. f. vac. teq.
SUt'PLEO eel subpleo. pISvl, plelum, plere,
a. 2. (sub et t'nusit. pleo) Pari. Supplens 4.; Sup-
pletus 1. 2. et 4.; Supple turns el Supplendui
1, — Suppleo est, quod plenum erat, rurtut im-
pleo, quod deerat, addeodo, a'vanXijpc'ca (It- em-
pire, rietnpire ; Fr. ajouler ce qui mo nque, com-
pleter, mppleer; Hop. tuplir, eumplir 6 IW-
tregar lo qtu falia; Germ, ergdnzend ver-
vollttandigen, voli machtn, trganzen ; Angl. to
fill, fill up, luppty, complete). % I. Genwatim.
Cato Mi R- 86. FUcelltm cum sale popular! tut-
SUPPLEX
pendito et quessato suppletoque identldera. Zm-
cret. t. 1043. Supplere summam. Cic. 6. Terr. 6.
0. Santeruui. ne quis emeret mancipium, nisi lo
demortui locum, non eolm te iostruere domum
tuam voluerunt In- provincla, ted Ilium usurn
provincial supplere. Id. 3. ad Q. fr. 4. a med.
De bibliotbeca Grteca suppleoda, librit commit-
taodis, Laiiois eomparandis. valde velim etc.Uvtf.
7 Met. 291. Adjectoque cava suppleotur san-
guine vena;, et 4. ibid. 140. Vuloera sopplevit
lacrimis Qetumiiue cruori Miscult. Seneca Here.
CEl. 1084. Sopplera colos consumptas. Tax. 2.
^nn. 38. ^rarium tl ambitione exbaUserimot,
per toelera tuppleodum erit. Colum. 12. R- R.
50. ad fin. Et alio acervo. quantum cuique men-
tora; defult, supplet. et ibid, 10. Cepam com-
ponito In fldelia et iofuso Jure etc. qua, quum
jut combiberit, eimill mistura vas tuppleatur.
Sueton. Cmt. 36. Birllui, qui Galilei belli no-
vlsaimum imperfectumqpe libram supplevit. itip'
pti, cornpt. et Aug. 41. Senatorom centum dno*
decies testeriium taxavit tupplevitque noo ht-
bsntibut. Id. Cal. 16. et Tac. 1. -*nn. 71.
Multlt inoendiorum damoa tupplevit. risarct,
el Ctc. 2. Oral. 26. cie ambiguo. Dt referenda
prasterltit verbis Id acrlpium, quodcumque de-
fendiious, tnppieatur. ti supplitca e »»' tpiegW.
at Ptin. 2. Ep. 4. a med. Quod cessat ex redi-
tu, frugalltate suppletur. si supplisce con la par-
timonia. el Censorin. De die nat. 20. Dies, qol
aooum verum luppleturus videbatur. — Trent-
late, ruloot. interjjr. Jac. 2. 23. Et suppleta e«t
Scripture' dlcaot : Credidii Abraham Deo etc. si
attempt. — Supplere locum, vicem, esse loco,
vice, far te veci. Seneca flippol. 633. Tibi paren-
tis Ipse supplebo locum. Plin. h. Ep. 6. anle med.
Hjpocauston, si diet nabilut, solis vicem supplet.
^ 2. Speoiatlm, io re militari, est demioulura le-
gionum numerum, novls militibus adjeoti", rt*-
rum complere, reclutare, compire- M- Anton.
apud Cic. 8. Phil. 9. 27. Legiones aupplela ex
Bruli eiercilu. Sic Liv. 24. 24. estr. Supplevit-
que ita eat legioneB, ut singula sena milia etc. ba-
bereot. Tac. i. HisL 1 9. Subito deleclu luppletas
leglooet. JuUin. 12. 11. 4. Dimistis veteranit, ei-
ercitum junioribus tupplel. Ziu. 26. 39. Supplere
remigio naves, firg. 3. £n. 471. Retnigium
supplet, sociot timul inttruit arrols. 5uefon. Tib.
41. Decorlat equitum supplere. Fegel. 3. Milil.
17. Sicubl bos'.i vebemenier insitlit, oe rumpatur
aciet, provolent subito ei subpleant loea. ft. e.
Id alioram loca subeant. ^ 3. Ilinc de aliU
rebut, firg. 7. Eel 30. Si felura gregem tnp-
pleverlt, aureus esto. Ubi Servius ! Si tol tgnot
habuero, quot ovet. hoc est enim gregem tup-
pleri per feturam. Sueton. Co=s. 41. Senatum
tupplevit, palricios allagit. ^ 4. Pro adjicere,
adjuogere, ajijiungere. Ctc. 12. Phil. 6. a med.
Pooite ante oeuloi M. Anlonlum consularcm:
tperantera consulaiutii Luciura adjungite: sup-
plete ceterot eic. ^uton. Edyll. 10. 412. liba-
laque tupplent Pr.-emia. h. e. bonores prius vlx
concessos tribuens. Propert. 4. 8. 43. Sed ^ ne-
que tuppletis conitabat (lamma lucernis. rifor-
nile d'olio.
SUPPLETTO oet tubplelio, unis, f. 3. (tup-
pleo) completlo. Ps.-Soran. Qu. med. 249. et
Beda Mund. const. T. I. p. 398. apud <>ui-
cheral. in Add. ate. p. 285.
SCPPLBtOMOM vel subpletorium, li, n- 8.
(tuppleo) lupplemsBium, complemanlum. Julian.
»pud Auguslin. 5. contra tec. Julian, resp 42.
Illud voluntatis ttippletorium denegalit, id ett,
aageote tmllo. (Deflnilur namque bene voluntas:
molus animi cogente nullo.)
SUPPLfirUS, a, um, particip. V. SUPPLBO.
SUPPLEX ce! tubplei, pilots, adject, omo.
gen. Suptes, noo gtmioata p et currepla itI-
laba priore, apud Porplvfr. Opt. 16.11. 25.:
sic el luptico, coioco, anuius etc. V. Muller
De r» ftvefr. p. 360. — In Abl. tiog. tup-
pltci el tuppltce promisoue uiorpatar. P. it>"
ft«. Cf. «1 .*eue Formenl. 2. SO. — In Gen.
pkir. suppiicium, pro tupplicum, apud Liv. 2*.
30., ubi Umea dubia mi lectio reciiutque i»i.
SUPPLICAMENTUM
supplicia vel eupplicum. V. etymon in SOPPLI-
CO. — Supples eit qui pllc&to et curvato corpore
aui Oeiis genibus suboiisse aliquid petit, oral,
precalur, ixe'rrjc (It. supplichevole , supplice ;
fr. qui prie humblement, suppliant; Hisp. stt-
plicante; Germ, demuthig bittend, flehend;
ADgl. humbly begging or entreating, suppliant).
I.) Adjective.— o) Proprie. Cie. 4. Cat. 9. 18.
Votis supplex manus tendit patria communis. Id.
Fontej. it. 23. Qui ad opem judieom suppllces
Inferioresque eonfoglaot. Id. pro leg. Manil- 8.
21. Supplicem te contuliste bo alio*. Id. td.Att.
1 6. Ot lupplei ad te venlrem. Id. 2. Phil. 34. 88.
Misericordiam captabat: supplex te ad pedes abji-
ciebas. Aucl. B. Alex. 67. Bex, depotitb regiis in-
aignibus, supplei ad Caaarem venit oratum, ut sibi
ignosceret. Firg. 1. JBxt. 670. Ad te confugio et
aupplex tua numina poieo. et 3. ibid. 592. sap-
plexquo manus ad litora tendit. tt 10. ibid. 523.
fit genua amplectens effatar talis aupplex. el 12.
ibid. 930. lite humilte aopplexque oealot ■ dex-
tramqne precantem Proteodens etc. — Suppli-
cem esse alicui, supplicate. Cic. t. Tutc. 29.
ad fin. Socrates nee patronam queesivlt ad judi-
cium capitis nee Judlcibus aupplex fuit. Id. 3. ibid.
32. 77.Quum ae Alcibiadesafaielaref laerimansque
Socrati supplei esset, ut etc. Adde Ovid. JHeroid.
12. 185. — 6) Translate dieitat de rebus. Sail.
Cat. 32. Demisso vultu, voce suppllei poitalsre.
Cic. 12. An. 32. Oral multij et supplicibus verbla.
Id. Fontej. 17. a med. Tendit ad voa Veatalisma-
nu» aupplicea. Botox. 3. Od. 14. 8. Metre* de-
cora aupplice vltta. Fdl. Flacc. 3. 424. Tem-
pera turn villi's et aupplico caatus oliva Impllcat.
Id. 4. 11. Turn preeibus, turn me laerlmla et
topplice dextra Attenlare veto. Martial. 8. 31.
supplicibus dominum lauare libellla, memoriali.
et Firg. 3. /En. 438. dominamque poteotem
Supplicibus supers doois. el 8. ibid. 60. iram-
que minasque Supplicibus supera votis.
II.) Subslautivorum more. Cces. 2. B. G. 28.
Ut in miseros ac aupplices usua raisericordia vide-
retur. Cic. Mur. 40. 86. Vester eat aupplex, jo-
dices: vestrara fidero Obtestatur. Adde Clttent.
70. 200. Boral. 3. Od. 10. 16. Supplicibus luis
parcas. Fal. Flacc. 7. 290. to laude nova, to sup-
plica digoo Dignior. — fit com Genetivo. Ifepos
Pausan. 4. Quera quom supplicem dei videret in
at a sedeniem elc. Sic Agesit. 4. eartr. Sacrilegorum
nuuiero baberi, qui supplicibus deorum noculs-
seot.C'ic. Ccel. 32. 70. Supplicem vestra miserl-
cordiffi, servum potestatis, abjectum ad pedes ve-
stros sustentate. Adde Senec. Again. 543. et
Troad. 313. et Quintil. Declam. 9. 1. — 8up-
plicum olim non lantum capita erunt velata, aed
et vlttls manus. Plaut. Amph. 1. I. 101, Cf.
Firg. 1- t &n. 237. et Bom. II. t. de Chryse,
Zreutietv' Jxtov e'v ytoqit e'xi)/3o"Xou 'KuoiXavoe.
SUPPLICAMENTUM t>et subpllcamentum, i,
n. 2. (suppilco) idem quod supplicatio. Apul.
11. Slet. Supplieamenta sollemnia. et infra. Oman-
toque sumptu deberem procurare sopplieamen-
lia. Arnob. 7. p. 227. Supplieamenta diis pra-
stare. F. SUPPLICIAMENTOM.
SUPPLICANS, aotis, particip. V. SOPPLICO.
SUPPLlC ANTER vet subplicanter, adverb, (sup-
plico) aupplicamis iaslar. Sedul, in dedic. op.
Patch. Dumioo et grego sopplicanter et offer o.
Adde Gloss. Placid, p. 499. ed. Mai.
SUPPLICATIO vel subplicatio, 6nis, f. 3. (sup-
olico) suppllcandi actus, preeatio in universum,
ixeoia (Iu supplica, preghiera; Fr. priere, priere
humble; Hisp. rezo, suplica; Germ. d. dermu-
thige Beten; Angl. a supplication, prayer, hum-
ble entreaty); specialim vero et frequeatiasime
^ I. Ponitur pro Uei adoraliune et grallarum
actione pro re aliqua, qua; reipublica prospere
eveoit. Sic apud Kumanos suppticationes dice-
bantur, quando, re feliclter gesta, u senatus-
consulto, templa aperiebantur dlvoruoque simu-
lacra in lectulis eollocabaotur, sacra faeieots
— 620 —
15. Atqae etiam aupplicatio diis Immortalibua,
pro siogulari eorum merito, raeo nomine decreta
est. Id. 14. Phil. 14. 37. Prastor urbanus sup-
plicationea per dies qoinquagima ad omnia pul-
vinaria conatituat. Liv. 5. 23. Senalus io qoa-
triduum, quol dierum nollo ante bello, sup-
plicationes deeernit. scil. ob Vejos captos. —
Hie honor supplleationis dabatur imperatoribus
tamqaara prsrogativa qaasdam trlompbl. Nam
suppllcatlone decernenda declarabator, adeo In-
aignem fulaae vietoriam, ut pro ea diis gratulari
gratiasqae agere digDum esset. Cic. Sull. 30. 85.
Cui uni togato supplicationero aenatus decreve-
rlt. Id. Prov. cone. 11. 27. Decern dierum sup-
plicatio decreta Co. Pompejo. Sueton. Cess. 24.
ad fin. Prospere decedenlibus rebus, et siepius
et plurlum, quam quisquam umquam, dierum
supplicationes impetravii. Adde Cws. 2. B. G.
35. rt Inscript. apud Orell. n. 3187. «| 2-.
Ita etiam dicebantur, qua averruueaodae irs
deum habebantur, vel eorum favori captando.
Liv. 10. 33. Eo anno prodigia multa fuerunt:
quorum averrqneaodorum causa supplicatiooes
in biduum senatus decrevit. ef ibid. 47. extr.
Doum diem ^sculapio supplicatio babita eat.
scil. ob pestilentiam urentem urbem aique a-
gros. Id. 31. 9. Supplicationibus babitia jam
et obsecratiooe circa omnia pulvinaria facta,
scil. at bellum Philippe indicium prospere eve-
' nlret. Id. 37. 3. Supplicatio quoque earum re-
ligion urn cavia fuit. T. Benzen. Act. Arv. p.
77. f 3. Supplicatio est tltuloa comcedia; to-
gats ^uinct. Attce, cujus fragm. apud Macrob.
3. Saturn. 18. «J 4. Pro absolata deditione.
usurpat Ammian. 17. 13. 21.
Homonym. Discrimeo Inter supplicationem
et o*seerat«"onem V. in OBSECRAT10.
SDPPLlClTOR vel subplicalor, oris, m. 3.
(aupplico) qui supplicat, supplice. Prudent. 1.
irspt' otep. 14. Lstua bine tersis revertit sappli-
cator Oetibas. AugusUn. 5. Civ. D. 23. ad fin.
Victls supplicatoribus dsmonum.
SUPPLICE, adverb, (aupplex) sappliciter. Carm.
Saliar. spud Farron. 7. R. R. 27. ed. print.
Divum exla canta: divum deo aupplice cante. At
Mullerus leg. supplieamte.
SDPPLlClALIS vel subplicialis, e, adject, (sup-
ptlcium) qui eat ex supplicio Bive pojoa. Julian.
apod Auguttin. Op. imperf. contra Julian. 6.
36. a med. Ergo et mors non suppliclalls est
sed naturalis. Jul. Faler. 2. 18. Suppliciali ser-
ritlo devlncti.
SUPPLlcLAMENTUM vel subpliciamentam, I,
n. 2. (supplicium) idem ac anpplicium. Tertull.
Fug. in pertecut. 9. ad fin. ex 1. Job, 4. 18. Per-
fecta dilectio foras miltit tlmorem: quia timor
suppllciamentum babet , ulique igoem atagni.
Alii rectiua leg. tupplicamentum eod. senau. Val-
gala editio pcenam babet.
SUPPLlClTER vel subpliciter, adverb, (sop-
plex) cum suppllcatlone, bnmiliter, submisse,
abjecle, eupplichevolmente, txtaiac. Cat. 1. B.
G. 27. Suppliciter tocuti Oentes pacem petleseot.
Sic Justin. 14. 2. a med. Sappliciter alloqul
singulos. Ctc. Place. 10. 21.Quumque defensor
suppliciter demisseque responderet. Id. 1. Orat.
20. 90. Dlandiri et suppliciter insinuate iis, a qui-
bus est petendum. Firg. 12. JEn. 220. aram
Suppliciter veoerans. st 1. ibid. 485. Iliades sup-
pliciter trisies et tuusa pectora palmis. Ovid. 2.
Fait. 438. Suppliciter poaito procubuere genu.
Id. 1. Pont. 10. 44. Suppliciter rogare deos.
Iforat. 1. Sat. 8. 32. efligies cerea suppliciter
stabat. in alto di supplichevole. et Ptin. 8.
Hist. not. 16. 21. (56). Mentor, leone obvio sup-
pliciter volulante, attonitus pavore etc.
SL'PPLlUlUM vel eubplicium, li, n. 2. (aup-
plex) Supplies pro tupplicii ajpud ^cc., Plaut.
et Ter.; et tuvplicit pro tuppliciis apud *e-
n«e. Med. 746. et 1023. — Supplicium, in plur.
num., signiGcal sopplicationes, preces diis habitas
IZ2£?J? P ° PU ° Mrlalim ,d P° ,TiDaritt «"»" •»" Poblica. aiv. privatas, suppUa.Zqk^ra
Dueote diisque auis pro eorum io rempubl. me- t'xtaia pTf»nws»,
C ,i o.! UP < PliC *, Q,e . Br ! ,ia, - q, ! 1 ' ,gen i?- Ca *"J- *• »•) Ptopttt, in plar. num. tantom. Afran.
G. 90. bupplicliontai xndicin, Cic 3. Cat. 6. | apud Non. p\ 398. 19. Merc. Null.m aoo«"i
SUPPLICfUM
ad aram, qnln deos suppliciis, sumpln. tol't.
dooi?, preeibus dafaligarem. Ace. ibid. Suppli.
ciis plaeaos oslitum aras expleam. Sail. Col Mi
Nod votis neque suppliciis rouliebribus aniilia
deorum parantur. Id. ibid. 9. In suppliciis d no-
rum magnifici, domi parei. Id. Jug. 70. Vac-
censes fatigati regis suppliciis. Sic Liv. 27. SO.
Matrons per omnia delubra suppliciis votisque
faligare deos.
II.) Metonymlce, In sing, et plur. num. ^ 1.
Sunt dona, quae in suppliciis oiferuntur. Plaut,
Mud. prof. 22. Hoc scelesti in animum inciu-
cunt suum, Jovem se plaeare posse donis, bo-
stiis: El operam et aumptum perdunt. id eo
St, quia Nihil est acceptum a perjuris supplicli.
et Bpid. 5. 2. 59. Numquam hodie, nisi suppli-
cium mibi das, me solvi eloam. pe. Optimum
atque tequissimum ores, soccos. tuoicam, pallium
Tibi dabo. Apul. II. Diet. Vannos onuslas aro-
roatia et hujuseemodi suppliciis certatira coDge-
runt. (Hue pertinet etiam non unum ex allatis
exemplis : at et illud Liv. 22. 57. Quibus preeibus
suppliciisque deos possent plaeare.) f 2. Item
rami et velamenle, quae prreferebantur a cadu-
ceatorlbus^ veolani et pacem posceotibus, t'xBlrq-
pi'aj, txsTJjpioj xXa'Soj (T. Sophocl. (Ed. Tyr.
v. 5. Cf. SUPPLEX io fin.) Festus p. 309. 12.
Mull. Supplicia sunt, quas caduceatores portant.
ea sumebantur ex verbena felicis arboris. nee
enlm ex alia supplicia fas erat, quam de verbe-
nis, rami. Sail. Jug. 50. Jugurtha diffidere re-
bus soia, ac turn demum veram dedftionem fa-
cere conatus est. Igitur legatos ad consulem cum
suppliciis mlttit, qui taotammodo ipsi liberisque
vitam peterent. f 3. Item — l.°) Et quidem
passive — a) Est sacriflcium, quod in suppli-
cationibos fit. Farro 2. fi. R, 5. circa med.
Quos botes propter amplitodinem prastare di-
cunt, ad vletimas farciuot atque ad deorum
servant supplicia. Sinnius Capito apud Fest.
ait, quam clvis necaretur, lostitutum fulase, ut
Samoa's res sacra fieret vervece bidente, ut eo
sacrificio pcena golatis oivibus, caput ipsum da-
mnati patrimoolumqas cut delibatam esset, id
Beret sacrum deo: indeque fuisse solitum, ut,
quia tunc in foro supplicandl causa prodiret rex
sacrorum, id vocaretur sappiicium. — o) liinc
supplicium did cceplum peeoa capitalis aut quas-
eumque gravior anlraadversio et crncialus, «-
^topio (It. grave castigo, pena di morte, suppli-
zio, tormento, tlrazio ; Fr. peine, chdtiment,
tupplice, torture, tourment ; Hisp. pena, tormen-
to, carniceria, suplicio; Germ. Strafe, Besira-
fung, Leibesstrafe, Marter ; Angl. ptwHsament,
capital pumishment, torture, torment). Suppli-
cium, ioquit Fest. loc. cit, a suppliciis dillert,
at ueus argoit. deorum sunt supplicia, b. e. sup-
plicationes: supplicium eat bominum, at quum
dicimus, tumere supplicium de aliquo. Sed el io
plurali hoc sensa usurpatur, at dictum est. Plaut.
Mil. glor. 2. 6. 22. Nisi mibi supplicium virgeum
(alii perperam leg. virgarum) de te datur. et
mos. Nisi mibi {alii perperam leg. lib!) auppli-
ciom atimuleum de te dator. Cces. 7. B. G. 4.
ad fin. Magnitudine supplicii dubitantea cogit.
nam majore commisso delicto, igni atque omni-
bus tormentie necat: laviore de causa, aoribus -
deaeotia aut singulis effossis ocuBa, domum re-
mittit. et ibid. 5. His suppliciis celeriler coacto
exercitu etc. et I. ibid. St. tub fin. De obsi-
dibus graviasimom supplieiom aumere. et 7. »6t"o?.
26. Ne se et communes liberoa hostibua ad aup-
pliclum dederent.. A/epos Pausan. 5. Dare aii-
quem ad aopplicium. condannare a morte. et
Agesil. 5. ilia multiludine supplicium Persaf
dare potuissa. pagare il fio, dare pmnas. (Sic
Plaut. Asin. 2. 4. 75. Da*«u* supplieiom mibi
de largo castro. Adde eurmt »n»c>. 7C. et Ter.,
Eun. 1.1. 24., quo sensu M. Anion. AitH apud
Cic. 13. Phil. 10. 22. Solvere aopplicium. et Tac.
6. ^nn. 26. persolvere. el Plm. ay. BisU not;
4. 14.(57). pendere. et Justin. 17. 1. 6. et
Tac. 15. Ann. 60. extr. loera. Cic. 2. Orat. 59.
238. Ad supplicium rapi ob facious. Id. 7. Perr.
ifi. a med. ducere aliqueru. Tac. tl. Ann. 35.
SUPPLICO
ad fin. trahere. et 14. ibid. 42. egere. Seneca
1. Ira 16. mlttere. Justin. 28. 3. in fin. Sedi-
llonis auctores sapplicio traders. Cxs. 1. S.
G. 27. Supplicio affiei. Cic. Rose, Am. 25. 70.
Coosiituere srogulare tupplicium Id aliquem. et
ibid. 26. alicui maleflclo. Id. pro teg. Manil.
5. 11. Aliquem vioculis ac verboribus alque oronl
aupplleio eierueiatum necare. Id. ad Pompej.
2. a med. pott ep. 11. I. 8. ad .<?». Supplicia
miserrima et crudensiima perferre. Id. 3. Nat.
D. 33. 81. Sutnmo crueialu supplicioque perire.
Id. 1. ad Brut. 12. Summa supplicia subire.
Ovid. 2. IVirt. 540. pati. Bursus Cms. I. 5.
C. 84. Satis supplicii Culiase perpessos omnium
rerom iDopiam. Cic. 1. Cat. I. tub fin. Acric-
Tibas auppliciis clrem perniciosum, quam ecer-
blMimam hostam, eoercere, Ovid. 6. Met. 666.
et Trajan, ad Plvn. 10. Ep. 89. Capitate sop-
pllelura merere. Sutton. Galb. 12. Supplieio ca-
pitis afficere. Tat. 5. Ann, 49. tt> fin. Oltimam
supplicium allcui iodleere. et 6. ibid. 3. in fin.
Sumroom supplicium alicui deoernere. et ibid. 38.
in fin. Ritremum ad supplicium damoari. Horat.
1. Sat. 3.79. Suppliers delieta eoercere. PUn.it.
Bin. nat. 25. 30. (86). Grariore soppllclo, leota
post triduum morte, eooficiuot. con pin grave do-
tore e pena. et Martial. 2. 60. Supplicium pue-
rile. ^.PUBBIUS. — Supplicia apud Bomanot vel
Id eomitio ac foro sumebaotur ad augendam igno-
miniam (Tac, dgric. 2. init., Piin. 4. Ep. 11.,
Suelon. Domit. 6., Liv. 22. 57. et Ascon. ad
Cic. Mil. 5. p. 43. Orell.)\ vel ettra portam,
tc. Hetiam, quae eadem cum Eaquilina, fortasse
ne frequentl sanguine ex eaede contaminari oculi
cirium aot delibari viderelar liberies. Plant.
Mil. glor. 2. 4. 6. V. Cataub. *d ft. I. — c)
Suraitur pro seelerato. Tertull. Apolog. 12. Si
per base constat divioitat aiiqua, ergo qui pu-
oiuDtur, coQsecrarjtur, et numioa erunt dicenda
supplicia. h. e. sceler&ti, qui supplieia patiuDtur.
— 2.°) Active est animadrersio, puoitio. Va-
tin. ad Cic. S. Fam. 10. Heam animadrersio-
oem et supplieiam, quo asarue eram Id eum,
remitto tibl et con do no. Plant. Host. 6. 2. 43.
Si boc pudet, feoisse sumptum, supplicii habeo
tatis. Ter. Andr. 5. 3. in fin. Pro peccato ma-
gno paullulum supplicii satis est patri. Ptin. 9.
Hist. nat. 35. 5o. (100). Concha (unionism) ma-
num si prceveniat, acie sua abeciodit: et aliii
muoita euppliciis; quippe later scopulos major
para inrenitur. Id. 7. ibid. 43. 44. (138). de Sulla
phlhiriasi exslincto. Erodeote ee ipso corpore
et supplicia sibi gignente. h. e. rermiculot, qui-
bus cruciareiur.
Homonym, inter multationem, pamam et
supplicium boc discrimea stetuil Icid. 1. Diff.
359. « Atultalio potest esse et sine sanguine in
damno pecuniae; stippiicium cum sanguine; pa-
na vero dolor sine sanguine ». Cf. Zucan. 2. 538.
jam jam toe preside Boma Supplicium p<b-
namqus pelat. h. e. crueialu m et animad ver-
sion em.
SUPPLlCO vet subplico, bs, 5vi, stum, are, a- 1.
Suplico, uoica p, scribilur in Inter, apud Orelli
M. 2*89. V. iofra. — Supplicates, do%JUXac,
pro supplicaveris apud Plaut. Atin. 2. 4. 81.
— Haliooe babita elymi , Vaniceb sliique rscan-
tiores ducunt a tub et placo; in antiquit enim
precationum form u lis dicebant tub vot placo,
ut docci Pest, iu Sub et Ob; ted a pjico <te-
tirandum eeasuerim tire ei aaalogla cum appHco,
comptico etc., lire ei quantitate prioris syllab*),
que est brevis Id pllco, looga in plSco. — Part.
Supplicant I. 1. 6 et c et 2. a; Suppllcaturtu
I. •£. b. — Suppiico eat plicato >eu Qeu> corpora
ant genu adoro, veaeror , aupplicem me abjicio,
oro, deprecur, iKSTCu'to (It. incainarsi per orart,
tupplioare, pregare, far oraziont; Ft. prier
humblement, tupplier ; Hisp. rezar humilde-
mtntt, rogar, tupticar; Germ, fithentliek bit-
ten, ftehen; Angl. to pray or leg ftunWy, b*.
teeth, tuppticale) : eoouraitar tapius cum Da-
tiro persona, eui supplieatur; aiiquaudo rero
cam Ace., transltiivrum more.
1.) lotraDiilin. f I, Dioitur retptclu babiio
— 621 —
ad deum, cdI supplieatur. — a) Absolute. Plaut.
Cure. 4. 2. 41. Quando bene gessi rem, volo nic
In fano suppllcare. — Passive Impersonaliter.
Plin. 13. Hist. nat. 1. 1. (2). iiiaeis tempo-
ribus ture non supplicabatur. Liv. 27. 23. Sop-
plicatum lota urbe est. Capitol. Max. 24. Sacri-
flcio supplieari. — 6) Cum DaL Plaut. Aulul.
prol. 24. Ea mini (Lari) quotidie Aut lure aut
rlno aut allqui semper supplicat. Cato B. B.
143. Villica Lari familiari pro copia eupplicet.
n. e. rem divinam facial. Sail. Jug. 57. Mario
per hoitlas diis supplicant! mirabilia portendi.
— Passive Impersonaliter. Id. fragm. apud J2fo>
crob. 2. Saturn. 9. Metello renienti tore quasi
deo eopplicabalur. Intcript. apud Oreiit aupra eU.
ad svpLicAr.DVM HVM151 Errs. — c) Cum Abl.
Plaut. Rud. prol. 26. Facilius, el qui pins est, a
dis supplicant - ioreolet reoiam albi. Ita Schelle-
rut ; sed rectius rerba a dis ab invemet p«ndeie
putat Rottius Comment. Plaut. p. 105. — 2.°)
Item ad homines, quura deraisse qulppiam peti-
mas, — a) Absolute. Plaut. Asin. 1. 3. S3.
Suppllcabo, eiobseerabo, ut quemque amlcum
ridero. Sail. Jug. 42. Mlssllare •upplieantes le-
gates. Plin. 8. .Hist. not. 7. 7. (21). Blepbantl
Pompejani, amlssa fugas spe, mitericordiam valgi
Ineaarrabili babitu quferentes «pplicaver«. —
6) Cum DaU Plaut. Aulul. 4. 10. 22. tibi ul-
tro aupplicatum reoio ob ttultitiam meam. Id.
Merc. 1. 2. 59. Quaodoquidem mibi suppliean-
dum terrulo video meo. Ter. Becyr. 8. 5.
50. Is sibi me supplicalorum putat. Cic 6.
Fam. 14. estr. Neque Csesari solum, osd etiain
amicls ejus omnibus pro te libentissime soppli-
cabo. Id. Plane. 20. a med. Prosteruere sa et
fracto aoimo atque bumili supplieare alicui. et
ibid. 5. Qui mibi non nimis submisse sapplica-
rat. Id. Fontef. IS. 31. Quum lot res tint, qua
restris animis pro bojus inaocentis salute suppli-
cant. Ovid. 6. Met. 366. neque eoim jam fills
Ccei Supplicat indigni», Dec dicere suetloet ultra
Verba minora dea. — Itemini suppiico eat aliena
re aut ope Don egentis. .Piaut. Batch. 2. 2. 47.
Domi est (argentum), ood metuo, dm euiquam
suppiico. Id. Rud. 5. 2. 48. Prsei verbis, quod
vis. id quod domi est, ouciquam ulli supplicabo.
Adde Capf. 4. 1. 5., Epid. 5. 2. 17. et Pseud. 1.
5. 92.
II.) Transitirorura more, cum Ace. ^ i. TJni-
rerslm. Priscian. recti dici ait, 18. p. 1184.
Putsch., ut Grecl, incTejm oe et tH^puax toi;
%eoi(. Paul. Dig. 28. 5. 92. Pactumeja magna
supplicavit imperatores noslros. Adde Sidon. 8.
Ep. 9. 35. •) 2. Supplieare aliquem est eiiaro
supplicem reddere. Ammian. 30. 8. a med. Ut-
que sunt dignitatum apices maiimi, lieere sibi
cuncta eiistimanles et ad supplieaodum contra-
rios eiturbandosque meliores pronius inclioaii;
bene restitoi oderat et eruditos el opuleatos et
nobiles.
Homonym. Suppiico est plus quam precor ;
qui enim precalur, traoquillc potest se habere ;
qui vero supplicat, aoimo est amio ac petturba-
to, idque corporis motibus osteodit. Cic. 5. Par.
3. 40. Noctu venire domum ad eum, precari,
deoique sup plica re. pregare umiimente, scon-
glurare, rehemeoter, anise aeu demisse pxecasi.
STJPPLIcCE, edwrb. (suppiico) idem quod
supplieiter. Apul. II. Met. sub fin. Pro meo mo-
dulo supplicue greliis persolutis. et 9. iiid. Oor-
tulaous supplicue respoodlt.
SDPPLOlK) cam derir. P. SO7PLA00O.
SUPPO «£ supo. V. SIPO.
SDPPCESlTBT vet tubpesnitet, ebat, ere, imp.
2. utrofUTCtroit, est aliqaantalum rel propemo-
dum pceniiet. Cic. 7. Att. 14. Ham el ilium fu-
roris et hune nostrum copiarum auppesnitat.
SCPPOi-lTOa vel eubpoiitor, flrit, m. 3. qui
alisnam mulierem iubegltat Lahtr. apud Ifon,
p. 490. II. V. 80PPILATOB.
SUPPdNBNS, entis, particlp. V. rec *aq.
8UPP0NO vel subpocio, pflals, pdsQi vel p3-
slvi, pOsltum, pOaere, i. 8. Suppotivi, prcter.
perf., apud Plaut. True. 9. 5. 9. et 4. 3. 30.
P. iofra.— Suppottut, uncop. pro tuppotilus,
SUPPONO
apud Tiro. 6. Mn. 24. et Sit. It. 3. 90. T.
infra. — Part. Supponent I. 1.6,' Suppotitu*
fere In omn. paragr. et la fin.; .SupposJturu*
I. 1. 6. — Suppono est lobtus pono, aubjielo,
subdo, eabmitto, usto^i&ijfu (It. mettere lotto,
tottoporre; ft. mettre tout, placer tout, op-
prockerde; Hisp. meter, coiocar debaxo ; Germ.
t»tU«rtagen,-*teiten,-tet8ei»/ Angl. to put, pla-
ce, set or lay under).
I.) Proprit. % 1. Geoeratira. — a) Cam
Ace. tantum. firg. 6. Jin. 248. Suppoonnt alii
culrros tepidumque ernorem Suteipiunt paterls.
ft. e. tab jugalum victimarum ioagunt. Sic 8.
G. 492. vis soppoeUI tlngontnr sanguine cultrl.
Propert. 2. 10. 3t. abi suppotltas cioerem me
feceril ardor. — b) Saepius com addito Dau
Ovid. 6. Fait. 180. Cervicemque polo suppoii-
tarus Alias, et 4. ibid. 803. Sapponere tecti*
agrestibas Igaem. Id. 3. 2rist. 12. 48. eapat
pedlbae docls. Id. ibid. 3. 68. aliquem turaulo.
totterrare, teppellire. Sic lb. 153. terras, tt
3. Amor. 9. 47. Sed tamea boc melius, quam
si Phaacia tellus Ignotam rill eupposuisset ho-
mo. (TJbi viH htimo ablatlrns esse potest, b-
e. posuitset tub humo.) Id. Retried, am. 171.
Colta jube domitos onoris eupponere tauroa.
firg. I. G. 348. Falcera maturis supponere arl-
stls. Ovid. 4. Fast. 755. nee, dum degrandinat,
obsit Agresti funo eupposuisse pecu*. i 1 aoer* po-
sto at coperto. et Horat. 9. SO. ». 61. Masslca
si cslo suppones rioa sereno, espon-oi a del
tereno. et Sil. It. 3. 90. soppostsque caslo Saxa.
h. e. A!p"es tarn edits, ut caslum contingere ri-
deantur. Cic. 2. Nat. D. 48. ad fin. {Varro 8.
R. R. 9. et Colum. 8. R. R. 5.) Aoatum ora gal-
liots saspe suppODimus. Borat. 1. Ep. 15. 8. Qnl
caput et stoioacbum subponcre footibus aodent..
Colum. 12. R. R. 47. art fin. Olivam prelo eup-
poaere. Horat. 2. Od. 1. 7. inccdis per igne*
Subposltos cineri doloso. Seneca Bert. (£L 459.
Partbus supposltas plagse solifer<e. Oeiii. 7. Met.
118. Suppositi jugo tauri. Id. 4. Trist. 8. 47.
Nil ita sublime est supraque pericula, tendit,
Non sit ut iof«riii9 supposilurnqoe deo. toggtl-
to. et Seneca Bert. (Et. 1333. Orbis supposi-
tus mali*. etpotlo, tottoposlo. el Pulg. interpr.
Gen. 28- H. Tulit (Jacob) de lapidibus a sup-
ponent capiti buo etc. — c) Et cum addito ,
Ace. et p"r<ep. tub: Plaut. Pcen. 5. 2. 65.
Sub cratiru aliquem supponere. ^ 2. Specisr
Um tubslituo, alteram pro altero pono, sostU
tuire, turrogare, poire in itcainbio: prarsertinj
si dolo et falleodi causa. Plaut. Care. i. 2. 0.
Meliorem, quam ego sum, suppono tibi. Cic
Rote. Am. 38. a med. Qoibut in rebus ipsi in-
teresse aon posiumui, In bit opera nostrae »J-
caria Qdes amicorum supponitur. Id. 7. Pert.
28. 72. Snbsiituere et topponere aliquem. el ibid.
30. et Justin. 7. 3. a med. In locum mulierum
tupponit matronal! babita aioTCUto* juvenes. Su*'
ton. fitell. 5. estr. Pro euro et argento slan-
ouio et aurichalcum supponere. Cic Dtjol. IS.
4-i. Grimioibus illis pro rege se tupponit reum. if
sottometle in itcambio del re. at 7. Pirr. 27.
tu6 fin. Ot Hie tuppotitm facile et libenter ta
Ilium, qui non erat, esse timalaret. et Cluent.
44. a med. Qui supposita personal faltom tt-
ttamentum obsigoaodom curarit. Tibull. 1. 6.
27. ipse bibebam Sobria wppoirta pocoU rictor
aqua, twsta oequa invece di vino, at Paul.
Dig. 29. 2. 90. Si it, qui bonis paurali ta abs-
tinnit, per supposrtam personam emptoris boo*
patrii mercatut probetur. per yits di Una per*
tona, di ira /into compratore. at Pirg. 7. JEn.
282. jugales Samiae ab aitberio, quot Cirea Sub*
posiia de matre botbot fiirata creavii. h, e. ••
qua terrattri at degeneri. Id. 6. ibid. 94. top*
pottaqaa furto Pasiphae. — Supponere puerum
ral puellaa, elianum filiuo pro too alere M
lamquam taum otteatue. Plaid. I^u* 4. 3. 30.
Pueruoj tuppoiirJl tibi pro Oliolo. et 9. 5. 8.
Alitoos doiores mini tuppotivl. Adda 2, 4. 60.
el CUt. 2. 3. II.- el Ter. Sun. prol. 38. Quo
pertiaat iilud ejuid. ibid. 6. 3. 2. Beferam itil
aacrilego graUaa, qui boac tuppotuit M ats k.
SUPPOBTANS
ft. tunc adulescentutum pro Euoucbo ad nos ad-
dusii. Rursus Plaut. True. 1. 1. 71. Supposi-
Ins puer. Id. Cist. 4. 2. 49. puella hero toes
supposita. h. e. tamquara vera fills tradita, quura
alia matre nata esse!. — Supponere lestamen-
turn, falsum, Gcticium pro vero et legitimo sub-
J'cere, fahificare. Cic. Par ad. 6. 1. Si testa-
menta amlcorum eispectas aut ne eispectas qui-
dem, at ipse supponis. Id. 1. Legg. IS. 43. Falsa
l-'tlamenta supponere.
II.) Traoslate. 5 '■ Generatlm. fulgat. in-
ter pr. Rom. 16. 4. Pro aniraa mea soai cervices
supposueruot. n. e. soam vitsio periculo objeca-
runt. Adda Psalm. 36. 24. 4 a - Spscialim
esV tubjlcio, tubjeetum reddo, soggeltare. Ovid. 1 .
Fast. 306. /Etheraque Ingenio tupposuere suo.
Per*. 5. 36. Me tibi supposui, teneros tu suscipis
snaos. mi ton posto tolto la tua disciplina.
^ 3- Bioc rem supponere apud Torrentin.,
Gotkofred. et Cujac. Dig. 27. tit. 9. »n lem-
mate est pigoori tubjicere, ubi Baloander edl-
dit pignori obligandii. f 4. Item lubjuu-
go, sobjicio, aggiungere, toggiungere. Cic. 1.
Invent. 9. 12. Huic geoeri Hermagoras parte
quattuor sapposait, deliberatlvam, demomtrati-
vam, Juridlcialem, negotiaJem. et 2. ibid. 21. a
med. et 23. Suppooere ratiooem. Id. 8. Att. 6.
Deinde sopposuit exemplum epistolss Domitii.
% 5. Item posthabeo, posporre. Ovid. 6. Fast.
47. Pcgniteat Sparten Argosque measque Myce-
Das, El veterem Latio supposuisse Samon. ^ S.
Pro taroquam cerium poaere. Lucret. 6. 542.
His igltur rebus subjuoctls suppositisque, Terra
superoe tremit etc. — Gum InGnito. Cod. Theod.
5. 6. 27. Neque ferendum est suppooere, quos-
dam esse etc. — Hine absolute, substaotivo: um
more
Supposita, a, f. 1. f t, Est coostitutio
•eu lei eibibita vel data. Legilur io subscri-
ptionibus legum quarumd. in Codd., ut io Cod.
Justinian. 6. 55. 6. Supposita TI. Id. Februar.
Cass. Coqsb. et alibi. % 2. Pro tobstantia esse.
videtur apud Botth. De duab. nat. p. 950. Ea»
aubstaotias nuacupamus, quasi supposltas, qaas
dxooxdeetc. etc. il suppotto.
Supposilum, i, n. 2. id, quod supponitor. Am-
mian. 14. 1. 10. Caasar aerius eBerataa - ad ver-
teada suppostta lostar rapid! fluminis irrevoca-
bili tmpeiu Ceiebalur. Ita Paksius; at Gardt-
hausen leg. oppotita.
SUPPORTANS, antia, particip. 7\8UPP0RT0.
SDPP0RTAX6RIUM vel aubportatorium. P.
soc. seq.
SUPPORT ATGrIOS «el sobportatorius , a,
am, adject, (supporto) supportaodo inserviene.
Pulg. interpr. /tat. Ezod. 25. 27. F.ruat an-
nul! io tbecis eupportatoriit ad tollendam men-
aam. — Bioc
Supportatorium, ii, n. 2. absolute, sobstanti-
vorum more, sustentaculum, fulcrum. Ambros.
De iVoe et Area 7. n. 1. Addidlt etians illic
(Dpportatoria immobilia esse.
SUPPORTO vel subporto, as, svi, are, a. 1.
fart. Supportans II. — Supporto est subinde
porto, lubvebo, importo, comporto, vadyte (It.
portare, cendurre di votta in votia; Fr. por-
ter, amener, transporter de temps en temps;
Bisp. traer, conducir 6 transportar de quando
en quando; Germ, zu Zeilen od. herzu - ,
herbeibringen, - fukren, - tragen; Angl. to
carry, convey from time to time, import).
I.) Proprie. Cces. 2. B. C. J5. Miles muro
tcctus operi quacumque usat sunt line periculo
supportat. Depot Alt. 11. Ceteros pari fortuna
porcolsos Ioatit.it toeri atque ei Eprro Us omnia
Samotbraciam supportari jussil. Liv. 41. 1. In
purtu emporium brevi perfrequens factum est:
oinoiaque bine Io castra subportabantnr. Cast.
ad Cic. tl. Fam. 13. ad fin. Nisi quid navi-
bus Laodicenorum supportarit, cito fame pereal,
Decesse est. Cms. 3. B. C. 41. Frumentum eier-
citui navibus supportabat. et ibid. 15. Ligoa atque
■quam Corcyra navibus onerariis snpportare. et
ibid. 112. [HI tulo frumentum auifliaque navi-
ius ad eum supportari posseut. duct. B. G.
— 622 —
8. 35. Paullatlm frumentum in oppidum sup-
portare.
II.) Translate. Pulg. interpr. 2. Cor. 11. 1.
Sed el supportate me. — Absolute. Eph. 4. 9.
Cum emni bumllitate et mansuetudine, cum pa-
tientia, supportantes invicem in carilate. Cf. Gal.
«. 2.
SUPPfrtfTA, as, f. 1. P. STJPPONO io fin.
SUPPOSITICIUS vel supposititius, a, uin adject,
(suppono) alter! suppositus, alterius loco pro vero
et nativo positus, v-ropKr,fiaioi. Varro 2. S. S.
8. Matri suppositic'iEB quoque ioserviunt. h. e.
eque pullum asininum lacte nutrienti. — Gla-
diator suppositicius , qui alteri interfecto vel
fesso snbstituitur eique in oerlamioe succedit.
Hinc de Bermete, prsstantissimo gladiatore, qui
nuraquam pugoando defatigabatur nee succes-
sore lndlgebat, Martiai. 5. 24. Bermes vincere
nee feriro doctus: Bermes suppositicius sibi Ipsi.
Intcript. in Corp. Inscr. Lat. 4. 1179. gl. par.
xxx. et bob. svpp. pvgn. poMPBiis. h. «. gladia-
lorum paria XXX et eorum suppositlcii pugoa-
bunt Pompells. — NB. Antepsenultima in sup-
positicius apud Martial, loc. cit. propter metri
necessitated) producitur, licet corriplenda esset,
ut est in Floralicius, Saturnalicius, tribuni-
cius. Ita Furlanettus. Sed In Append, aperpe-
ram, inquit ipse, bocaffirmatur; etenim omnia no-
mine in icius finiia, si ei nomine derivats fuerint,
ant3psnultinam breviant, ut palricius, nataii-
cius etc; sin ei participio, eamdem produeunt,
ut conducticius, subditir.ius etc. ».
SDPPOslTlO vel subpositio, Suit, i. 3. (»op-
pono) actus supponendi, ti meltere lotto, uto-
&ea«. ^f 1. Generatim. Colum. 8. B. R. 5.
ante med. Ipsa suppositio (ovorum incubando-
rum) per bos fere dies est coraroodissima. Adde
Ccel. Aurel. 4. Tard. 3. 49. q 2. Speclatim sup-
positio pueri vel puella est, quum allenum pue-
rum quis pro suo supponit atque educat. Plaut.
Cist. 1. 2. 25. Supposiiionem ejus rei facere gra-
tia. Id. Capt. 5. 4. 3. oeque alia amatio flee
suppositio pueri. et Cist. 1. 3. 4. de puellffl pro-
loqui Supposi Hone. Adde True. 2. 4. 83. By-
gin, fab. 67. Suppositio OJdipodis. ^ 3. Sup-
positio, apud Oiaiecticos, dicitur id, quod pro certo
ponitur sive hypothesis, vel etlam acceptio seu po-
testai termini, prout eat in propositicne. Boeth.
Arist. post. anal, interpr. 1. 8. a med. Qum-
cumque demonstrating esse accipit ipse non de-
moostraos, hajc si quidem quaa videotur acci-
piat, discenti suppositio. at mox. In hoc differl
suppositio et petitio: est eoim peiitlo in contra-
rium discentis opinioni aut quodcumque aliquis
demonstrable quum sit, acclpiat et ulatur non
demonslrans. Id, ibid. Termini igitur non sunt
suppositiones, nibll enim esse aut oon esse di-
cunt, sed In proposllionibus sunt suppositiones.
Terminos solum intelligere oportet, boc autem
non est suppositio, nisi et audire aliquis snppo-
sitionem esse dioat etc. Videsis quas de suppo-
sltiooe terminorum (Cf. Th. 3. dist. 6. 9. I.
a. 3.) optima disserit Titin. Pesch Inst. Log.
etc. P. I. p. 594. 5f 4. Apud JCtos est op-
pigoeratio. Cod. Theod. 6. 61. 3. Inutills alie-
natio vel soppositlo. % 5. Apud Grammatiooi
dicitur de particulis, qua; suo casui suppooun-
tur. Comment, in Donal. Art. maj. p. 265.
Bag, Supposits prseposiliones, jam non sunt pra>
positiooes sed suppositiones. *| 6. Similiter Pri-
scion, p. CLSXVII. ibid. Induclio quidem in sen-
>u, suppositio vero per rectum ordinem in con-
structione.
SDPI'OslTlTlDS, r. SUPPOSITICIOS.
SUPPOSlTlVfi, adverb. (suppositj?us) suppo-
nendo, per supposi iionem,u'iro§atn«of. Priscian.
18. p. 1145. Patch.
SDPPOslTKUS iigf subpositivus, a, um, adject,
(suppono) bypotbelicus sive qui subtus collocatur.
Pritciai. 8. p. 843. Putsch. Qua Latioi in plu-
ral! numero imperative prims persona; accipiuot,
base Grasci uiroS'etiitct vocant, id est suppositira
aive bortativa. Adde 18. p. 1144. et 1145. Id.
de XII. vert. JEn. p. 1224. Arma virumque,
qua; pars oratiouli est? Conjunctio. Quot acci-
SUPPRIMO
dunt conjunctioni7 Tria : potestas, ordo, flgura,
r.iijus eti potestalis? Copulativ*. Cujus ordinis?
5uppoiitiri. Cujus flauree? Siiuplicis.
SUPPOSlTOR. V. SLPPOSTOR.
SUPPOSfTORtUM. T. voc. seq.
SCIPPOsItOrIUS vel subposilorlos, a, am,
adject, (suppono) qui subtus posiuis est, ut -Cells
suppositoria In balneii eadem est, qua tepidaria,
ita dicta quia frigidarte supposita erat. tres enim
erant balneorum calls, frigidaria, tepidaria et
caldaria: aqua per frigidariam primum, deinde
per tepidariam inOuebat in caldariam, ut t'i-
truv. 5. 10. docet. Fopisc. Carin, 17. Balneii
ita frigidis osus est, ut solent esse eellee suppo-
sitoria:. f. ibl Casaubon. et Salmat. Adde Theod.
Priscian. 3. 9. — Bine
.Suppositoriuro vel tubposilorium (et suppo-
ttorium per sync, in Glost.), ii, a. 2. absolute,
substantivorum more, universim id quod luppo-
nitur; speclatim ^ 1. Est vas, quod lucernis
supponitor, ut ibi, qua emuncta sunt, esstin-
guantur. ^u'j.. interpr. Ital. Ezod. 25. 38.,
ubi Notter babet emunctoria. ^ 2. Et scabel-
lum, quod pedibus supponitor. Gloss. Cyrill.
'Taoiro'iSioK, seabellum, subsellium,tcamlllum ; sub-
positorium.
supp5sItrix. T. SUPPOSTRIX.
SDPPOSITDM, i, n. 2. V. SOPPONO.
SUPPCsItCRA, as, f. 1. (suppooo) suppositio
vel id quod supponltur. Feget. 5. Pelerin. 17.
V. foe. in GLANTIS.
SliPPOslTCS, a, om, particip. V. SUPPONO.
SUPPOSTOR. V. MALLEATOR.
SDPPOSTOrIUM. V. SUPPOSITOR1DM.
SUPPOSTRIX (sync, a aupposllrli), trlcls, f.
3. (suppuuo) q'uas supponit: speclatim, qua; alie-
nos pueros aliis tamquam suos outriendos clam
prabet. Plaut. True. 4. 2. 50. Venefica! Sup-
postrii puerum.
SUI'PO.STUS. V. SUPPOSITUS.
supprjEFectus. r. subpr^fectus.
STJPPRBSSE vel subpresse, adverb, (suppressus)
aliquantum presse, tubmisse. Occurrll coruparat.
apud ^uoustin. 1. Ori. 8. n. 23. Deinde lup-
pressius. quasi ad aures. V. REPRESSE.
SUPPRESSICIOS. P. SUBPRESSICIUS.
SUPPUESSlO vel subpressio, 6nis, t. 3. (sup-
primo) actoi sapprimendi, ^oppressions , o'red-
)cpu4>(?.
I.) Proprie. Plin. 27. Bist. nat. 10. 60.(87).
Grans nigra ausiliantur et suppressionibus no-
cturnis, In vino pota, quo dictum est, numero.
Ubi suppressions* nocturnte dienntur de ipiritu
qui per somniom supprimitur, vel etiam de ipsa
voce, qua incerta indinoretaque editur, quern-
admodum io eo morbo accidere solet, qui Gra-
eis ephialtet, Latluis incubus vocatur. — Sup-
pressio ventris, laiatiori oppooi vidatur, apud
Marcell. Empir. c. 30. p. 131. meiJ.
II.) Translate. Cic. Cluent. 25. 68. Slatuit ad
easdotn sibi pradas sc su ipressiones judiciales re-
verteodum. h. e. injus'.as detentlones pecunia
sibi ad corrumpeodos judioes oblata el io usus
proprlos converse V. integr. Ciceronis locum.
SUPPRESSOR uti sub^ressor, Orit, m. 3. (»up-
primo) qui supprioilt, hoc est occultet alienum
servum. Callistrat. Dig, 48. 16. 6. Apud quem
anus aut alter fucrit fuptivus inventus, qui ope
ras suas loeaverit, ut pasceretur; ei utique »i
idem antea apud alios fecerit, hur.c non jure
quis suppreoorem iliierit.
SUi'l'RESSORlUM. V. SURPRESSORiUM.
SUPPRESSUS, a, um, et
SUPPRlMKNS, eulis, particip. V. vac. seq.
SUPPRIMO vel subprimo, prfuiis, pressi, pres-
lum, prlinere, a. 3. Par;. 5upprimens II.; Sup-
pressus fere in onio. psragr, et io fin.; Sup-
pressurus II.; Supprimendus I. 3. — Suppri-
mo est pramendo dejicio, deprimo, xaiafHaXKu
(It. a66assare prememio, deprimere ; Fr. abais-
ser en nressant dessus, couler bas ; Wisp, abaxar
pr ensando , deprimir ; Germ. un/ercJrticfcen, nie-
der-herabdruc/cen ; Angl. to keep doton or un-
der, press down).
1.) Proprie. ^ 1. Generatim. Liv* 28. 30. sub
SUPPRfNCEPS
fin. Qaioquereuiis Honiaoa duas triremes »ub-
prcisii. caccib a fondo. Sic 37. 11. a med. Na-
vii roatrii lets aebprimitur. Id. 22. 19. extr.
Dose captEe nave*, quattuor suppressa:. affondate.
Adde Justin. 2. 9. o med. «f 2. Speclatim re-
tlneo, cobibeo, eompetco, reprimo, fermare, ri-
tenere, arreitare, raffrenare, eite'x^- C&t, 1.
B. C. 45. Hostem insolenler atque eeriter no-
stros Insequentera supprimit. «t ibid. 68. Iter
•upprlroaDt, copiasque io eaatris continent. lie-
pas Timolh. 3. Tempestatem evitare utile rati,
elassem auppreaseruut. Ovid. 6. Stet. 709. Nee
prius aerli curius suppress!! habeoas, Quam etc.
Id. 1. Amor. 13.' 10. Hoscida purpurea supprl-
me tora mena. Id. 1. Met. 715. Supprimere
vocem. Cell. 2. 10. sub fin. (et Plin. 27. Hist.
nat. 19. 91. [113].) sanguinem. sfaonare, fer-
mare. (Sic 5. 2C. n. 21. Sanguii supprimen-
dns.) et 4. 19. ventrem. Colum. 6. R- R. 17. o
med. Epiphoram supprimit polenta coosperee
mulsa aqua. Seneca Troad. 261. Hoc >e magis
aupprimere felicem decet Varioique casus tre-
mere. Albinoo. 1. 427. Supprimere laerimae.
Auct. B. G. 8. 42. Qusecumque per locum prse-
clpitera missa erant, ea vinels et aggere suppressa
comprebendebant idpsum, quod morabatur. O-
vid. 11. Met. 777. Cum vita suppressa fuga
est. *| 3. Item obstruo, claudo, chiudere, sop-
primere. Celt. 2. 12. n. 2. Si is, qui sa»pe pur-
gaius est, subito babet alvum suppressam. Sic O-
vid. 4. Pont. 2. 18. Lasaque suppresso fonte
resistit aqua. Id. 5. Met. 192. pars ultima voels
In medio suppressa «ono est. f. Infra. *! 4.
Item occulto, celo, occultare, natcondere, sop-
primere. Cic. Cluent. 36. 99. (et 95. 68. «t 26.
71.) Peouniam quum aceepitaet nomine judicii
Sasiolaoi, retinuil atque suppress!!. Id. ibid. 27.
75. Qui acelpere in campo eonsaerant, lis ean-
didelis, quorum nummos suppressos esse putani,
ioimiclssimi solent esse. Liv. 3. 55. Supprime-
re seoatosconsulta. Plin. 25. ffiit nat. 1. 1.
init. Et dos elaborate ill absconders atque sup-
primere cupimua. Sutton, Gramnt. 8. in fin.
Quoi iibros .Orbilios suppressos redemitie se dl-
cit vulgandosque curaue. Id. Cat. 16. Suppri-
mere teetamentam. Id. Tib. 8. Ergastulorum
dominl in Invidiam venerant, qaafi erceptoa sap-
primerant non solum viatores, ted el qaoi «a-
eramenti metua ad hojusmodi latebras eompnlls-
sel. Paul. Dig. 47. 2. 8. Alienam anoillam suppri-
mere. «| 5. Item premendo applicare, attaccare.
Ovid. 9. Trist. 8. 21. Si Jam defieiam, euppres-
aaque lingua palato. jstiii teg. SI Jam deficiat
suppresso lingaa palato. ^ 6. Item premendo
ottollo, surium impelto. fitruv. 9. 1. Suppressa
relatione oircumactum trans e loci* obscuris egre-
ditnr ad iucem.
II.) Translate. *J I. Metapbora ducta a su-
per, paragr. 2. Plant. Mil. glor. 2. 3. 24. Sup-
primere stultiloquium. Cic. 3. Tuse. 31. 75. Tol-
lere agritudinem fouditui aut sedare aut da-
trabere quam plarimum aat supprimere, nee
pat! manare iatius. Petron. fragm. Tragur.'li.
Bwmann. Canis avocatua cibo fororem suppres-
sors!. Id. Sat. 91. et Ovid. 4. Fait, 83. Sup-
primere querelas. Id. 1. Pont. 8. 69. irarn. Pro-
pert. 4. 1. 113. Detum. Cf. Albinov. 1. 427.
Zucan. 6. 226. dolorem aria mente. Liv. 7. 24.
at 31. 18. impetum militum. *J 2. HetapborS
ducia a super, paragr. 4. £it>. 5. 1. Ejus ds-
oreti suppressa farna est. Sic Tae. 1. Hist. 17.
txlr, Male coercitam famam lupprimenies, ange-
bant. Curt. 6. 8. 10. Conjuratioals Indicium sup-
pressarua. Ammian. 16. 8. 6. Nee adulter!) fcB-
dilate suppressa. Tac. 2. Hist. 96. Suppresso
Yespaslaoi nomine. — Hino Pari, prater, pass.,
Cuius example retullmas
Supprestut, a, urn, adjeetlve quoqne asurpa-
tor; unde Comp. Supprtuior. — Snpprsssus
•I 1. Est depressui, oon siplicatus, subminui
01 dicitur speclatlm da Toee. Cic. Suit. to. 30.
Qui quum suppressa too* da icelere P. Lenioil
ffliinet, tantammodo ul TOi tiaadire possetls;
da suppllcio P. Leniuli magna et queribunda to-
ea diceoai- Id. Prat. 25, a med, Valeaiiorum
— 623 —
bae laterum sunt, nee ab boc. quern Informa-
mua, aut esspectaoda aut postulanda. erit enira,
ut voce, sic etiam oratione supprestior. f'aX.
Flacc. 5. 470. suppressumque videi jam murmor
Iason. cessato it bisbiglio. 1 2.&I etiam con-
tractus. Tat-ro 2. R. R. 9. Canes facie dabant
esse tormosi, ocuiis ravls, labrls 6Qbnigrij, meoto
•uppreiio et ei eo enatis duobus dentibas emi-
nulis etc. h. e. cootracto et maxiils euperiori
adbasrente.
SOPPBINCEPS. r, St'BPRINCEPS.
SCPPRINClPALIS. V. SUBPRlNCiPAUS.
sdpprGccrAtor. r. stjbprocdrator.
SUPPROMDS vtl subpromus, I, m. 2. seeuo-
dus promus, slve qui promo substitultor, solto-
diipensiere,\im*aftias. Ptattt. Mil. glor. 9. 2. 24.
Bono supprorao et promo cellam creditam. Id.
ibid. 12. Ebo tu sceleete, qui iHi snppromus ea.
SDPPOOET «eJ subpudel, ebat, ere, imp. 2.
allquaotulum pudet. Lucil. Sat. fragm. inc. 154.
Fact! suppudet. Cic. 9. Fam. 1. Sed quod co-
rum me suppudebat. Id. 15. ibid. If). Pato, te
Jam tuppudere, quum bsec tertiajam epktola ante
te oppress!!, quam tu scbedam ant iitteram (icri-
pserii).
SDPPDNGO vtl aubpungo, it, ere, a. 3. clam
vel aubtus pungo. Cyprian, advert. Jud. 3. 1.
Elenim subjectos nobis auppungitia.
SUPPORANS, amis, particip. f. SDPPDRO.
SrjPPOUATlO vel aubpuratio, 5nia, f. 3. (sup-
port)) collectio puria, vomica, abscesaos, B/*iru'i](io,
airdoTTjua (It. pottema ; Fr. suppuration, plait
suppurante, abcet, apoit'.-me; Hisp. separation,
abceso, apostema; Ger:a. das Geschwvr, die
Eiterung; Angl. a codectson of put in a bag or
cyst, aposthume). Plin. 20. Sist. nat. 3. 8. (16).
Suppurationes,qua Grcesi voeanlapostemata. Celt.
2. 8. Et sopporationfbus bte tolerabilea aunt, qua;
in exteriorem partem feruotar et acuuntur. et ibid.
7. a med. Omnia tumor ad sappurilionem fere
special. 5*neco Ep. 14. ante med. Prscordlo-
ram supparstiones. p&i'aeis. Cofum. 6. R. R.
38. Suppuratio ferro reelusa linamentis caratnr.
at ibid. is. ad fin. Quam maturueril lupparatio,
rescinditur ferro. et 17. a med. Si ante quam
tumor dlscotiatar, in sappurationem cooveTtitur.
Celt. 3. 27. sub fin. Suppurationem dlssipare, et
evocare. <t ibid, rumpere. Id. 7. 2. in fin. iooi-
dere. Plin. 23. Hist. nat. 1. 16. dlscutere. Id.
22. ibid. 25. 58. (122). eitrahere. h. e. evocare.
Id. 24. ibid. 4. 7. (13). siceare. Id. 21. ibid.
19. 74. (127). et 30. i6id. 14. 43. (125). con-
coquere. h. a. ad maturitatem perducere, far ve-
nire a capo. Id. 24. ibid. 3. 3. (7). Suppnra-
tionlbua reslalere.
SOPPORAtORIOS oel subpuratorios, a, am,
adject, (euppuro)ad snppuraodam pertinena, a'sro-
OTaTiKoe, ut Suppuratorla medicamenla , Plin.
28. BisL nat. 4. 13. (51). h. e. qua ad sup-
purationem tumorae perdocunt.
SDPPCRATOM, i, n. 2. et
SDPPCRATUS, a, urn, particip. V. SDPPDRO.
SDPPURGATDS vel aubpurgataa, a, urn, pai-
ticip. ab inusil. svppurgo, probe purgatua, Au-
gustin. Serm. 107. n. 1. ed. Mai.
8UPP0RO vel sabpuro, et, 5vi, Stum, are,
1. Part. Suppuram In fin.; Suppuratui tab B
I. et II. et in fin.; .Suppuraturo* sab A II. —
Suppuro est la pas rertor, ad auppurationem
venio, a'usua'u (It. far capo, marcire; ft. tup-
purer, etrt en suppuration; Hisp. suppurar;
Germ, untersclitoaren, cchtvdren, eitern; Angl.
to breed or generate matter, rankle, suppu-
rate): uaurpatur aotem intranaitive et etiam trans-
ilivoruin more.
• A) Intransitive est, ul dliimus, la pus vertor,
ad suppurationem venio.
I.) Propria. Cato R. R. 157. Cancer Bstulo-
tas tabtus auppurat sub came. Cofum, 6. U. R.
12. Sanguis nisi emissua fuerit, famlcsa creablt:
qui si aappuraveril, tarda percurabitur. Plin.
32. Bist. nat. 14. 16 (38). 81 slrumai soppura-
rerlnt. et ibid. 24.78.(152). Brvum panos snp-
pnrare prohlbet.
11.; Tcautlate. Seneca Brivil.vit.il, ad fin. I
SUPPUTO
Quos basfa prsetoris iofami lucro et quandoque
auppuraturo etercet. h. e. vertendo in damnum.
Id. Pp. 59. sub fin. Quum voluptales anguato
coipori, ultra quam capiebat, ingest* soppurare
cojperutrt.
B) Trantitivorum more, est suppurando emiUo.
I.) Proprle. Plin. '29. Hist. nat. 2. 9- (33).
Laos cinto addilur in fistulas auresque soppo-
ratas. Adde Marcell. Empir. c. 34. p. 150- re-
tro, et p. 137.
I!.) Translate. Seneca Ep. 80. a med. Ho-
rum qui felices vocantur, hilaritas Beta eat. aut
gravis et auppurata tristitia. h. e. iotas et ia
imo pectore, quasi collectum pas, Ineidens. Ter.
tutl. advert. Gnoit. I. Magnum de modiec
malum, ecorpium terrain suppurat. ft. e. tam-
qaam pua quoddam emitlit. Paulin. Nolan,
carm. 20. 258. Evomuit iacrlmis, quern auppu-
raverat, ajstum. ft. e. tarnqoaro pus coneeperat.
— Hloc absolute, sqbttantiToruro rltu
^uppurans, antts, a. 3. id quod suppurat.
Plin. 22. Bist. nat. 25. 58. (122). Lens contra
suppurantia cum polenta imponitor.
Suopuratum, i, a. 2, idem ac snpparatio.
Kin. 20. Hist. nat. 4. 14. (29). Strumis vel
suppuretls (pastinacce radicem) alligaot. Id. 22.
ibid. 25. 58. (123). Suppuratis triticea farina le-
nior. Id. 21. ibid. 18. 76.(131). Flos alba violas
auppurata aperit, ipsa discutit. Id. 23. ibid. 3. 35.
(72). Olea cortes medetar saogainem rejicienti-
bas et suppurala ettussientibas.
6DPPDS vel sapus, a, um, adject. De vooia
etymo bee babet Fest. p. 290. 5. Mull, «Sup-
pum antiqul dicebaot, quern none supinus di-
ciinus: ei Graco, videlicet pro aspiratione po-'
oentes Iitteram a, ut cum uXa; dicunt, et dps
ailvas; item l| set et tirtct septem. Ejua voc»-
bnli meminit etiam Lucilins : Si vero das quud
rogat et si auggeri', suppus. Use Festus, qui sa-
tis iodicatesse ab uirrsot, et x eitrito, ontej, u'cc'si
sapus, supinus. — Sappos est igitur sapioas. Lv-
cret. 1. 1061. Adsimili ratione animalia sappa vo-
gari Contendoot. Id. 3. 172. At tameo iasequi-
tur languor Terrsque peiitua Suppus. Ila leg.
el lectionem defendit Lachmannus. — Bine spe*
eiatim apud Itid. .18. Orig. 65., qui tradil io jacia
taiorum ternionem suppum dictum, quateraio-
nem planum, antonem canem. Scalig. ad Fat.
docet, partem tali lusorii, uctiov dictam, b. e.
soplnam, quum talus ila caderel, at esse! Dla su-
perior, suppum vocatam fnisse.
SDPPCTANS, antis, particip. V. SDPPDTO.
SOPPOtARIOS vel subputarius, a, um, adject.
(supputo) qui supputationi inservit, cfte t*rvt a
computare. TertuU. Apolog. 19. Sappularii digito-
rum gesticuli. Alii leg. suppulatorii eod. senau.
SUPPOTATiO »ei subputatio, Odis, f. 3. (sup-
puto) actus supputandl, compuio. fitruv. 3. 1.
circa med. Quum ad supputationem crescaU Ar-
nob. 2. p. 93. Quiboa iatod ratiooibua eolligl
aul quibus Jupputationibus potest 1
SUPPOTATOH vel sabpotalor, Oris, m. 3. (tap-
pato) qui supputal, compuCista. Firmic. &. Ma-
thes. 8. circa med. Bon! eruoi aupputatorea, a-
ritbmerici, geometra. id. 6. ibid. 26. ad fin.
Acutlssimi supputatores.
suppOtaiOrIos. r. soppdtarids.
SDPPOtATDS, a, um, particip. V. voe. ssq.
SUPPOTO vel aubpulo, as, ivl, Slum, axe, a.
1. Part. Supputant el Supputatui U.; 5uppu-
tandus 1. — Supputo est identidem pulo, eado
(It. potare o tagliare tratto tratto ; Fr. cooper,
tailler parfois ou en bat, ilaguer, emonder ;
Hisp. entresacar, tajar, tortnr debaso 6 de
quando en auando,' Germ, unlen od. zu Zeilett
abschneiden, beschneiden ; Angl, to cut acre
and there- or under).
I.) Proprie. Cato A. R. 27. Oleas teoerat
supputato. Cofum. 4. R. R. 33. sub fin. Ca-
ttaaea aupputari debel bima, quia eliam ttima.
Plin. 17. Hist. nat. 10. 14. (70). Semlna fru*
tictntia sappatare el faleem pall coataatcere.
Id. ibid. 20. 34, (160). de castanets. Cultura noa
alia fodieadif sufpuundjique per tiieaaiua a-
queQli
SUPRA
II.) Tranilate est coruputo, far conti, calco-
tare. Pallad. 2. R. B. 12. Decern et octo de-
cempedffl decies et oclies tupputatie Irecentas vi-
ginti quattuor explebant. Adde ffieronym. prcef.
Id Chron. Euseb. 3. Id. ibid. Supputans anno-
rum nameros. — Sequente partie. relatlva. O-
vid. 2. Pont. 3. 17. et libl quid lit Utile, sol-
licitii mpputat articulls. Ita enim meiiorei libri,
teste ffeiniio. Alii leg. comptttat.
stJPRA, adverbiom et prsepositio. — Veteres,
ot in tiuiilibui, addeote* to fine vocii litteram
d, scribebanl luprod, quod habet SCtum de
Bacchanalih. 1. 21. el 24. — Uitimara, qua
longa e*t, II center corrlplt Juvenc. 1. 717. Ita
per engostam, Just!, mpra sidera portam. —
Vox ett a tupera per contraetionem, otl doeet
Priscian. 14. p. 080. et 100!. Putsch. Super
et mpra a tupera : illud per apoeopam, hoc per
cjneopam facta sunt. Sip enim entiqui frequen-
ter proiulerunt et maxima Cicero in poeroatibui
•uit, ut In Arato, Torvu' draco lerplt lubter to-
peraqne revolveni Sete. idem in eodem: Huic tu-
pera dupiicei bumeroi adfiia videtur Stella mi-
cam. Use PrisciantiM. Sunt tamen qui leg. tu-
pra ad Cic. loc. tit., Dec ceria die! poteit lectio
i<2 bit aliitque loc. Zucret. V. infra. At In-
script, optima; nota apud Fabretti p. 421. n.
388. bkb (leg. re) jtit bi vbbo 'nm ivpbbaqvb
pabBh*. — Supra univeriim est super, u'trs'p, unep-
&s», dva (It, lopra, in; Fr. en haut, pardetsut,
tur; Hisp. lobre, eneima, eerea; Germ, often
darauf, darubtr, oberhalb, oben; Aogl. above,
over, upon): cui opponltar sub, subter, infra.
' A) Supra, que est adverbiom, superior em lo-
cum vel partem deootat, copra, di topra.
1.) Proprie. Cato R. R. 119. In orculam con-
dito, oleum supra slot. Cos*. 1. B. C. 64. Ma-
gno numero jumeniorum in Oumioe supra atque
Infra eonstiiuto, traosdocit exercitum. Cic. 3. O-
raL. 5. 20. Omnia bsee, qua? topra et aubler u-
aum esse dixerunl. Id. 1. Divinat. 17. 33. Go-
lem illam el novaCblam defossam in comitlo su-
praque impoiitam puteal secepimai. Virg. 7.
Mn. 381. de irocho. stupe! inscia supra Impu-
Sesque manus, mirsta Volubile buium. ft. e.
turba circumttan* atque imminent trocho cur-
rent!. Id. 11. ibid. 083. ipte cater rU Vertltur
in medfit et toto tertice supra eat. ft. e. tuper-
eminet Adde 8. Aid. 140. Ovid. 3. Met. 56.
corpora vidit Tictoremqne tupra tpatloii corpo-
ris boitem.
II.) Translate, f 1. Sefertnr ad temput et
— a) Esl superius, ante, superloribus verbis.
Cato R. R. 157. Validior ett brattice, qua; su-
pra scripts ett. Zucret. t. 429. Id quod jam
tupra libi paullo oslendimut ante. Plerique omn.
leg. tupera, qaod idem ett. Con. 2, B. G. 1.
TJti supra demonttravimut. et ibid. 20. De qui-
but supra tcripsimu*. Cic. Casein. 5. circa med.
nie, qaeai supra deformavi. Id. 3. Orat. 55. Ilia,
qua tupra dixl. Adde 6. Fam. 10. Ifepo* Dion.
6. De quo commemoravi supra. Plin. 6. Ep. 27.
extr. Ut tupra script!. Popitc Aurei. 9. Supra dl-
etut vir. — 6) Item retro, alliut. Sail. Cat. 5. tub
fin. Bet ipsa borlari videlar, quoniam de moribat
«ivitat!t temput admonuit, topra repetere. et Sua.
5. Ptiatquam bujuscemodi rei inilium etpedio,
pauea- aupra repelam. Sis Toe. 16. Ann. 18. De
C. Pelronlo pauea tnpra repetenda sunt, «J 2.
Refertur ad numerum el menturam, el est am-
plius, ultra, ulteriai. Cic. 6. Vert. 33. ad fin. U-
citi rant usque eo quoad te efQeere potte arbi-
Irabanlur: tupra adjeclt JEiebrio. ft. e. majot pre-
tlam obtullt. Hot at. 2. Ep. 2. 164. ager fortaste
Irecentit Aut etiam tupra nummoram millibat em-
ptas. o anche pits. — Sfihit tupra, eodem senta.
Cic 13. Alt. 19. Dielogo* eonfeel et abtolvi,
neseio quam bene, ted Ita accurate, at nihil pot-
■tt tupra. ft. e. megit, con pits diligema, et Ter.
Adelph. 2. 3. 11. meam emorem et peccatam
in te tranttalil. Nihil pole tupra. Id. Sun. 9. f .
67. Faeete, lepide, laute: nihil tupra. Borat.
%. Od. 18. It. nihil aopra Oeot laoetto, nee po-
leotera amleum Largiora flagito. — Supra quam
yei COflj uncle tupraquam, plus quam, pi'ti di
— 624 —
quello che. Salt. Cat. 5. Patiens ioedia, al-
goris. supra quam culquam credibile est. Cic.
Orat. to', extr. Ssepe rem dlcendo subjiciet oeu-
lis: sape supra feret, quam astimarl potest, avl-
diBsimus. — 5upra quod, idem. Paul. Dig. 32.
1 . 28. Supra quod capere possum.
B) Supra, qua est prsepositio, idem signlG-
cat ac tuper, su, sopra: construitur autem cum
Aceusativo, etiam post verba quietem designan-
lia, et ponitur ante aut post mum catum, voee
etiam ioterposita.
I.) Proprie. *f 1. Refertur ad locum.— at
Generating Haul. Peri. 5. 2. 38. Ille qui supra
not habitat. Cast. 1. B. G. 21. Aoiem instru-
lit ita, ut tupra se In summo jugo dues legio-
net collocaret. Id. 2. B. C, 9. Supra eura lo-
cum duo tigna transversa injeoernnt. Cic. 2.
Nat. D. 37. a med. Si esBent, qui sub terra
temper habltavissent, neo eilssent umquara supra
terram. Id. 9. Fam. 26. Accubueram bora no-
ne: et quidem aupra me Attieus, infra Terriers,
famillaret tut. V. ACCUMBO. Pirg. 9. &n. 553.
et (fera) saltu tupra venabula fertur. Ph/sdr. 1.
2. Tigoumque tupra turba petulent losilit. Plin.
36. Bitt. nat. 5. 4. (26). Nereides tupra delpbl-
not et cete sedentet. — Mine translate. Id. 34.
ibid. 6. 12. (26). Attolli tupra eeteros roortales.
Cf. Tac. Germ. 43. GotbODet regnantur, paullo
jam adductiut qaam celers Germanorum gentes,
nondum tandem tupra libertatem. ft. e. regno
tupra libertatem elato, ita ut hsc opprimatur.
— Supra caput esse dicitur res, qua valde ur-
get, impendet et gravlt ett. Cic. 1. ad Q. fr.
2. 2. Ecce supra caput homo levis ae sordidus,
ted tamen equestri oentu, Catienus. etiam It le-
nieturi -Sal'. Cat. 56. Dux bostium cum eierci-
tu tupra caput est. Adde Ziv. 3. 17. et 4. 22.
et Tac. 4. Hill. 69. — b) Speciatlm ad signifl-
candum tltum locorum. Ziv. 23. 32. Eiercitus,
qui supra Suessulam Nols prasideret. Plin. 2.
Bist: nat. 73. 75. (183). Syene oppidom, quod
est tupra Alex&odrlam qulnque millibut tladio-
rom. Cf. Enn. apud Cic. 5. 7u«c. 17. 49. A
sole exoriente, aupra Msoti' paludet. ft. e. ultra,
et Liv. 45. 26., ubi varla ett lectio. V. Madvig,
Emend. Ziv. p. 728. — - c) Item est juxta,
prcpe. Pulg. interpr. Ifum. 36. extr. Supra Jor-
daoem.
II.) Translate. *f I. Refertur ad temp us et
ett eote. Cces. 6. B. G. IS. Paullo tupra banc
memoriam. Ziv. proif. Supra septingeoletlmom
aonum. ^ 2. Refertur sspe ad nomerutn et
mensuram — a) Est ultra, plus quam, piu
di. Cic. 2. Zegg. 16. 41. II«c commemoratlo ve-
reor ne supra bominlt fortiinam sit. Liv. 30. 35.
Cartbaglniensium casa eo die supra milla vl-
ginti. Colum. 4. R. R. 27. circa med. el Ziv.
21. 7. a med. Supra rnodum. Borat. 1. Ep.
18. 22. tire*. Virg. 2. <?. 227. morem. Plin.
II. Bin. nat. 40. 95.(233). Qulbut tolida on-
gula nee tupra geminoi fetut. Id. 34. ibid.t. 17.
(37). Supra bumanam fldem. Ph&dr. 4. 24. Duo
juvenet bumanam tupra formam. Brut. ad. Att.
inter ep. Cic. 1. ad Brut. 17. ad fin. Bellum
gerere earn dominatio.ae et potentia, qua tupra
lege* te esse velit. ft. e. plut potte, quam lege*.
Virg. II. &n. 509. est omnia quaodo Itte ani-
mal tupra. e tuperiore, tupra omnei grate* et
topra omne pramium. Albinov. 1. 353. Alta
mane topraqae taot exiarge dolore*. ft. e. ani-
mo et virlute dolore* topere. Borat. 3. Od. 19.
IS. Ire* problbet supra Riiarum metaent tan-
gere Gretia. piu di trt. el Co Jam. 12. R. R.
40. Supra dno* mecie*. — 5'upra moduai, vel
eonjanctim tupramodum, est ultra modum teu
menturam, vrsio to' Sa'ov, o'sjs to' perpor. Ziv.
81. 7. et Coiuro. 4. R. R. 27. circa med. —
b) Bit etiam prater, oifre. Liv. 2. 18. Supra
belli Latiui (al. Sabini) metum Id quoque ae-
eeiierat, quod eto. Plin. 21. Bitt. nat. 8. 9.
(13). De florlbnt, mpra dictot, lerfptlt Teopbra-
liut. Manii, i. 145. dubiumque meoebit Quod
latet et tantum topra ett bominemque de-ora-
que. ft. «. majut ett bumeoa divioeque pruden-
tia. *\ 3. Siguineat etiam ouram et munu*.
SUPRANOMINATUS
Imcripl. apud Gruter. 599. 8. u. flavivs aVO.
LIB. SVPBA VBLAB(OI DI DOMt AVG. Alia apud
eumd. 1111. 1. M. L1VIVS AVCVSTAB L. AMARAK-
thvs ivtba cvbiclarios. Alia apud Rcinei. et.
9. U. 17. CVDNVS TIB. GSRMAN1CI tVPBA HORTOI.
Alia apud OreU.'CoB. Inter. Lot. n. 721. et
H. 2927. NAHGIStVI TI. CLAVDII BBITANMCI tVPBA
iksvla*. Alia apud Benten n. 6286. cw. domi-
TIV» C». AGATHAKGBL. IVPRA BVBALOI. John bBDC
sutpectam babet; at defendil Benzeniut. Cf.
JUarini Itcriz. Alb. p. 106. PUruv. 7. pr. 7.
Supra bibliotbecam allqoem conttituere. Auct.
Dtclam. 393. inter op. QuinliL Dice!, tibi pla-
coisie tervuin, et Ideo mpra rationej eite poil-
tum. P. SDPEB.
Homonym. Ditcrimen inter tupra et tuptr
P. tub SUPER.
SfJPRADJlClO, li, ere, a. 3. intoper adjlcio.
Aplc. 5. 4. Mittis, In -cacabom, tupraadjlclet o-
leum. Schuch rectidi leg. tuper adjieiei.
sflPRACdSLBSTIS wel tupraccslettit, e, adjeet.
idem ac tupercalestis. Mar. Pictorin. 3. advert.
At. 3. A supracjelestibus ad asqae ealettia. Id.
4. ibid. 31. Locit vel tupracaleitibnt vel intra-
calestibut.
SflPRAD. P. SUPRA Inlt.
sOprAdATUS, a, urn, particip. ab inuilt. ««-
prado, tuperius datui. Prob. Art. min. n. 105.
et n. 139. Endl. Sed Reil atrobiqo* aliler
legit.
SOPRADICTUS, a, om, particip. ab inusiu
tupradico, superlut dictas, detto di topra. Pal-
lad. 2. R. R- I*, a med. Prater rapbanum la-
mina tupradicta deponunt. Id. 3. ibid. 32. Supra-
dlctit potionlbut mersa serventur. Valerian. Imp.
apod Popiic. Aarelian. 9. Supradicto viro efO-
ciet etc. Babet etiam (fetalis. 1. 5. tail, et 6.
I. ante med. et ibid. 2. init., ted ubique dit-
janctim scribi potest.
sCPRADiVIDENS, en Ut. particip. ab inusit.
supradivido, ex supertore parte divides*. Choi-
cid. 'Pirn. 29. Eius (lineo?) tumma part eeindea*
proxlmum cireulum, xaxaf&f$a£ov, boc ett subdi-
vides, appellatur; Imxno vero tecarts aque tur-
som vertum raajorem orbem, ava^t'^ajov, Id ett
supradividens.
sflPRADUCTUS, a, um, particip. ab inuslt.
tupraduco, super duco. Ca?i. Aurel. 4. Tard. 3.
41. Medicaminum supraducto cortlce.
SOPRAFATUS, a, um, particip. ab inutit.iu-
prafari, topra dlctui, prefato. Sidon. 5. Ep.
14. od fin. Suprafatut summut .taderdot.
SCPRAFUNDO, I*, ere, a. 3. Idem ac tuper-
fnndo. Pet. Scholiast, ad Suvenal. 10. 153. Di-
eitur primus Hannibal per Alpem tiam feoiste,
dum *axa montlum igni primum exureret, de-
lude acetum acrum tuperfuodebat.
StJPRAGRAVO, a», are, a. 1. rapra modom
gravo. Tertutl. Returr. earn. 48.
StfPRA'AclO, U, ere, a. 3. toperjaeio. Colum.
II. R. R. 3. ad fin. Tirgl* tlramenta rapraja-
aiuotur.
BUPRAlATIO, onit, f. 9. aeto* topra ferendl
teu extoll end!. Mar. Pictorin. 4. advert. At.
23. Den* tine enitlentia, sine substantia, sine in-
teilfgentla, line vita dleitur, noo per privatlonem
ted per lopratationem; omnia enim, qaa vocei
nomioaot, poll ipium lunt. Bat qui leg- apud
Cic. 3. Orat. 53. 203. et Quintil. 2. 1. 20. et
0. 2. 8. pro luperlatio.
sOprAMBMORATUS, a, om, partieip. ab
inaiit. tupramemoro, taperlu* memoratus. Chai-
cid. Tim. 35. Adde Papyr. apud Marini Pap.
dipt- (239 J.- n. 114. I. 24.
SflPRAMODUM. P. SUPRA-
SCPRANATANS, antls, particip. ab inuslt. Kl-
pranoto, tuper oateot, galleggiante, al Supra*
natan* bitumen in laeu Atpbaltiie, Pitruv. 8.
3. ante med.
SUPRAnOmSNATUS-, a, um, partieip. ab inn-
tit. lupranonrino, tuper nominatai. Papyr. fla-
«enn.,(sae. TI.) apud Marini Pap. Dipt. n. 90.
1. 29. Set oneia raprinomlnaua tuliut tubslan-
lia. et mo* i. 50. Hubs ebartola donationii in-
prauominal* rogatoi teill* subicripii.
SUPRAPONO
sOprApOnO, pOaie, pCsllura, ponere, a. 3.
Part. Suprapositus. — Suprapono estsuperpono,
sovrapporre. /ntcript.ln Mem. Rom. di antich.
etc. T. 3. p. 73. n. 41. giyb pater site mater
BVPHAPONATVR. Ctls. 6. 18. «. 2. ante Wit.
Quale suprapositum est, catoplasma superdave.
SOPRAPOSITIO, onis, f. 8. (suprapono) su-
per posKii. Ccel. Aurel. prcef. Tard., ubl supro-
posilio est eiaeetbalio passionum per intervalia
rediens ns« fc«at«M» f. SUPBRPOSITIO.
SUPRAPOSITUS, a, urn, particip. r, SU-
PRA PONO.
SIIPRAOUAM. r. SUPRA.
SUPRABCANDO, is, ere,, a. 3. supra escendo,
satire sopra. Liv. 1. 32. circa tned. Quurn Q-
De> suprascsndit.
SUPRASCUtBO, scr'lpis, scrip»oro, serTbere, a.
3. Part. Suprasbripltis. — Suprascribo est su-
perius scrlbo. Cenotaph. Pis. C. Cces. sub fin.
Ea omnia, qua supra,seripl« ,unt - Wtruo, 2.
8. a med. In dexlra parte fanum est Terterls et
Ions suprasoriptui. ft. e. de quo supra scripsi. Ad-
da Boelh. 2. Music. 28. — Apud (lie. 6. Fam.
10. divisim icribendum est, et apud Plin. 7.
JSp. 12. Keil leg. superscript!}.
SUPRASCRlPTlO, onis, f. 3. (Btiprascribo) actus
supra scrtbendi, inscriplio. Pulg. interpr. Hal.
Jiatth. 23. 20., ubi iVoster habet superscript.
SUPRASCR1PTUS, a, umy partitip. P. SU-
PRASCRIBO.
sCPRAsBDENS, entii, particip. ab innsit. su-
•praseiJfo, qut supra sedet. Pulgal. interpr. Ec-
cli. 33. 6. Equus emissatlus, sic et amicus sub-
sannator, sub omDi soprasedente ftinnit. Adde
Cod. Theod. 5. 8. 0.
SUPRA VlVO, mis, vhj, vtvere, B. 3. super-
•»ivo, toprawvs'vere, em/Sicn). Inscript. apud De-
FUa. Antiquit. Benevent. fit. 0. n. 80. qvab
TIX1I ANH. CVM EO XH. ^MBKS . . . . OVAB iYPBA-
\ixit dibb.... V, MONNULA.
SUPREME, adverb, (supremus) idem ac supre-
mo. Agnosciiura JPriscian. 15. p. 10»6. Putsch.,
nulla lamen adjeeta Latin! scriploris auctoritate.
sCpbEmITAS, atfe, f. 3. (supremuB) f i.
Est supremum tempus, mors. Ammian. 31. 13.
ad fin. Neo Vslcnii sepuittiram, qui supreroita-
tis bonor est, cootlgisse. ^ 2. Item summa di-
gnilas. Claud. Mamert. 2. Stat. onim. 13. Su-
premitates el prominentias adire,
SUPREMO et
SUPRfiMUM, adverb, et
SUPREMUS, a, um, adject. P. SUPERUS.
SCPSlClVDS. r. SUBSECIVUS.
SUPS1GNO. P. SUltSltiNO. *
SUPTBR. P. SDBTBR.
SUPTUS. f. SUBTUS.
sCpus. r. suppcs.
SORA, as, f. 1. pars posterior bnmani cruris
crsssiot at earaosior, ya.<npown\ula (It. polpa
delta gamba, polpaccto ;• Fr. molltl; Hlsp. la
pantorilla; Germ, die IPoMe; Aogl. the calf of
the (eo)i
I.) Proprie. filaut. Pseud. 4. 7. 120. Kufus
quidam, Teniriosus, c'rassis' suris. Turpit. apud
JVon. p. 230. 16. Merc. 4. 5. Aperies sune, bra-
cilia aatera procera borrorem mibi ex corde ai-
suscMabant. Adde Cic. Aral. 256. et 399. et
.fforaf. 2. Od. h. 21. Ovid. 3. Art. am. 623.
sura cbartas celare ligatas. Claudian, 2. in £u«
frop. 342. pars eompede saras Cruraque slgnall
oigro liventia ferro. Juvenal. 16. 14. grandes
magna ad subsellla sura:. Plin, II. Bin. naC
45. 105. (253). Burs bomlnl tsntum et orura
earnosa. — Swam femori imponere slgnom e-
rat stupor J j ac doloris acerblsslmi apud Vateres,
prsserlim orientales. Vulgal, interpr. Judic.
15. 8.
II.) Translate. ! % 1. Sjnecdocha potest esse
In bis, b. «. at sura pro erure ponalur. Pirg.
7. Eel. 32. et 1. JSn. 341. alte euraa vineire
coiburoe. Plaut. Pseud. 4. 7. 80. Ubl suram
aspiciat, eclat poste earn gerere erassu eompe-
des. Horat. %. 06. 4. SI. Bracbla et Toltum
teretesqae sores Integer Undo. Pirg. 12. JEn.
4-39. .'ares lncloserat anro. GrOU Cyneg. 338.
Ton. IV
~ 625 —
icgai imas fascia suras, f 2. It"m oi minus
ipsius cruris, quod anatomic! fibulam vocant.
Cels. 8. 1. sub /In. Alterum os ab eiteriore parte
sura positura est: quod ipsum quoque sura re-
cte nomlnatur. id brevius supraque tenmus, ad
ipsos talos inlumescit. Adde ibid. 11. ^ 3. In
lusu piia suram dare dicltur, qui pilaro croore
prolato faclendam collusoribus prabet. Isid. 18.
Orig. 69. 21. f 4. A slmilitudlna dlcilur etiam
pars montis glbbosa. Gromal. Z>e colon. 1. p.
25?. 13. Lachm.-Rud. Qui (monies) ad suram
(finero babent. Id. ibid. p. 240. 1. Monies , qui
usque ad sura deSciunt. Goes. An legend, ad
suram? - NB. Dc nom. eteognom. Roia. P.
ONOM. , .
SORCELLUM vel surcillura, n. et surcei-
lus vel surcillus, I, m. 2. deminut. a surcu-
lum, parvum surculum. Plin. Palerian. 2. 5.
Rnls medicum sorcillum. — Ad surceUum com-
ponere, apud Apic. 4. 2., videlur e«e idem
atque ad ignem surcularem seu sannenticium
coquero.
SURCILLUM et
SURCILLUS. P. toc. praiced.
StmCLO. P. SURCUI.O.
SURCLUS. P. SURCULUS.
SURCOLA. P. SIRCOLA.
SURCtJLACfiUS. a, um, adject, (surculus) sur-
culo slmilis, fuWSw. PKn. 19. Bisl. not. 7.
36. (119). Seraina duritie surculacea. h. e. tut-
colo88, lignosa. ... ,
SURCClARIS, e, adject, (surculus) ad surculos
pertlnens. Colum. 3. R. R. 11. circa med. Con-
riderandum est, sorcularls, necne, sit terra, Idque
facillime eiploralur per stirpes, qua) sna sponle
proVKnIunt.fi. e. surculos et virgulta proglgnens.
SDRCULARlOS, a, um, adject, (surculos) sur-
colaris, rcoWx^Mvoj. Parro t. R. R- 2. a med.
Leges colonicas tollis, in quibus scriblmus: Co-
lonus in agro surculario ne capra natnm pascal.
h. e. eurculis consito. Ponledera in Op. post.
T. i. p. 173- eonlendit, legend, ne caprat turn
pascal etc. — Surcularia cicada, qua) In sur-
culis arborum vlTiU Plin. ti. Hisl. ml. 28.
32. (94). Quidam duo alia genera [excadarum)
faclunt: circnlarlam, qoas sit grapd'or: frumen-
tariam, quam alii avenariam vocant. apparel e-
nim stmul cum frnmenlls arescentlbus.
SIJRCOLO et per tyncop. surclo, as, are, a.
1. (surculus) ^ 1. Est surculos, stolones, ramu-
los araputo : nt pampino, rusco. Colum, 5. R.
R. 9. a med. Planus non nisi post biennlum
ferro taogendas: ac primo surculari debent, ita
ut simplex stilus altitudlnera roaximl scrobls ex-
ced.t. Adde Pallad. 12. R. R. *■ 1 2. Est
etiam surculo conneetere, ligare. Apic. 4. 5. et
7. 2.
SURCUI.6SE, adverb, (eurculosus) snrculorum
more. Plin. 18- Hist. nal. 16. 43. (148). de
herba Medico. Areseit surculose ac postremo In
pulverem inutilem extenualur. h. e. postquam
virldls crevit ac tenera, demum Ugnota fll et
surculis duriorlbui aretcit.
SURCULOSUS, a, um, adject, (snrcutus) sor-
cull natursm babens, lignosus, duriusculus, pou-
tw»<SHt. PUn. 12. Hist; nat. 19. 42. (89). Quat-
luor dlgilit surculosut, arido similis. Id. 24. ibid.
15. 87. (137). Surculosa herba. Id. 19. ibid.
6. 31. (»8). radices. Id. 27. I6id. 11. 74.(98).
rem all.
SURCULUM, I, n. 2. P. voc. teq,
SURCULUS et per syncop. surclus, I, m. 2.
Etiam surcutum, neutr. gen., apud Tenant. 5.
Carm. 16. 4. Insita cum fructa tureula, poma
slmul. — >S«rctuf, sjneop. pro turculus, apud
rarron. 1. A A 40. ex Codd. Pitt. — Ducltur
b suruf (Feit. p. 286. et 297. MuU.) vel po-
ilus a surctis, a quo deminut.; non enim allen-
dendut videtur Isid., qui 17. Orig. 6. 17. dlelt
< surculos a praolslone serrfB nuncopatoi >. —
Surculus est parvus surcus sive ramus, sarnMn-
tum in arbore naseeni vel ab ea resectum, fey
■»av«», x^eJ* (It. romoieeMo, poWone, oermojfto,
sorcolo; Fr. jeune branche, rejeion; Hlsp. ra-
m»(o, pimpoMo; Germ, junjer Zwtig, ScKbtf
SURDIGO
Una, Sett! Aogl. a joung twig or tmatt branch .
of a tree, a sprout), f *• Generatim, Ptrg.
2. G. 85. Nee plngues unara In faclem na*
scuntur oliva? etc. nee surculus Idem Crustumlla.
Sjriisque plris. P.lin. 29. Aist. nat. 6. 36.
(113). Surculus ex nido milvi pulvino subjectus.
— In lllo Cic. 3. Oral. 28. HO. Ut ei jure clvi.
II, surculo defriogendo, usurpare vldeantur. Tar-
neb. I. 21. Adversar. c. 14. docet, eignlucarl
morem Induclum a jureconsultlt, ot qui pones-
sionem agrl arboribui eonsitl caperet, inde tor-
culum defrlngeret secumque auferret. Similiter
si ager planiis eareret, glaibam sumebant. P.
CONSERTUS. — Surculos In fasclnationibus
quoque habuissa locum, patet ex Zevto apud,
Apul. De mag. Radiculs, herbss, sureull-Hln-
nientlum dulccdines. ^ 2. Speclatlm ao pr«oI-
pue surculus dicltur, qui ex arbore recldilur, In-
serendl aut deponendi gratia, mana, magliuolo,
nesto, qui et semen et malleolus el talea dl-
cilur. Cic. 2. Oraf. 69.278. Da mlbl ei lata ar-
bore, quos seram, surculos. Hulls de fall Parro
1 R. R. 40. el 41. et Plin. 17. e. 14. et 21.
eic. Id. ibid. 10. 13. (68). Salix vel Inverso surculo
seritur. Apul. Florid. 15. Ruratlo omnis In sar-
culo et surculo. ft. e. in plantandls ollwum «e-
minarils iisque sarculo purgandis seu sarrlendis.
— Surculus opponitur salo. Faltad. f. R. A
6. 3. Soli et provincla consuetudo facile osten-
det,qu! numerus (operarum) onamquamqae rem.
facial sive in surculis sive In omnl genere sato-
rum. 1 3. Item planta minor, virgultum, stlrps,
frotex, l>j'rgut(o, pianta. Colum) 1. A R. 4.
ante med. Camp! Hberl et omnl surculo rubo.
que vacanies. et ibid. 12. a med. Surculo consllue
ager. Id. 4. ibid. 28. Tres esse motus In omnl
surculo naturales: unum, quo germlnet; altering v
quo Doreat ; tertium, quo malurescat. Adda 2. ibid.
15. a med., 3. ibid. 1. et 9. ibid. 4. f 4. Est
etiam ramulus, unde pendent poma. Parro l.A
R. 59. a med- Mala Punlca demlssis sals surculis
in dolio arenas manere pulant satis commode. PUn*
15. IJist. nat. 17. 18. (60). Varro at, it) dollo
aren* servaii jubet mala Punl«» et Immature,
obrui terra !n ollls fundo effraeto, sed spirltu
excluso ao surculo pice lllito. ^ 5. Item llgnl
fragmenlum, secsmentum, tchldla, scfteooia.
Cofum. 6. R. R. 15. Si forte bos surculam cal-
caverlt aut acuta testa vel lapide uogulam per-
tuderit, Cels. 5. 26. n. 35. Ubl surculus corporl
inOius est. ^ 6. Item, apud cbirurgoi, ferula
vet paxlltus, ad quem fracta membra dellgantur,
slecco. Id. 8. 10. n. 6. Digltum fractum ta-
lis est ad unum turculura dellgarl. ifeccare.
«f 7. Item pro veru. ^fpic. 5. ISI.-^eftuck. Snr-
eulo alligare. — NR. De cognom. R. P. ONOM.
SURCUS, I, m. 2. ramus ab arbore resBOlui.
Excerpt, ex Charts, p. pbi. 31. Keil.
9URDASTEB, tra, trum, adject, demfnuf. I
eurdus, ut docet Priscian. 3. p. 610. et 618.
et 4. p. 628. Pufscft. — Surdaster est aliquan-
tum surdus, mez«o o alquanto sordo, sordaslrO,
u'iio'x6)0o;. Cic. 5. Tasc. 40. 116. Brat aurda-
ster M. Crassus: sed aliud molestlut, quod male
audlebat. Gloss. Lat. Gr. Surdaster, u«ex&>po«.
^ugustin. 6. contra Julian. 9. 37. Auret tur-
dajtras. ,
SURDS, adverb, (tardus) turdorum more, tor-
Jamenle, x»ptoc. Afran. spud Cftaris.S.p. 194.
Putsch. Amenies, qulbut anlmi non sunt Inie-
gri, turde audlunt. ft. e. audiunt quidem, ui
vel non Intelligunl vel non altendunl.
SURDEO. P. voo. teq.
SURDESCO, Is, ere, o. 3. ftardut) inchoal. a
eurdeo, quod oecurrlt tectum in Gloss. Lat.
Gr. Surdeo, xwfouuas. -=- Sardetco est loelplo
surdew, surdus flo, obturdeico, divenfre sordo,
xceSaouat. . _
I.) Proprie. Auguitin. Ep.\ht.n.*.Ja part*
Buret aperient, in parte turdeteiat.
U.) Trantlale. Boelh. i, Mwie. ». Dt in vo-
cibus, quas, ti minim* tint, diffleiliut caput
aadltut', ti tint maxima, iptiai tOxA\v» intea-
tlone turdetclt.
SURDIGO, Igi-ala, f. 3. (lurdat) lurdlUt, iflf-
19
SURDITAS
dagyine. Marcell. Empir. 9. a mid. Anrieola,
qua moleitiem aurdiginia patilur. et mox. Apri
lotium remedial aurdiginem-
SURDtTAS, fitii, f. 3. (iurdu») privatlo temni
RUdicDdl, Kw'pioai! (It, tordita; Fr. turditi;
Hisp, turdedad; Germ. Angl. deafnett). Cic. 5.
'fuse. 40. 116. In lurditete vero quidnam eil
moli? Celt. 6. 7. n. 7. extr. Immature uvea au-
ciis adversus aurditatera satia proDcit.
SURDlTlA, as, I. I, (tordua) idem ae aurdi-
tas. Gargil. De pom. 23. (edente A. Maio in
Class. Auet. T. 3. p. 424.) Cum oleo tritaa (a-
tnygdaltu amarat) itillato: anliquam aurditiam
lollunl. Adde ibid. 26. (p. 426.) Alii leg. surdi-
ties utrobicjue.
SURDITIES, Ei, f. 6. V, Toe. praseed.
SURDO, ai, are, a. 1. (surdus) mrdurn reddo.
Calparn. Eel. 4. 181. Glasir. Turbida nee ca-
lamog iam turdaut classics nostros. Alii leg. ex-
turdanl. At vocia usue confirmalur Glass. Lai.
Or. SurJo, Ko)£o'&>.
SURDUS, a, urn, adject. Ratione babita eijml,
ducitur a rad. tuar, obscurus, aordidua, ita ut
voi contracts videatur a aordidua. — Comp. Sur-
dior II. 1. 1." et 2." a; Sup. 5urdi«fmus II.
1. 1.° — Surdui ftaque eit fulgore careni, ob-
seurui vel subobscurui (It. imorlo, aeurt'ecio, fo-
ecu; Fr. obscur, terne, bleme, tombre; Blip.
deslucido, obscuro, hosco; Germ, eiwas dunkel,
finsler, blast; Angl. faint, dim, dark, dull).
I.) Proprie. Kin. 37. Bitt. nai. 5. 18. (67).
d: tmaragdit. Quibuidaa Intercurrlt umbra aor-
dasqua Qt colon, et ibid. 20. (76). Polluntur aex-
angula figura, guoniom bebeacunt, nl color im>
dui repercuisu angulorum eiclletur. ft. e. lao-
guidui, line fulgore, hebet, obtoaue, amorto. —
Ilinc metapborice. Id. 85. ibid. 2. 2. (4). Ar-
geoteas faciei aurdo Dgurarom diicrlmine. h. t.
obscuro et vlx iotemoiceodo, quum coiorum ac
pictures lurnlne nullo Illutlreniur. Id. 13. ibid.
15. 30. (98). Meoat» Tltia, lignum: ita vocatur
materia aurda at indigesia limplicitat. h. e. in
qua nulla venarum varietal, nullui iplendor.
II.) Tiamlato fere uiurpatur et refertar ed
aeniui, pra?iertim auditui, qui tonoi out Don
clara, aed obicure at confuse, ant nullo modo
perelpil. ^ 1. Active, ■— 1.") Eit qui audire
ncqult, quia auriom semu carat. Plaut. Cat.
3. 3. 2. Meloo, n« Don ait aurda alque bac
audierit. Id. Mil. pior. 3, 1. 300. Audio, ne
me aurdum verbera. h. I. ae me, at aurdum,
obiundai, eadem steplus Iterando. Ter. Andr.
3. 1. 6. Utinatn aul bie surdui ml hese muta
facta alt. Cie. 2. Divinat. 3. 9. Surdua rarleta-
tei vocom aut modoi notcera non poteit. Id. 5,
TuscAO.116. Epicurei noitri Greece fere naaciunt,
nee Grsci Latino. Ergo hi in illorum et 1111. in
borum lerraone mrdi. Tibull. i. 1 3. aurdii aurtbui
cisa. Lampi id. Elag. 16. Aure lurdior. Capell.
9. p. 314. Aiclepiadei tuba aurdiiiimla medeba-
tur. Adde Augustin, Ep. 39. (al, 41). — tlinc
metapborice de iDanimii et teniui eipertlbus.
Plin. 20. Hill. nat. proatm, Rea surds ac
leniu carentei. Id. 24. ibid. 1. t. (3). Surdli
etiam rerum aua culqua sunt veneni ae mini-
mis quoque. Adde 87. ibid. 13. 119. (146). —
9.°) 8»pe lurdui ait, qui audire non poteit aut
non vult, et qui nulla ra movatur aut fleciilur.
— a) Absolute. Plaut. Pseud, i. 3. 24. et
Ptrs. 4. 9. 13. Ballio, audi. bal. aordut sum,
profseto loanllogus aa, Lucan. 8. 682. tad aur-
da ratanti Tendabat gamioai amena Cornelia pal-
iat». Ous'd. 1. Amor. I. 61. nee te preelbuive
mlnisve Movimui, o forlbui aurdlor ipse lull.
Id. 14. //«x.-71t. Surdior Ilia frtlo largente.
— b) Cum Ganetiro. Sil. It. 10. 654. Mare
geniior, votorum baud aurde niaorum. Id. 1.
092. surdui pactorum. Colum. 3. R. M. 10. a
mad, Idque nobis poeta, velut aurdii reriiatis,
indulgei. — c) Cum Dal. vel Ace. «l prap. ad,
in. Sil. It. 11. 354, lurdui limorl. h. t. qui
Umore non daterrattrr, Ovid. Heroid. 7. 27. llle
quldam mala gratui et ad mea munera lurdui. Id.
U. Pont. B. 28. PernaiBquam aurdoa In Uia roia
Attn, — Surdo coTttra wueosilare, ptovetb. pros-
— 626 —
cepta dare negligent! ant recusant! , predicart
a' porri. Propert. 4.8.47. Cantabant lurdo, nu-
dabant pectora csco. Pirg, 10. 2ScJ. 8. Non cani-
mui lurdii: respondent omnia lilras. Liv. 40. 8.
Qussi prsecepta Tereor ne Tana «urdis anribua ceci-
nerim. Sic Ter. Heaut. 2. 1. 10. Nas file baud scit,
quam mihi nunc lurdo narret fabulam. et Horat.
2. Ep. 1. 199. narrare asello fabellam lurdo. Grs-
ce : ovw rts tXays ftC&ov, o' 8s xd wto e'xs'vas. —
Hine metapborice de rebus. Propert. 2. 16. 13. Da
et quodcumque ad lurdai mihi dicilur aurei. et
ibid. 13. 48. Juppiter et aurda oegligit aure pre-
ces. Ovid. 9. Met, 653. turdseque adbibent so-
latia menti. Martial. 10. 13. Et medet, beu!
laerimis janna aurda tuit. Ooid. i.Amor. .6. 54.
Surdce fores. Id. 1. Art. am. 531. Thesea cru-
dejem aurdasclamabat ad undas. Stat. 12. Thcb.
200. nee aurda feras puliabimua urbis Limina.
Propert. 4. 11. 4. tuas lacrimal litora lurda bi-
bent. Liv. 2. 3. Leges rem aurdam, ineiorabiiem
esse. Plin. 18. Hist. nat. 3. 4. (21). Surda tel-
lui. h. e. qute culturs non reipondet. Stat. 9.
Thcb. 864. ct lurdoi expedit areui. h. e. qnl
non parebunt teodenti neque ictum perferent.
Horat. Epod. 17. 54. Non laia nudis turdiora
oavilli. »J 2.Pait:va. — o) Jurdui eit qui
non audltur, tacitus, de quo nulll loquuntur.
Juvenal. 7. 71. Surda nibil geraeret grave buc-
cina. Propert. 4. 5. 56. Iltiua tlbi lit lurda sloe
am lyra. Stat. 1, Silv, A. 19. mihi aurda aioe
lllo plectra. Sil. It. 8. 248. Atqse illi aioe luce
genua mrdumque parentum Nomen. h. e. igno-
bile, obscurum. Id. 6. 75. et baud surda tra-
etarat prslia fama. Stat. 4. Theb. 359. opua
aurdum atque ignobile. Plin. 22. Hist. nat. 2.
3. (5). Auctorltai quanta debeatur etiam aur-
dla, boc est ignobilibui berbis, perbibebitur. Ju-
venal, 13. 193. quos dirl eonicia faeti Hena ba-
bel attooiloe at aordo verbera caedlt. h. e. oc-
cullo, tacito. Sic PUn.i9.Bttt. nat. 1.4.(20).
Surdl ictus. Ovid. 2. Pont. 6. 31. et quoniam
laudem pietate mareria, Non erit officii gratia
aurda tui. h. e. a me non tacebitur. — b) Surda
vota apud Pert, 6. 28. aunt, quibus dii surdi
fuerunt. — c) Surdus locus, ubi son us et vox
lupprimitur, muto. Varro 8. L. L. 38. circa
med. Surdutn. tbeatrum. PUruv. 3. 3. de thea-
trit. Diligenter eit anlmadvertendum, ne sil locus
• urdus, aed ut in eo vox quam clarissime vaga-
ri poaalt. Seneca Here. Fur. 576, de Orpheo.
iiSulce! non lOiitii Tocibus inferos El surdi? re-
aonat elirlua in loois. tcil. ibi deguni umbrs
lilentes, ea ait sedes alleotum etc. V. SILENS.
— d) Surdus tonus eat durui, mutua, insuavis.
Quintil. 12. 10. ante med. Zephyri, ai nostris
lilteria icribantur, turdum quiddam et barbarum
efficient. — e) iSurdus, de odore, est retuiasus,
laoguidui et qui vix aentitur. Absoluts- Pen.
6. 36. spirant cinnama aurdum.
SUREMI et
SUREMPSI. V. 6UMO.
SUaENA, ea, 1. duo diverse signiflcat. «f 1.
Surena, fern, gen., eit nomen piscia : fortaisea
euro dictum. Varro 5. X. L, 77. Mull. Voca-
bula piicium vernacula ad aimililudinem, ut fu-
renee, peduoeull, ungues. % 2. Surena. masc.
gen,, apud Partboi nomen erat aummas dignita-
tis poit regem, cui ex officio obtingebat novum
regem diademate coronare, at docet Plutarch.
in Crasto c, 21., cojusque aucloritns par illi
erat, qui nunc apud Tureaa Gran Vitir appel-
latur et oliro apud quoidam regei Gran Con-
testabile. Videtur esse a Persico car, caput, dux,
vel a tarajon, asdea regies, iial. seraglio, vir auii-
eui, corJioiano,««roo(iere. Cf. et Hebr. "\V tar,
princepa, Imperator, Hal. aire, cui tdditum tit
pron. "1J enu, noiler, ac. prlneepi noster. Tac.
6. Ann. 42. in /in. Surena, patrio more, Tiri-
datan ioaigoi regio evlnxit. /immian. 24. 2. anfe
med. Surena poal regem apud Peraai promocils
digniialia.
8URGENS, enlii, parlicip. F. SURGO.
SURGlTK pro Surrlgila, epod Plaut. P. voc.
aaq.
SURGO, lurgia, aurrexl, lurrecium, lurgere,
SURGO
n. 3. (syncop, a aurrigo pro anbrigo) Surrexti,
syncop. pro surrexisti, spud Mart ial. 5. 79.;et
lurrexe, pro «urreii«se, apud Horat. 1. Sat. 9.
72. — Item surregit et torctut (al. tortus), pro
turrexit et lurrectuj, apud Fest. p. 297. 4.
Mull. Surregit et lorclua antiqui ponebant pro
turrexit et ejus participio: quasi sit surrectui.
quibua L. (sic) Liviua frequenter usus est. —
Part. Surgens I. 2. et II. I.; (Surrectus V. in
SURRIGO) Surrecturus I. 2. et 3. et II. 1. et
2. — Surgo -usurpatur aliqnando A) Transitive;
et asepiua B) Neutrorum more.
A) Transitive esi erigo, extollo (It. ahare di-
ritto, levare ; Fr. lever, ilever, dresser ; Hisp.
ofzar, elevar, erigir • Germ. v. unten hervor
richten, erkeben; Angl. to raise or lift tip).
I.) Proprie. Plaut. Epid, in fin. Pleudite, va-
leta, lumboa aurgits atque ettollite. Sil. It. 3.
659. pontum aurgens anper atbera Corui. Alii
leg. spargens. Avien, Perieg. 484. qua Boreali
verlice ad cetbram Coocreacunt Alpes, mrgit
caput Apenninus. Alii leg. Apennino. ArnoB.
6. p, 169. Scriblt Flaceus, sarreiisse ae deos
ete. — Hue etiam referri possunt loca, quee ad-
tata sunt pro parlicip. Surrectus aliiaque formia
in SURRIGO.
II.) Translate pro oriri facio. Manil. 1. 387.
Cernere vicinum Geminia licet Oriona, in ma-
gnate call tendentem bracbia partem, Nee mi-
nus extento surgentem eidera passu.
B) Neutrorum more, teu absolute, (eccasativt»
enira te usu ita otnittltur, ut neutrlna oaturam
induiase videalur) eat erigi, alzarti, rizzarsi, lc~
varsi, a'v('o«v)iu, opvo/ioi, quum eedentes eut Ja-
centes erlgimur: et conatruitur absolute aut cum
Abl. termini, unde quia atirgit, et prap. ab, ex
vel aice prasp., et etiam cum Ace. termini, ad.
quern, et prsep. ad, in.
J.) Proprie. ^ 1. Generatim. — a) Univer-
aim. Plaut. Pteud. 1. 8. 62. a raensa aurgunt
laturi, poll, Qui suum repetunt. h. e. menaa tra-
peiilarum. Sic Plin. Z.Ep. 5. a med. Surgere &
cena. Cic. 3. Off. 31, a med. Surrexit e lectulo
et ad ae adulesoentem jusait venire. Id. 6. Verr.
65. in fin. Praetor de sella surrexit et abiit.
Sail, fragm, apod Kon. p. 397. 18. Mere. Sella,
sorgere, caput aperire solitum. Alii aliter leg. O-
uid.2. Met. 771. et 6. Fast. 735. bumo. Id. 3.
Met. 273. aoiio, et 9. ibid. 701. at 12. ibid. 579.
toro. firg. 7. Mn. 771. ab umbris Morialem.
infernis ad lumina lurgere vllse. — Passive im-
personaliter. Juvenal. 4. 144.Surgitur et magoo
procerea exlre jubentur Concilio. — b) De iii,
qui surgunt dicendi oausa, Cic. 2. Oral. 78. 316.
Surgere ad dicendum. Id. Cluent. 18. 51. ad
respondendum. Otiid. 13. Met. 2. Surgit Ajaa.
ad boc. — Absolute. Cic. Hose. Am. 1. 1. Credo,
vos mirari, quid sit, quod, quum tot aumrai ura-
torea aedeant, ago potiialmuni aurrexerim. Quirt-
lit. 12. 5. 4, Nolo euro, qui dicturui est, solli-
cilum snrgere. — c) Surgere, absolute, e (e-
cto et a lomno surgere, levarsi di letlo. Cic
2. Invent. 4. ab fin. llle multo ante lucem tur-
rexit. Ovid. i3. Mel. G76. rnenss suranum petiere
remota, Cumque die aurgunt. Id. 1. Amur. 13.
21. ad Auroratn. Non tu camidico, non la Jn>
eunda diserto. Cogitur ad lites lurgere ulerque
novas, et ibid. 38. Surgis ad invisas a ieae inane
rotas. Horat. 2. .Sal. 2. 81. vegelus prieieripta ad
muoia lurgit. — Passive impersonaliter. Jul. Ob'
sequ. Prodig. 130. Node lux ita folsit, ut, tam-
quara die orto, ad opua lurgerelur. <f 2. Specia-
tim ponitur pro exsiitere, oriri, nasci, erumpere,
sorjere, nascere, spuntare. Sentca Thyest. 822.
Sul occiduus lenebras Jubel surgere. Horat. 1. Sat
9. 72. buncina solem Tarn nigrum lurrexe mihi?
Ovid. 4. Met. 92. lux Precipualur aquia et aquis
nci aurgit ab ladecn. Id. i. Punt. 9. 53.surgat plus
ignis ab ara. Martial. 14 86. sole a oudo surgere
ficui equo. et ibid. 167. trito poiliee puaula surgit.
Quint il. 8- 3. aut init. Amceai fonles surgentef-
torgenli. Firg. 3. G. 400. Surpente die. Id. 2. J£n-
481. Surgenles Austri. Id. 1. G. 161. nee potuere
•eri Dec surgere messes. Id. 4. Eel. 8. ferre*
primuui Deiiuet ac toto lurgei gens aorea mun-
SUR1ENS
do. f 3. Item pro crescere, ab Imo In allum
aitolH, innalzar$i da' fondamenli, crescere. Bo-
rat. 2. Sat. 2. 114. venerata Cerei eulmo lar-
gest alto. Ovid. 3. Set. 891. Vivaque pel *l"
mai proceraque surgit arundo. Virg. 1. JEn.
3GB. Ingentla cernet Mania lurgentemqoe novas
Cartbaglnis arcem. Ovid. 8. Mel. 192. Fistula
disparibui paullatim surgit avenii. Colum. 6. M.
It. 23. Fruticem lurrecturum In altitudinem com-
pescere. Virg. 3. JEn. 198. et Ovid. 14. Mel.
711. et 13. Wd. SOS. Mara surgit. ti gonfia. et
Pers. 3. 95. surgit till lutea pellii. ft. e. inln-
mesclt. Ovid. 1. Met. 43. Jussit et eiiendl c»m-
pos, rfubsidere valles etc. lapldoioi surgere mon-
tei. Lucan. 2. 678. tunc aggere mullo Surgit
opu«. Plin. 6. Ep. 16. a med. Area cinere mix-
tiique pumlcibui lurrexerat. J 4. .Surgere etiam
dieunlur, qua alta et erecta slant. Virg. 10. Mn.
476. humeri mrgunt qua tegraloa aurnml. et
ibid. 725. surgentem in cornua cervum. Juve-
nal. 6. 628. in aide Ilidli, antiquo qua proilma
surgit ovlll. et 10. 43. volvcrls icsptro quo ior-
ci: eburno.
It) Translate. «| 1. Generatlm. Virg. l.j&n.
582. qua nuno anlmo aentenlia surgit7_ et .9.
ibid. 607. pugna a»pera turglt. 'et 10. ibid. _28.
in Teucroi JEtolti mrgit ab Argil Tjdidei. ft. e.
insurglt. et 13. ibid. 313. discordia »urgit. Se-
neca Thyett. 9*3. Dolor ex aliqua causa aur-
gens. Cic. 8. Fam, 8. Magna illico fama aur-
reiit. Sio Tac. Dial, de orat. 34. Famam eon-
stantius mrgere, Qdellus eonroborarl. et 2. Bitt.
42, Rumor mrgit. Virg. 6. JEn. 103. non ulla la-
borum.O virgo.nova mi faciei inopinave mrgit.
mi li preienfa. et 10. ibid. 813. saves altiui
Ira Dardanio mrgunt ductorl. la collera monta.
et 4. ibid. 274. (6. ibid. 364. et 10. ibid. 524).
Aieanlum lurgentem et ipei beredla lull Re-
iplce. ft. e. ad majora procedentem. et 4. ibid.
47. Qoam la urbem, loror, banc cernei! qua
mrgere regna Conjuglo tall! Ovid. 5. Fast. 228.
Surgit honor, ft. e. venlt. Id. 1. Art. am. 186.
Surgit iogenlum tuii velociui aonli. Id. 1. Amor.
■i. 27. Set ffiihi gurgat opui numeris, in quin-
que residal. ft. e. fneiplat. Virg. 6. JEn. 763.
aurgere ad aurai JStberias. venire alia lace, na-
scere. et Ammian. 15. 5. 21. Surgere ad cui-
men Imperlale. Id. 14. 6. 3. in rnundanura fulgo-
rem. Id. 31. 3. 4. Burrecturua in virei. et 26.
5. ad motum eertaminum clvilium. Apal. 7.
.Wet.- in Venerem. f 2. Speeialim a pud Eccle-
elasticoi icriptorei, pro reiare;ere, reviviscete, ri-
torgere. Vulgat. interpr. Bom. 6. 4. Cbriitui
sarrexlt a mortuii. Adda 1. Cor. 15. 42. Am-
bras., Auguslin., Bieronym., al. Inscript. apud
Ze Slant, Inter. Clirel. de la Gaul. n. 398.
BIO PAVIAT BVFBAIIVI. BVRHBCTVBVS DIB CABM
CVM vbnbbit avctob. IC. Chrislus. — IlinC trani-
late. Bieronym. in It. 66. 10. Warn (Jerusa-
lem), qua lurreetura est omni deiiderio praito-
lantibui. •* 3. Item pro iniurgere, iropetum fa-
cere, irruere. Vulgal. interpr. Luc. 21. 10. Sur-
get geni contra geotem et regnum advertus re-
gnum.
SORIENS, entii, partlcip. V. voc leq.
SURIO, Is, ire, n. 4. (iui) Part. .Suriens. —
Surio eit libidina prurlo, nairpi'Ju,
I.) Propria et itriotu leniu dicitur desolbui;
Improprle leu latiore tenia de alili brutii et de
bomlne. -Feit. in Suillam p. 310. 14. Mull. Ira-
mundiiilmi tunt luei ex omni maniueto peeore
et ardentlisima libldinii; ita ut opprobrium mu-
lieribni iode factum ill, quum lubare et io-
rire dlcuntar. Adde Apul., eujai verba V. in
BUBO.
II.) Tranilate. Arnob. 5. 13. Obi totem eaa-
lei et ia>a pariunt dura, Ibi poma neceiie eat
inrlant.
Homonym. Ita diitingnunt quldam subo *
uurio, ut Iliad de feniois dicatur, boo de marl-
bus, ut apud Arnob. 6. 28. Eului Jasclvla so-
rlentls aiiampta etc.
SURIX. V. SOREI.
SURPtCOL/i, V. 81RPICULA.
SDRPlo et
— 627 —
SURPTUS. um, a. V. SURRIPIO.
SURRXDlO. V. SUBRADIO.
SURRADO. V. SUBRADO.
SURRANCtDUS. V. SUBRANCIDUS.
SURRAUCUS. V. SOUBAUCUS.
SURRKCTlO, onis, f. 3. (mrgo) actul iur-
gendl. ^ 1. Generatlm. Priscian. Part. XII.
vert. p. 1277. Putsch. Die ab eo quod est surjo,
nomen verbale surrector, surrectrix ipsa res
turrectio, surrecfus. et G-'oss. Gr. Lai. Kyio-
ait, lurrectio. H 2. Speciatim est resurrectio,
riiurrezione, avaotno.?. -^raf. 1. 314. i |«"ec«»
Cbrlsti L't furto celelur, emis. V. SUDRHCTIU.
SORKECTITO. V. SOBRF.CTITO.
SURRECTOR, Siis, m. 3. (surgo) qui lur-
git, et
SCRRECTRIX. trTeis. f. 3. (surrector) qua
surgit. V. in SURRECTIO.
SURRROTOS, a. um. T.-SOBRECTDS, a, um.
SURRP.CTUS. ui, m. 4. (surgo) idem ac sur-
rectio. V. in SURRECTIO.
SURRBFECTUS. V. SCBREFECTUS.
SDRRfiGST. V. SURGO Init.
SORRP.hOLUS. V . SUBRRGCLUS.
SCRRfiMXNEO. V. SUBREMASEO.
SURREMrGO. V. SCBREMIGO.
SURREMIT et
SURREMPS1T. V. SUMO.
SURRfiNALIS. V. SUBRENALIS.
SURRfiPO cum deriv. V. SUBRBPO.
SDRREPTUS, a, um, partlcip. V. SURRIPIO.
SURRtDRO. V. SUBRIDF.O.
SURRtDtCfll.fi. V. SUBR1DICULE.
SURRtGO. V. SUBRIGO.
SURRtGOUS. V. SOBRIGUUS.
SURR1NGOR. V. SUBR1NGOR.
SURRtPlO vel lubripio, rtpis, rlpTJt, reptum.
rtpere, a. 3. Quod ad seriptionem attinet, hac
babet /Ts'set'an. apud Cassiod. Orthogr. 12.
Surripio per R gominum, noa per B et R icrl-
bendom: limiliter et corripio, arripio, quoniam
B Id R quoque commutatur. V. tameo dicta in
litt. B et 7. SUB inlt. — -Surrepsit vel su&re-
piit, pro ittmpuit, babet Plaut. Mil. glor. 2. 3.
62. et Gloss. Paris, p. 277. n. 341. — Surpfo,
pis, pui, plum, pere, per syncopen, apud Poetai.
Borat. .2. Sat. 3. 283. me surpite mortl. et
4. Od. 13. 20. Qua me surpuerat mini, et Lu-
crel. 2. 314. Cernere jam nequeas, motus quo-
que surpere debont. et Plaut. Capt. prol. 8.
Puerum servua mrpuit. Adde 3. 5. 102. et 5. 4.
14. — Item lurrupio vel subrupio, rupui, ru-
ptum, rupere, apud Plaut. Aulul. prol. 39. et
2. 5. 23. et 4. 10. 29., Capt. 2. 2. 42., C«irc.
1. 1. 60. et Trin. 1. 2. 46. V. Milschl ad Pseud.
13., Lex Attn, apud Gelt. 17. 7. a, Manil.
3. 352. et Inscript. apud Orell. n. 2488.;
et cum ilmplicl r la Tab. aen. apud Baubold
Monum. Leg. p. 142. 1. 15.— Part. Jforreptui
I. et II.; iSumptend'ui II. -r Surripio eit clam
et dolo aufero, iiifluror, lubduco, lipaipe'ee (K.
tooliere di nascosto, rubare, trafugare; Fr.
prendre a la derobee, touttraire, enlever, de-
rober; Ilisp. iu6straer, robar, hurtar; Germ,
unter d. Bandf-heimlich wegnehmen, stehlen,
enlziehen; Angl. to snatch or take away se-
cretly, withdraw privily, steal): occuvrit ao-
tem cum Ace, cui additur lape Dal. rel vel per-
lonm, cui quid lurrlpitur, el Abl. termini, uode
mrripitur, com prap. ex, ab, da.
I.) Proprle. Plaut. Capt. prol. 8. Surripere
puerum. Id. Men. 5. 5. 38. lacrara eorooam
Jovii. Id. Pan. prol. 109. oaplana an eurrepta
lit. Id. ibid. 5. 4. 77. flllai ex patria mrreptai
cue. Cic. 2. Invent. 18. 55. Qui vaia ex prl-
vato lacro latripuerit. Id. Brut. 19. a med. Qui
a Navio vel lumpilitl multa, ii faterli; vel il
negas, mrrlpolitl. Id. Dom. 25. o med. Qui ex
ejus eustodla, per inildlai, regit flllum capllrum
lurrlpuisset. Id. 13. Fam. 77. a med. Servui
mem quum multoi librae lurrlpulsiet, aafagll.
fforat. 1. Ep. 16. 55. Nam de mllle fab'a tno-
dili quum surrlpli unum.
H.) Tranilate. Plaut. Men. 8. 2. 36. Surrl-
puiiii te mlbl dudum de foro. mi ti Hi iot<
SURSUM
tra»o: e meo eonspeetu le iubduiijti._ Id. Mil.
glor. 2. 3. 62. ne to lurrepsit mibi. Cic. S.Att.
16. Elsi in ipso Itinere et via diseedebant label-
larii et eramui In eursu, taraen snrripiendum
aliquid pulavl apatll, ne etc. rubare un po ill
tempo, et Ovid. 5. Trist. II. 8. Quum me sur-
ripuit prlncipis Ira tibl. Id. Beroid. 11. 60.
Crimlna sunt oculii lubrlpienda patrlj. ft. e. sub-
trahends. Seneca Ep. 1. Tempui, quod sdhue
aut euferebatur aut surripiebatur aut eicide-
bat. collige et lerva. au/ereoot«r a potentiori-
bm per officia et cultum: iwripiebatur ab e-
mlcis per blandit'as et sermonei: excidebat tua
negligentia. Ita Liptiut. Cic. Parad. 6. 3. tub /in.
Virtus nee eripi nee turripl potest nmquam. O-
vid. 4. Pont. 2. 39. Sed quid solui agam ? qua-
que infelicia perdam Otia materia surripiamn"o
diem 7 ft. e. anlmo meo trisli subtraham, con-
snmam, translgam. fforaf. 2. Sal. 3. 283. anura
me surpite morli.. ft. e. lubducito. ^lefori.
Gramm. 15. Pair catenii lurreptus. Pelron.
Sal. 119. Persarum ritu male pubeseentibin an-
nis Sabrlpuere viroi. ft. e. vlrilitatem exsecando nd-
emerunt. Cod. Theod. 1.11.2. Diva memoria? Va.-
lentlnianl snrreptura eit etc. — Absolute. «<"<"•
2. *af. 3. 127. perjures, surripis, aufersCndiquel
SURROGO. V. SUBROGO.
SURROSTRASUS. V. SUBROSTRANOS.
SURRdTATCS. V. SCRROTATUS.
SURRrtTUNDt'S. r. SUBROTUNDUS.
St'RRl'meO. V. SUBRUREO.
SURRf:ilE!t etc. V. SCBRCBER.
SURRCFUS. V, SUBRUFCS.
SURROMO. V. SUBRIIMO.
SURRUMPO. V. SUBRUMPO.
SURRUNCATOR ele. V. SDBRUJiCATOn.-
SURROO etc. V. SUBRCO.
SURROPlO etc. V. SURRIPIO.
SURRUl'TtcruS. V. SUBREPTir.irjS.
SURRUSTfCUS. V. SUBRUSTICU9.
SDRROTII-US etc. V. SUllRUTILUS.
SURSUM, adrerb. — t.°) Alia forinre lunt
— a) Sursut, apud Lucret. 2. 188. Snrsui
enira vorsui gignuntur et augmlna lumunt. -^
b) Susum, apud veterei prasertlm usurpemm,
pro lurium, cum quo in MSS. et la edit. Ilbrii
siepe a llbrariis commutatum eit. V. Infra. — I-
tem iuso in Gioss. Cyrill. "Auio, iuso, supra, iu-
per. et susu in Gloss. Lai. Gr. Susu, avto. —
e) Susovorsum, tursuorsum vel pleniui jursinn-
v'orsum. Inscript. apud Gruter. 204. I. 7. (qua
pertinet ad ann..ante Cbr. n. CXVII) idi ter-
MI^V» STAT IKDB FLOVIO STSOVOnSVSI IN FI.OVIVM
lbmvhim. V. alias in Corp. Inter. I.m. I.
199. I. t., 14., 16. — d) Sus. V. SUSQL-E
DEQUE. — 2.°) Vox conlrscia ust a s«b rel
juj et uorsum, h. e. ad superiorem pattern ver-
iui : eique opponitur deorsum. — Sunum, cum
verbis live quletli live motui «f 1. Est versus m-
perara partem. — a) Absolute. Plaut. Am ph. 2.
4. 25. Dein turium ascendam In tectum. Id. Mil.
glor. 4. 4. 14. Quum ex alto puteo turium ad
summum eseenderis. Id. Cist. 2. 3. 78. Quid
none luplna sunum In calum eonspieiiT Gelt.
2. 30. Propellers aliquid itirium. Cato R. H.
157. sub fin. Ad nasum admovelo: ita lubdu-
cito susum animam, quam plorlmura poterli.
Plaot. Ct'it. 2. 3. 78. Quid nunc lupins susum
In cetam eonspieiiT Alii rarsum. Inscript. In
Gtorn. ^rcad. T. 32. p. 99. ctlvoH btbavi la-
pidb ab mo arsvM longvm rsDii cccxi- latvu
CVM MAB01W1BVI MDB) vim. ^uoiutin. Strm. 19.
n. 2. ed. Mai. Solum cor feratur, terra earne eal-
eelur. Cyprian. adDemelr. 16. Sninm erlgl. Ad«
de Acev. apud Non. p. 116. 30. Merc, et iaefanr.
■ Vemort. pertee. 19. 4. ex Codd. - b) Jungitur
earn tieritii, uerium vel vonu*i. Cato B. R. 33.
Vlneaib sursom vorium temper dueilo. Cic. Orat.
39. a med. Quam gradallm larinm versoi red-
itnr. Adde Marcell. Empir. c. 30. p. 131. •»
Philarg. ad Virg. 3. G. 55. Gromaf. vtl. f.
111. Zaeftm. fluci. Spcelanti ad oceldentero lerlb-
tura susum venui ill — e) Item euro deor«
mm. Ter. Eun. 2. 2. 47. Te totot ho* men-
us qulotum reddem, ne sunum doorian ear*
SURSUMVORSUM
sites. Cic. 2. Ifat. D. 33. a med. Sic naluris his,
ti quibus omnia constant, sursura deorsum, ul-
lro citro commeaolibus. ^ 2. Est etiam in su-
pers parte Tel loco. — a) Absolute. Ttr. Adelph.
4. 2. 35. Praterlto hae recta platea sursum. Cic.
2. Ifat. D. 56. 141. Nares, eo quod omols odor
ed supers fertor, recte sursum aunt — 6) Juo-
gitur cam deorsum, Farro 1. R. R. 6. Qui co-
lunt deorsum , msgis estate labored; qui su-
aum, magis bieme. h. t. campestres agros aut
collinoi. Ita io MSS. suit Petr. Victor., alii tur-
turn. Tubtro apud Cell. 0. 4. Sursara sc deor-
sum dlduetu*. — Proverb!! speciem babet illud
•fence. Ep. 44. Omnia ista longa varietas ml-
seuit, et sursum deorsum fortune Tersavit. ti Pt-
tron. fragm. Tragur, 05. Burmann. .tub fin.
Sunt niullares plui scla, sunt nocturnae, et, quod
lursum est, deorsum faciunt. — c) Coatr&Tium
est aliquando jusum pro deorsum, quo usum
fuissa videtur vulgus Roraanum, unde Itslorum
rrcenllorum giuto, giit or turn babult. Augustin.
Tract. 8. in tp.i. S, Joh. n. 2. Quod sursum, fa-
ciens jusum; quod deorsum, faelens sursum. Jusum
▼is faeere Oeum et da tusum? et Tract. 10. n. 5.
Suiom me booorai, Jusum me calcas.— d) Item
cum praep. ab, de, substaotiTorum more, itsur-
patur. Fulg. interpr. Hal. Marc. 15. 38. A
sursum usque deorsum. ft. e. a parte superiors,
a sumrno. Id. Joh. 8. 23. Vot ex inferioribus
eitis, ego da sursum sum. h. e. de loco superiore,
ic. de eselo. Adda Auguttin. pr. he. cit.
SURSUMVORSOM el
SURSOORSUM et
SDRSUS. F. SCBSOM lr.it.
SURCS, 1, in. 2. palus, fusils, ut Fettui docet
et suo loco et io Rigido p. 286. 1. Mull, et eo
Ennium usum p. 298. 7. ibid, esse alt. lo-
de est demiout. soreolus. F, banc roe. [line
erefcn'iurum, teste eodern, apud Ennium signi-
fies! Tallum crebris surii, Id est palls muoitum.
Gloss, /n'd. Surot, musculas brscbiorum et sur-
cuius.
SOS. F. SUSQDE.
SOS {raro soil), idii, comm. gen. 3. (ue, ou?)
— a) In recto suii apud Prudent. 2. advert.
Symmach. 813. Spurea suis nostro amne natat.
— b) In geaet. tuerii ollm diiere, ut bove-
rit pro bovit. Plant, fragm. apud FttU tn
SpectUt p. 330. 28. Mull. Pernam, sunxan sue-
ris, spectlle, eallum, glandia, Farro b. L. L.
110. Mull, peraa a pede suerii. Alii alittr leg,
— Pro ruert'i vulgo writ oturpatum esse vide-
tur ei Intcript. apud Promit Anlich. di Aotta
p. 88. — c) In dat. plur. etiam tubus, ut bo-
osts, babel. LucreL 6. 074. nam setigeris subus
•ere vanenum est. «( ibid. 077. eadem subus
bete Jueuoda videtur. Plin. 29. Hist. not. 4.
93. (75). A qulbnsdam anlmalium, nt subus,
mandltur. — Sus est porcus vel porca (It. por-
eo; Fr. eoefton, pore, pourceau; Ilisp. puerco,
tocino, lechon; Germ, der Schwein, der Sau;
Aogl. a twine, hog, pig, tow); et dicllur um
de feris, quam de domesticls.
I.) ProprU. Farro 2. E. B. 4. ante med.
Sus Grasee dicllur us, ollm SSe dlctus ab illo
Terbo, quod dleunt dusts, quod est tmmolare.
Ab suUlo enim genera pecorls Immolandl ini-
tium prlmum sumpium videtur: ©ujua vestigia,
quod Inltlls Cereris porel immolanlur, el quod
initlis pads, foadus quum feritur, porcus occlditar :
et quod ouptiaram thitlo antiqul regea ae subli-
mes viri in Btrurla in conjunclloDe nnptlall,
nova nupta et novus maritus prlmum porcum
Immolant. Ovid. 4. Fait. 414. A bove succin-
ct! cultros removete mioistrl, Bos tret, Igoaram
aaerlficate suem. Cic. 2. ifat. D. 61. 160. Sus
vero quid babet prater escam? eui quldara, ne
putrescent, aulmam ipsam pro sale datam dieit
••sa Cbrjslppus? Farro 9. E. E. I. ante sued.
De taibui nemlni Ignotum, olsi qui aproa oon
putat sues vooari. et ibid. 4. Qui mud gregtra
•full habere Idoneara. Borat. 2. Ep, 9, 75. lu-
tiilenu rail sus. Ptin. 98. Bin. nat. 17. 07.
(930). Suls femlnss berbls puts lardum. Mar-
tial' *«««. 14. 8w ten, jam gr«jor, mi-
— G28 —
turl pitroora venlris Emisit felum, Auct. Phi-
lorn. 57. p. 400. PP'ernsd. Sordida sus pascens
ruris per gramina erunolt. Adde Prudent, loc.
cit. — Sidon. 7. Ep. 17. in carm. Rura pa-
ludicolaa temnis populosa Ravennaa , Et qua
lanigero de sue comen babet. h. e. Mediolani
agrum. Quum eniro Gallia consilium esset earn
urbera conden'di, solum ellodientibus ferunt in-
ventam suem dimidio ianatam. a quo portento
duclum Mediolani nomen. V. hid. 15. Orig. 1.
a mtd. — Suis lactsntis effigiem descrlplam
vide sis apud FitConli io Mut. Pio-Clement.
T. 7. p. 155. — Sues Veneri invisl fuerunt.
Fest. io Suillum p. 310. 10. Mull. Sulllum ge-
nus invisum Veneri prodidarunt poeta3, ob io-
terfectum ab apro Adonim.quem diligebat dea:
quidam aulem, quod immundlssimi tint sues ei
omni mansuelo pecore et ardentisaimaj libidinis,
ita ut opprobrium roulforibus lnde tractum sit,
qu'im subare et surlre dicunlur.
II.) Translate dicitur de nomine libidinoso.
Fulgat. inttrpr. 2. Petr. 2. 22. Conligit enim
els illud vcri proverbil : Cania reversua ad suum
vomitum; et: Sua lota in volulabro luti. F.
Font, De adag. JV. T. c. 4. p. 776. — Sus
Mintrvam docet, e«t iodoctus docet tapientem.
Fest. p. 3I0. 18. Mull. Sus Minervam io pro-
verbio est, ubi quis id docet alterum, cujus ipse
inscius est. Cic. 1. Acad, (post.) 5. trrit. Nam
etsl non sus Minervam, ut ajunt, tamen inepte
quisqua Minervam docet. Id. 2. Orat. 57. ad
fin, Doeabo eui (ut ajunt) oralorem eum. quern
etc. Stall dicunt i paperi inenano a bere I'oche.
III.) lmproprie est hoc nomine piscis, qui a
Plin. II. Mitt. nat. 51. 112. (267). caper vel
potlut aper voeatur, pesce porco. Ovid. Ualieul.
132. Lolligo durique sues sinuosaque serpens.
SUS, sa. sum. V. SODS.
SUSARI6MUS, a. um, adject, ad Susarionem
pertioens, de quo F. ONOJW. Mar. Plot. Sa-
cerd. De melr. p. 2663. Putsch. Compositum
Susarionium fit quattuor pedibus trocbaicis prse-
posltls et subjuneto pentbemimerico dactjlico.
XflWt'o«» ctv%i)i4ioiv xdv &i/it» oxipaviav. Ma-
chines trefcunt carinam, tolvitur aerie hiemt.
Alilar apud Kcil. p. 545. i>. 8. CI. Diotned. 3;
p. 436.
SOSCENSBO. F. SOCCENSEO.
SfJSCENSlO F . SOCCENS10.
SOSCEPTlBlLIS, e, adjeet. (susclplo) qui sus-
clpera potest, mtcetlibile. Boeth. io Aritl. pros-
die 1. p. 141. Orationem el opioionem eontra-
rlorum tut suscepllbilia. Adda ibid. p. 82. Id.
in Aritl. lib. de interpr. ed. s, p. 374. Stoic!
possibile quidein posueruot, quod suseeptibllo
esset vera pradicatioals
SUSCEPTIO, finis, f. 3. (susclplo) actus bub-
ciplebdl.
I.) Proprle. Jmbrot. 4. Hexaem. 4. n. 14.
Iotar effusionem el susceptiouem depositiooem-
que plgnorls etc. ^uoustin. In Pi. 15. n. 1.
Susceptio bumaaa. h. t. suseeptus homo.
II.) Translate. »| 1. Generatlm. Cic. 3. Fin.
9. eifr. Qua proficiseuntur • vlrtute, suseeptio-
ne prima, non perfections, reels sum Judlconda.
Id. 1. Acad, (pott.) 6. ct'rea tned. Laborum dolo-
rumque susceptio. Id. Mur. 1. ad fin. Studium
mee defeosionls ab accusaloribus etqua etiam ipsa
susceptio causa raprebeosa est. Adde Gell. 9. 3.
eslr. *| 2. Speeiatim pro auiilio, subsidio. Ful-
gat. interpr. Pi. 107. 9. Epbrairo susceptio ca-
pitis mel. Adde Pt. 21. 1. f 3. Item est re-
cepUo, eieeptfo, rs'ceviirujjto. Cattiod. 11. Fa-
riar. 12. Turpls aueupalio est terrere eoormilate
pretli et suscepilone blandiri. h. c. Teceptione bo-
spltum.
808CEPT1VOS, •, um, adject, (susclplo) qui
suscipil, atsiceKs'uo, recettivo. Boeth, in Aritt.
caiegor. t. p. 141. Substantia una numero con-
trariorum susceptive. Id. in AritUl.de interpr.
ed. s. p. 873- Philo necessarlom esse deSnit,
quod quum varum tit, quantum in se est, num-
quam poult ausceptlrurn esse menaaeiL
60SCBPTO, as, ivi, an, a. 1. freatuntat. a
lutcipio, ted ajusdem (ere signification!!. Ay*l.
SUSCIPIO
2. Met. sub fin. Vicar iam pro me lanienam «u»-
ceplavil. Adde II. ibid.
SDSCEPTOn,' oris, m. 3. (suscipio) qui all-
quid suscipit, aJS!intore,<prenr/£(ore.
I.) Proprie. •{ 1. Generatim. Cassiod. in Pt.
118. 114. Susceptor aulem noster (actus est per
sands incarnsiionis arcanum, qua praestaste sus-
cepit hominem. »J 2. Spetiatinj suicepioiei
dlcti, qui pes provincias pecuaiam tributorum
et species nomine cjviiaiium aut princlpis eici-
piebant, rn «rarium moi rnfererida, esaltori,
cassieri, SiaSe'xTst : eaque i.n codice desefibe-
bant et apocbas solventibui dabant; h8bebantqae
aliquam similitudinera cum quaastoribi^a ito.na-
nis. Cod. Justin. 10. tit. 70. et Cod. fheod.
12. tit. 6., ubi multa de bis. Adde Amtnfa.il. 17.
10. 4". et {nscript. apud Murat. 720. 2. svscJ-
FTORVM OSTIEMIVil SIYE i'OBTVBRMVM AKTir^S'JS-
S1MVM COBfVS.
II.) Translate. tf 1. Rst qui aliquid, perG-
ciendura suscipit, •nf.rapr'endflore. Justin, 8.
3. circa me.d. Mittit, qui opinionem sererent,
regem magna p,ecunla locare it, muros el tem-
pla facienda : et ut --per prscones susceplores
sollicilarent. h. e. conductorea, capi maestri,
imprendilori, e'P7t>Xa/3ou«. % 2. Il«m auiilia-
tor, adjutor. Fulgat. interpr. Pt. 3. 4. To ao-
tem, Domirte, susceptor meus es, gloria mea et
eiailacs caput mauin. Adde Pt. 41. 10. etc. *| 3.
Item palroous, qui eausam suscipit alleujus. Impp.
Arcad. et Honor. Cod. Tlteod. 2. 12. 6. Nemo mili-
tanlium flat susceptor defensorVe causarum. *f 4.
Item qui receptat, rtcettatore, uiro?eXT»is. —
a) In mslam partem, de eo. qui donii sua ale-
atores, furla ct fures, item servos fugitivos sus-
cipit et receptat. Vlp. Ifig. it. lit. 6. qui est
De aleatoribus, 1. Susoeptorem verberatum pra-
lor non vindicat. Paul. 5. .Sen/enl. tit. 3. a tned.
Sublatis susceploribus grassanlium cupido con-
quiescit. Ascan. in 3. Verr. 39. Hie extraordi-
oariarum Verris pecuaiarum susceptor esse osten-
djlur. h. e. receptator pecdniarum ex sordidis
lucrls et funis colleetariim. — b) In booam
partem. Auguttitu In Ps. 103. Serin. 3. ti. 11.
Qiiunp quisque lanetum suscipit, con suscepto sed
susceptor! preslatur.
SOSCEPTRJX, irlcis, f. 8. feusceptor) qua sus-
cipit. .SoelB. Dial. 2. in Forphyr. p. 35. Ac-
cidentia susceptrii substantia, et io Aritt. I. di
interpr. ed. s. p. 373. Materia (est) contrarie-
Utia susceptrii. et inox. Materia et ealoris sus-
ceplris et frigoris. Adde Mar. MercaL ex Ifett.
terni. 1. 12.
6USCEPTUM, i, n. 2. et
SUSCRPTOS, a, um, parllelp. et
8USCEPTOS, i, m. S. et
SUSCfPlENS, entis, partielp. F. voe. seq.
SOSClPlO et succlplo, elpis, cSpl, ceplum,
ctpere, a. 3. (sus U capio) Btlam tuccipio pro
tubcipio: sane ita scrlptum se invenisse in aliquot
MSS. ad Firg. 1. 4Eis. 179. Pieriut lestalur:
el ita veteres disisse, Servius ibid, et ad v. 148..
eocunnot. Sic babet Lvcret. b. 401. et Inter.
in Corp. Inter. Lai. 2. 136. Hinc stsoepftts le-
gitur, sed unico c, in Tit, ccemet. in Revue ar-
cheoi. 3. 167. Cf. Eibbtck ed Firg. 4. JEn.
6H1. et alibi. — Iteto subcapio vel tuccapio a-
gnoscllur a Cledon. Art. p. 1935. Putsch, V.
SOOCAP10. — Part. £uscs'psen< II. 3. et in tin.;
5uiceptus fare in omo. paragr. et In Go.; Sut-
ceplurut I. 5,; Siucipiendut IT. J. et 2. —
Susolplo propria est subtus acciplo aut prehaodo,
lubjecta menu allave re eieipio vel erigo; ual-
versim sumo, capio, eieipio, reclpio, eonciplo,
\>is$&syj)u<xt, KctjjaSe'j^ofMti, (It. pigliare, prende-
re, ricevere, accettare; Fr. prendre, recevoir;
Bisp> tomar, reeibir; Germ, nthmen, au/neh-
men, aufheben; Angl. to receine, eatcn> take
or lift up).
I.) Preprie. *J 1. Generatim. Lucrtt. 5. 409.
ste Phatthonte, solqoe cadentl Obvius, sternum
suscepit lampada mondl. Firg. ti. /En. 605.
(et 4. ibid. 391.) Concurraol treplda comitei
dominamqoe rueotem Saselpiunt. Id. 6. ibid.
248. tepidumque cruurem Susciplual peierls. Plin,
SUSCIPULUM
20. Bitt. nat. 1. 2. (3). Sucus suscipilur aqua
easiest! atque subsidit. Proper!. 4. 9. 3G. Rt cava
suscepto Quinine palma sat e«u (Simllis est locui
Ovid. 3. Art. dm. 198.) Seneca Troad. 726.
Suscipe, dixit, rector habeaas. Id. Here. GZt.
5 583. CKteum neraus suscipiat ignis. Alii leg. i-
gnem. fin). 1, /Eh. 179. silicl scintlllam eicudit
Achates Suscepitque ignera foliii. Ovid. 3. Art.
am. 198. Oragae suscepta mane laventur aqua.
Pulgat. interpr. Act. 20. 13. Suseepturi 1-aulu.ra
{in navim). — lilac translate. Id. Ps. 106. 17.
Suscipere de vja iniquitalis. h. e. auferre, re-
movere, sublevare. *| 2. Speciatim est sufTuI-
cio, susliaeo, subtus tlrrao, suspendo, soslenla-
re, sorreggere, fortificare per di totto. Seneca
-Ep. 00. a med. Quid loquar lapideaa moles, in
rolundum ac lave fofmatas, quibus porticua et
capacia populorum leeta suscipimos? Id. 6. Be-
ne.f. 15. sufc /in. Labentem domum suscipere.
Plin. 10. Ep. 48. Fultura ac substructiones, qui-
bus tbeatrum subinde suscipitur, non tain Grmse
mibi, quam aumptuosas videulur. Pallad. 9. R.
R. 9. Quo facto, latera puteorum atructura sus-
cipiat. Slat. I. Silv. 3. 43. gramioea suscepta cre-
pidioe fumaot Balnea, h. e. fuodata, Imposila, suf-
fulta. — Hinc translate. Sail. Cat. 35. Miserorum
civiura causam suscepl.' Plin. 2. Ep. 4. Facili-
talis mere flducia debes famam defunct! pudo-
rtmque suscipere. QuinlU. 9. 4. circa med. Quie-
dam clausuliB sunt clauda atque pendeutes, sed
sequentibus suscipl ac sustioeri solent. h, *. in-
Bistere ac falclrl. 5 3. Item obsceno sensu apud
Apul. 10. Met. ff 4. Item excipio, recipio.
Inscript; apud DcRotti, Bullelt. Critt. a. 1846.
p. 57. NI QVt» 8ERVFM ALI8NVM 8V8C1PBAT (cor-
rige suscipiat). Pulg. interpr. Phi'.em. v. 17.
Suscipe ilium sicul me. Adde Marc 9. 37. *f 5.
Suscipere (ilium est tollare, b. e. agnoscere et
«ducare, ut in TOLLO dicemus. Ter. Andr.
2. 3. 2G. Puerum ne resciscal mihl esse ei Ilia,
coutio est. nam pollicUus sum suscepturum. Cic.
i I. Alt. 9. in fin. time ad te die natall meo
ecripsi, quo utinam tusceptus non essem. Id.
JIarusp. resp. 27. 57. Eodem eolm tempore et
suscipiniiir in lucem et hoc caalesti splritu auge-
mur. f 6. IHpc suscipere filium vel liberos, pro-
creare, habere, educare, avert, allevare figliuoli.
Plant. Epid. 4. 1. 34. Filiam, quam ex te suscepl.
Cic. 3. Phil, 6. ad fin. Ipsa ex libertini filla sus-
ceperlt liberos. Id. 5. Perr. 69.161. Susceperas
eaim liberos non solum tibi, sed etiam palria.
Justin, ii. 10.2. A captive susceptum puerum
Herculem vocavit. generato. et Virg. 4. JEn, 327.
siqua mibl da te suscepta fuisscl Ante fugam
auboiei. *f 7. Suscipere aliquem, tueodum, fo-
vendum suscipere, torre a difendere, a proteg-
gere: quod patron! factual in cllenles. Patin.
ad Cic. 5. Fam. 0. SI me, sieut soles, amas,
suscipe me totum. Plin. S. Ep. 6. exlr. Suscepl
candidatum et suscepitse me notum est : ego amb-
io, ego periclitor. Ovid. 5. Trist. 6. 3. modo
susceptl causam, dlmlttia amici. poco fa tollo a
proteggere: in (Idem et clientelam susceptl. Si-
militer QuinlU. 2. 8. 13. Pancra Hasten suselpere
docendam. Id. 2. 5. 1. Oiseipali a se susceptl.
Liv. 7. 30. Suscipere aliquem In amicltism. ri-
cevere. Pleriq. alii leg. accipere. et Cic. 2. Legg.
2. a med. in ciritalem. Pulgat. interpr. Act.
20. 35. Sic laborantei oportet suscipere inflrraot.
aver cura. Adde Ammian. 30. 4. med. et Au-
guslin. Ep. 59. n. 17.
II.) Translate est assumo,aggredior, pigliare,%l-
sumere, imprendere o inlraprendere, upooXaj*-
/Sa'vca. *| I. Generatlm. Sail. Cat. 48. Suscepto
malorum palrociuio. Cic. i. Oral. 22. a med.
Permagnum quiddam suscipere ae proflterl. Id.
Quinct. 24. 76. Quod tor pissime susceperas, per-
eeverere et transigere non polulstl. Id. 3. ad
Q. fr. 1. 4. extr. Cetera ejus suielpio, ut me
putero pra-stare debere. Brut, ad Anton. 1 i. Fam.
3. ad fin. Etiam atque etlam vide, quid suiel-
plas, quid austioere pouls. Id. 2. Legg. 14. 34.
Suscipere, gerere, deponere bellura. Id. 3. Car. 2.
a med. aliquod negotlum. Id. Quinct. 34. 76,
Snscepium oegetlum trtulgere. id. 4. Alt. 16.
— C29 —
Suscipere Iter. Ovid. Seined, am. 153. Suscipe
sanguine! Juvenilia munera Marlis. h. erinilitiam
sequere. Justin. 7. 4. sub fin. Quo; occidendum
virurn regnumque adultcro tradendum' suscepe-
rat. Balb. ad Ct'e. post ep. 15. I. 8. ad Alt.
Suscipere curam et eoqitationem, ut aliquid Gal.
Ct'c. Mil. 15. a med. fortissimo gravisiiroam par-
tem reipubliea). Id. Sext. 2. 3. partes pietatis po-
tius, quam defensionis; querelas, quam eloquen-
tly; doloris, quam Ingenii. Id. 5. Fam. 8. sibi
perpetuam propugnaticnem pro oraamentis ali-
cujus. Id. 3. Oral. 17. 63. palrocinium volupta-
tis. Id. Sext. 22. 49. salutem reipublico contra
Improbos cives. Id. Rose. Am. 38. in ftn. onus
officii, quod te putas posse susttpere. Id. 3. Fam.
7. extr. beoerolentlam. tmprsndere, mettersi ad
amare. et Nepos Datam. 9. odium in aliquem.
el ibid. 10. extr. erga aliquem. concepire. et Cic.
Suit. 0. extr. Bellum susceptum cum omnibus
Improbis. Id. 6. Fam. 23. Suscipere bene ac for-
mer aliquod consilium, premiere un partita, una
risoluzione. et Plane. 21. so5 fin. Curium ilium
tenere, quern a prima state susceperis. Id. Ha-
rusp. resp. 28. 61. Hanc oralionem tarn tristem,
tarn gravem non suscepissem, nisi hanc personam
et has partes deberem et possem sustinere. non
atirei preso a parlar cos\. et 7. Verr. 58. ad /in.
Tantum sibi auctoritalis in republica suscepit, ut
etc. si uturpb, ti arrogb. et Coel. 16. 37. Mibi
aucloritatem patriam sereritatemque susciplo. mi
vesto etc. Id. Cluent. 36. a med. Suscipere per-
sonam vlrl boni. h. e. simulare, voter compari-
re. et ApuU De mag. ante med. Utrum putas
majorem euram decoris io adseveranda oratione
■ulcipiendam rbetori Jurganti, an pbllosopho
objurganti? 4f 2. Speciatim refertur ad sacra.
Cic. Patin. 6. 14. Quum inaudlta ac nefarla
sacra susceperis, quum inferorum animas elicere,
quam puerorum extis deos mactare soleas utc. Id.
Dom. 41. 107. In religionibus sascipiendis caput
est interpreter!, qua voluntas deorum immorta-
llum esse vldeatur. Id. fragm. apud Lactant.
2. 3. tie susceptas publice religiones disputatio te-
lle eistinguat. Varro 6. L. L. 26. Mull. Semen-
tlnas ferias salionis causa susceptas. Id. apud
Son. p. 163. 20. Merc. Quod bumatus non sit,
beredi pOrca pracidasea suscipianda Telluri ac
Cereri. Liv. 5. 52. In Jovls epulo non alibi, quam
in- Capitolio, pulviaar suscipi potest? h. e. Inati-
tul, poni ad lectlsteroium faciendum. *f 3. Et
ad funera. ^ueton. Claud. 1. de Druso. Cor-
pus ejus per municipiorum coloniarumque pri-
morea, suscipieotibus obvils scribarum deeuriis,
ad Drbem deveclum sepultuinque est in campo
Martio. *f 4; Suscipere volum, coneipere, fa-
cere, nuncupare, voto se obstringere, fare un
voto: cul respoodet sofuere, qunm votl compotes
fact!, dils prastamus,qua vovlraus. Martial. 8.
4. Suscipit et solvit pro duce vota suo. Plaut.
Amph. 1. 1. 75. et Ovid. 6. Fast. 245. Susci-
pere vols Jovi. Liv. 27. 45. a med. Ut damoa-
reotar ipsi volorum, qua pro lis suscepisseot.
Propert. 2. 7. 63. Use mibl rota tuam propter
suscepta salutem. *f 5. Item eubeo, contrabo,
admitto, eonciplo, percipio, haurio. Zucret. 3.
461. corpus Soscipit immanea morbos durum-
que laborem. contrae, patisce. el Cic. post redit.
ad Quirit. i. 1. Dt si meas rallooes vestra aa-
luti anteposuissem, sempiternam prenam sustlne-
rem mea voluntale susceptam. Id. I. Tusc. 46.
sub /In. et Dom. 37. Suscipere dolorem. conce-
pt're. et Patin. 8. I U. gemitum. Cic. 4. V err. 55.
137. invidiam atque ofTensiooem apud populos.
incorrere. et 6. AU. 1. ad /in. odium alicujnt.
(Alio sensu P. sub II. 1.) Id. Cluent. 56. 153.,
jtfur. 4. 9. et Plane. 21. a med. culpam. Id.
11. Phil. 4. 9. (et Catull. 88. 4.)seelus in se.
et 7. Perr. 40, o med. crimen et vltuperatio-
aem Incoostantia. Id. 2. Phil. 3. tub /in. omnea
impuritates. Id. Cluent. 11. in fin. multa parrl-
cidia. Id. 6. Perr. 35. 78. Susceptum seelos. h. t.
commlsium. Id. Fontej. 12, 26. Suscipere maeu-
lam et ignominlam. et Sull. 21, o med. Neqoa enlm
istorum, faeinorum tarn alroeium crimen P. Sai-
ls persona luseiplt- 7ion e eapact. «f 6. Hem
SU.SCITABULUM
adeo, ioeo, recipio. Cic. 1. 0[f. 0.28. Aul !nl-
micitlas aut laborem ant sumptus suscipere no-
lunt. inconfrare. fit ffarusp. resp. 4. 1. Cujus
Ills fnlmlcitias non solum soscepit propter meant
salutem, verum etiam appetivii. Brut, ad Alt.
inter ep. Cic. 1. ad Brut. 17. 06 inil. Valen-
tissimum Aotonlum soscipere pro republica non
dubitavit inlmicum. farsi nemico. et Cic. Dom.
11. 27. Suscipere laborem, simuUatem, conten-
lionem pro dlgnltate aiicujun. Id. 1. i^Jn. 7. a
med. pericula. Id. Ccecin. 6. in /in. molestiam.
Id. pro leg. JUanil. 3. 7. pesnam digoam tuo
scelere. riportare, ricetiere. et 2. Off. 16. 58.
as alienum amicoruro. torsi a pagare i de.bili.
•f 7. Io dialogismia fuseipfre dicilur, qui post
interrallum rursus loqul Incipit ct institutuin
senoonem continual, ripigliare. , prendere la
parola, rispondere. Parro 1. R. R. 2. <t med.
Suscipit Stolo: Tu, inquit. invides etc. ui-o\2-
/Saiv epi). Pirg. 6. Mn. 722. Dieam equidsm,
nee te suspenaum, nate, tenebo, Suscipit Anchl-
tes. Apul. 4. Met. Suscipit unut: tune solus Igno-
res etc. f 8. In disserendo est assentlri, admit-
ted, concedere, accordare. Cic. 1. 2Viie. 32.
78. Qui, quod lota in hac causa difficilllraum est,
suacipiunt, posse aounum. manere corpora va-
cantem: Ell ud autem, quod facile ad credendum
est, id certe non dant, ut, quum dio permease*
rit, ne Intereat. Id. 2. Nat. D. 24. 62. Suscepit
autem vita hominum consuetudoquo communis,
ut beneficlis exccllentes viros In calum fama ae
voluntate tollerent. — Hinc absolute, subsianti-
vorum more
Susceptum, i, n. 2. res suscepta, inceptum fa-
clnus, t'Hipresa. Ovid. 1 J. Mel. 200. susceptaque
magna labore Creicere dlfflcili.
Susceplus, t, et saplus plur. susccpli, orum,
m. 2. *f I.. Est client. Symmach. 5. Ep. 39.
(al. 41.) Eplctelus caasidicoruni more prolapsus,
dum vult impenslus placere suscepto, sanctum
Sabinum incauto sermnne perslriniit. Imppp.
Gratian., Patent, et Theodot. Cod. 12. 22. I.
Ne causarum patronl sub unius persona susceptl
aliena negotia inserenda esse perlentent. Augu-
Itin. Ep. 59. (al. 149.) n. 16. Antistiles, velut
adrocali, susceptos suos misrricordissiina; offerunt
potestati. Adde Sent, ad Pirg. 6. /En. 609. el
Ammian. 30. 4. a med. «f 2. Est etiam -eirro-
tus, quern medicus curaoduin suscepit. Amhoi.
Serm. 27.
Sascipiens, emit, qui aliquid lend, pojswso-
re. Cod. Theod. 11. 39. 12. Intenlanli, ooo
suscipieoll , probationum necessitas iinponenda
est. h. e. non aceuaalo sed accusalori; mcllor est
enim co'edicio possidentis.
Homonvm. Discrimen inter sutcipio el reci-
pio colllgitur ex illo Cic. In Q. CcecU. divin. 8 26.
Sicalorum causa recepta, populi Roman! sua-
cepta. et 4, Perr. 1. 1. Ego tamen boc ontre
suscepto ct recepta causa Siciliensi aruple-
ios aaimo sum allquaoto aroplius. Suscepl enim
causam tollas ordinis; suscepl causam populi
Eom. Ubl suscepiste causam dicilur, qui causam
dicendam negotiumqae traeiaodum non detrccta-
verit; recepisse autem, qui tancte promisit, te
causam ex seoienlia coofecturum esse. Ad rem
Madvig: « recipiunlur ea tantum, qua demea- '
data et tradiu sic luscipimui, at promiltamus alt-
quid et ratloaem debeamua ». (ad Cic. da Fir.. 1. 1.
c. 20. p. 126.) — Alia de recipio et verbis cognatis
P. sub ACCIPIO. — /«id. 1. Differ. 640. co-
natur discrimen expooere inter suscipio et sue-
cipio; quod innuit etiam Pel. Long. De orthogr.
p. 2226. Putsch., Ila ut sutcipio propria di-
cilur de incorporelt; de corporels vero tuccipio.
Sed eum Dautqu. in Orthogr. et Fvrcellino no-
stro putamus la diversi taalum icriptione discri-
men esse stetueodum.
SDSCIPDLDM, i, d. 9. (sutcipio) Til quodll-
bet, quo aliquid sasolpltur. Vol • Lexleo expua-
geoda; oceurrlt enim solum la Not. Tir. p. 148.
SUSClBI pro Scirl apud Plaut. Men. 2. 8.
78. corruptun^et*. -9othius Ibl leg. tubtili; »tti
vero tllter.
SUSCrrABCtDM, I, n. % (wiclto) ptopri
SUSCITANS
tailrumentura quo quis ineitatur, id quod ex-
ettat, Parro apud .Von. p. 176. 31. Mere.
Phonsscus ad sum vocis suscitabulum caotantium-
que galluB gallinaceus. Cf. A pal. florid. IS.
Dextera pialleotla geitu pulsabulum citbars ad-
movet. t'bi alii leg. tuoiabulum; alii coojiciunt
suscitabulum, h. e. plectrum. Gloss. Lot. Gr,
Suscitabulum, jfiffuptufi*. Cf. Gell. 15. 2.
SUSCITANS, antie, particip. T. SUSCITO.
SOSClTATlO, 5 nis, f. 3. (loicito) actui sub-
cltandl.
I.) Propria at specie tira. a| I. Dieitur da
dorroientibus, qui expergeQunt. Ccel. Aurel. 3.
Acut, 33. init. Parvus toman* et la aaicllatione
fcallaclnalio, bebetudo, Jaetatio. 4J 2. EU ad vi-
lam rerocailo. Terlull. Car. Chr. 23. at Pulg.
interpr. Luc. 2. 34,, ubi Segilur retwrectio.
II.) Tramlate. ^f 1. Abstractorum more. Am-
iron. Dt bon. mort. 4. Sepulture vitiorum, vir-
tutcra suscltatlo. ^ 2. Concrete, ut ajuot, sen-
to, id quod luieitatum eat. Pulg. interpr. Ital-
spud Augustin. 1. Local, in Sept. ad Gen. 7.
93. Et delete eit omnia susciutio. h. e. creatio,
it. Id, quod crealum est.
' SUSClTlTOR,- Srii, m. 3. (tuiclto) qui uisei-
tat, specialim qui ad vitam ravocat, eW rt-
tutcita.
I.) Proprie. Terlull. Car. Chr. 5. exir. Nee
moriuorum lasoitaior, aed vivorura avocator.
Adde eumd. advert. Prax. 28. in fin.
II.) Translate. Sidon. 8, Ep. 3. Litterarum
quodaiomodo Jam tapultarnm itucltator, fautor,
alienor.
SUSCiTATUS, a, am, particlp. V. roe. ieq.
SDSCITO, ai, Kvl, siorn, are, a. 1. (toe et
ciio) Pert. Sutcitans II. 2.; Sutcitatus I. 1.
et 2.; II. 2.; Sutcitalurut et Suicitandus 11. 2.
— Suicito eit aurium cito tea cieo, eieito, ex-
amcito, iyiioa (It. muovere insu, alzare, far
levare an/ Fr. lever, toulever, relever; Uiip.
altar, tlevar, erigir; Germ. v. unten in die
Mohe bewegen, erhebtn; Aogl. to raiie or stir
up, lift up).
I.) Proprie. *f 1, Generatlro. Lueret. 5. 1165.
Suscitare delubra deum, ergere. et Pirg. 1. G.
87. Et qui proieisio qua lusclttt eequore terga,
Buriui In obliquum verto perrumpit aralro. O-
vid. Heroid. 5. 54. Aura levie rigido pendantla
Ilntea malo Suieilai. Lucan. 10. 325. Nilns Ha-
gue luicltat undai Ante Cauli radioi, nee etc. Pal,
Place. 2. 125. Fame suscitat auree. h. e erigit,
•abrigit. Eumen. Paneg. ad Constanlin. 22.
a med. Basilicas et forum lu lantern altitudinem
Htscitari, ut etc. Vol. Max. 9. 3. n. 3. erfern.
Innictoque In terrem pede suscltatoque . pulvere
etc. *f 2. Speeiatim dicitur de eo, qui dormien-
tem aut ledeotem enrgere facit. Plant. Moil. 2.
4. 35. UIc depoiuh caput et dormit.Jusclta.de-
efalo. et Mil. glori. 1. 95, Qase me somas luiei-
Ut. Cic. 4. Tusc. 19. ad fin. MiUiadis tropale
M e somno suicitarl. Caiuli. 80. 3. at quura te
octa-.'a quiete B moil! longo tuicllet bote die.
Plaut. Bud. 4. 3. 17. Nod ilium exipectare opor-
tet, dum berut sa ad *uum offlelum mscUei. Pat.
Place. 3. 545. celerem frondoia per aria cervum
Sujoitat. h. t. a cubili excitat et ad curiam Im-
pellit. Cic. Rote. Com. 13. 37. Te ab tuis subiel-
Hii contra te tesiem euscilabo. — Oe eubselllii leu
gradibui In tbeatro. Martial. 6. 36. Et luicitanti
Uetlo relucUtar. n. e. expellentl. Id. 3. 95. Et
aedeo qua te auseiiat Oceanus. Id. 9. 9. In Pom-
pejano dormli, Latrine, theatro, Bt quererle, ai
ts suicltat Oceanus. Apul. 3. Mel. in fin. lam
tomuliu eo Fotide eoscitaU. h. e. expergefacta.
f 3. ■Sutcitar* ignem, eopltam runui accen-
dere, riaccendere. Firg. 5. En. 743. cinerem
■i topltot sascitat Ignei. Ovid. 8. Met. 641. be-
ilernoi suicitet ignei. «| 4. Sutcitarc crtpitum,
elaro, movere, edere, fare Hrepilo. Propert. 3.
3. 4. Bt crepltum dublo suiciiet in pede. Sic
Phtsdr. 6. 6. Uoretque plauius et claniorei ius-
oitai. 4J 5. Sutcitare palatum, exeltare, alii-
cere palatum, obsoaare famem, ttuuiear rap-
petito. Parro Sat. Menipp. 89. p. 229. OeM.
H»c muliinumisui piicii ex talo ciptue Heiopi
— 630 —
neque oitrea ilia magna eaptata Quicit palatum
suecitara. If 6. Item escilando removeo, abigo,
cacciare via. Catull. 68. 124. Suscitat a caoo
vulturium capita.
II.) Translate, ^f 1. Generatlm. Brat, et Cass.
ad Anton. 11. Fam. 3. a med. Suscitare bellum
civile, suscitare. et Claudian. 2. in Eutrop. 2S1 .
Curelumque alacres ad tjmpaoa suscitat enses.
Nazar. Paneg. ad Constantin. 8. Ne sopitam
memoriam raelorum oratio mea euscitet. Seneca
Agam. 789. Suscita tensus tuos. svegliati. et
Ovid. 3. Art. am. 597. Quamlibet eistinctos
Injuria sutcilat ignes. risveglia gli affelli sopi-
ti, et Virg, 5. Mn. 454. Acrior ad pugnam
redlt et vim suscitat ire. et 2. ibid. 618. ipse
deoi In Dardana suscitat arms, incita, aizza.
et 9. ibid. 462. Turnus in arms virot suscitat.
Borat. 2. Od. 10. 18. quondam citbara taceotem
Apollo suscitat muism. Id. 3. Od. 27. II, Oici-
nem eorvum prece suicitabo Solis ab ortu. h. e.
escitabo, eliciam. Pal. Place. 8. 233. Suicitat
effixam mcestis .Eetida curis. h. e. erigit ac re-
creat. Id. 3. 209. Veiviu* attonltas aeer quum sus-
citat urbes. h. e. turbat, terret ac fugam pa-
rare cogit. 4f a. Speciatlra est ad vitara revo-
co, reiuiclto, rituscilare. Auguslin. Serm. 44.
de verb. Dom. n. 1, Nemo dubitet qui Christia-
nas est, etlam nunc mortuos suscitari. et ibid.
tt. 2. Nisi entm ad mortuoi luscilandos Uominus
venisiet etc. Adde ibid. n. 3. 4. 5. et alibi. Am-
bras. 1. Bexaem. 7. n. 27. Suscitaturus Latarum
Domlnus jussait etc, — Iliac figurate. Augustin.
Serm. 44. de verb. Dom. n. 2. D* bominibui
In splritu quotidie luicitalis gaudet mater Eccle-
sla. Pulgat. interpr. Luc. 3. 8. Da lapidibal
potens est Deus suscltire Alios Abrabs. *f t.
Suscitare semen alicui , Glioi procreare. Id.
Deut. 25. 5., Buth 4, 5. et Luc. 20. 28. V.
LEVIS, f 4. Suscitare Nazaresos, ritum Ne-
xarsoriim instaurare, rerocare. Id. I. Mach. 3.
49. *f 5, Ssplua est eligere, creare, deceroe-
re, conitituere. Id. Etech. 34. 23. Suicitabo
snper eas paitorem meum. Id. 16. 60. Suici-
tara psctum. h. t. Janeiro Tel renoraie. Adde
Z?eut. 18. 25.
SOSCOS. V. SUBSCUS.
SOSlNATCS, a, urn, adject, (lusinus) idem ac
tusioui, ut Sasinatum oleum, Marcell. Empir.
7. ad Jin,, b. *. ex liliis.
60SINOM. V. toe. ieq.
SCStNUS, a, um, adject, (sousivoe) ax Illiia
confeclui : a sou'eow, quod Persica ae Phrygia
lingua Ulium ligaiflcit. Cf. Hebr. Y&XS shoshan,
lilium. Plin. 15. Hisl.nat. 1.2. (11). Susinum
unguantura tenuissimum omnium est. constat ex
liliis, balanlno, ealamo, meile etc. Adde Celt.
5. 21. — Uiao
Susinum, i, a. 2. absolute, genus rorisraarini,
ita a Tuscis appellatum. Apul. Herb. 60 .
SUSOYORSUM. V. STJUSUM init.
9DSPECTA. o, f. 1. P. SCSPECTUS, e, om.
BUSPECTAN3, antls, particlp. V. SUSPECTO.
8USPECTATIO. V. SOSPICIO, onis.
6DSPECTATU8, e, um, particip. P. SU-
SPECTO.
SUSPECTlO, Onis, f. 3. (susplclo) % 1. Actui
luiplciendi, qua signidcat luspicari, suspicionem
habere. Enn. apud Non. p. 611. 5. Merc. Se-
verlter euspectionem ferre falsam, futllium est.
Ter. Andr. 3. 2. 21. Nam qui iilse Ubi incidit
•uipectio? Paulin. Nolan, carm. II. 16. Ou-
ceret in laootuin suspectlo falsa parentem. Alii
Ug. susplclo. ^uson. Epist. 24. 8. Conciaoat
rerisimilie saipactio culpai. Alii leg. suipicio.
Cefs. 9. 10. circa med. Nulla erudltatit tuspe-
eilone remanente. Quintil. Dtclam. 1. 2. t'n
fin. Vel aliquo iodide vel inspection* mullebrl.
Prontin. 1. Strateg. 8. ant* med. Ne euspe-
ctloa* prosiii deducerent viris. Otanlb. bis loc,
excepto loco £nmt, alii suipicio repooaat. P,
SUSPiaO, onis. «f 3. Bit etiam actui luipicien-
dl, b. «. admiraadl, ralde astimaadi. Arnob. 1.
p. 231. EtBeliar, at vidMtar maguus, quom
sospsetio tnlnorii extulerit.
SUSPECTlTU*, a, um, adject, (lusplclo) qui
SUSPENDIUM
suspicatur. Priscian. 18. p. 1163. Putsch. Su»
•pectiva (verba) etiam vei opinativa: suspicor,
opinor, arbltror. h. e. qua suspectionem signi*
Qcant. P. OPINATIVUS.
SUSPECTO, adverb. P. SUSPECTOS, a, um,
SUSPECTO, as, 3vi, Stum, are, a. 1. (frequent
tat. a suspicio) Etiam suspector, arts, deponen*
lis forme, apud Ammian. 28. 1. 8. Impetrarunt^
ut hi, quos tuspectati sunt, illico rapti compin*
gerentur in vincula. et Itin. Alex. M. 103. CallU
slbeoei una cum iosidiatoribui regis suspectatua
est. — Part. Suspectans 1. et II. ; Suspectatu$
supra ; Suspectandus If, — 8uspecto est sursunx
specto, suspicio, quardare in su, avapistu.
I.) Proprie. Ter. Eun. 3. 5. 35. Virgo in
conclavi sadel, suspectans tabulam quamdam pi-
ctam. Plin. 8. Hist. nal. 16. 21. (57). Leo iu-
spectans. Ammian. 24. 2. 22. Obsidium ante
suspectans. — Cum Conjunctivo et part. ne. Flin.
II. Hist. nal. 29. 35. (104). Sollicite saspectan-
tibus populis (foeusias volanles), ne sueia ope-
rlant terram.
II.) Translate est tnspicarl, smpectum habere,
sospeltare, avere in sospetto. Tac. 3. Hist. 82.
OmneiTi prolalionem, ut inlmicam victorias, iu-
spectabant. Id. 4. Ann. 3. Pellit domo Sejanui
uiorem, ne pellici suspectaretur, per non ren-
dersi sospetto alia concubina. et 12, ibid. 65.
Agrippinam magis maglsque suspectans. Id. 2.
Hist. 27. exir. Suspectare perGdiem. Apul. Apo-
log. Vidua non minus suspectaos aovam domum
(mariri), quam ipsa jam ob unum divortium su-
ipectanda. — Cum loQailo. Tac. 15. Ann. 51.
exir. Suspectante Nerone, baud falsa eiie, quae
vera non probareotur.
SUSPECTOa, Sill. P. voc. prasced. init.
SUSPECTOE, 5rii, m. 3. (suspicio) qui suspi-
clt, admiratur, ammiratore. Sidon. 3. Ep. 5.
Morum vestrorum suspector admiratorque.
SOSPECTUS, a, um, particip. P. SUSPICIO.
SUSPECTUS, us, m. 4. (luspicio) actui su-
ipiciendl, b. e. lursum aspiciendi, il ouardare
in alto, a'vajSXs<{ii(.
I.) Proprie. Plin. 9. Hist, nat. 38. 62. (135).
Color nigrlcaos aspectu idemque 6uspectu reful-
gens. Id. 37. ibid. 9. 40. (123). Color prsceilene
debet esse in suipectn. Adde 21. ibid. 8. 22. (45).
II.) Translate. a| l. Per metonymiam est al-
titudo, altezza. Pirg. 6. JEn. 578. Tartarus Bie
patet in prasceps tantum tendltque sub umbras,
Quantus ad slberium csli suspeclus Olympum.
Id. 9. ibid. 530. Turrii erat vaito suspectu et
pontibue altis. f 2. Item admiratio, cultus.
Ovid. 5. Past. 31. Protinui intravit mental su-
spectus hooorum. Seneca 2. Benef. 86. Nimiua
sui suspectus et insliuro mortalitati vitium se
luaque miriodi. Id. Consol. ad Marc. 5. Facta
ejus dictaque quaoto meruit suspectu celebramus.
Pilruv. 1. prtef. ad fin. Quorum excellentias
prudentesque cogitatiooum apparatus, luspectui
babent in deorum seuimonio.
SUSPENDENS, eotis, particip. P. SUSPENDO.
SUSPENDENTER, adverb, (sutpendo) euipen-
dendo. Comm. Eins. in Donat. etc. p. 261. 9.
lieiL, nulio auctore laudato. Cave imiterii.
SUSPBNDfiO. P. SUPPBNDEO.
SUSPE-NOlOSUS, a, um, adject, (sospendium)
qui auspendio lib! mortem comcivit, chi s'e ap-
piccato. Parro apud Serv. ad Pirg. 12. Ain.
603. Suipendioiis, quibus justa fieri jut non sit,
auipeoiti oicillii, veluti per imilationem mortis,
pareotari. Plin. 28. Uisl. nal. 4. 12. (49). La-
queui euspendloii circumdatus temporibui, capitis
dolorem tedat. Adde Clip. Dig. 3. 2. 11.
SUSPBNDlUaf, li, n. 2. (suspendo) inspen-
lio per laqueum eollo injectum, ayyovr,, a'p-
toiyi) (It. appiccamtnto ; Fr. ptndaison; Hi«p.
colgazon; Germ, das Anhdngen, das Aufhan-
gen; Angl. a hanging). Plaut. Aulul. 1. 1.
U. Ulinera a* divi adaiint ad suspendlum.
Id. Cat. a. 1. v. 23. Hercle me suipendio
•alius ait mortuum. Cic. 5. Perr. 56, a med.
Ut bomlaei lojarla lua remedium morta aa
suspeodlo quarerent . Petron. -Sat. 94. et
Sueton. Aug. 65, Suipendio vitara finire. PUn.
SUSPENDO
28. Hist. nat. 1. 2. (7). Suspendio Interemptas.
Id. 8. ibid. 37. 56. (135). ErioaceuJ appre-
bensus pede allero e posterioribus, sospendio ac
fame necatur. Siliig. suspendiosa fame. Apul.
9. Met, a med. Sospeudiuro fete et (otU Mis
et ipsi! legibus mandare proclamans. mandare
alle forche. V. MANDO, a«. — In plur. num.'
Ovid. 1. Amor. 12. 17. Prjebuit ilia arbor mi-
aero suspendia collo.
SUSPENDO, pendis, pendl, pensum, pcndere,
e. 3. (tu> et pendo) Part. Susptndens I. 2. d et
11. 2.; Suspensus fere la oran. paragr. et in
fin.; Sutpendendtts II. 1. — Suspeodo est sur-
siira oppendo, in alto tigo, ot pendeat, diagram,
<x'yaxp8f»a'to (It. .atlaceare in alio, appendere,
appiccare, sospendere; ft. atlacher en haut,
tuspendre, pendre; Ilisp. suspender, levanlar,
colgar en el ayre; Germ, nach oben hangen,
auf hangen, hangen; Aogl. to hang, hang up,
suspend): coostruilur cum addilo saspe lermi-
do, onde quls toipendltur, per Dat. vel Abl. line
But cum presp. ab,ex, de, in, tub, Tel per Ace.
et prsep. in, toper.
I.) Propria. ^ 1. Strieto lensu. — a) Ge-
neratlm. Cato R. R. 162. Suspendito in caroa-
rio. Id. ibid. Puma suspenra in vento et in fnmo.
Zucrtt. 1. 305. Quctifrago Suspenses in littore
vesies Uvescunt: eadera dispaosee in sole sere-
scunt. Ovid. 8. Met. 652. erat alveus iilic Fa-
gioeut, curve clavo suspensus ab ansa. Liv. 8.
16. a med. Quum Tincnlii ruptli, rellgata ad
pinnam muri reite suspensus, manibus se demi-
aisset. Cell. 10. 8. n. 3. sub fin. Bracbium com-
mode n cervice suspensum. PUn. 28. Wtl. nat
S. 27. (98). Caro bjmnm euspenss collo cootlnet
partus. Id. 26. ibid. 5. 14. (28). Herbs suspensa
iu collo comprimere dlcltur strumas. Id. 20. ibid.
20,81.(215). Badicem ejus filo suspensam e collo
gerere. Id. 32. ibid. 8. 29. (92). Suspeniai pe-
dibus ranse. Id. 19. ibid. 6. 34. (115). Allium
super prunas suspendere. Id. 23. ibid. 7. 63. (125).
aliquid illigatum lido e collo. et 17. ibid. 23.
35. (209). vilera sub ranio Tlnculo. Id. 30. ibid.
A. 11. (31). aliquid in tamo. Id. 37. ibid. 9. 40.
(124). aliquid collo. Firg.2. G. 389. Oscilla ei alta
suspendunt mollis plnu. et 4. ibid. 307. tignis nl-
dum suspendit birundo. Id. 1. JEn. 322, humeris
babilem suspenderat arcum. Id. 5. ibid. 488. ira-
Jecto in fuoe columbam etc. malo tuspendit ab
alto. Apic. 2. 1. Singula ad fumum saspenduntur.
Sic 2. 4, Lucanics ad fumum tuspenditur. et 7.
7. Aqualiculum porel ad fumum suspendis. —
EiX-nnoftic est in illo Horat. 1 . Sat. 6. 74. et 1.
Ep. 1. 56. de puerii. Lmvo saspensi localos tabu-
lamque lacerto. h.e. babentes loculos et tabalam
a lasvo bracbio suspensam. — Seneca 4. Benef.
12. a med. Suspensum amici bonis libellum da-
Jicio, creditoribus ejus me obligaturus. h. e. pen-
dentem conspicuo loco et amici bona venal ia
continentem. Alii leg. suspense amici bom's,
etc. — b) Special! m de iis, qui obsiricta gula
ocaldendl causa appenduntur. Plant. Pan. 1.
2. 34. Bestim tute tibi cape ae suspende te. Id.
Mud. 5. 3. 59, Peril hercle: nisi me suspeodo,
occidi. Cic. 5. Ferr. S3, a med. Homlnem eor-
ripl as mspendl jussil in oleastro. Vet. Lex
apud Liv. 1. 26. et Cic. Rabir. perduell. 4. 13.
CAPVT 01HVBITO IHFSLICl ABBORl BI8TS STSFBH-
dito. Cic. 2. Orat. 69. 278. Utorem suam aus-
pendisse sa de ucu. Ulp. Dig. 48. 13. 6. Sa-
crileges in furcni suspendere. Ovid. 15. Met. 101.
places bamo. Ovid. lb. 301. More Tel iniereas
capti suspensus Acbsei. impiccato. el Gtll. 15.
10. Vlrglnes corporibus suspensis demortuse. —
Similiter suspensus, absolute, est auspensns in
equuleo. Ammian. 14. 9. 5. Eusebiui , objecta
fideatlus negans, suspensus in eodem gradu con-
eiantis stetit etc. — c) Item de rebus voti-
vis, qua dii> dicantur et appenduntur In templls.
Farro Sat. Menipp. 81. p. 207. Oehl. Suspen-
dii Laribus marinas molles plias, retieula ac itro-
phla. Firg. 6. £n. 860. Tertiaque arma pntrl
•uspendet capta Quirlno. et 9. ibid. 408. siqua
ipse meis t«Datibus ausi Suspendive tbolo aut
secra ad fastlgia flii. Moral. 1. Od. 6. 15. 6us-
— 631 —
pendisse potent! Vestlmenia marls deo. Adde
Firg. 12. JEn. 7G7. JTibuif. 2. 4. 23. Aut ra-
piam suspensa sacris insignia fanis. PJin. 18.
Hist. nat. 3. 3. (12). Frugem furtlm paTjsse, pu-
beri capitals erat: suspensumque Cereri necarl
jubebant. — d) Suspendere in trulina ali-
quid apud •fttvenaf. 6. 436. est pendere, pesare.
Sic Pert. 4. 10. Scis etenim Juslum gemlna sus-
pendere lance. <f 2. Latiore sensu. — a) Est
levare, sustollere, efferre, sollevare, ateore, sospen-
dere. Quintil. 11.3. a med. Pedera summls digilis
suspendere. h. t. its levare, ut solis digilis in-
sists!, stare o andare in puntfl di piedi. Cf.
Suspensus Infra sub I. 1. — b) Item in alto
locare, collocare in luogo alto. Fal. Place. 2,
85. Junonem (Juppiter) volucri priroam suspen-
dlt Olympo, Borrendum chaos ostendens paanara-
que baralhri. h. t. in sammo Oljropo llgavit.
Sil. It. 3. 556. Castraque prsruptis snspen-
dunt ardua aaxls. Cf- Suspenmt infra sub I. 3.
— c) Item fulcire, sustinere, firmare, euscl--
pere, tenere sollevato, sostenere. Seneca 6. be-
lief. 15. tub fin. Agentem ei Imo rimas lasulara
incredibili arte suspendere, punfeHare. i°iin. 33.
^fist. not. 4. 21. (69). Tellus ligotls eolumnis
snspendilur. Martial. 2. 43. Tu Libycos Iodis
suspendis deniibus orbes: Fulcilur testa faglna
meosa mibi. ft. e. menses citreas eborels pedi-.
bus fultas babes. Xucan. 3. 396. terra levls me-
diam Tirgaltaque molem Suspendunt. Colum.
12. R. R. 18. o med. Dolla eubjectis parvis la-
pidibut suspendere. tenere tollevale da terra.
Sic 3. 13. a med. Prasta'., vineam non conse-
rere, quam in summa terfa suspendere. ft. e. le-
vlter demersam deponere. Id. 2. ibid. 16. exlr.
Lupiiium robustius glzbns solidiores diutlua sus-
tinet et suspendis. tolleva. et Horat. 2, Sat.
8. 54. suspensa graves aulsa ruinas In patinam
facere. Petion. Sal. 135 t Humllis casa fumoso
suspensa tlgillo. Claudian. Ifupt. Honor. 163.
base .cserulea suspensa Iecena lnnatat. h. «. Inni-
tens, sedens. — Suspendere adifieium aut alia
id genus, est In altum, puta super arcus aut forni-
ees, esstruere, ot pendere videautur. Cic. fragm.
apud iVon. p. 194. 13. Merc. Primus balneola sus-
pends, iocloslt pisces. Id. Top. 4. circa med. Da-
mnum factum est ejus operis vltfo, quod ila adlfi-
catum est, at suspend! Don posset. Pallad. i.R.
R. 20. Subjectis iode cuniculis pavimeota tuspeD-
dat et ignem suggerat. Cat. 2. B. C. 9. Tignis
suspendere contignatlonem. el ibid, a med. Tur-
ris tectum ex eontignatione prima suspendere ac
tollere. Plin.id.B'ist. nat. 36. 64. (156).Arun-
dinibus cameras levisslme suspendere. Id. 34. ibid.
8. 19. (75). Canacbns cervum (ttatuam) ita vestl-
glis suspendit, at lionm subter pedes trabatur.
h. e. suspensis pedibus et vlx solum tangeoti-
bus fecit. — Pallad. 6. R. R. 11. Pavimenta
in frigldls regionibus, et nb! protas sunt, glaeie
suspenduntur et pereunt, ti gonfiano, ti tolls-
vano, {ntumescunt et sustollunlur. — d) I-
tem cohlbere, detinere, tenere totpeto, rottene-
re. Ovid, 1. Amor, 1. 57. Suspenssqne diu la-
crimes Duiere per oras. Cyprian. De mortal.
8. Quando imbrem nubile sereoa suspendoot.
Auct. Carm. in Genes. 20. Et volucres varies
suspendunt aere pennas. Repetian. Concub. etc.
84. p. 331. fFerntd. Admovit teneris suspendeos
oscula labris — De morbis. PUn. 25. ifisi. nat.
12. 91. (143). Psjllion Milium front! epiphoras
suspendit. ferma. el 28. ibid. 1. 21. (73). Lac,
madida lana fromibae imposilam, flutiones oeu-
lorum suspendit. — e) Allquando est arare,
quia vomer e terra snstollltur. Firg. t..G. 68.
si non fuerit tellus feeunda etc., tenui sat erit
suspendere lulco. Slat. 4. Thtb. 117. Qui rlpas,
Lyrice, tuas, tua litora mullo Vomere suspendunt.
II.) Translate. *f 1. Est Interrumpere, dif-
ferre, aliquantisper sistere, sospendere, differirt,
inlerrompere. Liv. 39. 29. Movll aliquantum
oratio regis legates, itaquo medio responso rem
sospenderunt. Ouid. 4. Past. 849. Dat tamen
eisequias: nee jam suspendere Oeluro Susiinet :
el pielas dissimulate palel. Quintil. 1. 6. dele-
clione pucri. Sclat obi suspendere spiritual de-
SUSPENDO
bust, quo loco Tersum distioguere. pigliare fialo,
fare pousa. et II. 3. ante med. Observandutn,
quo loco sustinendus et quasi suspendendus scr-
mo sit, quo deponendus. Id. Deelam. 19. 14.
exlr. Non diviso dolore, non per partes, non pet
intervalla suspenso. 'Maximian. Eel. 1. 55. Co-
gimur a gratis anlmum suspendere rebus, ft. e.
cobibere, retrahere. *I 2. Item incertam red-
dere, suspensum habere, tenere tospeso. Ovid. 7.
Met. 307. Ilia brevi spatio sllet et dobitare Tl-
detur Suspenditqae aaimos Beta gravitate. PUn.
2. Ep. 20. TJt diu roiseram exspeciatione suspen.-
dat, per tenerla in croce. et Quintil. 9.2. ante
med. Quum diu suspendisset judicum anlmos, sub-
jeeit quod mullo esset improblus. .Sueton. Tib-
24. Precantem senatum et proeumbentem - sibi
ad genua, amblguis responsis et eallida suncta-
tlone suspendens. Adde Quintil. Deelam. 8. 4.
*f 3. Item admirantem detinere, stopore deDge-
re. Horat. I. Ep. 1. 07. Suspendit plcla tuT-
tum mentemque labella. »| 4. Suspendere noso.
V. NASDS. — Hinc Part. pret. pais., cujus ex.-
empla retulimus
Suspensus, a, un>, adjective quoqaa usurpa-
lur; unde Comp. Suspentior II.; Sup. Sutpers-
titsimut I. 3. — Suspensus, et quldem la'.lore
•ensu.
I.) Proprie. •! i. Dieltnr, <jol levlter impri-
mitur, nee toto pondere gravat. Lucrei. 5. 1068-
morsuqus potentes Suspensis teoeros Imllantur
deniibus btustus. Colum. 12. R. R. 49. (et 52).
Oliva Injlcitur quam mondisslmls molis suspensis,
ne nucleus frangatur. Ter. Phofm. 5. 6. 28.
Suspense gradu Ire. eamminare in punta di pie*
di. Sft Ovid. 6. Fatt. 338. Et fert suspenses,
corde midanle, gradus. et I. ibid. 425. vestigia
furiim Suspenso digitls fert taciturna gradu.
Phadr. 2. 4. Suspenso pede evagari. Sit. It.
15. 617. ErepH, suspense ferens vestigia, ca>
strls. Firg. Cir. 212. suspensa levaos digilis ve-
stlgla prlmis. Seneca 1. Controv. prtsf. ad fin.
Per spinosim locam ambalantem saspensos pe-
des ponere. Quintil. Deelam. i. 13. ad fin. Sus-
pensa manu looantem blaode eardinem Deeiert.
— Hinc translate. PUn. 6. Ep. 12. Suspensa
manu eommendare aliquem. h. *. leriter, per-
funclorie, dubitanter. «f 2. Item' levatus, sub-
lalus, eiatus, tollevalo, alzato, totpeto. Cic,
2. Tosc 27. 67. Equl ill! Neptunil, qui per un-
das enrros suspeosos rapuisse dlcuntor. PUn. 8.
Ep. 20. Radii suspensa parlter et mersa. sopra-
« totl'acqua. et riiro. 7. jEn. 810. Vel mart
per medium flocta suspensa tumenti Ferret Iter.
Sil. It. i. 470. Corus suspensum In terras por-
tal mare. Propert. 3. 4. 8. Nune mihi slqua te-
net, ab orlgine dicere prima Inelpe. suspensis
auribas ista bibam. h. e. arrectls. con I' orecchle
tete. et Co<um. 3. R. R. 13. ante med. Neqae
pa rum refer t, suspensisslmum esse pastinatum,
et si fieri posslt, vesligio qooque Invlolalum^
•f 3. Item in alto situs, edltus, ado, elevato.
Firg. 8. Mn. 190. sails sospeosam banc aspice
rupem. Sil. It. 12. 532. Aoagnla dorso suspen-
sa tumenti. Cic. S. leg. Agr. 33. 96. Roma cena-
culis sublata elqoe suspensa. Firg. Cir. 53. Hssc
suspensa raplt carpenle caeumina morso Yel sail-
cis lenta ele PUn. 15. ifisf. not. 10. 9. (35).
Grandissimus plneis nueibus fruetus alllsslmeque
suspensus. Pallad. 1. R. R. 40, Beloeum eon-
sllluere loco ab bumore suspenso. — De Tolan-
tibus. Sil. It. 12. 94. Suspensam llbrens medis
inter nubila corpus Boavit Superosqoe novas
conletruit ales. Stat. 3. Theb. 463. Nubila so>-
penso eelexem temeresse volalo Persea. Clau-
dian. EdyU. 1. 76. stipalqoe volanlem Alitoum
suspense oobors. Id. IF. com. Honor. 543. TU
te suspensa sequuntur Agmlna. Ie tchitre vo-
ianti. *J 4. ^sfura tutpenta leMitque apud Lib-
creL 5. 167. est placlda, quiets, sileos, quasi a
cursu cohibila.
II.) Translate est animi pendens, ineertus, da-
bias, anceps, sollicitus, ineerto, dubbioto, am»
biguo, tosptto. Cic. 2. Alt. 18. lntellexi, quatn
suspeoso anlmo el soillciio scire averes, quid
eisat noTl./d. 2. leg. Agr. ■&. 66. Mole, sospensam
SUSPENSE
el iacerlam plebem R. obieura spe et eseca ei-
epeetallone pendere, et 1. ibid. 8. 33. Soilicilam
mihl civltntem suspicions, suspeusarn metu, per-
turbatam vestria legibu* tradldistls. Id.LOrat.
56. a med. Suspenso animo el occupato Cra»-
*um tibl respoodlsse video, fd. 7. Phil. 1.1.
Animus eberat a sentenlia, auspeosns euris majo-
ribuj. Id. Cluent. 3. a med. Ne dlutlus oratione
snea suspensa eiapeetatio vestra tenealur. et ihid.
29. in fin. Timor ejus, perturbalio, sutpensus
Ineertusque vultus, crebra eoloris moletlo. /'lanc-
ed Coss. etc. 10. Fam. 8. SI cut forte diuliui
et hominum eispectatlonem et spem reipubl. da
hiea volunlate tenuis*? suspensam. Liv. 8-13.
ad fin. Tot populoi inter spem metomque sus-
penses aolmt babetii, Piin. 6. Ep. 20. ad fin.
Suspensara dublamque coetera ipe te metu ej-
egimua. Sit. It, 15. 457. Hie ubl suipensl patrei
et curia vocem etc. Claudian. B. Get. 457. men-
torn luspeaia tilentla Moroni, h. e. qua server!
sclent, quum quli an 1ml suspeosos est. Tac 1.
jinn. 11, Tiberlo, atlam in rebus, quae Don oc-
culcret, suspensa semper et obseura verba. Cic,
5. Fam, 13. Laus saplsatise maxima, con all-
node pendere neo sjtrlosecui aut baoe aut male
vlvendl euspensai habere rationes. h. e. eitra nos
pelilts atque adeo incertes. Auct. B. dfr, 48.
Suspension animo eoaaioverl. P. STJSPENSIO.
— Active, est qui suspenses faclt. Ovid. Heroid.
JO. 84. Suspenaui Uaior- — Ulno
Suspension, i, n. 3. Absolute, subslanliro-
rum more, rei euspasia, sollielli, Flin. 6. Ep.
4. 3st anim suspeosum et soslum, da eo, quern
ardentlsslme dlllgas, iaterdura nihil scire. — In
suspense est inlao suspense, aocipiti, dubio. Id.
10. Ep. 40. a rntd. "em totam dum Se coosu-
leretn, in suspenso rellqul. indtciso. si Co-jus
Hig. 0. 4. 15. SI adboo In luspaow alt atatuta
liberies, ft. e. in psodsnli.
SUSPENSE, adverb, (caspensos) Cor&p, Sas-
psntiui, — Suspense J3t -dublt&alar, auspeaso
anlaio. Public, ad Jv.guslin. Ep. S5. Dignare
inlbl de(lnitl73 scrlbare, non suspense, dugustin.
10. Confess. 34. in fin. Svellle aliquando con
esnlientem, quia euspensius incidsram.
8USPENSIO, finis, f. 3. (tuspendo) actus iui-
pendeodl, xotuaop.6(. 3J 1. Abstraetorum more,
Ctel. Aurel. 3. deal. 6. fait, Suspensio pal-
pebrarum. — ■ Flgurate pooltur pro animi flu-
elnaliooe, dubiletione. Auct. B. Afr. 48. a med,
Exercltui ejus ;oeg!s euspenslone animi sole ad-
Teaturn luba commovebalur. Alii leg. megls
auspanelore animo. Adde I'nlg. interpr. Pi. 41,
apud Jugustin. in Ps. tit, n. 15. % 2, Con-
crelo, ut sjuat, agnail est locus suspenini, b.
«. arcuato aut fornicalo opere factus. Filruv.
5. 10. jTlamma fasilius pervagnbitur lub sus-
panelone. Id. ibid, pzullo supra suspensur-itn
vocat.
SDSPENSGRA, a), f. 1. (suspsndo) actus sus-
pendeodi, suspensio, ^f 1. Abstraciorum more,
fid translate, pro aotu austinendi, jospenst'one,
cainaccia. Aisguslin. In Ps. 41. n. 15. Fiueius
In bit, qure santio, suopsnsurai in his, quo ml-
nerli. OuidIj coneainatio tua, suspesaura tua die)
eat. % %. Concrete, at sjunt, sansu ju opuj a
terra elevatum tt eu;pea:um. Pitruv. 5, 10. it
balneii. Suspensura Mldariorom Ha runt facien-
Am etc. ( V. voo. prs«.) 9, Ssntca Sp. SO. a mud.
Quadara no:tra prodlljsa memoria xiroui, ut
auepeniuras balnsoium st Smprcsroj ;:;rlctibus tu-
bos, per quos ciroumfunderalur calor, h.t. balnea
• terra subslructionibus at piiis alevita, ut sic-
clora sint et faclUui saloram concipiant. Puilad,
1. ft. JR. 40. Suspassorai callarum rfc facie*:
nream prime bipedis eternia stc. Flin. 0. Hist,
nat. 54. 70. (168). at 26. ibid. 3. .8. (18). fcalneas
huJuBJOdl perU4'(et vocat. V . JtofisaseJK, Piagg.
a Fompei T. 1. p. 24.
SUSPBNSOS, a, urn, parllcip. P . SDSPENDO.
SDSPlCABrLIS, e, sdlaet. (sEspicor) qui tu-
aptctus est, pieno di soiptlto o dubbio. Arnob.
i. p. 88. medlejnam vocat arista suaplcabllem,
Adde Chalcid. Tim. 347.
gBSPlCANS, anUi, parlleip. P, SDSPKOR.
- 632 —
SOSPlCATlO, finis, f. 3. (auspicor) actus so-
spicandi. Apul. 10. Met. Alii aliter leg.
SOSPlCATRIX, trlcis, f. 3. (susplcor) qure su-
spicalur, suspicai, sospetloia. Varro 7. L. L.
66. JMutl. ei veteri tcriptore. At Sfullf con-
•upplicalriees.
SUSPTCATOS, a, om, particlp. P. SOSPICOR.
SDSPrCAX, 5cis, adject, oron. gen. (suspicor)
Comp. Suspicacior. — Sa;picas ^ 1. Active
est suiplciosus, che ha sospetto, sospettoso, tisro-
XrjirtiKc'c. Ziv. 40. 14. Minima malus ao suspi-
cai fraler. Nepoi Timolh. 3. Suspicai popalus.
Tac. 1. Ann. 13. Suspicaeem elicujus animum
perstringere. Quinlil. Dcclam. IS. 9. In rumore
tarn suspicai, post tormenla patlens. ^ 2. Pas-
sive est Is. de quo euspieionem habemus, che da
tospelto. Tac. 3. Ann. It. Saspieai eilentium.
Adde Senec. 2. Ira 29., quamquam ibl immerito
dubitat Lipsius. et ApxA. De mag. Ut per base
luspicacloribus (Idem facias.
SUSPfcfENS, enlis, particlp. P. voc. seq.
STJSPlClO, spTeis, spe'l, spect-ira, splcere, a.
3. (sus et speclo) Part. Suspiciens I. c et II. 3.;
SaspectMs II. 3. et In fin.; Suspiciendus 11.2.
— Suspicio est jursum aspic'o, a'»a^X«'ita> (It.
guardare in tu, mirare in alto; Fr. regarder
de baa en haut, lever les yeux vert, conte">-
pier; Iliip. mirar de lo baxo en lo alto, con-
templar; Germ, unfen deraufsehen nach d.
Ilohe, emporblicken ; Angl. to look up or up-
wards): cui despicio opponilur..
I.) Propria — a) Cum Ace £nn, apud Ct'e.
2. Nat. D. 13. 49. Susplcera esli palatum. Id.
ibid. 2. 4. Quum cseium suspeiimus csleitiaque
contemplati sumus. Adde Ovid. 15. SleU 510. el
Sueton. Tit. 10. Cic. 1. 2Vic. 25. 62. aslra. Id.
4. Verr. 35. 82. Pisces, qui neque vldentur a no-
bis, aeque Ipsl nos suspicere possunt. Lucan. 6.
476. submlsso vertice monies Etpllcuere Jugum :
nubes s>ispeiit Oljmpus. V. integr. loc. — fc)
Cum Ace. et prcep. in. Cic. Harutp. resp. 9.
a med. Quis quum in oslum suspeierit, deos
esse non sentlai? Adde 3. Rep. 2. 6. et 9. —
c) Absolute. Id. 2. Divinat. 34. 72. Nee suspleit
□ec circumspicit. Ovid. 5. Met. 996, Suspleit et
quasrit. Plin. 35. Mist. nat. 8. 34. (56), Tarie
forinsre vultui, respioientes suspicleotesque et des-
plciantes. Apul. 2. Met, Susptait Ilia de leotulo.
11.) Translate. 5 1. Generallm. Cic. ^mtc.
9. 32. Nibil magnificum ac dlvloum suspicere
p.cssunt. % 2. Specialim sat admlrarl, ammi-
rare: quasi supra nos aspiciamus Ilium esse col-
locatura in aede sublimiore, quern admiramur.
Id. 2. Divinat. 72.. 148. Et sam naturam su-
spiciendam adrairandamque bomioum generi pui-
criludo inuodi ordoque rerum cselestium cogii
conllterl. Id. 2. Off. 10. 36. Jlaque cot viros suspi-
ciunt mailmisque efferont laudibus. Id. Oral.
28. 97. de eloquenlia. Quam susplcerent omnee,
quam admirarentur, quam se assequi posse di f
fiderent. Nepos Agesil. 4. In hoc noa minus
ejus pletas suipicienda, quam virtus bellies. Ho-
rat. 1. Ep. 6. 18. I nunc, argenlura et mar-
mor velus asraque el artes Suipiee. Plane, ad
Cic. 10. Fam. 9. Sic honores prstniaque vestra
suspicio, ut etc. Piin. S. Hist. nat. 22, 24. (85).
Mirum In modum justiliam Hie suspeiiu f 3.
Item suspectare, suspectum habere, avere in so-
spetto. Sail. Jug. 73. Bornlloar suspectus ragi
et Ipse euio suspiciens. Cf- ee, qua; aecunlur. —
ilinc Part, p rosier, pass.
Suspectus, a, um, adjeciivorum etlam more
usurpatur; unde Comp, Susputior t( Sup. Su-
spictissimus 1. I. 9 a. — Suspectus accipiiur sie-
plus in ma I am pattern, aliquaodo In booam.
^ 1. In malam partem, r— I.*) Passive est i«,
de quo suspiciooero baberaus: et coosiruitur ab-
solute aut cum Geo. vel Abl. et prsp. de, in.
— a) De personia. Flaut. Sacch. 3. 6. 43. Tu
me babebia falso suspectum. Adde Sail. Jug.
73. Cces, 5. B. G. 62. atJ ftn. Nulla fere fuit
civites non luspecsa nobis, tie. 1. Cat. 7. 17.
SI me meis eivibui suspectum lam gravitar at-
que oOeosum viderem. Id. 2. Off. 9. tub /In.
Uuo quit Tiraulior el callldior eat. boc inviaior
SUSPICIO
et sutpectior, dctrscta opinione probitetls. J3.
3. ibid. 25. 94. Filius patri suspectus de no-
verca. Sueton, Gramm. 16. (et Tac. 1. Hist.
13.) Quum Gliam palroni doceret, sospectus in
ea el ob hoc reroalus. Id. Tit. 6. Suspectissl-
mum quemque si bi baud cunctanter oppress!!.
Sail. Jug. 74. extr. Ne euper tali scelere suspe-
ctum se haberet. Tac. 3. Ann. 29. extr. Suspe-
ctus Jam airnia spei Sejanus. et ibid. 60. Su-
apecli capitalium criminura. Vlp. Dig. 86. 7. 6.
su6 Jin. Suspectum aliquem fecere; — Cum In-
floito. Tac. 1. Hist. 46 Adjungitur Lieinlus Pro-
culus, intima familiaritate Oibonis suspectus, con-
silla ejus fovisse. — 6) De rebus. Cic. Amic.
15. 52. lo trraonorum vita omnia toepecta atque
sollicila. Id. 3. Tusc. 1. 1. Medicina animi plu-
ribus suspecta et Invisa. Borat. 1. Ep. 16. 50.
Aleipiler metuit suspectos laqoeos. Plin. 10. Ep.
91. Locu* suspectus et mollis. »es7. ad iquam
perduce.idam. Pallad. 1. R. R. 16. Si provin-
cia d8 i.iorbis restate suspecta est. Plin. -27. ffist.
0. 55. (80). Folia filicis aerpentem noo reciplunt.
ideo subslerni utile est lo locis suspectis. Ovid.
15. Slet. 332. Est locus Arcndise etc. Ambiguis
suspectus aquis. Seneca Agam. 464. Suspecta
varius occidens fecit freta. Seren. Sammon, 50.
929. Suspectum tempus. ft. e. quo aleedore solet
febri3. Sic Seneca 6. Bcnef. 8. Sutpeela: boras
quartans;. Flin. 20. Hist. not. 6. 23. (51). Su-
spectos tumores sanare. Id. 3r. ibid. 6. 37. (71).
Aqoara frigidam suspectam baurire. Ovid. 1. Met.
616. crudele, suos addicere amores: Non dare,
suspectum, — 2.°) Active est suspicans, siiipi-
cai, qui smplcionem babet, sospettoso. Caton.
diitich. 4. 89. Suspectus cave sis, ne sis miser
omnibus boris. Nam tlmidis et suspectia aptissi-
ma mors 8sJ. Apul. 9. Met. Suspectus e re naia,
qua gesta sunt etc. ^ 2. In bonam partem
dicitur da ao, quern admiramur et laudamus.
I'ilruv. 9. 3. Grati in ejus rei concertationibus
sunt suspectl.
Suspecta, m, i. 1. absolute, ti lulus fabulra A-
franii, a maliere, ut videlur, de qua suspicio
erel. Hujua fragmenta P. apud Ribbeck in Scan.
Rom. Foes, fragm, T. 2. p. 205.
Suspecto, adverbii ritu, suspiciose, con so-
spetto. Paul. Dig. 34. 9. 2t. Liberi suspecto
decedentea.
Homonym. Discrimen inter suspicio et co-
goala verba aspicio etc. V. apud Fronton. De
diff. p. 2272. Putsch, et A. Popmain De diff.
verb, lo Aspicio. — '■ Differunt eliam autpicio,
adn'.i'or et reueveor: nam riveremur validas
aucioritaua, admiramur raras virtutcs, fuspt'ei-
mu« escellentia dignitate. ( V. Ddderlein op.
est. v. 2. p. 189.) Cf. Cic. 1. Fam.1. Hoc ta-
meo ditcrimeo noo semper servaiur. Ceterum, si
atrumque occurrit, plus esl odmirari', quim iu-
•picerf. Id. Oral. 28. 97. Quam {eloqumtiam)
auspieereni omnes, quam admire ren in r.
SU5PlClO(su»pilio), 6ois, f. 3. Io anliqu. MSS.
et edit, libris quibusd. scribitur lusptfio pro su-
spicio, ut et suspitiwe, sutpifiosui; qua qui-
dem scriplio ad oiiginein rocis magis acccdere
videlur. V. F/ecieisers Funfz. Art. 30., cui
quidem eoasentli Hitachi Pfiilog. Schrift. p.
645., edversantur tamen Haupt. Opusc. 3. 456.
et teqq., Bergk in Pliilol. 28. 448. et B ram-
bach M'ulfsb. 6. 2. Aujl.). — Secunda sjlla-
ba tonga est, quasi sit cuotrecla a suspicalio vel
potius ab aotiquo suspiciium pro tuspecfum, unde
inusiu suspicitio. .Fhatdr. 3. pro<. Suspicione ai
quis errabil sua. et 3. 10. Maligna iosontem de-
primit suspicio. Martial. (1. 45. Oblinilur, mini-
mie siqua esl suspicio rims. Auson. Epist, 24.
8. Concionat verisimilis suspicio eulpas. Est qui
leg. Ruspectio. .PauWn. Ifolan. earns. II. 16.
Duceret ia sanctum suspicio falsa parenlein. Bic
quoque alii auspectio. Flaut. quoque semper pro-
duiiise dicitur ab eruditis, qui ejus metrorum
raiionem eccurate iospeiernot. Ego, inquit For-
cellinus, Latinam poetam, qui corripuerit, invenl
edbue oeroioem. — Suspicio propria eat actus sur-
aum asplciendi; aed translate adbibetur el est opi-
nio, cogitstio, conjecture, ievis eogoltio (Ii. len-
SUSPICIOSE
tore, notizia, opinione; Fr. notice, conjecture,
opinion, idee, pressentiment ; Biap. noticia, opi-
nion, conjetura ; Germ, die Vermuthung; Angl.
a Knowledge, idea, notion, opinion, conception).
«f 1. Generatim. — a) Absolute. Cic. 3. Nat.
D. 25. 64. Islam intelligentiam non modo eom-
preheodere anlmo, led ne luipicione quidem pos-
tum attlngere. — &) Cum Genet. Id. 1. ibid,
23. 62. Multas sue gentes tic immaallate effera-
tat, ut apod eaa nulla taspicio deorum tit. et Pal-
lad. 2. R. R. 15. ante med. Malta, qua toipi-
clonem tantum poult habere duleediola. h. e. le-
via teams, leve lodleiam, Slo Petron. Sat. 04.
tub fin. Nolls lutpleioae valnerle Istat. *J 3.
8peciatlm et aarplisime ett actnt tospieaudl, me-
tal, conjeetara, ioeerta opinio de malo, uito^ita,
VRo'Xjj'jitc (It. tospello, sospizione, diflidenza;
Fr. soupcon; Hitp. soipecha; Germ, der Fer-
dacht; Angl. mittTUSt, $uspieion). — o) Ab-
solute. Flout. Trin. 1. 2. 42. Saspicionera et
cnlpam nt • me legregeat. Id. Bacch. 3. 3. 32.
Sutplcionem austioet innoeeni. Id. Epid. 3. 4.
53. Slo (oipieio 'it. Id. Mil. glor. 2. 4. 35. Su-
ipleionem mailmam iam Tita tattlnere. et Merc.
i. 2. 100. Satplelo me prebendit. Ter. Andr. 2. 2.
22. Mlhl ioeldit tuiplcio. Id. Eun. 3. 8. 8. 3am
turn erat totpiclo. Cast. 1. B. G. 19. Qaam td
bat tutplcionei certlitimee res aecederent. Cic. 1.
Fin. 16. 50. Improborum facts primo taipicio in-
tequitur, delode lermo stque femi, torn iccuia-
lor, turn judei. Sail, fragm. spod Son. p. 186.
SO. Merc. Mollis tasplelonibat volenlis pleblt fa-
ctarat videbitar. Cms. 6. B. G. 44. m fin. Gallos
inter Gallot sine oils suspicions versatns. tenta
dar sospetto. et 8. ibid. 38. Sutplcionem infarre.
Cic. 7. Jit. 8. efferre. Id. 4. Berenn. 27. 37.
occult* facers. Id. Cluent. 64. 180. eommpvere
io aliqaem. Nepos Datum. 11. psrere. Id. Ban-
nib. 2. Dt Bannlbalem la tatplGioaem regl sddo-
eerent Cat. 6. B. G. 18. Bet venit in tatpiclonem.
Sic Cic. Place. 31. 83. Decisnus, qui tibi in easpl-
cionem nullo too delicto venlt. Id. It. Phil. 10.
34. In eamdem eaderesasploionem collegs non pot-
est. Id.Rotc. Am. 10.28. In faso re nails subest ta-
spicio. Ter. Becyr. 4. 2. 23. EitolTsrs se suspiclo-
ne. Id. Eun. 3. 1. 46. Sutplcionem sagsre. Cic.
6. Ferr. 59. in fin. Isrtrs stque sb is removers.
et ibid. 60. eslr. omnsm sb seas propultsre. Id.
fragm. pro C. Cornel, apud Atcon. toilers. Flout,
Trin. 3. 3. 54. amovere sb allquo. Cic. 1, Invent.
16. 22. Si aliqoas mlnai boneatas Mtpicioaet in-
lectst diluemat. Bit qui leg. nupectalionei. et
Cluent. 5. 14. Suspicions! obtcara, — 6) Cam
Genet, Plant. Amph. 1. 2. 28. Ne in suspieione
ponatar ttapri. Ter. Beaut. 4. 5. 52. smorlt.
Cces. 4. B. G. 32. risque alia ad id temput belli
suspieione Intsrpotiia. Id. 7. ibid. 62. Aeerri-
me reliqai resistebant, nee dabst sosplelonem
fogas qoiaqasm. et 1. ibid. 39. Timorii tatpiclo-
nem vitare. et 9. ibid. 33. Infidelitalia lattlnere.
JVepos Datam. 10. prstbers slieai latldisrnm.
Cic. 3. Fam. 12. *atr. Dare sllcui latplcionem
acta reconoillstte grilles. Id. 7. F err. 4. in fin.
Lsooldts cojatdsm fsmllls la tatpleionem vo-
cals est coojorstlonii. Id. Baruip. retp. 17.
37. Mnlti lunt, la quot malefic!) hojoe taipicio
cadet. Id. Cluent. 2. Largitionii reclpienda su-
spiclo eit. Id. 1. Cat. 2. 4. Suspicions! sedl-
tionum. AucU B. Afr. 45. Quod et tempsitsi
erst tarbalents et nails luipiclo boitit. — ■ e)
Cam Abl. et presp. de. Ter. Adelph. 4. 4. 5.
Tenia naoo aaspicio de me IncIdU. Cic. 13. Fam.
24. Dt omnsm oDentlonsm satpielonis, qaam
babebat de Ljtone, deponeres. Id. 1. ad Brut.
6. Venire allcol in tutplcloaem de sllqas re,
— d) Cam Ioonito. Plant. P$eud. I. 5. 149.
Saipicio ett mibl, none Tot luapicarier, me id-
eireo bso proraitlere etc. Nepos Eumen. 4.
Injicere suapicioaem boitlbut, bit locii sue ee-
itra. Adds Agetil. 8. et Eumen. 9. — e) Cam
Conjonctivo et partle. quin. Cist. t. B. G. 4.
exir. Neqae abeit lutpicio, qolo ipte libi mortem
contclverlt. *J 3. Suipicionem habere turn actirs
tumitar, torn paaaive. — a) Active pro tatpicari,
sotpetiare. Cic. ad Pompej. 2. pott ep. 11. 1. 8.
TOM.IT
— 633 —
ad Alt. Sospielonem nullam babebam, te mare
transituram. Adde 3. Fam. 24. — 6) Pauive
pro in tatpieione ette, ette tatpeetam, ester e
tospetto. Nepos Epam. 5. tut fin. Habebat enirn
Meneclidei suipicionem adulteril. Cic. Cluent.
62. 174. Ba rei laiit flrmam veoeni tatpleionem
non babet. Id. 16. Alt. 4. o med. Bae navigatio
babet qaatdam luapicionet pericali. *J 4. Sin-
galare ett Iliad Fronton. De oral, (edente ite-
rant A. Maio) ep. 2. ad fin. Quod librarll mano
eplttala leripta ett, a labore gravi dlgltlt eoniu-
lul, qui lunt Jam in loipieiooe. h. e. qui ex chir-
agra Jam jam laboraturi Tldentar.
SUSPICI6SB Oatpltlote), sdrerb. (lutplelo)
Comp. Sutpjcioriut. — Saipielote ett lutpielo-
nem ln]ieiendo ( loipettotamente, dando tospet-
to, uito'itTMC. Cic. Dejot. 7. 17. Non modo non
eredibiliter, sed ne tatpicioie qaidem. Id. Mote.
Am. 20. 55. Quam allqald babeat, qood pottil
erimlnoie ae saipielote dieere. Seneca 3. Con-
trot;, proeem. Affeetat effieaclter morlt: figara-
bai egregie, pratparsbat satpieioM. Cic. Brut.
34. extr. Qai laipieiotlas sut eriminoilai dice-
ret, aadivi nemlnem.
SUSPlClOSDS ( taipitiotai ), a, am, adject,
(taipielo) Sap. Sutpicioiiuimut. — Satpieiotut
dieitar tarn de pertonit Sam de rebut. *f 1.
Active ett pronns ed tatpieudam, eutpietonum
plenat, ■usoXijvnxoc (It. pi'sn di toipetto, to-
tpettoso; Fr. toupcvnneuaf; Blip, toiptchoto ;
Germ, argtvohnisch ; Angl. full of suspicion,
tuipicioui). Ttr. Adelph. 4. 3. 14. Omnet, qul-
bat sant res miaai tsoands, magit taot.Suipi-
cioti, Cic. 7. Vert. 29. 74. An te, id qaod fieri
tolet, eonteientis timid urn tatpieloiamqae fsols-
bst? Id. t. ad Q. fr. 1. 4. ad fin. Daram ia
taos esse oimium sat saspleiosam. Id. Place.
28. 68. In tarn satpleioss. ao maladies elrlute.
Seneca Fit. beat. 15. Tita antis, totpiciosa, trepi-
da, easaum pavens. Zamprid. Ales. Sev. 64. Sa-
tpiclotltsiniai erat, *f 9. Paiiive Is, de qao intpi-
elo babelur, saipeetas, eke da toipetto, che da a
tospe Hare. Gell. 9.11. Saepiaiotum Cato satpeetom
tignlficat, non sospleitntem. Cato apad eumd.
ibid. Si fsbaloias et aatpleiosai fairest, et ibid.
(et Ifon. p. 168, 31. Jfere.) Homo famosat et
•atpieiotas. Cic. Partit. 33. 114. Base sunt, quae
saspleiosam crimen efficient . Id. Ciasnt. 1 9. etstr.
Qate ersnt ante sutpiciott, aperts et manifests fa-
cers. Id. Mote. Am. 7. 18. Id, qaod sdbao est
saspleiosam, perspicaam facers. Sueton. Domit.
10. ante med. Satpleioti Joel, Seneca Ep. 114.
init. Satpleioss) sentential, in qoibos plat intsl-
ligsndam est, qasm sadlsndam. Cic. Place. 8. 7.
Saipiclotittimum negollam. Id. 1, Fam. 7. ant*
med. Suipiciotiuimum tempos.
SUSPlClTEB, adrerb. (taipielo) idem se sa-
spleiote. iVon. p. 360. 5. Merc. ObietTsre, ca-
rloie et taipiciter elream atpleere.
8USPICO, as etc. V. voe. teq.
SDSPZCOB, iris, Itas turn, sri, dep. i. Etlam
suspico, at, avi, are, aotlva positions, apad Haul.
Cos. 2. 6. 42. Ne a me memores malltiote de
bae re factum sut soapiess. ^flii teg. sotplcere.
Id. Men. 5. 9. 22. spem iasperstsm dais mibl,
qaam tosplco. Alii leg. aaepieor. Id. fragm. spad
Donat. ad Ttr. Becyr. 3. 1. 33. Forutts se soars
latpieaTere. Alii leg. te amare satpieabere. alii
laiplesrl out laspiesrisr. — Suspicarier, psrs-
goge pro tuipicari, est Ptaut. Pseud. 1. 5. 149.
et ZVin. 1. 2. 49. et fortsue Ter. toe. dt. — Pert.
5uspieans 8. a; Suspicattu 3. e. — Satplcor
sst opinor, pato, eoojieio, eoglto, rspato, olpcu
(It. avert opinion*, itimare, pernor e ; Fr. con-
jeerurer, pentsr, avoir idee de, tuppostr; Blip.
conjsturar, opinor, pentar , etlimar ; Germ,
annen, iiermutfcsn, tich einbilden; Angl. to
think, be of opinion, imagine, conjecture). «J 1,
Generstim. — a) Cam Ace. Cic. 1. Nat. D.
11. ad fin. In quo neqae figaram diviQam ne-
qus seniom quliqaam tuipicari potett. Id. 8.
Crat. 4. a med. Poitalamut, at msjui qulddim
de L, Crauo, qoam quantum a nobit siprimi-
tur, laapieentur. Id. BruL 14. a med. Lies! all-
qald etlam da It. Popilii isgenlo tuipicari, h.
SUSPIRIOSUS
e. eilatlmare. entn fuiue magno ingenio. Adde
Plaut. loc. inpra eit. Ovid. 3. Met. 461. de
Narcisto. Et, quantum mota formotl luspieor
oris, Verba refers aares non pervenientia no*
itraa. fc. e. ei motu orit eonjleio. — 5) Cum Iofl-
nlto. Id. Beroid. 20. 6. Sospieor, logenuas era-
bulue genat. — e) Cam particuls relative. Cic 2.
Invent. 1.2. Qaare. qua sint illss digaitaSe, poles
ex his sntpicari. *f 2. Speciatim pro spero, tpt'
rare. Id. 2. od Q. fr. 9. 1. Plaeiturura tibi eue
librum meum laspieabar. Id. 1. Fam. 6. Me eon«
solatur spas, quod valde sospieor fore, at lnfrin-
gatar homlnam improbltss. ho eitalche tentara
e speranza. et Ovid. 3. -Pont. 1. 155. Sarpiear,
boo dsmno tibi non fors. et 2. ibid.. 10. 19, Quo-
rum te memorem (qaamquam proeal sbsamas)
eue Suspleor et easus Telle levare meos. % 8.
Item sspe eat saspleiooem babeo alieojos mall,
vereor, u'soXofi^ttvaj (It. totpetlare, temere ; Fr.
soupponner; Blip, sospechor; Germ, argwoh-
nen; Angl. to suspect, mistrust). — o) Ca«B
Ace. Plaut. Men. 5. 2. 24. qaod saipleabsr. Adde,
A sin. 5. 2. 39. Ter. Beaut. 4. 1. 44. quid none
satpicare? Cic. Cluent. 9. 27. Mater nihil melf-
mieera auaplcaoa, filiam mlttit. Id. Mil. ,"23. its.
fin. Civet optima de republiea merit), in quibni
homines non modo res prajclariisimas obliviican-
tar, sed etiam nefarias sotpleantar. Quintil. 9. 9
80. Summam nefai suipieabar. Adde ^pui. 10.
jfftt, _ b) cam Abl. et prop. de. Brut. a8 Cic.
1. od Brut. 13. Temere atqae injariose saspiearl
de allquo. — e) Cam Infinite. Plaut. Aulul.
1. 2. 32. Omnet me saspicentar habere aorom
doml. Cess. 1. B. G. 44. ad fin. Debefe se luipt-
esrl, limalsts Cauarem amicitla habere ate. eC
4. Slid. 6. Bo qaam Teniuet, ea qaas fieri suspl-
eataa erat, facta cognovit. Ovid. Beroid. 10. 83.
veoturoa aot bae ant suipieor iliae, Qui ianleor
avido viaeera dente, lapos, — d) Absolute. Bo-
rat. 2. Od. 4. 22. fags saapieari.
Bomojnym. Inter putat, mstimat, arbitra-
tur, tutpicatur, opinatur boe interest, at doett
Itid. De diff. App. n. 212., qaod putat, qal
dabitat; etttimttt, qui existimstaro qass acta sunt,
dleit; arostr atur, qal dabisa rei finetn imponit;
tutpicatur, qai Istentis rei prospieit formam, vel
qai, at ait Fronto apad Popm., aliqao modo
pravidet; opinatur, qai opinionl sut sat) sat
altsrius credit. Perro opinanti opponitor Is, qui
rem comprendit at scit, a Cic. 2. Acad, etstr. Dt
intaliigat te opinarl selatqse nihil ease qaod
compreodl «t perolpi poult. «t 1. Oral.
23. 108. Bar ab opinionle arbitrie ssjuKtss
selentlaque eompreheossa.
SCSPlEANS, antis, partieip. V. SDSPIBO.
SDSPlBANTBB, adverb, (auaplro) cam laipirlo.
Gramm. Vatic, (edente A. Maio in Class, ^uct.
T. 5. p. 271. c. 1.) Slo et cetera, qaas earn mo-
tions anlml surplrsnter promuniar, ad iaterja-
ctionem pertinere probanlor.
SUSPlBATlO, flnla, £ 3. (saspiro) aetut ao-
spirsndi, luiplrinm, tospiro, oxivayuct. ^ 1. Ge-
nerstim. Quintil. 11. 3. a med. Sasplratiooa
soliloitodinem fateri. *f 2. Speeislim sst excla-
matki, quo fere soaplraado fit. Prob. Art. snin.
671. p. 146. l.iTeil. Interjeetlo eat para orationls
ostendeos animl molora per suspiratloaem. Plm.
prof. Hist. not. ante med. Inde ilia nobillt M.
CJeeronit saapirsllo: O ts felleem, H. Porci, t
quo rem lm pro bam patere nemo sadst!
SDSPlBATOS, a, ow, partieip. V. SOSPIBO.
BDSPlBiTDS, as, m. 4, (soipiro) idsm quod
sasplratlo, soapirlam. Cic. I. Att. 18. Consul
est impoeitue is nobis, qasm nemo prater no*
pbilosophos aspieere sine saspirsta poasst. Alii
tamen reditu leg. satpirito. Ovid. 14. Met.
129. Beapleit bune vstea et, suspiratlbua hanstls,
Nee dea turn, dixit,
SDSPlalOsfi, adverb, (tarplriotai) earn su-
splrio, con asma, Colum. 7. B. R. 5. ad fin,
dt ovib. Satpirioie laboreatlbut aariealsi fsrro
rsselndsnds. Schneiderus rsete pro suspiriosa
edidlt tuipirio.
SDSPlalOSOS, a, am, adject, (saipiriucul qu!
splrandl dlfficaltalim patitor, atmalico, daSfia-
•0
SUSP1RITUS
vuie. Colum. 6. R. R. 38. Mule tuspiriosas
sanguis detrahilur. bolta. et Theoi. Priscian. 4.
■p. 311. retro, Tussis suspiriosa. — Absolute.
JPlin. 23. Bist. not. 7. 63. (111). Sicca! Del
utiles anbelaloribus ac suspiriosis, Adde 30. ibid.
7. 20. (59).
SUSPtRlTUS, us, in. 4. (luipiro) idem quod
auspirium. Plant. Merc. J. 2. 3. Abige abs ta
lassiiudinem: - Simul enicalo susplritui. Liv. 30.
15. Qoum crebro suspititu et gemito allquantura
teinporis consumpsisset. Cic. loc, V. in SUSPI-
RATUS, ui.
SUSPlRlUM, 11, n. 2. (tuipiro) suipiratio, b.
e. ab Imo pectore respirallo: qua* plerumque do-
lotis aut curaruro lignum est, nhaffia (It. so-
spiro; Fr. soupir ; Hiip. tuipiro; Germ, dot
tiefe Alhemholen; Angl. a sigh). $ 1. Stricto
eensu. — a) Generalim. Plant, True. 2.7. 41.
Traxit ex iniimo ventre luipirium. Id. Cist. 1. 1.
58. bos lis, vide, ut pettvit Suipirium altel Re-
tentions utrobique leg. suspirltum. Cic. 4, ruse.
34. 72. Sine,solliciludine, line desiderio, line cu-
h, line luspirio. Propert. 3. 6. 27. Odi ego, quoi
pungunt numquam luipiria, somnot. Tibull. 3. 0.
61. SolUcitui repetam tola suspiria node. Ovid.
dO. Met. 402. suspiria dnxit ab imo Peetofe. et
1. ibid. 656. alto suspiria pectore prodis. Mar-
tial. 10. 13. Urere nee miserum eeisant luipiria
pectus. Id. 1. 110. de caiella. Collo nlxa eubal
capitqaa lomnos, Ut suspiria nulla lenlianiur.
Colum. 6. R. R. 14. Crebrura luipirium facere.
Iteposian. Concub. etc. 18. Imis dueta trahunt
suspiria crebra raedullls. — o) Speciatim
lit morbus orthopnea et aobelitu gravior, re-
splratiooem maxima iofestans, suffocatlo, qua
• medicii angina di petto d' Beberden vocb-
tur, ut multii argumenlli probavlt Jo. M. Zee-
chintlli in Ifuovi Saggi delVAccad. di Pad.
T. 1. p. 56.-71.; Tel djspnai, b. e. iplrandl
difficultai, atma. Seneca Ep, 54. Dnl mor-
bo quail aisignatui mm: quern quare Giasco
nomine appellem, nescio. Satis enim apte dicl
Mspirium potest. Brevii autem valde et proeellas
alrnllls, impetus est; intra boram fere detinit. -
Aiiud quidquid est, eegrotare Ml: boe est ani-
foam agere. itaque medic! bane mediUtionem
mortkt vocaut. Adde Mareell. Empir. c. 17.
■p. 111. Colum. 7. JR. R. 6: extr. Suspiria la-
boranllbos. Veget. 1. Feterin. 38. 4. Suipirium
articulare. Id. 4. ibid. 10. txlr. Morbui eito in
suipirium. h, t. anhelitum transit. Cwl. Aurel.
3. Jcut. 17. 101. Sosplrium live iplratio diffi-
cult, quam iidem (Greet) djspneaam Tocant.
•J 2. Latlore seniu est respiratlo, retpiro. Lu-
ton, 4, 328. fiescluoque nocent suspiria dura
paialo. tt 9. 928. nee dat- luipiria curius Tul-
nerls. ft. e. non sinit reipirare et verba incao-
lantia intermitlere celeritas vulneris le didun-
dentls. Sil. It. 1J. 220. enhells fauclbua acta
Verssbant penilus dlrum luipiria murmur.
SUSPlRO, as, firi, Stum, are, 1. (iui et spi-
ro) Part. Sutpirani sub A 1. et 3, et B J. 2.°;
Suspiratut et fuspirandus sub B 3. — Suspire
tst surium ipiro, lb allutu exbalo, iplrando e-
mitto, dvanns'a (It. spirare ioffiare In otto o
fuori; Fr. exhaler, haleter, poutter dts souf-
fles en haul ou dehors, s'evaporer; Hlip. ex-
halar, respirar 6 echar vapor en alto 6 fiiera;
Germ, dampfen, ausiunslen; Angl. to breathe
vjavards, exhale): uiurpatur autem AJ In-
transitive; et BJ Transitlvorum more.
A) Intransitive. *j j, Generatlm. Sil. It. 12.
435. lellus atro exundaote vapore Suipiraot. Pal-
lad. 1 i. R. R. 14. ad fin. Bellcto brevi foramina,
quo a-ituaniia vina lusplrent. sfiatino, svapori-
vo. et ibid. 17. Mundo linteo tegas, per quod fa-
cile confeetio eeituabonda suspire!. Adda Clau-
dian. 3. Rapt. Pros. 344. *J 2. Speciatim est
ipiritum ab imo pectoro Irabo, suipirium dueo:
quod fere sollicitudinis aut dolorli lignum est,
Ote'vu, sospirare. Plant. Men. 5. 4, 8. Quum su-
eplrabo plui texcentles la die. Cic. 1. Alt. 18.
Reperire nemlnem possumus, quoeam jocarl li-
bera aut suspirare famlliariler postlmui. Ovid.
2. Met, 055. suspiial ab Imii Pectorlbui. Id. He-
— 034 —
raid. 21 . 201 . lageroit et lacito suspirat pectore.
Claudian. If, cons. Honor. 572. Lioiger im-
poslto suspirat veote sacerdos, Testatus sudore
deom. ft. e, anbeiat, laboiat sub ooere. Id. 1.
in Eulrop. 268. atque Inter singula dicta Fle-
bile suspirat. — De brutis. Gargil. De cur. bourn
7. Bos si tussiet aut suspirablt. 4J 3. Item su-
splrando deploro. Lucret. 2. 1163. suspirat arator
Crebrlus incanum magnum eecidisse laborem.
fforat. 3. Od. 2. 9. virgo Suspire!: Eheu, ne
rudii agminum etc. sospirando esclami. °f 4.
Hino desiderio vel amors auipiro. Calull. 64. 97.
Qualibus Incensam jactastis mente puellam Flucti-
bus, in Qavo seepe bospite suspirantem! Ovid. 1.
Fast. 417. Hane cupit, bane optat: sola suspirat
in ilia. — Et translate. Enn. apud Cic. 1. Di-
vinat, 21. 42. mentis metu Perculsu', curis
sumptu' luipiranlibui. Claudian. Epilhal. Pal-
lad, el Celer. II. tluitant arcus ramisque pro-
pioquil Pendentei placido suspirant igne pbare-
Irse. h, e. quasi amort incensae suspirant.
BJ Transitive. *f 1. Generalim. Lucan. 6.
369. Quique neque bumentes nebulas nee rore
madentem Aera nee tenues ventos suspirat An-
auros. Sil. It. 13. 425. erustat acerbam Coejti
laxo suspirani ore paladem. Apul. De mund. 17.
Qulbusdam sub terrls occulti sunt spiritus et
Oantei inceodia lodidem suspirant. *f 2. Spe-
ciatim eit suspirando ab imo pectore trabo, e-
mitlo, duco. Claudian. 1. Laud. Slilich. 56. de-
fiisque bospite pulcro Persides arcanum suspi-
ravere calorem. *| 3. Uinc est suspirando de-
lidero, onto, invoco. Tibull. 4. 5. 11. si forte
alios jam nunc suspirat amorei. h. e. cogitat et
cupit. Juvenal. 11.152. Suspirat longo non visam
tempore matrem, Et casulam et notos tristis de-
sid»rat ha?dos. Prudent. 2. CaJftemer. 44. Su-
spirare lucre. Stat. 4. Theb. 19. el cunctii de-
pendent ab armii Suipiranda domus. ft. e. fa-
rallia desiderabilli et militiam procul agltantibui
luspiriornm cauia futura. Sil, It. 15. 82. Quid
luspiratoi magno in diicrimine nautii Ledsos
referam fratrei? Sidon. 1. Ep. 5. Cremooara per-
yeetui adveni, cujui olim eit Titjro Mantugno
suipirata proxlmitas. — Com Iofinito. V al. Place.
1. 133. Nee Jove majorem nasel suspirat Acbil-
lem. ft. e. nee optat. *f 4. Pro spiro. Sil. It.
4. 779. Edonis incluinm suspirat pectore Bac-
cbum.
SOSPlTlO et deriv. V. StISPICIO, onii.
SUSQDE DEQDE (lusquedeque), adverb, (sus el
que) lursum et deorsum, dall' alto tn basso, in su
C in giii, avu xai xd-ca. Feslus p. 21)0. 29. Mull.
loterpretatur susque deque, plus mlnuive, quod
rids Itali suppergiu dicimus : qua; interpretalio,
Inqoit Forcellinus nosier, aptari non potest locis
adlatis, neque placet criticis. Uoe tameo, cur in-
lerpretibus displicuerlt, Handius (De particul.
comm. T. 2. p. 229.) non videt; quod propin-
qua sit notio afferendl et detrabendi idque in a-
nimo forlasse babuerit Gell. 10. 29. Occurruot
autem bas loculiones. — Susque deque ferre,
aut habere, signiflcat, ut docet Gell. 16. 9., scquo
anlmo esse, et quod accidit, non raagoi pendere
atque interdum negligere et cootemnere: el pro-
pemodum id valet, quod Gneca dicitur a'Siapo-
pit; non curarsi punto, non tener conlo, vi-
lipendere, passarsene con indifferenza, Labe-
rius ibid. Nunc tu ientus es: nunc tu susque
deque esse bablturam putat. Cic. 14. All. 6. O-
dloia Ilia fuerant, legionei venire, nam de Oeta-
vlo lusque deque. — Susque deque esse, rem
nihil! esse et de qua non sil laborandum, essere
eosa da non fame conlo, da nulla. Varro a-
pud Gell, ibid. Quod si non horum omnium si-
milia eiient principle ae posiprlncipia, susque
deque eiiet. — Et Interposlia voce. ZuciJ, ibid.
Varum bae iadui ibl, susque omnia deque fue-
runt: Susque et deque fuere, inquam, omnia
ladu' joeoique: Illud opus durum, ut Setlnum
aceessimu' finem. Alii leg. lusque baic deque
fuere, inquam ate, ut toilalur illud et, quod
videlur superOuum.
SL'SSILIO et
SUSSOLIO. F. SUDSILIOc
SUSTENTO
SUSSOLTO. V. SUBSULTO.
SI'S TEN 00, is, ere, a. 3. lursum tendo. Theod.
Priscian. p. 315. retro. Filum cullo sustendas.
• SL'STENTABlLlS, e, adject, (lustento) qui sus-
teutarl potest. Laclant, De mart, persec'. 31.
et Chalcid. Tim. p. 13. Meurs.
SUSTENTACULUM, i, n. 2. (suJtento) fuici-
mentum, id quod aliquid suslinet, sostentacolo,
epeiofia.
1.) Proprie. Schol. Bern, ad Firj, 2. G. 400.
Yilium sustentacula.
II.) Translate. Tac. 2. Bist. 28. Sin victorias
sanitas, sustentaculum, coiumen in Italia verte-
retur etc. Augus'in. De gen. ad lilt. 9. 3. Sus-
tentacula alimentorum. Id. Mor, Eccl, Cathol.
33. Yiliore victu Tivere placet minim eque sum-
ptuoso corporis sustentaculo Eelalem tranquillam
ducere.
SUSTENTANS, antli, particip. V. SUSTENTO.
SUSTENTATlO, 6nii, f. 3. (lustento) actui
sustentaodi vel etiam suitentaculum.
I.) Propria. Servius ad Virg. 2. Eel. 29. Sux-
tentatio cases. Coil, Aurel. 1. Tard. 4. 109.
capitis.
II.) Translate. ^ 1. Est aUmenlum,nutrIl!o,
lostentamenfo. Ulp, Dig. 2. 3. 22. a med. We-
cessitas imponalur marito omnem lalem mulie-
ris suslentationem sufferre. *} 2. Item cobibitio.
Lactam. 6. 18. sub fin. Qua lustentatio ml
recte patientia nominator, rajfrenamento. ^ 3.
Item dilatio, dilaziont. Cic. 1. /nwent. 49.
a med. Dlrum statim fieri necesse lit; utrum
babeat aliquam moram et instentationem. f 4.
Hinc etiam rbetorlcum schema, Grtece napa-
Sofov et BTOjpj. Quintil. 9. 2. 22. Sad nonnum-
quam communlcantei aliquid inexapeetatum sub-
Juogimui, quod el per se schema est, ut in Ver-
rem Cicero (7. Verr. 5.): quid deinde? quid
censetis? furtum fortasia aut prsdam aliquam 1
deinde quum diu luspendlsset judlcum animos,
subjecit quod multo euet improbius. hoe Gelsu*
suslentationem vocat. Bit autem duplex ale. F.
ibi cetera. Adde flu/in. De fig. sent. 34.
SUSTENTATBIX, trleis, f. 3. (sustento) quae
sustentat live alii. Jul, Faler. 2. rei gest. A-
lex. M. (edente A. Maio) 19. Heque bli modo
■ufficieni (urbs), qus mosnibui mil atque gre-
mio teneanlur, ted procul etiam liboratuibui et
dimlcanllbus idonea luilsntatrix u.ia vlrls una-
que hit omoibui, quae ilnt mullltudinl necessa-
rla, opuleni et abundam.
SUSTENTATUS, a, urn, particip. V. SUS-
TENTO.
SUSTENTATUS, us, m. 4. (luttenlo) actus
•usteniandi. Apul, De mag. Lavia lustentalui.
gravia demersui. Us leg. Rruger et Auson.
Perioch. 5. Odyss. Hbmeri. Dea calvaticam na-
taol! aceommodat, cujut ilia mstenlalu ad usque
Pbaacum litus evadit,
SUSTENTO, at, 5vl, Slum, are, a. i.(frequen-
tat. a luitineo) Part. Sustentans I. ot II. 5.;
SujlentaliH I. et II. 1 . 2. 4. et 5.; .Suireniaiurui
II. 4.; Suslenlandus I. — Suiteato est fulcio,
conservo, sustineo, a'xoorijpi^to (It. sottenere,
reggert, sostentare; Fr. maintenir debout, sou-
tenir; Hisp. sustentar, manlener en pie 6 de-
recho; Germ, in die Hohe-, empor-, aufrecht
hatten, aufhalten ; Angl. to sustain, bear or
hold up).
I.) Propria. Lucret. 5. 99. multosque par an-
noi Sustcntala, met moles et machine muhdi.
Firg. 10. Mn. 338. Hufe fratar subit Alcanor
fralremque ruentem Sustentat dextra. Plin. 8.
Bist. nat. 40. 61.(145). Canis cadaver in Tibe-
rim abjecli (domim) susteolare cooalus. Clau-
dian. B. Gild. 221. cases sub nocte vocati Nau-
fraga Ledesl lusteoiant vela Lacooei. ft. e. na>
vim aostinent, na mergalur. Id. 2. Laud. Sti*
lich. 143, tic Qercule quondam Susleouaie po-
lum, melius librala pepeodll Machine. Coil. Ail-
rel. 2. A cut. 16. 90. Nunc lusteniatm pulmo
nil partes jacent, nunc pendere lentlunlur. /'o-
pt'sc, Aurel. 34. Susteolare catenas, ft. e. ferre.
Fulg. interpr. Exod. 35. 14. Candelabrum ad
luminaria lusienlaoda)
SUSTENTUS
II.) Translate. «J 1. Generatin. est confirmare,
defendere, tueri. Cic. 7. Fam. 1. ad fin. Tu
mihi iitam imbecillitatem valeludinis tuaa sus-
lenta et tuera. Id. 4. All. 10. A ceteris oble-
ctationibus deteror. lilteris tuttentor et recieor.
et 3. ibid. 23. tub fin. Terentiam, imam o-
rnnium asruranotissimam, sustentes tuil officii*,
et 10. ibid. 4. ante med. Prteclara conscientia
eustentor, quam cogito,me de republica meruiase
optime. et 6. Fam. 4. tub fin. Tu velim tele,
ut debes et iolei, tua Tirtute aostentes. Id. 14.
ibid. 4. ad fin. Surtenta to, me* XoreDtia, ut
potei. Id. Flacc. 2. 3. Spes tlqua reliqua est,
qua fortium cWiom mantes eogltationesque sus-
teutet. Id. Mil. 36. 100. Nunc roe una eonso-
iatio susteotat, quod etc. Id. Rabir. Post. 2.
4. Fide tuslentare amicoi. Id. 2. ad Q. fr. 3.
a med. C. Cato a Crasso ausienUtcr. e spalleg-
giato. et 2. Off. 24. a med. Valitudo tastenta-
tur notitia tui corporis etc. si conterva. et firg.
iO. JEn. 609. Venut Trojaoas tustentat opes.
Id. 11. ibid. 924., Malta virom meritii tustea-
tat fama tropseis, Tac. 1. inn, 65. ad fin. C«-
cioa dum tustentat aciem, suflosso equo dela-
piui. n. *. bortatur et a fuga retioet. et 2.
ibid. 17. Arminius nianu, voce, vulnere susten-
labat pugoaro. Rurtus Cic. Mur, 3. 3. Col res-
pobllca a me uno traditor imlinenda, magnis
meis laborlbut sustentata. Id. 1, Oral. 56. circa
med. Juriseeosultus non tuo ariificio, sed alieno,
hoc est dou juris scientia, sed eloquentia tusten-
tatut. Sail. Jug. 60. extr. Mllitet Jugurthini
paullitper ab rege tottentati, postquam majore
*l bottes urgent, profagi disceduot. Tac. 2.
BUt. 15. Cohortium prefect), (attentats diu a-
cie, tells obruuntur. ^ 2. Speciatim tsepe re-
fertur ad rem familiarem et tolerate significat,
re Juvare, opltulari, alere. Ter. Adelph. 3. 5.
3. ilic alit (Has: soius omnem familisra austen-
tat. Cat. 8. B. G. 14. extr. Auiiliis atque
opibui aliorum sustentare bella. Cic. Prov. cons.
5. a med. Qui se nunc subsidiis patrimonii aut
amicorum liberalilatesustentat si mantenaono.et
Tac. 4. /inn. 13. Mutaodo tordidai merces sus-
teatabalur. «»' tostentava,viveva. et Cic. io Se-
■nat.6. 11. Quum tuam rem eoofeclsset, egesiatem
et luiuriam domestico lenociaio susteatavit. Cic.
fit. 16. Fam. 81. circa med. Huic locum in proxi-
mo oooduii, et, ut possum, ei meis angustiis illios
sustento teauiutem. PUn. 35. Bitt. nat. 11. 40.
Venditando coronas *utteniaverat peupertatern.
JRKn. after 9. Ep. 30. ad fin. Quot prascipue in-
digere tolas, sastentare et fovare. Ruraus Cic. Ctsl.
16. 3B. Alera adulescentes et parsirooniam patrum
auis eamptibus tuslentare. tupplire alia scarsez-
2a. et Can. 7. B. G. 17. Pecore e longiquioribus
vicis adacto eitremam famem sustenlabant. £iu.
2. 34. Ei Tuscis frumenlum Tiberi venit: eo
itisteatata est plebs. Tac. 4. inn. 63. extr. Ma-
gna post prcslie aeucios largitione et curs *us-
lentabant. — Absolute. Plant. Stick. 3. 2. 14.
Valulstia usque? ft. sustentatum est sedulo. et
4. 2. 8. Valuittin bene? pam. tustentart sedulo.
6ic Juvenal. 3. 27. et pedibus me Porto meis.
— Hinc ligorate. Cic 1. Tutc. 19. 43. Ani-
mus nulla re egent, aletur et sustentabitur iiadem
rebus, qulbus astra suttantantur et aluntur. *J 3.
Item fero, patior, porfero, non demitto animum
in adv'ersis, tollerare e star talio. Plant. Capl.
5. 1. 3. Miseriat plurimae sastentavi. Cic Pit.
36. a med. Quum suiteatare fix posse* maro-
rem tuam doloremque deeessionis. Sutton. Tib.
72. a med. Sustentare morbum. n. e. ferre et
vim ejus dissltnulare. Claudian, 1. in JSutrop.
ttX procellas inTidias. % 4. Hinc eel etiam re-
aisto, obnitor. Cat. 2. B. G. 6. Oppidum mo-
goo impeta BelgK oppagnare csperunt. eagre eo
die sustentatum est. et 5. ibid. 88. Nerrii legio-
nem oppugnare incipiunt. nostri celeriter ad ar-
ms eoncurruot. segre is diet suitenlatur. Tac.
15. inn. 10. ad fin. Sustentare bostem. Auct.
B. Bitp. 17. legionum impetus. — Absolute. Hv.
84. 18. Nee nisi in tempore tnbTentum foral, ul-
tra sostentatHri futrint, — Et passive impersona-
liter. Cat. 3. B. G. « Greco die tatleotalum
— 635 —
est. I 5. El cobibeo, sislo, fermare, traUentrt,
ini-XU-J. Auct. B. Afr. 82. Dubitante Csesare
atque eorum studio cupiditatique resistcnte et
eliam atque etiam aciem sustenlante. Cf. Tac.
1. Ann. 65. Albinov..i. 2-29. de Tiberi. Suslen-
tabat aquas cursusque inhibebat equorom. ^ 0.
Et etiam diHero, differire, porlare innanzi, quia
qui rem differ!, quasi io medio cursu rem sistit,
ne procedat. Cic. 2. ad Q. fr. 7. extr. jEdifica-
tionem Arcani ad tuam adventura sustentari p!a-
cebat. Id. 4. Cat. 3. extr. Malum id opprimi
susteotando ac prolatando nullo pacto potest,
quacumque ratione placet, celeriter vobis vindi-
candum est. Id. 13. Fam. 64. De Pausania Ala-
bandensl, susteotes rem, dum Nero veniat. Ovid.
Bern. am. 405. Sustentata venus gralistima.
SUSTENTUS, a, um, particip. V. SUST1NEO.
SUSTENTUS, us, ro. 4. (sustineo) idem ac
suslentatus. Apul. De mag. V. tamen SUS-
TENTATUS, us.
SUSTiNENS, enlis, particip. V. SUSTINEO.
SUSTlNENTlA, sb, f. I. (sustineo) tolerantia.
£octant. Epil. 34. Sustinentia malorum —-Ab-
solute pro patleotia. Fulgat. inlerpr. Eccli. 2.
16. et Augusiin. Serm.. 38. t. et 5.
SUSTlNEO, linos, tlnQi, tectum, tluere, a. 2.
(bus et teneo) Part. Susttnens I. 1. et II. 3. c
et 4.; .Sutfenrus II. 5. 1.°; .Sustenturus et Sutr
tinendus I. 1. — Sustineo est fnlcio, lostento,
fero, eadere non eino, quasi sursuro teoeo, uift-
otti^", a'vE'x 6> ("• to'l^ ntare > rtggere, tottenere,
porlare; Fr. tenir en I' air, maintenir debout,
tenir, porter; Hisp. rriantener en pie 6 dere-
cho, tener, llevar ; Germ, in die Bohe -, au-
frecht - , emporhalten, stiitzen; Acgl. to sus-
tain, hold or ttay up, upbear, support).
I.) Proprie. 4 *• Geaeratim. Plaat. Pan.
prol. 90. (et Sail. Jug. 14.) homini, si ieno
est homo, Quantum bominum terra sustinet, 6a-
oernimo. Id. Atin. S. 3.68. hie islam colloca eru-
menam in collo plane, lb. Nolo ego te, qui fae-
rus sis mihi, onus istuc suslinere. Cat. 2. B. G. 25.
Ut jam> se sastioere non poseet. Sic Ziu. 21. 35. Sus-
tinere ee « Up6a. Auct. B. Alex. 19. Fornice,
quo pons sustinebatur. Cic. .Senecf. 10. 38. Quum
Milo humeris sustioeret borem vivum. Id. 2.
If at. V. 89. 101. Aer volatus avium euslinet.
Id. OraU 3. 64. Colamna? et Jemplum et por-
ticos sostinent. Id. 6. Verr. 3. 5. Sianibus sub-
latis sacra queedam in capitibus eustinebant. Sail.
fragm. 3. fiist. apod irustan. Mets. Suslinere
corpora pleriqoe cequeuntas. reggerti in pie. et
Ovid. 6. Mel. 27. inarmos baculo quoque sns-
tinet artos. Id. 4. ibid. 411. Arts . sujlinet se
alis. Id. Beroid. 3. 119. manibus olipeos et a-
cuts cuspidis bastam Et galeam pressa susti-
auisse coma. firg. 11. £n. 750. Sustinet aju-
gulo dextram. tiene totpeso e lonta.no dalla gola
it braccio nemico. (Eodem modo loeutut est
5tat. 2. Theb. 684.) BoraU 1. Sat 6. 116. la-
pis albue Pocnla cam cjatho duo eustiaei. £it>.
1. 35. Furcis spectacala eustinentibus. Id. 23. 45.
¥ii arma membraqae austiDentes pugnabant.
i°/in. 6. But, nat. 27. 31. (187). Lacus omnia
illata ponders suslinen*. che porta a galla. et
36. ibid. 15. 94. (119). Populus R. univer-
sus binis cardinibut suirinetur. e tenuto sot-
peso tu due carditis, de theelris ?ers«tilibus
loquitur. Id. 33. ibid. 11. 49. (144). Vas ad tus-
tiaeoda obsonia. per tenerci topra. et JUodettin.
Dig. 31. 1. 35. ad fin. Quern teit magna cnera
sustenturum. % 2. Speciatim est sislo, cohibeo,
contineo, trattenere, ftrmare. Cic. 13. Att.il.
Arbilrabar austineri remos, quum inhibere «s-
aent remige* Justl. id non ette ejusmodi, didici
heri, quum ad villam nostram navis appelleretar.
oon enim tustinsnt, ted alio modo remigant.
Lucil. ibid. Sustineas eurrum, ut boau' ssepe e-
giutor equosque. Ovid. 5. Fast. 301. Ssepe Jo-
Tem vidi, quum jam sua miners veliet Fulraioa,
lore dato luttiouiase mauum. et 6. ioid. 868.
Suslinere fradum. Properl. 3. 1. 41. Orphan,
te dusiite (eras et concita dicunt Flumina Threi-
ela tatiioulue Irra. Alii leg. detinuisu. — S **•
tinere te, in medio cursu te sisters,, ftrmarsi.
SUSTINEO
Va.1 Flacc. 3. 100. RestitU ille gradu '^fl"*
a lumine ferrl Sustinuit pneceps. s'anestd di
bollo. et Seneca Bippol. 793. te dea °o° l,um
Dum spectat, celeres sustinuit rtas. Liv. 25. 36.
Nunc agendo, nunc sustioeodo agmeu. et o. 39.
Aliud priori simile miraculum eos 6ustioult.
tf 3. Item babeo, teneo. Ovii. 1- Art. am. 47.
qui sustinet baroos, Novit quie multo pisce na-
tenlur aqus. e£ 2. ibid. 216. Ingenua speculum
sualinuisse manii. Plaut. Men. 1. 3. 13. Su.ti-
De hoc, Penlcula. prendi e tieni. Sic A [ran. a-
pud Non. p. 11 1 . 32. Merc. Accipc boc legmen tu
et sustino. Ouid. 3. Art am. 148. Sustipeat simi-
les Ouctibus ilia sinus, h. e. habeat, gestet la
capite comam in modum sinus dispositam. V,
SINUS. — Sic Cgurate illud Plant. Ttin. 2. 2.
99. Mulla ego possum docta dicta loqui: bisto-
riara veterem atque antiquam bac mea sene-
Ctus sustinet.
II.) Translate. ^ I. Generatim est tueOr,
fero, defendo, in suo ttalo rem conservo, t03l ' n '
tare, difendere, contervare, mantenere. Cic.
Ilabir. Post. 16. 43. Veterem smicum tuum la-
bentem eiC8pit, corruere aon sirit, fultit et sus-
tinuit re, fortune, Gde hodieque tuatinet. Id.
9. Fam. 8. a med. Sed superiornm temporum
fortuna reipublics cautam eustineat. difenda,
renda ragione. et Divin. in Q. Ccscil. 8. ad
fin. Non tibi venit in mentem, quid negotii sit,
eausam poblicam suslinere 1 porlare il peso, avert
V impegno d' una causa pubblica. «t 3. Off. 2. C.
Suslines magnam etspcctatioaem imilandas indu-
strire nostra:, tei in non piccolo 'impegno. et 1.
ibid. 34. ad fin. Magistrates debet cirttatii di-
gnitatem et decus suslinere, servare leges, Jura
descrlbere. ^ 2. Speciatim est gero. Cic. 5.
Verr.%6. 199. Fungi acsustinerealiquld munerii
in republica. Id. «. Orat. 24. a med. Tres per-
sonas onus sustineo mmma animl tequitate, meam,
adverrarii, judicis. fa le parti di tre. et .Swefon.
Gramm. 24. Numqaim ila docuit, ut magislr!
personam sustioeret. f 3. Item fero , pa-
tior. Plaut. Merc. 2. 4. 8. Quantum malarum
terum Boatiaeam. Cic Dem. 38. 101.° Pcenam
subire ac tuslinere. Ouid. 8. Met. 500. Et quot
snstioui bis meneum quinque laboree. Plane.
ad Cic. 10. Fam. 34. ad fin. Matimam bic soi-
licitudinem curamque tusliaeo. Cic. 5. Tusc. 6. 16.
Qui non modo mala future timet, verum eliam
fert tustioetque prssentia. el Vlp. Dig. 1&. 6.
1. Si venditor ae periculo subjecit, pericuium
sustinebit, quoad etc. n. e. priEstabit. Plin. fet-
ler. i. 5. Lava print caput tuiiinenlis. del pa-
tticnte, absolute. — Suslinere marem est, quod
Eorat. 2. Od. 5. 3. ruentit io Venerem tole-
rare pondus. Ouid. 2. Art. am. 4SC. Sustinet
immundum tima capella marem. — Apud Gram-
maticos tutttnent, absolute, est idem quod di-
citur patient, it paziente- 9/acrob. De diff. verb,
p. 694. Nam in activo at passivo debent omnino
duae et admioistrantis el susiinenlit pertonc eub-
este. C 4. Hinc patienter eitpeeto, prtestolor,
opto. rulgat inlerpr. Tab. 2. 2. Ecco tuttineo
te, flli, donee veniat. Adde Psalm. 55. 7., Am-
brot. 6. Bexatm. 8. et Vulg. int. It. Zhr. 8.
25. Bonus est dominus lusiiaeutibui eum.Cf. A-
pul. II. Met. — Absolute. Bygin. Fab. 257.
Sustioe, carnifet. Adde fuig. tnterpr. Malth.
M. 88. % b. Uine eliam resiito, obnitor, par
sum, duro, non cedo, sabtiilo, tolltrare, liar
talio, topporlart, rttitlere, rtggert. — I. )
Dnivtrtim. — a) Absolute. Cat. 1. B.C. 64.
Qoorum aut unlearn aut vires vidsbantur tottl-
ners non pot**. Adde Stntc. 3. Quest, nat.
27. — 6) C«im Ace. Cat. 1. B. G. 31. Non
potts imperia ejus diutina tustinsri. Cic. 1.
Ph.il. 8. 17. O dii! quis bujus potentiam polerit
tuslinere 1 Brut, ad Cic. II. Fam. 10. tub fin.
Non, d Varronis tbesaurot baberem, susiiatre
tumptum postern. Alii leg. tubsitltre turnplui.
/tin. 1. Ep. 12. Cur me pules bes UntM do-
loret Uffldiu totliaere? ut scilicet isti latroni
vel uno die tupersim. Ovid. 13. Mel. 384.
Hector* qui tolas, qui (errant ifnemque 3o-
vemqu* Sttitinuit totitt, uaata ooo *u*tiaet
SUSTOLLENS
iram. Cic. 4. Acad. (2. pr.) 6. a med. Philo ea
tustinere vix poterat, qua contra Acaderaicorum
perlioaciam dicebaotur. Id. 7. Verr. 39. 10!.
Videbat, illis navarcbis testibus, tantum hoc Cri-
mea sustinere se nullo modo posts. Putin, ad
Cic. 5. Fam. 10. Si mebercule Appii oi habe-
r?m, taioen boc sustinere non poisem. Cic. 6.
Fam. 6. Non pntat se sustinere eauiai posse
rr.ullorum, si tibi concesserit. resittere alle i-
slanze. el Jurel. Vict. Catar. 42. ad fin. Quels
(•;rtni's) tyrannide depulta sustentoque Persarnra
impetu etc. — c) Cum lofiniio. Ovid. 1. £fet.
630. con sustinet ullra Perdere blanditias ju-
venls deus. non ha piu pazienta, non toffre.
(Adde Heroid. 5. 32.) et Phadr. 4. 15. ruonet,
at sustineas lib! Habitu esse similes, qui sunt vir-
tu (e imparei. toffra, pazienti, lasci di buona vo-
glia, che etc. — 2.°) Similiter non suslineie
aliquant, rogaoti non resistere, repellere non au-
dere. Ovid. 14. Met. 787. Hat rogat aaiilium : nee
Nyrapba justa petentem Sastinuere deam. Liv'. 31.
13. Seastus querentes eos non sustinuit. Ovid. 5.
Fast. 75. Et Namitor dixisse potest: da, Ro-
niule, mensem Hunc tenibus: nee avum susti-
outsso nepos. Alii leg. avo, ut negare vel resi-
stere labintelligatur. Adde Colum. 11. R. R.
i. — Cum Inonito aulem est audere posse, in
enimum lnducere, per list ere. Ovid. 4. Fast. 850.
nee Jam suspenders fletum Suitiaet. non ha for-
za. el Plin. 30. fiist. not. 7. 20. (64). Si quis
equam per pedes uuentern haurire sustloeat. ab-
bia coraggio di here, et Albinov, 1. 135. Tene
ego tosllnoo posit urn scelerata videre? mi basta
il cuore? pott'io? et Saelon. Cal. 30. exlr. Eos,
qui (cmdtm) tpectare sostinuissent, eisecratuB
est. Ovid. 11. Met. 321. qua se praferro Dia-
na Sustinuit. ebbe tanlo ardire di etc. et 4.
ibid. 440. Sustioet ire illuc. cslsst! aede relicta
('Xantura odiis iraque dabat) Saturnia lotto, Auct.
Priap. 48. Quicumque vestruro, qui venilis ad
«eaars, Libare nallos sustinet mini veisus etc.
JPelron. Sat. 116. Si urbanioris Dots bomiaes
eustineljs semper meotiri. se polete fingere etc.
Quinlii. 3. 6. a med. Sed non suslineo esse coa-
soius mini uicsimulaati. h. e. Don audeo, non
possum dissimulare. Adde Cic. 3. Terr. 4. 10.
Velltj 2. 22. 5. Bona civie Romanl aut do-
Dare auderet aut petere sustineret. Sic ibid. 40.
1. et 81. 1. et 86. 2. — 3.°) In re militari.
Cast. 7. B. G. 10. tub fin. Magno anirao ho-
atium impetum sustinere. Id. 1. B, C. 45. ad
fin. Virtute et patientia nltebantur atque omnia
vulnera susiinebant. Liv. 33. 36. a mid. Neo
ultra sustinuerunt certamen Galls, quia terga
verterent. Ifepot Bannib. 11. Hostium vim
quum ret sustioere non posset, foga salutem
peliit. — Absolute. Cat. 2. B. G. 6. exlr. Nisi
subsidium sibi mitlatur, se diutius susiinere uon
posse. Cic. 12. Fam. 6. tub fin. Brutus Mu-
lina vis jam sustinebal. % 6. Item pooiiur
pro dirTerre, differira, porlare innanzi; nam
qui difJurl, quasi moraui injicii et rem sistil,
do ad finein perveniat. Liv. 5. 45. a med. Vis
lemperayere animis, quin eitemplo impetum fa-
ccrent: coropressique a Cadicio cam in noctam
iuitinutre. Id. 3. 60. Suitinuere eonsilio bellum.
Martial. 9. 4. Exspectes et sustineas, Augutle,
necesse est. Mam tibi quod solvit; non babat
area Jovis. Albinov. 1. 371. Forluna arbitriis
ternpus dispensat ioiquis: Ilia rapit Juvenes, sus-
tinet ilia senes. ff 7. El pro suspendere, co-
bibere, sospenrfere. Cic. 4. Acad. (2. pr.) 34.
lOS. Obsisiere opiniooibus, sssensus lubricos sus-
tinere. et ibid. 15- in fin. Sustinere se ab omni
essensu. Sf 8. Pertiaet stiam ad ram famiiia-
rem et significat aiere, suslenlare, enantemre,
iiuttire, soslentare. Id. 5. Vtrr. 5. sub fin.
lie fiutueataria sOimur et suslioemur, Liv. 39.
v. sub fin. Adulcscens, maligoe omnia pr^bea-
tibus suls, merelrieulse rauniQcentla sustineba-
tur. Id. 6. 15. a med. Es eo, quod afDuit opi-
bus vestris, sustineodo necessitates aliorum. I'irg.
2. G. 514. Hinc enni labor: bice palriam par-
Tosque nepotes Sustinet. Colum. 9. R. R. J4.
aj fin. Sustinere peouriajn temporum. ^ 9.
— 636 —
Sustinere alicui vitam, servare, tueri. Mcece-
nas apud Senec. Ep. 101. Vita dum superest,
bene est. Bane mibi, Tel acuta Si sedeam cruce,
susline.
SUSTOLLENS, entis, partloip. V. voe. seq.
SDSTOLLO, sustollis, suslQli, sublstum, sus-
tollere, a. 3. (sus et tollo) Olim sustuJo pro sus-
lollo usurpatum fuisse, testantur Charit. 3. p.
220., Diomed. 1. p. 360. et Priscian. 8. p. 817.
Putsch. — Prsterit. sustuit et particip. sub-
latut eommuoia babet cum tuffero, et etiam,
ex Grammaticorum sentenlia, cum tollo; qua
lamen hie solum ponenda censuimua. — Part.
.SustoKens I. I.; Sublalus fere in omru paragr.
et in fin.; Sublaturut II. 2.; Suslollendus I.
1. — Sustollo est sursum tollo, attollo, elevo,
erigo, a'pw, dvalpm (It. alzare, tollevare; Fr.
feuer en haul, ilever ; Hisp. ele-var, alzar, eri-
gir ; Germ, t'n die Hoke heben; Angl. to raise
or lift up): construitur autem cum Ace., espe
addilo lerinino, quo quis sustollitur, per Aec. et
pra:p. t'n, ad, vel Abl.; et lermino, unde, per
Abl. et prap. ab, ex, de, aut sine prap.
I.) Proprie. ^ 1. Generatim. Plaut. Cist.i.
1. 117. (et Pan. 1. 2. 136.) Araieulum hoe sus-
telle saltern, sil. sine trahi, quum egomet trabor.
Id. Pcen. 5. 3. 49. Grsecs sunt ha ooiumnse:
sustolli solent. Lucret. 4. 908. navem-ievi sus-
tollit macbina nixu. Catull. 64. 210. Dulcia nee
mcesto sustoiieni vela parent!, et 235. Candida-
que inlorti sustollant vela rudentes. Cces. 4. B.
G. 28. Naves, qua equites sustuierant, ex porlu
6olverunt. oueano porfato. Sio ^uet. B. Afr.
54. Quod C. Avienus navem commeatu, familia
sua atque Jamentis occupavisset, neque mllilem
unum ab Sicilia sustuliiset. Cat. 9. B. C. 2u.
Leglo signa sustulit seseque Hispalim recepit.
i^ropert. 4. 9. 37. Audistis aliquem, eergo qui
sustulit orbero ? Ct'c. 7. Fam. 5. Sustulimus ma-
nas et ego et Balbus. alzammo le mani a!, ciila,
et Dtjot. 10. 28. Dejolarum quum plures in e-
quuic 8usiiilissent. Id. 3. If at. D. 31. 76. Sol
in currum llllum sustulit. Id. 3. Verr. 3. 7.
Civ i'. E. in crueem sustulit. Id. 4. Tunc, 2i, ad
fin. Harculem in calum sustulit ibrtiiudo. Ka-
rat. 2. Od. 7. IS. Sed me per bostes Mercurius
celer Denso pavenlem sustulit aere. Cic. 2. ad
Q. fr. 10. circa med. Tune, at dico, certe sus-
tuiiisem ut etc. h. e. in lecticsm et in villain
meam portaesem. Id. 3. Off. 25. 94. Pbaetbon
optavit, ut in currum petris tolleretur: sublatus
est. Phcedr. 2. 6. Aquija in sublime sustulit te-
studinem, Cal. Aurel. i. Tard. 4. 109. Erii
sustoliendus agrolaos subjectiooe manuura es
olraque alarum parte, fiursus Cms. 4. B. G.
23. t'n fin. Datum signum, sublate angora. Ct'c.
7. Verr. 35. in fin. Pradonum adveolum si-
gni&cabat ignis e specula sublatus. Id. 6. t&id. 3.
5. Qua maaibus sublatis sacra quadam reposita
in capitibus susticebaat. Id. 2. leg. Agr, 35. bS.
Roma in montibus posita et convallibas, cena-
culis sublets atque euspenia. Plin. 18. Hist,
nat. 19. 49. (177). Ut boves capitibus sublatis
areot. Lv.cil. apud Non. p. 385.31. Merc. Scot-
pius cauda sublata. Virg. 9. /En. 749. el 12. ibid.
729. sublalum alte consurgil in ensem. Id. 2.
ibid. 474. Lubrica eonvolvit (coluber) sublato
peetcre terga. et ibid. 804. sublato montem ge-
oltore petivi. rscaiometo tulle spalle. el Z-ucret.
i. 95, Ipbianasss-sublata virum msnlbus tre-
mfbundaque ad aram Oaducta. portata tulle
braccia. et Phwdr. 5. 7. Inter -nanus sublalus
et EuJtan gemans Domum rslertur. ifarof. E-
pod. 6. 7. Agam per alias aure sublata nives.
h. e. subraeta. Ovid. 7. Met. 354. sublatus in eera
peocis. Id. 3. Fast. 851. Nunc poles ad solem
sublato dicere Vuilu. — Cic. 16. Fam. 10. LHle-
rul.i mes tui desidcrio oblicguerunt: bac tames
epistola ocnlos sustulerunl- h. e. recreatn sunt
etc. <f S. Specislim est aufero, amoteo, (or sic,
levari logliere. Plaut. Ciit. 2. 3. 7. Dieo el,
quo pacto earn ab bippodromo viderim berileca
Gliao) ncstram sustollere. CiaI>ivifi.iaQ. Cacti.
1. ad fin. Quod eorum simulacra Vsna ei delu-
b.'is religiotistimis suiiulisset. Virg. 8, JBn.llS, \
SUSTOLLO
dapes Jube« et sublata r«ponl Poeula. Properl,
2. 12. 9. Quarn raulta apposite narramus verba
locerna! Quantaque sublato Iamine rita fuit!
Tac. 15. Ann. 39. tub fin. Sublatum capite
diadem a imaginl tubjecit.
II.) Translate. ^ 1. Metaphor^ sumptS a su-
per, paragr. 1. — a) Generatim. Ct'c. Fat. 5.
ad fin. In quo Alcibiades cacbionum dicltur sns-
tulisse. Id. 2. ad Q. fr. 1. ad fin. et 1. Divi-
nat. 36. 79. Clamorem satis magnum tustuleraiit.
Sic Virg. 2. /En. 338. sublatus ad sstbera cla-
mor. Adde Phadr. 1. 6. Id. 3. 10. Tunc Ilia
talem suslolit sentential!), proferi, pronunztd. A-
lii protulit. et Plaut. True. i. 8. 10. Postquam
filiolum peperit, animos sustulit. ha alzato la
cresta. et Cic. 2. Alt. 25. Nostras laudes in
astra sustulit. et 6. ibid. 2. a med. Salaminii
not in calum decretit suis sustulerunt. — 6)
Speciatim subeo. Ct'c. Rote. Am. 4. 10. Fide restra,
freius plus oneris susluti, quam ferre me posse in
telligo. — c) Item de liberie, tuscipio, gigno,
educo. Virg. 9. /En. 205. Non ita me genitor
bellis assuetus Opbeltet Sublatum erudiit. Moral.
2. Sat. 5. 45- Si cut praterea validus male fi-
lius in re Praclara sublatus aletur. Trajan, ad
Plin. 10. Ep. 72. Qui liberi nati exposili, deinde
sublati a quibusdam et in servitute educati sunt.
Ter. Heaui. 4. 1. 15. Meministin, mibi te ma-
ximo opere dicere, si puellsm parerem, nolle
tolli? chbs. Scio quid fecerie. sustulisli. Ct'c.
13. Phil. 10. exlr. Is autem bumilitatem despi-
cere audet cujusquam, qui ex Fadla sustulerit
liberos? h. e. procreaverit. Sic Suelon. Jfer. 5.
exlr. Decessit morbo aqua intercutis, sublato Q-
lio Nerone ex Agrippina. V. TOLLO. — Figu-
rete. Tac. 15. Ann. 52. Ne L. Silanue etimis
nobililale disciplinaque C. Cassii, apud quern
educatus erat, ad omaem ciaritudinem sublatus,
imperium invaderet. Id. 11. ibid. 21 Tali o-
mioe in spem sublatus. — d) Isem sumo, acci-
pio, pigliare. Cic. 3. OraU 45. 177. Quum verba
Jacen'.ia sustulimus e medio, sicul moilissimam
ceram, ad nostrum arbitrium formamus el lin-
gimus. % 3. Me'.aphora sumpta a super, pa-
ragr. 2. — o) Generatim. Cat. 6. B. G. 40.
exlr. Quern timorem Casaris adventus sustuiit.
Sail. Jug. 49. Me'.ellum edicto adjumenta igna-
via suslulisse. Id. ad Cat. orat. 2. de rep.
ordin. 7. Si studium pecuniee aut sactuleris aut.
minueris. Ct'c. 4. Acad. (2. pr.) 19. ante med.
Sublata assensione, omnem et motum acimo-
rum. et actionem rerum suBtulerunt. Id. i. Phil.
2. 4. Dictator!* nomen funditut es republics
susiulisset. Id. 2, Alt. 24. a med. Capionem
de oratione sua sustulit, quern in tenalu acer-
rime nomioarat. Id. 15. ibid. 12. Earn rem Ser-
vilie sublaturam ex S. C. te esse dlcebat. Id.
L>om. 17. exlr. Si qua res ilium diem aut aa-
spicii* aut excusatione sustulit, loto causa judi-
cinirque sublatum est. h. e. ademit tempus a-
gendi cum populo aut Judicii ferendi. V. TOL-
LO. Xuct'i. apud 'ion. p. 385. 24. Mere. Sub-
lalus pudor omnis. Cic. 1. Phil. 2. 4. limor.
Virg. 12. JSn. 26. tine, me hac baud mollis
fata Sublatis aperire dolis. Cic. Rote. Am. 1.
ad fin. Non modo igaosseodi ratio, ted etiam
cognoicendi esntuetudo Jam de civitate sublata
stt. Id. 1. ad Brut, 6. Jampridem hoe es no-
stra cocsQatudine sublatum esse debet. Oorat. 3.
Od. 24. 31. Virtutem inotilumem odimos, Sub-
latain ex oculis quwrimua invidi. Cic. pro leg.
Manil. II. a med. Bellum edveutu Pompaji sub-
letum at^ue sepultum. Id. 1. Orat. 58. 247. Vete-
res Isgsi novis iegibca esse sublatas. Justin. 13.
5. sab fin. Slur's LeonaU lalatus est: qnlppe et eb-
muluta tublatam et vltet ejus aeeessisse sibi gra-
tuiebatur. Id. 6. 8. a. Teio si primam aciem
prafugeris, reliquo ferro vim Doeendi sustulerit.
— b) Specietlra e« everto, perdo. Csc. 1. Off.
11. 35. Msjoreo crstrl Cartbaginem et Numan-
Ham funditua sustulerunt. dittruttero. et f«
Phil. 1. ad. fin. Bicraturam fundilut M rapu-
bliee snsUilic. — e) Hem neeo, tor di vita.
Id. 3. Nat. D. 3S, 81. Q. Vsriut Drosum fern),
ftieleHum veneno lasiulerai, Bar at, 3, Od, 17.
SUSTULO
27, Ma iroocat lHipsni cerebro Sa'tuterat, nisi
Faunas (ctam Deitra Ievasset. Poeta apud Sue-
ion, ffer. 39. Quit neget Mne& magna de ttirpe
Neronem? Sustulit bio matrem, euslullt ill e pa-
(rem. h. *. hie occidlt, ilia sublatum humeris
portavlt. — Bine Part, prater., cujaa eierapla
retulimui
Subtatus, a, "im, adjective quoque aiarpetar;
node Comp. Sublatior 2.; Sup. Sublalissimus 1.
— Subtatus *| 1. Eat alius, elatus, alto. Gell.
16. 19. circa med. Carmen quod ortblum dici-
tur, voce sublatissima caatavit. ^2. Est etiam
superbtens, inOatni, elatus, euperbo, orgoglioso,
gonfio. Ter. Hecyr. 3. 5. 56. Quia paullulum
vobis accessit pecanis, sublet! anira! sunt. Cces.
i. B. G. 15. Quo prrelio sublati Helvstil euda-
clua subtistere eceperuot. Tac. 13. Ann. 13, Ju-
venilis animus levium quoque rerum gloria Eub-
latut. Virg, 10. <En, 501. Nescia mens homi-
num fati sortivqae futures Et eervare modum,
rebus tublata seenndis. Ovid. Balieul. 54. de
hone. Quoque venlt, (idem rnagls et sublatior
ardet, Concussilqae toros et viribut addidil iram.
SUSTfJLO. V. loc. prae. Init.
SCSU et
SOSDM. V. 6URSDM.
S0SUBBAMBN, minis, n. 3. (susurro.) euaur-
ratio. Apul. 1. Met. tab init. Magico tusurra-
mine amnes revert!, solera inbiberi. Capell. 7.
sub init. pott carmen. Atlantiadee hllaro so-
eurramine sic respondit.
SOSTJBRANS, anils, particip. V, SUSOBRO.
StJSDBRATIM, adverb, (susurro) eusurrando.
Capell. 6. p. 327. Cui de protimo susurration
decenter arrislt. con voce bassa.
SUSUSRATlO, Onis, f. 3. (susurro) murmur,
rumor.
I.) Proprie. *J I. Generalim. Catsiod. 2. Va-
riar. 18. Diu est, quod diversorom querela no-
strts auribus crebris eusurrationibue insonarunt.
Adde ibid. 21. •J 2. Speciatim est secrete Inter
paucos collocutio, sermones de aliqaa re taeitl
et susurratira babitl, tecreto bisbiglio. Ccel. ed
Cic. 8, Fam, 1. a med. Quod ad Cffisarem,
crebrl et non belli de eo rumores: Bed susarra-
tiones domiaiat venlant. All! leg. smurraloret.
II.) Translate est seereta obtrectatio, raalus
eermo, matdicenza. Vulgat. interpr. 2. Cor. 12.
20. Ne forte contenliones, amulationes, euaurra-
tionee tint inter oos.
SOSOBBATOB, oris, m. 3. (susurro) qui su-
eurrat. Bnnod, 5. Ep.1l. Qals favis toxica, qui
ccBnum fontibus elandestinua sujurratoc adrnl.
ecult 1 Adde Cat. apud Cic. in voc. prtee., Vul-
gat. Eccli.3. ft. et Cyprian. Ep. 08. n. 7.
SOSURRATOS, e, um, particip. V. SOS0R-
RO, as.
SfiSORBfO. V. STJSDRRO, onis.
SOSURBIOSUS, a, um, adject, (tusurrinm) su-
aarrator. Glott. Cyrill. ifitoptoTQt, sosurrlosus,
auiurrator.
BOsuRBlUM, II, o. 2. (susurro) idem ac su-
eurrut. Augutlin. 0. Confeu. 9. Sasorria mala-
rom anclllarum. Adde Bieronym. Fit. S.Jfalch.
6. et Dueange in Glott. med. et inf. Latin.
ad h. v.
SCSDRBO, ei, stum, art, a. 1 . (auiurrua) Part.
Susurrans sub Al.etBa; et Suturratut sob
JBb. — Susurro est submlsaum et coafuscm ttre-
pilum edo, qaalii est apum aut aqua decurreotla
cut Tenti lender splrantls, <J>t&upsJa) (It. mormo-
reggiare, borbagliare, tufirrare; Fr. marmu-
rer, bourdonner; Ulsp. murmurar, tuturrar;
Germ, ziftchstn, fluttern; Angl. to make a low
confuted noise, buiz, murmur): usurparor au-
tem A) Intraositlvo ; et etiam B) Traaiitivorum
more.
A) Intransitive.
I.) Proprie. Virg. I. G. 260. de apib. Turn
sonas aud.'tur gravior, traotlmque susorrant. Id.
Cut. 103. comptllente vagst pastors eapellee Ima
cusurrantie rtpttebant td vada lympbss. el ibid.
US. qaos lenlter •rtlans Ann msurrantls poisit
confuodere renti, Adde Claudian. 2. ffupt. Bo-
not. 18.
— 637 —
II.) Tren slate eat submissa voce et In aure
loqui, occulta sermones serere. Ovid. Heroid.
19. 19. Aut ego cum cara de te nutrice susurro.
et ibid. 21. 233. Is quoque nesclo quam, nunc
ut vaga fame susurrat, .Negleclam queritur te-
stis habere ndem. Cf. Vulg. interpr. Pi. 40.
8. Advereum me susurrabant omnes inimici mei.
— Cum parlicula relativa. Ovid. 3. iifei. 643.
Pars mihi signifies!, pars, quid velit, aure eu-
surrat.
B) Transltivornm more. *- a) Cum Aec.
Alar Hal. 3. 63. Cantica qui Nili, qui Gaditana
susurrat. canta sotto voce, va canter ellando. et
ffemesian. Eel. 1, 72. Silrestris nunc te plata>
nus, Melibcee, susurrat, Te pinna. Lamprid. A-
lex. Sev. 44. eztr. Susurrans versum Persli.
Ammian. 25. 8. 18. Susorrans qumdam. — b)
Passive. Capell. 7. p. 236. Voluptas ad Venerem
regressa cuneta ejus auribus intimavit, qnre de-
liciooa mollitie et interrumpente genas rubore
pens prodidit susurrata. h.e. ea, qua susurratim
fuerant prolata. — Et imperaonaliler cum infl-
nito. Ter. Andr. 4. 4. 40. Jam susurrari audio,
civem Atticara esse bane.
SOSTJBRO (sussurio). 5nis, m. 3. (susurrat)
Suturrio legitur apud Vulg. interpr. Eceli. 5.
16. et alibi ei Cod. Amiat. et Cyprian. Test.3.
110. — Susurro est qui occulte maledicendo o-
dium in aliquem aut dissensionem molitur, ob-
trectator, delator, susurralore, mormoralore, ij>i-
Jrupo'c". Causam nomini prasbuit, quod delatores,
ne eiaudiri posslnt, in aure soleant eusurrare.
Sidon. 5. Ep.1. ad fin. Antes roariti aueurronum
fsce completas opportunitate Salsi sermoois eru-
derat. Bieronym. Ep. 11. n. 1. Non eadem een-
tentia est tribunalis Cbristi et anguli susurro-
nam.
SOSURROM, i, n. 2. et
SC'STJRRDS, a, um, adject. V, voc eeq. iniL
SOSDRRCS, i, m. 2. In illo Ovid. 7. ,2fet.
825. Procria adit Uoguaque refer! audita au-
scrra: alii suturra neutrum plurals : sic 12.
ibid. 6t. dubioque auctore susurra. in aliquot
codicifa. ; alii tuturra adjectivam faciuat: el lin-
gua suturra esse losasurrante, quod magii pla-
cet. Ualebat Gronovius: lenique refert a ad it a
susurro. — Vox est a sono per onomatopesjam
facta : conferr! etiam potest cum rad. Slir. svar,
tonare, et Gr. oupi'feiv, fistula cano, sibilo. —
Susurraa est eubmissus et confusus sonas, mur-
mur, strepltac at venti inter frondes, aquas de-
enrrentis, apum murmarantium et hujusmodi,
<|)i&usi'oftd« (It. suono leggtro e confuto, mor-
morio, tuturro; Fr. murmur e, frimissemznt,
bourtlonnement ; Hisp. mormullo , zumbido ;
Germ, das Zifscheln, Flustem; Angl. a gev.Ua
murmur).
I.) Proprie. Virg. i. Eel. 54. viclno ab 11-
mile sspes Sape ievi somnos tuadebit inire eu«
earro. Calpurn. Eel. 1. 3. Et spumant rauco
ferventia musts susurro. Venant. 8. carm. 0.
356. Quum matrem dulci fauee euaurrus (infan~
lis) alit.
II.) Translate. — a) De sono submisso at
in aare loquentium, occullo sermone, bitbi-
glio, mormoramento, ciealeccio. Plaut. Rud.
5. 3. 48. Palam age. nolo mormar ullum ne-
que susurram fieri. Cic. 5. Tusc, 36. 103. De-
mosthenes Illo susurro dclectorl se dicabat a-
quam ferentia mulierculae iosusurrantisque al-
ter!. Lucan. 0. 104, tacito mala vota susurro
Conclpere. h. e. occulta preee. — In plur. num.
Moral. 9. Sat. 6. 77. turn in lecto quoque vl-
dares Stridere seereta divlsos aure susurros. Id.
1. Od. 9. 18. Lanes aosurrl. h. «, verba, quEa
amans amantl in aurem dieit. Propert, 1. 11.
13. blandos audire sasurrot. Pen. 2. 6. mur-
mur - bamilesque susarros Tollere de templis et
aperto vivere vote. — Ab Ovid. 12. Met. later
coroltes Earns ponuntur, v. 61. dubioque auctore
Susurrl. — b) Hioc de oarratlone festive ad re-
laiandos animos. Apul. I. Met. Aure* teat be-
oevolts lepldo sueurro psrmuleeam. Adde Ful-
gent. Mylhol. 1. praf. pott init. — e) Bt de
atrratioae tesdlum itlereate. ^pui. 8. Met. Tit-
SUTOR
syllns perglt lusnrros Imprebot inurguere, quod
simulanler revicta Charlie suseepil. — d) Item
de occulta delation e, Juvenal. 4. 110. tennl
Jugulos aperire soaorro. con poche parole dellt
all' orecchio di JDomiziano. — e) Item de oe-
calla incantatione. Julian. Antecett. Constit.
108. 5. Si venenis aui tuturris magicis vils eo-
rum insidiareotur.
SCSDRRUS, us, m. 4. idem tlgolGcat ac voi
prscedens. In seito casu tantum oecurrlt apud
Apul. Florid, n. 17. Et fistula tuturro Jueundlor
et buccina eignlficatu longinquior.
SCTfiLA, as, f. 1. Sulella, eum dopllei I, nut-
piam reperltur.quamquam bine deriratatic etlatri
acribuntur in Glost. Cyrill. 'Paittu, tareio, Intuo,
obsuo, sutello. et Aixoppapo;, sutellosus. h. e.
astutiarum consarcloator, calumniator, "et Glytt.
Philox. Sulellose (sic), Kaywoyac.. h. e. cam a-
stulia, cum fraude. Solum in Gloss. Jsid. Sutella,
corrigia, qua tenditur sub cauda, ubl pro su-
tella rectius leg. subfeio vel lubleKa. — Voi est
a tuo, ut caulela a cavto. Non itaque audiendu*
Fulgent, De prise, term., qui affirmat, tulelam
dici quasi subtilem telam. — Sutela Igitur est
dolosa estulia, teehna callide eonsuta, tumpta*
metaphora a sueotlbus. Fest. p. 310. 27. Mull.
Sutela, dolosa astutia, a eimilitudine suentlam
diets sunt. Plaut. Cap!. 3. 5. 35. Atque ob ta-
telas luat te morti misero. Adde Cos. a. 1. v. 7.
Sic Graci dicunt xattu'ets et cupauteiv !o"Xoue|
immo et Plaut. Amph. 1. 1. 211. conauere dolot,
SOTBLLA et
SOTELLO vel sntelo, at, are, a. 1. et
SOTELLOSE vet tutelote, adverb, et
80TELL0SUS t»et sutelosut a, am. V. voe.
praeed.
StlTEBNA. V. SOTRINTJS.'
SOTlLIS, e, adject, (tuo) conmtnt, unito in-
siewie, cssct'to, p'aitto'c. Virg. 12. JEn. 273. te*
ritur qua sutllis alvo Balteut et laterum Junctu-
ras fibula mordet. — Sutilet coronee, <i swi'ia
rosarum foliit consutls facta; quum psctilet et
tsitllet e multiplies Sore, pleetilei e ramu'tculi*
sibi in vlc-3?n implaiit s:.ent. Plin. 31. SitU "not:
S. 8, (11). Summa auetorilas pactiii corona: tu-
tilea Sallorum sacrit invenimut et solamca ce-
nit. Aliter Sillig., qui paullo infra leg. sutile
folium, f. tamaa adnot. Martial. 9. 01. Psrfun-
das gi-ciam triente nigro, Frontem eutllibai ru-
bor coronit. tt 5. 04. Pioguetcat nimio 3ididos
mlhi crisis caomo: Latienturque roiit taapor*
sutilibus. &Ai3 9. 94. et Ovid. 5. Fail. 335. nine
TerUM. Cult, ftmits. 1. Saormltatat tatllium
atque tsstilium caplllaraentoram. — Sutilet thyrsi
dicunto.r ab duet. Priap. 20., quia macro battte
compactls bedsrit tegebatar. — Stitiles navzt, lino
Te) carlo ?el sparto sata. Plin. 24. Hist. nat\ 0.
40. (65). et Varro spud Gell. 17. 3. V. Varromii
loc. ciU la SDO. Virg. 6. 3>n. 414. gsmait cab
ponders cjmbo Satillt et szraitara sceeplt rises**
paludam. — Sutilet Sapilli, coaiuil in eoronam
vel adiutl dladematl, Prudent. 7. Cathsmer.
158. Sic b jacinths sutilet, et Hamarlig. 260.
— Sulilit domut spud Val. Flaec. S. 31. etC
SeTtbaram Hamaiobiorum, qui ei erudo corio
CO&iotai c-jiis ;t pi: i -iris Impositsi bsbi!:::o dI->
ountur.
StJTOR, Sris, m. 3. (too) qui ealeeot suit,
p'a'siijc (It. eslzolaio, ctabatttno; Fr. eordon-
fiitri iliip. zapatero; Germ. Ftieitehissltr f
Aogl. a shoemaker, eobler).
L) Prcprie. — 4) Dnlversim. Plaul. Aulti.
i. f . 34. laterdlu, quasi elaudat iUlOr. domi ;=uel
totos diet, et 3. 5. 39. calceolarii, C'dtntarll ttf
toret, dlafcitbrarli, SoUaril odstaat. I cefsofef, i
clabattiiti se&entari, i lavoralori di pianelle
etc. Partial. 3. 16. Dai gladiators*, su'.eram
xagnle, Cardo : Quodqaa tlbl tribait eubula, dsa
rapit. et 0. 74., cojui lemma est Suter. Serrti-
bat aotlqust lolltut producers pellet Et mot*
dere lute putr6 vetuique solan, ete. Semprott.
Attll. apud Gell. 13. 21. ettr. Crepidariom eol-
tsllam rogavlt a crepldarto satore. IntcripL a-
pud Grater. 841. i. c. atilivi c. i. rfSTTI st-
toa sii-^iaiTt. h. e. qol caligat milluru tun-
SUTORIA
hat. nil loch duplex tutorum genus distlnguere
est, sn. crepidarios et c«ligarios. — Sutorum col-
legium habetur io Inscript. apud Von. el. A.
«. 131. — 5utor, ne supra crepidam, proverb.,
quo raonemur, ne, qulbus Id rebus minus Intel-
iigimus, in his senteotiam proteramui: quum,
ut optima ait Cic. 1. Oral., de lis, quas non no-
vimus, non possumus nisi turpissime Judicare.
Plin. 35. Bisl. rial. 10. 36. (85). Ferunt, Apellem
a sutore repreBentum, qnod in crepidis una intut
pauelores feoisset ansas: eodem postero die, su*
peibo etnendatione pristina admonitionis, cavii-
lante circa cms, Indignatum prospeiisse, denun-
ciantem, ne supra crepidam Judicaret. quod et
ip»um in proverbium venit. Adde Vol. Mat. 8.
12. in fin. — b) Habetur artiaeum vllissimus
«t pooitur pro inflma plebe. Juvenal. 3. 293.
quit tecum tectile porrum Sutor et eliii verve-
cis labra coroedit? Cic. Flacc. 7. o med. 8e
Telle, dixit, id tutores et zonarii conclamarunt.
Cf. Martial, loc. eit.,obi suforum regulum
vocal qui gladiatorum munus dederat, quemque
ibid, appellat sulorem cerdonem.
II.) Translate, ^ugustin. contra Faust. 22.
et Sidon. 3. Ep. 13. Sutores fabularam. h. e.
qui eas fmgunt et comuunt. — IfB.De cognom.
Boro. P. ONOM.
SOtOrIa, 83, f. I. P. SUTORIU8.
SCTOHIClUS, a, urn, adject, (sutor) idem ae
autorius, ot Sutoriciura atramentum, Marcell.
Empir. 8. J 2. ante med.
SCTOnlUS, a, on, adject, (sotor) adiniorem
portinens, da caltolajo o ciabatlino, p'cttrrixos.
— a) TJoiversim- Plin. 17. Hist. na\. 14. 23.
(100). Sutoria fistula, h. e. scalprum, quo coria
inciduntur. Inicript. apod Grater. 649. 2. Com-
parator merci* sotorise. — b) Sutorium atra-
tnentvm, va'Xxav&ov, Italice vitriuolo. V. Cic.
et Plin. loc. cit. in ATRAMENTOM. — e) Su-
lorium atrium memoralur a Varron. 6. L. L. 14.
ttv.ll., qui ibidem ait in Tubilustrio sacrorum tu-
bas lustrari. Adde Sal. Prcenest. apud Orell.
p. 386. Meminit etiam Panvinius in descript. urb.
R. ; ted quid fuerit aut quo loco, nemo dicit. —
Bine absolute, subslantivorum more
Sutoria. 03, f. 1. ara sutoria. Boeth. Arist.
Elench, Soph- 2. 9.
Sulorius, ii, m. 2. qui olim fult sutor vel
malm sutor. Cic. 6. Alt. I. a med. Graves ba-
bent judices, Turpionem autorium et Vettium
mancipem.
SCTOHlUS, II, m. 2. P. voc. priced.
SBTnlBALLUS, i, m. 2. tutor veterum vel po-
lios malus sutor. Scholiast, in Juvenal. 3. 150. A
•ritriballo tutus {calceus). Gloss. Cyrilt. UaXca.
opapsov, sutriballum. et IlaXacopa'pos, vetera-
xneotarius.
SBTRlNA, a?, f. 1. et
SflTRlNOM, i, n. 2. V. voc. seq.
SflTRlNTJS, a, um, adject, (sutor) ad sutores
pertinent, tutorios, da calzolaio. Tac. 15. Ann.
34. Yalinws tutrlnas tabems alumnus. Plin. 7.
Bist.nat. 56. 57. (196). Fulloniam artem Nicias
lnvenit, sulrinam Tychius. — Hinc absolute, tub-
■lantivorum more
Sutrina, ce, f. 1. % 1. Est officina sutoris,
"bollega da calzolaio, axuvaiov. id. 10. ibid. 43.
(SO. (121). Corvos in oppositam sutrinam evolavlt.
d mox. Sutrina; manceps. et 35. ibid. 10. 37.
(112).Tonitrinat sulrinasque pioxit. Tertutl. Pall.
5. Magnum incessui muoimentura sutriQEe Vene-
ti» prospexere, perones eUeminatos. so. ubi Ve-
nal* pelles ad conQciendos calceos accommoda-
rentur; in Veneta enlm regione pecudum iogens
erat copia, ex quarum pellibus caicei fiebant.
<f 2. Item ipsa sutoris ars, arte di calzolaio, °xu-
«xij. Varro Sat. Menipp. 40. p. 141. Oehl.
Qoi tutrioas facere inscius, nibil doroo (al. homo)
aglt. Alii leg. suternas aod. sensn; quod et Apu-
lejo Florid, n. 9. nonnulli tribuunt. Vilruv. 6.
prcsf. sub fin. Sutrinam vel fullonicam facere.
Sutrinum, i, n. 2. an sutrina. Seneca Ep. 90.
eirea med. Non multum abfult, quin sutrinum
quoque inventum a tap'Ientiboi diceret. — Su-
trium I'ortasse pro sutrinum legitur In Gloss. Isid,
— 638 —
SUTRlOM, Ii, n. 2. nomen oppidl Etruria in
Vajentibut; de quo V. ONOM. — Hinc pro-
verb. Sutrium quasi eant, de iis, qui celeri-
ter et simul bene instrucli rem quampiam ag-
grediuntur. Ortum est ex eo, quod quum Sutrium
ab Etruscis captura essat, ad illud recipiendum
missus M. Furlus Camillus, ut est apud Xiti. 6.
3., edixlt, (quo facilius hostes necopioantes op-
primeret) ot mjles trium dierum cibarin secom
ferret: qua celerilate factum est, ot eodem die
oppidom reciperetur. Plaut. Cas. 3. 1.9. Sed
facito dam memineris versus, quos caotat Colax :
Cibo com sno quiqul facito uti veniant, quasi
eant Sutrium. Adde Feslum p. 310. 32. Mill.
et V. adnotata ad eom a Dacerio. et ab eruditis
ad Plaut. Taub'manni.
t SOTRIX, trlcis, f. 3. (sutor) qua calceos suit,
c'alzolaia. tnscript. apud Gud. 199. 5. ivlub
TANABABAB AVG. LIB. LIVIAB AVO. BVTRtCI AN. IV.
etc. Alia ibid. 220. 1. marokiae m. l. avoab sv-
TBIG. BT SABCIKATB. A MVUDO MVLIBBRI etC.
SOTOM, I, n. 2. r. STJTOS.
SOTORA, as, f. 1. (suo) aetus sueodi et ipse
locus, ubi doo quedam suta aunt, papv) (It. CU-
citura, commessura; Fr. couture,- Hisp. costu-
ra; Germ, das Zusammennahen ; Angl. a se-
wing or stitching, a seam). Ziv. 38. 29. Tri-
plex scataie crebris suturis duratom. Cels. 7. 4.
n. 3. Oras vulneris suturs comprebendunt. et
mox. Sutura oras conjungere. et ibid. 11. extr.
Suturam iiiini spuma argemi. Adde Petron. Sal.
13. — De eommissuris calvarias. Cels. 8. 1.
et 4.
SCTUS, a, um, particip. V. SUO.
SfJDM, I. f. voc. seq. io fio.
SUDS, a, um, adject, posse^'ivum, quod quum
vice nominis aubslantivi fuogatur, pronooien
quoque dicitur. — a) Ad vocis scripilonem
formamque qood attinet, base attendenda sunt. —
Olim sus, ea, sum, declinatum esse docet Pest.
apud Paul. Diac. p. 47. 3. Mull. Antiqui dice-
barit sam pro suam. etp. 325. 17. ibid. Sas Verrius
putat siguificare eas, teste Ennio qui dical in I. 1.
Pirgines nam sibi quisque domi Romanua habet
sas, quum suas magis videatur aignificare. et p.
301. 19. ibid. Interdum (sos) pro suos ponebant,
ut quum per dativum casum idem Ennius effort.
Postquam lumina sis oculis bonus Ancu" reli-
quit, et p. 249. 17. ibid, ab Ennio : Pceni soliti sos
sacrificare puellos. — Hinc etiam sapsa contracte
pro sua ipsa apud Enn. ad Fest. p. 325. 29. ibid.
Quo res sapsa loco sese oslentatque jubetque. Alii
leg. resapsa. et Pacuv. ibid. Nam Teucrum regi
sapsa res restibiliet. Adde tnscript. Sard. a. 1S55.
p. 62. — Suvus, a, um pro suus a, um, occurrit
in Codd. M5S. Caji apud Lachmann p. XLIV.
et Cic. fragm. apud Jffaium In Class. Auct.
T. 2. p. 143. et in Corp. Inscr. Lat. 1. 198.
1245. etc. — Nom. sing, suos pro suus in Corp.
Inscr. ibid. n. 198. i. 3. et 60. — Gen. sing,
juei pro sui in Corp. Inscr. Lat. 1. 198. I. 60.
— et plur. suum vel suom pro suorum apud Ter.
Adclph, 3. 3. 57. et Sisenn. 4. Hist, fragm. 112.
(iVon. p. 495. 12. Merc); et souom io Corp. Inscr.
Eat. i. 588. — Oat. piur. suois pro suss in a-
His ibid. n. 1258., 1267. etc. et tutus lo /ri-
ser, apud Fabretti p. 85. n. 155. — Abl.plur.
sueis \soveis) et suies In Corp. Inscr. Lat. 1.
1297., 1042. etc. — b) Da syllabarum quaotitato
monet -Miller De re metr. p. 272. una syllabS
sua, suo et stws usurpesse Ennium v. 278.,
Lucret. 1. 1022. et 6. 420. et Senec. Agam.
250. — Alia ad base rem pertinenlia apud Coml-
cos Invanies. — c) Ratione babila etymi, de-
rivant receotiores a Skr. sva, svos, svaydm, e-
jusdem significationis, undo et Gr. o; (pro co';)
vel potlus opo'c, ftpsoj. Cf. SUI. — Suus signiflcat
eum, qui sui est,, qoi ad is pertinet, of stspoj,
e'e's (II. suo, parlicolare, propria; Fr. son, sien,
leur, proprt; Hisp. su, proprio; Germ, sein,
ihr; Angl, one's own, its own, proper); et di-
citur de omnibus rebut, qus ad aliqneni qua-
eomque ratione pertinent, f 1. Geoeralim. —
a) Absolute. Plaut. Capt. 2. 3. 39. Non tuum
tu magis vldere, quam Hie tuum goatum cup'u.
SUUS
Ter. ffeaut. 2. 3. 02. Quid bic faciei sua 7 Cic.
9. An. 12, Ilium olciscerentur mores tul. Id.
3. Ifat. D. 23. 59. Virginitatem tuam violare.
Id. Clutnt. 12. 33, TJxorem tuam loterrogavit.
Id. 2. Invent. 17. 52. Hune pater suus de tem-
plo deduxit. Id. 10. Alt. 11. Indulsit 111! tuus
pater semper. Id 7. P'trr. 29. Quibus oculis
cruentas cervices filii sui vlderat. Phcedr. 3. 13.
Apes In aita quercu fecerant favos. . Hos fuci
inertcs esse dicebant suos. di loro propriela. el
Horat. Epod. 9. 30. Ventls itorus non tuis. h.
e. qui eum ferant, quo voiebat, venti non pro-
pizi. et Plin. 33. Hist. nat. 4. 21. (77). Aurora
arrugia quaaitum non coquilur, sed statim tuum
eat. h. e. sate nature: sine coctura aururo est. —
6) Jungitur cum aliit vocibus ad majorem vim. —
a) Cum sibi. Plaut. Capt. prol. 5. It quo pacto
tervial suo tibi patri. Id. ibid: 1.1. 13. Suo tibi
tuco Tlvunt, ros si non cadit. Adde Pcen. 2. 1. 40.
et Ter. Adelph. 5. 8. 35. Cic. Amic. 3. 11. Cactus
est consul bis: primum ante tempus; iteruro. sibi
tuo tempore, reipublics posne tero. h. e. legibus
prcefinito. Pitruv. 8. 7. In suo tibi canalit excida-
tur. Colum. 12. R.B. 54. 2. Suo sibi jure./d. Arb.
1 1 . Uvas suo sibi pa mpino tegito. ^pui. 8. Met. Suo
sibi sanguine. — fi) Cum proprius. Cess. 3. V.
C. 20. Calamitatera suam propriam queri. Liv 3.
70. Ni suo proprio eum prceilo equites Volsco-
rum tenoisaent. h. e. opponendo equites equiii-
bus. — y) Cum met, pie. Sail. Jug. 34. Suomet
ipai more prscipites eant. Id. Cat. 24. Neque
tuamet ipsl scelcra occullare. Liv. 8. 25. Capii
a suismet ipti prssidiis. Plaut. Mil. glor. 2. 4.
38. Quum ilia osculata mea sorer gemina esiet
suumple amicum. Cic. 1. ruse. 17. 40. Suopte
nulu et suo pondere. Id, 2. Oral. 23. 98. Suapte.
notura. {el Liv. 1. 25. Suopte iogenio.) Id. 3.
ibid. 3. 10. Crassus suapte interfectus manu.
^ucf. argum. Bud. Plaut. 4. Suipte patril. —
S) Cum ipse Liv. 1. 11. Sua Ipsam peremptam
mercede. Adde Laclant. 3. 28. et 6. 4. — a) Cum
quisque. Varro 1. B. R. 1. Quajcumque sua
quisquo loco aunt posita, ea minus loci occu-
pant. Pirg. 7, Eel. 54. Strata jacent passim sua
quaque sub arbore poma. Id. 10. /En. 467.
Stat sua cuique dies, il di prejisso alia morte
di ognuno. et Cws. 7. B. C. 81. Suus cuiqua
erat locus attribulus. Cic. 5. Fin. 9. 25. Sua cu-
jusque animantis natura est etc. Id. ibid, IS.
46. Quia cujusque partis Datura; et in corpora
et in animo sua qusque vis tit. Cf. Madvig ad
h. I. p. 689. Adde 2. Oral. 85. 345. Cf. qua? con-
cessit Lachmannus ad Lucr. p. 94. 95. el 21 4.
^ 2. Speciatim suus dicitur, qui sui juris est, li-
ber, sui compos, neque ab alio pendet. Plaut.
Pers. 4. 3. 3. Ancilla, mea qure fuit hodie, su.i
nunc est. Dip. Dig. 42. 4. 7. ante med. Furiosua
vendiiionem pati non potest, quia non te occul-
ta!, qui suus non est. Ovid. 8. Met. 35. Vii sua,
viz sans virgo Niseia compos Mentis erat. Cic.
4. Fin. 4. sui fin. Qui sciet, ubi quidquid po-
Bltum ait, is, etiamsi quid obrutum erit, polc-
rit eruere semperque esse in disputando suus.
iVepos Alt. 10. init. Ille autem sui judicii. h. e.
bomo,' au~oy;uip.u>». Id. ibid. 6. Esse in sua pot-
estate. Seneca Ep. 75. in fin. Non homines ti-
saete, non dans; nee turpia velie, nee nimia; in
seipsura babare maximam potestate'm. Ic^stlma
bile bonum est, suum fieri. Eleganter Apul. Flo-
rid. 1. n. 7. Solus Aleiander ut ubique imagi-
nura suus esset. h. e. ubique idem. *f 3. Item
qui cuique proprius est et ex natura rei tequi-
tur. Pirg. 2. G. 82. Miraturque novat frondes
et non sua poma. Ovid. Harold. 12. 133. juslo
desuut sua verba dolori. et ibid. 14. 67. lacri-
mal sua verba seqounlur. Cic. 2, Oral. 15. sub
fin. Qui proutetur esse tuum, de omni re di-
cere. Lev. 3. 62. Marte tuo pugnare. Sueton.
Cess. 89. Sua morte defungi. naturale. f 4.
Hem conveniens, proprius, ingitimus. Cic. 2. leg.
Agr. 2. 3. Patera consulatum anno suo. legUtimo.
et Brut. 1, a med. Cesslt e vita tuo magis quam
clyium suorum tempore, quatito a ce maturo, ma
troppo presto pe' suol cittadini. el 5. ^"err. 60.
139. SeandiUus rem se totem relic'.urum dicit ec
suvus
tuo tempore esse reditorum. a suo tempo, a tern-
j>o proprio. et Ovid. Beroid. 2.8. Non venit ante
suum nostra qaerela diem. h. e. inU tempos
prsfinltam et pactum, innami tempo, et Mo-
dettin. Dig. 3. 5. 28. Ex duobas fratribus, uno
qnidem ea=- selatia, alio rero minore aonis ete.
h. e. asiatia legitimes, acil. XXV. annor. Sueton.
Fesp. 24. Cooralala suo nono teraptalue. *J 5.
Suum facert aliquem, «lbi devloeire, amicum
facere, fartelo arnica, porlo fra' tuoi. Stat.
1. Achill. 377. Facere aliquem suum. JVepoi
Aleib. 3. a med. Multos liberalitate devinie-
rat: plorei etiam opera forensl suos reddide-
rat. Apul. 9. Met. Pistor Hie, qui me pre-
ilo «uam fecerat. Sic Ter. Adelph. 5. 6. 10.
Paullatim plebem facio raeam. el Cic. QuincL 7.
29. Alphenut alebatur populo sane suo. h. e.
sibi faventi. Cf. Draienborch ad Liv. 4i. 8. —
Mot prastcrlbendl initiU epiitolarum familiarium
suo, ad signifieaodam aecetsitudinera, tempore
Ciceronla cajpltse Tidetnr, at 12. Fam. 12. Cas-
•ius Ciceroni suo. et 14. ibid. 1. Tullios Cice-
roni too. et 16. ibid. 2. Tullius Tironl tuo etc.
Passim Yero obtinuit iequentl slate, at vlde-
re est in Plinii epistolii. Martial. 14. II.,
cujus lemma eit Chartte tpittolaret. Seu leviter
nolo seu caro missa sodali, Omnes ista solet
cbarta vocare snot, *| 6. Item sua Tidetor dici
muller e Tiro emata et coguita ante conjugium.
Inter, apod Gruter. 19. 2. diis cohikbvatobi-
BV3 FRO SALVTE ABBIAB STAB U. HONIVS ftUCBItfTB
cOKSBcaawi't. Adde aliam ibid. 973. 4. ^ 7.
Suum numerum habere naTii dieitur, qaeB omnes
babet, qui vebeodl sunt. Cie. 7. Vtrr. 51. 133.
et Ovid. Beroid. 10. 30. ay 8. Suus pro genet.
3iis aliqaando asorpatar. Sail. Cat. 51. Nee
coiquam mortallum injariaj sun parTee videntur.
h. e. injuria; sal, te. sibi facts. Liv. 29. 9. Neg-
lectam ab Scipione et nimia leviter latam suam
iojuriam ratas. Id. 7. 8. Brentum so urn in aliena
virtute ponere. Id. 6. 4. Main euo quemque
obedientes fecit. Ifepot Lytand. 4. estr. Ita ilie
Imprudens ipse sum fait accusator. Adde Fellej.
2. 91. 4. ^ 9. Apud aequioria svi acriptorei
sous ledoodat. Act. Fr. Arv. apud Benzen p.
CLI. (. 13. Trebicius Decianos magister-cum col-
legia suit indixit. *f 10. Ponltur noo raro suut
pro ejut aut Mini. V. SCI. Prater non unum ei
locis superiua adlatls sunt etiam hac. Plaut.
Amph. 3. 4. 19. Sufferet euus servus pmnas Sosia.
Ter. Hecyr. 4. 4. 38.Qaamobrem reducara ? iach.
mater' qood "suaait sua. Cic. 2. Invent. 17. 52.
(et Nepoi Cimon. 3.) C. Flaminius per ceditio-
nem ad popnium legem agrariam ferebat. liunc
pater suus, concilium plebie babentem, de tem-
plo deduiit. Id. Sext. 6S. 142. llannibaiem tul
cives e civitate ejecerunt. Id. 1. Cat. 13. 32.
Desinant insidiari doml ana; consul I. Id. i. Tutc.
18. 41. Dicesarcbum cum Aristoxeno, aequaii et
condltelpulo aoo, doctoa sane homines omiUamaa.
In nurnmo apud Mionnst De la raretd etc. ci-
bavsiv8 bt bbatbbs svi. h. e. Diocletianua et
Maiimlanus. (Contra Cie. Orat. 51. 172. Omitto
Iiocratem dlscipuloaque ejus, Epborum et Nau-
craten. et 1. Tutc. 23. 70. Deam agnoscis et
operibus ejus.) Id. a. Alt. i. Pstua omnes 11-
bros, quos frater suus reiiquisset, mibi donaTit.
Id. I. Divinat. 27. 57. Turn ei dor mi en tl idem
ille Tiias est rogare, at mortem suam ne icul-
tam ease pateretur. Id. 6. Alt. 2. a med. Non
destili rogare et petere raea causa, suadere et
boTtari sua. Ovid. 5. Fast. 223. Therapnseo feci
de sanguine Oorem: Et maoet In folio script?.
querela suo. — piurima alia Gunlher. coogetsit
par. 2. Zatinit. restit, n. 160. Ceterum de Tario
et sibi minus constant! hujut vocis usti in vocabu-
lorom ao seotentiarum conneiu, coosule Gram-
maticoa. In hao re prollxe Bobigiut in Lex. Cril.
4. 4., Puchner in Thei. et in Comm. ad hymn,
Venant. de rei. Chr. v. 82., Sangiui Obi. phi-
lot, part. 2. p. 952. etc. Adde 61, Fortlii lib.
De Lfttin. elc. c. 5. p. 46. f 11. Hem eliquaodo
pro natter. Julian. Dig. 46. 2. 20. Novare
autera possumus aut ipsi, li sui juris aumus,
aut par allot. Sui dixit, quia «ui jurit cue
— 639 —
quasdam formula est. Vlp. ibid. 5. 3. 2. Sire
suo nomine, sive per se, eive per aliom efTocti
sumat. Ita Torrentin. et Gothofred. — Hino
absolute, eubstautivorum more
Sui, orum, m. plur. 2. qui ad aliquem perti-
nent vel cognatione vel affinitate vei amicilia
vel partium stadio sea factions Tel officio. Can.
i. B. G. 15. Csesar suos a pralio continebat.
Cic. 14. Atl. 12. Octavius, qaem quidem eul
Cstsrem salutabant, Phiiippui non. h. e. affi-
nes, amici, elientet, faatores. Liv. 30. 11. Be-
eurrere ad suos. Nepos Lysand. 9. Decemvira-
lem polestalem tul sustuierunt. Id. Con. 4. 0-
ptime tuos nosse deberet. Cic. I. Rep. I. I,
Commemorare eot detino, ne quit se aut euorum
aliquem prslermiatum queratur. Fulgat. interpr.
Joh. 1. 11. Bt tul earn non receperunt. h. e.
conterranei teu cires et cognati.
.Suum, t', n. 2. res sua cuiusque, il suo. —
I .°) In ting. num. — a) Absolute. Plant. Trin.
2. 2. 34. Ne auum adimerem alter!. Cat. 1. B.
G. 43. Sui nihil deperdere. Cic. 14. Atl. 20.
circa med. Meum mihi placebat, ilii tuam. Id.
Quinct. 14. 46. Ot ad auam quisque perveniat.
Id. t. Off. 81. 113. Quid quisque habeat tul.
Id. 13. Fam. 26. txtr. Ilium studeo quern fa-
eiillme ad suum pervenire, Priscian. init. p. 537.
Putsch. Philosophi deflniunt, Tocem este aerera
teauisslmum ictum et auum teosibile aurlam,
id est, quod propere euribus aecidit. Inter, a-
pud Steiner Corp. inter. Mom. p. 321. 1. h.
D. D. I. 0. M. FATBOflUf FATB1HVS ARAM OB SVO
IN *VO FOSTIT L. L. M. D ». BBYKRO ALEXANDBO
m> s* diobb cos. h. e.ann. 229. Procul. Dig. 23.
3. 67. Si earn pecunii-m pro tuo possldendo
usuceperit, come roba eua. Adde Vlp. et Pom-
pon, ibid. 41. tit. 11. qui intcribitur Pro suo,
I. f. 2. et 4. Id. Dig. 60. 17. 289. J 9. Ver-
bum tuum ambiguum est, utrnm de toto an de
parte signifies! ; et Ideo qui juret sunmi non
eaae, adjicere debet, neque uibi commune esse.
— Hioc formula de sua proprio vel de proprio
tuo, tx proprio suo la Intcript. in Bullell.
dell'Iitit. archeol. a. 1874. p. 26. — 6) Cum
Infinite Priscian. 1. 25. Quia suum est, inter-
jectionit toco abscondita proferrl. — 2.°) In
plur. num. Cms. 1. B. G. 11. JEi.a\ quuro se
suaque ab lis defendere non possent. Adde 2.
ibid. S3. Ammian. 21. 4. 5. Ad sua redire.
Id, 17. 1. 2. Dt in tuit requirerent barbarot,
Ambros. lo Pi. 118. term. 15. it. 9. Cbristus,
qui in sua venerat. h. t. ad saaro gentem. Ful-
gat. interpr. Joh. 19. 27. Ex Ilia bora eccepit
earn (Mariam) discipuiua la sua. h. e. in suam
domum.
SUYOS, a, urn. V. 70c. prssced. init.
SY
StfiGRlOS, II, et
StAGBUS, i, f, 2. ouaygoc, wdipioc, genus
paimai pomum graode ferens, durum, borridum
et a cetaria generibus distane, sepore ferioo, quern-
ferme in apria novimus: evideatiisiraeque causa
est nominis (a oC( sua et d^pio; ferus.) Plin.
13. Uist. nat. 4„9. (41). — NB. De cognoru.
B. V. ONOM.
StfBOTES, a», ro. 1 . cu/3iori)e, porcaio, subul-
cos. JUanil. 5. 126. da Byodib. E( Udum Laer-
tiade genuere syboteo. h. e. Eumaum Dlyssia
porcarinm: de quo ita Bygin, fab. 126. Ulys-
ses, naufragio facto, nudua Ilhacam pervenit, ad
quamdam catatn tuam, ubi erat nomine Eumsut
Sybotes, hoc est, subulcua pecoris, quern etc.
SfCAMINON, onis, f. 3. et
StCAMlNOS vel
S?CA MINUS, I, f. 2. (ouxaVtvoe) In Pandect.
Torrentini habetur: si quis arborem sycaroioo-
nem exciderit. ut a redo Graces poaitionis facta
sit Latins positio iycamiiio>i,onit. — Est vox Gra-
SYCOMORUS
ca, qua tamen dacenda videtur ab Hebr. D'Cply
ahiqmim, plur. num., ejusdem significatronit —
Syeaminus est arbor morus, avxap-tvoe, qaam me-
morat bis verbis Plin. 13. Bitt. nat. 1. 14. (56).
Et /Egypto muila genera (piantarurn), qum noa
alibi. Ante omnia ficus, ob id .Sgyptia cognomi-
nata. Arbor moro timilii folio, magnitudine, a*
apecta. Celt. 3. 18. a med. Alii vel amomaa
Tel syeamlal lacrimam (ronti ioducant. Hoc no-
men apud medicos reperio: ted qaum Grseci mo-
rum ouxaptvov appeilent, mori nulla iacrima est.
Sic Tero tignificalur iacrima arborit In ^gypto
nascentis, quern ibl jiupoouKov appellant. Hase
Celtut, qui rursus 5. 18. n. 7. Sycamini [quam
alias sycomorum vocant] laerimas. Leon. Targa
verba ancis incluaa additicia esse putat. — Hoc
arboria genere uluntor £gyptii in aggeribus Nili,
per quoa incrementa ejus ditpenaantur et coer-
centur. Ulp. Dig. 47. 10. ad fin. Sea et me*
tallo plectuntur tecqndam loam dignitatem, tl-
quit arborem sycaminon exciderit. Nam et bse
res viudicatur extra ordinem non levi pasna, id-
circo quod bss arbores eoiligant aggeres Niloti-
cos, per quos incrementa Nili dispentantar eS
demiautionet eeque coercentur. — SB. De aom.
propr. F. ONOM.
SYCABCADANA, somen .Egyptium berbss, qa«
et scelerata dicilur. Apul. Herb. 8.
SYCE, es, f. 1. ovxr). *f I. Bit genua her-
bs, quas et peplit. Plin. 27. Bist. not. 12. 93.
(119). V. PEPLIS. *f 2. Et etiam apod Grss-
cos, tueus e tasda, quss mas ett, effluent, odora
gravitiimo: lia dictus, quia simiiit est tuco ar-
borit fici, nam ouxrj ficum signlficat, 18. ibid.
10. 19. Item ulcut in angulo oeuli perpetno
humore manane, 20.. ibid. 6. 21. (44).
SYCIOS AGRIOS. F. SICYOS.
SYCtTES, s, m. I. ouxi'tijc (oivoe) genoi Tint,
quod ail e ouxvj ficus. Plin. 14. Bitt. nat. 16.
19. (102). F. CATOBCHITES.
SYClTIS, Idis, f. 3. ouxmc, gemma fici colore.
Plin. 37. Bitt. nat. 11. 73. (191).
SYCOLATBONlDiE, Sram, m. plar. 1. (ouxor
el latro) Vox hybrids, jocolariter ficta a Piaut.
Mil. glor. I. 1. 43. ad quamdam gentem d#ti-
gnandam, quail in ea easent ficorom furet. P.
SYCOPHANTA. Cf. tamen Boil. Comment. PlauU
p. 5.
SYCG-MdBUS, i, f. 2. (ouxojtopos) Peenultime
vulgo brevia est; ted et product potest, nam Gra-
ce auxo'uopo; et ouxo'uiapo; per o et per to pro-
nuaciatur. At ioogam omnino eBerri vult ^iei-
tenauer apud Fulgat. interpr. Luc. 19. 4., es
Gr. aux.Ofj.aipB a per to, quod Luc usurpal: atii
tamen hie leg. ouxofiops'a per o; quare nihil in-
de solidi pro absoluta ejus seotentia eruerit.
— Ducitur a ouxoy, ficus, et jidpav, morua; fra-
ctus enim habet ficui tiuiiies, foliit vero univer-
soque babitu morum refert, — Sycomorus est
eadem arbor ac aycaminoa (quamvis slot qui
ab hac differre existimant, coll. tod. Luc. e. 17.
v. 6. cum c. 19. v. 4.), in depretsioribua Palss-
stinie eique finitimis regionibus frequentistima.
Magna plants est et lata et altissime cretclt ejua-
que slirps cratslor ita in plures dilTunditar ra-
mos ut facile quis inter eos consistere possit.
Porro folia babet parra et rotunda, corticem
planum et pens eipolitum in album colorea
vergentem ; fructus fert plurlmos quidem sed exi-
guot, qui mespilum forma et magnitudine refe-
runt vsrguntque in rubadinem el concocta dif-
ficiliores, qui a tenuiaaimea condltlonls bomini-
bus colliguntur, nee facile maturescunt, nlal an-
gue Tel ferro rellieenlar. Use arbor fertlllstima
piuriea per annum fructas profert aempsrqua
v'lret (Picut Sycomorus Lino.). Cf. Calmei ad
Am. 7. 14; et Cuitrera Flor. Bibl.
I.) Proprle. Celj. loo. cit. in SYCAM1NTJS.
Adde I tid. 17. Orig, 7. 20. Fulgat. interpr.
Am. 7. 14. Armentariut ego sum vellicant s?«
Comoros, et Luc. 19, 4. Asoendit in arborem
sveomorum, ut videret eum (Chriitum). Id. 3.
Reg. 10. 27. Cedrorum prabuit muHltudioem,
quasi sycomoros, quss nascuntur in eainpeslribu*.
— In moaumentls £gypli funebribat rider* ut
SYCOPHANTA
deam, qua Inter sycomorl ramos eooslsleni a-
<juam e fase dillundit (Rosellini Mon. Civ. Tav.
134.).
II.) Translate. IS. It. 9. 10. Laterea eeeide-
Tunt, ted quad ris lapldibai adi&cabimus; syco-
moros auocideruni, eed eedrii immulabimus. h.
e. domos bumiles in superbat commutabimns.
' SYCOPHANTA et sucophanta,a,ra. i. (ouxopav-
tvi) ifomiaii causwn adert Fettus p. 302, 30.
Mm. bis verbis: Sycophanlas quidam ex boc di-
ciot putant. Atticos quondam Juvenes solitos ajuot
in bonos quorumdam irrumpere ficoaque deligere,
quara ob causam legem faclam, qui id fecisset,
capital esset el, quam pcenam qui persequeren-
(ar ob parvala detrimenta, aycopbantas appel-
laloi. Hebc Feslus . Alii nominis etymon ad
bujusmodi referunt fabulam, quam et Maximal
Planudes in vita JEsopi refer!. Quum Xanlbi
pbilosopbi servus ficui domino ex agro adlatos
absumpsisset, ejus rei eulpam in yEsopum eon-
sflfvum mum coojecit; qui at domino innocen-
tiaai >uam probaret, aqaam tepidam ebibit eam-
deraque puram, ut bauserat, evomuit. Quod quum,
Jubente bero, alter quoque fecisset, una cum
aqua Qcuum quoquft fruata ejecit. Ea ralione pro.-
dito calumoiatore, factum esl, ut sycophanlam
dicamus, qui intontem falso crimine calumnia-
tur. Vide et Aristophanis Scholiast, ad Plul.
V. 874. atqae Elymolog. 'M. — Sycophants est
igilur calumniator, calunniatore. ^ 1. Strj-
cto tensu. Apul. 7. Met. Dum ista lycopbanta
ego mecum maxima cum indignations dispu-
te. ^ 2. Latiore sensu a Lalinis comicis boc
nomen fere usurpatum pro quovis fallaci ho-
xnine, fraudulento, mended, doloso, improbo,
£ur6o, bugiardo, ingannatore. Plant. Pmti.
.2.72. At hercle te bominem et sycop bantam
et subdolum, qui Tenisti no* capiatom etc. Ter.
Andr, 4. 5. 20. Clamitent, me sycopbantam be-
reditates persequi. Adde Beaut, prol. 38. et
Andr. 5. 4. 10. *f 3-. Item de eo, qui ad
alfquem deeipiendum alicujus personam imitatur.
Plaul. Men. 5. 9. 28. Illic homo aui sycophan-
ts aut geminus esl frater tuus. Nam ego horai-
r.era bomioi similiorem numquam vidl ilterum.
^ 4. Interdum etiam pro adulatore et callide
blandiente. PlauU Amph. 1. 3. 8. Nimis bic
acitut est sycophants, qui quidem mam tit pa-
ler. Observalote, quam blande mulieri p&ipabi-
tur. Id. Men. 2. 1. 35. Sycophants et palpa-
tores pluriml in nrbe hae habitant. Prudent. A-
potheot. 35. Va captiosis syeopbantaruni stro-
pbis, Vm verlipelli astutla.
SYCOPH ANT ACIE, adverb. ouxof avtixue, syco-
pbantarum more. Auct. argum. in Pseud. Plac.
ab A. Maio edit. v. 14. Lenonem fallit sjco-
pbantacie cacula. At sane tycophanta bic repo-
nendum videtur, at versus iambic! constet ratio.
Seyffert et Bergk slo serlpserunt: Lenonem fal-
lit cacufa sycopbantice. T. Schoell, Goetz et
Zoewe in AnalecU Plant, p. 150.
SYCOPHANTlA et aucopbantia, a, f. 1. (e u -
xopavti'a) mendaeiam, fallacie. Plaut. Atin. 1.
1. 54. Nauclero ipse ornatu per faliaciam, Quam
amabat, abdoxit ab lenone mullerem : Neque pa-
dait id alalia sjcopbantiat Struere. Id. ibid. 3.
8. 1. Petfidis laudet gratlasque babemas merito
magnas, Quum nostril sycophantlls, dolit astutiiS'
qofl, Scapularum confidents etc Id. Batch. 4.
4. 88. nunc, pater ml, - Sjcopbantlai eomponit,
anrum at abs te auferat. Bitschl leg. «uco-
pkantiat. Adde Pseud. 1. 5. 70.
SYCOPHANTlOSB et socophantlose, adverb.
ovxcHpavTixioc, dolose sea per calamaiam, con
Cnganno. Plaut. Pseud, 4. 7. 113. Ego neo »j-
copbantiose quicqaam ago, nee malence.
8f COPHANTOB et tucopbantor, grla, ari, dep.
1. ouxopavtsu), ingannare, trattare furbesca-
mente, tycopbaotiai strao, fallo. Plaut. Trin.
8, 3. 57. Quamqaam boc me atati* aycopban-
tarl podel. Adde ibid. 4, 2. 110.
SYCOPntLLON, I, n. 9. CDxdf uXion, berba
follis fleo limUiboa. alio nomine hibiscus. A-
put. Berb. 38.
Sf COS, t, m., a, evxo?, flcoi, Iftsv. apud 0-
— 640 —
*onn. !n Prtsf. ad ApuX. De Orth. Hodle syces
mihl recens fait.
SYCOSIS, is, f. 3. (ovxoiaij). tumor quidam Q-
cosus: quern morbum describi't Cels. 6. 3. Est
ulcus, quod a ficl similitudine ouxiaai; a Gracis
nominatur. caro excrescit, at id quidem generate
est. sub eo vero dua species sunt: allerum du-
rum et rotundum, alterum bumidum et inaquaie
etc. Ita Cels. Sed Latinis litteris asurpat Mar-
cell. Empir, c. 8. «. 5. p. 95. relro. Excrescens
caro, quam tycosim Graci vocant, in qua est
callum durissimum.
SfCOTDM, i, n. 2. (ouxuto'v) Jecor anserli
ficis taglnati, quod et ficatum dicitur, Italice fe-
gato. V. FICATUM. VespiE judic. coci apud
fPernsdorf. in Poet. Lot. min. T. 2. p. 236.
Dnguellam Ilydippi, sycolum pono Promethei.
V. Anlhol. Lai. 199. 84. Riese.
SSDUS. V, SIDUS.
SUfiNlTES, a, m. I. (2uiiw't»){) quJ est ex
Syene urbe, de qua V. ONOM. — Uinc Syeni-
tes lapis, qui circa Syenea nascitur: quern olim
pyropccilon vocebant, nunc granilo rosso, apud
Plin. 36. Bitt. nat. 8. 13. (63).
SYLATfiRIA el syliteria, Srum, n. plur. 2.
spolia : a oula'u, spolio. Scholiast, ad Juvenal.
3. 68. Nam et niceteria cyleteria sunt. Ali\ leg.
■yllateria vel syllacteria. V. lahn ad Juvenal.
p. 201. adn. et Quicherat in Add. etc. p. 287.
SYLFI. V. SULCI.
SYLITHO, vox iEgyptia, qua lignincatur ber-
ba, qua vulgo scilia dicitur. Apul. Berb. 43.,
ubi alii aliter leg.
6YLLABA, a, f. 1. (ouXXa/Sjj) oomprensio iilte-
rarum vel uniai vocalis enunciatio temporum ca-
pax, quamquam propria boo nomine vocatur id,
quod ex pluribus litteris constat, tillaba: quod
autem una vocali per6citur, abusive syllaba vo-
catur. Bine PrUcian. 5. p. 671 . Putsch. Sylla-
bai nominamus, non quod omnes compreben-
sione litterarum constant, ted quod pleraque.
I.) Propria. Plaut. Bacch. 3. 3. 29. Unam
peccare syilabam. Cic. Parad. 3. sub (in. Si
?ersos proQunciatus eft ijllaba una brevior ant
longior. .Seneca Ep. 48. Ta mini verba distor-
ques et syllabas digerls. Martial. 9. 12. Sed tu
syllaba eontumax repugnas, Dicant Earinon ta-
men poeta, Sed Graci, qaibut est nihil nega-
tum. Ovid. 4. Pont. 12. 12. Fiat ut e longa
syllaba prima brevii, Aut producatur qua nuno
correpiius exit. Et lit porrecta longa aecunda
mora. Comment. Eins, p. 225. Bag. Syllaba ab
ana iocipiens littera sex adutque pervenit, ut a,
ab, abi, mom, stans, ilirpt. et p. 226. Syllaba
communes, mat modo longs, modo brevet, et
t'otiJ. Brevii lyilaba anam tempos babet, longa
vero duo. Libr, Bern. p. XYUI. ibid. Habel
unaquaque syllaba allitadinem in tenore, cras-
aitadioem vel latitudinem in spiritu, loogitudinem
in tempore. Friscian. p. CLXXVL <6td. Incon-
cinnitai tyilabarum, ut ditplicina pro disciplina.
et mox. Produclio el correplio accidunt syllabis.
Capell, 3. p. 59. Junctura syllaoarum tunt ge-
nera quattuor: duo naturalia, duo histories etc.
— Syllaba immobilie dicitur, qua mo loco la
carmine semper manet Immutata. Mar. Ficto-
rin. 4. 1. 65.
II.) Translate per syoecdocbeo. Martial. 1.
62. de Calullo. Yerona doetl syllabas amal va-
tis: Marone feilx Mantua est. h. e. numeroi et
verso*.
SYLLlBlBlU3, a, am, adject, (eyliaba) qui
tyllabai novit legere. Bufin. ex Orig. horn, in
Bum. 27. n. 12. Poerl cyllabaril.
SYLLABATIU, adverb, (syllaba) per tingolas
syllabas, a tillaba per tillaba, nates' ouXXa^a's.
Cic. 13. Alt. 25. Ego ne Tironl quidem dictavi,
qui Iotas nepwjjcif pertequl lolei, sed Spiniberi
syliabalim. Id. 4. Acad. (2. pr.) 38. 119. Quum
turn itte stoieus sapient syliabalim lib! iila dixe-
rlt. Adde Augutlin, Gen. ad litt. 1. 10. et 10.
Civ. D. 15.
SYLLABICE, adverb, (syllables) per tyllaba
addilionem, tyilabarum ratlooe sea caasa. Pri-
tdan, 14. p, 83. PuttCh. Ell qoando abundant
SYLLOGISTICUS
(prcepositiones) syllabice, id est aactlonis syllaba-
rum causa tantummodo, nalla tignificalioois ad-
ditione, ut emori pro mori. et ibid. 999. Ergo
(quando absque) amittit signiQeationem (b. e. non
adhibetur Integra), syllabica magis adjecta vi-
detur. h. e. syllaba que aucta. Id. De XII.
vers. JEn. p. 1252. ibid. Que syllabise quoque
additur in Gne et vim conjunction!! amittit et
enclitlce, ut undioue, denique, Uaque.
SYLLABlCOS, e, on, Grceca pos«t'one, et
SYLLABlCUS, a, am, adject, (sjliaba) ad tyl-
labam pertinens. Prisuan. De accent, p. 1299.
Putsch. Met namque adjectio syllabica est In
ego. et Mar. Ficlorin. I. 11, 1. Fiunt ex syl-
labis pedes ordine incrementorom, qaem Graci
syllabicen parauxesin vocant: item temporum,
qaem Graci cbronicen parauxetin nomioant.
SYLLABUS, i, m. 2. ouUa/3oj, index paucia
complectens, qua plaribui dispotantur. Augw
stin. 13. Con[is3. "15.
SYLLEPSIS (synlepsis), is, f. 3. (ouXX>j|i«)
Scribitur etiam tyllempsis vel tynlemptii apud
Pompej. Gramm. p. 301. 28. Beil. et Mar.
Plot. Sac. p. 457. 1. ibid. — Syllepsis eit fi-
gure verborum et construction!!, b. e. diss!-
milium clausularum per unum verbum conglu-
tinata cooceptio, quum tingniarii dictio plurals
verbo vel posteriori tantum vel ultimo reddi-
tur; at est (Firg. 1. J5n. 20.) bio illiui arms,
Hio earrus full. Sic Nepot Phoc. 2. Demoslbenei
cum ceteris, qui bene de republica mereri exlstl-
mabantur, in exsilium eranl expulsi. Diomed. 2.
p. 440. et Charit. 1. p. 250. Putsch. Agnoscit
Donat. ayllepslra et in illo Ter. Andr. prot. 3.
Populo ut placerent quas fecisset fabulas. ad fe-
cisset, inquit, retulit fabulas, non ad placerent:
et est figura syllepsis. V. alia apud Grammati-
cos. Laline concepts© dicitur (F. CONCEPTIO)
ejuiqae tres species ttatuit Mar. Plot. Sac*
loc. cit.
SYLLOGISM ATlCUS, a, am, adject. ouXXbyiO"
fxarcxo'c, syllogismis coastans, ut Syllogismatlcum
Aristotelis breviloquium, apud Fulgent. 1 . My
thol. prsf. ad fin. Hoc rertuH. Anim. 8. a
med. vocat ArisloielU minutiloquium.
SYLLOGISMUS (sjnlogismus), i, m. 2. (ouX-
\ofiou6t) Secundam llcenter prodaxit in versa
tpondaico Sidon. Pantg. Anlh. 175. Argumen-
tosis dat ratio syllogismis. — Sylloglimui pro-
pria esl ratiocinalio, qua unuin ex alio eolligi-
mus : v. gr. quum arithmeticus subdactis ealcu-
lis mullarum rerum summam coliigit. id enim
propria bac vox sigoincat; translate vero, quum
disputantes, ex eo, quod eat manifettum, id, quod
non est, deducimut, deduztone, raziocinio, til-
logismo. — Forma syllogisml in tcbolii pblioso-
phorum est, at tria babeat enaneiata, quorum
prius propositlo, alteram essamptio, tertium com-
plexio et eonciaslo dicitur. Sed ne ipti quidem
pbilosopbi, at est apod Gell. 2. 8., nednm ora-
tores, aut namerum ilium aal ordinem servant.
V. QuiiUil.T. 8. 1., ubi etiam species oratorii syl-
logism! enumerate — lie syllogismis in oniver-
aum deque variis eorum generibat fase ditserit
Boeth, in Aritt. interp. et comment. Uturpatur
— a) In bonam partem. Plin. 2. Ep. 3. Crebra
yoiifMttcc, erebri syllogismi, eireumscripti et ef-
fect!. Adde Quintil. 3. S. 43. et alib. , Gelt,
loc. cit. ete. — b) Aiiquando In malam par-
tem. Seneca Ep. 108. ante med. Relictis ambi-
gaitatibus et syllogismis, cavillalionibus et cete-
ris acuminis irriti igdicrii.
SYLLOGISTIcE, adverb, (syllogisticos) more
syilogislico. Boeth. Aritt. Anal. post. 1. 9. Coa-
tlgit autem quosdam non syllogistice dicere pro-
pter id, quod accipiuni ulrisque conseqaenila.
SYLLOGISTICOS, Grceca positions, et
SYLLOGISTlCUS, a, urn, adject. ovXkofiav
x6t, ad syllogismum pertinens.
1.) Propria. Quintil. 5. 10. 6. Cicero statum
syllogltticum ratioclnativum appellat. Adde Cat'
tiod. De dialect, et Boeth. passim. Jul. Vict.
Art. rhet. (edente A. Maio) 11. p. 60. Sjllo-
gisticon eotbymema est, quod ad imaginem syl*
logisml ex mullls aliquid coliigit. Ut si dicamus t
STLLOGrZANS
Adulterium multls roodls srgultur: quod munu-
acula mlssa dot, quod ad eellulam sasplus con-
venlt bqcUIeb, quod ad domurn roBrSti aceessuffi
tit, quod qui aeeesserlt, latere voluerit. Alque
bac omnia quum adstruserimas, tunc concludl-
mus: Quod il maners miiltte dooeo et cum an-
eillulis familiarilatera babuisie et egressum fur-
Sim, quid est, quod non ex Vis omnibus adulte-
rium vldeator esse commissural F. ELENCTI-
C us - - . ,
II.) Translate. Jmlro$. 6. Bexaem. 4. ae ca~
m.Obiens singulsrum semitarum exordia, taei-
tus secum ipie pertractat, Telut syllogiaticam vo-
cem ugacitate colllgendl odori) emittens.
SYLLOGIZANS, antis, partlclp. F. rafc s«q.
SYLLOGIZO, ai, are, n. i. (o»XXoT«iM Part *
Syilogizani. — Syllogixo est sylloglsmo utor,
syllogislice loqnor, tillogiizare. JBoeth. Aritt.
Anal. potU t. 9. Allquando quldem sylloglxars
non contlngit ex acceptii, allquando vcro con-
ilngit. Id. Aritt. Anal. pr. If. I. Dialectics
percootantl quidem Interrogatio contradiction^
eit, syllogixanll vero lumptio apparentls et pro-
babllls.
SYLVA cum deriv. F. SILYA.
SYMBOLA (sumbola vel simbols), a, t. I»
euf*>3o\rj, collatio In universum.
I.) Propria et ipeclatim dicilar de pecunta,
quam sodales pro se qulsque coaferont, limul
cenaturi: quam Cie. 2. Oral. 67. a med. col-
leclam vocat (It. ilregtia, rata, tcotto; Fr. icot,
colitation pour un ripat; Hiip. eicote; Germ.
der Geldbeitrag; Angl. a $hot or club). Plata.
Cure. 4. 1.13. Symbolsrum oollstores (sunt) apud
forum pisearlom. Id. Stick. 3. 1. 28. Eo condlil
in ijmbolam ad cenam, ad ejus conservum 8a-
garjaum. el ibid. 34. Sjmbolam dabo etjubebo
ad Sagarlnum cenam eoqul. Ter. Eun. 3. 4.
1. Aliquot adoleicentull coimus fa Piraa in
bunc diem, at da symbolls essemus. Rittchel. et
Fleckeit. ublque tumbola edld. Sic tumbolum
pro symbolum, apad Plaut. Bacch. 2. 3. 29. ex
eod. Rittchelio.
II.) Traailate. ^ I. Eit a primitive vocls pot-
estate, in anivsrsum secepta, collatio. Sidon, 4.
Ep. 3. de libr. Claud. Jtamert. Si quldem dum
ie adversus euro, quem contra loquitur, exser^at,
morum ao ttudlorum lingua otrlusque sjmbo-
lam jure lib! vlndicst. <f 2. Lepide servus, a-
pud Plaut., eni verbera herns minitatns foerat,
JBpid. 1. 2. 22. Sine meo somptu paratas jam
cunt tcapulls symbolm. f 3. De qnastiunciilis
In convivio agltatis, Gcll. 0. 13. Tales apud Tsu-
rum symbols tallaque erant secundarum men-
earum, at ipse dicere solitas era:, tparriuata.
SYMBOLlCE, adverb. 0D/a/3b>.«xiBe, socio me-
tafora, sub sjmbolo, per metaphoram, figurate.
GeiJ. 4. 11. Kua{xou; hoc in loeo tesliealos sl-
gniflcare dlcant eosque more Pjtbagora operie
alque sjmboliee xvauwe appellajos, qala slot ei'«
•to' xus«» 8«i»o« x« alwot tou xvs'v, et genltu-
im bucnana vim prsbeaat.
SYiUBdLlCE, as, f. 1. Su^jSoXtxij, dea, qua
varietalibus ominatis Tantura compoaens auspi-
clorura proventus peosat vlrlbus foturorom, ul
scribit Capelt. 9. p. 303. V. qua adnot. Sop-
pius, ,
SYMBOlICTJS, a, nm, adject. ouftpoXixo«, ad
sjmbolam pertlnens, qui allquid significat. Cha-
rts. 2. p. 134. Pulich.
SYMbOlIUM, Ii, n. 2. (sjmbolam) idem ac
ijmbolum. ffieronym. Ep. 28.
SYMbOlo, Onls, m. 3. F. SIMPDLATOR.
SYMbOlDM (sumbolum), i, n. et
SYMbOLDS (sombolus), i, m. 2. ou>/3o\o{ et
ovfi^oXov, slgnum, nota, indicium, ex quo quid
eognosci potest (It sajno, contrassegno, segna-
U; Fr. tigne, marque, charactert, cachet; Hisp.
$igno, marca, tello; Germ, die JUarke, dat
Kennzeichen ; Angl. a ring, ring-teal, tignei).
q 1. Genera tim. Jutlin. 2. 13. 3. Quam col-
loqaendi copiam non haberet, quo applielturl e-
rant, sjrnboloi proponl et satis proscribi curat:
Qaa tos, Ionei, dementia tenet 7 etc. Sunt qui
hie leg. symboia: sunt eliatn qai tymbolai: sed
Ton. IT
— 641 —
hi male, symbolum cum symlola confuoden-
tes: quod vlrl docti Jampridem admonuere. A-
put. 2. Dogtn. Plat, ante med. Divisionum «•
qaaillas et eorum, qura psstE sunt, sjmbola. h.
e. tabulfe, tessera, arrbffl, plgnora et alia, qua;
contractuum signa sunt. Alii leg. symbols. «J 2.
Speciatim apud Latinos anolQ", quia lllo uteban-
tar ad epistolas et rasa obiigo&nda et ia pignoa
alque argumentum cujuspiam rei promlssse. Cato
apad Fronton. 1. ad Anlonin. Imp. (edente
iterum A. Sfaio) ep. 2. ad fin. Numquam ego
evectionera datavi, quo amici mel per symbolos
pecunlas magoas caperent. Plin. 33. Hist. nat.
1. 4. (10). Anolum Gracl a digltls appellavere :
apud nos prisci unguium vocabant: poatea et
Grid et nostri symbolum. *l 3. Item Ipsa
imago anulo impressa symbolum est. Plaut.
Pteud. 1. 1. S3. Ea causa miles hie reliqait
symbolum, Bipressam in eera ex anulo soo ima-
ginem, Ut, qui hoc afferret ejus slmilera symbo-
lum, Cum eo slmul me mltteret. et 2. 2. 52. To
epistolam hanc a me aceipe atque illl dato. Nam
istlo symbolum est lnlar berum meum et tuum
de maiiere. et 2. 4. 26. psevd. Epistolam modo
banc Intercepi et symbolum. crah. symbolum?
quem symbolum? pssvd. qui a millte all8tu st
modo. Adda Bacch. 2. 3. 29. % 4. Apad Eccle-
slsstlcos scriptores iym6o/um est regula seu for-
mula eorum, qna eredeoda sunt ex fide dirina,
qaa fldeles ab infidellbua dlscernuntur. Augustin.
Ep. 214. 2. Tola Ecclesia in symbolo confite-
tor (Deum) judicare vivos et moriuoi. Adda Sa-
fin. Comment. In Symb. Apoit. 2. Hinc Pru-
dent. 2. Ktpt ortf. 437. Confrnderenlur omnia
Hinc inde membra in Symbolum : Manauescat
orbls sabdltas, Mansuescat et summum caput.
h. e. fldem Cbristl. — Symbolum accipere et
reddere dicebaotur baptlzandl, qui, antequam ba-
ptisma reclperent, symbolum ntemoriter profe-
rebant. Auguitin. Ep. 07.
SYMM&TEB. et, Graeca potitione, symmStros,
mStra, mStram, adject. outtftSTpo;, ejusdem men-
sura sea proportions, $immetrico, proporzio-
nato, fatto con eimmetria. Fitruv. i. 2. SjnV
metros est eurhythmia causa. Boelh. Ariil. A-
nal. pr. 1. 23. TJt quando diameter est asym-
meter eo quod flunt abandantla aqoalia perfe-
etls, posito symmetro. Id. Anal. post. 1.2. Non
est scire, at quod diameter sit symmefer.
SYMM&TBlA, a, f. 1. oufifiCTpi'a, comraeusas,
eonvenlentla mensora, apta proportlo multaram
parllam inter se congraentlum, proporzione,
timmetria, Fitruv. 1. 2. Symmetrla est ex Ipslus
operls membris conveniens consensus ex partl-
busque separatis, ad universal flgura speclem,
rata partis responsus: at In hominis corpora, e
cublto, pede, palmo, dlglto ceterisque partibus
symmetros est eurbytbmia qualitas: sic est in
operam perfectlonlbus. Farro Sat. Men. 52.
p. ISO. Oehl. Symmetrla adium eonfutabat ar-
chllectones. Plin. 34. Sxtt. nal. 8. 19. (38).
de JUyront. Numerosior In arte, quam Poly-
cletns, et in symmetrla dillgentlor. et ibid, de
Eytippo, Non babet Latinum nomen symme-
trla, quam diligentissime eustodivit, nova in-
tactaque rations qaadratas veterum stataras per-
mutando. Id. 35. ibid. 10. 30. (67). Parrba-
siut primus symmetriam piclora dedit. — In
plur. num. Fitruv. i. 3. extr, Membrorum aom-
mensus Justas habet syaimetriarum rationes. —
NB. Latino vocabulo commensus dicitur a Fi-
truv. loc. modo eit. et 3. -I, conoruentia et
tzqualilas a Plin. 2. Ep. 5., commoditat a
Suelon. Aug. 79. in fin., competentia a Gelt.
1. 1. tub fin. Use non placuerunt scilicet Pli-
nio seniorl loc. eit., qaum dixit, tymmelriam
Latinum nomen non habere.
SYMMETROS. F. SYMMETEB.
8YMMYSTA, a, et Grceca potitione
SYMMYSTES, m, m. 1, ouiiuuroie, ilsdem sa-
crla inlliatos et, at loquilar Apul. De mag., eo-
rumdem sollemniam particeps. Id. ibid. Onlus
Liberi patris symmysta, qui adestls, scitis etc.
Reeentlores tamen leg. myites. Adda Scholiatt.
ad Juvenal. 6. 533. — Eliam da Chriitiano pres-
SYMPHONIA
bytero et monacbo usurpat Bieronym. Ep. 58.
n. 11. Ad teipsom (PauHnum preibyler^m)
veniam symruystc&, sodr.Ieivi msiitr. et amicum.
et Ep. 66. n. 9. ad PamtBZChiuffi monachum.
Sed propbetarum quotidle medullas blbas, Chrl«
st) mystes, patriarcbarum symmystes.
SYMONtANDM trlfolium vel, at alii scribunt,
Simonianutn vel Symoniacum, quid sit apod
Colum. 6. R. R. 17. ante med., lncertum ollm
erat. Morgagr.ius epist. 3. in Colum. § 31. muita
disseric et legendum conjiclt tiler Tel til man-
tanum. Verum Pontedera in Antiqu. Lat. et
Grrsc p. 543. et Schneiderus ad Colum. loc.
eit. ex Codicibus et ex eomparato slraill loco
Feget. 3. R. R. 4. a med. corrupts Columella
verba lta serlbeoda statuerunt: Si fnonl:anum
trifolium invenitur etc., quos secutus Itaius In-
terpres B. Del-Bene ita vertlt : Se trovati trifo-
glio montano.
SYMPASMA, litis, n. 3. aSfixcapa, medica-
mentum pulvereum, quod corpori adspergitnr.
Ccsl. Aurel. 2. Aeut. 38. 318. et alibi. Adde
i»ro&. in App. 25. p. 195. 19. Kelt.
SYMPiTHlA, a, f. I. cufUro&SKt, eompasslo,
naturalis consensus et coavenlemia, quails est
maris cum luna nature et beliotropi! cum na-
tura soils, simpalia, inclinazione naturals. Gra-
ce vox est, et Gracls perpetuo lllteris scribl*
tur a Cicerone, quem quldam LexicographI
afferunt ad ejus usum conQrmaodum. Usus est
lamen Latlne Fitruv. 1. 1. ad, [in., ubi att:
Similiter oum astrologts et mualcis est disputatlo
d& sympatbla stellarum. Item Farro apud Non.
p. 458. 24. J8"erc. Quam sympalbiam lumbl ad
oculos baberent. Adde Plin. 28. Bitt. fiat.. 7-
23. (84). et ibid. 9. 41. (147). et 37. ibid. 4.
15. (59).
SYMPERASMA, 8lis, n. 3. avy.itioa.oua., con-
clusio, id quod ei posltls vel cpneessie conclu-
ditur. Est syllogism! species, spud Capell. 4. p.
98. Quid syllogjsmus, quid symperasma, quid pra-
dicativus syllo«lsmus etc et p. 127. Hoc a Gracls
ovumoaoua. dicitur, a nobis dlci potest eoannls
coaciutlo.
Homonym. In qao di Herat tymperatma s
tyllogitmo, V. apud eumd. loc. eit., qui lamen
ab antiquiorum, puts Aristotelis, notlone disce*
dlt, quibas o<jfj.itspaapa est simplex ex proposi-
tions et assumptions (qua vooidatit Tocantur)
concluslo, a nioaoi dicta (Antt. Anal. pr. L 9.
etc. F. rods sufurseauitiv usum AritL Phyt. I.
3. et TMpai'veiv Anal. pr. I. 25. Cf. TVendeJeno.
El. Log. Aritt. § 21. et 63.).
SYMPH6NIA, te, t. 1. (avufmia.) Sumfonia
scribltur In Inter. In ^nnal. dell' Ittitul, arch,
a. 1856. p. 10. F. ONOM. — Syraphonle, spe-
ctata iitterali vocis vt, est consonanlia, coneentus;
aptlus vero apud rei musica scriptores, tempera-
mentam sonitus gravis sd scutum vel acutl ad
gravem modulamen efliciens, ut docat Cattiod.
de music, abl sex ejus species proponit.
I.) Proprls. 5 1. Geaeratlm. Choieid. Tim. 44.
Ex accentibus et suceeotibus varlsta rallone mu-
sics cantilena symphonla dicitur. accordo. Adds
Itid. 3. Orig. 20.3. Fitruv. 1. 1. Mathematics
ratione sonituum dlscrlmlua ad symphonies musi-
cal seu concentas compoouolar diviss clrcina-
tione In diatessaron et diapente st diapason. Ca-
pell. 7. p. 239. Trss sympboniss continet bsr-
monis, id est diapason, hemlolion, diatessaron.
J?oe(h. 2. Arithm. 54. in lemmale. Haiima et
petfecls symphools, qua tribus distenditur in-
tervallls. f 2. Speciatim est muslcus coneen-
tus, concerto muticale, concerto, tinfonia. Bo-
rat. Art. P. 374. TJt gratas Inter mensas sym-
phonla discors Osteodlt. Seneca Ep. 12. ad fin.
Ad sympboniam canere. Cic. 5. Ferr. 44. 105.
Quum in els convivils symphonla csneret raa-
jimlsque poculis minlslrsretur. Id. Ccsl. 15.35.
Bajls acta convivla, comlssallones, cantas, sym-
pbonlas etc. Plin. 10. BitU nat. 29. 43. (81.)
Luscialss Jussas caners enpiste et cum sympbu-
nis alternasse.
II.) Metonymiee dlcitar de jnasico lnslramen-
to, el speciatim 1 I, De elasslco railiiiri,
SYMPHOMACA
■pud JSgyptio*. Prudent. 2. advert. Symntach.
827. lignum symphooia belli iEgyplo dederat.
Cf. Anihai. Lai. 742. 60. — Item apud Partbos.
V. Plutarch. Cran. 23. «T 2. Sumilur eliam,
aequiore Lalinilatii avo, pro organo rausieo. Hie-
ronym. Ep. 21. n. 29. Male quidam de Latinii
lyropboniam pmant esie genua organ!', quum
concori la Dei laudibui eoneentua boo vocabulo
ligQtfieelur. Altamen Itid. 3. Orig. 22. ad /In.
Symphonic vulgo appellator lignum cavum es
ulraque parte, palle exteau, quem Tirgulis bine
*l inde muiici ferluat: fltqae in ea «i concor-
dla gravis et acutl luavissimus cantus, pdctpov
/Supoouafa'j. T. Arevali adnot. id loc. cit. Cf.
•Ham Celt. 3. 18. Quoruradem diaeatiendm tri-
•Ms cogitetiooea, ad quod symphonies et cym-
bala slwpitusque proOciunt. et Plin, 9. Hist.
(RU. S. 8. (24). Delpbinui muleetwr lyropho-
hijb c»ntu. el praoipue hydrali *ooo\ ▼. Rioh ed
n.v, — Apud Pulgat. interpr. Dan. 3. 5. ttteqq.,
irfoi srmbuca com lymphoma coojungitur, vide-
tur base eaie (ibia utricular!!, Ilalice comamuia,
qua Aiiatlcl popali utebantur. Denarium gentii
Popie bate duo instrument! limul junela rapra-
•entat, ut videre est apud Cavedoni io Opuic.
di Modena. T. 1. p. 173. Caterum Daoielisio-
terprea vel Intlrumenla muaica Babyioneosia, a
qaibui Grnci, ut ab slits Orlentla genlibui, plura
mutual! tunt, nominibm appollavit Grrecii; aut
tut potiui Grascl inilrumenta Babjlooara detu-
lerunt, nam c ia muaique, inquit Zeaormanl
Milt. one. V. p. 12B., fut ua art devolu aut
eiraogen el aui eielavei; lea riebaa Babylooleos
dedalgoalenl d'etecuter eui-memei ». *J 1. Est
eliam corpua symphonlacorum aarvorum. Y. Dirk-
•en ad h. v. — $£. Qua de lymphonia berba
(qosm lymphoniacam appellant aili) afferontur
a nonnuliii ormanturque verbis Plin. 99. But.
nat. 7. 23. (40),, in'certa Offloino aunt. Mar-
duin. et Sillig. pro lymphoma ei MSS, posue-
rant QTomphmna ; alii vere alltar. Cf. tameo
8YMPHONIAC0S, *, urn.
EYMPHOnIACA, as. P. voe. aeq. ia fin.
SYRSPHONlACUS (lumphonlacui), a, um, ad-
ject, oouf »v<axo'c, ad lympboniem pertineaa, lin-
foniaco. Arnob. 2. p. 73. Idclreo {ret mundi
ex ae genitai) animai bue mialt, nt res iagu-
stiMimi nominl* jympboaiac»» agerant el filtu-
datorlai trlei? — Symphoniaci homines, ler-
»i »el pueri, tuonnlors, muiici, oujxfaiviaxoi,
•unt qui ad modulationea musical eoocenttitque
conficiendoi coraparantur. Cie. Mil. 31. 65. Mllo
turn cam ayrcphoniaeoi puaroa morii dacebat.
Id. Divin. in Q. Cacti. 17. 63. Ab hae prefe-
etua Antonii quidam •ymphooiaeoi terroa abdu-
cebal per injurlam, quibut ae io elatta utl Telle
dicebat. Alton, ad huoc locum adnotat, adbibitos
fuliie eliam in navlbus iymphon r ieoi, qui reml-
gantibua calamine canerent Tel per astam io-
cam, boc eat ore prolatain, Tel per eltharam, et
in Argo navi. Sed quia blc in done dixit, poi-
c urriui Intelligere, ad boc tyoipboniacoa eapi so-
lera, ut in ciaase pugoantibua claaaicum canant:
unde ipii tubas classia nomen poillum est ciatii-
cum. Hec Aicon. V. ARREPTIC10S. — Hine
abtoluie, aubitantivorum more
' Symphoniaca, is, f. I . berba, qua at byo-
eciamui ieu juiqulamua et iaaeoa dicitur. Apul.
Serb. *.. Paltad. It'. R. R. 12. tub fin., Ve-
ga. 3. Peterin. 68., Pelagon. *. 10. et Mar-
cell. Empir. e. 30. p. 140. retro.
Symphoniacui, i, m. 2. inuiicua. *J 1. Ga-
aaraiim. Inter, in Annali dell'Ittil. archeol.
p. 1850. p. !0. n. 7.ivhsaOTis pakirRlLi ti. cai-
subu iTUFBOHiACva. Alia ibid. p. 18. n. 07. col-
uoio svumoNiACOBvu qvi a*c»i8 pvblicis ran-
•rv (lie) svkt tic. Alia ibid. p. 18. ». 02. »o-
cam Latinam babet muticariua. ff 3. Speeialin
tymphoniaci Tocaalur, qui icebella pade pnlsantes
et Ubiai ore inOantei ultantibai cborii oimrepe-
bani. V. Auguitin. Io:. cit. io 8CABBLLDM.
8YMPU0MACU8, I, V. T08. prascad.
SYMPHOMUM, II, n. S. Idem ac ayrapbonla.
Schol. Bern. 3. ad Pirg. i. O. 183., li Tare
Ml lectio.
— 642 —
SYMPHfTON at
SYMPHTTOM, i, n. 2. odfifoTC-v. f 1. Est
genua berba, alio nomine halum vel halus, a-
pud Plin. 27. Mitt. nat. 6. 24. (41). P. integr.
loe. *J 2. Est etiara aliud aympbyli genus apud
eumd. 14. ibid. 16. 19. (108)-, quod alii bele-
nion, alii medicam vocant. Vide eliam Theod.
Pritcian. 3. 18. et Mar cell. Empir. c. 17. p.
111. retro., ubi Symphytum quidam rocant iQu-
lam ruatieam, quidam Tero allium (etc) gallioura.
SYMPlMUM, I<, a. 2. genui vasit, ei quo
plurea bibere possunt vel quo in compotatiooi-
bua utebantur. Arnob. 7. p. 235.
SYMPLAGfOM. V. SEMIl'LAGITJM.
SYMPL ASIA, Srum, n. plur. 2. Cortaue idem
ae leplaiia. ^uguilin. in Ps. 63. n. 19. ad fin.
Quid emptnrua eat, ut facias? qua: iymplaiia
quajiiturus ea? Alii leg. emplestra.
8YHPLECT09, on, adject. ovftirXeMoc, col-
ligatua, conoetui ; aed aiurpalur more tubstan-
tiTi, et ligniQeat quoddam genua pedis metri-
ci, qui duabua tyllabia longis et tribus brevibus
constat, ut tymphoniacut. Diomed. p. 481.
27. Eeil.
SYMPLEGAS, Sdia vel ados, f. 3. auy-isX^ydt,
duaa iniulaa aunt vel potiui icopuli in Ponto Eu-
lino apud «a Boipborl Thracli, quae et Cyanese
dicta aunt, de quibda P. ONOM. : « ou^jAtj't-
VM, limui percutio, collido; fabulantur enim poe-
las, olim mobiles fuisie et inter ae concurrisse:
donee, navl Argo medial pertranseunte, deorum
■mperio atetere. Origo fabulaa inde est, quod
parvo diieretas iolervallo, ei adverao iotrantibus
gemins cernebaotur, pauliumque deQeia acis,
eoeontlum ipeciem prasbebant. — Translate u-
•urpatur — a) De eoraplaiione et cobsBsio-
ne natium. Avion. Epigr. 108. 8. rotat in-
guina, aurai, Tergum, colle, bumeroi, lutes
syroplegadls antrum, h. e. podicem. Adde Mar-
tial. 11. 09. — 6) Item de complexiooe etco-'
baeilone llmi in vadis maritimii. Rulti. 1. in-
ner. 361. Dt, prasbeole algara denai aymplegade
iimi, Servet inoffensai aemlta clara ootas. — Hine
figurate Julian, apud Auguitin. 4. Op. im-
perf. contra Julian. 13. Quo furore numquam
cariturua ea, nisi priua obicenam dogma rejece-
ria: quia inter posnilentia* pudorem, numquam
tamen a Chriilianli averiatum, et argumentatio-
oii loopiam, gravea perfereni tymplegadai, ne-
eesie est, ut bona dicta, quibus obruerli, ant te-
qaarii aut lacerei.
8YMPLEGMA, (lis, a. 3. auunktyua, ova-
ttXoito), eorapleiio, copulalio, gruppo. ■/ 1. De
signo, quo duo vel plurei iovicem ampleii vel
oiculanlur vel luctantur, uiarpal Plin, 36. Hitt:
nat. 5. 3 (24). *J 2. Eat etiam obsceoa copu-
lalio ipinthriarum ae prascipue bistrionum in-
eestoi deorum amorei in icasna reprssentantium,
qualii depieta videbatur Io tabellis Blephaoii-
dla. Martial. 12. 43. Bunt illio Veneris novae
Oguras, Qualei perdltui audeat fututor : Prasslent
•b laeeant quid (prceililerinl) eioleti: Quo iym-
plegmate quinque copulenlur; Qua plurea te-
neantur a catena. Arnob. 7. p. 230. Himii ni-
mirum dil gaudeot: et ilia tIi (deorum) pros-
slant neqoe utile bomioura eomprebeoaa naturii
llbantiaaime commodet audiendii bil aurei, quo-
rum lymplegmatibui plurimii intermiiloi te ease
deriaiooia in materiam ooruot.
SYMPLOCE, ei, f. I. ou/ixXwYj, compiicatio.
lie appellalur Ggura rhetoric*, ubl (t incipil las-
piui ab ana parte orationii el loliei in uaam
atque eamdem deilnit: at (it; Quit legem tuiit?
Bullua. Quii deceaiTiroi, quoa voluii, creavil?
Rullua. Hue Capell. b. p. 175.
SYMPOBDS (sumporus), 1, m. 2. cLuircpoc, li-
gnifieare videtnr itineria corallam; aed uiurpatur
ipaciatim de todalibui coliegll cujusdam fune-
ratieii, io Inter, apud Sruzza licriz. Percell,
p. 131. D. a. AVGViTiano magiitho iVHrORum,
SYMPOslACA, firum. V. voo. aeq. in do.
SYMPOSIACUS, a, um, adject, ou^iicooiaxc'c,
conrlvalii, ad lympoilum ieu convivium perti-
oena, da convilo. Apud Gelt. 6. 13. in tilulo
1U iegilut: De qucttiuoculU apud Taurum pbi-
SYNA60GA
losophum in convivio agstatis, qu» cympoiiau-.
vocantur. — Hine
Symposiaca, orum, n. plur. 2. abtolute, lub-
itantivorum more. Ita notatur liber Platonii et
Plutarcbi, quod Symposium intcribilur, quia ici-
licel bujuiuiodi qusstiones continet. Gell. i. II.
tub /In. Plutarchus io Symposiacii dieit. et 17.
1J. a med. Plutarchus io libro Symposiacorum.
SYMPOSION el
SYMPOSlfM. li, n. 2. ouurrootov. compotatio,
convivium, convito. Cic. 9. Fam. 24. Dt sapien-
tius nostri, quam Grsci: illi cu^tircsia aut ou'y-
Sstrrva, id est coropotationes aut concenationei,
not convivia, quod turn matime simul vivitur.
— Hoe nomine inscriptus est Platonii liber irapi
spaitoj, b. e. de amore, in quo Alcibiadem cum
aliia inducit in convivio disputaotem. Gell. 1.
0. Hie a Symposio Platonis iocipere geatit, pro-
pter Aleibiadis comiasalionem. Nepot Alcib. 2.
De quo roentionem facit Plato in Symposio. Ad-
de ^ttton. Edyll. 13. extr. Item liber Xe-
nophontis, de quo Plin. 34. Ilitt. nat. 8. 19.
(79). — Symposium eat etiam nomen sodalilii
sive collegii, ex convivio, quod facere solerent
bujusmodi sodalcs, in Inscr. apud Sruzza I-
scriz. fcrcell. p. 129. — ffB. De nom. propr.
V. ONOM.
SYMPOTlCUS, a, um, adjeet. oupitottxc'c, ad
symposium pertiuens, ut Sympotics quaitiuoeu-
Ice apud Gell, 6. 13, in Ummate.
SYMPSALMA, Stis, n. 3. ooutyaXua, vocum
copulalio in cantaodo ieu pialleado. <^uout.tin.
in Psalm. 4. sect. 4. et Itid. 6. Orig. 19. 16.
P. PSALMA,
SYMPTOMA, 3lis, o. 3. oiuitiautL, Unloma,
alTectus cum morbo conjunclus. Ccel. Aurel. 3,
Acut. 13. ante med. Omnia minuunlur, qua; Grascl
lyroptometa vocaverunt, ooa accidentia pasiionii,
et mox. Ei ceteris accidentibus, qua: Grtsci sym-
ptomala vocant etc,
SYMPTYCTOS, on, adject, ouparuictoj, cora-
plicatus : qua voce signiQeatur genus quoddam
melrl apud Mar. Plotium Sacerd. De metr.
3. 63. p. 515. >.%. Eeil. l'berecratium trlme-
trum, quod quidam symptycton, alii anapseitieum
dicunt, monoschematistum est : temper enim
ipoodeo daclylo spondeo perculitur.
SYNAFlA. V. SYNAPHIA.
SYNiBESIS (syoharesii), is, f. 3. o»vat'p«r;; t
Laline compleiio, Qgura est gram maticorum, qua,
dux vocales in unara contrabunlar, aervatii iiidcm
dementis : ut in illo Pirg. 7. JEn. 33. Ouminia
alreo. et 6. ibid. 280. Ferreique Eumenidum the-
Iami. et Barron. Alacin. apud Quintil. 1. 5. 17.
Quum te flagranti dejectum fulcuiae, Pbaetbon.
P. SY.NALCEPftE. — Huic coatraria est diare-
lii, ut in Europai, autai, frequent apud Lu-
cret. Quintil. loc. cit. et Donat. de tchtmatib.
p. 1772. Putsch. Greece.
SYnXGOGA, a, f. I. omayorrri, coogregatio,
ccBtui bominum, congregazione, unione, io-
cielo.
I.) Proprie. *f 1. Generalim. Cyprian. Ep.
75. n. 14. Synagoga baretieorum. Pulgat. in-
ter pr. Eccli. 3. 30. luperborum. Id. Ps. 85.
14, potentiuin. et Pi. 7. 8. populorum. *J 2.
Speeiatim de conveutu Hebraorum. P. infra. 13.
Luc. 12. 11. el Act. 9. 2. et alibi. — Et de
castu Cbriitianorura, sed Grace, apud Jac. 2. 2.
(Cf. Epiphan. adveri. hair. 30. 18.). ' *T 3.
Item de sectatoribui, qui ad ccetum aliquem per-
tinent. Id. Apoc. 2. 9. Se dicunt Juddios esse et
non mnt, ted aunt lyoagoga Satana. Adde ibid,
2. 9.
II.) Translate. *f 1. Per melonymlam est lo-
cus, lo quo conventui babetur, saplus vero ac
ipeclalim locus publicui, io quern Judai conve-
niebaot, ut preces funderent et legem Moiaicam
addiicerent, et quidem singulis isbbatii ac feitli;
poit, eliam cujusvii bebdomadis die secuodo et
quinlo, tinagoga. Pulg. interpr. Malth. 23. 6.
Amanl (Phariswi) primal cathedral in synagoga.
Id. Luc. 4. 16. Yenil {Jesus) Nazareth el intra Tit
secundum eoniuetudiaein luam die sabbali in lyoa.
gogam el lurraiil legare. El traditui est ei liber
SINAGONUS
Hal*, et ibid. v. 44. Et erat pradlcans In synago-
gis Galilaa. Id. Num. 16. 2. Qoinque viri proce-
ss sjnagoga. Id. Luc. 8. 41. Prlnceps synegoga.
Adda Tertull. adv. Jud. 8. et 13. et Cod. Theod.
16. 8. 9. — Origo synagogarum repetenda est inde
a tempore Machabaorum In Palastina, in exterjs
vero regionibus iode ab exsillo Babyionico (Cf.
7os. De B. J. I. 8. 3. 3.).Chrlitlet Apoitoloruro
tempore doo solum in quavis Palastina, led et-
jam reglonum Gentilium urbe, quara magna Ju-
daorum multitodo incoteret, saltern uoa erat
ijnagoga, in majoribus vero oppidis vel urbibus
plure! aut etiam plurlma. jEdes bujusmodi disposl-
la erant ad formam templi HierosolymUani, ut
atrium cum porticibus haberent et in medio atrio
•acrarium quattuor eolumnia innixum, col addi-
lum quoddam cublculum, ubi, aura asperlore, et
quldem ut in atrio, secundum families statulis lo-
cis ledibuiqoe Judrel eongregabantur (V. Fitrin-
aa De tynag. vet, Delia Falle ReUeb. IV., Th.
Sendtchr. 5. 105. et Ackerm. op. eit. § 333.
et 384. Cf. etiam 'Thalm. Suceod 51. 2.). —
HabUa in iis fulsse judiola aique adeo panes
sumptas, testantur Usee. Matth. 10. 17. et 23.
34., , Marc. 13. 8., Lue. 12. II. et Act. 9. 2. el
82. 19.;quamquaro puto, uon de synagoga, qua
est domus Hturgia accommodate, hac omnia ioca
striclim esse aeclpienda. Cf. Matth. 10. 17. etc.
(V. de Synag. etiam Leyrer in Berzog Enc.
15, p. 299. et Schurer nil. Zeitgesch. p. 468.).
— Absque tynagoga, extra tynagogam facere
aliquem, convenlu et communione fidelium ex-
cludes, saerls probibere, excommunicationls
p<ena afucere. Fulg. int. Joh. 16. 2. et 9. 22. —
Pater et mater synagogce, qui vel qua honoris
causa ex collatis benefieiis appellabatur, Inter.
apud Henzen n. 6145. m. avihvs iaisvabivs pater
siKAOOOiB (tie). Sic Cod. Theod. 16. 8. 4. Hie-
reos et arobisyoagogos et patres tynagogarum et
ceteros, qui syo8gogis'deservIant, ab omni cor-
poral! munere liberos esse pradpiraus. el Inser.
apud Gruter. 323. 3. cdst-iAE patbrhab matbi
sysaqogab bbiiiabOHTM. Alia apud Ortlli n.
2522. KOMIBB SABA MATBB 8TOAO0GARVN CAMP!
bt BOLVsmr. Adde alias apod Mural. 1044. 6.
et 1713. 1. — In sjnagogis servi dimittl sole-
bant. Cf. Corp. Inscr. Grcec. 2. 1004. el 1005.
"f 2. Per synecdochen Ipsi congregati in syna-
goga. Fulgat. interpr. Jet. 12. 43. Quum di-
missa esset sjnagoga, •ecutl sunt maltl.
StNAGONDS, a, urn, adject, ouva'yusoj, ap-
pellatur lapis quidam finalls apud Gromat. vet.
p. 249. et 405. Lachm.-Rnd. Eiagonus, septa-
gonus, synagonus. h. e. ejusdem angull.
SYnALIPHA, a, et
SYNALtPHE, es, t 1. V. SYNALCEPHA.
SYNAIXAGMA, 5tia, n. 3. ouvaXXayf«o, con-
ventio, placitum (mutate prasMatlonis). Cod.
Theod. 2. 14. 7. § 3.
SYNALCEPHA (synalipha), a, el
SYNALCEPBE (synalipbe ), es, f. 1. owa-
Xoipij, figura poetica, qua ultima vocalia aut
dipblhongus pracedentis diclionis a prima vo-
call vel diphtbongo sequenlis exclpitur et quo-
dammodo absorbetur: a ouv, simul, et aXoipjj,
pressio, vel a'so tou cuvaAat'f si», hoc est a con-
glutlnando, propwrea quod per earn dua syllaba
in onam coalescant, ut In illo Firg. 2. >Bn. 1.
Contlcuere omDes intsntique ora tenebant. —
Differ! a synaresi, quod ea In eadero dictione duas
vocales contrabit, hac In daarum line et initio.
Quintil. 1. 5. 17., Chan's. 4. p. 249. Putsch.,
Diomed. 2. p. 437. ibid., sed omnes Grace. La-
tine Quintil. 9. 4. a med. Nam synalcepbe fa-
cit, ut ultima syllaba pro una sonent. Adde
Priscian. 7. p. 279. Putsch, et Isid. I. Orig.
35. 5.
SYNANCHE, ei, f. 1. ouvotxi. asidlna, soui-
naitzia. Cwl. Aurei. 3. Acul. 1 . 3. Si Inte-
rius atque exterius et In utraque parte fueril tu-
mor, tunc proprlo nomine synanchan memoranl
nuncupandam. Cf. eumd. ibid. n. 1. Gell. 11.
9. Synanchen pati. Adde Feget.i. Feterin.lO.
3. et 5. — Nanat Gell. Joe. sit. lepidam do *n-
gina namosthenis hlstoriam. Quum lecall Mile-
— 643 —
slorum Athenas venissent quipplam rogatum, De-
mosthenes contra eorum pestulata acri oralione
u8us, eos dixit rejicieodos. Re in posterum pro-
lata, venertint ad eum domum legati et, gran-!
dem pecuniam polllciti, oblinuerunt, nt ne con-
tra eos amplius diceret. Postridle venit ille in
forum, lana raulla et fasclis eollo circnmvolu-
tus: excusavitqoe synancben, quod contra Mile-
sios, ut promiseret, verba non faceret.Tum e po-
pulo onum eiclamasse ferunt, non synancbe De-
mosihenem, sed argyrancbe laborare. (
StNANCHlCUS, a, um, adject, owafxtxec,
ad synanchen perllnens. ut Synanchlca passio.
Ctel. .^urel. 2 ^ctit. 25. 140.
St nAPHK, es, f. 1 . cuvafnj', eonjunetlo. tfoetn.
1. Music. 24. Est igitur synapbe, qua conjon-
ctio dicitur, duorom tetrachordorum vox media,
superior!! quidem acotlssima, pojterioris vero gra-
tissima. ,
SfNil'HlA (synafia), a, f. 1. awapita, , con-
Junclio. Mar. Ficlorin. 3. p. 2568. Ptiiscfc. Ita
bins bases, hoc est breves ac longa Juncta per
synapblam ut Grace vocaot, nos per conjun-
ctionera. Id. p. 2569. Diximu* ionicum airo
lisi^ovoc gigni, per syoaphiaro, id est, quum vi-
cissiin breves longis aut looga brevibus aylla-
bis, prout metrl mcnsirra fuerlt, subjiciuntur.
Adde Serv. De metr. Horat. p. 471. 12. HetJ.
et Terentian. p. 2429. Putsch. _
Sf NiPOTHNESCONTES , ouvairo&VTianovtes,
simul morienles, cotornorientes, titulus eujusdara
Graea comredia. Ter. Adelph. prol. 6. Syna-
pothnesconles UlpbiH est commdia: Earn Com-
morientes Plaotus fecit fabulam.
SfNARJSTOsa:, srum, f. plur. 1. Zuvopt-
otcocat, h. e. femlnta simul prandentei : a ou»,
simul, et apt«aos, prandeo. Nomen est eomm-
dis Menandri et Cccilii, in qoibus tales fe-
mina inducantur. Memoratur a Plin. 23. Bist.
not. 9. 81. (159)., Gell 15. 15. et If on. p. 370.
it. Merc. .
St NASTBlA, a, f. 1. ouvocoTpta, constellatio,
lensa, qoem hibet apod Matberaatlcos genetblia-
cos. ^ucf. Queroli 2. 4. 168. Hora est: mihl
synastrla hac placet. V. Klinkhameri adnot.
S?N5THRISMUS et rectlos •
StNATHRGiSMDS, 1, m. 2. cuvo&poicrfioe, fi-
gura, qua multa slmnl coacetvantur. Potest au-
tem et singulis verbis et piorium verborum con-
junctione fieri, ut docet Rutil. Lap. De fig. tent.
2. SiugulU verbis, ut apud Ter. Beaut. 2. 1. 15.
Mea est procax, potens, magnlfica, sumptuosa, no-
bilii. — Pluriom verborum conjunctions, ut apud
Sail. Cat. 5. Audax animus, cujuslibet rel si-
mulator, alleni appetens, sul profusus, ardens in
cupiditatlbus etc. F. CONGERIES. Adde Caj-
tiod. In Ps. 75. 12. et 87. 13. — Ipsa vox Graea
est et Grace scribenda; quamquam in reeentio-
vib. edit, aliquando Latlois litteris scribitur.
StNAXIS, Is, el eos, f. 3. au'voftc, congrega-
tlo vel locus, In quo congregatio fit. tenant.
8. carm. 17. 1. Repsit quale nefas intra pla sapla
sjnaxls! h. e. mooasterll.
SYNCATEGOREMA, Btii, n. 3. (ouTTtatr^d-
oiiua) Bitcian. 2. p. 574. .Putsch. Partes ora-
tionis, nomen et verbura, sola per se conjuocta
faciunt orallonem; alias autem partes syncate*
goremata, boc est consignificBOtia, appellabant.
SYNCECHfMfiNOS, on, adject, confusus, quo
stgniBcalur unos e sex modis metricis, de qui bat
Diomed. 3. p. 600. Putsch. Sed Jieil Graois lit-
teris dedit. F. SYNEZEUGMENOS.
SYNCERASTOM, I, n- 2. cuyxspaoTOV, Grace
est varum eommlxtlo, quasi eontemperatum. Per
synecdochen ponitur pro omni edulio. Farro 1.
L. L. 11. Mull. Plaotus In Phagone, Ilonos
synceraito peril. Syncerastum est omne edulium
antlquo vocabulo Greco.
SYNCfiROS. F. SINCERDS. .
SY.NCHOrESIS, Is, f. 3. cv7x«»?i!»f» eonces-
iW, figura rhetorics, qua locum babet, quolles
allqoa Importune desideranlibus eoneedonlur,
qoa ad utllllatem ipsorum perUnere mo pos-
suDt, ut ait Cassiod. In ft. 77. c 3 1 . a. AucL
Schem. Dion. 96. Itid. varo 2. Orig. 21. in
SYNDICUS
/in. Syncjioresis est quum dlfferlmus aliquid pe-
teQtes, ut aliod Interim nos permittant dlcere.
SYNCIIRISMA (syncrisma), a, f. 1. et
SYNCriBISMA, Sits, n. 3. oti-flLpisua, Inun-'
ctlo. Pelagon. 4. Feterin. a med. Inde synchrls-
mate curetur. Feget. 3. Feterin. 45. Post lyo-
ebrisma ad corandos armos iud jcitur. et 6. ibid.
18. Compositio synchrisma. et 5. ibid. 12. 3.Syn-
chrisma (scribe syocbrismato) etiam fiumentum)
perunges in sole. Adde Marcell. Etnpir. c. 1.
p. 88. relro.
SYNCBRONDS, a, no, adject. owyxP° v0 *' "■
quails, contemporaneos. ^T»"eroiiy«s. prcef. In
XII. Proph. Vos admouitas volo, Osee esso
synchronon Isaia. Alii Grace scribunt.
SYNCHYSIS, is, f. 3. ovrx u:, ««. confuslo, tur-
batio ordinls, speelatim apud Grammatlcos by-
perbaton obscurura ieu transgressio cdnfusa el
pertorbata, id est vitiom, quo verba inter se lon-
gius permiscentur et confunduntur, quarn aqaom
sit, ut spud Horat. 1. Sat. 5. 49. Namque pila
lippls inimicum et ludere crudis. Rectus ordo
erat: Namque pila ludere Inimicum est lippis et
crudis. Charts. 4. p. 218. Putsch., Donat. De
trop. p- 1777. »"6fd., Pompei Comment, p. 310.
6. et Diomed. p. 461. 7. Keii. V. HYPER-
BATON.
SYNClPDT. F. SINCIPUT.
SYNCOPA. F. SYNCOPE.
SYNCOpATDS, a, um, partieip. F. SYNCOPO.
SYNCOPE, es, et syncope, a, I I. cu-pMci}.
concisio., *f 1. Apud Grammaticoa est figura, qua
litlera vel syllaba de medio dictionis subtrahitur, ui
periclum, vixet, exslinxem et seicenta bujus-
modi apud poetas, leua 'n mezzo, t}uln etpro-
sa scrlptores, nummum, liberum, triumvirum
pro nummorum, liberorum, triumuiVorum elev
dicunt: qua de re Cie. Oral. 45. 46. et 47.
multa. Charts. 4. p. 248. Putsch, et Diomed.
2. p. 436. «| 2. Apud rel veterlnaria scrlpto-
res est defectio virium. Feget. 1. Feterin. 25.
3. F. voc. seq.
SYNCOPO, as, 5vi, Stum, are, a. 1. (syncope)
Part. Syncopatus. — Syncopo est virlbos detll-
tno. — Absolute, neuirorum more. Feget. 2, Pe-
(erin. 25. Si quod jumentum syoeopaverlt, nit
agnoscilur fignis: pigrius ambulablt, tamquam
suOusioue constrictum. h. e. virlbus defecerit.
— Passive. Id. ibid. Inter suffusos et syncopatos
bac distantla est, quod suffusi-Oeclentes crura
inccdare solent: syncopati eulem etc.
SYNCRASIS, Is, f. 3. oii-yxpaots, eommlxtlo,
temperatio. Onus est ex aonibus Valenllnlanis,
apud Tertull. advers. Falenlinian. 8.
SYNCRlSIS, Is, t. 3. ewyxpioij, coneretlo, com-
paratlo ^ 1. Apud Rhetores, figura qua La-
tine eollatlo dieltuv, quum coroparatlone qua-
dam Justiorem eausam noatrara, quara adver-
sarii, demonstramus, ut doeet Cassiod. in Ps.
19. 8. coll. Ps. 25. 11. — Grace usurpat Jul.
Rup.nian. De fig. 37. et Auct. Schem. Dian.
•27 • 2. Apud Grammatlcos putatur esse eedern
ac'synalosphe. Consent. Art. p. 389. 32. Keil.
Synalcepbe est vel syncrisis, quum per colhslo-
nem eoncurrentlum vocalium aubtraheodi ex hie
aliquam prabeaiur oecaslo. Sic Julian. Tolet.
p. CCXXXV. 19. ed. flag. Slnalcephe - a quibui-
dam syncrisis nomlnalur etc.
SYNDESMOS, I, m. 2. ou'voeop.oe, colligatio,
conjunctio. 5 1. Generalitn. Charis. excerpt,
p. 552. 38. Sell. 1 2. Speelatim figura rheto-
rlca, LaUne collalio, quando eibl aut persona
aut causa slve ex conlrario slve ex sloilli com-
parantur, ut icribit Cassiod. In Pi. 11. v. 7.
SYNDICASMOS, I, m. 2. fortasse pro syndyat.
mot, Id est collatio, quando res dlversa in con-
trarium sibl coroparantur, apud Cassiod. in ft.
51. v. 8. Cf. SYNDESMOS.
SYNDlCUS (syodicos), i, m. 2. eruvoiicoe, qui
ab allquo collegio vel clvitata ad eausam Ipslui
agendsm ejosque jora tuanda electus eat, sin*
dico o sindaco, rapprestntante di qualche uni-
cersita, collegia o cilia. Hermog. Dig. 60. 4.
1. Uunerum civiliom quadam aunt palrimo-
jili, alia personaram : perwnalla tont cirliia mu-
SYNDO
aera, dafenslo elvltatis, Id eit ut syndicus fiat
«tc. Arcadius ibid. 18. § 13. Defensores quo-
qsie, quos Gr&ci auvSt'xout appellant, qui ad cer-
tain causara ageDdarn vel defendendam eligon-
tur. Cajus ibid. 3. 4. 1. Qulbus autem permis-
sum e»t corpus habere, collegil, locietatis sive
cujuseumque alterius nomine, eorum proprium
ut, ad axemplurn reipublics habere res commu-
nes, ercam eommunem et actorem sive syodi-
eura, per quern tamquam quod corarauniter agl,
fieri oporleat, agatur, Oat Ulp. ibid. 43. 34. 6.
§ 10. Procurator, tutor, curator municipumque
IJDdlCUi.
SYNDO Tel
SYNDON. V. SIN DON.
SYNDYaSMOS, i, ra. 3. oov&uaofio's, copula-
tio, conjunctio; speciatim Agora rbetorica eadem
ac syndesmos. Catiiod. io Pi. 62. v. 12. et 76.
v. 13.
StNECDOCDB, ci, f. 1. ous«Jioo-gf. ^ 1. A-
pud Grammaticos, est figura verborum per de-
traclloneni, quum subtractum aliqnod verbom
satis ex ceteris intelligitur, ut Ceeiius In Anto-
nium; Stupere gaudio Grracus, slmul eaim au-
ditur, ccepit. Hsc Quintil. 9. 3. a :ned. Hioc
Cic. 10. Fam. 17. Ego bino perendie mane
cogito. seil. discedere. ^ 2. Apud abelorcs est
tropus, quo toturu ex parte aot contra, vel ante-
cedeotia ex consequentibus intelliguntur: fitque
octo modis, quos persequilur Quintil. 8. 6. 18.
Cie, 4. Ilerenn. 33. 44., qui intellectionem vo-
oat, Charts: 4. p. 215. Putsch, et Diomcd. 2.
p. 453. ibid.
SYNECDOCHlCE, adverb, (aynecdocbicus), per
lynecdocbeo. Hieronym. 2. in Malth. 12. 40.
Synesdocblce tolum intelligitur ex parte.
SYNECDOCHlCDS (sjnecdocbicos), a, urn, ad-
ject. cdvmSo^ixo'c , ad syneedocben pertiuens.
Hieronym. 5. in It. 14. 2.
S'YNSCUES, is, adject, omn. gen. ouva^jje,
continuus, perpetuus. Capell. 0. p. 331. Pes t>re-
vior proceleusmaticos, id est disemus synesbes
Tocatur, quia ipsa asaidultas et frequeotla com-
praheadenlis se inviceui syllabus oec magnitudi-
nem aliquant, nee modum divisie pclesiatis ex-
tendi!. Soeih. 1. JIuiic. 12. Omnis vox aut
sjncbei (corrig. syneehes) est, qua continua aut
diasiematice piadicilur cum inlervallo Juepnn-
sa. Et eontioua quidarn est, qua loquenles vel
prosara oralionem legeutes verba percurriraus:
dlsstamatice autem sa. est, quam caneado nuspan-
diaius, in qua non pollus sarmoalbus aed mo-
dulis iniervlmu*. At Friedt. leg. Grace.
StNECHiTIS. F. SYNEPHIT1S.
SYN8CUON, tox .Egjptia, qua slgniflaatur hor-
ba eadem, qua? Latinis dicltur JseSorala. Apul.
Herb. 9. Alii alitor leg.
SYfiECHON, ontls, particip. Grasum liUeria
latinii, a owiyu, coattneo, b. e. soattnens, ab-
solute usurpation, quo 3helorei earn conlrover-
cia partem intelligent, qua con'.icolur omnin de-
faasio, ut definit Fortanalian. Art. rhet. 1. U,
Spud Jugustin. He rhet. 14., Jul, Ficl. De
rhet. 2., al. Grecis lltterie scribitur.
SSNECPUOnESSS, is, f. 3. av:^:fm-natt, S-
gara metrica, codea qua 3jnror.5j'i, Grscs ori-
gioia atqua usus. JZ-zr. yiziorfa. 1. p, ac>!0.
Shtsth. Sed Seil dsdll Gr»e!s li!lsij».
SlWSl^TSCCS, a, usn, Edjjit. 05 - .'a.tTi)C0f , acti-
vm, c-psrativas, chs allien! il too tjfelto, e/jj-
cace. Ccsl. rfurel. 1. Jsut. 34. MS, Ajcfipia-
■3oi dixit, r.on 3533 r.-illvis 3?ijub BsefatiWi eau«
:si sgritadiauju ia 3i^a!^]g ssaaUtnta^ quas aja«
•ssSlcaa ruc;at, :;d :raa aalj5?d*ntsB, quas GiacI
piacasarsUcss sppclbni. Adde 3. ibid. 16. 1IU.
S'2ri23aHJ&i, m, n. 9. ma&pn, attlvwstm
Scs'-srsga'-iu -'eu co'.ua rSrerma qui cedent, coa-
Esssusj apocisiSm vjro ^ t. Apud Uebreoi (foes
jarce detorta, sansdrfn ab i5a dictum, Latin*
Stmciliuut bpad /''jij. :V,Jsrpr. JZ.";l(/». 5. 2a,),
arat aupromui Judlcum cousbsius :eu ttibtnal,
ax .-isplusginla at «00 5:3S33oriJ>us aonitans, quo-
tum alii priocipsB sacerdotum (oVx'sf's), al"
ligisperili (fpafi^atsij), alii vero scniorts sraul
(BD{9/3i!t«poc), sinedri'o. Porro ad hue IriLuiaal
— 644 —
sfTerri solebent causa; graviores; veram a Ro-
manis Judffis imperantibus relicta quidem est
ei Juris dicundi itemque capitis damnandi pot-
estas, ita tamen, ut sententia capitis ab eo di-
cta, nisi a procuratore Bomano conflrraaretor,
rata Bon esset. (Cf. Joh. 18. 31., Sanhedr. p.
24. col. 2. et Jo>. Anliq. Jud. 20. 9.) — Ori-
ginera svnedrii repetunt historic! quidam ab illo
Hebraotum Judicio, quod Morses constituent
(Num. It. 10. et teq.): qulbus adstipulatur cl.
De-Fit, Sed alii reclius censent, perperam He-
brseos banc slbi antiquitatem vindicare, et oriam
esse boc tribunal post reditum ab exsilio Babylo-
nico, et quidem state Machabssorum, quod pri-
ffium memoretur sub Hircano seouodo. (Joi. Jn-
tiq. Jud. 14. 9., Ackerm. op. cit. § 237., Ubat-
di Introd. etc v. HI. p. 661. et teq., al.) Cod.
Theod. 16. 8. 29. Judxorum primates, qui in
utrlusque Palsstina syuedriis nominantur vel in
aliis provinciis degunt. ^ 2. Dicitur etlam de
quo cum qua conveotujuri dicuado. Arnob. io Pi.
103. F. voe. teq.
S¥nEdR09, 1, m. 2. cuyeSpoj, conseseor, ad-
sessor, consiliarius. JCiv. 45. 32. de Macedonib.
"Jacedonum convocatum concilium: propuocia-
turn, aeoatores, quos aynedros vocant, legeodos
esse, quorum consilio respublica admluistraretar.
— De ojnedris Lucan. 8. 259. monent critlcl
legendum Syedrii, quod est Cilicia oppidum ma-
ritimum.
SYNEillMENOS, on, adject. ouvijVfievoj, adjun-
ctus, con d 01 us, uti explicat Sell. 16. 8., ubi
ostandit quid sit cuv>;jt/*£vov d^iiafia apud Gnc-
cos. Speciatim vera usurpatur |q re muslca.
Soelh. 1. Jfutic. 20. Eplacborduro dicitur sy-
namnienon, quod est conjuncture, octachordum
vero dieuMugmonon, quod est disjunctum. Adde
eamd. ibid. 26. et Censorin. ft: p. 2723. Putsch.
— Hinc ?ie«e tynemmenon, trite synemme-
non, paranele synetnmenon noicina Bunt chor-
darum inusicarum apud fitruv. 5. 4., quarum
prior nele tynemmenon, b. e. ultima conjuo-
ctarum, respoDdera videtur el, qua? a recentio-
ribus musicis dicitur D la eol: altera paranete
iyneirtrntnon, b. e. pasntiUima conjuoctarum ,
C eof /b:.tertia trite tynemmenon, b. e. ter-
tia coDjuaciarum, B fa b mi. Ita Forcelli-
nut. Adde Sotth. 4. Music. 15.
SYNE9IPTOSIS, is, f. 3. ows/ituois, codcut-
sus vel collisio, flgura grammatica, Latlne con-
cirfentJo, ut earn vocat Priscian. 17, p. 1199.
Putsch., ubi Gra>cis littoris jcribitur; Lallnls
vero 18. p. 1199. ibid.
SYNfiPHEBOS, i, m. 2. oWprj/Sof, qui ana
pubcacil. Synephebi est nomen eomiEdia; Ststii
Cscilii. Cic. 1. Fin. 2. 4. Synpphebos ego, in-
quit, potius Giecilii aut Andrlam Terenlii, quam
utrsmqoe Menandri legam? Id. Senect. 1. 24,
Ait Statius in Synephebis. — KB. De cognom.
». F. ONOM.
S?iNSR(5US, 1, m. 2. ouveoyo't, administer, ad-
Jutor. Finnic. 1. H/athet. 4. Quidam terna nu-
mina decanis singulis applicarunt, quos muniQ-
509 appeliandos esse volueruot, hoc est synergos.
— SB. De EOgnom. R. F. ONOM.
SyNESIS. Is, f. 3. cu'vECTtj, intelligentia, pe/-
cpicax euimi facullas; speciatim vero <tf 1. A-
pud Graossiatlcos cat Sgufa syniaseos. F. SYN-
THESIS. '^ 2. Est eliajn unus ex sonibus Va-
Isatialanorutn. Tertull. advert, Falentinian.
3. — NB. Sa otisa. propr, fi. F, ON CM.
SYNEZEUGMfiNOS, on, adject, ex particip.
Gi3CO 3!)y!j!uyfiivos , conjuuetus, quo signiQ-
catur unus 3 sax iisodis meiricis, de quibus Dio-
mtd, 3. p. 500. P«(scri. Calasticus, deOnitl-
vus: iyzicswliBoi, somposUus: asynarthros, ln-
COiflpositus ; iyncschymenoi , confutus: syne-
zsugmanot, lonjuactus: paragogoi, derivativus.
Coajuoc'us est quando ex duobus raetris versus
ordinaiur ut beroicus et iambicus. Seil Latinis
lilleris dedil.
SYNGfiNlCON. F. POLYGYN.ECON.
SYNGRAPHA (syngrafa), a?, et
SYNGRAt'HE, e>, f. 1. (mpftfafi) Syngra-
phe leruiinaiioue Gr*canica scrinitur In Not.
SYNNEPH1TIS
Tir. p. 124. — Syngrapba est scripture sive
schedule, qua Dt propria manu contrabentium
ad pactorum fidem, eb utroque subscribitar et
ab utraque parte servatur (It. tcrittura o?o5-
6figo, cauzi'one, obtiligo in iscriito, scritta, ce-
dola; Fr. billet, obligation, ecrit; Hisp. billet,
poliza, obligacion; Germ, der Schuldschein, die
Schuldererschreibung ; Angl. a bond or bill si-
gned and sealed by both parlies). Cic. 7. Fam.
17. Tamquam enira 6yngrapbam ad imperato-
rem, non epistolam attulisses, sic pecunia ablata,
domum redire propei abas. Id. /farusp. resp. 13.
ad fin. Alterum putabo regem, si habuerit, uode
libi soivot, quod el per syngrepbam credidisti.
Id. Dom. 50. 129. Facere syngraphas oum ali-
quo. Id. Mur. 17. 35. Agere ex syngrapha. far
lite sopra una cauzione o scrittura. et 5. Alt.
21. a med. Postulare aliquid ex syngrapba. pre-
tendere in vigor d' una scrittura d'obbligo.
Homonym. Differt syngrapfta a chirographo,
ut osleodunt bsec Asconii verba in 3. Ferr. 36.
Inter syographas et cetera cbirograpba hoc In-
terest, quod in ceteris lantum, quaa gesla sunt,
scribi Solent; in syngraphis etiam contra fldem
veritalis pactio venit et, non numerata quoque
pecunia aut non integre numerata, pro tempo-
raria volunlale honiinum scribi solent more in-
stitntoqua Grascorum: et ceteraj tabulaa ab una
parte servari solent, syngraphas signatas utrius-
que manu, utrique pari! servanda traduntur.
Cf. SYNGRAPHUS.
SYNGRAPHEDS, i, m. 2. trisyllab. ourypa-
fsiij, synchroous scriptor. Idac. prxf. Chron,
Post buoc (£usa6iurn) successor syngrapheua
perfsctus universis factorum dictorumque rooni-
menlis Hlerunjinui presbyter.
SYNGRAPHUM, i, n. 2. idem ae syngrapha.
Coripp. 2. Laud. Justin. 36S.
SYNGRAPHUS (sungrapbus), i, ra, ouyypapot
^ I. Est idem ac syngrapha. Plaut. Asin. 4. 1.
1. Agedum, istum osteode, quein conscripsti,
syngraphum inter me et amicam et lenam. ^ 2.
Idem Ptaulta eyngrapbum posuit etiam pro chi-
rographo, quod belli tempore datur, ut liber
traosilus quoquo sit, diploma, patsaporlo, sal-
vocondotto. Sic enira ait Capt. 2, 3. 90. Ea-
dem opera a prselore suroam syngraphum, quern
hie ferat secum ad legiooem, bine ire buio ut
liceat domum.
S?NHiSTOR. P. SYNISTOB.
SfNHODUS. F. SYNOUUS.
S?.MSTOR, Oris, m. 3. ouvt'ffrup, consoles,
consapevole, conscio. 'fitulus fuit unius ex sa-
turia Menippois Farronis, ex qua fragmenta re-
cital Philargyr. ad Firg. 2. G. 478. — NB.
De cognom. R. F. O.NOM.
SYNIZfiSIS, is, f. 3. auvi'£7)C»e, subsidantia, no-
men est !igur» grarnmatieorum, qua et Syrue-
resis, qua vocales dute in unum quasi subsi-
dunl et unam eyllabam faciuut. Ad illud Firg.
1. J£n. 702. Aurea eomposuit sponda etc. Ser-
vius bsc adscribil : Si Dido aurea, pulcram si-
gnilicat «t esl nominalivus: si sponda, Septimus
quidem est, Bed synizesis lit et spondeus est.
SYNLEMPSIS et
SYNLEPSIS. F. SYLLEPSIS.
SYNNAS, ffdis, m. 3. ad Synnadam, oppidum
Pbrygia peitinens, de qua F. ONOM.; dieitux
autom speciatim de lapide Beu marmore, quod
circa illud efTodiebatur, Sidon. carm. 5. 17.
SYNNAVU9, a, urn, adject, owmotos, qui In
eodem (aniplo coiitur. /Eulico digammale iaserto,
Lutioi, ut ssepe alias, pro synnaut scripserunf
synnavus. IJinc Inscripl. apud Grater. 89. 2.
di sxUKATt. llos ita rnernorat Ovid. 6. Fast.
63. Aur-:a possedii socio Capitolia templo Mater
et, ut o.?-be;, cum Jora suimna tenet. Serv. ad
^srg, 2. /£n. 225, Delubrum dicitur, quod ano
lecto pl^ra complectitur uu.cina, quia uno tecto
ditnitur: ut Capi'.oiium, la quo Minerva, Juppi-
ler, Juno sunt ouwaoi.
SYHNfiPHlTIS, Wis, f. 3. gemma eadem qua
galsstites. Plin. 37. Hist, nat, 10. 59. (162).
!ta leg. Jan et Sillig.; alii tynophites, alii 1^-
nephili) vel tynechiiis.
SYN0CH1T1DA
SYN5CHITIDA, as, f. 1. idem ae lynochilis.
J sid. 16. Orig. 15. 22.
SYNOCHTTiS, Mil, f. 3. owa-fr-cit, gemma,
qua magi umbras iDferorum evocaias teneri as-
serunt. Plin. 37. i^ist. not. 11.73. (192). Ao-
anchitide in bydromaatia dicunt evocari ima-
gines deoram, lyaochitide umbras iaferorum evo-
catai leaeri. ;
SYN0CHOS, a, um, adject, cwoxp?, contiauui;
bine de febrl Soran, Itag. 5. Boc tempore nu-
iriantur causon, synochui, tertiarius.
SYn6dalIA, turn. F. voc. ieq.
SYNOdaLIS, e, adject, (synodus) ad synodura
pertioeni, sinodale. tenant. 3. fit. S. Max-
im. 415. Concilium alleclum fuerat lyaodale Ne-
mausum. — Hioc
SynodaHa, ium, d. plur. 3. absolute, sub-
stantivorum more, decreta, qua In synodo iao-
ciuntnr. Id. ibid. 433. Pro vice Martial (anoe-
lus) perageni synodalia praieni.
SYnOdICE, adverb. (iynodicui)«yaodall more,
ex syaodi praicripto. Cassiod. 4. Hist. Eccl.
25. a med. Juberet imperator noo synodice, Bed
Judicialiter potius eiaminarl etc.
SY n6dICUS, a, um, adject. ouvoSixo'j, ia Iti-
nera coojunctus; sed speciatim ^ 1. Apud A-
stronomoi, dicitur de iuna, qua synodica vocatur,
quum est ia coojuuetione cum sole, quo scilicet
tempore lumine omaino caret. Firmic. 3. iifathes.
C. a med. et 4. ibid. prwf. ad fin. ^ 2. Est
etiam ad synodum peninees, synodalis. Cassiod.
9. Hist. Eccl. J 3. Synodica epistola. Id. 4. ibid.
21. Hie lilterii motus Cooitaniius praceplt Sar-
dica et orienlales et occidentales coavenire poa-
tifices. Mulls siquidem etiam alia passlones me-
dicinam syoodicam requlrebaat. Adde JUieronym.
Fir. ill. 45.
SfNOOlT£, Brum, m. plur. 1. ouyoSiTcu, qui
jimul et commuol societate vivunl. Mooachi iya-
oditas iidara sunt, qui ccenobita. Socrates I. 4.
c. 23. Tou'j e'y x»tvoj3t'ote ij cuvo'Sots fWva%oue.
Jmppp. Theodos., Arcad.et Honor. Cod. 1. 4.
6. (et Cod. Theod. if. 30. 57.) Nulll clerico-
rum vel monachorum, eorum etiam, quo» lya-
oditas Tocant etc. Repelitur hoc idem ia eod.
Cod. Theod. 9. 40. 16., ubi etenoMlee legitur,
ut intelligas, duabus bis vocibus Idem slgoificari.
SYNOdIGM, II, n. 2. auvo>8ioy, eoacealus. Dio-
med. 3. p. 439. Putsch. V. MONODIUM.
SYnOdONTITIS, Jdii, f. 3. ouvoooyrjw, gem-
ma, qua; ia cerebro syaodontis piscis invenirl
dicitur. Plin. 37. Hist. not. 10. 67. (.182).
SYnOdOS (lynhodos) vel
SYnOdUS (synhodus), I, f. 2. cuyo8o«, cooven-
tus, cartus, concilium: proprle autem et spe-
ciatlin ^ 1. Ita appellabatur collegium sea-
nicorum el athletarum Roma: sub Hadriauo Aug.
laitlluturo, ut ei Gracii Inscript. apud Gru-
ter. 315. 9. et 616. 1. patet. Hiac Inscript.
apud eumd. 313. 8. l. aybbuo apolavsto MEM-
mo AVGG. MB. H1BB0MCAB BT ABCHIERI SYKHODI
etc. et 330. 3. a. avb. avo. lib. agiuo sbpten-
TBIOHI PAMOMIMO SVI TKMPORtl FRiMO 8ACSRDOTI
stnbodi apollims etc. Alia apud Orelli n. 2542.
SACBA SYNBODOS KBAPOLI CBBTAMINB qviVQVBKKAhl
dec. Hffle sacra synhodos lllustratur marmore,
quod subjecli Orellius. V. f 2. TJsurpatur etiam
de coovenlu Bccleslastico religionis causa iniio,
sinodo, concilia. Iliac Ammian, 15. 7. a med.
Athanasium episcopum eo tempore apud Aloian-
driam ecetui la uaum qus9itus ejusdem loci mul-
torum (tyaodus, ut appellant) removil a sacra-
jnenlo, quod oblioebat. Impp. Patent- et Mar.
tion. Cod. 1. 3. 23. Venerabills syoudus inoume-
rabilium pane sacerdoium, qui Cualcedone coa-
Veneruot. Adde Ambroi., Auguslin., al. pissim.
SYnODDS, ontis, m. 3. ou'vcJou;, piscis genui
Ita dicll a dentibui promioeotibus (.Sparus Lino.),
dentate, sinodonte. Ovid. Balieut. 107. El ru-
tilus pagur et fulvi synodoales at ex ie Couci-
pieas chaoae. Adde Plin. 37. ifat.not. 10.67.
SY.NCECIOSIS, is, f. 3. cuvQixst'oisif, figure
verborum per detraelionem, per quara dues res
later ie dirersa in oralione conjuogunlur : a
avt, limu), el oi'xoe domus; earn res dirersai la
— 645 —
unam sedera oratloais congregat. Habet magnam
vim, ut ait Butilius Lupus vel ex laude Yitiura
vel ex yHIo laudem eipriraendl. Hujusmodi est
trilum illud: Tarn deest avaro quodhabet, quam
quod non habet. Quintil. 9. 3. a med., ubi ta-
men Grscis litlerie tcribit-
StNCEClUM, 11, n. 2. ouvoi'xiov, coatuber-
nium, cobabitatio. Petron. Sat. 93. Aliquis ex
his, qui in eodem syocecio potant. Alii leg. gy
ncEcio sea gynweeo. ,
StNONfiTON (synonetum), i, a. 2. croy»viiToy,
coempilo eeu comparalio specierum ad anaoaam
periiaentium, quss fiebat ia caritate aDnona; a
dsco ad averteadam famem Urbi immlaeatem.
Adigebaatur eaim provlaciales veadere species
aanonarias, puta frumeatum, Yinuni etc. Justo
pretio accepto. Imp. Constant. Cod. Theod. 11.
tit. 15., qui De publico comparalione inscri-
bilur 1.
SlfNONtMlA, a, f. 1. cuyaivufjia, figora rhe-
lorica, eadem qua? Latine interpretatio dicitur.
Mar. Plot. Sacerd. p. 455. KeiX. Synonymia
est quum una res mult'ra nominibus nuncupatur.
Adde Capell. 5. p. 175. Isid. 2. Orig. 21. 8. et
Fronton. De diff. voc. p. 525. Keil. Quintil. 8.
3. 16. Greece usurpat. V. INTERPSETATIO.
SlfN'ONli'MON. P. yoc. «eq. ia fin.
S?N6N5MOS et
S^NONfMUS, a, um, adject, ouvuyujwc, qui
aoinea commune babet vel qui idem sigaificat.
Prob. Art. min. p. 120. 6. Keil. Sunt eomina,
qua appellaalur syaonyma, quae variis significa-
lionibus (Dosith. Gramm. p. 398. 0. ibid, ha-
bet loquelis) uoam rem desigaant, ut puta : t«t-
lus, terra, humus, et Boelh. Soph. Arist. 1. 4.
Redargutio est coalradictio uaius et ejusdem, aon
nominis, sed rei et aomiais noa eynoayml, sed
ejusdem etc. — Hinc
Synonymum, i, a. 2. absolute, lubstaativornm
more, id, quod ejusdem, ut allud, est sigaificatio-
all. Fronlo de eloqu. (edente iterum A. Maio)
p. 232. Noane to turaultuariis quibusdam et lu-
oratiris iludiorum lolaciii fulciebai, aynonymii
colligendis, verbis interdum aiogularibus requl-
rendis? at veterum commata, ut cola synoaymo-
rum ratioae coaTerteres, ut de vulgaribus ele-
ganlla, de coataminatls nova redderes. et p. 237.
Securus inde abeas, cui nihil per aoctem meditan-
dum aut coascribeadum, nihil magistro recitan-
dum, nihil de memoria proaunciaudum, nulla ver-
borum indagatio, nullius synonymi ornatui, nihil
de Graaco in nostram linguam pariier vartendum.
StNOPHlTES. P. SYNNEPHIT1S.
StNOPIS. V. SINOPIS.
StNOPSIS, Is, t. 3. ou'yot|>i«, breviarium mul-
tarum rerum sub uno aipectu posilarutn, risfret-
to, compendio. Ulp. Dig. 27. 9. 5. a med. Pra-
lor requirat, qui notitiam rerum pupillarium ba-
beat: aut, si nemo invenitur, jubere debet edi
rationes; itemque aynopsim pupillarium bono-
rum adYOcatumque pupillo dare, inventario.
Iia Torrentin., Gothofred. et Cvjac. I. 8. 06-
serval. c. 1. Alii, itemque si opus est, pupilla-
rium bortorum advocatum pupillo dare leg. —
Synopsis operis construendi, diagrsinma, dise-
gno, modello, pianla, in quadam episl. Imp.
Palentiniani ad Sallust. pr&f. Urb„ quse re-
fertur a -Caron. ad ann. CCCLXX.XVI. n.
40. Adde Gromat. vet. p. 92. 17. Lachm.-Rud.
et Renier Inscr. Af'ic. 1890. — .Synopsis Jo-
uil, ia Inscr. apud Htnzen n. 6139. ast index
donorum etc. P. loc.
S? NOPlICUS, a, um, adject, (synopsis) ad jya-
opsim perlioeni. Soran. Isag. 4. Synoptlca in-
speclio.
S'JnGRIS, Wis, f. 3. owwpe's, pioprla par e-
quorum vel jumentorum curruio Irabenlium,
bigas. — Translate par duaruia return, un paio.
ffieronym. Ep. 130. n. 7. A sancta Cbrisli syn-
oride virgioi tradilum. n. «. ab avia el iua-
ire. — NB. De cognoin. R. T. ONOM.
SYNTAGMA, fitis, n. 3. ovvrayua, opul or-
dine eouiposilum, praserlim liilerariuoi. Uaeia-
lui, liber: traltalo, libro. Aliquulies a Cicerone
uiurpalur. ul 12. Alt. 45. el 16. ibid. 3. el Cast.
SYNTHESIS
ad Cic. 8. Fam. 3., ted Grace ubfqae; ideo Le-
xicographl recentiores quklam hajuimodl voces
omlttunt.
SFNTAXIS, Si, f. 3. ou'yto|i{, ordo, dlipoiltio,
compoiitio, coastraclio. Speciatim % 1. Yocant
ita Grammalici coaitructiooem et compoiltionem
partinm orationii, coitrozione, tintaui. Pri-
scian. 17. init. % 2. A Cicerone adbibetor pro
compoiitiooe operii lltterarli, eonfectloae tra-
ctatus aut llbri, eodem fere tenau, quo ovnartiut,
18. Alt. 16. et 15. ibid. 14. estr^ sed Grace.
SYNTECTlCDS, s, um, adject, owttjxtixoj, qui
lyntexi laborat. Plin. 22. But. not. 23. 49. (105).
Prseordiorum vitiil lyatectieis, comitialibul etc
— Absolute. Id. 28. ibid. 8. 24. (88). Elepbaatl
sanguis et tyntectlcis prodest jecurque comilia-
libui roorbil. et ibid. 9. 33.(125). Phihisici, lyn-
tectlci, cacbectes. Adde Theod. Pritcian. 3. 11.
— De brut'u anlmantibui feget. 2. Pcteritt.
10. 4.
SYNTEXIS, i», f. 3. ou'yTijfic, eolliqualio, de-
fectlo et coaiumptio solids substantia in cor-
pora aoiroalis, qure ex tabe fit; eadem atque atro-
phia. Plin. 22. Hist. nat. 25. 61. (120). Tali lor-
bitionia genere emeadantur tyntexet. Theod. Pri-
scian. 2. 1. Multis pracedentlbat cauiii nasci-
tur syalexii vel atrophia. Adde Cml. Aurel. 3.
Zlard. 7. 90. Syntexii vesica. Of. Marcell. Em-
pir. e. 14. p. 105. — De lynlexi, qua Juioeala
laborant, multa babet feget. 6. Peterin. 54.,
ubi ejus roorbi iadicia et remedia deraoasirat.
SYNTBEMA et lyntbima, Stii, n. 3. cvv%sua
st cuvSTjpia, tessera, lignum, diploma, quo la-
cullasdatur publics evectionis usurpanda. Gloss.
Philox. 2uy&Sfio, ilgillum, eveclio, tesiera. Eaj-
dera: Swv&ij^a, insigne, ilgillum, evectlo. Oc
currlt apud Bieronym. Ep. 1 18. n. 1. Jam dimii-'
so syntbemate equui publicai sternebstur. — Alio
teasu ia Qumst. gramm. p. 187. 17. Hag. Gain
Seaooes ab urbe Romans rererleotei coadlde-
runt secus mare civilalem vocaiites Aochonani
velut «bane unam», iode progredieotei vocave-
ruut Auximum, quapropter ubi to posutiti lyn-
thema, si posuiiuei aepitbema>, pulauei id au*
geodl gratia saperaddidiise.
SYNtaBSlNA, at, f. 1. V. voc. ieq.
SYNTllfiSlNUS, a, um, adject, (lyolhesis) ad
synvhesln pertlnem: u\ synlhesina vestis; ltd oc- '
currlt absolute. 5uelon. Ifer. 51. Preruroqoe iyn-
Ihesioam indutus. Alii leg. eynthaiia. — Jn plar.
7V(in. com. 168. Bibb. V. voc. ieq.
SYNTHESIS, li, f. 3. co'v&ecij, plurium r»rum
congestio et coinpositio.
I.) Proprie el speciatim. ^ 1. In re raedlca
compositio medicaraeoiorum. Seren. Sammon.
30. 578. Synihesis hac prodeit unda mollila ea-
l-sntl. et 61. 1069. Anlidotus vero multis Milbri-
datia fertur Consociata modii. sed Magnui (Cn.
Pompejus) icrinia rogii Quum rapsret victor,,
vilem deprendil in illli Syntbesia, et vulgata sa-
tii medicamina risit: Bis dsaum ruts folium,
salii et breve granum Juglandesque dual, toli-
dem cum corpora Dcus. ingredients di poco va-
lore. !!anc eamdera syatesia eodem rnodo de-
scribit Plin. 23. Bisl. not. 8. 77. ^ 2. Item
piurium vasorum aeries. Stat. 4. Silv. U. 44. Aut
unam dara syoihesia (quid horres?) Alborum ea-
licum stque caccaboruin. un jerutio di :lovi-
gti. et Martial. 4. 40. El crasso liguli polita calo
Seplenaria synlhosls Saguntl, Slispana: luteum ro-
ta soreuma. P. SEPT2NA1UUS. f 3. Et piu-
rium Ysstiura copia, qua: in area ad usum ser-
vabatur, piovvisione di abili. Scsvola Dig. 34.
2. 39. Qusto, an ex universa vest8, Idosl Jyn-
Shesi, tunicas singulas an st patliola ellgers pot-
si i, (Salinas, in Yopisc. Bonos. 15. legit: art ex
synlhisi: el diacriiuan e'sie ait inter univtrSOtn
veilem et synthesin. V.) Martial. 2. 46. Sic
mical inuuitiBtis arcula sjnlliesibui.
11.) linproprie et translate* ^ I. Sumitur
sspisiime pro vette quartain ceiiatoria, cujul mus
erat donii in cena, foris vcro Salurnalium lein-
pore. Krai eulein vcluli liiileum pallium, quo
;eteris veslibus deposilis inrolrebanlur eanaturi
ileinuue in Salurualibus co siuicli prudifcant,
STNTHETOS
quia eo tempore crebriui convivia agitabant. Ex-
tra brec tempora lynlbcai indutum prodtre, mol-
litiei debatar et probro: Moo reprehendit Ne-
Tonem Sueton. Ser. 51., quod tali cultu ince-
deret. Martial. 6. 78. Ondecles ana surrextl,
Zolle, ceaa, Et matata tlbl ett lynltaesii unde-
clei. Id. 14. 1. de Saturnalium celebratione.
Synthesibus dam gaudet equet domlnuique ee-
oat us: Dumque decent nostrum pilea lampta Jo-
vem» — Patat el. MiA es lodamento et amictu
tynthetin eoostltlsie, quod qoidem nativa voeli
signification! eoograeret. Cf. etlam BSltiger At-
lobrand. Bochzeit, Abtchn. 12. et Marquardt
Bandb. d. Rom. Privatalterlh. 1. 331. et 9. 170.
^ 3. Apud Medicos ett morbui tree perloulo nee
facie pbtbiil difBimllis, at ait Plin. Paler, c. 62.
p. 175. *J 3. Apod Grammaticos synthesis, que
et tynetit, Ml flgura syntaxis, abi comtruetio
con ad rerba, aed ad verboram leniam refer-
tar: at Pirg. i.JEn. 218. Para la frusta aecaot.
Sil. /(. 17. 515. catilqae eadant eiercitui omalt.
8t Stat. 7. neb. 805. jubeunt Tegeaja juvenlui
Auiilio lardi. P. alia in CENTAOROS. — Dleltor
aotem synlhstii, qua eompoiltionem tea eonitru-
ctlonem ligniucat; et tynetit, qua intelligen-
tiem : quit allud dleltor, aliod Intelligltor, quo
conttructlo referri debet. Bed bee Graea snut.
8YNTRETOS, on, adject. owdipo'g, eompo-
iltue. Synlheta et atyntheta antra dlcantar,
qu» et diveriit melrli inter le Janctlt eompo*
auntur: et atyntheta qaldem, qa» ejaidem tant
generis, synlheta vero, qua ex divertii eopolan-
tur, at icribit Mar. Pictorin. 3. 8. 1. p. 114.
15. Sell., ted Grade lltlerlt.
SYNTONATOR Uuntonalor), Crit, m. 3. Tide-
tar ene, loqult Span, Mitcell. anliqu. p. 234.,
organorum maileoram magliter: et affert In-
tcript. In qua eil: a.... stactvs bvmohatok bbgib
xholomii (leg. Ptoloraal). lunionotor Latino con-
juetudlne vertendi Greieam u in u. T. voeem ieq.
SYNTONIC, a, am, adject, ou'vtovoj, in re ma-*
ilea, qui eum nervorum contentlone fit, ve-
hement, ooncilatae. — Absolute, apad Quintil.
V. 4. 142. Quofidie msgit letelvimui, tyntono-
Tam modii ultltantet. TJbi lyntooa vldenlur esse
musica quadam icabella, qua pedibua paliata
syrnphoniacuia qnemdam ejoidemque temper te-
ooria tonum edebaol moderanda vocl aplum.
Alii perperam leg. Sybaritarum. Cf. Glosi. Phi-
Iqx,, abi eiponitur cuJTOva'pioi, b. e. qal pedl-
bui tcabilla percutlt. V. PBDICCLARIUS. CI.
Rich abiolute accipit et fuitie putat idem ao
•cabiilum.
SYNTROPHIUM, II, n. 2. oovtpdptov, berba,
qua et rubut ieu runcus dicltur. Apul. Serb.
87., ubl alii leg. tyniropfcj-Kon.
SYNTROPHUS, I, m. 2. ovvrpopoe, qui ti-
rnol educatur, eollactaneui. Tertutl. advert. Pa-
ientinian. 8. Quare con et eterceja et syniro-
phl nominanluri — SB. De cognom. R. V.
ONOM.
syntrOpuyixon. r. byntrophitjm.
SYNZfJGlA. P. SYZYGIA.
SYPN03, 1, m. 2. Capell. 2. p. 39. Taget
talcit eroicult et rltom tlatim gentis lypnum-
que moDsiravit. — I)e bujut tameo vocls lectione
ac ligaificatione conjectural fidesis apud Bopp
Jo adaot. ad h. I.
SYREN et
SYRENA. P. SIREN.
SYREON, i, n. 2. oupeon, genui herbse, de quo
riin. 24. But. nat. 1t>. 117. (177). Tordjlon
alii eemen illlt ette diierunt, alii berbsra per
ee, quam el tyreon Toeaverunt. neque aliud de ea
proditum iovenlo, quam in montibut nasel, com-
ijusiaui potu clero meniei etc.
SYRIA, a, P. SYRIUS, a, am, ia fin.
SYRlACfi, adverb. (Sjrlaoos) Sjriaco more vel
lingua, ^ieronym. in Chron. Euieb. exord. 6.
Aramei Sjriace dicuntur filli Aram. Pulgat. in-
terpr. 4. Reg. 18. 28. Precarour, ut ioquaria ur-
bit tervli lull Sjriace. Adde 1. E$dr. 4. 7. el
Dan. 2. 4.
SYRIACINTJM (tie) oleum, apud Marcell. Em-
pit. c i, p. 88* retro.
- 646 —
STRl&CUS, a, urn, adject, ad Sjriam pertinaos
vel qui in Sjrla nascitur «eu provenlt. P. ONOM.
Plin. 14. Bist. nat 16. 19. (107). et 23. ibid. 8.
79. (151). Sjriacas tlliquaj. carobe. et Colum. II.
B. R. 3. Syriaoa radii, rdvanello. V. RADICTJLA.
Id. 12. ibid. 41. Roi Syrlaoua.. P. RHUS. Pe-
tron. Sat. 31. extr. Syriaea prnna. h. e. Dama-
tcena, quia Damascus in Syria est, C. Sfemm.
apud. Serv. ad Pirg. 4. JEn. 261. Syriaci eal-
eeoH gemmarum itellatl colorlbui. — Alia P.
In ONOM.
StRlARCBA %.
SYRlARCHES, a, m. 1. Zopidpxut, qui to-
tiut proviocla Syria tacrls praerat, ut Aalarcba,
qal totlai Aila. P. AS1ARCHA. — Hujiii munerli
mentionem faelt Imp. Constanlin. Cod. 5. 27.
li Deficlente tamen Idololatrie, anno potlnlmom
pott Cbr. net. CCCXCI., ex aacro civile craplt es-
ie, at In Cod.. Theod. 15. 9. 2..— SB. De
eognom. R. P. ONOM.
SfRlARCHlA, ea, f. I. 2upiapx/ a > dlgaitas
et monoi Syrlarebe. Imppp. Palentinian., Pa-
tent et Gratian. Cod. Theod. 12. 1. 103.
SYRl&TlCUS, a, am, adject, idem ac Syria-
cni. Pelagon: Peterin. 27. Calami Syrlatlbi P.
Y. — Alia P. In OKOM.
SYrICDS, f, am, adject, idem ac Syrlacus.
Colum. 5. R. R. 10. a med. et Plin. 15. Bitt.
nat. 14. 15. (51). Syrlea mala. Plin. docet, lta
dicta ette a colore, quia valde rubent et colo-
rem Ilium imltantur, qui ex tlnoplde et eaodice
mlxtit fit et Syricum appellatur ab eod. 33.
ibid. 7.40. (120). et 35. t&td. 6. 24. (40). et Itid.
19. Orig. 17. 5.; Item Phtenicittm a Phosnlcia Sy-
ria provlncia. Barduin. oos reprebendit, qui con-
tra MSS. legunt Scyricum apud Plin. — Alio
•ensu P. in ONOM.
STRING A et eyringla, a, f. 1. et tyringlo,
on.it, f. 3. idem ao tyrinx, b. e. fittula. P. SY-
RINX. — Apad medicos ^ 1. Est iajectio. Pa-
get. 1. Peterin. 28. .7.. % 2. Et etiam ulcus,
fittula pa trie In cor pore. Plin. Palerian. 1. 23.
et 32. el Theod. Pritcian. 1, 27. Rursui Plin,
Palerian. 5. 44., ubl pro tyringiones alii leg.
tyronet. — SB. De nom. propr. P. ONOM.
SYfilNGATUS, a, am, adject, (syringa) es-
cavatut in modum fistula, Intae inanis faetus.
Bad at eyrtngatut dicltur ab Apic. 8. 6., cujui
intettlna probe expurgata, omni emitsa face et
vacua facta tant, at condlmentis farciri posslnt,
qaibut pottea eonautis, iotegrum coquitur et
meats iofertar. Alii leg. tyringianm.
SfRINGlA p. syringa.
8Y kingIAnds. p* SYRINGATDS.
SYRINGlAS, a, m. l..oup«77«'ae, genat cala-
mi, qui lolut coaeavut est, utlllatimua Sstulit,
quoniam nlbtl ett ei cartilaglnia atque carnit.
Plin. 16. Bitt. nat. 38. 66. (164). Siblhorpio
et Smithio eit tocchorum Ravennce.
SYRINGlO, 8nb, f. 8. P. SYRINGA.
SYRINGlON et
SYRINGlUM, 11, n. 9. oupi'ryiov, parva tyrlo-
ga ieu fistula. Glott. ad Pulg. inUrpr. 1. Reg.
6. 6. apud Itid., ubl alii leg. tyringion.
SYRINGITIS, Idle, t. 3. oupinrTtis, gemma ■
genat. Plin. 37. Bitt. nat. 10. 67. (183). Syrln-
gltii stipule iateroodlo ilmilit, perpetua fistula
eavatur.
SYRINGOtOmICM, 11, n. 2. ouptnfOTcVws,
ealtellut incidendli fistulis accoromodalut. Peget.
2. Peterin. 27. Alii scalpello (fitlulat) resecari
et aperiri jobent et syringotomio decarnarl. Celt.
8. 3. vocat modiolum.
SSRINS, ingls, f. 3. (ou'p'Tf) Aocus. tjrrtnpo
sing., Graca poiltlone, apud Ovid. 1. Mti.&ji.
et tyrir.gat plur. apud Ammian. 17. 7. a med.
— • Syrinx est fittula pastoritla, cul nomeo factum,
ut fabulantor Poeta, a Nympba Arcadia, qua
quum Panot vim efXugere non postet, roiierallono
deorom, mutate est in palustret calamos, Ei lis
ealamis, varle siinul junclis, Idem Pan concionavil
fillulam, quam tape iofiabal ad Nympha deside-
rlum levandum, eodemque nomine avotyya appel-
lavit, qua vox Grace calamum teu fisiulam pa-
itorlciam tlgniucat: item caniculum teu cavita-
STRT1B0L0S
tem. Ovid. 1. Met. 689. et seqq. — hidc iyrin-
get, cavitatet tubterranea. Ammian. 22. 15. ad
fin. Suot et syringes subtorranel quidam et flexuosi
tecesiui. Id. 17. 7. a med. Aut In eevernit ml-
nutis terraram, quel eyringas Grace appellamus,
— SB. De nom. propr. P. ONOM.
SYfilTES, a, m. 1. aupiTij;, genus lapidis.
Plin. 11. Bitt. nat. 37. 83. (208). la vesica
lupl lapillus, qui syrites appellatur . •
BfRlDM. P. voc. ieq.
StRlDS, a, urn, edject. Su'p«o{, ad Syrlam per-
tinent, de qua P. ONOM. — Hloe Plin. 23. Bist.
nat. 4. 49. (95). Syrium oleum, h. e. Ilrinon,
quod laudatltslmum in Laodicea Syria, at id.
21. ibid. 5. 11. (24). docet. Id. 18. ibid. 7. 12. (63).
Syrium tritleum. Pirg. 3. G. 87. neo turcutuj
idem Crustumils Syriitque pirit gravibusque vo-
iemii. Ubl .Serutut .' Syrlit, id ett nigris. Colum.
5. R. R. 10. a med. Tarenlina pira, quas Sy-
ria dieuntur. Tibnll. 3. 4. 28. Stillabat Syrio
royrtea rore coma. h. e. nerdo. Id. ibid. 6. 63.
Syrio madefactus tempora nardo. Propert. idem,
signifies! 2. 10. 30. Quum dabitur Syrio muoere
plenut qoyx. Isid. 16. Orig. 4. 10. Syrlut lapis.
Alia P. in ONOM. — Hinc etlam abiolute, tub-
itantlvorum more
Syria, as, f. I. genus olea. Itid. 17, Orig,
7. 67.
Syrium, ii, n. 2. appellatur a qalbusdam sfl-
coi eiprettus flore lllij. Plin. 21. Bitt. nat. 19.
74. (127)., abi alii leg. ti'rceum, qua est eapa.
contra Barduin. et Sillig.
SYRMA, Htis, n. 3. et
8YRMA, », f. 1. oupfta, vestls pralonga, flo-
xs et pone laciniam trabens, roolllum et deli-
catorum propria, ueste htnga con istratcico.
I.) Propria. Seneca (Edip. 423. de Raccho
molliter induto. Et sinus laxi fiuidumque syr-
ma. et Here. Par. 474. cum parum fortl gradu
Auro decorum syrma barbarico trahlt. Prudent.
Ptychom. 362. TJt tener lnceasos vestigia syr-
mate verrat Serlcaque Infractis Quitent at pal-
lia membrls. Paufin. Solan, carm. 22. 127.
Et fiuidam eriopo duxisset ayrroate vestem. — •
Tjtebantur bac vette etiam tragcedi, quo proce-
viores vldereotur, heroura deorumque personam
agentes. Juvenal. 8. 2i9. loagum tu paflo Tbye-
sts Syrma vel Antigonet sea personam Mena-
llppes. Valerias In Phorm. apud Pritcian. 6.
p. 679. Putsch, Quid hie cum tragiclt versibus
et syrma faclsl P. SCHEMA. Sidon. 8. Ep. II,
in carm. Paullum depoaitis, alumna, pleetria Spar-
•am atrlnge comaro vireate vitta, Et rugas tlbl
ayrmatls profundi Succingant hedera expediiio-
rei. Adde Popisc. Carin. 20. Inter, apud Ben-
sen n. 6187. svrmata BAccHtot cotvrhi.
II.) Translate. *ff 1. Metooymice est Ipsa tra-
grfldia et tragicue stilus. Martial. 12. 95. Trans-
tulit ad tragicos le nostra Thalia cotburnos: A-
ptastl ionguin tu quoque syrma tlbl. Id. 4. 49.
Musa nee iosano syrmate oostra tr/inet. Juve-
nal. 15. 30. Nam scelus a Pyrrba, quamquam
omnia syrmata volvas, Nullus apud tragicos po-
pulus facit. — Etiam oratoribus tyrma tribui-
tur a Capell. 2. p. 30- Tu (Fhiloloqia), qua
rhelorlco elangere syrmate (toles). ^ 2. Figu-
rate dicltur de lortuota curvaliooe. Fulgent. 1.
Mythol. praf. lta enim naiili de tyrmate maan-
drico gramioum labrusca colbat, quo sapta.ber-
bosis radicibus tellus, Trlptolemienm eontumas
abnuerat dentem.
SYRMATlCUS, a, am, adject, (tyrma), qui
Irablt, ut Syrmaticum jumentum apud Peget.
6. Peterin. 21., h. e. claudieans et dolore ali-
quo coiam trabeos.
SYRON, I, n. 2. berba quadam apud Plin.
26. Bist. nat. 7. 19. (33). Moloo tcapo est stria-
te, foliis molllbui, parvii; vocatur a qulbuidam
syron.
8YRPR. P. 8IRPE.
SYRTIbOLOS, 1, f. 2- Plin. 6. Bitt. nat. 26.
29. (115). Periae rubrum mare leroper accoluere,
propter quod is slnas Perslcus vocatur: regio
Ibi maritima lyrtiboioi. h. e. reglo paluslrii, »yi -
tibus slmlllt. lta leg. Barduin.; at Sillig. Ciribo,
8YRTICU8
SYRTlCTJS, •, om, adject. (lyrlt*) ad syrtlm
pertinent. *J 1. Strioto lensu, Tel propria. Se-
neca Fit. beat. 14. Deprebensi In marl ijrlico,
modo in licco rslinquuntur, modo torrents andt
fluctuantur. Id. Ep. 00. Genles lyrttca in defuuo
latent: quibo* propter nimioi soils ealores, nullum
tegumentum satis repelleadit oaioribus solidum
eit, nisi ipsa arena humus. Plin. 8. Bill. naU
if. 11. (32). Sjrtlen tolitudlnet. «J a. Laliore
■entu, Tel traoilate, pro areooio, sterlll. Lucan.
10. 38. Syrilea* Aramon. Sidon. 8. Ep. 19. Syr-
lleai alter et vagora tolum.
SYRTIS , Idta et Idoa , f. 3. (syr.ll) Sjrtica.
Plin. 37. BUU nat. 10. 67. (182). Syrtldes gem-
ma; in iltore Syrtlum, jam quidem et In Lueania
inreniuntur. Sillig. syrtitldet,
SYRTIS, la, f. 3. (oo>««). In genet. «Iog.
etlam tyrtidoi apud Lucan. 9. 909. Nalna et
ambigua eoleret qai Srrtidoi am Chersydros.
— In abl. tyrti et syrte. Solln. 27. 5«. et
Sidon. 8. Ep. 12. et earm. 5. 549. — Syrlis
est loena arenoina in mari, navlgaotlbus perieu-
loiui, qaod mare ibi Tadosam eit, arena) vebena
eumaloi, qnl Ioei faeiem tabinde immutant dor-
taqoe et breTla modo bie modo illie. faolant, in
qua tract* navls undaram oarsa dehiicere peri-
clltatur (It. seeehe, banchi; Fr. banc de sao.e;
Hiip. bajio, banco de arena, teca ; Germ, die
Sandbank; Ang). thalloto, landbank).
I.) Propria. Firg.t.JSn. 114. tret Earn* ab
alto In bra via et ijrtei urget - Illiditqoe Tadla
atqae eggere eiaglt arenas. Borat. 1. Od. 22. 5.
Sive per syrtei ire astuosas. — Sail. Jug. 80. de
Xepti. Oppldum litom Inter dual Syrtes, qulbui
ex re noroen lodltum. Mam duo tont slnu* In
eitrema Africa, Imparea magnitndine, pari natura :
quorum proiuma terra prealta innt, cetera, utl
Ion tullt, alts, alia in tempeslate vadosa. nam
obi mare magnum eue ct savlre ventia eceplt,
limum arenamqae et taxa ingentia Ductus tra-
hunt. Ita faciei locorum earn ventls *imul ran-
tatur. Hac Salt. Itaque duat aunt Syrler, major
et minor, Is secche dl Barbtria; ilia none dl-
citur golfo di Sidra: hac oolfo di Cabet Tel
Mabbi. Deicribuntur a Lucano 9. 303; Syrtei
Tel primam muodo nature figurant Qoom da-
ret, in dublo pelagi terrcque rellqoil etc. A-
vien. Perieg. 293. Major vaiia tibi late trabit
aqnora Syrtla InOdumque rati pelsgus fuerit.
Borat. Epod. 9. 3. exereltata Noto. Id. 2. Od.
6. 3. . barbara. Lucan. 9. 8(11. dubla. el 5. 484.
•vadoia. Vol Mace. 1. 88. *ava. Firg. 6. jEn.
61. Ga-tulee. et 4. ibid. 41. et Ovid. 8. Met.
120. Syrti* lnboiplta. Sil. It. 17. 034. naafraga.
Tibull. 3. 4. 91. horrenda. Lucan. 9. 431. vaga.
et ibid. 713. ambigua. Propert. 2. 7. 71. incerto
mutantur flumine Syrtes. — Hioe de re, qua
fieri omnino neqoeat. Id. 3. 17. 7. Et plaeldum
Syrtei porlom et bona litora nantl* Prabeat bo-
apitio MTa Malea auo. et Seneca Bippol. 668.
ignibas Juogei aquas, Et amiea ratlbut ante pro-
mhtet vada Iocerta Syrlis. -
II.) Traoilate. *f 1. Dlcitar de terrli areno-
aii ac sierllibas, qua Tel ad Syrtei Africa Tel
alibi lunt. Lucan. 3. 2tS. Usquo parstonlai Eoa
ad Htora syrtes. Id. 9. 447. nam littore licco,
Quam pelego, iyrth rlolentlui exclpit Auitrnm.
Prudent. Apoth. 511. Nee respooia rafert Ll-
bycii in tyrtibui Ammon. Id. 11. Cathemer.
05. Ipsasque arenas lyrtlam Fragrassa nardo et
nectare. et 7. ibid. 30. de Belia. Caito fruen-
lem ayrtlom illentio. h. e. lolitudinii. *| 2. He-
tapbora eit tyrtis patrimonii de eo, qui naufra-
gium bonorum luxurla fecit, apad Cic. 3. Orat.
41. 163. Syrllm patrimonii, scopnlum libentiui
diierlm; Chary bdim bonorum, Toraginem potiui.
SYRTiTIS. F. SYRTIS, Idl>.
8YRTITES, a, m. 1. gemma, apud Plin. 37.
BUU nal. 7. 25. (93)., ubl Barduin. et Lillri
leg. tititai. T. SUITES. — De alia Itid. 16.
Orig. 14. 10. Syrtitei Toeatnr, quoniam In littore
Syrtium InTenta eit prlmum in parte Lueania.
color ejus croceui: intui itellai contineni elan-
guidai, sub nubilo renitentei.
SYRU8, I, m. 2. 1 i, Vocatur a roitlcii teo-
— 647 —
pa : a ciipa, trabo, quia trabit et verrlt aordei.
Farro apud iron, p. 46. 10. Merc. Ventique
frigldo le ab axe eroperant Pbreoetlci, septeo-
trionnm Bill, Secum ferente* tegulai, ramos, sy-
ros. •} 2 Eit etlam scrobs. F. SIEUS.
SYSSlTlBT^OIS, Idis, f. 3. berba sic appel-
late a OTjectToe, conTlrator, et ircupeia, socie-
tal. Plin. 84. BitU not. 17. 102. (165). Sysil-
tietarlda a convlctu in Perside nomtnari, quon-
iam bilareotur ilia. Barduintu et SilUgiu$ edl-
deront ex MS. hettiatorida.
STSTALTlCTJS, a, urn, adject. oootoXthm's,
contrahendi Tim babena. Capell. 9. p. 335. Tropi
in rbylbmopceia tret aunt, quoi lyilalllcoi dl-
oimui.
SYSTfiMA, fills, o. 3. orkiyua, compages, con-
itroctio. Solet in iclenUarum itadlii adbiberl pro
ingenlote excogltata reram dispositions, tUtema:
quo tensn tameo dealt nobis Latin! scriptoris ex-
emplnm. Tranifertur ad eipllcanda genera mul-
tornm tonorum maiicaliom, qua de re V. Ca-
pell. 9. p. 322. tU. Quid eU tystema. Adde
Fulgent. 3. MIythol. 6. et 3. f&id. 10. et Choi-
cid. Tim. 44.
SYSTfiMATlCUS, a, am, adject (systema) ad
systems pertinent. Mar. Pietorin, 1. 15. *. Sy-
stematica (carminum tpeciet) aotem, qua ex pin-
rimii-metrli, neque ex nno Terra aut eodem eolo
Tel comma te contlnentur. Adde Diomed. 3. 31.
I., ubl tyfiemattcut est anaa e iex modli me-
trlela. Mil. Fortunatian. 9. 28. 10. p. 298. 1.
Beil. Inter binoi versui deenrrnot mellca syste-
matica.
SYSTOLB, ea, f. 1. obdtoXiI, Bgura poe-
Ilea, per quam lylleba naturi longa corrlpltor.
Ab /lid. 1. Orig. 34. 4. dlcitar correpllo verbl
contra naturam. Exeooplo lit illud Virg, 6. JEn.
827. Ilia autem, paribus quas fulgSre cernis in
armli. pro fulglre. Puto tamen nullam bie eue
•yitolem, qaum apud veterei fulgo, U, et fulgto,
et, reperlantnr. F. FOLGEO Inlt. Mar. Plot.
Sacerd. 1. Gramm. p. 452. 15. Beil. Systole - at
tUlfruntque coma pro iMeYunt. — Locam
etlam babet, quum ayliaba longa posttlone, altera
consonant* extrlu, breTla St. Lucan. 8. 796.
Car oblcli Magoo tomulam Maneique Tagantes?
pro objlcli. ▼. Diomed. 2. p. 437. Pultch. et
CharU. .4. p. 240., qui tamen Grace temper
uiurpant.
SYSTfLOS. F. OIASTYLOS.
'SYZYGlA, aytugla et lynxugla, a, f. I. ou£u-
710, eopulatlo, conjunctlo. % 1. Generatlm. Ter-
lull. De prosier. 46. Bxponlt {Falenlinut) bos
£onai per *y«yglai. Adde JSfacrob. 7. Saturn. 9.
19. *| 2. Spesialim, apud Grammatlcot, est con-
Jugallo. Id. Be diff. verb. 14. 5. f 3. Item
Sgura poetlca, qua fit variorum pedum velut in
uoum pedam eolleeta concluilone, ut deQnll
Sergitu In Donat. p. 1822. PuUch., ut il T. gr.
dlctio aliqoa quattuor sjllabarum numerum ex-
cedens, in duaa partes aut tret divldatur, at cedi-
fUaUo nullust per ae pedem efScit; et il dlvi-
datar boo modo csdifi-catio, duos dactyloi facltj
si hoe modo cedifica-tio, cborlambum et pyr-
rbicblum.
DE LlTTERA T
T t est A) Llttera alphabetl; B) NOU breTla*
tionla; et C) Nota, numeralU.
A) T est llttera decima rtona Latlnl alpbabetl,
consona et quidem muta, qua scilicet non In so-
num mom *ed In sonam e llttera finitur; et
etlam spirilalls, quia h llttera el subjects Inserit
spiritam, at ThoaM, Inquil Mar. Ficlorin. 1. 3.
24. et 30. — a) Scriptiooe et sono respoadet
Gracoram llttera tew. — 6) Pronanclaiione
afnnii eit llttera o*. cam qua allquam babel
cognationem, ut docet Quir.tU. 1. 4. 16. et ibid.
II. 5., atque adeo aliqoando parmuUtor IF. Infra
et lilt. DJ: eo lamen diderani, quod I, at lit Co-
SYZYGIA
pell. 3. p. 68., appuliu lingua denllbmqae Ira*
pulsis eilundilur, d appuliu lingua circa loperio-
rei dantes innascltur. Cf. Terentian. 2388. Putt eft.
— In syllaba U, sequente Toeall, Ita aliqoando
prolata eit, at quasi a llttera interpoilia esset Tel
ut tamqaam zi icriptum esset. Cf. Itid. 1. Orig.
27. 28. Pompej. Comment, p. 286. 11. Beil.
«Quotleseomque, inqoit, post U rel di lyllabam
•equllur voce lis, Iliad ti Tel o?» In dbilam Tenen-
dum est» CT. etlam Content. Art. p. 393.. 6.
et Serv. Comment, in Donat. p. 445. 8. Beil.
HInc seqaiore potitslmam atate bao ayliaba ti
sspe motata est in d, ut patet ex MSS. et edit.
Ii brio, ubl ocium, -tolaeium, mutaeio et slmilia
passim occurrunt pro otium, solatium, mutatio
etc. Csterum poitquam crltlcl Tlri recentloret in-
scriptions* Vetera* dlllgeoter InTeitigarunt atque
etplorarunt, compertom eit, uium syllaba ci pro
tl ante vocales nee lam freqaentem neo tam an-
tiquum eue, at quidem afflrraaveraot. T. Petti
op. eit. p. 52. — Bxcipe, si ante syllaba m ti tint
litters I. 1, -J, nl Atliut, ostium, mistio; Tel, ex
quornmdam lentantia, lequatur termlnatlo er, ut
nilier, pelier, quatier pro niti, peli, quali; Tel f »
iniit In Gracis nomlnibua, ut Milliadei, Bceotia
etc.; tunc enim llttera t naturall sono est efferenda.
— c) In compoiitione Toeum — a) Praponi-
tar vocalibus iiive inbjlcitur, ut tulit; et etlam ge-
minatar in mediU vooibus, ut altulit; quia vero
inter vocalei durlore sono olim efferabatar, qac-
dam Toees slmpllei atqae dapllel t icrlpta oc-
currunt, ut co ( We et cotiidie, quatuor et quat-
tuor, glutire et gluttire, Britannia et Brittan-
nia etc V. Petti op. eit. p. 51. — J3) Pre*
poaitar etlam eonsonantlbn* I, m, r, ut Tlepo-
lemut, tmarut, ImeiU, quo. Grace sunt, et trabt,
tremo, (rtttis, Troja, truncut, qua Latina. Dio~
tned. 3. p. 420. Pultch. Yernm ante I aliqoando
mollltur, pramhua llttera 1, at in ttlata, tlltm-
but, ttlit, stlocut, qua tamen, In n*n apod To-
teres, fere Jam obsoIeTerunt. — Item ante h. sed
raro, occarrit In antlqni* monumentls; bine re-
perltur Barlago pro Barthggo, Uatrum pro
theairum, Cf. Fet. Long. Orthogr. p. 2230.
Putteh. Ad rem Cic. Orat. 48. 160. <Quln ego
ipse, qoom sclrem ita majores loeutos eue, ut
nuiquam nisi in Toeall aipiratione uterentur, Io*
quebar sic, ut puicro*. Cetegot, triunipot, Bar'
taginem dleerem etc.* F. integr. loo. — Et
sabjungitar consonant! bm p,. c, t, at Plot*-
tmsut, Cletipho, Slichut. — d) Sapplel alt*
quaodo bac llttera alias, nam in qulbuidam to-
elbos — a) Ponitiir pro d, at in Alexantet
pro Alexander, Cattantra pro CassandVa; item
In fine To'cam aput pro apud, aitut pro'' aliud,
tet pro sed eto. ; contra adqut pro atque, quodan-
nU pro ouotsmnis, quadraginla pro quatraginta
inns..; quadriduum pro ouatriduum. Cf. cetta
pro cedite, at fecid pro fecit ete. in martis fet.
monum.; sant enlm ba dass llttera affines. Cf.'
Quintil. 1. 4. 16. at Mommttn la EphtmeruK
epigr.. II. p. 122., qai ex Leg. Colon. GtniL,
nuper in Illspania reperta, exempla bojnsmodl
coogesslt. — |3) Pro e, ut aetfus pro teeiui,
ecquU pro etquU inus. — f) Pro *> at In
versus a tiarto. PrUeian. 1. p. 44. Putteh.
Sio fortasse in dvitat pro ctoilal, IU pro (it et at-
railibus,- quamquam in bis lltleram t, at apad Gra-
ces t ante slgma, aitrltam esse puto, nt sit et'vifo*
pro ciuijais, lit pro liU eto. : laterdum llttera ■
adilmilatar, at in concussus a eoncuts'o. fairut a;
fateor, ut fit etlam ant* r in parricida pro pa-
tricida. — e) Danlque aliqoando omitlltor, at
in pos pro poit, hau pro haul, sits pro tilto. 1
— Videili plura apad Lachmann ad tucr. pas-
sim, Petti op. cU. p. 52. et teqq., Schtetcher
Gramm. § 82.-91^ Sektv.-Sldl. $ 266. el t»q.,
Ribbed ad Firg. In Ind. Gramm., al.
BJ Nota brevlatlonls seu llttera ilogularla. —
a) In notls pranpmlnam T. valet Taut; at X
Inverts est Tito,' ul puut Vrtalut Marm. etc.
p. 263. et in Bot. Bom. et Ferrari in Sigl. Bom.;
TL valet Tibtriut; TB. Trebiut st TER. Tt-
rtntiut. — b) Pratarea T. relet triounus Tel lur-
OM ; TR. trierarchut vsl (1 liunus ; TR. LAT. tri-
Live Music Archive
Librivox Free Audio
Metropolitan Museum
Cleveland Museum of Art
Internet Arcade
Console Living Room
Books to Borrow
Open Library
TV News
Understanding 9/11